Corpus scriptorum historiae Byzantinae: Ioannis Malalae Chronographia [Reprint 2021 ed.] 9783112408629, 9783112408612


228 23 86MB

Latin, Greek Pages 796 [878] Year 1832

Report DMCA / Copyright

DOWNLOAD PDF FILE

Recommend Papers

Corpus scriptorum historiae Byzantinae: Ioannis Malalae Chronographia [Reprint 2021 ed.]
 9783112408629, 9783112408612

  • 0 0 0
  • Like this paper and download? You can publish your own PDF file online for free in a few minutes! Sign Up
File loading please wait...
Citation preview

CORPUS

SCRIPTORUM HISTORIAE RYZANTINAE. E D I T I O

E M E N D A

TIOR

ET

C O P I 0 S I O R,

CONSILIO

B. G. J V I E B Ü H R I I C. F. I N S T I T U T

A,

OPERA EIUSDEM

NIEBUIIRII,

IMM.

BEKKERI,

G. E T L. D I N D O R F I O R U M A L I O R U M Q U E

L.

SCTIOPENI,

PHILOLOGORUM

TARATA.

IOANNES MALALAS.

BONNAE I M P E N S I

S

E D .

MDCCCXXXI.

W E B E R !

IOANNIS MALALAE CHRONOGRAPHIA EX R E C E N S I O N E

LUDOVICI

DINDORFII.

ACCEDUNT CHILMEADÏ HODIIQUE ANNOTATIONES E T KIC. BENTLEIÍ EPISTOLA Al) IO. MILLIUM.

BONNAE I M P E N S I S

ED.

MDCCCXXXI.

W E B E R I

PRAEFATIO L U D O V I C I

D I N D O R F I I .

Ioannis Malalae Chronographiae unus est codex Oxoniensis Baroccianus, ex quo descriptam ab Edmondo Chilmeado, quum is morte praeventus esset, edidit Humfredua Hodius eique ita praefatus est ut mihi de codice et Chilmeado nihil, pauca de scriptore et huius editionis ratione dicenda supersint. Ioannis libro Oxoniensi quum et initii pars non exigua et sub finem non constat quanta perierit, illius iacturam sarsit Chilmeadus ex alio eiusdem bibliothecae chronographo manuscripto, quern Georgium monachum esse, vulgo Hamartolum dictum, sibi persuasit Hodius: mihi ipsum exordium cum Georg» particula ab Allatio edita non ita convenire visum est, quin scriptorem Oxoniensem Georgium an quem alium haberi oporteat eius iudicio relinquere maluerim cui integram certe partem ab Chilmeado editam cum Georgio contendendi copia et animus fuerit. Quum enim chronographorum Byzantinorum alter alterius simia sit, si qui per aliquot paginas ad verbum secum consentiunt, non est cur existimemus non esse homines inter se diversos. Extremae autem Malalae partis detrimento quum incertum reddatur concluseritne ¡lie cum Iustiniano an ulterius deduxerit chronographiam suam, eoque maior oriatur dubitatio quando ipse putandus sit vixisse, Hodius omni ope contendi ut saeculo nono ineunti admoveret scriptorem tantae inscitiae et barbariae quanta in aevum Iustiniano propinquom cadere ei non posse videretur. Quumque

VI

PRAEFATIO.

Ioannes Damascenus, quem saeculo octavo medio exstinctum constat, oratione tertia de Imaginibus in fabula quadam narranda Maiala utatur auctore, ita eius testimonium eludit ut orationem illam posse suppositam esse dicat. Quae quam levia sint facile apparet. loannis Damasceni orationes tertiam inter et secundam tanta intercedit rerum omnium similitudo ut si altera a quo scripta esset nesciretur, ab eodem ambas homine profectas esse nemo qui legeret non esset suspicaturus. Sed etiamsi certissime deinonstrari posset tertiam non esse loannis, ea re ne minimum quidein eius de Malalae aetate testimonium mutaretur. Utramque enim eodem scriptam esse tempore ilio quo anathema adversus Leonem Episcopi Orientis minabantur quidem sed nondum pronunciabant ex eo recte collegit Lequienus vol. I. p. 3 0 6 . quod eadem in utraque verba sunt p. 3 3 2 . et p. 3 4 6 . xäv äyyeXo? xàv ßaaiXsvs evayyeki^rai vfiag nag' o nagtXäßsre, »Xeiaars rag ccxoas' òxvcó yàg Tiros tinslv, roe tcpr] 6 &ttos dnoarohoi, àva&efict t'arco* éxdexófievog rtjv dióg&aaiv. Hodius vero quod addit, si minus totam orationem illam, certe locum e Maiala excerptum fieri posse ut aliquis interpolaverit, verbo monuisse sufficit non meliori cum ratione dictum esse quam quae de Clementis, Theophili, Hesycliii aetate suae opinioni commoda hariolatur: ad quae quod responderi posse quivis intelligit respondit Lequienus p. 3 6 8 . De ipsius autem Malalae ingenio summaque et inscitia et, si cum scriptoribus paullo antiquioribus conferatur, sermonis barbarie (jui ita sentiat ut indigna arbitretur hoinine Syro saeculi sexti septiinive cum vulgo loquenti, ipsam rem Byzantinam oportet ignoret. Aliter iudicarunt viri rerum Byzantinarum peritissimi, Reiskius et Gibbonus: quorum alter Histor. cap. X L . annot. 1 1 . Malalam brevi post Iustinianum scripsisse assentitur Iortino Animadvers. vol. IV. p. 383. : qua ipsa libri illius parte ego me aegre fero carere ; Reiskius autem ita scribit in Commentario ad Constantinum praeclare nuper aucto p. 8 5 5 . „Mei^orsgos pro

PRAEFATIO. fie¡£cov iam apud Maialarti T . II. p. 2 3 6 . 1 . , de cuius auctoris aetate lustiniano aequali dubitare non debebat Hodyus ob dictionis sordes. lstius iam saeculi et ratiocinia inepta erant et dictio monstrosa. Ex quo Christiani doctores turbare publicam rein inutilibus quaestionibus, omissisque studiis litteraruni huinaniorum ad speculationes ridiculas, et quas ne ipsi quidem intelligerent, prolabi coeperunt, periit oinnis in cogitando rectitudo, in dictione perspicuitas, cura et nitor. Non tam barbaris barbariem, quam Christianis debemus. Vide, quantus tumor, quanta peregrinitas in Codice Theodosiano, quam non anilis saepe Procopius, omnium sibi aequalium absque controversia optimus, quam coacta et Latinissans eius dictio. Affectatum artificium, per quod oratio Ciinmeriis tenebris fieret obscurior, laudi erat, et tanto quisque doctior, quanto Cassiodorum et similes superaret. Sed hoc in transitu. Soloecismi hi, quaIes sunt (itigoregos et similia, fuerunt quidem nunquam non in usu apud vulgum, sed scriptores vel parimi elegantiae memores ab iis sibi abstinebant. Christiani doctores ex quo coeperunt homilias suas tales in lucein edere, quales ex ambone effuderant, periit omnis honor litteris. Malalae, ut ad eum redeam, ex ipso nomine constat aetas. Muíalas est nomen Syriacum. Sermo Svriacus obtinebat in Syria usque ad initia Muhammedanismi. Eo surgente, Saraceni« Syriam rapientibus, exegerunt Syriasmum, eiusque loco Arabismus omnia obundabat, Syriasmo in ecclesiarum Christianarum angustias concluso. Debuit ergo Malalas eo adhuc aevo vixisse et scripsisse, quo sermo Syriacus in usu erat. sed ^-fr^Ja.»- Chathib Pro rhetore Arabes non Malal, dicunt." Quibus addi licet in rebus locisque Syriae describendis nusquam ne tenuissimuin quidem vestigium apparere mutati in ea per Arabes rerum qui sub B y zantinis fuerat status. Caeterum apud Ioannem Damascenum quod Malalas vocatur 'Iwúvvtjq ./tvrioxtiaq, non patriarcham, sed civem Antiochensem intelligenduin esse assentior Hodio Proleg. s. viu : quomodo dictum 'Av-

Vili

PRAEFATIO.

riò%ov KoXo(pavos in opusculo MS. Oxoniensi fefellit Bentleium Epistola ad Millium p. 8. Hactenus de Maiala. Editio nostra quam integra reddere deberet quae annotasset Chilmeadus, nec ferendum videretur bis etiam apponi tot levissimorum mendorum correctiones, ego annotationes eius dispertitus bifariam sum ita, ut meis insererem quas utiles ad crisin ducerem, caeteras ad calcem relegarem. Ipse quae scribendi vitia viderentur correxi aut notavi: saepe autein ambiguum esse quae librario, quae ipsi iniputanda sint tali scriptori, sponte intelligitur. Futilitatem hominis per partes aliquot censura sua dignatus est Bentleius, omnem refelli nemo ferat. Editio Oxoniensi^ quum tam sit negligenter impressa ut integros versus omissos prodat interpretatio Latina p. 108. et 145., operae pretium facturus sit qui libri Barocciani iterum conferendi laborem suscipere tanti putet. Mihi haec etiam ratio fuit non tangendae interpretationis Chilmeadi, quae nunc codicis instar est. Abieci vero quos Hodius addiderat Indices Scriptorum et Vocum Dictionumque ab Ducangio omissarum mancos et tenues, novis eorum loco substitutis. Denique annotamus editionem Oxoniensem produsse duplici titulo annum 1691. praeferente inscriptam, cui in alio quo utor exemplari tertius additur anno 1692. insignitus; Venetam ob vitiorum multitudinem prorSDS inutilem a. 1733. Scribebam Lipsiae idibus Octobribus MDCCCXXX.

D E

AUTORIS

COGNOMINE

P R A E M O N I T I O .

