Initia patrum graecorum [Voll. 1-2] 882100015X, 9788821000157

Citation preview

STUDI

E TESTI

-------------- 1 8 0 ---------------

P. CHRYSOSTOMUS BAUR O. S. B.

INITIA PATRUM

GRAECORUM

A-A

CITTÀ DEI/ VATICANO BIBLIOTECA APOSTOLICA VATICANA 1955

www.torrossa.com - For non-commercial use by authorised users only. License restrictions apply.

STUDI

E TESTI

----------- 180

---------------

P. CHRYSOSTOMUS BAUR O. S. B.

INITIA PATRUM

GRAECORUM

A-A

CITTÀ DEB VATICANO BIBLIOTECA APOSTOLICA VATICANA 1955

www.torrossa.com - For non-commercial use by authorised users only. License restrictions apply.

IMPRIMATUR:

f Fr. P etrus Canisius , Vicarius Generalis

Vicariatit Civitatis Vaticanae die 27. Ianuarii 1955

soc. Multigrafica - V.le Quattro Venti - 52/a - Roma

www.torrossa.com - For non-commercial use by authorised users only. License restrictions apply.

ΤΩΙ ΠΑΝΑΓΙΩΤΑΤΩΙ ΤΕ ΚΑΙ ΜΑΚΑΡΙΩΤΑΤΩΙ ΤΗ Σ ΚΑΘΟΛΟΥ Ε Κ ΚΛ Η Σ Ι Α Σ Α Ρ Χ Ι Π Ο Ι Μ Ε Ν Ι

ΠΙΩΙ

ΤΩΙ

ΙΒ'

ΤΑΥΤΗΝ ΤΗΝ ΒΙΒΛΟΝ Ο ΕΚΠΟΝΗΣΑΣ ΠΑΝΕΥΛΑΒΩΣ ΑΝΑΤΙΘΗΣΙΝ

www.torrossa.com - For non-commercial use by authorised users only. License restrictions apply.

www.torrossa.com - For non-commercial use by authorised users only. License restrictions apply.

VORWORT

1. - Mit der wachsenden Fülle gedruckter patristischer Werke wuchs das Bedürfnis nach einem zusammenfassenden Initien-Verzeichnis aller bis dahin im Druck veröffentlichten griechischen Texte. Die ersten, die ein solches Verzeichnis nach der alphabetischen Reihenfolge der "Incipit (Textanfänge) herstellten, waren die Mauriner-Benediktiner, die Haupt­ förderer aller patristischen-kirchlichen Literatur im 17. u. 18. Jhdt. Deren zweibändiges Werk: Index alphabeticus initiorum librorum Patrum et aliorum scriptorum graecorum war aber noch nicht veröffentlicht, als die fran­ zösische Revolution ausbrach. Die Arbeit liegt heute noch, allerdings über­ holt, in der Nationalbibliothek in Paris (1). Im J. 1865 hat sodann die Akademie der Wissenschaften in Wien ein, wenn auch nicht sehr umfangreiches, Verzeichnis der Initia librorum Patrum Latinorum veröffentlicht. Fünfzig Jahre später (1906-08) erschien in den «Studi e Testi 16» (Rom) das zweibändige Werk der Initia Patrum . . . Latinorum von Msgr. Vattasso. Es bietet die Anfangsworte aller im lateinischen (und griechischen) Migne (und in 20 Einzelausgaben bestimmter Werke) bis dahin veröffentlichten lateinischen Abhandlungen, Predigten, Briefe usw. — Vattasso konnte die Arbeit jeweils in den Som­ merferien der Jahre 1898-1908 erledigen, und zwar in der Bibliothek des bi­ schöflichen Seminars in Monreale. Einen zeitweiligen Helfer hatte er auch gefunden in der Person des Msgr. St. Le Grelle. So war die Aufgabe für ihn, noch vor dem ersten Weltkrieg, verhältnismässig leicht und einfach. Immerhin fand er, dass seine Arbeit ein labor improbus et iniucundus sei, womit er zweifellos recht hatte. Indessen meldeten sich bald schon Stimmen, die den Wunsch äusserten, es möchte auch ein gleiches Werk der Initia Patrum Graecorum erscheinen (*). — Dass aber wieder ein halbes Jahrhundert verging, ehe dieser Wunsch erfüllt wurde, mag wohl zum guten Teil durch dessen Charakter eines labor improbus et iniucundus verschuldet sein. Dazu kam, dass durch (l) OmonT, Inventaire sommaire... III. Partie tom. IV. Supplem. Nr. 344-46. (*) Vgl. Ch. Martin S. J., in: Revue d'Hist. Eccl. 32 (1936) 349.

www.torrossa.com - For non-commercial use by authorised users only. License restrictions apply.

VI

Vorwort

das Aufblühen der Byzantinistik in Europa und im nahen Osten die Zahl der Text-Veröffentlichungen, besonders auch in einer grossen Anzahl alter und neuer Zeitschriften, enorm gewachsen war. Damit war das Bedürfnis nach einem möglichst vollkommenen Initien-Verzeichnis gestiegen, die Lust und Bereitschaft, es zu unternehmen, vermindert. Wie es nun kam, dass das Schicksal mich traf, diese Lücke auszufüllen, sei in kurzen Worten erwähnt. — Für mein persönliches Arbeitsgebiet hatte ich aus Handschriften schon eine grosse Anzahl unedierter Homilien und Texte kopiert oder photographiert, die unter dem Namen des hl. Chrysostomus stehen. Ich wollte sie untersuchen auf Entstehungszeit, Verfas­ serschaft usw. Zunächst fand ich aber, dass man zuerst wissen sollte, was wirklich noch unediert ist, und dass darauf nur ein möglichst vollständiges Verzeichnis dessen, was schon veröffentlicht ist, die Antwort geben könnte. So begann ich schon vor Jahren ein Verzeichnis der Initia Patrum Qraecorwm (Abhandlungen, Homilien, Briefe) anzulegen, auf Grund der Patrologia Graeca von Migne und aller anderen Publikationen, deren ich bei günstigen Gelegenheiten habhaft werden konnte. An eine Veröffentlichung hatte ich aber damals nicht gedacht. Meine Initia waren allmählich auf ca. 22 Tausend gestiegen, soweit ich sie in Graz, Wien und München hatte finden können. Als ich im Sommer 1948 nach Rom in die Vatikanische Bibliothek kam, um die 2. Auflage meiner Chrysostomus-Biographie vor­ zubereiten, wurde hier der Wunsch geäussert, ich möchte meine InitienSammlung so weit als möglich vervollständigen und dann veröffentlichen. Da ich fast zu gleicher Zeit infolge der Nachwirkungen des zweiten Welt­ krieges noch keinen Verleger für meine 2. Auflage hatte finden können, so dachte ich, die notwendige Wartezeit liesse sich ganz gut mit dieser Ar­ beit ausfüllen, zumal Se. Eminenz Kardinal Giovanni Mercati sich für ein möglichst vollständiges Initien-Verzeichnis sehr interessiert zeigte und mir früher schon wiederholt Beweise grossen Wohlwollens gegeben hatte. Dazu erklärte sich der Hochw. H. Präfekt der Vatikanischen Bibliothek, Rms. Abt Albareda O. S. B. bereit, die Initia Patrum Graecorum in die Studi e Testi aufzunehmen, wofür ihm besonderer Dank gesagt sei. Ich hatte gehofft, in etwa zwei Jahren mit der Arbeit fertig zu werden. Es sind sechs Jahre daraus geworden. Immer mehr fühlte ich im Laufe der Arbeit die Schwierigkeiten, die einer « möglichst vollständigen» Sammlung der Initien entgegenstanden. In erster Linie war es notwendig noch einige Gross-Bibliotheken zu be­ suchen, die unter dem Krieg nicht gelitten hatten. Ich dachte an Paris, London, Athen. Dem stand riesengross die Finanzfrage gegenüber. Da mein Kloster Seckau .in Steiermark, Österreich, in der Nazizeit durch fünf

www.torrossa.com - For non-commercial use by authorised users only. License restrictions apply.

Vorwort

vit

Jahre aufgehoben und die Kommunität vertrieben war, erklärte sich mein H. H. Abt ausserstande, die Kosten für eine solche literarische Arbeit zu tragen. Da half wieder seine Eminenz Kardinal Mercati aus der Not. Die Vatikanische Bibliothek sollte die Arbeit ermöglichen. So fuhr ich denn im Juni 1950 wohlgemut nach Paris, in Begleitung des H. P. Franz Fässler O. S. B., den mir der H. H. Abt von Engelberg für zwei Ferienmo­ nate als Gehilfen gegeben hatte, wofür ihm herzlicher Dank gesagt sei. Leider gestatteten die immer noch beschränkten Aufenthaltsbewilligungen kein längeres Arbeiten. Von Paris aus konnte ich noch die Bibliotheken in Löwen und Brüssel besuchen, später noch einmal München (Byzanti­ nisches Seminar) und Wien. — London, Oxford, Cambridge, Athen, Sa­ loniki blieben Wunschträume. 2. - Das schwierigste Problem der ganzen Arbeit war die Frage der Stoffauswahl. Am einfachsten war die zeitliche Abgrenzung: von der apo­ stolischen Zeit bis ca. 1600. — Fast unlösbar erwies sich die Frage, der sachlichen Stoffauswahl. Die Ansichten, auch der Fachleute, gingen in dieser Beziehung weit auseinander und schwankten zwischen Mindest-und Höchst­ forderungen. Eine scharfe Trennung zwischen Texten religiös-kirchlichen und nicht religiösen Inhaltes war unmöglich, wie die zwischen Kirche und Staat. Es haben Laien auch gelegentlich über religiöse Dinge geschrie­ ben, und Geistliche über nicht religiöse Themen. Der ägyptische Bischof Synesius schrieb als Rhetor eine Lobrede auf die Glatze (PG. 66, 1168; cfr. KSC. 175-238), und Theodor von Gaza eine solche auf den Hund (PG. 161, 985). Beide haben gastliche Aufnahme auch in die Patrologia von Migne gefunden. Der Metropolit Konstantin Pantechni von Philippopel verfasste sogar eine Abhandlung über « Rebhühner-und Hasenjagd » (l). Die Weitherzigkeit des um die griechische Patrologie so hochverdienten Abbé Migne nahm ich mir öfter zum Vorbild. Im Allgemeinen notierte ich die Incipit von allen religiösen Abhand­ lungen, Homilien (Sermones); dann von den Briefen von Geistlichen und Mönchen aus Briefsammlungen, auch solche aus Geschichtswerken, wie Sokrates, Sozomenos, Theodoret u. a., von Laien (z. B. Michael Psellos, Franciscus Filelfus) wenigstens solche, die an geistliche Adressaten gerich­ tet waren. Schwieriger war die Auswahl bei den juridischen Canones der Konzilien und Synoden. Sämtliche Canones einzeln zu verzeichnen, wäre wohl Aufgabe eines Spezialkatalogs. Hier nahm ich von Canones-Sammlungen jeweils den ersten und letzten Canon. (!) Annuaire de l’Association pour l’Encouragement des Études Grecques en France 6 (1872) 47-52.

www.torrossa.com - For non-commercial use by authorised users only. License restrictions apply.

vm

Vorwort

Da gerade auch die offiziellen griechischen liturgischen Bücher einen so hervorragenden Einblick in die griechisch-religiöse Geistigkeit bieten, so entnahm ich ihren zahreichen liturgischen Cánones jeweüs die erste und neunte (letzte) Ode. Das unerschöpfliche Meer der griechisch-religiösen Poesie (der Stichoi, Kathismata, Hirmoi, Theotokia, Ikoi, Kontakia, Typica, Prokimena usw. usw.) mit einzubeziehen, wäre unmöglich gewesen. Das Gleiche gilt von der unübersehbaren Fülle von Exzerpten, Fragmenten, Zitaten in Catenen u. a. Nur von geschlossenen derartigen Sammlungen wurde das erste und letzte Stück genannt, dazu solche Fragmente bedeutender Kirchenschrift­ steller, die in neueren Jahrgängen von Zeitschriften veröffentlicht worden sind. Von den zahlreichen Symbola mit vielfach gleichlautendem Anfang wurden nur die ältesten und wichtigsten angeführt. Die zu den einzelnen Texten erschienene Literatur ist in den Patrologien zu finden. Die Urkunden von Kaisern und Patriarchen, die lediglich Eigentums­ fragen oder Besitzstreitigkeiten von Kirchen und Klöstern betrafen, wurden nicht aufgenommen. Ein vollständiges Verzeichnis all dieser Cánones, der liturgischen und poetischen Texte, der Fragmente, Excerpte etc. liesse sich nur durch Spe­ cial-Supplemente erreichen. Erschwerend und zeitraubend erwies sich auch die Tatsache, dass in keiner Bibliothek alle in Frage kommenden Textausgaben und Zeit­ schriften zu finden sind. Und gerade bei letzeren ist es fast eine Ausnahme, wenn von einer Zeitschrift sämtliche Jahrgänge vorhanden sind. Eine grosse Anzahl von Zeitschriften und Einzelwerken musste auch durchgesehen werden, weil ihre Titelbezeichnung vermuten liess, es könn­ ten auch griech. Texte darin Vorkommen, was oft nicht der Fall war. — Sie sind hier nicht aufgeführt. — Nur einige wenige Literatur (ohne Texte) ist angegeben, wenn ein Hinweis darauf besonders nützlich schien. 3. - Eine besondere Schwierigkeit bot die notwendige Anwendung von Sigeln. Infolge der zeitlich begrenzten Arbeitszeit gerade in ausländi­ schen Bibliotheken konnte es leicht geschehen, dass zwei verschiedene Sigel für das gleiche Werk angewendet wurden, was aber nur zwei Wege zum gleichen Ziel bedeutet. Schlimmer war es, wenn aus Versehen das gleiche Sigel für zwei verschiedene Werke verwendet war. Da kostete es viel Zeit und Mühe, um den Fehler nach Möglichkeit zu beseitigen. Es ist auch möglich, dass nicht immer angegeben ist, um welche von verschie­ denen Ausgaben es sich handelt. Für solche, hoffentlich seltene Versehen bitte ich um Nachsicht. Wer irgend welche Lücken oder Fehler entdeckt, ist freundlichst gebeten, sie dem Verfasser (In Seckau, Steiermark, Öster-

www.torrossa.com - For non-commercial use by authorised users only. License restrictions apply.

Vorwort

ix

reich), oder der Vatikanischen Bibliothek mitzuteilen, damit sie in einem, vielleicht periodisch erscheinenden Supplement zugleich mit neu veröf­ fentlichten Texten publiziert werden können. Ein Autoren-und Sach-Index zu den Initia kann vielleicht später hinzugefügt werden. Streng genommen hätte von jedem Incipit nur eine Ausgabe ange­ führt werden müssen. Da es aber doch eine Arbeitserleichterung für man­ chen Benützer bedeutet, wenn da und dort mehrere Ausgaben verzeichnet sind, so nahm ich auch solche auf, die sich im Lauf der Arbeit von selbst darboten. In Briefen und Urkunden u. dgl. wurde nicht die Grussanrede, sondern erst der eigentliche Text als Incipit genommen. Desgleichen, wenn als Einleitung zu Homilien eine selbständig angeführte Schriftstelle ge­ braucht wurde, ausser wenn diese mit dem Text zu einem einheitlichen Satz verbunden war. Bei « Quaestiones et Responsiones » wurde gewöhnlich das Incipit der ersten u. letzten Responsio genommen. 4. - Da meine Initien-Sammlung schon sehr weit fortgeschriften war, als der Wunsch geäussert wurde, es möchte zu jedem Incipit auch das Explicit notiert werden, so hätte die ganze frühere Arbeit von vorne begon­ nen werden müssen. Jch suchte dem Wunsch wenigstens in der Weise entgegen zu kommen, dass ich bei umfangreichen Werken jedes Buch oder Kapitel, bei Bibelkommentaren jede einzelne Homilie, bei anderen wenigstens das erste und letzte Kapitel (oder Paragraphen) mit einem Incipit versah. Für die Heiligenleben, bei denen ein Explicit wohl am nützlichsten sein dürfte, ist immer auf die Angaben der entsprechenden Nummern in der Bibliotheca Hagiographica Graeca (2. Auflage 1911) verwiesen. — Leider war es trotz aller Bemühungen nicht möglich, einen Dauergehilfen zu finden. Und doch, wollte man ein möglichst vollständiges Verzeichnis aller in Frage kommenden griechisch-religiösen Texte herstei­ len, so müssten wenigstens drei geeignete Kräfte nach genau vorbereite­ tem Arbeitsplan Zusammenarbeiten. Das wäre vor dem ersten Weltkrieg verhältnismässig leicht gewesen. Die Nachwirkungen der beiden Welt­ kriege haben diese Aufgabe ausserordentlich erschwert. So habe ich z. B. auf briefliche Anfragen von sechs deutschen Universitätsbibliotheken die gleichlautende Antwort erhalten: «Leider verbrannt». Doch habe ich anderweitig hoch verschiedentlich freiwillige Gelegenheitshelfer gefunden, die mir aus Zeitschriften oder Einzelausgaben erbetene Mitteilung machten. Besonderen Dank schulde ich dafür dem H. H. P. Darouzes (Paris), dem H. H. Abt Bernard Capelle in Löwen (Mont-Cesar), dem H. H. Abt Franz Sehreyer von "Scheyern und seinem damaligen Prior Johannes Hoeck, jetzigem Abt von Ettal, dem Begründer des byzantinischen Instituts zu Scheyern, aber auch H. Prof, Frz. Dölger (München), der mir ebenfalls

www.torrossa.com - For non-commercial use by authorised users only. License restrictions apply.

Vorwort

X

gelegentlich mit Rat und Tat behilflich war. Dem H. H. Abt des Schot­ tenklosters in Wien, Dr. Hermann Peichl, schulde ich Dank für wieder­ holte längere Gastfreundschaft. Ein besonderer Dank gebührt auch der im Dez. 1954 verstorb. Hochw. Frau Äbtissin Rosa von St. Gabriel in Pertlstein (Steierm.), die mir meine damaligen 22 Tausend Indpit von der bald darnach verstorbenen Ehrw. Frau Scholastika von Esterhaszy O. S. B. in Buchform abschreiben liess. Es wäre ja unmöglich gewesen den ganzen Zettelkatalog in all die Bibliotheken mitzunehmen. Wertvolle Dienste durch Maschinschreiben leistete mir auch Frl. Miksche in Seckau. Endlich sei auch Stu­ denten und Studentinnen gedankt, die mir besonders in München bei umfangreichen Brief-Sammlungen wiederholt freiwillige Schreibhilfe leiste­ ten. Dass die Zitierungsweise dabei nicht immer ganz gleichförmig aus­ gefallen ist, bedeutet nur einen, wohl nicht sehr tragischen Schönheitsfehler. 5. - Im Anfang des Jahres 1953 wurde ich nach Rom gerufen, da­ mit man den Stand der Arbeit feststellen könnte. Das Resultat lautete: Eine absolute Vollstständigkeit sei in absehbarer Zeit nicht zu erreichen und die vorliegende Initiensammlung biete schon soviel, dass es am besten sei, sofort mit dem Druck zu beginnen. So geschah es. Da ich auch für die Korrektur der Druckbogen anfänglich auf mich allein angewiesen war, so zweifle ich nicht, dass da und dort noch Druck­ fehler stehen geblieben sind. Die gestrenge Kritik möge dafür ein gütiges Verständnis zeigen. Erst von der zweiten Hälfte des 1. Bandes an erhielt ich, dank der gütigen Vermittlung von Prof. Dr. Giannelli, in Frl. Dr. Enrica Follieri eine vortreffliche Mit-Korrektorin, wofür ich auch dem H. H. Praefekten wärmsten Dank sage. In summa summarum: wenn auch dieser labor «improbus et iniucundus» auf absolute Vollständigkeit keinen Anspruch erheben kann, so glaube ich doch, dass er für die zukünftigen Verfasser von Handschriften­ katalogen und Herausgeber neuer Texte von Nutzen sein wird, und dass ich daher die Trostworte der Acta Sanctorum (Nov. Prop. II) auch auf diese Initia Patrum Graecorum anwenden darf: « Opus utile condere, quam perfectum somniare, maluimus». Rom, März 1955.

www.torrossa.com - For non-commercial use by authorised users only. License restrictions apply.

SIGEI/ - V E R Z E I C H N I S

A AA AAC

— "Αθως, Ό , ed. Spyridon Lampros. — Athenis 1 (1920) ss. — Alttestamentliche Abhandlungen. — Münster. — Sarou, Amilias K., Vita S. Andreae Argenti in Chios. — Athe­ nis 1935. A A I — Augustinus mon. Jordanites, S. P. N. Isaiou Sermones 29. — Hierosolymis 1911. A A L —Atti della R. Accademia dei Lincei. — Roma. A A N —Atti della R. Accademia di Archeol. Lettere eBelle Arti. — Napoli. A A P — Arsenij ep., Arethas Caesar., Comment. in Ps. 1. — Moscovii 1891. A A R — Analele Academiei Romàne. — Bucuresti. A A T — Atti della R. Accademia delle Scienze di Torino. — Torino. A A W — Paulos Euergetinos (t 1054), Συναγωγή των θεοφθόγγων ‘Ρη­ μάτων καί Διδασκαλιών των θεοφόρων καί αγίων Πατέρων. — Athenis 1901. AB —Analecta Bollandiana. — Bruxelles-Paris. A B D —Aretin, J. Ch., Beiträge zur Geschichte u. Literatur.— München. A B L —’Απόστολος Βαρναβάς. — Leukosia 1932. ABJ —Analecta Byzantina. — Jenae 1 (1891). A B P —Analecta Byzantina, ed. Sajdak. — Posnaniae 1 (1931). A B V — ‘Αγιορειτική Βιβλιοθήκη. — Volos. A B W — Abhandlungen d. bayer. Akademie d. Wiss. — München. AC —Amadutius, J. Chr., Anecdota litteraria. — Romae 1773-83. A C E —Arcudius, P., Libri VII de Concordia Eccles. Occ. et Or., 3. ed^ - Parisiis 1679 (1. ed. 1572). A C L — Archivio storico per la Calabria e la Lucania. — Roma. Ac M — Academia Marburgensis 1887. A C N — Atti del I-V Congresso Nazionale di Studi Romani. — Roma 1938-46. A C O — Schwartz, E., Acta Conciliorum oecumenicorum. — BeroliniLipsiae.

www.torrossa.com - For non-commercial use by authorised users only. License restrictions apply.

χπ

Sigel-Verzeichnis

AED

— Arsenij ep., Encomium in S. Demetrium Thessalonicensem. — Moscovii 1889. A E G — Annuaire de l’Assodat. pour l’encouragement des Études Grec­ ques en France. — Paris. A E S — Gerasimus, hierodiac., Acoluthia S. P. N. Ephraim Syri. — Hierosolymis 1903. A E V — (vel Aev) Aevum, Rassegna di Scienze stor., ling, e filol. — Milano. A F O — Aristarches, St. A., Photii Pâtir. Cstpli. Orationes et Homiliae 83. — Constantinopoli 1900. A F P — Archivum Fratrum Praedicatorum. — Roma. A G A — Academia Georgia Augusta — Gottingae 1856-59. A G B — Analecta G raeca... ill. Monachi Benedictini. — Eut.-Paris. 1688 ( = CEM. 4). A G E — vide S A C. A G M — Aufhauser, J. B., S. Georgii Miracula. — Eipsiae 1913. A G O — Allatius, E., Graeciae Orthodoxae tom. 2. — Romae 1652-59. A G P — Arsenij ep., Gregorios Palamas. — Novgorod 1895. A Gr Pa — vide: C P C. A G S — Arsenij ep., Georgii Scholarii... Dialogus. — Novgorod 1896. A G V — vide: A V A. A G Y — Aegyptus. — Milano. A H N — Anrich, G., Hagios Nikolaos. I. Bd. — Eeipzig 1913. AI — Amphilochius v. Ikonium, Rede über die unfruchtbaren Bäu­ me. — Juriev 1901. A I B — Annuaire de l’Institut de Philol. et d’Histor. or. et slaves. — Bruxelles (t. 7. New York). A J D — Archambault, G., S. Justinus, Dialog, cum Tryphone. — Pa­ ris 1909 (in: T D P). AJ J — Krascheninnikov, M., S. Abramii archiep. Ephes., Sermones duo. — Jurievi Eivon. 1911. A I P — Académie des Inscriptions et Belles Eettres, N. S. — Paris. A J T — American Journal of Theology. — Chicago. A IV — Atti del R. Istituto Veneto. — Venezia. A K A — Abhandlungen d. Philol. Klasse der Krakauer Akademie. A K E — Augustinus mon., Βίος και πολιτεία τοϋ οσίου πατρός ημών Ευθυμίου τοϋ Μεγάλου. — Hierosolymis 1913. A K E — Akakios mon., Λέοντος τοϋ Σοφοΰ πανηγυρικοί Λόγοι. — Athenis 1868. Al Μ — Al Machriq. — Beyrouth.

www.torrossa.com - For non-commercial use by authorised users only. License restrictions apply.

Sigel-Verzeichnis

xni

ALP AI/R AM

— Allatius, L·, De purgatorio. — Romae 1655. — Archiv für Liturgiewissenschaft. — Regensburg. — Arsenij ep., Deux traités inédits de Nicolas de Méthone. — Novgorod 1897. Α Μ Α — Arsenij ep., Mich. Akom. Cateches. — Novgorod 1901. Amb — Ambrosiana. — Milano 1897 et 1942. A M C — Joseph mon. Chios, Acoluthia S. Macarii Not., archiep. Co­ rinth. — Chios 1863. A M L — Arsenij ep., Matthaeus Blastares, Epistola ad princip. Cypri G. de Lusignano. — Moscovii 1891. A M N — Archiv für Mittel-u. Neugriech. Philologie. — Athen 1880. A M R — Arsenij ep., Werke des Manuel Rhetor. — Moscovii 1890. A M T — Archaeologia or Miscellaneous Tracts relat. to Antiquity. — London. AN — Arsenij ep., Des Nikol, v. Otranto, Abtes v. Casuli, 3 Abhand­ lungen über die Polemiken d. Griechen tind Lateiner. — Novgorod 1896. A N A — Augustinus mon., Βίος καί πολιτεία τοϋ οσίου πατρός ημών Άνδρέου τοϋ διά Χριστόν 2άλου. — Hierosolymis 1912. Α Ν Β - vide: B A N . An Cr P - vide: CAP . A N D — Arsenij ep., Nilus Damila hieromon., Responsio ad Maximi librum, quo fidei novitates Latinorum defendit. — Nov­ gorod 1895. An E — ’Ανέκδοτα Ελληνικά ( = Μαυρογορδάτειος Βιβλιοθήκη). — Constantinopoli 1884 (— P KS ) . AnGrMu— vide: Μ G A. AnGrP — vide: CAP. A N R — Arsenij ep., Vier unedierte Schriften ties Nilus, Metrop. v. Rhodos. — Moscovii 1891. A N V - vide: A H N . AO —Analecta Orientalia. — Roma. A O A — Arcudius, P., Opuscula aurea theologica auctorum graecorum posteriorum circa Processionem Spir. Sancti. — Romae 1670. A O B —Analecta Ordinis S. Basilii M. — Schovkva. A O C —Archives de l’Orient chrétien. — Bucuresti 1 (1948). A Or —vide: A O. A Ox — Anecdota Oxonensia. Texts and Documents. — Class. Ser. — Oxford.

www.torrossa.com - For non-commercial use by authorised users only. License restrictions apply.

XIV

AP A PA AP B A PC Α ΡΗ AP J AP K AP L AP Μ AP N AP P A PS AP T AP V AR ARB Arch Arm AS ASA A SB A SC ASE ASF ASL ASO A SP A S Ph A Spi A SS

Sigel-V erzeichnis

— Anthologia Palatina, voll. 3. — Parisiis 1864-90. — Άρχεΐον Πόντου. Σύγγραμμα Περιοδικόν. — Athenis. — Arcudius, P., De purgatorio igne adv. Barlaam. — Romae 1637. — Allatius, L., De Ecdesiae occid. atque orient, perpetua con­ sensione, voll. 3. — Coloniae Agripp. 1648. — Anger, G., Pastor Hennae. Graece. — Lipsiae 1856. — Amann, E ., Le Protévangile de Jacques et ses remaniements latins. — Paris 1910 (in: B A T). — Altaner, B., Patrologie, 2. A. — Freiburg 1950. — Άνάπλασις. — Athenis. — Acta Philologorum Monacensium. — Monachii. — Arsenij ep., Philoth. Patr., 3 Orationes. — Novgorod 1898. — vide: J A. — Auvray, E., Les pleurs de Philippe... le Solitaire. — Paris 1875. — Arsenij ep., Encom. in S. Photium Thessalonicens. — Nov­ gorod 1897. — Vannutelli, Pr., Actorum Pilati textus synoptici. — Romae 1938. — Académie Roumaine. Bulletin de la Sect. Hist. — Bucuresti. —vide: M A B. — vide: AMT. —Harmonia. ’Επιστημονικόν περιοδικόν. — Athenis. — Acta Sanctorum. — Antverpiae-Bruxellis 1643ss, — Arsenij ep., Tri stati = Drei Abhandlungen eines unbekannten griechischen Schriftstellers. — Moscovii 1892. — Boulgaris, G., Acoluthia S. P. Spyridon ep. Trimith., ed. 2. — Venetiis 1895. — Pitra, J. B., Analecta Sacra et Classica spicilegio Solesmensi parata. — Paris-Romae 1891 ( = P A S . 7). — Acta Seminarii philol. Erlangensis. — Erlangae. —Acta Societatis Sdentiarum Fennicae. — Helsingforsiae. —Adler, A., Suidae Lexicon., 4 voll. — Leipzig 1928-1935. — Allatius, L-, Συμμικτα, sive Opuscula graecor, et latin., tomi 2. — Coloniae A.. 1653. — Archiv für slav. Philologie. — Berlin. — Actes de la Sodété philol. — Paris. — Achery, D’, L., Spicilegium, 3 tom. — Parisiis 1723. — Papadopoulos-Kerameus, A., Antonius Stud., Patr. Cstpl., Exhortatio ad Confessionem (ex N. S. 2, 1905).

www.torrossa.com - For non-commercial use by authorised users only. License restrictions apply.

Sigel-Verzeichnis

xv

A S W — Abhandlungen d. philol.-hist. Kl. d. Sächs. Gesellschaft der Wissenschaften. — Leipzig. Ath — Athenaion. — Athen. A T S — Arsenij ep., Schitie i Podvigi Sv. Theodori Solunskoi. — Juriev 1899. A T T — Anon., Βίος και Ακολουθία τοΰ... ίερομάρτυρος Θεράποντος του Θαυματουργό®. — Athenis 1904. A U J — Acta et Comment. Universit. Jurievensis. — Juriev. A U T — Annali delle Université Toscane. — Pisa. A V A — Ansse de Villoison, J. B. G., Anecdota Graeca. — Veneriis 1781. A V E — Allatius, L-, Vindiciae Synodi Ephes. et Cyrilli de processione Spiritus Sancti. — Romae 1661. A W B — Abhandlungen d. kgl. preuss. Akad. d. Wiss., Philos.-Hist. Kl. — Berlin. A W G — Abhandlungen d. kgl. Gesellsch. d. Wiss. zu Göttingen. B — Byzantion. — Bruxelles. BA — Byzantinisches Archiv. — Leipzig-Berlin. B A A — Bunsen, Chr., Analecta Ante-Nicaena. I. — Londinii 1854. B A B — Bulletin de l’Académie roy. de Belgique. Cl. des Lettres. — Bruxelles. B A D — Bakhuyzen, W. W. van den-, Der Dialog des Adamantius. — Leipzig 1901. B A G — Bachmann, L-, Anecdota Graeca e codd. mss. Bibi. Reg. Parisinae, 2. voll. — Lipsiae 1828. B A Gr — Bekker, I., Anecdota Graeca. — Berolini 1814-21. B A H — Bonwetsch, N., - Achelis, H., Hippolytus Werke. — 1897 (= G CS. 1). BAL — Brinkmann, Aug., Alexandr. Lycopolitani contra Manichaei opiniones disp. — Leipzig 1895 (in: B T). Bail - vide: B S M. B A N — Boissonade, J. Fr., Anecdota Nova. — Parisiis 1844. B A P — Bulletin de l’Académie imp. des Sciences de St. Petersbourg. — St. Petersbourg. B A R — Bulletin de l’Institut Archéologique Russe à Constantinople. — Odessa. B A S — Byzantion. American Series II. — Boston. B A T — Bousquet J.-Amann E., Les Apocryphes du Nouv. Testament. — Paris 1910 ss. B A U — Bosch, H. de-, Anthologia Graeca. — Utryecti 1795-1808. BB — vide: V B.

www.torrossa.com - For non-commercial use by authorised users only. License restrictions apply.

XVI

BBG BBL B BT BC BCA BC C BCG BCH BCh BCM BCP BCS BDG B DH B DM BE BEB BED BEF BEH BED BER Bes BFC BFG BG A BGB BGC BGH

Sigel-Verzeichnis

Bollettino délia Badia greca di Grottaferrata. — N. Ser. — Grottaferrata. Beitrâge z. Gesch. d. christl. Altertums u. d. byzant. Literatur. — Bonn-Leipzig 1922. Bury, J. B., Byzantine Texts. — London 1898 ss. Bibliotheca Casinensis, 4 tomi. — Monte Cassino 1873-80. Bidez, J., Psellos... in: Catalogue des Mss. Alchimiques grecs. — Bruxelles 1928. Bandini, A. M., Catalogus Codd. graec. Laur. — Florentiae 1764-70. vide: B M S. Bulletin de Correspondance Hellénique. — Athènes-Paris. vide: V V. Bekker, Imm., Constantini Manass., Breviarum hist. metricum. — Bonnae 1837. Brambs, J. G., Christus Patiens. — Leipzig 1885. Bauer, A., Anon. Chronographia syntomos. — Lipsiae 1909. Bortoli, A., Dialogos Gregentii archiep. Cephri... —Venetiis 1747. Bekker, Imm., D ucae... Historia Byzantina. — Bonnae 1834. vide: BMC. vide: B E H. Bulletin de l’Institut pour l’étude de l’Europe sud-orient. — Bucarest. Blakeney, E. H., The Epistle to Diognetus. — London 1943. Bibliothèque des Écoles françaises d’Athènes et de Rome. — Paris. Bibliothèque de l’École des Hautes Études, Sect. philos, et hist.; Sect. relig. — Paris. Brightman, F. E., Liturgies Eastern and Western. — Oxford 1896. Bekker, I., Ephraemius mon., Imperatorum et Patriarch. Recensus. — Bonnae 1840. Bessarione. — Roma. Biblioteca di Filologia classica. — Catania. Busse, A., in: Programm d. Friedrichs-Gymn. zu Berlin. Wissensch. Beilage. — Berlin 1892. Bekker, Imm., Georgii Acropolitae Annales. — Bonnae 1836. vide: B A N . Boissonade, J. Fr., Anecdota Graeca, 5 voll. — Parisiis 1829-33. Boor, C. de, Georgii mon. (Hamartoli)... Lipsiae 1904 (in: BT.).

www.torrossa.com - For non-commercial use by authorised users only. License restrictions apply.

Sigel-Verzeichnis

BGL B GN BGT BGV BH BHC B HE BHG B HO BJ A

B JB B IC Bib B11 B IM B IO BI R B IS B JX B IZ B KE B Kl BE BE A BEB BEE BET BM BM A B Mar BM B BM C

XVII

— Bardenhewer, O., Geschichte der altkirchlichen Literatur, 5 voll. — Freiburg i. Br. 1902-32. — vide: BAN. — Beiträge zur Geschichte u. Erklärung d. N. Test. — Leipzig. — Bibliothèque grecque vulgaire. — Paris. — Bury, J. B., Iveron and our Lady of the gate, in: H E S. 10 (1897) Nr. 23 p. 86-99. — Budge, E. A. Th. W., Coptic Homilies. — London 1910. — vide: B E H. — Bibliotheca Hagiographica Graeca, 2. ed. — Bruxelles 1909. — Bibliothèque Hagiographique Orientale (v.: Clugnet = CBH.). — Bachmann, M., D. Rede des Johann. Syropulos an den Kaiser Isaak II. Angelos (1185-95). Text u. Komment., Diss. — München 1935. — Boulgaris, Eug., Josephi Bryennii Opera omnia. —Eipsiae 1768-84. — vide: C B I. — Biblica, Commentarii. — Roma. — Bullettino dell’Istituto Storico Italiano. — Roma. — Bidez, J., Mélanges 2 (1934). — Bandurius, A., Imperium Orientale. — Parisüs 1711. — Bulletin de l’Institut hist, belge de Rome. — Bruxelles-Rome. — Bekker, L, Pseudo-Symeon Magister, Annales. — Bonnae 1838. — Bonis, K. G., Prolegomena in: Joannis VIII. Xiphilini, Patr. Cstpl. — Athenis 1937. — Biblische Zeitschrift. — Freiburg i. Br. — Beiträge zur kirchl. Literatur. — Greifswald. — Berliner Klassikertexte. — Berlin. — vide: B E L . — Bulletin d’ancienne Littérature et d’Archéologie chrét. — Paris. — Bänescu, N., Tzetzes Theogonia. — Bucuresti 1915 (ex Conv. Eiterare 49, 7-8). — Bulletin de Littérature ecclésiastique. — Toulouse. — Blass, Fr., S. Lucas, Acta Apostolorum. — Lipsiae 1896. — vide: B Mar. — Bekker, Imm., Michaelis Attaliotae Historia. — Bonnae 1853. — Bibliotheca Marasli, Athenis (Βιβλιοθήκη Μαράσλη). — Bonnet, M., Narratio de miraculo a Michaele Archang. Chonis patrato. — Paris 1890. — Binon, St., Documents grecs inéd. rel. a S. Mercure de Cesarée. - Louvain 1937 (= U L R. 2, 41).

www.torrossa.com - For non-commercial use by authorised users only. License restrictions apply.

XVIII

BMI/ B MS BNB BNC BNG BNJ B NT BOA BPA B PB BPD ΒΡΕ BPF B Ph BPI BP K BPL BPP B Ps BPS BR BS BSA BSB BSI B SI BSM BSΟ

Sigel-Verzeichnis

— Bibliothèque du Muséon. — Louvain. — Benesevic, V., Catalog. Codicum Mss. Graecor... S. Catharinae in monte Sina. — St. Petersburg 1911. — Bachmann, L-, Nicephori Basilaki Monodia. Programm der « Grosse Stadtschule ». — Rostock 1847. — Boor, C. de, Nicephorus Greg., Opuscula historica. — I,ipsiae 1880 (in BT.). — Bekker, I., Nicephor. Greg. Historia Byzantina. — Bonn 1829-55. — Byzantin.-neugriech. Jahrbücher (ed. N. A. Bees.) — BerlinAthen. . - Benesevic, V. Nikon, Taktikon, in: S I P. 139 (1917) 1-120. — vide: B GC. — Breslauer philolog. Abhandlungen. — Bänescu, N., Deux poètes byz. inédits. — Bucarest 1913. — Boissonade, J. Fr., Mich. Psellus, De operatione daemonum. — Norimbergae 1838. — Bidez, J.-Parmentier, L., The Eccles. History of Evagrius. — London 1898. — Beek; C. J., Passio SS. Perpetuae et Felicitatis, 2 voll. — Noviomagi 1936. — Baletta, Jo. N., Φωτίου Έπιστολαί. — London 1864. — Boissonade, J. Fr., Georg. Pachymeres, Declamationes 13. — Parisiis 1848. — Bury, J. B., Philotheos, Kleterologion (in: The imperial Admi­ nistration Syst. — London 1911, p. 131-79). — Bibliothèque de la Faculté de Philos, et Lettres de l’Univ. de Liège. Sér. grand 8°. — Bruxelles. — Boissonade, J. Er., Anthologia Palatina. — Parisiis 1871-90. — vide: B C A. — Bardy, G., Paul de Samosate, 2. éd. — Louvain 1929. — Beek, Jac. van, Athenagoras geschrift De resurr. mort. — Leiden 1908. —Bibliotheca Sacra. — Oberlin. (Ohio). - vide: CUB. — Boulenger, F., St. Basile,. . . Aux jeunes gens... — Paris 1935. - vide: B S M. — Byzantino-Slavica. — Prague. — B S. - S. Byz. — slav.-Suppl. —Ballerini, A., Sylloge monumentorum. — Romae 1854-56. —Beverigus, Synodicum. — Oxford 1672(London 1677).

www.torrossa.com - For non-commercial use by authorised users only. License restrictions apply.

Sigel-Verzeichnis

XIX

BS R

— Bachmann, R., Theodor. Dukas Rase., Or. in laudem Nicaeae urbis, in: Programm d. « Grosse Stadtschule ». — Rostock 1847. B St — Bulgarski Starini. — Sofia. BT . — Bibliotheca Teubneriana. — Ripsiae. B T A — Bardy, G., Théophile d’Antioche, Trois livres à Autolycus. — Paris 1948. B T C — Boor, C. de, Theophanes, Chronographia. — Reipzig 1883-85. B T D — Boulanger, Textes et Documents. B T P - vide: T B N. BT-FR — Förster, R., Richtsteig, E., Choricii Gazaei Opera. —Ripsiae 1929. B T H — Homburg, R.,. Apocalypsis Anastasiae. — Reipzig 1903 (Separ.) B T He — H N B. B TM — Basnage, Jac., Thesaurus Monumentor. eccl. et hist. — Amstelodami 1725. B T P — Papadopoulos, J.B., Georgii Phrantzae Chronicon. —Ripsiae 1935. BTS — Boor, C. de, Theophylacti Simocattae Historiae. — Ripsiae 1887 (in B T.). B T T - vide: B R B. B T Z — Dindorf, R., Jo. Zonarae Epitome Historiarum. — Ripsiae 1868-75. Bu — Busti, M., Joannis metrop. Euchaitensis versus jambici. — Etonae 1610. BV — Bogoslovsky Vjestnik. — Moscovii. , B VA — Bonaccorsi, G., jVangeli apocrifi, tom. I. — Firenze 1948. B V E — Boor, C. de, Vita Euthymi. — Berlin 1888. B V M — BaUdini, A. M., Graecae Eccles. Vetera Monumenta, 3 tomi. — Florentiae 1761-63, · Byz —Byzantis. — Athen. BZ — Byzantinische Zeitschrift. — Reipzig (Teubner) — München. C —vide: EAC. CA —Otto, J. C. Th., Corpus Apologetarum Christ, sc. II. — Jenae. 1847-72. C A B — Cumont, Fr., Anecdota Bruxellensia, I. Chroniques Byzant. - Gand 1894. C A C — Compernass, J., Acta S. Carterii Capp. — Bonn 1902-1905. C A E — Χριστιανική αρχαιολογική Εταιρία. — Athenis. CAG —Cramer, J. A., Anecdota Graeca, 4 tomi. — (Oxonii 1835-37. CAI —Combefis, Fr., Ampilochii Icon., Methodii Patar., Andreae Cret. Opera omnia. — Parisiis 1644.

www.torrossa.com - For non-commercial use by authorised users only. License restrictions apply.

XX

CAN CAP CAQ CB CB A

CBB CB H CB I CC CCA CCB CCC CCG CCI , CD CDM CEA CEM CET CG G CGE CG N CGP

Sigel-Verzeichnis

— Combefis, Fr., Bibl. Graec. PP. Auctarium Noviss. — Parisiis 1672. — Cramer, J. A., Anecdota Graeca ex Bibl. Parisiensi, 4 voll. — Oxonii 1839-41. — Caspari, C. P., Alte u. neue Quellen z. Gesch. d. Taufsymbols. — Christiania 1879. — Christ, W., Beiträge z. kirchl. Literatur d. Byzantiner. — München 1870. — Caspari, C. P., Briefe, Abhandlungen u. Predigten aus den 2. letzt. Jhdt. d. christl. Altertums u. d. Anfang d. Mittel­ alters. — Christiania 1890. — Collection Byzantine (G. Budé). — Paris. Clugnet, E-, Bibliothèque Hagiogr. Orientale. — Paris 1901 ss. Combefis, Fr., 111. Christ. Martyrum lecti triumphi. — Paris 1660. Christianskoje Ctenje. — Petropoli. Cramer, J. A., Catenae Gr. P. P. in N. T., 8 tomi. — Oxonii 1838-44. Coxe, H. O., Catalogi Codicum mss. Bibl. Bodleyanae. — Ox­ ford 1853 ss. Castellani, C., Catalogus Codicum Graecorum S. Marci. — Veneriis 1895. Corderius, B., Catena Gr. PP. in St. Joann. Antverpiae 1630. Combefis, Fr., S. Jo. Chrys., De. . . educandis liberis. — Pa­ risiis 1656. Creuzer-Moser-Dübner, Plotini Enneades. — Paris 1855. Cammelli, G., Demetrius Kydon., Correspondance. —Paris 1930. Cavallera, F., S. Eustathii ep. A nt... Homilia. — Paris 1905. Cotelier, J. B., Ecclesiae Graecae Monumenta. — Parisiis 1677-86 (tom. 4, 1688 = A G B.). Castellani, C., Epitalamio di Teod. Prodr. per le nozze di Giov. Com. — Venezia 1890. Comparetti, D., Ea Guerra Gotica di Procop. Caes., 2. voll. — Roma 1895-1928. Compemass, J., Gregorios Eobrede auf d. 318 Väter des Kon­ zils zu Nikaia u. Konstantin d. Gr. — Bonn 1909. Caillau, D. A. B., - S. P. N. Gregorii Naz. Opera omnia. — Pa­ risiis 1840. Catena Graecor. PP. in S. Marcum. — Romae 1673.

www.torrossa.com - For non-commercial use by authorised users only. License restrictions apply.

Sigel-Verzeichnis

XXI

CGT

— Caspari, C. P., Ungedruckte, unbeachtete u. wenig beachtete Quellen z. Gesch. d. Taufsymbols u. d. Glaubensregel. — Christiania 1866-75. C H B — Corpus Scriptorum historiae byzantinae. — Bonn. C H i — Cave, G., Historia litter., ed. noviss. — Basileae 1741-45. C H M — Combefis, Fr., Historia haeresis Monothelitarum. — Parisiis 1648. Chr — Chrysostomica. — Roma 1908. C J C — Charon, C., Le 15me Centenaire de S. Jean Chrysostome. — Rome 1909. C J O — Corderius, B., Jo. Philipponi: in cp. 1 Genes., de mundi Crea­ tione, Cl. 8. — Viennae Austriae 1630. C K A — Caspari, C. P., Kirchenhistorische Anecdota. — Christiania 1883. CL — Conventus Literare. — Bucuresti. C L A — Cereteli, G. Ph., D. Leben d. hl. Arsenius d. Gr. — St. Peters­ burg 1899. C L D — Corderius, B.-Lansselinus, P., S. Dionys. Areop. Opera omnia. — Venetiis 1755-56. C L H — Cozza Luzi, Jos., De immaculata Deiparae Conceptione Hymnologia Graecorum. — Romae 1862. CLP — Loparev, Chrys., Manuel Philes Poëmata. — Petroburgi 1891. CLS — Cozza-Luzi, Jos., Historia et Laudes Ss. Sabae et Macarii jun. — Romae 1893. CM — Cumont, Mélanges. — (in A I B. 4. 1936). C M F — Ceské museum filologické. — Prag. C Μ Μ — Ceriani, A. M.,· Miscellanea. — Milano 1910. CM S — Ceriani, A. M., Monumenta Sacra et Profana, 7 tomi. — Me­ diolani 1861-74. C N A — Combefis, Fr., Graeco-lat. PP. Bibliothecae Novum Auctarium. — Parisiis 1648, 2 tomi. C N D — Coleman-Norton, P. R., Palladii Dialogus. Cambridge 1928. C N E — Chatzejoannes, Jo., 'Ιστορία κ. έργα Νεοφύτου... Εγκλείστου. — Alexandriae 1914. C N P — Montfaucon, B. de, Collectio Nova PP. et Script. Gr., 2 voll. — Parisiis 1707. C N S — Chalendard, M., Nicétas Stéthatos. . . , Le Paradis spir. — Paris 1943 (in S Ch. 8). C O C — Combefis, Fr., Originum rerumque Cstplit. manipulus. — Pa­ risiis 1664. COM - vide: OCM.

www.torrossa.com - For non-commercial use by authorised users only. License restrictions apply.

XXII

Sigel- Verzeichnis

CPC

— Christ, W.-Paranikas, M., Anthologia gr. Carminum chr. — Lipsiae 1871. C P D — Dindorf, E., Chronicon Paschale. — Bonnae 1832. CP J — Commentationes Philologae Jenenses. — Lipsiae. C P N — Creuzer, Fr., Plotini liber de pulchritudine... Acc. Niceph. Nathanael, monach., Antithet. — Heidelberg 1814. C P O — Cruice, P., Philosophumena sive Haeresium omnium confuta­ tio. — Parisiis 1860. C P P — Corderius, B., Expositio PP. graecorum in Pss., tom. 1-3. — Antverpiae 1643-46. CPS — Corona PP. Salesiana. Ser. gr. — Torino 1934 ss. C P T — Cambridge Patristic Texts. CR — Catholic Historical Review. — Washington. C R M — Cammelli, G., Romano il Melode. — Firenze 1931. CS A — Catergian, P. J., De fidei symbolo quo Armeni utuntur. — Viennae 1893. C S B — Corpus Scriptorum historiae byzantinae. — Bonn 1828-97. C S F — Commentationes litterarum humanarum. Societas Scientia­ rum Fennica. — Helsingfors 1922 ss. C S H — Boivin, Jo.-Bekker, Imm., Nicephori Gregorae, Byzantina Hi­ storia, 3 tomi. — Bonnae 1829-55. C S E — Corpus Scriptorum Ecclesiasticorum Latinorum. — Vindobonae. C S M — Corderius, B., Symbolarum in Matthaeum, tom. II. — Tolosae 1647. C SO — Corpus Scriptorum Christianorum Orientalium. — HeverleLouvain. tom. 132 ( = Subsid, 4) (1952). CS S — Creyghton, R., Silvester Syropoulos, Gesch. d. Florentiner Synode. — Hagen 1660. C S U — Collectio Scriptorum veterum Upsaliensis. C T C — Castellani, C., Epitalamio di [Teodoro Prodr... per le nozze di Teodora Comn. — Venezia 1888. C T K — Kvinoel, Chr. Th., Demetr. Cydonii Opuscul. De contemnen­ da morte. — Lipsiae 1786. C T E — Combefis, Fr., S. Theophanis Chronographia. — Parisiis 1655. C T P — Charles, R. H., The greek versions of the Testam, of the 12 Pa­ triarchs. — Oxford 1908. C Tr — Vannutelli, Primo, Synoptica. — Roma. C T S — Chester-Charlton, Me. Cown, Testamentum Salomonis. —Leipzig 1922. C U A — Catholic Univers. of America. — Washington.

www.torrossa.com - For non-commercial use by authorised users only. License restrictions apply.

........

■ - '*-wjsr ■ v

·· -■ · ·ι* . \ -7 rr»*ygJ'jg gj^rg p ;·'-·''*v ·*»>·. του Χρυσοστόμου — Veneriis 1764. — Patzig, Ε., Unerkannt u. unbekannt gebliebene Malalas Frag­ mente. — Eeipzig 1891. — Publications in Mediaeval Studies. — Notre Dame. — Indiana. — Petavius, Dion., S. Nicephorii Patr. Cstpl. Breviarium histori­ cum. — Parisiis 1648. — Patzig, E., De Nonnianis in 4 Orationes Gregorii Naz. commen­ tariis. — Eipsiae 1890. — Geizer, H.-Hilgenfeld, H., Patrum Nicaenorum Nomina. — Eipsiae 1898. — Papadopoulos-Kerameus, A., Noctes Petropolitanae. — S. Pe­ tersburg 1913. — Patrologia Orientalis. — Paris. — Otdiel, dass. Philol. — St. Petersburg.

www.torrossa.com - For non-commercial use by authorised users only. License restrictions apply.

Sigel-V erzeichnis

xun

P O W — Preuschen, Er., Origenes-Werke. Bd. 4. — Leipzig 1903 (= GCS. 10). P P E — Papadopoulos-Kerameus, A., Photii epistolae 45 (21) ineditae.— Petropoli 1896 ( = S I P . 41). P Ph — Papadopoulos-Kerameus, A., Φωτιακά. — Petropoli 1897. PPI — Pontanus, Jac., S. J., Philippi Solitarii Dioptra. — Ingolstadii 1604. P P R — Preuschen, Er., Palladius und Rufinus. — Giessen 1897. P P S — Pravoslavny Palestinensky Sbornik. —* Petropoli. PR — Pelt-Rheinwald, Homiliarium Patristicum. — Berolini 1829-34. PS — Patrologia Syriaca (ed. Graffin). — Paris. P S A — vide: CUP . P S C — Petavius, D., Synesii ep. Cyren. Opera omnia. — Parisiis 1631 et 1640. P S G — Pomjalovsky, I., Vita S. Gregorii Sinaitae. — St. Petersburg 1904. P S K — Pravoslavny Sobesjednik. — Kasan. P S M — Paisios, Hierom., Κατάνυξις... Συμεών to® Μεταφράστου. — Athenis 1875. P S Ο — Preger, Th., Scriptores Originum Constantinopol. — Leipzig 1901 et 1907 (in: B T.). P S R — Pitra, J. B., S. Romanus, veterum melodorum Princeps. — Romae 1887. P SS — Pitra, J. B., Spicilegium Solesmense. — Parisiis 1852-58. P St — vide: C U P. PST — Papageorgios, Sp., Acoluthia et Vita S. Spyridon. — Athenis 1901. P S V — Viteau, J., Les Psaumes de Salomon. — Paris 1911. P T A — Possinus, P., Thesaurus asceticus. — Paris 1684. P T H — Pontanus, Jac., Theophylacti Simocattae Historiarum libri 8. — Parisiis 1647. P T M — Papadimitriu, C. D., Theodora Ptochoprodroma Manganskija Stichotvorenija. — Odessa 1898. P T P — Papadimitriu, C. D., Theodoros Prodromos. — Odessa 1905. P T S — Papadopoulos-Kerameus, A., Θεοδώρου to® Σΐουδίτου Μεγάλη Κατήχησις, tom. 2. — St. Petersburg 1904. PU — Petavius, D., Uranologion. — Parisiis 1630. P U T — Programm der Universität Tübingen. P V G — Papadopoulos-Kerameus, A., Varia Graeca Sacra. — Petropoli 1909 (= S I P. 95).

www.torrossa.com - For non-commercial use by authorised users only. License restrictions apply.

χι,ιν

P VT PYP QF G RA RAB R AE RAG RAI R AL RAM RAN R AO R Ap RB R BA R Bi RBP RBR R BS RCD R CE R ÇH R CL RE B REG RES RFI RFS RH RHB

Sigel-Verzeichnis

— Pomjalovsky, I., Vita S. Theodori. — Petropoli 1892 (cfr. B. 16 (1942) 164-225). — Papadopoulos-Kerameus, A., ΕΙς ύμνος το® Πατριάρχου Φω­ τίου. — Odessa 1900. — Quellen u. Forschungen dus d. Gebiete d. Geschichte. — Pa­ derborn. — Revue Augustinienne. — Louvain-Paris. — Revista de Archivos, Bibliotecas y Museos. — Madrid. — vide: E R A. — Rose, Val., Anecdota Graeca et gr.-lat. — Berlin 1864. — Robertson, A., St. Athanasius on the Incarnation, 3 ed. — . London 1901. — Rendiconti délia Reale Accademia dei Lincei. — Roma. — Ramphos, J., 'Αγιολογικά Μελετήματα. — Athenis 1948-49. — Rendiconti dell’Accademia di Archeologia-Lettere. — Napqli. — Rigaltius, N., Artemidori... Oneirocritica. — Lutetiae Paris. 1603. — Revue Apologétique. — Paris. — Revue Bénédictine. — Maredsous. — Revue des Bibliothèques et Archives de Belgique. — Bruxelles. — Revue Biblique. — Paris. — Revue des Bibliothèques. — Suppléments. — Paris. — Regel, W., Analecta Byzantino-Russica. — Petropoli 1891. — Richter, C. E., Bibliotfaeca Sacra PP. Eccl. Graecor. — Lipsiae 1828 ss. — Rupprecht, E., Cosmae et Damiani... Vitam et Miracula ed. — Berlin 1935. — Roberts, C. H,-Capelle, B., An early Euchologion. — Louvain 1949 (in: B M L. 23). . — Reischl, G. C., Cyrilli Hieros. O pera... omnia. — Monaci 1848. — Rouillard, G.-Gollomp, P., Archives de l’Athos, 1. Actes de Lavra. — Paris 1 (1937). — Revue des Études Byzantines. — Bukarest-Paris. — Revue des Études grecques. — Paris. — vide: R H B. — Rivista di Filologia e d’Istruzione classica. — Torino. — Radonic, Joh., Fontes rerum Slavor. merid., 6. Ser. tom. 1. — Belgradi 1936. — Revue Historique. — Revue historique du Sud-Est Européen. — Bucarest-Paris.

www.torrossa.com - For non-commercial use by authorised users only. License restrictions apply.

Sigel-Verzeichnis

χ ι,ν

R Η C — Recueil des historiens des Croisades. Hist. gr. 2 voll. — Paris 1875-81. R H E — Revue d’Histoire Ecclésiastique. —: Louvain. R H L — Revue d’Histoire et de Littérature religieuse. — Paris. Rh M — Rheinisches Museum. — Bonn-Frankfurt. R J A — Rabe, H., Johannes Philoponus, De aeternitate mundi. Lipsiae 1899. R I B — Revue de l’Instruction publique en Belgique. — Gand-Bru­ xelles. R I L — Reale Istituto Lombardo di Scienze e Lettere. Rendiconti. — Milano. R I P — vide: R J A · R J Ph — Reichhardt, G., Joannis Philop., De opificio mundi, 11. 7. — Lipsiae 1897. RM — 'Ρωμανός ό Μελωδός. — Paris 1 (1932-33). R M C — Reimarus, H. S., Matthaei Camar. Orationes 2. in Plethonem De fato. — Lugd. Batav. 1721. R Μ P — Renauld, Ém., Michel Psellos, Chronographie. — Paris 1926-28. R Mu — vide: RhM. RO — Roma e l’Oriente. — Grottaferrata. R O C — Revue de l’Orient chrétien. — Paris. R O P — Rietz, W., De Origenis prôlogis in Psalterium. — Jenae 1914. R O S — vide: R Q. R P A — Riccardus, Vinc., S. Patris Procli arçhiep. Cstpli, Analecta. — Paris 1630. R P F — Harris, J. R., The Acts of Perpétua and Felicitas. — Lon­ don 1890. R P G — vide: R T G. R P H — Revue de Philologie de Litt, et d’Histoire anciennes. — Paris. R P L - vide: N A. 8, 2. R P O — Robinson, J. Arm., The Philocalia of Origen. — Cambridge 1893. R P S — Rhallis, G. A.-Potlis, Μ., Σύνταγμα των θείων καί ιερών Κα­ νόνων. — Athenis 1852 ss. R P T — Revue des Sciences philosoph. et théolog. — Paris-Saulchoir. RQ — Römische Quartalschrift. — Rom-Freiburg i. Br. R Q S — Römische Quartalschrift. — Supplement. R Q H — Revue des Questions historiques. — Paris. R R S — Routh, M. J., Reliquiae Sacrae, 4 tomi. — Oxonii 1814. R R B — Regel, W., Fontes rerum byzantinarum. — Petropoli 1892.

www.torrossa.com - For non-commercial use by authorised users only. License restrictions apply.

ΧΙ,νΐ

RS R SO RSP RSR R SS RST RT RTC RTG RVC RVD RVI RVV S SA SAA SAC SAE SAG SAK Sai SA M S An SAP SAT SAV SAW SAZ SBA SBC

Sigel-Verzeichnis

— Routh, M. J., Scriptorum eccles. Opuscula. — Oxonii 1832 et 1840. — Rivista degli Studi Orientali. — Roma. — vide: R S S. — Recherches de Science religieuse. — Paris. — Revue des Sciences religieuses. — Paris-Strassburg. — Rivista storico-critica delle Scienze Teologiche. — Roma. — Recherches de Théologie ancienne etmédiévale. —Louvain. — Raeder, Jo., Theodoreti Graecar. aSect. Curatio. — Lipsiae 1904 (in: B T.). — Recueil de travaux pubi, par la Faculté de Philos, et Lettres de Gand. — Bruxelles. — Rocchi, A., Versi di Cristoforo Patrizio. — Roma 1887. — Rose, V., Das Leben des hl. David v. Thessaloniki. — Berlin 1887. — Russko-Vizantiiskija Isliedovanija. — Petropoli 1 (1893). . —1>- Réligionsgeschichtl. Versuche u. Vorarbeiten. — Giessen. — Σωτήρ. — Athenis. —Sakkelion, J., ’Ανέκδοτα Ελληνικά. — Stegmann, A., Die pseudo-athanas. IV. Rede gegen die Arianer. — Rottenburg a. N. 1917. — Stembach, L., Analecta Gràeco-Latina. — Cracoviae 1893. — Stadtmüller, H., Anthologia Gr. Epigrammatum Palatina cum Planudea. — Lipsiae 1894-1906. — Sapiski imper, russkago archeologiceskago obscestva. — St. Petersburg. — Schwartz, Ed., Neue Aktenstücke z. ephes. Konzil. — München 1920 (in: ABW. , 30,8). —- Salesianum. — Torino. — vide: SBA. — vide: S A. — Stembach, L., Analecta Photiana. — Cracoviae 1893. — Schmidt, C.-Schubart, W., Altchristliche Texte. — Berlin 1910 (in: B Kl. 6). — Studemund, W., Anecdota varia graeca. — Berolini 1886. — Sitzungsberichte d. ks. Akademie d. Wiss. — Wien. — Starine na sviet Izdaje. Jugosl. Ak. Znanosti I. Umjetnosti. — Zagreb. -— Sitzungsberichte d. bayr. Akad. d. Wiss. — München. — Schirô, G., Barlaam Calabro, Epistole greche. — Palermo 1954 (in I S T . 1).

www.torrossa.com - For non-commercial use by authorised users only. License restrictions apply.

Sigel-Verzeichnis

SBE SBG SBN SBP SC SCA

χ ι,ν π

— — — — — —

Studia biblica et ecclesiastica. — Oxford. vide: S Μ B. Studi bizantini e neoellenici. — Napoli e Roma. Schermami, Th., Prophetar. Vitae fabulosae. — Leipzig 1907. Spicilegium Casinense. — Montis Casini 1888 ss. Stàhlin, O., Clemens Alexandrinus, tom. 1-3. — Leipzig 1905-9 (= G CS. 12, 15, 17). SC C — Sbornik Charkovskago istoriko-filol. obscestva. — Charkov. S C E — vide: A C Ο. I, 1-5. S C G — Sajdak, Jo., De Codicibus Graecis in Monte Cassino. — Cracoviae 1912. S Ch — Sources Chrétiennes. — Paris. S Chr — Sigalas, A., Χρύσιππού πρεσβ. Έγκώμιον είς τον ’Αρχάγγελον Μιχαήλ (in: E B S. 3 (1926) 85-93). S C Μ — Schmitt, J., The Chronicle of Morea. — London 1904. S C O — Savile, R., S. Joann. Chrysostomi Opera omnia. Graece. 8 tomi. — Etonae 1612. SCP — vide: PSC. SD — Studies and Documents. — London-Philadelphia. S D A — Schlecht, Jos., Doctrina 12 Apostolorum. — Freiburg i. Br. 1901. SE — Athena (Periodicum Societ, scientif.). — Athenis. S E A — Sathas, K., Ελληνικά ’Ανέκδοτα. — Athenis 1867. S E B -— Schirò, G., Le Epistole di Barlaam Calabro (1-5) contro gli Esicasti. — Tivoli 1938 (ex A C L. 1932). S E G — Eustratiades, Sophr., Γρηγορίου το® Κυπρίου ΈπιστολαΙ καί Μύθοι. — Alexandriae 1910. SEI — Spulver, G. A., L’Éclogue des Isauriens. — Cemauti 1929. S E K — Seorsos, Fr., Theophanes Kerameus, Ό μιλίαι εϊς Ευαγγέλια Κυριακά καί Έορτάς τού δλου ένιαυτού. — Hierosolymis 1860. S E P — Eustratiades, Sophr., Ποιητα'ι καί Ύμνογράφοι της δρθοδόξου ’Εκκλησίας, tom. I. — Hierosol. 1940. S F C — Studi italiani di Filologia Classica. — Firenze. S F P — Publications de la Société Fouad I. de Papyrologie. — Textes et Documents. — Le Caire. SG A — Siebenkees, J. Ph.-Goez, Jo. A., Anecdota Graeca. — Norimbergae 1798. S G L — Swainson, C. A., The Greek Liturgies. — Cambridge 1884. S G N — vide: C U A. 17.

www.torrossa.com - For non-commercial use by authorised users only. License restrictions apply.

XLVUI

SGP S GS S GT SH SH G S IG S IP S IS SK SKQ

SL SLV SM SΜB SM C S MG SM I SMK S ΜL SM P SNC SNΜ SNO SN P SNT SO S Od SO T

Sigel- Verzeichnis

— Sternbach, L., Jo. Geometrae Carmen de S. Panteleemone. — Cracoviae 1892. — Schriften d. wissensch. Gesellsch. in Strassburg. — Studien z. Geschichte d. Theologie u. d. Kirche. — Leipzig. — Subsidia Hagiographica. — Bruxelles. — Stevenson, H. M., Du rhytme dans l’Hymnographie de l’Église Grecque. — Paris (in R Q H. 20 (1876) 482-543). — Schulte, Frz., S. Jo. Chrysost., De inani gloria et de educand. liberis. — Monasterii Guestf. 1914. — Sapiski istorico-filolog. Faculteta imp. Universiteta. — St. Pe­ tersburg. — Spetsieris, Joak., Isaac Syr. Ascetica. — Athenis 1895. — Syllogos: 'Ο εν Κωνσταντινουπόλει Έλλην. φιλολογ. Σύλλογος. — Krüger, G., Sammlung ausgewählter Kirchen-u. Dogmengeschichtl. Quellenschriften für Seminarübung. — FreiburgLeipzig. — Studi liturgici. — Grottaferrata. — Schirô, G., Vita di S. Luca vescovo di Isola Capo Rizzuto.— Palermo 1954 (in I S T . 2). — Schlumberger, G. L-, Mélanges. — Paris 1924. — Sathas, K., Μεσαιωνική Βιβλιοθήκη. — Veneriis 1872-94. — Scheffer, Joh., Miscellanea. — Amstelaedami 1698. — Stembach, L., Meletemata Graeca. — Vindobonae 1886. — Sternbach, L., Methodii Patr. et Ignatii Patr., Carmina inedi­ ta. — Leopoli 1898. — Sakkelion, Jo., Ματθαίου του Καντακουζηνοΰ Λόγοι. — Athe­ nis 1888. — Stork, H., Die s. g. Melchisedekianer. — Leipzig 1928. — Sajdak, Jo., Meletemata Patristica I-II. — Cracoviae 1914-17. — Sternbach, L., Nicolai Callidis Carmina. — Cracoviae 1903. — Sovic, A., Moj Komentar Nila monaha (f 430). — Zagreb 1932. — Suaresius, J. M., S. Nili Tractatus. — Romae 1673. — Scheindler, A., Nonni Panopol. Paraphrasis S. Evgl. Joannei. — Lipsiae 1881 (in: B T.). — Soden, H. v., Die Schriften des Neuen Testaments. — BerlinGöttingen 1902-13. — Symbolae Osloenses. — Osloae. — Sapiski imp. Odeskago Obscestva. — Odessa. — Simonides, K., ’Ορθοδόξων Ελλήνων θεολογ ικαι γραφαί, 2 ed. — London 1865.

www.torrossa.com - For non-commercial use by authorised users only. License restrictions apply.

Sigel-Verzeichnis

xux

SP SPA

— vide: N A. 15 (1933). — Sitzungsberichte d. kgl. preuss. Akad. d. Wiss. zu Berlin. — Phil.-Hist. Kl. S P B — Sakkelion, Jo., Πατμιακή Βιβλιοθήκη. — Athenis 1890. SPC — Sternbach, L., Photii Patr. Opusculum paraen. App. Gnomica. — Cracoviae 1893. S P D — vide: S D. S P F — vide: S B P. S P D — Sternbach, L., Symbolae philologorum Polonorum. — Leopoli 1901. S P P — vide: P P S . SQ — vide: S K Q. SR — Spicilegium Romanum. 10 tomi. — Roma 1839-44. S R B — Stegmüller, Fr., Repertorium Biblicum Medü Aevi. 1 (1940). S R E — Spanneut, M., Recherches sur les écrits d’Eustathe d’Antioche. — Lille 1948. SS — Studia Sinaitica. — London. S S A — Schmidt, C.-Schubart, W., Acta Pauli. — Glückstadt-Hamburg 1936. S S B — Sodales Societ, philol. Bonn., Marci Diae. Vita Porphyrii. — Lipsiae 1895. S S D — Studi e Documenti di Storia e Diritto. — Roma. S S K — Semenov, An., Vita S. Symeonis in monte. — Kiev 1898. SSP — Sternbach, L., Spicilegium Prodromeum, — Cracoviae 1904 (in: D A C. 39, 1904). ST — Studi e Testi. — Roma. .S T B — vide: T U. - N. F. 6, 1 (1901). S T E — Sakkelion, Jo., Τοΰ μεγάλου Θεοδώρητου !π. Κύρου Έπιστολα! 48. — Athenis 1885. S T L — Swete, Η. B., Theodorus Lase, jr., De Process. Spir. Sancti, oratio apologetica. — London 1875. St M L — Stimmen aus Maria Laach. — Freiburg. S T O — Symeon archiep. Thess., Opera omnia, 2 tomi. — Athenis 1909. S T P — Stevenson, Η. M., Theodor. Prodr., Comment. in Carmina. — Romae 1888. STS — Strassburger theolog. Studien. — Freiburg i. Br. S T T — Starck, H., Theodoros Teron, textkritische Ausgabe der vormetaphrast. Legende. — Freising 1912. SU — Studi Ubaldi. — Milano 1937. Sv Sb — Svietoslavski Sbornik. — Belgrad. IV

www.torrossa.com - For non-commercial use by authorised users only. License restrictions apply.

r,

Sigel-Verzeichnis

T A A — Tischendorf, C., Apocalypses Apocryphae. — Lipsiae 1866. T A B — Treu, M., Excerpta Anonymi byzantini. — Ohlau 1880. T A G — Triantafillis, C.-Grapputo, A., Anecdota Graeca. — Venetiis 1874. T A O — Trudy Slavianskoj Komissii pri lmp. Moskovskom Archeologiceskom Obscestvje. — Moscovii. T A P — Tischendorf, C., Acta Apostolorum Apocrypha. — Lipsiae 1851. T A S — Tischendorf, C., Anecdota Sacra et Profana. — Lipsiae 1861. T B A — θεολογική Βιβλιοθήκη εΐς μνήμην... Χρ. Άνδρουτσου. — Athe­ nis 1938. T B F — vide: T B N. T B N — Texte u. Forschungen z. byz.-neugr. Philologie. — BerlinAthen. T C A — Thilo, Jo. Ca., Codex Apocryphus N. Test. — Lipsiae 1832. T C H — Toscani, Th.-Cozza, J., De immacul. Deiparae Concept. Hymnolog. Gr. — Romae 1862. T C P — Tiletanus, P. P., Conciones graecor. PP. graec. et lat. — Antwerpiae 1604. TD — Pontificia Universitas Gregoriana. Textus e t'Documenta. Ser. Theol. — Roma. T D C — vide: T D P. T D P — Textes et Documents pour l’Étude Historique du Christia­ nisme. — Paris. TE — Thilo, J. C., Über die Schriften d. Eusebius v. Alex. u. d. Euse­ bius v. Em. — Halle 1832. T E A — Tischendorf, C., Evangelia Apocrypha. 2. ed. — Lipsiae 1876. T E M — Treu, M., Eustathii Macrembolitae... Aenigmata. — Breslau 1893. T E O — Tafel, Th. L. F., Eustathii metrop. Thessal. Opuscula. — Francofurti/M. 1832. T E P — Thiel, A., Epistolae Romanor. Pontificum genuinae. — Brunsbergae 1868. T E S — Travaux publiés par l’Institut d. Études slaves. — Paris. Th — Theologia. — Athenis. T hL — Theol. Literaturzeitung. — Leipzig. Th M — vide: B T Μ. TIB — Tomadakis, N. B., Ό ’Ιωσήφ Βρυεννιος και ή Κρήτη. — Athenis 1947. T IS — vide: I S. T K A — Trudy Kievskoj Duchovnoj Akademij. — Kiev. T L F — Festa, Nie., Theodori Ducae Lasc. Epistulae 217. — Firenze 1898.

www.torrossa.com - For non-commercial use by authorised users only. License restrictions apply.

Sigel-Verzeichnis

U

T L P — vide: B. 9. T M C — Tafel, Th. L. F., Michaelis Choniatae Athenar. metrop. Allo­ cutio Isaaci Angeli. — Tubingae 1846. T Μ E — Treu, M., Matthaeus Ephesinus, Progr. d. Victoria Gymn. in Potsdam. — 1901. T Μ M — Theiner, A.-Miklosich, Frz., Monumenta spectantia ad unionem ecclesiarum graecae et romanae. — Vindobonae 1872. T Μ O — Treu, M., Mänuelis Holoboli Orationes 2. — Potsdam 1906-07. T M P — Treu, M., Maximi mon. Planudis Epistolae. — Vratislaviae 1886-90 et 1890. T N G — Treu, M., Nicephori Chrysob., Ad Angelos Orationes tres. — Breslau 1892. T N E — Tziknopoullos, Jos. P., Neophytos Encleistos, Τυπική συν θεφ διαθήκη. — Larnax Cypr. 1952. T P C — Treu, M., Maximi Planud., Comparatio Hiemis et Veris. — Ohlau 1878. T P H — Thierfelder, Alb., De Christianorum Psalmis et Hymnis. — Lipsiae 1868. T P P — Tondini de’ Quarenghi, C., Paschalios Prologos Theophili... — Hermopoli Syr. 1903. T P T — Usener, H., Der hl. Theodosius. Schriften d. Theodor u. Kyrill. — Leipzig 1890 (v. B H G . 1176-77). TQ — Theologische Quartalschrift. — Tübingen. Tr — Traditio. — New York. Tri — Triodion. — Romae 1879. T R M — Tomadakis, N. B., 'Ρωμανοΰ toC Μελφδοΰ "Υμνοι, έκδιδόμενοι εκ πατμιακών κωδίκων. 2 tomi. — Athenis 1952-54. (Die Initia der Kontakien ib. τπ γ 'ss.). TS — Texts and Studies. — Cambridge. T S C — Terzaghi, Nie., Synesii Cyren. Hymni. 2 voll. —- Romae 19391944; cfr. Grg. 23. 91 ss. u. 202 ss. T S K — Theolog. Studien u. Kritiken. — Hamburg-Gotha. T S P — Combefis, Fr., Tomus synodicus Palamitarum ( = C A N. 2,135) T T C — Tafel, Th. L. F., Theodosii Meliteni... Chronographia. — Mo­ nachii 1859. T T M — Treu, M., Dichtungen d. Gross-Logotheten Theodor. Metochites. — Potsdam 1895. T T P — Treu, M., Theodori Pediasimi... quae extant. — Potsdam 1899. TU — Texte u. Untersuchungen z. Gesch. d..altchristl. Literatur. — Leipzig.

www.torrossa.com - For non-commercial use by authorised users only. License restrictions apply.

Sigel-Verzeichnis

MI

TZ UAM UAT UGT ULP UUR U MS UNT UP US USH USR UT UUR VA VAG VAP VB VC V CA V CP VE M VH B VLT V' M VMS VN R VP VP J

— — — — — — —

Trierer Zeitschrift. — Trier. Usener, H., Acta S. Marinae et Christophori. — Bonn 1886. Usener, H., Acta S. Timothei. — Bonnae 1877. vide: T D. Usener, H., liegenden d. hl. Pelagia. — Bonn 1879. Université de Louvain, Recueil de travaux. University of Michigan. Studies. Humanistic Series. — Ann Arbor, Michigan. — Untersuchungen z. Neuen Testament. — Leipzig. — Uspensky, Porph., Photius (4 Sermones). — St. Petersburg 1864. — Uspensky, F. I., Das Synodicon f. d. Woche d. Rechtgläubig­ keit. — Odessa 1893. — Usener, H., Sophron. Patr. Hieros. Smo. in Praesentat. Chri­ sti. — Bonnae 1899. — vide: US. — Usener, H., Der hl. Tychon. — Leipzig-Berlin 1907. — Usener, H., Theodor, ep. Petrae, Vita S. Theodosii archim. (in: Universitas Frider, Guil. Rhenana). — Bonnae 1890. — Voisin, G., L’Apollinarisme. — Louvain 1901. — Vassiliev, A., Anecdota graeco-byzantina. — Moscovii 1893. — Vouaux, L., Les Actes de Paul et ses Lettres Apocryphes. — Paris 1913 (in: BAT. ). — Visantiiskoje Bogoslovie. — Kiev 1915. — Vigiliae Christianae. — Amsterdam. — Vestnik Ceske Akademie. — Prag. — Vogt, Alb., Constantin VII. Porphyrogén. - Le Livre des Céré­ monies. — Paris 1935-39 (in: C B B.). — Voemel, J. Th., Nicolai Methon. R efutatio... Procli. — Francofurti 1825. — Studemund W.-Cohn-Boor, C. de-, Verzeichnis d. griech. Handschr. d. kgl. Bibi, zu Berlin, 2 voll. — Berlin 1 890-97. — Vari, R., Leonis Sap. imp., Tactica. — Budapestini 1917. — Vassiiievsky, V., Synodalny Kodex Metaphrasta. — St. Pe­ tersburg 1899. — Bees, N. A., Verzeichnis d. gr. Handschr. d. Klosters Mega Spilaion. — Leipzig 1919. — Vulcanius, B., Nili archiep. Thessal., De Primatu Papae Ro­ mani. — Lugduni B. 1595. — Vouaux, L·, Les Actes de Pierre. — Paris 1922 (in BAT. ). — Vannutelli, Pr., Protevangelium Jacobi, Synoptice. — Roma 1940.

www.torrossa.com - For non-commercial use by authorised users only. License restrictions apply.

Sigel-Verzeichnis

VPS VS VSI VSM VSP VV

^ ^ ^

AA AB AE

3

AG

^

AH AS AV

^ ^ ^

VVA

BH CG CI

W EC W FW W GA WGK WH B

W JO WI P WL

UH

— — — —

Viteau, Jos., Passions des Saints Écatérine etc. — Paris 1897. vide: C Tr. Veröffentlichungen d. Bibi, patrist. Seminars zu Innsbruck. Veröffentlichungen a. d. kirchenhistorischen Seminar. — Mün­ chen. — Vestnik slovanske filologie a starozitnosti. — Pragae. — Visantiiskii Vremennik, Byzantina Chronica. — PetropoliLeningrad. — Verslagen en Mededeelingen d. Kon. Vlaamsche Academie voor Taal en Wetterkunde. — Gent. — Weber, Jos., De Actis S. Acacii. Diss. — Born.-Lipsia^ 1913. — Welz, C., Analecta Byzantina. — Strassburg 1910. — Waltz, R., Anthologie Grecque. T. I. Epigrammes chrétiennes. — Paris 1928. , — Wolfius, Jo. Chr., Anecdota Graeca sacra et profana. 4 tomi. — Hamburgi 1722-24. — Weber, S., in: Huschardzan. — Wien 1911 p. 175-80. — Will, Corn., Acta et Scripta. — Lipsiae et Marpurgi 1861. — Wegelinus, M. Jo., Anonymi... Ifiber de virtute. — Augustae Vindel. 1603. — vide: MBH. — Wagner, W., Carmina Graeca medii aevi. — Lipsiae 1874. — Winstedt, E. O., The Christian topography of Cosmas Indicopleustes. — Cambridge 1909. — Wotke, K., Die griech. Version der Epitome Operum Cassia­ ni. — Wien 1898. — Weigl, L., Joann. Kamateros, in: Progr. d. kgl. Progymn. Frankenthal. — Würzburg 1907-08. — Wegelinus, M. Jo., Gregor. Aneponymus, Philosophiae Syn­ tagma. — Augustae Vindelicorum 1600. — Wessely, C., Griech. u. kopt. Texte theolog. Inhalts. — Leipzig 1909-12. — Weissbrodt, W., Ein ägypt. christl. Grabstein mit Inschrift der griech. Liturgie. = Verzeichnis d. Vorlesungen im kgl. Lyceum Hosianum zu Braunsberg. 1905. — Vassilievsky, B.-Jernstedt, V., Cecaumeni Strateg. e t . . . de officiis regiis libellus. — Petropoli 1896 (in: S I P . 38). — Walter, C., Joann. Philopon. Libellus de Paschate. — Lipsiae 1899. — Wiegand, Th., Der Latmos. — Berlin 1913.

www.torrossa.com - For non-commercial use by authorised users only. License restrictions apply.

uv

Sigel-Verzeichnis

* 3 3 ° «» * «

^ ^ g g

W I / D — Weis-Liebersdorf, J. E., Διαδόχου εη. Φωτικής... Κεφάλαια γνωστικά 100. — Lipsiae 1912. W L M — Weis-Liebersdorf, J. E., Marci Eremitae, Capita 100. — Lipsiae 1920. G — Wagner, W., Médiéval Greek Texts. 6. P. I. — London 1870. P — Westerink, L. G., Michael Psellus, De omnifaria Doctrina. — Numegen 1948. A — Wirth, A., Acta SS. Nerei et Achillei. — Lipsiae 1890. G — Wagner, W-, Trois poèmes grecs inéd. du MA. — Berlin 1881. — Wiener Studien. Zeitschrift f. klass. Philologie. — Wien. — Courtonnes, Yves, St. Basile, Homélies sur la richesse. — Paris 1935. ZA — Zervaco, Ph., Acoluthia... B. Virg. Mariae. — Athenis 1928. Z A M — Zereteli, G. Ph., Vita S. Arsenii Magni. —Petroburgi 1899. ZCM — Zacagnius, L. A., Collectanea Monumentor. Vet. Eccl. Graecae ac Lat. — Romae 1698. Z H N — Mendelssohn, L., Zosimi... Historia Nova. — Lipsiae 1887. ZHT — Zeitschrift f. histor. Theologie. — Leipzig. ZK — Zeitschrift f. Kirchengeschichte. — Gotha. Z K T — Zeitschrift f. kath. Theologie. — Innsbruck. Z M G — Zeitschrift d. deutschen morgenländ. Gesellschaft. — Leipzig. Z N K — Zahn, Th. von-, Geschichte d. neutestamentl. Kanons, 2, 1. — Erlangen 1890, pg. 455 ss. Z N W — Zeitschrift f. neutestamentl. Wissenschaft. — Giessen. Z NW-B— Beiheft z. Zeitschrift f. neutestamentl. Wissenschaft. — Berlin. Z P S — Zoimikabios, Ad., Tractatus de processione S. Spiritus. — St. Petersburg 1797. Z S N — Zagoraios, D., Symeon Neotheolog. Cateches., 2. ed. Pars 2. — Syros 1886. Z S P — Zeitschrift f. slavische Philologie. — Leipzig. Z T K — Zeitschrift f. Theologie u. Kirche. — Freiburg i. Br. Z W T — Zeitschrift f. wissenschaftl. Theologie. — Jena.

www.torrossa.com - For non-commercial use by authorised users only. License restrictions apply.

LITERATUR-VERZEICHNIS

Abhandlungen der bayerischen Akademie d. Wissenschaften. — München. Vi. I: Hist. Kl. 1 (1833)-34 (1928); — II: Philos.-philolog. Kl. 1 (1835)24 (1909); — III: Philos.-philolog. et hist. Kl., N.F., 1 (1929)-33 (1951); IV: Supplem. 1 (1915) = A B W. Abhandlungen der kgl. preuss. Akademie d. Wissensch. in Berlin. — Vi: Philos.-Hist. Kl., ann. 1850-1943 (exc. 1895; 1905) = A W B. Abhandlungen d. kgl. Gesellschaft d. Wissenschaften zu Göttingen. — BerlinGöttingen. Vi: 1. Folge: Bd. 1 (1843)-40 (1895); N. F. 1 (1897)-25, 3 (1939); 3. F. 1 (1932)-29 (1944) = AWG. Abhandlungen d. philolog. Klasse der Krakauer Akademie. Vi: 41 (1906) = A K A. Abhandlungen d. philolog.-histor. Klasse der Sächsischen Gesellschaft der Wissenschaften. — Leipzig. Vi: Bd. 1 (1850)-40 (1930) = A SW . Acacius, vide: Akakios. Academia Georgia Augusta. — Göttingae, 1856-59 = AGA. Academia Marburgensis 1887 = Ac M. Académie des Inscriptions et Belles Lettres. — N. S. Paris 1865 ss. = AIP. Académie Roumaine, Bulletin de la Sect. histor. — Bucuresti. (Fortsetzung von: « Academia Romana »). Vi: 1 (1912)-28 (1947) = A R. Académie royale de Belgique, vide: Mémoires de l’Acad. Achelis, H., Hippolyts kleinere exegetische Schriften = G C S. 1,2 (1897). Achery, D’ L., Spicilegium, 3 tom. — Paris 1723 = A Spi. Acta et Commentationes imp. Universitatis Jurievensis (olim Dorpatiensis). — Juriev. Vi: 1893-1917 = A U J. . Acta Philologorum Monacensium. — Monachii 1812-29 = APM, Acta Sanctorum. — Antverpiae 1 (1643) ss.; vel ed. recent. Vi: Tom. 1 - Nov. Tom. IV = AS. Acta Seminarii philologici Erlangensis. — Erlangae 1878 = A S E. Acta Societatis Scientiarum Fennicae. — Helsingforsiae. Vi: Tom. 1 (1842)50 (1920-26) = A S F. Actes de la Société philologique. — Paris = A S Ph. Adler, A., Suidae Lexicon, 4 voll. — Leipzig (Teubner) 1928-1935 = A S L.

www.torrossa.com - For non-commercial use by authorised users only. License restrictions apply.

WI

Literatur-Verzeichnis

Aegyptus, Rivista italiana di Egittologia e di Papirologia. — Milano. Vi: 1 (1920)-30 (1950) = AGY. Aevum, Rassegna di Scienze stor., lingnist. e filol. — Milano. Vi: 1 (1927)-24 (1950) = Aev. 'Αγιορειτική Βιβλιοθήκη. — Volos. Vi: 1 (1936/37)-4 (1939/40); 13 (1948) = A B V. Akakios, hieromon. montis Athos, Λέοντος toO Σοφού πανηγυρικοί λόγοι. — Athenis 1868 = A K L. - Cfr. E Ο. (1899-1900) 245-49; B Z. 6 (1897) 470 + 644. Aldus, vide: Manutius. Aletheia, vide: Εκκλησιαστική ’Αλήθεια. Allatius, Leo, De utriusque Ecclesiae perpetua de purgatorio consensio­ ne. — Romae 1655 = A L P . Allatius, Leo, Graeciae Orthodoxae, Tom. I. et II. — Romae 1652-59 = AGO. Allatius, Leo, Σΰμμικτα, sive Opuscula graecor, et latinor., 2 tomi. — Coloniae 1653 = A S O. Allatius, Leo, De Ecclesiae occidentalis atque orientalis perpetua consen­ sione, voll. 3. — Coloniae Agrippinae 1648 = A P C. Allaiius, Leo, Vindiciae Synodi Ephes. et Cyrilli de processione Spiritus Sancti. — Romae 1661 = A V E. Al Machriq. — Beyrouth. Vi: 32 (1934) 212-34 = Al M. Alta aer, B., Patrologie, 2. A. — Freiburg 1950 = A P K . Alttcstamentliche Abhandlungen. — Münster 1908 = AA. Amadutius, Jo. Chri., Anecdota litteraria ex mss. Codd. eruta., 4 voll. — Romae 1773-83 = A C. Atnann, E., Le Protévangile de Jacques et ses remaniements latins. — Paris 1910: Les Apocryphes du Nouveau Testament, publiés sous la Direction de J. Bousquet et E. Amann = A P J (in: B A T.). Ambrosiana. — Milano 1897 et 1942 = Amb. American Journal of Theology. — Chicago. Vi: 1 (1897)-18 (1914) = A J T. Amphilochius von Ikonium, Rede über die unfruchtbaren Bäume (ed. « B. Z. »). — Juriev (Livland) 1901 = A I. Analecta Bollandiana. — Bruxelles-Paris. Vi: 1 (1882)-72 (1954) = A B. Analecta Byzantina. — Jenae. Vi: 1 (1891) = A B J . Analecta Byzantina, ed. Jo. Sajdak. — Ppsnaniae 1 (1931) = A B P . Analecta Graeca, sive Varia opuscula graeca hactenus non edita... illustr. Monachi Benedictini S. Mauri, Tom. 1 (unicus). — Lutetiae Parisiorum 1688 et 1692 (= Cotelier tom. 4) = AGB.

www.torrossa.com - For non-commercial use by authorised users only. License restrictions apply.

Literatur-Verzeichnis

IvVII

Analecta Ordinis S. Basilii Μ. — Schovkva. Vi: tom. 41-2 (1931) = A OB. Analecta Orientalia. — Roma. Vi: tom. 1-3 (1931) = A O. Analele Academiei Române. — Bucuresti. Vi: Ser. II. tom. 27 (1904)-38 (1916) = AAR. Άνάπλασις. 1 (1887). — Athenis = A P L Άνδροΰτσου, vide: θεολογική Βιβλιοθήκη = T B A. Anecdota Bruxellensia, vide: Recueil de travaux... de Gand. ’Ανέκδοτα Ελληνικά. Μαυρογορδάτειος Βιβλιοθήκη, vide: PapadopoulosKerameus, A., Άνέκ. 'Ελληνικά. — Const. 1884. Anecdota Oxoniensia. Texts, Documents and Extracts chiefly from ma­ nuscripts in the Bodleian and other Oxford libraries. Classical Series. Vi: Vol. I, part. 1 (1881)-11 (1909) (exc. 10) = A Ox. Anecdoton Ekdosis, vide Hippolytos, Archim. Anger, G., Pastor Hermae. Graece. — Lipsiae 1856 = Α Ρ Η . Annali delle Université Toscane. Parte I. Scienze Noologiche. — Pisa. Vi: Bd. 2 (1851) 3; 11-27 (1907) = A U T. Anne Comnène, Alexiade vide: Leib, B. Annuaire de l’association pour l’encouragement des Études grecques en France. — Paris. Vi: 1 (1867)-21 (1887) = A E G . (Spâter = Revue des Études grecques; (cfr. R E G.). Annuaire de l’Institut de Philologie et d’Histoire orientales et slaves. — Bruxelles (t. 7: New York). Vi: tom. 1 (1932)-12 (1952) = A I B. Anonymus, S. Gregorius Palam, archiep. Thessalonic. Sermones duo. — Constantinopoli ca. 1628 = GTS. Anonymus, Marcus Eremita, quae inveniuntur . . . . - Parisiis 1563. = Μ E. Anonymus, Βίος καί ’Ακολουθία το®... ΐερομάρτυρος Θεράποντος το® Θαυ­ ματουργό®. — Athenis 1904 = A T T . Anrich, G., Hagios Nikolaos. Der hi. Nikolaus in der griech. Kirche. Texte u. Untersuchungen, Bd. I: Die Texte. — Leipzig (Teubner) 1913 = A H N. Ansse de Villoison, J. B. C., Anecdota Graeca e Regia Parisiensi et e Ve­ neta S. Marci bibliotheca deprompta. — Venetiis 1781, 2 tomi = A V A. Antkologia Palatina. — Parisiis 1864-90 = A P. Anuarul Institutului de Studii clasice. — Cluj. Vi: 3 (1936-38) = I S C. Apostolos Barnabas. — Leukosia 1932 = A B L Arckaeologia, or Miscellaneous Tracts relating to Antiquity, published by the society of antiquaries of London. — London. Vi: vol. 47 (1882) = AMT. Archambault, G., S. Justinus, Dialogus cum Tryphone. Textes et Docu­ ments pour l’étude historique du Christianisme, 2 voll. — Paris 1909 = A J D . (in: T DP.).

www.torrossa.com - For non-commercial use by authorised users only. License restrictions apply.

Ι,νΐΙΙ

Literatur-Verzeichnis

Άρχειον Πόντου, Σύγγραμμα Περιοδικόν. — Athenis. Vi: 1 (1928)-15 (1950) = APA. . Archives de l’Orient chrétien. — Bucuresti. Vi: 1 (1948) = A O C. Archiv für Liturgiewissenschaft. — Regensburg. Vi: 1 (1950)-3, 1 (1953) = A LR. Archiv für Mittel- et neugriech. Philologie, vide: Deffner. Archiv für Philologie u. Pädagogik. Vide: Jahn’s Archiv. Archiv für slavische Philologie. — Berlin. Vi: Bd. 16 (1894J-42 (1929) = A SP. Archivio storico per la Calabria e la Lucania. — Roma. Vi: 1 (1931)-23 (1954) = ACL. Archivum Fratrum Praedicatorum. — Roma. Vi: 1 (1932)-22 (1952) = AFP. Arcudius, P., De purgatorio igne adv. Barlaam. — Romae 1637 = A P B. Arcudius, P., Libri VII de Concordia Ecclesiae Occidentalis et Orientalis. — Parisiis 1679, 3. ed. (1. ed. Parisiis 1572) = ACE. Arcudius, P., Opuscula aurea theologica... auctorum graecor, posterior, circa Processionem Spiritus Sancti. — Romae 1670. = A O A. Arethas, Caes., Homélies Mariales byzantines. Tom. I-III. = PO . 16. Aretin, J. Ch., Beiträge zur Geschichte u. Literatur. 9 voll. — München 1803-1807 = ABD. Aristarches, St. A., Photii Patr. Constantinop. Orationes et Homiliae 83. 2 tomi. — Constantinopoli 1900 = A F Ο. Αρμονία, Επιστημονικόν περιοδικόν σύγγραμμα. — Athenis. Vi: 1 (1900)-3 (1902) = Arm. Arsenij, ep., Des Nikolaus v. Otranto, Abtes v. Casuli, 3 Abhandlungen über die Polemiken der Griechen und Lateiner über die Verschiedenheit des Glaubens und die kirchl. Gebräuche. — Novgorod 1896. = A N. Arsenij, ep., Deux traités inédits de Nicolas de Méthone, grec et russe. — Novgorod 1897 = A M. Arsenij, ep., Drei Abhandlungen eines unbekannten griechischen Schrift­ stellers aus dem Anfang des 13. Jahrhunderts. — Moskovii 1892 (cfr. Z K. 18 (1897-98) 546 ss; cfr. B Z. 4 (1895) 3702) = A S A. Arsenij, ep., Arethas Caes., Comment, in Ps. 1. — Moscovii 1891 = AAP . Arsenij, ep., Encomium in S. Demetrium Thessalonicensem. — Moscovii 1889 (v. B H G. 535; cfr. B Z. 2 (1893) 631 s.). = A E D. Arsenij, ep., Encomium inS. Photium Thessal. — Novgorod 1897 = A P T . Arsenij, ep., Georgii Scholarii... Dialogus. — Novgorod 1896 = AGS. Arsenij, ep., Gregorios Palamas. — Novgorod 1895. = A G P.

www.torrossa.com - For non-commercial use by authorised users only. License restrictions apply.

Literatur- Verzeichnis

ι,ιχ

Arsenij, ep., Matthaeus Blastares, Epistola ad princip. Cypri G. de Lusignano. — Moscovii 1891 = AMI,. Arsenij, ep., Michael Akomin. Catecheses. — Novgorod 1901 = AMA. Arsenij, ep., Nilus Damila, hieromon., Responsio ad Maximi librum, quo fidei novitates Latinorum defendit. — Novgorod 1895 = A ND. Arsenij, ep., Philotheja Patr. Konstpl. Tri reci. — Novgorod 1898 = APN. Arsenij, ep., Schitie i Podvigi Sv. Theodori Solunskoi. — Juriev 1899 = ATS. Arsenij, ep., Vier unedierte Schriften des Nilus Metrop. v. Rhodos (f post 1379). — Moskovii 1891 (cfr. B Z. 4 (1895) 370-73) = A N R. Arsenij, ep., Werke des Manuel Rhetor. — Moscovii 1890 = A M R. Assemani, F., S. Ephraem Syri, Opera omnia, 6 tomi. — Romae 1732-46 = ESO. Athena, (Άθηνά). Σύγγραμμα περιοδικόν τής εν Άθήναις επιστημονικής Εταιρίας. — Athenis. Vi: 1 (1889)-54 (1951) = S E . Athenaion, (Άθηναΐον). Σΰγγραμμα περιοδικόν. — Athenis. Vi: 1 (1872)-10 (1881) = Ath. Athos, = Ό "Αθως, vide: Lampros, Spyridon = A. Atti della Reale Accademia di Archeologia, Lettere e Belle Arti. — Na­ poli. Vi: 1 (1865)-25 (1908); N. S. 1 (1910); 2 (1913); 4,2; 15 (1936) = A A N. Atti della R. Accademia dei Lincei. Serie III. Transunti. — Roma. Vi: 1 (1876)-7 (1883) = A AL. Fortsetz. vide: Rendiconti. Atti della R. Accademia delle scienze di Torino. Cl. di scienze morali, sto­ riche e filologiche. — Torino. Vi: 1 (1866)-50 (1915) = A A T. Atti del Reale Istituto Veneto. — Venezia. Vi: Ser. V ili (1898-99 ss.) = A I V. Atti del I-V. Congresso Nazionale di Studi Romani. Voi. 1-5. — Romae 1938-46 = ACN. Aujhauser, Jo. B., S. Georgii Miracula. — Lipsiae 1913 = A G M. Augustinus mon. Jordanites, Βίος καί πολιτεία τοΰ οσίου πατρός ήμών Άνδρεου τοΰ διά Χριστόν Σάλου. — Hierosolymis 1912; cfr. E Ο. 9 (1906) 81-91 = A N A. Augustinus mon. Jord., Βίος καί πολιτεία τοΰ οσίου πατρός ήμών Ευ­ θυμίου τοΰ Μεγάλου. — Hierosolymis 1913 = A Κ Ε. Augustinus mon. Jord., S. P. N. Abba Isaiou Sermones 29. —■ Hierosoly­ mis 1911 = A A I. Auvray, Emm., Les Pleurs de Philippe... le Solitaire. Poème. — Paris 1875 (in: B Η E. 4. Sect. 22 (1875) 18-107) = A P S.

www.torrossa.com - For non-commercial use by authorised users only. License restrictions apply.

LX

L iteratur-Verzeichnis

Auvray, Emm., Theodori Stud. parva catechesis. — Paris 1891 (= CozzaLuzi tom. IX) = M B N. 9. Bachmann, Lud., Anecdota graeca, e Codd. Mss. Bibi. Reg. Parisin., 2 voll. — Lipsiae 1828 = B A G. Bachmann, L·, Nicephori Basilaki Monodia. — Rostock 1847, p. vn-x (= Programm d. « Grosse Stadtschule ») = B N B . Bachmann, L., Theodor Dukas Lascaris imp., In laudem Nicaeae Urbis Ora­ tio. — Rostock 1847 (= Programm d. « Grosse Stadtschule ») = B S R. Bachmann, M., Die Rede des Johann Syropulos an den Kaiser Jsaak ÏI. Angelos (1185-95). Text u. Kommentar, Diss. — München 1935 = B J A. Bader, R., Der ’Αληθής Λόγος des Kelsos. — Stuttgart-Berlin 1940 = KAL. Bakhuyzen, W. W. van den —, Der Dialog des Adamantius. — Leipzig 1901 = BAD. Baletta, Jo. N., Φωτίου τού σοφωτάτου καί άγιωτότου Πατρκίρχου Κων­ σταντινουπόλεως Έπιστολαί. — London 1864. = B Ph Ballerini, A., Sylloge monumentorum ad mysterium Conceptionis Immacu­ latae Virginis Deiparae illustrandum. — Romae 1854-56, 2 voll. = BSM. Bandini, A. M., Graecae Ecclesiae Vetera Monumenta ex bibliotheca Medicea, 3 tomi. — Florentiae 1761-63 = B V M. Bandini, A. M., Catalogus Codicum graecorum Laurentiam, 3 voll. — Florentiae 1764-1770 = B C C. Bandurius, A., Imperium Orientale. — Parisii? 1711. Vi: T. I. = B I O. Bânescu, N., Deux poètes byzantins inédits du X III siècle. — Bucuresti 1913,= B P B., Bânescu, N., Tzetzes Theogonia. — Bucuresti 1915 (Sep. ex Conv. Literare 49 (1915), 7-8) = B L B. Bardenhewer, O., Geschichte der altkirchl. Literatur, 5 voll. — Freiburg, 1902-32 = B GL. Bardy, G., Paul de Samosate, 2. éd. — Louvain 1929 = B P S. Bardy, G., Théophile d’Antioche, Trois Livres à Autolycus (Sources Chr.) — Paris 1948 = B T A. Basnage, Jac., Thesaurus Monumentorum ecclesiasticorum et historico­ rum, 4 tomi. — Amstelodami 1725 = B T Μ. Bauer, A., Anonymi Chronographia syntomos. — Lipsiae 1909 = B C S. Baur, Chrys,, Duplikate in: Migne’s PG. = Th Q. 100 (1919) 251-69. Beek, Jac. van, Athenagoras geschrift De resurrectione mortuorum. — Leiden 1908 = B R.

www.torrossa.com - For non-commercial use by authorised users only. License restrictions apply.

Literatur-Verzeichnis

LXI

Beek, C. J. M. J., Passio SS. Perpetuae et Felicitatis. 2 voll. — Noviomagi 1936 = B P F . Bees, N. A., Verzeichnis der griech. Handschriften des Klosters Mega Spilaion. — Leipzig 1919 = VMS. Bees, N. A., vide: Byzantinisch-Neugriechische Jahrbücher. Bees, N. A., Zur Schriftstellerei des Anton v. Larissa = BN J. 12 (1935-36). Beeson, Ch. H., Hegemonius, Acta Archelai. — Leipzig 1906 = G C S 16. Begleri, G. P., Chram sviatich Apostolov. — Odessa 1896 = G P B. Beiträge zur Geschichte d. christl. Altertums u. d. byzant. Literatur. — Bonn-Leipzig 1922 (vide: Ehrhard-Festgabe) = B B L . Beiträge zur Geschichte u. Erklärung d. Neuen Testamentes. — Leipzig. Vi: 5 (1908) = B G T. Beiträge zur kirchl. Literatur. — Greifswald. Vi: Bd. 2 (1849) = B K L. Bekker, Imm., Anécdota graeca, 3 voll. — Berolini 1814-21 = B A Gr. Bekker, Imm-, Constantini Manassis Breviarium Historiae metricum. — Bonnae 1837 = B C M. Bekker, Imm., D ucae... Historia byzantina. — Bonnae 1834 = B D H. Bekker, Imm., Ephraemius monach. Imperatorum et Patriarcharum Recen­ sus (= Corpus Scriptor. Historiae byzant.). — Bonnae 1840. = B E R. Bekker, Imm., Georgü Acropolitae Annales. — Bonnae 1836 = B G A. Bekker, Imm., Georgii Codini Excerpta de Antiquitatibus Constantinopolitanis. — Bonnae 1843 = G C B. (in: C S B.). Bekker, Imm., Joelis Chronographia Compendiaria. — Bonnae 1836 = J C B. Bekker, Imm., Michaelis Attaliotae Historia. — Bonnae 1853 — B M A. Bekker, Imm., Nicephori Gregorae, Byzantina Historia (vol. III). — Bonnae 1829-55. (Cfr. Boivin) = B N G. (in: C S B.). Bekker, Imm., Pseudo-Symeon Magister, Annales. — Bonn 1838 = B I S . Benesevic, V. N., Catalogus Codd. mss. Graecorum... S. Catharinae in monte Sina. I (1911) (Textus ex Nicon, Taktikon, p. 561-601). — St. Petersburg 1911 = B M S. Benesevic, V. N., Nicon Taktikon. — Petrograd 1917 == B N T (in: S I P. 139 (1917)). Berliner Klassikertexte, herausgegeben von der Generalverwaltung d. kgl. Museen zu Berlin. — Berlin. Vi: 1 (1904)-7 (1923) — B Kl. Bessarione. — Roma. Vi: 1 (1896)-39 (1923) = Bes. Beveregius, G., Synodicum 1 et 2. — Oxford 1672 et London 1677 = BS O. Bezdeki, St., Nicephori Gregorae Epistolae 90 = E D. 2 (1924) 241-372. Bíblica, Commentarii editi a Pontificio Instituto Bíblico. — Roma. Vi: 1 (1920)-32 (1951) = Bib.

www.torrossa.com - For non-commercial use by authorised users only. License restrictions apply.

WCII

Liter atur- Verzeichnis

Biblioteca di Filologia classica. Diretta da C. Pascal. — Catania. Vi: 1 (1911)13 (1916) (exc. 10) = BF C. Bibliotheca Casinensis, seu Codicum manuscriptorum qui in tabulario Casinensi asservantur, 4 tomi. — Montis Casini 1873-80 = B C. Bibliotheca Hagiographica Graeca, 2. ed. — Bruxelles 1909 = B H G. Bibliotheca Marasli. — Athenis 1902 ss. Vide: Βιβλιοθήκη Μαρ. Bibliotheca Sacra, The, A religious and sociological Quarterly. — Ed. G. Fr. Wright. — Oberlin (Ohio). Vi: Bd. 66 = B S. Bibliotheca Scriptorum Graecorum et Romanorum Teubneriana. — Lipsiae = BT. Bibliothèque de la Faculté de Philosophie et Lettres de l’Université de Liège. — Bruxelles. Vi: Fasc. 1 (1897)-118 (1949); Sér. gr. 8°: 1 (1908)-4 (1910) = B P L. Bibliothèque de l'Ecole des Hautes Études. — Paris 1869 ss. - Vi: IV Sect.: Sciences philos, et histor. Nr. 97-98.101-211 (1914); VSect.: Sciénces relig., tom. 1-29 (1914) = B E H. Bibliothèque des Écoles françaises d’Athènes et de Rome. — Paris 1876 ss. = BEF. Bibliothèque du Muséon. — Louvain. Vi: tom. 1 (1929)-24 (1949) = B ML. Bibliothèque grecque vulgaire. — Paris. Vi: 1 (1880)-6 (1892) (exc. 5) = B G V. Bibliothèque Hagiographique Orientale. Vide: Clugnet. Βιβλιοθήκη Μαράολη, Συλλογή εκκριτών έπιστημονικών ξένων... επιμελεία Ά ν. Ν. Μάλτου. Vi: Nr. 1 (1897)-333 (1906) = B Mar. Biblische Zeitschrift. — Freiburg i. Breisgau. Vi: 1 (1903)-24 (1939) = BIZ. Bidez, J., Deux versions grecques inédites de la Vie de Paul de Thèbes. — Gand-Bruxelles 1900 = R T G. 25 (1900). Bidez, J., Mélanges, 2 (1934) 262-64 = B I M. Bidez, J., Proclus, Περί τής ιερατικής τέχνης. = CM. 85-100 (in: AI B. 4) (1936). Bidez, J., M. Psellos... in: Catalogue des Mss. alchimiques grecs. — Bruxelles 1928 = BCA. Bidez, J.-Parmentier, L., The Ecclesiastical History of Evagrius. — Lon­ don 1898 = B P E . Binon, St., Documents grecs inédits relatifs a S. Mercure de Cesarée. — Louvain 1937 = BMC. (in: U L R. 2. Ser. fasc. 41). Binon, St., Les origines légendaires et l’histoire de Xeropotamou et de St. Paul de l’Athos = B ML. 13 (1942).

www.torrossa.com - For non-commercial use by authorised users only. License restrictions apply.

Literatur-Verzeichnis

Χ,ΧΙΙΙ

Blakeney, E. H., The Epistle to Diognetus. — London 1943 = B E D . Blass, Fr., Acta Apostolorum, sive Lucae ad Theophilum, liber alter. — Lipsiae 1896 = B L T . Blondel, C., Macarii Magnetis quae supersunt. Apocriticus. — Paris 1876 = MMB. Bogoslovskij Vjestnik. — Moscovii (Theol. Akademia) = B V. Boissonade, J. Fr., Anecdota graeca, 5 voll. — Parisiis 1829-33 = B G C. Boissonade, J. Fr., Anecdota Nova. — Parisiis 1844 = BA N. Boissonade, J. Fr., Anthologia Palatina. — Parisiis 1871-90 = B P P. Boissonade, J. Fr., G. Pachymeris Declamationes X III; Hieroclis et Philagrii Grammaticor. Philogelos. — Parisiis 1848 = B P I. Boissonade, J. Fr., Mich. Psellus, De operatione daemonum. Accedunt inedita opuscula Pselli. — Norimbergae 1838 = B P D . Boivin, Jo.-Bekker, Imm., Nicephor. Gregoras, Byzantina Historia, 3 tom. — Bonnae 1829-55 = C S H. (in: C S B.). Bollettino della Badia Greca di Grottaferrata. — Grottaferrata. (Cfr. « Roma e VOriente»). Vi: 1 (1929) et 5 (1933). N. S. 1 (1947)-7 (1953) = B B G. Bollig, Joh., S. J., vide: Lagarde, Jo. Euchait. Bonaccorsi, G., Vangeli apocrifi, tom. I. — Firenze 1948 = B V A. Bonis, K. G., Προλεγόμενα είς τάς « Ερμηνευτικός Διδασκαλίας» τοΰ Ίωάννου Ξιφιλίνου, Πατρ. Κωνσταντινουπόλεως. (1064-75). — Athenis 1937 = B J X . Bonner, C., The Papyrus Codex of the Shepherd of Hermas. — Michigan 1934 = UMS. 22. Bonner, C., The Homely on the Passion by Melito. — 1936 = C M. 107-19 (in: A I B. 4); cfr. ST. 12 (1940). Bonnet, M., Acta Apostolorum Apocrypha, 2 tomi. — Lipsiae 1891-1903 = LAP. Bonnet, M., Acta Philippi et Acta Thomae. Accedunt Acta Barnabae = L A P . 2, 2 (1903). Bonnet, M., Narratio de miraculo a Michaele Archangelo Chonis patrato. — Paris 1890 = B Μ B. Bonwetsch, N .-Achelis, H., Hippolytus Werke I. — Leipzig 1897 = B A H . (in: G C S. 1). Bonwetsch, N., Methodius Symposion. — Leipzig 1917 = G C S. 27. Boor, Car. de, Georgii Monachi (Hamartoli), Chronicon, 2 voll. — Lipsiae 1904 = B G H . (in: B T.). Boor, Car. de, Nicephorus Greg., Opuscula historica. — Lipsiae 1880 = BNC. (in: BT,).

www.torrossa.com - For non-commercial use by authorised users only. License restrictions apply.

KSIV

Literatur-Verzeichnis

Car. de, Theophanes, Chronographia, 2 voll. — Leipzig 1883-85 = BTC. B o o r , Car. de, Theophylacti Simocattae Historiae. — Lipsiae 1887 = B T S . (in: B T.). B o o r , Car. de, Vita Euthymii. — Berlin 1888 = B V E. B o r to li, A., Dialogus Gregentii Archiep. Cephri etc. —Venetiis 1747 = BDG. B o sc h , H. de, Anthologia Graeca cum versione lat. Hug. Grotii, 3 voll. — Utryecti 1795-1808 = B A U. B o u la n g e r , Textes et Documents = B T D. B o Û len g er, F., St. Basile, Aux jeunes gens. — Paris 1935 = B S B. (in: C B B.). B o u lg a r is , Eug., Josephi Bryennii Opera Omnia, 3 voll. — Lipsiae 1768-84 = B J B. (cfr. R E B. 7» (1949) 12-32). B o u lg a r is , G., Akoluthia S. P. N. Spyridon, ep. Trimith., Thaumaturgi. — 2. ed. — Venetiis 1895 — A S B. B o u s q u e t, J , - N a u , F., Histoire de St. Pacôme. — Paris 1907 = PO. 4. B o u s q u e t, J . - A m a n n , E., Les Apocryphes du Nouveau Testament, vide: Amann, E.; vide: Vouaux, L. = BAT. B o v r ê y r jç , T. A., ’AxoXouOia x. BCoç toC ôoiov... SruXiavoû to® üaqpXaYÔvoç. — Athenis 1919 = G B S. B r a m b s , J. G., (Gregor. Nz.), Christus Patiens. — Leipzig 1885 = B C P. B r e h ie r , L., Un discours inédit de Psellos. Accusation du Patriarche Michel Cérulaire devant le synode (1059). — Paris 1904 == R E G. 16 (1903) 383-416; 17 (1904) 35-76; cfr. Z W T. 48 (1905) 194-259. B r e s la u e r p h ilo lo g . A b h a n d lu n g e n . Vi: Heft 1 (1887)-48 (1914) = B P A. B r e tz , Ad., Studien u. Texte zu Asterius v. Amasea. — 1914 = T U. 40,1. B r ig h tm a n , F. E., Liturgies Eastern and Western, 1 vol. — Oxford 1896 = BEL. B r in k m a n n , A., Alexandri Lycopolitani contra Manichaei opiniones dispu­ tatio. — Leipzig 1895 = B A L . (in: BT.). B u d g e , E. A. Th. W., Coptic Homilies. — London 1910 = B H C. B u lg a r is , E., vide: Boulgaris. B u lg a r s k i Starini. — Sofia. Vi: 1 (1906)-11 (1930) = B St. B u lle tin d’ancienne Littérature et d’Archéologie chrétiennes (Direct. Labriolle). — Paris. Vi: 1911-14 = B L A. B u lle tin de Correspondance Hellénique. — Athènes-Paris. Vi: 1 (1877)-77 (1953) = B C H. B u lle tin de l’Académie impériale des Sciences de St. Petersbourg. Cl. hist, philol. — St. Petersbourg. Vi: 6. Ser. tom. 5 (1911) et 6 (1912)-8 (1914) = B A P.

B oor,

www.torrossa.com - For non-commercial use by authorised users only. License restrictions apply.

Literatur-Verzeichnis

i,xv

Bulletin de l’Académie royale de Belgique (Classe des Lettres). — Bruxel­ les. Vi: (1900) 595-605 = B A B. Bulletin de l'Institut Archéologique Russe à Constantinople. — Odessa. Vi: 6 (1900) 69-93 = B A R. Bulletin de l’Institut historique belge de Rome. — Bruxelles-Rome. Vi: 1 (1919)-21 (1941) = B I R. Bulletin de l’Institut pour l’étude de l’Europe sud-orientale. — Bucarest. Vi: 1 (1914J-2 (1915) = B E B . (cfr. R H B.). Bulletin de Littérature ecclés. — Toulouse. Vi: 9 (1918); 14 (1923); 33 (1932); 35 (1934)-37 (1936) = B L E . Bullettino dell’Istituto Storico Italiano. — Roma. Vi: 1 (1886)-33. (1913) = B IL Bunsen, Chr. C. J., Analecta Ante-Nicaena. I. — Londini 1854 = B A A. Burtzes, G., vide: Georgiades, Bas. Bury, J. B., Byzantine Texts. — London 1898 ss. Vi: Bd. 2 (1899)-5 (1904) = B B T. Bury, J. B., Iveron and our Lady of the gâte. = B H . (in: H L S. 10 (1897) Nr. 23, pg. 86-99). Bury, J. B., The Imperial Administration Syst., pg. 131-179: Philotheos Kleterologion. — London 1911 = B P K. Busse, A., in: Programm d. Friedrichs-Gymnas. zu Berlin. Wissenschaftl. Beilage. — Berlin 1892, p. 24 = B F G. Busti, M., Joannis metropol. Euchaitensis versus jambici. — Etonae 1610 = Bu. Butler, C., O. S. B., The Lausiac History of Palladius, — Cambridge 1898 = T S. 6 (1898). Buytaert, E. M., L’héritage littéraire d’Euseb d’Emèse. — Louvain 1949 = B ML- 24. Byzantina Chronika vide: Visantiiskii Vremennik. — Petersburg-Leningrad. Byzantine Studies, The catholic University of America. — Washington 1 (1939) = CU B. Byzantinisches Archiv. — Leipzig-Berlin. Vi: 1 (1898)-9 (1927) = B A. Byzantinische Zeitschrift. — Leipzig (Teubner)-München. Vi: 1 (1901)-47l (1954) = B Z. Byzantinisch-neugrièchische Jahrbücher. — Berlin-Athen. Vi: 1 (1920)-17 (1943) = B N J. Byzantinisch-neugriechische Jahrbücher. Zwanglose Beihefte: vide: Texte u. Forschungen zur byzant.-neugriech. Philologie. Byzantino-Slavica. — Prague. Vi: 1 (1929)-10I (1949) = B Sl. Byzantinoslavica Supplementa. — Prague. Vi: 1 (1933) = B SI. -f-S.

www.torrossa.com - For non-commercial use by authorised users only. License restrictions apply.

Literatur-Verzeichnis

I.X V I

— Bruxelles., Vi: 1 (1924)-23 (1953) = B. American Series. II. — Boston = BAS. B y z a n t i s . — Athen., Vi: 1 (1909)-2 (1911) = Byz. C a illa u , D. A. B., S. P. N. Gregorii Naz. . . Opera Omnia. — Parisiis 1840, 2 tomi = C G N. C a ttin ic u s , De Vita S. Hypatii liber, ed. Bonnenses sodales. — Lipsiae 1895 = CVH. (in: BT.). C a m b r id g e P a t r i s t i c T e x ts . Vi: 1 (1899)-8 (1911) = C P T . C a m e lo t, P., Basilius Seleuc., Hom. in quatriduan. Lazarum = DM. 35-48. C a m m e lli, G., Demetrius Cydones, Correspondance. — Paris 1930 (Col­ lection Byzant.-Budé) = CDM. C a m m e lli, G., Romano il Melode. — Firenze 1931 = CRM, C a n i a l , Man., Origen ideologico del Palamismo en un documento de David Disipato (s. XIV) = M U C. (19^3) 489-525. C a n is iu s - B a s n a g e , vide B a s n a g e . C a n ta r e lla , R., Canone greco inedito di Giuseppe vescovo di Methone in onore di S. Tommaso d’Aquino = A F P . 4 (1934)145-86. C a s e y , R. P., Serapion of Thmuis, Against the Manichees. = H TS. 15 (1931). C a s p a r i, C. P., Ungedruckte, unbeachtete und wenig beachtete Quellen z. Gesch. des Taufsymbols u. der Glaubensregel, voi. I. — Christiania 1866 = CGT. C a s p a r i , C. P., Alte u. neue Quellen zur G.esch. des Taufsymbols. — Chri­ stiania 1879 = C A Q. C a s p a r i, C. P., Kirchenhistorische Anecdota. Nebst neuen Ausgaben patristischer u. kirchengeschichtlicher Schriften. — Christiania 1883 = CKA. C a s p a r i, C. P., Briefe, Abhandlungen u. Predigten aus den zwei letzten Jhd. des kirchl. Altertums u. dem Anfang des Mittelalters. — Chri­ stiania 1890 = CBA. C a s te lla n i, C., Catalogus Codicum Graecorum. . . S. Marci. — Venetiis 1895 B y z a n tio n .

B y z a n tio n ,

= ccc. C., Epitalamio di Teodoro Prodromo per le nozze di Teo­ dora Comnena. — Venezia 1888 = C T C. C a s te lla n i, C., Epitalamio di Teodoro Prodromo per le nozze di Giovanni Comneno. — Venezia 1890 = C E T. C a te n a G ra e c o ru m P a t r u m in S. Marcum. — Romae 1673 = CG P . C a te r g ia n , P. J., De Fidei Symbolo quo Armeni utuntur. Observationes. — Viennae 1893 — C S A . C a th o lic H is to r ic a l R e v ie w . — Washington. Vi: 1 (1915)-35 (1949) = C R. C a th o lic U n i v e r s i t y of America. — Washington. = C U A. Vide: Byzantine studies = CUB. ; et Patristic studies = C U P. C a s te lla n i,

www.torrossa.com - For non-commercial use by authorised users only. License restrictions apply.

Literatur-Verzeichnis

ι,χ ν π

Cavâllera, F., S. Eustathii episc. Antiocheni in Lazar., Mariam et Martham, Homilia christologica. — Paris 1905 = C E A. Cave, G., Historia litteraria. Ed. noviss. — Basileae 1741-45 = C H L Celsus, Αληθής Λόγος. = K T. 151 (1924) Iss. Cereteli,. G. Ph., Das Leben d. hl. Arsenius des Grossen. — St. Petersburg 1899 = CL A. Certant, A. M., Monumenta Sacra et Profana, 7 tomi. — Mediolani 1861-74 = CMS. Ceriani, A. M., Miscellanea. — Milano 1910 = C M M. C esk é Museum filologické. — Prag. Vi: 6 (1900) = CM F. Chalendard, M., Nicétas Stéthatos, Le Paradis spirituel et autres textes annexes. — Paris 1943 = CNS. (in: S Ch. 8). Charles, R. H., The greek versions of the Testaments of the 12 Patriarchs. — Oxford 1908 = CTP . Charon, C., Le 15me Centenaire de St. Jean Chrysostome. — Rome 1909 = CJ C. Chatzejoannes, Jo., ‘Ιστορία κ. έργα Νεοφύτου... Εγκλείστου. — Alexandriae 1914 = C N E. Chester Charlton Me. Cown, Testamentum Salomonis. — Leipzig 1922 = CTS. Christ, W., Beiträge zur kirchl. Literatur d. Byzantiner. — München 1870 = C B. Christ, W.-Paranikas, M., Anthologia Graeca Carminum Christianorum. — * Lipsiae 1871 = C P C. (cfr. J T S. 16, 256-62). Χριστιανική αρχαιολογική Εταιρία. — Athenis = CAE. Christianskoje Ctenje. — Petropoli. Vi: fase. 225 (1908)-239, 2 (1913) = C C. Chrysostomica. — Roma 1908 = Chr. Clugnet, L., Bibliothèque Hagiographique Orientale. — Paris. Vi: Fase. 1 (1901)-9 (1905) = C B H. Codificazione Canonica Orientale. Fonti. — Roma. Vi: Ser. II, fase. III (1941): Patriarchatus Cstpl. Acta Selecta (ed. Jo. Oudot) = F C O . Coleman—Norton, P. R., Palladii Dialogus de Vita S. Jo. Chrys. — Cambridge 1928 = CND. « Collection Byzantine », publiée sous le patronage de l’Association Guill. Budé. — Paris = CBB. Collectio Scriptorum Veterum Upsaliensis = CSU. Combefis, Fr., O. Pr., Amphilochii Iconiensis, Methodii Patarensis et Andreae Cretensis opera omnia. — Parisiis 1644 = C A I. Combefis, Fr., Bibliothecae Graecorum Patrum Auctarium N o v is s im u m . In duas Partes divisum. — Parisiis 1672 = C A N.

www.torrossa.com - For non-commercial use by authorised users only. License restrictions apply.

vxvnx

Literatur-Verzeichnis

Fr., Graecolat. Patrum Bibliothecae Novum Auctarium, 2 tomi. — Parisiis 1648 (tom. 20S = Historia haeresis Monothelitarum) = CNA. C o m b e fis, Fr., Illustrium Christi Martyrum lecti triumphi. — Paris 1660 C B I. C o m b e fis, Fr., Originum rerumque Constantinopolitanarum variis aucto­ ribus, manipulus. — Parisiis 1664 = C O C. C o m b e fis, Fr., S. Theophanes-Isaak, Chronographia. . . — Parisiis 1655 = CTL . C o m b e fis, Fr., S. Jo. Chrys., D e . .. educandis liberis, liber aureus. — Pa­ risiis 1656 = CCL. C o m b e fis, Fr., Historiae Byzantinae Scriptores. — Parisiis 1685 = H B C. C o m itia s , Miscellanea. — 1943 = M U C. C o m m e n ta tio n e s litterarum humanarum. Societas Scientiarum Fennica. — Helsingfors 1922 ss. Vi: tom. 1-15 = C S F. C o m m e n ta tio n e s Philologae Jenenses. — Lipsiae. Vi: 1 (1881)-11 (H. 2 ind.) = CPJ. C o m p a r e tti, D., La Guerra Gotica di Procopio di Cesarea, 1 vol. — Roma 1895; 2. vol.: Le Inedite. Libro IX delle Istorie di Procop. di Cesarea. ib. 1928 = CGG. C o m p e r n a s s , Joh., Acta S. Carterii Cappadocis, 2 partes. — Bonn 1902 et 1905 = CAC. C o m p e r n a s s , Joh., Gregorios Lobrede auf die 318 Väter des Konzils zu Nikaia und Konstantin den Grossen, herausgegeben u. erläutert (Diss.) — Bonn 1909 = C G L. C o n v e n tu s Literare. — Bucuresti. Vi: 1915 = C L. C o r d e r iu s , Balth., S. J., Catena Graecorum Patrum in S. Joannem. — Antverpiae 1630 = C C G. C o r d e r iu s , B., Symbolarum in Matthaeum, tom. II. — Tolosae 1647 = CSM. C o r d e r iu s , B., Jo. Philipponi, In. cp. 1 Genes., De mundi creatione. CI. 8. — Viennae Austriae 1630 = C I O. C o r d e r iu s , B., Expositio Patrum graecor, in Psalmos. 3 tomi. — Antverpiae 1643-46 = C P P . C o r d e r iu s , B., et L a n s s e lin u s , P., Sancti Dionysii Areopagitae Opera omnia. 2 voll. — Veneriis 1755-56 = C L D. C o r d e r iu s : cfr. P o s s in u s - C o r d e r i u s . C o r o n a Patrum Salesiana. Ser. gr. — Torino. Vi: voll. 1 (1934)-9 (1941) = CP S . C o r p u s Scriptorum Orientalium. — Heverle-Louvain. Vi: t. 132 ( = Subsid. 4) 1952 = CS O. C o m b e fis,

www.torrossa.com - For non-commercial use by authorised users only. License restrictions apply.

Literatur-Verzeichnis

I.XIX

Corpus Scriptorum Ecclesiast. Earinorum. — Vindobonae = CSE. 17 (1888). Corpus Scriptorum historiae byzantinae. — Bonnae 1828-97. Vi: tom. 1-50 = CSB. Cotelier, J. B., Ecclesiae Graecae Monumenta, 3 tomi. — Parisiis 1677-86 = CEM. (Torn. 4: ed. Montfaucon 1688 = A G B). Courtonnes, Yves, Saint Basile, Homélies sur la richesse. Edit, critique et exégétique. — Paris 1935 = Y C. Cown, Mc.-Chester Charlton, The testament of Solomon. — Eeipzig 1922 = U N T . 9. Coxe, H. O., Catalogi Codicum mss. Bibliotheca Bodleyan. — Oxford 1853 ss. = C C B. Cozza-Luzi, Jos., Nova Patrum Bibliotheca, cfr. Mai, A. Cozza-Luzi, Jos., De immaculata Deiparae Conceptione Hymnologia Grae­ corum. — Romae 1862 = C E H. Cozza-Luzi, Jos., Historia et Eaudes Ss. Sabae et Macarii jun. — Romae 1893 = CES. Cramer, Jo. Anth., Anecdota Graeca e Codd. mss. bibliothecae Oxoniens., tom. I-IV. — Oxonii 1835-1837 = C A G. Cramer, J. A., Anecdota Graeca e codicibus manuscriptis bibliothecae regiae Parisiensis. 4 voll. — Oxonii 1839-41 = CA P . Cramer, J. A., Catenae Graecorum Patrum in Novum Testamentum, 8 tomi. — Oxonii 1838-44 = C C A. Creuzer, Fr., Plotini liber de pulchritudine. A ccedunt... Nicephor. Na­ thanael., Antitheticus adv. Plotinum. De anima. — Heidelberg 1814 = C P N. Creuzer, Fr., Moser, G. H., Dübner, Fr., Plotini Enneades. — Paris 1855 = CD. Creyghton, Rob., Silvester Syropoulos, Geschichte der Florentiner Synode. — Hagen 1660 = C S S. Cruice, Patrik, Philosophumena sive Haeresium omnium confutatio. Opus Origeni adscriptum. — Parisiis 1860 = C P O. Ctenija. — Constantinopoli. Vi: 3 (1893) 7,1-23; (1861) 1-4; (1862) 1-4 = EAC. Cumont, Fr., Anecdota Bruxellensia. I. Chroniques Byzantines. — Gand 1894 =

CAB.

Cumont, Fr., Mélanges = CM. (in: A I B. 4, 1936). Dawkins, R. M., Eeontios Makhairas Recital concerning the Sweet Eand of Cyprus, entitled « Chronicle ». — Oxford 1932 == DEM. Deckelmann, H., Demetrii Cydonii, De contemnenda morte, Oratio. — Eipsiae 1901. = D D C. (in: B T.).

www.torrossa.com - For non-commercial use by authorised users only. License restrictions apply.

Ι,ΧΧ

L iteratur-Verzeichnis

J., Essai sur la Chaîne de l’Octateuque avec une édition des Commentaires de Diodore de Tarse qui s’y trouvent contenus. — Paris 1912 = B E H . 195. D e ffn e r , M., Archiv für Mittel-u. Neugriechische Philologie. — Athen. Vi: 1 (1880) fase. 1 et 2 = A Μ N. D e la tte , A., Anecdota Atheniensia. — Liège-Paris 1927-39 = D A A (in: B P L. 36 et 88). D e le h a y e , H., Deux Typica Byzantins de l’Époque des Paléologues. — Bruxelles 1921. = D T B. (in: M A B. 1921). D e le h a y e , H., Les Légendes grecques des Saints militaires perses. — Paris 1909 = D L G . (cfr. B A P. 6. Ser. 5 (1911) 495-500). D e le h a y e , H., Les Saints Stylites. — Bruxelles-Paris 1923 = SH . 14. Δελτlor Πατριαρχικής Βιβλιοθήκης. — Alexandriae 1948 = D P B. Δελτίο* τής ιστορικής καί εθνολογικής Εταιρίας τής Ελλάδος. — Athenis. Vi: 1 (1884)-13 = D Ε I . Δελτίο* τής φιλολογικής Επιτροπής. — Constantinopoli. Vi: 1896 = D F Ε. Δελτίο* τής χριστιανικής αρχαιολογικής Εταιρίας. — Athenis. Vi: 1. Ser. 1 (1892)-10 (1911); 2. Ser. 1 (1924J-4 (1927) = DCA. D e m e tr a c o p o u lo s , Andronicos, Bibliotheca Ecclesiastica, continens Graecorum theologorum opéra. — Lipsiae 1866. Vi: tom. I = D B E. D e m e tr a c o p u lo s , A., Graecia orthodoxa. — Lipsiae 1872 = D G O. D e m e tr a c o p o u lo s , A., Νικολάου έπισκ. Μεθώνης λόγοι δύο. — Lipsiae 1865 = D N M (cfr. P G. 135, 509-18). D e m e tr a c o p o u lo s , Jo., Vita S. Nicolai mon. in monte των Βουνένων. Scripsit Acacius hieromon. Diakroussi. — Athenis 1845 = D N B . D e n k s c h r ifte n der kaiserl. Akademie d. Wiss. in Wien. Philos.-hist. Kl. — Vi: Bd. 1 (1850)-106 (1946) (exc. 50 et 65) = D A W. D e s r o u s s a u x , A. M., Mélanges. — Paris 1937 = D E Det koneglige D a n s k e Videnskabemes Selskabs Skrifter. Siette Raekke Historisk og Filosofisk Afdeling. — Kobenhavn 1890 ss. Vi: VI. Ser. 1 (1890)-6 (1907); VII. Ser. 1 (1907)-3 (1918) = D V S. D e u b n e r , L., Kosmas u. Damian. Texte u. Einleitung. — Leipzig 1907 = DCD. D e v r e e s s e , R., Essai sur Théodore de Mopsueste. — Roma 1948 = S T. 141 (1948). D ic tio n n a ir e de Théologie Catholique. — Paris 1908-53 = DTC. D id a s k a le io n . Studi filologici di Letteratura Cristiana antica. — Torino. Vi: 1 (1912)-6 (1917); N. S. 1 (1923)-10 (1931) = Did. D ie k a m p , Frz., Analecta Patristica. Texte u. Abhandlungen zur griechischen Patristik. — Roma 1938 = O C A. 117. D e c o n in c k ,

www.torrossa.com - For non-commercial use by authorised users only. License restrictions apply.

L iteratur-Verzeichnis

ι,χ χ ι

Diekamp, Frz., Doctrina Patrum de Incarnatione Verbi. Ein griechisches Florilegium aus der Wende des 7. u. 8. Jhdts. Zum ersten Mal voll­ ständig herausgegeben u. untersucht. Mit 2 Tafeln. — Münster i. W. 1907 = D D P. Diekamp, Frz., Brief an einen Sünder. Zur Geschichte des griech. Buss­ wesens = M D. (1931) 43-54. Diekamp, Frz., Patres Apostolici, 2. ed. — Tubingae 1913 = D P A2. Diekamp, Frz., Hippolytos von Theben. Texte u. Untersuchungen. — Münster i. W. 1898. = D Η T. Dimitrakopoulos, Andr. Vide: Demetracopoulos. Dimitropoulos, Jo„ Vita S. Nicolai mon. in monte των Βουνέων ; scripsit Aeacius hieromon. Diakroussi. — Athenis 1845 = D N B. Dindorf, L., Chronicon Paschale. — Bonnae 1832 = C P D. Dindorf, G., Eusebii Caesar. Opera, 4 voll. — Lipsiae 1867-1890 = D E C. (in: BT.). Dindorf, L·, Historici Graeci minores. 2 voll. — Lipsiae 1870 = D H G . Dindorf, L., Jo. Zonarae, Epitome Historiarum. — Lipsiae 1868-75 = B T Z. Dionysii Areopagitae Opera omnia. — Parisiis 1615 = D A O. Dissertationes philol. class. Academiae litter. Cracoviensis = D A C. Dmitrievsky, AI., Opisanie, tom. I. Typica. — Kiev 1895 = D O. Documents relatifs au Concile de Florence. II. CEuvres anticoncil. de Marc d’Ephèse. — Paris 1927 = D C F. Dodds, E. R., Proclus, The elements of Theology. — Oxford 1933 = DPE. Dölger, Frz., Aus den Schatzkammern des hl. Berges: 115 Urkunden u. 50 Urkundensiegel aus 10 Jahrhunderten. I. Textband. — München 1948 = DSA. Dositheos, Patr. Hierosol., Τόμος ’Αγάπης, κατά Λατίνων. — Jassy 1698 = DTA. Dositheos, Patr., Τόμος Καταλλαγής. — Jassy 1692 = D T K . Dositheos, Patr., Τόμος Χαράς. — Jassy 1705 = D T Ch. Ducaeus, Fronto, S. Jo. Chrys. Opera. — Parisiis 1621-24 = DCO. Duchesne, L., De Macario Magnete eiusque scriptis. — Paris 1877 = DMM. Duebner, Fr., Christus Patiens. — Paris 1846 = D Ch P. Dunlop-Gibson, Marg., Apocrypha arabica. Nr. 4: Cyprian and Justa in Greek. — London 1901 = D G A. (in: S S. 8). Dvornik, Fr., La vie de St. Grégoire le Décapolite et les Slaves macédo­ niens au IX. siècle. — Paris 1926 = T E S . 5.

www.torrossa.com - For non-commercial use by authorised users only. License restrictions apply.

I.XXII

L iteratur-Verzeichnis

K. J., ’Ανέκδοτα εγκώμια εις τούς τρεις ίεράρχας = Ε Ph. 31 (1932) 80-91. D y o b o u n io tis , K . J . - B e i s , N., Hippolyt’s Schrift über die Segnungen Jakobs = D H . (in: TU . 38 (1911) 1). D y o b o u n io tis , K. J., Ίωάννου Δαμασκηνού λόγοι ανέκδοτοι = Ε Ph. 13 (1914) 53 ss; 119 ss. D y o b o u n io tis , K. J., Κατάλογος των κωδίκων τής βιβλιοθήκης τής Ζαγο­ ράς. — Athenis 1915-16 = D K Z . (in: N E . 12 et 13). D y o b o u n io tis , K. J., Lucas Adialeiptos, Exhortatio ad Virgines = Ε Ε T. 1935-36 p. 9-23. D y o b o u n io tis , K. J., (Euvres inédites de Néophyte le Reclus = D N R. (in: E E T . 1 (1924)). D y o b o u n io tis , K. J., Constantin. Porphyrogen., Neophytos Encleistos = D C P . (in: E E T . 1). E a s te r n C h u rc h Quarterly = E C Q. E b e r s o lt, J., Les Actes de S. Jacques et les Actes d’Aquilas. — Paris 1902 = E J A. É c h o s d ’O r ie n t. — Paris. Vi: 1 (1897)-39 (1940-42) = EO . E h r h a r d , Alb., Die Cyrill v. Alexandrien zugeschriebene Schrift: Περί τής τού Κυρίου ενανθρωπήσεως, ein Werk Theodorets v. Cyrus. Diss. — Tübingen 1888 = E CA. E h r h a r d , Alb., Festgabe, Beiträge zur Geschichte des christl. Altertums u. der byzant. Literatur. — Bonn-Leipzig 1922 = E F. (in: B B L.). E h r h a r d , Alb., Überlieferung und Bestand der hagiographischen u. homile­ tischen Literatur der griech. Kirche. — Leipzig 1937 ss. = E U B. (in: T U . 50-52). E h r te , Frz., Miscellanea. — Roma 1924 = E F M. ’.Εκκλησία. — Athenis. Vi: 16 (1938) = E. 'Εκκλησιαστική Άλή&εια. — Athenis-Constantinopoli. Vi: 1 (1880)-43 (1923) et Parartema = E A. et Ε A. + P. Εκκλησιαστικός Φάρος, ’Επιστημονικόν θεολογικόν Σύγγραμμα. — Alexandriae. Vi: 1 (1908)-481-* (1949) (exc. 18) = Ε Ph. Ελληνικά. 'Ιστορικόν Περιοδικόν. — Athenis. Vi: 1 (1928)-11 (1939) = HIP. 'Ελληνική Δημιουργία = El D. 'Ελληνικός Φιλολογ. Σύλλογος, vide: Syllogos. E llis s e n , Ad., Analekten der mittel-u. neugriechischen Literatur. 5 voll. — Leipzig 1855-62 = E A LE l lis s e n , Ad., Michael Akominatos v. Chonae, Erzbisch, v. Athen. — Göttingen 1846 = E MA. D y o b o u n io tis ,

www.torrossa.com - For non-commercial use by authorised users only. License restrictions apply.

Literatur-Verzeichnis

Χ,ΧΧΙΙΙ

*Ελπίς. — Warsaw 1 (1926) = Elp. Elter, Ant., Evagrii Pontici sententiae (Index Scholarum... Universi­ t ät . . . ). — Bonnae 1892-93, p. u i- u v = E E V . Elter, Ant., Gnómica homoeomata (Programm... der rheinischen Frie­ drich-Wilhelms Universität). — Bonn 1904 = E G H. Elter, A.-Rädermâcher, L., Analecta Graeca. — Bonnae 1899 = E R A. Eméreau, Cas., St. Ephrem le Syrien. Son œuvre littéraire Grecque. — Paris 1919 = E E S . Emminger, Kurt, Studien zu den griechischen Fürstenspiegeln. Vi: I et III (Programm des kgl. Maximilian Gymnas. 1905/06 u. 1913). — München 1906 et 1913 — E G F . Engdahl, Rieh., Beiträge zur Kenntnis der byzantin. Liturgie. Texte u. Studien. — Berlin 1908 = E B L (in: S G T . 2. Ser. tom. 5). Eos, Commentarii Societatis Phüologicae. — Leopoli. Vi: 1 (1894)-43 (1949) (exc. 25-27 u. 39) = Eos. Ε π ε τ η ρ Ι ς τής Εταιρίας Βυζαντινών Σπουδών. — Athenis. Vi : 1 (1924)18 (1948) = E B S. ΕπετηρΙς του Φιλολογικού Συλλόγου Παρνασσού. —- Athenis. Vi: 1 (1896)14 (1917) = E S P . Ephemerides Liturgicae. — Roma 1 (1887)-68, 1 (1954) = E L. Ephemeris Dacoromana. Annuario della Scuola Romena di Roma. — Roma. Vi: 1 (1923)-9 (1940) = E D. Ephraem Syri, Opera omnia, vide: Assemani. Epifanovic, S. L., S. Maximus Confessor et byzantina pietas. — Kiev 1917 = EMC. "Επιστημονική Έπετηρίς. — Athenis. Vi: 3 (1906-07) = E E. ’Επιστημονική ΈπετηρΙς τής θεολογικής Σχολής τού Πανεπιστημίου ’Α θη­ νών. — Athenis. Vi: tom. 1 (1924-26), Heft 1-3 et 1935-1936 = E E T. Eranos, Acta phüologica Suecana. — Upsaliae. Vi: 1 (1896)-40 (1942) = EAS. Estopaban, S. C., Bizancio y España. I. — Barcelona 1943 = E B E. Εταιρία Μακεδονικών Σπουδών. — Thessaloniki. Vi: 1 (1940), 2 (1950) = E MS . Études Byzantines. — Bukarest, vide: Revue des Études Byzant. Études de Philologie, d’Archéol. et d’Histoire anciennes. Inst. Hist. Belge de Rome. — Bruxelles-Rome. Vi: tom. 2 (1937) = I B R. Études de Théologie et d’Histoire. — Paris 1 (1909) = E T H. Études de Théologie Orientale. — Paris 1 (1909) = E T O. Études d’Histoire des Dogmes et d’ancienne littérature ecclés. — Paris 1905 = EDI.

www.torrossa.com - For non-commercial use by authorised users only. License restrictions apply.

ι,χ χ ιν

Literatur-Verzeichnis

d’histoire et de philosophie relig. — Strassbourg 1922 = E H P. et Textes pour l’histoire du dogme de la Trinité. — Paris. Vi: tom. 1 et 2 = E T. E u a n g e lid e s , Tr. E., Oî βίοι των 'Αγίων. — Athenis 1895 = E B A. E u e r g e tin o s , Paul, vide: Paulos Euerg. E u g e n io s B o u lg a r is , vide: Boulgaris. E u s tr a tia d e s , Sophr., Γρηγορίου του Κυπρίου (f 1290) ΈπιστολαΙ και μύ­ θοι. — Alexandriae 1910 = S E G. cfr. E Ph. 1 (1908)-5 (1910). E u s tr a tia d e s , Sophr., Ή Θεοτόκος εν τη Ύμνογραφία. — Paris 1930 = E T Y. E u s tr a tia d e s , Sophr., Μιχαήλ τού Γλυκά εις τάς απορίας τής θείας Γρα­ φής κεφάλαια. — 1. tom. Athenis 1906; 2. tom. Alexandriae 1912 = E M G. (1. tom. in: B Mar. 353-56). E u s tr a tia d e s , Sophr., Ό μιλίαι εις τάς Κυριάκός τού ενιαυτού Ικ χειρογρά­ φου τής εν Βιέννη αύτοκρατορικής βιβλιοθήκης, TÔ πρώτον έκδιδόμεναι. 1 Tom. — Triest 1903 = E Ο K. (cfr. B Z. 13 (1904) 494-524; S T. 77 (1937) 449 ss.). E u s tr a tia d e s , Sophr., ΠοιηταΙ και Ύμνογράφοι τής δρθοδοξου Εκκλησίας, tom. 1. — Hierosol. 1940 = S E P. E u s tr a tia d e s , Sophr., 'Ρωμανός ό Μελφδός. — Athenis 1939 = E B S. 15. E v r o p e js k a ja , Mysl. Vi: (1926) = E M. F a b r ic iu s , J. A., Bibliotheca Ecclesiastica, 1. tom. — Hamburgi 1718 = F B E. F a b r ic iu s , J. A., Codex apocryphus Novi Testamenti, 2 tomi. — Ham­ burgi 1719 = F A N . F a b r ic iu s , J. A., Codicis apocryphi N. T., pars III. — Hamburgi 1743 = F CA . F a b r ic iu s , J. A., Codex Pseudepigraphus Veteris Testamenti, vol. II. — Hamburgi 1723 = F C P . F a b r ic iu s , J. A.-H a r le s , G. C., Bibliotheca Graeca, ed. 4. — Hamburgi 1790-1838. Vi: tom. 7-12 (= graeca patrist.) = F B G. F a u lh d b e r , Mich., Hesychii Hierosolymitani Interpretatio Isaiae Prophetae. — Friburgi Br. 1900 = F H I. F e lto e , Ch. L., The letters and other remains of Dionysius of Alexandria. — Cambridge 1904 = C P T . 3. F e s ta , Nie., Theodori Ducae Lascaris Epistulae 217. Accedunt Appendices IV. — Firenze 1898 = T L F. F ic k e r , G., Amphilochiana. — Leipzig 1. T. 1906 = F A. F ic k e r , G., Die Phundagiagiten. Ein Beitrag zur Ketzergesch. des byzant. Mittelalters. — Leipzig 1908 = F P.

É tu d e s É tu d e s

www.torrossa.com - For non-commercial use by authorised users only. License restrictions apply.

Literatur-Verzeichnis

i,xxv

Ficker, G., Erlasse des Patriarchen von Konstantinopel Alexios Studites. — Kiel 1911 = F P K . Finke, H., Festgabe. — Münster i. W. 1925 = F F. Fischer, G., De Patriarcharum Constpl. Catalogis. — Lipsiae (1884) = C P J. 3. Fleck, F. F., Anecdota maximam partem sacra in itineribus italicis et gal­ licis collecta. — Lipsiae 1837 (= Fleck, Wissenschaftl. Reise II. 3) = F A S. Flemming, J., Radermacher, L-, Das Buch Henoch. — Leipzig 1901 = F R H . Florilegium Patristicum tam veteris quam medii aevi auctores complec­ tens. — Bonnae. Vi: fase. 1 (1914)-44 (1941) et Supplem. 1 (1937) = Fl P. Floss, H. Jo., S. Macarii fragmenta duo e Cod. Berolin. ed. — Bonnae (Univers.) 1866 = F B. Förster, R.-Richtsteig, E., Choricii Gazaei Opera. — Lipsiae 1929 = B T-F R. Fontani, Fr., Novae eruditorum deliciae seu Veterum ’AvsxSotcov Opuscu­ lorum Collectanea. 3 tomi. — Florentiae 1785-93 = F A D. Fonti, Sacra Congregazione vide: Codificazione. Forschungen zur christl. Literatur u. Dogmengeschichte. —: Paderborn. Vi: Bd. 1 (1900)-18a (1938) = F L D. Forschungen zur Geschichte des neutestamentl. Kanons u. der altkirchlichen Literatur (v. Zahn). — Erlangen 1881 = F A L . Fourtny, M. H., et Leroy, M., La vie de S. Philarete = B. 9 (1934) 113-67. Franchi dei Cavalieri, Pio, vide in pluribus tomis: Studi e Testi. Frasca, Salv., S. Giustino Martire: Apologia; S. Teofilo Antiocheno: I tre libri ad Autolico. — Torino 1938 = C P S . Ser. gr. 3. Freher, J. Vide: Leunclavius. Freiburger theol. Studien. — Freiburg (Baden). Vi: 1 (1910)-51 (1939) — FTS. Friedländer, P., Johannes v. Gaza u. Paulus Silentiarius Kunstbeschrei­ bungen. — Leipzig-Berlin 1912 = F P S. Fronto Ducaeus, vide: Ducaeus. Fülleborn, G. G., Michael Apostolios, Oratio funebris in Card. Bessarionem. — Lipsiae 1733 = F M B. Fuhrmann, M., Acta S. Pauli Thebaei, gr.-lat. — Neostadii 1760 = F P T. Funk, F. X., Didascalia et Constitutiones Apostol., 2 voll. — Paderborn 1905-06 = F D C . Funk, F. X., Patres Apostolici, 2. ed., 2 voll. — Tübingen 1901 = F P A . Gallandi, A., Bibliotheca Veterum Patrum, 14 voll. — Venetiis 17651781 = GBV.

www.torrossa.com - For non-commercial use by authorised users only. License restrictions apply.

ι,χ χ ν ι

Literatur-Verzeichnis

G., La vie prémétaphrastique de S. Chariton = B I R. 21 (1941) 16-46; cfr. A S. - Sept. 7 (1760) 608. G a r itte , G., Documents pour l’étude du livre d’Agathange = ST. 127 (1946). G a r u fi, C. A., Capittila Confraternitatis B. Μ. V. in Naupactos. — Roma 1910 = G C N. (in B 11. 31 (1910) 10-20). G a s s , W . , Die Mystik des Nikolaus Kabasilas = GMN. (in: BKL. 2 (1849) 217-32), G a s s , W . , Gennadius und Pletho. Aristotelismus und Platonismus in der griech, Kirche. — Breslau 1844 = G G P. G a s s i s i , S., Innografi Italo-Greci. — Roma. Fase. 1 (1906) = I G. G e b h a rd t, O . v . , Ausgewählte Märtyreracten. — Berlin 1902 = GAM. G e b h a rd t, O. v., Das Evangelium und die Apokalypse des Petrus. — Leipzig 1893 = E A P . G e b h a rd t, O. v., Passio S. Theclae virginis = T U-N F. 7, 2. G ed e o n , M. J., Βυζαντινόν Έορτολόγιον. — Constantinopoli 1899 = G B E. G ed e o n , M. J., ΕΙρήνης Σεβαστοκρατορίσσης ’Ανέκδοτον Ποίημα, (a. 1143). — Athenis 1879 = G E S. G ed e o n , M. J., Κανονικαί Διατάξεις. 2 voll. — Constantinopoli 1888-89 = GKD. G ed e o n , M. J., Ό "Αθως, ’Αναμνήσεις, "Εγγραφα, Σημειώσεις. — Constan­ tinopoli 1885 = G A. G ed e o n , M. J., Michael Palaeologos, Typicon monast. S. Michaelis in monte Auxentii. — Athenis 1895 = G M T. G e d e o n , M. J., Typicon monasterii τής Θεοτόκου Κοσμοσωτείρας. — Con­ stantinopoli 1898 = G T K. G effc k en , J., Die Oracula Sibyllina. — Leipzig 1902 = GOS. (in: G C S. 8) (cfr. S O. 29 (1952) 54-77). G e h e r , H., Analecta Byzantina. Index Scholarum Hibernarum. — Jenae 1892 = G A B. G e h e r , H., Georgii Cyprii Descriptio Orbis Romani. Accedit Leonis imper. Diatyposis genuina adhuc inedita. — Leipzig 1890 = G G C. G e h e r , H .- H ilg e n f e ld , H., Patrum Nicaenorum Nomina. — Lipsiae 1898 = PNN. G e o rg ia d e s, Bas., Μιχαήλ Άκομινάτου τοΰ Χωνιάτου καί Γεωργίου Βοΰρτζου μητροπολίτου ’Αθηνών Λόγοι νυν πρώτον εκδιδόμενοι. — Athenis 1882 = GM A. G e o rg iu s S c h o la r iu s , Syntagma, ed. Anonym. — Constantinopoli 1628 = GSS. (et App.). G e r a s im u s , hierodiac., Acoluthia S. P. N. Ephraim Syri. — Hierosolymis 1903 = A E S . G a r itte ,

www.torrossa.com - For non-commercial use by authorised users only. License restrictions apply.

Literatur-Verzeichnis

I.XXVII

Ghislerius, M., Catena in Jeremiam. — Lugduni 1623 = G C I. Gieseler, Jo. C. L., Petri Siculi Historia Manichaeorum seu Paulicianorum — Gottingae 1846 = G P S . Gieseler, Jo. C. L., Appendix ad Petri Siculi historiam Manichaeorum: Schrift eines Petros Hegumenos. — Göttingae 1849 = G P S. (App.). Giet, St., Basile de Césarée, Homélies sur l’Hexaëmeron. — Paris 1949 = S Ch. 26. Giornale della Società Asiatica-italiana. — Firenze-Roma. Vi: 11 (1898) = G S A. Gnomon, Kritische Zeitschrift für die gesammte klass. Altertumswissen­ schaft. — Berlin. Vi: 1 (1925)-23 (1951) = Gn. Göttingische Gelehrte Anzeigen. — Göttingen = G G A. Goar, Jac., Euchologion graecum. — Venetiis 1730 = G E V . Godisnik Universit. Sofia, Hist.-Phil. Fak. — Sofia. Vi: 32 (1936) = G U S. Goussen, H., Studia theologica. Fase. I. — Lipsiae 1895 = G S T. Grabius, J. E., Spicilegium SS. Patrum ut et Haereticorum saeculi post Christum I-III. Ed. 2. — Oxoniae 1700 = G S P . Grabmann, M., Studien u. Texte (Dedic.). — Münster 1935 = GS. Gräfin, vide: Patrologia Orientalis, und: Patrol, syriaca. Graux, Chr., CEuvres de Charles Graux (Textes grecs). — Paris 1886 = G TG. Gregentius, archiep., vide: Bortoli, A. Grégoire, H.-Kugener, M. A., Marc le Diacre, Vie de Porphyre, Évêque de Gaza. — Paris 1930 = GKM. (cfr. S S B). Gregorianum. — Romae. Vi: 1 (1920)-30 (1949) = Grg. Gregorii archiep. Thessalonicens., Sermones duo. — Constantinopoli ca. 1628 = G TS. Gregorios Palamas. — Thessaloniki. Vi: 1 (1917)-27 (1943) = G P. Gregorius, mon., Visio de ultimo judicio. — Athenis 1911 = G M O. Gressmann, H., Eusebius Werke. I l l 2: Die Théophanie etc. — Leipzig 1904 = G E W (in: GCS. 11, 2). Gretser, J., De S. Cruce. — Ingolstadii 1616 = G C. Greiser, J., Opera omnia. — Ratisbonnae 1734-41. Vi: tom. 1-6 et 12-17 = GOO. Griechisch-christl. Schriftsteller. — Berlin. Vi: Schriftsteller. Gudemann, De Heroidum Ovidii Codice Planudeo. Diss. — Berolini 1888 = GOP . Guidi, M., Xenia Romana. — Roma 1907 = G X R. Guilland, R., Essai sur Nicéphore Grégoras. — Paris 1926 = G E G. Guilland, R., Correspondance de Nicéphore Grégoras. — Paris 1927 = G N G. (in: C B B).

www.torrossa.com - For non-commercial use by authorised users only. License restrictions apply.

ι,χχνηι

Literatur-Verzeichnis

Guüland, R., Les Poésies inédites de Théodore Métochite = G T M. (in: B.) 3 (1926). Guüland, R., Le traité inédit « Sur l’usure » de Nicolas Cabasilas = L M. (1935) 269-77. Günthör, Ans., Die 7 pseudo-Athanas. Dialoge, ein Werk Didymus des Blinden v. Alexandrien. — Romae 1941 = G A D. Hahn, A., Bibliothek der Symbole u. Glaubensregeln der alten Kirche. 2. A. — Breslau 1877 (3. A. 1897) = H. Haidacher, S., Eclogen, vide S A W. 144 (1901) 4. Halkin, Fr., Sancti Pachomii Vitae Graecae. — Bruxelles 1932 = S H. 19. Hansmann, K., Ein neuentdeckter Kommentar zum Johannes-evangelium. — Paderborn 1930 = F L D. 16 (1930) H 4-5. Hardt, Ign., Catalogus Codicum manuscriptor. graecor. bibliothecae regiae bavaricae. — Monachii 1806-12 = H C M. Harmonia. — Vide: ‘Αρμονία. Harnack, A., Apocrypha IV.: Die apocryphen Briefe des Paulus an die Laodicener u. Korinther. — Bonn 1905 = K T. 12. Harris, J. R., The Acts of Perpetua and Felicitas. — London 1890 = RPF. Harris, J. R.-Mingana, A., The Odes and Psalms of Solomon, 2 voll. — Manchester 1916 = H M S. Harvard Theological Review. — Cambridge (Mass.). Vi: 1 (1908)-33 (1940) = H T R. Harvard Theological Studies. — Cambridge (Mass.). Vi: 1 (1916)-341 (1941) = H T S. Harvey, W. Wig., S. Irenaei ep. Lugdunensis Libres quinque ad versus Haereses, 2 tomi. — Cantabrigae 1857 = H I H. Haury, J., Procopii Caesar. Opera omnia, 3 tomi. — Lipsiae 1905-13 = H PC. (in: BT). Heer, J. M., Die Versio latina des Barnabasbriefes. — Freiburg i. B., 1908 = H B. Heikel, I. A., Ignatii Diac., Vita Tarasii = A S F . 17 (1889). Heikel, I. A., Eusebius Werke. Bd. 1. — Leipzig 1902 = H E W. (in: G CS. 7). Heimbdch, G. E., Anecdota, 2 tomi. — Lipsiae 1838-1840 = H A. Heinrici, C. Fr. G., Des Petrus v. Laodicea Erklärung des Matthaeusevangeliums. — Leipzig 1908 = H P L- (in: B G T. 5). Heinrici, C. Fr. G., Neutestamentliche Studien. — Leipzig 1914 = H M. Heisenberg, A,, Nicephori Blemmidae Curriculum Vitae et Carmina. — Lipsiae 1896 = · H N B.

www.torrossa.com - For non-commercial use by authorised users only. License restrictions apply.

Literatur-Verzeichnis

ι,χ χ ιχ

Heisenberg, A., Nikolaus Mesarites, Die Palastrevolution des Joh. Komnenos. — Würzburg 1907 = H N M. Heisenberg, A., Das Typicon des Nikephoros Blemmides = H T B. (in: B N J . 10 (1933-34) 115-23). Heisenberg, A., Georgii Acropolitae Opera. — Lipsiae 1903, 2 voll., cfr.: Papadopoulos (Leipzig 1935) = H G A . (in: BT). Heisenberg, A., Festgabe, ed. Frz. Dölger. — Leipzig 1929-30 = B Z. 30. Hellenica, vide: Ελληνικά. Helm, R., Hyppolitus Werke IV. Die Chronik. — Leipzig 1929 = G C S. 36. Hennecke, Edg., Neutestamentliche Apocryphen, 2. A. — Tübingen 1924 = HNA. Hercher, R., Epistolographi Graeci. — Paris 1873 = H E G. Hercher, R., Theodori Prodromi Catomyomachia. — Lipsiae 1873 = H T P . Hergenröther, J., Photii Constantinop. Liber de Spiritus Sancti Mystagogia. — Ratisbonae 1857 = H P M. Hergenröther, J., Editio entalmate Graeco, Patrum Spiritualium officium describente, additoque brevi de eodem commentario. — Wirceburgi, 1865 = H G P. Hergenröther, J., Monumenta Graeca ad Photium pertinentia.— Regensburg 1869 = H Μ P. Hermathena. — Dublin-London. Vi: tom. 1 (1873)-11 (1900-01) = H L S . Hermes. Zeitschrift für klassische Philologie. — Berlin. Vi: 1 (1866)-79 (1944) = Her. Hilgenfeld, Ad., Messias Judaeorum. — Lipsiae 1869 = H T M , Hilgenfeld, Ad., Hermae Pastor. — Lipsiae 1887 = H H P. Hippolytus, Archim., ’Ανεκδότων "Εκδοσις = N S. 18 (1923). Histoire de l’Académie Royale des inscriptions.— Vi: III. -— Amsterdam 1731 = H R I. Hody, H., Anglicani Novi Schismatis redargutio. — Oxonii 1691 = H A R . Hoeschel, Dav., Excerpta de legationibus. — Parisiis 1648 = H E L . (in: L B S . 15-22). Hoeschel, Dav., Homiliae quaedam sacrae Basilü M., Gregorii Nysseni, Nazianzeni, Joann. Chrysostomi, Germani, in praecipuas anni ferias: cum fragmento Cyrilli Alexandrini. — Augustae 1587 == H H S. Hoferer, M., Joann. Monachi Liber de miraculis. — Würzburg 1884 = H J M. (1884) p. 7-41 (ex CNA. 2, 612). Holder, A., Inventio Crucis. — Lipsiae 1889 = H I C. Holl, K., Enthusiasmus und Bussgewalt beim griechischen Mönchtum. Eine Studie zu Symeon dem Neuen Theologen. — Leipzig 1898 = HEB.

www.torrossa.com - For non-commercial use by authorised users only. License restrictions apply.

I.XXX

Literatur-Verzeichnis

K., Fragmente vomicänischer Kirchenväter aus den Sacra Parallela. — Leipzig 1899 = TU . 20, 2. H o ll, K., Amphilochius v. Ikonium in seinem Verhältnis zu den grossen Kappadoziem. — Tübingen-Leipzig 1904 = H A I. H o m b u r g , R., Apocalypsis Anastasiae. — Lipsiae 1903 = B T H. H o r n a , K., Einige nnedierte Stücke des Manasses und Italikos. (Jahres­ bericht des k. k. Sophiengymnasium). — Wien 1902 = H M J . H o r n d , Konst., Die Epigramme des Theodor Baisamon = WS. 25 (1903) 178. H o r n a , Konst., Analekten zur byzantinischen Literatur. (Jahresbericht des k. k. Sophiengymnasium). — Wien 1905 = H A L . H o s k ie r , H. C., The complete Commentary of Oecumenius on the Apoca­ lypse. — Michigan 1928 = U M S. 23. J a c o b s , vide Jakobs. J a e g e r, W., Gregorii Nysseni Opera, voll. 1-2. — Berolini 1921; vol. 8, 1. — Leiden 1952 = J G N. J a e g e r , W., Two rediscovered works of ancient Christian literature: Gregory of Nyssa and Macarius. — Leiden 1954 = I G M. J a g ic , V., Incerti auctoris explanatio Psalmorum graeca. — Wien 1917 = J E P. (in: B. 5 (1930) 690). J a h n iu s , Alb., Anécdota graeca theologica cum prolegomenis. Gennadii ärchiep. Cplt. Dialogus Christiani cum Judaeo... et eiusdem delectus prophetiarum de Christo. — Lipsiae 1893 = J A G. J a h n iu s , Alb., Gregorae Philosophi Dialogus = J A. 10 (1844) 485-536. J a h n iu s , Alb., Gregorii Palamae archiep. Thessal. Prosopopeia. — Halis 1885 = G P P . J a h n i u s , Alb., Joannis Glycae Patriarchae Cstpli. opus de vera syntaxeos ratione. — Bemae 1839 = J J G. J a h n i u s , Alb., Marcus Eugenicus, Über die moral. Schwäche des Men­ schen. = J M E. (in: Z H T. 15 (1845) 4, 42-73). J a h n iu s , Alb., S. Methodii Opera et S. Methodius platonizans. — Halis Saxoniae 1865 — J M. J a h n ’s A r c h i v . — Leipzig. Vi: 10 (1844) 485-538 u. 11 (1845) 387-92 = JA . (in: A P P ) . J a h r b u c h für Liturgienwissenschaft. — Münster in W. Vi: tom. 1 (1921J-15 (1941) = J L. Fortsetzung == Archiv für Liturgienwissenschaft. — Regensburg. Vi: 1 (1950)-3, 1 (1953) = A L. J a h r b ü c h e r für klassische Philologie (v. Fleckeisen). Neue Supplementbände. — Leipzig. Vi: N. Suppl. 3 (1857)-5 (1864-72); 17 (1890)-26 et 28 (1903) = J K P . H o ll,

www.torrossa.com - For non-commercial use by authorised users only. License restrictions apply.

Literatur-Verzeichnis

LXXXI

Jahrbücher für protestantische Theologie (v. Hase). — Leipzig. Vi : i (1875)-18 (1892) = J P T . Jahresbericht des humanist. Gymnasiums im Benediktinerstift Metten. —■ 1905 = J B M. Jahresbericht über das Akadem. Gymnasium in Wien 1895/96 = H P S. Jahresbericht über das Akadem. Gymnasium in Wien 1897/98 = H G W . Jahresbericht über das Gymnasium Carolo-Alexandrinum zu Jena 1894 (Nr. 676) = GCA. Jakobs, Fr., Anthologia graeca ad fidem codicis olim Palatini nunc Parisini, 4 voll. — Lipsiae 1813-17 = J A P. James, M. R., Apocrypha anecdota = T S. 2,3 (1893) et 5,1 (1897). Jerphanion, G. de, La voix des monuments. Nouvelle série. — Roma-Paris 1938 = J V Μ. Index Scholarum. . . in Univers... Rhenana. — Bonnae 1881 = I U R. Innografi italo-greci. — Roma, Fase. I (1906) = I G. Institut historique belge à Rome. Études. Vi: 2 (1937) 77 = I B R. Joannikios, Macarii Aeg. Homiliae. — Venetiis 1801 = J M H. Joannu, Theophil., Μνημεία 'Αγιολογικά νΰν πρώτον εκδιδόμενα. — Ve­ netiis 1884 = I Μ A. Joseph, mon. Chios, Acoluthia S. Macarii Not., archiep. Corinthi. — Chios 1863 = A MC. Journal of Hellenic Studies, T h e — London. Vi: 2 (1881)-33 (1913) (exc. 1; 22-24) = J H S. Journal of Religion, The — Chicago. Vi: 1 (1921)-14 (1935) = J R . Journal of Theological Studies, The. — Oxford. Vi: 1 (1900)-50 (1949) u. New. Ser. 1-2 (1951)-4 (1953) = J T S. Isis. — Gand. Vi: 27 (1937) = I. Istrin, B. M., Apokryphyceskoe Mycenie Nikiti. — Odessa 1898 = I A M. Isvestija imperatorskoj Akademij Nauk, vide: Bulletin de l’Académie imp. des Sciences de St. Petersbourg. Isvestija russk. archeologiceskago Instituta. — Constantinopoli. Vi : 1 (1896)-16 (1912) = I A I . Jugie, Mart., Theophanes Nicaenus (f 1381), Sermo in Ss. Deiparam. — Romae 1935 = L. (Nov. Ser.) 1. Jugie, M., Le Typicon du monastère du Prodrome au mont Ménécée près de Serrés = B. 12 (1937) 25-69. Jugie, M., Un apophtègme inédit sur le Purgatoire, in: Mémorial Louis Petit = A O C. 1 (1948) 245-53. Justin. Philos., Quaestiones et Respons. 17. — Heidelberg 1593 = J H C . Ivanov, J., Vitae S. Joannis de Rila = GUS . 32 (1936) 103-08. VI

www.torrossa.com - For non-commercial use by authorised users only. License restrictions apply.

LXXXII

Literatur-Verzeichnis

Kalogeras, Nik., Ευθυμίου roh Ζιγαβένου 'Ερμηνεία είς τάς ΙΔ' Ιπιστολάς roh 5Απ. Παύλου και είς τάς ζ' καθολικάς, νυν πρώτον... εκδιδομένη. 2 tomi. — Athenis 1887 = Κ E Ζ. Kartniri, J. U., Ό Παχώμιος 'Ρουσάνος καί τά ανέκδοτα δογματικά καί άλλα έργα αύτοΰ. Νυν τό πρώτον εκδιδόμενα. — Athenis 1935 = Τ Β Ν . 14. Kempen, C., Procopii Gazaei, In imp. Anastasium Panegyricus. — Bon­ nae 1918 = K P C . Kerameus, vide: Papadopoulos-Kerameus. Kerameus, Theoph., Archiep. Tauromeni, vide: Seorso. Kirchengeschichtl. Studien. — Münster i. W. Vi: 1 (1891 )-6 (1903) = K S M. Kleine Texte für theologische u. philologische Vorlesungen u. Übungen. ed. Lietzmann. — Bonn-Berlin. Vi: 1 (1908)-163 (1932) = K T. Klette, Th., Die griech. Briefe des Franciscus Filelfus. — Greifswald 1890 = KFP. Klostermann, Dr. Erich., Analecta zur Septuaginta, Hexapla u. Patristik. — Leipzig 1895 = KA. Klostermann, E., Apocrypha I. u. II. — Reste des Petrusevangeliums, der Petrus-Apokalypse u. des Kerygma Petri. Evangelia. — Bonn 1903-04 = K T . 3 e t 8. Klostermann, vide: Heinrid, Neutestamentl. Studien. Klostermann, Er., Origeneswerke III. — Ldpzig 1901 = GCS. 6. Klostermann, Er., Origenes-Matthaeuserklärung, 3 tomi = G C S. 40. 38. 41. Klostermann, Er., Eusebiuswerke, Bd. 3, 1 et 2 et 4. — Ldpzig 1904-06 = GCS. 11 et 14. Knopf, R., Ausgewälte Märtyrerakten. — Tübingen 1929. 2. Aufl. = KM A (in: S KQ. - N F . 3). Koetschau, P., Origenes Werke. Bd. I. & II. — Leipzig 1899 = K O W (in: GCS. 2 et 3). Koetschau, P., Ein Fragment des Origenes, in: Jahresber. über das Gymnas. Carolo-Alexandrinum zu Jena 1894, Progr. Nr. 676, p. 49-58 = G C A. Koikylides, Kl. M., Laura Theodosii Coenobiarchi. — Hierosolymis 1901 KTK. Koikylides, Kl. M., Vitae SS. Georgii et Joannis monasterii Chuzibitae. — Hierosolymis 1901 — K G J. Koikylides, Kl. M., Vitae Ss. Gerasimi et Cyriad anachor. — Hierosoly­ mis 1902 = K G C. Koikylides, Kl. M., Vita S. Sabbae, in Bibliotheca « Nea Sion ». — Hiero­ solymis 1904 = K S.

www.torrossa.com - For non-commercial use by authorised users only. License restrictions apply.

r ■·;·

Literatur-V erzeichnis

Ι,ΧΧΧΙΙΙ

Koikylides, KI. M., Vitae Sanctorum Palaestinensium Abramii ep. Crateias, Euthymii Mg., etc. — Hierosolymis 1907 = K K . Kolias, G., Leon Choerosphactes, Magistre, Proconsul et Patrice. — Athen 1939 = T B N . 31. Konidaris, Geras., Μητροπόλεις και ’Αρχιεπίσκοποι ton Οίκουμενικοΰ πα­ τριαρχείου καί ή «Τίίξις» αυτών. — Athenis 1935 = Τ Β Ν. 13. Kousoulinos, Sp., Συμεών Άρχιεπ. θεσσαλον., Τά "Απαντα. — Athenis 1882 = KST. Krabinger, J. G., Synesii Cyrenaei Orationes et Homiliarum Fragmenta. — Landishuti 1850 = K S C. Krachoselzev, H. Th., Anecdota Graeco-byzantina. — Odessa 1898 (cfr. L V. 7, (1900) = K AG. Kraschneninnikov, M., Joannes Hagiolites, Passio S. Basilii presb. mart. Ancyrani — A U J. 1907 nr. 6. Kraschneninnikov,M., Procopii Caesariensis Anecdota. — Jurievi 1899 = K P. Kraschneninnikov, M., S. Abramii archiep. Ephes., Sermones duo. — Juriev 1911. = A J J; (cfr. B Z. 22 (1913) 37-59 et 23 (1914) 294-95; Z K T. 57 (1933) 426-38). Kroll, W.-Viereck, P., Hermippos, oder Über die Astrologie. — Leipzig 1895 — K V H. Krüger, G., Sammlung ausgewählter Kirchen-u. Dogmengeschichtlicher Quellenschriften. — Freiburg-Leipzig. Vi: 1 (1886)-12 (1896); 2. Ser. 1* (1924J-9 (1931) = S K Q . Krüger, P., Codex Justinianus. — Berolini 1877 = K C J. Krumbacher, K., Der hl. Georg in der griech. Überlieferung. — München 1911 = A B W. Philos. philol. Kl. 253 (1911). Krumbacher, K., Die Akrostichis in der griech. Kirchenpoesie = S BA. (1903) 4, 658-74. Krumbacher, K., Ein vulgärgriechischer Weiberspiegel. — München 1905 = S BA . (1905) 3,375-412. Krumbacher, K., Geschichte der byzant. Litteratur. 2. Aufl. — München 1897 = K B L . Krumbacher, K., Romanos u. Kyriakos. — München 1901 = S B A (1901) 5, 726. Krumbacher, K., Studien zu den Legenden des hl. Theodosius = S B A. (1892) 2, 220-379. Krumbacher, K., Threnos = S A W. 1901 Heft 4. Κτιτορικον monasterii Megaspilaion. — Athenis 1840 = K Μ Μ. Kugener, Μ. A., Triffaux, Ε. Severus Antiochenus, Homiliae = Ρ Ο. 16 792-860.

www.torrossa.com - For non-commercial use by authorised users only. License restrictions apply.

ι,χ χ χ ιν

Literatur- Verzeichnis

Kumpfmillier, Jo. Bapt., De Anastasio Sinaita. — Wirceburgi 1865 = KAS . Kunze, J., Marcus Eremita. — Leipzig 1895 = K M E. Kurth, G., Mélanges, 2 voll. — Liège 1908 = K M. (in : B P L. sér. gr. 8°, 1-2). Kurtz, Ed., Die Gedichte des Christophorus Mitylenaios. — Leipzig 1903 = KCM. Kurtz, Ed., Zwei griechische Texte über die hl. Theophano, die Gemah­ lin Kaiser Leo des VI. — St. Petersburg 1898 = M A P. 8. Ser. 3, 2 (1898). Kurtz, Kâ.-Drexl, Frz., Michaelis Pselli scripta minora magnam partem adhuc inedita, 2 voll. — Milano 1936-41 = K M P (in: O R . 5 et 13). Κύριλλος, ‘Ιερογραφική ‘Αρμονία. — Constantinopoli 1802 = K I Α. Kvinoel, Chr. Th., Demetrii Kydonii Opusculum, De contemnenda morte. — Lipsiae 1786 = C T K . Lahbé, C., Imperatorum Novellae gr.-lat. 10. — Parisiis 1606 = L I N. Labbe, Ph., De byzant. historiae Scriptoribus. Protrept. — Paris. 1648 = L B S. Laemmer, H., Scriptorum Graeciae Orthodoxae Bibliotheca selecta. 2 tomi. — Friburgi 1864-65. Vi: vol. 1 = L S O. Lagarde, P. de, Agathangelus. — ed. sep. Göttingen 1887 = A W G (1888) 35,8. Lagarde, P. de, Titi Bostreni quae ex opere contra Manichaeos. . . in codice Hamburgensi servata sunt, graece... — Berolini 1859 = L T B . Lagarde, P. de, Clementina. — Leipzig 1865 = LC. Lagarde, P. de, Joannis Euchaitorum Metropolitae quae in Cod. Vat. graeco 676 supersunt. — ed. sep. Göttingen 1882 = AWG. 28 (1881). Lagopatis, Sp. Nik., Γερμανός II. Πατριαρχ. Κωνσταντινουπ.-Νικαίας (1222-40), Βίος... ’Ανέκδοτοι Ό μιλίαι κ. Έπιστολαί. — Tripolis 1913 = LGP. Lagouli et Georgios mon., Βίος καί ’Ακολουθία του εν αγίοις... πατρός ημών Στυλιανού του Παφλαγόνος. — Athenis 1887 = L Μ S. Lake, Κ., Studies and Documents. — London 1934 ss. = L S D. Lake, Kirs., Texts from Mount Athos = S B E. 5 (1902) 2. Lambecius, P., Commentariorum de augustissima Bibliotheca Caesarea Vindobonénsi: lib. 1-8. — Vindobonae 1665-1679 = L CV. Lameere, W., La tradition manuscrite de la correspondance de Grégoire de Chypre = I B R. 2 (1937). Lamius, Jo., Deliciae Eruditorum seu Veterum Anecdoton opuscolorum Collectanea, 14 voll. — Florentiae 1736 ss. = L D E.

www.torrossa.com - For non-commercial use by authorised users only. License restrictions apply.

L iteratur-Verzeichnis

ι,χ χ χ ν

Lampros, Spyr., Argyropouleia. — Athenis 1910 = L A. Cfr. ST. 78 (1937) 124. Lampros, Spyr., Ecthesis Chronica and Chronicon Athenarum. — London 1902 = L E . Lampros, Spyr., Κερκυραΐκά ’Ανέκδοτα. — Athenis 1882 = L A K. Lampros, Spyr., Κωνσταντίνου Λασκάρεως ανέκδοτος συνοψις Ιστοριών νΰν πρώτον εκδιδομένη. — Athenis 1910 = L K L. Lampros, Spyr., Mélanges. ΕΙς μνήμην Σπυρίδωνος Λάμπρου. — Athenis 1935 = LM. Lampros, Spyr., Μιχαήλ Ά κ ο μινότου τοΰ Χωνιότου τα σωζόμενα, τα πλεΐστα εκδιδόμενα νΰν τό πρώτον. 2 tomi. — Athenis 1879-80 = LM A. Cfr. K B L. nr. 199, pg. 470, 1. Lampros, Spyr., Ό "Αθως. — Athenis. Vi: 1 (1920)-2 (1928) = A. Lampros, Spyr., Παλαιολόγεια κ. Πελοποννησιακό.— Athenis. Vi: 1 (19121923)-4 (1930) = L P P. Lamy, T. J., Hymnographie de l’Église Grecque. — Louvain 1878 = L H G. Lansselius, Petr., Dionysii Areopag. Opera omnia. — Venetiis 1755-56. = L D A. Cfr. Dionysii Areopag., Opera omnia. — Parisiis 1615 = D AO. Λαογραφία. — Athenis. Vi: 7 (1923)-8 (1925) = Lao. Lata, Dionys, archiep. Zakynthi, Liturgia S. Jacobi. — Zakynthos 1886 = LZ . Lateranum, — Romae. Vi: Nova Series 1 (1935) = L. Latysev, Bas., Hagiographica graeca inedita. — Petroburgi 1914 = M A P . 8. Ser. 12, 2. Latysev, Bas., Menologii anonymi Byzantini saec. X. quae supersunt. Fase. 1 (1911); 2 (1912) (= Februar-August) — Petropoli = L M B . Lauchert, Fr., in: Sammlung von Quellenschriften.— Freiburg-Leipzig 1896 = L S Q in S K Q. Lauchert, Fr., Geschichte des Physiologus. — Strassburg 1889 = L Ph. Laurentin, R., Court Traité de Théologie Mariale. — Paris 1953 = L T E Lebreton-Mélanges = R S R. 40 (1952). Legrand, É., Bibliographie hellen, du XV et XVI s. — Paris. Vi: 1 (1885)-2 (1885) 233-59 = L B H . Legrand, É., vide: Bibliothèque grecque vulgaire, 6 (1892) 125. Legrand, E., Cent-dix lettres grecques de Fr. Filelfe. — Paris 1892 = L F F. Legrand, É., Manuel Palaeologue, Lettres publiées d’après trois manuscrits. — Paris 1893, fase. I. (solus editus) = L P L.

www.torrossa.com - For non-commercial use by authorised users only. License restrictions apply.

txxxvi

Literatur-Verzeichnis

Description des œuvres d’art et de l’église des saints Apôtres de Cstpl., Poème... de Constantin le Rhodien. — Paris 1896 = LCR. L e ib , B., Anne Comnène, Alexiade. 2 tomi. — Paris 1937-43 = L A C. (in: CB B). L e ib , Bern., Deux Inédits byzantins sur les Azymes, au début du XII. siècle = O Ch. 2, 3 (1924) 217-639. L e m e r le , P., Le juge général des Grecs = A O C. 1 (1948) 292-316. L e M o y n e , vide: Moyne. L e o n tiu s , vide Macarius Chrysokeph. L e u n d a v i u s , I., Jus graeco-romanum, 2 tomi. — Francofurti 1596 = L G R. L e v is , Eug; de, Anecdota Sacra, sive Collectio... Operum Veterum Ss. Pa­ trum. — Augustae Taurinorum 1789 = L A S . L e v y , Paul, Michaelis Psélli de Gregorii Theologi Charactere judidum. Accedit eiusdem de Joann. Chrysostomi charactere judicium ineditum. Diss. — Lipsiae 1912 = L M P . L ie to p is istorico-filologiceskago obscestva. Vizantiisk. otdielenje. — Odessa. Vi: 1 (1890)-11 (1904); 16 (1910) = LV. L ie tz m a n n , Hans, Apollinaris v. Laodicea und seine Schule. — Tübingen 1904 = L A L . (in: A WG. N. F. 7 (1904) 4). L ie tz m a n n , H., Das Leben des hl. Symeon Stylites. — Leipzig 1908 = T U . 32 (1908) 4. L ie tz m a n n , H., vide: Kleine Texte. L in g e n th a l, C. E. Zachar. v., Collectio librorum juris graeco-romani ine­ ditorum. Edoga Leonis et Constantini. Epanagoge Basilii et Alexan­ dri. — Lipsiae 1852 = I G R. L in g e n th a l, C. E. Z. v., Einige ungedruckte Chrysobullen = M A P . 7. Ser. 41, 4 (1893) 7-20. L in g e n th a l, C. E. Z. v., Jus Graeco-Romanum, Pars I-VII — Lipsiae 18561884 = L J G. L i p s i u s , R. A., Die apokryphen Apostelgeschichten und Apostellegenden. — 3 tom. et Suppl. — Braunschweig 1883-1890 = L A A . L i p s i u s , R. A.-B o n n e t, M., Acta Apostolorum apocrypha post Const. Tischendorf denuo ediderunt, 2 tomi. — Lipsiae 1891-1903 = L A P . L itz i c a , C., Pôësia religiosa byzantina. — Bucureçti 1899 = L P R . L o e n e r tz , Raym., O. Pr., Correspondance de Manuel Calecas = S T. 152 (1950). L o e n e r tz , R., Les recueils de lettres de Démétrius Cydonès = ST. 131 (1947). L e g r a n d -R e in a c h ,

www.torrossa.com - For non-commercial use by authorised users only. License restrictions apply.

Literatur-Verzeichnis

tx x x v n

Loenertz, R., L’épitre de Théorien le philosophe aux prêtres d’Oreiné = A O C. 1 (1948) 317-35. Loeschke, Q.-Heinemann, M., Gelasius Kirchengeschichte = G C S. 28 (1918). Loofs, Fr., Nestoriana. Die Fragmente des Nestorius. — Halle 1905 = L N. Loofs, Fr., Paulus von Samosata. — Leipzig 1924 = T U. 44, 5. Loparev, Chrys., Manuel Philes Poëmata. — Petroburgi 1891 = C L P. Ludwich, Arth., Eudociae Augustae, etc. Carminum Graecorum Reliquiae. — Leipzig 1897 = L E C (in: B T). Cfr. Academiae Albertinae Regimont. — Königsberg 1893, I = L A R. Ludwich, Arth., Apollinarii Metaphrasis Psalmorum. — Lipsiae 1912 = L AM. Ludwig, G., Athanasii Epistula ad Epictetum. — Jenae 1911 = L A E . Lundström, Vil., Anecdota Byzantina. — Upsaliae-Lipsiae 1902 = L A B. (in: C S U. 2 (1902) 3 ss). · Maas, P., Frühbyzantinische Kirchenpoësie. — Bonn 1910 = K T. 52/53. Maass, E., Analecta Sacra et Profana. — Marpurgi 1901 = M S P . Mabillon, J., Analecta Vetera, 2. ed. — Parisiis 1723 = M A V. Macarius, Aeg., Anecdota, vide: Marriott, G. L. Macarius Chrysokephalos, Λόγοι Πανηγυρικοί 14. — Kosmopoli (Wien) 1794 = L M C. Machriq. Vide: Al Machriq. Magistris, Sim. de, S. Dionysii Alex, ep., Opera omnia. — Romae 1796 — M D A.; cfr. P A S . 3. 596. Magyar-Görög Tanulmdnyok. — Budapest. Vi: l(1935)-29 (1949) = MG Ta. Mahr, A. C., The Cyprus-Passion Cycle. — Notre Dame. Indiana 1947 == MCP. (in: P MS. 9). Mai, A., Classicorum Auctorum e Vaticanis Codicibus editorum, 10 tomi. — Romae 1828-38 = MCA. Mai, Ang., Nova Patrum Bibliotheca, tom. 1-9. — Romae 1852-1871; tom. 10 (1905) ed, Cozza-Luzzi = MBN. Mai, A., Scriptorum Veterum Nova Collectio, 10 tomi. — Romae 1825-38 = MNC. Mai, A., Zohrabus Jo., Eusebii Pamphili Chronicorum Canonum libri duo. — Mediolani 1818 — M Z E. Mai, A., Spicilegium Romanum, vide: Spicileg.*Romanum. Μακεδονικά, vide: Ε ταιρία Μακεδονικών Σπουδών. Malingrey, A. M., Jean Chrysostome, Lettres à Olympias. — Paris 1947 = S Ch. 13 (u. M L O). Μάλτος, A., vide: Βιβλιοθήκη Μαράσλη.

www.torrossa.com - For non-commercial use by authorised users only. License restrictions apply.

ι,χχχνιπ

Literatur-Verzeichnis

Mandakasis, vide Boulgaris, Eug. Mansi, Jo. D., Collectio Conciliorum. — Paris-Leipzig (Welter) 1900 ss. Vi: tom. 1-34 B = M C C. Manutius, Aldus, Poetae Christiani veteres. — Venetiis 1501 = MPC. Marcus eremita et Nicol. Hesychius presb., Opera quae extant. — Parisiis ’1563 = M N H . Marmarotouri, Jo.-Chrysophontes, G., Catena Ss. Patrum in b. Job. — Venetiis 1792 = M C J. Marriott, G. L., Macarii Aeg. Anecdota. — Cambridge (Mass.) 1918 = H T S . 5. Marrou, N. J., Epist. ad Diognetum. — S Ch. 33 (1951) 52. Marshall, F. H., Chumnos Georg., Old Testament legends from a Greek poem on Genesis and Exodus. — Cambridge 1925 = Μ Ο T. Martini, A. E., Manuelis Philae Carmina inedita. — Neapoli 1900 (Initia tt. continet) = MCN. Marx, Ben., Procliana = Μ B T. 23 (1940). Marx, Ben., Severiana = MS. (in: O C P. 5 (1939) 281-367). Matranga, P., Anecdota Graeca, 2 Partes. — Romae 1850 = M A G. Matthaei, C. F., Anecdota Graeca. 2 voll. — Mosquae 1774-5 = MAN. Matthaei, C. F., Gregorii Thessalonicensis X Orationes cum singulis Jo. Chrys. et Amphilochii Iconensis. Accedit quoque Fragmentum Jo. Damasceni. — Mosquae 1776 = M G C. Matthaei, C. F., Isocratis, Demetrii Cydone et Michael Glycae aliquot epi­ stolae. — Mosque 1776 = Μ I D. Matthaei, C. F., Lectiones Mosquenses, 2 tomi. — Leipzig 1779 = M L M. Matthaei, C. F., Ad audiendas Orationes. — Dresdae 1789 = Μ A O. Matthaei, C. F., Nemesius Emesenus, De Natura hominis. — Halae 1802 = MN E . Matthaei, C. F., Notitia codicum graecorum Bibliothecarum Mosquensium. — Mosquae 1776 = M C M. Matthaei, C. F., Ποικίλα 'Ελληνικά seu varia Graeca. — Mosquae 1811 = Μ V G. Matthaei, C. F., 1Victor presb. Ant., Expositio in Evglm. Marci. — Mosquae 1775 = Μ V M. Matthiae, F. C., Des Patriarchen Gregorius aus Cypern Selbstbiographie. — Frankfurt a. M. 1817 = M G F. Maurogordateios Bibliotheca. Vide: Papodopoulos-Kerameus, A., ’Ανέκδοτα 'Ελληνικά. — Constantinopoli 1884 ss = P K S. et M Bi. Maurommatos, G.-Arbanitakis, L., Arsenii (1512-1520) Proskynitarion. Iti­ nerarium in loca sancta. — Alexandriae 1899 = MAA,

www.torrossa.com - For non-commercial use by authorised users only. License restrictions apply.

