Studia Syriaca 9781463222901

Citation preview

Studia Syriaca

j

v

mi

,

V V

Syriac Studies Library

12

Sériés Editors Monica Blanchard Cari Griffïn Kristian Heal George Anton Kiraz David G.K. Taylor

The Syriac Studies Library brings back to active circulation major reference works in the field of Syriac studies, including dictionaries, grammars, text editions, manuscript catalogues, and monographs. The books were reproduced from originals at The Catholic University of America, one of the largest collections of Eastern Christianity in North America. The project is a collaboration between CUA, Beth Mardutho: The Syriac Institute, and Brigham Young University.

Studia Syriaca

Volume 1 Edited and Translated by

Ignatius Ephraem II Rahmani

1 2010

gorgias press

Gorgias Press LLC, 954 River Road, Piscataway, NJ, 08854, USA www.gorgiaspress.com Copyright © 2010 by Gorgias Press LLC Originally published in 1904-09 All rights reserved under International and Pan-American Copyright Conventions. No part of this publication may be reproduced, stored in a retrieval system or transmitted in any form or by any means, electronic, mechanical, photocopying, recording, scanning or otherwise without the prior written permission of Gorgias Press LLC. 2010

O

1 ISBN 978-1-60724-789-0

Reprinted from the 1904-09 Beirut edition.

Digitized by Brigham Young University. Printed in the United States of America.

Series Foreword

This series provides reference works in Syriac studies from original books digitized at the ICOR library of The Catholic University of America under the supervision of Monica Blanchard, ICOR's librarian. The project was carried out by Beth Mardutho: The Syriac Institute and Brigham Young University. About 675 books were digitized, most of which will appear in this series. Our aim is to present the volumes as they have been digitized, preserving images of the covers, front matter, and back matter (if any). Marks by patrons, which may shed some light on the history of the library and its users, have been retained. In some cases, even inserts have been digitized and appear here in the location where they were found. The books digitized by Brigham Young University are in color, even when the original text is not. These have been produced here in grayscale for economic reasons. The grayscale images retain original colors in the form of gray shades. The books digitized by Beth Mardutho and black on white. We are grateful to the head librarian at CUA, Adele R. Chwalek, who was kind enough to permit this project. "We are custodians, not owners of this collection," she generously said at a small gathering that celebrated the completion of the project. We are also grateful to Sidney Griffith who supported the project.

HI 1' I O 3

STUDIA SYRIACA

al

«s.

1 1

COLLECTIO DOCUMHNTORUM HACTENUS 1NEDÌTORUM EX CODICIBUS SYRIACIS

PRIMO PUBHCAV1T, LATINE

VERTIT

NOTISQUE

ILLUSTRAVI!

¡GNATIUS EPHRAEM II RAI IMAM PATR1ARCHA ANT10CHENUS SYRORUM

J5T

TYP1S PATRIARCHAUBU5 IN SEMINARIO SCHARFENSI IN MONTE I.USANO MCMIV

1 On peut se procurer cette edition chez: M, Loecher. Rome, Italie M. M. Ern. Leroux, rue Bonaparte 28, Paris, France. Otto Harrassowitz, Leipzig, Allemagne, James Parker et C", 27, Broad Street, Oxford, Angleterre. Adolphe Jourdan, 4, Place du Gouvernement, Alger, Algérie.

Jî^^yUcÀ 8029

ma* *

>

s* «

j f

STUDIA SYRIACA Él

y COLLHCTIO DOCUMENTORUM H A C T E N U S INEDITORUM EX CODICIBUS

PRIMO PUBLICAVIT, LATINE

SYRIACIS

VERTIT

NOTISQUE ILLUSTRA VIT

IGNATIUS EPHRAEM II RAHMANI PATRIARCHA

ANT10CHENUS

SYRORUM

TYPIS PATRIARCHALIBUS IN SEMINARIO SCHARFENSI IN MONTE LIBANO MCMIV

J

TOUS DROITS RÉSERVÉS

AD

LECTOREM

C l a r i o r e s E u r o p a e S y r o l o g i s c r i p t a , q u a e ad n o s u s q u e venerunt, Auctorum Syrorum

ex

c o d i c i b u s qui in

per-

celeberrimis

O c c i d e n t i s bibliothecìs publicis a s s e r v a n t u r , t y p i s v u l g a r e j a m adi p o l h c e n t u r , D o n e c felici s u c c e s s i ! c o r o n e n t u r con a m i n a , q u a e tantae

ad

molis o p u s p e r f i c i e n d u m a b s o l v e n d u m q u e a viris praedic-

tis ad hi ben tur, rati s u m u s interim n o s t r i s t y p i s e d e r e

pretiosior'a

s c r i p t a n o n d u m c o g n i t a , q u a e d e l i t e s c u n t in h a n d p a u u s

syriacis

codicibus, q u o s vel n o b i s ipsi c o n q u i s i v i m u s , vel in p r i v a t i s public i s q u e O r i e n t i s bibliothecìs

evolvimus.

A m p l i o r a q u i d e m o p e r a m a j o r i s q u e m o m e n t i q u a e ilia m a n u s c r i p t a v o l u m i n a c o m p l e c t u n t u r e d e n t u r d e i n c e p s , D e o O. M. favente, m s e p r a t i s t o m i s ad c o n s t i t u e n d a d i v e r s a c o r p o r a p r o q u a v i s serie scriptorum. Modo autem

ad votis e r u d i t o r u m

virorum

satisfaciendum

consilium s u s c e p i m u s publici j u r i s a b s q u e m o r a faciendi n o v a brev i o r a d o c u m e n t a a t q u e e x c e r p t a ex c o m m e m o r a t i s codicibus, e a d e m producentes

collecta in fasciculis sibi bis vel t e r in a n n o s u c c e d e n -

tibus, m a l u i m u s q u e ut in singulis fasciculis i n s e r e r e n t u r ex variis s c r i p t o r i b u s , o b s e r v a t o g e n e r a t i m o r d i n e c h r o n o l o g i c o , v a r i a doc u m e n t a de variis rei litterariae s y r i a c a a r g u m e n t i s . In a m p l i o r e m p o r r o c o m m u n i o r e m q u e utilitatem

pu')licatorum

documentorum

e x h ì b e m u s v e r s i o n e m latinam, cui s u b n e c t i m u s p e r b r e v e s t a t i o n e s t u m ad

adno-

indicandos describendosque codices u n d e textus

iHi f u e r u u t d e s u m p t i , t u m ad i l l u s t r n d a s litteras i p s a s s y r i a c a s , e a r u n d e m q u e h i s t o r i a m , n e c non ad d e s i g n i c e l a quaedam prsecipua loca quae a d e r u d i t i o n e m sive s a c r a m sive p r o f a n a m m a g i s faciunt. H u i c nostrae collection! titulum praefiximus " S t u d i a S y r i a c a „.

In primo qui prodit fascicuSo habes lector insignia documenta ex quibus hinc quaedam complentur literarias lacunae, itlinc corriguntur varii errores qui passim occurrunt de se tate, religiosa professione, lucubrationibus gestisque aliquorum syrorum scriptorum. In eo insuper praesens fasciculus praestat quod perhibeat parva fragmenta syriaca ethnici auctoris quœ sunt fere sola superstes supellex ex litteris syriacis paganis quae Christi adventum prsecesserunt. Subséquentes fasciculi perutilia quoque suppeditabunt documenta Berythi die 20 Februarii 1904

CAPUT I Epistola quam J a c o b u s Hierosnlymae ep¡scopila Q u a d r a t o in Italia (1) misit, ut ei aignificaret quid T i b e r i u s Cassar sanxerìt de Judeeis qui C h r i s t u m crucifixeruiil, i p s i u s q u e salvificaniem resurrectionem

negarunt

J a c o b u s Hierosolymae Episcopus Quadrato a i u m n o probo tidelique discipulo salutem in Domino nostro. Audivi gaudio affectus quantam, frater et fili, curam impendis pro Christi doctrina; q u o alacri a n i m o occurris iis, qui v e r s a n t u r in rectitudine et veritate; quo pacta disputas adversus Judaeos ethnicosque, demonstrasque crucifixoribus ex libris ( sacris ) testimonia de Domino nostro. Q u e m a d m o d u m olim insurgebant

adversus Dominum, dum signa et mi-

r a c u l a operabatur, sic hodie nos contentione o p p u g n a n t . Sed modo j a m coram p r e s i d e Pontio Pilato ipsorum perfidiam luculenter patefactam esse compertum est. H a n n a n , Caiphas, Benjamin et Nahmafel, popuH Judaeorum coriphaei, confessi sunt se praebuisse m u n u s custodibus Christi sepulcri necnon satelütibus Aristidi atque Aetio, q u i b u s suggerebant u t s i l e n t i o prieterirent qiise ( ocnlis ) viderunt, affirmarentque ea qua; minime adspexerunt. Ipsi quoque, custodes idem hoc confessi sunt, se scilicet recepisse munus, ne decia^ rarent Dominum nostrum vere de mortuis restirrexisse. Qui bus de r e b u s Pilatus factus certior jussit ut adductì i 1 Ii in faeinoro-. s o r u m homitium carcerem coniicerentur. Porro

cum

ille vices

ageret domini

nostri Cgesaris, exarata epistola*

ipsi Csesari retulit quae Judaei sunt perpetrati in Christum, J e s u m . Quoniam vero vehementer perterrebatur cum audiret ab iisdem verba q u i b u s coram ipso asserebant, hunc nempe Jesum esse regem Judaeorum, haec q u o q u e Ulis litteris consignavit. Quid ea de re jusserit Caesar, nesciunt Judaei. Tibi autem, Frater, c u r a n d u m est ut inquiras mihique nunties quid Caesar,qui apud vos est, de Judasis sanxerit, diligenter scripta me de hoc instruens, Epistol® quam es mihi missurus exemplar,

unum iti ecclesia (2) Ephesi

relìnque, alterimi in ecclesia Antiochiae, apud Marcum evangelistam, (1) In codice ex a m a n u e n s i s ignoranti« e r r o n e e a d d i t u r p o s t JLt»,LA. t ' vox l i s j u * » (urbs) (2) In versione a r m e n a a d d i t u r " a p u d J o a n n e m filium Zebedei,

—

S a u l vero qui dictus

est [ ^

2

—

] Paulus

j a m est T h e s s a l o n i c a e . Equiciem

talia scripsi ut a b externis d i g n o s c a n t u r J u d a e o r u m doli ea r a t i o n e q u a n o b i s S u n t cogniti. P h l i p p u s autem, Senicus, J u s t u s , Levi et A p h r e ( l ) c e l e b r e s J u d a e o rum

legisperiti

ad me a c c e d e n t e s

in C h r i s t u m

b a p t i s m a , j a m q u e a d v e r s u s filios s u a e

crediderunt,

susceperuntque

gentis d i s p u t a n t ,

S u m m u s a u t e m illorum s a e e r d o s Gamaliel n e q u e negat C h r i s t u m , uti pop u l u s s u u s , n e q u e illum, sicuti nos, aperte confitetur; v e r u m t a m e n

renuii audire

vel aclmittere dieta illorum, qui n o b i s criniina m ó l i u n t u r , et t r a n q u i l l e silentium servat, p r a e c i p u e a q u o vidit D o m i n u m n o s t r u m in coelos ad P a t r e m ascendisse, i p s i u s q u e p r a e d i c a t i o n e m per u n i v e r s u m orbem esse t r a n s g r e s s a m , ita ut cu noti Ipsum cum glorioso P a t r e S p i r i t u q u e divinitatis ejus a d o r e n t , et e a m d e m insuper p r a e d i c a t i o n e m vitam o m n i b u s d i s p e n s a r e et elargiri c r e d e n t i b u s in ipsum per m y s t e r i u m c o r p o r i s et s a n g u i n i s q u o d nobis dedit. En ex

J u d a e o r u m gente exciderunt c e s s a r u n t q u e sacrificia; n e q u e valent

i p s o r u m s a c e r d o t e s et Levitae, m o r e s u o pristino, sacrificia offerre, q u u m sacerdotium a b ipsis s u b l a t u m n o b i s concesserit D e u s , qui p r o m i s i t se esse nobiscum

u s q u e ad c o n s t i m m a t i o n e m

m u n d i . Saluteni

plurimam

exhibe

Nicanori,

P a r m e n a e O n e s i p h o r o c u n c t i s q u e ecclesiis quse ibi s u n t . S a l u t a t te ecclesia Hierosolymse desolatse, c u j u s filit aucti s u n t .

Attendo

¡is q u a e tibi f r a t e r scripsi r e s p o n s u m . CAPUT [

De

li

Paulo Apostolo N.

[

P a u l u s A p o s t o l u s ex T a r s o e r a t ex t r i b ù B e n j a m i n (2) de secta P h a r i s a e o rum. Post

susceptum

ab Hanania baptisma,

Plurimas

regtones

majoresque

civitates praedicatione collustravit, p r o q u e n o m i n e Christi d i s c r i m i n a haud exig u a adiit s u s t u l i t q u e . D e m u m

R o m a m se

contulit

ad

Petrum.

Cum

porro

( A p o s t o l i inter se ) o r b e m t e r r a r u m dividerent, gentes c o n t i g e r u u t s o r t e P a u l o , Petro autem

Judceorum

populus. Jamvero

permultos

u t e r q u e ad

veritatem

Christi p e r t r a x e r u n t : U n d e j u s s i t Nero ut a c e r b i s ictibus a m b o iili i n t e r i m e r e n -

(1) In versione armena additur: " et Judas „ (2) Apud Salomonen! Bassorensem habetur " ex tribù Ephraim

—

S a u l vero qui dictus

est [ ^

2

—

] Paulus

j a m est T h e s s a l o n i c a e . Equiciem

talia scripsi ut a b externis d i g n o s c a n t u r J u d a e o r u m doli ea r a t i o n e q u a n o b i s S u n t cogniti. P h l i p p u s autem, Senicus, J u s t u s , Levi et A p h r e ( l ) c e l e b r e s J u d a e o rum

legisperiti

ad me a c c e d e n t e s

in C h r i s t u m

b a p t i s m a , j a m q u e a d v e r s u s filios s u a e

crediderunt,

susceperuntque

gentis d i s p u t a n t ,

S u m m u s a u t e m illorum s a e e r d o s Gamaliel n e q u e negat C h r i s t u m , uti pop u l u s s u u s , n e q u e illum, sicuti nos, aperte confitetur; v e r u m t a m e n

renuii audire

vel aclmittere dieta illorum, qui n o b i s criniina m ó l i u n t u r , et t r a n q u i l l e silentium servat, p r a e c i p u e a q u o vidit D o m i n u m n o s t r u m in coelos ad P a t r e m ascendisse, i p s i u s q u e p r a e d i c a t i o n e m per u n i v e r s u m orbem esse t r a n s g r e s s a m , ita ut cu noti Ipsum cum glorioso P a t r e S p i r i t u q u e divinitatis ejus a d o r e n t , et e a m d e m insuper p r a e d i c a t i o n e m vitam o m n i b u s d i s p e n s a r e et elargiri c r e d e n t i b u s in ipsum per m y s t e r i u m c o r p o r i s et s a n g u i n i s q u o d nobis dedit. En ex

J u d a e o r u m gente exciderunt c e s s a r u n t q u e sacrificia; n e q u e valent

i p s o r u m s a c e r d o t e s et Levitae, m o r e s u o pristino, sacrificia offerre, q u u m sacerdotium a b ipsis s u b l a t u m n o b i s concesserit D e u s , qui p r o m i s i t se esse nobiscum

u s q u e ad c o n s t i m m a t i o n e m

m u n d i . Saluteni

plurimam

exhibe

Nicanori,

P a r m e n a e O n e s i p h o r o c u n c t i s q u e ecclesiis quse ibi s u n t . S a l u t a t te ecclesia Hierosolymse desolatse, c u j u s filit aucti s u n t .

Attendo

¡is q u a e tibi f r a t e r scripsi r e s p o n s u m . CAPUT [

De

li

Paulo Apostolo N.

[

P a u l u s A p o s t o l u s ex T a r s o e r a t ex t r i b ù B e n j a m i n (2) de secta P h a r i s a e o rum. Post

susceptum

ab Hanania baptisma,

Plurimas

regtones

majoresque

civitates praedicatione collustravit, p r o q u e n o m i n e Christi d i s c r i m i n a haud exig u a adiit s u s t u l i t q u e . D e m u m

R o m a m se

contulit

ad

Petrum.

Cum

porro

( A p o s t o l i inter se ) o r b e m t e r r a r u m dividerent, gentes c o n t i g e r u u t s o r t e P a u l o , Petro autem

Judceorum

populus. Jamvero

permultos

u t e r q u e ad

veritatem

Christi p e r t r a x e r u n t : U n d e j u s s i t Nero ut a c e r b i s ictibus a m b o iili i n t e r i m e r e n -

(1) In versione armena additur: " et Judas „ (2) Apud Salomonen! Bassorensem habetur " ex tribù Ephraim

—

tur. Petrus quidem

3

—

postulavit ut crucifigeretur inverso capite, ut tali ratione

exhiberetur osculans calces sui crucifixi Magistri Egressi ut interficerentur, sacerdoti! marius impositionem suis

discipulis

tradiderunt, Petrus Marco, Paulus Lucae. Postquam crucifixus fuerit Petrus, et Paulus interemtus cum plurimis discipuliSj Lucas et Marcus noctu

egressi ipsoruni

corpora in

Urbem

intulerunt.

