Maris Amri et Slibae De Patriarchibus Nestorianorum Commentaria: Ex codicibus Vaticanis 9781463227395
This large volume contains a work on the Patriarchs of the Church of the East, taken from the Liber turris. The Arabic t
218 62 40MB
English Pages 590 [592] Year 2011
Recommend Papers
![Locmani fabulae et e plura loca ex codicibus maximam partem historicis selecta [Reprint 2021 ed.]
9783112443767, 9783112443750](https://ebin.pub/img/200x200/locmani-fabulae-et-e-plura-loca-ex-codicibus-maximam-partem-historicis-selecta-reprint-2021nbsped-9783112443767-9783112443750.jpg)
- Author / Uploaded
- Henricus Gismondi (editor)
File loading please wait...
Citation preview
Maris Amri et Slibae De Patriarchibus Nestorianorum Commentaria
Syriac Studies Library
136
Series Editors
The Syriac Studies Library brings back to active circulation major reference works in the field of Syriac studies, including dictionaries, grammars, text editions, manuscript catalogues, and monographs. Tffi°BÎ5 ; (3k"Wîfe la féproduced from originals at The Catholic University of America, one of the largest collections of Eastern Christianity in North America. The project is a collaboration between CUA, Beth Mardutho: The Syriac Institute, and Brigham Young University.
Maris Amri et Slibae De Patriarchibus Nestorianorum Commentaria
Ex codicibus Vaticanis
Edited and Translated by
1 2011
gorgias press
Gorgias Press LLC, 954 River Road, Piscataway, NJ, 08854, USA www.gorgiaspress.com Copyright© 2011 by Gorgias Press LLC Originally published in 1896-99 All rights reserved under International and Pan-American Copyright Conventions. No part of this publication may be reproduced, stored in a retrieval system or transmitted in any form or by any means, electronic, mechanical, photocopying, recording, scanning or otherwise without the prior written permission of Gorgias Press LLC.
2011
1 ISBN 978-1-61719-395-8
Digitized by Brigham Young University. Printed in the United States of America.
Series Foreword
This series provides reference works in Syriac studies from original books digitized at the ICOR library of The Catholic University of America under the supervision of Monica Blanchard, ICOR's librarian. The project was carried out by Beth Mardutho: The Syriac Institute and Brigham Young University. About 675 books were digitized, most of which will appear in this series. Our aim is to present the volumes as they have been digitized, preserving images of the covers, front matter, and back matter (if any). Marks by patrons, which may shed some light on the history of the library and its users, have been retained. In some cases, even inserts have been digitized and appear here in the location where they were found. The books digitized by Brigham Young University are in color, even when the original text is not. These have been produced here in grayscale for economic reasons. The grayscale images retain original colors in the form of gray shades. The books digitized by Beth Mardutho and black on white. We are grateful to the head librarian at CUA, Adele R. Chwalek, who was kind enough to permit this project. "We are custodians, not owners of this collection," she generously said at a small gathering that celebrated the completion of the project. We are also grateful to Sidney Griffith who supported the project.
LECTOEI HUMALISSIMO SALUTEM.
IVTaris de Nestorianorum patriarchis commentaria, quae in suo Libro Turris complexus est, typis vulgare ex codice vaticano CIX animo iamdudum revolvebam; diu vero ab hoc labore suscipiendo me deterruit quum auctoris stylus ipsaque narrandi ratio pluribi piane inconcinna ac intellectui fere impervia, tum perpetua textus vitiositas ex scriptionis ambiguitate plurimisque corruptis dictionibus atque sententiis; adeo ut a proposito desistendi haud semel voluntas fuerit. Yerum pigebat ineditum linquere nobile opus, unde haustam, magna ex parte, rei historicae ac literariae syrorum ci. J. S. Assemani, celebri suo opere Bibliotheca Orientalis, tantam penes nos notitiam intulerat, uberiora utique excepturus ni textus perplexitas obstitisset. Mox ratus iuvamen me in ea paranda editione nacturum in codice Parisiensi (Bibl. Nat. CXG), quem integra servasse perspexeram loca in Vaticano obliterata, ac si quid incerti adhuc superesse contingeret, omne fere dubium per codicem Mosulensem, ex bibliotheca Ecclesiae Seertae, disiectum iri, ex quo exemplar mihi transcribi mandaveram, opus aggredì me posse censui, facto editionis initio a recensionibus Slibae et Amri. At me spes fefellit; is quippe
VI
ab utroque codice exhibetur textus qui iisdem ac Yaticanus difficultatibus perpetuo impeditur. Et Parisiensis quidem codex ab eodem ac Yaticanus exemplari transcriptus deprehenditur, easdem enim ac ille marginales notulas habet de textus deficientia ac perplexitate (*) ; praeter autem vocabula, quae in Vaticano immutata posteriori manu fuerunt, non alias continet dictionum varietates quam quae librarii imperitiae imputandae videantur; caeterum puncta literarum diacritica ibi, ut plurimum, aut desunt aut perperam sunt apposita. Mosulensis vero earn tantum prae se fert textus diversitatem, qua licet loca quaedam primigenii operis integrius servata apparent (**), licentia tarnen proditur scribae, qui ad suum sensum concinnavit quae aut legere aut intelligere non valuit: haud sanior quippe textus, quam qui scribae Vaticani codicis, praesto ipsi fuisse videtur. Ille autem de misera exemplaris quod exscripsit conditione haec in fine libri monet: f
'iJL* J Â '
^
' ö l Jj- ^ f T ^ b
...
?
•• ^iß)
vJyiij Atqui quod fidelius transmissum textum nobis invenire contingat haud facile sperare sinunt repertorum exemplarium paucitas, horumque omnium vitiosa transcriptio, quippe quae argumento esse videntur cur censeatur autographum ipsum nec saepe nec probe fuisse transcriptum. Quocirca ut apud rei ecclesiasticae orientalium studiosos perutile hoc Maris opus vulgarem, volui maiore qua possem solertia, Vaticanum textum,
(*) Cf. p, i l i VV. LL. ad pp. 52,10, 52,20, 54,1. (**) Cf. p. I V VV. LL. ad p. 27,13,22, p. m 99,5-6, 102,5.
ad p. 69,19-20, p. n r ad pp. 88,22,
VII
duorum aliorum codicum adhibita collatione, typis expressum ac latina interpretatione instructum producere. Quae vero necessariae visae sunt incertae aut erratae scriptionis emendationes, quaeque ad modum coniecturae succurrebant suggerendae, sive in textu edito, sive in elencho YY. LL. notandas curavi. Dictionis soloecismos retinui, nisi nimiae quandoque offens ioni Lectori essent, ut monui in editione recensionum Slibae et Amri.
Anachronismos
aliosque historíeos operis errores castigandos non censui, graviores enim sunt quam qui eruditum lectorem fugere possint. De fontibus autem unde tam locupletem notitiarum copiam auctor hausit, tractationem instituere praematurum esse opus visum est, quandoquidem antiquiora scripta, ex quibus manare illa censeri potest, alia nondum explorata sunt, alia nunc viri docti parant in lucem edenda: in quibus complura sane a nostro auctore memorata plenius utique expósita reperientur, at non pauca forte unius eius fidei adscripta manebunt. Idipsum quadantenus et quoad Slibae recensionem putaverim, non uno enim Maris opere illum usum esse qui sedulo utriusqùe Iibrum inspicit deprehendet. Iamque mihi periucundum est mea grati animi sensa testari erga virum clarissimum Ignatium Guidi ob singularem humanitatem qua mihi in hoc edendo opere adstitit.
Romae Idibus Februarii A. MDCGGXCIX.
HENRICUS GISMONDI S. J.
IMPRIMATUR Fr. Albertus Lepidi 0. P. S. P. A. Magister. IMPRIMATUR Franciseus Cassetta Patriarcha Antioch. Vicesg.
CORRECTIONES.
Praeter ea, quae hie emendo, typographica sphalmata aliaque nonnulla quae me fugerint, plurima in hoc opere non ad ortographiae et grammaticae leges exacta eruditus lector offendet; verum meminerit reperiri ilia in ipso Codicis textu, quem nimis immutassem si castigassem, aut nimio notularum numero, singula consignans, implicare debuissem. Pag. 14, lin. 8 lege u - j ^ — 19,18 Ij-g 48,2
50,12 ¿jU^.JSL -
-
J lil. 91,20 129,1
58,14
—
31,2 ¿¿j^f
— 65,12 ök-.-jjJ
-
40,5
-
- 71,6 (verba f j J J j
^ Jl Jl ibi redundant, leguntur vero ibi et lin. seq. in V. et P.) — 97,12 ¿-¿I J l — 99,5 U-jtyU\j -
2
-
130,1 Cjlt
101,2 ^
-
117,17 ( j p i j
-
35 86
16 24 25 w y ^ . x
36 ¿->1
92 jJ 1 pi
IÖ-jj
48 (U.kkJ¡Jl)
180 (LH«) b».jj
86 j \ j £ O l
125
26 L » ^
158
98 [y-ill]
54 L,
48 (jvLjjl)
47 49 01yVI) ¿ 3 y jìl^J ^
85 (JrfjU)
y
63 U > ¿,1 l ^ . -fc
86 87 88 90
72 86 (jJ) J ^ y 16 22 23 24 L rj'^y [jL.]
83 85 86 ^
^
119 121
82
66 jS" ^ i^ju-^J
26 79
118 Jli>H ¿¡I
78 80 [ ^ U OiH ^jü
Oi
50 45 (ijly>Vl ^JL
l>] 45 l ^ y
l-».^
85 37 38 (Lé=lU) L».^
76 [¿ULI]
53 ui-jJ
54 Li-y
y
25 úl-U-U
155 156 ( ù w O U»
48 54:
25 l
152 ( ^ 1 )
jj
o¡ ^ - y
ùiì
63 64 81
78 (J^lo) 131
^
%
128 138 152 153 ( ó b M
^y.
^ y J.J
U-j,
65 66 (¡¡¿LI) JjjVl b-^. 131 (fliJ|)
\~y
5 27 65 ^ . J l \±ym
t YA 159 UVLÍÍ
^
138 0 U - )
118jjJ| >
93 [ltIC-]
123 133
125 127 130 O ^ l ) U 131
78 Ülj*VI)
15 i-í-¡
^
67
O!
^ 139
(21) 29 (31) 32 (I)
75 76
55 62 64 tíyjú
33 (u-jlí) UVL,
J-jlát?
125 126 ó t
28 29 60 ú l i u
O-.l "il i-«.
29 127 131 ú ü j l L . 21 ^ i L .
131
33 34
59 60 ( ¿ J l ) a»>L.
31
37 40 (II) i y - s j . 61 (DI) i ^ o j ,
8 (I) ^ i i b j l i>. ¿ j » y
21 ü o a
40 (El) i y y ,
O^Ji
45
O-.l ¿ ^ J v ®
65 [
xj.
65 [¿AHI xc. ¿>] jbJi [ J > o ¡ ] -»iJi ® VJ^*!
^
79 (U J|) ^ y »
2 JLÜ 33 ¿¡\
138 (Ja-Lí) ¿ j , y , 109 113 ij-y
21
] ^y*
65 [¿ÜU Ju* ¿ j ]
65
[ ül A J. ¿>¡ ] >ryVí
J l ] UVU
6
64 ( j ^ L i X » ) ^ J [ 4-juklk™íl | i)Jas ]
97 (Sjji-l) y J J j J a J 125 127 ( Í - J l ^ l )
101 103
130 131 84 l^j^u) ^ j j k J i
153 u ^
85 98 104 122 . k - b
83 ^ ' I j i
^
14 u-j^klllj
109 110 y j j l j J
^
u-1'^
32 33 UVL
112
(tíj^y
2 10 17 21 24 25 46 ú w * ; 54 59 61 64 103
25 26 27 [ u J J b ]
131
75 i
99 ( o l j L )
J
34 37
3 CUU
46 (0w>¡)
9 15 16 17 ( 0 w ¡ )
58 54 [ ^ Ü ]
fl¿»
13 i;>u
^ J
49 [ o - y á u ]
ójy
73 74 75
V_J_jÁ«J
100 o u v i )
*
33 [(jJSll ] ^ J
[¿j]
o-.! ¿ > j y
43 44 45 48 ^ j y J I i—iyu
76
101 104 ÜjjJI
129 130
loo
45 48 J^il-nll v_jy»
34
27 38 (; : ¿=IL'1)
44 45 46 47 [ pUl ]
[ ^ J i u¡l]
75 [
8 (u»j~Ji)
124 126 127 ( j l f )
67 ^ y » 5
67 (oUjjkil)
y
55 (IY)
37 6 1 ^ . [ ¿ j O
^
^
Sj&L Ó; 1 O ^ 122 y¿
IVY 88 89 40 [¿JULI] c j ^ s
0;l U
85 55 i j L . i í
tíjL
154 ^ J
14 o j z ' j '
130 131 OÜVI) (ijU
52 ¡ s j j i
26 27 102 j j .
124 [ ¿ j j I I ] tSjL
68 [ O t i ù: ] v \ j j '
125 ( ü ü J l ) dui.
29 30 31 82(¿nl>liL.) l î j ^
47 54 [ ¿ M I ] çîjL
70 ó j j .
119 ( ß ^ ) \ j f 0 ; tSjL
10 ò j J > j ,
56 [Cf.
p . 33 ijjJ--*
131 i j Ì J J s ¿c.l pi-» 7 47 188
146 156 123 124 ( 1 j f í ) X?
122 123 124 130 ( J ¿ )
82 83 ( ¿ r w ! ) L ^ J 36 ó j j j ^
50 58 54 ü v - S " 20 27 48 y - i J j l s L ¡ll.
56 57 60 61 j - j j . 1
133 ¿A1LI > •
10 46 ¿ L
99 Llil,,
20 u j j i *
^
70 SJolj O; O** 125 130 131 137 l ' ^
^
137
(>,1 J^JL
129 J e ,>.1 64 [ ¿A1LI JL6
¿^jf j l á =
3 4 5 28 49 65
passim
43 44 45 < , r L
33 b..
^
¿jL
86 87 j J J I o; ¿A!L
102 103
¿jjj,
29 30 L ^ J
131
53
96 98 99 100 ¡ L J j j J l j
44(UJI)
5
^
> \ j k t f
17
18 ülSV 17 ÒIW
[ ¿ / Ì
56 84
] jL^t
39 (Í-.JJ) ÙJ^I
130 131 132 142 «li ¿AL
73 ¿A-VI
41 42 [ f J J I ¿AL] ¿,jV
37 38 ijJ.U-*
79 J J * OÍ
74 (IV) ¿ j V
3 39 g »
132 j L . | j l | J t o- j u ^ .
2 tsj; — ^
118 OÜVI) j i .
7 12 umjj L^^s-Í.
94 95 ( J ^ l ) 13jl
181 ¿ i Cr.l J
[cf. ¿ | j ¿ ] 70 92 r > U |
124 g IB. ¿r.l J
19
122
15
0: J - J r
55 56 60 J u j j . 113
j-Lwlj
J*
102 [ j V v J l ] 78 74 ts^yi
öj.
62 -uljL
^
152 ( b i , ; L )
^
^
^
5 «Liì^jU
25 U - J Í ^
61 oÜLo^
11 [ J j - J I ]
ovV
64 [ . - J a i l ] «LiSij.
130 131 ( f l i l | ) a - j j .
4 (úújliL.) U j j L
115 ( Ò J J ^ T )
36 [ < ^ > : l | ]
14 j - ^ J J j l
138
1 2 3 4 5 cíjL
^
104 y J l ¿*l ¿ j l . 14 u - ^ l i j »
130 ( 1 ¿ K . l 23
iíjL
(VI
180
cjIjé
62 [ v l k l \ o-.l] J-
83 «ISU^j
84
¿>;t y
59 \jJ 10 11
I)
26 j ü V I
^jjè
12 13 y j y j
26 « [ V U O-.l] >
Jfc
62 [vJlL J l oc] Jp
155 i—íá—VI i_rylj>
39 40 76 j > l ¿ l l ] ò j P
154 157 MjlL ce
138 (Lli.») u^jíljj>
100 yJÜl ¿¡¿sì
69 70 ( ù w ' ) 26
115 116 ¿lili J ¿ L jiji
36
^
91 92 ^ 78 ¿)UL ¿i
o. , > o;
69 ö j > M J -
1Y9 27 IkLi [ o - . j ]
70
68 [ v - J » ] o-^-^r-
55 ¿j
7 38
53 OUV1)
3 u-^yj»
21 40 y a . y
2 5 7 ij^y" CJ. ò j * * ^
123 126
71 76 u f j U l J , $ e
62
yjli)
12 u r j L ^ l .
36
(w>)
61 i U
0-.1] 1)
^
j j
28 41
xc
3 ^A-w
v^r ¿L.
61 138 j l i -
Cr.j9
138
47 L -
[j>]
10 14
65 U O L U 106 ÜjjJI
JL.
12 13 j-j^L—iL-
J - * ji'i
J-f
98 [ ^ ï O l ] ILS.
f U -
71 >_J
26 LLi [ ¿ . j ]
48
7 \¡J¿
66 J j U * ^
94 95
b*]
5 26 66 [ ç S ^ U ]
123 124 ( 0 I j L ^ ) g- 1 !
92 102 jllc-
iy.jy*
105
131 ( ¿ J I )
106 (Li
¿ i -V1
97 99 102
77 [ ^ - - J J i ] «¿>-
47 49
«
119 g-M J f
130 131
82 J - . - Cr.
3 jjL
56 57 58 60 61
]
90 91 ó 0 - J
124
110
[ jL. ]
84
òj*^
109 l:\jui
59 ( i b ¿ l ¡ ) 1A*
142
132 i J j J l J —
77 ( s ^ J l )
122 ÏW
32
^
92
14 u*
48 t ^ i -
45
67 ( d b j \ ) o - j V -
ù-.-dl J-jp
28 31 32 42
Ir
15 19 25 c - j i j i ifc
îljJl
[ jL. ]
77 79 80 81 82 t í b ¿
5 liCr.
86 73 75 u - J *
132 133
^
15 16 19 21
122 ?
131 jAf-
72 (LliL.)
ù ^
56 ( î ^ U ) ó
J j ]
a^-s*
65 b j j ( j . a.^.
58 69 72 ( î i j J - l ) ù j - J i
58 59 JüjJ?
122 [ O j j J l
131 138 ( J J l )
102 iljU» 3 54 55
105 106 i b i l
% J^i
J-'.J* ùA f-^"* 127 128 57 60 ù b ^
» Vi.
153 OU Vi) \ 42 ¿>_yj
9 wjkji
73 òiliL
131 J í j l j
66 JU.
113 114 j ^ L
B {J*y**
83 jUfU.
jyL
18 ^ s / l
85 ^ V ! j ^ l Ü
108 110
9 [jviijlü;] J*1-
74 83 110 ¿JuUl j o
2 16-27 [ j j ^ y . ¿s.} Jy)
72 CrtLll j - s
6 27 37 73 109 125 ¿ , U > 125 130 J U 63
36 82 ¿,jJ¡\ .¿o
passim
32 J l i j »
83 (jJJLJX»-) J
78 36
^
2 ^LMLWI
104 118 JL»» jrji
43 44 45 48 49 65 iSjjL.
74 75 ^ ¿ » U O . j
54 60 b b
79
53 i ^ j b
56 57 60
çjijjy
121
«
w j L . 29 j l ^ t
^
81 O j J ;
76
64 65 t j j j j j o
95 ^
39
95 (S
103 ¿ y ) 1 pío
64 (Jü)
105 GJJLIJio-) pLj 7 27 ( o - j — »
130 131
wjjj'^
(\jfl)
£j±^
8 (Lá==lk;|) ¡J.J JL'b
55 [ j j i . 1 ] J l J b 29 J U b 130 ( ^ l ; ) I , - , Oil
90 ( ^ i f i ¿_>b
50
4
153 ( j Z f i fjt-ij-r150 152 ( ù w ù ) j j
—IJT"
72 pk-j
125 ¿)k_f 112 ¿ U ^
O ]
79 80
¿fe 12 (j-to-
79
] (j-;»-^
73 ( 5 1 ) i^r1*-
3 29 61 103 104 L j ¿
96 100 i j J l 123 ù-.jll J J 65 96 98 ùlftiàw 9 12 13 15 19 22
64 [ ^ - k ì l ]
131 ¿U
122 123 »U.J
153 99 100 CaÔÇ
^
87 jJl. O; Ajb
44? 54?
138
9 ^ J b
79
153 (JUJL)
147152154
57 isjíb
L^jj
78 75 íJLjj 75 Q j l f ) l > j 45 46 50 114 j j j ^ j
4t
»
32 £j±>J i j í i 10 76 100 1¿J 92 i y o 4 79 passim
JSJJJ
1 Vr
125 127 (v 143 ^^llt
1
107 118 130
82 83 ( ì ^ J l )
125 ^ . L
J ^
76
14 iJaijy
71 [ ¿ î l j ^ y i ]
¿¡i Ji^n»-
111
99 101 105 (o-jli)
78 79 83 u ^ l i t 9 27 [^STÍ] ^ l i l T 32 34 36 39 [H] ^ j - l i L "
9 wîLfJl ^ U 54 liti.
^
jji.j>.
60
84 85 88 (çf^L) 91
22 27 65
85 88
27 ( L y ) 132
u - j j j ^
(^"jjjjlj 38 ( u - j y ) (j-
J>U
8 21 50 51 62 63
82 ( ^ i í * )
20 34 38 39 44 45 ^ j j j ' ^
19 [ur^J^jL"]
152 ( j j a i i ) ^S)
jL
(Jy
J i ^
ÒJJ*-
-y^
¿j^i
49 (w-Ul)
123 124
73 (jla-^a.
70 81 g ^ L » .
61
113 114 (J^jll) J.JJ»
104 ¿ U í -
18 L u
^
6 24 25 70 114 ^ jiLI C-J
39 62 99 ÒIJ». [ ¿ j " ]
63
61 [ ù j i j i ] 56
39 49 79 ú l j U
73 75
125 (o-jJll
^
73 74 75 [ w J J l ] J - . ^ -
(J—^jU) ò ^
fi¿y
33 34 36 37 (V) IV fl^i
113
1^•z.jjA
51 52 54 JL5j=-
10 28 (IV) m
15 ( J s . j . )
j
99 ( ó b b ) 75
/T
32 (ij-uSC^I)
68 69 [>_. : i¡il
{jr^i
99 passim
59 (
i
^jjj.jL"
44 46 50 ^ r J j i j i J 1 2 UjL"
78
63 t ^ - t o - j i ^
33 ¿)La»
76
50 52 [ t i j U J I ] l.jL27 lIi'jlU
i vr 107 Iti
26
63 76 77 l > l
55 58 [ j j j V l ]
31 55 61 64 i l ^ l
jI
j
39 43 44 ^ j k - i 1
•61 [ J l J - f l ] v ^ y M
93 tsUJl
20 22 j j i
^
7 y-oOíll ^j-ljjiajl
62
81 ¿ > j 1 *
29 39 118 l l _ ó = l
62 [ ¿ > 1 ] s - ^ i l
^
46 48 49 50 54 55 óU¿!)
JJO
¿fa ¿¡I
^
103 111 (^¿Jl) ^ j i A
ni (j^u)
86 87
10 25 26 ùj»j| [ j U ]
158 ¿iILI ¿¡I ^ f - j i A
61 ó M
28
130 (S^.jLI)
25 U j l
55 ^»-¿U >_>ji\
[ülj]
24 (Owá)
23 29 J¡1
2 0 2 6 (JJL.1 - j\
41 LtiJo.^
71 153 j-UL
126 òfL 1
60 LiJa-ji
61 [jjSfí] ¿j, L
86
41 45 81 i ^ l
^
26 27
46 JI
'^.jJ|
130 iSj\
86 87
58 85 131 ÍJl¿ll
131
53
142
116 úl¿N
152 U|
55 83 138 ; ; J \
103 117 131
48 56 üUll
¿,\J\
93
8 16 u-
143 ¿ ¿ J . 1
113 [ ^ I J I ] Ul 138 (oJ\) Ul
105 ¿1
56
20 88 j b S Í ^ Í Ul
77 82 S ¿ m
14 42 fL2JV
117 0 _ > U ) Ul
98 j-UI
63 ò U - U t
77
77 ¿/.IUI
113 118
Ul
106
Ul
82 83 84 86 93 JL^JLÍ 125 jjûîII
52 49 ^ J i l ! ^¿Jl
^
46 (ùj-jxù) ^ r ^ l 61 U / J l
131 132 146 ¿ I
4 65 77 y 1
106 ^ r j i y l l ^ l
71 72 ^-ic ¿ ¿ J J.I
1 8 9 çjf\y
100 j f c t j ; !
o ; f j f t j>J
157
139 M
¿)Ajy*¿*y\
111
j ya~>
142 143
1
96 97 o-HI y\ 101 J ^ l
Oi O - i - l j i l
93 JUI o;l O-i-l j i l
o¡l J U I ^ l
133
o1
109 ^ i i j i l
99 100
ò||
o-HI
1 0 5 ó J j f r O! •j'^' -JJ*"-" Ji 1
155 b-Lj o i v - 1 y 1
1 1 9 120 j - t o.l O - ^ l ^ . l
iS*-**-*'
107 j l J U l J ^ y \
109 ¿UU oil O-^l j i l
71
J^
îljJl
j-à
y\
111
129 130 1 3 1 147
98 «¿.'.¿JI o - i - l ^ l 182
^lilljÇ^l 103 w i i j y \
l&ay.
119
122 «il jX
1Ö5 a o *
jl
55
y\
123 125 1 3 1 133
1 3 9 «H 1 Xji 71 72 çy
jfl_i)| j*»-
96
122 124
j^. obU-ll^l 71 a - U l j j l
t O i l 84 jLi.1
o _ ^ l ^¡1
120 J T J I o.l j f l j . 1
146
111 y \
152 ¿1
142 1 P \ o;l f
l
j;!
120 121 J x - l j l l >UII y \
INDEX HISTOßICUS ET GEOGEAPHICUS
Numerus designat paginas quibus semel vel pluries nomen legitur. Uncinis ( ) inclusa sunt nomina sedium episcop. vel metropol. quibus homonymi distinguí possint. Nomina quae gerunt articulum J l sub litera I posita sunt.
113
154 ipc, J i l l 6.1 100 ¿,Ua
68
61 [ ¿ Í L j S j I ] M
6. i^-r.l
77 0 ^ - % ) M 4 5 M |>]
[^0-.] 78
6.1
^.1
6:
78
6.1
154 158 ALÄ 6.1 116 117 ^
66 M
54 [ J U L I 6 ; ]
92 J U l
41 M [ j U ]
(P)
49 54 y S i \ M [ j U ]
^
138 (J^f* Cr}
101 103 ( ö l i * )
^.1
i i 6 j a » . 6.1
25
[>]
67 öM
*
78 ö j j * LI
96 ¿I-i*- 6.1
96 (.¿1 6-.I
1 2 4 [¿j-Vl] j i l
96 JJ U- 6.1
110 J * 1 6.1
5
124 v i ^ j l : 6.1
109 J l i J l 6.1
77 81
%
96 97 j i b 6.1
138 c i j j J l 6.1
89
^
112 J - i j 6.1
110 J U - I 6.1
«
115
6.1
143 aIJJ.1 ¿.I
131
101 ö ^ j 6.1
154 ¿UM 6.1
131
jU- 6.1
5 u-i^.l
fjA
103 ¿ Ü J J l 6.1
92 93 94 97
6.1
68 ¿LUI 6.1
116 ö ^ f - ö1.!
78 lSj^LUI 6.1
119 120 (j-eí \) L > 6.1
113 tSj-Jl 6.1
47 52 [ j l j l S f i ]
106 109 ( j i o ) uol^Jl 6.1
55 [ ^ - i l l ]
120 Ü1L1 J ^ 6.1 95 ObjM)
6.1
^
88 O J b J l ) fAji\
6.1
6.1
^.1
75
105
125 (wlb.)
*
106 ( « i b j l )
^.1
69 L v r ^ l ] (CV.I f p j
44 45 47 54 [¿>UU] ^ . 1
110 138 150 ¿1 j » -
6.1
52 [ j l j v L l I ]
nv j^A
Oratio. M. 19,6. S. 85,9 al. ^ l *
U~i
) j U - * ex S. 56,12.
M. 43,7.
a)^ JJi
j i ^ s J Cusios. Passim.
ex J & J > b f ¿ Antiphona. M. 17,9.
J ^ f f | j j S. 31,4,
50,13. ¿ j j j ^ U l î M . 90,1, 122,12.
' j j
j.
S. 74,11 al.
Ja»
Hymnus. M. 17,8.
156,10.
J l ^ f â a i gr. Anachoreta. M. 7,21.
Dioecesis. M. 88,2, S. 48,19. Al.
( j l ¿ U A Ü k ^ i Doctor. Passim.
,
M. 10,6. Al. DO 4. ex J l _ \ o O ) Cantus. M. 17,9.
L ^
JLr>¿a¿> (Sessio) Nocturnum. M. 92,5. 127,5.
4 _ £ = = > E & à e ò , 83,12 al. M.
passim.
d r . Provincia. S. lili
JG.fi
Confessores. M. 18,11.
n i gr. Breviarium. S. 56,11.
M
i l X t i i l f * . Amictus pontiflcalis. M. 94,6, 120,6, 152,7.
Jbsoj^S
gr. Thuribulum. M. 10!),12. ¿jjr
CT*^
JßlXJb
1
Suffragium. M. 119,10,
124,17.
gr. Patena. M. 18,19.
S. 84,11. Al.
yj? ^ j l ' t ä
Perfecit. M. 138,2, 151,9.
>ffl>rf>J»H)b fi""- Destitutio.
Passim.
M. 39,13.
S. 68,7.
l? D V
1 jl
/ j o ^ Ä . Praefectus vigiliarum. M. 78,1.
¡ U j L í M. 119,22.
S. 119,5. l i o a j Suppellex. M. 156,4?
4 Ì 1 S = 4Sli>- Primatus. M. 5,17, 92,16. i s> V
Alias. \0°
I" jjVjlji
j L f ß Lectionarium. S. 89,19.
ò\ij
Cruciflxio. M. 18,7. S a c r a BihIia
ojj^
gr. Absis. M. 122,17.
" M. 86,19,22.
Mane. M. 85,8.
JjjXa
Lectio. S. 119,3.
Jáio
jk^s
¿JjJ*
- S'
118 6
' -
Gratia. M. 143,15,18.
S. 89,19.
¿uAS » M
Musios. s. H 5 , i 9 .
¿ j C Í ^ o i
tunica. M. 8,3.
i í £>S) ft ¿ ^ t l i c ex J Ì ì a ì ^ Responsorium. M. 17,9.
jfts.^jQX Responsorium. M. 18,2,
¿ v í l j ^ e a ; j j ^ D Urceus. M. 146,19.
152,12.
S. 74,5.
| & "e» O
Ai
jj>lí j j o i s i b •
P
| |* * o H o j O f J S Proclamatio. M. 68,16, | passim,
(Jentaculum).
M.
88,12.
-i. ID4-0
¿jía
180 ,12. S. 62,14, 98.16.
Mensa
Praeceptor (in choro). S.
89,7.
j j ¿ = > \ S. 95,17. j l j T Í M. 75,11. Punctum. M. 45,4. j U ; s o Dominus (Sanctus) ( J l j L C j y *
passim.
li Jfi-
5
*
Convivium. M. 8,20,21. Al.
no t
j j J & O } Vita ascetica. M. 145,4.
i
¿jjL.*sl
* J
M. 147,7.
JLl-lJ Epiphania. M. 74,17, 82,1. S.
Oratorium. S. 94,9.
¿ij-cl
74,14, 110,14.
Rogatio. M.
112,2. j U f 3 0 ? Gommemoratio.
Passim.
S. 43,20, 76,1. Alias.
äj/ii vox persica. Bractea aurea. S. 121,14.
¿ / J i ï ' ï M. 15,9. S. 111,10. ^ t l l 1juZ> Mixer. M. 148,6? 156,13. ¿fj\j
Mysteria, liturgia. Passim.
!i * * ) sOf-O gr.
tjjj\ ^ j
JasO» Vesper. M. 85,8, 88,8.
98,17.
L^J
J ^ j
S.
M. 68,16.
M. 102,19.
•
o 4 i
jj,_el
iP
o
.
P
liturgicum.
P « 4- o
Pi
M. 7,14, 76,5,
^ J r ^ l M. 7,12.
Visitatio M.
JjjlU-
125,8. 4
Historia. S. 26,8.
jÄsJV^JLi, Ministerium, officium
Visitator. M. 117,3.
(^jjjj.-c-U Uojoixo
i" i
.
IÄsaLcI
Psalmodia. S. 119,4.
— jjaixo
S. passim.
( u m c J O f i , gr. Thronus. S. 76,3.
Capitula. S. 56,12.
i . JUJ
Amictus pontiflcalis.
j,
S. 89,3.
S. 13.1. Gaptivitas. S. 106,20.
». vox persica.
Umbella. S. 121,14.
j L w JjvDQfP (Annuntiaiio) Adventus. M. 119,11. 19 0 . 4
i
j l L
j j a ^ Calendarium. S.passim.
S. 13.1.
i
JiSQXO Tonsura. M. 47,12, 188,14. , L i M. 52,17, 104,21.
. V ^ 1 / V y ^ * * Juà\Q£0
io
Ap. Passim.
Misericordia, gratia. (massa
ex oleo et cineribus Sanctorum) M.
Ascensio. M. 82, 5,
Apostolus.- Epistolae Pauli
i Si O «•
J L J m Q j a Expiatio. M. 142,20.
tllp- j l l w
18,6, 82,20.
112,14, 115,17, 119,2. 1
Chorus. M. 7,12.
f
jû>-
l a u » ) j,QO| I r» Ethnicus,
Idololatria. M. 22,20, 41,5 82,15.
S. 29,15,
y-j V. 148,17 >
fJJI
^
V. 148,22
r f J | V. 141,21
lib »Jt» V. 150,17
V. ^M? 143,6
»j&fb V. 153,22 cr;J! p -
^iJI ^
V. 154,14
-L ¿¡I
JLiUI J=ll|? 146,3
156,3
V. 146,7
? 156,4
iill ? 147,21
? 156,10 uiiUl? 156,13
? 148,2 ajjIJ oil|
^J
A!
148,10
^bAll? 148,14
YOGABULA PEREGRINA ARABICE ADHIBITA IN UTROQUE OPERE MARIS AG SLIBAE
Lotura. M. 47,13, 109,15,
liLAl "l40,17.
^ j — i l Jliciifi Hypostasis, ¿,l__«yLsl,
oy^'jj*-'
i
& • £ \CIQaJo;3 graec. Chronicon.
Mare pag. 11, lin. 6. 7> I JLL» Liber vitae. M. 127,1.
M. 38,22, 89,7, 54,7. Sliba 16,10, 3,4,6,12,15. Oyliil J 9?. Diaconaeum. M" 89,9, 110,2. S. 75,14, 99,9.
H »• |
* iO * 0
Impositio manuum.
ju&GUCD Ordinator. Passim. ^ U l M. 78,1. ^
M. 90,3.
y-j V. 148,17 >
fJJI
^
V. 148,22
r f J | V. 141,21
lib »Jt» V. 150,17
V. ^M? 143,6
»j&fb V. 153,22 cr;J! p -
^iJI ^
V. 154,14
-L ¿¡I
JLiUI J=ll|? 146,3
156,3
V. 146,7
? 156,4
iill ? 147,21
? 156,10 uiiUl? 156,13
? 148,2 ajjIJ oil|
^J
A!
148,10
^bAll? 148,14
YOGABULA PEREGRINA ARABICE ADHIBITA IN UTROQUE OPERE MARIS AG SLIBAE
Lotura. M. 47,13, 109,15,
liLAl "l40,17.
^ j — i l Jliciifi Hypostasis, ¿,l__«yLsl,
oy^'jj*-'
i
& • £ \CIQaJo;3 graec. Chronicon.
Mare pag. 11, lin. 6. 7> I JLL» Liber vitae. M. 127,1.
M. 38,22, 89,7, 54,7. Sliba 16,10, 3,4,6,12,15. Oyliil J 9?. Diaconaeum. M" 89,9, 110,2. S. 75,14, 99,9.
H »• |
* iO * 0
Impositio manuum.
ju&GUCD Ordinator. Passim. ^ U l M. 78,1. ^
M. 90,3.
nr Explicit codex Mosulensis. 118,3
U l ! Jij,J ? 119,16 iljill oÁ» ¡y P. 120,13 O - j b 0-1; ? 124,7 d\ t j ^ b P. V.
M. 108,2 ¿ j ^ L 1 j b M. v^lLL ¿ j l 1 j b V. 108,16 JüS o* M. Jüü JlI
V.
J ? 124,13
P. V. U ^ j ? 125,2
!jü-i L'J—J M. L|J™J Y. 1¡1J_ÍI J ^ , , ? 109,12 V LL|
^ j i l J U j P. 125,16 > 1 Js.
? 125,19
i J »
újj chilli J ¿ i l | (jl i-i^'J
,_.;IL| ¿ M. 112,9 J ¿ M. JL P. J t Y.
V. 127,8
M.
V. 128,15
¿.lili y j j-vi p ; lädl y j o* M. 113,7
LSTi f lS|j ? 130,12
i-hj
lyJ» o* f 1 - 1 -' M - 114,16
^J'ij
u-ílej M. ,>l¿j V. 114,19
J b j J ^ j ? 129,3 ujjUH
(p-b i
M. j_>¿ V. 115,1
131,3
£jLSJÍ ^ ¿ J M. 115,9
131,7
J^S_J «a» It jlí_> J.»j| M. 116,3 ^ U
— Je. 0:1 ¿3 ? 181,15,16 passim
-òli* ? 133,22
is. — . j i ^ - b v. 135,13 Ob 15. plil (Li f v - 136,13 j
M. 116,12
*l»1
; r S u i «Ujii ¿ ¿JJ>ji v. 182,19 138,3
o. j b M. 116,5
; U ¿ | M. U0l| V. 116,6
¡j P. V. 131,20 132,3
U l ; . . . \IL| V. 17. -
á-j P. 115,1
M. ^jjlilL
0>Lj| J l ? 180,18
jdl ^
? 113,1
V.
i^L»,». M. 113,2
Ur"v. 17. —
lu*
? 112,18
^Vl lJA j&J P. 127,10
j i b P. J?-V1 j w u ' ¿¡I
J b 0^1
M. 111,16
. . . J=o Ol > J J i 1 M. 112,7
JUVIJ P. V. j t ^ V b ? 126,1 C,3IJI IM ¿ V. 127,1
? 109,3
b M. P. 116,15
0« J^Cvi
J
U-
^='J
—
M. 116,15-16
V. P. non habent. j l ^ l l ^ M. P. V. JlJil ? 116,19 o^.b M. 117,4
JÍU« 0
p
-
117,8
^.'S^J ¿ i «-1& «i-j; 1» J S «Jl\> M. 117,20
n r M. y y i j j ï à P. (sic)
V.
-ü ^ J
94,1 M.
yi\ jkll ¿ ^ V l o — M. ¿Ci
M. P.
94,15
J^i-VI j - j Y.
95,11
^ ¿ t i l l M. M
V öl;
-
^
jul
%
À J / t f l J U I | A] J f - j J I j í
'14
97,12
o l i i J j i : M. JlSi
V.
97,14
M. P .
J l ¿ - U J l Y.
J^U^J*
>
V.
98,3
cJj-*.;b
^
o p üOiU ç j J - V.
ÜUjU
?
¿ t ¿rtl^ll i ; j j L ¿«i M.
^ ^
£\JJJ
c J j j M.
M. £ b i > i¿--»V.
öL^-b ö l ü J l Jl
M.
100,22
V M. pAji J l
V P. V. i L Jt
j j M.
M. ^
l ^
o* ^
P- Y.
P. V. 104,22-1 — l^'I^.JJ ?
. . . i L r - M .
ÂisLl ¡Js- M.
89,22
¿ f - j M. P.
^ ^
V.
ö l (4) -
.¿LI ^JtLI ¿
M. P.
91,10
V.
91,20
J . ' i \ j M. P.
92,5
a*. M.
92,6
l y i l l J l M.
j é = * > J M.
92,13
I ^ J I J l ¿Îjjj, JUH
M.
ifjujjll M.
^vs-^L
96,2
O-i-1 d i Á
ô J d l M. V.
M, P.
j>UJ|
M.
93
>4"7
M.
93,9
M.
94,18
V.
93,20
>__Jl
im M. 61,9 ( sic )
V^fl Jl
o* M - p -
Jp u w i Ja|
....
61 22
>
M jL.
Jlclll
•-JJJ A^J ol M. 51,11
-CtlLJ u-jlj M. P. V. 62,21
«jt - ¿ ¿ J , j V. 51,15
(V. in margins a j j )
o-.lL j> — o - . l t j P.
«Jju i
M. P. 63,4
J.jl
pLj
¿)1 j
M.
u l f j j j M. 65,12 ^ - 1 1 1 M. ¿_Ai.il I «i|
Y. 66,9
It» M. P. 66,20
l-u J i i i ¿,1 (Oij
in
M.
v oV
P. 69,5
habet M. ^
U J I) in margine P. V. 52,20 ( o j T i s j M. P. 75,6 3
1 OJr*j*^
>\Zjy> M. 78,2
U> M. P. V. 58,9 ^ S ( L J j j , 60,2,3) L i ^ .
[SiiS M. P. 59,1
0|j>U
M. P. 59,21 21
H . „LI
iljiil ÚJ¡ j ^ J p. 23.7
j P. 36,2
^ j L M. P.
36,4
^bll J L « P.
86,6
L. J»L 3J.[\ új> -i^J M. 23,7 j-'AÍ l ^ j i vi-^i M. 23.16
o^jL
j - P.
l^kjj
^ J Á M.
ö j ^ P. Y. U^j M.
uiill 27. ó l > « ¿-¡¿h l»JI J l M. 24.17
36,20
u - y l i j 15. (j-ijli M. 25,13
V. 37,2
M. 38, 9,13
sj> cy
jL. j o «il
37,19
M. Jt>. J» M. P. V. — V
kylí O ; ^ 1 ¿ J l M. P. 27,1
V. 38,22
M. lacuna J u j I IjHSj P. V. 39,1 -u-l ü l A - J ^
M-
J^jJI M. oLLj M. . l i o P- SU-J V. 27,4 iUV \jj> i í j U J I j jc1.| J l
41,6
tsllb M. P. 41,7
o JAI jlúu_) iL* ^ t t
«1L> -Ú. M. 42,6
^s
üw,;
i S j W l M. 27,13
Cf.JJ>\*
J j k - ^ V ! w ^ t i i l l L i j J ^ j : M. 41,3 ¿ X j . VI M.
O Í S j M. 27,22
ilJtÁ
iÍj
ii M. P. 43,4 ^Jl
¿Haijî
J A S j oVUII j M. P. V. 31.7
M. 44,15 ó U J l ¿ j M. P. 47,12 p i .IJJIj M. P. V. 47,21 (lin. 10, 14, 17)
M. V. 48,4
(et lin. 16) ò j j . M. w J , : .
¿J.M ^ O^J In textu
à Jill
^ . I j J ü b iJut M. ¿ r J l l J ^ V. 31,19 (Assematii: Abjesu) j j i U
P. 49,9
11 M. P. V. 33,6
pi òl V. 49,9
J | \ j J L \ j M. P. 35,1
P. V. 49,20
J ^ L t j in margine V. 50,7
» j l L j M jU J l ù ^ '
M. 32,2
ù ^ y i »Wl M. 32.8
pi Ol M. P. M.
M. P. Y. 31.17
yL
(yj^a. ?) ^jL» M. Y. 48,15
g - j CïA\ « y
25,20
P- V. 26,19
i - ùt^itJ
J« ? 38,15
J j ^ - 1 M. P. V U ? I
M-
il V. 26.16
ò j j y - M. ü ¿ ¡ j . P- ù - ^
^
M. 24.15
tó-lj i l i - J «d».
oLLUl V. 36,9
deest in P. et M. v^Udl
M. 24,8, 9
U-J^ u * ^ U j i j M U^l
ùç.^1 ^ J J J M. P. 36,7
J l L y p. V.
M.
à M.
iJI U à P.
— U l
V.
35,4
«i V. 35.15 «¿Jl l^l
L i l M. j L i l P. JcJ~ 1 S U V. 85.16
^ijU
J ùVl ^Jlil UVl
YARIAE
. ¿ u i - l
¿rl
LECTIONES
QUAE ALIGUIUS MOMENTI VISAE SUNT
EX
CODICIBUS
VATICANO
(V)
PARISIENSI
ET NONNULLAE CONIECTUEALES « ? » TEXTUS
(P)
MOSULENSI
(M)
RESTITUTIONÈS
N u m e r i crassiores p a g i n a s n o s t r a e editionis indicant, alii p a g i n a e lineas. ,y> M . V .
17,6
j U I M.
17,9
p i l i j g j f . 1 c,. M .
u-bl
lacuna
V.
JU.
M.
8,12
M.
3,15
ï^ol j i
g l i l b jà. , J | M .
18,22
-c. L i ^ l
Csç— M .
19,21
J^VI Cil Y.
bis - d J L . P. V .
20,15
^
u t p r i m i t u s in
g H l tpl. jU
^ ¡ L j l M. V.
P. ¿ I k l l l ^
u - ï M.
2,12
18,12
ù U j l M. ^ b b M.
M.
M.
J.=-b
ç j è
ùwJI &
17,11
ç ^ J J j M. 18,6
J f \
J"
P. V.
20,16
V.
20,18
p*L»l P . V .
21,4
o-
21,9
P-
^
J|
JIV
M.
21,15
siisi M.
21,17
i i - L P . V . 7, 8. l ^ y i V .
23,7
3,22
V.
5,3 6,10 6,12
M.
8,7
Y.
9,15
V.
9,18
V.
14,14
w j k - l j V.
14,17
¿ j i j V.
15,22
-Jl V - j o V I M. J-i-JI I H j j
J^Vj
à W j M.
V.
M.
J * -çil
1 j j U M.
3,20
M. P.
16,1
j». j a » . ¿ j v .
16,5
¿rdij a i
M.
16,18
^ijU
J ùVl ^Jlil UVl
YARIAE
. ¿ u i - l
¿rl
LECTIONES
QUAE ALIGUIUS MOMENTI VISAE SUNT
EX
CODICIBUS
VATICANO
(V)
PARISIENSI
ET NONNULLAE CONIECTUEALES « ? » TEXTUS
(P)
MOSULENSI
(M)
RESTITUTIONÈS
N u m e r i crassiores p a g i n a s n o s t r a e editionis indicant, alii p a g i n a e lineas. ,y> M . V .
17,6
j U I M.
17,9
p i l i j g j f . 1 c,. M .
u-bl
lacuna
V.
JU.
M.
8,12
M.
3,15
ï^ol j i
g l i l b jà. , J | M .
18,22
-c. L i ^ l
Csç— M .
19,21
J^VI Cil Y.
bis - d J L . P. V .
20,15
^
u t p r i m i t u s in
g H l tpl. jU
^ ¡ L j l M. V.
P. ¿ I k l l l ^
u - ï M.
2,12
18,12
ù U j l M. ^ b b M.
M.
M.
J.=-b
ç j è
ùwJI &
17,11
ç ^ J J j M. 18,6
J f \
J"
P. V.
20,16
V.
20,18
p*L»l P . V .
21,4
o-
21,9
P-
^
J|
JIV
M.
21,15
siisi M.
21,17
i i - L P . V . 7, 8. l ^ y i V .
23,7
3,22
V.
5,3 6,10 6,12
M.
8,7
Y.
9,15
V.
9,18
V.
14,14
w j k - l j V.
14,17
¿ j i j V.
15,22
-Jl V - j o V I M. J-i-JI I H j j
J^Vj
à W j M.
V.
M.
J * -çil
1 j j U M.
3,20
M. P.
16,1
j». j a » . ¿ j v .
16,5
¿rdij a i
M.
16,18
(SA **
ù l >
¿UiJj
^»jlí ¿jija* ^ ^ S J - e j U ? J ^ j - ^
j
jO-j j ^ L í j v ^ ' ^-jisll ç j j s 5
JVI
^jUJI * O i
jrj
g ^ l
^jU j U
Sjlj J b ^
jsii ¿ l
jrO j j
Ä - J ^ - l A^táH
[0 AÍ Ap-I^I A-it
U
£ L a l l ¿y* çj
•
^
^
y
Ale p ^ l
^J.I
15 ^ J
Jl bjj^l
p>>t Jjj Ülj
Üsll ^
a U i
ú j ^
äili J l ¿ X a s - l i l - í
J U
V: f ^
^
¿ s J j
t> J^ bj MbJI ¿X) JW jl
^ J l jJrtLl ^
(I O* JLJ^
^ ^ J ^ i ¿r1 ^ H
AI JLÄ
4JC.
Ò>\
«J J& J-tf» òri ^ ^ 15 J-»'
U
J ^ ' T
L-iJ ci^l^ ^Ál, ó» AL JÎL- ^ FF\ ò^òb W" ^ J^ ti Vb M3 y^ Islj 4S ^ ^ ¿rl ^ J u IIa. UIJ ^ Jl ^jVl J A 20 Äilil Jl Qdl c^jfj^l U .pt ^ ^ tlj ^jTl; Vl J^ljîl ¿rb ÙW ^3 ^
»0,
ùl> ^
sliïll
Jü lil ¿ ^ «J^jy ÂâLVlj «jUljtL5 ¿,1
Va?
^h
- W1
ft
b y - ¿ß
cH ^
• «y ^
W
^ ^
ÓVI
W*
^
Jp ft ^
4
Ji J - J
^
j
jój y ^
oi^ ^
oJlJj ^
^ O^l» Ä
J ^
j
U ^
^ ^ ^fi
^
ói> J «I
&
^
àVù^
J^il Je ^JJ f- 249,1 cH.-^'1
^ âi*J* J u-üij ¿úii J
^
i^juyyi
Jí^cfb J J^b J^ Ä1 ^ C?^ à\ £ J 6 Ji Wi
^
^
aJI L i ^U j - JUl
je ^ A-^u áíu y
'
J ^
J¿l¿i! ^JuJI Jill i i »U- JU JU ài U y ^ çjj* j^-:
j^l
"
-w, ¿1 ùLïJI
11
(iJìl jUl uij
f 249,a
&
¿j- ^ 4
^ y ^ j fJ-1
jj-aii ^
^
20
& £>
^áSÍ
j^Uii
^
15
«
^
0:1
J»
l^i ¿ s i
^ ^
^ -
W jinJ A j
io jajjíi ¿4 jp
^
^ ^ ti vi ¿3 ^ ¿13 Iii ¿ W *
¿lili {jtf* jU oV J ü ¿l ^
t>
v^ 1 1 ^
^ h
^ ^ ¿
JA!
«ÜC U J DL., J J L ^FCJ
I ^ U
«JJL& P - I ^ L
TF ' J Á ^ U
J H ^ ^
L * JL
LIJL
ÙLÎ ^
J
—
S ^ - L p*^
>
¿UFI J ^ J I U
A I (?)
^ J
^JJTA*
JL 4 Í
JL
D - U L « V J ! J > . ¿a ^
^
^ 4 »MX
FJTÏÎJ ÙVL
^
¿1. ö *3
¡y
»LILL
J
J^-
^ I J U
^
!>UB UIJ
J^WI
^ . V L J
I^JI
¿ ^ J J Â J Ù ^ J I J L^JLJ
TFOUÜI J Î L F J ^
J^L
J
IJRVPJ VJ ^
j g JL KL D L T L J U J
ISI
J ^.O U ^T^TIL
ò}> .j Ò *
y
J L Ä)U-VL ¿RVL^JLL JRWL
J E CJDI^LII Ô I A J E ILPJL ^ / D SJ^LI»
J « - . V IL
JÍ-J/JI J
¿CJ
DÛT
DLLY
^ÍJUJ
IAÌL
JL^L
I
J C J ^JC.
FJ&II ^ V L
«¿UL
4 Í Ú.>JUÁ£ 5
LÌ.£U- D-UALJ JFRJLJ A/ÄTF' JJT.*»
J5OL J
^
FTJPIL
( J ¿PVLJ
Ù J S * * FM-VL J U 1 ^
JII ^KII O I I Y I
OSI
^ ÙLTUVL J Ä
ULJF
ÔLJ(SIC)- (J j J j l
CuV ¿s^l J! ^óy ^jlî
Vj VjI iß
¿¿à ¿Le IjUI J*
f. 246,b. l^r"
•Ô/^L? tl c^r ^
ôjU-l Jl (Jui»l ¿I
*
ôJb «jjLSi
Je.
J^® (sic)ciUjl l^i o^où
Jy_) .^LïCJ *l)Vl jjflJlsil te ^ ^ yí J Ju. JC UjVl ^ ^jjl J ¿yUUI Çjtsji**
«¿VU
te
U5
^ ji'l^l
Je íiáll »Ijil J ¿^j
jU
Ä.U ^jJ-3 j-tl
Jatj .AlA) (J Vj «Ua ci V « a S ü1^
Ai «.-_j âI^J
^ -vpjÎI Sl^l Jl x^J} 'Ulj Äj'UI J aI
Ma^UI AiJI Je- SyiJl
A-»Uîlj JjSt ^C. ^jîl
^îiu jl ji*>J (j\Jl J a b l j I j J - 1 ciU^Vl
4Íc ¿ ¿ - V i ? «jlûS-l Je.
jjVî
Ä1-AJl 5
J-^Jd Ju¿As Jt>-I J.lLaí-J 4
jUl 4
^«Jlj çfc^l O L l y J ¿4U l» V i i
»III j * ujifrl ¿j^U-l j O j . l l
jó j U l J ^ t
^
xjsí
^-Ir^vlj
^
ô j b ^fr Jiij
¿^^.Vl IIaj Jjjlîj
j^lll
^
JCj^ JUiislî l ^ 20 I , (J IjjÀ) Il J U Ai U:J) 4 _ > L ^ J ì j ^ v l 4~i>* ( i b i J ^ l l
¿¡ri
^
JC
J
Q f l J I ^ I 4cIà1ì
A*>ll
ÌaÌ-I
^ ^
J
»Uél ^
¿il
U c 4-^lj
^ y i
ói^lb
J - ^
JJLC. iìi ^ b
L V l'i'4
^jjl
ijx^
Ijjé* 4lUj MI
jJiJIj ^ W l
4,J! iVj! J
( J ^ H ^Js-UI A - L U
ty
SjuJI jl^Vl J U I ^
; j U J ¿rvilaij
^ j )
J ^ l
¿f
4! Alici ù U j i 4j Jvc lìl
SJJ~IJ
J^L^
¿LO J
^ Ì ^ J y j ò j j j l ¿ ¿ i l i y>- ^gJe j - j U i Sjjli. 4_i
Ù^J
i l ^ V l j 4_;UV!
J p a J ~ I S j ^ J u J I O U ^ I j Ai, i l ¿Wlyll
U ^
U Jl
i ^ I i L i l A^Wl 4 ^ 1 1 !
ÀI« 4~i>- Ali J f
iill 4 ^ - U j j \ l l ! ¿ ^ » j ¿ i l
j r ^ J l
4,
4«.j Ä*JI
Ujlc. JA¿ ¿^¿jJili-l ^Ajjuc-
jOjil
J^j
jtfljSlI J jLiûAS} yCO?
5
jJflU J^l jfr
jl
JÉ'jjjj
J_i Jy;
ùl
^Pa*) otó t^J-i Jfr
J^ Ä^Utl J i l l ! l^* jU J j U? y^Jlj^JI j j / £=»JJÎI ^ f. 242,b. ^Js^lj^l ^Ajl ¿r -Vj^ ^¿I! j>l ¿)l£j.¡oLíl jJLT ^ «Còl j jj^l ¿r) i^UÎI J
ôjIs-IJ ôl^Lvl J ïj—^f à* ^
j¡!
Jp l^M: jj.^1 J
1Jy* ó»
J^
jjnli
«ili fili ¿lU ^Jff Ù&J
jU £ u®
Ui ^
10 Jp Ä^LiJ JLJ)\ Jl"î} O Ja-ljîl à) Iîjl- acj le V!
SjL-» ^
-î ^ ^¿^ ^lâjj Â*a£)l (J jr¡$» ¿rl 15 gç ji Aîl V! £_Lt Ù^J J 4Í ¡J* J.ÎI " »"t Jjjlf-I
¡y ÂtU- ¿lJ¿ Je ôAtLi .Ujjt) ¿r) J^f j.jJ\ Ji-ij Vj aIÄ |l U
¡Ja} ôJj
JaJjîl ¿rl Jfr ¿IB Jïîj ^Jdl Jl j^^i-l ^Ldîlj J
ùl 4!
cri
Jl'illy^ ^rJI Jup Jljlll p^JI A—Ät Jp-A) jij ô^^iài |ij J>-Jl OUj is-li-l
a„;LI>1 $UII jbc-V
j l £> li 41 Ai
Ol^jTj (Jj>d olJ ^É» Jj,»^ JU-I A—'^ì obli o j ^ l j ^ . J - i
ljj.frL Ò^L^J ¿y» >J)
iliji J
^H
J ^ l l A_; ÌÌÀL eSj\JI olili Viti li-lj
AST2 ^JLII ùUI
Jc. dllì jJU^ A,}UI -ilj
feyi*
ttUi
J^ali-
jji-LJI (Jli j f j ti J6j ¿JttU ^ Ju.ll A>
jc ,AÌlc. ' ÀI
>1 AJ^jy$l ^ li* .A^Ull j j j j A^j jjà^ ¿Ui
pi
¿ili 4
aìU (J Ai.i Jl ^-j: V ¿jl
jJS A_r-al jjeU\ (?) Al? Ò^J J h bU
jj.) ^.>.5 ¿jl> òl^j ol^^l" l ^ i O^ ¿¿»o- ^Uall lÀA ¿)l ¿-li." ^ OJ* ¿J* Aìlki-lj (J-Ul Ai j-'al^xì ^ Al« i_) ù£U
^
J ^ y ^ J Ài AZ-J ?Jsi\ ij\ ^juJl j b J (sic)^JI 0 L ,
jJili-l ^
Je-
Jjill li*
(jl-xil (Vi^l rA ù ^ l ÀI a^j jlf ¿ri (jjii
¿r Al
g^l
(Jj5j
•ùj^l
cijl jJi*Jlj (J,j>-
aJI ^ J l i J f j ^ài jl
j J ^ - l uij« ilijVl »1^1 ¿f 1^.1 ùl
^ J l (^Ij Jl »^-JÌI Jl gì
fa
JÌJ
»rA ^ X ) J l ^ U ô J u * L J ¿ y £-1^1 jU ^
ÂJ^1 ^
4
i
Alleivi»
g H
j & J I «ILclj Ò J j J I UÍ
¿ M j ¿i I J » *
^
4
¿)1jL>
úl>* l^jísic)^^
5 ÂJ^ÎIj JuJI
¿jUjrtkJi^Jí^l ^-J-Lcj
^
¿i ^ ¿ j
J Í ti j ^ i
¿>l
ç j j llj
H
r
U!j
y y i
j ^ v i
iS^V
^ f j
jj
òyji>-
^JiäJ ül-.V'2^4'' J ^
¿ÜI J
¿ U ^
c
l¿
I ^
o
^
«ç^j
öj\L*
Jfr J i l j Iii
l í ^ jU J i ' l ü
^ **
ja»
(jkij
jUl J l W^JJ J i j JIS Áái-I J y - ' J
«de-
Jl
U J ¿ c l ¿>l J l l i » A>->1» ¿ I
-Xj-íüJ
'
f
ÂaJI
A>1 (J A¿¿-
áIj-íi ^ J í — J l **
1
^
jl-^Li J Aa>- ( J
^.U^ U • *
20 J p ô j j / j l l C J Í I
JTJ^á. J _ i
j u
a-~¿ó ^ k i ^ i j l V j
J _ ¿ ' l ÂÎjall JA-*
¿I ^
u
-l
^ I V J J ^ w U j i o ^ j ' l Al^ O j i i - I J 3 j j T Í I l l i a ¿jl
239,b.
»rv U V i r C
^ t ú
> l
IJL.
-
>
ò l i
u
^
^ j U l l j ¿
^
¡UUJI &
^
o^kJJ ¿ ^ y ^ l l j o ^ l l ^ l f. 238,b.
U
J j ^ ü l
^ J
^
j
. k l U
M
>
»¿¿J
^ ¿
çl«VI t V ^ j
1
J ^ ôii'b
¿rl ^
^
IAi: J ^ J j
J M ü b ) ^
¿I
g j l
^
ÄÄLVIJ ÄblÜJ A ^ J l d l
1= ( y U j
^
^
J e S/AWI U«U J ^
JA* d l
"
y
I j a H j j y r l
^ - b
¿ U * J f r
' u
U >
^
( s i c ) o \ á j ¿il » U ù l
1
^ i
.«ib J>U
^
Ii*
^ / y j
i U
ÄJJl ^ ^
^ S^JI
¿Sit/> ¿ifljj
C b * I J ^ l j «-je ¿ y ^ ^
O j U SjuJI
jU
Jl
JU.J¿ J L J J U
J ^
^
4 _ A J j
J ^ l l l
^
J
¿ I i i
J
t i ^
jji
^
(J Ä ^ u n
^
JU
4,'Uj
Jl
10
Ä #
JjSwVl J
^ U j
^
s ^ j
b>/jJ
Je. llaJ
t > j l j ! < j l^a
olcAT^lä
^ L ^
LU*?
¿r4
f&b ùU^WI
Ä ^ i l jU
jij Âi'iUVl
¿X
1
i
#
C i
.S-bli V j
i L < 0 J l ¡üLiJlj Ä i ^ l l frJa,
J e
15
u
i ï j
¡y
SjjJI
^
^ l i b
^
¿»Vi
 ^ y
2C
* f. 239, a. o J l j
¿jLw
^ytól ^ J l ^
JU.UVI
J j b
Ä.U ^
^ j l j jv'lcj 1 -
^
^
Äl^ J j V l ^
û^S
^ J
^ ¿ j l
^
in lyuj
JâUl
Iii l ^ j j W'U^c
(I j î l
J.Ä Vj
5
(U J
¿f
V^-5
fe
^ U i d U j * ; ¿ l lüii J^ÀII ^
ttjl
¿ Ü b L i J -i: ^
Jrr V
JJ, I, j e Iiis j dib-j U d i / d u m
JrvfiHl
X f * *\j>. Is i ^ l i h * J l
^^ ^^ ^
o - ^
jb ^
^
237,b.
J5J> ¿AI
^
^]
^
i
Je ileJl 4JI ÄäliU J oj^tfdl ó / V ^ L ^
^'S* '.A
^
J
ci^ 1 f - ^ ^ J e c / y ^ J ^
10 ¿jij ^ J l J_2rl Je ^ J ^ U J s (0 sjt) jJ&L
U
jîi
jplyl ¿ o j i M ^ j ^
j e ¿ l í i J i j ¿ 3 ÂuJi J
>
(?) ^
ù b J:> V i ^ H j l>t
t ^ J ^lil ^
^
ùb
i J Vi W t ó oijJl Wüb-
U J ^ J ¿U
il^lj ^ (?)¿Ui£j
Û^Ô^
u
^ ^
u
^
lljûe
ÂU J;liî
J^U» ùl
J^je V ¿ ¿ 3 ^ V l c^i* V ¿r:
^
J^
J ^
lìil 20 ¿jOjil
^ ^
^
^
JU2l ÂLJJÎI J r r Je ^JU ^
SjutaJI s ^ J l ^
^
jp-t £L> ^
j l V j AU; ^
J ^
jfíjU Ja* 0*
l t bl Je Sj-vaîl ci3 ^TUj
1 J l
^
i c ¿ > l ?
¿^
oUl U
ijU
1
*
J ^ ^ 3
J
k J^ ^
s
l ^ l s l ¿JÛI ciljl M ^ l U ^
Ä^ljL
J ^
f. 237,a. J j t i _ i Â^tll I k i
J*
l y i U ji A>-U:.íl \y\j j y
U ^
^
< - > 1 d U s ; ^
U3V!
10
Je c U U s J j
«5
ix.Jl ó
^
^
^ J l V r ^ 1 O l 1 ^ j ; ' 1
«di
A_JJ¿
aL- j l L Çjc.
d l i b l ^ j w r l ^ i c ¿ I O l j L ¿ x i l j l *UÍi> jv^ltl ky\ J U C&UJI Jjia~X' GLbV
^
i-
1
¿ U
jj
f^^
^flJUj t^UJI ¿ . f j i l c j l
^ J l cy ûb ( î ) ^
(sic)ólj ^ í f i i ^ l J
j l ù l > » l A 4IUI M «Ub J
j l Ws
dl!i» J d W j
15
Ülj
¿jJ
f^ ^
V
Sibil
äL-Ij ¿ U l ftlJL-l U I ä
jl
^
jJ i ^ J i j
JL" ial
J ^ J ^ V J*
üb v
jo
J
d l U L . «u* JJà I»
J diu*, ¿ I d L u >bl
4aj» le J^l
(sic)dl;l>lj
úl
pt^ 20
• ^
^
I j ^ î ÂJU\3 Ç3J
»rt, ijjSI
»bVl
J Jl
U cplî ^JVlj aJI jIjûîI J i U
W J - ; ^ CL*
f^V \¿>5 J»* •
«_»ljl ^ j v l i ^ l j »I^Vl Äcl^J i l j j U p - i j j ¿ \ JiOj
ôUaLJI ¿Le- ^1)1 A».
^ J ÍIjl-Í ¿c
4s; çsri jl
ô i i W.OJ ÄjU ú;
i-i^j
JIÎ:)! -de j ü jJLdl
¿jlc À:- jä^J
¿AHI >ç
j.jy.
(J ^jljît Ij? j j j j ^-^L* Wb
^ ^ â l l j l ^ I j wVl IIa j U j J .À!
c^jJI
• ôJlo-J 4jòl Je o ^ j »
¿-fr V pjtâll ù i ^
U
AI o y á í l .yJI ¿ri
¿>\¿jUUl Vl ¿C Je j U ^ ¿ ci i Ai l ¿ A IJOLÍ ^LJ A.lell^ÀI^»^t-Vl J«* jti-l IJU^S vIJI
J M L U j ¿ r V i j ojUll ^ J l
CU aî*ij
\r r jyJ I ¿e- J^Jjil
A^ll (J_)
J.9
Jj.^ (J Ja-lj ¡J"lliC"
J jliVl ^liJI
t^fjí*y ^
1 J J • JjZjI
j^-I ù)
ú;' ->A¡
«os!yl ^xâll aAI (Jj«•áJjjII ¿y) ¿f. ^ü (jljOjil ¿f \ jrv*ly)Jjc. aSjJÎI AJO jjji-lj ójljj-'l dilij * oli ¿u. tAUI Ò^U J ^
¿r f. 234,a.
Ifp üb^ ¿f1 Ale-
¿ b ^ ó^ ^ ^^Lí ¿rV ^jiS J
•^Ajfl «J.-P-I J j j
¿f)
J ^„J-b
J f j ^ i
ÄIJJII ü>jì* A^ai ^ .l^JI
tJ^J Wl r Uj ¿ I I I cJ. ¿ Jl^l
ï .Uyu \ C ¿U-j j v ^
ÒJ ô ^ ^ r J - 5
&
^
^
>ÜI
J ¿rjljl ¿ à ùl ò ^ W I
ÂiiLVb aîjUI e s ? J j i>îl ol^l ¿,1
>
j l i>ll Jl J¿a!l II J1 J ^ J
^
J* ù)
^ f
^
^
JAfi ¿rlil
ÔUÎIJ ûi^^V 1
JJ:Jj
f. 232,b. tóLVb ÂîjUl ^Wl y ^ JL J * ^11 ^
^
^Ul ^
U^
yVl IIa ^ ¿ b Liâiûo
^ ^ .Wl j:^ Jl jf^
QÎ
TRA JL 4L > > ,
£
^ J L ^
J
U-ÜI ^
ÇPB F À \
I S D X ) J ÙFCS O I J Î V I
J U C Í J U J I J ¿A-SÍ! ÔJU
JL ^
SJUJI JL
^ ^ J L
LI»
J Y O
41 ^ ÇJJL
Ù
^
J
J:2: ^
,LL ¿RL 5 U I
J. > 3
JI J-VL JI^S; JO
R^IJ
J.VI
(ÎR-J1 ^
D\!¿
JL DAJI
JL J ^ J F
^ M '
^
^¿»U
U J
-
JJI
2
^
IJ
J ¿ >
^ V L
ò*3
F
J-1
C^ ^
^
¿RL A ^ - I L ^
J « J-
Y
^ R
RV ^
JL JJVL ^
Ù ^ '
J
S^UL O J H ^ ^
JW
Y ^ J
ÇJJI J B A — Ç I J
^
¿\y
^
^
^ J^J
^
A-.*
F
**
^ J . JL
J ^ J
CR1^ ^
J
¿ I
VJÎAI
CY
J>VL
J U
^
JL^L—VI J
JP Ü1 >
^ F W I
I W L ^ ^ L Î
JLJ^VL J C
¿Y. ^ O U I
* 231,A.
S^OJI Ù L > J >L:JI ÇJVJ)
U^L, J ^ L L
UL J U ^
J JÓ 4 1
F-V-^ ^
ÙUJJK!LOO-LJ
15
K J I
JLI-» Ù^J
J^VL
W
^
JV-VIJ G V
«->> ^
J ^
Ù)
£
IJUJ
J^J
J U ¿I
10
^
J
U,
C J
¿ J *
J ^ V
R ^
1
^
^
^
V V "
1
LI» W P - U JUS-L ¿ J B
^
^
J
F ^
1
• rv f J¿j U ¿ J J ¿ J l J l tól J AC-I ^t
(J-'bj^ t i ' Jivsjj . i l »
j ^ j ^jl
(^JÄJ I J j C^t ^ U j j l J J I Á^üj j j f l l l
¿)L*¿ -j>j ^ J x T l
Ul^l
ípUl J ^ i f j l^*
^-k». ^ ^ í j j i J l
Uli! ^lílj
jJ»¿tjf^ jlâl JsÜI
J ^ j JjVl o b J
5
J l ^J-Aa-Jj^.». S^uaJ! jija/»
l^. ^»lílj Ja—Ij» jj>L-U>- ¿> !Ja*
^
-W>J ^U!
^JLSJLC j U cjyi J.S-Vl
uJ, Je.* li J l i j
¿f
A) j \ j tjVijji-l
I a-Ut (J (j^J
j j . ^ - 1 ÄÄlJVlj Äijlkll 'IVI
4.Jc}
jju-aj ú 1 J* 10
¿r J^áíl ( j l cij/Jü I I *
*
• ( J ^ ¿jb ^
pJí cíjWJIJ ÁáLVlj Äljlkll
¿)lJa*
4*>jl
!
I j 4J\UkJ ^ L l j Ï.¿A«** 1Ä ^ l
^jjb^
^ ^ J l IiJa.* ^fi>1 J |
Jl
¿sj>- J l 1¿2—I
^LIj
Jl Jl ^
^
jfî 229,a.
AJI
^
Jt
dûs b u a b u
(5-jJlj
ó'
^ . a a ì i (•{) j u«¡S) Ll) ^
I I^X-LÍL
^ t piai çUVl J l
À
¿X
V j ¿jb^jlc ^.Jtf V j
J*"*
ôàa
J ÂiCiilj Ä i U l ^C-j J y o
M
J
¿rl 'LjjJl jr
kU
¿V
jU oljo
AÎjjj.Ut ¿Lj Je AÍACLoJ oílsjl
^lilj L'jjTo ¿a ¡jj>.I ¿,1^ Jty-f- cjyi ^jj ß J i l l d i ; j e Jl
Jl
VI
«¿U- J e
Çy^ o k ^ j
^
J-^Vb
b Jt»l JjVl
^»jiI
( J oUW J U I ¿III
J £ - I I® H *
ù f c ^ . d l i i jju
i
ji,
Âtl^-J « U
L *
¿ I j U j J l j - l (jW-l j U ûb^ki
¿fc"
Jl
¿ili j e
¿ 4 " As-I 4j ^ h
¿Aíl
l i ^ c j d J j i J.*> ^g^aîl ^ j ^ J j
I IIA O J . ^ J i
*
cJj^l
4P-JJ Ä l
^
ù ^ ^
¿ 16
20
tr. ò f c ^ v ÂX>11 Sas
i U j cjt" Xi a;i j o ^
Jls- Â*a2il J
5
w i
Je- c £ j r ^
ù ^ J : yV! Ua
Cx?y?
Jl i î L *
»UjJl Ò \ i
Ò^O
o*
ä-V.«
Ä i ^ ü j Â*JI a U ^ (i.?
j^i f
U « ^ i l c j aJ.a
¿ri ^ V l
Ji-?
J j ^ ^
j b J ^JiP-j iljù, J l J i ' ö - I sWj S p u l i 'bl (J ^ 1 1
o ¿ 3 Â.U jb ^
ò^S
^ ^ OjU
lì^« J ^ ^ l
c P 9 ^ ASI-J J ^ J
¿ n « ; A l - Jj.«^ J i S b j .AÌ
20 J i ^ ì l ¿ri
^
^
'
J / ^
j b J i a„¿; à i gf J V i
15 S p U H ¿-J» ¿ili* X - f - ¿ri ¿A ç L I l j U J / l V l jiTU M
(J-Uaj
^jli ¿wjlj
^ u i - ù ^ ù * -U; ô^J Jj.)
¿ » j U > ^ f î l -V ju.Ullj
Je- ùy I a^JVI Oj^j (j-9 -vL-VS ¿jljdl ÁJLs ¿I cUli J JL ¿I £ j i l J ^ ÚUI J l j jj-oUb ¿rjjdl ^J» Jfr O^LM dlíi J>-V ¿I Joj
-Ut ¿r! ^ Är^- Ja-Jl IIA J2:,
^
j l SiU^s jyVl c ^ ' l ^ C¿tj 111j ¿ c - Sa^ Í»JI
ia-j'J A-JLll ÁJLí ja (J^Ä) (jl
^^ Ju-C ¿fl ^yj-l j¡l Uli Ale- 2
tj.^- ¿f) ^x.* (J
A^í 4) Oj>- J.A ^Jí==> 11?
ijtjj} Jftl
*
^
ObLt Jc-V
fljrjc
Ac-lláíl (J^iÄj ÄULj ^Ifc ¿¿ij^J ^«ääJI
I
t t A
iuîl J v^jJI ^
¿bj %} ^
-jjl Â&tl J
^ 5
¿4o
WM J Jljlj
jtAj
fU ÂîC ^ül ^ b ^
ÂU yic a>-V a^-Vl ^ jç-lj 1 Jl ^ Jb
20
¿ o ^ b ù^Jb
^
^Jl Je
le-G (j^i^
^J ¡ (sic) Âtl^-
jiU
(J
f-J
cJ^J .jfríJI
Ù^1 ^ ^ÄJ ii-wüs jIc-J
ti
t »V
L i
- J j
j\—c
O t l j ^ i i l j ^¿Sll
^ i i j
^
f
J c
is
I
(jà.i'1
Á2l¿-1
A—Sc
J e
ò W j j
S p L a l l
i a L i j
^»Jvîl
U
¿ f ¿ t
V
All
Ijjl^-lj
ô ^ I
J u ~ J I
U
l i j a *
j C Î I
L i
Ä ^
Je-
J e
\«lil ù !
JxT^i
J j V l Al—»
• Ac^-t
^ I f T j
(J
aIâi
Ale
V j
U
^
j i i
ó-
4
J t
(J
^
A.]!
ò
ù V
^
^J&-3
^
J l
4I j j C '
ò
^
^
jI>
i
y
^ L s j
{
jj.^i-1
Je-
»
lyfelj
J t ó
¿jija-«
»IVI
U
IJI
¿y»
¿ y 3
Ä>U j j i i
^ J l
J c
J i
j o K j
aijÄ.
J ^ f j i l ù > J ^
llj
4
(Jl^l-Àj
j W a
^
Je-
^IruVl
» J j l j
A^àJl^- ^ ^
l
b
Ä>LI
J^J.11
ac-Vl
c^jtfcllj
J ^ L ^ U s -
^r
^ J b - V
^
¿)lj
j j l y l l
5
¿ j j o L J I
^
J s - J l
i l l ü t
J?!
¿J*
(_)
^
^ V l
J l
J&J
¿¡¿"J
^
^
j j c J x l ^ l
c - J j ^ b
ÏAc-
IsylJI
ÄäÄ—I
1
v ^
J t ì l
Je- (sic)k_^jlì ^JUj A_ii
ulJlìlI
aJ-'A^LJ
¿ M I
O t l j ^ l M
^ J U
I/» ù J x J
¿ I j a *
Ä U y i ^
^
^
j U
»LÄI
^ l
¿ í ^ u i l j
£_Ja>
I j t e
j i - t jj¡L>JÚ>-
¿jl
¿—¡^.j
j j , c U i j
¿x)
A-ir1*
4
JS
4
^
J . - A J
i Ü l j
öl
j
AÍ
o t l j ^ l î l
p J . 1
OjXgíoi
S ^ J I j
^ i i ' b
w ^ j - ^ J
ojl
(J
^ j i j
. i i ^ i j
O ^ J
ò ^ ^ -
< j i _ i
(JiVl j
J i j ^ a
j L s ^ l j
#
Lp-^J
j t Ü I
n
^lül
5
^Uilj
« y l
^IJU J i l l
AU»
J â j J '
¿ I
jrti'lji
^ ¿ U ^ l
u
4 W -
Ó ^ U J V
w ^ ^ l V l j ^ j U i l l
-ivi
UlJ^I
j ¡ U
J ^ j j
U
j o j
^Álll
Ä-cl?-
^ L ^ U -
^,-i.slju-
j / l v i
J¿>\:l\ji
j j ^ l
I J
ò ^ -
2(
i
J l
j j c j
iijJüj
ilcj
ôjtj
^ c i
^cjLJij
J U
j T
^ U j
4 ¿ l U j b
t / ^ l j
^ ¿ á l j
j
ö j u J I
J i O j
¿ j I J ^
.¿Jl j ^ j
U
J l
L
\i
J
J - f j
oJu J c
Ä i l J I
j>j
A j t
n
^ L J j
4Î
J u * j l
-L..J!
J-ar
j b
j b
J l
Á« : ->
vjj
5
ù W »
^
-
U
¿ri j b
Slmili
J i .
ôjlLîV
Afri
••Ujill ^ a j
(J-J¿(
Ja—13
< Liij
¿ y » ) I
Ait
j
^ c o l j
l
jCÍlj
o
¿
J l y V l
Je- JAJÍ} ^
a ^ j ^ Í
JlJll ^
ù* ¿fi
^ A ^ l
. ¿ j U J I j
( J
J p
¿rl
J l Jjtfil ^
Jj.'xlvi
J W í j
J j C V l
^ - x í f j
^¿ít
^
ÂL- J j V l
Q J
!
1
f-
ôj; j l - l
¿ j j j
jL" y
( J
oïjs- X& ó
^
.Ujv>
¿ V
^ Ü l
^¡jlj
Ü ^ A í V
j U
Ä^Ul
SALj
-
¡ U o j
^jilíj
^
Âi'U
dilli
j
pf^r^J
¿ I ^ A ^ I
-b-
d i b
J j k j j l
JíO
221
J i ' l l l
J U - c ^ J ì ;
^-tlí .JiSjyi
jJÍ'll-l
¿ ¿ r
Ai-jj « X l i j ^ l l
jb ^ Ijl^x l ^ i - l j O ^ s j O ^ s l j ^nJI cJuTij ç^LJl äSUJl ^ ^Ull ^ ¿ j ii/j AlJI 4,
^
^
Satj
¿Jiji ^
cXs ö>jeül
Ujjl^ Uj
Je J ^ j ^Li c^jUdl
JZ.9 ^eSlj ¿ I j j y i j;L 10
Jl ^Ül ^
J j ^ , ^ iiJ-l
J-^J
Sl^ aliali ó j ú
'I-Ac-Vl
oi^J üVl ¿I c J ^ J «aÂSI JaI J
Ii)
f. 221,a.