MALALA Cognomen Syriacum. Ita scribi a Graecis potuisse : magis tarnen convenire cum illorum Analogia ut MaXakaç scribatur ; sicque scriptum fuisse vidcri. Ab Autore Prolegomenorum praefertur Syrorum genuinum ac originarium Nomen MALALA. Quod ostenditur optime congruere usui linguae Lalinae. Eo RHETOREM significari. Hoc multorum Lileralorum fuisse Cognomen. Quo sensu sic Autor appellatus sit. I n verbis Joannis (quem appellant) Damasceni et Constantini Forph. e quibus conceptus est, qui praemitlilur, Titulus, utrum Âutoris Cognomen MaXâla ( seu MaXéka') in Casu, ut loquunlur, Genitivo a MakaXaç (seu Maktkaç) ut BaQväßa a Baqvußag, SovLSa a SovtSuç, descendat ; an, ut peregrinum et extraneum vocabulum, sit potius Indeclinabile, baud certo satis apparet. Nos secuti autorilatem Virorum maximorum, quotquot bactenus Lujus Cognominis mentionem fecerunt, Gerardi et Isaaci Vossiorum, Usserii, Dufresnii, aliorumque complurimorum, pro Indeclinabili accepimus. Neque hoc sane temere. Nam quamvis videatur baud licere per Graecorum Analogiam Virilia Nomina apud eos in A terminari; non tarnen abhorret ab eorum usu, ut Nomina Virorum Orienlalia et Barbara absque ulia Graeca Terminalione, aut Casuum variatione, Graeco ore proferanlur. Neque quisquam ignorât quam ament Orientales ( e quibus erat nosier Chronographus ) sua Nomina et Cognomina in A formare.

X

PRAEMONITIO.

Id elucet istig Exemplis quae exhibent passim monumenta S. Paginae. Idem indicant Nomina et Cognomina Arabica, Ab dalla, Hanifa, Nahala, Taphala, Mashalla, aliaque id genus millia : Hi nc Jesus illis est Isa, Darius Dara, Kosroes Kezra, Basilius ."Basila, ut apud Said Ebn Batrik. De Syris denique ipsis, popularibus nostri Aufbris, quod eadem gaudeant terminatione, consulatur Catalogus Scriptorum Syriacorum a Sobensi metropolita conscriptus. Celebrantur ibi Ularuia, Barsoma, Hanana, Dan. Resaina, Abrah. Calina, Greg. Sussatra, cum multis aliis, pars magna Catalogi. Sed quorsum haec? Monuisse sulFecerll, esse plane Syriacum Autoris nostri Cognomen, et in A apud eos desinere constare. Quam soleant autem Graeci, peregrina bujusmodi Nomina cum nativis Terminalionibus in Graeciam suam recipere, exemplorum demonstrat multitudo innumerabilis. In prima acie ex Jo. Cantacuzeno stat lwavvr\g lltQuXxa- Illcne r e centior, et non ex Heroibus antiquis? Cave agas de eo Triumphos. Eil quot et quantos Satellites babeat despicabilis liicce IhQuXta. Apud Seriem Chronologicam, perductam ad Alexium Comnenum, quam edidit doclissimus Petavius, occurrit Kmveravrivos o Aovxa Imp. Apud Bartholomaeum Edessenum memoratur Msßia, et Arabicus Hanifa ab eodein dicitur Xavupa, quod nomen quamvis habealur apud eum in Casu Gen. tamen positum fuisse pro Indeclinabili, cuin ex ipso Accentu, tum ex aliis Nominibus sequentibus, dilucide apparet. In Anonymi Confiti. Muhammedis, hujus Assecla BasiQci commemoratur : itQoaexoXlrj&r} òì tc5 Mov^apéz rig IaKCoßlrrjS ovo nan Batiga. Ibidem occurrunt 6 Avòià et AvSaXkà ( Abdalla) Muhammedis alii Sodales. Hoc notent doctissimi Viri qui pernegant nomen Abdalla apud Graecos unquam cadere in A. Eidem rursus Autori, ut et Nicetae Choniatae in Thesauro, Angelorum 2. Muhammedis sunt Nomina Propria T^acpa et Ma gov a. Sic Euthymio Zigabeno TQirfctpa (male) et Magava. Audiatur Agathias, probatissimus Seriptor, de Rege Persarum Varatane, Etyuvaaà öl inexlyfh], et mox, lixórtog 6 itaig ¿lyavaaù ¿TtavófiaCro. Idem rursus de alio Varatane, Persarum itidem Rege, ög Stj xaì Kegjiuauà ojvoftafcto. Accedat his Eratosthenes, antiquissimus ille, Graecoruinque Grammaticorum princeps ; in cujus Catalogo Regum Thebaeorum nobis militat Rex Kapats&, Iaaá%aQ,

reXífiíQ,

IúgtS,

Iá-

Tcm'fiEp, e t c .

Sic liberos Nos, et praedictos summos Viros ab omni peccato contra usum Graecorum, praestitimus. Progrediamur ullerius: et ut fuit ostensum, repugnare nihil, quominus potuerit Casu Recto scribi MaXaXa, sic breviter nunc inquiramus, an reipsa ita scribi consueverit. Sane liaec etsi ila sehabeant, et quamvis appareat potuisse scribi MaXaXa-, Mihi lamen non deest quod facile cujvis persuadeat, non ita revera, sed MaXaXag scriplunj fuisse. Nempe hoc id evincere videlur, quod a Tzetze Chiliasta, qui pro a , e ubique substituit, non ut Indeclinabile, sed prorsus ad exemplum et ingenium Graeci sermonis, MiléXf¡s scribatur. Idem inde videtur verisimile adraodutn fieri,

PRAEMONOTO.

XIII

quod quamvis non semper peregrinis hujusmodi Noniinibus assumatur Graeca Terminalio, constat tamen id usu saepissime venire.

Sic quoque inter Receritiores ( u t missa faciamus infinita)

AXXrjXov'ia vocabulum,

cum pro Nomine V i r i l i , ut in Codice

quodam MS. usurpatur, scribi AXX^Xovlag animadvertimus. Ä05 rwv SovXtov tov &tov Xovtag.

Jov-

MagdaQiog (iova%òs imxXtjv 6 AXXrj-

Haec ( L e c t o r ) scripsimus olim ad Amicos eruditissi.

mos: ii tamen (quod plane miramur) ita contra Nos instituunt Disputationem, quasi contendissemus, non modo poluìsse in Recto scribi MaXttXu, sed et reipsa sic scriptum fuisse, scribique sic debuisse. Hoc itaque ponatur de Graecanica Terminatione. jam de Latinis.

Videamus

An illi Maiala» seu Malelas scribent cum Grae-

cis? A n p o t i u s sequentur Syrorum Originariam ? Certe Graecam Ego Hon m o r o r , cum appareat Originaria, non jamjam sit stabilita.

et ista usu vulgari

Mihi placet Syrorum genuinum vocabu-

lum M A L A L A : nam eandem terminationem in Virorum Nominibus quam maxime amant Latini, ut in Seneca, la,

Nasica,

Messa-

alìisque sexcentis.

Cum certo nobis innotescat genuinum

vocabulam M A L A L A ,

cum exacte id conveniat Linguarum no-

strarum Analogiae, cum insuper baec Terminatio jam usu communi obtinuerit;

quid nobis,

amabo, quid, precor, si

Graeci

riaaim àkX ' oi (.dv rag ttlQióSovg rifg Gih\vr}g svtavrovg lipr/qoifor, oi ós rag iteqióSovg ¿nevoij&QTRJG RFIIÉGAG * oi YÀP TCOV IFI fir)vcòi> CTQI&[IOÌ fiera ravta Cav, ¿ | orov inivotj&t] TO vnozsltìg tìvui. TOvg ¿v&Qùinovg roig (¡UGTIIVGI.

VII. Atque haec de diversis Joannihus Antiochenis, Chronographis, ne temere, ut solet, cutn altero ilio Joanne Ando, cheno, Chronographo, sive Archaeologo, confundatur Malela n o s t e r , hic dieta sunto. Extilerunt alii Joannes Antiocheni, Chronographi • ut Joannes Rhetor, qui Historiam suam sub Imp, Justino Seniore terminavit; e t , si fides Aralihui, Joannes ipse Chrysosiomus, ex Presbytero Antiocheno Patriarchs Constantinopolitanus, cujus nomine jam apud cos, et eorutn lingua, circumfertur Chronicon. I)e quibus nos agimus in alio Opere. Celebratur a Ger. Vossio 4 ) , et Phil. Ijabbaeo 5 ) , alius Joannes Antiochenus Chronographus sive Historicus, quem dicunt floruisse post tempora Justiniani senioris, et Evagrio Hisloiiae Ecclesiaslicae Scrip tori coaetaneum fuisse, et ab eo commemorar!'. At longe falluntur eruditi illi Viri ; non enim ex urbe Antiochiae, sed ex Epiphaniensi, fuit iste Joannes Historicus, ut demonstrat in Notis ad Evagrium ci arias. Hen. Valesius, et plenius nos in

2

) 3 ) 4 ) 6 )

p. 497. p. 19, 20, 21. p. 25. De Hist. Graecis. Delia. Apparatus Hist. Byz.

PROLEGOMENA.