L iteratur- Verzeichnis

LXXXIX

Mausbach, Jos., Festschrift Aus Ethik und Leben.— Münsteri. W. 1931 — MD. Max, Prinz v. Sachsen, Der hl. Märtyrer Apollonius v. Rom. Eine histor.krit. Studie. — Mainz 1903 = MAR. McGiÿert, A. C., Dialogue between a Christian and a Jew. — Marburg 1889 = M G D. Mélanges d’Archéologie et d’Histoire. — Paris-Rome. Vi: Bd. 23 (1903)-35 (1915) = MA H. Mélanges de Science religieuse. — Lille, 1 (1944) = M R S. Mélanges de l’Université St. Joseph. — Beyrouth. Vi: l(1906)-30 (1953) = MU B. Melcher, Rob., Der 8. Brief des hl. Basilius, ein Werk des Evagrius Pontikus. — Münster 1923 = M B T. 1 (1923). Meletemata Patristica. Vide: Sajdak, Melet. Patr. Melioranskij, B. M., Georgii Kypriani et Joannis Hieros., De recta fide = S I P. Hist.-Phil. 59 (1901) V-XXXIX. Memnon, Zeitschrift für die Kunst-u. Kulturgeschichte des alten Orients. — Berlin. Vi: Bd. 4-7 (1915) = M. Mémoires de l’Académie impériale des Sciences. CI. hist.-philol. — St. Petersbourg. (cfr. Sapiski). Vi: Ser. 5: tom. 4-11 (1830); Ser. 6: tom. 1 (1831 )-9 (1859); Ser. 7: tom. 1 (1859)-42 (1894); Ser. 8: tom. 1 (1895)-13 (1922) = M A P . Mémoires de l’Académie Royale de Belgique. Cl. des Lettres. 2. Sér. 13 (1921), Fase. 4. — Bruxelles = M A B. Mémoires de l’Institut National Genèvois. — Genève. Vi: tom. 1 (1853)-21 (1910) = MI G. Mémoires de l’Institut royal de France. Cl. d’histoire et de Littérature an­ cienne. — Paris. Vi: Bd. 1 (1815)-7. 11. 12. 19-23* (1858).= M I F . Mémoires et Documents publiés par la Société d’Histoire et d’Archéolo­ gie de Genève. Vi: Tom. 1 (1870)-5 (1919) = M D G. Mémoires présentés par divers Savants à l’Académie des Inscriptions et Belles Lettres de l’Institut national de France. — Paris. Vi: I. Sér. 2 (1852)-12 (1913); II. Sér. 1 (1843)-6 = M A I. Memorie délia Regia Accademia di Scienze, Lettere ed. Arti in Modena. Vi: Ser. II. 1(1883)-12 (1902); Ser. III. 1 (1898)-10 (1912) = M A M. Memorie del Reale Istituto Veneto di Scienze, Lettere ed Arti. — Venezia. Vi: 1 (1843)-26 (1902) = M I V. Menaea, 6 tomi. — Romae 1888-1901 = Men.; ed. Venetiis 1895 = M N V. Mendelssohn, L., Zosimi... Historia Nova. — Lipsiae 1887 = Z H N. Mercati, Giov., Miscellanea. — Roma = S T. 121-126 (andere Veröffentl. stehen unter S T., Bes., etc.).

www.torrossa.com - For non-commercial use by authorised users only. License restrictions apply.

xc

Literatur-Verzeichnis

Sylv. Jos., S. Ephraem Syri Opera. — Romae 1915 = M B E . 1. Vide: Jahresbericht des human. Gymnasiums Metten. — 1905. M e y e r , Ph., Die Haupturkunden für die Geschichte der Athosklöster. — Leipzig 1894 = MUA, M e y e r , P. M., Griechische Texte aus Aegypten. — Berlin 1916 = MGT . M ic h a e l A k o m in a to s , vide: Lampros, Spyr. M ic h a lc e s c u , J., Die Bekenntnisse u. die wichtigsten Glaubenszeugnisse d. griech. orient. Kirche. — Leipzig 1904 = MBO. M ic h e l, Ch., Evangiles Apocryphes. — Paris 1924 = M E A. M ic h e l, A., Humbert u. Kerullarios, 2. Teü. — Paderborn 1930 = Μ K. (in: Q F G . 23). M ic h e l, A., Verstreute Kerullarios- und Humbert-Texte = R Q. 39 (1931) 355-66. M ig n e , Patrologia Graeca. Vi: tom. 1-161. M ig n e , Patrologia Latina. Vi: tom. 1-217 = P L. M ik lo s ic h , Fr., Vita S. Clementis episc. Bulgarorum. — Vindobonae 1847 = MCB. M ik lo s ic h , Fr., S. Jo. Chrys., Horn, in ramos Palmarum. — Vindobo­ nae 1845 = M C R. M ik lo s ic h , 'B .-M ü lle r, J., Acta et Diplomata graeca medii aevi sacra et pro­ fana, 6 voll. — Vindobonae 1860-1890 = M A D. Miklosich, Fr. vide: Theiner-Miklosich. M il le r , E., Manuelis Philae carmina, 2 voll. — Parisiis 1855-57 = MMP . Miller, E., Mélanges de Littérature grecque. — Paris 1868 = MLG. M il le r , Έ .- L e g r a n d , É., Trois Poèhies vulgaires de Théodore Prodrome. — Paris 1875 = M L P. M il le r , E .-S a th a s , C., Λεοντίου Μαχαιρα, Χρονικόν Κύπρου. — Paris 1881-82 = MC K. M il le r , E. Vide: N E M. 19, 2 (1858) et B I M . (1934) 315-30. M in g a r e lli, Jo. Al., Anecdotorum Fasciculus. — Romae 1756 = M A F. M i o n i , E., Romano il Melode. — Torino 1937 — M R M. M itte ilu n g e n des Seminars für orient. Sprachen. — Berlin. Vi: Abtlg. II. 15 (1912) = MSO. M itte ilu n g e n des Septuaginta-Unternehmens der Gesellsch. der Wissen­ schaften zu Göttingen. Vi: Bd. 5 (1932) = MSU. M o e lle r , Ch., Mélanges, 2 tomi. — Louvain-Paris 1914 = MM. M ä k le , Aug., Theodoret v. Kyros Kommentar zu Jesaia. — Berlin 1932 = MS U. 5. M ö h le r , L., Bessarionis... Cstpl. Patriarcljae, De Sacramento Eucharistiae. — Münster 1935. = GS. 1373-1411. M e r c a ti, M e tte n .

www.torrossa.com - For non-commercial use by authorised users only. License restrictions apply.

Literatur-Verzeichnis

xcx

Möhler, L., Aus Bessarionis Gelehrtenkreis, tom. III. — Paderborn 1942 = M B. 3 (in: Q F G. 24) (cfr. B Z. 42 (1942) 227-33). Möhler, L-, Bessarionis, In calumniatorem Platonis, libri 4. — Pader­ born 1927 = MB. 2 (in: Q F G . 22). Monatsberichte der kgl. preuss. Akademie d. Wissenschaft, zu Berlin. — Vide: Sitzungsberichte. Mondesert, CI., Clement d’Alexandrie, Les Stromates. — S Ch. 30 (1951) 44. Monferratus, Ant. G., Ecloga Leonis et Constantini cum appendice. — Athenis 1889 = M L C. Montague, Rhodes James, Apocrypha anecdota. — Cambridge 1893 = TS. 2,3. Montfaucon, B. de, Analecta graeca. — Paris 1688 = MA. (cfr. C E M. 4 et A G B). Montfaucon, B. de, Bibliotheca Coisliniana olim Segueriana. — Parisiis 1715 = M B C. Montfaucon, B. de, Opera omnia. — Venetis 1741 = MOV. Montfaucon, B. de, Bibliotheca Bibliothecarum, 2 tomi. — Parisiis 1739 = MB B. Montfaucon, B. de, S. Jo. Chrysostomi Opera omnia. — Parisiis 1718-38 = MCO. Montfaucon, B. de, Collectio Nova Patrum et Scriptorum Graecorum, 2 voll. — Parisiis 1707 = C N P . Montfaucon, B. de, Palaeographia graeca. — Parisiis 1708 = M P G . Montfaucon, B. de, Diarium Italicum. — Parisiis 1702 = M D I. Monumenta Biblica et Ecclesiastica. — Romae (Instit. Biblic.). Vi: 1 (1915)-5 (1939) = M B E . Monumenta Germaniae. Auctores antiquissimi. — Berolini 1877 ss = MGA-A. Monumenta Germaniae. Epistolae. — Berolini. Vi: tom. 1 (1887)-7 (1928) = M G E. Monumenta Germaniae Historica. — Hannoverae 1826 ss. = M G H. Monumenta Sacra et Profana. — Mediolani. Vi: tom. 1 (1861)-7 = CMS. M o r a v c s ik , Cy., Constantin. Porphyrogenitus, De administrando imperio. — Budapest 1949 = M G Ta. 29. Marcelli, S. A., Bibliotheca graeca et latina. Lugduni 1607 = MBG. Morcelli, S. A., Calendarium Ecclesiae Constantinopolitanae, 2 tomi. — Romae 1788 = M K C. Morcelli, S. A., Opusculum S. Epiphanii archiep. Const., De divina inhu­ manatione. — Mutinae 1828 = M E T .

www.torrossa.com - For non-commercial use by authorised users only. License restrictions apply.

XCII

L iteratur-Verzeichnis

Morinus, Jo., Commentarius de S. Ecclesiae ordinationibus. — Parisiis 1655 = Μ Ο S. Moyne, Steph. Le, Varia Sacra seu Sylloge variorum opusculorum graecorum ad rem ecclesiasticam spectantium, 2 tomi. — Lugduni Batavor. 1685 = MVS. Mponis, K. G., Ευθυμίου του Μαλάκη, μητροπολίτου Νέων Πατρών, τά σφζόμενα. — Athenis 1937 = ΜΕΜ. Müller, C., Fragmenta Historicorum Graecorum, 5 voll. — Parisiis 18531872 = M H G. Müller, C. F., Ignatii Diaconi tetrasticha jambica 53, Versus in Adam. 143. — Kiliae 1886 = I D V . Müller, Jos., Byzantinische Analekten. — Wien 1852 == Μ B Μ. Müller, Ε., Studien zu der Biographie des Styliten Symeon jr. — Aschaffen­ burg 1913-14 = M S I. Münchener Beiträge zur Papyrusforschung u. antiken Rechtsgeschichte. Vi: 5 (1923) = M P R . Münchener Theologische Wochenschrift. Vi: 1 (1904) = MTW. Münsterische Beiträge zur Theologie. — Münster i. Westfalen. Vi: 1 (1923)-23 (exc. 4) = M B T. Muratori, L. A., Anecdota Graeca. — Patavii 1709 — M G A. Musée Belge. — Louvain-Paris-Liège. Vi: 1 (1897)-33 (1929) = Μ B L. Muséon, Le, Revue d’Études orientales. — Louvain. Vi: N. S. 2 (1901 )-65 (1952) = Μ E O. Mustoxidi, A., Delle Cose Corcirensi. Vol. I. — Corfù 1848 = M C. Nachrichten von der kgl. Gesellschaft d. Wissenschaften zu Göttingen. Philolog.-histor. Kl. Vi: 1909-1944 = N W G. N au, F., Nestorius. Le livre d’Héraclide de Damas. — Paris 1910 = N N H. Nauck, Aug., Lexicon Vindobonense. Accedit Appendix duas Photii homilias et alia opuscula complectens. — Petropoli 1867 = N L V. Nautin, P., Hippolyte et Josipé. — Paris 1947 = N H J . (in: E T . 1). Nautin, P., Hippolyte contre les Hérésies. Fragment. — Paris 1949 = E T . 2. Nautin, P., Homélies Pascales II: Trois homélies dans la tradition d’Origène. — Paris = S Ch. 36 (1953). N ia *Ημέρα. Vi: 10 (1902) = N H. Nia Σίών, Εκκλησιαστικόν περιοδικόν σύγγραμμα. — Hierosolymis. Vi: tom. 1 (1904)-35 (1940) = N S. Nia Φόρμιγξ. Vi: 1 (1921) et 2 (1922) = N Ph. Nior ΈχλόγιοΥ, 2. ed. — Constantinopoli 1863 = N E C . Νέος Έλλψομνήμων. — Athenis 1 (1904)-21 (1927) = N E.

www.torrossa.com - For non-commercial use by authorised users only. License restrictions apply.

L iteratur-Verzeichnis

xeni

Νέος Ποιμήν. = Παράρτημα τής « Εκκλησιαστικής ’Αλήθειας ». — Constantinopoli. Vi: 1 (1919)-5 (1923) = N P. Neue Jahrbücher für das klass. Altertum, Geschichte u. deutsche Literatur u. für Pädagogik. — Leipzig. Vi: Bd. 12-27 (exc. 24, 1924) = N J A . Neue Jahrbücher für Philologie u. Pädagogik v. Jahn-Fleckeisen. — u. Sup­ plemente. Vi: N.F. Supplement Nr. 1 (1855)-18 (1890) = N J P . Neue Studien zur Geschichte der Theologie u. der Kirche. — Berlin. Vi: 2. Ser. Bd. 5 = S G T. 2. Ser. (Vide: Engdahl, R.). Neugriechisch-byzantinische Jahrbücher. Vi: 5 (1926-27) 48 ss. = N B J. Neumann, C. J., Juliani imp.. . Contra Christianos. — Lipsiae 1880 = J CC. Neutestamentliche Abhandlungen. — Münster i. W. Vi: 1 (1908)-19, 2 (1941) NA. Nicephorus Theotokos, Isaak Syrus, Τα εύρηθέντα ’Ασκητικά. — Lipsiae 1770 (Neudruck, s. Spetsieri-Athen 1895). = I S. Nicodemus Hagioreites mon., Synaxarium 12 mensium, tom. I. — Venetiis 1819 = NAS. Nicodemus Hagioreites mon., Βίβλος περιέχουσα ’Αποκρίσεις Βαρσανουφρίου και Ίωάννου. — Venetiis 1816 = N Η B. (cfr. Ε Ο. 7 (1904) 268-76 et 8 (1905) 14-25). Nicolaus Hesychius, vide: Marcus Eremita. Niebuhr, B. G., Agathiæ Myrinæi Historiarum libri V. — Bonnae 1828 = N A H. (in C H B.). Niese, B., Flavii Josephi Opera: Antiquitates Judaicae, tom. 1-4. :— Berolini 1885-92 = N A J. (cfr.: Naber, S. A., Flavius Jos., Opera omnia: Antiq. Jud., tom. 1-4. — Lipsiae 1888-93). Nissen, Th., Die byzant. Anacreonteen. — München 1940 = S B A. (1940) 3. Nissen, Th., S. Abercii Vita (etc). — Leipzig 1912 = N AV. (in: BT.). Noailles, V.-Dain, A., Les Novelles de Léon VI le Sage. — Paris 1944 = N LS. (in: C B B). Noiret, H., Lettres inédites de Michel Apostolis. — Paris 1889 = N M A. Nöldeke, Th., Orientalische Studien. — Giessen 1906 = N O S. Norov, Abr., Μάρκου του Έφεσίου καί Γεωργίου του Σχολαρίου ’Ανέκδοτα. — Parisiis 1859 = Ν Μ Ε. Notices et Extraits des Manuscrits de la Bibliothèque impériale et autres Bibliothèques. — Paris, 8. Série. Vi: tom. 1 (1787)-42 (1933) = N Ε M. Nova Acta Regiae Societatis Upsaliensis. — Upsaliae. Vi: Ser. III. 1 (1855). Ser. IV. 3 (1914), 8 (1932) = N S U. Nova Patrum Bibliotheca. Vide: Mai.

www.torrossa.com - For non-commercial use by authorised users only. License restrictions apply.

XCIV

L iteratur-Verzeichnis

Nowsze Wydawnistwa Akademii Umiejetnosci. Wydzialow filolog. i. Hist, filozof. = (Abhandlungen d. Krakauer Akademie, Philolog. Kl.). — Cracoviae. Vi: tom. 41 = N W U. Odoi'chos (= Paraklitiki). — Roma 1885 = Oct. Ό εν Κωνσταντινουπόλει Ελληνικός Φιλολογ Σύλλ. vide: Ελληνικός Φιλ. Σύλλογος.

Oehler, Fr., Anécdota Graeca, 1. tom. — Halle 1857 = O A G. Oehler, Fr., Corpus haereseologicum. — Berolini 1856, 1 vol. = OCH. Ogara, P. FI., Una homilía rítmica desconocida = O C M. (in: Μ U C. 468-77). Oikonomos, Soph., To© εν άγιοις Πατρός ημών Φωτίου άρχιεπ. Κωνσταντινουπόλ. τα ’Αμφιλοχία. — Athenis 1858 = O F A. Oikonomos, Soph., Γρηγορίου to© Παλαμά Όμιλίαι κβ'. — Athenis 1861 (cfr. ed. Hierosolymis 1857) = OGP . Oldfather, W. A., Studies in the Text tradition of St. Jerome’s Vitae Pa­ trum. — Urbana 1943 = O S J. Opitz, H. G., Athanasius Werke. Herausgegeben im Auftrag der Kirchen­ vater-Kommission d. preuss. Akad. d. Wiss., tom. 2-3. — BerlinLeipzig 1934-41 = O AW. Orbis Romanus. — Milano, vide: Kurtz-Drexl = O R. Oriens Christianus. — Roma. Vi: Ser. I, 1 (1900)-8 (1908); Ser. II, 1 (1911)-14 (1925); Ser. Ill, 1 (1927)-14 (1941); Ser. IV, 1 (1953)-2 (1954) = O C . Orientalia. — Roma. Vi: 1 (1931)-22 (1953) = O. Orientalia Christiana. — Roma. Vi: 1 (1923)-36 (1934) (= Fase. 1-100) = O Ch. Orientalia Christiana Analecta. — Roma. Vi: fase. 101 (1935)-142 (1954) = OCA. Orientalia Christ. Periodica. — Roma. Vi: 1 (1935)-23 (1954) = O C P. Orosz, L., Nicephori «Breviarium» in: Οΰγγροελληνικαί Μελέται. — Bu­ dapest, 28 (1948) 16-21 (Separ.) = O N B. Όρΰοδοξία. — Constantinopoli. Vi: 1 (1927)-241“a (1949) = O K. Otdiel Slavianskij. Class, philolog. — St. Petersburg = P O P . Otschet o prisuschde nagrad Graf. Uwarow. Vi: 19 (1876) 301 ss. = O U. Otto, J. C. Th., Corpus Apologetarum Christianorum saeculi secundi, 9 voll. — Jenae 1847-72 = C A. Otto, J. C. Th., Des Patriarchen Gennadius v. Konstantinopel Confession, Kritisch untersucht und herausgegeben. — Wien 1864 = O G C. Oudot, Jo., vide: Codificazione. Pachomios monach., Μαργαρίται ήτοι Λόγοι διάφοροι το© Ιν άγίοις Π α­ τρός ήμών Ίω . το© Χρυσοστόμου. — Veneriis 1764 = Ρ Μ.

www.torrossa.com - For non-commercial use by authorised users only. License restrictions apply.

Literatur-V erzeichnis

xcv

Paisios hieromon., Κατάνυξις... Συμεών τοΰ Μεταφράστου. — Athenis 1875 = P S Μ. Palamas, Greg. M., Hagiotaphites, vide: Scorso, Fr. Palestinensky Sbornik. Vide: Pravoslavnij Palest. Sborn. = P P S. Pamiatniki drevnei Pismenosti. — Moskva. Vi: fasc. 91 (1892) et 96 (1893) = P D P. Pamietnik Akademii Umiejetnosci w Krakowie. Wydzialy Filol.-Histor.Filozof. - W Krakowie. Vi: 1 (1874)-8 (1890) = P A U . Πανδώρα, Σύγγραμμα περιοδικόν. — Athenis. Vi: tom. 2 (1851-52); 6; 14 (1864)-15 (1865); 17 (1867)-21 (1878) = P. Pantinus Tiletanus, Petr., Conciones Graecor. Patrum gr.-lat. — Antverpiae 1604 = P C G. Papadimitriu, C. D., Joann. II Mitropol. Kievskij i Feodor. Prodr. — Odessa 1902 = P J T. (in: L V. 7). Papadimitriu, C. D., Theodora Ptochoprodroma Manganskija Stichotworenija. — Odessa 1898 = P T M. Papadimitriu, C. D., Theodoros Prodromos. — Odessa 1905 = P T P. Papadapoulos, Chrys., Λόγος Jstç την Άνάληψιν τοΰ Κυρίου, άνέκδοτος, επ’ δνόματι Κυρίλλου ’Αλεξάνδρειάς. — Athenis 1935 = LM . (1935) 35-41; (64, 45; cfr. 86, 421). Papadopoulos, Chrys., Συμβολαί εις την ιστορίαν του μοναχικοΰ βίου εν Έλλάδι. - Α: Ό δσιος Λουκάς «ό Νέος» (896-953). Β: Ό δσιος Με­ λέτιος «δ Νέος» (ca. 1035-1105). — Athenis 1935 = P I, Μ. Papadopoulos, J. B., Georgii Phrantzae Chronicon. — Leipzig 1935 = BTP. Papadopoulos -Kerameus, A., Άνάλεκτα Ίεροσολυμιτικής Σταχυολογίας. 5 voll. — Petropoli 1891-98 = P K A. Papadopoulos-Kerameus, A., ’Ανέκδοτα Ελληνικό. — Constantinopoli 1884 = P K S. (in: E S M. 2, 1884). Papadopoulos-Kerameus, A., Antonius Stud. Patr. Cplt. Exhortatio ad con­ fessionem. — Hierosolymis 1905 = ASS . in: NS. 2 (1905). Papadopoulos-Kerameus, A., Εις καί μόνος Θεόδωρος Πρόδρομος. — Odessa 1899 = P E P. Papadopoulos-Kerameus, A., ΕΙς ύμνος τοΰ Πατριάρχ. Φωτίου.— Odessa 1900 = P Y Ρ. Papadopoulos-Kerameus, A., Ίεροσολυμιτική Βιβλιοθήκη, 2 voll. — Petro­ poli 1891-94 = P I B. Papadopoulos-Kerameus, A., Διάφορα Ελληνικά Γράμματα. — Petropoli 1907 = P K D . (in: M A P . IV. Beilage).

www.torrossa.com - For non-commercial use by authorised users only. License restrictions apply.

XCVI

Literatur-Verzeichnis

Papadopoulos-Kerameus, A., Monumenta Graeca et Latina ad historiam Photii Patriarchae pertinentia, 1-2. — Petropoli 1899-1901 = P K P. • (cfr. S I P . 50, 2). Papadopoulos-Kerameus, A., Noctes Petropolitanae. — St. Petersburg 1913 = PNP. Papadopoulos-Kerameus, A., Ό ’Ακάθιστος 'Ύμνος. — Athenis 1903 = P A Y . (in: B Mar. 214). Papadopoulos-Kerameus, A., Perdikas Ephesinus. — St. Petersburg 1892 = PE. Papadopoulos-Kerameus, k.-Latysev, V. V., Sammlung Palästinensischer und Syrischer Heiligenleben. — Petropoli 1907 = P L H. Papadopoulos-Kerameus, A., S. Patriarchae Photii archiep. Constantinopol. Epistolae 45. — Petropoli 1896 = P P E . (in: S I P. 41). - Cfr. B Z. 7 (1898) 299 ss; 612 ss. Papadopoulos-Kerameus, A., Τοΰ οσίου Θεοδώρου του Στουδίτου Μεγάλη Κατήχησις. tom. II. — St. Petersburg 1904 = P Τ S. Papadopoulos-Kerameus, A., Φωτιακά. — Petropoli 1897 = P Ph. Papadopoulos-Kerameus, A., Varia Graéca Sacra. — St. Petersburg 1909 = P V G. (in: S I P. 95). Papageorgios, Sp., Acoluthia et Vita S. Spyridon. — Athenis 1901 — P S T. Paranikas, M., Andreas Libadenus, Historia. — Constantinopoli 1874 = PAI. Paranikas, M., vide: Christ, W.-Paranikas, M. Πάρνασοος. Vide: Έπετηρίς Φιλολ. Συλλόγου Παρνασσού. Pasquali, G., Gregorii Nysseni Epistolae. — Berolini 1925 = P G N. Patristic Studies of the catholic University of America. — Washington. Vi: 1 (1922J-81 (1949) (exc. 80)-N S. 12 = C U P. Patrologiae... Series Graeca. Vide: Migne. Patrologiae... Series Latina. Vide: Migne. Patrologia Orientalis. — Paris. Vi: 1 (1907)-26 (1945-50) = P O. Patrologia Syriaca.— Paris 1894 ss. Vi: tom. I1“2 = P S. Patzig, E., De Nonnianis in quattuor Orationes Gregorii Nazianzeni com­ mentariis. — Lipsiae 1890 = P N G. Patzig, E., Unerkannt u. unbekannt gebliebene Malalas-Fragmente. — Leipzig 1891 = P M F. Paulos Euergetinos (f 1054), Συναγωγή των θεοφθόγγων 'Ρημάτων καί Διδασκαλιών τών θεοφόρων καί άγιων Πατέρων. — Athenis 1901 = A AW. Pavlov, A., Kritische Versuche zur Geschichte der ältesten griech.-russ. Polemik gegen die Lateiner (russ.). — Petersburg 1878 = OU. 19.

www.torrossa.com - For non-commercial use by authorised users only. License restrictions apply.

Literatur-Verzeichnis

XCVII

Pelt-Rheinwald, Homiliarium Patristicum, 4 fasc. — Berolini 1829-34. = PR. Pentecostarion. — Romae 1883 = Pen. Petavius, Dion., Graeca varii generis carmina. — Parisiis 1641 == P G C. Petavius, Dion., S. Nicephori Patr. Cstpl. Breviarium historicum. — Pa­ risiis 1648 = P N B. Petavius, Dion., Synesius Cyrenaeus, "Απαντα τα Ευρισκόμενα. Opera gr. et lat. — Parisiis 1631 et 1640 = P S C. Petavius, Dion., Uranologion. — Parisiis 1630 = PU , Petit, L., Actes de l’Athos = V V. 10 App. 1-2 (1903) et 12 (App. 1) 1906 et 17 (App. 1). : Petit, L., Documents inédits sur le Concile de 1166 et ses derniers adversaires = P DC , (in: VV. 11 App. 3 u. 4, 1904). Petit, L., Siderides, H. A., Jugie, M., Gennadius Scholarius, Opera omnia, 8 voll. - Paris 1928-36 = P G S. Petit, L., Vie et Office de St. Euthyme le Jeune. — Paris 1904-05 = CB H. 5. Petit, L-, Vie et Office de S. Michel Maleinos. — Paris 1903 = C B H. 4. Petit, L„ Mémorial = A OC. 1 (1948). Petit, L., Typicon de Grégoire Pacurianos pour le monastère de Petritzos (Backovo) en Bulgarie. — St. Petersburg 1904 = jV V. 11 App. 1. Pharos, vide: Εκκλησιαστικός Φάρος. Philokalia. — Athenis 1893, 2 tomi = Ph A. Philologus, Zeitschrift f. klass. Altertum. — Stolberg-Leipzig 1816 ss. Vi: 30 (1870)-33; 35-46 (1887); 72-86 (1931). N.F.: 1 (1888) 3; 6-8; 10-14; 16-26 (1913); 86 (1931) = Ph. Pinder, M., Joannes Zonaras, Annales (Epitome Historiarum) 2 tomi. — Bonnae 1841-1844; 3tom. ed. Büttner-Wobst 1897 = PIZ. (in: CHB.). Pitra, J. B., Analecta Novissima Spicilegii Solesmensis. Altera Continua­ tio, 2 tomi. — Tusculum 1885-88 = P A N. Pitra, J. B., Analecta sacra Spicilegio Solesmensi parata, 8 tomi (tom. 6 non editus). — Parisiis-Venetiis-Tivoli-Romae. 1876-91 (= Spicilegium Solesmense. Nov. Ser.) = P A S . (vol. 7 = A S C). Pitra, J. B., Anastasiana, Anastasiorum Antiochenorum et Sinaitarum Anecdota. — Romae 1866 = P A. Pitra, J. B., S. Romanus, veterum melodorum Princeps. — Romae 1887 = PSR. Pitra, J. B., Hymnographie de l'Église Grecque. — Rome-Paris 1867 = PHG. Pitra, J. B., Analecta Sacra et Classica Spicilegio Solesmensi parata. Juris ecclesiast. Graecorum selecta Paralipomena. — Parisiis-Romae 1891 = ASC. (in: P A S . 7). V II

www.torrossa.com - For non-commercial use by authorised users only. License restrictions apply.

xcvm

Literatur-Verzeichnis

J. B., Juris Ecclesiastici Graecorum Historia et Monumenta. 2 to­ mi. — Romae 1864 et 1868 = P I C. P i t r a , J. B., Spicilegium Solesmense complectens Sanctorum Patrum Scrip­ torumque Ecclesiasticorum anecdota hactenus Opera. 4 voll. — Pa­ risiis 1852-1858 = P S S. P o m ja l o v s k y , I., Vita S. Athanasii Athonitae. — St. Petersburg 1895 = P A A. (in: S I P. 35 (1896) 2, 1); v. B H G. 187. P o m ja l o v s k y , I., Vita S. Gregorii Sinaitae. — St. Petersburg 1904 — P S G. P o m ja l o v s k y , I., Vita S. P. N. Theodori Edesseni. — Petropoli 1892 = P V T . (cfr. B. 16 (1942-43) 164-225). P o n t a n u s , Jac., S. J., Philippi Solitarii Dioptra. — Ingolstadii 1604 = P P I. P o n t a n u s , Jac., Theophylacti Simocattae Historiarum libri 8. — Parisiis 1647 — P T H. P o n t if i c ia U n iv e r s ita s Gregoriana. Textus et Documenta. Ser. theoL — Romae. Vi: 1 (1932)-28 (1949) = T D. P o s s in u s , V .-C o r d e r iu s , B., Symbolae graecorum Patrum in Matthaeum, 2 voll. — Toulouse 1646-47 = P C S. P o s s i n u s , P., Catena Graecorum PP. in S. Marcum. — Romae 1673 = P C M. P o s s in u s , P., Thesaurus asceticus. — Paris 1684 — P T A . P r a d e l , Fr., Griechische u. süditalienische Gebete, Beschwörungen und Rezepte des Mittelalters. — Giessen 1907 = PGG. (in: R V V . 3,3 1907). P r a v o s la v n y Palestinenskij Sbornik. — St. Petersburg. Vi: 1 (1881)-62 (1916) = P P S . P r a v o s la v n y Sobesjednik. — Kasan. Vi: 1908-19141 = P S K. P r e g e r , Th., Anonymi byzantini Παραστάσεις σύντομοι χρονικαί. — Mönchen 1898 = P A P . P r e g e r , Th., Scriptores Originum Constantinopolitanarum. Fase. I. — Leipzig 1901. Fase. II., ib. 1907 = P S O. (in: B T). P r e u s c h e n , E., Analecta. Kürzere Texte zur Geschichte der alten Kirche und des Kanons zusammengestellt. — Freiburg i. Br. et Leipzig 1893 = P A T . (in: S K Q . 8). P r e u s c h e n , E., Origenes Werke, Bd. 4. — Leipzig 1903 = P O W. (in: G C S. 10). P r e u s c h e n , E., Palladius und Rufinus. Texte u. Untersuchungen. — Giessen 1897 = P P R . P r o g r a m m der Universität Tübingen. — 1828 = P U T . P u b lic a tio n s de la Société Fouad I. de Papyrologie, Textes et Documents. — Le Caire. Vi: tom. 9 (1949) = S F P . P itr a ,

www.torrossa.com - For non-commercial use by authorised users only. License restrictions apply.

Literatur-Verzeichnis

xcix

Publications in Mediaeval Studies. — Notre Dame-Indiana. Vi: t. 9 (1947) = P MS. Pusey, P. E., The three Epistles of S. Cyrill, archbish. of Alexandria. Revised text. — Oxford 1872 = P C A. Quellen und Forschungen aus dem Gebiete der Geschichte. — Pader­ born. Vi: 24 (1942) = Q F G . Quispel, G., Ptolemée, Lettre à Flora. — Paris 1949 = S Ch. 24. Rabe, H., Joannes Philoponus, De aeternitate mundi contra Proclum. — Lipsiae 1899 = R J A. (in: B T.). Radermacher, L., Griechische Quellen zur Faustsage = S A W. 206,4 (1927) (cfr. B Z. 32 (1932) 82 ss). Radermacher, L. Vide: Elter-Radermacher. Radonic, Joh., Fontes rerum Slavorum meridionalium. Ser. 6, tom. 1. — Belgradi 1936 = R F S . Raeder, Jo., Theodoreti Graecarum affectionum Curatio. — Lipsiae 1904 = RT C . (in: B T.). Ramphos, J., ‘Αγιολογικά Μελετήματα. — Athenis 1948-49 = R A M. Rauer, M., Der dem Petrus v. Laod. zugeschriebene Lukaskommentar. — Münster 1920 = NA. 8,2. Reale Istituto Lombarde di scienze e lettere. Rendiconti. — Milano. Vi: Ser. II, vol. 1 (1868)-86 (1950) = R I L. Recherches de Science religieuse. — Paris. Vi: 1 (1910)-40 (1952) = R S R . Recherches de Théologie ancienne et médiévale. — Louvain (Mont César). Vi: 1 (1929)-17 (1950) = R T. Recueil des historiens des croisades. Historiens grecs, 2 voll. — Paris 1875-81 = RHC. Recueil de travaux publiés par la Faculté de Philosophie et Lettres de l’Université de Gand. — Bruxelles. Vi: fase. 1 (1888)-43 (1913) = R T G. Recueil de travaux. — Louvain, vide: Université de Louvain: Recueil... Regel, W., Analecta Byzantino-Russica. — Petropoli 1891 = R B R . Cfr. S T. 78 (1937) 513-19. Regel, W., Fontes rerum byzantinarum. T. 1,f. 1. — Petropoli 1892 = R R B . Rehm, B., Die Pseudoklementinen. I. Homilien. — Berlin 1953 = G C S. 42. Reichardt, G., Joannis Philoponi De opificio mundi, 11. 7. — Lipsiae 1897 = R J P h . (in: BT). Reimarus, H. S., Matthaei Camariotae Orationes 2 in Plethonem, De fato. — Lugduni Batav. 1721 = R M C. Reischl, G. C., S. P. N. Cyrilli Hierosol. archiep. Opéra quae supersunt omnia, 2 voll. — Monaci 1848 = R C H.

www.torrossa.com - For non-commercial use by authorised users only. License restrictions apply.

c

Literatur-Verzeichnis

Religionsgeschichtliche Versuche und Vorarbeiten. — Giessen. = R V V. Renauld, Em., Michel Psellos, Chronographie, 2 tomi. — Paris 1926-28 — R M P. Rendel-Harris, vide: Harris, J. R. Rendiconti dell’Accademia di Archeologia, Lettere e Bèlle Arti di Napoli. Vi: Nuova Ser. anno 1 (1887)-27 (1913) == R A N. Rendiconti della Pontificia Accademia Romana di Archeologia. — Roma; Vi: 1923 ss. = P A R . Rendiconti della Reale Accademia dei Lincei. Cl. di scienze morali, storiche e filologiche. — Roma. Vi: Ser. V. 1 (1892)-33 (1924) = R A L. Rendiconti del R. Istituto Lombardo di Scienze e Lettere. — Milano = RIL. Revista de Archivos, Bibliotecas y Museos. — Madrid = R A B. Revue Apologétique. — Paris. Vi: 38 (1924) = R Ap. Revue Augustinienne, Bulletin mensuel des maisons d’études des Augu­ stins de l'Assomption. — Louvain-Paris. Vi: 1 (1902J-17 (1910) = R A. Revue Bénédictine (Maredsous). Vi: 1 (1885)-63 (1953) = R B . Revue biblique. — Paris. Vi: tom. 1 (I892)-10 (1901); 15 (1906)-19 (1910); 23 (1914)-47 (1938) = R Bi. Revue de 1’Instructiòn pubi, en Belgique. — Gand-Bruxelles. Vi: 40 (1897)-57 (1914) = R I B. (Cfr. Nea Sion 1906, Juli-Aug. 1-7). Revue de l’Orient chrétien. — Paris. Vi: 1 (1896)-30 (1935-46) = ROC. Revue de Philologie de Littérature et d’Histoire anciennes. — Paris. Vi: 25 (1901), 34 (1910)-38 (1914) = R P H. Revue des Bibliothèques et Archives de Belgique. — Bruxelles. Vi: 1 (1903)-7 (1909) — R B A. Revue des Bibliothèques. — Paris. Vi: 1 (1891)-26 (1916) (exc. 21, 23) et Suppl. 1 (1909)-12 (1913) = R B P. Revue des Études Byzantines. — Bukarest-Paris. Vi: 1 (1943)-10 (1952). (Antea « Echos d’Orient » — R E B). Revue des Etudes grecques. — Paris. Vi: 1 (1888)-63 (1952) = R E G. Revue des Questions historiques. — Paris. Vi: 1 (1866)-80 (1906) = R Q H. Revue des Sciences philosophiques et théologiques. — Paris-Kain-SaulchoirBelgique. Vi: 1 (1907)-36 (1952) = R P T. Revue des Sciences Religieuses. — Paris-Strasbourg. Vi: 1 (1921)-5 (1925); 15 (1935)-18 (1938) = R S S. Revue d’Histoire Ecclésiastique.—-Louvain. Vi: 1 (1900)r49 (1954) = RHE. Revue d’Histoire et de Littérature religieuse. — Paris. Vi : 1 (1896)-12 (1907). Nouv. Sér. 1 (1910)-8 (1922) = R H LRevue Historique. — Paris. Vi: 163 (1930) 241 = R H .

www.torrossa.com - For non-commercial use by authorised users only. License restrictions apply.

L iteratur-V erzeichnis

CI

Revue historique du Sud-Est Européen. — Bucuresti-Paris. Vi: 1 (1924)-23 (1946) = R H B . Rhattis, G. A.-Potlis, Μ., Σύνταγμα των θείων καί Ιερών κανόνων των τε... αγίων... ’Αποστόλων, Συνόδων... Πατέρων. 6 voll. — Athenis 1852 ss. Vi: tom. 1-4, 342 = R P S . Rheinisches Museum für Philologie, Geschichte u. griech. Philosophie. — Bonn-Frankfurt. Vi: 1 (1827)-6 (1839); N. F. 1 (1842)-68 (1913) et 74 (1923)-78 (1929) (exc. 28. 34. 36. 37. 39); Suppl. I et II = Rh M. Riccardus, Vine., S. Patris Procli archiep. Constpl. Analecta. — Paris 1630 = RPA. Richter, C. E., Bibliotheca Sacra Patrum Ecclesiae Graecorum, Pars II, 1-8 (= Philonis opera). — Lipsiae 1828ss = R B S . Rietz, W., De Origenis prologis in Psalterium quaestiones selectae. — Jenae 1914 = R O P . Rigaltius, N., Artemidori... Oneirocritica. — Lutet. Paris. 1603 = R A O. Rivista degli Studi orientali. — Roma. Vi: 1 (1907)-29 (1954) = R S O . Rivista di Filologia e d’istruzione classica. — Torino. Vi: 1 (1872)-42 (1914) = R F I . Rivista storico-critica delle Scienze Teologiche. — Roma. Vi: 1 (1905)-6 (1910) = R S T. Roberts, C. H .-Capelle, B., An early Euchologion. — LoUvain 1949 = R C E . (in: BML. 23). Robertson, A., St. Athanasius on the Incarnation, 3. ed. — London 1901 = RAI. Robinson, G., History and Cartulary of the Greek monastery of St. Elias. — London 1928 = O Ch. 15, 2. Robinson, J. Arm., The Philocalia of Origen. — Cambridge 1893 = R P O. Rocchi, Ant., Versi di Cristoforo Patrizio. — Roma 1887 = R V C. Römische Quartalschrift. — Roma-Freiburg i. Br. Vi : 1-29 (1915), Suppl. 6-11. 13-20 (1913) = RQ. et RQ S . Roma e l’Oriente. — Grottaferrata. Vi: 1 (1910)-21 (1921) = R O. 'Ρωμανός δ Μελωδός, Παράρτημα 'Αγιορειτ. Βιβλιοθήκης. — Paris. Vi: 1 (1932-33) = RM. Rose, Val., Anecdota Graeca et Graeco-latina. — Berlin 1864 = R A G . Rose, Val., Leben des hl. David von Thessalonike (f 527-535). — Berlin 1887 = R V D . Rouillard, G.-Gollomp, P., Archives de l’Athos. Actes de Lavra, tom. 1. — Paris (1937) p. 897-1178 = R C L . Routh, M. Jos., Reliquiae Sacrae, 4 tomi. — Oxonii 1814 = R R S.

www.torrossa.com - For non-commercial use by authorised users only. License restrictions apply.

CII

Literatur-Verzeichnis

M. J., Scriptorum ecclesiasticorum Opuscula, 2 voli. — Oxonii 1832-1840 = R S . R u e lle , Ch. E., Ψέλλος ανέκδοτος = E S M. Parart. 18 (1888)591-614. R u p p r e e h t, E., Cosmae et Damiani sanctorum medicorum vitam et miracula e cod. Londinensi ed. — Berlin 1935 = R C D . iiiiss&o-Vizantiiskija Isliedovanija. — Petropoli 1 (1893) = R V J. R z ig a , F. V., Œuvres inédites de Maxime le Grec = B SI. (1935-36) 108-163. S o g n a r ti, F., Clement d’Alexandrie: Extraits de Théodote. — Paris 1948 == S Ch. 23. S a jd a k , Jo., Historia Critica Scholiastarum et Commentatorum Gregorii Nazianzeni. — Cracoviae 1914 = S M P . 1. S a jd a k , Jo., Joannis Kyprioüs Geometrae Hymni in Ss. Deiparam. — Posnaniae 1931 = A B P. 1. S a jd a k , Jo., Méletemata Patristica. — Cracoviae. Vi: 1 (1914) et 2 (1917) = SMP. S a jd a k , Jo., De Codicibus Graecis in Monte Cassino. — Cracoviae 1912 = S C G. S a jd a k , Jo., vide: « Analecta Byzantina ». S a k k e lio n , Jo., Ανέκδοτα Ελληνικά = S A. S a k k d i o n , Jo., Πατμιακή Βιβλιοθήκη. — Athenis 1890 = S P B. S a k k e lio n , Jo., Τού εύσεβεστ. βασιλέως Κυροΰ Ματθαίου τοΰ ΚαντακουζηνοΟ Λόγοι δύο. — Athenis 1888 = S M K . S a k k e lio n , Jo., Τού μ. Θεοδωρήτου επισκ. Κύρου Έπιστολαί 48. — Athe­ nis 1885 = S T E . S a le s ia n u m . — Torino. Vi: 1 (1939)-15 (1953) = Sai. S a m m lu n g ausgewâhlter Kirchen-u. Dogmengeschichtlicher Quellenschriften. — Freiburg-Leipzig. Vi: Nr. 1 (1886)-12 (1896); 2. Ser. 1* (1924J-9 (1931) = S K Q . S a p i s k i imper. Odeskago Obscestva Istorii i Drevnosti. — Odessa 1 (1882) = SOd. S a p i s k i imp. Akademii Nauk. Vide: Mémoires de l’Académie imp. des sciences de St. Petersbourg. Cl. hist.-phil. = M A P . S a p i s k i imperatorskago russkago archeologiceskago obscestva. — Sanctpeterburg 1887ss. Vi: N. S. 1 (1904J-6 (1910) = S A G . S a p i s k i istorico-filolog. Faculteta imp. S. Peterburgskago Universiteta. Vi: 1 (1876)-114. 139 (1917); exc. 37, 84, 91, 96», 112, 113, 115-138 = SIP. S a r o u , Amilias K., Vita S. Andreae Argenti in Chios. — Athenis 1935 = A AC. S a th a s , K., Ελληνικά ’Ανέκδοτα. — Athenis 1867 = S E A. R o u th ,

www.torrossa.com - For non-commercial use by authorised users only. License restrictions apply.

Literatur-Verzeichnis

cm

Sathas, K., Deux lettres inédites de l’empereur Michel Ducas, rédigées par Mich. Psellus = A E G. 8 (1874) 193-221. Sathas, K., Μεσαιωνική Βιβλιοθήκη (== Bibliotheca Graeca mediaevalis), 7 tomi. — Venetiis-Parisiis 1872-94 = SMB. Sathas, K., The History of Psellus. — London 1899 = P Ch.. Savile, R., S. Jo. Chrys. Opera omnia, 8 tomi. — Etonae 1612 = SCO. Sbornik Charkovskago istoriko-filologiceskago obscestva. — Charkow. Vi: 1 (1886)-19 (1913) (exc. 2-7. 9-11. 14.) = SCC. Sbornik, vide: Pravoslavnij Palestin. Sbornik. Scheffer, Joh., Miscellanea, quibus continentur Matthaei Camariotae Rhe­ torica. — Amstelaedami 1698 = SMC. Scheindler, Aug., Nonni Panopolitani Paraphrasis S. Evangehi Joannei. — Lipsiae 1881 = S N P. (in: B T.). Scherer, Jean., Entretien d’Origène avec Héraclide et les évêques ses collè­ gues. — Le Caire 1949 = S F P. 9. Schermann, Th., Prophetarum Vitae fabulosae. — Leipzig 1907 = S B P. Schirb, G., Barlaam Calabro, Epistole greche. — Palermo 1954 = SBC. Schirb, G., Le Epistole di Barlaam Calabro (1-5) ctro gli Esicasti. — Tivoli 1938 = S E B. (ex A C L- 1932). Schirb, G., Vita di S. Luca vescovo di Isola Capo Rizzuto. — Palermo 1954 = S L V. Schlecht, Jos., Doctrina X II Apostolorum in der Liturgie der kath. Kirche. — Freiburg i. Br. 1901 = S DA . Schlumberger, G. L., Mélanges. — Paris 1924 = SM. Schmidt, C.-Schubart, W., Acta Pauli. — Glückstadt-Hamburg 1936 = S S A. Schmidt, C.-Schubart, W., Altchristliche Texte. — Berlin 1910 = S AT . (in: B Kl. 6). Schmidt, Jos., Des Basilius aus Achrida, Erzbischofs v. Thessalonich, bisher unedierte Dialoge. — München 1901 = V S M. 7. Schmitt, J., The Cronicle of Morea. — London 1904 = SCM. Schmitz, M., Georgii (Gregorii) Cypr., Declamationum et Epistolarum. Particula 3a. — Jenae 1877 = J U G. Schopen, L., rüde: Boivin, Jo.-Bekker, Imm., Nicephori Gregorae Byzantina Historia. Schriften der wissenschaftlichen Gesellschaft in Strassburg. Vi: 1 (1907)-35 (1918) = SGS. Schriftsteller : Die griechischen christlichen Schriftsteller der ersten drei Jahrhunderte. Herausgegeben v. d. Kirchenvater-Commission der kgl. preuss. Akad. der Wissenschaften. — Berlin-Leipzig. Vi: 1 (1897)-42 (1953) = G CS.

www.torrossa.com - For non-commercial use by authorised users only. License restrictions apply.

CIV

Literatur-Verzeichnis

Schulte, Frz., S. Jo. Chrys., De inani gloria et de educandis liberis (Progr. Gaesdonk Nr. 627). Monasterii Guestfaliorum 1914 = S J G. Schwartz, Ed., Acta Conciliorum Oecumenicorum. — Berolim et Lipsiae: Vi: tom. I. = Concilium Universale Ephesinum: voll. 1-5; tom. II. = Conc. Univ. Chalcedonense: v. 1-6; tom. III. == Collectio Sabbaitica; tom. IV. = Condl. Univers. Constantinopol: v. 2 = ACO. Schwartz, Ed., Drei dogmatische Schriften Justinians. — München 1939 = A B W. - N F. 18 (1939) 7-110. Schwartz, Ed., Tatiani Oratio ad Graecos. = T U. 4 (1888). Schwartz, Ed., Kyrill v. Skythopolis = TU . 49, 2 (1939). Schwartz, E d.,'Athenagorae Libellus pro Christianis = T U . 4, 2 (1891). Schwartz, Ed., Neue Aktenstücke zum ephesinischen Konzil 431. — Mün­ chen 1920 = S A K . (in: A B W. 30,8). Schwartz, Ed., Eine fingierte Korrespondenz mit Paulus von Samosata = S B A. (1927) 3,3-46. Schwartz, Ed., Zwei Predigten Hippolyts. — München — S B A. 1936, 3. Scorso, Fr., Theophanes Kerameus, Ό μιλίαι εις Ευαγγέλια κ. Έορτάς tofi δλου ΙνιαυτοΟ, 28 ed. — Hierosolymis 1860 = S E K . Semenov, An., Vita S. Symeonis in monte. — Kiev 1898 = S S K . Shuckburgh, E. S., The Soul and the Body. — Cambridge 1894 = P A C. Sickenberger, Titus v. Bostra. Studien zu dessen Lukashomilien. — Leipzig 1901 = T U . - N F . 6,1. Siebenkees, Jo. Ph.-Goez, Jo. A., Anécdota graeca.— Norimbergae 1798 = S G A. Sígalas, Ant., Des Chrysippos v. Jerusalem Enkomion auf den hl. Johan­ nes d. Täufer. — Athen 1937 = T B N. 20. Sígalas, Ant., Des Chrysippos v. Jeras. Enkomion auf den hl. Theodoras Teron., Textkrit. Ausgabe. — Leipzig-Berlin 1921 = B A. 7. Sígalas, Ant., Χρυσίππου πρεσβ. εγκώμιον είς τον ’Αρχάγγελον Μιχαήλ = SChr. (in: E B S. 3 (1926) 85-93). Sígalas, Ant., In S. Theodorum mart. Encomium = N S. 11 (1911) 330-35 et 557-78. Sígalas, Ant., Nicetae archiep. Thessalonicae in miracula S. Demetrii. = E B S . 12 (1936) 317-60. Simonides, K., ’Ορθοδόξων Ελλήνων θεολογικαί Γραφαι τέσσαρες. — Lon­ don 1865 = S OT . (cfr. BZ. 2,609ss). Sinko, Th., Studia Nazianzenica. Pars I = A K A. 41 (1906) 249-312. Sitzungsberichte der kgl. bayer. Akademie d. Wissensch. — München. Philos.-hist. philol. Kl. Vi: 1 (1860)-1952 = S B A . et SAM.

www.torrossa.com - For non-commercial use by authorised users only. License restrictions apply.

L iteratur-V er zeichnis

cv

Sitzungsberichte d. kgl. preuss. Akademie d. Wissensch. zu Berlin, sub titulo: « Monatsberichte ». Vi: 1856-81. « Sitzungsberichte » hist. phil. Kl. Vi: 1888-1919 = S P A . Sitzungsberichte der kaisl. Akademie d. Wissensch. in Wien. Philos.-hist. Kl. Vi: Bd. 1 (1848)-227 (1951) (exc. 221-23 et 225) = S A W. Slavianskij Otdiel, vide: Otdiel Slavianskij. Sodales Societatis philol. Bonnensis, Marci Diaconi Vita Porphyrii ep. Gazensis. — Lipsiae 1895 = S S B . (cfr. G K M.). Soden, H. v., Die Schriften des Neuen Testamentes. — Berlin-Göttingen 1902-13 = S NT. Sophronios Leontopol., Κατάλογος των... Βλατέων... κωδίκων. — Saloniki 1918 = Κ Β Κ . Σωτήρ, Athenis. Vi: 1 (1877) = S. . Sources Chrétiennes. — Paris. Vi: nr. 8. 13. 20. 23. 24. 26-28. 30. 33. 36. = S Ch. Sovic, A., Moj KomentarNila monaha (f 430). — Zagreb 1932 = S NM. Spanneut, M., Recherches sur les écrits d’Eustathe d’Antiocbe. — Lille 1948 = S R E . Spetsieris, Joakim, Isaac Syrus, Τα εΰρηθεντα ’Ασκητικά. — Athenis 1895 SIS. Spicilegium Casinense. — Montis Casini 1888ss. Vi: T. I. III, 1. IV, 1 = SC. Spicilegium Romanum, 10 tomi. —* Romae 1839-44 = S R . Spiridon Lampros, vide: Lampros, Spiridon. Spulver, G. A., L’Éclogue des Isauriens. Texte, traduction, histoire. — Cernauti 1929 = S E I . Staab, K., Die griechischen Katenenkommentare zu den kathol. Briefen. — Rom 1924 = Bib. 5. Staab, K., Paulus-Kommentare a. d. griech. Kirche. — Münster 1933 = ΝΑ. 15. Staab, K., Photiosfragmente = NA. 15 (1933) 470-652. Stadtmüller, H., Anthologia Graeca Epigrammatum Palatina cum Planudea. — Lipsiae 1894-1906 = S A E . Stählin, O., Clemens Alexandrinus, tom. 1-3. — Leipzig 1905-9 = SCA. (in: G C S. 12, 15, 17). Stapper, R., Papst Johannes XXI = KS M. 4 (1898) 4, 115-22. Starck, H., Theodoros Teron, Textkritische Ausgabe der vormetaphrast. Legende. — Freising 1912 = S T T . Starine na sviet Izdaje. Jugoslovenska Akademija Znanosti I Umjetnosti. - Zagreb. Vi: 1 (1869)-34 (1913) = S A Z.

www.torrossa.com - For non-commercial use by authorised users only. License restrictions apply.

cvx

Literatur-Verzeichnis

Änt., Die pseudo-athanasianische «IV. Rede gegen die Aria­ ner» als «χατά Άρειανών λόγος », ein Apollinarisgut. Diss. — Rotten­ burg a. N. 1917 = S A A. S te g m ü tte r , Friedr., Repertorium Biblicum Medii Aevi, tom. I. — Madrid 1940 = S R B. S te in , S is te r , J. A., Encomium of St. Gregory Bishop of Nyssa on his brother St. Bas il ... Revised text. — Washington 1928 = P S A (in: C U P . 17). S te r n b a c h , L·, Analecta Byzantina = C M F. 6 (1900) 291-322. S te rn b a c h , L., Analecta Graeco-Latina. — Cracoviae 1893 = SAC. S te r n b a c h , L·, Analecta Manassea = Eos 7 (1901) 180-94. S te rn b a c h , L., Analecta Photiana. — Cracoviae 1893 = S A P. S te rn b a c h , L., Constantini Manassae Versus inediti = W S. 24 (1902) 473. S te rn b a c h , L., Ein Schmähgedicht des Michael Psellos = W S. 25 (1903) 14-22. Sternbach, L., Georgii Pisidae Carmina inedita = W S. 13, 1 ss et 14, 51 ss. S te rn b a c h , L·, Jo. Geometrae Carmen de S. Panteleemone. —■ Cracoviae 1892 = S G P . S te rn b a c h , L., Meletemata Graeca. — Vindobonae 1886 = S M G. S te rn b a c h , L., Methodii Patr. et Ignatii Patr. Carmina inedita. — Leopoli 1898 = S M I . S te rn b a c h , L., Nicolai Callidis Carmina. — Cracoviae 1903 = S N C. S te rn b a c h , L., Photii Patr. Opusculum paraeneticum (Appendix Gnomica). — Cracoviae 1893 = S P C. S te rn b a c h , L., Spicilegium Laurentianum = Eos. 8 (1902) 65-86. S te rn b a c h , L·, Spicilegium Prodromeum = S S P. (in : D A C. 39 (1904). S te r n b a c h , L·, Symbolae philologorum Polonorum. — Leopoli 1901 = SPL. S te v e n s o n , H . M., Du rhytme dans 1’Himnographie de 1’Eglise Grecque = S H G. (in: R Q H. 20 (1876) 482-543). S te v e n s o n , Η. M., Theodori Prodromi commentarius in carmina sacra me­ lodorum Cosmae Hieros. et Joannis Damasc. — Romae 1888 — S T P. S tim m e n a u s M a r i a L a a c h . — Frdburg. Vi: 73 (1907) 48 = St M L. S to r k , H., Die sogenannt. Mdchisedekianer. — Leipzig 1928 = S M L . S tr a s s b u r g e r th eo lo g . S tu d ie n . — Freiburg i. Br. V i: 1 (1892)-9 (1908) u. Suppi. 1 (1900) = S T S. S tu d e m u n d , W .- C o h n , L .- B o o r , C. de, Verzeichnis der griech. Handschr. der kgl. Bibi, zu Berlin, 2 voll. (1890 et 1897) = V H B . S tu d e m u n d , W., Anecdota varia graeca, musica, metrica, grammatica. — ■ Berolini 1886 = S A V . S te g m a n n ,

www.torrossa.com - For non-commercial use by authorised users only. License restrictions apply.

L iteratur-Verzeichnis

CVII

Studia biblica et ecclesiastica. — Oxford. Vi: 1 (1889)-5 (1903) = S B E. Studia Sinaitica. — London. Vi: nr. 8 (1901) = S S. Studi bizantini e neoellenici. — Napoli e Roma. Vi: tom. 1 (1924)-6 (1940) = SBN. Studi e Documenti di Storia e Diritto. — Roma. Vi: tom. 1 (1880)-25 (1904) == SS D. Studien zur Geschichte der Theologie u. der Kirche. — Leipzig. Vi: 1 (1897)-10; 2. Ser. 1-11. 15-19 (1913); 75-80 = S G T . Studien zur Geschichte u. Kultur des Altertums. 3 Ergänzungsbände. — Paderborn 1914 = G K A. Studies and Documents. — London-Philadelphia. Vi: 1 (1934)-13.(1940) = SD. Studi e Testi. — Roma. Vi: 1 (1900)-173 (1953) = S T. Studi italiani di Filologia Classica. — Firenze. Vi: 1 (1893)-20 (1913) = S F C. Studi Liturgici. — Grottaferrata. Vi: 1 (1911)-3 (1913) 5.8(1915). N. Ser.: Fase. 1 (1929)-4 (1933) = S L. Studi Ubaldi. — Milano 1937 = SU. Suaresius, J. M., S. Nili Tractatus. — Romae 1673 = S N Ο. Subsidia H agiographica. — Bruxelles. Vi: 1 (1886)-27 (1950) = S H. Svietoslavski Sbornik. — Belgrad. Vi: 2 (1938) = Sv. Sb. Swainson, C. A., The Greek Liturgies. — Cambridge 1884 — S GL . Swete, Η. B., Theodorus Lascaris jun., De Processione Spiritus S. Oratio apologetica. — London 1875 = S T L . Syllogos = Ό εν Κωνστανηνουπόλει Ελληνικός φιλολ. Σύλλογος. Σύγγραμ­ μα περιοδικόν. — Constantinopoli. Vi: tom. 2. 6. 8. 10-33 (1914) — S K . Symbolae Osloenses. Vi: tom. 25 (1947); 27 (1949); 29 (1952) = S Ο. Symeonis archiep. Thessalonicensis Opera omnia, ed. Anon., 2 tomi. — Athenis 1909 = S TO. Synesius Cyrenaeus, vide: Petayius, D., Syn. Cyr. Tafel, Th. L. F., Eustathii metrop. Thess. Opuscula. Accedunt Trapezuntinae Historiae Scriptores Panaretus et Eugenicus. — Francofurti ad Moenum 1832 = T E O. Tafel, Th. L. F., Michaelis Choniatae, Athenar. Metrop. allocutio Isaaci Angeli imp.. . . habita Constantinopoli. — Tübingen 1846 = TMC. Tafel, Th. L. F., Theodosü Meliteni quae fertur Chronographia (X sc.). — Monachii 1859 = T T C. ■ Tamilia, D., Acta Thomae apocrypha = R A L. 39 (1904) 247-62. Terzaghi, Nie., Synesii Cyrenensis Hymni. — Romae 1 (1939)-2 (1944) = T S C. (cfr. Grg. 23. (1942) 91 ss; 202 ss.).

www.torrossa.com - For non-commercial use by authorised users only. License restrictions apply.

cvm

Literatur-Verzeichnis

Textes et Documents pour ΓEtüde historique du Christianisme. — Paris. Vi: tom. 8 et 12-15 (1912) = T D P. Texte und Forschungen zur byzant. neugriech. Philologie. — BerlinAthen. Vi: 1 (1922)-43 (1948) (exc. 2 et 3) = T Β N. Texte und Untersuchungen zur Geschichte der altchristl. Literatur. — Leipzig. Vi: 1 (1897)-57 (1952) (exc. 53, 54, 56) = T U. Texts and Studies. — Cambridge. Vi: 1 (1891)-91"3 (1922-31) = T S. Textus et Documenta. Series theolog. — Romae (Gregoriana). Vi: tom. 1. (1932)-28 (1949) = T D. Theiner, A.-Miklosich, Frz., Monumenta spectantia ad unionem ecclesiarum graecae et romanae. — Vindobonae 1872 = TMM. θεολογία. - Athenis. Vi: 1 (1923)-2U (1950) = Th. θεολογική Βιβλιοθήκη εις μνήμην... Χρ. Άνδροΰτσου. — Athenis 1938 = Τ Β Α. Theologische Literaturzeitung. — Leipzig = Th L. Theologische Quartalschrift. — Tübingen. Vi: 1 (1819)-133 (1953) = T Q. Theologische Studien und Kritiken. — Hamburg-Gotha. V i: 1 (1829)-89 (1916) = T S K . Theophanes Kerameus, vide: Scorso. Theotokos, Nikeph., Isaac Syrus... graece. — Lipsiae 1770 = I S. Thesaurus Monumentorum Ecclesiasticorum. Vide: Basnage. Thiel, Andr., Epistolae Romanorum Pontificum genuinae, tom. I. — Brunsbergae 1868 = T E P. Thierfelder, Alb., De Christianorum Psalmis et Hymnis. Diss. — Lipsiae 1868 = T P H . Thilo, Jo. Ca., Codex Apocryphus Novi Testamenti e libris editis et manuscriptis. — Lipsiae 1832 = T C A. Thilo, J. C., Über die Schriften des Eusebius v. Alexandrien und des Euse­ bius v. Emisa. — Halle 1832 = T E . (cfr. R O C. 13 (1908)406-35). Tiletanus, Petr. Paul., Conciones graecorum Patr. gr. et lat. — Antwerpiae 1604 = T C P. Tischenderf, C., Acta Apostolorum Apocrypha. — Lipsiae 1851. (Vide: Lipsius-Bonnet = 2a ed. 1891-93) = T A P. Tischendorf, C., Anecdota Sacra et Profana. — Lipsiae 1861 = T AS. Tischendorf, C., Apocalypses Apocryphae. — Lipsiae 1866 = T A A. Tischendorf, C., Evangelia Apocrypha, ed. 2. — Lipsiae 1876 = T E A. Tomadakis, N. Β., Ό Ιω σήφ Βρυέννιος και ή Κρήτη κατά τό 1400. — Athenis 1947 = T I Β. Tcmadakis, Ν. Β., 'Ρωμανού τοΰ Μελφδοΰ "Υμνοι, Ικδιδόμενοι εκ πατμιακών κωδίκων. 2 tomi. — Athenis 1952-54 = T R Μ.

www.torrossa.com - For non-commercial use by authorised users only. License restrictions apply.

Literatur-Verzeichnis

CIX

Tondini de' Quarenghi, C., Päschalios Prologos Theophili. — Hermopoli Syri 1903 = T P P . Toscani, Th.-Cozza, J., De immaculata Deiparae Conceptione Hymnologia Graecorum. — Romae 1862 = T C H . Traditio. — New York. Vi: 1 (1943)-9 (1953) = Tr. Trautmann, R. und Klostermann, R., Drei griechische Texte zum Codex Suprasliensis. — Leipzig = Z S P. 11 (1934) Iss; 299 ss; 12 (1935) 278-92. Travaux publies par l’Institut d'Etudes slaves. — Paris = T E S. Trempela, Pan. N., At τρεις Λειτουργίαι κατά τούς εν Ά θήναις κώδικας. — Athenis 1935 = Τ Β Ν. 15. Treu, Μ., Dichtungen des Gross-Logotheten Theodoros Metochites (.= Pro­ gramm des Viktoria Gymnas, zu Potsdam). — Potsdam 1895 = T T M. Treu, M., Eustathii Macrembolitae Aenigmata. — Breslau 1893 = T E M. Treu, M., Excerpta Anonymi byzantini ex codice Parisino Suppi. Gr. 607 A (= Programm 167 d. Städt. Gymnas, zu Ohlau 1880) = T A B . Treu, M., Maximi Planudis Canon in S. Demetrium = T M P . 220-23. Treu, M., Maximi mon. Planudis Epistolae. — Vratislaviae 1886-90 = T Μ P. Treu, M., Nicephori Chrysobergae ad Angelos Orationes tres. — Breslau 1892 = T N C. Treu, M., Theodori Pediasimi eiusque amicorum, quae exstant. — Potsdam 1899 = T T P . Treu, M., Manuelis Holoboli Orationes I et I I (= Programm des kgl. Viktoria-Gymnas. zu Potsdam 1906 u. 1907) = T Μ O. Treu, M., Matthaeus Ephesinus Metrop. ( = Programm des Viktoria-Gym­ nas. zu Potsdam 1901) = T Μ E. Treu, M., Maximi Planudis Comparatio hiemis et veris. — Programm des städt. Gymnasiums zu Ohlau 1878 = T P C . Trevisan, P., Joannes Climacus, Scala Paradisi. — Torino 1941, 2 voll. = C P S. Ser. gr. 8. Triantafillis, Const.-Grapputo, A., Anecdota Graeca e codicibus manuscriptis bibliothecae S. Marci nunc primum ediderunt. — Veneriis 1874, vol. I = TAG. Trierer Zeitschrift für Geschichte u. Kunst des Trierer Landes. — Trier. Vi: 13(1938) = TZ. Triodion. — Romae 1879 = Tri. Trudy Kievskoj Duchovnoj Akademij. — Kiev. Vi: 491 (1908)-55l~* (1914) = TKA. Trudy Slavianskoj Kömissii pri Imp. Moskovskom Archeologiceskom Obscestvje. — Moscovii = T A O. Tryphon, E., Vide: Euangelides.

www.torrossa.com - For non-commercial use by authorised users only. License restrictions apply.

ex

Literatur-Verzeichnis

Ath., Φιλοκαλία των Ιερών νηπτικών, 2 tomi. — Athenis 1893 = Phi. T z ik n o p o u llo s , Jo., Νεοφύτου πρεσβ. μον. και Εγκλείστου Τυπική σύν θ εφ Διαθήκη. — Lamaca 1952 (Ex ms. Univers. Edinborough III. 811) = TNE. U b a ld i, Vide: Studi Ubaldi. U n i v e r s ité de Gand. Vide: Recueil de travaux. U n iv e r s ité de Louvain. Recueil de travaux. Vi: II. Ser., fasc. 41 (1937) = ULR. U n i v e r s ity of Michigan Studies. Humanistic Series. — Michigan. V i: 1 (1904)-50 (1951) = U M S . U n te r s u c h u n g e n zum Neuen Testament. — Leipzig = U N T. U s e n e r , H., Acta S. Timothei. — Bonnae 1877 (Univers. Progr.) = U A T. U s e n e t, H., Legenden der hi. Pelagia. — Bonn 1879 = U L P . U s e n e r , H., Theodor, ep. Petrae, Vita S. Theodosii archim. (Universitas Frider. Guilel. Rhenana). — Bonnae 1890 = U U R. U s e n e r , H., Acta S. Marinae et S. Christophori. — Bonn 1886 = U A M. (v. B H G. 1165). U s e n e r , H., Aus Julian von Halikamass = RhM. - N F. 55 (1900) 321-35. U s e n e r , H., Sophron. Patr. Hieros. Smo. in Praesentat. Christi. — Bonnae 1889 = U S H. U s e n e r , H., Der hl. Theodosius. Schriften des Theodoras und Kyrillos. — Leipzig 1890 = T P T . (v. B H G . 1776-77). U s e n e r , H., Der hl. Tychon. — Leipzig-Berlin 1907 = U T . U s p e n s k y , F. I., Das Synodikon für die Woche der Rechtgläubigkeit. — Odessa 1893 = U S . U s p e n s k y , Porphyrins, archim., Photius (4 Sermones). — Petropoli 1864 — UP. V a i lla n t, A., Methodius d’Olympos, De Autexusio, Version slave et texte grec. — Paris 1930 = P O. 22, 5. V a n n u te lli, Primo, Synoptica. — Roma 1 (1936)-5 (1940) = C Tr. V a n n u te lli, Pr., Actorum Pilati textus synoptici. — Romae 1938. = A P V. V a n n u te lli, Pr., Protevangelium Jacobi, Synoptice. — Roma 1940 = V P J. V a r i , R., Leonis Sap. imp., Tactica. — Budapestini 1917 = V L T . V a s s ilie v , A., Anecdotagraeco-byzantina. — Moscovii 1893 = V A G . (cfr. V V . 4 (1897). V a s s ilie v s k y , V .- J e r n s te d t, V., Cecaumeni Strategicon et incerti scriptoris de officiis regiis libellus. — Petropoli 1896 = W J O. (in: S I P. 38). V a s s ilie v s k y , V., Synodalnij Kodex Metaphrasta. — St. Petersburg 1899 = VM . . T z e l a ti,

www.torrossa.com - For non-commercial use by authorised users only. License restrictions apply.

Literatur-Verzeichnis

cx i

Vassilievsky, V., Vita S. Stephani episc. Suroziae (Krim). = R V I. 1 (1893) 74-79. Ven, P. van den, Un opuscule inédit attribué à St. Nil. — Liège = KM. (1908) 76-80. Veröffentlichungen des biblisch-patristischen Seminars zu Innsbruck. Vi: Bd. 1-5 == V S I . Veröffentlichungen aus dem kirchenhistor. Seminar. — München. Vi: 1. Reihe 1 (1899)-4. Reihe 9 (1920) = VSM. Verklagen en Mededeelingen der koninklyke Vlaamsche Academie voor Taal en Letterkunde. — Gent. Vi: 1886-1913. (exc. 1906 et 1911) == W A . Vestnik Ceske Akademie Slovesnost a Umeni. — Praha. Vi: Bd. 1 (1892)-20 (1911) = VGA. Vestnik slovanske filologie a starozitnosti. — Praha. Vi: Bd. 1 (1901); 2 (1902) = V S P . Vigiliae christianae. — Amsterdam. Vi: 1-2 (1947-48) = V C. Villoison, vide: Ansse de Vill. Visantiiskii Vremennik = « Byzantina Chronika ». — Petropoli-Leningrad. Vi: 1 (1894)-25 (1927); N. S. 1 (1927)-7 (1953) = VV. Visantiiskoje Bogoslovje. — Kiev 1915 = V B. Viteau, Jos., Passions des Saints Écatérine et Pierre d’Alexandrie," Barbara et Anysia. — Paris 1897 = V P S . Viteau, J., Les Psaumes de Salomon. — Paris 1911 = P S V. Voemel, J. Th., Nicolai Methonensis Refutatio institutionis theologicae Procli Platonici (= Initia Phüosophiae ac Theologiae ex platonicis fontibus ducta, pars IV). — Francofurti ad Moenum 1825 = V E M . Vogt, Alb., Constantin VII. Porphyrogénète. Le Livre des Cérémonies. Texte établi et traduit. 2. tom. — Paris 1935-39 = V C P. (in: C B B). Voisin, G., L’Apollinarisme. — Louvain 1901 = VA. Vouaux, L., Les Actes de Paul et ses Lettres Apocryphes. — Paris 1913 = V A P. (in: B AT). Vouaux, L., Les Actes de Pierre. — Paris 1922 = V P . (in: BAT) . Voulgaris, vide: Boulgaris. Vulcanius, Bon., Nili archiep. Thessalonic., De Primatu Papae Romani libri 2. His accessit De Igne purgatorio liber singularis. — Lugduni Batavorum 1595 = V N R. Wagner, W., Carmina graeca medii aevi. — Lipsiae 1874 = W C G. Wagner, W., Médiéval Greek Texts I. — London 1870 = WMG. Wagner,W., Trois poèmes grecs inédits du moyen âge. — Berlinl881 — WPG. Walter, C., Joannes Philoponus,*Libellus de Paschate. — Lipsiae 1899 = W J P.

www.torrossa.com - For non-commercial use by authorised users only. License restrictions apply.

cxn

Literatur-Verzeichnis

Waltz, R., Anthologie Grecque..., tom. I. Epigrammes chretiennes. — Paris 1928 = W A E . Warren, P. E., Ritual Ordinance of Neophytus = A M T. 47 (1882) 8-36 (la ed.: Cyprian, archim. — Venetiis 1779). Wassilievsky, vide: Vassilievsky. Weber, Jos., De Actis S. Acacii. Diss. — Bonn.-Lipsiae. 1913 = W A A. Weber, S., Über die Versuche, den Verfasser d. Invectiven gegen die Arme­ nier zu bestimmen (in Huschardzan).—Wien 1911, p. 175-80= WAH. Wegelinus, M. Jo., Gregor. Aneponymos, Philosophiae Syntagma. — Augu­ stae Vindelicorum 1600 = W G A. Wegelinus, M. Jo., Anonymi... Liber de virtute. — Augustae Vind. 1603 = WAV. Weigl, L., Joannes Kamateros, in: Programm d. kgl. Progymn. Franken­ thal. — Würzburg 1907 u. 1908 = W F W. Weis-Liebersdorf, J. E., S. Diadochi episc. Photicensis, De Perfectione spi­ rituali Capita centum. — Lipsiae 1912 = W L D. Weis-Liebersdorf, J. E., Marci Eremitae Capita centum. — Leipzig 1920 = WLM. Weissbrodt, W., Ein ägypt. christl. Grabstein mit Inschrift der griech. Liturgie. ( = Verzeichnis d. Vorlesungen im kgl. Lyzeum Hosianum zu Braunsberg 1905) = W H B . Welz, C., Analecta Byzantina. Carmina inedita Theodori Prodromi et Ste­ phani Physopalamitae. Diss. — Strassbourg 1910 = W A B. Wendland, P., Hippolytus Werke, tom. III. Refutatio omnium haeresium. — Leipzig 1916 = G C S. 26. Wessely, C., Griechische u. koptische Texte theol. Inhalts. 4 Bde. — Leipzig 1909-12 = W G K . Westerink, L. G., Michael Psellus, De omnifaria Doctrina. Critical text and introduction. — Numegen 1948 = W M P , Wiegand, Th., Der Latmos. — Berlin 1913 = W L. Wiener Studien. Zeitschrift f. klass. Philologie. — Wien. Vi: 1 (1889)-63 (1943) = WS. Will, Corn., Acta et Scripta, quae de controversiis Ecclesiae graecae et latinae saec. XI. composita extant. — Lipsiae et Marpurgi 1861 = WAS . Winstedt, E. O., The Christian topography of Cosmas Indicopleustes. — Cambridge 1909 = W CI. Wirth, A., Acta Ss. Nerei et Achillei. — Lipsiae 1890 = W N A. Wissenschaftliche Mitteilungen aus Bosnien u. der Herzegowina. — Sarajevo. Vi: 3 (1895) 362-71 = M B H.

www.torrossa.com - For non-commercial use by authorised users only. License restrictions apply.

Literatur-Verzeichnis

CXIII

Wolfius, Jo. Chr., Anecdota Graeca sacra et profana, 4 tomi. — Hamburg! 1722-24 = WAG. Wotke, K„ Die griechische Version der Epitome Operum Cassiani. — Wien 1898 = WEC. Zacagnius, L. A., Collectanea Monumentorum Veterum Ecclesiae Graecae ac Latinae. — Romae 1698 — ZCM. Zagoraios, Dionys., Symeon Neotheolog., Cateches., 2. ed., Pars 2. — Syros 1886 = ZSN. Zahn, Th. von, Geschichte d. neutestamentl. Kanons. II, 1. — Erlangen 1890 = Z N K . Zapiski, vide: Sapiski. Zeitschrift d. deutsch, morgenländ. Gesellsch. — Leipzig. Vi: Bd, 60 {1906) = ZMG. Zeitschrift für histor. Theologie. — Leipzig. V i: 1 (1832)-45 (1875) = ZHT. Zeitschrift für kathol. Theologie. — Innsbruck. Vi: 1 (1877)-75 (1953) = ZKT. Zeitschrift für Kirchengeschichte. — Gotha. Vi: 1 ( lS ? ? ) ^ 1 (1950) = Z K. Zeitschrift für die neutestamentl. Wissenschaft. — Giessen. Vi:l (1900)-42 (1949) u. Beihefte 1 (1923)-19 (1939) = Z N W. et Z N W. B. Zeitschrift für slavische Philologie. — Leipzig. V i: 1 (1924J-15 (1950) = ZSP. Zeitschrift für Theologie u. Kirche. — Freiburg i. Br. V i: 1 (1891)-30 (1922) et Ergänzungs. Hefte 1922 = Z T K. Zeitschrift für wissenschaftl. Theologie. — Jena. Vi: 1 (1858)-53 (1911) = Z WT. Zellinger, Joh., Genesishomilien des Bischofs Severian von Gabala. — Mün­ ster 1916 = AA. 7,1. Zellinger, Joh., Studien zu Severian v. Gabala. — Münster i. W. 1926 = M B T. 8. Zereteli, G. Ph., Vita S. Arsenii Magni. — Petroburgi 1899 = ZAM. Zervaco, Ph., Acoluthia... B. M. V. — Athenis 1828 = Z A. Zoepfl, F., Didymi Alexandrini in epist. canon, brevis enarratio. — Münster 1914 = NA. 4,1. Zoirnicabios, Ad., Tractatus de Processione S. Spiritus, 2 tomi. — St. Pe­ tersburg 1797 = Z P S.

www.torrossa.com - For non-commercial use by authorised users only. License restrictions apply.

VORBEMERKUNGEN 1. Die benützte Literatur wurde unter dem Namen des jeweiligen Editors nicht der einzelnen Autoren verzeichnet. Solche Texte, die in Zeitschriften erschienen, sind nur unter dem Namen der Zeitschrift zu finden, um dop­ pelte Anführungen zu vermeiden. 2. Wo nur 2 Zahlen neben einander stehen, bedeutet es immer « Migne, Patrologia Graeca». — Nur ausnahmsweise wurde eigens « P G » voran­ gesetzt. 3. Bei den Zeitschriften ist auch angegeben, welche Bände oder Jahrgänge eingesehen werden konnten. 4. Autoren-Namen in Klammer bedeutet, dass die Zuweisung an den ange­ gebenen Autor falsch ist. 5. Die Revision der Siglen und des Literaturverzeichnisses wurde gemacht, soweit die Zeit und der Bestand der Vat. Bibliothek es ermöglichten. 6. Die Buchstaben I und J sind ohne Unterschied gebraucht.

ABKÜRZUNGEN a abb. Anon. App. cfr. cp. Cstpl. ep. H. Hom. ib. lib. m. metrop. mon. mut. N.F.

= = = ' = = — —

= = = '= = = = =

anno Abbas Anonymus Appendix confer capitulum Constantinopolis Episcopus ' Heft, Fasciculus Homilia ibidem liber Martyr Metropolita Monachus mutilus Neue Folge

Nova Series = Numerus pagina = Oratio = Patriarcha Papa = Sanctus = Sermo = sequentes Quaestio Q. Responsio Rp. t. et toni. = tomus v. = vide - Vi = Vidi vol. = volumen voll. = volumina Z. = Zeile (linea) N.S. Nr. pg· Or. Patr. Pp. S. Smo ss.

www.torrossa.com - For non-commercial use by authorised users only. License restrictions apply.

1

A-A

www.torrossa.com - For non-commercial use by authorised users only. License restrictions apply.

www.torrossa.com - For non-commercial use by authorised users only. License restrictions apply.

A Αββακούμ άγγελος Ικ Παλαιστίνης Theodor Balsamon, Versus.— N E M . 8a (1810) 249. Άββακουμ εκείνον tòv εν προφήταις German. II. Patr. Cstpl., Epist. 1. — E G P. (1913) 350-53. Ά βδία θάλασσα. ’Αβελτηρίας, άνοίας (S. Athanasii), Lexicon. — 28, 1609. Άβδίου δη πάλιν προφητεύειν μεν S. Cyrill. AL, Comment, in Abdiam. — 71,581.

Άβέρκιον τιμήσωμεν τον ιεράρχην Exaposteilarion, in S. Abercium. — PAS. 2, 186. Άβούλως oí άνθρωποι καί μισούσι S. Basil, ad Simpliciam. — 32, 529. ’Αβραάμ υίόν άγει θυσίην θεφ Epigramma 65. — J A P . 1, 20. Άβράμιός τις γέγονε τφ γένει S. Abramius, Vita brevis. — TS. 6, 2 (1904) 145. Άβραμ ό πατριάρχης καί μετά γήρας Theodoret, Epist. 127. — 83, 1340. ’Άβραμ τφ Θεοκλήτφ, καί Σάρα τή όμευνέτεδι Neophyt. Enel. Smo. 13 in Hexaëmeron. — C N E . (1914) 212-16. "Αβυσσον μέν είναι πολλήν τα του θεοϋ Gregor. Palam., Epist. ad. Thessalonicens. — N E . 16 (1923) 7-21. "Αβυσσος ώφθης χαρίτων, παρθένε Theodor. Prodrom., Carmen in B.M. V. hodigitriam. — R H C . 2, 692. ’Αγαθά διανοοΰ, καί περί παντός ανθρώπου Thalassius abb., Centur. 3. — 91, 1448; G BV. 13, 11. ’Αγαθά μεν πάντα τα θεία λόγια καί Joann. Xiphii., Oratio (Dom. Va Lucae). — 120, 1220. ’Αγαθά πολλά γένοιτο τ’ άνδρί τουτωϊ οϊς Michael Ak., Epist. 98. — LM A. 1, 158. ’Αγαθά τής γής τα ενταύθα λέγει S. Isidor. Pel., Epist., 1, 469. — 78, 440. ’Αγαθήν ακοήν ενηχούμενος περί Theodor Stud., Epist. 2, 19. — 99, 1176. ’Αγαθήν άμιλλαν ενεστήσασθε προς S. Athanas., Vita S. Antonii. — 26 , 837; cfr. B H G. 140. I

www.torrossa.com - For non-commercial use by authorised users only. License restrictions apply.

2

In itia P atru m Graecorum

’Αγαθή που τάχα τοΐς πράγμασιν Jo. Euch., Epist. 30. — AWG. 28 (1881) 72. ’Αγαθοεργών δ θείος απόστολος εΐκών Didymus Alex., Fragmenta in ep. ad Román. — N A . 15, 1-6. ’Αγαθόν άναγκαΐον ή δλιγοσιτία Synesius Epist. 115. — 66, 1496. ’Αγαθόν άνθρώπφ βίος άλυπος, χαλεπόν δέ τυχεΐν Photius, Epist. 3, 67. — 102, 985; Β Ph. 455; A FO . 2, 355. ’Αγαθόν δέ ποτέ και συνέδρων κατά τινας S. Basilius, Regula 54. — 31, 1044. ’Αγαθόν δέ τοΐς είσαγομένοις και τό S. Basilius, Regula 13 a. — 31, 949. ’Αγαθόν και δίκαιον και πάσι τοΐς εύσεβ. Stephan. Diac. Cp., VitaS. Stephani jr. m. — 100, 1069-1186; AGB. 1 (1688) 396-531. v. BHG. 1666. ’Αγαθόν μέν ήν τοΐς χριστιανοΐς Symeon stylita, Vita. — v. B H G. 1688. ’Αγαθόν όνομα ήκουτίσθη μοι τής τ. S. Theodor Stud., Epist. 235: Mariae mon. — Μ B N. 8, 197. ’Αγαθόν, ότι έταπείνωσάς με, όπως αν Germanus II. Patr. Cstpl., Homilía. — E G P. 288-300. ’Αγαθόν πεποιθέναι επί Κύριον, ή πεποιθέναι Synesius, Epist 5. — 66, 1341. ’Αγαθόν τι χρήμα ή σιωπή των τε άλλων πολλοΐς Gregorius Thaumat., Prosphonet. in Origenem. — S K Q . 9 (1894) 1-39. ’Αγαθόν τό έξομολογεΐσθαι τφ Κυρίφ και ψάλλειν Eiturgiae graecae fragm. — Β A Ρ. - VI. Ser. 4 (1910) 1235-39; Β C G. 31, 347-53; C P C. 51. ’Αγαθόν τό έξομολογεΐσθαι τφ Κυρίφ φησιν ó Symeon Monach., De confess. peccator. — E 16 (1938) 203-04. ’Αγαθόν τό μή εΰξασθαί σε ή τό ευξασθαι Dionys Alex., Fragm \ varia. — C P T . 3 (1904) 251. ’Αγαθόν ύπέρτερον παντός άγαθοΰ Θεοΰ Neophytus Encl., Typicon. — A Μ Τ. 47 (1882) 8-36; Ν Ε Τ . (1914) 88 ss.; Τ Ν Ε . (1952) 3 ss. ’Αγαθόν ως όντως και δίκαιον τούς αγαθούς Anonymus, Vita S. Jo. Chrys*. — S C O. 8, 294; cf. B H G . 876. ’Αγαθός και υπεράγαθος δ Θεός, και Sym. Thess., Quaest. 71. — 155, 924. ’Αγαθός μέν δ Θεός προς πάντας κ. φιλ. Anón. Hom. in Dom. 10. (17.) Asoti. — E O K. 1, 195-218. ’Αγαθός δ Θεός ημών λογίσασθαι και Theodor. Stud., Cat. 46: De laboribus. — Μ Β N. 92, 127. ’Αγαθός δ Θεός και άγαθοΰ παντός χορ. Isidor Cp. Patr., Synod. Constit. 12. — 152, 1295; M A D. 1 (1860) 286-87.

www.torrossa.com - For non-commercial use by authorised users only. License restrictions apply.

In itia P atru m Graecorum

3

’Αγαθός ό Θεός, κα'ι αγαθών τοίς άξίοις παρεκτικός S. Balilius, De invidia. — 31, 372; P R. 2, 178-91. ’Αγαθός ό τής εΰπειθείας μισθός S. Basil., In princ. Proverb. — 31, 385. ’Αγαθού δεσπότου θεράπων εΐκ. Jo. Euch., Epist. 71. — A WG. 28 (1881) 91. ’Αγαθού καί φιλάνθρωπου Θεού εσμεν πλ. Dorotheus abb., Epist. 6. — 88, 1841. ’Αγαθού πεσόντος ερκους Μαρίης εμ. S. Sophron. Patr., Versus in Paulum et Mariam Matrem ejus. — 8 7 3, 3829; S R. 4 (1840) 121. ’Αγαθών δοτήρ απάντων, ό τρισήλιος Θεός. S. Metropbanes Smym., Hymn. in Ss. Trinit. — B Z. 30 (1930) 56-59. ’Αγαθών Μάγων δικαίων Δρόμον εύσεβ. S. Sophron. Patr., Versus in adcrat. Magor. — 8 7 3, 3744. ’Αγαθών τή πηγή έκείθεν μάρτυς Maxim. Plan., Canon in S. Demetr. — T Μ P. 220-23. Άγαλλίαμα ύπάρχουσι τής δαιμόνων S. Nilus, Epist. 3, 302. — 79, 532. Άγαλλιάσεως ήμερα κα'ι ευφροσύνης αρχή Nicetas Paphl., InN ativ. B. Μ. V. — 105, 16; C A N. 1 (1672) 437; v. B H G. 1077. Άγαλλιάσεως κα'ι ευφροσύνης ήμερα, δτι S. Theod. Stud., In Ador. Crucis. — 99, 692, cfr. B H G. 414. Άγαλλιάσθω ουρανός και εύφραινέσθω γή German. II. Patr. Cstpl., Epist. 2. — E G P. (1913) 354-57. Άγαλλιάσθω πας χορός τών αστέρων Georg Pis. Diac., Heraclias. — 92, 1297; CSB. (1837) 2, 69-88. Άγαλλιάσθω σήμερον δ ουρανός άνωθεν Asterius Amas., (Georg. Nie.?) Hom. in B. Μ. V. — 100, 1528. — C N A. 1 (1648) 1136. Άγαλλίασις μητρός έστιν ή συναγωγή Coelestin. Pp., Epist. ad Cler. et pop. Cstpl. — A B W. 30, 8 (1920) 46; A C Ο. I, 7 p. 131. Ά γαμαί σε τής εν Χριστφ προαιρέσ. S. Athanas., Epist. ad Marcellin. — 2 7 , 12.

Ά γαμαί σου τήν έμφρονα παρρησίαν S. Isidor. Pel., Epist. 5, 102. — 78, 1384. Ά γαμαί σου τό σοφόν φρόνημα, δτι φόβ. S. Isidor. Pel., Epist. 5, 418.— 78, 1573. Ά γαμαί τήν αλήθειαν, τήν τών συν. S. Isidor. Pel,, Epist. 2, 143. — 78, 585. Άγανάκτησις Θεού κατά τών ραθύμων Hesych. Presb., Capita Aggaei proph. — 93, 1361. ’Άγαν έκθειάσας τήν πρώην γραφεΐσαν S. Isidor. Pel., Epist. 2, 149. — 78, 604.

www.torrossa.com - For non-commercial use by authorised users only. License restrictions apply.

4

In itia P atru m Graecorum

"Αγαν φθονοΰσιν οί δαίμονες S. Nilus, Epist. 2, 140. — 7 9 , 257. ’Αγαπάν τον Θεόν Ιξ δλης τής (S. Jo. Chrys.) Ecloga 48. — 6 3 , 899. ’Αγάπα τον κύριον καί αγαπήσει σε Evagrius Ponticus, Exhort. ad Vir­ gines. — T U . 39, 4 (1913) 146ss. ’Αγάπη Θεός εστιν, οΰ μηδέν άλλο κρεΐττον Theodosius metrop. Dyrrh., De Eutaxia, op. alphab. — Μ B N. 10 (1905) 257-65. ’Αγάπη μέν εστίν, διάΰεσις ψυχής αγαθή. S. Maximus Conf., De Caritate, Centuria I. — 9 0 , 961. ’Αγάπη μοναχή, Ά γγελίνα Σφρατζαίνα ή Π. Documentum (Athos) — V V. 9 (1902) 132. ’Αγάπην ζητεί παρ’ ήμων ό Παΰλος S. Jo. Chrys., Hom. 11. in Ephes. — 62,79. ’Αγάπην ποιαν φησί; Την ειλικρινή S. Jo. Chrys. (?), Fragm. in I. Joh. cp. 4. — 64, 1061. ’Αγάπην τήν ούρανοκλίμακα λόγος. Nestorius, Sermo in caritatem. — 61, 681; cfr. E N . 105; SCO. 7, 299 ( = Chrys.1 Spuria). ’Αγάπης δείγμα προς τόν Θεόν ή των του αυτού Macarius Chrysokeph., Prooem. ad Comentar. in Matth. — ISO, 240. ’Αγάπης ίδιον υπάρχει πνευματικής S. Maximus Conf., Epist. 23. — 91, 605. ’Αγάπης μέν ουν εις Θεόν τε καί αδελφούς S. Cyrill. AI., De adoratione et cultu., 1. 9. — 6 8 , 588. ’Αγάπης μέν ως άληθώς ούδέν Photius, Epist. 1, 2. — 102, 593; B Ph. 146; cfr. Μ A P. - 8. Ser., tom. 7 (1906) 8, 4. ’Αγάπης συμβόλοις ήδόμεΟα, καί μάλιστα S. Gregor. Naz., Epist. 121. — 3 7 , 216. ’Αγαπήσω σε, πανυπέρτιμε δέσποτα Michael Akom., Epist. 86. — Ε Μ A. 2, 138. ’Αγαπητόν ήμΐν τοΐς ταπεινοΐς παντί S. Theodor Stud., Epist. 194: Isaac. e t Ars. — Μ B N. 8, 167. Ά γβα ρ ε, μακάριος εϊ πιστεύσας εν έμοί Christi Epist. ad Agbar Edessen. ( = Eiiseb., HE. 1, 13). — 2 0 , 124. ’Αγγελία έπ’ αγγελία, λόγος επί λόγφ S. Theodor Stud., Epist. 2, 5. — 9 9 . 1124. ’Αγγελικήν σοι φωνήν προσφέρομεν τή τού Stichos. in Chr1 Nat. encaenia. — S E P. 88 nr. 16. ’Αγγελικής σοφίης άμαρύγματα πολλά Anonym., Epigramma in S. Diony­ sium. — 3 , 116; E A S. 4 (1900-02) 140. Ά γγελοι αίγλήεντες άπειρέσιον κατά S. Gregor. Nz., Poema 99. — 3 7 . 1451.

www.torrossa.com - For non-commercial use by authorised users only. License restrictions apply.

In itia P atrum Graecorum

5

’Άγγελοι αΐγλήεντες, μυρία πλήθεα Joann. Geom., Versus 114.— 106, 952. ’Άγγελοι εν σπηλαίφ επιστάντες υμνουν σε Κΰριε, Casiana Mel. Sticlioi in Nativ. Domini. — E PE. 31 (1932) 104-05. ’Άγγελοι μέν αν εΐεν οι εν ουρανοΐς, δυνάμεις Didym. Alex., In Ps. 148. — 39, 1613. ’Άγγελοι σκιρτήσατε άγαλλιάσθε γηγενείς Stichoi in Pascha. — S E P . 16465. nr. 214. Άγγέλοις μέν ουρανός ευφρόσυνης S. Jo. Chrys., Horn, de vilitate rerum praesentium. — 64, 453. ’Άγγελον ιδών, νίκας έξει ή πόλις Astrampsychos et Nicephor, Versus oneirocritici. — E F. (1922) 100-08; RAO. (1603). ’Άγγελον ουράνιον έσχηκώς, του θείου σου τόκου, Joann. Euchait., Canon in hon. S. Joa. Bapt. — A B V. 1 (1937) 10, 46-52. "Αγγελόν σε, ώ Λόγε, καί ’Απόστολον μέγαν, Joann. Eugenic., Hymnus acrostich. in hon. S. Jo. Ev. — A B V. 2 (1938) 246-50. ’Άγγελος αιγλήεις σε φαάντατος S. Greg. Naz., Epigramma. 54.— M G A. 105; J A P . 1,554. ’Άγγελος ήν ό πονηρός εωσφόρος S. Greg. Naz., Epigr. 214. — M G A. 200. ’Άγγελος ουρανόθεν πολυήρατον άρτι Anastas. Q., Canon in Annuntiat. — VV. 7 (1900) 55. "Αγγελος πρωτοστάτης ουρανόθεν Sergius, Hymn. Acathistos. — CPC. 140; cfr. J T S. 16, 256. ’Αγγέλους εγκωμιάζειν χρή. Καί γάρ (S. Jo. Chrys.), Horn, in synaxim Archangelorum. — 59, 755; B H G. 126. Αγγέλους φησί τους δικαίους καί εναρέτους Clemens Alex., Fragm. in 1. IV ss. Hypotypos. — G C S. 17, 195 ss. "A γέγραψας, τέκνον ήγαπημένον, έγνων S. Theodor Stud., Epist 2, 24. — 99, 1189; Μ B N. 8, 185. "Αγε δη κα'ι πάλιν, φίλων άνδρών, εΰγ. Philotheus Cstp. Patr., Sermo de dictu S. Basihi. — 151, 1139; D T A . 197. "Αγε δη λύρη με θείη. Έ πΙ δεΐπνον άρτι S. Sophronius Patr., Versus in Coenam Dni. — 8 7 , 3772; S R. 4 (1840) 79-83. "Αγε δη μοι, ώ Σαμουήλ, ε’ις Βηθλεέμ S. Hippolyt, Fragmenta in Annam. — G C S. 1 (1897) 121-22. "Αγει δη λοιπόν ημάς ό λόγος επί Titus Bostr. ep., Adv. Manich., 1. 2. — 18, 1132; BTM. (1725) 1, 94. Ά γει εορτήν Iv χαρςί πάσα ή κτίσις Romanos, Cant. 4. de Nativ. Chr1. — P A S . 1,239. Ά γει το Θειον τούς πονηρούς εις δίκην Nilus eparchus, Versus alphabe­ tic!. — 117, 1177.

www.torrossa.com - For non-commercial use by authorised users only. License restrictions apply.

6

In itia P atru m Graecorum

’Αγέλην σοι δλην ταύτην στέλλω Eustath. Tliess., Epist. 5. — 136, 1252; T E O . 311. Ά γ ε μοι Θεοΐο Πνεύμα, Μαρίη πάλιν λιτ. S. Sophronius Patr., Versus in Chr* Nat. — 8 7 s, 3740; S R . 4 (1840) 53. Ά γ ε μοι, λίγεια φόρμιγξ, μετά Τηίαν άν. Synesius Cyren., Hymnus 9. — 66, 1588; C Ρ C. 3-5; T S C. (1939) 57-63; P S C. (1631) 313. ”Αγε μοι λύρην πολΐτα, Νοερήν τάχος δόν. S. Sophron. Patr., Versus in Narsetem. — 87», 3801; S R. 4 (1840) 117. Ά γ ε μοι λύρην προφήτα, "Αγε τύμπανον S. Sophron. Patr., Versus in Menam oecon. — 87», 3824; S R. 4 (1840) 117. "Αγε μοι νόος γενάρχα, λόγον υίέα προβ. Theodor Prodrom., Carmen. — 133, 1279; R A E. - Cl. mor. - Ser. 5, 28 (1920) 434. "Αγε μοι ψυχά, 'Ιεροΐς υμοις έπιβαλλ. Synesius ep., Hymnus. — 6 6 , 1593; C Ρ C. 6-15; T S C. 7-15. P S C. 318. Άγενεαλόγητον είναι τον Κύριον ημών I. Χρ. Gregor. Palam., Hom. de generatione Christi. — O G P. 212-24. "Αγε προς τρέχοντα Παύλον * Πάλιν, ώ λύρη S. Sophron. Patr., Versus in S. Paulum Ap. — 87», 3780; S R. 4 (1840) 86. "Αγευστος μέν εΐμι τής μοναχικής φιλοσ. Michael Acom., Epist. 161. — Ε Μ A. 2, 319. "Αγε ψυχή μου ταπεινή, σχολάσω μεν καί Manuel Philas, Carmen. — J A G. (1893) 91-96. Α γ ία Ελένη, άγιε Κωνσταντίνε, άγιε Κυριάκε... Exorcismi et Orationes (75), Ctra infirmitates. — E V. 9 (1901) 305-40. "Αγια και μαργαρΐται, ο τε τού Photius, Q. Amph. 200. — 101, 940; Β Ph. (1864) 253. Α γ ία πόλις θεοΐο άγίων εδος κράτιστον Stichoi anakreont. in expugn. Jerusal. — R O C. 2 (1897) 139-40. Ά γ ια πόλις θεοΐο 'Ιερουσαλήμ μεγίστη Stichoi in expugn. Jerusalem. — R O C. 2 (1897) 133-34. ΆγιασθεΙς διά βίου ίερουγρός πέψ. Canon de S. Abercio, Ode 1. — P A S . 2, 180. 'Αγιασμόν και φωτισμόν ήμΐν αΐτησαι Joseph. Hymnogr., Can. in s. Panteleem. — A Β V. 2 (1938) 113-15. Α γιασμού παρεκτικήν χάριν Joseph. Hymnogr., Triodion. — C P C. (1871) 252; cfr. J T S. 16, 256-62. Ά γίασον τάς πηγάς των ύδάτων, ή πηγή τής Oratio in Vigilia Epipha­ niae. — Β B G. 2 (1948) 120. Ά γ ιε άγγελε, δ εφεστώς τής άθλιας μου Anon., Preces ad Angelum Cu­ stodem. — 3 4 ,-4 4 8 .

www.torrossa.com - For non-commercial use by authorised users only. License restrictions apply.

In itia P atru m Graecorum

7

"Αγιέ μοι αΰθέντα, παντοίως ημάς κατ. Gennad. Cp. Patr., Epistola. —·. 160, 757; E P P . 2, 197; P G S. 4, 462-63. “Αγιέ μου αΰθέντα, δια μέν τοϋ εναγχος Theophylact, Epist. ad Adrianum. — 126, 433. 'Αγίη, λόγε, προσοίσω γέρας εΐκόνι βροτείου Michael Syhkellos, in restitut. Ss. Imaginum (ca. 843). — S B A . (1940) 3, 48-52. 'Αγίης προ εξ εορτής Μόλεν ημερών S. Sophron. Patr., Versus in Dom. Palmar. — 873, 3765; S R. 4 (1840) 75-79. “Αγιοι τρεις παίδες oí την κάμινον σβέσαντες. Eitaniae graecae. — R Q. 17 (1903) 337. "Αγιοι τριακόσιοι οίκοΰντες τον τόπον τής Oratio. — R Q. 17 (1903) 336. “Αγιον εξ’ αρχής γέννηαα καλώς όμολογεΐται (Julius Pp.): Apollinar. Eaod., De unione Chr1 nat. — M N C. 7, 164; P E. 8, 873; E A E . (1904) 18593. A W G. - N. F. 7 (1904) 4, 16 ss. "Αγιον πόλισμα θειον 'Ιερουσαλήμ τ’ S. Sophron. Patr., Versus de Jeru­ salem etc. — 873, 3817, S R. 4 (1840) 113-17; C P C. 45. “Αγιος, άγιος, άγιος, Κύριος Σαβαώθ, άσιγήτω S. Hippolyt ep. Portuens., fragm. Sermonis. — IO, 829 et 90, 180. “Αγιος, άγιος, άγιος. Χαίρετε oí το γλυκυ φώς βλέποντες Epitaphion: Amachidis. - B C Η. 46 (1922) 358; cfr. O C. 3» Ser. 7 (1932) 303 s. "Αγιος ό Θεός καί Πατήρ, άγιος ισχυρός ό Eiturgia syriaca (saec. V-IX). — B E E . (1896) 1, 481-84. “Αγιος ό Θεός ό δι’ ημάς άνθρωπος γεγόνας Hymnus in passionem Dui. — OC. 25 (= 3. Ser. 3. tom.) (1930) 75-76. "Αγιος ό Θεός ό υποδείξας μοι από τοϋ Νοός Hymnus ad Deum. — Ν WG. (1910) 325. 'Αγίου πατρός παρόντος καί διδασκάλου Theodor Stud., Smo 60: De mor­ te. — Μ B N. 9, 143. 'Αγίων γένος προέλθοι, ‘Αγίφ γέρας κομίζον S. Sophron. Patr., Versus in S. Joann. Εν. — 87s, 3784; S R. 4 (1840) 90. 'Αγίων εις άγια ή Παναγία καί άμωμος Josephus, Hymnogr., Canon 2. In ingress. Mae in templum. — 105, 992. Άγκαλίζεται χερσίν ό πρεσβύτης Συμεών Hymn. ht. in Hypapanten. — B Z. 18 (1909) 348. Άγκαλίζου ταΐς χερσίν ώ πρεσβύτα Συμ. Hymnus liturg. in Hypapanten. — BZ. 18 (1909) 349. Άγκίστρφ τής χάριτος σοφώς ό Παύλος = In Pseudo-Dionys, (ex Menaeis gr.). — 4, 577. Άγλαότιμα μύρα εκόμιζον τφ τάφφ σου Stichoi in Domin. « Muher, un­ guenta portantium ». — S E P. 210. nr. 311.

www.torrossa.com - For non-commercial use by authorised users only. License restrictions apply.

8

In itia P atru m Graecarum

Αγνεία εστ'ιν άσωμάτου φύσεως οίκείωσις Joannes Climacus, Scala Para­ disi 15. — 88, 880, C P S. 8 (1941) 357. 'Αγνείας μεν δή πέρι, και των εν ευχαΐς, και Cyrill. Alexand., De ador, et cult. 1. 17. — 68, 1061. 'Αγνείας σύντροφοι καί σωφροσΰνης S. Cyril. Jer., Catech. 12a. — 33, 725; cfr. M E O . 55 (1942) 1-43. Άγνευε πάσι, Παρθένε, και τοίς δμμασι S. Gregor. Naz., Poema II. 4: Ad virginem. — 37, 640; M G A. 194. 'Αγνή κόρη, ζής · εΐ δέ σιγάς, ού Niceph. Call. X., Poema in B. Μ. V. — BZ. 11 (1902) 45; M P G. 509. 'Αγνήν Παρθένον θεόπαιδα, Μητέρα Cosmas Vest., Canon, Ode 1 in Concept. B, Μ. V. — 106, 1013; T C H. (1892) 27; B S M. 2, 699. 'Αγνοείς μεν τήν άνταπόδοσιν, ώς S. Isidor. Pel., Epist. 1, 237. — 78, 329. 'Αγνοείς, ως εοικεν, δτι ή νέα φιλοσ. S. Isidor. Pel., Epist. 4, 11. — 78, 1057. 'Αγνοείς, ως Ιοικεν, δτι ταΐς ύπεροχαΐς S. Isidor. Pel., Epist. 5, 294. — 78, 1508. 'Αγνοείτε, αδελφοί μου, ποιον φόβον καί S. Ephrem (?) (Symeon, abb. (?)), De mortis cogitatione. — E S O. 3, 356; cfr. Wien: Coi. theol. gr. 305 (s. XI-XII) = Symeon Abb. Άγνοοδσιν ot δαίμονες, δτι άλλους S. Nilus, Epist. 3, 194. — 79, 473. 'Αγνοών τούς της ’Εκκλησίας νόμους Μάξ. Theophil. AI., (Canon) ad Agathon. ep. - 65, 44; R P S . 4, 352; P I C. 1 (1861) 649; B S O. 2 (1677) 174. Άγνωμον οϊδα καί πλατύν δφλον ψόγον Theodorus tiro, Carmen, ν. — Β Η G. 1769. Άγνώμονος, άγάστορος, άγήνορος, άγχ. Nicetas Serr., Grammaticalia. — B G C. 3, 328. Ά γ ο ι * Άντιφών αντί τοΰ ήγοΐτο παρ. Grammaticalia. — C A G. 2, 488. ’Αγορά και έργάται, Ιγώ δέ τήν μισθαρνείαν Theodor. II Eascar., Epist. 8 (157). — T E F. 218. Άγορανομώ · γενική, άγορανομών ‘Ρωμ. Anon., Grammaticalia. — C A G. 4, 275. Ά γρα δή προς ή μάς, καί άγρα τοΰ Ικ μακροΰ Theodor. II. Eascar. Epist. 62 (211). — T E F . 263. Ά γράφομεν, τέκνον ημών Ιερόν, τη θεοσέβ. Nicolaus Cp. Patr., Epist. 93. — 111, 300; S R. 10 (1844) 367. Ά γράφομεν, τέκνον ήμών, μή νόμιζε μέλανι Nicolaus Cp. Patr., Epist. 5. - 111, 45; S R.. 10 (1844) 175-82.

www.torrossa.com - For non-commercial use by authorised users only. License restrictions apply.

In itia P atru m Graecorum

9

Ά γράφομεν, τέκνον ημών, οΐδαμεν on Nicolaus Cp. Pt., Epist. 149. — 111, 376; S R. 10 (1844) 427. "A γράφομεν, τέκνον ημών, υπέρ τής σής Nicolaus Cp. Patr., Epist. 75. — Ill, 273; S R. 10 (1844) 347. "A γράφομεν τή τιμιότητί σου, οΐδαμεν Nicolaus Cp. Patr., Epist. 55. — 111, 253; S R. 10 (1844) 332. Άγράφως μέν πρώτον tv tfj ση, ώ Ioann. Symeonaki, Smo epitaphios. — ST. 123, (1946) 331-34. Άγριη νόσος κατέσχε ποτέ Λάζαρον θεόπτ. S. Sophron. Patr., Versus in Eazarum. - 87s, 3760; S R. 4 (1840) 71-75. Αγροίκος τις τών της εσχατιάς Nicolaus ep., περί Βασιλείου, ν. — -Β Η G. 1355. Αγρυπνία μέγα δπλον καί καλόν ήμίν Antiochus mon., De vigilia. — 89, 1748. Άγχίνους ών, και συνετώς ερευνών S. Isidor. Pel,, Epist. 1, 331. — 78, 373. Αγώνας, άθλα και παλαίσματα βλέπων Ignatius Diae., De Adami lapsu. —* 117, 1164; B G C. 1, 436-44; I D V. (1886) 28-32. Αγώνας εν άθλήσει αγώνας εν Cant, de S. Euphemia. — P A S . 1, 646. Αγώνας καί πόνους διά Χριστόν, ΰποίσας γενναίως Joseph Hymnogr., Canon in St. Panteleemon. — A Β V. 2, (1938) 127-30. Άγωνίζεσθαι μέν χρή υπέρ τών S. Isidor. Pel., Epist. 5, 49. — 78, 1356. Άγωνίζου ώς καλός στρατιώτης S. Ephrem, Exhort. 4. — E S O . 2, 84. Άγωνισάμενος μάκαρ και τόν εχθρόν, συμπατήσας Ioseph Hymnogr., Canon in hon. S. Panteleemon. — A Β V. 2, (1938) 122-24. Άγωνισώμεθα, μηδέ τό άκαρές γοΰν S. Nilus, Epist. 3, 297. — 79, 529. Αγωνιώ, αδελφοί μου, και φρίττω, και τή Ephrem Syr. (?), Niphon (?), Adv. vitiose viventes. — E S O . 1, 111; cfr. Oxford, Cod. gr. misc. 168 (s. XI) f. 11: Niphon. Άγώνος πολλοΰ χρεία, και φροντίδος S. Nilus, Epist. 3, 148. — 79, 452. Αδαμάντινε τήν ψυχήν πώς σε κατ’ Ephrem Kar., Idiomelon in S. Eustath. — CPC. 103. *, , Άδάμ άποικισθείς Ικ δόξης παραδείσου Hymn., Dominica τυρωαποθέσεως. — Β Β G. 3 (1949) 223. Άδάμ γενόμενος ετών σλ' γεννά τόν Σήθ. Nicephor. Patr. Cstpl., Chronogr. brevis. — 100, 1001; CSB. 1 (1829) 737; B N C. 81. Άδάμ εγέννησε τόν Σήθ ετών σλ' Ioannis Zon., Annalium Chronologia. — 135, 328. Άδάμ έτη διακόσια τριάκοντα. Σήθ Anonymus, Chronographia brevis. — Β Ν C. (1880) 218-26 ss.

www.torrossa.com - For non-commercial use by authorised users only. License restrictions apply.

10

In itia P atru m Graecorum

Άδάμ μετά τό γενέσθαι ετών διακοσίων Anon., Synopsis chronolog. — S MB. 7,4-610. Άδάμ δ πρωτόπλαστος έκ τής Εΰας έγέννησε Constantin Lascar., Synopsis Historiarum. — L K L . 7-80; E E T . 3 (1906-1907) 153-227. (sep. Athen. 1910). Άδάμ 6 πρώτος άνθρωπος γενόμενος ετών Georg Schol.,- Nicephor Patr. Cstpl., - Chronographia. — PGS. 4, 504-12; B N C. (1880) 81-135; B C S. (1909) 1-68. Άδάμ που εϊ; φωνή εστι θεού, ού μόνον S. Theodor Stud., Epist. 179: Luciano. — Μ B N. 8, 153. Άδάμ πρώτος ανθρώπων πλασθείς άπό Chronicon Paschale: Breviarium annorum. — 92, 101. Άδάμ. Σήθ. Ένώς. Εαινάν. Μαλελεήλ. Iosephus Christ., - Anastas. mon., Libellus memorialis biblicus. — 106, 16; E C P. 2 (1733) 2, 2 ss. cfr. P A S . 2, 140; F C P . 2 (1733) 2. Ά δειαν εΰρεν δ διάβολος μετά τών αυτόν Symeon Neoth., Methodus ora­ tionis hesychasticus. — O Ch. 20 (1930) 180. ”4δει ®εφ ή εκκλησία χορεΰουσα επι τη μνήμη Ioseph. Hymnograph., Poema in hon. St1 Bessarionis. — A B. 65 (1947) 134-38, "^δει και τέτιξ λιγυρόν μετά χειμώνα μέλος Theodor Prodrom., Carmen in imp. Isaak Ang. (ed. partim). — R H C . 2, 752-54. Άδελφεόν τό χρήμα τούτο τού τάφου Inscriptio monast. Blachern. — N E. 15 (1921) 23 s. Αδελφήν έπαινών, τά οικεία θαυμάσομαι Gorgonia, Oratio Funebris a S. Gregorio Theol. — 35, 789; v. B H G . 704. Αδελφοί εν άνάγκαις χρήσιμοι εστωσαν Neophytos Enkl., 50 Capp. — E B S. 13 (1937) 43-44. Αδελφοί μεν ημείς πάντες, ως ενός δεσπότου Gregor. Palam., Hom. De pace fraterna. — 151, 9-17. Αδελφοί μου άπαντες Χρ. vide? Βούλομαι ΰμας άδ. Αδελφοί μου, προσθήσω δέ και τέκνα, εϊ Nicolaus. Patr. Cpl., Epist. 90. — 111, 296. Αδελφός άνδρι παρείη, φησι τούτο δη Firmus Caes., Epist. 6. — 77, 1485. Αδελφός εζήτει τον εαυτού άδελφόν S. Ephrem, Exhort. 33. — ESO. 2,124. Αδελφός έστίν αίτιός μοι τού λόγου Theophylact Bulg., Versus. — S B N. 1 (1924) 193-94. Αδελφός ήρώτησε γέροντα λέγων · Έ άν ελθη Historia Solitariorum Ae­ gypti nr. 215 (ult.). — R O C. 13 (1908) 83. Αδελφός ήρώτησε γέροντα, λέγων · Παρακαλώ S. Maximus Abb., Liber Asceticus. — 90, 912.

www.torrossa.com - For non-commercial use by authorised users only. License restrictions apply.

In itia P atru m Graecorum

11

’Αδελφός ήρώτησε γέροντα λέγουν * Τό όνομα Fragmenta inedita. — Did. 1 (1912) 524-541. ’Αδελφός ήρώτησεν μικρόν μοναχόν Dicta Patrum. - VV. 22 (1915-16) 166. ’Αδελφός ήρώτησεν τον άββάν Ποιμένα Dicta Patrum. — V V. 22 (191516) ■162. ’Αδελφός ήρώτησέ τινα των πατέρων, λέγων Nicon mon., false accusatus. — ROC. 10 (1905) 45-46. ’Αδελφός ήρώτησε τον άββάν Άμμωναν Apophtegmata abbatis Ammona. — ΡΟ . 11 (1916) 403. ’Αδελφός ήρώτησε τον άββαν Μακάριον τον μέγαν S. Macarii AI., Apoph­ tegmata. — 34, 232; G Β V. 7, 222. ’Αδελφός ήρώτησε τόν άββάν Σιλουανόν Iohannes Rufus, Pleropbor. 103. — Ρ Ο. 8 (1912) 180. ’Αδελφός ήρώτησε τόν άγιον γέροντα τόν άββ. Βαρσανοΰφιον S. Barsanuphii Doctrina. — 8 6 \ 892. ’Αδελφός τις διά τι ρητόν τής θείας γραφ. Visio in monte Athos. — M U A. 227-28. ’Αδελφός τις διηγήσατό μοι, λέγων · Θειον S. Epbrem, Exhort. 27. — E S O . 2, 114. ’Αδελφός τις ήττηθείς υπό τής πορνείας Amphilochius, De non desperando. — P T A . 255-278. “Αδης νεκροΰται νεκρόν άρπάσας κάτω Ioann. Geom., Versus: 75. — 106, 937. ’Αδιάλειπτους οΰν χρή προσεΰχεσθαι S. Cyrill. AI., Comm. in Duc., cp. 18. — 72, 848-65. Άδιαλείπτως προσεΰχεσθε εν παντ'ι Sym. Thess., Quaest. 62. — 155, 916. ’Αδιάλειπτους τω Κυρίω προσεΰχεσθαι χρή S. Ephrem, De Contemptu va­ nitatum., excerpta. — E S O . 3, 358. Άδιαφόρως ποτέ μεν του Χρίστου, ποτέ Theodoret, In epist. ad Titum, cp. 1. — 82, 857. Άδιαφόρως ταϋτα τίθησι, ποτέ μέν δοΰλον Oecumenius ep., - Theophylact. (?), in Epist. ad Titum. — 119, 244., et 125, 144. ' Άδίδακτος μέν ή προς τόν θεόν αγάπη S. Basilius, Regula 2a. — 31, 908. Ά δίκαια φμην, επέσταλκα · Εϊ δέ St. Gregor. Naz. Epist. 161. — 37, 268. Άδικεΐν νομίσας την αρετήν εΐ και Σ. Salamanis Vita, ex Theodoreti Hist. relig. — 82, 1428-29; v. B H G. 1614. ’Αδικείς με, ώ θεία και ιερά κεφαλή Synesius, Epist. 56. — 66, 1381. ’Αδικείς, ώ ά'ριστε, μη δ’ όσον: άκροις Theodoret, Epist. 10. ad Aerium Soph. — S T E. 8.

www.torrossa.com - For non-commercial use by authorised users only. License restrictions apply.

12

In itia P atru m Graecorum

’Αδικείς, ώ φιλότης, αδικείς, ούχ Michael Ak., Epist. 68. — EMA. 2, 110. Άδικοίην τά μέγιστα σιωπή παραδούς Theophan. et Theodor Gr., Epist. ad Jo. Cyzicens. — C O C. 204-10. ’Αδικούμενων ήμών, δτε κριτών καθέδραν Photius, Epist. ad Marin. Castell. — P Ph. 5. ’Άδιψον ή σιγή καί άμεταμέλητον Maximus Planudes, Epist. 50. — TMP. 68. Άδολεσχήσω καί πάλιν, ΐνα υμείς άσκ. German. II. Patr. Cstpl., De mystagog. et etra Bogomilos. — E G P. (1913) 234-43. ’Αδολεσχία ήδολέσχουν τί το άποβησ. Theodor Stud., Epist. 130: Naucratio. — M B N . 8, 115. ’Αδολεσχίαν ενταύθα την συνέχειαν Nicephorus Blemm., In Ps. 54. — 142, 1473. Άδολεσχούμεν ετι και ετι κα'ι πώς Theodor Stud., Smo 91: De bello adv. daem. — MB N. .9, 209. Άδολεσχοϋντά με ήδη έκ πολλοΰ χρόνου Theodor Stud., Epist 152: Athanasio. - Μ B N. 8, 134. Άδόλω καί άδιστάκτω καί τελεία Petri Siculi, Sermo I. advers. Manichaeos. — 104, 1305. Άδριάνειον δόγμα, δπερ βούλεται Mich. Psell., De Eegum recent, nomi­ nibus lat. — 122, 1024. Άδριανός καί Άντωνΐνος βασιλείς Ιξαπ. Martyrium S. Areadne. S T. 6 (1901) 123-33. v. — B H G. 165. Άδριανοΰ ποτέ βασιλεύοντος έτους εικοστού Martyr. S. Eleutherii. — S T. 6 (1901) 149-61; v. B H G. 568. Άδυμελες χαρίεσσα άηδοί, Παρθενική Versus in B. Μ. V. — M P G. 471. ’Αδύνατον άλλως σωθήναι τον πιστόν S. Nilus, Epist. 3, 280. — 79, 521. 'Αδυς δ βίος μετά πόρνων, vide: “Απας ό βίος... Άδωναΐ. ’Ία. TÒ τετράγραμμα, το 92 Christi nomina. — P S S. 3, 447; B G C. 4, 460-63. ”4δω τήν καλουμένην παλινφδίαν S. Isidor. Pel., Epist. 3, 62. — 78, 772. "A εγραψας, τέκνον ήμών ήγαπημένον, περί τών Nicolaus Cp. Patr., Epist. 69. — Il i , 269; S R . 10 (1844) 343. ’Αεί ακούων καί ενωτιζόμενος παρά τής Theodor Stud. Cat. 58: De dae­ mon. laqueis. — MB N. 92, 160. Άείδειν μέ λόγον κέλεται μέγαν vide: Θεόν αείδειν με λ. κ. μ. ’Αεί έκ του μηδούς καί λυπηρού S. Basil. Reg. br. 11. — 31, 1089. Άειζανάς βασιλεύς Άξωμιτών κ. S. Frumenti ep., Vita. - Inscr. Axumit. — AS. 27. Oct. 12, 261. ’Αεί καί έκ νέας ήλικίας τώ δρθοδόξφ Epistola Cleri Constantinop. ad Synodum Ephes. — 85, 1800; M C C. 4, 1432. ACO. I3, 14.

www.torrossa.com - For non-commercial use by authorised users only. License restrictions apply.

In itia P atru m Graecorum

13

’Αεί καλός εγώ των καλών θηρευτής S. Gregor. Naz., Epist. 164. — 3 7 , 272. ’Αεί με διά πάντων ευεργετών, εν τοϋτο Demetrius Kydon, Epist. ad Theodor, desp. - L P P . 4 (1930) 12-13. ’Αεί μέν αγαμαι τον άξιοφανή τής ένθεου Eustathii Antioch. Patr., De engastrimytho. - 18, 613; TU. 2, 4 (1886) 21; KT. 83 (1912) 16-62. ’Αεί μέν, αδελφοί, την του Θεοϋ (S. Jo. Chrys.), Horn, de filio prodigo. — 5 9 , 515. ’Αεί μέν εγώ πρότερον τούς πολλά περί Georgii Cypr., Apologia pro libro. — 142, 251. ’Αεί μέν έμοιγε χαρίεν το καί παρ’ ότουοϋν Manuel Calée., Epist. 85. — ST. 152 (1950) 295-96. ’Αεί μέν εμοί δοκεΐ χρησιμότατος είναι S. Jo. Chrys., De continentia. — 5 6 , 291; Z K T. 30 (1906) 575-81; 31 (1907) 141-71. ’Αεί μέν έπανθοϋσαν τήν περί τόν Θεόν Passio SS. Theoduli et Agathoi. _ - A S. - 4. Apr. - 1, 42; v. B H G. 1784. ’Αεί μέν επωφελής καί σωτήριος ή τοϋ Theodor Stud., ateches. 95. — P T S. 2, 677-685. ’Αεί μέν ή τοϋ αγίου Πνεύματος χάρις διά πάσης τής S. Anastas. Sinaita, Or. De Synaxi. — 8 9 , 825; cfr. 4 0 , 240. CNA, 1 (1648) 96 + 881. B T Μ. 1 (1725) 465. ’Αεί μέν ή τοϋ Πνεύματος χάρις ΰπερχ. Asterius Amas., In Daniel, et Susann. — 4 0 , 240; C N A. 1 (1648) 881. ’Αεί μέν ηύξάμην τούς εν οίς Maximus Planudes, Epist. 115. — T M P . 160. Ά εΐ μέν καί διαπαντός τήν τοϋ Θεοϋ φιλ. S. Jo. Chrysostom., Horn. i. filium prodigum. — 5 9 , 515. ’Αεί μέν λαμπρά, καί πανευφημα τα τών άγ. Andreas Cret., In S. Georg. — 9 7 , 1169; v. B H G. 681. ’Αεί μέν μαίνεται καί όρμα ό εχθρός Theodor Stud., Cat. 52: De examine conscient. — M B N. 92, 143. ’Αεί μέν, μάλιστα δέ νϋν εύκαιρον S. Jo. Chrys., Horn, in Eutropium. — 52, 391. ’Αεί μέν, μάλιστα δέ δταν τών αγίων S. Jo. Chrys., Horn. 28 in Hebr. — 63, 191. ’Αεί μέν μνημονεΰειν Θεοϋ καλόν (S. Jo. Chrys.), Homilía. — 6 0 , 681. ’Αεί μέν δταν μνησθώ τής Έ υας τήν παρακοήν (S. Gregor. Nyss.?), Horn, in Annuntiationem. — RST. 5 (1909) 527-63; cfr. Eos 21 (1916) et separ. ’Αεί μέν ούν τής σής ποθεινότητος τοϊς Theodosius imp., Epist. ad laci­ niam Eudox. — M C C. 6, 69; P E 54, 878; ACO. II. I1, 8.

www.torrossa.com - For non-commercial use by authorised users only. License restrictions apply.

14

In itia P atru m Graecorum

Ά εί μεν πας ό των ανθρώπων βίος διά την Martinus Pp., Epist. ad Pantaleonem. — P E . 87, 170; M C C. 6, 69 et 10, 820. Ά εί μέν προηγούμενη v έχειν ή μάς φροντίδα Constantius imp., Epist. ad epp. Arimin. — 2 6 , 792 et 6 7 , 317; et P E- 13, 570; O A W. 1\ 277-78. ’Αεί μέν την τοΰ Θεοΰ φιλανθρωπίαν S. Jo. Chrys., Horn, in filium prodig. — 59, 515. Ά εί μέν τφ Θεφ αρεσκόντων άναμιμνήσκεσθαι Roger comes, Docum. pro mon. S. Basil. — N E. 7 (1910) 33. Αείμνηστον ήβουλήθη φυλαχθήναι Photius, Q. Amph. 264. — 101, 1084. Ά εί μοι, σχέτλιε, σύ προσπολεμεΐς Io. Euch., Epist. 20. — A W G. 28 (1881) 65. Ά εί μοι τον πόθον ανάπτεις, μεγ. Theophylact., Epist. ad Roman. Th. — 126, 557. Ά εί μοι των σών γραμμάτων των δρόσον Theophylact, Epist. ad Caesar. — 126, 377. Ά εί όταν μνησθώ τής Εύας την παρακοήν Gregor. Niss. ? - Proclus Cstp.? Horn, in Annuntiation. B. M. — R S T. 5 (1909) 527-63; cfr. Eos 21 (1916) 9-20. Ά εί παριστάμενος συν παρρησία, τφ θρονφ Ioseph Hymnogr., Canon in hon. S. Panteleemon.— A B V. 2 (1938) 111-13. Ά εί προηγούμενη ή μας ν. Ά εί μέν πρ. ή. Ά εί προθυμοΰμαι εις τό κατηχεΐν, Ιπ. S. Theodor Stud., Cat. 75: De bono labore. — M B N. 92, 210. Ά εί προτιμήσας εμαυτοΰ τόν μέγαν S. Gregor. Naz., Epist. 53. — 37, 109. Ά εί σε φέρων τή μνήμη μικρού μοι Procop. Gaz., Epist. 58: Orioni. — 87*. 2765. Ά εί σύ γε νικητικώτατος καί ποιείς Maximus Planud., Epist. 78. — T M P . . 98. Ά εί σύ ού μόνον μεμνήση ημών Eustath. Thess., Epist. 31. — 136, 1297. Ά εί σύ παρ’ ήμίν ό καλός Ήρακλειανός S. Greg. Naz., Epist. 97. — 3 7 , 169. Ά εί το Ρωμαίον βασίλειον, καί μάλιστα Archimandritarum Epist. ad Mardan. imp. — MCC. 7,65; ACO. II. I2, 116. Ά εί τοΰ πνεύματος ή χάρις, ύπερχεόμενον Asterius Amas., In Daniel, et Susann. — 40, 240; CNA. 1 (1648) 96 + 881. Ά εί των εύργεσιών τοΰ θεοΰ άπολαύοντες S. Theodor Stud., Smo. 53: De D d benefic. — M B N . 9, 127.

www.torrossa.com - For non-commercial use by authorised users only. License restrictions apply.

In itia P atru m Graecorum

15

"A επέστειλάς μοι γνησιώτατε καί ποθ. S. Theodor Stud., Epist. 73: Ser­ gio. — M B N, 8, 59. "A επέστειλάς τέκνον ήγαπημένον Ιπέγν. S. Theodor Stud., Epist. 183: Gennadio — M B N. 8, 156. Αετός υψιπετής, καί το λόγιον ού καινόν Theodor. II. Tascar., Epist. 6 (155) — T E E . 217. Αηδόνι τινι πολυφώνφ, εύηχα κελαδούση S. Theodor Stud., In loh. Bpt. Nat. 99, 748; v. — B H G. 843. Αθανάσιον επαίνων, αρετήν Ιπαινέσομαι S. Greg. Νζ., Or. 21.— 35, 1081; v. B Η G. 186. Αθανάσιος ό Αιγύπτιος άγωνιζόμενος ταυτόν Aetius, Fragni*. — R Η E. 24 (1928) 823-24. Αθανάσιος ό πολύαθλος του θρόνου Photius Patr., Horn. De S. Athanasio. — A E O. 1, 6. Αθανασίου εκβληθέντος τοϋ θαυμαστού Photius, Qq. et Resp. 3a. — 104, 1221. Αθανάτοιο λόγου σώματος είδος, Tò βροτέης (δ βροτέην) Mich. Syncellüs, Carmen anacr. —- A P C . 1433-35; S B A . (1940) 48-52. Αθάνατον κριτήριον, κριτής δικαιοκρίτης Poèma alphabeticum. — B Z. 16 (1907) 497. Αθανάτου βιότοιο τελεσφόρα ε'ργ. Epigramma 84. — I A P. 1, 23. Αθανάτου μέγαν υίόν αοίδιμον εκ φρενός Oracula Sibyllina, Smó. 6. — G C S. 8 (1902) 130-32. Αθανάτου πατρός υΐέ συνάχρονε, Epigramma 23. — Ι Α P. 1, 12. Αθανάτους μεν πρώτα θεούς νόμφ ώς Anon., Poèma..— N E . 19 (1925) 61. Α θεον παντελώς, καί ασεβές tò S. Nilus, Epist. 2, 299. — 79, 348. Άθετεΐται καί ή τοιαύτη προσθήκη Nicephor. Blemm., In Ps. 145. — 142, 1616. Αθηναίοι Θεμιστοκλέα τον Νεοκλ. Synesius, Epist. 92. — 66, 1457. Αθηνηθεν τό γράμμα, άλλ= ού Mich. Akom., Epist. 8. — E M A . 2, 11. Αθλησις τού αγίου αποστόλου Ανανίου Synaxar. Cstpl., Mensis Octobr. 1. — A S.-N ov. Propyl. (1902) 97 ss. Αθλησις τού αγίου καί ενδόξου προφήτου Τερεμίου Synaxar. Cstpl., Mensis Maii: 1. — A S.-Nov.-Propyl. (1902) 644 ss. Αθλησις τού αγίου μάρτυρος Τρύφωνος Synaxar. Cstpl., Mensis Febr. 1. — AS. - Nov. Propyl. (1902) 436 ss. Αθλησις τών άγιων καί θαυματουργών άναργύρων Synaxar. Cstpl., Men­ sis Jul. 1. — A S.-Nov. Propyl. (1902) 793 ss. Αθλησις τών αγίων Μακκαβαίων, Έλεαζάρου Synaxar. Cstpl., Mensis August. 1. — A S.-N ov. Propyl. (1902) 861 ss.

www.torrossa.com - For non-commercial use by authorised users only. License restrictions apply.

16

In itia P atru m Graecorum

"Αθλησις τών αγίων μαρτύρων "Ιουστίνου, X. Synaxar. Cstpl., Mensis J un. 1. — A S.-Nov. Propyl. (1902) 720 ss. "Αθλησις των αγίων μαρτύρων Καρπού Laudatio SS. Carpi, Papyli et soc. — AS. 13. Apr. - 2, 973. ’Αθλητικήν πανήγυριν πιστοί θεοφρόνως Stichoi in S. Euphemiam mart. — S E P . 129 (nr. 114). ’Αθλητικούς αγώνας εΰφημεΐν θελων Leo V. imp., Versus in S. Clement. Ahcyr. — A K E. (1868) 190-209. Άθλον εγών εμόγησα πανέξοχον οιον Manuel Planudes, Stichoi. — T M P . 204. ’Άθλος μέν Βαβυλώνος Ιπίδρομον S. Greg. Naz., Epigr. 225. — Μ G A. 213. Άθλοϋσιν αμφω Κασδόας καί Κασδόα Versiculi de S. Casdoa. — A S.-29. Sept.-8 , 128. Άθλοφόρε Λεόντιε πανεΰφημε, τής αγάπης Romanos Melod., Stichoi in hon. S. Eeontii Mart. — R Μ. 1 (1932) 75. "Αθλων ιερών άνΰσας δρόμον από γης οΰκ Cosm. Hieros., Canon in hon. S. Georg. Martyr. — S E P . 295-300. nr. 4. "Αθλων Ιερών άνΰσας δρόμον, καί προς ουρανόν Cosmas, Canon in hon. S. Georg. Mart. — A B V. 2 (1938) 30-32. ("Αθρει άθλο)φόρους θεοΰ ενθάδε Christophorus Mit., Stichoi 133. — K CM. 90. Άθυμοΰσιν αΰτοΐς διά την της Photius, Q. Amph. 278. — ΙΟΙ, 1109. At αγγελικοί παρειστηκεισαν δυνάμεις Theophanes, Cant, in Epiphan. — P A S . 1, 408; A F O. 1, 165. At αγγελικοί προπορεΰεσθε δυνάμεις Romanus, Cant, de Nativ. Christi. — P A S . 1, 222; et C P C. 138. Αί άγγελικαί στρατιαΐ δορυφοροϋσαι Cosmas, Joh. et Theoph., Cant, de Hypapante. — P A S . 1, 412. At άθυμίαι καί αί φροντίδες, δταν S. Jo. Chrys., Horn. 10. in Phil. — 62, 255. AT, αί · γόης κλεπτει σε τοΐς σοφίσμασι S. Gregor. Naz., Poèma: Ad se ipsum. — 37, 1427. Αΐ, αΐ, καί Λιβίαν κατέχει κόνις S. Greg. Naz., Epigramma. 120. — I A P. 1,571; M G A. 20. Aï αΐ καί σύ θάνες φθονερή S. Greg. Theol., Epigr. — M G A. 2. Αΐ, αΐ, κα'ι τέφρη γενόμην S. Greg. Naz., Epigramma. 222. — IA P. 1, 598. Αΐ, αΐ, καί τοΒτ’ 3ρ’ εχρήν ταΐς Andronicus Call., Monodia de Urbe capta. — 161, 1131; N E . 5 (1908) 203.

www.torrossa.com - For non-commercial use by authorised users only. License restrictions apply.

In itia P atrum Graecorum

17

AI αί,άρσεις αί σώφρονες καί συνηγμέναι Isaac Syr., Sermo 44 de sen­ sibus et tentationibus. — T I S . 270. Αΐ, αΐ σοι πλημμελημάτων κεκαυμένη Daniel Proph., De Cypro ins. — KA. 122-23. Αΐ, αΐ, τάλαινα, θηλαμών πολυτλήμων Athanasius Skieros, Threnos. in Cretam devastatam. — S E A. 2, 3-310. Αΐ, αΐ, των παθέων! Τίπτ’ ήλιτον S. Gregor. Naz., Poema: Ductus. —■ 37, 1286. Αΐ, αΐ, ως τε (τι) κακόν προτιόσσομαι S. Greg. Naz., Epigramma. 183. — I A Ρ. 1, 589; M GA. 145. Αί ακρίδες αΐς ’Ιωάννης ετρέφετο S. Isidor. Pel., Epist. 1, 132. 78, 269. Αί άλυτοι αντιθέσεις δτι μεν οΰκ έπιδ. Maximus Alex. Phil., De objectio­ nibus insolub. — F B G. II4, 38. Αί άλώπεκες φωλεούς εχουσι, καί τά π. S. Isidor. Pel., Epist. 1, 17. — 78, 192. Αί άμετάδοτοι γνώμαι, καί αί τούτων S. Isidor. Pel., Epist. 1, 340. — 78, 377. Αί από εκκλησιών ε!.ς εκκλησίας Decretum synodale.— Μ A D. 1. (1860) 465-68. Αί άποστολαί το>ν επιστολών σΰζυγοι · S. Theodor Stud., Epist. 178: Gregorio. — Μ B N. 8, 153. ΑΪ άρεταί άλλήλας διαδέχονται Isaac Syr., Sermo 46. — T I S. 280-88. Αί άρχαί τών πραγμάτων καί τών S. Isidor. Pel., Epist., 1, 148. — 78, 281. Αίγαί πόλις έστιν §πί κόλπω μέν Passio Ss. Zenobii et Zenobiae. — 115, 1309; v. B H G. 1885. Αί γενεαί αί πάσαι, μακαρίζομέν σε, Σπ. Poema in S. Spyridonem ep. Trim. — P S T . 43-44. ΑΪ γενεαί νυν πάσαι επιταφίου υμνους Epitaphios Hymnus. — Th. 14 (1936) 248-250. Αίγλήεις παράδεισος, Μουσών αγλαόν άλσος Andronic. Byzant., Versus super librum Card. Bessarionis. — D F F. 220-21. Αίγλης δοχεΐον γεγονώς τής ΰπερθεν Manuel Corinth., Canon in Marc. Eugen. Ode. 1. — E S P. 5 (1902) 21 ss. Αίγλη φαεινοτάτη τής Παναγίας Τριάδος, αεί Ioseph Hymnogr., Canon St. Panteleemon. — A B V. 2 (1938) 124-27. Αί γραφαί τής σής εύλαβείας ήλθον είς ημάς Georg. Schol., Epist. ad Maximum mon. — P G S. 4, 198-206. Αίγυπτίη, κρΰφιόν τε βρέφος, καί Epigramma 59. — I A P. 1, 19. 2

www.torrossa.com - For non-commercial use by authorised users only. License restrictions apply.

18

In itia P atru m Graecorum

Αϊγύπτιον ήν tò άναφλεγόμενον Photius, Epist. 3, 51. — 120, 960; B Ph. 525. Αϊγύπτιον τρύφημα τη μνήμη φέρων Thomas Gorianitos, Epigramma. — N E . 12 (1915) 435-6. ΑΙγυπτίους λόγος έχει πρώτους τον ούρ. Achille Tat., Isagoge ad Arat. — 19, 933. Αιγυπτίους μέν δΐ απήνειαν νόμος S. Isidor. Pel., Epist. 1, 489. — 7 8 , 448. Αιγυπτίων όλεθρός, ’Ισραήλ κράτος. ”4σωμεν Ioh. Geometra, Ode 1-9. — BGC. 1 (1764) 65-68. Αίγυπτον άρδει Νείλος, άλλα κα'ι κτίσιν Versus in S. Nilum. — 79, 33. & 1430. Αίγυπτος όντως ε’ι τέκει, τείκτει μέγαν. Epigr. in S. Menam mart. — H C Μ. 3, 62. Αίγυπτος. Ποϊ δή καί πόθεν · Άξίθεε. Παρά Aeneas Gaz., Theophrastus. — 8 5 , 871-1004; cfr. B Z. 40 (1940) 15-22. « ΑΙγύπφ » μέν τον κόσμον άπείκασεν s. Hippolytus, Fragm . in initium Isaìae. — G C S. 1 (1897) 180. Αί δέ εικόνες ώσπερ τα αρχέτυπα Doctrina Patrum de Incarnatione Verbi; cp. ult. (45). — D D P. 326. Αϊδεΐσθαι μέν ού πόρρω λόγου εστί, θαυμάζειν δέ Theodor. II. Bascar., Epist. 1 (109). — T Ε F. 150-53. Αί δέ κλίναι λαοίσι... ύπ... Christophorus Mit., Stichoi 130. — K C Μ. 88. Αί δέ πρός ημών ΙπιστολαΙ πώς Maximus Planudes, Epist. 71. — T M P . 89. ΑΙδέσθητι τον σαυτοϋ πατέρα, τον S. Isidor. Pel., Epist. 5, 352. — 7 8 , 1540. Άιδέτω σοι, δέσποινα, κινών Theophanes, Canon. — CPC. 236. Αί δεΰτεραί πως φροντίδες, Ευριπίδης φησί που Niceph. Greg., Epistola. — E D. 2 (1924) 337-40. Αί διαιρέσεις καί υποδιαιρέσεις του De divisionibus animae. — BGC. 2, 466. Αιδοϋμαι μέν άπολογίαν συνείρων υπέρ Arethas ep. (X s.), Smo apologeticus. — V V. 26 (1947) 250-54. ΑΙδοϋμα'ι σου τής κλήσεως το φιλόπονον S. Gregor. Naz., Epist., 89. — 37, 164. AÎ δυνάμεις τών ουρανών σαλευθ. S. Nilus, Epist. 2, 34. — 7 9 , 213. Αί δύο αποκρίσεις αΰται σαφείς είσι. Theod. Bals., Interpret. Canonic, (ult.). — 138, 949. ΑΙδώς μέν Ιστιν Ιν έμοί, θάρρος δέ ού διέλιπεν · Theodor. II. Bascar., Epist. 12. ad Niceph. Blemm. — T B F. 17. ΑΙδώς τε μητρός καί παράκλησις Jo. Euch., Poèma 77. — 120, 1178; A W G. 28 (1881) 38.

www.torrossa.com - For non-commercial use by authorised users only. License restrictions apply.

In itia P atru m Graecorum

19

«ΆίεΙ παΐδες οι “Ελληνες»· τοΰτο δή Mich. Akom., Epist. 57. — I, Μ A. / 2, 93. ΑΙεί σοι νόος ήεν ές ουρανόν S. Gregor Naz., Epigramma 151.— I A Ρ. 1, 579; MG A. 43. ΑΙέν άναξ, ’Άχραντε, τεφ περί κρατεί Apollinarius Eaod., Ps. 20. — 33, 1337. Αί έορταί ήδη παρήλθον, τά τε θεοφ. S. Theodor Stud., S“° 37: De festis sobrie ag. — MB N. 9, 89. Αί ευεργεσίαι τής Βασιλείας σου επλήμμυραν Niceph. Blemmid., Epist. 23. ad Theodor II. Eascar. — T E E . 309-310 (Appendix III.). Αί εύπραγίαι τους ου προσέχοντας S. Jo. Chrys., Horn. 85 in Joann. — 5 9 , 459. At θεΐαι καί ανθρώπινοι γραφαι συμφων. Marcian. imp., Epist. ad Eeonem Pp. — M C C. 6, 168; P E. 54, 972. Αί θεΐαι καί σωτήριοι πανηγΰρεις Theodoret, Epist. 54. — 8 3 , 1229. Αίθήρ, άναπλώθητι, δέξαι μου λόγους Theodor Prodrom, Stichoi. — Irene Sebastocratosissa, Poema. — B A N . 371; G E S . 17-29. Αίθήρ δμνυς ΰπερθε, κάτω δ’ επιόμνυσι γαΐα Theodor Prodrom., Versus in S. Gregor. Nz., nr. 28. - S MP . 1 (1914) 265. Αίθίοψ μέν οΰκ άλλάττει τό S. Nilus, Epist. 1, 303. — 79, 192. Αί ίεραί Γραφαι, οΰ πλαγίαν καί S. Isidor. Pel., Epist. 2, 299. — 7 8 , 725. Αί ίεραί παρθένοι των πατέρων άφιστάμεναι Constantin Harmenopulos, Can. VI. De mulieribus. — 150, 162. (= Can. 44 Carthag.). Αί ίστορίαι δέ άρα κοινωφελές τι χρήμα Nicetas Chon., Praef. in Historiam. — 139, 320; C S B. (1835) 4-770. Αί κακοποιοί δυνάμεις έν κόσμω, συν. Synesius ep., Epist. 57. — 66 , 1384. Αί... κατά Πλάτωνα ίδέαι... μηδέ Photius Patr., Smo de ideis Platon. — A F O . 1, 10.

Αί κατά τό άγιον δρος τον "Αθω σεβάσμ. Ioannes Palaeol., Chrysobull. — M A P . Ser. 7. t. 41 (1893) 4, 19-20. Αί κοιναί περιστάσεις κοινήν άπαιτοϋσι Nicolaus Cp. Patr., Epist. 92. — 111, 297; S R . 10 (1844) 366. Αί κόραι εΐσω τών όφθαλμών, καθάπερ S. Isidor. Pel., Epist. 5, 146. — 78, 1412. Αίλίου Άδριανοϋ 'Ρωμαίων μέν βασ. Symeon Metaphr., Vita Sl Euletherii. — 115, 128; A S. 18. Apr. - 2, 976; v. B H G. 571. Αί λοιπαί δέ νηστεΐαι, καί άπασαι Sym. Thess., Q. 54. — 155, 900. Αίμά εστιν σώμα θερμόν Meletius mon., De natura humana. — A W B . (1918) nr. 6, 42 ss.

www.torrossa.com - For non-commercial use by authorised users only. License restrictions apply.

In itia P atru m Graecorum

20

Αίμα και πΰρ καί άτμίδα καπνού Anatolius, Idiomelon. — A Ρ C. 116. Αίμα μεν εμόν, θρέμμα δέ ύμέτερον S. Gregor. Naz., Epist. 159. — 3 7 , 265. Αίματος εξ αγαθού τις, άπαν κακόν Gregor. Naz., Poema 2, 26. — 3 7 ,

851. Αίματος ευγενέος γενόμην, βασ. S. Greg. Naz., Epigramma 159. — I A Ρ. 1, 582. Αίμάτων αύτήν πόλιν ώνόμασεν S. Cyrill. AL, Com. in Nahum cp. 3. — 71, 824. At μεν αιρέσεις δσαι τής άλ. S. Athanas, Or. 1. contra Arianos. —■26, 12. A t μεν άλλαι χάριτες, περιφανέστατε Photius, Epist. 1, 8. — 102, 628; B Ph. 202; B St. 5 (1917) 32. At μεν δεήσεις, ας άπεστείλατε προς την Pulcheria Aug., Epist. ad monachos Hierosol. — M C C. 7, 509; A C Ο. II, Is, 128. Αϊ μέν οΰν καθ’ ηδονήν καί στρήνον π. S. Anastas. Sin., Q. 123. — 89, 773. A t μέν πονηρά! ύπόνοιαι και από S. Basil., Reg. br. 19. — 31, 1096. At μέν τού λεγομένου κα! δντος Vita S. Matronae. — A S. 8 Nov. - 3, 790. At μέν τού σώματος ήδονα! στωμΰλαι S. Isidor. Pel., Epist. 3, 338. — 7 8 , 997. At μέν τρεις ήμέραι συνεπληρώθησαν Theophylact., Com. in Jonam, cp. ult. — 126, 953. At μέν τών περιπιπτόντων ταΐς συμφ. S. Isidor. Pel., Epist. 5, 343. — 7 8 , 1536.

At μέν Χριστού πανηγύρεις, δσαι τό φως Constantiu Diac., Eaudatio omn. Martyr. — 88, 480; S R. 10 (1844) 94-168; v. B H G. 1191. At μητέρες, δταν απογαλάκτιζειν μέλλωσι German. II. Patr. Cstpl., Horn. De div. mystagogia. — E G P. (1913) 226-33. At μητέρες παΰσασθε και μη θρηνήτε Michael gram., Stichoi. — N E. 14 (1917) 12-13; Bes. 33 (1917) 363». Αινείας μετά τον Τρωικόν πόλεμον Ioannis Zon., Annalium lib. 7. — 134,

544. Αινείτε αυτόν iv τυμπάνω και χορφ, S. Isidor. Pel., Epist. 1,364.— 78, 388; cfr. Epist. 1, 240. Αινείτε αυτόν έν τφ στερεώματι αυτού Origenes, in Ps. 150. — P A S . 3, 362. Αινείτε αυτόν, φησ'ιν, Ιν χορδ. S. Nilus., Epist. 1, 240. — 7 9 , 169; cfr. Epist. 1, 364. Αίνεϊτε, παίδες, κύριον, αΐνεϊτε τό Hymnus vespertinus. — CPC. 39. Αινείτε τον Θεόν Ιν τοίς άγίοις αυτού S. Athanas., De titulo Ps. 150. — 2 7 , 1341.

www.torrossa.com - For non-commercial use by authorised users only. License restrictions apply.

In itia P atru m Graecorum

21

Αΐνεσις εις Θεόν κοινή καί πάσιν αρμόζουσα Nicephorus Blemm. In Ps. 144. — 142, 1614. Αίνετός... cfr.: ’Επαινετός... Αίνιγμα λέγεται ή παραβολή καί δ σκοτ. Epimerismoi. — C A G. 2, (1835) 331. Αίνίγματα ήν ταϋτα, τφ γένει συμ. S. Anastas. Sin., Q. 27. — 8 9 , 553. Αΐνιγματωδώς Ιν τουτοις τοΐς λόγοις ό θειος Cosmas Hieros., Smo. 20. — 3 8 , 442. ΑΙνίττεται δ βραχίων τον εξ’ αυτής φ. Cyrillus Alex., Comment in Lucam (Eragm.) — MCA. 10, 501-46. Αίνον άγω σοι θειον, υπέρτατε εν β. Versus fin., in Apollin. Pss,.— 33, 1633. Αίνον Θεφ πίστει προσάξωμεν Theophanes Sicul., Poèma. — BZ. 9 (1900) 373. 1 Αίνον καί ύμνον προς τον Θεόν καί δ παρών Eusebius Caes, ep., In Ps. 105. — 23, 1312. Αίνον συμφώνως πάντες, Θεφ προσάξωμεν, καί Ioseph Hymnogr., Canon in hon. S. Panteleemon. — A B V. 2 (1938) 120-22. AÍ νυκτερινά! φαντασίαι, ώς γέγραφας S. Isidor. Pel., Epist. 1, 9. — 7 8 , 185. Αί παραβολαί οΰκ επί είδους τα θεωρ S. Basil., Reg. br. 254. — 31, 1252. Ai παρά του ρήτορος πεύσεις, άγιώτατε καί S. Maximus Cf., Solutiones. — 91, 217. Ai παρά τφ προφήτη Ζαχαρία S. Nilus, Epist. 2, 15. — 79, 205. Ai περιστάσεις τάς τής ψυχής υποστάσεις S. Theodor Stud., Epist. 62. — Μ B N. 8, 51. Ai περί τάς ’Εκκλησίας οικονομίαι S. Basil., Epist. ad Nicopolit. — 3 2 , 860. Ai πόλεις επί φρουράς καί ασφαλείας S. Maximus Cf., Q. 54. — 9 0 , 828. Ai προς αϊσθησιν μέλισσαι, δτε Eustathius Thess., Laudatio S. Philothei. — 136,141; v. B H G. 1535. T E O . 145-51. Ai προς τα τέκνα των μητέρων άποστ. S. Theodor Stud., Epist. 203. — Μ B N. 8, 175. Αίρεται μέν τφ σοφφ κατά τής αρρήτου S. Cyrill Al., Ctra Julian. 1. 8. — 76,885. Αιρετικός δ κατά τήν πίστιν άλλότριος (S. Basilius Mg.), Epist. (canon.) Ia. — 114, 273; (= Sym. Met.); 133, 105. (= Alex. Arist.). Αιρετικών τάς φάλαγγας άνδρικώς καταστρέψας Exaposteilarion in S. Aea­ cium ep. Melit. = RM. 1 (1932-33) 421. ΑΙσθάνομαί σου τών εγκλημάτων S. Gregor. Naz., Epist. 193. — 3 7 , 316.

www.torrossa.com - For non-commercial use by authorised users only. License restrictions apply.

In itia P atru m Graecorum

22

Αισθάνομαι τής τιμιότητάς σου ήδεως S. Basii, Epist. ad Principalem Seb. — 32, 1053. Αΐσθησις πνευματική εστιν ή ποιωθεΐσα Isaac Syr., Sermo 69. — Τ Ι S. 399-405. Α ί συγγενείς όμιλίαι φίλτρον φασί των Nicephor. Greg., Epistola. — E D . 2 (1924) 253-255. Αίσχους λυθεΐσα, καί λιποΰσα τον σάλον Versiculi de S. Pelagia — A S . 8. Oct. - 4, 250. Αΐσχΰνομαι καθ’ Iva σοι προσάγων (S. Basii.), Epist. ad Eibanium. — 3 2 , 1077. Αΐσχΰνομαι τής αυτής σοι κοινωνήσας πατρ. Manuel Calec., Epist. 4. — S T. 152 (1950) 172-73. Αισώπου τοΰ Φρυγός οΰκ δλίγοι τον βίον περιτρέχουσιν Niceph. Gregor., Epist. ad Magn. Domest. — E D. 2 (1924) 293. Αίτείς πυκτία παρ’ ημών εΐς ρητορικήν S. Gregor. Naz., Epist. 235. — 37, 377. Αίτεΐτε καί λήψεσθε* σός λόγος Christophorus Myt., Stichoi 33. — KCM. 18. Αιτείτε, φησίν ο θείος άπόστολος Aretbàs Caes., Epist. ad metropolitas. — P V G . (1909) 268-69 ( = S I P . 95). A l τήδε τή βίβλφ περιεχόμενοι Oecumenius ep., Proleg. in Act. Ap. — 118, 23. Αΐτηθείς προς τήν σήν θεοσέβειαν Theodoret, Epist. 25. ad Cyrum. presb. — S T E . 21. Αίτησαμένφ με καί τοΰτο μετά Mich. Apostolis, Epist. ad Nicolaum. — N M A. 100. A l τής φυλής αυτών γυναίκες άπασι Theodoret, Resp. 28 in Judic. — 8 0 , 517. Αιτία δευτέρας επιστολής Ιγένετο τφ S. Ioh. Dam., In 2. Cor. — 95, 708. Αΐτιφς τό μή γράφειν, ουδέ αυτός S. Gregor. Naz., Epist. 187. — 3 7 , 305. ΑΙτιολογήσασθαι μέν σοι τάς εν τοΐς Mich. Psell., De lapidino virtutibus. —

122 , 888 .

A i τοΰ κόσμου τοΰτου γλώσσαι S. Macar. Aeg., Hom. 32. — 3 4 , 733. A i τοΰ σώματος άρρωστίαι, πλείους δή Georg. Schol., Epist. ad Ambros. Traversali. — P G S. 4, 440-441; E P P. 2,220. A i τρεις Ικατοντάδες σε τών τριών Iva Joann. Geom., Hymn. 5. in Μ V. — 106, 865. Ai τών άναβαθμών ώδαί πέντε καί δέκα οΰσαι Nicephorus Blemm., In Ps. 119. — 142, 1591. A i τών βρωμάτων διακονίαι πολλοΐς S. Isidor. Pel., Epist. 1, 392. — 7 8 , 404.

www.torrossa.com - For non-commercial use by authorised users only. License restrictions apply.

In itia P atrum Graecorum

23

Αί των Εβραίων ίστορίαι, φασιν (S. Dionys.), Epist. ad Demophil. — 3, 1084 - 92. AÍ tcöv θείων πανηγΰρεων έλλάμψεις Georg. Nie., In B. Μ. V. ingress, in tempi. — 100, 1440; C N A. 1 (1648) 1113; v. B H G. 1078. Ai tôjv ιερογράφων δελτών θεοπαράδ. Nicephorus, Antirrhetica. — P S S. 1, 303. Ai των μαρτύρων έορτα'ι ουκ εν τη S. Jo. Chrys., Horn, in ss. Martyres. — 50, 661; v. B H G. 1187. Ai των ναζιραίων, ήτοι των ασκητών Chrysobullon bulgaricum. — P K A. 1, 467. Αί τών νηπίων φιλότεκνοι μητέρες (S. Jo. Chrys.), Horn, in Duc. ·12, 49 & Matth. 10, 34. — 62 , 739. Ai τών πραγμάτων εναντιότητες ετερόν τι Theodor. II. Bascar., Epist. 65 (214). — T D F . 265-66. Αϊτών τι προσφυές καί οικεΐον τφ γρ. S. Gregor Nyss., Epist. 11. — 46, 1041. AÎ τών ύδάτων πήγα! άντλούμεναι (S. Jo. Chrys.), Horn. 4. de jejunio.— 60, 715. Αί φιλαλήθεις καί φιλόθεοι ψυχα! S. Macar. Aeg., Horn. 10. — 34, 540. Αί χαλκα! πυλαι, αι ιστάμεναι είς την Τρικυμ. Anonym., Antiquitates C Ρ„ Hb. 2. — 122, 1224; B I O. 1 (1711) 3, 23. Αί Χάριτες Μουσαισι ‘ τί ρέξομεν; S. Greg. Naz., Epigramma. 128. — I A P. 1, 573; M G A. 26. Αί χεΐρες τοΰ ’Ισραήλ, φησίν ό ψαλ. S. Nilus, Epist. 2, 262. — 79, 333. Αί χεΐρες τοΰ Χριστού προσ. S. Nilus, Epist. 1, 328.;— 79, 201. Αίχμάλοιτοι παρ’ αίχμαλώτφ εμοι Anon., Tract, de Spir. process. — A S A. 1-38. ... (αϊω)νίως ον εις τ’ αυτόν άγειν καί το επ’ Joannes Al. Philopon., De aeternitate mundi. — R I A . (1899) 1-646. Αιών κα'ι κληΐδες άμειδήτου S. Greg. Naz., Epigramma. 190. — I A P. 1, 591; M G A. 149. Α’ιώνος εικόνα τον χρόνον επίστασο · Michael Psell., De mundo. — W Μ P. 102-104. "A καί άκων πολλάκις εχθροΐς S. Isidor. Pel., Epist. 5, 113. — 78, 1392. ’Ακακία δσιε, τελειοτάτη την κακίαν Kontakion in S. Aeacium ep. MeUten. — RM. 1 (1932-33) 415. ’Άκακος πράος καί μέτριος θαυματουργός ιερός Stichoi in S. Aeacium ep. Meliten. — R Μ. 1 (1932-33) 413-414. Άκατάληπτόν Ιστι το τελούμενον Megalynaria. — CPC. 84.

www.torrossa.com - For non-commercial use by authorised users only. License restrictions apply.

24

In itia P atru m Graecorum

’Ακατάληπτος δ τόκος, άνερμήνευχος Nicephor. Call., Hymn, in B Μ V. — B. 5*. (1929) 376-80. Άκατάλλακτον μίσος τοΐς οϊκέταις Firmus Caes., Epist. 36. — 77, 1505. "A κατ’ εμαυτόν εφθεγξάμην, άκοΰσας S. Basilius, Epist. ad monachos. — 32, 945. ’Ακερδή μεν οίδα τούς φίλους άγ. Jo. Euch., Epist. 57. — AWG. 28 (1881) 84. Άκέστωρ πεφυκώς των ψυχών καί σωμάτων Canon de SS. Greg., Demetr., Calogero. — AS. - 18. Jun. - 3, 598. Άκεψιμάς κατά τον αυτόν γέγονε Vita S. Acepsimae. — A S. - 3. Nov. 1, 653; V. B H G. 14. ’Ακηδία, φιλία άερική, βημάτων περί. S. Nilus, De vitiis oppos. virt. cp. 4. — 79, 1144. Άκηκόαμεν περί τής συμβάσης σοι Anon., Epistola. — N E . 21 (1927) 363-64. Άκηκόαμεν, τέκνον ημών, λυπείσθαί σε Nicolaus Cp. Patr., Epist. 61. — 111, 260; S R. 10 (1844) 336. Άκήκοα, πανσέβαστε κεφαλή, πολλών απάγγελλ. Mich. Akomin., Epist. 83.— DMA. 2, 131. Άκήκοα περ'ι Ίουλιανοΰ τίνος S. Julian, vita brevis. — Τ S. 6, 2 (1904) 129. Άκηκοώς καί νυν δτι παρεμυθήθη σου ή S. Theodor Stud., Epist. 2, 123. — 99, 1401. Άκηκοώς δ Απόστολος, ώς πολλή παρά S. Joh. Dam., In. ep. 1. ad Co­ rinth. — 95, 569. Άκηκοώς, ώ τριπόθητοι, το μαρτύριον S. Theodor Stud., Epist. 2, 64. — 99, 1284. Ακμάζει μέν ετι μοι τα τής λύπης Theodoret, Epist. 56. — 83, 1229· Ακμάζει τό πάθος, καί τό κακόν επιτείνεται Photius, Epist. 3, 25. — 102, 944; B Ph. 535. Ακμήν ετι ένδυμα φορείς τής πλάνης S. Athanas., Ctra Arian., cp. ult. — 28, 500. Άκοαί με σκληραί Ιξετάραξαν, άπευκτά S. Isidor. Pel., Epist. 1, 390. — 78, 401. Ακοή αγαθή τής τιμιότητός σου Ιλθ. S. Theodor Stud., Epist. 154: Con­ stantino. — Μ B N. 8, 137. Ακοή μέν γινώσκω τήν σήν τιμ. S. Gregor. Naz., Epist. 208. — 37, 345. Ακοή μεν ώτός, καθώς γέγραπται, ήκουον Neophyt. Encleist, De monacho Palaestin. — A B. 26 (1907) 162-75; t . B H G . 1450 C N E . (1914) 235-53.

www.torrossa.com - For non-commercial use by authorised users only. License restrictions apply.

In itia P atrum Graecorum

25

Ακοή τις ά'ρα ματαία σοι τούς λογισμούς Jo. Euch., Epist. 3. — A W G 28 (1882) 52. ’Ακόλουθον άπαντα τα ταΤς έκκλησίαις χρήσιμα S. Cyrill. AI., Epist.: Rufo Thess. — 77, 221; A B W.II. 32, 6 (1927) 19 et Μ N C. 8, 138. ’Ακόλουθον δή, οίμαι, περί τε μαρτ. Clem. AI., Strom. 1. 4. — 8, 1213; G C S. 15 (1939) 2, 248-325. ’Ακόλουθον είναι μετά τό πανάγιον βάπτισμα Symeon Thess. archiep., De Sa Unctione. — K S T. (1882) 98-105. Ακολούθως δέ λοιπόν και επί την Nicephori Antirrhet., 1. IV. cp. 1. — Ρ S S. 1, 373. ’Ακολούθως ή φδή ή παρούσα και ή προ Eusebius Caes. ep., In Ps. 130. — 24, 25. ’Ακολούθως μετά τό .άναπαύσασθαι S. Basii., Hom. 5. in Hexaem. — 29, 93. ’Ακολούθως τή προ ταύτης φδή ή κλήσις Eusebius Caes. ep., In Ps. 127. — 24, 20.

’Ακολούθως τφ προάγοντι ψαλμφ και Eusebius Caes. ep., In Ps. 140. — 24, 44. ’Ακολούθως τφ πρό τούτου ψαλμφ. μετά Eusebius Caes. ep., In P s. 84.— 23, 1017. Άκόρεστόν τι χρήμα φιλόσοφος, π. Psellus, Georgica. — B G C. 1, 242-47. "Ακούε, αγαπητέ, έλθών γενέσθαι μοναχός Ephrem Syr., In «Attende tibi » — E S O . 1 (1732) 230. "Ακούε Δαυίδ, του παρ’ ήμιν Όρφέως Epigramma in Psalterium. — Ρ A S. 2, 440; H C Μ. 3, 49. ’Άκουε, δεόοξασμένη · λόγους απόκρυφους (S. Germanus Cstpl.?), Hom. in Annuntiationem. — 98, 320-340 (initium); R O. nr. 15-16. ann. 2 (1912) 182-188; 229-36. ’Άκουε δούλη τού Χρίστο® καί πάντες .Pseudo Athanas., De Virginitate. — 28, 253. — TU . 29, 2a. (1905) 36ss. ’Ακούεις, αύτοκράτορ * ού γάρ μάτην ταΰτα — Theophylact., Institutio regia, pars ait. c. 1. — 126, 265; B J Ο. 1 (1711) 201. ’Ακούεις δτι άφ’ ού είσήλθεν, ώσπερ τις S. Irenaeus, Fragm. — Ρ A S. 2, 207. ’Ακούεις πώς πανταχοΰ: vide 'Ορας πώς παντ. ’Άκουε, κόρη, Παρθένε αγνή * ε’ιπάτω S. Jo. Dam., Carmen in Annun­ tiat. B. V. M. — 96, 852; Ρ H G. 20. ’Άκουε ουρανέ καί ενωτίζου γη, λέγω γάρ πράγμα Theodor Cursiota, Antirrheticus adv. Angelum archiep. Rossanensem. — Cfr. S T. 79 (1937) 169-71.

www.torrossa.com - For non-commercial use by authorised users only. License restrictions apply.

26

In itia P atru m Graecorum

"Ακούε ουρανέ, καί ένωτίζου γη, on κύριος Hesychius HierosoL, Com­ ment. in Isaiam. — F H J. (1900) 1-209. "Ακούε ουρανέ μετά ακρίβειας (S. Jo. Chrysostom.), In visionem Danielis. — V A G. 1, 33. "Ακούε ταύτα, γή, θάλασσα, καί πόλος Joann. Geom., Versus: 160. — 106, 975. "Ακούε του αποστόλου λέγοντος· θέλω S. Ephrem, Exhort. 44. — E S O. 2, 164. "Ακούε ψυχή λογική, κοινωνέ των Marcus Erem., Consult. — 65, 1104. Άκοΰομεν τοϋ θείου Δαυίδ διαρρήδην S. Theodor Stud., Cat. 15: De gratit. erga Deum. — M B N. 92, 41. Άκούσαμεν, Αδελφοί μου, εν τφ Ευαγγελία) του Κυρίου Anonym., Sermo de Evang. Parabola. — P M. 332-35. Άκοΰσασα ή 'Ρουθ ειρηκυίας τής πενθερ. Theodoret. Resp. 2 in Ruth. — 80, 521. Άκοΰσας δέ ό άγιώτατος αρχιεπίσκοπος ’Αθανάσιος S. Pachomii, Vita Ia. nr. 150. (ult.). — S Η. 19 (1932) 95. Άκοΰσας δέ ταΰτα ό Βαρλαάς, ό τής ’Αντιόχειας ήγεμών Vita S. Hypatii ep. Gangr. cp. 19 et 20. (Vide: Των εΐς άκρον αρετής εληλακότων - ΒΖ. 44 (1951) 255-57). Άκοΰσας εγώ την καλλίστου σου κα'ι ήγ. Franc. Filelfi, Epist. ad Jo. Argyrop. — h A. 212. Άκοΰσας μέν ίσως απιστήσεις · νόης S. Isidor. Pel., Epist. 3, 106. — 78, 809. Άκοΰσας ό Απόστολος θλιβομένους S. Joh. Dam., In Ep. I. ad Thess. — 95, 905. Άκοΰσας ό διάβολος τοϋ Κυρίου Eusebius Alex., De diabolo. — 86, 384-406. Άκοΰσας οΐμαι δ τι δη καί ποιώ, φιλ. Gregor Cypr., Epist. 155. — E Ph. 4 (1909) 113; S E G. 149. Άκοΰσατε, αγ01 μου «δ01, εί μετά παρακλ. ν. Et μετά παρακλήσεως οΰκ ίσχ· Άκοΰσατε, αγαπητοί μου αδελφοί, πόσοι De capta Hierosolyma. — N S. 6 + 7 (1910) 46-49. Άκοΰσατε αδ01, θαύμα μέγα γενόμενον Miraculum S. Georgii mart. — BA. 5 (1911) 96. Άκοΰσατε, αδελφοί άγ01, δσοι το άγιον β. S. Ephrem, De 2° adventu. — E S O . 3, 273. Άκοΰσατε, αδελφοί μου, ετερον θαύμα παράδ. S. Georgii miraculum De bubus Theopisti..— A G M. (1913) 44.

www.torrossa.com - For non-commercial use by authorised users only. License restrictions apply.

In itia P atru m Graecorum

27

’Ακούσατε, αδελφοί, τό διαφανές και κάλλιστόν Miraculum S. Theodori l l m. — E Β S. 1 (1924) 334-35. ’Ακούσατε, αδελφοί, τοϋτο τό μέγα και φρικτόν Miraculum S. Georgii mart. — Β A. 5 (1911) 108. ’Ακούσατε μου των λόγων τήν δύναμιν Symeon Neoth., Cateches. — Z S N . (1886) 27; cfr. 1 2 0 ,2 9 4 nr. X X X . ’Ακούσατε πάντες οί ευσεβείς χριστιανοί Proskynetarion urbis Jerus. et locor. Ss. — P P S. 18, 2 = 53 (1900) 1-36; et 18, 3 = 54 (1901) 1-26. ’Ακούσατε περί τής δευτέρας καί φοβέρας παρουσίας S. Ephrem, Iu 2“ Dni advent. — E S Ο. 2, 192-209. ’Ακούσατε, πνευματικοί πατέρες Jesus Chr. D. N., Narratio de Cruce Be­ rytensi v. B H G. 788. ’Ακούσατε ταϋτα, πάντα τά έθνη, ενωτ. S. Greg. Naz., Hom. 4. ctra Julian 1. — 35, 532. ’Ακούσατε ταϋτα πάντα τά έθνη κροτήσατε Stichoi in fer. 5a Paschae. — S E P . 189. nr. 264. ’Ακούσατε ταϋτα δμεΐς υιοί φωτός S. Ephrem, Paraenesis.. — E S O . 2, 364. ’Ακούσατε τί Ιπαρήγγειλεν τοϋ υίοϋ τοΰ Spanea, Stichoi monitorii. — Η G W. 12-29. ’Ακούσατε τοιγαροϋν, αδελφοί, Jesus Chr. D. N., Narratio de Cruce Bery­ tensi. — v. Β H G. 787. ’Ακούσατε φυλα'ι τής γης, και γλωσσαι Gregor. Palamas, De libris ecclesiast. — 150, 877. Άκουσάτωσαν οί τής άληθείας έχθροί καί Georg. Schol., Defensio sui de latinismo. — P G S. 1, 376-89. “Ακουσον άγαπητέ, εάν θέλης, ΐνα Isaac Syr., Sermo 12. — J S. 67-72. ’Άκουσον ανθραξ τοϋ βασιλείου στέφους Theodor Prodr., Versus. — P T P . 342. “Ακουσον δέ περί άρχής δδύνην Vaticinium de rebus Byzant. (ex Vita S. Andreae Salo). - A S . - Mai - 6, 89; V A G. 1 (1893) 50-58. “Ακουσον δη μοι, τέκνον, καλώς τό πώς S. Theodor Stud., D e Praesanctific. — 9 9 , 1688. “Ακουσον καί νόησον α εγώ προς σε Petrus Chrysolan., Or. de Spi­ ritu S°. — 127, 911. “Ακουσον, ουρανέ, μετά ακριβώς, πώς οί τ. Apocalypsis Danielis. - (S. Jo. Chrys.), Smp in Visionem Danielis. — V A G. (V V. 1) (1893) 1, 33-38; cfr. VV. 4 (1897) 97; v. B H G. 1871; cfr. S R Β. 1 (1940) 91, nr. 117,1. “Ακουσον τοίνυν, υιέ, ά μοι δοκεΐ Constantin Porphyr., D e administr. imp. cp. 1. — 113, 160; C S B. (1840) 3, 67-270.

www.torrossa.com - For non-commercial use by authorised users only. License restrictions apply.

28

In itia P atru m Graecorum

"Ακουσον του λόγου μου, βασιλεύ Anon., Epist. ad Joann. Coinnen. — S T. 76 (1937) 498-500; B Z 6 (1897) 140-42. “Ακουσον, υιε, πατρικών διδαγμάτων Gennadius Schol., Versus in juve­ nes. — E P P . 2 (1912-24) 330-31; P G S. 4, 383-84. “Ακουσον, ώ παΐ, τής εμης συμβουλίας. Βλέψον Ignatius Cstpl. Diacon., Versus. — B C C. 1, 516. “Ακουσον, ώ φιλανθρωπότατε βασιλεύ, Photius, Epist. 1, 16. — 102, 765; B Ph. 530. ’Ακουστόν ήμΐν εγένετο, τέκνον Ααυρ. S. Theodor Stud., Epist 2, 153. — 99, 1476. Άκούσωμεν, αγαπητοί, και εις δεύρο ευαγγελίζεται S. Eustathii Antioch. (?) in Eazarum. — C E A . 26-51. Άκούσωμεν αγαπητοί τής Ιστορίας (S. Jo, Chrys.) In Adae expulsionem. — 56, 528^-538. Άκούσωμεν (τήν) τού Θεού φιλανθρωπίαν Anastasiae Apocalypsis. — B Τ Η. (1903) 1-36. Άκούσωμεν τοίνυν δσοι τής άναγνώσεως Theod. Melit., Ethicon 4. — 149, 904. Άκουτισθώμεν πάντες τής βασιλίδος Photius Patr, Ode l a. — 102, 581; S R. 9 (1843) 741-42. Ακούω Λεόντιον, τον νύν εν Αντιόχεια, και S. Athanas., Apol. de Fuga. — 25, 644; Ο A W. 21 (1936) 68-86. Ακούω Μωσέα τόν μέγαν, τό ξένον Maria Deipara, Oratio de Nativi­ tate. — v. B H G. 1079. Άκούων ακούω, άνθρωπε τού Θεού, τάς S. Theodor Stud., Epist. 129. — Μ Β Ν . 8, 114. Άκούων δτι φυλάττει εαυτήν ή θεοφ. S. Theodor Stud., Epist. 112. — Μ Β Ν . 8, 100. Άκούων σου πρώην ύπέρ φιλοσοφίας άγαν. Synesius Cyren., Smo. ad Paeo­ nium. — 66, 1577; K S C. 78-92; P S C. (1631) 306-12. T S C. 2 (1944) 132-42. Άκούων τού θείου Δαβ'ιδ λέγοντος S. Theodor Stud., Testament. — 99, 1813; v. B H G. 1759. Ακούω σε πεφευγέναι τόν βίον τόν φθ. S. Isidor. Pel., Epist. 1, 309. — 78, 361. Ακούω σε ταΐς θείαις Βίβλοις εμμελ. S. Isidor. Pel., Epist. 1, 27. — 78, 200. Ακούω τινας των εναντίων ειρήνην Photius, Epist. 2, 59. -— 102, 872; B Ph. 434.

www.torrossa.com - For non-commercial use by authorised users only. License restrictions apply.

In itia P atru m Graecorum

29

Άκρασίαν βρωμάτων περικόπτει νηστ. S. Nilus, Institutio ad monachos. — 79, 1236. "Ακρατος μέν έστιν, ώς οίμαι, ή κρίσις S. Isidor. Pel., Epist. 2, 172. — 78, 624. ’Ακριβέστερα των αίσθήσεων όρασις προς την Procop. Gaz., Comm. in Isaiam. — 87a, 1824. ’Ακριβή μέν, ως γε οίμαι, τον περί γε S. Cyrill AL, Ctra Julian., 1. 10. — 76, 1001. ’Ακριβής όντως καί θεοδίδακτος των αγίων S. Cyrill Al., Comm. in Johann. — 73, 20. ’Ακριβώς επιστάμενος, δτι δ κόρος τίκτει S. Isidor. Pel., Epist. 1, 310. — 78, 368. ’Ακριβώς μέν καί διά τέλους διεξελθεΐν De haeresibus Palam ae... (Ex­ cerpta). — U S R. (1893) 84-96. Ακριβώς δφείλει γινώσκειν ή σή S. Nilus, Epist. 3, 329. — 79, 540. ’Ακριβώς πεπεισμένος ούτως ημάς άγ. S. Basilius, Epist. pro Hera. — 32, 1008. Άκρίζουσα νηστεία καί πλήρωσις S. Ephrem, De judicio. — E S O . 3, 404. ’Ακριτόμυθε Θερσίτα, δς βοας μέν Manuel Palaeoi., Anacreonticon. — 156, 575. Άκροασάμενος επί πολύ Μαρίνου Orígenes, De recta fide ad Deum s. 4. — 11, 1805. Άκροπολίτης τοις σοφοϊς τε και ελλόγιμόις S. Demetrius, Laudatio A. Con­ stantino Acropolita I. — v. B H G. 540. Άκροώ μένος λόγον έρωτα τον νοϋν σου, καί τότε Marc, monadi, Colluc­ tatio maior, cum virtutib. — N S. 14 (1914) 120-124. ’Ακτημοσύνη εστ'ι φροντίδων απόθεσις S. Joannes Climacus, Scala Para­ disi 17. — 88, 924. ’Ακτίνα θεόθεν μοι επιλάμποις ταϊς σαΐς πρεσβείαις Cosmas Hieros., Ca­ non in hon. S. Artemidori. — S E P . 302-309. nr. 8. ’Ακτίνες μυστικά! του ήλιου δειχθέντες, του Joseph, Stichoi in Sanctos. — EA . 21 (1901) 77. Άκτινοβόλοις άστραπαϊς του πνεύματος Canon in S. Michael Maléinoteñ, Ode 1. — R O C. 7 (1902) 572 ss. C B H. 4 (1903) 30-41. Άκτίς: Διά τοϋ ι μακροΰ ώς δικατάλ. Choiroboskos, Orthographia. — C A G. 2, 167. "Ακτιστος πάντων βασιλεύς, άναρχος πάντων Meletios Cfess., Alphabetal­ phatos. — A. 2 (1928) 37-616. Άκύλαν τον θεηγόρον κα! υπερφυή Aquilas apostolus, Acta. — v. B Η G. 162.

www.torrossa.com - For non-commercial use by authorised users only. License restrictions apply.

30

In itia P atru m Graecorum

’Ακυρολογία loti λέξεων των περί [tòv] Herodian, De akyrologia.— BGC. 3, 262. Άκων χειροτονηθείς δ θείος Ιερεύς Γρηγόριος Nicetas Serrón., Argum®. 16 in Greg. Nz. Orationes. — 36, 944; S M P . 1, 166-74. ’Αλαζονείαν καταψηφίζονται τινες τοϋ ευχόμενου Didym. Alex., In Ps. 16. — 39, 1236. Άλαλάζουσι δέ κατά των εαλωκότων οί νενικηκότες Didym. Alex., In Ps. 65. — 39, 1437. Άλαλάξατε τφ Θεφ, πάσα ή γη, δουλ. Heraclius imp., Epist. de Chosroae casu. — 92, 1017. “Αλας, ή φρόνησις, ως τό * υμείς Ιστέ Glossarum collectio. — P S S. 2, XXXIII. "Αλάτι Έλισσαΐος τα 'Ιεριχουντια ρεΰμ. S. Isidor. Pel., Epist. 1, 16. — 78, 189. ’Αλγεινόν μεν σφοδρά τό πάθος Jo. Euch., Epist. 73. — A W G. 28 (1881) 92. Άλγεϊς απολειφθέντων ημών, ως S. Gregor. Naz., Epist. 223. — 37, 364. Άλγεϊ Σατανάς τα πάλαι φίλον βλέπων Versiculi de Cyriano. — A S. 26. Sept. - 7, 196. Άλγεϊς; εγώ δέ τρυφώ δηλονότι. S. Gregor. Naz., Epist. 63. — 37, 124. Άλγεϊς δτι ακων εις ημάς ήμαρτες Photius, Epist. 2, 55. — 102, 869; B Ph. 432. Άλγεϊς, ou σε νυν άδικοΰντα διακωλ. Photius, Epist. 2, 4. — 102, 824; B Ph. 504. Άλγοΰμεν, ώς τό εΐκός, ώ ιερά καί Θεω Euthym. Malaki, Epist. 12. — MEM. 52. Άλγοϋντες ουκ μικρώς, καί σπαρασσ. Nicolaus Cp. Pt., Epist, 142. — 111, 369; S R. 10 (1844) 422. Άλγώ μέν καί αυτός κομιδή S. Isidor. Pel., Epist. 3, 200. — 78, 884. Άλγώ τη νόσφ, καί χαίρω · οΰχ ou άλγώ S. Gregor. Naz., Epist. 36. — 37, 77. Αλεξάνδρειαν Αίγυπτου καί Λιβυων Sophronius, Cyri et Joann, miracula in Aegypt. et Eibyos. — 87, 3548-612; v. B H G. 478. Αλέξανδρον tòv Ικ Μακεδονίης φασίν Niceph. Greg., Epist. ad imperat. — E D. 2 (1924) 369-71. Αλέξανδρόν φασιν Ικεΐνον τον Μακεδόνα μετά τό πάντας Niceph. Greg., Epist. ad Maxim. Mon. — E D. 2 (1924) 346-47; 355-356. Αλέξανδρος μέν ουν δ τών Μακεδόνων Flav. Joseph., Antiquit. Jud. 12. — N A J. 3, 73-

www.torrossa.com - For non-commercial use by authorised users only. License restrictions apply.

In itia P atru m Graecorum

31

Άλέξανδροο ό Μακεδών, καί Μακεδόνων Photius, Epist.. 3, 11. —■ 102, 936; B Ph. 516; S A P . 30-45. ’Αλέξανδρος δ Μακεδών παράγγελμα ελαβε Photii Gnomica. (App.). — S A P . (1893) 30-45. ’Αλέξιος δ Κομνηνός δ άρ ιστός δ μέγας, υπήρχε Dositheus, Monodia. — G P. 23 (1939) p. 209-217; 249-253; 279-283; 328-330; 357-360; G P. 24 (1940) p. 123-126; 229-232; 266-270. ’Αλήθειαν μελετήσει δ λάρυγξ μου, εβδελλυγμένα Georg. SchoL, Traductio Summae etra Gentiles. — P G S. 5, 2-338. ’Αλήθεια πέφυκεν αίρετωτέρα καί (S. Gregor Nyss.), Smo 5. in Evglm. Jo. — F E D . 16 (1930) H. 4-5, 174-203. ’Αλήθειας αγώνισμα καί où φράσεως έγκαλλ. Alphius, De Eutropia et Euthalia. — B H G. 60. ’Αλήθειας κρατήρα εξ’ οικείων αιμάτων Stichoi in S. Euphemiam mart. — S E P . 129-130 nr. 115; v. Th. 16 (1938) 61-62. ’Αληθές εΐπεΐν, δτι πόνων αγαθών δ Cyrill. Al., Comm. in Eue., cp. 9. — 72, 640-64. ’Αληθές δτι πάντες oí θέλοντες ζήν ευσεβώς S. Cyrill. AL, Glaphyr.: De Jacob patriarcha. — 69, 177. ’Αληθέστατα τα λεγόμενα, διότι εκ φιλοσοφίας Theodor. II. Eascar., Epist. 41 (89). — T E F. 116. ’Αληθής άρα ή τής Λευϊτικής μελφδίας Theodoret, Epist. 108. — 83, 1301. ’Αληθής άρα δ τραγικός εστι λόγος Theodoret, Epist. 48. ad Isocasium — S T E . 43. ’Αληθή σε μάρτυρα, του Σωτήρος Παντελεήμον Joseph Hymnogr., Can. in hon. S. Panteleemon. — A B V. 2 (1938), 115-18. ’Αληθινής αγάπης ε'ργον καί πίστεως S. Theodor Stud., Epist. 2, 92. — 99, 1344. ’Αληθινόν εγώ προσαγορέυω S. Nilus, Epist. 2, 127. — 79, 253. ’Αληθώς διά πάσαν αμαρτίαν κολ. Sym. Thess., Quaest. 44. — 155, 892. ’Αληθώς εϊπας, άδελφέ, δτι άδιαλείπτως Symeon Thess., De s. Confessione. — K S T . 205-14. ’Αληθώς καθυποτάξας, Βλάσιε, πάθη Joannes mon., Hymn, in S. Blasium. — 96, 1401; S R. 9 (1843) 734. ’Αληθώς μεγάλας άτιμίας, καί αίσχ. S. Nilus., Epist. 3, 250. — 79, 504. ’Αληθώς μέν άνιάται φίλος άληθ. Theophylact, Epist. ad Anemon. — 126, 556. ’Αληθώς δ τών ανθρώπων βίος, ως δ λόγος, σκιά ' Typicon monasterii Β Μ V. τής Έλεουσης. — B A R. 6 (1900) 69-93.

www.torrossa.com - For non-commercial use by authorised users only. License restrictions apply.

32

In itia P atru m Graecorum

"Αληπτον όντως καί οίπειρόν σου τής θείας Oratio S. Michaelis Archangel. — B B G . 2 (1948) 72-73. “Αλις μέν ουν περί Πατρός καί Υιού S, Augustin, De Trinitate, cp. IS. translatio Maximi Plan. — 147, 1113. ’Αλλά γάρ γινόμενόν εστι και προσήκον Manuel Pal., Or. hort. 4a ad filium. — 156, 441. Άλλα γάρ ε! και μέχρι νυν οΰ τετ. Pliotius, Epist. 2, 84. — 102, 892. Άλλα γάρ, εϊ και τό δικαιότατα λέγειν έχω Tarasius Patr., Epist. 7. ad Photiura. — S J P. 41 (1896) 3-5. Άλλα γάρ θρηνεΐν Ι'πεισί μοι τοσαυτην Theodor Mops., Comm. in Mich. cp. 7. — 66, 389. Αλλά γάρ οό μέχρι τούτων μόνον τά κατά S. Anastasii Antioch., De re­ surrectione Christi. — P A. (1866) 95-99. Άλλα γε δή μετά βώ μεν και άλλον κόσμον Theodori Prodrom, Comment. in Carmen S. Jo. Datn. in Theophania. — A P C. (1648) 205; S T P . (1888) 57. Άλλ5 άγε μοι στονόεντα χρόνον κλΰε Λατ. Oracula Sibyllina, Smo. 5 et 12. — G C S. 8 (1902) 103-29 et 189-202. Αλλά δέχομαι, την Αρετήν ή θεοπάτρα Methodius, Symposion, 1. 11. — 18, 204; GCS. 27 (1917) 129-41. Αλλά ζώντος μέν έ'τι την ενταύθα ζωήν, ώ Georg. Schol., Epitaph. Smo in Theodor. Sophianon. — P G S. 1, 277-283; E A. 19 (1899) 25-28. Αλλά θαλασσών δυσδιέξοδον χυσιν Niceph. Call., Jambi in S. Nicolaum. —■P K A. 4, 357. Άλλαι άρεται τού πολιτικού Porphyrius, De virtutibus — D C. p. XXXVIII, 8 - XD, 35. "Αλλαι μέν άλλοις Ιν τοις δεινοις αϊ παραμ. Manuel Calec., Epist. 33. — ST. 152 (1950) 211-13. "Αλλαι μέν άλλοις πόλεις άβρύνονται Joann. Tzetzes, In S. Euciam mart. — P V G.(1909) 80-97; R O. 15 (1918) 48-52; 16, 106 ss; B H G. 996. Αλλά καθώς δεδοκιμάσμεθα. Τού μέν μή εν λ. Photius, Fragma. in 1. Thess. — ΝΑ. 15 (1933) 633-36. Αλλά καί αυτός δ μακάριος Άμμώνιος Passio S. Isidori. — A S. - 15. Maii - 3, 73*. Αλλά καί εν ταΐς άγίαις νηστείαις Sym. Thess., Quaest. 16. — 155, 868. ...Αλλά καί Μωσής ό δημαγωγός έφιστά Georg. Xiphilinus Patr. Cstpl., Epist. fragm. — P K A. 4 (1897) 113-14. Αλλά και δλως ουδέποτε τών ήμετέρων Manuel Calec., ex. 1. adv. Graecos (Excerpt.). — S.T. 152 (1950) 325.

www.torrossa.com - For non-commercial use by authorised users only. License restrictions apply.