Periit auteni caput Pauli inter occisorum cadavera neque reperiebatur. Multum post tempus pastor quidam transiens per locum, ubi occisí subjacebant, jnvenit caput ejus ( i. e. Pauli ), quod extremitati

bacuti

infixum sta-

tuii erectum prope septum ovifis sui. ripete dein ignem suecendi desuper animadvertens perrexit ad certiorem faciendum clerum,

qui agnoverunt

inquit: vigilias precesque

caput il lud totani per

esse

hac de re Xystum revera Pauli.

episcopum et

Xystus

noctem instituamus,

nihilominus

atque

extrahamus

( e x u r n a ) corpus ponamusque caput ( r c p e r t u m ) penes pedes ejus, si caput se movens conjungatur cervici, fatendum erit Pauli esse. Quae cum praestiterìnt, corpus ipsum se convertens ut vertebra ne fere

capiti ita se junxit

ullatenus dissecta fuisse viderentur. Qui hasc adspiciebant

stupefacti Deum collaudarunt. A vocatione sua usque ad v i t e ftnem computantur trigìnta quinqué anni. Triginta quidem et unius anni spatio loca innumera perlustravi, duobus annis in Cesare®

carcere, tandem

alteris duobus Romae degit. Martyrium

autem

subiit anno trigesimo sexto post Salvatoris nostri passionerà. Ecce autem

in magnificis Imperii

aedibus Romas

máximo cum

reconditus est, singulisque annis die vigésima nona Julii

ipsius

honore

memoriam

peragimus. [ , ] N. 2 Prologus libri Pauli Apostoli initio praefigendus Cum admirer, venerabilis pater, Studium tuum discendi atque tem tuum viam

amorem, obsequens

narrationis

elucubrando

obediensque animum ad angustam cogo, ut pro tog um praefigendum

persistenarctamque

initio

Pauli

scripturae conficiam, Suscepi super me onus meas vires antecellens ob timorem inobedientiae, cum didicerim ex proverbns filium inobedientem

perditioni tra-

dendum, obedientem vero extra perditionem constitutum esse. Praesto autem mihi sint tuae orationes, quae me, veliiti aut milii alas addentes, vehant usque ad Deum.

remi impelientes

Qua ratione m a g n u s ilie Moyses olini m a n u s p a n d e n s Israel in castris constitutum adjuvabat, ita et ego ( subsidio tuse orationis ) a spiritibus

aérem

occupa ntibus bellumque moventibus liberabor, ducamque pacate dicendi artis navim ad portum pacis, Incipiam itaque rem exponere prouti est. P a u l u s Apostolus fuit natione hebraeus,. de tribù Benjamin ex P h a r i s a e o r u m secta. A Gamaliele doctore fideli imbutus fuit lege Moysis. Idem praeterea incolebat T a r s u m praecipuani civitatem Ciliciae, impetebatque Dei ecclesias persecutione atque praedatione. Exhinc praesens adstitit Stephaui apostoli et martyris c a d i , cui et particeps-factus est, o n u s suscipiens custodiendi indumenta eorum, qui ilium lapidabant, ut impelleret o m n e s ad coniiciendas s u a s m a n u s in eundem occidendum. P r i m u s inter tumulturn exagitantes ille apparebat

pertinaciter ubique locorum expetens d e -

lendos esse sequaees praedicatioms timoris Dei. Permulta eaque gravia adversus ecclesiam moliebatur, ipsiusque f u r o r modum excedebat, cum sic prassertim reputaret se attestari timorem Dei m a g n a q u e praestare, ut idem in sua epistola fatetur . Lucas autem in secundo libro refert ipsum, non modo, uti alii plerique Judaei, odisse prsedicationem veritatis ab illaque abhoruisse, q u i n i m o furorem nimium vehementem prae reliquo populo adversum eandem perhibuisse. Cum dein

animadverterit praedicationem jam refulgere, v e r b u m q u e veritatis incre-

menta obtinere prse religione judaica, angore affectus est, p u t a n s q u e maximam esse jacturam, nisi aboleretur doctrina ilia, multarti operam c u r a m q u e a d h i b u i t adversus ecdesiae filios animo eosdem [ « ] a vcritate divellendi a u t . . .(1) in carcere Cesareae. Insuper duo anni q u o s degit Romae, q u i b u s decern addendi sunt, ita ut a s u a vocatione usque ad exitum n u m e r e n t u r anni tirginta quinque. Ne quis porro me a r g u e n s repudiet haec, quae contigeruut post exaratum act. a p o s t . Jibrum, propterea quod Lucas ilia n e q u a q u a m s u o scripto consignaverit,

q u a e r a t u r rationab;liter ab isto ; admitiisne,

dilecte, tempora quae post

act. apostolorum librum? et ille ait : e s t e n d e Lucam n a r r a n t e m martyrium Pauli. Ego vero ei respondeo, si vitam quam P a u l u s transegit d u o b u s anriis Romae fuisset Lucas mensus, rctulissetque historian) ejusdem martyrii, investigatio nulla fieret de eventibus : quoniam autem tempore post

scripturam illam contigit,

Lucas de inartyrio, quod. multo

minime scripserit, q u a e

E u s e b i u s de

t e m p o r i b u s scrip.sit retulitque, a n i m o consentienti libenter, dilecte, admitte. Christ isiquidem discìpuli suscipientes cum persuasione et fide in sniffiti a l i o r u m q u e aedificationem traditiones doctrinasque

P a t r u m , h a t r e d es fiunt regni caelorum.

(1) Excidit unum folium ex mamiscripto syriaeo.

—

5

—

Martyriurri Paisli Apostoli per Neronem quod evenit Romae Sub Nerone Caesare R o m a n o r u m subiit Romae m a r t y n u m S a u l u s stolus, cui caput fuit gladio a m p u l a t u m . Certamen gloriosum certavit apostolus Romae die vigésima

nona Julii a n n o sexagésimo nono

apo-

sanctus

Saivatoris

nostri Jesu Christi a d v e n t u s . Ab a n n o ergo quo martyrio coronatus fuit u s q u e ad Alexandri Macedonia a n n u m 810, in quo hie I i ber fuit primo ex Graeco in Syriacum conversus, enum e r a n t u r a n n i quadringeuti triginta sex. Accurate exh i bui t e m p u s Paul! martyrii. [ o ] C A P U T III Sacerdoti! in orbem terra rum transmissio per m a n u s impositionem a singulis beatis apostolis. Hierosolyma : susceperunt primo apostolicam sacerdotii m a n u s impositionem Hierosolyma et universa Pai testina S a m a r i t a n o r u m Phìlistinorumque, regio Arabum, Phceniciomm

Caesareaeque incolse ab apostolo Jacobo, qui magister et

rector fuit ecclesia; apostolorum qua; condita fuit in S i o n : ipse est frater Domini. Alexandria : suscepit apostolicam sacerdoti! m a n u s impositionem Alexandria, Thebais, Aegyptus interior et

universa

provincia

Pelusii

usque

ad

Indorum fines a Marco Evangelista, et in ecclesia quam ibidem aedificavit fuit magister et rector, atqne in eadem ministerio sacerdotii perfunctus est. Est autem uiius ex septuaginta Domini discipulis. India : apostolicam sacerdotii m a n u s impositionem suscepit universa India cum finitimis

regionibus usque ad alteram mare a Thoma u n o ex duodecim,

qui rector et magister fuit in ecclesia quam ibidem aedificavit. Antiochia : suscepit apostolicam

sacerdotii m a n u s impositionem

Antio-

chia necnon Syria, ('. i liei a, Cìalatia usque ad P o n t u m a Simeone Petro, qui ibidem posuit f u n d a m e n t u m ecclesiae, in qua sacerdotali ministerio est perfunctus u s q u e ad diem qua Romani petiit propter Simeonem magum, qui m a g i a s artificiis Romanos decipiebat. Roma : apostolicam sacerdotii m a n u s impositionem suscepit Roma, necnon Italia universa, Hispania, Britania, Gallia (1) cum ceteris locis (t) Pro (l^v^Iegendum est

JLÌKI;^

finitimis

a Si-

—

5

—

Martyriurri Paisli Apostoli per Neronem quod evenit Romae Sub Nerone Caesare R o m a n o r u m subiit Romae m a r t y n u m S a u l u s stolus, cui caput fuit gladio a m p u l a t u m . Certamen gloriosum certavit apostolus Romae die vigésima

nona Julii a n n o sexagésimo nono

apo-

sanctus

Saivatoris

nostri Jesu Christi a d v e n t u s . Ab a n n o ergo quo martyrio coronatus fuit u s q u e ad Alexandri Macedonia a n n u m 810, in quo hie I i ber fuit primo ex Graeco in Syriacum conversus, enum e r a n t u r a n n i quadringeuti triginta sex. Accurate exh i bui t e m p u s Paul! martyrii. [ o ] C A P U T III Sacerdoti! in orbem terra rum transmissio per m a n u s impositionem a singulis beatis apostolis. Hierosolyma : susceperunt primo apostolicam sacerdotii m a n u s impositionem Hierosolyma et universa Pai testina S a m a r i t a n o r u m Phìlistinorumque, regio Arabum, Phceniciomm

Caesareaeque incolse ab apostolo Jacobo, qui magister et

rector fuit ecclesia; apostolorum qua; condita fuit in S i o n : ipse est frater Domini. Alexandria : suscepit apostolicam sacerdoti! m a n u s impositionem Alexandria, Thebais, Aegyptus interior et

universa

provincia

Pelusii

usque

ad

Indorum fines a Marco Evangelista, et in ecclesia quam ibidem aedificavit fuit magister et rector, atqne in eadem ministerio sacerdotii perfunctus est. Est autem uiius ex septuaginta Domini discipulis. India : apostolicam sacerdotii m a n u s impositionem suscepit universa India cum finitimis

regionibus usque ad alteram mare a Thoma u n o ex duodecim,

qui rector et magister fuit in ecclesia quam ibidem aedificavit. Antiochia : suscepit apostolicam

sacerdotii m a n u s impositionem

Antio-

chia necnon Syria, ('. i liei a, Cìalatia usque ad P o n t u m a Simeone Petro, qui ibidem posuit f u n d a m e n t u m ecclesiae, in qua sacerdotali ministerio est perfunctus u s q u e ad diem qua Romani petiit propter Simeonem magum, qui m a g i a s artificiis Romanos decipiebat. Roma : apostolicam sacerdotii m a n u s impositionem suscepit Roma, necnon Italia universa, Hispania, Britania, Gallia (1) cum ceteris locis (t) Pro (l^v^Iegendum est

JLÌKI;^

finitimis

a Si-

meone Cepha, qui ex Antiochia venit ( Romam ) fuitque magister et rector in ecclesia, quam ibidem exstruxit. E p h e s u s : apostolicam sacerdotii m a n u s impositionem suscepit necnon Thessalonica, Asia, tota provincia

Corinthorum

et tota

Ephesus,

Achaia

cum

finitimis locis a J o a n n e Evangelista, qui recubuit super pectus Domini, q u i q u e ibidem aedificavit ecclesiam, quam rexit ministerio fungens. Nicoea : suscepit sacerdotii apostolicam m a n u s impositionem Nicoea necnon Nicomedia, universa terra Bithyniae, Gothia cum finitimis regionibus a b A n d r e a apostolo f r a t r e Simeon is C e p h a , qui fuit magister et rector in ecclesia,

quam

ibi condidit et in q u à ministravit, Byzantium : suscepit apostolicam sacerdotii m a n u s impositionem Byzantium, necnon Thracia et universa regio finitima u s q u e ad fkimen magnum ( Danubiutn ) quod separat regionem b a r b a r o r u m a Luca apostolo u n o ex septuaginta, qui ibi aediflcavit ecclesiam, in q u a sacerdotali ministerio gubernioque perfunctus est. Edessa : suscepit apostolicam m a n u s impositionem

Edessa et u n i v e r s e

terras adjacentes, australis regio, necnon regio quae ad fines Mesopotamia est, a b Adai [ I ] apostolo u n o ex septuaginta qui ibidem ministravit, aedificavitque ecclesiam, in qua sacerdotali ministerio gubernioque perfunctus est. Persia : suscepit apostolicam m a n u s impositionem terra Persidis et Assyriae necnon Armeni, Medii incolaeque regionum finitimarum Babilonis Huzitarum et Geliorum u s q u e ad ora India; et Gog et Magog aliaeque regiones mideq u a q u e ab Agai confectore vestium sericarum

Abgari

regis, atque

discípulo

in remotas

barbaro-

Adai apostoli. Ceteri autem socii alii nempe apostoli perrexerunt rum t e r r a s t r a n s i b a n t q u e

ab u n o in alium

locum discípulos

instituentes, et

postquam in iisdem locis m i n i s t r a r u n t , ex hoc m u n d o migrarunt.

[ - ] CAPUT

IV

N .1 Splendidi

symboli, qui, mentì s a n a e s u a d e n t mysterium a d o r a n d a e

Trinitatis, auctore s. E p h r a e m o Cithara Spiritus Sancti. Mens mea intuetur u n u m , qui t r i n u s est, cum sit unus, quique u n u s est cum sit trinus. Intuetur sotem, qui s u o globo praesefert imaginem P a t r i s in s u a essentia; habet et radium sibi perpetuo inhaerentem

qui tamen se inclinans

descendit

ad nos, sicuti Filius ex sinu P a t r i s ad nos immissus descendit, quin recesserit a Patre; habet et suae naturae consubstantialem calorem, quin tarnen ipse calot* dicatur sol ve! cognominetur

radius; sicuti et Spiritus Sanctus, qui ex P a t r e

est, neque P a t r i s nomine n u n c u p a t u r neque Filii, q u e m a d m o d u m neque solis calor vocatur radii frater filiusve solis; ita Spiritus S a n c t u s

non est filins

Patris neque fili u s Filii, uti osores blasphémant. Globus

solaris dicitur simp[icìter sol, sicut pater recte P a t e r

t i l i et radius manifeste praesefert imaginem Filii, atque prsefiguratur per calorem. Globus autem

Spiritus

appellasplendide

solis, calor et radius, hi très, vocan-

tur u n o nomine sol et nullum fuit tern p u s q u o u n u s ex bisce tribus praecesserit socium. Simili rati one de divina essentia agentes, dirimus tere initium

neque Patri in suà paternitate

neque

nullum

exis-

Filio in sua g e n e r a t o n e

passiva neque Spiritui Sancto in s u a processione. Symbolus Trinitatis animadvertitur q u o q u e in igne, videlicet ignis f i a m m a est t a m q u a m Patris paternitas, splendor sicuti Filii filiatio, calor autem naturalis veluti processio Spiritus Sancti. Alio et modo : P a t e r

benedictus est u t radix benedicta arborìs,

Filius

sicut j u c u n d u s a r b o r ì s fructus, Spiritus, est ejusdem odor et vis. A d u m b r a t u r et Trinitate trinitate q u a praedita est anima : videlicet intellects

Patrem aduni a d u m b r a t , verbum Fìhum, Spiritus Spiritum Sanctum. Sufficient hase ad christians fidem confimandam.

[ ^ ] N. 2 Monita sancii Ephraemi ordine alphabefico disposita Abram ex operibus fuit justifleatus suis; cautus

itaque, frater, esto in

custodienda vera doctrina, quam a magistris discis tuis. Nihil antiquius habeas quam assiduam obtemperationem. Incedens per forum, t u o s p a s s u s modera et compositum castumque tene intuitum tuum. Ne quid comedas per forum, ne ignominia afficiatur monasticus institutus, cui addictus es. Elige doctrinam a c q u i r e n d a m : tali ratione enim maximum honorem patribus, moderatoribus, speclatoribusque tuis comparabis; f r a t r e s autem tui exinde utiütatem

capient, sodalesque sequentur normam rectitudinis tuse. Doctrinam

ccelestem p r a auro optimo, lapidibus pretiosis, gemmis praeclaris et smaragdis exquire. Cura praecipue ante quamvis rem tueri veritatem. Esto in bonum exemplum f r a t r i b u s sodalibusque tuis: in quovis negotio perhibe te addictum, obedientem atque sedulum in addiscendo. In quovis suscepto mandato, die quod tibi mandatimi

fuit dicere, nihil

i m m u t a n s , ne quid aegrefacias te mittentibus; tuque etiam angustiaberis. Neque iis,

quas

dicenda

commendata

f u e r u n t tibi

adiicias

vel

illis

detrahas.

Perpoli juvenilem tuam mentem, et accede ad eruditi onem a n i m o integro: ea ratione evades dignus doctrina, tuique

magistri te doctrina imbuent, peri-

tusque, uti illi, eris. Purifica te a cunctis juventutis tiue consuetudinibus, proculque a te repelle mores adolescentis v i t a , et sic tibimet adipisceris ea quae utilia sunt. Bonum est tibi quod in timore tuorum prasceptorum fueris educatus, quodq u e humiiis, v e r e c u n d u s modestusque adoleveris y neque sis disciplinse expers. Decora est juventas, q u a m qui admiratur

collaudai, cuique ipse

Crea-

tor benedicit. Corrige primae juventutis habitus, ne isti invalesceutes te o p p r i m a n t : studiose cura, ne novi pristinis adiiciantur. Ne te taedeat vitto resistere: si cupiditati indulges, vix maximo cum labore consequeris ea quae animarci tuentur. Si jactatores invalescentes in te t a n q u a m in p u e r u m ad Conditoris arcem, et ibi [ - ] consistens illos contunde.

insurgunt, coniuge

—

9

—

Mala opera horninum sunt veluti ignis devorans, infinitaqué est pravitas eorumdem. , Spera in liberatíonem Hiius ad cujus arcern Jesse

confugeris, exemploque

filii

dicito: " doce me Domine viam mandatorum tuorum et illa servabo. „ Et

" quam dilexi legem tuam, quae tota die est meditatio mea. „ { ps. CXV1II 3 7 e t 3 3 ) Exercita animam tuam sacris canticis,etve!uti avis laqueum venatoris effugies. Eripe tuos pedes a dolosi laqueis, legem Domini die nocteque meditando. Venator tuus est assiduus

astutusque: adest tamen Divinus Opifex, qui

ab ipsius nod is te immunem servare valet. In tuum adjutorium Redde

invoca Deum, qui te rectitudjmis

bemgnurn Deum erga te, orationi

sectatorem efficiet

vacans sine ulla reprehensione

ñeque loquendo ñeque ludendo ñeque ridendo, ne tandem pcenam incurras. Lauda Deum, qui te effecit dignum instituto monástico. Ora pro institutoribus, qui insudarunt in te erudiendo, nec non pro parentibus qui te doctrina erudiendum obtulerunt eis. Domini jusjurandum apud te sit máximo in honore

p r a ceteris, qua; ore

profers. Inter fratres sodalesque ne dicas nisi: ita est, crede, minime ita, prorsus ita est: tali ratione coram Deo et ab hüminibus honoraberis. N. 3 [ u ]

Sancti Ehprsemi carmen adversus

Bardaisanum

Unus est E n s , qui intime se noscit seque intuetur, qui in se est atque ad extra progreditur, Laus ipsius nomini. Est i lie Ens, qui, sua volúntate, ubique locorum est, arcanus et manifestus, revelatus et absconditus, sursurn et deorsum est. Se demittens deorsum

conjungitur, sua gratia, inferioribus; sua essentia

uti et sua gloria altissimus excelsusque est, extolliturque supra excelsos. Fromptitudinem suam hinc potest cohibere, minus celerem earn reddens, illinc a cunctatione sua desistens apparet promptus. Cum Ipse sit ante omnia, post omnia atque in medio omnium, simitis fit mart in quo creaturae omnigense agitantur. Qua ratione aqu® insequuntur

pistas dum ¡Hi quaqueversus se movent,

similiter Deus rebus creatis adest. Sic i L aquae circumdant

undique

pisces, ita et Conditor singula creata

magna atque exigua. 2

— 10 — Quemadmodum immersi

reperiuntur in aquis pisces, ita altitudo et pro-

funditas, longinquitas et proximitas cum suis incolis obruuntur in Deo. Sicuti aquae occurrunt pisci quo is se vertit, ita Deus obviam fit cuique qua in via iile incedit. Quemadmodum aquae concomitantur omnes pisces in suis fiexibus,

Deus quoque adest singulis hominibus, intueturque opera eorumdem.

Si h o m i n e s a t e r r a quae ipsis veluti sedes est nullatenus possunt se abstrahere,

multo minus

poterit quis a Deo, qui cunctis praesens est, recedere.

Immixtus est Deus

cunctis rebus a se creatis ubique locorum, uti anima

immixta est corpori et lux oculis. Nemo a sua anima, quae ipsius informat corpus, se divellere potest, neque se abscondere valet a Deo, cui ipse Quemadmodum

inhaeret.

aquae circumdant

piscem qui

involvitur

in ipsis,

ita

naturae omnes creatae in Deo moventur. Divinus E n s qui immiscetur aëri, te quoque una cum tuo spirami ne pénétrât; cumque sit luci corijunctus in tuos Tuo

est Deus

quoque

unitus

oculos per intuitimi

introducitur.

spiritili, te prouti es, introspiscit,

tuam

inhabitat animam, neque ipsum fugit quidquid ¡11 corde tuo deiitescit, Quemadmodum intellectus ( in homine ) praecedit corpus ad loca percurrenda, ita divina essentia

penitus

praecognoscit tuam animam

antequam tu

illarn scrutaris. Quemadmodum

cogitatio operationem praecedit, ita divina

inteiligentia

antecedenter praecognoscit quidquid cogitaris. In comparatione divinae essentiae subtilitatis cum tua anima, haec quasi res corporea dicenda est, spiritusque tuus reputandus veluti creatura sensibilis. llle

qui

creavit

te

est

quasi

anima

Uiae

animae spiritusque

tui

Spiritus.

Ipse r e m o t u s e s t ( infinite ) a c u r u t l s e t cum hominum cunctis immiscetur, omniaque complet sua m a n i f e s t a t o n e : magnum est ejus nomen, ipsius

est admiranda,

abscondita

essentiaque

atque prorsus imperscrutabilis.