XXXI

O p e r e 1 ) alio modo memorato. Jam u t , hisce omìssis, ad caet e r a , quae spectant ad nostrum Autoren), p r o c e d a m u s , et de ejus Conditione ineamus disquisitionem: sunt qui illuni existim a n t ipsius Episcopatus Antiocheni l u f u l i s , d u m v i x i t , fuisse o r n a l u m . I n h a c opinione fuere interpretes Jo. Damasceni (quem a p p e l l a n t ) Libri tertii pro Imaginibus, quique illos sunt secuti ulii nun exigui nominis. F r a g m e n t ! , q u o d in Libro citato e x C h r o n o g r a p h o nostro p r o d u c i t u r , inscriptio sic se h a b e t : Exrrjg IQOvoyQctipias Iaavvov Avxio%EÌag rov xaì Makaka ntQi rrjg ai(IOQQOOVGIIS etc. Quam in Jiunc m o d u m vertit Fran. Zinus: Ex iemporum descriptione Joannis Antiochia e Pontificis, qui et Maiala dictus est, cle muliere quae sanguinis ßuocum perpessa Juerat. I l u j u s Tituli interpretationern Jac. Billius, dum Zini Versionem in aliis castigat, absque reprehensione p r a e t e r i t : sic Jac. Golhofredus, ad Philostorgii2) Historiam Eccles. de Christi statua Paneadica verba faciens: Quod ( i n q u i t ) Joannes Damascenus de Imaginibus Orat. 3. rejert ex Chronico Joannis Antiochiae Episcopi, cognomento Maiala. Eandem sententiam et interpretationern amplexi s u n t illustrissimus Baronius 3 ) in Annalibus, et Joannes n o s t e r Gregorius in Animadversionibus BISS, super IHalela, ac alii. V i l i . U t r u m ipse Orationis p r a e d i c t a e de Imaginibus Aut o r , p e r , Jaóvvov Avrio%tiag, Joannem nostrum Antiochiae fuisse Aniistìtem v o l u e r i t , quod Autores citali arbitrati sunt, p r o certo h a u d facile staluerim: hoc interim est admonendum, istiusmodi loquendi formula non semper necesse esse ut Episcopi i n telligantur, tametsi p e r illam in Catalogis Conciliorum designar! Episcopi s o l e a n t ; sed posse etiam Cives alios quoscunque p e r earn denotari. H o c videtur e x p l o r a t u m habuisse Godefridus Tilmannus, qui in sua Orationis praedictae Versione, Joannis Antiocheni, simpliciter habet. At quaecunque fuerit sententia ipsius A u t o r i s ; n o s tamen nullo p a c t o descendere possumus in eorum opinionem qui ex Sede Antiochenorum Patriarchali Chronogra-

1

) Diatriba de Scriptoribus Graecis Variis, cum prophania tum Ecclesiasticis, maxime ex Codd, MSS. nondum edita, cap. 1. « ) 1. 7. c. 3. s ) ad an. 31. num. 75.

PROLEGOMENA.

XXXII

phum nostrum arcessunt; verum suppetit nobis argumentum, idque quidem (ni fallor) finnissimum ac irrefragabile, ad illain dignitatem eum nunquam fuisse evectuin. Non hic adnotabo citali ilium a Tzeize Chiliasta tanquain hominem obscurum et iguotum: Taira fiiv Icodvvtjg rig Mehikrjç %QovoyQar¡xr¡v 4. DLTT Ch., ¿JÍAV Ox. 7. TOV male positum. Conf. vol. II. p. 7. D. 14. anoXseavtoe Ch., aaoHsaag Ox. 18. réxvmv zr¡v Ox. ibid, nal ante root* delendum vidit Ch. 20. '/foojjnos] Arch. I. 2. 3 . , ubi est ZvQiáSa. De pravo ¿Vetóos conf. Schurzfleisch. Notit. üibl. Vinar, p. 60. norumque conversiones, menses etiam, et septimanas: stellis etiam nomina indidit, et quinqué Planetis, tantum ut ab hominibus dignoscerentur: quorum i, Saturnum nominavit; n , Jovem; m , Martem; iv, Venerem; v, Mercurium; duobus enim Luminaribus, Soli nempe et Lunae, Deus nomina imposuit. Sethus vero, annum agens cjuintum supra ducentesimum, Enosum alteram genuit; qui speravit vocari Dominus. Hujus posteri, atque Sethus, coelitus edocti, de futuro diluvio scripserunt in tabulis turn lapidéis, tum latericiis, innuentes mundum universum consuinptum iri, vel ab igne, vel ^b aqua; et si ab igne, literas hasce tabulas latericias, sin ab aqua, lapídeas incólumes praestituras. Superveniente ¡taque diluvio, cunctaque obruente, solus N o a , cum filiis et filiabus suis, in orbis novi instaurationem, servatus est. Post diluvium vero Cainan, filius Arphaxad, inventa hac Sethi, filiorumque ejus tabula lapidea astrorum, uti dictum est, nominibus inscripta, Astronomicam scientiam conscripsit. Columna vero haec post diluvium in Sirido monte reperta est; superestque ad hunc usque diem, uti Josephus testatur. Adamus itaque annos natus ccxxx, uti tradit sapientissimus ac divi-

C H R O N O L O G I C A. Mmvar\v Ttjv

ytv6(itvog

TO Siuarriixa,

fyovoqg rat

Ixwv

TOV 2rtd-,

aX' lytwrfit

NAQAFIUOFCOQ TJ^IQUV • yiXtovxatxlug

Tarprjvai

5

2rj9TOVTO ntqi

xaru di

hwv

i'xi]

xai

ov ci'ptjTat

,, tloijX&ov

TWV av&Qwnwv,"

10 T « ,

avxov

o&ui

Osov

i]Xot

¡¡d'ibv ¡.laxixwv 15%OVTug

tvatfiiiav xai

¿¿dioxu xai TOV

rag

anb Sia

rov

aov

xai

TOV 1 Evwg xai 'Evcby

Ta

TOV 2vf.tfia%ov Ku'iv

naT&tg

votiofrwaav, tiatjX&ov,

nqog

xai

,, &tovg

tQttg

ta

&iov

dlxivig

oi

rote

yQUfifia-

xai

T-ijv

noX-

TIQWTOV intxaXeT-

Tip IVLwvaii

Xlyu

TWV ivaqlTWV

E'xoxwg vioi

aXovxeg

C

xvqiog,

xai

ov xaxoXoytjatig

xai

/.ttxu

&vyaTegag

avxov

rovxoig

xaxwg." vioi

xai

'Iovdaixa

xai

Xtyt-

txt]

rag

yap

B

'Iworjnog.

nuvxa

jiQog

&tov

wars

ntqi

tcpr],

ovx

¿huv

Kai'v.

at Tip 0a(>awxai

ru

xaru

¿¡/.uQug

TOVTOV

TOV 'Eiwg,

TO tgevQsTv

xa&u

Si

wg (ftjatv

X^aag

rov

ovo/xaaiag,

TWV xqixwv

xtXivxu.

yfjv,

iyivvqot

&uv/.iuauvzig,

xai

Tug d'vyaxtQug

as

bvo(.iuC,to9'ai,

Xaov

^rtaag

antd-ave oi vioi

ngooqyoQtvov

Tag TWV UOTIQWV

Xrjv

IT?] fiovov

{hvyaxei

yap TTJ; TOV &iov

TWV 'IigoaoXvfiwv

ytvu/iivog

l%ijasv

av&qwnoi

T^X'

xijv

7

xai

01 xov

TWV &IWV

nvivUQ2TJ& xa-

axoXaaia

ngbg

I'S, wv oi ex xrtg xaxaXXrtXov

/.iiat-

1. Moiiafjv O x . E s t Genes. V . 3 . 5. Zfi& Si ysvofitvog — p. 16. 19. in codice sequuntur post ilia p . 8. A . Nivov (ityaXr)s (3aatXtvoctg. vid. Hodii P r o l e g . X L I . 1. Transposuit Chilmeadus, quera imitandum duxi. 7. tigr]rat] Genes. V I . 4. 11. mars restitui ex Suida v . og ys O x . ibid. jrpaJro»'] wpajros O x . 12. ovofiu&a&ai Suidas, OVOFIA^nv O x . ibid. rx Si yevofitvog xovxo

txwv

xai

ixij

7

(xixa

ixuiv

YCfiOtv i'xTj xjjX', xai ant&avt Si

Kaivav,

fyi.

Si ytvo/xtvog

xovxo O 8

xov

xov M.ali\trfk,

Ixwv txi]

(f£i

lylvvrfit

wj¥,

xai

xov Wlad-ovavla,

untSuvt

t,rfiag

xai

xu

navxa

iifi ¿tufitx t%tjOtv

Si yevofitvog

i'xt]

xai

Qm{ \ytvvr\at antd'uvi

^'¡aug

xov N u t , xu

navxa

xai txrj

/.uxu

xovxo

ipvy.

15

Svo

4. 'Evcag Si ytvofttvoe irtov Qfi ] „ O m n i a hie mendosa et mutila: verisimile est hoc modo scripsisse Auctorem. 'Eveog ysvofisvos izmv Q^,

iyivvrjos

rov

Kaivav

xai

ficza

TOVTO

t&aiv

I'RTJ IPIS',

xai

ani&avs ¿TJOQ'S xu navxa czt] J^E'. Kaivav SI yevo/icvog iziav p o ' , iytvvrjas xov MaltXtrjX, xai fista TOVTO k'fastv izrj ip/i, xai ant9uvs J j j o a j ra navta hq i ^ t . " Ch. V. Genes. V. 9. s. 5. MEXslsr'iX Ox. 10. B£pt — [¡szad-tais post 'Evcox pone. 12. x a i (itTa TOVTO lt,r]6Bv izrj a>§'] „IteTum eonfusa omnia: locus tamen

iste ab oscitantibus librariis foedissime mutilatus, hoc modo fortasse ex Eusebio restituendus. xai [IITU TOVTO fgrjasv ¿ZT] a, xai /itTS-

TE9i], ¿IJERAS TA navxa ext] R|E\ MuQovaulu Si ycvSficvos ixcov pf ¿yivvrjas TOV Aa(ii%, xai fisza TOVTO t'J?jaiv £TT] (oft, xai aiti&ave, £tjeag etc. Sed videamus etiam t x x . hoc loco." Ch. V. G e -

nes. V. 22. s. 16. ->pv&'] „Numerus iste mendosus est: scribendum ipvy, secundum Auctoris computum." Ch. V. Genes. V. 31. ad eas ingressi sunt: ex quibus pollutis nuptiis Gigantes nati s u n t , propter justum quidem Sethum, robusti et procerissimi; propter Cainum vero iniquum et profanum, improbi pessimique. Enosus autem annos natus CXL, genuit Cainanum; et deinde vixit annos DCCXL , et genuit Maleleelem, et mortuus e s t , cum yixisset ann o s DCCCCX.