Je
^ j U ¿ j U ÄeUr J l i j ^ l l l J jül 11
Jl
J jül I ^ J , ^jUJI ¿jl i j j o j ¡Call O ' j i j l î j J I ^ i l j b Jl Jjl^l ¿rl M¿;l Jl Öj^kll CoSj ^ p.. ò*
OljUJI O ^ J O-ÜI
JÜJI tijUJi ^Jij
j b Jl J i l l l J - x ^ i j U l d^lj ^Jl Je
¿f) 4-Je l^eL^ ^Ji OVl g
0UJI
JaI ^ lili gf y
IJ
Jl
^
fM-Vl 4-ic ^ y - j
»uvij ¿ u y j ¿ > i j ^ i i j JUJI
•IjjlAl J l l l l A U - I J
15
^
U ¿Ali J JA|
O'J^ ò l ^
• Jp> J ( i i ! l ylàJI J i ^ l l U le j y i j
J^l j ^ l ^
^
A«laà
^
¿ ^ L i l Jl« J"\c-3 j l j ^ Ali-4
ú) jf" ô *
ctf
jC^.y. J f ^
¿ J A
Aï* J i j » U J I
u-ÜI
&
C f * ^ ù^
LSxlj
>
^
^ ^
j
•
^iL'ls
OOjIl jrJ j b
^
a^-k». A j í
Ài-I j y f j
jli
J
M
J
ll^Vl
J
iUVl J«fj
J
£ c g j U ^ I JC- j ^ J b
Alt ^ J
Jl ^
^
ò / j
U s j l p^L^iaj- À i - l j
(Jyt'l
o\l*A < i
U b i
U
o ^ j ^
O l j ^ l J j jf^bta.}
^5-VIj
¿y* ^jdl
^
Jl
1 Je
¿>1 JI^-aSîI kjiL-l ^.^ejül ^
¿'I ^llè I "
J j J>-V ùj-^l '* r
l^o-L
« >VJ\ jl-U jUI
J-V JbU ¿¡JulJill ¿L-lc* ¿¡J
AÜU! I—c J l l l l J J j j ¿ ¡ _ / W l w i i 4*1 3>J ^ i l ^ t j ^ U ! Ir 1 ! Jjjtfl ÂP A*
*
ôUll à i b J^J Jj^- ù^S
10
J U-WI Jl/U (j-iljl lÄÄ f. 215,a.
J tUli lj>.I A!
O & J D i e by? ^ b l ^ j M j SjU ^
A*JI ^A-tj ^jLiy ^ L ^ Uy^JI
J j i j i J ^ t J i dli; J ¿¡;L¿ji
^UJi
J ^ V I jU^I cíjUdl l^jl^ ¿Ijä\ ò ^ 1 ! Ä_ail j b ¿ J . ^ Ü l J bU^j J ? o X \ b a ¿ | c j j ^ i >jr 15
^
c^rlj //¡\ ^
c&Uillj ^Jtfl
ùjîà. ù ^ A î ¿-:JI ^ ^ b
J l ^eVl £>Ub ÁsUJl
^r J
Ä«JI J J»* i j ^ J * ^
Jj . ¿ I p U I j b u i Ù ^ c ^ W V < ^ 1
& ¿ ^ cijUll c j b ÂJ^I ¿ J * j ^ U J Ail ùfc" ¿>L*j Cil ÂàLVl Je 20
Je J ^ V l
4JlLy J i ' l l l L>l
jUVl j ; L j
sJib
Äljall
So ^
jJîlll J ^ l j
J l Á_¿;b iil J l ^ Ü l
Je iS\J\ b-XSej tjJL_; llljVl ^Ijl ^Jl J j ^ J l J i j U l j > ^ . H« fc' J J b j i I ^U; ^ ¿¡>- IJj^l Air ç Ale äIjuSI \JJ\J3 f. 215,b. J ^ ^ ¿ I J ^ V 1 (ijUJI ^fTj u i ^ J l À^lî
jij
Ai
jij
» .V
ò\
tfb
f. 214,a. Jiäs •^JjjJl j^ij -IVI ^
Llj
¿I ^
ú;l c ì j ^ J ^
Jl iyli ^ U jljUl jÇ ^i Jl çXiïj .¿pi éjjts-i ú ¿ U I Jl ^llll
Jl
jAA y ää—Ij òjX** kJab.*»I
ùj^lall aU
^
pij JlAll
¿y*
j^J 1 Jf ¿ ^ c p ^
J ^ J i g?-^ ^
^
a J I j j u u-ül ¿íirV L ^ «Ili Ù£> j>-VI ^ ü j ü ^ I j p j l lift JV >1 ^
J l Gya» Ó^J
^ f j ji^
¿ali
aS
Aài'U j b Jl
^3 jì-l
ù£> 4-J1 Jl jU! ^ W
(ixitil?)
Ü «S (j-'ljiîl (jrl
&lj Ù^Jl
jP y UJ*. ÀI ^
er)
J
^^
V* J c ¿ W 1 y
^ ^
^
^
¿"b w
-21 ^
^
òjjiì
JijUl
^
^ Sot J £ «j-ÜI «Ist ¿¡rl > dlîJ, Je
fj
c P ¿
J^p 5
g JJ^ ^Jl
^ cH ^
JU
ùl>jl Jl
ÀI
ôv
^
^ ^
^
^
ù* W ^
ÄI
I U ùv> ¿ri ^ J¿ .¿US Jl ^
otfj
Jl ^ Jl V ' 1 J
^ J r J * g^b ^
J i ^jJl ^ y j
Jà ^ î ! j * is ^
^ iSyj ò ^ ü U -xli 'M ^ J-s»! JUJ
J^lj
S^JI Jl ^ 1 ! à cijU o^-^ ^ ••
^ j ^ L i ^ r Ol> ^ ¿ILJ aJ Ù^J ó!>11 ¿r 1 ! ^
^
^ ß ^
U aJI ^ á j
JLVl Jl V ^ 1 à J-* ^ crVj ûUjI Jl W» jjjUj^ ^ J^l W Sj^ Je ¿ j U i l j U j ôl>H ^
f. 213,a.
^
>• Jr^J * ^r- 1 ^r*^
¿ p U j \ j ß J \ j çJ\ ô * ¿>11! ¿ ¿ j l J û!>l!
c
t J
oUj.^u^v^ij^
1
a-
5
«Ml ^
*l> Ù* ^
VU tï>
^
J:-ir J i ^ ^
y - 3 ¿ÁU c J c ^
^
^ ^
AC"! ¿>1 J'^J ft> ^
f. 212,b. ^jjl, ^jUai JL.J
^
^
4S ùâli ¿»I ^ ^
j f^
ù!>l!
S^il
^JJJ 20 Jl Ù^ 1
^ G/^1* ^
4 , 1 ^ ^ ¿
J f^
jjjJI
öl
j u i MJJ j i ^
Jl
c^jJI J » J l J«j-j (i
41e ^llll Je J\I) jlj^l
Jl Je
k-jlüJl ü-Ü! Äii'^-I Je jUsJVl
41—>- lljufej JU 4JI Js-j iJJLLC~!I ¿rV ÄSJJI ä.Ae i ÄltfjÄ^ Sil)j 4>\ ^III
AJXUF
ji
.^YJl
Ó"'
J i ¿jU S^JI ¿jl^L* ^--•p
el ^j-4
IgJe ¿ji'lj L--JJ
J ^ j J I ^.«bàîl 77UI ^Jd1 4s-j JVjuaJI ^
^Ijô jJI 49>)l ^Liljut Sjc ^-jJLsLLc.
20
ÀJ^I ^-lil-Lc L^TÍ j j ^ ^
JJJI^ZJ
SjrU^JI j U l ^Jdl
L—I
Y
J
¿JA
J^j Jfj
*
¿JHe-
4*0 ^ 4iU JUJ 4¿Llj
ó1 Je j y j J - ^ i b
f- 210,b.
I. t }j
&y\ jblj o ß A
J e eil J e ¿JT
k
¿r) 3 j £ 9)
¿)\>* ^ x ^ j j ^ - i y ^ i c ) j H J J Ä ? (JilJI J j> j o -
J (j^j^t^
J j U I jrl
ò
SjUil
^
-
ij)
J
Û&5 JjJ^J^»- ó > - « J j ^
(J-ÜI ^
(S^
AC-I
^
j j j i l j «L?*^ >•* cf
^
o - U j 11* ¿ J l
l l w U l í ô-UC- l j > ¿ J ¿
jWb ^
J
^Ul
jl
J-i}
h>U ^ x ! J U j
Jl
^ l
çjJ
ó l ol>11
ûj^ùl
VI O
^
*J"')3 y}) w i í l ¿ ^ j
J¿L*\ í S j ^ j j . ^ 1 1 Je- j A e U V
J l 10
ow-t
^ U l i i l J ^ J I ¿rl ¿ J - l Jl
5
er^-í
J i U j u ^ - l j ¿i-I £ > 1 » C u » ú ^ j ù ^
aiUl
Jl_¿
JüJ
o U j «sH
ú'^
dlli» Ju;
f. 209,b.••
Aîlj \»ÜM
ù^l
^ J l f l j J j l » L j V l j »fctílj
^Ül ^Ui
l
J
jú^(J,\
^
J^y*
t>jJI (^11
^
ç j é i£>\ Ù)
¿Oj ^r
^
t
ò j ^ L. ly-l Je ¿ A
¿itJI
Ù > H Je-
¿>i>« J ^ f - í ^ v r ^ Û > *
y
jû„J1 £All
J
£
y) y í j *4 C"! J a i - l j O U ^i-l J l S ^ L . ¿ U i ò \
J
jl^il
^
}
J
oUí dlll^i o j l j ^ l í
ú l 11 J ^ À î
i f n \
^
L i - l i AJI
11
JI3 ^Ukll J e 20
J^íJ
^
^
t. Jjj_} - jl-^Vl
JM
U»Jl
^e-li-i
OyS-
^-jjxll -\JaIc-l p j l j b ^ ^»Jall ^j-iil Oj-is ¿N Jjpj J i l 5
jl^k^
u&j ^
j l
j^ll? ¿j\
«fljjil J** ¿c
J l j Jitu
Jrlil
A-Vl Jl . OUJ ¿J;I J ^ J ^pU-J ¡y Jt^J JJ^J Jl* i l i j P l ^ l ^ ^ J j l i j 4ijlgiaJ -de J*yl>\ ioliV 10
^Jit Jl
¿O
^
U.
i/j^-As ^ ^
U^ji ^Jjl
Jc- Jjtf jruJ
J.^ .aJS
I j t ^ l ì "
jf^L*.
'
ù jli-i J ¿ y) SijIJU J
^
(j-ÜI ^ ¿ J
.Ujl
I j b Ul
^ ^
j j - J
^
^
J*
j^a
^Uj JcVl y j X
j l y ^
j.1^1
^ j U
¿* ¿Jl
^
ôjb J l
J j C l
ó * > llj
Jl
5
M
V
J-Vl Jp
1
J2"
f
10
à-4
¿}>i
¿ri
^L? Il i ^ S i l v-jljjl
y l
¿Ija* Jlij ÙjJ^I j^i fi'} 15
• ôta> jL.1
ß>J ' W l J^-^X-
¿A
û
1
t f ^
^
¿f
^
U j 4SI23I
j*>i
cijljJI J ^ i l
J**
J » j . U - ù ^ ' V > V I jjjÎI
C>y çJm J Jls
y y
> 3
J * ^
J
J
J t
JJÎ^-^T
J w j l l o * J * * ^ - X e - J ^ J V«aJi ¿ I J * . fT"^
ÔJuo û j l i - l f. 208,a.
föi
âS—l
ùy-^b
¿ ü - i _5¡l 4 J f ô 4 _ J 4 - I J OU J
^
^ ^
W
W * jjl
ù^-lai ^ I j í J
Çc
ù^b ci-ill
¿ ^ j j
*
crt^^T
J
t&Uîl Jjl
« O ^
« - L } ) Jfj^lai-
¿jija* U j c j ^ l l j j i j j L J X ^ o^Ja* jlJI
..
I ¿ f ) J — * y ) J ^ - l î
'IVI
^ i j
O-9 ^ 0
^
^
J ^ l l ^
Jfr a
^r^J-V-
J e
J*
jkdl
^ - ^ ù ^ S ^
ù"^
2(
J Ôh
J-'J
^
Äi-
Ù^
ÒJJ-^J
^ — J l S j *tóLVlj dlîi 4C.UI
^ x e Ü ùb
1
ùW-'i?J ^ ^ o b ÄijjJl
J ° j - ¿ - h AJI U ÊJ
jfc-Vl J e ù3li-l
ÒJI ii'l
J * jlJ
¿Ui ù k j ÂIjjÎI
JJjj ô^àU o b J ^ A! jje.
JtN J*
(¿ita
J sUi-l
AÌ J» J l ï j ¿-Ite J b j
^
O^C ¿jl J e J will» JÍ^
jUJ . Ù ^ ¿ y ' ^
f f i b
^ A)
^-i-l j l J ü l ^S-J ^Jl J e ^ JIXJ
^
^
^
^^
Vj òb^®1
y ^all Âài-I
Cf
^^ ^^
U ¿j^ 1 o l j ^ llj .J^ ^ J ^ ^ ' 1
j~a.->-¡
^ i j Í^UJ!
^ J ^ V l IJb
^
¿fr^
^ y
•kV Iii li
4
J - i
âJLJl
0 0 b
Jlä
J ^ y i
Jlj.i1 j ^ j l
I:.
Jtò
^
û
K
J i l t l
v
J j f i
J^s
^
o J - l í
diu, V
ie.lt- ïH*)
c^jUiil
^
)
dijft
le a J c j i ^ J I O l i - l j
^Idl J
^
^
J
¿¡¡b ¿rl j
r
s^xJl
¿ ¿ i
*
4
ù»
a - L i n
f
J J
ju-i
r
V
J g b ¿ r i ¿>1
j
^
J p
^Uj a o
J l
à
^ J
v-b ^
u
1
11
^
o'jli
J 3
.ífriyij a» J . I
L
o V * Jf'b J^i-l
j ^ V i
à i
0^-î
Sjjll s J i - l
^ f i ' b ûjw ¿ L . I
ÔSj*
^ p S r - V j ^
à i
ôXt j U j
^ Î U ^
öl V r ^
j i i i i
Ä j ü i Á^IJÍ ç l U
J j
J l j j u N
Jj.2." l i l i
^
ù^î
àjj
J e
j i
t i J.
l jU-l Je fjjl jb
cr Je
jjdl ^as. j>l
0^33
dLUi- Í*JI (j dir^lj V/j
Je
¿fj
(J ! jl^ ^fí
y ÁSaÍ iÍ SiUj ¿si jj*jlj cJií
0&3
jsf^l
¿jlí JuJ Ä i
J »UÜI
Ij ÄljaSl
Uli ól Jl
fUlj cJ^Vl Jio jbjl jUj JljX* -çjlJ SiUl ^Jr ^ «-iU^I jei J^JI
j>- (J «W >-3
JUs Jj
ji^-vi i
u ?
ftJU>.l
W l
y ^
^
Jl JLll
^ 3
4, ¿ L ¿
^
J t
* J ^ a
W f. '204,b. ^ Jl
i»
J ^
ù: ^
j ^ i
ç j é
^
y J
J j l A i JL_,jI - j J l ä
«ujl! g - 1 !
> f. 205,a..
ÂSbi-l ^ ^
f^
1
^
^
SßI
^
ti J t ó ¿ ¿ U
^
-M
*
*
^Ul
v i aS
J V
Ci.
^
^
4_;b Cf
^ *J1 f ^ i
>
l^H Jlij ^
^
1
J
^
oïl J U
o J ^
Ó ^ V
^
^
J V j
^
t> ^
¿À Çyû** >
^
Jjl
^
4¿SJVl
^
à) fV J
^LPj 4 ^
Jl r > J ^
j3
ü U j l ¿rlj CV
^JJ
^ ^yUI ^
20
»Jjl
i - i
iljj
J e
J)¿\
\jjJa
J e
« j U ) a j C i í d l l e O J . JS\ Jl
. J ^ j 5 iê
.¿JÜIj
A, Jo
J b l l j ¿I-U-j
U ¿ e VU ^ V
4
( j \ j j 4JI ^ j p l
.Ae-^volJ
«fcjU»! j L j jC^i
J
I!
Ol.
ÙjS^Î
4
J &
Ojj^oI J e
Cj¡>
ji'Ü-í
¿lie
y ! J e ç l i l j «tí Jai
^
cr* ¿
f
0
J - O l
15
újjj^
• J^Jlll
^
J{1
^ ¿ J
jUVl ^JilJ
iíá-ST' t i
ujtSoi
JlSj
Sj^fT" O U j ^ a i -
^
^
jlj ^ J j l í l i
J
J&-VI
Ul ^
^J2-4
4Hl
Al^-Lli a l i s é
¿líi
Je
Sj^iil c j L ^ I ?
Jjt»
ú j . » ^ f j » - J>
Jl
f- 203,b.
(J ^Ajfl
p-lí 4 í l k * l J
^iS1 ' - ' H
4_»JI
^ J -
^ J l
¿ J - * ^ ( i i liaí- p ^ I K ) J l
^ j f l (Ji lb J
j U ) l
0 ^ 3 ttüi J ^ *C ¿ r*l ú ^
¿jl
».
j Lt» s - V l
f. 204,a.
Mjl a_¿V JL+1 Jlä ^¿üu
^
»IgSällj SUáll
Liî Ûr j,kJLÎI IIa
A*C" JyJl IIa ¿^ ^Uju
JA 4*Lî AjJd jv>
üy^'b Jj^iil 4
JÛC. iòl A3-j
(J^
U ^Ajl jhj
•ÂZkU jta J Jf^b VU ô j j
OJpe4 jtai kJiîl
^ ¿V. ^ L?^ 5
jjl 1> A>yo jr*4 jJ^j «ìjll Aio ^ l^Uj y^Aj A^l^l> dlJi, Alcj
U/il? IjUo U* vj^
^Jdl
^ J (j-Xsj
lyJùV Uy^Ui
Jc 1 < >jJdl ¿ri
j o j .ÀJai-l
JlS} *I>II ¿c Jjl!l Jac. aij U? ^r-jjjil" J^jà ¿^.I^L!1 ¿M* ^pil o j i L j A,£J
¿ji ¿ ^
I
¿)lJail
^ « ¿ J l
j l i j A ¿jl
—
JUs
¿r Jc ^
A! O ^ j :
a/"*
V
c^jJl j j ^ l l l l À A
^
J t
^
» f - d^Sl
ùUaLM Jl ^ c r . l J^
( J ^
J ^ i
ò i
^ J
Jl
aÌc
Jao-j
Ul.1
j-^j ^àH J A-it ^ ^ j-H_sr Jc làU
A^i-l
ùUaUI cP^ ^
jr'Wl aliali ¿ri A] JL2Ì
Uli^J t&UJI c^-JI
a!
V ùl
¿e- joAjfl ^ i l i (iXc l^u J j V
J^al òl jijjll iòl JlcI J^lgll Jl2s IJ^a JL®
J l ¿Ufi, Sc^. (jl
M ^
f. 201,a.
Jy JojJl ^ ù^ *
JJ\ iljl li»
^
v H (Uj^
ù" V
JP
jUVl jf j U,j ^
^ ^
ùl c ^ t J» ^
^
^
^
¿ ^ 5
jf^
J^V
J^j s>Ull «SVI ^
y^i U? ^o ^jjb ©¿«uaeuop VI ^ ¿ t jt&Jj ÛU ò^ól aJI bl ^ îjé^ M
f. 201,b. dUi jlS-l
^
oW
^
¿. ^
15
Jl V1^
^ ¿3Ü cr-^J* J2ojb Jl ile li® .¿rjil
Miljj l > U a^ ^
10
^4 ¿^ òj^ «y ^ ^
A-^i ^itó O ¿w/ u WU* sii» ^
Âk
J àiljl
jUVi Oiiij i ^ i c/jj^t
A1.i ¿ L j l i
c - j J j
^lílj .1 J i j
pcj
(J
J¡» J.ç'l
^
^»Jj
a-V2Í
b f J . Jj y¿Jai*
Ji
wiaíl ^ (JdJ^l^ ySj J e J^u ¿JU? ^lx.11 ^J O lislj jL'Vl SjuJI.JmJ 4»O (JUIÔJIAU
óUij
j f i j .^L?- i jL»
jCjl
ù^é- ¿jlc* OUj ¡>j*¿J «X^LwV'l Je
,—.»-J ^
.jJíli-l (j-^iS
Ju^íj
¿tr^
f j j l j b 4_«~> -j o ^ l o-Ul Jfr u-jlíj ùlJa-*
. J^; ^
j ^ ô ^ t l^lj W'lj
¿re
19ya
'-
AV
çLyi ^
j O ^ H
Jl'b
J ¿ J
^
ÍÁ^ÍI
J^l
Je
5
AOVJ yiä
« J c u r jjfi
¿r
^î
L l j úJ.1-*.'. V
. i ^ J w ¿Ali
« %
^
jL-ftlj J l t l ^ - J
»Lll
Jl
V
A i Jxiîl J a i U
b
J
Jtô ^ A U l
J\£ J ^ U
ç^lT
Lujé- ^ f V
iL y u
çUll ^ J l ^
¿rlj » L j V l Â|J
ù"
^
¿¡->5 U à
r
¿ L i * iXofc
tel
("Uli Ij^ls
^JJ^I
jb J L : ^ J\U Aiflj 4> ç ^ i J ¿ J î l U «\JI
I^JÎJ
Vj
llj^l 11® j l U I o b
Äii'U j b
^
V
AJ
ijLi ^
¿ j M j
^
. Vj>>. ^ ¡ J ^
IIa
V j U
IjU
Ü
V
J^j.1! J e
J>j»rì j j J
di)jj-l
j L ä
^"¿K
^.ü
¿ I V
Jt
J _ * l ftjlï-1 J U â f. 198,a. j
^jâîlj
¿ y V l y t j J ¿jl tjU-1 ^
ùj&J^
O
dL^lj d b
Ü U j j t
u y i ^ J f S i j ajj j o > i l
J t ó Jil-1 O ^ a ^ jl U e
^
Sil 10
rylj
\y-zj
^Jt'tëj ¿A*J>v"
J . Ju^ull J t ó
¿Li
íff\¿Ll jju ô j t j ù j f C ¿r° IjjI^ ùl c / M U 4jl^dllll jJb J L j  J l y t j l J jJl-I ¿ J
j ^ j
i^J
j ^
ù- 4
^ ^
^ d l U I^jj
15
^ J t ^J-l
« c á U j Ä.ilj,=-
J
*
f. 198,b. r^.:.» ëljil
- t ó j
J-Ji
^ 1 1
J l J U ^ j ¿jljl
ui'lyi J / V i
t/jjj^tj ^ j i ^ i
Ädill ' W l j
J^-J J ^ b
jí^ Ä^illj
Ä-j^tli
¿è.:
f-JÄJ
Äjl^Jl ÄÄ^'I
ÄiUVl
20
AT (^llJI
Ji—t¿ j u s
^ k * «jb>-l J j
«U-t? J e
^
j
¿ r ^
¿j) X e ^ J l
J U » Ule j U j
IjüIí
U>
Je l:
j t ó * ÄljlÜ 1
{Jjjt V î
j X } }
f. 197,b.
¡ê t/l
ÇJ-K®» ölj-^
fy^ÍSjti
J f â l y ^ U i Jl w
¿^J
úC
Oi'^i
à
^
^Jzïï
^
^
^ y j ^
g
¿J*
¿J\i!l ^Jl J ÄtL JU» ^-Iri-b ^ («e)
u X b Ai
ó*
^ ^
^ W^1 ^ ^^
At ¿f \ I > « ^«-i A^-Xiu ¿JA AL- Je-
Iglxs-J ÎI^L»
Jl
^L 5
J> r_ ¿r| Jl
JI Jvao
aJ-I
jL> llj aâ!Já>
iS^
ci^
JUJ^ljb ^blj
isjjj^
ÄäUj ÄJjlk* çLlj
ju ó^S a^j
Je ^ . i i á iSjri
Je A^L.1
10 jji-l J^JÍj ^jUJI Jl o i j ^ JbJj jJûc-lj
f
J^
' 195,b.
Ai
"'Vol.i, U ¿
L JAJ
-CaUl tib
Ij-^J 4j Ij^Ij Jiüll Jl ¿c u ¿rl ¿il jlc J A»íJl A Jl
^Si! ^Je Oj^'.'eb ¡ j - ^ j ^ Ul^
¿¿b
Je. Ji-^j
älAgl-b jllMi Jfi^-x ¿rl Iii jukUl JU
A^ly: AlV ^JlJ.1 ^ ^ylj ^Jl ¿lili ^ « Ä.V - ^ i l
d.l:!> Je Jb>^l
^ J di
ÂlJI (Jj . Jw?- (^jIaÜI (J AiIj ¿jl^J Ä-k'^lj óllaLil ÄclU ^ ¿rl Ji^lj (^jUJI
V
^
^ Â-iUl |j|
>jls Jji U ôj«» ^i'î ö^ ^ ¿i«)jl
20
i
U Jl I¿'l_j
Ji gitali O i j j
dir'l J ^ l Vi «J.I ù^S
J ^ l Jl jAitail ^^ i ^ J I ^ J - ô^ùl
bj
f. 196,a.
^¿¿j
íWI ài» ^ A^lt J ^ l t
Ar J?
J^
Ù» j é < y ^
J IjSUj JUS ^-til ^ M j J f d
Jj
( j aJLj J
«Xc ^l'jj
l^Jtj
j i ^ l Jl-5
i ï y
^
f
¿pHi-l
JaLi j ù l J j
¿L^*
jJL> J>-j 4-Jc J ^ I
J t cf
A
Jl
f. 195,a. S^c}
.^líij
^
Üí- j ^ U i^Ul ÁU
júcj . a ; ^
CjjíÜI Jfr^/U «p.Jsj ISLàl »Wl ¿J
-¿ill
lísjjj ATIjUI ¿I 10 j-'i^
¿)-*
t j - ^ - i
aS J^J A¿_) ^ ^
c ^ - j -
o b Jkj
U^ -.mil
I j ^¿»í Áiu.1
ü^k* ¿o j l ^ V
5
AÍ çlâll Ci» «Ja» Ài- Jlj-á
¡ ^ ¿fUj
(Sj)
^J}
«Ale ¿si ÇJJ AJ^ J'UVt AcW"J ^Jila&j U j i
JL'sj j ^ U x ^ Je U j ^ l
\>f > 4.1c
^
A^-; ù^J (J^J^ AL¿- ^ifT'
J p J l j b (J ^ t J j jJi
¿j* aú¿Í Jl'b
j p J j j ¿te e c/Ül
J ^ j 1 * ó'J** ^ U
1^
^ ^
Jl
^ J j
^
¿
t
i / l
¿ r l j—£>3
«jüJ ù ^ j J î l t l 1:>-JP jU
¿r
#
Uj ^Ul»
J ^
Ä-il^-l ^ I j (jbj 1
.^Jb aSJ ^ j i j ^¿jlj
J*l
¿ b j çU
^-Ji
#
J* J ^ ^
J5^
Ä^Wj A Ji t/AiH j U j J^-jil ó * e r i ' U (jls «jjcA_r! ^ 5 C 0 I (^lill ^¿»J jte-lj ^ " s l l
jes Ä:- j j i Ä«-' (J Vjl JUI
J*3
ji^l )
Jas
jO-b ^ J ^ aÍ
J ^ j «r^JI úlJa-4
A^LIJ j f U j
15
Ar Cjg ¿f jxSCL^I
H j ¿rv^ W ò^J
J l
4L- ¿ a l l
¿¿J? ¿J&3 «Ail
Jl
^
Jili-i ^
.wVl ^
"ojr^
(j-^v
^ J j
¿Iii
ü
ÂîjlUl (-1
5 j w . 4L- J ^ L J I Jt«; Jtó-Vl ^
tfjUl
J j
j p ^
4.Ï-U cJ^i
4*>jlj j C * * ^
ijy
(S* «: ^
lju;b e/UI J L J
^ ¿ t U b
J p ^Uî Ai d l l i
'Uj
^
^a-i
jJîll
u J
lüJ
v^JI Û^-4 J-j^r
J*. ¿Itt Jl
^
ù £ > SjjjLll 'IVI à ? ^
#
j l ' V l Je-
¿tf*
iSh
äüjl
jjuya? ¿ ) l U j i
C^ji'lll
¿ r l^-jg
ô y
T^ß
ljJ>j cj^tt
20 l ^ r j i , J
^
f. 194,a. JlXA!
#
c^b
J-* ^
^
d ^ i
üi'^
•
10
^ V
V
ül J K I ^ ^ I
AÌ
Jf-"0 ^
V
J U i J K ^ f-
Al 4>lJOLA
V
^ ^ ^ L ?
ojA.^a."'
^ j u - l î t O U llj .a Ale-
*
193,a.
l J S ¿.o
c p l i - l -uVl fjg •C-LJ
•QJÌ
J J J>-V CüÍU-
Jai -uV! ^ ¿ r U l t ^J» JX.'XL^I
4)UJ
, J J L 41—
ialini J^C
ji«
J A
Ó^R^LI
¿^,>.1 «JU J f j ¿Ijii J l ì U j j i j p J l j j í í ! jij i O A J b l^i òj-^-'b 4À\ ci 4«JI Jljp-I z J ^ ^ Ì 4 le Jj.^1
JA filili 4:JI ^Ì -P Jl J J - ^
w^LaJI JiX
Je ^
Q I ^ J J 4l'kJj>_}
UJI
O U ll> J ^ l l J e li Ja*
ajjbs-lj jOj.ll
^ jjl #
^lll
0^33
4_H dÜi
10
¿fcj
IjlklL» Q u Cul Ù^S 4 ^ 1
J^U
J_J^lîlj ^LaÍ-1 O ^ J J W-4
J ^ V l J e J-LsVl 4 _ i J2.1A»
(jii- 4
*
J|
0J ,\J
iljù..,
4c.l?- 4i ^ J J J^al-l ' I V I cJféj ^ojl J e
j O j i l j a 4frlsr 4¿
193,b. ¿ I
^
Jl
41- j t * líl 4 & U 4Ì'Ju»
JùL.1
eijxll
^
JlîJI J^-Vl ^
U A l b i jO J
.IjbJj
ùì>.l ¿z» ¿IJÛ) jmI Jû-îlj ISJ^zJI
J¿> ^ AC^Ij . ¿ U i A! ¿ J U I I 4 l U 41)1 Ültl! jTju V U ^ â i i ôj^îTIi^ J l ^Ujl J jlJl J ^Jl j a JjljJ\ JL*
(J
J
I : >
^
3
4«-.i (J I
4i ^ " ï T j
¿FRIjl
4.1c L u * J3-J 4J0I 4«l^-
j^jj^t-l ¿V) ¿ j j .All'Jl J » I j l ^ I J^ÍOljUail
« ù i ^ l J e «U IJl* ùi ^ «j jlLlj
IjLs,
dlti
ci
ài JeUjl ¿ e ùtâli. I_j GjC«
Je 'Uv, 4,1 J ¿ ^
0 JUÎ j r j l II*
ble ^
jr^VI ¿ U j a f í j 4*C" Il J ^ d l i x J>yl! JLîj 4,1 J l ¿ ¿ i J i l l
»
*
j i j ^ V là* ¿I
^ a J i l " 4>.ljl J e
4 j ¿ Jili-I OU l¿l 4I f. 192,b.
^J-aJÍL" OU I¿I dlli, Je> 15
u
dlJju
y ^ j
Je
¿y» j„jt>
j&j j j ^ l j !
jU
^
Isa ^ p J - l
jC- ^
¿r
¿ y
A
^^Jjfc J^Ul J e J ^
oLslij jjili-i ùl
J a-I/^Ij
^ 4,1^1
^ 4_:all
SjU.ll J-l _v„
o— y-* Ù^Li V? J^íltl ¿ftlUlj pJOjr ¿ p b J j .J-Ä; Je Vx< . Tì
íSb Cj* s- ö"
J^lî 4l~> j^Milî L/J^U'
J
SX. jJ\
V j 15
- V Á J ü V l ctlLT ¡ r j J ^ j ; ^ O
ÖjjVlj
¿)i ^r-OJ A Í j l ' ^ i
Jjil li* ¿ j çJlj li*
JjSdVl (J_J
CÎj^l? J ^ j i l j>IjJL>
J J J - l
f. i9o,a. j o l s
jvS^
J l
¿
JJA-j.% J e AH. ¿I
^
^ijjkw'^
Vi ^ i ^ j ü l (j^jl/Tl
«iL?
¿j^tc. ^Ülj
jLj
J f ^ j J j j ^ » J ^ ÚÍjí ^ J ^
¿I ¿Ijl Iii ¿j&j j f U j IjLc.
J e U & J ¿JWÍ ^
\JX¿\>
4»jl jU-l» Ûu Ú^S
Jj J^a» 11 -U^ «¿le,
^
4Í
^ L l j oO^
JäI
J e J==>fi
^
^ í j í -
J l u-jCU®
(iJ^1
Älw ^ J j ^.Vl «j
^
'Lili
jy— ^jij il» ¿ / j ¿ ^ l ? « L t J e jl
jyUj
-ój
?
¿Kj IUI ^
jo J
u
sy^
OU?
20
4
«JU
^jtl^L. 4*9 l* J f
is
J ^
¿ / l«l¿ ^jjitj
jif
psO J&
ti JW?
ÙJM'L^-' J t ó • pjU? Ju¿jl
ÙJ-X_r«j
c^jUlJl
^Vlj v2;"
Jl
¿C1! J
J^ ùj—£ cjj-^J
jU^ill
cJils a J j -L¿Jl ë , ^
f-V
j*^ pt*^ c^-5
v.? j j x^y (ijUJi ÙI
j ¿riii
(j-jlz. Juâjl oUj
^
(J
.Ujp ^.tfr \Lî) ¿jvil Je
!jû) Jl iWj ó ^ J l ¿AjJ Alu l_JI jU ^ Jl ^ji-j Ijj.fà 4lI
^
Jâ JULI JjSdl J Jl Ulâlj l^i
J e ^«ia»
Aij—U jr^l
^wjxil iiiLl l^i-j ^JJ Ap-jj 4X1 ^SÀ ^itlJ^
J ^ J çlsls llj •A***
¿r kJul'T
o ^ l i l j jfUj
A»
^ l ' s b
(J ùj-'^j-^l J«- Ä^i,-^! J í l j
A ^ J ^ J J^a>. llj .¿)\J|£fl
ùLJall
J i j ^ìjU
oU>L)
^ic 1 ! p i
.^jUií Jl
ùl
Ll» . J p - j l l l^Kj
ûi-Jôl»j ^ j U - ^ J ú^Ui
¿í^1
Ju¿Jl3 cpWb i S ^ $ 4 5 ^
A
J
¿bj
Ä_*Ji y
^
ùtâil J l o l > j >«?- ^
Ù^aUJ
J J U «i J : c/üi
^L. Jí¿ l ( j - ^ v J
JL^siA
Jf^ 1
4,0. j j j
«de
¿ Z
äiWl o ^ j l
J l
O ' J W
^
¿)LU>j j ¡ ¿ L i J I ^ c - l
( i b j . ¿ A J Í t i Ajlki- ( J t ^ J a J I Jtj^s. C j X ^ i í }
^ j J i Jfr ¿r y3 ¿ r ^ i t ¿f\ J e j b l j O j - ^ l l ^ ¿ , — C j i l j
ùlJail J
^
^
^
Y ^ ' ^
ffe
c i - ^ l l Jo J t ^ U . 5 4]
U t^jUJI J
jU
Ò ^
l^Uj
. « - j ó « o u j e ^iji 11? i y o * y *
ó»jUl
ûV
j i j . ^ - j i y * j ^ J S j o - i ^ U f A/.UI
ja^X
^
JU
JM
^
J& aíjJ-I ^ ¿ Â J ù j S ^ b ^ U j
0 & . l«UI ' U j J - j i l J f
ù
.^Jl 4
^
l>J ^
çûlj
Ji ^ U p ^J! j i - ; j^LiX^- J l
^ÍÍJ
£
4
Jl
^ jji¡L^>. ù l ^
^ Jty
.ui^il
O— U Jp ^JV J Ü } a^i^aJlj
¿rVJ AíjíJJ i L - t Äju.) J » ^
o l ^ l ^
J 3 " J f r (Ci 1
^
V»
J
&
J 1 J j *
^ U t
j e
jfc Ù J >
U t
öl J * J
o W i
^ ¿ Ú
L¿
f. 185,a. ^ U l
J)
j S j u
j t
^
^
j á
ùl
Xt o - u
J 5 ¿ g
^ l y j b
j U J
O U
óL¿U
¿ >
^
^ l ?
Oj5 û v >
^ - « U l j
¿ j p L C 4JI
jilc
a -
s j i ^ igi
m
^ u
Jk
^
J - * "
^
^
^
^ y » s
^ L i
r
o
5
® ^
J5
^
^
^ -
^
J
^
¿3
^
^
cl)
> 1
^
^
^
S
^
4_.il
^
? #
c / ^ V
4JI Í J J
5
*
^JUII
Ù ^
j L " jp J*1-' ^ b U í
¿ a j ^ C ^ í j ^ J Í J
5
cri^J^"
^
w-^Ul ^ I V U Q5Í
I
Cjß
W û*
^
^
¿c.
y
A
ùl
Jl
*
f. 185,b.
J& ^ ^
Hj
. ^ j t f l ibW
Jt
^ j y
fUyij
O j
4
^
¿ f c
Ò ? ^
öl; ^ J l
J» J l
° U ,
j *
ilUc. ¿ I
^
- U i l j
j)
i
^
^
jitlU
j c
O U ,
^
^
JlsMj
cy
l y l U - II
U - j
oUjilj ^ J b
^
.
c^ia^
t/jcy»
*
J
Jl
»Wi
¿ ¿ [ ^ j r f
^ . J »
¿¿Jl
J l ùl>1*
J*
J i - ^ j Aie. £ j l j i ~ l ^ Jl
^ I
ä^ll 5 ^
«jrvi-l ( J l J A J I J
Ä^SOS j \ k L u i
OU5
^kll AU^
15 ^
jii
a$j>
^¿v
ubj^
C«s ù ^ S V U l Ò ^ Ì jl-^»
fJ>
W-^b
-dLtfJ
*>J3 Ii* *
Jtól
—1adl
• ^
f- 1 8 4 , b '
Sjrjll J ^ l j ^ l l f j V * ( i v j W ^
J
I j ^ j ^ ^
I j a A 4Î J l _ a j ^ J ^ T
SjU
ò U
J* b U j
l-oUlj
J*sì
t
ÄJl^it
¿¿iï
ci^ll ^ b j ¿y
j ^ l l á ^ i ù. v ^ 2 " ' .
c r ^ ^
^ r j j / ^-Vi U A
I I a Jl2í
J&
Jft
c/>W ^
^
Jf
1
û ^ k
JVl
^ A2,Ijr\3 ^
ù^'l
^JJ u ^
^ . 1 Sjj/s
^33
Û U ù£> I > u
.IVI
'-
J j ^
Ijo OjIJJ ^ U i
^.>-1 òUI
184 a
Culi ö l OtsU'Vi ¿ » J e
J - U ^
-
^ j ^ J
Jjj^
.ÁL* öi/^3
Ô-U; ^Nl
ciJ^ll
^
J^J
(J
¿olí
f
^
ò^r'j^
^îl^l (J I ^ U j ^ i t ^ U »
S j j j l s Cj>> l ObjrÇU J l
3J
iL)
.«L..I Sjrw- c i ^
.l«JI ^yjl
^
ô^l
¡r-l^i. i J j j S j j J I ¿->-1.5 t i V
^ ^
Ä—Ül Ä l J I ¿3 ¿T
.^yij
^ 1 1
vV1 ^
l«UI J t ¿ J a Á - j
Ä J.C
10
cfjSl
J¡
J l y l J ¿ J > C^AJI
O U
o U lb . O U ,
di
^ » . V ^
¿"I ^
^
¿f\s~ ji.5-1 oúu-Vl ùlî «—Jf Jl_9j
^L*)
(J aÎIj^I t^iU-
J é!jfrlj ^.-XC Jj^alll Jl ¿-Ili jjjí'b «Jl'^ V ù1 J.I ¿r 1 ! ù .IsLwJl i >^ÄS I 1 Hj » J
¿¡¿Il J^i ^Jl j s ^ V 1 ùîr:*2'
à Jy-'j
¿c. kl* £ «-»U^Tl
Aditi OJI ob ATIjI OJl J
J
« »tscH JvJ. aJL Jxíij ô/^lîHî < »IrxTl Je A_Jy Jj^alU Jl clâ.^
jl
^yil
¿ÜI
J^® »ÂÎ^UÎI s^l^l
4 (Jl St ">l=»-J Àà'l A_!ÌJj Jj^al-l wJall AÄLVI òi JL-« ^jJI Vj ^¿i Si,
A] Jtó A_,JÜ Jp A¿ÍLVI j.1
¿,1 Jl_2î ^^ Jii
^ ßt
Ù/L-Ì.V
^333 ùUjl Jl ^s-ls ¿jljail ¿jC^
J>l
Jl Jj.^1
Ä~J~J 4L« jJlc- ^
«Jj^ a! .^Jl
TA Â*JI O j L » j l u j l j j J
J,«¿j ¿fjj-* ¿e-
J ^ J Ai^ ù^J •
aJä>U- I c j ù: J j 5
Je.
^lílj
t^JlLi
l
Ô
^
•
a
A
l
i
a
ù & S ^-XC J l
10 j j x f l L ® l ^ L û )
ôJICJJJ
- \
ù & J ^-f-
»IVI U*
(J
Âîlîi-k S ^ Ä J I
J¿elj
Ô M L J j J ï e l j j C L * iljû^j ^ j i l i
äjl-Ul J^*
jÂm J e - j j ^ a l U A l t J^ill
f
sU
J i n a i l i -Ü2-"
Âjie
^
U tjylj J-L_ll
¿C
ùlja«
üW Jl_. Jsitj
# ¿tJ^- # y i ÛI-^L-! jvfjJb
ûj.^-; A? y L .
Jl »IVI ¿U:J> o ^
V ól JL» U¡l Jl
JL_>-Vl J SjrvLL ( ^ á ^jL^-l Jl •I J L - l á . 1
¿1^1
¿r
Jli-I àjijCj ^-UJI
J ' Ijtr^'-J ijj^LJI ^
Ll9 j^-adl
ó ^ L
AJb ^
, ^»kd! 4AIJ ¿¿jj*» *
4
Jl JaI ^jluíi ô-x^Jj Ji«is Ol« l^lJL. óV «^.äJI Jl 4)
oJ>\ ¿yjí li
^ acI v ^ f j
Jj^idl ^JJuj
jp J
à^-
H#
^
^y. ^oLîl J>-Vl ^ «s^Llj jj>LsJil>-
'Wl aJc. J ^ i j «-uLl ^ çL-l iUlj òW aliaci Ici çjl OVl ¿A ¿IJj^ ôl Ail Iii j U j ^ Jl
(J dlîj
JÄU- ^
'lijîl
.CUj^â
• n
J.Î1 ä-V*
I j r j > -
^
5
¡
l l
¿ ) I a j r V Ü l
^
j
C t k J s
U
áh
¿MI J
Ll
j
.
J e -
U
¿ a * -
^ 4 - 1
o
U
^
l ¿ J u » l
á
i
-
a
l
U
-
^
J
U
l
C ? ¿ j A
U - j U l * ?
-
j
ó'j^-5
j
L
U
J
ü
j
j
V
j
l
V
j
t
ó
J
^
íSjX-I
j
l
l
o
1
g -
!
-
j
f
v
J
w
¿¡jSi
#
'
t
$
i
J
J
j
j
j u c
V
¿
l
U
b - j g j
l
j
j
r
J
l
-
•f*
J
Jk
1 0
B
I
^
J
I j
-
s
l
J
o
j
s
^
l
J
-
J
J
l
«
*
y
l
U
s i j l x .
J
j
l
y
l j b . 1 »
^
j
s
U i ' U
^
U
ú
j
^ - ü l
^
^
ù
^
j
lú£t
< J I
J
A
J I U
i
O
I i i
ò
^
ì
¿ v i j s í j
I
•
J
I
l
^ - l l i j
l
y
V
lS»i
A ' I á b s -
j l / y i
I
o
ü
U
J
.
4
I
O
V
I
x
¿
l
V
I
j
M
¿
^ J l
>
^
f
-
1 8 1
-
a
1
^
^
J j l ^ » J l
l
ô j l f
i
a
c j
l
^ ^
^
j
J
A / . Í J
^
J j I L j
U
j ^ ' j A
J j b l l - I
^
l
á
L
V
l
4 . . 1 Ï Î
< j - >
c }
>
!
1 5
^
J
j
^
J
w
¿
l
i
l
J
J
A!
/
g
I
¿ ¿ I j i l l
2 0
y
l
-
l
r
j
l
J
^
J
1
^
>
* j l k í
J J ¡ L . S J ¿ > -
ó '
' L i l
l
l»l
^
j
U
(
ù
b
^
« J X Í
4 . L - I
J
j
j
^
i
r
^
*
l
^
L
J
.
ô
j
U
j
j
4)
i
V
L e
c
K
^
l
O
^
*
4
í
U
Ulî A'^ijh .¿ç-
aVJU cj^s
^ c f j f r " ù' J^» p^i j j IIA
U JIaí ¿J. ^
je.
¿rUffl' ¿IJaA 1
'LLVl «JI JUj dial
^ ^
#
ll f r cJUj
¿I ^lc, dilli Jc
^ A i dill! òl ¿Li jij U
¿j's
cJiûll^ 4lUl -Wj Alfr
•ùji-l J! ^ c^jUiH ^».JSSIJ ^Aljaîl lit
Sjrvi^GíT'ljb
Hj .«Cj^ Jl JU Jii'^b
A) Jt
J ^ l c Î ^ Ù ^ Î AJfr ^ykll COLLII J^l33
ô^j-o J I ¿)l>jSl' üb
¿
M
jL,)y
li* J U í j U ! jJkj (j-Vj
ÄJaÜa
d i l l j-b «k^ír
«Jût  & L V
A
^>1 ^ - U o
ç&x 4ÄJ
Jl
J ^ U l s ¿^líll-l ¿ c
Jê>}
¿jJ?
Ji._ju
jo»jil
Äj^I«
.a^Iüj
a«JI
J i U Jj^Ç iii'lj
AiJ&IL.
(jtàlj
¿'W ^ j L * ^ j j j i t j
A—íj-> ù
^
ijji • dilli
^jjl i j ^
Ó 14
^
ov'
1
^
t i -> ^ w - M I
jL)J
-5
Ji'^
cijl J1
-^ » J ^ b
¿jl
15
ÚJT1^ Ä ^ J a i i IJ
UJ J Aliá J l
1
O j U Aól Aa^
^
p i ^ ' J d l i l ^ . . . Ij^S
10
cir^.
J C j
V
*
AC?"
J / ' í i l
V
e J j
. j l j í
J e .
üJr"^'
( j l » J l
^ ' l í
r ^ i - j
w / ^ J I
CiíT'je.j
O a l y
j
±U>-
^
^ í l ^ J
lyltó
b
J
aljj
i
- t o b J c^ljj ^ ^ e ^ - i j l A*L» Ij
^ ¿ I j
AU.
ö J s ^
U j
¿)I
(
A» •)t *Ll .J
«ÄileJI
s X j
al»
llj
¿jle
l
¡
ib
^ l a e
Joj>¡
Jicjlj
ü l J & i
Ä.L-.
í S j . ^
i
JÍ^L,«1I
ó j j ^ i
( j ^ í ^ l
AÂil
¿ e
JuJI
4.1 j ì À
d l l ¿
ALe
~L*II
ALTi ^ J i U j
l^A?- ^ . t l
I I ä
^ l í l j
* It
. ö U j
¿r^ij
J.AJ
A
J
J
A! ^ X Í J
Ä,U,!l aíI^ÍU J e lia—I
j^yíi Lac
Ô
^ ^ » J l
"
¿¿FI
Ail
^
f ^ l ?
«á» . a l j
I j í j U
¿ j j
—j^î-ôiJ.I A l i L j
^ ¿ L *
^ J J j
•
4
AJI \ j i - j ( L à A J j ¿rV*L¿JI Ä.U J j À j l j
f. 174,a. ^ L l l
j f ^
Ääa
û ^ J r J
• c U l i
^ i j
H j
.«Jm—>1
J-jll
^jii»
AljUll
c j U " !
Ijl
Jlâs
JbJ
A„¿)
»1
iU
^ U ^ r l T J1
J' .¿jljl
wjh
jtjji 5
^
jyVl J
¿»L^Hj ^ ^
i j ^ t b VjS^li çisij
çJJtf
LîjSI
'ÀÀ
cri?" " r ^ f U : J f f-*^ ^
llj Ä ^ l o \ j j I j k v^JI t ^ r i ^ c i b
Jlij
Al-« d l î i J a ^.U út f'
¿I Al« ^j-i'b ÄJ ^
^
¿
^JJ «Ju» ¿ y jM
j j d l ¿ri ¿ ^ l l l j .c^jUil
tSj^ - V A-lgiT"'
'-
^
AA J a j j l ^ ùfc'^j-N
Oj.*5^
Ojb-1
173 a
er21*
J\_A J l (Ss-f xJSb jj¿\ ¿Üi g ì
a ^ SjäJI
^
uft^
AAI J i . ¿ j ; - l u i J ^
bu ¿Jlî
io j J l U
^
iwJ-b-
ci'Pj-4
¿ÜU
^ j W
J^j
Aijlcj ÄS)Jail Jm.^(D*
frf1* ^
^
^
ji_J (jlLsJÜÍ ¿J*
Ô-u ¿-J-L? jjûH oUi A - P I j ^ r à 15
J¿0 Iii AJI j ^ = > L U ÇÀÔJ ^ V
A-'l^-Â-îlj
1 ^ 1 »Lilj J ' W j l l j ^ çjJI ¿AU ^»jy» J l ^ f j ^ J a o ^ ò^cf-^l
à"
jl J j f
AÍ JIÍJ »A:^. s^Jácj ^ / í j l U i l Ai» ^ L á p U , j j j J l i J j ^ÍÁ.^
.1/ 1)1 ^ i 20 ^JÛ, ô* AH-J A - J p ^ ù ^ c f j î * ¿Jjisiílj jA>
^
^-Lsl
4UU a!
Jl2)
^
öl^ill
¿y jß>
y j J AI«
^ Uljí
^ Äi^tU Ò O^jäJI
f. 173,b.
oa
Sjej J\ cjI>1 Jw ù l > ¿ • ' W ? .¿rbll ^ ^J-U-J
»locVl»
^ ^
SjXl ¿ b j Jyj AlJr^
f j ^ J ^
i Ù&J c£jWJl «¿Jl lì! (./-jf-l
f. 172,a. Jj.2) ^
-U^UI
ùl>
Jj
sUj Jc. jló-l
j^U
JSj .J^ii-'j
U
•
V ¿111! ùl pj
^ SWI
5
ti
S'IyJI ^jVj
y
^^
.¿j;ljJ,l ^yij CjUj j C - jJLc. «L-lJl ci J^jpJru^:, ^Uj o
^
> ! ^ j i i l l JjjVl ^ ^ - ^ J # ò
^
S
Jl A! IJ-^cj 'Wly^-j i^^c^lsl
ùìjI Jp ^ ^ \J®
^.Jj^.-¿li ^ j i Jp oO'.-^
^.Ij ¿111! Jl
j-ill
20
J"f*
^
^
^
^
òi
J^ ^ J Í
j . » IvLl J t ¿ U i ¿Ijj i j x x l V i J ä V j û y ^ 1
¿¿===>
^ Ijifcj
^r-l'Jl J c
5 ó^j
fj
4J> c / x J ¿JÍ^J
«Cu
^
(
i
4
U1^ I ^ O j U ù-^
tf"liait
io
ùtjli J y
ótUi ^La'l Uj • djrtfr >1.*-
JU)
jj^jy
^
^fcli'li Jjydl
äoc-
Ù* j - f i • l t j j j ^ fj^v4
'
ÄiJ! J
lljiaiîl
Jj-ä
l-f;^
li* J j
¿ r - ^ - í ¿y* J í '
^ i t ¿J'
LfjJ^
Jl» A^LmJI 4 OjkScj ll jU ¿^(J^-'^ ^ JU>J J.C dilli Ù^J .(iA* 4¡H Ù ^ Ò ^ (J-*-4 J jj.» I'-f"}^
15
^I-Vi J e Jl^>-Vl
O U ojL^I J
J ^ i ll jU
*LVl ^ A i ^ l o L
•0%
I
^
Jfj ^
^J-J^i
J i n l l J ^ j a i J l 41« cUii 20 ¿ J ^ . l j b
(J ¿ P ^ i j
t r ^ ^ ê i pV ¿r*-
li^li ¿vilfj
i ^ i l J i aJI A ^ ä
J*
^ f«5^ J&
£ f « ü b J1 J ^
^
(Jl 'Oj. J - cr^ 1 ^
^ii-li ^
.juj> ilcls t l i - Ú^J tl^-j íijJ-i c> ^ j b —fj-^ïj a. -r*
^
J
J&
Ol
^
sr j i ìjj^J ó U -
jW,' JU»J ^ t j J I ^ J ^
^
A:Ic -Ut ¿Ij^V ^ j-Vl jpj
*^
ù^ù^. J^J ^ ^
4 OJJ^ II JL-
f. 170,b.
{jt u-^1
^
Uj
ùV^i
^
*
I
I^Aà ^
dilli i J l > ^
f. 171,a.
J*l IA* £ UJ
O^S . J i ^ i
J Jl
J c ^V2,
ór- ^ ^
A^j
m ^ l ^ ^ f ¿ 1 1 j\> Jl jU li» ^Ui
^ ^
} ^L'I ¿X^ì ^jji Ù ^ ^
^ lì>-5
f j ¿ s H (S, ùt ^ J ^
^ ^ 10 ^ ^
dilli r-v^ ^JUj ¿ ¿ ^ ^ ^
i/^, ^ i^l ^
^
dilli Jl 0 U> U j Ufcttij»JJI ^ < J U I dilli J^ 4
óJbijf Llj
•Wl ^
^
^ J^ ^ crf11 ^ J ^ ^ eh V / V ^ ^ ^
jL, - U b j* ^ jc dUi ^ L**
t»
j M cJi-l ù ^
oUj ¿SS ^V 1 ^
^
^ ^
u m
fu °
¡U^J^ A^J j ^ui
¿Xs ùhv ò^t ^
m
^ ^
er ù!
^
4'1>-
4, U j A g í J e
jj^l Je Jill!
A l s - 11 jllil
ù j H
V
j ^ a l l U l i J5ftl ^ J l j i ^ í l J e ( J j a > II ¿ ' " I i i Ç y ï o J l í f i l j • « S y düil 5
jlAH
^ail
«Cx» c J f c j ^
yle
^ji
fililí -y
• ^¡jÁc t i
¿I i-í^- p«*^ ^
¿y* ^ J !
Sof^'l ¿jl 4,'U-ls 4i)¿ * (jl Jl_Jí
O
w lis¿
^sr^
-jf ¿ U l ILjI
J i l l ¿fcj ^ f
^"jÜ!
Síj.'xJ flbj 4)Vl 4Í O^gÜ
U&J j l í j
« (J^JI JL»I t-JUail
j*3 o*1^
a! ^
Jp c / j ^ cA*1 cP'J^-^ 1
l_JU>
a ^ l j ^ J u J I J.-
j
dL.,lj
\
¡
^Ic- ¿jl J-5J
(J^ cH*^'
f^
^^^
Uju Lill
^^
Uji. (J VgrfTj? ¿jlj »Hlj^iL'l
J i l l l JUj>Jl j C AJC- J-^e-lj
¿>Kj
alkc-lj Jiíli-I
^ L , j i l l J L ¿I J i ¿ , T j r J i I i _ * ó\ J i j
-
¿/> U—*
Jlsj j X ' l l
j l l l f j l j 4>'UU J i ó l j ^ l Mcj
j>. U AJc- Í S ó '
j
j J b l l J*
Ijj^i V
j i l l JL>
¿I jlill
liU cJ-^s
aILcIs Vj.'xl.l 4»») j t j u j »-jlj.i-1 l'j>. ¿)J>. OJÍJ ^.íiC- 11 ¿lili ó' J j s j «o^Af-J
J l ^ S L w »
j i l l Jlwí J*¿ p-ls
¿)l t i ¿i^j ó y ^ J f r
Jji." c J ^ Ii>U Alls jjM «-U l^ij ¿Hll c t U b 1.^11 j ^ i y J ^ I T ^ l i U JÜIj jhü j j i j ^ij ¿ J q cUd^ 1^
J - ó i (Jfi
jaíü J ^ le
411 ¿jl A.I>-IÍ ^ ^ í l J , j t
^s »Ul
^
jaJIj
û V / l i JsJÜl Jp Û^J ÁJ^ (J Jl^jl Jl
j^J * ¿y
AIc\s
¿C 4L» .\«i pLj
5
^
Ujij AJI^JI
J^ jjsj
^
jl ¿I Jlb dilli
û^J^j
U ^ Vii j-lV
***
WJ^
5 JL-y^l diüjU- ^U cSj. L» ù^ y .¿¿y iSi ùl Jl ^ ¿Ani ^ Ci», '¿¿.s A,-vit ¿AHI wjUit ¿AcL'lj f-
¿Allí
o^j
^Tikl ^ ^ J l ^gJl
CL^ aS
^Jl diu Jl
a^U
io» aJ Ji. VI
20 L i ùl Jl ¿AHI ^iiatì dim Je ¿/>Ul
^
•
>
J » vlJÜj ®\>l ùl dilli Jl
^ÂJÎI o Ç - i A ^ l ¿Aîi ¿ ü i Je L > l Aijlcj jjjLU^ dilli ¿y)
[ïi oWj Sj ^
£33
¿n, ¿f ¿M
Cjy, J»,
¿W
^
^ J ILwJ ¿jUtll # ^jJIj
S : 4 J:/^
Jjy
Ù&S jly»Vl
CìU Ù^AJV
^1:1!
j t a 4)-Vi
¿J^
* UJl
¿1
^jJI òl^ «ài
f" 167'k
ti1 ^
\ì ^jJI ^ ¿r^Uj ùLsil
jUL
tUli J»V ATyJ3 ^U! £ òi
&U ¿L y j l * ^
s^UJlj
J U U j jjjU^I s
^UJu 4.ÀÌ! IJ^CJ 4Vi 4-*r.*
o^^. ^
^ a ) .Jdlj H ' i b ù ^ ¿lai Jl Jjj> ¿ U l J»!
j- #
¿LÌ j
^ . n c o s o «J ¿ y U
¿ j J > l i - l (jl® 1 Ù ^ J « O U j i z l i - l ( J A I — A ^ I C
^aai! dJi«
.dAin ^ . A I * J I j U j j l - i
a_>U ^ c h
J j
^ i .
• aJl*
A)J ( J
U:>
f i.t ^ J j j • uLl>b-
f i l i t i
^ » b
¿£¿5—1 l ^ L s - j ¿
a^j
JaI j
-
^
Sjrji-I J ^ a ì Aie ¿ u d ì
A
L
J k i
^
* ¿ W - L Ì Aìl'
J b i
H ^ L
J ^ Jl
^ I j l ^ l s i j ¿J^laiJI ^ A Ì j x i U ^»liap i l c l j \jgcLil_}
\ J j
)
3
a ì ì ^ J I a:,^
^
3
¿j^Là
( j ^ i .
a_L_*j ù ^ J
S
IJa» b - * j - 3
.a
^c.
ì^JjAMJ
i>%~3 tlil*
A c l i t ^ S J j A:>
fJ l J i ^ a/>U
>b'
Li}
Jl
¿1*'
i
166
fly»làJL-l
iSa^-"
-
^LkkJs
J
"
^
( J i^JLSj
Uì-lj
f
AHLI^AIJ ¿ V a l l a i
^ » - j ^ J I .
^ J l
(J
a^IiI
J j
167,a.
•LV
c X l j ^ y l\ß Xj* j¿.| ¿A
J fjJl
fj
aìIj là*
ùUJl
ili
If^ls y i
^IVl ôIa J j
U Je ÀI
Sjj^lì
d U Je W¿9! ^lí ^JäjJ
Jljxij) i«ui JjVl
V Jjixll
Jl ¿Wj j^líVi
SjXi j^ìj
ô^a-îJi ù-"
Jyaij ù^Jl 3 i ^ i j * -di jili ¿ X í ^ ^jJ-
4 ÙKj d>\ 3^ I J ìjjà}
^
Â-JI J tju- S j ^ UJI Ò^J ^
J U j . ^ j ^ U ^ j t l ^c- jjoJlj Jlll ^ Jt ^ j;.«
C
ù^ùb
ùìU ^J »LÀJIj
^y ^ji ^
:
û b / ^ aJuo ¿lu>
Ó* J* bVrb
Jr^ wyh j f
^cl LA ÂiUVl J Ctó" J f ¿>w» û ^ ^jCj aA . Ip
^
ò^Vl J-j
jUl Jl
p-f ^ ^
j-kff-i lì?
ù» ^
¿jo
165,a.
¿I J.>- SsUjl JlLl Jô Ù^S f' ^-¿J l^is-jji jl a^lj
JH> ¿111 I
•jk-
Jc 4! Uljfi ^U» li-y
jl J^J
ti «iUl ¿r! ibj.^
^,1 jjj-i jl J i j
Olij
o^^Uljl A _ i o b wjyi J
j / j IgJ^ ak-I ^ jl ul>ll cJLi (jMJI J^JI j y o^li *Liil
JLJI
cU!3>
U
jl
^gJjjl Uyj^ ^Jj^l ^aJI ¿ j n l l *
Jfej «bjwlä
( ¿ J j jiUl
f. 161,a.
¿rjil L x ^
J*l
UIL» Â1.JUÎI) LIU
« s i i - l j j>-S>X Ü * J¿l¿lí ^Is J-WaT? «JI JjJ * • * jU>l> j.Ij
J
«cl Ij 4-îj
Vlj ijU ¿jl j». ^ttó-
dlli ^Li; IIa 4 J J I f j jbji-t Jfj
I ^ > 1 5
'bUlî^s-Ul òjìi
tlo-r cr^^-î
Juli òjS
J^c! J
o ' 4] Jl2s ÄäiII ^ U kJi'jjj a-Uj Ji\>3 ¿ilil *lJ?l Lì cr» Iii J d î i
t/'J'^L/J *4-Jljl»«> ¿til L]i¿>- ¿)Vl AiU^I ^ ( k j jc-j
.j^-L 4Vl
W: ^ ^ ô*
J*i
Âs-lj i!j\JI X*29J jjjjÀÎ ixíjj t^Ji^ap-J ¿r ¿ Ji*i ijj^sj ^ 1 ¿ L jdl OlsLil J iljl 4, «Là illîll Ä*Ul J j ljÇJI fi3 UäJ ¿$3 Jb-Ia
.¿jj>jil IAIJCÌIS ^Lxl ^Jl OVl 77_;i-lê jU
4_jl t/jiljJ» Je-
ajJlcj ÄJLkk~9
11 J.A Äj^il «ài ¿il J'iïll JU^l
Cfr- ^ ijjù.'xlvi ilysà
¿IJ3> ôjft li}
J^VJ ¡uJI J C/ÌLJI IjU tóUVl ÄfrWj (J
lljit Jl
Jj¿
J*lL>j1 dl! i JU; -Jw-o OUj jc:^ ^Jl
¿)l JU) ^ ó U }
• ly»lj \ijAZa ^¿ljasH\
J
^e-jli- ÀlJlSl jl ^ j r ^
^
(J^l J
Am ^
«L'Itili
^
k
?
p j l jjjj
jlUlj (¿jLlSI io! ¿fr
dilli Jj-wlit ^
U u*^ 1
J
V
¿y
(JJIÂ
41- j ^ J j l
ijté*
cj}3
J
RO F. 156.A. O J J
JU, V
O I J P
JLSI AJI
1^1 ^ J T J Y L ^
JL
DILLI O - L
£
V
VJ I I *
^ U L
^
O Ì ^ J
Ù U T
¿ - ¿ H »
JC. I ^ C M J
.D>U) AL-
U V L J
JC
A_*JI
J^LJ
4IW
¿ Ì J 1 Ì 3
V'T
¿JL
Y
^
1
T /
J F
W-IJI
H J ^
. ^ L L
^
¿IWI I J ^ U
^ ^ Ì J ^ K J
ÒLK-IIL
A
AUII
JUJL
QL
J / ^ '
V
L» > 1 JF
^ I L I !
¿ W ?
TÓL^
&
^
¿ < I
^ U A J A « * - ATJIOC. J L
^-SLL ¿ J J K ^
L:J>
AÀJSLVL ¿11
J I
O B L ^
( J J ^ I J DILLI
L^CTLJ
C$3 A.UIJ
I J I
^
TF £
20
r>L
vju^rll 4-J1
4*1 dll¿ pifr
. j»lí jr^i
J' ^
^
^
^
ß
ijM ^
.J«®
aíc
c^
1
cS^*
¿U-
Jt^-J
^
J-îr"* ^ J ^ Ijí^j ^
Jjl
LS^jí:
J J
J »l-wül c/íj fjjl Jl
o'jj
1
»V»
Uj JTJ
\j>X ^
^
^
Û ^ I t o
jMkJI Jl A^í
c^» (ijUiîl J a±X>. o-4 ^ n !
jXÌ
ö^>- ACl
t¿;jU:ll A; J^U dlUj .Olí
ól
-uj
Ô.¿i-l jlif-lj ÂJLkJa—Sil Jl JA
J JaJu, 1'
• Jl^Jl cf V ^ 1 ^
ö>jr
JZ-
c
öl U
çjî-J »Ljjl J** ûji^i
^jLaûJI
J
^
^>-1 U J,*¿ ¿I
í ¿ u J^Tls (jolj Jl L *
öl
^
c ^ fi * j^i ^ w i
Jl&'Vl ^ W l ^
^
j j L j i ^ U ¿jls-l afc/S
jiíTjbi
öl JaL. dlli ^JÎÎI
5
.i-olàîl Jl Äjl^-Ü ja
J ^ j
01 ^ j u « e * J
o* ^Jil J3j ^
Al
#
j*> 5^aOjt Ú^S »->' jl^-V ^-Ü! ^Vl
-Ij aJxÌ J ^ l j ^Jl JUi .pi'siil
ly^»* Ai ¿ j ^
^jU^JI
Jp
4I «^>-13
jllJI Jéol d)l» ¿¡bài u^
dilli
¿)l d l j ì Xu jUl ^ k j
ti
»«J
t ^ l Q^Ij
(J& ^j»
J i - j i J^ol
jUi ti^j Ui
llj o i j ^ ì
( f j 10*13 Ù^J u ^ i
j^aj
# ¿¿H 1
(jl , ijy
Ayk*? l^rfMj .I J>.l I* H ¿C.J Je- J^AJ Jéj li.* p^JI
J i jj®
IjJfJwb
dllS
^
ùj>>' U1
à ^ t j / l l l là*
Vi CLà ^kc V j iijlll Ìjj> J j t
•ù;Ull) j b (Jj>
tlij
lj,Sij'l
> J ^ i
p^jj.i-1
jill ¿)l £>jJc-lj ^AJiIt a ^
>—"if-JJ 0)1x1)1 J c Aéssjaà)! A^vl;
l ' j i (i-Ai ¿^-1 jjjJl L
U j J ciij J,l
Ij^Sì li* jSi^i filijj
J ^ Oy^ll ajlJì
wis-ll dlJì
í"\ p\ ìV IP ÍLb ¿lie. ^J,
^ ó* «yl»- SjJJ f J^J ^
¿ f ¿X\j\ «j J\&
j U i j^ji Jl
Jl ¿'U^ 1 ^
AU'Í ¿iílil U ^ . 1 £ > . ?
J*1 i** ô^jt-JP
J ¿
£>lj ^ \j? ¿-[3
^
Jl j^Ll li* Ja-I Jtó
j*. ¿ . t ¿rj ülL-íJI aS V ùl
ùVi Jl ç ^JH: ¿jl^i Ü ^
fclL
oÜI Ale- ^ j i ' b
^ff: lS'^Í
«ili U ^ J L V ^
Jt
gA
^ (i:-? ^
V ^ i
J«á J.»sH J,
5!ÍJa¡¿\
u
^J^
J A ù ^ J*l? «
jtô ^Ül
J
^
^ 3
1st- O I ^ i j
•^
IXc- jU aJc
j ^ ; ¿I
OI
J
«de ^ ^
Uyi
l^j1
01 J&J «ij* J1
"V «j - O
^ O j
^a*
lis*5,
^
^
äj^i
jsj i / j l
f
jij JiTjl
¿j^J-l
ojtílj
#
¿f
Ù.J
^
#
\
J2II ¿f o1
^Sli-I y Jl ^>-1 gr1! ¿lU ji.
{h j ç -
AJI
^
âl^l
ùl CjJl ¿U* ¿j^ïj. jLi
^L^ ^Jdl J ^ ¿U.J
^
J J^l ùl
JU\,
ÛU Ù^S IV
A,Uls pps jl^ilj
ôJI J ^ y 1 A!
¿lU i ^ l ¿£.
jOjil J** ^ 15
J
^
j/lll
J
ùK)
¿\ Ja.*
^
j^
1
«i:- 5
^ h " ^
J^
L U
^
^ U
>
l y s è (Ij Ajlii-I J
^
J^3
^.-J1
Èli- ÀoL'J
Ô^vl-I CJJ&> çSJiï
¡jj
\jl> l i j
Ù ^ J H . . jì®" J f ¿ l ì « S j ^
'^X'^
a i l
Sjf-]\ ^ j y k ^ b JLP J ^
J
Sjf^l JL'> J e ^ j V l J
^ J ^
Jdl V
J*
J, ^ukl^S J ¿31 A^U Sa« Ù^J JJ¡L Oy» 0,0 l^lj çjji, u
IIA ò^j
41,1 aJj J j ;^>L
UL> iaJJI Jl JUj L ^ l o ^ ' V Jlyï xJ* ci^jl .Ub
¿o
OU llj jo^ll
jj»jl jU yl^l ^ I L L i ¿rj ^ ^Vi
Sil ai* J
^Üt ^
oaUI ^ J j f jU St/> ^
ijlk* Jjl 4C-I
ô^s
*ÍK>
^
Ù&3 jciJl 4)U
• ( j - j g j ^-jJ^IÌU
4,'^tíl 4 i'UI ovisll
düi J« J^i ^ ijaí jU. iJlíj 4;l;jtíl ^JJI
^j^ià ."Ljji
ijjas ^jjaJL» p^J liiJ
¿All Je \^33
^jJt
¿^
^ J5j IâjjÎU S^b
J
SljU
^
ó*
¿Allí j;L J »
A***-* Ai
>
FW
^J ¿ ^ ¿ J D L ÇJ JUI J Ç J L
Ó\JJ¿ JU ^
^•JJ
J
JJJ
¿ S Ù £ > Ç3JL ¿ U - ¿RVLJ ¿RVL ¿LI-
Ô ' I O-JEJ* ^ ^ j-
J J »! J - ^ I L
¿ I AIUI ¿LILI ^ J I J J^I LI® ÇLVL A I * ¿ J .^.'LÍVL
JIUL
ÂÂJ^ÎIJ
^
ÔJJW^ ¿TILL A ^ L V I
IÍJU Ó ^ J ¿R^JT J U sJt
JB'VL
4 O - ' ^ J ¿LILI J J K K I JL ¿ N I Y * IIJII ¿ J - B (IJJI-I
JU^J Ù U J
S ^ J JRJUJI J5Û.I J J^JI J ¿ B
^eXa
^ f f ^ i O-J
^-ADJ
Ü ^ ^ ¿-O
OJTJJ ^ J Á I I OJÍT LJ.>-J>XÍ J\L>LIJI
j f - A H JCJ
Ó J I B J ÄJIJJL ^ J J I J ^LLL
ULULI ¿R^-TPJ «W^ Ltj
S \JC>.J~\I\ ¿JUJ! OJ^JJ ÄJ^
¿f
IÄÄ ¿JL*J Ó ^ J
^ A I J I ÓJ}- ^Y^J SYIYAIJ
A.ÍI-'LJ J.»LJJL J T CTLJ^ C^JUA^ ^ > - 1 'TJ>U
»PJL IL^-"
UÁ^L
JJ 1 «-III ÒJI'LJ
A^il^'
I ^ L LIJO-
J^^J ÄJIJ)\ ^
TÌJ2-*
ÊL^ AFJ ÁJI^AIII
JJ. (JL ALCT^AL^LJ
l\J)
(¿JÍAJ 4P-J> ^A)
JL« ¿RJ ^ ^ f ?
¿RVC- ^
UA-JG (^JI. ^
\l>-j¿ j4 ^INL AÀA
O - » (J
!L ^
«UB ^ CF
rr í^Jlj
\¡úl\3
^
Í U - J u J ! J c %)
Uíl ^ J
J
a i l
^ j H
i-í-i
A
^
(j-ÜI
H i t : jjl Ä f o j e U o L s l J ^Ul
J
W
•J
^
b j W
- > J7ÜIJ d i m ^ j j
c p
c / "U V l
^
Jp
4LX ¿ c
dll-^j) dl. « J l¿l Á J i Ü I O t ' i
1
J
Ul^1 ^ H
lili
4
Vj I f W
O l
5
c/jSUjg J U -
J-»1 ^
j j - x î p^J
^
jül
s^Jil
Jp
^
¿c
^ V l
1
J » ¿ 9 AJ>\*
4&J
«Uili
ÂjàJl
Ù)
o ^ j V
ii^Jl
^ijjíl
^ ij-Vî V ¿>\
dilli
^
^
^
jjiUl
V a! J l ä • ¿ j t ö l l L »
^pWj
IST?
^
d i l l i ò I j V-* V-4 V i
IjUI
pg-O
dlí
j o
VI
d l k j V !AV> d l J j
«i J l b
^
V *>1 d>
-u,
aJs
i3>
c$j>.\a «U-U ^
Jp
Jl
^
aJC
Ò ^ u
jte-
f. 146,b. V Aîl
^
•
I / j c J ? ¿,1 < d c i j O
dl)¿
cH® ^
•
pLiJj
ö ß
ll-yl
ci^r
* r
j ^ l
dU-Juj ¿ K u :
Ä s l J l j l^Jc ^ - J i
rr (j\ (^JUALLI
AIW^I
^
X
»
Ja*> O
5
AI«.
ry^C
AJI
LI'LI
^ J V T
SJSLÌ
,_JU)L
O
Ù^J)
I Y J L
J L
. 4 ^ 4 = 3 »
J»*>
^
'¿SA
^
Ò J
.\
(JJ.LT
^ J Ì I J
ACL
4
Ù*
^¿XIL
JÙJLJ
^
L
U I J I
J
L
^ - J
J F >
^
.UKLLJI
I J J U
^IVI
JF»-
AJÌ-
JXÌIS
¿T-VAA
A^S
AÌC-
^ I J L
CIJWLL
AI-LJ
J & I I
IJ^UJ J J ^ L J
^
A:C2JL
J
J
DILLI
^
J C
C X B
Ò
Ì
JJJIL
f
¿-JaSJ » L j J l Acl?J A^ij
ji J i ; j
j'Vl J j l ? ¿ f «j'U U pJâc-
j u U>- (jsjM J ^ i **
•
I I j j U JJo- i j Z A
J i b «bjo
Je- p-f*2*; ^ ù ^ J ? ' - a» .a* I i i (^jUîi!! Jl
«JalJ
JJjb»
1j^Sj
^Ul
^U J
¿I j j JU- ¿jjJLdlj »U*'! ^ 4Í
¿y>
jlí-3
\}j-¿¿3 \ßJÛ3
Jl3 ijjX y j j j L
Albj .^Jtí^ I j t i
>
L < ) I
is
Ul
J>-
U
J
CI
j r
*
W
«
144,a.
b J>
f
-
j ^ l Juu
^ ^ Icj J * » 41c ¿ » ¿ ¿ i
•
'
ùL'sI
V
ù! J ^ " « ) c J
"
^
j r
*
1
^
L v j
3
q g ^
¿ y i
J
jUj?
^ ^ ¿ t
. « c ^ b
J -
•
^ o I s U
^
Ù U V I
o i
••
rf&l ts ì
J U
ÒI
i i - V l j A j
frtP
(31
V I
^ 4
¿ ^ J
JSjii) ¿)l
ò
10
J
ò ^ S
til
* ¿»i ò l k i l l
i\£JfcJI ù U j
aj>l
^
U
j
A ^ j l i l l l
J U J
v ^
cf^h^i
AJsì-
¿ U j l
J f
1
J
e
^
^
o ^
j
^
J
^
^
^
^
^
J
Yt
¿
p
¿rVi
ù l k u i
ùi
>
u
^
Ù ^ I
ò^ìij^Cyi 20
¿yVi
O ^ s
J i l l
o ^ M ' i U l
k
i
j c
^
J » u
^
J i j
ù U i V i
u ^ M i
u - b
^ j t i y ^
^¿ci
S j
k
^
o b -
J
u b
j
^ »ivi ^ J -
l
^
ÙÌ
W
^
i - ^ b
Ù-4
^
f
fa ^ ^ i i j
j i j V i
-
^
ClU
^ z3^ 0* ¿^
^ ^
S > V I
(J
J ^ b
V
ti f- 143.a. ^
Juob ^J*
Ù^J •í.jai.CV! ¿]>S ^ r ^ J j ' l ^ >
^ j j x j U
dl)¿ ( J ¿ÜLkkjJI **
aij" J y
J ^ i ùl a
^
^
{ft
J-ValL
JaI
3
jU
J Je Ä^Jl
j t ó Acj.
òyS?
U l
ß l j
^
J
Jl
oljdl
li» •újyil
Aìj J ^
^ ^
^Ül
o
I j ^
-Vi J . J Ì I j O j . l l Uj J l
j
;j»¡L J i b
^ j - f - ^jg J
J ^
l/t
Jl ^
c ^
r
t/i
¿^U
'
^
ùt
j Jil
iS^i J2JI*
Jí5
^ pi^ 0£
]
Ù-*
Ji'^j
^ ^
^
^
¿I»
^
ùl
JUj J^L J
ùi
iL.*- ^ V l
^
.¿VI Jl
y ^ l l
J
J-* 3 dJüí j u »
J
ò^l
J ^ J
U i y ò
Ô J I
^
aJL l
J^l
ÂsbU* J
Ujl jdl ÔJI
a J I J à à t J u » «1 J &
¿lì3> c X i
10
J~
jl!a* ^
^
Ù^J wlJJI
^
t/lj
j ^ i l
^
Ò
J « ^ ¿)\ ò y è
15
^
JU
Jl A;I ^
Q C
¿IjliìS^^jj ùj*^
^ ^ 2c
^
J ^ J
-U.i-1
^
j ì V j j
ia^sj O i V
ôW-c-Iî jl. J ^ l j j
J*¿»
^
« i j
V 4.1 Ajfrl» ü j ¿ I
1
f«1*5
U l j
'IVI
^ I
ò*
JjVi ^ V i
Ô^S
d ~ J
j j ^ l
.Aij, J c .
jjlalk-9
jifîj
diti
J i
J
¿IkdJI
Oj¡h
Ait
^ S 5 U I J J
J J
\ c J I ¿y*
j ë AÍI
¿I
a*
ilfr i l y l l i / j ^
I^CJÄJ V
d-JI
«4.U
^ S - V ^ J*1 ^ ^
Jl
.¿çkla-9 ¿AHI
j\j£j
UU ¿V
J ^
5
^ 'fjè ^ ^ V^1 ^ ^ ^
^
^L^
IjUliï
¿ ^ s^Uîlj jj;L
^
s
fbl?
^Ij
^
i
-Or à
113
^
¿ ^ ^
Is^ilj i l i . ^Ujg ob ¿v— ^ i k ! ^ ùl M
s^UI
J
lfl>* oyw jU
J>s ^ L j l j .o^/jl J dilli ¿)3 ÄU jC^j) a:, iLdlj
^ ^
b
io 41> ^ i j £
f ^
• j e - H 41 o- ^ i / W û ^ ^ 20
>y\j ÂSLVI ^ ^
di! y.» y 4 Jib dl'i
^ a AJc. J ^ M uh
^
^
^
>/
M
te
jxSC^Î ¿A—^Jj
ils - AU, (¿J JÜ? j^J' U b j A ^ j f. 140,b. b ^ i J
Ijób y l j ^jj-U.jl-1
^ J
U
jjlj
AJ&ÍI Ij-ällj (jl-l x-j nyjij j l I
^
Cu òLU\ o > > I j l i ^-Ul ¿-3 >
J f Ji^Vl ^
çyj
^JUil
di òl y g^l
^Ul? *
«ú-l» J j j
ij^JI jjladaJs ¿yj? ^
OjJuil
•j j s ^ ^ r - ^ je
^J^lîl çliâcj iîjlll
ji-l J® ù* ^
Ob^Vlj ^ l l l l t J ^ l ¿^jkkJ
JjJU
¿il J e J
ò\
^
y Jt»
ÂAS^J
cfi
^ J ^ (C^ si
jC-J ilíi'
¿y
Jp L^ J^ 2
^ ^
l^1 ti
Hj .AS-I J l
-b
J,
ó'
ç j j O^j
oVlsil v-jW'I ¿ i
Jjâ
oy ^ y
^
J^òy^
j^LJI j»'
i-ó
»«JJU- Oljlij
ojji j u II3 J ^ J j j j jl j »
\ ¿o J ^ - U l
ß
yí
ôL»-Vl J iljj
Jr!