Hic est i 1 le Ens, de cujus essentia nemo disceptare valet; est ilia virtus, cujus profunditas est ineffabilis, cuique nullus ens ex visibilibus [ t^» ] invisibilibusque

aequiparari

potest. Hic est ilie Ens, qui ex nihijo omne quod est

creavit constituitque. Dixit

Deus fiat lux; agnosce earn

itaque esse

creaturam; fecit tenebras,

factaque est nox; agnosce il lam esse effectum, Deus est qui in lapidibus ignem atque in petris latentes aquas virtus quae eos ex nihilo suscitât una eademque est.

creavit;

— li — Ñeque in t e r r a velut in receptáculo asservatur hodie ignis, quin imo exsilice quotidie elicitur. Deus est qui ignis producendi

dedit potestatem

homini, qui pro libito

scintillam elicit exstinguitque : increpa ergo pertinaces. Ex ligni limatura exardet

ignis late per silvani, fi am maque

invalescens

illam comburit, donec tandem in ciñeres resolvatur. Si ignem a q u a m q u e a u t u m a s divinitates esse, minime vero creaturas, eosd e m q u e terrain praecedere facis, die q u o in loco ipsorum

radices

reconditae

Qui suam vult perdere salutem os patefacit ad disserendum

de cunctis

delitescebant ? r e b u s ; qui suam odit a n i m a m , Deum ipsum iimitibus èiicumseribere audet. Qui in iis, quae s u p e r e m i n e n t exceduntque intellectum, sapiens esse vult, vehementer ilie errat, dum enim cu pit proferre quae jucunditatem afferunt, ad impietatem devenit. Proh Bardaisane cujus ìntellectus tumultuat, q u e m a d m o d u m et ipsius cognomen tum indicai tumultuili a q u a r u m , N. 4 Saneti Ephraemi Hymnus de semetipso ad tonum ; Descendite f r a t r e s obsignati Responsorium: Laus tibi, Domine, qui tuos athletas corroboras. Natura cibimi exposcente, a m a n d u c a n d o abstinui, famemque saepenimiero s u m expertus, ut felicitatem jejimaiitibus servatam promererem. N a t u r a ex limo confecta a q u a m potan dam requirebat; ego vero illam siti arescere reliqui, ut in paradisum perveniens ejusdem rore recrearetur. Stimulis naturae magis in dies magisque invalescentibus, j u v e n t u t i s senect u t i s q u e meae in fmem usque dies u n u m post alium subripere quaesivi. Mane siquidem mihi fingebam ad vesperas me de vita migraturum, ideoque t a n q u a m iile qui jam j a m moritur, assiduam operatn navabam totani per diem. Cum advesperaseeret, cogitabain animo me minime f u t u r u m usque art matutinum advenientis diei, s u b i o d e q u e sedulus in oratione persolvenda diluculum usque. C o r p u s cum s o m n u m , quo indigebat, expeteret, blanditiis alliciebam, proposita beatitudine, q u a m

Dominus pollicitus est vìgilantibus.

Me Christo constituí in ecclesiam, membrorutn meorum, ìpsi obtuli.

in q u a t h u s atque aromata

opera

—

12

—

Mens m e a f u i t ara, voluntasque sacerdos, atque me ipsum vetuti in agniim insontem immolavi [ ] in sacrifìciurn. Q u u m in baptismo fuerim semel oleo Spiritus Sancii perunctus, diligenter cavi ne nie ullo unguento ungerem. Cum aquis, quae in cruce ex latere Domini fluxerunt, jam fuerim ablutus magnopere effugi balneas a d e u n d a s . Cum suscipiebam ignem sacritkii ( altaris ) , supplex orabam ut comburerei lolia spinetumque m e m b r o r u m meorum. F l a m m a m ignis, qui ardet in meis membris, extinxit Dei sanguis, impedivitque ne memetipsum illa ureret. C o r p u s Dei quod suscepi i n s a n c t u a r i o me servavit immunem incolumemque a iaesionibus illius qui adversus me pugnat. Vespere singula mea m e m b r a adveniens meam

virginitatem

Trinitatis Nominibis obsigno, ne diabolus

auferat.

Gloria ab o m n i b u s tibi Trine in virtute, qui roborasti l o n g o s p e r a n n o s in agone. A juventute u s q u e ad

meam

senectutem tuli, Domine, jugum

senectutem

tuum

hilarique

quotidie animo operam indesinentem navi usque ad finem, Molestiam famis gustantem.

egregie vici, te contemplans inter latrones

Sitis angorem t a n q u a m nihil

reputavi, ex eo

pro me

fel

quod te pro me in

cruce acetum in hyssopo haurientem vidi. P r a e jejunio pervigilationeque vultus meus expalluit, ut resurrectionis die, sicuti Moyses propheta, te et ego adspiciens resplendescam. Cum te perspexerim

n u d u m ligno crucis affigi, ciliciiim mihi in

vestem

suscepi et spe tua fretus adventum tuum exspecto. Sprevi cibos contempsique merum q u o n i a m lestis Sponse, coram me depictum contemplor.

convivium lui regni, o Coe-

_ 13[ r . ] CAPUT

V

De Isaaco Edesseno doctore N . 1 dc T r i b u s lsaacis Ejusdem Jacobì episcopi Edesseni ad J o a n n e m Stylitam epistola, in q u a respondetur ad sequentia ipsius

quiesita:

Cum fraternitas tua optaverit, ut siculi alimentum

spirituale primo loco

a p p o n e r e t u r hoc, q u a e n a m nempe sit causa ob q u a m dixit Deus ad Abraham quod semen tuuni subiicietur servituti in terra aliena (gen. xv, 13) Nuni ante Moysem habebatur 1 iber scriptus... Quid est quod dixit Deus ad s a t a n a m de Job.... An J o n a s propheta fuerit viduae fiIìLIS, quem suscitavit Elias

propheta...

De Abdia propheta.... De Sarvia et Abigal, matre Amasae fi II L Jet her, et de f r a t r i b u s David... Quaenam, fuerit prima lingua ... Qnaenam Salomonis ....

sunt tria

iniilia

proverbiorum

et mille et q u i n q u e

cantici

De decern justis Sodomae ... Quot s u n t scriptores nomine Isaaci, " qui crucifixus es pro nobis „

necnon de avi, quae

concinebat

Uti a senioribus, qui me praecesserunt, didici, tres nomine Isaaci claruerunt qui syriace i. e. aramaice scripserunt: duo quidem orthodoxi, tertius vero haereticus seu Chalcedonensis. Prior, o r i u n d u s e x Amida, fuit discìpulus S. Ephraemi, cum Amidas commoraretur, Hic tempore Arcadii Romani petiit causa videndi Capitolium quod t u n c fuit inauguratum. Exinde redux Byzantium venit breveque per t e m p u s ibi in solitudinem secessit, deìnque in carcerem fuit conjectus. Postea in Amidam

re-

gressus, ibi presbyteri m u n e r e functus est in illius urbis ecclesia, [ c u - ] Alter qui et fuit presbyter ecclesia Edessae, tempore Leonis lmperatoris vivebat. Venit autem Antiochiam s u b Petro Fullone, cum

¡iafetici

Nestoriani

agitarent contentiones t u m u l t u s q u e adversus appeudicem "qui crucifixus est pro nobis,,. Isaac vero tunc animadvertit in foro civitatis virimi fidelem ex Mediani-

_ 14 — ti s manu gerentem avem psittacum, quae exercitatione didicerat concinere trysagiitm cum appendice " qui crucifixuses. pro nobis,, . C u m itaque ilium orthodoxutn virum videret, adstante maxima t u r b a popuii

inducentem avem ut try-

sagium caneret cum appendice "qui crucifixus es pro nobis,, Nestorianos obstinatos confimdendi causa, extemplo et ille suo idiomate aramaico carmen composuit de i is quae audivit ab avi ad hasreticos contensiosos et temerarios profligandos. Tertius tandem Paulo episcopo

Isaac et ipse ex Edessœ ecclesia fuit. Initio autem

orthodoxus erat, et

orthodoxe scribebat;

sub

deinde, constitute» a

Chalcedonensibus in Episcopi! m Edessenum Asclepiade, qui haeresirn nestorianam ¡ntroduxit in u r b e m Edessae, scribere

fact us est et

ipse

Nestorianus,

ir.cepitque

tractatus juxta placita illorum q u o s secutus est, illudens

Christo ut

h o m i n i b u s piacerei. [

] N. 2

Complementum carminis S. Isaaci doctoris de fide, c u j u s initium: Etiamsi, Domine, audacia est. (1) Cceci enim in via decumbentes clarius vident quarti stulti. UH corporali; hi coecitate spirituali laborant. Illi clamant : fili David miserere nostri,

quoniam

luce orbati sumus; hi autem, qui oculos habent, quin tamen videant, nullatenus profitentur eum esse

filium David. Cceci, qui persuasione

intima eurn

agno-

verunt, adepti sunt clarum lumen oculorum. Ex q u o ipsurn nomine, quod eum decebat, invocarunt, f u e r u n t ab eodem

sanati, luce

obtenta. C l a m a r u n t

sine

intermissione: fili David miserere nostri, veriatem proclamantes. Est enim filius David et d o m i n u s David, filius quidem quoad corpus, d o m i n a s quoad spiritimi. Qui ejusdem gratiae oeconomiam negant, ab ipso S a t a n a qui hoc s u b respectu its melior est, cum q u i q u e corpore eundem indutum

redarguii ntur,

nullatenus negaverit ipsius

animadvertens,

propiusque

corpus,

accedens'ipsum

odoratus est, ratusve eundem hominem esse cum eo pugnavit ingens praelium committens. Manu ipsum t e n e n s attigit cariieni, p a l p a n s q u e novit e u m d e m corporei] m esse. Certavit, autem

r e p u t a n s se ilium, cum

dignoverit se

de ipso

corporeus

nequáquam

de regno. Nisi ipsius humanitatem (1) Cf. Bickeil s, Isiaci opera t. 1 p. 48.

vìderetur victurum.

t r i u m p h a r e posse, incepit

vidisset, nullomodo pugnarti

Cum dissere

cornmisisset.

C o r p u s humanuni adspiciens r a t u s est se ipsum, uti ceteros permultos, victurum. Postquam vero ipsius virtutem exploraverit probaveritque, subiit ei cogitatio, ilium Deum esse;

proindeque ipsi

dixit: si Deus

e s : fac ex lapidibus

panem. Cui ille respondit : noli tentare dominum tuum, neque te, satana exaltare. Deus qui fuit j u s s u s vicit in corpore infirmo satanam jubentem, qui corporeos plurimos vicerat. Si in pugna divinitas ( sola ) vicisset satanam, quodnam exinde emplumentum assecutus fuisset r e u s ? et q u i d n a m ille ipse qui ceciderat surrexisset et

retulisset spiritualis? Nisi

qui procuberat erectus

fuisset, q u œ n a m

utilitas inde emersisset reo, etiamsi quotidie s a t a n a s p r o f l i g a t u r ? Si Dominus minime in corpore illum profligasset, q u a m n a m opem exinde Adam obtinuisset? Quis

ignorât lucem cum tenebris quavis hora pugnare, illasque ab invicem

fugari seque alterutras superare. Si Deus me vincere facit, victoria non

est mea; si

c o r o n a alterius

est,

caput meum fit expers diadematis; si s a t a n a s per corpus minime vincitur [ ju ] nequaquam victoria, nostra est; si D o m i n u s minime

in corpore

triumphavit,

nullum nobis attulit fructum ipsius certamen. Diabolus, qui cum ipso congress u s est, c o n d e m n «

ilium qui negat spiritum; qui

sine corpore est,

certamen cum corpore. Nos autem, fratres, dicamus ei : bened-cta

habuisse

tua natura,

q u a e c o r p u s nostrum induta est, confiteamurque Patri.qui ipsum misit et Spin t u i Sancto. Qoniam vero scriptis meis

pinxi

imaginent

tuam,

pinge

et tu

gloriam tuam s u p e r resurrectionem meam; et quoniam credidi iu te et in tuum corpus, videam

misericordiam tuam dum in die judicii ex sepulcro

resurgam.

N. 2 2. Ejusdem S. Isaaci Rectam viam prosequar, ut ad te, Fill Regis, perveniain: in votis habeo v e r s u s scöpum t u u m convertere meos oculos, ne verbum meum a te defiectat. Concede mihi ut disseram de Te, Domine, quin offendam in viis ineundis tins. Défini limitibus milliarium mihi p e r a g r a n d u m ne devertam; constitueque mans i o n e s ne dcfatiger. A limine Nativitatis tua; u s q u e ad Crucifixionem viam emetiar. Suscipe thymiamata

fidei meœ, oblationemque confessionis m e » . Tua verba

veritate

perfusa sint veluti condimentum dictis meis, ne aberrem, uti a b e r r a r u n t scrut a n t e s Nativitatem tuam offenderuntque, neque vager errando, sicuti veritatem corporis tui extra communionem e v a s e r u n t

negantes

—

16

—

Minime tuo P a t r e m i n o r es, uti Ariani effutiunt, neque Patrem

malum

bou um ve dixi sicuti dixit Marcion, neque ad instar ß a r d a i s a n i Manetisque tuam negavi Resurrectionem, imo didici te esse in tuo Patre vicissimque Patrem in t e esse. Tu gratia resplendes: quis ergo permutabit veritatem t u a m ? Eja, dilectissimi, intueatnur Codicem, qui est prototypus,

videamusque

quomodo penes prophetas evoivitur Domini nostri Incarnatio per assumptionem corporis. Haerests d i s p u t a n d o vult n o s t r u m Dominum corpore spoliare. O inique, qui veritatem ipsius denegasi O perdite, qui recusas suscipere gratiam tibi factam! Deus s u o beneplacito adsumpsit

c o r p u s sibi inhserens; et tu c o r p u s

illud ab eo r e m o v e s ? In utero Mariae, in quo mansit, induit c o r p u s ; et tu ìllud inficiaris? Q u o m o d o feret Deus ejusmodi

blasphemies c r i m e n ? Suam

demisit

naturam usque ad creaturam suam, et ¡sta gratiam despicit? Natura non facta induit [

]

n a t u r a m factam, videlicet operatn

manuum

Su a r u m ; induit quod

suum est, ut suos liberaret, et hoc fit irnpervium contentioso, qui reputai rem esse p r o r s u s ciifficilem, c o r p u s fieri i n d u m e n t u m Domini sui. Multo revera difficilius dici deberet eundem Dominum plasmasse c o r p u s palmis suis. Nisi autem illud

plasmasset, n u l l a t e n u s idem induisset. Si vero illud plasmavit, illud et

induit; qui sedificium exstruit, illud et facile restaurare potest; et qui conclave constituit, illud et sine negotio inhabitare valet. Si de ecelo Eum c o r p u s contendi^ indiasse, q u a n a m de causa

illud

Adamo provenit idem corpus, c u r n a m

terrenum dictum f u i t ? Si minime ex ambulavit in t e r r a ? Si nostras

naturae

minime est censors, curnam suscepìt iti se dolores n o s t r a s ? Si n o s t r a

natura

minime est consors, nullo modo pati potuisset. Si extollens

propterea quod sese

datur. Pauli

adversus

verba

ejusdem Pauli verba

P a u l u s dixerit " aliud et aliud corpus,, contentiosus Paulum

movet

litem,ab

eodem

inflarurit excitaruntque superbutn subiiciunt ejusdem terga

apostolo

confun-

ut g l o r i a r e t u r : ast et

flagellis, humiliantque

ipsum.

P a u l u s declarat aliud esse corpus cceleste, aliud terrestre ( 1 Corin. xv ) corpus nempe animale corpusque

spirituale. O tu qui adversaris,

perpendeque e j u s v i m : quod P a u l u s

dijudica verbum,

significare vult verbo " esse „ non

de

corpore Salvai oris nostri intelligendum est. Recita quae s u b s e q u u n t u r et couturidere prae illis verbis qua' te, arctius q u a m vincula, stringunt. Ait etlim : alia est ccelestis gloria, alia t erri:-.tris, ita ut stella d ifferat a stella quoad

claritatem

majorem untiis pr® altera. P a u l u s dicendo " aliud „ significavi dotes unum

c o r p u s ab alio differì. Nisi induerat c o r p u s nostrum Salvator,

quibus ipsius

corporis gloria nobis extranea fuisset. Hoc P a u l u s s u a epistola intendit docere,

hominem nempe prse homine decore emìnere, atque istum sese exaltando sese estendere antecellere sodalem, dum e contra Dominus noster, ut probaret corpus su um consors esse nostri sese demissius quam quivis Audi

insuper

Paulum vocantem

et filii hominis, corpus dein

Salvatorelli

ipsius

nominai

nostrum

homo humiliavìt.

nomine

velum ünius

Jesu

Christi

Dei, qui intus est.

Ne vero putares haec dici de coelesti corpore, audi illud quod " Jesus natus sit de Maria ex stirpe David „, P o r r o cujus corpus cceleste est, superflue praedicaretur ipsum ascendisse et descendisse. Conqueramur cum Gabriele, de eo quod nempe idem angelus per Mariani terrae nuntiaverat pacem. Eja ergo, Gabriel, pra'bet,

expone verbis contentioso, si tamen aures audientes

quodnam ad Mariani

nuntium

attutisti, repete videlicet

verba

quae

eidem direxisti. Salutationem, ait, exhibui primo M a r i s , dein ei dixi " Dominus nieus tecum est >,. Si porro jam indutus corpus Dominus advene t

quomodo

ex aure in sinum Virginis fuisset ingressus? Quisnam éjùsdem corpus contend i fuisse spirituale, cutri omnibus not uni sit eumdem cum infantibus reptasse et cum pueris j o c a s s e ? Eja absolve verba tua, [ rem ad mentem

] Gabriel, forte enim sanio-

redibit contentiosus audax, Dixi, ait, eidem Virgin»: Spiritus

sanctus, virtusque

Altissimi

illabitur in te ( Luca I, 35 ). Iamvero

nequaquam

in virtute Altissimi includitur corpus, cum spiritus membra nullomodo habere possit. Ubi nam est ergo audax ille qui adversus Gabrielem insurgit? Alter cum altero disceptet, nosque aderimus testes. Gabriel dicit " virtus „ ille vero " corpus et virtus ,, ; Gabriel " Spiritus, virtus Altissimi et Dominus meus tecum „ : tres praedicti vi poilent ad audaciam retundendam. Et tu, Thomas, quare siles? Eja

profer quae hoc de argumenta

dicenda

habes. Et ille ait: dixit mihi, ut

accedam, agnoscensque palpem manus ejus pedesque vulneraque.

Gabriel au-

tem significavit nobis virtutem, Dominum et Spiritum sanctum. Necesse idcirco est ut desinant

haeretici abuti hisce, quibus

innìtuntur,

verbis, nempe " nemo ascendit in ccelum, nisi tìlius hominis qui descendit „ ( J o a n III, 1 3 ) : tali textu

gloriantur

coritentiosi,

filili ITI hominis dicit; " non enim, ait, venit filius

Ast

Dominus frequenter se

hominis ad judicandum sed

ad salvificandum ( Luc. IX, 56. et Joan. XII, 47 ) et, " videte quia spiritus carne»?! et os non habet „. An ideo male credunt in Dominum, quia dixit; " nemo ascendit in ccelum

nisi

filius

hominis,

docuitque " natum ex carne carnem

qui descendit? Se,d et Ipsemet

declaravit

esse et jiatum ex spiritu spiritum esse „

( J o a n . Ill, 5 ) . Numquid ab lata fu it divinitas propterea quod ex carne natus sit?