Maleleel vero annos natus CLXV, genuit Jaredum, et deinceps vixit annos DCCXXX, et mortuus est, cum vixisset annos DCCCXCV. Jaredus autem annos natus C L X I I , genuit Enochum, ( q u i translatus esse dicitur:) et deinde vixit annos DCCC, et mortuus e s t , cum vixisset annos DCCCCLXII. Enochus vero annos natus CLXV, genuit Mathusalam, et deinde vixit annos s c c c n , et mortuus est, cum vixisset annos DCCCCLXIX. Lamechus autem annos natus CLXXXVIII , genuit Noam, et deinceps vixit annos D L X V , et mortuus est, cum vixisset annos DCCLIX. Duorum

C H R O N O L O G I C rotvvv

yiá¡.iiy

f¡ yqa(fr¡

f.ivt¡[iovtvtt,

fÁtraytvtcsrÍQOv 5 „ avSqa

xaì

oj.uovvf.iov

untxTtiva

ifioí."

xaì

Elòàv

xaì

2t7.áv,

ifioì

xeiTUi tmáxig,

ix

Si Yl.auiy

10¡xtti^óvwg y.oláCtTui, xuíov

tonntQ

yò.Q 'EvuSthcpovg

' ixüvog

xaì

iuvTov

Táxig íTizá ü£wv elvui xolúoHog,

veavíaxov

OTI ix Kuiv

(.dv,

ißSo/.iqxovTaxtg

xaì ó Ylú.uty àvuke,

TOV

lig

xaTu/nt/ncperai

níoTti

y.oyov/iívog

y.aru

2í¡&,

¡.n'Awna yvvuTxag

q>r¡aív,

inTU, Siu

òtà

TOVTO

ói-

ngooev-

TOVTWV

(.UTÍTid-fj.

ylovxü

V 4

ty.Si-

TOV

té, oí 'Xqiút.:òg xaTuyerui,

TÍ¡V TOV &elov xaì evatßovg

líyei

fßdofirjxov-

ntnov&e'

QVTWQ

E ovx ix

yuQ

xaì TCÓV òvo Tag

'§Uf.líV0V f.lìj Ìdtìv TOIOVTOV OÚVUTOV, xaì uxovadiìg òt 'lìvixiy ix TOV Sixuíov

Siu yLó.¡.ity

O.VÓQU xaì veavíaxov,

wg Svo qtóvovg nenoiTjxùg

y

¿iXi](f úg,

yuQ Nüs

TOV uno

elg TQavjia

9

tva /.dv r ò v uno TOV Kuiv,

'¿itQov dè TOV nazíQU. NOJ¿ ' ytytvvr^u.i ix TOV Kaì'v TOV xaì ntqovivxÓTog

A.

7¡V

yevea-

o 9

àvunóSiaiv

15 í'cog TOV JSi)0' xaì TOV ]Adà(t xaì TOV &eov. ài yevó(ievog

NWE

TOV Xáf.1,

TOV 'Iúffid-.

víovg Hor¡i.í)iv vtTui 20t§RP-9tv

eìg

TT¡V

o xaTuxlvaf.ióg.

ÌTÙJV

Q>'

ìylvvrptv

vlovg

TQTÌG,

TOV

2R¡(I,

(ti TU Òi iTt¡ Q TOvg tUVTOV Tiy&r¡VAI B xißwTov, xaì tv

ix TÌjg xißcüTOv , xaì

inápyiov TOT

ÌTWV

ivi xaì y'

IREI

y',

xaì

OVTCÜ

Tr¡g t,wr¡g

yí-

UVTOV

/.INÀ TOV XUTUX\VC/.IÒV XQrfitv EXR¡

2. ròv TtazÌQK Ch., TOV Kurnòg Ox. 4. lìyn ] Genes. IV. 23. s. 10. «oAáJfrai cod., noíaQrjtai Ox. ibid. ovtcog] „ F o r t e legendum o í r o s . " Ch. 12. fiiTtri&rj cod., /ITTATT¡&T¡ Ux. 14. Aovk ¿ ] 111. 38. àvanóStaiv cod., àvanóSrjaiv Ox. 17. t o ù s ] , , A r ticulus TOV hoc loco deesse v i d e t u r . " Ch. 19. '¿rei C h . , ITR¡ Ox. vero Lamechorum meminit scriptùra; unìus, a Caino oriundi; alterius, qui Noae pater erat. Noa enim natus est, non a Lamecho qui a Caino ortum duxit; qui etiam vi rum occidit et adolescentulum ; sed a posteriore cjusdemque cognomine qui ex Setiii posteris erat. Ilie enim dicit: „Occidi virum in vulnus meurn, et adolescentulum in livorem meum." lit quoà duo homicidia perpetrasset, occisorumque uxores ambas, Eldam et Selam, sibi accepisset, ipse septuagies septemplicis punitionis se dignum profitetur. „Septuplum enim ( i n q u i t ) ultio dabitur de Cain; de Lamech vero septuagies septies." Atque ideo majorum poenarum dignus censebatur Lamechus, (quas etiam passus est) eo quod Enochi jus ti f r a tres e medio sustulisset ; qui ex fide idcirco Deum precatus est, ne ipse tali morte perire.t: precibus itaque ejus auditis, translatus est. Enochus vero ortum duxit a justo Setho, a quo Christus oriundus est; cujus genealogiam divinus et sanctus Lucas recenset, retro earn deducens adusque Sethiim, Adamum, et Deum. Noa vero D annos natus, tres genuit filios, Semum, Chamum, et Japhetum. Exacto autem anno centesimo post filios hosce natos, Noa in arcani ingressus est, annos natus DC, propter aquas diluvi». Anno autem vitae suae dci, ex arca egressus est : post diluvium vero vixit annos c c c t ,

10 xv,

ANOKYMI y.al unl&avtv tyfiat; xa ndvxa Vr-f] J^V'.

xaxaxXva/Libg Inavaazo,

l7tttSjj 5i noxt o

u /¿tv (fojSog ivtSiSov lotnov,

xu xrjg u&v/Litag o.vz(Z atfoSqu,

tnexetvexo

xul xo nQOrtaiv ^Afiwg, ,,ov XQonov lav ix

o dì

"va ¡.li) J.u&ij ' y.ui lußwv

(ni(j$iipag

uvxo&i,

D aiktwg

Alyvnxia

o "Hhog ÌLijXì]aiv avxi)v

yivtafrui

tgoxe tnwvofiuadtj

xotg ßuoiktvotv.

r\v (fiXóii/nog òvvaxóg'

wg yvvi]

'Hffatarov

oxjfòi].

MALA.LAE

tßualXtvatv

og nuQtXußt

fttxà

7

avxov 20

£ÌQog,

xai

óvvufiHog

nol-

1. hitmvo/itxe&Tj ] Ivofila&rj Chron., intvor^rj Joannes. 3. rpiXóTipog] qiiXöaotpos Chron. 5. ovßcöv Hudius ex Chron., ovaa Ox. 6. Post àxovaas omisi àn aviov cum Chron. putandi tum demam obtinait, cum Regibus vectigales fieri coeperunt portales. Sol vero, Vulcani F. potens fuit et gloriae cupidus: Qui a quodam edoctus, foeminam quandain Aegyptiam, opibus et dignitate florentem, cum quodam amasio suo adulterii consuetudinem habere; in studiis habuit illam prehendere, quo Legem a Patre latam praestaret inviolatam. Certior itaque factus, tempus quo congressuri erant jam instare ; delectis militibus stipatus, noctu illam adoritur : deprensamque, per absentiam viri cum Amasio suo decumbentem, extraxit : et per omnem Aegyptum circumferri jussit, graviter in illam animadvertens. Moechum vero ipsum morte multavit: quo facto gratiani sibi conciliavit; Aegyptii vero omnes uti Castitatem colerent, effecit. De bis autem Homerus Poet a , more suo, fabulatur, ubi tradit; Solem deprehendisae Venerem cum Marte noctu cubantem. Per Venerem vero intelligit coeundi libidinem, a sole rege reprehensam: rem ipsam vero uti a nobis exposita est, Palaephatns sapientissimus Chronographus Uteris consignavit. Post mortem vero Soli* Vulcani fìlii, Aegyptiis imperavit Sosis: post bone regnavit Osiris; Osiridem excepit Horus: et Horum Thulis. Hic ingenti instructus exercitu, omnem circa regionem, usque ad Occanum,

CHRONOGRAPHIA.

L . II.

25

XJjg nüaav t r j v yijv (tog rov 'Oixeavov. xal Iv TW vnoaxQ^qtiv r(k- O 27 &tv ini xi)v \4.cfQty.fjv yjiiQav tig TO ¡.luvxtlov tv iniQrj(pavia ' xal V 10 ihvoiuaat; invv&avtxo )Jywv, QQUOOV /not, nvqiod-ivig, ùiptv, ¡.iÙ/mq , o xòv aì&iQiov ¡xtrtyxXivwv Sqó(.iov, xlg 7iqò Tjjg 5 ì/xrfi ßaaikilag rjdvv^d-rj vnoru^ui rà navxu, ij x ig fxtz Ifxè; xal ìdó&i] avi(7) /Qrja/.iòg ovxog. ÜQwra &tóg, (xixénuxa \óyog xal nvtvfiu ovv avioTg • cv/.iq>vxa Sè nuvxa xal iìg 'tv ìóvxa, ov xQaxog ulwvtov. wxtat noal ßaSiCp, xhvijit, aSrjlov òiuvvwv ßiov. xal tvötwg t§t).d~wv ex rov fiavxeiov, avaxevaad'tìg ino 10 TWV LSÌMV [TV&TTOG] ìocpdyrj iv XFJ 'AtfQiy.ÌJ. xavxa ÒÈ naXaià xal ¿.gyaTa ßaaiXua zàiv Aìyvnxiwv Mavt&tov owiyQarpaxo • Iv oTg ovyygd/. Cyrillus p. 35. A, Chron , Cedrenus, Suidas. 20. rjv~[ éatìv Cyrillus. ibid. (pcazsivóg C h . , tpiozivós Ox. subegit. Reversurus autem a Scytlu's in Aegyptum, selegit ex flore j u ventutis eorum quindecim Millia: quos in Persidem translatos, sede» ibi figere jussit; data eis, quam ipsi delegissent, regione. Exinde vero ad hoc usque tempus Scythae Persidem habitarunt : qui a Persis etiam P a r tili dicti sunt: quod lingua Persica Scythae sonat. Retinuerunt autem adhuc Parthi isti vesti tum, linguam legesque Scytharum; et in bello fortissimi sunt: sicuti scriptum reliquit sapientissimus Herodotus. In diebus autem supradicti regis Sostris, floruit Mercurius Tristnegistus, Aegyptius, vir eruditionis stupendae, qui pronunciavit, Dei Creatoris ineffabile nomen tres esse maximas Personas, Deitatem vero unam. Unde et ab Aegyptiis, Mercurius Trismegistus, i. e. Termaximus appellatua est. Invenitur eiiiin in variis ejus scriptis ad Aesculapium, de Dei natura verba faciens, in hunc modum. „ S i non daretur Providentia Numinis omnia gubernantis, per quam hoc ipsum mihi revelatum esset; non utique tantus vos ardor incessisset de hoc quaerendi. Neque possibile est Profanos hujusmodi proferre Mysteria: sed mentem advertite. Una tantum est Lux intelligent, ante Lucein intelligentem; et semper erat