In itia P atrum Graecorum

33

Άλλα καί δ τού μακαρίου τέλους ελπίζων τυχείν Didym. Alex., In Ps. 30. — 39, 1313. Άλλα καί πολλάκις εΐρήκαμεν ώς ένθα διττως Didym. Alex., In Ps. 88. 39, 1485. Άλλα καί προς τό εφεξής του λόγου S. Greg. Nyss., Ctra Eunom. 1. 11. — 45, 856. Άλλα καιρός αν εΐη λοιπόν καί τόν οιονεί (Philotheus Patr.), Epilogus. — 151, 1169; D T A . 224. Άλλα καιρός Ιστιν έπισκέψασθαι, ώ Εΰλ. Georg Schol. Dialog. 2US de process. Spir. Sl — P G S. 3, 22-49; A GS. 1-62; E P P . 2, 169. Άλλα καί στρατιώτας κατ’ εχθρών όπλ. Andronicus Comm. Pal., Chrysob. — M A P . Ser. 7. tom. 41 (1893) Nr. 4, 16-17. Άλλα καί συ άοράτως εχρίσθης S. Nilus, Epist. 2, 92. — 79, 241. Άλλα καί τάς επιτιμήσεις μή έμπ. S. Basilius, Regula 50. — 31, 1040. Άλλα καί τό σχήμα τής γής ουκ Mich. Psellus, Hist, antiqua. — VAG. 1, LH ss. Άλλα καί τοΰτό σοι λελΰσθω τό S. Jo. Chrys., Epist. 10 ad Olympiadem. — 52,608; S Ch. (1947) nr. 10. ' Άλλα καί των του Θεοϋ λόγων άσειστόν τε καί Didym. Alex., In Ps. ι24. 39, 1581. Άλλα καν έχοιμι θαυμάζειν λοιπόν Genn. Schol., Epistola. — E P E . 2, 218. ’Άλλα μεν άλλοις άβρυνονται Eucia ν., Commentarius. — Β Η G. 996; P V G . (1909) 97-101. Άλλα μέν άλλοις είς ασφάλειαν τε όμοϋ S. Maxim. Cfr., De 2 Chr1 volunt. — 91, 184. ’Άλλα μέν εξ’ οικείων δρμηθείς Metropol. Synad., Epist. 23. — N E . 20 (1926) 340-42. Άλλα μέν που καί φησιν δ θεσπέσιος S. Cyrill. Al., Glaphyr.: De vacca rufa. — 69, 625. Άλλα μέν χάριτος έργον καί θεραπείας Vita S. Sampsonis Xenodoch. Pro­ log. — A S. - 27. Jun. - 5, 265. Άλλα μετά τάς πλάστιγγας, φιλοτιμ. Michael Psell., Epist. ad Ducam Caes. — 122, 1172. Αλλά μετά τόν ήμερώτατον καί φιλοσοφώτατον Synesius, Epist. 127. — 66, 1508. Αλλά μετέλθωμεν λοιπόν καί επί τάς μετά Pachom. Rus. mon., Sermo de Cain et filiis eius. — T B N. 14 (1935) 113-23. Αλλά μηδεις επεμβαινέτω τφ μεγάλφ Δαυίδ Didym. Alex., In Ps. 50. — 39, 1393. 3

www.torrossa.com - For non-commercial use by authorised users only. License restrictions apply.

34

In itia P atru m Graecorum

Άλλα μη δεις εύθυνέτω ιόν λόγον S. Maximus Cf., De 2 Christi volunt. — 91, 45. Άλλα μην οίκτείρας ό Ποιητής την οίκείαν Theodoret, Pentalogion de Incarnatione. — 84, 65. Άλλα μην χάριτος έργον και θεραπείας Symeon Metaphr., Vita S. Sampsonis. — 115, 277; v. B H G. 1615. Άλλα μη σύναγέ σου την τού προσώπου German. Patr. Cp., Resp. ad archiep. Bulgariae. — P AS. 7 (1891) 483. Άλλ’ άνακείσθω μέν ό περί τής άναστ. Athenagoras, Libell. pro Christianis: nr. 37 (fin.). — T U. 4, 2 (1891) 46-47. Άλλα νύν γε οΰκ αν εΐποις ώς άρα καί Manuel Calec., Epist. 20. — ST. 152 (1950) 193-94. Άλλα νΰν πολλοί καί δυσχεραίνουσιν S. Jo. Chrys., Hom., in Ps. 121. — 55, 347. Άλλα νυν τουναντίον ονχ ό Λυδός Jo. Euch., Epist. 51. — A W G. 28 (1881) 81. Άλλ’ άνωθεν πάλιν ίδωμεν τίς εστιν S. Athanas. (?), in Hebr. 6, 1. (Fragm.). 26, 1217-21. Άλλα πηγή πολυχευμονι κάκ. Christodulus, Miracula Theodosii m. Byz. — v. B H G. 305. Άλλα πριν είς τούς Ιερούς έμβαλεΐν Philoth. Cp. Patr., Contr. Greg. lib. 4. — 151, 819; D T A. 21. Άλλα πώς ά'ν τις αίτίας καί μώμων Commentarius de translatione S. Jo. Chrysostomi. — v. B H G. 877. Άλλα πώς άν τις μάλλον εύφημον Euphemia, Translatio a Macario Maere. — v. B H G . 622. Άλλα πώς άν τις τούς υπέρ Χριστού καλ. Vita Theophanis Homologetae. —Ρ Κ Α . 4 (1897) 185-223. v. B Η G. 1793. Άλλα πώς άν τις τφ λόγψ περιλαβεΐν Esaias, Synod.Constit. 3. — 152, 1161; Μ AD. 1 (1860) 97-98. Άλλα πώς λέγεται έν ταύτφ και μετανοίας Symeon Thess., De vita mo­ nastica — K S T. 214-21. Άλλ’ άς άκούσωμεν καί τήν Ιστορίαν του. Anon., De Juda proditore. — A S P. 20 (1898) 614. Άλλας έτρέφομεν ελπίδας επί τοΐς μον. Nicolaus Cp. Pt. Epist. 153. — 111, 380; S R. 10 (1844) 431. Άλλα συ γε τάς περικλύστους νήσους οικών Georg Schol., Epist. ad Macarium — P G S. 4, 424-425; L P P. 2, 299. Άλλα σύ μέν, τιμία μοι κα'ι θεοφιλέστατη Symeon Metaphr., Epist. 1. — E B S. 10 (1933) 30.

www.torrossa.com - For non-commercial use by authorised users only. License restrictions apply.

In itia P atrum Graecorum

35

"Αλλά σύ μοι δραστικός τάς αντιδότους Theophrast., Epist. ad Nicol. CaU. — 126, 473. "Αλλά συνιέντες. συνιέν re περιπατειτε. Photius Patr., Fragm. in Eph. 5, 17-21. — NA. 15 (1933) 621. "Αλλά ταΐς αυτών άπαντήσαντες άπορίαις Leont. Byz., Otra Monophysitas. — 862, 1769. Άλλα tà μέν τοϋ βίου σοι καί του t. Pomialovsky, Vita S. Athanasii Athon, nr. 255 (ult.). — P A A. (1905) 112. Άλλα ταΰτα μέν εΐρήσθω περ'ι t. Dionys. Alex. Fragm. in Eue. — IO, 1589, et 1597; C P T . 3 (1904) 231-50. Άλλα ταΰτα μέν ικανά, τα δέ λείποντα Severian ep., Horn, de Sigillis. — . 63, 544. Άλλα ταΰτα μέν προηγουμένφ Photius Patr., Homilía. — A F O. 1, 459. Άλλα ταΰτα μέν προηγουμένφ λόγω Photius Patr. Cp., Horn, in S. Paraskeven. — E A. 2 (1882) 407-16; A F O . 1, 469; cfr. M A P . 8. Ser. 7 (1906) 8, 5. Άλλα ταΰτα μέν ύστερον 1ν τοίς προσ. Niceph. Greg., Byzant. Hist., lib. 14. — 148, 920; CS H . 2, 432. Άλλα την μέν ακριβή τοΰ σώματος S. Gregor Nyss., De hominis opificio, cp. 30. — 44, 240. Άλλα τί καί φθέγξομαι προς υμάς, ώ παρόντες Manuel Pal., Or. funebris in Theodor. Pal. — 156, 181; C P J. 4 (1890) 1045-1214. Άλλα τί μοι, βέλτιστε, σωμάτων τόπους Marc. Eug., Epitaph, in Asanen et uxorem. —- P K S. (1884) 103; E P P. 1, 211. Άλλα τίνα καί πάλιν τά τινων διαπορήματα; Anon., Quomodo praeva­ luerit Eatinus. — A S A. 84-112. Άλλα τίνων άλλων τοσοΰτον, δσον Konstantin Monom., ChrysobuU. — P. 17 (1867) 554-56. Άλλα τίς αν άξίως τάς τοΰ Κυρίου λαλήσειε Nicet. Chômât., De Alexio Isaac Ang. fratre 1. 2. — 139, 853. "Αλλά τί σιγάς επί τοσοΰτον, άνερ σοφώτατε Greg. Cypr., Epist. ad Stauracium. - M A P . 8. Ser. - 6 (1904) 95; S E G. 15-16. et E Ph. 1 (1908) 422. Άλλα τοιαΰτα μέν τά κατά την Φιλίππου Anna Comnena, Alexiadis, fib. 15. - 131, 1112; E AC. 3, 186-244. Άλλα τοΰτοις Σευήρος στενοχωρούμενος S. Maximus Coni., Ad Mari­ num 2. — 91, 40. Άλλα τούτοις τί κοινόν αμωσγέπως Georg. Metoch., Histor. dogm. 1. 2, cp. 73 (ult.). - Μ B N. 8 (1871) 227.

www.torrossa.com - For non-commercial use by authorised users only. License restrictions apply.

36

In itia P a tra m Graecorum

’Αλλά τούτων εν προοιμίφ εΐς δόξαν Θεοί S. Hippolyt., De Antichristo: Fragma. - T U : N F . 1 (1897) H. 4. p. 73-79; 88. ’Αλλά τούτων ούτως εκεί τελουμένων, επί Niceph. Greg., Byz. Hist., Hb. 4. - 148, 205; C S Η. 1. 4. ’Αλλά των προκειμένων εχώμεθα * μικρόν S. Greg. Nyss., Ctra Eunom. 1. 10. - 45, 825. ’Αλλά των σπουδαίων αρα και φιλαρέτων Vita S. Arsenii Magni — Ζ Α Μ. 1-33; (= M A P . 50 (1899) 1.) cfr. B H G . 168. Άλλ’ αΰτη μέν - τό διά μαρτυρίου τέλος Clemens p. m., Epitome de Gestis Petri (Appendix). — v. B H G . 343. ’Αλλαχού μέν άπό τής μνήμης S. Jo. Cbrys., Horn, in Ps. 131. — 55, 379. Άλλ’ εγώ ερωτώ' διά τί μή τά πατρός φρον. Mich. Psell., Epist. 226 ad Patrem spiritualem. — N S. 7 (1908) 511 (= Epist. 13); O R. 13 (1941) 269. Άλλ’ εΐδωμεν και τό εκ τοΰ ακολούθου S. Greg. Nyss., Ctra Eunom., 1. 12. - 45, 884. Άλλ’ εί καί μήπω πρότερον εφ’ ήμών Alexius Eampen, Monodia in Jo. Palaeol. - N E . 11 (1914) 386-89. Άλλ’ εϊ και μήπω τής ευχής άπάσης Maxim. Plan., Epist. 11. — A U T . 16 (1879) 295; T M P . 81-85. Άλλ’ εί καί τής ύμετέρας πόρρω πολ. Isidor Metrop. Monemb. Epist. 3. ad Guarin. - R B R. 63; cfr. S T. 78 (1937) 513-19. Άλλ’ εί μέν άνέσεως εγίνωσκον άπολ. Maxim. Plan., Epist. 16 ad Philanthropon. - T M P . (1886) 141-42. Άλλ’ εϊ μέν τό πρότερον, πώς άσώμ. Photius, Q. Amph. 224. — 101, 1013. Άλλ’ εί μή κατόπιν εορτής τό Maximus Planudes, Epist. 22. — Τ Μ Ρ. 39. Άλλ’ εί μήτε Κυρηναΐοι, μήθ’ αί π. Synesius, Epist. 26. — 66, 1356. Άλλ’ εΐπερ άρ ιστός Ιν λογογράφο ις καί Versus in Exaltationem S. Crucis. - N E . 16 (1922) 58-59. Άλλ’ εϊποι τίς δν προς τοΰτο, ώς ουδεμίαν Eusebius Caes. ep., In Ps. 29. — 23, 257. Άλλ’ εμέ γε ουδείς πιγκέρνης κεκίνηκεν Maxim. Planudes, Epist. ad Ma­ nuel. Phffi. — 147, 1165; E A : 3 (1882-83) 217; T M P . 106. Άλλ’ Ιμοί γε τοσοΰτον φέρει τήν αϊσχύνην Gregor Cypr., Epist. 173 ad Eogothet. Magnum. - E Ph. 5 (1910) 224; S E G. 176-78. Άλλ’ εμοΙ μέν ούδέ τοσοΰτον δέδοται νΰν Manuel Calec., Epist. 9. — S T . 152 (1950) 178-79. Άλλ’ ένταΰθα τοΰ λόγου γενόμενος, εθέλω Synesius Cyren., De imperio, cp. 29 (ult.). - TS C. 2 (1944) 60-62.

www.torrossa.com - For non-commercial use by authorised users only. License restrictions apply.

In itia P atrum Graecorum

37

Άλλ’ επειδή άλίσκονταί τινες υπό S. Ephrem, De continentia etc. — E S O . 3, 236. Άλλ’ επειδή καί ό τής εΰσεβείας λόγ. S. Greg. Nyss., Or. catech. cp. 1. — 45, 13. ...Άλλ’ επειδή περί μεν των αιρετικών S. Atbanas., Epist. fest. 39 (mut.). — 26, 1176 et 1436; P I C . 1,570. Άλλ’ Ιπεί τοί γε καί ήμΐν κριτικήν τινα Gennad., De process. Spir. S1 pars 2. cp. 1. — 160, 683. Άλλ’ επί τα θαύματα τής ενδόξου κ. κεχαριτ. Acolutbia xniraculor. B. Μ. V. in mon. Cboziba. - K G J. 46-53; A B. 7 (1888) 360-70; v. B H G. 1071. Άλλ’ επί το μαρτύριον ημάς του Πατρός Martyrius, Vita S. Jo. Cbrys. — 47, XLJII (partim); textus integer in: Paris, Bibi. Nat. gr. 1185 (XI). Άλλ’ επι τούς υψηλότερους μετέρχεται S. Greg. Nyss., Ctra Eunoin. 1. 9. — 45, 801. Άλλ’ επί τρεις ήμέρας ή άωρός Photius, Anicetas et soc., Passio. — v. B H G . 1543. Άλλ’ έ'ρις ήδε ούκ αγαθή βροτοΐσι Eustrathius Nie., De process. Spir. S’. — D B E. 1, 71-84. Άλλ’ έ'στι τις λύπη μοι άμετρος Anon., Epistola 3. — C AG. 3, 161. Αλληγορία εστ'ιν ή επ’ άψυχων · οϊον S. Maximus, Cf., Q. 8. — 90, 792. Άλλη δυσεξάγγελτος Χάρυβδις S. Isidor. Pel., Epist. 1, 247. — 78, 332. Άλλη κλίμαξ παμφαής εις ουρανούς εστηριγμένη Sticboi in s. Symeonem Styl. - S E P . 119. nr. 96. Άλλήλους μέν εγώ τε καί ό χρόνος S. Gregor. Naz. Poèma. I I 13. De na­ turae bumanae fragilitate. — 37, 754. Άλλ’ ημάς μέν ώσπερ τις άωρος δρφανία Bessarion bieromon., Epist. ad Theodorum Palaeol. - E P P. 4 (1930) 136-138; Μ B. 3 (1942) 425-26. Άλλ’ ημείς γε άγιέ μου δέσποτα καί κρ. Gregor Cypr., Epist. 134. — E Pb. 4 (1909) 18; S E G. 121-24. Άλλ’ ήμείς γε ούκ αυτόν μιμησόμεθα, ουδέ Nicepb. Greg., Byzant. Hist, bb. 23. - 148, 1360; CS H . 1. 23. Άλλ’ ημείς μέν, ήμέτεραι κατά Θεόν άδελφαί, Typicon monasterii de Dips: Cp. 21. - D T B. (1921) 135. Άλλη μέν άλλας εορτών υποθέσεις τοίς βουλ. S. Andreas Cretens. Or. 2. in Nativ. B Μ V. - 97, 820; B H G . 1080. ’Άλλη μέν κλεινή τις εν οίκιδ. S. Greg. Naz., Epigramma. 31. — J A P. 1, 548; MG A. 89. Άλλ’ ήμΐν αεί καί άπών επιδημεΐς Eutbym. Malaki, Epist. 2. — Μ E Μ. 44. Άλλ’ ήμΐν, φησίν ό Απόστολος, S. Nilus, Epist. 1, 248. — 79, 173.

www.torrossa.com - For non-commercial use by authorised users only. License restrictions apply.

38

In itia P atru m Graecorum

“Αλλην σέβου, νοητήν άλλην... λαβίδα Eugen. Palerm., Poèma. — B Z. 11 (1902) 435. “Αλλην ΰπόθεσιν ώρμημένος προοίμιον Theophanes Cer., De filio Vi­ duae. - 132, 217. “Αλλη τις γειτνιώσά μοι, ής τήν δψιν Colluthus, vita brevis. — T S. 6, 2 (1904) 154. “Αλλη τίς εστιν θάλασσα ό βίος ό ά. S. Theodor Stud. Smo 106; De navi vitae bene gubem. — Μ B N. 9, 245. ’Αλλ’ ή τοιοΰτόν τι το Πρωτέως ήν παρ’ Hermippos, De Astrologia. — K V H . 11 (1895) 1-71. Άλλ’ ΐνα τί ημάς ως εν Καρός έθου μοίρα Gregor. Ant., Epist. ad Mich. Ak. — E MA. 2, 400. ’Αλλ’ ΐσθι σύ, ό κατά Πρωτέα φερόμ. Euthym. Malaki, Epist. 26. — Μ E Μ. 64. “Αλλο εστι τό κατά σάρκα σιτηρέσιον S. Theodor. Stud., Smo 77. de sub­ ject. et profess. — Μ BN . 9, 181. Άλλ’ δ Ήλίας οΰτος, ούτε εξ’ αίθέρος, ούτε εις Mich. Psell., Epist. de mon. Elia. - S MB. 5 (1876) 403. Άλλ’ ο! γέ Άχριδιώται μέλος εμόν, “Ονοι Theophylact. Bulg., Epist. ad Panthecnam. — 126, 324. "Αλλοι δέ βεβαιοΰνται, δτι κυρίως Theophylact, In l l m Evang. Matut. (Paschae). — 126, 145. “Αλλοι δέ εαυτούς εξαπατώσιν S. Greg. Thaum., Epist. Can. cp. 5. — IO, 1057. “Αλλοι καθ’ εκάστην τοΐς πόνοις S. Nilus, Epist. 2, 90. — 79, 241. “Αλλοι κατοικείτωσαν είς γην ως μΰες. Joannes Geom., Carmen. 10. — 106, 915. “Αλλοι μεν άλλας εορτών ΰποθέσεις τοΐς Andreas Cret., Horn, in Nativ. B Μ. V. — 97, 820; v. B H G. 1080. "Αλλοι μέν άλλα τή μονή μετά πόνου Versus in fine codids. — M P G. 67. “Αλλοι μέν άλλα των μακαρίων άνδρών Anonymus, Vita S. Athanasii Al. — 25, CEXXXV; v. B H G. 183. “Αλλοι μέν άλλα των παθών τών ποικίλων Eugen. Palerm. Poèma. — BZ. 11 (1902) 444. “Αλλοι μέν άλλα τών τοΰ μεγαλομάρτυρος Δημητρίου θαυμάτων Deme­ trius, Miracula var. — v. B H G. 524. “Αλλοι μέν άλλοις χα/ρουσι και καλλωπίζ. S. Theodor St. Smo 118: De Constantia. — M B N. 9, 275. “Αλλοι μέν άλλους τών πάλαι βασιλέων Epitaphium in Basil. Bulgaroct. — Bes. 37 (1921) 141-42.

www.torrossa.com - For non-commercial use by authorised users only. License restrictions apply.

In itia P atrum Graecorum

39

"Αλλοι μεν άλλων τεχνών παιδευται τοΐς Basil. Sel., In David. — 85 181; S R . 3 (1840) 18-96. "Αλλοι μεν άλλως τούς αγίους τιμάτωσαν Sophron. Hieros., In SS. Cyrum et Joann. — 873, 3388; v. B H G. 476. "Αλλοι μέν βασιλήες ετιμήσαντο θανόντες Joann. Melitin., Epigramma. — N E. 12 (1915) 370; A S. - 7 Oct. - 3, 842; P A R. 3 (1925) 205. "Αλλοι μέν βοάτωσαν άσημα μετ3 δλίγον Niceph. Blemmid., Epist. 19 ad Theodor. II. Rascar. — T R F. 307-308 (App. III.). "Αλλοι μεν εύπλοοΰσι τών Θεφ φίλων S. Greg. Naz., Poèma. — 37, 1282. "Αλλοι μέν λυπηρώς άναγγέλλουσι τάς S. Theodor Stud., Epist. 2, 112. — 99, 1373-76. "Αλλοι μέν σου τη θαυμασιότητι S. Jo. Chrys., Epist. 147. — 52, 699. "Αλλοι μεν συναγόμενοι τε καί συναθροιζόμενοι Theodor Stud., Cateches. 119. - P T S . 2, 885-893. "Αλλοι μέν τη θαυμασιότητί σου S. Jo. Chrys., Epist. 124. — 52, 678. "Αλλοι μέν χρυσόν, οι δ3 άργυρον S. Greg. Naz., Epigr. 136. — 37, 1428; Μ G A. 137. Άλλοίμονον, άλλοίμονον, 3στό γένος Synadenos Serraios, Monodia. —- N E. 5 (1908) 250. ’Αλλοίμονον! στα έ'παθα, τινάς δέ με λυπάται Threnos in expugnat. Cstpoleos. - S BA . (1901) 3, 346-54. Άλλοις δυνάσται καί βασιλείς καί Joann. Geom., Versus: 54. — 106, 931. "Αλλοις μέν άλλαι βίων αιρέσεις καί Theophylacti, archiep. Nieomedias. Vita. — A B. 50 (1932) 71-82. Άλλοις μέν άλλας ό του βίου σκοπός (S. Jo. Chrys.) Horn, in Haemorrhoiss. — 64, 17. Άλλοις μέν άλλως επηνέθη Diomedes, m. Niceae, Raudatio A. Maximo Pianude. - v . B H G . 552. "Αλλοις μέν άλλφ τφ βίου μετρεϊται το Niceph. Greg., Epist. ad Andro­ ide. - E D 2 (1924) 353-54. Άλλοις μέν επιστέλλων, άλλας αν ειπον Demetrius Cyd., Epist. (ad Ma­ nuel. Pal.?). — C D M. 116-118. Άλλοις μέν Νόννης τις αγνών S. Greg. Naz., Epigramma. 56. — I A P. 1, 555. Άλλοις μέν ό Θεός άλλα δέδωκεν αγαθά Demetrius Cydon., Epist. ad Helenam imper. — CDM. 69-77. Άλλοις μέν τισιν ίσως εδοξεν αν τουτί Consttin. Porphyr., De Cerimoniis Aulae Byzantinae; 1. 1. Prooem. — 112, 73 ss. cfr E B S. 19 (1949) 75-115; V CP . (1935-39) 1, 1-2.

www.torrossa.com - For non-commercial use by authorised users only. License restrictions apply.

40

In itia P atru m Graecorum

’Άλλοις μέν, ώ βουλή, άλλ’ a tta φίλα Manuel Pal., Smo. ad ebriosum. — B G C. 2, 274-307. Άλλ* oí ΐής απιστίας προασπιστα'ι, καί των Niceph., Patr. Cp. Antirrheticus 3. - 100, 376. "Αλλοι χρυσόν, οϊδ’ άργυρον, οίδε Gregor. Naz., Poèma: Ad animam suam. — 37, 1428; M G A. 137. (cfr. "Αλλοι μέν χρυσόν,...). Άλλοιωθησομένους τούς διά (S. Jo. Chrys.,) Hesych. Hierosol., Horn, in PS. 79. - 55 , 725; cfr. B. 5 (1929-30) 690. 5ΑλλοιωΟη σομένους φησί τούς Χριστιανούς Nicephorus Blemm., In Ps. 44. - 142, 1461. "Αλλο μεν αν τις των παραβολών Pbotius, Q. Amph. 34. — ΙΟΙ, 237. Άλλ’ ον άντισχεΐν ούκ ήν της πίκρας Alexius Lampenos, Monodia in Ire­ nen Palaeolog. - N E . 11 (1914) 377-82. "Αλλον ήμίν των Αποστόλων όμότρ. Canon in S. Jo. Chrys. — M NV. (1895) 87. "Αλλον μέν ανδρα ζωγραφεΐν ίσως θέλων Manuel Philes, In obitum Georgii Pachym. - 143, 421; B P I. 253-60. "Αλλο ού γράφεις ; Ούκέτι λαλεΐς ; Τούτο Eustath. Thess., Epist. 43. — 136, 1311; T E O . 347. Άλλ’ ό πας ήμΐν Χρόνος τα τού μάρτυρος Demetrius, Miracula XII. — V. B Η G. 511. Άλλος άν τις ηύξαιτο τυχειν στ. Photius, Epist. 2, 43. — 102, 860; BPh. 488. "Αλλος δέ τις άνήρ, επ’ εύγενεία καί εύλαβ. Miraculum S. Nicolai Myr., de presbyt. sicil. — A H N. 343-45. Άλλος λύχνος εδυσεν ώδε, χαρίτων Elegia in mortem principissae. — N E M . 6 (ann. 9) 499-501. Άλλος μέν άλλα τοίς φίλοις φέρει δώρα, Οίον Arsenius Monembas. archiep., Carmen in Clementem Pp. — B C C. 1, 85-87. “Αλλος μεν άλλο τι τής Ορυλουμένης Passio SS. 10 mart. Cretensium. — 116, 565; V . B H G. 1197. Άλλος μέν άλλο τι τών σών επαινείτω S. Gregor. Naz., Epist. 71. — 37, 136. "Αλλος μέν άν τις εύξαιτο τυχειν ν. "Αλλος άν τις ήυ|αιτο. Άλλος μέν άν τις τον άφόρητον. S. Jo. Chrys., Epist. 127 ad Polybium. - 52, 687. Άλλος μέν αυτός είπε δεΐν ημάς είδέναι Georg Schob, Epist. ad ignotum. - P G S. 4, 500-502; L P P. 2, 230. "Αλλος μέν Βαβυλώνος επίδρομον άρμασι S. Gregor. Nz., Epigramma. 1. -38,81.

www.torrossa.com - For non-commercial use by authorised users only. License restrictions apply.

In itia P atru m Graecorum

41

’Άλλος μέν καί προσηγανάκτησεν Nicetas Mag., Epist. ad Michaelem. — N E. 19 (1925) 175-76. ’Άλλος μέν Νόννης τις αγνών Gregor. Naz., Epigr. 93. — MG A. 92. ’Άλλος μέν οΰν αν τις ’ίσως θεολ. Photius, Q. Amph. 190. — 101, 916; Μ NC. 1 (1825) 333. ’Άλλος πάλιν Πτολεμαίος ονόματι S. Ptolemaeus, Vita. — T S. 6, 2 (1904) 82. "Αλλος ποταμός ό προκείμενος λόγος Manuel Philes, Versus in S. Basilium. - MMP . 2, 349-51. ’Άλλος προς άλλο τι νένευκε των S. Nilus, Epist. 2, 230. — 79, 320. "Αλλος Σαραπίων τις γέγονεν επεκέκλητο S. Sarapion Sindonita, Vita bre­ vis. - T S. 6, 2 (1904) 109. "Αλλος τις πόλεμος ακήρυκτος ό καθ’ ημάς S. Theodor Stud., Cat. 62: De praepositis. — M B N. 9a, 173. ’Άλλος τύμβον έγειρε, συ δ’ ώλεσας · S. Greg. Naz., Epigramma. 231. — J A P. 1, 600; MG A. 164. ’Άλλοτε πάλιν άπήλθον πρός τινα παλαιόν Isaac Syr., Sermo 76. — I S. 436-38. "Αλλοτε πάλιν ô αυτός άββάς Δανιήλ Daniel abb., De S° mendicante. — C B H. 1 (1901) 15. Άλλότριον δέ Θεόν πρόσφατον, τον πεπλανημένως Didym. Alex., In Ps. 80. - 39,1477. Άλλ’ ουδέ Γάλλος εγνω το Δεκίου κακόν, Dionys. Al., Epist. ad Hermammonem. (= Euseb. H E. VII 1, 10, 23). - IO, 1325; C P T. 3 (1904) 70-78. Άλλ’ ούδ’ εγώ ποθ’ εκών είναι καθυφηγοίμην Manuel Palaiol., Allocutio ad Papam Romae. — L P P. 4 (1930) 281-282. Άλλ’ ούδ εκείνο παραλεΐψαι χρεών Demetrius, Miracula VII. — ν. B Η G. 506. Άλλ’ ουδέ ό διά χειρών ασπασμός Nicetas Pect., Scholion dé salutatione manibus, facta — 120, 1009. Άλλ’ ούδέ oí παλαίτατοι των φιλοσόφ. Clem. Al., Strom. 1. 8. — 9, 557; G C S. 12 (1909) 3, 80-102. Άλλ’ ουδέ oí προκείμενοι λόγοι ψαλμόν κατά Eusebius Caes, ep., In Ps. 43. - 23, 384. Άλλ’ ούδέ τάς εν τοΐς μαρτυρίοις γινομ. S. Basilius, Regula 40a. — 31. 1020. Άλλ’ ούδέ του Παναρέτου γράφοντος Maximus Planudes, Ep. 16. — T M P . 31. Άλλ’ ούκ’ αν έ’χοιμι θαυμάζειν λοιπόν δ τι Georg Schol., Epist. ad Mar­ cum Lipom. — P G S. 4, 441-43. Άλλ’ ούκ άντίφασις τούτο. Ού γάρ Theod. Abuc., Op. 30; resp. ult. — 97, 1581.

www.torrossa.com - For non-commercial use by authorised users only. License restrictions apply.

42

In itia P atru m Graecorum

Άλλ’ ούκ εγώ μύθους, ούκ ακοής θήρατρα Eusebii Caes. Daudes Consttini. - 20, 1316; G C S. 7, 195-259. Άλλ’ ούκ έ'ξεστι μοναχοΐς, ά'ριστε βασιλεύς Georg. Schol., Epist. ad Con­ stantinum imp. — P G S . 4, 474-75; E P P. 2, 228. ’Άλλου μέν άλλο γνώρισμα καί Jo. Euch., Epist. 10. — A W G. 28 (1881) 56. "Αλλου μέν ίσως αν τίνος ήν τοσούτω Niceph. Greg., Byzant. Hist. lib. 18. - 148, 1125; C S Η. 1. 18. Άλλ’ού μοι δοκεΐ μέχρι τών ειρημένων S. Gregor. Nyss., Oratio cateche­ tica. cp. 40 (ult.). - 45, 101; C P T. 3 (1903) 159-64. Άλλ’ού μόνος εγώ τής σής Jos. Bryennios, Epist. ad Nicol. Cabasilam. — B J B. 3 (1784) 138-141; cfr R E B . 7 (1949) 16-17. Άλλ’ ού πένθιμος ήμΐν ό καιρός, τούτου γε Joann. Euch. Sermo 3. In S. Theodor, et in jejunium. — A WG. 28 (1881) 119; v. B H G. 1770. Άλλους μέν όίλλα τέρπει τών πραγμάτων Gregor Cypr., Epist. 142 ad im­ perat. - E Ph. 4 (1909) 97; S E G. 133-34. Άλλ’ ού τα τής προνοίας άναιροΰμεν, ούδέ Photius, ad Amphiloch. Q. 149. cp. 23 (ult). - Μ N C. 1 (1825) 315. Άλλ’ ού ταΰτα εν τούτοις, άλλα τούναντίον German. Patr. Cp., De vitae term., (resp. ult.). — 98, 132. Άλλ’ ούτοι καί πάλιν ούκ άπέστησαν Anon., Tractat, de Azymis. — A S A. 45-80. Άλλ’ ού τοιοΓιτον ποτήριον ό εύχόμενος S. Jo. Chrys., Hom. in Ps. 115, 1-3. - Z K T . 31 (1907) 358. Άλλ’ οΰτος μέν επί πδσιν ό βραχύς χαριστ. Joann. Euchait. Smo in Dormition. B V M. cp. 34 (ult.). - B S M. 2 (1856) 589. Άλλ’ ούτω διακειμένοις καί ούτω Monachi in Sina mm., Nili mon. Narra­ tiones septem, IV. — v. B H G. 1304. Άλλ’ ούτω και τούτου κυρωθέντος του δόγματος Michael Glykas, Choniati De divinis mysteriis. — E M G. 1 (1906) 20-40. Άλλ’ ού'τω μέν αποστάτης άνήρχηται · Niceph. Cali., Hist. Eccles., lib. 11. - 146, 585. Άλλ’ ούτω μέν, ήπέρ μοι ήδη έρρήθη, ό Deo Diae., Historiae lib. V. — 117, 768. Άλλ’ ούτω μέν καί άπ’ αύτής τής, διά μόνης Bessarion, Or. dogm. De causis schismatis cp. 7. — M C C. 31a, 944. Άλλ’ ούτω μέν καί ταΰτα δίηνυστο Nicet. Choniat., De Manuele Comn., lib. 6. - 139, 520. Άλλ’ ούτω μέν ό Χριστός καί τφ ’Ιωάννη Theodor. Melit., Ethicon 2. — 149, 892.

www.torrossa.com - For non-commercial use by authorised users only. License restrictions apply.

In itia P atru m Graecorum

43

Άλλ’ ούχ ούτως οι τοΰ Χριστού (S. Athanas.) Ex Sermone ctra Latinos. - 28, 824. "Αλλο Χριστού τούτο μυστήριον, άλλο τ. Sophron. Patr. Hieros., In Prae­ sentat. Christi. — U S H. 8-18; v. B H G . 808. Άλλ’ ώ αγνή πανάχραντε, παρθένε Athanasius Hexadactylos, Encom. in B. Μ. V. - N E. 13 (1916) 319-20. Άλλ’ ά> ’Αρετή, συλλήπτριαν άξιώ π. S. Method. ΟΙ., Sympos. Or.5. — 18, 97. Άλλ’ ά) βασιλεύ βασιλέων καί κύριε κυρίων Ignatius mon., De imagine Christi, cp. 14 (ult.). - P V G. (1909) 112. Άλλ’ ώ δέσποινα μόνη, τό εμόν εκ Θεού (S. Ephrem), In Β. Μ. V. — R Ο. nr. 51-52; ann. 5 (1915) 162-164. Άλλ’ 5> θειον ομοίωμα τοΰ άπαραλλάκτου Jesus Chr. D. N., De Imagine Edessena.-Addit. — v. B H G. 795. Άλλ’ ώ καλλίνικε μάρτυς, ειρήνην αιτεί ταΐς Jo. Tzetzes, In s. Lueiam mart., cp. 14 (ult.). - P V G. (1909) 96. Άλλ’ ώ κατοίκων ουρανού κύτος μέγα Michael Akom., Poema. — L Μ A. 2, 363. Άλλ’ ώ κοινόν άγαλλίαμα, ώ παρρησία Jacob. mon., Smo in Annunt. B. Μ. V. cp. 23 (ult.). - B S M. 2 (1856) 278. Άλλ’ ώ μάρτυς παγκόσμιε κα'ι παμπόθητε Epilogus in miracula S. Georgii. - AGM. (1913) 42-44. Άλλω μεν βασιλήων έργα μόθοιο Christophorus Mit.,Stichoi 19. — KCM. 12. Άλλω ιιέν ίσως αν τφ προς τάς νύν προβλέψαντι Niceph. Gregor., Epi­ stola. - E D . 2 (1924) 311-12. ’Άλλω μέν τινι μή Ιπιστέλλων, τάχα S. Basilius, Epist. ad Victorem. — 32, 608. Ά λλφ μέν τινι των σών εραστών Maximus Planudes, Epist. 101. — Τ Μ P. 135-36. "Αλλων ά'λλους διεξιόντων, και μεγαλαυχ. Theodulos mag., Epist. ad Joseph. phil. - B G C. 2, 212. Άλλων βασιλεύς, σός δέ πιστός οϊκέτης Jo. Euch. Versus n. 71. — 120, 1177; A WG. 28(1881)37. Άλλων μέν ή αρετή εξ ακοής ήμΐν S. Theodor Stud., Epist. 2, 81. — 99, 1321. Άλλων μέν ή λήθη κρατεί, των φίλων άφ. Manuel Calec., Epist. 44. — S Τ. 152 (1950) 228-29. "Αλλων μέν λόγους ήγούμην τά πράγμ. Gregor Cypr., Epist. 52. — E Ph. 2 (1908) 199; S E G. 36-37. Άλλ’ ώ παρθένε δέσποινα, άχραντε S. Ephrem, Precatio. — E S O . 3, 545·

www.torrossa.com - For non-commercial use by authorised users only. License restrictions apply.

44

In itia P atru m Graecorum

Άλλ’ δ πατέρες της Θεοτόκου Petrus Argor., In Concept. B. Μ. V., cp. 15. - B S Μ. 1 (1856) 143. "Αλλως δέ τον θάνατον τών όσιων ήνίξατο Eusebius Caes. ep. In Ps. 149. - 24, 72. Άλλ’ ώς μακελλέυς καί σφαγέυς χοίρων πέλων Constantin Rodios, Invec­ tiva etra Eeonem Χοιροσφάκτην. — R S O. 10 (1923-25) 227. "Αλλως μεν άλλοι καιροί διορίζονται · άλλος Theodor St. Smo. 130: De morte et virgin. — Μ B N. 9, 306. "Αλλως μεν ούκ αν εθάρρησα δί S. Basil., Epist. ad Modestum. — 32, 520. "Αλλως μεν οΰκ άν εθάρρησα προσειπεΐν Theodoret., Epist. 5. ad Floren­ tium. — S T E . 4. Άλλ5 ώσπερ Θεοϋ λόγον άκούσαντες ούκ άνυπόστατον Cyrill. Hieros., Çateches. 16a: Additament. cp. 13. — R C H. 2, 248-49. Άλλ’ ώσπερ παρά το® Πατρός εκπορεύεται Joann. Veccus, In Camateren animadvers. refut. ult. — 141, 612. "Αλλως τά διά το® λόγου καί άλλως -Sym. Thess., Q. 42. — 155, 889. Άλλ’ ώ της παροΰσης καί της έσομένης Jacob, mon., In Concept. B. Μ. V., cp. 15 (ult.). - B S Μ. 2 (1856) 191-93. Άλλ* ώ φίλων άριστε Άγαθόνικε, σύ μοι Niceph. Greg., Byzant. Hist, üb. 30. - 149, 233; C S H . 1. 30. Άλυπων τον πάνυ, τον τής άληκτου Neophytus, Encom. in S. Alipium Stud. - S H. 14 (1923) 188-94; v. B H G. 66. "Αλφα. Principium Ώ . finis. Παντοκράτωρ Anon., Christi nomina gr. et lat. - P A S . 2, 143. Άλφαϊος * μάθησις ' Άραβιά ομαλή Exegesis nominum hebraicor. — T A S . 124. Άλωθείς οΰν κάγώ καί πάντα τά δυσχερή Georg. Phrantzes Chronicon maj. - lib. 4. — 156, 897. 'Αλώμενος εγώ μετά την έφοδον τών S. Nilus, De Caede monachor. — 79, 589. B H G. 1301. "Αμα γάρ τφ θέλειν πλησιάσαι τφ σπουδαίφ Didym. Alex. In Ps. 90. — 39, 1500. Αμαθείς, καί φιλόκοσμοι άνδρες S. Nilus, Epist. 1, 50. — 79, 104. ..."Αμα καί εν τούτοις περίσταται S. Athanasius, in Job. 1, 7. — P A S. 5, 21. "Αμα μέν καί άρετην όσιων καί φιλοθ. Consttin Monomach., Chrysobull. - P. 17 (1867) 556. Ά μ α μεν τον τής αγάπης σύνδεσμον παριστών Petrus Antioch., Inthronisticon ad Patr. Alex. - Μ K. 2 (1930) 432-38. Άμάρακον(!) καί λευκάνθεμον · τό χ. Neophytus mon. Prodromenos, De plantis. - E A S. 5 (1903-4) 132-149.

www.torrossa.com - For non-commercial use by authorised users only. License restrictions apply.

In itia P atru m Graecorum

45

Άμαρτάνειν μο'ι δοκοΰσιν, οΐ Isidor Peius., Epist. 3, 383. — 78, 1028. 'Αμαρτία γάρ ούκ ελλογιεΐται S. Nilus, Epist. 2, 9. — 79, 205. 'Αμαρτιών καταιγίς με, καί πονηρών Hymn, in S. Sabam jr., Ode 1. CES. (1893) 117 ss. "Αμα τις λοιδορήση τον πλησ. S. Nilus, Epist. 2, 166. — 79, 280. "Αμα τώ άναγνώναι την παρά σού επιστολήν. Vaphres rex, Epist. ad Sa­ lomonem regem. — 21, 749. "Αμα χειροτονηθέντες εξήλθον, και S. Jo. Chrys., Horn. 28. in Act. Ap. — 60, 209. ’Αμβλύς το ήθος, και μαλακός τους Photius, Epist. 3, 28. — 102, 945; BPh. 490. ’Αμβρόσιος δούλος Χριστού ταΐς ιεραΐς. Vide: Την εορτήν ημέραν τής ΐερωτ. — ν. B H G . 46. Άμεινον μεν έχειν τό τής ψυχής S. Isidor. Pel., Epist. 3, 157. — 78, 852. Άμεινον μέν ήν σύμφωνεΐν ή μάς, και Tbeodoret, Eranistes. — 83, 32. Άμεινον μέν μή άλώναι επί κακία S. Isidor. Pel. Epist. 5, 8. — 78,1329. Άμεινον μέν ΰβριζόμενον σιγή S. Isidor. Pel., Epist. 5, 48. — 78, 1356. Άμείνων τού αισχρώς μέν βεβιωκ. S. Isidor. Pel., Epist. 3, 123. — 78, 825. Άμελγε γάλα κ. έσται σοι βοτίτυρον, φησί S. Gregorii Agrig., Praef. in Ecclesiast. — 98, 741. Άμέλει καί ήμΐν μέν Ιπιστήναι τφ Joann. Earzarop, Synops. miracul. S. Eugen. - S I P. 44 (1897) 78-136; v. B H G . 612. Άμεμπτος καί δίκαιος υπάρχων ’Ιώβ. S. Anastas. Sin., 30. — 89, 564. Ά μέν αν τις είκάση, τεκμήριον τήν Maximus Plan., Oratio in Christi sepulturam et Mariae Eamentat. — 147, 985. Ά μέν γέγραφας τέκνον, έγνων * καί α S. Theodor Stud., Epist. 228: Gennadio. — Μ B N. 8, 228. Ά μέν γράψεις λήθην ημών αΐτιώμενος Manuel Calée., Epist. 40. — S T. 152 (1950) 223-25. Ά μέν Ιγώ περί άέρος πληττομένου Nicephor. Chumn., Antitheticus de äere. — B G C. 3, 398-406. Ά μέν έδει διά πολλών προς τό σόν Manuel Chrys., Epist ad Joann, imp. - 156, 24. "A μέν έδει προς Θεόν άνενεγκεΐν, ότι τέκνου Nicolaus Cp. Patr., Epist. 70. - 111, 269; S R. 10 (1844) 344. Ά μέν επί τοΐς Θεοδοσίου γεγένηται χρόν. Evagrius Schob, Η. Ε . 1. 2. — 862, 2485. Ά μέν εστί σοι λυπηρά, πάντως καί ήμΐν S. Gregor. Naz., Epist. 1, 31. - 37, 68.

www.torrossa.com - For non-commercial use by authorised users only. License restrictions apply.

46

In itia P atru m Graecorum

"Α μέν ή θεία χάρις άνωθεν φρυκτ. Basilius Neopatr., Prolog, in X II Proph. - 111, 412-16. "A μέν ή τοΰ Θεοΰ μήτηρ ευ διά παντός Nicephor. Chum., de Assumptione B. Μ. V. - Andronicus sen. imp. ?, Decret. de festo Assumpt. Philoth. Patr. Cp. - 161, 1095; cfr. 140, 1497; B G C. 2 (1830) 107-36; v. B H G. 1081. 'Ά μέν ουν άναγκαίως είπεΐν έδει περί Philotheus Patr. Cstpl., Smo. 2 in: Sapientia aedificavit sibi domum. — A P N (1898) 39-99; cfr. BZ. 8 (1899) 228ss. "A μέν ουν άρίστου πέρι και θαυμ. Theodulus Mon., De Subditor. offic. - 145, 496. "A μέν ουν δχρι και δεύρο είς ήπειρον Joann. Cinnam., Historiar. lib. 7. - 133, 669. “A μέν ουν διελέχθην εν τή προτέρα κατ. S. Theodor Stud., Smo. 104; De vero amore et obed. erga Abbat. — Μ B N. 9, 241. "A μέν ουν εΐποι τις άν Ιπικόπτων S· Greg. Νζ., Smo. 29. — 36, 73; C P Τ. 1 (1899) 73-107. "Α μέν ουν εν τή προτέρα επιστολή S. Theodor Stud., Epist. 2, 160. — 99, 1500. "Α μέν ουν εσήμανας διά τής επιστολής S. Theodor Stud., Epist.2, 42. — 99, 1241. "Α μέν ουν ό την μεμωραμένην σοφίαν Philoth. Patr. Cp., Contra Gregorae blasphemias, Smo. 6. — 151, 881; D T A . (1698) 48-65. "Α μέν ουν πολεμούσί τε άλλήλοις τοις Joann. Cantacuz., Histor. lib. 2. - 153, 408. "Α μέν ουν τής έν Χριστφ ζωής είς Nicol. Kabas., De vita in Christo, lib. 6. - 150, 637; G Μ N. 131. "Α μέν ό χρόνος ήνεγκε, παναγιώτατε Georg. Torn., Epist. ad Mich. AK. - DMA. 2, 415. "Α μέν πεπόνθαμεν, δεινά καί άφόρητά ε. S. Athanas., Epist. Encyclica. - 25, 221; Ο AW. 21, 169-77. "A μέν περί οίκοδομίας οίον οίκτημ. Deo imp., Novella 113. — 107, 652, N E S . (1944) 373-75. "Α μέν περί τής ακρισίας τε καί απληστίας Bessarion, Epist. ad Theodor. Gaz. - Μ B. 3 (1942) 485-87. "Α μέν περί τής θείας καί ανθρώπινης Nicolaus Cp. Patr. Epist. 83. — 111, 288; S R. 10 (1844) 458. “Α μέν πρότερον έγράφη τή αρετή σου Nicolaus Cp. Patr., Epist. 129. — 111, 348; S R. 10 (1844) 406.

www.torrossa.com - For non-commercial use by authorised users only. License restrictions apply.

In itia P atrum Graecorum

47

Ά μέν πρότερον έπεστέλλομεν περ'ι τής S. Greg. Naz., Epist. 6. ad Evagrium. — 32, 29. 'A μέν σύ γράφεις προς τον κοινόν ημών Joannes Naup., Epist. 6. — V V. 3 (1896) 250. "Α μέν, τέκνον ήμών Ιερόν, τής άνωθεν συνεργ. Nicolaus Cpl. Patr., Epist. 94. - U l, 300; S R. 10 (1844) 368. 'Ά μέν τοίνυν νενόμικα των τής είρήνης ταυτησί Georg. Schol., De obti­ nenda pace religiosa. - 160, 476; P G S. 1, 346-372; M C C. 31B, 1158. "A μέν ΰπέστην εν 'Ρώμη σοι, τήν τών παροιμιών Michael Apostolis, Epist. 109 ad Gasparum ep. — N MA. 125-26. ’Αμέσως ούδείς τι έώρακε πώποτε · επειδή Theodor. II. I,ascar., Epist. 15 (63). - Τ E F. 92-93. Άμήτορά που κα'ι άπάτορα τον Μελχισεδέκ εξέφρασεν δ Π. Eustath. Antioch., Fragm. de Melchisedek. — C E A . (1905) 63; B Z. 40 (1940) 34-37; S R E . (1948) 114. Άμήχανον δίχα πόνων και ιδρώτων S. Nilus., Epist. 3, 210. — 79, 480. Άμήχανον τον μή καταδεξάμενον το S. Basii., De Humilitate. — 32, 1353. Άμήχανον χωρίς λύπης παρελθ. S. Nilus,“ Epist. 3, 147. — 79, 452. Άμηχανούντί μοι καί άπορουμένφ Photius, Epist. 2, 96. — 102, 905; B Ph. 552. Ά μμον θαλασσών νετών τε σταγόνας Poema. — B Ζ. 8 (1899) 674-77. Αμνόν έπαυσε νόμου, και άμβροτον Epigramma 53. — J A Ρ. 1, 18. Άμουράτης δέ δ Μεχμέτεω μετά τήν Eaonic. Chalcond., De reb. Ture, lib. 6. - 159, 280. Άμπελος ήμερίς λέγεται, παρά τό S. Isidor. Pel., Epist. 5, 413. — 78, 1572. Αμυγδαλής ήνθησεν ήμΐν ή φράσις Nicephor. Gregoras, Stichi Akindyni. - Bes. 34 (1918) 98. Αμφίβολόν εστι τό ρητόν ήτοι γάρ τοΐς Origenes, Fragm. in Ephes. 5, 1. - J T S. 3 (1902) 568. Ά μφ ί δέ τό δωδέκατον τής Τραϊανού Eusebius Caes., Hist. Eccl. 1. 4. — 20, 300; D E C . 4, 136-82; GCS. 91 (1903) 300-92. Ά μφΙ κασιγνήτοισιν Ιμοΐς μάλα τ. Apollinar. Eaod., In Ps. 151 (sic) — 33, 1537. Άμφιλόχιον τον καλόν φιλώ μέν ως Theodulus mon., Epist. 2. — 145, 412. Άμφίλοχος τέθνηκεν *■άπώλετο S. Greg. Naz., Epigramma. 134. — J A Ρ. 1, 575; M G A. 30. Αμφίων Διός παίς και Αντιόπης τής Ασωπού (Clemens AI.) In Protre­ pticon, Scholia. - GCS. 12 (1936) 295-318. Αμφίων ό Θηβαίος και Άρίων δ Μυθημν. Clemens Al.(?), Cohortatio ad gentes. - 8, 49; GCS. V. R. 12 (1936) 3-86.

www.torrossa.com - For non-commercial use by authorised users only. License restrictions apply.

18

In itia P atru m Graecorum

Άμφότερα οίδα σαφώς, καί των χρημ. Theodoret, Epist. 36. — 83, 1213. Άμφότερα τής άφατου τοΰ Θεού φιλανθρ. S. Jo. Chrys., Epist. 16. ad Olympiadem. — 52, 620. Άμφότερα φιλεΐν είδότος ώς σύ, κ. το Demetrius Kyd., Epist. 25. — B A N . 304. Άμφότεροι μέν προς αυτούς άπεστάλησαν Theodoret, in Cor. cp. 1. — 82,377. Άμφότεροι νοσοΰσιν · ό μέν την φίλης S. Basil., Reg. br. 71. — 31, 1132. Άμφοτέρων ενεκα προσηκει τούς τοΰ S. Jo. Chrys., Horn. 1 de precatione. - 50, 775; cfr. B Z. 14 (1905) 498-508. Ά μφω καλύπτει πράγματα, Νικηφόρε Joann. Geom., Versus: 45. — 106, 929. Ά μφω μέν τα ζητήματα ταΰτα Photius, Q. Amph. 79. — 101, 501. Ά μφω τούς Διονυσίους άπέστειλα Synesius, Epist. 65. — 66, 1408. Ά μωμοι δ’ αν εΐεν καί οι τέλειοι εν όδφ, ους Eusebius Caes, ep., In Ps. 118. - 23, 1368. Άμωμον διάνοιαν καί αδιάκριτον (άνυπόκριτον) (S. Ignatius), Epist. ad Trail. - 5, 676 et 777; F P A. 1, 242 et 2,60; D P A . 2, 94-112. Άμώνιος μέν ό Άλεξανδρεύς πολλήν Eusebius Caes., Epist. ad Carpianum - G B V. 2, 533. Άμώς γέγονεν αιπόλος άνήρ, καί π. S. Cyrill. Al., In Amos proph. — 71, 408. Άναβαίνοντος Παύλου είς Ίκόνιον μετά την φυγήν Acta Pauli et Theclae. - T A P (1851) 40-63; D A P . (1891) 1, 235-72; V A P. (1913) 146314; G S P. 95-120; G B V. 1, 177; G A M. (1902) 215-29. v. B H G. 1710; v. S R B. 1 (1940) 200. nr. 228. Άναβλέψας δέ ό Ίησοϋς, είδεν τούς S. Maxim. Coni., Loci communes, n. 71. - 91, 1016. Άναβοών ό σός προπάτωρ αχραντε. Ode liturgica. — P Η G. 13-14. Αναγγέλλω ύμΐν Ιγώ Θωμάς ’Ισραηλίτης πάσι Evangelium Thomae. — T E A . (1876) 140-63; MEA. 1 (1924) 162-88; T D P. 13 (1911) 163-88. cfr. S R B. 1 (1940) 145 nr. 175,2. Άναγέγραπται εν τφ κατά Ματθαίον Orígenes, In Ierem. Horn. 16. — 13, 437; G CS. 6 (1901) 131-42. Ανάγει μέν μοι τόν λόγον, ώ αύτοκράτορ Theophylact, Orjj in Alexium Comn. — 126, 288. Άναγινώσκειν τάς Γραφάς δφέιλ. S. Isidor. Pel., Epist. 3, 13. — 78, 740. Άναγκαΐαι καί πρώται πάντων φύσεις Theodor Dase., De Natur. Commun. Smo. 6. - 140, 1363.

www.torrossa.com - For non-commercial use by authorised users only. License restrictions apply.

In itia P atru m Graecorum

49

Άναγκαΐον, αδελφοί άγ»ι, μα-θεΐν τό θαϋμα S. Jo. Chrys., De mysteriis = Hom. 46 in Joann. — 59, 260 Z. 34. Άναγκαΐον δέ ίση καί γυναικών Mulieres Sanctae. — Τ S- 6, 2 (1904) 128. Άναγκαΐον δέ έστιν, έλεγε, καί φίλον Θ. S. Pachomii Vita altera: nr. 93 (ult.). - S H. 19 (1932) 270-71. Άναγκαΐον δέ ήγησάμην αγαπητέ, καί S. Ephrem Syr., Capita 10. — E S O . 1, 216. Άναγκαΐον εϊδέναι, δτι μέλλεις βήματι S. NiluS, Epist. 3, 177. — 79, 465. Άναγκαΐον εϊδέναι τον γνωστικόν S. Maxim. Conf., Capp. Vat. et Elias Ecdicus, Gnosticon. (108). — 90, 1424; 127, 1148. Άναγκαΐον εν τφ παρόντι καιρφ. (S. Jo. Chrys.), Hom. de negatione Petri. - 59, 613. Άναγκαΐον έστι καί περί των τοϋ Theodor II imp., Be Communione nat. Smo. 3. - 140, 1299. Άναγκαΐον έστι, μέλλοντας ημάς αιρέσεων (Eeontius Byz), De Sectis. — 861, 1193; cfr R Η E. 35 (1939) 695-723. Άναγκαΐον έστιν ΐνα ή ελευθερία του "Ορους. Alex, imp., Solutio. — GA. (1885) 106. ^Αναγκαΐον έστιν πάλιν σήμερον τοϋ... vide: Άναγκαΐον ήμΐν έστιν πάλιν. Άναγκαΐον έστι πάντοτε τον παρακλητικ. S. Theodor Stud., Cat. 37: Non despondend. — Μ B N. 9, 103. Άναγκαΐον ήγησάμην έγώ Θωμάς Thomas Ap., De p u eritia... Jesu. — G BV. 3, 268-69, v. S R B. 1 (1940) 146 nr. 175, 9. Άναγκαΐον ηγούμαι καί τάς άντιζΰγους S. Nilus, De. Vitiis oppos. Virtu­ tibus. - 79, 1140. Άναγκαΐον ήμΐν έστι πάλιν, σήμερον έρευνήσαι Eusebius Emes., Smo. de adventu... Jo. Bpt. apud inferos. — 861, 509; cfr. 64, 1329; S R. 9 (1843) 688-92. Άναγκαΐον καί ή μάς μιμουμένους S. Nilus., Epist. 2, 93. — 79, 241. Άναγκαΐον καί τοϋ παρόντος έγκλήμ. S. Jo. Chrys., Hom. 27. in 1. Cor. - 61, 223. Άναγκαΐον πρώτον εϊπεΐν τί βουλ. S. Jo. Chrys., Hom. 20. in Cor. — 61, 159. Άναγκαΐον υπέρ u άλλο τφ χριστωνύμφ Kallinikus Patr„ Synodicon. — N E . 9 (1912) 178. Αναγκαίος μέν δ φίλος · πώς γάρ ου Photius, Epist. 2, 50. — 102, 868; B P h. 549. Άναγκαίως καί νΰν * Εϊς τό τέλος δ φαλμός (S. Jo. Chrys.), Hom. in Ps. 84. - 55, 738. 4

www.torrossa.com - For non-commercial use by authorised users only. License restrictions apply.

50

In itia P atro n i Graecorum

Άναγκαίως μέντοι κάκεΐνο προσδιωρ. S. Basilius, Regula 18. — 31, 965. Άναγκαίως προ των άλλων απάντων Theodoret, Ιη Daniel., cp. 1. — 81,1263. Άναγκαίως τον καιρόν επισημειοΰτάι, ως αν εφαρ. Eusebius Caes., ép., In Ps. 3. - 23, 92. Ανάγκη έλθεΐν τά σκάνδαλα * ούαι δέ Euthym. Zig., Otra Bogomilos. - P P . 115-125. Άνάγκήν επικειμένην, άγαπητο'ι, μο'ι Theophanes Nic., Epist. pastoralis 3a. - 150, 321. Ανάγκην έχομεν, άγ01, δεΐξαι, τίς ή δΰναμις Anón., Prolegorüenon in Pss. - P A S . 2, 418. . .. ανάγκης, εξ ής εϊπετο μή ενοειδώς έξ Georg Schol., Otra Bessarionem. - P G S . 3, 100-116. ’Ανάγκη τον μιφ σχολάζοντα τέχνη, S. Isidor. Peí., Epist. 5, 380. — 78, 1553. Άναγνόντες τά γράμματα της αγάπης τής σής Deo I Pp., Epist. ad Fla­ vianum ep. Cstpl. - M C C. 5, 1265; P L. 54, 756; ACO. II, l 1, 10. Άναγνούς και λαβών κατά νοΰν, εγνων Simeón Cion., Smo 18: De militia piorum. — Μ B N. 83, 87. Άναγνούς οΰν δ ’Ιάκωβος την επιστολήν μετεκαλέσατο Jacob, mj., Contes­ tatio ad Clementem. — B C. 4-12; v. B H G. 320; v. S R B. 184. nr. 209, 3. Άναγνούς τά γράμματα, τής μακαριώτ. Theodoret, Epist. 110. — 83, 1304. Άναγνούς, ώ φίλτατε, τά πρός μέ σου Theodor. Modinus, ep. 1-8. — Τ Τ Ρ . 41. Άνάγνωθι, τί Κορινθίοις επιστέλλει S. Nilus, Epist. 1, 65. — 79, 109. Άναγνωσθείσης σδν τής εγγράφως έκτεθείσης Synodi depositio Eustratii Nicaen. metrop. — R E B. 10 (1952) 29-31. Άναγνωσθέντος τοϋ αγίου συμβόλου, καθώς Theodor Bals., Jon., Arist., In can. conc. Carthag. — 138, 28. Άναγνωσθέντων γραμμάτων τής ΰμετ. Hormisdas Pp., Epist. 23: ad archi­ mandritas Syriae. - P D- 63, 415-21; MCC. 8, 1023; T E P . 1, 820-30. Άνάγνωσθι ταύτα σύν χρήσει αυτός πρός Julián Halicarn., Fragm. in Job. 38, 28-29. - Μ Μ. 1 (1914) 192. Άναγνώστας μέν όμοΰ πλείονας Symeon Thess., Q. 39. — 155, 888. Άνάγων εις ύψος εκ των χαμαιζήλών πραγμάτων Didym. Alex., In P. 89. - 39, 1497. Ανάθεμα Μάνεντι ήτοι Μανιχαίφ τψ κα(ι) Κουβρίκψ, καί Anathema contra Manichaeos. — Ζ Κ. 27 (1906) 446-48. Ανάθεμα μέν τις προσφέρων Θεψ τών Firmus Caes., Epist. 15. — 77, 1492.

www.torrossa.com - For non-commercial use by authorised users only. License restrictions apply.

In itia P atrum Graecorum

51

’Αναθεματίζω Μάνεντα tòv καί Μανιχαΐον. Expositio receptionis Manichaei. - 1, 1461. ’Ανάθεμα τοις τον προαιώνιον θεόν ημών Σαταναν Anathema contra Paulikianos. - Z K. 27 (1906) 453-55. ’Αναισθησία κα'ι επί σωμάτων καί επι Joannis Chinaci Scala Paradisi, 18. - 88, 932. Άναίσθητον όμοΰ κα'ι πονηρόν τών Φαρί. Asterius Amas., Horn, in 2 filios. - T U. 40 (1914) 107-15. Άναίσχυντον ή κακία καί ιταμόν S. Jo. Chrys., Horn. 55. in Joann. — 59, 301. ’Ανακαλείται τοίνυν δ λόγος επί τον ύμνον Eusebius Caes, ep., In Ps. 116. - 23, 1361. Άνακηρΰττει σου την ίεράν κα'ι μεγάλην Michael Psell., Epist. 1., ad Con­ stant. Monom. — O R. 12 (1936). ’Ανακόπτει χρησίμους καθάπερ ίππον S. Cyrill. Al., In Joann. 1. 12. — 74, 608. Άνακτες ρήγες πρίγκιπες σατράπαις Stichoi in Makkabaeos. — BCG. 31, 28-30. Άνάκτησαι σαυτοϋ, ώ βέλτιστε S. Isidor. Pel., Epist. 3, 239. — 78, 920. ’Ανακτορικής τφ όντι καί θείας καί βασιλ. Typicon montis Athos, sub. Constant, imp. — MUA. 151-162. Άνάκτων πάντων καύχημα, φωτολ. Stephanus Physopalam., Carmen. — W A B. 54. Άναλάβετε δπλα κα'ι ασπίδα, προσπεφώνηκέ S. Cyrill. Al., Glaphyr.: De eo qui contra hostes militat. — 69, 657. Άναλάμπει πάλιν τής αγίας εορτής ημών ό S. Cyrill Al., Horn. Pasch. — 77,801. Άνάληψις Μωυσέως, ή εγένετο εν τφ Ascensio Moysis. - Z W T. 11 (1868) 276ss. Άναλογίζου ταπεινή ψυχή μου πανάθλια Sym. Metaphr., Alphabetum 2. - 114, 133. Άναλογίζου, ώ ψυχή, τα πρίν σοι Athanasius magnus, Poèma. — B Z. 16 (1907) 495-97. ’Αναμέλπω τήν χάριν σου, δέσποινα Pôëma in B. Μ. V. — B Z. 16 (1907) 499-501. Άναμίγνυσι τα ταπεινά τοις υψη. S. Jo. Chrys., Horn. 14. in Hebr. — 63, 109. Άναμιμνήσκει τον Θεόφιλον του Έυαγγε. Theophylact., in Acta Apost., cp. 1. - 125, 500 et 852. Άναμνήσθητί μοι τών τοΰ Σωτήρος S. Nilus Epist. 1, 116. — 79, 133.

www.torrossa.com - For non-commercial use by authorised users only. License restrictions apply.

52

In itia P atru m Graecorum

Άναμνήσθητι τής πρεσβείας εκείνης Joann. Antioehen., De Azymis. — O Ch. 23 (1923) 244-63. ’Αναμνήσω υμάς, ώ λόχος ήμέτερον, Eustath. Thess., Smo ad Joaim. Ducam. — R B R. 16-24. Ά ν αμπελώνα τής Γραφής εκμανθάνης Joann. Metrop. Naupactos, Stichoi. - S E. 15 (1903) 475-76. ’Αναμφίβολος ή αγάπη, ακραιφνής ή φιλία Theodor. II. Eascar., Epist. 22 (171). - Τ E F. 224-225. ’Αναξαγόραν έρωτηθέντα ότου χάριν εϊς Niceph. Gregor., Epist. ad Apocauc. - E D. 2 (1924) 328-29. Ά ναξ άνάκτων του Θεοΰ παΐς καί λόγος Oratio metr. in Ies. Christum. - M P G . 505. Άναξ, άνασσα, δέσποτας έμούς Joann. Geom., Versus. — 106, 964. Άναξ βασιλεύ, σου πεσόντος ου φέρω Joh. Tzetzes, Poema funebre in imperator. Manuel. — MAG. 1, 619. Ανάξια μέν, ως ε'φης, των πάλαι άγ. S. Isidor. Pel., Epist. 1, 352. — 78, 384. Ανάξιον κρίνας τον λαόν τής νομοθ. Photius, Q. Ampli. 269. — 101, 1096. ’Ανάξιος ών, πίστευσον σωθήναι. S. Nilus, Epist. 1, 22. — 79, 89. Ά ναξ φιλευσεβής εδείχθης Κωνσταντίνε Stichera in Ss. Constantin et He­ lenam. — R O . nr. 31. ann. 3 (1913) 72-73. Άναπλέων χθες πρωί την Προποντίδα Christophorus Mit., Stichoi 127. - KCM. 87. ’Ανάργυρους άκέστορας γεραίρουσα Cosmas et Damianus. Eaudatio a Neophyto. — v. B H G. 384. Άναρρηθεις οΰν ό Μανουήλ αΰτοκράτωρ Nicet. Chordat., De Manuele Comn., lib 1. — 139, 377. Άναρτηθέντα ώς είδεν επί σταυροΰ Nicolaus Patr. Cpl., Canon threnos. - P S S . 4,492. Άναρχε, απερίγραπτε Κύριε, 6 πόσης εορτ. Georg. Amerutzes, Oratio. — N E. 3 (1906) 51-55; Arm. 4 (1906) 225ss. Άναρχε Βασιλεύ, άόρατε, ανεξιχνίαστε Nicephor. Call., Precatio. — 147, 577. Άναρχε καί υπερούσιε, παντεπόπτα καί παντοκράτορ Anoh., Oratio in Na­ tivitate Ss. Genitricis. — B B G. 2 (1948) 70-71. Άναρχε Υίε, τφ Πατρί συν τφ άνάρχφ Josephus Hymn. « Gloria Deo ». - P A S . 1, 405. Άναρχον κατ’ αιτίαν διδάσκεις, μέγιστε Nicephor. Blemm., Acoluthia III. - Η N B. (1896) 124-125.

www.torrossa.com - For non-commercial use by authorised users only. License restrictions apply.

In itia P atru m Graecorum

53

Άναρχον δντα τον προάναρχον λόγον ρήσις Hymnus in S. Basil. Magn. - M B N . 10, 2'(1905) 183-96. "Αναρχον φύσιν έν tf¡ αρχή ύπερδοξάζειν Indictionis principium, Oratio. - v. B H G . 821. "Αναρχος αρχή, παντός αιτία, Θεός Theodor Prodrom., Carmina. — 133, 1221; E A . 36 (1916) 12. ’Άναρχος Θεός καταβέβηκεν και έν Hymnus alfabet. in Natal. Dni. — B Z. 18 (1909) 347. ’Ανάστα και δεύρο, ϊνα εύρήσης την Dei epistola. — D A W . 51 (1906) 11-40; V AG. 1,23. Άναστάς εκ των νεκρών πάσι δέ άποστόλοις Stichoi in fer. 5a .Ascen­ sionis. — S E P . 225. nr. 360. Άναστάσεως ήμερα, εύσεβείας πιστών, πτώσεως Nicodem. Nax., Canon in St. Joann. Ev. - A B V. 2, 242-45. Άναστάσεως ήμερα, και ή αρχή δεξιά S. Gregor. Naz., In S. Pascha. — 35, 396; cfr. VV, 3 (1896) 280. Άναστάσεως ήμερα καί ή αρχή δεξιά Joannes Naup., Epist. 20. — V V. 3 (1896) 280; (cfr. 35, 396) et S MP . 1 (1914) 92; 163; 166ss. Άναστάσεως ή μέρα καρποφορήσωμεν εαυτούς Stichoi in Pascha. — S E P . 158. nr. 202. Άναστάσεως ήμερα λαμπρυνθέντες Χριστού S. Theodor. Studit., Canon Ss. Constantini et Helenae. — A B V. 2, 411-13. Άναστάσεως ήμερα, λαμπρυνθώμεν λαοί S. Joan. Dam., Carmen in Pas­ cha. - 96, 840; S E P . 160 (nr. 205); A P C. 218; BK1. 6 (1910) 119; P K A . 2 (1894) 191. Άναστάσεως ή μέραν Θεοδώρας σορός πασι πιστοϊς Demetrius Kaniski, Canon in S. Theodoram. — M A P . 8. Ser. - 6, (1904) 77-81. Άναστάσεως λόγος, τήν τής άναστάσεως ήμ. S. Nilus: In s. Pascha. — 79, 1489. Άναστάσεως Χριστού έορται και άγγελος τής (S. Jo. Chrys.) (Asterius Soph. ?). In Pascha. — S O 27 (1949) 59-61. Αναστασία γυναικών ή καλλίστη Martyr. S. Anastasiae jun. — 116, 573; v. B H G . 82. Αναστασίου δέ, ώς μοι λέλεκται, προς Evagrius Schol., H E . 1. 4. — 86*. 2704. Αναστασίου εκβληθέντος τού Οαυμ. Photius, Resp. 3. — 104, 1221; B Ph. 561. Άνάστασις τής τού Κυρίου προνοίας τό S. Nilus, In S. Pascha. — 79, 1493. Άνάστασις τού Ιμοΰ Ιησού και Θεού κ. τού Deo Philos., In S. Pascha. - 107, 96; CNA. 1 (1648) 1691.

www.torrossa.com - For non-commercial use by authorised users only. License restrictions apply.

54

In itia P atru m Graecorum

Άνάστασις των νεκρών ψυχών από S. Macar. Aeg., Horn. 36. — 34,749. Άνασταυροΰντες, φησί, tòv Ytòv S. Nilus, Epist. Î, 204. — 79, 157. Άνάτειλον, φανότατε 'Ρωμαίων αΰτοκρ. Theodor Prodr., Carmen. — W A B. 40-42; P T P. 374. Άνατέλλοντρς φωτός, ό δρθρος S. Isidor. Pel. Epist. 1, 257. — 78, 337. ’Ανατολήν εχων δνομα Θεός, εφης S. Isidor. Pel., Epist. 1, 248. — 78, 333. ’Ανατολής ώσπερ αστήρ τούς μάγους Ικ Περσίδος Romanus Melodos, Kontakion in S. Bonifatium mart. — E B S. 15 (1939) 232. Άνατολίου τήν ήλιου δίκην λάμψασαν Vita S. Anatolii ep. — A S. 3. Jul. - 1, 659; V . B H G. 91. ’Αναφορά γέγονεν επί τής ημών μετριότητος Joann. Glycas, Synod. Cons­ tant. 2. - 152, 1108; MAD. 1 (1860) 30-31. Άναχωρήσαντος δε του Άλλεξάνδρου Alphius, Additamenta. I. De Epiphana. — B H G. 58. Άναψΰχομεν, οσάκις Sv επιστή τις τών αδελφών Theodor Stud., Catech. 61. - P T S . 2, 431-434. “Αν βοΰλει αρχειν τής επαρχίας S. Nilus, Epist. 1, 161. — 79, 148. “Ανδρα δυνάμενον πενίαν ένεγκεΐν Maximus Planudes, Epist. 13. — T M P . 27. “Ανδρα κατά νόμους είχε τινα Θεόδωρον Jo. Glyc., Synod. Constit. 24. — 152, 1118-19. “Ανδρα σε γινώσκω τών προαιρούμενων Maxim. Plan., Epist. 8 ad Georg. Autor. - A U T. 16 (1879) 292; T Μ P. 78. “Ανδρα τον αυτόν καί Οέον τετεγμένον Nicephor. Blemm., Canon, Ode 9. - H N B . (1896) 131-32. Άνδρέα μάκαρ Χριστού ’Απόστολε. S. Joseph. Aym., De S. Andrea Ap. — P A S . 1, 386. Άνδρεας ’Απόστολος * Στάχυς εν ’Αργυροπόλε ι Catalogus Episcopor. et Patriarch. Cstpl. — B J Ο. 1 (1711) 3, 187. Άνδρεας δ άγιώτατος ’Απόστολος παραγ. Catalog. Epp. et Patriarchar. Cstpl. - 147, 449; B J O. 1 (1711) 3, 187; C P J. 3 (1884) 263-333. Άνδρεας ό άγιώτατος απόστολος Nicephorus Call., De episc. et Patr. Cp. - 147, 449; C P I. 3 (1884) 282. B J O. 1 (1711) 3, 191. Άνδρεας ό αδελφός αυτού, ως οι προ ημών Sophronius, De vitis Aposto­ lorum. - V . S R P. 1 (1940) 167. nr. 196. Άνδρεας ό απόστολος εν Βυζαντίψ π. Catalogus episcopor. Constantinopol. - R P G. 9 (1894) 40. ’Ανδρεία εστ'ιν έξις αρίστη λογικής Origines, Expos, in Proverb, cp. ult. — 17, 249.

www.torrossa.com - For non-commercial use by authorised users only. License restrictions apply.

In itia P atru m Graecorum

55

’Ανδρεία καί υπομονή, καλή καί εύειδ. S. Cyrill Al. in SS. Cyrum et Joann. - 77, 1100. (Fragm,); S R. 4 (1840) 278; v. B H G. 472. ’Ανδρείαν μέν καί στρατηγίαν τών ’Αθηνών Euthymius MalakiJ Epist. 1 ad Mich. Chon. - Μ E Μ. 38-43. ’Ανδρείας μέν ουν περί τής εν Χριστώ νοούμενης S. Cyrill. Alex., De ador, et cult. 1. 6. — 68, 408. ’Ανδρεία ψυχής τήν πίστιν όπλισάμενος. S. Theodor St., Cant. De S. Theo­ dora duce. — P A S . 1,361. Άνδρείςι ψυχής τήν πλάνην κατε. Anon., Cant. De Emiliano martyre. — P A S . 1, 588. ’Άνδρες αγαπημένοι, γνήσιοι φίλοι καί αδ. Dionys, hieromon., Ad monadi. Athos. - MUA. 218-33. ’Άνδρες αγαπημένοι, γνήσιοι φίλοι καί άδ01 Joseph Bryenn., In SS. Trin. S“0 4. - B I B. 1, 58. ’Άνδρες αγελαίοι ποτέ κα'ι ό συρφετός δχλος Procopius, De Aedificiis 1, 1. - 873, 2828; C S B . II. 3 (1838) 173. ’Άνδρες αδελφοί καί συμπένητες, πτωχοί γάρ S. Gregor. Νζ., Or. 14. — 35, 857. ’Άνδρες αίδέσιμοι, καί πίστεως άξιοι παραγεγόνασιν S. Cyrill. Alex., Epist. 2. - 77, 40; Μ C C. 4, 884; A C O. 1, 23-25. ’Άνδρες βροτοί, φύγωμεν εκ κόσμου πλάνου Theodor. Stud., Poèma 3. — 99, 1780. ’Άνδρες εγερσιγέλωτες, δσοι βιοπαίγμονι Georg. Pisida, Versus. — S AC. (1893) 51-54. ’Άνδρες μέν θεοφιλείς, καί τών θείων δογμάτων Ueontius Byz: etra Nestor, et Eutych. - 861, 1268; S R. 10 (1844) 1-39. ’Άνδρες, oí διά τήν εις Χριστόν αγάπην Antiochus mon., De mundi amo­ re. - 89, 1472. ’Άνδρες, οΐ συνεληλΰθατε μέν ως τι ξένον (S. Paulus Ap.), Sermo in S. Theclam. — 85, 484. Άνδρες οϊ τε τοΐς βασιλείοις ήθεσι καί Georg. Galesiot., Or. funebr. in Theodor. Xantop. - Μ B N. 62, 419. ’Άνδρες oí τής παροικίας ταύτης οϊκήτορες Ioann. Vatatzes, Encomium. - VV. 13 (1906) 23-35; BZ. 14 (1905) 193-233. v. B H G. 934. Άνδρες, δσοι τάς τών συγγενών διαπεφ. Demetrius Cydon.: Monodia occisorum Thessalonice. — 109, 640. Άνδρες ’Ρωμαίοι, ακούσατε ’ λύχνος τοΐς ποσί. Deo metrop. Russiae, De azymis etra Catinos. — O U. 19 (1876) 301. ’Άνδρες 'Ρωμαίοι, μάλλον δέ τών ποτέ 'Ρωμ. Anon., Monodia in Theodor. II. Palaiolog. - I P P 4 (1930) 177-186.

www.torrossa.com - For non-commercial use by authorised users only. License restrictions apply.

56

In itia P atru m Graecorum

Ανδρες 'Ρωμαίοι, οί τής πρεσβυτέρας'Ρώμης Georg. Acrop., Smo 1"‘ ctra Latinos. - H G A. 2, 30-45; D B E. 1,395-410. Ανδρες 'Ρωμαίοι, δσοι τε πρός ήμας ήκετε Demetr. Chomat., Epist. de azymis etc. — A S C. (1891) 763-78. Ανδρες 'Ρωμαίων οί περιλειπόμενοι, μέχρι μεν Cyros Ivankos, Monodia in Cyrum Isidorum Glava. — L P L. 105-108. "Ανδρες φίλοι, ΈρμοΟ τρόφιμοι καί μ. Gregor. CypT., Epist. 91. — E Ph. 3 (1909) 27; S E G. 71-72. Ανδρες φιλόχρ ιστοί καί φιλόξενοι, καί φιλάδελφ. Greg. Thaum. (?) (S. Jo. Chrys.) In Theophaniam. - 10, 1177; SCO. 7, 657; Η H S. 375. "Ανδρες φιλοχριστότατοι καί φιλευσεβεΐς Germanus II. Patr. Const., Epist. ad Cyprios. — 140, 613. "Ανδρες Χριστιανοί, καί κλήσεως έπουρανίου Asterius ep. Amas. Adv. avaritiam. - 40, 193; C N A. 1 (1648) 40. ’Ανδριάντας. Ιδεΐν φίλους καί ήγαπημένους Daniel Proph., Oneirocriticon. - B Z. 26 (1927) 292-314. Άνδρί αξιολογώ περιτνχών περιστάσει S. Basilius, Epist. ad Sophron. mag. — 32, 657. Άνδρί πλακείς δφειλοΰντι εύθετον τόδε. Germanus Patr. Cstpl., Oneirocri­ ticon. - Lao. 7 (1923) 433-48. Άνδρί τοΰτφ τέχνης Ιπιστήμονι χρωμάτ. Georg., metrop. Kerk., Epist. ad Nectar, abb. — M C. 1. App. XLIII. Ανδρόνικον Βρυένιον Λεοντάριν Nicolaus V., Epist ad Constantin. imp. — 160, 1201. Ανδρόνικον τόν Βερονικέα, τον κακή Synesius, Epist; 58. — 66, 1400. Ανδρόνικος την ’Εκκλησίαν ψευσάμ. Synesius, Epist. 72. — 66, 1433. Ανδρονίκου καί Αθανασίας δ λαμπρός Neophyt. Encl. Encom. in SS. An­ dronicum et Athanasiam. — A B. 26 (1907) 178-80; v. B H G. 123. Άνδρος δη τόδε σήμα, δς ου Christophorus Mit., Stichoi 104. — Κ C Μ. 66. (mut.). Άνδρώνα νεκρών πΰρ καταφλέγει Christophorus Mit., Stichoi 82. — Κ C Μ. 52. Ανδρών δικαίων έσο είς σωτηρίαν Menandri Paraenesis. — B G C. 1, 153. Ανδρών μέν τισιν αί πρός άλλήλους Vita ss. Davidis, Symeonis et Georgii. - AB. 18 (1899) 211-259; v. B H G. 494. Ανδρών φιλαρέτων βίος καί ή τής Sym. Metaphr., Vita S. Abramii et Mariae. - 115, 44; v. B H G. 8. Άνέβη Θεός έν άλαλαγμώ, Κύριος έν φωνή Theodor. II. Lascar., Epist. 4 (93). - Τ L F. 124-25.

www.torrossa.com - For non-commercial use by authorised users only. License restrictions apply.

In itia P atru m Graecorum

57

Άνέβη δ άββάς Δανιήλ άπό τής Σκήτεως Anon., Monialis simulans ebrietatem. - C B Η. 1 (1901) 22-26. Άνέγνωμεν α πρός τά εν προοιμίοις τής Bessarion Card., £pist. ad Jo. Argyrop. — BA. 219; Μ B. 3 (1942) 545-46. Άνέγνωμεν σου την Ιπιστολήν, άγ. Basilius Achridae ep., Epist. ad Ha­ drian. IV. Pp. - Bes. 20 (1916) 31-33. Άνέγνωμεν, φιλοχριστότατοι Λατίνοι Simeon II. Hieros., De Azymis. — O Ch. 2 (1924) 217-39. Άνέγνων καί τά Μιχαήλου φόρδην κατά Bessarion Card., Epist., ad Andron. Call. - 161, 692; Μ B. 3 (1942) 513; et B G C. 5, 388. Άνέγνων πληρέστατα την Ιπισκοπήν καί τον Constantin imp., Epist. ad Eusebium: - 20, 1133-35; MCC. 2, 1092; P I . 8, 538. Άνέγνων σου και ταΰτα τά γράμματα Joann. Arg., Epist. ad Georg. Trapez. — BA. 76. Άνέγνων σου τήν Ιπιστολήν, τέκνον, και ευ. Theodor Stud., Epist. 273 ad Paulum. — Μ B N. 8, 220. Άνέγνων σου τήν Ιπιστολήν τήν Demetrius Kidon, Epist. ad archiep. Tebano. - S T. 30 (1916) 52-58. Άνέγνων σου τήν Ιπιστολήν, ώ πάτερ, καί Nilus Tamila, Epist. ad Maxi­ mum. - E A. 15 (1896) 382ss., 391ss.; A N D . 1-92. Άνέγνων σου τήν τιμίαν συλλαβήν, S. Theodor Stud., Epist. 2, 52. — 9 9 , 1264.

Άνέγνων σου τήν φθόνου πλήθουσαν Ιπι. Georgius Trapez., Epistola. — 161, 755. Άνέγνων σου τό γράμμα τής εύλαβείας Theodor Stud., Epist. 2, 43. — 99, 1245. Άνέγνων τά γράμματα τά διά τών πρεσβυτέρων Julius Pp., Epistola ad episcop. Synodi Antioch. — 25, 281; M C C. 2, 1212; P B . 8, 879; G B V. 5, 3; O A W. 21 (1935-36) 102-13. Άνέγνων τά γραφέντα παρά τής ΰμετέρας συν. Constantinus imp., Epist. ad synod. Antioch. — 20, 1136-38; MCC. 2, 1093; P B . 8, 543. Άνέγνων τήν Ιπιστολήν τής τιμιότητάς S. Theodor Stud., Epist. 150. — Μ B N. 8, 132. Άνέγνων τό γράμμα σου, λογιώτατε και σ. Mich. Psell., Epist. (155) ad Neophotist. - S Μ B. 5 (1876) 405. Άνέγνων τον Κόρου λόγον, ώς εχει υπό σου Theodor., Epist. ad Frandsc. Philelph. -

Μ B. 3 (1942) 574-76.

Άνέγνων τον λόγον πλεΐν (sic) ή τετράκις Gregor Cypr., Epist. 69. — E Ph. 3 (1909) 7; S E G. 51.

www.torrossa.com - For non-commercial use by authorised users only. License restrictions apply.

58

In itia P atru m Graecorum

Άνέγνων τον λόγον, σοφώτατε, και Basilius, Epist. ad Libanium. — 32, 1096. Άνέγνων τό υπομνηστικόν τό S. Cyrill. Alex., Epist. 10. — 77, 64; ACO. 1, 110. Άνέγνων τούς συντεθέντας σοι είς Πτολεμ. Anonym., Epist. ad Georg. Trapez. — 161, 753. Άνέγνων τό ψήφισμα ούχ απαξ, αλλά Michael Psell., Epist. 9. — Ν S. 7 (1908) 507; (Separ, p. 13). Άνέγνως έν τφ Ιεζεκιήλ τούς S. Nilus, Epist. 4, 32. — 79, 564. Άνεγνώσθη βιβλιδάριον έν φ Κασσιανοΰ Joannis Cassiani Opera. — CSE. 17 (1888) XCVII; cfr. Photii Biblioth. Cod. 197. Άνεγνώσθησαν είς επήκοον όρισμώ του Decretum synodale quo metrop. Antiquarum Patrarum in ius vocatur, Cp. (1395). — Μ A D. 2 (1862) 250-251. Άνεγνώσθησαν Κανδίδου Ιστορίας λόγοι Candidus Isaur., Historia, Fragm. - 85, 1741-56. Άνεγνώσθη συνόδου τής παρανόμως Synodus ad Quercum (ex Photio). — MCC. 3,1141; S I P. 41 (1896) 39. Άνεγνώσθη, τιμιώτατε αδελφέ, πάσιν ήμΤν Theophylact, Epist. ad ep. Triaditzae. - 126, 344; MCC. 20, 492. Άνέγνως πολλάκις, τί γράφει S. Nilus, Epist. 1, 164. — 79, 149. Άνεθεμάτισαν ημάς χρόνοις μακροίς Photius, Epist. 2, 64. — 102, 877; BPh. 501. Άνείκαστε μακρόθυμε, Χριστέ μου Leo despota, Poema in Christum. — BZ. 16 (1907) 498-99. "Αν εΐχον στέρνα στεγανά, κατάχαλκα την φύσιν Joann. Diae., Carmen pol. - 158, 961. Ανέκαθεν τά συμβεβηκότα παρά τών Euthym. Malaki, Epist. 14. — Μ E Μ. 54. "Αν εκ τοΰ βάθους τής καρδίας S. Nilus, Epist. 2, 81. — 79, 237. Άνελεξάμην κατά χεΐρας την σήν έπ. Leo mag. Anthyp., Epist. — D E I . 1 (1884) 383; T B N. 31 (1939) 81-83. "Αν ελεπτύνθης, κάλαμε, ποτέ προς στιχουργίαν Theodor Prodr., Versus in imp., Isaak Angel. - R H C . 2, 748-52 (partim ed.). Άνελήφθης, Χριστέ, μη χωρισθεις άφ’ ημών · Stichoi in fer. 5a Ascensio­ nis. - S E P. 227. nr. 364. Άνελθόντων έν Κωνσταντινουπόλει τών επτά Decretum imp., de Nestorii exibo. - MCC. 5, 256; ACO. I3, 67. Άνελθών έν τφ δρει ως φώς Cant. De S. Athenogene. — P A S. 1, 624.

www.torrossa.com - For non-commercial use by authorised users only. License restrictions apply.

Λ '·'

’’·■ ·■

In itia P atru m Graecorum

59

Άνελθών εν τφ σταυρφ πάθος κατεδέξω Stichoi in fer. V. Ascensionis. - S E P . 225. nr. 359. Άνελθών δ Κύριος ημών I. Χρς μετά Πέτρου Disputatio Christi c. diabolo. - VAG. 1 (1893) 4-8; cfr. S R B. 1 (1940) 117. nr. 143, 2. Άνέμαθεν ή βασιλεία μου, άγιώτατε δεσπ. Alexius Comn., Novella 12. — 127, 940. Άνέμεινεν δρκωθήναι, ειθ’ ούτω φάναι Theodoret, Resp. 68. in III. Reg. XXI, 35, 37. - 80, 740. Άνεμνήσθην Ιδών τον ΐχθύν, θεοτίμητε Mich. Psell., Epist. 245. ad Pa­ triarch. Eeichoudi — Eustath. Thessal., Epist. 63. — O R. 13 (1941) 295-96; cfr. 136, 1327. . Ανεμώνη φοινική, ή ερυθρά κουτζ. Lexicon botanicum. — Β G C. 2, 394. "Αν εν σκιαις, άνθρωπε, και γραφαΐς θέλης Theodor Prodr., Versus in sepulchrum Alex. Kontosteph. — D A C. 39 (1904) 365-66. Ά ν έξ’ άκανθων έκφύωνται και ρόδα Prosuch., Hymn, in S. Mariam Aeg. - T E M. 36; v. B H G. 1044. Ανεξερεύνητος επίσκοπος έκ μείζονος Canones ΡΡ. Sardicensium. — 114, 256 (= Sym. Met.); 133, 92 (== Alex. Aristen.); Cfr. 137, 1442 (= Theodor Bals.). Άνεξίκακε βασιλεύ και άΐδιε, ό διά τήν S. Basilius Mg., Oratio. — 31, 1685. Άνεξίκακε σώτερ, άνέγου, μη καί κακόν Eustath. Thess., In epist. 19. — 136, 1280; T E O . 328. Άνεξίκακε Χριστέ, κακοϊς άπείροις Canon in Jesum Christum. - I P R. 62-69. Ανεπίγραφος μέν εστι παρ’ 'Εβραίοις δ ψ. Eusebius Caes. ep., In Ps. 93. - 23, 1193. Ανεπίγραφος ό ψαλμός. Μήποτε δέ ούτε ψαλμ. Eusebius Caes. ep., In Ps. 90. - 23, 1140. Ανεπίγραφος παρ’ Έβραίοις δ ψαλμός · διό ουδέ Eusebius Caes. ep., In Ps. 42. - 23, 377. Ανεπίγραφος παρ’ 'Εβραίοις δ ψαλμός · εις δέ Eusebius Caes. ep., In Ps. 98. - 23, 1236. Άνέπνευσα, μάλλον δέ και Michael .Ak., Epist. 150. - I M A . 301. Άνεπνεύσαμεν, έσκιρτήσαμεν, οΰκέτι S. Jp. Chrys., Epist. 220. — 52, 732. Άνέπνευσα μικρόν των περιστοιχιζόντων Mich. Ak., Epist. 42. — L M A. 67. Άνερμήνευτον άκουσμα · έγνωμέν σου Niceph. Call., Hymn, in Β. Μ. V. — B. 5, 1 (1929) 366-70.

www.torrossa.com - For non-commercial use by authorised users only. License restrictions apply.

60

In itia P atru m Graecorum

’Άνερ δρω πεμπόμενά σοι συκάμινα Gregor Cypr., Epist. 189. — E Ph. 5 (1910) 490. Άνερρωσάμην ήδη τής άσθενείας μου S. Theodor Stud., Cat. 28.; De nativit. divina. — Μ B N. 92, 77. ’Ανέσπερου φωτός ή γεννήτρια εξαγγελλ. Joh. Damasc., Precatio metrica. - B Z. 14 (1905) 235; E S O. 3, 536. Άνέστη τή τρίτη ήμερα ό Κύριος (S. Jo. Chrys.) Eusebius Alex., Horn, in Pascha. — 61, 733; 86, 421; T E. 91. Άνέσχε πρότριτα - και γάρ οΰτω Maximus Planudes, Epist. 118. — T Μ Ρ. 164. "Αν εταιρίαν πρεσβεύης, και αληθή Nicetas Pan. Mag., Epist. 33. — Μ B N. 62, 444. Άνέτειλας εκ τάφου ωραίος ως ήλιος Χριστός Stichoi Joan. Monach. in Pascha. - S E P . 174-75. nr. 222. Άνέτειλεν ήμΐν σήμερον, αγαπητοί, (S. Jo. Chrys.), Horn, in jejunior. princip. - 62, 727. Άνέτειλε σήμερον ημέρα λεία και εΰσημος Canon, Ode 1. in S. Mercurium. - B M C . (1937) 156-62. Άνέτειλε χαρμόσυνος ημέρα πανηγύρεως Acoluthia in transl. s. lapidis. — P K A . 5, 188. Ανεύθυνος σοι, σοφέ τα πάντ’ αδελφέ, κύριε Arethas Caesar., Epist. ad Gregor metrop. Ephes. - B SI. 1 (1929) 161-163 ; 3 (1931) 99-101. Άνευφημοΰμεν, δοξάζομεν, ύμν. S. Nilus, Epist. 1, 255. — 79, 176. Άνέφερεν επι της ημών μετριότητος Joannes Glyc., Constit. Synod. 7. — 152, 1097; MAD. 1 (1860) 14-16. Άνέφερε... δ σεβαστός κΰρ, Εύστάθισς δ Κίννα Judicium synodale, Cp. (1316). - 152, 1128; Μ A D. 1 (1860) 56-57. Άνέφερεν... δ άπό των παιδοπούλων Joann. Glyc., Synod. Constit. — 152, 1097. Άνήγγειλέ μοι δ καλός και αγαθός S. Basil. Mg., Epist. ad Maximum. — 32, 1012. Άνηγγέλη ήμΐν δ θάνατος τής μακαρίας S. Theodor Stud., Epist. 2, 176. - 99, 1545. "Αν ή Θεού χειρ οϊδε και τύπονς γράφειν Theodor Prodr., In imag. Christi. - S S P. 15 = D A C. 39 (1904) 348. Άνήκεν ή γή τοϋ δράκοντος και π. Joann. Geom., Versus: 7. — 106, 910. Άνήλθεν !φ’ υψηλού δ άγιος Δαλμάτιος Dalmatius, Apologia. — 85, 1801; MCC. 4, 1429.-

www.torrossa.com - For non-commercial use by authorised users only. License restrictions apply.

In itia P atru m Graecorum

61

Άνήλθομεν σήμερον εξ’ ορισμού άγραφου Theodor Pyrop. judex profite­ tur exemptionem monast. S. Pauli a potestate eccles. (a. 1196). — Μ A D. 4 (1871) 305. Άνήλθον εις Κόρινθον δυο [όίνδρες] τινές, Σίμων Corinthiorum epist. apocrypha ad S. Paulum. - K T. 12 (1905) 9-11; v. S R B . 1 (1940) 211. nr. 232. Άνηλώθημεν, εδαπανήθημεν, μυρίους S. Jo. Chrys., Epist. 120. — 52, 674. Ά ν ήν δυνατόν και μάνας ψυχάς βλέπειν Joannes Metrop. Naupact., Stichoi in myst. Coenam. — S E. 15 (1903) 464. Άνηνέγκαμεν, d» βασιλεύ, των συνεχών Demetrius Cydon, Oratio ad imp. - B N I . 3 (1922) 68-76. · Άνήνεγκαν εις την ημών μετριότητα και περί Joannes Calecas, Synodi punitio rebellor. - 152, 1217; MAD. 1, 171-74. Άνήνεγκας διά γράμματός σου τή Demetr. Chom., Praepositi, monachi, eccles. et monasteria episcopo loci subjecti. — P A S. 7 (1891) 329. Άνήνεγκας Ιερότατε προς την ήμετέραν Michael Caerul., Ne nuptiae fiant 7° gradu. - I , G R. 1, 206. Άνήνεγκας τη ημών μετριότητι διά τού Demetr. Chom., De infantib. christ. sine baptismo mortuis. — P A S. 7 (1891) 479. Άνήνεγκας τη ήμών μετριότητι, 'Ιερώ. Demetr. Chom., Cp. 27: Ad episc. Joannior. - A S C. (1891) 119-24. Άνήνεγκας τή ήμών μετριότητι, ώς ό κατά Demetr. Chom., Cp. 28: De Andronico Comn. — P A S. 7 (1891) 123. Άνήνεγκεν επί τής ήμών μετριότητος προκαθήμενης Esaiae Patr., Synod. Constit. — 152, 1189 et 1193. Άνήνεγκεν επί τού καθ’ ήμας ιερού Esaias, Synod. Constit. 63. — 152, 1168 et 1190; MAD. 1 (1860) 106-07. Άνήνεγκεν... ή από τής χώρας τών Έννακοσίων Judicium synodale, Cp. (1325). - MAD. 1 (1860) 137. Άνήνεγκεν ό άποιχόμενος μητροπολίτης Κυζίκου Synodicon Joannis Patr. Cstpol. - BCC. 1, 76-77. Άνήνεγκεν... δ από τής Ιν τή θεοσώστφ Judicium synodale, Cp. (1325). - MAD. 1 (1860) 141-143. Άνήνεγκεν... δ εν μοναχοΐς διάκονος Σίμων Judicium synodale, Cp. (1325). - Μ A D. 1 (1860) 135-136. Άνηνέχθη τή ήμών μετριότητι παρά τού Rescriptum archiepiscopi Achridae. — P K A. 1,474. Άνηνέχθη τή ήμών μετριότητι παρά τού τιμιωτάτου Patr. Cp. confirmat libertatem mon. in Coo (s. a) (Metoch. S. Jo. Theol. in Patmos). — MAD. 6 (1890) 205-206.

www.torrossa.com - For non-commercial use by authorised users only. License restrictions apply.

62

In itia P atru m Graecorum

Άνηνέχθη τη ημών μετριότητι, ώς υπόθεσις Demetr. Chomat., Cp. 12: ad episc. Pelagoniae. — P A S. 7 (1891) 55-58. Άνηνέχθη τφ άγίφ Θεφ ευχαριστία ήμίν Nicolaus Patr. Cstpl., Epist. 138. - 111, 361; S R. 10 (1844) 416. Άνήρ άβουλος εις κενόν μοχθεί τρέχων Georg. Pisid., Carmen. — W S. 13 (1891) 58 ss. Άνήρ άγιος θεωρήσας τινά άμαρτάνοντα Dicta Patrum. — VV. 22 (1915-16) 163. Άνήρ διαφερόντως τή θειοτάτη θρησκεία S. Isidor. Pel., Epist. 5, 211. — 78, 1457. Άνήρ εκείνος γράμματα έ'δοξε Gregor Cypr., Epist. 70. — E Ph. 3 (1909) 7; S E G . 51-52. Άνήρ ελλόγιμος ορθός μέν τον τρόπον S. Isidor. Pel., Epist. 3, 340. — 78, 1000. Άνήρ εν άμελείοι διάγων τάς ημέρας S. Ephrem, Exhort. 32. — E S O . 2,123. Άνηρηκότες δέ τον Λέοντα οί περί Theophanes continuatus, 1. 2. — 109, 53. Άνήρ ’Ιωσήφ δρθοδοξίας στύλος, κλέος Ephrem, Poema in Joseph. Patr. Const. — D G O. 56. Άνήρ κομήτης αυχμόν άγριον τρ. Joannes Euch., Poema 2. — 120, 1125; A WG. 28 (1881) 3. Άνήροτον μέν και άσπαρτον των Γαλατών Theodoret, In epist. ad Galat. - 82, 460. Άνήρ πολλή κεχρημένος πίστει περί τόν μ. Miracula S. Theodori (Teron) mart. - B A. 7 (1921) 59 ss.; cfr. E B S. 1 (1924) 310 ss. Άνήρ τις γηραλέος πάνυ έφίσταται τφ σεβασμίφ αυτών Miracula Ss. Anarg. Cosmae et Damiani. — D C D. 98. Άνήρ τις έκ τών έκεΐσε Θεόδωρος, καλ. Jo. Glyk., Synod. Const. 30, 3. - 152, 1127. Άνήρ τις έτερος έν Άνδριανουπόλει Demetrius, Miracula variis Temp. Ila. - v. B H G . 527. Άνήρ τις έτερος πόλεως τής Άδριανοϋ Demetrius, Miracula variis Temp. II b. - v. B H G. 528. Άνήρ τις ήν εν Κωνσταντινουπόλει Niceph. Presb., Vita S. Andreae Sali. - 111, 629; A S. 28. Mai. 6, 5*. Άνήρ τις ήν μέγιστος εξυφασμένην Ignatii Patr., Stichoi in Divitem et Bazar. — Eos 4 (1897) 151-54. Άνήρ τις ήν Φιλήμων τών πιστών και Prolog. Catenae in epist. ad Philem. - CCA. 7, 101. Άνήρ τις μόνον αισχρών λημμ. S. Isidor. Pel., Epist. 3, 260. — 78, 940.

www.torrossa.com - For non-commercial use by authorised users only. License restrictions apply.

In itia P atru m Graecorum

63

Άνήρ τις οίκων έν μέσφ των ’Εμβόλων Nicephor. Call., Versus in mira­ culum S. Nicolai. — A Η N. 363-64. Άνήρ τις οΐνφ χαίρων επιεικώς, γυναίκα Manuel Pal., Smo ad ebriosum.: Protheoria. — B G C. 2, 274. Άνήρ τις πάλαι τής πόλεως ταύτης προς Βυζαν. Anon., Miracul. S. Deme­ trii, lib. 3. - 116, 1384; v. B H G. 526. Άνήρ τις πίστιν πολλήν έ'χων εις τον S. Tbeodori Tironos Miracula. — E B S. 1 (1924) 310 ss.; cfr. Άνήρ πολλή κεχρημένος... Άνήρ τις πιστότατος και των αγίων Cosmas et Damianus, Miracula IV. - v . B H G. 389. Άνήρ τις συγκλητικός όνόματι Γεοργ. Martyrium S. Georgii. — A B W. II. 25 (1911) 3, 18ss, v. B H G. 679. Άνήρ τις, τό γένος Αιγύπτιος, τό δε όνομα Joh. Rufus, Plerophor. 104. — Ρ Ο. 8 (1912) 181-182. Άνήρ τις τό γένος Θεσσαλονικεύς Demetrius, Miracula variis temp. pa­ trata. — v. B H G. 525. Άνήρ τις τουνομα Άλισέριος, Ικ γένους Demetr. Chom., De blasphemante ex contemptu Dei. — P A S. 7 (1891) 531. Άνήρ τις των εν γένει λαμπρός Demetrius, Miracula II. — B Η G. 501. Άνήρ τις τών επι φιλοσοφία σεμν. S. Jsidor. Pel., Epist. 3, 224. — 78, 908. Άνήρ τις ΰπήρχεν, τή πολιτεία μέν S. Gregor. Mg., Vita S. Benedicti. — P B. 66, 125 ss; v. B H G. 714. Άνήρ Φαρισαίος, ως άρτίως ήκούσαμεν τοΰ Λουκά Asterius Amas.-S. Gre­ gor Nyss. (?), In Poenitent. — 40, 352; G O O. 14, 257. Άνθεμόεις παράδεισος, ό τών αγίων χορός έστιν Nilus asceta-Joann. Geom. (?), Capp. exhortatoria ad filium Theodulum. — 106, 867; A P M . 3 (1820) 63-118. Ά νθ’ ενός δύο δεξάμενος μή καθοκνήσης Constantin Akrop., Epist. (150). - A B. 51 (1932) 276. Ανθηρά μέν ή επιστολή τοΰ εμού φίλου Theodor. II. Eascar., Epist. 5 (113). — T E F . 157-58. Ά νθ’ ότου και βραχέα τά προς ή μάς Joann. Pedias., Epist. 4. — Τ Τ P. 46. ’Άνθρακας μέν ό τής αναγωγής Photius, Q. Amph. 52. — ΙΟΙ, 385. "Ανθρακες άνήφθησαν άπ’ αυτού, έκ τού S. Isidor Peius., Epist. I, 2: ad Dorotheum mon. — 78, 181; E A S . 2, 2 (1897) 78. Άνθραξ κυρίως Ιησούς ό δεσπότης Michael Ak., Poema in Angelos. — DMA. 2, 396. Άνθρωπε, δεύρο στήθι και σκόπει τάδε Manuel Philes, Carmina, n. 243. (Paris. Ms.). — Μ M P. 2, 263.

www.torrossa.com - For non-commercial use by authorised users only. License restrictions apply.

64

In itia P atru m Graecorum

"Ανθρωπε, πάσχεις καί θαρρείς τον κόσμον Poèma alphabeticum, De ani­ ma. - MS Ο. 15 (1912) 2, 68-76; W C G. 242-47. "Ανθρωπε, ρίψον α κρατείς τε καί βλ. Jo. Euch., Poèma 52. — 120, 1163. A W G. 28 (1881) 28. "Ανθρωπε, τείν’ τα κοπιας, τεΐναι Anonym., Poèma acrost. — B Z. 20 (1911) 135. "Ανθρωπε τοϋ Θεού ζηλωτά τών ορθών τής Anon., Adv. Patinos. — D T A . 554. "Ανθρωπε tori Θεοΰ καί πιστέ θεράπον καί... δέχου Andreas Cretens. En­ comium in S. Nicolaum. — 97, 1192; cfr. 35, 985. A Η N. 419-28; v. B H G . 1362. "Ανθρωπε τοϋ Θεοΰ, και πιστέ θεράπον καί οΐκόνομε Georg. Pachym. (?), In Pseudo. Dionys. Areop. Vitam. Prolog. — 3, 108. "Ανθρωπε τοϋ Θεοΰ, καί πιστέ θεράπον καί... οΰτω γάρ S. Greg. Nz., Or. 18. - 35, 985; cfr. 97, 1192. ν. Β Η G. 714. "Ανθρωπε τοΰ Θεοΰ * σήμερον ό κύριος S. Theodor. Stud., Epist. 107. — M E N . 8,105. "Ανθρωπε τοΰ Θεοΰ, τί παθών, τί Photius, Q. Amph. 115. — 101, 684; Β Ph. 348. ’Ανθρώπινη φυσις, άγοί άδοί, τον θάνατον Joann. Symeonaki, Monodia. — S T. 123 (1946) 334-36. Άνθρωπίνως δέ τό θρόνος, και το ΰποπόδιον Procop. Gaz., Comm. in Isaiam. cp. 66. — 872, 2700. Άνθρώπιον φαΰλον, καί βδελυρόν, S. Isidor. Pel., Epist. 5, 446. — 78, 1585. "Ανθρωποι θνητο'ι καί σάρκινοι, οΰδέν εόντες. Sibyllorum fragmentum. - GCS. 8, 227; G Β V. 1, 335. "Ανθρωποι μέν ίσως τό μέλλον S. Nilus., Epist. 4, 37. — 79, 565. Άνθρωπο ις έστί ζηλωτόν καί περισποΰδ. Romanus imp. Novella. — 113, 557; P I N . (1606) 2-11. Άνθρωποι, τί μάτην ως αθάνατοί περ εόντες Oracula Sibyllina, Smo. 14. — GCS. 8 (1902) 211-26; G Β V. 1, 335. "Ανθρωπον οΰκ έχω, ΐνα δταν σημάνη S. Nilus, Epist. 3, 236. — 79, 493. Άνθρωπος δίκαιός έστιν, δρασις εκ Piber Henoch. — S P A . (1892) 2, 1079ss. "Ανθρωπος εάν έστιν ταπεινόφρων Antiochus mon., De correctione. — 89, 1632. Άνθρωπος ει, καί ανθρώπου πατρός υιός · Greg. Cypr., Epist. ad Cheilam. - S E G . 182-183; E Ph. 5 (1910) 343. Άνθρωπος έξασθενήσας, καί έξα. S. Nilus, Epist. 1, 207. — 79, 160. Άνθρωπος έριστής οΰ μόνον μετά Antioch, mon., De contentione. — 89, 1604.

www.torrossa.com - For non-commercial use by authorised users only. License restrictions apply.

65

In itia P atru m Graecorum

"Ανθρωπος ζηλωτής ουδέποτε φθάνει Isaac Syr., Sermo 58. — IS . 346-57. "Ανθρωπος ήν, εϋσπλαγχνε, συγγνώμης Jo. Euch., Poema 76. — 120, 1178; AWG. 28 (1881) 38. "Ανθρωπος καθ’ όμοίωσιν Θεοΰ γέγονε S. Athanas. (?), Refut. Meletii. — 28,85. "Ανθρωπος κατά αλήθειαν δ τοϋ Θεού S. Isidor Pel., Epist. 1, 290. — 78, 352. "Ανθρωπος μέν κατά τό φαινόμ. S. Nilus, Epist. 1, 171. — 79, 149; cfr. Θεία τις, ως ε'οικεν "Ανθρωπος μέν τή φύσει εχρημάτισας Hymnus in S. Theodosium abb. — S B A. - Philos. - Hist. ΚΙ. (1892) 326-32. "Ανθρωπος δσον έστ'ιν εν άμελεία Isaac Syr., Sermo 38. — IS . (1770) 239-246. "Ανθρωπος πέφυκας θνητός, εΰμάραντος Michael Gramm., Versus alphabetici. - Bes. 21 (1917) 206-207; B Z. 20 (1911) 134. "Ανθρωπος πολυμέριμνος, πράος και Isaac Syr., Sermo 13. — IS . (1770) 72-75. "Ανθρωπος πονηρός δ δολερός καί άπαταιών εστιν Didym. Alex.; In Ps. 139. - 39, 1600. "Ανθρωπός τις βουν εις θυσίαν τώ μάρτυρι Miraculum S. Theodori 10m. - E B S . 1 (1924) 333-34. "Ανθρωπός τις είχε δυο υιούς· Ό μέν πρώτος εστι τά έ'θνη Theophil. Α1., Excerpt, in Matth. 21, 28. - R Bi. 47 (1938) 394, n. 19. "Ανθρωπός τις έόρταζεν την μνήμην αύτοϋ Miraculum S. Nicolai de 300 numismat. — A Η N. 361-62. "Ανθρωπός τις ήν ίερεύς, φ όνομα Δανιήλ Daniel proph. cp. 14. (juxta 70). - 16, 2836. "Ανθρωπός τις κατέβαινεν άπό 'Ιερουσαλήμ S. Jo. Chrys., Horn, in eum qui incidit in latrones. — 62, 755; MRS . 1 (1944) 189. "Ανθρωπος τοϋ Θεοϋ δ ελθών εκ γης Prophetarum Vitae et obitus. — v. B H G. 1589. "Ανθρωπος ώσει χόρτος αΐ ήμέραι αύτοϋ ώσεί Maximus hierornon., Docum. fundationis mon. B Μ V. in Philadelphia. — Η I P. 3 (1930) 325-39. "Ανθρωπος ωσεί χόρτος, ως καί συ Πέτρε Joann, metrop. Naupactos Stichoi in Petrum. — S E . 15 (1903) 475. ’Ανθρώπους πείθομεν, φησίν δ θείος Άπόστ. Nicolaus Cpl. Patr., Epist. 49. — 111, 240; SR . 10 (1844) 321. Άνθρώπφ συνεσιν τιμώντι καί μάλιστα Nicolaus Cpl. Pt., Epist. 136. — 111, 360; S R . 10 (1844) 415. s

www.torrossa.com - For non-commercial use by authorised users only. License restrictions apply.

66

In itia P atru m Graecorum

Άνίναν tòv θειον εΰφημήσαι μέν πρός Theodor Hyrtakenus, Encomium in S. Aninam Thaumaturgum. — BGC. 2, 409-53; v. B H G. 130. Άνιστορήσας τους σοφούς διδασκάλους Jo. Euch. Versus n. 49. — 120. 1161; A W G. 28 (1881) 27. Ά ν μικρόν κοπιάσης καθαρίσαι S. Nilus, Epist. 2, 7. — 79, 204. "Αννα, ή θεία χάρις, ποτέ προσευχομένη Poèma in B. Μ. V. Concept. — T CH . (1862) 116. ’Άννας και Καϊάφας κ. Νουμής (Συμεών) Acta Pilati. — T E A . 2. (als Evangelium Nicodemi cp. I.) T C A. 490. ’Άννης άπαρχή τφ Θεφ, καί Δεσπότη S. Theodor Stud., Poèma 120. — 99, 1809. "Άννης, πιστοί, δεΰτε, την ένθεον σύλληψιν Canon in Β. Μ. V. — T C Η. 61-78. Άννης το σήμα συμφυώς ώδε βλέπεις S. Theodor Stud. Poèma 115. — 99. 1808. Άνόητόν σε κα'ι άσύνετον κατα. S. Nilus, Epist. 1, 309. — 79, 193. Ανόητος αν ειην, εί μή πολλήν χάριν Synesius, Epist. 105. — 66, 1481. Άνοήτως άγαν τήνδε την υποψίαν εσχ. Theodoret, Qq. in 3. Reg. — 80, 668. Άνοήτφ, φησίν, επερωτήσαντι σοφίαν S. Basilius, Epist. ad Amphilo­ chium. - 32, 664; cfr. 138, 572; P I C . 1, 576. R P S. 4, 88. Άνοιγέσθω ή πύλη τόϋ ούρανοΰ σήμερον S. Jo. Damasc., Idiomeion in Hypapanten. - C P C . (1871) 120. Άνοιγέσθω σήμερον παν στόμα προς θεολογίαν Severian Gab., In Theophaniam. — 65, 16 25. ’Άνοιγε τάς σάς, ώ θεού πόλις, πύλας Jo. Euch., Poèma 5. — 120, 1128; A WG. 28 (1881) 5. ’Ανοίγω τα μογίλαλα καί βραδύγλωσσά S. Jo. Damasc., Institi dement, ad dogmata. — 95, 100. Άνοιξον ήμΐν του λογισμού τάς πύλας Georg. Pisan., De vanitate vitae. - 92, 1581. Άνοιξόν μοι πύλας της σής εύσπλαγχνίας Canon in B. Μ. V., Ode 1. — Bes. 8 (1903) 48. Άνοιξόν μου στόμα και τράνωσον γλώτταν S. Nilus Cryptof., Hymnus in S. Benedict. - M B N. 10, 2 (1905) 232; OC. 5 (1905) 63. Άνοιξον ώ ναέ τάς πύλας σου καί δέξαι Stichera in Hypapanten. — S E P . 112 nr. 79. ’Ανοίξω τό στόμα μου καί πληρωθήσομαι S. Joh. Dam. (?), Hymni. — 96, 1364; CPC. 229. ’Ανόμοιος · Χριστιανός εΐ ; ’Ορθόδοξος (S. Athanas.), Dialog. De S. Trini­ tate. - 28, 1116; TU . 7,3-4 (1892) 252ss.

www.torrossa.com - For non-commercial use by authorised users only. License restrictions apply.

In itia P atrum Graecorum

67

Ά ν οΰκ άδικης, οΰ τοσαύτη σοι χάρις Prosuch, Versus in Mariam Aeg. — T E M . 47. Ά ν ουρανού τον γύρον ή δέρρις φέρη Georg. Acropol., Versus. — H G A. 2 (1903) 7-9. "A νους κατορθοΐ ζωγραφεϊν, των εν λόγοις Manuel Philes, VersUs. — C E P. (1891) 47-54. (Ά ν προσβλέπης γε τον κατά)στερον Christophorus Mit., Stichoi 92. — KCM. 60. Ά ν προφθάσας τό φρόνημα τής οιήσ. S. Nilus, Epist. 2, 287. — 79, 341. Ά ν σαυτφ συνεθίοης, μή όραν S. Nilus, Epist. 3, 97. — 79, 429. ’Ανταγωνίζεται ό εχθρός, φιλονεικών S. Basibus, Hom. in Eacizis. — 31, 1437. ’Αντάξιον τί προσφέρω σοι, Παρθένε, των Poema. — S B N . 2 (1927) 283-85. Άντελάβετο ’Ισραήλ παιδός αυτού * ουκ Antipater Bostr., Smo. in Annunt. B.M .V. cp. 25 (ult.). — B SM. 2 (1856) 468-69. Άντεμπλοκής μέν άρίστης άρίστη ξυναυλία Theodor. II. Eascar., Epist. 16 ad Niceph. Blemm. — T E F. 21-22. Άντεπισταλήναι μέν σοι οΰκ έχρήν S. Isidor. Pel., Epist. 4, 12. — 78, 1060. Ά ντι γραμμάτων ό άββάς Πέτρος άγγελος Theodor Studita, Cateches. 111. - P T S . 2, 817-823. Άντίγραφον διαθήκης 'Ρουβήν, δσα ενετείλατο Testamentum 12 Patriarchar. - 2, 1037-50; C P T. (1908). Άντίγραφον λόγων ’Ιούδα Eiber Judae 1. — J T S . 16 (1914-1915) 89. Άντίγραφον λόγων Ίσαχάρ · Καλέσας Testament. 12 Patr. cp. 5. — 2, 1085. [Ά]ντίγραφον ύπομνηματισμών Inscriptio. — A I P. (1916) 166. Αντιλαμβάνομαι' γενική. Δημοσθένης De Syntaxi. — B A gr. 1, 118. Άντίληψις εωθινή κατορθούται τού ήλιου Didym. Alex., In Ps. 21. — 39, 1276. Άντιοχεΰς υπάρχων τό γένος ό Λουκάς Theophylact, Expos10 (3a ?) in Act. Ap. - 125, 1061; CC A. 3, 1. Άντίοχος μέν εκείνος ό παντι Nicon Raith., Prologus in librum De Prae­ ceptis divinis. — 127, 513. cfr. 89, 1420. Άντίοχος ό ’Επιφανής μάλιστα πάντων Theodor Mops., in Ps. 78. — ST. 93 (1939) 542-47. Άντιπάτρω δέ αραμένφ τούς αδελφούς Flav. Joseph., Antiquit. Jud. 17. - N A E 4 (1890) 69; B G T (1893) 4, 68-135.

www.torrossa.com - For non-commercial use by authorised users only. License restrictions apply.

68

In itia P atru m Graecorum

Άντιπίπτον λΰέι διά τούτων - iva γάρ μήτις Arethas Caes., Fragm.a in 2. Kor. - NA. 15,660-61. ’Αντί πολλών των εν βίφ μεγίστων Feo imp., Oratio funebr. in parentes. - OCh. 26 (1932) nr. 77,38-78. ’Αντίρροπα μοι ταυτί, αύθέντα μου καί άνέψιε Mich. Psell., Epist. 214 ad nepotem Patriarchae. — O R. 13 (1941) 254-56. ’Άν τις ερηταί σε των κοινών φίλων S. Gregor. Naz. Epist. 94. — 37, 168. ’Αντί σπαργανών, υιέ μου, έν σινδόσιν Andreas Cretens. (P), Anastasius Qnaestòr (?), Can. Ode 9: in Parascev. — N Ph. 2, 19-22 (1922); cfr. ib. 23-24 pg. 2-5; cfr. V V. 8, 43-59. Άντιστρατεΰει τοις άγαθοΐς έργοις Theophanes Ker., De Centurione. — 132, 825. ’Αντί τής ευπειθείας καί τής τιμής, ήν Nicolaus Cpl. Patr., Epist. 67. — 111, 268; S R. 10 (1844) 341. ’Αντί του · Διαμαρτύρομαι, οίονει δια. Arethas Caes., Comment. in Apocalyps. cp. ult. — 106, 785. ’Αντί του διηκόνησε τή περιτομή το δφειλόμενον Arethas Caes., Fragm. in Rom. 15,8. - NA. 15 (1933) 659. ’Αντί του είπεΐν Ιδικώς, ’Αττικοί Planudes, Grammaticalia. — Β G C. 1, 408. ’Αντί του είπεΐν, μνημονεύω του δεινός De atticismo dictionum. — A V A. 2,79. ’Αντί τοΰ, Εις tò τέλος, μή διαφθείρης, δ Σύμμ. Eusebius Caes. ep., In Ps. 74. - 23, 868. ’Αντί τοΰ, λαμπρόν καί μηδέν θανάτου Scholia vetera in Fucam, cp. 15. - 106, 1177. ’Αντί τοΰ, δς αμέτοχος ασεβών βουλευμάτων Expos. ΡΡ. gr. in Psalmos. - C Ρ Ρ. 1 (1643) 1-1005 et ss. ’Αντί τοΰ πνευματικώς εδικαιώθη άλλ’ οΰ Photius, Fragni9, in 1. Tim. — N A. 15 (1933) 636-37. ’Αντί τοΰ πρυσκαρτερήσατε τή άναγνώσει Theodor Mops., Fragm. in Hebr. 13,22. - NA. 15 (1933) 212. ’Αντί τοΰ, Τοΐς υίοΐς Κορέ, δ Άκΰλας καί Eusebius Caes. ep., In Ps. 86. - 23, 1040. ’Αντί τοΰ, τρόπον τινά, καί ει τις μή Oecumen. ep., Comm. in epist. ad Rom., cp. ult. — 118, 617. ’Αντί τών πατέρων εγεννήθησαν S. Nilus, Epist. 1, 320. — 79, 197. ’Αντί τών πατέρων σου εγεννήθησαν Jo. Euch., Epist. 39. — A W G. 28 (1881) 77; cfr. 79, 197.

www.torrossa.com - For non-commercial use by authorised users only. License restrictions apply.

In itia P atrum Graecorum

69

’Αντλήσατε ΰδωρ μετ’ ευφρόσυνης εκ Nicetas Paphi., In S. Philippum Ap. - 105, 164; cfr. B A P. 6. Ser. 10 (1916) 1517-18; v. B H G . 1530. ’Άν τοΐς παρακμάσασι μακρώ τφ Eugenius Pälerm., Poema. — B Z. 11 (1902) 438. ’Άν το καινόν εξ’ ΰδατος ανήφθη πυρ Manuel Holob., Carmen. — BGC. 5, 174. Ά ντ’ οΰδενός άλλου τη σή φιλία Gregor Cypr., Epist. 28. — S Ε G. 20-21; E Ph. 1 (1908) 427; M A P . 8. Ser. 6 (1904) 97. ’Άν τούς 'Ρωμαίων βασιλείς, αν τούς Marcus Angelus, Poëma. — N E. 3 (1906) 438-39. ’Άν τούτο πάντως θαυμαστόν, ώ βασιλεύ Manuel Holob., Carnien. — BGC. 5, 163. Άντωνίνος τό δ’ και Αλέξανδρος Fasti Graeci. — 92, 1104. Άντωνίνου τού δυσσεβούς τής 'Ρωμαϊκής Martyr. SS. Justini, Chariton etc. - S T. 9 (1902) 73; v. B H G . 974. ’Αντώνιος γένος μέν ήν Αιγύπτιος, εύγενων S. Athanasius Alex., Vita S. Antonii. - 26, 840-976; S K Q . - N F . 6 (1933) 78-86. ’Αντώνιος ευσεβής καί Καρμερινός Fasti Graeci. — 92, 1097. ’Αντώνιος ό Μέγας, δ τής ερήμου πεφηνώς Vita S. Antonii jun. — P P S . 57 (1907) 186; v. B H G. 142. ’Αντωνίου τής 'Ρωμαίων αρχής Senator, Viator, Passio. — v. B H G . 1623. ’Αντωνίου τούς άθλους και τα παλαισμ. S. Georgii ep. Naxeos, (c. 680) Sermo in S. Antonium Erem. — BZ. 16 (1907) 507-14. ’Ά ν των 'Οδηγών την μονήν ιδεΐν θέλεις Theodor Bals., Canticum. — W S. 25 (1903) 183. ’Άν των προτέρων διαμνημονεύητε S. Jo. Chrys., Horn. 9. in Joann. — 59, 69. Άνυμνούμέν σε Παρθένε τήν βασιλεύουσαν ήμϊν Hymnus aplhabet., in B. Μ. V. - A. 2 (1928) 639-40. ’Άν φύλαξ νόμου Μιχαήλ τών νόων Manuel Holobol., Carmen. — BGC. 5, 168. ’Άνω βλέπε προς Θεόν. Τί σοι S. Nilus, Epist. 2, 25. — 79, 209. Άνώγεον έστρωμένον εδέξατό σε τον Κτ. S. Andreas Cret., Triodion in magn. fer. IV. — 97, 1416. .... άνωδύνως τάς των ιατρείων τοσαύτας Vita et miracula Ss. Cosmae et Damiani. — R C D. (1935) 1-9. ’Άνω εκ τών φώτων τού ΓΙατρός διά Canon, in Patriarchas Hierosol. — P K A. 1 (1891) 134.

www.torrossa.com - For non-commercial use by authorised users only. License restrictions apply.

70

In itia P atru m Graecorum

"Ανωθεν και εξ’ αρχής έν ταϊς γενομέναις Leo I. Pp., Epist. ad Theodo­ sium II imp. - M C C. 6, 8; P L. 54, 822; T D. 15 (1934) 30-40; A C O. 2, 1\ 3. "Ανωθεν κινούμενος προς πάσαν ενθεον Acoluthia in transi. S. lapidis. — P K A. 5, 180. "Ανωθεν oí θείοι θεοειδείς, "Αχρανιε Nicephor. Call., Hymn, in B. Μ. V. - B. 5, 1 (1929) 373-75. "Ανωθεν, παρθένοι, βοής έγερσίνεκρος Methodius 01., Hymnus in Christ. - C P C: 33-37. "Ανωθεν τό συμφέρον ήμΐν δ Θεός S. Nilus, Epist. 2, 251. — 79, 329. "Ανω θεωρών tà κάτω περιφρόνει. Βίον Anon., Stichoi. — B G C. 1, 162-63. "Ανω και κάτω σου των επιστολών Gregor Cypr., Epist. 77. — S Ε G. 59-60; E P h . 2 (1909) 15; M A P . 8. Ser. - 6 (1904) 98. "Αν ωκεανός τάς θαλάσσης εξάγη Versus in S. Gregor. Nz. — 36, 934. "Ανω κωμίτης έφλεγε τον αιθέρα Joann. Geom., Versus: 24. — 106, 920. ’Ανώνυμος μεν δ ψαλμός, οΰ μην (S. Jo. Chrys.), Hesych. Hierosol. Horn. in Ps. 99. - 55, 782; cfr. B. 5 (1920-30) 690. ’Ανώνυμος δ ψαλμός, οΰκ ανεπ. (S. Jo. Chrys.), Hesych. Hierosol. Horn. in Ps. 91. - 55, 762; cfr. B. 5 (1929-30) 690. "Ανω ποταμών, ή παροιμία, επί καιρού Photius, Epist. 3, 1. — 102, 928; BPh. 528. "Ανω ποταμών ιερών (τό λεγόμενον) χωρουσι Firmus Caes., Epist. 5. — 77, 1485. "Ανω ποταμών, κατά την παροιμίαν, Manuel Philes, Versus (n. 118). — MC N. 147. "Ανω πτέρωσον πρός Θεόν σου τάς φρένας Ignatius Diae., (S. Gregor. Nz.), Versus alphab. - 117, 1176; B Z. 3 (1894) 521. Ά ν ως μεταλλευς τού γένους μοι τάς φλέβας Maximus Plan., Iambi in tempi, S. Andreae. - 147, 1175; N E . 13 (1917) 417. ’Ανωτέρω έν μεν τώ τεσσαρακοστοί S. Jo. Chrys., Horn, in Ps. 146. — 55, 475. "Ανω τό ό'μμα τής διανοίας άτενίσαι, σώτερ Deo Sap., Troparia in As­ sumptionem (Μετάληψιν). — R Μ. 1 (1932-33) 422-26; L P . 51-61. "Ανω χρή πάντοτε νευειν, καί μάλιστα S. Nilus, Epist. 3, 173. — 79, 464. Άξιάγαστα μέν αυτά καθ’ αυτά τής Theodorei, Epist. 51. — 83, 1228. Άξιάκουστα μέν καί εξαίρετα, κ. πέρα λόγου S· Cyrill Ah, Ctra Julian. 1. 1. - 76, 504. ’Αξία λύπης, αξία λύπης · τρωθέντες ψυχήν Theodor. II. Lascar., Epist. 8 (97) ad Manuel. Patriarch. - T L F. 132.

www.torrossa.com - For non-commercial use by authorised users only. License restrictions apply.

In itia P atrum Graecorum

71

’Αξίαν τής ευλαβείας σου τέκνον επιποθ. S. Theodor Stud., Epist. 202: Silvano. - M B N. 8, 175. ’Αξίαν τής ηγιασμένης καί θεοφόρου S. Theodor Stud. Epist. 1, 26. — 99, 992. ’Αξίας χάριτας, τιμιώτατε αδελφέ, τη σή Joannes IX. Pp., Epist. ad Stylian. ep. Neocaes. — M G E. 7 (1928) 383-84. ’Αξιέπαινος μέν ό τής ΰμετέρας μεγαλοπρεπείας Theodoret, Haereticar. Fabul. Comp. — 83, 336. Άξίνην εν τοΰτοις δνομάζει την τομωτάτην Cyrill. Alex. (?), Orígenes? (Fragra.). - 72, 516 D; GCS. 35, 151. Άξιολόγου διηγήσεως, ώ Φιλόκρατες, περί τής γενηθείσης Aristeas, Epist. ad Philocratem. - A U I . 1 (1897) 3, I; G B V. 2, 773; cfr. S R B. 95 nr. 121. ’Άξιον (δε) θαυμάσαι τους μαθητάς, πώς S. Jo. Chrys., Horn. 45. in Matth. - 58, 471. ’Άξιον ενταύθα διαπορήσαι, πώς S. Jo. Chrys. Horn. 21. in Act. Ap. — 60, 163. ’Άξιον ενταύθα το παροιμιακόν είπεΐν S. Anastas. Sin., Q 55. — 89, 617. ’Άξιον εξ’ αρχής γέννημα καλώς όμολογεΐται Apollinaris Eaod., De unione in Christo. - TU . 7 (1892) 343; EAU. (1904) 185-92. Αξιόν εστι μετά τα προρηθέντα άπαντα Eeontius Byz., De Sectis, actio 10. - 86, 1260. Αξιόν εστιν, μακαρίζειν σε τον 'Ιεράρχην Poema in S. Spyridonem ep. Trim. - P S T . 40-43. ’Αξιόν εστι τους μηδέπω τής τών άμαρτημ. Martyrium monachor. S. Sa­ bae a Saracen, occis. — P P S . 57 (1907) 1-41; AS. 20. Mart. 3,2.* “Αξιον ζητήσαι πρότερον, τίνος ενεκεν S. Jo. Chrys., Horn. 1. in 2. Corinth. - 61, 382. ’Άξιον ζητήσαι πώς καλεΐ τον Τιμ. S. Jo. Chrys., Horn. 10 in 2. Tim. — 62, 655. ’Άξιον ’Ιησού μου μεγαλυνειν κ. δοξάζειν Hymnus Johannis mon1. — Th. 9 (1931) 343; S E P . 516-17. ’Άξιον καί δίκαιόν εστιν σέ τον αγένητον Serapion ep., Anaphora. — T U. 17, 3b (1899) 4 ss.; R Q. 18 (1904) 124; J T S. 1 (1900) 104; Fl. P. 7 (1914) 27-32; E K T. (1910) 30-32. ’Άξιον μέν τους δημοσίων αδικημάτων Eeo Phil., Constit. 62. — 107, 561. Άξιον πρώτον επιζητήσαι, πότε S. Jo. Chrys., Expos, in Job. — 64, 504 (mut). Άξιον τής εδσεβείας σου το γράμμα, δτι S. Theodor Stud.., Epist. 177: Antiocho. - M B N. 8, 153.

www.torrossa.com - For non-commercial use by authorised users only. License restrictions apply.

72

In itia P atru m Graecorum

’Άξιος επαίνων δ μοναχός Γρηγόριος δ την Demetrius Chomatian,, De communicatione cum Datinis. — P A S . 7 (1891) 245. Άξιοϋμεν παρ’ υμών μαθεΐν, οποίαν ά'ρα Maximus Cf., De duabus in Chri­ sto voluntatibus. — EMC. 64-65. Άξιώ δέ τούς άμφοτέρους αυτούς, προς τη Vita S. Euthymii abb., finis. - A G B. 1 (1688) 99. Άξιώ, λογιώτατε, μήτε εμέ προσδέξ. Eustath. Thess., Epist. 62. — 136, 1326. Αξιωμάτων αριθμόν τον εν τοΐς βασιλείοις Matth, mon. Blastaris (?), Stichoi. - 157, 236; E. A. 39 (1919) 159-61. Άξίως αίνον προσάξαι ούκ έχων τφ Versus in S. Zosimum — P A S . 1, BXVII. Άξίως γάρ καί δικαίως έθαυμάσαιιεν Neophyt. Enel., Smo. 8. in Hexaemeron. - C N E . (1914) 182-87. Άξιώ σε, πάτερ, είπε μοι · εν τή συντέλεια Jos. Bryenn., De fine mundi, Q. - E B S. 19 (1949) 136-39. Άξίως μέν ύμών ούκ ειμί ουδέ εΰρίσκ. Theodor Stud. Cat. 69: De imitat. SS. Patrum. - M E N . 93, 193. Άξίως τής σεαυτοΰ έμμελείας καί S. Basil, Epist. ad Amphiloch. — 32, 697. Άξομαι άνδρομέης γενεής ύπερ. S. Greg. Naz., Epigramma. 223. — J A P . 1, 598. Αόρατον την γήν έ'φησεν δ Μωσής Photius, Q. Amph. 16. — 101, 137. Απαγγέλλει τάς τών ’Ιουδαίων συμφοράς Nicephorus Blemm., In Ps. 73. - 142, 1505. Απαγγέλλω ύμϊν άπερ τοις ωσίν S. Athanasius, Homilia. - C N P . 2, 65. Απαγορεύω σοι, φίλων άριστε, μ. Photius, Epist. 2, 62. — 102 , 876; BPh. 489. * Απαγωγής καί προνομής καί δουλείας με Ignatius Hymnogr., Canon: Ode 1. - E A. 22 (1902) 88-91. ’Απ’ άειλάλων μελισσών, Ά π ’ άκηράτων S. Sophron. Patr., Versus in S. Theclam. — 873, 3796; CP C. 44; S R. 4 (1840) 97. ’Απαθής μέν καί αθάνατος δ έ'κ Θεού ΙΙατρός S. Cyrill Al., In X II capitula. c. 12. - 76, 312. Άπαίρεις έξ’ ημών εκστρατεύων κατά β. Nicetas Chon., Smo in Isaac Angel, imp. - SMB. 1 (1872) 73-76. Απαιτεί μέν ημάς δ αληθής τής φιλίας Mich. Psell., Epist. ad Protosync. - SMB. 5, 234-38. Απαιτείς, εύ οίδα, τά φιλικά (καί S. Gregor. Naz., Epist. 132. — 37, 228.

www.torrossa.com - For non-commercial use by authorised users only. License restrictions apply.

In itia P atrum Graecorum

73

Άπαιτούμεθα ύμΐν διδόναι tò σιτομετρ. S. Theodor Stud., Cat. 73: De pugna vitae. — M B N. 92, 203. "A πάλαι πατριάρχαι μεν ώδινον S. Jo. Chrys., Horn, in Christi Nativ. — 49, 351. "A πάλαι προΰλεγον καί διεμαοτυρόμην Georg. Amirutzes, Epist. ad Bessar. - 161, 723; B G C. 5, 389-401. Άπαλλάξαντος ’Αλεξάνδρου πάλαι του Μακεδ. . Nicephor. Greg., Epist. ad Metrophanem. - E D . 2 (1924) 282-283. "Απανθ’ ο μάκρος κάναρίθμητός Eustath. Thess., Epist. 39. — 136. 1291. "Απαν μέν έ'ργον οΰ προς αξίαν πέλει Constantin Redios, Versus in Cru­ cem. - J A P. 2 (1814) 601. "Απαν μεν ιών πάντων ούδέν οΰτω πέφ. Vita S. Gregorii Decapol. et Thau mat. - I MA. 129-64; v. B H G. 711. "Απαντα μέν αξιέπαινα τα είδη τής άρετ. Theodoret, Epist. 34. — 83, 1212.

"Απαντα μεν καλώς είχε, καί ούδέν Photius, Epist. 2, 90. — 102, 900; BPh. 550. "Απαντα μέν οΰν τά Χριστιανών διαβ. S. Cyrill Al., Contra Julian. 1. 3. - 76, 613. "Απαντα μέν τα ανθρώπινα συγκαταρρεΤ Photius, Epist. 3, 42. — 102, 956; B Ph. 526. "Απαντα δ μακάριος Δαυίδ προς την κ. Theodor Mops., in Ps. 72. — S T. 93 (1939) 477-89. "Απαντας μέν αγίους καί Θεού θεράποντος Vita (compilata) S. Nicolai Myr. — A H N . 211-33. "Απαντας μέν ούν εγκωμιάσαι τούς S. Jo. Chrys., Horn. 2. de Maccabaeis. - 50, 623; v. B H G. 1009. "Απαντας μέν φιλώ τούς αγίους, μάλιστα S. Jo. Chrys., Horn, in 2. Cor. 11, 1. - 51, 301. "Απαντα τά δντα ή αισθήσει γνωρ. Georg Scholarios, De anima. — E P P. 2, 171. "Απαντα tòv βίον σκορπίσας τοΐς Theophanis officium., Ode ult. — 108, 53. 'Απανταχού τον κοινόν τής γνώμης κατόψ. Leo imp., Novella 70. — 107, 576. "Απαντες άνθρωποι τοϋτοις καί συμμ. S. Isidor. Pel.-Epist. 4, 13. — 78, 1061. "Απανιες μέν άνθρωποι φύσει (S. Jo. Chrys.), Horn. De spe. — 60, 771. "Απαντες μέν oí θεσπέσιοι προφήται ού Theodoret, Comment, in Isaiam. - 81, 216.

www.torrossa.com - For non-commercial use by authorised users only. License restrictions apply.

74

In itia P atru m Graecorum

"Απαντες Χριστιανοί, oí εις την Euthym. mon., Epist. de Bogomil. — F P. 4-86; Cfr. Βούλομαι υμάς, άδ °'1. “Απαντι μέν ποιητή μέμηλε τοϋ Eustath. Thess., Prolog, in Pindarica. — 136, 359; T E O . 53. 'Απάντων δσα τοις άνθρώποις 6 βίος φέρει Nicolaus Cpl. Patr., Epist. 2. - Ill, 36; S. R. 10 (1844) 167-69. 'Απάντων τών γενομένων μόνος ό Mi. Psell., In Genes. 1, 20. — O R. 5 (1936) 1, 411-14. “Απαξ σιωπήσομαι, οιδα τούτο, την τελ. S. Theodor Stud., Cat. 77: De gaudio abbatis de progressu filior. — M B N. 92, 214. Άπάραντες οδν εκείθεν και πνεύματος Johann, metrop. Rhodi, Ex Vita S. Christoduli. - W E. 173; cfr. B H G. 303. Άπάρας τοϋ γεώδους καί ταπεινού σκήνους Hymn, in S. Sabam jr., Ode 9. - CES. (1893) 126. “A παρά των κυρίων μου τών τιμιω. S. Gregor. Naz., Epist. 162.·— 37, 268. Άπαρτίσας ό Μαμωνάς δπως αύτφ εδόκει Niceph. Patr. Cp., Antirrheticus II. - 100, 329. 'Απαρτίσας τοίνυν την προτέραν έντ. S. Jo. Chrys., Horn. 17. in Matth. - 57, 255. Άπαρτίσας τον περί ελεημοσύνης S. Jo. Chrys., Horn. 21. in II. Cor. — 61, 541. Άπαρτίσας τον περί τών δογμάτων S. Jo. Chrys., Horn. 43. in 1. Cor. — 61, 367; cfr. 95, 701. et 124, 785. Άπαρτίσας τον περί τών είδωλοθύτων S. Jo. Chrys., Horn. 26, in 1. Cor. -61,211. Άπαρτίσας τον περί τών οικείων S. Jo. Chrys., Horn. 27. in 2, Cor. — 61, 583. Άπαρτίσας τον περί τών πνευματικών S. Jo. Chrys.,* Horn. 38. in 1. Cor. - 61, 321. Άπάρχεσθαι μέν τών αύτοΐς τιμιοιτ. Bessarion, Encom. Trapezunti. — N E. 13 (1916) 146-94. Α π ' αρχής τού γράμματος την διάθεσιν Nicolaus Cpl. Patr., Epist. 117. - Ill, 333; S R. 10 (1844) 394. Άπασα κτήσις πένθησον, σκυθρώπασον Mich. Psell. (?) Versus in Christophorum def. — Eos 5 (1898/9) 17-19. "Απασα λοιπάς λειποδυμίας τρέφει Theodor Bals., Carmen. — W S. 25 (1903) 199. "Απασαν μέν ως αληθώς ειπειν Codratus et soc., Passio. — v. B H G. 357.

www.torrossa.com - For non-commercial use by authorised users only. License restrictions apply.

In itia P atru m Graecorum

75

"Απασαν ύλην γένους τληπαθήσας Jo. Grassos, Stichoi in S. Arsen. ep. Core. - M C. App. XXXIV. “Απασα τάξις και ηλικία πιστών τη μητρί βοήσωμεν Manuel Paleologus, Canon in B. Μ. V. - h P E. 1, 94-102. "Απας γηγενής σκιρτάτω τφ πνεΰματι S. Joann. Dam., Can., Ode 9. — CP C. (1871) 232. . 'Απάσης εφέσεως και εύλαβείας ευχήν Dominicos Patr. Venet., Epist. ad Petrum Antioch. Patr. — 120, 752. 'Απάσης πλάνης, άνθρωπε, σχολάσας Joann. Eampadarius, Poema. — B B S . 14 (1938) 53. "Απασι δήλον καθέστηκεν, δτιπερ ή τής Theodosius et Valentinian imp. ad Dioscor. ep. Alex. — MCC. 6, 588 et 613; ACO. ■II. -I1, 68. "Απασιν μέν αρετής εΐδεσι διαλάμπειν Theodor Xanthopulos, Epistola. — M B N. 62, 418. "Απασιν. οΐμαι, των καλλίστων δοκεΐ Ioann. Dok., Epist. ad Constt. Pal. - E P P. 1, 246. "Απας και φυτουργός και γηπόνος ελπ. S. Isidor. Pel., Epist. 1, 488. — 78, 448. "Απας μέν εγκωμίων νόμος Paulus ap., Eaudatio. — ν. Β Η G. 1464. "Απας μέν καιρός παντι βουλομένφ (S. Jo. Chrys.), Hom. in pharis. et meretricem. — 61, 727-34. "Απας μέν δ λόγος χηρευων πραγμ. S. Isidor. Pel., Epist. 4, 18. — 78, 1065. "Απας μέν δ τής κτίσεως κόσμος τής θείας Bas. Sei., In Jonam — 85, - 157. "Απας μέν δ των ανθρώπων βίος αρετής άγων. Basii. Seleuc., In Genes. 1, 1. - 85, 28. "Απας δ βίος μετά πόρνων και τελώνων Canon Andreae Cret. — E Ph. 5 (1910) 507. . Άπαστράπτων, ένδοξε, φωτοχυτφ πνεύμα. Officium de S. Juda apost,, Ode ult. — A S. 19. Iun. 3, 807. ’Απαύγασμα. « Ό ς ών απαύγασμα τής δόξης Anon., Explicatio Verborum Pauli - 149, 653; B G C. 3, 339-53. Ά π ’ αυτών άναβάς τών του θανάτου S. Jo, Chrys., Epist. 6. ad Olym­ piadem. - 52, 598;, S. Ch. 13 (1947) nr. 12. Άπεγράφη δ Κύριος τή μήτρα φερ. S. Isidor. Pel., Epist, 1, 48. — 78, 212. Άπεδείχθη τής άλυσεως τοϋ Παυλου S. Jo. Chrys., Hom. 9. in Eph. — 62, 69. Άπεδεξάμην τήν' εν Κυρίφ αγάπην σου Joann. metrop. Russ., Epist. ad Clement. Pp. - O U. 19 (1876) 355.

www.torrossa.com - For non-commercial use by authorised users only. License restrictions apply.

76

In itia P atrum Graecorum

Άπεδεξάμην την επιστολήν τής αγάπης σου κ. απέγνωυ S. Theodor Stud., Ep. 255: Oeconomo. — Μ B N. 8, 207. Άπεδεξάμην την εύλάβειάν σου, άδε. S. Theodor Stud., Epist. 2, 132. — 99, 1425. Άπεδεξάμην την κατά Θεόν σπουδήν υμών Innocentius Ρρ., Epist. ad Arcad, imp. = Theodor Trim., Vita Chrys. n. 32. — 47, EXXXVII Z. 15; cfr. SCO. 8, 251·*;· et 158, 488 B. Άπεδεξάμην υμών εν Θεφ το πολ. S. Jgn. ep., Epist. ad Ephes. (inter­ pol.) - 5, 732. Άπεδεξάμην υμών τήν κατά Θεόν σπουδήν vide: Άπεδεξάμην τήν κατά Θεόν σπουδήν. Άπεδεξάμην ως πρεπουσαν τφ σεμνφ S. Greg. Nyss., Comm, in Cant. Cant. - 44, 756. Άπέδωκέ μοι τήν σήν επιστολήν ό χ. Theodor Ease., Epist. ad Gatum ep. - 161, 961. Άπεθέμεθα τής νηστείας το φορτίον S. Jo. Chrys., Horn, in Pascha et etra ebrios. — 50, 433; cfr. 52, 768s. Απειλεί μένή πάντων βασιλεύουσα S. Isidor. Pel., Epist. 4, 14. — 78,1061. Απειλή κατά του διαβόλου πρόρρησις Hesych. Presb., Capita Abdiae proph. — 93, 1352. Απειλή τής τών αμαρτωλών απώλειας Hesych. Presb., Capita Sophoniae proph. — 94, 1360. Άπειλήφαμεν άλλήλους, ευδοκία μέν Θεού S. Cyrill. Alex., Epist. 47. — 77, 246; ACO. 1,7 pg. 155. Άπείληφεν εύποιοΰσα βεβαίαν ή πόλις Choricius, De occisione tyranni. — AVA. 2,53. Άπείρηκα γράφων, μήτε τα παρά σου Manuel Calée., Epist. 76. — S T. 152 (1950) 274-75. » Άπείρηκα, κύριε μου, ταΐς καθ’ εκάστην Euthym. Malaki, Epist. 9. — Μ E Μ. 49. Άπειρηκότα με ήδη προς τάς παρά S. Basilii Mg., Epiât, ad Eustathium. — 32, 220. Άπειροδυνάμφ γάρ θελήσει του Θεοΰ S. Hypolyt. (?), Ctra Beronem et Helicon. (Excerpt) — IO, 829 et 90, 180. Άπειροκάλων ανθρώπων ό νους (S. Gregor. Nyss.) Sermo 10. in Evglm Joann. - F E D . 16 (1930) 4/5, 297-313. Άπειρος ών ό Θεός κ. δημιουργός κ. παντοκράτωρ S. Irenaeus, Excerpt, ex. De fide. - P A S. 2, 202. Άπεκαλύφθη τοιγαροΰν τοΐς μαθηταΐς Martyrium S. dementis, n. 25. — 2, 632.

www.torrossa.com - For non-commercial use by authorised users only. License restrictions apply.

In itia P atrum Graecorum

77

Άπέκαμον τιμωρούμενος και φονευων Tiberian. praes., Epist. ad Trajan. imp. — 5, 992. Άπέκειτό μοι μετά των άλλων κα'ι Mich. Psell., Apologia pro Nomophyl. - S M B . 5 (1876) 181. Άπεκομίσθη rfj βασιλεία μου το γράμμα Georg. Tornikes, Epist. ad Papam. - Bes. 6 (1899-1900) 43-44. Άπεκρινάμην προς τον δεσπότην, περ'ι Theodor. Gaz., Epist. ad Andron. Callist. — Μ B. 3 (1942) 577. Άπέκτονε, φησί τις, ’Ιωάννης Αιμύλιον Synesius, Epist. 50. — 66, 1377. Άπελάβαμεν τά πιττακίτζα κ. καθώς μας Nicon Cernogorza, Smo. 4. — BMS . 1 (1911) 561-75; S I Ρ .Ί 3 9 (1917) 105-19. Άπέλαβες δπερ ής, ούκ άπέβαλες Synesius, Epist. 128. — 66, 1508. Άπέλαβον δπερ ήτουν, καν οΰκ άπέλ. Theodor Cyz., Epist. 49. — ISTE. 20 (1926) 147. V Άπελήλαται μέν ή πλάνη και θεοσεβείας Cosmas Hieros., Stichoi in Festo Theophaniae. — S E P . 364-65. nr. 9. Ά πελθ’, άπελθε, δυσμενές, βροτοκτόνε Gregor. Naz., Poema. — 37, 1403. Άπέλθατε εις την απέναντι κώμην (S. Athanas.), Qaest. in Νον. Test. — 28, 712; EV . 7 (1899) 41-48. Άπελθών ό Κύριος εις Αίγυπτον πάσας χρ. Quaest. et Resp. inter S. Gre­ gor Th. et S. Basii. - E V. 7 (1899) 122-123. Άπέλιπον την τάξιν των φόρων. Τί Synesius, Epist. 147. — 66, 1544. Άπελυθη τιμία πατριαρχική γραφή, ΐνα Annotatio synodalis, Cp. (1395). — Μ A D. 2 (1862) 241. Άπελυθη τφ αΰτώ τιμία πατριαρχική γραφή Antonius patr. Cp., Epist. ad metrop. Prusae Cp. (1394). - M A D . 2 (1862) 177. Άπελυθη τφ ιερωτάτφ μητροπολίτη Προυσης Antonius patr. Ep., Epist. ad metrop. Prusae (1394). — Μ A D. 2 (1862) 177. Άπελΰσαμέν σοι πρώην, πνευματικόν μου Nicon, Sermo ad Gerasimum monach. — BMS . 596-601. Άπερ... Cfr. "Οπερ... Ά περ άκοΰομεν περί σοϋ, ει μέν άλ. Photius, Epist. 2, 11. — 102, 828; B Ph. 415. Ά περ άπέστειλάς μοι διά κύριον έδεξ. S. Theodor Stud., Epist. 142: Cas­ siae. - Μ B N. 8, 125. Ά περ άπλήστως συναθροίζεις S. Nilus, Epist. 2, 177. — 79, 289. Ά περ έλάβομεν και προσφέρομεν · και δ Theodor. II. Eascar., Epist. 20. ad Niceph. Blemm. — T E F. 26-27. Ά περ έξωμολογήσατό τις Πατράσι Sym. Thess., Q. 24. — 155, 876.

www.torrossa.com - For non-commercial use by authorised users only. License restrictions apply.

78

In itia P atru m Graecorum

Άπερίεργος δ λόγος καί δ τρόπος τής S. Athanas., Resp. ad Antioch. — 28, 597. Άπερικάκητος προς την ΰπόμνησιν τής S. Theodor Stud., Cat, 55: De turpi loquela. — Μ B N. 92, 151. Ά περ δρω πεμπόμενά σοι συκάμ. Gregor Cypr., Epist. 189. — E Ph. 5 (1910) 490. S E G. 200-01. "Απερ πάσχουσι ζωγρούμενα τα 1πτηνά Mich. Ak., Epist. 54. — E M A. 90. "Απερ πρώην εν ταΐς συντυχίαις συνεζητούμεν Eustath. Mch., Epist. ad Timoth. schol. —.86*,· 901.. "Απερ τις επιποθεΐ καί στέργει S. Nilus, Epist. 3, 8. — 79, 369. "Απερ τοϊς οφθαλμοϊς ημών εθεασάμεθα πάντες Martyr. S. Andreae Ap. — 2, 1217; T A P . (1851) 105-30; E A P. 2, 1 (1898) 1-37; v. B H G. 94; V. S R B. 1 (1940) 170. nr. 199, 2. "Απερ ΰπέσχου τοϊς καθαρώς βιούσιν Joannes theoL, Dormitio. — v. BHG. 914. ’Απερχόμενοι δέ oí λοιποί oí Ικ περιτομής Doctrina Jaçobi nuper bapti­ za« cp. 4, 1. — A W G. - N F. 12, 3 (1910) 62. Άπεστάλη άγγελος Γαβριήλ ουρανόθεν Casia, Hymnus. — B Z. 20 (1912) ■428. . Άπεστάλη εξ’ ουρανού Γαβριήλ δ αρχ. S. Jo. Damasc., Idiomeion in Archang, Gabriel. — CPC. (1871) 120. Άπεστάλη μεν παρά τού παναγιωτάτου Relatio legatorum de patr. Alexandr. (1370). - M A D. 1 (1860) 532. Άπεστάλθαι λέγεται δ Υιός, ον S. Nilus, Epist. 1, 219. — 79, 164. Άπεστάλθαι, φησίν, δ θεσπέσιος Παύλος S. Cyrill. AL, Expl. in 1. Cor. — M B N. 3, 48. Άπεστείλαμεν τή σή συνέσει τό (S. Athanas.) Didym. Al., Dial, etra Ma­ cedón. — 28, 1292; cfr. G D A. (1941) nr. 6. . Άπέστειλάς μοι, πιστότατε καί λογιώτατε υιέ. Dionys/ Alex., Epist. ad Basilidem ep. - 10, 1272; cfr. 138, 456; M CC. 1, 1017; B S O. 2 (1677) 275-77. Άπεστέρησάς με, θεοτίμητε δέσποτα Mich. Psell., Epist. ad Patriarch. Michael. - S Μ B. 5, 412-14. ’Άπετρος είμί καί κινούμενος δόμος Christophorus Mit., Stichoi 71. — K C Μ. 45. Άπεχθώς άνωθεν ΐδουμαΐοι προς τους Theodor Mops., Comment, integer in Abdiam. — 66, 304.; M N C. 1, nr. 2, 89 et 6, 106. Απήγγειλαν ήμϊν ουκ ολίγοι τήν εκ τών Georg. Schol., Epist. ad Paision. - P G S. 4, 450-452; D P P 2, 232. Απήγγειλαν μοί τινες τών εκ τής S. Basil., Epist. 1, 25. — 32, 297.

www.torrossa.com - For non-commercial use by authorised users only. License restrictions apply.

In itia P atrum Graecorum

79

’Απήγγειλε μοι Άκτίακος δ διάκονος S. Basilius, Epist. ad Sophronium. — 32, 1005. ’Απήγγειλε μοι δ αδελφός εωρακέναι S. Theodor Stud., Epist. 165: Prae­ positae — Μ B N. 8, 144. Άπήγγειλεν ήμΐν εισελθών δ οικονόμος S. Theodor Stud., Cateches. 55. — Ρ Τ S. 2, 390-397. Άπηλγημένας λυπας αριθμείς επί. Photius, Epist. 2, 6. — 102, 825; B Ph. 543. ’Απήλθε σαρκός, ώσπερ εκ τίνος πάγης Epigramma in S. Jacobum ascetam. - H C M. 3, 64. Άπήλθες άφ’ ημών, καί ημείς άφ’ I. Photitis, Epist. 1, 12. — 102, 720; B Ph. 538. Άπήλθον ποτέ εις κελλίον τίνος τών πατέρων Isaac Syr., Sermo 77. — IS . (1770) 439-40. Άπημφίασε μέν δ κοινός απάντων S. Isidor. Pel., Epist. 4, 15. — 78, 1064. ’Απηνή και άγροικον επί Χριστόν την γλώτταν S. Cyrill. AI., Glaphyr. in Numeros. — 69, 589. Άπήρας μέν εντεύθεν ως τάχιστα S- Isidor. Pel., Epist. 4, 19. — 78, 1069. Άπηρυθριασμένως τολμήσαντός S. Nilus, Epist. 1, 234. — 79, 168. Άπήτει μέν τα συμβάντα την S. Basii., Epist. 1, 28. — 32, 304. Άπήτει τό συμβάν περ'ι την μακαρίαν S. Theodor Stud., Epist. 2, 113. — 99. 1376. Άπήτησεν ημάς δ αγαπητός ημών άδελφ. S. Theodor Stud., Ep. 2, 93: Praeposae Gord. — 99, 1345; Μ B N. 8, 236. Άπιστεΐν μέν σοι οΰκ έχω * παρ. S. Isidor. Pel., Epist. 3, 394. — 78, 1033. ’Άπιστος ών καί αβέβαιος, κ. οΰκ έχων Photius, Epist. 1, 276. ad Anon. - 78, 345; S I Ρ. 41 (1896) 48. Απλά γράφω προς άνθρωπον συνιδείν Nicolaus Patr. Cstpl., Epist. 146. - 111, 372; S R. 10 (1844) 425. Απλά και απόλυτά εΐσι τά δίχα συμβ. S. Maxim., Scholia De mystica theolog. cp. 1. — 4, 416. 'Απλανούς θεωρίας έξ’ εμμελούς περί τά S. Maxim. Cfr., De difficil. locis. - 91, 1032. ’Άπλετόν μοι την τήμερον τό τής ευ. Anon., Hom. in Dom. 23. (5. p. Pascha). - E Ο K. 1, 519-45. Απλή μέν ή τής νηστείας προσηγορία S. Jo. Chrys, Hom. in Viduam et 2 filios (perdita). - 91, 168; cfr. 95, 1470 et 1509; et S A W. 144 (1902) 4, 26.

www.torrossa.com - For non-commercial use by authorised users only. License restrictions apply.

80

In itia P atru m Graecorum

Άπληστον είναι σε φασί τινες σιτοχ. S. Isidor. Pel., Epist. 3, 85. — 78, 792. ’Άπληστος ει φιλών, ώς εοικε, τούτους S. Isidor Pel., Epist. 2, 210. — 78, 649. Απλούς ήμΐν δ κάματος, καί εύμήχανον S. Ephrem, In meretricem. — E S O. 3, 385. Απλούς μεν εστι τής ευαγγελικής (Ps. Gregor Nyss.), Sermo 4. in Evglm Joannis. - F E D . 16 (1930) H. 4/5., 158-73. Απλωτόν μεν ευ οιδα σαφώς τής θείας σοφ. Theodoret, Or. 10 De Provid. - 83, 740. Ά πό Άδάιι εοκ τού κατακλυσμού Georg. Cod., Annorum et Impp. Ser. — 157, 636; M NC. 1, 377; G C B. 149-65. Ά πό Άδάμ τού πρώτου ανθρώπου εώς Νώε. εφ’ δν Ducas, Historia By­ zantina, Gr. 1-45. - 157, 749; B D Η. 10-346. (= C S B. 1834). Άποβαλοΰσα, δέσποτα, τού γήρους τάς ρυτίδας Theodor Prodr., Carmen in Isaak Angel, imp. — R H C. 2, 758-59. Ά πό Βηθλέεμ παρέλθω, μετά Παρθ. S. Sophron. Hier. Patr,, Versus in occurs. Dni. - 873, 3749; S R. 4 (1840) 62-66. Ά πό βλεφάρων δάκρυα, άπό καρδίας Symeonis Metaphr., Alphabetum l m. - 114, 132. Άποβουκολήσας εικότως τής άπό τού S. Cyrill. AL, In Joann. 1. 6. — 73, 892. Ά πό γνώμης το προοίμιον. Φησί γάρ Nicetas Serr., Comment, in Or. theol. 2. Greg. Nz. - 36, 969. Ά πό Δαμασκού ήρξατο καί άνήλθεν Paulus ap., Peregrinationes. — v. B H G . 1457. Άποδέδωκας τώ Άγχιάλου τάς άμ. Theophanes Med., Epistola. — P K S. (1884) 35; N E. 10 (1913) 273-74. Άποδείξαντες δι’ δσων ό τού Θεού Λόγος Eusebius Caes., 'Demonstr. evgl. 1. 8. - 22, 568; D E C . 3, 488-561. G C S. 23 (1913) 349-401. Ά πό δε κλυτοΰ διαύλου Άναβάς εκ. S. Sophron. Patr., Versus in Ascens. et in seips. - 873, 3812; S R. 4 (1840) 109-13. Άποδεξάμενος (υμών) εν Θεώ τό πολυαγάπητον S. Ignatius, Epist. ad Ephesios. - 5, 644 ss; F P A. 1, 212; 2, 182. D P A. 2 (1913) 234-58. Αποδέχομαι μέν σε τής περί την S. Isidor Pel., Epist. 3, 270. — 78, 949. Αποδέχομαι μέν σου τον θειον ζήλον S. Isidor. Pel., Epist. 2, 122. — 78, 561. Αποδέχομαι υμών την εύνοιαν, ώς δτι S. Theodor St., Cat. 59: Deus mi­ rabilis. - M B N. 92, 164.

www.torrossa.com - For non-commercial use by authorised users only. License restrictions apply.

In itia P atru m Graecorum

81

’Αποδεχόμενος μαθητάς (S. Ignatius ep.), Epist. ad S. Polycarpum. — D P A. 2 (1913) 206-11. ’Αποδεχόμενος σου την εν Θεφ γν. (S. Ignatius), Epist. ad Polycarp. — 5, 720 et 860; F P A. 1, 286; 2, 156; D P A.2 2, 288-94. ’Αποδεχόμενος την εν Θεφ σου cfr. ’Αποδεχόμενος σου την ε. Θ. ’Αποδημείς άφ’ ημών, ημείς δέ τέρψεσιν Thedor. IL Lascar., Epist. 12 (161). - T L F. 220. Άποδημήσαντός σου εντεύθεν oí Theodor Lase., Epist. ad .Gatum ep. — 161, 962. Άποδημήσαντος τοΰ σοφοΰ Γάτου Theodor Lase. Epist. ad Bessarion. — 161, 962. Άποδιδόναι μέν τφ την τιμήν, την S. Basil., Reg. br. 36. —.31, 1105. Άποδιοπομπεΐσθαι μέν ούκ οΐδα ότι δει τον Anon., Panegyr. in Manuel, et Joann. V ili. Palaeoi. - L P P. 3 (1926) 132-221. Άποδος, ά> οΰτος, απόδειξιν δτι έστι Θεός Theodor Abuc., Dialog. De Deo. - 97, 1492. Άποδοτέον, ώ ελλογιμώτατε, καί τφ S. Isidor. Pel., Epist. 4, 16. — 78, 1064. ’Από θαυμάτων επί τά θαύματα επανέλθωμεν Georgius m. Diospoli, Mi­ raculum de Dracone. — v. B H G. 687. ’Από Θεοΰ διά Ίησοΰ Χρίστου εΰοδουμενοι Orígenes, Horn, in Evgl. Joann., 1. 32. - 14, 740; G C S. 10 (1903) 425-80. Άπόθες την χεΐρά σου υπό τον μηρόν S. Isidor. Pel., Epist. 1, 43. — 78, 209. Άπόθου βλασφημίαν, άπόθου απιστίαν Christophor. Protasecretis, Exhort, ad Israel. - 117,1179; MAG. 2,667-69. Άποικίζει ό Θεός τον δίκαιον ’Αβραάμ S. Ephrem, (S. Jo. Chrys.) In Abraham et Isaac. - 56, 537; E S O. 2, 312; cfr Z K T. 29 (1905) 754-56; M B C. 43. ’Αποκαλύπτεται δέ ή τοΰ θεοΰ δικαιοσύνη τοις εκ πίστεως παλαιοτέρας Origen., Fragm. ex Comm. in Ep. ad Roman. — B I Z. 18 (1928-29) 80. Άποκάλυψιν θείαν εδέξατο, φησίν, ’Ιωνάς Theodor. Mops., Comm. in Jon. cap. 1. — 66, 329. Άποκάλυψις Βαρούχ, δς έ'στη επί Baruch, Narratio et Apocalyps. v. B H G. 237. Άποκάλυψις μέν εστιν ή τών κρυπτών Michael Akom, — Andreas Caes, Expl. in Apocalypsin. - 106, 220; CCA. 8, 497; E B S. 5 (1928) 23-30. Άποκάλυψον προς Κύριον την S. Nilus, Epist. 3, 200. — 79, 476. Άπο καρδίας θεμέθλων ανάγω Elias Synkellos, Versus in poenitentiam. — MAG. 641; C P C . 47.

www.torrossa.com - For non-commercial use by authorised users only. License restrictions apply.

82

In itia P atru m Graecorum

’Από καρδίας στεναγμούς, από χειλέων Anonymus, Versus Politici.— 117, 1189. ... από καταβολής κόσμου ' ής γένοιτο Thomas ap., Homilía. — ν. B Η G. 1841. ’Από κεφαλής Σαν'ις, καί Έρμ. S. Nilus, Epist. 1, 331. — 79, 201. Άποκηρύττομεν δε εκείνους καί εξορίζομεν Symbolum Sardicense Homousianorum. (ex Theodoret, H E. 1, 8). — A W B. Philos.-Hist. Cl. (1909) 1,7-11. ’Αποκληρώσεις ταύτας καλεΐ διά tò S. Maxim. Scholia in Eccl. Hier. cp. 5. - 4 , 160. ’Αποκρίνεται αν.τις πρός τον επαπορ. Orígenes, in Ps. 10 (Sel.). — 12, 1192. Άπόκρυφον τής ψυχής ταμεΐον S. Nilus, Epist. 3, 64. — 79, 420. Άποκτεΐναι τον ασύγγνωστα πτ. S. Dionys. AL, Comment, in Ecclesiast. cp. 3. — 10, 1588. ’Απολαύει του καιρού καί ô S. Basil., Epist. 1, 32. —r 32, 316. "A πολλάκις, τέκνον ημών, μέτά συνοχής Nicolaus Patr. Cstpl., Epist. 8. — 111, 61; S R. 10 (1844) 186. Άπολογείσθαι μέν ΰπέρ εμαυτοΰ, καί Nicephor. Chumn., Apologia sui ipsius. — B G C. 5, 297-313. ’Απολογείται λοιπόν υπέρ τής επιστ. S. Jo. Chrys., Horn. 15. in 2. Cor. — 61, 501. ’Από λογικών λειμώνων Σοφίας λάβωμεν Photius, (Versus) Ode 3. — 102, 583; S R . 9 (1843) 743. Άπολοφύρη τα σά, ori τα ήμέτερα αγνοείς Photius, Epist. 2, 1. — 102, 821. B Ph. 486. ’Απολύονται oí πέραν Ίορδάνου κληρονομήσαντες Orígenes, Horn. 26. in Jesu Nave: Excerpt. — G C S. 30, 460-63. ’Απολύτως ειρημένον το «παΐδες», οΰκ επιτρέπει νομίσαι Didym. Alex., In Ps. 112. - 39, 1545. Άπόλωλεν άρα παρ’ ΰμΐν τοΐς αρχιερ. Eazarus archiep., Epist. ad episc. Earissae. — S Ο T. 215-18. Άπόλωλεν, ώ μέγα σακελλάριε, παρ’ ΰμΐν Theophanes Med., Epistola. — P K S. (1884) 31; N E . 10 (1913) 268-69. Άπολώ, φησί, θηρία πονηρά εκ τής S. Nilus, Epist. 3, 181. —· 79, 469. Ά πό μέν τής μεγάλης ή μέρας του άγ. Anastas. Sin, De temporibus. — P I C. 2, 278. Ά πό μικρόθεν μ’ έλεγεν ό γέρων ό πατήρ μου. Theodoras Prodromos, Poèmes Vulgaires. — MDP . 6-16.

www.torrossa.com - For non-commercial use by authorised users only. License restrictions apply.

In itia P atrum Graecorum

83

’Από όδοΰ μακρύς Ιπανελθών (εγενόμην S. Basilius, Epist. ad Amphiloch. - 32, 793. ’Από πασών τών ιερών Γραφών S. Isidor. Pel., Epist. 4, 17. — 78, 1064. Ά πό πέντε μυρίων 'Ιερουσαλήμ Άναθώθ. Olympiod. Alex., Fragm. in Jerem. cp. 1. — 93, 628. Ά πό περάτων μοι δεΰτε θρήνους Mich. Psell. (?), Versus in Christoph. — Eos 5 (1898/99) 15-17. ’Από Πνεύματος θεοϊο, επ’ αποστόλους μώλ. S. Sophron. Patr. Cstpl., Anacreont. - 87s, 3733; S R. 4 (1840) 49-125. Άποπομπεΐα ■ αργυρά καί χρυσά ποτ. Nomina. — Β Agr. 1, 182. Ά πό προδρόμου πρόδρομος, οΐκέτης απ’. Theodor Prodr., Carmen 10. — 133, 1373. Απορεί πάσα γλώσσα εΰφημεϊν προς αξίαν Theodor Prodrom., Canon. Ode 9. - C P C (1871) 172, S T P. (1888) 96. Απορείς καί γνώναι ζητείς, τι δήποτ’ αήρ Nicephorus Chümn., De aere. — BGC. 3, 392-27, Απορείς καί πάλιν · καί ουκ αποροϋμεν Joannes Vece., 1. 4. ad Constant. - 141, 384. Απορείς πάλιν καί διερωτάς, πώς Photius, Q Amph. 209. — 101, 956; BPh. 331. Άπορον βίου τό τέρμα' Διό μή τρέχε S. Gregor Nz., Epitaph. 129 (ult.); Ignatius Diae. — 38, 79-82; 117, 1173; MAG. 2, 664-67; B Z . 17 (1908) 392 s. Άπορούντων τινών καί λεγό.ντων De baptismate Apostolorum. — (ex: «Proph. vitae fabul ».) S P F. 160-63. Άπορραθυμεϊν, καί μετά τοσοΰτους S. Method, ΟΙ., Sympos. Or. 7. — 18, 121. Ά πό ρυπαρών χειλέων, Ά πό βδελυράς κ. S. Jo. Damasceni Oratio: versi­ bus anacr. — 9 6 , 853. Άπορψανισθείς πατρόθεν μητρόθεν ήν Jo. Calec, Synod. Const. 18. — 152, 1236. Απορώ παντάπασιν επί σοι θαυμασιώτατε καί Michael Psell., Epist. ad Diogen. Imp. - G P. 8 (1924) 279-81. Απορώ τί γράψω. Ά ρα γάρ ως παραιτ. S. Athan., Epist. ad Dracontium. — 25, 524. Αποσιώπησα! με προς υμάς ούχ οιον S. Theodor Stud., Cat. 11: De obedientia, - M B N . 9,31. Άπόστηθι ’ τών πονηρών, ψυχή μου. Nicetas metrop. Claudiopol., Poema. - B Z. 16 (1907) 491-92.

www.torrossa.com - For non-commercial use by authorised users only. License restrictions apply.

84

In itia P atru m Graecorum

’Απόστολε Κυρίου, εύαγγελιστά, ώ Arseniús, Hymn, de S. Marco Εν. — P A S . 1, 317. Άποστολικήν επιδημίαν εύφημήσαι προθέμενος Macarius Chrysokeph., Smo in S. Joànnem et ejus Evangelium. — EMC. (1794) 276-97. - v. B H G. 932. Άποστολικήν ύμΐν σήμερον βούλομαι (S. Jo. Chrys.), Horn. de Melchisedeco. — 56, 257; Z K T. 19 (1895) 162-65; Cfr. B Z. 40 (1940) 30-47. Άποστολικής ύμΐν εξηγήσεως χρέος S. Jo. Chrys., Horn 2: in: Habentes eundem spiritum. — 51, 281. Άποστολικών εγκωμίων εφάπτεσθαι Andreas Cret., Horn, in S. Titum. — 97, 1141; v. B H G. 1852. ’Απόστολοι προφήται καί μάρτυρες δσιοι δυσωπήσατε Stichoi in Dom. Omnium Sanctorum. — S E P . 244. nr. 406. ’Απόστολοι στάζουσιν εκ νεφών Niceph. Call., Poèma. — B Z. 11 (1902) 45. ’Απόστολός είμι φησίν επί τή επηγγελ. Öecumenius ep., in 2. ad Timoth. - 119, 200. ’Αποστόλων κανόνες είσ'ιν ογδοήκοντα πέντε Stephan. Ephes., Synopsis canonum. - V V. 17 (1910) 235. ’Αποστόλων σύνΟρονος ιεραρχών ώραιότης S. Joseph. Hymn., De S. Jgnatio. - P A S . 1, 388. ’Από στόματος' Ξενοφών εν τη Άναβ. Antiatticista. — BAgr. 1, 77. Άποστραφείς ό Θεός τούς σοφ. S. Nilus, Epist. 1, 209. — 79, 160. Άποστρέφεταί με πάντως, ως εναγή Euthym. Malakis, Epist. 27. — MEM. 65. Ά πο Συρίας μέχρι Ρώμης θηριομαχώ (S. Ignatius ep.), Epist. ad Tar­ senses. - 5, 888; F PA. 2 (1901) 94; D P A. 2 (1913) 132-44. Άποταξάμενος τφ βίφ, εάν S. Ephrem, Exhort. 3. — È S O. 2, 76. ’Αποτάσσομαι πάσι τοΐς έβραϊκοΐς εθεσι Abjuratio Hebraei, ut Christianus fiat. - E M. (1926) 305-18. Άποτασσόμεθα τφ Σατανά καί τοΐς Photius, Q. Amph. 245. — ΙΟΙ, 1049. Ά πό τε τής πρώτης καί δευτέρας σου S. Theodor Stud., Epist. 38: Naucr. - MB N. 8, 31. Ά πό τής αγάπης του ’Ιακώβ, ήν S. Jo. Chrys, Horn. 56. in Genes. 54, 486. Άπό τής αΐτήσεώς σου τοΰ ελέους σου (S. Athanas. Al.) - Hesychius Hieras., Comment, in Pss. — 27, 849-1344; cfr. B. 5 (1929-30) 690. Άπό τής άπολυθείσης συνοδικής πράξεως Cali, et Phil., Synod. Constit. 16. - 152, 1331; MAD. 1 (I860) 331-33. Άπό τής αυτής αδιαφορίας καί την περ'ι Eeo imp., Novella 91. — 107, 605.

www.torrossa.com - For non-commercial use by authorised users only. License restrictions apply.

In itia P atru m Graecorum

85

Ά πό τής αΰιής αρχής καί των αυτών S. Jo. Chrys., Hom. 13. de statuis. — 49, 135. Ά πό τής γνώμης, ώ βέλτιστε, τα S. Isidor. Pel.-Epist. 2, 289. — 78, 717. Ά πό τής γραφής σου Ιγνώρισεν ή βασιλεία Isidorus, Patr. Cp., Synod. Constit. 4. — (Imperatoria statutum de subiectione Russiae metropoli Kioviae) 152, 1286. Ά πό τής ένανθρωπήσεως τοϋ Κυρίου ήμών Hippolyt. Theban., De genea­ logia B.M.V. - GOO. 15,426; D Η T. (1898) 1 ss.; cfr. 117, 1036. Ά πό τής θείας χάριτος κυβερνώμενος δ Theodoret, In Epist. ad Philipp. - 82, 557. Ά πό τής καθ’ ημάς λαύρας αδελφός άπ. Nicol. Gramm., Resp. ad interr. monach. - P S S. 4, 477; G K D. 1, 9; G A. (1885) 389. Ά πό τής περιλήψεως τοϋ άπολυθέντος έτ. Cali, et Phil., Synod. Constit. 23. - 152, 1342; MAD. 1 (1860) 350-51. Ά πό τής πίστεως προίωμεν Ιπί τήν Antiochus Mon., Hom. de Spe. — 89, 1437. Ά πό τής ρήσεως, άφ’ ής αεί παρά S. Jo. Chrys., Hom. 21. de statuis. — 49,211. Ά πό τής 'Ρώμης τήν δευτέραν τφ τρισμακαρίφ Theodoret, In 2. ad Tim. - 82, 832. Ά πό τής των Γραφών άγνοιας εφυη τα Euthym. Zigab., Prolog, in epp. Pauli. - K E Z . 1 , 1. Ά πό τής φίλης έρημου, ’απ’ Ίορδάνου S. Sophronius Patr., Versus in Chr. bapt. - 873, 3756; S R. 4 (1840) 66-70. Άποτιθέμενος τα λεχθέντα, φησίν · Αΰτη Georg. Pach., Paraphr. in Dionys. Hierarch. cp. 5. — 3, 197. Ά πό τινων τών αυτόθεν εις ημάς ερχομένων Matthaeus I Patr. Cp., Epist. ad metropolitani thessalonicensem (1400). — M A D. 2 (1862) 334-338. Ά πό τον βασιλέα Λητβών, τον Άλγερδον Eitterae regis Eituanorum ad Patr. Cstpl. (S. a.). - MAD . 1 (1860) 580-581. Ά πό τότε ήρξατο δ Ίησοΰς κηρυσσειν S. Basii., Moralia 1, 1. — 31, 700. Ά πό τοϋ άπολυθέντος άρτίως σεπτού Isidor, Synod. Constit. 7. — 152, 1292; MAD. 1 (1860) 271. Ά πό τοϋ παρόντος προσφωνήματος τοϋ Theod. Bals., Zon., Arist., In conc. in Trullo. - 137, 508. Ά πό τοϋ πεπορνευκότος επί τον πλ. S. Jo. Chrys., Hom. 18. in 1. Cor. — 61, 145. Ά πό τοϋ ποταμού τού Καρμηλίου έως Antiocheni Patriarchatus ambitus. - P K S . (1884) 67. (= E S Μ. 2).

www.torrossa.com - For non-commercial use by authorised users only. License restrictions apply.

86

In itia P atru m Graecorum

’Από του τιμίου σου γράμματος εΐδομεν S. Theodor Stud., Epist. 2, 163. - 99, 1516. Ά πό τριάκοντα μιλίων ’Αντιόχειας τής Συρ. S. Hieronymus, Vita S. Malchi. - O S I. 523-32; M EO .-N S. (1900-01) 22; v. B H G. 1015 et 1017. ’Από των γραμμάτων σου θεωρών ε’ιμ'ι S. Theodor Stud., Epist. 147: Ignatio. - MB N. 8, 130. Άπό των διακομισθέντων γραμμάτων Callistus, Patr. Cpl., Epist. ad clerum et populum Sidae. — MAD . 1 (1860) 409-410. Ά πό τών ελθόντων ενταύθα πρέσβεων παρά Callistus et Philotheus, Sy­ nod. Constitutio. — 152, 1365. Ά πό τών Νείλου ρευμάτων ως αληθώς Anon., Epist. 8. — C A G. 3, 170. Ά πό τών δμολογουμένων τά άμφ. S. Isidor. Pel., Epist. 3, 28. — 78, 749. Ά πό τών πραγμάτων τάς προσηγορίας Ιποιήσατο Didym. Alex., In Ps. 143. - 39, 1608. Ά πό τών προσεχεστέρων προβαίνων διαγρ. Eusebius Caes. ep., In Ps. 14. - 23, 148. Ά πό τών σών κυμάτων, θεοτίμητε δέσποτα Mich. Psell., Epist. ad Patriarcham. — S Μ B. 5, 381-82. Άπό τών ΰμετέρων γραμμάτων εγνώρισεν Antonius Patr. Cpl., Epist. ad archiepp. Monembasiae et Spartae (1394). — MAD. 2 (1862) 233. Άπόφασις θεού οίκους αισθητούς μη έκλέγ. Hesych. Hierosol., Comment. in Isaiam cp. 66 (ult.). - F Η I. (1900) 204-09. Άποφηνάμενος πρώτον μέν τάς στερήσεις Georg. Pachym., in: De myst. th., cp. 5. - 3, 1057. Άπό χειλέων λόγους σοι ποιους προσοίσω Niceph. mag., Poema. — BZ. 8 (1899) 68-70. Ά πό χειλέων ρήματα, άπό ψυχής Kyriakos mag., Poema. — Β Ζ. 16 (1907) 494-95. Άπό χειλέων ύμνον προσφέρω σοι τφ κτίστη Photius Patr. Cstpl., Hym­ nus. - 102, 577; A F Ο. 2, 362; CPC. 50; S R. 9 (1843) 739-41. Άπόχρη μεν ούν, καθάπερ έγ’ ωμαι, S. Cyrill. Al., De adoratione et cultu, 1. 16. - 68, 1009. Άπόχρη μέν, ως διάκειμαι, μάλλον δέ S. Cyrill. Al., Epist. ad Valerianum ep. - 77, 256; M C C. 5, 352; A C Ο. I3, 90. Άπό χρόνου ήκοΰσαμεν νοσηλευεσθαί S. Theodor Stud., Epist. 2, 108. — 99, 1368. Ά πό ψυχής στενάξωμεν, κλαύσωμεν εκ καρδίας Macarius Kaloreites, Poe­ ma. - BZ. 16 (1907) 493; B P B . (1913) 11-13. Άπράγμονος δ’ ούτω την βασιλείαν παρα. Nicet. Choniat., De Isaac. Ang. lib. 1. - 139, 716.

www.torrossa.com - For non-commercial use by authorised users only. License restrictions apply.

In itia P atrum Graecorum

87

Άπροοιμιάστως, άγ01, προς ύμας διαλέξομαι Anon., Hom. in Dom. I. ante Chr. Nat. - E Ο K. 1, 1-30. Ά πτει λύχνον δ Θεός ιερέα, και τίθησιν S. Isidor. Pel., Epist. 1, 32. — 78, 201. Άπφκίσθημεν εις την Κουκουσόν, S. Jo. Chrys., Epist. 88 ad Joann. ep. - 52, 654. Άπωρφανίσθημεν, ώς έ'οικε, φίλος, οί'μοι άπ. Nicetas Paneuph., Epist. 1. - Μ Β Ν. 62, 439. Ά ρ α αληθή τά συμβάντα περ'ι ημάς; S. Jo. Chrys., Hom. Cum presbyter fuit ordinatus. — 48, 693. Ά ρα άπηλάσατε Ικ τοΰ στόματος υμών Jo. Chrys., Catechesis De juramen­ to. - P V G. (1909) 154-66. Ά ρα, Βασίλειε, μή τάς ’Αθήνας οϊκεΐς Eibanius, Epist. ad Basilium. — 32, 1097. Ά ρ ά γε γινώσκεις α άναγινώσκεις; Πρέ. S. Cyrill. AI., Glaphyr.: De ve­ lamine in facie Mosis. — 6 9 , 533. Ά ρ ά γε μή εκ πηγής τίνος έ'ξεισιν ή τοσαύτη Julian Halicam., Fragm. in Job. 38, 16. - Μ Μ. 1 (1914) 194. Ά ρά γε πλατύ γελάσεις άκουσας άπερ Gregor Cypr., Epist. 154. — E Ph. 4 (1909) 110; S E G. 146-49. Ά ρ α δη πάλιν ημάς ταΐς των αγίων επεσθαι S. Cyrill AI., Hom. Pasch. 10. - 77, 605. Ά ρ α δΰνασαι πιστεΰσαι περί έμοΰ Manuel Chrys., Epist. ad Demetrium Chrys. — 156, 57. Ά ρα, εΐ μή τις εκ πόλεως ήκοι μεγάλης Synesius Cyren., Or. de Regno. - 66, 1053; P S C. 1-32; T S C. 2 (1944) 5-62. Ά ρ α εμέμνησθε ημών, ήνίκα τον S. Jo. Chrys., Hom. 1. De poenitentia. - 49, 277. Ά ρ α έπαιδευθητε μηδέν είναι νομίζειν S. Jo. Chrys., Hom. in Rom. 16, 3. - 51, 195. Ά ρ α και αυτός τό τών πολλών πείση Theophylaet, Epist. ad Joann. gramm. — 126, 432. Ά ρ α καί γραφόντων ημών έντεΰθεν, ώσπ. Theodor Metoch., Presbeuticos. - S Μ Β. 1, 154. Ά ρα κόρον Ιλάβετε τής προς ’Ιουδαίους S. Jo. Chrys., Hom. 7. adv. Ju ­ daeos. — 48, 915. Ά ρα μέμνησαί μου τοΰ λόγου δν δτε σου Manuel Calec., Epist. 3. — 5 T. 152 (1950) 170-71. Ά ρ α μέμνησθε τής παραγγελίας S. Jo. Chrys., Hom. 2. in Matth. — 57, 23.

www.torrossa.com - For non-commercial use by authorised users only. License restrictions apply.

88

In itia P atru m Graecorum

Ά ρα μέμνησθε των ζητημάτων S. Jo. Chrys., Sermo 2 in Genesim. — 54, 586. Άράμενος πρώτην προσφοράν των τετάρτων Nicolaus (Mystic. ?) Patr. Cstpl., De oblatione Sacerd. — M B N. 10,2 (1905) 111-12. Ά ρα μή είς κενόν τρέχομεν καί κοπ. S. Jo. Chrys., Horn. 13. in Joann. — 5 9 , 85, Ά ρα μή ενι καί οίίτω νοήσαι; μικρά Oecumen. Trikka., Fragni, in 1. Cor. 15, 52. - N A. 15 (1933) 443. Ά ρα μή μικρά ημών, αδελφοί, τά ευαγγέλια ; S. Sophronii Sermo, cp. 50 (ult.). - B S Μ. 2 (1856) 129-30. Ά ρα μή χρόνφ φανέν, το γράμμα γραφή S. Isidor. Pel., Epist. 5, 486. - 7 8 , 1609. Ά ρά μοι μενεϊς φιλόσοφος ; τΑρα Synesius, Epist. 150. — 66, 1552. Ά ρα νέας εχομεν βασιλήα, πανόλβιε, 'Ρώμης, Fr. Philelph., Versus ad Card. Bessarion. — I, F F. 210-11. Άραντες εκ Φυκοϋντος άρχομένης εώας Synesius, Epist. 51. — 66, 1380. - D P S . (1631) 189. Ά ρα οΐδατε, πόθεν ήμιν ό λόγος S. Jo. Chrys., Horn. 3, de eleemosyna. - 49,291. Ά ρα οΰ μεγάλα τινά καί ΰπερφ. S. Jo. Chrys., Horn. 16. in Rom. — 60, 547. Ά ρα πάλιν ήμάς τά λαμπρά τής άγιας εορτής S. Cyrill. AL, Horn. 9. in Pasch. - 7 7 , 577. Ά ρα πιστεύεις ώς εγώ λόγων καί ών εΐώθειν Demetrius Cydon., Epist. ad Asanen. — CDM. 26-27. Αραράτ, ή Αρμενία εν δρεσιν ’Αραράτ Eusebius Pamph., Onomasticon bibi. - G CS. 11 (1904) 2 -176. Ά ρ α σαυτόν λέληθας, ότι ούκ εχεις S. Isidor. Pel., Epist. 4, 21. — 78, 1069. Ά ρα σοι δοκεΐ συμμεμετρήσθαί τε καί S. Cyrill Al., De Incarnatione. — 75, 1189. Ά ρά σοι θρασύς εγώ και περιττός τήν π. Theophylact, Epist. ad Gregor. - 126, 369. Ά ρά σοι σαφής, ώ Παλλάδιε, καί άποχρών ό λόγος S. Cyrill. Alex., De adorat, et cultu, 1. 10. — 68, 649. Ά ρ α τάς εν τοΐς φθάσασι λόγοις Jos. Bryenn., In SS. Trim Smo 7. — B I B . 1, 117. Ά ρα ταΰτα φορητά; άρα τούτα ανεκτά S. Jo. Chrys., Horn. 1. de mutat, nominum. — 51, 113. Άρατε πάντες, ά'ρατε τους οφθαλμούς Manuel Holobol., Carmen in s. lu­ mina. — B G C. 5, 176.

www.torrossa.com - For non-commercial use by authorised users only. License restrictions apply.