—

18

—

Adversario talia obncienti r e p o n i m u s ; noli tollere quemadrnodum neque nos ipsius divinitatem jam corpus nostrum

Domino c o r p u s

neganius. Cum

induerit, an adhuc contendis

nostrum

Creator noster

spi rit um

minime

corpus

Gabriele,

supervenientem

induisse, eundemque mansisse sicuti e r a t ? Si adhuc adversarius insistens dicit, abeunte

virtutem habitasse in Virgine, secumque c o r p u s adduxisse atque in ea comrnorasse, is p r o r s u s Virginem

beatam

exhibet

cohibitam

in disputation«

cum

Gabriele, c u j u s verbis nullo modo consensiisset, nisi jam ( F i l i u s D e i ) ingressus

inhabitasset

in ipsa,

atque

nisi

ipsa

sensiisset

etindeni

nequaquam

advexisse extraneum

corpus. Maria mater ejus minime animadvertit

ingressum

sinum

in suum

inhabit ationemque.

Si porro

corpus

ejusdem extraneum

indutus fuisset, quomodo per au rem in ìpsam penetrasset? Et q u o m o d o illuni sic se penetrantem minime ipsa sensiisset? Haereticus undique p r e m i t u r obstrictus vinculis effatorum sacrorum. Convincat eum vel ipsa computatio diei octavae in q u a nempe Christus sese legi i m p o s t e filiis Adae subiicierts stiseepit circumcisionem, [ „ ] Quorsum enim dies octava computatur, nisi ipse in d u a b u s naturis esset? False diceretur eumdem ad nos venisse, nisi de nobis s u m p t u m c o r p u s induisset. Et q u o m o d o

nos in

t a n t u m inducti fuisssemus errorem, ut crederemus in eum qui decepit nos suo adventu ficto? Semet filili m Josephi, filium David et filium Marias ipse cognominavit. U n d e n a m ipsi cognomen nostri

corporis derivaretur si corpus quod

habet nostrae n a t u r œ consors non e s s e t ? Si alienum fuit nobis ejusdem corpus, nequaquam

ipse frater noster exstitisset, quin imo nos decipiendo

dicendus esset, neque regnum cœlorum quod nobis promisit,

decepisse.

neque gehen n a

quod sanxit ullomodo existèrent. P o r r o si talia reputarentur commentitia, commentitia et essent o m n i n o cuncta quae prsedicavit. Si vel in s u a Nativitate nos fefellisset, dicendum et nos fefelHsse in s u a doctrina promulganda, proindeque neganda esset corporum

resurrectio, ita ut

sors corporis nostri nihil aliud esset quam desperatio. C o n f u n d a t u r hisce

argumentis

error, qui irte cogit ut talia de

nostro proferam, Judica ergo, o homo s a n œ

mentis, quisnam

Domino

sit verax, an

haereticus qui talia effutit, an poti us fidelis ecclesia fi li us. Si Dominus irtiriutatus fuit, quomodo discipuli

immutationem minime a n i m a d v e r t i s s e n t ? Ipsum

videntes ambulantem .super mare, formidine correpti arbitrati s u n t eum fuisse t r a n s m u t a t u m : ast ille a n i n m m eis a d d e n s clamavit " egomet sum, nolite timere,, ( Joan. VI, 20 ). Si ais autem iilum conspicientibus

discipulis fuisse in monte

— 19t r a n s f i g u r a t u m , ita ut claritas, q u a ; i n t u s latebat, c o r p u s e j u s d e m

circumdederit,

n u l l a t e n u s ä i e e n d u m est ibidem i m m u t a t i o n e m contigisse, c u m c l a r i t a s divinai naturae i n d u m e n t u m i p s i u s i. e. c o r p u s c i r c u m d e d e r i t . Divina; e s s e n t i ae s p l e n dores emicarunt

in c a c u m i n e

montis

refulseruntque super

homines.

Radiis

coruscariti o c c u r rit e x t e m p l o d e s u p e r E l i a s . D u o a p p a r u e r u n t u n u s e vivis, a l t e r e m o r t u i s , n a t u r a m q u e divi n a m a d o r a r u n t .

P r o vivis a d o r a v ì t Elias,

quoniam

r e d e m p t i o j a m j a m a d p r o p i n q u a v e r a t , et p r o m o r t u i s Moyses p r s e n u n t i a n s ternp u s r e s u r g e n d i e x o r t m n j a m esse. Discipuli q u i t a l i a c o n t e m p l a b a n t u r , ibi e s s e c u p i e b a n t . Si p o r r o i m m u t a t i o ibidem contigisset, p o t i u s f u g a a b iisdem

disci-

p u l i s c a p t a n d a f u i s s e t . Ille ipse ibi e r a t s i n e ulla i m m u t a t i o n e q u i a l i a s clamav e r a t " egomet sum.,. S e n i o r e s c o n s o r t e s ejusdeffi d i s c i p u l o r u m naturae, i n t u e n t e s illarti quod

apparitionem,

claruit,

appetiverunt

cum

i p s i s c o n i m o r a r i . Si illud

cceleste f u i s s e t , coelestes r e s u s c i t a v i s s e t . Q u a a u t e m

corpus, de

causa

Moysem i p s u m revocavi t ? E l i a m q u e accivit? Ideo p r o f e c t o ut liinc et i n d e suce I n c a r n a t i o n i s testes a d d u c e r e t . Mortui et vivi c o r p u s e j u s i n s p e x e r u n t d a t u r igitur qui i p s u m

Multiplex est d e m o n s t r a t i o Undique

praesto s u n t v è r i t a t e m

e r r o r e atque duritie sunt e j u s , q u i m o r s ilium

Confun-

negai.

corda

n o s t r a , et t a r n e n comprobantia

manet

haereticus,

effata et n i h i l a

b l a s p h e m a n t i u m . Si n o s t r u m

i n t e r e m i t ? Si n o s t r a

uti erat.

secius

piena

n o n est c o r p u s

n o n est c a r o i p s i u s , c u r cibo u s u s

e s t ? Cu r n a m m o r e n o s t r o d o r m i v i t , i n s u davit, q u i e v ì t q u e ?

Defessusque

venit

s e d e r e p r o p e p u t e u m ( J o a n I V , 6 ) ; cceleste a u t e m c o r p u s m i n i m e d e f a t i g a t u r . S i t i e n s a q u a s ex u r c e o expetivit: si a l t e r i u s f u i s s e t g e n e r i s i p s i u s c o r p u s , [ L s ] nequaquam

sitivisset.

Peccatores, cum qiiibus

manducavit,

ipsum

vocarunt

h o m i n e m , cum i n t e r e a uti Deiirn d i m i t t e n t e m peccata et d e b i t a illuni v i d e r e n t . Ad convivium

tamquam homo,

manducando

c a u s a , ivit

perpetravitque

quae

p r o p r i a s u n t divinitatis, m u t a n s in v i n u m a q u a s . U t p o t e i n v i t a t u s , h u m a n o more, s e c o n t u l i t in d o m u m Z a c h a e i , a t q u e uti D e u s c o n d o n a v i peccata eidem

resi-

piscenti. P a s c h a q u o d H i e r o s o l y m i s m a n d u c a v i t r e d a r g u a t v e s a n u m haereticum. Si n e q u a q u a m fuit eorporetss, c u r n a m legem a d i m p l e v i t ? I n c a r n a t i o e j u s p e n e s p r o p h e t a s evolvi t u r , et e r r o r a u d e t illam M y s t e r i a r e c o n d i t a s u n t in s a c r i s Litteris, et haereticus a u d i e n t e s praebere r e c u s a l ? David

respuere?

Patri

aures

c l a m a i d i c e n s : Ine n a t u s est ibi ( P s . LXXXV1, 5 ) et

I s a i a s : filius n a t u s est n o b i s in v e n t a t e vir dolorum infirmitatumque,,

( Is. IX, 6 ) e t a b e o d e m

( ibid, L 111, 3 ) . Ezechiel i n t e r

proclamato

ammalia

vidit

t a m q u a m m a n u m h o m i n i s ( Ezech. I, 8 ) et Michaeas c e l e b r a n s E p h r a t a m " ex te,

- 2 0

—

ait, egredietur rex „ ( Mich. V, 2 ) . Abram ¡psius diem vidit in agno, quo a morte ejus filius liberatus

fuit. Isaías ait: et egredietur virga et flos ex radice

Jesse

et erit radix Jesse in sign urn populorum erranti urn ( Is. XI, 1 et 10). Ejus incorporatici prffifiguratur in cunctis mysteriis, atque ejusdem dies in o m n i b u s symbolis latet. Si Patrem ait contentiosus s u b figuris corporeis apparuisse, ipsse f i g u r a redarguant ilium, cum Pater in tlieopliania speciem a s s u m e n s

praefigu-

rare voluerit Filii incarnationem, Quovis Pater apparebat, s u a m esseritiam s u b corporea specie quatti mutuabatur, manifestabat. Si Pater ¡taque corporis expers s u b mutuata corporea similitudine apparebat, q u o m o d o

audet contentiosus denegare incarnationem Filii, qui quoties

se perhibebat, sese corpus praesefefentern o s t e n d e b a t ? Cum Deus ipse prsedilexerit corpus nostrum, q u o m o d o haeresis respuet ipsius Domini nostri Filium? Si minime ex Maria

Filius n a t u s fuisset, ipse P a t e r

minime ex Maria natus fuisset, c u f n a m eadem dum

diceretur

incarnatus. Si

Maria dicta est mater

ipsius,

recensebatur cum discipulis orationi v a c a n t i b u s ? " E r a n t enim,

dicitur,

perseverantes in oratione cum muliet ibus et Maria matre Jesu et f r a t r i b u s ejus,, { Act, I, 14 }. Discipuli :11am vocant matrem et ipse discípulos dicit filios fratresque, eosque participes efftcit suae vitas, quin sint nati ex sua matre. Ecce extranei ipsum

incarnatum

fatentur, et tu ipsum a s u a matre sejungis ? Ipse sib i

conjunctos effecit extráñeos, et tu ilium t a m q u a m a l i e n u m a Maria

removes?

Humanitatis sua- generatse plures recensuit patres, et Joseph

cognomi-

ipsius

n a t u r pater, cum a b s q u e semine .sit natus. Quomodo tu s u o filio veram matrem destituís ? Nisi cameni ex Maria induisset, tota Evangelica praedicatio prorsus irrita fuisset. Dicitur enim Deum inisisse Jesutfl Nazarenum virum a Deo ( Act, 11,22): prius dicit " Nazarenum „ et postea " virum a Deo „; prius patriam,

in q u a

natus est, indicai, deinde [ a j ] " virum Dei „ subdit. Prajterea p o p u l u s discípulos r e p r e h e n d e n » ne praìdicarerst illuni, dicebat, " numquid

vultís

inducere

super nos sanguinem hominis i s t i u s ? ( Act. V, 25 ). An codeste corpus sanguinem in se continent? Ecce amici et inimici ipsuin dicunt hominem, virumque. Si c o r p u s nostrum n e q u a q u a m induit, q u e m n a m Herodes occidendum Si corpus h u m a n u m

petiit?

minime gerebat, q u o m o d o tempore crucifixiotus ab u n a

in aliam civitatem m i g r a b a t ? Prophetam ( ait Moyses ) sicut me suscitabit vobis Deus de f r a t r i b u s vestris ( Deut. XVIII, 15 ), qui c o r p u s induet sicuti n o s t r u m . Ne scilicet putaretis eum a b his esse alienum, postquam eum prophetam nominavit, noluit taceiis silensque

— 21

—

in hoc consistere, sed statini addidit " sicut me „ et " ex f r a t r i b u s vestris errori

locus r e l i n q u e r e t u r .

Si c u p i s autem

scire an ista de c o r p o r e

ne

Domini

nostri f ü e r i n t a Moyse dicta, id exinde patet quod noster D o m i n u s ionge excelieat Moysi, cum

ille sit D o m i n u s

Moysis, et Moyses sit ipsius f a m u l u s . Illa

itaque verba " sicut me „ de c o r p o r e ejus dicta agnosce. N e q u e s o l u s hset dixit, sed et S i m e o n

disci pu lorn m

priticeps, mira cui um

Moyses

patrans

eadem

r e p e t e n s D o m i n o n o s t r o tribuit ( Act. Ill, 22}. Vulgo autem n o n i t a : alius enim dicebat " n o n n e hie filius J o s e p h i

fabri , qui in medio e r a t ? .( Matt. XIII, 5 5 ) ;

alius " n u m q u i d à N a z a r e t h aliquid boni o r i t u r , , ? ( J o a n . I, 48 ). S c r i p t i s consigliata f u e r u n t v e r b a ¡Horum, qui e u m a d s p i c i e n t e s c u m ipso a d o l e v e r u n t , n e q u e f a s est ea celare. Q u o m o d o igitur b l a t e r a n s haereticus contendit ei c o r p u s a ì i e n u m confing e r e ? Si minime induit c o r p u s

n o s t r u m , c u r eum s e q u i m u r ? Si c o r p u s q u o d

ìnduit, minime c o n s o r s est n o s t r i corporis, q u o m o d o i m p l e t u r benedictio, q u a m benedixit D e u s A b r a h a m o ? U b i n a m extra i p s u m i n q u i r e m u s

illud: benedicen-

t i ' in s e m i n e t u o o m n e s g e n t e s ? ( Gen. XXII, 1 8 ) Non enim per Isaac f u e r u n t b e n e d i c i , n c q u e per J a c o b u m tsaaci filium. P e r J o s e p h a u t e m ipsi liberi subjugati

f u e r u n t , et post

eum universus

Israel in Aegypto s u b Servitute

jpruit

Benedictio igitur A b r a h a m o n u u e i a t a d e c u r r e n s per g e n e r a t i o n s ad Mariani volavit, et ex ea fluxit ad gentes, quae p e r e a m d e m f u e r u n t b e n e d i c t s . Rejectis i t a q u e b l a s p h e m i i s hscreticis, eja, f r a t r e s , p r o f e s s i o n e » ! f i d e m q u e nostrani o s t e n d a m n s in Filium, qui ad nos deduxit divinitatcm, s u r s u m q u e evexit h u m a n i t a t e i n . Ipse est qui iti s o l a s u a n a t u r a venit

a s c e n d i t q u e in c o r p o r e

filiorum Adae. Ad n o s venit in s u a essentia, a s c e n d i t q u e ad P a t r e m in n o s t r a natura.

Ille est, cui

nostra

c a r o facta

est t a n q u a m

i n d u m e n t u m et

nostrum

c o r p u s ve I uti tetr.pl um ipsius essentia;. Venit e x p e r s nostras natura;, ascenditq u e secum e v e h e n s veiuti primitias,

nostrum

c o r p u s . Ipse est, qui se demisit

s i n e corpore, a s c e n d i t q u e in c o r p o r e et spiritu, qui, cum nulla indigeret gloria, e g e n u s factus est, ut nos salvaret, Ipse est, qui per M a r i a m m a t r e m factus est c a p u t nostra^ p r o s a p i a e ; q u i q u e curii s i n e c o r p o r e

esset, sibi c o r p u s ex Maria

acquisivit, c u m q u e Patri esset c o n s u b s t a n t i a l i s , f a c t u s est h o m o ex muliere. Ipsius i n c a r n a t i o est d i v i n i t a t i s t h e s a u r u s , h u m a n i t a s q u e facta est d i v i n a e

essentiae

habitaculurn. Ipse est, q u i c u m u n u s esset, f a c t u s est duae ( naturae) in u n a pers o n a ; qui cum esset Patria unigenitus, fuit u n i g e n i t u s Mariae; q u i q u e cum exist e n t i a m aeterriam haberet, h a b u i t et h u m a n i t a t e i n . Ipse est qui nos ìnduit ex utero, n e q u e m n r i e n d o exuit; qui cum ci i n e s s e n t

humanitas

et divinitas,

pependit

—

super

lignum,

c u j u s latere

qui

s e in s e p u l c r o

laneea

aperto

22

—

reclusit

fluxerunt

dieque

tertia resurrexit,

s a n g u i s et a q u a .

collatis n o b i s b e n e f i c e s , pro conception!'

a t q u e ex

Huic ergo g r a t i a s

pro

s u a et nativitate sua, pro i n f a n t i a et

adolescentia, p r o c i r c u m c i s i o n e et baptisma, pro tentatione et miractilis, pro vita et cruciftxione, pro morte et c o n d i m e n t o excitatione a m o r t u i s

et r e s u r r e c t i o n e

ipsius c o r p o r i s cum a r o m a t i b u s , p r o

ad vitam, pro a p p a r i t i o n e

a s c e n s i o n e in coelum, Rerum i t e r u m q u e

discipulis et

p e r a g a m u s pro bisce p r o q u e s e s s i o n e

a dextera Patris. P o s t h a e c autem c o n t i c e s c a m u s q u i n q u i s q u e verbum proferre audeat.

N. 3 Aliud c a r m e n O incomprehensibiiis linguam

abjectam

Deus,

ejttsdem toni

cujus majèstas

est

im perscrutata lis,

lima, ut h o m i n i b u s te p r a e d i c a r e valeam.

g e n e r e n o s t r o factus es homo, i n s p i r a

meam

O Deus, qui pro

meam tenuem mentem ut m i r a b i l i a t u a

Domine eloquar. Creasti

in p r i n c i p i o

Adam in gloria ut in ea p e r s e v e r a r e t ;

c o n c u l c a t u m v i o l a t u m q u e mandatimi

ast, c u m , o b

a b s t i n e n d i a b arbore, fuerit ille praecipi-

t a t u s decidens a nobilis s u a e libertatis statu ( r - a ) , ruerit a s u a celsitudine, in ipsumque

o b gustatum

fructum

diabolus

d o m i n a i us

fuerit, e idem

promisisti ad q u i n q u e dies restitutionem una cum uxore unde

egressus

ut n u n c i a r e t

est.

Adimpleturus

ejus conceptionem

promissa

facta, misit

nativitatemque.

Heva

in

creator

prostrato paradisum Gabrielem,

C u m autem a n g e l u s

puellam

( Mariam )prope puteum inveneri t, inclinato capite, ipsi a i r : pax tecum, q u o n i a m Dominus, descendens

i n h a b i t a b i t in te, Haec ilio dicente, dcscendit D e u s o c i u s

et habitavit in D e i p a r a S ì ì e a n t s o p h i s t a e , a u d i a n t s a p i e n t e s intelligantque. À d v r n i e n s , ut s a l v a r c i h o m i n e s , induit c o r p u s ex filia b o m i n u m . A s s u m e n s sibi c o r p u s humanurn dup l i c a t u s est per n a t u r a m nostrani s u s c e p t a m . Induit c o r p u s nostrum m a n s i t q u e iti n o s t r a natura, et in ea j u d i c a b i t n o s iti fine s a e e u l o r u m . Cum eo s u p e r lignum crucis corpus nostrum ascendit cumque

depulitque ab o r b e t e r r a r u m

eo in sepulcrurn descendit, c o n f u d i t q u e diabolum

tenebras;

daemonesque,

cum

eo deinde post g l o r i o s a m resurrectionem a p p a r u i t apostolis. Natura

Filii c o e l e s t i s sibi

sumpsit corpoream

naturam, substititque

in

— 23 — d u a b u s natLiris. C o n f u n d a n t u r haeretici, qui contra veritatem dicunt ipsum esse unattt naturarti, negantes alteram. Ast quant nam ex d u a b u s naturis negant, sese alienos ipsi efficientes? Perfectus est in utraque natura cnm sit Deus et

homo

riempe habens divinitatem et humanitatem a Deo Patre creatam. Obmutescant ergo scrutatores, desistantque praeseferentes ducunt

audent

dicere

unam

habere

illi qui

naturarti

doctrinae

Dominimi,

speciem

vel

intro-

in ipso divisionem, Qui negat ejus humanitatem, negat et divinitatem,

Nostra n a t u r a ei inest et ipsius n a t u r a inest nobis. Dedit nobis quod s u u m est, et sumps.it q.uod n o s t r u m . Duas h a b e t n a t u r a s u n u s D e u s , qui e t e s t homo et D e u s . Duabus naturis apparu it, visusque fuit Deus et homo.Vinum operatus est, uti Deus, jejunavit esuriitque uti homo; ad

vitam revocavi* Lazarum,

uti Deus, sopivit

donnivitque uti homo. Virtutes potentias signaque multa fecit ostendens majestati S suae fortitudinem per adjutorium suae

gratiae. Ascendit in

coelum cu ni

decore i n c o r p o r e quod induit ex Virgine, In eodem eorpore apparebit in novissimo die, micabitque in excetsis

tanquam

naturarti, c o n f u n d e t u r in fine saeculonirn,

sol. Qui credit in Domino

unam

eo quod audacter sustulit Domino

corpus nostrum. Nos autem credidimus credi mu.sque d u a s in Deo nostro natiiras, nempe naturam Dei verbi, et naturarti quarti suscepit de Virgine. In a m b a b u s naturis confitentes, Domini nomen

collaudamus, ipsum a d o r a m u s , eum venera-

mur, exaltainus honorificamusque. Ipsi pro beneficiis gratias agimus, e u n d e m q u e a d o r a m u s ob redemptionem, [

] q u o n i a m scilicet suo beneplacito inclinavit

majestatem suam nosque s u a crucifixione salvavit. Pater est qui F i l i u n r misit, ut n o s redimeret, sepeliretque mortalitatem propter nos. Myriades orum haud sufficiunt ncque valent illuni glorificare. P r o nobis otnnes creaturae rationabiles et rationis expertes, aves et animalia orbis terrarum coltaudent eum. IHsulae quae per maria s u n t interna disseminatae iudesinenter ipsum concelebrent omni hora et temporis momento. Laus a c u n c t i s Unguis, creatis Trinitati, quae in novissimo die universum g e n u s h u m a n u m suscitabit.