CHRONOGRAPHIA. xaì ovSìv avrov ov

"rtgov

&tóg,

ovx

uyytkog,

TCOV yaQ xvqiog 5 o yÙQ kóyog (iiovgyóg,

NATQOG,

(fvaei

xaì

ciov 15

ao(fòv

qxovTjv

VOYTVTJ Xóyov ino

neowv,

71 QUITTA, nazQüg,

avrov. TOV

ovata

avròv

Tig ilXlrj '

wv xaì yóvtfiog

'Of/xiCfù oe,

yrixu

xóa/.tov ünavra

'EG/U^G ùyvowv

ärj-

ì'yxvov

tao • oQxitfa

at,

ov-

V

toii]()(-

3IovXiavov

avvay&tìaiv



(putvtj

tòv

nQWTqv,

e

ìariv. xaì

"Xaog

K V Q I X X O V

ftoTOV

f/ncptQtTai,

t o /.UXXOV XQIÀÒU

O/.ioov-

wfioì.6yrjatv. cO

yvnxov

Si

2woTQig

TtktvTa



ywqag

(fraquò)

yivovg

ißaoCktvoav

ßaailtvg xaì

ò xaì

(xixà

ißaoiktvot Muqayw

Aìyvmtwv

rijv

vtxrjv xaralußiov

f-ttT

avxov

xaì.ov/.itvog. ol

TÌjg TWV xaì

ix

30

nav-

xaì tv avxü

tv yovtj.no vdari,

TITJ o

TOVTOV

txiòg

dt xaì tv toXg xuxà

OOIWTUTOV

6 TGTAFITYIOTOG

ovx vn

rjv ìqi&iy'iaxo

ravxa

UVTOJ UV àtì

h

r/v'iaTO Xtywv,

tgyov,

27

ntqityti.

navrlXtiog

xaì Taira iiQrjxwg

T)V tif&iy'Qaxo

10 S a r o ßovXfj.

ßuaikiwg

òai'ftwv,

Iv yovtfia)

àtì

nuvra

xaì nuvra

iiQotk&iov

Q ì o v ¡.ityakov

Qavt,

ov

xaì &tóg,

avrov

tnohjat.

VÓWQ

ori

rjv TJ ^ TOVTOV IVI'TTJS ,

vol' xaì (pwrì xaì nvtvf.iaTi

L . II.

tj/v

Ai-

Aìyvjixloiv TOV

avrov

loinot.

1. rj addidì ex Chron. et Cedreno, tj om. Cyrillus, ij Suidas. ibid. iavttji Cyrillus, avroj O x . , Chron., Cedrenus. ibid. riß iavrov Cyrillus et Cedrenus, tc3 avrai O x . , iv tip avrei» Chron. 7. Iusiurandum caeteris emendatius scribunt Iustinus Cohort. X V . 78. OvQavòv ÒQXÌfcco as &. fi. coepòv ìqyov, avStjv ÒQKÌ£CO as arargós, tijv g>9éyèaz0 « p m t o v , Tjvtxa x. a. ìaìg CTTJQÌ^OZO ßovXaiq, et qui jjV tp&. nQtàzrjv Cyrillus. Quae apud Malalam corrupta et interpolata sunt, repetuntur pleraque ab Chron., Cedreno, Suida. 11. a t i r o v ] adde gpijcl ex Cyrillo p. 33. B , omissum etiam in Chron. Mens Mentis lucida: et nihil aliud erat, quam hujus unitas, in seipso semper existens, eademque semper Mente, luce, ac spiritu omnia comprehendens. Extra hanc, nec Deus, nee Angelus, nec daemon, nec alia aliijua Essentia. Omnium enim Dominus et Deus est; et omnia sub ipso et in ipso sunt. Ejus enim verbum, quod ab ipso prodiit, undique perfectum cum esset, et in foecunda natura opifex; in genitalem incidens undam, foecundam undam effecit." His ita dictis, in haec verba precatus est. „ A d j u r o te Coelum, Magni Numinis sapiens opificium, propitiare. Adjuro te Vocem illam Patris, quam tum primum effatus est, cum Mundum universum Consilio suo stabilivit: Vocem Patris, quam primam edidit, verbum suum unigenitum." Afferuntur vero ista a sancissimo Cyrillo, in scriptis suis adversus Julianum Imperatorem: nempe quod Mercurius Trismegistus futuri licet ignarus, unam tarnen Trinitatis Esi enti am professus sit. Porro rex Sostris, post victoriam partam, reversus in Aegyptum, fato concessit. Post quem, Aegypti regnum obtinuit Pharaoh, qui et Maracho: ex quo oriundi sunt succedanei Aegyptiorum Reges.

n

28

IOANNIS MALALAE

B

*Ev Si roTg nQoeiQTjfiivoig

3 1 Tiy.it. fiigt] twv

avuqaivtzal

lAgyti'(x)v,

ywQa yap

ovo/.iuzi

ixtlvy,

xal

avT^v,

(IfOfia

IIlxov oazig

noXiv ixit

T]v ixaXeaev

Idnoliv t f j atl.^vrj,

rjyuytTo Kuaov

ovofia

zijg

C o Hixog

ctXrjvtjg'

o xai

nagd-tvov nucst

yvvuTxu

tvnQtTrrj,

zrjv 'Id,

i'yxvov

Ztvg

avvtlvai

tm avzrjg

axovaag o

i'aytv

f j St 'Iixt inayd-aig

32 vov ozi

tov avzijg

qto^ijdtiaa

5

tov

OTTjXijv

naztQa

'Ivuyov

r\g toyt

Ttjg Alyvmov,

'EQjitjV,

¡.uqwv

(ftvyti

d-vyaxtQa

nfyiipag

"¡q-

yiiu.v

'lot

ixtt

5 iztgoi

Trjv

St

yiiovg

(.itz

oixov



ozi

tiSov

1 5 tv 1 ( 3 oQtt uvzai to

'IwnoXtv

20.71 tov VQog,

xziaavztg

o'izivtg vvv.

ov ol sigyetoi

txXrj&ijCav ol ovv Svgot

ìX&óvzeg

Xijvcuv

t'iog UQZI. "SvQiav,

%w(iag ino

rov

Sià

intiSri 3Ivdyov

àStX*AQ-

tvQov

av-

avrai rovro

tig yr\v H v q I u v

uvzotg

xaì

xal

nói.tv

xar Sè ol

txaozov

tv

oQUfiazi

ùv&Qamivì]

- E

xtjv

TOV

Xoyiaàfitvoi

ozi

h p ò v wxTjaav

tavxoTg, avzoìg

tjv

txaXtauv 'Iwvtzai

f§ txtivov

TOV yjióvov ovv Ttjv

àtp f-tvq-

ì'zog tig rovg oì'xovg rwv 'Aqytìoi

tf.itivav

unoXvófitvoi TOV NAZQOG

avxoì

ànò rìjg

'Id,

Trjg

O 33

txti

2vgotg

rryv Ycò nowvaiv

iy.tXtvad"t]aav fJaailtwg,

nvy

y.Qovovztg tig

avzfi

xoTg

*4vzio%ug

iC.rtzrfiav

2 0 ¡ - i f j V , y.Qovovxtg r w XUIQM tfjv

xaì

Si

xai

tf.mvav.

naqà

o

zovg

Sivnvta&tvxtg,

xzlaavxtg

rj

tni/nipe

o cult n 9 co.

xaì

Jcu.

&avfid£ovzcg

r\ 7w.

ixtXtvzu

Xtyovoav 3

fj Y w ,

tmg zrfi

'Iovg

2VQIUV

avvtyQaipaxo.

tyzrjoavxeg ozi

i>

avzov

TQnrzóXifxov

ty.tì ngòg (.UXQOV ,

tyiù

ài tig rrjv

avzTjg

txTiat

iSlov

tztXtvra

zòv

navrmyov

xttzai

'

xai

SafiaXiv,

tif.ii

Svvafitv

Aìyvmw

lFvyrj

rov

o aotpwxazog

'IwnoXìzai

Xtyovztg,

'Evxavdà

¿gafiazog

o'lztvtg

t/.ittvuv

xai

zfi

avyytvtTg

ol l4qytìoi

tXdivztg avxov

XQr^iaxm&tvzig

tig

tv

29

o MaxtSwv

ovofia

ò.nt\d~ovau

tig ¿va^i'jzrjaiv

zovg

avxtuv,

yvóvztg

10 ^ ' I t i ,

vfi

ozi

ò nctTTjQ avzijq, xai

tig TO

log QtóftXog

t^tfrtvzo

tpovg avzijg

o NixaTWQ

txaktatv

/.ityuXtjV.