In itia P atrum Graecorum

89

"Αρατε τούς οφθαλμούς τής διανοίας ύμών [S. Athanasius AI.], De ima­ gine Christi. - 28, 797 et 805; A G M. (1913) 137-47; M C C. 13, 24; Byz. 2 (1911) 138-42. v. B H G. 780 et 783. Ά ρα τι γένοιτ’ αν τούτων άνοητότ. S. Jo. Chrys., Hom. 43. in Matth. — 57, 455. "Αρα τις γήθεν άείρας, Έ ν συστροφή Beo imp., Canticum Compunctionis. - 107, 309; C Ρ C. 48. ΤΑρά τις εποίησεν, όπερ ήξίωσα; άρα S. Jo. Chrys., De inani gloria et de educandis pueris. — S I G. (1914) 1-29; C C B. (1656) 1 ss. "Αρα τις εύσεβείας ζήλον αύχών Constantinus et Helena, Laudatio, Const. Acropolita. — v. B H G. 368. ΤΑρά τισι των ούκ έπαινετέων τούτο γε τό μέρος Joannes Syropoulos, Smo ad imp. Isaac Angel. — B I A. (1935) 10-20. ΤΑρά τις τον παρόντα βίον ελογίσατο S. Ephrem, De Patientia. — E S O . 3, 83. *Αρά τις τοϋδε τ’ άνδρός γένοιτ’ αν εύτ. Maxim. Plan., Epist. 17 ad Phi• lanthropen. - A U T . 16 (1879) 305; T Μ P. 147. "Αρατος ό ποιητής πατρός μέν Arati Genus et Vita. — 29, 1153. ΤΑρα, ώ φίλων άριστοι, αν χρυσός ήμΐν Maximus Planudes, Epist. — ΒΖ. 5 (1896) 554-57. ’Αργυρά ή χρυσά πετεινά εάν ΐδης, άκ. Daniel Proph., Oneirocriticon. — R P H . 33 (1909) 100-111. "Αργυρον μέν και χρυσόν τό πυρ δοκιμάζει Mich. Ak., Ep. 149. — DMA. 2, 300. "Αργυρος ήχων ούτοσί τάχα λέγει ’ Δαιτυμ. Eeo Bardal., Versus. — B G C. 1, 401. Άρδευτέον γάρ ευθύς την ρίζαν Germanus II. Patr. Cp., In S. Crucem. — 140, 644. Άρειανοι, Μακεδονιανοί, Σαββατιανοί, Ναυατιανοί Constant. Harmenopoulos, Epitome Can., S. 5. — 150, 125. Άρειανών καί Νεστοριανών υπάρχει S. Anastas. Sin., O. 138. — 89, 789. "Αρειε, πώς φής, τώς τον υιόν εις Maximus Plan., Versus in Eccl. S. Mar­ ciani. - N E . 13 (1917) 421; B G C. 3,462-63. "Αρειε, σίγα, .την σιγήν κατεκρίτης Doxopater, Carmen in S. Athanas. — 25, CCEXXVIII. "Αρειος τάς τρεις υποστάσεις ομολογεί Maximus et Theodor Diae. Agall., De duabus in Chr. Naturis. — D T K . (1692) 432-56. *Αρ’ εϊ τις Εύριπίδην οΐεται ποιητήν γνώμ. Max. Plan., Epist. 3. ad Phakrasen. - A U T . 16 (1879) 283; T Μ P. 21-27. Άρείφ καί Εύνομίφ ού γέγονε S. Isidor. Pel., Epist. 1, 246. — 78, 332.

www.torrossa.com - For non-commercial use by authorised users only. License restrictions apply.

90

In itia P a tru m Graecorum

Ά ρ ’ επόψεται καί γράμμα ήμέτερον Mich. Ak., Epist. 75. — T M A. 2, 121. Άρέσκει μοι ή εναλλαγή τού τόπου διά το Theodor. II. Tascar., Epist. 18 (167). - T T F. 222-23. Άρέσκει μοι τάφους τυνβους τε, οΐτινες Diatagma Caesaris. — R Η. 163 (1930) 241 ss; Z N W. 42 (1949) 172-73. ’Αρεστά πεφυκασι καί καλά παντί φίλφ Theodor. II. Tascar., Epist. 34. — T T F. 43. ΤΑρ’ εστιν εΰρεΐν μείζονα τής νυν ημέρας Paulus Silentiar, Descriptio eccles. S. Sophiae. - 862, 2119; C S B. (1837) 1, 3-48; A P. phot. 15; F P S . (1912) 227. Ά ρ ’ εστι σοι τα ίδια έμοί καί κοινά; ή Theodor. II. Tascar., Epist. 24 (173). - T T F. 225-27. Άρεταί ψυχής είσιν αΰται ' αγάπη, ταπ. S. Maximus Cf., Quaest. et Resp. - 90,785. ’Αρετή εστιν έξις καθ’ ήν αγαθοί εσμεν. Georg. Pleth., De 4 virtutibus. — 160, 865. ’Αρετή μεν, καί τρόποις, οΰ καταισχύνει S. Isidor. Pel., Epist. 2, 134. — 78, 576. ’Αρετήν, αγώνα, νίκην Στεφάνου κλυτοΰ S. Sophron. Patr., Versus in S. Stephan. - 87s, 3789; S R. 4 (1840) 94. ’Αρετήν άνδρός επαινεΐν κελευόμενος Teo imp., In laudem S. Jo. Chrys1. — 107, 228; V . B H G. 880. ’Αρετή πάσα δικαίοις “Ενα βαθμόν S. Gregor. Naz., Poema: 2, 7. De ca­ stitate. — 37, 648. ’Αρετής έπαινος κέντρον τοΐς φιλαρέτοις Onuphrius, Vita. — ν. BHG. 1381. ’Αρετής ΐδ’ εΰσεβίης Συνάρασθέ μοι Versus in Stephanum Voivodam. — 130, 17. ’Αρετής ίσον οΰδέν, ού μόνον δτι S. Isidor. Pel., Epist. 2, 89. — 78, 532. ’Αρετής καί κακίας το διάφορον δσον καί Decretum synodale circa Patr. Macarium falso accusatum, Cp. (1390). — M A D. 2 (1862) 142-147. ’Αρετής λόγων πέρι και κακίας αΰθις Nicephorus Chumn., De Sermonibus. - B G C. 3, 356-64. ’Αρετής μέν σημεΐον οΰδέν έχομεν δείξαι S. Maximus Abbas., Capita theol. - 91, 721. ’Αρετής σημεΐον οΰ μικρόν, ώ αριστε S. Isidor, Pel., Epist. 3, 392. — 78, 1032. ’Αρετή τε καί λόγω καί συνέσει παντοία Barlaam ital., Epist. ad Nilum triclin. — A C T 8 (1938) 52-70. ’Αρετών μέλιττα Παΰλε, ’Επί σούς αγοις με S. Sophronius Patr., Versus in S. Paulum. - 87», 3776; S R. 4 (1840) 83-86; CPC. 43.

www.torrossa.com - For non-commercial use by authorised users only. License restrictions apply.

In itia P atru m Graecorum

91

’Αρετών ταΐς άκτϊσι προαυγασθέν Cant. De SS. Abbatibus martyribus. — P A S . 1, 606. ’Αριάδνη θυγάτηρ υπήρχε Μίνωος Nonnus Abb., In Greg. Nz. Or. 2. ctra Julian. — 36, 1036. ’Αριθμεί καί Πέτρον δργήν Πενταπόλεως Synesius, Epist. 47. — 66, 1376. Άριθμοΰμεν μετά την ένωσιν τά εξ Photius, Q. Amph. 110. — Ο F Α. 183. ’Αριθμών τά του βίου πολλάκις S. Jo. Chrys., Hom. de virtute animi. — 64, 473. Άριπρεπές μεν και άρίδηλον S. Isidor. Pel., Epist. 4, 22. — 78, 1072. Άριστείδην οίσθα τον παλαιόν, δσιώτατε Firmus Caes., Epist. 13. — 77, 1492. ’Άριστέ μοι και πολυπόθητε, χρυσή κ. Joannes Eugen., Epist. 34. — E P P . 1, 207. ’Άριστέ μοι τών φίλων κ. βέλτιστε Jos. Bryenn., Epist. 18. — Β I Β. 3, 171; Τ Ι Β (1947) 127. Άρίστη μέν ή σπουδή τών προς έ'κθεσιν Eeo Phil., Constit. 54. — 1 0 7 , 545. Άρίστη μέν και ή τών δρωμένων ευπρέπεια Macarius Chrysokeph. ep., Smo. de 9 Ordinib. Angelorum et in S. Michaelem. — EMC. (1794) 34-58; v . B H G . 129. ’Αρίστιππον εκείνον ίσως, ώ άνδρες, ακούετε Theodoret, De fine et judicio. - 83, 1093; RT C . (1904) 272-98. Άριστοκράτιστον πράγμα ή αληθής φιλία Theodor. II. Eascar., Epist. 30 (179). - T E F. 229-30. Άριστον άνθρώπφ δώρον δ θάνατος ■ ήρ. Joannes Georgides, Gnomologion. - B G C. 1, 1-108. Άριστον δημαγωγόν και ηγεμόνα εκείνον S. Isidor. Pel., Epist. 5, 372. — 78, 1549. Άριστον είναι πάν μέτρον προεΐπέ Jo. Euch., Poema 33. — 120, 1150; A WG . 28 (1881) 19. Άριστον έστιν, ώ φίλτατε, τό χρόνον φ. S. Isidor. Pel., Epist. 5, 399. — 78, 1565. Άριστον έστι πάν, ε’ί τι καλόν και τφ βίφ Eeo imp., Constit. 107. — 107, 637. Άριστον μέν, κρείττονα φαύλης ΰπ. Photius, Epist. 3, 19. — 102, 941; Β Ph. 450. Άριστον μέν, ώ Έρμεΐα, φαίης αν οΐδ’. S. Cyrill. Al., De SS. Trin. Dial. 3. - 75, 788. Άριστον τι χρήμα και δσιον ή βουλή Demetr. Chom., De ordinatione facta ab episc. non canonicis. — P A S . 7 (1891) 563,

www.torrossa.com - For non-commercial use by authorised users only. License restrictions apply.

92

In itia P atru m Graecorum

Άριστοποιών τοΐς άδελφοΐς σου, ιέκος S. Theodor Stud., Poema 13. — 99, 1784. "Αριστός... ετερος δέ αδίκως ΰπήχθη Kekaumenos, Stratioticon. — S I Ρ. 38 (1896) 1-84. Ά ρ ιστός· Παρά τό άρείων τούτο Anon. Byzant., Exercitationes gramm. in Homerum. — C A G. 1, lss. ’Αριστοτέλη εν τφ δευτέρφ των φυσικών Bessarion, De natura et arte. — MB. 3 (1942) 92-146. ’Αριστοτέλης ό Νικομάχου και δσοι Nicephorus Greg., Epist. 114. ad Jos. Philos. - 149, 659; B Z. 8 (1899) 58-61; C A G. 4, 426. ’Αρκαδίαν με αιτείς, ε’ίποι ά'ν τις, κα'ι Photius, Epist. 2, 26. — 102, 840; B Ph. 504. Άρκάδιον τον θεσπέσιον κα'ι μέγαν έν Neophyt. Encl., Encom. in S. Arcad. ep. Arsin. - A B. 26 (1907) 197-207; v. B H G. 164; C N E. (1914) 280-99. Άρκαδίου τά 'Ρωμαίων διέποντος Jacobus Persa m., Passio. — v. B H G. 773. ’Αρκεί προς τό γνωρίσαι σοι τά καθ’ ή μάς Theophylact. Epist. 61. — 126, 480. ’Αρκεί τούτο, τό μαρτυρήσαί μοι τήν S. Isidor. Pel., Epist. 5, 389. — 78, 1560. ’Αρκετά είναι εις ημάς, δέσποτα, αυτά τά όποια Symeon Thess., De s. mys­ teriis Ecclesiae. - K S T. 67. S T O. 1, 112-464. ’Αρκετόν ήμΐν εις τό ευ έχειν, πανσεβ. Eustath. Thess., Epist. 16. — 136, 1271; T E O . 323. ’Αρκετόν τη ημέρα ή κακία αυτής S. Isidor. Pel., Epist. 1,332. — 78, 373. Άρκοΰσαν εχετε παραμυθίαν τής S. Jo. Chrys., Epist. 65. — 52, 644. Άρκτέον δέ μοι τής συγγραφής αρχήν Joannes Zonaras, Annales. — 134, 52. Άρκτέον οΰν άπ’ αυτού τού πρώτως ήμΐν Josephus Methon., Pro conc. Florent., cp. 1. — 159, 1117. Άρκτέον, φασίν, όθεν άρχεσθαι άμεινον. Theodor Prodrom., In hymnos Christi. - GOO. 3 (1734) 312. Αρκτικόν ποιείται τό ’ίδιον και κύριον δ'νομα. Metrophanes ep. Smyrn., Comment. in epist. Judae. — E A. 3 (1882-3) 557-561 et 573-577. ...άρκτων κα'ι λεόντων χρήσασθαι rhilostorgius, Hist. Eccl. 1. 11. — GCS. 21 (1913) 132-139. Άρκυς: Τό δίκτον παρά τό έλκω τροπή Dictiones grammaticales. — C A G. 2, 427.

www.torrossa.com - For non-commercial use by authorised users only. License restrictions apply.

In itia P atrum Graecorum

93

'Αρματηλάτην Φαραώ έβύθισε τερατ. Theodor II Imp., Hymnus ad B. Μ. V. - 140, 772; P Η G. 13. Ά ρματι μέν πυρόεντι προς ουρανόν. S. Gregor, Naz., Epigr. 116. — Μ G A. 107. "Αρματος ήμετέρου τίς έ'βησεν έλάστ. Joann. Geom., Versus: 150. — 106, 966. Άρμένοι ίπποι κατά σώμα μεν εΰμεγ. Anon., De equis. — C A G. 4, 256. 'Αρμόζει οίνου καλοΰ ευωδέστατου λαμβ. vide: Έ ν τοΰτφ τφ μην'ι αρμόζει. 'Αρμόζων τφ παρόντι καιρφ τα φοβερά Alphius, De Virgantino. — ν. B H G. 6 1 . Άρναεπόμου λαβών ση ποίμνης Hymnus acrostichus (s. IV‘). — B Kl. 6, 125. · Άρνόν καταπατάς άετός καθαρπάσας. Ignatius Diae,,' Tetrasticha, in Aesopi fabulas. - I D V. 19-27. Άρξομαι τοιγαροΰν λοιπόν διηγούμενος De S. Grigentii nativitate. — V V. 14 (1907) 39ss. .... Άρξώμεθα κα'ι ημείς λαλήσαι, ταΐς S. Bas. (?), De Syneisact. — 3 0 , 812. Άρξόμεθα λαλήσαι περί του λέοντος Physiologus 1; De Peone. — 4 3 , 517; E Ph. (1889) 229; P S S. 3, 338. Ά ρον από σου την λύπην' κα'ι γάρ Hermae Pastor 2, 10. — 2, 940, Άρον το σκότος τής αγνωσίας, ’Από Nicephor. Call.; Tropar. in B. Μ. V. - B. 51 (1929) 386-90. Άρότρφ μέν, ως ή παροιμία φησ'ιν, Photius, Epist. 2, 24. — 102, 837; B Ph. 503; E A, 2 Ser. 3 (1886) 299. Ά ρ ’ ούκ (οΰν) αληθές είπειν, ώ 'Ερμεία, ως S. Cyrill. Al., Dialog. 2. de Ss. Trinitate. — 75, 713. Ά ρ ’ οΰν έστιν εΰρεΐν τι τής λεγ. Photius, Horn., De Manichaeis. — A E O. 2 , 111.

.

Ά ρ ’ οΰν ικανόν σοι προς αλήθειαν τό λεγ. Theodor. II. Pascar., Epist. 58 (207). — T P F. 258-59. Ά ρ ’ οΰν, ώ φιλότης, κακεΐνά σε Eusebius, etra Hieroclem. — 22, 796. Ά ρ ’ οΰχί πάλαι τεθνηκότα με νομίζεις. Michael Ak., Epist. 62. — P M A . 2 , 101.

Άρπασον, άρπασον, άφθιτέ, με χειρός Gregor. Naz., Poèma, In diabo­ lum. - 37, 1280. Άρποκράς, ό τρόπων μάλλον ή λόγων S. Isidor. Pel., Epist. 5, 458, — 78, 1592. Άρραβία γή πιοτάτη καί μήτηρ γον. Constantin Manasses, Smo ad Niceph. Comn. - V V. 17 (1910) 302. ’Άρρητον μέν τό Θειον ώσπερ και Photius, Q. Amph. 180. — 101, 885; B Τ Μ. 2, 2 (1725) 423.

www.torrossa.com - For non-commercial use by authorised users only. License restrictions apply.

94

In itia P atru m Graecorum

"Αρρητον οΰν to Θειον κ. άκατάληπτον S. Jo. Dam., De fide orthodoxa. - 9 4 , 789. Άρσενα πάντ’ άλέεινε, συνείσακτον S. Greg. Naz., Epigr. 211. — MGA. 195. Άρσενίφ δέ τφ πατριάρχη νέων ήρξε Georg. Pachym., De Mich. Palaeol., lib.12. - 143, 525. Άρτεμίδωρον καί Θαλών κτείνει ξίφος Versiculi de S. Artemidoro. — A S. 20 Sept. - 6, 148. Ά ρτι άκουτισθείς δ ταπεινός τά περί S. Theodor Stud., Epist. 2, 87. — 9 9 , 1332. "Αρτι αποκρίνομαι προς δ έπέστειλας S. Theodor Stud., Epist. 190; Gre­ gorio. - M E N . 8, 162. * "Αρτι γινώσκω εκ μέρους », εφη S. Isidor. Pel., Epist. 2, 56. — 7 8 , 500. "Αρτι δέ ημέρας διαυγαζουσης, ερυμνφ Leo Diac., Historiae lib. 9. — 117, 864. ’Άρτι δέ καταστάντος τοΰ Λέοντος αυτό. Joannis Zon., Annaliuum lib. 14. - 1 3 4 , 1204. ’Άρτι δ’ επανήλθε Δαβ'ιδ Ικ τής των Joannis Zon. Annaliuum lib. 2 — 1 3 4 , 145. ’Άρτι δέ τοΰ ήλιου περί τροπάς γενομένου Niceph. Greg., Byz. Hist. lib. 29. - 1 4 9 , 193; C S H. (1702) 1. 29. Ά ρτι δέ τοΰ χρόνου τάς λευκανθείσας αΰτφ Niceph. Greg., Byz. Hist. lib. 28. - 149, 152; CS Η. (1702) 1. 28. Ά ρτι διαδεξαμένου την 'Ρωμαίων Martyrium S. Ignatii Ant. — 5 , 980; F P A. 2 (1901) 276; D P A . 2 (1913) 324-38; v. B H G. 813. Ά ρτι εντελώς μεμαθηκαμεν περί τοΰ Theodor St. S“° 109: De morte Theos. - Μ B N. 9, 253. Ά ρτι έπιστέλλω τή τιμιότητί σου, δπηνίκα S. Theodor Stud., Epist. 2, 213. - 99, 1-640. Ά ρτι έπιστέλλω τή τιμιότητί σου, οπότε S. Theodor Stud. Epist. 2, 137. — 99, 1437. Ά ρτι έ'φθασα επιστεϊλαί σοι τέκνον μου S. Theodor Stud., Epist. 243: Simeoni. — Μ B N. 8, 202. Ά ρτι θροοΰσης εκφυγών ζάλης ροθ. Constantin Manasses, Hodoiporikon. - Β Ζ. 13 (1904) 325. Ά ρτι και μόλις’ τό επί τή Γενέσει βιβλίον S. Cyrill., Glaphyra in Exodum. — 6 9 , 383. Ά ρτι καί μόλις τον επί τφ δευτέρφ S. Cyrill. Al., Comm, in Joann., 1. 3. -

7 3 , 400.

Ά ρτι μάλλον αποδέχομαι την τιμιότητα S. Theodor Stud., Epist. 2, 118. — 9 9 , 1389.

www.torrossa.com - For non-commercial use by authorised users only. License restrictions apply.

In itia P atrum Graecorum

95

’Άρτι Μαξιμιανοΰ δεύτερον έτος άγ. Vita SS. Indi et Domnae. — 116, 1037; v. B H G. 823. "Αρτι μέν αί δώδεκα τοΰ ’Ισραήλ Elias propli., Commentarius. — v. B H G. 573. ’Άρτι μέν ή τής εΰσεβείας αχλύς άνά πάσαν Passio S. Epimachi m. — 115, 1320; A S. - 31. Oct. - 13, 720-23; v. B H G. 594. ’Άρτι μέν τφ μεγάλφ βασιλεϊ παντοίων Euseb. Caes,, Vita Constantini. — 20, 909; GCS. 7, 1. ’Άρτι με τής θείας φιλοσοφίας Jo. Euch. Epist. 23. — AWG. 28 (1881) 67. ’Άρτι μοι, δέσποτα θεοτίμητε, των έκκλησιαστ. Petrus ep. Ant., Inthronisticon ad Eeonem IX. Pp. — Μ K. 2 (1930) 446-56. ’Άρτι Ναβουχοδονόσορ ό βασιλεύς (Sym. Metaphr,), Vita S. Danielis Proph. - 115, 371-404 ; v. B H G. 485.; S R B. 1 (1940) 93. nr. 117, 17. "Αρτι πρώτως ημάς ή περί τοΰ σοΰ Gregor Cypr., Epist. 60. — E Ph. 2 (1908) 204; S E G. 41-43. ’Άρτι πρώτως ήσθόμην φίλον άποβαλών, Theodor Prodr., Monodia in Stephan. Skylitsin. - EV. 9 (1901) 6-17; J A I . 8 (1902) 6-14. ’Άρτι πρώτως χαρίτων γλώσσαν σιγήσασαν Eugeniani Nic., Monodia in Theodor, Prodr. - V V. 9 (1902) 452-63. ’Άρτι συνέφθασα, τέκνον ήγαπημένοι, άνεπιστ. S. Theodor Stud., Epist. 184; Cledonio. - M B N . 8 , 156. Ά ρτι τα Ρωμαίων σκήπτρα Θεοδοσίου Symeon Met., Vita S. Euphrosy­ nae Al. - 114, 305; B H G. 626.. Ά ρτι τής ανωμάλου και τραχείας Nicetas Mag., Epist. ad Michaelem. — N E . 19 (1925) 183-84. .Άρτι τής δυσσεβεστάτης τών Έλλήνο;ν Martyr. S. Pauli de Kaiouma. — P K A. 4, 247; v. B H G. 1471. ’Άρτι τής εΰσεβείας αναλαμποΰσης (— φάσης) κα'ι Vita SS. Cosmae et Damiani. - A B. 1 (1882) 586; v. B H G. 357. Ά ρτι τής θεογνωσίας εις πάντα κόσμον Symeon. Met., Mart” SS. Eulampii et Eulampiae. — 115, 1053; v. B H G. 617. Ά ρτι τής Περσικής άπονοίας ολφ θυμφ Martyrium S. Abramii Persae. — Ε Μ Β . (1911) 10-12; Ρ O. 2, 452;. ν. Β Η G. 11. Ά ρτι τοΰ κορυφαίου τών φοιτητών Theophanes Ker., In 8.m Matutin. — 132, 672. Ά ρτι τοΰ μεγάλου κήρυκος τής εΰσεβείας Passio ss. Archippi, Philemonis, Apphiae. - E Μ B. (1911) 118-19. ’Άρτι τοΰ μεγάλου τής αλήθειας εΰαγγ. Sym. Met., Mart.m S. Theclae. — 115, 821-45. v. B H G. 1719; v. S R B. 1 (1940) 208. nr. 229, 23.

www.torrossa.com - For non-commercial use by authorised users only. License restrictions apply.

96

In itia P atru m Graecorum

“Άρτι τοΰ μετοπώρου την τοΰ θέρους Isidor Metrop. Monemb., Epist. 1. ad Guarinum. - R B R. 59-61; cfr. ST. 78 (1937) 513-19. ’Άρτι τοΰ νοητοΰ ήλιου τάς οικείας ακτίνας Passio S. Photinae Martyr. — P P S. 60 (1913) 1-26; v. B H G. 1541. ’Άρτι τοΰ νομικού χειμώνος άπαλλαγέντας Pachom. Rus. mon., Sermo de Verbo incarnato. - T B N. 14 (1935) 124-42. “Άρτι τοΰ παιδός Ζαχαρίου Ίωάννου φημί Acta Andreae. — v. B Η G. 101; v. S R B. 1 (1940) 169- nr. 198, 5. ’Άρτι τοΰ τής ειδωλομανίας νέφους Sym. Metaphr., Martyrium S. Georgii. - 115, 141; u. A S. 23. Apr. 3, XV; v. B H G. 677. “Άρτι Τραϊανού τα τής 'Ρωμαίων Metaphrast., Vita S. Ignatii mart. — 114, 1269; F PA . 2, 246; D P A . 2 (1913) 383-96; v. B H G. 815. ’Άρτι των επί τή κακία περιβόητων Δ. Passio S. Irenaei ep. Sirmii. — E Μ B. (1911) 281-83. ’Αρτιφανές, πολιούχε, παλαιγενές, υιέ Epigramma 20. — J A P. 1, 11. Άρτίως ήκοΰσατε τοΰ ΰμνογράφου S. Jo. Chrys., Horn, in Ps. 50. — 55, 527. ’Άρτος ό Κύριος κέκληται, αυτός εαυτόν S. Isidor. Pel., Epist. 1, 360. — 78, 388. ’Άρτους μέν ούκ ήτήσαμεν παρά σοΰ S. Gregor Naz., Epist. 25. — 3 7 , 60. ’Αρχαγγελικής και άΰλου μνείας Michael et Gabriel archang., Eaudatio. — v. B H G. 1293. Άρχαΐα πόλις είμί δαίμοσι S. Greg. Naz., Epigr. 226. — M G A. 214. ’Αρχαίας αγάπης θεσμούς ανανεοΰσθαι S. Basil., Epist.: De Synodo. — 3 2 , 433. ’Αρχαία τις καί από των καιρών τής πλάνης Edictum imp., De Asylo eccles. — M C C. 5, 438; A C O. 1, 4 pg. 61; M P R. 5 (1923) 264-72. ’Αρχαίον μέν τό τής προφητείας χάρισμα Theophylact, Proem, expos.18 SS. Prophetar. — 126, 565. ?Αρχαΐον οΐμαι, καί λίαν Πλατωνικόν Synesius Cyren., De Insomniis, Prae­ fatio. - 66, 1281; K S C. 311-370; P S C. (1631) 132-58; T S C. 2 (1944) 143-89. ’Αρχαίων θαυμάτων σου, θεέ μονάρχα Gennad. Schol., Consol. (Odai). — E P P . 2, 152; P G S. 4, 385-89. Άρχά καί πάντων γέννα πρεσβίστα κόσμου Synesius Cyren., Versus in Naturam. - E B S 14 (1938) 342-43. ’Αρχάς κα'ι εξουσίας εκάλεσεν τα έν. Photius, Q. Amph. 122. — 101, 712. ’Άρχειν ετέρων πολλοί μέν εθέλουσιν Tlieodoret, Epist. 17. ad Dionys. — S T E . 14.

www.torrossa.com - For non-commercial use by authorised users only. License restrictions apply.

Initia Patrum Graecorum

97

"Αρχει συν θεφ άγίφ τά πάτρια τής π. Anon., Versus in Patria Cstpl. — P S O. 290. Άρχέλαιος, ήν δέ εκείνος άνήρ έπιτρ. Eustath. Thess., Or. ad Manuel. imp. — R B R. 92-125. ’Αρχέλαος δέ, εις το ιερόν άνελθών Joann. Zorsar., Annal. 1. 6. — 134, 460. Ά ρ χε πόθούμενος μάλλον ή συν φόβω. Photius, Epist. 3, 23. — 102, 944; B Ph. 441. Άρχε προ πάντων και παθών και κοιλίας Nicephor. Greg., Oneirocriticon. — R E G . 8 (1895) 251ss. (partim); totum R A O. (1603) 2, 1-20; E F . (1922) 100-118. Άρχεται δ’ ένθένδε τά κατά τον πατριάρχην Georg. Pachym., De Mich. Palaeol. lib. 4. - 143, 695. "Αρχεται δέ ΰποσημαίνειν ένθένδε τά των Synes. ep., De Providentia, Sino. 2. - 66, 1257; P S C. (1631) 116-29. ’Άρχεται μέν τών λόγων δ προφήτης εκ τής Polychronius, In Danielem. — MNC. I2, 105-221. ’Αρχέτυπόν έστιν αρχή και παράδειγμα ύφεστηκός Euthym. Zigab., Panoplia dogm. 22. - 130, 1164-73; Η Μ P. (1869) 53. ’Αρχέτυπον, οιμαι, και οΰ προς μίμ. Photius, Epist. 3, 18. — 102, 940; B Ph. 451. Άρχέφωτον απαύγασμα τής πατρικής σου Sophron. Patr. Hieros., Stichoi in Adorationem Crucis. — S E P . 510-11. ’Αρχή αγάπης, ύπόληψις δόξης. Evagrius, Pont., Sententiae. — 4 0 , 1269. S NO. (1678) 552. ’Αρχή άποταγής μοναχού φοβείσθαι S. Ephrem?, B. Hyperechius Adhor­ tatio ad Ascetas. — 7 9 , 1473; E S O . 2, 356; C A N. 1 (1672) 315. ’Αρχηγός εστώς τής λύρας τών ασμ. S. Theodor Stud., Poema 10. — 9 9 , 1784. ’Αρχή δέ ήμιν τής κατά τών άντιπ. Photius, Hom. de Manichaeis. — A F Ο. 2, 67. ’Αρχή Θεόν πρώτιστα καλώς είδέναι Anon. Protasecretis, Stichoi. — B G C. 1, 160-62. ’Αρχή καρποφορίας άνθος- και αρχή S. Ephrem Syr.?, S. Nilus, De 8 spirit. malis., Capita 100, de humilitate — 7 9 , 1145; E S Ο. 1, 299; CAN. 1 (1672) 303. ’Αρχή καταστροφής ψυχής μοναχού, S. Ephrem Syr., Sm0: Non esse riden­ dum. - E S O . 1,254; Ό C. Ser. 3, 11 (1936) 62-78. ’Αρχή λόγου σωτηρίας προς τήν π. S. Athanasius, De Virginitate. — 28, 252; cfr. 2, 913; T U. 29, 2a (1905) 36ss.; cfr. B A E. 3, 66. ME O . 40 (1927) 249. 7

www.torrossa.com - For non-commercial use by authorised users only. License restrictions apply.

98

In itia P atru m Graecorum

’Αρχή μέν αγάπης Θεοΰ, τών δρωμένων Nicetas Pector., Capitum physicor. Centuria 2a. — 120, 900. ’Αρχή μέν ήμΐν εορτών, ήπαρτΰσα παν. Andreas Cret., Smo. in B. Μ. V. — 9 7 , 805; C N A 1 (1648) 1289 ν. B Η G. 1082; ’Αρχή μεν ήμϊν τής προς το αγαθόν Auxentius, Vita a Michaele Psello. — ν. B H G . 203. ’Αρχή μέν ήμΐν τοΰ προς τήν σήν Synod. Cstpl., Epist. ad Theodos. imp. — M C C. 3. 557. ’Αρχή μέν τών δντων Θεός, ονχ ώς συντεταγμ. Michael Psell., Or. in Salutationem B. Μ. V. - P O. 16 (1922) 517-525; O R. 51 (1936) 82-93. ’Αρχήν αγαθήν τήν ξενιτείαν ποιου. Βίον ευκλεή Nilus, Stichoi alphabt, ad Archarium Monach. — E A. 36 (1916) 36. ’Αρχήν απάντων καί τέλος ποιου Θεόν. Poema alphabeticum. — 3 7 , 908; R Μ. 1 (1932) 20-21. ’Αρχήν απάντων τον Θεού κτήσαι φόβον Niceph. Call. Poèma. — BZ. 11 (1902) 42; B G C. 1, 163-64. ’Αρχήν απάντων τοΰ Θεοΰ τίθει φόβον Gennadius Schob, Disticha (alphabetica). - B G C. 1, 163-64. RM. 1 (1932) 54-55; ’Αρχήν γάρ γενέσεως εΐληφεν δ λόγος, δτε δ S. Athanas. Alex., In Εν. Eucae: Fragmenta. — Μ B N. 2, 567-84. ’Αρχήν γάρ λαβόντος τοΰ κεφαλαίου S. Jo. Chrys., Horn, in 1. Cor. 15, 28. - Z K T. 31 (1907) 167. ’Αρχήν εΐχεν δ νόμος· έ'δει τοίνυν Photius, Q. Amph. 276. — ΙΟΙ, 1105. ’Αρχήν καί συστασιν, δυναμίν τε καί Zenon imp., Henoticon. — (Evagrius Schob, H. E. 3, 14.) 86a, 2620; A B W. II. 32, 6 (1927) 52. ’Αρχήν νόμιζε τών δλων είναι Θεόν. Poèma alphabeticum (ex Cod. Paris. 343 f. 100a). - R Μ. 1 (1932) 20-21. ’Αρχήν ποιήσας Χριστόν καί θερμήν Symeon Neoth., Stichoi. — G P. 3 (1919); separ, p. 118; E F . (1922) 334s. ’Αρχή παντός καρπού τό άνθος καί άριδηλότατον Neophyt. Enel., Or. in Nativit. B. Μ. V. - P O. 16 (1922) 528-532; v. B H G. 1083. ’Αρχή πάντων τών γραμμάτων είς εκάστην Petr. Damasc., Dibri 2. Ser­ mo 1. - Ph. 2, 70-71. ’Αρχής καλής κάλλιστοι είναι καί τέλος S. Gregor. Nz., Poèma 2, 32. — 37, 916; cfr. B Z. 41 (1941) 194-96. ’Αρχής καλής κάλλιστον είναι τό τέλος Johann. Beccus. Epist. ad Johann. XXI. Pp. - KS M. 4 (1898) 4, 115-42. ’Αρχής κρείττονα τόν λόγον ό θεολόγος Marcus Diad., Ctra Arianos. — 6 5 , 1149; et RO. 2 (1911) 97.

www.torrossa.com - For non-commercial use by authorised users only. License restrictions apply.

In itia P atrum Graecorum

99

’Αρχή σοφίας φόβος κυρίου, συνεσις δέ αγαθή Typicon S. Sabbae archiep. Serbiae. - M U A. 184-187. Αρχή σωτηρίας ανθρώπων ό τοΰ Θεοΰ (S. Jo. Chrys.), Severian Gab., Horn, in Matth. 21, 23. - 56, 411; cfr. Z K T . 32 (1908) 410-413; MBT . 8, 24-27. ’Αρχή σωτηρίας ή εαυτού κατάγνωσις Evagrius Pont. - S. Nilus, Senten­ tiae. - 7 9 , 1249; E E V. (1892-93) p. LII-LIV . ’Αρχή τής ίνδίκτου, καί τοΰ οσίου Synaxarium. — 106, 1309 et 1325; DO. 1, 256-614. ’Αρχή (τής) καταστροφής (τής) ψυχής (τοΰ) vide: ’Αρχή καταστροφής ψυχής. ’Αρχή τοΰ ενιαυτού είσελήλυθεν S. Theodor Stud., Sm0 24: De gratia, ca­ rit. ecc. — M B N. 9, 57. > ’Αρχή τών διηγήσεων. Patrum Vitae, Pratum Spirituale. — v. B H G. 1441. ’Αρχιερέα καί απόστολον τής ομολογίας ημών S. Cyrill. Al., Glaphyra in Genes. 1. 3. — 6 9 , 112. Άρχιερεύς Έφέσοιο θεηγόρος εκ Epigramma 80. — J A P. 1, 23; Άρχιθυτης πρώτιστος εν πόλει μέγα Catalogus Patriarchar. Consttpol. — L P B. (1648) 38-39; (ed. 1729: pg. 18-19). ’Αρχιστράτηγε Θεοΰ, λειτουργέ θείας δόξης, An., De SS. Angelis. — P A S . 1,. 538. ’Αρχιστρατήγων ημάς νοερών περιήχησαν S. Theodor Stud., in Ss, Ange­ los. - 99, 729-48; v: B H G. 125; cfr. 861, 384-406 et 64, 1333. Άρχιτελώνης ήν ό Ζαχαιος, εν επιτάσει S. Cyrill. Al., Comm. in Luc., cp. 19. - 7 2 , 865-81. Άρχίφωτον απαύγασμα τής πατρικής Thestokion. — Th. 9 (1931) 341. ’Άρχομαι πάλιν ΰμιν παραπέμπεσθαι S. Theodor Stud., Cat. 49. De Con­ fess. occultor. — M B N. 92, 134. Άρχομένη πρώτης γενεής μερόπων ά. Oracula Sibyllina. — G C S. 8 (1902) 6; cfr. S R B. 1 (1940) 96. nr. 122. Άρχόμενος ό θείος Γρηγόριος τοΰ εις (π. Cosmas Hieros., Smo. 2. De Virginitate. — 3 8 , 362. ’Αρχόμενος ό μακάριος Ζωσιμάς Zosimas Abb., Alloquia. — 7 8 , 1680; NS. 12 (1912) 697SS. 854ss.; ib. 13 (1913) 92ss. Άρχόμενος πίστιν τε καί απιστίαν, ευδοξ. S. Epiphan., Adv. Haereses. — 41, 173 OCH. 2, 1 pg. 26; G CS. 25 (1915) 169-464; 31 (1922) 1-524; 37 (1933) 1-496. Άρχόμενος τής προς υμάς παραινέσεως Justin. Μ., Cohortatio ad Gentes. -

6, 241.

Άρχομενου γάρ, φησ'ι, τοΰ ιερέως τήν αγίαν Germanus Cstpl., Hist. myst. Ecclesiae. — P I C . 2, 299.

www.torrossa.com - For non-commercial use by authorised users only. License restrictions apply.

100

In itia P atru m Graecorum

Άρχομένους ήμας τής διασαφήσεως Anon., Collectio interpret, in Isaiam. - (Praefatio) 106, 1060-61. "Αρχοντες Εβραίων Φαρισαίοι παράνομοι Hymn. lit. in fer. VI. hebdom. S” . - B Z. 18 (1909) 354; P A S. 1, 482. "Αρχοντες, μικροί, μεγάλοι καί με τήν Alphabetum-Versus. — S B N . 4 (1935) 299-300. Άρχός ’Ιωάννης Φαριής αρετών ίερήων Sophron. Hieros., Versus in Joann. Eleem. — 87*, 4009. "Αρχών Μιχαήλ δυνάμεως κυρίου Michael Grammat., Stichoi. — B Z. 20 (1911) 134. "Αρχών τις ταξεώτης εξώρμησε μετά S. Georgii miracul. de milite inter­ fecto. - A G Μ. (1913) 93ss. "Ας άπέλθη ό Ίησοΰς καί δς σταθή Passio Christi, scenice repraes: rdt. cp. - N E. 13 (1917) 399. "Ασαρκος ών πριν Χριστός, ουκ ήν εν S. Theodor Stud., Poema 33. — 9 9 , 1792. ”4οατε λαοί τον γεννηθέντα σωτήρα Stichoi in Chr1 Nativ. — S E P . 95 nr. 42. ”4-0«τε άδάς at ουράνιαι δυνάμεις Stichera in Προεόρτια τών Φώτων. — 5 E P. 103-109. nr. 70. ’Ασαφές λέγεις ΰπάρχειν τό ρηθέν S. Nilus, Epist. 2, 144. — 79, 265. ’Ασαφώς σφοδρά εΐρηται ταυτ'ι S. Jo. Chrys., Horn. 28. in 2. Cor. — 61, 589. Άσεβείας οΐμαι τέσσαρας τον προφ. S. Maximus. Cf., Q. 33. — 9 0 , 813. ’Ασεβείς μέν oí ετερόδοξοι, παράνομοι S. Hippolytus, In Proverbia: Fragm. - P A S . 2,243. ’Ασεβής εις βάθος κακών εμπεσών Joannes Cantae., Or. 4. etra Mahommet. — 154, 676. ’Ασεβών χρόνος παρήλθεν ’Αγαθή χόρευε S. Sophron. Patr., Versus in S. Crucem. - 87s, 3805; S R. 4 (1840) 106-09. Άσήρ πίων αύτοΰ δ άρτος, κα'ι αυτός δ. S. Grill. AL, Glaphyr.: De Aser. - 6 9 , 368. ’Ασθενής μέν είμι καί πτωχός, καί S. Jo. Chrys., Horn, in 2. Tim. 3, 1. — 56, 271. Άσθενοΰντες στομάχφ ολίγον επιδίδ. S. Isidor. Pel., Epist. 1, 385. — 78, 400; cfr. 8, 409ss. Άσινές ήραν πνεύμα τό Σισινίου Versiculi de S. Sisinnio. — AS., 11. Oct. 5, 627. ...άσκησιν γενναίως κατά τών πνευμάτων Sophronii Hier. (?), Vita (acephala) SS. Cyri et Joannis. — 87s, 3689; S R. 4 (1840) 242; v. B H G. 470.

www.torrossa.com - For non-commercial use by authorised users only. License restrictions apply.

In itia P atru m Graecorum

101

’Άσκησις, ώ φιλότης, πασών των S. Isidor. Pel., Epist. 1, 278. — 78, 345. Άσκητάς αδελφοί έπιποθών υμάς είναι Neophytus Encleist; Canones asce­ tici 1. A Μ T. 47 (1882) 25 (= Can. 20) N E T . (1914) 112. Άσκήτριά τις παρθένος μενούσα Monialis peccans., vita. — T S. 6 (1898) 164. ’Άσκοπον άγγελίαρχον, άσώματον εΐδεϊ Epigram m ata Christiana. — J A P. 1, 15; CSB. (1834) 363-64. ’·4σμα ασμάτων διά τοΰτο καλείται, Eusebius Caes., I n Cant. Cant. — P À S. 3, 530. ΤΑσμα ασμάτων τφ Σολομώνι άναγέγραπται Michael Psell., Comment in Cant. Cant. — 122, 540. *·4σμα καινόν ασωμεν, λαοί, ττ) δικαιοσ. (S. Jo. Chrys.), Horn, in adorat. Crucis. — 6 2 , 747; G C. 1271. ~4ημα καινόν ασωμεν, λαοί, τφ επί Anon., Idiomelum Palmarum. — ed. P £ S . 1, 476; v. B H G. 415. ’Άσμασι ευφημεΐν σε προθυμούμενος, πάτερ, την Anonym., Kontakion in hon. Jos. Hymnographi. — B B G. 2 (1948) 191-92. ΤΑσμα σοι άναμέλπω τφ εκ τοϋ χοός Anastasius Peccator: Exhomologesis. - P I C . 2, 281. ’^.σματικήν χορείαν κροτήσωμεν σήμερον Stichoi in Dom. Omnium San­ ctor. - S E P . 242 nr. 401. ’Άσμενος εδεξάμην τό βιβλίον δ κατά Amirutses, Epist. ad Theophan Midias. - P I S . 24. ’Άσμενος έκπεπλήρωκά σου τουπίταγμα. Τί γάρ Matth. Camariot.,, Epist. ad Demetr. R. Cabas. — D E F . 311-12. ’Άσμενος ήτε δάμαρτι καί υίέϊ S. Greg. Naz., Epigramma. 132. — J A P. 1, 575; M G A. 29. ’Ασμένως εδέξατο την πρεσβείαν δ S. Isidor. Pel., Epist. 5, ¿456. — 78, 1592. ’Ασμένως έκλέλυσαι δεσμοϋ τής τυρ. Hymnus in S. Sabam jr., Ode 9. — CDS. (1893) 112-13. Ά ς 'oí πλάνοι καθειλον εθάδ’ εικόνας Epigramma 1. in Ciborio S; Sophiae. - J A P . 1, 3; Bes. 38 (1922) 210. S A E. 1 (1894) 1-35; W A E . 1, 2 (1928). ’Λσομαί σοι, Κύριε, δ Θεός μου, Canon in Ss. App. Petrum et Paulum. -

P H G. p. C-CV.

Άσπάζεσθαι δε χρή τό αληθινόν καί (S. Justin), Diber de monarchia (u.s.). - 6, 325. Άσπάζομαί σε άνθρωπε τοϋ Θεοϋ, κάλλ. S. Theodor Stud., Epist. 7. ad Zachariam. — Μ B N. 8, 8.

www.torrossa.com - For non-commercial use by authorised users only. License restrictions apply.

102

In itia P atru m Graecorum

Άσπάζομαί σε από χειλέων καρδίας μου· Theodor Stud., Epist. 170: Amonae. — Μ B N. 8, 148. Άσπάζομαί σε πρώτιστη των ήμερων German. II. Patr. Cstpl., Homilia de quiete in mystagogia. — E G P. 218-25; I M A . 1, 187-96. Άσπάζδμαι τον φίλον και συνήθη τών Theodor Cyzic., Epist. 25. — N E . 19 (1925) 289-90. Άσπαρτον Έβραίοις τό πεντηκοστόν Anon., epist. ad Irenen Aug. — S T. 76 (1937) 495-98; B Z. 6 (1897) 138-40. Άσπάσιοι χθόνα τήνδε φίλαις S. Greg.Naz., Epigramma. 76. — J A P. 1, 558; MGA. 111. Ασπίδα φρϋνον δφιν καί Λαδικέας Synesius, Epist. 127. — 66 , 1508. Άσπορου συλλήψεως ό τόκος άνερμήνευτος Andreas Cretens., Canon, Ode 9. - C P C. (1871) 155. Αστείος: ε ι’ τά διά του ειος ονόματα Anon., Grammaticalia. — CAG. 2, 319. Άστεος την δέ πύλην ά'θρει μοι, ξένε. Marcus mon., Stichoi in Corinthum. - E P P . 4 (1930) 11. Αστέρα toO ήλιου προλάμποντα An., Cant. de S. Joanne Baptista. — P A S . 1,545. Αστέρες μέν αισθητοί τφ στερεώματι Petrus Argivor. Ep., In SS. Cosm. et Dam. — Μ B N. 98, 51; v. B H G. 382. Αστέρες ώς πολύφωτοι, άφεγγους ό'μμ. Theodor Bals., Carmen. — W S. 25 (1903) 202; R P S. 1, 1. Άστεροπή Χριστοϊο μεγακλέος S. Greg. Naz., Epigramma. 143. — J A P. 1, 578. Άστήρ αειφανής ήμΐν ούκ έν τφ ζωδιακφ S. Theod. Stud., Vita S. Arsenii anachor. - AS. 19. Jul. 4, 617; 99, 849; B N I. 1 (1920) 246; v. B H G. 169. Άστήρ άνέτειλεν εΰσεβείας Photius Patr., Idiomelon. — C P C. 99. Άστοργε μήτερ, ώ πίκρας άσπλαγχνίας Jo. Euchait., Poema 41. — 120, 1156; A W G. 28 (1881) 23. Άσυμφανής μεν dei τών άγιων προφητών S. Cyrill, In Isaiam. — 70, 9. Ασύνετος, άμαθής, και ευτελής S. Ephrem, In martyres. — E S O . 3, 248; v. B H G. 1184. Ασυνήθη ταϋτα τών νοσημάτων καί Mich. Psellus, De morborum nomi­ nibus. — B G C. 1, 233. Ασφαλώς τά ευαγγελικά παράδεξαι δόγμ. S. Isidor. Pel. Epist. 1, 341. — 78, 377. Άσχολεΐν άσχολείσθαι. Άλλ’ ώ τάν Verba rhetorica. — B Agr. 1, 196. Κ4οωμεν πάντες λαοί τφ έκ Jo. Damasc., Canon. — CPC. 221.

www.torrossa.com - For non-commercial use by authorised users only. License restrictions apply.

In itia P atru m Graecorum

103

’'4σωμεν τφ Κυρίφ των έν χώρα ζώντων μετ. Josephus Hymnogr., Canon 3. in Dormition. — 105, 1000. ’Άσωμεν τφ παραδοξοποιώ Θεφ, Βίας γάρ αιγυπτίων Canon. — G Ρ. 8 (1924) 61-62. ’Άσωμεν ωδήν τφ κραταιφ Κυρίφ Joann. Geom., Versus: 163. — 106, 987; Eos. 34 (1932-33) 315-17. Άτάρ επί τρίτον τούτον άεθλον Nicolaus ep. Methon., Deum non esse auc­ tor. maior. 1. III. — D B E. 1, 258-265. ’Άτεχνος κυβερνήτης έτοιμος ναυαγία S. Nilus abb., De magistris et disci­ pulis. - K M. 2 (1908) 76-80. Άτεχνώς ήμιν έαρ διά τής επιστολής Firmus Caes., Ep. 24. — 7 7 , 1500. "Α τοΐς άρχαιοτέροις των αυτοκρατόρων Eeo Philos., Constit. 25. — 107, 477. "Α τοΐς οφθαλμοΐς ημών ΐδομεν πάντες οι Passio S. Andreae Ap. — G B V. 1, 52; Ε Α Ρ . 2, 1 (1898) 1-37; Μ K C. 1, 245; ν. Β Η G. 93; ν. S R P . 1 (1940) 170. nr. 199, 3. ’Άτοπον άν εΐη έφ’ υψηλού μέν S. Nilus, Epist. 2, 115. — 79, 249. ’Άτοπον άν εϊη τΰπτειν την σΰμβ. S. Nilus, Epist. 2, 209. — 7 9 , 309. ’Άτοπον δράν πράγμα δοκεΐς S. Nilus, Epist. 1, 129. — 7 9 , 137. ’Άτοπον έστι τον διώκοντα τάς τιμάς Evagrii Pont., Spiritual Sent. —40, 1268; GB V. 7, 573. ’Άτοπον οιμαι, καί καλώς γε τούτο νενόμικα Theodor presb. Raithunens., De Incarnatione. - 91, 1484; O C A. 117 (1938) 185-222. ’Άτοπον ούδέν οΰδ’ ανοίκειον (ίππον Jo. Euch., Epist. 28. — A W G. 28 (1881) 71. 1 ’Άτοπον τάς αιτίας τών ού πεισθέντωνι S. Isidor. Pel., Epist. 5, 521. — 78, 1624. ’Άτοπον, φησί, τό εν -θέλημα μερίζ S. Maximus. Conf., Scholia. — 91, 89. Άτοπώτατον είναι μοι φαίνεται. S. Isidor. Pel.-Epist. 3, 37. — 7 8 , 757. ’Άτρεπτος, άσύγχυτος, απαθής μένει Epigramma, De Deo impassibili. — 8 3 , 335. ’Άτριπτον οδόν πεζεΰσεις ’Ισραήλ. Βραχίονι Elias Patr, Hieros., Canon. — G P. 8 (1924) 62-63. . ’Αττικά μέν σου τής γλώσσης τά Theodor Cyz., Epist. 59. — Ν E. 20 (1926) 154. ’Αττικός ές ξυνήν με παναγρέος ελπίδα Paul. Silent. Epigr. in Attic. ep. - 6 7 , 797 (32). Αττικός σύ τήν παίδευσιν; Αττικοί S. Gregor. Naz., Epist. 188. — 37, 308. Αΰγαρος τοπάρχης πόλεως ’Εδέσσης Abgari epistola ad Dom. n. Jes. Chri­ stum. (Apocryph.). - E A P. 1 (1891) 279-83; v. B H G . 1704; cfr. S R B . 1 (1940) 119 nr. 147.

www.torrossa.com - For non-commercial use by authorised users only. License restrictions apply.

104

In itia P atru m Graecorum

Αΰγία ή σεμνή σε εξ επαγγελίας Hymnus in S. Pliilippum Argyr. — B B G. 3 (1949) 224. Αΰγινος ήτο εΰγενής παράξενος άπέ Poema. — B Z. 6 (1897) 158-160. Αύγουστου μονάρχησαντος επί Kassia, Idiomeion. — CPC. 103. Αύδιανοί, εϊτουν Ώδιανο'ι, τάγμα εΐσίν. S. Epiphan., Adv. haeres., 1. 3. t. 1. - 42, 340; O C Η. 2, 8. ’Ανέπνευσα, μάλλον δέ καί Mich. Ak., Epist. 150. — E Μ A. 2, 301. Αύθέντα μου καί ανεψιέ' Ιπίφθονον vide: Επίφθονόν τι χρήμα. Αύθέντα μου πανσέβαστε, δόξα καί καύχημά μου, Theodor. Prodromos, Versus. - Μ E P. 18-24. Αυθημερόν καί γεωργός εϊς την άρουραν S. Theodor Stud., Cat. 9: De carnis amore. — Μ B N. 9, 24. Αΰθις δέ ανιόντες λέγομεν, ώς ούτε (Dionys. Ar.), De mystica theol., cp. 5. - 3, 1045. Αΰθις δέ των Παίονων τους δρκους Meet. Choniat., De Manuele Chroniat. Hb. 5. - 139,493. "Αϋλα φώτα πυρφλόγα πρό τής πύλης Joann. Geom., Versus. 96. — 106, 942. Αύξει μέν τής γλώττης την αγωνίαν ή Basil. Sel. in Marc. 10, 33; 14, 41. - 85, 337. Αΰρηλιανός βασιλεύσας 'Ρωμαίων διωγμόν Acta S. Porphyrii. — A S. 4. Nov. - 2, 230-32; v. B H G. 1569. Αΰρηλιανός δ δυσσεβής βασιλεύς διωγμόν Passio Ss. Pardi, JuHanae et al. - EM B. (1911) 179-84. Αΰρίλλιανός δ βασιλεύς δόγμα έθετο Martyrium Sae Julianae et S1 Pardi. - Z S P. 11 (1934) 2-19; v. B H G. 964. Cfr. 115, 575-588). Αΰσονίης διαλέκτου μ’, φ ξεΐν’, εκμετ. Gregorius, Epigr. in Maxim. Plan. - T M P . 191. Αΰται αί αγιαι μ' μάρτυρες γυναίκες Martyrium Ss. 40 mrdierum et Ammonis Diac. — A B. 31 (1912) 207-09. Αΰται αί παραβολαί τή προτέρα εοίκ. S. Jo. Chrys., Horn. 78. in Matth. - 58, 711. Αΰται δέ αί γενέσεις ’Ισαάκ του υίοΰ Άβρ. S. Cyrill. Al., Gläphyr.: De Esau et Jacob. — 6 9 , 153. Αΰται μέν εν Κωνσταντινουπόλει τότε Theodor. Eector, fragm. — 861 225. Αΰται ΰπήρχον έξ’ ’Ιταλίας επί τής βασ. Passio Ss. Fidei, Spei et Carita­ tis. — A S. Nov. Propyl. 51. Αΰτάρ εγώ κ’ ακεΐθι τής φίλης Ύπατείας Synesius, Epist. 124. — 66, 1504. Αΰτάρ εμοί κραδίη καί θυμός ενί στήθεσσιν ϊάνθη, κατά τό έπος Niceph. Greg., Epist. a Philanthropen. — G N G. 167-73.

www.torrossa.com - For non-commercial use by authorised users only. License restrictions apply.

In itia P atru m Graecorum

105

Αυταρέσκειας. Τοΰ δε ’Αποστόλου λέγοντ. S. Basil., Reg. br. 118. — 31, 1161. Αυτάρκης μέν την αρχήν ο άνθρωπος Eustath. Thess. Epist. 26. — 136, 1289. Αΰτάρκως διιππεύων ό τής σιωπής χρ. S. Theodor Stud., Epist. 262: Ma­ cario. - Μ B N. 8, 213. Αΰτάρκως εν τοΐς προ τούτων εκ πολλών. S. Athanas. De Incarnat. Verbi. - 2 5 , 96; cfr. S B A . Philos-philol. Kl. (1924) 6, 5-63. Αΰτάρκως κατά την παρούσαν δύναμιν Orígenes, Horn, in Evgl. Joann. 1. 2. - 14, 104; G C S. 10 (1903) 52-97 et 564-74. Αΰτάρκως μέν τα γραφέντα περί τοΰ De S. Pachomio et Theodoro. — A S. 14. Mai - 3, 51; S H. 19 (1932) 122; v. B H G. 1399. Αΰταρχήσαντος δέ Άντωνίνου, δς εισ- Joannis Zon., Annalium lib. -12. 134 1000.

Αΰτάς τάς δεσποτικάς ψωνάς, μάλλον Gregor. Pal., In Paralyticum. — 151, 112.

Αΰτή δέ, ώ Θεοΰ μήτερ, άγλαίσμα τής ήμετ. Isidor Thessal., Smo in Dor­ mit. B. Μ. V. cp. 34 (ult.). - B S M 2 (1865) 660-61. Αΰτη δοκεΐ είναι περί τών Τιτάνων Cosm. Hieros., Histor. al. n. 32. (ult.). - 38, 631. Αΰτή εαυτήν διερμηνεύει τών ιερών Photius, Q. Amph., 39. — ΙΟΙ, 272. Αΰτη εξ ΑΙγύπτου ήν, εν ακολασία δέ το πρότερον ζ. Memoria S. Mariae Aegyptiacae. — A S. - Nov., Prop. 577. Αΰτη έστ'ιν ή τάξις ή σώφρων κα'ι θεώ προσφιλής. Isaae Syr., Sermo 7. - I S (1770) 46-51. Αΰτη ή αγία επιστολή έπεσεν από τον vide: ’Ίδετε, άνθρωποι, δτι εγώ, δς έκτισα. Αΰτή ή ακολουθία τών προκειμένων σαφ. S. Basil., Reg. br. 271. — 31, 1269. Αΰτη ή αρχή τών οίκοδομών. Ό τε αν S. Pachomii Abb. Praecepta. — 4 0 , 948; A S. 14. Maii - 3, 62*. Αΰτη ή βίβλος γενεσεως οΰρανοϋ κ. S. Gregor Nyss., De horn, opific. cp. 1. - 4 4 , 128. Αΰτη ή βίβλος χριστιανική τοπογρ. Cosmas Indicopl., Prol. in Topogr. ehr. - 8 8 , 5 2 ; C N P . 2, 113; G B V. 11, 401. Αΰτη ή διήγησις Άδαμ καί Εΰας Apocalypsis Moysis, Vita Adami et Evae. — T A A (1866) 1-23; CMS. 5 (1868) 21-24; v. BHG. 24 et 25. Αΰτη ή επιγραφή · μάθωμεν τοίνυν (S. Jo. Chrys.). In Ps. 50. — 55, 566. Z. 11. Αΰτη ή επιστολή, καθάπαξ τους υπό Synod. Carth. I ll; Zonarae com. in ep. S. Cypr. - M C C. 1, 971.

www.torrossa.com - For non-commercial use by authorised users only. License restrictions apply.

106

In itia P atru m Graecorum

Αυτή ή ήμερα Κυρίου · άγαλλιασώμεθα Leo Sap., Smo. in B Μ V. partum. - 107, 1; CNA. 1 (1648) 1606; A K B (1868) 110-17. Αυτή ή κατήχησις κοινωφελές τι χρήμα S. Theodor Stud., Sra0 84. — Μ B N. 10 (1905) 30. Αΰτη ή κλητή-καί αγία ήμερα ή πασών Stichoi in fer. 4a Paschae ad Vesp. - S E P . 183-84. nr. 251. P K A. 2, 195. ’ Αυτή ή μακαρία μάρτυς, καί ό τούτης S. Zoés et soc. Passio. — AS., 1. Mail. - 1, 739; v. B H G. 746. Αυτή ήμερα τής κυριακής ήν έορτάζομεν S. Theodor Stud. Smo 12: de tem­ perantia et carit. — M B N. 9, 28. Αΰτη ή μήρινθος ούδέν ε'σπασεν Gregor. Cypr., Proverbia. — 142, 445. Αΰτη ήμΐν τού ήμετέρου γεωργίον Beo imp., Or. funebr. in Basilium I. — O Ch. 26 (1932) 78. Αΰτη ή όσία έσχεν πατέρα δνόματι Εΰγ. Vita S. Mariae Marinae. — R O C. 6 (1901) 575ss; C B H. 8, 36-38 v. B H G. 1163. Αΰτη ή πάνσεμνος και καλλιπάρθενος Christinae Passio. — v. B Η G. 302. Αΰτη ή παρ’ ήμών συμβουλή προς τήν S. Theodor Stud., Epist. 2, 101. - 9 9 , 1356. Αυτή ή περικοπή του Ευαγγελίου διδάσκει S. Basil., Reg. 216. — 31, 1225. Αΰτη ή σύνοδος, πασών συνόδων προγ. Joannis Zonarae praefatio in Sy­ nodum III. Carthagin. — MCC. 1, 967; PB . 3, 1080. Αΰτη ή χρηστότης προξενήσει σοι το κατασκηνώσαι Didym. Alex., In Ps. 36. - 3 9 , 1336. Αΰτη ή χώρα κειται προ τής Μεσοποτ. Anon., Stoicheion 1. — T A B . 3; vide: Φασί μεν αργείους πρώτους. Αΰτη ή φδή προφητεύει ä ελεγον Nicephorus Blemm., In Ps. 120. — 142, 1592. Αΰτη μέν ή θειοτάτη του μύρου λειτουργ. (Dionys. Areop.) De Eccl. Hier, cp. 5 . - 3, 500. Αυτή μέν μακρόν έσίγησας χρόνον S. Jo. Chrys., Epist. 43. ad Bassianam. — 5 2 , 633. Αΰτη μέν οΰν εστιν, ως ή καθ’ ημάς (Dionys. Areop.), de Coelesti Hier., cp. 5. — 3, 196. Αυτή μέν οΰν ή ιστορία γεγένηται ΰστερον S. Hippolytus, Fragm. in Susannam. — IO, 689; P A S. 2, 253; CAN. (1672) 1, 50. Αΰτη μέν οΰν — το διά μαρτυρίου τέλος. Clemens p. m. Chersonae. Epi­ tome de Gestis Petri (App.). — v. B H G. 346. Αΰτήν εκείνην τήν αλήθειαν Christophorus Mit., Sticho il 16. — K C Μ. 81. Αυτήν εργοπόνοισιν επιπνείουσαν Epigramma 16. — J A P . 1, 10. Αυτήν σε, καί διά σου τους μακαριωτάτους Synesius, Epist. 10. — 66, 1348.

www.torrossa.com - For non-commercial use by authorised users only. License restrictions apply.

In itia P atru m Graecorum

107

Αυτή ξένε καί Σαρεπτά τής Σιδωνίας Greg. Naz., Poema 1,18. — 37, 479. Αυτή οΰν ή θεία προσευχή, ή τού Σωτήρος Symeon Ep. Thessal., De ora­ tione. — Ph. 2, 499-500. Αΰτη συνέστη επί Κωνσταντίνου βασι- Nicet. Choniat., De 6a synodo. — 140, 81; SR . 4 (1840) 464-70. Αυτή τεκοϋσα παρθένος πάλιν μένει Epigramma 122. — J A P. 1, 34. Αυτή τε τή πατρίδι συγχαίρω καί σοί, Bessarion, Epist. ad Demetr. Pe­ pagon. - Μ B. 3 (1942) 429-30. Αυτή τή θεοσεβείς σου προσδοκήσας Firmus Caes., Epist. 19. — 77, 1496. Αΰτη τοίνυν ή μακαρία Μελάνη Acta S. Melaniae junoris. — A B. 22 (1903) 9. Αΰτη των θλίψεων κορωνίς, πανσέβαστε Eustathius Sebast., Monodia in Niceph. Comn. - V V. 17 (1910) 290. Αυτή υπάρχει σκηνή Ιπουράνιος Georgius, De B. Μ. V. praesent. — P A S. 1, 283. Αΰτη ΰπήρχεν γέννημα καί θρέμμα τής Synaxar. (Sirmondí): 16. Dez. de S. Theophano. - M A P. 8a Ser. t. 3, 2 (1898) 46-48. Αΰτίκα γάρ ή εν πμεΰματι πτωχεία καί το μή φρονεΐν Nicolaus Cabas., Smo in 8 beatitudines. — B K L . 2, 150-71. Αυτό δή τοΰτο εζήτουν, κα'ι κατά το Mich. Psell., Epist. 105 ad Metropol. Euchait. - O R. 13 (1941) 133. Αυτό θέλω κάμει καί Ιγώ, διότι άναγκαιον Symeon Thess., De s. Cheirotonia. — K S T. (1882) 156-205. Αΰτο'ι άναγεγραμμένοι αριθμοί vide: Έ ν αΰτη αναγεγραμμένοι αριθμοί. ...Αΰτο'ι δε ών ταΰτα εμηχανήσαντο χάριν S. Athanas. Al., Hist. Arian. ad mon. (inc. mut.). — 25, 696; O A W. 21, 183. Αΰτο'ι λαλεΐτε, πώς καλεϊν υμάς Christophorus Mit., Stichoi 120. — K C Μ. 82. Αΰτο'ι oí τής αρετής καί τής κακίας S. Isidor. Pel., Epist. 5, 131. — 78, 1400. Αΰτοϊς ρήμασι καί αΰταΐς συλλαβαΐς καί ό Eusebius Caes, ep., In Ps. 37. - 23, 337. Αΰτοκράτορι Τίτψ Αίλίψ Άδριανψ Άντ. vide: Τούς κατά αλήθειαν εΰσεβεΐς. Αΰτοκράτωρ Καΐσαρ φιλόχριστος Φιλ. Τουστ. Justinian imp., Edictum de recta fide. - A B W. - N F. 18 (1939) 72-110. Αΰτόν εαυτψ τον Θεόν ίσον ΰψει τε καί S. Maximus Coni., Epist. 21. — 91, 604. Αΰτόν εδεξάμην τον θεοφΰλακτον μου S. Maximus Coni., Expos. Orationis Domini. — 90, 872. Αΰτόν κρατώ σε προσκυνώ τε καί Jo. Euch., Poèma 18. — 120, 1136.

www.torrossa.com - For non-commercial use by authorised users only. License restrictions apply.

108

In itia P atru m Graecorum

Αυτόν, πάτερ, σε προσκυνώ τε Jo. Euch., Versus (18) in S. Nicolaum. — A WG . 28 (1881) 10. ...αυτόν τοίνυν τον κύριον ικετεύω και επικαλούμενος S. Ephrem Syr., Exorcismus. — D A A . (1927) 250-62. Αυτός αρ° έπτης, ώ μακάρτατε, χάζει θ. Anon., Versus in Marc. Eugen. - E P P. 1, 42. Αυτός γάρ ένετείλατο λέγων τούτο* S. Nilus, De paupertate volunt., cp ult, - 7 9 , 1060. Αυτός γάρ εν τφ Εΰαγγελίφ φησίν Nicephorus Blemm., In Ps. 22. — 1 4 2 , 1428. Αυτός γοϋν d Θεός καθό έστιν άρρητος άπασιν Arii blasphemiae. — O A W . 2, 1, 242-43. Αυτός δέ οΰδ’ άπαξ, ώ καλέ κάγαθέ Theophylaet, Epist. ad Roman. Theoph. - 126, 556. Αυτός δι° εαυτοΰ προς σέ παραγ. S. Nilus, Epist. 1, 213. — 7 9 , 161. Αυτός εί οΰκ έπιστέλλεις, οιδ’ οτι ούκ S. Theodor Stud., Epist. 223: Joanni. — Μ B N. 8, 190. Αυτός είπε κα'ι έγεννήθησάν, φησιν δ Δαυ. Smo Georgii ep. Nax. (c. 680). - BZ. 16 (1907) 503-06. Αυτός, θεοτίμητε κ. παμμακάριε Π. S. Maximus Conf., Epist. ad Nicandrum. — 91, 89, Αυτός μέν άξιος επαίνων τυγχάνεις, S. Isidor. Pel., Epist. 5, 174. — 7 8 , 1429. Αυτός μέν εδεισας μή τφ πρότερον S. Jo. Chrys., Epist. 186. — 52, 716. Αυτός μέν εις την τών πραγμάτων S. Jo. Chrys., Epist. 228. — 52, 736. Αυτός μέν έ'οικας θαυμάζειν τής ευχής S. Isidor Peius., Epist. 4, 24. — 78, 1073. ...αυτός μέν έπεπόνθεις, έτεροι δέ μοι γεγ. Euthymius Malaki, Epist. 1, (28). - Ρ Ν Ρ. (1913) 90-91; Μ Ε Μ. 66. Αυτός μέν έ'φης θαυμάζειν λίαν, δπως S. Isidor. Pel., Epist. 2, 164. — 7 8 , 617; cfr. 7 8 , 1072 (epist. 4, 23). Αυτός μέν έ'φης σημεΐον ποιεΐσθαι S. Jo. Chrys., Epist. 139. — 52, 695. Αυτός μέν εφύβριστόν ήγή πάσαν S. Isidor. Pel., Epist. 1, 470. — 7 8 , 440. Αυτός μέν εωθινοί! φωτός προηγούμενος Pantal. Diac., In Transfigur. — 9 8 , 1253. Αυτός μέν ήρώτησας, ποιαν έχει ή S. Isidor. Pel., Epist. 1, 267. — 78, 341. Αυτός μέν ηύξατο περί αυτών, ΐνα στηριχθ. Theophylaet., Expos, in ep. 2, ad Thess. — (cp. ult.). — 124, 1349. Αυτός μέν θαυμάζειν έ'φης, όπως S. Isidor. Pel., Epist. 4, 26. — 78, 1077. Αυτός μέν ίσως πολλών τε λόγων S. Isidor. Pel., Epist. 3, 241. — 78, 920.

www.torrossa.com - For non-commercial use by authorised users only. License restrictions apply.

In itia P atrum Graecorum

109

*

Αυτός μέν ίσως σαυτόν άπατας, ως όρων S. Isidor. Pel., Epist. 5, 235. — 7 8 , 1476. Αυτός μέν, κύριέ μου τιμιώτατε S. Jo. Chrys.,Epist. 67. — 52, 645. Αυτός μέν λιάν έξεθαΰμασας τά πρώην S. Isidor. Pel., Epist. 5, 478. — 7 8 , 1604. Αυτός μέν πάσαν φεΰγε βλασφημίαν S. Isidor. Pel., Epist. 1, 259. — 78,337. Αυτός μέν συγγνώμης άξιοΐς τυχεϊν S. Jo. Chrys., Epist. 24. — 52, 625. Αυτός μέν τη των πολλών διανοία S. Isidor. Pel., Epist. 2, 215. — 78, 656. Αυτός μέν[ως] έ'οικας χρημάτων έράν S. Isidor. Pel., Epist. 2, 146. — 7 8 , 589. Αυτός μέν, ως μανθάνω, αμείβεις άρχ. S. Theodor Stud., Epist. 1, 44. — 99, 1068. Αυτός νηόν έρεψα θεφ, και S. Greg. Naz., Epigramma. 15. — J A P . 1, 543; M G A. 71. Αυτός δ Δεσπότης ήρμήνευσεν Photius, Q. Amph. 275. — ΙΟΙ, 1104. Αυτός δ Θεός αίτίαν δεδήλωκε. Kai Photius, Q. Amph. 268. — 101, 1089. Αυτός δ Κύριος έδίδαξεν ημάς, ειπών S. Basil., Reg. br. 213. — 31, 1224. Αυτός δ Κύριος εν εκατέρφ τόπφ S. Basil., Reg. br. 207. — 31, 1220. Αυτός δ μέγας ’Απόστολος, δ πλεΐον S. Isidor. Pel., Epist. 1, 444. — 7 8 , 425. Αυτός δτι μου ούκ έμνήσθης ουδέ Michael Apostolis, Epist. ad Kyrinum. — NMA. 85. ' Αυτός δ τό γραμμάτιον έπιφερόμενος τη S. Theodor Stud., Epist. 2, 149. - 99, 1464. Αυτός ού διαλιμπάνεις δι’ έκάστης έπιστ. S. Theodor Stud., Epist. 254; Petro. — Μ B N. 8, 206. Αυτός σκοπήσας πράγμα κοινή συμφέρον Joann. Euch., Poema 93. — 120, 1194; Α W G. 28 (1881) 50. Αυτός τούς αιώνας έποίησεν, δ υπάρχων S. Jo. Dam., De fide orthodoxa 1. 2. - 94, 861. Αυτοσχεδιάζω σοι, λογιώτατε και άριστε Georg. Schol., De statu animarum in purgatorio. — P GS. 1, 531-39. Αυτός, φ παρίστασαι και λατρεύεις Symeon Metaphr., Epist. 16. — E B S. 10 (1933) 36. Αυτό τό γράφειν προς άνδρα τοσοϋτον S. Basil., Epist. ad Modestum. — 32, 509. Αυτό τό ρητόν τής άναγνωσθείσης Origenes, Hom. 4. in Jeremiam. — 13, 284; G C S. 6 (1901) 22-30.

www.torrossa.com - For non-commercial use by authorised users only. License restrictions apply.

110

In itia P atru m Graecorum

Αυτό τοΰτο, και τον αδελφόν μου στείλ. Theophylact, Epist. ad ChartophyL - 126, 436. Αυτό τοΰτο, ο νομίζεις, ώ βέλπιστε S. Isidor. Pel., Epist. 4, 30. — 7 8 , 1081. Αυτό τοΰτο, δ φής αίτιον είναι ζητ. S. Isidor. Pel., Epist. 5, 316. — 78, 1520. Αυτό τοΰτο τής καλής καί φρόνιμης επ. Nicolaus Cp. Patr., Epist. 10. — 111, 80; S R. 10 (1844) 200. Αυτοΰ μου τοΰ σώματος κακώς εχοντος Theophylact, Epist. ad Nicephor. C. -1 2 6 ,4 8 9 . Αυτοψία τά είηγγελισμένα λαβόντες Photius, Q. Amph. 155. — ΙΟΙ, 821. Αυτώ μοι περισποΰδαστον ήν συντυχεϊν S. Basii, Epist. 310, pro cognatis. - 32,1057. Αΰτφ φ νομίζεις ελαττώματι [τώ] άκόμπω S. Isidor Pel., Epist. 1, 268. — 78, 341. Αυχείς, δτι γονέων εφυς ευ γεγονότ. Photius, Epist. 3, 37. — 102 , 952. Β Ph. 523. Αφασία μέ τις καί φρένων εκστασις Nicolaus I. Patr., Epistola. — N E . 21 (1927) 21-23. "Αφατος εις ημάς ή τοΰ Κυρίου φ. vide: "Αφατος ή εις ημάς. "Αφατος ή εις ημάς τοΰ Κυρίου φιλανθρωπία S. Jo. Chrys., Hom. in Resurrect. D. N. I. Chr. - N S. 19 (1924) 356-58. Μ B T. 23 (1940) App. 1. "Αφατος ή πανίερος γνώσις των σεπτών (S. Modestus ?), Hom. in Dormi­ tionem. - 863, 3277-3312; Cfr. E O 39 (1941-42) 285-89; v. B H G. 1085. "Αφατος ή προς ή μάς σου άγαθότης, Oratio in festo Epiphaniae. — B B G . 2 (1948) 120-21. "Αφατος ή προς ημάς σου άγάπησις, Κύριε, Oratio in Dominica dicenda. - B B G . 4 (1950) 5. Άφειλόμην αυθις τών έμπροσθεν καί Nicetas Mag., Epist. ad Joann. p. — N E. 19 (1925) 165; Μ B N. 62, 443. Ά φ 3 έκαστου μέν τών τοΰ Χριστοΰ καί Σωτήρος Photius, Hom. in sepul­ crum Domini. - cfr. Μ A P. 8. Ser. - 7 (1906) 8, 25; A F O. 2, 442; N H. (1900) nr. 1343-44; Άφεκτέον τής δουλοπρεπείας S. Nilus, Epist. 4, 57. — 79, 576. Αφελή σοι τινά φής είναι γράμματα Gregor. Cypr., Epist. 187. — E Ph. 5 (1910) 450; S E G. 197-99. Άφέμενος, ώ σοφέ, τών μεταρσιολεσχών S. Isidor. Pel., Epist. 5, 202. — 78, 1453.

www.torrossa.com - For non-commercial use by authorised users only. License restrictions apply.

In itia P atru m Graecorum

11 1

"Αψες κόσμον άπαντα και τούς Ιν κόσμφ Symeon Mystic., Poema in mo­ nachos. - E F . (1922) 331-34. ...Άφηγήσεται των γεγονότων την φάλαγγα Neophyt. Encl., Smo 1. in Hexaemeron. — C N E . (1914) 158-61. ’Αφηγούνται μέν άε'ι τό καλόν, και Ιπαινούσι Vita S. Gerasimi anaehoritae. - E G C . (1902) 12-23. v. B H G. 694. ΆφηλικέστεροΓ οι πρεσβΰτεροι Phrynichos Arabs, Sophist. Praeparatio. — BAGr . 1, 3. Ά φ ’ ής ή μέρας ανηγγέλη ήμΐν ό θάνατος S. Theodor Stud., Epist. 2, 110. - 9 9 , 1369. Ά φ ής και προσέχειν τούς μαθητάς ό Κ. S. Cyrill. AI., Comm. in Euc., cp. 12. - 7 2 , 724-60. Άφθόνως ημών διατρέφεις, ηγιασμένε S. Maximus conf., Epist. 39. — 91, 633. Άφιέναι φησι δεϊν ό Θεός τα δφειλήματα Synesius, Epist. 28. — 66 , 1357. Ά φ ιεράς μέν σοι, τό παροιμιώδες Photius, Epist. 2, 66. — 102, 877; B Ph. 548. Ά φίησι δέ Θεός πολλούς θλίβειν τον δίκαιον Didym., Alex. In Ps. 3, 1. - 39, 1161. Άφίκετο ήμΐν γράμματα τής σής θ. Photius, Epist., - Nicolaus Patr. Vecch. (?) 1, 23. - 102, 792; B Ph. 411. Άφίκετο ήμΐν γράμμα(τα) την επιγραφήν S. Basii, Epist. ad Diodorum. - 32, 621; P I C. 1, 602; B S O. 2 (1677) 139. Άφίκετο ήμΐν ες χεΐρας βιβλίον τι Πλατ. Bessarion Card., In calumnia­ tores Platonis 1. I. - MB. 2 (1927) 2-79 ( = Q F G . 22). Άφίκετο μοι τίμιον γράμμα σου Joannes Naup., Epist. 15. — V V. 3 (1896) 265. Άφίκετο προς ημάς γρ. — V. Άφίκετο ήμΐν γρ. Άφίκετο ως ήμάς βραδΰτερον μέν ή ώς Bessarion Card., Epist. ad Michael Apost. - 161, 688; H R I. 3, 303; MB 3 (1942) 511-13. Άφικόμεθα εις Βιτέρβιον και τα αυτοφυή Theodor. Gaz., Epist. ad Ale;xium. - MB. 23 (1942) 581. Άφικόμεθα ε’ις την Κουκουσόν ύγιαίν. S. Jo. Chrys., Epist. 84. — 52, 652. Άφικόμενοί τινες από του όρους τού Καλαμ. S. Cyrill. AI., Epist. ad Calosyrium. = Prooem. — 7 6 , 1065. Άφίκοντο μέν αΐ γυναίκες επί τό μνήμα S. Cyrill. AI., Comm. in Duc., cp. 24. - 72, 940-49. Άφίκοντο μέν τινες, κατά τό ειωθός. S. Cyrill. Alex., Epist. 1 ad mona­ chos aeg. - 7 7 , 9; ACO. I1 (1927) 10-23.

www.torrossa.com - For non-commercial use by authorised users only. License restrictions apply.

112

In itia P atru m Graecorum

Άφοβία μεγίστη, τό φοβεΐσθαι τούς νόμους Synesius ep., Epist. 2 ad Joannem. — 66, 1324. Άφορίζεται μέντοι κα'ι εκ κοιλίας μητρός Origen., Fragm. ex Comm. in Ep. ad Roman. - B I Z. 18 (1928/29) 77. Άφορισμοΰ και άμφότεροι. Τον γάρ καταλ. S. Basil., Reg. br. 26. — 31, 1101. ’Αφορμή ήμΐν εδόθη διά τοϋ άδελφ. Ursacius et Valens epp., Epist. ad Athan. - 2 5 , 724 et 356; cfr. 6 7 , 1108. ’Αφορμήν εΰρόντες διά τοΰ αδελφού Ursacius et Valens, Epist. ad S. Athanas, — 2 5 , 356 et 724; 6 7 , 1108; Ο A W. 2l, 138. Άφότου γάρ έμίσευσεν ό ρήγας Έαλ. Vilhardouin, Gesta Francor. in Morea n. 2. - E A U. 2, 20. Ά φ ’ οΰ άνελήφθη ό Χριστός είς ουράν. Apollonius Tyr., Historia. — W Μ G. 63; W C G. 248. Ά φ ου γάρ ήλθόν είς τό φως τής ποθεινής ημέρας Manuel Phili, Poema in Frotovestiarium. — E A. 3 (1882-83) 216. Ά φ ’ ού γάρ δ γαμβρός Μωϋσή συνεβούλευσε Euseb Emis., Fragm. in Judices. - B M L . 24 (1949) 143*. Ά φ ’ ού δ’ ’Ιακώβ γήν λιπών Χαναναίαν Ezechiel poeta, Eductio Hebraeorum (ex Eüseb. Praepar. evang. 9). — D Ch P. (1846) 1-7. Ά φ ’ ού εμαθον άπατηθήναι τον Ιλ. S. Theodor Stud., Epist. 231: Meletio. - Μ Β N. 8, 194. Ά φ ’ ού Θεός σοι, βασιλεύ, εβράβευσε Theodor Prodr., Carmen 14. — 133, 1388. Ά φ ’ οΰ μετέστης των έκ γής, πλέον. Anon., Cant. De Β. V. Assumpta. — P A S . 1,516. Ά φ ’ ού πρώτως έγευσάμην τού τής Theophylact, Epist. ad Briennium. — 126, 428. Άφραστος ή πρόνοια τοΰ Θεού λόγοις, Anon., Versus in 4 Proph. — 106, 1076. Άφροδισίφ τφ μακαρίφ, τφ σφ S. Isidor. Pel., Epist. 5, 28. — 78, 1341. Άφρονα ήγητέον λέγεσθαι τον φρονήσεως θείας στερούμενον. Didym. Alex., In Ps. 52. - 3 9 , 1401. Άφρων δέ ού κοινών εννοιών λειπόμενος Didym. Alex., In Ps. 13. —39,1217. Ά φύσις ήγνόησε και νους ούκ εγνω Theodor Prodrom., Carmen in Β. Μ. V. - R Η C. 2, 547. Άφωνον είδος και πνοής Ιξηρμένον Epigramma. in Methodium Patr. — Bes. 36 (1920) 493. Άχαιμενίδης τις είς άνδρας ελαύνων Joannes Cantacuz., Apologia 1-4 ctra Mahometem. — 154, 372. Άχαλκος ών, ά'ραβδος, εμβάδων Christophorus Mit., Stichoi 29. — KCM. 17.

www.torrossa.com - For non-commercial use by authorised users only. License restrictions apply.

Initia P atru m Graecorum

113

"Αχαρις εγώ ταΐς γραφαΐς, ανεπιτήδειος τοΐς Theodor. II. Lascar., Epist. 3 (121). - T L F. 167-70. Άχλυς τις παχεΐα και ζόφος και νεφ. S. Jo. Chrys. Horn. 11. in 1. Thess. - 62, 461. "Αχραντε θεοτόκε, δέξαι μου την δέη σιV Photius, Hymnus in hon. B. Μ. V. - P Y P. 5-12. et L V. 8 (1900) 531-38. "Αχραντε κόρη Μαρία παντός τού κόσμου κυρία Joan. Morzen., Troparia alphabet. - N S. 17 (1922) 711-13. "Αχραντε μήτερ του φιλάνθρωπου Λόγου, τοϋ Theophylact. Epp., Stichoi in B. Μ. V. - E A. 36 (1916) 35. "Αχραντε μήτερ Χριστού, τών ορθοδόξων Hyïnnus in B. Μ. V. — B Z. 18 (1909) 345. "Αχραντε, πανάσπιλε, σεμνή παρθένε Poëma: Oratio in B. Μ. V. — B Z. 16 (1907) 501. "Αχραντε παρθένε, κόρη σεμνή, Nicephor. Call., Hymn, in B. Μ. V. — B. 5, 1 (1929) 370-72. "Αχραντε παρθένε μήτερ Θεού, ή Nicephor. Call., Tropar. in B. Μ. V. — B. 5, 1 (1929) 383-86. "Αχραντε παρθένε, μήτερ Θεού, πάσης Nicephor. Call., Tropar. in B. Μ. V. - B. 5, 1 (1929) 362-65. Άχρήστοις λίθοις τό εκκλησιαστήριον S. Isidor. Pel., Epist. 1, 113. — 7 8 , 257. "Αχρονος ήν, άκίχητος, εν αρρήτφ Λόγος Nonnus Panopolita, Interpret. in Joann. Evglm. - 4 3 , 749; S N P. (1881) 3-288. ’Αψευδές καί τούτο, σοφή και φίλη μοι Mich. Ak., Epist. 153. — L Μ A. 2,306. ’Αψευδής ά'ρα τού Θεού και Σωτήρος Theodoret, Epist. 2. ad Euseb. ep· - S T E . 1. ’Αψευδής ό Θεός ό διά τού Προφήτου λέγων · Theodor Trim., Vita S. Jo. Chrysostomi. - 4 7 , LI-LXXXVIII; v. B H G. 872. ’Αψίδας ευπαγέας χρόνος ενθάδε λύσε παλαιός Marcus Ephes., Stichoi in apsidas Mangen. — An E. (1884) 102. Ά ψίδι χειρών ώς θρόνφ τών σών κάθη. Inscriptio Sae Sophiae. — Bes. 38 (1922) 211. "Αψυχ ναέ, άνοιγε τάς σάς πύλας, [καί] δέχου Poëma in (ingressum) B. Μ. V. - S B N. 2 (1927) 291-92. "Αψυχος μέν ό λίθος’ εις έλεγχον δέ τών Theodoret, Resp. 20. in Josué. - 8 0 , 485. Άψώμεθα τής οδού τής στενής’ μέχρι S. Jo. Chrys (?), Fragm. in ep. s. Jacobi cp. 5. — 64, 1049. "A ως μεταλλευς τού γένους μοι τάς φλέβας Maxim. Planud., Versus. — 147, 1175-78. 8

www.torrossa.com - For non-commercial use by authorised users only. License restrictions apply.

B Βαβαί! βαβαί! παμμακάριστοι, πώς μοι φίλον νυν S. Sophronius Hier. Epist. Synod, ad Serg. — 87a, 3148. Βαβαί, ήλίκον εστ'ι γενναία ^ιαί S. Jo. Chrys., Epist. 132 ad Gemellum. — 52, 690. Βαβαί, ήλίκον εστ'ι γενναία ψυχή, S. Jo. Chrys., Epist. 149. Aurelio ep. - 52, 700. Βαβαί, οϊας ψυχής κεχωρίσμεθα Michael Ak., Epist. 122. — E M A. 2, 249. Βαβαί, πόση ή πήρωσις του προδότου. S. Jo. Chrys., Horn. 82. in Matth. - 58, 737. Βαβαί τής σιγής- σχετλιάσω γάρ Mich. Ak., Epist. 15. — EM A. 2, 21. Βαβαί τής τολμής δτι και νυν χ. Mich. Ak., Epist. 160. — Ε Μ A. 2, 318. Βαβαί τής τοΰ λογογράφου δεινότητος Mich. Ak., Epist. 3. — E Μ A. 2, 3. Βαβαί τοΰ φθέγματος, βαβαί των Mich. Ak., Epist. 176. — EM A. 2, 351. Βαβαί τρίπηχυς ή βροτών ζωή λίθος! Joann. Eugenic., Epitaphios in fra­ trem. - S E P . p. 28; E P h . 1 (1908) 102. Βαβαί, φαίης δν, Άχριδόθεν ήμΐν καί Theophylact, Epist. ad Gregor. — 126, 368. Βαθεΐα κατέσχεν ή μας εκ πολλοϋ σιγή Jos. Bryenn., Epist. ad Antonium metrop. Heracleae. — MJ B. 3 (1784) 163-167; Cfr. REB. 7 (1949) 26. Βαθεϊαν τομήν τοΐς άρπάζουσι καί S. Jo. Chrys., Horn, in Pater si possi­ bile est transeat. - 51, 31; cfr. M E O. 48 (1935) 311-21. et 85, 349-60. Βαθύ μέν καί μέγα καί άξιοθαυμαστόν S. Cyrill. Al., De incarnatione Verbi. - 77, 1089; A B W. II. 32, 6 (1927) 13-15. Βαθύ μέν τφ κάρφ τής άθυμίας καί ως Euthymius Malaki, Epist. 17. — MEM. 56. Βαθύ σε γήρας καί λιπαρόν περιμ. Synesius, Epist. 9. — 66 , 1345. Βαιά μέν εξ’ Έλικώνος άπηνθίσαμεν Eeo philos., Versus in Euphemium. - B G C. 2, 470. Βαλάκ τοΰ βασιλέως Μωαβιτών μεταπ. S. Anastas. Sin., Q. 33. — 89, 572. Βαμβακίνας εκ μόνης θατέρας των Gregor. Cypr., Epist. ad Joan. Phacras. - S E G. 78; E Ph. 3 (1909) 34. Βάντες δ’ άνά θάλασσαν εύθυς An., Vita jámbica S. Nicolai Mir. — RO. 13 (1917) 147-159.

www.torrossa.com - For non-commercial use by authorised users only. License restrictions apply.

In itia P atrum Graecorum

115

Βαρβαρισμός· ήης καθ’ Ιαυτήν εστι S. Jo. Darn., De haeresibus 1. — 94 677. MEC. 1, 278-337. Βάρβαροι, σκυθρωπάσατε, γηθησατε Theodor Prodr., Carmen ad imper. — 133, 1357. Βαρβάρων επελθόντων χώραις 'Ρωμαϊκαΐς Jo. Zonaras, Commentar, in ep. can. Greg. Neoc. - Z W T. 37 (1894) 250. Βαρβάρων καί ήτοίμασαν οί βασιλείς Mercurius, Passio. — ν. B Η G. 1275. Βαροΰμενος τη παρούση ζωή τφ μακρύνεσθαι S. Cyrill. Alex., in Ps. 119. - 69, 1272. Βαρύν ύπήλθες ζυγόν, άπειρόζυγος S. Isidor. Pel., Epist. 1, 260. — 78, 337. Βαρύνω μέν ίσως, άλλα καί ωφελώ' Jo. Euch., Epist. 15. — A W G. 28 (1881) 57. Βαρύτερον εκείνου οΐμαι, περί οΰ S. Basil., Reg. br. 7. — 31, 1085. Βαρύ τι χρήμα τό δφλημα' διά τούτο Mich. Ak., Epist. 155. — Ε Μ A. 2, 309. Βασάνισον ακριβώς, ώ βέλτιστε S. Isidor. Pel., Epist. 3, 11. — 78, 733. Βασιλέα μονότροπον, δεσμόν αβλεψίας Hymnus gnosticus. — P Η G. 40. Βασιλείας κόσμου φησ'ι τών κοσμικών Orígenes, Horn. 30. in Ducam. Fragni*. - G C S. 35, 184-86. Βασιλείας τής τού Χριστού ιεράτευσας Stichoi in S. Basil. Mg. — S E P . 101 nr. 66. Βασιλεΐ δέ καί αΰθις φροντίδων ήρξε Georg. Pachym., De Michael Pal., 1 . 6 . - 143, 883. Βασιλεΐ θεοφιλεστάτφ καί ευσεβεστάτφ Crux D. Ν. Jesu Christi, Epistula Cyrilli ad Constantium- — v. B H G. 413. Βασίλειος αύτοκράτωρ εν Χριστώ Basilius imp., Epist. ad Synod. Photii. - MCC. 17a, 517. Βασίλειος ó βασιλεύς, φ τό επίκλ. Gregorius, ex Vita Basilii jun. — 109, 653. Βασίλειος ó Μακεδών έτη ιή μήνας ί Regni tempus, imperator. Byz. — B NC. 226-30. Βασίλειος τελευτήσας, Λέων ό υιός Theophanes continuatus, 1. 6. — 109, 369. Βασιλεύ αυτοκράτορ θεομεγάλυντε vide: ’Έθος άρχαΐον τούτο' Βασιλεύ καί κύριε τών απάντων κ. δημιουργέ Sacramentar. Serapionis: Ritus baptismi. — J T S. 1 (1900) 263. Βασιλεύ μεγαλοκράτορ, ύψιστε παντοκρ. Gennad. Schol., Oratio. — D P P . 2, 158; P G S. 4, 348-50. Βασιλεύοντος ’Αλεξάνδρου κ. δογματίσαντος Passio Sae Theodotae. — AB. 55 (1937) 210-19. Βασιλεύοντος Άρρενάτου τής Περσικής vide: Βασιλεύοντος Έηνάτου τής Περσών

www.torrossa.com - For non-commercial use by authorised users only. License restrictions apply.

116

In itia P atru m Graecorum

Βασιλεύοντος Αύρηλλιανοϋ, ήν άθροισμ. Martyrium S. Eucilliani et spe. - AB. 31 (1912) 187-192. Βασιλεύοντος Δεκίου εν Καρθαγέννη Septem Dormientium Passio. — I B M . (1905) Additam. 1-24. v. B H G. 1895. Βασιλεύοντος Δεκίου Καίσαρος, ήγεμ. (Metaphr.) Vita S. Agathae Virg. — 114, 1332; v. B H G. 36 et 37. Βασιλεύοντος Δεκίου του παρανόμου Symeon Metaphr., Vita S. Terentii et Soc: - 115, 96; v. B H G. 1700. Βασιλεύοντος Διοκλητιανοϋ εγένετο διωγμός μέγας Orestes, Passio. — v. B Η G. 1384. Βασιλεύοντος Διοκλητιανοϋ εν Καρθαγ. Const. Porph., De administr. imper. (cp. ult.). — 113, 396. Βασιλεύοντος Διοκλητιανοϋ και Μαξιμιανοϋ Passio SS. Eustrathii et Soc. - 116, 468; v. B H G. 646. Βασιλεύοντος Διοκλητιανοϋ πρόσταγμα έξ. Martyrium S. Sabini. — A S P . 18 (1896) 182. v. B H G. 1612. Βασιλεύοντος Διοκλητιανοϋ τε κ. Μαξεμιανοϋ Passio S. Menae et soc. — A B. 3 (1884) 258-70; v. B H G. 1250. Βασιλεύοντος Διοκλητιανοϋ τοϋ ασεβέστατου Martyrium Ss. Cyrici et Julittae. - A B. 1 (1882) 194; v. B H G. 314. Βασιλεύοντος Διοκλητιανοϋ τοϋ άσεβεστ. Martyrium S. Carterii Capp. — C A C. 3-24; v. B H G. 296. Βασιλεύοντος Διοκτητιανοΰ τοϋ άσεβ. Martyrium S. Orestis. — 116, 120; v B H G. 1385. Βασιλεύοντος Ίουλιανοΰ, πολλής άσεβείας S. Artemii Passio. — G C S. 21 (1913) 166^76. Βασιλεύοντος Ίουστινιανοϋ τοϋ Μεγάλου De ecclesia S. Sophiae Cstpl. (aed. per Justinianum). — h V. 8 (1900) 291-304. Βασιλεύοντος κατ’ Ικεΐνον τον καιρόν Δεκίου κ. Οΰαλλεριανοϋ Martyrium S. Mercurii. - D E G. 234-42; v. B H G. 1274. Βασιλεύοντος κατ’ εκείνον τόν καιρόν Τραϊαν. Martyrium S. Hyacinthi. — Μ Α Ρ . 8. Ser. 12,7 (1914) 303-08; NS. 18 (1923) 116-22. v. B H G. 758. Βασιλεύοντος Λικινίου τοϋ δυσσεβοΰς (Metaphr.) Martyrium SS. Hermyli et Straton. — 114, 535; v, B H G. 745. Βασιλεύοντος Μανουήλ, 8ς προπάτ. Synodus Eccl. Gr. Nicetas Chon. — 14 0 , 137; S R. 10, 1. Βασιλεύοντος Μαξιμιανοΰ ήν χρησμός άθεσμος των Ελλήνων Passio S. Bassae et filiorum eius. — M A P. 8a Ser. 122 (1914) 133-46; v. B H G. 268.

www.torrossa.com - For non-commercial use by authorised users only. License restrictions apply.

In itia P atru m Graecorum

117

Βασιλεύοντος Νέρωνος τής ‘Ρωμαίων άρχ. Ss. Nazarii, Protasii, Gervasii, Celsi Passio. - Amb. 7 (1897) 26-56; v. B H G. 1323. Βασιλεύοντος Ούεσπασιανοϋ τής των ‘Ρωμαίων Passio S. Leontii Mart. — A S. 18. Jun. - 3, 555; v. B H G. 986. Βασιλεύοντος Πρόβου τοϋ Καίσαρος έξήλθεν καθ’ δλης τής Acta S. Trophimi. - A S. 19. Sept. - 6, 12-20 v. B H G. 1853. Βασιλεύοντος ‘Ρηνάτου τής Περσών χ. Disputatio de Christo in Persia. — V A G. 1 (1893) 73-125. T ü . 19, 3 (1899) 1-45; v. B H G. 802; v. B H G. 805. Βασιλεύοντος τής Κωνσταντινουπόλεως τοϋ Anon., Historia politica et patriarchica Cstpl. — C S B. (1849) 3-204. Βασιλεύοντος τοίνυν τοϋ ευσεβέστατου Caesarius et Julianus, Miracula et Translatio Romam. — v. B H G. 285. Βασιλεύοντος τοϋ ασεβέστατου Ίουλιανοϋ Aemilianus m., Passio. — v. B H G. 33. * Βασιλεύοντος τοϋ ασεβέστατου καί π. Passio S. Panteleemonis. — Μ A P. 8. Ser. - 12, 2 (1914) 40-53; v. B H G. 1413. Βασιλεύοντος τοϋ ασεβέστατου Μαξ. Martyr. S. Catharinae. — 116, 276; v. B H G. 32. Βασιλεύοντος τοϋ κυρίου ημών Martyrium S. Charalampii. — M A P. 8® Ser. 122 (1914) 1-11 v. B H G. 298. Βασιλεύοντος τοϋ παρανόμου κ. ,άσεβ. Martyrium S. Porphyrii Caes. — A B. 29 (1910) 270-75. Βασιλεύοντος των ’Ιουδαίων Άγρίππα, δν Acta S. Joannis Ap. et Evgl. - D A P . (1898) 2, 1 p. 151-216. T A P . (1851) 266-76; v. B H G. 1413; v. S R B. 1 (1940) 189. nr. 216, 4 A. Βασιλεύοντων τών ασεβέστατων Διοκλητιανοϋ Passio SS. Maximi, Dadae et Quintil. - AS. 13. Apr. - 2, 974; v. B H G. 1238. Βασιλεύοντων τών ασεβέστατων κ. Martyr. S. Athanasii mart. — P K A. 5, 360; v. B H G. 193. Βασιλεΰ ουράνιε, παράκλητε, αγαθέ Nicolaus Meth., De process. Spiritus S1. - S O T. 1-39. Βασιλεύ ουράνιε παράκλητε το πνεύμα Liturgia S. Jo. Chrysostomi actualis (Praepar.). - B E D - (1896) 1, 353-99. Βασιλεύσαντες oí ευσεβέστατοι βασιλείς Synodus octava Cstpl., Prolog. - B SO. 2 (1677) b. 293ss. Βασιλεύς δέ δισσεύει κατά Μυσών Nicet. Choniat., De Isaae. Ang., lib. 2. - 139, 757. Βασιλεύς δέ Ελλήνων, ως επύθετο τα παρά Eaonic. Chalcocond., De reb. turc. lib. 7. — 159, 325.

www.torrossa.com - For non-commercial use by authorised users only. License restrictions apply.

118

In itia P atru m Graecorum

Βασιλεύς εστιν ε’ννομος επιστασία, Epanagoge in leges Leonis et Alexandri imp., t. 2. — I G R. 65-67. Βασιλεύς μέν άριστος σίτος εκείνος εστιν, Nicephor. Patr. Cstp., Dispu­ tatio c. Leone Armeno de imaginibus. — C O C. n. 159-182. Βασιλεύς ουράνιος, Δεσπότης αθάνατος S. Ephrem., Advers. Scrutatores. - E S O . 3, 418. Βασιλεύς τις ήν Κΰρος δνόματι, φ Michael Andreopulos, Syntipa. — Μ Α Ρ . 8a Ser. I I 1 (1912) 3ss. Βασιλεύων Δέκιος τής 'Ρωμαίων πόλεως Septem Dormientium Passio. — I B M . (1905) Additam. 25-54; v. B H G. 1596. Βασιλέως εισελιιύνειν εις την εαυτού Nilus Rhod., Hom. in prine. Evg. S. Matth. - A N R. (1891) 59-106. Βασιλέως μέν κληρουχία φυλακή βασιλείας Theodor. II. Lascar., Epist. 44. ad Niceph. Blemm. — T L F. 56-59. Βασιλέως μέν τού επιγείου στρατιώτας (S. Jo. Chrys.)_, Hom. de poeni­ tentia et eleemos. — 6 0 , 699. Βασιλικήν, οί πιστοί, σήμερον επιδημίαν S. Cyrill AI. (?) S. Eulogius AI. (?) = In festum Palmarum. - 77, 1049-72; 862, 2913-37; C N A. 1 (1648) 652; G B V. 12, 300; cfr. 43, 428 ss. Βασιλικής δέ άρα καί σπουδής έπαινουμένης. Andronic II Palaeol, (?). Nicephor. Chum. jungit monu Galesii et S. Resurrectionis, (inter 1282-1328). - 161, 1081; Μ A D. 5 (1887) 264; B G C. 2, 77. Βασιλικόν άρα καί τούτο προνόμιον Esaias, Synod. Constit. 15 (a. 1329). - 152, 1198; MAD. 1 (1860) 147-48. Βασιλικών μυστηρίων Ιορτήν εόρτάσωμεν σήμερον (S. Jo, Chrysost.), Hom. in Annuntiationem. — 6 0 , 755-60; RO. 3 (1912) 177-80; 4 (1912) 36; B SI. 7 (1937-38) 108-23. Βασίλισσα τό μέγα εν γυναιξι καί Matth. Ephes., Monodia in Theolepton. - BZ. 41 (1941) 26-31. Βασσε φίλος, Χριστφ μεμελημένος S. Greg. Naz., Epigramma. 147. — J A P . 1, 578; MGA, 41. Βατατζίνα ή Γαύραινα, άναδραμούσα εις Lis de imagine B. Μ. V. — Μ A D. 2 (1862) 513-15. Βεβαιούν, ώς είπεΐν, ήδη σαφώς τής άλ. Acta SS. Philoromi ac Phileae ep. - C B I. (1660) 145; v. B H G. 1533. Βεβαμμένην στολήν οί ιερείς κατά Demetr. Chomat., De stola sacerd. — A S C. (1891) 731. Βεβασίλευκεν ημών ή άμαρτία, καί κ. S. Cyrill. AL, Glaphyr.: De mun­ datione leprae. — 6 9 , 553. Βεβούλησαι καί τον χρύσεον S. Nilus, Epist. 1, 196. — 7 9 , 156.

www.torrossa.com - For non-commercial use by authorised users only. License restrictions apply.

In itia P atrum Graecorum

119 ·

Βέλτιστον νΰν επιφθέγξασθαι S. Nilus, Epist. 2, 47. — 79, 217. Βενέδικτος επίσκοπος Κεφαλληνίας, δ Promissio fidelitatis Benedicti ep. Kephal. - B N I. 3 (1922) 166-67. Βένθε’ ά'παντ’ εδάης τα πνεύματος, S. Greg. Naz., Epigramma. 10. — J A P . 1, 542. Βενιαμίν λύκος άρπαξ· το πρωινόν έ'δεται S. Cyrill. Al., Glaphyr.: De Be­ njamin. — 69, 381. Βηθλεέμ, γή Ίοΰδα, το κατά σάρκα Cyprianus et Nicol., Cant, in Nat. Chr1. - P A S . 1, 418. Βηθλεέμ ετοιμάζου, εϋτρεπιζέσθω ή φ. Sophron. Hierosol. Patr., Tropar. - 873, 4005; MNC. 9, XXXI. : Βηρυτός τις εστι πόλις τοίς δρίοις μέν Anon., Sm0 de imagine Chr1 Beryti. - ZW T. 45 (1902) 382-394; v. B H G. 786. Βησσαρίων, εΐ καί μη κατ’ d|iuv, χάριτι vide: Εΐ πάνυ πολύν χρόνον... Βία διωγμού επεκράτησεν Julianus et Basilissa, Passio. — v. B H G. 971. Βίαιον εγώ σοι χρήμα αεί τι λαμβάνειν Theóphylact, Epist. ad Nicol. Call. - 126, 476. Βίαιον μάθημα ου πέφυκε παραμ. Joann. Georgid. Gnomologion c. 2. — B GC. 1, 13. Βιβλίον οΰκ έ'στι παρ’ ή μ ίν ου προκατήγγειλας Greg. Cypr., Epist. ad Neocaesariens. — S E G. 15; E Ph. 1 (1908) 422. Βίβλον κατεΐδον ως θεογράφους πλ. Anon., Versus in hon. S. Greg. Naz. (?) - S B N. 4 (1935) 214. Βίβλος γενέσεως ανθρώπων, ή ημέρα Georgius Hamart., Chronicon breve Bib., I. Joannes Malalas, Chronologica — 9 7 , 65; 110, 48; CSB. (1831) 3. Βίβλος γενέσεώς εστι τοϋ γενομένου εκ. Petrus Baodic., Comment, in Matth. - B G T. 5 (1908). Βίβλος εγώ μεγάλοιο αδελφού τοϋ Βοσ. Nicetas, Versus in S. Greg. Nyss. - 44, 124. Βίβλος Θέωνος κ. Πρόκλου τών παν- Beo imp., Epigramm. 3. — 107, 664. Βίβλος ’Ιώβ τοϋ καλούμενου Ίωβάβ, Jobi Testamentum. — MNC. 7, 180; v. B Η G. 939. Βίβλος λόγων ’Ιώβ etc. (v. B Η G. 938) cfr. Έ ν fj γάρ ημέρα νοσήσας. Βίβλος Μηχανική · Κυρίνος δέ μιν εξ. Beo imp., Epigramm. 1. — 107, 664. Βίβλος Πατρικίοιο θεοουδέος άρητήρος Patricius ep., Poèma. — J A P. 1, 32; B A R . 81-83. Βίβλος πέφυκα προς λόγους γηροτρόφους Versus: in Chronie. Manass. — H CM. 2, 171.

www.torrossa.com - For non-commercial use by authorised users only. License restrictions apply.

120

In itia P atru m Graecorum

Βίβλους έκτήσω πλείστας, ώς έμαθον S. Isidor. Pel., Epist. 1, 127. — 7 8 , 268. Βίοι τοΐς άνθρώποις διάφοροι- οί Manuel Pal., Praecepta educat1* regiae. - 156, 320. Βίον θεάρεστον κ. πολιτείαν άμεμπτον Vita S. Andreae Sal. Cstp. — A S. 28. Maii - 6, 4* v. B H G. 116. Βίον καλόν ζής, άν γυναίκα μή εχης. Menander, Gnomicon. — BGC. 1, 159. Βίον καλόν και ενάρετον, κα'ι άμόλ. (Metaphr.) Vita S. Joannis Calyb. - 114, 568; v. B H G. 868. Βίον τίνος Ιναρέτου άνδρός, ω φίλτατοι Niceph. Presb., (Prol.) in Vitam S. Andreae Sali. - 111, 628; A S. 28. Maii - 6, 4*. v. B H G. 117. Βίος άνευ λόγου μάλλον ωφελεΐν S. Isidor. Pel.-Epist. 2, 275. — 7 8 , 708. ΒιωτικοΙ μέν άνδρες, όπηνίκα οίκείαν S. Theodor Stud., Smo 55: De aequis, virtut. - Μ B N. 9, 133. Βιωφελές τι χρήμα και σπουδαιότατον Basilius imp., Exhortatio ad filium Eeonem. - 1 0 7 , XXIss; B J Ο. 1 (1711) 171-92. E G P. (1912-13) 50-73. Βλαβερόν άγαν το λόγον αργόν S. Nilus, Epist. 1, 89. — 7 9 , 121. Βλάσιος δ μάρτυς άξιον τοΰ μαρτυρίου Passio S. Blasii m. — E Μ B. (1911) 47-53. Βλάσιος ό μάρτυς άξιον τοΰ τοιοΰδε Passio S. Blasii. — ΕΜΒ. (1911) 328-36; v. B Η G. 277. Βλέπεις, πάτερ, άπερ έπόθεις, ως Hymnus in S.Sabam jr., Ode 9. — C E S. (1893) 131-32. Βλέπεις, πώς μακαρίζει τό πνεύμα το Comment. in Ps. 118. — D A W. 52 (1906) 86. Βλέπεις; Τό ποιον; Τό τρισήλιον; Βλέπω Germanus II Patr., Versus. — H A E . 34. Βλέπε και σύ, ώ άνθρωπε, μή σε Physiologus, cp. ult. Anagoge. — P S S. 3, 373. Βλέπε μή ποτέ ή ανυπέρβλητός S. Isidor. Pel., Epist.3, 357. — 78, 1013. Βλέπε μή τη αδηφαγία εις οιστρ. S. Isidor. Pel., Epist. 1, 423. — 78, 417. Βλέπε μοι τούς εξ Εβραίων S. Nilus, Epist; 1, 93. — 7 9 , 124. Βλέπεται πάντοθειν, πώς μακαρίζει Anon, Comment. in Ps. 118. — D A W. 52 (1906) 86. Βλέπετε και ακούετε Symeon Neotheol., Cateches. 2. — ZSN. 2. ed. (1886). Βλέπετε, δτι οΰχί πρώτη φυλακή. S. Nilus, Epist. 3, 206. —79,477.

www.torrossa.com - For non-commercial use by authorised users only. License restrictions apply.

In itia P atrum Graecorum

121

Βλέπετε ουν, αδελφοί, μή καταφρονήσω μεν Martyr. S. Stephani Protom. — P K A. 5, 53. Βλέπετε, πάντες άγοί, τήν επενεχθεϊσαν Dorotheus Mityl., De incursu Agarenor. in Cstpl. - VV. 12 (1906) 167-71. v. B H G. 1065. Βλέπετε την κοινήν ήμίν εορτήν Gregor. Pal., In Chr1 Ascens. — 151, 285. Βλέποντες τήν ένδοξον γέννησιν οι Stichos in Chr‘ Nat. — S E P . 1, 9697. nr. 48. Βλέπων απειρόκαλους τινάς, καί προς Theodor Bals., De tribus simantris mon. —, R P S. 4, 520-22. Βλέπων θεατά συν σταλαγμοΐς δακρύων Theodor Bals., Poèma. — W S. 25 (1903) 182. Βλέπω σε, αδελφέ, δτι ψώρας πολλής S. Nilus, Epist. 1, 29. — 79, 96. Βλέπω σε, τέκνον, μή τρέμοντα τήν μ. Theodor Bals., Carmen. — W S. 25 (1903) 190. Βληχηματώδης τις, και άλογος υπάρχ. S. Nilus, Epist. 2, 236. — 79, 321. Βλυζει λαιψηρή κάλπις καί κίστη Epigrama 77. — J A P. 1, 22. Boa μέν πανταχοϋ καί αυτή των S. Jo. Chrys., Epist. 156. — 5 2 , 703. Βοηθός καί σκεπαστής εγένετό μοι Andreas Cretens. Canon magn. — 97, 1329; CPC. 147. Βοηθός μου γενού, δέσποτα απάντ. S. Ephrem, Precatio. — E S O . 3, 489. Βοήσομαί τι κατ’ έμαυτού· καί S. Gregor. Naz., Epist. 196. — 37, 320. Βόθρον ενταύθα τήν κατά τού πλησ. Photius, Q. Amph. 63. — ΙΟΙ, 421. Βότρυς οΰτος· αλλά μενέτω μέν επί Eustath. Thess., Epist. 1. — 136; 1245; T E O . 308. Βουλει διαλεχθώμεν εφ’ οις προς άλλήλους διαφερόμεθα Georg Scholar., Dialog, etra Judaeos. - J A G. 1-57; AGS. (1896) 1-57. P G S. 3, 251-304; Βουλει διαλεχθώμεν έφ’ οΐς προς άλλήλους περί Georg. Schob, Dialog. l us de process. Spir. S‘. — P G S. 3, 1-21. Βουλει μαθειν, ά'νθρωπε, θερμών ατεχνον ρ Paulus Silent, In thermas pythicas. - 862, 2263; J A P. 4, 64ss.; cfr. R S O. 10 (1924) 212-48. Βοΰλει μαθειν δσος κόσμος άνθρώπ. (S. Jo. Chrys.), Ecloga 4. — 63 , 595; cfr. S AW. 144 (1902) 4, 34. Βουλει μαθειν πόσον τό δργίζεσθαι (S. Jo. Chrys.), Ecloga 20. — 6 3 , 689; Cfr. S A W. 144 (1902) 4, 49. Βουλει τήν αιτίαν μαθειν δι’ ήν τότε Chrys. (?), Fragm. in epist. 2. Petri, cp. 2. - 64, 1060. Βούλεσθε ίδωμεν τίνα ηδονήν (S. Jo. Chrys.), Ecloga 12. — 6 3 , 645; cfr. S A W . 144 (1902) 4, 42.

www.torrossa.com - For non-commercial use by authorised users only. License restrictions apply.

122

In itia P atru m Graecorum

Βοΰλεσθε και σήμερον την κατά S. Jo. Chrys., Hom. 64. in Genes. — 54, 547. Βοΰλεσθε προθώμεν ΰμίν S. Jo. Chrysostom., De patientia Job. — DCO. 6, 710. Βοΰλεσθε σήμερον τά λείψανα τών S. Jo. Chrys., Hom. 50. in Genes. — 5 4 , 448. Βοΰλεσθε τήμερον, αγαπητοί, παρέντες. S. Jo. Chrys., Hom. 6. de laudibus Pauli. - 5 0 , 501. ...Βούλεται τοίνυν δ Ωριγένης την μέν Methodius, De Resurrectione, Smo 3, 3. - G C S. 27 (1917) 391ss. Βουλεύεσθαι χρή τον υφηγητήν μή S. Isidor. Pel., Epist. 5, 265. — 78, 1492. Βουληθέντι σοι κατ’ ακρίβειαν vide: Βουληθέντος σου κατ’ ακρίβειαν. Βουληθέντος σου κατ’ ακρίβειαν εκμαθεΐν S. Hippolyt ep., De Antichristo. nr. 1. - ίΟ, 725-88; B A Η. (1897) I. 2, 3-47. (= GCS). Βουλή καί συναγωγή ευθέων γενεά. Origenes, In Ps. 110 (Eragm.). — P AS. 3, 229. Βουλοίμην ά'ν εγώ μηδέποτε κατά μ. Nicolaus ep. Methon., Adv. Soterichon patr. Antioch. — D B E. 1, 321. Βούλομαι, αδελφοί μου αγαπητοί Abraham et Maria, Vita. — v. B H G. 7. Βούλομαι’ γώ δ αμαθής είς σέ χαρτί. Enarratio expugnationis Trapezunti. - S I P . 44 (1897) 150-65. Βούλομαι διηγήσασθαι ΰμΐν Auxibius ep., Vita. — v. B H G. 204. Βούλομαι εγώ δ μέτριος καί πάντων έσχατος Joann. Hierosol. mon., Nar­ ratio. - 109, 517; C S B. (1838) 481-84. Βούλομαι, εί συμβαίη μοι άποθανεϊν Isidor Cp., Synod. Constit. 14. (mut.). ■- 152, 1297;’M AD. 1 (1860) 287-94. Βούλομαι πλατύτερον τήν εμήν γν. Marcus Eugenicus, Apologia. — 160, 536; E P P . 1, 34; P O. 17 (1923) 484-91. Βούλομαι σε τω τρόπω καί τή πρ. S. Nilus, Epist. 2, 291. — 79, 345. Βούλομαι σήμερον, αγαπητοί, θησ. S. Jo. Chrys., Hom. 16. in Genes. — 5 3 , 125. Βούλομαι τήν ΰπ’ εμού συστάσαν τής κεχ. Irene Aug., Typicum, cp. 1. — 127, 1001; A G B. 1 (1688) 147-50. Βούλομαι τής κατ’ εμέ δδυνηράς καί πίκρας Symeon Metaphr., Smo. 32. Lamentatio. — P S Μ. 378-94. Βούλομαι τής συνήθους άψασθαι διδασκαλίας S. Jo. Chrys., Hom. 6. in Genes. — 5 3 , 54. Βούλομαι τής συνήθους άψασθαι πάλιν S. Jo. Chrys., Hom. 7. de Eazaro - 4 8 , 1043.

www.torrossa.com - For non-commercial use by authorised users only. License restrictions apply.

In itia P atru m Graecorum

123

Βούλομαι υμάς, άδελφοί μου συγγενείς καί φίλοι Euthymius mon.: Epist. de Bogomilis. — F P. 3-86; cfr. Άδελφοί μου απαντες Χρ. Βούλομαι ύμΐν διηγήσασθαι πολιτείαν S. Ephraim, In vitam S. Abramii. - A S. - 8. Mart. - 2, 932-37 (= 3° ed.) E S O. 2, 1-20; v. B H G. 5. Βουλόμεθα μαθεΐν, τίς ή καινοτομία S. Greg. Naz., Epist. 101. — 3 7 , 176. Βουλόμενόν με, ώ άνδρες Κρήτες, σιγάν Maximus Chrysob., De Proces­ sione Spiritus S*. — 154, 1217. . ...βουλόμενος δέ εν μιφ ώρα τής νυκτός αραι αυτά. expi.: Τίς οΰ θαυμάσει το εκπληττόμενον όραμα. Miraculum S. .Nicolai, r—A H N, 359-61. Βουλόμενος έ'γωγε καί τοϊς των Ελλήνων Francise. Filelfi, Epist. ad Joann. Arg. - E A. 206. Βουλόμενος ο Παύλος το διάφορον S. Jo. Chrys., Horn. 12. in Hebr. — 63,95. Βουλόμενος ό Σολομών υιός Δαυείδ άνακτ. Testamentum Salomonis. — U N T. (1922). · Βουλόμενος ό φιλάνθρωπος Θεός ημών (S. Jo. Chrys.), Ecloge de Caritate. - 6 3 , 567-80. cfr. S A W. 144 (1901) 4, 30. Βουλόμενος τον πεφυσιωμένόν (S. Jo. Chrys.) Ecloga 16. — 6 3 , 671; cfr; S AW. 144 (1901) 4, 46. Βουλομένου μου δέ καί ετερα προσθεΐναι τή (Amphiloch.) Vita Basilii • Caes., De eo qui Christum abnegavit. — S A W. 206, 4 (1927) 123 ss. Βουλομένους ημάς την εκκλησιαστικήν Joannes Vece., Adv. Andr. Camateri animadv. — 141, 396. Βραδείς ημείς καί επιλήσμονες γεγόναμεν Theodor. II. Lascar., Epist. 7. ad Niceph. Blemm. — T L F. 10-11. Βραδείς καί ημείς προς την τών S. Theodor. Stud., Epist. 2, 119. — 99, 1392. Βραδέως εδήλωσας περί τής νυν διαλήξεως S. Athanas., De Sententia Dio­ nysii. - 2 5 , 480; O AW. 21, 46-67. Βραδύ μέν, όμως εδεξάμην σου γράμ. S. Theodor Stud., Epist. 109: Gennadio. — Μ B N. 8, 98. Βραδύν ειργάσατο προς το αγαθόν Marcus Eugenic., De hominis infirmi­ tate morali. - Z H T. (1845) 4, 46-73. Βραδύ πλήν δ χθες λόγος άπανηνάμενος Neophyt. Enel., Smo 14. in Hexaëmeron. — C N E . (1914) 216-27. Βραδύς μέν ήσθα προς μνήμην τών επεστ. Photius, Epist. 3, 64. — 102, 981; B Ph. 558. Βραδύς του καιρού τό γραμματεΐον, S. Theodor Stud., Epist. 2, 144. — 99, 1452. Βραχέα βουλομένου μου γυμνάσαι, Adamantius = Orígenes, Dialogus, Pars 2a. - 11, 1792; B A D . 114-242.

www.torrossa.com - For non-commercial use by authorised users only. License restrictions apply.

In itia P atru m Graecorum

124

Βραχέσι συλλαβαΐς αμείβομαι σου S. Theodor Stud., Epist. 198: Naucr. — M B N . 8, 171. Βραχύ μέν ήσθένησα επί τοΰ παρόντος S. Theodor St., Smo.: 126; De obed. et renunt. — MBN. 9, 296. Βραχύξ ήμΐν ό λόγος τής παρακλήσεως S. Theodor Stud., Sm0 129: De pugna etra host. — Μ B N. 9, 303. Βραχύς μέν τών παρόντων ό σύλλογος. S. Jo. Chrys., Horn, in eccl. S. Anastasiae. — 63 , 493. Βραχύς ό καρπός τοΰ καλώς είρηκότος S. Jo. Chrys., Horn 2a in Ps. 48. • - 55, 511. Βραχυσύλλαβον εγχαράττω σοι τούτο Michael Glycas, Annales. — 158, 28; CS B. (1836) 3-625. Βραχύτατης ούσης τής νυκτός, καί τής S. Theodor Stud., Cat. 20: De la­ bore spiritali. — MBN. 92, 56. Βραχυτελή ού μόνον την αρχήν, άλλα S. Isidor. Pel., Epist. 1, 31. — 7 8 , 201.

Βραχύτης επιστολής ού βραχύτητα Maximus Planudes, Epist. 82. — Τ Μ P. 105. Βραχύ τι παρεμυθηθη το περί υμάς S. Theodor Stud., Epist. 2, 143. — 99, 1449. Βραχύ το γράμμα, ή προσευχή δε μακρά- Niceph. Blemmid., Epist. 21. ad Theodor II. Tascar. - T E F. 308-09 (App. III.). Βραχύ το γράμμα καί πάλιν εξ ημών τών Niceph. Blemmid., Epist. 25. ad Theodor. II. Tascar. — T T F. 312 (App. IIT). Βριττίων. Μικαυρία. Λούνη. Νεάπολις Georg Cypr., Descriptio orbis Rom. — G G C. 28-56. Βροντή ξένη κτυπεΐ με* φευ! τίς ό Theodori Prodromi, Tetrasticha in Joann. — 133, 1203. Βροντής τον υίόν, αστραπήν τήν τοΰ S. Theodor Stud. Poèma 62. — 9 9 , 1797. Βροντών τα θεία τή βοή τών δογμάτων S. Theodor Stud., Poèma 67. — 9 9 , 1797. S MP . 1, 272-73. Βρύων άβυσσον παγγλύκων λόγω S. Theodor Stud., Poèma 74. — 9 9 , 1800. Βύζαντος αυλή, εστία Κωνσταντίνου (Teo V), Oraculum de restitutione Cstplis. - 107, 1149; T C V. 6, 42. Βυθού άνεκάλυψε πυθμένα, καί διά ξηράς Cosmas Hieros. Hymnus in Domini apparit. — 98, 465; C P C. 169; S T P . 76. Βύσας ό χρυσούς Ιωάννης το στόμα Epigramma in S. Jo. Chrys. — H C M. 3, 62. Βώνος ούτος ó διδούς σοι τα γράμμ. S. Isidor Pel., Epist. 1, 300. — 7 8 , 357.

www.torrossa.com - For non-commercial use by authorised users only. License restrictions apply.

Γ Γάδ πειρατήριον πειρατεύσει αυτόν S. Cyrill. Al., Glaphyra: De Gad. — 6 9 , 365. Γάζα πόλις εστι τής Παλαιστίνης · μεθόριον Vita S. Porphyrii ep. Gazensis. - SS B. (1895) 94-109. DM B. (1911) 145-50. v. B H G. 1572.” Γαΐαν σώματι, ψυχή δ’ άστρα Γεώργιος Bessarion Card., Epitaph, in Gemist. Piet. - 161, 697; MB. 3 (1942) 469. Γαΐα φίλη, καί Πόντε, πάτρης πέ. S. Gregor. Naz., Poèma. — 37, 1344. Γαΐα φίλη, μη σοΐσι θανόνθ’ S. Greg. Naz., Epigramma. 253. — J A P. 1, 604. Γάϊος δέ ούκ είς μόνους ’Ιουδαίους τούς Flav. Joseph., Antiquit. Jud. 19. - N A I. 4, 211. ΓαΙος ’Ιούλιος Καΐσαρ εβασίλευσεν ετη Anon., Synopsis imperat rom. — R P G. 9 (1894) 16-18. Γαλάτας άκούομεν τούς εν τή Ευρώπη Petrus Galata ex Theodoreti Hist, rehg. - v. B H G. 1507. Γαλλία μεν ούν ή χώρα ήν, καθ’ ήν το των Martyrium Bugdunensium. — S Κ Q. N F . 3. (1929) 18-28. Γάνυται πας ό Ιντυγχάνων τή βίβλφ Epigramma in s. Gregorium Pp. — Bes. 23 (35) (1919) 73-74. Γαριζίν ερμηνεύεται περιτομή. S. Maximus. Cfr., Or. 43. — 90, 820. Γαστριμαργία κέκληται, ώ φιλότης, S. Isidor.«Pel.-Epist. 1, 384. — 78, 400; cfr. Z W T. 48 (1905) 92. Γεγόνασι μέν καί προ τούτου προφήται Euseb. Caes., De vitis Prophetar. — 22, 1261. Γεγονός μοι πάρεργον καί σύ, σοφώτατε Euthym. Malaki, Epist. ad Mi­ chael. Choniat. - E S P . 6 (1903) 22-26; M E M. 72. Γέγονε καί ή Λαμίς εμοί τής σιωπής S. Gregor. Naz., Epist. 116. — 37, 212. Γέγονε καί ταΰτα καθ’ 8ν εΐρηται χρόνον Prologus in canones. — P, I C. 2, 449. Γένονε κατά την Θηβαίδα ό άββάς Δαν. Daniel abb., De Eulogio lapi­ dario. - C B H. 1, 30-37; R O C. 5 (1900) 254.

www.torrossa.com - For non-commercial use by authorised users only. License restrictions apply.

126

In itia P atru m Graecorum

Γέγονε μέν οικονομία τις εύλογος δι’ ΰπομνήματα Praxis stauropeg., sub Georg. Xiph. Patr. - P I A . 1 (1891) 462. Γέγονε μέν τφ ίερωτάτφ μητροπολίτη Esaias, Synod. Constitutio. = Arsenii Patr., decisio, a. 1246. - 152, 1182; M A D. 1 (1860) 124-25. Γέγονεν'άνήρ τις των ευσεβών ών έγνωμεν πλ. Anon., Eusebii Alex. Vita. — 861, 297; S R. 9 (1843) 703-07. v. B H G. 635. Γέγονεν κατά την Θηβαΐδα (ν. Β Η G. 618) vide: Γέγονε κατά τ. Θ. Γέγονεν ό ευαγγελισμός τής παρθένου τφ Maximus, Chronologia Vitae Christi. - Z K. 13 (1892) 384. Γέγονεν οικονομία τις εύλογος Georg. Xiphii., Synod. Const. — D E I. 3 (1889) 422. Γέγονε σύνοδος οικουμενική εν τη Φερραρία, Florentinum, Sess. XVI. Eugenius IV. Pp. transfert synodum Florentiam. — M C C. 31a, 700. Γέγονέ τις άνήρ έν τη ανατολή Ephraem Syrus, Vita ν. Β Η G. 586. Γέγονέ τις άνήρ εν τή Βιθυνία δνόματι Symeon Metaphr., Vita S. Eugenii et Mariae. - 115, 348; ν. Β H G. 614. Γέγονέ τις εν τή αγία Χρίστου του Θεοϋ Joh. Rufus, Plerophor. 105. — Ρ Ο. 8 (1912) 182-83. Γέγονέ τις ’Ιωάννης εν Λυκώ τή πόλει Palladius, Hist. Ivaus., Cp. De Joanne Eyk. - TS. 6, 2 (1904) 100; P P R . (1897) 98-105. Γέγονέ τις Παύλος εν Θηβαΐδι φιλόπονος Paulus mon., a daemone deci­ sus, paenitentiam facit. — R O C. 10 (1905) 47-49. Γέγραπται γάρ· τω έ'χοντι δοθήσεται S. Ephrem, Exhort. 28. — E S O . 2, 116. Γέγραπται' Έ ν αρχή έποίησεν ό Θεός τον Cosmas Indicopl., Christ. Τοpographia, 1. 4. - 88, 181; WC I. 128. Γέγραπται εν τφ Άποστόλφ, δτι δ εναρξάμενος εν Barsanuphios et Joannes, Responsiones 800. - E O. 7 (1904) 268-76; 8 (1905) 14-25; 154-60. Γέγραπται ή βίβλος αύτη παρ εμού του ελάχιστου Macarius Kaloreites, Stichoi. - Β Ρ Β. (1913) 13-14-25. Γέγραπται μέν έπι τοΐς Ταύρου παισί Synesius, De Providentia. — 66, 1209; K S C. 93-174; T S C. 2 (1944) 63-131. Γέγραπται « "Οσοι Πνεύματι θεοΰ άγονται Antiochus mon. De Concupi­ scentia. — 89 , 1648. Γέγραπται δτι έβαπτίζοντο, εξομολογούμενοι Neophytus Encleist., Typicon, Cp. 21 (ult.). - N E T . (1914) 108. Γέγραπται δτι ό αγαπών τον Θεόν, Antiochus mon., De odio. — 89 , 1605. Γέγραπται, δτι Συνήγοντο προς Δαυ. S. Nilus, Epist. 3, 201. — 79, 476. Γέγραφας δηλωθήναί σοι δι’ ήν αιτ. S. Isidor. Pel., Epist. 1, 229. — 78, 325.

www.torrossa.com - For non-commercial use by authorised users only. License restrictions apply.

In itia P atrum Graecorum

127

Γέγραφάς μοι τούτο κάνεΐνο πολλοίς S. Theodor Stud., Epist. 232: Jacobo. - M B N . 8 , 195. Γέγραφας, δτι Et πρώτον οΰκ S. Nilus, Epist. 1, 269. — 7 9 , 181. Γέγραφας, η εστιν* Εξήκοντα είσι S. Isidor. Pel., Epist. 4, 5. — 7 8 , 1053. Γεγραψας, τί εστιν 8 έφη 6 Παύλος S. Isidor. Pel., Epist. 4, 7. — 7 8 , 1056. Γέγραφας, τί έστι τφ Παύλφ είρημ. S. Isidor. Pel.-Epist. 4, 6. — 7 8 , 1053. Γέγραφας, τίνος χάριν οΰ παύομαι S. Nilus, Epist. 1, 301. — 7 9 , 192. Γεγράφατε άπηλλάχθαι τής ψυχικής S. Nilus, Epist. 3, 102. — 7 9 , 432. Γεγράφηκας ήμίν, Κυρ αδελφέ, είγε ά'ρα Neophyt. Encl., Epist. de Dei demonstratione. — C N E . (1914) 150-52. Γεγράφηκας μοι λέγων, δτι ήθελον S. Nilus, Epist. 1, 26. — 7 9 , 92. Γεγράφηκας, δτι' Τον κόκκον S. Nilus, Epist. 1, 111. — 7 9 , 129. Γείτονες εΰμενέοιτε και εν κόλπ. S. Greg. Naz., Epigramma. 20. — 3 8 , 20; J A P . 1, 565. M GA. 61. Γελάν μέν οιδά σε, καταγελάν δέ νυν Beo (Diaconus?), Epistola 20. — BZ. 25 (1925) 97. Γελάς άρτι τον πλατύν γέλωτα, ώ Beo (Diaconus ?), Epist. — Β Ζ. 25 (1925) 101-102. Γέλιμερ δέ, επεί Βανδίλους άπαντας Procopius, De bello Vandalico 2 , 1 . — Η P C. 1 (1905) 419ss (Β T). Γέλωτα δφλισκάνεις (ώ τί σε καλέσας S. Isidor. Pel., Epist. 4, 2. — 7 8 , 1049. Γέμμα ή τοΰ μακαρίτου Νικεφόρου τοϋ Docum. eccl. S. Bartholom.-mon. Carbone. - O Ch. 15 (1929) 150-157. Γενεαλογεΐται ό Κύριος ημών Ιησούς Χρ. Origenes, Hom. 28. in Bucam.FragmA - G C S. 35, 172-177. Γενέσθαι μέν έμοί σχολήν, ώστε τά Photius, Epist. 2, 22. — 102, 837; Β Ph. 422. Γενέθω εΙρήνη έν ταΐς ήμέραις μου S. Isidor. Pel., Epist. 1, 452. — 7 8 , 432. Γεννάδιος δ γενναίος τής εύσεβείας ΰπ. Neophyt. Encl., Encom. in S. Gennadium. - AB. 26 (1907) 221-28; CNE. (1914) 316-24; v. BHG. 667. Γενναίας μέν οΰκ εστιν έργον ψ. S. Isidor. Pel., Epist. 3, 7. — 7 8 , 732. Γενναίων όντως άνδρών τδ στάδιον δεΐται Photius, Epist. 2, 21. — 102, 836; Β Ph. 416. Γεννηθείς άνθρωπος ευθύς τδ κοπιάν Joann. Georgides, Gnomologion cp. 3. - B GC. 1, 19. Γέννημα εΰλογημένον εκ φυντος ευλογημένου Neophyt. Encl., Stno 15. in Hexaemeron (mutil.). — C N E . (1914) 228-29. Γέννημα μέν σιδήρου καί λίθου πΰρ Joannes Climac. Scala Paradisi, 12. — 88, 853.

www.torrossa.com - For non-commercial use by authorised users only. License restrictions apply.

128

In itia P atru m Graecorum

Γεννήματα Ιχιδνών ’Ιωάννης τούς S. Isidor. Pel., Epist. 1, 105. — 78, 253. Γεννώσιν άρτι την σελήνην αστέρες'και Anon., Versus in Assumpt. B. Μ. V. - Eos. 4 (1897) 159. Γένοιτό σοι πανόσιε και έλλογιμώτατε πάτερ Manuel Galesiotes, Epist. ad Pachom. mon. - T B N. 14 (1935) 171-72. Γένοιτό σοι, σοφώτατε και τιμιώτατε, παν έκ Θεοΰ Greg. Cypr., Epist. ad Olobol. rhetor. - S E G. 100-01. E Ph. 3 (1909) 288. Γενόμενον δει λέγειν εκ γυναικός Photius, Q. Amph. 227. — 101, 1024. Γενομένφ μοί ποτέ κατά την Πάρον Theoctiste, Vita. — ν. B Η G. 1724. Γένος μέν ’Αρσενίου, τάληθές είπεΐν, και S. Theod. Stud., Laudat. S. Arsenii. ep. 1. — 9 9 , 852. Γένους υπάρχων εξ’ αγαθού καί δικαίου, τέκν. Nicolaus Cp. Patr., Epist. 73. - 111, 273; S R. 10 (1844) 346. Γενώμεθα ως γενναίοι στρατιώται S. Ephrem, De patientia et compun­ ctione. — E S O . 2, 366. Γεοπονήσας τφ σταυρφ την άρουραν τής Joann. Dam., Canon in S. Georgium. - S R. 9 (1843) 729-34. Γέρας αθανασίας καί τής αφθαρσίας τον Canon in S. Gerasimum. Ode 1. - K G C. 63. Γέρας τό λαμπρότατον σου καί περίβλ. Mich. Psellus, Acoluthia in Symeonem Metaphrasten. — 114, 20; O R. 5, 1 (1936) 108-19. Γέροντα μέν έλαττούμενον συνέσει συγγν. Firmus Caes., Epist. 45. — 77, 1513; M G A. 324. Γέροντος ιερού καί φιλοπόνου α’ίτ. Photius, Q. Amph. 273. — 101, 1100. Γέρων τις διηγήσατο περί τού άββά De S. Macario AI. — 3 4 , 209. Γέρων τις έγραψεν εις τά τείχη Isaac Syr., Smo 37. — IS . 235-39. Γέρων τις εκαθέζετο εν τή Ιρήμφ πέραν Joann. Rufus (99), De Theodosio jun. et Anachoreta. - P O. 8 (1912) 171-174; V V. 5 (1898) 67. Γέρων τις ήν εν Σκήτει καί έμπεσών είς άσθ. Geronticon. — Did. 1 (1912) 526. Γεΰσις ξύλου πίδακος αντλεί θανάτου Theodor Bals., Carmen. — W S. 25 (1903) 193. Γεωπονήσας τφ σταυρφ την άρουραν τής Joannes mon., Hymn. in B. Georgium. - 9 6 , 1393; M S R. 9, 729. Γεωργηθεΐσαν έν καρδίας αύλαξιν Georg Skyl., Canon in S. Georgium. — VV. 10 (1903) 482. Γεωργηθεις υπό θεού άνεδείχθης Anonymus, Poema in S. Georg. — A B W. 25 (1911) n. 3, 95. cfr. A B V. 2, 11-13. Γεωργηθείς, υπό Θεού σίτος ώριμος, τφ μαρτ. Joseph Hymnogr., Canon in hon. S. Georg. Mart. — A B V. 2, 11-13.

www.torrossa.com - For non-commercial use by authorised users only. License restrictions apply.

In itia P atru m Graecorum

129

Γεώργιον Θεού, εύθυνούμενον ωφθης, διατρέφων Joseph Hymnogr., Canon in hon. S. GÌeorg. Mart. — A B V. 2, 28-30. Γεώργιον μέν Άσάνην, δν συνέστησάς μοι Franc. Filelfi, Epist. ad Jo. Argyrop. — E A. (1910) 210. Γεώργιόν τινα Ξιφιλίνον ανδρα θειον Gregor Cypr., Epist. 172. — E Ph. 5 (1910) 223; S E G. 174-76. Γεώργιος Κωνσταντινουπολίτης μέν tò ανέκαθεν Georg Pachym., Michael Palaeologos et Andronicos Palaeologos. — 143, 443; CS B . 1 (1835) 11-532; ib. 2 (1835) 11-652; B. 5 (1929) 1, 204-05. Γεώργιος μέν τώνδε τών συγγραμμάτων Georg. Pis., Carmen 107. — WS. 14 (1892) 66-68. Γεώργιος ό Έρμώνυμος, άνήρ εύ. Andronicus Callisti, Epist. ad Georg. Pal. - 161, 1017. Γεώργιος ό θεοφιλής άνήρ καί περίδοξος S. Theodor. Stud., Epist. 2, 207. - 99, 1625. Γεώργιος ό Κοντοκρυθάρης, αναδραμών Synodus Cp., Decretum dirimens controversiam (S. a.). — M A D. 2 (1862) 417-418. Γεώργιος δνόματι, καθήμενος εν δρει Senis cujusdam (S. Jo. Damasc. ?), Smo de s. imaginibus. — M A P. 59 (1901) pg. V-XXXIX. Γεώργιος ό Σχολάριος, ό τών επιφερομένων Georg Schol., Orationes, Praef. - 160, 381; MCC. 31“, 1061. Γεώργιος δ Σχολάριος το εΰτελέστατον Gennadius Cp. Patr., De Proces­ sione Spir S1. — 160* 667. Γεώργιος τφ μέν γένει Κύπριος ΰπήρχεν, γονέων Vita s. Georgii Cyprii Chozibae. - A B, 7 (1888) 97ss; 360ss. K G I. (1901) 1-46; v. B H G. 669. Γήθεν άειρομένης νεφέλης τής φωτοδ. Michael Ak., Poèma in dormit. B. Μ. V. — D M A. 2, 390. Γήθεο, ώ χαρίεσσα* θεός κύριος Christophorus Mit., Stichoi 14. — K CM. 9. Γηθόμενοι σήμερον μετ’ εύφροσήνης Josephi Hymnogr., Mariale. — 105, 984. Γηθοσύνη στίλβων, την σοι θεός Ι'μβαλε θυμφ Poema in S. Georg. Mart. - A B W. Philos.-Hist. Kl. 25, 3 (1911) 233. Γη καί θάλασσα καί πόλος σύ, Χρι. Joann. Geom., Versus: 52. — 106, 930. Γη μας πρεσβύτερος, μετατιθέσθω. Έξοθ. Canones Synodi Neocaes. — 114, 253 (= Sym. Metaphr.); 133, 76 ( = AI. Aristenos); cfr. 137, 1196 (= Theod. Bals.). Γή μέν άπαξ τού ενιαυτού σπειρομ. S. Theodor Stud., Smo. 28: de fide etc. - M B N. 9, 67. 9

www.torrossa.com - For non-commercial use by authorised users only. License restrictions apply.

130

In itia P a tru m Graecorum

Γην άροσίμην σπεύδε τέμνειν, άγρότα· (Theodor Prodr.?) Versus in 12 menses. — N E M . 11a (1827) 189-191. Γην εκ πόλου μοι, γης εγώ σοι τον πόλον Joann. Geom., Versus in Dor­ mit. B. Μ. V. - 106, 948. B G C. 2, 107; Γήρας έμόν δήθυνεν επί χθονί- S. Greg. Naz., Epigramma. 16. — 38, 16; J A P. 1, 563. M G A. 52. Γήρας καί τα τού γήρως συμπτώματα Nicetas Mag., Epist. ad Joann. Patr. - N E. 19 (1925) 150-51. Γήρει Στέφανος πρύτανις ζωής πόρου Dist. in S. Stephan. Cp. — AS. 27. Febr. - 3, 682. Γής γνησιότητος τα εγγύτερα ταΰτα δνόματα Basilius minim., Scholia ad Greg. Nz. Or. fun. — 36, 1181. Γιγαντοφυές ενδεδυμένος δέμας Theodor Bals., Versus. — W S. 25 (1903) 188. Γίγνωσκε vidé: Γίνωσκε. Γίνεται ελπίς επί τφ θεφ διά τής καρδιακής πίστεως, Isaac Syr., Sennò 22. - IS . 126-130. Γίνεται ο μετεωρισμός από αργίας τού S. Basil., Reg.br. 21. — 31, 1097. Γίνονται μέν των μετά ήμέραν αλλόκοτων S. Basil., Reg. br. 22. — 31, 1097. Γίνωσκε, αδελφέ, δτι δκτώ είσιν ot λογισμοί S. Joh. Damasc., De 8 Spi­ rit. neq. — 95, 80. Γινώσκει ακριβώς ή ευγένεια σας, Nilus patr. Cp., Epist. ad rectores in­ sulae Chii (1387). - M A D. 2 (1862) 90-92. Γίνώσκειν βούλομαι την σύνεσίν σου, δτι S. Macariús Aeg., Epistola. — 34, 409-442. R Ο C. 22 (1920-1) 29-53. Γίνώσκειν γάρ υμάς θέλομεν, αδελφοί, τούτο Martin. Pp., Epist. ad eccles. Hierosol. et Antiochen. — M C C. 10, 828; P E. 87, 175. Γίνώσκειν σε θέλω, αδελφέ, δτι oí Psenosiris, Epist. commendatitia. — S K Q . 81 (1909) 93-94. Γίνώσκειν σε θέλω, δτι άπέστειλεν ’Αθανάσιος Pinnes presb., Epist. ad Joannem quemdam. — 25, 368-69; O A W. 21 (1935) 145. Γίνώσκειν υμάς δέον, αγοι αδοι, δτι Theophanes Nie., Epist. pastoral. Ia. - 150,289. Γινώσκεις ακριβώς, πώς δ καλόγηρώς σου, Antonius patr. Cp., Epist. ad archiep. Susdaliae (S. a.). — MAD. 2 (1862) 192-194. Γινώσκεις, δπως δτε ήλθες ενταύθα Nilus patr. Cp., Epist. ad metrop. Chersonis (1385). - M A D. 2 (1862) 69-70. Γινώσκεις, δτι δ προ σού επίσκοπος Νοβογροδίου Philoth. Cp., Synod. Constit. - 152, 1425; M A D. 1 (1860) 522.

www.torrossa.com - For non-commercial use by authorised users only. License restrictions apply.

In itia P atru m Graecorum

131

Γινώσκεις, ou πολλάκις σοι έγραψα μεν, Nilus patr. Cp., Suspensio metrop. Thessalonicensis (1384). - M A D . 2 (1862) 85-86. Γινώσκεις, ou προ χρόνων εγραψεν ό άγιώτατος Patriarcha Cpl. monet metrop. Thess. ut reddat monachis facultates. — MAD . 2 (1862) 518-20. Γινώσκεις τον εμόν τρόπον’ βουλοίμην Greg. Cypr., Epist. ad Jasit. monach. - S E G. 89. E Ph. 3 (1909) 45. Γίνωσκε και τον αριθμόν των ιερέων Mich. Psell., Stichoi de 7 Synodis. - S OT . 219-21. Γίνωσκε με παρειληφότα την βασιλείαν Salomon, Epist. ad Vaphrem re­ gem Aegypti et Epist. ad Suronem regem. — 21, 749; cfr. S R B. 1 (1940) 77. nr. 108. · Γίνωσκε ότι ή ρίζα του ραμπλίου εστιν Anon., Tractatus contra Geomantiam. - C M. (1936) 594-658. Γίνωσκε, ότι μετά τό απελθεΐν ημάς Marcus Eugen., Epist. ad Theophan. - 160, 1096; D G O. (1872) 102-04; Z K. 12 (1891) 105-07. D P P . 1, 21; P O. 17 (1923) 480-82. Γίνωσκε ότι όσον πολλά άρρωστεΐς S. Nilus, Epist. 3, 281. — 79, 524. Γίνωσκε σεαυτόν διά τά δυσσεβή σου Synodus Ephes., Depositio Nestorii. - M C C. 4, 1228; ACO. I a, 64. Γίνωσκε σεαυτόν διά την κατά των θείων Synodus Calced., Epist. ad Dioscorum. - M C C. 6, 1093; ACO. 2, Ia pg. 48. Γινώσκετε καί υμείς, ως ή τής 'Αδριανουπόλεως Episc. Melaniorum fit metropolita Hadrianopoleos. — M A D. 2 (1862) 561-62. Γίνωσκε τέκνον μου, ότι πάλιν κατέλ. S. Theodor Stud., Epist. 78: Naucr. - M B N . 8 , 64. Γίνωσκε τέκνον, ότι οκτώ εΐσιν oí S. Ephrem, De 8 cogitationibus. — E S O. 2, 321, 428. Γίνωσκε τέκνον, ότι οΰτε νηστεία, ούτε Symeon Stylites (?), Fragment. - E A S . 14 (1914) 54-55.' Γινώσκετε πάντες καλώς την παρά πάντα Gennadius Schol., Alloc, ante 6 menses urbis captae. — E P P. 2, 131. Γινωσκέτω υμών ή ευλάβεια, Διόσκόρον Synod. Calced. Epist. ad Clerum Alexandr. — M C C. 6, 1096. Γινώσκοντες ήμεΐς oí ευτελείς την εν Κ. Joan. Rhaith., Epist. ad Joan. Climac. - 88, 624; E Ph. 19 (1920) 20-21. C P S. 8 (1941) 31. Γινώσκων γινώσκω, ότι άρτι εν πολλφ μόχθω S. Theodor Stud., Cateches. 67 - P T S . 2, 469-74. Γινώσκω ότι όταν (μέ) ενθυμηθής Joseph Bryenn., Epist. — P V G. (1909) 293-94.

www.torrossa.com - For non-commercial use by authorised users only. License restrictions apply.

132

In itia P atru m Graecorum

Γλίσχρως έχω τά ες επιστολήν, καί Eustath. Thess., Epist. 25. — 136, 1288. Γλυκάδιος μέν to δνομα κέκλησαι S. Nilus, Epist. 1, 252. — 7 9 , 176. Γλυκύ μέν είναι τό μέλι πάσιν άνθρώποις Theodoret., Haeret. fabul. 1. 5. - 8 3 , 440. Γλυκύ 'μεν to τής παρούσης ταΰτης Georg. Nicom., In Concept. B. Μ. V. - 100, 1399; B S I. 1, 150. Γλυκύς καί ήλιος μετά νέφος, ήδύ και έαρ Nicetas Chon., Smo in Alex. Comnen. imp. — SMB. 1 (1872) 84-89. Γλυκύς ό παρών βίος και πολλής γέμων S. Jo. Chrys., Horn. 67. in Joann. - 5 9 , 369. Γλυκύς του δούλου δ ύπνος, φησιν S. Nilus, Epist. 3, 178. — 79, 468. Γλυκύτατέ μοι Μουζάλων, ποθεινέ μου υίέ, Theodor. II. Eascar., Epist. 1 (150). - Τ Ε F. 214-15. Γλώσσαις μέν ξέναις τούς μαθητάς, Χριστέ Stichoi in Ss. Petrum et Paulum. - S E P . 126-127 hr. 109. Γλώσσης δέ φείδεσθαι καλόν, και εύστ. S. Gregor. Thaum., In Ecclesiast. cp. 5. - 10, 1000. Γλωσσών τό πλήθος εις μίαν συμφ. Christophorus Mit., Stichoi 129. — Κ C Μ. 88. Γλώττη μέν δλιγάκις, γνώμη δέ S. Jo. Chrys., Epist. 142. — 52, 696. Γνόντες παρά του μεγαλοπρεπέστατου Theodos. jr. imp., Epist. ad Philipp. ep. - A B W. II. 30, 8 (1920) 14; A C Ο. 1, 7 pg. 71. Γνούς δ θείος ’Απόστολος την έκ τών προτέρων Theodoret, In ep. 2. ad Thessal. - 82 , 657. Γνούς υμών τό πολυεύτακτον τής κατά S. Ignat, ep., Epist. ad Magnesios. - 5, 664 et 757; F P A. 1, 230 et 2, 78. D P A. 2, 114-32. Γνώθι δτι ήμαρτες, και απαλείψεις S. Nilus, Epist. 2, 303. — 7 9 , 349. Γνώθι παριών τών άναγράπτων S. Theodor Stud., Poerna 103. — 9 9 , 1805. Γνώθι σαυτόν προ πάντων, ούδέν S. Nilus, Epist. 3, 314. — 7 9 , 536. Γνώθι σαυτόν, ώ βέλτιστε, τίς τε και ποϋ τυγχάν. Georg. Eapith., Carmen morale. — 149, 1009. Γνώθι σου την εύγένειαν, ώ άνθρ. S. Macar. Aeg., Horn. 27. — 3 4 , 693. Γνώμην άρίστην τε καί έννομωτάτην παρά Eeo imp., Novella 71. — 107, 577. • γνώναι παρέστω σοι, ως οι εν Πειρίνθφ Greg. Cypr., Epist. 149 ad Eogothet. Magn. - S E G. 141-42; E Ph. 4 (1909) 105. Γνωρίζεις πάντως τόνδε εκ τής κατά S. Basil., Epist. ad Tractator. — 3 2 , 593. Γνωρίζεται μέν έκ τού τά τής υπεροχής S. Basil., Reg. br. 35. — 31, 1105.

www.torrossa.com - For non-commercial use by authorised users only. License restrictions apply.

In itia P atru m Graecorum

133

Γνωρίζω σοι πάτερ ημών ευλογημένε Theodosius, Patr. Hier os., Epist. ad Photium. — D T Ch. 65-66. Γνοόριμον έστω σοι, κύριε μου, ότι εγώ (Ps. Clemens), Epitome de gestis Petri. - 1, 33; 2, 469; MCC. 1, 112; v. B H G . 342 et 345; v . S R B , 1 (1940) 180. nr. 208, 9 et 11. Γνώριμον έστω σοι, κύριε μου, δτι Σίμων ό διά (Ps.Clemens), Epist. ad Jacobum. - 1, 33; 2, 469; MCC. 1, 112; GCS. 42(1953) 5; v. BHG. 321; v. S R B. 1 (1940) 183. nr. 209. Γνώριμον ήμιν έστιν ή σεμνοπρέπειά σου S. Theodor Stud., Epist. 71: Praepositae. — Μ B N. 8, 57. Γνωρισθείς εκ σπαργανών ηγιασμένος S. Theodor Stud., Cant. de S. Theo­ doro Sik. - P A S. 1, 342. Γνώσιν πλουτήσας τών απορρήτων Versus in S. Eucam Evg. — P A S. 1, ΕΧΠ. Γνωστόν άπασιν ΰμΐν είναι υπολαμβάνω Exhortatio ad popul. Cstplitan. — Μ A D. 2 (1862) 463-67. ...γνωστόν έγένετο τοΰτο τφ ήγεμόνι Γορδίφ Passio S. Adriadnae, fragm. — S T 8 (1902) 10-14. Γνωστόν έστιν άπαντας, δτι δ σουλτάνος Joannitar. Ord. Mag. hortatur in­ colas Eindi, ut contra Saracenos se defendant. — Μ A D. vol. 3 (1865) 283. Γνωστόν έστω πάσι τοΐς τά παρόντα γράμματα Joannes Palaeologus, Pro­ fessio fidei. — 154, 1297. Γνωστόν έστω σοι, δτι διεκρίθη καί άνεφάνθη συνοδικώς, Patriarch. De­ cretum ad metropol. Thess. — MAD. 2 (1862) 525. Γνωστόν έστω σοι, δτι εγώ έπεμπον άνθρωπ. Philoth. Cp., Synod. Constit. 95. - 152, 1458; M A D. 1 (1860) 590-92. Γνωστόν έστω ΰμΐν, αδελφοί, δτι καί ημείς Zacharias Hieros., Epist. — 8 6 2, 3229. Γνωστόν προφέρομεν τη ΰμετέρα αγάπη Nicolaus Pp., Encyclica de depo­ sitione S. Ignatii Patr. Cstpl. - MCC. 16, 301; M G E. 6 (1925) 566-68. Γράμμα διεπέμψω προς την ημών μ. Demetrius Chomat., Cp. 17 ad Pe­ lagoniae episc. -r P A S . 7 (1891)71. Γράμμα ήλθέ μοι πρώην παρά σου S. Basii., Epist. 1, 19. — 32, 284. Γράμμα μοι έγκεχείρισται, πανεντιμότατε. Mich. Ak., Epist. 102. — E Μ A. 2, 187. Γράμμασιν οί φιλοΰντες τοΐς άποΰσιν Maximus Planudes, Epist. 34. — Τ Μ Ρ . 55.

www.torrossa.com - For non-commercial use by authorised users only. License restrictions apply.

134

In itia P atru m Graecorum

Γράμμα σόν επεφθάκει προς ημάς, φίλτατε Theodor. II. Irascar., Epist.

15 (164). - T L F . 221. Γράμματα εδεξάμεθα παρά της τιμιότ. S. Theodor Stud., Epist. 1, 19. — 9 9 , 965. Γράμματα εδεξάμην παρά τοϋ S. Basii, Epist. ad Meletium. — 3 2 , 537. Γράμματα εδεξάμην τής θεοζήλου S. Theodor Stud., Epist. 1, 53. — 99, 1101. Γράμματα ήμΐν ήκεν, εναργής εικών Sym. Metaphr., Epist. ad Nicetam ep. - 114, 228. Γράμματά μοι ήκε παρά τής φίλης Symeon Met., Epist. ad Constanti­ num. — 114, 233. Γράμματα προς ήμών λαβεΐν έλπ. Jos. Bryenn., Epist. 19. — Β I Β. 3, 172; Τ I Β. (1947) 127. Γράμματα υμών εδεξάμεθα, άπερ άναγνόντες Justinian imp., Adv. tria Ca­ pitula. - 86, 1043; A B W. - N F. 18 (1939) 7-43; 47-69. M C C. 9, 589; P E- 69, 275; Β V Μ. 1, 2. Γραμματέα λέγει τον, διά τής επιπόνου S. Anastas. Sin., Or. 65. — 8 9 , 672. Γράμμα τής υμών πανιέρου όσιότητος Romanus imp., Epist. ad Anastas. metrop. - D E I. 2 (1885) 401. Γραμματικήν μαθέειν ποθέοντες, μ. Joann. Tzetzes, De metris. — C A G. 3, 302. Γράφεις ημάς γραφήν, ήν καν ετέρου Photius Epist. 2, 39. — 102, 853; Β Ph. 418. Γράφεις, και πόσος ά'ρα χρόνος S. Nilus, Epist. 4, 33. — 79, 565. Γράφεις μοι, εΐ άρα πρεπ'οδέστατον εΐη S. Nilus, Epist. 4, 61 ad Olympiodorum praef. — 7 9 , 577; M C C. 13, 36. Γράφεις μοι Ιράν πάνυ τής ταπεινοφρο. S. Nilus, Epist. 3, 134. — 7 9 , 445. Γράφει τήν επιστολήν άνδράσι παραλαβ. S. Joh. Dam., In epist. ad Coloss. — 95, 884. Γραφή άπεστάλη παρά τών κληρικών Joann. Glyc., Constit Syn. 8. — 152, 1099; Μ A D. 1 (1860) 16. Γ ραφή ένεχειρίσθη μοι τοϋ αγίου μου άυθέντον Exemptio monast. S. Pauli a tributis publicis (a. 1175). — MAD. 4 (1871) 317. Γραφή και δπώραι ΐσαι δή τοΐς σχήμασι Theodor. II. Eascar., Epist. 43 ad Niceph. Blemm. — T E F. 54-56. Γραφή και ποίησις, ή μέν τοΐς χρώμασιν, ή Choricius Philos., Declama­ tiones. — S R. 5 (1841) 410. Γραφήν εδεξάμεθα τής ίερότητός σου, δ. Joann. Cal., Synod. Constit. — 152, 1233; MAD. 1 (1860) 191. Γραφήν σου γραφεΐσαν αυτόθι Ιουλίου Isidor Thess., Epist. ad Dositheum. - N E . 9 (1912) 379-82.

www.torrossa.com - For non-commercial use by authorised users only. License restrictions apply.

In itia P atru m Graecorum

135

Γραφήν τής σής άγιότητος Ιδεξάμεθα Isidor Thess., Epist. — Ν Ε. 9 (1912) 376-79. Γραφήν τής σής μεγαλοπρεπείας εδεξ. Demetr. Chomat., Cp. 16: ad Serb, episc. - P A S . 7 (1891) 69. Γραφή προς τον Άδριανουπολίτην Νικόλαον Alexius Com., Novella 22. — 127 , 972; M C C. 20, 1104. Μ B C. 103ss. Γράφομαι σε γραφήν υπεροψίας, δτι S. Isidor. Pel., Epist. 2, 79. — 7 8 , 520. Γράψον αυτψ ουτω, τέκνον * δλη ή ευχή ήμών Barsanuphios et Joannes, Responsiones. — Ν Η B. 386. Γράφουσιν οί τής χειροσκοπικής πραγματείας Theodor. II. Lascar., Epist. 1 (147) ad Petrum Cardinal. — T L F. 209-11. Γράφουσι πρός με οι αγαπητοί μου οί κληρικοί Acacius Berrh., Epist. 2. Cyrill. Al. (?). - A B W. II. 30, nr. 8 (1920) 75-76. A C O. 1 ,7 pg. 162. Γράφω μεν δλιγάκις τή κοσμιότητί S. Jo. Chrys., Epist. 117 ad Theodoram. — 52, 672. Γράφω σοι τά νυν, τέκνον μου, ως ουκ S. Theodor Stud., Epist. 43: Athanasio. — Μ B N. 8, 36. Γράφω υμΐν ως θεοφιλεστάτοις κ. ζητοΰσι Amonas, De respectu humano. - P Ο. 11 (1915) 450-452. Γράψας άπερ εβούλου κ. διατρανώσας Joann. Phurnes, De process. Epir. S*. - D B E. 1, 36-47. Γράψας τή άγιωσυνη σου άπερ καί παρά Epistula Ammonis Ep.1, De S. Pachomio. - S H. 19 (1932) 120 nr. 36 (ult.). Γράψε θεοΰ σαρκώσιος έξοχα Epigramma 83. — J A Ρ. 1, 23. Γρηγόριε, θνητών μέν ύπείροχον S. Greg. Naz., Epigramma 86. — J A P . 1, 562; M G A. 50. Γρηγόριον βοόωσα παρ’ άνθοκόμοισιν S. Greg. Naz., Epigramma. 30. — J A P . 1, 548; M G A. 88. Γρηγόριον μετέπειτα κασίγνητον Βασιλείω Theodor Prodr., Carmen in S. Greg. Nyss. - 133, 1227. Γρηγόριον μήτρως, ίερεύς μέγας S. Greg. Naz., Epigramma. 165. — J A P . 1, 584; MG A. 134. Γρηγόριος επίσκοπος τής καθολικής έκκλησ. S. Gregorii Naz. testamentum. - 3 7 , 389; G K D . 1, 5; P I C . II 155-159. Γρηγόριος... μέγας τις άνθρωπος Photius, Horn, in Gregor. Nicaen. metrop. — A F O . 2, 400. Γρηγόριος μέν ό μέγας πανηγύρεως Philotheus Patr. Constt., Encom. in Gregor. Palam. - 151, 551; ν. B H G. 718.

www.torrossa.com - For non-commercial use by authorised users only. License restrictions apply.

136

In itia P atrum Graecorum

Γρηγόριος μερόπεσσι θεηγόρος άνθεα Joannes Memphites, in Sermones

Greg. Nz. - S Μ P. 1 (1914) 269. Γρηγόριος Νόννα τε μεγακλέες- Εύχ. S. Greg. Naz., Epigramma 101. —

Μ G A. 97. Γρηγόριος ποιμήν τε καλός, καί πλ. S. Gregor. Nz., Epigr. 77. — Μ G A. 74. Γρηγόριος τις πρεσβύτερος γύναιον είχεv Theod. Bals., Comm. in Epist. S. Basii, ad Gregor. — 138, 824.

Γρηγόριος, το δε θαύμα, χάριν S. Greg. Naz., Epigramma. 20. — J A P . 1, 544; MG A. 74. Γρηγορίου ϊερήος αθύρματα τε στον. S. Gregor. Naz., Poèma. — 3 7 , 1244. Γρηγορίου Νόννης τε θεουδέος S. Greg. Naz., Epigramma. 95. — J A P. 1, 564. MG A. 58. Γρηγορίου Νόννης τε φίλον τέκος S. Gregor. Nz., Poèma 96. — 3 7 , 1450; Μ G A. 63 et 119; (cfr. 68). J A P . 1, 460 et 566. Γυμνασίας ενεκεν τής είς αλήθειαν το Eustratios metrop. Nie., Ctra Monophysitas. — D B E. 1, 160-98. Γυμνάσωμεν τον νούν προς ευσέβειαν S. Nilus, Epist. 3, 293. — 7 9 , 528. Γυμνός δλος βιότοιο τάμοις αλα, μηδέ S. Gregor. Nz., Poèma. 2, 31. — 3 7 , 910-14; cfr. B Z. 41 (1941) 194-96. Γυναίκα μεν ανδρείαν που τις αν καί. Constantin Acrop., In Sv Theodo­ siam mart. — 140, 893; A S. 29. Mai. - 7, 69. v. B H G. 1774. Γυναικεΐαν αρετήν τής των ανδρών Vita Sae Pelagiae. — 116, 908; v. B H G. 1479. Γυναίκες ακοντίσθητε Nicephor. Blemm., Carmen. — H N B. (1896) ,132. Γύναιον ήπορημένον ήκεν ως εμέ Bardas mon., Epist. ad Basilium. — N E. 21 (1927) 136. Γύναιον μοχθηρόν άποταξάμενον πρότερον Firmus Caes., Ep. 41. — 77, 1509. Γυνή δέ τις πενιχρά ευχαριστούσα τφ αγίψ Miraculum 2m: S. Theodori. — E B S. 1 (1924) 317-19. Γυνή δέ τις χήρα δνόματι Χρηστή Inventio capitis S. Longini. — AS. - 15. Martii - 2, 739. v. B H G. 990. Γυνή, ζύμη, βέλτιστε, καί σάτα τρία Constantin Psellus, Versus. — CM F. 6 (1900) 318. Γυνή πόρνη, τό μάνικάν σχήμα. Γυνή Anon., In meretrices. — B G C. 4, 464-66. Γυνή τις συνεβίου άνδρί άκολασταίνοντι Martyrium Ss. Ptolemaidis et Lucii. - S K Q. - N F . - 2 (1929) 14-15. Γυνή τό σώμα τυγχάνεις, καν S. Nilus, Epist. 2, 116. — 7 9 , 249; S K Q. 2. Ser. 2 (1901) 14-16.

www.torrossa.com - For non-commercial use by authorised users only. License restrictions apply.

Δαβίδ, cfr. Δαυίδ. Δαβίδ εστί νοητός δ Κύριος ήμών Ίη S. Maxim. Conf., Quest. 53, resp. — 9 0 , 501. Δαβίδ μελωδών ευσεβή νόμον γράψει Jo. Euch., Poema 44. — 120, 1157; A WG. 28 (1881) 24. Δαβιτική πέφυκε δέλτος ασμάτων φέρουσα Joann. Geometr., Versus. — Eos 24 (1919/20) 44; cfr. N E. 16 (1922) 39-44. Δαβιτικών πέφυκα δέλτος ασμάτων Joann. Geom., Versus. — Eos 24 (19191920) 42 et 144; N E. 16 (1922) 39-44. Δαίμονας, οΐ με εχουσιν, άλεΰεο' S. Greg. Naz., Epigramma. 234. — J A P . 1, 600. Δαιμόνιε' to δέ μή γράφειν σε Maximus Planudes, Epist. 37. — T M P , 2, 56. Δαίμοσιν ευλαπίναζον δσοις τοπάροιθε. S. Greg. Naz., Ep gr. 220. — J A P . 1, 587; MG A. 205. Δαϊφάνθυρα καθ’ ετέρους' Κόθ. Scholia ad Tzetzis Chiliadas. — C AG. 3, 350. Δακρΰετε θνητούς, θνητών S. Greg. Naz., Epigramma. 64. — J A P . 1, 556. Δακρυρροών στύγναζε, πας ϊδρις λόγων Theodotus Kallip., Etichoi epit. — V V. 14 (1907) 8. Δαμιανόν φλέγουσι παΐδες ανόμων S. Damiani m., Passio. — E B S. 7 (1930) 59-61. Δαμιανός μοναχός καί ηγούμενος τής μονής Documentum (Athos). — VV. 6 (1899) 455. Δανείσας τό γράμμα, άπεκαραδόκουν Theodor Stud. Epist. 2, 70. — 9 9 , 1300. Δανιήλ καλείται τό βιβλίον, επειδή Synopsis, in libr. Danielis. — K A. 89. Δανιήλ μέν ως οίκέτης γνήσιος S. Nilus, Epist. 1, 88. — 79, 121. Δανιήλ μονάχου ραϊθηνοϋ είς τον Versus in Vitam Joannis abb. Sin. — H C M. 4, 419. Δάν κρίνει τον λαόν αυτοΰ, ωσεί και μία S. Cyrill. Al., Glaphyr.: De Dan. - 6 9 , 361. Δάπιδα μεγάλην των Αιγυπτίων, οΰχ. Synesius, Epist. 61. — 66, 1404; Ρ S C. (1631) 204.

www.torrossa.com - For non-commercial use by authorised users only. License restrictions apply.

138

In itia P atru m Graecorum

Δασμόν έ'φερον oí Mcoaßltai τώ Άχαάβ. Theodoret, Qq. in 4. Reg. — 8 0 , 745; cfr. 8 7 1, 1180. Δαυίδ βασιλεύς καί προφητών άκρ. Theodor Bals., Versus in David. — W S. 25 (1903) 178. Δαυίδ μεν ό ασματογράφος μια βολίδι S. Theodor Stud. Antirrh. 3. — 9 9 , 389. Δαυίδ ό θεοπάτωρ καί βασιλεύς κ, προφ. Anthimos Archiep. Athen., Sm0 in Christi Nat. - E B S. 7 (1930) 40-45. Δαυίδ. Cfr. : Δαβ'ιδ. Δαυιδική πέφυκα δέλτος vide: Δαβιδική πέφυκε δέλτος. Δέδεγμαι την κατηγορίαν ασμένως. Theodoret, Epist. 48. — 83 , 1225. Δέδεγμαι το βιβλίον το προ τής πείρας Procop. Gaz., Epist. 14. — 872, 2729. Δέδεικται μέν, ως ηγούμαι, το προκ. Manuel Pal., 3. Orat, hortat, ad Fi­ lium. — 156, 420. Δέδεξο μετά τής εμψύχου καί Synesius, Epist. 84. — 66, 1453; P S C . (1631) 229. Δεδήλωκέ μοι ή σή εύλάβεια, ως τινές τών Theophilus AL, De Catharis (Canon). - 6 5 , 44; R P S. 4, 351; P I C. 1, 648. Δεδήλωταί σου τή ίερότητι δεύρο παρ. Gregor Cypr., Epist. 178. — E Ph. 5 (1910) 344; S E G. 183-85. Δεδιότι τον αδελφόν θάρσος εντίθ. Photius, Q. Amph. 259. — ΙΟΙ, 1072. Δεδιώς ούν ό Κωνστάντιος μη τι αρα από Philostorgius, Fragmentum. — B 10 (1935) 421-23. Δέδοικα μη καί την προτέραν αίτιάση Georg. Torn., Epist. ad Mich. Ak. — E M A . 2, 427. Δέδοικα μήπω θεσπίσας άλλοις τάδε Jo. Euch., Poema 49 (50). — 120, 1162; A WG. 28 (1881) 27. Δεδοικώς τό κρίμα τού το τάλαντον εν S. Theodor St. Smo 125: De obedientia. — Μ B N. 9, 294. Δεδοξασμένα ελαλήθη περί σου, ή πόλις S. German. Çstp. In S. Mariae Zonam. - 9 8 , 372; v. B H G. 1086. Δεδοξασμένα ελαλήθησαν περί Nicetas Paphi., In S. Anastasiam. — 105, 336, v. B H G. 78. Δεδοξασμένα περί σού λελάληται, δεδ. Josephus Hymnogr., Canon 8. in B. Μ. V. - 105, 1032. Δεδοξασμένος να είναι ό Θεός, ό π. Decretum Maviae Sultani. — P K A. 4 (1897) 403-04. Δέδοται μέν παρά τού προ ημών αγιωτ. Manuel Patr. Cp. confirmat exemp­ tionem monast. S. Pauli, (s. a.). — M A D. 4 (1871) 298.

www.torrossa.com - For non-commercial use by authorised users only. License restrictions apply.

In itia P atru m Graecorum

139

Δέδοται μέν τοΐς εύσεβώς βασιλεύσασιν Anon. script. post captam Constantinopolim. — P K A. 1 (1891) 464-65. Δέδωκε Θεός πάσαν οδόν επιστήμης Neophyt. Encl.,Smo. 16, in Hexae­ meron. - C N E . (1914) 229-31. Δέδωκεν ήμΐν ό Δεσπότης Θεός μεγ. Theodoret, Epist. 79. — 83, 1256. Δέδωκεν ή μιν δ μεγαλόδωρος Theodoret, Epist. 74. — 83, 1244. Δέδωκεν ήμϊν των δλων δ Πρύτανις Theodoret, Epist. 57 — 83, 1229. Δέδωκε παισίν ή φύσις εύκαίρως π. Theodoret, Epist. 41 ad Theodotum ep. - S T E. 33. Δεηθέντες δλης τής μηδέπο) ούσης Formula -recipiendi Manichaeos. — G B V. 14, 87. Δέησιν βραχυτάτην προς σε ποιου μέθα, τον. Joseph Hymnogr., Canon in hon. S. Georg. Mart. — A B V. 2, 18-20. ...δει γάρ προκρίνειν τό γε συμφέρον Anon., Poema paneggr. — V V. 3 (1896) 565. Δει γάρ πρώτον κατορθούσθαι τήν εύσέβ. Hesych. Presb., In Psalmos (fragm.).— 9 3 , 1180. Δει γινώσκειν, δτι την ΐνδικτον εορτάζει Synaxar. Cstpl. 1. Sept. — Νον. Propyl. XXXIII. Δει γινώσκειν, δτι τό « Θεός Κύριος » πάντοτε Nikon Cernogorza., Cano. narium. - S I P. 139 (1917) 22-67. Δείγμα σχολής' ή παρούσα γραφή Nicetas mag., Epist. ad Michael. — N E . 19 (1925) 180-81. Δείγμα του μη παρέργως σε έχειν S. Basilius, Epist. ad Pasinieum. — 32,1069. Δεϊ δέ και των ΰποτεταγμένων έκαστον S. Basilius, Regula 26a. — 31, 985. Δει δέ με άνακεφαλαιωσάμενον τά Barlaami de primatu, cp. ult. — 151, 1276. Δει δέ τούς εξουσίαν λύειν καί δεσμεΐν παρά Synod. Trullan. (Quinis.) Canon 102. - MCC. 11, 988; P I C . 2, 71; S KQ. 12 (1896) 138-39. Δείδω μη βιότοιο θεμείλιον έν ψαμ. Gregor. Naz.-Poema. 1, 27. — 37, 498. Δει είδέναι δτι εις τάς ενταύθα γεγραμμ; Typicum montis Athonis. — P S S. 4, 450. Δει είδέναι, -δτι έν τφ μη άμοιρεΐν παντελ. Nicon, Ex libro interpretatio­ num Decalogi. - S I P. nr. 139 (1917) 81-104. Δεϊ ημάς μη κατά έθος σωματικόν S. Macar. Aeg. Hom. 33. — 34, 741. Δει καί τούς εξ οίκτροΰ καί μοχθηρού βίου S. Ephrem, Exhort. 13. — E S Ο. 2, 86. Δείκνυσιν ως ούχ απλώς ήυρισκον S. Joann, Dam. In Epist. 1. ad Thess. (cp. ult.). — 9 5 , 916.

www.torrossa.com - For non-commercial use by authorised users only. License restrictions apply.

In itia P atru m Graecorum

140

Δείκνυσι πολύν μέν εν ταΐς παραγγελίαις S. Jo. Dam., In epistol. 2. ad Corinth, cp. ult. — 9 5 , 772. Δεικνύς δ Χριστός ori τον άνθρωπον εδημ. Anonym., Schedographia. — Β G C. 3, 330. Δείλαιοί μέν καί δείλαιον έ'λκοντες Mich. Ak., Epist. 61. — DMA. 2, 100. Δείλην καί ανανδρον την ψυχήν S. Jo. Chrys., Horn. 76. in Joann, et Ecloga 32. - 5 9 , 409; 63, 811-18; v. S AW. 144 (1902) 4,65. Δέιλιώ ròv Αβραάμ ως την εμήν (S. Ephrem), Smo in Abraham. — M B E . 1, 99. Δειλός μέν εϊς την φιλίαν, δειλότερος Photius, Epist. 2, 98. — 102, 908. Β Ph. 435. Δείματο οΰρανίη σοφίη δόμον, δν στόλοι Christophor. Myt. Vers, heroici. — Eos 8 (1902) 72; K C Μ. 6. Δει μέντοι καί τους τάς τέχνας διδάσκ. S. Basilius, Regula 53a. — 31, 1041. Δει μέν, ώ ανδρες, μή περί τοιουτων ημάς Demetr. Cydon., Smo. de non reddenda Callipoli. - CHM. (1648) 1283-1318. Δει μή μόνον τοϊς εκ φυσεως άγαθοΐς αλλά Theophylact, Proemium in histor. 1. 8. - C S Β. (1834) 26; Μ B G. 1, 263. Δεινά πάλιν άγγέλλεις- εϊπερ ούδ’ εν Bessarion., Epist. — 161, 1005; MB. 3 (1942) 586-89. Δεινήν ημών, ώς έπυθόμην, ή σή S. Isidor. Pel., Epist. 2, 21. — 78, 472. Δεινή μέν εστι και ή νυν αταξία γενηθεΐσα Theodor Stud., Cateches. 4. — Ρ Τ S. 2 (1904) 21-25. Δεινόν ή αμαρτία, δεινόν καί ψυχής S. Jo. Chrys., Horn. 38. in Joann. — 5 9 , 211.

Δεινόν ή άμαρτία, καί νόσος χαλεπ. S. Cyr. Jer. Catech. 2a. — 33, 381, et 409; P I C. 2, 291; et Did. 3 (1914) 6-39; cfr. Μ E O. 55 (1942) 1-43. Δεινόν ή βασκανία, αγαπητέ, δεινόν S. Jo. Chrys. Horn. 16. in Joann. — 5 9 , 101.

Δεινόν μέν καί το τρυφή και λαγν. S. Isidor. Pel., Epist. 5, 436. — 78, 1581. Δεινόν μέν τούς δσοι χρηστοί προσδοκηθ. Leo imp., Constt. 34. — 107, 504. Δεινόν μέν ώς αληθώς τό πλημμελειν, καί Antisynodi Ephes., Epist. ad Synod. Ephesin. — M C C. 4, 1269; ACO. 1, 5 pg. 124. Δεινόν δ'ντα καί δραστήριον τον S. Isidor. Pel., Epist. 3, 34. — 7 8 , 753. Δεινόν δργή καί απιστία, μή συγχωρ. Procop. Gaz., Comm. in Josué. — 8 7 1, 992. Δεινόν δ τής δόξης έρως, δεινόν S. Jo. Chrys., Horn. 30. in Joann. — 59, 171.

www.torrossa.com - For non-commercial use by authorised users only. License restrictions apply.

In itia P atru m Graecorum

141

Δεινόν δη καί λίαν μάνικάν των περιβόητων Passio Ss. Trophimi et Eucarpionis. - L Μ B. (1911) 273-75. Δεινόν ου τό βράδιον δούναι δίκην S. Isidor. Pel., Epist. 5, 42. — 7 8 , 1352. Δεινόν πόθος πας. "Αν δέ καί φιλουμ. Gregor. Naz.-Pozma: 2, 20. — 3 7 , 788. Δεινόν τό λυπούν. “Αν δέ καί λυπή S. Gregor. Naz.-Poëma: 2, 23. — 3 7 , 790. Δεινόν τό πάσχειν. "Αν δέ καί φίλω S. Gregor. Naz.-Poëma 2, 22: De falsis amicis. — 3 7 , 789. Δεινόν τό τής συκοφαντίας πάθος Antiochus mon., De Calumnia. — 89, 1557. Δεινός άρα τις ήσθα, κατηγορίαν ΰφαρπ. Procop. Gaz., Epist. 53: Agapeto. - 8 7 2, 2760. . ; Δεινός άρα τις ήσθα κινεΐν 8ν αν εθέλης προς Procop. Gaz., Epist. 9. — 8 7 a, 2728. Δεινός άρα τις ήσθα πτερά περιβάλλειν Procop. Gaz., Epist. 73: Dorotheo. - 8 7 a, 2776. Δεινός άρα τις ήσθα τα σμικρά μεγάλα Procop. Gaz., Epist. 13: Dorotheo; et n. 101: Nilo. - 87a, 2733 et 2792». Δεινός καί οΰτος ó τής άκηδίας Antioch, mon. De acedia. — 8 9 , 1513. Δεινός λόγων έρως ταΐς τών ανθρώπων S. Isidor. Pel., Epist. 5, 201. — 7 8 , 1452. Δεινός ο των ερώντων καί ερωμένων Mich. Ak., Epist. 55. — E M A. 2, 91. Δεινός ό'φις κ. τύραννος απηνής άρτι Martyrium SS. Apphiani et Aedesii. - A B . 16 (1897) 122-127. v. B H G. 161. Δεΐν φήθην τή σή θεοσεβείς τα S. Cyrill. Alex., Epist. 48. — 77, 249; MCC. 5, 348. ACO. 1, 4 pg. 31. Δείξας εαυτόν διά τών παρ’ αυτού λεγομένων S· Anastasius Antioch., De Passione et Impass. Christi. — PA . (1866) 89-95. Δείξας δσον τό έπαθλον τού πνευμ. S. Jo. Chrys., Horn. 14. in Rom. — 60, 523. Δείξας δτι πολύ χρήσιμον τό συγκ. S. Jo. Chrys., Horn. 23. in 1. Cor. — 6 1 , 187. Δείξας τής αγάπης την υπεροχήν S. Jo. Chrys., Horn. 34. in 1. Cor. — 6 1 , 285: Δείξας τό διάφορον δσον τού άρχιερ. S. Jo. Chrys., Horn. 19. in Hebr. — 6 3 , 139. Δει πάντα Χριστιανόν άεί ποτέ επί ήνδ. Hippolyt, ep., Parabola de vita humana et serpente. — R I B . (1905) 1 ss. Δεΐπνον ήμΐν ήδη πρόκειται μυστ. Nilus Rhod., Horn, in Luc. 14, 16. — A N R. (1891) 109-48.

www.torrossa.com - For non-commercial use by authorised users only. License restrictions apply.

142

In itia P atrum Graecorum

Δείται τά παιδία και μορμολυκείων Photius, Q. Amph. 251. — 101, 1056. Δει την ήμετέραν αγάπην είδέναι, δτι ό S. Joan. Damasc., Hom. 9a de Noe et filius eius. — E Ph. 13 (1914) 148-49. Δει τοίνυν είδέναι, ώς [εις] τρεις τάξεις. Typicon montis Athonis. — Ρ S S. 4,‘445. Δει τον δεχόμενον την Ιξομολόγησιν μη είς Doctrina Patrum, De confes­ sione peccator. — V V. 8 (1901) 398. Δει τον. μοναχόν είναι έν πάσι Isaac Syr., Sermo 10. — IS . 62-64. Δει τον μοναχόν προ πάντων ακτή μονά S. Basii., De ascetica discipl. — 31, 648; B SI. 10 (1949) 13-14. Δει τον μοναχόν ώσπερ τον ΐχθύν είς θάλασσαν Apophtegmata Patrum. — P T A . 228-52. Δει τον νέον άσκεΐν σώματος ησυχίαν [ερημιάν] S. Nilus (?), S. Gregor. Νζ. (?) Epist. 3, 303. - 79 , 532; S Μ Ρ. 1 (1914) 242-3. Δει τον πιστεύοντα αίτεΐν τον Θεόν S. Macar. Aeg. Hom. 31. — 3 4 , 728. Δει τον στρατιώτην όπλίζεσθαι κατά τών πολεμίων Justinus ep. Siciliae, Epist. ad Petrum Fullonem. - I C C . 7, 1116; G O O. 15, 453. ACO. 15, 453; AB W.-NF. 10 (1934) 141-42. Δει τούς άκροωμένους τών θείων λόγων Jos. Bryenn., In SS. Trin. Smo 10. - B I B. 1, 174. Δει φυλάττειν τά παρά του οσίου Typicon S. Sabbae. — DO. 1, 222-24. . Δεκαετής τις μοναζέτω, εί καί τφ τής χώρας Constantin Harmenop., Epi­ tome Can., IV, 1. — 150, 117. Δέκα δνόμασι παρ’ Έβραίοις ονομάζεται Origenes Fragmentum in Ps. 2, 4. E t Dominus irridebit eos. — Bib. 22 (1941) 351. Δέκα Παραγγελίαι είναι, όπου ώρισεν ό Θεός Damascen. mon. Studit., Sermo de Decalogo. — Ρ M. 336-44. Δεκάς δεκαπλή μαρτύρων Αιγυπτίων Versiculi de S. Peleo. - A S . - 19. Sept. - 6, 22. Δέκιος ήνίκα καί Βαλεριανός ό μέν Passio S. Mercurii. — DBG. (1909) 243-58; ν. Β Η G. 1276; Β Μ B. (1911) 12-14. Δέκιος ήνίκα τά τής 'Ρωμαίων βασιλείας Passio S. Aeacii ep. Meliten. — B Μ B. (1911) 298-300. Δέκιος ό δυσσεβής βασιλεύς, διωγμόν Passio Ss. Papiae, Diodori, Clau­ diani. - S T. 22 (1909) 118; B Μ B. (1911) 12-14. Δεκίου την αύτοκράτορα 'Ρωμαίων Christophorus. Passio. — v. B H G. 311. Δεκίου του δυσσεβοϋς άρτι τών 'Ρωμ. Passio S. Menigni. — Β Μ Β. (1911) 241-45. Δένδρα επί γής ούτε πέφηνέ πω Mi. Psell., De paradiso et arbore vitae. — O R. 5. (1936) 415-16.

www.torrossa.com - For non-commercial use by authorised users only. License restrictions apply.

'■?«ζΐΡίΤΤ**53FΤ * * ■■

In itia P atru m Graecorum

143

Δέξαι δέησιν ρυπαρού, καί άκαθ. S. Ephrem., Precatio. — E S O . 3, 492. Δέξαι τάς δεήσεις, των πίστει και πόθφ προσερχομένών Joseph: Hymnogr., Canon in lion. S. Georg. Mart. — A B V. 2, 32-35. Δέξαι φωνάς ουράνιε, τρισάγιε σωτήρ ημών Anon. Hymnus. — K T . 52/53 p. 8. Δέξαι ψυχρόν τι δωρον εν καιρψ Christdphorus Mit., Stichoi 45. — Κ CM. 29. ' Δεξάμενοι τήν γραφήν τής άγιωσΰνης Mich. Akom., Epist. 43. - h Μ Α. 2, 69; ' ■' · ■■■■· . - ' , Δεξάμενος §π! χεΐρας τήν τής άγιωσΰνης S. Theodor Stud., Epist, 2, 30. 99, 1200. Δεξάμενος σου τήν επιστολήν ήσθην πώς Theodor Ped., Epist. 6. — Τ Τ Γ. 42. Δεξάμενος τα γράμματα τής σής τιμ. S. Basil., Epist. — 32, 1068, Δεξάμενος τάς νπ Ιμοΰ διττάς άνταναγ. Eeo mag. Anthyp., Epist. ad Symeon Bulg. - D E I . 1 (1884) 383; Τ B N. 31 (1939) 83. Δεξάμενος ta τής σής διαθέσεως γράμματα S. Eeo Pp., Epist. ad Iuvenalem Jerosol. ep. — P E . 54, 1104; A C O. 2, l 2 pg. 63. Δεξάμενος τό βιβλίον, ΰμιν μέν γάριν Procop. Gaz., Epist. 39: Athenodoro. - 872, 2749. Δεξάμενος τό γραμματεΐον τής τιμιότητος S. Theodor Stud., Epist. 2,166. - 99, 1525. Δέξασθε τον ήμέτερον λόγον, άδ01. S. Greg. Νζ. Or. 13*.' — 35, 852. Δεξιάν σοι φιλίας τήν γραφήν Jo. Euch., Epist. 16. — Α W G. 28 (1881) 58. Δέομαι δέ και παρακαλώ πάντας υμάς Bessarion, Or. dogm. pro unione (cp. ult.). - 161, 605; M C C. 31», 957. Δέομαι και άντιβολώ, πολλήν (S. Jo. Chrys.) Eclpga 27. — 63, 763; cfr. S A W. 144 (1902) 4, 61,. Δέομαι προς Θεού των ύστερόν ποτ’ Demetrius Kydon, Ad Graecos orthodoxos Apologia. — S T. 56 (1931) 359-403. Δέομαι του παναγάθου Θεοΰ και τό τίμ. Isidor Thess., Epist. ad Matth. episc. - N E. 9 (1912) 353. . C’:».· Δέομαι τοΰ φιλανθρώπου Θεοΰ ΰγιαίνέιν -Isidor Thess., Epist. ad Dositheum Kar. - N E. 9 (1912) 379-82. Δέον γάρ τήν αρχήν πλανηΟέντας και Menas Patr. Cstpl., Sententia ctra Severum etc. — ACO. 3 (1940) 111. Δέον γινώσκειν, δτι δ άγιος Μώκιος Anon., Enarrationes Chronograph. — 157, 652; Β J Ο. 1 (1711) 3, 83; P S Ο. 19-72; ΑΒΡ. 1 (1931); PAP . 1-37.

www.torrossa.com - For non-commercial use by authorised users only. License restrictions apply.