A
¿ ^ j ye ^
jjkkJs Je- ^ÄCJ Jl-Í-I çllil (J-J.Sjî
)
^ ^
¿^
iWJ->
l I ^ « U í
\y*>-33 (J-Ü1 vl¿l>J ^
¿c
U I j j f ì j U j ^ s l j Ujjxfo
4 1 J l U ^ U j i ^ J ! 4] J ^ l s g - 1 ! Jùt
» U OlSàJj t j l U l jl*
AJ! O i i i l j . A i • • U
a J s k O l V t j ^ - l l l ¿rWai ù * 0 & 3 *
O M jj-^ÌJI ¿r
çll J ^ h J j «j.*- U AJI
ò^c^jìl J - A J fjjl
A.)l3 ^3
OU
LfJ^j J c
Igi ù ^
ÄjuJI ^gü?" ü f l ^ l L¿ Ä-^JJ
«Je
I I > J JU-lj
iS"^ ^í
ôlçVl Jl c/ÜI J2:> Já j^j L¿' Jii.
tH"^®
¡y
J,,J isJji Jl J a i
ù^
Qjjl jw> iS^i «J*
jjkL-3 A.11 ^ i j
lixl^i.^ aJ* J ^ j zJa
di]Ir ^Jljj d l l ¿r j^ijV (^,¿11
¿W
^
^ {fi
^xir a_AI (Jj
Jl
5
^
•^JiiIjiaJl U j jrJ* A^jl A! Ójù* l ^ J A^jUlt jlLt ¿lj.ll ^ ¿il OlVlj Oliali .olik^otèVi
J>! u» -t.il J j
4,'! ti>1 aA.C J J i j y io aì»LVI
J
Je. AC-I f JÀj 'IVI Afri*
wJtU it l
# ^fc #
JaLi ¿Jl aì
I ¿r ^
Jjl (J
Ìh-j I V - ' u r ^ IjUl g j l j
ly
-Ub jjì^
UU fcx. j . j jlyVl Jl ^ JUJ c / j e ^ b
^
AjiLci VJ ¿Ì? J
cri ^ J*®1
^
^
y H
^ ) ¿ R ) A - j j b U l J U . L . I l A u I I f. 133.a.
Oí^l ç U
J^-jÀlj l ^ i é » ^
AíTjaáll bl
(¿r^il
t/ASÎl Ç J J 4-ftjÇj
a*>1I
I ^jU jU ^
Hj ¿^LaUl ^jJj) el^bjU l^H taxes' (JlC
4,^9 Jwjj 3j—c
(j-AaJI iuj If- JjJ Al JjO
J i j »jrutj 41* 4.Jb
^-Lc. ^.til ^vsJLlI
ju* jll L'bll 4.J-I J jjuSCL^
J,-4 ^tc- ^Jlill OjXail A*?" ^ ^UsJ
ajU^I S^UaJI SjlJI ^Jsif. 132,a. J,, ^ a Al J i j ^
*
ppjU A ^
.J^jg U| •, Jl^c i 1 < u ^ ^ j j ! ^JOJ lys or ¿ ^ jU -W
"
**
jij ^Sjl jl^L
Jaclj 4,
**
M
C^
**
M
J ¿j>Vl jLsJ
A.JI I j j z L i i j i i a*JI jjjju. 4_;l ¿Jl uLftlj
ATjtw
¿^¿il Jl
J a ^ ^ ;oUI Jc ^Llj Lull
ii'lj A-felkl jjjS-I pill j r ^ ^ l l IjJft Ò&J
4_*1C ¿>_¿lájl AS
Û&S *
a^Sí
^OJ Jf-^'i Jf
^
Ja* IVIlL/i IVJÜj ^ Jl
^
1» Jlç ^ a! Jb lyjej LU
^
^
ç ci^jlj (£>} Jl UJl 5
^ ¿¿^
Jl
^l? Va* ^ ^
J ^ b öjr"
A*JI J ¿ b j ÍoIJNÍIJ jl'êjîl
(Sjiá=¿\
\*h
^jUj (i^ij Ö ^ JÎVI
10
ä^te J.lj'1
^ÜJ j i j ¿)l (J aí
cp^4 JW
-^l? A^jï
f
ú^ÍS^ ^-Vl (j^jjJI Js-V ^-Vl (j*^ ^
cr-^i ^ iuj J J->XH lÁA
úlJ ¿r^"; j^j Jl
i^w ijiUj Í^JI ¿ir; jbi ^ji -v^s ilj
l_l Jj^all ¿)l JUj • jjiJL^yíl (J Sjj.^11 OJIj
—jf^JI JjAlIl ^».l—S
^jfjT ^
L A - ^
o
U
L
J j b f c L l
^ t i l
y ü l
^
^ J i l
¿ y
J^all
Cod. Vat. f. 128.b. L ^ j t
aLjI Uli
J
fcju* V * »
1
IpUlll
Jl c U j
^
¿r1! ¿r^j
r. i » , « .
p U jU
ü
a
I j ^ k l l j ^ t x J i
I
A.1& J
J ^ l l
\._} . maximoque honore voluit palriarcham esse habendum. Itaque vita functus in summa continentia transacta, sepultus est Madainae, quum sedisset annis duobus supra viginti. J a c o b hebraeus de genere familiae Joseph sponsi B. V. Missus est e Hierosolymis postquam ob animi modestiam dignitatem deprecatus, imo earn subire detrectatus fuit, quin tarnen ab ea eximi sit consecutus. Omnes sirnul sacerdotii ordines ei sunt collati, et egregia gubernatione praefuit, vir quippe erat prudens optimae indolis, orationi et ieiunio perpetuo deditus. Episcopos elegit qui sibi essent vitae sanctimonia pares: dum autem quod spectabat consequeretur ecclesiarum aedificatione ac optimo gregis regimine... Eius tempore excrevit potentia secundi persarum imperii, et aedificata est Ardesir urbs sic ipso regis nomine nuneupata. Tunc etiam in Aegypto prodiit Porphirius philosophus qui evangelii confutalionem edidit. — Obiit Jacobus sepultusque est Madainae postquam ecclesiae praefuerit annis decern et octo ac mensibus sex. A h a d a b u e s sie vocatus ob eius cum suo patre similitudinem. Mandaverat Jacobus ut post mortem suam mitteretur Antiochiam iste et Jahabisu'a ut alteruter consecraretur. Quo cum devenissent de patriarcha Antiochiae rumores sparsi sunt quod regi persarum faveret christianorum causa qui degunt in ditione illius, quos etiam de rebus imperii edoceret per eum qui adveniebat ad ordinationem episcopalem reeipiendam. Mox ambo conquisiti sunt et praesul quoque apud quem hospitio erant reeepti : Ahadabues porro evasit praesul vero ac Jahabisu'a comprehensi, crucibus affixi sunt nudi ante fores ecclesiae Apostolorum. Itaque litterae missae sunt Hierosolymas ut Ahadabues consecraretur. Tunc patres occidentales concorditer || statuerunt scribere ad f. 133,a. fideles orientis syngrapham luctum exprimentem de viris illis cruci confixis, qua praeterea pericula patefierent alteri cuivis imminentia qui illuc pariter mitteretur : iusque illis fecerunt patriarcham constituendi per electionem, cui praesiderent patres sub eius potestate futuri, proprio eorum arbitrio ac auctoritate: quisque autem ex eius m e t r o p o l i s episcopum ordinaverit hunc ad ipsum mittat ut ei potestatem absolvat. Ipsi autem locum voluerunt esse post
6 quatuor patriarchas, eique subiacere regiones omnes orientis et Mosul et Hora sari et Persidein : hoc igitur statuerunt foedus unanimi consensu et Spiritus Sancti charismate. Ipsi itaque commiserunt munus adprecandi eis, et custodiam vinculi unitatis ac auctoritatem in rebus dubiis decernendi, nulla cuivis ei inferiori facúltate permissa ilium iudicandi, sed iudicium omne in illum reservando iis qui ipsi praecellunt nempe patriarchis vel regiae potestati si ea rei christianae incolumitati congruat faveatque. — E r a t porro Ahadabûes ingenio praestans et doctrina, ac praeterea probitate: infirmis sanitatem suis precibus comparabat. Ordo autem ille continetur in nono ex canonibus concili! nicaeni quos vertit Marutas quando convenit cum Mâr Isaaco patriarcha: Marutas sane episcopus vir erat praeclarus, arte medica peritus, et quum missus fuisset ab imperatore ad regem persarum, huius fllium sanitati restituit, obtinuitque ab eo pro christianis quidquid desideraverat. — Sanxerunt i laque constitiitiones ac anathematismata, et muneris patriarchae orientis commissionem eorum electioni ac ordinationi: nae ipsi fraterno secum foedere, etsi absentes, devinciebantur. — Sedit Afradabues annis viginti. S a h l u p h â , domo Cascara, vir doctus, disertus, pauperibus ac scholis f. i3s,b. II opem impendere consuevit. Primus is fuit qui in ecclesia Madainae patriarcha initiatus est: optima gubernatione ecclesiae praefuit annis viginti. — Eius tempore in sede antiochena Ignatius patriarcha constitutus est: viderat ipse angelos gemino choro ministerio fungi, hoc idem et in ecclesia fieri praescripsit. Bestiis ab Imperatore obiectus discerptus est : epistolam antea scripserat iidelibus sui gregis eos adhortans ut fidem sanctam firmiter tenerent: ad anuos octo supra triginla ecclesiam gubernaverat. E o sublato obsolevit mos psallendi in ecclesia gemino choro, donee appulsus in orientera Diodorus tarsensis episcopus quum vidisset Simeonem Barsabâ'i morem illum servantem, regressus, patriarcham antiochenum rem docuit, qui illum restituii. Pariter ea temp r i a t e mortuus est Maximianus imperator qui in c.hristianos odio tlagrabat : sub eo quamplurimi interfecti sunt quamplurimi fugam capesserunt. — E x romanis imperatoribus primus fidem amplexus est Philippus contra eum quum seditionem egissent cives regiae urbis ab eo partim perempti sunt partim indemnes dimissi. Crimen quum patrasset ob quod a palriarcha e x communicatus est, paruit et veniam deprecatùs constitit in loco poeniienlium regium ornatura exutus: mirifice factum hoc in fidei incrementum cessit. — E o tempore perplures in ecclesia floruere scriptores doctoresque ac philosophi, quos inter Orígenes, cuius tarnen scripta ab ecclesia reiecta sunt. — Eius quoque tempore prodiere vir sanctus Antonius et Paulus anachoreta in deserto A e g y p t i : in vitae monasticao professione omnium praestanlissimi cum daemone conflictati sunt: belluae ac ferae eos obibant at signo crucis f. m,a. coercebantur. ¡I P l u r a opera tus est Antonius prodigia: eum per epistolam exoravit Constantinus pro se preces fundere: demum superno instinetu sensit adeundum sibi esse Paulum, mox, ab eius alloquio reversus, animam eius vidit ab angelis deduci; quamobrem moerens luctum edidit, reversusque genuflexum solumque eum l'eperit, at adstitere leones duo qui illi scrobem
7
fodere: itaque precibus super eum effusis, sumpta tunica ex palmae foliis contexta qua corpus eius operiebatur, rediit in locum suum. — Eo tempore universum persarum regnum obtigit Artaxersi filio Bâbeg et desiit imperium Arsacidarum. P â p a s ex viciniis 'Iraq oriundus, persicam aliasque linguas callebat. Ei patriarchalis dignitas demandata est cilra omnium patrum consensum, at aliis praelatus est ipse ob insignem patientiam qua aerumnas asperrimas toleraverat, ac propter prodigium quod circa eum acciderat portendens eius gubernii benignitatem. — Eius tempore annales ecclesiastici conscribi coepti sunt. — Sub initio eius patriarchates Hormisdas Alius Artaxersis, vel Sapor, ut fert alia narratio, egressus in regiones occidenlis contendit Antiochiam buiusque confinia, mox adortus incolas illos, plurimos captivos fecit, quos inter multitudinem episcoporum ac fidelium nec non patriarcham antiochenum nomine Demetrium, eosque in regionem Ahwâz deportavit, ubi eis ad habitandam urbem aedificavit quam vocavit Gondisaporem. Demetrio autem dictum est: « Patriarcha Antiochiae cum sis nomen habeas tuae dignitatis ac gubernationem eorum qui tecum in captivitatem deducti sunt ». Ait ille: « Absit ut id admittam quod mihi de iure non spectat, nec a Spiritu Sancto accepi, nec meae subiacet potestati ». Et Pàpas quidem patriarcha ratum habuerat ut is patriarchae || nomen, non secus ac Antiochiae, retineret ac concaptivos guber- f- 13i.t>naret ; verum ille renuit. Tune eum constituit métropolitain Gondisaporis iusque ei fecit dexteram tenere in Synodis et primas habere in consecratione pati'iarchae. — Eius tempore fìdetn suscepit pientissimus imperator Constautinus, et anno eius regni sexto celebratum est concilium Nicaenum in quo patres scripto confirmarunt ius patribus orientalibus conferendi suo primati potestatem patriarchalem, et stipulati sunt ne quis ex orientalibus proprium primatem apud patres occidentales accusaret nec sermone nec scripto nec per nuntium. — Porro per dispersionem captivorum in regiones late propagata est in oriento Christiana religio et ecclesiae aedificatae sunt. — Papae interim crimen impactum quod deliquisset duosque in una sede episcopos instituisset. Concordes itaque patres obstiterunt, quos inter Milaeus Susae episcopus aliique: ille vero non cessit, eosque indignatus contendit ab ipsis se de re absurda suspectum haberi : tunc (Milaeus) evangelio manum imposait audacter in testimonium illi, at protinus obriguit manus dextera eius, fuitque in exemplum: caoteri timore perculsi destitere, intelligentes multutn apud Christum Dominum valere ilium cuius offensori lam cito poenam infíixit. Rem sedulo edocti patres occidentis, illarn improbantes gravissimamque existimantes, confirmarunt quod scripserant decretum quo cautum fuerat ne orienlis patriarchae iudicium a suis intentaretur, imo is super ipsos iudicium exerceret, eiusque iudex unus esset, Christus. Eum itaque valde magnifaciebant patres occidentis, ac Helena ad ipsum humanissime nuntium misit et pecuniam ad ecclesiam in oriento aedifìcandam, amplissimo in eum usa sermone. Resque eius lauclibus extollebat Jacobus nisibenus metropolita vir miraculis clarus, Mar Ephraemi autem epistolae refutationem continent illorum qui
8 Í. 135,a. in eum || calumniam intenderant. Obiit Pàpas, regnum tenente Sapore filio Artaxersis, muñere functus annis novem supra septuaginta. — Eius tempore interemptus est Decius romanorum impera tor: dux is fuerat exercitus Philippi. Item eo tempore extitere septem dormientes (viri speluncaé), nempe iuvenes septem ex urbe Epheso qui e manibus huius tyranni evaserunt, et in spelunca delituere, ubi mortui sunt, et post annos septem ac tercentos resurrexerunt, diebus Theodosii Magni, in testimonium veritatis resurrectionis. Regnante Decio accidit Romae bis terraemotus vehemens mense februario, et hominùm multitudo periit, et maxima fuit domorum ruina. Porro timor omnes occupaverat donee occisus est Decius, duos siquidem enecavit patriarchas romanos et plurimos presbyteros. — Romae schisma fecit Donatus novo invecto commento non dari poenitentiam pro iis qui post baptisma a fide defecerint : mox convenientes episcopi sexaginta ilium anathematizarunt. — Iamvero ante Constantinum fluctuabant imperatores romani inter favorem erga christianos et eorumdem insectationem, secundum quod eos dementabant magi : at quisquis eos vexabat obnoxius fiebat durissimis prodigiis. Iam reliquae urbes quas diruerat Sapor restauratae sunt, et refloruit rerum copia romanae ditionis civibus cuñctisque advenis qui in ea degebant. Tunc prodiere perplures sua quisque commenta profitens suumque systhema condens, quae exponere longum esset, hos inter fuere sethitae aliique, speciem autein christianismi praeseferebant omnes. Huius rei causa pluries convenerunt patres in f. 135,b. synodos, et confirmaverunt ea quae in canonibus et anathematismis || consignata erant. At alii quoque prodierunt qui dispersi in regiones et montes miracula ac prodigia patrarunt: ox iis eral Gregorius Thaumaturgus vir sanctus qui aegrotos sanabat et miracula operabatur: is quum episcopus creatus est (neo-Caesareae) Ponti christianos homines in ea invenit septem supra decern, exinde non cessans Íncolas ad fidem adducere, totidem haud amplius vicissim in ea convertendi, quando obiit, reliqui adhuc erant. — Ea tempestate terram quam copti incolunt Mar Eugenius, eius nos preces sospitent, peragravit, mox Nisibin contendens habitavit in monte Izala, et quum praefecti Nisibis filios a diris morbls sanasset baptisma ille suscepit: ipse vero pi'ophetavit quae in ecclesia de Ario et de concilio nicaeno futura erant: dein emensus est regiones Qordai Bàzabdè ac Nisibis, gentes ubique evangelium docens. Postea quum senuit discipuli eius in varias terras diverterunt, ipse tandem diem clausit post aedifìcatum monasterium, in quo et conditus est.— Sub hoc etiam patre, cuius preces ser vent fideles universos, plures erant doctores qui asseclas Simonis Marcionis Manetis aliorumque impugnabant. Regnabat tunc Bahràm: rex porro quum vidisset patriarchas ac episcopos a nuptiis abstinere, ut fert institutum manichaeorum, in manichaeos sentenliarn mortis tulit, et christiani quoque eidem edicto obnoxii facti sunt, cuius causa Mar Pàpas patriarcha teterrimas passus est calamitates. Quum ergo christiani ad regem confugissent, iussit ille discrimen, quale inter utrosque esset, sibi exponi. " Tunc respondit Mar Pàpas manichaeos profited duos esse deos, terramque vita praeditam, et animas ex uno corpore
9
Il migrare in aliud, ac nuptias turpes esse: christianos, contra, unum Deum f. i36,a. credere, nuptias probare, et non nisi religionis causa eorum praesules ab iis abstinere, ut scilicet precibus vacare possint, nec habeant quod ipsos distrahat. Quod Pàpae responsum quum rex probasset, praecepit ne quid molestiae iis deinceps crearetur. — Imperante Diocletiano efferbuit in Syria persecutio in christianos, et occisi sunt, et eeclesiae incendio datae : decreverat ille quidem apud se a suo imperio christianismum prorsus exterminare, atque ita res perduravit per annos, donec miserens Deus iìlum perdidit morte turpissima. — Sedem Alexandriae moderante Petro patriarcha, prodiit Arius hominum animos pervertens. Miserat porro Diocletianus satellites ad Petrum interimendum : hoc ut rescivit Arius qui ab eo fuerat excommunicato, aegre ferens occidi illum, se eius anathemati obnoxio, coetum congregans, ipsum adivit ad absolutionem exorandam. Renuit Petrus et illi iterum anathema dixit. Mox utrumque presbyterum alexandrinae ecclesiae praepositum monuit ne illi morem gererent, eosque edocuit id omne quod Deus ipsi revelaverat de ilio eiusque perfidia ac pessima doctrina: narravitque se vidisse in somnis puerum duodecennem, cuius facies ut sol splendebat, vestis aulem in duas partes discissa e r a t , ac sciscitanti sibi quis illam conscidisset, respondisse : « A r i u s hanc laceravit ». Eis igitur ab ilio cavere indixit, seque martyrium subiturum significavit. Quod ut illi audiere fidelesque resciverunt ab Ario se elongaverunt. Mox imperatoris satellites advenerunt ac Petrum, qui ad ecclesiam contenderat, et prostratus oraverat ad sepulcrum Marci apostoli, gladio confoderunt. Noctu autein quidam eum sustulerunt et vestibus || involventes ad ecclesiam deportaverunt, et sepultus f. iao,b. est. Post eius mortem invaluit Arius: contendebat autem Filium, qui est ab aeterno, esse creatum, hoc confirmare praesumens verbis Salomonis de Sapientia quod eam creavit Deus ante omnem creaturam, immutans quod in evangelio memoratur de Patre, Filio ac Spiritu Sancto, hominesque avertebat a doxologia de iis adhibenda. Itaque Alexander patriarcha in synodum congregavi episcopos ad centum viginti qui illum excommunicavere : inter illos fuit Eusebius, metropolita Caesareae auctor Chronici. Item Athanasius Magnus quum alexandrinum patriarchatum iniisset, ab Ario eiusque sectariis ad animi angustias pluries redactus est. Porro Eusebius caesariensis aliique cum eo congregati Athanasium rogaverunt ut Arium ab anathemate absolveret quippe qui significaverat recedere a suo errore, et fidei formulam scripserat, eamque sub vestibus ante pectus suspensam gerens iurabat, manum ad pectus admovens, eam se fidem profiteri: unde arbitrati sunt quotquot haec audiebant illum ad veram fidem accedere. At quum illum absolvere Athanasius recusasset, ad imperatorem scripsere, viro sancto interim ad Deum confugienle et exorante ut se ab Ario protegeret: mox operam dedere ut illum contra voluntatem Athanasii in ecclesiam die dominica introducere valerent: quum vero per viam ventrem exonerare necesse habuerit peritonaeum et viscera eius effusa sunt: quapropter Deo laudes persolvere Athanasius potuit. Alexandriae itaque diaconus fuerat et suae doctrinae professione inno2
10 tuerat, a Petro patriarcha primum excommunicato, postea restitutus ab Alexandra patriarcha qui eum et presbyterum ordinavit, mox errorem suum f. 137,a. resumpsit et iterum praedicare || exorsus, illud Salomonis in sapientia memor a v i t : «Dominus creavi t me primam creaturarum suarum », quod exponere rogatus ait : « hie est Filius » et quod Spiritum creavit: idcirco, ille coadunatis contra ipsum episcopis centum, anathemate eum damnavit. Arius vero auxilium expetivit Eusebii aliorumque ad imperatoris rescriptum obtinendum, qui tamen responsum non dedit: res autem exitum habuit quem supra narravimus. E i deinceps asseclarum secta superfuit quae ecclesiam molestiis affecit. Inter alia quae illi moliti sunt hoc recensendum, quod mulierem fornicariam adduxerunt quae Eustatium episcopum criminaretur se gravidam effecisse. Quam ob rem multitudo maxima convenit, praestito aùtem a muliere iuramento, ille e suo ordine sacerdotali destitutus est. A t suo tempore Deus mulieri poenam condignam inflixit, adeo ut fassa fuerit improbitatera suam, se contra ilium mentitam, esseque praegnantem e x flagitio Eustatii aurifabri. Mox Athanasium apud Constantinum imporatorem accusaverunt quod mandatis eius obtemperare detrectaret: quando adventavit ille iussus a principe comparere, cum muliere fornicarla condixerant ut Athanasio obsisteret ei exprobrans quod se concipere fecisset. V e r u m cum ilio erat Timotheus quidam presbyter, prudens admodum vir, qui simul ac mulier calumniam pronuntiavit accurrens ad e a m : « me ne, ait, de hoc suggillas? », cui illa: « tute sane id f e r i s t i » . Atque ita dolus innotuit. Mullas praeterea insidias apud Constantinum Athanasio struere perstiterunt. Crimen quoque ei imposuerunt quod tributimi e x Aegypto excipi cohibuerit; acciderat siquidem constitutum transiisse tempus quin illud a d f e r r e t u r : porro quum illum e sua sede sexto iam mense exterminasset, visiones habuit in somnis quae eum perturbaverunt terrueruntque, illum itaque restituii, iussitque ut sepeliretur, si obiret, prope suum sepulcrum in palalio. Insidiati quoque sunt Athanasio ad necem ei f 137,b. in itinere || inferendam : fugit itaque ab eis, quum autem assecuta eum fuisset inimicorum caterva, illorum oculos Deus ne ipsum agnoscerent impedivit, eisque interrogantibus num scelestum Athanasium vidisset, : « sane, inquit, vobis e regione est ». — Sub Pàpa patriarcha exstiterunt Mär Sergius et Mär Bacchus qui commensales quum essent Maximiani imperatoris, honorifico officio in eius aula fungentes, secreto Christum co'.ebant, qua propter ei denuntiati fuerunt, Itaque quum imperator ad templum suorum numinum perrexisset ut hostiam offerret, ambo retro manserunt: accersiri eos iussit imperator, eosque sciscitatus de ipsorum religione eamque ab illis edoctus, conatus est eos ad idolorum cultum reducere: mox obtemperare detrectanles multiplici tormentorum genere affectos Sergium decollali et Bacchum fustibus caedi iussit: sepulti ambo fuere Rosàphae in regione Euphratis. — A Silvestro plurima patrata sunt miracula, aerumnas ab haereticis toleravit, quibus for titer adversabatur. Romae tunc draco immanis existebat ad quem magi convenie bant illi virginem puellam offerentes: iamque urbis cives e x halitu qui de ore bestiae prodibat morbos hauserant: degebat illa in caverna, ad quam
11 descensus erat per gradus tercentum ac sexaginta. P o r r o vir sanctus spoponderat incolis se eos a bestia liberaturum dum a perversa sua religione desisterent, ad quod illi assensi sunt. Yigiliam itaque peregit sanctus, et visi ei sunt in somnis P e t r u s et Paulus ipsi praescribentes ut liturgiam celebraret ad os cavernae, nilque timens in earn descenderet, foresque aeneas obser a r e t dicens : « sint hae fores obseratae usque ad adventum Christi iussu Petri et Pauli ». Hoc ille quum praestitisset, incolumis, iam ab omnibus desperatus, ascendit: credidit igitur multitudo. — Post bunc prodiit imperator Constantinus, unus siquidem is erat de quatuor penes quos erat imperium consociatum, isque prae ipsis mentis || aequior, reliquis illis animum in chri- f. iss.a. stianos infensissimum gerentibus : romanum ergo imperium universum obtigit Constantino, anno ab Alexandra 616. Contra ipsum porro rebellavit Maximianus in Syria, quod ille aegre ferens, ad eum oppugnandum proficisci statuii : christianam autem religionem nondum noverat, Helena quippe eius mater se illam profiteri occultabat, at Christum rogabat ut eum ad iidem converteret. Et ille quidem apud se statuerat ut quodcumque numen sibi opem ferens nacturus foret illud esset sibi colendum. Mox caput caelum versus attollens speciem crucis conspexit eique dictum est: « i n huiusmodi signo vinces ». Quum vero comperisset imaginem illam christianis esse propriam, fidem professus est. Christum quoque vidit in somnis praecipientem sibi u t Signum illud dux sui exercitus assumerei, eo enim esset victoriam consecuturus : hoc quidem fecit, atque vicit. Idipsum est hactenus in more positum apud romaeos. E u m urbem ingressum timuerunt christiani, aufugitque episcopus. P o r r o lepra quum laboraret eum instigaverunt pagani ut infantes urbis necaret si sanitatem r e c u p e r a r e cupiebat. Ad haec tumultus excitati sunt, et populus constipabatur : tum qui capti fuerant dimisit. Quando autem nox tenebras adduxerat, percepii in visione somni quaerendum sibi esse Silvestrum « ipse enim te sanitati restituet » : ac illum quaesivit. Qui autem ei locutus f u e r a t P e t r u s erat et Paulus. Mox adventantem Silvestrum episcopum interrogavit: « u b i sunt duo illi dii quos vidi in somno? » ; cui ille: « haudquaquam, ait, duo dii illi sunt, sed discipuli Christi ». Aliata itaque quum fuisset eorum imago ex ecclesia, eos u'ique ipsos se vidisse confirmavit. Itaque eum catechizavit episcopus christianae religionis veritatem demonstrans. Baptisma ut suscepit, ex eius corpore squamae propemodum defluxerunt, || Una cum ipso baptismo ini- f. i3s,i>. tiati sunt hominum millia duo supra quinquaginta praeter infantes et mulieres. Silvester porro cessare fecit consuetudinem civium Romae dies liebdomadis nuncupandi a septem sideribus. — Princeps autem Syriae de iis quae principi Romae evenerant cerlior factus veniam exoravit, ecclesias quoque reseravit ac coenobia: mox exprobrantibus hoc ei magis, persecutionem et oppressionem renovavit, at eiectus est et eius liberi interempti. Constantinus vero literas misit de tutandis christianis atque ecclesiis. Ipse porro a bapti^ smate recipiendo supersederat ab anno septimo ad undecimum, eo quod maluerat baptizari in Jordane. Ad Eusebium Caesariensem scripsit ut deleret tempia idolorum eorumque loco ecclesias construeret: quod ille praestitit.
12 Judaei autem Constantini animum conturbaverunt ei suadere adnitentes Deum quidem ipsum a lepra sanasse, irnllam vero partem in ea re Christum habuisse. Convocavit itaque e x eorum praesidibus duodecim, item ex episcopis duodecim qui iudaeorum assertum redarguerent. P o r r o christianam religionem tenuit, operamque posuit, ut veritatem in comperi,um adduceret. Helena autem mater eius Hierosolyma contendit militias secum ducens, ac praeterea divitias, velaque pro altaribus, aurum ac argentum: de crucis et clavorum statu inquisivit donee haec omnia reperii. Judaei sane crucem sepelierant et purgamenta desuper proiecerant adeo ut in montem f e r e excrevissent : crucem ipsa extrahi voluit, profusis in eo opere divitiis quas vulgus diripuit. Itaque crucibus effossis et clavis, ilia Christi quaenam esset probata est e x eo quod mortuo superirnposita ille revixit, quidam dixerunt aegroto e x chronico morbo, is9,a. et stetit. E x clavis autem Helena ornamentum || effinxit fraeno filii sui. Demum destitit Eusebius a praestando Ario favorenti, eumque anathematizavit, cuncti autem educti Arii libri cremati sunt. — Constantinus porro in exilium misit iudaeos et paganos: urbem condidit quam Constantinopolim appellavit sapientum consultu : ea prius Byzantium vocabatur, decern tunc ampia parasangis mox ab eo duobus aliis donata: ad illius portam sepulcrum condidit pro regibus aliudque pro patriarchis, stadium praeterea ad ludos: lipsana regum in earn contulit ac ossa martyrum, lignumque Crucis: ecclesias amplissimas in ea extruxit coenobiaque nobilissima. In S y r i a vero Licinius invidiam concepii, et contra Constantinum rebellavit: sororem illius quum duxisset uxorem eum toleravit quamdiu eius perfidiam dissimulare potuit, at ea in compertum pregressa, ilium de medio sustulit, interim sollicitus maiora in ipsius sororem beneficia conferre. Sectarum autem ac doctrinarum varietatam animadvertens suum ventali locum tueri studuit. Inter alios qui sua quique commenta proferebant quidam Simonis discipulus homines baptizabat, ac contendebat angelis praestare quisque baptismum recepisset: alius asserebat septem angelo? mundum creasse eosque Deum innuisse in verbo ilio : « venite, faciamus hominem ad imaginem nostrani et similitudinem ». Alius quoque prodiit docens serpentem E v a m iussisse marito suo c> pula ri, quod ni ille, humanum genus non extaret; quapropter esse ai honorem exhibendum: item novum quotidie coelum fuisse formatum, totque proinde esse coelos quot anni dies. Y i r quoque prodiit nomine Marcianus asserens mundum ab angelis creai. 139,b- tum, et Christum natum || e x concubitu. Judaei in Aegypto ac S y r i a contra Constantinum quum insurrexissent, misit ille eos occidere. Y i r etiam prodiit nomine Valentinus docens Christum corpus e caelo secum tulisse et per Mariani transiisse, sicut aqua in canali, quin ab ipsa quidquam acceperit. Item alius, Cedrenus nomine, contendens plures esse deos, qui congregati mundum crearunt: resurreciionem praeterea impugnavit. Item Marcion qui asseruit deos esse tercentos et sexaginta. Item prodierunt complures ad instar Marcionis et Alvarini sentientes: aliique contendentes se esse hic Addaeum apostolum, ille alium talem, alii quoque se dicentes hunc vel illum e x discipulis: item Amos, Audius, simoniani, marcionitae, manichaei, samosatenses, aliique
13
quorum nil prodesset mentionem facere. Hac porro de causa patres congrega vi t Nicaeae, eos honorifice habens per biennium: qui adstiterunt patres, praeter eos qui a b f u e r u n t , n u m e r a b a n t u r bis mille octo et quadraginta, anno ab Alexandra 636. Quae scripserat episcopus hierosolymitanus illi legerunt receperuntque credentes, non nulli vero inter eos aliud intus celabant ab eo quod exterius signiflcabant, qui autem verum dixerunt episcopi tercenti f u e r e ac decern et octo, summae illi quidem pietatis et continentiae viri: comprobata autem est apud imperatorem ac magnates veracitas eoruin quum deprehensum est quam multae in eos ingruissent aerumnae, quanta eor u m patientia in perferenda membrorum amissione tolerandisque cruciatibus quos eis necesse f u e r a t religionis caussa subire. Inter eos erat Thomas episcopus Mar'as quem ariani viginti, et eo amplius, annis in carcere detrusum detinentes vario tormentorum genere cruciaverant, ac uno quotannis corporis f. no,a. membro muletaverant: || eius autem corpus voluntaria asperrimae asceseos frequentatione perinde ac lignum igne exustum nigraverat a r u e r a t q u e : porro fìdeles, rati ilium ex hoc mundo migrasse, commeinorationes ei, quippe quem obiisse putabant, celebraverant. Synodo illi interfuerunt plures sancti viri qui prodigia edidere quibus Christi discipulis similes extiterunt : ex quibus Jacobus metropolita Nisibis coram imperatore, in concilio, mortuum suscitavit. Romae autem patriarcha concilio adesse ob senium nequivit, illuc autem misit presbyterum suae fiduciae : Papas quoque patriarcha abfuit ob gravem aetatem, misit vero Simeonem Barsabba'i et Sahdostum, qui deinde ob virtutis laudem ambo patriarchatum orientis obtinuerunt. Conclave amplissimum adhibitum est ad recipiendos patres illos tercentos ac decern et octo, in quo sedes secundum cuiusque gradum ordinatae sunt : mox, singulis in suis locis conslitutis, adfuit imperator suis aliquot circumdatus aulicis, et coepit humum osculari ante eos ac ante episcopum Mar'as, quin et a reliquis benedictionem deprecabatur et a locis cicatricum eorum, quas etiam sibi super oculos admovebat. F e r t u r autem n u m e r u m eorum in prima adstantium supputatione ascendisse ad tercentum et undeviginti, mox in nominum recensione, integra series numerum attigit tercentum decern et octo, hinc deprehensum est esse Christum in medio eorum secundum eius promissionem: « u b i duo ex vobis vel tres fuerint, ero et ego in medio eorum ». Sedes imperatori constituta est in medio infra sedes e o r u m : ilio autem timide et submisse flagitavit ut suus veritati locus sancte servaretur secundum apostolorum mandatum ad Immani consortii prosperitatem : mox suo prolato sigillo annuloque u t r u m q u e patribus porrexit, aiens: « coelestis iam vobis est poteslas, ex me sit et terrestris, f. i«,b. sancite ius, effamini verbum, per vos vita || perficietur ». Illi autem ei bene dicentes gratias rependerunt: mox deliberationibus vacantes r e r u m decrevere ac in syntagma redigentes, iis approbatis quae scrip)a erant in folio Alexandri, mandarunt recitari inter missarum sollemnia, ut in mentibus imprimere tur, et pro norma h a b e r e t u r sicque flnem dubitationes haberent ; porro ad caeteras etiam regiones de his scriptum est: haec peracta sunt anno imperii Constantini undecimo. Dein post stabililam fidem, aliaque a Synodo sancita, operam
14
dederunt temporum ratiocinio quod adhiberetur pro incJioanda quadragesima, qua in re solebat nécessitas cogere ut ad iudaeos recurreretur : mox rogaverunt universi Eusebium caesariensem ut illud instrueret: ille porro secessit in insulam quamdam annis tribus, ubi ieiunio ac precationi vacavit donee illud Christi auxilio perfecit. — Sapor autem rex, regnante Constantino nalus, urbes aedificare coeperat, ilio autem vita functo ad ecclesias evertendas et opprimendos christianos conversus est. Mox Nisibin profeclus filiis Constanlini poliri voluit, quod ei non successit ob preces Mar Jacobi illius urbis melropolitae ac prestantissimi Mar Ephrem, fecitque Deus super eum praevalere Julianum qui eius terras vastavit; verum post huius mortem, regnante Joviano, resipuit et libertatem ecclesiis concessit; at, mortuo Joviano, non perseveravit sed ad pristinam impietatem reversus est, suaserant enim ei idolorum sacerdotes ipsum victurum in aeternum si christianos peremisset. — Ini pera vit porro Conslantinus annis tribus supra triginta, vixit autem annis quinqué supra sexaginta, imperium inter suos filies di visit. Eusebius autem Romae patriarcha episcopos quadraginta congregavit, noverai enim Const anf. 141,a. tinum inox moriturum, regnumque fore Julianum excepturum, malaque quae Il christianos sub eo erant incessura. Adierunt itaque Constantinum, et quum praefuissent precationibus pro eo ac ritui benedictionem ab eo hauriendae, editoque luctu ob eius desiderium, cibum sumere incoeperunt, tune ait Eusebius: « n e in huiusmodi die caro unquam comedatur »; erat porro dies dominica hebdomadae quadragesimam praecedentis : mansit autem hoc constitutum in perpetuum: graecis itaque hebdomadam ante quadragesimam ipse sustulit, hoc porro in more fuit positum in oriente ac in occidente: quum vero imperium occupavit Jovianus, proliibitionem illam sustulit, idem et orientales fecerunt, postea earn renovarunt occidentales. — Sepultus est ergo Conslantinus prope matrem suam, et redierunt patres ad suas sedes. — Julianus vero christianos ut leo ferox adorlus est: imperavit annis tribus. Simeon Barsabba'i Susa oriundus, archidiaconus fuerat Papae patriarchae: mos ei erat vestes gestare polymitas. In patriarcham electus est. Secundum quod nonnulli dixere, eum ordinaverant aliquot episcopi tempore exlremae senectutis Papae, qui de hoc certior factus vehementer ei succensuit, atque ait: « hanc tibi culpam non remittet Dominus noster nisi lui sanguinis effusione in martyrio ». Adduxit ille pro sui excusatione id absque sua volúntate açcidisse. Postea advenerunt litterae patrum graecorum de causa illius, quibus rogabatur venia pro eo et ut in ministerium adhiberetur et constitueretur patriarcha post Papam, in cuius manibus maneret ecclesiae Christi gubernatio. Invidit porro ei daemon ac animum Saporis adversus eum exasperavit. Itaque, mortuo Constantino, contendit Sapor Nisibin timens Constantinum parvum, qui sane ipsum evicit precibus sancti Mar Jacobi, missae quippe f. 1«,b. sunt super illum e coelo nubes nigrae, et lapidibus e coelo ruentibus infestatus est, reversusque est ultionem ex christianis peliturus. || Instigavit eum igitur daemon in Simeonem quem sane olim carum habebat. Multa quoque iudaei in virum sanctum dictitabant, eumque dixerunt transfugam extitisse ex secta magorum ad religionem chrislianam, ac praeterea matrem regis
15
baptismate lustrasse. Haec autem accidere permittebat Deus, haud incuria quidem, at imo ad sua prodigia in iis qui in ipsum credebant ostenlanda. Auctor porro hic pater fuit moris preces recitandi gemino choro, et psalmos publice legendi: mulieres quoque prohibuit hymnos dicere, et precationibus viris commixtas interesse: item sectiones interposuit iaculatoriis, canticis et responsoriis. Dictum est autem esse Saporem ex genere Nabuchodonosor, ac proinde eadem ac ille opera palrare: persecutionem porro christianorum latissime urgere aggressus, eorum sanguinem abunde fudit, vario eos tormentorum genere crucians, fame, aerumnis, carceribus, aliisque poenis, mulieribus quoque praegnantibus diffindi ventrem iubens, insepultaque manere occisorum corpora donee ea volucres devorarent. Illum autem instigarunt adversus Simeonem familiares ac iudaei, aiebant siquidem : « nihil proficis quidquid moliaris, Simeon quippe christianis animos praestat, fertque opem pecuniis »• Tunc illum comprehendit aliosque duos supra centum, quos inter metropolitas episcopos presbyteros ac diaconos: unus e x ilia turba erat Kustäzäd. Simeon autem iussus est tributum praestare pro suis sodalibus: illud porro comparavit a nummulariis aliisque, aitque : « haud ego pecuniae sum quaestor, sed pastor gregis C h r i s t i » . E a de re producta est sermocinatio, ac mutuae redargutiones prolatae sunt quamplurimae. E t haec quidem Karhae Lidànae gesta sunt. Itaque in fideles ubique saevitum est, egregie autem Mar Simeon eis animos addebat. Quum de Kustàzàdo Sapori delatum esset eum adduc1 iussit compellavitque || qui, iterata apostasia, solem adoravi!. Quam ob rem f. «ä,a. contristatus vehementer est Mar Simeon. Postea vero ille poenitens factus ad eum scripsit veniam petens: at eum commonefecit Simeon non dari expiationem nisi fidei adhaereret a qua desciverat. Mox Simeonem rex requisìvit solem adorare, at ille asperrimum dedit responsum: unde iussit eum occidi. Kustàzàdus porro iterum fidem suam publice professus est. Simeon autem postulavit ut ultimus in caede servaretur, quod et factum e s t : suis autem strenuitatem infundebat verbis illis Christi : « nolite timere eos qui occidunt corpus, — qui amat animam suam perdat eam ». Ita quidem multitudini inclamabat et multitudo in verbo eius credebat, nec ullus ex iis cervicem reti'axit quominus donum acciperet. Simeon autem responsorium ingeminabat cuius initium: « quamvis exuatis » : et genae eius lacrimis madebant. Interim turbae sicut oves immolabantur, ipseque exclamabat: « quam pulcrae coronae istae quae dimiltuntur e caelo siniul super capita eorum ». Adhuc supererai Simeon ac presbyteri duo, quorum unus, vir grandaevus, nomine Hannanias; hunc quum intuitus esset tremefactum sic affatus est: « b r e v i persia momento ac eris paradisum ingressus » : rependitque Christo gratias qui non eum siverat in ullo flliorum suorum dedecus pati, multaque adprecatus est iis qui sunt de mundo ac loco ubi extinctus fuit, cuius ex humo massas pietatis confici rogavit. Haec gesta sunt liebdomada crucifìxionis, anno nono. Noctu autem iuvenum cohors egressa occisorum corpora collegit et sepelivit: timebant ipsi quidem, at extemplo venius vehemens spiravit, congessitque humum in locum ubi vir sanctus occubuerat, adeo ut magnus ibi
16 f. 14?,b. Collis efformaretur. Praefecturam gesserai Simeon || annis decern et octo. Celebratur eius commemoratio prima feria V I post Resurrectionem, vocatusque est is dies festum Hosannae minoris, ac pompa quae in eo agitur a martyribus nomen habuit, et dicta est sexta feria « maudiäne » nempe confessorum. — Sapor autem proclamavit debere singulos qui vellent in Christiana religione persistere, hoc caelare, morteque plectendum qui ostenderet. Accurrerunt tunc omnes ad eius portam christianam fìdem publice profitentes. Quod quum vidisset Sapor ab eis perimendis abstinuit, haud quidem ob misericordiam, at potius ne martyrium quod illi cupiebant eos assequi praestaret. Reversi itaque sunt, et liturgiam in ecclesia celebrarunt, ea vero hebdomada eorum nomine nuncupala est hebdomada confessorum. Frustula autem e x eorum pannis quum episcopus Lidan inter populum distribuisset, miracula passim per ea fieri incoeperunt. Interemit porro Sapor in regione Dair al-Ahmar, Bàgarrnae et alibi ex christifidelibus virorum millia ferme centum ac sexaginta, et triginta circiter millia in terris Eupliratis: mansitque ecclesia per aliquod tempus sine praesule. Narratum est sacrum fecisse Simeonem feria quinta paschatis in carcere, constituisseque loco altaris unum e suis presbyteris stantem depositis in eius dextera patena et in laeva calice, ac dixisse: b'aina dthar'ithà uadhhubba (oculo mentis et charitatis), quod usque nunc recita tur. — Quum imperium Constantinus dispertisset inter suos fìlios, mutuum sibi fratres bellum fecerunt, eosque Sapor superare concupivit. E x illis unus in doctrinam propendit presbyteri cuiusdam nomino Eusebii, qui non profitebatur esse Fif. 1*3,a. lium Patri in substantia aequalem, postea quidem recessit ac resipuit: || eum eiecerat Athanasius patriarcha Alexandriae. E x vitae annis quinque supra quadraginta in regno octo et triginta transegit. Eo autem tempore patriarcha conslautinopolitanus erat Alexander, e numero patrum concilii nicaeni: ante mortem mandaverat ut in suo loco constitueretur Paulus discipulus eius, qui utique ei suffectus est, at in exilium pulsus est duos post annos a filio Gonstantini addicto Eusebio ariano, qui huius loco substitutus est. Quum vero Athanasius et Paulus fratrem imperato rem adivissent et Romae iniuriam denunciassent, hic ad suum fratrem scripsit ut utrumque restitueret, quod invi tus ille fecit, at post obitum fratris sui Paulum in exilium eiecit, et Athanasium mandavit occidi. Fugit Athanasius, et orationem composuit qua in sui defensionem fugam suam a rege nequam probandam ostendebat, idque documentis firmabat loculentissimis. Ariani demum Paulo potiti sunt, eumque strangulaverunt: annis quatuor praefecturam gesserai. S a l i d o s t u s . Nomen persicum « regis amicum » sonans. Bagarma oriundus, alii Susa dicunt, archidiaconus Simeonis Barsabbei patriarchae, post cuius mortem, ecclesia viduata pastore, vitam suam Christo devoverat, patriarcha clam constitutus est. V i r erat probus. Prodiit, ut ferunt, nomen eius in sortitione quam patres fecerunt, ipse autem minime ob metum mortis eis restitit, et consecratus est in quadam fidelium domo. Multos ordinavit metropolitas ac episcopos, qui egressi in strenuitate fidelium animos confirmabant ad tolerandam Saporis perfidiam. Quum duos post annos ab eo edictum exisset,
17
comprehensus est Sahdostus. Hie vidit in somno Simeonem Barsabbaeum stan(em || in vertice scalae aientem: « ascende, o Sahdoste, ad me sicut ascendi f. ns,b. ego »: quod quum fidelibus narrasset ea de re contristati sunt: sane post tres dies ab ilio somnio comprehensus est ipse et cum eo alii centum ac viginti octo ex presbyteris, diaconis, monachis et monialibus. Hi in carcerem detrusi mensibus quinque, cruciatibus sollicitati sunt ut magismum ainplecterentur, at minime obtemperarunt : ex eis interemit Marzabanus homines centum et viginti, Sahdostum vero et moniales Madainae misit ad Saporem qui il 1 i proposuit ut magus fieret, nec permisit christianis praeesse sine sua venia, cui respondit: « Christiana religio non deficit, sicut non deficit aqua maris ». Tunc iratus in ilium, eum et qui cum ipso erant morte mulctavit, mense aprili, postquam mensibus quinque in carcere detinuisset. Ecclesiae praefuit annis duobus et, mensibus quinque. — Floruit eius tempore Gregorius nominis significatio est «invigilator», Theologus, nempe divina loquens: huius pater samaritanus erat, Christiana mater: haec voverat si coniux amplecteretur fidem, ipsaque fìtto donaretur eum se monasticae vitae dedicaturam, et hoc quidem tempore concilii nicaeni. Vidit porro eius coniux in somnis perinde si recitaret illud: « Laetatus sum dum dicerent mihi». Ipsa vero non cessavit percomiter maritum suum sollicitare donee christianus factus est. Quum autem filium peperit, ipsum sacerdoti baptizandum obtulit : ritus quidem sacerdotis erat ut diceret baptizando: « accipe baptisma et renuntia satanae » ; ille vero hoc oblitus dixit: « pasce inculpate ecclesiam Dei » sicut recitatur super episcopum quando ordinatur, viditqne sacerdos || lucem eximiam super ilium descen- f. m,a. dere, eumque episcopurn futurum praedixit. Sane episcopus Nazianzi ordinatus est adhuc iuvenis. Fuit autem praeslantissimus in doctrina graecorum, quam Athenis didicerat simul cum Basilio Magno. — Antiquitus porro non solebat baptismus administrari nisi homini aetate provecto et post edomitas concupiscentias, ut poenitentiam baplismate ageret, nec amplius ad peccatum x - e v e r t e r e t u r . Patribus vero visum est in hoc periculum esse absolvi interea vitam hominis: mandarunt itaque baptismate lustrari pueros, quorum unicuique sit patrinus qui eius nomine spondeat boni operationem, et suseipiat illius institutionem, et is est qui ipsum tenet in baptismate quique vocatur pater baptismi, et rite quidem sie vocatur quia pater is est in secunda na ti vi tate nempe spirituali.— Auetor porro fuit Gregorius Theologus orationum, quas non pauci enarrarunt, quos inter Josue Barnun et Elias Cascarensis. — Ex haereticis eius temporis fuere macedoniani, quorum caput Macedonius patriarcha constantinopolitanus contendebat Filium utique aeternum esse cum Patre, at Spiritum esse creaturam : ad eum refutandum libros scripsit Mär Theodorus, qui coivit cum centum et quinquaginta episcopis ad ilium anathematizandum : Gregorius quoque Theologus orationem exaravit contra illum. Ea etiam tempestate prodiit Eunomins, qui fuit patriarcha constanlinopolitanus, doeuitque Filium esse creatum, ac baptismum ministrari debere in nomine Christi absque Trinitatis mentione, debereque chrismatis unetionem et aquae baptisma diduci ex capite hominis ad usque umbilicum, inferiora quippe corporis esse ex diaboli malignitate: Scripturae 3
18
IM,b. sane nullum locum adulteravi, || at illius interpretationes depravavit. Surrexit quoque Apollinaris ex Alexandria in doctrinis antiquorum apprime versatus : docuit dari in Trinitate hierarchiam, Patrem nempe esse Filio maiorem, Filium Spiritu sublimiorem, Filium autem assumpsisse corpus sine anima rationali, hanc vero supplevisse divinitatem: contendit haberi in futura vita esum et potum ac nuptias. Eum excommunicarunt patres in concilio constantinopolitano (I). Barbaseminus patriarcha : nominis interpretatio est « praeditus quatuor nominibus ». Filius sororis Simeonis Barsabbaei, Bagarma oriundus, vir pietate insignis ac probitate. Ordinatus est clam in domo cuiusdam fidelis, propter Saporis in christianos persecutionem : clam etiam ordinavit praesules super regiones. Sacerdotes praesertim in sua insectatione Sapor petebat, ratus si eos perdidisset, christianos ad instituta magorum transituros: itaque multiplicabantur in dies calamitates, et diu quidem latitarunt christiani, demum quum prodiissent invocantes nomen Christi, interemit ex eis primo hominum millia fere centum, dein triginta millia: martyrium fecit Mâr Milaeus et praesulum multitudo. Animadvertit dein in Barbaseminum patriarcham et multitudinem presbyterorum ac diaconorum, eique ius denegavit gubernandi absque sua venia : mox in carcerem detrusit vinculis onera tum, aliosque cum eo triginta presbyteros, cruciavitque diris tormentis, et fame ac siti mensibus undecim, adeo ut nigri facti fuerint ex diuturnitate perpessionis. Mox ad ipsum misit ut praefecturam cum magismo commutare!, et divitias ei protulit: at irrisit ei vir sanctus, aitque : « quo magis caedern christianorum auges eo fit maior eorum multitudo ». Gestiens itaque occisus est eodem loco quo Simeon f. 145,a. Il Barsabbâ'i, cumque eo passi sunt iHi alii triginta trea. Tanta autem convenit turba christianorum ad eius martyrium spectandum ut alii super alios caderent. unde aiebant magi: « sane hi caedibus multiplicantur ». Earn vero eiusque socios episcopus A h w â z sepultura donavit props Gondisaporem. — Sapor autem ad suos scripsit praecavens ne electio fieret patriarchae, scilicet ut gubernium deficeret christianorum. Ecclesiae praefuerat, Barbaseminus annis dupdeClm. Quum imperalor debellasset Jezdegerdem, ira excanduit Sapor et aggressus est Jezdin qui illi erat a consiliis, virum fide commendabilem, eumque cruciavit, demum enecavit, ac multitudinem praeterea christianorum. Porro interernpto Barbasemino, eius nos preces sospitent, memores monitorimi eius universi patres qui in eius carcere fuerant, in diversas regiones profecti populos ad fidem converterunt, et idola comminuerunt. — In loco eorum sepulturae conditum est amplissimum coenobiuin, quo multitudo coivit doctorum et discipulorum, quae diebus Mâr Narsetis frequentior adhuc facta est. — Inclaruit tum Qardag martyr unus e x proceribus mago rum; quem Sapor e Bâ^arma delegaverat Nisibin : timuerunt ilium christiani ob eius strenuitatem ; at eum elegerat Christus. Yidit porro in somnis Mâr Sergium ei annuntiantem fidei christianae susceptionem antequam absolveretur aedificium quod construebat. Is vero expergefactus ad visionem non attendit. Porro 'Ebediesus heremita vidit in somnis adeundum sibi
19
esse ilium u t ad fidem eum convertere L : q u u m q u e ad ilium contendisset, iussit ille u t in carcererai coniiceretur, egressusque est in stadium s u u m ad ludum c l a v a r u m : m o x vero adhaesit pila solo quin dimoveri posset. Dixit a u t e m quidam ex eius amicis : « vidi monachum quem misisti in c a r c e r e m facere a n t e illam signum crucis ». T u n c reversus, doceri a monacho voluit institutum christianoi'um : || quo edocto, esum carnis et vini potum sibi inhi- t. us,b. buit, perstititque tempus aliquod ieiunio et precationibus vacans. Graeci a u tem ut sciverunt eum iam a militia abstinere, terrain eius infestarunt, at ille, expeditione suscepta, eos clade affé ci t nomine religionis cliristianae : mox r e versus, p y r a e a evertit, q u o r u m in locis ecclesias e x s t r u x i t . Rei notitia ad Saporem delata, noluit ille c r e d e r e eiusque defensionem t e n t a b a t : quam q u u m r e d a r g u e r e t Mobedus, huic mandavit ilium accersere et ad tempus tolerare u t resipisceret : misit a u t e m duos praefectos post elapsum tempus definitum, ut ille contra s u u m iussum persistens e d u c e r e t u r et lapidaretur. Legebat a u tem ipsi Isaac monachus historiam Stephani m a r t y r i s quomodo lapidatus est, ut eius a n i m u m r o b o r a r e t : itaque lapidibus o b r u t u s obiit, et christiani, corpore sublato, noctu eum sepelierunt, ac in loco sepùlturae ecclesia sub eius nomine aedificata est, ubi eius a g i t u r commemoratio. — lis diebus adolevit Julianus apostata : rebellavit a u t e m contra Constantinum, et c u l t u m adamavit idolorum cum divinis qui ipsum continenter circumdabant. P o r r o Athanasius et Gregorius Nazianzenus viri sancti n o t u m fecerant quid de ipso f u t u r u m esset. N a r r a t u r e u m quondam congregasse divinos ut ipsi patefacerent an imperator f u t u r u s esset nec ne, d u m q u e il li suos daemones evocabant suffitu victimarum et incensi, timuisse seque signo crucis signasse, quo illi dispersi sunt e u m increpantes, mox ad eius excusationem rediisse, donee ad inferos regressi sunt. Causa eius apostasiae, ut f e r t u r , fuit quod q u u m imperatoris soror ei pecuniam concredidisset, hoc earn fecisse abnegavit, q u a p r o p t e r exegit imperator ab eo iusiurandum, et sacerdotes a precationibus pro eo cess a r e fecit. Mox occ-idit Joannem Ghrysostomum. Quum a u t e m notitia ad eum delata est de m o r t e Constantini scripsit ad Eusebium [| R o m a e patriarchain t. MG,a. eum instigans ad recedendum a Christiana religione et cultum idolorum amplectendum, ipsi spondens s u p r e m u m in eo pontificatum : m u n e r a p r a e t e r e a ad ilium misit, ac praesules octoginta ministrorum idolorum u t eum super ipsos primatem constituèrent. P o p u l u m Eusebius congregavit, et orationem habens, quid accideret manifestavit omnes ad strenuitatem adhortans limitem concessi temporis indicavit. F u e r u n t a u t e m quinquaginta circiter millia qui cum ilio perstiterunt, alii vero ex paganis et iudaeis ac ex daemoniacis par u e r u n t apostatae. P o r r o adventantibus legatis ingressus in ecclesiam prohibitus est ab ostiariis u t patriarcha m a n d a v e r a t : ad eos itaque exivit vir sanctus, cui q u u m illi libellum tradidissent, h a n c protinus laceravit, illosque iussit dicere suo domino : « ut primus a te prodiens libellas discissus est sic dis c e r p e t u r r e g n u m t u u m , tuusque sanguis effundetur per regiones ». P a g a n i a u t e m et iudaei consilium dederunt filio avunculi Juliani, q u u m m u n e r a ferons advenit, u t munimentum noctu circa ecclesiam e x t r u e r e t ut conclude-
20 rentur quotquot in tempio reperiebantur, aedificaretque raensara oblationum. Fecit ille scripsitque ad Julianum de eo quod accidebat. Convenerunt vero christiani et monachi ac moniales et murum subverterunt, illosque octoginta occiderunt. A t patriarcha petiit donari sibi filium avuUculi Juliani: hie ergo fugit docuitque dominum suum id quod acciderat. Ille autem de re contristatus, arcessivit suum astrologum sciscitans de propria sorte, significans ei se in primo vitae suae aevo victorem fuisse, nescire vero quid de se in fine futurum esset. Monuit ergo eum ille Romae adesse senes duos qui urbe potiri neminem sinunt, neque ei regnum secus ac ab illis obtingere posse, ac post aliquid temporis regem ab eis imperium suscepturuin ; videri autem sibi f. 146,b. demulcendi esse urbis cives. || Iter ergo arripuit et iam urbi appropinquans, ad incolas scripsit ut egrederentur, monens in eos se non animadversurum ob id quod patraverant, eisque praescripsit vestes induere albas, id enim proprium erat cultus suorum numinum, significavitque apud se statuisse assumere pileum regium ac thiaram. Illi vero egressi obviam ei induti vestibus nigris, eum prohibuerunt ab ilio assumendo, dixeruntque : « hoc tibi non dabimus donee ius cuique firmetur suam profitendi religionem ». Id ille praestitit, et pileum accepit; tunc commutatis vestimentis exierunt ohviam ei, ille autem magnam divitiarum copiam distribuit, patriarchae vero occisionem meditatus est. Suus eum quidem monuit astrologus haud hoc esse in eius potestate propter senes illos duos, quorum alter a dextris a sinistris alter patriarchae adstabant, at ilium voluit adduci ut ei mortem inferret. eique dixit : « haud porro te neci dabo tuam ob religionem, quo laetareris ; ast utique propter octoginta illos qui trucidati s u n t » . Respondit ille: « Nulla tibi potestas super m e » . Iussit autem eum vinciri et proiici super locum victimarum, et circa eum ignem incendi: ascendit ille sponte et sedit. A t flammis excitatis spiravit ventus qui eas divertii ita ut adusserint paganos et idolorum ministros, imperator vero incolumitatem in suo throno nactus est, vir sanctus autem perstitit erectus in suo loco : inox redeuntem in suam ecclesiam populus summa excepit laetitia. Tres autem post dies Julianus patriarcha m exprobrare iterum exorsus, eum accersivit aiens: «ne Jesum Nazarenum arbitreris te salvasse occidisseque eos qui perierunt, immo vero succensuisse numioa ministris eo quod polluta attulerint super mensam sacrificii ». Ei praeterea exitium minitatus est: cui respondit vir sanctus : « te potius christiani perdent, teque fabulam facient per orbem ». Tunc iussit sanctum sisti, statuitque ante eum sagittarios, retro autem milites gladio instructos. A t vero quoties tela spiculatores iaciebant contra ipsos r. 147.a. retorquebantur, arescebant autem || militibus manus quoties gladio ferire attentabant. Consilium imperatori dedit regius astrologus ilium dimittere ac egredi ab urbe: exiit porro, patriarcha in carcere coniecto ferreis vinculis onusto, et contendit Gonstantinopolim. Huius incolis scripsit eadem ac supra: quum vero eius libellus lectus fuit, prosiliit quidam ex viris optimis, et scriptum discerpsit. Gives autem ipsi iam ad urbem adventanti obviam egressi veniam ab eo petierunt: qui vero libellum discerpserat vestimentum induit cuiusdam ex ministris imperatoris, donee quum potuit alapam vultui eius impegit, aiens:
21
« t e malum capiet », ac thiaram ex eius capite diruit: mox a militibus captus m a r t y r i u m fecit, corpus autem susceperunt asseclae eius et sepultura donarunt. Elegit porro Julianus virum ex nobilibus civitatis, nomine Jovianum quem suo exercitui praefecit. Mox e Ilierosolymis egressi sunt in occursum eius iudaei secum ferentes idola quibus victimas immolaverunt, et vetitas sibi a Deo carnes comederunt, scilicet ut illurn sibi demererentur : quibus promisit se quùm rediret, templum extructurum quod everlerat Nabuchodonosor. Monitus autem de praestantia ecclesiae Edessac iussit Jovianum illam d i r u e r e : hoc autem ille consilium dedit : « minime in nostro regno alia est quae buie comparari possit, satius foret proinde temperare donec reversus eam in templum nostrorum numinum convertas ». Mox, illius probans sententiam, Edessae incolis scripsit beneficia promitiens, seque missurum viros quadraginta qui ecclesiam lustrarent ut templum fieret suorum numinum. Eius epistolam quum cives discerpsissent, Joviano expeditionem suscipere mandavit, eum commonens penes christianos mortem pro vita liaberi, esseque unius saeculi « nostrana regni possessionem », illius nempe Chosroitar u m , seque converterunt ad orienlem. Quum vero pervenit Nisibin cives Edessae Il scripserunt ad suam ecclesiam de ciliciis, et luctum pro Constantino edidere : f. 147,t. cives vero H a r r à n illuni receperunt et idola cum ipso coluerunt. Dum autem appropinquar et Nisibin cervicem equus ad eum intorsit, quare discissa est purpura, eius nempe pallium, thiaraque concidit. Quam ob rem contristatus est ; mox eum monuerunt pontifices id evenisse eo quod in suo exercitu christiani reperirentur, eaque de causa deos esse iratos ; tunc praecepit secedere christianos e suo exercitu, qui reversi sunt, Edessam. P o r r o Eulogius metropolita Nisibis orationem babuit aitque: « q u i vult me sequi ad regnum caelorum, festinet, fidem teneat forliter, nec deflectat. Eum multitudo secuta est. Jovianus autem, r e cognita, eos adivit, quodque in animo caelabat patefecit, ac ad castra remeare abstinuit. Mox vidit in somnis regem quemdam sibi dicent e m : « acceptum habuit Christus quod fecisti, redeas ad regendum copias, nec fidem tuam manifestes: f u t u r u m est enim ut redeas, et haec multitudo per te sospite tur ». Itaque eductis graecorum copiis, earumque virtute recognita, secessit ab Eulogio metropolita: mox ut ambo sibi exercitus obviaverunt, inclamavit de coelo vox : sagitla Julianum impetet, et ulerque reconciliabitur exercitus. Tunc dixit suis militibus Julianus : « non est haec numinum nostrorum vox, sed vox est viri qui Deum se dicebat, quem iudaei necaverunt ». Haec dum diceret sagitta percussus est, quam propria manu evulsit, aitque, dum sanguis erumperet : « Sume Jesu Nazarene » : mandavitque de sua sepultura : eius loco suffectus est Jovianus -ut copias in patrias regiones reduceret. Regnaverat annis duobus et mensibus septem, quo tempore christianorum multitudinem innumeris modis peremit || ecclesias nobilissimas destruxit, iu- f us a. daeis autem auxilium praestit.it ad templum restituendum ; quidquid vero aedificabant per diem noctu c o r r u e b a t : ossa Joaunis Baptistae extraxit ac flammis tradidit consumenda : diaconum comprehendit grandaevum pietate insignem quem immolavit, eiusque voravit ìecur deditque circumstantibus ad
22 comedendum, a t eorum denies dilapsi s u n t : comprehendit Marcum, qui idolorum templum e v e r t e r a t , e u m q u e melle illitum soli obiecit et crabronibus exposuit, ipsum interea ad apostasiam u r g e n s ; at nihil hoc eum n o c u i t : Athanasius quidem ex eius manibus evasit; quamplures in suo exercitu Christiana m colebant religionem, bos occidere noluit, ne vulgus u t m a r t y r e s eos ven e r a r e t u r . — P o r r o Sanctus M â r Eugenius filiam Saporis ab epilepsia q u u m sanasset, veniam ab eo accepit coenobia construendi, ac m a g n a m apud ilium aestimationem nactus est, m o x divitias quas offerebat r e s p u i t ; cessavit autem ille a christianis affligendis et perimendis. — T u n c temporis obiit Athanasius episcopus alexandrinus. Eo etiam t e m p o r e adduxit Valens (?) arianus adolescentem nitidum facie quocum flagitium. in a l t a r e commisit, suamque imaginem super templum fixit, aitque : « sit etiam Christus v e r e vivens, denegabitur d u m Valens iste a d f u e r i t » : mox profectus ad impugnandos suos quosdam hostes obvium habuit Isaacum monachum, qui ei dixit: « n e pergas, haud quippe v i n c e s » : cui ille: « utique vincam et redibo ad te interficiendum ». P r o f e c t u s est, debellati sunt milites eius, flammis ipse periit consumptus, et expleta est Isaaci monachi de eo praedictio. — P e r h a e c tempora e x t r u c t u m est coenobium K a mill in Mesopotamia, cuius condendi haec fuit causa : Nisibi p r a e e r a t domesticus quidam Saporis, qui q u u m miracula f u l g e n t e m q u e coelo lucem dum m a r t y f. MS,b. r i u m faceret Sahdostus vidisset || Saporem h o r t a r i coepit ut a christianorum sanguine fundendo desisterot: ipse etiam plures e o r u m qui detenti erant dimisit. Id ad Saporem q u u m delatum esset fidem accusatoribus minime adhibuit. Ille interim, divino implorato auxilio, principatum s u u m dimisit, seque recepit in coenobio R a b b a n Mar Eugenii ubi baptismale initiatus est, nomine assumpto Joannis. Sapor eum perquiri fecit, hominem tamen r e p e r i r e non potuit. P e t i e r a t ille specu quoddam prope K a m û l pagum, ibique pluribus patratis miraculis vita functus et sepultus est. Prodiit postea R a b b a n U k k â m a discipulus M â r A b r a h a m eoque loco coenobium condidit. — Ea tempestate exiit E u n o mius qui contendebat P a t r e m creasse Filium, ac Filium creasse Spiritum Sanctum, et nomen Trinitatis p r o f e r r e vitabat super baplizandos, sed u n u m Christi nomen u s u r p a b a t : q u u m a u t e m Valentem imperatorem baptizavit, eum i u r a m e n t u m emittere voluit s e c u l u r u m se doctrinam Arii ac episcopos in exilium pulsurum qui P e r s o n a r u m aequalitatem p r o f i t e r e n t u r . — Eo tempore prodiit Mâr J a u n â n abbas coenobii Anbârae, discipulus M â r Eugenii, medicae artis ac philosophiae peritissimus, qui mundo relieto, ac monasticam vitam amplexus, ieiunio et precationibus vacavit : Constantino imperatori cognatione coniunctus e r a t : miracula patravit. Mox in 'Iraq deveniens Anbârae constitit aliquamdiu, monachis ad eum convenientibus. E t 'Abd-1-Masîb hirtensis aedificavit suum coenobium, ubi nunc quiescit, illuc vero eum translulit M â r 'Abd 1 - H ê r î : vita enirn functus 'Abd-1-Masîh conditus f u e r a t in coenobio ad sinistram altaris in sacello minori. — T u n c etiam prodiit Joannes abbas coeF. MS,». nobii Bâzabdae, discipulus et ipse M â r Eugenii : || solebat a u t e m cellam r e linquens pagos circumire et homines Chrisli doctrina i m b u e r e : coenobium condidit quod prius fanum e r a t idolorum : p o r r o monachis accidebat u t q u u m
23
egrederentur ad aquam hauriendam, lapidibus a diabolis impeterentur: educta igitur arca qua sancti viri corpus asservabatur, illam super fontem aliquamdiu reliquerunt, quumque res hoc pacto finem habuisset, illam retulerunt et in sacello martyrum condiderunt. — Tunc temporis vivebat Rabbàn Sàbà, unus e viginti et octo qui secuti fuerant Ràbbàn Mar Eugenium e deserto Aegypti, sub eius nomine monasterium conditum est: discipuli autem Mär Eugenii tam multi fuerunt ut numerari nequeant: hos inter fuit Ahhä qui deveniens Bàzabdè coenobium amplissimum extruxit : huius coenobii monachi ad aquam hauriendam zurnüqa utebantur quae machina est trochlea minor, quod eis detrimento erat: iamvero potentia sancti Ahhae et precibus Iso' Sabran monachi scatuit eis fons aquae subter altare sicque a labore ilio exempti sunt, et coenobium Zurnuqae illud nominatum est. — Per ea tempora floruit Mar Cyprianus qui paganus erat et magus christianis infestus, ac vitiis deditus ; at eius electionem Deus per S. Justam operatus est : mox Africae metropolita ordinatus est: canones edidit sex et viginti in synodo septem ac viginti episcoporum, librum composuit in defensionem christianae religionis, et horoinibus multis Christo regeneratis, a quodam ex romanis imperatorib us morte affectus est. — Prodiit quoque sanctus Barsabbas qui Saporis coniugem ac sororem ex epileptico morbo quo affligebantur sanavit, eumque usque Maru comitatae sunt: regionem evangelizavit, ecclesias ac monasteria aedifìcavit, baptisma administravit, eumque quamplurimi secuti sunt, postea autem eius discipuli in varias regiones exierunt : ipse episcopus constitutus || in Horasàna f. i«,b. eiusque ditione evangelium praedicavit: morte ablatum sum trio omnes moerore prosecuti sunt, at quarta die lucem aspexerunt ex eius sepulcro fulgentem illeque apparuit et revixit ad annos quinque supra decern, episcopali officio annis functus est septuaginta optima in gregem Providentia, acciditque hoc in eius praerogativam ad instar Moysis prophetae in deserti incolatu superstitis donec sepulta est tribus egressa ex Aegypto, ac reditus in vitam Mär Georgii martyris; Joannes quoque Dilamita ingressus in ignem exiit: quae in emolumentum christifidelium evenerunt. Porro no men Barsabbae, quando obiit, scriptum est ut primi episcoporum Maru. — Post mortem Saporis regnavit eius nepos cum sua matre Sìrìna, quae insignis fidei erat ac sollicitudinis erga christianos, promovebatqüe ecclesiarum aedifieationem. — Eo tempore prodiit Rabbàn Sallìta e sodalibus Mar Engenii Alexandriae, qui quum Arii sectatores impugnasset a praeside qui arianus erat expulsus fuit: itaque ad coptos transivit, ac virum quemdam a lepra sanavit, quam ob rem mullitudo baptismum recepit: mox ad Mär Eugenium se contulit, dein contendit Bàzabdè et incolas finitimae regionis evangelizavit, ac idolo protrito quod adorabant, monasterium in illius loco construxit. — Ea tempestate terrae motus factus est magnus in oriente ac occidente, Constantinopoli autem cecidit grando ingens mense iulio, et exundaverunt aquae praeter inodum, et amplissimae urbes submersae sunt in ditione romana civesque periere : haec post mortem Saporis cuius regnum attigit menses aliquot super annos septuaginta. In regno successi t fra ter eius Ar-
24
i,a. taxerses qui inique populos tractavit, christianos oppressit || ac magnatibus molestus fuit, unde ei obstiterunt et ad venationem egressum necaverunt. — Romano imperio potitus est Theodosius Magnus: strenuus hie fuit ac clemens : episcopos restituii quos expulerat Valens, Arii autem sectatores extern) inavit: synodum coegit episcoporum centum ac quinquaginta quibus praeerant Miletus patriarcha Antiochiae, Diodorus episcopus Tarsensis, Gregorius Nyssenus, Gregorius Nazianzenus aliique, hi fidem nicaenam firmaverunt, anathematizarunt Macedonium qui Spiritui Sancto aequalitatem in substantia cum Patre denegabat. Theodosius porro varia doctrinarum systhemata uno collegit volumine, posuitque super altare, mox vidit in somno veram inter ilia esse unam doctrinam concilii nicaeni, omnes ergo aliter sentientes expelli voluit, tempia quoque idolorum evertit in caeteris romanae ditionis provinciis. Tessalonicam quum petiisset, septem civium millia interfecit. Regnavit annis decern et septem. [...] Arcadius quoque templum idoli destruxit. — Regnante Theodosio propitia fluxere tempora populo christiano, e quo arianos expulit. — Patriarcham autem tribus annis gubernatione functum occidit Sapor, mansitque ecclesia absque praesule per annos duos supra viginti, donee regnavit Izdegerdes. Tomarsa, Gascara oriundus, quum regnum occupavit Izdegerdes, christianos per regiones litteris monuit nefas eis esse ecclesiam sinere praesule destitutam, si quis ergo vellet se Deo devovere prodiret et ei praefectura l0,b. deferretur; secus || « meipsum Deo obtuli ». Obtemperarunt illi, et ei gubernatio demandata est in ecclesia Madainae secundum praescriptum. Regionem coepit percurrere ecclesias aedifìcans, cooperante Ben Boljtiesu Famulo, quem Bahram interfecit. Solebat medicinam peccatoribus adhibere quamdiu spes ipsi erat eorum emendationis, ut autem desperata haec videbatur eos feriebat iudicio Christi : abdita cordium secreta noscens, sic turbam alloqui in concione solebat : « de quodam vestrum talem novi culpam : resipiscat ille sane, secus nomen eius patefaciam » : solerler curabat ut presbyteri ab honestatis regula numquam deflecterent. Ecclesiam gubernavit annis septem. Sepultus est Madainae. — Innotuit eius tempore Màr 'Abdiso' al-Qanani, cuius mater fornicaria ut, ipsum pepererat in ecclesiam proiecerat : educatus est igitur a fidelibus; porro mire profecit in schola suae regionis, dein presbyter ordinatus est, monasterium extruxit peramplum et scholam in qua discentium multitudinem coadunavit. Munus docendi exercuit, et vulgus eius opera in regione nabathaeorum fidem suscipiebat. — Tunc aedificatum est monasterium si turn prope Tall in regione Serser quod Mar Salìbae nominaiur. — Quodam die cum accidisset defecisse panem adolescentibus suae scholae, exiguum apud ipsos repertum panem benedixit, qui satis ipsis fuit ad comedendum per duos dies, donee fidelium quidam ad eos frumentum misit. Quum ad sanam doctrinam reduceret eos qui ob Marcionis commenta et magias aberraverunt, eum occidere marcionitae tentaverunt, quod assequi nequiverunt; a magis autem Madainae in carcerem coniectum Christus ex eorum custodia liberavit. — Porro vocatur coenobium Mar Salìbae, illud quod memoravimus, quia dum diruerentur ecclesiae et christiani neci traderentur, eo loco regionis Server
25 apparuit in t e r r a C r u x in forma arboris, et earn quidem conati sunt magi caelare at minime potuerunt, quapropler regionis praesidem de r e m o n u e r u n t : f. 151,a. || hie appellabatur §alìbà et monasterium super locum e x t r u x i t , quod vocatum est coenobium M a r Salìbae: illuc monachi convenerunt, quibus ipse omnia quae necesse habebant suppeditabat. Ad illud p o r r o se contulit sanctus M a r 'Abdà, et plurimos Christiana doctrina instituit : magi vero a r b o r e m post annos quinque succiderunt. — P e r ea tempora condidit 'Abdiso' s u u m coenobium situm prope I i i r t a m : advenerat a u t e m e sua t e r r a Mesena et ad discendum se contulit scholam M a r 'Abdae. Quodam die q u u m egressus esset ad Tigrim u t a q u a m asportarsi, mulieres ibi reperii quae eum ad iurandum a d e g e r u n t e a r u m urceos se impleturum : praestitit id quidem, at non sine diuturniori mora : r e v e r s u m Mar 'Abbà ob m o r a m improbavit : r e m ei q u u m ilio narrasset, ait : « si ita est ut id praestes quod quilibet te Christi nomine rogat, adiuro te per Christum ut hanc ingrediaris ignis fornacem ». Introivit ille, ignis v e r o ab eo deflexit. Quadam nocte in regionem suam se subduxit, ubi q u u m coenobium condidisset illuc incolae congregati sunt, inde migravit Bàkasàià ubi multitudinem evangelizavit e x t r u x i t q u e m o n a s t e r i u m : m o x ad E u p h r a t e m progressus coenobium condidit ad quod eoierunt scbolastici quamplurimi: incolis Mattili et Mesenae Christum praedicavit. Eius f a m a ad Tomarsam p a t r i a r c h a m q u u m pervenisset e u m j n s t i t u i t episcopum Dair-Mel.iràq : mox apud illos detrimentum expertus, reliclo penes eos suo baculo ac pallio, transiit in A r a b i a m Jamàma, ubi solitarius degit, incolas baptizavit, coenobium condidit, ab obsessis daemonium e x p u l i t : aitque ad e u m d a e m o u i u m : « Quo vis m e à b i r e ? » , dixit i l l e : « baiula h u n c lapidem in desertum filio- f. ìsi.h. r u m Ismael » ; quod cum fecisset rediit : t u n c illud adiuravit ne secederet ab illa insula donec sciret v e r u m esse quod dixerat, et festinus discessit, veniensque prope H i r t a m monasterium aedificavit. N a r r a t u r audiri ibi adhuc nunc vox daemonis: « 0 R a b b à n Abdiso' quamdiu te hic praestolabor? ». Demum rediit in t e r r a m Mesenae ad c u r a m g e r e n d a m s u o r u m discipulorum, et vita functus est. Q a i i ù m à patriarcha, nominis interpretatio « praefectus ». Quum post Tomarsam nemo p a t r i a r c h a t u m inire a u d e r e t ob necis m e t u m , ipse se pro Deo devovit, et duos post annos electus est. Senex e r a t viribus infirmus, r e t a t e provectus : p o r r o proclama v e r a t : « m o r t e m oppetere in obedientia Christi satius inihi erit quam vivere, ecclesia p a t r i a r c a l i gubernio destituta ». Collata ei est p r a e f e c t u r a in ecclesia Madainae ad praescriptum. Quinque ipsi evolutis annis, composita pax est inter r o m a n o r u m imperatorem et p e r s a r u m regem Izdegerdem. Hic imperatorem postulavit ut ad se medicae artis perilum m i t t e r e t : qui ad eum misit episcopum Mayyafàriqìn Mài' M a r ù t a m nomine, medicum eximium ac virum apprime orthodoxum. Hic r e g e m q u u m rogasset facultatem ecclesias construendi, darique christianis veniam vivendi secundum proprias leges, s u a m q u e palam profitendi religionem, omnia ille concessit. R e s t a u r a t a itaque fait Babylone ecclesia ad foveara Danielis, q u a m pridem iudaei diruerant, caesis quotquot illic r e p e r i e b a n t u r monachis presbyteris ac 4
26 diaconis : ibique monachorum instaurata est congregalio. Porro Marutas episcopus sanavit Izdegerdis filium a morbo epileptico quo affligebatur. Mox rebus compositis, abdicavit Patriarcha dignitatem, Isaaco illam committens. Magi autem graviter tulerunt quae denuo rex christianis beneficia praestitit, quippe eum quoque Marutas sanavit a dira cephalalgia qua fuerat corf. 152,a. reptus. || Medicarunt itaque virum unguine quodam ignis ardorem cohibente, atque ilium in ignem intruserunt: mox praetereuntem regem ignis compellavit eum obiurgans ac exprobrans quod christianos in honore haberet, ecclesiasque siverit aedificari: animo perculsus rex accivit Marutam, qui ei dixit: « fraus est haec, quam ego patefaciam duminodo permittas ignem me ingredi, et loquentem exturbare ». R e x quum annuisset, ingressus est Marutas et loquentem abegit: iam deinceps haud amplius est ignis locutus, et iussit rex occidi ministros pyraei, suamque intendit in christianos benevolentiam. I s a a c Marutae cognatus, vir erat continentia insignis, misericors ac prudentissimus, prodigiaque patrabat. Porro Qaiiumà quum vidit concessam a Deo christianae gentis restaurationem, prosperamque rerum conditionem, singulis per civitates orientis metropolitis ac episcopis scripsit, et convenientibus ad eum in ecclesia Madainae, congregatisque coram ipso una cum Maruta medico episcopo Mayyafàriqin, dixit : « Scitis omnes, idoneum me haud esse huic praefecturae ob infirmitatem meam ac peccata, me quidem obtuli Deo, cui honor et gloria, quando neminem inveniebam qui seipsum Deo Altissimo devoveret, eo quod metuerem interire rem christianam in oriente, deleri ecclesias ex eo ac hierarchiam : nunc vero avertit Deus, quod verebamur, per geminos hos reges benedictos, perque benedictum hunc episcopum, cessavitque timor : vos itaque rogo ut me eximatis ab hac praefoctura, alteri earn committentes quem vobis ac per vos elegerit Deus, cuius nomini sit gloria ». llli autem illacrimantes ei dixere : « Quomodo id permissum arbitraris siquidem temetipsum Deo, cuius nomini laus, tradidisti. ac aerumnas pertulif. 152,b. sii? || potius oportet nos tibi servos existere». At ille non destitit eos flagitare donee patriarchale munus, una cum ipso gerendum, praedicto Isaaco demandarunt, quod Madainae ad praescriptum factum est: cautumque fuit, ut is in morem filii se gereret erga seniorem benedictum Qaiiùmàm, nihil decernens nisi ad illius mentem, quod Isa-ac religiose praestitit, ac ultra modum sibi praescriptum, usque ad obitnm Qaiiùmae. Hie vita functus sepultus est Madainae. Interim Marutas episcopus medicus non cessavit orientales fideles docere instituta universa ac decreta occidentaliurn, quae in eorum synodo communi consensu sanxerant, atque in ilio firmatum est: hoc illi acceperunt ab eo, fìrmaruntque apud se, atque compertum ei fecere haberi ab ipsis occidentals loco fratrum ac sociorum. Porro Marùtas martyrum qui in oriente passi fuerant lipsana quamplurima collegit, et acta eorum quae Uteris consignata invenit descripsit; eaque secum devehens parlim in sua mayyafàriqinensi ecclesia deposuit, factique huius memoria hactenus superest, confluentibus ad recipiendam ab iis benedictionem populis; reliqua in occidentem
27 detulit, p e r q u e v a r i a s ecclesias distributa sunt. Convenit a u t e m M ä r M a r ü t a s c u m episcopis c e n t u m quinquaginta in S y n o d u m congregatis Constantinopoli, eisdemque n a r r a v i t orientalium c h r i s t i a n o r u m fidem i n t e m e r a t a m , religionem, et in m a r t y r i o p a t i e n t i a m : adiecitque s u u m illuc i t e r e m o l u m e n t i c a u s a m fuisse, q u o n i a m v i d e r a t eos populos, e o r u m modestiam et sinceritatem cordis, h a b e r i q u e in sua existimatione pro angelis, quippe quia n e c in e o r u m civit a t i b u s nec in ecclesiis ulla esset in fidei articulis dissensio a u t secta, a u t in quopiam capite deflectio a b eo quod evangelium docet ac epistolae P a u l i apostoli, q u o d q u e r e t u l i t apostolus || L u c a s de actis apostolorum. Mox venia a b t. ins,ai m p e r a t o r e petita regrediendi in orientem sibique e x eius regione benedictionem adprecandi, ilio p e r m i t t e n t e , rediit u n a c u m episcopo À m i d a e cui nomen e r a t Acacius. Accidit porro, t e m p o r e h u i u s episcopi, u t quidam e x r o m a n i s patritiis in s e r v i t u t e m a b d u c e r e t t u r b a m i n c o l a r u m B à ' a r b à i a e et finium Mesopotamiae ad q u a t u o r f e r e h o m i n u m millia, quos inter q u o s d a m illorum l o c o r u m episcopos. Dixit a u t e m episcopus i s t e : « minime nos decet, nec e x a u diet Deus p r e c e s nostras, si f r a t r e s nostros istos e x t o r r e s a sua patria a b a ctos, nos eos in tali conditione videntes non l i b e r a v e r i m u s ». Q u a m o b r e m universa o r n a m e n t a a u r e a et a r g e n t e a omnium ecclesiarum s u a e regionis vendidit p r e t i u m exinde colligens sexdecim d e n a r i o r u m millium, quo eosdem r e d e m i t s u a e q u e p a t r i a e r e s t i t u i i . Quod facinus s u p r a modum P a f r i a r c l i a e orientis f u i t acceptum. V i t a f u n c t u s Isaac p a t r i a r c h a sepultus est Madainae, q u u m annos undecim sedisset. A h a e u s . H u i c obtigit p r a e f e c t u r a c o m m u n i fidelium consensu. Mos ei e r a t non vesci nisi pane et oleribus, c o c t u m quidpiam, idque modicum, q u a n doque t a n t u m adiicere solitus, ieiunium p e r p e t u o servans. A n t e q u a m p a t r i a r chale m u n u s iniret p e r e g r i n a t i o n e m instituit ad invisenda m a r t y r u m m o n u menta, qui s u b S a p o r e pro Christo passi f u e r a n t , e o r u m q u e acta scripsit, e t i n t e g r u m de e o n i m gestis ac de c u i u s q u e causa m a r t y r i i v o l u m e n edidit. Scripsit itidem M a r ' A b d a e historiam. Obiit officio f u n c t u s annis septem cum mensibus aliquot. — Eius t e m p o r e inventae f u e r e reliquiae Slephani m a r t y r i s et Hierosolymis conditae sunt. Hormisdas p r a e t e r e a b a p t i s m u m suscepit, et ecclesias aedificavit, christianosque t u t a t u s est. Ecclesiam a u t e m amplissimam in loco ubi iacebant ossa Stephani e x t r u x i t , in q u a m i r a c u l a facta sunt. Secunda i t a q u e H Afcaeo t e m p o r a fluxerunt. Sepultus est Madainae. P o s t e u m r isa.b. consecratus est J a b a l l à h à discipulus M a r ' A b d a e vir monasticae vitae studiosus, sant i m o n i a , m o r u m probitate, doctrinaque spectatissimus. E u m miserat M ä r 'Abda in D a s c a r a t Iso' p r o p e (»enobium Ezechielis p r o p h e t a e u t e a m g e n t e m ad C h r i s t u m t r a d u c e r e t , quod q u u m perfecisset, solitariam vitam adamavit, condiditque coenobium ad ripas E u p h r a t i s quo f r a t r e s confluebant. Monacho r u m n u m e r o paulatim aucto, eos in t r e s ordines p a r t i t u s est, u t egrediente primo post a b s o l u t a m constituti sibi t e m p o r i s psalmodiam, a l t e r succederet, q u i q u e e precatione e g r e d i e b a t u r v a e a r e t a e g r o t o r u m et p e r e g r i n o r u m ministerio, r e s q u e monasterii p r o c u r a r e t . Solebat a u t e m M ä r ' A b d a loca cir-
28 cumobire. Accidit quodam anno imbres defuisse, precibus autem Jaballàhae advenit pluvia. Ahaeo defuncto, conventus celebratus est ad patriarchae electionem : porro Jezdegerdis patrocinio, qui Jaballàhae virtutem probe noverat, buie cessit electio. Mox defunctum persarum regis filium ad vitam revocavit, praesente Marùta qui id miraculum patribus occidentalibus significavit, quapropter excrevit admodum penes eos de Jaballàha existimatio, ipsiusque nomen in catalogo suorum praesulum inscripsere. Post tertium eius patriarchatus annum misit Theodosius imperator ad Jezdegerdem episcopum Amidae qui cum Jaballàha conversatus, canones restituit pro gubernatione ecclesiae, uterque praeterea convenit de canonibus nicaenorum p a t r u m : itidem renovavit canones pro ecclesiae reformai ione. Hoc tempore Cyrillus Alexandrinus Theophilo suffectus est. Jezdegerdes vero volens Theodosio pro Acacii ad ipsum f. 154,a. legatione gratiam rependere, misit Jaballàham legatum pretiosa dona ferentem, literasque amicis dedit pro eius honorifica susceptione. Gavisus est Theodosius de advenlu Jaballàhae, cumque eum de rebus || christianorum orientis inierrogasset, imperatorem ille certiorem fecit eos a dissensionum peste immunes esse. Mox ab eo divitiis ac muneribus donatus est. Rediens autem, ea legatione perfunctus, ecclesiam Madainae restauravi^ aliamque amplissi111am extruxit aere quod corrogaverat. P o r r o Jezdegerdis animus erga christianus immutatus est, iussitque ecclesias dirui : moxque capitis dolore r u r s u s correptus accersivit Jaballàham, cuius precibus revalescens sanitatem recuperavit, christianosque eximia benevolentia denuo complexus est, atque ecclesias restituì iussit. Jaballàha vero praescius malorum quae christianos incessura erant, oravit ut de hoc mundo educeretur. Sane diem clausit et sepultus est Madainae. Sederat annos decern et septem. Eius post mortem r u r s u s Jezdegerdes ecclesias evertere exorsus est ac christianos perimere, saeviitque in eos di rum in modum. Inter eos qui trucidali sunt n u m e r a t u r Màr 'Abda episcopus Al.iwàz: scilicet quidam e suis presbyter demolitus est aedes ignis quae ecclesiae cum essent contiguae, christians erant occasio molestiarum, quod factum in causa fuit cur exasperarelur Jezdegerdes et ea ageret crudelitate: mox vero cessavit, intercedente Isaaco palritio Armeniae, is quippe auctor fait cur Armeni Jezdegerdi parerent. F e r u n t ex patribus ad condendos canones cum Jaballàha congregatis fuisse Ma'anem Persidis metropolitan!, euindemque suggessisse ne canones conderentur : vir porro erat probitate insignis; quuin autem consilii ipsius nullam rationem habuisset Jaballàha patriarcha. cecidit apoplexia correptus et subito interiit: sollicitus itaque fuit populus de eo in patriarcham assumendo, r. 164,b. M a ' a n e s Persidis metropolita fuit. Syriaci ac persici sermonis peritissimus plures ex syriaco libros in persicum vertit. Admiratione captus est in eum Jezdegerdes quando ipsum una is cum Jaballàha |l adivit. Defuncto poslea Jaballàha ut narravimus, eum multitudo, elegit, rogavitque principem militiarum Jezdegerdis ut apud regem pro ilio intercederei: qùod utique praestitit regem enim allocutus monuit esse ilium persam ac ad regia negotia promovenda idoneum. Consecratus itaque fuit. Porro a multis existimatum