— 24N. 4

Epistola venerabtlium episcoporum orthodoxorum ad

raonachos

c o n g r e g a t i o n s Amidensis aliorunique q u a e ipsis subjacent coenobiorum Praeclaris et v e n e r a n d i s

Dei arnatoribus presbyteris diiigentibus

vitam

ccenobiticam, qui per parcecias Mesopotamiae degunt, necnon coetui monastico Christum

amanti, qui

vobiscum, freti spe Evangelii, persecutionem patiuntur,

Sergius, Marion, Nonnus, T h o m a s et J o a n n e s divina gratia episcopi salutem. Huic nostrae epistolae ex carmine Sancii Doctoris Mar Isaaci de fide adversus manicheos i n s e r u i m u s fragmenta sequentia. Ille qui ad nostrani mirini nequit,

aegritudinem se demisit, q u a n q u a m

ipse assumpsit

fortitudo ejus

debilitatem nostrani, ut nobis robur

invictum

procuraret, imbellis factusest, q u a m q u a m debilitati non obnoxius, ut nos bellatores idonei fierernus. Incorruptibitis corruptioni obnoxius factus est, ut n o s a corrupfione solverei et liberaret. Creator descendit ad corruptionem sed corruptio ei non domi nata est, illaque eum attingere non potuit. Ipse enim interfecit corruptionem cum earn pertransiret. Débilitas n o s t r a est corrupt io, q u a m creator per adventum su-um abstulit et roboravit virtute justitiae suae, n e r t i r s u s peccato marcesceret. in ignominia c o r r u p t i o n ^ constitute e r a m u s . Ipse vero venit ut eatn effiçeret non corruptionem. Non c o r r u p t u s est Deus noster cum veniret et habitaret in corruptione nostra, sed interfecit corruptionem, ne r u r s u s ferirei g e n u s h u m a n u m . S o l u m m o d o s e c u n d u m visum oculorum, non vero, si

rei veritatem

perscrutartiur, c o r r u p t u s est. Mali eum passionibus exterminaverunt secundum speciem, non secundum essentiam. Nani per plagam exterminatricem interfecit mortem occisorem.

Traxerunt eum ad interitum, sed ipse per crucetn

interfecit corruptionem. nostrum inde nostrani

Incorruptibilis

liberaretur;

stiam

nostram corruptionem subiit, ut g e n u s

nostrae debilitati

se conformavi!, ut

aegritudinem

sanaret. Dominus factus est t a n q u a m servus, ut servitus nostra inde

liberaretur

....

Hanc porro quam exaravimus epistolam dilectioni vestrae mittimus cum illustri

presbyiero et archimandrita

Aha c u m q u e

presbytero

Joanne

qui a

congregatis in urbe Amidensi amatoribus Dei venerandis presbyteris et archimandritis ad nos cum libellis delegati

fuerunt.

— 25 — Hortamur interim vos ut a communione eorutn qui impia haeresi Juliani sunt infecti

abstineatis, donee per canonicam

poenitentiam a praefato

morbo

sanentur. Hoc et insuper declaramus nempe cum iis qui adversus ea quae vobis modo scripsimus sentiunt nullo pacto communionem existere nobis neque fratribus sanctis episcopis Dei amatoribus qui ubique locorum persecutionem pro veritate perpessi sunt. Cum verbis scripturalibus tandem concludimus dicentes: si haec observabitis felices eritis. Estote validi in Domino nostro. Subscriptiones : Sergius m i s e r a t o n e Dei episcopus ecclesiae Cyri orthodoxorum. Marion miseratione Dei episcopus ecclesiae sanctae Surse orthodoxorum. Non nus miseratione Dei episcopus ecclesiae sanctae Circesii Thomas miseratione Dei episcopus ecclesiae sanctae Darae, Petrus episcopus Rischainae, Philoxenus episcopus Dolichii. Thomas episcopus Germaniciae. Finis epistolae adversus Julianum Phantasiastam.

4

[ JLD ] C A P U T Vi Commentaria s u p e r

psalmos

Auctore Daniele Salahensi Epistola qua in scripsit Dei amator Mar J o a n n e s archimandrita ccenobii s. Eusebii Cphar-Bárthae ad Mar Danielem de c o m m e n t a r i o super psalmos beati David. Doctori divino veritatem amanti, praedito scientia perfecta, Christi charitate pieno, timore Domini imbuto, orthodoxam fidetn firmiter colenti, meae pusitlitatis glonae et decori, in se passionem Domini gerenti, Mar Danieli

archiman-

dritae et presbytero a b infimo presbytero et archimandrita J e a n n e ccenobii s. Eusebii

Cphar-Barthse in ditione

Apameorum

in Jesu Deo et Verbo

omnia

s u a passione perficiente salutem plurimam.

Responsum Danielis presbyteri Illustri Mar Joanni De psalmorum commentario Magno beato prseclaroque patri, divinis gestis perfeeto

spiritualibusque

decoribus omnigenis exornato, habitaculo timoris Dei, Mar Joanni presbytero et archimandritae coenobii s. Eusebii

Cphar-Barthae,

Daniel

humillimus

tuus

amator salutem in Domino. Libri I commentarii psalmorum tractatus, primus, auctore

amatore

Dei

Mar Daniele Doctore ex Telia urbe super psalmum I.

T r a c t a t u s 83 s u p e r psalmum 83 de bello inter gentes et David, et de bello quod mali sipritus omni tempore adversus sanctos movent [

j Quod propheta ait: consilium inierunt a d v e r s u s sanctos, id interpre-

t a n d u m est de ecclesia contra q u a m exercitus adversarii

béllum

rnachinantur

eam oppugnandi causa. Q u e m a d m o d u m tunc temporis incircumcisi c o n s p i r a b a n t

— 27 — ad d e s t r u e n d o s circumcisos disperdendosque, sic inferorum exercitus, conspir a n t e s adversus sanctos, agitant consilium ut perdant sancta, quam

per baptismum

obtinuerunt,

illos atque haereditate

defraudent. Quondam

ìnsidiaruut

ecclesiae per ethnicos qui apostolos excruciarunt. Dein jtidaei u n a cum ethnicis insidiantes inierunt consilium cum Ario fautoribusque, cum Paulo

Samosateno

A n e m o n e , Bardaisano, Manete, Photino(l), Sabellio Libyco, Valentino, Marcione. Julìano et Eutychete. Hi cuncti veluti illi populi barbari sunt, qui continuo a malignis agitati spiritibus moliuntur belili m contra ecclesiam Dei populuinque ejus s a n c t u m , c o n s p i r a n t e s atque dicentes: venite disperdamus eos de terra, neque memoretur

nomen

Israel. Ait e ni m propheta: q u o n i a m cogitarunt

utianimiter

corde, et a d v e r s u s te testamentum disposuerunt, tabernaculum ldumaeorum et A r a b u m . Isti ertiti! duo populi f r a t r e s antiquitus f u e r u n t in gente Israelitica, cum Esau,qui idem est ac Edom, uno ventre cum Jacob conceptus et natus fuerit. Simili ratione s u n t h aeretici Quorum coriphaei nobiscum signâculuni baptisrni, videlicet nati vitate m adoptionis filiorum susceperunt, exemploque Esau qui, rejecta circumcisione, incircumcisos s e q u u t u s est, ita abiicientes hœretici grati H m adoptionis filiorum, q u a m in baptismo induerunt, quovis tempore clamant: venite disperdam u s eos de gente. Sic Ariani per q u a d r a g i n t a et d u o s a n n o s insurgeâtes, pugnis, caedibus u s q u e ad s a n g u i n i s effusionem, nec non exiliis afflixerunt Israel Dei, conatique s u n t orthodoxos delere. S a n g u i n i s certamen

inierunt et Nestoriani

c o n t r a ecclesiam, c o n s p i r a n t e s ab a n n o trigesimo regni Theodosii u s q u e annum

ad

hunc, qui est a n n u s pctingentesimus q u i n q u a g e s i m u s tertius.

T r a c t a t u s 150 . . . .

Laudate eum in vìrtute ejus, laudate in multìtudine

tnagnitudinis ejus. Laudate eum in ejue distinctione, laudate in ejus virtute et debilitate, in ejus exiguitate et abjectione, quoniam

ex utraque eum

agnosci-

m u s u n u m Filium Christum ex d i v i n i a t e et humanitate u n a m naturam, unam unionem admirabiiem, u n a m n a t u r a m

quae dicitur incarnata

et

Ipsius sunt excelsa et demissa, divina et humana, quae tamen d u n t u r in d u a s n a t u r a s vel in d u a s [

inhumanata. minime

] p e r s o n a s sed u n u m s u n t

divi-

unione

riempe unius personae u n i u s q u e naturae Dei verbi, qui incarnatus est, credit u r q u e Deus ex P a t r e et Filius qui factus est caro ex Virgine; quique habet aeternaliter quidem omnia q u a e pertinent ad Deum, et per oeconomiam omnia quae ad hominem spectant, idemque ipse est sine mutatione. (1) Pro ^ a x x ^ a S u » legendurn ^ . ¿ a â s Cf. Op. S. Eph. U pag. 485

habet

CAPUT VII N. I Epistola Athanasii patriarchae (1) ad monachos ccenobii S. Matthaei in monte Alphapli Optimis atque Deutn amantibtis nostris spiritualibus filiis Mar Matthaeo presbytero atque abbati, eeterisque presbyteris, diaconis, fratribusque in Christo cunctis, qui degunt in monasterio s. Matthaei, humillimus Athanasius per Jesum Deum, qui super omnes est, gaudium adprecatur. Verba, quae ad vos s u m u s modo habituri, divinus David exordiatur dicensr beati qui sunt immaculati in via, qui ambulant in lege Donini; beati qui scrutantur testimonia ejus, non enim operantes

iniquitatem in viis ejus ambulant

(Ps.CXVIII,l,2,3)Jamvero quinam hisce temporibus dicendi sunt immaculati in tenenda recta fide in Dominum Deum et Salvatorelli nostrum Jesum Christum, qui est via ducens ad Patrem juxta indubium ipsius effaturn: ego sum via ? Quinam sunt ¡Ili, qui sibi ipsis cunetisque cum fidelibus concordiae dilectionisque spiritualis vinculo conjunct! sunt, cum hoc sit ambulare in lege Domini dicentis; hoc est mandatimi rneutn, ut vos diligatis invicem? Quinam sunt illi, qui angustias perferentes passionibus ipsius Domini fiunt participes, cum hoc sit recte scrutar! ejus testimonium bonum quod, juxta scripturam, testatus est coram Pontio Pilato? Quinam sunt illi, qui ex toto corde totaque anima

post

Dominum currunt, odentes iniquitatem diligentesque justitiam ? Vos estis illi Dei amatores ceterique alii qui sicuti vos: quoniam estis quasi pretiosum chrisma i, e. bonus odor, uti scriptum est, in Christo, in iis qui salvi fiunt, et in ¡is qui pereunt: aliis quidem odor mortis in mortem, aliis autem odor vitae in vitam (2 Corinth 11,15, ¡6), Quibusnam hisce temporibus post apostolos patresque sanctos melius congruit quod Salvator noster dixit: vos estis lux mundi et sal terrae, nisi vobis aliisque sanctis vobis similibus? Qui ad instar lucis et salis, fide sincera, operibusque

] rectis hinc illuminatis qui tenebris infide-

iitatis o b r u u n t u r eosdém adducentes ad veritatem; inde vero infectos tabescenti virulentia tristium cupiditatum relaxatisque deditos moribuscastigatis, curatisque exhibito eisdem grato timoris Dei cibo, (I) Cf. Barhebr. chroti. < ccl. p. 261

— 29 — Q u i s porro tam fausta de suis filiis audiens percipiensque tam

laetos

nuncios vehementius quam nos conscientia gaudere debet atque gestire, animoque parato magnopere coufiteri, gràtiasqiie referre Deo omnium honorum largitori? Quoties olirn de vestra monastica vivendi ratione audtebamus, multo afficiebamur gaudio: nuper vero cum redux filius noster et syncellus amator Dei presbyter J o a n n e s certiores

nos

reddiderit de vestra dilectione erga

omnes

sanctos, maximeque erga nostrani tenuitatein, de huniilitate, obedientia, patientia vestra, de vigiliis, protractisque nocturnis orationibus, de jejunio, continentiaque, prae primis autem de ardore quo vos perhibetis incensos pro fide, ita ut omnia parati sitis perferre, potiusquam

fides ortliodoxa adulteretur,

aut

canones conculcentur, significaveritque quae de vobis audiebamus gradii pluries eminentiori

apud

vos

existere se agnovisse. Delectationis

causa nobis

exstitistis bisce arduis temporibus. Nos autem optante« pro nostris viribus juxta tenuitatem

nostrani vobis

decernere congruentem retributìonem, quae designai et prseffgurat incomparabilia bona qua2 Deus concessurus est vobis, praicipimus hisce litteris. servandis in futura saecula, ut vobis rata confirmataque sint in posteriam ea omnia qua; de venia nostra a prsefato J o a n n e fuerunt tributa. P r e c i p u e sancimus, uti decet, et jubemus, ut vobis et sancto ccenobio vestro sit honor et principati^ super omnia coenobia orthodoxorum a b b a s coenobii vestri

in ditione Persarum, nec non ut Dei

habeat chorepiscopatum

et superior itatem

amator

pr® ceteris

chorepiscopis àbbatibusque pradictis in Iocis, honorque ipsi trìbuatur

imme-

diate post episcopos, atque ut ¡Ile idem fruatur facultatibus et potestate administrandi, prouti convenit, in muneribus ecctesiasticis gerendis, uti fruebantur antea abbates coenobii vestri. Ex sententia

inviolabili

Dei, atque ex placito

inconcusso Spiritus sancti prsescribimus, ut ¡sta firmiter semperque observentur. Episcopus

autem qui rite eonsecratur

vestro

eaenobio

sii archipiscopus

et

metropolita super omnes episcopos regionis vestrae A s s y r i a . Haac sunt qua; a nobis scribenda erant vestrse prestanti®, [ Ji ] Porro

ritritati

vestrae signiflcamus sanctos episcopos (1) Christopho-

rum, Georgium, Danielem, Gregorium et Jezdephnem, qui pro ordinaridis negotiits ad ecclesias vestras spectantibus, venerunt, benevole nos tanquam Suscepisse, postquam

litteras datas ad nos a dilectione vestra

lidem supplices rogarunt nos ut exerceremus jurisdictionem

fratres

perlegerimus.

sollicitudinemque

spiritualem vestrum vestrarutnque ecclesiarum, sicuti in ecclesiis regionis nos(1) Cf. Barhebraei chron. eccles. T. 111. p. 119

— 30 — trae solemus. Quamvis autem depellere optaverimus a nobis tam difficile negotium suscipiendum, nihilominus instanti us exorati vique dilectionis vieti cessimus

ipsorum

precibus, ut, Dei ope, susceperimus rectionem

et ordì nation e d

negotiorum ecclsiasticorum vestrae regionis. Quamobrem prsedicti converiientes bona voluntate elegerunt cum consensu

nostro castos piosque (1) viros. Hinc

Tagrito Maruthas, Margœ et Gomelo Ithalaha, Pir-Sapori

inferiori et populo

Tajensi extraneorum Aha in episcopos f u e r u n t consecrati, Christophorum autem designavimus autem

in metropolitani

Arabum, aliisque

Assyriae, ut u n u s praeesset

regionibus ditionis

Persarum,

Assyriae. Regioni ordinis

ecclsiastici

fovendi causa, ope Dei, consentientibusque prœfatis f r a t r i b u s episcopis, instituimus

Marutham Metropolitani

supremum

omnium

regionis Arabum

episcoporum

in praesidem

commemoratorum,

rectoremque

ipsorumque

regionum

dicecesumque, ut vices et locum nostri gereret, i. e. ut vicarius noster

esset.

Eumdem autem s u p r e m a hac dignitate exornatum voluimus non solum ob illiits praestantiarn timoremque

Dei q u o eminet, sed etiam ob testimonia vestra de

ipso. Vos porro exoramus, ut. eì sicuti vices nostras gerenti adjutores s t r e n u o s vosmetipsos perii ¡beat is. P o s t alia Hœc prsestaiites Deo placebitìs, nobisque gaudium

gignetis, efficietisque

ut a n i m o hilari pro vobis preces f u n d a m u s , talique ratione eritis causa sedi Reati on is

fidelium.

precipua

Christus Deus noster, qui dedit discipulis

potes-

tatem conculcandi serpentes et scorpiones conterendique o m n e m vim inimici, concédât et vobis virtutem exstinguendi inflammatas sagittas ejus, vosque inco" lûmes conservet a laesionibus haereticorum. T a m q u a m o m n i g e n a r u m

virtutum

bonae segetes custodiamini in mundi bonum. Interim tum in theoriis tum in operibus refulgete. [

] N. 2

Historia scripta quae inventa est in ccenobio s. Matthaei Post su sci tata m persecutionem cœnobium s. Matthaei, C h r i s t o p h e r u s ti) In textu pro

legendiun

JLA^.XI

a Barsauma

nestoriano

Primas armenorum

combustumque

illuc veniens, coni-

— 31 — périt ibidem a d m o d u m paucos monachos, qui videbantur t a m q u a m

columbae

in prominentiis. Quoniam autcm u n a cum Babuaeo f u e r u n t alii occisi episcopi ipseque Bar Sahda metropolita cœnobii Assyria« et Ninives, idem C h r i s t o p h o r u s elegit virum probatum nomine Gamrai, quem in metropolitani d u r a n t e vita, dignitatem alteri, qui nomine

metropolitanam

ordinavit. Hic,

transmisit Mari, qui earn transmisit

Jesu-Zeha, et hic Mar Sahdae, et iste Simeoni, qui

transmisit Christophoro. Cm nés isti ex cœnobio ipso fuerunt et quivis, viveret, transmisit ministerium

successori. Diebus autém Christophori

illam dum iterum

sese subjecerunt sedi Antiochenae, Haec porro consignâvimus scriptis, ut innotesceret a quibusnam eo t e m p o r e orientales n i a n u s impositionem

susceperint.