èztltvzr/Otv,

vIvuyog,

tt/V '

xai

L . II.

txti

v

'EXtig

slgytuov

OTI Et

/.itj

3. 'AvTio%tiav Ox. 15. attteav Ox. 17. 'Iamohv ChroD , 'ióTIOXIV Ox. 21. avxoì éh. cum Chron., a uro is Ox. 22. zrjs Cliron., ztSv Ox. posteri» temporibus Seleucus Nicator Macedo urbem condidit, quam a filii sui nomine Antiochiam Magnam appellavit. At vero Jo vitam suam in S y r i a , quo profugerat, finivit; sicuti scriptum reliquit sapientissimus Theophilus. Ahi vero tradiderunt, in Aegypto eam obiisse. Inachus autem pater Jus, ad earn inquirendam fratres ejus misit et propinquos, nec non et Triptolemum, cum Argivis aliis: qui eam ubique vestigantes, non invenerunt. Edocti vero Argivi Jopolitae, earn in Syria defunctam; illuc ventitantes, aliquandiu ibi commorati sunt; domosque singulas pulsantes, dixerunt: Salva sit Jus Anima. Acceptoque per insomnium Oraculo , visi sunt sibi videre buculam, humana voce ita se alloquentem : Hic ego sum Jo. A somno vero excitati, vimque Visionis secum reputantes, omnino censuerunt, eam in monte Silpio sepultam jacere. E x tructo igitur ibi Fano, sedes illic posuere; urbemque condiderunt, quam Jopoiim nominarunt: unde et ipsi a Syris, ad hunc usque diem, Jonitae vocantur. Syri autem Antiocheni, ex eo tempore quo illuc advenerunt Argivi, Jo quaeritantes, in perpetuam rei memoriam, ritu anniversario, domos Graecorum pulsant, in hunc usque diem. Quod autem Argivi illic in Syria sedes suas posuerint, in causa fuit rex Inachus, pater J u s ;

12

80

IOANNIS MALALAE

ayayr^t xr\v d-vyaxlya fiov 'Id, firj vnoaxqlxfjrjxt eni xfjv yiiwv XWQUV. i'xxtaav ovv ixu ol uvxol3IWVTTUI UQOV KQOVOV trg t o 2ihuov OQog. 'iff dt vtiftvrj, f j &vyaTt]Q xrtg '7w xal xov Tli/.ov xov xat /iiog, tyuj.ir}&rj xivl ovof.iu.zi IloottSwvi' wv (ify_&7]crav ¿5 lAyrjvcoQ xal BijXog xal'Evvukiog, naidig XQtig. o Ox. 23. TOVTO Tavgos] „Supple ex Chr. Alex, xal yvove TOVTO Tavgos, aut aliquid tale." Ch. qui eis in mandata dederat, ex Argis soluturis; uti, non nisi Jo filia invents, in Argivorum terras reyerterentur. Itaque etiam condiderunt ibi Jonitae templum Saturno, in monte Silpio. Libya autem, Pici Jovis et Jus filia, Neptuno cuidam nnpta, tres el Alios peperit; quibus nomina, Agenor, Belus, et Enyalius: ex quibua Agenor et Belus in Syriam profecti sunt, exploraturi, an in vivis adhuc esset Jo, cum fratribus ejus; et qui illis sanguine conjunct! essent. Nomine autem invento, redierunt: et quidem Belus in Aegyptum profectus, in uxorem accepit s'bi Sidam; ex qua duos suscepit Alios Aegyptum et Danaum. Agenor vero Phoeniciara se recipiens, Tyro uxorem duxit: a cujus nomine, Civitatem ibi a se extructani, Tyrum vocavit. Ubi et imperium tenens ex Tyro filios suscepit Cadmum, Phoenicem, Syrum, et Cilicem: filiamque unicam, cui Buropae nomen indidit. Regnavit autem Agenor in regionibus lis per annos lxiii. Poetae vero Europam Phoenicis, Agenoris filii, filia m faciunt, a Chronologis dissentientcs. Taurus autem, rex Cretae, Tyrum invasit; commissoque navali praelio, urbem cepit, ad yesperam: qua spoliata, captiyos inde abduxit plurimos; inter quos et Europa erat, Agenoris regis filia. Cum enim Agenor filiiqua

C H R O N O G R A P H I A . o tijg K^jirfi

TavQoq

fiuoilevg

&AXAITTJS ' Tjartvog iontgag vvv,

"ktyovrtg

ÌSlav

nuTQtòa

5 olauv

Kaxrtv

¿nrjyuyt

yvuva

lntyQiipt

noirjrixwg

di rfjv EvywnTjv tig rfjv tXa/St,

rù fitQì] txtìva

ovvtyquypuro,

tìg TUVQOV TTjv EvQwnrtv vrfifo o avrèg

Tavqog

r^nuatv.

fìaaiXtig

tìg ovovia rijg

og Qog, tìg zò ì'òtov 2 0 ih'0(.ia xaXiaag

rtjv

tmXayoìaav

ót xaì o KiXi% rò tniXayyuvov l'òiov avrov

avrai ywQuv 2vQt'av ' avrai

D

dì tv rfj uvzfj lÌQt'jTrj

rìjg tx yivovg

x&QRIG.

o

Ztvg (jfTafiìij&fig

nóXiv /.tiydXrjv,

ifjv òè rrfi avzijg nèXtwg rvyr(v txaXtat

o 0oTvi£

O 35

rfj ydpn

t§ rfi i'oyev vwv ròv Mirco , v.a&wg xai EvQinidrig

oocpwrarog

15 Kudfiov

31

ol TVQIOI I'Wg Trtg

xaì yvvaTxa

xaì tvTtgtnij ' xaì txaXtat

EvQwntia.

10 Tvvav

Qalyvr^

firtjftijv noiovvrai

bxjjtvrjv.

o Tuvqng,

L . II.

xXTfia ixaXtat

KtXixta

waavrag tìg zò

uvofia.

6. Evqmnaa] Evgcónia Ox. 7. os Ch., Chron., 'Xrtv I%OJ TWV 15 rig

xai

Ovaiav

TO I'SIOV

"OTUTUI ixtT. rixova

aiJkug yuqug

TRJV'Iuav^t'av

uv-

fjvzira

avv %fj FOQfirfitvoq

xai KiXixlav, tyQi]/.iuzia!}?]

rov aov Tagoov

11. ¿(tfofievog] xai addit Chron. Chron. 19. ICQo vijs vixrjs slxova

f x Ttjg %WQag 10

T^g rogyorog,

vnofitvovzog, unofiug

tvnQtntj

xaTrjvTrjotv

rijg xu^ag

SIOTI 7iQioTr,g vlxrfc St

y.al

dig

uvzioTuvTig

t'tog TOV nuQovTog St y.al rug

ifytp

TIUZQOQ TOV

uvTtjv

xai TOT7]atv tavzip

vnha'^t

tvQi]xwg5

tv no

hw/ijjv Xtyo/.itvr]v

Tijg noXtwg

TO 'Txoviov,

iy.ti ilafitv.

tvyrjxtbg

TO uvTtiy.ovtOf.ia ozql?]

xai

dviyoinrjatv

z f j /Soij&etn xai

At&io-

nao&tvov.

xai rf&iigug

tvfrtwg

ngog

TRtv T)]g

TOV ISt'ov aizfjg lAvSgofitSuv

yvovrtg

TTJV zvyjjv

ftTig

D-WTUFITVOV.

xai

AVTIJV nokiv,

7tv\wv,

tnl

XUTU TI-V 'AGGVQIWV ywQav

yj3t]au/.(tvog

noirjoag

y.al Sia TO ivtQytg

UVTW y.ul tlStv

xazanXtvaag

ty&Qcivg

rr\v St XU(JHV iy.u-

TOV Krfttwg,

XUTU zuyfiu

xai

nQO$ ndvzag

rfk&tv

tv

tj)v Xty0/.itvriv

ylvxuovag.

SQUV inoirjotv

vno

ix TOV ttpov,

tkafttv

avnp

ntQuaag

tia^Xdtv

iy.So&tTouv,

E ixtlvyg

IvlxtjOt

ftot]&tffj.azog

iftaotlivtio

dntcnactv

ftorftttav xai dvaiqttv.

xdy.ti&tv

UQOV IIoatiSiovog,

Ktjipiwg

?Slav

Sid TO o'gv TOV

O 4 2 naQa/.itvovauv

aav

rig

TO vnoxdaativ

TOV noSug

dv- 2 0 xai zavza tig

13. xo^rjg] xaQag C h . cum rrjv rijs roQyovrjs Chron.

f u e r a t , caeremoniis p r a e p a r a y i t ; sibique in auxilium h a b u i t , ad inimicos hostesque omnes devincendos tollendosque. C a p u t aulem hoc Gorgonem appellavit; ob auxiliandi celeritatem et singularem quam habuit contra adversaries efficaciam. Illinc autem discedens in Aethiopiam v e n i t , q u a e turn temporis Cepheo p a r e b a t ; ubi repertum N e p t u n i teinplum ingressus virginein ibi vid i t , Cephei patris jussu expositam, nomine Andromedam. H a n c e fano e x t r a x i t ; e t , q a o d venusta csset, devirginavit, et in uxorem accepit. I n d e vero solvens, et Assyriam versus i t e r faciens, in Lycaoniam devenit. H o c autem Lycaonibus c o g n i t o , armis eum repellere conati sunt: quos tamen beneficio capitis Gorgonii profligavit: repertoque v i c o , cni Amandra nomen e r a t , ex eo civitatem condidit; et erecta sibi pro portis s t a t u a , Gorgonis effigiem f e r e n t e , sacrisque peractis, Urbis F o r t u n a m , j u x t a nomen s u u m , Persidem v o c a v i t : statua vero haec etiam hodie ibi spectatur. Urbem hanc Iconium appellavit: ibi enim posuerat I c o n a , in signum primae v i c t o r i a e , Gorgonis o p e , a se p a r t a e . Sed et alias etiam regiones subegit, neraine repugnante. Dumijue p e r Isauriam et Ciliciam iter m o v e r e t , hostiumque impetus varios sustxneret, d a b a t u r ei Oraculum h o c : Ubi ex eguo descenden», ealcaneum pedis in terram defixerh,

CHRONOGRAPHIA. TTJV

y&ova nrfeug vtxr¡v lúfiotg.