29 est chris tianorum rem opera eius restitutum iri : at non ita evenit ut illi rati fuerant. Enim vero quum die quadam Ma'anes una cum patribus compluribus Jezdegerdem adiisset, ut primum r e x hominem conspexit, ignis aedem a christianis eversam, vultu indignationem prodente, statim commemoravit, subdens « ut Caesari facultas est quidquid libuerit in ditionibus suis facere, ila et mihi ». Cui Narses presbyter respondit: « Illi fas est tributa et vectigalia exigere ; cogere vero homines a propria religione recedere haudquaquam lic e t » . Excanduit r e x ad haec verba eumque morti damnavit. Turn dixit patriarcha : « sane non nisi propositae quaestioni responsum dedit » ; ideoque Ma'ane vestes conscissae fuere, presbyter autem ille, post recusatam quae ipsi suggerebatur apostasiam, enecatus est. Itaque Ma'anes in Persidem relegatus est, quumque Jezdegerdes illum gubernare gregem suum rescivisset, in carcerem coniici iussit: inde postea, quorumdam antistitum opera liberatus, exiit, poena excommunicationis indicta cuicumque aut/vivum ipsum aut mortuum patriarcham appellaret. — Ea tempestate fidem amplexi sunt incolae Nagrànae. Haec autem fuit eorum conversionis origo: mercator quidam ex eis Haiànus nomine Constantinopolim contendens per Hirlam transiit, ubi christianorum coetus vidit, eorumque egregiam fidem demiratus, christianam iniit religionem ; mox reversus concives baptismo initiavit, eiusque opera quamplurimi ex Himiaritis ac Aethiopibus fidem susceperunt. Postea vero regnavit super eos iudaeus quidam Masrùq nominatus, qui ex eis permultos interemit.— Jezdegerdes autem obnoxius fuit || magorum indignationi ob honorem quo d i r i - f. 155,a. slianos primo prosecutus fuerat, eumque maledictis appetebant ; ut vero propria indole ad e r r o r e m rediit, renovata est ei cephalalgia et mortuus est. Regnavit porro Bahràm filius eius. E r a t bic ludis vehementer deditus, christianosque arbitrio permisit principis suae militiae qui ecclesias evertit, ossa m a r t y r u m in undas proiecit, fideles caesit, diripuitque quidquid e sacris vasis collegerat Jaballàha in sua ad graecos legalione: magos vero in honore habuit. Primis autem Bahràmi regni diebus m a r t y r i u m obiit Jacobus Intercisus, ex optimatibus Gondisaporis. Eum deceperat Jezdegerdes et ad magorum religionem inductum ad honores exaltaverat, Qua de r e certiores facti eius populares per litteras ipsum gravissime reprehenderunt : itaque facti poenitens christianam fidem palam professus f u i t ; mox Bahràmi eum d e t e r r e r e adnitentis quum nullum respectum habuisset, iussit ille membralim eum concidi, si forte expavesceret : at ille ad singulam cuiusque membri amputationem Deo gratias persolvebat, eum deprecans ut se ub hoc mundo liberaret, denique cervice obtruncatus est mense novembri, anno ab Alexandra 730. Eius tempore interemptus est 'Aqballàha metropolita Bàgarmae. Huius parens christianus a Sapore sollicilatus ad solem adorandum obtemperavit, idcirco ab eo filius secessit et monaslicam vitam amplexus mundum deseruit: dein sacerdotali ordine donatus incolas Bàgarmae permultos baptizavit. Filiam Bahràmi quum sanilati restituisset hunc rogavit ut a christianis vexandis desisterei, quod ille praestitit. Quum vero eum adorti sunt r o m a n i , fidem metropolitae datam non tenuit. Cepit itaque metropolita vasa ecclesiae con-
30 diditque, loco depositi in pergamena descripto, nempe ad cautelarli contra rnagos. Eum morti damna vit Bahràm, ecclesiasque demoli tus est. Yasa autem f. i55,b. Il exactus, ea minime voluit indicare, ac interfectus est. Quod ad vasa attinet reperta ea sunt post transactam christianorum calamitatem, diebus tertii ab ipso metropolitae Joannis: hic est qui ecclesiam maiorem extruxit. Porro Bahrain voluit Theodosium perimere in occursu, at hoc ei non successil ; imo ad ipsum impugnandum suos misit Theodosius, et persae caesi sunt et Bahràm debellatus est: itaque eum adegit necessitas ad permittendum ut ecclesiae aedifìcarentur. — Eo tempore patriarchatum gessit Mâr Nestorius, cuius nominis interpretatio est « filius ieiunii ». Discipulus fuerat Mar Theodori et Afrahatis anachoretae. Sedem tenuit constantinopolitanam: doctor Antiochiae fuerat celeberrimus, ipsum charum habebat Theodosius rogabatque pro se preces fondere: optima fuit eius gubernatio: ab ecclesia haereticos et dissenlientes longe fecit: monachos excommunicavit qui plateas circumobibant et extra sua monasleria pernodabant: loca everlit quae ariani Conslantinopoli aediflcaverant. Horum aliquot qui in aula regia serviebant imperatoris de eo opinionem perverterunt, Porro imperatoris soror monasticam vifam degebat, et erat in more positura apud ipsam die dominica post lilurgiam cibura sumere cum patriarcha omnesque pari!er eius familiares: eius praeterea imago in aliare posila erat, ac festo paschalis assistens, altare ingrediebatur ante fratrem suum. Iamvero ab istis omnibus earn prohibuit Nestorius ; quod ipsa aegerrime ferens id orane suo fratri denuntiavit. Cyrillus quoque Nestorio invidebat db doctrinam ac speclatissimos mores, quibus, tametsi iuvenis, praestabat, Qnadam autem die, quum presbyter quidam in oratione quam habebat, dixisset Mariam hominem peperisse, dissensus in populo factus est, convenef. 156,a. runtque 11 ad eum: haec aulem respondit: non dicitur Maria peperisse hominem ad sensum quo profitebatur Paulus (samosalenus) esse Christum hominem tantum, nec peperisse Deum ut autumabat Apollinaris earn peperisse {ipsum) Deum, sed peperisse Christum ipsumque ex Deo et homine consurgere : hoc porro populus probavit, ob ea quae allegavit testimonia ex evangelio et epistolis Pauli electi. Tunc nactus est Cyrillus occasionem, ac auxilium a sorore imperatoris petiit donaque splendidissima largitus est episcopis ac praesulibus regni ; mox convenerunt ad illuni refellendum. Soror vero imperatoris blandi Iiis usa est, donec relegatus fuit in deserlum in terra Aelhiopum, ubi degit annos duodeviginti et mortuus est; episcopi vero qui non convenerant ad illum anathematizandum expulsi fuerunt. Libros scripsit complures in redargutionem dissidentium. Hae autem sunt rationes qujbus impulsus est Cyrillus ad eum adversandum: nempe quod Joannis Chrysoslomi ossa collegerit condideritque una cum lipsanis patrum: quod coenobitas prohibuerit plateas obire, et in civitate consistere: quod moniales et claustrarias prohibuerit simul esse cum viris per noctem diemque praetextu monaslicae professionis, hoc utique Cyrillus permiserat: quod diaconum pone sacerdotem sacrum celebi-antem constituent qui populo iteraret ultima eorum verborum quae sacerdos proferì : quod egenis meliorem ecclesiae redituum partem distribuent : quod a largitionibus pro
31 sacerdotio conferendo accipiendis abstinuerit : quod praesules ecclesiae prohibuerit interesso conviviis et a fidelibus annonam accipere : quod asseclas Arii prohibuerit ecclesiam in sua ditione aedificare: quod dissidentes perquisierit, detexeritque eos refutando: quod imaginem soivris imperatoris ex ecclesia detraxerit: quod improbaverit || permitti Christum dici esse hominem f. lso.b. tantum aut Deum tantum, sed utrumque. Dum contentio fervebat scripserat Caelestinus patriarcha ad Mâr Nestorium, « Consideravimus fìdem fratris nostri Cyrilli eamque germanam reperimus: nunc ilaque tuam nobis exponas, et bene quidem si feceris, secus ad nos venias: si vero rem distuleris, decern post dies te ab ecclesia scindemus ». Respondit ille hanc ipsam quaestionem perpendisse Mar Joannem patriarcham antiochenum ac episcopos qui cum eo erant, probavisseque quod dicatur Maria Christum pep risse, esseque sane id veritati conforme, « et si fieri in iustitia synodum conspexerimus utique interveniemus ». Ut autem comperit Joannes veritatem effati Mâr Nestorii, scripsit ad episcopum Caesareae virum integerrimum ac praeslantissimum, eum rogans huius negotii compositionem ad diaboli desiderium ab ecclesia removendum. Hic ilium monuit se mandato imperatoris Theodosii Ephesum profectum esse ad benediclionem ex ossibus apostoli Mar Joannis recipiendam, et ad hanc quaestionem expendendam. Cyrillus porro Alexandriae erat patriarcha, ac utique eius existimatio apud populos diminula est eo quod nomen Mâr Joannis Chrysostomi e dj r p! icis expungi petierit illumque Judam traditorem appellaverit. F a r â b o h t u s palriarcha episcopus Kâzarunae fu erat: post obitum Ma'anes patriarchae auxilium petiit principis militiae Bahrâmi ad patriarchatum oblinendum divitias ei largii us ac sponsione facia se magorum instituta secuturum, et coepit simul populum ac praesules fatigare donee eum patriarcham conslituerunt. Sedit vero brevi tempore, mox enim patres praesulesque industriam adhibuerunt || opem implorantes ab amicis Bahrâmi ad eum deponen- f i57,a dum: itaque immunis facta est ecclesia ab eius nequitia, et nomen eius expunctus fuit e catalogo vivorum ac mortuorum. Dâdjesu patriarcha. Postquom Farâbohtus deiectus fuit, Samuel Tusae episcopus Bahrâmum rogavit ut christianis patriarcham instituendi facultatem faceret. Hunc autem episcopum Bahràm diligebat. Congregati sunt igitur patres et fideles ad constituendum Dàdjesum. Is patriarcha creatus, egregie gubernationem gessit. Quidam vero episcopi destituii, propterea quod eos in suis sedibus manere prohibuerat et excommunicalioni subiecerat, eum denigrarunt et de commissis fiagitiis apud Bahràm insiinularunt, qui illum in carcerem coniici et fustibus caedi iussit. Pace demain facta Bahràm inlor et Theodi.'sium romanorum imperatorem, hie pro eo rogavit: inox dimissus, transiit in coenubium Arcae ubi constilit ad sedem occupandam redire nolens: verurn a fìdelibus exoratus aegre tandem reverli consensit, omnibus qui ipsum vexaverant data venia, praeter episcopos olim deieclos, in quos sententiam anatheniatis confirmavit firmum servans canonum robur. Porro dies eius secunde fluxerunt: mortuus, Ifirtae conditus est ut mandaverat. Offi-
32 ciò functus est annis quinque supra triginta. — Eo tempore fìorebat Joannes cascarensis, Cascara oriundus. A pueritia pietatem et castitatem coluerat, sacrorum librorum locUoni assiduus vacabat. Bàgarmam contendit, viditque in somnis se consistere in monasterio cum sanctis. Aedituum egit: aogrotos sanabat, ( ?) daemones eiiciebat, modico ientaculo nulriebatur in hebdomadis: porro fama eius divulgata est. Mox elegit de visu sanctos in Aegypto ascetas cognoscere facile, et raptus sane est, illosque contemplatus f. 157,b. rediit, atque longaeva adhuc || vita functus, requievit calendis octobris, ac in suo coenobio sepultus est. Aedituum agens per annos quadraginta nunquam ab altaris ministerio recessit. — Prodiit per eos dies Musa iudaeus dictitans se advenisse pro salute iudaeorum, prodigiaque magicis artibus ostendit, et illis promisit volaturos ipsos Hierosolymas. Itaque cum eos consistere fecisset in monte secus mare in conspectu Crelae insulae brachia illi extenderunt ad instar alarum ut vento scilicet v e h e r e n t u r : at multi eorum in mare proruerunt, reliqui f u g e r u n t . De r e commonefaclus Theodosius imperator illos ad christianam amplectendam religionem aut ad secedendum adegit : porro cbristianismum susceperunt et crediderunt. — Bahràm vero post regni annos duodeviginti mortuus est, eique successit Jezdegerdes. Hic profectus Horosànam ad ill um qui in ea rebellaverat impugnandum, cladem ei inflixit: iamque gloriabundus, pactum violavit ipsum inter et romanos sancitum : iussitque cogi christianos ad solem adorandum aut ad mortem subeundam. Itaque fideles quamplurimi occisi sunt, quorum corpora asportata in sacello m a r t y r u m condita sunt Bà£armae in K a r h Jazdìn. Pace dein restaurata inter ipsum ac romanos, cessavit a persecutione christianorum, quosque ex iis in carceribus detinebantur liberos dimisit. — Quo tempore facta est dissensio Mär Nestorium inter ac Cyrillum, scripsit Theodosius imperator ad Joannem patriarcham antiochenum rogans eum et episcopos qui consentiebant ut ea da r e deliberarent. Joannes porro, secutn congregatis episcopis sexaginta novem, iter suscepit. Antequam vero illi advenirent, Cyrillus eiusque amici qui largitiones ab ipso acceperant timore ignominiae perculsi sunt si ad disputationem convocaretur pro tempore quo a d f u t u r u s erat Joannes, et adivit aulicum consit. 158,». liarinm, qui Joannem mandaverat palres congregare, || ac imperatoris sororem, largitiones multiplicavit, utriusque scrupulos auxit, donaque delulit ad imperatoris aulicos: haec scilicet ob metum adventus Joannis patriarchae fiebant. Mox animadvertit poenitere suos eius quod fecerant, ipsosque de fuga cogitare ; itaque, impeiu facto, sanctum Mär Nestorium anathematizarunt. Abominali sunt hoc permulli, eos vero compescuit vir sanctus donec adveniret Joannes. Hic autem qüique cum ipso erant pervenerunt die q u a r t a : qui examine instituto circa id quod dixerat Nestorius, conforme illud esse invenerunt doctrinae ab effatis apostolorum traditae, quodque dixerat Cyrillus veritati a Ivorsari : hunc igitur excommunicaverunt. Scriptum est porro declarationis gratia ad imperatorem, qui iussit liberari Nestorium ab anathemate et Cyrillum ac Memnonem in carcerem coniici. At Cyrillus auxilium a sorore imperatoris postulavit, quae eius largitiones accepit et imperatorem a suo iussu
33
urgendo supersedere fecit : hie porro abstinuit a quocumque sermone de re quavis quae inter ilium utrumque agebatur ; quamobrem septeni ex utraque contendentium parte ad imperatoris aulam se contulerunt, quos inter fuit Joannes antiochenus patriarcha, qui ea de re imperatori verba faciens quid opus erat significavi: eum utique ille audivit. Iamque probe sentientes fautores Cyrilli rem in eorum dedecus esse cessuram adiverunt monachum quemdam eique pecuniam profuderunt ad Nestorium propellendum. Venit ille in conspectum imperatoris haec ei dicens : « angelus me iussit te convenire, teque certiorem facere de veri ta te fidei Cyrilli, deque errore Nestorii ». Ex hoc imperator in admirationem actus dixit : « res haec est quam iam explorarunt patres, mensque mea recepit ». Quod ergo expetiverant Cyrilli fautores assecuti sunt : mox suis brachiis monachum extollentes ilium circumducebant haec ipsa proclamantem. Dictitarunt praeterea imperatorem expulisse Nestorium e sua sede eo quod illum patres anathematizaverant. Profectus autem est Antiochia et habitavit in monasterio ubi degebant || Miletus et Flavianus. Mox nonnulli qui honorificum i. ìss.b. apud regem locum oblinebant Cyrillo amici, cuius et largitiones acceperant, ad illum scripserunt eum vituperantes quod recesserit ab effato Mariam Deum peperisse. Earn dedit ille responsionem quae oportebat, iisque ostendit ex capitibus evangelii perpluribus dici in evangelio esse Mariam matrem Christi non vero Dei : caeterum secessus ac solitudinis iam se esse cupidum. Qua de re laetati, imperatori dixerunt illum vitam solitariam elegisse. Patres vero orientales duplicata solertia, Tharsum contenderunt et anathema in Cyrillum ac Memnonem eorumque asseclas renovarunt. Porro illi ex urbe Epheso fuga se subduxerunt, Joannes autem scripsit ad universas orientis regi ones ut significarent quaenam apud ipsos de utraque hac doctrina esset senlentia. Et Nestorii quidem sententiam ac effatum illi probarunt (unde orientales nestoriani dicti sunt), idque patrum probatissimorum documentis esse conforme affirmarunt. Cyrillus itaque quum vidisset ferri in Nestorium orientem universum, se convertit ad coetum ex monachis instruendum qui starent pro sua doctrina dictitarentque imperatorem eam ipsos docuisse. Joannes autem illieo scripsit commonefaciens orientales Cyrillum et Memnonem simul ab ipsis fuisse damnatos. Mox post mortem Cyrilli scripsit Theodoretus episcopus Cyri ad Joannem patriarcham antiochenura, dicens: « serius moritur scelestus, num forte poenitentiam agat; iustum autem Deus eripit et quiescere facit ab hoc mundo suspiriorum ». Dein imperio potitus Marcianus synodum episcoporum Chalcedone coegit aiens: «inde non discedent donec definiatur quid in fide tenendum sit, ac cesset dissensio » : misitque ad illos philosophum e sectatoribus Aristotelis ac Platonis, || qui eorum commentationibus auditis, f. 159,a. testatum est effatum Cyrilli absurdum esse inauditum, illud tamen eos dicere baud esse examine explorandum sed a traditione accipiendum, tarnen verum esse quod Nestorii sodales contendunt, menteque illud utique comprehendi. Itaque ad illos imperator misit quosdam e suis ministris qui eos monerent, non dari ipsis e custodia egressurn quin aliquid tenendum definierint. Probus is quidem erat ac intelligebat adhuc malum esse perstiturum: quocirca co5
34
miter adnisus est ut convenient sodales Nestorii de persona ac sodales Cyrilli de substantia : at animo commota utraque pars est, dixeruntque : « rem in medio relinquamus donec scribamus ad Leonem patriarcham ». Tunc propter imperatorem eiusque taedium, nonnulli ex illis obtemperarunt, et hac de re syngrapha assensus scripta fuit, Pactum postea violarunt asseclae Cyrilli ac orientales, et mansit ea doctrinae professio de qua olim consensus habitus fuerat. Graeci autem ac romani appellati sunt Melchitae. Porro Marcianus exprobravit monachos illos qui stabant pro Cyrillo, eis dicens : « quandoquidem saeculo renuntiastis, sane ad vos minime pertinet res fidei definire, hoc enim ecclesiae praesulibus commissum est ». Quum autem post Marcianum imperaret filius eius Anastasius huius animum perturbaverunt non nulli ex iacobitis, dicentes : haud apte romanum teneres imperium quin avum tuum imiteris Theodosium quoad exilium Nestorii ». Obsecutus est ille, scripsitque in provincias ut proclamaretur in cunctis pulpitis una substantia unaque persona, eademque crucem subiisse ac mortem, et in coelum ascendisse eique probandum suasit praesul Manbeg ut adderei in trisagio « immortalis, crucifixus pro nobis ». Porro patres orientales scripserunt ad patres occidentales a propriis sedibus || exturbatos, impense eis solatium ferentes, et laudibus prosequentes fìrmitatem qua prae rebus mundi fidei veritatem tenuerant, atque paratum ipsis regnum caelorum affirmantes. — Eo tempore patriarcha constantinopolitanus creatus est Flavianus Theodori discipulus. Huic adversati sunt amici nonnulli imperatoris qui inductus est ad pecunias ab ilio exigendas : is vero ab omni divitiarum possessione abstinebat; protulit igitur vasa ecclesiae ut venum darentur, at ea fideles redemerunt. Mox congregavit episcopos unum et triginta qui destituerunt Eutichium monachum conlendentem carnem factum esse ipsum Deum Yerbum et corpus non assumpsisse e Maria: quo audito Dioscorus patriarcha alexandrinus synodum coegit, in qua proclamatum est contra Flavianum quod doctrinam Nestorii traderet, eumque deiectum pronuntiaverùnt. Eutichium porro episcopi perplures in ecclesiam receperunt: Flavianus autem mansit in exilio annos duos et mortuus est, Post hoc accessit Eutichius et Dioscorus ad synodum coactam Calcedoniae, et inscriptum est nomen Flaviani in libro vilae. — Per ea tempora prodiit Mar Phetion martyr, qui Huhvâna oriundus, religionem magorum reliquit, et Christi fide suscepta didicit in Karh Giddàn, mox monasticam disciplinai» amplexus, in spelunca apud ipsos ascetice vixit. Avunculus ei erat,. nomine Jazdìn, religione magus, qui christianus factus monachum et ipse egit. Ilio vita functo, egressus est Phetion adhortari populos et miracula patrabat. Mox profectus Bâdarâiam, Bàkussâiam et Bâsandânam incolas baplizavit. Inde reversus daemonem expulit e filia principis Hulwànae, qui cum suis civibus baptizatus est, et ecclesias aedificavit, ac e suis bonis eleemosynas largitus est. Hoc ad iram commovit Jezdegerdem, qui idcirco ad illum misit unum e suis mi,a. nistris cum militum manu ut nisi ad pristinam rediret religionem, || eum enecaret: quod cum ille noluisset, eum occidit eiusquo filiam, et sepulti ambo fuere in spelunca. Mox iussit adduci Phetionem, qui constrictus fuit catenis
35
numellis ac compedibus ferreis, at liaec ab ipso dilabebantur diffracta quoties eum illis cingere tentabatur. Suis itaque pedibus venit, constititque coram mittente, qui ei dixit: tu ne es Phetion incantator? » ; respondit ille: « incantatores vos estis, nos vero amici Greatoris », cumque eo diu disceptavit, demum ille iussit ut fìammis traderetur; at resedit ignis quamprimum Phetion eum ingressus est : dein in carcere detentus mensibus duobus, capite truncatus est. Hoc factum est die 25 octobris: super eius sepulcrum monasterium peramplum conditum est adhuc subsistens, eius nos precibus servet Deus. — Fuit porro Marcianus dux exercitus Theodosii imperatoris. Quum regno potitus est, patres congregati in monasterio Màr Sergii, diademate sumpto de altari, caput eius coronaverunt. Uxorem duxit sororem Theodosii. Res ecclesiae perturbatas videns, coegit synodum magna m in qua patres ad quingentos sexaginta septem pertingebant. Haec episcopos restituii qui iniuste fuerant eiecli: pervenerunt autem ab episcopis sexaginta tribus eorumque sociis libelli consensus pro eo quod praesentes deflnituri erant. Sanxerunt porro profitendum esse duas substantias, anathemate indicto iis qui id non profiterentur. Qua de re laetatus est Marcianus et patres dimisit muneribus donatos. — Post Jezdegerdem filium Bahràmi enata contentione Hormisdam inter et Péróz, huic tandem regnum obtigit, qui mox turcarum regionem invadens urbes perplures occupavit. Cumque iterum earn expeditionem suscepisset, commeatus ei interceptus est in tractu quodam arenoso quo progrediebatur, per insidias quas ei instruxerat dux regis turcarum, et captivus ductus est. Persae itaque ut regem suum liberarent copias || petierunt a Marciano romanorum impera- f. i«o,n. tore : qui : « aequum est, inquit, ut eis opem feramus quoniam ad nos confugerunt, et quoniam Arcadius olim quum Jezdegerdem de auxilio postulasset, is ad ipsum misit unum e suis ducibus, qui postea cum tota familia fidem christianam suscepit ». Scripsit igitur ad regem turcarum ut Pèróz liberum dimitteret,. Porro ille Pèróz adivit ac liberum dimisit, conditione imposita ne iterum aggressionem tentaret : itaque Madainam contendit. — Fertur quidam incola Madainae christianus religionem magorum instigante Péróz suscepisse: quapropter eum rex honoravit ac muneratus est. Mox ad suam urbem accedens misit ad uxorem ut aliquid appararet quo indigebat : at ilia quum praestare abstinuisset, eius sodales paraverunt; vocavit igitur amicos ad comedendum et bibendum: ea vero nocte mortuus est fìlius eius et ad praescriptum in arca depositus est. Mane autem sequenti astiterunt amici ad eum solandum secum afferentes cibos ad comedendum : et ecce subito volucris apprehendit brachium filii eius eiusque signaculum et eum proiecit inter illos: quod quum vidit, vae inclamans mortuus est. Hoc totum sane mirum est. — Floruerunt per id temporis viri sapientes perplures, e quibus Mar Abà discipulus Màr Ephraem, Barsaumas metropolita Nisibis, Aqacius episcopus Amidae qui fuit patriarcha, et Barljadbesaba. Babuaeus catholicus patriarcha, Telia oriundus prope flumen Server, de eo controversum est num fuerit antea paganus an magus. Ingenio praeditus ac in philosophicis doctrinis eruditus religiones explorabat. Ei quodam
36
die obvius fuit scholasticus quidam Madainae nigra veste ac detrita indutus, cui irridens dixit: «nonne pulcher es tu sic vestitus? aut forte manichaeus es? ». Ait ille: « christianus ego sum, ac talis esse debet mea a mundo temperantia, atque ab iis quae hoc fluxo mundo continentur ». Tunc eum in suam F. IM,a. domum || Babuaeus adduxit, et de eius instituto interrogavi^ cumque ille de monasterio Màr 'Abdae Durqonae se esse ei significasset, monasterium illud contendit, ib'que baptizatus, reversus est Madainam, seseque dedit lectioni librorum ecclesiasticorum, caeterosque urbis cives baptizavit. Mox adeo in Christiana societate praevaluit ut eligeretur ac patriarcha crearetur omnium consensu in ecclesia Madainae secundum praescriptum. Goepitque regiones obire ac episcopos consecrare: multas quoque divitias comparavit. Quum vero Pèròz prohibuisset constituí praesulem super christianos, monitus Babuaeum eius praeceptum fuisse transgressum, ilium in caTcerem coniecit, eius bona illaque ecclesiae diripuit, aliisque in eum poenis animadvertit : mansit itaque in custodia duobus annis. Exorsus praeterea Péróz christianos saevissime persequi eos per biennium urgebat instituía magorum amplecti, lignaque parare cogebat pro ignis aedibus. Ea rerum conditio perduravit donee pax instaurata est eum inter ac Leonem romanorum imperatorem, et haec abolita sunt. Dimisit itaque Babuaeum, qui toleratarum adhuc vestigiis poenarum notatus quasi heros videbatur. — Blandiebatur Babuaeus ainicis regis ut. ipsum laudibus extollerent, ei vero obtrectabant christiani ob largitiones quas pro sacerdotii ordine accipiebat, atque effraenem ambitionem qua non pauci dignitatis sibi comparare contendebant pecunia etiam erogata, quin in honore haberentur adeo ut diceretur hie episcopus talis, ille talis. Ipsi autem fideles ecclesias administrabant, ac eucharistiam celebrabant in aedibus suis, et baptizabant extra ecclesiam : mulieres praeterea, permissu episcopornm, ingrediebantur baptisterium videndi baptismi causa ; hinc multiplicata est fornicatio nuptiaeque illegitimae. Quamobrem congregati sunt patres ut Babuaeum reprehenderent : decreveruntque f. loi.b. nefas esse || ducere uxorem patris aut fratris, aut duas simul foeminas: condideruntque alios cánones. Restitit autem eis Babuaeus una cum aliquot episcopis et alter in alteram anathema intorsit. Barsaumas vero metropolita Nisibis synodicam scripsit in qua sacerdotibus monachisque, qui seipsos continere nequirent, potestatem nubendi faciebat, dictum Pauli usurpans. — Peröz autem christianos ad cultum solis et ignis ac stellarum compellere aggressus est: alios quidem edicto renitentes occidit aut aerumnis afflixit, at alii regi obsecuti sunt. Iamvero Babuaeus ad Zenonem romanorum imperatorem scripsit, rerum conditionem lamentans, allegansque dictum filiorum Ananiae in Nabuchodonosor, nempe: « tradidit nos Deus in manum regni impii scelestissimi » : misitque epistolam. Barsaumas metropolita Nisibis vero astu ea potitus illam ad Pèròz transmisit, qui hoc indigne ferens patriarcham accivit. Fatentem ilium remque excusantem audire noluit, et ad solem adorandum sollicitavit, quod exequi recusantem ex anulari digito suspensum pendere iussit donee mortuus est. Eius cadaver Ijirtenses quidam sustulerunt et apud se tumularunt: eius nomen in dypticis mortuorum primo loco inscriptum est ob
37 martyrium. Produnt Pêrôz a Babuaeo hominem sagacem petiisse qui ipsum de rebus romanorum edoceret, et a Babuaeo Barsaumam fuisse electum. Postea vero quum inter utrumque simultates exortae fuerunt Barsaumas Babuaeum apud Pêrôz accusavit, quumque scripsit ad romanos Babuaeus rerum condilionem ac suam declarans, callide operatus est Barsaumas ut epistolam deprehenderit, eamque exhibuit. Ipso Barsauma adstante, rex epistolam legit, eamque Isaias, quem Babuaeus expulerat, interpretabatur sensum nequissiine pervertens. Ferunt Barsaumam mox factum doluisse et libello subrepto, affirmasse H ilium Isaiam corrupisse. Sic itaque Pêrôz Babuaeum mandavit per- f. ic2,a. imi. — Eius tempore imperabat Leo qui doctrinam in concilio calcedonensi statutam sequebatur. Anno imperii eius tertio factus est Constantinopoli terraemotus ingens, quo ecclesiae multae disiectae sunt ac domus. Leone mortuo imperium assecutus est Zeno. E r a t hie dux praedonum vias infestantium gratiam nactus fuerat penes Leonem ob utilia quae ei praestabat officia, ab eoque dux militiarum constitutus, eius filiam etiam in uxorem accepit, designatusque est ut ipsi in imperio succederei. E x imperio ab illius fratre deiectus, mansit annis duobus, at romani ei auxilio f u e r u n t ; reversus itaque illum occidit: eius vero conditio, ultimo tempore, quum deterior facta esset pacem cum r e g e persarum conclusit. Eius tempore fames maxima facta est in provine»s Syriae. — Pêrôz autem e turcarum regione regressus, suamque salutem propria e virtuti adscribens, ad pristinam nequitiam rediit, et christianam religionem penitus delere statuit. Rursus itaque turcas petens, suo marzabâno mandavit ut ecclesias coenobiaque solo aequaret, dum ipse ab expeditione rediret, ipse vero scholam Mar 'Abdae subvertit, christianis fugam capessentibus, quorum ipse transiens tercentos una die interfecit. At turcae ab eo iterum adversus ipsos incursionem instauratam conspicati, eum oppugnant profligantque, multosque ex eius domesticis trucidant. Ille vero ne captivus fìeret veritus suo seipsum gladio peremit. Sic ab eius nequitia mundus liberatus est, et ecclesiam Deus concessit ab eius tyrannide respirare. — Sederat Babuaeus annis quindecim. Barsaumas itaque Mammaeam monialein uxorem duxit, nuptiasque episcopis ac presbyteris licitas fecit. Acacius Babuaeo patriarchae affinitate coniunctus una cum Barsauma in schola edessena Uteris vacavit, vir erat moribus integerrimus. Contentione inter || Babuaeum ac Barsaumam exorta, Edessa discessit Madainam contendens, t. i62,b. ubi doctoris munus exercuit toto tempore praefecturae Babuaei: Barsaumae epistolam impugnavit. Ad patriarchatum electus est ac Madainae ad praescriptum consecratus, omnium suffragiis in ipsum conspirantibus. Magos oppugnavit, unde et in carcererei coniectus est. Homiìias composuit de ieiunio ac fide, atque assertores unius naturae impugnavit. Barsaumas autem Acacium fornicationis impudentisque licentiae accusavit; quod porro grave nimis fuit Acacio, quare episcoporum ac fidelium conventum coegit, illosque conclave ingredi compulit, ubi nudata virilia eis conspicienda exhibuit, apparuitque genitale eius dactyli ossiculo gracilius. Obstupuerunt illi, ac indubie agnoverunt innocentiam ipsius ab eo quod de ipso dictum fuerat. Quod quum
38
rescivisset Barsaumas verecundia correptus factum excusa vi I, crimenque suum reparare aggressus est orphanorum educationem suscipiens, aesque in pauperes profundens : nosocomium etiam condidit, atque aegrotorum curam agebat. Presbyteros uxorem ducere coegit, eosdemque vituperabat, quod causantes, quum ad ¡ecclesiam accedebant, se aquam bibisse sanctuarium minime ingrediebantur ; rei causam probe noscens. Demum concordia ipsum inter et Acacium restituta est. Misit autem Perôz rex Acacium literas deferre ad romanorum imperatorem, cumque per urbem Nisibin transiret ei se viae comitem adiunxit Barsaumas, et ambo simul profecti sunt. Eos perhonorifice recepii impera tor, fidemque ab utroque expositam probavit, probaveruntque patres. Quum vero Nisibin reversus fuisset Acacius populus in Barsumam tumultuari coepit, eiusque scelera recensebant. Quod quum Barsumas timeret: « non ego, inquit Acacius, a te quam actibus tuis commeruisti poenam repetam ». Tum ait multitudini: « afferte mihi virum isto meliorem ut islum dimittam; minime enim patitur regio haec sine praesule manere ». Itaque per hunc modum reconciliatio facta est : tunc suggestum conscendens /. 163,a. Barsaumas orationem habuit || in qua de poenitentia prolixe disseruit.— Per ea tempora coeperunt per orientem diffundi asseclae Severi et Jacobi, novique canones conditi sunt: resque eius {Severi?) invaluerunt ob adventum ad tbronum Anastasii imperatoris qui eius doctrinam sequebatur, addiditque trisagio « immortalis, crucifixus pro nobis », et tumultuatus est populus in Anastasium imperatorem eo quod talia Deo tribueret. Cumque in eum eius dux exercitus progressus fuisset, rectae vir fidei, factum excusavit petiitque veniam, at paulo post errorem resumpsit: multi quoque ex monachis ac episcopis persliterunt Severi partes tueri. Hie porro commoratus fuerat in quodam coenobio ab eulychianis extructo, penes quos non solebat baptismum recipi nisi in ilio, quippe qui profitebantur fidem fuisse corruptam per admissionem duarum naturarum in Christo secundum quod sanxerat concilium calcedonense. Mox quum mors inslaret praedicli coenobii praesidi, consternati exquisiverunt : « a quonam deinceps sacerdotium recipiemus? ». Quibus cucullum suum tradens ait: «super caput ordinandi hunc ponite ». Illi itaque eius manum resecuerunt posueruntque cum cuculio : sedit itaque Severus in ilio coenobio. Mox eum rati episcopi illius sententiae, sectae columen futurum, Antiochiae patriarcham ipsum constituerunt. Porro Severus, episcopis sibi subiectis convocatis, duarum in Christo naturarum assertores anathemate damnavit auxilium ab Anastasio imperatore mutuans, qui pro eius dogmate tum ad provincias, tum in Persidem literas dédit. Et Jacobus quidem sarugensis olim fuerat orthodoxus, et in schola edessena una cum Barçuma educatus; at quum vidit imperatorem Severo favere, huius doctrinam suscepit defenditque, edilisque lucubrationibus unam Christo inesse substantiam ac i. les,b. divinitatem passam fuisse propugnavi^ — Per haec tempora || floruit doctor admirabilis Mâr Narses Ma'altâia oriundus: is quondam Theodulo Mâr Diodori discipulo obvius fuerat a quo benedictus fuit appellatusque orientis lingua ac christianae religionis poeta. Eum Barsaumas Edessa accivit Niçibin ubi per
39 annos viginti exegetam egit, mox ab eodem loco Rabulae doctoris constitutus sacras literas exponebat praelegebatque, ac scientias docebat, Theodori sententiam numquam non presse secutus: eruditionis eius audiendae causa undique quamplurimi conveniebant. Forunt quinque et sexaginta supra tercentum sermones ab ilio fuisse dictatos. E t Nisibi quidera scripluras interpretari perstitit annos quinquaginta. P o r r o quo tempore Edessae commoratus fuit contra Cyrillum invectus est, quam ob rem exacerbati Cyrus eius urbis episcopus et Severus ac Jacobus deliberaverunt eum perimere cellam incendendo dum ipse in ea sederet, sicque periret : at opportune commonitus a nonnullis ex suis presbyteris qui orthodoxam animo fidem retinebant, ad insulam quamdam profugit, illis tunc editis hymnis: « Oculi nostri, Domine, super fidem » et « Christus qui adventu suo pacem attulit ». Secum habebat Abrahamum eius a sorore nepotem, cui primitus Narses nomen f u e r a t : hie unius naturae assertores oppugnabat. Solebat Barsaumas Narsetem invisere semel in hebdom a d a : accidit quadam die ut ante ianuam Mär Narsetis transiret Mammaea, quae conspicata ingentem ad eum hominum concursum, invidia in eum exarsit, eumque inter ac Barsaumam zelotypiam seminavit; qui ad m u t u u m odium sane devenerunt. Narsetem imitatus est in carminibus condendis Jacobus sarugensis. Quum autem Nisibi lues latissime grassaretur, fomentum morbo prebente ea qua versabantur cives conditione, Mär Narsetis precibus sublata est. Fama est ei sacros libros enarranti || angelos in specie corporea circa cathedram f. ìei,.-». adfuisse : porro effatis Mär Theodori sedulo instabat. Yita functus Mär Narses, in ecclesia, quae sub eius nomine est, sepultus e s t : munus doctoris gesserat annis sexaginta. Ei successere Abraham eius e sorore nepos, dein Joannes eius discipulus, et post hunc Joseph huzita auctor nofationis per novera puncta. — Exorsus autem Pèròz iacobilas insectari ac perdere, plüres eorum Tagrili necavit, reliquis ad magorum instituta commigrantibus : Jacobus autem baradaeus evasit, pallio nempe laneo indutus Suphiorum more, devenitque Sarugum urbem, ubi octoginta fere millia presbyterorum ac diaconorum ordinavit. F e r t u r autem r e x Pèròz, post haec, alios ex eis assecutus esse qui ferreis thoracibus utebantur, illorum nempe habitum ementitus ; quos fecit interfici ; non secus ac alios perplures ex iacobitis ad latus orientale urbis Mosul. — Occasio autem quae Barsaumam ad nuptias cum Mammaea moniali impulit fuit eiusdem apud Pèròz regem existimatio atque auctoritas, quamobrem quum ille in sui obsequium ei uxorem ducere uti apud ipsos mos est, mandasset, non est ausus detrectare. Simile quid Babuaeo accidit cum Hormisda Alio Bahräm ; hie enim ei pulcram foeminam praesentans, illam ducere iussit: accepit earn quidem ille, at mox parentibus secreto earn tradidit. F e r u n t etiam legem tulisse Pèròz ut coelibes foeminae bonis omnibus spoliarentur. Quum vero Nisibin venisset, occurrit metropolita, papiliones ei instructi fuere, denariorum copia super eum exparsa : mox metropolitani de hoc, de coniugio scilicet, sollicitavit, qui ei significavit se iam uxorem quaeritare, Mammaeam autem monialem foeminam esse cum pulchritudine tum bonis ac divi Iiis praestantissimam. Haec vero verità ne post mortem haec
40 omnia i n t e r c i p e r e n t u r , m e t r o p o l i t a m r o g a v i t ut nomen ipsi s u u m p r a e s t a r e t , q u o f. lci.b. h a e c ecclesiae s e r v a r e n t u r . A n n u i t ille, || idque, q u u m q u a d a m die r e g i assid e r e i , eidem s i g n i f i c a v i , e a m q u e a c c e r s i v i t : illa a u t e m super laneas i n d u e r a t Candidas vestes, quod ab ea f a c t u m g r a t u m h a b u i t p r o b a v i t q u e mulieris i n g e n i u m . F a m a est B a r s a u m a m q u o v i s c u m ea coniugii o p e r e abstinuisse, ipsamq u e ei huiusmodi conditionem imposuisse. D i c i t u r etiam B a r s a u m a hoc fecisse u t sacerdotibus ad secundas post c o n i u g u m obitum nuptias v i a m s t e r n e r e t , c o n t r a quod profitebantur iacobitae, ob
flagitia
q u a e p r o p t e r e a committebant : hoc a
fìdelibus c u m approbatione e x c e p t u m est. P o r r o q u u m in multitudinem ingent e m e x c r e v e r i n t suphii qui praedicant in oriente institutum S e v e r i et Jacobi sarugensis, A c a c i u s r e r u m sta t u m intuitus, illos e x c o m m u n i c a v i t
separavitque,
q u a r e c a v e r u n t ne paterent aut, consisterent in u r b i b u s u b i episcopi adessent. M o x u t e r q u e et B a r s a u m a reconciliati sunt. —
Cavàdes autem
filius
Péroz
r e g n u m assecutus puteos effodi iussit u r b e s q u e aedificari : coepitque consilium stabiliendi Zaràdosti institutum
de
mercio:
propter
c u i u s rei causa m a g i
communi suas
foeminarum uxores
virorumque
indignati,
eius p r o c u r a r u n t . R e g n a v i t i t a q u e post e u m A n u s e r w à n u s , deditus, ac
christianos
ràdosti seposito: set
ut
omnes
diligens,
is palatium suam
in
qui
religionem
nisibenus l i b r u m edidit de
fide,
promovit institutum
Spanira scripto
extruxit.
depositionem
v i r philosophiae Manetis,
Cumque
exponerent,
com-
ilio
Za-
Cavàdes rogas-
Elisaeus
metropolita
q u e m l i b r u m a b A c a c i o persice
translatum,
C a v à d e s , cui f u e r a t exhibitus, apprime p r o b a v i t . —
Quum
A c a c i u s in ditio-
n e m r o m a n o r u m venisset convenit aliquando u n a c u m B a r s a u m a ,
Narsete
et
T h e o d u l o . H i c Diodori f u e r a t discipulus, e o q u e in vita ascetica p r o v e c t u s f u e f. 10.-,a. r a t u t f a c i e m pilis o p e r t a m h a b e r e t : illosque ad se accedentes [| suo singulos nomine quin eos v i d e r e t a p p e l l a v i t ;
et A c a c i u m
quidem
orientis c o l u m n a m ,
B a r s a u m a m orientis l u m e n , ac N a r s e t e m orientis l i n g u a m n o m i n a v i t : qui a b ilio vicissim benedictionem p e t i e r e . P o r r o A c a c i u s e x r o m a n o r u m
regionibus
r e d u x B a r s a u m a e metropolitae nisibeno depositionem m e d i t a b a t u r : n a m p a t r e s et p a t r i a r c h a r o m a n a e ditionis ac episcopi e u m c o m p e l l a r u n t aientes : « Q u a r e B a r s a u m a m permisisti indemnem quando contra s u u m p a t r i a r c h a m conspiravit, qui propterea extinctus est? » ; q u i b u s pollicitus est se in hoc f a c t u m inquisiturum. igilur,
Q u u m v e r o Madainae constitit B a r s a u m a e obitus a c c i d i t : supersedit
et apùd r o m a n o r u m p a t r i a r c h a m
dominus sub c u i u s i m p e r i u m vivirnus
qui
se e x c u s a v i t
dicens:
ab ilio poenam
«non
repetere
is
est
permit-
l a l ». Y i t a f u n c t u s M ä r A c a c i u s sepultus est Madainae, anno sui patriax-chatus decimoquinto. Babaeus. habuit.
Madaina oriundus,
vir aetate provectus,
E l e c t u m ob v o c e m de coelo auditam i l l u m eligi
est patriarchali d i g n i t a t e :
m o x orationem h a b u i t p r a e c l a r a m ,
neque s c r i b e r e sciret nec l e g e r e . canones condidit,
uxorem
Una c u m episcopis
et
iubentem,
duobus
s a n x i t q u e ecclesiae ministros p r a e s u l e s q u e
etsi supra
filium donatus
indoctus, triginta
secundum
pro-
p r i u m g r a d u m , u x o r e m ducei-e u t A c a c i i ac B a r s a u m a e mens f u e r a t , singulos mulierem unam:
ac p r a e t e r e a convenire
patres
quarto
q u o q u e anno
apud
41 patriarcham, mense novembri. Archiepiscopatum nisibenum Hoseae concredidit. Eius diebus celebratimi est Nisibi et Madainae festum p a l m a r u m et Transfigurationis. P o r r o solemnitas palmarum apud graecos ex festis est celebrioribus, eaque refert ingressum Domini nostri cum sanctis in r e g n u m post eius adventum alterum ; Transfiguratio autem ad instar est eiusdem cum sanctis adventus. Q u u m fuisset quadam die || B a b a e u s ad regem ingressus sic est f. 105,b. ab eo compellatus. « G a r vos mortuorum ossa veneramini, ita v e r o nequaquam se gerunt magi ? » . Respondit : « hoc facimus ob eam quam tenemus certitudinem illa esse r e s u r r e c t u r a a c reversura in statum pristino meliorem » . R e m q u e ei exposuit memorans quod guttula primitus quum fuerint, mox sensim sine sensu incrementum ceperunt, donec in hanc devenerint formae perfectionem, et perficientur ulterius. — E o tempore mulieri diviti torques perdita e s t : viduam quamdam ipsam invisentem illa de furto suspicata, quae tamen id non commiserat, cum ea ad anathema recurrit. E x c o m municationem porro sacerdos pronuntiavit in eum qui torquem surripuerit nisi illam redderet: quo facto, fertur, prodiisse mus torquem reddens, moxque ventre c r e p u i s s e : laudes itaque homines Deo persolveruni pro eo quod ostenderat. — E a tempestate Cavades Amidam expugnavit : audierat porro quemdam sibi dicentem: « s i s t e , eam siquidem obtinebis». Mox urbem ingressus conspexit in ecclesia imaginem Domini nostri, a i t q u e : « hunc vidi qui mihi dicebat siste, ego enim eam coram te aperiam » : mox ante imaginem procubuit, et iam a christianis vexandis cessavit. Reversi vero postea romani, debellatis qui urbem occupabant, ea potiti sunt. — P e r ea tempora floruit Mar Abraham cascarensis monachorum probalissimorum pater, qui Nisibin reversus in schola habilavit una cum Abrahamo Mar Narsetis discipulo, et filiam civis cuiusdam nisibeni sanavit a diabolo. Deinde egressus Hirtam migravit, cuius incolas evangelizavit, et quotquot in illa idola colebant ab ea superstitione reduxit. Mox Aegyptuin et montem Sinai petiit ut a monachis illis benedictionem acciperet. Demum montem Izalam contendens ab hominum commercio secessit, habitavitque in spelunca quadam e x herbis victitans. Miracula operatus ad eum monachi confluxerunt : primus is fuit qui tonsuram praescripsit hominisque habitum mutavit. Q u u m autem regionem illam II locustae infestassent, ut hoc apud eum incolae questi sunt, infusuram joe.a confecit eisque tradidit, quam quum defluere cum aqua fecissent avolaverimt, locustae. — B a b a e u s autem vita functus sepultus est Madainae: ecclesiam gubernaverat annis quinque. S ì l a s domo Madama, archidiaconus fuit Babaei, uxorem et filiam habuil. Doctrina quidem praestabat, at multa fuerunt facta eius turpia ob aviditatem pecuniae congerendae, et esus ac potus, et odoramenlorum, et propter superbiam. Ordinatus est Madainae ad praescriptum. Ecclesiae supellectilem arripuit tradiditque Alio suo, idcirco eum vituperaverunt omnes: quum ipsum compellare Màres doctor suscepisset, eum excommunicavit. Qavàdes autem Silam honore prosequebatur propter Jozaqum episcopum Ahwàz, qui eum a quodam morbo s a a a v e r a t : hanc ob causam tranquillitate potiebantur christiani, et ecclesiae 6
42 aedificatae sunt. Sìlam ad opes colligendas, et iustitiam posthabendam propellebat eius uxor, non secus ac fecerat Mammaea cum Barsauma circa expulsionem Mar Narselis: huiusraodi enim sunt foeminarum mores, etsi inter eas non defuerunt quae honorum etiam causa exstiterunt ut Sara, Rebecca, Helena et mater Gregorii Nazianzeni. E t Barsumas quidem de Narsetis eiectione postmodum doluit quum legit duo eiusdem carmina, nempe « Pauper teinporis » et « Eva fons » : eumque restituii et usque ad obitum in honore habuit. — Patriarchatum tenuit Silas annis decern et octo, et mortuus est. — Porro Acacius patriarcha anathematizavit Acacium patriarcham constantinopolitanum quando a vero dogmate deflexit ad illud imperatoris. Post Anasthasium vero imperium adeptus est Justus, qui fiderei confessionemque duarum substantiarum promulgavit. Huius diebus congregati centum quadraginta f. we,b. tres episcopi Severum || eiusque sectam anathematizarunt et quotquot unam substantiam asserebànt, ac imperator refractarios haereticosque e romana ditione exturbavit. P e r idem tempus nocumento fuere imbrium defectus, locuslae ac nives. Cum Joanne Hierosolymorum patriarcha convenientes episcopi triginta damnavernnt Severum, quem etiam damnaverunt episcopi quadraginla Tyri congregati. Is porro profugus per regionem vagatus, devenit in desertum Aegypti ubi inleriit, eiusque cadaver lupi absumpserunt. Porro Jacobo sarugensi vita functo. sectam Severi propagavit Jacobus Baradaeus, qui orienterei petiit suaeque doctrinae sectatores habuit incolas Tagriti, Kermae et Hassasae: vixit autem annos tres supra septuaginta, sociosque hahebat Georgium et Georgium alterum quos ipse quidem episcopos ordinavit, ii vero ipsum vicissim patriai^cham crearunt. Justinus vero imperator sententiam exilii et carceris tulit in haereticos omnes, quorum multi in Syriam fugerunt, scripsitque ut quotquot duas substantias non profiterentur exilio plecterentur : nonnulii sane yirlarn se receperunt, quos adortus Silas patriarcha refutavit, eorum professionis errores dumonstrans. Justinus vero literas ad Na'amànem dedit ut eos exturbaret quos ipse e sua ditione eiecerat: quod quum ilio fecisset, reliquos qui remanserant Mar 'Abda Hotaiphi filius ab errore revocavit, Itaque Joannes patriarcha constantinopolilanus, coacta quadraginta trium episcoporum synodo, Severum Jacobum eorumque gregales excommunicavit : Macedonii autem patriarchae ossa reduxit tumuloque condidit: sedemque per biennium tenuit. Ei successit Epiphanius doctor, a quo congregati patres Petrum, Severum et Jacobum, Justino iubente, damnaverunt,—Anno Jastini imperii primo, f. 167,a. accidil, terraemotus ingens adeo || ut Làdaqia urbs universa corruerit. Eius diebus rebellarunt iudaei in Palaeslina regemque sibi constituerunt; contra eos vero copias cum misisset, caesi sunt et in obedientiam redacti. Signum quoque in specie lanceae in coelo apparuit diebus quadraginta. — Regnum autem adeptus Anuserwànus ex teslamento patris sui, fratres interemit et, archistrategum, idipsum sibi metuens quod suo patri ab iis acciderat : is philosophiam callebat et, christianos diligebat. N a r s e s et E l y s a e u s patriarchae ex albo expuncti ob pessima utriusque opera. Post obilum Silae ortum est eorum causa dissidium inter chri-
43
stianos: qua in re suas partes habuit Jauzeq episcopus Ahwâz. Medicae quidem artis peritus regis uxori curam circa morbum quo affligebatur adhibuit, illaque sanitatera per eum recuperavit; Narsetem porro is elegit propter eximiam qua pollebat doctrinam, eruditionem, assiduitatem in ieiunio et precibus ac librorum lectione. Suffragium pro eo quarapiures scripserunt, interposito evangeliorum codice in ecclesia Spanirae, patresque eius ordinationern petierunt; Jozeq autein regem contendit Hulwânam ad permissionem exorandam. Non pauci vero ex presbyteris ac fidelibus Narsetis electionera non probantes ad Elisaeum se converterunt. Elisaeo porro madainensi Qawàdes favebat ob eius in medendo peritiam, quam ob causam etiam Silas fìliam suam ei in uxorem tradiderat, mandaveratque in patriarchara post se eumdem assumi : ex patribus quoque nonnulü pro Elisaeo steterunt ; illum itaque Spanirae patriarcbam renunciaverunt : quod sane contra consuetudinem factum est. Eius partes Beroes medicus regius tulatus est. Narses autem veritus ne Elisaeus praevaleret, contendit ecclesiam Madainae, ac eos ex patribus congregavit qui ipsi obsequi voluerunt. Uterque porro in singulas regiones || episcopuin or- f. ia7,b. dinabat, unde factum est ut in quavis ecclesia duo consurgerent altaria, et discissi inter se Meies facti sunt adversariis in vituperium, resque piis omnibus fuit causa trislitiae. Elisaeus interea provincias circumlustrans episcopos ubique inslituebat, : cascarenses vero ab ipso episcopuin recipere noluerunt, secutumque est dissidium ingens. Demum mortuus est Narses, ac Elisaeum patres excommunicaverunt : enalae porro contentiones per annos quindecim productae fuerunt. Per id temporis patres graeci in omni regione congregati sunt, ad Severum eiusque sectam condemnandam. Narsetis ordinatio facta est feria sexta qua celebra tur festuin parvum hosannarum : fautor porro Elisaei fuit Beroes medicus. Amborum nomina ex albo expuncta sunt ob primatus usurpationem ac inductas in ecclesiam corruptelas. Paulus. Fuerat bic pater arcbidiaconus Mâr Jozeq episcopi Ahwâz, cui etiam in ea sede successit, unus ipse fuit ex illis a quibus patres iusiurandum exegerant ipsos nec Narsetis nec Elisaei partes secutur-js. Dicitur etiain metropolita fuisse Gondisaporis: dein patriarca electus est, Eum acceptum habebat Anuserwanus proptereaquod olim fervente acri ter coeli temperie, ipsi occurrerat ingentem aquae copiam iumentis advebens ad militiis potum praebendum ; quam eius prae caeteris incolis solertiam gratam babens statuii homini mercedem pro benefacto rependere. Primatum tenuit menses duos, nonnulli dixerunt per annum. Mâr Abba M a g n u s magus fuerat suae religionis tenacissima. Eius autem ad fidem conversionis causa extitit, quod Tigrim, quadam die, cymba transmissurus, a Josepho quodam scholastico ad flu minis ripam tunc forte considente, rogatus est ut, eodem secum navigio ipsum transfretare permuterei; quum id abnuisset, dum e ripa solvit, exortis flatibus traiectio impeditur: || itérât ille petitionem suam, ac idem insurgit transmissioni obstaculum f. ìos.a. quoties Abbas scholastico obsequi récusât, donee ilio secum admisso amnem sine vento traiecit. Hominem tunc Abbas sciscitatur quamnam proflteretur
44
religionem : christianum se esse ei ille significavit eumque fidei fundament a edocuit: moxque Abbas Hirtae baptismo initiatus Nisibin contendit ubi sacram doctrinam didicit: inde in romanam ditionem profectus Thomae edesseni auditor fuit a quo quum graecam linguam didicisset, syriace inlerpretabatur quae Thomas graece exponebat, atque hoc pacto communi opera Mar Theodori libros collegerunt. Ambo deinde Constantinopolim profecti, quum cogerentur ad tres illos patres anathematizandos, idque facere nollent tantum non interfecti fuere, atque Nisibin sese proripuerunt, Nisibeni autem cives instante? a Mar Abba petierunt ut a pud ipsos doceret, quod utique praestitit summa eloquentiae laude, ac turpes Zoroastri errores retexit. Ita que post obitum Pauli congregati patres ei primatum demandarunt, quem egregio regimine gessit : scholam itidem Madainae instituit, multosque libros exposuit, eique successere Isai doctor et Ramiesu. Mar Abbam invidia prosecuti sunt magi proptereaquod de eorum genere erat eorumque instituta mutaverat ac cuique unam nonnisi uxorem habere permiserat: eum igitur opprimere conati id tandem assecuti sunt ipsis favenle Anuserwàno : in carcere itaque septem annis detentus est Àdorbigàni sui gregis sollicitudinem gerere non cessans. P r i m u s is fuit qui post ea quae acciderunt sub Sila nefas statuii patriarcham uxorem h a b e r e : miracula quoque ac prodigia operatus est. Magis autem contra ipsum apud regem in dies usque machinantibus aulam petiit, dixitque r e g i : « s i meam vis necem occide m e » : respondit ille : « porge et tuo loco maneas donec videat summus mobed quid de te decernat propter relictum a te magorum inslitutum, et eo quod f. ics,],, crucifixum || sequaris ». Illum porro r e x constringi iussit vinculis ferreis, tormentaque sat diu toleranda ei f u e r e : morti praeterea damnavit episcopos complures quos crucifixit ob dissensionem eum inter exortam ac romanorum imperatorem. — Chosroes autem vehementi morbo corre,ptus imperatorem rogavit ut medicum sibi mitteret : quod ille fecit, Imperatoris vero uxor ei qui missus f u e r a t manda vi t ne donum ullum acciperet, quidquid praestiturus ipso esset, sed repe!eret dimissionem captivorum qui ex Antiochia deportali fuerant. Obtemperavit ille, at summopere displicuit regi quod dona recipere recusasset, quare modis omnibus institit donec ille annulum accepit et reversus est, Quod quum rescivit imperalrix illum accersivit ac liquefactum a u r u m per eius fauces fecit, infundi in haec verba : « ut satureris » sicque mortuus est. Rebellavit autem Gondisapore regis Alius, opem ei ad hoc praestantibus civibus : regi vero delatum est id opera patriarchae factum e s s e : quem quum accersisset ipsi imputavi! et filii facinus et auxilium il lì praestitum a christians, eique obiurgaus a i t : « t u criminis reus eris cuiusque ex tuo grege ». Scripsit itaque patriarcha civibus Gondisaporis ne quid operae ribellioni impenderent, Urbs quidem expugnata est: at ad suam perfidiam Anuserwànus reversus patriarcham adegit ad opes a suis amicis corrogandas, si vellet ipsum ab eis vexandis et ecclesiis eorum diruendis cessare. Yeritus porro ille ne si regi satisfacere omitteret, idipsum sibi obtingeret quod Simeoni Barsabbai acciderat, opes collegit eique tradidit; at incassum, misit ad illos siquidem viros qui oos usque ad extremum vexarunt. Magus autem quidam patriarchae adstitit
45 sciscitans quaenam ipsi causa fuerit suam deserendi religionem ; respondit il!e adorationem Deo quidem deberi, minime vero soli : argumentum ab eo magus postulavit ut ipsum imitaretur, || tunc a i t : « deum tuum pedibus ego r. io9,a. meis calcabo »: ignem itaque ingentem accendit, et facto signo crucis ignem conculcabat : inox magum manu prehendit donec et ille ignem calcavit, et aspiciebat quo modo ignis diffugeret ; patriarcha autem suum incessum in formam crucis dirigebat. Ille postmodum a patriarcha baptismum accepit eique locum quo prodigium acciderat donavit. Ibi igitur scholam Mär Abba aedificavit crucemque instruxit ad animos scholasticorum erigendos, quam dum ponebat, fama est, felibus muribusque universam domum fuisse plenatn, daemones nempe erant qui aedes illas freqùentabant, exorcismis sane vir sanctus eos adegit hominibus manifestos fieri, prohibuitque ne ultra ad ilium locum accederent. Dicitur porro vir ille iam prius credidisse quam patriarcha cum quaestionibus interrogasset, quibus consternatus est. Itaque Mobedo patriarcha problema proposuit dicens: « mulier egressa est manu ignem portans, imber autem supervenit, seque ipsa menstruam animadvertit, quid de igne fdteiet? si illum proiicit, in aqua extinguetur, si manu retinuerit, menstrua ipsa e s t » . Responsum ille minime dedit, pignus itaque certaminis ab eo repetiit ignis aedein quam in scholam converteret, eam porro ille t r a didit: stet.it antem schola ilia usque ad tempus Ezechielis patriarchae qui eam r e s t a u r a v i , N a r r a t u r de rege tantum concepisse moerorem quando reb e l l a u t filius eius, ut rem oblivioni dare nesciret utut nulla in id adhibita non fuerit industria, Tunc patriarcha hoc adstantibus problema proposuit: « O l l a clibano imposita subter ligna habebat, intus aquam ebullientem ; quid igitur aqua dicebat ollae, quid haec igni, quid iste i l l i ? » ; et Mobedus quidem mente perplexus haesit, r e x autem risit, ac aenigmatis Solutionen! peiiit- Sic autem respondit: || « Ollae aqua dicebat: numquid formata ab.s- f. i«9,b. que me fuisti? cnr ergo mihi molesta es? Ligno autem dicebat olla: non sine aqua plasmata ego fui, sed et arbor undo tu procedis ope aquae succrevil, cur ergo me vexas?: lignum vero ignem accusabat quod ad illum ardorem se redegisset, ac id quo sua natura coaluit ». H i e c quum audisset r e x inlellexit eo illum s p e d a r e quod filiorum perfidiae patres indemnes minime sunt. Il aquo regi patriarcha suadebat rem in patientia dissimulare, et ille quidem obtemperavit senliens quam probe loqueretur. Patriarcha vero quum magis atque magis tristitia afficeretur ob aerumnas quae clerum et ecclesias opprimebant, torminibus c.'.rreptus per aliquot dies e vita decessit, quo tempore apud magos opinio obtinebat eum qui ilio morbo interiret vir u m esse certe bonum ac p r o b u m : mandavit igitur rex ut defuncti corpus amici eius obtinerent., ad euin honorifice efferendum. Accidit eius mors feria sexta, ter Lia die quadragesimae eumque Hirtam detulit Q y ù r a discipulus eius, ibique condidit: mox coenobium super eius sepulcrum extruxit, Annis sexdecim ecclesia e praefuerat : plures habuit discipulos quos inter Ezechielem pat.riarcham et Thomam edessenum. — Diebus eius floruit Abraham cascarensis monachus, in philosophicis disciplinis eruditus, ac continenti vita
46
clarus, cuius tempore innotuerunt in Perside régula e vitae monasticae. Is discrimen posuit monachorum inter habitum et haereticorum, coenobia praetorea cellasque ordinavit quae olim ad instar aedium erant. In spelunca quadarn aliquamdiu in regione Hazzae commoralus Hierosoljmas petiit, indeque sanctos in Aegypto adiit, mox reversus degit in pristino suo loco annis triginta, modico pane oleribusque vitam sustentans. Denique in boreales terras progressus, incolas ad fidem christianam ex idolorum cui tu adduxit, visione in somnis habita, || horrida ab iis supplicia passas, prodigiaque operatus quibus eorum conversionem assecutus est. Ecclesias non paucas extruxit, librosque conscripsit de monastico regimine ; Hazzae vitam clausit, noctu vero arca eius cadarer asservans surrepta est conditusque fuit in suo oppido. Jobus autem qui ipsi discipulus fu erat speluncam eius in coenobium convertit, quod etiam nunc nomine coenobii Jobi notum est. Hic porro Jobus ex Ardasiro urbe oriundus patrem habuit mercutorem admodum locupletem qui xenodochium extruxerat. Quümque Jobus aliquando in morbum incidisset mundi vamtatem recogitans illum relinquere vovit: itaque ut convaluit Abrahamum adiit apud quem tonsurain accepit regulasque monasticae vilae didicit: mox coenobium Mar Abrahami netpharensis contendit, ethuius Abrahami sermones nec non Mar Abrahami csscarensis régulas e syriaco in persicum idioma transtulit. Ad eum porro monachi convenerunt post obitum Isaiae ac Elisaei qui ei sodales fuerunt eumque olim instituerant in vitae monasticae disciplina. Antequam moreretur inultos sanavit infirmos, quumque mortem sibi instare a Deo accepisset, homines iussit sibi confeslim adesse quin quid rei significare^ erat autem feria quarta postremae hebdomadae Màr Eliae. Dominica vero die ante haue feriam comedit post lilurgiam, cum monachis eisque bona apprecatus in cellam suam recessit: quum vero feria quarta illi advenissent, ad fores eius domunculae tribus horis commorati demum ad cellam ascenderunt, eumque invenerunt involutum ac ante crucem prostratum. J o s e p h dejectus. Hic medicinam callebat quam in regione graecorum didicerat. Nisibin regressus in monasterio quodam ibi commoratus est, ac amicitiam inivit Marzabâni cuiusdam qui in ilia urbe degebat, mox Anuserwâno commendatus quodam morbo laboranli quum illi adstitisset sua opera sanitatem contulit. Decepti sunt homines ea quam praeseferebat virtutis specie, eique post obitum Mâr Abae || patriarchatus commisus est Anuserwâno consentante. Secundo sui primatus anno duos supra viginti canon'S condidit, post tertium vero regiminis annum animum et mores mutavit, ac ope Marzabâni Chosroe invocata, episcopos expulit, presbyteros praesepibus alligavit, et utrosque opprimere eorumque porniciem moliri exorsus est. Quumque sanctum Simeonem episcopum anbarensem in carcerem coniecisset, illeque, perdurante diutina sui detentione, altare quo sacrum celebrare posset in carcere sibi condidisset, illuc ingressus Joseph oblationem pedibus protrivit; in carcere etiam episcopus vitam finivit. Episcopum autem Zawâbiae nempe Nu'mâniae e sede exturbavit: qui tamen quum medicae artis ac persicae linguae peritus esset supplex ad regem appellavit utque eo gravamine rele-
47 varetur impetra vit. Màr Màleh etiam episcopus Darbigerdae regem quum adiisset regium diploma obtinuit pro sua incolumitate, Joseph vero id aegerrime ferons diploma illud conscidit: quod quum ad aures persarum pervenisse!, ab eias nomine in sacris officiis recitando destiterunt Iamque turpibus eius factis in dies increbrescentibus, qualia ex. gr. falsum testimonium adversus fideles, surreptio ex regio tbesauro monilis pretiosissimi, patres ac fideles congregati ad eum litteras dederunt, at ille eorum epistolam contempsit ac regis interventum in iudicio de sua causa detrectavit, praetextu suae patriarchalis dignitatis: item patrum in synodo congratorum excommunicationis sententiam coi absentes quoque subscribebant pro niliilo habuit, ac ordinationes facere et liturgiam celebrare p e r r e x i t : quare ad regem causam eius detulere. Ea occasione Narses nisibenus hanc de Joseph» parabolam regi proposuit: viro inopi quum rex quidam elephantem dono dedisset, ad aedes pauperis bestia deducts eas inire non potuit, et ille praeterea anxius cogitabat de modo elephantem nulriendi; regem ilaque rogavit ut tanto se onere levaret. Probe intellexit rex quorsum parabola tenderet, || eosque a regimine f. ni,a. Josephi liberari concessit : sedem ille obtinuerat annos quindecim. — Eius tempore plura acciderunt prorsus lamontabilia, ut peracta a Chosroe Antiochiae expugnatio, huiusque ab eodem incolarum deportalio, quibus urbem aedificavit ad inslar Antiochiae R ù m h ' a m appellatam. lis pa ri ter diebus dira adeo pestis grassaia est, ut homines dum incederent extincti corruerent, et regio incolis destituta maneret, foetoreque iniìceretur ut qui scrobes ad mortuos sepeliendum effodiebant super sepulcra sibi mortem ipsi invenirent. Hac tempestate obiit Màr Joannes Màr Narse'.is cognatus. Anuserwànum lues corripuit ac Alexandriam invasit, moxque adeo excrevit defunctorum numerus ut iam deficerent qui cadavera humarent. Saeviit hoc pacto pestis per annos très cum dimidio. Fama est sedulam Josephum oporam praestitisse ad mortuos tumulandos, nec aliud de eo beucfactum ullum memoriae proditum est. Mox ut cessavit pestis, homines afflixit fames, quae ea erat ut esuriem comestio non tolleret: aliquot praeterea urbes sepulcro civibus f u e r e atque defecerunt. — Justinus autem Severi doctrinam tenens librum composuit de unione d u a r u m substantiarum, quem reiecerunt patres Antiochiae, dicebat autem unam ex Personis passam esse in corpore. Quum vero pax eum inter et Chosroem instituta est, ab eodem petiit aliquot ex doctoribus orientis, qui ab ilio missi cum ipso disputaverunt. Itaque duas substantias tunc quidem confessus est, eosque honorifìce dimisit, postea tarnen scnlentiam mutavit ac Diodoro anathema dixit. Ferunt, una cum supradictis doctoribus fuisse Abrahamum et Joannem discipulos Màr Narsetis eosque mire acceptos imperatori fuisse qui utriusque scientiam ac eloquium satnmopere probavit. Eius animi mutatio facta est nono sui regni anno: || successorem sibi desi- f. 171 b. gnavit Tiberium, imperavit annos tredecim. — Eo tempore fuit, Eutiches patriarcha, qui munus deposuit, postea resumpsit. E z e c h i e l patriarcha Màr Abbae discipulus, Josepho in primatu successor designatus fuit post varias patrum contentiones ob doctorem quemdam Marem
48 nomine Madainae degentem : r e x vero Ezechieli favebat, quamobrem rogatus ut ilium eligi permitteret id facile concessit. Ejus opera rei ecclesiaslicae bene vertit : presbyteros Josephi in proprio ordine servavit, acri eis correptione adhibita. P o r r o non pauci Mar Abbae factum summo stupore exceperant quod nempe hominem pistorem elegisset, fuit quippe episcopus Zawäbiae. Mox Synodo convocata novera et triginta canones condidit: postea quidem non nihil asperum se episcopis exhibuit. Quum autem Chosroem Nisibin secutus e it, Bacchus eius urbis metropolita patriarcham perhonorifice exceptum etiam e suggestu laudavit in oratione quam ad populum habuit hunc ad filiale erga ipsum obsequium exhortans. Haec tarnen Ezechiel ab ilio dicta benevolentiae captandae gratia interpretatus, ipsi absolutionem se cum rediret daturum pollicitus est: mox vero composita cum Christo conscieiitia sua, ad Deum migravit ante suum ab expugnatione Darae urbis regressum. — Floruerunt Nisibi inter doctores Jesujàbus et Abrahamus Haddädi filius, et Hannànus qui audilores numerabat octingentos. Ezechiel porro solitus quemcunque in oculis vel minimo defectu deturpatum exprobare, captus et ipse oculis est humoris affluxu : post regiminis annos undecim vita functus sepultus est Hirtae, vel, ut alii asserunt, Madainae. — Mortuus est Anuserwänus postquam vaslavit Raqqa ac regiones plures et Caesaream, ob devastationes quas romani in plerisque suae ditionis provinciis exercuerant dum ipse in reiiciendis hostibus f. i;ä,a. distineretur. Eius thronum occupavit Hormizdas filius eius, qui || cum christianis optime se gessit, solebatque respondere magis, quura de r e quapiam cum alloquebantur, regem non duobus tantum stare pedibus, christianos porro gentem esse quae tranquillitatem apprime amat, « atque talis utique nobis est ulilior », eos igitur impense commendabat, Ezechielem vero patriarcham summo honore habebat. — Eius tempore innotuere Daniel hazzensis, Abimelech et Simeon qui coenobia condiderunt. P e r ea tempora prodiit Rabbän Bar-Qosra ex Ninivo oriundus, qui quum litteris operam dedisset monachum egit et mundi contemptu ac asperrimo vitae genere insignis fuit. Is, ut fertur, una cum duobus monachis iter faciens transiit prope pastores quosdam carnem ea hora comedentes qui eum, quum ad ripam pervenit, per Christi nomen adiuraverunt ut comederet et ipse: tres sane ille accepit buccellas. Factum socii improper a r u n t ipse tum pallium super aquam iaciens ad aliam ripam transiit secum super ilio utrumque monachum ducens, Quod milites ad urbis portam excubantes conspicati, se deum videre arbitrati sunt. Templum quoque pulcherritnum Rosainae construxit. Quondam quum iter ageret arabs quidam eum gladio adortus est, latronis vero manus obriguit, mox sanitalem quam ille imploravit ei vir sanctus restituii. Praedixit urbem Mosul extituram ac potentissimam f u t u r a m ; arabes porro imperio potiti in illam f u e r u n t chosroitis manificentiores. In ieiunio nonnisi oleribus vescebatur. Vita functus sepultus est in suo monasterio quod coenobium Rabbàn Bar Chosroe appellatur, est que st'des metropolitae mosulensis. — P o r r o Tiberius imperator beneficus fuit erga pauperes, et doctrinam de duabus substantiis sanxit. Eius tempore rupturn est foedus pacis persas inter ac romanos propter Armenorum contra
49
persas incursionem ; persae itaque iterum contra romanos arma sumpserunt : quare misit imperator suum archistrategum Mauritium cum septuaginta militimi millibus, qui castra posuit || in insula Cypro, eidemque ob insignem strenuitatem probiiatemque filiam suam uxorem dedit, iusque fecit sibi in regno succedendi, virili ipse prole quum esset destitutus. Sedit Ezechiel annis decern, obiitque ac Madainae sepultus est. Jesujâbus arzunita patriarcha, ex Bâ'arbaiâ oriundus, vir praestantissimus, Nisibi sub Abrahamo commentatore literis operam dedit : mox Arzuni episcopus creatus est. Ilium rex Hormisdas amavit atque in honore habuit eo quod frequenter ad ipsum de rebus exercituum romanorum scriberet: quum ergo Ezechiel obiisset, et exorta esset dissensio de eo eligendo vel' Jobo commentatore, causaque ad regem delata fuisset, Jesujâbum in throno patriarchali constitui jussit. Itaque patres quum advenissent, ipsi primatum contulerunt: mox ad regem ingressi summo honore recepti sunt, ac pari cum honore ad proprias sedes remissi, praecepitque rex suis gubernatoribus eorum sententiam in negotiis exposcere; quod Magis permolestum accidit. Jesujâbus porro canones condidit ac liturgiam exposuit. Per id temporis romanam inter ac persicam ditionem terminus erat Nisibis. Sub Jesujâbo perplures prodiere monachi quorum singuli coenobia condidere, scholas fundarunt, miracula prodigiaque operati sunt. — Persicum interea regnum occupavit Chosroes Parwêz Hormisdae filius, quum populus patrem eius Hormisdam destituisset. Erat is quidem juventute florens moribus integer : quamobrem auxilium ei praestitit contra Bahram sui patris militiarum ducem Mauritius romanorum imperator cuius filiam Mariani uxorem duxit, Sirìnam etiam appellatam earn alii dicunt. Illis diebus quum presbyter quidam, saeculi amore captus, magorum sectam amplexus esset, voluit rex cognoscere num hoc ille ex animo fecisset: rogavit ergo ipsum ut liturgiam celebraret uli facere consueverat. Recessit itaque || in faedem quamdam, et quum sacrum inchoasset, ut perveuit ad illapsum Spiritus Sancti; vidit Chosroes domum luce impleri angelosque frequentes, quum vero exiit presbyter universa illa luce destitutus est. Tunc misit Chosroes quosdam ad consulendum de presbytero ilio Jesujâbum patriarcham : responsum is misit «res ad te perlinet». Quare hominem rex in crucem agi iussit, et christianos deinceps in maiori honore habuit. — Apud arabes autem Nu'manes rex filius Mundir ethicae superstitionis tenacissimus erat, colebatque 'Ozzam, Venerem nempe stellam. Interea eum daemon invaserai, nec quidquam iuvaminis ei afferre valuerunt sacrifìculi eius : eum vero sanaverunt Simeon episcopus Hirtae, Sabarjesu episcopus Lâsumae, ac Jesu'zhâ monachus ; quamobrem fidem amplexus est : post ipsum, baptismum susceperunt duo eius filii Mundir et Hasan. Hasan porro caeteros Christiana pietate superabat, inopesque ad ipsum accedere ecclesiam ineuntem minime prohibebat. — Persarum rex quum Jesujâbum ad imperatorem romanorum misisset cum donis, literis, aliisque rebus quas expetiverat, imperator dona libenter accepit et legatum honore affecit ; unde viri existimatio mire apud omnes aucta est. Haec autem ei imperator dixit : « a synodi chalcedonensis tempore intermissum fuit nos inter ac vos literarum commer7
50 cium, nec intelligimus vestram doctrinam perstitisse quin excideret, aut quid in ea mutaveritis : vellem itaque fidem vestram tu mihi scripto exponeres, ut illam legam et quaenam sit percipiam. » Scripsit ergo orientalis fidei professionem, quam quum imperator legisset, probavit, nec non et patriarcha qui aderat ; mox rogatus est ut liturgiam in eorum ecclesia celebraret ut sacramentum ab eo ipsi reciperent, ipseque vicissim oblationem susciperet quam eorum patriarcha consecraret: quod quum Jesujàbus praestitisset, ait « unum in vobis reprehendimus quod homini anathema dixeritis quem anathematizare f. 173,b. non licuit, et a vero || aversi infirmam fidem inieritis ». Cui reposuit imperator : « si quidem Nestorius hanc quam scripsisti fidem retinuit, haudquaquam excommunicato est, sin autem aliam, anathema utique est ; illum itaque commemorare non refert : vestri nos sum us, vosque vicissim nostri ». His ita peractis, profectus est Jesujàbus, quindecim autem post annos vita functus, sepultus est Hirtae in coenobio Hindae sororis Nu'mànis. Sabarjesu patriarcha, domo Bàgarmà. Ejus pater qui gregem pascebat visionem habuit in somnis angeli Dei, sit gloria nomini ejus, sibi talem filium praenuntiantis, qui in ecclesia primatum nacturus erat in regione persarum, suaque civitate, quique rerum potiturus foret. Rem ille suae coniugi cum renuntiasset, haec Deum laudavit, et quum concepisset vidit in somnis, antequam parerei, suum natum in tempio a populo adorari, et corona in capite gestare: filium postea genuit. Quadam autem die templum pater ingressus, in suum puerulum plorantem manus attollit, at eum increpavit monachus quidam praestantissimus his verbis : « in sacerdotem Dei magnum tu manus extendis ». Porro Sabarjesus Nisibin studiorum causa profectus, corpus a saeculi voluptatibus arcere studuit, leguminibus tantum vesci solitus. In coenobio cum monachis commoratus, victus expensas numquam eis non solvit, quas unde corrogaret perpetuo ignorarunt. Dein tugurio extructo in monte Sa'aràn per quinquennium in ilio vitam degit: illuc ipsum adivit incola quidam cuius filii a morte eripiebantur, eum rogans pro se preces fundere ut viveret sibi proles, quod quum praestitisset, nato deinceps illi filio vita servata fuit ; itaque viri sancti fama divulgata est. Interea vidit Sabarjesus in somnis duos angelos pastoralem sibi dignitatem annuncìantes, et capiti eius quidpiam imponentes, demum sibi regiminis baculum tradidisse. Mox episcopum Làsumae idest Daqùqae eum Jesujàbus ordinavit. Accidit autem nocte festi palmarum f. 174,a. imber vehemens, qui festi celebritatein || esset impediturus quod populus aegre admodum ferebat; at ad orandum egressus Sabarjesus manus ad coelum sustulit, et cessarunt imbres ac fulgura, festumque rite peractum est. Y i r quidam quum per Sabarjesum peierasset extemplo tumefactus, exanimatus corruit. Mulier e religione magorum eum roga vit Deum Altissimum exorare ut sibi prolem concederei : porro quum aquam qua ipse manus abluit mulier bibisset, geminam masculinam prolem habuit; quamobrem fidem ipsa suscepit ac eius familia. Praeterea Chosroe in praelium egresso adversus Bistàmum copiis quas collegerat, dum hostium multitudinem trepidus consideraret, visus est senex monachus, baculum manu gestans, statura exiguus, qui apprehenso
51
equi fraeno, ad pugnam ipsum adhortans auxilium promittebat. Ratus porro rex circumstantes idipsum cernere, re eis significata, responsum accepit : « Sors tua hoc est » : intellexit itaque Christi amicum illum esse. Victoria dein potitus hominem haud amplius vidit, in somnis vero quum ipsi iterura apparuisset, eum quis esset interrogavi, atque ille se esse Sabarjesum episcopum Làsumae significavi^ Mox ut evigilavit rex rem Sirinae coniugi pandidit, quae, Christiana cum esset, ei viri miracula narravit: tunc apud se statuit illum ad primatum promovere. Obiit interea Jesujàbus arzunita patriarcha, sextum regni annum Chosroe agente, qui Deo laudes persolvit quod sublatus ille naturali morte sic fuerit, atque visionis recordatus pulsavi crepitacula iussit, atque Sabarjesu electione christianis proposita, visionem sibi de eo ostensam narravit, quod omnibus gaudio fuit. Mox quum convenisset populus ad electionem hebdomada tertia ieiunii, in illum iussit eorum ferri electionem ; quinque siquidem viros elegerant quos regi obtulerunt, ait itaque r e x : « hos inter non video Sabarjesum episcopum Läsümae » : quumque respondissent : « Senex is est atque aegritudine afflictus, || eum hoc onere gravare noluimus » ; rex « quan- f. 174,b doquidem, inquit, a recta electione deflexistis, nos illum eligimus ». In rei porro confirmationem accidit quod viderit Sabarjesus in somnis geminos iuvenes habitu, quem gestant persae adolescentes, ornatos, audiitque dicentes : « age dum, te enim vocat rex regum » : quumque ipse suam exiguitem praetexens detrectaret, eum abducentes in ecclesiam ante altare deportaverunt, ibique comperit nuncios coronis redimitos, quumque dixisset uterque nuncius: « ecce eum adduximus», eorum alter ait: « senex is est et ad equitandum impar », subiunxit alter : « utique ad septennium idoneus erit » : moxque ei renunciaverunt ambo, demandatam ipsi a rege regum christianorum gubernationem eùm fore initurum ; tunc expergefactus est. Eum itaque missis nuntiis Chosroes arcessivit, quumque demum feria post festum palmarum altera advenisset, inaedes Sirinae ad quiescendum hospilium ei praebuit, die antem paschatis, accitis episcopis, mandavit Tagerbàdo illum in supremo loco constituere, et proclamavit : « hic est vobis anlistes, quae in vestris legibus praescripta sunt circa eum peragite ». Ad haec omnes humum deosculati regi acclamaverunt a quarta ad horam octavam. Mox consecratus Sabarjesus liturgiam celebravit, dein egressus ut regi se sisteret, confluente undique turba parum abfuit quin opprimeretur. Ea de re commonefactus rex eqùum misit, ut illum Sabarjesus conscenderet, at recusavit inquiens : « vult ne rex ut in me miracula fiant? ». Quum vero equum conscendere vi compulsus debuisset, facultatem incedendi illi in verbo Dei ademit, aiens : « hominibus ratione praeditis locutus, ii dieta mea non audiunt, nunc ergo tibi dico ut immotus consistas » Quod ut rex rescivit admiratione captus est, non secus ac reliqui ex dissidentibus, dicebantque : « beati qui te sibi praesulem habent ». Denique non sine labore coram rege pervenit, aula accensis facibus collucente ac thuris suffitu redolente. Rex itaque Il laetitia perfusus, ait: vere es tu miraculorum patrator per id quod f. 175,a egisti quum nos urbes expugnabamus, et modo in equo nostro qui Buràq similis est: iamque verum probatur quod in vestris libris effertur, nempe:
52 lapis quem reiecerunt aedificantes factus est caput aedifìcii ». Postero die ad aulam reversus Sabarjesus Sirinae aedes intravit, et caeteris omnibus egressis, adfuit rex qui patriarcham stare non permisit, eiusque caput osculatus, ait: « praedecessores tui parentum nostrorum servi fuerunt, at ego filius tuus sum, et haec filia tua, nostraque domus tua est, ac quidquid in votis habueris ratum erit; Sirina autem vult ut constituas virum fìdum qui sibi eucharistiam deferat, aut ipse tu hoc fungaris munere, ac pro regno nostro praeterea orato ». Tum rex mandavit episcopos suas sedes repetere et vicarium ex eis patriarchae constitui; creatus porro est Miles episcopusSinn: adhuc nihilominus ad mensem apud patriarcham manserunt episcopi, ad ecclesiastica negotia eius intercessione componenda. Quum autem epistolae Chosroes ad Mauritium saepe de virtutibus Sabarjesu mentionem continerent, illius aspectu imperator frui voluit, quamobrem peritissimum pictorem misit qui eius imaginem depingeret postquam coram ilio in obsequium procubuisset. Renuit id quidem permittere Mär Sabarjesus, mox vero Chosroe intercedente obtemperavit. Per literas praeterea eum rogoverat imperator ut sibi cucullum mitteret pro benedictione, quod etiam praestare recusans, quum dixisset qui missus fuerat hoc ad confirmandam christianorum fidem apprime conducere, crucis signo prius notatum cucullum misit, quem Mauritius gratissimum habuit et maximi fecit. Porro imperatorem inter et patriarcham frequentissimum erat literarum commercium ; quumque aliquando imperatorem rogasset Sabarjesus ut sibi mitteret crucis Christi particulam, illam magnae inclusam aureae cruci affabre confectae ad ipsum transmisit, et adiectam insuper ex suo vestiario vestem : t. 176,b. verum ut incidit crux in manus || regis et Sirinae, Christi crucis fragmentum sustulerunt. Mox eum rogavit arzunitas et nisibenos caeterosque captivos dimittb^ ut id causae esset reddendae vicissim libertatis persis apud romanos in captivitate detentis: et rex quidem morem gessit. Interim ad Chosroem ac patriarcham venit Mär Farwä episcopus literas deferens: ex mandato regis legato occurrerunt, Tagerbad us, Theodorus cascarensis episcopus, Mär Abba episcopus Bädaräiae, et Bohtjesus scholae rector. Patriarcham invisendi Farwä veniam cum impetrasset a rege, Sabarjesum conspicatus vili habitu in cilicio sedentem, admiratione captus est; probe sibi compertum habens cultum quem in vestilu servant primates graecorum, mox patriarcham discernens quem in suo ad ipsum ingressu non agnoverat, sic eum affatus est: «reges quidem ac patriarchae vestium pulchritudine decorari opus habent : » « imo, subiunxit patriarcha, pulchritudo filiae regis ab intus; ac proinde et patriarchalis dignitatis decus interius esse oportet». Ei autem assidentibus una cum Farwä episcopis, ingressus vir secum habens filium eiulantem ac plorantem, narrabat filium suum quatuordecim natum annos e ludo revertentem marcionitam quemdam incurrisse qui, ipsi conviciatus, labiis oculisque manum admoverat, quo videndi et, fandi facultate protinus orbatus, ipso in loco manserat sine motu. Ait illi Sabarjesus: «pone metum, etenim confido fore ut precibus Farwae mox filius tuus et visum et linguae usum recuperet ac diabolus eiusque sodales confundantur » : quumque imposuisset
53
manum oculis pueri atque indicem digitum in eius os misisset, eumque signo crucis signasset, videre ille iterum coepit ac loqui. Tum iubet eumdem edicere quid sibi diabolus fecisset; qui narravit: « haec et haec mihi fecit marcionita, exiitque ex ore eius aterrimus corvus qui os meum || verberavit ». t. i7«,a. Haec Farwà demiratus, ait : « equidem comperio patriarchae pulchritudinem esse ab intus » ; seseque excusavit de eo quod ipsum ob vestitum reprehenderit, adstantes autem Deo gratias persolvebant. Commoratus est porro Farwà apud patriarcham ad bimestre, et scholam aliquando ingressus, egregiam docendi inethodum perspexit, donaque quamplura scholaribus est elargitus, recessitque Deum laudans: omnia quae viderat postea Mauritio retulit, qui mire de his laetatus est eiusque pariter subditi. Quum voluisset autem Chosroes ad Mauri tium episcopum lega tum mitti, ut ad se missus fuerat, Milaeum episcopum Sinn ad hoc patriarcha elegit, cui et tradidit literas ad imperatorem ac patriarcham constantinopolitanum deferendas. Illuc quurn pervenisset cum honore exceptus est, concionem habuit, in qua imperatori est, apprecatus nec non ducibus ac civibus imperii: mox redeunti crucis fragmentum traditum est patriarchae deferendum, pro ilio quod olim sublatum fuerat. Sabarjesum autem rex persarum compulit secum proficisci in expeditione advsrsus Dàram urbem ad ultionem capiendam pro Mauritio romanorum imperatore. Asinum itaque conscendit, quumque diceretur ut mula domita ad eum afferretur, ait « res in proximo est, profìciscemur super asinum, remeabimus super camelum ». Sane obiit in via, arcaque eius corpus continens camelo reportata est. Mandaverat autem ut in suo bagarmensi coenobio conderetur, in eo igitur ut praescripserat sepultus fuit, ac hodiedum coenobium illud eius nomen retinet. G r e g o r i u s Misena oriundus, doctor fuit, corporis atque oris forma praestans, Madainae apud Isai magistrum Uteris operara dederat. Christiani porro a Ghosroe tane temporis ab expugnatione Dàrae revertente impetrata facultate patriarcham costituendi, etsi Mär Sabarjesus mandavisset in patriarcham assumi Barhadbsabbä monachum in monte Sa'aràn habitantem, Gregorium nisibenum metropolitani elegerunt ob praeclaram || morum eius in- t. tegritatem. Rex quidem eius electioni consenserat, Sirina vero Gregorium doctorem praeferens, de hoc altero dixit esse regis mandatum, qui quum medicos quoque sibi faventes haberet consecratus est, seditque ad quadriennium. Fraudem rex comperit quando ille coram ipso comparuit, dixitque: « haud quidem istum proposui patriarcham constitui ». Responsum fuit hunc eligi iussisse Sirinam utpote qui sibi esset concivis, nec proinde dubium intercessisse quin hoc et regis ex voluntate fìeret, virum praeterea ingenio ac doclrina pollere. Hac de re gavisus est Chosroes, mire de praeclara hominis specie delectatus : deinceps vero in eius mores diligentius inquirens, illos expertus est externae formae pulchritudini nequaquam respondere, exprobravitque Sirinam de eo quod fecerat. Patriarcha porro pecuniis colligendis erat addictus, ac christianorum de eo laelitia mox in moerorem abivit, medici quoque incessanter in eum obtrectabant. Porro Chosroes ingentem codicum copiam quos ex Dara urbe abstulerat-, Gregorium emere compulit,
i7G,b.