Cum vero B a r s a u m a nequiverit devenire iti regionem a r m e n o r u m , qui ei mortem minabantur, m a n s e r u n t illi in pristina professione: ideoque Assyri videntes a r m e n o s ex mèta Persarutn abstinuisse ab a d e u n d a Antiochia ad suscipiendum, juxta

legem,

Primatem, illumque

ipsi sibi constituisse,

Assyri imitati sunt. Finis historiae inventa«

tale exemplum

et

— 32 — [ V ^ ] C A P U T VIit N. í Res gestae beati patris Marlsaaci ( ! ) ,ubi ipsius patria indicatili", ejusdein vita exhibetur, referturque quomodo, postquam Ninives episcopus factus fuerit, dignitatem abdicavit atque in ccenobiurn recedens quinqué conscripsit tomos de institutionibus moiiasticis. Isaac iste Ninives episcopus orturn ducit a Cataraeorum infra Indos est. Postquam in Studium ecclesiae

regione,

quae

iibrorurn commentariorumque

incubuerit monachus et praeceptorin sua patria constitutus est. Cum autem illam visitaret regionem Mar Georgi us (2) Catholicus ( Seleuciae ) ipsuin in regionem Beth-Ararnaeorum secum adduxit, propterea quod consaguineus esset Gabrielis ecclesiae interpretis. Porro Mar Isaac fuit consecratus in coenobio Beth - Abensi (3):

Propter

in episcopum

Ninives

vehemens autem ingenium ardentem-

que animum nonnisi quinqué menses sustinere potuit in regenda ilia dicecesi, rediitque ad s o l i t u d i n e « posee ns a Papa (4) ut a tali onere se relevaret, quod quum Papa concessit, jussit eum ut in solitudinem apud monachos in Huzitarum monte secederet, Forro cum fuerit lumine oculorum orbatus, trinam ejus exarabant, eumque alteram

fratres doc-

Didimum nuncupabant propter ipsius

suavitatem docilitatem humiltatemque atque in loquendo lenitudinem. Nihil aliud autem manducabat, praeter quam tres panes singulis hebdomadis, paucis adjectis oleribus, quin cibum coctum ullatenus gustaret. Quinqué conscripsit tomos, qui ad hodiernam

diem celebrantur,

quique

redolent dotrinae

Sic testatur MarJozadak (5) in epistola quam

jucunditatem.

scripsit discípulo suo

Busciro,

qui degebat in ccenobio Mar Saporis. Ait:"gratias Domino nostro persolvi pro cura, qua Mar Isaaci

Ninives episcopi opera ad me rniseris. Compertum mihi

est te ita agendo tibi iti vita comparasse coelorum claves, utpote qui repleveris ccenobium

nostrum

doctrina vivificante.

(HCf opus cui titulus l l a a ^ j »

Nos autem fatemur esse

n. 124

(2) Arino 66i Christi sederti Seleueiensetn occupavit

(3) Assem. B. O. T. Ili p. 468 (4) Fuit Papa iste metropolita Adjabenus (5) Cf j U & r u t i » ^

fi. 90

Mar Isaaci

— 33 — N i n i v e s episcopi d i s c i p u i o s pi aif : o p e r a

Mar

Ita II Le, et in fine epistolae, m o r e l o a n n i s episco-

Isaaci mihi s u n t

quasi

validum

fulcrum

communiensque

praesidium. P o s t q u a m autem s e n u e r i t M a r Isaac, migravit ad D o m i n u m , e j u s q u e c o r p u s t'uit reconditum in monasteri© Mar S o p o r i s . Mariae D e i p a r a e o m m u m q u e s a n c t o r u m o r a t i o n e s n o b ì s e u m sititi N. 2 Vita ( ! ) J o a n n i s

D a l i a t h a r u m ( i. e vitum ), c u j u s

ccenobium in m o n t e C a r d u est J o a n n i s D a l i a t h a r u m p a r e n t e * o r i u n d i sunt a regione B e t h - N u h a d r a e (2) ex v i c o Ardamuth (3) qui autem

s i t u s est ad

certam

distantiam

adoleverit, o p e r a m legendi» libris navavit in

a

fi uni ine Zab.

ecclesia

sui

Cum

vici. D u a b u s

autem virtutibus p r a e c i p u e excelluit, j e j u n i o riempe perenni vigilantiaque noct u r n a . G r a n d i c a u s a q u a v i s h e b d o m a d a se ad Afnì-Maran (4) m o n a s t e r i u m conf ere bat. S c h e m a

autem

m o n a s t i c u m in Mar-Yozadaki m o n a s t e r i o

induit,

Ste-

phan ique Mar J a c o b i Hazaiae ( i . e. v i d e n t i s ) discipuli a l u m n u s fuit. D u o s habebat J o a n n e s frati es, q u o r u m u n u s

S e r g i u s , T h e o d o r a s a l t e r ; utrique

m o n a c h i file-

n i nt. Q ü ö t i e s illi ei eibum o l e u m q u e v o l e b a n t suppeditare m i n i m e ipse assentiebat. P o r r o , c o e n o b i o d e r e l i t t o , m a j o r i s s o l i t u d i n i a m o r e petiit a l t o s praerupte montes, qui impervii ramorum

vitis vescebatur;

atque

prorsus

idcirco ex

erant,

ibique

vitibus ( q u a e

d i c u n t u r ) q u a e c o i i s t i t u e b a n t e j u s eibum I o a n n e s

Daliatharum

panis

loco

syriace

uva

Daliatha

Daliathensis appellatus

est.

E p i s t o l a » tractatusque, q u o s ad. g e r m a n o s mittebat, de vita a s c e t i c a e l u e u b r a t u s est. Mar S a l o m o n (5) e p i s e o p u s

H a d e t h e n s i s ita de eo testatur: montem q u o n -

dam petii, ubi m o r a b a t u r Mar J o a n n e s

Daliathensis:

mensi bus peractis, prae nivis frigorisque rig ¡ditate

sed, d u a b u s apud nullatenus ulterius

ipsum ibidem

inorarti p r o t r a h e r e valui. E x i n d e cum j a m s e n u e r i t a monte D a l i a t h a r u m in m o n t e s C a r d u e n s e s se t r a n s t u l i t , ibique n o n proeul a b o p p i d i s Ragli ul et N a s s u r s o l i t a r i u s in e r e m o Ol Cf.

j L r ^ - o n. 126

(2) A s h m a n ) B . O. T . Ill p. II p i g (3}

• Ii legeridum

769

e s t A d r a n i a . Cf. A s s e m . B . O. T . II! p. II P a g . 711, 712.

( 4 j A s s c i n . 1!, O. T . III p. Ii p a g . 8 7 8 (5) Assetti. H. O. T . III p. 2 0 5

5

— 34 — vitam duxit. C u j u s famam cum nonnulli anachoretae audierint, illuc se contulerunt c o m m o r a t i q u e s u n t in restaurato vetusto coenobio, quod olim m o n a c h u s et anachoreta irtcolebat. Ita coenobium

evasit amplum

Jacobus

celebreque,

libros et superlectilem copiose ¡Hi providerunt. Mar J o a n n e s statuta

eidemque

et leges e l u c u b r a v i eidem coenobio more quidem populi nostri Syroruni, ibiq u e congregati s u n t

q u a d r a g i n t a monachi, idem J o a n n e s voiumen de ascetica

vita conscripsit, quod ad g e r m a n o s s u o s misit. Scripsit etiam adorandam

de dogmate in

Trinitatem ad mentem s. Synodi tercentorum et octodecim patrum.

Vita f u n c t u s est in suo

ccenobio m i g r a n s

ad

Dominum.

Preces

ipsius

sint

nobiscum.

[ of*. ] N. 3 Res gestae J o a n n i s nomine Bar Phencajae, qui est Saba ascéticas, c u j u s foetus est o p u s de institutis vitae monasticae, coenobiticae et perfectionis evangelicae q u o d q u e sic exorditur: Qui

linguam

suam

a loquendo

c u s t o d i i , et qui cor p r o p r i u m

cor a

passione

a passione custodii, Deum continuo

compescit,

proprium

intuetur.

P r a e c l a r u s iste J o a n n e s P h e n c a j a culmen perfectionis assecutus est, postq u a m carnalis concupiscentiae passionum fiumen perruperit aciesque iniquitatis suis precibus acceptis

prostraverit.

J o a n n e s iste cum ad Mar J o a n n i s abbate

Sabrjesu

Camulensis (1) coenobium

venerit, ab

i n d u t u s fuit schema monasticum, et quam prirnum se conti-

n u i t à cunctis voluptatibus. Q u o n i a m vero lepra non nihil in corpore laborabat, eumdem

praefatus a b b a s Mar S a b r j e s u s perunxit oleo candelabri ad tumulimi

Mar J o a n n i s (2) et M a r U k a m a e ( 3 )

suspensi, et statim

sanatus

rnundatusque

fuit. Postquam in coenobio vitae monasticae solertcm operam li ila ri animo navaverit, egressus est in eremum se claudens in cellam: semel autem quavis hebdóm a d a mysteria sacra suscipiebat, visitabatque monachos Mar Bassirnae (4) tum ut eorum orationes expeteret, tum ut ab iisdem disceret praelium ad debellandos (1) Cf. j L a & ^ j » jLajwd n. 7 — (2) Cf. I l a a n j ? JLsbo n. 7 (3) Cf. eundem librimi n, 14 — (4) Cf, eundem libr. n. 53

— 35daemones. Daemonem autem blasphemiae se vexantem spatio u n i u s anni impug n a v i vigiliìs jejunio et orationi vacans, consìstensque in nive plurimi«? noctibus. Qua de re in s u a epistola scripsit: quamdiu

certamen istud p e r d u t a bat, tam-

diu desperatio me opprimebat, proindeque nullum reperiebam in oratione vel in lectura solatium, et propter mentem conturbatam, cuncta p r o nihilo reputabam, q u a n t u m v i s cilicium essem i n d u t u s s u p e r q u e cineres sederem u quedurt» Christi gratia exoriens me inviserit. De impudicitiae certami ne etiam

scripsit,

per a n n u m se immersit in nive et giacie donee ab eo liberatus fuerit.

quod

Scripsit praeterea de ceteris c u n c t i s d a e m o n i s praeliis,eaque ventilavit. Exaravitde instituto sanctitatis prius q u i n q u e tomos, deinde d u o s tomos, q u o s

nuncupavit

complementum, nec non d u a s conscripsit elucubrationes contra haereses, u n u m deinde volumen de moribus, alterimi de instituendis pueris, tandem aliud volumen continens [

] septem tractatus lucri (spiritualis), in quo recondidit sen-

tentias de instituto monastico. Ita claudit porro

istud volumen: Marsupium

pecuniae, quod in m a n i b u s mercatores ( I s m a e l i t a ) gerebant, evasit, disponente Domino, cibus Israelitis in t e r r a Aegypti: Marsupium illud praefigurat septem talenta discretionis. Gratias a g a m u s Christo qui nobis concessit victoriam. Auctor et insuper est multorum

carminum,

nec non tractatuum,

atque

etiam libri, quem vacant 1 ' initium dictorum.,, Operatus est autem niiracula plurima. Q u a de re n a r r a t J o a n n e s episcopus C a r d u e n s i s dicens " C u m olim mthi de a n o cadenti fracta fuerit manus, nihilque profecerit trium mensium cura per ligaturas et medicamenta, Mar J o a n n e s P h e n c a j a me oleo orationis ter unxit, atque ita fui sanahis. „ Insuper pluries a p p a r u i t tigris ad portam i p i i u s cellse, fratresque exinde perterriti vociferebantur. Mar J o a n n e s autem de cella egressus, baculo

suo

tigridem

percutiens

in

fugam

adegit

ut a m p l i u s

minime

ibi

conspiceretur. Postquam autem in coenobio Raghulensi esset aliquod p e r t e m p u s commoratus, in alterum se t r a n s t u l i t ccetiobium, dictum Daliatharum, quod f u n d a v e r a t J o a n n e s alter c u j u s vita alibi exhibetur. Tandem scripsit tractatum de relaxatione vitae monasticae, et alium tractatum de perfections instituti monastici divini. Septuagesimum tandem tertium a n n u m vitae agens decessit, ipsiusque sacrum c o r p u s in coenobio Mar J o a n n i s

Camulensis conditum fuit. Ipsius o m n i u m q u e sanc-

torum, qui Deo placuerunt, orationibus digni efficiamur venia.

[ JL-Sk ] N. 4 Vita Abrahami Naphtariani, auctoris eiucubrationum de monachi-? Abraham hie dictus N a p h t a r i a n u s gente Adiabenus o r i u n d u s est a vico Naphtar

regionis Arbelensis, ejusque parentes christiani

erant,

martyriique

coronami sub Sapore F e r s a r u m rege sunt c o n s e nti. Cum idem Abraham baptisnii lavacro ablueretur, radium lucis descendentem s u p e r baptizatum infantem sacerdos adspiciens dixit ipsius Quoniam

parentibus : puer

iste m a g n u s fu t u r n s

a ¡item ipsius parentes pro .Christo mar yres facti su premunì

oblerà nt, a n u s quaedam. ipsius affin is puertim Abraham C u m q u e adoleverit ecclesiant

frequenter adibat

educa ndnm

ut sacros

est. diem

suscepit.

libros ad di «ce ret.

Saepe autem mente revolvebat qua ratione q u i b u s q u e operibus justi Deo plac u e r i n t Hinc se contulit ad specum distantem a Napthar oppido d u o b u s millia r d s , ibiqLie triennio vitam asceticam coiuit, quin nonnisi modico pant- vesceretur. Exinde migravit in Scetensem gaudio c o n t e m p l a r e

sanctorum

eremutn Aegypti, ubi magno perftisus est

monachorum

coenobitarumque ibi degentimn

asceticam vitam, ab eorumque exemplo plura, quae monastica instituta respiciunt, didicit. Exinde non multo post discedens, petiit I lierosolymam vi.sitavitque loca sancta sibi ab iis bencdictionem tinum

procurans.

Quo peracto, redi it in pris-

specum .su um, vixitque aliquatndiu in secessu ibique angeli ei ci bum

atferebant : tandem iter um in publicum com paru it. T e m p o r e porro quo inclusus erat in specu quoties adibat ecclesiam

ad sacra mysteria suscipienda, vest Pin

permutabat ne dignosceretur. Post expletum triennium in specu fu it divino mot us nutu

ut iter susci-

pc-ret montem septentrionalem versus, vnrandt causa innttmeras gent es illas ad fidem. Pervenieus itaque ad oppidum

dictum Birai vidit incolas sub

arbore

congregato.? solemnerti diem festum celebrare in honorem s i m u l a c r o f u m , quae Cftlebant. Medio itaque ¡Horum" stans Mar Abraham vehementer hortatus est ut repudiarent cultum da-mnnum idolorumque, illi vert) renuerutit audientes ,mres praebere ipsius dictis, imo .euin saevissimis cecideruut tomi H us, a proposito

nequaquam

ictibus. Sanctus nitri-

amotus, in craslinum

diem

ilio-

irerum

monebat ut ad Dominum converterentur, et in ejusdem nomen credeteti!., \

]

lit salvi fiant. Cui. re JLa>» — (3) Vide infra adnotationem in caput XI

— 49 — super lapidem in eo haud relinque.nt Ne conturberis: si lucetti radii recognosces, terra, multa quae maxima sunt deficient. Radius Domini descendet manifeste super terrain, eruntque absque signis usque ad apparitionem splendoris (1). Filii Persidis venient offerentes muñera radio. Gloriosa est Divinitatis agendi ratio, a d m i r a n d u s est stupor

qui apparebit in terra, superat dicendi modum

excellitque super intelligentiam atque omuino nequit coinprehendi

vel ponde-

r a n . Sedebit deinceps terra .paululum in pace exsurgetque regnimi onentis, quod ascendet devastabitque Judaeae civitatem. Heber in captivitatem

descen-

det; Babylon ministrabit servituti, quoniam disseruit de progenito ex miraculo in sua generatione. Praeterea [ v ] surgent ad

reges occidentis venientque usque

nostrani regionem, immolabuntqtie in tempio Azzuz, in ipsoque obìationes

Offerent nitenturque abolere cultum, cum sic loqui haud poterunt, quoniam alii post ipsos regnabunt, qui credent. Iiisuper ait Baba Post multum temporis adveniet ex austro nomen quoddarr. residebitque in Azzuz, honorabitque

maximum,

participes suorurn mysteriorum: gladius

autem dominabitur in cu netos qui ejus verbis minime parent. Ait quoque Baba de apostolis Ejus apostoli seu cursores despectibiles sunt, Quìbus verbis demonstravit apostólos Christi abjectos idiotasque ab ipso missos mundum universum percurrisse, prassidioque Christi divino iilos adjuvante, patratisque virtutibus mìraculisque splendidis, potuisse eosdem

trahere

homines ad vitam. Idem

hariolus de eadem lucis

progenie super terram

ìiaec subjungit :

prodigium quod fu it patratum super omnia (2) cunctosque latet. Cum talia itaque de Christo testimonia, ifle qui ab ipsis creditur propheta exhibeat, quomodo ìinpudenter renuunt profiteri Christum esse Dei Filium, neque abiiciunt idolatri® c u l t u m ? Si istum uti prophetam tenent, necesse est ut ejusdem prophetiam excipientes Christum credarrt_FiHuni Dei juxta vaticinia ( l j Vidctur legendum

v OÌ^.ÌÌÌV

(2) Una vel altera vox deest in textu

1

Babse. Sin vero respuitis Christum de q u o B a b a vester vaticinia edidit consignavitque scriptis, oportet ut respuatis ipsum Babam t a m q u a m falsa vaticinante™, e u m d e m q u e o m n i n o veluti mendacem deceptoremque condemnetis atque excommunicetis. Atqui de Christo nihil dixit quod non fuit comprobatum et adimplet u m ac in evangelii codice relatum. id autem contigit quia cognoverat ethnicos populos

minime

suscepturos

prophetarum

libros

eodem

modo

ac

scripta

sapientium h a r i o l o r u m q u e suorum, ideoque istos vel invitos impulit ut loquer e n t u r de Christo, deque ejus altera in tempore nativitate ex Virgine.ut p o p u l u s crederei pareretque propriis prophetis. B a b a ipse vester hariolus palam declarat se invitum adactum f u i s s e ut scriberet quae f u t u r a e r a n t in mundo. Ita et Balaam sacerdos ex Mesopotamia, divino nutu adactus, vaticinatus est quamvis invitus de Christo.

;

ADNOTATIONES

— 53-

Adnotatio in caput I Quae primo loco editur apocrypha epistola s. Jacobi episcopi Hierosoiymae ad Quadratimi, desumpta est ex quodam sat vetusto ecclesia oppidi Modiad (

) in monte

codice, qui asservatur in

Turabdinensi, et ex quo fuit

1901 transcriptum exemplar nostrae bibliothecae.

Praedicta epistola in

anno codice

immediate subsequitur primam epistolam s. Clementis ad Corinthios. Jacobianae quam perhibemus deratur : attamen P. Daschian

epistolae

graecus

originalis

textus desi-

mechitarista ex codice Venetiano ejusdem anti-

quata versioneni armenam edidit (1) , quam P. Vetter germanice reddidit (2). Doctis viris judicandum relinquimus

num versio armena

immediate ex

graeco, an vero ex nostra syriaca fuerit confecta.

Adnotatio in caput il Documentimi n. I productum extrahimus ex nostri Seminari! SchaiTensis in monte Libano codice anno Christi 1^68

exarato (3). Ibi brevis

perhibetur

notitia martyrii apostolorum Petri et Pauli, adiecta legenda de inventione capitis s. Pauli sub Xysto Papa.

(1) Die Lehre der Apost. Wien 1896 pag. 386 — i2) Litterarische Rundschau Sept. 1896 (3) Codex continet sermones seu tractatus ( iLsa^íoL ) Moysis Barkephae ,In fine codicis legitur : K l * . y U J U é^Lo J - t —i

iñJLsw»

lUoo «aí^. IIvoüoI i s a * o

J b f i ^ í o l } JLsKa ^VÍO^J^í

J,*.»»*} Si.*.lo

¿aSfc.