144

In itia P atru m Graecorum

Δέον έκρίναμεν μετά πάντων των σατραπών Fragm. edicti Constantis imp. e Balsamone cit. — M C C. 2, 606. Δέον εν συντόμφ μνημονεϋσαι. Prophetarum Vitae, Dorothei. — v. B H G. 1586. Δέον Ιπίστασθαί σε, δτι δ ίαμβος Elias monach., De metris cum appen­ dicibus. - S A V. 170-84. Δέον έστιν τον Ιερέα πρώτον δπέρ Antiochus Mon., De placatione. — 8 9 , 1809. Δέρκεο καί τύμβον Νικομήδεος S. Gregor. Naz., Epigr. 37. — MG A. 36; J A P . 1,577. Δεσμεΐτε χεΐρας, αίς παθών εγώ λύσ. Joann. Geom., Versus: 86. — 106, 940. Δεσμεύσας τοΐς άθλοις σον τον εν κακία, αφρόνως Joseph Hymnogr., Canon in hon. S. Georg. Mart. — A B V. 2, 9-11. Δεσμεύσας του έχθροϋ, την κακίαν δεσμοΐς σου, Joseph Hymnogr., Canon in hon. S. Panteleemon. — A B V. 2, 118-20. Δέσμιον Ιαυτον προσηγόρευσεν, αξιόχρ. Theodoret, in ep. ad Philem. ep. 1. - 8 2 , 872. Δεσμός γάρ τις εστιν ή θλίψις αρρ. S. Jo. Chrys. Fragma. in ep. S. Jacobi. - 6 4 , 1040. Δεσμωτήριον οΐκεΐτε, κα'ι αλυσιν S. Jo. Chrys., Epist. 118. — 52, 673. Δεσμώτης, διά Χριστόν γενόμενος μάρτυς Γεώργιε Joseph Hymnogr., Ca­ non in hon. S. Georg. Mart. — A B V. 2, 16-18. Δέσποινα αγαθή τάς αγίας σου χεΐρας Cyprian. et Nicol., Cant. de Epi­ phania. — P A S. 1, 422. Δέσποινά μου άγία, πολλοΐς μέν με Theophylact, Epist. ad Mariam imp. — 126, 501. Δέσποινα, πάναγνε μήτερ, ή τον Θεόν (S. Jo. Damasc.), Hymnus in B. Μ. V. - 9 4 , 457. Δέσποινα πανύμνητε και πανάγαθε S. Ephrem, Precatio. — E S O . 3, 539. Δέσποινα ΰπεραγία μου θεοτόκε S. Ephrem, Precatio. — E S O . 3, 528. Δέσποτα άγιε πολυεύσπλαγχνε και μεγαλόδωρε Κύριε, Anon., Oratio in . Coena Domini. — B B G. 3 (1949) 62-63. Δέσποτα, εϊ μη την τοΰ μέλλοντος Graecorum epist. ad Innocentium I. — 140, 293. Δέσποτα ήμών Ίησοϋ Χριστέ, Λόγε άΐδιε τοΰ Georg. Schol., Oratio matu­ tina. - P G S. 4, 356-58. Δέσποτα Θεέ παντοκράτωρ δ Πατήρ Amulett. ex Herakleopoleos. — P O. 18 (1924) 420-21. Δέσποτα Κύριε Ίησοϋ Χριστέ, Θεέ αληθινέ Georg. Schol., Oratio matu­ tina. - P G S. 4, 358-60; 160, 525.

www.torrossa.com - For non-commercial use by authorised users only. License restrictions apply.

In itia P atru m Graecorum

145

Δέσποτα Κύριε Ίησοΰ Χριστέ, Λόγε τού Θεού Symeon Thaumastorites, Oratio. - R Μ. 1 (1932-33) 428-29. Δέσποτα Κύριε Ίησοΰ Χριστέ ό Θεός ημών, Oratio in feria 4a MedioPentec. - B B G. 3 (1949) 127; cfr. Bes. 13 (1908-09) 109-111. Δέσποτα Κύριε, Ιησού Χριστέ, δ Θεός ημών Kritcpoulos Mich. Imbr., Oratio. - Bes. 13 (1908-09) 109-111. Δέσποτα Κύριε, Ίησοΰ Χριστέ, δ Θεός ημών, ή υπερούσιος κ. Theophanes ep. Nicaen., Orio eucharistica. — 150, 352. Δέσποτα Κύριε, Ίησοΰ Χριστέ, δ Θεός ήμών, δ μόνος S. Jo. Damasc., Oratio. — 9 6 , 816. Δέσποτα Κύριε, Ίησοΰ Χριστέ, δ Θεός ήμών, δ πάσης Philotheus (?), Oratio in introitum Heracleae. — S A G. 25, 2 (1894) PXXXIII. Δέσποτα Κύριε, δ Θεός ήμών, ή πηγή τής ζωής Philotheus (?), Oratio. — S I Ρ. 25, 2 (1894) PXXXIII. Δέσποτα Κύριε, δ Θεός ήμών, δ είς τό μέσασμα Oratio in feria 4a MedioPentecost. - B B G. 3 (1949) 127-29. Δέσποτα Κύριε, δ Θεός ήμών, δ καταβας άπό τών αγίων St. Athanasii, Exorcismus. — D A A. (1927) 230-38. Δέσποτα Κύριε, δ Θεός ήμών, δ καταξιώσας ή μάς τούς Piturgia S. Petri. — B SI. 8 (1939-46) 23-51. Δέσποτα Κύριε, δ Θεός ήμών, δ πηγάσας ήμϊν Oratio in Dominica di­ cenda. - B B G. 4 (1950) 5. Δέσποτα Κύριε δ Θεός ήμών, τίς δμοιωθήσταί σοι Macar. Chrysokeph., Philad. ep., Oratio de barbaror. incursu. — 150, 237. Δέσποτα Κύριε, δ θεός και πατήρ τοΰ κυρίου Piturgia S. Jo. Chrysostomi et Basilii. — E B D. (1908) 1 ss. et 43 ss. Δέσποτα Κύριε, δ Θεός, ό παντοκράτωρ Nilus Patr,- Cstpl., Precatio. — Μ B Μ. 23. Δέσποτα Κύριε δ Θεός δ παντοκράτωρ Oratio ad benedicend Palmas. — ST. 123 (1946) 49-50. Δέσποτα Κύριε, δ Θεός τοΰ ουρανού, S. Ephrem, Precatio. — E S O . 3, 483. Δέσποτα Κύριε, δ ιατρός τών νοσούντων Oratio in infirmos (ad B. Μ. V.). - V A G. 1 (1893) 323-27. Δέσποτα Κύριε παντοκράτορ, δ Πατήρ Exorcismus. — Ο Ch. 26, 2 (1932) 127. Δέσποτά μου άγιε · ή ασθένεια χειμάζει Niceph. Blemmid., Epist. 29, ad Theodor. II. Pascar. - T P F. 317 (App. III.). Δέσποτά μου άγιε, θεοδόξαστε καί Jo. Euch., Epist. 26. — A W G. 28 (1881) 64. io

www.torrossa.com - For non-commercial use by authorised users only. License restrictions apply.

146

In itia P atru m Graecorum

Δέσποτά μου άγιε καί άήττητε Anon., Epistola 12. — CAG. 3,176. Δέσποτά μου άγιε κα'ι εϊ τι πλέον Jo. Euch., Epist. 64. —AW G. 28 (1881) 87. Δέσποτά μου άγιε καί πέρα πάσης Jo. Euch., Epist. 66. — A W G. 28 (1881) 89. Δέσποτά μου άγιε κα'ι πλησίον Jo. Euch., Epist. 65. — A W G. 28 (1881) 88. Δέσποτά μου άγιε- την μέν δρισθείσαν μοι Niceph. Blemmid.,,Epist. 30. ad Theodor. II. Tascar. — I L F . 317-18 (App. III.). Δέσποτά μου, εγώ, είκαί πόρφ,ω εΐμί, άλλ’ οΰν vide: Έ γώ, εί καί πόρρω εϊμ Δέσποτά μου κα'ι άδελφέ, τούτο μέν Gregor Cypr. Epist. 192. —E Ph. 5 (1910) 491. Δέσποτα παντοκράτορ, Κύριε του ουρανού καί τής γης, δ λόγφ Athanas. I. Patr. Constantinop., Oratio. — R Μ. 1 (1932) 99-102. Δέσποτα Χριστέ δ Θεός ημών, δ διά πολλήν Acoluthia τού Νιπτήρος. — Ρ Ε Α . 2 (1894) 108-16. Δέσποτα Χριστέ δ Θεός ημών, δ επιφανείς Oratio in festo Epiphaniae. — B B G. 2 (1948) 121. Δέσποτα Χριστέ δ Θεός ημών, δ τού Θεού Λόγος Oratio ad Ss. Monachos et Hierarch. - B B G. 4 (1950) 3. Δεσπότης, εστ'ιν δ νούς, δούλος S. Nilus, Epist. 1, 160. — 79, 148. Δεσπότης καί ποιητής- τών απάντων θεός Teonis et Constantini imp., De­ lectus legum: Praefatio. — 113, 453-549. Δεσποτικών θαυμάτων άνάμνησις πάρεση Anon., De imagine Domini in Chalcoprataeis. — CHM. (1648) 612; v. B H G. 797. (cfr. 1069). Δεύρ’ άγε και δισσοΐο νόμου λόγον S. Gregor. Naz.-Poema 1, 9. — 37, 456. Δεύρ’ έλθέ, πύκτα, δεύρό μοι στήθι S. Theodor Stud., Poema 5. — 99, 1781. Δεύρο άθλητά τής εΰσεβείας κράτιστε, Γεώργιε Roman. Melod., Stichoi in S. Georgium Mart. — R Μ. 1 (1932) 75. Δεύρο, δήμοι σήμερον τό τών πιστών εΰφ. Andreas Hierosol., Stichera idiomela in Petrum et Paul. — P H G. EXUI ss. Δεύρο δη οΰν ψυχή ταλαίπωρε, δεύρο και Symeon Metaphr., Smo. 27: De confessione. — P S M. 334-40. Δεύρο δή οΰν ώσπερ εις δευτέραν Nicolaus ep. Meth., Deum non esse auctor, malorum 1. 2. - D B E. 1, 235-58. Δεύρο δή πάλιν, ψυχή μου άθλια, διά τής Symeon Metaphrastes, Smo. 7: De castitate. — P S M. 58-69. Δεύρο λοιπόν, άδ01, καί περί τού θανάτου De S. Eusebii Alex. Vita. — S R. 9 (1843) 710. Δεύρο λοιπόν διδάξω σε κα'ι περί τής έσθιάσ. Euseb. Al. De epulatione. — 861, 364; S R. 9 (1843) 673-75.

www.torrossa.com - For non-commercial use by authorised users only. License restrictions apply.

In itia P atru m Graecorum

147

Δεύρο λοιπόν, υίέ μου και περί τής προδοσίας Euseb. Emis., De Prodit. Judae. - 861, 525; S R. 9 (1843) 693-96. Δεύρο μέν επιφοιτήσας δ Θεός Λόγ. S. Isidor. Pel„ Epist. 4, 65. — 78, 1121. Δεύρο μοι λύρα λογική ρητορικής μεθόδου Theod. Prodrom., Carmen in imperatricem. — R H C . 2, 756-5,7 (partim). Δεύρο μοι μελοΰσα Μούσα μοι πάλιν Tzetzes, Prol., In inventiones. — C A G. 4, 34. Δεύρο, προφήτα, τον τόπον πέριξ σκέπε Eugen. Palerm.; Poema. — Β Ζ. 11 (1902) 434. Δεύρο σφράγισμα τής αυτού διαθήκης S. Germanus, Versus in Β. Μ. V. — Κ. Ο. nr. 51-52; ann. 5 (1915) 161. Δεύρο τοίνυν, άγέ, και περί τής προδοσίας (S. Jo. Cbrys.), Severian Gabal., Hom. in proditionem Judae. — N S. 2Q (1925) 752-55. Μ Β T. 8, 142. Δεύρο τό των πιστών σύστημα θιασεύη Hymiius in S. Thomam Tereton. — ACE. anno 15 (1946) 25. Δεύρο ψυχή βασίλισσα, ψυχή Ducas Chrysoberg., Π. διαίτης. — N E. 16 (1922) 200-212. Δεύτε άγαλλιασώμεθα τώ κυρίφ Germanus, Idiomelon. — T Ρ C. 98. Δεύτε αγαπητοί, δεύτε Πατέρες και άθελφοί μου Ephrem Syr., De Com­ punctione animi et Adhortatio ad monachos. — E S O . 1, 28 (ed. Oxford p, 19); et E S O. 2, 370. Δεύτε αγαπητοί μου, δεύτε πατέρες κ. άδ01. εγκ. Simeon Cion., Smo. 26: De revelation. Sim. — Μ Β N. 83, 127. Δεύτε, αδελφοί, δοξάσωμεν Χριστόν τον Vita Ss. Pauli ep. et Joannis presb. - P E A . 5 , 368; v. Β H G. 1476. Δεύτε ακούσατε και διηγήσομαι ύμΐν Cosmas Vest., Encom. in translat. S. Jo. Chrys. - E B S . 2 (1925) 55-59. Δεύτε, ακούσατε, καί διηγήσομαι ύμΐν Theophylact., Epist. ad Briennium. - 126, 441. Δεύτε δή, δεύτε πάλιν, άγαλλιασώμεθα τφ S. Cyrill AI., Hom. Pasch. XI. - 77, 633. Δεύτε θεοπρεπώς, φιλομάρτυρες λαοί, Canon in S. Therapon m. Ode 1. — A T,T. (1904) 22. Δεύτε καί έμβάλωμεν λίθον Anon., Apophtegmata P P . — 106, 1384; BGC. 1 (1829) 109-13. Δεύτε καί ημείς σήμερον επί τήν άνω Ιερουσαλήμ Sophron. Patr. Hieros., Stichoi in Dom. Palmar. — S E P . 1, 528. ...Δεύτε καί ημείς σήμερον πάς δ νέος Ισραήλ Typicon Eccles. Hierosolym., Dom. Palmar. — P Κ A. 2, 1.

www.torrossa.com - For non-commercial use by authorised users only. License restrictions apply.

148

In itia P atru m Graecorum

Δείτε κλίνατε τό ούς, Γεωργίου τ. σοφοΰ Hymnus in S. Georgium mart. - AGM. 148-54. Δεΰτε λαοί προσκυνήσωμεν τον έκουσίως Stichoi in Pascha. — S E P . 173. nr. 226. Δεΰτε λ&οί, την τρισυπόστατοv Leo imp., Idiomelon. — T P C. 109. Δεΰτε λοιπόν, άδ01, περιφρονήσωμεν S. Ephrem, De amore pauperum. — E S G . 3, 21. Δεΰτε (νΰν) προθύμους vide: Δεΰτε προθύμους. Δεΰτε, οί ευλογημένοι τοΰ Πατρός μου, δτι ωκ. Ps-Nilus, Tractat, moral, cp. 4. - 7 9 , 1284. Δεΰτε οί των θείων έρασταί κ. πν. Ignatius, Hymnus. — E A. 22 (1902) 69. Δεΰτε ό χριστώνυμος λαός, πανηγυρίσωμεν Stichoi in fer. 4a Paschae. — S E P . 184. nr. 252. Δεΰτε πάλιν, άγαλλιασώμεθα τώ Κυρίφ' Καιρός S. Cyril! Α1. Horn. Pasch. XV. - 7 7 , 728. Δεΰτε, πανηγυρίσωμεν σήμερον, ώ φιλ. S. Joh. Dam., In Transfigur. — 9 6 , 545. Δεΰτε πάντα έθνη, παν γένος άνθρ. S. Joh. Dam., In Nativ. B. Μ. V. — 9 6 , 661; v. B H G . 1087. Δεΰτε πάντα τα έθνη, κροτήσατε χεϊρας Stichoi in fer. 4a Paschae ad Lau­ des. - S E P . 183- nr. 250. Δεΰτε, πάντες άδελφοί, ακούσατε συμβουλής S. Ephrem, De Judicio et compunctione. — P R. 2, 290-300; E S O. 2, 50; cfr. ib. 3, 148. Δεΰτε πάντες, άδελφοί, γνωρίσωμεν. (S. Jo. Chrys.) Horn, de oratione. — 62, 737. Δεΰτε πάντες, άδ01, καί ακούσατε ε. S. Ephrem, De judicio et resurrect. — E S Ο. 3, 148; (cfr. ib. 2, 50). Δεΰτε πάντες οί κοπιωντες άδ°ι, οί τον ζυγόν τοΰ Simeon Cion., Smo 30; De revelation. Sim. — M B N. 83, 148. Δεΰτε πάντες πιστοί προσκυνήσωμεν Romanus Melodes, Hymnus liturg. — B Z. 18 (1909) 313; P K A. 1 (1891) 390-92; K T. 52/53, p. 4. Δεΰτε πιστοί σήμερον χορείαν έπικροτήσαντες Stichoi in Domin. Omn. Sanc­ torum. - S E P . 241-42. nr. 400. Δεΰτε πιστοί την τοΰ παναγίου Πνεύματος Stichoi in Dominica, vespere. — S E P . 234-235. nr. 387. Δεΰτε, πόθφ σήμερον Βαρθολομαίον Anon., Ode in S. Bartholomaeum. — P A S . '1,561. Δεΰτε προθυμως τφ οΐκφ άπας δ νέος ίσρ. Niphon mon., Poema. — L Μ. (1935) 166-69.

www.torrossa.com - For non-commercial use by authorised users only. License restrictions apply.

In itia P atru m Graecorum

149

Δεΰτε προσκαρτερήσατε μικρόν. Anón., Gesta Belthandri et Chrysantzae. — E A D. 5, 33. Δεύτε προσκυνήσωμεν, δεΰτε ικετεύσω μεν Hymnus liturg. — Β Ζ. 18 (1909) 314; Κ Τ. 52/53, 5. Δεΰτε πρός με, πάντες οί κοπ. S. Basii., Sermo asceticus. — 31, 625. Δευτέρα αΰτη άναγεγραμμένη Τω. Orígenes, In Joh., tom. 6. — 14, 201. Δευτεραϊοι ες Κύπρον την νήσον κατήχθημεν Agathangelus, Narrationes (excerpt. de Georgio Lapitha). — N E Μ. 122 (1831) 6-8. Δευτέραν πρός Θεσσαλονικεΐς ποιείται Theophylact, In II. Thessal. — 124, 1328. Δευτέραν πρός Κορινθίους προστίθ. Theophylact, Comment in II. Cor. — 124, 796. Δευτέρας δέ (ουν) άναζητήσεως γενομένης Crux D. N. Jesu Christi, In­ ventio Clavorum. — v. B H G. 407-408. Δευτερεΰω άρτι γραφών πρός τον κΰριν και S. Theodor Stud., Epist. 1, 2. - 9 9 , 908. Δευτερεΰω τοΰ έπιστέλλειν τή τιμι. S. Theodor Stud., Epist. 2, 178. — 9 9 , 1552. Δεύτερον παράγουσιν Άστέριον επίσκοπον S. Nicephor. Patr. Cp., Vindi­ catio Asterii. — C N A. 1 (1648) 268. Δεύτερος ’ εί έστιν το παράδειγμα τοΰ Joann. Philopon., De aetern. mundi, Smo 2. - R J A . (1899) 24 (B T.). Δεύτερος ήμΐν οΰτος δ κατά τοΰ Κυρίου άγων Joann. Vece., Or. 2a in tomum Cyprii. — 141, 896-925; A GO. 2, 252. Δεύτερο τούτο ήδη τον ζωηφόρον δ ήλιος Basilius Periadites archiep., Epist. ad Stilben (ca. 1200). — L A K. 48-49. Δεΰτε σήμερον, άδ°ι, τών αγίων μαρτ. S. Jo. Chrys. (?) in Omnes Sanctos. - E Ph. 9 (1912) 303-05. Δεΰτε συνδραμόντες πάντες πιστοί Nicephor. Cali., Tropar. in imag. Hodeghétriae. - B. 51 (1929) 365-366. Δεΰτε τα στίφη τών πιστών καί Athanas. Hexadact., Encom. S. Nicolai. — N E. 13 (1916) 320. Δεΰτε τέκνα, άκοΰσατέ μου, δεΰτε, καί Theophylact (?), Vita Clementis ar­ chiep. Bulg. - 126, 1193; MCB. (1847) 1-34; v. B PI G. 355. Δεΰτε τών πιστών δ σύλλογος ευφροσύνης Stichoi in Dom. Omnium Sanc­ tor. - S E P . 239. nr. 396. Δεΰτε τών πιστών το σύστημα, δεΰτε εορτήν Stichoi in S. Georg. mart. — S E P . 116 nr. 92. Δεΰτε, φησίν δ προφήτης, καί S. Nilus, Epist. 2, 49. — 7 9 , 220. *

www.torrossa.com - For non-commercial use by authorised users only. License restrictions apply.

150

I n itii P atrum Graecorum

Δεύτε, φιλέορτοι, και σήμερον των ευαγγελικών S. Jo. Chrys. (?), Proclus? In transfigurationem. — 6 5 , 764-72; 61, 713-16; ST. 56 (1931) 261. C N A. 1 (1648) 389-93. Δεύτε, φιλεόρτων τό σύστημα, δεύτε κα'ι Theophanes, Idiomelon in Assumpt. Β.'Μ. V. - CPC. (1871) 122. Δεύτε φίλοι κα'ι σήμερον των ευαγγελικών vide: Δεύτε φιλέορτοι. Δέχεται σε μετά πολλούς επαινέτας Niceph. Chrys., Epist. ad Alex. Comn. - T N C . 13. Δέχνυσο, Βηθλεέμ, ον προέειπε προφ. Epigramma 42. — J A Ρ. 1, 17. Δέχνυσο ήμετέροιο πόνου εριούνιον ύφος Georg Pachym., Versus. — 143, 419. Δέχομαι καί στέργω πάσαν αγίαν θεόπνευστον Nicephorus Gregoras, Ηοmologias. — E Ph. 11 (1913) 70-73. Δέχομαι πάσας τάς εκκλησιαστικός Methodius, De s. imaginibus. — Ρ I C. 2,357-61. Δεχομένοις μέν ήμΐν ά γράφεις Basilius (?), Epist. ad Eibanium. — 3 2 , 1097. Δέχου και πάλιν, δέσποινα, δευτέραν Theodor Prodrom., Carmen. — R Η C. 2, 506-511. Δέχου και τον δεύτερον τού προτέρου ό πρώτος Theodor. II. Eascar., Epist. 20 (68). - T E E . 96. Δέχου και τον θεμέλιον τών καθ’ Mich. Psell., Versus de Dogmate. — 122, 812. Δέχου ό Συμεών τον κύριον τής δόξης Hymnus in Hypapanten. — B BG. 3 (1919) 222. Δέχου την παρούσαν επιστολήν, χρονιάν Procop. Gaz., Epist. 21: Zachar. — 872, 2737. Δέχου τό μήλον και νόει, τίς τυγχάνεις Theodor Prodr., Versus. — Ρ Τ Ρ. 324. Δέχου τον λόγον πολλάκις ύφ’ ημών άναγνωσθέντα Greg. Cypr., Epist. ad Eogothet. Magn. - S E G. 39; E P h . 2 (1908) 201. Δέχου τό πΰρ χαίρουσα, χρυσή λυχν. Epigramma in Β. Μ. V. Annuntiat. — Β G C. 3, 59. Δηΐφοβος μέν πρώτος έϋγλύπτφ έπ'ι β. Christodorus, Ekphrasis. — J A Ρ. 1, 37-54. ΔηλοΙ δέ και την είς πάντα τά έθνη τού Cyrill. Alex., In Cant. Cantic. (fragm.). - 6 9 , 1277. Δηλονότι τφ δμοουσίφ κα'ι ταυτοφ. Photius, Q. Amph. 252. — 101, 1057. Δήλος εστιν ό τοιοΰτος σχηματιζόμενος S. Basii., Reg. br. 45. — 3 1 , 1112.

www.torrossa.com - For non-commercial use by authorised users only. License restrictions apply.

In itia P atru m Graecorum

151

Δήλος μεν ής έκπαλαι την ίερωσύνην S. Isidor. Pel., Epist. 5, 393. — 7 8 , 1561. Δηλών ΐά πικρά τφ γλυκεΐ των ρημ. Joann. Geom., Versus: 99. — 106, 946. Δημήτριον νύττουσι λόγχαι, Χριστέ μου Versiculi de S. Demetrio. — A S. - 8. Oct. - 4, 65. Δη μητριός ό ένδοξος κα'ι τής άνω λαμπρότητος σύσκηνος Demetrius, Ora­ tio a. Neophyto. — v. B H G. 547. Δημήτριος δ Χατζίκης και Ανδρόνικος, Promissio Demetrii et Andronici Chatzici (1394). - Μ A D. 2 (1862) 203. Δημήτριος Παλαιολόγος δ Κάλλιστος Synodus Cp., Sententia in lite qua­ dam (1700). - M A D . 2 (1862) 430-31. Δημήτριος τδ γλυκύ πράγμα Demetrius Chrysoloras, Encom. in S. Deme­ trium. — v. B H G. 545. Δημιουργόν των πάντων τιθέμενος αυτόν Origenes, Fragmenta in Evg. Johannis. - GCS. 10 (1903) 483-574; (cf. 663-67). Δημόκριτον τον Δαμασίππου τον Άβδ. Theodoret, De materia et mundo. - 83, 897; R T C . (1904) 100-21. Δημόσθενες, προέλθε συν παρρησία. Georg. Pisida, De expeditione Per­ sica, 2. - 9 2 , 1213. Δημόφυλος οΰτος μοναχός ήν, ως S. Maxim. Schol., in Epist. 8. Dionysii. - 4, 544 (cfr. 464). Δήποτε Κύρος άναξ, βασιλήϊον S. Greg. Naz., Epigr. 173 (214). — M G A. 158. J A P. 1, 596. Διαβαλών την τών "Ιουδαϊκών αρχόντων Oecum, ep., Comm. in Epist. Jocobi. — (cp. ult.) 119, 504. Διαγνούς την μετά τών αδελφών μέχρι S. Theodor Stud., Epist. 68.: Nicetae. - Μ B N. 8, 55. Διά γνώμης και τού Σωζοπόλεως Decretum synodale, Cp. (1371). — Μ A D. 1 (1860) 558. Διαγράψωμεν, αγαπητοί, τά τής μεταν. (S. Jo. Chrys.), Hom. 3. de poeni­ tentia. — 6 0 , 705. Διά θελήματος Θεού. Τό, διά, επί Oecumenius ep., Comment. in epist. ad Ephesios, — 118, 1169. Διάθεσιν αγαθήν ηγούμαι είναι έπιθυμ. S. Basii. Reg. br. 157. — 31, 1185. Διάκονοι επτά όφείλουσιν κατά τον κα. Neocaesariense Cone., can. ult. — MCC. 2, 543; P I C. 1, 454. S K Q. 12 (1896) 36. Διάκονον καταστήσεις, 5> επίσκοπε Fragm. ex Hippolyt., constitut. 7 et Apost. Constitut. 8, 17: De Ordinationibus. — I T S. 16 (1914-15) 348. Διακρίθη παρά τού παναγιωτάτου ημών δεσπότου. Eugenici protonotarii ius in monachae Sicilae adelphata (1400). Μ A D. 2 (1862) 325-26.

www.torrossa.com - For non-commercial use by authorised users only. License restrictions apply.

In itia P atrum Graecorum

152

Διάκρισίς εστιν εν μεν τοΐς εϊσαγομένοις Joann. Climac., Scala Paradisi, grad. 26. - 88, 1013. Διαλεγόμενος περ'ι επισκόπων, κα'ι S. Jo. Chrys., Hom. 11 in 1. Tim. — 62, 553. Διαλεγόμενος προς ημάς κλινώ τό Nicephorus Blemm., In Ps. 48. — 142, 1466. Διαλεκτική έστι τέχνη τεχνών κ, επιστήμη Georg Schol., Traductio « Dia­ lecticae » Petri Hisp. — P G S. 8, 283-337. Διαλελοιπότων των έπιγεγραμμένων ψαλμών Eusebius Caes. ep., In Ps. 83. -

23, 1001.

Διαλεχθε'ις περί έλπίδος ό Παύλος, S. Jo. Chrys., Hom. 6. in Hebr. — 6 3 , 53. Διαλεχθε'ις περί επισκόπων, περί δ. S. Jo. Chrys., Hom. 16 in 1. Tim. — 62, 585. Διαλεχθε'ις περ'ι τοϋ Θεοϋ λόγου τά S. Jo. Chrys., Hom. 6, in Joann. — 5 9 , 59. Διαλλάγηθι αΰτφ καν τφ στόματι- S. Anastas. Sin., Questio 109. — 89, 701. Διά μακροϋ ήμΐν υπήρξε προσειπεϊν S. Basilius, Epist. 320 (al. 221). — 3 2 , 1065. Διά μακροϋ σε προσφθέγγομαι, τον S. Gregor. Naz., Epist. 128. — 3 7 , 221. Διαμαρτυρία τών στοιχείων επί τή τών Hesychius presb., Capita in Isaiam. - 9 3 , 1369. Διά μέν τοΰ εμφυσήματος εξουσίαν S. Anastas. Sin., Questio 148. — 8 9 , 801. Διά μέν τοϋ εναγχος προς την μεγαλ. Theophylact, Epist ad Adrian. — 126, 433. Διά μέν τοΰ πιστεύειν είς ένα Θεόν, S. Cyrill. Hieros., Catech. 8. — 3 3 , 625; cfr. Μ E Ο. 55 (1942) 1-43. Διαμορφώσας καί σχηματίσας δ θαυμάσιος Theophylact., Comm. in Habacuc., cp. ult. — 126, 876. Διαναστώμεν, παρακαλώ, καί συντ. S. Jo. Chrys., Hom. in Ps. 109. — 5 5 , 264. Διάνοια δέ συνηγμένη τοϋ κεφαλαίου Isaac Syr., Smo 50. — I S . 303-08. Διά νόμου καί προφητών πάλαι τοϊς S. Maximus Cf., Epist. 44. — 91, 641. Διανοούμενης δέ ταϋτα τής Μυγδονίας Thomas ap., De Mygdoniae Bap­ tismo. — v. B H G. 1819. Διανοουμένφ μοι επιστεΐλαι ΰμϊν δπως τά Theodor. Gaz., Epist. ad fratr. Georg. et Demetr. - D F E. 329-30; Μ B. 3 (1942) 572-73.

www.torrossa.com - For non-commercial use by authorised users only. License restrictions apply.

In itia P atru m Graecorum

153

Διά πάντων εδείχθητε πανευσεβέστατο ι καί Pseudo-Synod. Ephesini (ann. 474), Epist. ad imperat. — M C C. 7, 1016. Διά πάντων κατά τον πλούσιον καί τον S. Anastas. Sin., Q. 91. — 89, 721. Διά πάσης ακρίβειας χωρείτω S. Isidor. Pel., Epist. 2, 152. — 7 8 , 608. Διά πασών των νυν διερχομένων ή μ. Gregor. Pal., De Samaritide. — 151, 248. Διαπεραναμένης ο·δν άριστα και Άγάθης Methodius, Symposion, Smo 7. — G C S. 27 (1917) 70-80. Διαπεράνας ευ μάλα τον εν τη Baß. S. Cyrill. Al., Comm, in Habacuc. cp. 3. - 71, 893. Διαπεράνας εθ μάλα τον επί Χριστφ S. Cyrill. AL, Comm, in Oseam cp. 14. - 71, 316. Διά πολλάς αιτίας· μάλλον δέ προ Photius, Q. Amph. 300. — ΙΟΙ, 1136. Διά πολλάς, οίμαι, αιτίας, Πρώτον Photius, Q. Amph. 306. — ΙΟΙ, 1148. Διά πολλοΰ πόθου κ. μεγίστης αγάπης Subscriptiones e cod. Barocciano gr. 146. - ST. 123 (1946) 341. Διοίπόντιός σοι εξ ήμών αΰτη επιστ. Eustath. Thess., Epist. 9. — 136, 1265; T E O . 139. Διαπορειν φάσκεις, τίς τε αν εΐη ό δύν. S. Nilus, Epist. 2, 238. — 7 9 , 321. Διαποροΰσι δέ τινες μάτην, πότερον τφ Eusebius Emes., Fragmenta in ep. ad Roman. - NA. 15,46-52; BME. 24 (1949) 144*; cfr. 158*. Διά πόσων στοιχείων συνίσταται ό κόσμος Quaestiones et Resp. inter S. Gregor. Th. et S. Athanas. — E V. 7 (1899) 120-122. Διαπτάσά τις φήμη περ'ι υμών, άγιε π. Theophylact, Epist. ad Nicetam Chart. - 126, 417. Διαρκέστατα μέν, ώς γέ μοι φαίνεται S. Cyrill. AL, Ctra Julian. 1. 9. — 76, 944. ... », διά σαρκός ήμΐν επιφανείς καί διδάσκαλος Gregor. Palam., Horn, in Eue. 6, 31. - O G P. 40-49. Διά Σιών οΰ σιωπήσομαι, καί διά S. Theodor Stud. Cat. 42: De mensa mon. - M B N. 92, 115. Διά σου γάρ τό μεσότοιχον τοϋ φραγμού (S. Epiphan.) Horn, in B. Μ. V. - 4 3 , 501. Διά συγκαταβάσεως (ώφθη ό άγγελος) τώ Ζαχαρία Orígenes, Horn. 4. in Eue. (lacun). - G C S. 35 (1930) 24-30. Διά τάς αιφνίδιους καί επαλλήλους τάς S. Clemens I. Pp., Epist, 1. ad Corinthios. - 1, 205-328; F P A2. 1 (1901) 98-184. Διά τάς τών αιρετικών μανιώδεις ΰπονοίας Eibellus Macedonianor. ad Eiberium Pp. - 6 7 , 485. et 1320; P E. 8, 1378; G B V. 5, 72.

www.torrossa.com - For non-commercial use by authorised users only. License restrictions apply.

154

In itia P atru m Graecorum

Διά την Εβραϊκήν επί του Κυρίου — Evagrius, De Dei nominibus. — P B. 23, 1276. Διά την καθ’ ημάς αισθητήν τράπεζαν Anon., Epistola 7. — GAG. 3, 167. Διά τήν των εκκλησιών ειρήνην, και το μή S. Cyrill. Al., Epist. ad Rufum Thessal. - 77, 221; M N C. 8, 139; Μ B N. 2, 106; A B W. 32, 6 (1927) 19. Διά τής άναγνώσεως άναθεωροΰντες S. Theodor Stud., Smo. 38: De SS. Patrib. imit. - M B N. 9, 92. Διά τής γνήσιας μετάνοιας πας Symeon Thess., Q. 69. — 155 , 921. Διά τής μεγίστης σου αντιλήψεως, πανσ. Theophylact, Epist. ad Palaeoi. - 126, 489. Διά τής ταπεινοφροσύνης κα'ι σοφίας S. Theodor Stud., Epist. 1, 37. — 99, 1037. Διά τής των κτισμάτων μεγαλουργίας κα'ι Eusebius Caes, ep., In Ps. 103. - 23, 1272. Διά τί από θεολογίας ήρξατο ; "Ινα Anon., Scholia in Joannem. — 106, 1217. Διά τί δέ καί δ αριθμός τών αναβαθμών Prolegomena in Psalmos. — P A S. 2, 427. Διά tí δέ μή ’Απόστολος Θεοϋ, άλλα Catena in epist. ad. Coloss. — CCA. 6,295. Διά τί δέ oí άρχοντες τών ’Ιουδαίων S. Athanasius Al., In Ps. 2. — P A S . 5, 3. Διά τί δέ δ μέν παλαιός αρχιερευς Sym. Thess., Questione, 21. — 155, 873. Διά τί είπεν, εφης, δ Παύλος’ Δόξα S. Isidor. Pel., Epist. 4, 61. — 78, 1120. Διά τί ειρηται τφ σωτήρι περί του μέλλοντος Theod. Gaz., Solutiones. — Μ B. 3 (1942) 248-250. Διά τί εκ πολλής καί ακαίρου S. Nilus, Epist. 2, 60. — 79, 225. Διά τί επιφαίνεται τοΐς μαθηταϊς τοϊς πορ. Scholia vetera irt Ducam, cp. 24. - 106, 1216-17. Διά τί, επίσκοπε, εμπαίζετε υμείς Theodor Ab., Dialog, cum Saracenis. — 97, 1552. Διά τί, εφης, μετά τών τριών δσίων S. Isidor. Pel., Epist. 1, 19. — 78, 193. Διά τί, έ’φης, oí παΐδες oí τρεις μετά S. Isidor. Pel., Epist. 4, 9. — 78, 1056. Διά τί, εφης, δ Κάϊν καί δ Λάμεχ S. Isidor. Pel., Epist. 4, 8. — 78, 1056.

www.torrossa.com - For non-commercial use by authorised users only. License restrictions apply.

In itia P atru m Graecorum

155

Διά tí, εφης, ού πάντας τούς προσφερ. S. Isidor. Pel., Epist. 2, 109. — 78, 549. Διά tí, εφης, πάντα τα Θεία, τφ του S. Isidor., Epist. 4, 66. — 78, 1124. Διατιθέμενος τα κατ’ εμαυτόν εμφαίνομαι Nikon, Tacticon-Testamentum. - S I P. 139 (1917) 13-22. Διά τί Θεοτόκον την Μαρίαν δνομάζ. Theodor. Ab., Dialog, etra. Nestor. - 9 7 , 1537. Διά τί λέγεται δ Χριστός' Χριστός Theodor Áb., Ctra. Nestor. — 97, 1540. Διά τί λέγομεν, ότι ή άνθρωπότης Theodor. Abuc., Opuse. 5. — 9 7 , 1521. Διά τί μείζων εν γεννητοΐς γυναικών S. Isidor. Pel., Epist. 1, 33. — 7 8 , 201. Διά τί μή εϊπεν Ά λ λ ’ ό ποιων tò S. Jo. Chrys., Horn. 24. in Matth. — 5 7 , 321. Διά tí μη πανταχοΰ κα'ι Ιν πάσαις S. Jo. Chrys., Horn. 10. in Col. — 6 2 , 365. Διά τί μοχθείς πολλά κα'ι άπέρ. S. Nilus, Epist. 2, 192. — 7 9 , 300, Διά τί ό αγιασμός εδόθη γίνεσθαι τής S. Nicephorus Cp., Capitula de va­ riis. — P I C . 2, 320. λ Διά tí ό άπας χρόνος νυχθήμερα έχει Michael Psellus, De movimento tem­ poris. - B 4 (1929) 203-231; 5 (1930) 229-285. Διά τί ούτε ’Απόστολον, ούτε δοΰλον Oecumenius ep„ In 1. ad Thessal. — 119,60. Διά τί παρά πάντας τούς επ'ι (S. Jo. Chrys.) Severian Gab. (?)·. Horn, in Jordanem (fragm.). — 61, 725; v. MS. 344-46. Διά τί ταΰτα εποίουν, άναιρέΐν μέλλοντες S. Jo. Chrys., Horn. 85. in Matth. - 5 8 , 757. Διά tí τούς πόδας μόνον, καί ούχί S. Nilus, Epist. 1, 80. — 79, 117. Διά τί το φρικτόν εκείνο καταπέμπεται S. Gregor. Nyss., In diem natal. Chri. - 4 6 , 1144 D. - 46 D; ex: 4 6 , 1128-50; M B E. 1, 37-40. Διά τί υπάρχεις Χριστιανός; "Οτι πιστεύω B. Hieronymi elucubr., De effectu baptismi. - 4 0 , 860; F B G. 8, 377; G B V. 7, 527. Διά τί, ώ βέλτιστε, την θείαν συμμ. S. Isidor. Pel., Epist. 5, 259. — 78, 1488. · Διά τοίνυν τής ωδής ταύτης τάς ε’ις Euseb. Caes., Comm, in Is. cp. 5. — 2 4 , 116.

Διά tò μακράν απωκίσθαι των δδεύο. S. Basii, Epist. ad Euphronium. — 32, 708. Διά το μή εΐναί με, αξιον σοΰ Manuel Pai., Capita compunction. Versus. — 156, 576.

www.torrossa.com - For non-commercial use by authorised users only. License restrictions apply.

156

In itia P atrum Graecorum

Διά tò μή εχειν ίκανώς τάς προς tò ζην Decretum synodale, Cp. (1386). — Μ A D. 2 (1862) 76. Διά tò μοναστήριον λεγόμενον τοΰ ζωγράρου vide: Ευδοκία τοΰ Πατρός κα'ι συνεργ. Διά το πολλούς, ως εΐκός, κα'ι αύτήν Theodoret, In Joël cp. 1. — 81, 1633' Διάτορόν τι μέγα κα'ι διαπρύσιον Jos. Bryennios, Epist. ad Demetrium Cydonem. - B I B. 3 (1784) 133-135; (cfr. R E B. 7 (1949) 15-16). Διά το τέλος, το παρά τφ Θεφ, πάντα Origenes-Eusebius, In Ps. 12. — 23, 141; P AS. 2, 467. Διά του Θωμά προς οίπερ έγραψας Michael Akom., Epist. 116. — DMA. 2 (1880) 237-40. Διά τοΰ 'Ιερεμίου ό Κύριος εΐρηκεν" Έπιστράφητε S. Nilus, Epist, 1, 131. - 79, 137. Διά τοΰ παρόντος ήμετέρου πατριαρχ. Patr. Cp., Document, pro monte Athos (Keilion). - M U A. 248-54. Διά τοΰ παρόντος ημών οικειοτάτου Οερ. Michael Psell., Epist. 3. — N S. 7 (1908) 501. (separ, p. 7). Διά τούς αγίους αύτοϋ, δτι τοιαύτην άγγελ. Nicephor. Blemm., Expos, in Ps. 150. - 142, 1621. Διά τούς εν βαπτίσματι σωζομένους Hesychius (?), Comm. in Ps. 31. — D A W. 52 (1906) 88. Διά τούς επιγεγραμμένους ψαλμούς Orígenes, Prolegomena in Pss. — 12, 1053; P A S. 2, 437. Διά τοΰ τέκνου ημών Μαρκέλλου τοΰ Atticus ep., ad Synod. Carthag. — M C C. 3, 837; P I C. 2, 173. Διά τοΰ τιμίου σου σταυρού, Χριστέ S. Jo. Damasc., Hymn, in S. Crucem. - CPC. (1871) 119. Διά τούτο δύσκολόν εστιν, ως έοικε, S. Isidor. Pel., Epist. 5, 410. — 78, 1569. Διά τούτο δυσωπούμέν σε, ΐνα ώς εν τφ Vita S. Athanasii Athon. — AB. 25 (1906) 87. Διά τούτο Έβραΐοί ποτέ άμαρτ. S. Nilus, Epist. 3, 88. — 79, 428. Διά τούτο εύχείρωτοί εσμεν, ώ β. S. Isidor. Pel., Epist. 4, 70. — 78, 1128. Διά τοΰτ3 οΐμαι τοΰ αρχιερέως τον S. Isidor. Pel., Epist. 3, 109. — 78 , 816. Διά τούτο κα'ι πάλιν παρεγενόμεθα σήμερον Basilius Achridae, Dialogus 2, - V S Μ. 7 (1901) 40-46. Διά τούτο καί σταυρός ήμΐν μετά παρρησ. Flavian Ant. ep., Smo. de Pa­ scha. (Fragm. 8). — C E A . 108. Διά τούτο καλόν εστι το ψάλλειν εκ τών S. Dorothei Abb. Doctr. 23; in SS. Mart. — 88, 1829.

www.torrossa.com - For non-commercial use by authorised users only. License restrictions apply.

In itia P atru m Graecorum

157

Διά torito δ νόμος, καί tàç φυσικ. S. Isidor. Pel., Epist. 3, 14. — 78, 741. Διά torito 8 περί tòv Χριστόν πόθος S. Isidor. Pel., Epist. 3, 209. — 78, 892. Διά torito, ποιον; ’Επειδή ήκούσαμεν S. Jo. Chrys., Horn. 2. in Col. — 62, 309. Διά torito συνεχώς tòv περί μετάνοιας (S. Jo. Chrys.), Ecloga 3. — 63, 589; cfr. S A W. 144 (1902)4, 33. Διά τοΰτους τούς στρατιώτας δ σεισμός S. Jo. Chrys., Horn. 90. in Matth. - 58, 787. Διά τοΰτό φησι μακάριον ού τον απλώς Nicephorus Blemm. In Ps. 111. — 142, 1574. · Διά torito, ώ πολυπόθητα τέκνα, κατά S. Jo. Chrys., Horn. 7. in Joann. — 59, 61. Διά torito ώσπερ τινάς λιμένας S. Nilus, Epist. 1, 166. — 7 9 , 149. Διάττειν σε ως τούς αστέρας, άλλοτε. S. Basilius (?) Epist. ad Aburgium S. Gregor Naz. Epist. 241. — 3 2 , 708 et 3 7 , 384. Διά τών άμφοτέρων σου επιστολών, τέκνον S. Theodor Stud., Epist. 82. ad Eetoium. — Μ B N. 8, 70. Διά τών ενταύθα γεγραμμένων νυμφοστολεΐται Procop. Gaz., Catena i Cant. Cant. — 872, 1545. Διά τών ευχών τής ύμετέρας δσιότητος Episcop. 7 orient., Epist. 2. ad Condì. Ephes. - A B W. 30, 8 (1920) 21. A C Ο. 1, 7 pg. 77. Διά τών κατά τόπον καί τόπον S. Nilus, Epist. 4, 62. — 7 9 , 580. Διά τών υποκειμένων αύτφ μητροπολ. Antiochen. Patriarch, dioceses. — P K S . (1884) 68 (= E P S . 2). Δι’ αυτών μεμαθήκαμεν τών πραγμάτων Theodoret, Epist. 36. Ad Domitian, quaest. — S T E . 29, Διαφέρει δε ανατολή επιτολής. Ά ν. Achill. Tat., Isagoge ad Arat., cp. ult. 39. - 19, 993. Διαφέρει δέ tò γένος τής διαφοράς. Photius Patr., Smo. philos. 7. — A F O. 1, 29; Η Μ P. 17-18. Διαφέρει ταΰτα άλλήλων, ώς εν S. Maxim., Scholia de Myst., theol. cp. 5. - 4, 428·. Διαφέρει τού ’Ιακώβ δ ’Ισραήλ επινοία. Didym. Alex., In Ps. 97. — 39, 1509. Διαφορά ε’ισι τού Πνεύματος τα Sym. Thess., Q. 37. — 155, 885. Διαφοράν μεν ε'χειν δοκεΐ κατ’ επιτ. S. Isidor. Pel., Epist. 1, 464. — 78, 437. Διαφόροις κατελάβομεν το ρητόν Photius. Q. Amph. 50. — ΙΟΙ, 377. Διάφορος δόξα τοΐς προ ημών π. Photius, Q. Amph. 47. — ΙΟΙ, 352.

www.torrossa.com - For non-commercial use by authorised users only. License restrictions apply.

158

In itia P atru m Graecorum

Διαφόρως και ποικίλος έλάλησε διά Oecmnenius ep., In epist. ad Hebr. — 119, 280. Διαφόρως πολεμοΰνται ot ëv υποταγή S. Ephrem, Exhort. 23. — E S ö. 2 , 102 .

Διαφωνείται σχεδόν άπασι τοΐς παλαισίς Nemesias (S. Gregor Nyss.?), De Natura hominis ep. 2: De anima. — 4 0 , 536; 45, 188. Διά χρόνου προς ημάς Καππαδόκης Eibanius, Epist. ad Basilium (?) — 32, 1080. Διά χρόνου προς την μητέρα ήμών S. Jo. Chrys., Horn, in Inscript. Actor. - 51, 77. Διά χρόνου σά πρός ημάς πέμπων γράμματα Niceph. Greg., Epistola. — E D . 2 (1924) 347-48. Δίγαμος εστίν, ό καί ετέραν μνηστευσάμενος, Const. Harmenopulos, Epi­ tome Canon. Sect. II. Schob 1. — 150, 76. Διδαγμάτων σου φέγγει φωταγωγών Kathisma de S. Abercio. — P AS. 2, 186. Διδάξας αυτούς πώς προς άλλήλους S. Jo. Chrys., Horn. 22. in Rom. — 6 0 , 609. Διδασκάλων εστ'ιν αρετή μή τιμήν S. Jo. Chrys., Horn. 8. in Ephes. — 62, 55. Διδάσκει διά τούτο ημάς ό Θεός, ως S. Anastas. Sin., Q. 37. — 8 9 , 577. Διδάσκει διά τούτων ημάς ό Θεός. Photius, Q. Amph. 281. — ΙΟΙ, 1112. Διδάσκει μεν τα χρήσιμα, ελέγχει Diodor Tars., Introd. in Comment, in Pss. - R S R. 10 (1919) 82. Διδάσκει δ Λόγος, δτι ου λανθάνει Scholia in Chrys. Comm, in Matth. Horn. 46 ss. - P K S. 2, 86-93. Διδάσκεις επ’ εκκλησίας τερπνώς, S. Isidor. Pel., Epist. 1, 112. — 7 8 , 257. Διδάσκει τον μαθητήν, ώς τήν άποστολ. Theodoret, In 1. ad Timoth. cp. 1. - 8 2 , 788. Διδάσκοντος του Άνδρέου του αποστόλου έν Martyrium S. Andreae Αρ· - E A Ρ. 2, 1 (1898) 58-64; ν. B Η G. 98. Διδάσκουσιν ημάς αί θεΐαι γραφαί, ως μεμάθηκε Monachor. Apameae Ei­ bell. de Petri ep. sceleribus. - M C C. 8, 1130; A C O. 3 (1940) 106. Διδαχθέντες έκ γραμμάτων τών άγ. Ephesina Synod., Epist. ad imper. — A B W. 30, 8 (1920) 22; A C O. 1, 7 pg. 78. Διδάχθητι τών θείων λογίων τάς εμφάσεις Christophor. Protasecret., Exhort, ad Israelitas. — 117, 1183; MAG. 2, 669. Δίδου ήμΐν τούτον εύΐλατον S. Joannici mon., Vita altera. — A S. 4. Nov. 2, 435. Διδούς ευχήν τφ εύχομένφ Cant. Hannae. — I T S . 16 (1914-15) 187.

www.torrossa.com - For non-commercial use by authorised users only. License restrictions apply.

In itia P a tru m Graecorum

159

Δίδου, ώ φωνή τού λόγου, φωνήν · δίδου S. Sophron. Hieros., In S. Joh. Bapt. - 8 7 , 3321; S R . 4 (1840) 1-30; v. B H G. 844. Δίδωσι Θεός κατά την καρδίαν του εύχομένου. Didym. Alex., In Ps. 19. - 39, 1272. Δίδωσιν ό Θεός χάριν τοΐς σωζομένοις Didym. Alex., In. Ps. 83, 12 (Fragm.). - 3 9 , 1480. Διεγείρει μέν ημάς και παρορμά επι την Eusebius Caes. ep., In Ps. 73. - 23, 852. Διεθέμεθα μέν έκείθεν μέλλοντες εξιέναι, Georg. Schol., Apologia ad Theo­ dorum Branas. — P G S. 4, 264-274. ...Διεκομίσθησαν άναφοραι τοΰ θεοφιλέστατου Decretum patriarchate, Cp. (1368). - MAD. 1 (I860) 555-557. Διεκόσμησε μέν τω λόγω των Theodoret, Epist. 19. ad Constantin. — S T E. 16. Διέλυσας τό άπορούμενον τής ψυχής Michael Psellus, Epist. 1-17, — Ν S. 7 (1908) 499-500. , Διενέξεις ούκ δλίγας έχοντες ο τε ϊερώτ. Joann. Cal., Synod. Constt. 29. — 152, 1264; M AD. 1 (1860) 231. · Διενέξεως ουσης μεταξύ τής Παλαιολογίνης, Matthaeus I patr. Cp., Decre­ tum litem diiudicans (1400). — M A D. 2 (1862) 375-377. Διένεξις άνέκυψε μέσον των τε ενασκ. Joann. Calec., Synod Constit. — 152, 1233; M A D. 1 (1860) 191-94. Διένεξις άνέκυψε μεταξύ τοΰ θεοφιλ. Joann. Cal., Synod. Const. — 15 2 , 1223; MAD. 1(1860) 178. Διεσκεύασται μέν ήμϊν εύ μάλα σαφώς S. Cyrill AL, InHabacuc. -4- 71 , 844. Διέσωσεν ημάς δ Κύριος, ως είκός ήν S. Gregor. Nyss., Epist. 6. — 46, 1033; P G Ν. (1925) 32. Διετίαν ά'γω μερίμνων καί κάμνων S. Theodor Stud., Epist. 2, 3. — 99, 1121. Δι’ έτους ήμΐν άφικνεϊται παρά σοϋ Synesius, Epist. 152. — 66, 1552; P S C. (1631) 290. Διέτριβεν εκτεθείς προς Ελλήνων Eustath. Thess., Epist. 18. — 136, 1273; Τ E Ο. 324. Δι’ ευχής μέν ήν τή εμή εύσεβεία, άπάσας Deo imp., Epist. ad Episcopos cathol. - 86 2, 2528; MC C. 7, 796. Διέφυγεν ημάς ήδύ θήραμα, Jo. Euch., Epist. 75. — AWG. 28 (1881) 94. Δίζεο σύ ψυχής δχετόν, δθεν, ή τίνι Mich. Psell., Expositio Oraculor. Chaldaicor. — 122, 1115. Δίζηαι μέν έμών μύθων σθένος ούκέτ’ S. Gregor. Νζ., Poema 2, 1; Ad Hellenium. - 3 7 , 1451-77.

www.torrossa.com - For non-commercial use by authorised users only. License restrictions apply.

160

In itia P atru m Graecorum

Διήγγειλεν ή φήμη προς ή μας Maximus Planudes, Epist. 49. — Τ Μ Ρ. 2,67. Διηγησάμενος περ'ι τών εαυτού S. Jo. Chrys., Hom. 13. in 2. Cor. — 61, 489. Διηγήσάντο ήμΐν οί μαθηται τού άββά S. Hieronym., Vita S. Pauli. — O S I . (1943) 240-45; v . B H G . 1470. Διηγήσατο δέ μοι και τούτο δ προρρηθε'ις Basilius ep., Vita et Miracula. - v . B H G . 254. Διηγήσατο διοικητής λέγων δτι' Patrum Vitae, Narratio. — v. BHG. 1449. Διηγήσατο ήμΐν δ άββάς Θεωνάς περί ex: Jo. Moschus, Pratum spirituale. - R O C . 7 (1902) 613-14. Διηγήσατο ήμΐν δ άββάς Κυριάκός περί Anast. Mon., De Ρ.Ρ. Sinai mon­ tis. - O C. 2 (1902) 67-68. Διηγήσατο ήμΐν δ άββάς Σεραπίων εν τη Vita S. Marci Atheniens. — A S . -29. M art.-3 , 40*; v. B H G . 1039-41. Διηγήσατο ήμΐν δ μαθητής αυτού S. Macar. abb., De discessu corp. et ani­ mae. — 3 4 , 385. Διηγήσατο ήμΐν τις πρεσβυτερος Πέτρος Anastasii Antiocheni, De S. Gregorio Ppa. — P A. (1866) 41 s.; Ρ I C. 2, 276-77. Διηγήσατο μοι γέρων πράγμα τοιούτον Joann. Mosch., Pratum spirit. cp. 219. - 873, 3109. Διηγήσατο δ αββας Δανιήλ δ σκητ. De Abbate Daniele. — R Ο C. 5 (1900) 5 0 ss.; C B H . 1, 1. Διηγήσατο δ άββάς Δανιήλ δτι έγένετο Anon., De monacho false furti ac­ cusato. — C B H . 1 (1901) 64-68. Διηγήσατο δ μακάριος Παύλος δ απλούς, δτι Apophtegma de Purgatorio. - Α Ο C. 1 (1948) 249-50. Διηγήσατο περ'ι εαυτού δ άββάς Μακάριος Macar. Α1„ Apophtegmata. — 3 4 , 236; G Β V. 7, 223. Διηγήσατο τις δτι Μαγιστριανός τις Geronticon. — Did. 1 (1912) 527. Διηγήσατο τις τών άναχωρητών τοΐς άδελφοΐς De sanctis Anachoretis. — R O C. 10 (1905) 409-414. Διήγησιν βούλομαι ποιήσασθαι Amphiloch., Icon., Encom. in SS. Basii. et Ephrem. - E S O . 1, XXXIV; v. B H G . 255 + 591. Διήγησιν ξένην και παράδοξον ακούσατε Passio SS. Galactionis et Epistemes. - A S. - 5. Nov. - 3, 35; v. B H G . 665. Διήγησιν πανθαύμαστον βούλομαι Proskynetarion Hierosol. — P P S. 56 (1903) 55. Διήγησις είτε και προαγόρευσις τών Theodor Mops., in Ps. 79. — S T. 93 (1939) 548-555.

www.torrossa.com - For non-commercial use by authorised users only. License restrictions apply.

In itia P atru m Graecorum

161

Διήγησις εξαίρετος Βελθάνδρου τού Versus in Belthandr. et Chrysantz. — E A L . 5, 33. Διήγησις περί τού σοφωτάτου βασιλέως Salomonis Testamentum. — D Α Α. (1927) 212-27. Διήκει μέν και διαφοιτα πανταχού λόγος S. Isidor Pel., Epist. 5, 557. — 78, 1636. Διήλθομεν διά πυρός κα'ι υδατος καί Theophylact, Epist. ad Chrysob. ep. - 126, 544. Διημάρτομεν των προφάσεων, δι’ S. Basilius, Epist. ad Apollinarium. — 32, 1105; T U . 73 (1892) 116. Δι’ ημάς ούχ ήκεις- δι’ ’Αριστοτέλην οΰχ ήκεις* Greg. Cypr., Epist. ad Neo­ caesar. - E Ph. 1 (1908) 421; S E G. 14. Δι’ ήν αιτίαν ά'σπονδός σοι καί άκήρ. S. Isidor. Pel., Epist. 2, 22. — 78, 472, Διηνεκώς μέν αΐ τής Δεσποτικής φιλάν. Theodoret. Epist. 26, — 83, 1205. Διηνύσαμεν τής νηστείας τον S. Jo. Chrys., Hom., in Ps. 145 in magn. hebdom. - 55, 519; SCO. 5, 540-47. Διηπόρησας επί τφ γεγραμμένφ, οτι S. Nilus, Epist. 3, 120. r— 79, 437. Δικάζομαι σοι, κόσμε. Τίς S. Gregor. Naz.-Poema II. 11. Dialogus cum mundo. — 37, 752. Δίκαια ταΰτα, δημιουργέ μου Christophorus Mit., Stichoi 13. — K C Μ. 8. Δίκαιον [γάρ] επι τή παρούση θείφ κ. δεσποτ. Ueont. Neap., In Hypapant. — 93, 1565. Δίκαιον ενταύθα, τον μόνον αληθώς S. Maximus Cf., Q. 49. — 90, 824. Δίκαιόν εστιν δτι μάλιστα εν τφ S. Theodor Stud., Epist. 2, 74, — 99, 1308. Δίκαιον ήγησάμην μετά τό άκροτ. Joannes Malal., Encyclion. — Μ Α Ρ. 8. Ser. 1, 3 (1895) 5-19. Δίκαιον ήμΐν σήμερον, αγαπητοί, τά ακόλουθα τού Eus. Al., In diabol. et orcum. — 861, 384-406; cfr. 64, 1337. Δίκαιον ήμΐν σήμερον, αγαπητοί, τού χθες είρημ. Euseb. Al., in diabol. et orcum. — 8 6 \ 384 (triplex Recens.) S R. 9 (1843) 696-703. Δίκαιον οιμαι επί τών μεγίστων S. Isidor. Pel., Epist. 2, 247. — 78, 685. Δίκαιον οιμαι τής τών θαυμάτων άρχόμενος S. Sophron. Hier., In SS. Cyrum et Joann. - 873, 3424; S R. 3 (1840) 97-669; v. B H G. 477. Δίκαιος δε ό Νώε τυγχάνων άλ. Photius, Q. Amph. 297. — 101, 1129. Δίκαιος είμι και δικαίων άκρότης Christophorus Mit., Stichoi 21. — KCM. 13. Δίκαιος εν πρωτολογία κατήγορος Maximus Planudes, Epist. 59. — T M P . 74. Il

www.torrossa.com - For non-commercial use by authorised users only. License restrictions apply.

162

In itia P a tru m Graecorum

Δίκαιος Κύριος, καί δικαιοσΰνας ήγάπησε Nicol. Keram., Adr. Latinos, De Primatu. - D T Ch. (1705) 1-552. Δίκαιος μέν άς φοΐνιξ ανθήσει, Photius, Q. Amph. 66. — ΙΟ Ι, 429. Δίκαιος ούκ εγκαταλιμπάνεται ! Photius Patr., Horn, in Job. — A F O. '■1/324. Δικαιοσύνη γάρ Θεού, τουτέστιν, Photius, Q. Amph. 285. — 101, 1117. Δικαιοσύνη Ιστίν, ή μεν τις εν S. Nilus., Epist. 2, 279. — 7 9 , 340. Δικαιοσύνη εστίν ή πασών εντολών πλήρωσις Methodius, Fragmentum. — G CS. 27, 520-521. Δικαιοσύνη Θεού, φησίν, εν αύτω άποκαλύπτεται Aeacius Caes., Fragmenta. in epist. ad Romanos. — N A. 15, 53-56. Δικαίως το δίκαιον dsi διώκων, ΐν’ από Leo mag., Epist. ad Stephan, mag, - D E L I (1884) 404; T E N . 31 (1939) 129. Δίκη, δικασταί, καί νόμοι, καί βήμ. Gregor. Naz., Poèma: In invidos. — 3 7 , 1337; 3 8 , 106. Δίκην γάρ ΰφέξει προς αυτού, νόσον εχων Eusebius Caes., In Ps. 139. — 24, 41. Δίκη, ώ τί σε καλέσας αξίως προσ. S. Isidor. Pel., Epist. 2, 217. — 78, 660, Δίκορσος είμΐ, καίπερ άψυχουμένη Aulikalamos., Aenigmata. — B G C. 3, 453-54. Διοκλητιανός δ παράνομος τήν βασίλειον Martyr. S. Orestis. — I M A , 328-37; V. B Η G. 1383. Διοκλητιανός ό 'Ρωμαίων Αύτοκράτωρ, S. Georgii Passio. - A S . - 23. Apr, -3, IX; V. B H G. 676. Διοκλητιανός την αύτοκράτορα 'Ρωμ. Mart.“ SS. Probi et Soc. — 115,. 1068; V. B H G. 1575. Διοκλητιανοΰ βασιλεύοντος, άνθυπατεύοντός Acta S. Euphemiae, virg. et mart. - A S. - 16. Sept. - 5, 266; v. B H G. 619. Διοκλητιανοΰ βασιλεύοντος εν 'Ρώμη S. Artemonis elogium. - AS. - 8. Oct, - 4, 44. Διοκλητιανοΰ καί Μαξιμιανοΰ τήν βασιλείαν S. Procopii lectoris Passio. — A S. - 8. Jul. - 2, 556. v. B H G. 1578 et 1579. Διοκλητιανοΰ καί Μαξιμιανοΰ τών δυσσεβών κα'ι άθεων Martyr. Arab. II, Ss. Anarg. Cosmae et Damiani, — D G D. 220-25; v. B H G. 379. Διοκλητιανοΰ και Μαξιμιανοΰ τών δυσσεβών Passio Ss. Trophimi et Thalli, - L M B . (1911) 266-69. Διοκλητιανοΰ τα 'Ρωμαίων σκήπτρα Mart“ S. Euphemiae. — 115, 713; v. B Η G. 620. Διοκλητιανοΰ τοΰ βασιλέως εν Νικομήδεια Photius, Anicetus et soc., Pas­ sio. - v. B H G. 1544.

www.torrossa.com - For non-commercial use by authorised users only. License restrictions apply.

In itia P atru m Graecorum

163

Διοχλητιανοϋ τοϋ δυσσεβεστάτου κα'ι άπηνοΰς Passio Ss. 1003 martyrum Nicomediae. — Ι, Μ B. (1911) 19-20. Διοχλητιανοϋ τοϋ τυράννου των τής Passio S. Sabini. — I M B. (1911) 218-21. Διοχλητιανοϋ τοϋ τυράννου των τής 'Ρώμης Theodor. Daphnop., Martyr. S. Georgii. - P P S. - Suppl. 59 (1911) 1-36; A B W. 25 (1911) 3, 59ss; V. B H G. 673. Διομήδην τον θαυμάσιον τίς ίκανός Neopbyt. End., Enom. in S. Diome­ dem jr. — A B. 26 (1907) 212-20; ONE . (1914) 304-16; v. B H G. 553. Διονύσιος μέν ό μέγας των μεγάλων Θεοϋ Philotheus Patr. Cstpl., Oratio. - A P N. (1898) 100-40; cfr. B Z. 8 (1899) 228 ss. Διονύσιος ό Άρειοπαγίτης, επίσκοπος Ά θ. ex Suida, Vitae Pseudo-Dionysii Areop. — 4, 608; v. B H G. 558. Διονύσιος (ούν) συν άθλων νϋν δκτάδι, Versiculi de S. Candido. — A S. -3. Oct. -2, 9. _Διονύσιος οΰτοσί Αρκάς εστιν εκ Πελοπονν. Greg. Cypr., Epist. ad hogothet. Magn. - S E G. 187-188; E Ph. 5 (1910) 348. Διόπερ ό την κοινήν φροντίδα πεπιστ. S. Basilius, Regula 25. — 31, 984. Διορθώσας τα χαλεπώτατα τρία εγκ. S. Jo. Chrys., Hom. 19. in 1. Cor. — 61, 151. Διορύττει μεν δ Δαβίδ τους αλλ. Photius, Q. Amph. 238. — ΙΟΙ, 1032. Διότι γνωρίζω σε άγαπώντα τήν ησυχίαν Isaae Syr., Epist. 1. — I S. 525-30. Διότι ούκ εζήλωσε τοϋ ’Αβραάμ την S. Anastas. Sin., Q. 38. — 89, 580. Διότι τήν αυτήν γνώμην μέχρι Photius, Q. Amph. 57; — ΙΟΙ, 404. Διότι τον προχειριζόμενον απάντων Photius, Q. Amph. 165. — 101, 853. Διότι, φιλολόγων ίερών άριστε, εκα. Photius, Q. Amph. 35. — ΙΟΙ, 248. Δι’ ούν δή τιμίου σταυροϋ πάντα τα χαρίσματα. Ditterae Papae Stephani V. (885-891) ad Stylianum. — M G H. - Ep. 7 (1928) 380 s. Διπλασιασμόν ονομάτων, φησί S. Maxim. Schol., De Divin. Nom., cp. ult. - 4, 404. Διπλάς δφείλομέν σου τή καλοκαγαθία Athanas. Depenthren. Cypr., Epist. ad Nie. Gregor. - G N G. (1927) 285-89. Διπλή με χαίρειν, άριστε, παρεσκ. Theodor Ped., Epist. ad Andronic. — T T P. 33. Διπλήν ήμίν σήμερον αφηγήσατο Theophanes Cer., De archisynagogi filia et de haemorrhoissa. — 132, 281. Διπλήν μοι γεγενήσθαι πρόθεσιν τούτων Constantin; imp., Epist. ad Alexandr. Patr. Al. et Arium. - P D. 8, 406; S E Q . 8 (1893), 107-12; O A W . 3 1 (1934) 32-35. Διπλής δ προφήτης μετέλαχε χάριτος Theodoret, in Jerem. cp. 1. — 81, 497.

www.torrossa.com - For non-commercial use by authorised users only. License restrictions apply.

164

In itia P atru m Graecorum

Διπλή τίς εστιν άγνοια1 ή μέν διαβάλλ. S. Maximus Gf., Q. 66. — 90, 837. Διπλοί εσμεν oí άνθρωποι ψυχικώς S. Theodor Stüd. Cat. 74: De affectu cam. — MB N. 9a, 207. Διπλοΰν τό είδος των πειρασμών. "Η γάρ S. Basilius, Horn. De avaritia (in De. 12, 18). - 31, 261; Y C. (1935) 15-37. Διπλούς ό άνθρωπος, ώ αρχόντων μεγ. Deo magist. Anthyp., Epist. — D E I . l (1884) 385; T B N. 31 (1935) 85-87. Διπτά σοι και νΰν αΰθις, αριστε, γράμματα Joan. Eugenic., Epist. ad Niceph. Princip. — D F F. 299-300. Δις άρτι γράφω άφ? οΰ συνελήφθης, S. Theodor Stud., Epist. 2, 46. — 99, 1249. Δις άρτι επιστέλλω μετά την άπό του S. Theodor Stud., Epist. 2. — Μ B N. 8, 2. Δίς άρτι επιστέλλω τφ μακαριότητί σου S. Theodor Stud., Epist. 41: Euthymio. - Μ B N. 8, 33. ΔΙς ήδη τοΰτο επτέρνισμαι παρ’ υμών S. Gregor. Naz., Epist. 153. — 37, 260. Δις κράμβη θάνατος, ή βάσκ. Antipater, Epist. ad S. Basil. — 32, 664. Δις μέν ήδη γράψας, οίμαι δ’ ότι και τρις, Theodoret, Epist. 96. — 83, 1289. Δις, οΐδα τοΰτο, φευ! δις επτερνισ. S. Gregor. Naz., Poema: Desiderium mortis. — 37, 1299. Δισσαΐς άνάσσαις αΰταδέλφαις αΰγ. Jo. Euch., Poema 54. — 120, 1168; et A W G. 28 (1881) 32. Δίς σοι επέστειλα, τα μέν πρώτα Φεβρουάριου μηνός, Theodor. Gaz., Epist. ad Alexium. — Μ B. 3 (1942) 583-85. Δισταιάζειν εοικας προς εαυτόν S. Nilus, Epist. 2, 50. — 79, 221. Διττάς ήμίν δ λόγος ’Αναστασίας οϊδε Vita S. Anastasiae. — 115, 1293; A S. - 28. Oct. - 12, 520; V . B Η G. 77. Διττά σοι και νΰν αΰθις, αριστε, γράμμ. Joannes Eugen, Epist. 27. — D P P . 1,203. Διττήν μοι δοκεϊ, την μέν πιθανώτι S. Isidor. Pel.-Epist. 4, 10. — 78, 1057. Δίττης προφάσεως σήμερον συνέλευσιν. Theophanes Ker., In Matth. 8. — 132, 849. Διττοί λόγοι λέγονται περί σου Synesius, Epist. 71. — 66, 1433; PSC. (1631) 218. Διττόν γάρ τό αΰξάνειν’ τό μέν Orígenes, Horn. 11. in Ducam. — G CS. 35 (Orig. 9) 77. Διττόν εστι τό ποιεΐν και τό Photius Patr., Smo. philos. — A F O. 1, 62.

www.torrossa.com - For non-commercial use by authorised users only. License restrictions apply.

In itia P atru m Graecorum

165

Διττός εν ήμίν της έκ Θεοΰ γεννήσεως δ τρόπος S. Maxim. Conf., Qu. 6, resp. — 90, 280. Διττός μοι φόβος ενέσκηψε τοϊς S. Basil., Epist. ad mon. laps. — 32, 365 et 1217. Δι’ υποδείξεως γράμματος παρά σοΰ στ. Nicolaus Cp. Patr., Epist. 36. — 111, 224; S R. 10 (1844) 308. ...δίχα φθοράς, άλλ5 εν πάση γλώσση Anon., Ctra Muhamedanos. — F A S. 151. ' Διχή μοι μερίζει την γνώμην ή Tlieodoret, Epist. 58. — 83, 1229; S T E . 13. Διχή μοι τής ψυχής μεριζόμενης S. Jo. Chrys., Horn, in Epiphaniam (Fragm.). - R E B. 10 (1952) 51. Διχοτομίαν φησ'ι του κακού δούλου τό διαιρεθήναι Petrus Eaod., Anepigraphon. — N A. 8a (1920) 57-58. Διχώς εστι πρός τούτο άπολογήσασθαι Theodor Abucara, De tempore. (= Opuse. 34. ult.). — 97, 1585. Διχώς μοι δοκεϊ νοεΐσθαι ή παραβολή S. Caesar. Naz., Dial. 4., Resp. 180. - 38, 1152. Διψώντί μοι μαθεΐν τα κατά σε λευκ. Theophylact, Epist. ad Michaelem. - 126, 500. Διψώντί μοι πάλιν τής υμών επιει. S. Cyrill. Alex., Epist. 21. — 77, 129; A C O. 1, 1Í7. Διωγμού κινηθέντος υπό Δομετιανού, S. Antipae ep. Passio. — A S. - 11 Apr. - 2, 965; v. B H G. 138. Διωθοΰνται πολλάκις καί τάς χρηστός S, Basil., Epist. 307a. — 32, 1056. Διωκόμενος υπό του Σαουλ εις σπήλαιον Nicephorus Blemm. In Ps. 35. — 142, 1448. Διωκτέον άρα πάσης κακίας πολέμου οΰσας. Didym. Alex., In Ps. 75. — 39,1473. Δίωνα δε τον Προυσαΐον, οΰκ οίδ’ 8 Synesius Cyren. ep., Sermo. — P S C · (1631) 33-62. Δίωνι τφ χρυσφ την γλώτταν εποιήθη βιβλίον Synes. ep., Calvitii enco­ mium. - 66, 1168; K SC. (1850) 175-238; P S C . (1631) 63-87; T S C. 2 (1944) 190-232. Δόγμα παιδεύει δ λόγος, διδάσκων το μεν Eusebius Caes, ep., In Ps. 89. — 23, 1124. Δοκεϊ δέ μοι μηδέ προλαβεΐν εν τφ παραδείσφ Pachom. Rus. mon., Ser­ mo 5, Additamentum. — T B N. 14 (1935) 163-67. Δοκεϊ εν τφ λόγφ είναι τοϋ αυτεξουσίου vide: Δοκεϊ μεν τφ λόγφ. Δοκεϊ μεν άπερτήσθαι κατά την S. Jo. Chrys., In Is. cp. 8. — 56, 90.

www.torrossa.com - For non-commercial use by authorised users only. License restrictions apply.

166

In itia P atru m Graecorum

Δοκεϊ μέν δ ψαλμός οΰτος ακόλουθος είναι (Ps.-Clirys.), In Ps. 102. — 55, 641; SCO. 1, 937. Δοκεϊ μέν τφ λόγφ είναι τον αυτεξουσίου την Nicolaus Cabas., De libero arbitrio et peccato. — G M N. = B K h. 2, 210-16. Δοκεϊ μοι τα τής προγραφής εσφαλμένως εχ. Eusebius Caes., ep. In Ps. 46. - 23, 413. . Δοκεϊ ό ψαλμός είρήσθαι τφ Δαυίδ, Orígenes., In Ps. 3. (Sel.). — 12, 1117. Δοκεϊ πώς ενανθίως ε'χειν προς την εν S. Basil., Horn, in Ps. 7. — 29, 228. Δοκεΐς προκύπτων καί βλέπων Christophorus Mit., Stichoi 98. — K CM. 62. Δοκώ βροτοΰαθαι και πάλιν τον δεσπότην Joann. Geom., Versus: 73. — 106, 936; B G C. 3, 59. Δοκώ μοι βλέπειν την άγιωσύνην Eustath. Thess., Epist. 21. — 136, 1287. Δολίως εξαπατήσας δφις με1 είλεν Canon in B. Μ. V., Ode 1. — Bes. 8 (1903-04) 180, Δομνίκαν την τφ δ'ντι κυριώνυμον Vita et, mir. S. Domnicae. — I M A. 268-84; v. B G H . 562. Δονάτος καί Στέφανος έπίσκοποι, καί Μαρ. Synodi V IIIa®Epitome. — MCC. 16, 449. « Δόξα αυτού » ή πρακτική καί θεωρητική έξις Didym. Alex., In Ps. 107. - 39, 1533. Δόξα, δόξα τφ άφορήσαντι ημάς εκ κοιλίας S. Theodor Stud., Cat. 38. De obedientia. - M B N . 93, 106. Δόξα εν ΰψίστοις θεφ, καί επί Hymnus vespertinus. — C P C. 38; St Μ L· 73 (1907) 6, 48-50. ' Δοξάζεται ή τής εκκλησίας κεφαλή Χριστός Tarasius Patr. Cstpl. ad imp. Constantin et Irenen. — 98, 1428; M C C. 13, 400. Δοξάζομεν πρεπόντως τον κύριον ημών Apollinarius, Sermo (perditus). — T U. 7, 3-4 (1892) 397. Δοξάζομεν σε, δημιουρχέ καί βασιλεύ τών Liturgia S. Basilii Alexandrina. - 31, 1629. Δοξάζοντες τήν αγίαν και όμοουσίαν Demetrius, Miracula XXI. — v. B Η G. - 522. Δοξάζω ’Ιησούv Χριστόν τον Θεόν S. Ignat., Epist. ad Smyrnens. — 5, 708 et 840 (interpol.); F P A. 1, 274-86 et 2, 142. Δοξάζω τον θεόν καί πατέρα του κυρίου S. Ignat., Epist. ad Smyrnens. (interp.). — 5 , 840; F PA . 2, 142; D P A. 2 (1913) 191-204. Δόξα Θεφ τφ Πατρϊ, καί Ύ ιφ παμβασ. S. Gregor. Naz., Poèma. 1, 31. — 37, 510. Δόξα μέντοι, φησί, τφ θεφ πάντοτε υπέρ Gennad. Cstpl., Fragm. in Rom. 16, 25-27. - ΝΑ. 15 (1933) 418.

www.torrossa.com - For non-commercial use by authorised users only. License restrictions apply.

In itia P atru m Graecorum

167

Δόξα Πατρϊ προανάρχφ και Υίφ συνανάρχφ b. Nilus Cryptoferr., Triodicon in SS. Trinität. - M B N. (1905) 102, 229. Δοξάσας τοΐς τής σαρκός σου μέλεσι, τόν ποιητήν και St. Demetrius, Ca­ non. - G Ρ. 8 (1924) 341-343. Δόξα σόι άναρχε και (ύπεράγιε) δημιουργέ των όλων, Oratio in Dominica dicenda. B B G. 4 (1950) 6-7. Δόξα σοι, άπάτωρ, άμήτωρ, άγενεαλόγητβ Χριστέ Oratio in Exspectatione Nativ. Domini. — B B G. 2 (1948) 75. Δόξα σοι, δόξα σοι, υπέρσοφος σοφία και γνώσις Oratio in Sabb. Sancto. - B B G. 3 (1949) 66. Δόξα σοι, ’Ιησού, Υιέ και Δόγε του Θεοϋ και Πατρός, Oratio in Circumcis. et in festo S. Basilii. - B B G. 2 (1948) 118-120. Δόξα σοι, Κύριε ό Θεός ήμών, δόξα σοι * δόξα Georg. Schol., Orationes, — Ρ G S. 4, 310-343. Δόξα σοι, ό θεός, δόξα σοι' και πάλιν S. Ephrem, Exhort. 1. — E S O . 2, 72. Δόξα σοι, πάτερ, προάναρχε θεέ μου Subscriptiones e codice Barocc. gr. 146. - S T . 123 (1946) 339-341. Δόξα σοι τφ δείξαντι τό φώς, δόξα Manuel Pal., Preces Matutinae.. ■— 156, 564. Δόξα τή άγαθότητί σου, Δέσποτα, φιλ. Antiochus Mon., De filiorum adop­ tione. — 89, 1837. Δόξα τφ εκχέοντι πλουσίως τάς εαυτού δωρεάς Isaac Syr;> Sermo 31. — I S. 196-198. Δόξα τφ παρέχοντι ήμΐν τό ζην, Θεφ των Polybius ep. Rhin., Vitae S1 Epiph. Reliqua. - 41, 73; v. B H G. 597. . Δόξα τφ πατρι κ. τφ υιώ κ. τφ άγ. πνεύματι, τή μόνη, απλή Eiturgia S. Jacobi. - PO . 262, 160-242. Δόξά τφ ποιοΰντι !ν τοΐς άγίοις φοβερά S.: Elias, Hym. de ss. Sergio et Baccho. — P A S . 1, 291. Δόξειε μέν αν τούς μακαρίους αγγέλους Georg Schol., De angelorum pro­ gressu beatitudinis. — P G S. 3, 396-406. Δόξειεν άν τφ κατά τό πρόχειρόν σχήμα S. Cyrill Al., 'In Joann. lib. 4., — 73, 529.· Δόξης αγαθής πανταχοΰ §επούσης S. Isidor. Pel., Epist. 3, 142. — 78, 837. Δόξης απαύγασμα, Πέτρε, τής πατρικής Canon S. Bartholomaei in ss. Pe­ trum et Paulum. — Ρ H G. EXX. ...δος θηρευτού και από λόγου ταραχώδους Oratio. — Ρ G G. 259. (= R V V. 3, 3 (1907).

www.torrossa.com - For non-commercial use by authorised users only. License restrictions apply.

168

In itia P atru m Graecorum

Δός μοι τάς πλάκας τής σής καρδίας, γίνομαι Decalogus sive Soteria syntomos Greg. Naz., — CAQ. 21-22. Δοτέον τφ λόγφ κακεΐνα. Ό βασιλεύς Nicet. Choniat., De Manuele Comn., lib. 7. - 139, 548. Δότε Συγγνώμην aîtoBvti, δεσπόται μου S. Joh. Dam., De imaginib. Or. 2. - 94, 1284. Δότε, φησιν ό Σολομών, τοΐς λυπουμένοις Theodor Prodr., Versus in filium imper. ed additamenta. — R H C. 2, 769-770. Δοτήρ πάντων αγαθών, καί πηγή S . Ephrem Syr., De Compunctione. — E S O . 1,154. Δούκας μεν τόν καιρόν ίστορών τής Euseb. Caes., Q. Evg. 16 (ult). — 22, 933. Δοΰλον δέ εαυτόν λέγει ή διά τήν επαινετήν ταπ. Orígenes, Fragm. ex Comm. in Ep. ad Rom. - B I Z. 18 (1928-29) 74-75. Δούς Άβέρκιος χοΰν χοΐ θνητών νόμφ Versiculi de S. Abercio episc. Hie­ rapol. — A S. - 22. Okt. - 9, 490. Δοχεΐόν είμι τής άκοιμήτου φάνης, S. Theodor Stud., Poèma 102. — 99, 1805. Δράκοντι δηχθείς καί νοητοΐς Mich. Akom., Poèma in Crucifixionem. — h M A. 393-94. Δραμοΰσα το πρίν Ιξ Έ φας είς Jo. Euch., Poèma 63. — 120, 1174; A W G. 28 (1881) 36. Δράσε τί που καί νερτερίοις μετά πνευμασιν Arethas Diae., Versus in Febroniam mon. — I A P. 2, (1814) 613. Δριμεως ζητείς τα νοήματα. Καί τίς S. Isidor. Pel., Epist. 1, 253. — 98, 336. Δρομεΰς εστιν δ λαγωός. "Οταν ϊδη Physiologus, cp. ult. (62). — P S S. 3, 373. Δρόμος τίς εστιν δ καθ’ ημάς βίος, καί S. Theodor Stud., Catechesis 102. - P T S. 2, 736-749. Δρόσον εοικεν δνομάζειν ή θεία γραφή Simeon Cion. Smo 24: Admon. ad virg. - Μ B N. 8», 121. Δυνάμει θεϊκή σου δ άναγαγών εκ Anon., Carmen funereum. — P A S . 1, 466. Δΰναμις τοΰ Πατρός δ Χριστός. Ούτος δέ κρίνει Didym Alex., In Ps. 53. - 39, 1404. Δΰναται πρώην διά τής άμελείας S. Nilus, Epist. 3, 25. — 99, 381. Δυναταί τι παρά βασιλεΐ καί δ τής σωματικής Mich. Palaeoi, monaster. Dato­ mi confert. Jos. Maliaseno et confirm, conjunction, mon. MaCrinitissae et Novae Petrae, (post 1274). — 161, 1045; M A D. 4 (1871) 336.

www.torrossa.com - For non-commercial use by authorised users only. License restrictions apply.

In itia P atru m Graecorum

169

Δυνατοί τις εκ τοϋ δεξιού S. Nilus, Epist. 1, 257. — 79, 177. Δύναταί τις καί έν σώματι ών S. Nilus, Epist. 2, 82. — 79, 237. Δυνατοί, φησι, γενέσθαι δίκαιος συγκρίσει Methodius, Fragmenta in Job. - GCS. 27, 511-519. Δύναταί, φησι, τις εν πολλοΐς προφ. S. Maxim., Schol. in epist. 6. Dio­ nysii. — 4, 536. Δυνατόν δέ βουλήν ασεβών είπεΐν S. Athanas., in Ps. 1. — 2 7 , 60. Δυνατόν, ώ βέλτιστε, κρείττονα γεν. S. Isidor. Pel., Epist. 5, 314. — 7 8 , 1517. Δυνατός μεν ό άγιος Θεός και τήν S. Basii,, Epist. ad monachos. — 32, 841. Δυνήση και άλλως τό ρητόν S. Nilus., Epist. 1, 321. — 7 9 , 197. · Δυο αδελφοί ήσαν εν ταΰτη θεοφυλάκτφ Anonym., De duobus fratribus. — B I Μ. 2 (1934) 262-66. Δυο γενικών κακιών ουσών, τής τε S. Isidor. Pel., Epist. 2, 243. — 78, 684. Δυο γραφάς κομισάμενοι έν τ' αϋτω Alexius Patr., Constit. — VV. 12 (1906) 516. Δυο δέ γενικάς προφητείας προφητεύει Origines, Hom. 10. in Ducam. — GCS. 35, 68. Δύο είσιν εξής δράσεις αί Origenes, in Jer., Hom. 18. — 13, 464; GCS. 6 (1901) 150-65. Δύο είσί τά ζητούμενα είς εξέτασιν Theodor II, De Communione nat. S. 5. - 140, 1339. Δύο είσι τά σώζοντα τον άνθρωπον S. Theodor Stud. Smo. 113: De fide, carit, e t Virgin. — M B N. 9, 262. Δύο Ινταϋθα άρετάς μανθάνομεν, Photius, Q. Amph. 291. — 101, 1124. Δύο επιστολών τής άγιωσύνης σου, έκτ. S. Theodor Stud., Ep. 189: Joanni, - Μ B N. 8, 160. Δύο Ισομένας περί τον τόπον τούτον Origenes, Tom. 15 in Matth. — 13, 1253; GCS. 40», 348-461. Δύο ή τρεις επίσκοποι χειροτονοΟσιν Symeon Met., Epitome Canonum Apostolor. — Aristenos mon., Canonum Synopsis. 114, 236-41; 133, 64-69. Δυοΐν εγκλημάτων θατέρου σοι γραφήν Theophanes med., Epist. 3. — P K S. (1884) 31; N E . 10 (1913) 264. Δυοΐν ουσών τοΐς εΰσεβοϋσι λατρειών και Georg. Schol., De primo servitio Dei. - P G S. 4, 236-64. Δυοΐν ποτέ άδελφοΐν πιστοΐν και φίλ. S. Isidor. Pel., Epist. 5, 351. — 78, 1540. Δυοΐν τών ήγιμονικωτέρων ουσών αΐτη. Nicephor. Greg. Epistola ad Depentrenum. — E D. 2 (1919) 265-66.

www.torrossa.com - For non-commercial use by authorised users only. License restrictions apply.

170

In itia P atrum Graecorum

Δυο ίππων δξυδρόμων ταραξάντων Anon., De S° Ephrem Syro. — E S O . 3, XXXI; v. B H G. 588. Δυο καί εξήκοντα καί τριακοσίων από Hesychius., Patria Cstpl. — P S O. l,l-1 8 ; 2,135-289. Δυο καιρούς είναι ήγούμαι, καθ’ οΰς S. Basil., Reg. br. 25. — 31, 1100. Δύο κατά τάυτόν Ιορταί συνέδραμον Asterius Amas., In Kalendas. — 40, 216; CNA. 1 (1648) 66-77. Δύό μάρτυρες και ομότροποι καί συνήθεις Miraculum S1. Theodori. — E B S. 1 (1924) 321-322. Δύο μεν ήδη δεδέγμεθα γράμματα Mich. Ak., Epist. 117. — EMA. 2, 241. Δύο μέν οΰν διελθουσών ήμερων (Ps. Clemens), Horn. 3. — 2, 112; G CS. 42 (1953)· 57-83; V. B H G. 324. Δύο μοναχοί ωχουν είς Καπαρβιάναν Jo. Rufus 96: De Isaia aegyptiaco. - P O. 8 (1912) 164/5. Δύο οδοί είσι, μία τής ζωής καί μία του Doctrina 12 Apostolorum. — V S Μ. - 2. Ser. 2 (1903) 72-75. Δύο οδοί εισιν, άγοί, προ προσώπου Isaac Syr., Capp. ascetica excerpta ex Chrys0. — OC. 1 (1901) 49 ss. et 288ss. Δύο πολιτευόμενος παρέτρεχον άναγινω. Nicet. Pan. Mag., Epist. 9: Theo­ phani. - MB N. 6ä, 442; N E . 19 (1925) 151. Δύο ταγμάτων καθολικωτέρων όντων, S. Basil., Reg. br. 235. — 31, 1240. Δύο ταύτα διηρημενα γράγματα περί πάσαν Joannes Comnenos imp., Epist. de unione. - G P. 10 (1926) 51-52; N E . 11 (1914) 109-11; P A N . : 1, 483. Δύο ταύτα ηγούμαι (ώ τί σε καλεσας S. Isidor. Pel., Epist. 2, 251. — 78,

- 688. ...δύο τινά εστιν οπού σφζουν τον άνθρωπον. Theodor. Stud., Catechesis 57. - E P h . 29 (1930) 449-451. Δύό τινας άνδράς εις το καθ’ ημάς ιερόν Demetrius Chomatian., De testa­ mentis etc. — ASC. (1891) 154 (= P A S . 7). Δύο τινες μοναχοί προσήλθόν μοι έλεεινάς Mich. Psell., Epist. ad higumen. monast. Smilakon. — O R . 13 (1941) 141-42. Δύο τινες των πάτερων τού αγίου όρους Anastasius mon., De PP. Sinai montis. - OC. 2 (1902) 6 0 ss.; P IC . 2, 246, 39. Δύο τρόποι είσιν ενώσεως, μάλλον Gregor. Sin., Capita 15, de 2 orationis modis. — 150, 1313. Δύο τρυγόνας, καί δύο νεοττούς περί. S. Isidor. Pel., Epist. 1, 438.— 78, 424. Δύο φασίν αιτίας είναι, τού επιγεγρ. S. Isidor. Pel., Epist. 4, 69. — 78, 1128.

www.torrossa.com - For non-commercial use by authorised users only. License restrictions apply.

In itia P atru m Graecorum

171

Δΰο φιλούντων την εν Χριστή» φιλίαν Casia, Epigrammata. — S Β A. (1897) 357-63. Δΰο ψαλμούς έγνωμεν · Υπέρ Ίδιθούμ S. Basii Mg., Hom. in Ps. 61. — 29, 469. Δυσαπάλλακτον χρήμα φιλόδικος Theophylact, Epist. ad fil. imp. — 126, 532. Δυσέφικτα μέν κομιδή τά περί Θεοΰ S. Cyrill. AI., De Sa et consubst. Tri­ nitate. — 75, 657. Δυσθήρατόν ti χρήμα αλήθεια, και Nicetas Byz., Expos. dogm. christ1. ctra Agarenos. — 105, 808; Μ B N. 4, 409. Δυσίν εντυχόντες Έβρα'ίκοΐς άντιγρ. Origenes, in Ps. 2 (Sei.). — 12, 1100. Δύσκολον είναι μοι δοκεΐ, τόν παραιν. S. Isidor. Pel., Epist. 5, 340. — 78, 1533. Δύσκολον μέν αρετή, καί δυσκατόρθωτον S. Jo. Chrys., Hom. in Ps. 11. — 55, 144. Δυσμεταχείριστόν έοικεν είναι τό S. Basii., Epist. ctra ultores. — 32, 1024. Δύσμορος οία πόθον; τις μοι γόος Gregor. Naz.-Poema: De animae suae • calam. — 37, 1353. . . . δυσσεβείας ...εις κοινωντάν τής σφ. Vita S. Antonii jun. — AB. 62 (1944) 210. Δυστυχής τις, ώς εοικεν, εγώ, βασιλεΰ Anon., Epistola. — ST. 131 (1947) 86. Δυστυχοϋμεν εν τή τών βαρβάρων οσα Mattii. Eplies. metrop., Epist. ad Logar. — T Μ E. 53. Δυστυχοϋμεν, οϊς εΰποροϋμεν πονηρ. Synesius, Epist. 125. — 66, 1504; P S C. (1631) 260. Δυσφορεϊς και θρηνείς καί τά άνω Photius, Epist. 2, 8. — 102, 825; Β Ph. 505. Δυσχεραίνεις τή περιόδφ, καί άστατεΐν S. Gregor. Naz., Epist. 81. — 37, 156. Δυσχεραίνεις, ώς επιστέλλων δηλοΐς Constantin Acrop., Epist. ad Manuel Holob. - T E M. 30. Δυσωπήθητι τοίνυν τούς αγώνας Photius, Smo. 68. — A F Ο. 2, 267. Δώδεκα δ’ αΰ Χριστοΐο Θεοΰ μεγάλοιο S. Gregor. Naz.-Poema: 1, 19 Di­ scipuli Christi duod. — 37, 488. Δώη δέ ήμϊν ό Κρς μετά πόσης πληροφορ. Athanas. Abb., Hypotyposis. — Μ U A. 140. Δώκε Θεφ θυσίην ’Αβραάμ πάϊν, S. Greg. Naz., Epigr. 110 (51): — MG A. 102. J A P. 1, 553. Δωροθέου επισκόπου Τΰρου αρχαίου άνδρός (Ps.-Dorotheus), Indices Apo­ stolorum discipulorumque Dom. — S P F. 132-160.

www.torrossa.com - For non-commercial use by authorised users only. License restrictions apply.

172

In itia P atrum Graecorum

Λώρον αειζώοιο Θεοΰ, μεγάλοιο ανακτος Epigramma in S. Theodor. Stud. - 9 9 ,1 8 1 2 . Λώρον δέχου νΰν συγγόνων Μασγιδάδίον Joann. Zach., Versus in S. Jo. Bapt. - T T P. 40. Δώρόν toi καί εγώ; βασιλεύ φίλε, toñto Theophylact, Institutio regia. — 126, 253; B I O . 1 (1711) 1, 193. Δώρόν τοι τοΰτο μικρόν, ώ μέγιστε βασ. Marcus Eug., Epist. ad Joann. Pal. - A nE. 98-100; I P P . 1, 33. Δώσωμεν μεγαλοσύνην Κυρίω τφ άναδ. Hymn. Hturg. — V V. 1 (1894) 376.

www.torrossa.com - For non-commercial use by authorised users only. License restrictions apply.

Έ άν “Εάν Έ άν Έ άν

αεί άγωνίση τούς δαίμονας S. Nilus, Epist. 1, 300. — 79, 192. άξιωθηση γνώσεως και S. Ephrem, Exhort. 46. — E S Ο. 2, 169. άπίδωμεν είς την διάθεσιν του S. Basil., Reg. br. 81. — 31, 1140. άποληφθείς δ μητροπολίτης των Κελεστίνω Epitome canonum ΡΡ. Ephesinorum. — 114, 245 (= Sym. Metaphr.); 133, 85s (= Synopsis. Alex. Aristen.); cfr. 137, 349 (= Theodor Bals, — Comment) can. 1. Έ άν άποταξάμενος τοΰ ματαίου βίου S. Ephrem, Exhort. 12. — E S Ο. 2, 85. Έ άν άποταξάμενος τφ βίω γένη μοναχός, ν. S. Ephrem, Exhortatio 50. — E S Ο. 2 (1743) 185. Έ άν αυτόν θέλω μένειν, έως έρχομαι S. Nilus, Epist. 2, 306, — 79, 349. Έ άν βάλλης καλάς άρχάς S. Ephrem, Exhort. 6. — E S Ο. 2, 79. Έ άν γλίχη είσελθεΐν εις την βασ. S. Nilus, Epist. 3, 285. — 79, 525. Έ άν δέ τον παράδεισον μη τοΰ κόσμου μέρος Dionys. Alex., Fragma exegetica. - C P T . 3 (1904) 199-250. Έ άν δέ υμείς τούτο προγράφητε, ημείς Aristides, Apolog. 2a. nr. 15. — S KQ. 12 (1896) 72. Έ άν εθελήσομεν άπασι τοΐς παρ’ υμών ειρημ. Florentinum, Sessio XXII. — Μ C C. 31a, 817. Έ άν εί αδελφών επιστάτης, φρόντισον S. Dorotheus abb., Doctr. 17: De praepos. et Sundit. — 88, 1800. Έ άν είδές τινα άκαθαρτότερον S. Nilus, Epist. 3, 56. —. 79, 417. Έ άν εΐπη σοι Εβραίος· Πώς εΐ συ, Χριστ. (Anast. Sin.), Interrog. et Resp. adv. Judaeos. — 89, 1273. Έ άν έλθη αδελφός είς τό μοναχικόν S. Ephrem, Exhort. 21. — E S Ο. 2, 97. Έ άν Ιλθών αδελφός παρακαλέση S. Ephrem, Exhort. 39. — E S Ο. 2, 138. Έ άν εν τοΐς επαίνοις μόνοις την χαράν S. Basil., Reg. br. 185. — 31, 1205. Έ άν εύσυνειδήτως και εύγνωμόνως S. Basil., Reg. br.. 212. — 31, 1224. Έ άν ήδη σοι κατά τον ομηρικόν Όδυσσ. Theodor Cyzic., Epist. — N E . 19 (1925) 284. Έ άν ημείς άόκνως έκτελώμεν S. Nilus., Epist. 2, 105. — 79, 245. Έ άν ήπιστάμην, ό'τι τό τής τιμιότητάς σου Mich. Psell., Epist. (17) 230. ad Metropol. quendam. - N S. 7 (1908) 515-16; O R. 13 (1941) 274-75.

www.torrossa.com - For non-commercial use by authorised users only. License restrictions apply.

174

In itia P atru m Graecorum

Έ άν ήσυχάζωμεν, καί τή ευχή S. Nilus., Epist. 3, 58. — 7 9 , 417. Έ άν θέλωμεν διά πάντων κοίτα. S. Nilus, Epist. 1, 307. — 79, 193. Έ άν Θεόν επόπτην, καί τον Κύριον παρόντα S. Basii., Reg. br. 29. — 31, 1101. Έ άν θεώρηση εαυτήν έν τή διαθέσει S. Basii., Reg. br. 12. — 31, 1089. Έ άν ϊδη τις εαυτόν γεγονότα καθ’ ύπνους Anón., Oneirocriticon. — Bao. 8 (1925) 350-75. Έ άν ΐερεύς μετά εχθρας λειτουργήσει Nicephor. Cp., Can. 1-12. — Ρ S S. 4, 412. Έάν ισχύσεις ξυνιδεΐν τον S. Nilus., Epist. 1, 287. — 79, 188. Έ άν καθέζη εν ερήμφ καταμόνας, Ephrem Iyr., Ad Novit. De Virtute. — E S O . 1, 202. Έάν καθ’ εκάστην ή μέραν τό ρυπαρόν S. Theodor Stud., De temperantia. - 9 9 , 688-92; P T S . 2, 224-31. Έ άν καλά πράττης έργα, καί S. Nilus, Epist. 1, 251. — 79, 176. Έ άν κατά άγνοιαν πλυθή αντιμίνσιον Nicephor. Patr. Cstpl., Decreta eccl. nr. 1. - 100, 856;*MCC. 14, 124; R P S. 4, 427. Έ άν καταμάθη τις εν έαυτφ την διάθ. S. Basii., Reg. br. 296. — 31, 1289. Έ άν κατά παντός άμαρτήματος S. Basii., Reg. br. 165. — 31, 1192. Έ άν μετά κλαυθμού προς τον S. Nilus, Epist. 1, 120. — 79, 136. Έ άν μέχρι τό σώμα ημών παρέμεινεν Theodor Cyzic., Epist. — Ν E. 19 (1925) 287. Έ άν μηδεις διώκη σε τύραννος S. Nilus, Epist. 3, 71, — 79, 421. Έ άν μη Ιν αμώμφ [όδψ] γενηταί τις Orígenes, In Ps. 100. — Ρ A S. 3, 191. Έ άν μήτε τό σώμα ημών παρέμεινεν Theodor Cyzic., Epist. — N E . 19 (1925) 287. Έ άν μη τις όπλίσηται xfj καλλίστη S. Nilus, Epist. 3, 309. — 79, 533. Έ άν μνημονεύση τις του Αποστόλου. S. Basii., Reg. br. 184. — 31, 1205. Έ άν ούν και ημείς ως ενώπιον ήμών Gregor. Palam., De bello spiritali. - 151, 305. Έ άν παιδίον κατηχούμενον, ώς ετών επτά Timotheus ep. Alex., Responsa canonica et Theodor Bals., In Canones Timothei AI. — 33, 1296; 138, 889; B S O. 2 (1677) 165; G B V. 7, 345; Ρ I C. 1, 630. Έ άν πολυπραγμονής, και ήδέως S. Nilus Epist. 2, 29. — 7 9 , 212. ' Έ άν ποτέ άναγινώσκων τήν γραφήν προσκόψης Orígenes, Fragm. Philocaliae. - G C S. 6, 196-198. Έ άν ποτέ ευρεθής τής άναχωρήσεως άξιος Isaac Syr., Sermo 3. — I S. 16-20. Έ άν προσταχθή σοι άναγνώναι SI. Ephrem, Exhort. 34. — E S O. 2, 128.

www.torrossa.com - For non-commercial use by authorised users only. License restrictions apply.

In itia P atru m Graecorum

175

Έ άν προς τό παρόν διά των ποικίλων πειρασμών S. Nilus, Epist. 4, 38. - 79, 568. Έ άν προ των αγαθών πράξεων S. Nilus, Epist. 3, 24. — 79, 381. Έ άν σε, φησίν, οί δαίμονες διά S. Maximus Cf., Q. 24. — 90, 804. Έ άν σιωπή συγκαλΰψω την άλήθειαν, ήν Agathon Pp., Epistola. — Μ C C. 31a, 600. Έ άν σκανδαλίζη σε δ δεξιός δρθαλ. S. Nilus, Epist. 3, 188. — 79, 472. Έ άν σταθμίζεται ή ελεημοσύνη S. Maximus Cf., Q. 55. — 90, 828. Έ άν συμβή αδελφόν του κοινοβίου S. Ephrem, Exhort. 26. — Ε S Ο. 2,

m. Έ άν συμβή πικρία, οΰ κάκιστον μέντοι S. Ephrem, Exhort. 31. — ESO. 2, 120. Έ άν συνεθίσης εαυτφ μη όραν S. Nilus, Epist. 3, 248. — 79, 504. Έ άν συνεχώς τφ σημείφ του Δ. S. Nilus, Epist. 2, 304. — 79, 349. Έ άν τά καθ’ έκαστα τών έξ αρχής (S. Athan. AL), In Euc. 19, 36. — 28, 1033. Έ άν τή λήθη τοϋ ΐερέως συμβ. Sym. Thess., Q. 83; — 155, 952. Έ άν την στεφάνην επιθώμεν τφ S. Nilus, Epist. 1, 61. — 79, 109. Έ άν τι γέγραπται εν τή Παλαια, S. Nilus, Epist. 2, 223. — 79, 316. Έ άν τις άγαπήση τον Κύριον έν δλη καρδία Ammonas ep., Epist. 2. — ΡΟ . 11 (1916) 435-37. Έ άν τις άμνήμων γένηται τών ευεργεσιών S. Basil., Reg. br. 294. — 31, 1289. Έ άν τις από μεγάλης ΰπολήψεως S. Ephrem, Exhort. 5. — Ε S Ο. 2, 78. Έ άν τις δαιμονιζόμενος άβάπτιστος Nicephor. Cp., Q. et Resp. 1. — P S S. 4, 409. Έ άν τις έξελθών τών ιδίων, και S. Macar. Aeg., Horn. 49. — 34, 812. Έ άν τις ήμαρτε μέν κατά φύσιν, έχρ. Joann. Jejun., Canon, poenit. — P S S. 4, 437. Έ άν τις ποίηση συντέκνιον, ήγουν Nicephor. Cp., Canon 1. — P S S. 4, 403. Έ άν τις συμφθαρή Σαρακινφ, δέξεται Demetr. Chom., Q. can. 219. — P A S . 7 (1891) 717-18. Έ άν τις τών ευλαβέστερων αδελφών εστώς S. Ephraem, Exhort. 29. — E S O . 2, 117-119. Έ άν τοιοΰτοι γενώμεθα προς την διδ. S. Basil., Reg. br. 217. — 31, 1225. Έ άν τον μέν Θέον αρχηγόν και τελειωτήν S. Basil., Reg. br. 219. — 31, 1228. Έ άν τό τοΰ εκλεκτού Δαβίδ φρόνημα S. Basil., Reg. br. 306. — 31, 1300. Έ άν τούτο Ιγένετο, οΰ ταχέως άνθρω. S. Anastas. Sin., Q. 86. — 89, 712.

www.torrossa.com - For non-commercial use by authorised users only. License restrictions apply.

In itia P atru m Graecorum

176

Έ ά ν τύχη καί εύρεθοϋν εικόνες De Ss. Imaginibus. — B Z. 10 (1901) 481-82. Έ ά ν τύχης προκοπής ώστε σε στήναι S. Ephrem, Exbort. 30. — Ε S O. 2

(1743) 119. Έ ά ν φοβηθή τό κρίμα τοΰ Θεοϋ, λέγοντος S. Basil., Reg. br. 274. — 31,

1272. Έ άν φυτόν δυνηθή καρποφορήσαι S. Nilus Epist. 2, 71. — 7 9 , 232. Έ αρος δέ άρχομένου κελεύει ô τύραννος Ducas, Hist. Byzant., cp. ult. — 157, 1153. ’Έαρος δέ επιφανέντος διελθων ό Τζέλγου Anna Comnena, Alexias, 1. 7. - 131, 532; B A C. 2, 87-126. Έ 1 (1924) 185.

www.torrossa.com - For non-commercial use by authorised users only. License restrictions apply.

In itia P atrum Graecorum

285

Έλθόντος εις την 'Ρώμην τοΰ αγίου Παΰλου Martyrium Ss. Αρρ. Petri et Pauli. - Ι , Α Ρ . Ι (1891) 118-77; v. B H G. 1491; v. S R B. 1 (1940) 224 nr. 251. Έλθόντος μου εν Κωνσταντινουπόλει Macarii abb. Visiones de Ss. Angelis. — 34, 221. Έλθόντος ποτέ τοΰ άββά Μαρτυρίου Joannes Climacus, Fragmenta de S. Joanne. — v. B H G. 883. Έλθόντος τοΰ Λεγάτου έν Κωνσταντινουπόλει Georgii Schol. et Antiunionistar: relatio ad imperatorem ctra Concil. Florent. — P G S. 3, 188-93. Έλθόντων άπό Ρώμης Πέτρου καί Πέτρου τών Brevis descriptio gestorum ante Concil. VIIm (2m Nicaen.). —· M C C. 12, 990. Έλθωμεν εί δοκεΐ τα πολλά παραδραμόντες Demetrius, Miracula V. — v. B Η G. 504. ’Έλθωμεν λοιπόν καί επί τούς εύαγγελίστας Cosmas Indicopl., Prolog, in evangel. Matthaei. — C C C. (1895) 22-23. Έλθών καθέζου πάς τις ύβρεως δίχα S. Theodor. Stud., Poema 23. — 99, 1789. Έλθών Ούλπιος 'Ρώμυλος ό βικάριος Martyrium Ss. Cyriaci, Hippolyti, etc. — 10, 560. Έλθών προς τον άγιώτατον έπίσκ. (S. Athan.), Epist. Ad Antiochum. —28, 556. "Ελκει ημάς ή ευσέβεια σου προς τό S. Theodor. Stud., Epist. 2, 117. — 99, 1388. "Ελκει με παρά σέ πόθος καί χρεία Synesius, Epist. 39. — 66, 1364; P S C. (1631) 180. Έλκουσι βαθμοί" πρόσχες άθρόα ζάλη Jo. Euch., Poema 91. — 120, 1188; A W G. 28 (1881) 45. Έλλάδιος δέ ό εν όσία τη μνήμη, αύτόπτης (Amphilochius), Vita s. Basilii Caes., De eo qui Christum abnegavit. — S A W. 206, 4 (1927) 122 ss; v. B H G. 253. Ελλάδος δέ, ώς έ'οικεν ούκέτι Mich. Ak., Epist. 79. — DMA. 2, 127. Ελλάς εμή, νεότης τε φίλη, καί δσσα π. S. Gregor. Nz., Epigr. 94. — 37, 1449; Μ G Α. 119; J A P. 1, 560. Ελλείπει μέν ή γραφή τοΐς ρήμασιν ύπερπερισσεύει Theodor. II. Bascar., Epist. 47 ad Niceph. Blemm. — T E F. 63-64. "Ελληνας διασύρων καί διακωμφδών ό Anon., Expositio in Or. 39. S. Greg. Nz. — S A P. 1, 298. "Ελληνες τον Χριστόν καί Θεόν ημών Photius, Q. Amph. 196. — ΙΟΙ, 933; BPh. 358.

www.torrossa.com - For non-commercial use by authorised users only. License restrictions apply.

286

In itia P atrum Graecorum

Έλλήνιος ό λόγος καί άξιολογούμενος Nicephor. Chrysob., Epist. ad Alex. Comn. — T N C . 1. Ελληνισμός ου'πω πράττει κατά λόγον Julian, imp., Epist. ad Arsacium. — 67,1261. Ελλήνων καί ’Αράβων εισιν οι τοιοϋτοι S. Anastas. Sin., Q. 126. — 89, 776. Ελλιπής εστιν ό λόγος προς τήν ταπεινήν S. Theodor. Stud., Cat. 65: De stultitia. — Μ Β N. 9a, 181. Ελλόγιμοι και αληθείς άνδρες εκτόπως S. Isidor. Pel., Epist. 5, 373. — 78,1549. Έλοίμην αν εγωγε φίλον έμαυτφ Photius, Epist. 3, 31. — 102, 948; Β Ph. 521. Ελπίδες εΐχον ημάς εν τή τοΰ άγιου Nicolaus Cp. Patr., Epist. 60. — 111, 260; S R . 10 (1844) 336. Έλπίδιός τις, Καππαδόκης τφ γένει, εις ύστερον Acta S. Elpidii abb. — A. S. - 2. Sept. - 1, 386. Έλπίδι τή προς Θεόν ρωννύμενος από Canon, Ode 1. in festum S. Joann. Palaiolaur. - C B H , 7 (1905) 40. Έλπίζομεν και εΰχόμεθα ΰγιώς Mich. Akom., Epist. 18. — EM A. 2, 24. Έλπίσωμεν επ'ι τον Θεόν, αδελφέ S. Nilus, Epist. 1, 39. — 79, 100. Έλπομαι άθανάτοιο θεοΰ κεκορυθμενος Apollinar. Eaod., Protheoria in Psalmos. — 33, 1627; E A M. 1-7; B Z. 39 (1939) 5-6. Έλύπει μέν τήν αγίαν σύνοδον Παυλου (S. Athan.) Apollinaris Eaod., De incarn. Verbi. — 28, 89; E A Ε· (1904) 303-07. Έλυπήθημεν μή δεξάμενοι γράμμα Nicolaus Cp. Patr., Epist. 22. — 111, 148; S R. .10 (1844) 250. Έλυπήσαμεν τήν υμών δσιότητα οΰχι Nicolaus Cp. Patr., Epist. 158. — 111, 385; S R . 10 (1844) 436. ’Έλυσας τό πρυμνήσιον. Κάγώ τάς Synesius, Epist. 55. — 66, 1381; Ρ S C. (1631) 190. Έλύσατε ήμΐν τό αίνιγμα. "Οτι S. Jo. Chrys., Epist. 226. — 52, 735. "Ελυσε τον Λάζαρον τό φώς· άλλ’ (S. Jo. Chrys.) Horn. 3 in Eazárum. — 62 , 777. Έλΰττα κατά Χριστιανών Σαπώριος Passio Ss. Acepsimae ep., Jos. pr. et Aeithalae Diac. — 116, 832; P O. 2 (1907) 546-557; v. B H G. 20. ’Έμαθεν ό άγιος, ώς τινες ορθόδοξοι αιχμάλωτοι S. Gregorii Thaum., Ca­ non 6. — Β SO. 2 (1677) 31. Έμάθομεν έκ τών χθες άνεγνωσμένων S. Jo. Chrys., Horn. 42. in Genes. — 54, 385. "Εμαθον από τών αυτόθι πρός τίνος, σου μέν πολ. Joannes Eugen., Epist. 9. — Ε Ρ Ρ. 1 (1923) 166; Ε F F. 298-99.

www.torrossa.com - For non-commercial use by authorised users only. License restrictions apply.

In itia P atrum Graecorum

287

Έμαθον μυρίους εν tfj πόλει πεινώντας Atticus ep., Epist. ad Calliop. presb. — 67, 793. ’Έμαθον οΐα συνέβη επί των αδελφών S. Theodor. Stud., Epist. 125: Bas­ siano. — Μ BN. 8, 111. "Εμαθον παρά τοΰ αγαπητού μονάζοντος Π. S. Cyrill. AI., Commonitorium ad Maximum Diac. Antiochen. — 77, 320; M C C. 12, 1027; A B W. 32, 6 (1927) 21. ’Έμαθον παρά τοΰ Σταμάτη (οιδας Joseph Bryennios, Epistola. — P V G. (1909) 292; T I B . (1947) 130. Έμαθον ώς κρατήσαι καί αυτός υπό S. Theodor. Stud., Epist. 21 ad Steph. — M B N. 8, 19. Έ μά καί ταΰτα τά τε μήλα τής Περσέας Eustath. Thess., Epist. 2. — 136, 1247. Έμάκρυνα τοΰ κατηχεΐν υμών τάς S. Theodor. Stud., Cat. 57: De cupiditate et alimentis. — M B N. 9s 157. Έμακρυνθη σου ή όσιότης υπό εξουσίας S. Theodor. Stud., Epist. 3 ad Euthym. - M B N . 8 , 3 . Έμαρτΰρησεν δέ ή τοΰ θεού σεβάσμιος Martyrium S. Agnetis. — R Q S. Suppi. 10, 92. Έμαυτόν αυτός δώρον, αγνή, σοί φέρω Nicol. Callicles, Poèma. — SNC. 13. Έμάχετο παρ’ εμοί τών τής σής βασ. Maxim. Plan., Epist. 2. — T M P . (1886) 4-6. Έμεγάλυνας, Χριστέ, τήν τεκοϋσάν σε Θεοτόκον Can. lit., Ode 9. — CPC. (1871) 187; P K A. 2 (1894) 37. Έμεγάλυνε καί νυν κύριος τοϋ ποιήσαι Paulus ep; Apameae, Eibell, ad Justinian, imp. — M C C. 8, 979; A C O. 3 (1940) 30. Έμέ δέ εΐ τις έ'ροιτο, τί δει νομίζειν είναι Joann. Apokauk., Nicephor. Gregoras (?), Epist. ad metrop. Dyrrhachii. — B Z. 14 (1905) 573-74; Nb.: München, Cod. gr. 10 (s. XVI) 31-32: = Nicephor. Gregoras epist. Έμέ δέ εΐ τις ήρετο πόσου τιμώμαι Niceph. Greg., Epist. ad Pepagomen. — E D. 2 (1924) 317. Έμέ δέ καί θαυμάσεταί τις άρτι φθεγγ. Euthym. Malakis, Monodia in Eustath. Thess. — 136, 756; M EM. 78-83. Έμέ δέ πολλοΐς τοΐς τής λύπης ροθίοις περιανθλούμενον Niceph. Greg., Epist. ad Magn. Domestic. — G N G. (1927) 207-09. Έμε δέ τί οΐει πεπονθέναι, ή τίνα S. Basilius, Epist. ad Hilarium. — 32, 780. ’Έμελλε γάρ τής Έζεκίου βασιλείας εις Catena in Cantic. Ezechiae. — C P P. 3 (1646) 933.

www.torrossa.com - For non-commercial use by authorised users only. License restrictions apply.

288

In itia P atru m Graecorum

Έμελλεν όίρα πολλάς ήμϊν υποθέσεις S. Gregor. Νζ., Or. 43 in laudem S. Basilii Mg. — 36, 493; T D P. 6 (1908) 58-231; v. B H G. 245. "Εμελλεν αρα πολλάς κατά καιρόν τάς Joannes Vece., Refutatio Georgii Cyprii. — 1 4 1 , 864. "Εμελλεν αρα, ώ θειότατε βασιλεύ Niceta Basilicos, Epist. ad Constantin. Porphyrog. - P P S . 13, 38 (1894) 1-6. "Εμελλεν ή παναγία Θεοτόκος πορευθήναι vide: "Εμελλεν τήν αχραντον Θεο­ τόκον ΐνα cfr. S R B. 1 (1940) 239 nr. 273, 3. "Εμελλεν ό αγαθός Θεός ημών τής S. Theodor. Stud., Epist. 1, 16.— 99, 960. "Εμελλεν δ πάμμεγας καί άγιος κ. Michael Ak., Epist. 44. — EMA. 2, 69. "Εμελλεν τήν αχραντον Θεοτόκον ΐνα απ. Anon., Β. Μ. V. Descensus ad inferos. — R E G . 13 (1900) 7-25, 239; v. B H G. 1053; v. S R B. 1 (1940) 239, nr. 273, 1. "Εμελλε πάντως μηδέ τήν εω τών σών Prokop, spath., Epist. ad Eeon. mag. — D E I . 1 (1884) 408; T B N. 31 (1939) 95. "Εμελλες αρα, ή φιλίας, ή τού τετρώσθαι S. Isidor. Pel., Epist. 5, 205. — 78, 1456. "Εμελλες ήμϊν παρέσεσθαι και τό S. Basil., Epist. ad Urbicium mon. — 32, 544. "Εμελλε τούτο, βασιλεύ, 'Ρωμαίων αύτοκράτορ Nicephor. Chum., Versus in Michael, imp. — A AN. - N. Ser. 14 (1900) 127-29. Έμέλλομεν, ώ φίλοι, και τον ύμέτερον Arsenius cp. Core., Encom. in S. Therinum mart. — D A K . 9-22; v. B H G . 1799. "Εμελλον αποσιωπάν πρός τήν κοσμ. S. Basilius, Epist. 6. ad Nectarii uxorem. — 32, 241. "Εμελλον αρα μετά τά πολλά εκείνα δεινά Michael Apostolis, Oratio fu­ nebris in Card. Bessarionem. — F Μ B. 20-30. Έμέμφετο Ζευς τούς φθορεΐς των Theophylact. Bulg., Versus. — S B N. 1 (1924) 190-91. Έμέμφθη ποτέ τις αδελφός, ως Isaac Syr., Sermo 79. — I S. 443-449. Έμεμψάμην αν σοι μή επιστείλαντι Maximus Planudes, Epist, 30. — T M P . 49. Έμεμψάμην ομολογώ, λεγέσθω γάρ μέμψις Gregor. Cypr., Epist. ad so­ cium. — S E G. 29-30; E Ph. 1 (1908) 436. Έμέμψω, φίλτατε, τού 'Ροδοφυλλη Nicetas Mag., Epist. ad Joann. Patr. — N E . 19 (1925) 146-149. Έμέ πολλά μεν ήν και εξ’ αρχής τά S. Basil., Epist. ad Hesychium. — 32,420.

www.torrossa.com - For non-commercial use by authorised users only. License restrictions apply.

In itia P atrum Graecorum

289

Έ μ έ την μακράν εκείνην φεΰγοντα Demetrius Cydon., Epist. ad Kalopheron. — CDM. 42-44. Έμέ της των γονέων άρτι κηδεμονίας Niceph. Greg., Epistola. — E D . 2 (1924) 354-55. Έ μέ τί οΐει, πόσου ποχ’ αν τιμήσασθαι το εις S. Basil., Epist. ad Martiniaii. — 32, 444. Έ μέ τις των πάλαι μέν ομιλητών, νυνι Gregor. Cypr., Epist. 46. — E Ph. 2 (1908) 195; S E G. 33-34. Έ μ έ τον βίον, άνθρωπε, δέξαι σου π. Theodor. Prodr., Carmen, allegor. — 133, 1419. Έμιμήσω τή αγνεία, καί τη S. Nilus, Epist. 1, 181. — 79, 152. Έμισήθη τό παλαιόν και διαφερόντως Maxim. Plan., Epist. 7. ad Georg. Bekk. — A U T . 16 (1879) 291; T M P . 64-66. Έμισθωσάμην σοι ναϋν ανθρώπων Synesius, Epist. 41. — 66, 1365; P S C. (1631) 180. Έμμέλιον τέθνηκε τίς έ'φρασεν; S. Gregor. Naz., Epigr. 130. — M GA. 126; J A P . 1, 582. Έμμένομεν τή πίστει τών εν Νικαία συνεληλυτ. Joann. Antioch., Epist. propos. ad Acacium Boer. — AB W. II. 30, 8 (1920) 60; A CO. 1, 7 p. 146. Έμνήσθη γάρ μου ό θεός, έ'φη που Michael Ak., Epist. 96. — DM A. 155. Έμνήσθην και εΰφράνθην ό μελωδός (S. Jo. Chrys.), Horn, in Epipha­ niam. — cfr. 61 ,. 689. Έμνήσθην του Θεοΰ, και ηυφράνθην, (S. Jo. Chrys.), Horn, in Christi in­ carnationem. — 61, 689. Έμοι αντί παντός μΰρου καί αρώματος Mich.' Psell., Epist. 88. ad Pa­ triarch. Antioch. — O R. 13 (1941) 116-17. Έμοιγε λίαν ήδύ καί τό περί λόγους πονεΐν Eaudatio S. Pauli jr. — W Β· 136-157. Έμοι δ’ άρχομένω τής ιστορίας τό Nicephor. Greg., Byzant. Hist. 1. 36. — 149, 444. Έμοι δέ άμεινόν έστι φάραγγας καί νάπας Excerpt, ex Vita (Palladii) S. Jo. Chrys1. — D A W . 28 (1878) 2. Abtlg. 93-94. (cfr. 32-33). Έμοι δέ άρα εκκλησιαστικήν ιστορίαν Nicephor. Call., Praef. ded. in Histor. Eccl. — 145, 560. Έμοι δέ άρα θρήνοις ουκ επαίνοις, ώς έδει Nicephor. Cheila, Monodia in Kleopen Palaiol. — L P P. 4 (1930) 144-52. Έμοι δέ άρα καί λίαν έπέραστος Josephus Rakendyti,. Synopsis. — BZ. 8 (1899) 34-38. Έμοι δέ βέλτιον ή πρότερον έγνωκέναι Nicephor. Greg., Epist. ad magn. Domesticum. — E D . 2 (1924) 281-82. 19

www.torrossa.com - For non-commercial use by authorised users only. License restrictions apply.

290

In itia P atru m Graecorum

Έμο'ι δέ εΐ τις φιλίαν ούσαν μέν αύ'ξειν Niceph. Greg., Epistola. — Ε Ι>. 2 (1924) 340-42. Έμοί δέ και τό τής σμΰρνης εΰφραντόν Theodor. II. Eascar., Epist. 43 (192) ad Georg. Muzalonem. — T E F. 239. Έμοι δ’ Ικ των τοΰ σοφού Σολομώντος Nicephor. Greg., Epist. 4. — 149, 654. Έμοι δέ λίαν ετιμήθησαν οί τοΰ Θεού φίλοι Anon., Vita S. Athanasii archiep. Constantinopoleos. — M A H . 17 (1897) 47-74; S I P . 76 (1905) 1-51; v. B H G. 194. Έμοι δέ λίαν ετιμήθησαν οΐ φίλοι Gregor. Pal., In S. Demetrium. — 151, 536; v. B H G. 546. « Έμοι δέ λίαν ετιμήθησαν οί φίλοι σου, δ Θεός». Εικότως τούς μακα­ ρίους Georg Schol., Panegyr. i. Ss. Apostolos. — P G S. 1, 172-187. Έμοι δέ, πολλών τα σά θαυμαζόντων Nicolaus Cabas., Vita S. Theodorae. — 1 5 0 , 753; AS. 4. - April. - 1, EV; v. B H G. 1741. Έμοι δέ προσωτέρω προάγειν βουλομένφ Nicephor. Greg., Byzant. Hist, lib. 25. — 149, 9. Έμοι δέ τί θαυμαστόν εί προς τούς S. Dionys. Al., Epist. ad Hieracem ep. — 10, 1340; C P T. 3 (1904) 85-89. Έμοι δέ τον τοΰ μεγάλου μάρτυρος Niceph. Greg., Passio S. Codrati et soc. — 149, 504; A S. - 10. Mart. - 2, 696; v. B H G. 358. Έμοι δέ τοσοΰτον δ σός έντέτηκε πόθος Nicephor. Greg., Epist. ad Basilium. - E D . 2 (1924) 318-19. Έμοί δέ τούτο αρκεί τό μνήμην πεποιήσθαι καταξιωθήναι Palladius, Historia Eausiaca (finis). — 3 4 , 1258; T S. 6a (1904) 168-69. Έμοί δέ ώ άνδρες ή τε γλώττα πεπ. Isidor. Kiovens., Eamentatio in incendium eccles. B. Μ. V. in Blachemis. — S T. 79 (1937) 188-192. Έμοί δ’ ο καν τοΐς πρόσθεν πολλάκις δεδρα. Nicephor. Greg., Byzant. Hist., lib. 24. — 148, 1405; C S H. 2, 701. Έμοί δοκεί καί τοΰτο πλεονεξία τις είναι Eeo imp., Constit. 38. — 107, 509. Έμοί δοκεί ταϋτα ών εν Σαμαρεία S. Jo. Chrys., Horn. 19. in Act. Ap. — 60, 149. Έμοί δοκοΰσιν οί μάρτυρας εύφημεΐν Martyrium Ss. 42 mart. Amoriens. — MAP . 8e Ser. tom. 72 (1906) 8-21; v. B H G. 1212; Cfr. Φαιδραί μέν είσιν αΐ πανηγύρεις. Έμοί εί καί επίπονός εστιν ή αρετή S. Isidor. Pel., Epist. 5, 229. — 78, 1472. Έ μοί καί τούτο συμφοράς επιθήκη Euthym. Malakis, Epist. 33. — ME M. 71; EM A. 2, 399.

www.torrossa.com - For non-commercial use by authorised users only. License restrictions apply.

In itia P atrum Graecorum

291

...Έμοί καί φιλίας ύπόθεσις ή ευσέβεια Apollinar. L,aod., Epist. (Fragm.) ad Dionysium. — A W ß . - N F , 7 (1904) 262. ’Εμοί κατά γνώμην προύχώρει ή ασθένεια S. Isidor. Pel., Epist. 1, 224. — 78, 324. Έμο'ι λόγχαι μέν ήδη γεγόνασι τριακόσιαι, καί Synesius, Epist. 108. — 66, 1489; P S C. (1631) 251. Έμο'ι μέν άνδρί πενία συζώντι καί Nicolaus I. Patr., Epistola. — N E. 21 (1927) 15-19. Έμο'ι μέν δοκεΐ, καί δι’ άλλας πολλάς αρρήτους Photius, Epist. 2, 45. — 10 2 , 864; B Ph. 486. Έμο'ι μέν εδόκει σιγάν, καί ταυτη τούς Rheginus ep. Constantiae, Horn. post depos. Nestorii. — M C C. 4, 1245; ACO. 1*, 70. Έμο'ι μέν έξαρκοΰν εφάνη εν τοις S. Basilius, Epist. ad Athanasium. — 3 2 , 425. Έμο'ι μέν επήει πολλάκις έ'ρωτι Theophanes Nicaen., Smo in Deiparam. — E. -N . Ser. 1,1 (1935) 2-210. Έμο'ι μέν ήν εύκταΐον, αγαπητοί, κατά Beo Pp., Epist. ad Synod. Nicaen. 3. — MCC. 6, 132; PE- 54, 936; ACO. IL 1, 1 p. 31. Έμο'ι μέν ησυχία θυμήρης, καί βίος Theodoret., Epist. 146. — 8 3 , 1389. Έμο'ι μέν [ίσως] έπιτιμήσειεν αν τις εΐ μ. Manuel Calec., Epist. 71. — ST. 152 (1950) 267-68. Έμο'ι μέν κα'ι πρόσθεν μέγα τι χρήμα Anon., Epist. τφ επ'ι του κανικλείου. — A R. 25 (1944) 209-210. Έμο'ι μέν ούν εύκταΐον vide: ΈμοΙ μέν ήν εύκταΐον. Έμο'ι μέν περισποΰδαστον το συνεχώς S. Jo. Chrys., Epist. 99. — 52, 661. Έμο'ι μέν πολλάκις κατά νουν έπήλθε Manuel Chrys., De arte psallendi. — V V. 8 (1901) 534. Έμο'ι μέν προ τών άλλων θείων λογίων Theodoret., Prooein. in Pss. — 8 0 , 857. Έμο'ι μέν συμπρόεισι τοΐς ενιαυτοΐς Synesius, Epist. 25. — 66, 1356; P S C. (1631) 175. Έμο'ι μέν τό λαλεΐν ούκ οκνηρόν, ώς S. Theodor. Stud., Càt. 10 (92): Ctra daemones. — M B N. 9a, 26; P T S. 2, 653-63. Έμο'ι μέν τό λέγειν ούκ οκνηρόν ΰμΐν S. Theodor. Stud., Smo 74: Adv. imp. Michael. — M B N. 9, 175. Έμο'ι μέν τουτ'ι τό πόνημα πεποίηκεν Greg. Cypr. Patr., Epist. ad Protovestiar. — E Ph. 5 (1910) 350; S E G. 189-90. Έμο'ι μέν τό χαριέστατον απάντων, καί Macarius Chrysokeph., Smo in Exaltat. S. Crucis. — 150, 173; EMC. (1794) 1-33; v. B H G. 417.

www.torrossa.com - For non-commercial use by authorised users only. License restrictions apply.

292

Initia P atrum Graecorum

Έ μοί μέν, τφ γνώσει καί λόγφ Ιδιώτη, ώ Vita S. Eliae Spelaeotis abb. (praefat.)· - A S . - 11. Sept. - 3, 848; v. B H G. 581. Έμοι μέν ώ θαυμάσιε, τής τε ακριβούς των Barlaam Calabr., Epist. ad Disypaton. — ACE- 2 (1932) 426-30. Έμοι μέν, ώ παρόντες, και σιγάν οΰκ έστι Theodor. Nom., Monodia in Andronik. Tarchan. — M B N. 6*, 422. Έμοι μέν, ώ παρόντες, τρόπαια και νίκας Theodor. Potam., Monod. in Joann. Pal. — D E I. 2 (1885) 49; S Μ B. 1, 196. Έμοι μέν, ώ σοφώτατε δέσποτα, περιέλκειν σε νύν Andronic. Callist., De­ fensio Theodor. Gazae. — Μ B. 3 (1942) 171-203. Έμοι μετά την ΰμετέραν εξοδον έξεγένετο Maxim. Plan., Epist. 9. — A U T . 16 (1879) 293; T Μ P. 79. Έμο'ι μοναί τρεις άμα συντεταγμένοι Versus de monasteriis 3 conditis. — 14 0 , 945. Έμο'ι ου μόνον Ιπήει μέγα φρονεΐν Jos. Bryennios, Epist. ad Euthymium abb. — B I B. 3 (1784) 141-143. — Cfr. R E B. 7 (1949) 17-18. Έμο’ι παιδες, ώ φίλοι, γεγένηνται δυο Monachi in Sina mm., Nili mon. Narrationes septem 2. — v. B H G. 1302. Έμο'ι πάντων μέγιστον ή σή σωτηρία Jo. Euch., Epist. 47. — A W G. 28 (1881) 79. Έμο'ι παραμυθία κα'ι παράκλησις ή προς S. Theodor. Stud., Catechesis 14. — P T S. 2 (1904) 91-96. Έμο'ι πολλοί μέν έγένοντο φίλοι, γνήσιοί S. Jo. Chrys., De Sacerdotio. — 4 8 , 623; C P T . 4 (1906) 1-173; C P S. 1 (1934) 2ss. Έμο'ι πολλοί πολλάκις φίλοι τε καί οίκ. Jos. Bryenn., Capp. 49. — B I B. 3, 48. Έμο'ι προς σέ φιλίας μέν πολλά S. Gregor. Naz., Epist. 67. — 37, 132. Έμο'ι προς την σήν ευγένειαν συνήθεια S. Basii., Epist. ad Censitorem. — 32, 461. Έμοί τε ήδίων έμελλεν ή 'Ρώμη φαίνεσθαι Manuel Chrys., Epist. ad Joann. Chrysoloram. — 156, 53. Έμοί τε καί σοι πατρότης τε καί υίότης Theodor. II. Uascar., Epist. 19 (168). — T U F . 223. Έμοί τε τφ γράψαντι συν πολλφ πόνφ Versus scriptoris codicis. — Μ P G. 65; 322. Έμοί την μετρίαν εϊδησιν ή κατά S. Nilus, Epist. 3, 242. — 7 8 , 408; et 7 9 , 496. Έμοί την ΰμετέραν μεγαλοπρέπειαν Theodoret., Epist. 42. ad Helladium. — S T E. 34.

www.torrossa.com - For non-commercial use by authorised users only. License restrictions apply.

In itia P atrum Graecorum

293

Έμο'ι τή προτεραία διειλεγμενφ σοι, βασιλεύ Demetrius Cydon., Epist. ad Andronicum IV Pal. — CDM. 55-57. Έμο'ι τής καθ’ υμάς μονής τοσαυτη Maximus Planudes, Epist. 81. — T M P . 104. Έμο'ι τής παρουσης εορτής ή διάλεξις Theophanes Ker., In Joann. 1, 20ss. — 132, 896; V. B H G. 108. Έμο'ι τής πατρίδος, ώς έοικεν, ή αλλοδαπή S. Gregor. Naz., Epist. 210. — 37, 348. Έμο'ι τί μεΐζον των εμών διδασκάλων Jo. Euch., Poèma 85. — 120, 1182; A WG. 28 (1881) 41. Έμο'ι το επιστέλλειν τή άγιωσΰντ] S. Theodor. Stud., Epist. 2, 9. — 99, 1140; Μ BN. 8, 127. Έμο'ι τό παρόν σπούδασμα, προς Πλώτινον Nathanael mon., Antithet. adv. Plotin. de anima. — 140, 1405; C P N. (1814) 405-57. Έμο'ι τό οώμα φρουρά καί μόνον S. Theodor. Stud., Poema 100. — 99, 1804. Έμο'ι φαίνεται μή μόνον δσα τφ βίφ συμφ. Deo imp., Constit. 53. — 107, 544. Έμο'ι φίλος άνήρ οΰ μόνον οστις αυτός Greg. Cypr., Epist. 193. ad Melitiniot. — S E G . 203-40. E Ph. 5 (1910) 492. Έμο'ι φίλος μέν εστιν, ομολογώ S. Gregor. Naz., Epist. 218. — 3 7 , 356. Έμο'ι χαρά παντ'ι μέν άλλφ όμιλεΐν S. Theodor. Stud., Epist. 87; Maca­ rio, — Μ B N. 8, 76. Έμοί χρέος εστιν ειπερ τι άλλα, προσφ. S. Theodor. Stud., Cat. 36: De futuris adspir. —- M B N. 92, 100. Έμόν βλέπων ενταύθα τάφον, ώ ξένε Georg. Acropol., Versus in Irenen Coum. — H G Λ. 1.(1903)3-6. Έμόν πάθος — κάλει δέ συ τούτο καί διανοίας αμβλύτητα Gregor. Cypr., Epist. ad Melitiniot. — S E G . 5-6; E Ph. 1 (1908) 412. Έμός εστιν ó παρών καί γείτων καί φίλος Mich. Psell., Epist. 4. —..N S. 6 (1908) 497. Έμός ό παρεστώς σοι καί ήκει προς σέ Gregor. Cypr., Epist. 23. ·—■E Ph. 1 (1908) 424; S E G. 17; MAP . 8. Ser. 6 (1904) 97. Έμός ό Πλάτων, αγιότατε κα'ι σοφότατε Mich. Psell., Epist. ad .Patt, Joann. Xiphilin. — SMB. 5, 444-51. Έμός οΰτος φίλος πάντως δέ κα'ι σός Nicephor. Greg., Epistola. — E D . 2 (1924) 281. Εμού δέ τις αν ίσως θαυμάσειεν Maximus Planudes, E p ist.. 76. — T Μ P. 95. Έμπεδόκλεις, σέ μέν αύτίκ’ έτώσια S. Greg. Naz., Epigramma 28. — J A P . 1, 547; M G A. 83.

www.torrossa.com - For non-commercial use by authorised users only. License restrictions apply.

294

In itia P atru m Graecorum

’Εμπεριέχεται τούτο τό ερώτημα S. Basii., Reg. br. 194. — 31, 1212. Έμπνους δ χαλκούς ίππος σδτος Christophorus Myt., Stichoi 50. — KCM. 30. Εμπόρευμα μέν ήδύ των τροφίμων Theodor. II. Bascar., Epist. 26 (74) ad Georg. Acropol. — T l/F . 101. ’Έμποροί έσμεν πνευματικοί, αδ°ί, S. Epbrem, Smo asceticus. — E S O . 3, 480. Έμπουσα, μαινάς, ώ τάλαινα καρδία S. Gregor. Naz., Poema: Objurgatio passionum irration. — 3 7 , 1381. ’Έμπρακτον αίνων την άνάγνωσιν Distychon in fine codicis ms. — MPG. 286. ’Έμπρακτον κάλλος καί προαιρετικήν Method. Patr. Cp., Vita S. Theo­ phanis Cf. — M A P. - 8. Ser. - 13, 4 (1918) 1-40; G B E. 290; S K. Parart. 2, 15-16 (1896) 82-85; E Ph. 12 (1914) 95-96; 113-65; B H G . 1788. ’Εμπρόσθια τής ψυχής νοητέον τάς S. Nilus, Epist. 3, 184. — 7 9 , 469. ’Εμφανή μέν καθίστησιν εαυτήν S. Cyrill, Alex., Epist. 46. — 7 7 , 237; ACO. 1, 6 p. 157. Έμφορηθέντες ουν τής των αγίων τόπων ex Regula S. Christoduli. — W B. 172-73. Έμφράττεται δεινών παρανόμων τό στόμα Cosmas Hierosol., Canon in Dominica. — S E P . 334-341, nr. 17. Έμών πόνων λάμβανε την στιχουργίαν Pachymeres, Stichoi. — A V A. 2,77. Έ ν Άγκυρα τής Γαλατίας εν αυτή τή πόλει Ancyra, vita. — Τ S. 6, 2 (1904) 162. Έναγχος έξ ΰπνου μοι γενομένφ Theophanes metrop., Epist. 2. — N E . 10 (1913) 260; cfr. P K S. (1884) 33. "Εναγχος επί γλώσσης φέρων Eustath. Thess., In Quadrag. 1. — 135, 561; T E O . 1. Έναγχος μέν, ώ φιλότης, τή τού Σωτήρ Anon., Hom. in Dom. 2. post Chr*. Nativ. - E O K .' 1, 31-54. ’Έναγχος τών βιωτικών αποστατησ. S. Nilus, Epist. 3, 223. — 79, 485. ’Εναγώνιος τή τών αδελφών σου άθλ. S. Theodor. Stud., Epist. 113: Cledonio. — M B N. 8, 100. Έ ν ’Αλεξάνδρειά: Ι'γνων παρθένον Virgo et S. Athanasius, vita. — T S. 6, 2 (1902) 158. Έ ν ’Αλεξάνδρειά τής Αίγυπτου εν τφ οΐκφ Anachoretarum duorum mors. — R O C. Í0 (1905) 55-56. Έ ν αλήθεια άγαπα ό κατά Κύριον Theophylact., Comm. in epist. 3 S. Joannis. — 126, 81.

www.torrossa.com - For non-commercial use by authorised users only. License restrictions apply.

In itia P atrum Graecorum

295

Έναλλάξας τάς χεΐρας ό άγιος ’Ιακώβ S. Nilus, Epist. 1, 91. — 7 9 , 121. Έ ν άλλφ βιβλίφ παλαιοτάτφ S. Hippolyt., Vita. — Τ S. 6 (1898) 160. Ένανθρωπήσας ό τού Θεού Λόγος μεγ. Zosimas Abb., Alloquia. — 7 8 , 1681. ’Εν άνθρώποις ούκ εστιν οΰδέν διαρκώς Euthym. Malakis., Epist. 22. — Μ E Μ. 60. "Εναν καιρόν ήιον κάπειος άνθρωπος Vita S. Marinae. — C Β Η. 8 (1905) 46-51. "Εναν καιρόν ήτόν τις άνθρωπος το Vita S. Marinae. — C Β Η. 8 (1905) 41-46. Εναντία μέν άλλήλοις, άλλ’ αναγκαία Photius, Q. Amph. 250. — 101, 1053. Εναντία ξύμπνοια μαινάδων δύο Theodor. Bals., Epigramma 2. —- W S. 25 (1903) 178. Έ ν Άντινόφ τής Θηβαΐδος δτατρίψας Monachi Antinoénses, Vita. 1— Τ S. 6', 2 (1904) 151. Εναντίον μου σή τελευτή τιμία Versiculi de S. Theophilo. — A S. - 2. Oct. 1, 492. Έ ν ’Αντιόχεια τή πόλει εγένετο Erasmus, Passio. — ν. Β Η G. 602. Έναντίωσιν, την διαίρεσιν νόει ' τό δ’ S. Maxim. Coni., Scholion. — 9 1 , 213. Έναπεμάρανας, πάτερ, μεθοδείας καί βέλη Ignatius Hymnogr., Canon. Ode 9. — E A. 22 (1902) 91. Έ ν άρα καί τόδε των μεγίστων ευτυχημάτων Jos. Bryenn., Epist. ad Marcum. Pati. Alex. - B I B . 3 (1784) 143-145; cfr. R E B. 7 (1949) 18-19. Έ ν Άρεταΐς προύκειτό βήματος θρόνος Tzetzes, Versus in Eortunam. — Eos 8 (1902) 65. Έ ν άρχή διδάσκων τους εαυτού μαθητάς Passio S. Agathonici m. — AB. 2 (1883) 99-115; ν. Β H G. 40. Έ ν άρχή έκτισεν ό θεός τον ουρανόν κ. την El. Josephus, Antiquit. Jud. 1. — Ν Α Ι . 3-16. Έ ν αρχή εποίησεν δ Θς“ τόν ουρανόν κ. την γην Georg. Syncellos, Chronographia. — C S Β. 1 (1829) 1. Έ ν άρχή ήν δ Θεός, και δ Θεός ήν εν άρχή S. Anastas. Sin., Viae Dux cp. 4. — 89, 93. Έ ν άρχή ήν δ Λόγος * και δ Λόγος ήν πρ. vide : ’Αρχής κρείττονα τόν Λόγον. Έ ν άρχή ήν δ Λόγος καί δ Λόγος ήν προς Stichoi in Pascha. — S E P. 160-161, nr. 206. Έ ν άρχή ήν δ Λόγος καί δ Λόγος ήν προς τόν Θ. Macarius presb., Tractatus de Processione Spir. S1. — R O. nr. 14. ann. 2 (1911-12) 97-99.

www.torrossa.com - For non-commercial use by authorised users only. License restrictions apply.

296

In itia P atru m Graecorum

Έ ν αρχή ήν δ Λόγος καί δ Λόγος ήν προς τον Θεόν κα'ι Θεός ήν δ Λόγος αυτός άνέστη Stichoi in fer. 4a Paschae ad Vesp. — S E P . 181, nr. 246. Έν αρχή ήν δ Λόγος, φησίν ’Ιωάννης δ Ευαγγ. Theodor, ep. Paph., Vita S. Spyxidonos ep. — P S T. 46-109; v. B H G . 1647. Έ ν αρχή δτε εποίησεν δ Θεός tòv άνθρωπον, έ'θετο S. Doroth. Abb., Doc­ trina. — 88, 1617. Έ ν αρχή προ αιώνων ήν δ Θεός, κα'ι Θεός S. Eulog. Alex., Smo de Trini­ tate et Incarnatione (Fragm.). — 86s, 2940; Cfr. T Q. 78 (1896) 363-78; MNC. 7, 177. Έ ν αρχή τούτο οΰδέν έστι τιμιώτερον τοΰτου Rictologion. — Β Ζ. 41 (1941) 312-18. Έ νας γέροντας αγιότατος εΰρισκόνταν De Ss. Imaginibus. — Β Ζ. 10 (1901) 480-81. Έ ν αύταΐς μέντοι ταΐς συγκεχωρημέναις S. Basilius, Reg. fus. 41a. — 31, 1021. Έ ν αυτή άναγεγραμμένοι αριθμοί Orígenes, Tom. 10. in Joann. — 1 4 , 305; G C S. 10 (1903) 170-225. Έ ν αυτή ταύττ) τή πόλει, εν ή ε'φαμεν το S. Georgii miraculum 2. de imagine perfossa. — A G I . (1913) 9-12. Έ ν Βηθλεέμ ποιμένες άγραυλούντες Hymnus in Natale D.N. J.C. ·— B KL 6 (1910) 118. Έ ν βραχεί μέν ημέρας μορίφ Theodoret., Epist. 81. — 83, 1260, Έ ν βραχέσι γέγραφά σοι, ώ πάτερ αΐδεσιμ. Franciscus Filelfus, Epist. (56) ad Card. Bessarion. - K F P . 136; E F F. 102-03. Έ ν βραχέσι συλλαβαΐς ή επιστολή σου S. Theodor. Stud., Epist. 229: Cal­ listo. — Μ Β N. 8, 194. Έ ν γάρ τφ μβ' έτει τής βασιλείας Αύγουστου Hesychius presb., Fragm. ex homil. i. Chri. Nat. — 9 3 , 1449, Έ ν γεννητοις γυναικών οΰδεις Ίωάννου μείζων Antipater Bostr., Hom. in S. Jo. Bapt. — 85, 1764; cfr. 64, 1347; B S M. 2 (1856) 5; v. Β H G. 847. Έ ν γή μονήν οΰρανότυπον, Συμεών, πηξάμενος Stichoi in s. Symeon. StyL — S E P . 122, nr. 100. Έ ν γή πόλος νΰν πήγνυται, θαύμα ξένον Anón., Versus in Assumpt. B. Μ. V. — Eos 4 (1897) 159. Έ ν γνώρισμα τού ζήν δ λόγος. Πώς S. Basilius, Epist. 332. — 32, 1076. Έ ν γοΰν τφ πρώτω τουτω, όνομα τού Olympiod. Alex., In b. Job., cp. 1. — 93, 17.

www.torrossa.com - For non-commercial use by authorised users only. License restrictions apply.

In itia P atrum Graecorum

297

Ένδεδημηκότων ημών προς την ΰμετέραν Marcelli Symbolum. — G C S. 37, 265-67. Ένδειξις απειλής Θεοΰ, κα'ι τής είς το Hesych. Presb., Capita Nahum proph. — 9 3 , 1357. Έ ν δέ τή διοικήσει των πραγμάτων εσπουδ. Flav. Joseph., Antiquit. Jud. 1. 16. — N A I. 4 (1890) 4. Έ ν δέ τή ώρα τής θείας συνάξεως παρευθ. Regula S. Benedicti, Fragm. gr. — Ben. 1 (1947) 194-196. Έ ν δέ τοΐς περί ψυχής λόγοις αντιλέγων Niceph. Greg., Epistola. — E D. 2' (1924) 354. Έ ν δέ τοΐς χρόνοις εκείνοις, βασιλεύοντος κ. Praxis S. Nicol. Myr., De stratelatis. — A Η N. 1,337. · · Έ ν δέ τοΐς χρόνοις τοΰ Δαβίδ εβασίλευσε Joann. Malal., Chronograph, lib. 5. — 9 7 , 176. Έ ν δέ τφ δευτέρω τόμφ τοΰ αΐιτοΰ S. Epiphan., Anakephalaiosis Pana­ rii, cp. ult. — 4 2 , 873. Έ ν δέ τφ θέματι τής Παφλαγονίας ναός S, Georgii miraculum de libo. — A GM. (1913) 103-107. Έ ν δέ τφ μβ' έ'τει καί μηνί τφ δ5 τής βα. Jo. Malal., Chronograph, lib. 10. — 97, 352. Έ ν δέ τφ παραδείσφ τεθείς ό ΛΑδ. Photius, Q. Amph. 294. — ΙΟΙ, 1128. Έ ν δευτέρφ μέν έ'τει Δαρείου Περσών Theodor, Mops., Comment, in Agg. Cap 1, — 66, 477. Ενδέχεται απεκδΰσασθαι τους πορν. S. Nilus, Epist. 2, 242. — 79, 325. Ένδημοΰ,ντος τοΰ ανθυπάτου εν Περγάμφ προσήχθησαν Ss. Carpi, Papyli et Agathonicae Passio. — TU . 3 (1888) 440ss; FLP. 3 (1914) 105-12; S K Q. - N F. 3 (1929) 11-13; (cfr. Ser. II. 2 pp. 10-14); A B. 58 (1940) 154-57; V . B H G. 293. Έ ν διαφόροις μέν συνόδοις καί υπό διαφ. Photius, Resp. 9a. — 104, 1229; B Ph. 566. Έ νδοθι γαστρός Ιών σκιρτήμασιν Epigramnxa 45. — J A P. 1, 17. Ένδον συ φέρουσα κάλλος άμήχανον, στεφανηφόρε Theophanes, Stichoi in S. Agatham. — E A . 21 (1901) 426-27. Ενδοξότατε, σοφώτατε, λογιώτατε vide: Όσης ημάς ενέπλησας ηδονής, ήνίκα. Ενδοξότατοι, εκλαμπρότατοι κ. περίβλ. Documentum (Athos). — VV. 9' (1902) 135. Ένδυμα γάμου παρά τής θείας Photius, Q. Amph. 4. — ΙΟΙ, 101. Ένεαρίζειν ώσπερ ήμΐν πάρεστι τφ Eustath. Thess., Epist. 35. — 136,. 1301.

www.torrossa.com - For non-commercial use by authorised users only. License restrictions apply.

298

In itia P atru m Graecorum

Ένεπάγησαν έθνη έν διαφθορά fj S. Jo. Chrys., Hom. 65. in Joann. — 5 9 , 359. Έ ν εΐκόνι βλέπων σε, μήτερ Κυρίου S. Theodor. Stud., Poema 35. — 99, 1793. Έ ν ειρήνη τοϋ Κυρίου δεηθώμεν Liturgia Praesanctificatorum. — S G Ε(1884) 176-87. Ένεκάλεσαν ήμΐν τινες τών αγαπητών S. Jo. Chrys., Hom. 3. de mutat. nomiuum. — 5 1 , 131. Έ ν εκείναις ταΐς ήμέραις έδιώκοντο Passio S. Hermiae. — AS. -31. Maii 7, 424; v. B H G. 744. Έ ν εκείναις ταΐς ήμέραις σταυρωθέντος Anaphora Pilati. — T E A . (1876) 435-42. Έ ν έκείνοις τοΐς κάιροΐς βασιλεύς Μαξιμιανός Martyrium S. Nicetae. — L V. 7 (1899) 272-284; ν. Β Η G. 1346. Έ ν εκείνοις τοΐς χρόνο ις χαλεπός γέγονεν Martyrium S. Pancratii. — S Τ. 19 (1908) 109-120; ν. Β Η G. 1408. Έ ν έκείνφ γάρ, φησί, τώ καιρφ ώς υπό πυρ'ι Theodor. Mops., Comm. in Malach. cp. 4. — 66, 629. Έ ν έκείνω τώ καιρφ έλήλυθεν ό Βέκκος Cónstantin. Panagiot., Controver­ sia. — Κ A G. 76-83; L V. 7 (1899) 174-181. Ένελΰπησεν ημάς ή πληγή τοϋ ποδός S. Theodor. Stud., Smo 82: de poenitent. — M B N . 9, 191. Έ ν ivi μεν έτει και ó θειότατος Ά γγ. Theodoret., in Zachariam cp. 1. — 81, 1876. Έ ν ένίοις άντιγράφοις εΰρον « τής μιάς τών Σαββάτων » Didym. Alex., In Ps. 23. — 39, 1293. Έ ν έξ τοΐς προ τούτων, ιερέ αδελφέ Ά . Orígenes, ctra Celsum, 1. 7. — 11, 1421; GCS. 3 (1899) 2, 153-220. Έ ν Ιπιλόγοις μέν οι καρποί' και έ'δει σε τών Demetrius Cyd., Epist. ad imp. (Jo. Palaeol.). — CDM. 101-04. ...ενεργείας ’ αιτώ δέ υμάς κάγώ Olympias, Vita. -— ν. B H G . 1375. Ενέργεια φυσική εστιν ή πάσης ουσίας Eustathius Ant., Fragm. 81. — CEA. 97. Έν έρήμω διατρίβοντι, και προσέχειν εμαυτφ Jos. Bryenn, Epist. ad Má­ ximum O Pr. — B J B . 3 (1784) 146-48; cfr. R E B . 7 (1949) 20-22. Έ νεσα τό θηρίον τώ γενικώ λόγφ S. Nilus, Epist. 3, 131. — 79 , 444. "Εν έστι τό ΰπεράναρχον και υπερούσιον S. Maxim. Cf., Centenae. — 9 0 , 1177. Έ ν έ'τει από κτίσεως κόσμου ς χ' ο' η' έ'τει δέ Theorianus, Disput. cum Catholico Armeniorum. — M C C. 22, 37.

www.torrossa.com - For non-commercial use by authorised users only. License restrictions apply.

'■ ^ W n T T J

Initia P atrum Graecorum

299

Έ ν ετει διακοσιοστφ πεντηκοστφ Clemens ep. Ancyranus et soc., Passio. — v. B H G . 352. Έ ν ετει εβδόμφ κα! τριακοστφ τοΰ Passio S. Acepsimae ep., Jos. pr., Aeithalae Diae. - P O . 2 (1907) 534-546; v. B H G. 19. Έ ν ετει εβδόμφ της βασιλείας Κωνσταντίνου Menander Protector, De in­ ventione Crucis. — D A A. 1 (1927) 289-98; EA . 20 (1900) 479-82; 494-96; B Z. 4 (1895) 324-31; v. B H G. 396. Έ ν ετει εβδόμφ τής βασιλείας Κωνσταντίνου τοΰ μεγάλου βασ. Visio Con­ stantini imp. (ex. Vat. 2048. Mbr. s. X I f. 11-1Γ). — K T . 108 (1912) 19-21. Έ ν ετει εικοστφ και πέμπτφ τής από γής Vita S. Phocae mart. (des. mut.). — AB. 30 (1911) 279-84-91. Έ ν ετει έννάτφ (πέμπτφ) τής βασιλείας Τραϊανού Passio (Romana) S. Ignatii ep. Antioch. — D P A3. 2 (1913) 340-62. Έ ν ετει έννεακαιδεκάτφ τής ηγεμονίας Τ. Acta Pilati. — S B E. 5 (1903) 2, 154; cfr. ib. 4 (1896) 73-132; v. S R B. 1 (1940) 151 nr. 179, 23 et 24. > . Έ ν ετει έξακισχιλιοστφ έκατοστφ όκτοκαιδεκάτφ Vita brevis S. Martini Ppae (et S. Maximi). — S M C. 10-20; A B. 53 (1935) 66-80. Έ ν ετει έξακισχιλιοστφ ένακοσιοστφ εικοστφ vide: ‘Ως έχων τάς φρένας αβλαβείς. Έ ν ετει έξακισχιλιοστφ όκτακοσιοστφ εικοστφ έννάτφ, μην! Τουλίφ Joseph Bryenn., Diataxis. — P Κ D. 295-96. Έ ν ετει έξακοσιοστφ πεντεκαιδεκάτφ τής βασιλείας ‘Αλεξάνδρου Gurias, Samonas, Abibus, Passio. — v. B H G. 733. Έ ν ετει έξακοσιοστφ πεντεκαιδεκάτφ cfr. ‘Έτους εξακοσιοστού πεντεκαιδεκάτου. “Έν ετει έξακοσιοστφ τής βασιλείας Αλεξάνδρου S. Guriae Passio. — v. B Η G. 734. , Έ ν ετει δγδοηκοστφ κα! πρώτφ Μωυσέως S. Maximus, Comput. eccl., cp. ult. — 19, 1277. Έ ν ετει πέμπτφ τής βασιλείας Τραϊανού vide: Έ ν ετει έννάτφ. Έ ν ετει πεντεκαιδεκάτφ τής ηγεμονίας Τιβερίου Acta Pilati (Rec. A). — V S. 11 = C Tr. 5 (1940) 12-176; cfr. S R B. 133 nr. 159, 1 et 2. ...Έν ετει πεντεκαιδεκάτφ τής ηγεμονίας Τιβ. Evangelium Marcionis. — Τ C A. 403-85; cfr. 494ss; v. S R B. 1 (1940) 159, 2. °Ev ετει τριακοστφ εβδόμφ τοΰ διωγμού Passio Ss. Acepsimae, Josephi et Aeithalae. —*P O. 2, 517-34; v. B H G. 18. Έ ν ετει τρίτφ τής βασιλείας Διο- Passio SS. Philemonis, Apollonii et soc. — AS. - 6. Mart. - 1, 895; v. B H G. 1514.

www.torrossa.com - For non-commercial use by authorised users only. License restrictions apply.

300

In itia P atru m Graecorum

Έ ν έ'τει τρίτφ τής βασιλείας Ίωακε'ιμ Daniel proph., scdm. Theodotionem. — 16, 2840; TU . 38 (1912) 48. Ένέτυχε μέν ήμΐν δ παρών γέρων, ίερ. Theophylact., Epist. ad episc. Triaditzae. — 126, 337. Ένέτυχε μοι ό ανήρ περί οΰ γέγραφας S. Isidor. Pel., Epist. 5, 156. — 78, 1416. Ένέτυχον άγίφ ανδρ!, φ έργον εστι S. Isidor. Pel., Epist. 5, 476. — 78, 1601. Ένέτυχον, αδελφέ ποθεινότατε, τφ ήμετέρφ προέδρφ Greg. Cypr., Epist. ad Demetr. Blase. Thessal. — S E G . 6; E P h . 1 (1908) 413. Ένέτυχον γράμμασι τής σής θεοσεβείας Aeacius Ber., Epist. ad Cyrill. Al. — 77, 100; MCC. 4, 1056; ACO. 1, 90-100. Ένέτυχον και αΰθις τή επιστολή τοϋ S. Theodor. Stud., Epist. 218: Mariae Aug. — Μ B N. 8, 186. Ένέτυχον και τήννϋν γραφείση S. Athanas., Epist. 4. ad Serap. — 26, 637. Ένέτυχον μέν τφ ΰπομνηστικφ S. Cyrill. Alex., Epist. 45. — 77 , 228; ACO. 1, 6 p. 151. Ένέτυχον ποτέ’ άνδρι άγίφ, οΰ S. Isidor. Pel., Epist. 5, 33. — 78, 1348. Ένέτυχον ποτέ ιστορία Περσική S. Isidor. Pel., Epist. 4, 198. — 78, 1285. Ένέτυχον σου πάλιν τοις γράμμασιν ενέτ. Nicetas Pan. Mag., Epist. 12: Joanni. — Μ B N. 62, 442 ; N E. 19 (1925) 153-54. Ένέτυχον σου τοις γράμμασι μετά S. Basil., Epist. ad Paregorium. — 32, 401; cfr. Theodor. Bals., Comm. 138, 821; B S O. 2 (1677) 141; P I C . 1(1864)605. Ένέτυχον σου τοις γράμμασιν, α S. Basil., Epist. ad Patrophilum. —-32, 912; B S O. 2 (1677) 151. Ένέτυχον σου τοις γράμμασιν, αδελφέ S. Theodor. Stud., Epist. 1, 48. — 99, 1069. Ένέτυχον τοΤς άποσταλεΐσι βιβλίοις S. Basil., Epist. ad Diodorum. — 32, 572. Ένέτυχον τοις γράμμασι τής σής S. Basil., Epist. ad S. Athanasium. 32, 416. Ένέτυχον τοις γράμμασιν υμών, άδελφοι S. Basil., Epist. ad Sozópolitanos. — 32, 968. Ένέτυχον τοις παρά τής σής εΰλαβείας S. Athanas., Epist. ad Serapion. —25, 685. Ένέτυχον τοις παρά τής σής θεοσεβείας έπ. S. Cyrill. Alex., Epist. ad Euoptium. — 76, 385; M C C. 5, 81; O A W. 21, 178-80. Έ ν εΰσεβεία τραφέν τό γένος του Photius, Q. Amph. 262. — ΙΟΙ, 1081.

www.torrossa.com - For non-commercial use by authorised users only. License restrictions apply.

In itia Patrum Graecorum

301

Ένεφανίσθη είς τήν ίεράν σύνοδον πρόσταγμα Decretum syn. excommu­ nicans sacerdotem (1392). — MAD. 2 (1862) 161. Ενέχει μου τήν γλώτταν ή νόσος Theophanes Ker., In: Cum venisset Jesus in regionem Gadarenorum. — 1 3 2 , 272. Ένεχειρίσθη μοι γραφή πατρική διττόν Theodor. II. Dascar., Epist. 13. ad Niceph. Blemm. - U F . 17-18. Έ ν ή γάρ ήμερα νοσήσας εξετέλει αυτού Testamentum Jobi. — Τ S. 5, 1 (1893) 1θ4; cfr. S R Β. 1 (1940) 72 nr. 104. Έ ν ή εγγράφονται οΰ μόνον άρχοντες Didym. Alex., In Ps. 86. —r 39, 1484. Έ ν ή ημέρα νοσήσας και εγνωκώς Testamentum Job. — ν. S R B. 1 (1904) 73 nr. 104, 1. Έ ν ήμέραις εξ τήν κτίσιν κτίζεις Theodor. Prodromus, Epigrammata. — 13 3 , 1101.

Έ ν ήμέρα κυριακής, καθεζομένου — ROC. 13 (1908) 407. Έ ν ημέρα Σαββάτου συνήχθημεν S. Athanas. (?), Hom. de Semente. — 28, 144. Ένηνθρώπησε τοίνυν ό Υιός κ. Λόγος S. Cyrill. Α1. (?), De Ss. Trinit., cp. ult. — 77, 1173. Ένήν μέν τό' ήμάρτομεν εκλαβεΐν Photius, Q. Amph. 42 . — 101,288. Έ ν ήν τό κοσμούν τον ταλαίπωρον βίον Jo. Euch., Poema 35. — 120, 1151; A WG. 28 (1881) 20. Ένθάδ’ άπειρεσίοιο νοός πτ... Christophorus Myt., Stichoi 83. — KCM. 53. Ενθάδε Βασιλίοιο Βασίλιον άρχ. S. Greg. Naz., Epigramma 6. — J A P. 1, 541. Ενθάδε έλήλυθαν δυο αδελφοί εκ των αυτόθι Germanus Patr. Hieros., Encyclica. — P K A. 1 (1891) 217-19. Ενθάδε θειον ’Ιωσήφ γαια κάλυψε Marcus Eug., Stichoi in Jos. Bryenn. — P K S. 102. Ενθάδε κάλλιπε σώμα ές ουρανόν ευρύν Mare. (?) Eugen., Versus heroici. Joann. (?) Eugen., — P K S. 104; D P P. 1, 214. Ενθάδε κϊτε Μαρίννα Σεμνός "Αμεντος Epigramma Siculum. — P A S. 2, 178. Ενθάδε Νόννα φίλη κοιμήσατο S. Greg. Naz., Epigramma 60. — J A P. 1, 556. Ενθάδε πηγή ναμάτων ζωηρρΰτων Nicetas Serron., Comm. in Gregor. Nz. Or. 1. — 3 6 , 934. Ενθάδε τήν μιαράν κεφαλήν κατά Versus in Eunuchum. — B G C. 2, 478. Ενθάδε τοι βίον ήδέ μερόππων ήθεα ρίψας Georg. Schol., Epitaph. in Macarium higum. — P G S. 4, 379-80.

www.torrossa.com - For non-commercial use by authorised users only. License restrictions apply.

302

In itia PP . Graecorum

Ενθάδε τύμβος έχει θεοειδέας άνέρας S. Greg. Naz., Epigramma 1. — J A P . 1, 539. “Ενθα κατέλυσεν, εντεύθεν άρχεται S. Jo. Chrys., Horn, in Ps. 145. — 55 , 472. "Ενθα ποτ’ εύχομένη Νόννη θεός S. Greg. Naz., Epigr. 105. — Μ G A. 98; J A P . 1, 552. "Ενθα ποτ’ ευχόμενης τόσσον νόσον S. Greg. Naz., Epigr. 103. — Μ G A. 98; J A P. 1, 552. "Ενθα ποτ’ ευχόμενης ψυχή δέμας S. Gregor. Naz., Epigr. 96 et 72. — M G A. 94; J A P. 1, 557 et 558. "Ενθ’ έκατονταέτης, ζωής βροτέης S. Greg. Naz., Epigramma 12 (71). — J A P. 1, 542; M G A. 67. “Ενθεον ζήλον αναλαβών κατ’ επίγνωσιν Synodalis sententia etra falsos episcopos. — A P C . 674-76. "Ενθεος ήν δ Σύρος, πολυγράμματος Joann. Geom., Versus: 16, in S. Greg. Nz. — 106, 917. Έ ν θλίψει με δντα καί συμφοραϊς Canon in B. Μ. V., Ode 1. — Bes. 8 (1903-04) 185. Έ ν θυμφ καί μνησικακία περιπίπτειν ου θ. Doroth. Abb., Doctr. 18, ad Cellarium. — 88, 1804. Ένίας των κατηγοριών εΐωθεν S. Isidor. Pel., Epist. 5, 54. — 78, 1360. “Evia των αντιγράφων εχει’ Τετράδι Theodoret., In Ps. 100. — 80, 1672. Ένικήθης πολλάκις καί κατεπατήθης S. Nilus, Epist. 3, 112. —-79, 436. Ένίκησεν, ως έοικε, το γήρας τής θεοφιλούς Theodoret., Epist. 128. — 83, 1340. Έ νιοι λέγουσιν έν τφ εις την ύπεραγίαν Georg. Schob, De gloria B. Μ. V. — P G S. 3, 425-27. Έ νιοι τοίνυν άμαθώς δοξάζουσι την άνθρωπείαν Georg. Schob, De origine animae hum. — P G S. 1, 461-80. Έ ν ’Ιορδάνη ποταμφ ό κτίστης Cant, de S. Polyeucto Martyre. -— P AS . 1, 594. Έ ν ’Ιουδαίοις oí τύποι, παρ’ ήμΐν (S. Jo. Chrys.), Horn. 5. in S. Pascha. — 59, 731. Ένιστορήσας τούς σοφούς διδασκάλους Joannes Euch.. Mauropi, Epigram­ ma in Theodoretum. — Bu. (1610) 36. Έ νί συνθήματι άλλήλοις επετάξατε Firmus Caes., Epist, 18. — 77, 1496. Έ ν Ισχυι κραταιότητός σου, Λόγε ξενοπρεπώς Acoluthia Photii Patr., Ode 1. — S I P. 41 (1896) 55-57; E A. 15 (1895-96) 220; G P. 8 (1924) 64-65. Έ ν καιρφ πειρασμού, oí αληθινοί φίλοι S. Theodor. Stud., Epist. 234. — M B N. 8, 197.

www.torrossa.com - For non-commercial use by authorised users only. License restrictions apply.

In itia P atrum Graecorum

303

Έ ν καιρφ πολέμου οΰ μόνον τον S. Isidor. Pel., Epist. 3, 3. — 7 8 , 729. Έ ν καιρφ σωματικής άσθενείας S. Nilus, Epist. 3, 237. — 7 9 , 493. Έ ν καιρφ τής του Πάσχα εορτής φαίνεται Theod. Bals., In epist. S. Greg. Nyss. ad Eetoium. — 138, 856. Έ ν κα'ι τοϋτο μέγιστον τής όσιωτάτης Constantin., Epist. ad Macarium ep. — 20, 1112-17; P E. 8, 539. 'Έν καί τοϋτο τής αγαθής αρχής S. Basil., Epist. de The rasio. — 32, 452. "Εν και τοϋτο των εις την αγίαν εορτήν S. Greg. Nyss., Epist. Canon. —45 , 221; cfr. 138, 852; P I C. 1, 619; B S Ο. 2 (1677) 142. "Εν κα'ι τοϋτο των μεγάλων παραγγελμ. S. Gregor. Nyss., Horn. 11. in Cant. Cant. — 44, 996. "Εν καί τρία το Θειον θεολογοΰμεν Photius, Q. Amph. 182. — 101, 897; B T Μ. 2, 2 (1725) 431. Έ ν κακία προσώπου, φησί Σ. S. Nilus, Epist. 2, 231. —- 79, 320, Έ ν κημφ και χαλινφ τάς σιαγόνας S. Nilus, Epist. 1, 132. — 79, 140. Έ ν κινήσει το είναι των καθ’ ημάς εχόντων Documentum mon. Athos. — VV. 18 (1911) 96. Έ ν κοινοβουλίφ όντες αγαπητοί αδελφοί Synod. Carthag. 3; S. Cyprianus, Epist. — M C G 1, 967; P E. 3, 1082. Έ ν κόλποις τοϋ ’Αβραάμ, εν χώρα των Anon., Threnos In Sabbato Ani­ marum. — P A S . 1, 499. Έ ν κυμβάλοις νΰν Δαυιτικοίς ύμνον έπιν. Hymnus paschalis. Ode 1. — Ρ Ε Α. 2 (1894) 205-06. Έ ν λόγοις εληλυθότος μου των σεπτών S. Theodor. Stud., Epist. 2, 194.— 99, 1588. Έ ν λόγφ θαύματος αληθώς τίθεμαι Theodor. Xanthopulos, Epist. — Μ B N. 62, 419. Έ ν μέν εμοίγε καί λίαν θυμήρες S. Cyrill. A., Horn. Pasch. 21. — 77, 849. Έ ν μέν ταΐς κατά τον Σαουλ εξεταζόμενος Theodor. Mops., In Ps. 38. —1 S T. 93 (1939) 231-244. Έ ν μέν τή κάτω βίβλφ έγωγέ σε, θεσπέσιε Joann. Clim., Horn, de praepos. — 88, 1165. Έ ν μέν τή προ ταΰτης κατηχήσει, τών S. Cyrill. Jeros., Catech 17 ·— 33, 968; cfr ME O . 55 (1942) 1-43. Έ ν (μέν) τή προτέρα επιστολή μέλλων εκκλησ. Severian. Gab., Fragni®, in epist. 2. Tim. — Ν Α. 15 (1933) 342-44. Έ ν μέν τοΐς έμπροσθεν έδειξεν άνωφ. S. Jo. Chrys., Horn. 18. in Hebr. — 63, 133. Έ ν μέν τοΐς έμπροσθεν είρημένοις Eeontius, Dialog, etra Incorr.— S R . IO2, 95-127.

www.torrossa.com - For non-commercial use by authorised users only. License restrictions apply.

■ 304

In itia P a tru m Graecorum

Έ ν μέν τοΐς προλαβοΰσι άλλως προήχθην S. Theodor. Stud., Smo 131: De vivendo sed. Deum. — M B N. 9, 308. Έ ν μέν τοΐς στρατολογήμασι τοΐς έξωθεν άνδρες S. Nilus, Epist. 4, 4. — 79, 552. Έ ν μέντοι τφ· Θήσω την διαθήκην Photius, Q. Amph. 317. — 101, 1169. Έ π ί μέν τφ παρά Ιουδαίοις μόνοις κηρ. Orígenes, Horn. 17-21. in Duc. (Fragma). — G C S. 35 (1930) 136-42. Έ ν μέν τφ πρώτφ τφ προς την αλαζόνα Orígenes, Ctra Celsum, 1. 3. — 11, 920; G CS. 2 (1899) 203-72. Έ ν μέν τφ ρμε' ψαλμφ μία καθ’ έαυτήν ή Eusebius Caes., In Ps. 148. — 24, 69. Έ ν μέν τφ τετελεσμένη βιβλίφ μάκρος S. Cyrill. Al., In Isaiam, 1. 3. — 70, 556. Έ ν μέν τφ τετελεσμένα» βιβλίφ περί S. Cyrill. Al., In Isaiam, lib. 2. — 70, 304. Έ ν μέσφ δυοΐν ειλημμένος παθών, ούκ Theophylact., Epist. ad Gregor. Tar. — 126, 437. Έ ν μετοπώρφ τα άνθη παρά του S. Gregor. Naz., Epist. 52. — 37, 108. Έ ν μηνί Γορπιαίφ έτους εικοστού εξακοσιοστού Martyrium S. Abibae., — T U. 37, 2 (1911) 64ss.; v. B H G. 732. Έ ν μηνί Δΰστρφ τήν Βΰζαντος Joann. Geom., Versus. 125. — 106, 956. Έ ν μια εορτής επιτελουμένης τής αγίας Anastas, mon., De P. P. Sinai montis. — OC. 2 (1902) 61-62! Έ ν μια ημέρα ήν προς Κρν τον Θεόν S. Macarius AI., Enarratio. — 34, 224. Έ ν μια οΰν τών ημερών πονηρών ανδρων σ. Miraculum S. Theodori 8“ . — E B S. 1 (1924) 331-32. Έ ν μια οΰν τών ημερών ώς ήν ’Ιωάννης Joannes theologus, De Per­ dice. — v. B H G. 906. Έ ν μια τών ήμερών άδελφός έπολεμήθη έν De monacho tentato. — CB Η. 1 (1901) 21. Έ ν μια τών ήμερών, άνθρωπός τις έν τφ Alexandri quaestio ad Eusebium. — ROC. 13 (1908) 411-12. Έ ν μια τών ήμερών απήλθον Isaac Syr., Sermo 75. — IS . 434-36. Έ ν μια τών ήμερών έγώ ό έλάχιστος Vita S.‘ Onuphrii. — A S. - 12. Juni. 2, 527; v. B H G. 1378. Έ ν μια τών ήμερών δ'ρθρου λίαν S. Ephrem Syr., Smo compunctorius. — E S O . 1, 158. Έ ν μια τών ήμερών σπουδήν έποιησάμην Onuphrius, Vita. — v. B Η G. 1379.

www.torrossa.com - For non-commercial use by authorised users only. License restrictions apply.

Initia P atrum Graecorum

305

Έ ν μόνον εχομεν εκ δυσμών άκουειν Jo. Euch,, Epist. 48. — A WG . 28 (1881) 79. Έ ν μόνον καλόν εχειν μοι δοκεΐ S. Isidor. Pel., Epist. 5, 447. — 78, 1585. "Εν μόνον περί τής σής εύχομαι κεφαλής Manuel Calec., Epist. 17. — S T. 152 (1950) 189-90. Έννεακαΐδεκάτφ ετει τής Διοκλητιανοΰ β. Acta Nicaenae Synodi. — Vita Ss. Metrophanis et Alexandri. — CAN. 2, 573; v. B H G. 1279 et 1280. Έ ν νεφέλαις άφθεις εν δρει των Stichoi in fer. V. Ascensionis. — S E P . 228-29. nr. 368. Έννοηθώμεν, αγαπητοί, τούς έστώτας S. Ephrem Syr., Exhort. 19. — E S O. 2, 95. ’Εννόησε τις τό κακόν; συγκατέθετο Photius, Hom. De lingua impudica. — A F O. 2, 221. Εννοήσω μεν, άδ01, δτι ούδέν ή μας δφ. S. Ephrem, De vita activa. — E S O . 3, 24. ’Έννοια μοι πολλάκις γέγονε, τί δήποτε Vita S. Marcelli Archim. — 116, 705; ν. Β Η G. 1028. Έννοιά μοί ποτέ έγένετο, τί δη αρα Sozomenus, Hist. Eccl. Eb. 1. — 67,853. "Εννοια μοί τις άυτη πολλάκις και Theodor. Metoch., De lingua graeca Aegypti. — 14 4 , 948. ’Έννοια τις και λογισμός έμμονος επήλθέ Callistus Cp. Patr., Encom. in Jo. Nest. — Z W T . 29 (1886) 64-89; v. Β H G. 892. ’Έννομον Ιπιστασίαν ot πάλαι σοφοί Manuel Com., Novella De Diversis. — 133, 737. Έ ν νόμου σκιά και γράμματι τόπον Cosmas Majuma, Can. - Ode 9. — CPC. (1871) 176. ’Εννοούμενος τής προστασίας τό αξίωμα και S. Theodor. Stud., Cateches. 101. — P T S . 2, 727-35. Έ ν νφ εχων πέφρικα πατήρ τίνος Epigramma 73. — j Α Ρ. 1, 22. Έ ν οΐοις ημάς όντας κατέλαβεν ό S. Basii., Epist. ad Euseb. Sam. — 3 2 , 573. Έ ν οίς γέγραφεν ή τιμιότης σου, άδε, ΰπέδ. S. Theodor. Stud,, Epist. 2, 95: Basilio. — 99, 1348 (mutila); Μ Β N. 8, 237. Έ ν οίς δεδήλωκε τόν τε προφήτην δστις Theodor. Mops., Comment. in Sophon. Cp. 1. — 66, 449. Έ ν οίς φησιν, δτι σαφής μέν έστι Photius Patr., Epist. ad Tarasium. ■— 25, CCBXXVIII. 20

www.torrossa.com - For non-commercial use by authorised users only. License restrictions apply.

306

In itia P a tru m Graecorum

Έ ν δλίγφ κομιδή τφ καιρφ, προφήτης S. Cyrill. AI., Comm. in Joann. lib. 2. — 73,189. Ένόμιζον μεγάλα τινά και δπερφ^ (S. Jo. Chrys.), Hom. in 2m Chr.1 ad­ ventum. — 59, 619. Ένόμιζον μέν καί υπέρ ιών προτέρων S. Gregor. Naz., Epist. 138. — 37, 233. Ένόμ-ισε μέγα τι λέγείν '4 Πέτρος S. Jo. Chrys., Hom. 61. in Matth. — 58, 587. ·" · v Έ ν δνόματι κυρίου και δεσπότου Ίησοΰ Χρίστου Synod. Cstpl. 3., Actio I. — MCC. 11, 208. ‘ Έ ν δνόματι τής αγίας και ζωαρχικής Τριάδος Concil. Florent., Exhortatio Patriarchae.—-M C C . 31a, 478. Έ ν δνόματι τής αγίας και δμοουσίου και vide: Αυτόν τοίννν τον κύριον... Έ ν δνόμαΐι τοΰ Ίησοΰ Χριστοΰ άμήν Gonstantin. presb., Confessio. — D T A . 320. Έ ν δνόματι τοΰ κυρίου καί δεσπότου Ίησοϋ Χρ. Concil. VII. =* 2m Nicaen., Actio Ia. — MCC. 12, 991. Έ ν δνόματι τοΰ πάσιν άνθρώποις νομο. Eeo imp., Novellae constitut. — 107, 424. Έ ν δνόματι τοΰ Πατρδς; κ. τοΰ Υίοΰ κ. τοΰ αγίου Πνεύματος S. Jo. Dam., De instit. elem. — 95, 100. Έ ν δνόματι τοΰ Πατρδς καί τοΰ Υίοΰ καί τοΰ άγ. Πνεύματος, τής Cosmas Indicopleustes, Christ. topographia. — W CL (1909) 37. ; Έν- βρίοις Τύρου καί Σιδώνος πόλις jesus Chr. D:; Ν., Narratio de Cruce Berytensi. —· v. B H G. 785. > Έ ν δρίόις Τύρου καί Σιδώνος πόλις Orthodoxiae. festum, Narratio. — v. Β Η G. 1390. Ενός σώματος όντος τής καθολικής εκκ. Alexander Patr. AI., Epist. ad omnes Episcopos. — 18, 572; 67, 44; O AW. 3l (1934) 6-11; cfr. S G T. 2. Ser. 16 (1913) lOss. Έ ν δστρακίνοις θησαυρίσαντες σκεύεσι Theodor. Bals., EpiSt. ad Eleodoriten. — A E G . 18 (1884) 16. ; Έ ν ουρανοΐς μέν προσκυνητής αγγέλους Jo. Euch., Pogma 61. — 120, 1173; AWG. 28 (1881) 35. Έ ν ουρανοΐς μέν συγχορεύεις άγγέλοις Jo. Dokian., Versus in Gennad. Schol. — E P P. 1, 253. Έ ν Παλαιστίνη κατά την μητρφαν τοΰ άγίόυ S. Georgii miracula: lm De columna Viduae. — ACM. 2 (1887). Έ ν Παλαιστίνη πόλις εστιν ουκ έλαττον S. Hieronym., Vita S. Milarionis (graece). — O S J. (1943) 402-05; v. B H G. 755.

www.torrossa.com - For non-commercial use by authorised users only. License restrictions apply.

Initia Patrum Graecorum

Έν Έν Έν Έν Έν Έν Έν Έν Έν Έν Έν Έν Έν Έν Έν

307

παντι έθνει δ φοβούμενος τον S. Nilus, Epist. 1, 154. — 79, 145. παντι καιρω έν φ δ Κύριος Isaac Syr., Sermo 36. — IS . 231-35. παντι μέν καιρφ, μάλιστα δέ S. Nilus, Epist. 3, 117. — 79, 437. παραδείσιο ή ’Άννα τά ευαγγέλια Poema in Β. Μ. V. Concept. — T C H . (1862) 124. πάσι μέν τοις κατά τον βίον πράγμασιν Beo imp., Constit. 41.---107, 520. πάσιν ήμίν δ Κύριος υπογράφει Flavian. Antioch., Fragmentum 1. — CEA. 105. πάσι ράδιον ήν τά των θείων Theodoret. Cyr., Expos, in Danielem. — 81, 1256. πάσι τής εκκλησιαστικής ευταξίας Synod. Cstpl. IV., Canon 17 (ult.). — MCC. 16, 548; P I C . 2, 141. Πελοποννήσφ σέ λιπών, εξ’ Ιταλίας Manuel Palaeol., Epist. Prooem. in Praecepta educationis regiae. — 156, 313. πεντηκοστφ δευτέρφ άριθμφ των του Elias Cretens., Comment, in Orationes 19. Gregorii Theol. — 36, 757. πλήθει αμαρτιών μεμολυσμένον Liturgia S. Jacobi. — S G Β· (1884) 215-332; ή Ζ . (1886); Ρ Ο. 262, 160-242; B E E (1896) 1, 31-68. πληροφορία τού μεγέθους τών S. Basilius, Responsio 2. — P A S . 5, 106. πλησμονή, φησιν, ά'ρτων S. Nilus, Epist. 3, 75. — 79 , 424. Πνεΰματι άγίφ και πυρ! τό Δεσπ. S. Nilus, Epist. 2, 235. — 79, 320. ποίφ φαίνονται πεπραχότες οι 'Ρωμαίοι Photius, Qq. et Resps. ;— 1 0 4 , 1220.

Έ ν πολλαΐς άηδίαις ών ού θαυμάζω δτι Paulus, epist. apocr. ad Corinthios. — K T. 12 (1905) 13-23; v. S R B. 1 (1940) 211. nr. 232, a. Έ ν πολλαΐς έπιστολαΐς ξένον τίθησι ρήμα Severian. Gab., Fragm*. in ep.ad Philem. — B I B . 5, 345; N A. 15 (1933) 345. Έ ν πολλοΐς δέ τής Γραφής άορίστως εΐρηται Didym. Alex., In Ps. 9. — 39, 1188. Έ ν πολλοΐς και διαφόροις τόποις δ S. Anastas. Sin., Q, 139. — 89, 792. Έ ν πολλοΐς κακοΐς καί ποικίλοις Jo. Euch., Epist. 54. — A W G. 28 (1881)83. Έ ν πολλοΐς μέν είσιν οί έλεγχοι πολύστιχο ις Photius Patr., Mystagogia. — 1 0 2 , 280 (cfr. 141, 728); Η Ρ Μ. 3-110. Έ ν πολλοΐς μέν καί άλλοις άγαμαι S. Isidor. Pel., Epist. 3, 289. 7 8 , 964. Έ ν πολλοΐς μέν καί άλλοις, μάλιστα Beo imp., Constit. 77. — 107, 585. Έ ν πολλοΐς δ βασιλεύς Σολομών εις τ. S. Greg. Nyss., Horn. 7. in Cant. Cant. — 44, 908.

www.torrossa.com - For non-commercial use by authorised users only. License restrictions apply.

308

In itia P atru m Graecorum

Έ ν πολλοΐς πολλάκις ζήτησις εκινεΐτο S. Hieronymus, Vita S. Pauli Theb. (graece).— R P G. 25 (1900) 1-32; O S J . (1943) 158-72; v. B H G . 1466. Έ ν πολλοΐς τής άληθοΟς των χριστιανών π. Georg. Schol., De incarnatione Christi. — P G S. 3, 343-62. Έ ν πολλόΐς τοΐς προλαβοΰσι χρόνοις Episcopi 7 orient. in Cstpl., Epist. ad Coelestin. Pp. — A B W. 30, 8 (1920) 40; A C Ο. 1, 7 p. 124. Έ ν πολλοΐς ύμΐν, άδ01, δοκών χρησιμεύειν S. Ephrem Syr., Reprehensio sui et Confessio. — E S O . 1, 119. Έ ν πολλφ καιρφ πειραζόμενός Isaac Syr., Sermo 26. — IS . 159-71. Έ ν προοιμίοις τής ήμετέρας βασιλείας Marcian. imp., Allocutio ad Concil. Chalced. — M C C. 7, 132; A C O. 2, I. 2 p. 139. Έ ν πρώτοις ό ψαλμφδός προς τ. Πατ. Anon., De process. Spir. S'. — R O. 7 (1914) 172-74; cfr. Ό μέγας ’Αθανάσιος, ήγσυν ή πρώτη. Έ ν πρώτφ τών ’Ηθικών ’Αριστοτέλης, καθόλου Georg. Schol., De felici­ tate humana. — P G S. 8, 499-502. Έ ν πυρ! γάρ εσεσθαι την τής κρίσεως ήμ. S. Cyrill. AI., Comm. in Malach., cp. 4. — 72,356. Έ ν Σαββάτφ προς τον παράλυτον ό Κρς (Amphil. Icon.), Hom. in Mesopentecost. — 39, 120-29; (S. Jo. Chrys.) - Nestorius (?) 61, 777-82; cfr. 60, 763. Έ ν σαρκι τοΐς άγγέλοις συνημιλλήθης S. Theodor. Stud., Hym. de S. An­ tonio. — P A S. 1, 377. Έ ν σινδόνι καθαρφ και άρώμασι An., In Sabbato Magno. — P A S. 1, 487. Έ ν σοι μέν έρημου μεν, ώ Θεοΰ Λόγε S. Greg. Naz., Poema. — 37, 1020; MGA. 177. Έ ν σοι προστρέχω, παρθένε, μετά Canon in Β. Μ. V., Ode 9. — Bes. 8 (1903)50. Έ ν συμφοραΐς τό μέλλον ε! σκοπεΐν Theophylact. Bulg., Versus. — S B N. 1 (1924) 187-88; E A. 4 (1883-84) 142. ...Έν συντόμφ δε τή συνέσει σου τή φωτεινή Ibas ep. Edess., Epist. ad Mari Persam. — M C C. 7, 241; ACO. 2, ls p. 32. Έ ν συστάσεως κα! ασπασμού μέρει ποιείται Apollinaris Laodic., Exc. in Rom. 16, 8-15. — NA. 15 (1933) 81-82. Έντάδε κεΐται 8ς ήν άνθος σοφίης Θεόδωρος Constantin. Dasc., Carmen. — 161, 968. Έ ν ταΐς άνω μέν μαρτύρων Christophorus Myt., Stichoi 95. — KCM. 61. Έ ν ταΐς άρχαΐς Τιβερίου του βασιλέως κα! π. Narrationes ex lib. « Pratum Spirituale». — B Z. 38 (1938) 354-372.

www.torrossa.com - For non-commercial use by authorised users only. License restrictions apply.