54
pretium exigens argenti ponderum vigiliti millium, quae ille ex bonis ecclesiarum corrogavit: mox, patriarcha mortuo atque Madainae sepulto, opes ab eo relictas regio fisco addixit, eiusque discípulos comprehensos in carcere detinuit donee illius facúltales proderent: iamque mutato in christianos animo, non solum a beneficiis cessavit, sed eos vexare ac tributis in dies auctis gravare coepit, prohibuitque ne sibi patriarcham constituerent. Proprio itaque patriarcha ecclesia caruit ad annos decern et septem, eius interea gubernationem gerentibus Mär Aba archidiácono atque Mär Bäbaeo Magno e coenobio Mär Abraham, mansitque pastore orbata donec regnum obtigit Siroe. — Tunc temporis profligatus est in bello rex persarum Bahräm, quem romani insecuti sunt usque Nehrawàn, ipseque pontem abscidit. Cum ilio iacof. 177,a. bitarum multitudo inveniebatur: hi metropolitam || Tagriti crearunt, primamque sedem illam constituerunt: secunda est Ba'arbàia, tertia Sin^àra, quarta Bànuhadra, quinta Arzun, sexta Mar£, séptima Bet-Rammàn nempe Bàramma et Bàkionia (?) octava Tigris, nona Buàzìga Gezìra et Baharain, decima 'Ana, regio quam incolunt Taglebitae scenitae. — Porro regnavit Siróes persarum rex mensibus sex. Jesujàbus gadàlensis domo Ba'arbàia, operam literis dederat in schola nisibena, episcopus ordinatus Baladae, electus et patriarcha consecratus fuit Madainae ad praescriptum ; vir erat optimo ingenio ac iudicio praeditus. Eius temporibus Artaxerses Siroi patri successit. Ferunt Siroem a Sirìna veneno sublatum, quod filium suum Mardànsah interemisset. Artaxerses autem lignum Crucis, quod Chosroes sustulerat restituit. Eo extincto, regnavit Boràn Chosrois filia, proptereaquod una supererai ipsa e regia stirpe, cunctis laetitiae signa eius gratia edentibus. Nummos cusit suo nomine misitque, datis ad romanos literis, Jesujabum patriarcham ad imperatorem. Hunc Jesujàbus Alepi reperii eique litjras tradidit: post accepta dona, vehementer admiratus est imperator regnum mulieri fuisse delatum : mox de patriarchae adventu gavisus, deque hominis doctrina ac fide, quam is exposuerat, oblectatus, in omnibus quae patriarcha cum ipso componenda susceperat satis illi fecit, rogavitque ut sacrum ageret ad eucharistiam e manu ipsius recipiendam : quod ille praestitit, eique fidei syngrapham tradidit, mox una cum imperatore cuncti quoque patritii eucharistiam ex eius manu receperunt. — Deinde ref. 177,b. gnum persarum tenuit Jezdegerdes || cui aliquando in coelum suspicienti visa est hasta ab austro in aquilonem vergens, ac per orientem ac occidentem protensa, quae sic perstitit diebus quinqué supra triginta: fama fuit id in prodiens tunc arabum regnum portentum fuisse. Stetit persarum regnum annis 480, mox Islamismus apparuit. Literas vero hic patriarcha ad auctorem legis islamiticae dabat, missisque ad eum donis, rogavit ut mandaret propria iura servari suo gregi in eius regione commoranti, cui ille piane obsecutus, amplissima ad suos diplomata inscripsit in rei confirmationem : idem pariter legis institutor, sit ei salus, Jesujabo terram camelis frequentem dono dedit, misitque vestes adeniticas. Quod quum ad regem persarum delatum esset, patriarcham improbavit pro eo quod fecerat quodque ad hominem ilium
55
scripsisset, praesertim quum illius dona aliata sunt; at regis iram ita demulsit ut indemnis ab eo dimitteretur. Yixit porro Jesujabus usque ad tempora 'Omar ben al-Hattàb, sit ei salus, qui ei diploma scripsit cautionis et protectionis, atque praeterea immunitatis a tributo pro suis fratribus et servis ac ipsius quoque sectatoribus: servatur autem huiusmodi diploma usque in praesentem diem. Màreme arzunita, literis in schola nisibena eruditus, vitam monasticam professus est in coenobio Mar Abraham, cuius eellam admodum frequentabat, primum Ninivae episcopus creatus, mox eum Mar Jesujabus metropolitam Gondisaporis ordinavit. Senex erat grandaevus: suffragiis in ipsum conspirantibus constitutus est patriarcha, ei opem praestante duce exercitus mosleminorum in expugnatione mosulense, frumentum quippe ad eos eduxerat. Vir erat in eleemosinas offa su s, eximiae sollicitudinis in egenos et scholares. Ad eum scripsit 'Ali ben Abi-Tàleb, sit ei salus, || diploma servandae immunitatis f. i78,a. pro ipso et pro christiams eorumque conscientiae moderatoribus, quod quum ostenderet cuilibet regimine potienti ex militum ducibus eorumque principibus, praescripto parebant. Tres vero post annos, quum Karh-Gidana conlenderet, propter itineris laborem ac aestum aegrotavit, medico autem pharmaca sumere suadenti minime obtemperavit, aiens : « matura est messis » : itaque Madainae diem clausit. Jesujàbus hazzensis metropolita Hazzae et Mosul ab electorum suffragiis designatus, Madainae constitutus est patriarcha iuxta praescriptum. Yir erat apprime notus cui locorum praesides multum deferebant, adeo ut unus ex illis diploma ei concesserit quo cavebatur ne quis ei negotium facesseret quoad ipsius monasteria vel sedem, vel tributa aut familiarium eius immunitates; exigua tantum his pro rebus pensione exacta: singulis vero hebdomadis quid ipsi opus esset, quid ve rebus christianorum utile esse posset rogabat. Jesujàbus autem sponte ipse primus ut res Simeonis persarum metropolitae componeret iter suscepit illumque ad suam obedientiam adduxit, Persidis quippe metropolitae qui praecesserant patriarchae orientis potestati nequaquam se subiecerant. Eius tempore non pauci floruerunt doctores, ac annales ecclesiastici conscribi coepti sunt. Yita functus sepultus est in coenobio Bà'àbae in ditione mosulensi. Georgius metropolita Gondisaporis, inclytae probitatis vir, electus est et Madainae ad praescriptum patriarcha creatus, ibique post obitum sepultus est: annis viginti ecclesiae praefuit. Joannes notus sub nomine filii Martae, domo Ahwàz genere nobilis, doctrina eruditus est in schola Gondisaporis : huius dein urbis archiepiscopatum obtinuit, mox in electione patriarcha || designatus, constitutus est Madainae ad f. J78,b. praescriptum: verum mùltis laborans infirmitatibus morte abreptus est, postquam dies aliquot ultra biennium sedisset: sepultus est Mattutae. Henànjesu vir erat doctus, probitate insignis, Celebris librorum scriptor, in electione patriarcha designatus, Madainae ad praescriptum consecratus est, anno hegirae 67. Contra se aemulos non paucos habuit, quorum
56 singuli in sui favorem sultanum sollicitaverant, plei'ique vero morte sublati sunt quin ab ilio quidquam obtinuerint, praeter Joannem Leprosum, qui quum 'Abd al-Malek adiisset, quatuor per annos eius aulam frequentavi opes ipsi profundens ac eius familiaribus. Scripsit hie ad Bisr ben 'Abd al-Malek Cufae commorantem, his verbis: « Christiani nostras ditionis elegerunt Joannem, quern nos regimine investivimus eique potestatem fecimus succedendi Henànjesu, quem constituerant al-Muhtàr et Mus'ad adversarii nostri ». Res ad aures Henànjesu quum pervenisset, et Joannes Cufam contendisset, episcopi nonnulli consilium dederunt illum adeundi rogandique ne id in ecclesia renovaret quod tempore Elisaei et Narsetis acciderat; porro reliqui episcopi Henanjesum ne hoc faceret prohibuerunt. Interea Joannes libellum ad Bisr transmiserat eique pecuniam obtulerat. Hic porro accersito Henànjesu, pallium ac baculum pastorale ab ipso arripuit tradiditque Joanni, illumque cum irrisione expulit. Res summo dolore ac tristitia episcopos ac fideles affecit: et dure tractavit episcopos donec eum consecrarunt hebdomada Màr Eliae anno hegirae 74, septimum post annum primatus Henànjesu. Christiani nihilominus ad Henànjef. i;»,a. sum II contendebant, ad famulatum ei exhibendum eiusque auctoritatem agnoscendam, quod Joanni permolestum accidit, quamobrem illum comprehendit sultani ope adiutus, et custodire fecit, dein cum duobus diseipulis abegit in montem quemdam in terra Sämagän, ubi in spelunca proiectus est ut, fame ac siti consumeretur : quod quum inseiis diseipulis commissum fuisset, ambo circumobire non destiterunt donec quid circa ipsum accidisset compererunt : expletum itaque fuit quod praenunciaverat Màr Hudàhoe, quum dixit: « maximae in eum ingruent calamitates ». Fama est transiisse secus locum pastorem gregis antequam diseipuli Henänjesum reperirent, ac eduetum illum lacte refecisse ut vivere potuerit: referunt alii pastorem quemdam egressum ad ovem deperditam quaerendam in illum incidisse eumque Ninivem deportasse in coenobium Jonae. Post haec mansit aliquamdiu in genu doloribus afflictus donec obiit. Ad eum contenderant monachi ex variis coenobiis atque episcopi Mosul ac Bà^armae et quotquot e potestate Bisr ben Abd al-Malek se subtraxerant. — Obligationibus autem a Joanne Leproso contractis sedis proventus impares erant, quare manus admovit vasis ecclesiarum, eaque vendidit pigneravitque. Iniurius praeterea fuit iis quos ordinaverat Henànjesu, quorum nonnullos eiecit alios immittens ex illis qui ordinationem non aeeeperant ante Narsetem metropolitam Gondisaporis, reliquosque ex regione 'Iràq, atque eos qui erant Mosul et Nisibis, caeterosque eorum episcopos. — Serguna autem medicus opus flagitiosissimum Henànjesu molitus est, eum criminans apud 'Abd al-Malek ibn Merwän, nec cessavit quidquid ad eum de calumnia exprobrandum scripserit Hannànjesus. — Mox Mardànsah suppetias tulit Muhammedo fratri 'Abd alMalek ad Nisibin capiendam, eiecitque quotquot ex adversariis || in ea reperiebanlur; rebus itaque Abd al-Malek potitus, urbetn illam eidem tradidit f. i7:i,b. gubernandam, ac praeterea Bà'arbàia ac Bànuhadra: tunc 111© Henänjesum e coenobio Jonae Nisibin trastulit ob infensum quem in eum servabat animum inque Leproso apprime sollicilum. Ferunt etiam in eucharistiam ve-
57 n e n u m immisisse, quod q u u m H e n à n j e s u minime nocuisset, v e h e m e n t e r r e m a d m i r a t u s M a r d ä n s ä h medicus, e u c h a r e s t i a in p r o p r i a m d o m u m asportata, monachos f u s t e caedere e x o r s u s est : q u a m ob r e m ilium c u m suo f r a t r e comprehendi iussit 'Abd al-Malik e o r u m q u e opes confiscali, m o x eius m a t e r liberique venumdati, ipseque crucifixus u n a c u m f r a t r e ad p o r t a m H a r r ä n ; itaque ei non p r o f u i t saeculum, f u i t q u e hoc a Deo in poenam ob v i r u m sanctum Mar g e n ä n j e s u m patriarcham. P o r r o Henänjesus patriarcha Qämjes u m creavit Nisibis m e t r o p o l i t a m die festo e p i p h a n i a e : vir e r a t p r o b u s et castus, obiit post dies archiepiscopatus q u a d r a g i n t a . P o s t ipsum ordinavit Sab a r j e s u m episcopum Baladae commendabilem q u o q u e p r o b i t a t e ac i n t e g r i t a t e v i r u m . Resedit v e r o R a n n ä n j e s u s in coenobio Jonae. P o s t m o r t e m a u t e m Bisri b e n 'Abd al-Malek regnavit in 'Ii'äq AI-Ha£gàg : hic a J o a n n e Leproso quod pollicitus f u e r a t repetiit, e u m q u e u r s i t ac in c a r c e r e m coniecit u n a c u m episcopis ejus c o m p l u r i b u s : a d a c t u s est i g i t u r ad vasa ecclesiae vendenda ; a t properavit Deus condignam ei poenam r e p e n d e r e , p r o f u g u s enim q u u m devenisset in oppidum quoddam in Suäd K u p h a e ibi diem clausit post u s u r pati p r i m a t u s menses duos s u p r a viginti. H a g g a ^ u s a u t e m p a t r i a r c h a m constitui vetuit, i t a q u e eius causa p e s s i m o r u m q u e c h r i s t i a n o r u m H e n à n j e s u s r e d i r e prohibitus est ; constitit igitur eodem loco, inde r e g i m e n e x e r c e n s in regiones Nisibis, Mosul, B ä g a r m a e c a e t e r a s q u e citra || provincias H a g g à ^ o s u b i e c t a s : t iso.a. Madainae v e r o mansit ecclesia a b s q u e p a t r i a r c h a annis viginti, singulis ad p r o p r i u m libitum v i v e n t i b u s : et haec omnia poena f u e r u n t p r o eo quod in M ä r H e n ä n j e s u m commissum f u e r a t . P o r r o H a n n à n j e s u s peste c o r r e p t u s vita decessit et in coenobio J o n a e sepultus est. Ecclesiae p r a e f u e r a t annis q u a t u o r d e c i m c u m mensibus septem, et Madainae quidem s e d e r a t annis septem, reliquis in coenobio J o n a e transactis. F l o r u e r u n t eius t e m p o r e Sorgius Düdä et sancti viri complures, Joannes Dailamita, Joannes A z r a q a q u o p e t i e r a t 'Abd al-Malik camelos q u a d r a g i n t a . T u n c t e m p o r i s H a ^ g à g u s W ä s i t a m aedificavit: obiit S e v e r u s i a c o b i t a r u m p a t r i a r c h a , cui successit Athanasius qui u n u s f u i t e x illis qui scripta G r e g o r i i Theologi s y r i a c e r e d d i d e r u n t . S a l i b à z h à tirhanensis Madainae studiis o p e r a m dederat, Anbài'ae episcopus a H e n à n j e s u p a t r i a r c h a c r e a t u s , a Leproso, q u u m p r i m a t u m invasit, eiectus est. Statuit i t a q u e in t e r r i t o r i o R u z b a r (?) degere, m o x Nisibin contendit eique H e n ä n j e s u s Hazzae et Mosul archiepiscopatum demandavit. E l e c t o r u m suffragio p a t r i a r c h a designatus, c o n s e c r a t u s est i u b e n t e Jazido b e n 'Aqil qui l i a j ^ ä g o successerat. Sanxit, consentientibus patribus, u t nomen H e n à n j e s u in sacris r e c i t a r e t u r , et ex ecclesiae catalogis e x p u n g e r e t u r illud J o a n n i s ; praescriptiones renovavit, scholam fundavit, R a u z i b h ä n coenobii M ä r Eugenii a b a t e m in metropolitam Nisibis c r e a v i t : iste ecclesias sui archiepiscopatus r e s t a u r a v i ^ mediocris doctrinae vir, a t effusissimae in p a u p e r e s charitatis, metropolitana dignitate ad annos duodecim f u n c t u s obiit, || conditusque est in r, iso,i>. schola Bàsohadà. Sedi a u t e m tirhanensi Salibäz'hä P h e t h i o n e m b a ^ a r m e n s e m praefecit. M o r t u o ' O m a r ben 'Abd al-'Aziz, r e q u i e m ei Deus concedat, chalif a t u m obtinuit Jazid ben 'Abd al-Malik qui christianis in sui f a m u l a t u resti8
58
tutis honorem detulit: eum Basrae adortus est Jazid ben Mohallab sibi chalifae dignitatem arrogans, adversus quern misso fratre suo Maslama, Cascarne ipso potitus est. Mox in itinere quum descendisset in ecclesiam sedis quae sub nomine Al-Qasr al-Abiad nota est, significatum ei est de moniali quadam eximiae virtutis, nomine Helena, annos naia octoginta quinque, quae iussu eius accersita disertissimo ipsum allocuta sermone, prae eximia qua praestabat doctrina, eum exprobravit idcirco quod in altare consisterei, metum iniiciens ultionis quam Nabucodònosor expertus est, quum vasa templi adhibuit: vasa itaque reddita fuerunt et preces iterum celebrali potuerunt. Regnavit ille annis quatuor et uno mense. Quo tempore Salibà-zhà ecclesiae praeerat mortuus est etiam Jazìd ben 'Abd al-Malik, cui successit in chalifatu Hisàm ben 'Abd al-Malik regnavitque annis undeviginti et mensibus sex ac diebus viginti. Obiit. Salibà-zhà ac Madainae conditus est: annis duodecim ecclesiae regimen tenuit. Phethion bagarmensis, ordinatus fuerat a Salibà-zhà episcopus Tirhànae, vir bonus ac probus: scholam in sua sede fundaverat. Post obitum Salibà-zhà adfuit Mar Abà episcopus cascarensis, et Joannes Azraq episcopus hirtensis: hie quum in media synodo humillime dixisset Màr Abae: « equidem tibi defero » ; dicto obstitit 'Abd al-Masih hirtensis. Unde exortis inter electores disf. i8i,a. sensionibus, ad Sultanum res tota devoluta est: || christiani vero precationes instaurarunt, coeperuntque hirtenses demulcere ; sed altera die princeps fidel'ium mandavit in patriarcham constitui Phethionem. Principis iussioni paruerunt universi et absque mora patriarcha creatus est. Et is quidem scholam condidit, divitiis minime inhiabat, quaeque operatus fuerat Mar Aba renovavit. Principatum autem 'Iraq tenebat Halid ben 'Abd-Allàh al-Qasiì, cuius mater romaea erat genere: hie patriarcham saepissime adibat, atque in honore habebat, eumque Kuphae ipsum invisentem solebat in sede collocare ac honorifica veste donare, benedictionem petens rogansque ut pro se oraret, ac non nisi minimum quid pro tributo Madainae ab ilio mittendum taxavit, nec non libellum ei inscripsit, atqùe Tàriqo vicario suo ilium protegere mandavit. Phethionem imitati sunt episcopi in ecclesiis atque scholis extruendis. Officio functus annis decern cum mensibus quinque, Madainae sepultus est, Eius tempore perplures prodierunt sancti monachi, qui coenobia aedificarunt, prodigiaque patrarunt. Màr Abà Alius brich sebiàneh domo cascarensis, in schola madainensi doctrina eruditus, Gregorii Theologi ac aliquot dialecticorum libros exposuit, interpretationesque scripsit. Ad sedem vicaria potestate regendam adstitit, utpote cascarensis episcopus: mox circa eum et metropolitan! Gondisaporis orto dissidio, res demum ei cessit. Quum autem regioni 'Iràq tunc praeesset Jusuph ben 'Omar, qui christianos odio prosequebatur, noluit Màr Abbà ante Madainae consedere quam hominem salutatum ivisset: Kupham igitur contendit, eumque charum habuit Jusuph quamprimum vidit, omniaque probavit. quae f. i8i,b. respondit ad quaestiones quas ei circa ipsum resque alias || proposuerat, Dein Ilirtam profecto ei occurrit cum honore ac pompa Joannes Azraq una cum
59 fldelibus, quandoquidem, ipsius ordinationi minime interfuerat sed syngrapham assensus ei scripserat: porro quod illi fecerunt Abae pergratum fuit. Summa autem doctrina ac facundia praeditus, complures libros composuit, quos tamen discipuli eins interpolantes corrupere: et ipse quidem voluit appellari Abji, dempto Mâr titulo, ut scilicet a Mâr Abâ Magno distingueretur. Madainae commorari fastidiens, illius cives aversatus ob pessima eorum facta ac clerici cuiusdam causa qui scholae bona invaserai abstuleratque, substituit in locum suum Millesium Tirhânae ac Sahdostum Zawàbiae episcopos, et Cascaram ad suos contendit, ut in coenobio Wâsitae sedem figeret, mox Kufam petiit. Annis decern cum mense uno primatum tenuit, vitam produxit ad annum decimum supra centesimum: Madainae sepultus est. S u r î n u s depositus, Abânum Madainae praefectum largitionibus induxit ut per mandatarios, feria quinta paschatis, populum compelleret ad ipsum consecrandum: porro alii eucharistiam acceperunt, alii ieiunium solverunt; itaque in eos qui remanserant Abânus suos misit satellites, qui eos comprehendentes el ipsas altaris fores occupantes districto ense, vi Surînum ordinare coegerunt, utique non sine omnium lacrymis: Jacobus autem Gondisaporis metropolita super eum verba ordinationis ingeminans, manus interea in coelum sublatis, orabat ne id illi bene cederet. Itaque patres Saffâhi opem implorarunt eum de rerum conditione certforem facientes, qui Abânum verberibus mulctavit, reddita patribus electionem faciendi facultate: sic ille Hirtae exauctoratus est dominica post Ascensionem. Mox patres una cum Jabia ben Ibrahim al-Muqallad Madainam profecti Jacobum consecrarunt. Hune insectare Surînus cum suis cognatis non destitit, donee ilium Mansur in carcerem coniecit. Dein libertati redditus Jacobus, roga tus a fldelibus ut Surînum Bas^oram || mitteret, deces- t m » . serat enim eius urbis metropolita, morem gessit: at invisus ut ille erat bassorensibus, a nonnullis receptus est ab aliis fastidio habitus: interim Man§ur circa ipsum melius edoctus, ut in carcerem detruderetur mandavit: unde ab 'Isa Sahlâfae Alio fuga ereptus est, at eum mox apprehensum Madainae praefectus in custodiam coniecit. Vita functus sepultus est in coenobio Simeonis, eiusque nomen in catalogo metropolitarum Basrae relatum fuit. Jacobus. Quo tempore depositus est Surînus convenerunt patres unanimi consensu ad Jacobum eligendum, qui gondisaporensem archiepiscopatum tenebat, eumque consecrarunt dominica sexta post hebdomadam apostolorum. Yasa ecclesiae redemit quae Surînus oppigneraverat ad opes corrogandas quas Abano largitus fuerat: cunctis iis quos ille ordinaverat, manuum impositionem iterum adhibuit. Quas ei paires conditiones imposuerant explere non omisit, deinceps vero in regimine baud rite se gessit ; si enim ad eius aures perveniebat episcopum quempiam stare pro Surîno aut illius agere commemorationem, quin ilium vitupera ret, alium ipse ordinabat in eius locum destinatum, quo fìebat ut duo in eadem sede reperirentur episcopi; unde contentiones secutae sunt inter greges, atque ecclesia haereticorum derisioni erat obnoxia. Porro vita fluxit Jacobo admodum implacida, nec ei obtigit, gravem ob aetatem, quae commiserat reparare; mox illi parcere ro-
60 gatus,
obtemperavit,
ilium
Basrae
métropolitain
constituens.
At
Surinus
infensissimum in Jacobum animum caelans occasionem expectabat, nec deerant inter basrenses qui cum ipso de patriarchatu verba multa facientes, a c magis eius cupiditatem incendebant. Itaque ut chaliphatum adiit Surinus Sergium medicum Nasri archistrategi,
f. 182,h. morbo
magis Mansûr
qui in Jacobum
Mansûr oblocutus est. Surînum Mansûr rogavit rem illicitam, ipsi causa fuit c u r deberet e sua sede migrare.
iniit
Porro
paenes
quod quidem
Mansur
gravissimo
|| correptus accivit Georgium gondisaporensem, cuius perutilem ope-
ram expertus honorarium eidem
munificentissime assignavit: et hic quidem
Bagdâdi per biennium commoratus, dein adversa exercitus valetudine dimitti impetravit
post suffecturn in locum
suum discipulum
'Isa. Hic sane pro ea
qua pollebat illius ariis peritia, eius a Mansûr facto periculo, qualis
oper-
tebat vere esse repertus est. Mox exegit, Mansûr maiora imponi tributa, quodque ad ecclesiarum praesules pertinebat 'Isae, qui diaconus erat, tradidit. Quum autem ad 'Isam venisset Jacob una cum episcopis triginta, is nullo eorum habito respectu ipsis manum deosculandam
porrigebat, quod quum non semel
iam factum esset, eum divini iudicii comminatione t e r r e r e tentavit
Salomon
episcopus Hadìtae, reprehendens quod diaconus quum esset sic cum episcopis se g e r e r e t : at ille eius verba coercuit dira minitatus, cui respondit Salomon « o alter Juda, brevi videbis quid tibi conlinget ». Interim episcopi de ipsorum conditione monuerunt Ben Tabbâh cascarensem aerarii praefectum, qui Mansûi-o de rebus cbristianorum percontanti significavit Jacobum atque Surinum de primatu inter se contendere: mandavit ilaque utrumque in carcerem detrudi; et Jacob quidem custodiae mancipatus est, Surinus autem aufugit. Mox Mansûr 'Isam ben Sahlâfà summa cum potestate suae genti praefecit,
qui sua insi-
pientia eo devectus est ut datis ad episcopos litteris intimaret sibi benedictiones esse solvendas, ac abolendam
Jacobi
commemorationem, ac praeterea
plures qui eius macbinalionibus obstitere e suis sedibus exturbavit,
com-
reliquis
ei obtemperantibus: adeo ille Dei, cuius nomini gloria, metum omnem exuerat. Tunc mabumetani locorum tribuerunt,
praesides in christianos liberam sibi
horumque nonnulli
a
propria religione
potestatem
desciverunt.
Abraham
autem ben Jahia Hadìtae gubernator cives illos iniquissimis exactionibus oppressit, qua r e commotus Mâr Salomon episcopus, cogitabat de expostulatione in eum facienda, quem, veritus ne in se accusationem produceret, ad custodiam rapi iussit, et
flagris
subiecit,
f is3,a. supra quadraginta, || capillum stea gubernatorem
poenituit,
vectigalibus absolvit.
producta fustigatione ad plagas
insuper barbamqué hominis r a s i t : et episcopo reconciliatus,
Mox quum haditensium
causis a communione fidelium segregasset, fae, episcopo crimen gravissimum
quosdam
duas
facti po-
haditenses
iniunctis
Salomon iustis de
profecti illi ad 'Isam ben Sabla-
impegerunt, hoc asserentes
quod
nempe
quum Merwànus filius Muhammad fugit coram Saffaho suas opes in castris apud Zabam reliquit, episcopus vero duas pecuniae sarcinas exinde ad suas aedes abduxit. Quod 'Isa ad Mançûr deferens hominem non parum concitavit, qui idcirco accersitum episcopum interrogavi^ illeque rem denegans, ait : «quando-
6i quidem mandavit Christus: ne possideremus a u r u m nee a r g e n t u m nec v a s a ; eccur in pecuniis operam ponerem? ». At fidem ei chalipha minime a d h i b u i t : itaque fustibus caesus est in cocnobio Mar Simeonis urbis Sinn, instigante 'Isa ben Sablàfà medico, ipse vero pro eo quod sibi accidebat, laudes Deo persolvebat. Caeterum q u u m aliquando Mansur ad monasterium Babàlae diverlisset, monachorum patientiam demiratus probatisque eorundem moribus, vectigalia ab eis sustulit, subsidiaque impendi iussit ad e o r u m inopiam sublevandam, eo quod mosleminos iliac praetereuntes hospitio recipere solerent. Quum vero Mansùrum praesules ac episcopi convenissent pro Jacobo interoessuri ut dimitt e r e t u r , chalipha Salomonem episcopum haditensem inter illos conspicatus oppido commotus est, illumque nec non iacobitarum et melchitarum patriarchas vinculis constringi iussit. Mansit itaque Salomon in c a r c e r e custoditus, donee mandavit chalipha ilium liberari et educi ut in coenobio Bàhàlae c o m m o r a r e t u r : ibi autem tres confecit annos, mox quum A b r a h a m medicus pro ipsis intercessisset, eos, nempe episcopos, in suas sedes dimitti iussit Mansur ; rediit itaque Simeon ad sedem suam, dein ad coenobium Abä H ä r ü n apud Baladam profectus, ibidem post || septennium obiit et sepultus est, postea in coenobium Rabbän t. i8s,b. Afnìmaràn translatus est. P o r r o innotuit Mansùro quasnam Surìnus erga Jacob u m partes egerit, hoc quippe ad ipsum patres retulerant, idcirco a b ilio se amovit. 'Isa autem scriptis ad Cyprianum metropolitan! nisibenum Uteris mandavit ad se venire a t q u e afferro benedictionem vasaque ecclesiarum, subdebatque in suo scripto: « vitam chaliphae in mea habeo potestate, prouti voluero sanitatem ei praesto, a u t afferò aegritudinem ». Cyprianus itaque una cum patribus compluribus epistolam ad Mansurum detulit accusationis gratia, legendamque exhibuit. 'Isam chalipha accersivit, increpavitque: negavit ille suam esse epistolam, at quum eum idoneis testimoniis chalipha convicisset, « te ne, inquit, hominibus praefeci ut e o r u m c u r a r e s bonum, aut eos ut opprimeres? ». Mox 'Isam una cum coniuge apud indos e x u l a r e iussit : accersitus a u t e m fuit per epistolam Georgius medicus, qui tamen aegritudine venire prohibitus misit v i r u m quemdam timentem Deum, A b r a h a m nomine, resque episcoporum eius opera profecit. E u m quum interrogasset M a n s ù r u s : « n o n ne dicitur Deus pieces episcoporum exaudire? c u r igitur eum non rogant de nece 'Isa? » 'respondit : « eorum precibus accidit ut in exilium propelleretur, iam autem nulla de eo notitia h a b e t u r ». Cyprianum deinceps Mansur adamavit et monachis atque ecclesiarum praesulibus plura beneficia contulit. Obiit Jacobus ecclesiae regimine f u n c t u s annis septem supra decern cum mensibus quinque, ex quibus annos septem in carcere transegerat. P o r r o Mansur post mortem Saffähi ad Cyprianum metropolitan! literas misit in civitatem Saffàhi prope Anbäram, et opibus collectis H i r t a m profectus est, cunctisque profligatis qui in eum rebellaverant, Hierosolymas ingressus est, et a u r e a s fores quibus Constantinus ecclesiam Christi sepulchri ornaverat in suum a e r a r i u m transtulit. Anno autem nono || sui principatus Bagdädum u r b e m condidit, captis Basra e divitiis et ad t. isi,a. inopiam civibus redactis: Ma'anum quoque filium Zàidae interemit. Tiberias tunc temporis t e r r a e m o t u concussa obruit noctu suos incolas, qui maximo n u m e r o
62
extincti sunt : Adorbi^anae autem fulgur vehementissimum incendit quamplurimos homines ac iumenta. Mortuus est Mansùr in itinere meccanae peregrinationis anno 157, annos natus octo supra quinquaginta post principatus annos duos et viginti. Post ipsum regimen obtinuit Mahdì qui optime se gessit, ac subditis unius anni vectigai condonavit, praediaque eis reddidit, eosque quoad ipsorum substantias aliter prorsus tractavit ac pater eius. Casus autem accidit pulcher: medicus quidam cuius officina prope palatium Mahdì sita erat, quum exhibitam sibi quodam die ampullam inspexisset, dixit : « ampulla haec feminae est virilis prolis gravidae. Ancilla ad Haizurànam reversa rem totam exponit. Misit ilia ad medicum millia denariorum duo, pollicita gratum animum ulterius se ostensuram. Mox coepit 'Isa medicus metu angi ne res praedictum exitum minime esset habitura ; at martvrum invocato ac sanctorum auxilio exauditus est, peperit enim ilia fìliam masculum, quem vocavit Musa. Quamobrem medicum muneribus prosecutus Mahdì familiarem habuit consuluitque, cuius et amplissima facta est conditio: eum pariter donis cumulavit Haizuràna, ad quam exinde omnes cupiebant accedere.
Henànjesu. Hie pater doctrina ac eruditione excellens, episcopus fuit Lasùmae, quae et Dàqùq nomen habet. Quum 'Isa medicus a Mahdì exorasset i. 184,b. ut patriarcham creare fas esset, scripsit quadam die || episcopus cascarensis ad patres ut convenirent. Porro illis coadunatis, Marwa archidiaconus una cum ljirtensibus et £aràmaqilis Henànjesum elegit. His restitit Jacob cascarensis Jazdìni filius Georgium eligens coenobii Bàliàlae monachum, virum syriacis arabicis et persicis literis eruditum. Bàgdàdum contendentes in coenobium Màr Phethionis convenerunt, causaque ad Mahdì devoluta est, qui ambos accersivit, Georgium nempe ac Henànjesum, eisque islamismi susceptionem proposuit: et Georgius quidem conticuit, Henànjesu autem arabici sermonis inscitiam causatus est. Mox quum perspexisset Mahdì qua polleret Georgius dictionis elegantia, dixit ei eoram coetu: « ex quonam ligni genere fuit Moysis virga per quam tot miracula patrata fuere? ». Respondit ille hoc neque in pentateucho neque in prophetis memorari: tunc convertii se Mahdì ad Henànjesum qui dixit: « ex amygdalo » : idque ex ilio ostendit quod quum Core et Dathan atque Àbiron, quando Aaroni aemulabantur, virgas suas in tabernaculum intalissent, protulit virga Aaronis flores amygdalinos. Eius dieta chalipha admiratus, interrogavit: « quonam vero argumento fìrmatur virgam Aaronis eamdem ac Moysis fuisse ? » : respondit ille : « dixit Moyses Aaroni: — attolle virgam tuam, — porro in virga Moysis portenta fiebant ac prodigia ». Doctrinae itaque laudem Mahdì Georgio tribuit, Henàujesu vero venerandae canitiei ac decoris. Georgius porro Henànjesu impugnavit sermonem eiusdem redargueus disceptatione quam Mahdì probavit ; hic vero iussit Henànjesu constitui, atque Rabi'ae mandavit ut in reluctanlem quempiam insigni poena animadverteret: quare refragari nemo potuit ; itaque 1.186,a quum patres convenissent || consecratus est. Et Jacobus quidem patriarcha pagum Duqra in pignus tradiderat Abù l-'Abbàs tusìtae, quem Henànjesu quum ab eodem non sine acerbitate quadam repeteret, in eum querimonias faciens,
63 ipsi rem iniquam exprobrans Abu l-'Abbas dixit : « si de meis substantiis quidpiam voluisses me tibi adiicere, fecissem utique, nunc vero hand putaverim praeferre te reddi tibi pagum, me autem tibi hostem existere ». Itaque hominem veritus Henänjesu coepit eum munerari frequenter vestibus annona atque potu, ac amoris significationes exhibere : ille vero ipsum decepit. Sane quum aegrotasset Henänjesu, eique medicus suggessisset cucurbitulas sibi adhibere, Abù l-'Abbàs, tristitiam simulans, servum ad ipsum misit qui cucurbitulas ei admoveret, scilicet veneno infectas: itaque scarifìcatione peracta, eius continuo cervix intumuit, tresque post dies mortuus est. Sederai annis quatuor, Madainae sepultus est: per hunc igitur modum Duqrae dominium sedes amisit. T i m o t h e u s patriarcha, e genere optimatum Hazzae, eruditissimus doctor, episcopus fuit Bäbagas quo tempore Abù Musa filius Mus'ab Mosuli praeerat, et Abu Nùh anbarensis eidem a secretis erat. Is vero et christianos beneficiis affecit, et Timotheum singulari benevolenlia complexus est, ut ei vectigalia ex bonis opiscopatus exigi solita condonaverit. Mortuo autem Henänjesu advenerunt a Thoma episcopo cascarensi literae convocatoriae, anno 162, congregatique sunt patres in coenobio Mär Phethionis, Ephrem tamen metropolita Gondisaporis eiusque episcopi minime adfuerunt: convocatis itaque a Bairaui fidelibus, cascarenses quidem et sobenses Georgium monachum deposcebant, cui et nuntii missi sunt, opitulante ei Abu Qorais 'Isa || medico, t. iss.b. at ilium vita functum repererunt; proferebant autem Abù Nùh nomen Timothei, scholastici autem, episcopi Gondisaporis. Timotheus vero pecunias pollicitus Bairaui ac scholasticis astute ostendit saccos saxis ac lapidibus plenos velut nummis ac denariis refertos: eius paries igitur illi tuiti sunt, eumque iuvit et Abù Nùh scriba. Mox advenerunt metropolitae Bàgarmae, Hulwàoae, Damasci et Marw, episcopique complures et Timotheum octo post menses consecrarunt. Postmodum pecuniam repetentibus respondit ille: « sacerdotium nequaquam pecuniis venditur », eisque ostendit saccos non nisi saxa lapidesque continere: illi porro videntes fraudem ipsi e sententia successisse destiterunt. Tum vero Timotheus literas misit ad gondisaporenses et mosulanos; et mosulani quidem ei paruerunt, metropolita vero Gondisaporis una cum suis episcopis, nec non Salomon episcopus Haditae ad illi resistendum exorti sunt. Joseph praeterea metropolita Marw, vir spectabilis, atque elegantia arabici syriaci ac persici sermonis apprime praestans, quem Timotheus quaedam ipsi pollicitus demum fefellerat, convenit cum Salomone hadilensi episcopo, ac episcopo Ma'altàyae Georgio, in coenobium apud Haditam, coenobium at-Tin (luti) vocatum, ibique Rustam quemdam ordinarunt in episcopum Mosul, ipsis mosulanis consentientibus, pro Jesujàbo quem Timotheus ordinaverat, ipsumque mox Timotheum exauctoratum pronuntiarunt. Timotheus porro una cum fidelibus non omisit humaniter Joseph episcopum maruensem pertractare, dein vero pertinaciter obtrectantem deposuit. Quum vero ille per epistolam ipsi exprobraret memorans beneficium praestitae ipsi operae, rescripsit Timotheus: Il « hoc vero non unus ipse praestitisti, quodque praestilisti oppido corrupisti f. 18«,a. iis quae adversum me postea attentasti, tum depositions canonisque poeni-
64
tentialis promulgatioiie, tum Rostami ordinatione in coenobio quod sane proprio nomine perbelle homini congruit, coenobium nempe luti: nunc vero si maruensibus acceptus es adveniant viri ex eis quinque, cumque ipsis eorum metropolita Gregorius accedat, ut causam vestram dispiciamus quamcelerrime. haudquaquam vero eorum tu es metropolita ». Itaque Josephus, nulla iam sibi spe relieta, Timotheum ut perderei apud Mahdi accusavit : quod ei minime successit, at ipsius Mahdi opera mahumetanam sectam amplexus, ab eodem splendide remuneratus, quibusdam Basrae terris praefectus est, ubi aliquamdiu commoratus, demum in ditionem romanorum emigravit. Haec quae acciderant aegerrime tulerunt christiani, atque de istis Timotheum vituperarunt : qui datis ad gondisaporenses epistolis factum excusavit, eos monens se ipsis infensum fuisse ob ea quae ecclesiis acciderant, eosque ad obedientiam sibi praestandam, non secus ac reliquae fecerant ecclesiae, hortabatur ; haud quippe constare sibi dignitas sua posset, quamdiu illius regionis incolae ipsi obsisterent. Nihilominus Ephraem metropolita gondisaporensis Bagdàdum contendit una cum episcopis tredecim, qui in monasterio Mär Phethionis congregati Timotheo anathema dixerunt ; Timotheus contra, convocatis episcopis quindecim, illos e&communicavit. Inde inter Christianas plebes contentiones, caedes, hominumque incarcerationes consecutae sunt. Porro Abu Qorais Ephraemum de eo quod gesserai exprobravit. Res demum in hunc modum cum Ephraemo composita fuit, ut is Timotheum ad ecclesiam 'Abbadi deduceret, atque super eumdem coram se consislentem preces ordinationis recitaret ; quod Timotheus ad mala praecidenda, animi demissione acceptavit. Recitavit vero super eum Ephraemus verba ilia : « peccatori poenitentiam agenti etc. » eiusque patientiam adf. is«,b. miratus, || eadem iterum verba resumens, finire noluit, sed in genua procidit ante ilium, quem mox erigens ad pectus admovit, restitutaque fuit pax inter utrumque. At Timotheus ut obedientiam sibi praestitit ipsiusque potestatem Ephraem recognovit, ilium cum suis episcopis e provincia expulit. Qui hac eius agendi ratione vexatus eidem in haec verba rescripsit: « equidem super te recitavi pericopem illam — Deus laudem meam ne etc. — » ad haec responds : « non ne ea illius est clausula cujus postrema verba mihi sufficiunt ? ». Sic denium ecclesia quievit. Porro Timotheus Häqänum regni turcarum regesque alios ad fidem adduxit, a quibus epistolae ei adveniebant, homines praeterea quamplurimos Christiana doctrina instituit. — E vivis sublato Mahdi, regimen tenuit, Musa Hàdì Gargänae, quumque advenisset, eum frater eius Harun chalipham salutavit, ac Mosul profectus est : Hadìtae autem commoratus iussit arcam, qua quorumdam martyrum lipsana erant asservata, comininui ac in fluvium proiici iussit, at oculorum aegritudine ac vehementi capitis dolore correplus mandavit arcam relinqui ubi erat, mox vero quod primo iusserat executioni mandari urgens iterum aegrotavit, quod quam et tertio accidisset a proposito destilit, demum morbo confectus diem clausit, regimine potitus mensibus tredecim. Ei in principatu successit Hàrun ar-Rasìd qui incolas apud mosleminos in clientelas admi^sos, vestes peculiares gestare coegit: porro eum quodam die adivit Gabriel ben Bohtisu' medicus amictu persico tincto indutus,
65
qua de re ab ipso exprobratus, ait: « equidem unas e clientela ego sum, nec fas censeo genus ornatus ab huiusraodi hominum vestitu abhorrens usurpare » : placuit ei haec responsio, ac christianos ab ilio onere exemit. Mortuo autem Harùn Rasìdo in urbe Tùs regimen tenuit Muhammad al-Amìn qui íJirtam contendit ob huius urbis amoenitatem ac aeris optimam temperiem, ibique menses tres confecit: 'Aun al-Gauharì autem . . . . Anno autem decimo séptimo II chalifatus Rasìdi Barmecidae e principis gratia exciderunt. Zubaida 1.187,». autem mater Amìni summo honore Timotheum prosequebatur, favebatque c h r i stianis quorum ministerio libenter utebatur, ipsa subscribi a Rasìdo obtinuit diploma de restituendis dirutis monasterii aedibus, novisque addendis molitionibus, palmarum ramos crucesque ex auro ac argento effingi fecit, opem praeterea praestitit Sergio metropolitae Basrae ad ecclesiam in ea urbe condendam, atque Gabrieli auxilio fuit pro eius in hanc rem peroratione. P o r r o Amìnus quum visionem in somnis habuisset qua certior factus est de fraude eius qui metropolitani ab ecclesia condenda prohibuerai , erat autem ille Hamdùn filius 'Ali, obsecutus est mandato Rasìdi de ecclesia aedificanda qua de re et ^diploma ille ediderat. Amino autem consilium dedit 'Ali ben 'Isa ben Màhàn ut fratres suos a iure haereditatis destitueret. Màmùnem qui Horàsànae, et Mu'tamenum qui in occidente erat, ille sane ad utrumque scripsit ut redirent; at ambo recusarunt ei significantes inter ipsos patrem eorum regnum divisisse: quamobrem bella secuta sunt, et Amìn Bagdàdi interfectus est: regno autem potitus est Màmùn anno 204, qui animum in christianos propensum gerebat. Eodem anno quo Màmùn Bagdàdum ingressus est obiit Timotheus a suscepto primatu anno quadragesimotertio, aetatis suae nonagésimo quinto : vixit itaque dominantibus Màhdi, Hadì, Rasìd, Amìn, Màmùn, nec fuit rex ad quem non scripserit aut quem ad fidem non perduxerit dooueritqae Christiana instituía : sepultus est in coenobio Keliljesu quod ipse restaura verat, ibique sedem fixit, prius autem in praedio Umm Ga'far commorabatur, atque idcirco appellata est ecclesia illa aedes patriarchae. E t Timotheus quidem corai/n hominibus orationes habere || non valebat, sed plures de f. X87,b. qualibet facúltate scripsit tractatus, nec non ljbrum de sideribus. Gabriel autem filius Bohtjesu medicus cognatus Bohtjesu magno, in clientelam recipi curavit, qua de re a patriarchs exprobratus non tamen recessit, unde ab ilio excommunicatus est : mox ad illum contendit cum suo famulo et accedens nulla facta salutatione eum contumeliose allocutus est, Timotheus vero eum blande compellans aiebat : « vereor pro te iram Christi » at ille hoc verbum protulit « o paedaraste » : indignati ad haec sunt patres circumstantes, patriarcha tamen ignorabat quid dixerat, quod quum sciscitatus rescivisset egressus est in aedes capite denudato, aitque « illi Christe poenam repende ». Mox egressus et Gabriel, ut devenit ad pontem novum eum prolapsus equus dejecit quamobrem confracta sunt dextera ac pes eius ita ut ossa extra prodirent: a matre ei obvianti reductus est in lectica ad coenobium, et ipsa quidem dixit « mox eum referam ad medicum eius » at tamelsi earn impense is urgeret ut medico se sisteret, illa minime fecit, verum tribus diebus ieiu9
66
nium servavit famen tolerans, Timotheus interim ostio obserato mulieri aditum non praebuit etsi earn in tutela haberet: tertio autem die egressus est ac, peracta liturgia, oleum ex lampade sumpsit et ilium inunxit ante altare, qui, Deo indulgente, sanitali restitutus est. — Mahdi autem copias contra romanos misit et Leo vicissim ad versus eum misit duos ex proceribus patritios qui eius militias debellarunt et in captivitatem redegerunt : quod ille aegerrime ferens, provinciam infestam habuit(?), ecclesias demolitus est prohibuitque ne christiani servos possiderent: mox misit fìlium suum Harùn qui, post annum, expugnata arce quadam ex potioribus romanorum, ingentem captivorum multitudinem cepit, reversusque est anno decimosexto chalifatus Mahdì, et christianorum f. 188,». conditio immutata est. Aliquando autem || distribuit Rasid quotquot habebat gemmas in suis thesauris inter suas concubinas, quae 'Auno gemmario illas vendiderunt. Mox 'Aunum accersivit Rasìdus gemmam ab eo exposcens, at pretium ille iniquum repetivit, quamobrem in iram actus Rasìdus ipsum in carcerem coniecit : quum vero pro eo intercessissent Gabriel medicus et Theophilus edessenus aerarii praefectus, ilium libertati restituii, tum vero 'Aun ingentem pecuniae copiam in eleemosynas erogavit. Harranitae autem hominem ceperant, ut eorum ferunt instituta, ad ilium sacrificandum eiusque caput praecidendum, at ille evasit, atque Rasìdum de moribus illius gentis edoctum fecit, qui iussit genus lllud hominum perimi ac prorsus aboleri; illi tamen per regiones dispersi sunt. Porro Hamdùnas qui Rasìdum solebat invisere, ex odio quod in christianos nutriebat, apud eum illos denuntiavit quod mortuorum ossa colerent adorarentque, eaque in eorum templis asservari monebat : itaque Rasìdus ecclesias dirui mandavit, quod et factum est Basrae et Ailae aliisque in locis. Quamobrem convenientes christiani qui in aula Rasido famulabantur ei declararunt christianos mortuorum ossa nec colere nec adorare, at martyrum et iustorum atque apostolorum corpora honorare sicut circa sepulcra prophetarum eorumque corpora fieri consuevit : Rasìdus porro quum rem ita se habere ut dixerant certo cognovisset, ecclesias reaedificari iussit. E vivis excessit Rasìd in urbe Tùs, anno 144, regimine potitus annis tribus supra viginti cum diebus decern et octo. Porro sub Timotheo plura acciderunt quae referre singula prolixum foret: ex iis quod quum Rasìdum poenituisset iurisiurandi de Zubaida repudianda, doclorum unanimis sententia fuit ut ipsa alicui nuberet quocum nuptias contrahere eidem ipse permitteret: Timotheus autem cumperiens hoc Rasìdum apprime fastidire, suggessit illam christianae religioni apud ipsum nomen dare, quapropter eam morti damnaret, mox eamdem mahumetanismum repetere, quo pacto illam retinere Rasido fas fuf. 188,b. turum: hoc Timothei scitum doctores moslemini ratum habuerunt: || huius rei ergo Timotheus feminae gratiam consecutus est, ac praesentem opem, qua eum in suis negotiis, ad omnia quibus indigebat, iuvit, ei praeterea aureas argenteasque supellectiles, vestes polymitas, aliaque largita. Josue bar N u n oriundus pago Bàgabàre in ditione Ninives, adolevit una cum Timotheo sub disciplina Abrahami claudi : erat ad iram proclivis ac animo inconstans, Timotheum aversabatur ac odio prosequebatur. In schola
67 Madainae magister consti lutus ad mensem ibi perstitit, mox in coenobium profectus Mâr Abrahami in eo vitam monasticam amplexus est. Libros scripsit in Timothei denigrationem, quos per regiones disseminavit. Oborta autem rixa eum inter ac monachos, Bagdàdum remigravit, ubi commoratus est in domo Georgii cognomento Mâsùye filium eius per menses aliquot docens: inde coenobium Mâr Eliae contendit ubi degit annis triginta. Quum e vivis excessit Timotheus, eius spiritum habeat Deus inter sanctos, advenit Zacharias ad sedem custodiendam, et electorum suffragia in Josuem bar Nun conspiravere, anno 205, atque pro eo steterunt Gabriel et Michael medici, ac Jacobus et Wahb scribae. Ut suam sedem obtinuit in Keliljesu suum adversus Timotheum animum patefecit, eiusque nomen ex libro vivorum expungi iussit, suumque odium manifestavit: rem patres alque antistites reprobarunt nec non Jozâdaq doctor, qui ait : « quonam id pacto l'as est, quum patres universi nunc per ma nus impositionem a Timotheo diaconatum presbyteratum episcopatum tenent? ». Omnes itaque conveniebant ad ei invidiam conflandam, rem tamen composuere Gabriel ac Michael medici, ad quos epistolam scripserat Jozâdaq, utrumque edocens Timothei doctrinae sinceritatem, || ac Josuem bar Nun in f. is»,«, suo scripto vituperans quippe qui coram Timotheo prostratus ab ipso pro diaconatu manuum impositionem accepisset; quod si ea erat Timothei conditio cur diaconatum ab ipso accepit? quod si presbyteratum simoniace accepit, ordo iste ei irritus fuit, quum ilium acceperit ab aliquo quem Timotheus ordina verit : porro Timotheus per annos duos supra quadraginta ecclesiam gubernavit ad normam doctrinae Diodori, Theodori ac Nestorii. Itaque reprehendebat Josuem bar Nun de eo quod contra illum firmaverat. Quando vero aegrotavit Josue quidquid contra Timotheum commiserat deploravit, suoque discipulo mandavit libellos cremare quos scripserat adversus Timotheum. Obiit annos natus fere octoginta, conditusque est in coenobio Keliljesu, quod Timotheus restauraverat: regimen tenuit annis quatuor. Georgius e Karha oriundus, praefuit coenobio Bâ'âbae, vir prudentia ac ingenio pollens, at exigua praeditus doctrina. Quum olim Gabrielem filium Bohtiesu adivisset ad eius aequitatem invocandam adversus quemdam qui ipsum praedio privaverat, idem Gabriel hominis probitate perspecta, Timotheum rogavit ut illum sedi gondisaporensi praeficeret, quod Timotheus libenter praestitit. Mox e vita egresso Josue bar Nun, eum elegerunt Gabriel ac Michael: minime vero muneri is erat idoneus ob gravem aetatem, quum centesimum fere ageret annum atque ischiade laboraret. Consecratus fuit anno 210, porro surgere cum volebat duobus viris aut baculo innitebatur. Obiit annos natus quatuor supra centum, et in coenobio Keliljesu conditus est, munere functus annis quatuor. Sabarjesus || domo Bânuharlra, a Joanne metropolita nisibeno episcopus f. i89,b. ITarzânae ordina tus, ad archiepiscopalum Damasci a Timotheo transla lus est: rerum ecclesiasticarum tantum peritia pollebat, minime vero ingenio. De Ma'mùne nec non de eius amicis ac christianis qui illius aulae aderant benemeritus, Damasci ea praestita, quam potuit, opera tempore alluvionis, quam
68
ob rem gratum beneficii animum omnes eí profitebantur, primafum consecutus est, consecratione accepta anno 217. Mox in coenobium maius profectus monasterii Mâr Phethionis aedes restauravit, quod antiquum erat coenobium iam olim persarum tempore extructum. Quum vero Mansûr suam urbem excitasset ad eamque incolae confluxissent, aedes illas Sabarjesus deiecit propterea quod eas haud pauci usurpare moliebantur, sanctuarium tamen ac altare intacta reliquit, confessionem autem ac porticus restauravit, scholam praeterea instituit scholares in earn congregans: huius regimen gerebant Ali ac 'Isa filii Davidis, suamque ibi patriarcha sedem fixit. Monachis autem monasterii serserensi quod sub nomine noscitur coenobii Mâr Salibae, interpretum muñere in eo ipso monasterio fungentibus ex eiusdem scholae redditibus subsidium mensile quatuor denariorum constituit: pagos praeterea aediflcavit, sibique parsimonia imposita, pecuniam congerebat in scholam, ecclesias, in peregrinorum susceptionem erogandam. Mortuus demum, in coenobio Keliljesu sepultus est quum per quadriennium et mensem sedisset. — Per id temporis Ma'muno in principatu successit Mo'tasem qui cessare fecit quae in regionibus Mosuli ac Bâgarmae iamdiu exercita fuerant latronum gesta atque pagorum invasiones: anno autem chalifatus Mo'tasemi secundo Bagdâdum incendio flaf. loo,a. gravit, opesque mercatorum prope ac longe perierunt, || nec enim potuit incendium extinguí ; Mo'tasem vero extractas e suis thesauris pecunias duobus iudicibus concredidit, ut exacto a singulis iureiurando quantum amiserint, quinas partes eisdem resarcí rent, Tirhânam autem ad venationem egressus, captis feris torques ferreas cervicibus imposuit, dorcabibus onagrisque in femore nomen suum inussit, locumque ilium deinceps in deliciis habuit, atque ab eius incolis christianis ruinas coemit Matîrae contiguas, aedificiaque Surramanra'a restauravit. Abraham margensis vitam monasticam professus in coenobio Bâ'âbae ubi et archimandrita fuit, episcopus Hadîtae creatus est. Eum ob prudentiam humanitatem ac in egenos misericordiam hirtenses et cascarenses nec non Salmuye medicus eiusque frater Abraham aerarii praefectus elegerunt, Bohtjesus vero atque huzzitae elegerunt Mâr Abba metropolilam Gondisaporis cui patres obedientiam praestiterunt oh ipsius in eos honoris significations : dum autem ad eius consecrationem se conferebant, Salmuye Mu'tasemum de re certiòrem fecit, qui ad Tâherî Bagdâdi praetorem literas dédit ut, repulso Mâr Abba, Abrahami ordinationem curaret; et ille quidem regredì coactus est, Abraham autem consecratus est: Salmuye interim operam posuit ad concordiam reducendam patriarcha m inter ac patres qui ab eo desciverant Mâr Abbae causa, et res sane composita fuit. Tertium autem post mensem obiit bassorensis metropolita Subbâlmârân. Orta autem dissensione inter Mâr Abbam Gondisaporis métropolitain ac scholares, ipse, una cum istis ac gondisaporensium optimatibus, venit Surramanra'a ad Abrahamum patriaría 190,b. cham; at unus e custodibus || métropolitain in calceo attraxit, quare corruit ac aegrotavit et vitam clausit : quas autem suae sedi facultates reliquerat direptae fuere. Abraham porro rerum administrationem commisit Ephraemo e sorore ne-
ffl poti et Enoch suo discipulo ac Hurisàh patrueli suo, qui scholares in angustias adduxerunt eos opprimentes; itaque opes comparatae sunt. Enoch autem de suscepto islamismo convictus, pecunia se redimere coactus est, eius vero locum occupavit monachus quidam sinnensis, qui socius Ephraemo factus est in pessima rei ecclesiasticae administratione ; nullam interim in ea administratione laudabilem curam patriarcha adhibente, nec quidquam immutante de iis quae sui familiares committebant. Theodosius domo Bà£arma, a Sabarjesu episcopas Anbàrae creatus, translatus est ad archiepiscopatum Gondisaporis : eorum cellas (?) cum immutare voluisset ilii minime opem praestitere, quare exorta ei cum ipsis dissensione Bà^armae se recepit. Mortuo autem Abrahamo advenerat Babaeus cascarensis episcopus ad sedis custodiam iuxta praescriptum suscipiendam, sed adstitit et Theodosius contra ilium contendens se digniorem esse, et mutuo decertaverunt : mox quod Theodosius contendebat canonum auctoritate exclusum est, Bàgarmain itaque regressus est. Conciono igitur celebrata secundum praescriptum ad patriarcham eligendum Bohtjesus, et filius Màsuye ac filius Taifuri elegerunt Joannem Damasci metropolitan! virum senem et doctum, qui quum adfuisset, apoplexia, ipso die Resurrectionis inter divina mysteria, perculsus est, atque inde a discipulo ad monasterium Aba Hàronis deportatus, ubi quadriennio constitit et vitam clausit, exclamare solitus in sua aegritudine: « iustus es Domine et recta iudicia tua valde ». Post ipsum electus est Michael episcopus Ahwàz, domo cascarensis, doctus atque ingenio praestans, qui quum adstitisset schirantia correptus obiit. Tunc elegerunt || Abraham filius Noe anbarensis et 'Otmàn filius Sa'ìd praefectus aerarii Abra- t. MI,A. hamum Tesrae episcopum virum doctrina praeditum, qui pariter schirantia sublatus est antequam ad eum pervenirent qui ad ipsum deducendum missi fuerant. Res omnibus visa est portentum, et ab electione facienda diu cessatum est, donec iliam unanimiter commiserunt Abrahamo filio Noe qui Jesudadum haditensem episcopum designavit : Bohtjesus vero pro Theodosio rogavit Mutawakkelum, qui iussit ut ille constitueretur ; laetitiae causa christianis fuit haec Mutawakkeli indulgenza: et Abraham quidem Noe filius apud chalifam adnisus est ut eum ab illa concessione resilire faceret, at assequi id non potuit, eos praeterea qui partes Jesudadi tuiti a favore Theodosio praestando abstinebant fovebat ipse ac perhumaniter tractabat. Consecratus est itaque Theodosius anno quinto chalifatus Mutawakkeli nempe hegirae 238, dominica secunda hebdomadaeaestatis. Nihilominus Theodosio adversari non cessans Abraham Noe filius cum sua factione, eum criminati sunt apud Mutawakkelum, ac Bohtjesum accusarunt quod in illius electione dolose egerit. Quare Mutawakkelus ad odium in Theodosium conversus, illum exauctorari mandavit, atque uno tantum mense post initum ab eo primatum, Bagdàdum misit ad ipsum in custodiam coniiciendum, mox ecclesias diruere exorsus ac coenobium in Surramanra'a, christianos peracerbe tractavit, prohibuitque ne ad officia publica adhiberentur, quae sane iIli patienter pertulerunt. Fama fuit huius Bohtjesu inimicitiae in Jesudàdum, virum caeteroquin probum, causam
10 fuisse quod Theodosius ei opinionem ingesserit Jesudàdum velie ipsum anathemati utpote concubinarium subiicere. Theodosii autem consecrationi adfuerunt Thomas metropolita Bàgarmae, ac metropolita Hulwanae: postquam f. IM,b. autem cathedram tenere coepit benigne habuit Danielem || metropolitam Basrae, Sergium metropolitam Nisibis, Jacobum metropolitam Edessae eorumque subscriptiones accepit; unus supererai Jesudadus: temporis autem beneficio sperabat se ad reconciliationem adducturum Noe filium et Abrahamum fìlium Noe eorumque factiones. Interea Mutawakkeli animus erga Bohtjesum immutatus est propterea quod insidiose ageret, eumque comprehendi fecit ac vinculis constringi : patriarcham in custodiam Bagdàdi post mensem coniecit, qui dein Surramanra'a deportatus est: coenobium durqonense diruit, quod mox Muhammodo Gamìli filio vigilum praefecto concessit in hospitium aedificandum. Tunc etiam Mar Abrahami ossa e loculo extracta in Tigrim proiecta fuere, ignesque ad instar lampadum visi sunt, ut narrarunt, per longum tempr.s super aquas. Presbyteros quoque ac diaconos iussit e Surramanra'a expelli ne christianis defunctis funebrem pompam agerent, neque ipsis liturgiam celebrarent, aut patriarchae nomen proclamarent: christianis quoque vetuit equos conscendere, iussitque ut coloratas vestes gestarent utque brachiis suis segmenta panni appenderent, ac nequis eorum feria sexta in platea apparerei, utque eorum sepulcra subruerentur, et ne eorum filii in scholis ai^abicas literas docerentur, redditus autem ex vectigalibus eorum domorum meschilis devolvi voluit, ligneasque daemonum imagines eorum foiibus superimponi, noluitque eorum precationum vocem audiri, eisque locum esse sacris oblationibus destinatum : ecclesias plurimas coenobiaque subvertit, ex quibus illud Mar Cyriaci Anbàrae in quo festum palmarum celebraiur, ac Mar Jonae ecclesiam: itaque ingruerunt undique in christianos aerumnae, Deo ipsos castigante, quum invidi ex eis homines chalifae animum adversus Bohtjesum immutare assecuti fuerint. Quidam autem medicus Sergius nomine, Surraf. 182,». manra'a || ob contentionem, quam cum alio quodam medico habuerat, a nestorianismo deficiens ariauorum sectae nomen dederat : mox contra patriarcham conversus falso eum crimine accusavit quod ad imperatorem literas daret, ei adprecaretur, regnique negotia patefaceret. Patriarcham cum Mutawakkelus accersivisset ac de re interrogasset, factum ille prorsus negavit, ac iusiurandum quod praestare urgebatur, veritus ne eo pacto legis libro adversaretur, edere noluit, suam in Christo fìduciam ponens. Suadentibus autem viris primariis in aula famulantibus ut iuraret, recusavit: itaque carcerem toleravit ad triennium et sex menses; quo tempore ei adslitit ipsius frater Thomas B à g a r m a e metropolita omnia ei humanitatis officia praestans: tunc scelestissimus quisque in christianos quidquid vellet committere potuit. Accidit interea ut Mutawakkelus Damascum contenderei, Sergius autem nisibenus metropolita viam qua transiturus erat myrto coostravit ac xystos condidit, sub quibus quum incessit chalifa apparatus pulcritudinem laudavit: altulerat praeterea Sergius, eidem famulandi gralia, quidquid illi foret opus ex omni annonae optano genere ac fructuum ac potuum. Sciscitatus porro Mutawakkelus Fa-
71
tbam fìlium Hàqân quis rei esset auctor, ab eo rescivit id omne christianorum métropolitain fecisse ; mandavit igitur ut ille, si aderat, ad se honorifice deduceretur: eum i t a q u e de hoc christiani monuerunt, inox autem adstiterunt milites, et cum honore ad chalifam pervenit, qui eum muneratus decern denariorum millibus, etiam suam in christianos indignationem mitigavit. Eam vero pecuniae summam, cui praeterea tantumdein de suo adiecit, Sergius chalifae familiaribus distribuii; quae Mutawakkelo, quum audivit, eximia prorsus liberalitas visa est, voluitque gubernatorem ac iudicem Nisibis hominem ab ipso iinpense sibi commendatimi habere eiusque negotiorum expeditionem : caeteri quoque magnates ad eius fores equitantes vemebant. Dixit vero Mutawakkelus Fatho: « Quamnam viro huic mercedem rependemus ? » : respondit ille : « si moritur patriarcha, eum facies sedem ascendere » : tunc quum cogitasset de exauctorando || Theodosio, ipsum monuit Fathus minime id permitti in lege christianorum : ipsi itaque praecepit chalifa si quando obi ret Theodosius id sibi significare: mox coepit erga christianós bene affici atque in eorum favorem conversus est, deque reddenda Theodosio libertate cogitabat. Accidit interea mors Joannis filii Mâsûye, qui ipsi suisque familiaribus charus erat, mandavit itaque exequias illi fieri cum decore atque honore: monitus vero patriarcham, presbyteros, aliosque qui preces persolvunt e Surramanra'a esse eiectos, iussit illos revocali et patriarcham in libertate restituì, ac deinceps illos ex urbe minime egredi debere: summo igitur honore peractum fuit funus Joannis filii Mâsûye. Tunc petierunt scribae ac medici ut facultas patriarchae fieret redeundi Bagdâdum propriamque cellam inhabitandi : porro diploma datum est ad gubernatorem Bagdàdi de ilio dimittendo atque in ipsam Bagdâdum cum honore inducendo. Egressus est igitur e Surramanra'a summo honore affectus, et Bagdâdum magnificentissima pompa introductus est: in carcere confecerat annos très cum mensibus sex; verum haud diu postea vixit, sed aegrotavit et diem clausit dominica prima dedicationis ecclesiae, conditusque est in coenobio una cum Timotheo, quum sedisset annos quinque, menses très ac quatuordecim dies.
f. 192,b.