(te».«»! j J x * . I s * 3 o ¡

L^sa^jJi

. JLxots

P o r r o ita a p u d S y r o s pervulgata e r a n t q u a e iti isto d o c u m e n t o ut S a l o m o n B a s s o r e n s i s (1) qui s a e c u l o

narrantur,

XIII vivebat in s u o opere cui

titulus

" A p i s , , (2) F e r e v e r b o t e n u s ea inseruerit, a t q u e in p a r t e a u c t o r a c t o r u m q u a e ex codice Musei Britanici addit. 14642 publicavit D. Nau (3). Ex codice Novi

Testamenti

juxta

versionem

Heracleeusem

e x a r a t o (4)

a n n o Christi 1168, qui pertinet ad ecclesiam oppidi A i n - K a w a in regione Adjab e n a e d i m u s in n°. 2 prologum qui p r a e f i g i t u r epistolis s. Pauli, q u i q u e v i t a m ejusdem

complectitur, N o t a n d u m

p o r r o est ex hac

edidit P. B e d j a n (5) , p r o i n d e q u e ex ¡sta nostra

vita e m a n a r e illam, q u a m

facile c o m p l e t u r (6) l a c u n a q u a e in

reperittir p r o p t e r folium q u o d ex descripto codice exciderat,

A u c t o r prologi disertis v e r b i s d é c l a r a i s. Pauli, q u a m describit, vitam tribue n d a m esse auetori E u s e b i o Caesareensi, q u o d et c o n f i r m a t u r ex a d n o t a t i o n e in c a p u t Ili. luvat d e i n d e a n i m a d v e r t e r e acta n o s t r a testari m a r t y r i u m s. P a u l i contigisse s u b N e r o n e feria q u i n t a die vigésima n o n a julii a n n o a d v e n t u s Christi sexagésimo nono, qui est a n n u s t r i g é s i m a s sexttis passionis, i t e m q u e eadem acta adiicere syriacam v e r s i o n e m l i b r o r u m N. T. q u o s codex continet f u i s s e ex graeco p r i m a vice confectam a n n o

Alexandri o c t i n g e n t e s i m o

decimo, a t q u e , facta

supputa-

tione, ipsa acta a d n o t a r e demurn a t e m p o r e m a r t y n i s. P a u l i u s q u e ad t e m p u s q u o e l a b o r a t a fuit versio ilia f u i s s e l a p s o s q u a d r i n g e n t o s et trigiiita sex a n nos, E x i n d e d e d u c i t u r : 1" illam versionem l i b r o r u m N. T. p r i m a vice f u i s s e perfectam in u r b e M a b b u g s u b P h i l o x e n o antistite a c h o r e p i s c o p o P o l i c a r p o ; 2" a u c t o r e m prologi ^ t q u e v e r s : . i r i s , de q u a sermo, probabiliter u n u m e u n d e m q t i e praedictae pondere

versionis annum,

ex

computatane

qui

auctoris

hie i n d i c a t o r prologi,

esse a n . 8 Í 0

anno

Christi

esse; 3"

Alexandri

505;

res-

proindeque

m i n i m e plenarn e s s e fidem a d h i b e n d a m indication! codicis P a r i s i e n s i s , ex q u o Assemani

(7) et post ilium o m n e s a s s e r e r e s o i e n t v e r s i o n e m

P o l i c a r p i confe-

ctam fuisse a n . Christi 508

(1) Cf. Assem. B. O, T III P. .309 -

(2} Edit. Budge Oxford ¡886 pag. 122

(3) Revue de 1" Orient 1898 — (4) in fine codicis exstat nota haec : ISL^.

...

-¡NX>

JLJCH.3

(5) Vitae sanctorum T. t. P, 34 ct seq. — (6) Ibid. P. 43 (7) B. 0 . T II p. 23

JL=>I>o C««ui

JA~S>L)O

-55 — Ultimo

loco

sciendum

diem 29 julii " P a u l u s

est in q u i b u s d a m

Calendari!

Apostolus subiit Martyrium sub

codicibus

legi ad

Nerone feria

quinta

die 29 julii a n n o 69 adventus Domini „ . (1)

Adnotatio in caput III Ex

codice

Scharfensis,

saeculi

XIV, qui

exhibetur index

asservatnr in

praecipuarum

bibliotheca

nostri

sedum a b apostolis

Seminarii

institutarum.

I stud documentum, quod satis remotam atiquitatem redolet, E b d j e s u s

Solensis

inserit in sua collection? c a n o n u m synodicorum (2) A b isto autem differì aliud documentum quod auctori Eusebio C a e s a r e e n s i trìbuitur,

contitietque

perbreves

notitias

de

singulis

apostolis et

discipulis

Christi (3).

(1) K J . * . , l a a o l

l i i i

(2) Cf. Mai script, vet. nova collectio T. X JLtjaa,©

JL^iiSo

v

otlu «OO&aA

«oucoî

- (3) Sequentem praesefert titulum ; tisa^ìL

L—.V.*. ^fct

— 56 — Adnotatio in caput IV Inedita quaedain ex s. Ephraemo excerpta,

hie damns,

Nempe n° I ex

codice nostro, collato insuper codice Mus. Brit, addit. 12, n O ( l ) , edimus fragmentum soluta oratione quo s. Doctor mysteriutn s. Trinitatis per

analógicas

imagines desumptas ex sole, igne, arbore, nec non ex spiritu hominis miritice explanat. In n° 2 exliibentur

ex

codice Mossulano

(2) adhortationes

ejusdem s,

Ephraemi ad monachos novitios, quae adhortationes sunt alphabeticae. In n" 3 ex recentiori Christi

1609 (3) exstat

codice

nostro, cujus apographus exaratus

penes D. Eliam

imus carmen s, Ephraemi

Melius antistitem

metri dodecasyllabi

anno

Mardensem, haus-

adversus Bardaisanum.

Totus

est s. Doctor hie ut praedicet Dei attributa, praesertim omniscientiam, immensitatem, aeternitatem, imperscrutabilitatem et simplicitatem; deinde vero ut contra Bardaisanum (4) arguat lucem, tenebras,

ignem atque

aquam esse creaturas,

minime vero entia aeterna aut terrain praecedentia. Tandem in n" 4 hymnum (5) quem de semetipso dixit s. Ephraem producimus

ex pluribus

lectionibus. Insignia

liturgias

codicibus,

ibidem occurrunt

adnotatis

in

margine

variantibus

testimonia de sacrificio missae,

des.

chrismate nec non de una persona filii Dei incarnati.

(1) Folio 242 — (2) Exstat ad calcern codicis carentis nota temporis, in quo continetur liber Barhebraei dictus liber ethicorum ( B. O. T. II (3) In fine codicis legitur haec nota: . jaoiqm

P. 210 )

/)p&*5> J ^ o á * » ;

» m x o |l¿cCi.,».La

V2LÍS

b o t JLsfco frujfcái

U ü o a j t ^ n . * . es

(4) De doctrina Bardaisani de istis elementis Cf. s. Ephr. adversus

/jfcia.« haereses

hym.

LUI; Theodor. Rar-khuni XI . I3. 123. edil. Pogrton inscriptions mandaites des coupes de Khouabir 1899;

Moses BarKepha in Hexamcron, cujus fragmentum edihim est ex

códice biblioth. nat, fond, syr. 24). a F. Ñau. ad calcem opusculi: Le livre des lois des pays. 1899. (5) Canitur hic hymnus in 1! nocturno diei festi ejusdem Doctoris qui a syris celebratur primo sabbato quadragesitnae.

- 5 7 A d n o t a t î o in caput V In n" I e d i t u r ex bibliothecae n o s t r a e codice Jacobi Edesseni ad J o a n n e m Stylitam epistolae p a r s , q u a e agit de t r i b u s a p u d s y r o s scriptoribus, qui n o m i n e Isaac olim

c l a r u e n m t : idem

documentum

exstat

in pervetusto codice

Brit, addit. 12,172, q u o d W r i g h t exhibuit c o m p e n d i o s e in pag. 603 sui P o s t tarn a c c u r a t e notata»! distinctioriem h a b e n d a n

inter

Mus.

catalogi.

diverses

très

Isaaços, m i r u m est a d h u c p o s t A s s e m a n i (1) r e c e n t i o r e s o m n e s qui de re syror u m litteraria s c r i p s e r u n t (2), p a s s i m t r è s ilios Isaacos i m m e r i t o

contundere.

P a u l i s p e r i n s i s t e n d u m est in p r a e f a t o d o c u m e n t o i l l u s t r a n d o . I Ex t r a d i t i o n e itaque q u a m ait J a c o b u s E d e s s e n u s a m a j o r i b u s se accepisse, trium a u c t o r u m n o m i n e Isaac a p u d s y r o s p r i o r v e t u s t i o r q u e A m i d e n s i s seu ex A m i d a o r i u n d u s , qui r e c e n s e t u r inter mi. C u m factus

autem,

teste

eodem

fuit d i s c i p u l u s s. E p h r a e m i

Jacobo nisi

Edesseno, post

est Isaac

discipulos s. Ephras-

hie

Isaac

non

prius

a n n u m 363, q u o hie, e g r e d i e n s

Nisibi j a m a J o v ì a n o P e r s i s cessa, A m i d a m advenerit, i b i d e m q u e aliquod per t e m p u s c o m m o r a t u s fuerit, c o n c l u d e n d u m est I s a a c u m istum f u i s s e n a t u i n a n t e m e d i u m s a e c u l u m q u a r t u m . An d e i n d e s . E p h r a e m u m in Edessam proficiscenteni s e c u t u s fuerit, h a u d liquet, Z a c h a r i a s R h e t o r vel a n t i q u i s s i m u s a u c t o r h i s t o r i a e misceli, a L a n d (3) editae ex cod. Mus. Brit, addit. 17, 202

refert i p s u m habi-

t a s s e c o e n o b i a Syriae. C u m eodem s c r i p t o r e convenit J a c o b u s E d e s s e n u s narr a n s Isaacum h u n c s u b A r c a d i o I m p e r a t o r e (395-408) Romani petiisse, ut inaug u r a c i Capitoli! spectaciilo adesset. Hoc I n n . 1565 a b ortu

Abrahae

(4)

cum

idem

ibidem

narrat

Pseudo-Dionysius

ad

legendum

sit

pro

S u b j u n g i t idem J a c o b u s I s a a c u m exinde t r a n s i i s s e in B y z a n t i u m , i b i d e m q u e in òarcerem f u i s s e c o n j e c t u m , nulla ejusmodi facti c a u s a . Aliquod p o s t t e m p u s Isaac r e d i e n s A m i d a m

ibidem

commemorata

sacerdotali

officio

perfurictus est. V i d e t u r ex P s e u d o - D i o n y s i o (5) colligi eundern u s q u e ad a n n u m 418 in vivis m a n s i s s e , c u m a d p r a e d i c t u m a n n u m ipsum c o m m e m o r e t . (1) B. 0 . T. I pag. 165 et pag. 207 seqq. 12) R. Du val littéral, syr, p. 340, 437 (3) Anecdota syriaca T. Ili p. 84 (4) B. O. T, 1 p, 209, (5) Apud Assem. B, O. T. 1 p. 208 8

Porro,

teste a u c t o r e historiae misceli, a p u d Land, noster Isaac " scripsit s u p e r S a c r a n i S c r i p t u r a m ( c o m m e n t a r l a ) ad mentem s. E p h r a e m i e j u s q u e discipulorum,, (1). II S e c u n d o loco praedicta Jacobi Edesseni epistola docet apud s y r o s flor u i s s e scriptorem

n o m i n e Isaac a p r i o r e

diversum, illum

n e m p e q u e m idem

d o c u m e n t u m t r a d i t f u i s s e p r e s b y t e r u m ex ecclesia Edessae. J a t n v e r o in l i y m n i s qui s u n t

foetus

hujus

Isaaci,

quem

post A s s e m a n i

erronee

cognominant

A n t i o c h e n u m , o c c u r r u n t tìaud patici loci, qui s a t i s elare i n d i c a n t i p s u m Fuisse patria E d e s s e n u m . CF. ex. g. ejusdem h y m n u m de e x p u g n a t a a b A r a b i b u s civitate B e t h — H u r (2),

q u a e sita est

prope

Edessam,

est, a u c t o r e m C h r o n i c i E d e s s e n i r e f e r r e istum

Animadvertendum

porro

Isaacum minime fuisse presby-

t e r u m simplieem, sed a b b a t e m c u j u s d a m cœnobii, utique ditionis Edessae, iliumque claruisse a n n o

Christi

452 (3). Exinde autem

m e r i t o i n f e r t u r Isaaci o r t u m m i n i m e post anitnadverso, Zenobii,

improbabile

ex i n f r a d i c e n d i s

a n n u m 430 c o l l o c a n d u m esse. Q u o

prorsus videtur

qui f u i t d i s c i p u l u s

nec non

lume

Isaacum

Fuisse

discipulum

s. Ephraemi, q u o d ceteroquin n e m o ex a n t i q u i »

tradidit, p r o i n d e q u e n o n t a n t i est f a c i e n d a e p i g r a p h e , q u a e exstat

ad

codicis c o n t i n e n t s

hyninos ejusdem

patriarchae

Bar-Schuschan

hoc a s s e r e n a , Ex l a u d a t a Jacobi

(4)

Isaac ex codice a p o g r a p h o Edesseni

i n s u p e r h u n c Isaacum ad m a j o r e m p e r v e n i s s e celebritatem

calcem

epistola patet

s u b Z e n o n e Impera-

tore ( 474-491 ), e u m d e m q u e , cum Antiochiam s u b P e t r o F u l l o n e ( c i r c a a n n u m 485 ) adiérit, p r o t i x u m c a r m e n seu h y m n u m de ave in f o r o civitatis appendicene Trisagii c a n e n t e edidisse,

c u j u s initium

est I t — s o W

=> - t - a o

J^of

(5) b S ? a V I l i c i Q u a e s t i o autem, q u a e m a j o r i s est m o m e n t i ,

de fide nempe

Isaaci q u o a d

I n c a r n a t i o n e m Verbi d i r i m i t u r ex h y m n o p r a e f a t o a t q u e ex aliis locis. Ni m ini ni Isaac, de q u o a g i m u s , se m o n o p h y s i t a m p r o c u l d u b i o prodit, non

solum dum

t u e t u r a p p e n d i c e l i crucifixion is adjectam trisagio, sed i n s a p e r cum a p e r t e

ad-

v e r s u s d i o p h y s i t a s v e h e m e n t e r declamat illos immerito a c c u s a n s q u o d " per du a s n a t u r a s q u a s excogitaverunt d u a s a d o r a t i o n e s induxerint,, (6). Et in h y m n o de fide c u j u s initium :

iLa-isa-ot (7) disertis v e r b i s s u a m fidei profession

(1) Land anecdota T. Ill p. 84 (2) - L | o

(La—io •

(3) loo» ^..-IS-io I s * - i o

JLsoa-.ro

^iao Z ^ k I o

K*.o ]Liav^i*.

edit. Hallier p. 151 — (4) B. O. T. I p. 214 — (5) Edit. Bickell T. J p. 84 (6) ( L ' ^ i û ^ . l i l

acoi-Slh

— (7) Ibidem p. 54,

¿^j.*.

— 59 — nein in F i i i u m Dei i n c a r n a t u m p r o c l a m a n s a i t , , u n a est natura Unigeniti, uiiaq u e p e r s o n a c o m p o s i t a s i n e inutatione „(1). An vero q u a e G e n n a d i u s (c.66) s c r i b i t de lsaaco, quern dicit Antiochiae presbyter urn (2) sint r e f e r e n d a ad istum, nihil est quod huic s e n t e n t i a e o p p o n a t u r . Potuit

enim G e n n a d i u s E d e s s e n u m I s a a c u m m i n u s recte s i c d e n o t a r e

scilicet quam obtinuerat

post

adventum

s u ò n i in

ex f a m a

Antiochiam. Sciendum

est

p o r r o eundem I s a a c u m p a s s i m in s u i s b y m n i s i m p u g n a r e cum N e s t o r i a n i s E u t y c h i a n o s : minime tamen

exinde

deducitur

e u n d e m profession fuisse d u a s in C h r i s t o

quod

contendit

naturas juxta

Assemani

definitionem

et (3)

Synodi

C h a l c e d o n e t i s i s . Imo ex s u p e r i u s a l l a t i s colHgitur eundem ad i n s t a r X e n a j a e (4) professimi fuisse i m a m

in C h r i s t o naturati! et p e r s o n a m

compositam.

Q u o vero a n n o Isaac vivere desiit, n e m o ex s c r i p t o r i b u s id c o m m é m o r â t : aitameli ex h y m n o i n s c r i t t o de passibilitate et i m p a s s i b i l i t a t e Dei verbi v

LaiXi.o
xoa*jo{ j o a ^ a S ) ,

Platonis ( . o A ^ ^ S ), Pythagorae ( jssoias^LaS> ) Porphyri ( j»a.-iaötaS> ), Mileti (

) ,Apollonii ( v cì^a.si ) , Plythimi (?) { . o j a i - ^ a S ),

Pindari

( • j a o i . j a z ), Sibillae ( I ì ^ ì o ) et Segi (?) ( • j o a ^ j b » ) : deinde insistens

in

suadendis convincendisque Harranitis ne veritate christianae religionis testimonia

profert ex

eorumdem

summo

doctore

nomine

Baba (1) , quem

ipsius

asseclae Hitmen Harran, proplietani oraculumque dicebant. Ex eodem documento colligitur Babam in urbe Harran (2) ante Christum et post erectum Capitolium in arce Romana vixisse, eundemque codicem 9

titulus" Revelatio „

cui

duos vel plures libros complectentem de religione

pagana conscripsisse, quem Harranitae

crebro legere et consulere

solebant.

(1) Barsalibi in suo opere JL*.¿ " ^ - a - C o . ^ H a w a i i c, 19 citat ex eodem Baba Ilarranita pauciora fragmenta ipsis adamussim verbis uti hic, f2) In urbe Harran, quae passim a syris dicitur urbs ethnicorum jiii— cultus idolatriae diu viguit { cf. s. Ephr, carm. nisib. pag. 53 ) perseveravitque usque ad saeculum IX uti patet ex epístola Davidis Beth-RabbanensiS ad Joannem episcopum Harran (vid. sup, c . x n . 3 ) , Ex eadem urbe ofiundus est paganus Abulhasan Thabet Bar-Ktirrah qui floruit saec IX teste Barhebraeo In Chron. edit.Bedjan,pag. 168

_ li

_

N o t a n d u m est p o r r o n o n i e n u r b i s Sin, q u o d in p r i m o f r a g m e n t o codicis Babae post nominataiii urbein H a r r a n e s s e nisi c j u s d e m nitatis

K +ta

urbis

Harran

(1) q u a m H a r r a n i t a e

ibidern t e m p l u m

aliud

i m m e d i a t e c o m m e m o r a t u r , nihil n o m e n d e s u m p t u m ex

adorabant.

Ex

iisdem

nomine

fragmentis

aliud div'i-

colligitur

c e l e b r e exstitisse cui n o m e n e r a t Azzuz lojLv (2) q u o d q u e s u a

c e l s i t u d i n e et m a g n i f i c e n t i a aernulabatur C a p i t o l i u m u r b i s

Romae,

(1) Jacobus Sarugensis in carni, de idoiis dicit daemonem in errorem induxisss Harranitas per cultum

Dei Sin. ^ » e o o

ds expugnata Beth'Hur oppido Harranensi

B.O.T. lp,327 ; Isaac Edessenus incarni, ait illos íncolas adorasse solem

et

Sin

penes Michaaelem prtriarcham cod.nost. fol. in refertur Julianum apostatam ingressum Harran adorasse ibidem idolum Sin a s a j J ^ . « . oot (2) ¡n celebri

sub die 4 Canuti primi ubi sermo est de idolatria in

urbe Harran, commemoratur cultus A z z u z C f . der Saabismus, T. 1 324 et T. 11 246.