In itia P atru m Graecorum

309

Έ ν ταΐς είς τό κατά Λουκάν δμιλίαις Orígenes, In Joann. tom. 32. — 14, 741. Έ ν ταΐς Ιπιγραφαΐς Εύαγγέλιον οι εΰαγγ. Euthymius Zig., Comment. in Matth. — 129, 116. Έ ν ταΐς έσχάταις ήμέραις δ Μωάμεθ Tarasius Patr. Cstp., Χρησμός. — Β Μ S. 1, 533-41. Έ ν ταΐς ήμέραις αίς ένηστεΰομεν S. Jo. Chrys., Hom. in Viduam et de eleemosyna. — 51, 337. Έ ν ταΐς ήμέραις Άντωνίνου Victor et Corona, Passio. — v. B H G . 1865. Έ ν ταΐς ήμέραις Δεκίου τοΰ βασιλέως Nestor ep., Passio. — v. B H G . 1328. Έ ν ταΐς ήμέραις έκείναις άνήει δ απόστολος Martyrium S. Thomae. —* E A Ρ. 2, 2 (1903) 269-88; v. B H G. 1827. Έ ν ταΐς ήμέραις Ικείναις βασιλεύοντος... Θεοδοσίου Amphilochius ep. Icon., Vita. - v. B H G . 75. Έ ν ταΐς ήμέραις εκείναις βασιλεύοντος Κερκυλλίνου Passio Ss. Jasonis, Sosipatris et Soc. — M C. - App. XI.; v. B H G . 776. Έ ν ταΐς ήμέραις Ικείναις βασιλεύοντος Ούαλλεριανοΰ Passio S. Athanasii ep. — AB. 12 (1893) 42; v. B H G . 181. Έ ν ταΐς ήμέραις Ικείναις γεννηθέντος τοΰ ’Ιωάννη Joannes Bapt., Passio. — v. B H G . 833; cfr. S R B. 1 (1940) 127. nr. 154, 8. Έ ν ταΐς ήμέραις εκείναις γενομένου διωγμού Passio S. Alex, et S. Antoninae. - AS, - 3. Maii. - 1, 745; v. B H G. 50. Έ ν ταΐς ήμέραις εκείναις Διογένους Philosophi narr. de 7 sapientibus. —D A A. (1927) 331-32. Έ ν ταΐς ήμέραις Ικείναις, Ιν αίς Ιδιώκοντο Symeon Metaphr., Martyrium SS. Victoris et Coronae. — 115, 257; v. B H G . 1864. Έ ν ταΐς ήμέραις Ικείναις Ζήνωνος Theodora Alexandr., Vita. — v. B H G. 1728. Έ ν ταΐς ήμέραις Ικείναις, ήγεμονεύοντος ’Ιουλίου Passio S. Patricii. — A S. - 28. April. - 3, EXV; v. B H G . 1432. Έ ν ταΐς ήμέραις Ικείναις ηύδόκησεν δ Θεός Vita S. Nicolai Sionitae. — A H N, 3-35; v. B H G. 1347. Έ ν ταΐς ήμέραις Ικείναις μετά τό άναληφθηναι Doctrina Christi ad Apo­ stolos (Apocryph.). — E V. 7 (1899) 182-88; R O C. 12 (1907) 230-43; K A G. 84-90; cfr. S R B. 1 (1940) 118 nr. 146. Έ ν ταΐς ήμέραις Ικείναις την προεδρίαν καί S. Abercii ep., Vita. — Ο C. 4 (1904) 279-307; N A V . (1912) 3-55; v. B H G . 2. Έ ν ταΐς ήμέραις Ζήνωνος τοΰ βασιλέως Theodora Alexandrina, Vita. — v. B H G . 1727 et 1729.

www.torrossa.com - For non-commercial use by authorised users only. License restrictions apply.

310

In itia P a tru m Graecorum

Έ ν ταΐς ήμέραις Ήρώδου τοΰ βασιλέως τής Joannes Bapt., Vita, Passio etc. — v. B H G. 838; cfr. S R B. 126 nr. 154. Έ ν ταϊς ήμέραις Θεοδοσίου του μεγάλου βασιλέως Andronicus et Athanasia, Vita. — v. B H G. 120. Έ ν τάΐς ήμέραις Θεοδοσίου τοΰ μεγάλου βασιλ. Theodulus, Vita. — v. B Η G. 1785. Έ ν ταις ήμέραις Ίουλιανοΰ τοΰ παραβάντος Patermuthius et soc., Passio. - A S . - 9 Jul. - 2, 703; v. B H G. 1429. Έ ν ταΐς ήμέραις ’Ιουστινιανού τοΰ β. Vita S. Anastasiae Patriciae. — C B Η. 1 (1901) 8-10. Έ ν ταΐς ήμέραις Ίωάννου Δοΰκα τοΰ De Patriarcha Ternobos. — Μ B Μ. 60. Έ ν ταΐς ήμέραις Κλαυδίου τού παρανόμου Ss. Cyriaci, Hippolyti, Chryses, Passio. — 10, 552; v. B H G. 466. Έ ν ταΐς ήμέραις Κωνσταντίνου τοΰ πρώτου Fragm. graec., Rufini Histor. Eccles. — MEO. 16 (1916) 96-101. Έ ν ταΐς ήμέραις Νέρωνος τοΰ βασιλέως 'Ρωμαίων Memoria Stae Photinae Martyr. — P P S. 60 (1913) 27-34. Έ ν ταΐς ήμέραις ταύταις μέγα φιλίας S. Theodor. Stud., Epist. 22 ad ven­ ditor. cerae. — Μ B N. 8, 20. Έ ν ταΐς ήμέραις τής βασιλείας τοΰ δυσσ. Acta Ss. Dadae, Gobdelaae etc. - A S . - 29. Sept, - 8, 129-34; v. B H G. 480. Έ ν ταΐς ήμέραις τής βασιλείας τοΰ σοφωτ. Documentum monasterii Ss. Georgii et Zografi. — B Z. 12 (1903) 523. Έ ν ταΐς ήμέραις τής βασιλείας Τραϊανού Acta fabul. S. Eustathii. — AS. - 20. Sept. 6, 123. Έ ν ταΐς ήμέραις Τιβερίου τοΰ βασιλέως Jesus Chr. D. N., De Miraculo. — v. B H G. 792. Έ ν ταΐς ήμέραις των άζυμων ό Παύλος εκ Vita S. Polycarpi ep. m. — F P A. 2, 291 (2. Aufl. 1881). Έ ν ταΐς ίερουργίαις οΰ προσφέρουσιν άρτον Mich. Kerull., De Azymis. — R Q. 39 (1931) 361-66. Έ ν ταΐς ίστορίαις των δώδεκα φυλών τού Ί . Protevangelium Jacobi. De Nativ. B. Μ. V. — T E A . (1876) 1-50; T D P . 13 (1911) 2-50; FI. P. 3 (1914) 57-84; A P I . (1910) 178;. Μ E A. (1924) 1, 2-50; H N A. (1924) 84ss. — v. B H G. 1046; cfr. S R B. 1 (1940) 112. nr. 141. Έ ν ταΐς λαμπρότησι πάντων των εκλεκτών Joseph. Hymnogr., Canon in hon. S. Georg. Mart. — A B V. 12, 20-23. Έ ν ταΐς λαμπρότησι τών αγίων Idiomela. — CPC. 91. Εν ταΐς μεγίσταις κ. δημοτελέσι S. Basilius Mg., Epist. ad Constantin. II. imp. — 36, 1073.

www.torrossa.com - For non-commercial use by authorised users only. License restrictions apply.

In itia P atru m Graecorum

311

Έ ν ταΐς νηστίμοις των ημερών, περί ενν. Joannes Citrii ep., Epistola. — 65. 64. ’Εν ταΐς παρά τού Άβεσσαλώμ συμψοραΐς Theodor. Mops., in Ps. 69. — ST. 93 (1939) 460-61. Έ ν ταΐς παροιμίαις λέγει' Οΐς μή S. Dorotheus Abb., Doctr. 5: De fidu­ cia in se. — 88, 1676. Έ ν ταΐς προς το Θειον ευχαριστίαις S. Isidor. Pel., Epist. 5, 303. — 78, 1513. Έ ν ταΐς προς το κρεΐττον δεήσεσι S. Nilus, Epist. 3, 125. -— 79, 441. Ενταύθα ατε προς όμοτίμους έπιστ. S. Jo. Chrys., Horn. 1-15. in ep. ad Philipp. — 62, 181; C C A. 6, 231. Ενταύθα γλώττης άστραπαί τής Joann. Geom., Versus: 80. — 106, 938; B G C. 2 (1830) 412. Ενταύθα ήλθεν ó παρών από τής 'Ρωσοβλαχίας De Isidoro sacerdote. —· MAÍ). 2 (1862) 494-95·. Ενταύθα ή Περσών βασιλεία κατέληξε Neophytus, Chroniçon..—- S P B. 289. Ενταύθα θέλω από τού νύν να παυσω Vilhardouin, De gestis Francorum in Morea. — E A h 2,2. Ενταύθα κατέλυσε τους περί των S. Jo. Chrys., Horn, in Ps. 133. —- 55, 386. Ενταύθα κινεί την θεόκτυπον λύραν Versus in S. Gregor. Naz. — BGC. 2 (1830) 412. Ενταύθα λοιπόν δείκνυσιν, δτι καί S. Jo. Chrys., Horn. 4. in Col. — 62, 325. Ενταύθα λοιπόν εφ’ ετερον μεταβ. S. Jo. Chrys., In Cap. 3. ad Gal. — 61, 647. Ενταύθα Λουκαν κλεινόν άρχιμαν.. Epitaphium. — Bes. 37 (1921) 156. Ενταύθα με βουλόμενον στήσαι τόν Philoth. Cp. Patr., Contra Greg., Hb. 12. — 151, 1109; D T A . (1698) 172. Ενταύθα μεν, ώ βέλτιστε, ούχ οιόν S. Isidor. Pel., Epist. 4, 199, et 5, 43. — 78, 1288 et 1352. Ενταύθα μοι βλέπε την τού ανθρώπου φ. S. Cyrül. Al., Comm. in Duc., cp. 4. — 72, 525. Ενταύθα μοι δοκεΐ ,πρός τούς εν κινδ. S. Ιο. Chrys., Horn. 15. in Rom. — 60, 539. Ενταύθα μοι στάς μικρόν, ώ ξένε, χρόνον Joann. Geom., Versus: 2. in Joann, imp. — 106, 903. Ενταύθα νύν σκόπησον δρθώς ό βλέπων Basilius imp. Porph., Menologium. — 117, 20; et A S¿ - Nov. Prop. XXV.

www.torrossa.com - For non-commercial use by authorised users only. License restrictions apply.

312

In itia P atru m Graecorum

Ενταύθα 6 ύμνογράψος τον σκοπόν άπαντα Theodorus Prodr., Comment. in carmen S. Jo. Damasc. — S T P. 58 ss. Ενταύθα ού τίθησι το αυτού αξίωμα Theophylact., Expos. in epist. ad Philipp. cp. 1. — 124, 1141. ’Ενταύθα πάλιν και έτέραν παρακλ. S. Jo. Chrys., Hom. 3. in 2. Corinth. — 61, 405. Ενταύθα προς τούς ’Ιουδαίους σαφέστατα Theodor. Mops., In Ps. 49. — S T. 93 (1939) 324-33. ’Ενταύθα προφητεύει τα κατά τον λ. Theodor. Mops., In Ps. 39. — S T. 93 (1939) 244-53. ’Ενταύθα σάλπιγξ, ή θεόκτυπος λύρα Versus in librum S. Gregorii Nz. — A B P. 1 (1931) 274; et B G C. 2, 412; S M P. 1 (1914) 274. ’Ενταύθα τό, συνίστησι, τφ Photius, Q. Amph. 67. — 101, 432. Ενταύθα τραγφδεϊ δ Προφήτης τής Nicephorus Blemm., In Ps. 38. — 142, 1453. Ενταύθα ώς προς όμοτίμους επιστέλλων Oecumenius, ep. Comment. in epist. ad Philipp. — 118, 1260. Έ ν ταύταις ταΐς ήμέραις επειδή άναγ. S. Theodor. Stud., Smo 41: De SS. PP. imitand. — Μ B N. 9, 99. Έ ν ταΰτη ήμερα, τή πρώτη και S. Ephrem Syr., In Patres defunctos. — E S O . 1, 175. ’Εν ταύτη συνελεύσει πάντων δη συναχθέντων Cone. Florentinum, Sessio XIV. — Μ C C. 31», 688. Έ ν ταύτη τή βίβλφ άναγέγραπται ενάρετος Introductio in Vitam Patrum (Palladii). — 34, 995 et T S. 6, 2 (1904) 3; T D. 15 (1912) 2; v. B H G. 1435. Έ ν ταύτη τή επιστολή κληρικοΐς γράφει ού Severian. Gab., Fragm.» in epist. ad Phil. — NA. 15 (1933) 313-4; Bib. 5 (1924) 296-353. Έ ν ταύτη τή νυκτι είς την 'Αγίαν Officium τής αγρυπνίας. — P Κ Α. 2, 161. Έ ν [ταύτη] τή πόλει Άντινόφ Amatalis et Taor. vita. — T S. 6, 2 (1904) 153. Έ ν ταύτη ΰπήρχον κατάρχοντες Synodus ctra Chrysostomum. — L G R . 1, 554. Έ ν τάφφ κατήλθες, ό ζωοδότης και Θεός S. Theod. Stud., canon in adorat. Crucis (Ode 9). — 99, 1765; G O O. 3 (1734) 326. Εντεύθεν άρα και οι τής εύσεβείας κήρυκες Andronici Pal., Chrysobullon. — Μ U A. 190. Εντεύθεν δε την περί τον πνευματομάχον Μακεδόν. Nicet. Choniat., De Macedonianis. — 140, 9; S R. 4 (1840) 399-419.

www.torrossa.com - For non-commercial use by authorised users only. License restrictions apply.

In itia P atru m Graecorum

31»

Εντεύθεν δήλον ως ου πάσας ύφ’ εν τάς S. Jo. Chrys., In Isaiam, Cp. 2* — 56, 27. Εντεύθεν ήμΐν ή διχότομος δόξα, μάλλον Leontius Byz., Adv. Nestorianos. — 86, 1400. Εντεύθεν λοιπόν είς γαστριμαργίαν αυτούς S. Jo. Chrys., Horn. 73. in Matth. — 58, 673. ...’Εντεύθεν ot άπλουστεροι τών πεπιστευκότων Methodius, De resurrectione (Excerpt.). — I Μ. 64; G C S. 27 (1917) 242. Εντεύθεν ό Λέων τού τής βασιλείας Joannes Zon., Annalium, lib. 15. — 134, 1313. ’Εντεύθεν προκαταριθμεΐται τής περιουσίας Catena Patrum in b. Job. cp. 33. — M C I. 377-83. . ’Εντεύθεν προσιών, εύροις αν εν τοΐς μετέπειτα Nicephor., Antirrhetica adv. Iconomachos cp. 24 (ult.). — P S S. 4 (1858) 290-91. Εντεύθεν ράδιον συνιδεΐν, ως πάλαι Theodoret., in Ps. 1. — 80, 865. Έ ν τή βασιλεία τού εύσεβεστάτου Apollinariae Vita. — ν. B Η G. 148* Έ ν τήδε τή βίβλφ άναγέγραπται ενάρετος άσκ. Apophtegmata Patrum* — 65, 72; MEC. 1, 358-712; ν. B Η G. 1443. Cfr.: Ό άγιος άββάς ’Αντώνιος καθεζόμενος. ’Εν τή δυνάμει σου Χρίστε ό Θεός Cant, de S. Georgio Martyre. — P AS * 1, 596. Έ ν τή έβδομη οικουμενική συνόδφ An., De causa Latinorum. — H Μ P. 163. Έ ν τή έβδομη συνόδφ Πάπας 'Ρώμης Angelos Panaretos, Sermo 1. etra Latinos. — RO . nr. 50. aim. 5 (1915) 112-117; cfr. ib. nr. 44 (anno 4 = 1914) 92 ss; n. 45, 162 ss; nr. 46, p. 231ss; ib. nr. 47-48, p. 274 ss. Έ ν τή Εβραϊκή βίβλφ τών ψαλμών S. Athanas., Argum, in Ps. — 27, 56. Έ ν τή είσόδφ ό τα ιερά άμφια Symeon. Thess., Q. 29. — 155, 880. Έ ν τή εκκλησία διισχυρίσω την εορτήν Michael Apostolis, Smo De Chr* Theophania. — E B S. 19 (1949) 239. Έ ν τή ερμηνεία τής προς 'Ρωμ. S. Isidor. Pel., Epist. 5, 32. — 78, 1348. Έ ν τή θεοφυλάκτφ και βασιλευομένη Miraculum S. Theodori 12"“. — È BS. 1 (1924) 337-38. Έ ν τή Καινή Διαθήκη λέξεων από τής β. Didymus Al., Prooem. in Pss. — 39, 1156. Έ ν τή Καταναίων πόλει τή δωδεκάτη Martyrium S. Eupli. — S T . 49 (1928) 51-52. Έ ν τή λαύρα τής Έπταστόμου ώς (ήτις) Narratio de capta Hierosolyma* — N S. 6 et 7 (1910) η'-ιε'.

www.torrossa.com - For non-commercial use by authorised users only. License restrictions apply.

3 1 4

In itia P a tru m Graecorum

Έ ν τή μεγίστη των εορτών ήμερα εν Stichoi in fer. 5a Paschae. — S E P . 191, nr. 269. ’Εν τή μέν κάτω βίβλφ έγωγέ σε, θεσπέσιε Joann. Clim., Uber ad Pastorem, Praef. — 88, 1165. Έ ν τή μνήμη τοΰ ευεργέτου, καί S. Basil., Reg. br. 196. — 31, 1212. Έ ν τή παρούση κατηχήσει βούλομαι S. Theodor. Stud., Smö 63: De Bulgar. interi. — M B N. 9, 149. Έ ν τή πόλει ταύτη οίκούντων ημών επιγίνεται S. Theodor. Stud., Cateches. 72. — P T S. 2, 496-500. Έ ν τή προλαβούση κατηχήσει Symeon Neoth., Cateches. — Z S N2. (1886). Έ ν τή προλαβούση συνελεύσει, πατέρες αίδεσ. Cone. Florentinum, Sessio 21. — Μ C C. 31a, 793. Έ ν τή προσευχή ημών ήνίκα κατά μόνα; De remissione peccatorum. — VV. 10 (1903) 61. Έ ν τή προτέρα επιστολή έλεγεν, ότι S. Jo. Chrys., Horn. 7. in 2. Tim.— 62, 636. Έ ν τή προτέρα επιστολή μέλλων Severian. Gab., Fragma. in ep. 2. ad Tim. — N A . 15 (1933) 342-44. Έ ν τή πρώτη επιστολή, πέμψας εκεί Oecumenius ep., Comment, in 2. Cor. — 118, 909; CCA. 5, 348. Έ ν τή σαρκί έν τοΐς πάθεσι τής σαρκός Anon., Glossae in epistolas Apo­ stólicas; — M h Μ. 2, 60. Έ ν τή σκιά τοΰ νόμου τοΰ διά S. Macar. Aeg., Horn. 35. — 34, 748; P R. 2, 233-35. Έ ν τή σύλλήψει, πάναγνε, τή σεπτή σου Exaposteilarion (8) in B. Μ. V. Concept. — T C Η. (1862) 172. Έ ν τή τοΰ Θεοΰ δυνάμει τοΰ Άρείου S. Epiphan. Panarion, Advers. Semiarianos. — G C S. 37, 267-303. Έ ν τή τοΰ Πάσχα μεγαλειότητι φαιδρυνθέντες Joan, monadi., Stichoi in Pascha. — S E P . 175. nr. 228. Έ ν τή τών προεστώτων δοκιμασία S. Basil., Reg. br. 106. -— 31, 1156. Έ ν τή υπομονή υμών κτήσεσθε S. Nilus, Epist. 3, 68. — 79, 42Ó. Έ ν τή χθες ημέρα, επειδή τής ευκλεούς S. Theodor. Stud., Epist. 1, 5. — 99, 924. Έ ν τι καί τοΰτο τών εννομωτάτων τε καί Callist. et Philot h., Patr. Cp. Synod. Constit. 31. — 152, 1355; M A D. 1 (1860) 375-79. Έ ν τι καί τοΰτο τών ούκ επαίνουμένων Jo. Glyk., Synod. Constit. 47. :— 152, 1150; M A D. 1 (1860) 85-88. "Εν τι καί τοΰτο τών σών αγαθών, ώ βασιλεΰ Manuel Calée., Epist. 14. — S T. 152 (1950) 186-87.

www.torrossa.com - For non-commercial use by authorised users only. License restrictions apply.

In itia P atru m Graecorum

315

"Εντιμε, αιδέσιμε και ευλαβή εν vide: Εύχομαι Χριστφ τφ Θεφ, ΐνα •υγιαίνχις. Έ ν τίνι οίλλφ ειμ'ι εν μέσφ υμών, αλλ’ ή S. Theodor. Stud., Catech. I: De vitis PP. — Μ B N. 92, 1. Έ ν tivt τής Καππαδοκίας χωρίψ, Δρακοντίανα Demetrius, Miracula variis Temp. V. — 116, 1396-97; v. B H G. 531. Έ ν τινι τών συνοδικών κεφαλαίων Anon. Metropol. Ephesinus. — E A C. 3 (1893); cfr. S B A. (1923) nr. 3, 7ss; cfr. El δέ και γεωργός μελεδ. "Εν τισιν έπιγέγραπται, « Ψαλμός του Δαβίδ προ τού χρισθήναι» Didym. Alex., In Ps. 26. — 39, 1304. "Εν τισι τών σεπτών εικόνων γραφαΐς αμνός Synodi 6. Canon 82. — MCC. 13, 40-41. Έ ν τοίνυν τοΐς περ'ι Θεοΰ τών δλων λόγοις S. Basil., Adv. Eunom., lib. 2. — 29, 573. Έ ν τοΐς αλλοις τό μέτρον ά'ριστον, εν Firmus Caes., Epist. 11. — 77, 1489. Έ ν τοΐς εμφυλίοις πολέμοις, εί καί S. Isidor. Pel., Epist. 5, 10. — 78, 1329. Έ ν τοΐς έξωθεν σταδίοις πολλοί (S. Jo. Chrys.), Horn, in Catechumenos. — 60, 739. Έ ν τοΐς καθ'ή μας χρόνο ις άνεφάνη και ή τών Pachomius mon., De Cartanitis. — 98, 1361. Έ ν τοΐς καθ’ ή μας χρόνοις άνθρωπός τις Nicolaus ep., De Demetrio. — v. B H G. 1354. Έ ν τοΐς καθ’ ημάς χρόνοις, βασιλεύοντος Miraculum S. Nicolai, de Nicolao claudo. — A Η N. 349-52. Έ ν τοΐς καιροΐς Άντωνίνου του βασιλέως Senator, Viator, Cassiodorus et Dominata, Passio. — v. B H G. 1622. Έ ν τοΐς καιροΐς Αΰρηλιανοϋ τοϋ βασιλέως Vita S. Januarii ep. et mart. — B C. 2 (1875) 227-51. Έ ν τοΐς καιροΐς Διοκλητιανοϋ του βασιλέως, ΰπατίαι κ. Martyrium S. Ja­ nuarii. — S Τ. 24 (1912) 105-114. Έ ν τοΐς καιροΐς εκείνοις, οτε έγνω ό Ηρώδης Zachariae patris Jo. Bapt., Passio. — v. B H G. 1881; v. S R B. (1940) 234. nr. 264. Έ ν τοΐς καιροΐς εκείνοις τοϋ μεγάλου Georgius m. Diospoli, Miraculum De bobus Theophisti. — AS. 23. Apr. 3, XXXIX; v. B H G. 689. Έ ν τοΐς καιροΐς Κωνσταντίνου τοϋ ευσεβεστ. Praxis S. Nicolai Myr., De Tributo. — A Η N. 98-110; v. B H G. 1351. Έ ν τοΐς καιροΐς τοϋ βασιλέως Κωνσταντίνου άκατ. Praxis S. Nicolai Myr., De Stratelatis. — A Η N. 67-96; cfr. B H G. 1350.

www.torrossa.com - For non-commercial use by authorised users only. License restrictions apply.

316

In itia P a tru m Graecorum

Έ ν τοίς καιροΐς του εικοστού πέμπτου Vita S. Phocae mart. — A B. 30 (1911) 272-279. ’Ey τοΐς καιροΐς τού ευσεβέστατου ημών βασιλέως S. Nicolai miraculum. — A H N . 102-10. Έ ν τοΐς καιροΐς των αγίων αποστόλων, έν Martyrium S. Cononos Isaur. — Z S P. 11 (1934) 299-320. Έ ν τοΐς καιροΐς των διωγμών τούτοις Martyrium S. Georgii. — A B W . 25 (1911) 136. Έ ν τοΐς κατά 'Ιεριχώ σπηλαίοις S. Elpidius, vita. — T S. 6, 2 (1904) 142. Έ ν τοΐς κατά τόν Σαούλ εξεταζόμενος Theodor. Mops., In Ps. 35. — S T. 93 (1939) 193-205. Έ ν τοΐς κοινοΐς καί άνηκέστοις S. Isidor. Pel., Epist. 3, 38. — 78, 757. Έ ν τοΐς μέρεσιν ‘Ιεροσολύμων κατά την S. Georgii miracul., De visione Saraceni. — A G M. (1913) 64-88. Έ ν τοΐς μέρεσι τοΐς άνατολικοΐς Maria Deipara, Miraculum.— v. B H G. 1075. Έ ν τοΐς.Μύροις άγιε, ιερουργός άνεδ. Romanus, Cant, de S. Nicolao. — P A S . 1, 202. Έ ν τοΐς όρίοις τής ’Αραβίας τοΐς κατά Δαμ. Anon., Dialogus etra Monophysitas. — N W G. (1909) 123-49. Έ ν τοΐς πόθφ κάμνουσιν ημέρα Gregor. Cypr., Epist. 19. — E Ph. 1 (1908) 422. Έ ν τοΐς πολέμοις επειδάν δλίγοι S. Isidor. Pel., Epist. 3, 205. — 78, 885. Έ ν τοΐς προλαβοΰσιν έτεσιν εορτάσαντες S. Theodor. Stud., Smó 36: De stabilitate. — Μ B N. 9, 86. Έ ν τοΐς πρόσθεν χρόνοις ελέγομεν κ. τ. λ. S. Jo. Damascen., Parallela Rupefucald.— 96, 468. Έ ν τοΐς προς τον αδελφόν αρχιεπίσκοπον S. Theodor. Stud., Epist. 34: Naucr. - M B N . 8 , 27. Έ ν τοΐς προφήταις έθος εστί, τα άψυχα Theodor. Abucar., Opuscul. 36 (Resp. ult.). — 97, 1593. Έ ν τοΐς συνοδικοΐς κανόσι τοΐς θείοις S. Theodor. Stud., Q. — 99, 1729. Έ ν τοΐς τρισιν έτεσιν τούτοις καί νΰν S. Theodor. Stud., Smo 86: De gratiar. act. et stabil. — Μ B N. 9, 199. Έ ν τοΐς Τρωικοΐς ό ποιητής ονομάζει εύανθή Theodor. II. Bascar., Epist. 3 (111) (ad Jos. Mesopotanitam). — T I, F. 155-56. Έ ν τοΐς Χαλδαϊκοΐς γράμμασι Βηρώσου Cosm. IndicopL, Topogr. christ., lib. 12. — 88, 452; W C I. 325. Έ ν τοΐς χρόνοις έκείνοις βασιλεύοντος Δ. S. Pancratii Passio. — B E Η. 4. Ser. 141 (1902) 16-20; v. B H G . 1409.

www.torrossa.com - For non-commercial use by authorised users only. License restrictions apply.

In itia P a tru m Graecorum

317

Έ ν τοίς χρόνοις 'Ηρακλείου, προ του τούς Πέρσας Theophili Vita. — R S T . 3 (1907) 837-48; 4 (1908) 257 ss; S A W. 206, 4 (1927) 164 ss; v. B H G. 1322. Έ ν τοΐς χρόνοις 'Ηρακλείου τού των Utilis narratio de festo Acathysti. — 92, 1353; 106, 1336; C Η M. 2, 806; v. B H G. 1060 et 1062. Έ ν τοΐς χρόνοις Νικήτα του πατρικίου Anon., Narratio animae utilis, et Anastas. Mon., De Patribus Sinai montis. — C A N. 1, 324; — O C. 2 (1902) 83-87; v. B H G. 1318. Έ ν τοΐς χρόνοις δπερ έμαρτύρησεν ό άγιος μεγαλομάρτυς De S. Mercurio mart. — BMC. (1937) 173-74. Έ ν τοΐς χρόνοις τής βασιλείας του έν εύσεβεΐ De Christi ordinatione (Apocryph.). - V A G. 1 (1893) 60-72; v. B H G. 810; cfr. S R B. 1 .(1940) 118, nr. 145, 2. Έ ν τοΐς χρόνοις τής βασιλείας του έν Beont. Neap., Vita s. Symeon- cp. 1. — 93, 1673; et AS. 1. Juli - 1, 138. Έ ν τοΐς χρόνοις τής του ασεβέστατου Sym. Met., V itaS. Andreae tribuni et Soc. — 115, 596; v. B H G. 118. Έ ν τοΐς χρόνοις του ευσεβέστατου και αοιδίμου Anon., De monasterio Iviron et imagine B. Μ. V. — B H. 10 (1897), No. 23, p. 86-99; v. B H G. 1070. Έ ν τοΐς χρόνοις του μεγάλου Θεοδ. Vita S. Akepsimae. — A S - 3. Nov. I, 654. Έ ν τοΰτοις από τής τών παλαιών αυτούς Gennadius Patr. Cp., Fragma. in 1. Corinth. 10, 5ss. — 85, 1728-29; N A. 15 (1933) 418-19. Έ ν τουτοις ού σώζεται τό του 'Αποστ. S. Basii., Reg. br. 108. — 31, 1156. Έ ν τούτφ διαλαμβάνει ό ποιητής Constantin. Basc., Argum. 14 (ult.) in II. Quinti. — 161, 950. Έ ν τούτφ κατά τό εύωθός αύτφ τής Έ π . Catena in epist. ad Ephes. — C C A. 6, 100. · Έ ν τουτφ προφητεύει τφ ψαλμώ τά Theodor. Mops., In Ps. 44. — ST. 93 (1939) 277-99. 'Εν τούτφ τφ μηνι αρμόζει γαλακτοτροφεΐν Anon., De cibis per menses sumendis. — B G C. 3, 409-21. Έ ν τούτφ τφ μοναστηρίφ ά'λλη γέγονε παρθένος Monialis fingens demen­ tiam, Vita. — T S. 6, 2 (1904) 98; cfr. B H G. 959. Έ ν τούτφ τφ μοναστηρίφ τφ τών Isidora virgo, Vita. — v. B H G. 959. Έ ν τούτφ τφ ψαλμφ προστάττει τοΐς άγίοις (S. Jo. Chrys.), Expos. in Ps. 104. — 55 , 653. Έ ν τούτφ τφ ψαλμφ τά κατά τον 'Ιερεμίαν Theodor. Mops., In Ps. 34. — S T. 93 (1939) 169-93.

www.torrossa.com - For non-commercial use by authorised users only. License restrictions apply.

318

In itia P atru m Graecorum

Έ ν τούτφ τφ ψαλμφ τάς αμαρτίας καταλέγει (S. Jo. Chrys.), Horn, in Ps. 105. — 55 , 660. Έ ν τρισίν ΰλαις ετέλουν οι ’Ιουδαίοι τό Πάσχα (S. Athanasius), De azy­ mis. — 26, 1328-32; cfr. 94, 414-15; et 95 , 393-96; ST. 78 (1937) 49-50. Έ ν τρισί τοις προ τούτων διεξελθόντες Origenes, ctra Celsum lib. 4. — 11, 1028; G C S. 2 (1899) 273-374. Έντυχόντες τοϊς παρά τής σής θεοσ. S. Athanas., Epist. ad Adelphium. — 26, 1072. Έντυχών μοί τις των λόγου κα'ι S. Isidor. Pel., Epist. 2, 153. — 78, 608. Έντυχόν τό ήμέτερον κράτος ταΐς δεήσεσιν Marcian. imp., Epist. ad mo­ nachos Hierosolym. — M C C. 7, 488; ACO, 2, Is (1935), p. 124. Έντυχών τοϊς γράμμασι τής όσιότητος Petri Seb., Epist. ad S. Greg. Nyss. — 45 , 241; P G N . (1925) 86. Έντυχών τοϊς γράμμασι τής τιμιότητος S. Theodor. Stud., Epist. 2,159. — 99, 1497. Έντυχών τοϊς νυν γραφεΐσι παρά σου S. Athanas., Epist. ad Maximum. — 26, 1085. Έ ν τφ άλγεΐν με τούς πόδας και άσθ. Dorotheus abb., Doctr. 12: De in­ ferno. — 88, 1748. Έ ν τφδε χεϊρας έξαπλοΰς ό Παντάναξ S. Theodor. Stud., Poema 52. — 99, 1796. Έ ν τφ έλθεΐν τούς Ζιφαίους και είπεϊν Nicephorus Blemm., In Ps. 53. — 142, 1473. Έ ν τφ ζ' κανόνι τής η' συνόδου έγρά. Theod. Bals., Zon., Arist.: Incan. Cone. Cp. — 137, 1005. Έ ν τφ ήρώφ του αγίου καί μεγάλου Κωνστ. Anon., De sepulcris impe­ rator. Cstpl. — 157, 725; B I O . 1 (1711) 3, 121; G C B. (1843) 203-08. Έ ν τφ θλίβεσθαί με εισάκουσόν * ’Αναβαθμοί. — C P C. 53. Έ ν τφ ιε' έτει Τιβερίου καίσαρος επί τών χρόνων Evangelium Marcionis. — Τ U. 45 (1924) 193-240; ν. S R B. 1 (1940) 132; nr. 159. Έ ν τφ 'Ιερεμία εΐρηται τό ■ καί σύ μή Evagrii Pont., Monastica. — 40, 1252. Έ ν τφ καιρφ έκείνφ βασιλεύοντος Δεκίου κ. Βαλέριανοϋ Martyrium S.‘ Mer­ curii. — BMC. 27-39; cfr. B H G . 1275. Έ ν τφ καιρφ Ικείνφ, βασιλεύοντος Barbara, Passio. — ν. B H G . 215. Έ ν τφ καιρφ εκείνφ Διοκλητιανός Passio SS. quattuor Coronatorum. — A S. - 8. Nov. - 3, 765; v. B H G . 1600.

www.torrossa.com - For non-commercial use by authorised users only. License restrictions apply.

319

In itia P a tru m Graecorum

Έ ν τφ καιρφ εκείνφ ήν τις βασίλισσα (S.Athan.), Hist, de Melchisedec. — 28, 525-29. Έ ν τφ καιρφ εκείνφ, οτε ό Σατανάς Passio S. Dtilae. — A S. - 15 Jun. 2, 1043; V. B H G. 567. Έ ν τφ καιρφ ουν εξαχιλιοστοΰ έννακοσίου τριακοστού τετάρτου Georg. Phrantz., Chronic, maj. 2. — 156, 737. ' Έ ν τφ καιρφ τής τελειώσεως των τεσσαράκοντα Passio S. Bademi archîmandritae. — P O. 2 (1907) 473-477; A S. - 7. Apr. - 1, DXXXV; V. B H G. 210. Έ ν τφ καιρφ τής των δυσσεβών ελλήνων Passio S. Romani márt. — AB. 50 (1932) 249-260. Έ ν τφ καιρφ του διωγμού έςητούντο Passio SS. Timothei, Anagnosti et 5. Maurae. — AS. - 3. Mai. - 1, 741; v. B H G. 1849. Έ ν τφ καιρφ τού θανάτου, φησί S. Athanas., In PS. 145. — 27, 545. Έ ν τφ καιρφ τού τής πορνείας S. Nilus, Epist. 4, 6. — 79, 553. Έ ν τφ καιρφ τουτφ έν φ ό Χριστός διώκεται S. Theodor. Stud., Epist. 278. — 99, 1120; Μ B N. 8, 223. Έ ν τφ καιρφ των ανόμων ύπερμάχων τής Ss. Justini et socior. Passio, -r6, 1565; S T. 8 (1902) 33; G A M. (1902) 18-21; Fl P. 3 (1914) 113-19; S K Q. - N. F. 3 (1929) 15-17; v. B II G. 973. Έ ν τφ κατ’ εκείνο καιρού βασιλεύοντος Διοκλητιανού Carterii Passio. — v. Β H G . 297. Έ ν τφ κελλίφ τού άββά Άγάθωνος S. Macarius, Appphthègmata. :— 34, 26L Έ ν τφ κομιδή την ΰμετέραν έλαφρ. S. Isidor. Pel., Epist. 4, 197. — 78,

ms.

"

·,;

j ...

’

Έ ν τφ κοσμικφ θεάτρφ ήγωνιζόμην Martyrium ,Ss. 42 mart, Armoriensium. — M A P . 8. Ser. t. 7* (1906) 58-60. Έ ν τφ λβ' κανόνι διωρίσατο ό άγιος από Theodor. Bals., In epist. S. Basil, can. 3. — 138, 737. Έ ν τφ μελλειν εκτελέσαι την θείαν ιερουργίαν* Ordo S. Eiturgiae. — T B N. 15 (1935) 1-16. , Έ ν τφ μεν διαλέγεσθαί με περί τού Hilarión Mon., De Azymo pane. — 158 , 977. Έ ν τφ ναφ τού αγίου μεγαλομάρτυρος Γ. S. Georgii mart., miraculum de imagine sua. — A G M. (1913) 90-93; AS. - 23 Apr. - 3, XDV; v. B H G. 691, Έ ν τφ νόμφ προσέτα'ξεν ό Θεός υιούς S. Dorotheus, Doctr. 15: De jejunio. — 88, 1788. . .. ¡ * : '·

www.torrossa.com - For non-commercial use by authorised users only. License restrictions apply.

320

In itia P atru m Graecorum

Έ ν τφ δνόματι τής αγίας κ. αδιαιρέτου Τρ. vide: Τά υπό του λυτρωτοϋ κ. σωτήρος. Έ ν τφ δρφ ή τών κατ’ ουσίαν ταυτών S. Maxim. Conf., Scholia. — 91, 576. Έ ν τφ παρόντι πρώτφ βιβλίφ δείκνυσιν δτι Georg. Schol., In 5 primos libros De Physica Aristot. — P G S. 6, 1-254. Έ ν τφ παρόντι ψαλμφ άντι τοϋ · αινείτε Eusebius Caes., In Ps. 146. — 24, 65. Έ ν τφ πέμπτφ ετει τοϋ καθ’ ήμάς διωγμού Passio S. Abramii ep. Arbel^e. — P O. 2 (1907) 450-451; v. B H G. 10. Έ ν τφ πεντεκαιδεκάτφ ετει Τιβερίου Καίσαρος Marcionis Evangelium. — Ζ Ν Κ . 2, 1 (1892) 455-94; cfr. S R B . 1 (1940) 133 nr. 159, 3. Έ ν τφ πεντηκοστφ ετει τής βασιλείας Σ. Acta S. Eudociae mart. — A S. - 4 Aug. - 1, 329; cfr. B H G. 761. Έ ν τφ πεντηκοστφ τρίτφ ετει τής βασ. Passio S. martyris Jae. — Ρ Ο. 2 (1907) 453-461. V. B H G. 761. Έ ν τφ προοιμίφ γέγραπται τίνος χάριν Theodor. Bals., In concil. Carthag. — 137, 1104. Έ ν τφ ποοσέχειν με τοΐς γειτνιάζουσιν πατράσι S. Gregor. Pp., Dialogo­ rum lib. 3. — P E . 77, 215-318; v. B H G. 1447. Έ ν τφ προ τοΰτου ψαλμφ ελεγεν S. Jo. Chrys., Hom. in Ps. 8. — 55, 106. Έ ν τφ προχείρφ κανόνι τοϋ Πτολεμαίου Methodus inveniendi indictio­ nem etc. — 92, 1124. Έ ν τφ πρώτφ βιβλίφ τής αΰτοΰ ποιήσεως Constantin. Gasc., Argument. 1 in 11. Quinti. — 161, 945. Έ ν τφ πρώτφ ετει Βαλτάσαρ βασιλέως Χαλδαΐων Hippolytus ep. mart., In Daniel. vision. Smo IV. — E A. 2. Ser. 1 (1885-86) 21-24; 49-60. Έ ν τφ πρώτφ τοίνυν ετει τής εΰθηνίας Eiber Joseph et Aseneth. — cfr. S R B . 1 (1940) 51 nr. 88. Έ ν τφ πρώτφ τόμφ τό προοίμιον. Ειτα Nicetas Chon., Tabula materiae orthod. fidei. — 139, 1093. Έ ν τφ πρώτφ τόμφ τών ύπαγορευθέντων Origenes, lib. 2. ctra Celsum. — 11, 792; GCS. 2 (1899) 126-202. Έ ν τφ τάφφ προσελθοϋσαι μυροφόροι γυναίκες Stichoi in Pascha. — S E P . 172. nr. 230. Έ ν τφ τεμένει τής αγίας και μεγάλης τοϋ De miraculo S. Imaginis Christi. — T U . 18. Beilage VI. A. p. 216**ss; v. B H G. 800. Έν τφ τετάρτφ ετει τής βασιλείας Διοκλητιανοϋ Martyrium S. Mocii. — A B. 31 (1912) 163-76; v. B H G. 1298.

www.torrossa.com - For non-commercial use by authorised users only. License restrictions apply.

In itia P atru m Graecorum

321

Έ ν τφ τετάρτφ ψαλμφ προοιμιάζεται Nicephorus Blemm., In Ps. 4. — 142, 1339. Έ ν τφ την αδελφότητα διαμερισθήναι ώδε S. Theodor. Stud., Catechesis 73. — P T S . 2, 500-506. Έ ν τφ τόπφ τά Άρσελάου φκηκεν καί άββας Anastas, monach., de P.P. Sinai montis. — O C. 2 (1902) 65. Έ ν τφ τριακοστφ καί εβδόμφ ετει του Passio Ss. Acepsimae etc. — P O. 2, 482; V. B H G. 16 et 17. Έ ν τφ ϋψει, Βασίλειε, τής Χριστού άγαπήσεως Acoluthia triplicis fe stiBasilii, Gregorii Naz. et Jo. ChrySost. — 29, CCCXXVIII. Έ ν τφ χρόνφ τής βασιλείας Θεοδοσίου Nicet. Choniat., De Eutychete. — 140, 37; S R. 4 (1840) 425-51. Έ ν ύπατεία Διοκλητιανοϋ καί Μαξιμ. Passio Ss. Anargyr. Cosmae et Da­ miani. — D C D. 218-20; AS. - 27. Sept. - 7, 469. Έ ν ύπατεία Διοκλητιανοϋ σεβαστού Acta Ss. Tarachi, Probi, Andronici. — A S. - 11. Oct. - 5, 566; V . B H G. 1574. Εν ύπατεία τού Νουμεριανοϋ τού βασιλέως Thalelaeus, Passio. — v . B H G. 1707. · Έ ν φόβφ Κυρίου καί τή αγάπη τής χάριτος Martinus Pp., Epist. ad Pe­ trum. — M CC. 10, 825; P B. 87, 174. , Έ ν φωναΐς αλαλάξωμεν, εν φδαΐς εύφημήσωμεν Officium lit. S. Modesti archiep. mart. Hierosolym. — P D P . 91 (1892) 71ss. Έ ν χειμώνι εΐ τις ΐδοιεν ρόδον, εικότως S. Theodor. Stud., Epist. 241. — Μ B N. 8, 201. Έ ν Χριστφ ’Ιησού, φησ'ιν ό Άπόστ. S. Nilus, Epist. 2, 232. 79, 320. Έ ν Χριστφ τφ μονογενεΐ Υιφ του Θεού Symeon Thess., Dial. adv. haereses. — 155, 33. ·.Έ ν φ δέ ταϋτα ’Ιωάννη τφ βασιλεΐ Beo Diae., Historiae lib. 7. — 117, 821. Έ ν φ εστι τής σκηνής ή διαγραφή Cosmas Ind., Topogr. Christ., libi 5.— 88, 192. Έ ν φ καιρφ τών άνομων vide Έ ν τφ καιρφ τ. άν. Έ ν φ μέν άντεΐπεν ώς άντιλογικός, καί S. Basil., Reg. br. 38. — 31, 1108. Ένωσις τού άχράντου σώματος καί τού Biturgia Praesanctificatorum. — T B N. 15 (1925) 199-221. Έξαγαγών εξ Αίγυπτου τον λαόν ό Δεσπότης Theodoret., Q. in Deuteronom. — 80, 401. Έξ αγάπης θείας κεκινημένοι, προς Symeon Thess., De divino templo. — 155, 697. Έ ξ αγάπης ό προφήτης κατοιμώζει S. Cyrill. Al., Comm. in Michaeam cp. 7. — 71, 744. 21

www.torrossa.com - For non-commercial use by authorised users only. License restrictions apply.

322

In itia P atru m Graecorum

Έξαγορεύειν αυτόν χρή και θριαμβεΰειν Receptio Hebraei in Christia­ nismum. — i, 1456; W S. 24 (1902) 466-69; EM . (1926) 305-08. Έξαγόρευσίς έσπ λόγων καί ενθυμήσεων S. Theodor. Stud., De Confes­ sione. — 9 9 , 1721. Έ ξ άγώνων εις αγώνας, και εκ θλίψεως S. Theodor. Stud., Epist. 201: Naucr. — Μ B N. 8, 174. Έξάετες λαοΐο θεόφρονα ηνία τείνας Joann. Geom., Versus nr. 41. — 10(5, 927. Εξαίρετος μέν ό κλήρος τοΐς αγαπάν S. Cyrill. AL, Glaphyr.: De explo­ ratoribus terrae s. — 69, 605. Έξαίσιον δρόμον όρώντες οί Μάγοι Canon, Ode 9. — Μ Ε Ν . 2 (1889) 670 (25 Dec.). Έξαίφνης εστί τό παρ’ ελπίδα (Dionys. Areop.), Epist. 3a, ad Caium. — 3, 1069. Έξανύσων τό παρά σου προσταχ. S. Isidor. Pel., Epist. 3, 409. — 78, 1041. Έ ξ άποστολικής προσφωνήσεως άπάρξ. S. Theodor. Stud., Cat. 68: De Via media. — M B N. 92, 189. Έ ξ αρχής μέν ό Θεός δι° εαυτού τοΐς άνθρώπ. Catena ΡΡ. in Ducam. — Μ B N. 9, 626. Έ ξ αρχής μέν ουν, ως ίστόρηται Joannes Zon., Annales lib. 10. — 134, 801. Έξαρχον ’Αλέξανδρον εΐχον τού τέλους Versiculi de S. Marco. — A S. —28. Sept. - 7, 601. Έξαρχον διοικήσεως καλεΐ τον πατριάρχ. Sym. Metaphr., Scholia in 9. ca­ non. IV Syn.1 oec. — 114, 252. Έξαστράπτων ό άγγελος έν τφ λίθφ έκάθητο Stichoi in Pascha. — S E P . 171. nr. 227. Έ ξ εγκράτειας τφ σοφφ διδασκάλφ Joann. Euchait., Poema 16. — 120, 1135. Έξεθήλυνέ με τό σπλάγχνον και τα τής Theodor. Prodr., Poema ad fra­ trem. — P I T . 32ss. Έ ξ εθνών και ”Αγαρ· τί δέ άγγελος Epigramma 63. — J A Ρ. 1, 20. Έξεικόνισμαι, κδν Θεός πέλω φύσει S. Theodor. Stud., Poema 39. — 9 9 , 1793. Έξείλετο μέν εξ οίκου δουλείας, κα'ι S. Cyrill. AI., Glaphyr.: De muliere capta. — 69, 649. Έ ξ εΐσι σχολαι, άστινας κατορθοΰντες S. Maximus Cf., Q. 45. — 9 0 , 821. Έξέκρουσας ημάς έλπίδος, ουδ’ αν είπεΐν Procop. Gaz., Epist. 31: Silano. — 872, 2744. Έξέλαμψας ως ήλιος Ιν Σιών έκ δυσμών Canon Diptychi Hieros., Ode 9. — P K A. 1 (1891) 133-34.

www.torrossa.com - For non-commercial use by authorised users only. License restrictions apply.

In itia P atru m Graecorum

323

Έξέλαμψεν ό βίος ως αστραπή Canon, Ode 9. — Μ E N. 2 (1896) 287 (18 Jan.). Έξελαυνόμεθα Καρβάλης άνοσ. S. Gregor. Naz., Epist. 203. — 37, 336. Έξελθόντες ο γε Άδάμ καί ή Εΰα ή γυνή Prophetia Methodii. — ν. S R B. 1 (1940) 99 nr. 124, 5. Έξελθόντος δέ του αποστόλου κατά τήν πρόσταξιν Passio S. Thomae. — Ε Α Ρ . 2, 2 (1903) 290; ν. B Η G. 1830; ν. S R B . 1 (1940) 233. nr. 260, 1. Έξελθόντος τοιγαροΰν τοΰ των Ούανδάλων Nicolaus ep., Miraculum. — AHN. 338-42; ν. B Η G. 1352. Έξελθόντος Φιλίππου τοΰ ’Αποστόλου από Acta S. Philippi apostoli. — AB. 9 (1890) 205-48; Ε Α Ρ . 2 , 2 (1903) 1-98; ν. B Η G. 1516; ν. S R B . 1 (1940) 225. nr. 252. Έξέμηνε κατά σου λαός ασύνετος Canon, Ode 9. — ME N . 6 (1901) 430 (16 Aug.). Έξένισέ με τό γράμμα τής εύγεν. S. Theodor. Stud., Epist. 2, 51. — 99, 1261. Έξεπλάγημεν ουν άπαντες, τότε τό Anna Comnena, Alexias, lib. 13. — 131, 936; E AC. 3, 87-139. Έξέπληξέν με λίαν ή αγγελία, τέκνον S. Theodor. Stud., Epist. 49: Naucr. — MB Ν. 8, 41. Έξερχομένου δέ τοΰ αγίου εκ τής πόλεως S. Georgii Miraculum, De dae­ mone. — A G Μ. (1913) 129 ss. Έξέστη επί ξένφ κ. φοβερω τεραστίφ Canon, Ode 9. — M E N . 1 (1888) 255 (25 Sept.). Έξέστη ό ουρανός καί έ'φριξεν ή γή Aeacius Cstpl., Epist. ad Petrum Antioch. — M C C. 7, 1121 ; GO O. 15, 458; A B W. IV. - N F. 10 (1934) 142-44; A C O. 3 (1940) 18. Έξέστησαν όρωντες τους Άθλητάς Canon, Ode 9. — ME N . 5 (1899) 128 (19 Mai.). Εξέστη των ’Αγγέλων δήμος τήν σήν Στρ., Can., Ode 9. — M E N . 3 (1896) 545 (8 Febr.). Έξεστιν εμπεσόντα τινά είς τό S. Nilus, Epist. 1, 212. — 79, 161. Έξεστιν, ώ θαυμάσιε, άλλων ύβριζ. S. Isidor. Pel., Epist. 4, 196. — 78, 1284. ’Έξεστι παντι Χριστιανό» τφ δρθώς πιστ. Elias Exiguus, Anthologium gnomicum. — 127, 1129. ’Έξεστί (σοι) συνιδεΐν, αριστε, εκ των S. Isidor. Pel., Epist. 1, 270. — 78, 341. ’Έξεστι τφ κατέχοντι ακίνητον διαπιπ. Eeo imp., Novella 114. — 107, 653.

www.torrossa.com - For non-commercial use by authorised users only. License restrictions apply.

324

In itia P a tru m Graecorum

Έξετάσαι χρή, πώς είς ήμάς ό προ. S. Anastas. Sin., Q. 143. — 89, 796. Έξετέθη πίστις ή καθολική έπι παρ. Symbolum Ariminense. — 67, 305. “Εξ έτη -διηνυκώς επί δεκάκις εξ έκ Nicephorus Blemm., Curricul. Vitae. — Η N B. (1896) 1-92. Έξ ευθέων έ'φυς γονέων, Συμεών δσιε Stichoi in S. Symeonem Styl. — S E P . 117-118 nr. 93. Έξ ευχής μοι to του γράμματος έστω προοίμιον Greg. Cypr., Epist. ad Method. monach. — S E G. 77; E Ph. 3 (1909) 33; E F F. (1892) 294-96. Έξέφαγεν νοΰσός σε, Φιλάγριε, δ'σσ’ S. Gr. Naz., Epigr. 198. — MG A. 182. Έξ εωας σήμερον έξανατείλας και την An., Cant. de S. Ignatio Martyre. — P AS. 1, 573. Έξήγαγε δέ εις φως σκιάν θανάτου, τουτέστιν S. Nilus, Epist. 2, 309. — 7 9 , 352. Έξήγαγεν ό τιμιώτατος μέγας χαρτοφΰλαξ Decretum synodale quoad me­ tropolitas Gotthiae et Chersonis (1396). — MAD . 2 (1862) 270. Έξηγέρθης, Χριστέ, έκ του μνήματος ως Stichoi in Pascha. — S E P. 166-67. nr. 218. Έξήλθεν οΰν δ απόστολος άπιέναι Thomas ap., De Onagris. — v. B H G. 1813. Έξήλθεν οΰν δ απόστολος μετά του Thomas ap., De Onagris. — v. B H G. 1814. Έξ ήλιου τις αΰγάσας αστήρ μέγας S. Theodor. Stud., Poema 80. — 9 9 , 1800. Έξ ήμισείας μοι φαίνη χρηστός· δτι Nicephorus Greg., Epist. 13. — 149, 659. Έξηπάτημαι, Χριστέ μου, τφ σοι S. Gregor. Naz., Poema: De se ipso. — 37, 1408. Έξηρεΰξατο ή καρδία μου λόγον άγ. S. Gregor. Nyss., Ctra Arium et Sabell. — 4 5 , 1281. Έξηρεΰξατο ή καρδία μου λόγον αμιγή Theodor. II. Bascar., Epist. 15 ad Niceph. Blemm. — T B F. 20-21. Εξής δ5 δν εΐη διαλαβεϊν, έπε'ι κλέπτας Clem. Al., Strom. lib. 2. — 8, 929; SC A. 2 (1906) 113-94; G C S. 15 (1939) 113-95. Εξής δ’ αν εικότως λέγοιμι και προς τούς Dionysius Pp., Epist. (= Athanas., De decret. Nic. Syn. cp. 26).— C P T. (1904) 177-182; M CC. 1, 1011; P B. 5, 110. Έξήτασαν οΰν οΐ παρόντες vide: Έζήτησαν οΰν οι παρόντες. Έξήφθη πάλιν δ καθ’ ημών πόλεμος, και Theodoret., Epist. 101. — 8 3 , 1293.

www.torrossa.com - For non-commercial use by authorised users only. License restrictions apply.

In itia P atru m Graecorum

325

Έ ξ Ιατρών πάρειμι τούτο κερδάναι S. Greg. Naz., Epigr. 223. ■— Μ G A. 207. Έ ξ ίερωσυνης καί βασιλείας, ώ ομώνυμε τά πράγμ. S. Isidor. Pel., Epist. 3, 249. — 7 8 , 928. Έξις μέν από συνήθειας, από δε έξεως φυσις έγγ. S. Nilus, Epist. 2, 239. — 7 9 ,3 2 1 .

Έξίσταντο ’Αγγέλων αί δυνάμεις εν τη Canon, Ode 9. — Μ Ε Ν . 6 (1901) 418 (15 Aug.). Έξίσταται βλέπων τις έξεστηκότα, Joanii. Geom., Versus 71. — 106, 936. Εξιστορεί μοι, Παύλε, τον μέγαν Πέτρον Jo. Euch., Poema 23 in Petrum et Paul. — 120, 1139; A WG. 28 (1881) 12. Έξ ’Ιταλίας εν Κρήτη έπανιών, μετά Mich. Apostolis, Epist. ad Petrum Calergi. — NM A.82. · ’Έξοδος καλείται επειδή και την έξ. Synopsis, Comment. in Exodum. — K A. 83-89. ...έξομαι τοΐς κλητοΐς μου και έκλεκτοΐς μου. Cfr. παρέξομαι... Apocalypsis Petri, fragmentum. — Bib. 10 (1929) 78. Έξομολογεΐσθε αεί τφ Θεφ τάς αμαρτίας υμών Nicephorus Blemm., In Ps. 105. — 142^ 1562. Εξομολογείται τώ Θεφ ό μακάριος Δ. Theodor. Mops., in Ps. 6. (Inc.).— ST. 93 (1939) 31. Έξομολογήσομαί σοι, Κύριε, έν δλη καρδία μου Michael Palaeol., Typicon monast. S. Micliaelis in monte Auxentii: Prolog. — G Μ T. (1895) 17; DO. 1 (1895) 769-94; cfr. B Z. 10 (1901) 530ss. Εξομολογούμαι σοί Πάτερ, Κύριε, ποιητά Niceph. Call., — S. Ephrem Syr. (?), Oratio confessoria. — 147, 591; (cfr. Oxford, G. Eaud. 2 (XIV. s.) 1-2V: S. Ephrem). Έξομολογοΰμεθά σοι φιλάνθρωπε Θεέ καί Sacramentar. Serapionis: Missa fidelium. — I T S. 1 (1900) 100. Έξομολογοΰμενον πρόσωπον ε’ισάγεται έν τφ ψαλμφ τοΰτφ Didym. Alex., In Ps. 37. — 39, 1341. Έξορκίζω σε τον άρχέκακον τής βλασ. (S. Basilius), Exorcismus. — 31, 1680. Έξορκίζω υμάς, τά ακάθαρτα πνεύματα, τά πονηρά (S. Gregor. Theolog.), Exorcismus. — D A A. 238-42. Έ ξ όστρέου τι; Μάργαρος. Ναι καί ξένον Joann. Metrop. Naupact., Stichoi in Ss. Menam etc. — S E. 15 (1903) 467-68. Έ ξ δτε είσήλθεν δ οικονόμος, μη μαθόντες S. Theodor. Stud., Cateches. 62. — Ρ T S. 2, 435-39. Έ ξ δτου διά τού αρχαίου πολεμίου Hadrian. IV Pp., epist. ad Basii. Achrid. — Bes. 32 (1916-17) 27-29; cfr. D F I. 1, 305.

www.torrossa.com - For non-commercial use by authorised users only. License restrictions apply.

326

In itia P atru m Graecorum

Έξ δτου τάς μεμβράνας ειλήφεις μήνες Greg. Cypr., Epist. ad Georg. Marmar. — S E G. 60; E Ph. 3 (1909) 16. Έ ξ οΰ Θεφ προσήλθον Ικλιπών βίον S. Gregor. Naz., Poèma: In invidos. — 3 7 , 1270. Έξ ου κατανοοΰντι πάντα λαμπρά τάλλα Maxim. Plan., Somnium Cicerón. — M VG. 91. Έξ οΰπερ ένθένδε μεθωρμίσω Mich. Ak., Epist. 110. — E MA. 2, 206. Εξουσίαν, ώ βέλτιστε, εξουσίας οΐδαμεν Jo. Euch., Epist. 41. — A W G. 28 (1881) 77. Έ ξ ου την ΐεράν πανήγυριν τής Πεντ. S. Jo. Chrys., Horn, de Ss. Mar­ tyribus. — 5 0 , 705; V. B H G. 1188. Έξ οΰ Χριστός, δ Θεός ημών, υπέρ τών έποφ. Episcopi orient., Epist. ad Agapitum Pp. — P E. 66, 67; M C C. 8, 914; P O. 2 (1907) 349-50; ACO. 3 (1940) 147. Έξ ΰέλων μέν φώς δρατοΰ φωσφόρου Joann. Geom., Versus 76. — 106, 938. Έξ ΰψους λαβών τήν θείαν άποκάλυψιν Hymnus in S. Theophan. Coni. — S B A . (1896) 618-20. ...Έξ ών εις ήν καί δ εμάς οΰτοσίν άθλητ. Andreas Chartoph., Encom. in S. Phocam. — A B. 30 (1911) 284-89. Έξ ών επέστειλεν ή τιμιότης σου, εφαν. S. Theodor. Stud., Epist. 172: Theophylacto. — Μ B N. 8, 150. Έξ ών μετέρχη άθλων, θαυμάσιε S. Isidor. Pel., Epist. 4, 195. — 78, 1284; cfr. ib. 181. Έξ ών δ Μουσικός τις, ώς φασι S. Isidor. Pel., Epist. 4, 194. — 78, 1281. Έξ ών φανερόν, δτι δ τών απάντων S. Irenaeus, Fragm. — P A S. 2, 208. Έ ξω τής αγίας αυλής οΰ χρή προσκ. S. Basil., Ps. 28. — 30, 72. Έξω τής παρεμβολής εκβάλλεται S. Nilus, Epist. 3, 196. — 7 9 , 473. Έ ξω τών Ιμπορίων vide: ...βουλόμενος δέ έν μια ώρα. Έοικα δέσποτα πολλής είναι γεγεμισμ. Nicetas Pan. Mag., Epist. 29. — M B N. 6a, 444. Έοίκαμεν εγώ τε καί σύ, δ μέν έγκαλεΐν Bessarion, Epist. ad Amirutzen. — Μ B. 3 (1942) 422-24. Έοικας άγνοεΐν καί τα ψόγου καί τα S. Isidor. Pel., Epist. 5, 140. — 7 8 , 1408. "Εοικας άγνοεΐν δσην δ άπράγμων S. Isidor. Pel., Epist. 2, 20. — 78, 469. Έοικας άγνοεΐν, δτι έπ'ι τών δμογ. S. Isidor. Pel., Epist. 4, 115. — 78, 1189. Έοικας άγνοεΐν, δτι δ συνεχώς tà S. Isidor. Pel., Epist. 2, 267. — 7 8 , 697. "Εοικας άγνοεΐν, δτι τό αυτό ρήμα S. Isidor. Pel., Epist. 3, 301. — 78, 973.

www.torrossa.com - For non-commercial use by authorised users only. License restrictions apply.

In itia P atru m Graecorum

327

Έοικας άγνοεΐν τής βιωτικής φάντ. S. Isidor. Pel., Epist. 5, 485. — 78, 1608. Έοικας άγνοεΐν, ώ καλέ Γεώργιε Michael Ak., Epist. 111. — L Μ Α. 2, 209. Έοικας άνθρωπε τοΰ Θεοΰ, προς την των Theodor. Prodrom., Expos. Canonum Dominicae. - 133, 1229; S T P . 1-3; S R . 5 (1841) 390-96. "Εοικας από ταπεινού και φαύλου S. Isidor. Pel., Epist. 2, 58. — 7 8 , 500. "Εοικας δεδοικέναι, μή την δόξαν τοΰ κατορθ. S. Isidor. Pel., Epist. 5, 170. - 78, 1425. "Εοικας έκ τοΰ συνεχώς συγγνώμης εφ’ S. Isidor. Pel., Epist. 5, 429. — 78, 1580. "Εοικας εξ ών επέστειλας πάλαι περιμ. Constantia. Easc., Epist. ad Joann. Pard. - 161, 957; LA. 304. · "Εοικας επιλελήσθαί μου των εντολών S. Isidor. Pel., Epist. 2, 181. — 78, 633. "Εοικας επιτήδειος είναι ποιητών άκροάσθαι Demetrius Cydones, Epist. ad Manuelem II. imp. - ST. 131 (1947) 94-96. "Εοικας θαυμάζειν, πώς τον προδότην S. Isidor. Pel., Epist. 2, 129. — 78, 573. Έοίκασιν αί ήμέραι ημών ωσει ώραι π. S. Theodor. Stud., Smo 120: De vanitate mundi. — Μ B N. 9, 281. Έοίκασιν οί Γαλιλαΐοι κατά τούς χρόνους S. Cyrill. Al., Comm. in Euc., cp. 13. - 7 2 , 760. Έοίκασιν ot ε'ργοις κομώντες (S. Jo. Chrys.), Ecloga 8. de anima. — 6 3 , 621; cfr. S A W . 144 (1902) 4, 38. Έοίκασιν οί τής Εκκλησίας φίλτατοι (S. Jo. Chrys.), Hom. in Jo. 11, 47. - 59, 525. Έοίκασιν οί Χριστιανοί εμπόροις μέγιστα S. Macarius Aeg., Hom. 24. — 34, 661. Έοίκασι ξένον τι δηλοΰν ενθάδε Christophor. Mytilen., Vers, in Transfigur. - Eos 8 (1902) 69; E C M . (1903) 14. Έοικας καί σαυτόν παραλογίζεσθαι S. Isidor. Pel., Epist. 4, 118. — 7 8 , 1193. "Εοικας μή πάνυ τοι τφ Πτολεμαίφ προσκεΐσθαι Demetrius Kyd., Epistola. - C D M. 19-20. "Εοικας μή τοΐς παρ5 εμοΰ γράμμασιν έντυχεΐν Manuel Calec., Epist. 68. - S T . 152 (1950) 263-64. Έοικας μοι (πάνυ) βουλεσθαι τώ Κυρίφ S. Isidor. Pel., Epist. 1, 67. — 78, 228. "Εοικας οΰκ άποδέχεσθαι τούς επί S. Isidor. Pel., Epist. 4, 117. — 7 8 , 1192.

www.torrossa.com - For non-commercial use by authorised users only. License restrictions apply.

328

In itia P atru m Graecorum

Έοικας ού συνοραν τά μέχρι νϋν γινόμενα S. Isidor. Pel., Epist. 3, 356. - 78, 1013. ’Έοικας ού φαΰλόν με περί τούς λόγους Manuel Calec., Epist. 35. — S T . 152 (1950) 216-17. ’Έοικας παίζειν μάλλον, ή σπουδάζειν S. Isidor. Pel., Epist. 2, 185. — 78, 636. Έοικας πεπεΐσθαι τφ θεσπεσίω Π. S. Isidor. Pel., Epist. 2, 96. — 78, 540. Έοικας τεθορυβήσθαι, διά τό άκηκ. S. Isidor. Pel., Epist. 4, 116. — 78, 1189. Έοικας την κατάστασιν τής Έκκ. S. Isidor. Pel., Epist. 2, 5. — 7 8 , 460. Έοικας του νομοθέτου Μωσέως S. Isidor. Pel., Epist. 3, 76. — 7 8 , 784. Έοικας, ώ αδελφέ, ήν προ μακροΰ διέτρ. Eustathius metrop. Thessal., Comment. in Hymn. pentecost. S. Jo. Dam. — 136, 504; S R. 5 (1841) 161-383. Έοικας, ως φασί τινες, άλλοτρίοις S. Isidor. Pel., Epist. 3, 183. — 7 8 , 873. Έοίκατε άγνοεΐν τό τής βοήθειας S. Isidor. Pel., Epist. 5, 505. — 7 8 , 1617. Έοίκατον οίμφω προς άλληλα, επιστ. Eustath. Thess., Epist. 56. — 136, 1323. Έοικα τών ΰμετέρων γραμμάτων μετειλ. Procop. Gaz., Epist. 22. — 872, 2737. Έοικε δέ λέγεσθαι οργή και ό διάκονος τών Origen., Fragm. ex Comm. in Epist. ad Roman. — B I Z . 18 (1928-29) 80-81. Έοικε, θειότατε βασιλεύ, έν ούδέν τών Joann. Arg., Smo. Consol. ad Constt. imp. — DA. 48. Έοικε μηδέν είναι τοις άνθρώποις Mich. Ak., Epist. 105. — L Μ A. 2, 198. ’Έοικε μοι τούτο καί δ'κνον εμποιεΐν S. Basilius, Epist. ad Eusebium. — 3 2 , 632. Έοικεν ή παρρησία καΰσωνι μεγ. Antioch. Mon., De loquendi libertate. - 89, 1476. ’Έοικεν ή πνευματική γνώσις οικία τινι Symeon jr., Smo. de intelligenda Scriptura. — Cfr. 120, 293 nr. -24; latine ed. Pontanus nr. 19. Έοικεν (γάρ) ό μοναχός χώρα τή έσπ. S. Ephrem, De luctamine spirit. - E S O . 3,461. Έοικεν ή πολλάκις εν τοΐς λόγοις έπικαθ. Deo imp., Constit. 42. — 107, 521. Έοικεν δ αμαρτωλός ίερεύς άνδρί λέπρ. S. Isid. Pel., Epist. ad Silvanum. - S F C. 9 (1901) 465. Έοικεν- δ γόης ούτος τή θεία Γραφή Mich. Psell., I n . . . (Hermis Mercurii Trismegisti) Poimandrem. — 122, 1153.

www.torrossa.com - For non-commercial use by authorised users only. License restrictions apply.

In itia P atru m Graecorum

32P

"Εοικεν ό διδάσκαλος, επ’ Εκκλησίας Jos. Bryenn., De futuro judicio. — B I B. 2, 361. ’Έοικεν ό θαυμάσιος του φοσσάτου κριτής Greg. Cypr., Epist. ad Eogothet. Magn. - E Ph. 5 (1910) 341; S E G. 180-82. "Εοικεν δ τον θάνατον δεδιώς Demetrius Cydon., Sententiae. — N B I. 5 (1926-27) 48 ss. "Εοικεν δ τού λόγου πατήρ Άριστοτέλει Gregor. Cypr. Epist. ad Neocaesariens. - E Ph. 1 (1908) 438; S E G. 31-32. "Εοικεν, ώ παρόντες, δπερ είσί τοίς άνθρωπ. Demetr. Chomat., Smo catecheticus. 6 (lacun.). — P A S. 7 (1891) 737. "Εοικεν ώς αληθώς μηδέν των καλών Plotin. archiep. Thess., Encom. in S. Demetr. - I MA . 40-66; cfr. Μ A P. 8. Ser., 1 (1897) 53-54; v. B H G. 534. "Εοικε πάσα ερώτησις καθεΰδουσαν Demetr. Chom., De suscipientibus e sacro baptismo. — A S C. (1891) 549. "Εοικε πεποιήσθαι εΐς τήν κατά τον Έζεκίαν Nicephorus Blemm., In Ps. 32. - 142, 1442. "Εοικε τά πρώην έπιστάλέντα σοι παρ’ έμοΰ Maximus Planudes, Epist. 21. - Τ Μ P. 38-39. "Εοικε τήν παρούσαν ζωήν επιλελ. S. Gregor. Naz., Epist. 202. — 3 7 , 329. "Εοικε τι τής κοινής καταστάσεως S. Basii., Epist. 1, 21. — 3 2 , 285. "Εοικε τό ηγεμονικόν τών άγιων S. Nilus, Epist. 1, 108. — 7 9 , 129. Εορτάζει σήμερον ή οικουμένη τήν S. Joseph Hym., De Immac. Concept.. B. Μ. V. - P A S. 1, 396. Εορτάζει σήμερον ή τού Θεού ’Εκκλησία Anon., Cant. de ss. Innocenti­ bus infant. — P A S. 1, 457. Έορτα'ι ημών σωτήριαι, εν αις Θεός Nicolaus III Patr. Cp., Canonica. - P S S. 4, 467. Έορτάσαι θέλω, αγαπητοί, καί παν. (S. Jo. Chrys.), Hom. in Epiphaniam. - 61, 761. Έορτάς μέν άπάσας καί υμνωδίας S. Greg. Thaum. (?), In B. Μ. V. Annunt. — 10, 1156. Έορτάσωμεν εγκαίνια πνευματικούς, αδελφοί Stichoi in ecclesiam B. Μ. V.. - S E P . 136, nr. 134. Εορτή, άγοι, μέλλει προσελαυνειν, ή πασών S. Jo. Chrys., Hom. De S. myster. accedendis. — M B M. 1,1. Εορτή καί τά γράμματα, καί τό κρεΐ. S. Gregor. Naz., Epist. 115. — 37, 212. Εορτή μέν έστιν εορτών ή αγία Πεντηκοστή S. Theodor. Stud., Smo 10: In omnes SS. — Μ B N. 9, 24.

www.torrossa.com - For non-commercial use by authorised users only. License restrictions apply.

330

In itia P atru m Graecorum

Εορτή μοι τά προς σέ γράμματα, ώ π. Theophylact., Epist. ad Mermuntop. — 126, 533. Εορτήν αγειν σύνηθες τοΐς 'Ρωμαίοις S. Gregor. Nyss., Epist. 14. — 4 6 , 1049; P G N. (1925) 44. ‘Εορτήν αγομεν σήμερον ενός των προκρίτων Gregor. Palam., Horn, in S. Joann. Εν. - O G P. 29-40. Εορτήν άγομεν σήμερον καί πανήγυριν S. Jo. Chrys., Horn. 2* de Cruce et latrone. — 4 9 , 407. Εορτής οΰσης τής κατά νόμον Σκηνοπηγ. S. Cyrill. AL, In Joann, lib. 5. - 7 3 , 705.„ Εορτή χαρμόσυνος έπέφανε τοΐς πέρασι Ephrem Kariae, Idiomeion. — C P C. 102. Εορτών εορτή ήμΐν, καί ή έν προθύροις S. Theodor. Stud., Smo 7: De Ascensione. - Μ B N. 9, 15. Έ π ’ άγαθω ζήλος επαινετός, ό δ’ εις τούν. Constantin, ep. Menoeci, mo­ naster. S. Martinae dat Georgio Cappari (s. a.). - M A D . 4 (1871) 264. Επαγγελίας ’Ισαάκ πάλαι τέκνον, μελ. Theodor. Prodr., Epigrammata 1-28: in S. Greg. Nz. - S M P. 1 (1914) 259. Έπαθον οΰν ο! μακάριοι μάρτυρες (Methodius), Passio S. Dionysii. — 4 , 684. Έπαιζον δτε προς οΰς είκός ήν π. Nicetas Mag., Epist. ad Sergium. — N E . 19(1925) 165-66. Έπαινεΐν μέν τα χρηστά καί προς άρετήν Vita S. Theoctistae Lesbiae. — I Μ A. 1-39; B Η G. 1723. Έπαινεΐν σε τής γνώμης εθέλων, θαυμάσιε Nicephor. Greg., Epist. ad Metoch. Nicephor. — E D . 2 (1924) 249-50. Επαινείς τον άγιον καί κοινόν ήμών S. Gregor. Naz,, Epist. 79. — 3 7 , 149. Έπαίνει τάς άρετάς * μή θαύμαζε δέ Photius, Epist. 2, 47. — 102,864; B Ph. 424. Επαινετή μέν καί αοίδιμος ή εύαγγελιογρ. Demetrius Chômât., cp. 9. — A S C . (1891) 47-50. Επαινετοί μεν πάντες oí κατά Θεόν τόν Vita S. Beonis I. Papae. — A B. 29 (1910) 405-408; v. B H G. 982. Επαινετόν τι χρήμα καί θειον ή άρ. Theodor. Protoasecretis, Encomium in Theophanem Coni. - S B A . (1896) 4, 608-18; v. B H G. 1792. ’Επαινετός αληθώς δ είπών, τήν ταπείνωσιν Joann. Calec., Synod. Constit. 23. — 151, 679; 152, 1241; cfr. 154, 699 B; M A D 1 (1860) 202-16.

www.torrossa.com - For non-commercial use by authorised users only. License restrictions apply.

In itia P atru m Graecorum

331

Επαινετός καί οΰτος τής Εκκλησίας ό νόμος Gregor, ep. Ant., S. Gregor. Nyss. (?), In mulieres unguentiferas. — 88, 1848; C N A. 1 (1648) 828 (cfr. Monacens. Cod. gr. 240 (s. XIII) 109 = S. Gregorii Nyss.). ’Επαινετός ό τής Εκκλησίας θεσμός Nicetas Paphi., In S. Theclam. — 105, 301; V. B H G. 1722; ν. S R B. 1 (1940) 203 nr. 228, 25. ’Επαινετός ό υπέρ των αγίων πόθος Nicetas Paphi., In S. Thomam Ap. — 105, 128-45; v. B H G. 1842; cfr. B A P. 6. Ser. 10 (1916) 1514-16. * ’Επαινετός ως αληθώς δ είπών την Gregor. Palam., Tom. Synod. 1. — Joann. Calecas, 7. — 151, 679-92; 152, 1241-53; cfr. 154, 699 II. ’Έπαινοι καί τρόπαια εγκώμιόν τε Basilius Digen. Acritas, Sermo 1. — B G V. 6 (1892) 1. Έπαινον δ θεόπτης Μωϋσής του Canon, Ode 1. — M E N . 3 (1896) 364 (25. Jan.). Έπαινοΰμεν καί ημείς καί θαυμάζ. Gregor. Pal., In Christi Transfigur. — 151, 424. Έπαινοί! μέν σου την περί τα βελτίω σπουδήν Gennadius Cp. Patr., Epist. ad Joseph. — 160, 633; P G S. 4, 155-72. ’Επαινούνται μέν καί τυχόν δικαίως παρά S. Maximus Cf., Epist. ad Joann, archiep. Cyzici. — 91, 1061; O A G· 1 (1857) 38. Έπαινοΰσί τινες τον Πυθαγόραν τον S. Gregor. Naz., Epist. 198. — 3 7 , 324. Επαινώ καί σε τής επιστολής καί Gregor. Cypr., Epist. 80. — E. Ph. 3 (1909) 17; S E G. 61-62. ’Επαινώ μέν υμών τής φιλονεικίας τον πόθον, άποδ. Basil. Sei., In 5.000 homines et pan. — 85, 360. ’Επαινώ μέν υμών τόν πόθον (S. Jo. Chrys.) - (Severian.?), in Rom. 7, 19. -T- 5 9 , 663; cfr. M S. 321-27. ’Επαινώ δτι κήδη τών ήμετέρων. Έ τ ι S. Gregor. Naz., Epist. 83. — 3 7 , 156. ’Επαινώ πάλιν σου την αγχίνοιαν, καί τό τής Theodor. II. Bascar., Epist. 13 (61). - . T D F . 90-91. ’Επαινώ σε τής κατά ψυχήν S. Nilus, Epist. 2, 13. — 79, 205. ’Επαινώ σου τα ρόδα τών θεοφ. S. Nilus, Epist. 2, 88. — 79, 241. ’Επαινώ σου τήν εις άπανθ’ απλώς τα Manuel Rhetor, De carne Christi. - A M R . (1890) 2-25. ’Επαινώ σου τήν περί τα κρείττω σπουδ. Maximus ep. Cyther., Epist. ad David. Hoeschel. — 55, 564; S CO . 8, 113. ’Επαινώ σου τήν προαίρεσιν, μακαρίζω τής περί τό αγαθόν Anon., Epi­ stola com., Doctrinae Dorothei Abb. — 88, 1613.

www.torrossa.com - For non-commercial use by authorised users only. License restrictions apply.

332

In itia P atru m Graecorum

Επαινώ σου τής επιστολής το προοίμιον S. Gregor. Naz., Epist. 8. ad Basilium. — 3 7 , 33. ’Επαινώ τής βασιλείας σου το περί τα ευσεβή Demetr. Chômât., Cp. 13: ad Serbiae regem. — A S C . (1891) 59-64. ’Επαινώ το Θεόγνιδος, δς την μέχρι S. Gregor. Naz., Epist. 13. ad Am­ philoch. — 3 7 , 45. ’Επαινώ υμών τον πόθον, καί μακαρίζω Serapion, Epist. ad monachos. — 4 0 , 925; S R. 4 ‘(1840) XDV-LXVIL Έπακοΰσας ό Δαυίδ του προφητικού Πν. Origenes-Eusebius, in Ps. 50. — 6 9 , 1085; P A S. 3, 455. Έπάκουσον ημών ό Θεός ό Σωτήρ ήμών Oratio in Pentecoste. — B B G. 3 (1949) 131. ’Επάλληλον σημεΐον παρά του (S. Jo. Chrys.), Horn, in principium anni novi. — 59, 575; v. B H G. 819. Έπάνειμι δ’ αυθις εκείνα δώσων τφ λόγφ Georg. Pachym., De Andron. Palaeol., lib. 6. — 144, 499. Έπάνειμι δ’ αυθις επί τα Παιονικά, σα. Nicet. Choniat., De Manuele Comn., lib. 4. — 139, 465. Έπανελθών ανωτέρω καί άρξάμενος από Vita et Conversâtio S. Polycarpi mart. — F P A. 2 (1901) 291; D P A. 2 (1913) 402-50; v. B H G. 1561. Έπανήκες, ως έμαθον, μεγαλουργέ Κομν. Joannes Naup., Epist. 4. — V V. 3 (1896) 246. (Έπαν)ήκεις ήμΐν έκ τών Περσικών αγώνων Euthymius metrop. Neopatrae, Encom. in Manuel Comn. — Th. 19 (1941-48) 524-50. ’Επανήκεν ήμΐν εκ τής πρεσβείας ό θ. Gregorius, Alloc, encom. in Bessarion. - 161, 731; B G C. 5, 435-61. Έπανήκομεν εκ τής εκδημίας ή περιπλανήσεως ή Greg. Cypr., Epist. ad Method, monach. - S E G. 78; E Ph. 3 (1909) 34. Έπανήκο,ν ol πρέσβεις πλήν του δαπαν. Constant. Dase., Epist. ad Athanas. — 161, 961. Έπάν ό όσιώτατος πρώτος τών κατά τό Antonius Ptr. Cstp., Ad mon. Athon. - GA. (1885) 124. Έπάν την κεφαλήν ό δφις παρεμβ. S. Nilus, Epist. 3, 130. 7 9 , 444. ’Επάξιον Θεομήτορ, τής σής αγνείας τον τόκον S. Andr. Cret., Canon in nat. B V Μ. - Ode ult. - 97, 1328. Έπαξίως εκλήθης τής Χρίστου βασιλείας Stichoi in S. Basilium Mg. — S E P . 100-101, nr. 64. Έπάρας τούς αποστόλους καί καθ. S. Jo. Chrys., Horn. 39. in 1. Cor. — 61, 331.

www.torrossa.com - For non-commercial use by authorised users only. License restrictions apply.

In itia P atrum Graecorum

333

,..Επαρχία Θράκης Ευρώπης υπό Hierocles Grammat., Synecdemos. — 113, 141. ^ Επαρχία Καισαρείας Καππαδοκίας Ordo Metropolitarum. — 107, 359. Επαρχία Καππαδοκίας. Ό Καισαρείας Notitia Patriarchatus Constantinop. — 107, 356. Επαρχία Ούρβικαρίας. 'Ρώμη Géorg. Cypr., Descriptio orbis romani. — G G C. 28 ss. . Έπαρχική στολή σ(ε, φίλτατον φίλων) Christophorus Myt., Sticboi 30. — Κ C Μ. 17. - mut. Ε π ’ αυτό χωρεΐ το ισχυρότατον κεφάλ. Georg. Pach., De div. nom., cp. ult. — 3, 985. Έπαφρόδιτος αληθώς ή επιστολή, καί Firmus Caes., Epist. 44. — 77, 1512. Επαχθέστεροι δέ νυν είσιν ή πρόσθεν Georg. Scholar., Tractat. I. Dè Spi­ ritu SV (Additamentum:). - B. 4 (1927-28) 627-31. Επαχθής μέν ή ασθενεία, εφ'ής πεπ. S. Theodor. Stud., Cat. 33: Non celare lapsus. — M B N. 92, 91. Έπεβάλετο μέν ό στρατιώτης 'Ρόδος ó Demetr. Chom., De divortio legi­ timo propter viri adulterium. — P A S . 7'(1891) 555. Έπεβίβασας ανθρώπους επί S. Nilus, Epist. 2, 79. — 79, 236. Έπέγνων σε καί νυν διά των γραμμ. S. Theodor. Stud., Epist. I l l : Ignatio. - - M B N. 8, 99. Έπέγνων σου άνθρωπε τοϋ Θεοϋ τήν S. Theodor. Stud., Epist. 207: Gregorae. — M B N. 8,178. Έπέγνων σου τήν Ιπιστολήν, ώσπερ S. Basilius, Epist. ad Gregorium. — 3 2 , 224. Έπέγνων τήν δΰναμιν τών γραμμάτων S. Theodor. Stud., Epist. 174 ad Joannem. — M B N . 8, 151. Έπεδεξάμην ώσπερ έπουσαν vide:· Ύπεδεξάμην ώς πρέπουσαν τφ σεμνφ. Έπεδήμησεν ό υιός τοϋ Θεοΰ Χριστός ταγαΐς Methodius ep., Adv. Porphyrium. - G O O . 2,401; G C S. 27(1917) 503-07; G C. 1167. Έπεδήμησέ τις εξ υμών, αγαπητοί, (S. Jo. Chrys.), Ecloga 24. — 63, 731; cfr. S A W . 144 (1902) 4, 55. Έπεδήμησε Χριστός τφ κόσμφ είς σωτ. S. Greg. Nyss., In S. Stephan. - 4 6 , 721 ; V . B H G. 1655. Έπεζήτησας εν τφ γράμματι, τίνος ενεκεν Michael Psell., In dictum apost. - W Μ P. App. 104-106. Έπεθυμησα, ώσπερ τοϋ ιδείν σε Eustath. Thess., Epist. 38. — 136, 1304. Έπεθυμοϋμεν συν τφ κυρφ Γρηγορίφ S. Theodor. Stud., Epist. 2, 97. — 99, 1348.

www.torrossa.com - For non-commercial use by authorised users only. License restrictions apply.

334

In itia P atru m Graecorum

Έ πεί αγαθός ών δ Θεός βούλεται την μετάνοιαν τοδ άμαρτωλοϋ Didym. Alex., In Ps. 117. - 39, 1556. Έπεί αί κατά τον τόπον τής μικράς 'Ρωσ. Joannes Cantacuz., Novella (a. 1347). - 161, 1118. Έπε! άι χεϊρες αντί των πράξεων πολλάκις εΐρηνται Didym. Alex., In Ps. 46. - 39, 1376. Έπεί, άλλη τις βασιλεΐ προσήκουσα άρ. Stephan. rex Serb., Rescr. ad mon. Athon. - S I P. 5 (1880) 98. Έ πεί άμα των δικαίων, μνημονεύει τών προσηλύτων Didym. Alex., In Ps. 145. - 39, 1609. Έ πεί άνηνέχθη τή ημών μετριότητι, ως Philoth. Cp., Synod. Constit. 67. - 152, 1420. Έ πεί άόρατος ό Θεός, ακολουθεί δέ τών Didym. Alex., Fragm. in Evgl. Joann. — 39, 1645. Έ πεί άπελύθη σεπτόν πρόσταγμα του κρατίστου Decretum Isidori Patr. Cp. (1347). - Μ A D. 1 (1860) 257. Έ πεί άπεσπάσθη ή πρότερον υπό την άγ. Andronic. jr. imp., Reseript. - 161, 1108. Έπεί άπητήθην παρά του κραταιοΰ καί αγίου Juramenti formula. — A Ο C. 1 (1948) 297-98. Έπεί από τής παραχωρήσει Θεοΰ διά πλ. Call. et Phil., Synod. Constit. 14. - 152, 1330; Μ A D. 1 (1860) 329-30. Έπεί από τής προϊκός ής συνεφώνησεν Matthaeus I patr. Cp., Decretum dirimens controversiam (S. a.). — Μ A D. 2 (1862) 339. Έ πεί γαληνότατε αυτοκράτορ, υπήκουσας Hadrian. Pp., Epist. ad Basilium imp. — M C C. 16, 369. Έ πεί γάρ παρήλθε μέν τών ώδε Νικόλαος Bekkos, De S. Synodo Photium restit. - P P S. XI. 31 (1892) 141-77; cfr. Ή ν γάρ μακά­ ριον αληθώς. Έπειγόμενος τής συνήθους διδασκαλ. Theophanes Ker., Hom. in Paralyti­ cum. — 132, 444. Έ πεί δ’ άκούσας ευσεβώς ποιημάτων S. Gregor. Naz., Christus pa­ tiens. - 38, 133; D Ch P. (1846) 9-78; B C P. (1885) 1-2604; E A D. 1, 4. Έπειδάν εννοήσω τον παρελθόντα χειμώνα S. Jo. Chrys., Hom. 11. De statuis. — 49, 119. Έπειδάν μέλλη τις μικροτέρας S. Jo. Chrys., Hom. 5. De Incomprehens. 48, 735; S Ch. 27 (1950) 250. Έπειδάν ξένον τινά καταχθέντα S. Jo. Chrys., Sermo 1. in Annam. — 54, 631.

www.torrossa.com - For non-commercial use by authorised users only. License restrictions apply.

In itia P atrum Graecorum

335

Έπειδάν τή τοϋ Θεού χάριτι καί ΐαΐς κοιναΐς Testamentum 40 martyrum.. L C V . 4 (1671) 225-33; S G T. 1 (1898) 75; S K Q. 2. Ser., 2 (1901) 107-10; GAM. (1902) 166-70. Έπε'ι δ’ άνχίπαις ήν δ υιός Μιχαήλ Georg. Pachym., De Andronico Palaeol., lib. 3. - 144, 215. Έπε'ι δέ ανεκαθηραμεν τφ λόγφ S. Gregor. Naz., Or. 28. De theologia. - 36, 25. Έπεί δε ανωτέρω διωρίσατο ή βασιλεία Manuel Comn., Novell, de di­ vers. causis. - 133, 749. Έπε'ι δέ απαραίτητον ήν, καί τινα παρ’ εμ. Typicon Irenes Aug., Cp. ult. (80). — A G B . (1688) 1,292-98; 127, 1116. Έπε'ι δέ από λύπης καί συναρπαγής Abjuratio errorum. — M A D. 1 (1860) 501-502. Έπειδ’ εγνώρισεν ή μετριότης ημών, ώς δ Decretum synodale Cstpl. (1316). - M A D . 1 (1860) 58. Έπε'ι δέ εϊρηται, τίς γενόμενος δ μυηθείς Nicol. Cabas., De vita in Christo, 1. 7. - 150, 685; G Μ N. 172. Έπε'ι δέ εκ ψυχής κα'ι σώματος συνέστη Meletius mon., De natura horn, cp. 31. - 64, 1288. Έπε'ι δέ έν τφ κηρΰγματι τφ έκκλησιαστ. Orígenes, De principiis III. De libero arb. (Fragm.). — G C S. 22 (Orig. 5) 195. Έπε'ι δέ εστ'ι δοξάζειν καί το δν ώς Jos. Bryenn., In transfigur. — B IB .. 3, 25. Έπε'ι δέ ετελευτησεν δ Παιαζήτεω Μεχμέ. Eaonic. Chalcocond., De reb.. turc., lib. 5.— 159, 220. Έπε'ι δεϊν ήμΐν έξοδεν άπαξ περί Τριάδος Jo. Veccus, Refutatio Photii de Spir. S°. - 141, 729. Έπε'ι δέ καί παρά τοϋ ιερωτάτου · μητροπολ. Michael Anchial., Πράξις (Fragm.) (1191-92). - P K A. 1 (1891) 460-61. Έπε'ι δέ κα'ι περί τίνος εΐκόνος ώς δη τοϋ Χριστοϋ Euseb. Caes., Epist. ad Constantiam Aug. 2. — 20, 1545. Έπε'ι δέ καί πιστών άκοαΐς πόρρω Anon., Continuatio mirae. S. Eugenii. - S I P. 44 (1897) 137-49; v. B H G. 613. Έπε'ι δέ κα'ι τον τρίτον δ αριθμός εζήτει Gurias, Samonas, Abibus, Pas­ sio. - v. B H G. 737. Έπε'ι δέ κατά κλήρον πατρικόν Nicephor. Gregor., Hist. Byz., lib. 3. — C S H . 2, 30. Έπε'ι δέ μειζόνων καί καινότερων υποθέσεων Nicephor. Greg., Byz. Hist, lib. 8. - 148, 456; C S H . 1, 173.

www.torrossa.com - For non-commercial use by authorised users only. License restrictions apply.

336

In itia P atru m Graecorum

Έπει δέ μου τούς (μονωδικούς) πρ'ιν εύμενώς Joann. Eugenic., Epist. ad imperatricem. — cfr. S T. 79 (1937) 63. Έπει δέ ούκ οιδ’ δπως, φθόνφ τού πονηρού Monitio patriarchalis. — Hf A D , 1 (1860) 368-370. Έπε'ι δέ περί των εν τη θεία Ιερουργία τελ. Sophronius Patr. Hieros., Smo. - E V. 4 (1894) 199-213. Έπε'ι δέ πολλοΐς τρόπο ις βούλεται ό Θεός Georg. Mon., Vitae recent. imperat. nr. 60 (ult.). — 109, 981. Έπε'ι δέ προς τον υιόν ’Ανδρόνικον ή τού Niceph. Greg., Byz. Hist. lib. 6. - 148, 301. Έπε'ι δέ πρώτη των εν ήμϊν μελών ή Meletius, De natura hom. cp. 1. — 6 4 , 1148. Έπε'ι δέ σύνταγμά τι προκομίζουσι Νέπωτος, ώ Dionys. Alex., , De Evan. geliis (Excerpta). — C P T. 3 (1904) 109-26. Έπε'ι δέ τάς περ'ι τάς λέξεις καθ’ ημών Philotheus Patr. Cpl., Smo de lu­ mme Thabor. — 151, 1155; D T A . 212. Έπει δέ τήν Εκκλησίαν ώσπερ τι ρεύμα Anna Comnena, Alexias, lib. 10. - L A C . 2 (1943) 187 ss. Έπε'ι δέ τινες τφ ρήματι τού πέμπεσθαι και Bessarion, Or. dogm. de cansis schismatis, cp. 8. — MC C, 31A, 949. Έπε'ι δέ τον περ'ι μετοχής ίεράς Θεού Philoth. Cp. Patr., Contra Greg., lib. 7. — 151, 921; D T A. 65». Έπε'ι δέ τόν τε τίμιον σταυρόν άτιμάζουσιν οι Παυλικιανοί Euthym. Zigab., Panoplia dogm. 25. — 130, 1244. ΈπεΙ δέ τύχης τής καλής μετουσίας Symeon Metaphr., Versus. — 114, 225. Έπει δέ τών αμαρτημάτων τά μέν θανά. Manuel Calec., De igne purgat. - 152, 228. Έπε'ι δέ τών θαυμάτων τό πέρας είλ. Eazarus Trapez., Smo de miraculis S. Eugen«. - A B W. 3 Ser. 3, 2 (1927) 71 ss. Έπε'ι δέ ΰπωπτεύθην παρά τινων ευσεβών Professio fidei (1371). — Μ A D . 1 (1860) 574. Έπε'ι δέ φησι τήν Κύριος λέξιν τής S. Greg. Nyss., Ctra Eunom., lib. 7. — , 4 5 , 740. Έπει δέ χαράς μέν πρόξενος ό νύν άσπ. Isidor. Thessal. metrop., Smo in Annunt. B. Μ. V. - B S M . 2 (1856) 438-39. Επειδή άγαπας υπερβαλλόντως S. Nilus, Epist. 3, 13. — 79, 373. Επειδή άγνοεΐν προσποιεΐσθε, δτι ή S. Isidor, Pel., Epist. 5, 402. — 78, 1568. Επειδή άδιασπάστως αυτού εΐχοντο S. Jo. Chrys., Hom. 83. in Matth. — 58, 745.

www.torrossa.com - For non-commercial use by authorised users only. License restrictions apply.

In itia P atru m Graecorum

337

Επειδή άε'ι εκ του όράν εΐωθε S. Nilus, Epist. 2, 318. — 7 9 , 356. Επειδή αί λέξεις τής συμπληρώσεως Abraham ep. Ephes., In Hypapanten. — A I J . (1911) 8-28; B Z. 22 (1913) 54-59. ’Επειδή αί μονοειδεϊς μελέται τε καί S. Isidor. Pel., Epist. 5, 439. — 7 8 , 1581. ’Επειδή αί παραινέσεις ΐσχυσαν S. Isidor. Pel., Epist. 3, 323. — 7 8 , 985. ’Επειδή αιχμάλωτος γεγονώς, ούκ S. Anastas. Sin., Q. 133. — 8 9 , 785. ’Επειδή άμαχος καί αναντίρρητος πας S. Isidor. Pel., Epist. 3, 346. — 7 8 , 1004. Επειδή α μέν προσεΐναι έαυτοίς S. Isidor. Pel., Epist. 2, 197. — 78, 641. ’Επειδή άμπελον εαυτόν δ Κύριος πρ. S. Isidor. Pel., Epist. 1, 168. — 78, 293. ’Επειδή αμφισβητείται περί του πώς δεϊ Eeo imp., Novella 69. — 107, 573. ’Επειδή άναγκαϊόν έστι γνώναι, ήτοι Demonstratio inveniendi dies 3. ante Septembr. — 92, 1125. ’Επειδή ανάγκη φέρειν τα λυπηρά S. Isidor. Pel., Epist. 5, 100. — 7 8 , 1384. ’Επειδή άνέγνων σου τήν επιστολήν, καί S. Theodor. Stud., Epist. 268: Simeoni. - Μ B N. 8, 216. Επειδή άνεκαθήραμεν τφ λόγφ τον θεολ. S. Greg. Νζ., Or. 28. — 36, 25; C Ρ Τ. 1 (1899) 21-72. ’Επειδή άνενέχθη εις τήν καθ’ ημάς ίερ. Joann. Calec., Synod. Constit. 20. — 152, 1238; Μ A D. 1, 198. ’Επειδή άντέστησάν μοι αί άμαρτίαι S. Basii., Epist. ad Antiochum. — 32, 620. ’Επειδή άνήρησις μέγας καί δυνατός Barsanouphrios et Joann., Interro­ gatio (ultima). — N Η B. 386. Επειδή άνήρ τις αγοραίος, πράγματα S. Isidor. Pel., Epist. 5, 212. — 7 8 , 1457. ’Επειδή άπεστάλησαν εις τήν ϊεραγίαν Joann. Palaeol. imp. m ittit pro­ curatores ad concil. Basileense. — T MM. (1872) 44. ’Επειδή άπηλέγχθη ό μοναχός Βαρλαάμ Joann. Calec., Synod. Constit. 22. — 152, 1241; Μ A D. 1 (1860) 201-02. ’Επειδή άπόδειξιν τής άποκρίσεως S. Isidor. Pel., Epist. 1, 230. — 78, 325. ’Επειδή άριστά σοι ειπας πεφηνέναι S. Isidor. Pel., Epist. 1, 198. — 7 8 , 309. ’Επειδή αυτός ’Ιάκωβος ταΰτην γράφει Euthym. Zig., Argumentum Jacobi epist. — K E Z. 2, 476; C C A. 8, lss.; cfr. 125, 1132. ’Επειδή αυτός δ ’Ιωάννης, δ τό Εΰαγγέλιον Theophylact., In epist. 1. S. Joannis. — 126, 9; K E Z . 2, 590. 22

www.torrossa.com - For non-commercial use by authorised users only. License restrictions apply.

338

In itia P a tru m Graecorum

Επειδή, βασιλεύ, των άττικών ρημάτων Leo mag. Anthyp., Epist. — D E L I (1884) 394; T B N. 31 (1939) 109-111. Επειδή γάρ άπεφήνατο, δτι καί π. S. Jo. Chrys., Horn. 33. in 1. Cor. — 61, 275; cfr. 61, 169; 5 8 , 701; 60, 507; 6 0 , 661. Επειδή γάρ απόρρητόν τι οίκονομεΐν to Jacob mon., Fragm. ex Smone in Desponsat. B. Μ. V. — B SM. 2 (1856)695-98; v. B H G. 1093. Επειδή γάρ αυτός ό Ιάκωβος ταότην Theophylact., In epist. S. Jacobi. — 125, 1132; cfr. K E Z. 2, 476; CCA. 8, 1. Επειδή γάρ αυτούς επεμψεν, ύπεξ. S. Jo. Chrys., Horn. 36. in Matth. — 57, 413. Επειδή γάρ είπεν δτΓ Άφίεται δ οίκος S. Jo. Chrys., Horn. 75. in Matth. — 58, 685. Επειδή γάρ είπεν, οτι δ Θεός παρακ. S. Jo. Chrys., Horn. 12. in 2. Cor. — 61, 481. Επειδή γάρ είπεν Ούχί μάλλον επ. S. Jo. Chrys., Horn. 16. in 1. Cor. — 61, 129. Επειδή γάρ εν εκείνφ είσήγε τον παράνομον Eusebius Caes., In Ps. 36. — 2 3 , 324. Επειδή γάρ επιτιμήσεως προσχήματι S. Jo. Chrys., In Cap. 6. ad Gal. — 61, 673. ’Επειδή γάρ μετά ακρίβειας τήν άρ. S. Jo. Chrys., Horn. 35. in 1. Cor. — 61, 295. Επειδή γάρ μετά πολλάς και διαφόρ. S. Maxim. Conf., Q. 52, resp. — 9 0 , 489. Επειδή γάρ δ αυτός καί βασιλεύς Amphilochius Iconiens., Ctra Nestorium (= Citat. Concilii Ephes. 431). — M C C. 4 1196; R S R . 25 (1935) nr. XVIII. Επειδή γάρ οί μακάριοι προφήται δφθαλμο'ι (Hippolyt. Rom.), Horn. De fine mundi. — 10, 904; G C S. 1,2 (1897) 289-309. ’Επειδή γάρ πολλά περί κινδύνων S. Jo. Chrys., Horn. 56 in Matth. — 5 8 , 549. ’Επειδή γάρ σφοδρόν κατέτεινε λόγ. S. Jo. Chrys., Horn. 60. in Matth. — 5 8 , 583. Επειδή γάρ της ψυχής άπό τού σώματος χ. Martyrius Ant. Patr., Fragm. — Μ B N. 2 (1844) 552. ’Επειδή γέγραφας· δι’ ήν αιτίαν Άαρών S. Isidor. Pel., Epist. 3, 152. — 78, 844. Επειδή γέγραφας· Δι’ήν αιτίαν μ. S. Isidor. Pel., Epist. 4, 109. — 78, 1173. ’Επειδή γέγραφας· δι’ ήν αιτίαν ούκ είπεν S. Isidor. Pel., Epist. 4, 220. — 78, 1313.

www.torrossa.com - For non-commercial use by authorised users only. License restrictions apply.

In itia P a tn u n Graecorum

339

Επειδή γέγραφας· Δι’ fjv αίτίαν ού πάσιν S. Isidor. Pel., Epist. 3, 271. - 78, 949. Επειδή γέγραφας· Δι’ ήν αίτίαν δ Χριστός S. Isidor. Pel., Epist. 4, 97. 78, 1161. Επειδή γέγραφας· Δι’ ήν αίτίαν παρέδωκεν S. Isidor. Pel., Epist. 4, 59. 78,1116. Επειδή γέγραφας· Δι’ ήν αίτίαν πολλοί S. Isidor. Pel., Epist. 2,86. — 78, 529. Επειδή γέγραφας· Δι’ ήν αίτίαν πολλοί πολλάκις S. Nilus, Epist. 3, 286. - 79, 525. ’Επειδή γέγραφας· Δι’ ήν αιτίαν τούς άλλους S. Isidor. Pel., Epist. 3,115. - 78, 820. · ’Επειδή γέγραφας· Εΐ γέγραπται S. Isidor. Pel., Epist. 3,122. — 78, 824. ’Επειδή γέγραφας· Εί έ'δει τον S. Isidor. Pel., Epist. 4,98. — 78, 1164. ’Επειδή γέγραφας· Εί συνεβούλευσεν δ Παύλος S. Isidor. Pel., Epist. 4, 102. - 78, 1169. ’Επειδή γέγραφας θαυμάζειν δπως δ S. Isidor. Pel., Epist. 2, 88 = 2, 162 = 5, 116. - 78, 532, 616, 1392. ’Επειδή γέγραφας λόγον, μάλλον S. Isidor. Pel., Epist. 3, 253. — 7 8 , 932; Cfr. B Z . 42 (1942) 91-100. ’Επειδή γέγραφας· Νομίζω, εΐς τ. S. Isidor. Pel., Epist. 4, 113. — 78, 1184. Επειδή γέγραφας, δτι Ευσέβιος δ έπ. S. Isidor. Pel., Epist. 2, 71. — 78, 513. ’Επειδή γέγραφας· ΙΙόθεν τό τής συγγν. S. Isidor. Pel., Epist. 5, 111. — 78, 1389. ’Επειδή γέγραφας· Πώς οΐόν τε S. Isidor. Pel., Epist. 4, 227. — 78, 1321. ’Επειδή γέγραφας· Πώς τον λόγον S. Isidor. Pel., Epist. 3, 107. — 78, 813. ’Επειδή γέγραφας’ Τί βουλόμενος δ S. Isidor. Pel., Epist. 3, 84. — 78, 789. ’Επειδή γέγραφας· Τί εστιν’ Εις ένδ. S. Isidor. Pel., Epist. 4, 100. — 78,1165. ’Επειδή γέγραφας* Τί εστιν, Ού γάρ S. Isidor. Pel., Epist. 2,216. — 78, 657. ’Επειδή γέγραφας · Τί έστι τό γραφέν S. Isidor. Pel., Epist. 4, 110. — 78, 1176. Επειδή γέγραφας· Τί εστιν τό εν τφ S. Isidor. Pel., Epist. 2,66. — 7 8 , 509. ’Επειδή γέγραφας · Τί εστι τό · « Καθ. S. Isidor. Pel., Epist. 4,3, — 78, 1052.

www.torrossa.com - For non-commercial use by authorised users only. License restrictions apply.

340

In itia P atru m Graecorum

Επειδή γέγραφας* Τί Ιση c Τό όνομα S. Isidor. Pel., Epist. 3, 405. — 78, 1040. Επειδή γέγραφας· Τί εστι τό Συγκ. S. Isidor. Pel., Epist. 2, 36. — 78, 480. Επειδή γέγραφας· Τί εστιν Υμείς εστε S. Isidor. Pel., Epist. 4, 103. — 78, 1169. Επειδή γέγραφας· Τίνος ενεκεν ’Άρειος S. Isidor. Pel., Epist. 2,91. — 78, 536. Επειδή γέγραφας· 'Ως εΰ ποιώ πάντα S. Isidor. Pel., Epist. 2, 218. — 78, 660. Επειδή γέγραφέ σου ή μεγαλόνοια S. Isidor. Pel., Epist. 3, 195. — 78,880. Επειδή γέγραφέ σου ή σύνεσις, δτι S. Isidor. Pel., Epist. 5, 197. — 78, 1449. Επειδή γνησίου μοι φίλου S. Nilus, Epist. 3,31. — 79, 385. Επειδή γράμμα τίμιον πατριαρχικόν Jeremias Patr. Cstpl. confirmat (a. 1537) monasterio Pantocratoros jura Stauropegiae. — V V. 10 (App. 2) 43. Επειδή γράφεις μοι πάνυ θερ. S. Nilus, Epist. 2, 4. — 79, 204. Επειδή δέ αυθις άπέστειλας, ώ φίλτατε S. Theodor. Stud., Epist. 67: Joanni. — Μ B N. 8, 55. Επειδή δέ επί τα πέρατα τής ανατολής Translatio S. Philippi. — T S. 2, 3 (1893) 161; ν. Β Η G. 1529; ν. S R Β. 1 (1940) 226, nr. 254. Επειδή δέ ετελεύτησεν Άμουράτης ό Daonic. Chalcocond., De reb. turc., lib. 2. — 159, 65. Επειδή δέ εφθάσαμεν είς τούτο τό μέρος τού Symeon Thess., De pane Β. Μ. V. — Κ S Τ. (1882) 297-301. Επειδή δέ έχρήν καί τούς άπολειφθέντας Canon 1. Concil. Ephesini (431). - 137, 349; Μ C C. 4,1472; R S . 2,389. Επειδή δεινόν ή κολακεία ου μόνον S. Isidor. Pel., Epist. 3, 359. — 78, 1016. Επειδή δεινόν μέν καί άμήχανον S. Isidor. Pel., Epist. 5, 555. — 78, 1636. Επειδή δειξαι ίσως βουλόμενος S. Isidor. Pel., Epist. 5, 465. — 78, 1596. ’Επειδή δέ καί οί κατ’ ουρανόν αστέρες Aetius, De signification. stellarum. — 19, 1333; cfr. R Η E. 24 (1928) 809-27. ’Επειδή δέ καί τοις βαρύτερα πεπλημ. S. Cyprianus ep., Fragm. ex epist. ad Fidum. — P A S. 2, 289. ’Επειδή δέ οΰ μικρός περί τούτων εν S. Cyrill. Al., Comm. in Joann. cp. 1. — 73, 24. ’Επειδή δέ Πέτρος καί Παύλος Demetrius, Miracula 11. — ν. Β Η G. 510. ’Επειδή δέ πρός τον υιόν ’Ανδρόνικον Nicephor. Greg., Byz. Hist. 1. 6. 148, 301; C S Η. 1,96.

www.torrossa.com - For non-commercial use by authorised users only. License restrictions apply.

In itia P atru m Graecorum

341

'Επειδή δέ του κόσμου παντός κατά μικρόν Theodore!, Ctra ¡Nestor. — 83, 1153. 'Επειδή δέ φθάσας εϊπον χειραγωγίαν Doctrina Patrum. — D D P . 1. ’Επειδή διά τήν αΙτίαν τής πίστεως, ήν Deo I Pp., Epist. ad Faustum et Martin. — M C C. 5, 1405; P U 54, 796; A C O. 2, l 1 (1933) 42. 'Επειδή διεκόμισα αναφοράν προς τον Testatio metrop. Kernitzae ad sy­ nodum (1380). — M A D . 2 (1862) 11-12. 'Επειδή διπλή τίς εστιν ή των δακρύων Joann, ep. Hierosol., Epist. ad Jo. Patr. Cstpl. — MCC. 8, 1067; A C O. 3 (1940) 77. ’Επειδή διττός ó τρόπος ó περί τοΰ Σ. Euseb. Caes., Demonstr. Evg. lib. 5. — 22, 336; D E C . 3,283-349; G CS . 23 (1913) 202-249. 'Επειδή δυστυχώς Ιξεμαγεΰθης εν άσεβεία Felix Pp., Epist. ad Petrum Antioch. — MCC. 7,1045; P h. 58,912; N W G. (1894) nr. 2, p. 9-14; G O O. 15,466; A C 0 . 3 (1940) 13. " ’Επειδή Εβραίοι τεσσαράκοντα έτη τφ S. Isidor. Pel., Epist. 3,341. — 78, 1001. 'Επειδή έγνώρισεν ή μετριότης ημών, ώς ό Jo. Glycas, Synod. Consti! 32, — 152, 1129. 'Επειδή εγώ, δ ι’ ας υπό αφελείας δέδωκα Joasaph Papas abjurat errores Barlaam et Akindyni. — M A D . 2 (1862) 295-96. ’Επειδή εγώ ό ταπεινός μοναχός ’Αθανάσιός S. Athanasius Hagiorita, Diatyposis. — D O . 1, 238-56; M U A . 123-30. ’Επειδή εδόκησεν ό αγαθός Θεός ιδεΐν S. Theodor. Stud., Êpist. 32. — Μ B N. 8, 25. Επειδή έδωκεν ήμΐν ό λόγος έξ. S. Basilius, Regulae fus. — 31, 905. ’Επειδή εδωροφόρησεν ήμΐν ή φιλέντολος S. Theodor. Stud., Epist. 2, 120. — 99, 1393. ’Επειδή εζητήθη μέν παρ'ημών, ενεδόθη δε παρά Concil. Florentinum, Sessio V. — Μ C C. 31a, 528. ’Επειδή εζήτησας μαθεΐν, τί εστι βασιλεία Θεοΰ S. Isidor. Pel., Epist. 5, 345 = 3, 206. - 78, 1536 et 889. 'Επειδή εΙκότως νομίζων τήν θείαν αρετήν S. Isidor, Pel., Epist. 5, 335. — 78, 1529. ’Επειδή είναι απαραίτητον εις τήν ανθρωπότητα Symeon Thess., De s. oleo. - E S T . (1882) 227-35. 'Επειδή είναι ωφέλιμον καί μάλιστα χρέος Typicon mon. B. Μ. V. Petrizonitissae, cp. 1. — C P I . 4 (1888) 135-210. Επειδή εΐπεν, ότι· Έ ά ν ?βρώμα σκ. S. Jo. Chrys., Horn. 21. in 1. Cor. — 61, 169.

www.torrossa.com - For non-commercial use by authorised users only. License restrictions apply.

342

In itia P atru m Graecorum

Επειδή είπεν, ότι ευθέως μετά τήν θλ. S. Jo. Chrys., Hom. 77. in Matth. - 58, 701. Επειδή είπεν, ότι μεγάλα γέγονε κακά S. Jo. Chrys., Hom. 13. in Rom. - 6 0 , 507. Επειδή είπεν, o t f Τόπον οΰκ έτι έχω S. Jo. Chrys., Hom. 30. in Rom. - 6 0 , 661. Επειδή είσί τινες άντιλέγοντες ταΐς γραφικαΐς Joannes Veccus, Epigra­ phe 2». — 141, 633. Επειδή εϊσί τινες άποτολμώντες λέγειν το άναβλΰζειν Jo. Veccus, Epigra­ phe 13. - 141, 709; A G Ο. 2, 627-41; E S Ô. 1, 632-52. Επειδή είς μερίδας πολλάς κατετέμν. S. Jo. Damasc., In epist. I ad Corinth. — 95, 572. Επειδή εκάστφ τό οικεΐον κέρδος S. Isidor. Pel., Epist. 5, 498. — 7 8 , 1616. Επειδή εκ πλειόνων πραγμάτων φαίνεται Constantin, imp., Decretum. (Epist. ad Anulin.). — 2 0 , 893; P E. 8, 482; S E Q . 8 (1893) 99; G B V. 5, 536. Επειδή εκ του όράν το έράν S. Isidor. Pel., Epist. 3, 254. — 7 8 , 933. Επειδή έλαθεν ημάς τοΰτο καί ούκ εγράψαμεν Georg. Schol., Epist. ad Joachim mon. — P G S. 4, 206-07; K E Z. 1, ρβ'-ργ'. Επειδή έλεγξις τής συμπληρώσεως Abraham ep. Eph., In Occurs. Dni. — B Z. 22 (1913) 54-59. Επειδή έμαθον παρά του γραμματηφ. S. Theodor. Stud., Epist. 2, 65. — 99, 1285. Επειδή έμελλεv ή θεία γραφή τήν απώλειαν Origenes, Fragm». in libros Samuelis. — G C S. 6 (1901) 295-303. Επειδή Ιμνήσθημεν τής θυσίας (S. Jo. Chrys.), Ecloga 47. — 63, 895; cfr. S A W. 144 (1902) 4, 70. ’Επειδή εν δευτέρα τάξει πατέρων S. Basil., Epist. ad patrem quend. —32, 1044. Επειδή ενηστευσαμεν τήν πρώτην εβδ. S. Theodor. Stud., Smo 57: De moribus prav. — Μ B N. 9. 137. ’Επειδή έν καιρφ τοϋ επενεχθέντος ήμίν διωγμού Aëtius, Syntagmation. — R Η E. 24 (1928) 813-22. ’Επειδή ενόμισας εναντιολογίαν S. Isidor. Pel., Epist. 4, 217. — 7 8 , 1309. ’Επειδή εν ταΐς γείτοσιν Ιποχαΐς συμβ. Eeo imp., Novella 104. — 107, 632. ’Επειδή εν ταύτη τή ιερά και οικουμενική συν. Conc. Florentinum, Fidei formula a Eatinis proposita. — M C C. 35, 11. ’Επειδή έν τή των Έβδομήκοντα ερμηνεία Eusebius Caes. ep., In Ps. 96. — 23, 1225.

www.torrossa.com - For non-commercial use by authorised users only. License restrictions apply.

In itia P atru m Graecorum ·

343

Επειδή εν ΐοίς περί γόμων τή τε Ιερό Eeo imp., Novella 74. — 107, 581; Ν 1/ S. (1944) 263. ’Επειδή εξ αγάπης θείας έκινήθητε Symeon Thess., De ecclesia, de Clero, de liturgia. - S T O . 2, 3-38; K S T . (1882) 315-39. ’Επειδή εξ έκατέρου μέρους πολλά έρρήθησαν Concil. Florentinum, Sessio XI. — MC C; 31A, 645. : ’Επειδή εξελέγητε και άπεστάλητε εις τήν 'Ρωσίαν Antonius patr. Cp., Epist. ad archiep. Bethlehem et Alexium Aaron (1393)· -— Μ A D. 2 (1862) 194-197. Επειδή έπεζήτησας, τέκνον μου ήγαπημ. S. Theodor. Stud., Epist. 122: Eucharisto. — Μ B N. 8, 109,. ’Επειδή επιθυμείς πλειόνων αδελφών S. Xilus, Epist. 3, 332. — 79., 541. ’Επειδή εμαθον είσαγώγιμόν σε γενέσθαι S. Theodor. Stud,, Epist, 2, 47. — 9 9 , 1252. ’Επειδή εργον μοι και διακονία ό λόγος S. Theodor. Stud., Cat. 19: De Correct. fratr. — Μ B N. 92, 54, ’Επειδή ερώτησιν ΰπέθετο (ΰπελάβετο) ή βασίλεια Theodor. Easc., Apologia adv. Italos-Eatinos (partim). — S T h , 1-22; C H E . 2, 304, Επειδή έστειλαν οί καθολικοί ά'ρχοντες Mohammed II. Sult. cum Genuens. Galatae pacem facit (a. 1453). — M.A D. 3 (1865) 287. ’Επειδή έστειλεν ό πατέρας τής άφεντείας Mohammed II. Sultan, pacem facit cum Joannitis. — M A D . .3 (1865) 286. ’Επειδή ετάχθη διά χρυσοβούλλου του Andronic. III. Palaeol. monachis in monte Menoeceo confirmat electionem liberam abbatis. — M A D. 5, 2 (1887) 101-02. ’Επειδή ευδοκία Θεοΰ προεβιβάσθης, τέ. S. Theodor. Stud., Epist. 1,10. 9 9 , 940. ' Επειδή έφης· Διά τί ο τά πέντε τ, S. Isidor. Pel., Epist. 4, 106. —.7 8 , 1172. ’Επειδή έφης· Δι’ ήν αιτίαν εϊπεν S. Isidor. Pel., Epist. 4, 213. — 78, 1305. Επειδή έφης' Δι’ ήν αιτίαν επί S. Isidor. Pel., Epist, 3, 3 3 .—· 7 8 , 753. ’Επειδή έφης- Δι’ ήν αιτίαν ή Σ. S. Isidor. Pel,, Epist. 3, 180, — 7 8 , 869. ’Επειδή έφης· Δι’ ήν αΙτίαν τα παρ. S. Isidor. Pel., Epist. 4, 228. — 78, 1321. ’Επειδή έφης μήτε παρ’ ά'λλου μεμ. S. Isidor. Pel., Epist, 3, 108. — 78, 813. Επειδή έφης- Τί εστι διά συγκρίματος S. Isidor, Pel., Epist. 2, 177. — 78, 629.

www.torrossa.com - For non-commercial use by authorised users only. License restrictions apply.

344

In itia P a tru m Graecorum

Επειδή Ιχρήν τούς υπό των άποστ. (Justin.), Quaest. et resp. 20a. — 6, 1265. Επειδή ζητώ μανθάνειv περί τών αδελφών S. Theodor. Stud., Epist. 1, 41. — 99, 1057. Επειδή ή αγία τοΰ Θεοΰ Εκκλησία έν τφ Nicephorus, Apologeticus mi­ nor. — 100, 833. Επειδή ή επιγραφή έχει* Προσευχή τφ πτωχφ Eusebius Caes., In Ps. 101. - 23, 1249. Επειδή ή επιγραφή ιεραρχίαν εχει S. Maximus, Comment. in Dionys. Areop. — 4, 29. Επειδή ή ήμετέρα διάνοια τήν S. Isidor. Pel., Epist. 3, 132. — 78, 832. Επειδή ή θεία Γραφή διδάσκει ημάς λέγουσα Anon., Smo de monasteriis «Meteora ». - A E G . 9 (1875) 234-250. Επειδή ή θεία Γραφή ιερέα τού Θεοΰ S. Maximus. Cf., Q. 39. — 90, 817. Επειδή ήθέλησας μαθεΐν το εν S. Isidor. PeL, Epist. 4, 206. — 78, 1300. Επειδή ή θλίψις υπομονήν κατεργάζεται Eusebius Caes., In Ps. 39. — 23, 352. Επειδή ήκει καιρός, αρετής μέν επίδ. S. Isidor. Pel., Epist. 5, 471. — 78, 1600. Επειδή ήκε και ό πανιερώτατος μητροπολί. Graecorum condi, contra Flo­ rentinam Synod. — 147, 532; M C C. 35, 55. ’Επειδή ήκούσαμέν σου χθες προς τούς S. Caesarius, Dial. 2 Q. 101. — 38, 965. ’Επειδή ήκούσαμέν τά ρητά τών αγίων πατέρων, Concil. Florent., Sess. XXV. - Μ C C. 31A, 993. ’Επειδή ή λογική Ιπιστήμη έστϊ περί λόγους Georg. Schol., Traductio opusculi « De fallaciis » S. Thomae Aq. — P G S. 8, 255-82. ’Επειδή ήμελλεν άθλεΐν εν τφ πειρασμφ Origenes, Hom. 32. in Ducam.F ra g n A - G C S. 35, 192-95. ’Επειδή ή μέν ελευθερία μέση S. Isidor. Pel., Epist. 4, 210. — 78, 1304. ’Επειδή ή μέν κακία διά τών παραυτίκα S. Isidor. Pel., Epist. 5, 565. — Photius, Epist. 2, 12. - 78, 1640; P P E. 44-45. ’Επειδή « ή μικρά πλάνη έν τή αρχή μεγάλη Georg. Schol., Traductio opusculi: De Ente et Essentia. — P G S. 6, 154-326. ’Επειδή ήναγκάσθην εκ τοΰ δφ. Isaac Syr., Epist. 3. — I S . 533-40; S I S . 361-66. ’Επειδή ήξιώθημεν χάριτι Χριστού τό άγιον S. Theodor. Stud., Smo 1: De Pascha. — Μ B N. 9, 1.

www.torrossa.com - For non-commercial use by authorised users only. License restrictions apply.

In itia P atru m Graecorum

345

Επειδή ήρώτησας μαθεΐν, tí ήθελεν ó Gennadius, Confessio fidei (resp. ult.). - 160 , 332. Επειδή ήσχΰνετο κα'ι ήρυθρία* ενόμ. (S. Atianas.), Resp. 36 ad Antioch. -

28, 708.

’Επειδή ήτήσω ημάς tòv τόπον τον Documentum (Athos). — V V. 6 (1899) 449. ’Επειδή ή τού Ευαγγελίου Ιερωσΰνη S. Maximus. Cf., Q. 40. — 90, 817.. ’Επειδή ή των καθ’ ημάς λόγων πλοκή τή Methodius ad Theodorum, DeVita S. Nicolai Mgr. — A H N . 140-50. ’Επειδή θαυμάζειν εφης, δπως oí μέν θειοι S. Isidor. Pel., Epist. 5, 177. - 7 8 , 1429. ’Επειδή θαυμάζειν εφης, πώς ό μέν Σωτήρ S. Isidor. Pel., Epist. 4, 218. - 78, 1312. ’Επειδή θαυμάζειν εφης, πώς τινες S. Isidor. Pel., Epist. 4, 105. — 78, 1172. ’Επειδή θαυμάσιε καί παρ’ ήμΐν Maria Cassob., Epist. ad S. Ignatium. — 5, 873; F P A. 1 (1901) 46; D P A . 2 (1913) 84. ’Επειδή Θεόγνιος καί Μάρις καί Μακεδόνιος Mareot. Cler., Epist. ad Cu­ rios. et Philagr. - 2 5 , 385; MCC. 2, 1149; OAW. 2 1 (1935) 156. ’Επειδή θεός άνάγων δι’ άλλοτε Mich. Ac., Epist. 60. — DMA . 2, 98. ’Επειδή Θεός τοίς πτωχοΐς τοίς μέλεσι Theophylact., Epist. ad Joann. — 126, 513. ’Επειδή θεού ευδοκία καί χάριτι ό παναγιώτατός Promissio metrop. partis Ungrovlachiae (1370). - M A D . 1 (1860) 532-33. ’Επειδή θεοΰ ευμενεία καί χάριτι τον Hierotheus ep. Menoeci monaster. S. M. Amanariotissae dat fratribus Monomachis (a. 1252). — M A D. 4 (1871) 262-263. ’Επειδή θεοΰ χάριτι εν δνόματι S. Basil., Prooem. in Regul. fus. — 31,. 889. ’Επειδή θυμφ μέν αναπτομένφ S. Isidor. Pel., Epist. 5, 14. — 78, 1333. ’Επειδή 'Ιεραρχίαν ή Ιπιγραφή έχει Georg. Pachymeres, Paraphras. in Areop. Hier. — 3, 128. ’Επειδή ίσως εναντιολογίαν τινά S. Isidor. Pel., Epist. 4, 216. — 7 8 , 1309. ’Επειδή καθ’ απαξ ΰπέστης ήμιν τα κατά Maximus Plan., Epist. de mss. - D E I . 2 (1885) 62; A U T . 16 (1879) 303; T M P . 135. ’Επειδή καθόλου ου τολμητέον είπεΐν Jos. Bryenn., In SS. Trim, Smo 17. - B I B . 1, 313. ’Επειδή καί άπαξ καί δίς αποστολάς S. Theodor. Stud., Epist. 2, 128. — 99, 1413.

www.torrossa.com - For non-commercial use by authorised users only. License restrictions apply.

346

In itia P atru m Graecorum

Επειδή και δράκοντας άναπλάττουσι S. Jo. Dam. (?), De Draconib. — 9 4 , 1600. Επειδή και "Ελλησι και βαρβάροις S. Isidor. Pel., Epist. 4, 225. — 7 8 , 1320. Επειδή και επι τίσιν άλούς δ "Αρης S. Isidor. Pel., Epist. 2,92. — 7 8 , 536. Επειδή και ή άπόνοια τής συμμετρίας S. Isidor. Pel., Epist. 5, 347. 78, 1537. Επειδή και μαρτυρίαν ζητείς S. Isidor. Pel., Epist. 1, 448. — 78, 429. Επειδή και μαρτυριών δέοι (δέη) προς τά Gemistos Pleth., Epist, ad Bessarion. - 161, 721; Μ B. 3 (1942) 465-68. Επειδή και παίζειν τι δίδωσιν ό καιρός Cboricius, Encom. in Marcianum ep. - B T . - F R . (1929) 1. Ε πειδή και πάλιν ή εκκλησία τής πρεσβ. Jeremias Patr. Cp., Adv. Calendar. Patin. — D T A. (1698) 538. Επειδή και τάς Παροιμίας και τον Michael Psell., Expos. Cant. Cant. - 122, 537. ’Επειδή και ταΰτην πάλιν αυτός δ Theophylact. (?), Euthym. Zig., In 2 ep. Petri. 125, 1253; K E Z . 2,567. Επειδή και τό συνημμένον τφ προτέρφ S. Isidor. Pel., Epist. 1, 285. — 78, 349. ’Επειδή και τούς κομιδή προσέχ. S. Isidor. Pel., Epist. 3, 4. — 7 8 , 729. ’Επειδή και τοΰτο καλώς τοΐς νομοθέταις Leo imp., Constit. 28. — 107, 488. ’Επειδή και τώ Δαυίδ εις τό τέλος Euseb. Caes., Comm. in Ps. 10. — 23, 137. ’Επειδή και τών υπολοίπων τήν λ. Photius, Q. Amph. 157. — 101, 828. ’Επειδή, κατά μίμησιν Χρίστου, τοΰ Photius, Epist. 2, 92. — 102, 901; Β Ph. 555. ’Επειδή κατάρας ήν ή ά'κανΟα γεώργ. S. Isidor. Pel., Epist. 1, 95. — 78, 248. ’Επειδή κατά τήν αγαθήν σου προαίρεσιν Anonymus, De locis Hierosolymit. - 133, 973; C P C. 165; P P S . 56 (1903) 22ss.; cfr. ib. 16 1-29; 90-107; A S Ο. 1, 79. ’Επειδή κατά τήν απλήν εκδοχήν τής S. Maximus Conf., In epist. Dionys. Areop. — 91, 1045. "Επειδή κατά τό τής παροΰσης παροίμιον Theodor. Prodrom., Prooem. in Canon. - C P C. 165; S T P (1888) 30s. ’Επειδή κατά τοϋτον τον καιρόν τήν κτίσιν Theodoret., In Levit., Resp. 72. — 80, 297.

www.torrossa.com - For non-commercial use by authorised users only. License restrictions apply.

■· - " T.”

· "“

In itia P atru m Graecorum

347

Επειδή κοίτα φυσιν δούλοι εσμεν τού Θεοϊ5 S. Maximus Cf., Q. 74. — 90, 848. ’Επειδή, κράτιστε, θεόσεπτε καί μεγαλώνυμε Arsenitarum epist. ad impe­ ratorem. - A R. 26, 2 (1945) 62-63. ’Επειδή κυκλικόν έστι τοΰ χρόνου S. Isidor. Pel., Epist. 4, 1. — 78, 1048. ’Επειδή Λατίνοι καί οί τά αυτά φρονοϋντες Georg. SchoL, De doctrina latinorum de process. Spir. S1. — P G S. 3, 49-63. ’Επειδή λίαν μοι δοκεΐς ωρμήσθαι προς S. Isidor. Pel., Epist. 5, 141. — 78, 1408. ’Επειδή λίαν ολίγων έστί διά νοΰ Photius, Q. Amph. 186. — ΙΟΙ, 905; Β ΤΜ. 2, 2 (1725) 435. ’Επειδή μάρτυρος σήμερον επέστη παν. Arsenius ep. Core., Encom. in S. Barbaram. — M C. - App. XXX; v. B H G. 218. ’Επειδή μεγάλα Ιφθέγξατο, καί S. Jo. Chrys., Hom. 8. in 2. Cor. — 61, 453. ’Επειδή μεγάλη τις εξ αρχής (S. Jo. Chrys.), Ecloga 43. — 63, 873; cfr. S A W. 144 (1902) 4, 69. ’Επειδή μέγας ήν ό αγών τφ μαθητή δέσμ. S. Jo. Dam., In epist. 1. ad Tim. — 9 5 , 997. ’Επειδή με έβίασας καί εξέθλιψας, τέκνον, μάλλον Anonym., Verba spiri­ tualia. - G P. 2 (1918) 315-25. ’Επειδή με Ιξεδέξατο καί πάλιν δ πατήρ μου Promissio Theoduli hieromon. (1367). - M A I). 1 (1860) 529-30. ’Επειδή μέλλει νομοθετεΐν τφ Τιμοθέω Theophylact., Expos. in epist. 1. ad Timoth., cp. 1. — 125, 12. ’Επειδή μέν υμείς, ώ σοφώτατοι, λόγοις πιθανοις Anon., De purgatorio. — A O C . 1 (1948) 318. ’Επειδή μετά αγάπης άποκρίνασθαί προς Marcus Ephres., Or. 1. de Pur­ gatorio. - P O. 15 (1927) 39-60; E A. 1 (1880) 5-6; 18-19; 34-35; 51. ’Επειδή μετά γε τών άλλων των τή προς Manuel Rhetor, De Marco Eugenico. - CC. 662 (1886) 102-62; P O. 17,2 (1923) 353-84; 491-522. ’Επειδή μετά τήν άλωσιν ταύτης τής πόλεως Methodius Archiep. Thessalon.. Epistola. - G P. 20 (1936) 72-73; cfr. ib. 1 (1917) 133. ’Επειδή μετά τήν εν Νικαία: σύνοδον Damasi Pp. Professio fidei Paulino praescr. — G B V. 6, 328. ’Επειδή με τό θαύμα προς τό λέγειν εξήγειρεν, επειδή Methodius Patr. Cstpl., Smo in S. Agatham. - A B. 68 (1950) 76-93; v. B H G. 38. ’Επειδή μετά τών άλλων καί οί καιροί Theodor. II. Pascar., Epist. 46 (195). — Τ E F. 241-42.

www.torrossa.com - For non-commercial use by authorised users only. License restrictions apply.

In itia P atru m Graecorum

348

Επειδή μή εύρόν τινα των πατέρων έρμηνευσάντων Anon., Praefatio in Evgl. S. Marci. - P C M. 3. Επειδή μή τον άποστολικόν κατ. S. Isidor. Pel., Epist. 4, 219. — 7 8 , 1312. Επειδή μικρα'ι α’ιτίαι μεγάλ. S. Isidor. Pel., Epist. 3, 404. — 7 8 , 1040. ’Επειδή μοι γέγραφεν ή εύλάβεια ΰμ. S. Cyrill. Alex., Epist. 8. — 7 7 , 60; Α C Ο. I, l 1 (1927) 109. Επειδή μοι προσέταξας, μακαριότατε π. Cassiani Operum Epitome. — S. Athanas., Epist. ad Castorem. — W E C . (1898) 7-16; 28, 849. Επειδή μοι πρώην δεδήλωκας από τοΰ Evagrii Pont., Capp. ascet. — 4 0 , 1220.

Επειδή μοι τήν επιστολήν άνά χεΐρας Theodor. Ped., Epist. 7. — Τ Τ Ρ. 43. Επειδή μοι τήν σιωπήν εγκαλεΐς S. Greg. Naz., Epist. 114. — 37, 209. Επειδή μοι φίλος εΐ των πάνυ Nicephor. Greg., Epist. de Paschate. — (ex Nicephor. Gregor., Hist. Byz. lib. 8, 13 (exceptis initio et fine). — E D . 2 (1924) 330-36. Επειδή Μωαβίτης ερμηνεύεται έντερον S. Maximus Cf., Q. 77. — 90, 849. Επειδή νενικημένος δ πρώην σου δ. S. Isidor. Pel., Epist. 5, 190. — 7 8 , 1445. Επειδή νους τά ΰπέρ νοϋν νόησαι S. Isidor. Pel., Epist. 4, 211. — 78, 1305. ’Επειδή δ ’Απόστολος θεόν τοΰ αίώνος τούτου S. Maximus Cf., Q. 75. — 9 0 , 848. ’Επειδή δ Ευαγγελισμός πάρεστι, περί S. Theodor. Stud., Smo 65: De Virginitate. — Μ B N. 9, 154. . , ’Επειδή δ Ευαγγελισμός πάρεστι, τοΰ S. Theod. Stud., Smo 2. in Annunt. - 9 9 , 596. ’Επειδή δ ήμέτερος νοΰς εΰολισθ. S. Ephrem, De Vitae huius oblectam. etc. - E S O . 3, 29. ’Επειδή δ Θεός δ πάντων δεσπότης επί Synod. Cstpl. (a. 536), Epist. ad Joann. Patr. Cstpol. - MCC. 8, 1042; PO . 2 (1907) 336-39; ACO. 3 (1940) 62. ’Επειδή δ θεσπέσιος Παύλος, to S. Isidor. Pel., Epist. 2, 124. — 78, 564. ’Επειδή οί αληθινοί προσκυνηται προσκυνοΰσι Origen., Fragm. ex Comm. in Ep. ad Roman. — B I Z . 18 (1928-29) 77. ’Επειδή οίδά σε καινοτέρας διψώντα S. Isidor. Pel., Epist. 2, 119. — 78, 560. ’Επειδή οίδεν εκ τοΰ νουθετεΐσθαι καί έπι. Oecum. ep., Comm. in epist. 2. ad Thessal. (cp. ult.). — 119, 132.

www.torrossa.com - For non-commercial use by authorised users only. License restrictions apply.

In itia P atru m Graecorum

349

Επειδή δ ίερώτατος μητροπολίτης Θεσσ. Documentum (Athos). — VV. 9 (1902) 136. ’Επειδή ό ίερώτατος μητροπολίτης Λαρίσσης Jo. Glyk., Synod. Constit. 43. - 152, 1146; MAD. 1 (1860) 79-80. Επειδή oí ευλαβέστατοι επίσκοποι τής Αϊγ. Concilii Ephesini (Chalced. ?), Can. 30. - MCC. 7, 372; S K Q. 12.(1896) 97. Επειδή οΐ ιεροί κανόνες Άποστολικοί, Συνοδικοί τε (Symeon Thess. ?), De matrimonio. - K S T . (1882) 483-503. ’Επειδή oí κακώς δογματίσαντες S. Isidor. Pel., Epist. 3, 269. — 78, 949. ’Επειδή oí μακάριοι προφήται S. Hippolytus, Smo de consummatione mundi et de Antichristo. — IO, 904. ’Επειδή οΐ μέν τέλειον λέγουσι το άγιον βάπτ. Marcus Erem., In .Bap­ tisma. — 65, 985. ’Επειδή οι συγγραφείς βούλονται πληθύν Theophilus, Ad Autolycum, lib. 3. - 6, 1121; S Ch. 20 (1948) 206-70. ’Επειδή οι φιλήδονοι γεγυμνασμένην S. Ephrem, In Doth. — E S O. 3, 237. ’Επειδή ó κράτιστος καί άγιός μου αΰτοκρ. Isidor., Synod. Constit. 2. — 152, 1285; MAD. 1 (1860) 258. Επειδή δ λόγος, δταν πράξεως έρ. S. Isidor. Pel., Epist. 3, 202. — 7 8 , 884. Επειδή ό λόγος περί ποιητοΰ Constant. Ease., De Poeta. — 161, 952. ’Επειδή δ Ματθαίος καί δ Λουκάς άνωθεν Anon., In Evglm. S. Marci. - PCM. 6. Επειδή ό μέν δεόμενος δεΐται του S. Isidor. Pel., Epist. 3, 250. — 7 8 , 929. ’Επειδή δ μέν Ματθαίος δψέ σαββάτων Petrus Eaod., Comment, in Matth, cp. 28. - BGT. 5 (1908) 339-46. ’Επειδή δ δφθαλμός τδ παν διακ. S. Isidor. Pel., Epist. 2, 112. — 7 8 , 552. ’Επειδή δ Πέτρος αυτός τοΐς έν τή διασπορα Theophylact., In epist. 1. Petri. - 125, 1189. Επειδή δ ποιητής δ είρηκώς τδ · Κρήτες αεί ψ. Severian. Gab., Fragm.a in ep. ad Titum. - NA. 15, 344-45. ’Επειδή δ προηγούμενος σκοπός [του Θεού S. Maximus Cf., Q. 3. — 90, 788. ’Επειδή δπως εΐρηται τδ » Μή γίνου S. Isidor. Pel., Epist. 3, 320. — 7 8 , 984. Επειδή δπως καί αί άρεταί μεσότητες S. Isidor. Pel., Epist. 3, 321. — 7 8 , 984. ’Επειδή ορίζει ή αγία Γραφή, Κύριε, άπολεΐς De monasterio Xeropotamou. - N E . 18 (1924) 354-57.

www.torrossa.com - For non-commercial use by authorised users only. License restrictions apply.

350

In itia P a tru m Graecorum

Επειδή δρισμφ τοΰ μακαριωτάτου πατρός και Conc. Florentinum, Sessio XVII. - MCC. 31A, 704. Επειδή όρώ, κράτιστε Διόγνηχε, ΰπερεσπ. Epistola ad Diognetum. — 2, 1168; F P A ! 1 (1901) 390-413; S Ch. 33 (1951) 52-84. Επειδή δ Σεναχειρήμ ανθρώπινης S. Isidor. Pel., Epist. 4, 230. — 78, 1324. Επειδή ό σοφώτατος κα'ι δξυτατος S. Isidor. Pel., Epist. 3, 95, — 78, 800. Επειδή δταν δ θυμός τάς ήνίας τοΰ S. Isidor. Pel., Epist. 2, 189. — 78, 640. Επειδή, ατε ευδοκία τοΰ παναγάθου Joann. Glyc., Synod. Constit. 23. — 152, 1118; MAD. 1 (1860) 42-43. ’Επειδή δ Τζερέντζης Γεώργιος εις αθεμίτους Joann. Cal., Synod. Constit. - 152, 1225; MAD. 1 (1860) 181-182. ’Επειδή δ τφ δήμιο διά τής κωμφδίας S. Isidor. Pel., Epist. 2, 168. — 7 8 , 620. ’Επειδή ουδέν μεγαλοφυές, ουδέ ΰπερφ. S. Isidor. Pel., Epist. 5, 127. — 7 8 , 1397. ’Επειδή ουκ εξ ίσου των διδασκάλων S. Isidor. Pel., Epist. 5, 537. — 78, 1629. ’Επειδή ουκ έ'ξω υποψίας είναι δοκεΐ ή S. Isidor. Pel., Epist. 2, 102. — 78, 545. ’Επειδή ου μικρόν κακόν τοΐς είκή και μάτην φλ. S. Nilus, Epist. 1, 277. — 79, 184. ’Επειδή οΰ τοΰ ε’ιδέναι χάριν, άλλα τής S. Isidor. Pel., Epist. 3, 79. — 7 8 , 785. ’Επειδή ου τω μόνον διαπράξασθαι S. Isidor. Pel., Epist. 5, 122. — 78, 1396. ’Επειδή οΰχι ταπεινοφροσύνης S. Nilus, Epist. 2, 58. — 79, 225. ’Επειδή ούχ δ λέγων τοσοΰτον S. Isidor. Pel., Epist. 5, 547. — 7 8 , 1633. ’Επειδή ου ψιλοίς καί άκάρποις λόγοις Nicetas Dav., Comm. in Vitae reg. S. Greg. Nz. - 3 8 , 773. ’Επειδή παιδαγωγίας είδος εστι και δ Clemens Alex., Fragm. in Ps. 1. — P A S . 2,347. ’Επειδή πάλαι μακρα τή πείρα και Pius Pp. II., Epist. ad Alexandr. Asanen. - N E. 10 (1913) 113-15. ’Επειδή πάλιν άποστολικούς θησ. S. Isidor. Pel., Epist. 4, 60. — 78, 1117. ’Επειδή πάντα άπερ Ιχρήν Ιπέταξεν S. Jo. Chrys., Hom. 24. in Rom. — 60, 621. ’Επειδή πάντα τά τερπνά τοΰ πλάνου Basilius Digen. Acritas, sermo 8. — B G V. 6 (1892) 125-35.

www.torrossa.com - For non-commercial use by authorised users only. License restrictions apply.

In itia P atru m Graecorum

35Ϊ

Επειδή πάντες, οϊς άρετής και S. Isidor. Peí., Epist. 3, 150. — 78, 841.. ’Επειδή παραιτείς παρ’ έμοί λόγον, ώ άγ. Euseb. Al., In Matth. 11, 3.. - 8 6 l, 380; S R . 9 (1843) 685-88. ’Επειδή παραπλήσιόν ti ποιείς νοσ. S. Isidor. Peí., Epist. 3, 210. — 78, 892Επειδή παρά προσδοκίαν συνειλήφει Orígenes, Hom. 7 in Euc. (lacun.)- GCS. 35 (1930) 44-54. ’Επειδή παρά τινων αυτός μεμάθηκα Theodor. Ped., Epist. 3. — T T P . 42.. ’Επειδή παραχωρήσει Θεοϋ διά πλήθος Decretum patriarchale. — 152,. 1345; Μ AD. 1 (1860) 354-55. ’Επειδή παραχωρήσει τοΰ Θεοΰ, διά τά συνεχή ημών Epistola cleri Coron. ad Bessarion. — G P. 3 (1919) 404-05. ’Επειδή παρ’ Ιλπίδα ή επίτευξις των S. Theodor. Stud., Epist. 2, 17. — 99, 1169. ’Επειδή πασα αρχή δύσκολος, και ή άπ. S. Theodor. Stud., Smo 56: De discretione etc. — Μ B N. 9, 135. Έπειδήπερ, άδελφο'ι καί πατέρες, του αγίου Symeon Neotheol., De poe­ nitentia et compunctione. — O C. 12 (1928) XEΈπειδήπερ άνηνέχθη τή ήμών μετριότ. Philoth. Cstpl. Patr., Synod. Const. 66. — 152, 1418. Έπειδήπερ άνθρωπος ών καί αυτός ίκανώς Typicon S. Christoduli promonast. S. Jo. Theol. in insula Patmos, (a. 1091). — M A D 6'· (1890) 59-90; v. B H G. 307. Έπειδήπερ άπό τής καθόδου τής το0 σωτήρος Acta S. Bamabae. — Τ A Ρ. (1851) 64-74; Ε Α Ρ . 2, 2 (1903) 292-302; A S. 11. J u n . - 2, 431,' v. B H G . 225; v. S R B . 1 (1940) 175, nr. 205. Έπειδήπερ, αριστε φίλων, εκείνα άπερ Epistola (in Epidemia Mazarí). — B G C. 3, 173. Έπειδήπερ αρχήν ε’ιλήφει σήμερον Theophanes Ker., In: Stans Jesús se­ cus stagnum Genezareth. — 132, 204. Έπειδήπερ βιαΐον καί άδικίας μεστόν (-ής) (Tiberius imp.), Epistola ad Pilatum. - TS. 5,1 (1899) 78; F AE - (1881) 145. Έπειδήπερ γεγράφηκάς μοι, τίμιε Πάτερ Antiochus mon., Epist. ad Eustath. - 89, 1421; v. B H G . 1215. Έπειδήπερ δει κατά πάντα έτοιμον Hippol., Chronicon. — GCS. 36< (1929) (= Hipp. 4) 47-227. Έπειδήπερ διά τιμίου πιτακκίου Symeon Protospath., Sigilli. — V V. 5(1898) 488. Έπειδήπερ δοκεΐ σοι, Πάτερ δσιε, διακεντεΐν Vita S. Januarii mart(Prooemium). - B C. 2 (1875) 227-51; A A N. 8 (1877) 237-80,v. B H G . 774.

www.torrossa.com - For non-commercial use by authorised users only. License restrictions apply.

In itia P atru m Graecorum

352

Επειδήπερ δυστήνων έξεμαγεύθης έν Felix Ppa, Epist. ad Petrum Ant. - A B W . - N F . - H . 10 (1934) 139-40; ACO. 3 (1940) 230. Έπειδήπερ έθος έν τή εκκλησία έκράτησε Petrus ep. Ant., Inthronisticon ad Patr. Hierosol. - MK. 2 (1930) 438-46. Έπειδήπερ έν κρίσει τούς λόγους και Jo. Glykas, Synod. Constit. 40. — 152, 1141; MAD. 1 (1860) 73-75. Έπειδήπερ έξέλιπεν ό χρόνος τής Agathangelus. — AWG, 35 (1888) 8, 4-88; cfr. R H E . 37 (1941) 190-209; ν. Β Η G. 712. Έπειδήπερ έπιτέτραπται νύττεσθαι τούς Faustus ep. Apollon., Epist. ad Petrum Ant. - A B W . - N F . - H . 10 (1934) 134-35; GOO. 15, 448; MC C. 7, 1128. Έπειδήπερ Ευτυχής και Διόσκορος Isaac Armen., Oratio l a ctra Arme­ nios. - 132, 1156; CNA. 2 (1648) 317; cfr. W A H . (1911) 175-80. Έπειδήπερ έφθασάν τινες προ χρόνων των Rescriptum imperiale (a. 1310) ad Arsenitas. — A R. 26, 2 (1945) 65-68. Έπειδήπερ έφόβησεν αυτούς ϊκανώς S. Jo. Chrys., Hom. 24. in I. Cor. - 61, 197. Έπειδήπερ ή βασιλεία μου, άφ’ ού ήυ. Basilius Porphyr., Novella Const. (c. 975-96). - 117, 617. Έπειδήπερ ή θεία χάρις, ώς έοικεν Theodulus hieromon., Epist. ad Theo­ phanem. — H C Μ. 2, 257. Έπειδήπερ ή λογική έπιστήμη προς Nicephor. Blemm., Epitome logica. — 142, 688.

Έπειδήπερ ημάς προετρέψασθε, ώ φίλων Philotheos, Kleterologion. — B P Κ. (1911) 131-79. Έπειδήπερ ήμΐν πρόκειται περί προγυμν. Joann. Arg., Prol. in Rhetori­ cam. — LA. 175. Έπειδήπερ ήρεσε κατά πάσας έπαρχίας τάς Constantin. imp., Epist. ad Caecilian. ep. Carthagen. — 20, 92; P L- 8, 482; G Β V. 5, 536; S K Q . 8 (1893) 98-99. Έπειδήπερ ήρώτησας, & φίλε, διά τοϋ γ. S. Gregor. Nyss., Epist. 2. — 46, 1009; P G Ν. (1925) 11-17. Έπειδήπερ Θεού τοϋ αγαθού χάριτι άποταξάμενοι Theodor, ep. Edessen., Capita ascetica. — P T A . 345-403; Ph A. 1, 182-94. Έπιδήπερ, ιερών άνδρών έρασμιώτατε Photius, Ctra Manichaeos, lib. 4. - 102, 177. Έπειδήπερ Ίησ. Χρς ό Θεός ήμών τη καθαρά (Constantin. Porphyrog.), Epist. ad Gregor. Naz. - D E L 2 (1885) 264; ν. Β H G. 727. Επειδή περί μοναζόντων ύπάρξεως, οι Leo imp., Novella 5. — 107, 433; N L S . (1944) 27-33.

www.torrossa.com - For non-commercial use by authorised users only. License restrictions apply.

„■

v*■·,

f

i

In itia P atru m Graecorum

353

Έπειδήπερ ’Ιουδαίων παΐδες ετι και νΰν άν. Anon., Smo de Incarn. Christi et adv. Judaeos. — M C M. 38-48. Επειδή περί πίστεως έ'δοξε τινά διάσκεψιν Fidei expos. Sirmica. — 67, 285; OAW. 21, 256-57. Επειδή περί Σαμαρείας και Ίερουσαλ. Theodoret., in Michaeam cp. 1. — 81, 1744. Επειδή περί τηλικοΰτων έξετάζοντες πρ. Origenes, De principiis, lib. 4. — Π , 341. Επειδή περί τής αναγκαίας τροφής S. Jo. Chrys., Hom. 33. in Matth. - 57 , 387. Επειδή περί τής ζωοπαρόχου Χριστού Theophanes Cer., In 4. Matutin. (Pascha). - 132, 641. Επειδή περί τής τάξεως των τριών S. Isidor. Pel., Epist. 4, 40. — 78, 1089. Επειδή περί τής των Ιερών εισόδων διαφοράς Georg. Schol., Tractatus de s. ingressibus. Ctra Azymos. — P G S. 3, 196-204. ’Επειδή περί τινων τού Μωάμεθ άτοπ. Joannes Cantacuz., Or. 3. Ctra Mahomet. — 154, 652. ’Επειδή περί τού μυστηριώδους Gennadius Patr. Cstpl., Hom. in SS. Eucharist. — 160, 376. ’Επειδή περί τών άλλων, ών παρ’ υμών Joann. Cantacuz., Ctra Mahom. apolog. 4. — 154, 532. ’Επειδή περί τών άρτι προσιόντων τή τού Photius, Epist. 21. ad Paulum archiep. Thessal. - S I P. 41 (1896) 19-38. ’Επειδή περί τών έν τώ κατακλυσμφ S. Maximus Cf., Q. 37. — 90, 816. Έπειδήπερ κακώς ποιήσαντες ήμεν το πρ. Abjuratio errorum (1369). — Μ A D . 1 (1860) 503-505. Έπειδήπερ μεγάλα τινές οιόμενοι περί Symeon jr., Smo de opere spiri­ tuali. — cfr. 120, 291, nr. 6; latine ap. Pontanum nr. 7. Έπειδήπερ μέλλομεν ΰμΐν τά τε δνόματα S. Epiphanius, Panarii Recapi­ tulatio. - 42, 833; OCH. 23, 536-90. Έπειδήπερ, μοναχών τιμιώτατε, καί Isaac mon., Computus ait. — 19, 1316; PU . (1630) 384. Έπειδήπερ ού μόνον χαίρων άν. Photius, Q. Amph. 93. — 101, 592; BPh. 311. Έπειδήπερ παρά τής θείας Γραφής Ιπυθόμεθα Pach. Mon., Ad Ecclesiam Constantinop. - T B N . 14 (1935) 167-71. Έπειδήπερ παρά τών ενδη μουντών ταύτη Alex. Comn. dat monasterio Transfigurationis in monte Saginata (Boeotiae) partem S. Crucis, et lacum Ungriae et liberat a tributis (a. 1106). — Μ A D. 5 (1887) 253. 23

www.torrossa.com - For non-commercial use by authorised users only. License restrictions apply.

354

In itia P atru m Graecorum

Έπειδήπερ, Πατέρες καί αδελφοί, τού αγίου Πατρός Symeon jr., Smo de poenitentia. — Cfr. 120, 290, nr. 4; lat. apud Pontanum nr. 32. Έπειδήπερ Πέτρφ τω μεγάλα» δέδωκε S. Theodor. Stud., Epist. 1, 33. — 99, 1017. Έπειδήπερ πολλάκις και από τής καθόδου Passio S. Phocae ep. — AS. 14 Jul. - 3, 639; v. B H G. 1536. Έπειδήπερ πολλής μαρτυρίας οΰσης εκ τε Basii. Sei., De Adventu Salvat. - 85, 400; BTM. 1 (1725) 240. Έπειδήπερ πολλοί άνεγράψαντο βίους Epiph. mon.. Vita S. Andreae. — 120, 216; v. B H G. 102; v. S R B. 1 (1940) 168, nr. 198, 3. Έπειδήπερ πολλοί εκ πίστεως καί πόθου Anon., De .vita B. Μ. V. — D H T . 51. Έπειδήπερ πολλοί Ιπεχείρησαν άνατ. S. Jo. Damasc., De s. imaginibus. ad Constant. Cab. - 95, 309; 106, 1177; CAN. 2 (1648) 664. Έπειδήπερ πολλοί έπεχείρησαν συγγ. Vita S. imper. Theophano. — Μ A P. - 8. Ser. 3 (1898); nr. 2, 1-24; v. B H G. 1794. Έπειδήπερ πολλοί τήν τών παρανόμων Andronicus Comn., Dialogus ctra Judaeos, Initium. — Cfr. 133, 797 (textus lat.). Έπειδήπερ πολλοί τών θείων Πατέρων θείφ Pachom. mon., Smo de Deo. - T B N. 14 (1935) 81-99. Έπειδήπερ πολύς ήμΐν περί τής θείας S. Maximus Cf., Epist. 15. — 91 ,544. Έπειδήπερ πρώην πολύς ήν φροντίζων Marcus Erem., Praecepta sal. — - 65, 1028. Έπειδήπερ σκοπόν ήμΐν ή τών νόμων άνακ. Deo imp., Novella 94. — 107, 612. Έπειδήπερ τήν σήν εύλάβειαν έπιστ. Symeon Metaphr., Epist. 3. — E B S. 10 (1933) 31. Έπειδήπερ τινες ανθρώπινη Ιπαρθέντες Jos. Bryenn., De divina energia. - B I B . 2, 112. Έπειδήπερ τινες (επεχείρη)σαν άνατάξασθαι S. Athanasius Alex., Canon bibi. - ST. 95 (1941) 78-80. Έπειδήπερ τοϊς τοΰ Χριστού άρνηταΐς και Symeon Metaphr., Epist. 4. — E B S. 10 (1933) 31. Έπειδήπερ τον περί τής εκκλησιαστικής ειρήνης Joan. Vecc., CP. Patr., De process. S. Spir.; cp. ult. — 141, 249. Έπειδήπερ τού γνώναι τήν αλήθειαν Paulus Cstp. Patr., Epist. ad Pa­ pam. — 154, 836. Έπειδήπερ τό φιλομαθές τό σόν, ώ Mich. Psell., In Cant. Cant. — 122, 540.

www.torrossa.com - For non-commercial use by authorised users only. License restrictions apply.

In itia P atru m Graecorum

355

Έπειδήπερ χαίρει Θεός ταΐς των οικείων Eeo imp., In S. Nicolaum Myrens. - 107, 204; v. B H G. 1363. Έπειδήπερ χάριτι Χριστού του τάς των μογγ. Gregor. Cleric., In translat. reliq. Sae Theodorae. - M A P. - 8. Ser. - 6, 1, p. 37; v. B H G. 1739. Επειδή πέφηνεν εν τοΐς προ τοΰτου συγγρ. Eusebius Caes., Praep. Evg. Hb. 13. - 21, 1060; D E C . 2, 162ss. Επειδή πλείονα ή θεία πρόνοια ποιείται S. Isidor. Pel., Epist. 2, 222. 78, 661. Επειδή πλείστας ή φύσις ημών S. Isidor. Pel., Epist. 2, 40. — 7 8 , 481. Επειδή πλείστων νόμων περί ιχθύων Eeo imp., Constit. 57. — 107, 552. ’Επειδή ποθεινώς τάς σεπτάς S. Nilus, Epist. 1, 60. — 7 9 , 109. Επειδή πολλάκις εβουλήθητε γνώναι Marcus Erem., De lege spir. — 6 5 , 905. ’Επειδή πολλάκις ήμΐν παρεζητήσατε τάς περί πίστεως MarcuS Erem., Adv. Nestorianos. - K M E . 6-30; P K A. 1 (1891) 89-103; M B N. 10 (1905) 201-247. ’Επειδή πολλάκις ήξίωσας σπουδή Meliton, Epist. ad Onesimum. — P S S. 2, EXII. ’Επειδή πολλάκις καί από τής καθόδου Passio S. Phocae. — AS. 14 Jul. 3, 639. Επειδή πολλά περί κινδύνων διελ. S. Jo. Chrys., Horn. 56. in Matth. — 58, 549. ’Επειδή πολλήν άπήτησεν ακρίβειαν S. Jo. Chrys., Horn. 12. in Rom. — 60, 493. ’Επειδή πολλή τή καθ’ υμών ύφ’ υμών (S. Clemens), Horn. 11. — G C S. 42 (1953) 154. Επειδή πολλοί επεχείρησαν άνατάξασθαι Scholia in Eucam. — 106, 1177. ’Επειδή πολλο'ι εστιν δτε μέν χάριτας αμ. Eeo imp., Const. 50. — 107, 536. ’Επειδή πολλοί λόγοις φιλοσοφ. S.' Isidor. Pel., Epist. 2, 293. — 7 8 , 724. ’Επειδή πολλοί παρ’ αύτοίς δοκοΰντες επιτιμαν Theophylact., Expos, in ep. ad Gal., cp. ult. — 124, 1021. ’Επειδή πολλοί, προσελθόντες τή σή S. Gregor. Naz., Epist. 102. — 37, 193. ’Επειδή πολλοί το κοινόν τής ουσίας S. Basil., Epist. 1, 38. — 32, 325. ’Επειδή πολλοί τών ανθρώπων S. Jo. Chrys., Contra Jud. et Gentiles. — 4 8 , 813. ’Επειδή πολλο'ι τών τα μέγιστα S. Isidor. Pel., Epist. 4, 212. — 78, 1305. ’Επειδή πολλούς τών αγαθών άνδρών S. Isidor. Pel., Epist. 3, 102. — 7 8 , 808. ’Επειδή πολλών αποδείξεων εράς S. Isidor. Pel., Epist. 1, 450. — 78, 429.

www.torrossa.com - For non-commercial use by authorised users only. License restrictions apply.

356

In itia P atru m Graecorum

Επειδή πολυανθρωπότερον σήμερον tò German. II. Patr. Cstpl., Horn. in Dominica ante Chri. Natal, et in 3 pueros. — L G P. 301-09. Επειδή πολύς έπνευσας ήμΐν ώς ερασιλάρδ. Theodor. Prodrom., Epist. ad Italicum. — P T P. 296. Επειδή πολύς δχλος των σύνοδο ιπορούντων (S. Clemens), Horn. 12. — G CS, 42 (1953) 173. Επειδή προεστειλάμεθα κατά τάξιν, είς S. Maximus m., Comput. eccl., P. 2. - 19, 1252; P U . (1630) 338. Επειδή προΐών εξής μέλλει λέγειν Πού είσι Eusebius Caes., In Ps. 88. - 23. 1069. Επειδή πρός άνδρα ποιούμαι τούς S. Gregor. Naz., Epist. ad Eusebium Caes. — 37, 49. ’Επειδή προσηγόρευσας ημάς διά τού S. Theodor. Stud., Epist. 2, 114. 99, 1380. ’Επειδή προσηγόρευσας ημάς τούς S. Theodor. Stud., Epist. 2, 175. — 99, 1545. ’Επειδή προσήλθόν σοι, κύριε έπίσκ. Ischyras, Epist. ad S. Athan. — 25, 364; et M C C. 2, 1127; OAW. 2 \ 143. ’Επειδή πρόσταγμά εστι Κυρίου παντα. S. Basilius, Regula 21 a. — 31, 976. ’Επειδή προς ταϊς ερμηνείαις, ας Photius, Q. Amph. 213. — 101, 969; BPh. 323. ’Επειδή προς τό τέλος έφθασα τής εμής Joseph Patr. Cstpl., Confessio fidei. - 158, 1052; MCC. 31Ä, 1008; CIC. (1909), 44-45. ’Επειδή προ τούτων των ημερών εγένετο Theophilus, Ad Autolycum, lib. 2. - GB V. 2, 87; S Ch. 20 (1948) 94-204. ’Επειδή προϋπεσχόμην ανωτέρω Melania jr., Vita. — TS. 6 (1898) 155. ’Επειδή πρώην, ώς άνθρωπος, τινά των είρ. Theodor. Scytopol., De error. Orig. - 86l, 232. ’Επειδή πρώτιστον ήμΐν τοϊς Χριστιανοΐς S. Cyrill. Al. (?), De SS. Trinit. - 77, 1120. ’Επειδή πυνθάνη, τιμιώτατε καί φίλτατε Georg. Schol., De origine animae hum. - P GS. 1, 461-80. ’Επειδή, πώς χωρίς νόμου ή αμαρτία S. Isidor. Pel., Epist. 4, 62. — 78, 1120. ’Επειδή σαφέστερον ημάς απαιτείτε κα'ι Marcus Ephes., Responsio ad Qq. Uatinos. - PO . 15 (1927) 152-168; E A. I1 (1880) 270-71; l 2 (1881) 158-62. ’Επειδή σε βούλεσθαι οίδα μηδέν τών Joann. Cantae., Historiarum lib. 1. Praef. - 153, 41; CSB. 20 (1828) 1, 7-12.

www.torrossa.com - For non-commercial use by authorised users only. License restrictions apply.

In itia P atru m Graecorum

357

Επειδή σε διά πολλοΰ καιρού σωματικ. Joannes Eugen., Epist. 17. — Ε Ρ Ρ . 1, 182. ’Επειδή σε ή τού Θεού χάρις διά τής ήμετ. Demetr. Chom., Mandatum ad Hegumenum. — P A S . 7 (1891) 569. Επειδή σε καλώς κρίνων δ Maximus Planudes, Epist. 32. — T Μ P. 52. ’Επειδή σε πανεύφημε καί θεοφρού. S. Maximus, Enarr. Paschalis. — 19, 1217; P U . (1630) 313. ’Επειδή σε πράξιν δρώμεν άπασαν δπόση Niceph. Gregor., Epist. ad Magn. Domestic. — E D . 2 (1924) 296-98. ’Επειδή σε τεθέντα επί τον υψηλόν θρόνον S. Gregor. Naz., Epist. 45. — 37, 93. ’Επειδή σκανδαλιζόμενος, ώς γέγρ. S. Isidor. Pel., Epist. 2, 37. — 78, 480. ’Επειδή σκάνδαλον είπας οΐεσθαι Ίουδ. S. Isidor. Pel., Epist. 1, 18. — 78, 192. Επειδή σοι περί τού Χριστού ίκανώς άπε. Joann. Cantacuz., Contra Mahom. apolog. 2. — 154, 440. ’Επειδή σοι τάς μέν Ικ των λογισμών S. Greg. Nz., Smo 30. — 36, 104; C P T . 1 (1889) 108-44. ’Επειδή σοι τφ περιδεξίφ καί μεγαλ. (S. Athan.), Syntagma ad Polit. — 28, 1396. ’Επειδή συμβαίνει Ιπιτιμητικώς S. Theodor. Stud., Catech. 63. — Μ B N. 92, 176. ’Επειδή συμβαίνει πολλάκις ή δι’ S. Basilius, Regula 45 a. — 31, 1032. ’Επειδή σύ μέν, Θεού διδόντος τής Theodulus mon., Or. ad Niphonem Patr. - 145, 389. ’Επειδή συνέβη και ώμοσα δι’ αιτίαν τινά Promissio Theodosii hieromon. (1367). - Μ AD. 1 (1860) 528-29. ’Επειδή συνεληλύθαμεν άλλήλοις λογι. S. Jo. Dam., Dialog. ctra Manich. - 94, 1505. ’Επειδή συνεληλύθατε προθΰμως S. Greg. Nz., Or. 32. — 36, 173. ’Επειδή συνελθοΰσα ή άγιωτάτη Σύνοδος Concil. Gangrense, Epist. ad Sacerd. Armen. - M C C. 2, 1095; P I C . 1, 487; S K Q. 1, 12 (1896) 79. ’Επειδή συνέστηκεν ημάς προ τούτου Valens et Ursacius, Epist. et confess. ad Julium Pp. - 25, 353 et 724; 67, 1105; P E. 8, 911. OAW. 2l, 138. ’Επειδή συνήθεια κεκράτηκε και παράδοσις Joannes Scholasticus, Syna­ goga 50 titulor. — AB W. - N F . - 14 (1937) 32ss. Επειδή συν τοΐς νόμοις τοΐς S. Nilus, Epist. 1, 76. — 79, 116.

www.torrossa.com - For non-commercial use by authorised users only. License restrictions apply.

358

In itia P a tru m Graecorum

’Επειδή ταλαιπωρούμενοι υπό των χαχών Theophylact., Exp. in ep. ad Hebr., cp. 1. - 125, 188. ’Επειδή τα μέγιστα καί θειότατα S. Isidor. Pel., Epist. 4, 215. — 78, 1309. ’Επειδή τα περί τής δευτέρας του Κυρίου Georg. Schol., De 2o adventa Christi. - P G S. 3, 331-37. ’Επειδή τα προσήκοντα περί τής ενανθρ. Euseb. Caes., Demonstr. evang., lib. 4. - 22, 249; D E C . 3, 210-83; G CS. 23 (1913) 150-200. ’Επειδή τάς εναντίας άλλήλαις αιρέσεις Theodoret., Haeretic. fabul. lib. 3. - 83, 400. ’Επειδή τα τής αγίας αυτοΰ ’Εκκλησίας Nicolaus Cstpl. Patr., Epist. 89. - Ill, 293; S R . 10 (1844) 365. ’Επειδή ταφήν του υπέρ ήμών νεκρωθ. S. Maximus Conf., Epist. 32. — 91, 625, ’Επειδή τάχα που σχολαζόντων ήμών περί Arcadius imp., Epist. ad Ho­ norium imp. — 47, DXIV. ’Επειδή Τεΐας δ μετά Τώτιλαν τών Γότθων Agathias, Historiarum, lib. 1-5. - N A H . (1828) 14-335. ’Επειδή τέσσαρα κλίματα του κόσμου S. Anastas. Sin... Q. 144. — 89, 797. ’Επειδή τέσσαρες ΰπάρχουσιν S. Nilus, Epist. 1, 223. — 79, 164. ’Επειδή τή διά τών ημερών τών ιερών Georg. Schol., De Sma Euchari­ stia. - 160, 352; P GS. 1, 123-36. ’Επειδή τή θεία θαρρήσαντες χάριτι τής Theodorët., Comment, in Cant. Cant. — 8 1 , 49. ’Επειδή τήν αιτίαν δι’ ήν ΰπ’ ανθρώπων S. Maximus Coni., Epist. 10. — 9 1 , 449. ’Επειδή τήν βασιλείαν εΰσεβεία κοσμ. Theodorei., Epist. 43. — 83, 1220. ’Επειδή τής άφατου κενοδοξίας εμπ. S. Nilus, Epist. 3, 231. — 79, 489. ’Επειδή τής εκκλησιαστικής ενεκα ΰποθέσεως Synodi Ephes. Epistola ad epp. Anti-Ephesínos. — MCC. 4,1400. ’Επειδή τής ήμών μετριότητος τήν προς Jeremias Patr. Cstpl., Document, pro mon. Ath. — MUA. 215. ’Επειδή τής θείας χάριτος άπολαυσαντες, Μωσέως Theodoret., Qq. in 1. Reg. - 8 0 , 528. Επειδή τής παλαιας ή μας άνέμνησας Theodoret., Epist. 135. — 8 3 , 1353. ’Επειδή τής πρώτης καί θείας κα'ι μ. Philotheus Patr. Cstpl., In Exaltat. S. Crucis. - 154, 720; v. B H G. 418. ’Επειδή τής συνήθειας καί τής χρήσεως Constantin. Porph., Novella. — 113, 576; L I N (1606) 52-57.

www.torrossa.com - For non-commercial use by authorised users only. License restrictions apply.

In itia P atru m Graecorum

359

Επειδή τής τοΰ Θεοΰ χάριτος καί τοΰ θεοφιλέστατου Synod. Nicaen. I., Epist. ad Aegyptios (cfr. Socrates H E . 1,9). — 67, 77; 82, 928; MCC. 2,909; RS. 2, 541; Rh M. 59 (1904) 461-63; OAW. 2 1 (1935) 35-37 et 3 l (1935) 47-51. ’Επειδή τή τοΰ Θεοΰ χάριτι και ταΐς κοιναϊς Vita Ss. 40 martyrum. — RAM. 2 (1948) 32-35. ’Επειδή· Τί έστιν, έφης, τό Άστράγ. S. Isidor. Pel., Epist. 3, 161. — 78, 856. ’Επειδή· τί έστι τό είρημένον S. Isidor. Pel., Epist. 4, 112. — 78, 1177. ’Επειδή· τί εστι τό Μεγαλΰνουσι S. Isidor. Pel., Epist. 2, 150. — 78, 604. ’Επειδή Τιμόθεος δ Πολεμίου γενόμενος Valentin. Apoll., Capp. apolog. (fragm.). - E A E . (1904) 287-91 ( = A W G . - N F . 7). ’Επειδή τινες αφυείς ανεπιστημόνως δοκοϋσι Arcadius imp., ep. ad Vic­ torem Praef. Or. ex Theodoro Trim., Vita Chrys. nr. 4. — 47, EV. ’Επειδή τινές είσιν έν τή κυριακή γόνυ Concil. Nicaen., Can. ult. — MCC. 2,677; P I C . 1,435; S K Q . 12 (1896) 43. ’Επειδή τινες εμπιστεύσαντες Ινυπνίοις Antiochus mon., De Insomniis. — 89, 1688. ’Επειδή τινες έν Κορίνθφ έλεγον είναι Didym. AI., Fragmenta in 1. Cor. - ΝΑ. 15 (1933) 6-14. ’Επειδή τινες έν τή συνόδφ τήδε συν. S. Basii., Epist. ad Commenta­ riensem. — 32, 1021. ’Επειδή τινες καί ’Ιουδαίοι καί Έλληνες (S. Athan.), Q. 101 ad Antioch. - 28, 660. ’Επειδή τινες οΰκ οϊδ’ δπόθεν κινηθέντες S. Irenaeus ep., De non inge­ nita materia. — P A S. 2, 203. ’Επειδή τινες των καταγνωσθέντων πρότερον Marcellus (haer.), Epistola ad Julium Pp. — G B V. 5,16; GCS. 37,256; PE- 8,915. ’Επειδή τινών ακήκοα πυνθανομένων· ει Diodor. Tars., Fragm. dubia. — B H E . 195 (1912) 159-67. ’Επειδή τισιν έδοξεν δ ψαλμός καί είς Χρ. Anon. Alexandrin., Fragm. in Ps. 37. - P A S . 2,335. ’Επειδή τό άλείφεσθαι τήν κεφα. Photius, Q. Amph. 214. — 101, 972; BPh. 369. Επειδή τό βιάζεσθαι καί έλκειν προς S. Isidor. Pel., Epist. 3, 363. — 78, 1016. ’Επειδή τό βιβλίον των κατ’ Άριστοτ. Georg. Pleth., Ctra Gennad. defen­ sionem Aristotelis. — 160, 979; GGP . (1844) 54. Έκειδή τό « Δέδωκεν αυτοΐς δ θεός S. Isidor. Pel., Epist. 4, 101. — 78, 1165.

www.torrossa.com - For non-commercial use by authorised users only. License restrictions apply.

360

In itia P atru m Graecorum

Επειδή το είρημένον παρά τού αοιδ. S. Isidor. Pel., Epist. 3, 78. — 7 8 , 785. Επειδή tò εντός τής θεοσώστου πόλεως Joann. Cal., Synod. Constit. 30. - 152, 1265; MAD. 1 (1860) 232. Επειδή το Θειον αύτοαγαθότης έοτί Gregor. Palam., De Oratione Cor­ dis. - 150, 1117. Επειδή τοιοΰτοι χάρται παρά Άνυλίνου του Constantin, imp., Epist. ad Miltiadem Pp. - 20, 885; MCC. 2, 439; S K Q. 8 (1893) 95-96; R R S. 4, 278; P E. 6, 32 et 8, 478. Επειδή τοΐς αγίοις ό βίος δ ΰμέτερος S. Isidor. Pel., Epist. 2, 10. — 78, 465. Επειδή τοις αρχαίοις τα περ'ι μνηστείας διορ. Eeo imp., Novella 93. — 107, 608. Επειδή τοΐς έξαπατησασιν ύπαχθέντες Theodoret., In epist. ad Coloss., cp. 1. - 82, 593. ’Επειδή τό κοινόν μίσος άνθρώποις S. Isidor. Pel., Epist. 5, 143. — 7 8 , 1409. ’Επειδή τό μέν εκούσιόν εστι, τό δε S. Anastas. Sin., Q. 85. — 89, 712. Επειδή τό μέν λόγοις φιλοσοφεΐν S. Isidor. Pel., Epist. 3, 238. — 7 8 , 917. ’Επειδή τό μηδέν παθεΐν έν τψ παρόντι S. Isidor. Pel., Epist. 5, 254. — 7 8 , 1485. ’Επειδή τον ευαγγελικόν ζυγόν άρτι Joannes Veccus, Ad Theodor. Sugdaeae episc., lib. 1. — 141, 289. ’Επειδή τον ’Ιουδαίων προς 'Ρωμαίους πόλεμον Flav. Jos., De bello Ju­ daico, 11. 1-7. - Ν Α Ι . 5 (1895) 1-141. ’Επειδή τόν πρώτον λόγον χάριτι τού πν. Georg. Acropol., Smo 2. etra Eatinos. — H G A. 2, 45-66. ’Επειδή τόν Σωτήρα κηρυσσων ό Photius, Q. Amph. 32. — 101, 229. ’Επειδή τό περ'ι τής γής είρημένον S. Isidor. Pel., Epist. 4, 107. — 7 8 , 1173. Επειδή τότε ό έγκωμιαζόμενος S. Isidor. Pel., Epist. 2, 245. — 78, 684. ’Επειδή του ανθρωπίνου βίου προς Θεόν S. Greg. Nyss., De animarum Resurr. — 4 6 , 12. ’Επειδή τους άλλους των νΰν σοφών Isaac mon., Computus. — 19, 1280; P U . (1630) 359. ’Επειδή τούς θείους λόγους δ S. Nilus, Epist. 1, 118. — 79, 133. Επειδή τούς τάς θεωρίας ύποφαίν. S. Isidor. Pel., Epist. 2, 81. — 7 8 , 521. ’Επειδή τού Σωτήρος ημών I. Χρ. εν Mich. Glyc., Epist. de Diabolo ser­ pente. — 158, 721. ’Επειδή τούτο τόν αθλητήν ρωμαλ. S. Isidor. Pel., Epist. 4, 108. — 78, 1173.

www.torrossa.com - For non-commercial use by authorised users only. License restrictions apply.

In itia P atru m Graecorum

361

Επειδή τό χρίεσθαι παρά τοΰ Πνεύματος τον Joan. Veccus, Refutatio Photiani lib. de Spir. S°. ult. — 141, 861. Επειδή τρισΐ φωναΐς άρνήσεως S. Nilus, Epist. 2, 269. — 7 9 , 337. ’Επειδή τφ Κυρίφ ήρεσεν, ΐνα περί Synod. African., Epist. ad Bonifat. - MCC. 3, 829. ’Επειδή ιών άγιων τοΰ Χριστοΰ θεραπ. Ammon. ep., Epistola de Ss. Pachomio et Theodoro. - SH . 19 (1932) 27-121; AS. 14. Mai - 3. 63*r v. BH G. 1397. ’Επειδή των άναρρηθέντων τής αρετής Theodoret., Hist. rei., cp. 21: Vita Jacobi. - 82, 1432; v. B H G . 771. ’Επειδή τών ανθρώπων, ως γέγρ. S. Isidor. Pel., Epist. 4, 99. — 78, 1164. ’Επειδή τών αποδείξεων τών άφαν. S. Isidor. Pel., Epist. 3, 44. — 7 8 , 760. ’Επειδή τών δεινών, ών δρώμεν, αΐσθ. S. Isidor. Pel., Epist. 5, 135. — 7 8 , 1404. ’Επειδή τών ζιζανίων σπορεύς καί κοινός Depositio Marci Xylokarabes. - ROC. 8 (1903) 147. Επειδή τών προς ή μας σου συνθηκών Photius, Epist. 15. — S I Ρ. 41 (1896) 9-10. ’Επειδή τών τοΰ Δαυίδ κατορθωμάτων Basii. Sei., In David. — 85, 216. ’Επειδή τφ τε κοινφ τής πρεσβείας Photius Patr., Bibliotheca. — 103, 4. ’Επειδή υμείς σδκ ενδιδεΐν φιλεΐτε εις S. Theodor. Stud., Epist. 275. — Μ Β Ν . 8, 220.

’Επειδή ΰπελαμβάνομεν πρότερον ημείς Georg. Schol., Propositio ad Ea-

tinos. - MCC. 35, 13; P G S. 1, 375. ’Επειδή ΰπέρογκον ήν τό επιχείρημα Origenes, Hom. 1. in Eucam.-Fragm.

-

GCS. 35 (1930) 3-12-231; cfr. NA. 8, 2 (1920) 15ss; 25ss.

’Επειδή υποψίαν και έννοιαν τινα εχετε Andronicus imp., Epist. ad epi­

scopos Arsenitas. — A R. 26, 2 (1945) 88-89. ’Επειδή φέρεις μετρίως τήν παιδιάν S. Gregor. Nz., Epist. 5. — 3 7 , 28. ’Επειδή φέρει τινά παραμυθίαν S. Isidor. Pel., Epist. 3, 8. — 78,

732. ’Επειδή, φησί, τό Ιν φ οΰχ εν Photius, Q. Amph. 233. — ΙΟΙ, 1028. ’Επειδή φιλοκάλως και έκκλησιαστικώς ex: S. Athanas., Epist. ad Rufinianum. — MCC. 12, 1030. ’Επειδή φιλομαθής ών, πολυμαθής S. Isidor. Pel., Epist. 4, 207. — 7 8 , 1300. ’Επειδή φιλοπευστεΐς μαθεΐν, αδελφέ Νικόλαε S. Theodor. Stud., Epist.. 2, 72. - 99, 1304.

www.torrossa.com - For non-commercial use by authorised users only. License restrictions apply.

362

In itia P atru m Graecorum

’Επειδή φιλόπονος ών και φιλομαθής S. Isidor. Pel., Epist. 3, 89. — 7 8 , 793. ’Επειδή χαλεπόν έστι τοΐς δυσ'ι τεΰχεσιν Georg. Schol., De fide orthodoxa. - P G S . 2, 458-95. Επειδή χαλεπόν, τουτέστι δυσκολον S. Isidor. Pel., Epist. 5, 224. — 7 8 , 1468. ’Επειδή χάριπ (τοΰ) Θεοΰ τον λόγον τον περ'ι τοΰ (S. Jo. Chrys.), In Christi ascensionem. = Euseb. Alex. (?); S. Cyrill. AI. (?). — 64, 45; cfr. 861, 421; F B G. 10, 251; EM. (1835) 35-41. ’Επειδή χθες περί τής Γεννήσεως τοΰ Κυρίου Euseb. AI., De Baptismo Chr‘. - 861, 372; S R. 9 (1843) 679-84. ’Επειδή χρή από των γραμμ. S. Isidor. Pel., Epist. 5, 47. — 78, 1353. ’Επειδή χρήμα σαφές κα'ι όμολογουμ. S. Isidor. Pel., Epist. 5, 191. — 78, 1445. ’Επειδή χρή τάς των φίλων μή παραιτείσθαι Theoctist. Metrop. Hadrianop., De process. Spir. S. ad Alexandrum. — A F P . 21 (1951.) 436. ’Επειδή χρόνων ών είκοσι δυο ήξίωσα Promissio diaconi Manuelis Sguropuli (1387). - MAD. 2 (1862) 97-98. Επειδή χώρον ήμΐν ευζωίας τήν S. Isidor. Pel., Epist. 1, 282. — 7 8 , 348. ’Επειδή ψυχικόν είπε πρώτον και S. Jo. Chrys., Hom. 42. in 1. Cor. — 61, 361. ’Επειδή ώδε μέσα σας κατοικώ, και αφορμή ένι Nicon, Ad inhabitantes monasterium. — S I P. nr. 139 (1917) 71-80. ’Επειδή ώδηγήθη εκ θεοΰ ό παναγιώτατος Promissio Gregorii hieromonachi (1389). - MAD. 2 (1862) 133-134. ’Επειδή, ώ ιερομόναχε Σωφρόνιε, εξ αβουλίας Demetr, Chom., De furto et perjurio sacerdotis. — P A S . 7 (1891) 391. ’Επειδή ώρισας, δέσποτά μου άγιε κράτιστε Georg. Schol., Smo fun. in imperat. Helenam Dragazes. — P GS . 1, 262-70; E P P. 2, 40. ’Επειδή, ως γέγραφας, ’Ιουδαίος τις S. Isidor. Pel., Epist. 2, 99. — 78, 541. ’Επειδή, ως γεγράφατε, δεινότατος S. Isidor. Pel., Epist. 3, 367. — 7 8 , 1020.

’Επειδή, ως έφης, πηγαί λόγων S. Isidor. Pel., Epist. 4, 221. — 78, 1316. Έ π ει διά τα συμβάντα και γεγονότα σκ. Philoth., Synod. Constit. 43. — Matth. Cantae., Jurament, oboedientiae. 152, 1387. — MAD. 1 (1860) 448-50. Έ π ει διά τήν ψευδή φήμην τήν κατ’ έμοΰ Promissio sacerdotis cuiusdam (1394). - MAD. 2 (1862) 213-214.

www.torrossa.com - For non-commercial use by authorised users only. License restrictions apply.

--

‘·χ -·™ ■'.

In itia P atru m Graecorum

363

Έπε'ι διά τής πρώτης Επιστολής εγραψεν Euthym. Zig., Comment. in 2; ad Thessal. - K E Z . 2, 192. Έ π εί διά τινάς μου ραθυμίας και μικροψυχίας Promissio hieromonachi Moysis (1400). - Μ AD. 2 (1862) 431-432. Έ π εί διά τό εΰρίσκεσθαί με μετά του Abjuratio errorum (1369). — Μ A D. 1 (1860) 530. ΈπεΙ διά του Κωνσούλου των Ναρβων. Joannes Palaeol., Novella. — 161, 1127. Έπε'ι διότι ηΰλόγησα άνηβον και χωρίς βοΰλλης Promissio Manuelis So­ phi. - Μ AD. 2 (1862) 488 Έπε'ι διωρίσατο και εταξεν ή βασιλεία Andronicus jun. imp., Novella. — 161, 1111.

Έπε'ι εγνώρισεν ή βασιλεία μου, δτι οι Joann. Cal., Synod. Constit. 31. - 152, 1265 et 1324. Έπε'ι εγνώρισεν ή βασιλεία μου, δτι οί προσφ. Joannes Palaeol., No­ vella 45. de asylis (a. 1343). — 161, 1115; MAD. 1 (1860) 232. Έπε'ι εγνώρισεν ή μετριότης ημών παρά Litterae patriarchales de Theodoreto quodam (1371). MAD. 1, 514-515. ΈπεΙ εδεξάμην σου την διά τοΰ γράμματος S. Theodor. Stud., Epist. 175. - Μ Β Ν. 8, 151. Έπε'ι έκαστον των ιερωτάτων αρχιερέων Athanasius Cplt. Patr., Epistola. - 142, 513. Έπε'ι έκ Θεού οδηγηθείς ό άγιός μου αυθ. Call. et Phil., Synod. Con­ stit. 2., Promissio Maximi mon’. — 152, 1307; MAD. 1 (1860) 295. Έπε'ι εκ Μουσουλμάνων ών έβουλήθην Abjuratio errorum (1374). — MAD. 1, 550-551. Έπε'ι ενέπεσον πολλάκις εις τινα παραπτώματα Promissio sacerdotis An­ dronici Basilici (1386). — MAD. 2, 89-90, Έπε'ι Ιν τή πρώτη υπέσχετο ελθεΐν προς Euthym. Zig., Prol. in epist. II. ad Corinth. - K E Z . 1,371. Έπε'ι εν τοΐς καλουμένοις έθνεσιν εις άκρόασιν Didym. Alex., In Ps. 48. - 39, 1384. Έπε'ι έν τφ προ ολίγου γεγονότι καί έπι. Andronicos Pal., Chrysobull. de eccl. Jan. - N E . 12 (1915) 38-40. Έπε'ι εξ άφελίας καί συναρπαγής περιέπεσα Promissio sacerdotis cuius­ dam (1381). - MAD. 2, 30. Έπε'ι ευδόκησεν ό Θεός λαβειν ή μάς λύσιν S. Theodor. Stud., Cateches. 59. - P T S . 2, 416-25. Έπε'ι ευδόκησεν δ πανάγαθος κύριος κρίμασιν Patr. epist. ad Clerum Muntaneorum. — MAD. 2, 573-74.

www.torrossa.com - For non-commercial use by authorised users only. License restrictions apply.