Sergius. Quid is praestitit quando Mutawakkelus per Damascum transi vit, deque optimo quo apud eumdem loco habebatur, iam supra diximus. Post obitum Theodosii iussit chalifa eum creari patriarcham, at monitus est métropolitain sedis nisibenae in patriarcham non assumi ob id quod Barsaumas gesserai in interemptione Babuaei, quodque fecerät Joannes Leprosus cum Mâr H Henânjesu: ea vero oppositio nequaquam valuit, et iile consecratus f. m,» est Madainae die dominica post ieiunium apostolorum, nempe dominica quae fuit iulii dies vigesimus primus, anni ab Alexandra 1171. Porro fidelibus laetitiae causa fuit eius regimen et ea quae illud comi tata est tranquillitas ac securitas. Durqonam autem minime se contulit : et Bagdâdum profectus honorificentissime receptus est, dein Surramanra'a contendit, ut ei negotia deferrentur. Suo igitur tempore melior fuit eius opera ecclesiae conditio. Obiit die dominica secunda a festo S. Crucis, anno tertio principatus Mu'tamidi: fideles vero eum in coenobio Jazdafne tumulare non sunt ausi ob ea
72
quae circa Abrahamum acciderant, delatum est igitur eius corpus in coenobium Keliljesu Bagdádum. Sederat annis duodecim cuín mensibus duobus et die uno. E n o s quem Sergius metropolitan! Mosuli creaverat. Post illius obitum advenit, secundum praescriptum, cascarensis episcopus Israel, et patres convocavit ad synodum: ipsi fideles non pauci suffragium dederunt eumque designarunt in patriarcham, quam quidem dignitatem utique merebatur suam ob doctrinam et probitatem, ac propensam erga ipsum christianorum voluntatem. Prodiit interea Enos mosulensis metropolita sibi patriarchatum expetens, vir sane et ipse doctus ac intemeratus; et ei quidem fideles perplures suffragium praestitere, et factio eiformata est quae pro ipso stabat, ac populus inter utrumque divisus est, et secutae sunt discordiae atque mala, plebibus contra optimates audacia invalescentibus, ac utroque coetu opem alicuius ex amicis sultani exposcente ; interim publicae quoque res imperii perturbatae erant ob al-'Alawi bassorensem. Tunc misit bagdadensis guberi. 193,b. nator quemdam || qui e Surramanra'a Israelem deduce ret Bagdádum, eique indixit absolutum de patriarchatu silentium servare utut christiani de hoc eum rogarent. Quidam vero e factione Enos, quum Israel e suggestu descendisset dum responsorium liturgiae caneretur, ipsum intendens, in medio constipatae turbae, manum ad virilia eius admovit eaque compressit, omni prorsus Dei timore seposilo: itaque deportatus est sensibus destitutus, et quadraginta adhuc dies aegrotans demum e vivis excessit : sepultus est in sacello martyrum coenobii Mar Phetionis in ecclesia veteri. Quando autem exorta fuerat contentio inter hirtenses ac cascarenses in ecclesia Asbag apud aedes romaeorum circa praerogativas, has rite sanxit constitutis utrisque precibus, eaque de re documentum conscripsit quod pro norma valeret, anathemate in trasgressores indicto, quodque deinceps confirmarunt concilia perplura, quorum postremum actum est tempore Ibn 'Ali al-Hàzin. A morte itaque Sergii perduravit dissidium per annos quatuor, tres menses, et dies unum supra viginti; denique patres Madainam convenerunt, et Enos consecratus est dominica die post Epiphaniam, anno ab Alexandra 1188, hegirae vero 263. Ordinatio eius solemniter celebrata est, mox contendens Durqonam sedem inhabitavit, dein Bagdádum petiit, populis pro eo laetitiam agentibus. Metropolitas ac episcopos ad sedes vacantes occupandas ordinavit, quorum numerus ad triginta ascendit. Porro anhelitu fere per biennium afflictus, die dominica post Ascensionem obiit, anno 270, duabus noctibus post dhu-l-hi££e: quum sedisset annos septem, menses quatuor ac dies undeviginti. Mox advenit Ilenànjesus episcopus cascarensis ad sedis custodiam suscipiendam: mortuus 1.194,a. autem quum fuisset 'Alauwi bassorensis || coepit Mu'tadid in christianos propensus esse. J o a n n e s Alius N a r s e t i s cuius nos precum participes faciat Deus, eiusque spiritum cum sanctis habeat: Karha oriundus. episcopus fuit Anbàrae: eum post obitum Enos 'Abdon ben Muhallad et Salama ben Said voluerunt patriarcham constituere; qui quum degerent Surramanra'a a sultano pote-
73
state donati maluerunt ut conventus ad electionem fleret apud ipsos. Con venerarti igilur patres Matiram; aderat autem in coenobio sedis monachus eximiae probitatis 'Abdoni affinis, quem non nulli elegerunt in gratiam Abdonis; mox utriusque, Joannis nempe ac monachi, nec non quorumdam aliorum nomina in schedulis scrutinii ac charta relata sunt: dein peractis vigiliis quum iam absolveretur liturgia, adstiterunt patres ac optimates ex fidelibus, et Joannis nomen in sortitione prodiit, qui proinde ordinatus est, dominica tertia dedicationis ecclesiae anno arabum 271. Evangelium die consecrationis legit Gabriel bassorensis metropolita qui egregiam orationem habuit: adstabat autem inter presbyteros Qayyuma nisibenus metropolita exauctoratus. Porro dum ille e suggestu ad altare se conferebat adeo turba confluxit ut pars utriusque parietis constructi in claustro monialium ruit super quemdam ex fidelibus ei coxam perfringens, quod patriarchae reliquisque adstantibus gravis tristitiae causa fuit: mox inchoato fidei symbolo « credimus », patriarcha calicem cepit, immissoque fragmento « henàni » (massae ex aqua oleo ac sanctorum reliquiis) et aqua, cum iis miserum ilium signavit, qui protinus firmis stetit pedibus, fuitque populi gaudium pristina tristitia maius. Maturavit autem ante diluculum contendere coenobium Qabut ad Transfigurationem iuxta proprium festi ritum celebrandam, ac reversus, sacrum operatus est.. Tres autem voluerat adstare ut eos ordinaret, quorum unus e Cascara erat; ipsi porro dixit JJenanjesu || episcopus cascarensis: « u n u s ex ist is non est idoneus ad ordinationem f. 19 ,b. suscipiendam » : animadvertens patriarcha ait: « e tua sede eum esse puto ». Dein Bagdàdum petiit quin contenderei in coenobium Màr Maris secundum praesci'iptum, quae res vulgo visa est ominosa, atque hospitium coepit in coenobio Catholici. Quum autem convenisset multitudo ad receptionem, rogatus est de causa Qayyùmae metropolitae nisibeni, ipseque bene promisit. Mox advenit Joannes metropolita Mosuli, non enim electioni interfucrat, at scripto suffragium ei praestiterat ; porro ipsum inter ac patriarcham amicitia intercedebat ac affinitas, qui aliquo tempore apud eum commoratus, eumdem rogavit in causa Qayyùmae bona pro ilio officia una cum proceribus universis interponens ; et patriarcha sane Qayyumam absolvit, atque ita Deus a moerore illum redemit. Porro coenobium Catholici bis dirulum fuit Joannis tempore, et seditiones obortae sunt, ac bis restauratimi, eversum est: itaque inde secessit usque ad tempora Mo'atadid ; tunc reversus coenobium instauravi^ quum vero haud libenter ibi commoraretur domicilium fìxit in aedibus romaeorum ad ecclesiam Asbag al-'ibadì. Demuni ordinavi! Saporem monachum monasterii Zaitùn in Raqqa utique reluctanteni in metropolitam Gondisaporis, qui ait: « breve superest tempus », et nocte Nativitàtis obiit, duabus noctibus ante suwal, anno hegirae 279, ac preces pro eo peraetae sunt : commemoret nos ipse Deo precibus suis, nosque faciat sua frui intercessione ac benedictione. Dum vero circumferretur corpus eius, quidam ex mosleminis ioco expuit super illud, at protinus concidit ; qui autem aderant ex patribus illi lotionem adhibuere, eumque super arcam straverunt; mox porro sanatus est et veniam petiit, dixitque : « vidi manum egredi quae mihi alapam impegit, mox denuo 10
74 prodiens me r e s t i t u i i » . Sepultus est Sapor secus a l t a r e minus in ecclesia Asbag. P a u l o ante ipsum e vita excessit patriarcha, regimine functus annis f. 195,a. octo ¡J mense uno, diebus decern, eodemque loco conditus est quo metropolita Gondisaporis. J o a n n e s bagarmensis, Alius f r a t r i s Theodosii, ordinatus ad sedem H a nìgàrae, translatus est ad mosulensem ab E n o s : vir e r a t forma corporis ac probi tate praestans. Post obitum Joannis patriarchae, advenerat, cascarensi episcopo aegrotante, Joannes episcopus Zawäbiae, qui sibi primatum expetivit ; at nondum venerat tempus eius. Adfuit quoque Joannes metropolita Mosuli in quem populus propensus erat,, ei etiam favebat Hasan Alius 'Umar qui Muktafl e r a t a secretisi nonnulli a u t e m maluerant eius nomen cum alio alterius inscribi, hoc a u t e m ipse noluit. Interea festum Pentecostes adfuit in quo verba fecit, utique de hoc rogatus, ex orationibùs Theologi: eius p o r r o enarrationem populus apprime probavit, eique suffragia inscripsit; consecratus est igitur die solutionis ieiunii hebdomadae apostolorum, hoc est medio mense iulio anno 2 8 0 : manus ei imposuit Gabriel metropolita Basrae. Receptionis eius solemne celebravit Farhänsäh primo quidem in ecclesia Asbag, dein in coenobio Keliljesu. Postea domicilium elegit apud ecclesiam Asbag ut moris f u e r a t suo decessori nempe Mär Joanni Alio Narsetis, emitque aedes melchitae cuiusdam, quae contiguae e r a n t ecclesiae ausilio.'Umari ben Jusuph easque in celiata convertit. Metropolitas et episcopos c r e a v i t : metropolitam Bagärmae ordinavit Theodorum sibi ex f r a t r e nepotem, qui postea eo devenit ut islamismum proAteretur ; hunc edueaverat docueratque Joannes, qui eius mores compertos habens, rogatus, quum primatu f u n g e b a t u r , a proprio f r a t r e illius p a r e n t e a t q u e a Nestorio illius avunculo ut eum episcopum ordinaret, recusavit, det. i95,b. nique, quum eum compulissent, ilium ad sedem Lasumae || consecravit quae est Daquqà, pessime autem in regimine se gessit. Mortuo autem Nestorio avunculo eius, adfuit ad patriarcham invisendum et coepit tanta eum instantia flagitare ut demum sedi bagarmensi ipsum praefecerit, sic bis in lapidem offendit « ne bis in lapidem offendas». — Accidit porro c h r i s t i a n s Dei beneAcio, ex bona quam de ipsis opinione Mu'tadid habebat, id de quo gratias ei ac laudes persolvere potuerunt. P l u r e s enim ex mosleminis scripto 'Abd-Allah ben Sulaiman, apud Mu'tadidum denigrarunt in eum invidiam conAantes ac denuntiantes illius e r g a christianos propensionem : quod quum ille rescivisset p e r t u r b a t u s est et ad Mu'tadidum contendit, qui ipsi libellum p o r r e x i t ; tunc i m m u t a t u s est seseque excusavit aiens : « praefecturam nemini chris ian o r u m dedi p r a e t e r illam A n b ä r a e 'Umaro Alio J u s u p h : publicani sane iudaei sunt ac magi, iis a u t e m Adi propter certiorem eorumdem Adem, non quod iis propensior essem sed quod Adel es ipsos iudicarem ». Ad haec Mu'tadid: « immo vero, inquit, si quem deprehenderis ex christianis idoneum virum, eius u t e r e opera, nae ille iudaeis Adelior, ea enim gens imperium ad se r e v e r s u r u m praestolatur, Adelior item moslemino quopiam, quippe qui tibi in religione consentiens t u a m meditatur sibi dignitatem ac locum astu comparare, Adelior demum magis, olim siquidem regno ipsi potiebantur » : illi itaque mandavit ut chri-
75 stianis beneficum se praeberet; qui laetitia gestiens reversus est. Porro in Jamàma ac Bahrain rebellavit Abù Sa'ìd al-Gannàbi sultano parere ac acclamare detrectans, benevolum is in christianos animum gerebat. — Anno sui primatus sexto Joannes apoplexia correptus est, mansitque decumbens loquela destitutus : mox convenientibus christianis una cum Isaaco filio Abd-ar-Rahmàn monacho signaculis communiverunt, quidquid in cella invenerunt, || denariosque f- iw,a. in ea iepertos Isaaco concredìderunt : quum vero quadraginta post dies patriarcha ad breve tempus experrectus quod ille fecerat rescivisset, eum increpavit atque indignatus est: et ille quidem certiorera eum fecit non nisi ad cautelam quod illi fecerant gestum esse, denarii insuper suo loco repositi sunt, Misit autem Mosul ad medicum qui ipsum alia iam vice in eodem morbo curaverat ac restituerat sanitati, illumque advenire rogavit, qui praescripsit, ne perpetuo, ut solebat, pisce nutriretur, nihil tarnen ipsi profuerunt eius medicae curae, imo quo plura adhibebat ille e calidis remediis eo vehementior ac difficilior flebat morbus. Fertur medicus odorem musei, antequam moreretur, ex eo prodire deprehendisse, negasse tamen ipsi huiusmodi remedium adhibuisse, eique dixisse patriarcha: « revelavit tibi Christus odorem corporis a peccato prorsus intemerati » ; quumque adesset Theodorus metropolita Bàgarmae, in ipsum dixit « expellatur ist ab ecclesia reiectus » : mox e vita excessit post horam, die tertia hebdomadis Mär Eliae anno 286, et sepultus est in aede minori in domo cellae eius externa (?), regimine functus annis sex ac diebus quinque supra quinquaginta. Ut ferunt sedebat quotidie ad meridiem usque vacans negotiis gregis sacris indutus vestibus, dein ad flnem usque diei esui et somno indulgebat, mox vespertinas preces persolvebat et lectioni incumbebat librorum ecclesiasticorum usque mane, tunc matutinas preces recitabat. Multum autem comedebat,, et bibebat praeter modum. Solebat porro Ibn Kindà eum interdum ad symposium convenire ut ipsius ingenium observaret una cum potatoribus: ad venationem etiam eum secum ducebat; quodam autem die leporem persecutus defatigatus est, cui dixit metropolita : « eum dimitte securum II donec ad te ipsum adducam » : respondit ille: « sane verba haec verba f. i«6,b. stultorum s u n t » : ad haec Joannes: «nulla tibi sit c u r a » . Leporem itaque indemnem quum ille reliquisset, ipsi indixit recitandam pericopem Verbi si coram ipso lepus consisteret: constitit porro, et, venia petita recedendi, abivit. Tunc ei dixit Ibn Kindä: « inique tecum egimus, o metropolita, te siquidem et interventu ad compotationem et venatione gravavimus ». J o a n n e s ' I s a e filius in ea Bagdàdi urbis parte quam christiani incolunt educatus est apud fratrem suum Hodàhe Claudum presbyterum ecclesiae ad quam et ipse pertinuit: eum ordinavit filius Narsetis episcopum Zawabiae nempe Nu'màniae: post obitum Joannis advenit ipse ad sedis custodiam suscipiendam eo quod Wàsita tunc temporis episcopo carerei, Slatim populi benevolentiam sibi conciliare studuit ut primatus ipsi devolverete, porro suffragata est ei patrum et fideJium multitudo, curabanlque rem maturare ut is patriarcha renunciaretur antequam adveniret Joannes filius Bohtjesu. Eam vero dignitatem etiam Theodorus metropolita Gondisaporis sibi expetebat, et
76 multitude» quidem consensit ut utriusque nomen in schedula seorsim inscriberetur, quod fieri universis placuit ob spectatissimam utriusque probitatem : prodiit autem nomen Joannis. Tunc metropolita dixit: « bene ei successit astus eius », eique adversatus est; sed et non pauci ex ilia christianorum regione ac ex vico chartariorum contra ilium in factionem coaluerunt, ut qui hominis originem, educationemque penes ipsos perspectam haberent, non enim honor a t u r propheta in patria sua, quibus et alii plures accesserunt. Mox e Mosule advenit una cum suis episcopis Joannes filius Bohtjesu, minime dubitans primatum sibi obventurum. Convenerunt autem Theodorus Gondisaporis metropolita ac Joseph metropolita Maru, qui austeriorem vitae rationem affectabat ut apud populum sanctimoniae laudem nancisceretur, cum iis porro multitudo f. 197,a. coadunata est, quumque rogassent ut verba faceret, ilium patriarcham ¡| saluta vere, qui utique id honoris ab illis acceptavit: populus vero in partes scissus est. P o r r o filius Bohtjesu sultani favore potiebatur, scripsit itaque ad chalifam, apud quem praestitae servitutis meritum habebat, rei conditioner« patefaciens, atque Badro etiam commendavit ut hoc negotium expenderet. P r o b u s sane vir quum esset Badr, suo scribae Màlik Alio Walidi, ac duobus Aslami sui medici fìliis huius causae deliberationem commisit. Septima autem dominica hebdomadae apostolorum coivit multitudo et adfuerunt Joannes 'Isae filius una cum obsequentibus sibi metropolitis episcopis et fidelibus, ac vicissim qui de factione erant Joannis filii Bohtjesu. Ut advenit Joannes 'Isae filius permissum est ei ad Badrum intrare cum suis, qui principi atque ipsi bene adprecati sunt ; Badr vero ipsis exposuit quae de eorum causa acta fnerant : dixerunt illi « nos quidem huius imperii servi sumus » ; quumque eos interrogasse! de lite eiusque causa, responderunt : « Joanni fìlio 'Isae suffragia dediinus, at inter nos malum ac discordiam serere filius Bohtjesu exortus est », Badri itaque opem contra illuni implorabant. Quare Badr Joannem Bohtjesu filium de hoc exprobrare coepit, aiens : « et tu quidem, vir locuples qui es et e numero praesulum, debuisses religionis tuae negotio vigilem adhibere operam, non vero illius corruptioni cooperari, hoc utique melius te apud Deum commendaret, nec non apud sultanum atque apud me ». Haec et his similia cum dixisset, respondit ill© : « christianis haec est lex ad electiones convenire universos, ipse vero et sodales mei in huius electionem non convenimus, quapropter electio eius a praescripto canonum a b h o r r e t » . Ad haec fautores Joannes eiusmodi verba opposuerunt quorum summa hue redit, electionem rite factam fuisse ut oportebat. Tunc exceptionem Badr protulit quoad metropolilam Gondisaporis qui primas inter metropolitas habet ; reposuerunt f. 197,b. |[ fautores Joannis : «electio ad metropolitas spectat, episcopique consecrant; res autem constat etsi tres tantum ex illis adslilerint, utut abfuerit praesul Gondisaporis, praeterquam quod nobis compertum erat detineri eum apud filium Bohtjesu ». Hoc autem filius Bohtjesu pernegavit: tunc exorsus in media concione nepos Josephi metropolitae Barda'ae narrabat de patruo suo detentum ipsum fuisse apud filium Bohtjesum, eumdemque devexa iam in senium aetate nihilommus perpetuum servare ieiunium a pingui quopiam obsonio prorsus
77 a b h o r r e n t e m : eo nempe spectans suis verbis, lit patrui laudata virtute ad primatum ille eligeretur. Mox quum adstitissent Maru et Gondisaporis metropolitae diu sormocinatio producta est. Inter haec consilium dedit Badr filio Bohtjesu ut iara loquendi flnem faceret utque iam turba pro Joanne staret. Aderat autem Qàsim ben ' U b a i d - A l l a h qui filium Bohtjesu compellans, « quibus, ait, dotibus praestare oportet patriarcham? » : atque ille dicere exorsus: « doctus, inquit, oportet ut s i t » : dixerunt Malek ben Walid ac David ben Salm : « at ille te doctior est » ; quare conticuit, rei veritate silere compulsus. Tunc vocem extollens Jesuzhâ episcopus 'Okbarae ait : « sed enim patriarcham qui canibus simiisque colludit haudquaquam nos decet habere » ; atque Badro narravit de schedis quae primo scriptae fuerant, ac de nomine Joannis in scrutinio prodeunte. Mox illis dixit Badr : « sane vereor ne vel inviti Alio Bohtjesu obsecuturi sitis » : ad haec reposuere : « sultano nos servi quum simus, leges nostras ipse contra nos non est immutaturus » : tunc a i t : « quid igitur vobis in eo displicet? », responderunt origo eius ex concubina per adulterium, cuiusmodi hominum genus neque precibus neque oblationibus praefici solet ». Tunc ait ipsis Qàsim ben 'Ubaid-Allah : « numquid non eum mosulensi sedi praefecistis ? » : dixerunt ill I : « immo vero mosulenses eum elegerunt ignorantes, poenitùit mox || rei edoctos ». Dixit f. i98,a. autem Badro filius Bohtjesu: « ista quidem audire ine cogunt apud te consedentes, quod si alibi, illos utique refutassem » : « a t isti, ait ille, chalifae sunt scribae eiusque medici, tui praeterea fra très ; porro dixerint ii verum, et chalifae ex ancillis originem ducunt, nec tibi dedecus ullum; quod si perper a m sunt locuti inique egerunt, at vero nos suis ipsos uti legibus sinamus ». Mox eos invitât ut in suis aedibus consistant, negotium ipse expediturus: epulas autem eis apparari mandavit, at illi mensis Ramadan quum tunc esset, ieiuuium causati, se comesturos dixeruut quum tempus esset vescendi, vespere autem facto preces persolverunt, et sultano adprecati sunt ac Badro pariter. Eis itaque cibaria protulit, postridie vero devehere eos cum honore voluit ad aedes chalifae; porro scriptura exarata, causam Mu'tadedo exposuit adiiciens: «negotium hoc sollicitudinem nostrani minime postulat, ad imperituri enim non pertinet »: at inquit Mu'tadid: « quin imo nobis incumbit res eorum componere, servi quippe nostri sunt; quocirca sine ipsos quem voluerint sibi in praesulem eligere » : et Badrus quidem hoc ipsurn ad multitudinem retulit. P o r r o Joannes in aedibus filioruin Asiani resedit, in vico Za'afaràniyya. Interrogavit autem Badrus Malikum, suum a secretis familiarem, quibusnam rebus indigeret patriarcha, ut scilicet ea compararet: quae quum ei Malik recensuisset, ab eoque petiisset vestem polyrnitam quae debito patriarchae decori convenire!;, pastorale praeterea baculum ac pallium, dupla omnia Badr ad illum per eumdem Malikum transmisit, adiectis insuper denariis centum atque mula selecta. Itaque profecti sunt nocte feriae quartae Joannes, ac una cum suis episcopis fìlius Bohtjesù, et hic quidem dentibus fremens, perveneruntque hora secunda eiusdem feriae: mox quotquot loco ac honore praestabant accesserunt ad patriarcham qui sacrum || celebra vit, dein, sumpto atramento, sponte syngra- f. iss.b.
78 pham syriace exaravit, in qua pollicitus est se ad praescriptum evangelii ac canon u m apostolicorum o p e r a t u r u m , fidemque orthodoxam s e r v a t u r u m ac doctrinam synodorum orientalium et occidentalium ac t r i u m p a t r u m Diodori, Theodori et Nestorii; item nec pro sacerdotii collatione nec pro ferendis in iudicio senlentiis mercedem ullam a c c e p i u r u m , castimoniam s e r v a t u r u m , nec pro m a n u u m impositione pecuniam admissurum, et quidquid simoniam redolet vitatur u m , dioeceses ac ecclesias nullis oneribus g r a v a t u r u m , t r i b u t a q u e s o l u t u r u m , peregrinis morientibus pastoralem operam impensurum, eaque quae Deus ipsi l a r g i e t u r in pauperes orphanos a t q u e egenos p a r t i t u r u m , ecclesias aedificaturum non a u t e m o b s e r a t u r u m , imo eas -piis viris commissurum, p r e s b y t e r u m a u t diaconum non o r d i n a t u r u m nisi secundum canones, et p r e s b y t e r u m quidem post lectionem novi testamenti, diaconum v e r o post lectionem psalterii, nec divitem ad ordines p r o m o t u r u m qui minime sit idoneus, nec p a u p e r e m r e i e c t u r u m qui sit idoneus: nullam a u t e m sibi p a r t e m in p r a e l a t u r a a u t Christiana religione f u t u r a m si ab hac regula deflectere se contigerit. Chirographum multitudini t r a didit aiens : « haud ipse quidem hac indigeo pactione, at u t l e x maneat successoribus meis ». Requies igitur fait patribus die ilia, vesperum a u t e m cel e b r a r u n t ad consecrationem nocte feriae quintae : Filius a u t e m Bohtjesu nec vespertinis precibus adfuit, nec ad monasterium ascendit: consecrationi interfuit posterà die, nempe nocte decimatertia mensis ramadàni anni 287, et accessit A b r a h a m p a t r i a r c h a e discipulus ut eum ipse ordinaret ad sedem Z a w à biae, at Joannes filius Bohtjesu non adstitit, acceperat quippe eucharistiam et t. 199 a. profectus f u e r a t : legitque || evangelium, verba ad populum fecit et missam celeb r a v i t : dein populus ientatus est. Consecrationi i n t e r f u e r e patres viginti, metropolitae et episcopi, quos inter Theodorus Gondisaporis metropolila et Joannes filius Bohtjesu metropolita Mosul: porro cum iis synodum celebravit de r e b u s tum ad religionem tura ad civilein gubernalionein pertinentes : in iis a u t e m quae circa haereditates sanxit canones ad leges mosleminorum accomodavit, inter illos siquidem vivimus, ac veritus p r a e f e r e a ne e o r u m tribunalia fìdeles adire oporteret. Q u u m vero filius Bohtjesu in 'Ebedjesum haditensem episcopum accusationem protulisset denegatae obedientiae, g e n e r a l e m scripsit constitutionem, non licere nempe episcopo obedientiam suo metropolitae detrectare, sed metropolitis episcopos p a r e r e teneri, episcopum a u t e m haditensem si quando repugnaverit, depositione pleclendum esse. P o r r o Theodorum metropolitam B à ^ a r m a e Joanni patriarchae ex f r a t r e nepotem noluorat hic metropolitam constituere, fecerat tamen imporlunitate devictus Josue b a r Nun f r a t r i s sui ac Isaaci filio Dalìli, aitque, v e r b a Ezechielis in effatum u s u r p a n s : « e g o piantavi, at Josue b a r Nun excolet ». Q u u m vero f a m a fiagitiorum eius ad Joannem pervenit, ipsum cantricem quamdam adamare, eamque ac m a t r e m eiusdem secum t u r p i t e r convivere, ilium accersivit increpaviique, eique d i x i t : « si ab istis quidem moribus recesseris, eris utique patriarcha ». At ille regressus minime resipuit; q u u m q u e denuo eam vivendi rationem resumpsisset, opem implorarunt fideles a patriarcha, qui q u u m vidisset non esse medicinam m o r b o eius, a corpore ecclesiae eum rescidit ac destitutionis litteras ad e u m
79 transmisit. F e r u n t T h e o d o r u m bis Bagdàdum intrasse c u m ilia maledicta, q u a m vicini c u m recognovissent ad s u l t a n u m d e t u l e r u n t , ipsumque sua impudentia a u x i l i u m a Brasano filio W a h b i || petiisse ad illius liberationem, a t ingentem f. n»,b. pecuniae s u m t n a m solvere adactus est quin e a m e d u x e r i t . F a m a est eum huiusmodi somnium habuisse: v idebat u r nempe sibi ad ri pam fluminis stanti praecisa esse manus d e x t e r a e a m q u e in p r o f l u e n t e m delapsam et aquis sup e r n a t a n t e m ipse sublato c l a m o r e r e q u i r e r e : quod u t i q u e eius i n n u e b a t sacerdotii amissionem. Mox depositionis eius sententia Bagdädi lecta est in ecclesiis, e t ad b a g a r m e n s e s transmissa. Mansit v e r o ipse in hoc s t a t u donec e u m absolvit A b r a h a m p a t r i a r c h a : tandem eo devenit ut islamismum a m p l e c t e r e t u r . F a m a est T h e o d o r u m f o r m a , ingenio, doctrina ac voce excelluisse. N a r r a v i t Elias episcopus anbarensis se ilium vidisse iam islamismum profess u m a r t e m medicam e x e r c e r e ad p o r t a m Nubiam, e u m d e m q u e offendisse in ecclesia B. Yerginis in diaconio stantem et flentem. M o r t u u s est in medio i t i n e r e : nos a u t e m piam Dei indulgentiam i m p l o r e m u s . P o r r o J o a n n e s pat r i a r c h a optimo regimine ecclesiam g u b e r n a v i t : pauperes ac infirmos misericordia complectebatur, egenis opem f e r e b a t : n u l l a m u m q u a m p r o ordinatione m e r c e d e m accepit, Obiit die octava mensis R e g e b anno 292, et conditus est in ecclesia aedium r o m a e o r u m ad l a t u s orientale prope J o a n n e m p a t r i a r c h a m . S e d e r a i annis quinque. A b r a h a m b a g a r m e n s i s , episcopus M a r g a e ordinatus est sub Joanne filio B o h t j e s u : B a g d ä d u m contendit u t q u e m d a m qui sibi a d v e r s a b a t u r circa legat u m suae ecclesiae r e l i c t u m accusaret, q u u m q u e ad litus pervenisset u t solverei e u m vir nomas adiit qui ipsi significavit p r o p i n q u u m s u u m Bagdàdi captiv ù m detineri, et sacculum p o r r e x i t a u r o et a r g e n t o r e f e r t u m , expendendum n e m p e ad illum e vinculis e x i m e n d u m . F e r t u r ingentes t u n c animos concepisse deque p r i m a t u obtinendo cogitasse. Mox hospitium cepit apud q u e m d a m prope II aedes r o m a e o r u m . Joannes a u t e m catholicus m o r b o d e t i n e b a t u r a t q u e f. 200,a. ad necessarias expensas i m p a r e r a t ; q u a r e ei A b r a h a m m u t u a n u m e r a v i t t r i a d r a c h m a r u m millia, ea vero accipere is noluit donec declaravit ipsi A b r a h a m debitum ea constituere minimeque largitionem esse a u t d o n u m : t u n c ea accepit ac pro se expendit: post dies a u t e m duos et vigiliti q u u m e vita excessisset, c u r a m suscepit A b r a h a m eius f u n e b r i s pompae a c ieiunii et p r e c u m ; primo a u t e m et tertio die orationem h a b u i t post evangelium, stupentibus in e u m a u d i t o r i b u s ; Bagdädi p o r r o p l u r e s a d e r a n t episcopi q u o r u m nullus non e r a t i n e p t u s : i a m v e r o q u u m in ecclesia Dur ( Q o n a e ? ) e x e quiis adfuisset, e a r u m celebrationis prolixitas in admirationem fideles coniecer a t , ipse i n t e r e a episcopis spopondit se p r a e s t a n d u m quidquid ipsis p l a c i t u r u m f o r e t s u p e r se s u s c e p t u r u m . Advenit mox David episcopus cascarensis ad sedis custodiam i n e u n d a m , c u r a m q u e loquendi p r o A b r a h a m sumpsit Abd-'Allah Simeonis filius scriba : iaraque n u l l u s s u p e r e r a i qui s u u m illi s u f f r a g i u m non inscripsisset p r a e t e r Silam metropolitain Basrae, ad q u e m consecrandi offic i u m pertinebat, eo quod v a c a b a t t u n c temporis sedes Gondisaporis. A b r a h a m i t a q u e ad convivium o p i p a r u m p a t r e s invitavit, l a u t e q u e e x c e p i t : post s y m -
80 posium illis iam sub vespere discedentibus, Sìlam rogavit ut consisterei et, cereis allatis, lancem argenteum produxit biscentis denariis onustum aiens « bibamus super hunc » ; interroganti autera cui ilia futura, respondit : « ei qui huic schedulae subscribit » ; sic ill e subscripsit et pecuniam accepit. E x patribus autem unus a b f u e r a t Joannes filius Bohtjesu. Iiaque mense octavo a morte Joannis, multitudo Madainam contendit, quisquo iuxta sunm g r a d u m , et consecratus est Abraham feria sexta, die commemorationis Mar Joannis Baptistae, nocte undecima mensis rabi'ae prioris, anno a r a b u m 2 9 3 : mox s a c r u m f. 200 h. splendido celebravit cultu || Madainae, Durqonae et Bagdàdi. Insuperabili autem in suo regimine constantia praestabat (?), divitias ad suam dignitatem auctoritatemque stabiliendam profudit. Joannes vero filius Bohtjesu advenit Mosul post peractam consecrationem, et, sumpto hospitio in coenobio Mar Phetionis, illi a d v e r s a b a t u r , nonnullis in hoc se ei consociantibus. E u m porro improvisus adiit Abraham, et ingressus, venia minime petita, sic ipsum a f f a t u r : « in alterutrum tendunt tua hac de r e desideria ; id nempe vel tibi expetis vel alteri; et si quidem tibi, illud utique ego deponam tibique concredam; si v e r o alteri, alium profecto non reperies qui aeque a c ego tibi p a r e a t » . Ad haec ille verecundia affectus ipsum e loco ubi sederat excitavit et sedere fecit supremo loco, mox subscriptionem suam exaravit, coepitque, ipsum alloquens, primatem nuncupare. Sic concordia inter u t r u m q u e stabilita est. Habuit autem in manu A b r a h a m syngrapham Joannis filii Bohtjesu qua significabatur ipsum assensum praestitisse iis omnibus quae in primatu A b r a h a m a c t u r u s esset. F e r t u r dixisse A b r a h a m : « quando mihi obtigit sacculus monilium de primatu assequendo sollicitus fui, dein vero obtinendae nomadis dimissioni operam dedi » . Interrogates autem Joannes quid eum moverit ad tanti honoris significationes A b r a h a m o ipsum invisenti exhibendas, respondit: « simul ac illum cerni, me continere prorsus nequivi » . P o r r o Joannes filius Bohtjesu aliquamdiu Bagdadi commoratus e vita excessit conditusque est in tempio ecclesiae Asbag, eiusque tumulus ebeno concameratus f u i t : quando autem Emmanuel ecclesiam restauravit ampliavitque monumentum illud delevit; situm porro erat in fulcimento medio templi ad latus navis minoris: eius autem Alia tunc superstes ei alapam impegit, qua de re vituperata est. f. 2oi,a. Solebat porro Mosuli plaustro magni ponderis mulas || alligare, suasque sarcinas atque supellectiles super camelos devehere quum iter aggredì voleb a t : vestem dabiqenam super laneam induebat, coram eo servi balteis cincti incedebant, volentem quempiam adversus ipsum ius r e f e r r e verberibus aliisque poenis plectebat. P o r r o 'Abd-AUah filius Simeonis qui Abrahamo patriarchae ad primatum obtinendum opem praestiterat, tres eidem indixerat conditiones, ne scilicet Theodorum bagarmensem metropolitani suae sedi restitueret, dein ut quum a d f u t u r u s ipse esset in loco honoris constitueretur, denique ut patriarcha ipsum consuleret circa ea quae ligaturus erat aut solut u r u s . Abraham vero primatu potitus Theodori iniunxit considere aliquamdiu in coenobio Anbàrae, mox eum id exsecutum restituit, nec in loco honoris sedere fecit 'Abd-Alla filium Simeonis, nec ab ilio consilium petiit
8i quare indignatus ille solebat ecclesiam adire ac interesse precibus quin eucharistiae participaret, eaque de re compellatus, causabatur se minime id facturum quamdiu Abrahami nomen in sacris recitaretur; eoque ipsum devexit irae aestus ut ad melchitas transiret, eisque vasa aurifabri opus eximium, ac splendidam supellectilem comparare!. Ipsius causa compositus est uterque canon, qui in liturgia recitatur de eo qui in sua fide divisus est: « qui anceps in sua fide h a e r e t . . . Abeat qui non amat». In his porro Abraham reprobatus est, causamque praetexuit nefas futurum fuisse non ignoscere Theodora veniam ac condonationem deprecato, nec licere ut unus absque populo 'Abd-Allah consuleretur, eumdem autem ipsum adeuntem seorsim ulique se honorifice habiturum, at vero si comitium in Christo habetur, nefas esse ei prae alio locum honoris deputare. Literae interea advenerunt e Bàgarma de flagitiosis Theodori operibus, deque pessimis eiusdem factis || in dies f. 201,b. percrebrescebant narrationes; quamobrem dolens Abraham se ilium restituisse, causae cognitionem voluit ipse peragere, scripsitque illi ut Bagdädum veniret, mox ipsum adivit, una cum duobus presbyteris in locum quem in hospitium eidem assignaverat. Quam igitur ad ostium pulsasse! eum allocuta est mulier, quam quum interrogasset quid ipsa illi esset, respondit eius se uxorem esse. Supervenit interea puer mercatoris animalium, ei capitum adductionein significans; huic porro Abraham fecit satis, dixit,que mulieri : «ei notum facies me adstitisse, al que baiulum contentum dimisisse, raeque Madainae episcopum esse». Mox ut ad suum coenobium reversus est, ilia Theodorum de his commonefecit qui iam certo comperiens sibi instare ignominiam, sultani aedes contendit ut fidem suam eiuraret. Haec retulit Abu-l-Farag fili us Dìnàr: « aderam ipse eumque vidi antequam ingrederetur ad vestes decoras deponendas ac cingulum scindendum, quum, fallente vestigio, super faciem proruit, prosiluitque ex eius fronte cruor ; tum ei allatum est nigrum vestimentum, assignataque sunt millia nummorum quinquaginta : quod perpendens 'Ali filius 'Isa ait : — hie quidem in infidelitate a rebus mundi abhorrebat, maiorem igitur ab iis abstinentiam in religione islamismi eum oportet profiteri —; itaque quinque ei concessit nummorum millia, et quingentos mensiles constituit». Quando autem rebellarunt incolae Saharzür, syngrapham ipse scripsit qua urbem reserare (?) pollicebatur : quod porro scriptum quum 'Ali filius Hàsin considerasset, eum arcessivit, adegitque ad fatendum illud suum esse chirographum ; eique id confesso ait : « 0 maledicte, haud sane tibi constitueras in susceptione islamismi, dedecore te Deus afficiat, earn religionem amplecti; at ne proderes quod in animo geris adversus mosleminos, secus quippe dux potius esses agminum ac bellatorum » : atque ipsum privavit eo quod solebat percipere : ab ilio autem milites acceperat. Mox Bä^armam profectus nocturnum abiecit, || quare f. 202,a. apud christianos turbae cum eo acciderunt, donee partem pro nocturno satis habuerunt (?) : porro contra ipsum testimonium deposuere. Postea mendicum agebat, ac ipsum primatem Abraham eleemosyna rogavit: is porro solebat ipsi quovis mense dimidium qafìzi farinae subministrare. Narravit autem Abù-1-Fara^ filius Dinar ilium subinde se convenire ac petere dapem harisa 11
82 ac vinum, quumque bibisset, questum proferre super cyathum, exclamantem : « maius est peccaturn meum quam ut dimitti possit » : eumque plura fassum esse quae sibi mulieris causa aerumnosa acciderunt (Dahariya ea vocabatur), feria autem quinta paschatis cum ea harisara comedisse, bibisseque, ipsamque cognovisse; fldeles autem, r e comperta, voluisse ipsum deprehendere, seque cum ilia evasisse eamque sedere fecisse sub mensa altaris; ingressos porro quum iilam non reperissent poenituisse, ipsum vero egressum sacrum fecisse, ilia sub altare commorante: solere autem dicere: « quomodo peccatum hoc dimittetur? ». De Abrahamo patriarcha memoriae prodidit Joannes 'Isa filius M.dh.w.b quod dum sederet funebre elogium recitans in Josuem doctorem 'ibàditarum, Theodorum ingredientem conspicatus ab elogio dicendo deslitit inclamans « luctus edendus de misero isto cui nulla superest spes veniae » ; et illacrymavit metropolita, flevitque populus ad fletum eius, eumque rogavit ut sermonem suum resumeret. P o r r o patriarcha praesulem melchitarum prohibuit ne catholici titulo se decoraret, neve episcopum ordinaret : quumque suae ecclesiae ianitorem constituisset ad ilium explorandum, hie quadam nocte ipsum monuit ilium episcopi sedis Samàlu ordinationi vacare ; quare subito in ilium irruit ad altare dum ordinationem peragebat, atque ad sultanum adduxit. Mox christianorum proceres adstiterunt, ac inter u t r u m q u e acris agilata est f. -202,b. contentio, in qua mediator intercessit Sultanus, || eumque eum refellisset causam vicit: scripsitque 'Ali filius Sangalà chirographum, quod nulla ipsi esset in urbe Bàgdado praefectura; eumque pecunia taxavit. In quodain autem comitio pertaesus 'Ali ben 'Isa ait: « nulla inter u t r u m q u e differentia vos apud me distinguit » : Abrahamo ad haec verba conticeli!i filius Muttalibi Hàsimita secreto dixit: « salutem tibi si praestitero, mille argenteos mihi rependes », cui ilio : « iinmo aureos ». Dixit itaque Hàsimita: « avertat Deus quod hoc cogitet vizirus, nestoriani quippe pacem nobiscum servant, bellum autem contra nos fovent melchitae, quo igitur pacto e idem utrosque censu habebimus? ». Tunc Stepbanus dixit: « h a u d nos dimisisti donee nostrum inhiare sanguinem omnes feceris; huiusmodi enim verba audierunt quotquot hie adsunt iudices ac iurisperiti aliique ». Abraham porro voti compos factus est, eique diploma inscriptum fuit, et cum honore recessit, incedente coram eo militum cohorle, pecuniam passim distribuens: chirographum autem in aede patriarchali servalum est. Mandaverat Abù F arguii e, qùum iam mors ei instaret, tradi Abrahamo septem denariorum millia, in opera pietatis eroganda: hoc autem uxor eius denegavit: quo circa ornnimodae earn inter ac Abrahamum contentiones acciderunt postquam preces pro ilio recitari prohibuerit, donee Moyses diaconus accessit ad aedes filii F a r i n e ad preces pro ilio persolvendas : eum vero Abraham publico vituperio exposuit vestibus indutum ( . . . . ? ) ac cervici insidentem scholastici cuiusdam, clamante pone ipsum praecone. P o r r o non cessavit postulare ac ius u r gere adversus illam, donee opem ea sibi quaesivit in domo matris Abu 1-Hasan filii Muqallidi viziri et medicorum. Tunc coadunavit Abraham monachos, scholasticos et presbyteros ecclesiarum, atque aedes viziri contendi t, qui erat
83
vizir Ràdi exclamavilque : « eheu isiàm || eheu Muhammad ! » : seditque ad f. 20s,a. fores, et quotquot aderant scribae ac medici cum eo considebant. Mox praeteriens filius Sanéala rem viziro significavit, cui sane id grave accidit, misitque filium Sangalà aiens: « aut comi ter illi suades ut ingrediatur, aut secus egrediar ipse » ; ingressus utique est Abraham dixitque : « sederam inter expostulantes penes aulam viziri » ; quumque ille interrogasse! : « quaenam est expostulatio t u a ? » ait: « d e muliere tali uxore talis circa ins quod mihi adversus earn obtigit, quae protectionem sibi in domo ma tris tuae comparavit in ea considens » ; illam itaque iussit educi ac ipsi tradi ; qua igitur exturbata, ius iiitegrum ab eadem repetere potuit. Sic pariter egit quando attentatimi est ad legata christianorum; protulit quippe diploma Mu'tadidi manu 'Abd Allah filii Salomonis descriptum statuens ad clientelarci ea bona pertinere: porro dixit ei vizirus « r e m ipse perturbas; sile, ego tibi quidquid vis praestabo » , atque ipsi chirographum protulit de eius hac in re immunitate. Quum autem Damasco advenisset 'Aloàn scriba Jonae domum patriarchae primo contendit, minime vero per totam diem ei permisit ad se ingredi, tempus erat ieiunii apostolorum: mox accesserunt A b ù 'Omar pater Mattaci et Abü 1 - F a r a £ Israel filius 'Isa scriba Bàqutàì per quos epistolam ei misit interrogans de causa quae ad se arcendum adegerat. P a triarcha autem dixit: « pergas in regiones Aegypti et Syriae, atque ecclesiis quidem melchitarum praedia emas quindecim denariorum millibus, ecclosiis vero nestorianorum decern denari,>rum millibus; per Deum autem ad me noit accedas nisi postquam attuleris decern denariorum millia, ut de melchitis bene sim meritus » : conveneruntque de quinqué denariorum millibus. E a utique ille attulit, atque ad ipsum ingressus est, cui dixit || patriarcha: « s a n e invidia f. sos.b. tecum egi » eique gratias agens veniam peliit. P o r r o modum excessit Abraham in mercedibus accipiendis pro collatione sacerdotii; tres siquidem brevi intervallo nisibenae sedi consecravit praesules, pretio ab iis accepto denariorum biscentum ac septuaginta millium; eorum primus Bàgdadi obiit, alter Mosuli, tertius illuc pervenit. Exorsus autem Abü Ishàq I s k à f y ad contendendum contra ipsum, ad eum ingressus quodam die, videas ingentem pecuniae copiam in manibus eius, quam amiculo occulere tentaverat, ait ipsi : « vestimenta Simeonis, opera Simonis; neutiquam te agnosco patriarcham ». Illum Abraham excommunicavit. cui dixit I s k à f y : « O in te potius Simeon anathema dicat ». Mox conatus est patriarcha illum sibi reconciliare, sollicitavitque amicos eius e x scribis ut ipsum de pace rogarent; quod tamen nil ei profuit, ilio in sua inimicitia persistente. Annis autem duobus ante mortem, Abraham visus extenuationem passus est, hoc tamen occultabat, solebatque ad altare egressus eucharistiam fìdelibus distribuere; porro ad eum accedens aliquando Hàron filius Abrahami dixit ei: « e g o sum discipulus tuus Hàron » ; iratus ille ipsi maledixit consilium eius assecutus. Multas habuit contentiones cum Elia episcopo anbarensi, quare publica eius nominis recitatio pluries sublata est, ipsi tamen rei exitus favit. Diverbium etiam eum inter ac Lucam Mosuli metropolitam accidit ob rem quamdam quam ab ilio exigebat quamque ille
84
praestare nolebat, quumque excommunicationis sententiam scripto consignasset, lecta haec minime fuit. Eius tempore dynastiae subversae sunt. Ecclesiae regimen tenuit annis duobus supra triginta cum mensibus duobus: obiit nocte dominicae sextae hebdomadis apostolorum. annoarabum 325. Sab eo tot floruef. 204 a. runt sapientes viri insignes ac scientiarum doctores || quot hie diserte memorare longum esset. E m m a n u e l baladensis, monachum egit in coenobio Ab Jusuph, ante monasticae vitae professionem aurifex. fuerat nomine 'Umar appellatus. Mortuo autem Abraham patriarcha, patres per lileras convocati fuerunt; Gondisaporis porro ac Basrae sedes metropolita destitutae tunc erant, praepositus vero christianis erat Ibn Sangalà scriba Ràdi. Quum convenissent patres ac fideles, dissensio exorta est; statutum autem est a patribus neminem ordinare qui de ipsorum numero non esset, anathemate sibi indicto si ab hoc decreto deflecterent : quumque ipsis ita verba fecisset (Sangalä) ut qui rem ab ipsis confici non sineret, eidem electionem commiserunt. Sinän autem filius Tàbet sabensis ei laudaverat monachum quemdam nomine Emmanuelem, quem olim viderat in coenobio Ab Jusuph, quumque de eo inquisivisset, eximia de ilio encomia ad ipsum pervenerant: electione igitur ad ipsum demandata, quum adfuisset Ibn Sinän de ilio mentionem ei fecit, misitque statim ad Näsir ad-Daula ut ilium advenire cum honore curaret; qui sane ilium misit paucos post dies; eum igitur ho>pitio in propriis aedibus reeepit: porro caeteri quoque fideles in ipsum consenserunt. Hanc ob rem perturbati sunt patres, ac coacti sunt ad eius electioni assentiendurn. Lucas vero M^suli metropolita fuga se subtraxit: eum autem, ut fama fuit, obvium liabuit secus pontem Abu 'Isa Mundil- filius Nu'mànis al-'ibàdi super mulam insidentem laneo tectum indusio ac cidari, ad se scilicet celandum, ipsique instans, eum reduxit. Interea patribus accidebat domos, eius causa, subito circumveniri, quare Ibn Sangalä de ea rerum conditione commonefactus custodes ipsi apposuit cunctisque reliquis patribus. Mansit autem Ibn 'Ubaida episcopus Hirtae latitans, f. 204,b. dein perrexit ad 'Umar filium Hormisdae, bonus sane erat vir; || solebatque Emmanuel ei epistolas scribere, quamdiu vixit, episcopi nuneupationem in eum adhibens, is vero ad ipsum eum denominans presbyterum; eum tarnen sustinebat ac neminem eius loco ordinavit: ilio demum vita funeto, ordinavit Mär Sabarjesu eius loco presbyterum 'ibaditarum, dein eum Basram transtulit. Consecratus itaque est Emmanuel feria sexta nocte undecima rabi'ae alterius, anno 326: senex erat decorus, sanctus, indole asperior, insignis abstinentia (?), nullo laborabat vitio praeter quam uno, eoque maximo, pecuniae amore, intensaque avaritia, qua fiebat ut nihil de ea sive aeque sive inique unquam expenderet. Haec autem patriarcha de se narravit : visum se habuisse in somnis antequam monachus initiaretur dum in coenobio ministrum agebat, perinde si meschitae turrim ascendisset ac convocalionem ad preces canerei: hoc sane eius animum perturbavit, nec tarnen magistro suo Sabarjesu manifestavi^ at postea quum Mogul devenisset et somnioruin interpretem vidisset, ad illum accessit ipsum interrogans ; qui ei dixit : « tu es hasi-
85 mita » ei quum dixisset se esse christianum, ait ille : « oh ! volo mercedem divinationis nieae » : « nec aliud habebam praeter denarium unum, quod ei tradidi; tunc dixit — tu eris patriarcha — voluitque ut iurarem me de ipso curam gesturum quum hac fuerim dignitate potitus, et Christum inv o c a v i testem super m e : et ego quidem moerorem habui de denario qui mihi perierat, rem tamen celavi. Postea visus est mihi homo qui t r a dito mihi clavium manipulo dixit — h a r u m eris detentor, te quippe elegit Christus populo suo, — renui prius, dein assensus sum ; mox adii magistrum meum, qui pone ostium stabat et mihi aperuit, patriarchae titulo mihi salutem dicens, iussitque pulsari crepitaculum ; quumque convenissent monachi, mandavit ut preces recitaremus, ignorantibus interim monachis II quis defunctus esset, donee audierunt commemorationem Patris, et stu- f. 205,«. pore perculsi sunt: aliquot autem post dies rei notitia aliata est. Hoc etiam narravit: quodam die dum muros coenobii circumibat ascendit cellam solitarii cuiusdam, ilium autem deprehendit comedentem in die, quum tempus esset ieiunii, qui ipsum exprobravit eo quod se observasset, eique dixit : « post annos octoginta deveni in id quod vides; et ni tua obstaret in ecclesia dignitas eo te modo compellarem quem sane nosti » : ait Emmanuel : « at ego aedificavi ecclesiam aedium romaeorum secundum electionem incolarum illarum, monasterium autem Màr Phethionis secundum electionem meam, comparavit vero diploma de illius restauratione al-Masìhì, super quem sit misericordia Dei, et sumptuum subministralionem praestitit Abù 'Ali ben Gassàn a secretis R u k n ad-Daula, absoluta porro est eius constructio anno 344 ». Haec narravit Abù 'Isa Mundir filius Nu'mànis: quum emptae fuissent fores sanctuarii prefio denariorum mille, relictae fuerant in platea ut deveherentur quando eas adhibere necesse foret,. Egressus autem quodam die Emmanuel dixit: « volo ut deferantur fores », nec ab instando destitit donec, sublatae, ad ecclesiam adduetae sunt; porro debuit pro illarum devectione duplum consuetae mercedis sub vespere persolvere, baiuli autem e plateis recesserant, et sane mirati sunt quod valvae longo tempore relictae trasferrentur, ipsis pro ea r e stimulis adhibitis: mox vero ea nocte mediante incendium exarsit ad portam Tàq in ilio vico, nempe fabrorum lignariorum, pluribus in locis quare nihil potuit exinde exportari. P o r r o dum versaretur Mu'izz ad-Daula in oppugnatione Ruzbihàn, Abù-'Ali al-Hàzin misit Abü-1-Hasan ad filium 'Aun filium al-Masihi ad ipsum consulendum nuin expediret transmittere se Basram filios Mu'izz ad-Daula || propter metum de Ibn Hamdàn : coniecerat porro Abù 'Ali the- f 205,b. sauros Muùzz ad-Daula in navibus ad devehendum, ille autem ei significavi ut secederet, nuntium siquidem ipsi perventurum erat initio mensis de r e quae ei foret causa laetitiae, ac praeterea de vicloria; nuntium sane advenit eo tempore quod i 11 i designaverat, et captus est Ruzbihàn, eiusque militiae caesae sunt. N a r r a v i Abù 'Ali al-Hasan filius Salomonis filii al-Gamal, dicens: « a m i c u s mens Abù Sa'id filius Jastafùrì s c r i b a daquqensis haec narr a b a t de suo quodam amico - moslemino mercatore cognomento Ibn Adam qui aedes incolebat Ben Hàlid in vico l e b e t u m : dixit iste mihi quodam die:
86 nonne notum tibi feci quod quum timuissen delapsurum esse parietem qui ad me pertinet in aedibus meis, eas reliqui ?, cui dixi : ita sane : tunc a i t : proferam tibi arcanum quod celabis; — intima quippe devinciebamur familiaritate, — perges ac parietem trasgredieris per ostium minus, inde videbis audiesque verba eius. P e r r e x i itaque et ingressus ut vidi Ibn Räiq ante quem cereus inveniebatur, ei salutem dicens ipsum emirum nuncupavi, eique, cum me accedere iussisset ac interrogasset: non ne c h r i s t i a n s es?, respondí ita sane; dixit itaque: describe mihi patriarcham; quumque hominem discrete descripsissem, ait: perge eum peculiariter nomine meo salutatum, dicasque ipsi me in foedere fldeliter persistere. Profectus itaque, cum veniam petiissem alloquendi Emmanuelem, ei epistolam exhibui, qui a i t : die e i : si pactum tenueris te Christus servabit et solatio afficiet: ad haec coram ipso genuflectens eum rogavi ut notam mihi faceret causam quae huius rei necessitatem a t t u l e r a t ; at, ille me increpavit, asperioris quippe erat indolis, aitque: an non teneris quae tua nihil referunt minime interrogare? quum vero institissem dixit: novi fidelium emolumentum per filium Sanéala; hie f. 206,». porro certior factus Ibn Ràiq || ipsius perniciem moliri omniumque pariter christianorum, mihi adstitit rei questura faciens; tunc pro eo Christum rogavi, qui me cum Ibn Ràiq convenire d j dit, ilaque ab isto pactum accepi de r e quam spero esse ipsum absoluturum. Mox ad illum reversus apud ipsum institi u t causam me edoceret, eique significavi catholicum mihi de somnio verba fecisse; dixit porro: duabus abhinc noctibus visus sum mihi versari in campo peramplo ubi innumerabilis hominum multitudo aderat, quidam autem clamans meo me nomine appellavi! ; ad eum contendens coram ipso perveni, erat autem super thronum, eiusque vultus ut sol splendebat, ante eum vero erant, quamplures qu >s int.-r patriarcha, quem iam antea advecaverat: mox qui priinuin locum tenebat, innuit viro cuidam aui ad me progressus ait: dicit tibi Christus: cur malum suspicaris in Abì-1-Hasan filio Sanéala eiusdemque religionis homines? recede ab hoc ac utique tibi solatium afferet; respondí libenter parebo: interim patriarchae innuerat inquiens: placet ne tibi quod factum est?, qui ait: profecto, Domine mi; tunc egressus patriarcha a i t : audisti quid tibi praecipit Christus Dominus noster? quid ergo dicis?, respondí: id utique ego e x s e q u a r : ad haec ille: porrige manum tuam, mecumque paciscere: prehendilque manum quam extenderam, et evigilavi, et ego quidem dubius haesi de visione donec responsum ad epistolam allatum est », Prodiit igitur Ibn Ràiq ac rebus potitus pactum servavit, et in christianos beneficus extitit;; itaque firmier facta est consuetudo eum inter et patriarcham, eaque praestare religiosum deinceps apud illum fuit. Postremo tempore infirmatus Emmanuel ordinavit ad sedem Basrae 'Abdu-l-Masìb episcof. 206,b. pum birtensem || sedens ipse in sedili positum ad gradum altaris, curaque iam instaret lectio evangelii surrexit arrepta manu eius, et cum stetisset, eum signavit rediitque ad sedendum in suo sedili ; mox cellam suam ingressus ordinavit in illius locum Nestorium presbyterum Harùn ben Abraham ad sedem Hirtae, erat porro orator in ecclesia. Ac ita quidem sedens Emma-
87
nuel patriarchi in sedili praecepit sacerdotibus ut sederent ; hoc autem adscriptum est ipsi ad delirium, dixeruntque non nulli « si delirium pateretur nequaquam mercedem ab utroque accepisset pro ordinatione » ; Jozàdeq vero presbyter 'Ibâditarum, qui ipsius erat visilator, sedere renuit et ab altare discessit. Obiit Emmanuel die sabati nocte dominicae sexiae quadragesimae, die nempe octavo secundi mensis anno 349, postrema autem feria tertia elatus est ad ecclesiam, et precum pro eo recitatio ultra meridiem producta est. Àrcam sibi paraverat de ligno nucis ad istar atrainentarii nullo sive davo sive ferro firmatam. Narratur porro tanta fuisse in ecclesia raultitudinis constipatio ut repagula diffracta fuerint: porro madainenses inter ac 'ibaditas secuta est (de verbis) Apostoli disceptati >. Mox deposita arca in medio sanctuarii, liturgia celebrata est, et fideles eucharistiam acceperunt, ac dein preces absolutae sunt: post ipsum, Israel patriarcha ad la tus eius locum habuit. Praefuit ecclesiae annos duos supra viginti, menses novem cum diebus viginti septem, ordinatis in omnes sedes metropolitis ac episcopis. Narravit autem Sabba? al-Kâtib se vidisse illum prehendisse baculum qui in eius manu positus fuerat; hoc divulgare || cum vellet Abù 'Isa ipsum prohibuit idem t aov.a. Sabbas dicens: « secus impossibile erit illum tumulare ». Fertur Abù 'Ali al-Hàzin quum ad Emmanuelem scripsisset de opibus Mu'izz ad-Daula, quando hic belluin gerebat adversus Ruzbîhân, ab ipso designationem accepisse temporis illius victoriae. Fertur etiam misisse ad ipsum aliquando filium sororis suae quo tempore Mu'izz ad-Daula calculis in vesica laborans morti appropinquaverat, quumque hoc occullare voluisset Abù 'Ali al-Hàzin, eumdem prohibuit ei fldem faciens id esse desiturum, aitque: « die ei: non moerebit mortem Mu'izz ad-Daula». Quod porro significabat ipsum ante illum moriturum. Israel e Karh Giddân, luit doctor in schola Mâr Maris, et vitam monasticam professus est in coenobio Mâr Sabarjesu in urbe Wàsita: eum Emmanuel ad sedem cascarensem consecravit. Yir erat castimonia ac pietate illustris, rerum occultarum scientia praedilus: hue speclat quod, quum non longe ab ipso transirent al-Mutì' ac Mu'izz ad-Daula in bellum profecti adversus Abù-l-Hasan al-Jazîdî, et eum de rei exitu Abù al Hàzin interrogasset, dixit: « victoriam obtinebunt quin sanguis effundatur », diemque designavit ; porro ita se res habuit ut ipse praedixerat. Quum autem altaris ostium ambobus illis panderetur chalifam Muti' sivit seeum ingredi, prohibuit vero Mu'izz ad-Daula; qui ei dixit : « eccur me prohibes, hunc autem permittis? » ; ipse autem respondit: « hic est regni princeps ac praesul ». Advenit itaque post obitum Emmanuelis ad sedem custodiendam, annos iam natus nonaginta, legitque evangelium dominica Resurrectionis ac homiliam recitavit. Cum autem patres convenissent, elegit Abù 'Ali al-Hàzin Gabrielem metropolitam Persidis, mox vero ab eo recedens se convertit ad Israelem, stetitque pro eo; at metropolitae H illum non receperunt: interim Abù 'Arar filius Addai scriba Sabok- f. 207,b. tegìn praepositi cubiculi elegit metropolitam Gondisaporis, virum forma decorum, loquela rudem; itaque divisus est populus. Mox Abù 'Ali al-Hâzin patres fidelesque coegit in suas aedes, accepitque suffragia consensus praesidum chri-
88
stianorum; vulgus autem coepit patres demulcere qui erant apud ilium segregati: Quura vero vim adhiberi vidissent Georgius metropolita Gondisaporis, Jesuzchâ metropolita Iiarhae et Georgius episcopus Ràdâni fuga se subtraxerunt, senes erant porro insignes integritate. Itaque delatum est ad chalifam ac Mu'izz ad-Daula christianos eum elegisse, qui de victoria qualis futura erat praenuntiaverat: prodiit ergo mandatum ut constitueretur, quare consecratus est quarta die ieiunii apostolorum nocte sextae feriae auri. Porro exorsus Abu 'Al! al-Hâzin rerum eius omnium curam gerere, patres ac fideles navigia quadraginta ac cymbas non paucas conscendere fecit. Adstiterunt autem ex metropolitis 'Abdu-1-Masîti metropolita Basrae, Georgius metropolita Moçul et Joannes metropolita Hulwânae. Et Georgius quidem mosulensis metropolita pnmatum ambire non dissimulavit, quare dixit ei Abû-1-Ilasan Alius Sangalâ : « proxima vice»; erat quippe iuvenis. Porro qui fugam capessive^ rant in occulto manserunt usque ad obitum Israelis, qui sane dies undecim supra centum sedit, et sepultus est iuxta Emmanuelem; dumque viveret prohibuerat ostium ullum cellae reserari, probe scilicet noscens instare sibi e vita decessum: sexto autem die aB eius obitu mortuus est Abù 'Ali al-Hâzin, f. 208,*. quique se celaverant prodierunt. Porro metropolita Gondisaporis || dixit : «si mors Abî 'Ali uno die ante evenisset, patres congregassero ac Isr^elem exauctorassem ». Itaque quod in votis habebat non est assecutus. ' E b e d j e s u e Karh Gedàn ditionis Bânisae ; quum adhuc puer esset, parentibus eius ad urbem Mosul arabum nomadum metu profugientibus ibique defunctis, educatus est a sua matertera: literis operam dedit in monasterio superiori, dialecticam vero ab Ibn Nasica Bar-Kefae discipulo didicit. Yitam monasticam professus, presbyter initiatus est, ac in ecclesia Bawârî in urbe Mosul sacro ministerio functus est. Quum morum integritatis laude fiorerei episcopus Ma'altâiae ab Israele mosulensi metropolita institutus est, eumque Emmanuel patriarcha perfecit. Porro suis auditoribus ipsius interpretationes orationesque mirifice probabantur. Iamvero Israele vita functo, quum sedes Zawâbiae vacaret, primatus obtigit Georgio metropolita Gondisaporis, patrum ac fidelium suffragiis in eum conspirantibus : itaque, navigiis mercede conductis, multitudo profecta est, cunctaque quae opus haberet communibus sumptibus ei comparata fuerunt. Praefecturam autem inierat Hârûn ibn Hanûn scriba Saboktegìn praefecti cubiculi: accidit vero post profectionem ut a Mu'izz ad-Daula prodiret mandatum sistendi. Sane Phetion presbyter medicus ex aedibus romaeorum opem imploraverat Uskurali dailamitae ut ipsum constitueret patriarcham, profusis drachmarum tercentum millibus, erat quippe locuples valde, ac exactione confiderai ecclesiis imponenda, fecitque inultitudinem redire: metropolita autem mosulensis, conscenso equo, profectus est una cum arabibus in regionem suam; metropolita vero Gondisaporis una cum episcopis se abdiderunt, interim Vizirus custodes ad cellam constituit. Anbârae autem episcopus erat vir quidam probus, Jaballâha nomine ; hic episcopatum abdicavit; itaque hospilium cepit in domo famuli cuiusdam Ibn Barf. 208,b. hân y in vico Israelis in aedibus romaeorum; solebant porro non pauci ad ipsum
89
salutandum se conferre eius integritatis gratia : quumque iam instaret terapus schedulas suffragiorum inscribendi post Israelem, e vita excessit : tunc omnium animi ad praesulem Gondisaporis iterum se converterunt, qui multitudinem convocavit ad tribunal Viziri, ut par pecuniae summa exhibenda constitueretur ac ilia quam Phetion erogaverat. Misit autem Mu'izz ad-Daula ad eel lam explorandam Aba Muhallad ben .Tahia vicarium Rukn ad-Daula, qui prius christianus fuerat dein islamita factus est propter (pericopem ?) Apostoli diei Resurrectionis, rebus vero christianorum favebat ; quare consilium dedit ut sibi locus aliquis indicaretur, quo non nisi exigua res asservata reperiretur ; itaque monitus de loco ubi drachmarum duodecim millia deposita erant subtilioris laminae probataeque notae, ea ad Mu'izz ad-Daula detulit aiens : « haec eleemosynae sunt christianorum pro infirmis ac orphanis » : porro Mu'izz ad-Daula reddi ilia iussit, ac procuratore constituto, vetuit christianorum haberi concionem. Re itaque dilata per menses undeviginti, tandem Muhallabi multitudinem convocavit verbaque fecit de pretio pacis afferendo ut ipsos suae electionis compotes faceret; at verbum asperum quum pronuntiasset in Ibn Sangalä, reposuit hie quidem ad illud, mox vero dolore extinctus est quo fuerat in corde sauciatus. Denique composita res est, statuta summa centum drachmarum millium, tricenis vero milliUis Viziro solvendis: vendita itaque fuerunt vasa ecclesiae, quodque adhuc deerat ex legatis suffectum est. Ferunt autem ea quae Emmanuel reliquerat ascendisse ad denariorum septuaginta millia ac drachmarum sexcenta millia; hoc enim vero eius fuit dedecus quod nempe pecuniam colligeret, eamque in pauperes minime erogaret : quid est sane turpius hoc? Mox reversus Abù 'Amr al-Katib locutus est pro praesule Gondisaporis, at restiterunt ei omnes, postulantes ut res Christo commi tteretur: Georgius porro hoc fieri || noluit. Ferlur dixisse al-Muhallabi vizirus ad Abü-l-'Alä f- 209-aSà'id suum vicarium : « die porro, adeo homines rari sunt, virique probi ut hunc vobis praeficiatis? ». Extimuit autem AbCi 'Amr filium Addai id recordatus quod accidit Abù 'Ali al-Hàzin ; mox metropolitae insinuavit ut una cum suis fratribus in sortitionem ingrederetur, qui porro" morem gessit, ac nomina recensita sunt (?) ipsius, Georgii metropolitae Mosuli, Iso'zchà metropolitae B a g a r m a e et Gabrielis metropolitae Persidis: at huius nomen expunctum est quum obiectum circa eum ab aliquo fuisset fratrem ipsi esse islamitam, alio frustra monente iam e vita ilium excessisse. Abü-1-Hasan vero filius Bahluli de episcopo Ma'altäjae sermonem iniecit eum affirmans virum esse praefecturae apprime idoneum, cuius verba cum Emmanuel sahhàrus (vigiliis praefectus) confirmasset, illius nomen inscriptum est. Itaque schedulis in calice relatis, ac summa cum diligentia obsignatis, preces instauratae sunt per feriam secundam, tertiam et quartana ineuntis quadragesimalis ieiunii, fidelibus ex ara minori eucharistiam sumentibus. Mox adesse rogatus metropolita Gondisaporis, qui diverterat in aedes Abù 'Amr Ibn Addai, ut ipse schedulas extraheret, noluit is quidem id praestare, probavit vero ut hoc fieret ab Abrahamo episcopo Hamadänae ; hunc 'Ebedjesu ad sedem cascarensem transtulerat dein exauctoraverat, demum Hamadänae restituerat ; vir erat santimonia praestans. 12
90
Is itaque eductum calicem adstantibus ostendit, una autem extracta schedula, antequam resignaretur inclamavit populus « episcopus Ma'altäjae » ; ea igitur producta reapse nomen illius gerebat: res porro omnibus admirationi fuit, mox Näsir ad-Daula et I)onha vizirus eius ac metropolita literas dederunt nomine Mu'izz ad-Daula et viziri ac praesidum christianorum ut ilium mitf. 209,b. torent quamprimum. Itaque transmissae sunt literae; illas autem || Abü-1-Hasan filius Bahlüli una cum administro quodarn exaraverat signaculo adhibito Abül-'Alä Sà'id; quatuor autem post dies tabellarius pervenit. Porro quo tempore Denhae epistolae traditae sunt, nil de iis metropolitae significavi. 'Ebedjesu autem advenerat feria tertia hebdomadis secundae ieiunii, ut episcopatum abdicaret, atque Denta metropolitae scripserat ut vespere ad se veniret cum suis episcopis apud ipsum coenaturus. Mensae se adfuturum promisit metropolita, aitque : « alius hie non est qui mecum adesse renuat praeter episcopum Ma'altäjae ». Ad illum itaque misit Denha eumque iussit custodire, quin alius quispiam nosset quid in ea re lateret. Narravit (Ibn Bahlul ?): « quum vespere ad ipsum ingressus sum, literas mihi exhibuit legendas, tunc consilium dedi ne quid ei patefaceret donec coenaret; quumque convivae ad mensam accubuissent, ei indixi ut benediceret, quod ille exsequi recusavit, eum vero compuli, atque idipsum ab eo exegi quoties nova edulia inferrentur, nec non in prece finali: idque sane demiranti demum dixi: — nae tu pater summus es; — eique epistolas legendas porrexi, is vero vultum suum percussit». Ipsi porro adiecti sunt custodes cumque eo profectus est metropolita; quocum primo divertii ad aedes Zahamani in 'Atiqa, mox se contulit in aedes Tàzàdi ad' latus urbis orientale, inde autem in aedes Abù-l-'Alà Sà'id: festum autem Resurrectionis iter abrupit. Iamque apparatum instruebat multitudo; ipse vero quodam die aufugit, ad aedes contendens Mu'izz ad-Daula per portam sammasiya volens in praedium transgredi ut delitesceret, ibi vero in quosdam offendit nec voluit nauta eum transferre, ut dictum est, cui quum dixisset: « haud quidem sine mercede», respondit ille: « haud quidem ab impio f. 210,a. primum diei quaestum suscipiam». Gonsecratus itaque est feria || quarta, die decimaquarta a festo Resurrectionis, senis noctibus ante finem rabi'ae prioris, anno 352. Vir erat statura perfectus, corpore gracilis, sanctimonia ac doctrina praestans, optima praeditus indole, ut uno verbo ad iram agebatur, uno etiam ab illa retrahebatur : artis gubernandi minime peritus regimen alteri commisit, quare sub eo bona pauperum distracta fuerunt. Eius discipuli ac amici perditis erant moribus, ex quibus unum, 'Ebedjesu, necessitate compulsus eiecit. Quum autem eius discipulus Ibn Mahàdif cognomento al-Abual in populum arroganter ageret, patriarchae populus succensuit et dispersus est ; tunc ipse ad latus urbis occidentale se contulit consedens in coenobio Mär Phetionis: itaque multitudo eo convenit seseque apud ipsum excusavit; quae omnia populus toleravit eius sanctitatis gratia. Excommunicationis poenam saepissime infligebat : constituit ut sacerdotum diaconorumque feretra ad portam altaris sub crucis sedem collocarentur, inde siquidem ipsis initium est suorum ordinum: utque fidei symbolum recitaretur in exequiis omnium promiscue fidelium,
91 nec enim antea recitabatur nisi in funeribus sacerdotum ac diaconorum: utque idem symbolum omnes continenter recitarent non per singulos versus alternatim. Statuii praeterea ut statio fieret tertia die a depositione. Tunc temporis principatu potitus vizirus Abù-1-Fàdl siräzensis eum urgebat bis centum solvere nummorum millia, inox eius summae dimidium ipsi remisit. Ecclesiam Samälu instauravit novisque ampliavit molitionibus, pecuniis ad hoc erogatis, quarum tamen maximam partem furatus est 'Ebedjesu at-Talmid. Oratorium etiam condidit in atrio maiori, cuius altaris faciem Moyses saidälensis velamine auro texto obtexit. Sed et mulierum templum ampliavit || f- 210,b ' ac sedilia extruxit ad latus occidentale atrii minoris. Cancellos altari obversantes 'Ebedjesu fecit, voluitque pendere ex eis duo aulaea, quae vesperarum feriis, altaris aspecturn interciperent. Fertur metropolitas et episcopos ipse ordinasse centum triginta quatuor, nec ulla mansit sedes cui non constituerot antistitem, praeter sedem basrensem, mosulanam et meruanam: basrensis quippe metropolita duobus ante ipsum mensibus e vita excessit. — Eius tempore obiit Mu'izz ad-Daula, qui amicus christianorum extiterat, accidit eius mors mense rabi'a altero anni 356: quo tempore condidit aedes as-sammàsiya non pauca oratoria in iis complexus est, pepercit vero ecclesiae Dür, ob visionem quam habuit, Stephani nempe protomartyris eum deterrentis nequid in suam ecclesiam attentaret. — Sedi cascarensi Abrahamum episcopum Hamadànae praefecerat; quum vero in ipsum multiplicarentur in dies accusationes, duos episcopos ad eum misit, ut dispicerent eius causam cum suo grege, at ille gentem quam secum habebat ad episcopos aggrediendum concitavit: quamobrem eum accersivit patriarcha, corripuitque, demum hominem in sua arrogantia pertinacem exauctoravit: porro septem ille annis commoratus est in domo moslemini cuiusdam, nemine ex fidelibus eum alloquente, ipsoque vicissim nullius ex ipsis domurn invisente. Quadam autem die dum 'Ebedjesu ad meschitam ar-Rusafat aquam hauriret eum Abraham adivit, postulans ut recederet, quumque exprobrasset quod ad locum ilium accessisset etiam adstantes non nullos in ipsum instigavit. Postea quum hamadanenses petiissent ut sibi Abraham restitueretur, eis obsecutus 'Ebedjesu, ilium ad ipsos remisit. — Anno autem 362 romaei vicos mosleminorum occuparunt, quumque filius Zimisces || Nisibim advenisset, rebusque pubblicis immutatis, christianis aeru- f- 21,-amnas minitabatur; at indulsit Deus ut romaei ipsi monasteria ecclesiasque diriperent, quo factum est ut aestus mosleminorum deferbuerit turbaque in aedes chalifae contenderet eius egressum petens, qui pro suis aedibus timens, illos repulit, ipsius ministris in multitudinem sagittas iacientibus; porro vir hàsimìta iaculo perculsus feretro exinde deportatus est, exorsaque est turba ad arma vocare contra chalifam. Interea 'Azz ad-Daula Bahtiaro scripsit vicarium suum vituperans quod vulgus siverit tumultuari : iam vero Abu Taglab 'Iddat ad-Daula demulcere studuit filium Zimisces ei pecunias ac splendida afferens dona, qui ita acquievit ac a vexanda multitudine temperavit. — Anno autem 367, Tigris fluvius adeo enormiter excrevit ut obrui bagdadenses perielitati sint, ni agger stetisset quem tempore alluvionis plagae orientalis Mu'izz ad-
92
Daula excitaverat. — Mentionem fecit Jesujàbus episcopus Qasr de quodara dailamita qui apud ipsum diverterat guum esset Qasr, petieratque eucharistiam postquam ex aedibus martyrum incolumis extiterat : haec itaque nobis circa ipsum narrabat: erat ex Dailam Nauba, solebat autem Naubae adesse nocte diei dominicae, et ea nocte qua aderat legebatur Qoranus; quumque eum rogassent sodales eius ut iuxta morem suum lectionem perageret, recitavit « in nomine Dei » reliqua vero, utut adniteretur, pronuntiare non valuit; quamobrem codicem sumpsit ut in eo legeret, qui vero ei visus est perinde si atramente obliteratus esset, stupensque de eo quod dixerat haesit perplexus: mox visus est sibi in somnis abigi a quodam viro in desertum amplissimum, vef.211,1). lamen autem pendere inter coelum et terram, ad quod vir ille eum || fecit accedere iubens ut procumberet, et progressus post velamen reversus est una cum viro alio iustae aetatis, moxque uterque vestimenta exuens ea super scapulam ipsius reliquit ; vir autem iustae aetatis iussit virum ilium qui eum in desertum eduxerat ut ipsum prosternerei super terram, quae dum is diceret, dailamita ille se in terra iacere sensit, ille autem ipsi pectus fidit, indeque aliquid extraxit tanquam pharetram nigram, mox in vulneris loco manum diducens sanatum est : « tunc ingressus sum pone velamen, et hominem conspicatus eo lucis splendore micantem ut ipsum intueri nequirem, quare procidi coram eo, vidique ipsi circumstare monachos aliosque perplures candidis linteis ornatos ac aspectu venerabiles : iam quum vellem ab adoratione me erigere, manum sensi super caput meum transire, quae me fecit eos circumire qui utrinque stabant, egressusque ultra velamen, vestimenta super humerum habens, evigilavi, in ea me conditione reperiens. Cognovi autem quod id quod videram vigilis fuerat visum, interim contractione correpta manus mea explicari non poterat: itaque, nocte exeunte, festinans aedes romaeorum contendi, petensque domuxn patriarcliae, a ianitore prohibitus sum progredì; at nummorum copia ipsi erogata, perveni ac hominem vidi continentem eumque allocutus sum de conditione mea (isque manum mearn explicuit), ceterisque portentis quae mihi acciderant : syngrapham itaque mihi exaravit pro presbytero Dartae ut me baptizaret: mox nobis haec peragentibus, ecce ingreditur 'Ebedjesus, meque iterum baptizavit, suaque manu communicavit, scripsitque mihi literas ad presbyteros ut mihi eucharistiam administrarent ». — Eius tempore adiecta est Wàsitae sedes al-Qabba, ea cum Bawàzìga permutata, spectabat autem ad Bàgarmae ditionem. — Obiit 'Ebef. 212,a. djesu nocte feriae quartae die septimo post safar, anno 376 : || porro mandaverat ne in suo funere commemoraretur « noster pater », nec conderetur in arca aut lecto aut pulvinari, prohibuitque ne pro ipso preces patriarcharum recitarentur aut patrum aut praesulum, sit ei pax atque ipsis universis. Primatum tenuit annis tribus supra viginti, cum mensibus decern lunaribus. Màr Màres filius Tùbà, domo Mosule, e genere optimatum ac scribarum, in tabulariis adolevit, fuitque a secretis filiae Ahmid uxori Nàsir ad-Daula: quo tempore autem ob peractam ab eius liberis absque sua permissione ipsorum patris aliorumque fratrum capturam res Hamdanitarum per-
93 turba tae fuerunt, atque eos inter praelium exarsit, ipse monasticam profited vitam apud se statuens, in coenobio Sa'id tonsuram recepii : mox presbyter ordinatus, ob eius de controversiis peritiam monasterii praefectura donatus est. Accidit autem ut in incolas monasterii suspicio caderet viri cuiusdam causa qui occisus repertus est in sacello coenobio proximo ob dolum quern struxerant stulti homines archimandritae ; is vero pro monachis semetipsum tradidit cumque eo Ibn Salàma, quare verbera perpessi sunt, vincula atque numellas; mox causam apud iudices quum egisset, res quoad monachos ita composita est ut aliquid tantum ab iis solvendum repeteretur. Mox coepit eius fama inclarescere, eumque 'Ebedjesu inspectorem constituit in ilia r e gione: hanc itaque perlustrans rerum conditionem in melius redegit; apud monachos summa veneratone potitus, in singulis coenobiis aliquem sui vicarium instituit. Mortuo autem Gabriele metropolita Persidis, ipsum nominavit Abù Mansur Nasr Ibn Hàrun, sit super eum misericordia Dei, qui vices 'Adud ad-Daula in Perside gerebat, 'Ebedjesu autem eum illius regionis civium metropolitam consecravit. F e r t u r prodiisse nomen eius perplures inter schedas quorumdam nominibus inscriptas, quae in Perside sub altare || depositae fuerant. f. 212,b. P o r r o Siràzitae convivium opiparum christianis fecerunt in urbe Bagdàdo, ipsi vero Abu 'Ali filius Maklùhae e thesauris 'Adud ad-Daula protulit vestem pretiosam, pallium, cidarim ac lanea indumenta aegyptiaca: mox ut pervenit Arra^àn, in meliorem statum res coenobii redegit, retulitque pecunias quas S i r à f ì monachus sibi arrogaverat: populus autem ob Nasr ibn Hàrùn, Dei beneplacitum sit super eum, ad plures parasangas ipsi obvius fuit honoris significationes exhibens: porro sedem egregie gubernavit. Mortuo autem 'Adud ad-Daula, Nasr ibn H à r ù n , id ignorans, prohibuit Saraf ad-Daula quominus regionem ingrederetur, quamobrem multa acciderunt quando ille regno potitus est, quae tandem necis Nasri ibn Hàrùn causa fuerunt, eum Deus secum habeat in paradiso, postquam Dailamitae depraedati sunt christianorum aedes universas, bonaque ecclesiarum usurpaverunt: metropolita vero impense incubuit in legatis recuperandis aliisque quae ab ecclesiis ablata fuerant, petiitque facultatem 'Ebedjesu in propriam regionem redeundi eique scripsit : « quid te maligno affecit gaudio pro Nasr ibn Hàrùn, quid pro inope qui divitem peremit, pro puero qui virum occidit? ». Ad haec vero ille minime attendit. Egressus autem Saraf ad-Daula versus Arragàn cum primo agmine, consedit exercitum expectans, mox quum advenit, profectus est una simul in Ahwàz. Itaque invenit Dailam metropolitan! caeterosque christianos in dura versantes conditione, rapinasque fuisse in ecclesiam Gondisaporis praeter modum commissas, quare metropolitae auxilium praestitit eiusque sublevavit inopiam, nec expostulare destitit donee pleraque e x ablatis reddita f u e r i n t : et metropolita quidem atque incolae regionis sub eius erant ditione. Iamque incolae, deditione facta, invocationem pro Saraf ad-Daula recitabant antequam adveniret, porro manca || erat annona. Màres autem f. 2is,a. facultatem petiit transeundi Basram, quae expugnata erat, ut navi ad Bagdàdum ascenderei dum expugnaretur, quod ei concessum est, at clanculum
94
sibi socium adiunxit Dailam métropolitain Gondisaporis: quumque pervenisset Obollam commoratus est in ditione 'Abd al-Masîh metropolitae qui iam e vivis excesserat. E Bagdâdo autem scripserant exploratores ad Saraf ad-Daula de mortè patriarchae: nuntia porro quominus diversas inter regiones communicarentur ob multiplicitatem transmissionum impedita fuerant. Itaque Abu-1-Fawâris Saraf ad-Daula monuit de morte patriarchae Abu-1Fara£ al-Masìhì et 'Abd Allah fratrem Tâzâdi, qui ei acclamaverunt, quumque dixisset : « cur non constituitur metropolita qui nobiscum est » , illi humum osculati, protinus scripserunt ad Mârem iuxta formulam. Ut autem allatae sunt literae pactum iniit ea de re cum metropolita Gondisaporis, ascenditque thesauros per aquas traducens. Mox Abu-1-Fawâris ingressus est Bagdâdum in qua Samsâm ad-Daula inveniebatur, secutaeque sunt inter ipsos discordiao ac conflictus; porro in tumultu caedes facta est inter dailamitas hominum fere quinque millium praeter eorum familiares ac famulos: accidit hoc feria quinta nocte sexta mensis ramadàn anno 376: itaque Abu-1-Fawâris aedes gubernii tristitia oppletus ingressus est. Quum autem advenit Mâres hospitium cepit in coenobio Mâr Phetionis. Interea rebus ecclesiae moderabatur Elias episcopus cascarensis, vir eximiae prudentiae ac praestantis iudicii, divitiis pollens, quarum in Aegypto plurimam partem adef. 213,1). ptus erat: hic iam per literas fideles caeterosque patres convocaverat, || unus vero defuit Georgius mosulensis metropolita. Porro accidit ut in aedibus balnearibus incendium flagraret, isque morbo cori'eptus est quum iam primatus ipsi quasi deputatus fuerat ob earn quam impigre praestitit operam post 'Ebedjesu ac tempore quo ecclesiae exactionibus opprimebantur. Inter haec finem habuit regnum Simsâni. Porro quum suadente Ibn al-Gawwâs, sua bona Mari committi mandasset, eidem concredita sunt, qui preces pro ipso persolvit una cum metropolitis ac episcopis universis die sabati, sexta mensis dû-1-qi'ada anno 376. Tunc advenit Georgius metropolita Mosul, et multitudo coivit die exequiarum, adstantibus patribus ad très supra viginti episcopos ac metropolitas: tumulatus fuit ante monumentum ubi conditi erant Joannes et Joannes patriarchae. Sedis patriarchalis custodiam iniit Salomon praesul Zawâbiae, qui olim Bagdadi consecratus fuerat ad sedem in Aegypto ; quum vero eius regionis ,metropolita alium iam ordinasset, patriarcha ipsi consilium dedit ne proficisceretur ; contristato sane promittens ad sedem ilia utique nobiliorem se eum missurum; interim autem commoratus est in coenobio Ezechielis ; mortuo dein Abraham episcopo Zawâbiae illuc eum transmisit, praestitis commeatus expensis. Porro in hac eiectione tot accidere contentiones quas hic referre longum esset. Conventus habitus est tertia die a funere episcopi cascarensis, in cella patriarchatus in aedibus romaeorum ; et plures quidem steterunt pro Georgio metropolita Mosul, plerique vero pro Mare filio Tuba; quod quum vidissent fautores Georgii, iam scrutinio electiof. 214,a. nem peragi noluerunt, resque ad Saraf ad-Daùla || componenda demandata est; multitudine dictitante: « iam ergo eum elegerunt » : ille autem manda vit Abu Bakr al-Bâziâr praefectum praesidii ut patres congregaret ac eorum suf-
95 fragia reciperet, quod exsecutus est : scripsitque Georgius ut eum instruxerat, et requisitus de chirographo ùt opus erat, scriptum exaravit. Itaque multitudine Madainam contendente, consecratus est dominica die, octava inensis dù-1-bièga, anno 376, sexta die quadragesimae : ipso die suae ordinationis perfecit episcopum Haflùn et episcopum Aegypti, dein perrexit, ad praescriptum, in aedes Mar Màris apostoli, et sedem habitavit, feria autem sexta Bagdàdum pervenit, et vespere quidem eius diei eum receperunt madainenses die vero dominica 'ibaditenses : porro splendida fuit eius receptio ob concursum multitudinis ad illam atque ad festi solemnitatem; patres autem festis ac ordinationi adstantes nunierabantur duo supra viginti. Mox receptus feria sexta secundae hebdomadis paschae ab incolis Mar Phetionis, contendit postridie in aedes chalifae, qui ipsi diploma inscripsit quo ratum habebat eius primatum, eiusque actus secundum canones, plenamque in christianos potestatem omni firmitate donabat. Porro enituit in ipso misericordia ac modestia, specieque praestabat decora perfectaque statura, attamen eius regimen viri potius erat opulenti sane ad gubernandum idonei ob divitias, quam regimen patriarchae statuendi praescripta iuris studiosi : nec religionis doctrina pollebat, erat vero divitiarum ac supellectilis cupidus, ad eaque colligenda deditus. In cella conclavia restauravit ; pro calamitatibus quae eius tempore in ecclesiam ingruerunt pecuniae summas erogavit quin ab ecclesiis quidquam repeteret, nec ( ). || Yoluit in sacello missae fieri luminare, idque sane noxa non caruit; portam autem cellae ex aedibus ecclesiam versus translocavit : suum patrocinium minime negabat petenti ipsius protectionem, ab exprobratione tamen in eumdem non abstinebat. Altero eius regiminis anno prodiit ex gubernatoribus (?) qui discerniculum in vestibus gestari exigeret, et quominus iumenta ad equitandum adhiberentur prohiberet, quumque in populo exasperatio eius causa contigisset, ita huic arcendo incommodo incubuit ut penitus submoverit. Quarto autem anno quum tumultuasset populus ob Alios Bàtà daququensis propter contentionem quam habuerunt, quamobrem et ecclesiae direptae sunt Beatae Virginis ac Sabarjesu patriarchae, ipse in se suscepit pecuniae summam solvere iis qui vitas civium tutarentur atque ecclesiam sedis. Anno vero 389 adductus est ad palatium chalifae ubi post acrem increpationem compellatus est de rebus plurimis, quas inter de immodico clamore quo christiani preces recitabant, de commoratione ad fores ecclesiarum hominum ex vulgo platearum, salinatorum, ac vagorum deque aliis : horum singulis quum probatas plane responsiones adhibuisset, se exinde expedire potuit, nocteque ineunte inter collucentes cereos honorifice dimissus est, christianis in viis adhuc iacentibus ob moerorem quo opprobriosae eius capturae spectaculum ipsos oppleverat: accidit hoc post diem palmarum. Mox contentio exorta est inter diaconos madainenses ob praelaturam quam in eos obtinebat Abu-1Farag filius Jacobi, erat quippe hominum ineptissimus ac prava pollens indole, petierant autem parentes eius opem principis hasimitarum: porro patriarcha ea scripsit quae ilium ad iram concitaverunt, quare dixit: « diaconi erunt ii tantum qui eius imperio se subiecerunt, secus ad altare ne ingre-
i.