Chvvhtson die Saabier und

— 72 — INDEX Ad lectorem Caput

I

Epistola apocrypha Jacobì episcopi ad Q u a d r a t u m

»

„

li

„

„

III §

2 Sacerdotii m a n u s impositionis t r a n s m i s s i o

5

„

„

¡V §

1 S. E p h r a e m i explanatio de S, Trinitate

7

1

|i

V

§

1 Pauli Apostoli martyrium et ipsius capitis truncati inventio

I

§

2 Ejusdem monita alphabetìca

8

§

3 Ejusdem carmen adversus B a r d a i s a n u m

9

§

4 Ejusdem hymn us de semetipso

§

I De t r i b n s scriptoribus nomine Isaac

13

2 Complementum carminis s. Isaaci doctoris

14

§

3 E j u s d e m doctoris carmen

15

§

4 Carmen ejusdem toni

22

§

5 Fragmentum carminis Isaaci

24

„

VI

„

„

VII §

Excerpta ex Dan ¡el is Salahensis conmentariis

VIII§

»

„

IX

„

«

X

„

„

„

28

2 D o c u m e n t u m inventum in eodem coenobio

30

1 Vita Isaaci Ninivitae

32

§

2 Vita J o a n n i s Daliatharum

33

§

3 Vita J o a n n i s Bar Phencajas

34

§

4 Vita Abrahami Naphtariani De S a b a Ascetico

36 36

§

1 Excerpta ex epistolis Davidis filii Pauli

43

§

2 Notitise de ipsius auctoris vita

ib

§

3 Ejusdem fidei professiò

ib.

§

4 Ejusdem epistola ad J o a n n e m episcopum eie inventoribus

§

5 Ejusdem epistola ad Joannem episcopum H a r r a n

46

Fragni enta ex Baba H a r r a n i t a auctore ethnico

47

Adnotationes in singula capita

51

punctorum „

26

1 Epistola patriarchae Athanasii Camelarii ad m o n a c h o s coenobii s. Matthaei prope Ninivem

§ „

11

§

„

»

2

XI §

44

Pag. 2 6 7 7 7 7 8 II 12 13 14 14 15 15 20 24 26 27 28 29 29 33 34 37 40 21 43 44 45 45 45 48 59 61 ' 63 63 63 63

Lin. 2 4 7 27 28 29 7 30 13 28 3 27 12 20 7 11 25 27 10 15 21 4 4 7 12 21 6 27 4 5 23 28 36 20 et 23, 15 17 19 21

Errata dignoscentur Corinthorum sotem adumbratur et Trinitate Patrem adum adumbrabat. confimandam monasticus institutus usque nominibis tempore Leonis trysagium ratusve seque Qoniam Quovis manicheos interpretandum ejue Donìni prefigurai Archipiscopus Mar Soporis superlectilem digpedens impediments ti lui us opiscopo quod in Marga singulique rtotaru nt eivio excelsum es! Hallier o Cphar - Birtha; monachi (4) reversi sunt Garrirai (5) Ma rim (6) adiit (7)

Corrige dignoscerentur Corinthiorum solem adumbratur et Trinitas Patrem adum brat conti rmandam monasticum institutum usque fui nominibus tempore Zenonis trìsagium ratusque easque Quoniam Quoties manichgeos intelligendum: ejus; Domini prse figu rat Archiepiseopus Mar Saporis supellectilem descendens. impedimenta titu lub episcopo qui. in Marga singuli notarent bivio excelsum est!. Hallier 154 Cphar - Barthae monachi reversi sunt Gamrai (4) Marim (5) adiit

Errata

9

linaio o

4

JlXiSg. UorLi

?

4

| LaxvisIS-m^io

»

24

o»

2

o

e

17

o

27 15

Ut-.

w

Ot^vlo

7

OOiO

OOtO

ILsa*.

Usa*.

8

i o ^ U oCi-a

U-.tO.Jl.

JLÌL^JÌCLA,

^•iVC»

jhcL.XB

12 n n

2 2

a i o

1 o

Icilio

19

II

Ol.il

J»

12

¡-23

jLuttjLb?

I ^axo

15

iì

Itoli?

U~f JL-ÌCOJLOI

o

u

Lin.

Pag.

Corrige

2

J L * . « o

JL^-a- Ibi*. H ^ X J & i O

•

if i l ® ®

8 IBS8S

¡

I iï^-JI »«

a a c

idv

jas.*.»«?} J L s a A m * ® ;

" ! va-»« M a -

Jo«

Jiv^f

JL*> Joot cXMa-ij }JS.Jutao

fr-^i

Isaacs?

^

Jha_o¡ ^ o

'

va~¡

^¿alo;

k=»A.- ^o l _ . S a . o C x

J^l^o

vooí*

* jSv».

]LLXUO»*>

J ^ J Î îai*>o l-2u~o Ljoc**'^.ocfc»» )„o, J ^

•

¡0 ^

jj>, i,»

—

.

-1Q-J3 Jj.^1»

^ J ä - j o •

^

,-JM v-a'xa J L a . | t o . J L - j ^ » ©tfSS*«fci

. jl^iojlo Rol?

. í—?oCH-' j-ioa»

£i¡0

JLâI.00

1 C

Jio?c*-® :

OCot

0 0 « a-.?ofo . J O i i a ^ ì

/»«-¿JÉ*.

a * . ooot a^AJöf ! ich.o

J i t J t » t o a ^ ^ S loo»

*

aoot- U-M*

(o«

®oi o p ^ a o . va—;

^

" H

^

1

•

.och^í

o . JuVimioi

-o* J^So 30 |oot Jiw^JLa J 3

« oJL*

rt

oi^iol J001 »¡.«.o . ILvs^f

^«i^oJí yooaao Joo» lío . J lot

Jj-.tt

yijof

JL*-*ao v x a * - ^vso jajs JS—j t • ï " Î

„ t a a ^ S Joo*

ooot

nooJL^Jo

a*fo{

^ a - ^ l k » Joot J.Ä.30 . v o j Í I ofk.it -otasef£>

mfo

vtJO

Wí >>!—!» ^ • ¿ o l j o O M >9;—so ooc* ^ ä ä ä j i ^ - t i f t 0 0 « ^o^soli JJj ,

ool

wôs^o

Jo«

«í^ío •

.

0« ) Í.S&4

Aiotj » oïi» fjaj3

. ixax>

» Ä S t i o Jj.jOaS JLoo . 1 Ä J 0 001 ^jwslaS*?

lUva ^ o ä a

M

J l n ^ J í JL-sa^So .

,

Jojo

Lì**

. ojeólo

t a j ^ j o l «S? i ^ o t o l î

" ^ o A — . l/tÄäüo ^.aôtso U - X JLoa-^jJ» j L i . 3 0 joa-ûi-sii

I

w ^ . \

aaa.a^S

>«?û3 ^aoïx a - t a ) o

.

. JL—jau-f ^ C H X U

o l í jLja-.;

"^.JiSkJao^ , yOCHÄX

j . â j » -j-So ^ à v o

^^joax

M à ^ J?aso cujaio JlsJo . o s a x ¿ j a ^ » . a r i * , Do UsQ^

loto . I ^ l i a v i o aX.^uOo

J^«*^

V.

oS^ÍOÍ J*..», ^

ïo> JAju^soo J t j L - J j ^ J l i - X o . JL - » i o » e » J a * . ooo* i a*xSi ^ - f

3

-

0

i

—

^

.

a

^oo^O

•

S

ta-^jii.

.

íU

Jli¿

o

JJía^tXtó

J j a j fjU.

, vEOc

lio»*

.

Mn

J — ¿ o o «j.„Boi y|o . o li^i^S

SotU o.^i,

U-Sot

ocsiot oJL—M.1 ^ . X - j o . ^oo^ictao .

to,ít>|o . u j o e ^

>M K

M l o

nssoots» . J l a - d i i o ; J í U ? «

V>..0 . JLi.roJLí>j lexo.^jsotS?

r .Oo

.

„«o^-f

Ü ^ a —

. . M u

ÇO

J&**»» ^ l i l o e^a«,

. ^of "^.Äk. ^jtCxl.»

J U o a Ä . (1) í a j o i s i

s

*

(1)

In margine additar

ffea*

OÏVÛJLO .

- yooiV-S

-otlv-;.* . . ! • — - . — l )

rJ5

.

,

.

o » A j a . a J O , JLüX OÌV.D U d X j O

loot í Je^ïvlJ jriâlSto

AjôîJLm^JÛ.

áw^i'

JLvj j

oOûo^lJo

-caA-í

-Ota***—ÄtJO

«»Í.4Í5K

vooïv

. I^Of-Ä

v^of ^ o .

.

t

}'yyyYv

t^ast .

J.^? j w o

w S j . ^oooÇv

y.=>¡ > « s . \ a S ! ^ . t cha-1 . I ^ ^ ^ i c i v

. oíSo__¿LJ

yOoítw

yOÌJj

aûilî a c ä j

. OMM

ucaoi^a i à v

j a . » i i o IOOV-ji . tHJk-í j í s i

"^i^.XiUo

Jio .

.

Wo lti-.N3.if

y O C H — I U - J C H - J »

^ ^ . a S

.

f__j3o

o o o i - ^ a S . . "As&O j o o ^ a ^ v

vola'!»-' . CW.—3Ì» Jla-jo)

•«a^WfiK —

—

. cÄx-t

>91%.»» U-tiaCOo ^ . ^ x c o i a ^ J L ^ JJ* o.jo,JUjOO . .

. l — j a - j JUqv

^aSs.j

U

f

J l o ï l J . JL—^IJ.« ^O ¡.Jhciv

uäa'vad

í-i-—

2 J L . J v * j o a V a S » AJS^O

— l i s — j b u ^ . — £ > o If^vo .

I r " - ^ JU-^a-*3>o : JblU—vlSso

uadVoi-Si otiaxaK-a^o

jj

«ot3>

-CSSO^JfciOl JLiioo J j

OO* .

ij;

So

f-3 M

t

LM.vi-Jtio

WsJS^LiO

.

| i v » = o»—^.f? y - l

JUa^.«;

vocSiai

•

uOjjVfikj < 4 U i a j

^a l-i-i"*.

• Ji«.—=»0» j i & i o a

•

j L o I o ^ 30 j ^ - ^ o I®»

: U — J L y o - i

a f i j V y O O t i S i V a - i OCH o h f ~ — l |oo>

^

.

—

^

.

Jo« ^ u o

iff 1,0,

ffifeio oa_so?

A . J ¡—¿v. o » 3 ?

ur>oL L o i v o . |ia^o w t f c ^ l ^ s : JLv—f

iso^

j L a i s i i ! « ^o l/ HtX ^

.m«

"^ajoo^

lot—"is K v - I

^ojl; |l,o>oi—st* U — .

^

. f foot 4S?t

^JL»

. »001

I t t - ^ S a - V ; . wfe^fso ^ V l j l ^ N x o K ^ A i a

. ! ? « < * —

JL^aio»

V. j L s a r A O .

. S a - f l X J jo» .."Sis £

c » L o ; j i 3 l o o t JwatV

«Sj Jl{ .

JL*««S ? pv .

v f ^ l

JLdUX^. p

I & — 3 ? o i o ^»OM&i 1

jL.o?

I — . x o i V a S

lj_30

00« t-sfti^n r ^ - t 11.

^

.

loot a».t3 . ^ V - i X i Q . ^

t - ^ «

=>JJ

— 3 » . tisoot y l d H y

ji^so; J ^ J /

^

v

¿CiL-.««^ 5 ^ • K x k d O ^

i - A ^ I I ^ U A S a j ^ s ^ I w s c u J J ^ a J L » i-l&o

JLj—)L_iJb«i>Sfc.

Joet >vi

— O \jV>*. ,v>

jl ^

oot L * . a — s o ^—»».»« >3i?

•

— r o l bio« jl^v*.

JL

.ja— ? foot

;

U-AV

^ — j f i ^ x i ^ o loot

"^axxSv

Ji^a—®

liasu^lo J t j u ^

30 Ita^-a-

' ;

Pf

(O -

. la-*-»

U — o í -l»L

t H ^ O À . ¡ J d ^ O OÌV-'

:

. û — J i t - * . ?

I M

L o a . ^ . O C J J ij—¡ . I&.V—J l,Xjk. y««^

^ O Ù K lloojo . W J J Í . a j ^ » - í ^ t o « i ^ ^ J u k i D . peo ¡l i/,1 . Jk

i^ocC^t . i.—jo¡ ^

j l — ^ a o j o

a t n i « « t a ^ M • jodi-ol-S»

^>a^.oJÍ3í «ota-——

U=>lSx> lZ~=>f

te^uo

IxiÒv.

rK» w

JL»o¿».

CS«. Ja—» ¿ v ^

j^e'f

J . ü d v ¿¡^J» . \j¡

« Usi . « U l e * » ^

t ^ ^ A f a . vjco^at

. o t ^ í j¡ han

J U a l ^

^ Ä »

oí . l i

JLt*

J J L ^ JUa»

U.a.—ua~o*¿ao J U c u a ^ j

uaa-aiaiòì

y :

o I—.JX®, oaoatVaSt JL»A».a ^ í o a a ja^colfiyj jj^t

i o « t jL»2ik*.

, jwJ^*. • ^

oa i.

hcao^voJLd s i c a v s

lot-W • JLooo?t

yoiJj ^ « D A -

2>i chjl— —^ I

JLVALO

|1, Oleteo

^^avd

i — J l ü j t a

? JJS~«tofot-ooo 5 - 0 «

Al« J L — O ^ f

. l a — . m a o**, j kú-*malí

-ASO«.» » ¿ c o v a

»».J^jsLí fi -°>ii J J O ^ J

J.»*-r-X> j L , — t A Ü ^ o ^ j t ] © +

.«LIO

,

^

^fiO^i

. J L j a . û i o ^too^f.wis.1? JtÄü^o |JbaA*>tj f^-uCk. JU05Ä.0

• ¿WA.O , - S U o J J b a - ^ f J

. «

l ^ i o J U i , g&jist? Wiaodäh JL-ia*

j o a J V o l a j tnio?otj»í i—JL^I

(i) Lacuna In codice adesí untuÈ foli]

in

h^o-l

- U

^a J j f

. JL

L)• J t a j o O ? J j - I

J>U w i i o

I t a j o * ^ ? (¡.-f

a-o«» . ya-Oj^ ' A w X ^ l l ; . -ecu.JLiJI.0

•

h&jC.S Joo»< ocx iaouQAw.

JLjfe.*,; ( i a J o o ;

uaa.JSi.sa

-iSsoija

v

. JL-o r _>o»i j U o a i - » ^ jL-jcOs

)o»0 J L J L o J o

l ^ i J i o i i S . JLao.i. o m . » « . * J j i i *t> ^ « l I L j V .

o

Jo«

( sic ) J L ^ a ^ o i S a

] la-iov-Di

^ot Jt.-V

loot oosf . JLsJLa yo.aoa.jk.t

-W i ?

o

) i L ( ofcuoo J L j - t e a ^ A j o ] J L n « j J L J L a . ? ]iaj«x-3?

JL*.^—I)a_=>

fn| A.*.

JL-Vg&O* OOt JL—V*- yOSfiU.» ^jgSO : )*.*>

loot JU-=»? Jl..*-:» l i i — ^ - J i o o l i a a s ^ o t | o a c i « - D a - ^ i ^

JL^jo^^f

yOciioo o , _ j «

J

i*ioo» . I — X * . » )La.Jot.-3i I » - J

oc* l ^ a i J v ^ o ?

Jj^mio

J}—i

—

. yocx-'i—i»? ( l o ' l h J ^ W k jcu-V

JLcaJ

^jjioo

J i & j s . » (act ochj .

u . » — - J ^o . J L ; . . - ? JLiaS*. JL.ao._V o ^ ? ^ © oiv-» U * » U

^oL

y o j -ota—I

JUaaX

-otioj

o t . ^ 3 JLsoa-»t J ^ . 3 0 Ju.-ia~.lo c^

,

)JUa*4

JLa-^o-^io . J;ajia

jlajotis» A^» ^ov—oo lOoiio fLoVLjo

\

yC^JSO

AÌOAO

^ôt

)lvV

tollt«

Jbuao jUáutf

iio^v

J Ù V ^ O

JLsoí^ JLoot

Roílja

• JL^*.

l»v.-\v> J.Xλ

^

a ^ o l o

—

'^A-O J U U J I O

. (^Í^OO

JU»iJJ

AO.2U0

.

©m»«^

- t i » » w a a ^ t -o>?o|j jLdìiÈo

400 . •

.Ala*

Jlojoe* J T ^ Ò ^ A S f

-i? •

| p JLow*-

Joe*

JLPDTO

JLa*>»J}o

^ . A S * ÍJO,.^ Ofjvtt

Wv^l? .

JU?JU

ta^J

Íjwí . ^taísO

ooo»

^yio^fcío

IV 1

L i . » . O«

oo\ .-ûo . o «

)ooi.|o . VU.*,

»M S ) J-O? . U.50.JÛ u o i U.-Î , JLjLDfrio J~ûXf

©tlaìeu*!— a | i ^.-f . | o t 2 0 j a — . Jo^J^jLio U ^ a *

IL.;—.©frso Dì J — « • * — » ^ - S ^ i

\ la^a^M.

J-»oio .

Ot U O t . «»-¿ÌMi»yOOtfS. S aU yOOUXS JuäJJ

JL^äüäo Uso.«,

Ila,' . L..OÎ-ào jb>í

jU^ojk

oiloot-^jLa

U -OtOL^Î

.

Lio . JLo^ïîsso I K - J)e • JL-V-Otsso La-VI

|t=>

. « n î ^ f a - ^ o t . Ila-fr-iwl.»

.

i«.^ oí JL;-a ILaî

JLo*vJo , .ivba-v,*. t=>i ^»i .

,

otlaÄaaxi

oda-OaSu

i^-î .

u ^ ¿ k t y—.|o 1-A.^a.A.

» )oa -otoiyl? U

I—»a-«.

^i&ùoo

«_s . |LoA»l Ljk«ajD

JiaJ , O l i o J ^ z f i .

oot I t - I s »

otla'sa-va—.o .

>a¡ ^.vv.»Nso

.ajo mi*l chiotto . JL~a)i « l o o o - f •

. Jb£>~»lt i - a - i s U - û - V •> ofjooi olai^o*

JL^^s

Si¡ ^..J» ^Sk.« .

».oil

. lit-*? lijLa

o c*—.-i L—oio .

o* . j L t a i a

Uo

JLâk^â,^. otijls ij.—í -o» |^L)>ìo ^ - î k » o l CH-O»O .

OI^äoo . JLaJL=>

2 )Vo»oí o o L

¿OÍ .

uJfibkA*»

. «JDÍlf?

^o»

* |jt>a>.3oí llaJ^ioJ^JkJo yî JJ¡ . JocHJ H i ^ U V )or£>

t . M

^aûJo

«•Pi. TV J O * y »««*

(j...ooJJ

Avo« l ^ i f i ù . - } .

JLa-¿.-a._~ ¿vlso.x»

„.LOJJÛL? Jï,3o r r> y o t v a j ^.-.'i^.—o .

=>.£> l ^ ' ü o l o

IJt.ij.ioi

^.xxj y o i l J j o .

K ^ o

JootLo .

^

(LíA-oo

o

^.-xs-i^vo

IsJLso JL».¿ Lsot?

D jL^a».

jLaao? - o o i

í J u a V a * "^Ss-vt II - t i o í OO»

«

. a^j'^sssa.^

t=>oL Jji,Va.i3Û.=> yjo

{•( l a il jSs iL^ i iHo t o o L ^«t . ^ U a ^ a - i i , ^ j u j í s c C *. i. Ä J