L. IL

xul xaxtX&wv Ix

37 ISlov Innov

TOV

iv Tf¡ ltyo¡.itvr¡ x(új.IR¡SÍVSQUOIZ, ìxtT xòv Tagoòv TOV y.ul vixr¡aug rf¡ /Qr¡ati rr¡g Toqyivog,

lnolrtat

7ióXiv,

XQT¡C¡XOV

TJVZTVA

5 noSóg,

txáXiat

Qvaiúaug

Taqabv

XÓQ-TJV

¿óajj

T r¡g nóXewg.

dagioftòv

(x

TOV

noSòsì'nrfètv'

xr¡v avxr¡v xcú/nijv O TOV

ISlov uvxov

ovófiari IIot(fd-tvÓ7it¡v dg

unoxa-

¿jQ(.ir¡atv ixtT&tv Stà B

xul tvyuQtaxr¡oag

TOV lAqyuiov l'iQovg xaxu IdaavQÍmv ' xul vixr¡aug uvxovg xui ox'krlg tv zoTg avzov ovyyQu/.i/iiuoi zavza ai^rfttlag D tlvuf tTg iaziv ò &tóg, og zòv ovqavòv tzev'ge xal yaìav (.lay.qàv ìtóvzov zt yuQcmov olSjxa xal àvl^wv ßt'ag ' &vt]zol dì noXìi XUQSta nXavcifievoi, IS^vaufitQ-a n^fiuriov naqatpvyùg &twv uyóX1. KttSfiidSts] KaSfiiSts Cedrenus p. 23. C. 2. KaSfittav Cedrenus, KaS/iiav Ox. 8. zlatpvaiov Ch., Cedrenus, Jaqivéov Ox. 9. nolviiQayfiovovvTcc] Cedrenus tlg yvvainòq fitzaßlrj&ijvai cpvatv Mal nolvngayfiovilv avzij 7i(òg etc. i l . nal al/xa] „Cedrenus habet, xorì zà lotità,

ZaQconov Ox.

rectius ut opinor." Ch.

18. re zagoizov ] òè

19. ¿Övaäftt&a nrnnfiäzcov — &cà5 Ox. De turpi

fragmento Sophocleo v. Bentleii Epist. p. 12.

quae etiam Praecellentes forma Cadmiades vocabantur. Urbem etiara magnam in Boeotìa condidit, quam ex nomine suo Cadmiam vocavit; ubi et sedem Regni posuit : Quin et Tiresiam, Boeotorum Philosophum, ab exilio revocavit. Erat hie Venationibus deditus, ditissimus opibus, vir sapiens item magnique nomini«; qui et Graecos docuit, omnia fortuito ferri, Mundumque nulla Numinis Providentia gubernari. Qua de causa conspiratione in ilium a sacerdotibus facta, in Daphnaei ApoUinis templum relegatus est: ut qui effaeminati esset animi. Plus satis enim curiose rimabatur, quo pacto fa emina ex maris concubito concipiat: quomodo item fieri potuit, ut sanguinis natura in ossa, carnes, venas, et nervos, in sanguinem denique ipsum distribuatur; et quonam modo foetus in utero vivus efformetur, et in lucem prodeat. Sicuti de eo prodidit sapientissimus Cephalion. Poetice enim de eo locutus est in Dramate suo sapientissimus Sophocles: nempe Tiresiam, Minervam lavantem cum yidisset, in mulierem conversum fuisse. Sed et addit, eundem Tiresiam Summi Opificis sapientiam sollicite indagasse; quam tarnen assequi non potuit: unde et Sophocles ipse, in scriptis suis, ¡sta pro veris protulit.

Est umis Deus, Qui Coeli machinam solique condidit; Coerulea ponti terga, et infraenes Noto»; At nos miselli, pectore errantcs vago, Calamitatum finximva iolatia, Forma» Deorum eaxeat, ligneaa, Aurove ductas

C H R O N O G R A P H I A.

L. II.

41

fiata ix \&(ov xal %vl(x)v r¡ yqvaoTivxTwv r¡ lXtq>avxtvwv rvnovg, ihvaiag TÍ rovroig xal xtvàg navijyvQtig TtvyovTtg ivatfitìv vofitijoj-itv. (.lovaqyjav yàg ISóxii So%uC,tiv o avròg 2o(poxXtjg. 'O áí Kadfiog ì^iSmxt tr¡v tavTOV d-vyaxlqa TT¡V lAyavr¡v é'EyJovt TIVI owyy.lijTixüj ' oang 'Eyltov iayiv T£ avrijg vlòv òvóftart Títv&ía, uvÒQa OVVCTÒV xal iv tytiv avir¡v iv yaoTQt TOV natda yu¡.iwvog ovrog iyévovTO uaxQanal ¡.ttyúXai xal /ÍQOVTUÍ • xal i&(¡or¡9-R¡ R¡ x¿qr¡ 2t/.iéXr¡, xal TO fiiv /ÍQÍífog naQiv&vg iyévvr¡at ftr¡vcüv ¿nxú, aixr¡ di ¡xf¡ vnevéyxaca rovg nóvovg iríXtvxijat ' xal Inffiiptv 5 KúSf.iog TO [ÍQÍffog tig V 17 15TT¡V Nvot'uv ywQuv, xàxet ixQÚtpt] ' Siu TOVTO dé avvtyqáipaxo orí o Zivg TOV Xoinòv yjióvov rr¡g f.ir¡Tqixr¡g uvzov yaoxQog iv raí iólio xólnti) iqrvha'Ze, òióri ¡.léqog ^coíjg tayt naqà Tòv yjióvov Tr¡g yevVT¡otwg ai TOV ixTQW&ttg, xa&wg Tlukalfpaxoq o aoffúnaxog ovvtygátpaxo. ovriva 5 ai TOV nánnog Káóftog Nvoiov ixuktatv, 20 ¿ W ol Xomol iog d~av(.iarú Tiva noiovvra ix rr¡g f¡Xiaxr¡g tvyr¡g ¿hóvvoov (XíztxuXiaav, wg ix yévovg ov xa naxqúov, xal am1. J¡ alteram addidi. 2. xaivàg Ox. 5. Al%íovi •— Al%lmv Ox. 15. STÀ TOVÒS avvsyQatpaTO] ,,SIÀ TOVTO S Ì , scribendum censeo. Fabulae hujus auctoris nomen hie excidisse videtur ; nisi forte avviygáipavio, in plurali legendum sit; quod Terisimilius." CH. /usili, aut ebúrneas. His dum immoìamus, dum stato Augustos die Reddimus honores, esse nos remur pios. Sophocles enim sensisse yidetur, unum esse universi Imperatorem. Cadmus autem Agavem fìliam Aechioni cuidam, Tiro nobili, locavit: qui ex ea filium habuit nomine Pentheum, yirum sagacem et in omnibus prudentem. Semelem vero, filiam alteram, egregiae formae virgìnem, amavit quidam nomine Polymedon, Aetberionis F. ex Jovis Pici genere: qui earn in amorem suum illectam compressit, et ex ea filium habuit. Semele autem dum puerum in utero gereret, ingens accidit tempestas, horrendos coeli fragores et fulgura emittens: quibus perterrefacta mulier, foe tu M statim edidit septimestrem. Cumque puerperii dolores sufferre non potuìsset, expiravit ipsa : infantem yero Cadmus in Nysiam regionem misit enutriendum. Quoniam yero foetus, ante legitimum tempos exclusus portionem aliquam yitae suae extra communem usum a Deo sortitus est; ideo fabulantur, eum, per reliqnum tempus materno utero debitum, in ipso Joyis sino asseryatum fuisse: sicuti scriptum reliquit sapientissimus Palaephatus. Nomen autem puero avus ejus, Cadmus, Nysiam dedit: alii yero Dionysum vocarunt, tanquam ex genere Joyis Pa-

42

O

IOANNIS

M A L A L A E

&tù)oav avzòv tvQrjxóza Si ¿/.intlov TQoyrjv àv&Qwnoig. &ITO yuq xaì ntQÌ zijg ùfiniXov xaì ytcopytxìjg riva ' tfiafra B Si xaì /.ivazixà riva xaì iytvtzo àvrjQ aocpòg xaì tv ¡.tvazaywyiaig ò avzòg ¿Jwvvoog, xaì illoifi (pavzuoiag Tivàg d-avfidzcov. offri? xaì TiQog HtQOug xaì nQÒg 'IvSoiig xaì tig noXXàg ywQug ùntjXfrt, 5 xaì tioXtfiwv (pavzuaiug rivàg &av/iiuzcov iStixvvtv, tyoiv xaì axQazòv fttiF iavzov noXvv. ò òt Kuò/nog ytyrjpaxwg naqtyótqr\at r rjg Siotxijotcog zijg ßuàih tag zwv Boiwzwv iw vili> tov 1 Eyjovog, Tip Iltv&tì, rw ixyóvio avzov' clang ¿nyvtiTO naQu twv ovyxXyzixuiv xaì nagà nuviwv. o KaSfiog Sì Xaßwv tov Tiiqì- lo aiav Siijytv tv zfj yQa zijg Botwziag ini zò Iù&uiquviov ogog ròv noXvv xqÓvov. TO irò Si àxovaag ò ¿Jióvvoog, ori tytjoaaiv C o avzov nannog, TjX&tv ini zi)v KaSfitiuv nóXtv fitta noXXìjg u£lag xaì onXwv, ò(fliX(av ßaatXtvaui. xaì t(x)QUXwg avzòv avraoiag t. &. é. Cedrenus habet, xaì

tpctvruotag Tivàgftuvfiaoicovfgyrov xai icoléftcnv etc." C-h. 7. mx~ QtXvgtìBe rijg di0Ìii7]0ig ] „Scr. ätoixijaeaig. Cedrenus habet, at xal tìjv èioixrjGiv rijg ßaaiieiag votìqov nagixcÓQt]ae JE." Ch. 8 Al%iovos Ox. 9. névftti — inaivtito Ox. 11. Ki&tgmviov Ox. trìi ; et qnod ex Carmine solari Magico mirabilia quaedam efficeret. Quin et in Deorum numerum retulerunt eum, eo quod, ex vite, mortalibus alimentum suppeditasset : de cujus usu, sicut et de Agriculturae legibus, nonnulla exposuit. Sed et mysticis etiam rebus operam dedit, indeque vir sapiens et Mysteriorum peritus evasit, et Iinposturis suis mortalium perstrinxit oculos. Profectus etiam ingenti cum exercitu, adversus Persas Indosque, plurimas item regiones alias, admiranda quaedam in praeliis exhibuit Praestigiarum specimina. Cadmus autem aetate jam provectior factus, Boeotiae regnum Pentheo Nepoti suo, Echionis filio, reliquit: hunc enim primores regni, omnisque adeo populus magna laude prosecuti sunt. Cadmus autem ipse comitem sibi adjungens Tiresiam, per tempus longum, ad Cithaeronem montem, in Boeotorum regione vitam transegit, Dionysus vero ubi intellexisset Cadmum avum jam consenuisse, pervenit ipse in urbem Cadmiam, cum exercitu, et celebritate magna, Boeotiae regnum sibi asserturus. Pentheus autem cum praestigias operantem, armatisque instructum observasset; et quod convocat i qui sanguine 31 li juncti fuerunt omnibus, cognatas docuerit mysticos •nodos furorum Solarium, quas ideo Bacclias nominavit: similiter et Boeotis etiam precularum quarandam Solarium Initiationes tradiderit; quo

C H R O N O G R A P H I A. z%

fiaoilslug,

rovg inaili,

>itxoGf.irifilvov wg yogyovg

aixrtg /(¿gag, Ilév&tvg 5 rwv nólei

xaì

xaì

i(pv).u'£iv avròv rwv. ntiauaa

ròv

(xtrtardXaro

vai avrà ròv

wg d'eia

ÌÒiov vlòv

avrai

avrov

ino/tjaev

xaì

avròv

zio tavzìjg

xaì àntX9uv

nqòg ròv Kuòfiov, ò dì ¿lwvvoog

tzty&rj

6 avzòg

/LUZU /(¡órovg

jiuq

/lióvvaog.

avròv aniivai

wQyfCtTO xarà

noXXà

, l'nttatv

av-

onXiau/Lievog

avrrjv

KaSfiov.

rìj

Iltvfrlwg,

avrov.