2x4,b.
96
f.
diatur » : itaque secessione huius praesidis || cito vulgus in ecclesias dilapsum est; et paschatis quidem liturgiam nocte sabati celebravit presbyter cum diacono illius ecclesiae, ipsi vero eius rei merces inter sodales adscripla est. — Quum Säbür vizirus omnibus imposuisset decimas solvere pro rei cuiusvis venditione aut emptione, exasperatus est populus vehementer, obserataeque sunt meschitae atque ecclesiae, ac a festo palmarum celebrando christiani eo anno supersederunt, sed tantum liturgia primo mane peracta est quin pompa duceretur: porro turbis mosleminorum ad aedes chalifae coeuntibus praelato Qorani volumine, et christiani coacti sunt Evangelium afferre; gestatum est igitur a presbytero super pectus, pone sequentibus christifidelibus ac canentibus hymnum « Beati pueri », perveneruntque ad meschitam Rusàfae ac plateam maximam usque sub coronam, eis tutamen praestantibus mosleminis, idque nutu divinitatis, pro pompa in ecclesia agi solita, cuius splendor in universam urbem redundat cunctasque meschitas ac pia teas: tunc aedes ad latus occidentale igni datae sunt, utpote quae opificina erant concussionum atque exactionum. — Huius primatis tempore mandavit Kaukabì magister Bihà ad-DauIa, quippe qui rerum gerendarum moderator erat, duplicari tributum : hoc autem pacate ferre christianos compulit, ac patriarcham, post redargutionem quam ipsi adhibuerat, vinculis constrinxit, eum urgens ut quod factum fuerat ratum haberet, qui moram petiit aliquot dierum, populo interea ad Deum preces fundente ; quuinque satellites misisset in regiones caeteraque monasteria, eorum incolae dispersi sunt, atque episcopi et metropolitae comprehensi sunt per regiones: quarta vero die convenerunt turcae in urbem Dartà et consilium ceperunt ipsum comprehendendi, quare f. 215,b. literas dederunt ad Bahà' ad-Daula, || qui illum primo tuitus, postea tandem tradidit quum rei gravitatem pertimuit: itaque illi venenum propinatum est quod tamen ei minime nocuit, sed et suspendio muletatus haud interiit, quocirca gladiis interfectus est, atque ita obtigit christianis, ex Dei dementia ac Mar Maris apostoli virtute, ab illius nequitia requiescere. Quidam etiam ex eius amicis, cognomento Alius al-Baqqàl, qui Durqonam concesserat, turpissima quaeque committens ac scelestissiroa, monachos disperserat ac exactionibus oppresserat, mox comprehensus, Bagdàdum rapitur ibique perimitur, cadavere eius in aquas proiecto: eorum porro qui proiiciuntur solent corpora 215,a.
restare secus vicum coriariorum. Ibi autem apparuit Mär Märe ( ) Narravit autem Abu Bisr Mare filius Gabir scriba al-Hasan ben Nasr prae fecti cursorum se vidisse in somnis, ea nocte quae praecessit diem capturae illius doctoris, perinde si Durqonam pergens monachum cernerei, cuius species eadem erat quae domini Mär Maris festinantis, qui quomodo valeret quidve ageret suscitanti, ait : « vado et flagello percutiam hunc qui meae domui ac filiis perniciem affert, eisque mittam annonam ad farinam ». — Ordinaverat autem Ibn al-Gawwàs ad sedem Damasci; hie porro ut haereticum ac stultum se gerens querimoniarum causa fuit, ingentem etiam pecuniae copiam corrogavit ex vasis ecclesiarum aliisque venum datis; mox quum Anbäram venisset absque venia patriarchae, atque inscio quoque proprio grege,
97
anathemate damnatur a patriarcha ; quo vita functo, ingrossus est sine venia Bagdädum, manens excommunicatione constrictus, cuius poenae causa quando consecratus est Joannes intervenire minime potuit. Quo tempore celebrata est Maris receptio accidit ut velamina non pauca ex ecclesiis defuerint, ac praeterea thuribulum argenteum: hoc tamen in 'Okbarà inventum est, illud nempe vendiderat monachus quidam cognomento || Sìdànà ex coenobio Rab- t sw.a. ban Hormizdae; quern quum patriarcha accersisset eum comperit parum ab islamismo distare, ait itaque: « hunc oportet dimittere, Christus quippe dignam ei mercedem rependet, eiusque manus praecidetur ». Sane antequam annus elaberetur manus i 1 lì abscissa fuit. Narratur etiam patriarcha quando aegrotavit Abü-1-Hasan filius Malik infusuram confecisse qua ille convaluit. Sat multos ordinavit viros haud excultos nec idoneos qui Deum nequaquam verebantur, nec de ecclesiastica disciplina quidquam noverant. P o r r o non paucae eius tempore aerumnae acciderunt quas aliquamdiu toleravit, dein vero ex iis adactus est sua migrare sede, et bis in coenobio Anbàrae commorari, in quo consistens munus patriarchale gerebat. Allatae sunt autem quodam die litterae 'Ebedjesu metropolitae Maru quibus de islamitis Horasänae refei'ebat quod quum audierunt progressos esse romaeos in regiones mosleminorum, arcani, qua corpus sancti Mär Eliae conditura erat, eduxerunt ac omni conatu adnisi sunt illam infringere ac cremare, quin tamen id assequi potuerint, qua quidem r e ad aequiorem mentem conversi, illam restituerunt ; arcam porro ustulatam metropolita perspexerat: memorabatur etiam in eius epistola una ex templi columna thus emittere quod substantia est ad suffitum in ecclesia. Porro Mari aegrotans aliquamdiu visceribus convaluit primo, mox vehementiori correptus morbo post dies quinque obiit, nocte sabati mensis muharram die vigesima octava, anno 390, nempe die vigesima octava decembris anni ab Alexandro 1311: conditus fuit in diaconeo prope altare in ecclesia Asbag in aedibus romaeorum : functus est primatu annis quatuor supra viginti cum diebus quadraginta || lunaribus. Incessit autem populum moeror f. 21s,b. ingens ob sultani iniquitatem eo tempore, nec iustae persolutae sunt pro eo preces; at accidere fecit Christus eo die oppressionem Saporis viziri per copias turcarum, ac reliqui exercitus transitum in plagam occidentalem ad ilium aggrediendum. J o a n n e s e Karh Gidàn oriundus, primo diaconus ordinatus, dein non nullis suae regionis adhaesit matrimonii ineundi causa, mox ab eis recedens ad vitam monasticam confugit, quumque venisset in ditionem cascarensem discordias in ea suscitavit, inde in aedes patriarchae progressus idem peregit, dein profectus ad coenobium sedis, ibi sese venditabat lectione libri cuius ignorabatur sensus, atque a mundo abhorrere ostentabat: aliquando autem, quo tempore doctrinae vacabatur, se subduxit ac solus remanens coenobii bona ac thesauros occupavit praetextu attendendi ad verificationem exactionis. Eum Mare ordinavit ad sedem Sinn, aliis ex illis iiicolis ei suffragantibus, refragantibus aliis, ibique aliquamdiu commoratus, dein um Bagdàdum perrexit exonerari postulans, quare eum conseci'avit metropolitam Persidis; ut vero 13
98 pervenit metropolita Arragàn innotuit obitus patriarchae, et non nulli ex christianis Siràzi degentibus apud gubernium pro eo steterunt ob indignationem contra Ibn Ishaq et Ibn al-Gamal propter utriusque in ipsum adversitatem : ab aliis autem dicuntur bagdadenses pro ipso stetisse; add actus itaque coram rege, patriarchae titulum ex aedibus sultani accepit, mox ut pervenit Bagdàdum, in domum descendit Abù-l-Farag filii Zuràrae. Fugit porro Ibn al-Gamal una cam patribus, Gondisaporis vero metropolita ad eum contendit, Joannes autem naviter se gessit donec adiens metropolitam Bàgarmae ei pecuniam largitus est: tunc prodiit metropolita Gondisaporis. Itaque profectus feria sexta e coef. su,a. nobio Màr Phetionis consecratus est die dominica, || quinta die mensis dù-1bigga anno 390, nempe vigesima sexta octobris anni ab Alexandro 1312, iniitque munus patriarchale : adstiterunt ordinationi eius tredecim episcopi ac metropolitàe. Diaconos non paucos ordinavit ; propensus autem fuit in Ibn alGawwàs illumque solvit ab anathemate. Profectus dein in coenobium Màr Màris, secundum praescriptum, in sede commoratus e s t : receptionem eius simul celebrarunt madainenses ac 'ibaditae, dominica prima dedicationis ecclesiae. Quumque advenisset metropolita mosulensis Jesujabus, eum non sivit ad se ingredi sed consistere fecit ad ostium cellae in cilicio et cinere, eo quod manuum impositioni non interfuerit, inique sane ac immoderate ; eumdem tamen mox obstrepentem ad se admisit: quum vero ipsi receptio ageretur, dominica secunda ad Màr Phetionem, eum praetulit, lectoque super ipsum evangelio, ei iniunxit ut verba faceret; at ille orationem minime paraverat, quapropter eum exprobravit; at enim quid probri est alicui quod facundia non praestet, quum eloquentia in doctrina redundet? cepit autem ab eo denarios mille enormi iniustitia. Dein quum contendisset, iuxta praescriptum, ad aerìes chalifae honorifice habitus est, ac diploma ipsi inscriptum fuit. Eo autem inhonestatis devenit erga Jesujabum episcopum Qasr ut illius domum exploraret ad eius cibos edendos, mox eius donationem accepit. — Eius tempore turbas egerunt moslemini proptereaquod vir quidam repertus f u e r a t occisus, cuius rei suspicio incidit in Abiì Mansur Ibn ad-Daràgì; porro quum t u r b a contendisset in ecclesiam iacobiiarum quae sub nomine est Màr Thomae, velum detractum est, quidam autem arrepto fulcro veli quod lignum f. 217,b. erat ingens, exiit ostium petens, at factum est ut lignum || ad instar pessuli foribus obsisteret, nec iam valeret propter constipatam multitudinem illud divertere; porro qui intus erant nihil ea de re noverant: tunc alius sumpta scopa perlonga ac lampadi admota eam incendit, coepitque illam agitare eaque collustrare aliquot ex praedatoribus, mox ignis invadens storeas quasdam, quae in latere templi erant involutae, aulaea septi mulierum incendit, atque ad suggestum usque progressus est, quumque omnia essent velis exornata pervetustis, sulphuris ad instar se habebant in repagulis ac foribus, nec quisquam valuit incendiam cohibere, attigitque fiamma tectum ac velarium, serpitque per storeas contignationis eiusque contexturam cannasque, demum prodeunte incendio in navim, hominum multitudo periit, atque ipsi adeo qui ad puteos confugientes conscenderunt, tectis super eos corruentibus: muri vero inter se con-
99 vergerunt. P o r r o vestes eorum, qui extra ecclesiam erant, arabes, mirifice favente casu, expilaverunt ; et fatum quidem, ut dici solet, hominem servai (?). Hoc sane causa fuit cur ab impetendis aliis ecclesiis desisteretur. Longo autem tempore quamplurimi suos mortuos perquisiverunt sub ruinis ac ruderibus, at agnosci iam plerique nequibant ob vim qua eos incendium depaverat. Nec defuerunt improbi qui dicerent « oportet, locum in sanctuarium redigi », adieruntque iurisperitos eius temporis, nempe Abu Iiamid alIsfahànì, Abù B a k r al-Huwàrizmi, at al-Baidàwì, aliosque ex iudicibus ac iurisperitis ; qui decreverunt errasse qui ecclesiam adortus est et facinus commisisse quod utique lex non permittit, oportere vero ut sontis tantum ad sultanum causa demandaretur ut eum plecteret; || atque ita sopita res est. f. 2is,a. Inter haec Joannes patriarcha, convocata concione, rogationes instituit, ipseque in cilicio et cinere perduravit : mox edictum prodiit e x aula principis islamitarum factum vituperans prohibensque ne in clientelas quid nequam attentaretur. P o r r o non defuit in Joanne arrogantia ac superbia, adeo ut quum ipsum adiisset vir una cum uxore ut inter eos iudicaret, ilium in ipso suo conclavi alapis caedi iusserit : modum autem excessit in mercedibus pro ordinationibus palam recipiendis, in ecclesiis diripiendis, in scholis dissipando prohibendisque eleemosynis; quare, indignantibus eum christianis, adactus est ad emigrandum in plagam occidentalem, apud cives illos se recipiens qui iam pridem ei exliterant infensi, et illi quidem eum suscipientes pro ipso steterunt. At graves intercesserunt causae quae demum ad reconciliationem cum incolis plagae orientalis ipsum adduxerunt, (. . .) post conditiones quae ei fuerant praescriptae ; quas inter causas praecipua extitit ilia discipulorum eius, ut qui ad omnem corruptelam effusi quidquid nefas committebant, nec non alia ilia adolescentis in cella commorantis: porro celebratis festis in regione orientali reversus est. Quo tempore itaque contentio fervebat rogationes in ecclesiis instituit orans pro christianis, mox ei in mentem venit christianos congregare, eisque blanditus ipsorum suffragia in probationem sui regiminis excepit ; septem vero perstiterunt viri ei refragantes, quumque contigisset uni ex illis coxam confringi, alterum hemiplegia corripi, dictum fuit: « hoc sane ex eius precibus est ». P o r r o anathemati subiecit Ibn Rasid, eratque praeceps in poena excommunicationis infligenda; hue redit quod die Ascensionis, post suum e plaga occidentali reditum, diaconum quemdam, altare ingressum quin aliquandiu legerit, excommunicavit atque ex altari eiecit, mox vero rogatus pro ilio, eidem reconciliatus est, ac ad synaxim admisit. || Exauctoravit praeterea Nestorium metropolitam B à g a r m a e : f. 21s,b. non paucos ordinavit episcopos ac metropolitas. Allatae autem sunt litterae 'Ebedjesu metropolitae Maru quibus signiflcabatur archidiaconum ad islamismum defecisse ecclesiamque in meschitam redegisse ; aliquot vero post dies, cancere membra eius invadente, interiisse ad ecclesiam utique reversum. Iisdem litteris et de rege quodam turcarum sermo erat, qni cum biscentum fere suorum millibus christianam fidem susceperat, cuius rei haec fuerat causa : quod egressus ad venationem quuin aberrasset a via, stupore comprehensus,
100
virum conspexit sibi incolumitatem pollicentem, quem quum interrogasset qùis vocaretur, respondit ille: « e g o sum Màr Sergàn», iubensque ut christianus fieret, ait: « oculos obsera »: quod exsecutus cum eos aperuit, comperit se apud suos milites constitutum: rem admira tus, percunctatus est de religione Christiana, de precibus, deque libro legis; mox edoctus est « P a t e r noster qui es in coelis: — Tibi Domine omnium: — Sanctus Deus ». Narrabat praeterea metropolita illum ad se scripsisse ut ad ipsum pergeret, dixisseque morem esse apud ipsos carne vesci et lacte. Porro quum sibi rex iste papilionem confeeisset, qui pro sacrario esset ubi crux ac evangelium asservaretur, nomine Màr Sergàn nuncupavit ; equam autem seorsim alligans, cuius lactem sumens ante evangelium ac crucem ponebat super illum orabat recitans quae didicerat, cruceque signabat, demum aliquid ex eo ipse caeterique ex multitudine hauriebant. Itaque metropolita patriarcham consulebat quid cum illis agendum, quandoquidem farina carebant; qui ei iniunxit ut curaret tantum farinae ipsis comparare quod pro die paschatis eisdem sufficeret, idemque quoad potum praestaret: utque quadragesimalis observatio esset pro ipsis f. 219,a. abstinentia a carne, satis habentes solo lacle sustentan, et si || mos ipsis erat acidum sumere, iam dulcera usurparent ad consuetudinem immutandam. — Obiit Joannes media nocte feriae sextae ieiunii virginum, octava die ianuarii anno ab Alexandra 1323, nempe die decima ¿umàdae alterius, anno hegirae 402, apoplexia correptus quae ipsi halitum ademit, et sepultus est in aula extima cellae, prope sedile Ibn al-Gadrì in navi maiori ecclesiae Asbag : regimen tenuerat annis decern cum mensibus septem seplemque diebus lunaribus. Quum autem latus eius laevum torpore obriguisset, rem celavit veritus ne invidi laetarentur: praecipua porro morbi caussa erat summa qua esui indulgebat ingluvies. Sapor vero discipulus eius in vinculis coniectus est. J o a n n e s Ma'altàia oriundus, notus cognomento Ab Ci 'Isa Ibn Ibrahim Ben Bàzuk, vicennis vitam monasticam professus est in coenobio Jesujabi ditionis Bànuhàdrae, mox monasterii praeses factus est. Eum elegit Màres atque in episcopum Hirtae consecravit sub finem anni 377; eaque in urbe fama inclaruit ob egregiam indolem, ac propter concordiam christianorum qui ibi (. . . .). Sedis patriarchalis custodiam gesserai episcopus Nu'màniae Elias, sedes quippe cascarensis tunc vacabat. Et multitudo quidem episcopum íJirtae elegerat, at ingens secuta est disceptatio: mox ex omnium sententia ad sortitionem deventum est, atque nomina episcopi Hirtae Joannis, Gabrielis Ibn as-sammàs episcopi Arzun, et Movsis filii Basilii monachi inscripta sunt in schedulis, addita schedula alba, quae sane in scrutinio prodiit: quod quum f. 2i9,b. dictitaretur || ex Consilio factum esse, aegre id tulit populus, et renovata est contentio, ac in diversas sententias vulgus abiif, iamque ad altaria aliarum ecclesiarum consistebat, excusso pul vere pedum ad fores Abu 'Ali dorqeni; tandem post innúmeras contentiones res ita composita est ut tribus prioribus nomina adiicierentur Eliae e coenobio Rabban Hormisdae, et Gabrielis e coenobio Engel. Itaque rogationibus institulis, urna educta est, placuitque sortitionem fieri per episcopum Anbàrae virum grandaevum cuius oculi cali-
101 g a v e r a n t , c o m p r e h e n s a q u e est eius m a n u s ,
extraxitque
nomen
Joannis
epi-
scopi H i r t a e , h u i c i g i t u r a c c l a m a v e r u n t , e u m q u e h a b u e r u n t a c c e p t u m : ipseque equitans ad a e d e s s u l t a n i contendit, r e v e r s u s q u e est a d c e l l a m M ä r P h e t i o n i s . M o x inscriptum est ei diploma e x a e d i b u s
chalifae s e c u n d u m
praescriptum,
q u u m q u e m u l t i t u d o descendisset, c o n s e c r a t u s est feria q u a r t a , die d e c i m a n o n a octobris, a n n o a b A l e x a n d r e 1 3 2 4 , n e m p e die octava g u m ä d a e p r i o r i s anni lieg i r a e 4 0 3 . Ipso s u a e metropolitam
ordinationis die G a b r i e l e m
episcopum
sedis mosulensis, p e r f e c i t q u e non p a u c o s
Arzun
instituit
episcopos; dein p r o -
f e c t u s ad M ä r M ä r i i b i q u e s o l e m n i t e r r e c e p t u s , p r a e f e c t u r a m coenobii Sedis Z u ' r ü r o contulit, i n d e q u e r e v e r s u s s u m m a celeb r i t a t e r e c e p t u s est in ecclesiis A s b a g et M ä r P h e t i o n i s .
S a p o r a u t e m discipulus Joannis in vinculis deline-
b a t u r ob f u r t a in Cellam p a t r a t a , et l e n i t e r q u i d e m a c b e n i g n e h a b i t u s nihil t a m e n f a s s u s est, i g n o m i n i a m v e r o subiit
q u a n d o p a t e f a c t u m est
quamnam
vestiura a c d e n a r i o r u m copiam u s u r p a s s e t ; J o a n n e s i t a q u e h a e c o m n i a in c u stodiam excepit, e x p u i t q u e in f a c i e m eius, a c c o r a m p a t r i b u s universis || ad f. 220,a. f o r e s a l t a r i s p e r e v a n g e l i u m i u s i u r a n d u m edidit, scripsitque e x cella p o p u l u m adraonens u t o m n e s quidquid S a p o r i s m o n a c h i
discipuli p e n e s se
habebant
t r a d e r e n t , a t q u e ita quod d i x i m u s r e v e l a t u m est. I t e m et sedis custos in s u spicionem v e n e r a t aliquid surripuisse, qui c l a n c u l u m ad p a t r i a r c h a m id a t t u l i t quod ipsi satis f u i t : a t q u e adeo in p a t r i a r c h a , secus a c d e ipso h o m i n e s opinati e r a n t , p e c u n i a e a m o r a p p a r u i t . ( [ ) E i u s t e m p o r e coacti s u n t c h r i s t i a n i discern i c u l u m in v e s t i b u s g e s t a r e , a c m u l t i a religione d e s c i v e r u n t ob ignominiam, inediam a c lapiditiones q u i b u s fldeles e r a n t obnoxii : incolae a u t e m p l a g a e occid e n t a l q u o m i n u s p e r diem f u n e b r e s p o m p a s a g e r e n t p r o h i b i t ! s u n t , q u i q u e in vico Suq a t - t a l ä t ä d e g e b a n t direpti s u n t , a c i s l a m i s m u m s u s c e p e r u n t q u o t q u o t D e u m m i n i m e v e r e b a n t u r , q u a r e ingens s e c u t a est p e r t u r b a t i o : q u u m q u e incendio
flagrasset
p a r s l i g n o r u m in m e s c h i t a a r - R u s à f a t p r o s t a n t i u m , id chri-
stianis i m p u t a t u m e s t ;
chalifae vero al-Qädir gubernium,
divulgali r u m o r i s
f a l s i t a t e m c o m p e r i e n s , q u o m i n u s quod in christianos i n t e n t a b a t u r
consumma-
r e t u r impedivit ( ] ) . P o r r o in C e l l a m p a t r i a r c h a r e c e p ì t m u l t i t u d i n e i n c o g n a t o r u m a c affinium qui o m n i b u s quaeque ac vituperanda
potiti
patraverunt:
quae
in ilia i n v e n i e b a n t u r ,
pessima
q u i d a m a u t e m e x eis accepit a b ipso
u n a vice d e n a r i o s quingentos, a t q u e s u b s t a n t i a m p a u p e r u m illis p e r m i s i t quin ipse i n c r e p a r e t , q u a de r e v i t u p e r a t u s n e c resipuit n e c illos c o e r c u i t .
([)Eius
t e m p o r e in A e g y p t o q u o q u e a c S y r i a g e n t e m c h r i s t i a n a m c a l a m i t a t e s e x e r c u e r u n t , e v e r s a q u e est H i e r o s o l y m i s ecclesia, v a s a q u e s a c r a d i r e p t a sunt, a c imp o s i t u m christianis est g e s t a r e in collo c r u c e m ligneam q u i n q u e l i b r a r u m pond e r e , iudaeis a u t e m e c e r v i c e s u s p e n s u m s u s t i n e r e vituli c a p u t p o n d e r i s ingentis: i n n u m e r a p o r r o m u l t i t u d o ad i s l a m i s m u m descivit, s u m m o a l i o r u m cuius r e i c a u s a e x s t i t i t || h o m i n u m in s u a
moerore,
religione r e l a x a t i o a c s a c e r d o t u m t. 220,b.
pessima agendi r a t i o in a l t a r i et ecclesiis a c o r a t o r i i s . N a r r a v i t episcopus Aeg y p t i q u a e in r e g i o n i b u s occidentalibus e v e r s a e f u e r u n t ecclesias ad q u a d r a g i n t a f e r e e c c l e s i a r u m a c m o n a s t e r i o r u m millia n u m e r a r i , nec h o m i n e s s u p e r f u i s s e nisi p e r p a u c o s ( ] ). Illi i t a q u e s u u m f a c i n u s non e x p r o b r a v i t p a t r i a r c h a
nec
m desertionem eius paucorum illorum qui remanserant, erant quippe pars lecitissima ac aurum purum ; quin imo, largitione ab eo accepta, in Persidem eum transtulit: nec iam, eius diebus, imper tiebatur quae solebat egenis aliisque a cella opes praestari. Accidit autem ut e vivis excederet coniux Ibn Nasr ben Israel scribae an-Nâsih, qui sui domini praesidio confisus illam per diem e domo extulit contendens in aedes romaeorum ut preces pro ea persolverentur ; at subito confluxerunt moslemini, et arcam lapidibus impetere coeperunt: porro ipsum comitabantur turcae ac pedites non nulli armis instructi, iamque excitato tumultu ac increbrescente, deventum est ad ecclesiam Asbag' eiusque vicinias, et ecclesia direpta est ac in ecclesiis aliis non paucis altaria reserata sunt, iamque in caeteris etiam vicis tumultu invalescente, christiani fugam arripuerunt: mox homini christiano nex moslemini cuiusdam adscripta est, atque corpus in feretro gestantes per regionem circumferunt, demum ad ianuam chalifae deponunt, at eorum verbis fidem ille non adhibuit : edictum vero prodiit ut redirent singuli in suos vicos, atque in proprias officinas festinarent, quo « poena reis infligatur a nobis » ; sicque deferbuerunt animi: erga illos praeterea benigne se gessit, menteque sincera favorem clientelis praestitit: quare quum abstulisset Deus oppressionem rogationes peractae sunt. A t adversarii quod intendebant non assecuti moliti sunt ignem in meschitam iniif. 221,». cere, peremptique sunt complures christiani pistores, || quique eiusdem erant generis ex plebe, et tumultus ingens factus est, vulgatum quippe fuerat christianos ignem in meschitam iniecisse vindictae causa direptionis suarum ecclesiarum : adegitque necessitas ad mittendum Ibn Israel ad aedes chalifae ut confiictum sedaret, qui ei islamismum suscipiendum proposuit, ipse vero renuit. Populus autem vexationibus fuit obnoxius, et preces noctu persolutae sunt, in festo quoque Ascensionis preces noctu celebratae sunt, coactique fuerunt christiani discernicula in vestibus usurpare, et non nisi mulas ac asinos adhibere, servosque ac ancillas e propriis domibus dimittere, quaeque hac de r e scripta fuere e suggestu lecta sunt, iamque urgentius discernicula gestari exigebatur, accersitusque patriarcha ad aedes gubernii iussus est homines clientelae ad induenda discernicula compellere. Mox adventantem F a h r al-Mulk patriarcha cum donis excepit. Marcus autem metropolita Takrìt, B a gdâdum ingressus, cum viris suae sectae litem habuit, atque Ibn Zur'ah auxilium adversus eum ab al-Nâsih petiit ; porro res mirae inter eos acciderunt, iamque ad nequissima quaeque se proripiens abstulit cuncta ecclesiarum vasa ac caelaturas, velaque poljmita; mox B. Virginis commemorationem peregit, bonaque universa ecclesiarum Takrit et Bagdâdi intercepit, dein profectus ad aedes as-Sa'ìd islamismum penes ipsum professus est, atque carnem comedit ; progressusque in aedes chalifae proprium cingulum scidit et Christo renuntiavit : demum reverso in domum as-Sa'ìd bene cessit quod aggressus erat. Mox Jacobitis pessima molitus nullam non tulit in eos criminationem, ac apprime infestum in ecclesiam Darb Gamîl se exhibuit pròpterea quod ampliata ea fuisset. Ipse vero, demum, exitum habuit turpissimum; agnitus quippe qualis esset, ignominiae substitit penes mosleminos pariter ac christianos.
103
Quumque die quadam contigisset || una cum patriarcha adesse ipsum in domo f.aai.b. filii cubiculari Na'amàni, patriarcham iam secedere volentem retinuit eumque islamismum suscipere hortatus est, quod sane improbarunt qui intererant iudices ac iurisperiti, at instare non desiit, absurdis propositionibus: mox vero rem indignatus praeses consessus sermonem eius respuit, ac patriarcha cum honore excessit. — Advenit autem ad Joannem, anno tertio sui primatus, episcopus Mesopotamiae, fidei nestorianae veritatem ediscere cupiens, ei illam enarrans, patriarcha fecit satis: hoc porro in regione graecorum mire universis placuit. — Rediens autem Falir al-Mulk ex quodam suo itinere, ingressus fuerat coenobium Mar Maris, eique optima edulia apposita sunt, quae parata fuerant ut ieiunium abrumperet, erat tunc quippe mensis ramadàn: ipsum vero comraoverat diabolus in viros quosdam religiosos ex christianis in quos invidiam concepit ob ipsorum pulcram speciem ac oris nitorem, quare perstitit obfirmatus exigere ut discernicula gestarentur, viliaque quae in ipso vigebant plebeii animi sensa invaluerunt, genus quippe ducebat a Half iudaeo publicano, adolevitque Wasitae qua urbs est nabathaeorum, regione al-Hagg࣠ben Jùsuf: dein profectus Ahwàz ibi peremptus est eiusque corpus ferae ac aves vorarunt. Ibn Gàbir autem Nuharwànas obtinuit, qui ad scholam contendens ab episcopo repetiit ingentem pecuniae summam quasi depositum ad Fahr al-Mulk pertinens, populum exactionibus oppressit et scholam impetivit ; erat porro vizirus Ibn Qabìh (Qutaib ?) eique praecepit ut cessaret, explorataque est cella episcopi; Deus vero solatium iam praestituerat, ac vizirus comprehensus est, advenitque in 'Iraq vizirus Ibn Sahlàn anno 409, hunc itaque excepit patriarcha eique famulatum exhibuit, qui id mire acceptum habens, licentiarn adversus clientelas et onus discerniculorum reprobavit.—Porro ordinavit Joannes episcopos permultos |] ac metropolitas: demum morbo mirachiali (abdominis) f. 222,». correptus obiit nocte sabati, mensis rabi'a prioris die vigésima octava, anno 411, officio functus annis septem cum decern mensibus ac dies viginti sex lunares, nempe die sexta ante expletum mensem iulium anni ab Alexandra 1331. Jesujabus durqonensis studiis vacavit in schola Mar Maris, dein presbyter ordinatus, morum integritate et castimoniae ac doctrinae laude inclaruit. Eum 'Ebedjesu episcopum praeposuit sedi Qasr et Nuharwànàrum, constituitque doctorem ac procuratorem, mox praeclara eius fama circumquaque divulgata est. Scholam rexit reliquis diebus 'Ebedjesu, ac tempore Mar Màris, Joannis et Joamiis. Aufugit autem ab oppressione Ibn Gàbir ; acciderat enim quod in ipsum exactiones exerceret: sane quotquot praefecturam Nuharwànàrum obtinebant in ipsum inique agere assueverant. Porro erogavit Arslàno cognomento Wàfì ac Nàziro cognomento Dhu-s-Saidatain Abü Gàlib filio Mansùr denariorum millia quae distributa fuerunt multitudini ex mosleminis ac christianis, aliaque pollicitus est, quae recensere longum esset. Nàzir vero christianos ac patres adegit ad inscribendum ipsi syngraphas confirmatorias praestituitque apparitoribus ut id, quod ex pecuniis erogaveral, loco exactionis haberetur, ac debita primatui observantia praestaretur ; si vero immutata mansisset episcopatus nuharwanensis conditio exactione premi contigisset duplo
104
maiore ea quae imposita fuerat, et cuiusvis imperio fieri obnoxium, nec alius ipsi foret exitus nisi fuga et pernicies. Itaque scripserunt christian], patres auf.222,b. tem causati sunt absentiam metropolitae gondisaporensis, || remque ad ipsum spedare, eiusque esse ordinationem peragere. oportereque afferri eius chirographum quo significaret se adesse nequire, ipsosque rogaret homini in eo quod exposcebat satisfacere, suique vices gerere ad iilius rem conficiendam : porro inviti adducti fuerunt, at illi inflexibiles perstiterunt ; mox quum ulterius urgerentur ei dixerunt': « hac quidem ratione haud licitum est sacerdotium»: ait ille: «coram iis qui huius gerendi negotii munus habebant consenseram ut sacerdotium acciperem ad meum beneplacitum ». Itaque eum ordinavit Elias metropolita mosulensis (quia noluerat Gondisaporis metropolita, atque sedes Basrae tunc vacabat) ac x^eliqui qui aderant patres, die dominica nocte undecima decembris, anno ab Alexandro 1332, nempe die vigesima secunda sa'abàni mensis, anno hegirae 411, quin vigilia celebraretur, quique descenderant pauci admodum numerabantur viri primores: mox reversus iuxta praescriptum receptus est. Dein eae factae sunt contentiones factionesque quas turpe esset recensere, atque exponere indecorum. Ut vero metropolita Mosul eo devenit ubi ipse suaeque substantiae in tuto essent, ( . . . . ) de his omnibus scripsit ad metropolitam nisibenum atque ad alios. Porro in regionibus compluribus minime facta est eius creationis promulgatio. Obiit feria sexta, die decimatertia mensis rabi'ae prioris anno 416, nempe maii decimaquarta anni ab Alexandro 1337 : precibus pro eo nocte recitatis, mane sabati sepultus est eodem ritu ac elatus est, e Cella praedecessor Joanf. 223,a. nes patriarcha: primatum tenuit annis quatuor || cum mensibus quinque ac diebus uno supra viginti. Elias e Karkh Gidàn oriundus Bagdàdum adolescens venit, educatusque est in schola madainensi ac presbyter ordinatus. Mox filiorum Gamali consuetudine usus, eorumque nomen adeptus, a Joanne episcopus Tirhànae oi'dinatus est ob perspectam sibi eius doctrinae praestantiam, ac earn qua florebat probitatis ac prudentiae laudem: animum porro acriter exercuit, corpusque defatigavit libros perlegendo variasque scientias addiscendo. Interea patrum synodus indicta est; primo itaque mense anni 419 con venit Bagdàdum metropolita Basrae, et una cum eo episcopus Nahardairae, metropolita Mosul cumque eo episcopi duo Haftunae nempe et Barriyae, metropolita Bàgarmae ac episcopi non pauci provinciae, quos inter Elias episcopus Na'amàniae qui olim annis tribus patriarchalis sedis custodiam gesserai, ac Mundir episcopus Anbàrae, episcopi praeterea 'Okbarae, Nili, Bàdaràyae, Bàkasàyae, Radani, Bawàzìgae, atque alii. Ab his igitur, compluribus habitis collationibus una cum fidelibus ad electionem faciendam, electi demum fuere episcopus Hirtae, et 'Ebedjesu monachus coenobii Mar Eliae, quod etiam nomen habet Da ir Sa'id, postea creatus metropolita Mosul: horum nomina in schedulis inscripta eodem modo, iuxta praescriptum, sigillo obsignata fuere. Mox celebrato a multidudine rogationum ac precum triduo pro optima obtinenda electione, prodiit in sortitione nomen Eliae, qui continuo patriarcha proclamatus
105
est, eumque multitude» Madainam secuta est, et consecratus fuit dominica die, nocte undecima ante exitum ¿umàdae prioris anni praedicti, die nempe decimasexta iunii, anno ab Alexandro || macedone 1339. Extemplo autem Madai- f. 223,b. nae ordinavi! Joannem cognomento Abu-Nasr fllium Tirgàl scribam ex incolis Aedium romaeorum in episcopum Qasr et Naharwànae, et post ilium alios duos episcopos perfecit Nahardairae scilicet ac Haftuni: mox Bagdàdum reversus solemni pompa exceptus est in ecclesia Asbag dominica die, diebus quator ante eiusdem mensis exitum. Porro diu ecclesiae regimen tenuit, nec fuit eius tempore vir doctrina Celebris, aut princeps sultano gratiosus. Non destitit autem ad metropolitans Nisibis epistolas scribere donee Hazzam ad ipsum profectus, ibidem in coenobio congressi, omnem animi simultatem deposuit: mox reversus est confisus quod iam ulterius sibi non adversaretur : (.. ..). Obiit sub fìnem noctis sabati exeuntis mensis dhu-l-qi'da anno 440, die sexta maii anni ab Alexandro 1360, tertia die post Ascensionem, regimine functus annis lunaribus uno supra viginti cum mensibus sex ac diebus decern et septem, solaribus vero annis viginti cum decern mensibus ac diebus viginti. J o a n n e s fìlius Tirgàl. Hunc proposuit Abù-1-Hasan filius 'Abid scriba illustrissimi Abù-l-Hàrit al-Basàsiri qui erat ex archistrategis in urbe Bagdàdo, ob consensum suorum amicorum, ei quippe olim ipse patriarcha famulabatur eiusque implorabat opem. Post obitum Eliae patriarchae advenit ad sedis custodiam gerendam Mari ben Kùra episcopus Cascarae, quumque Bagdàdi constilisset mensibus septem Joannis episcopi Qasr cognomento filii Tirgàl electio facta est ac ratihabita || plerisque in eum conspirantibus patrum suffragiis: f. 224,1. mox conveniente multitudine ad Cellam, mense rageb anni 441, schedulae inscriptae sunt; itaque patriarcha conclamatus deductus est Madainam, ubi consecratus est dominica tertia Adventus, quindecim post dies. Iam vero post inscriptas schedas, Durqonam profectus, sedem incoluit, in eaque receptionem celebravit, indeque Bagdàdum contendens in aedibus romaeorum primum, dein, sex post menses, iterum receptionem habuit dominica secunda aestatis ad sanctum Phetionis, supersedere quippe coactus fuerat propter seditiones quae in ea regione a viris pei'fidis agebantur. Eius tempore contendo oborta est inter 'ibadienses et madainenses, occasione constitutions 'Abdu1-Masilj presbyteri Madainae in archidiaconum : 'ibadienses enim repetebant ut cessaret eius presbyterale ministerium Madaiiiae, ac presbyter alter regioni constitueretur qui archidiaconatum gereret super presbyterum Madainae et 'ibadiensium ac caeteros presbyteros. Perspecta quidem fuit rei conditio patriarchae, spiritum eius faciat Deus requiescere, at virum illum amovere non potuit veritus Ibn 'Obaid; quamobrem manserunt in ecclesiam infensi 'ibadienses circiter per biennium : res postea compositae fuerunt, auxilium praebente Abù Nasr salahensi, quem Deus gratum habeat; sed et Abù-l-PIasan ibn 'Obaid quin dimitteretur ab officio presbyterali regionis, ita ea in re ut mediator se gessit ut fuerit utrique parti factum satis. Mox eo dissidio sublato, alia patriarcham incessit molestiarum moles in causa Ibn Sautae episcopi Qasr, qui alterius se patrocinio commiserat et depositus fuerat ob ea 14
106
f. 224,b. quae contra ipsum || testati sunt incolae Durqonae, profari eum nempe erronea in religione; quae {Joannes) indubia ostendit confirmavitque. Postea, ut fertur, mutata mente, ab ea agendi ratione recessit, illum quippe restituere maluit postquam eum excommunieaverat, depositions sane sententiam in ipsum minime transmiserat : demum quum plenam negotii operam ea in re impendisset, et rein componi et ipsum redire obtinuit. Mox ea supervenerunt quae in Cellam et ecclesias ac monasteria commissa sunt direptiones ac incendia, turcis bagdadensibus Ibn 'Obaid impetentibus, ( ) huius patris, re autem vera Dorqenae residebat: iamque exinde reversus Cellam reperit dirutam ex universalitate incenda, nec quidquam amplius possidebat praeter pileolos duos, cidarim ac pallium pontificale; mox tantam adhibuit industriam ut in Cellae restitutionem summam erogaverit sex centum denariorum ; munus vero ecclesiae condendae ac in pristinum statum redigendae susceperunt Abu1-Hasan ibn 'Obaid atque eius doinus magister Abü-l-Fädl ibn Bahänis, primores autem populi aedes romaeorum reaedificarunt, summa denariorum centum in id operis impensa. Porro dies quo altare consecratum est dies fuit celeberrimus. Iamvero post annum cum dimidio ab hoc die auspicatissimo, advenerunt militiae horàsànensium quae comitabantur sultanum Rukn ad-Daula Togrulbek, Dei pietas sit super eum : hoc accidit mense ramadàn anni 447, qui mensis erat december. Tertio aut«m die postquam Bagdàdum ingressi sunt tumultum excitarunt non nulli ex turcis, atque non pauci ex turba ex improviso supervenerunt ad latus urbis orientale vastandum ac f. 225,a. inter alia ecclesiam ac Cellam: quem post eventum diebus || quadraginta, aufugit hic pater, ei Deus requiem concedat, in aedes patriarchates ; dein exinde profeetus Durqonam in ea ad tempus commoratus, unde denuo demigravit fugam capiens ob exactiones quas in scholam exercebat Ibn 'Abdu-l-Malik. Porro imposilis tributis excipiendis operam dedit Ibn Sautà episcopus, remque utique confecit ope quorumdam in schola degentium, locus vero ad inopiam redactus est exactionum solutione. Demum reversus patriarcha Bagdàdum, in aedibus romaeorum per annum et menses aliquot commoratus, morbo correptus est quo vitam finivit, decurrente anno 449, quum sedisset annis Septem cum mensibus aliquot, et in ecclesia B. Yirginis aedium romaeorum conditus est, sit nostri memor Deus in precibus eius. Haec narravit presbyter Abü-l-'Alä wasitensis accepisse ab Abù-l-Hair cognomento Ibnu-l-Wakil ex aedibus romaeorum, dicens : « in coenobio Madainae commorabar ubi degebat presbyter grandaevus, nomine Bohtiesu, qui fìlium habebat diaconum secum in coenobio commorantem: hic autem adolescens noctu in templum descendebat insciis omnibus qui ibi comrnorabantur, at demum mosleminus quidam ianitor, qui in eo loco degebat, quum rem deprehendisset, pueri parentem monuit reliquosque qui ibi aderant, puerum descendere noctu in templum, quidve ageret so ignorare: itaque de re commonefacti eum observare coepimus ut quid intenderei nosceremus; quadam autem nocte inquirentes si nobiscum esset in solario non reperimus, quumque in templum descendissemus eum invenimus crucem ac evangelium ex altare
107 eduxisse in presbyterium ipsumque stare ad orandum || , eumque sic so haben- f. 225,b. tem conspicati corripuimus, vituperantes quod altare inierit ausum illud ingredi, quo tempore minime id fert consuetudo. At ille manu indicans imaginem Már ísaaci patriarchae, eius nos preces sospitent, a i t : homo iste me iussit id p e r a g e r e : quare diximus : desipuit hie mensque eius perturbata est ; itaque ilium verberavimus, increpationes iterando; pater autem ipsum e nostris manibus eripuit, pactus cum eo ne quid lale in posterum committeret: post aliquod tempus vero, descendit ut assueverat, quin id aniraadverterimus, mox quum evigilavimus, descendimus, eumque invenimus non secus ac prima vice stantem in presbyterio ac eduxisse crucem atque evangelium ; nos igitur, itera;is in eum increpalionibus ipsum saevis verberibus mulctavimus: iamque eum observare ab aliquo tempore omiseramus, quum quadam nocte ascendit ad nos circa auroram aiens: noluistis hac nocte descendere : cui diximus: perinde si renovaveris quod tibi inhibuimus ac descenderis: dixitque nobis: sane, et hac quidem nocte vices erat in altari sancto, omnesque adstiterunt patres aderatque Dominus nuster Christus, sit gloria nomini eius, quumque preces persolverunt eiusque manum osculati sunt i n t e r r o g a r u n t : quis, Domine, post Mar Eliam erit catholicus? responditque Joannes filius Tirgàl episcopus Qasr: adiecitque p u e r : equidem hodie pergam ad hoc ei nuntium deferendum. Post haec ad nos nuntium per veni t de obitu Mär Eliae patriarchae, habeat Deus cum Sanctis spi ri tum eius: de pueri autem sorte nil post haec rescitum est, novimus demum eum mortuum esse post aliquod tempus, quin dies suos p r o d u x e r i t » . Et haec quidem audivi ab Abü-l-'Alá presbytero, sit misericordia Dei super ipsum. S a b a r j e s u cognomento || Zunbùr patriarcha. Quo tempore e vivis exces- f. 226,a. serat Joannes patriarcha, cui Deus requiem concedat, ad sedis custodiam gerendam ascendit episcopus Nu'maniae Eugenius, cognomento Abu-l-'Alä, ante mortem quippe patriarchae obierat episcopus cascarensis notus agnomine Ibn K ù r a , sit ei a Deo requies: sedis autem custodiam tenuit praedictus Eugenius episcopus annis tribus, qui absoluti sunt mense dhu-l-qa'da anni 405 ; mox se adiunxit incolis regionis, idest bagdadensibus, quando Bagdädum advenerunt militiae Horasanae una cuín R u k n ad-Daula Togrulbek ob earn quae fervebat animorum concilationem propter id omne quod actum fu rat, contigerat perduraveratque ex rebellione al-Basasiri, eiusque audacia in adoriendo impetendoque Gynaeceo diebus Qà'im bi-'amr-Illàh, atque exercitas ab eo in viros sanctimoniae cultores inimicitias ac infestationes ; post praestitum a R u k n adDaula auxilium dynastiae abbassidarum ac restitutum Qà'im bi-amr-Illäh in sua sede unde exturbatus fuerat in 'Ana, ac iniuriam qua eum affecit amirus Muhàris ben Musayyab. Interea quum R u k n ad-Daula cum Qaim bi-amr-Illäh convenisset Nuharwänis, ac rebellis iste prodiisset ac impugnatus fuisset, illeque, multitudine ac subditis sedatis, perrexisset in Tafrig (?), a r m a arripuerunt milites contendentes in (. . .) ad conflictandum adversus Basàsìrium, et praelium loco qui dicitur al-Humàm habitum est, illeque e Wasit egressus, devictus est ac interfectus, eiusque caput asportatum, Bagdàdi super ( • • • • )
108
elatum est. — Eugenium autem sedis custodem quod attinet narravit qui ipsum viderat, pervenisse nudum ac vulneratum in Batq al-Ma'ra, nec aliud quidquam de eo postea innotuit. — Et animi quidem in desperationem conciderant, aliquot vero post menses, tranquillitate penes omnes restituta, tempia f.226,b. postquam eversa fuerant reaedificari coeperunt, missique sùnt || diaconi nonnulli bagdadenses ut Màrem adducerent in Niffar ac Nilum ex Rusäfa ad custodiam gerendam, ei enim hoc munus obtigerat; quumque adfuisset, festum Crucis celebravit Durqonae, dein Bagdädum ascendens, eo pervenit post commemoralionem Mär Sabarjesu patriarchae, mox (celiarti ?) ingressus illam in summo squallore reperit adeo ut ne stoream quidem in ea nec aliud quidquam invenerit: at enim festinavit Abù-1-Hair Said Alius Mansùr ibn Mausaläyä ipsi opem ac auxilium praestare toto eius custodiae tempore, quod ad plures menses productum est, cum incoeperit initio septembris et expletum sit intra augustum, suo tempore duplicato (?). Advenit porro e Daqùqà pater Emmanuel metropolita Bà£armae, qui menses aliquot Bagdàdi commora tus, comparando sibi patriarchali muneri et clam et palam operam dabat, ac ut fertur, maluisset sortitionem institui. Porro ante adventum Basasiri, tempore 'Amid al-Mulk quocum erat medicus Ragä spahanensis, exeunte anno 449, diploma curavit inscribi a praeside principum Ibn Maslima, quem Qà'im biamr-Illäh constituerat ad primatum metropolitae Gondisaporis Sabarjesu conferendum; quod quum iam absolutum esset, advenit praedictus metropolita {Emmanuel) remque sibi obtingere expetivit ; iamque ea supervenerunt quae Basasiri in aedes patriarchates, Bagdädi, molitus est; quare abrupta sunt negotia, atque ob rerum conditionem metropolita iste Spahanum remeare debuit. Quum vero reversi sunt in 'Iraq chalifa Qä'im bi-amr-Illäh, Dei beneplacitum super eum, et Rukn ad-Daula Togrulbek, adfuit 'Amid al-Mulk f. 227,a. Cum epistola Rukn ad-Din, una cum || 'Amid Abu Sa'ìd al-Qànì, eosque comi* tatus est Sabarjesu metropolita fretus intercessione Ra£à medici pro auxilio ad assequendum opus quod primo desideraverat quando Bagdädum venerat, coeperuntque alloqui de hoc patres episcopos ac metropolitas, qui vero id admittere recusantes dixerunt; « patriarcham non constituemus nisi per scrutinium ut fert consuetudo ». Unus autem in hac sententia non fuit Emmanuel, cuius tamen consilium cohibuere Abdu-l-Masil.t metropolita Hulwänae, Märe episcopus Nili custos sedis, et Mare episcopus 'Okbar nuncupatus Ibn Fahd. Advenit postremo Gabriel ben Rakwa episcopus Tirhànae qui sententiae illi non est assensus, disceptationesque secutae sunt, quas referre longum esset, quamobrem necesse fuit mittere 'Amid Abu Sa'ìd spahanensem christianum una cum horasanis in aedes romaeorum, qui eos comprehendit iussu regio. Accidebant hoc dominica prima hebdomadis aestatis, exeunte gumadi altero, anno 453, dum populus liturgiae intererat; itaque adducti in aulam regiam neminem e christianis habuerunt qui ipsis aut sermone aut aliter opem ferret ; demum sub finem diei, pertaesi ea qua sollicitabantur instantia, rogarunt per nuntios 'Amid ut aliquem mitteret qui ipsius vice fungens eorum pro Sabarjesu suffragia reciperet, animis utique id aversantibus ; praestitit hoc
109 ille, eodemque die aulam regiam adivit 'Isa, qui, media nocte elapsa, sedit, eosque accivit, ac cum Emmanuele seorsim a turba collocutus est; ilio tamen id admittere, quod ab eo ipse expetebat, recusante, adeo coepit 'Amid fastidio ac taedio affici, ut ille pariter ac multitudo debuerint || in id assen- f. 22;, b. tiri quod ipsis iniungebatur : itaque indixit ut praedictum metropolitan) adirent, foverentque amicitiam, ac quidquid ad colloquia redire cogeret sedulo caverent. Itaque profecti sunt una cum medico spahànensi, pergentes ad aedes 'Amid Abu Sa'id in Nahar Mu'alla: porro inde non longe metropolita iste degebat; quumque eos convenisset, contentio ipsum inter ac Emmanuelem secuta est, dein vero propensum in illos animum concipiens eosdem in propriam domum adduxit. eisque blanditus, apud ipsos de eo quod acciderat sese excusavit : tunc impositae ei sunt oonditiones, eique obedientia praestita est; conveneruntque in cellam in aedibus romaeorum. Mox Màre episcopus 'Okbarae festinus ingressus, ait: « qui adsunt absentes moneant nos obedientiam profiteri patri sancto Màr Sabarjesu metropoli tae Gondisaporis, patriarchalem dignitatem in eo agnoscentes, eiusque super nos potestatem », ad haec respondit multitudo: « j u s t u m e s t » : Hormisdas autem praesbyter monachus processit, e x eorum mandato, ad proclamationem, eiusque nomen in ea promulgavi t. Post haec profecti sunt in aulam regiam, unaque cum ipsis Mansùr Ibn 'Isa, Ibn Màr Sergii nuncupatus Abù 'Ali, Abu-l-IIair Sa'ìd ben Mausulàyà, 'Abdu-l-Masib metropolita Hulwànae, Màre episcopus Nili, Màre episcopus 'Okbarae et quotquot aderant presbiteri, diaconi et seniores christianorum ; dataque est venia in aula viziri qui Ibn Kàrisat cognominabatur et (. . . .) chalifatus illius temporis, * properavitque multitudo in coenobium Madainae secundum consuetudinem. Consecratus itaque est dominica tertia hebdomadis aestatis, feria tertia augusti; legitque evangelium ac sacrum celebravit, mox propria manu Emmanuelein, postquam ipsum ordinaverat, prehendit, || fecitque sistere coram altare in ecclesia Madainae, ei dicens: f. 228,a. « nos id quidem cesseramus, videas porro ipse tuusque dominus si non ita se habeat consuetudo » : ipsi vero non attendit. Mox profecti Durqonam receptio ibi celebrata est, item vigilia ad sanctum Màr Maris apostoli, pax super eum, ubi tamen receptionem non habuit, sed eo perrexit, possessionem iniit et egressus est. Inde ascenderunt Bagdàdum, ubi prima receptionis solemnia habita sunt dominica quinta aestatis, anni mense ragab, fuitque dies ilia celeberrima. Gabrielem autem episcopum Tirhànae ante liturgiam consecravit in metropolitan! Mosul, acciditque in eius ordinatione dissensio, propter archidiaconum, inter patriarcham et populum. Dein ordinatus est Hormisdas presbyter monachus notus cognomento Abu-l-'Alà as-$airafì in episcopum Cascarae ac Wàsit postquam eius institutioni consensit populus cascarensis, ipsique suffragium inscriptum est, cui et bagdadenses suffragati sunt. Una cum ipso creavit Eliam presbyterum, notuin agnomine Ibn Jasra al-Bazzàz, archidiaconum, quod super omnia illi erat in votis; eodemque die presbyterum hunc instituit archidiaconum ac scribam cellae, peritissimus porro erat in syriaca et arabica scriptione; at post biennium sui primatus,
110 oborta inter ipsos dissensione, ilium archidiaconali dignitate destituit, removilque a munore scribae cellae, eiusque loco Màrem haditensem, scholae doctorera et ecclesiae aedium romaeorum aedituum, suffecit ut scribam syriacum, ac ut scribam arabicum Sa'd Allah Abu-l-Fath filium Ni?àm al-Mulk, super quem sit pax Dei. Eius tempore molitionibus instructa est cella, appaiò 228,!). ratu || ac supellectili ; confirmataque est eorum causa (?) reverentia in patriarchs m penes metropoli tas episcopos ac populum. Post haec ordinavit Makkìkhà Salomonem aedituum in episcopum Tirhànae, inox Gabriele metropolita mosulensi vita functo, ordinavit ad illum archiepiscopatum Ma'altàyae episcopum Jaballaha nuncupatum Ibn A b u D a r a h : dein consecravit in metropolitam Gondisaporis Stephanum cognomento Abù 'Amr archimandritam coenobii M a r Joannis dailamitae, sit pax super eum: Nestorium autem nuncupatum Sahseh haditensem in episcopum Nu'màniae, Stephanum monachum in episcopum Sinn cui Bawàzìg adiecit, Joannem haditensem monachum in metropolitam Aegypti, Henànjesu monachum in episcopum Hierusalem, misitque deinceps ad insulas maris in invisitionem. Ordinavit Ibn Tùbà in episcopum Alepi, instituit etiam episcopum Socotorae et episcopum Harbat ; episcopum Radàni Mari transmisit Anbàram, Georgium monachum ordinavit in metropolitam Basrae, Georgium cascarensem ordinavit misitque Horasanam et Sege.stanam, qui regionem Chataiarum contendens, ibi commoratus est usque ad finem vitae. P o r r o contigit eius tempore contentio cum Habat nuncupato Thoma praesule iacobilarum Bagdàdi propter coniugium filiae A b ù Gàlib medici cum filio Abù Tàhir baladensis iacobitae, minime qaippe fert consuetudo iacobilarum ut matrimonium ineant cum nestorianis, quod quum aliquando ei exprobrasset, ait: f. 229,a. « nos duorum populorum || duarumque ecclesiarum sumus praesules d u o » , sibique attribuit quod ad ipsum de iure non pertinebat: ad id autem eum adduxit eius ignorantia ac indolis perversitas, vir enim erat rudis, tagritensis, cyrilliano dogmati addictus. Postulabat porro rerum conditio ut ius tueretur utque par erat restitueret, quapropter congregato populo universo christianorum, eorumque principibus ac praefectis, cunciisque medicis, eis indixit ut nullus scriba in illius sedem se conferret, nec medicus ullus in valetudinarium, noe mercator in propriam tabernam et officinam: faclaque praeterea fuit expos t u l a t e , quae et in asseclas huius sectae lata est, apud imàmum Qà'im bi A m r Illàh, sit misericordia Dei super ipsum, productaque etiam fuerunt et ti tuli et duo diplomata ipsis inscripta, alterum quidem sub Moqtadir, alterum sub Qàdir bi-Amr-Illàh, tempore Cathoiicorum Abrahami et Joannis : quibus inspectis, mandavit inscribi eidem patri, Sabarjesu, literas pafentes quibus iniungebatur inire debere praesidem iacobitarum ac melchilarum obedientiam ipsius, cui et parere debent; stulto autem haeretico illi arrogantissimo praecepit ut fores patriarchae iniret una cum comilatu suorum ad id quod commiserat excusandum. Gesta haec sunt tempore quadragesimae ; convenerant autem in ce'lam universi bagdadensium praesides ac seniores christianorum, quumque ad eos accesserunt iacobitae ad cellam perducti sunt, et confabulatio habita est non modica inter coetum utrumque, patriarchaque eximio apud
Ill illos honore affectus est: Haba vero reus ea nocte non est adductus, sed pernoctavit in aedibus Mar Maris apostoli, pax super ilium, in || aedibus t. 229,b. romaeorum, ab esu abstinens postquam cereus et cibus ei aliali sunt, nee ieiunium abrupit, aiens: « cibum sumere, antequam? reconcilier, impossibile e s t » : quumque mane factum fuit, adductus est et quam protulit excusatio acceptata est, vesteque pretiosa indutus est, mox vero e cella egresso ad cellam suam redeunti obviaverunt viri amiri Itakìn Salmànì qui ( . . . . ) Bagdàdi, atque eum in custodiam reclusit; quod qnum rescivisset patriarcha, domum pelens huius amiri ex eiusdem potestate illum eripuit; porro hoc acciderat ob indignationem propter ea quae in patriarcham acta fuerant. Demum, aliquo post haec transacto tempore, hemiplexiae insulta ac fandi impotentia correptus fuit, unde et loquela et motu dexterae manus destitutus est, duosque f e r e menses eo pacto confecit; dein renovato morbo, mensibus duobus cum dimidio perduravit sensu quidem ea quae circum ipsum agebantur percipiens, motu vero ac loquela impotens: demum saevos perpessus dolores obiit feria tertia, aprilis die decimatertia, mense r a ^ a b anni 4 6 4 : conditus est in sacello Mar Maris prope Joannem Ibn Tirgal; primatum tenuerat annos decern ac menses aliquot. Narraverat porro mihi hic p a t e r : « qua vice reversus sum Spahanum postquam R u k n ad-Daula comitatus f u e ram, iique illos insecuti sunt, nihil mihi toto eo tempore e sententia success i , nec ullam exinde opem retulimus » : fuisseque ipsi enm Georgio, sit pax super eum, et foedus et promissionem, minime tamen esse hoc tempore absolutam. E b e d j e s u patriarcha cognomento Ibn al-'Arid. Vita functo Sabarjesu patriarcha Il per litteras monitus est episcopus cascarensis Hormisdas cellam f. sso.n. contendere, u t in ea resideret ad custodiae munus gerendum. Eum asseculus est nuntius Wàsitae die tertia ab ebitu patriarchae, huiusque commemoratio celebrata est in ecclesia al-Huz feria secunda, postridie aulem commemoratio Mar Jonae, fuit que dies c e l e b e r r i m a ; evangelium episcopus legit, liturgiam peregit, elogium patriarchae recitavit quum ad fores altaris advenit, eiusque nomen inter mysteriorum sollemnia retulit in libro vilae. Feria autem tertia, die sexta su'bàni anni 464, iter aggressus, Durqonam pervenit sabato, die decima eiusdem mensis, ubi vesperis doniinicae peractis, postero die liturgiain celebravit, diaconum ordinavit, evangelium legit et sacris operatus est, Mox Sedis coenobium petiit ac -exinde Bagdàdum contendit quo quum pervenisset die decimaquarta praedicli mensis, ad sepulcrum se contulit prima bora, et sessionem unam pro defuncto patriarcha recitavit; tura sedem iniens illius negotiis vacavit. Aliquot post menses Wàsitam venit Georgi us metropolita bassorensis, ibique aliquot dies commoratus ascendit Durqonam, dein advenit post ipsum Wàsitam Stephanus metropolita Gondisaporis, qui postquam ibi duos menses consìitisset, aegrotavit et mortuus est, conditusque fuit in ecclesia huzaeorura ante suggestum. Die autem vigesimo ab mito munere custodiae, significavit per litteras Hormisdas patribus metropolitis ac episcopis ut adessent, atque inter caeteros ad quos litterae convo-
112 c-ationis datae sunt, f a i t hie ipse pater M a r Ebedjesu metropolita nisibenus, f. 23o.b. qui nuncupatur Abu-1-Fädl ben al-'Arid mosulensis, eique electio cessi t;' || ot ipsum quidem designabat multitudo metropolitarum episcoporum a c (quin tarnen in hoc convenirent ob intimam exfernam), praeter viros quatuor
ex
r e i convenientiam
illis, nempe Georgius metropolita B a s -
r a e , Hormisdas episcopus Cascarae, Gustos, Nestorius et Stephanus episcopus S i n n ;
fidelium
at sane ob
illud porro
consilium
episcopus confirmavit
Nu'maniae, nobile
re-
scriptum Imami al-Qäim. Quominus vero r e m assequeretur plura, per biennium a c menses novem, ei obfuerunt obstacula; superioris regionis, ipse autem
sidione premebatur. prolapsi tremo
aberatque
hie pater in u r b e
sunt
e x ilia S a r a f ad-Daula Mayyafàràqin
degebat,
Muslim Ibn Qurais, quae t u r c a r u m
ob-
Interea Bagdädum iterato invasit alluvio, cuius impetu
muri, deleta aedificia
vitae periculo
infestatae enim erant viae
perempti greges,
constituti, pereuntibus
ex
hominesque
in
ex-
iis ac iumentis quampluri-
m i s : nec Bagdàdi tantum sed in plerisque superioribus ac montanis regionibus saeviit calamitas, multaeque visae sunt obrui mansiones ingruentibus a c supereffluentibus adeo a q u a r u m molibus
ut una
cum
armentis
incolis i n t e r i e r i n t ; progressaque est alluvio ad biscentum cellam aedium romaeorum, fugamque capesserunt plerique degebant, Huiusmodi inundationis superfluxerit, quumque ingens
causa
tractus
ea
fuit
arginis
cunctisque
f e r e cubitos
ante
qui in ilio vico
quod excreverit
Tigris a c
collapsus fuisset in superiori
plaga aedium romaeorum ad portam sammäsiyya, in subiectas regiones illuer i t ; atque ea fuit in hac illuvie hominum conditio ut aquis invaderentur f. 231,a. domuum
fastigiis defluentibus perque
ianuas
prodeuntibus, || noctu
ex
insuper
accedentibus imbribus validis. P o r r o sedis custos et metropolita bassorensis, una cum iis qui aderant e x presbyteris ac christianis in aedibus romaeorum, inedia pressi, rogationibus operam dabant per diem, vigiliisque per n o c t e m ; m o x ad B . Y i r g i n e m se convertunt eius implorantes intercessionem, a c stantes a c lugentes perseverant, capite nudato, coram
altare,
mulieribus
pone eos
Dei opem exorantibus; et exaudivit Deus preces eorum, cessavitque alluvies, decrescentibus aquis, quae aliquot post dies coeperunt contrahi et ad T i g r i m reverti, atque in suos demum terminos r e m e a r e . E v e n e r u n t haec hebdomada quae graecis initium quadragesimae praecedit, anni 4 6 6 mense gumädi a l t e r o : porro nonnulli v i x elapsi fuerant menses ac Christus Dominus, cuius nomini sit adoratio, sua d e m e n t i a praesto fuit, quaeque diruta fuerant, summo favente Deo, reaedificata sunt, quaeque eversa restituta. T u m literae datae sunt ad hunc patrem M ä r Ebedjesu, qui sollicitatus ut proficisceretur, venia petita ab amiro S a r a f ad-Daula, iter aggressus est optimo apparatu instructus ; eum comitati sunt tres e x eius episcopis, mosulensis metropolita Jaballàhà quocum p e r r e x e r u n t quatuor e x eius episcopis, e x quibus duo nondum in consecratione perfecti, ad ministerium praestandum, atque episcopi Armeniae et T i r h à n a e : quumque conslitisset dies aliquot in ' O k b a r à , pervenit Qatrabul nocte dominicae sextae ieiunii M a r
Eliae,
prodiitque populus obviam ei. Mane autem
diei dominicae ingressus, consedit Darb Gamil in domo Abu 'Ali Ibn Gubair
113
qui ei famulatum praestitit atque apprime honorem detulit; ipsum tamen contristavit neglectus illustrissimi Abu Sa'ìd. al-'Alà Ibn al-Hasan Ibn Mausalàya. Dein, aliquot transactis diebus, || adiit ecclesiam aedium romaeorum ad invi- T. 2si.b. sendum sepulcrum defuncti Sabarjesu, officiumque persolvit: ille quippe morem quod metropolita nisibenus adesset renovaverat inter caetera identidem praescripta ; hoe sane pacto res obtinuerat in synodo ad electionem patriarchalem, iuxta pristinam constitutionem editam tempore concilii nicaeni, usque ad ordinationem Joannis nuncupati Ibn Ahì-l-'Arag : deinceps vero incuria factum est ut illius sedis praesul haud arcesseretur, quin utique id consulto fieret, eaque sic obtinuit consuetudo ad postremos usque dies defuncti huius patris ; quibus ius ut par est restitutum est. Mox itaque cellam ingressus cumque eo omnes qui aderant, eodemque die exeunte, qui erat feria quarta, mensis octobris dies primus, rediit Darb Gamil quo primo hospitium ceperat, capessitque consilium adeundi aulam excelsi imperii ad facultatem impetrandam proficiscendi Madainam ordinationis perficiendae ergo ; diplomaque obtinuit. At causa quadam exorta cur supersederetur, necesse fuit rem differre ad dominicam intra hebdomadam Mär Moysis ; quum autem desiit occasio dissensionis, perrexerunt metropolitae episcopique universi in ecclesiam Mar Phetionis, cumque iis cuncti proceres ac seniores fidelium ante liturgiam, et concordia plane restituta est, necesseque fuit fores altaris pandere, patresque metropolitas ac episcopos sine ordine consistere ad fores altaris, fidelesque ante altare. Turn Hormisdas episcopus Cascarae suggestu conscenso, haec verba proclamavit : « pro Sancto patre nostro domino Ebedjesu || episcopo metropolita Nisibis et Mesopotamiae, qui a L 232,a Spiritu Sancto electus est in magnum opus patriarchatus, et pro omnibus eius ministris ». Ad haec verba ter repetita, ter respondit populus: « Domine miserere nostri, adsumus obedient.es » : post haec, cantica populus intonavit quorum initium: « Domine, miserationibus tuis », quo repetito, aliud inchoavit : «Glor i a : Dextera miserationum tuarum ». Tum recedens multitudo ex ecclesia, Darb Gamìl in domum huius patris ad gratulandum ipsi perrexerunt. Porro rogavit custos sedis episcopum Hirlae ut sollemnia festi ac liturgiae perageret, in ecclesia Mär Phetionis, episcopum autem Tirbanae ut sacra fa cere t 00 die in ecclesia Darb Gamìl. Dein aliquot post dies adivit hic pater una cum metropolitis ac episcopis illustrissimam chalifae aulam, atque ita nobile rescriptum opera Muliammad Ibn 'Ali cognomento Abü-l-Fadl datum est ad virum praestantissimum Abu Nasr Muhammad Ibn Muliammad Ibn Gahir nuncupatum Fahru-d-Daula ut ad illum accederei pergeretque Madainam iuxta id quod petierat, ac insuper demandatum est al-'Alä filio Hasani Ibn Mausuläyä ut diploma emitteret; quumque ille obsecutus fuisset, Madainam contendit feria sexta, mensis rabi' prioris die vigesima octava, anno 467, enmque comitati sunt Abu Sa'ìd al-'Alä Ibn al-Hasan, universi bagdadenses optimales, ac presbiteri et scholastici, factaque ei est receptio ad ripas Tigris Madainae usque ad coenobium Patrum, ut erat ibi de more: mox vesperis || ac nocturno of- f. ssa.b. ficio cum interventu patrum metropolitarum ac episcoporum cum pompa celebrato in hymnis et canticis, se recepit hic pater Electus in domum patrum, 15
114 pax super eos, ieiunus a c vigilans; dein, expleto nocturno officio ac ducta pompa, benedicti patris consecratio inchoata est secundum ritum quo ordinatus fuerat, Sabarjesus patriarcha, sit nostrum omnium Deus memor in utriusque precibus. Hi autem interfuerunt e patribus quorum opera perfecta est consecratio: Georgius metropolita B a s r a e et F u r à t Misan, Jaballàhà metropolita Hazzae et Mosul, Abdu-1-Masìl.i metropolita H u l w a n a e et R e y , Hormisdas episcopus Cascarae, Nestorius episcopus N u ' m à n i a e , Mare episcopus Anbàrae, M a r e episcopus Niffar et Nili, Makkikhà episcopus Tirhànae, Stephanus episcopus Sinn et B a w à z ì g a e , S a b a r j e s u episcopus Balad, Ebedjesu episcopus Tamànùn, J e s u j a b u s episcopus Gezìrae, Joannes episcopus Ma'altàyà et Marcus episcopus Haftùn uterque e ditione Mosul; duo praeterea adsliterunt episcopi nondum perfecti nempe Hadìtae et Urmiae (?). E a porro haec fuit ordinatio in qua intimo animorum testimonio ipsi divinam adesse gratiam comperium erat. Peracta est die dominica ineunte rabi' posteriore anno 467, nempe die vigesima tertia novembris, dominica q u a r t a a dedicatione ecclesiae. Itaque quum in sede apostolorum sedisset in domo patrum, quam D e u s aedificet, et s a c r u m evangelium legi demandasset ac lilurgiam celebrari, m o x f. 233,a. autem et praedicatione intonata, e Bagdàdo || discessio in Durqonam facta est, ad id quod officii supererai explendum in invisitione Mar Màris, sit pax super eum, et ad benedici ionem hauriendam e x sancto eius sepulcro. Dein petiit coenobium sedis ad benediclionem recipiendam a sancìo Mar Gabriele, sit pax super eum : iamque rediens, Bagdàdum contendi t, quo ingressus est die Annuntiationis, ac eo, qui auspicatissimo adventui par erat, splendore receptus est, eum comitantibus proceribus ac militibus atque aulicis amiri Sa'd Allah Gauliar Ibn Sihneh Bagdàdi. E t haec quidem peracta sunt diebus Qà'im bi-amr-Illàh, regnante Gilàl ad-Daula Malik S à h filio 'Adud ad-Daula Alp Arslàn. Mane autem, feria secunda, convenerunt in cellam venerabilem primores universi qui eius famulatum erant obituri, ac dominica secunda receptio celebrata est in aedibus romaeorum, fuitque eo die imber ingens, dein tertia habita est receptio: post haec profectus est episcopus W à s i t ad propriam sedem, pervenitque biduo ante Nativitatem. Hos autem hic pater ordinavit: presbyterum aedium romaeorum ccgnomento Ibn Sem'ùna in episcopum Okbarae, Davidem Ibn B a r s a h a episcopum Harbat Galal in metropolitani B à g a r m a e , Georgium episcopum Arzun in metropolitani Nisibis, dein huic paucos post annos vita functo suffecit Ibn Hammàd ; quumque eius tempore e vivis excesserit episcopus Sinn et B a w à z ì g a e eius loco ordinavit 'Abd al-Masìli fratrem metropolitae B a s r a e , quumque ille abdicavit,, ordinavit eius loco Abù 'Ali Tallir e x aedibus rom a e o r u m . P o r r o Ires post menses regiminis huius patris mortuus est Qà'im f. 233,b. bi-amr-Illàh, eum Deus habeat acceptum, eique in regno successit || filius eius al-Muqtadì bi-amr-Illàh cui agnomen fuit Abù-l-Qasim, eum Deus habeat acceptum. Item ipsius tempore obiit Mare episcopus Nili, in cuius locum ordinavit Georgium discipulum Cellae, eique Nu'maniam subiecit postquam huius sedis episcopum Nestorium cognomento Sahsà consecravit metropolitani Herat (?). Item obiit 'Abdù-l-Masìh metropolita Huhvànae, ac S a b a r -
115
jesu episcopus Baladae Gondisaporis metropolita, et Na'amàn Ibn Sà'ìda episcopus Qasr constituti sunt. Item obiit Georgius metropolita Basrae et sepultus est Bagdàdi in ecclesia Sfiq at-talàtà. Item obiit metropolita Mosul Jaballàhà Ibn Àbù Dareh, eique suffectus est, intra annum 478, Makkìkhà Ibn Sulaiman episcopus Tirhànae. Item obierunt Elias archidiacon, Mare episcopus Anbàrae cognomento Ibn 'Aus, et Joannes presbyter cognomento 'Egzeh. Exauctoravit autem Joannem garmensem metropolitan! Damasci, et Marcum episcopum Haftùn in eius locum consecravit. — Porro sub initio eius primalus mortuus est Badr Ibn Muhalhi filii Abù-l-Batùl. Item eius tempore mortuus est Nur ad-Daula Dubai Ibn 'Ali, eique successit eius Alius Mansur Ibn Dubai Bahà' ad-Daula. Eo etiam tempore chalifa Muqtadì bi-amr-Illàh e viziratu destituii suum vizirum Ibn Gahìr ac Zahìr ad-Daula Abu Sagga'a Ibn Abiì Ja'la ad illam dignitatem evexit; filii autem Gahìr concesserunt in aulam Dominatoris omnium Malik Sàh : |[ et baec quidem anno 475 decurrente acci- f.2S4,a. debant. Porro eorum pater Fahr ad-Daula principatum Diàrbekr consecutus, illuc contendens una cum emiris compluribus ac turcis earn urbem expugnavit, ac praeterea Amad, Mayyàfàriqin et Geziram, labente anno 470 ; excessit autem ex illa Ibn Merwàn ante eius adventum. Post haec Saraf ad-Daula Muslim Ibn Qorais expeditionem inivit ad debellandum Ibn Quturmis dum hic Antiochiam expugnabat, iamvero proelio inter utrumque commisso, peremptus est in conflictu Muslim Ibn Qorais, eique successit ipsius frater Ibrahim; ante suam caedem erexerat, suo tempore, murum in urbe Mosul. Eiusdem Ebedjesu tempore urbs Mosul exiit e potestate emiri Sa'd ad-Daula dataque est amiro Aq Sonqor: atque anno 477 meschita in coenobio Wàsitae condila est, Decurrente autem anno 478 evicit Dominator omnium Malik Sàh fratrem suum Bektas dum commorabatur in loco qui nuncupatur Balh, a! que arcetn ascend it. Eadem epocha mortuus est Qàdì-l-Qodàt {index supremus) Muliammed ben 'Ali ad-dàmagànì, eique successit Abu Bakr as-Sàmì. Anno autem 480 facta est Bagdàdi pluvia ingens mense muharram nempe aprili exeunte: et eo quidem anno sultanus Malik Sàh obviam ivit chalifae Muqtadi bi-amr-Illàh, suam Deus super eum protectionem cumulet(?); erat autem dies sabati, decima octava mensis muharram eius anni, dum ex aula regia excederet (. . .); ilaque quum illum splendidis indumentis exornassent, per portam sinistram ingressus est, fuiique dies ob adhibiti ornatus pulcritudinem piane solemnis. Mox adiit, aulam chalifatus || Nizàm al-Mulk Qiwàm r. 234,b. ail-Din Ab fi 'Ali Hasan Ibn 'Ali Ibn Hasan vizirus sultani cui Deus victoriam det: in loco autem exornato in aedibus chalifae non aderant nisi chalifa Muqtadì bi-amr-Illàh, rex Galàl ad-Daula, Hawàgà Bezraq, ac wizirus Zahìr ad-Dìn Ibn Suga' reliqui emiri et armigeri (?) atque cubicularii, utique de industria (?). Inter cumulatas autem pretiosas vestes septem numerabantur segmenta vestium ( ) et ex serico auro contexto; ac diadema preliosum peregrinis distinctum gemmis, armillae duae, duoque gladii quibus et cinctus est, ac septem vexilla quae ei dicata fuerant; quinque praeterea equi, navibus advecti, auro atque argento soleati, in navigiis aureo ornalu
116 insignibus, e quibus unum sinico f e r r o confectum, praeter equos manuductos secus ripam Tigris ; aliata ei quoque fuerunt thronus, vitta a c pulvinar. Dein reliqua turba ingressa e s t : s u b m e r s a vero est eo die non parva hominum multitudo quae navigium vacuum occupaverat ad ea quae accidebant conspicienda, quum brevi navigium in Tigrim interierit Mox indictum est vela suspendi; itaque in u t r a q u e Bagdâdi urbis regione piateae e x o r n a t a e sunt, eaque visa est apparatus magnificentia, quam antiqua pariter a c proximiora tempora prorsus ignoraverant. Gesta haec sunt sabato, mensis m u h a r r a m die vigesimaquarta ; comitatus autem aedes chalifae iniit feria quinta exeunte m u h a r r a m , ac poslridie vespere profectus est ad solium chalifae reservatuin f. 2S5,a. Il vizirus Zahîr ad-Dìn una cum cubiculariis universis ac aulicis: porro ea nocte octoginta fere delati sunt cerei praeter naphthaeas faces, fuitque nox illa celeberrima. Dein, prope diluculum, rediit chalifa cumque eo H a w â g â B e z r a k , cunc.tique principes ac aulici, ac primates regni universi ( ) ad aedes chalifae. Aliquot autem post dies reversus est sultanus e venatione, et ingressus N a h a r Ma : là, apparatum inspexit, eaque facta est donorum profusio cui non est memoria simiìem praecessisse. Discessit autem e Bagdâdo feria sexta auri quae illucescit medio mense s a f a r , anno 480, constituitque nobili huic regioni gubernium cuius praesidi Bagdâdi sedes est, eique praefecit vizirum cui nomen Mu'izz al-Mulk, cancellarium autem instituit Abû-1-Hasan ben IJakir. — Nunc redimus ad narrationem eorum quae evenerunt tempore huius patris, et ad diploma quod ei inscriptum fuit. — E x e m p l a r diplomatis ipsi inscripti a gubernio potentissimo Prophetae, quem Deus exaltet, confecti ab Ibn Sa'îd Ibn Mûsalâyâ. In nomine Dei misericordis miseratoris, in Deo tantum confido. Hae literae scriptae sunt iubente 'Abd Allah A b u G a ' f a r al-Imâm Qâim biamr-Illah, — in Deo auxilium meum — ad Ebedjesu Gatholicuxn P a t r i a r c h a m . L a u s sit Deo qui unus est sine secundo, aeternus, in cuius existentia non est tempus, quem nullum valet cogitationis artificium comprehendere, f. ü85,b. nec mens ulla perfectionum eius || amplitudinem assequi, prole expers a c coniuge, circa quem impares sunt demonstrativam scientiam complecti mentes aceri'imae ac perspicaces, arbitrio praeditus cuius velie efficere est, a c potestate unde vicissitudines pendent fati et necessitatis, maiestate praestans abdita oculis a c extimo obtutu deprehendi nescia, qua sic exceliit ut sodalis ei nullus, eique similis nullus existât, virtute pollens nullius indiga ope a c auxilio, nihil ut Ipse, Ipse autem Yidens est et Auditor. — L a u s sit Deo, qui Islamismum elegit sibi in religionem, quem acceptum sibi g r a t u m q u e habuit, in quo g l a dium veritatis adversus e r r o r e m largitus est ac evaginavit, misitque Muhammad, quem prosperet ac sospitet, qui a laqueis erroris eriperet, ac fidem vindicaret ab idololatriae tenebris et caligine, eumque misit ad vestigia delenda infìdelitatis a cordibus atque auribus, qui eius mandata exsequens, ad ipsum accedere impigre contendit, quodque sibi commissum fuerat absolutissime explevit, animosque a morbis i n v e t e r a t o sanavit prodigiis prophetiae,
11? nec destitit rectitudinis a r g u m e n t a p a t e f a c e r e , e r r o r i s l a q u e o s o
" s discin-
dens, donee sincera a c p u r a e l u x i t Veritas (*)
.