364

In itia P a tru m Graecorum

Έ πεί ευξάμενος θεφ Ιπέτυχον ϊδεΐν S. Ignatius, Epist. ad Romanos. — 5, 685, et 804 interp.; F P A*. 1 (1901), 254-64, et 2, 206 (interp.); D P A. 2 (1913) 260-68. Έ πεΙ εύρίσκεται άνέκαθεν έν τή περιοχή Philoth., Synod. Constit. 57. — 152, 1410; Μ AD. 1 (1860) 486-87. Έ πεί Ιφθασεν ή μοναχή ή έπονομαζ. Callist. et Philoth., Synod. Constit. - 152, 1333; MAD. 1, 333-34. Έ πεί ή βασιλεία μου, πολυν u va tòv έρωτα Andronicus jun., Novell, (a. 1329). - 161, 1109. Έ π εί ήγαλλιασάμεθα καί εύφράνθημεν S. Theodor. Stud., Cateches. 77. - P T S . 2, 529-41. ’Επεί ή Ιν τή Μεσημβρία βασιλική Nominatio abbatis, Cp. (1369). — MAD. 1, 502-503. Έ πεί ή Ιν τή Χίφ Νέα μονή της ΰπεραγίας Constantin. Monom., Chrysobull. - P. 17 (1867) 557. Έ πεί ή έπονομαζομένη Άμαραντίνα εφθασε Cali, et Phil., Synod. Cohstit. 6. - 152, 1320. Έ π εί ή κατά πνεύμα θυγάτηρ τής ήμών μετριότητος Matthaeus I Patr. Cp., Decretum dirimens controversiam (1400). — MAD. 2, 368-369. Έ πεί ή κατά τήν Σωζόπολιν σεβασμία Joann. V. Pai., Chrysobull. — D E I . 2 (1885) 613. Έ πεί ή μοναχή Μάρθα ή Πυριάνα υπό Philoth., Synod. Constit. 46. — 152, 1392; MAD. 1, 454-55. Έ πεί ήξίωσα καί παρεκάλεσα τόν παναγιώτατον Promissio Manuelis Chalceopuli (1400). - MAD. 2, 321. Έ πεί ή πάσα πληθυς των πιστών άπό Nicolaus Pp., Epist. ad Photium. - MCC. 16, 336. Έ πεί ή προηγούμενη τής σεβασμίας Matthaeus I. Patr. Cp., Decretum con­ firmans monachae Theognosiae constitut. (1400). — MAD. 2, 353-54. Έ πεί ή τε μοναχή Υπομονή Χρυσοκεφαλίνα Matthaeus I. Patr. Cp., De­ cretum dirimens controversiam (1400). — MAD. 2, 358-359. Έ πεί ή των τρόπων τε καί σχημάτων Constantin. Dascaris, Epist. ad di­ scip. — 161, 953. Έπείθου μου διά τής επιστολής S. Nilus, Epist. 2, 245. — 79, 325. Έ πεί ’Ιωάννης δ Χρυσάφης, άναδραμών Synodus Cp., Decretum dirimens controversiam (1400). — MAD. 2,412-413. Έ πεί καί αληθώς ή χάρις καί ή άλήθεια Petrus ep. m., De divinitate. (Excerpt.). - ACO. I, 17 (1929) 89. Έ π εί καί Ιν τφ ’Ιεζεκιήλ πολλά περί ρομφαίας Eusebius Caes., In Ps. 34. - 23, 297.

www.torrossa.com - For non-commercial use by authorised users only. License restrictions apply.

In itia P atru m Graecorum

365

Έ πει και ή βασιλεία μου επικ. Constantin. Monom., Sigillion. — Ρ. 17 (1867) 557-58. Έ πει και πρεσβείςι φίλου και μαρτ. Nicetas Mag., Epist. ad Consttinum imp. - N E . 19 (1925) 169; cf. 286. Έ πεΙ καί πρεσβείςι φίλων και μαρτυρίοι Theodor. Cyzic., Epist. — N E . 19 (1925) 286. Έ πεΙ και πρό τού τελεσθήναι τον καιρόν Promissio Georgii presbyteri (1389) . - Μ AD. 2, 134. Έ πει και τά τής άγιωτάτης μητροπόλεως Callist. et PMloth., Synod. Constit. 15. - 152, 1330; MAD. 1, 330-31. Έ πεΙ κανόνων ερμηνεία έστί τό παρόν Joannes Zonar., Expos. Canonum Dam. - S R . 5 (1841) 384-89; 135, 421; C B. 3-10 ( = S’B A. 21 (1870) 76-84). Έ πει κατά τον ’Απόστολον εβασίλευσεν ό θά. Eusebius Caes., In Ps. 92. - 23, 1184. Έ πει κατά τόν Δαμασκηνόν δ άνθρωπος Georg. Schol., Compend. 1® 2“ Summae theol. — P G S . 6, 1-153. Έπε'ι κατηγορήθημεν απιστίας Ιγκλημα Promissio duorum sacerdotum (1390) . - MAD. 2, 140-141, Έ πεΙ κρίμασιν οΐς οίδε Θεός εις τό μέγα Jo. Glyc., — Gregor. Patr. AI., Synod. Constit. 12. - 152, 1102; MAD. 1, 20-22. Έ πει κυρ Γεώργιος δ Κουνάλης, εν άγίφ Matthaeus I. Patr. Cp., No­ minatio patronum monasterii Euvraniotissae (1400). — MAD . 2, 414-415. Έ πει κύριος δ Παχουμάς συνεβιβάσθη Matthaeus I. Patr. Cp., Decretum dirimens controversiam (S. a.). — MAD. 2, 433-434.. Έ πει λέγουσί τινες δτι δ βασιλεύς νόμφ Anon., Sermo instructorius ad imper. - MAP . 38 (1896) 93-104. Έ πει Μαρία ή Λιγαταραία, άντικριθεΐσα Matthaeus I. Patr. Cp., Decre­ tum dirimens controversiam (S. a.). — MAD. 2, 374. Έ πεί με βάλλεις τή νόσω πονούμενον S. Gregor. Naz., Poema: De pa­ tientia. — 37, 1288. Έπε'ι μέγα τής ταπεινοφροσύνης τό S. Isidor. Pel., Epist. 3, 69. — 78, 780. Έ πεί μη άρκούμενος τό παρόν άνειληφέναι Origenes, Hom. in Evg. Joann. lib. 5. - GCS. 10 (1903) 100-05. Έπε'ι μήτε ψαλμός επιγέγραπται, μήτε φδή Eusebius Caes., In Ps. 24. — 23, 224. Έπε'ι δ άγιός μου αύθέντης και βασ. Michael Palaeol., Rescr. anni 1319. - S I P . 5 (1880) 76ss.

www.torrossa.com - For non-commercial use by authorised users only. License restrictions apply.

366

In itia P atru m Graecorum

Έ πει δ άπδ τών άρχοντοπουλων του κρατίστου Matthaeus I. Patr. Cp., Sententia in lite quadam (1400). — MAD. 2 (1862) 382-384. Έ πει δ δηλουθ(είς) γενέσι(ο)ς διά τής προς Docum. mon. Carbone. — OCh. 15 (1929) 160-62. Έπει’ δ εν τφ Καφά ευρισκόμενος Άσθλάνης Nilus Patr. Cp., Decretum respiciens monasterium S. Gregorii (1385). — MAD. 2 (1862) 70-71. Έ πει δ εΰγενέστατος δούξ Βενετίας και εξ. Michael Pal., Chrysobull. (a. 1265). - 161, 1032. ΈπεΙ δ ευλαβέστατος εν ίερομονάχοις Synod. Constitutio. — D E I . 3 (1889) 418. Έ πει οί ενασκούμενοι τή κατά τδ άγιον δρος Anton. Patr. Cp. confirmat libertatem mon. Kutlumusiu. — D S A. (1948) nr. 95, pg. 251. Έ πεί οί εν ταΐς άγιωτάταις Ικκλησίαις Antonius Patr. Cp., Decretum mit­ tens archiep. de Bethlehem in Russiam (1397). — MAD. 2, 278-280. Έ πεί οί εν τή κατά τό άγιον δρος τοΰ Stephan. rex Serb. et Rum., Rescr. a. 1346. — S I P . 5 (1880) 91 (mut.). Έ πεί οί εν τή κατά τδ "Αγιον ’Όρος τοΰ ’Ά θω Manuel Palaeol. imp., Epistola. - EA . 19 (1899) 156-158. Έ πεί οί εν τή περί τδ άγιον δρος τοΰ Stephan. rex Serb., Rescr. a. 1345 ad mon. Athos. — S I P . 5 (1880) 101 (mut.). Έ πεί οί έποικοι τής χώρας Παρτζαλόνας Andronic. sen. imp., Privileg. Hispan. (a. 1290). - 161, 1049. Έπεί δ ίερώτατος αρχιεπίσκοπος Βηθλεέμ Antonius Patr. Cp., Decretum spectans archiep. Bethlehem in Russiam profectur. (1393). — MAD. 2 (1862) 171-172. Έ πεί δ ίερώτατος μητροπολίτης Ζιχνών Stephan. Dusan confirmat con­ junctionem duorum monasteriorum. — MAD. vol. 5 - tom. 2 (1887) 111-14. Έ πεί δ ίερώτατος μητροπολίτης Λαρίσσης, ΰπ. Philoth. Cp., Synod. Constit. 93. - 152, 1456; MAD . 1 (1860) 587-88. Έ πεί δ ίερώτατος μητροπολίτης Μεσημβ. Joann. imp., Decretum (a. 1379). - P K A . 1, 470. Έ πεί δ ίερώτατος μητροπολίτης Παλαιών Callist. et Philoth., Synod. Constit. 12. - 152, 1328; MAD. 1, 326-28. Έ πεί δ ίερώτατος μητροπολίτης Πέργης καί Άτταλείας Nilus Patr. Cp., Compositio controversiae (1387). — MAD. 2, 92-94. Έ πεί δ ίερώτατος μητροπολίτης Σίδης Decretum patriarchale. — MAD. 1, 404-405. Έ πεί δ ίερώτατος μητροπολίτης Τραϊανουπόλεως Decretum synodale, Cp. (1347). - MAD. 1, 260.

www.torrossa.com - For non-commercial use by authorised users only. License restrictions apply.

In itia P atru m Graecorum

367

Έ πεί οι εύγενέστατοι αΰτάδελφοι, εν άγίω Antonius Patr. Cp., Decretum circa monasterium S. Michaelis in Marmarosch (1391). — Μ A D. 2, 156-157. Έ πεί οί εύγενέστατοι ρήγες τής 'Ρωσίας Excommunicatio principum russicorum, Cp. (1370). - 152, 1426: MAD. 1 (1860) 523-524. Έ πεί οί -κατά τό άγιον δρος ’Άθω ένασκ. Documentum (Athos). — V V. 9 (1902) 134. Έ πεί οί μονάχοι τής έν τώ άγίφ δρει τοΰ Documentum pro mon. Athos - S I P . 5 (1880) 88 (mut.). Έ πεί οί μοναχοί τής κατά την νήσον Andronicus jun. imp., Novella (a. 1331). - 161, 1111; MBM. 79-80. Έ πεί οί μοναχοί τής κατά τό άγιον δρος Ioh. VI. Kantacuz., Prostagma unionis monasterii B. Μ. V. Psychosostriae (Constpl.) cum Vatopedi. - D S A. (1948) nr. 43/44, pg. 121. Έ πεί οί πολλοί τή τοΰ Κυρίου συμβουλ. Origenes, - Hippolyt. (?), Ctra haereses, lib. 8. - 16», 3347; GCS. 26 (1916) 225-39. Έ πεί οί χάριτι καί ευδοκία τοΰ τά ήμέτερα Manuel Palaeologus et Helena. Palaeologina, Pia fundatio pro anima Constantini, Serbiae domini, patris Helenae (13,95). - MA D . 2, 260-263. Έ πεί ό κράτιστος καί άγιός μου αυτοκράτωρ Manuel Palaeol, et Helena Palaeologina, Pia fundatio pro anima Constantini, Serbiae domini, , patris Helenae (1395). - M A D . 2, 263-264. Έ πεί δ μακαριότατος αρχιεπίσκοπος τής πρ. Andronic. sen., Rescript. — 161, 1067. Έ πεί δ οικείος τή βασιλεία μου Κομνην. Michael ν · B H G · 495. Ή πάντων χαρά ό Χριστός ή αλήθεια, τό φώς, ή ζωή An., Cant, in Sabb. ante Palmas. - P AS . 1, 473; M R Ml 214-23, *H παράνομος κουστωδία τών ασεβών ’Ιουδαίων Stichoi in Pascha. — S E P . 162, nr. 209. Ή παρά τοΐς άφροσιν “Ελλησι S. Nilus, Epist. 1, j 278. — 79, 184. Ή παρθενία πλησιάζει μέν τή σωφροσ. Antioch. Mon., De Virginitate. — 89, 1496. ¡ . *H παρθένος άρουρα υπό εμπείρων (S. Jo. Chrys.), Horn, in Eue. 8, 5. 61, 771. Ή παρθένος καί μήτηρ όρώσα σε Χριστέ Theotökion. — Th. 9 (1931) 342; S E P . 513-14. Ή παρθένος σήμερον τόν προαιώνιον Λόγον S. ¡Joseph. Hymnogr., In vig. Nativ. D. N. J. C. - P A S . 1, 381. Ή παρθένος σήμερον τόν υπερούσιον τίκτει Versiceli S. Romani in Chr1 Nat. - AS. - 1 Oct. - 1, 58; P A S. 1 (1876) 1-11; B Z. 24 (1923) 3-10; S B N . l (1924) 47^48; S A W. 154 (¿905) 5, 3; CPC. 91; E H G. (1878) 19. Ή παρθένου σύλληψις οόκ εκ παρθένου Anon., Versus in Assumpt. B. Μ. V. - Eos. 4 (1897) 159. Ή πάρος ύμναγόρησιν όναρ μόνον, ή Anon., Epigramma. — Bes. 30 (1914) 376-77. ;

www.torrossa.com - For non-commercial use by authorised users only. License restrictions apply.

478

In itia P atru m Graecorum

'Η παρούσα άγια δεύτερα σύνοδος συγκεκρό. Theodor. Bals., Zon., Arist.: In can. Cone. Cp. II. — 137, 312. Ή παρούσα άκροστιχίς άπό τού θεολογικωτάτου Théod. Prodrom., Com­ ment, in carm. S. Cosmae Hierosol. — S T P . 76. Ή παρούσα ήμέρα αγία καί προσκυνητή S. Theodor. Stud., Smo 72: De passione Dni. — Μ B N. 9, 169. Ή παρούσα καταπαθής γυνή εκ μακροΰ Theodor. Bals., Epist. ad Aplucharium. - A E G . 18 (1884) 17. .. Ή παρούσα μου έγγραφος ομολογία Professio fidei. — M A D . 1 (1860) 411. Ή παρούσα νύν ένδεια των χρ. S. Nilus, Epist. 1, 38. — 79, 100. Ή παρούσα συνοψις περί φύσεως ανθρώπου Meletius mon., De Na­ tura hominis (Prooem.). — 6 4 , 1076; C AG. 3, 1; cfr. A WB . 1918, nr. 6. Ή παρούσα ώρα καθάρασα υμάς καί φωτίσασα Theodor. Stud., Cateches. 46. - P T S . 2, 331-37. 'H πάσα σπουδή καί ό σκοπός εστι τφ Joann. Diac. et Eogoth., De me­ thodo Hermogenis. — RhM. - N F . 63 (1908) 133. Ή πασιν εγγύς εις βοήθειαν τάχους S. Theodor. Stud., Poèma 91. — 99,1801. Ή πασών των εορτών επεδήμησεν (S. Jo. Chrys.), Ecloga 34 in Chr1 Natal. - 6 3 , 821; cfr. S A W. 144 (1902) 4, 66. Ήπάτησάς με Κύριε, καί ήπατήθην Michael Ac., Epist. 40 et 113. — BMA. 2, 65 et 225. 'Η πατρίς ή εμή καλείται Άράχωβα Dositheus Notara, Hist. Patriarchar. Hieros. lib. 13, cp. ult. — P K A. 1, 302. Ή πατρίς συν Θεφ δέ εϊρήσθω, εύμενέσιν Procop. Gaz., Epist. 25 ad Zachariam. — 872, 2740. Ή πενία, δταν τήν ικεσίαν άτιμάσασα S. Isidor. Pel., Epist. 2, 269. — 7 8 , 697. ‘Η πεντάβιβλός τού Μωϋσέως, μετ’ Catalogus libror, monast. Insulae Patmi. - 149, 1047. Ή Πεντάτευχος, τήν κτίσιν, ειτ’ ’Έξοδον S. Amphilochius ep. Icon., Ver­ sus. — B S O. 2, 196. “Η πέπαυσο τρυφών εκ τών άλλοτρ. S. Isidor. Pel., Epist. 3, 134. — 7 8 , 833. Ή περικαλλής μάρτυς καί τής αγαθής Passio S. Agathae. — E M B (1911) 14-18. Ή περίσσεια τών κοσμικών τού διαβ. Simeon Cion., Smo 17,, De piorum theatro. - MB N. 83, 81.

www.torrossa.com - For non-commercial use by authorised users only. License restrictions apply.

In itia P atru m Graecorum

479'·

Ή περί tà πριβιλήγια τής πόλεως τής ΰμετέρας Valentinian. imp., Epist. ad Nicomedienses. — 119, 872; M C C. 7, 31¡2. Ή περί την ερμηνείαν δεινότης εμφ. S. Isidor. ¡Pel., Epist. 4, 76. — 78, 1136. Γ Ή περί την σοφίαν σπουδή των άλλων άνθρ. Georg. Schob, In Isagogen Porphyrii, Pars I. — P G S . 7, 7-113. j Ή περί τής εκπορεύσεως τοΰ ‘Αγίου Πν. Theophanes Prokobitz, Histo­ ria de process. Sp. S. — B I B. 3, 183. ! Ή περί τής σής παιδεύσεως φήμη οποίων Procop. Gaz., Epist. 3. — 87a, 2721. Ή περί τής τοΰ Πνεύματος βλασφημίας S. Maximus Cf., Q. 26. — 9 0 , 805.. ‘H περιτομή τρία τινά πραγματεύεσθαί μοι Photius, Q. Amph. 105. — 101, 637; B Ph. 342. "H περ'ι τοΰ λαοΰ ενταΰθα τοΰτο S. Jo. Chrys., ’Horn, in Ps. 150. — 55, 495. Ή περί τούς αγαθούς των βασιλέων μετά τέλος Michael Duc. Palaeol., De finibus orthodoxiae. — B M S. 1 (1911) 542-54. Ή περιττή μετάληψις, ού βρώσις S. Isidor. Pel., Epist. 1, 383. — 78, 400. Ή περιφανεστάτή πόλις υμών εξ αυτής Theodor. Duc. Dase., Or. in lau­ dem Nicaeae urbis. — B S R. 1-14. Ή περιώνυμος καί πρεσβυτέρα ‘Ρώμη Vita S. Alexii, — L M B . (1911) 245-52, j ■ Ή πηγή των ευαγγελικών διδαγμάτων (S. Jo. Chrÿs.), Horn, in S. Theophania. — 5 0, 805. j Ή πηγή ώδε τών μαθητών τοΰ Λόγου εκχεΐ Subscriptio Cod. Vat. gr. 1650· (a. 1036 c.). - ST. 95 (1941) 75. Ή πίστις ή θύρα εστί τών μυστηρίων Isaac Syr., Sermo 72. — I S . 415-418. ! Ή πίστις ημών ή εκ προγόνων, ήν καί από Arii et Socior. Symbolum, ad Alexandr. Patr. AI. — 26, 708; O A W. 21 (1941) 243-44; et 31 (1934) 12-13. Ή πίστις μήτηρ εστί παντός έργου αγαθ. S. Ephrem, Exhort. 25. — E S O . 2, 108. j ‘H πλείων πάσις, μάλλον υπάρχει πτώσις S. Isidor.l Pel., Epist. 1, 277. — 78, 345. Ή πληγή μου στερεά, φησ'ιν Ιερεμίας S. Nilus, Epist. 2, 107. — 79, 248. Ή ποδηγοΰσα πίστις εις τήν οδόν (S. Athanas.), In Patres et Prophet. — 28, 1061. "Η πολλά, πολλά γίνεται μακρφ βίφ S. Gregor. Naz., Poèma de se ipso.. - 37, 1290.

j .

www.torrossa.com - For non-commercial use by authorised users only. License restrictions apply.

480

In itia P atru m Graecorum

Ή πολλή καί άκατάπαυστος τρυφή S. Isidor. Pel., Epist. 5, 29. — 78, 1345. Ή πολλή φιλοπονία σου καί φιλομαθία Palladius, Epist. de India et Brahmanis. — R B. 45 (1933) 34-40. Ή πολυγαμία τοΐν δυείν πατρι. S. Isidor. Pel., Epist. 2, 274. — 78, 704. Ή πολυπαιδία τοΐς εν κόσμφ Photius, Q. Amph. 68. — 101, 436. 'H πολύσκιλτος των ανθρώπων διαγ. Diploma mon. S. Basilii (Romae) a. .1099. - MP G. 391. eH πονηρά συναγωγή ή δυσσεβής καί μοιχαλίς Sophron. Patr. Hieros., Stichoi in Dom. Palmarum. — S E P . 525. Ή πονηριά δταν άκαθέκτως λυττήση S. Isidor. Pel., Epist. 5, 267. — 7 8 , 1492. Ή πραότης θεραπεύει tò Θειον. Καί γάρ Antioch. Mon., De mansuetu­ dine. - 8 9 , 1792. Ή πριν στείρα σήμερον τής παρθενίας Cant, de B. V. Maria. — P A S. 1, 658. Ή πριν στείρα σήμερον Χριστοί» τόν πρ. Domitius, De S. Jo. Bapt. — P A S . 1, 320. Ή προηγιασμένη λειτουργία άνωθεν Sym. Thess., Q. 55. — 155, 904. Ή προκειμένη επιγραφή ή διά τής S. Athanas., De titulo Ps. 150. — 27, 1341. 'H προσβολή τού λογισμού άναμάρτητος Joannes Jejunator, Epitimia. — P S S. 4, 429. "H προς Εκκλησίαν γράφει, ή προς Catena in epist. 2. S. Joannis. — CCA. 8, 146. Ή πρόσκλαυσις εξω τής πύλης τού S. Gregor. Thaumat., Epist. canon. — MCC. 1, 1029; P I C . 1, 566; B S O. 2 (1667) 35. Ή πρός τόν αιδεσιμότατον αδελφόν S. Basilius, Epist. ad Himerium. 32, 1009. 'Η πρός τόν πλησίον αγάπη, καθά φησιν ό άπόστολος Nicolaus abb., Gennadius Patr. Cp. (?), Nicolaus de Otranto (?), De Differentia inter Catinos et Graecos. — 160, 737; A N. (1896) 60-76; cfr. Monacens. Cod. gr. 65 (s. XVI) 411 = Nicol, de Methone. Ή πρός τόν σκοπόν τόν ίδιον σεμνό. S. Basil., Reg. br. 210. — 31, 1221. Ή προσωποληψία γειτνιάζει τή άνθ. Antioch. Mon., De personarum ac­ ceptione. — 89, 1716. Ή πρώτη άθέτησις, τής εντολής έστιν S. Isidor. Pel., Epist. 1, 359. 78, 385. Ή πρώτη αρετή, καί ή πάσα αρετή S. Jo, Chrys., Horn. 24, in Hebr. 63, 165.

www.torrossa.com - For non-commercial use by authorised users only. License restrictions apply.

In itia P atrum Graecorum

481

Ή πρώτη διάταξις του a' τίτλου του a'. Photius, Nomocanon. — R P S. 1, 35. Ή ... πρώτη και οικουμενική αγία σύνοδος Photius Patr., Horn, etra haereses. - MCC. 2, 748; A F O. 1, 238. πρώτη Όλυμπιάς ήχθη παρά τοίς Chronicon paschale, Olympiades. — 92, 280. Ή πρώτη τοΰ πειρασμού προσ. S. Nilus, Epist. 1, 275. — 79, 184. Ήπτόμην αν μακροτέρων γραμμάτων Gregor. Achrid. Bulg., Epistola. — N E . 14 (1917/20) 344. Ή πύλη ή άβατος ανθρώποις μόνφ τφ Homoion. ih B. Μ. V. Concept. — T CH. (1862) 114. Ή πύλη ή άβατος νυν άποτίκτεται ' ή Kathisma (12) in B. Μ. V. Concept. - T CH. (1862) 152. Ή ράβδος ή καλαμίνη, ή αστήρικτος S. Isidor. Pel., Epist. 1, 419. — 78, 416. Ή ράβδος σου καί ή βακτηρία σου, αΰταί με S. Isidor. Pel., Epist. 1, 301. - 7 8 , 357. ΤΗ §ά γε παμβασίλεια άλάστωρ παρθ. Synesius Diae., Versus in imaginem B. Μ. V. - M P G. 469. ¡ 'Ηράκλειον ζεύγος, ώς εμαθον, συν. S. Isidor. Pél., Epist. 1, 425. — 7 8 , 417. 'Ηρακλείου την αύτοκράτορα 'Ρωμαίοις αρχήν Maria Deipara, De Acathisto. - V. B H G . 1063. ^Ηρακλείου των σκήπτρων τής 'Ρωμαϊκής Vita S. Maximi Coni. — EMC. 1- 10. Ήράκλεις, μουσόληπτος εξαπίνης δ φιλτ. Georg. Acrop., Epist. ad Joann. Tornicam. - H G A. 2, 67-69; cfr. B T P. (1935) ( = B T. - Sen gr. 219) 3-189. ! 'Ήρακλες, Έμπεδότιμε, Τροφώνιε S. Gregor. Naz., Epigr. 86 (29). — M G A. 85; I A P. 1, 547. *H ρά σε δινήσουσιν Έριννύες S. Greg. Naz., Epigr. 161. — M G A. 153; IA P. 1, 593. Ήρεμεΐν εβουλόμην, καί μή δημοσιεύειν S. Gregor. Thaum. (?), Smo in omnes SS. — IO, 1197. Ήρέσθην εν τοΐς γράμμασί σου τέκνον S. Theodor. Stud., Epist. 157. — Μ B N. 8, 139. “Ηρετό ποτέ κολοιός αηδόνα « διατί ποτέ » Niceph. Greg., Epist. ad Mat­ thaeum. - E D . 2 (1924) 345-46. "Ηρετό τις ημάς περί τριών αΰταδέλφων Demetr. Chômât., Cp. 152, De bonis falcidiatis. — ASC. (1891) 613. ”Ηρετό τις τον 'Αλέξανδρον, δπου αύτφ Firmus Caes., Epist. 38. — 77, 1508. 31

www.torrossa.com - For non-commercial use by authorised users only. License restrictions apply.

482

In itia P atru m Graecorum

“Ηρετό τις τόν Σωτήρα, και Νομοθέτην Theodoret., Epist. 134. — 83, 1352. Ήρετο τόν πρώτον, πότερον αυτφ δοκ. Apophthegmata novem Sapientum. - BGC. 1, 145. ’Ήρετο τούς νομικούς και τούς Φαρισαίους S. Cyrill. Al., Comm. in Euc., cp. 14. - 7 2 , 784-96. Ήρινάς από Θράκης Ιπιστολάς Synesius, Epist. 87. — 66, 1456; P S C. (1631) 230. Ήρίον Άμφιλόχοιο μελίφρονος S. Greg. Naz., Epigramma 138. — I A P. 1, 576; MGA. 34. Ήρκει μέν, ει καί μηδέν άλλο κατά της Photius Patr., Hom. in Chr1Nat. - A E G . 1, 154. “Ηρκει μέν ή θεία τής σής θεοσεβείας, πάτερ Acacius et Paulus, archim., Epist. ad S. Epiphan. — O C H. 21, 2-4; GCS. 25 (Epiph. 1) 153. “Ηρκει μέν ή μαρτυρία τοϋ άγιου Παύλου Simeon Cion., Smo 22. de morte et al. - MBN. 83, 111. “Ηρκει μέν ή σωτηριώδης ο’ικονομία Tarasius Patr. Cstpl., Epist. ad Ha­ drian. Pp. - 98, 1436; MCC. 13, 458. “Ηρκει μέν και ή πρώην έλθοϋσα S. Jo. Chrys., Epist. 2 ad Olympiadem. - 5 2 , 556; S Ch. 13 (1947) nr. 8. “Ηρκει μέν ούν δείξαντα πρώην S. Jo. Chrys., Hom. 4. De Incomprehens. - 4 8 , 727; S Ch. 28 (1951) 206. “Ηρκεις μέν και σύ, άναιδέστατε S. Isidor. Pel., Epist. 1, 118. — 78, 261. “Ηρκεσεν αύτφ, τφ παρόντι Άποστόλφ Oecumenius ep., - Theophylact., In epist. Judae. — 119, 705; 126, 88. “Ηρξατο δέ ό μακάριος Κυριάκός εύξασθαι Cyriac. mart., Oratio. — Z N W. 20 (1921) 24-26. Ήρόμην τό μειράκιον ύπέρ τοϋ σιλφίου Synesius, Epist. 106. — 66, 1489; PSC. (1631) 250. Ή ρος ώρα, κα'ι δηλοΐ τά άνθη, κα'ι Manuel Pal., Imago veris. — 156, 577. Ήρπασας, ώ Νικόμηδες, εμόν κέαρ S. Greg. Naz., Epigramma 145. — I AP. 1, 578; MGA. 40. “Ηρτηται τής είς Θεόν εύσεβείας ή τής ήμετέρας Theodos. imp., Epist. ad Cyrill. Al. - MCC. 4, 1112; ACO. I, l 1 (1927) 114-16; 1, 2 p. 8ss. Ή ρχθαι τόν κόσμον, καί ή φύσις διδ. Gregorius Palam., Capita 150. — 150, 1121; Ph. 2, 307-42. Ή ρων τις γέγονε Άλεξανδρεύς, γειτν. De S. Herone. — 34, 205. “Ηρων τις γέγονε γειτν ιών μοι, S. Hero, Vita. — TS. 6, 2 (1904) 81. “Ηρωσας όντως την έρημον τοΐς S. Theodor. Stud., Poema 79. — 9 9 , 1800. Ή οως Ίωαννίκιε, Ίωαννίκιε ήρως Theodor. Prodr., Versus. — Ρ Τ Ρ. 330.

www.torrossa.com - For non-commercial use by authorised users only. License restrictions apply.

In itia P atrum Graecorum

483

Ήρωτήθη δ άγιος πατήρ ημών ’Αθανάσιος Apophthegmata Seniorum. — R Ο C. 12 (1907) 48; 171; 393; 13 (1908) 47; 266; ν. Β Η G. 1445. Ήρωτήθη δ Πατήρ οΰτος, δτι *■ εάν παιδ. Theojdor. Bals., In canon. Tim. AI. - 33, 1296; 138, 889. Ήρωτήθη ποτέ δ αύτός γέρων Isaac Syr., Sermo !18. — I S. 441-43. Ήρώτησά κάγώ τόν πατέρα, δεσποτ. Jo. Euch., Epist. 21. — A W G. 28 (1881) 65. Ήρώτησας ήμάς διά γράμματός σου Demetr. Chom., De cognatorum ma­ trimonio. — 119, 1125; ASC. (1891) 731-36. Ήρώτησας, λογιώτατε αδελφέ, τίνες Midi. Psell., Characteres SS. Greg. Naz., Basilii Mg., et Jo. Chrys. — 122, 901. Ήρώτησάς με, διατί πρώτον έξω S. Nilus, Epist. |1, 24. — 7 9 , 89. Ήρώτησάς με, πόθεν τοίς περί S. Nilus, Epist. 1, 253. — 7 9 , 176. Ήρώτησάς με, τ£ εστι Ματαιότής S. Nilus, E pist. , 1, 203. — 7 9 , 157, Ήρώτησάς με, Τίνος ένεκεν αγαθοί S. Nilus, Epist. 3, 19. — 7 9 , 377. Ήρώτησάς με, τίς εστιν ά'ρα S. Nilus, Epist. 2, 162. — 7 9 , 277. Ήρώτησάς με, τίς εστιν δ πα. S. Nilus, Epist. 1, 141. — 7 9 , 141, Ήρώτησας, ό πανυπερσέβαστος, εΐ Demetr. Chom.l, Cp. 30: De trigamia. - A S C . (1891) 133. Ήρώτησας περ'ι τής εξηγήσεως τοϋ Θεοφυλάκτου Gennad. Schol., ad Georgium Serbiae gubern. - G E D. 1, 26; P G S. 4, 207-11; A S P. 27 (1905) 247 ss. Ήρώτησας, πηνίκα τοϋ έτους δ άρχιερεύς Mi. Psell., In Eev. 16, 4ss. — OR. 5 (1936) 417-18. Ήρώτησας πώς Ισμέν και τίνι διατριβή Theod. II. Eascar., Epist. 3 (105) ad Niceph. Metrop. Ephes. — T E F. 143-45. Ήρώτησας, τί αν εΐη τό S. Nilus, Epist. 4, 51. — 79, 573. Ήρώτησας, τί αν εΐη τού S. Nilus, Epist. 4, 49. I— 7 9 , 573. Ήρώτησας, ώ φίλε, τέκνον, ε’ι κακολογικόν Ιστι Eustathius Thess., Epistola. - T E O . (1832) 46-49. Ήρώτησα, φησί, πολλάκις αΰτοΰς, Ex Nestorio capita a Cyrillo selecta. - ACO. I, 1« (1928) 3; EN . 353, 1-12. Ήρώτησέ με ή Θεοφιλία σου S. Nilus, Epist. 3, βΟ. — 7 9 , 385. Ήρώτησέ με( ή ΰμετέρα αγάπη S. Nilus, Epist. 2ι 33. — 7 9 , 213. Ήρώτησέ με δ σχολαστικός Καισάριος Ammonius, Fragmentum in I Pe­ tri Epist. — 85, 1608. Ήρώτησεν ό ’Ιουδαίος- Διά τί τρώγεται (Anast. Sin.), Dialog. parvus adv. Judaeos. - 89, 1272. Ήρώτησέ Παπίσκος ’Ιουδαίος- διά τί τοϋ Θεοΰ Dialogus Christiani cum Judaeo. — M G D. (1889) 51-83.

www.torrossa.com - For non-commercial use by authorised users only. License restrictions apply.

484

In itia P atru m Graecorum

Ήρώτησέ τις των Ιν λόγοις δικανικών Marcus Erem., Disputat. — 65,1072. Ήσαίας από ‘Ιερουσαλήμ θνήσκει υπό De nominibus Prophetarum. — ZMG. 60 (1906) 16-35; S B P . (1907) 68-98; v. B H G . 1588; cfr. S R B . 1 (1940) 80 nr. 110, 3. 'Ησαίας μέν οΰν όρρ, ϊνα πλέον πτοήσει Theophylact., Comm, in Oseam, cp. 1. - 126 , 576. Ήσαίας δ προφήτης περί τοδ Ευαγγ. Gregor. Palam., In Chr1. transfig. - 151, 436. Ήσαν δέ δίκαιοι, φησιν, αμφότεροι. Οΐ Origenes, Horn. 2 in Ducam. (Fragm:). - GCS. 35 (1930) 13-20. Ήσαν δέ περιμένοντες τόν Παύλον εν τή 'Ρώμη Martyrium S. Ap. Pauli. - D A P . 1 (1891) 103-117; I P Τ. 12 (1886) 97-101; v. B H G . 1451; v. S R B. 1 (1940) 208, nr. 230, 1. Ήσαν, ώς εοικε, τινές καί ΙπΙ των προγ. S. Jo. Chrys., Horn. 18. in Eph. - 62 , 121. Ή σεπτή καί μεγαλόδωρος των αγίων αΰτη Miracula Ss. Cosmae et Damiani. — D C D . 97-208; v. B H G . 385. Ή σεπτή σου σήμερον ή μας συνήθροισε Contakion in S. Eudokimum. — P D P . 96 (1893) 25-35. Ήσθένησα και πάλιν εΰχαΐς ήμών S. Theodor. Stud., Smo 31; De fut. judicio. — MB N. 9, 75. "Ι^σθετο αΰτοΰ σφοδρότερον διαλ. S. Jo. Chrys., Horn. 30 in 2. Cor. — 61 , 605. Ήσθην. 'Αλλά πώς οϊει; Πάνυ μέν Synesius, Epist. 22. — 66, 1356; Ρ SC. (1631) 175. "Ησθην επαινούμενος. Τό γάρ τόν υίόν S. Gregor. Νζ., Epist. ad Evagr. - 37, 24. Ή σθην επί σοι, δοκιμώτατε Amphil. Icon., Epist. ad Panchar. diac. Sid. (Fragm.). — 39, 116. "Ησθην επί τοΐς δηλωθεϊσί μοι δι' επιστολής Xystus III Pp., Epist. ad Cyrillum. - P D. 50, 588-90, MCC. 5, 373; A CO. I, V (1929) 143. “Ησθην και πρόσθεν Νικάνορα Maxim. Plan., Epist. 72. — Τ Μ P. 90. Ήσθην, μαθών σε και διασωθέντα καί Demetrius Kydon., Epist. ad Radenon. — CDM. (1930) 110-112. Ή σθην μέν κάπΐ τοΐς πεμφθεΐσιν Maximus Planudes, Epist. 91. — T M P . 117. Ή σθην δτι τόν καλόν Δωρόθεον ον υμΐν Procop. Gaz., Epist. 64: Gessio. - 87*. 2769. Ή σθην [σου] δεξάμενος τήν Ιπιστολήν Manuel Calec., Epist. 55. — ST. 152 (1950) 245-46.

www.torrossa.com - For non-commercial use by authorised users only. License restrictions apply.

In itia P atru m Graecorum

485

"Ησθην σου τή καλή κα'ι λίαν επιστολή Procop. Gaz., Epist. 43: Nestorio. - 87*, 2752. "Ησθην, τέκνα, επί τή άμφοτέρων προσφων. S. Theodor. Stud., Epist. 219: Enodio. - Μ B N. 8, 187. "Ησθην τή Ιπανόδφ σου, παναγιώτατε Georg. Torn., Epist. ad Mich. Ac. - EMA. 2, 420. "Ησθην τή κλήσει, ΰπερήσθην οίς γράφεις S. Gregor. Naz., Epist. 100. — 3 7 , 173. "Ησθην τοΐς γράμμασι · πως δέ οΰκ. S. Gregor. Naz., Epist. 172. — 3 7 , 281. "Ησθην τοϋ σου κράτους δεξάμενος γράμματα Jos. Bryenn., Epist ad imp. Manuelem IL — B I B. 3 (1874) 157-159; cfr. R E B. 7 (1949) 24. "Ησθην υπερφυώς, μαθών σου την άρ. S. Isidor. Pel., Epist. 5, 208. — 7 8 , 1456. "Ησθην υπερφυώς πυθόμενος τήν σήν επί S. Isidor. Pel., Epist. 3, 98. — 7 8 , 805. Ή σιγή τοϋ χρυσοϋ τήν ρίζαν εμάρανε Theodor. II Lascar., Epist. 28 (76). - T L F . 103. ΤΗς κατ’ δπιν καί ως εν εσόπτρφ Candida, Vita. — TS. 6, 2 (1904) 150. Ή σκνιφότης άπό μικροψυχίας Antiochus Mon., De Avaritia. — 89, 1461. ΤΗς μεν γνώμης γέγονα καί είμί περί τήν Georg. Schol., Smo de unione. - P G S . 1, 372-74. Ή σοφία τοϋ Θεοϋ εορτής μεσαζούσης Stichoi in fer. 4a Mediopentecost. - S E P . 219, nr. 337. Ή Σοφία φησί * Προ τοϋ αΐώνος έθεμελ. S. Cyrill. Al., Thesaur. de SS. Trin., Smo. 35. — 75, 617. Ή σοφίη στίβον εΰρεν ες ουρανόν Epigramma. — 66, 1585. Ή στείρα σήμερον τής παρθενίας το κλέος Contakion (1) in Β. Μ. Y. Concept. - T CH. (1862) 153-63. "Ηστην ποτέ δυο όμογνησίω αδελφώ S. Isidor. Pel., Epist. 5, 423. — 7 8 , 1576. Γ . Ή στοργή κατ’ επίτασιν τής φιλίας λέγοιτο S. Basil., Reg. br. 242. — 31, 1244. ’Ήστραψας αίγλη τοϋ φαεινοϋ S. Theodor. Stud., Poèma 66. — 99, 1797. Ή συγγένεια όνομά έστι κοινόν κ. καθολικόν Michael Chumn., De gra­ dibus cognationis. — 119, 1297. 'Η συζυγία των έν 'Ιεριχώ τυφλών S. Nilus, Epist. 2, 240. — 79, 324. Ή συμβάσά σοι λύπη χαράν S. Nilus, Epist. 1, lÒ3. — 79, 128. Ή συμμετρία τών αρετών το τής S. Isidor. Pel., Epist. 3, 268. — 78, 948.

www.torrossa.com - For non-commercial use by authorised users only. License restrictions apply.

486

In itia P atru m Graecorum

Ή σύναξις των άγιων ιβ' αποστόλων Menolog. Synaxariorumque Graec. - S B P . 184-97. Ή συνάρτησις τοΟ ολου νοήματος ούτως Arethas Caes., Fragma in 1 Cor. - N A. 15 (1933) 659-60. Ή συνεισφορά, τέκνρν ημών ιερόν, ή έκ Nicolaus Cp. Patr., Epist. 58. — 111, 257; S R. (1844) 335. Ή συνεσις, δταν τόν των χρημ. S. Isidor. Pel., Epist. 4, 396. — 7 8 , 1036. Ή συνεχής άνάγνωσις των θείων Γραφών Theophylact., Expos, in epist. ad Rom. — 124, 336. Ή σύνοδος αύτη Ιπιγέγραπται ούτως Synodi Cstpl. Canones, Praef. — MCC. 16, 536. Ή συνοχή τών πραγμάτων καί ό τών S. Theodor. Stud., Cat. 76 de sa­ lute animae. — M B N. 9*, 212. Ή Σύρα φωνή τόν Ίαμιν ή ώς Photius, Q. Amph. 58. — 101, 404. Ή σΰστασις καί διαμονή τών κατά μέρος Epist. Patr. Cp. prescribit obser­ vantiam coenobiticam in mon. Xenophontis. — VV. 10 (Append. 1) (1903) 86-90. Ησυχίαν δότε μοι, κλίνατε τάς άκοάς'β. Ephrem, In beatum Heliam. — E S O . 3 (1746) 240; M B E. 1 (1915) 201-23: v. B H G . 574. Ησυχίαν μέν λόγοις έπιτήδευε, ησυχίαν Clemens AI., Ad Neophytos, de pa­ tientia. - Maximus Cf., De quiete et virtute. — G C S . 17, 221-223; EMC. 85-91. Ησυχία ωφελεί, τών κακών άργήσασα Antioch. Mon., De Quiete. — 8 9 , 1745. Ήσυχίης τό δ’ αθυρμ’ Ιμόν ήδέ τε(τελέσχη) Michael Acom., Poema. — DMA. 2,375; E M A. 132. Ή συχνότης τών γραμμάτων πυκνουμένην S. Theodor. Stud., Epist. 2, 139. - 99, 1441. Ή ς φρένες ήλθον άπαντα Christophorus Myt., Stichoi 57. — K C Μ. 33. Ήσχύνθην υπέρ εμαυτοΰ δεξάμενος Gregor. Cypr., Epist. 118. — E Ph. 3 (1909) 284; S E G . 95-96. Ή σωματική διάστασις τών ηνωμένων Nicolaus Cp. Pt., Epist. 134. — 111, 353. Ή σωφροσύνη κδν κυίσκη πικρίαν Theodor. Bals., Carmen: in Joseph. Aeg. - WS. 25 (1903) 178. Ή σωφροσύνη τιμία και επαινετή Antiochus Mon., De Castitate. — 89, . 1492. Ή σώφρων αύτη καί σεμνή κ. θαυμαστή Σωσάννα Anon., Versus de Susanna. - BGV. 2 (1881) 48-50.

www.torrossa.com - For non-commercial use by authorised users only. License restrictions apply.

In itia P atrum Graecorum

487

Ή ταπεινοφροσύνη ΰψιπετεί, καί Antiochus Mon., De humilitate. — 89, 1637. “Η τά Πηλουσιωτών αμαρτήματα S. Isidor. Pel., Epist. 1, 178. — 78, 297. "Η τά πρότερον περί φιλίας είρημένα Demetrius Kyd., Epist. 12. — BAN. 283. Ή τάς γλώσσας σήμερον διανείμασα S. Jo. Chrys., Hom, in S. Pente­ coste. - 64, 417; 52, 809; cfr. Z K T . 21 (1897) 398. "Η τάχα εαυτούς παρέδωκαν, επειδή Oecumenius Tricca, Fragma in epist. ad Rom. — NA. 15 (1933) 423-32. Ή τεσσαρακονθήμερος αΰτη νηστεία Philotheus Patr., In Iconostasin. — - T A G . 47-61. Ή τεσσερακονθήμέρος νηστεία ήμισευθεΐσα Sophron. Patr. Hier., Stichoi in Dom. Adorationis Crucis. — S E P . 510. Ή τεσσαρακοστή ήδη παριππεύει" και S. Theodor. Stud., 3mo 66 in Pa­ scha. - MBN. 9, 156. Ή Τετράς δέ και Παρασκευή διά Symeon Thess., Q. 53. — 155, 900. *Η τήν σήν αποστολήν έδεξάμην τάτε Joannes Tzetzes, Epist. ad Alexium. - CCB. 1, 797. "Η τήν των ’Ιουδαίων ε’ικονίζει κατά Photius, Q. Amph. 319. — 101, 1293. Ή τής αρχής εζουσία, εί μή κέκραται S. Isidor. Pel., Epist. 1, 47. — 78, 212. Ήτησας ημάς, τιμιώτατε, δηλωθήναί σοι Theodor. Cyzic., Epist. ad Eugenium. - N E . 20 (1926) 31-34. "Ητησας (παρ’ εμοΰ) τιμιώτανε (Διόδωρε) περί τών Ιν τφ S. Epiphanius Cypr., De 12 gemmis. — 43, 293. Ή τής θείας Γραφής δρθοτάτη έννοια S. Cyrill. AI., De Incarnatione. - 75, 1413; Μ CC. 5, 169; ACO. I, 1' (1929) 3. Ή τής μεγίστης ήδύτης εκκλησίας Joann. Euch., Poema 34. — 120, 1151; A W G. 28 (1881) 19. Ή τής νηστείας ήμερα αποχή αμαρτίας Canon, Ode 9. — Tri. (1879) 117. Ή τής όντως αληθώς σοφίας πηγή, ό θησ. Anort., Contra Judaeos et Haereticos. - P O. 15 (1927) 277-284. Ή τής 'Ρωσίας επαρχία πάσα ύφ’ ενα μητροπολίτην Actio synodalis circa excommunicationem metropolitae Russiae et electionem successoris. - MAD. 2 (1862) 116-129.. Ή τής σανίδος γραφή, ήν Πιλάτος S. Isidor. Pel., Epist. 1, 491. — 78, 449. Ή τής τοΰ Θεού ’Εκκλησίας ισχύς αήττητος Jo. Glyc., Synod. Constit. 50. - 152, 1156; MAD. 1 (1860) 92.

www.torrossa.com - For non-commercial use by authorised users only. License restrictions apply.

488

In itia P atru m Graecorum

Ή τής Τριάδος σύγχυσις, άναίρεοιν Photius, Q. Amph. 173. — 101, 873; BPh. 357. Ή τής ΰμετέρας σοφίας επιστολή δρώμενη Procop. Gaz., Epist. 42: Pal­ ladio. - 87*. 2752. Ή τής χαράς ήμερα εφθασεν (ή γάρ των νηστειών) S. Theodor. Stud., Ca­ techesis 28. — P T S. 2, 194-200. ...ήτήσω παρ’ εμόΰ τοΰ άναξίου τοΰ γράψαι Nicon., Epist. ad Arsenium abb. - S I P . 139 (1917) 120 (mut.). Ήτήσω · συνεθέμεθα· γέγονεν ευχαριστεί Photius, Epist. 3, 5. — 102, 929; BPh. 557. Ή τιμιότης σου γνωρίζει δτι ή Έκκλησ. S. Theodor. Stud., Epist. 2, 202, - 99, 1616. Ή τις ανήρ ήν κατά τάς πρώτας δέκα των από Χρ. Anon., Tract. 4es de Process. Spir. S'. - Z P S. (1797) 1, 338-97. Ή τις το επιτίμιον άποβάλλοιεν, ή (S. Basil.), Poenae in Canonicas 19 (ult.). - 3 1 , 1316. "Η τό γενόμενος οΰκ επί τής σαρκός έκλάβοις Oecumen. de Tricca, Fragma in ep. ad Hebr. — N A. 15, 462-69. Ή τόδε τό παν άρρητοις λόγοις άρμον. Jos. Bryennios, Horn, in S. Parasceven. - Μ I B. 2 (1768) 66-91 (v. 9 April 1417); cfr. R E B . 7 (1949) 28. “Ητοι κατατρυφήσωσιν, κατασπαταλήσωσιν Arethas Caes., Fragm. in 1, Tim. 5, 11. - NA. 15 (1933) 661. Ή τοι τό διδόμενον χάρισμα πολυπλασιάζων S. Basil., Reg. br. 290. — 31, 1285. “Ητοι τό μη άντιστήναι τφ πονηρφ, καθώς γέγρ. S. Basil., Reg. br. 244, - 31, 1245. “Ητοι τον σόν έλεον καί την σήν κρίσιν ασομαι Eusebius Caes., In Ps. 100. - 23, 1241. Ή τον άχώρητον Θεόν εν γαστρί χωρήσασα Canon lit., Ode 9. — CP C. (1871) 188; P K A. 2 (1894) 56. 'H τόν πανάγαθον λόγον τε καί υιόν τοΰ Canon in B. Μ. V., Ode 1. — Bes. 8 (1903-04) 182. Ή τοΰ άγαθοΰ στέρησις, άγ01 άδ01, καί ή Callist. et Phil., Synod. Con­ stiti 34. - 152, 1364; MAD. 1, 397. Ή τοΰ αγίου Πνεύματος δύναμις ëv Theophylact., in Evgl. Joannis. — 123, 1133 - 124, 317. Ή τοΰ αγίου Πνεύματος χάρις δια- Theophylact., Comm, in Naum, cp. 1. - 126, 972.

www.torrossa.com - For non-commercial use by authorised users only. License restrictions apply.

-·**■ ••Γ'Λ

ρφ Χ ρ**«

Initia Patrum Graecorum

489·

eH τοΰ άρτου ενδεια ούκ εστι λιμός S. Isidor. Pel., Epist. 1, 376; Photius, Epist. 2, 20. - 78, 396; P P E . 48. Ή του Δεσπότου μακροθυμία την ά'πληστόν σου γνώμην Sophron. Patr. Hieros., Stichoi in fer. 5a hebd. maior. — S E P. 539. Ή τοΰδε τοΰ προκειμένου ύφήγησις του S. Maximus m., Computus Ecclesiast. - P U . (1630) 316. Ή τοΰ ειμΐ παρολκή, τής εγώ άντων. Photius, Q. Amph. 106. — ΙΟΙ, 640; B Pb. 403. Ή τοΰ ήμερωτάτου βασιλέως εΰαγεστάτη Leo I Pp., Epist. ad Synod.: Ephes. - ACO. II, l 1 (1927) 43; MCC. 5, 1^409; P L . 54, 798. (Ή)τοΰ θανάτου μνήμη ώσπερ τι κέντρον Testamentum in favorem S. Georgii Manganorum. — R E B. 61 (1949) 46-47. Ή τοΰ Θεού βασιλεία, ή μοναχική εστι πολιτεία S. Isidor. Pel., Epist. 1, 129. - 78, 268. Ή του Θεοΰ ’Εκκλησία πάντα καλώς οίκον. Joann. Calec., Synod. Constit. 32. - 152, 1266; MAD. 1 (1860) 233. | Ή τοΰ Θεοΰ εντολή ή άπαιτοΰσα ημάς S. Theodor. Stud., Epist. 2, 138. - 9 9 , 1440. j Ή τοΰ Θεοΰ καθολική κα'ι Άποστολική εκκλησία Stylian. ep. Neocaes. et clems or., Epist. ad Stephanum V Pp. — MCC. 16, 425; MGE . 7 (1928) 375-80. ¡ Ή τοΰ Θεοΰ κρίσις, ού κατά χρόνον S. Maximus Cf., Q. 60. — 9 0 , 832. ‘Η τοΰ Θεοΰ Λόγου φύσιςμία ώς σεσαρκωμ. Leontius Byz., Qq. etra Monophysitas 63. — 86a, 1804. 'Η τοΰ Θεοΰ μεγάλη αγάπηκαι τα χρηστά Demetr. Chômât., - Leo Achridae (?), Epist. 1. De azymis. - 120, 836; ¡A S C. (1891) 745-52; (= P AS. 7). 'H τοΰ Θεοΰ πνευματική τής χάριτος S. Macar. Aeg., Horn. 9. — 34, 532.. Ή τοΰ Θεοΰ σοφία άπειρος κ. ακατάληπτος S. Macar. Aeg.. Horn. 29. — 34, 716. Ή τοΰ κόσμου σήμερον χαρά, λόγφ προκηρυττεται Josephus, Canon, Ode 1 in B. Μ. V. - T CH. (1862) 43-58; Men. 2 (¿889) 431 (9 Dec.). Ή τοΰ ^Κυρίου άνάστασις τής άνθρωπ. Gregor. Pal.', In mulieres uhgentiferas. -r- 151, 236; v. B H G. 1100. Ή τοΰ Κυρίου διδαχή εν τή προσευχή S. Isidor. Pel., Epist. 1, 85. — 78, 241. Ή τοΰ λόγου χρήσις εΰρηται μέν ή Joannes Glycas Patr. Cp., De vera syntaxeos ratione. — 1 1 G. 1-59. Ή τοΰ μεγίστου άρχιερεως προς ημάς δωρεά Francise. Filelf., Epist. (83) ad Card. Bessarion. - K F P. (1890) 157 (initium tt.); L F F. (1892) 150.

www.torrossa.com - For non-commercial use by authorised users only. License restrictions apply.

-490

In itia P atru m Graecorum

Ή τού μεγίστου μ 39, 1317. « Kai επιστάς επάνω αυτής επετίμησεν τφ π. » Orígenes, Fragmenta in Lucam. — G CS. 35, 232ss. ; : Καί επιστείλαντες ήμΐν καλώς επ. S. Basii., Epist. ad Nicopol. Presb. — 32, 893. Kai επί ταΐς κατά το άναγκαΐόν Theodor. Cyz., Epist. 48. — N E . 20 (1926) ί 47. Καί επί τής γενεάς τής ήμετέρας S. Jo. Chrys., Horn. 3. in Vidi Domi­ num. — 56, 112. Kai επί τοΰ παρόντος επισκεπτόμεθά S. Theodor. Stud., Epist. 2, 177. — 99, 1548. Kai επί τοΰτοις τοΐς όρατοΤς μέγας τις Julian. Halicarn., Fragm. in Job. 37, 22. - MM. 1 (1914) 194.

www.torrossa.com - For non-commercial use by authorised users only. License restrictions apply.

552

In itia P atrum Graecorum

Καί έ'σται εν ταις έσχάταις ήμέραις Visio Danielis. — VAG. 1 (1893) 38-43; ν. B H G . 1872; S R B. 1 (1940) 91 nr. 117,2. Kai εστιν ευσεβές τον Ouvdrco S. Jo. Chrys,, Epist. ad Caesarium. — 64, 496. Καί ευλαβούμενοι γράφειν, δμως άναγ. S. Theodor. Stud., Epist. 2, 214. - 99, 1644. Kai εύχόμεθα ΰγιώς έχειν... Michael Ac., Epist. 18. — L Μ A. 24. Kai ζωγράφοι και ΰφάνται, ot τούς S. Isidor. Pel., Epist. 1, 403. — 7 8 , 408. Kai ζωγράφοις των άρχετύπων εκείνα S. Hieronym., Pauli Thebaei Erem. vita (graece). - F P T. (1760) 6-31; O S J. (1943) 217-33; v. B H G. 1468. Καί ή άγιωτάτη τής Βιδύνης μητρόπόλις Decretum synodale nominans metropolitam, Cp. (1392). — Μ A D. 2, 161-164. Kai ή άνεσίς Ιστιν οτε προξενεί ήδονήν Theodor. II. Tascar., Epist. 6 (114). - T E F . 158. Kai ή άσίδα έν τφ ούρανφ έγνω (S. Jo. Chrys.), Polychronius, Fragm. in Jerem. - cfr. R H E . 14 (1913) 690-701. Kai ήγαγεν Ίωσείας τό πάσχα εν ‘Ιερουσαλήμ Tiber III (Sept. I) Esdrae. - cfr. S R B. 1 (1940) 59 nr. 94. « Kai ή γή εκόπασεν τοΰ πολέμου ». Kal πώς γάρ Origenes, Hom. 19. in Jesu Nave. - Fragm. — G C S. 30, 410. , Και ήδη δι’ ετέρων γραμμάτων την Theodoret., Epist. 142. — 8 3 , 1365. Kai ήδη έπεστάλκαμέν σου τή εύγ. S. Jo. Chrys., Epist. 216. — 5 2 , 730. Kal ήδη icnriv εν τή αναπαύσει Acta S. Cyriaci. - A S . - 29. Sept. - 8, 158. Kai ήδη μέν επέσταλκά σου προς S. Jo. Chrys., Epist. 54. — 5 2 , 638. Kai ήδη σου την αγιότητα δι’ ετέρων Theodoret., Epist. 104. — 8 3 , 1297. Kai ήδη τούτο κατηγόρησαν, δτι S. Jo. Chrys., Hom. 41. in Matth. — 5 7 , 445. Και ή δισύλλαβος επιστολή μακροτέρα Anon., Epistola 16. — C AG. 3, 178. Kai ή επίσκεψις όμόσκηνος και Antioch. Mon., De visitatione. — 89, 1732. Και ή καταλαβοΰσα τάς Εκκλησίας S. Jo. Chrys., Epist. 181. — 52, 714. Kai ήλιος μέν άνίσχων και τάς εαυτού Antonius patr. Cp., Decretum quo presb. Georgius archiep. ecclesiae Imbri nominatur (1397). — Μ A D. 2, 272-273. ...Kai ημείς άσπαξόμενοι τήν εΙρήνην καί ενωσιν Arsenius ep., Epist. ad S. Athanasium. - 25, 372-73; MG A. 1137; Ο A W. 21 (1935) 147-48. Και ήν Δανιήλ συμβιωτής τού βασ. Daniel proph., Cp. 14. juxta Theodot. - 16, 2901.

www.torrossa.com - For non-commercial use by authorised users only. License restrictions apply.

In itia P atrum Graecorum

553

Και ήνίκα προοίμια είχεν ό χειμ. S. Jo. Chrys., Epist. 86. — 52, 653. Κα'ι ή παρθενία, ώ βέλτιστε, και ή πορν. S. Isidor. Pel., Epist. 5,218. - 78, 1461. Καί ή παρθένος απ’ αρχής σάρκα τεκοΰσα S. Hippolyt., Fragm. — G C S. I2 (1897-98) 281-282. Καί ήπείλει πάλαι τοϊς Έβραίοις ό S. Isidor. Pel., Epist. 5, 130. — 78, 1400. Kai ή πρώτη επιστολή τής αδελφικής S. Theodor. Stud., Epist. 1, 43. — 99, 1064. ...Kai ήρώτησα αυτόν, και άπελογήσατο προς... Absolutio monachi per Synodum Cp. (1315). - 152, 1094; Μ A D. 1, 11-14. Και ή ΣαμαρεΤτις γυνή, και ή τούς S. Maxim. Conf., Q. 41.resp. — 90, 404. Και ή τεσσαρακαιδεκάτη δέ και Sym. Thess., Q. Resp. 14 et 15. — 155 , 864. Και ήτον προφητεία Κυρίου προς Fiber Jonae. — Β Ζ. 10 (1901) 213. Και ή τού άμπελώνος δέ παραβολή S. Nilus, Peristeria, Sect. ult. — 79, 937. Και θαυμάτων θαύματα τυγχάνει ανώτερα Miracula 17. Demetrii. — ν. B H G . 518. Καί θηρίον τις πολλάκις έρπηστικόν Synodalis condemnatio Constantini. - VV. 11 (1904) 479. Και θριξ εμπεσοϋσα τφ δφθαλαω Joannes Veccus, Sententia synodalis. - 141, 281; E S O . 1, 412-22. Και θυμού και φρονήματος μεστόν S. Isidor. Pel., Epist. 5, 189. — 78, 1445. Kai Ιατροί δέ άρα λοιμού τοΐς σώμασιν Manuel Paleolog., ad mon. Athos. - M U A. 203-10. ' I Και Ιατρός εκείνος άριστός αν καλοΐτο Decretum synodale. — Μ A D. 1, 497-500. Και Ιδία έκάστφ, και κοινή πάσιν S. Jo. Chrys., Epist. 152. — 52, 701. Και Ιδού οικοδομουμένου τού ναού πόλεως Testamentum Salomonis. — F V . 7 (1899) 77-89. Και καλλίστη τών πόλεων ή Νικομήδους (Metaphr.) Vita S. Julianae. — 114, 1437; v. B G Η. 963. Και καλώς πρέπον υπάρχει τήν ωφέλειαν Feo imp., Constit. 27. — 107, 484. Καί κατακληρούται τφ μέν πρωτοτόκφ S. Hippolytus, Fragm. ex Chrono­ grapho. - P A S . 2, 274.

www.torrossa.com - For non-commercial use by authorised users only. License restrictions apply.

554

In itia P atru m Graecorum -

Καί χατά νότον γέγονεν ήμϊν πόλεμος Liber Judae. — J T S. 16 (19141915) 93. Καί κατά τό πρόχειρον τφ πολλών S. Maximus Cf., Q. 53. — 90, 825. Kai χελεΰσας Βήρφ τφ διακονοϋντι Acta Joannis theologi: De mulieribus in theatro sanatis. — v. B H G. 902. Καί κεν τό βουλοίμην, καί κεν πολύ κ. Theophylact. £., Epist. ad Semnar. ep. — 126, 381. Kai κιθαρφδός άνήρ πολλάκις τάς Theophanes Ker., In Joann. 15, 12ss. - 132, 969; v. B H G. 1582. Καί κόσμον ειρήνευσον ταΐς πρεσβείαις σου Photius, Cant, de S. Irene virg. (in fin.). — P A S . 1, 439. Kai κυβερνήτης αρ ιστός των βαπτιζόντων Nicolaus Cp. Patr., Bpist. 113. - IU, 329; S R . 10, 391. Καί κυβερνήτης òè προς άνεμων παραταττόμενος Nicephor. Gregoras, Smo in S. Mercurium m. - BMC. (1937) 67-91; v. B H G. 1277. . * Καί κυβερνήτης τούς πλωτήρας, καί στρ. S. Theodor. Stud., Sermo 91 · — Μ B N. 10 (1905) 59. Καί κυβερνήτης τούς συμπλωτήρας καί S. Theodor. Stud., Catechesis 96. - P T S . 2, 686-694. Kai Κύριος παρεβίβασε τό αμάρτημά σου Theophylact., Epist. ad Pacurianum. — 126, 409. Καί λαλέοντος ακούσε λόγου καί Epigramma 81. — I A P. 1, 23. Kai λίθος μεν άπλώς ούτω καλείται κατά Michael Glyc., Cp. 32. in locos S. Script. - B Mar. 53 (1906) I. 367. Kai λόγοίς άνέμβατον, καί λογισμοΐς âv. Michael Patr. Alex., Epist. ad Photium. - MCC. 17a, 433-37; D T Ch. 60-62. Καί λόγων εύπορία καί τρόπων ποιητικών επίνοια Demetrii Miracula 20. - v. B Η G. 521. Καί λοιπόν εβασίλευσε 'Ρώμος δ κτίστης τής Jo. Malalas, Chronograph., lib. 7. - 97, 276. Καί λοιπόν Μιχαήλ ό βασιλεύς τφ πρώτφ Anpn., Historia de Leone Bar­ dae filio. - C S B . (1842) 335-62. Καί μακρά ή επιστολή, καί χαρίεσσα Theodoret., Epist. 123. — 83, 1333. Καί μάλα συνάδει τοίς φθάσασι S. Isidor. Pel., Epist. 1, 417. — 7 8 , 413. Καί μεθ’ ήμερος πάλιν ολίγος λέγει Doctrina Jacobi, cp. 5, 1. — A WG. N F . 12,3 (1910) 70. Καί μενών συνεκδημώ διά τής αγάπης S. Gregor. Naz., Epist. 74. — 3 7 , 137. Καί μετά δύο ημέρας συνήχθησαν... Doctrina Jacobi 2, 1. — A W G .N F. 12, 3 (1910) 43.

www.torrossa.com - For non-commercial use by authorised users only. License restrictions apply.

In itia P atrum Graecorum

555

Καί μετά ταΰτα απήει ’Ιούδας συγκλεισθήναι Passio Thomae ap. — ν. B Η G. 1826. Καί μηδαμώς ή ευνούχον ή vide: Δει φυλάττειν τα παρά τού. Καί μή δεχόμενος αντίγραφα, ποθώ S. Theodor. Stud., Epist. 25. ad An­ nam. — Μ B N. 8, 22. Καί μή καλός είμι καί σοφός, ασύγκριτε Michael Psell., Epist. ad Ducam Caes. - 122, 1173. Καί μην ακόλουθον ήν άλγεΐν αυτούς S. Jo. Chrys., Horn. 25. in Matth. - 57, 327. Καί μην αυτός είπε « Θεόν ούδείς π. Catena in epist. 1. Joannis. — CCA. 8, 106. Καί μην βοα τα πράγματα, καν έγώ S. Nilus, Epist. 3, 233. — 79, 492. Καί μην ούκ έχρήν θυμωθήναι S. Jo. Chrys., Horn. 9. in Matth. — 57, 89. Καί μή παρεμπιπτούσης αφορμής S. Theodor. Stud., Epist. 44: Naucr. — MBN. 8, 37. Καί μήπω τού τφ μακαρίτη πατρί δεινόν Bessarion, Ep. ad Dionys. Hieromon. — Μ B. 3 (1942) 431-33. Καί μητρικαΐς ωδΐσιν εγκεκρυμμένος Nicetas Phil., Stich, in Nat. Chr‘. - Eos. 8 (1902) 86. Kai μνήμη μέν δικαίου μετ’ Ιγκωμίων Theophylact., In Praesentat. Β.Μ. V. - 126, 129; ν. B Η G. 1107. Καί μοι τάς άκοάς αδέκαστους, καί μηδέν Photius, Contra Manichaeos, lib. 3. - 102, 121; A F O. 1, 383. Kai Μωσής μέν εκείνος ό παλαιός εχράτο Niceph. Blemmid., Epist. 10. ad Theodor. II. Tascar. — T h F. 301-02 (App. III). Καί νεφέλη φωτεινή ωδήγει αυτήν Additamenta in Acta Theclae. — ν. B H G. 1715. Kai νέφος μικρόν πολλάκις εν τώ μεγάλφ Philoth., Synod. Constit. 44. - 152, 1389; Μ A D. 1 (1860) 450-53. Καινή λέγεται από τού χρόνου (S. Jo. Chrys.), Synopsis Scripturae Sae. - 56, 313. Καινήν καί ξένην τήν τής Έκκλ. S. Isidor. Pel., Epist. 1, 401. — 78, 405. Καινήν κυριακήν εορτάζομεν σήμερον Gregor. Pal., In Novam Dominic. -

151, 220.

Καινής Διαθήκης μαθητα'ι, καί Χριστού S. Cyrill. Hier., Catech. 1. — 33, 369; cfr. MEO. 55 (1942) 1-43. Καί νηστεύειν ούκ άποτρέπω συμφέρειν Symeon Metaphr., Epist. 11. — E BS. 10 (1933) 35.

www.torrossa.com - For non-commercial use by authorised users only. License restrictions apply.

556

In itia P atru m Graecorum

Καινοΐς τινες λόγοις τούς άνθρώπους S. Isidor. Pel., Epist. 1, 398. — 7 8 , 405. Καί νόμων, χαί αυτής τής πολιτείας Edictum adv. Porphyrium, Nestorium et Irenaeum. - MCC. 5, 420; ACO. 1, 1* (1928) 67. Καινόν, καινόν τί τοΰτο ; ώ Θεοΰ S. Gregor. Naz., Poèma. — 37, 1407. Καινόν μοι τό σελάγμα τής σήμερον ήμέρας Theodor. Prodrom., Poema in Isaac Angel, imp. — R H C. 2, 741-47. Καινόν, ούδέν, θειότατε βασιλεύ, εϊ Gregor. Cypr., Encom. in Michael. Palaeol. - 142, 345; B G C. 1, 313-58. Καινόν ούδεν ποιώ, τιμιώτατοι πατέρες Mich. Psell., Epist. 36. ad mon. Nicetam et Joaxm. — O R. 13 (1941) 58-60. Καινόν πολυάνδριον, εϊς οΰτος τάφος Joann. Metrop. Naupact., Stichoi in sepulchrum parentum. — S E . 15 (1903) 469-70. Καινόν τι μοι πράγμα προσήγγειλεν Eustath. Thess., Epist. 64. — 136, 1327. Καινόν τινά μοι τρόπον τό κατά σέ πράγμα Mich. Psell., Epist. 12. ad Metropolitani quemdam. — N S. 7 (1908) 510-11; O R . 13 (1941) 268-69. Καινόν τι πέπονθα* παρόντι σιγήσας S. Gregor. Naz., Epist. 117. — 3 7 , 213. Καινόν, ώς αληθώς, καί μέγιστον S. Jo. Chrys., Or. de 3. pueris. — 56, 593. Κάί νόον αϊγλήεντα λίπες καί γνώσιν Christophor. Myt., Epigr. de myst. theol. - Eos. 6 (1900) 55; E A S . 4 (1900-02) 141. Καινός γενοϋ συ κόσμος εϊς σέ, παρθένε Nicol. Callidis, Carmen. 26. — SNC. 28. Καινός οΰτος τρόπος επιτηδεύεται Synesius, Epist. 98. — 66, 1468; P S C. (1631) 237. Καινός τής νουθεσίας δ τρόπος' επειδή S. Gregor. Naz., Epist. TIO. — 37, 208. Καινότερόν τι τεθέαμαι, 8 ούκ Sv S. Isidor. Pel., Epist. 5, 444 (cfr. 213, 233, 265, 505). - 78, 1584. Καινότητα δογμάτων, ώ φιλότης S. Isidor. Pel., Epist. 1, 107. — 78, 256. Καί νους πως εν λόγφ καϊ λόγος εν τφ νοΐ Theodor. II. Tascar,, Epist. 31 (79). — T T F . 106-07. Kàl νΰν α γέγραφας Ιπέγνων, τέκνον S. Theodor. Stud., Epist. 144: Hypatio. - M B N . 8, 127. Kai νΰν αρα δ παμμίαρος φθόνος ανοσίοις Constantin, imp., Epist. ad Alexandrum Al. — OA W. 3l, 66.

www.torrossa.com - For non-commercial use by authorised users only. License restrictions apply.

In itia P atrum Graecorum

557

Καί νυν αρα των προς υμάς ΰπόθεσιν Leo V. imp), Horn, cum e carcere educeretur. - A K L. (1868) 259-62; v. B H G. 577. Καί νΰν δεξάμενος την επιστολήν σου S. Theodor. Stud., Epist. 159: Evodio. - M B N. 8, 140. Καί νΰν δε τον Άκροπολίτην δεξάμενος καί Theodor) II. Lascar., Epist. 36 (185). - T L F . 235. | Καί, νΰν δεύτερα σε κλήσει ταυτη καλοΰμεν Concil. Cstpolitan., Epist. ad Eutychen. — M C C. 6, 704. Καί νΰν έν ίματισμφ διαχρΰσφ περιβεβλ. Asterius Sophista, Horn, in fer. V. τής Λαμπράς. — S Ο. - Fase. 29 (1952) 93-95. Καί νΰν επιστείλαι tv έχειν έδοκίμασα S. Theodor. jStud., Epist. 2, 83. — 99, 1324. ! Καν νΰν καί πρότερον μεγάλην εΰρηκότες Nicolaus Cp. Patr., Epist. 126. - Ill, 344; S R . 10, 402. Καί νΰν όντως ή ή μέρα (τή ήμερα) ερεύγεται Asterius Sophista, Horn, in fer. VI. τής Λαμπράς. — S Ο. - Fase. 29 (1952) 96-98. Καί νΰν, ώσπερ άεί, χάριν δμόλογοΰμεν Nicolaus Cp. Patr., Epist. 44. — 111, 233; S R . 10, 315. Καινών τινων ori γεγόνασιν άκουσθεντων μοι Gregor. Cypr., Epist. âd Melitiniot. - E Ph. 3 (1909) 24; S E G. 68-69. Kai ό ΆμορραΤος ύπέμεινε τοΰ κατοικεΐν Orígenes, Horn. 24. in Jesu Nave: Fragm. - GCS. 30, 448-450. Καί δ γράψας καί δ διδάξας τά τεμάχη Isaías Cyprus, De Processione Spir. S1. - 158, 972. i Καί δδοιπόρος δρθίαν έλαύνων κα'ι τρ. Mich. Acom., In 3. Dom. Quadrag. - L MA. 1, 126-30. Καί δ δράκων εξήλθε, και αληθώς εκαρατομήθη Theodor. II. Lascar., Epist. 46. ad Niceph. Blemm. — T L F. 62-63. Κα'ι δ θαυμαστός Μόδεστος εις ών Vita S. Modesti archiep. Hierosolym. - P D P . 91 (1892) 15-55; v. B H G. 1299. Και δ θεσπέσιος Παΰλος, καίτοι S. Isidor. Pel., Epist. 4, 88. — 78, 1149. ! Kai ol διά τίνος κλίμακος επί τiva ύψη. Anon., Höm. in Dom. 13. (1.). - E O E . 1, 263-91. Kai δ Ίεβουσαϊος κατώκει εν Ιερουσαλήμ Orígenes, Horn. 21. in Jesu Nave: Fragm. — GCS. 30, 427ss. Kai οικεία γλώσση ένετειλάμεθα τή εύλαβ. Nicolaus! Cp. Patr., Epist. 74. - Ill, 273; 's R. 10, 347. Kai οι πιπράσκοντες κα'ι οΐ άγοράζοντες S. Isidor. Pél., Epist. 5, 276.’ — 7 8 , 1497.

www.torrossa.com - For non-commercial use by authorised users only. License restrictions apply.

558

In itia P atru m Graecorum

Καί οΐς αυτός ή μας δνωθεν στέργεις Theodulus mon., Epist. 6. — 145, 424. Kai δ καιρός τής πανηγύρεως S. Isidor. Pel., Epist. 3, 308. — 78 , 976. Kai δ κοινός πάντων ανθρώπων νόμος S. Basilius, Epist. ad Harmatium. - 32, 1012. Kai δ κοινός των ανθρώπων άλάστωρ Theodoret., Hist, rel., cp. 27: Vita Baradati. - 8 2 , 1484-85; v. B H G . 211. Kai δ Λιβάνιος iv τφ παρόντι ζητήμ. Joann. Doxop., Excerpt, e com­ ment. in Hermogenem. — C A G. 4, 155. Kai δ λύχνος, εΐ μή τις αυτόν τφ ελαίψ Mich. Psell., Epist. 14. — Metrop. Nicomed. ad Metrop. Synadae. — S Μ B. 5, 253-54; N E. 20 (1926) 325. Kai δ μέν ούτως δπέτισε τό χρεών. Ό δέ Joannes. Zon., Annales, lib. 17. - 135, 133. Kai δ μετά χεΐρας το® μέν Άσάφ τυγχάνει Eusebius Caes., In 5. Asaphi Ps. - 23, 825. Kai δ νς' δμοίαν έχει την Ιπιγραφήν ούτως Eusebius Caes., In Ps. 141. — 24, 45. Kai δ παραβάτης* άνόσιε και τής των θεών Artemii Passio, Excerpta. - G C S. 21 (1913) 158-165. Kai δ παρών ψαλμός * Είς ευχαριστίαν προκαλούμενος Didym. Alex., In Ps. 135. - 39, 1592. K ai δ παρών ψαλμός εις τό τέλος άναπέμπει Eusebius Caes., In Ps. 63. - 23, 616. Kai δ παρών ψαλμός ευαγγελικός ών, τής Eusebius Caes., In Ps. 66. — 23, 672. Kai δ παρών ψαλμό# λέλεκται* Έ ν ύμνοις Eusebius Caes., In 4. Asa­ phi Ps. — 23, 825. Kai δ παρών ψαλμός τών είς αγαθόν τέλος Eusebius Caes., In Ps. 18. - 23, 185. Kai δ παρών ψαλμός τών υΙών Κορέ, ώς Eusebius Caes., In Ps. 87. — 23, 1052. Kai δ πατήρ* Σύγγνωθί μοι, ώ τέκνον (Clem. Rom.), Fragm. — 1, 1472. ...Kai δπερ ύστερον εν τοϊς κατόπιν χρόνοις Joann. Metrop. Claudiop., De azymis. - O U. 19 (1878) 189-91. Και δ προκείμενος ψαλμός περιέχων Θεο® ευεργεσίας Didym. Alex., In Ps. 106. - 39, 1529. Kai δ πτωχός ούτος τολμηρόν, τι πρ. Mich. Psell., Epist. 28 ad Eeichud. - S MB. 5 (1876) 262.

www.torrossa.com - For non-commercial use by authorised users only. License restrictions apply.

In itia P atrum Graecorum

559

Και οργή μέν εστι δ επόμενος τοίς άμαρτάνουσιν Origen., Fragmenta ex Comm, in Ep. ad Roman. — Bib, 18 (1828-29) 82. Καί δααι είσ'ι θεΐαι γραφαι Ικκλησ. Nicephori Stichometria. — S K Q. 156-58. Και οτε τοϋ σταυρού μνείαν επετελοϋμεν S. Jo. Chrys., Horn, in Christi ascens. — 50, 441. Kai δ τής ήμετέρας φύσεως λόγος και τά Joann. Cal., Synod. Constit. 14. - 152, 1232; M A D . 1, 190. Και ό τοϋ Ευαγγελίου τής άληθείας έξ. Theophylact. Β., Epist. ad Nicetam Serr. ep. — 126, 373. Καί οΰτος είς to τέλος, ώς προφητείας Nicephorus Blemm., In Ps. 20. — 142, 1416. Καί οΰτος ήμΐν δ νόμος, 8ς άφαιρείται Deo Phil., Cpnstit. 56. — 107, 549. Και οΰτος Κυνικός φιλόσοφος ών Basilius Min., Schol. in Or. De Herone. - 36, 1160. Kai οΰτος μέν δ περί δαιμόνων λόγος S. Hippolytus, Fragm. ex lib. ad Graecos. - P A S . 2, 269; 10, 796. Kai οΰτος δ ’Απόστολος τοΐς έκ περιτ. Catena in epist. 1. Petri. — CCA. 8, 41. Και οΰτος δ τής πρώτης ωδής του Theodor. Prodr., Comment, in Canon., Ode 1. - S T P . (1888) 100. Και οΰτος δ τής σεβάσμιας έκτης συν. Deo Phil., Novella .15. — 107, 453; N T S . (1944) 59. Και οΰτος δ ψαλμός πέρας ΰπισχνεΐται Nicephorus Blemm., In Ps. 13. — 142, 1381. Kai οΰτος δ ψαλμός περί τής κοινής κρίσεως Nicephorus Blemm., In Ps. 49. - 142, 1468. Kai οΰτος δ ψαλμός τήν αυτήν έχει διάνοιαν Eusebius Caes., In Ps. 97. - 23, 1232. Και οΰτος τοϋ προ αΰτοϋ έχεται S. Jo. Chrys., Horn, in Ps. 128. — 55, 371. Και οΰτος τφ πρό αΰτοϋ ακολουθεί Nicephorus Blemm., In Ps. 63. — 142, 1486. Kai οΰτος ωσαύτως δ ψαλμός (S. Jo. Chrys.), Horn, in Ps. 107. — 55, 672. Kai οΰτω μέν εξ ανθρώπων δ βασιλεύς Nicet. Choniat., De Andron. Comn. lib. 1. - 139, 628. Και οΰτω μέν δ βασιλεύς Μανουήλ δ Nicet. Choniat., De imperio Alex. Manuelis fil. — 139, 573. Και οΰτω μέν δ Σωτήρ ίάσατο τούς Theod. Melit.; Ethicon 5. — 149, 913.

www.torrossa.com - For non-commercial use by authorised users only. License restrictions apply.

560

In itia P atru m Graecorum

...Κα! ούτως εΰρον ταΰτα εν τφ Κουρ. Bartholomaeus Edessen., Confu­ tatio Agareni. — 104, 1384. Και ό φθόνος δεινόν πάθος, και Antiochus Mon., De invidia. — 89, 1601. Και παιδείας δε άντιποιεΐσθαι ούκ Euthym. Malakis, Epist. 15. — Μ E Μ. 55. Και πάλαι μεν έγωγε συν άρα πολλ. Theodulus mon., Epist. 8. — 145, 429. Και πάλαι δ πενιχρός έστιάτωρ την Anon., Hom. in Dom. 22. (4. p. Pa­ scha). - E O K . 1, 489-518. Και πάλαι τφ νομοθέτη Μωσή Θεός έντ. Deo Philos., Constit. 58. — 107, 552^ Κα! πάλιν γράψαι τη θεοφιλεΐ εύκλ. S. Theodor. Stud., Epist. 26. — Μ Β Ν . 8, 23. Και πάλιν εγώ σοι λάκων δ λάλος· ή Nicet. Pan. Mag., Epist. 23. — Μ Β Ν . 6*, 443; N E. 19 (1925) 170. Και πάλιν Ιθνών αλλόγλωσσων φατρίαι Jacob. Bulg., Versus in Theodor. Comn. — Bes. 21 (1917) 222-226. Και πάλιν εκ των Μύρων μύρον ήδύπνοον Constantin. Acropol., Vita S. Gerasimi. — K G C. (1902) 27-39; v. B H G. 696. Κα! πάλιν επιθυμούνται καρποί, και πάλιν Theodor. II. Eascar., Epist. 22. - T E F . 28. Καί πάλιν επιστέλλω τή άγιωσύνη σου S. Theodor. Stud., Epist. 123. — Μ Β Ν . 8, 109. Και πάλιν επιστέλλω τή θεοσεβεία σου S. Theodor. Stud., Epist. 127. — Μ Β Ν . 8, 113. Και πάλιν ήμΐν Ιξ ύψους επισκοπή Theophylact., Epist. ad Cercyrae ep. - 126, 396. Και πάλιν ίδών κα! βαλών εις τό στόμα Manuel Philes (?), Versus. — Η C Μ. 3, 175. Και πάλιν κατάρχω τού γράφειν σοι, τέκν. S. Theodor. Stud., Epist. 160: Dorotheo. - Μ B N. 8, 141. Και πάλιν κόπους σοι παρέσχον άνθρωπε S. Theodor. Stud., Epist. 164: Isidoro. - Μ Β Ν . 8, 143. Κα! πάλιν μέν επιδημών ήμΐν από τής Theodor. Prodr., Carmen in nupt. - 133, 1352. Κα! πάλιν δ Κύριος ήμών κατά τον τρόπον Isaac Syr., Sermo 45. — IS . (1770) 277-280; S I S . (1895) 188-90. Κα! πάλιν δμοίως τον των αγαθών Κύριον vide: Όμοίως τον των άγαθών Κύριον. Κα! πάλιν δ πανατυχής τολμών υπομιμνήσκω Theodor. Prodr., Manganeia 3. - LV . 7 (1899) 12-15.

www.torrossa.com - For non-commercial use by authorised users only. License restrictions apply.

In itia P atrum Graecorum

561

Καί πάλιν παρακαλέσαι σού την πατρικήν S. Theodor. Stud., Epist. 1, 22. - 9 9 , 973; efr. S P A. - Phil. Hist. Kl. (193Ö) 586-94. Kai πάντα μέν άλλα δσα γραφή πραγματ. Eeo imp., Constit. 44. — 107, 528. Kal πάντα μεν δ χρόνος δσα υπό χρόνον In s. imaginem B. Μ. V. Ro­ manae. - TU . 18. Beü. 6. B. 234**ss; v. B H G. 1067. Και πάντα μέν τα κατορθώματα του Euthymius Zigab., Panoplia dogmat. -

130, 20.

Και πάντας μέν προσήκε τούς αρετή Vita S. Petri Argivor. ep. — Μ B N. 93, 1; v. B H G. 1504. Kai πάντα rà σύμβολα δέ του Sym. Thess., Q. 61. — 155, 916. Kai παντός μέν άλλου πράγματος άσκ. (Metaphr.) Vita S. Euthymii. — 114, 596; v. B H G. 649. Kai παντός μέν τέλους αποτυχία Eustath. Thess., Epist. 33. — 136, 1299. Kai πάντων μέν κήδεσθαι καί φροντίζειν Sisinnius II. Patr. Cp., Typicon de metrop. Alaniae. — B N I. 3 (1922) 93-94. Kal πάντων μέν των άλλων αγίων τον θ. Vita S. Silvestri Papae. — E E Μ. (1924) 2, 231-32. Kai πάντων μέν τών κατά Θεόν πολιτευσαμένων S.¡ Maximi Vita ac Cer­ tamen. - Symeon Metaphr., Vita S. Jo. Chrysostomi. — 9 0 , 68; 114, 1045; cfr. AB. 46 (1928) 18-23; v. B H G . 875 et 1234. Kai πάνυ σοι χρεία επιστεΐλαί με, ώ S. Theodor. Stud., Epist. 238: Eucharisto. — Μ B N. 8, 200. Καί παρά τή σή στιβαρότητι καί π. Jovius Maximin., Epist. ad Sabinum (ex Eusebio, H E . 9, 9). - S K Q . - 1. R. - 8 (1893) 91. Καί παρέλαβε την γυναίκα αυτού, την δσον Photius, Scholia in Matth. — P P S . 11,31 (1892) 53-140. Kai παρ’ Έλλησι μέν (καίτοι ύποχ. S. Isidor. Pel., Epist. 2, 90. — 78, 533. Kai παρ’ Ινός ευλαβούς καί δευτέρου S. Basilius, Epist. ad Clerum Nicop. - 32, 857. Kai παρούσης τής τιμιότητάς σου τοϊς S. Basilius, Epist. 308. — 3 2 , 1057. Kai πάσα μέν εύποιΐα τοϊς μη Jo. Euch., Epist. 8. — A W G. 28 (1881) 55. ...Kai πάσης ενέδρας καί μηχανής Typicon mon11 Pantocratoros Cstplani. - D O . ' l , 656-702. Kai πάσι μέν ήδύς καί τού παντός άξιος Vita S. Theodori Stud. — 9 9 , 113; v. B H G . 1755. Kai πάσι μέν τοϊς άλλοις τών δντων δ τού Georg. Schól., Smo in Annun­ tiationem. — P G S. 1, 1-61. Και πάσι μέν τοϊς κατά Θεόν βεβιωκόσιν Bessarion Card., Encom. in S. Bessarionem. — A B. 65 (1947) 116-33. 36

www.torrossa.com - For non-commercial use by authorised users only. License restrictions apply.

562

In itia P atru m Graecorum

Καί πάσι μέν ΰπέχειν τάς ακοάς τοΐς Alexius Comn., Novella 9. — 127, 932. Καί πας δ είς τδν κόσμον ερχόμενος Oratio de Translat. manus Joannis Bapt. (expl.). — v. B H G. 850. Καί πατέρες των σωφρονοΰντων παίδων Theodoret., Epist. 31. ad Roihulum. — S T E. 25. Καί Πατριάρχας τής νέας 'Ρώμης βλέπε De Patriarchis Cstpl., Carmen jambicum. — DBS. (1648) 35. Καί Παύλος αχρις ’Αθηνών επορεύετο Nicephorus, Ε lib. 2: Vita S. Dio­ nys. Ar. — 4 , 613. Καί Παΰλου του απλού καί λεγομένου Vita S. Pauli simpl. — Ε Μ B. (1911) 252-56. Καί περί αιρετικών καί περί τοϋ μη ε(χειν ΐ) Basilicorum lib. 1, 1. De Ss. Trinitate et fide cathol. — S T. 25 (1914) 3-5. Καί περί μεν των δικαίων τί χρή καί λέγειν Mychael Glyc., Cap. 20 in locos S. Script. — B Mar. 53 (1906) 1, 240. Καί περί τής αγάπης ταΰτα καί πλ. S. Ephrem, De Psalmo. — E S O. 3, 17. Καί περί τής τοϋ Μαλαχίου προφητείας S. Cyrillus Al., Comment, in Malachiam. —· 72, 276. Καί περί τοϋ εργόχειρου μή δλιγώρει S. Ephrem, Exhort. 7. — E S O . 2, 80. Καί περί τού θυμού ήνίκα εϊσέλθη Antiochus Mon., De Iracundia. — 89, 1505. Καί περί τού μηδένα δικάζειν αμα Basilicorum lib. 7, 1. — S T. 25 (1914) 44-46. Καί περί τού όποιος λέγεται μείζων καί Basilicorum lib. 6, 1. — ST. 25 (1914) 31-35. Καί περί τούτου καλώς έρωτας (S. Athanas.), Resp. 20. — 28, 792. Καί περί τούτου πάλιν δ μέγας Διον. S. Anastas. Sin., Q. 22. — 89, 536. Καί περί τού χρόνου μή ολιγωρεί' τισί γάρ S. Ephrem, Exhort. 9. — E S O . 2, 81. Καί περί των τεσσαρακοστών λειτουργών S. Anastasius Antiochen., De Eiturg. pro defunctis (Excerpt.). — P I C. 2, 277-78. Καί Πλάτων δε δ Άρίστωνος ού μιας τίνος Nicephor. Greg., Epist. ad Zaridem. - E D . 2 (1924) 241-43. Καί πόθεν Sv, καί ποίας αποτίσαιμι Theophylact., Epist. ad Gregor. Ta­ ran. — 126, 409. Καί ποιαν εδικαιώθη δικαιοσύνην ή Oecumen. de Tricca, Fragm. in 1. Tim. — N A. 15 (1933) 458-60. Καί ποια τών επιλειψίμων βλάπτουν Basilicorum lib. 9, 1. — S T. 25 (1914) 92-102.

www.torrossa.com - For non-commercial use by authorised users only. License restrictions apply.

In itia P atru m Graecorum

563

Και ποιμένες μεν πρότερον ενασχολούμενοι Theodor. II. Irascar., Epist. 11 (100) ad Manuel. Patriarch. — T I / F . 135-37. Και ποιοι οΰτοι κατάδικοι, ή κατάκριτοι S. Anastas. ISin., In Hexaemeron, lib. 12. — 89, 1052. Και πολλά και μεγάλα τά αίτια Eaudatio Panteleemonis. — ν . BHG. 1418. Και πόσάι τάξεις είσΐ των δυναμένων Basilicorum lib. 8, 1. — S Τ. 25 (1914) 84-87. Και ποταπός παπάς δ παπάς δ έμός, μηθ’ Mich. Psell., Ad patrem. — O R. 5, 1 (1936) 65-68. Και πού πάσα ή πλούσια αΰτη γνώσις S. Hippolytus, In Cantic. Cant. Fragmentum. — G C $. 1 (1897) 343. Kai πριν δέξασθαι γράμμα παρά τής Michael Ac., Epist. 126. — E Μ A. 254. Καί πρίν εις σψιν άλλήλων ελθεΐν αι Theodor. Cyzic., Epist. 40. — N E . 20 (1926) 142-43. Kai πριν κομίζεσθαι τά παρά τής αγάπης Amphil. Icon., Epist. Synod. - 39, 93. Kai πριν μεν λαβεϊν ημάς τά γράμματα τής εύλαβείας υμών, ούκ ήγνοού* μεν Synod. Sardie., Epist. ad Cler. Alexandr. — 25, 312 et 317; O AW. 21 (1935-36) 115-18. Και πρίν μέν υμνεί 'Ρωμανός θεόν Λόγον Versiculi de S. Romano. — A S. 1. Oct. - 1, 58. Και πρίν σου τά γράμματα δέξασθαι Demetrius Kyd., Epist. 29. — B ΑΝ. 312. Kai πρίν σου τοΐς γράμμασιν ΙντυχεΙν Manuel Caled,, Epist. 13. — S T . 152 (1950) 184-86. Kai προ άναγνώσεως, απ’ αΰτοϋ μόνου S. Theodor. Stud., Epist. 151: Macario. — Μ B Ν. 8, 132. Kai πρόθυμος γράφειν ήν, ει τφ Maxim. Plan., Epist. 69. — Τ Μ Ρ . 87. Καί προ καιρού μέν δι* εφέσεως ήν Macarius metrop. Pisidiae, Epistola ad Michael. Disypaton. — P V G . (1909) 285-91. Kai προσαγορεύω την τιμιότητά σου S. Basii., Epist. ad Hyperechium. - 32, 1073. Καί προσελθόντες Σαδδουκαΐοι κ. Φαρισ. Origenes, Tom. 12. in Matth. - G C S·. 40l, 69-170. Kai προσκαλεσαμένη τον επίσκοπον Κυριάκόν Inventio clavorum Crucis D. N. Jesu Christi, (f). — v. B H G. 409. Και πρότερον a εγράφη, τέκνον εμόν, υπέρ Nicolaus Cp. Patr., Epist. 6. - 111, 56; S R . 10, 182. Kai πρότερον at περί τής τιμιότητος S. Theodor. Stud., Epist. 2, 91. — 99, 1341.

www.torrossa.com - For non-commercial use by authorised users only. License restrictions apply.

564

In itia P atru m Graecorum

Καί πρότερον εΰδαιμονούντά σε νομίζων Manuel Calec., Epist. 23. — ST. 152 (1950) 197-98. Και πρότερον ήδέως εΐδον τον αδελφόν S. Basilius, Epist. ad Gregorium. - 3 2 , 413. Kai πρότερον περί τής μελετηθείσης Nicolaus Cp. Patr., Epist. 154. — 111, 381; S R . 10, 432. Kai πρότερον σου γράψαντος άντεγράψαμεν (Dionys. Al.), Epist. ad Pau­ lum Samos. - MCC. 1, 1040; SAM. (1927) 3, 3-9. Kai προ τής γραφής σου ή γνώμη μου Michael Psell., Epist. 5. — Ν S. 6 (1908) 502-04. Και πρό τής ελευσεως του καλοΰ Σ. S. Theodor. Stud., Epist. 2. 210. — 99, 1633. Και πρό τής σής επιστολής επιστάμην Anon., Epistola. — Ν Ε. 21 (1927) 365-66. Και πρό του δέχεσθαι τά γράμματα S. Basilius, Epist. ad Eustath. — 3 2 , 453. Και πρό των γραμμάτων διά φωνής τοΰ γραμμ. S. Theodor. Stud., Epist. 176: Nicetae. — Μ B Ν. 8, 152. Και πρό των γραμμάτων, οΐμαι, των ήμετέρων άκηκοέναι S. Jo. Chrys., Epistola. — 5 2 , 529. Και πρό τών γραμμάτων, οΐμαι, τών ήμετέρων, εξ ών Manuel Holob., Epist. ad Niceph. Pal. - B G C. 3, 182. Kai πρώην μέν εΐχον έρωτικώς τής Michael Acom., Epist. 46 ad Leontium Patr. — DMA. 2 (1880) 74-75. Και πρώην μέν ό Γεώργιος τφ εαυτού άδελφφ Greg. Cypr., Epist. ad Stauracium. - E Ph. 1 (1908) 423; S E G. 16-17; M A P . 8. Ser. 6 (1904) 96. Και πρώην προς υμάς, και νύν προς S. Jo. Chrys., Hom. 9. de statuis. - 49, 103. Και πρώτα μέν τον Θεόν ενταύθα καλώμεν Nicolaus Cabas., Smo in Nativitat. B. Μ. V. - P O. 19 (1926) 465-484. Kai πρώτον μέν δταν Βάρδας ό Καΐσαρ Additamenta adConcil. Cstpl. IV. - MCC. 16, 441. Και πρώτον μέν περάσαι είς τά μέρη τής Epiphanius mon., Descriptio Jerusalem et aliarum urbium. — P P S . 4, 2 (1886) 10-15 et 245-248. Kai πώς Sv a! καθ’ ή μάς ελπίδες Genesios mag., Epist. 16. ad Leonem mag. - D E L 1 (1884) 406; T B N. 31 (1939) 93. Και πώς Sv δεξαίμην εύγενεΐ τόκφ νόθους Tarasius, Epist. 3. ad Photium. - S I P. 41 (1896) 2. Και πώς Sv δύναιτο τούς έξω εχθρ. S. Nilus, Epist. 3, 107. — 79, 433.

www.torrossa.com - For non-commercial use by authorised users only. License restrictions apply.

In itia P atrum Graecorum

565

Καί πως Sv ελεγχθείη άνθρωπος Euthymius Malakis, Epist. 24. — Μ E Η. 63. Καί πώς Sv τήν παρά των φιλόκαλων μ. Vita S. Maximi Cf. et Mart. — EMC. 2$-25; v. B H G. 1235. Καί πώς αν τις ήμάς άπαλλάξοι μώμου Sermo in translation. S. Nicephori. - EM B. (1911) 230-33. Καί πώς Sv, φής, δίκας εμαυτόν S. Nilus, Epist. 3, 61. — 79, 417. Καί πώς αυτόν παρόντα τον γραμμ. Theophylact., Epist. ad Simeon. — 126, 548. Καί πώς έ'μελλον εγώ γραμμάτων S. Basilius, Epist- pro famulo. — 32, 1061. Kai πώς ένι γενέσθαι τούτο δπερ επέτ. S. Jo. Chrys., De compunct. lib. 2. ad Stelech. — 4 7 , 411. Καί πώς ενι προπηλακιζόμενον ή Photius, Q. Amph. 177. — 101, 880. Kai πώς καί πότε καί διά τίνος συμφωνεί Basilicorum lib. 11, 1. — S T. 25 (1914) 162-72. Kai πώς μεν άλλως, τιμιώτατε και τοΰ Nicetas Dayid, martyr. S. Georg. (fragmenta). — A B W. 25 (1911) no. 3, 181. Καί πώς οΰκ Sv άδικος φανείην τή τε Joann. Eug., Epistola: Κώμης εκφρασις. — E P P . 1, 49; D E I . 4 (1892) 628. Καιρίαν αΰθις πληγήν δεξάμενοι Mich. Acom., Epist. 88. — E M A . 2 (1880) 139. Καιρίαν δίδωσι τφ Πατελάρφ καί ή Nicolaus Keram., Advers. Latinos, cp. ult. — D T Ch. (1705) 501. Καιρίως Sv τα γραφέντα παρά σου S. Isidor. Pel., Epist. 3, 230. — 78, 912. Καιρόν είναι τφ παντί πράγματι τό Nicephor., Apolog. imaginum. — 100, 533. Καιρόν εχομεν πολυν, Ιξ δτου ακούομεν Antonius patr. Cp., Epist. ad metrop. Athenarum (1395). — MAD. 2, 256. Καιρόν παντί πράγματι, φησίν ή θεία Γραφή S. Cyrill. Al., Horn. Pasch. 5. — 7 7 , 472. Καιρός άρτι με τό τής θείας γραφής Demetr. Chômât., Cap. 150: Ad Ger­ man. Patr. Cp. — A S C. (1891) 577-88. Καιρός δ5 Sv εΐη λοιπόν καί βραχέα τών Sophronius, Cyri et Joann. Mi­ racula in exteros. — 8 7 , 3612-76; v. B H G; 479. Καιρός δή ήδη λοιπόν ήκει... Ουτος επί Passio Menae m. — v. B H G· 1252. Καιρός δή καλεΐ προς απασι τό μέγα καί Passio ss. Pamphili et soc. — IO, 1533; 20, 1441; A B. 16 (1897) 129-139; A S. - E Jun. - 1, 64; MG A. 129; v. B H G. 1405.

www.torrossa.com - For non-commercial use by authorised users only. License restrictions apply.

566

In itia P a tru m Graecorum

Καιρός δήτα χαλεΐ τό μέγα καί Euseb., De mart. Paiaest. c. XI. — v. B H G . 1407. Καιρός εύβουλίας καί καρτερίας S. Gregor. Naz., Epist. 19. ad Basilium. — 3 7 , 53. Καιρό'ς ήδη λοιπόν καί τήν κορωνίδα τη Pachom. Rus. mon., Sermo de baptismo I. Christi etc. — T B N. 14 (1935) 142-62. Καιρός ήδη λοιπόν καί τοΰ κεφαλαιωδεστάτου Demetrii Miracula 13. — ν. Β Η G. 512. Καιρός ήδη πολύς έξ δτου δη ταΐς βουλγαρικαΐς Theodor. II. Eascar., Epist. 53 (202). — T L F . 248-50. (Κ)αιρός ήδη πολύς εξ δτου πρός τήν Theodor. II. Lascar., Epist. 19. — — T E F . 25-26. Καιρός ήμας καλεΐ μετά τήν εορτήν πάλιν S. Theodor. Stud., Smo 4. De finienda occasione peccati. — Μ B N. 9, 8. Καιρός ήν δτε δ πολυθρΰλλητος βασιλικός Gregor. Cypr., Epist. 66. — E P h . 3 (1909) 5; S E G . 49-50. Καιρός μεν τφ παντί πράγματι κατά S. Theodor. Stud., Smo 89: De sa­ lute animae. — MB N. 9, 205. Καιρός μέν τφ παντί πράγματι χωρίς Antiochus Mon., De tempore opport. — 89, 1712. Καιρός μέν ύπνου καί καθευδειν ήν Nicetas Serr., Stichoi grammat. — B G C. 3, 323. Καιρός μοι μονομερώς σοι επιστείλαι S. Theodor. Stud., Epist. 54: Bassiano. — M B N . 8, 45. Καιρός μοι μονοπροσώπως σοι επιστείλαι S. Theodor. Stud., Epist. 53: Dorotheo. — M B N . 8, 44. Καιρός μοι τό προφητικόν εΐπεΐν, άδέ Theophylact. B., Epist. ad Gregor. — 126, 325. Καιρός μοι τό τής Γραφής εΐπεΐν S. Gregor. Naz., Epist. 152. —- 3 7 , 257. Καιρός μοι τού γράφειν, τού δέ μνημ. S. Theodor. Stud., Epist. 88: Amico. — Μ B N. 8, 77. Καιρός ό παρών τοΰ θέρους καί καιρός S. Theodor. Stud., Smo 16: De messe spirit. — M B N . 9, 38. Καιρός σε λοιπόν άνανήψαι καί πάντα (S. Jo. Chr.), - S. Basii. (?), Ad­ monitiones spirituales. — 62, 741; cfr. S MP . 69. Καιρός τοΰ λαλεΐν άλλ5 ού τοΰ σιγάν S. Theodor. Stud., Antirrhet. 1. — 99, 328. Καιρός τοΰ λαλεΐν, καί καιρός τοΰ σιγάν. Έ πεί S. Theodor. Stud., Epist. 2, 98. — 99, 1349.

www.torrossa.com - For non-commercial use by authorised users only. License restrictions apply.

In itia P atrum Graecorum

567

Καιρός τοΰ λαλεΐν, καί καιρός τοΰ σιγάν, ό σοφός Synod. Hierosolymit. adversus Calvinistas. — M C C. 34B, 1652. Καιρός τοΰ σιγάν καί καιρός τοΰ ειπείν Joannes Naup., Epist. 9. — V V. 3 (1896) 254. Καιρός τφ παντί πράγματι, φησίν ó S. Gregor. Naz., - S. Athanasius (?), Epist. 118. — 37, 213; cfr. Oxford Bar. Cod. gr. 133 (XIV) f. 212v214 (= S. Athanas.). Καιρός φησι Δαυίδ ό θεσπέσιος Matth., Epist. ad Jos. Philös. — B Z. 8 (1899) 54. Καιρός, φησί, τοΰ σιγάν; και καιρός S. Basilius, Epist. advers. Eustath. — 32, 820. Καιρός χαλεπός τοΰ διακομίζεσθαι S. Theodor. Stud., Epist. 69: Logoth*6 uxori. — M B N. 8, 56. .... καιροΰ την σήν σοφωτάτην Theodor. Cyzic., Epist. — N E . 20 (1926) 156-57. . I Καιρφ δεκτφ επήκουσά σου, και εν Gregor. Pal., In Dom; Palmar. — 151, 177. Kal σάλπιγξ αλαλάζουσα καί κύμβαλα Theodor. Prodrom., Versus in principiss. Comn. — R HC. 2, 771. Καισαρείας δέ τής Στράτωνος εξιών εγώ (Ps. Clemens), Horn. 4. — 2, 157; G CS. 42 "(1953) 84-92; v. B H G. 325. Καισαρείας έγγιστα τής Παλαιστίνης Vita S. Martiniani. — P P S. 57 (1907) 103; LMB. (1911) 58-67; cfr. "Εγγιστα τής πόλεως Καισαρείας. Καΐσαρ εμέ, ξυνά γάρ αγαθά Theodor. Prodr., Carmen. — W A B. (1910) 15-16. Καισαρέων μέγ’ άεισμα, φαάντατε S. Greg. Naz., Epigramma 9. — I A P. 1, 541. Καισάριον ούκ εχω · ερώ γάρ, κα'ι εΐ μή S. Gregor. Naz., Epist. 30. — 37, 65. Καισαρίου φθιμένοιο κατήφησαν S. Greg. Naz., Epigramma 96. — Ι Α P. 1, 564; MG A. 59. Και σήμερον δέ, ή μάλλον χθές, επειδήπερ Theodor. II. Lascar., Epist. 23 (172). — T L F. 225. Καί σιγάν καί γράφειν αμφω με ποιεΐν Mich. PselL, Epistola (11). —■ SMB. 5, 241-45. Καί σιωπάν βούλομαι και λαλεΐν άναγκ. S. Theodor. Stud., Smo 133: De salutari confess. — M B N. 9, 313. Καί σιωπάν ούκ επιτρεπόμεθα των εύεργ. S. Theodor. Stud., Epist. 2, 187. — 99, 1573.

www.torrossa.com - For non-commercial use by authorised users only. License restrictions apply.

568

In itia P atru m Graecorum

Και σπάνιά σου τά γράμματα, και S. Basilius, Epist. ad Firminum. — 32, 532. Καί σπουδαία νομίζω κα'ι δίκαια, οΰτω Nicephorus, Antirrhetica: Adv. Iconom. — P S S. 4, 233. Και σπουδή και σκοπός πασι τοίς ίεράσθαι Joann, ep. Ant. et alii, Epist. ad Xistum III. Pp. — M C C. 5, 285; P L. 50, 592 ; 77, 164; A CO. 1, 4 pg. 33. Καί στάσις μέν τετύχηκέ ποτέ κινήσεως καί Theodor. II. Lascar., Epist. 2 (104) ad Niceph. Metrop. Eph. — T L F. 143. Καί στεφηφόροις αυτοκράτορσιν άναξι Samuel Patr. Alex., Rescriptum. — P K A. 1, 481. Καί στύλος φανείς άναβοα σοι μέγα Leo V. Sap., Oracula. — A Ε G. 8 (1874) 188. Καί συ βαρύπολι Βυζαντίη, ή άντίον Oraculum sibyllin. de Byzantio. — N E . 19 (1925) 100. Καί συγγενικών συλλαβών καί Jo. Euch., Epist. 40. — AWG. 28 (1881) 77. Καί συ γε Θεοσέβιον κλεινής S. Greg. Naz., Epigr. 132. — M G A. 131. Καί συ Γεωργίοιο φίλον δέμας S. Greg. Naz., Epigramma 154. — I A Ρ. 1, 580; MG A. 45. Καί συ Θεοσσέβιον, κλεινής τέκος S. Greg. Naz., Epigramma 164. — IA Ρ. 1, 583. Καί συ καλός τις ήσθα καί σοφός καί Metropol. Synod., Epist. ad Canstrision. — N E. 20 (1926) 333. Καί συλλογισμούς κ. λογισμούς κ. λόγους (Leo philos.), Poema. — Β G C. 2, 471. Καί συνήδομαί σοι, έφ’ οίς εκάστοτε Maximus Planudes, Epist. 90. — Τ Μ Ρ . 114. Καί συνήλγησα καί συνέκλαυσα καί Metropol. Synod., Epist. ad Leonem. — N E. 20 (1926) 329. Καί συ, τάλαν, παλάμησι τεαΐς S. Greg. Naz., Epigramma 196. — I A Ρ. 1, 592; MG A. 151. Καί σώμασι πρίν, φιλτάτη, ξυνημμένοι Bessarion hieromon., Stichoi in Kleopen Pal. — L Ρ P. 4 (1930) 176. Καί τάδε σου μεγάλαθλα μυθήσομαι Theodor. Prodrom., Poema in Joann. Comnen. — B Z. 16 (1907) 75-83. Καί τά έμπροσθεν παρά τής τιμιότητος S. Jo. Chrys., Epist. 166. — 52, 708. Καί τά ίμάτια δέ αύτοΰ κάτω άλλα εστίν Origenes, Fragm. (Philocalia 15, 19). — GCA. (1894) nr. 676 pg. 50.

www.torrossa.com - For non-commercial use by authorised users only. License restrictions apply.

In itia P atrum Graecorum

569

Καί τά καλή πίστει άπεμπολούμενα Samonas protospath. Thess., Dikastike. — V V. 5 (1898) 483. Και τάλλα ήδικηκώς ημάς δ τά τήδε φθείρας Georg. Schol., Epist. ad Joannem. — P G S. 4, 412-13; E P P. 2, 284. Καί τάλλα μέν τής επιστολής σου χαρίεντα Constantin. Ease., Epist. ad Andream Crem. — 161, 959. Καί τά μέν Ινταΰθα τοιαΰτα, οίάπερ S. Jo. Chrys.,: De Sacerdotio lib. 6. — 48, 677. Καί τά μέν ώδε άνά τήν "Εω περί τάς Sozomenus, Hist. Eccl. lib. 5. — 67, 1208. Καί τά μέν ώδε συνέβη. Τετάρτφ δέ έ'τει Sozomenus, Hist. Eccl. lib. 4. — 67, 1112. Καί τά μέτρα εαυτών επιστάμεθα S. Isidor. Pel., Epist. 1, 175. — 78, 297. ...Καί τάξις άποδοθησεται, καί ταΰτα Joann. X III. Patr. Cp., Confirmatio jurium et privileg. mon. Mesopotami. — 152, 1088; M A D. 1, 1-2. Καί τάς διορθώσεις δέ κατά τον τής S. Basilius, Regula 51. — 31, 1040. Καί τάς προλαβοΰσας ήμέρας διδασκαλίας S. Jo. Chrys., Horn, in Ninivitar. poenitent. — 64, 424; B V M. (1763) 2-22. Καί τάς φύσεις, καί τάς δυνάμεις τών S. Anastas. Sin., Q. 41. — 89, 589. Καί τά σώματα τά σφοδροίς παλαίσαντα S. Jo. Chrys., Epist. 3. ad Olym­ piad. — 52, 572; S Ch. 13 (1947) nr. 10. Καί τά του γάμου δ βασιλεύς Poema in Andronicum II. — B Z . 10 (1901) 547. Καί τά τών άλλων του Χριστού μαρτύρων Symeon Met., Vita S. Bonifacii Mart. — 115, 241; AS. - 14. Maii - 3, 22*; v. B H G. 281. Καί ταΰτα ειπών γε καί έπιβρυχησάμενος Philostorgius, Fragm. — B. 10 (1935) 424-26. Καί ταΰτα μέν άπερ ή θεοτόκος έν Βλαχ. — V V. 2 (1895) 592. Καί ταΰτα μέν ίκανώς * εφεξής δέ Isaac mon., Comput. eccl., cp. ult. — 19, 1308. Καί ταΰτα μέν προς τούς άφρονεστέρους (S. Athanasius), Dicta philoso­ phorum. — E Μ. (1935) 183-186. Καί ταΰτα μέν τά τοΰ Μαξεντίου Philostorgius, Fragmentum. — B. 10 (1935) 423-24. Καί ταΰτα μέν τούτον έ'σχε τον τρόπον, καί Niceph. Greg., Byzant. Hist., lib. 21. — 148, 1269; C S H. 2, 627. Καί ταΰτα πάντα, τέκνα μου, τά μέν δ Θεός Evangel. Petri, Excerpt. — Z N W . 3 (1902) 355. Καί ταΰτα πολλά πρός γε τούς κεχρ. Jo. Euch., Epigr. 5. — 120, 1200.

www.torrossa.com - For non-commercial use by authorised users only. License restrictions apply.

In itia P atru m Graecorum

570

Καί ταυτη κακώς με πράττειν εχρήν' δη μή Demetrius Kydon., Epist. ad Manuel. Pal. — CDM. 51. Καί ταύτη σου την αγάπην έδειξας S. Jo. Chrys., Epist. 33. — 52, 629. Καί ιαΰτης σοι τής απορίας, φιλόθεον Photius, Q. Amph. 115. — OEA. 187. Καί τά χθες δε καί πρώην εν τή πόλει υμών Justin. m., Apologia 2a. — 6, 441; C P T . 8 (1911) 104-124; S K Q . 1 (4a ed. 1915) 60-73. Καί τάχος έπαγγειλάμενος Ιπανήξειν Maximus Planudes, Epist. 39. — T M P . 58. Καί τερματοΰσθω τοιγαροΰν τό βιβλίον Jo. Tzetzes, De differentia-inter poetas. — C A G. 3, 349. Καί τερπνός παρατρέχων δ χρόνος, καί φοβερ. Basii. Sei., In Olympia. — 8 5 , 308. Καί τεφρωθείς καί φυλαχθείς άφθόρως Theodor. Prodrom., Versus (ad­ ditamenta). — R H C . 2, 770-71. Καί τή βασιλείφ μου δέον κατά τό δυν. Stephan. Serb. Rex, Bulla aurea. — VV. 18 (1911) 99. Καί τήδε μέν καί ταϋτα συμβέβηκε Nicet. Choniat., De Alex. Comn., lib. 3. — 139, 881. Καί την γλώτταν Έλληνισμένον, καί Eirmus Caes., Epist. 22. r— 77, 1497. Καί την δ’ ουρανίην αψίδα χρόνφ Inscriptio S. Sophiae. — Bes. 38 (1922) 216. Καί την εκκλησίαν άρα ής δ Χριστός Greg. Cypr., Oratio ad Marinam m. — v. B H G. 1169. Καί την ΐεράν σου συλλαβήν έδεξάμην S. Theodor. Stud., Epist. 2, 41. — 9 9 , 1240.

Καί την νηστείαν, καί τό φαγεΐν S. Basii., Reg. br. 139. -— 31, 1176. Καί την νόσον της σώφρονος εκείνης γον. Demetrius Kyd., Epist. 15. — Β Α Ν . 286. Καί την παρά σου μόνου γραφεισαν S. Athanas., Epist. ad Pallad. — 26, 1168. Καί την παρούσαν δέξαι δη βίβλον Joannes Vecc., De libris suis. — 141, 1020. Καί την πνοήν έγραψεν, οίμαι, ζωγρ. Joann. Geom., Versus 101. — 106, 946. ...καί τήν τιμήν μου αλλά καί δλοι άρχοντες Threnos in expugn. Constpoleos. — SAM. (1901) 3, 347-55. Καί τήν υπέρ τοϋ Μαμωνά σήν είδον Demetrius Kyd., Epist. 24. — ΒΑΝ. 302.

www.torrossa.com - For non-commercial use by authorised users only. License restrictions apply.

In itia P atru m Graecorum

571

Καί την χθες καί τήν νΰν οδσαν ημέραν Gregor. Cypr., Epist. 160. — EP h . 4 (1909) 120; S E G. 155-57. Καί τής δυναστείας την άπληστ. S. Isidor. Pel., Epist. 4, 89. — 78, 1149. Κα! τής εξ αρχής φιλίας μεμνημένος Theodor. Cyz., Epist. 46. — N E . 20 (1926) 146. Καί τής ίεράς υμών υΐότητος λόγον αποδιδόναι Arethas Caesar. Cappad., Ad Armenios. — P K P. 1, 36-46. Καί τής παρούσης... αδθις συγγνώμην Anon., Epist. ad imperat. — E Ph· 3 (1909) 324-26. Καί τής προς ημάς συμπάθειας, ήν ώστε Nicolaus Cp. Pt., Epist. 128· — Ill, 345; S R . 10 (1844) 404. Καί τής των παρ’ Έβραίοις λογίων αποδοχής Euseb. Caes., Praep. Evang., lib. 9. — 21, 680; D E C . 1 (1867) 467-529. Καί τής των χειρών εργασίας μηδ. S. Nilus, Epist. 3, 101. — 79, 432. Καί τή τών ’Αποστόλων συνεργία, τάς Orestes, S. Sabae romana itinera. — P A S . 1,306. Καί τί δν άλλο ήοι τοΐς εδσεβέσιν Diploma monast. S. Basilii (a. 1165). — M P G. 413. ...Καί τι άνεπαχθες παραινέσω σοι. Του Georg. Schob, Exhortatio ad pec­ catorem. (Fragm.). — P G S. 4, 284-95. Καί τί ανταποδώσω τφ Κυρίφ περί π. Theophylact., Epist. ad Joann. Pant. — 126, 484. Καί τί δε άλλο τή βασιλεία μου προυργ. Joannes Comn., Novellae Constit. 2. — 132, 1149. Καί τί μετά κιθάραν αυλοί, καί μετά Mich. PselL, Epist. (59) ad Michael. Patr. — S MB. 5 (1876) 290-91. Καί τίνα τρόπον άρνήσεταί τις των Catena in epist. Judae. — CCA. 8, 154. Καί τίνι αλλφ επρεπε καί δειλοίς S. Basil., Epist. ad Innocent. — 32, 388. Καί τίνι αν μάλλον ήρμοσεν την π. Firmus Caes., Epist. 30. — 77, 1501. Καί τινι τών συν ήμΐν τών εγγύς, Γαβριήλ Nicephor. Blemm., Curricu­ lum Vitae, 1. 2 cp. 24 (ult.). — H N B. (1896) 90-92. ...Kai τίνος έ'νεκεν ή τοιαυτη καταλλαγή S. Jo. Chrys., De Christi incarn. (Fragm.). — S A W . 144 (1902) 4, 27-28. Kai τί ξένον, εΐ πάσαν αρετήν S. Nilus, Epist. 3, 51. — 79, 416. Kai τί οΰτω καλόν καί εύδόκιμον S. Basilius, Epist. ad Coioniens. Cler. — 32, 852. Kai τί πέρας έσται τής σιωπής, εΐ S. Basii., Epist. ad Atarbium. — 32, 421.

www.torrossa.com - For non-commercial use by authorised users only. License restrictions apply.

572

In itia P atru m Graecorum

Καί τίς εκείνος δ Τελχίν, δ βάσκανος, δ κύων Theodor. Prodrom., Versus in filium imp. Isaaci. — R H C . 2, 772-74. Καί τίς ετερα φροντίς, ποϊον εργον ή Constantin. Monomach., Novella. — S.SD. 5 (1884) 295-315. Καί τίς ημών, μακαριώτατε καί μεγαλ. Theophylact., Epist. ad Tarchanit. — 126, 525. Καί τίς ήμών μακαριώτερος νϋν, δτε δεσπ. Theophylact., Epist. ad Pa­ triarch. — 126, 329. Καί τίς ούκ αγαπά άκουόμενος; S. Jo. Chrys., Horn, in Ps. 114. — 55, 315. Και τίς οΰτω καλός, οΰτω σεβάσμιος ώς δ Mich. Psell., Epist. 75: ad episc. Pamas. — SMB. 5 (1876) 294; O R. 13 (1941) 107. Και τίς οΰτω νωθής τα θεία καί περί τα Cosm. Hieros., Canon-Prooem. — S T P . (1888) 117SS. Καί τίς οΰτω παλαιόν εταιρείαν S. Basilius, Epist. 1, 33. — 32, 317. Kai τίς οΰτως άσυμπαθής καί άφιλος Nicetas Mag., Epist. ad Consttin. imp. — N E. 19 (1925) 171-73. Καί τίς οΰτω φιλόπολις, δς τήν S. Basilius, Epist. ad Sophron. — 32, 492. Kai τίς παρηγορήσεται, τίς με παραμυθήσοι Anon., Stephan. Sgurop. (?), Stichoi in Alexium Comn. — P K A . 1 (1891) 434-37. Καί τί των επεράστων καλών ε'σται De translatione S. Demetrii mart. — P K A. 4 (1897) 238-46; v. B H G. 533. Και τί των καλών εσομαι τφ βίφ διδούς Vita S. Auxentii. — R Ο C. 8 (1903) 3-14; CB H. 6,1 (1904) 3-14; LMB. (1911) 68-79; v. B H G. 201. Και τί τών καλών εσται τις τή μνήμη Vita S. Amphilochii Icon. — 116, 956; v. B Η G. 72. Kai το άγαν αυστηρόν και απότομον, καί Leo Phil., Nov. 67. — 107, 569. Kal τδ γράψαι, καί προτέρους Ιπιπηδ. S. Jo. Chrys., Epist. 222. — 52, 733. Καί τόδε σών καμάτων παναοίδιμον Epigramma 9. — I A P. 1, 5. Kai τδ δώρον γλυκύ, καί οί λόγοι ού μόνον Nicolaus Cp. Patr., Epist. 120. — Ill , 337; S R . 10, 398. Kai τδ έθος καί τδ πρέπον ημάς απαιτεί Theophilus Al., Epist. de Theophania. — 65, 64; P IC . 1, 646. Και τδ ενδελεχίζειν ψαλλοΰσαις Antiochus Mon., De cantatriculis. — 89, 1484. Καί τδ ενεργείν δέ εργόχειρον Sym. Thess., Q. 63. — 155, 917. Καί τδ εύλαβεΐσθαι πρεσβΰτας, πάνυ Antiochus Mon., De reverentia erga senes. — 89, 1768. Καί τδ θνητόν τής φΰσεως τής άνθρ. Theodoret., Epist. 44. ad Axiam Diae. — S TE. . 39.

www.torrossa.com - For non-commercial use by authorised users only. License restrictions apply.

In itia P atru m Graecorum

573

Καί tò θορυβώδες τής πρεσβευτικής Geo Mag., Epist. 14. — D E I . 1 (1884) 406; T B N. 31 (1939) 91. Καί τοι Θεός εστιν αληθινός, καί Υιός S. Cyrill. Al., Comm. in Duc., cp. 11. — 7 2 , 685. i Καί τοίνυν τή δυνάμει του χρυσοβ. Nicephor. Chumn., Smo chrysobullos. — BGC. 2, 69. Κα'ι τοίνυν, ώ Χριστέ βασιλεύ, κτίστα Nicephor. Chumn., Encom. in An­ dron. Pal. — BGC. 2, 55. Καί τοιούτοις μέν οι τών Ιταλών Nicet. Choniat., De Manuele Comn., lib. 2. — 139, 405. ...Καίτοι πολλάκις επέβη τών 'Ιεροσολύμων πρότερον (S. Jo. Chrysost.), Smo in Dom. Palmarum. — N S. 18 (1923) 310-13. Καί τοϊς άρχαιοτέροις καί προλαβούσι Deo imp.; Novella 95. — 107, 612. Καί τοΐς γράμμασιν εντυχών τής τιμ. S. Basil., Epist. ad Olympium. — 32, 780. Καί τοΐς έως τών τήδε όριζομένοις S. Isidor. Pel., Epist. 4, 90. — 78, 1149. Καί τοΐς μαθηταΐς δφθείς ό Κύριος Theophanes Ker., Horn, in 11. Matutin. — 132, 704. Καί τοΐς μάρτυσιν ορών την τών S. Jo. Chrys., Horn. 3. de Maccabaeis. — 50, 625; V . B H G. 1010. Και τοΐς μέν τα πρώτα βάθρα καί κρ. Stephan, rex Serb., Rescr. ad mon. Athos. — S I P . 5 (1880) 97. Καίτοι τοσούτον προσεμαρτύρει τή λογ. Firmus Cäes., Epist. 33. — 7 7 , 1504. Και τό κάτοξυ τής τών γραμμάτων Nicetas Mag., Epist. ad Michaelem. — N E . 19 (1925) 179-80. Καί τό κοινωνεΐν δέ καθ'εκάστην S. Basii., Epist. ad Caesariam. 32, 484. Και τό μεγαλοφρονεΐν παρ' έαυτφ Antiochus Moh., De humilitate. 89, 1577. Και τό μέν περί σωμάτων θεραπείαν ένασ. Concil. Cstpl. (a. 1140), Condemn. scriptor. Constantini Chrysomali. — MCC. 21, 552. Καί τό μη μεταγινώσκειν πταίοντα δλεθριον S. Isidor. Pel., Epist. 2, 94. — 78, 537. Καί τό μήνυμα άναγκαιότατον κα'ι ό Theodor. Balsam., Epist. ad Eumath. Macremb. — A E G . 18 (1884) 18. Κα'ι τό μη συναγόμενον δύναται συνάγειν δ Theodor. II. Gascar., Epist. 1 (137). — T G F . 193-94.

www.torrossa.com - For non-commercial use by authorised users only. License restrictions apply.

574

In itia P atru m Graecorum

Καί τό μικρά ευεργετεΐν ως μικρολόγον Theodor. Cyz., Epist. 47. — N E . 20 (1926) 146-47. K ai τό μόνον πιστεδσαι εις S. Nilus, Epist. 1, 8. — 79, 85. Kai τον αισθητόν ήλιον εις φαΰσιν Euthym. Malakis, Epist. 4. — SI E M. 45. Και τόνδε μέν τον τρόπον ό "Αγγελος Nicet. Choniat., De Alex. Isaac, fr., lib. 1. — 139, 824. Και τον Ίωάννου τοϋ τής κλίμακος βίον Vita S. Joannis Climaci. — L Μ B. (1911) 294-98. Kai τον κλεινόν Διομήδην καλόν εις μέσον προ. Acta S. Diomedis me­ dici et mart. — A S. - 16. Aug. - 3, 268; v. B H G. 549. Και τον κραταιόν δεσπότην Κωνσταντ. Jo. Euch., Poema 56 (57). — 120, 1172; A W G. 28 (1881) 34. K ai τόν υπέρ τής εύσεβείας ζήλον Theodoret., Epist. 131. — 8 3 , 1348. Kai τό πάντα γράφειν, δσα φρονώ S. Basii., Epist. ad Timotheum. — 3 2 , 1032. ■ Kai τό παρά τοΐς πολλοΐς δέ παρορώ μ. S. Basilius, Regula 17. — 31, 961. Kai τό πείθειν σπουδήν ποιεΐσθαι Manuel Palaeol., Dialog. c. Mahome­ tanos. — 156, 126. Kai τό περί των άλλων άγιων Miraculum a. S. Michaele Chonis patrat. — A B. 8 (1889) 308; v. B H G. 1284. Kai τό πολλάκις ΰμΐν όμιλεΐν χωρίς τίνος Constantin. Porphyrog., Allo­ cutio ad duces exercitus. — B Z. 17 (1908) 78-84. Kai τό πρότερον αυτοΐς εγκαλών οΰ μόνος Severian. Gabal., Fragm.* in 2. Cor. — N A. 15 (1933) 278-98. Kai τό πρότερον, ουκ έγραφα διά τινα S. Theodor. Stud., Epist. 192: Basilio. - M B N . 8, 164. Και τό πυρ εΰκαταπρήστου καί δαψιλ. Euthym. Malakis, Hypomnestria. — Μ E Μ. 76-78. ...Kai τότε διαβλέψεις εκβαλεΐν τό κάρφος Logia Jesu. — FI Ρ. 3 (1914) 44-46; Κ Τ . 8 (1904) llss . Και τότε φανήσεται ή βασιλεία αύτοΰ Testamentum (Assumptio) Moysis, cp. X. — cfr. S R B. 1 (1940) 53 nr. 89, 1. Kai τό τής καλής ξυνωρίδος ταΰτης των αΰτα. Passio SS. Flori, Lauri et soc. - A S . - 18. Aug. - 3, 522; v. B H G. 664. Kai τό τοΐς άλλοις πάσιν άγίοις τοΐς την φύσιν Philotheus Patr. transfert mon. S. Demetrii monasterio Meg. Lavrae. — D S A. (1948) nr. 83 pg. 223-25. Kai τοΰθ’ ήμΐν των επικειμένων βαρύτερον Manuel Calecas, Epist. 59. — S T . 152 (1950) 251-52.

www.torrossa.com - For non-commercial use by authorised users only. License restrictions apply.

In itia P atrum Graecorum

575

Και τού ιατρού καν ά'ριστος εΐη, και S. Isidor. Peí., Epist. 5, 404. — 7 8 , 1568. Καί τοΰ μή είναι έν εν! μοναστηρίφ Basilicorum lib. 4, 1: De monaste­ riis. — S T. 25 (1914) 23-24. Και τού μή θάπτειν εν εκκλησία και Basilicorum lib. 5, 1: De ecclesiis etc. — S T. 25 (1914) 25-26. Και τοΰ πέμψαι τον τιμιώτατον S. Jo. Chrys., Epist. 27. — 5 2 , 626. Και τούς εν συζυγία δέ γάμου τοιοΰτφ S. Basilius, Regula 12. — 31, 948. Κα! τούς προς τη έξόδφ γινομένους τοΰ βίου Dionys. Alex., Epist. ad Cononem, (cfr. Euseb. Η E. n. 46, 2). — C P T. 3 (1904) 60-62. Κα! τούς τών θρεμμάτων δρώμεν ποιμ. Jo. Glyc., Synod. Constit. 39. — 152, 1139; M A D. 1, 71. | · Κα! τούτο άπέκειτο τή μοχθηρά μου S. Gregor. Naz., Epist. 76. — 37, 140. ...κα! τούτο βασιλέως χρηστοΰ κα! τής Confirmatio synodalis mandati im­ peratoris, Cp. (1380). — M A D. 2, 9-11. Κα! τούτο βασιλικόν, τα διδόμενα πολλφ τινι Demetrius Kydon., Epist. ad Manuel. Cantae. — C D Μ. 10-13. Κα! τούτο γε τοΐς πολλοΐς όίλλοις Eudoxia imp., Jonia. — A V A. 1, 1. Κα! τούτο γοΰν σοι προσφέρω πανυστάτως Versus in S. Crucem. — M D I. 53; M P G. 310. Κα! Τούτο δέ άρα τού δικαίου τε κα! Jo. Glycas, Synod. Constit. 27. — 152, 1122; M A D. 1, 48. Κα! τούτο δέ έκεΐθεν μάλιστα γνώριμον Synod. Sardie., Can. 21 (ult.). — P I C . 1 (1864) 483. ...κα! τούτο δείγμα αν εΐη τής σής Manuel Chrysolor., Epist. (deest ini­ tium). — S T. 79 (1937) 54-55. Κα! τούτο δείγμα σαφές τού κατά Θεόν Euthym. Malakis, Epist. 16. — Μ E Μ. 56. Κα! τούτο δείγμα τής άριστοβουλίας Georg. Skylitses (Andronicus Camateros?) Poema. — D G O. 26-29. Κα! τοΰτοις τοΐς προτερήμασι μέχρι σημ. Hieron. et Sophron., Vita S. Hilarionis. — P K A. 5, 136. Κα! τούτο μετά τών άλλων είδέναι σε χρή Mich. Glyc., Cp. 34. in locos S. Script. — B Mar. 53 (1906) 1, 373. Κα! τούτο μετά τών άλλων, ώ θεία Mich. Glyc., Epist. ad Joann. Mon. — 158, 648. Κα! τούτον δέ τον νόμον, ος απλώς Deo imp., Novella 81. — 107, 589. Κα! τούτον ήσεν δ Προφήτης διωκόμενος Nicephorus Blemm., In Ps. 34. — 142, 1446.

www.torrossa.com - For non-commercial use by authorised users only. License restrictions apply.

576

In itia P a tru m Graecorum

Και τούτον τόν ψαλμόν οί προδηλωθ. S. Athanas., in Ps. 20. — 27, 128. Καί τούτο oft νοήσαντες οϊ τής αιρέσεως S. Athanas., Horn, in Mt. 11, 27. — 25,- 209; P R. 2, 139-49. Καί τούτο πάντως τών σών, ώ φιλοσοφώ tats Theophanes continuatus, Chronographia Leonis Armeni. — 109, 16; H B C. (1685) 1. Και τούτο σόν, καί τής μεγάλης σου S. Jo. Chrys., Epist. 91. — 5 2 , 655. Καί τούτο σόν κα'ι τούτο τής σής Michael Ac., Epist. 37. — LM A. 2, 61. Καί τούτο σόν τού θερμοτάτου καί S. Jo. Chrys., Epist. 68. — 5 2 , 645. Καί τούτο σόν, τούτο νήφοντος καί S. Jo. Chrys., Epist. 114. — 5 2 , 669. Καί τούτο σόν, ώ θειε άνθρωπε, και τής Nicol. Methon. ep., Vita S. Meletii jr. — P P S . VI. 17 (1886) 1-39; cfr. B Z. 2 (1893) 312; P L M. (1935) 34-66; v. B H G. 1247. Καί τούτο τής αγάπης τής σής S. Jo. Chrys., Epist. 34. — 52, 629. Καί τούτο τής ακρας άγαθότητος γνώρισμα Joann. Euchait., Smo in Ss. Angelos. — A W G. 28 (1881) 95 (n. 177); v. B H G. 128. Καί τούτο τής αύτής δν αιτίας το εγκ. Leo Philos., Constit. 63. — 107, 561. Καί τούτο τής γνήσιας σου καί θερμής S. Jo. Chrys., Epist. 69. — 52, 646. Καί τούτο τής εύγνωμοσύνης, καί S. Jo. Chrys., Epist. 115. — 52, 671. Καί τούτο τής περί εμέ θεού φιλανθρωπίας Manuel Calée., Êpist, 83. —* S T . 152 (1950) 287-92. Καί τούτο τής προς ημάς σου γνώμης Manuel Calée., Epist. 43. — S T . 152 (1950) 227-28. Καί τούτο τής σής άξιον μουσουργίας Petrus Patrie., Versus in Leonem Sap. — L C V. 4, 179-80. Καί τούτο τής σής φιλανθρωπίας καί τής Georg. Schol., Epist. ad Eugenium Papam. — L P P. 2, 310; P G S. 4, 432-33. Καί τούτο τής σής, ώ κάκιστε, προσβολ. S. Gregor. Naz., Poèma. — 3 7 , 1402. Καί τούτο το ερώτημα υπό τών προειρ. S. Basil., Reg. br. 95. — 31, 1148. Kai τούτο τού κραταιοΰ καί αγίου Michael Glyc., Epist. de Incarnatione. — 158, 812. Και τούτου τον αοίδιμον θάνατον vide: Φιλοσοφώτατον λόγον επιδείκνυσθαι. Και τούτφ φιλοσοφία σεμνύνεται, διότι Mich. Psdl., De philosophia. — O R. 5 (1936) 428-32. Καί τού χειμώνος οίδα το σκυθρ: Theodoret., Epist. 43. ad Eurychian. trib. — S T E . 34. Καί το φιλόδωρον καί το μεγαλόδωρον Theodoret-, Epist. 53. — 83, 1228. Και το χρυσίον επειδάν κίβδηλον γένηται Anon., Horn, in Dom. 14. (2). — E O K. 1, 292-316.

www.torrossa.com - For non-commercial use by authorised users only. License restrictions apply.

577

In itia P atrum Graecorum

Καί τφ ’Ιωάννη δέ ομοίως αποκαλύπτεται Dionysius Alexandrin., Epist. ad Hermammonem. — S K Q. - 1. R. - 8 (1893) 61-63. Και των άλλων απάντων μικρού δεΐν S. Gregor. Nyss., Epist. 15. — 46 , 1053; P G N. (1925) 34. · Καί των εσω δέ τα προς την χρείαν S. Basilius, Régula 34. — 31, 1000. Και τών θείων λογίων, φασ'ιν, τούς νόμους παροράς Photius, Epist. 9. ad Sisinnium. — S I P. 41 (1896) 6. Και των μελών εν, μάρτυς, εί Christophorus Myt., Stichoi 121. — K C Μ. 82. Καί τών πολιτειών δ’ όπόσας άριστίνδην Niceph. Greg., Epistola. — E D . 2 (1924) 323-25. Καί τών τεχνών ού μόνον τούς εξ άρχηο Comment, in S. S. Petrum et Paulum. — A S. - 29. Jun. - 5, 411; v. B G H. 1493. Καί τών φθασάντων μνημονευειν Christophorus Myt., Stichoi 16. — K CM. 9. Καί τφ παλαιφ μέν εκείνφ καί περιπύστφ Manuel Comn., Novella de immobil. Mg. Eccl. — 133, 724. Καί τφ παρόντι νόμφ ελλείποντι προς t. Léo imp., Constit. 37. -— 107, 509. Καί υμάς όντας νεκρούς τοΐς παραπτώμασι Origenes, Fragm. in Ephes. 2, 1. — I T S. 3 (1902) 402. ...καί φαγεΐν την χρείαν άπασαν ημών Abbas S. Jo. Theol. in Patmos nominat administratorem pro tempore suae absentiae (s. a.). — M A D . 6 (1890) 144-148. Καί φεύγω τόν ’Αβραάμ ως τής εμής (S. Gregor. Nyss.), Smo in Abra­ ham et Isaac. — Μ B E. 1, 107. Καί φιλελεύθερόν σε είναι καί φιλάνθρ. S. Basilius, Epist. ad Arinthaeum. — 3 2 , 656.

Καί φιλίαν οΐδα τιμάν εγώ κ. φιλομάθ. Georg. Cypr., Epist. ad Pedasim ep. — T T P. 48; E Ph. 1 (1908) 431; S E G. 24-26. Καί φραγμός άλλως ταϊς λογικαΐς Theophylact. Bulg., Versus. — S B N. 1 (1924) 186. Καί φρένα καί παλάμην τρομερήν Joann. Geom., Versus 151. — 106, 966. Καί φυλάξουσιν οι υιοί ’Ισραήλ τα Σ. S. Athanasius (?), De Sabbatis et Circumcis. — 28, 133. Καί φυτόν άλλο καθοράν πάρεστί μοι Eugen. Panorm., Poëma. — B Z. 11 (1902) 434. Καί φωτός μέν στέρησις τφ φωτιζομένφ Theodor. II. Lascar., Epist. 23. ad Niceph. Blemm. — T L F. 28-32. 37

www.torrossa.com - For non-commercial use by authorised users only. License restrictions apply.

578

In itia P atrum Graecorum

Καί χαίρετε εν Κυρίφ πάντοτε, τιμιώταταί μοι Typicon mon. Β. Μ. V. τής Βεβαίας Έλπίδος. Cp. ult. — D Τ Β. (1921) 101 ( = Μ Α Β . 13 (1921)). Και χάριν, φησ*ν, άντ'ι χάριτος S. Nilus, Epist. 2, 314. — 79, 353. Kai )(θές είπον, Ευλογητός ό θεός, και S. Jo. Chrys., Hom. 12. de Sta­ tuts. — 49, 127. Kai χρεωφειλέτης ευχάριστος, καν Theophanes Ker., In: Eucerna corporis est oculus. — 132, 804. Kai χρώμα χρυσοΰν, παμμάκαρ, σοι Eugen. Panorm., Poema. — Β Z. 11 (1902) 433. Kai χωρίς τής προσπεσοΰσης ΰποθέσ. Nicolaus Cp. Pt., Epist. 147. — 111, 373; S R. 10, 426. Kai ώς ειρήνης άγγελος, καί πιστών οδηγός Acta S. Michaelis. — A S. - 29. Sept. - 8, 47. Και ώς οΰκ Ιδίδου καιρόν ή νόσος σκέψασϋαι Michael Psell., Epist. 15. - Ν S. 7 (1908) 512-13. Και ώς πατήρ ήξίωσας, τέκνον ελάχιστον S. Theodor. Stud., Epist. 221: Joanni. — Μ Β Ν. 8, 188. Κάκεΐνο δπερ έφης, συνήγορον ευρίσκω S. Isidor. Pel., Epist. 1, 442. — 78, 425. Κακία κακίαν εφέλκεται, καί S. Nilus, Epist. 2, 125. — 79, 253. Κακία μεν ή δυσώνυμος, και δυσκλεής S. Isidor. Pel., Epist. 3, 194. — 7 8 , 880. Κακοήθεια μέν έστιν, ώς λογίζομαι S. Basil., Reg. br. 77. — 31, 1136. Κακόν ή αμέλεια καί πολλών αιτία κ. Arsen. Patr. Cp. testatur exemption. monast. Macrinitissae (a. 1256). — 140, 940; Μ A D. 4 (1871) 353. Κακόν μέν ή άναρχία πανταχοϋ, και S. Jo. Chrys., Hom. 34. in Hebr. — 63, 231. Κακόν μεν τό άδικειν· κάκιον δέ τό S. Isidor. Pel., Epist. 4, 84. — 7 8 , 1145. Κακόν μέν τό άμαρτάνειν, κάκιον δέ S. Isidor. Pel., Epist. 5, 159. — 7 8 , 1417. Κακόν ού μικρόν απολαύσω τής Synesius, Epist. 91. — 66, 1457; Ρ S C. (1631) 231. Κακόπαιδας μέν οίδα και μάλα οιδα υμάς Greg. Cypr., Epist. ad Neo­ caesar. et Chumn. — E Pb. 2 (1908) 202; S E G. 39-40. Κακός έρμηνεύς αυτόχρημα εΐκών τε και Constantin. imp., Epist. ad Arium eiusque asseclas. — 85, 1344; Ο A W. 3l, 69-75; M G A. 929. ...Κάκ τής επιστασίας σου μεταβαλοϋσα μόνης Th. Prodromus, Carmen. - R Η C. 2 (1881) 319-26.

www.torrossa.com - For non-commercial use by authorised users only. License restrictions apply.

In itia P atru m Graecorum

579

Κακώς Άρείφ ταυτά πεφρονηκότες Maximus Plan., Versus. — 134, 1176; B G C. 3, 463. Κακώς εγώ δ μάταιος έποίουν μή Metropol. Synad., Epistola 14. — N E . 20 (1926) 333. Κακώς τάς εύπορωτέρας τών τεχνών S. Nilus, Epist. 3, 123. — 79, 440. Καλά λαμβάνει τροφεία παρά Άσπ. S. Isidor. Pel., Epist. 1, 275. — 78, 344. Καλά μέν πάντα καιρώ’ πλήν δέ εΐ καί Theodor. II. Lascar., Epist. 31. ad Niceph. Blemm. — T L E. 40-41. Καλά μέν πάνυ λαλείς, κακά S. Nilus, Epist. 1, 95. — 7 9 , 124. Καλά μέν to® βασιλέως τα προς S. Basil., Instit. ascet. — 31, 620. Καλάς ήμϊν ή τοΰ Πνεύματος χάρις (S. Jo. Chrys.), Horn, de S. Theda. — 50, 745; v. B H G. 1720. Καλάς ήμϊν υποθέσεων αρχάς ή παρ. Georg. Nie., In B. Μ. V. ingress, in tempi. — 100, 1420; C N A. 1 (1648) 1091; v. B H G. 1108. Καλά σου τα προοίμια, γης κράτορ Theodor. Prodr., Carmen. — W A B. (1910) 46-50. Καλέ Άμωνά, χαϊρε χαρφ μεγάλη ότι διά Χριστόν S. Theodor. Stud., Epist. 248: Amonae. — Μ B N. 8, 204. Καλέ Δωρόθεε χαϊρε’ εϊη σοι χάρις, έλ. S. Theodor. Stud., Epist. 161: Dorotheo. — Μ B N. 8, 142. Καλεΐ πάλιν ημάς τό συνεχές τοΰ λόγου Andr. Cret., In Dormit. B. Μ. V. — 9 7 , 1089; v. B H G. 1109. Καλεϊς; ημείς δέ σπεύδομεν· σπεύδομεν S. Gregor. Naz., Epist. 124. — 3 7 , 217. Καλεϊς, καλεϊς με. προστρέχω S. Greg. Naz., Epigr. 222. — Μ G A. 207. Καλέ κάγαθέ Μανουήλ ΰγιαίνοις Gregor. Cypr., Epist. 108. — E Ph. 3 (1909) 40; cf. Τοϋτό μοι τής ομιλίας. Καλέσας τους υιούς αύτοΒ, είπεν Testam. 12. Patr. cp. 5. — 2, 1085. Καλή εστιν, άγο'1, ή κατά Θεόν αισχύνη Antiochus Mon., De verecundia. — 89, 1633. Καλή Ιστιν ή παιδεία κατά πάσαν Antioch. Mon., De disciplina. — 8 9 , 1681. . 5ϊαλή έστιν ή φιλοξενία, καί τώ Antiochus Mon., De hospitalitate. — 8 9 , 1728. Καλή ή νηστεία, εάν έχη τα Ιδιώματα αυτής S. Theodor. Stud., Smo 59: De quadrag. jej. — M B N. 9, 141. Καλή ή νηστεία, καλή κα'ι ή τών (S. Jo. Chrys.), Horn, de jejunio et eleemosyna. — 48, 1059.

www.torrossa.com - For non-commercial use by authorised users only. License restrictions apply.

580

In itia P atru m Graecorum

Καλή καί συμφέρουσα τοΐς ασκού μένοις Asterius Amas., In S. Phocam. — 4 0 , 300; A S. - 22. Sept. - 6, 294; v. B H G. 1538; C N A. 1 (1648) 169. Καλή μέν έμοι καί ρφειλομένη Vita Gregorii ep. Nysseni. — v. B H G. 717. Καλή μέν ή επιστολή τής παγκάλου S. Theodor. Stud., Epist. 2, 172. — 9 9 , 1540. Καλή μέν ή προτέρα προσλαλιά τής άγιωσύνης σου S. Christodulus, Epist. ad Patr. Cp. (s. a.). — M A D. 6 (1890) 17-19. Καλή μέν ή των ψαλμών λύρα ’ Οεόπν. Proclus, Or. de Incarn. Domini. — 6 5 , 692; C N A. 1 (1648) 313. Καλή μέν και επαινετή ή μετάνοια S. Isidor. Pel., Epist. 1, 408. — 7 8 , 409. Καλή μέν και στρατιωτική φάλαγξ Stephan. Rex Serb., Rescr. ad mon. Athonit. a. 1347. — S I P . (1880) 85. Καλήν δεδωκώς ταϊς βίβλοις ΰπουργ. Jo. Euch., Poema 98. — 120, 1195; A W G. 28 (1881) 51. Καλήν επέθηκεν ό Θεός τήν τάξιν S. Gregor. Nyss., In laudem S. Basilii. — 4 6 , 788; P S A . 17 (1928) 2-60; v. B H G. 244. Καλή συνωρίς των δύο τούτων ημερών Asterius Am., In Matth. 19, 3ss. — 40 , 225; C N A. 1 (1648) 77. Κάλλει και πλούτφ έπαίρη, ως εοικε S. Isidor. Pel., Epist. 1, 274. — 7 8 , 344. Κάλλιμον εκ πατρίης σέ μεγακλέα S. Greg. Naz., Epigramma 93. — I A Ρ. 1, 564; M G A. 56. Κάλλιμος ήϊθέων Εύφήμιος S. Greg. Naz., Epigramma 130. — I A P. 1, 574. Καλλιόπης μέν Όμήρφ, σοι δέ οί Joann. Geom., Versus 138. — 106, 962. Κάλλιστα και λίαν ευσεβή του κανόνος Theod. Bals., In epist. Gennadii. — 138, 932. Κάλλιστα μέν ΰμΐν, d) μακάριε Nicolaus I. Patr., Epist. — N E. 21 (1927) 3-7. Κάλλιστ’ άργυρόπουλε θεφ εναλίγγιε Georg. Aitolos, Poema. — B Z . 16 (1907) 468. Καλλίστη δή τούτη κορωνίδι τον λόγον Matth. Caryoph., Refut. Nili (ult.). — 149 , 876. Κάλλιστον μέν τό μή άμαρτεΐν S. Isidor. Pel., Epist. 1, 381. — 78, 397. Κάλλιστον όντων κόσμος, άρχαΐον Jo. Geom. (?), Versus de Deo. — 106, 966; B G C. 2, 475.

www.torrossa.com - For non-commercial use by authorised users only. License restrictions apply.

In itia P atrum Graecorum

581

Κάλλιστον, δτι και θεώ εΰαπόδεκτον Timotheus monachus, Typicon mon“. B. Μ. V. Εύεργέηδος. — DO. 1, 615-56. Κάλλιστον τι χρήμα ή αρετή, και Vita S. Gregorii Agrig. — 116, 189; v. B H G. 708. Κάλλος έ'χον και πρόσθεν επήρατον Epigramma 13. — I A Ρ. 1, 9. Κάλλους νοητοί εδέξω διάδημα θειον, ’Απόστολε Canon, Ode 9. — Men. 2 (1889) 174 (16. Νον.). Καλοί μέν και ot έξ αλλοδαπής Vita Auxentii. — v. B Η G. 202. Καλοί μέν καί οί των μαρτύρων Vita Alypii. — νι Β Η G. 64. Καλοί μέν καί οι τών μαρτύρων άθλοι An., S. Alypii Styl. Vita 2a. — S H . 14 (1923) 170-87. Καλοί τής εύσεβείας οΐ λειμώνες (S. Jo. Chrys.), Sermo 1. in Gehesim. — 56 , 519. Καλοί τής υπομονής οι πόνοι, και κάλλιστος (S. Jo. Chrys.), Hom. De anima Adae. — S C O. 5, 648; cfr. Z K T. 32 (1908) 408-10; A A. 7, 1 (1916) 40 ss. Καλόν άγαν και λίαν επωφελές, τό παραιτ. Antioch. Mon., De vitanda fa­ miliaritate. — 89, 1740. Καλόν, αγαπητοί, τό διά πασών όδεύειν Antioch. Mon., De orando pro invicem. — 89, 1641. Καλόν άει τό χείρον υπό τοΰ κρείττ. (ex S. Basii.), Ecloge De imperio ac pot. — 32, 1305. Καλόν αν γένοιτο προοίμιον ήμϊν τού λόγου S. Greg. Nyss., Adv. Apol­ linarem. — 45 , 1124. Καλόν αξίωμα τώ Μωϋσή τό (S. Jo. Chrys.), Hesych. Hieros., Hom. in Ps. 89. — 55, 755; v. B. 5 (1929-30) 690 ss. Καλόν γάμφ δεδέσθαι, σωφρόνως S. Gregor. Naz., Poema 2, 6, De pu­ dicitia. — 37 , 643. Καλόν είναι κρίνων, ποθούμενε δέσποτα Theodor. Cyz., Epist. 52. — N E. 20 (1926) 149-50. Καλόν έκθέσθαι καί δθεν τό ίερώτατον Symeon Thess., Altera Symboli exp. — 155 , 804. Καλόν ενταύθα στενάξαι μέγα καί S. Jo. Chrys., Hom. 20. in Matth. — 5 7 , 285’. Καλόν έστιν, αγαπητοί, οίκεΐν μετά Antioch. Mon., Cohabitandum paucis bonis. — 89, 1720. Καλόν έστι την ευεργεσίαν Θεού μη άποκρ. S. Theodor. Stud., Cat. 23: De perseverantia. — Μ B N. 92, 63. Καλό’ νετ’ άγιος δ Θεός, καλό τό Κύριε ελ. Hymnus liturg. — Bes. 2. Ser. - 8 (1905) 226.

www.torrossa.com - For non-commercial use by authorised users only. License restrictions apply.

582

In itia P atru m Graecorum

Καλόν ή έκ των νόμων Ιπαγομένη τιμωρ. Leo imp., Novella 105. — 107 , 633. Καλόν ήμας άνακηρύττειν είς πάντας Symeon Neotheolog., Sermo 22. — O Ch. 12 (1928) LVII-LXI. Καλόν ήμας, ώ θεϊκών ασμάτων προασπισται Miracula S. Nicolai Myrens. — A Η Ν. 185-97; ν. B H G . 1353. Καλόν ή μετάνοια και ή εξ αυτής γενομένη Symeon jr., Smo de poeni­ tentia. — cfr. 120 , 291 nr. 5; latine ap. Pontanum nr. 33. Καλόν ήμΐν ως αληθώς καί θαυμάσιον (S. Jo. Chrys.), - Severian. Gab. (?), Hom. in Ps. 95. — 55 , 619; cfr. MS. 337-42. Καλόν ήν μοι εί ούκ εγεννήθην, ή Georg. Phrantzes, Chronicon min. — 156 , 1025. Καλόν ή προς τον πλησίον αγάπη, ώ πάντων Nicethas Stethatos, Antidialog. — D B E . 1, 18-36; Μ K. 2 (1930) 322-42 (= Q F G . 23). Καλόν κα'ι λόγοις ένασχολεΐσθαι πνευματ. Anón., Paraphr. in Gregorii Nz. Carmen de libris canon. — 3 8 , 844. Καλόν και νηστείας είδέναι καιρόν Symeon Metaphr., Epist. 12. — E B S . 10 (1933) 35. Καλόν, και πάνυ ωφέλιμον, άλλα μη S. Anastas. Sin., Q. 1051. — 89 , 760. Καλόν κατά τον Κυρηναΐον άμείψασθαι Achill. Tat., Fragm. — 19, 995. Καλόν μέν, αί είς τον άγιον του Θεού ναόν Demetr. Chom., De ex­ actione violenta in Ecdes. territorio.— ASC. (1891) 571 ( = PAS. 7). Καλόν μέν έστιν ή μακροθυμίιχ και τό μή Alexius Stud. Patr. Cstpl., Epist. ad metropolitana Cariae. — F P K. 4-5. Καλόν μεν ήν γε καί όσιον, ώ θεοφιλ. Romanus imp., Epist. ad metro­ politas. —- D E I. 2 (1885) 405. Καλόν μέν ήν καί σωτήριον τοΐς τού Πν. Leo imp., Constit. 83. — 107 , 592. Καλόν μέν, καί συμπάθειας τό σόν δ. Photius, Q. Amph. 26. — 101, 192. Καλόν μέν καί τό λαλεΐν καί ΰπομιμνήσκειν τά S. Theodor. Stud., Ca­ techesis 51. (88). — P T S . 2,368-74; Μ B Ν. 10 (1905) 47. Καλόν μέν καί τό την ρίζαν φυτεΰσαι του Constantin. Dukas, Chrysobull. — Μ A P. 7. - Ser. 41 (1893) 4, 12-14. Καλόν μέν τι χρήμα καί ευδαιμον νΐκαι Agathias, Praefatio Historiarum. — 88, 1270 et C S B. (1828) 4; N A H. (1828) 4-14; D H G. 2, 132. Καλόν μέν τό άρεμβάστως, καί άμ. S. Nilus, Epist. 1, 31. — 7 9 , 97. Καλόν μέν τό προ κινδύνων εζώσθαι S. Isidor. Peí., Epist. 1, 232. — 78 , 325. Καλόν μέν τό τιμάν τούς μάρτ. S. Isidor. Peí., Epist. 1, 189. — 78, 304.

www.torrossa.com - For non-commercial use by authorised users only. License restrictions apply.

In itia P atrum Graecorum

583

Καλόν μέν το τούς φίλους ποιεΐν ευ S. Isidor. Pel., Epist. 5, 137. — 78 , 1405. Καλόν σε καί αγαθόν οί αύτόθεν Photius, Epist. 2, 5. — 102 , 824; Β Ph. 540. Καλόν τι χρήμα ή σιωπή, των τε S. Greg. Thaum., Panegyr. in Origen. — 10, 1052. Καλόν τό επιτήδευμα, δτι από τής άγρυπν. S. Theodor. St., Smo 122: De constantia in Deo serviendo. — MBN. 9, 286. Καλόν τοίνυν και ήδιστόν κα'ι πάνυ De S. Imagine Christi. — Τ U. 18 (1899) VI. Α. 213**; ν. Β Η G. 1388. Καλόν τοίνυν καί πάνυ πρέπον εστίν καί De S. Imagine Christi. — T U . 18 (1899) VI. A. 226**ss; ν. Β H G. 801. j Καλόν τό λουτρόν· ρΰψις έστί σαρκίου Euthym. Malakis, Versus. — E S P . 6 (1903) 17-18; MEM. 37; P N P . (1913) 89-90. Καλόν τό προσέχειν εαυτόν έκαστον S. Ephrem, De continentia. — E S O . 3, 67. Καλόν τό σιγάν και μάλιστα τούς τής Athanasius Chatzikes mon., Epist. — BZ. 18 (1909) 486. * Καλόν υπήρχε μηδέ δλως μολΰναι S. Nilus, Epist. 13, 171. — 7 9 , 464. Καλόν, ως έ'οικε, μάλλον δέ ήδη καιρός S. Cyrill. Al., Hom. Pasch. 13. — 7 7 , 693. Καλός λαός εστε, εάν πέρ εστιν δ στρατ. S. Theodor. Stud., Cat. 12: De S \ professione. — MB N. 9J, 34. ; j Καλός μέν ούκ είμί, καλούς δέ και Theodor. Ped., Epist. ad Sophian. — T T P . 33. Καλός ό πλούτος τφ εύ χρήσθαι και S. Isidor. Pel., Epist. 3, 172. — 78 , 864. Καλός, ώ άγαπητοί, και ό χορός Euseb. Caes. (?), Passio 10 mart. Aeg. — 20, 1533; v. B H G . 1194. Καλοϋ βίου τέτευχας εξ άδοξίας Deo imp., Oracula (ult.). —- 107 , 1140. Καλούμεν γάρ σε καί έν τοίς τοιούτοις Gregor. Cypr., Epist. 131. ad Joann. Sebastocr. — E Ph. 4 (1909) 5; S E G. (1910) 108-14. Καλώ (γάρ) άπαντας, ώσπερ εξ άπόπτου S. Greg. Naz., Or. 4. ( = in Jul. 1*).· — 35, 532. Καλών θάλασσαν, τούτο δη τό Christophorus Myt., Stichoi 20. — K C Μ. 12. Καλών υμάς πρός κατηχήσεις, ήθελον S. Theodor. Stud., Cat. 5: De gratitud. et disciplina. — MB N. 92, 13. Καλώς άγαν μετά διαστολής έφησε- ρήματα S. Gregor. Agrig., In Ecclesiasten, lib. 1. — 9 8 , 744.

www.torrossa.com - For non-commercial use by authorised users only. License restrictions apply.

584

In itia P atrum Graecorum

Καλώς δν, ώ Ιλλογιμώτατε, διοικ. S. Isidor. Pel., Epist. 3, 263. — 78, 944. Καλώς βδελυξάμενος tòv κάτω κόσμον Canon, Ode 1. — Men. 4 (1898) 214 (30. März). Καλώς γε πάνυ πράττεις S. Nilus, Epist. 2, 154. — 79, 273. Καλώς δε άρα, οίμαι, καί ώς χρεών γε ήν Nicephor. Call., Hist. Eccl., lib. 3. — 145 , 889. Καλώς διδάσκει ημάς ô άγιώτατος ΙΙαΰλος Passio Fiori et Lauri. — v. B H G. 660. Καλώς είπεν ό αββας Ποιμήν, δτι τό S. Dorotheus abb., Doctr. 13: De tentation. — 88, 1761. Καλώς είπεν ό Κύριος, ori - Tò φορτίον (S. Jo. Chrys.), S. Ephrem, Horn, de Caritate. — 62, 769; E S O . 3, 13. Καλώς Ιξ αρχής τα περί τών ίεράσΟαι Leo imp., Novella 3. — 107, 429; N LS. (1944) 19-21. Καλώς Ιποίησας, δηλώσας μοι την γενομένην S. Athanas. Al., De decrètis Nicaenae Synodi. — 25 , 416; OAW. 21 (1935) lss. Καλώς Ιποίησας επιστείλας ήμΐν S. Basilius, Epist. ad Urbicium. — 32, 973. Καλώς εποίησας, επιστείλας μοι, τεκνον S. Theodor. Stud., Epist. 2, 32. — 99, 1204. Καλώς Ιποίησας καί κατά τον τής S. Basilius, Epist. ad Ascholium. — 32, 609. Καλώς εποίησας, μόλις μέν σαυτόν δστις Manuel Calée., Epist. 41. — ST. 152 (1950) 225-26. Καλώ; εποίησας, Πάτερ, καί τους Gregorius Palam., De Hesychastis. — 150, 1101. Καλώ; εποίησας, τέκνον μου θεοπόθητον S. Theodor. Stud., Epist. 37: Naucr. — M B N. 8, 30. Καλώς εποίησας τφ λέγοντι περί τών φ. Manuel Calée., Epist. 8. — S T . 152 (1950) 177-78. Καλώς ερευνάν τάς Γραφάς ό Κύριος Anthimus Archiep. Athen., Smo de processionibus Spiritus S*. — E B S. 8 (1931) 33-41. Καλώς ερευνάς τάς Γραφάς ό τών S. Isidor. Pel., Epist. 1, 146. — 78, 281. Καλώς εφήρμωσεν ή τάξις την του Theophanes Ker., In Jo. Bapt. Decoll. — 132, 1060; v. B H G. 854. Καλώς ε'φησεν ó ’Απόστολος περί τής εν Χρ. Pachom. Rus. mon., Contra Monophysitas. — T B N. 14 (1935) 230-41. Καλώς εχειν εμοιγε φαίνεται τάς αίτιας Julian, imp., Or. etra Christianos. — I CC. 163-233.

www.torrossa.com - For non-commercial use by authorised users only. License restrictions apply.

In itia P atrum Graecorum

585

Καλώς έ'χειν λογισάμενος, μηδέν ύμΐν S. Maximus Coni., Epist. 12. — 91, 460. Καλώς ήμΐν καί σοφώς ή προηγησαμένη (S. Jo. Chrys.), - Severian. Gab., In S. Crucem. — S C O. 5, 898-906; CCE. 221; cfr. 94, 1408-09 (et Berlin, Cod. gr. 34 = Phill. 1438 (s. XVII) 123-32); v. B H G. 421. Καλώς ήττάσθαι μακαριστόν εΐ δέ καί Manuel Epirens., Epist. ad Patr. German. II. — B Z. 16 (1907) 131-34. | Καλώς ήψω της σμινΰης σύντομος S. Isidor. Pel., Epist. 1, 101. — 78, 252. Καλώς καί νουνεχώς προσέχεις τη S. Isidor. Pel., Epist. 1, 143. — 78, 277. Καλώς και προσήκοντος αδελφέ τό S. Theodor. Stud., Epist. 265. — Μ B N. 8, 215. Καλώς καί προσηκόντως ημών καϋηψω S. Basilius, Epist. ad Theodotum. — 32, 561. Καλώς μέν άγεις τους νέους τής S. Isidor. Pel., Epist. 1, 202. — 7 8 , 312. Καλώς μέν άρα, καί λίαν καλλιόνως Basil. Protoasecr., Versus. — 120, 308. Καλώς μέν ήρξω [το] άνδρίζεσθαι, άλλ’ S. Isidor. Pel., Epist. 1, 372. — 7 8 , 393. Καλώς μέντοι τη προσηγορία του γένους Severus Antioch., Horn. 89 (Fragm.): De eo qui incidit in latrones (Ec. 10, 25). — ROC. 27 (1929-30) 13-16; cfr. M C A . 10, 427-30 et 72 , 681-4B. Καλώς μου καθηψω καί πρέποντος S. Basil., Epist. ad Petrum Alex. — 32, 992. Καλώς ο άββάς ΙΙοιμήν Ινόησε, τό μη Dorotheus abb., Epist. 7. — 88, 1841. Καλώς οί πολλοί στοχάζονται τής S. Gregor. Naz., Epist. 151. — 37, 256. Καλώς ποιείς εις την έ'χουσαν τον Synesius, Epist. 48. —: 66, 1376; P S C. (1631) 187. Καλώς ποιείς Ιπαινών με, φιλοΰντα γάρ Maxim. Plan., Epist. 3. — T M P . 7-8. Καλώς ποιείς, ορούς ήμιν ευθείς S. Basilius, Epist. ad Urbicium mon. — 32, 1109. Καλώς προεστηλίτευσεν ό θείος Δαβίδ Vita et Miracula 11 Basilii ep. — v. B H G. 257. Καλώς τον αγώνα διηνυκως, Μάρτυς Canon, Ode 1. — Men. 4 (1898) 263 (7. Apr.). Καλώς τον Κύριον τιμάς, ήμΐν τφ καρπών S. Isidor. Pel., Epist. 1, 317. — 78, 365. Καλώς τούτο καί συμφέροντος ποιεί S. Jo. Chrys., Horn. 55. in Act. Ap. — 60, 379.

www.torrossa.com - For non-commercial use by authorised users only. License restrictions apply.

586

In itia P atru m Graecorum

Καλώς τό Ψαλμικόν εμελέτησας, και S. Isidor. Pel., Epist. 1, 119. — 78, 261. Καλώς τφ δντι και σοφώς δγαν τό Παρ. (Ps. Greg. Nyss.), Sermo 9. in Evang. Joann. — F L D . 16 (1930) fasc. 4-5, 283-96. Καλώς φρονών εΰχου πάντας ούτως φρονεΐν Euseb. Nicom., Epist. ad Arium. — OA W. 3l (1934) 3. Καμάτου χρίζεις διά τό προληφθήναι S. Nilus, Epist. 3, 324. — 79, 540. Κάμνουσαν ήμιν την φωνήν τή προτερ. Severianus ep. Gabal., Or. 4. de mundi creatione. — 56, 457. Κάμφθητι μητρός ϊκετηρίοις λόγ. Stichoi: Β. Μ. V. ad Christum. — M P G. 507. ΚάμφΟητι χερσι μητέρος, θύτου, φίλου Joann. Geom., Versus 146. — 106 , 965. Κδν άλλο μεΐζον ευπορούν τι προσφέρειν Jo. Euch., Versus 27 (28). — 120 , 1142; A WG. 28 (1881) 13. Κδν δόΰλοι, κδν βάρβαροι, καν ανάπηροι Nicephorus Blemm., In Ps. 127. — 142 , 1596. Κδν εΐ μήπω πρότερον εφθη πλεΐστα δή Andronic. II. metropolitae Μοnembasiae concedit dignitatem Exarchi totius Peloponnesi (ca. 1293). — 161, 1051; MAD. 5 (1887) 155-61. Κδν Ιλάττους δέχωμαι έπιστολάς S. Jo. Chrys., Epist. 32. — 52, 628. Κδν iv χειμώνί έσμεν τών S. Nilus, Epist. 1, 242. — 7 9 , 172. Κδν μήπω καθαράν έκτησάμεθα S. Nilus, Epist. 3, 299. — 79, 532. Κδν μή πως εφύη τφ μόσχω S. Nilus, Epist. 1, 289. — 79, 188. Κδν μή ταχέως λάβης τό αίτημά σου S. Nilus, Epist. 3, 307. — 79, 533. Κδν μικρός γάρ εν αφθονία τούτους είναι Euthym. Zigab., Comment. in Epist. 1. ad Coloss., Cp. 4. - K E Z. 2 (1887) 150. Δικαίων σκηνώμασι περιχαρώς αύλιζόμενος Canon, Ode 1. — Men. 3 (1896) 492 (3. Febr.). Δικαίως μέν πάνυ τ’ άλλα ιερά μοναστ. Donatio Codicis manuscripti. — MU A. 248-54. Διοκλητιανός ήνίκα καί Μαξιμιανός τής 'Ρωμ. Passio S. Eupli. — Ε Μ B. 2 (1912) 266. Διοκλητιανός (δ πάντων βασιλέων άνοσιώτατος Passio S. Febroniae. — Ε Μ B. 2 (1912) 98. Διοκλητιανοϋ του δυσσεβοϋς βασιλεύοντος αί μυσαραι Passio Ss. Photii et Aniceti. - EMB. 2 (1912) 269. Διοκλητιανοϋ τοϋ δυσσεβοϋς βασιλεύοντος καί Μαξίμου Passio S.1 Dulae. - E M B . 2 (1912) 62.

www.torrossa.com - For non-commercial use by authorised users only. License restrictions apply.

644

Addenda et corrigenda

Διοκλητιανοΰ toc τυράννου δυσσεβώς τα τής Passio Ss. Ciryci et Julittae. - L M B . 2 (1912) 173. Διοκλητιανοΰ τού τυράννου τής 'Ρωμαίων Passio S. Juliani. — L MB . 2 (1912) 83. Διόλου τφ φωτί τής Αγίας Τριάδος έλλαμπόμενοι Canon, Ode 1. ·ίΠMen. 1 (1888) 512 (25. Oct.). Διομήδην τόν θαημάσιον — loco Enom. lege Encom. Διότι γνωρίζω σε άγαπώντα — adde S I S . (1895) 356-60. Διπλάς οφείλομέν σθυ — adde B N G. 1 (1829) XCIII. Διπλήν μοι γεγενήσθαι — post πρόθεσιν adde (vel πρόφασιν). Δίς άρτι επιστέλλω τφ loco τφ lege τή. Δισταιάζειν εοικας — lege Διστασιάζειν εοικας. Διττά σοι καί νΰν — adde L F F. 299. Διττήν μοι δοκεΐ, την — loco πιθανώτι lege πιθανωτέραν. Δίχως μοι δοκεΐ — loco παραβολή lege παραβολική. Διωγμούς χαλεπούς καί αΐκισμούς Canon, Ode 1. — Oct. (1885) 175. Δοκεΐ πώς ενανθίως — lege εναντίως. Δοκεΐ μεν άπερτήσθαι — lege άπηρτήσθαι. Δοκώ βροτοϋσθαι καί πάλιν — adde A B P. 1 (1931) 34. Δομνίκαν τήν τφ δντι — loco B G H . lege B Η G. Δόξα, αίνος, ύμνος, χάρις τφ τήν κτίσιν εξ ούκ δντων Symeon Neotheol., Smo. 34 (versifie.). - Z S N. (1886) 2,49-51. Δόξα, δόξα τφ άφορήσαντι — lege άφορίσαντι; loco 93 lege 92. Δόξα εν ύψίστοις Θεφ καί επί — adde Sal. 3 (1941) 111. Δοξάζομέν σε, δημιουρχέ — lege δημιουργέ. Δόξα τφ Ικχέοντι πλουσίως — loco Ικχέοντι lege εκχεαντι; adde S I S . (1895) 133-34. Δός μοι τήν αΐσθησιν, Χριστέ, ήν απαξ έδωρήσω Symeon Neotheol., Smo. 11. (versifie.). — Z S N. (1886) 2,19-21. Δουλούμενος πάθεσι τής αμαρτίας Canon, Ode 1. — Oct. (1885) 39. Δριμέως ζητείς τα — loco 98 lege 78 . Δυάς φακοειδής των σοφών 'Αναργύρων Canon, Ode 1. — Men. 2 (1889) 6 (1. Nov.). Δυνάμει τού Παναγίου Πνεύματος ή δωδ. Canon, Ode 1. — Men. 3 (1896) 598 (16. Febr.). Δύναται πρώην διά — loco 99 lege 79 . Δύο γεγόνασιν εν ’Αντιόχεια τής Συρίας Canones Synodi Antiochenae in Syria. - 137, 1273. Δυοΐν τών ήγιμονικωτέρων — lege Δυοΐν τών ήγεμονικωτέρων ούσών αισθήσεων; loco (1919) lege (1924).

www.torrossa.com - For non-commercial use by authorised users only. License restrictions apply.

Addenda et corrigenda

645

Δύο ταύτα διηρημένα — adde ΤΜΜ. (1872) 4-5.J Δώρον Θεφ, παμμάκαρ, σεαυτόν προσήξας Canon, Ode 1. — Men. 5 (1899) 230. (5. Juni). Έ άν ’Εάν Έ άν Έ άν

άποληφθείς ό — loco Κελεστίνω lege Κελεστίνου. εΐ αδελφών επιστάτης — loco Sundit. lege subdit. καθέζη εν ερήμφ — loco Iyr. lege Syr. δδεύητε εν δδφ, και έστιν άσθενής Isaias abb., Smo. 4: de Kelliotis. - A A I. (1911) 15. Έ άν ό κληρονόμος πράγματος δημοσίου Epilog. a|d Basilica, De Statu li­ beris. - ASC. (1891) 865 ( = P A S . 7). Έ άν περιπατήτε μετ’ άλλήλων εν δδφ Isaias abb.j Smo. 5: De paCe coe­ nobitarum. — A A L (1911) 33. | Έ άν ποτέ εύρεθής — adde S I S . (1895) 11-14. Έ άν σκανδαλίζη σε ό — loco δρθαλ. lege δφθαλμός. Έ άν συναρπαγη· «'Υμείς* δσοι πνευματικοί Eutliym. Zigab., Comment. in Epist. ad Galatas, Cp. 6. — K E Z . 1 (1887) 553. Έάσατε τη κέλλη με μόνον — adde Ζ S Ν. (1886) 2, 30-32. Εαυτούς, αδελφοί, προ τής εξόδου κλ. Canon, Ode 1. — Oct. (1885) 129. Εαυτούς προ τέλους, πιστοί, κλαύσωμεν Canon, Ode 1. — Oct. (1885) 215. Έβουλόμην, ώ φίλος, τον — adde 105, 821. Εβραίους δ’ δ κατά την — adde FI. Joseph, Ant. Jud. lib. 4; corr.: N A J. 1 (1887) 224. ; Έγγόνους πάλαι ’Ιακώβ — adde Tri. (1879) 369. Εγείρει τον δπλίτην — loco Ps. 114 lege Ps. 94. Έγένετο Δεκίόυ — loco B G H. lege B H G . | Έγένετο κατά τον καιρόν εκείνον βασιλεύοντος — adde Β Ζ. 4 (1895) 325-31. Έγένετο κατά τον καιρόν εκείνον, πριν — adde Β Ζ. 4 (1895) 325-31. Εγκλημάτων ρΰσαί με μυρίων, ’Αναμάρτητε Canon, Ode 1. — Oct. (1885) 205. Έγκωμιαζομένου δικαίου, εύφρανθήσονται Vita Ss. (20) Anargyrorum. — A Β V. 1 (b) (Oct. 1936) 32-39. Έγλιχόμην καί αυτός — loco N E . 16 lege N E. |l9. Έγνώρισαν ήμΐν τά καθ’ υμάς των ύμετέρων Epistola ad Cyprios. — ASS . (1905) 26. Έ γώ άκούσας τον βαρύν — loco 994 lege 944. Έ γώ Άνανίας προτίκτωρ από — adde Α Ρ V. (1938) 10. Έ γωγε πηγή, καί περιρρέω κύκλφ· τάς γάρ Versus in vitia et virtus. — CMM. (1910) 573-76.

www.torrossa.com - For non-commercial use by authorised users only. License restrictions apply.

646

Addenda et corrigenda

Έ γώ δέ ’Ιάκωβος δ γράψας τήν Ιστορίαν Protevangel. Jacobi, cp. 25, 1. (fin.). - A P J . (1910) 270. Έ γώ δέ καί αλλοις μεσιτεύειν προς Theophylact., Epist. ad fil. Imp. — 126, 533. Έ γώ’ δέ πάλιν Πιόνιος — adde (cap. ult.); loco 1321 lege 1559. Έ γώ δέ σοι πλέον των — dele (1937). Έγώ, δέσποτά μου άγιε, εϊδον — loco canonicum lege canonicam. ...Έγώ δέ τής των Άρειανών ενεκα βδελυρίας Eusebius Caesar., Epist. de fide Nicaena. — 82, 940 A. Έ γώ Έφραΐμ, άμαρτωλός — loco 182 lege 183. Έ γώ ’Ιωάννης έν Χριστφ — adde Τ Μ Μ. (1872) 29-33. Έ γώ και πρότερον εγραφον — loco S Μ. lege S R. Έ γώ καί Σαμουσάτοις — corn Σαμοσάτοις. Έγώ, κδν θέλω, Δέσποτα, λαλήσαι οΰκ ισχύω Symeon Neotheol., Smo. 30 (versifie.). - Z S N. (1886) 2,43-44. Έ γώ μέν αγνοώ, τίνα — adde 146, 201 B. Έ γώ μέν άρκοΰντυς — corn αρκούντως. Έ γώ μέν ούκ οίδ’ δτι — loco γρή lege χρή ; loco (1641) lege (1631). Έ γώ μέν φμεν τούς τής — loco φμεν lege φμην. Έ γώ μέν, ώ φίλη μοι - adde B N G. 1 (1829) XCII. Έγώ, δτι μέν πρώην — loco 76 lege 78. Έ γώ σε, βασίλισσά μου — loco (1892) lege (1829). Έ γώ τε, ύπέρ αυτών — adde (cap. ult.). Έ γώ τοΰτο μόνον άπολ. — loco B G C. lege B A N. Έ γώ τών επαινούντων — loco 157 lege 125. Έ γώ τών μέν άγαθών άνδρών είναι ουποτ’ Demetr. Kydon., Epist. in Nie. Gregoram. - B N G. 1 (1829) XCI. Έ γώ φίλος μέν υμών — loco Epist. 5 lege Epist. 2. *£081, κράτιστε βασιλέων — loco Eustath. Thess. lege Michaël Rhetor; loco R B R. lege R R B. Έ δει μέν ημάς μηδέ — dele 58, 471. Έ δει μέν μείζονος — loco θεάτρον lege θεάτρου. ’Έδει μέν ούν σοι — loco Eustath. Thess. lege Michaël Rhetor; loco R B R. lege R R B. Έδειξεν δ τα πάντ’ εφ. — loco πρυτανέν lege πρυτανεύων. Έδεξάμην σου καί αΰθις — loco Engen, lege Eugen. Έδεξάμην τα γράμματα τής κοσμιότ. — loco Coloneae lege Coloniae. Εδρέψω σου τών πόνων, τάς επικαρπίας Canon, Ode 9. — Men. 2 (1889) 518 (17. Dec.).

www.torrossa.com - For non-commercial use by authorised users only. License restrictions apply.

Addenda et corrigenda

647

Έ δυς μέν, οίά περ αστήρ από κόσμου Canon, Ode 9. — Men. 5 (1899) 192 (30. Mai); 6 (1901) 516 (27. Aug.). Έ δυς ώς άστήρ Ιν κόσμφ, Πανεύφημε Canon, Ode 9. — Men. 1 (1888) 132 (11. Sept.). | Έζεκίου τού των — corr. Έζεκίου δέ τού των δύο φυλών βασιλέως FI. Joseph., Antiquit. Jud. lib. 10. Έζήτησαν οΰν ot παρόντες — adde T S. 5, 1 (1899) 2; v. S R B. 1 (1940) nr. 216. 4 E. Έθεασάμεθα δέ Ιν Θηβαΐδι καί ετερον Rufin., Hist, mon., cp. 3: Dé Ammone. - P P R. (1897) 27-28. Έθεασάμεθα δέ καί ετερον ανδρα άγιον Rufin., Hist, mon., cp. 8: De Apollo. - P P R. (1897) 32-43. Έθεασάμεθα δέ καί ετερον ανδρα θαυμαστόν Rufin., Hist, mon., cp. 2 : De Abbate Or. - P P R. (1897) 24-27. Έ θνη κροτήσατε, 'Εβραίοι — adde Pen. (1883) ¡176 et 213. "Εθος Ιστί τή Γραφή — loco 97 lege 90. "Εθος εστί τφ πονηρώ — loco 74 lege 94 . ’Έθος τοΐς τών Σαρακηνών — loco Abukarus lege Abukarae. El αγώνα τή θαυμασιότητί — lege El άγνώτα τή θαυμασιότητί. El άπετάξω ήδη τφ ματαίφ τούτφ κόσμφ Isaías abb., Praecepta et con­ silia ad Novitios. — A A I. (1911) 209. El άπετάξω τφ κόσμφ και δέδωκας τφ Θεφ Isaias abb., Smo. 9: ad eos qui renuntiaverunt mundo. — A A I. (1911) 63. El βλέπων εγώ - adde B St. 5 (1917) 23. El βούλεσθε, ώ παΐδες — loco σχέθη lege σχέδη. El γαστρός, ώς είπες — loco 70 lege 78. El γοϋν στεφανίται γενέσθαι — adde cp. ult. El δέ γε ή οδός — loco ήν ύποστέφουσιν lege ήν ύποστρέφουσιν. El δέ elotv ύπνοι προφήται — loco τό lege τα. El δέ καί άνδράσι — adde TAS. (1861) 56. El δέ καί τοσαύταις ήμίν — loco Μ Β Ν. 8 lege Μ Β Ν. 82. ΕΙδέναι χρή, δτι προ τής Χριστού — lege Τ Β N¡. 14 (1935) 274-75. Είδεν Ήλιου τον Κύριον Ιν λεπτοτάτη Canon, Ode 9. — Tri. (1879) 499. El δέον Ιστί τή (sic) ήμετέρα κρατειότητι Rogerius rex Siciliae, Epistula. - O Ch. 15, 2 (1929) 273-75. ΕΙδ5 επί πολλοις τάχα — lege S S D. 14 (1893) 132-62. El δ’ ετι προς τούτοις φέρων ΰμϊν τα Clemens Alex., Protrepticus, cp. 4. - 8, 133; C P S. 3 (1940) 97. El δη ούν καί σύ γε αυτός — loco 147 lege 149.

www.torrossa.com - For non-commercial use by authorised users only. License restrictions apply.

648

Addenda et corrigenda

Εϊδομεν δέ καί άλλον πρεσβύτην πραότητι Rufin., Hist, mon., cp. 4: De

abbate Be. - P P R. (1897) 28. El δ* δπως Sv έκαστος — adde cp. ult. ΕΙδότες οίίν, αδελφοί, την — loco Leptasyllabus lege Heptasyllabus. ΕΙδότι μοι έγραψας — lege Είδότι μοι έγραφες. Εί δυνατόν έστι τφ — loco ΰψεσι lege δψεσι; loco 1164 lege 1168. ΕΙδώς σε, αδελφέ μου, εις — adde ν. Β Η G. 319. El έκ δύο φύσεων καί εν — lege 99, 477-97. El ελπίδι τή τα πάντα — loco 220 lege 320. ΕΙεν, ώ φίλων αριστε — lege C S Η. 3 (1855) 374. El εστι θεός τό Πνεύμα — adde G A D . (1941) 57. El θέλετα άκοΰσαι — lege El θέλετε άκοΰσαι;-loco 1861 lege 1801. El θέμις είπεϊν — loco Epist. 3, 141 lege Epist. 2, 141. El θρήνος ούκ ήν εν — loco Theodor, lege Constant. El καί άπηνήνατο — loco Cyzicus lege Cyzicenus. El καί αυτοί πολιτείας — loco άμύεται lege άμύετοι. El και δεινως και τεχνικώς — loco 672 lege 673. El καί διά τών ήμετέρων — loco 1316 lege 1416. Ei καί έκαστος των άγίων αποστόλων εν Indices Apostolorum discipulo­ rumque ex Menologiis et Synaxariis graecis. — S P F. 184-97. El καί ενταύθα, ώ πάντα — loco 425 lege 426. El καί κατά παράδοσιν — loco Μ Β Ν. 9 lege Μ Β Ν. 92. El και μή προδήλως — adde 119, 755. El καί πάντα δει — adde 146, 1029. E l καί πολλά, ως εφης — vide: E l καί πολλά, έ'φης. El και πρίν περιττώς, μακαριώτατε πάτερ Arsenius, archiep. Monembasiae Epist. ad Paulum III. Pp. (a. 1534). - i, Β Η. 1 (1885) 220-24. El καί τό τής αρχής — loco 196 lege 296. El κα'ι των έμών βλέπω — adde Τ R Μ. 1 (1952) 204-22. El κατά μόνας υπάρχεις — adde S I S . (1895) 269-70. ΕΙκόνες όντως τών ψυχών — loco 263 lege 268. ΕΙκός ήν πολλούς — loco άσθενεστέρων lege άσθενεστέρως. ΕΙκότως φδήν — adde Hesych. Hierosol. — Β. 5 (1929-30) 690. El λαλούντων ημών σιωπάς — loco γράφεος lege γράφεις. El μεν άρτι πρώτως — adde A R P . (1655) 591 ss. El μέν αύιός λαμβάνη — loco 73 lege 78. El μέν εν κοινοβίοις — adde CP S . 9 (1941) 35. El μέν παραφρονήσαντα — loco Tornoscopul. lege Tornosopul. Ei μέν, τής φύσεως μή — loco 1095 lege 1093. E i μέχρι τής εσχάτης — loco άνδρ, lege ανθρώπου.

www.torrossa.com - For non-commercial use by authorised users only. License restrictions apply.

Addenda et corrigenda

649

El μή με πήσης αιτίας — loco Synód. lege Synad. EI μή τον Θεόν Λόγον corr.: Adv. et adde cfr. j M R S. 1 (1944) 35-88: Iyeontius Hierosol. Ε ΐ μοι πονήρως — loco εΐ γε lege είχε. Εΐπεν ό αββάς Ήσαΐας, δτι τέως εγώ Isaias abb., ¡Smo. 8: Apophtegmata - A A I. (1911) 53. ! Εΐπεν ó Πατήρ μου, άνδρισαι είς τό άνεγεΐραι Isaias abb., Smo. 26: a Petro abb. traditus. — A A I. (1911) 181. | Εΐπερ oíóv τε, σοφώτατε, τών — adde B N G . 1 (1829) XCI. Είπε τις τών αγίων, ότι γίνεται — adde S IS . (1895) 196-97. Είπε τις τών πατέρων, δτι εάν μή κτήσηται Isaias abb., Smo 23: De per­ fectione. - A A I. (1911) 142. Είπε, Χριστέ, τφ δούλω σου, είπε- τό φώς τοϋ κόσμου Symeon Neotheol., Smo. 26 (versific.). - Z S N . (1886) 2,37-39.! Εΐπομεν προ μικρού ως ή εν Καρχηδόνι Theodor. Bals., In Canones Sy­ nodi Ancyrae. — 137, 1121. j Εΐπωμεν δέ καί περί τών λοιπών χειροτονιών Symeon, archiep., Thessal., De s. Ordinationibus cp. 13. (ult.). — MOS . (1655) 187. Είπών δτι « απεθάνομεν τή αμαρτία », δείκνυσιν Euthym. Zigab., Gomment. in Epist. ad Rom., Cp. 7. - K E Z . 1 (1887) 72. Είπών, δτι τό μωρόν τοΰ Θεοϋ σοφώτερον S. Jo. Chrys., Hom. 5. in 1. Cor. - 61, 39. Είπών ών ετύχομεν — adde C Ρ S. 6 (1939) 165. ί Ειρηνική καταστήσει, εΐλικρινεί διαθέσει Canon, Olle 9. — Tri. (1879) 47. Εϊρηται μέν ήμΐν βραχέως — adde C Ρ S. 8 (1941) 319. Εΐρηται περί τούτων εν προοιμίοις τής Euthym. | Zigab., Comment. in Epist. 2. ad Thess., Cp. 1. - K E Z . 2 (1887) 192. Εΐρηται περί τούτων έν τή προς Έφεσίους Euthym. Zigab., Comment. in Epist. ad Coloss., Cp. 1. - K E Z . 2 (1887) ¡113. Είς αμαρτίας πέλαγη, εις άπογνώσεως Canon, Ode|9. — Tri. (1879) 314. Εις βήθος οΐκτιρμών — cfr.: R Β. 62 (1952) 189-200. Είσήλθε τό αξίωμά σου ενώπιον μου πανιερώτατέ — adde 119, 1161, Είσί τινες, οί ερείδοντες τό σώμα — adde S I S . (1895) 242-47. Είς καί ούτος. πολλάκις — adde C Ρ S. 8 (1941) 381. Είς Κύριον τον Θεόν ενορκώ τούς μετ’ εμέ Typicon monasterii de Petritzos (= Backovo) cp. 33 (ult.). - VV. 11 (1904) Parart. 52-57. Ε ΐ σοι δοκώ φορτικός — adde cfr. V C. 2 (1948) 113-14. Είς τά τοϋ Πνεύματος βάθη τον λογ. Canon, Ode 1. — Men. 1 (1888) 265 (26. Sept.). Εί στολήν έχει ό Λόγος —adde cfr. MRS. 1 (1944) 35-88 ==Leontius Hierosol.

www.torrossa.com - For non-commercial use by authorised users only. License restrictions apply.

