187 45 13MB
Latin, Greek Pages 60 [65] Year 1892
wart-
particulae usu Herodoteo
Thucydideo Xenophonteo.
Seripsit
Max Wehnianii D r . iiliil.
Argento rati. A p u d C. J. T r u e b n e r . MDC'CCLXXXXI.
D e UJCTT6 ( ¿ 5 ) p a r t i c u l a e u s u
egerunt:
Seume H., de sententiis consecutivi^ Graecis. Götting'en 1883. Fellmann M., de die, oiare particulis consecutivi^ earumque apud tragicos Graecorum poötas vi et usu. Breslau 1883. Wilde, de ÜJOTe partieula commentatio (de usu Thuevdideo). Görlitz 1861. Eichner, über die Partikel WCTT€. Gleiwitz 1882. Walther O., über wa S" - ° ? ° S ""
1 , 4 - ! i
1
—
c
°
! 1
c
c
1 . — 1?: 1?
£
:!2 22
(Quort numeri a me aliati non congruunt cum eis, quos Fellniann ]). 28. ò l . 69 rtertit, moneo me ab wcfte particular exemplis ibç particulam seiunxisse; rte qua virte p. 38 sqq.) (In citanrtis tragicorum locis usus sum ertitionc Dindortiana V. Lipsiae 1869.) Iam si quarrinras, utra constructio wore particular prior fuerit, facile ex Iloineri rt Aescliyli usu intcllcgi potest infinitivi! in mortis praecerterc et'. Seume ]). 39. Atquc apud Aesehylum infinitivus lion solum finali sensu praertitus est, ut Eum. 83
larixavàç eupriffoiiev, UJCTT' ÊÇ T Ò frâv ffe TIJÙVÒ' àTraXXótSai TTÓVOIV. aut rem inrticat, quae eonsrqui possit vel non possit. ut Ag. 632 OÙK oiòev oùbeiç, tuffi' eTrcrfT^ai fopujç Corpi). T)26 ri K A Ì TTETRUFFOE xoûvap, uiffx' ôpOûiç cppàffcu; sert etiam exprimit rem ali([uam re vera conseeutani esse, nt Pers. 244 " A I . TTÛIÇ âv oûv fiévoiev âvbpaç TtoXe.uiouç ÈIRRIXÛBAÇ;
Xóp.
K A X Ò V cpôeîpai cfTpaiov. Quortsi igitur infinitivus irtoneus virtebatur qui rem re vera consecutam exprimeret, hoc quacrenrtum est, quomorto factum sit, ut ûjffxe particulam etiam modi sequerentur. Cuius usus exempla prima apurt Sophocleni occurrunt. Quae si prrluslraWCM
Aapeiou
TTOXÓV
TÉ
KOÙ
-
4
—
bimus, inveniemus ex duobus ct triginta exemplis solum in sex sententiam consecutiva™ cum sententia primaria artius eoliaerere, El. 275 f) ò' IL)òe xXrmujv werte TUI luidcrropi £UV£(TT', 5 Epivùv OUTIV' EKQ)oßou|AEVR|. Ai. 729. OR 533. T r a c h . 255, ubi aor. ind., Ai. 98. T r a c h . 576, ubi fut. ind. exstat. Reliquis sex et vigiliti locis ÜJ(Txe particula sententiam consecutivam non aliter antecedenti adnect.it ac Latinum 'quamobrem, qua de causa', ita ut sententia consecutiva aut prorsus divelli possit a sententia primaria aut etiani graviore interpunctione divellatur. Exempla sunt liaec: OC 82 ßEßRIKEV, ujcrre TTCÌV év ficrùxuj, irarep, è'Eecm qpwveTv. Praeterea pr. ind. invenitur leviore interpunctione praemissa Ai. 668. T r a c h . 59, fut, ind. OC. 306. El. 1204, aor. opt. c. civ OC 565, imperi, c. àv OC 2 7 1 ; graviore interpunctione praemissa pr. ind. OR 65. 1528. OC 573. 1189. T r a c h . 445. 705. 943, aor. ind. Ai. 729. OR 1036, fut. ind. OR 135. 411. OC 1342. El. 1389, perf. et fut. ind. Phil. 75, pr. opt. c. otv Ai. 1342, aor. opt. c. civ Ai. 213. OR 857. El. 333, imper. pr. El. 1172. Euripides rarius quam Sophocles modos usurpavit. Atque ex dnobus et vigiliti exemplis undecim tantum sententiam eonsccutivam cum antecedente artius coniungunt : pr. ind. Med. 569. Hipp. 634. Or. 1114, imperf. T r o a d . 973, aor. ind. Med. 57. 372. Phocn. 363. 1613. El. 918. Cycl. 159, perf. ind. Or. 91 ; reliquis undecim locis sententia consecutiva si ve leviore sive graviore interpunctione posita prorsus ab antecedente divelli potest. Exempla sunt h a e c : leviore interpunctione posita: pr. ind. Here. f. 289. fr. 499, aor. ind. Hipp. 1207, fut. ind. Bacch. 972, aor. opt. c. àv Or. 379 [aor. opt, I. A. 418]; graviore interpunctione posita : pr. ind. fr. 46, aor. ind. Here, f. 598, perf. ind. Ale. 404, aor. ind. c. oiv Bacch. 712 [imper. pr. El. 953]. Iain quaerainus, quid intersit inter inodorimi finitorum et infinitivi usuni. Ac prinram quidem hoc tenendum est finalem sensum semper infinitivo exprimi, ex. c. Eur. I. A. 1604 7té|UTTEI ò"AYA|AÉ]UVIJUV |u' tucrre 0 0 1 (ppaffai TÓÒE El. 1019 fmäq ò' è'òuuKe Tuvòàpeuuq TLÙ