. f. 237,a.
Imperatori
fidelium
v i s u m est p r e c i b u s a n n u e r e
sibi a subditis porrectis . .
praecepitque ut in P a t r i a r c h a m constituaris super nestorianos
chri-
stianos Urbis pacis B a g d à d i , a l i a r u m q u e r e g i o n u m , a c P r a e s u l e m ipsis r o m a e i s q u e et iacobitis universim,
nec non quotquot in inosleminorum t e r r i s
repe-
r i u n t u r e x asseclis u t r i u s q u e sectae, sive in eis degant sive ad e a s divertant, . . . quin in huiusmodi regimine consors a u t p a r tibi sit metropolita a u t episcopus
romaeoruin
ac iacobitarum
ullus
quum
e o r u m f a c u l t a s sit quidquam a d v e r s u s te attentandi,
nemini
nec a debita tibi obe-
dientia a c observanlia || deflectendi. Idcirco omnia tibi fidelium I m p e r a t o r con- f. 237,11. cedit q u a e in diplomate significantur p r a e d e c e s s o r i b u s tuis inscriptum,
quod
r a t u m habet p r o te, eritque pro tuis s u c c e s s o r i b u s renovandum voluitque incolumitati t n a e tuique populi esse consultum q u o a d vitas v e s t r a s ac
substantias,
ecclesiis p r a e t e r e a
et monasteriis
m o r t u o r u m v e s t r o r u m custodiae,
atque
oratoriis,
nec
non
f rib ut um vero solvi a vobis a b iis
qui pendere illud valent, p r o u t f e r t apud vos consuetudo, exceptis m u l i e r i b u s q u i q u e ad p u b e r t a t e m non pervenerint, bis in anno H a s patentes literas protuli c o r a m Q á ' i m bi-amr-Illàh I m p e r a t o r e
fidelium,
principe a c domino
nostro
Imàmo
cui Deus praesidium p r a e s t e t augeat-
q u e potentiam, Ipseque transmitti iussit, et r a t a s habuit, || a t q u e venerando f. 2ss,h. signáculo superne cohonestavit. atque
singula
praestentur
Quidquid in iis decretimi
secundum
earumdem
est s a n c t u m
tenorein
ac
esto,
praescriptum.
F a x i t Deus. E x a r a t a e sunt a M u h a m m a d Ibn Guhair, qui Deo l a u d e s persolvit e i u s q u e prophetae a t q u e apostolo M u h a m m a d Mar Makkìkhà
adprecatur.
patriarcha, m e m o r sit nostri Deus
in precibus
eius.
S a n c t u s hic a t q u e religiosus pater, domo e r a t B a g d ä d o ubi in schola edoctus a c e d u c a t u s est, i a m q u e exinde coepit continentiam, c a s t i m o n i a m a c iustitiam colere,
aliquamdiu
praeterea
arti
medicae operam
dedit: presbyter
autem
initiatus ecclesiam B . Dominae M a r i a e in ' A q a b a , sit eius m e m o r i a e pax, s a t diu frequentavit a b s q u e mercede a u t emolumento. Dein in sanciimonia progredientem
e u m M a r S a b a r j e s u p a t r i a r c h a episcopum T i r h à n a e
usque
instituit,
q u a m dioecesim annis f e r e viginli r e x i t , e g r e g i e cum suo populo se g e r e n s , ad quem solebat a r a b i c e e n a r r a r e q u a e e x novo et v e t e r e testamento sacroruin solemnia l e g e b a n t u r . Q u u m a u t e m
de g r a d u a d g r a d u m
Sanctus
patriarcha
eumdem
eveheret,
a
Mär Ebedjesu
i l a z z a e metropolita c r e a t u s optimi pastoris partes
cum
accitus, suo
gustia p r e m e r e t u r . D e m u m
quum
thronus patriarchalis
Mosuli
grege
a b iis quos episcopos ordinabat nihil r e c i p e r e solitus, etsi rei
inter
Spiritus et
explevit,
familiaris an-
rectore
ac
pastore
(*) Persequitur adhuc diploma Islamismi laudes dein Chalifae, mox et Patriarchae: textus vero adeo corruptus est, ac lectio incerta, ut versio tentari nequeat ; quae concessionum summam exhibent latine reddam.
118
caruisset, omnium electorum suffragiis in eum conspirantibus patriarcha renuntiatus
, et lin. 3 :
aliaque huiusmodi baud multa quae libra-
rio potius indocto quam scriptori nostro sat erudito imputanda videntur.
—
VII
—
Opus Maris ex codice vaticano CIX cuius lacunas ex codice parisiensi (Bibliothecae national.) CXC supplere licuit, brevi, Deo favente, me editurum confido, tunc forte prolaturus si quid triam lucubrationum penitior inspectio suggesserit quod redigat ad verum de Amro ac Sliba dubitationem, uter opus alterius fecerit suum. Gratias habeo quam plurimas ci. Ignatio Guidi qui summa qua praestat humanitate perutili me iuvit opera in hac paranda editione.
Romae Idibus Aprilis A. MDGCCXCYI.
HENRICUS G[SMONDI S. J.
(
|0Y
)
CORRIGENDA. Pag. i , lin. 11 lege 11,1 47,17,18) 24.7
JjÄSfl
\j
26,15
Juijb
61,9
87.8
46,14
87,18
63,13
Üliü
113,9 123,5 135,1)
105,5 114,9
Jli
o ^ '
89,1
92,17
108,9 Jü|
124,llJj!Uil
136a,14 lege 38.
65,16
lSJt^ij
97,10
127,13
^Ulj
\j
L'Uj 54,11
oUV
66,3
82,13 C ^ - M ¿L_LJ
95,6
99,4
Ii.
J
117,12
x^J
(item
112,2 j i i ' J l
116,1
10,7
15
62,2
78,6
(item 120,9. 122,2. 124,9) 100,19
9
62,10)
20
47,1
53,3 1 5 ( i t e m
76,3
o J \ j j
40,13 j ^ J . 1
45,9
14 JäJui et AJJ.JJS'.
7 0 , 2 iiuVI
üjtliJlj
(item 2 1 , 4 , 1 7 .
32,11
50,2
58,9 lti
122,1. 136,5)
.Uibio
28,7
48,17
4,3
13,13
18,13
41,18 ö i t - l
20jjd|
CAÌSCÌI
12,12
15,1
19
0>li
3,10
Usm
134,20 dele
142b,9 dele 47.
IMPRIMATUR Fr. Raphael Pierotti 0 . P. S. P. A. Magister. IMPRIMATUR Franciscus Cassetta, P a t r i a r c h a Antiochenus Vicesg.
16 ¿ ¿ I J I 18 (item
20 59
66
( S i Ù ^ j j
95
< j \ j y jU j-.i
¿)\>j>
¡sy~i> 73
ù^y
( J ^ t D
83
(ic-^j)
2 3 5
J l ^ l i ù t j J J ^ ^ J^jiL
59
116
a ^
124
^
112
s-*
( ^ U ) j.11. j .
129
ù ^ ^ J S S 49
!Jjbj «A-c-
ADDENDA.
103
iUSJl
«IjJlll j y l 47
ù * ^ ^ 126
Jll
124 1 2 6
j!ls
Pag. 106, lin. 15 j b i
59
(^jji
OL.UII
J*jI
98
Â^jl Âo^l
106
JJ?Jl ¿/.I iftjJill
textus Amri habet:
j^l
i a j
( (OB ) 83 ( O t i ^ J l ) llo-jg loi
ii^iii jii Ua-jg 89 88
b-jg
99
Jl¿Jail ¿rl Vili
80 ( j ^ j i O ^ a â Ç ¿rl l^-jg 81 83
J^l* JUj
66 72
72 ( j J L o ) h»j¡> 94 102 104
pi i l ^
(Sjj-I) J j j V l h-jg 8 12
120 122 ( J j f ) l : ^
62
( ¿ l i u ) l:>-jg
105 131
61
111 (¿11*) l l ^
103
61 ll^jj ¿)lj
37 39
73
=
94
U^r-aJD
41 42 43 lilîL j £ Í l
Ji)
Í¿,U^LJI)
103
j>L«JJù>-) i_Jjju»
49 129 UL
94
(¿m;) UVU
Jui jl* *
• ^
105
H
22 23 24 25 26 38 14
(¿y^ks) i-JjÂiM
(¿ju^aj)
^¿Jl
27 28 29
j i u jl.
54
128 IV ^ I j ü #
95 96
VI ^jJljg #
61
( ö ^ ^ l j g
94
(a-jW^ljg
111
{¿¿V)^
57 58
( ¿ j w i i ) ^viljg
J.Jt
d i l l i JLc ¿r jjJt 40
òUUI 5
^pviljp 92
i
58
(jljjD^V.
lio
69
III
56 71
80 81 83
H2
^
i_jjÄu ^
19 92 121
^jyjc
^jji*
112
¿yl
61
(J' /Oil u J L i jU 37
j ^ l
j>\ I
#
59 60 61 j j ^ V l II
£
28
^küll V—
¿f\ III ll>.jg #
67
rLSCÍl
40
¿Mi i
73 74 75 76 78 81 96
t ^ ¿rl V I^-Jg # J j j t j>\ YII
#
40 38 128
(j^JX».)
«¿w -
t-J
( lor)
44 45 5i ¿ I ? ù )
m
y>
J \
55 118
40
ïj.y*
116
61 62
^li»
111
ò\U>
49
13
^Jj^ki
iaJj
83 95 J S
ijU) UVL M
25
• M
U-t jU ^ c^ UVU
JwJ
79
66
100 101 ( J ^ l ! ) UVU 107
J
52 55 56 57 59 60 61 62 69 72 73 75 88 94 97 99 100 101 102 103 104 105 110 111 114 115 116 119 120 124 126 128
UVlfc = I UVU
122 125
tryill ¿Ü»
14 20 31^40 41 44 51
103
.115 116
¿M!
M
120
. 26
(uUjrdall)
28 29 47
27
62 75 91 103
(jUVO.^i
35 44
JO*
38
tf-i
73
¿y
1 18 43 te 49 55 56 59
¿¿X
66 109 129 65
Ju¿jl ¿)}y*
66 95 126 132 53
!J > Jij*
( ter)
9
38 40 62 63 64 72 73
10 29
^ y
45 47
U j y
103
J*y
124
(J,j!)
42 40
J . y
94 126 132
59
23 24 25 26 ( j j y l i L O l î j j U 4 26 33 46 53 114 115 73
^ y
(rßi
¿jl_j^
J,y
p .
ijlyM
107
p .
2 u - î l l 83
23 26 99 110 115
j¡£¿L«
36
120 124
(C
5 13 14 78 50
72 67 69
li* 4
57
G i y w j j V v-UJI j / l ^ *
^
91
^SjjÌI
65 93 94 96 100 122
y* UìL.
124
83 125
27
j L ^o 38 83
¿jl¿x»
62
100 101 102 103 {119 120 121 122
II
122
28 37 38 41 128
I 'ùf*
30
96
#
55
#
«ìj.Ì.1 ^ •—»•Us
# #
«JaU
66 72
1 3 12 40 51 56 60
lé 33 ¿jli-ijú»js-
118
28 29 120
97 98
^¿ibb
J Ü >
73 126 132
^
içC =
^
#
120
jyj^
jUjjjl j b
29 62 73 80 83 92 94
ú^U
Ijb ¿ J i
^
JUb
¿I
97 101 102 103 104 126 52 58 59 60 61 63
^b jL'b 33 46
38
(LV)
^
122 12*
íjíJI
JUjb- #
40 56 60 64 116 121 126 S j »
^ly* by-
51 52
26 56
^
J29 130 131
28 45
57
J L
13
40 43 44
jU
jljU
39
66 80
28 100
106
( J - ^ J J - f - úW
(jUVD
fcl^.
I
#
II
•
124
ijb
103 94
(jjCLls) ^ ¿ ¿ h *
(JJJLjjû®-) ^Jtju'lv
C i i . r )
52 Jli>51 52
$
126 123 124 126 132
62 (¿)(jl>-) 51 52 56
40
( j w i ) Jyu 70 98
28 119 57 58 68 69 101 64
( > 1 - = = ) Uji
21 22 23
# #
^ J j ^
5 75
(j-jJU
( J W O J ^ V
30 31 34 ^Ifi^l J/I 67 69 96 124
^.uUI j J l
(J^ID J^Vr
67 u-jL'UJ. . L j j Ju»*"!j¡>(jjjUXs-)
JuTt
66
4)
124
(UdL.)
103 J u ' l j U ^
(j^ai)
51
57
J
•1 &
(S^JOJ.V
124
84
jù=-)
U/í #
103 104 121 122
(ä^-aJI) (j~!v>-Jyo^ I J i ^-te-J^-s-
{*} jl.
38
'Mjt
II
(j
64
jj*.
1^ J j ^
92 93 94 ( J ^ I O 93
( j 5 > U x r ) Uj>
127
jjjL>Jùr
65 68 71 75 80 83 84 86 93 94 95 96 97 100 103 104 116 1J9 120 121 124 126
( j j U J i Uji
103
Jail j ^ U
14 55 58 63 64
¿¡\l£J
120
( jjHÀ>-) J o \jy>-
lij jjo-
c cur ) 52 60 86 88 95 104 106
4k
83 95 132
112 124
40 49
= (ijSaIÌ) L i X
20
^UaJl A
L ¿ ¿ uJjill 40
123 104
104 105
Z X j j l Al MM* «
123
13 21 13
L^x #
m n ^
22 IV
fa
Y
fa
28 47
31 32 34 35
Uy^X
(¿u
36 41 49
Lcj £
121
j
53 (jlj_j> 126 80 123
g j
^-aSi! 25
130
Itti
(j-j
83 80
(j-jj^it 80
71 72 80 25 26 28 29 81 83
(j-iJJit ^Jil" # ^-ju-lit
(jjiUx^j ^ u J i t
124
(¿Urlali) ^ L ^ Ç j
121 122
(ùj\z)
j
49 50
^»Ikj
103
j Alii
66 67 68 69 75 80 81 83 84 86 87 88 89 9 0 96 98 99 100 101 102 103 104 105 106 110 115 116 117 119 120 121 122 123 124 125
( ti.1 ) 122
JlòL
106
44
IIjcl
¿^cl
49
vi»ó1;-)
11 119
^
ISyl) ^/l,
bUl =
69 93 116 120 122
tfljU IjiU^l
112 113
Ulájl 1
56
( j ^ ) Ul
99
35
#
(jui) ^¿ll
44
64 80 104 122
20 21
^
^ywi 51
L1íJl>.j
^¿tl
35 36 37 52
#
jjiOl
49 113
66
122 124
MH
37 38 41 128
21 Xfrill
PjJLxlir _>U
Ul
**•••
29 30 31 32 34 35 36
(oUjrjÜÜ
m*
(jlf)UI
j / l ^ ¿rl
61 ííaM
19
•
ù\j£
71 130
•
IUI
112
55 110 128
72
(jUVO ^ J o j Ul 94
56
49 129
85
^ L
J,L #
18 19 20 21 43 49 51 -1 61 63 64 71 72 73 80 83 93 94 97 100 101 103 104 105 115 117 121 124 126 130 125
oU-jil
83 120 124
ÙJJU
( »t. ) 120
{ij^kU) ^ j U y ^ l
94
48
(J^IO
83 (ÙUJJUI) l i - j ^ l
120 (SjiUjJl) cjUJ^s! 44
64
(jl^U) ^ L ^ l
51
J.Ì t j U f t ^ l *
—
JjVlUl^
102 104
JUi Ul #
116
124 öU-wSj-iil 44 45 I Vl
52 53 II Jlji-|
J a j ^ l ¿f\ Ul
55 129
X f . ¿ri LU
56 57 III
Ol;Vi) Ul
97 IV J t i ^
120
(^I)IU
106 107 110
115 121 124 (ufjs-l) Ul
119 120 121
(^j)ur
O j •t a X f l . ) U l 49
66 94 98 109
Ul jU
Ul jU ^o
fcjUj^l
#
V
^U^l
#
cjLcjül
•
111
(ou^youi
95
#
#
95
98
^Uy^l
49 50
¿Jhll LU £
80
(U-jcjill
124 ( j W a O li-JCj^il
r*
97 99
tjcyül
130
( j w a l ) »jlfrjJLjl
110 115
^jjli U-jc^il
122
^ ß j
so
102
t-jc^ul
( j J L o ) (_rlj.il!
U j y
^ » - U
J l i
y
^ L .
U J 1
5
j
p
j
*
5
j
49
9
5 2
1 3
J
^
J
^
53
U ^ I j
O ^ l j
U t
a i *
ò'
ù y ò
¿ M
f f ^
^
U
10
5 1
^
^
^
¿ c -
.
^
legit-ur
y ^ j
5 7
[suri
pertinent
ad
in m a r g i n e
¿ r j i l
rPostremi menses kalifatus Man-]
ti
an. 157 heg.J
A p u d A r a r u m legitur in m a r g i n e - Cj*
a
J
j
Jlllllj
L
j o ¿ y u
*
j l y V l
15
.JJli-l
JaaJ
y i S
( j J y j
a y ^ j
j U J
2)
o^i^.
I X ¿ U s
à**' V fll «Jlc?
¿jU jU
JJJI Jlj Âî^
[JUÎUI] J ^ i l ^ ü a í 4 Ä I »IVI 50c fe
20 [¿JBI uNU sbj ¿el]
Jl ^jSol ^ U
^p!
( irò j j i J i «j j i
^ll Jwj
U
«o lá=>}¡j¿\ J _ i ?
t&tfU
«JjlS-l Sä 4-lc
IIa [ p ^ t ]
UsJL
V^
¿y
(J^Vl j i j V l J l Sj^ÄAsI 4] jiUlj 4rl
J l J ^ j j [jlUll] piiJI O" ^ IJ^jl,
ù^*
j ^ i , ^i/vt
JjVl je-Vl 4>.L? ciàll ^ ^ J l ^
U-Jc^J¡¡Lll
ù'J*» L i b o ^ D
4JL- 5
^
0*6 ¿ u i ^ j i j j ^ i j
o - j J ¿ o j bu jjUái
[¿iC^ll]
^Ijki J*ìj 4)Vl Âcl^ J f e a
4. ^¿S ¿li-lá! J l
ôJullj
U...J J
JJPLJJús- ¿)\Jsa A
jl» 11
Ù'J** J-'Ur-) Jot ü'Ja*
¿ o ] üyljúífjiíl ¿^jAj
ÓIa^ÜI v__iiJ U al
L-jLLsj
fJ'j—'*
íSj.J.3 J*—fcjii-l
t-Jw—l L-jgJ
ÒjaS'J llíl**
v-Ü—l Ji.*)
^Ijflj
IJ¿L»I fc .i t / y l J j óij' [4-JI o - U
J/^l]
^ J l ¿Al i «J J f U
J3 taU
15
ci
Jl
^
J^ ^
jf'-í ùl lij^l jS Jl
^
*
^
ο^J
IjVj-
¿sJ ^
jl^l] ^Jl J l JUyaS
^
uV ilJûj Jl ^ c pi? l-U*
¿y1
pg iljii Jl
J*
JÍ- tiJa. cJVl Ü* U J j
ï^j^jyjl* J Jol Jl >} ^pj jj^jjiîl «-LJ-I ù^^jl (J** (j* * a ?
òlj
20
J
J
¿jjUj gitili Uk jU t- ¿jija'4
.A c j J> jl ¿jl Ja* (jrójl'íL»
cibili
¿)jjl
kJhÄ^
J,)
5
Ju-Ljyi ¿)!JL» Uli
cJyu-l UVllj Ij-XÄjit ^JàÂwl «^jlxjJLib ¿jjjbL » Â2—I' J ^ L - V I I^ÍJ ^ u i u i
je j/vi
jUJ
^jyi ^¿J
¿->1 cijU jU ^
J l JOA3 4 U I I ¿Jflj-I l ^ » ^losll cr-^J
¿-¿»I (j.-Jo'l
íIjJo J l .Wsj
Jj-Lîl ^
^
y ^ l ¿Ujti\
J®1&
¿ y W l
c-jVl li* J p j».
¿JSol fôj^ljJ
a
JJTj JjüJ
jru¿i
pJà&Vl úlÜJI ¿ J * ¿ Ü h J - i l l J l jjíVl
^
ti
älJI cÜLí
, jjlll Je.
^jtì j c - j
il^-í-j
^jÜ
^»V
¡jÄsASOfß] ^ v ) (j-LVlj J t jü! jUjjJI j U ÁsjjJil iiii-l j b ÔILcIj2(
( » »D ^AjJl JjVl
«I ¿ j l j 2 ) l ^Jic.
J j —
Jl
\j>Ì
(J-»
jUji 5
g ^ l jlS-l ö l J U j ¿ y U U l
jUj
^ i j
J
JjVl
¿Xj-Z-c-3
i^t äjL»
JbJI ù^jÂlb
jU
^ i j a i
^jïÀ
j>\ g ^ i
J ^ l ü l
Jjl > !
Jl
^Jîl
O^tìl ^
J / V I
jJl
IJj
ijjj jUJI
¿U>JI
joJI J*
^IjìIj 4)^)1
«
O^ü
JU
Ij.c^¿j ^ r * ^ 4*JI 5
*
t>y?J-4¿¿5v«
Je
4J e
y . [4^'xil
¿A^bj Jo* J ¿
4_Je SjUL
^U
»IVI
4-Jj X e Sjj^ll
J o
¿ J ^
41s:> jJ>- [ j - X A j . ^ U 4 L - } j j & L l j L c , o - U ^ - J ^ l
•Vjlj
Jl
^..j
^
VI i -
jjtìl J ^ J
20
(MY)
[ôJuo]
%•_)
ÂJlîJ
í>Jt
ûl"-
ir^J
^ A *
. U_5> ¿ f * ¡ j l j Ù ^ v i
^
O-4
^
5 j ^ j l
J *
^
c r ^
(j^bb
i j j X je 4Í
ilJ^
jU
£
[ ^ j l ^ U
i ^ i - j j J
J ^ J l
J
^»Is^lj i j i !
J u ^
U »
J j
iljl llj
j U j¿¿> ¿y 20
jíl^ll
M)Í
SjUIj
ó:'
^
¿ ^ J M
\
w
U J I
}
^ «
^
j
o V y ^ V i
j > .
Ci) ¿JW-J
¿ y ,
Í U ^
^
^
cjlil
fckfj^l
^
üL)
ç r - ^ ^ J p j
ój^Ckjl
.IjUI
^
jl^-I -ü* ¿
J J J j
^
¿Lili
J e
Á¿ii-I
»JL-*
¿f jtc ^r*"-5
O U
^JUlíl ^
on) ç h J \lj J,jlj S> Jp t l > ^ b J e äjlkJ jj)Lu:>
^
k-i-^J S^uaJ!
¿IJa*
ikj
Li UVL UVU
¿IJua ^tijLe
w.'^dijj JU)_J
j^aÂjj^À-1
SJp- Ja* L j i ¿rl ^ i J j j ^ j J ^ l ! ¿,1Ja, ò\Ja* j s f ^ l ¿rl 5
^L? j w * ' J ò j ^ L . ¿¡ri Ó*
ÁáLlj
öU^Wl
»JiiJ
já=ts.
^
y
UI je l ü ^ iJjiii Je ( k j ùfcS J^jll JaI ^ 5
Ji -IVI ^
J »U ¿1 Ä,jlsll J ^
Ul
lij
je. tljki ^ jrèjl^U
ÙJUS^ t>Ull IS^Ls ^wlj jjS-ls «jljw Ul fJgUl
J jl^^J
jj^^l
Jksjyi ^
^ 4i.Vl lÀife çll (Jj
vjyll J ^ l jL ^ c l jo J l - V ¿ ¿ ¿ I f f c l l
S ^ **
—'
J ¿ j .
ílE&Vlj i'UVl
l U j g OJ&J
¿ j t á J l j l
^ J l j i j j ^ l j 4 , ^ 1 ^»jUt
10 o L i - l O l ^ U t ^ M.. • . 4 ; >l>41 ¿ o
jj—
ülilj ¿ill
¿ i l l jj^áVl
I
1 (j-jjljgj ¿ I I *
^ J i l J cijWi-t
Jltt
¿¿ail jrt¿
¿ojU
J p III>, 1 ^ 1
^Jp tiJa*
5
Jp t l >
¿}! itJU ¿ J ^ U U I j
¿bj
4_L-
4*1 j ! < l X j ÒX» \>jÉ=Ï} 4JII j^J joj Ô-U ^•• J K Í I 4aJsj **¿ ^ J » L 11 4 Í J y ^ j j l JC© y V l I I a úl i^UIl l i 5jp» (J 1 ¿rí H •* **
20
•
' L j J l j »Wl •
(H.) f / i l JrVI
Ol Jl îiJUl Ukit 4#Lil J jl^Jlj ] j y i (lui Jl JlaJl ¡lUl lÁA ôÂA Jl jjy^jil gialli
^^3
ô^L) 4S""I JjU «ûùl sljl Iii ti ( 3 ^ (J* ^^3
¿j*
IjJáüjL^
»} I (¿^
úüaJÜl
ju^-'l ^Aj jjlj o^l p€JI
^ í>j¡l ¿I »Ujl 1
&
&
« [jyi ¿/a-Vi 0.1 Jl ¿a -JS Je L*. ^UJI fl" Jüil -Vl
CT^ f-SÎ^ Ù^S ^Llj ôj^r-9^jU
I
->JU-t|
Cf
¿¿71.5 jLs-Vl Jl ¿Uli oJ!
I
¿y p-í^J
iU^J
iu-J
p^jSUj CjIS^ÎJJJI
jlj : ¿IJa.«
Jl ¿jUil y* J>U llj ClLi Ú^C-J iol Jbvlro L'l^Jl JUj ú ij^-j ¿jl» ^-v^ (^Vl IjjfcjjU^ J>-j ti ^ürj
l>
4.JÂJI ^ ol/i Vlj 4.1c
Vj 4JI òj^i Vj jJI J»j&I
U ^.jjJ Jjiy ^ ^ úl
¿r*
¿ff*-**
Yj Jyl u
V Oly 1 ! J ^áii tjjl
Cjïj\ Iii J Jtó JLU-aaSOO
ûJ^ij
tlLó òj>\ 15
jJ C|\ujû J.&J 'Uaíl Uè JjÜ J*2> ^»«..n^o* läjhoc* lid^A-Zl^o jlusxijhsao f0 ^ADO Uf^D*
Ll
t
SJ, *
^ f ù y j y
"
ùJJf^-
J^1 ^
2 0
( » . V)
ù^j Sj/lll «JI ôIA ^»UJ
«CL-Í (JVl IIA Slsj j-ü
(Jâj ^t^î'l ^c aîU ¿L,.*! Jl
^pSÎI A! Jii
aS J ^ J-ls J U ! ^
s 4c
o^ilj U c ¿di 2
dU¿
ò
J «i
a
¿tijf ¿ i l l l v ^ U ^ I äl
fo^ll
Jl Jli IjJl (J 15
Ü *\eJ\ öl ¿J j Je-
lib ^
^ Jl O j ¿ i
¿ r - J i^UI
Cjj>-I
» U^V u * U?>J < 3 i a — j o ^ j J^ûlî
klsl! Jjû** t j b J.ÄJ
jil" jl jl Sj^yaj
Â^l Jli^ Sji^illj ë^JI Jl A'J J i ¿J.1SI Ut>l t^iljj O-AJ' »-ÁÜ 20
j
j y ^ i j jaIÄI jl
¿¿¿ài
ij^l j^^jUl jj^-ji
O -D ii.1 W X
J xj^j çjji jU
J l 4L- Jtíl
•
¿A ^
«
'sjuJi
S'
«J1
'
^
Jp l&J
¿\di j^-Vi ^ j^ùijî-: ^ iU-^
¿1 ^J jjo
¿M ^ ài •
(i
^ c^1-5
¿oj III i U ^ ^J.. j f ^ U¿] ^ jw- O ^ l J
*
^ob ^
^ A1
oí^S
[CUj J*** V 1 aAJ j). ^ b
**
aL aJj» g , Ä^
CA,b ¿¿s l i j e , ¿t^i ^ o-b jL-bj [ji->L»] SU»
o*
jj-ob
¡u^ ¿:>UUl
v^1 ^
J ¿,1
^
J & «fe 1 0
jy
U j JJ ^
Cf^
cpb ^ I>iu Cu- ^.ai ^
CU* U^"
Ó* Lr-^1
[oUj JU
^-b ou 1 J^jl d Ü U j
^
J l j ^ V l ¿ / j > j aíUI
*
ö l » Je- «ij J
« J ^ J&
\s-3 SJ • jj^«-
¿Má
^
JL»
[ ¿ U - ^ ] ÄJ^ jC-J ÂJlîJ i l H j J ! 4L- [jàuSil
• jC-
aJt*J ^ < T l 10
ÜJ3 - Jp
p j r I óJj^ t>Ul 0 a * ^ J j J W ^ I
¿Jtó'l \ m
[ol
y
f^l ^
J JâJll [ ^ L ]
15
ImIU ^ UiL-l
JK^II ú L U à) té* All ^ J^jil Jp ''»IjL» UîL»
^y l l y i i j ^ ¿rl
wlS Jl
¿ X s») jU-^l
jlsVL> ^
WUj J O^ùl20
tji
¿ b j
^jjûJI ^jUl
¿ r J
5
U l
^ I l ^ ^ U ^
^
^ - j ' U «Al (Jí . i jr¿-l ^sl ç ^u^ül l ß \
JÍI
l ^ j juJLkilt tJ^
J^laíl [pUllj J^^Ti]
çLI fui 20
(VO
^
j / L i ^ J j jslsll 5 ÂL-
( J jrj3-l}
^
J Ü > 41
Ì
#
jW)
¿y ¿ J Ü I J>-VI ^
^ ^
#
jlj
s U ^
^ j t
ÁJljg
¿ . ^
¿rjAll
[al- Ç^J
[ & > ] ^
¿ j l J a ^ j \> ò^J^J J » f j i l ù ' J ^ 4 I j U
jLîVl
¿jSjL»
I aJc. J ^ V l i j j j u á J ju.
ljlí¿! ¿¿I
¿ c C^jP
10 ^
¿aIjo UÎ}
¿^ l^uls
15 l l ^
H
È*
**•
5,
**
Ù ^ JVI •
j e . Ü2-1 Ò ^ S ü ' - v
jl'l- ^ J O l
ôjlkJ
20 J S o j
^Lll 13
¿ J ^ ®
#
d*'
C
^lSl-1
W I dlir J j i j ^ tr
Je
JjV! U.I
»•••
¿
y
~
JeÂJ
JCKj J ^Jl
J ^ Jj^
J . > - AÍ-L. J L " j i j ¿ l l i
il? ù U ^ y i
¿^ ß\
.V^ J l
^Jl j U ¿b} I i^r-i 4 L - } j C - £ j l 4L-l>J ôX»
CijS
H
¿iljU
cuiàvtpsr
«»¿¿J ¿ M Í
i l c ^ j ^ J J I 4L- ç - k l J j «j ^ JjVl caJI J ^ ß j i ^Aá-J
jíl
J
¿>Vl
(VI)
ilOC;
3
j»3 ¿M
¿ r
[ ò ^ yVl U * ] Uáuc j w ^
^
" j ^ i
^ j^tíl ^ 4L-
O^ÄI
^ iWi
Iv* *
jíO^
je
foJ
j_/>\\\
J
^
^
L / j
^
'C^1 C^i O A.U r "J>
^
erf
¿rj ^ U j
J* K r f
¿ ^
Çr^
J l ^ j f ¿y* cij—UN
1
¿M? j t ó f l
^ L u ^ ¿jI> j / j t e
^
^
• J^g^i
¿r* Hj ^
VW 1
•
Jtf! i l * ^J QÀ Ó'C
\vrt
fJé
**
j U jl^l ^ ^
^
^
'his'*?
jrl
^
ctr^J 1^
1
^ ¿Vp
cW 11 J C
Jfc ^ 3
u ^
[j**-*^
^
1 ^ j ^ Cf c^r H^1 ^^
^
)
( S T ?
^Uj
J.-US
újíl-UÍjV1 ^Uj-lS^
Jail jçJI (J ÂS14-I ^
Jp tija* Í; cJmJ UiJ ^Llj JaJjl
wAlJI JjoJI Ú:1 ^ U l ? 5 uiL.1
Ijl \
3
^
J* ^ J ^ u ^
I ¿¿J
1
0:1
i s ! j c - IiJa«
a^j jU> jUVl Jp lííi-l Ulj
J^
Jp ÛJL.I ü ^ ö
«i^ ¿Y* (jbb «¿í^íbW j ü l j > ' Jeâ ^ j
o - J l -LU ¿ ^ b ^JVl
Ä ;tj> \r\Y 10
l^J
j pjl jU
U (JU>1 ^
^Vv-î ^
y
)
OU [ J V l ] Jailli
j^a ¡r ¿>ll>- ¿ J ^ J*^ jé
^ ¿ l l
p
jlîli-l iljlj ^Ijjdi
i
Jra'il
jli-l
I I *
j ^ l j
O
U
j
• jj-ifU # jWj
^
Uj
à y
o \ j ¿ I
^ ^
J t
ù^j Vas—í ^ J j
15 4Je ù y ^ ^ j V l ^jls J^ lija* ^w.1
^
ilc^Cj jw-J ÂL- JjVl
J j ] • ¿All jjs ¿ t ^UVl O ^ J [V 11
Je-
^
j^Luii- líljw a*--» o* ¿L^pjl (j 4]
i S J ^ i
J ^ l
J " -
[^U] J y ^ l Ú^Jí-' jAJ t>JÍl 10a®
¿)l J
1
^Jcf i
«t^1
(Vu)
¿Aï?
oJw
j^ll
ji^
*LjJI ^ j l
[jySilj]
Â-UI
•
¿tA^J ^ iiJ^ #
pLII JÍ3
¿¿^ j j j çU ¿I J i
5
^ y
Sjiisd jjit
Ùij^)
(jJ* ¿A
^J-^-4 f J ^
U»
"oj^i
^-JOjUj Uafc* Uti >>-
Ji^u
^'-i^f
jo^Jl
^
^J? sjyi u* j « ^
^
^ ¿ y Âfcte- J Jjjl ù^.-:10
Jijlll ¿U^
j^—l? }y}>
J^jil Jp tiJa* ¿Jt
cJw-i v W ^
c ^ b te*
Jf
Jj-vljgj uju-Ji û y -W; S^ÄJI Je-
Je tija- Itó- uiÂ-1 U W l j k .
uok
j/jj^
Jtí ù^jll ^ ¿c
J
^
J i j ] AÏX»^
y-'i
rj; y& ù^
-f
JjLI
L? V^tJ cf
^Jl j U
•}>)
wvv]
Jlfl ^ ¿)I.X=jl^-Vl ^ j l - ^ î -IVI io
j/l^i ¿ s J ll> ^jlSJI
j i\ b J f Jp
¿¿x
J ^ l V tl Jlî? J2ÜI Â^il
¿áfó ùjîH: ^ ^
M
¿I J ^ '
\¿*>) cJ^
Ii*}
.
li* U y ^ ¿i ¿,» ^
^ r^CJj [Û-U 20 J I
• flj
W
«ob j f ' j J)!\ li* ÄiU tóLVlj ùUjp-
(M- )
¿¡^ jëj
Ä ä U j Ù^U- ¿ilJa* ^ri'U" J-^j-^
J
0 U Ì 3 iJjVl ¿I Í J ^ g - 1 ! ¿a Jp J^lj^u O^r" t*L?
^ Jl-'b
.è [ l ^ l ]
lì! Àiù! ÂJ^ùb
J
t ù
^^ C^ J^JT ^ EV-jJ
'À.j\j^z'JÌ 4]-jij
J^*
A
^
iSß ¿r*
j-:¿ L?-
V
f3Ni
¿j-4 ¿¡i J A ^ J V !
CjjJì,
-^lî J Í J
¿,'j.Ai 1^1 ju jUjÄ V äjÄ'lj (j^j^Jij Sj.» j! I
V j Ujjäl J.Ä ^.JÓ IJu tels
ji Uj
ú j ^ ü l çJj i—>• ' y r j f - j-é ò*
^¿U Jb-1^ J5Í U Ji*
¿y
|i_9 eU)i> ^
J * j i All
U
II* JUê
i 4 li ct-lî ¿j l¿>Jb i
ú^
^^ ^ ù ^ ò l ®
^ j l ^JÜI J . a^X ^Ls!
í\y>.
^IS
JL
ùyT' 4 ^ ' w ^
¿^ j»
UjJ ¿ri UaJ» di^As ilWLl ¡Sj^ •
^ 4 Ji'l-JI
J , ir
(M ) Aw^j
¿ÛUj
ÏL- i / J
I^J SJb. c X j ^
Jí¿3 ^
[4^9] ^ J i
J
Cjt ày^i
Ö^jül
^
^
J«¿>\
j O-
f ^
l¿j\~—3
jt. J j £ j J
J >
o-"4 s ^
(I
15
ò
^-t
i
^
J i
J-i ^
>*
\}3 ^ ß ^
^
£
¿M ^
C*?1 < i ^
>3 líAU ^ f } a
Í.UI
1 1
^
1*»jíj
j U j
J
¿i ^
^
útil
JaJj»
10 i j j ^ L * » L i l o U j l t j U - V b o U l I jj^l
f
*
Jp ^
Jm
^
Ö3j^3
^
J-l ^ 1
J
5
^ I L ^ jl» J^'1
f^wJ M j ^
^ui j
^A ¿)l
e
Jljj ^ U l
-
JL, ^
io
l) J l ^ f ¿lJü J 1
j>-
CU U l
¿MkJ>\ Uli ú l k ¿ j l
r •• r
¿jllaL* ¿jl IgJ vcjll) J i " ¿rtULi.]! Ulj V j i - 1 j^S.; Ij-fé U l l i ^ ó U V l J « J Iii á L U J 15
"
p^ail
u> u r
^
^
J ^
•
^ u
^
^
^ Ji1^ *20
(Ar)
f
IIa l ¿ >
s-
4Í o ^ i
^
••
¿ 1 3
ùjjk
^
^
OU-JW ^
10 ¿ ^ L ,
JO-I
J / ^
u
"
»
J i ^
^ ^
c
V Jí-^ii ¿sJ
l
1
^
o*
^
JU ^
J
J*1 ù*
CIü^
-
^ ^
^ ^
^ ^
^
^
^ j U »
H
^
4^ *
XP
^
>
C r
¿Iji
*
c P
Ú-^"
J¿\ ô J
^
wii-l
^ u ä ? uri ^
n*
^ ]
^
ù
^
1
^
^ V
20 j ä U v i ^ l l i
[ â
1
^
Ö^h
ö l >
c ^ j ^ i
Ài ^
C-j
is S j i j j ^ S
à*
J ]
ù
o-ülj V
t
•
"
p
v;,U
ö l >
**
J^JJ
^ ^
^
1
Jl J ^ V i
^ ^
V
*
&
> x
> 1 W
J ^
1
(Ar) « i (jr*-5á
< , «W ^ 4 LT*11 J*"1"1 ^
ftòil ¿3
[ » J Vy Jfcilj SALîl J ùLil
J
Vj
Jjbl V? ^Jlj icjl Jt JÂÎI Vj ^ j i jU Sjj^äj Lül »ü j i ^ I Vj jm g J 1
s ^ i i ouiyi
j^h^J j\¿=Lil Jp A^jj (Lä ¿il J ^ k
öl l ¿si ¿uij J*
g/^j C^Vlj ^ ^»f? ^LaÎI
o
cjs*3
(J
¡UmJ-L
ÄS^kill ^ y ^ ^
(Jlr^i
Jf*
"jyP-
Jjül
o*
o b l j Qu Jp Ji! Vj
¿c , ip ^
^
4 t/1^1
IT
^
ó^iii
t>áSi *u;Vi ^ i Ji I«H j, is Ujl ^lc j¿.j¿ jJI i^^JI OIJL.l-.Vl
W ^ 1 Vi o
U ¿y»Uti gUl
ùA
ài
U10
(J Í ^ V l j
J - ^ J j ^ l V j ^ i ^Uc
«H
J,
Jjj^lil ¿o? ^Jl Sjl^
¿ > ¿ l l j ¿rjj^ii c/ljlj
¿^i
^jLs.1«dl
coj ji (La 4»ji ÒW J oJ^ üb Jj-rt» iü-l tUjil J-iJ?
jUi
(J ¡UJI 5 fbVlj t>>¿11J
M
¿^Jü
ßi
I
aJj pLi Vj
1¿J
^jc. Vi L^t Vj L i ^ J Vj ^,.1 . j
U
»•
^
J
H
J H .
l
y
ù j K î
-
^
j
¡ u ^ l j
11
(j-Jj
tó
ÁpIUI
i
»•
^
l
*
J¿>-l V
11.
>
M
J U j
y
^
V^"
¿ L V i j
Jí-;-^
J
j
ù
j
« 1
P
i j U l j
^
¿>1
< j ß
f * ^
Ä - O ^
J
^
^
J l > l j
(j-jill
^
^
"
J - J
d b
O ^
1
c i ^ j
Äi^-tll
J p
jgS-k
^
^
J¿¿! ¿ ü l
l i *
¿>j¿\
c i ? ^
j¡¡¿
ùl
j
^
ò C i l l j
^ J ^
^Vl
J j l l l
y ^ J
^
ti
Je-
^ » y
'¿0 ^ ¿ J
j
f *
j o** J U j
À I
l
^
« . u
J * I
tf
^
^
V j
o f )
¿ ¿ l y
y
^
j î - ^ j
¿ A
**
ajJI
c f í
J¿>
J l
^
j e
£
J j W
¿jija*
^
•
à
J f
¿ u
¡ L iM *
&
v J V i i j ^
^
l_l_j
y .
r
J ^ j i l
10
ícU-
j l ± ¿ > 3
Ç i j l
^ ^
1
¿W^j
^
u
¿
lis-j»
^
W J
t s
U - : ^ ]
L ^ c
a j »
J
¿y\
AÄljll
SJUJI
. s j ^ I j
& ^
[ Q - U
^
1
L
j !
d b a». j.ta».
«j
IL® j î a » .
p ^ J L j
Ïjj—
)
^
J l
I I a
^
l
J a I
^ x J i l "
J * I
J p
O l j L a i
. . .
Ij^i
Ajjlaîj
¿rl
ü ^ t ^ V l ]
J ^ U a i t í litáis- J * ¡ 2 ¿ J I ^ t
jtilè i-, }ß Ja^I jrghi\
¿cUj
J^JÎI
juc-
¿rl
' I j f l j
ÜI
[ Ä J ^ J
ôJL*\—«I
tiJkiA
I
( j - j j j i t j
^
fcl^k»
îIJJuj
çlil
ç y
t j
i^jij'3
I I A
•
I ^ . t
jlàdl
[Ä.J
jl^LJLI
,C]
¡e
S
^Jp
j^Jwil
o*-1
«I
(^Jl
Jj.-~.ul>-
J p
#
JAJUJ
^ U j
«
Jai ^ J?**. ÔJjJ^ ¿rl-^l
tlj-L»
JIj
5
I j A i l j
* E
c
J l s j
49 t i f i
öd*
cjVI
j g
^ - L l l
U à I
p j l j l ) ^
filali
J>- J y
.ílsj
j
¿ . j H
^ a S I U j
p^Jl
Ij^ä'J^
^jJJÛÎl
4
^
Je-
tlJa«
4J-I ¿ r b
Je-
ç P j ®
J ^ j - l l
2 0
(v«o lilj d U i i T c A ^ / ^ à ¿y. ôtilj ^ 4J l^^î (J-UJI _5>l «\î JU Ja-J oV 1
J^-I ¿UfrV JlS U* **
J^ÂJ JL* ^
L?
**
«•
j V I I a o
U? Jl.9 jilo JJI ^ ^ ¿ j ti JlÄ
dLy ^-Ul y\ 4]
4JI O-j I trW 1 ^ ^
^LÎl J ¡U-jUl ¿ J j Jlä dt^ai Jjji.1 Jbj ^ ¿yu t^j.
tlj Jl »U JÓ 4>^l
CaIj Isif" ù
J JlSj jaiUlj j t r f
¿to à* ^
j a ^ ¿ J?=>
¿jl jÁs-lí jhi tJiìl
^ %¿> ^J
IIA J OVL WJI •
H
J JJUFR
Iß)
H*
»JÍS^AÍ JIXB A-U O ^ J IJ^A V JU
J
Y J I JE
¿A Y^J ÔIJTC. L^CL JUI ^
ÂI?LÂÎL IJSVUJ
M
J^
JL L^LFFLL 15
S^J-I JAI
^AP ÜVL S^IC. SJJL-L JL III ¿JL AJI ^JÜL
10
JV
jtJ\ J
li 'V" «Li»
J\ f j ï VJJI ¿tWj h^ U
^
V ¿JS. J&I (T^J ^
J JVLILJ JJÍI « J
Jio Si
^
J SJI^VL J JUI ¿jki
J JJÛL J
U®
Ù-4
ÔJ—^ (J^^L 2 0
5
(VV) ItfjU
Je
C j ' U J 4eU~l
b f j Qja
li ù j X * J e p J ä l j ^
j^ill j^l
Ä
u r j 1 J l f j ! ^ ¿
w
J
q ^ Î O^ÜI J e J ^ i ^
j } ^
^
Joi
¿Ujl ^
¿AE
J^áu
S^U»
j
d l jûîl
^ 3
Ail
\vj3
e
^
J j j c i b U» U à
* J - lç fV
4
£>!->
OjjÜI i l ^ l
^r-llil J e
V j * ^
oli3
^
j ^
**
20
^
^ r
^ 5UI?
¿ A í i J e (j-ÜI
J
¿ M
à
0'*
£
Cf z j ^
J
J e J a L - J J j - J l ¿AJ¿
¿ C V j l ¿ I } aJI Aíli! J ^ l
J
J J
J ¿ l i g i j J i¿*£ Ù3X* j l j ^
4p\J-Ij óV ^
^
^
^h
oi^f
¿Ll c/jùìl ¿ ¿Jtíl
J u^J
Ï^l ^
t£>U)l i U j ó'
ó* ^ J
¿r* Ó>VJ\
^
^ J*
^
٣Π¿JWI fj-^
ù l / " çjè ùl J ^ ^
^
¿Áll
Je
^
újj^
V ÙJ^ Jb *
J1 *
^UJI
«i JUí aV^I * J1
|JJL 1 ùv^ ^ ^ g ^ ^ ^ ÍPL ¿Ul ^ ¿n J jLNl J f & J ¿ t ó ù ^
¿Ter
e / A
c t ^ O1®
Jb-Vl fjg J a i ' ù i j t ;
^
4,Uj ciìl AL. Jtól H
C ^
i-Ji
**
¿ U I Ô Ï 3 ÀI J f
V^-?
S^aJI ¿ I J ^ U - J ^
5
fe
1
^
I** J . 3 ^ - %
fUojVl
^
òl ¿ Ü i j
^
J¡¿l»
J p Aa, J j c j Aie J ^ j AJI J j » Al. J j U «Ju-U 4
^-jtfll
(4
^
^
J _ > - ^IjJw J l iU io
Jl
¿ k ? " ¿'J®*
j ^rU ¿ri
J o j j w » J* ^ b
Çjjl j U f ^ b ^ t/j
jc-Uj j j ^ - j
J l ò y l X J I ] ÒKJ ^
j^LsXs- ù U 2 4 ( j - ^ l
Zjy J * ù ^ ¿ ^ J cX) ù} çJ ^ 20 «IVI £ A*JI J
flìlj JaJ? Jl
¡UÌ-lj A_;jtj¿
ù ^ -s-A»j S-u
ÒJJuC Ù^JJ
jÇ-
^-Ju-bClall
^
^
^
^
ÓJ_M> c W ^ òlja^ Ù J ^ I ^ b b CÀ"
wJU
(J t ^ j U J I
¿ ò*
^
(Vu) íAJl ti^
vjyI IIa ¿ ^ l i l l
O ^ J J
L/i1 fA> J j V ^llil
j^áJ-l ^ j j ^ji-JI
^ k J I
òjy> {y Ù&J
1
4JI
ul
fcJVlj
pp
¿y
LíjS
J L j
ôl! ¿rV!
¿pU
4 » UJÉ
^
j
J
â ^
1
l ^ c
^ ^
¿-H à^
S* [
f J j J ' W
^ ^
< J ^
A-
J
c / ^ - î (j-ii
[jU-Vl
[ I X U
 j l c j Jjrvl—
cjI^I t O
u j U 2
»
I^JJJ]
J l ]
^
^Xgll J j j
J ^ j
^ J o i Z y h a i \ 15
4 _ l - l j aX» ^ i & J
(J d U i j ]
10
u M j
4 _ L ~ 4 o j C . j j i U j j j w - 4L- j l l j O
J j j ô U j
» J ^
U j ¿
¿f Ò3jìi ^
C>g j ¿jwjí jjäaj ¿A^ iojl
2.x» • L Jj-6-^J 4L-
jU jO J ^ J j bigîl
[cXi ^
^ ¿jljU J& Us—I ji-r*®' ù ' j
* 3
* f^*
*
jU^i uül [ ú i j ] J, GLU ¿ C ^ ¿ ¿ o j e ti>. 1 5 U j J i ^ û'^l ^O2®
U^^f^" Cl**""' ^ Vs^
* ill 4L- c/j j
ß
J.JÍI J j j ^
*b J i (j-jiîl ^y (J
jjJ
\j>.\j
[ôylll
Ù^J ÂîiJI J
j^ill j j \Ji Ui IjAslj ill 4Í 20 ¿jjLil
l»j
j . j LU
ç\>\
^ j ] ifljg
jU jo 'U
^
IjjUilo;»
cfjUtfl ^JlU «j-ÜI V ^ 4L» Jiil
OA) (J ò^ 1^1? II* ^
c
ò\ i j ^
^
¡ j j j Jj¿a>-
j
g
J|
JVI
j.£=>\> ^e-l jlj
Lrä\
bal • oî3 L* ^-Vl jr\¿ aij J^Vlj t_JU!l
(jài!
gjj
«Ce.
¿jC'jll ^ - ¿ j l j k l ^ A L l j Xc- U
j
j
jii j L i i
^
V
l
j
4I
ô j j W j «ui a,
J L i l
10 45^C j l j j
¿ J
^ivi
j
^
o ^ l
Ip-yi J j L ) 4Je C i h
U
fc
jUi-l ¿ULI lf
^ y i
^
Äuli
ù^S
»UI (J ObUVlj
o ^ l l l
a** [4^
I 4,1:^ [ A W ' J ]
viAlJi^ -pWI S j l j p j j ¿ ¿ J l O l i 4a*
-iiiii
ôyX
c
Aie
Ä.I?- Igisr"
h ^ j
sjLall] ¿e-Vlj ¿ I j l ^IjJl
^j-lT^zT
.JwJ
ó^-*
J* j J ^ L p W1
ú^Uij
10
S> J*'
. ] > Ji ^ ^ y^j
5
je-
Jf ^
4 ^^=>3
Uj—* l i s i ^
¿y ¿y® 4 V - && ûw 6 r L j J l j Wl ^
u*^
h . ^ ûU5
jJ^lí
• [^llj
iu.
»Jb^
¿ H . - ^ à*
IIa J ^ I j U-j^yal.} JJVl
¿ b j çU
Ùl-^J
U>-
qjl-iüs
L t f í ^aIJIj
V Ú ^ j J - ^ Ú ^ j c ó ^ ¿'J**
j]
¿ r u J j J^ljj ^
¿IJ*A
l j [.I
ù ^
ojjtj
û1J^-4
5^ ^
V ù*
^f^J ¿cjj^
^-ii'
pJ» Â
- u Jaj^ ¡J^ÁI ^
JU-laîl
(J
i ^-tc-
20 Ja¿'
JÄI
llic
Çb Ó ^ M G
¿IjlL l ^ y ^ J j
Jh
Alwlj
* ijjX
^¡às.
^-lijl
¿jUll
jj**^ òyi là*
# ^if^ ^ [ j e ] Im-I JUJ
c nr ) jiWl ¿)ljl>- («JiÍLJ
Ja-Jj Jj>
jjMj>-J
. C^l
j - ç l À j
pUI
J3
4L-
j l J j Í I ¿rl ù U -
5
ú ^ l
j ]
aAI J j . ^ óljj
4il«~i_J «•**•«
[ ( j - ^ Ü
S-t»
¿jlJa* ^
»*
^ j ú í I
J u ,
i J
AyJj
òtjj
O^'-*-"
^p-Us
j ?
^USJl] < u > ( J J ¿¡l-L-
^blc
Ò^J
•*» ^ t a «
12/« Ò & J y f
ij
Iii
Â-s-wJi
^IÄIjI j U j O rûi-l **
Äi^i- JjVl
« M
«
(J
i ^ & j )
älsj - U > j l •
ÄlJI i / j ]
¿jail
j ö l ùl-V ¿ y < J l
ij^Vl 1 ^ [ y j C j l ï V j Vi; J.ä jl ^•i
Jto-ij
îïjJij
U ¿yu^ll
Jo.1
J ^ liSCfe j j - o W (wîll^l ^
j o j a i i AiVi
^jjl ¿j-4 (j^-^JI
¿JJ-«I ¿fJuVl jJ Jlj ú^Jlj
à
jlJ-I
(j>-Vîj
5
ÜAj ji-l" «Üc Ji-Ju pli 4„>l Cl C^^ dl—33^ Jlj úVl tf
V Jt u-^l CJJJ ^
^
jl^l ¿I
^
10
Jl JÍ-j¿ ^»jt» J JUj
.K'vi ¿ft
lúe
\ j j
[çi/i
ÎUj]
•*—'
¿jA
Jj^ U
àl (Jll^Uj
15
syiij diaij Ù^UI a
W
cflj J>.j ¿ I j u Vj [ ¿ M J y j J, AoVj; û^Lu çld! J ílljjjj»
UjS (jA
JL>.| j f ôjC-JdJ Âi^lll Â*JI Á-Aj ùj**"
¿iUí
I j U ) J o
Lit
101 j f i , ^-jgjjkJ ¿)l J^J ^Jy tUill A,Uí [üb C ¿ = U ü ^ v j ï U al* Ji.
O^S ^ V l IÂÂ JÍ. JÚLw 41t
[«¡U ani] J_»®j ^AJÚc- ^«Ai úl * ¿mi 15 í)J¿ fl/Síl
^áSl
* ¿jl «^.«¿í (J-IAaII «1 ^»¿i (j-ijwji
fjg >1 j J
^ i » diu
IjJ^b jU> «i JUsi V bl^i *
taj
-U Igl»
4Í l^lji-J ¿)C*Ja!l üi-5 ^ J Ü^-J g ^ 1 5
¿y ¿PjVl > J J L ^ J u v ü i \gjl ^ ^pta (JVl juij\
X^jyC
Jmho aíI
%\> (^jwÎI ^Jil ^.i-l
4
k ù ^ j oljí-lj
£
j^LsJI > ú U J I jtel jitj
j¡¡¿¿
J^îj (jiîafrj ^V * j>Jlj it^í
AÍytV
JVj
y
jA IIA ÁUj tfü
Ji* O I J : , 1^1 1
«¿U* JÍ¿J J j ^
,f
f
^l'jj ¿¿¿j OUj
JV
¿)£j
h-jg
jij SjliJI ^ í j
jtojl (j^jVl Jfr
s^l li
^Uáftj pi- A! ^j-A! QjJl ¿)l IjJ^J Jj~P- JjÁj ¿[/Sil Í.UI ^
O^U- U p^c. Jljl U a*, ^Ic ^/aSII
J l i j òij^f
usi j i ^
J¡jl
-oli
J oíj ^ ¿2>j
Uli Jl - w L-Vlj ólyVl Ái'J^l
ti Uj A»
u
y
ói ^ j c j c/^it
^
(t») ÄJljg lßlsj d-lU
jcîl
t>m I^Jaâ ^Jj
y» ¿)V jyVI 4!
L«>- ! jjiA) j i j jjL jjjÎI
if ¿y J^ wj^ ll-u.
frJ^J
^ ù^ tr
. ^Ub JJ j j Jjà ¿—>-1 «\i-3J AJfr
ile- U ùVl Jl UjJUîU- ^ J^SJ ^ ¿)| ^ JlSj ^cJ
óVlj ¿j^b»* ^.ifT^lJò» tjJUjVj
aJ
tjiy^a d-lt¿ J ^jij jfSlái.! ^ j j p U
10 JÎI *LVI j f ^
J ^ t ÂJjVl «j (ijLII j>y>j]l J i o ¿jijll ¿rVlj ¿j. V l»j ^ 15 ÜSL)
y ^ l Lll «j-jâJI ^jjj ¿p\il y ¿rVlj ^ j^'àllj yVl «jlj
J ùlî «A>-l IgJI ¿y* J j 20 ¿I I Ij^*
(¿ill ^Mi
^¿j Vj [lljü. V j J^s V Jclj Ja-I ^iJI Üul ¿S òlvjl J-\ A^S ÔJ.JI ^¿1 ^líVl
CuO
¿1 k
l^lLj ^
4215- ¿f ¿JJS j i dlîi
MG iSj^ J*l & J i
. ¿Ljl
¿j.
¿u¿ ö*3 ¿»jN
^ ^
Ù1 f • ^
vJâH ^Vl * J
s ¿ b j ¿^J? Ol"- , / j SX»
^
J-*1 > J-' ^
^
^ Jlb ÁáLVI
pfNj- J^J «òtól ai* f U ö^l Ob5
uU
kjJ, ¿ ^ i p i ÛÂA]
V
JJJÎI *
1 ó- ^
1
*
UW15
o i
¿rl VJ> Jl ^Vl ^JÒJJ* o*-» oUy^l ^
^ a
[ ù ^ Jill IIa]
«1 i l i ^ II jU I j k [ j i
^ I j ô l e ¿U U
dlli J «j ¿P^
¿ J
^Sjc-
dHj ^ á j
jÇ*
pUÍ J ^ t HjU Â-fol J ¡ > ^
dilli
djr¡¿
Oy^íl
» 2n _ ••
-
* Jli^
#
ú ^ j ¿ Í - J fjUl
J
j^l
o - j S l l j J l j j l Jfr UL-I
^ ¿J^
« I i i 4,'V
-
Jl
^jZ U ^ ^ U Jl»
^lí^l ^
iiillj
^jll
[ ^ l ] fcÜ j¿===»Iil O j l l ^lojl
20dU¿ o ^ l IIA IÍ^cj ¿ ^ U l J ^
l^jj J¿:i
¿ X
&
J^j
• (J^jVl .Jfr ^
(ir) •» lilt; [dlîî JW ¿ J I f* i J hI jrvjjj J Cí^tí ^tc JÎI IV*
J*
¿3lj] l¿Jl J i )
M
M
¿J». j,». aÍ^
••
J
H
X
o - u «Al J j 1
(L ¿ t ^ L X u - J
IIa
Juj¡¡ CjU ól Jl ^>3 dUi Âk" ^ ^
crf"- ^ (_>_/uJ 4»
¥ •
^ L V l j 4^\)ìj «¿sLVl
4lSsC jij j J ^ (j****^ « >jai l'l y
J jrujdl J^'^
Iù
j£j I ji-j i jó- 4I jc.1 J6J jj-A-i _j ¿)lJ¡Ü «Xt û ^ ^ j ^ V l Jii-lí
J i - ^ 10
^ J ^ .
dllju
4 JLc- (J dilli .1) ùUji dü. ^
ji
fjÉ
Oli [Gb]
4) jv* Jl ^^.J _¿4¿J1 dlJÍ ol-Ji 4îi-l ^Jse 4 iji-l ti ól_j JjJI
V j jJ«^ JUj « »1» Jli_j
Jl ^Icj oli-lí 4»«L>I ¿)l J
Jj-jj
dlli çy 4 V
J l J ¿úl 4 ^ ^ J úl ó 4 » * L > I ^ J, ^j-jJj dlii
ûl ^
y* ^ ü i 4
4JI J ^ V J-.»J 41c- js-W J V ^
Jl'i ú^i V
bli Jlij 4 ^ ú ^
U y L j J i j iy¡
úl^lí
4->-lj (J IJU- 15 oJlj dilli dlli ¿j-^ ^ 20
Cut )
¿f ^ ^
Jljlj Ojujì (J
[ù^ JJjSl
41c b^L1! «Uli j^ly)! y l ^ [Ck,iJ Gl,-, 5
jry» ¿)l
vjlá^
Wl
jS ¿fe' li
SjaUI 4^1 OlVl l ^ j Äi-^b âsjuîi
«uJI JJ-JAU k j j j «jrd^^Uj Lu &ÍI
c> M ù^'3! Jl -Uá J*¿ ^J ' f IM1
ü ¿rb'.l r
L'tx
iw-
ÙJ^Ì ¿M1 p J j ^
tfjà
^
ùj-^ù1
J * * ÙJjy,
^
ùUU
u^y y yi
^
J
p
20
°VI JlL'V
V j i ^ i i l J ^ ^ û ^ u V l l â * ] 5 4L». OL llj jlyVl OÄ-I Jijg ùyU^jl Ù&J jl>*Vl ^
ôfcj [í)J«n
J
¿y AxU
JsLjl J U
JU.LVI] ondili w—i3
ídtó! ÁiJI (J yl^dl Je
¡y o^y
jrvL^ls^Jj} alili JnJ¿
CS
J i l l dAr; J
O.^jUJI Jfr C j j û a ' A s ^ j U ]
j|y»Vl JaI ÚJ5
^ jb-Vl
LsV Ù^j ~jl U. ¿lall
a j í ^JÚÚ L ^
fc^Ls
i S ^ y Ì jl-s-Vl
L ÇT C j f . [ ¿ ¿ s ]
"jVjCl ±jl> Ò&J ÂLÂJI (J JJ3 «Ml V- (J 1
ÂUall Ja-v) J J ^ IP
4
r
U l
jjJ!
(fÁ)
'-'H
ôJ?-^* J r ^
¿fy
J^yO
ù ^
kl*
l^j^l
-ül
ù ^ * J l ùUj» ¿y ^wxlil
^3
fyL,
^p-tj (jkJI
jl^Vl J L ! ^ J y j
^vJj £¿j]¡I ^
cUU J l üj..J Äjfcjg
ÔJ ¿ M i
Al- ¿ M ^
du ^
3>U
Ù ^ [ ^ v i U*] £
%t. #
Â:JI J jrj'^lj (ilU t y U i O o ^ j
ÄAclcj
Al- Ja¿»
cM^J
L. ¿Si*» • V:
$1* ¿* -ci * irl> ^
J j j 41- ¿£«>jl_5 jÇji ÂjtJ Â_i- ^
¿A-t^J
^ Al-
»XiJ ¿li Ol.
(Jj
çfcJj . òL)/-^
L'I: Al-lj Sx» O » ^ ¿ M I
¿j
^
[ l r J J ^ *jt3
ClW Ç;^ ó ^ [U^]
^
^
(en ) Affilai)! ¿I ^ I j pä-ic
O l ^ ä e ^ (jj.L»A! jfA Ic^'J ÔJLS-I
Wl
. J^IÂÎI
ùjjjj (j-jV J.AJ I a j ^ L l j I a j l i - l s «e—
Je-
u*jäJI tiÂL» i^À—UljJ 4*>ljl âlJI J 5
U Ji*i ^yj . *j=î jjaSl ¿A
L-J^L«* J / j Wl ^
«L^iJIj (jLiJI
^>.1 Ó « u J I
JL>
Vj oyÜI ^ ^ C U - 1 j S > \ J ^ ò J ^ j . -_jj j^i jrviíl ^äIjI jU ^pSOÁll ¿fc^Al (Jj 10
JkI^JaI ¿/> Jlill ¿>t¿ ^
J
¿ i l l l xc Jl Wl ^
aJI
4*JI Jj.^1 (J ^iáÜS
öl ^ [cSl'l flJb-lj
^
^ aJI J¿O -ój U¿> j¿\ ttlU vJi—AIWj • ¿>yj¿=ú ¿>l
^
cJjülj o-^ 1 J ^
L¿==>V) òl Ilio
J
^V
JJI Jl j j ^ j J-^"
^y
.1 tlgij ¿-»i? jU LaHJ] Ú^J3*
^
Aj'Uj t J j
» «C-w ôJwu ¿R*.
Cu- D V - ]
j L s - ^ IVI
ttj.
1
V ^
ù ^ M
^ I j V I
4b ¿ U l > 1 M I
je 20 i l p j ^
^
diii» x i . i j ^ ó*
1
g ^ 1 Ù*
JE
4,-uyi ^
^lu
¿ij* f jik>
^
^ y
(n.)
J y
^JL:II I I a
J^lüJlj
fil ZyC J l J l
4¡ j b i j
tlj J.O>l
dlJi
Jli
40JI LâVl ¿ ^ 3 f ^ i ^ i
ù l JÌ-I
V ¿II sjjúJIj
IIa
Ici 4îi 5 C I 5 ^
Jli ¿I J ^ V I
*
j T
J
V
3
y
IIa
¿Üi • 6JU.S- J C A
JjÂj C l U
• ti-J ^
3^
ù ! J - ^ ¿J* çréf
f'^SOi e j U í H j
Sa».? ^ I g i - J
5
ù ^ ù ^ î
Y } 4/ J l l V ( J l î I Jrví- J p
¿C-
^
jlJsVl I I » J=-V V 4LÎI
Í ^ I
¿fr
J i
^ J l j ^ ùl»
^ ^
^3 ÜiJ*^
Jp-
'l J t S j
Jlïj dlli J ^ V
A
(Sj>-3
. »lijjl Igi / y j l J - j l ^ e -
yiáüi
[cil
[^JaJl]
I
j S Ú »
Al ó < fj A ^ b dlí¿ J ^
QU
O I ^
J*s
^ $J
^
^
isr J T Jtfi ti*
p*
A1.J
^
CP- V:
[^J . «1
feu
^
^
^
«J ^ H l
>
^ ^ VíW
A
è
(rr ) jjJn
¿ T
j[3 ^ ^ é s s ? ! !
ù ^
«-M
L / j >
UA
[j^Jl
»jj-ijJ
#
al9j J«> ¿ ¿ j ¿ j j J I
V
[ ^ j i l j
jì^ fcli V l j
IVI
L*-»
ci]
^ ' [ i
JL_>-I3 J ?
- ÂLJI ¿11" Jj • ^Jjl
¿Í/jVJL. AJI- ¿Ali ^
jiyMj ¿jL
^11 4 l»jÎ & oi J.>S
O^UU úl ¿ ^ jlyVl au Âk^ULÏ y* jl
Je- ÂJU 4&I ¿¿'Sj
->1 ^ L ' I ^ OJI
palici
jJI c p p l
^
j j c j A a s U Jù A>*>lj i l »
p j J a « A_;ls d l l ì I j U
i» 15 U * ^
^
a J I o j t ^ AÌC I j ^ a J » jjA-à d i l l i
f ò* ^W' J^l ja i l j ) Iff 131 ÒVA.-V j ¿JjILI AL» ^lyVdLlç j^fls CSJUJIVI A»j
o/ju* ^
¿¿VîJt
Oij^jj pli»
òj^i ^
l ^ •à ^
Jp ú ^ "
^ U - ' b úLslb üüLVlj
^
¿¿l¿ ^ S ßj ^ ^
^ ^
¿^,1 ¿¿.I
1 > ÛU t X
JLÖUI5
3>l>
pCj .
jW-lj ^ ^
âJ\
t M
1 1
^ ^
*
f j U ÛâU j^Vl fcU AjUj JAI U JUi
*1
^
^ ^
wi J
^
¿U
^ l U j ¿nJ/lVl Ä j
^
^
0^5 ^
Jp
^ ¿r1» •
aí IJJ^J W!
ü
\ß
^
j ^ U l
^yll d t j ^ i j l ^J J ^
J¿¿¿
KM Â^^llj çjjl d L U ^ i
J.J3
Ù3JZ o-V
¿y* r
l Ul
Ù}^
-VV^1
Jj •
^ v^1
^
¿s .
diu
dl^
(M)
^JJ
J*«ll ù*
çLj iti ^
ùl» »^UJ
jUVI dllU. d*L> ¿I,
¿y» u
10 ; > J ^ A
J » dilli Jl a^l ALlî C l ^ Ä1I Ù^L-
òlj» ôl ^ ÂJl^ .
ú^üb
ùl>. Uá-I J Jl JL> ¿yil ù f i Uliusjj
15 J líe *bn> k? o l j j AjUlj
W
AÏjlU» H/Í* ¿ ^
1
tau- Jj^lál
>tls diu
l ^ j Utli'lj U ü ^ líji^iíl «Ia_j
^ tjl U tjju-
¿g jfjîe Çjo»
óVjVl
. ¿¡ul ¿^Ul y o Jl
fVVl (i
IjUj
CJLij l»j
4LCJ «Uj ^
tjÜL- ÇJU Jats-lj
J
Jj,jl ¿IjJJl
pJij jcVi o/ái j 20 jl
tjj^ J U LWi.il
dltó5j
ípj^I ÂaJ\ J .
( 1. )
u^fC ¿I
jy^J
J\ ÔJI ¿¿U ¿U
J* iXJ\j
^
J-f'^. grJ^ . ùM J* ilJLtf ^ û l b ¿Wj siUVlj Ujb ^ ^ pÜJI *JL-fí J gr1» U - J i ^ ^ Jp5 AjJj £>¿V* A^Vj AÎ-Uj J «JI V* ^ jH.Vj ^ t » . ^ j^v.uc^uii - ^liU 10
.
L j j l j ijlUl SjLaíl
L ^
d l b ^y IjUi ¿jl òX.\}Jl—>
•
ù ' j . j i u Jüdl ¿ J y U l J A \ ^Lis-Vi
I j j l ^ j JUJVIj
al^.
¿I ^ - l
J^ÎIj
j s ¿i ^
ùj.^ » ^lii ^u ^ i 20
4Jil ô ^ • Ibi
^ V l j Û-U C® ClT Cf.
^
Clic Alc-ll» X& CSIj AoljIj
j j i SjUi ü L V i
*lu¿JI oi\
^
lili.
ÄljlUl -Ufr Jl!, ^ . ClJ Ü¿sUis
¿f*
•
^
JjVl ^ JjVi
h j y i l l J U J «-»JAJÜI
. ÁiLÜI A¿¿
¿ ^ - l ^ y *
^ b
Ä
1
á ^
¿j^ji CjjyXi IijJjC ^ J l
u0^
cJ^
oJa-^L?
1 ¿)J¿ ¿L^lUVl Jp
• ^
^ W
(pUJI J>-V tz-jill tUU £
^ ¿ i Ic^kj Ja^1 Je-
^aîlj
u^ül
^
¿yj
io
Jl ^
4,1 o
ù ^ A l ¿ ^ çr^J
ù j j t g j ¿ o j U j W>Jl> ÄÄL^Ij i j U l
J V: ç f - ^
r^fr
is
4L- ¿-lall
J l Ojy^j]
[«UJ.AÁ jo^ll QÎJ ¿Ul ¿U-JjW ^¿îi ¡j-JjXjU «ütjJ Âilj^js-J
^ ÄL^ j-tiJ} ^J"*" • jc^îays äJua
^js\\ 20
(S)
A*»
Ò\ ^
à ^J
^
^ C^ 1
^
^
^
s
U
#
l
^
^
_____
^ ^ ¿ó¿\ à» [•'>. iL- jU, W