' xaì

Sè xaì ò

avyy(>a/.i/Lia rwv

ori

ix

EvqmlBaxywv

ravra'

2 f ¡.itkrj Sè Xo-

1. s] Vid. Lobeck. Aglaopham. p. 1311. ròv Ch. Tum Ox. TOV niv&éi et mox nevfréi. Immo Semelae sororum.

11. avzrjv ] av20. Iltv&itos]

20 i gì S'irò ¿Quf.ia,

wg ànò

Iltvdtwg

tìnwv

D

Srjoag

nannov

roti

xaì -firyae (fiXiw&rjvai

U7tiX&tiv nQÒg ròv

iv

xaì

tov

unolvoai

nwg àvtXrj ròv Iltv&tu

rw JTtv&iì,

iti tov nariqa,

nólf/xov

fi^rrjQ

Bia-

yvovg ò

RWV Botat-

nuQtXa/Stv avrov,

oiu ztjv nuQOVOiav TOV Kuofiov,

wg St&tìg xuì XóiSoQov^avog Syg

ìy&Qoì ovvf'fiaXov

zìjg *Ayavrtg ovvza'l;a/.tivrjg

noQvtlag

ovg, oßi]3-ilg ròv Nvxrta, ßaoikia rrjg Eoiwrlag, ò.v(yjj>Qriaiv tig TTJV iòi'av avrov /liouv. fiafrwv òè ò Nvxnvg ßaaiXtvg, o tavrrjg nax-qg, ort tcpd-ugrj, Waßtv uv- 5 tr t v ex rov iegov' xal t&ruoug c>.vii)v (/.lads nag' avirjg rov qi&ngta Qtoßoov ort ix rwv avyxXrjrtxüv tan rov àòtlrpov avrov ylvxov xal rijg avrov yvvatxòg ytvog. àyvowv òè b Nvxnvg, o narijg uvrrjg, ori tyxvóg ìariv, tnfftìpiv uvrtjv tìg ròv ìòiov avV 19 rov àòtXfpóv, ròv siv/.ov, ßaatXta TOV "Agyovg, "va t'^traatj y.uì 10 avròg rò ngäy/ua rijg rp&ogug avr^g, xat ti akr^ig iariv ori tx TOV "Agyovg tarlv 0 avrijg fdogevg, xal aìri}v ziuioQr/ayzut, u>g q>&agùaav iigtiav ovaav, xal tv.tTvov de ¿¡.ivv^rai, wg roiovróv ri Tolf.irjaavTa xarà Ugarixov au>/.tarog. ò òè ßuailtvg vLvxog tlauyaywv TTJV avrtjv 'Avrtón^v tìg ialina tv, xal twgaxwg 15 O 55 avrfjg rfjv tvnginttuv, xal ¡.lu&iuv ori tyxvóg taxiv, r^.ir^iv av%r\v, 7Jywv ori òit nini/ittvai, u/gig ov riy.r\, xal rórt n^iwgi]oaa&ai avir\v, wg ¡tgarixòv ißglauaav a/Jjf.iu. o òè avròg ylvxog ßaaiktvg tl%t yvvuìxa rìjv At'gxqv xal nagaòovg avrfj TtjV i'Avriónrjv tlntv avrfjv (fvXarrtadai nag avrfj, o./otg ov rt/.j] '20 B 0 òè ylvxog ßaatXtvg 7)1/ d~eìog rfjg lAvrtunijg. •>] òè aìri) lAvrtònrj iytvvrjat òiòvfia, ovarivag txaXtatv l4j.Mf.iova y.al Ztj&ov. xal 4. Botconictg Ox. Qav Ox.

22. 'Jjif latra Ox.

ibid. Zij&ov Ch., Zij-

g o esset forma staturaque pulcherrìma. Commoratus vero tempio, tanquam sub specie religionis, ut qui virgini etiam sanguine esset conjunctly ; in araorem suum illectara earn vitiavit gravidamque fecit. Metuens deinde sibi a N y c t e o , Boeotorum r e g e , in patriam suain reversus est. N y c t e u s autem, virginis pater de his certior factus, filiam suam fano extractam examini subjecit; et compertuin habens, yitiatam fuisse earn a T h e o b o o , qui Lyci fratris ex Primoribus e r a t , uxorique suae sanguine conjunctus: filiam suam, nescius tarnen earn jam tum praegnantem esse, ad Lycum fratrem, Argivorum regem, misit; ut ipse etiam, examine facto de stupro, inquireret nempe an Author ejus esset ex Argivis suis aliquis: quod ita esse si comperisset; ut Antiopa poenas daret violatae pudicitiae, quod hoc sacerdos commisisset: in illum vero gravius ut decerneretur, qui tale aliquid in personam sacram ausus fuerit. R e x autem Lycus cum de Antiopa Quaestionem habere statuisset, observata ejus forma ; et edoctus etiam gravidam earn esse, misericordia motus, manere earn jussit usque dum partum edidisset, poenas deinde laturam temerati sacerdoti!. Interim rex Lycus Antiopam, cujus etiam erat avunculus, D i r cae uxori custodiendam tradidit, usque dum partum ederet. Parturient autem Antiopa gemellos enixa e s t ; quibus nomina dedit, Amphionem et Zethum. Infantes autem in lucem editos exponi rex jussit, in vico Ras-

CHRONOGRAPHIA. t^lftjaav

ytvvrj&tvra

rù ßQttpij xarà

L. II.

xtXtvmv

rov ytvy.ov

Xiwg iv rjj xwßTj rjj Xtyot-itvjj 'Pao&t'n nXtjalov ogovg. rwv

ovGTivag

TU avrà

5 rt/.va

vnijQyov

xuì

àvt&Qtipazo

\4(>ytimv

naTdug ol'xxov

ßQtfftj 'Ogòiwv

rìjg liQtiag Idvziónrjg avru.

ywqa,

fXQoviot noXtftióv. yioa/iitvt]

¡.itrà dì

t^XS-tv

ore

/.ttrà

10^AVTWTITJV , àXXtiuatv fiivog /¿tr

avrijg,

ywv OTQanwrwv tv

xioftfl

Trj

uyvoovaa 15 v.yQiov,

onov

wg ÌQWV

~

C ~

avrijg

A/otvov

xaì ròv

xaì ovvwg ovgfjvai

narreg

rijg ÌAvriónrig

i'gijX&ov ix rov

/

xtQaai,

VA

0Q0g ~

&uvurov

M N

• rovro

yoiolov rrjv

ravgov

xrr^iarog

xuì rovg avrijg ovrwg

Òt tv nXr\9'U noXXoì tv air01 ayooiy.oi ' waavrwg

ravqov xaì ròv ¿XoAv-

XtyofUvoV òt xaì ot D

2. 'Paa&ÈA Ox. ibid. KI&ÌQCOviov Ox. Sic et 12. 3. §inróvriov Ch., QvnTÓvTcov Ox. 6. xiv. Ch., uvv. Ox. 10. il'aciv C h . , k'aasv Ox. 18. ¿ntoXèa&ai Ox. 20. ht rov JÌQas 0 / a g ] „ S u p r a 'Pao&sa vocata est: forte legendum, èx roìi 6q 'Paa&éus X C O Q Ì O V . " Ch.

Iuimo dele

F./*

ut U 56

'Avrionrjv

vnò rov ravpov

01 rov avrov

C

/.ttru 0X1-

tìg ròv TQU/TJXOV rov

¿JtQag Qt'ag ywQiov

Xoavtfjv

tnì rò Kid'utqwviov

r¿¡v lAvrtómjv

xaì uxovaavrtg

/.liXXovru yivtod'ui

avrtjv

ix rov avrov

Òt&ìjvai,

ànoXla&ui.

yvvrj,

xaì Xa&Qa ¡.iiyvv-

1

tv roìg avrov

rjj xaì

rrjv

vitig i]oav uvurQuqitvrtg.

UVTIJG

ort

wg ItQtiav '

ßaaiXtwg

Xußovaa

T

1) /IÌQY.T] , xaì i^ayayovoa

txiXtvat

rtaav

01

I

Qinrovyvovg

iriftw^ijauro

xuì jir'f^aaa dada

tikiyrjvai,

20 yj-iovg,

C

rwv

wv,

ini ròv noXtfiov

rov yLvxov

wg ini ywQuv ànijX&tv



TZUQU

71 oX.TF.tov y.ivrfttvxog

ßaatXtvg

wg tinQuitoTuryg,

ßaai-

Ki&atQwvlov

' jjätt yu.Q avrtjv,

ròv roxtròv

uvrijv,

rov

anatg

/QUVOV

0 yLixog

Tj òì z/toy.t],

ovxtxi

tXaßt

%iyç, Xyurç/g, iXvfia/víTO nûvrag TOVÇ ini rùg 6i'¡fiag tQ/o/Litvovg, xaì anvov rr¡v nóktv aotpòv ovv ri fiovXtvoá/.tivog tig TO àvaiQtîv TT¡V 2(plyyu o 61 t'Xafítv tx TOV xnjfiazoç onov uviz(>á