650

Addenda et corrigenda

Eî ταΐς ιών αγγέλων — adde Nestorius (?), cfr. R Bi. 9 (1900) 335-39. Εΐτ’ ες άγαλμα μέν αν τις βλέψας εύφυώς Bampenos Tarchaneiotes, In Nie. Gregoram. — B N G. 1 (1829) LXIII. Ε ΐ τί με καί πρότερον άλλο, και xò καλώς μή γρ. Michael Apóstol., “Epist. 1. ad Plethonem. — B B Η. 2 (1885) 233. Eï τις μή περιτμηθή, φησ'ι, τή S. Nilus, Epist. 1, 13. — 79, 88. Εΐ τις μικρόν άποστήσας τοΰ σώματος τήν — adde J G N. 8, 1 (1952) 40; cfr. I GM. (1954) 175; 233-301. Ε ΐ τις τή σή γεναίρ — AR. 25 (1944) 202. Εί του Θεού δούλος, αρα καί τοΰ Χριστού Euthym. Zigab., Comment, in Epist. ad Titum, Cp. 1. - K E Z. 2 (1887) 307. El τούς κοινούς βούλεται λύεσθαι S. Jo. Chrys., Horn. 7. in 1. Tim. — 62, 533. Εϊ τφ νομίμως άθλοΰντι τών έν τοίς άγώσι S. Greg. Nyss., Ctra Eunomium, lib. 3. — J G N. 2 (1921) 1; cfr. 45, 572: Τφ νομίμως άθλοΰντι. Είχε μέν τήν Νικομήδους ό καλός εν μάρτυσι Π. Passio S. Panteleemonis. - L MB . 2 (1912) 216. "Εκαστος ήμών τό αυτεξούσιον — adde R Β. 63 (1953) 35-69. "Εκαστος τών ’Αποστόλων — adde Euthym. Zigab., Comment, in Epist. Jacobi, Cp. 1. - K E Z. 2 (1887) 476. Εκατόνταρχου τίνος δούλος — adde Nestorius (?); cfr. R Bi. 9 (1900) 353. Έ κ δέ τής τού Θεοΰ κ. — adde: cfr. "Εκ τε τής τού Θ. Έ κ θαυμάτων επί τά θαύματα — lege Μ C R. (1845) 26-35. ’Εκκλησίας τούς πύργους τφ θεμελίφ Canon, Ode 1. — Oct. (1885) 238. ’Εκ νεότητος, Σωτήρ, τάς έντολάς σου Canon, Ode 1. — Tri. (1879) 172. Έ κ Περσίδος Ιγνώσθη άπ’ αρχής — adde A B D. 2 (1804) 52-69. Έκράτει τό δόγμα τό δυσσεβες, τό θύειν Canon, Ode 1. — Men. 1 (1888) 108 (9. Sept.). Έκστηθι φρίττων, ουρανέ! Δύνον εις χάος Roman. Melod., Hymn, in Passionem Dni. - T R M. 2 (1954) 185-201. Έκτεταμέναις παλάμαις Ιπί σταυρού Canon, Ode 1. — Oct. (1885) 457. Έ κ τε τής τού Θεού — lege 82, 1042; adde 146, 381. Έ κ τής αγάπης, ής έδειξαν — loco ής lege ήν ; adde S I S . (1895) 197-99. Έ κ τής Ιργασίας τής βιαίας — adde S I S . (1895) 41-43. Έ κ τής Ιρημίας ή πρόδρομος φωνή τον Canon, Ode 9. — Men. 3 (1896) 167 (7. Jan.). Έ κ τών άρτίως ήμΐν — adde Nestorius (?); cfr. R Bi. 9 (1900) 350. Έ κ φωτός άνάρχου συνάναρχος Υιός Canon, Ode 9. — Pen. (1883) 91; Oct. (1885) 105. Έλέησόν με Κύριε, ελέησόν με μόνε Symeon Neotheol., Smo. 24 (versifie.). - Z S N. (1886) 2, 36-37.

www.torrossa.com - For non-commercial use by authorised users only. License restrictions apply.

Addenda et corrigenda

651

"Ελκει προς ύμνφδίαν των υπερκόσμιων Canon, Ode 1. — Men. 1 (1888) 181 (16. Sept.). Έλλαμψιν πρωτοδότως την φωτοδότιδα Canon, Ode 1. — Oct. (1885) 417. Ελπίς Μαρτύρων χορούς ένεύρωσε, καί Canon, Ode 9. — Pen. (1883) 378. Έλύθης των πρόσκαιρων, Μάρτυς Ευδοκία Canon, Ode 9. — Men. 4 (1898) 8 (1. März). Έλυσας, Πανεύφημε, το σκότος τό τής αγνωσίας Canon, Ode 9. — Men. 1 (1888) 312 (1. Oct.). Έμάκρυνα φιλάνθρωπε, ηύλήθην έν έρήμφ Symeon Neotheol., Smo. 10. (versifie.). - Z S N. (1886) 2, 18-19. |· Έμέμφθη ποτέ τις αδελφός, ως — adde S I S . (1895) 300-04. Έ μέ τον κατάκριτον, εμέ τον άδιόρθωτον Canon, Ode 9. — Oct. (1885) 159. Έμμένομεν τή πίστει των — lege ACO. I. I7 (1929) 146. ΈμοΙ μέν, . 38-58; V . B H G . 1761; cfr. B A P . - 6. Ser. 5 (1911) 495-500. Μαξιμιανός ό βασιλεύς τον προ αύτοΰ Passio Maximi, Theodoti et Asclepiodotae. — v. B H G . 1239.. , Μαξιμιανός ό καί Έρκούλιος, ύποτάξας Passio S. Demetrii. — Ia: A S. -8 . Oct. -4, 90; 2a: 116, 1173; v, B H G . 497. Μαξιμιανοϋ βασιλεύοντος του τυράννου Passio S. Sergii et Bacchi. — 115, 1005; A S. - 7. Oct. - 3, 871-82; v. B H G . 1625. Μαξιμιανοϋ ήγεμονεύοντος τής Κιλικίας, κα'ι πολιτευόμενης Passio S. Sozontis. — A S. - 7. Sept. - 3, 15; v. B H G . 1643. Μαξιμιανοϋ τής Κιλικίας ήγεμονεύοντος καί τα Passio S. Sozontis. — 115, 633; v. B H G . 1644. Μαξιμιανοϋ τοϋ δυσσεβεστάτου τής 'Ρωμαϊκ. Acta SS. Maximi, Theodoti et Asclepiod. — AS. - 15. Sept. - 5, 31; v. B H G . 1240. Μαξιμιανοϋ τοϋ τυράννου βασιλεύοντος, πολλή κατ. Passio SS. Sergii et Bacchi. — AB. 14 (1895) 375; v. B H G . 1624. Μαξιμιανοϋ τοϋ τυράννου κακώς τήν Passio S. Calliopii. — EM B. (1911) 269-72. Μαξιμιανοϋ τοϋ τυράννου πολλή περί τα Passio Ss. Maximi, Theodoti, Asclepiodotae. - E Μ B. (1911) 106-11.

www.torrossa.com - For non-commercial use by authorised users only. License restrictions apply.

6

In itia P a tru m G raecorum

Μαξιμιανοΰ τοΰ τυράννου τήν βασίλειον ά. Passio Agathonici et soc. — v. B H G . 41. Μαξιμιανοΰ τοΰ τυράννου τό δυσσεβές Passio S. Vari et soc. — 115, 1141; v. B H G . 1863. Μαξιμιανοΰ τοΰ τυράννου των τής βασιλείας Passio Adriani, Nataliae et soc. - A S. - 8. Sept. - 3, 209, n. 3; v. B H G. 28. Μαξιμιανφ και Μαξιμίνφ τοΐς βασιλεΰσι πολλή τις Passio S. Theodori Tyronis 2*. - AS. - 9. Nov. - 4, 39-45; DBG. (1909) 136-50; Β Μ B. (1911) 86-92; v. B H G . 1763. Μαξιμιανφ τφ δυσσεβεΐ βασιλεΐ Passio S.ae Barbarae. — 116, 301; v. B H G . 216. Μαξιμΐνος δ μετά Μαξιμιανόν τό κράτος Acta S. Ursicini m. — A S. 14. Aug. - 3, 158; v. B H G . 1861. Μάξιμος ήγάθεος μουσών φίλος ενθάδε κεΐται Gregorius, Epigr. in Maxi­ mum Planud. — T Μ P. 190; G O P. 68-69. Μαρία 'Αγιοπετρήτισσα ή Γάβραινα άναδραμοΰσα Matthaeus I patr. Cp., Decretum dirimens controversiam (1399). — M AD. 2 (1862) 299-300. Μαρία βασίλισσα Άγγελίνα ή Παλαιολογίνα Donatio reginae Mariae pro monachis Meteoron (1386). — E B E. 2, 31-32. Μαρία εΐστήκει προς τό μνημεΐον Theophanes Ker., In 8.m Matutin. — 132, 672. Μαρία ή τοΰ Κατασάμπα θυγάτηρ Synodica Constitutio Callisti et Phil. - D E I . 3 (1889) 414. Μαρία. Κυρία. Σμύρνα θαλάσσιος Anastasius mon., De nominibus B. Μ. V. — P A S . 2, 139. Μαριανός τις άνήρ των εν γένει και Joannes Thess. arch., Miracula S-. De­ metrii. — 116, 1204; v. B H G . 500. Μαρίνα Μάρτυς τοΰ Χρίστου, τήν αιώνων Canon, Ode 9. — Men. 6 (1901) 151 (17. Juli). Μάρκελλον ήγουμενικώς προϊστάμενον Excommunicatio synodalis metrop. Iconii. (1379-1380). - MAD. 2 (1862) 1-8. Μαρκιανόν δέ τον πάνυ πώς αν Theodoret., Hist. relig., cp. 3: Vita S. Marciani Mon. - 82, 1324-40; A S. - 2. Nov. - 1, 535; v. B HG. 1031. Μαρκιανός εΐπεν "Ιδε πόσα συνέπαθον Fragment. Actorum S*. Juliani de Anazarba. - AB. 15 (1896) 73; v. B H G. 965. Μάρκον τον θεόπτην ευφημών επικαλοΰμαι Canon, Ode 1. — Meñ. 4 (1898) 387 (25. Apr.). Μάρκος δ’ Αυσονίοισι Θεοΰ τάδε θαΰμ. S. Gregor. Naz., Poema 1, 21: Miracula Christi secundum Marcum. — 37, 491.

www.torrossa.com - For non-commercial use by authorised users only. License restrictions apply.

In itia P a tru m G raecorum

7

Μάρκος δέ τις, άφ’ οΰπερ ot Μαρκώσιοι καλ. S. Epiphan., Adv. Haeredes,

1. 1, t. 3. - 41 , 581; OCH. 2\ 430-716; G CS. 31, 5-523. Μάρκος Κούριος Δεντάτος τοΐς Σαμνίταις Fr. Filelf., Epist. ad Card. Bessarion. - K F P. 161; E F F . 158. Μάρκος μαθητής καί ερμηνευτής Theophylact., Enari, in Marcum. — 123, 488. Μάρκος ό Ευαγγελιστής, εκλεκτός Θεού, καί Hieronymus, Prolog, in Evgl. Marci. - EPh. 7 (1911) 278. Μάρκος ό Ευαγγελιστής, υιός μέν γέγονε Euthymius Zigab., Comment, in Marcum. - 129, 768. Μάρκου Άντωνίνου καί Λευκίου Βήρου Vita S. Abercii ep. Hierap. — 115, 1212; AS. -22. Oct. -9 , 493; N AV. (1912) 87-123; v. B H G. 4. Μάρκου το σεπτόν ώδ=ενεκρυβη δέμας Gennad. Schol., Versus in Marc. Eug. - E P P . 1, 44; P G S. 4, 384-85. Μάρσυαν δέ εΐτις ήρετο τον αυλητήν Anon., Opusculum. — C A G. 3, 222. Μαρτινιανοΰ σήμα μεγακλέος S. Greg. Naz., Epigramma 116. — I A P. 1, 570; M G A. 16. Μαρτίου άμφί πρώτη Ευδοκία ξίφος έ'τλη Mensis Martii ephemeris. — A S. - Martii 1, 863. Μαρτυρεΐν επαγγέλλονται τινες, οι δλως Simeon Cion., Smo 29: De pa­ tientia. — Μ B N. 8s, 144. Μάρτυρες, αίμα θεφ μεγάληv S. Greg. Naz., Epigramma 174. — I AP. 1, 586. Μάρτυρες, είπατε ήμίν αληθώς S. Greg. Naz., Epigramma 167. — I A P . 1, 584; MG A. 204. Μαρτΰρετ’ ήελίοιο φόως, επί δ’ δμνυσαι γαΐα Theodor. Prodrom., Versus. - N E M . 6 (ann. 9) 255-256. Μαρτυρία λέγονται τα τών θείων Γραφ. Theod. Bals., Zon., Arist.: In can. Cone. VII. - 137, 877. Μαρτυρίης βαρυαλγέας αθλους εκτολυπ. Michael Acorn., In S. Panteleemon. — H À E. 30. Μαρτυρικαϊς άγλαίαις, τφ θεικφ Canon, Ode 1. — Men. 2 (1889) 490 (14. Dec.). Μαρτυρικαϊς αιγλαϊσμένη φαιδρότησι Canon, Ode 1. — Men. 3 (1896) 216 (12. Jan.). Μαρτυρικαϊς ήγλαϊσμένοι φαιδρότησι Canon, Ode 1. — Men. 5 (1899) 210 (1. Jun.). Μαρτυρικαϊς ήγλαϊσμένοι χάρισι, καί Canon, Ode 1. — Men. 3 (1896) 636 (22. Febr.). Μαρτυρικαϊς ήγλαϊσμένοι χάρισι, τφ Canon, Ode 1. — Men. 1 (1888) 405 (12. Oct.).

www.torrossa.com - For non-commercial use by authorised users only. License restrictions apply.

8

In itia P atru m G raecorum

Μαρτυρικά στέμματα καί νίκης γέρα Theodor. Bals., Carmen. — W S. 25 (1903) 192. Μαρτυρική πανήγυρις πάλιν, καί των μαρτύρων Joann. Euch., Sèrmo 4: in S. Theodor. - A W G. 28 (1881) 130; v. B H G. 1771. Μαρτυρίου αίμα ου τιμιώτερον τής τού Simeon Cion., Smo. 25: De virtüt. et constant, monadi. — M B N. 83, 125. Μαρτυρίου κλέος σοφο'ι εΰρατε πάντες Canon, Ode 1. — Oct. (1885) 260. Μαρτύρομ”, άθλοφόροι και μάρτυρες S. Greg. Naz., Epigramma 169. — I A P. 1, 585. Μαρτυρομ”, οΰδέν έχω · πτωχός νέκυς S. Greg. Naz., Epigramma 216. — I A P. 1, 597; M G A. 159. Μάρτυρος Άκακίοιο, ’Αλεξάνδρου θ’ Epigramma 104. — I A P. 1, 28. Μάρτυρος εν τοΐς μάρτυσιν ΰπερλάμπ. Chrysippos Presb. Jer., Encom. in S. Theodor, mart. - NS. 11 (1911) 557-578. Μάρτυρος παραγέγονε μνήμη Leo VI. imp., Encom. in S. Tryphon, mart. - A K L. 209-19; v. B H G. 1858. Μάρτυρος ΰπερλάμποντος εν τοΐς μάρτυσιν Chrysippos Presb., Encom. in S. Theodorum Tirón, mart. — N S. 11 (1911) 330-35 et 557-68; B A. 7 (1921) 51-79. Μαρτύρων όίθλοις θεός μεν δοξάζεται Passio Ss. 42 mart. Amoriensium. - MAP . 8a Ser. tom. 7, 2 (1906) 22-36; v. B H G. 1213. Μαρτύρων δόξα όμοϋ και καύχημα Cant, de S. Eulampia, v. ult. — P A S. 1, 651. Μαρτύρων θείος χορός τής εκκλησίας ή βάσις Stichoi in Dom. omnium Sanctor. — S E P. 241, nr. 399. Μαρτύρων θείων χορός δ ένθεος Canon in omnes Ss., Ode 9. — A B V. (Jan. 1937) 27. Μαρτύρων ιερών ίερώς άθλησάντων Canon, Ode 1. — Men. 4 (1898) 62 (10. März). Μαρτύρων μνήμης τίς δν γένοιτο S. Basilius, In 40 Mart. — 31, 508; v. B Η G. 1205. Μαρτύρων μνήμη φιλοθείας καθέστηκεν Sym. Met., Passio SS. Mauritii et Soc. - 115, 356; v. B H G. 1230. Μαρτύρων περιφανώς λαμπρότησι κμλλωπιζόμενος Canon, Ode 1. — Men. 5 (1899) 246 (8. Juni). Μαρτύρων περιφανώς λαμπρότησι περιαστράπτουσα Canon, Ode 1. — Men. 2 (1889) 570 (21. Dec.); Men. 6 (1901) 14 (17. Juli). Μαρτύρων τιμά! πάσι μέν περισπούδ. S. Basilius, Epist. ad Ponticos epp. - 32, 940.

www.torrossa.com - For non-commercial use by authorised users only. License restrictions apply.

In itia P atrum Graecorum

9

Μαρτύρων Χρίστου τό κεράς τό ΰπέρτιμον Arsenius, Hym. de S. Thecla. - P A S . 6, 316. Μάρτυς μθλοφόρε τοΰ Χρίστου, Άρέθα Canon, Ode 1. — Men. 1 (1888) 504 (24. Oct.). Μάρτυς τής αλήθειας, Γόρδιε παμμάκαρ Canon, Ode 1. — Men. 3 (1896) 47 (3. Jan.). Μάρωνος μετά τούτων μνησθήσομαι Theodoret., Hist. rei., cp. 16: Vita Matonis. - 82, 1417-20; v. B H G. 1173. Μάστιγας Αιγύπτοιο κακόφρονος S. Greg. Naz., Poema 1, 14. — 37, 475. Ματαία πάσα άσκησις, πάσα εγκράτεια S. Ephrem Syr., Ad eversionem superbiae. — ES O. 1, 22. Μάταιόν εστι δίς περί των αυτών.S. Basilius, Epist. 331. — 32, 1076. Ματαιοτήτων άπαντα τυγχάνει ματαιότης Manuel. Rhetor, Stichoi acrost. - B Z. 5 (1896) 539. Μάτην μετά τοΰ πέπονος ή επιστ, Eustath. Thess., Epist. 55. — 136, 1323. Μάτην οί πολλοί τον χρόνον αίτιον άξιοΰσιν Vita S. Pauli jr. — W E. (1913) 105-135; AB. 11 (1892) 19 et 136; v. B H G. 1474. Μάτην, ώ ’Αρμένιε, αναγκάζεις τούς Alexius Comnen., Ctra Armeuos. — P K A . 1.(1891) 116-23. Μάτην, ως ε'οικε, τούς τή προτέρα S. Jo. Chrys., Sermo 5 in Annam. — 54, 669. Ματθαίος εξ Ιουδαίος, ώσπερ τή τάξει Hieronymus, Prol. in Evgl. Mat­ thaei. - EPh. 7 (1911) 277. Ματθαίος επειδή πρώτον εν Ίουδαία τό Prolog, in Evgl. Matth. — E Ph. 7 (1911) 278. Ματθαίος ευαγγελιστής πατρίδα Commentarius in Matthaeum ap. — v. B H G. 1227. Ματθαίος ιερομόναχος ό Περδικάρης και Documentum (Athos). — V V. 9 (1902) 130. Ματθαίος ό και Λευις, απόστολος Sophronius, De Matthaeo Evangelist. (praef. in Teophil., Enarr. in Evang. Matth.). — 123, 140. Ματθαίος πόθεν, είπε, μέγας, Λουκάς S. Gregor. Naz., Poema 1, 18: De Christi genealogia. — 37, 480. Ματθαίου δέ μνήμης τί αν γένοιτο Nicetas Paphi., In S. Matth. Ap. — 105, 217; v. B H G. 1228; cfr. B A P. 6. Ser. 10 (1916) 1520-21. Ματθείης βίβλοιο τά θαύματα, όππόσ’ έρεξε S. Gregor. Naz., Poema 1, 20: Miracula Christi secundum Matth. — 37, 488. Μαυρίκιος δέ, έπει παρέλαβεν τήν αρχήν Evagrius Schol., Η E. 1. 6. — 862, 2844.

www.torrossa.com - For non-commercial use by authorised users only. License restrictions apply.

Initia Patrum Garecorum

• 10

Μαυσώλου τάφος εστί πελώριος S. Greg. Naz., Epigramma 184. — I A P. 1, 589; MG A. 146. Μάχαιράν τις περικαλλή καί χρυσομένην Miraculum S. Theodori 6m. — E B S. 1 (1924) 327. Μάχαιρα τοΰ διαβόλου υπάρχει S. Nilus, Epist. 3, 82. — 79, 425. Μάχεται ’Ιουδαϊσμός Έλληνισμφ S. Basil., Ctra Sabell., Arian., Anom., etc. - 31, 600. Μαχλάς εΰκροτάλοισιν άνευάζουσα χορείαις Claudius Claudianus, Epigr. 3. - MG A A. 10, 420.. Μέγα αγαθόν, άγ°'1, των θείων Γραφών S. Jo. Chrys., Horn. 35. in Genes. - 53, 321, Μέγα αγαθόν ή ευχή, εάν μετά δίαν. (S. Jo. Chrys.), Ecloga 2. — 63, 579; V . SAW. 144 (.1902) 4, 31. Μέγα αγαθόν παρρησία καί τό έλ. S. Jo. Chrys., Horn. 17. in Joann. 59 107. Μέγα άγαθόν φιλοσοφία- φιλοσοφίαν S. Jo. Chrys., Horn. 63. in Joann. - 59, 349. Μέγα αγάπη καλόν πυρός εστι σφοδρ. S. Jo. Chrys., Horn. 73. in Joann. - 59, 395. Μέγα, αγαπητοί, μέγα Εκκλησίας προστ. S. Jo. Chrys., Horn. 60. in Joann. - 59, 327. Μέγα βοήθημά εστιν έν καιρφ S. Nilus, Epist. 3, 35. — 79, 401. Μέγα (γάρ) δπλον, ευχή- θησαυρός S. Ephrem, De oratione. — E S O . 3, 455. Μέγα εστ'ιν όντως τό τής εΰσεβ. S. Isidor. Pel., Epist. 2, 192. — 78, 640. Μέγα εφρόνουν οΐ ’Ιουδαίοι επί τφ S. Jo. Chrys., Horn. 17. in Hebr. — 63, 127. Μέγα ζημιοΰνται, καί πολλήν ύπομ. S. Nilus, Epist. 3, 244. — 79, 501. Μέγα ήμϊν τοϊς ταπεινοίς ως αληθώς S. Theodor. Stud., Epist. 1, 34. — 99, 1021.

Μέγα θησαύρισμα καί πλούτον (S. Jo. Chrys.), Horn, in Ps. 118. — 55, 675. Μέγα κα'ι νεανικόν φρόνημα ουχ S. Isidor. Pel., Epist. 5, 500. — 78, 1616. Μέγα καί παράδοξον, άδοί, κ. πάντων, ουχ Callistus Patr. Cstpl. (1350-63), Horn, in Dormitionem B. Μ. V. — E Ph. 8 (1911) 114-28. Μέγα καί παράδοξον μυστήριον τό τής Stichoi in fer. 5a Ascensionis. — S E P. 226, nr. 361. Μέγα κα'ι τίμιον άνθρώποις παρά τοΰ Leo imp., Constit. 26. — 107, 481. Μέγα κακόν ή δόκησις- άφρονα τόν Photius, Epist. 2, 86. — 102, 897; B Ph. 429.

www.torrossa.com - For non-commercial use by authorised users only. License restrictions apply.

In itia P atrum Graecorum

11

Μέγα κέρδος ηγείται σου ή τιμιότης S. Theodor. Stud., Epist. 2, 191. — 99, 1581. Μέγα μέν τό φέρειν μεγαλοψύχως Michael Ac., Epist. 146. — EM A. 295. . Μεγάλα, αγαπητοί, και πάντα λόγον S. Jo. Chrys., Hom. 2. in Penteco­ sten. — 50, 463. Μεγάλα βλέπων και ξένα μεγίστων προτρ. Petrus Argor. Ep.,- In Concept. Annae. - 104, 1352; B S Μ. 1 (1854) 121; Μ B N. 93, 20; v. B H G . 132. Μεγάλαι αεί και πολλαι του Δεσπότου S. Basilius, Epist. ad S. Ambro­ sium Med. — 32, 709. ■ ' Μεγάλαι και πολλαί και ποικίλαι Pantaleo, Miracula Michaelis archang. — v. B H G. 1285. Μεγάλαι της υπέρ νοΰν σου, Δέσποτα Canon, Ode 1. — Pen. (1883) 176. Μεγάλα καί θαυμαστά μυστήρια, τα έν Philo ep. Carp., Comment. in Caht. Cant., cp. ult. — 40, 137. Μεγάλα μέν σου τα τής νεότητος S. Isidor. Pel., Epist. 2, 75. — 78, 517. Μεγάλα νοσήματα υπεροψίας S..Nilus, Epist. 2, 109. — 79, 248. Μεγάλας των εγκωμίων εΰρήσει τάς άφορμ. Eas. Sei., In Annuntiat. — 85 , 425; CNA. 1 (1648) 569-600. Μεγάλα τής προσευχής τά χαρίσματα Eeontius Presb. Cp., In Pass. Chr*. e-t in Job. — 86a, 1993. Μεγάλα τινά καί απόρρητα μέλλει S. Jo. Chrys., Hom. in Ps. 48. — 55, 222.

.

Μεγάλα τινά καί υπερφυή τή προτέρα S. Jo. Chtys., In secund. adventum Christi. — 59, 619; cfr. 64, 1367; cfr. Ένόμιζον μεγάλα τινά... Μεγάλα τω παντοδυνάμφ Θεφ ευχάριστήσαι Eugen. IV. Pp., Decretum de convocando Concilio. — M C C. 31A, 479. Μεγάλη αρετή εστιν καί θεάρεστος Antioch. Mon., Gaudere cum aliis. — 89, 1612. Μεγάλη καί άφατος ε.ν τοΐς πρόσφ. S. Jo. Chrys., Hom. 26. in Genes. — 53, 229. > Μεγάλη καί λαμπρά του δαιμονώντος ή S. Sophron. Patr., Miracula Ss. Cyri et Joann., cp. ult. — 873, 3664. Μεγάλη μέν ή παρούσα ημέρα' καί Macarius Chrysokeph., Smo in Ado­ rationem Crucis. — EMC. (1794) 135-163. Μεγάλην έν πάσιν ευρίσκομεν S. Basii,, Epist. ad epp. exsules. — 32, 984. Μεγάλην ενταύθα τού. Θεού την S. Jo. Chrys., Hom. in Ps. 113. — 55, 304. Μεγάλην έφ=άπασιν έστιν S. Nilus, Epist. 2, 227. — 79, 317. Μεγάλην ή προσευχή παρά τοΐς β. S. Nilus, Epist. 3, 319. — 79, 537.

www.torrossa.com - For non-commercial use by authorised users only. License restrictions apply.

12

In itia P atrum Graecorum

Μεγάλην και άνέκλειπτον θείας χάριτος African. epp., Epist. ad Theodo­ rum Pp. - MCC. 10, 920; PE- 87, 83. Μεγάλην δ Κύριος έδωκεν παραμυθίαν S. Basilius, Epist. ad Beroeenses. - 32, 813. Μεγάλην παράκλησιν επι τφ γράμματι Nicolaus Cp. Pt., Epist. 131. — 111, 349; S R. 10 (1844) 407. Μεγάλη όντως ή πίστις τοΰ ’Αβραάμ S. Jo. Chrys., Hom. 25. in Hebr. - 63, 171. Μεγάλη παράκλησις ·ψυχαΐς, διά τό μισ. S. Basilius, Hom. adv. calumnia­ tores. - 31, 1488; cfr. R S R. 16 (1929) 21-28. Μεγάλη παρ’ εκείνοις ώς αρχή τοΰ Calendarium Musulmanorum. — R Ο C. 17 (1912) 93-97. Μεγάλης ανοησίας έστ'ι τό μίαν φύσιν Theophylact., Ex epist. ad Tibanium Arm. — 126, 353. Μεγάλης βουλής άγγελος λέγεται S. Jo. Chrys., Hom. 81. in Joann. — 59, 437. Μεγάλης μέν, εύ οιδα σαφώς, δει και γλώττης Theodoret., De Provid. Or. 8*. - 83, 685. Μεγάλη τής άθυμίας ή τυραννις S. Jo. Chrys., Hom. 78. in Joann. — 59, 419. Μεγάλη τής ελεημοσύνης ή ευεργεσία (S. Jo. Chrys.), Edoge de eleemo­ syna, in divitem et Eazarum. — 64, 433. Μεγάλη τής επι τον Κύριον Ιλπίδος ή δύναμις S. Jo. Chrys., In Ps. 10. - 55, 140. Μεγάλη τής ημέρας ή δύναμις· φαιδρόν Macarius Chrysokeph., Smo in Chr!. Ascensionem. — EMC. (1794) 247-95. Μεγάλη τής θείας Γραφής ή δύναμις S. Jo. Chrys., Hom. 37. in Genes. - 53, 341. Μεγάλη τής περ'ι τούς δούλους τοΰ S. Jo. Chrys., Hom. 72. in Joann. — 59, 389. Μεγάλη τοΰ Θεοΰ ή άγαθότης S. Isidor. Pel., Epist. 3, 117. — 78, 821. Μεγάλη των αγίων ή δόξα, Σαλονιανέ Passio Donati, Macarii, Theodori. - v. B H G. 564. Μεγάλη χάριτι έλεημοσύνη(ς) Θεοΰ πάσης Eeo Pp., Epist. ad Marcian. imp. - ACO. II. 1, 2 (1933) 58; MCC. 6, 188; PE- 54, 992. Μεγαλομάρτυς περίφημε, τυραννοκτ. Romanos, Kontakion in S. Theodor. - OC. - 2. Ser. 1 (1911) 51. Μεγαλοπρεπείς τφ δντι και τής τοΰ (Gregor. Nyss.), Commentar, in S. Jo. Evang. — F E D. 16, 14-5 (1930) 93-110.

www.torrossa.com - For non-commercial use by authorised users only. License restrictions apply.

Initia P atrum Graecorum

13

Μεγαλουργέ Κομνηνέ καί προφανώς Joannes Naup., Epist. 3. — VV. 3 (1896) 244. Μεγαλυνομεν πάντες, την φιλανθρωπίαν Canon, Ode 9. in S. Tryphonem. - A B V. 1 (1936) 23. Μεγάλυνον, ψυχή μου, την τιμιωτέραν καί ένδοξοτέραν Canon, Ode 9. — CPC. (1871) 85; Men. 2 (1889) 669 (25. Dec.). Μεγάλυνον, ψυχή μου, την τιμιωτέραν τών άνω στρατευμάτων Canon, Ode 9. - Men. 3 (1896) 21 et 153 (1. et 6. Jan,). Μεγάλυνον, ψυχή μου, τον εν ’Ιορδάνη Canon, Ode 9. — Men. 3 (1896) 153 (6. Jan.). Μεγαλΰνων μεγαλΰνω σε, Κύριε, ότι S. Ephrem, Precatio. — E S O. 3, 485. Μεγαλυνώ τον Κΰριον εν αίνέσει S. Isidor. Pel., Epist, 1, 273. — 78, 344. Μεγάλων ημάς μυστηρίων κατηξ. S. Jo. Chrys., Horn. 26. in Joann. — 59, 153. Μεγάλων καί τών υπέρ ημάς άξιων Nicetas Byz., Refutatio Mohamedis. - 105, 669. Μεγάλων μέν δ'ντων καί πλουσίων τών του Θεοΰ Epistula Barnabae. — 2, 735-81 (c. 5,1-21,5); Η B. 18-98; F P A. 1, 38-96; v. S R B. (1940) 176, nr. 206. Μεγάλων χαρισμάτων δ'ντως ήξιώθης Canon, Ode 9. — Men. 4 (1898) 46 (8. März). Μεγάλως θέλει βιάσασθαι άνθρωπος Antiochus Mon., De ira. — 89, 1504. Μέγα μέν ή πίστις καί σωτήριον, καί S. Jo. Chrys., Horn. 7. in Hebr. - 63, 59. Μέγα μέν όμολογουμένως (εστί) τό τής εΰσεβείας S. Cyrill. AL, Adv. Ne­ stor., lib. 3. - 76, 112; cfr. 69, 284; ACO. 1, 6 p. 53. Μέγα μέν δ'ντως το πταίσμα, άλλ’ ου S. Isidor. Pel., Ëpist. 5, 279. — 78, 1500. Μέγα μέν ουρανός δημιούργημα (Ps. Athanas.), In Pass. Domini. — 28, 1053. Μέγα μέν τό άλγος υπέρ τών Έκ. Photius, Epist. 2, 88. — 102, 897; BPh. 489. Μέγα μέν τό διαπαντός νήφειν, καί S. Nilus, Epist. 3, 288. — 79, 525. Μέγα μέν τό μηδέποτε καταδέχεσθαι S. Nilus, Epist. 3, 262. — 79, 516. Μέγα μέν τό φέρειν μεγαλοψύχως Mich. Ac., Epist. 146. — E Μ A. 2, 295. Μέγα μέν ως αληθώς, κ. παντός Vita S. Andreae. — A S. - 17. Oct. 8, 135; B H G. 111. Μέγαν όρώ σε τύμβε. Μη πλανώ ξένε Nicol. Callicles, Versus epitymbii. - SNC. 9. Μέγας εν άνθρώποις .6 Ηρακλής S. Gregor. Naz., Epist. 156. — 37, 264.

www.torrossa.com - For non-commercial use by authorised users only. License restrictions apply.

14

Initia Patrum Graecorum

Μέγας, και οξυδερκής, και ακοίμητος S. Isidor. Pel., Epist. 5, 368. — 78, 1548. Μέγας μέν ώς αληθώς, και άξιάγαστος Nicephorus Patr. Cstpl., Epist. ad Eeonem III Pp. - 100, 169; M C C. 14, 29; P L,. 102, 1037. Μέγας ό Κύριος κα'ι μεγάλη ή ισχύς Theodosius Patr. Hieros., Epist. ad Basii, imp. - M C C. 17“, 460r64. Μέγας ό πειρασμός, άλλα τή τοϋ Synadar. metrop., Epist. — Ν E. 20 (1926) 327-28. . Μέγα τής ψυχής έφόδιον είς (S. Jo. Chrys.), Severianus Gab., Hom. de sigillis. — 63, 531; cfr. MBT. 8, 34-37. Μέγα τι κα'ι θειον χρήμα και τίμιον Typicon mon.a S. Mamantis. — D Ο. 1 (1895) 702-14. Μέγα τι καλόν έστιν, ευλογημένοι άδοι, ϊνα Miraculum S. Georgii mart. - ΒΑ. 5 (1911) 146. Μέγα τίποτε καλόν είναι, άδ°ί, να διηγ. Miraculum S. Georgii mart. — ΒΑ. 5 (1911) 135. Μέγα τι χρήμα προς παράκλησιν Vita S. Euphrosynae jun. — A S. 8. Nov. - 3, 861; v. B H G. 627. Μέγα τι χρήμα προς την τής Εκκλησίας Θεού Call. et Phil., Synod. Constit. 36. - 152, 1366; M A D. 1, 413-15. Μέγα τι χρήμα, ύπέρτιμε δέσποτά μου Mich. Psell., Epist. ad Protosynkellon. - O R. 13 (1941) 203-04. Μέγα τό μυστήριον τής οικονομίας σου, Χριστέ Stichoi in fer. 3a Paschae ad Laudes. — S E P . 178-79, nr. 241. Μέγα τό τού ’Αποστόλου αξίωμα ήν S. Jo. Chrys., Hom. 1. in 1. ad. Timoth. - 62, 503; C C A. 7, 3. Μέγα τφ βίφ χαρίζεσθαι ή συν φρονήμ. Leo imp., Novella 102. — 107, 628. Μέγα τών θείων Γραφών τό κέρδος S. Jo. Chrys., Hom. 37. in Joann. - 59, 207. Μέγα ώς αληθώς και πάντως Commentarius de imagine Mariae Deiparae. - v. B H G. 1068. Μεγέθους μέν ενεκα και τών ά'λλων δσα Gregor. Cypr. Patr., Mythos 1. - S E G. (1910) 215. Μεγίστας τφ παντοκράτορι Θεφ χρή εχειν Imperatorum Constit. ctra Eutychen. - MCC. 7, 501; ACO. II. 1, 3 p. 122. Μέγιστα τών εν άνθρώποις εστί δώρα Joannes Schol., Collectio 87 capi­ tulorum. - H A. 2 (1840) 208-34; cfr. ib. 1, 1. Μεγίστη v δωρεάν έ'δωκεν ήμΐν 6 S. Theodor. Stud., Smo 87: De paupert. et vita eremit. — Μ B N. 9, 201.

www.torrossa.com - For non-commercial use by authorised users only. License restrictions apply.

In itia P atrum Graecorum

15

Μεγίστην έ'χω χάριν τή βασιλεία σου Georg» Scholar., Epist. ad Basilis. sani. - E P P . 2 (1912-24) ’19-23; P G S. 4, 151-55. Μεγίστην καί σαυτφ κάμο'ι δοίης αν S. Isidor. Pel., Epist. 2, 68. 78,. 512. Μεγίστην λόγων ΰπόθεσιν προέθετο τοΐς πτωχοτάτοις Acta S. Barnabae Apost. - AS. - 11. Jun. - 2, 436; v. B H G, 226; v. S R B. 1 (1940) 176, nr. 205, 3. Μεγίστην φέρει τοΐς συκοφαντουμ. Theodoret., Epist. 83. — 83, 1265; ACO. II. 1, 2 p. 48. Μεγίστης εστ'ι συγγραφής καί διδασκ. S. Isidor. Pel., Epist. 5, 430. — 78, 1580 Μεγίστης ευφρόσυνης κ. ανεκλάλητου Euthym. Patr. Cstpl., In Concept. S. Annae. - P O. 19 (1926) 440-47. Μεγίστης όντως ωφελείας καί πολλοϋ Vita Barthcdomaei conditoris. — v. B H G . 235. ' Μεγίστη, ώ φίλος, ιστορίας καί θ. S. Isidor. Pel., Epist. 5, 544. — 78, 1632. Μέγιστον αγαθόν εστιν ή αγρυπνία τοΐς S. Nilus, Epist. I, 28. — 79, 96. Μέγιστον αγαθόν τυγχάνει S. Nilus, Epist. 1, 180. —» 79, 152. Μέγιστον δώρον δέδωκεν ό Θεός εν τη S. Theodor. Stud., Epist. 2, 141. 99, 1445. Μέγιστον εις αρετής παράκλησιν βίος Vita S. Germani ep. Cp. — AS. -12. M ail-3 , 7*; v. B H G . 698. Μέγιστον εις ψυχής ωφέλειαν βίος γ. Vita S. Spyridonis. — 116, 417; v. B H G . 1648. , Μέγιστον Ιστι διδασκαλεΐον τό (S. Jo. Chrys.), Horn, de Eazaro et divite. - 59 , 591. Μέγιστον κατηγόρημα Χριστιανού (S. Basil.), Ecloge: De ira et odio. — 32, 1328. Μέγιστον μέν των δντων έστίν ό Θεός Vita Ss. Constantini et Helenae. - I M A. 164-230; v. B H G. 362. Μέγιστον τφ Θεφ Λόγφ δ περί των S. Isidor. Pel., Epist. 4, 111. — 78, 1176. Μέγιστος μέν άγων, προσθήσώ δε δτι S. Theodor. Stud., Or. 10, In S. Bar­ thol. - 99, 792; v. B H G . 230. Μεγίστων εγκωμίων καί στεφάνων S. Isidor. Pel., Epist. 5, 514. — 78, 1620. Μεγίστων μέν άνωθεν τετυχηκότες άγ. Photius, Epist. ad Oiconom. et Synkell. - M A P. - 8. Ser. - 7 (1906) 8, 4; B Ph. 143.

www.torrossa.com - For non-commercial use by authorised users only. License restrictions apply.

16

In itia Patrum Graecorum

Μεθέξει τή προς Θεόν πανόλβιε, φως έχρημάτισας Canon in S. Andream Sali, Ode 1. - A N A . (1912) 209. Μεθέξει τή προς tò Θειον, “Οσιε, φως Canon, Ode 1. — Men. 6 (1901) 188 (21. Juli). Μεθέξει τη προς tò Θειον, Πάνσοφοι, φώς Canon, Ode 1. — Men. 6 (1901) 253 (28. Juli). Μέθη πλείω τής αδηφαγίας βαρυτέρα Antiochus Mon., De ebrietate. — 89, 1445. Μεθ’ οϊας διαθέσεως το παιδίον S. Basil., Reg. br. 166. — 31, 1192. Μέθοι καί πόνοι καί χοροί ’Ιάκωβε Mich. Psell., Canon adv. Jacobum mon. — SMB. 5, 177. Μεθ’ δσης μέν αγωνίας καί μεθ’ δσης φρ. Eusebius Caesar., Epist. ad Alexandr. Patr. Al. - O A W. 31 (1934) 14-15. Μεθώνη πόλις (άλλ’ αποκόπτει μοι Nicolaus Meth. ep., Ss. 2. ad Manuel. Comn. de Sacrificio euch. — D N Μ. 1. Μείζονι μέν ή κατ’ εμαυτόν εγχει^ό Theodoret., Epist. 89. — 83, 1284. Μείζους τών κολάσεων παρά τφ Photius, Q. Amph. 266. — 101, 1088. Μελάνα μέν ή ΰπόχλωρα φανέντα Jo. Eaur. Dyd,, De Ostent. Excerpt. - CA G. 3, 403. Μέλανά με τής τύχης πεποιηκυίας Mich. Apostolis, Epist. ad Georg. Zebedaeum. — N M A. 79. Μελάνθιόν φασι, τον τραγφδίας ΰποκρ. Photius, Epist. 2, 56. — 102, 872; B Ph. 432. Μέλει γάρ σοι, μέλει και Πενταπόλεως Synesius, Epist. 69. — 66, 1433; PSC. (1631) 217. Μέλει μέν τή ύμετέρα άγιωσΰνη τής τε Monachor. Libellus ad Synod. Cstpl. - M C C. 8, 1050; A C O. 3 (1940) 67. Μέλει πλεΐστον θεοσεβείας ήμΐν, δι’ ήν Theodosius imp., Epist. ad Cyrill. Al. - MCC. 4, 1109; ACO I. I. 1 (1927) 73-74. Μελενδυτοϋντας αντί χρυσών αμφίων Nicol. Callicles, Carmen 19. — S N C. 20. Μελέτη μέν μήτηρ εύπραξίας· ορμή Photius, Epist. 2, 31. — 102, 845; B Ph. 416. ' Μελέτιον τοίνυν επίσκοπον Θηβάϊδος εν τφ Conc. Alex. II., ex lib. synodico. - MCC. 2, 559. Μελέτιος καί Άέτιος καί Εΰτΰχιος, oí Testamentum 40 martyrum. — LCV. 4, 98-100; S K Q. - 2. Ser. - 2, 101-05; v. B H G . 1203. Μελέτω σοι γραμματικής καί τής δρθογρ. Michael Psell., Stichoi politici. - B G C. 3, 200-28. Μέλισσας τινές τους προφήτας S. Nilus, Epist. 1, 262. — 79, 180.

www.torrossa.com - For non-commercial use by authorised users only. License restrictions apply.

In itia P àtrum Graecorum

17

Μελισσείφ εοικέναι την ευαγγελικήν Gregor. Pal., In Paralyticum. — 151, 364. Μέλλει διηγεΐσθαι tò κατά Άνανίαν S. Jo. Chrys., Horn. 12. in Act. Ap. - 60, 99. Μέλλει πάλιν αυτών καθάπτεσθαι S. Jo. Chrys., Horn. 17. in Rom. — 60, 563. Μέλλεις άπαίρειν δψ(ον ημών Christophorus Myt., Stichoi 102. - KCM. 63. Μέλλεν άρα τριτάλαινα πόλις B. Christophorus Myt., Stichoi 52. — KCM. 31. Μέλλοντες δέ άρχεσθαι τής ερμην. Orígenes, in Psalmos. — 12, 1080. Μέλλοντες δέ συν Θεώ τών κατά του (Ps. Athan.), Confutationes. 28, 1340. Μέλλοντες περί γαστρός λέγειν ώς εν Joannes Climacus, Scala Paradisi, 14. - 88, 864. Μέλλοντες περ'ι μέτρων ιίών εν ταΐς Isaac monacus, De metris poëticis. - B A G . (1828) 2, 169. Μέλλοντος, αγαπητοί, του κοινού Σωτήρος (S. Jo. Chrys.), Horn, in «Exiit edictum a Caes. ». — 50, 795. Μελλόντων ημών απολυειν αποκρίσεις Cyrus Patr. Alex., Epist. ad Ser­ gium Patr. Cstpl. - MCC. 10, 1004. Μέλλων άπείρω μεγέθη πελάγους αρετών Ignatius mon., Vita S. Tarasii Patr. Cstpl. - AS E . 17 (1891) 395-423; MAP. -8. Ser. - 1 (1897) 1, 1-16; V. B H G. 1698. Μέλλων δέ ό Ίησοϋς άναβαίνειν εις Ίεροσ. Orígenes, Tom. 16. in Matth. - G C S. 402, 461-574. Μέλλων Ιμβαίνειν έίς τους οικείους S. Jo. Chrys., Horn. 23. in 2. Cor. - 61,553. Μέλλων ήδη περί τής θείας και μεγίστης Symeon Metaphr., Smo 5: De caritate. — P S Μ. 44-49. Μέλλων κατιέναι εις τον περί τής S. Jo. Chrys., Horn. 10. in 1. ad Tim. — 62, 547. Μέλλων ό ιερευς την θείαν επιτελεΐν Ordo s. Biturgiae S. Jo. Chrys. et Philotheus Patr. Cpl., Commentar, in s. Liturgiam. — 63, 901; T B N. 15 (1935) 1-16; S I P . 25, 2 (1894) 149. Μέλλων συγγράφειν τον βίον τοϋ άββα S. Hieronym., Vita S. Hilarionis (graece). - P K A. 5, 82; Ö S J. (1943) 337-39; v. B H G. 752. Μέλλων τάς χρήσεις παρατίθεσθαι Eeontius Byz., Ctra Nestor, et Eut. testimonia Patrum. — 861, 1308. Μέλλων φαγείν, άνθρωπε, σώμα Sym. Métaphr., Versus in S. Euchar. — 114, 225.

www.torrossa.com - For non-commercial use by authorised users only. License restrictions apply.

18

In itia P atrum Graecorum

Μέλπωμεν θεόπαιδα, θεείκελον, άφθορον. Joann. Geom., Hymn. 5. in B. Μ. V. - 106, 865; P S S. 3, XVII; A B P. 1 (Í931) 77. Μελχισεδεκ βασιλεύ, ίερεύ, άρτ. Epigramma 66. — I A P. 1, 20. Μέλψατέ μοι Βασιλήα, χορο'ι δ’ άμ’ Apollinar. Eaod., Ps. 150__ 33, 1537. Μελών στρεβλώσεις δεινών επίτασις Canon, Ode 9. — Men. 6 (1901) 510 (26. Aug.). Μεμαθήκαμεν εξ άρχής είς ένα Symboli expos, ab epp. Antioch, coll. — 67, 201. Μεμάθηκα παρά τού εΰ είδότος, δτι S. Theodor. Stud., Epist. 2, 196. — 99, 1593. Μεμαθηκώς καί νΰν διά τού οίκονόμου S. Theodor. Stud., Cateches. 70. - P T S . 2, 486-491. Μεμαθηκώς ό αΰτοκράτωρ ώς άπόμοιράν Anna Comnena, Alexias, 1. 8. — 131, 601; E AC. 2 (1937) 127-55. Μεμήνυκας τφ σφ πατρί τε κα'ι βασιλεΐ Eeo Magist., Epist. ad Symeon Prindp. Bulg. - D E I . 1 (1884) 387; T B N. 31 (1939) 89. Μεμνημαι τής δεσποτικής ΰμΐν πάλης Nestorius, Horn, in 2a“ Chr.1 tentât. - N N H . 344. Μέμνΐ|μαι τής μεγάλης σου τιμής S. Basilius, Epist. ad Modestum. — 32, 1017. Μεμνημαι τής σής συνουσίας, ή άλλήλοις S. Gregor. Naz., Epist. 34. — 37, 76. Μεμνημένοι τής αγάπης υμών (S. Ignàtius Ant.), Epist. 1. ad Philipp. - 5, 920; F P A. '2 (1901) 104; D P A. 2 (1913) 144. Μεμνημένοι τής τού Θεού άποφάσεως S. Basil., Reg. br. 227. — 31, 1233. Μεμνημένος τού ’Αποστόλου είπόντος περί S. Basil., Reg. br.,262. — 31, 1260. Μέμνησαι πάντως .’Ιακώβου τού άγιου S. Nilus, Epist. 3, 167. — 79, 461. Μέμνησαι πάντως δτι μοι γέγονεν, δτε S. Greg. Nyss., Contra Fatum. — 45, 145. Μέμνησαι πάντως, οΰκ επιλέλησαι, ώς Constantin. Acrop., Epist. (130). - AB. 51 (1933) 275. Μεμνήσθαι των υπέρ Χριστού παθόντων εϊπερ Symeon Metaphr., Passio S. Carpi et Soc. — 115, 105; AS. - 13. Apr. - 2, 968; v. B HG. 295. Μεμνήσθαι των υπέρ Χριστού παθόντων εϊπερ Passio S. Pionii. — Ε Μ B. (1911) 236-40; v. B H G. 1547. Μέμνησό μου, άνάρχου άρρητε βλ. S. Maximus coni., Hymnus 3. — 91, 1424. Μέμνησο, δτι εΐρηκεν ό Κύριος ' Δεύτε S. Nilus, Epist. 3, 208. — 79, 477. Μέμνησο, δτι ή χήρα ή εν τοΐς Εΰαγγ. S. Nilus, Epist. 2, 201. — 79, 305.

www.torrossa.com - For non-commercial use by authorised users only. License restrictions apply.

Initia P atrum Graecorum

19

Μέμνηται τής βασιλείας Ήρώδου, άμα Theophylact., In Evang. Eucae, cp. 1. - 123, 693. Μέμνηται τής κατά τον Πρίαμον συμφοράς Cosmas Hieros., Smo 7. — 38, 411. Μέμνηται τής μέν φυσικής πρότερον Cosmas Hieros., Smo 4 et 5. — 38, 406. Μεμυθευται ό βίος, άγ01 άδοί, διό καί Simeon Cion., Smo 28: Asceticus. - Μ B N. 83, 140. ...μένης μερόπεσσι καί Ισσομένοις τάδε τευχειν Epitaphium Tanagrae urbis. - J Τ S. - N S. 1 (1950) 177-78. ...μέν προ χρόνων ήδη πολλών χειροτονηθείς Judicium synodale ecclesiam Russiae respiciens Cp. (1380). — MAD. 2, 12-18. ...μέν,τή δόξη, δεδοξασμένα δέ Mich. Ac., Hom. in S. Martinianum. — EM A. 1, 343-44 (mut.); v. B H G. 1180. Μερισμός ετελεΐτο γλωσσών πάλαι επί Stichoi in Domin. Pentecost. — S E P . 237, nr. 392. Μερίς μου, Δη μητριέ, καί δόξα θεία Canon, Ode 1. — Men. 1 (1888) 525 (26. Oct.). Μέρος τής τοϋ μακαρίου Μωϋσέως φδής Constantin. Melit., De Process. Spir. S*. - 1 4 1 , 1140. Μέροψ γάρ οΰτος εΐπερ έ'σχε τάς φρένας Versus in imaginem B. Μ. V. — MP G. 470. Μεσάσαντες τό πέλαγος τής εγκράτειας λιμένα Sophron. Patr. Hieros., Sti­ choi in Adoratione Crucis. — S E P . 516. Μέσην εΐληφυία του παντός θέσιν Photius, Stichera ad Marcellum. — P AS. 1, 441. Μέσην οΰσαν τήν ψυχήν, τό μέν σώμα (Ps. Chrys.), In Ps. 102. — 55, 641. Μέση τυγχάνει κατάστασις ή τών προβάτων Eusebius Caes., In Ps. 22. — 23, 216. Μεσίτα Θεοΰ καί ανθρώπων, Χριστέ ό Θεός ημών Oratio in Dominica dicenda. - B B G. 4 (1950) 3-4. Μέσον γής ΰψουμενον προκατιδεΐν Idiomelon in fest. S. Crucis. — G O O. 3 (1734) 288. Μεσονύκτιον εξεγειρόμην, τοϋ κοσμικού δηλαδή Theodor. II. Eascar., Epist. 1 (49) ad Georg. Acropolit. — T E E . 67-71. Μεσουσης εορτής τής νομικής τοϋ Πάσχα Hymnus in Mesopentecosten. - B B G. 3 (1949) 224. Μεσσηγύς γαίης τε καί οϋρανοϋ Epigramma 99. — I A P. 1, 27; cfr. R E G . 9 (1896) 216-224. Μετά ακρίβειας τοΰτφ μάλιστα S. Jo. Chrys., Hom. in Ps. 144. — 55, 464.

www.torrossa.com - For non-commercial use by authorised users only. License restrictions apply.

20

In itia P atrum Graecorum

Μεταβολή των θλιβομένων, απαλλαγή Theotokion. — Ρ Η G. XXIV. Μετά βουλής πάντα ποίει, τής θεόπνευστου Synodus Eplies., Epist. ad Synod. Pamphyliae. — MCC. 4, 1476; P I C . 1, 520; A CO. 1, 7 p. 123. Μετά γάρ τήν εις ουρανούς αυτού διά Joann, mon., Historia de imagine Christi in Chalcoprateia. — H I M . (1884) 1; ex: CNA. 2, 612ss. Μετά γάρ τό άναληφθήναι τον κύριον ημών vide: Έγένετο μετά τό άναλ. Μετά δέ πέντε ημέρας ήλθεν ’Ιούστος Doctrina Jacobi: cp. 3 , 1 . — A W G. - Ν F. 12, 3 (1910) 52. Μετά δέ 'Ρωμαίοι παντ'ι τφ στρατφ Procopius, De bello Gothico, 1. 2, 1. - H PC. 2 (1905) 150 ss (== B T.). Μετά δέ ταΰτα βασιλεύσας ’Ιούλιος Καΐσαρ Georgius Hamartol., Chronicon breve, lib. 3. — 110, 349. Μετά δέ ταύτα γινόμεθα εις τήν ’Έφεσον Acta Joannis Ap. — ν. S R Β. 1 (1940) 189, nr. 216, 4 D; Β Η G. 908. Μετά δέ ταΰτα ού πολλαΐς ήμέραις Mich. Apostolis, Epist. ad Joann. (1455). — Ν M A. 57. Μετά δέ ταύτα συμβαίνει τό παιδίον Vita S. Symeonis Styl. jr., capp. selecta. — S H. 14 (1923) 238-71 vide: Ευλογητός δ Θεός, δ πάντας ανθρώπους. Μετά δέ τελευτήν 'Ηφαίστου εβασίλευσεν Joann. Malal., Chronographia, lib. 2. - 97, 88; CSB. (1831) 23-496. Μετά δέ τήν βασιλείαν ’Αναστασίου εβασίλευσεν Jo. Malal., Chronograph., lib. 17. - 97, 605. Μετά δέ τήν βασιλείαν Άντωνίνου Βήρου Jo. Malal., Chronograph., lib. 12. - 97, 428. Μετά δέ τήν βασιλείαν Ζήνωνος εβασίλευσεν δ Jo. Malal., Chronograph., lib. 16. - 97, 580. Μετά δέ τήν βασιλείαν ’Ιουστίνου εβασ. Jo. Malal., Chronograph., lib. 18. - 97, 628; CSB. (1831) 425. Μετά δέ τήν βασιλείαν Λέοντος τού Μικρού εβα. Jo. Malal., Chronograph., lib. 15. - 97, 561. Μετά δέ τήν βασιλείαν Μαξίμου Αικιννίου Jo. Malal., Chronograph., lib. 13. - 97, 473. Μετά δέ τήν βασιλείαν Νερβά εβασίλευσεν Jo. Malal., Chronograph., lib. 11. - 97, 408. Μετά δέ τήν βασιλείαν Όνωρίου εβασίλευσε Jo. Malal., Chronograph., lib. 14. - 97, 524. Μετά δέ τήν εκ νεκρών άνάστασιν, πάντα S. Jo. Dam., De fide orthod., 1. 4. - 94, 1101.

www.torrossa.com - For non-commercial use by authorised users only. License restrictions apply.

Initia Patrum Graecorum

21

Μετά δε την Ίουλιανοϋ σφαγήν συνελθόντες Theodoret., Hist. Eccl., 1. 4. - GC S. 19 (1911) 210-274. Μετά δέ την Ίσάκου τελευτήν ο! παίδες FI. Josephus, Antiquit. Jud., 1. 2. - Ν Α Ι . 1 (1887) 83. Μετά δέ τήν τούτων άποβίωσιν, Λέων I)e inventione vestimenti Β. Μ. V. (Excerpt.). - R E B . 10 (1952) 54. Μετά δέ τό άναληψθήναι τον Ίησοΰν Additament. ad Christi epist. ad Abgarum. - 20, 124. Μετά δέ τό μύρον επί τήν τράπεζαν είμεν Nicol. Cabas., De Vita in Chri­ sto, 1. 4. — 150, 581; GMN. 81. Μετά δέ; τοΰτο τής νήσου άπάρας, περιεήει Fiber Ahikar. — ν. S R Β. 1 (1940) 67 nr. 100, 13. Μετά δέ του χαρίσασθαι τήν εκ φιλαγάθου S. Cyrillus, Excerpta ex Com­ ment.' in Matth. - Μ Β N. 2 (1844) 476-93. Μετά δέ χρόνους πλείονας, αυθις τοΐς Joannes Zon., Annales, lib. 8. — 134, 629. Μετά δή τάς από των Ψαλμών εκλογάς Euseb. Caes., Eclogae proph., 1. 3. - 22 , 1120 . Μετά διακοσιοστόν και πεντηκοστόν (Metaphr.), Vita S. dementis. — 114, 816; ν. Β H G. 353. Μετά έτη δύο τής τελευτής Ιωσήφ Testamenta 12 Patriarch. 1. — 2, 1037. Μετά καθαράς αγάπης και ειλικρινούς Fridericus II. imp., Epist. ad Joann. Due. imp. - A AN. 4 (1868) 142. Μετά κλάδων ΰμνήσαντες πρότερον S. Romanus, Hymn, in Dom. Palmar. - P AS . 1, 61. Μετά κλαυθμών και δδυρμών εκτήκω Maximus Plan., Versus politici. — - N E . 13 (1916) 420; B G C. 3, 461. Μετακληθέντες τήν σήμερον εις τό εν τή De abdicatione Dosithei Patr. Cstpl. - P K A . 2 , 363-68. Μετακληθέντες τήν σήμερον οί κατά Nicolaus abb. de Otranto (Casulae), Dialogue Card. Beuedicti cum monachis graecis. — AN. (1896) 4-23. Μέταλλα μέν τών λεγομένων πολυτίμ. S. Nilus, Oratio in Albian. — 79, 696. Μετά Μαξέντιον εβασίλευσε Κωνσταντίνος Georgius Hamartolus, Chronicon breve, lib. 4. — 110, 592. Μετά Μαρτύρων ως Μάρτης συγχορεύων Canon, Ode 9. — Men. 2 (1889) 303 (27. Nov.). Μετά μέν οΰν τήν Τεμήρεω άναχώρησιν Eaonic. Chalcocond., De reb. turc., lib. 4. — 159, 172.

www.torrossa.com - For non-commercial use by authorised users only. License restrictions apply.

22

In itia P atrum Graecorum

Μετανοήσωμεν, ΐνα τον Θεόν S. Ephrem, De 2° adventu Domini. — E S O . 3, 152. Μετάνοια εστιν άνάκλησις βαπτίσματος Joannis Climacus, Scala Paradisi, 5. - 88, 764. Μετάνοιαν δέσποτα. 'Ιερομνήμων, κτησαίμην Anon., Dialog, etra Catinos. - D T Ch. II. 610-33. Μετάνοιας ή σάλπιγξ, ή διηχήσασα μέγα Joann. Euchait., Canon in hon. S. Jo. Bapt., Ode 1. - A B V. 1, 10 (1937) 17-22. Μετά παγδς άγιας αύτολοχεΰτου, άρρ. Synesius Cyren., Hymnus 4 (6). — 66 , 1609; T S C. 1 (1939) 39-42; CPC. (1871) 20; A A N. - N S. 4, 2 (1916) 107; P S C. (1631) 343. Μετά πάντων σου των καλών δειξον καί την Nicolaus Cp. Patr., Epist. 72. - I l l , 272. Μεταπεμψάμενος δ βασιλεύς Μαρκιανός Passio S.1 Marini. — S T. 27 (1915) 85-93. Μετά πλείστης αιδοΰς εγχαράττω Mich. Ac., Epist. 22. — DM A. 2, 34. Μετά πολλά, α ελάλησα καί διεμαρτυράμην (Georg. Schol.), Enuntiatio 1. Nov., 1452. - P G S. 3, 165-66. Μετά πολλάς τάς βασάνους τή τού ξίφου Canon, Ode 9. — Men. 3 (1896) 220 (12. Jan.). Μετά πολλής τοίνυν χαράς ταΰτα ιδόντες Passio S. Ignatii (u. s.). — 5, 988. Μετά πολλούς τούς καμάτους, μετά πόνους Canon, Ode 9. — Men. 4 (1898) 127 (21. März). Μετά Προφητών ως ύποφήτης χαρμονικώς Canon, Ode 9. — Men. 1 (1888) 469 (19. Oct.). Μετά σαρκός προήλθεν εκ Παρθένου δ Stichos in Chr.1 Nativ. — S E P. 98 nr. 52. Μετά τάς άποδεδομένας προρρήσεις Eusebius Caes., Demonstr. evgl., lib. 10. - 22, 716; DEC. 3, 620-91; G CS. 23 (1913) 445-92. Μετά τάς παρατεθείσας τών θείων άναγνωσμάτων Eusebius, De eccles. Theologia, lib. 2. - 24, 900; G C S. 14 (1906) 99-136. Μετά τάς ύπερ τών άγιων Βασιλέων Eustath. Thess., Epist. 36. — 136, 1302. Μετά ταΰτα γεναμένης τής ταφής αυτών Miracula Ss. Cosmae et Damiani. - R C D. (1935) 10-82. Μετά ταΰτα παραληψώμεθα τδ παρά τοΰ Gennad. Patr. Cp., Fragm. in Ps. 1, 3. - 85, 1665-68. Μετά τήν άνάγνωσιν αρχεται τδ Officium Passionis fer. VIa. — P E A. 2, 116.

www.torrossa.com - For non-commercial use by authorised users only. License restrictions apply.

In itia P atrum Graecorum

23

Μετά την άνάληψιν τοϋ Κυρίου ήμών Ί . Χρίστου εις (S. Jo. Chrys.), Euseb. Al. (?), Horn. 6Ì, 775; cfr. 86, 424; MCA. 10, 595-600. Μετά τήν άνάληψιν τοϋ κυρίου ήμών Ί . Χρ. παρεγενόμην Apocalypsis apocrypha. - T A A. (1866) 70-93; v . B H G . 921; v . S R B . l (1940) 236 nr. 268. Μετά τήν άνεΰρεσιν τοϋ πανσεβασμίου Vita Isaacii. — ν. B Η G. 955. Μετά τήν από Βαβυλώνος επάνοδον επί τής Theodor. Mops., In Ps. 46. - S P A . (1902)-342-46; ST. 93 (1939) 306-10. Μετά τήν από Βαβυλώνος επάνοδον πάλιν Theodor. Mops., In Ps. 43. — ST. 93 (1939) 268-277; vide Μετά τήν Βαβυλώνος. Μετά τήν άπόθεσιν τής βασιλικής άλ. Gelas. Cyzic., Hist, eccl., cp. 1. — 85, 1197; G CS. 28 (1918) 6. Μετά τήν άπόλυσιν τής αγίας κυριακής Leontius, Horn, in S. Dominicam. - R O C . 13 (1908) 406; 415-20. Μετά τήν άπόλυσιν τής εκκλησίας, εν ήμερα Euseb. Alex., Smo in Domi­ nicam. - 86, 413-21; ROC. 13 (1908) 406-15. Μετά τήν Βαβυλώνος επάνοδον πάλιν εν Theodor. Mops., Fragm. in Ps. 43. - S T . 11 (1903) 111-12 et 77 (1937) 70; vide Μετά τήν άπό Βαβυλώνος. Μετά τήν δ’ εν Χάλκη δον i σύνοδον άπορρήξαντες Euthym. Zigab., Pano­ plia dogm. 23, — 130, 1173. Μετά τήν εγερσίν σου, Χρίστε, τών Stichoi in Dominica « Thomae ». — S E P . 205. nr. 302. Μετά τήν είς ουρανούς άνάληψιν τοϋ Κυρίου Theodor. Mops., Comm. in Joann. Evglm. - 66, 728; cfr. ST. 141 (1948) 305ss. Μετά τήν εις ουρανούς τοϋ Δεσπότου άνάβ. Joann. Mercurop., Vita Ss. Cosmae et Jo. Dam. — P K A. 4, 303-50; v. B Η G. 395. Μετά τήν εκ νεκρών άνάστασιν Photius Patr., Horn, in Ascension. — A F O . 1, 203. Μετά τήν εκ νεκρών άνάστασιν τοϋ Κυρίου ήμών Evangelium S. Bartho­ lomaei. (Fragmenta). — R Bi. 10 (1913) 185-90; 321-33; cfr. S R B. 1 (1940) 108 nr. 135, 1. Μετά τήν ένδοξόν σου άνάστασιν, Χριστέ Stichoi in Dominica « Thomae ». - S E P . 202. nr. 292. Μετά τήν εντεύθεν, ώς μή ώφελεν Symeon Met., Epist. ad Daodicens, ep. - 114, 233. Μετά τήν εν τφ παραδείσφ χαράν, τοϋ S. Gregor. Pp., Dialogi, lib. 4. — PD. 77, 318-430; ν. B Η G. 1448. Μετά τήν επί γής τοϋ σωτήρος Χριστοϋ Passio SS. Menae et Soc. — 116, 368; v. B H G. 1271.

www.torrossa.com - For non-commercial use by authorised users only. License restrictions apply.

24

In itia Patrum Graecorum

Μετά τήν επιστολήν, την διά των όφφικ. S. Basilius, Epist. ad Eusebium. - 32, 713. Μετά τήν Οείαν εγερσιν, τρις τφ Πέτρφ Eeo imp., Preces liturgicae (exapost. ult.). — 107, 308. Μετά τήν ίεράν τοΰ μεγάλου Πατρός Matth. Caryoph., Refutatio Nili. — 149, 732. Μετά τήν Ίουλιανοΰ σφαγήν, συνελθ. Theodoret., Hist. Eccl., lib. 4. — 82, 1121. Μετά τήν κατά σάρκα τοΰ δεσπότου ημών Χρίστου επί γης Passio Roman. Ss. Anarg. Cosmae et Damiani. — DCD. 208-19; v. B H G. 376.· Μετά τήν κοίμησιν τοΰ αγίου Νικολάου Miraculum S.‘ Nicolai Myr. — A Η N. 288-99. Μετά τήν μακαρίαν και ένδοξοτάτην Methodius, (Metrodorus?), Martyr. b. Dionysii Areop.. — 4, 669; v. B H G. 554. Μετά τήν Μαυρίκιου vide Μετά τήν τοΰ Μαυρ. Μετά τήν μοιχείαν τής Βηρσαβεέ Nicephorus Blemm., In Ps. 12. — 142, 1379. Μετά τήν ουρανίαν ιεραρχίαν Georg. Pachymeres, Paraphras. in Dionysii Areop., De eccles. Hierarch. — D A O. 50-84. Μετά τήν οΰρανόθεν επί γης προς Passio ss. Hesperi et Zoe, Cyriaci et Theoduli. - ST. 49 (1928) 71-79. Μετά τήν προς ημάς άφιξιν Οΰάλεντος Vita et Miracula Basilii ep. — v. B H G. 256. Μετά τήν προσκύνησιν τοΰ παναγίου κ. προσ. Vita S. Isaacii Conf. — AS. - 30. Maii - 7, 247; v. B H G. 956. Μετά τήν σωτήριον επί γης τοΰ Λόγου (Metaphr.), Vita S. Cornelii Centur. - 114, 1293; v. B H G. 371. Μετά τήν τής ’Ιλίου πόρθησιν ό Όδυσσεύς Nicephorus Gregoras, In Odys­ seam. — 149, 667. Μετά τήν τής Πελοπόννησου συμφ. Demetrius Castranus, Epistola. —. A E G . 13 (1879) 122-25. Μετά τήν τοΰ Κυρίου καί Σωτήρος Passio S. Artemii. — 115, 1160; v. B Η G. 172. Μετά τήν (τοΰ) Μαυρίκιου τοΰ βασιλέώς άναίρεσιν Nicephor. Patr. Cstpl., Breviarium historicum. — 100, 876; C S B. (1837) 3, 3-86; B N C. (1880) 3-77; MGTa. 28 (1948) 16-21. Μετά τήν τοΰ μεγάλου Θεοΰ κ. σωτήρος Pamphilus m. ex Synodo App. in Antiochia. - P I C. I, 91-93; E D C. 2, 144. Μετά τήν τοΰ όρθρου άπόλυσιν κατ. Constant. Porphyrog., De caeremo­ niis, 1. 2, 1. - 112, 976.

www.torrossa.com - For non-commercial use by authorised users only. License restrictions apply.

In itia P atrum Graecorum

25

Μετά την του Σολομώντος τελευτήν Theodor. Mops., In Ps. 45. — S T. 93 (1939) 300-306. Μετά την των κατηχητικών λογιών Pliotius, Hom. in Parasceven. — E A. 3 (1882) 17-28; A E O. 2, 145; cfr. MAP. 8. Ser. 7 (1906) 8, 5. Μετά την τών φωστήρων δημιουργίαν S. Basii., Hom. 7 in Hexaemeron. - 29, 148; S Ch. 26 (1949) 390. Μετά την ΰπατείαν τών δεσποτών ημών Φλαυίου Synodi Ephesinae prin­ cipium. - MCC. 4, 1124. Μετά την ΰπατείαν τών ένδοξοτάτ. Canones Africani. — MCC. 3, 700. Μετά την ΰπατείαν φιλοχρίστου Βελισσαρίου Concil. Cstpolitan. anni 536, Actio I. - MCC. 8, 878. Μετά την ΰπατείαν Φλαβίου Βελισσαρίου Concil. Cstpol. a., 536, Actio 2a et 3a etc. — MCC. 8, 926 et 935 ss. Μετά την ΰπατείαν Φλαυίου Βελισσαρίου Concilium Hierosol., Ctra Seve­ rum, Petr. et Zoaram. — MCC. 8, 1163. Μετά την ως εκ τοΰ Έζεκίου προτροπήν Theodor. Mops., In Ps. 33. — ST. 93 (1939) 157-69. Μετά τής άνω χορείας Μερκούριε Canon in S. Mercurium, Ode 1. — Men. 2 (1889) 277' (25. Nov.); BMC. (1937) 117-30. Μετά τής άνω χορείας ώς Τερεΰς και Canon, Ode 1. — Men. 3 (1896) 341 (23. Jan.). Μετά τής άνω χωρείας ως -ίερεΰς, ώς Canon, Ode 1. — Men. 5 (1899) 225 (4. Juni). Μετά τής ευλογίας τής άγιότητος τοΰ μακαρι. Cone. Florentinum, Sessio 18. - M C C. 31V 717. Μετά τής ευλογίας τοΰ μακαριωτάτου πατρός Cone. Florentinum, Sessio 10. - M C C . 31a, 628. Μετά τής (τοΰ) Θεοΰ βοήθειας και τών πρεσβ. Joann. VIII. Pp., Commo­ nitorium ad Legatos. — MCC. 17a, 468-72; M G E. 7, 188. Μετά τής ΰπερκοσμίου τάξεως νΰν αΰλιζόμενος Canon, Ode 1. — Men. 1 (1888) 316 (2. Oct.). Μετά τής χάριτος καί ευλογίας τής άγιωσΰνης σου Cone. Florentinum, .Sessio 7. - MC C. 31a, 565. Μετά τό άγιον σύμβολον αποβάλλομαι Professio fidei Alexii Palaeologi (1395). — M A D. 2, 266. Μετά τό άπαρτίσαι με τήν ανατροπήν S. Theodor. Stud., Epist. 257: Letoio. - MBN. 8, 208. Μετά τό άρνήσασθαι σαρκός τήν ευπάθειαν Meletius Vlastes, Idiomelon in S. Pelagiam. - SE. 53 (1950) 87. Μετά τό γράψαι τήν προτέραν έπιστ. S. Jo. Chrys., Epist. 51. — 52, 636.

www.torrossa.com - For non-commercial use by authorised users only. License restrictions apply.

26

In itia P atrum Graecorum

Μετά τό διαγγελθήναι πανταχοϋ to Symeon Metaphr., Mart. SS. Sophiae, Fidei, Spei et Charitatis. — 115, 497; v. B H G. 1638. Μετά τό διατάξαι, φησι, τά είκότα, τούτο Oecum, ep., Comm. in epist. ad Ephes. (cp. ult.). — 118, 1249. Μετά τό εν τον πατρικόν φασι βυθόν εκ Michael Psell., De Assyriorum dogmatibus. — R F I . 26 (1898) 5-6. Μετά τό έξελθεΐν αυτούς εκ τού παραδείσου Apocalypsis Moysis. — Τ A A. (1866) 1-23; CMS. 51 (1868) 21-24. Μετά τό έξελθεΐν, φησι, τούς Ίσραηλίτας Nicephorus Blemm., In Ps. 113. - 142, 1576. Μετά τό καταλυθήναι την βασιλείαν ιών Έβρ. Evangel. Nicodemi, Pars Ι.-Β; Acta Pilati B. - T E A . (1876) 287-322; A P V . (1938) 11; v. S R B. 1 (1940) 150 hr. 179, 15. Μετά τόκον σε, 'Αγνή, καί προ τού Canon, Ode 9. — Men. 3 (1896) 312 (20. Jan.). Μετά τον Έζεκίαν τον ευσεβή καί θεοφ. Theodoret., in Sophoniam. — 81, 1837; v. B H G. 1640. Μετά τον Μωσαϊκόν νόμον έπεισ. S. Nilus, Epist. 2, 17. — 79, 208. Μετά τον Μωϋσέα καί τόν τούτου διάδοχον (S. Jo. Chrys.), - Cosmas Indicopl., Hom. in Ps. — 55, 531; 88, 248-49 ; 92, 244; cfr. Milano, Ambr. 127 = B. 106 sup. (X s.) 8-10v = Cosmas Indicopleustes, In prophetam David. Μετά τόν πόλεμον ή συμμαχία S. Gregor. Naz., Epist. 217. — 37, 353. Μετά τό ξενίσαι τούς όίνδρας, εξέρχεται S. Jo. Chrys., Hom. 23. in Act. Ap. - 60, 177. Μετά τό πιστεύω, καθώς καί ημείς λέγομεν Professio fidei Michaelis patr. Magnae Antiochiae (S. a.). — MAD. 2, 248-249. Μετά τό πλάσαι άνθρωπον ό Θεός εξελέξατο Theophil. Ant., Excerpt. in Gen. 2, 8-9. - RBi. 47 (1938) 389. Μετά τό πληρωθήναί τάς των άναβαθμών φδάς Didym. Alex., In Ps. 134. - 39, 1592. Μετά τό πληρωθηναί την προφητείαν Anastius Sin., Resp. 92. — Κ A S. 175-77. Μετά τό συντάξασθαί σε τή εμή Kerkyraika Documenta. — V V. 13 (1906) 338. Μετά τό τελειωθήναι τό μαρτύριον του Passio S.‘ Sadoth ep. — P Ο. 2, 445; A Β. 21 (1902) 143; v. B Η G. 1613. Μετά τό τελειωθήναι τόν θεοφιλέστατον Passio S. Cyriaci archiep. Hierosol. - P P S. 57 (1907) 164; v. B H G. 465.

www.torrossa.com - For non-commercial use by authorised users only. License restrictions apply.

In itia P atrum Graecorum

27

Metà tò τρισάγιον, ôte κατέλθωσιν οΐ ψ. Ordinatio episcopi. — Μ Ο S.(1655) 64. Metà tò υπέρ Χρίστου tò τής μαρτυρίας στάδιον Passio SS. Eutropii, Cleonici et Basilisci. - D E G . (1909) 202-13; v. B H G. 656. Metà τους αγώνας καί την άθλησιν τών αγίων Passio S. Severiani. — A S. - 9' Sept. - 3, 361; v. B H G. 1626. Μετά τούτο κατέβη είς Καψαρναούμ Orígenes, Horn. 10. in Joanh. — GCS. 10 (1903) 170-225. Μετά τούτους τούς προειρημένους τάττονται αί Symeon Thessal. archiep., Cträ omnes haereses. — K S T . (1882) 16-63. Μετά τρεις ημέρας διάλεκτος εγένετο Disputatio Pauli Christiani cum Pho­ tino Manicheo. — 88, 545. Μετά των άλλων απάντων, παρατρέχων Alexius Patr. Cp., Memorandum. - 119, 837; MCC. 19, 461. Μετά των άλλων απάντων, των της του Constantin. Patr. Cp., Synodicon. - 119, 853; MCC. 19, 896. Μετά των άλλων επωνυμιών τών μ. S. Isidor. Pel., Epist. 3,- 376. — 78, 1024. Μετά τών άλλων κακών οΰκ οίδα S. Jo. Chrys., Horn. 11. in 1. Cor. — 61, 87. Μετά τών άλλων, όσα περί τούς γάμους Leo imp., Novella 110. — 107, 641. Μετά τών άλλων πάσχομεν καί το μέγα Theodor. II. Lascar,, Epist. 12 (60) ad Georg. Acropol. — T L F . 89. Μετά τών άνεπιγράφων καί (S. Jo. Chrys.), Hesych. Hierosol., Horn, in Ps. 96. - 55, 775; v. B. 5 (1929-30) 690 ss. Μετά τών δούλων δ Δεσπότης, μετά S. Jo. Chrys., Horn. 12. in Matth. - 57, 201. Μετά φόβου ηλθον αί γυναίκες επί το Stichoi in Pascha. — S E P . 171. nr. 228. Μετά φόβου τών λογίων άκούωμεν S. Jo. Chrys., Horn. 10. in Hebr. — 63, 83. Μετέγραψεν δέ ό Ιούστος πάντα, όσα εβρυσε Doctrina Jacobi nuper baptizati, Hb. V, 15 (cp. ult.). - A W G . - N F . 12, 3 (1910) 88-91. Μέτεισιν ό λόγος επί tò θαυμάζειν tò Catena in Cant. Habacuc proph. - C P P . 3 (1646) 896. Μετενεκτεον τόν λόγον επί την όντως Georg. Pach., De divinis nom., cp. 5. - 3, 832. Μετ’ ενιαυτόν καί μήνας επτά, μίαν σου Michael Apostolis, Epist. ad Ang. Vadios. — N M A. 64-65.

www.torrossa.com - For non-commercial use by authorised users only. License restrictions apply.

28

Initia Patrum Graecorum

Μετέστης προς θαλάμους φωτοειδεΐς Canon, Ode 9. — Men. 2 (1889) 284 (25. Νον.). Μετέστης ως νυμφίος ώραϊσθε'ις έν στολαΐς Canon, Ode 9. — Men. 3 (1896) 555 (9. Febr.). Μετέσχες μέν του των μαθητών χοροΰ S. Isidor. Pel., Epist. 5, 93. — 78, 1380. Μετ’ εΰλαβειας Γαβριήλ σοι, πάρθενε Maximus Plan., Versus in annuntiat. - HCM. 1, 274. Μετήλθον, ήλθον, έρχομαι' μίξις μ’ S. Gregor. Naz., Poema. — 37, 1026. Μέ την βοήθειαν και αγαθότητα τής Gregor. Pakurian., Typikon mon. Petritzon. - C P I. 4 (1890) 157. Μέ την δυναμιν του ύψίστου Θεοΰ Diploma Mechmet II ad Patr. Hieros. - P K A . 3, 218. Μετιέναι δη τά περί τής σφαίρας βουλ. Archytas Maxim., Figura cyclica. - E R A . (1899) 45-48. Μετιτέον δε νΰν επι την όντως οΰσαν (Dion. Ar.), De divin. nom., cp. 5. - 3, 816. Μέτοχοι δόξης του Χρίστου κοινωνήσαντες Canon, Ode 9. — Men. 1 (1888) 509 (24. Oct.). Μετρεΐν εΐωθε τοΐς παιδευομένοις ή Theodoret., Quaest. in Genesim. — 80, 77. Μέτριον άσκεΐν χρή, ώ βέλτιστοι S. Isidor. Pel., Epist. 3, 222. — 78, 905. Μετωχέτευσας και τό ύδωρ άφ5 ημών Deo Bardales, Epistola ad Theodor. Metoch. - B G C. 1, 402. Μέχρι μέν δη τοΰτου Πλήθων την οίκεΐαν είτε χρή Matthaeus Camariota, Or. 2* ctra Plethonem De Fato. — R M C. (1721) 114-230. Μέχρι μέν κα'ι ες τόδε ημέρας, πυρσολ. Eustath. Thess., Or. ad Manuel. imp. - 135, 933; R B R. 24-57. Μέχρις αν μη κτήσονται δέ S. Nilus, Epist. 1, 121. — 79, 136. Μέχρις αν σύ μετά πάσης ευνοίας S. Nilus, Epist. 3, 272. — 79, 520. Μέχρις δτε υπάρχομεν νήπιοι S. Nilus, Epist. 3, 84. — 79, 425. Μέχρι τίνος άπονοή και κακώς μέν S. Basilius, Epist. ad Glycerium. — 32, 645. Μέχρι τίνος εγώ διά τάς σάς καλάνδας Eustathius Thess., Epist. 6. — 136, 1254; T E O . 313. Μέχρι τίνος, ώ δέσποτα, χοίρων ούκ ά. Deo mag., Epist. 24 ad Leonem imp. - D E I . 1 (1884) 398; T B N. 31 (1939) 117. Μέχρι τίνος, ώ φίλε, άντισχόμενος S. Ephrem, In peccatores quotid. — E S O . 3,31.

www.torrossa.com - For non-commercial use by authorised users only. License restrictions apply.

In itia P atrum Graecorum

29

Μέχρι τότε πειράζων τον Κΰριον ημών Joannes , Thess., Smo. (partim editus). - G B V. 13, 196. Μέχρι τοϋ Λιβερίου πάππα Ρώμης διά Demetr. Chomat., Cp. 197: De azymis. - A S C. (1891) 707 ( = P A S . 7). Μή αγανακτεί, ώ μισοπονηρίας S. Isidor. Pel., Epist. 2, 221. — 78,661. Μη άγνόει, ώ φίλος, δτι ύπόθεσις S. Isidor. Pel., Epist. 3, 227. — 78, 909. Μή αγνόησης τον δοτήρα τής άγν. S. Nilus, Epist. 2, 272. — 79, 337. Μή άγνωήτε, άδοί μου, ποιον φόβον και άν. Symeon Mesop., Smo.: de exitu vitae. — MBN. 8,3 pg. 1. Μή άθετεΐσθαι τήν πίστιν των πατέρων Concil. Constpl. 1. (381), Canon. 1. - MCC. 3,557ss; P I C . 1,508; S K Q. 12 (1896) 84; RS. 1,374. Μή άθΰμει έξασθενήσας τό S. Nilus, Epist. 2, 61. — 79, 228. Μή άθΰμει πασχών, άλλ’ ευθυμεί π. Serapion ep. Thm., Epist. ad Eudox. ep. - MCA. 5, 364-65. Μή άθυμήσης, άλλ3 άνδρίζου γενναίφ S. Nilus, Epist. 1, 151. — 79, 145. Μή άθυμήσης" και γάρ και σοι S. Nilus, Epist. 1,73. — 79, 113. Μή αιτεί μεγάλα, ΐνα μή δυοΐν Synesius, Epist. 64. — 66,1408; Ρ S C. (1631) 206. Μή άμελεΐν βοΰλου και ρέγχειν S. Nilus, Epist. 4, 52. — 79, 573. Μή άμέλει του εν σοι χαρίσματος S. Isidor. Pel., Epist. 5, 410. — 78, 412. Μή άμελώμεν, και καταραθυμώμεν S. Nilus, Epist. 2, 317. — 79, 356. Μή άμερίμνως, μηδέ άναλγήτως διατ. S. Nilus, Epist. 3, 187. — 79, 472. Μή άναισθήτως και άναλγήτως S. Nilus,. Epist. 3, 17. — 79, 377. Μή άναμένωμεν πρώτοι προσαγορευ. S. Nilus, Epist. 2, 312. — 79, 353. Μή άνιώ, ώ πατρίς μου, ΰπαχθεϊσα τυράννους Versus in S. Demetrium. - EMS . 1 (1940) 333. Μή άπαναίνου άρρωστεΐν τφ σώματι S. Nilus, Epist. 3, 321, — 79, 537. Μή απλώς προφέρων τινάς ρήσεις S. Isidor. Pel., Epist. 3, 136. — 78, 836. Μή απλώς τη νοερά τής ψυχής ουσία S. Macar. Aeg., Hom. 26. — 34, 676. Μή άπογνφς μεταβληθήναι S. Nilus, Epist. 4, 43. — 79, 569. Μή άποκάμης ευχόμενος και περιβ. S. Nilus, Epist. 3,221. — 79, 484. Μή άποκρίνου ά'φρονι κατά τήν άφρο. Philoth. Cp. Patr., Contra Greg. Hb. 11. - 151, 1055; DTA. (1698) 125. Μή άποκρίνου, φησι Σολομών S. Nilus, Epist. 1, 147. — 79, 144. Μή άπό τούτων, ώ βέλτιστε, επ'ι τό S. Isidor. Pel., Epist. 5, 87. — 78, 1376. Μή άφθέντος πυρός, οΰκ αν εφάνη S. Nilus, Epist. 3, 234. — 79, 492. Μή βοΰλου άχειμάστως και S. Nilus, Epist. 3, 66. -r- 79, 420. Μή βοΰλου τάς συμβαινοΰσας σοι S. Nilus, Epist, 3, 330. — 79, 541. Μή γάρ εαυτούς ήλευθερώσατε, δτι S. Jo. Chrys., In E p .'5. ad Gal. — 61, 663.

www.torrossa.com - For non-commercial use by authorised users only. License restrictions apply.

30

In itia P atrum Graecorum

Μή γάρ νομίσητε δτι εμαυτφ περιποιούμενος Photius, Fragm* in 1. Cor. - ΝΑ. 15 (1933) 544-83. Μή γένοιτό μοι καυχάσθαι εΐ μή εν τφ Sophron. Patr. Hieros., Stichoi in Adoratione Crucis. — S E P . 512. Μή γένοιτο· Οΰ λέγει περ'ι έαυτ. S. Nilus, Epist. 1, 152. — 79, 145. Μή γίνου δίκαιος πολύ, μηδέ γίνου του Joannes Zonar., De muliere men­ strua. - 119, 1012; R P S . 4,598-611. Μή γίνου κριτής των κριτών ποδών S. Nilus, Epist. 2,261. — 79, 333. Μή γίνου οργίλος' ‘Οδηγεί γάρ ή οργή προς Doctrina undecim Aposto­ lorum. - V S Μ. 2. Ser. 2 (1903) 52; cfr. Didache III, 2. - (F P A. 1 (1901) 8). Μή γόγγυζε, άνθρωπε' άλλότριον S. Nilus, Epist. 2,45. — 79, 217. Μηδαμώς άναθεματίσης άνθρωπον S. Anastas. Sin., Q. 111. — 89, 764. Μηδαμώς δυσχέραινε, μηδέ S. Nilus, Epist. 2,106. — 79, 248. Μηδαμώς θορυβηθής, δταν εν τφ κ. S. Nilus, Epist. 3,217. — 79, 481. Μηδαμώς θορυβώμεθα εν τοΐς S. Nilus, Epist. 3, 87. — 79,, 428. Μηδαμώς παραιτώμεθα ελέγχοντα S. Nilus, Epist. 2, 3. — 79, 204. Μηδαμώς φοβηθήτε, μηδέ κατα. S. Nilus, Epist. 3, 98. — 79, 429. Μή δαπανήσης δλον τον χρόνον τής ζ. S. Ephrem, Smo. animae utilis. - ES O. 3,365. Μή δείξης μερόπεσσι γυμνόν S. Greg. Naz., Epigramma 241. — J A P. 1, 602. Μηδεις άποκρισιάριος εναγέσθω Anon., De diversis lectionibus. — HA. 1, 191-98; MG A. 1. Μηδεις εξελθών τά άγια αινεΐτω Origenes, In Ps. 150. — 12, 1681; C P P. 3 (1646) 848. Μηδείς εξ ών έ'παθε λυπηρών άναπ. (S. Basii.), Edoge De patient. — 32, 1288. ...Μηδεις κατευτελιζέτω τήν δεσποτικήν κα'ι Julius Pp., De incarnatione Verbi. (Fragm.). - P E 8, 876; Μ N C. 7, 168; A W G . - N F . 7 (1904) n. 4, 25; E A E . (1904) 194-99. Μηδείς μοι κόπους παρεχέτω, μηδείς με Photius Patr., Fragm. in Gal. 6,17. - NA. 15 (1933) 610. Μηδεις ορών πονηρούς εύπραγοΰντας (S. Jo. Chrys.), Edoga 42. — 63, 867; v. S A W. 144 (1902) 4, 69. Μηδείς ούν, ώ θειον και Ιερόν ακροατ. Anon., De Theophili imp. bene­ factis. - R B R . 40; v. B H G . 1735. Μηδεις πονηρός ών, φησί, προσδ. S. Nilus, Epist. 2, 319. — 79, 356. Μηδεις τη; Ικκλησίας Κωνσταντινουπόλεως Justinian. imp., Novella 2. — H A. 1 (1838) 29-34.

www.torrossa.com - For non-commercial use by authorised users only. License restrictions apply.

In itia P atrum Graecorum

31

Μηδε'ις τον εκκλησίφ προσφευγοντα Eeo et Constantin, imp., Delectus le­ gum, Tit. 28. — 113, 536. Μηδε'ις, ώ παρόντες, νομίση βασκαίνοντά με Georg. Pachym., Tract. 12. , - B P J. 229-49. Μηδεμιάς κοινωνίας ουσης φωτί προς σκότος Didym. Alex., In 3. ,S. Jo. epist. (FragnA). - NA. 4,1 (1914) 87-88. Μηδέν εμποδών τφ του Κυρίου S. Isidor. Pel., Epist. 1, 159. — 78, 289. Μηδέν εν τφ φαινομένφ παρόντι κόσμφ S. Nilus, Epist, 3, 326. — 79, 540. Μηδέν προτιμησώμεθα πλέον της άνυποκρίτου αγάπης S. Ephrem, In 2m adventum. — ES O. 2, 209. ' Μηδέν προτιμήσωμεν πλήν τής άνυποκρίτου αγάπης Apocalypsis Sidrach. - TS. 2,3 (1893) 130; ν. B Η G. 1621; S R B. 1 (1940) 93 n. 118; cfr. J T S. 11 (1910) 572-3; vide: Μηδέν προτιμησώμεθα. Μηδέν σε. ταραττέτω τής Ελισάβετ ή S. Isidor. Pel., Epist. 1, 363. — 78, 388. , * Μηδέν τίμιον είναι νόμιζε, 8 μη προς S. Isidor. Pel., Epist. 5, 460. 78. 1593. Μηδέν υμάς λυπείτω το τής σχολής S. Jo. Chrys., Epist. 218. — 52, 731. Μηδέν υμάς ταραττέτω των συμβ. S. Jo. Chrys., Epist. 29. — 52, 627. Μηδέν, ώ ά'ριστε, επί τής σής αρετής S. Isidor. Pel., Epist. 5, 435. — 78, 1581. Μηδέν’ ως εμέ, κάλλιστέ μου υιέ Μουζάλων Theodor. II. Bascar., Epist. 34 (183) ad Georg. Muzal. - T E E . 233-34, Μη δεξάμενοι γράμμα παρά σου, τέκν. Nicolaus Cp. Patr., Epist. 30. — 111, 185; S R. 10 (1844) 280. Μηδέ ποχε δφς σεαυτφ άνάπ. S. Nilus, Epist. 2, 12. — 79, 205. Μηδέποτε λήθην λαμβάνειν τών τέκ. Euthym. Malakis, Epist. 20. — MEM. 58. Μηδέ τοΰτο άνευ γραφής· άλλ’ υμείς Michael Psell., Epist. ad nepotem Patriarchae. - SMB. 5 (1876) 363. Μή διά προφητών με μνηστευσάτω Orígenes, in Cant. Cant. Scholia. — 17, 253. Μή δίδασκε τρυφαν τόν μετρίφ S. Isidor. Pel., Epist, 3,155. — 78, 852. Μή δύναται ήρεμεΐν ό κυβερνήτης, εφ’ οσον S. Theodor. Stud., Cateches. 82. - P T S . 2,572-580. Μή δυσφόρει, τίνος χάριν, ε’ι S. Nilus, Epist. 3,42. — 79, 408. Μή δυσχέραινε συ προς ημάς οικία Jo. Euch., Poèma 46. — 120, 1158; A WG. 28 (1881) 24. Μή δυσχεράνης, ώ βέλτιστε, εάν S. Isidor. Pel., Epist. 3, 234. — 78. 916.

www.torrossa.com - For non-commercial use by authorised users only. License restrictions apply.

32

In itia P atrum Graecorum

Μή δώμεν χώραν, αδελφοί, τφ πνεύματι Antiochus Mon., De pusillanimitate. - 89, 1692. Μή είς το λαμβάνειν έστω ή χειρ S. Nilus, Epist. 2, 301. — 79, 349. Μή Ικείνοις, ώ φιλότης, σαυτόν S. Isidor. Pel., Epist. 2, 111. — 78, 552. Μή εκκλίνης, φησ'ιν ό ’Εκκλησιαστής Photius Patr., Scholia in Jo. Clim. - P P S . 11 = 31 (1892) 21-24. Μή εκλύου Από Απερχομένων S. Ephrem, Exhort. 10. — E S Ο. 2, 83. Μή επαρθώμέν ποτέ κατά του αμελήσ. S. Nilus, Epist. 3, 296. — 79, 529. Μή, επειδή κατά ροΰν σοι φέρεται S. Isidor. Pel., Epist. 3, 52. — 78, 765. Μή εποδύρου μου, μήτερ, καθορώσα εν Can. lit., Ode 9. — CPC. (1871) 201; P K A. 2 (1894) 173. Μή εσο απότομος, μήποτε πειρ. S. Nilüs, Epist. 2, 190. — 79, 297. Μή ευημερία, ώ βέλτιστε, ή έκ τής S. Isidor. Pel., Epist. 2, 190. — 78, 640. Μή ζητεί πλούτον, ώ βέλτιστε, τον S. Isidor. Pel., Epist. 3, 322. — 78, 984. Μή ή θεία μακροθυμία επιτριβέτω S. Isidor. Pel., Epist. 5, 549. — 78, 1633. Μή θαρσήσης τφ γήρα- καί S. Nilus, Epist. 2, 23. — 79, 209. Μή θαύμαζε, εΐ τοσούτων ποιμένων λεγ. S. Isidor. Pel., Epist. 5,400. — 78, 1565. Μή θαύμαζε, μηδε ήγοΰ αίνιγμα S. Isidor. Pel., Epist. 5, 68. — 78, 1368. Μή θαύμαζε, ώ άριστέ, μηδέ έξω S. Isidor. Pel., Epist. 3, 360. — 78, 1016. Μή θαυμάσης αύτοκράτορ, εΐ λαλοΰμεν τεθν. Stephan. Sgouropoulos, Stichoi in laudem Alexii Comn. — P K A. 1 (1891) 431-434. Μή θαυμάσης, εάν τι παράδοξον λέγειν S. Gregor. Naz., Epist. 40. — 37, 81. Μή θαυμάσης εί διακομιστή δυοίν Synesius, Epist. 140. — 66, 1533; P S F . (1631) 277. Μή θαυμάσης, εί λακωνίζω σοι" EI Theophylact., Epistola. — 126, 480. Μή θαυμάσης εί μήτ’ αυτόν εμέ βλέπεις Manuel Calée., Epist. 32. — ST. 152 (1950) 210-11. Μή θαυμάσης θεοτίμητε δέσποτά μου Mich. Psell., Epist. ad Patriarch. Antioch. - SMB. 5,275. Μή θαυμάσης, ό έμός μουσηγέτης Mich. Psell., De miraculis Gregorii Thaumat. - O R. 5 (1936) 142-44. Μή θαυμάσης, Πόθε μοι φίλτατε, εί Mich. Psell., De charactere Gregor. Naz. — E M P . 46; BZ. 20 (1911) 48; v. B H G . 729. Μή θαυμάσης τήν τόλμαν Ευσεβίου S. Isidor. Pel., Epist. I, 120. — 78, 261. Μή θέλε ταχύ άπομεριμνήσαι πειρ. S. Nilus, Epist. 3, 205. — 79, 477. Μή θέλε τόν ηγούμενόν σου είναι S. Nilus, Epist. 1, 34. — 79, 97.

www.torrossa.com - For non-commercial use by authorised users only. License restrictions apply.

In itia P atrum Graecorum

33

Μή θέλησης ποτέ υπέρ μοναχόν, κοσμικόν Joann. Carp., Capp. ad mo­ nachos. — 852, 1837-60. Μή θορυβείτω σε τό πολλούς των φ. S. Isidor. Pel., Epist. 5, 282. — 78, 1501. Μή και τήν γλώτταν επεδήθης ό σοφός Theophylact., Epist. ad ep. An­ cyrae et Smyrnens. — 126, 385 et 536. Μή καλούμενος έγκαλεΐς, και καλ. S. Basilius, Epist. ad episc. — 32, 1017. Μή κάμνε ζητών απολογίαν τής S.Jo. Chrys., Epist. 201. — 52, 723. Μή κάμνε ζητών απολογίαν τού S.Jo. Chrys., Epist. 136. — 52, 693. Μή καταβοδτε, ώ βέλτιστοι, τής θείας προνοίας S. Isidor. Pel., Epist. 5,356. - 78, 1540. Μή καταβόα τής θείας άνεξικακίας διά S. Isidor. Pel., Epist. 5, 230. — 78, 1472. Μή καταδέξη έν ταΐς έπελθούσαις S. Nilus, Epist. 1, 123. — 79, 136. Μη κατά τούς άφρονας βούλου S. Nilus, Epist. 1, 323. — 79, 200. Μή καταφρονεί τής συντυχίας S. Nilus, Epist. 2, 310. — 79, 352. Μή καταφρονεί τών εύτελεΐ σχήμ. S.Isidor. Pel.,Epist. 3, 140. — 78, 837. Μή καταφρονεί, ώ φίλος, τής μελ. S. Isidor. Pel., Epist. 4, 208. — 78, 1301. Μή καταφρονήσω μεν τών αληθινών S. Nilus, Epist. 2,270. — 79, 337. Μή κατοκνώμεν, μηδέ κατολιγωρώμεν S. Nilus, Epist. 3, 295. — 79, 529. Μηκέτι Κεκροπίη μεγάλ’ εύ'χεο S. Gregor. Naz., Epigr. 1. in Prohairesion soph. - MGA. (1709) 1. Μηκέτι μηδείς προσφερέτω παραμύθιον Maximus Plan., Stichoi. — N E. 13 (1916) 419; B G C. 3, 464. Μηκέτι πηκτόν άροτρον άνήρ S. Greg. Naz., Epigramma 176. — J A P . 1,587; M P G. 141. Μή κεφαλάς πυργοϋτε νόθοις πλοκάμοισι S. Gregor. Naz., Poema 29. — 37, 884. Μήκος επιστολής άνοικειότητα κατ. Synesius, Epist. 53 et 83. — 66, 1380 et 1453; P S C. (1631) 189 et 229. Μή κρίνε μέ σιγώντα, ουδέ γάρ εγώ S. Gregor. Naz., Epist. 113. — 37, 209. Μήλα εγχώρια καί μήλα περσικά τά Joann. Eugen., Epist. 33. — E P P. 1,206. Μή λέγε, δτι ού δύναμαι διαλλ. S. Nilus, Epist. 2, 296. — 79, 348. Μή λέγων κατά τό άνθρώπινον τοϋ Χριστού. Eeontius Patr. Hierosol., Capp. de S. Trinitate. — EMC. (1794) 434-39. Μή λεπρφ τον τέως Ινδείξομαι S. Nilus, Epist. 1, 140. — 79, 141. Μή λίαν εκπλήττου, μηδέ θαύμαζε, εΐ S. Isidor. Pel., Epist. 5,59. 78 1361.

www.torrossa.com - For non-commercial use by authorised users only. License restrictions apply.

34

In itia P atrum Graecorum

Μή λίαν έκπλήττου, ώ θαυμάσιε S. Isidor. Pel., Epist. 2, 237. — 78, 676. Μή λογοποίει τά δώρα, αλλά πρόσφερε S. Isidor. Pel., Epist. 1, 186. — 78, 304. Μή λόξας και πλαγίας και βεβιασμένας S. Isidor. Pel., Epist. 5, 376. — 78, 1552. Μή μέγα φρονεί, μη δ’ υπερφυή φ. S. Isidor. Pel., Epist. 2, 191. — 78, 640. Μή μείζους άπαιτών τάς των πταισμ. Photius, Epist. 2, 67. — 102, 880; B Ph. 513. Μή μέμφου τοΐς περ'ι Άρειον, εϊ λέγουσιν Georg, pr., Epist. ad Alexandr. Patr. Al. - OAW. 3 (1934) 1,9. Μή μέμφου τόν Θεόν τον των S. Nilus, Epist. 2, 168. — 79, 285. Μή μέμφου τούς τό άμείλικτον S. Isidor. Pel., Epist. 5, 534. — 78, 1628. Μή μεταβαλλέτω σε, ώ άριστε, ως S. Isidor. Pel., Epist. 3, 255. — 78,933. Μή μόνον ή των Γραφών παρ. S. Nilus, Epist. 2, 135. — 79, '256. Μή μόνον μέμ-ψεως κρείττονα οΐου S. Isidor. Pel., Epist. 2, 39. — 78, 481. Μή μόνον τόν σόν πόδα σπάνιον S. Nilus, Epist. 3,139. — 79, 448. ...μήν Ιφίστατο αύγουστος, και αύτός Βασίλειος δ άναξ Vita Euthymii Patr. Cstpl. — B V E. 1-78; v. B H G. 651. Μηνί Άπριλλίφ γ', Ινδικτιώνος ς' Philotheus Patr. Cp., Privilegium pro episc. Hierissi. — 154, 1240. Μηνί Άπριλλίφ, ήμεροι ε', ίνδ. δεκάτης, προκαθημ. Philoth. Patr. Gonstp., Synod. Constit. 96. — 152, 1460. Μηνί Άπριλλίφ ήμέρςι ς', ϊνδ. ιδ', προκ. Esaias Patr., Synod. Constit. — 152, 1211.

Μηνί Άπριλλίφ, ήμέρςι ζ', ίνδ. ιβ', προ Esaias Patr., Synod. Constit. — 152, 1198.

Μηνί Άπριλλίφ ια' επινεμήσεως ιδ' προκαθ. Concil. Cstpl. (a. 1166) sub Euca Chrysoberge patr. Constpl. — M C C. 22, 12. Μηνί Αύγουστου ιβ', ημέρα δ', ίνδικτ. Joannes Beccos, Resp. synod. — G E D . 1,16. Μηνί Αύγούστφ, ιζ' ημέρα, Δευτέρα Call, et Phil., Synod. Constit. 40. - 152, 1379. Μηνί Δεκεμβρίφ, ήμέρςι δευτέρςι, Ϊνδ. Esaias Patr., Synod. Constit. — - 152, 1200. Μηνί Δεκεμβρίφ ίνδ. ιδ' ήμέρςι Παρασκευή· εκινήθησ. Jo. Glyc., Condemnatio synodalis. - 152, 1116; MAD. 1 (1860) 41-42. Μηνί Δεκεμβρίω ϊνδ. ι' ήρωτήθησαν παρ’ εμού οί Μαγγανιώται Monaehi Mangan. promittunt, se bis mense saera celebrat. in ecclesia S. Ste­ phani. — MAD. 2, 562-63.

www.torrossa.com - For non-commercial use by authorised users only. License restrictions apply.

Initia P atrum Graecorum

35

Μηνί Ίανουαρίφ η', ήμερα a', ϊνδ. = Πράξις περί σταυροπηγίων sub Patr. Georg. Xiph. - P K A. 1,461. Μηνί Ίανουαρίφ ή μέρςι δευτέρα, ίν. Esaias Patr., Synod. Constit. — 152,1195. Μην'ι Μαΐφ γ', ήμερα ς', Ίνδικτιώνος όγδοης Jo. Veccus, Synodicon (a. 1280); - 141, 281; MCC. 24,365. Μηνί Μαΐφ, θ' ήμερα, Τετράδι, ϊνδ. Esaias Patr., Synod. Const. 6. — 152, 1165. Μηνί Μαΐφ, ίβ', ϊνδ. η', προκαθημένου Philoth. Patr. Cp., Synod. Constit. 78. - 152, 1431; MAD. 1 (1860) 541. Μηνί Μαΐω ίνδ. β' εδόθη προς τον πρωτονοτάριον Χριστουπόλεως Dona­ tio facta protonotario Christupoleos (1394). — MAD. 2 (1862) 204. Μηνί Μαΐφ, Ίνδ. γ', προκαθημένου τοΰ Concil. Constant., Condemnatio scriptorum Const. Chrysomali. — MCC. 21,552. Μηνί Μαΐφ ίνδ. θ', προκαθημένου τοΰ παν. Sententia de Gabra sacerdote. - MAD. 2,488-90. Μηνί Μαΐφ, κη' ήμέρςι, Τετράδι, ίνδ. η' Esaias Patr., Synod. Constit. 11. - 152, 1187. Μηνί Μαρτίφ ι', ή μέρα β', προκαθημένου τοΰ άγ. Synod. Cstpl. sub Euca Chrisoberge patr. Cstpl. — MCC. 21,840. Μηνί Μαρτίφ, κα', ϊνδ. θ', προκαθημένου Condemnatio Joann. Paraspondeli, Cp. (1371). - MAD. 1 (1860) 540-541. Μηνί Μαρτίφ, κγ' ήμέρςι, Παρασκευή Esaias Patr., Synod. Constit. 4. — 152, 1162. Μηνί Μαρτίφ κθ', ήμέρςι α', ίνδ. ιε'. German. II Patr. Cstpl., Synodicon (1227). - P K A. 4, 117; MG A. 4, 109. Μηνί Νοεμβρίφ, θ', ήμέρςι τρίτη, ίνδ. ς' Philoth. Patr. Cp., Synod. Const. 61. - 152, 1413. Μηνί Νοεμβρίφ ΐθ', ήμέρςι δ', ϊνδ. Ducas Patr. Cp., Diploma (a. 1169). - P K A . 4, 107. Μηνί Νοεμβρίφ.... ϊνδ. ς7, διεκομίσθησαν Philoth. Patr. Cp., Synod. Const. 63. - 152, 1415. Μηνί Όκτωβρίφ, η', ίνδικτιώνος β' Cone. Florentinum, Sessio I. — MCC. 31 A, 494. Μηνί Όκτωβρίφ ίνδ. ς' τοΰ ,ςΤ' έκτου έτους... εθεωρήθησαν... τής άγιωτάτης τοΰ θεοΰ Inventarium thesauri magnae ecclesiae. — MAD. 2 (1862) 566-70. Μηνί Σεπτεμβρίφ δ', ή κοίμησις τοΰ Typicum monast. S. Nicol. Casui. - R E G . 3 (1890) 384. Μηνί Σεπτεμβρίφ, ήμέρςι β', ίνδ. ια'. Esaias Patr., Synod. Constit. — 152, 1196.

www.torrossa.com - For non-commercial use by authorised users only. License restrictions apply.

36

Initia P atrum Graecorum

Μηνι Σεπτεμβρίφ θ', ήμερα δ' έγένετο δοχή Receptio Olgae imp. — SCC. 3 (1891) 5-8. Μην'ι Σεπτεμβρίφ ιγ', ήμερα γ', ινδικτ. vide: Του παναγιωτάτου ήμών δεσπότου και. Μηνι Σεπτεμβρίφ, κζ', ήμερα Παρασκ. Esaias Patr., Synod. Constant. - 152, 1193. Μηνι Σεπτεμβρίφ προκαθημένου του κρατ. Relatio de depositione Dosithei Patr. Cstpl. - P K A. 2, 362-68. Μην! Φεβρουαρίφ, ήμερα β' Esaias Patr., Synod. Constit. — 152, 1202. Μην! Φεβρουαρίφ, ιγ', εξήλθον εις άπ. Cone. Florentinum, De ingressu patr.*e et imp.is in urbem Florentiam. — MCC. 31 A, 701. Μην! Φεβρουαρίφ ιη', ήμερα δ', ινδικτ. Condemnatio Joannis Irenici Ab­ batis. - VV. 11 (1904) 490. , Μην! Φεβρουαρίφ ινδ. ιδ' έδέησε τφ Jo. Glyc., Syn. Constit. 26. — 152, 1120; Μ A D. 1,46-67. Μην! Φεβρουαρίφ κ' ήμερα ς', ινδικτ. Condemnatio Constantini archiep. , - VV. 11 (1904) 489. Μην! Φεβρουαρίφ ς', ήμερα ς', ινδ. Germanus II. Patr. Cstp., Synodicon (1226). - P K A. 4, 114. Μη νοήσαντες δέ διαφοράν ιουδαϊσμού Origenes, in Leviticum, Fragma. - GCS. 29 (1920) 332 ss. Μη νόμιζε, δτι προς τούς Σοδομ. S. Nilus, Epist. 1,69. — 79, 112. Μη νομίζετε, ώ βέλτιστοι, ατιμωρητί άμ. S. Isidor. Pel., Epist. 5,260. - 78, 1488. Μη νόμιζε τφ ασκείν αρετήν, τάς διαβ. S. Isidor. Pel., Epist. 5, 298. — 78, 1509. Μη νομίζοντες, ώ βέλτιστοι, μετά S. Isidor. Pel., Epist. 3, 295. — 78, 969. Μη νομίσης, ένδοξε... και πνευματικέ Eeo (Diaconus?), Epistola. — Β Ζ. 25 (1925) 105. Μη νομίσης, ενδοξότατε κύριέ μου Nicetas Mag., Epist. ad Methodium. - N E . 19 (1925) 187-88. Μη νομίσης, ώ άνθρωπε, δτι έν πάση Isaac Syr., Sermo 29. — IS . (1770) 180-185; S I S. (1895) 122-26. Μηνδς βοηδρομιώνος φθίνοντος τρίτη, γράμματα Michael Apostolis, Epist. 76 ad Bessarion. — N Μ A. 96. Μηνός δέ Ληναιώνος ενεστηκότος υπό χιόνι Georg. Pachym., De Andro­ nico Palaeol., lib. 4. — 144, 307. Μην υπάτων ό πρώτος. cO δεύτερος αύλακα Eeo imp., Epigramm. 6. — 107, 664-65.

www.torrossa.com - For non-commercial use by authorised users only. License restrictions apply.

In itia P atrum Graecorum

37

Μηνυσας έφθης, αρχόντων φιλανθρωπότατε Leo mag., Epist. 2. ad princip. Bulgariae. - D E I . 1 (1884) 381; T B N. 31 (1939) 77. Μηνύσει κέχρημαι προς την σήν εΰσ. Pilatus, Epist. ad Tiberium. — F A S . 143; T E A . (1876) 443-49; K T. 126 (1913) 34-36; v. S R B. 1 (1940) 157 nr. 186 et 186, 2. Μη ξενίζου βλέπων τον συγγ. S. Nilus, Epist. 3, 12. — 79, 373. Μη ξενίζου εωρακώς Μάξιμον S. Nilus, Epist. 2,220. — 79, 313. Μή ξενισθής, πώς πάλαι μεν S. Nilus, Epist. 1, 125. — 79, 136. Μή οΐου με, ώ ιερέ άνερ, κλείειν την S. Theodor. Stud., Epist. 1, 52. — 99, 1100. Μή οΐου, περιπόθητε αδελφέ, διά τάς Michael Psell., Epist. 11. — N S. 7 (1908) 509-10. Μή δ'κνει καθ’ έκάστην ημέραν S. Nilus, Epist. 1, 165. — 79, 149. Μή δκνον και προφάσεις ασύμφορους S. Nilus, Epist. 4, 16. — 79, 557. Μή ό νόμος ημών κρίνει, φησΐ, τον Gregor. Cypr., Apologia ctra propr. Cler. - 142, 247. Μή ουν φοβηθώμεν μάταιον φόβον S. Epbrem, De Poenitentia. — E S O . 3,81. Μή παιδία γίνεσθε ταΐς φρεσι, Π. Demetr. Chom., Epist. de azymis. — A S C. (1891) 759 (= P A S. 7). Μή πάλιν εκπλήττου, εί στενόν δέχη Maximus Planudes, Epist. 89. — Τ Μ P. 113-14. Μή πάνυ φιλέχθρως διατίθεσθε προς τους Tatian., Oratio adv. Graecos (= Paganos). - 6, 804; TU . 4, 1 (1888-93) 1-43. Μή παράβαινε νηστείαν Κυρίου, τουτέστι S. Athanasius (?), Epitimia. — P S S . 4,456. Μή παραδφς μέ, φησίν, εις S. Nilus, Epist. 1, 178. — 79, 152. Μή παρ’ έμοΰ, άλλα παρ’ αυτής τής S. Isidor. Pel., Epist. 5,545. — 78, 1632. Μή παρρησιάζου, ώ άνθρωπε. At S. Nilus, Epist. 1,6. — 79, 85. Μή πάσι σαυτόν πίστευε, ώ φιλότης S. Isidor. Pel., Epist. 5,525. — 78, 1624. Μή πενθώμεν πικρώς, αγαπητοί (S. Jo. Chrys.), Ecloga 45. — 63, 887; cfr. SAW. 144 (1902) 4,70. Μή πέρα τής φΰσεως, μηδ’ έξω του S. Isidor. Pel., Epist. 5, 431. — 78, 1580. Μή περί μικρών καί φαύλων, αλλά S. Isidor. Pel., Epist. 5, 214. — 78, 1460. Μή πνεΰσαντος εν τή θαλάσση σκλ. S. Nilus, Epist. 3, 158. — 79, 460. Μή πόλεμον φθιμένοισιν - άλις S. Greg. Naz., Epigramma 109. — J A P . 1,568; M G A. 11.

www.torrossa.com - For non-commercial use by authorised users only. License restrictions apply.

In itia P atrum Graecorum

38

Μή πολλοί γίνεσθε διδάσκαλοι, αδελφοί S. Isidor. Pel., Epist. 1,93. — 78, 248. Μήποτε άρα, θεία ψυχή, σύ μέν την Mich. Psell., Epist. ad Protosyncell. - SMB. 5,238-40. Μή ποτέ μήτι γένοιτο, τό δή μ5 δδυνήσ. Maxim. Plan., Stichoi in omn. Sanctos. - TMP . 93. Μή προς θάνατον μέν αμαρτίαν λέγει S. Anastas. Sin., Q. 54. — 89, 616. Μή προς τό πλήθος τών πολλών σφαλμάτων Katanyktika, Poema. — E B S . 14 (1938) 54. Μή προ του άπαρτισμοΰ τών αρετών S. Nilus, Epist. 3, 156. — 79, 457. Μή πτήξης πάθος ψυχής υπό τών S. Nilus, Epist. 3, 282. —79, 524. Μή πυρ άνάψης, χρυσός, άργυρος, λίθοι Joann. Geom., Versus: 102. — 106, 947. Μή σε άπατάτω δ ’Ιουδαίος λέγων S. Nilus, Epist. 1, 57. — 79, 108. Μή σε φοβείτω τής σαρκός τά σκιρτ. S. Nilus, Epist. 3, 165. — 79, 461. Μή σιγήσης, λέγοντι τφ προφήτη εκ Niphon, Vita S. Maximi eremitae (Athos). - AB. 54 (1936) 42-65. Μή σκιαμάχει, ώ φίλος· μηδέ περί S. Isidor. Pel., Epist. 4, 92. — 78, 1153. Μή σου λαθοίμην, μηδέ μου λάθης S. Gregor. Naz., Poema: Supplicatio ad Christum. — 37, 1405. Μή σου τήν προθυμίαν οί εχθροί S. Nilus, Epist. 3, 154. —79, 457. Μή σου, ώ μακάριε, τον εις τήν αρετήν S. Isidor. Pel.,Epist. 5,215. - 78, 1460. Μή σπείρετε επ’ άκάνθαις, φησ'ιν S. Nilus, Epist. 2, 5. — 79, 204. Μή σπεύδε γενέσθαι αρχών S. Nilus, Epist. 1, 82. — 79, 120. Μή συ γε, άγριόθυμε, τετρήνεαι Theodor. Prodr., Carmen in S. Crucem. -

133, 1222.

Μή συγκοινωνείτε, φησ'ιν δ S. Nilus, Epist. 1, 150. — 79, 145. Μή συμπροσέστω σοι θρόνος ανομίας S. Isidor. Pel., Epist. 1,81. — 78, 237. Μή σφόδρα δάκνου τοΐς λυπηροΐς. "A S. Gregor. Naz., Epist. 72. — 37, 137. Μήτ’ αδελφούς έχων, μήτε τέκνα S. Nilus, Epist. 2, 153. — 79, 272. Μή τά μόλις, ώ βέλτιστε, και μετά S. Isidor. Pel., Epist. 2, 106. — 78, 548. Μή τά πλάτη τού βίου λίχνως S. Nilus, Epist. 1,280. — 79, 185. Μήτε άθύμει, μήτε άμαρτίαις λογίζου S. Jo. Chrys., Epist. 71. — 52, 647. Μήτε αρχή, ώ θαυμάσιε, μήτε όγκος S. Isidor. Pel., Epist. 5, 106. — 78, 1388. Μήτε κατά τής τού αύτοκράτορος καί Nicolaus I. Patr., Epist. ad Synod. - N E . 21 (1927) 19-20.

www.torrossa.com - For non-commercial use by authorised users only. License restrictions apply.

I n itia P a tru m G raecorum

39

Μήτε πολλών πεμπομένων,σοι Maximus Planudes, Epist. 27. — TMP. 44. Μητέρα τιμάν, των οσίων. Μήτηρ δέ S. Gregor. Naz., Epist. 37. — 37, 77. Μήτερ δακρύεις· τίνος είπε μοι χάριν; Germanus II. Patr., Stichoi in B. Μ. V. - H A E . 33, Μήτερ Ιμή, τί μ3 ε'τικτες, επεί πολύμοχθον S. Gregor. Naz., Poema 87. - 37, 1433. Μή τ3 εύπλοοΰσι ναυαγοΰντας S. Gregor. Naz,, Epigr. 215. — Μ GA. 200. Μή τή άρνήσει τό μή έσφάλθαι S. Isidor. Pel., Epist. 2, 145. — 78, 589. Μή τήν αλήθειαν τοΐς έριστικοΐς S. Isidor. Pel., Epist. 5, 97. — 78, 1381. Μή τήν εκ τής οικείας ρφθυμίας ψήφον S. Isidor. Pel., Epist. 5, 257. 78, 1485. Μή τήν έννομον αρχήν τοΐς άναρμ. S. Isidor. Pel., Epist. 1, 208. — 78, 313. Μή τήν κεφαλήν τοΐς άγάλμασι κλ. Passio SS. Ephrem, Basilii, etc. — MAP. 8. Ser. - 8, 3 pg. 63. ' Μήτηρ ευταξίας ακολουθία, δψιν (S. Jo. Chrys.), Severian. Gab., Hom. de Cain et Abel etc. — 62, 719; cfr. M S. 342 ss. Μήτηρ ή μόνη παρθένος επί τφ φίλφ Maxim. Plan,, Stichera. — TMP. 267,. Μήτηρ Θεοϋ ευλογημένη πανάμωμε Canon in Β. Μ. V., Ode 1. — Bes. 7 (1903) 337. Μήτηρ, μαθηταί, μάρτυρες, νόες Joann. Geom., Versus: 133. — 106, 961. Μήτηρ πατρι πέπομφα παΐδα, ή κατά S. Gregor. Naz., Epist. 236. — 37, 380. Μήτηρ σε, τέκνον, Ικετεύει παρθένος Jo. Euch., Versus n. 75 et 76. — 120, 1178; A WG. 28 (1881) 38. Μή τής κατά ψυχήν αρετής άμελ. (S. Jo. Chrys.), Ecloga 28. — 63, 771; cfr. SAW. 144 (1902) 4,61. Μή τής φθοράς διά πείραν κυοφορήσασα Cosm. Majoumas, Can., Ode 9. - CPC. (1871) 204. Μή τις εμοΐς παθέεσσι και ά'λγεσιν, ήέ S. Gregor. Naz., Epigramma (ult.). - 37, 1430 (=. n. 84); MGA. (1709) 216. Μή τις των άκροωμένων μή τις των απίστων Clementis Eiturgia. — B E E . (1896) 1,3-27. Μή τό εχθρού κεκρατηκέναι, εις άλ. S. Isidor. Pel., Epist. 2, 104. —ί 78, 548. Μή τον δόξαντα σοφόν τι πεποιηκ. S. Isidor. Pel., Epist. 2, 118. — 78, 560. . Μή τούς μόλις, και διά μυρίων αγώνων S. Isidor. Pel., Epist. 5,379. - 78, 1553. , Μή τοΰτ3 εννόει, δπως μηδείς S. Isidor. Pel., Epist. 5, 70 et 493. — 78, 1368 et 1612.

www.torrossa.com - For non-commercial use by authorised users only. License restrictions apply.

40

In itia P atru m G raecorum

Μή τοΰτο έννόει, ώ βέλτιστε, δπως S. Isidor. Pel., Epist. 5,493 et 70. - 78, 1612 et 1368. Μή τοΰτο οΐου νίκην, ιερέ Σωσίπ. (Dionys. Ar.), Epist. 6 ad Sosipatr. — 3, 1077. Μήτραν άφλέκτως είκονίζουσι Κόρης S. Jo. Damasc., Canon, Ode 9. — S T P . (1888) 71. Μή τραπέζη πληθοΰση, και φδφ S. Isidor. Pel., Epist. 5, 158. — 78, 1416. Μητροπόλεις· Ή Καισαρεία. 'Η ’Έφεσος Series thronorum primorum. - 107, 367. Μητροπολΐται μεγάλοι ιγ' Tacticon Antiochenum. — Ρ Κ S. 65. Μητροπρεπώς τον Υιόν έγγραπτον φέρω S. Theodor. Stud., Poema 38. - 99, 1793. Μητρός Θεοΰ εορτήν τιμώμεν. Ποια Leo imp., In S. Mariae Assumption. - 107, 157; CNA. 1 (1648) 1734; v. B H G. 1113. Μή τφ άπαξ ή δεύτερον νενικηκέναι S. Isidor. Pel., Epist. 5, 144. — 78, 1409. Μή τφ δεινός είναι πράγμασι ,χρήσθαι S. Isidor. Pel., Epist. 5, 264. — 78, 1489. Μή τφ συγγνώμης τυχεΐν προσδ. S. Isidor. Pel., Epist. 2, 123. — 78, 564. Μή ύβριζε τήν θείαν λειτουργίαν S. Isidor. Pel., Epist. 1, 313. — 78, 364. Μή υπεχε τοίς λογοποιοΰσι τάς άκοάς S. Isidor. Pel., Epist. 5,90. — 78, 1377. Μή ΰπολάβητε, ώ άνδρες "Ελληνες άλογον ή S. Justin., Oratio, ad Graecos. — 6, 229. Μή φαίνοιο, ώ βέλτιστε, άγριώτερον S. Isidor. Pel., Epist. 5, 150. — 78, 1413. Μή φίλει τάς χεΐράς σου επαίνων S. Nilus, Epist. 2, 185. — 79, 296. Μή φοβοΰ, ώ μισοπονηρίας ιερόν S. Isidor. Pel., Epist. 3, 247. — 78, 925. Μή χρώμασι ποίκιλλε δεσπότου θέαν Joannes Geom., Carmen in imp. Niceph. — 106, 901. Μή ψεΰδεσθ’ δτι γαστρός Ιπαινέται S. Greg. Naz., Epigramma 168. — J A P . 1,585; M GA. 206. Μή ψηφίσης αργίαν τήν έκτασιν Isaac Syr., Sermo 34. — IS . (1770) 215-26; S I S . (1895) 146-53. Μή ώς ενός τοΰ λευκοσκάρου καταφρόνησον Mich. Psell., Epist. ad Metropolitam quendam(?). — O R. 13 (1941) 308-09. Μή ώς έ'τυχε, και άβασανίστως S. Nilus, Epist. 2, 117. — 79, 252. Μή ώσπερ ταύρος καί αγέρωχος, καί άτιμ. S. Isidor. Pel., Epist. 5, 469. - 78, 1597. Μή ώς ψιλφ άρτφ προσερχώμεθα S. Nilus, Epist. 3, 39. — 79, 405.

www.torrossa.com - For non-commercial use by authorised users only. License restrictions apply.

In itia P a tru m G raecorum

41

Μή ώφελον, μή κοινή των Χριστιανών Joann. Eugen., Epist. ad Gemist. - E P P . 1, 154. Μια καιρού ροπή πόσα γίνεται; ήρθη S. Theodor. Stud., Epist. 65: Naucr. - Μ B N. 8, 53. ■· Μία κατά το ακόλουθον άποδέδεικται Doctrina Patrum de Incarnatione. - M NC. 7, 6. Μία μέν αιτίά τής άσαφείας εστ'ι Photius, Q. Amph. 153. — 101, 816; Μ N C. 1 (1825) 317. . Μία μέν πάντων ανθρώπων φύσις Theodoret., Epist. 144. — 83, 1369. Μίαν αιτήσας καί δύο λαβών την αιτίαν Constantin. Acrop., Epist. (157). - AB. 51 (1933) 276. Μίαν δη οΰν εκ κοινής οί επ'ι ταύτό Cone. Antioch. II, Epist. synod. — MCC. 1, 1095. Μίαν εσχηκώς παραψυχήν εν τήδε τή Theodoret., Epist. 38. — S T E . 3. Μίαν εχουσα ή πηγή τοΰ ύδατος (S. Jo. Chrys.), Horn. De peccator, re­ miss. — 60, 759. Μίαν ήτήσάμην παρά σου τοΰ Jo. Euch., Epist. 14. — A W G. 28 (1881) 57. Μίαν τοΰ Πατρός καί τοΰ Υίοΰ καί τοΰ άγιου Theodoret., Demonstr. per Syllog. — 83, 317. Μίαν τρισυπόστατον αρχήν τα Σεραφίμ Canon, Ode 1. — Pen. (1883) 45; Oct. (1885) 5. Μίαν τρισυπόστατον φύσιν πάνευσεβώς Canon, Ode 9. — Men. 2 (1889) 258 (23 Nov.). ...μίαν τφ άριθμφ ζωήν καί σοφίαν επί Manuel Calée., Apologiae Fragin. - ST. 152 (1950) 321-23. Μίαν των Σαββάτων, τήν πρώτην των Theophylact., in Evang. Eucae, cp. ult. - 123, 1112. Μίαν υμάς απαντας αϊτήσαι βούλομαι S. Jo. Chrys., Horn. 11. in Joann. - 59, 77. Μίαν ΰμΐν διελέχθην ημέραν, καί S. Jo. Chrys., Horn. 11. De Incomprehen. - 48, 795. Μίαν υμών άπελείφθην ημέραν S. Jo. Chrys., Horn, in: In faciem ei restiti. — 51, 371. Μίαν φύσιν δόξα τε Πατρός και Υίοΰ (S. Athanas.), De SS. Trinitate. - 28, 1604. Μιας ό μικρός έργον εσπέρας λόγος Jo. Euch., Poèma 94. — 120, 1194; A WG. 28 (1881) 50. Μια των ήμερων άνθρωπός τις υπό ποταμοΰ Eusebius Alex., Smo. 6: De pereuntibus in flumine. — 861, 349; S R. 9,664-66.

www.torrossa.com - For non-commercial use by authorised users only. License restrictions apply.

42

In itia P a tru m G raecorum

Μια των ημερών λέγει τφ μακαρίφ Εύσεβίφ Eusebius Alex., De Caritate. '. - 8 6 \ 324; S R. 9,16. Miqi των ημερών μνεΐαι αγίων επετελοΰντο Eusebius AL, Smo de festis Sanctorum. — 861, 357; S R. 9, 669-73. Μια τών ήμερών, Νεομηνίας ούσης, προσελθών Eusebius Alex., De Neoumeniis et Sabb. — 861, 353; S R. 9, 666-69. Μιφ τών ήμερών σφοδραΐς τισιν ανάγκαις S. Gregor. Pp., Dialogorum üb. 1. - P L . 77,150-215; ν. B Η G. 1446. Μία φύσις σύνθετος εκ διαφόρων S. Jo. Dam., De Natura comp. — 95, 112. Μία χελιδών εφ° ημάς γραφή πανσέβ. Eustath. Thess., Epist. 41. — 136, 1306. Μίγνυται ωδί (ώδε) ά μικτά ' φυσις φλογ. Jo. Euch.; Poèma 101; Chri­ stoph. Myt., Stichoi 3. - 120, 1196; Eos 6 (1900) 69; K CM. 2. Μικρά ή επιστολή σου, τέκνον, αλλά S. Theodor. Stud., Epist. 105: Titoio. - MB N. 8, 93. Μικρά μέν ή προσαγωγή, άγαθοδότης δε Theodor. II. Lascar., Epist. 2 (117) ad Phocam Metroph. Phü. - T L F. 163-64. . Μικρά σου τα τής παρούσης τύχης S. BasiUus, Epist. 1, 41. — 32, 344. Μικρά συλλαβή την υγείαν καί S. Theodor. Stud., Epist. 267: Enodio et Joh. - Μ B N. 8, 216. Μικροις εωθεν Ινδιατρίψαντες ρήμασι S. Basil., Horn. 2. in Hexaemeron. - 29,28; SCh. 26 (1949) 138. Μικροις μέν καί μικρά τολμώσιν -ούκ αδεές EuthaUus ep. Sulc., In 7 epist. Cath. - 85, 665. Μικρομερώς εν- γνώσει γενομένων ήμών Sergia, Translatio S. Olympiadis. - A B. 16 (1897) 44-51; cfr. 15 (1896) 400-23; v. B H G. 1376. Μικρόν αμελήσας, προς αμαρτίαν S. Nilus, Epist. 2, 172. — 79,- 288. Μικρόν ανοπιν είπών θηρεύεσθαι καί S. Gregor. Agrig., in Ecclesiasten, lib. 9. - 98, 1084. Μικρόν άπεδημήσαμεν αφ’ υμών, καί S. Theodor. Stud., Smo. 45: De correct, fr. — M B N. 9, 107. Μικρόν άποδημήσαντες άφ’ υμών S. Theodor. Stud., Smo. 22: In memor. Joann. Chale. — M B N. 9, 52. Μικρόν απολιμπανόμενος ΰμΐν χρόνον S. Theodor. Stud., Cateches. 75. - P T S . 2, 513-520. Μικρόν μέν πνείεσκες Ιπί χθονί S. Greg. Naz., Epigramma 153. — J A P . 1, 580; M G A. 45. Μικρόν τι του αστεος άπωτέρω Demetrii Miracula variis temp. 4. — 116, 1393; v. B H G. 530’

www.torrossa.com - For non-commercial use by authorised users only. License restrictions apply.

In itia P a tru m G raecorum

43

Μικρός ήμην εν τοΐς άδελφοΐς μου καί Psalmus 151. — ν. S R Β. 1 {1940) 73 nr. 105, 2. Μικρού δεΐν εξεθάμβησας ημάς S. Nilus, Epist. 1, 296. — 79, 192. Μικρού δεΐν προς τα παριστάμενα S. Theodor. Stud., Cateches. 3a. — . P T S . 2 (1904) 16-20. Μικρού Ικπεπάταγμαι, αύθέντη Κομνηνέ Eustath. Thess., Epist. 8. — 136, 1262; T E O . 317. Μικρού καί πρότερον διά τού γράμμ. S. Theodor. Stud., Epist. 2, 218. - 99, 1657. Μικρού καί χαρήση χαράν, δτι θεάση tòv Theodor. II. Tascar., Epist. 37 (85) ad Georg. Acropol. — T L F . 112. Μικρού Κυπριανός διέφυγεν ημάς· S. Greg. Naz., Or. 24. — 35, 1169; ν. B H G . 457. Μικρούς, οΐμαι, λέγει τούς κατά διάνοιαν S. Maximus Cf., Q. 51. — 90, 825. Μικρών τα μέγιστα άντικτώμενος Canon, Ode 9. — Men. 4 (1898) 261 (6. Apr.). Μικρφ πρότερον ΰμΐν εΐπον, αγαπητοί, αίτιον Nicol. Patr., Homilía de expugnat. Thessalon. — E M S. 1 (1940) 243-46. Μικρφ σοι πρότερον επιστείλας, από τής Manuel Calée., Epist. 86. — S T. 152 (1950) 297-303. , Μικρφ τάχιον διέλω (sic) τόν λόγον, πασι S. Clemens, Epitome fragm. - TAS. (1861) 86. Μικρφ τφ τού ’Ικάρου μυθευομένορ Nicetas Mag., Epist. ad Michaelem. - N E. 19 (1925) 182-83. Μιμείται καί Μωϋσήν εκείνον ή βασιλεία Mich. Pal. imp. Diacono Theo­ dora Scutariotae confert dignitatem Dikaeophylacis. — 161, 1038; M A D. 5 (1887) 246. Μιμείται την αρετήν ή κακία, κ. S. Cyrill. Jer., Catech. 4a. — 33, 453; cfr. MEO. 55 (1942) 1-43. Μίμησάί μοι τον ’Αλέξανδρον, ώ S. Greg. Naz., Epist. 189. — 37, 308. Μιμηταί μου γίνεσθε, φησίν δ Παύλος S. Jo. Chrys., Horn. 70. in Joann. - 59, 381. Μιμητής υπάρχων τού ελεήμονος Kondakarion. — B Z. 6 (1897) 383-86. Μίμου μέθα τούς ζωγράφους, oî.S. Gregor. Naz., Epist. 230. — 37, 372. Μιμούμενος γης ό γραφεύς καί τήν φύσιν Manuel Philes, Poëmata (ex Cod. Vat. 1126). - MMP. 2 (1857) 267ss. Μιμού τον μέγαν ’Ιώβ επιξέοντα S. Nilus, Epist. 4, 13. — 79, 556. Μισδαΐος δέ ό βασιλεύς άπολύσας Acta S. Thomae ap., De Misdaei Co­ niuge. — ν. B H G. 1820.

www.torrossa.com - For non-commercial use by authorised users only. License restrictions apply.

44

In itia P a tru m G raecorum

Μισδαίου τού βασιλέως ή γυνή ήν Passio S. Thomae Αρ. — P A P . 2, 2 (1903) 290-91; ν. B Η G. 1831; ν. S R B . 1 (1940) 233. nr. 260,1. Μισθός αρετής έπαινος, 8ν εισφέρομ. Synesius, Epist. 62. — 66, 1405; PSC. (1631) 205. Μισθού μεν ούν ουδέ δώρων ενεκα ταΰτην Georg. Pachym., Tract. 10. — B P J. 186-207. Μισός σοι άνεφύη παρά πασι διά την S. Isidor. Pel., Epist. 5, 536. — 78, 1629. Μισούμεθ’ ούτως, ώστε μή προσενέπειν Theophylact., Epist. ad Nicol. Cal. - 126, 440. Μισώ μέν δστις ταφανή περισκοπεί Achilles Tatius, Isagoge ad Arati Phaenomena. — 19, 933. Μισών φιλεΐς με, πλήν φιλώ μισοΰντα Nicetas Phil., Stich, in Judam. - Eos. 8 (1902) 85. Μισώ φονέα κρίνοντα τον θυμώδη Casia, Stichoi jambici. — SBA. (1897) 1,363-64. Μιχαήλ επαινών τον Γαβριήλ επαιν. Nicetas Chon., Eaudatio SS. Michael et Gabr. - 140, 1221; v. B H G. 1291. Μιχαήλ δ βασιλεύς τφ πρώτφ έτει Anon., Peonis Armeni Vita. — 108, 1009; CT P. (1655) 428-42 (mut.). Μιχαήλ ό τών αγγέλων αρχιστράτηγος Chrysipp. presb. Hierosol., Encom. in S. Michaelem Archang. — E B S. 3 (1926) 88-93. Μιχαήλ τον παμμέγιστον καί μέγαν ταξίαρχον Neophytus, Michaelis Ar­ chang. Pandatio. — v. B H G. 1290. Μνήμη δικαίων μετ5 εγκωμίων γίνεται S. Jo. Dam., In Dormitionem B. Μ. V. - 96, 700; ν. B Η G. 1114. Μνήμη τής αγίας Μαρίας τής ΑΙγυπτίας Synaxar. Cstpl., Mensis April. 1. - AS. Nov. Propyl. (1902) 576 ss. Μνήμη τού αγίου προφήτου Ναοΰμ, 8ς Synaxar. Cstpl., Mensis Decembr. 1. — AS. Nov. Propyl. (1902) 269 ss. Μνήμη τών αγίων θαυματουργών άναργ. Synaxar. Cstpl., Mensis Novembr. 1. - AS. Nov. Propyl. (1902) 184 ss. Μνημονεύεις μου αεί, ώ φίλε καλέ, άλ. S. Theodor. Stud., Epist. 30: ad Isidor. - Μ B Ν. 8, 24. Μνημονεύοντα, κατά τό γεγραμμένον S. Basil., Reg. br. 93. — 31, 1148. Μνημονεύοντες τής άμολύντου S. Nilus, Epist. 2, 31. — 79, 212. Μνημονεύοντες τού Αποστόλου λέγοντος S. Basil., Reg. br. 18. — 31, 1095. Μνήσθητε, φησ'ιν, oí μακρόθεν S. Nilus, Epist. 4, 30. — 79, 564. Μνήσθητι, Κύριε δ Θεός ημών, καί επί (S. Basilii Mg.), Piturgia. — 106, 1292.

www.torrossa.com - For non-commercial use by authorised users only. License restrictions apply.

In itia P atru m G raecorum

45

Μνήσθητί μου Κύριε εν τή βασιλεία σου. Responsorium lit., in Magna feria VI. - O C. 3* Ser. tom. 3 (1930) 75-78. Μνήσθητί σώτερ δημιουργέ των Versus in fine codicis ms. — Μ P G. 269. Μνήσθητί, τέκνον, τοΰ είπόντος, δτι' Διά Dorotheus abb., Epist. 2. — 88, 1840. Μνηστευσάμενός τις κόρην προσεφθάρη τη Canon 25 (ult.) Synodi Ancy­ ranae (ante 325). - S B E. 3 (1891) 154; P I C. 1,448; S K Q . -12 (1896) 34. Μνώεο, Χριστέ, υιέ θεοΐο ύψιμέδοντος Synesius Cyren. (Georg. Alitr.), Hymnus 10. - 66, 1615; P S C. (1631) 348; A A N . - N S . 4,2 (1916) 123; T S C. 1 (1939) 64; C P C. 23. Μόγις μοι νυν έγένετο και έπιστεΐλαι προς Irenaeus comes, Epist. ad epi­ scopos orientales. — M C C. 4,1392; ACO. 1,5 p. 135. Μόλις γάρ έκ τής πολλής των ΰδάτων ολκής Neophyt. Encl., Smo 3. in Hexaemeron. — C N E. (1914) 166-70. Μόλις δέ κορεσθείς vide; Μόλις ποτέ κορεσθεις. Μόλις διαδράς των σοφιστών τάς Joann. Geom., Versus 19: In 10 Categor. - 106, 918; B G C. 2,474. Μόλις διά ταυτης όδεΰοντι γραμματοφόρφ Joann. Euch., Epist. 164. — AWG. 28 (1881) 88. Μόλις ειρκτήν και δεσμά καί τυράννους Demetrius Kyd., Epist. ad Manuel Pal. — Μ I D. 42. Μόλις ελαβόμεθα τής ίεράς άγκυρας των Akyndynos, Λαπίθφ (Excerpt). — U S. 75-84. Μόλις επιτυχών βραχείας σχολής, τή τε S. Gregor. Nyss., Epistola. — 45, 237; P G N . (1925) 84. Μόλις Ιπί τφ τελεί τών κακών έχάρημεν Coelestin. Pp., Epist. ad 7 epp. orient. Cstpl. - A B W. 30,8 (1920) 41; ACO. 1, 7 p. 125. Μόλις ή μάς άμηχανοΰντας μετέβαλες Procop. Gaz., Epist. 76: Philippo. — 872, 2777. Μόλις ήμΐν υπήρξεν έπιτυχεΐν S. Basii., Epist. ad Eusebium. — 32, 384. Μόλις μέν καί βραδέως, άγιώτατε δέσπ. Maxim; Plan., Epist. ad Gregor. — T Μ P. 215. Μόλις ό δείνα τής ειρκτής άνεθείς Maxim. Plan., Epist. 38. — T Μ P. 57. Μόλις ποτέ άνεπνεΰσαμεν εις την S. Jo. Chrys., Epist. 13. ad Olympia­ dem. - 52, 610; SCh. 13 (1947) nr. 6. Μόλις ποτέ καί βραχύ τών κακών άναπν. Mich. Psell., Epist. ad Patriarch. Antioch. - O R. 13 (1941) 166-67. Μόλις ποτέ, καί πολλοΐς ΐδρώσι τής τε σής S. Cyrill. Α1„ Epist. ad Proclum ep. Cstpl. - 77, 344; MCC. 9, 409; G B V. 9, 695; AB W. 32, 6 p. 17,

www.torrossa.com - For non-commercial use by authorised users only. License restrictions apply.

46

In itia P a tru m G raecorum

Μόλις ποτέ καί χρόνφ εκπολιορκήσαντες Theodor. Easc., Epist. ad Bessarion. — 161, 962. Μόλις ποτέ κορεσθεΐς των εις τον Μ. S. Basii., Adv. Eunom. lib. 3. — 29, 653. Μόλις ποτέ μιμήσασθαι κατεδέξω S. Nilus, Epist. 2, 56. — 79, 224. Μόλις ποτέ τό διά μεγίστης ευχής ύπαρχον Valentinianus et Marcianus imp., Edictum prohib. disputationes de fide coram vulgo. — M C C. 7,476; A C O . II. 1, 3 p. 120.

Μόλις ποτέ τό κατά τον Όζίαν S. jo. Cbrys., Hom. 6. in Vidi Dominum. - 56, 135; v. B H G. 124. Μόλις ποτέ των Ικ τής αρρώστιας S. Gregor. Naz., Epist. 171. — 37, 280. Μολυσμός αν εΐη σαρκός μέν τό άναμ. S. Basii., Reg. br. 53. — 31, 1117. Μονάδα τρισυπόστατον καί τριάδα δμοοΰσιον Hymnus liturgicus, in Dom. Palmarum, Vesp. — P K A . 2 (1894) 41. Μόναι των ομοιοπαθών όμιλίαι τοΐς Photius Patr., Sententiae. — HM P. 52. Μονάσας, καί τον σταυρόν σου, Όσιε, άναλαβ. Canon, Ode 1. — Men. 3 (1896) 579 (13. Febr.). Μονάς έστι καθ’ δ έκαστον των δντων Domnin. phil., Introductio arithmet. - B G C. 4, 413. Μονάς τρισαγία και ΰπεράναρχε Neophytus, Oratio in Crucem D. N. Iesu Christi. - v. B H G . 423. Μοναχέ, οΰτω τφ Χριστφ επηγγείλω S. Ephrem, Exhort. 38, — E S O. 2, 136. Μονάχοι δύο εκ τής εώας όρμώμενοι De translat. capitis S. Joann. Bapt. - A S . - 24. Jun. - 4, 716; v. B H G . 839. Μοναχοί δύο τής εώας μέν εξορμώμενοι Commentarius de Vita S. Joann. Bapt. - v. B H G . 836. Μοναχοί τινες των εκ Κρητών Miraculum 6. S. Nicolai ep. — v. B H G. 1359. Μοναχός βουλόμενος διά καθαράς Antiochus Mon., De jejunio. — 89,1452.' Μοναχός εστιν εαυτόν μόνον έχων. Μοναχ. Casia, Versus de monachis. — S B A. (1897) 1,367-68. Μοναχός κυρίως έστιν, άμετεώριστον Jo. Climacus, Sententiae. — 79, 1464. Μοναχός ουδέ δναρ οφείλει σψιν S. Nilus, Epist. 3, 150. — 79, 453. Μοναχός τις κατατύχην ■εκάθητον απ’ Visio monachi Athonitidis. — MU A. 226-27. Μοναχός τις πρός τήν ήμετέραν έσχατίαν S. Isidor. Pel., Epist. 1, 318. — 78, 365. Μοναχός τις τραΰμα λαβών παρά τίνος Dicta Patrum. — V V. 22 (1915-16) 168.

www.torrossa.com - For non-commercial use by authorised users only. License restrictions apply.

I n itia P a tru m G raecorum

47

MoVs επουράνιε βασιλεύ τής βασιλευούσης Canon, Ode 1. — Men. 5 (1899) 140 (21. Mai); RO.' nr. 31. ann. 3 (1913) 76-80, Μόνη ή αρετή αυτάρκης κοσμήσαι S. Isidor. Pel., Epist. 5, 63/ — 78, 1364. Μόνην έπιποθήσας των αγαθών των μ. Canon in S. Petrum Ap. — 96, 1389; SR . 9, 727-29 (mut.); P H G. CXVII-CXXV; Μόνην την ουράνιον έχειν ζωήν Canon, Ode 9. — Men. 3 (1896) 602 (16. Febr.). Μονής αγαστής, τής καλούμενης νέας S. Theodor. Stud., Poema 107. — 99i 1805. Μόνης τής κτήσεως Ικείνων εχώμεθα S. Isidor. Pel., Epist. 5, 123. — 78, 1396. Μόνη χάριτι θεία το μέγα τοϋτο καί Nicolaus Mysticus, Renuntiatio. — BZ. 1 (1892) 553. Μονογενές Υίέ και Λόγε του Θεού, ό αχώριστος Oratio in S. Pascha. — B B G. 3 (1940) 123. Μονογενής πάσι καί κυριωτάτη θεραπεία Maurus ep. Ravenn., Epist. ad Martin. Pp. , - Μ C C. 10, 884; P E . 87, 103. Μονογενής Υιός καί Λόγος S. Nilus, Epist. 2,39. — 79, 213. Μονοκέφαλον θηρίον εφανήσθη εν τώ κόσμφ Arsenius protonot., Oraculum. - N E . 19 (1925) 113-15. Μόνον μή παντελώς άκαρπος εύρεθή S. Ephrem, De diebus festis. — E S O . 3, 11. Μόνος εν άνθρώποις τέλειος άνθρωπος, ό τής Timoth. Hieros., In S. Symeonem. - 861, 237; cfr. E E. 63 (1949) 11. Μόνος καθαρός καί άμόλυντος υπάρχων Josephus, Hym. ante festum Euminum. — P A S . 1,400. . , Μόνος μέν ώς αληθώς ό τών χρόνων Georg. Mon., De Quartodecimana Paschae. — B Z. 9 (1900) 24 ss. Μονότροπος ό τοΰ χριστιανισμού βίος (S, Basii.), Ecloge: De ingluvie et ebriet. — 32, 1316. Μοντανιστής είπεν 'Ημείς τφ άγίω Παΰλφ Montanistae et Orthodoxi Disputatio. — Z K. 26 (1905) 449-58. Μονφδίαν τις τών λίαν πεπαιδευμένων, και εις S. Isidor. Pel., Epist. 5, 53. - 78, 1357. Μορφήν ενθάδε μοΰνην έχει Θεός Epigramma 67. — J A P . 1, 21. ...μόσυνον αγίων και δικαιοκρισίαν καί αγαθά (Expi. αυτοί σε απελέγξουσιν τοΰ μηκέτι φαίνεσθαι) Diaboli Contradictio Jesu Christo. — VAG. 1 (1893) 8-10. Μοσχιανός ô δσιος λύχνος ό τίμιος, δ φωτοφόρος Stichoi in S. Moschian. - ' E A . 21 (1901) 41.

www.torrossa.com - For non-commercial use by authorised users only. License restrictions apply.

48

In itia P a tru m G raecorum

Μουζάλων μου, καί τούτο μετά πόσης σοι Theodor. II. Tascar., Epist. 55 (204) - T T F. 251-55. Μουζάλων μου, την εικόνα τής ύπεραγίας Θεοτόκου Theodor. II. Tascar., Epist. 37 (186). - T Τ E. 235-36. Μούνη σοί φωνή περιλείπετο S. Greg. Naz., Epigramma 40. — J A P. 1, 551. ■ Μουνογενές κάρτιστε (sic) πάι μεγάλοιο Theodor. Metodi., Doxologia in Deum. - Τ Τ Μ. (1895) 1. Μούσα, δήν όκνεΐς λίαν Τσιδώρω πατρί Fr. Filelfi., Versus ad Isidor. Patr. Cp. — T F F. 208-10. Μουσαίος. Ειεν ώ παί Άριστάνδρου Anonym., Xenedemos. — C A G. 3, 204. Μουσικών οργάνων συμφωνούντων Cosmas Hieros., Hymnus. — 98, 520. Μουσοπόλον, ρητήρα, δικασπόλον, S. Greg. Naz., Epigramma 108. — J A P . 1,568; MG A. 10. Μουσών καί λόγων τών θείων ΐδμονές απαντες Manuel Cor., Stichoi in Marcum Ephes. - E S P . 5 (1902) 32. Μουσών χορός, συνέλθωμεν, συστήσωμεν Euthymius Tornikis, Poëmata. - P N P. 188. Μπραγκοβάνων Στέφανε στέλεχος ρίζης Euthym. Zig., Versus in Steph. Frangipani. — 130, 18. Μύθον ενόμιζον τέως tù τού 'Ομήρου S. Basilius, Epist. ad Aburgium. - 32, 596. Μυθοποιός ήν ó Αίσωπος, καί ό μύθος Photius, Epist. 16. ad Georg. Nicomed. - S I P . 41 (1896) 10-12. Μύθος Τάρταρος ή εν επε'ι τάφον οΰκ ανέφξεν S. Gregor. Naz., Epi­ gramma 94 (ult.). - 38, 130; J A P . 1,602; M G A. 168. Μύθων ήμετέρων, πανυπέρτατε, κέκ. Apollinaris Taod., Ps. 5. — 33, 1317. Μύρα σε τής Λυκίας προήγαγεν ως πολύτιμον Joann. Dam., Canon in S. Nicolaum. — 96, 1384; S R. 9, 722-27. Μυρίαις εύεργεσίαις παρά τής σής S. Nilus, Epist. 2, 315. — 79, 353. Μυρία μέν δεδάηκας, οσα προγενέστ. Constantin., Versus in Teonem Philos. - 107, TXIs.; MAG. 2 (1850) 555. Μυρισμακάριστοι μεν ύπάρχομεν S. Nilus, Epist. 1, 27. — 79, 96. Μυρίζει σου ή θήκη πνευματικήν Canon, Ode 9. — Men. 2 (1889) 383 (5. Dec.). Μυρμηκοφυές Ινδεδυμένος δέμας Theodor. Bals., Versus. — W S. 25 (1903) 187. Μύρου ευώδους καί σεπτού, Δημήτριε Georg. Skylitz., Canon in S. De­ metrium. - VV. 10 (1903) 471-82.

www.torrossa.com - For non-commercial use by authorised users only. License restrictions apply.

In itia P atrum Graecorum

49

Μυροφόροι γυναίκες τώ τάφω tí προσήλθατε; Stichoi in Pascha. — S E P. 192 nr. 272. Μΰστα των ουρανίων, Ίοΰδα πάνσοφε Canon, Ode 1. — Men. 5 (1899) 317 (19. Juni); cfr. AS. - 19 Juni. - 3, 806. Μυστήριον βασιλέως κρΰπτειν καλόν, tà Joann. Canan., De Constantinopoli oppugnata. - 156, 61; CSB. (1838) 457-479; v. BHG. 1064. Μυστήριον βασιλέως κρΰπτειν καλόν, tà S. Sophron. Patr., Vita S. Ma­ riae Aeg. - 873, 3697; A S. - 1 Apr. - 1, X III; v. B H G . 1042. Μυστήριον βασιλέως κρΰπτειν καλόν τα δέ έργα του Petrus ep. Taurian., Vita Phantini. — v. B H G . 1508. Μυστήριον ή παροΰσα πανήγυρις, ύπόθ. Andr. Cret., In Dormitionem B. Μ. V. - 97, 1072; v. B H G . 1115. Μυστήριον μεν βασιλέως κρΰπτειν καλόν. *Ην τις Miracula S. Anastasii Romae. — v. B H G . 89. Μυστήριον ξένον βλέπω, άντί ήλιου (S. Athan.), Horn, in Chr.* Nativ. - 28, 960. Μυστήριον ξένον καί παράδοξον βλέπω S. Jo. Chrys., Horn, in Chr.1 Nativit. - 56 , 385-94; cfr. 76 , 1216 A; 28 , 960-72; MEO. 54 (1941) 39. Μυστήριον ξένον όρώ καί παράδοξον! Ίησοΰς Canon, Ode 9. — Men. 3 (1896) 93 (5. Jan.). Μυστήριον ξένον όρώ καί παράδοξον! Ουρανός Theodor. Prodrom., Ca­ non, Ode 9. — CPC. (1871) 168. (v. Cosmas Majumas); S T P. (1888) 55; cfr. 56 , 385 et 76 , 1216 A. Μυστήριον περί τού κόκκου του σινάπεως Isaías abb., Smo. 11: De grano sinapis. — A A I . (1911) 69. Μυστήριον περί του οίνου, καί τής του Isaías abb·, Smo. 12: De vino. — A A I. (1911) 70. Μυστικόν ήμΐν δεΐπνον ή θεόλεκτος Theophanes Ker., De parabola Coenae. - 132, 321; S E K . (I860) 48. Μυστικός εΐ, Θεοτόκε, παράδεισος, άγεωργ. S. Cosmas, Canon in Exaltat. S. Crucis, Ode 9. - G O O. 3 (1734) 307; CPC. (1871) 164; S T P . (1888) 26; BZ. 28 (1928) 32. Μυστιπόλου τελετής ιερόγραφα Anon., Epigr. in S. Dionys. — EAS . 4 (1900-02) 142. Μυστογράφος χθες εύγενής νεανίας Jo. Euch., Poema 65. — 120, 1174; A WG. 28 (1881) 36. Μωκίου του πανενδόξου μάρτυρος τους Michael mon., Encom. in S. Mo­ kkan. - AB. 31 (1912) 176-87. Μώμε μιαιφόνε, σός σε κατέκτανε Epigramma 103. — J A P . 1,28. .

11-4

;

www.torrossa.com - For non-commercial use by authorised users only. License restrictions apply.

50

In itia- P atrum Graecorum

Μωρία δοκεΐ τφ ψυχικφ άνθρ. S. Isidor. Peí., Epist. 5, 41. — 78, 1352. Μωροί τά πολλά, καν σοφοί πεφυκ. Joann. Geom., Versus 126. — 106, 959. Μωσέα εικονίζων ταΐς άρεταΐς, ΰπερήλασας Canon, Ode 9. — Men. 4 (1898) 224 (31. Márz). Μωσέως τά δόγματα, πάνσοφοι παΐδες Canon, Ode 1. — Men. 6 (1901) 281 (1. Aug.). Μωσήν, πάτερ σοφέ, σε γινώσκομεν Niceph. Blemm., Hymn. in 8. Greg. Thaum. - B Z. 6 (1897) 531-32. Μωσής έκεΐνος, φ θάλασσα μέν Isidor. Thess., Or. in Nativ. B. Μ. V. — 139, 12; BSM. 1 (1855) 208; 2 (1856) 205; v. B H G . 1116. Μωσής ελάλει, φησ'ιν ή γραφή, δ δε Θεός Joannes Naup., Epist. 27. — V V. 3 (1896) 293. Μωσής εν θαλάσση προφητικώς ίδών Canon, Ode 1. — Men. 6 (1901) 337 (6. Aug.). Μωσής ετύπου πάλαι σου, Χριστέ Hymnus 1. in fer. VI. Paschae. — P K A . 2 (1894) 238-44. Μωσής Θεοϋ πρόσωπον Ιν Θαβώρ ΐδε S. Jo. Dam., Carmen in Transfig. - 96, 848. Μωσής καλυφθείς, άλλά τφ θείφ γνόφφ Nicol. Calliclis, Poema in imag. Chr. - SNC. 14. Μωσής μέν αρχών, Ναυΐδης δέ συν. S. Theodor. Stud., Poema 6. — 99, 1781. Μωσής μέν δ μέγας, ό νομοθέτης, πρώτος Theodoret., In Malach. — 81 , 1960. Μωσής δ ιεροφάντης πλαγίαν S. Nilus, Epist. 1,86. — 79, 120. Μωσής δ μακάριος υπέδειξε τύπον S. Macar. Aeg., De elevat, mentis. — 34, 889. Μωσής πέρα θάλασσαν άβρόχφ δρόμφ Anón., Epigramma. — Eos 4 (1897) 157. Μωσής Προφητών αΐνείσθω πρότερος Canon, Ode 1. — Men. 1 (1888) 49 (4. Sept.). Μωϋσέα γένος Εβραίον προφητών απάντων Eusebius Pamph., Chroni­ corum lib. 2. — 19, 315. Μωϋσέως δέ τον προειρημέν. Flav. Jos., Antiquit. Jud. lib. 5. — ΝΑΙ . 1 (1888) 267. Μωϋσέως έν τη Έξόδφ, βιβλίφ δευτέρφ Inscriptiones et initia Cantico­ rum. — P AS . 2,412. Μωϋσής δέ ούκ είπεν « Στήτω δ ήλιος » Orígenes, in libr. Jesu Nave, Fragment. — G C S. 30, 293 ss.

www.torrossa.com - For non-commercial use by authorised users only. License restrictions apply.

In itia P atru m Graecorum

51

Μωϋσης εκείνος, δν μέγαν Ιν νόμφ τφ Eustath. Thess., Or. ad Manuel Coum. — R B R. 57-80. Μωϋσης Ιν Αιγύπτφ θάλασσαν διέρρηξε Canon, Ode 9. — Tri. (1879) 60. Μωϋσης μέν άρχόμενος τής Ιστορίας S. Jo. Chrys., Hom. 5. in Joann. - 59, 53. Μωϋσης μέν δ μέγας δ νομοθέτης Theodoret., Commentarius in Malachiam. - v. B H G . 1014. Μωϋσης μέν δ των Εβραίων παιδευτής Basii. Sei., In: Quem me dicunt homines. — 85, 288. Μωϋσης μέν πέντε βιβλία συγγράψας S. Jo. Chrys., Hom. 1. in Ron*. — 60, 395. ' Μωϋσης δ θείος δ νομοθέτης... Νίσιβίς εστι Theodoret., Hist. Rei.: De Jacobo ep. — 82, 1293; v. B H G , 769 et 1440. Μωϋσης δ μέγας ιεροφάντης S. Nilus, Epist. 2,64. — 79, 229. Μωϋσης δ μέγας, δ του Θεοϋ θεράπων (S. Jo. Chrys.), Hom. in Jo. Bpt. concept. — 50, 787; v. B H G . 856.

www.torrossa.com - For non-commercial use by authorised users only. License restrictions apply.

N Ναβουζαρδάν δέ καταστάψας την 'Ιερού. Joannes Zon., Annalium lib. 3. 134 , 221. Ναβουθέ ό Ίσραελίτης, ϊνα μή tòv π. Jo. Dam. (Hieros.) (?), Adv. Ico­ noclast. - 96, 1348-61; 109, 501-16; H B C. (1685) 303. Ναζαρέτ πόλις Ίουδαίας εστίν · "Αννα Theodor. Hyrtacen., Smo. in S. An­ nae hortum. — B G C. 3, 59-70; v. B H G. 134. Νάθαν δ προφήτης εγένετο εν ήμέραις S. Epiphanius (?), De Prophetis. - 43 , 393-413; S PF. 4-26; v. B HG. 1585; S R B. 1 (1940) 80 nr. 110. Nai δή ταΰτά γε πάντα, φιλτάτη μοι ψυχή Mich. Ac., Epist. 28. — EMA. 2,43. Ναί. Έ πεί ευρών ό Σατανάς αφορμήν S. Anastas. Sin., Q. 100. — 89, 753. Ναί, Θεοΰ άνθρωπε, ΐσμεν όπως οι νόμοι Jo. Euch., Epist. 11. — A WG. 28 (1881) 57. Nai κα'ι γάρ ’Ραάβ ή πόρνη διά τήν S. Anastas. Sin., Q. 82. — 89, 709. Ναί κεφαλήν άπέκερσεν εμήν ξίφος Joannes Geom., Carmen 56. — 106, 932. Ναί λυχνία πρόκεισο, καί παστός πλ. Theodor. Prodr., Tretrastych. in B. Μ. V. Natal. - 133, 1175. Ναί μαργαρίται χειλέων σών οι Christophorus Myt., Stichoi 141. — K CM. 99. Nai vai γραφίδες ως ακίδας διστόμους German. II. Patr., Stichoi in SS. Patres Nicaenos. — H A E. 33. Ναί, vai, τα επηγγελμένα σοι Joannes Vece., lib. 3. ad Constantin. — 141 , 372. Ναί. Ό τ ι γάρ έ'γραψεν ό Απόστολος S. Anastas. Sin., Q. 110. — 89, 764. Ναί, οΰτω τής τραπέζης του ήλιου Michael Acorn., Horn, catechetica (in fine). - N E . 6 (1909) 5-31. ...vai πεποίηκεν καί ού μόνον ταΰτ5 έδρα Vita Constantini, Excerptum. - G CS. 21 (1913) 178-83. Ναί, υπό τήν χεΐρα του διαβόλου υπήρχόν S. Anastas. Sin., Q. 112. — 89, 764. Ναός Θεοΰ υμείς εστε, φησίν S. Nilus, Epist. 2, 69. — 79, 232. Ναός τίς εστι σεβάσμιος καί περικαλλής De S. Imagine B. Μ. V. — T U. 18. Beilage 6 A. pg. 221** ss.

www.torrossa.com - For non-commercial use by authorised users only. License restrictions apply.

Initia P atrum Graecorum

53

Ναός ΰπεράγιος, τό τοΰ Θεού οίκητήριον Versus in Β. Μ. V. Concept. — T C H . (1862) 112. Ναούμ ερμηνεύεται παράκλησις Epiphanius, Additamentum de Nahum proph. - v. BH G. 1316. Ναούμ τό θειον λήμμα τής διανοίας σου Canon, Ode 1. — Men. 2 (1889) 346 (1. Dec.). Ναού τό κάλλος κα'ι τό φαιδρόν και ξένον Michael Gramm., Versus. — Bes. 33 (1917) 363; N E. 14 (1917) 13. Ναρκα και ή χειρ, και ή γλώττα συμπάσχει Theodor. II. Lascar., Epist. 41. ad Niceph. Blemmid. — T E F. 52-53. Νά τό ’θελεν δ ποιητής, δ πλάστης τών απάντων Emm. Georgillas (s. XV), Threnos Constantinupoleos. — W M G. 1,141-170. Ναύκληρος τις από αλλοδαπής ξένος Vita Joannis eleemos. ep. — v. B H G . 887. Ναυκράτιος πλεκτοιο λίνου δεσμοΐσιν S. Greg. Naz., Epigramma 158. — J A P. 1, 581; M G A. 126. Ναυκράτιος στροφάλιγγι θάνε φθον. S. Greg. Naz., Epigramma 157. — J A P. 1, 581; M G A. 126. Ναΰται μέν και κυβερνήται πάντα S. Nilus, Epist. 1,71. — 79, 113. Νεάζοντά σε τφ πνεύματι γνωρίζει τής αρετής Martinus Pp., Epist. ad Georgium archimandr. — M C C. 10, 820; P E- 87, 168. Νεανίσκος τις Μαγιστριανός, ωραίος S. Hippolytus, De quodam Magistriano. — 10, 873. Νεανίσκος τις τούνομα Θεόδωρος δ Demetr. Chom., De uxore fugitiva. - A S C. (1891) 553 (= P A S. 7). Νέαν καί καινήν πολιτείαν παρά Χρ. Canon, Ode 9. — Pen. (1883) 186. Νείλος μέν ά’ρδει τής άνύδρου τάς νάπας Versus in S. Nilum. — 79, 33. Νείλου μέν ποταμοίο ρόος χθόνα Epigramma 100. — J A P . 1,27. Νεκρόν τετραήμερον έξαναστήσας, Σωτήρ Canon, Ode 1. — Tri. (1879) 582. Νεκρόν, ψυχήν κτείναντα, πατεΐτε, στίφη. Eeo Bardal., Monostichon epitaph. — B G C. 1,401. Νεκρός καταίρεις ’Ιωάννη τφ θρόνφ Epigramma in S. Jo. Chrysost. trans­ lationem. — H C M. 3, 63. Νεκρών νεκρά πέλει καί μνήματα S. Greg. Naz., Epigr. 186. — J A P . 1, 590; M G A. 147. Νεκρώσας τό τής σαρκός μου φρόνημα Canon, Ode 1. — Men. 1 (1888) 173. (15. Sept.). Νέκρωσόν μοι, παρακαλώ, τά μέλη τοΰ S. Nilus, Epist. 3, 126. — 79, 441. Νέμει σοι ζωήν άκήρατον ή αρχική Τριάς Canon, Ode 9. — Men. 3 (1896) 372 (25. Jan.).

www.torrossa.com - For non-commercial use by authorised users only. License restrictions apply.

54

In itia P atrum Graecorum

Νενεκρωμένην ήδοναΐς τοΰ σώματος Canon, Ode 1. — Men. 2 (1889) 203 (20 Nov.). Νενεκρωμένην την ψυχήν μου ζώωσον Canon, Ode 1. — Men. 6 (1901) 178 (20. Juli). Νενευκότα με «ρός χάρυβδιν κακίας Versus in S. Paulum Ap. — OC. 5 (1905) 72; IG . (1906) 53. Νενευρομένος trj πίστει καί Χρίστου Canon, Ode 9. — Men. 4 (1898) 250 (4. Apr.). Νενηστευκώς Έλισσαΐος, άνέστησε Canon, Ode 9, — Tri. (1879) 267. Νενίκηκεν ορούς φΰσεως ό τής νίκης επώνυμος Neophytus Prest»., Ericom. in S. Nicolaum. - A H N. 392-417; v. B H G. 1364. Νενίκηνται τής φΰσεως oí δροι εν σοί, παρθένε Cosmas Majumas, Can., Ode 9. - CPC. (1871) 183. Νενομισμένον εστί τή όσιότητι τή σή S. Xystus Pp., Epist. ad Flavian, ep. Phil. - A BW. 30,8 (1920) 59; ACO. 1,7 p. 143. Νενόμισται πολλάκις καί τοΐς από τής γής Vita et passio S. Marcelli. — MAP . 8. Ser. - 12,2 (1914) 119-25; v. B H G. 1026. Νεοποιεΐται ή κτίσις καί ή βροτών Canon, Ode 1. — Men. 2 (1889) 719 (29. Dec.). Νεοπτόλεμος ήν νέος χριστοφόρος Joann. Geom., Versus: 62. — 106, 933. Νέος γέγονας Δαβίδ τοΐς εργοις, κέρας Kathisma in hon. Ss. Constantini et Helenae, — R O. nr. 31. ann. 3 (1913) 63-65. Νέος τις καί ήμέτερος αγχιστεύς, επ’ εΰγ. Miracul. S. Nicolai Myr. — A H N . 345-49. Νέους, φησίν δ λόγος, φίλους ποιεΐν καί Michael Apostolis, Epist. ad Petrum Calergi. — NMA. 61-62. Νερκέλα δέ ή τοΰ Ίρέου γυνή Acta Philippi ap. — v. B H G. 1522. Νέρωνος άρτι τα ‘Ρωμαίων σκήπτρα Vita S. Nazarii et Soc. — 116, 896; v. B H G. 1324. Νέστορα τόν ιερόν καί γενναΐον τής αλήθειας Passio S. Nestoris ep. Pergae in Pamphylia. - S T. 22 (1909) 115-17; LMB. (1911) 151-53. Νεστόριος ώρμητο μέν εκ Γερμανικέων Nicetas Chon., De Nestorio. — 140 , 33; S R. 4, 420-24. Νευέτω δίκαια, εφησεν δ Σολομών S. Jo. Dam., Idiomeion in S. Georgium m. - CPC. (1871) 120. Νεΰμασι θεσπεσίοιο μετάρσιοι Epigramma 94. — J A P . 1, 25. Νευραΐς δογμάτων άπεγχονήσαντες Canon, Ode 9. — Men. 5 (1899) 310 (17. Juni). Νεΰσει τοΰ τα πάντα ποιοΰντος τοΰ Canon, Ode 9. — Men. 5 (1899) 342 (23. Juni).

www.torrossa.com - For non-commercial use by authorised users only. License restrictions apply.

Initia Patrum Graecorum

55

Νεύσεσι πρός tò Θειον θεοειδείς γεγονότες Canon, Ode 1. — Oct. (1885) 584. Νεΰσον προς ημάς, ’Ισραήλ σου τον νέον Anastasius Quaest., Acoluthia in Ramos Palm. - VV. 7 (1900) 47. Νεφέλη καί γνόφος ή προσληφθεΐσα σαρξ, ώς Nicephorus Blemm., In Ps. 96. - 142 , 1549. ' Νεφέλη καλύπτει ήλιον, καί δμίχλη Neophytus Enel., De calamitatibus Cypri. - 135, 496; C N E . (1914) 232-34. Νεφέλη σε καί νΰν οια φως ή Παρθένος Job, Cant, in Hypapante. — P AS . 1,425. Νεφθαλε'ιμ στέλεχος άνειμένον, επιδιδούς S. Cyrill. Al., Glaphyr. ; De Nephthalim. — 69 , 369. Νέφ μοι ετι δντι καί ές διδασκάλους φοιτ. Eucas Not., Epist. ad Scholar. - 160, 756; L P P. 2, 194. Νεώσας τφ άρόθρφ των προσευχών Canon, Ode 9. — Men. 4 (1898) 334 (18. Apr.). Νηός Ιγώ κΰδιστός Ίουστίνοιο άνακ. Epigramma 97. — J A P . 1,26. Νηός δδ’, ου γάρ δλην Νόνναν S. Greg. Naz., Epigramma 55. — J A P. 1, 555; MG A. 105. Νήπιον Ινταΰθα ου την ηλικίαν S. Jo. [Chrys., In cap. 4. ad Gal. — 61 , 657. Νήπιος δστις άνακτα Θεοΰ Λόγον S. Greg. Naz., Epigr. De Christi Incarn. - 37, 470; MG A. 211. Νήσος ή Σικελών επί σοΙ μέγα χαίρει καί Stephan., Hymnus in hon. S. Gregor. Agrigent. — B B G. 2 (1948) 18. Νηστεία και εγκράτεια της Εκκλησίας Jo. Pantechnis, De esu carnis. — P VG. (1909) 273-74. Νηστείαν νηστεύομεν ήν ό Κύριος Sym. Thess., Q. 52. — 155, 897. Νηστείας καί ίλασμοΰ ό καιρός ου S. Basilius Mg. (?), De jejunio. — 31 , 1508. Νηστείας καιρός, ού τό θέλημα έκαστου S. Basil., Reg. br. 129. — 31 , 1169. Νηστεύσωμεν μήνιδος παθών, τρυφήσωμεν Canon, Ode 9. — Tri. (1879) 251. Νηστεύων ό Κύριος άνθρωπίνως πρός Canon, Ode 1. — Tri. (1879) 55. Νήσφ Ivi κραναή τή Χάλκην οΰνομ’ εθεντο Marc. Eug., Versus heroici in sepulcr. Macarii mon. — P K S (1884) 104. Νήφε ψυχή μου ταπεινή καί σκόπησον τον βίον Manuel Philes, Stichoi. - S. 13 (1890) 72-73. Νήψίς εστι μέθοδος πνευματική, Ιμπαθών Hesych. Presb., Centuria de temperantia. — 93, 1480. ...V θεοΰ σ... πέ οΰν, τίνα Ιστίν τα π. (expi.: καί εδωκαν αΰτοΐς τήν Ιν κυρίφ σφραγίδα) Acta Pauli. — S S A. (1936) 22-72.

www.torrossa.com - For non-commercial use by authorised users only. License restrictions apply.

56

Initia Patrum Graecorum

Νΐκαι μεν καί τρόπαια πολέμων καί αριστ. Vita S. Joannis abb. Psichäftae (s. IX). - MEO. 2 (1902) 11-31; 3 (1902) 103-23; v. B H G. 896. ...νίκας κατά των άφανώς επιτιθεμένων Greg. Cypr., Epist. ad Imperator. - S E G. 127-28; E Ph. 4 (1909) 24. Νικάς συ σαυτοΰ την φιλεύσπλαγχνον Christophorus Myt., Stichoi 118. - K CM. 81. Νικάτω καί λόγων εΰ'ροιαν τής σωτ. Proclus, In S. Pascha. — 65, 789; CNA. 1 (1648) 421. Νικηθείς δε κατά κράτος ό πονηρός S. Ephrem Syr., Smo tetrasyllab. — E S O . 1,181. Νίκη μεν δη σείο, καί 8ς μάλα S. Gregor. Naz., Poèma 2, 2: Ad Vir­ gines. — 37, 578. Νικήσας ασκητικαΐς παλαίσματι Canon, Ode 1. — Men. 4 (1898) 135 (23. März). Νίκης στέφανον εκ τοΰ Κυρίου δι’ άσκήσεως Kathisma in S. Aeacium ep. Melit. - RM. 1 (1932-33) 415. Νικήτας ό βσιώτατος πρεσβύτερος τής Anon., De Niceta Pector. —, 120, 849. Νικητικοΐς εν στέφανοις κοσμηθεισα Canon, Ode 9. — Men. 3 (1896) 511 (5. Febr.). Νικητικούς αγώνας τοΰ μάρτυρος Ν. Passio S. Nicetae Gothi. — 115, 704; A S. - 15. Sept. - 5, 40; v. B H G. 1340. Νικηφόρος ό Καλλίστου την εκκλησ. Nicephorus Call., Histor. Eccl. lib. I. - 145, 604. Νικηφόρου τοΰ φιλοχρίστου, Ειρήνης Nicephori Eibell. Synod. Constantinopol. (Excerpt.). — M C C. 14,16. Νικηφόρα) τφ Γρήγορα καί τοίς φρονοΰσιν Philoth., Synod. Constit. 58. - 152, 1410; Μ A D. 1 (1860) 490. Νικόλεων Πολύκαρπος εχει σχεδόν Epigramma 89. — J A P . 1,24. Νικώ σε τοίς φιλικοΐς. Έπιστέλλω S. Gregor. Naz., Epist. 174. — 37, 284. ...νίως δν εις ταύτον αγειν καί το επ’ άπειρον Joann. Philopon., De aeter­ nitate mundi, Smo 1,2 (inc. mut.). — R I A. (1899) Iss. ...νοεί ακριβώς, πώς εμπορεύη την σήν S. Macarius, Fragm. II. — F B. (1866) 28-29. Νοεμβρίου μηνάς δέκατη τρίτη τοΰ Georg. Phrantzes, Chronic. maj., lib. 3. - 156, 807. Νοήσαι μόλις δ ήδυνήθησαν, συμβ. Jo. Euch., Canon in S. Jo. Bapt., Ode 9. - A BV. 1,10 (1937) 40. Νοήσωμεν, άκροατα'ι, αξίαν Θεού φυτείαν S. Basil., Horn. 3. De paradiso. - 30, 61. Νοητώς ανάγνωθι το, Έάν ό S. Nilus, Epist. 4, 5. — 79, 553.

www.torrossa.com - For non-commercial use by authorised users only. License restrictions apply.

In itia Patrum Graecorum

57

Νόμιζε μοι την του Θεοΰ σοφίαν S. Nilus, Epist. 1, 126. — 79, 137. Νομίζομεν τον άνθρωπον είναι το (S. Greg. Naz.), In Ezechiel. — 36, 665. Νομίζω μεγάλα τινά vide: Ένόμιζον μεγάλα τινά. Νομική μάλλον είπεΐν ή τοιαυτη ένθεος Canon Cone. Trullani. — PI C. 2, 98-99. Νόμιμα τιμών οΐς νομίζεται σέβειν Bessarion, Versus in Manuel, et He­ lenam Palaeolog. — L P P . 3 (1926) 281-83. Νόμιμον πράγμα πεποιήκασιν oí πρεσβ. Theophilus Al., Epist. ad Menam, ep. - 65 , 45; P I C . 1,649. Νόμισόν μοι σπήλαιον ΰπάρχειν S. Nilus, Epist. 3, 21. — 79, 380. Νόμοις εγκωμίων ή αρετή σου ούχ Canon, Ode 1. — Men. 5 (1899) 312 (18. Juni). Νόμοις θείοις καί κανονικοΐς θεσπίσμασιν S. Theodor. Stud., Epist. 2, 1. - 99, 1116. Νόμοις μόνοις σχόλαζε καί λόγους εα Michael Gramm., Versus. — Bes. 33 (1917) 363; N E . 14 (1917) 13. Νόμοις τον ανθρώπινον βίον οί νομοθέται Kerkyraika Documenta. — VV. 13 (1906) 336. Νόμον ελευθερίας ελάβομεν οί πιστοί S. Nilus, Epist. 2, 276. — 79, 340. Νόμον ενταύθα λέγει απλώς είτε τον Theodor. Mops., Fragm. in 2. Cor. 1,3. - NA. 15 (1933) 196. (Νόμον λαβόντες ή)δονάς φευγειν βίου Christophor. Myt., Versus in mo­ nachos. - Eos 5 (1898-9) 13; K CM. 91. Νόμον μέν εις βοήθειαν δέδωκεν δ των S. Cyrill. Al., Glaphyr. : De Abraham et Melchisedec. — 69, 80. Νόμον νυν έφη την Παλαιόν πάσαν Γραφήν, ήγουν διδάσκει Didym. Alex., In Ps. 77. - 39, 1476. Νόμον οί γονείς πελοϋντες Versiculi de S. Simeone. — AS. - 8. Oct. - 4, 16. Νόμος άνωθεν αθλητικός μή μόνον Leo V. imp., Encom. in S. Sthephan. - A K L . (1868) 175-86; v. B H G. 1663. Νόμος άρχήθεν συμβαίνων τοΐς πράγμασιν Nicephor. Blemm., De regiis offic. - 142, 657; E G F . (1906) 8-36. Νόμος βεβαιών τοΐς όσιωτάτοις επισκόποις Heraclius imp., Novellae 4. — P I C . 2,421. Νόμος ε'κειτο παλαιός τοις βασιλεϋσι Eustath. Thess., Or. ad Manuel, imp. - R B R. 165-82. Νόμος εστί κοινόν παράγγελμα, φρονίμων Leo et Constantinus imp., Delect, legum. Tit. 1. — 113, 460; I G R. 65. Νόμος εστίν άγραφος τοΐς ποιμέσι πολλήν Epp. oriental., Epist. ad popul. Cstpl. - ACO. 1,5 p. 128; 83, 1448; MCC. 4,1276.

www.torrossa.com - For non-commercial use by authorised users only. License restrictions apply.

58

In itia Patrum Graecorum

Νόμος ΙστΙν εγκωμίων τοϊς επί σοφία μέγα Vita S.ae mart. GolinduchMarias. - P K A. 4 (1897) 149-74; v. B H G. 700. Νόμος εστίν ήμέτερος κλαίειν μετά S. Gregor. Nyss., Epist. 7. — 46, 1036. Νόμος εστίν Ιερός τοΐς πατράσιν άνατιθ. Joannes Antioch., Horn, in Chalced. - A B W. 30,8 (1920) 27; ACO. 1,7 p. 84. Νόμος Ιστίν όνομαστί το μή κωμφδεΐν Theodor. II. Lascar., Epist. 4 (52) ad Georg. Acropol. — T L F. 75-77. Νόμος εστ'ι παλαιός, και καλώς έ'χων Cosm. Melod., Vita S. Cosmae Hagiopolit. - NPh. 1, 10 (Dez. 1921) 4 ss; 2, 14 (1922) 4; 2, 15 pg. 2; 2, 16-18 pg. 4. Νόμος εστ'ι τοΐς άνθρώποις υπό τής φΰσεως Theodoret., De Providentia. 83 , 556. Νόμος εστ'ι τών άνθρώπων τοΐς Laudatiö Jeremiae proph. — v. BHG. 779. Νόμος Ιστί φύσεως ταΐς μελίσσαις S. Basilius, In Gordium Mart. — 31 , 489; v. BH G. 703. Νόμος ήν Άθήνησι παλαιός, ως δ5 Ιγώ S. Gregor. Naz., Epist. 178. — 37 , 289. Νόμος ήν γενικός τοΰ παντός ό πρώτιστος Naassenorum Psalmus. — CPC. 32-33. Νόμος ήν παρά τοΰ Θεοΰ δεδομένος τοΐς Theodor. Mops., in Ps. 66. — ST. 93 (1939) 426-28. Νόμος ήν τοΰ Θεοΰ δοθείς προς τόν Theodor. Mops., In Ps. 77. — ST. 93 (1939) 517-541. Νόμος καθολικός εστι κατά την παρ. S. Theodor. Stud., Smo 50: De die magna Domini. — Μ B N. 9,120. Νόμος μέν αυτός ώς, κανών ώς ευθύνης Anon., Versus in Nomocanonem. - P I C . 2,452. Νόμος μέν λέγεται ό καθόλου, εντολαί S. Anastas. Sin., Q. 50. — 89 , 609. Νόμος μέν οΰν εστι τής φύσεως τό εξ Theodor. II. Lascar., Epist. 27 (75) ad Georg. Acrop. — T L F . 102. Νόμος οΰτος έκ παλαιοΰ τή τοΰ Θεοΰ... αεί Joachim I. Patr. Cstpl., Epist. (1499-1500). - O C R 9 (1943) 456-458. Νόμος οΰτος εκ παλαιοΰ τή τοΰ Θεοΰ... πάντοτε Nilus patr. Cp., Decretum, conferens hieromonacho Matthaeo metropolim Cyzici et Chalcedonis (1387). - M AD. 2, 108-111. Νόμος οΰτος ήνθησβ πάλαι παρ’ έλλησι Vita Michaelis Syncelli. — v. B H G . 1297. Νόμος οΰτος καί θεσμός περί τής θείας φύσ. S. Isidor. Pel., Epist. 3, 16; - Photius, Epist. 2,22 ad Anonym. — 78 , 741; MAP. 41,48.

www.torrossa.com - For non-commercial use by authorised users only. License restrictions apply.

In itia Patrum Graecorum

59

Νόμος οΰτος και ό νόμος ’Ινδών * ’Ινδοί Manuel Hol., Encom. in Michael Pal. - TMO. (1907) 51-77. Νόμος τις δεδώρηται τοΐς ευσεβούσιν Georg. Pis., Sophron. Jeros. (?), En­ comium in S. Anastas. Mart. — 92 , 1680-1729; cfr. Berlin Mscr. 54-P hill. 1458., (s. XI-XII) 19*; v. B H G. 86. Νόμος τ£ς εστιν ήμέτερος S. Gregor. Nyss., Epist. — P G N. (1925) 34. Νόμος φιλοσοφίας ασφαλούς, δρος αγνείας S. Isidor. Pel., Epist. 1, 325; Photius, Epist. 2,6. 78, 369; MAP . 41,40. Νόμφ θείφ κατά Θεόν εΰθυνόμενος, θεοτ. S. Maximus Conf., Epist. ad Marinum pr.; - Anastas., Epist. ad Joann. Diac. — 91 , 133. Νόμφ προκαλοϋμαι νόμον, τον κελεύ. S. Gregor. Naz., Epist. 239. — 37 , 381. Νόνναν επουρανίοισιν άγαλλομένην S. Greg. Naz., Epigramma 38. — J A P . 1, 550; MG A. 90. Νόνν’ άπανισταμένη νηού μεγ. S. Greg. Naz., Epigramma 70. — J A P. 1, 557. Νόννα, σοί φωνή περιλείπετο, Νόννα S. Gregor. Naz., Epigr. 98. — Μ GA. 95. Νόννα φίλης ευχής ίερήϊον S. Greg. Naz., Epigramma 71. — J AP. 1, 558. Νόννης άζόμενος αγνόν βίον άζεο S. Greg. Naz., Epigramma 65. — J A P . 1,556. Νόννης ήρίον είμι σαόφρονος S. Greg. Naz., Epigramma 63. — J A P. 1,556. Νόννη Φιλτατίου" και πού θάνε S. Greg. Naz., Epigramma 58. — J A P . 1,555; MGA. 106. Νόνν’ Ιερή, σύ δέ πάντα θεφ S. Greg. Naz., Epigramma 42. — J A P. 1, 551; MG A. 96. Νοουατιανφ vide: Νουατιανφ. Νοσήματος έναγχος δεινότατου τή Mazari Epidemia. — Β G C. 3, 112-86; E A E . 4,1 pg. 187. Νοσημάτων σημεία ταύτ’ όλεθρίων Psellus, Versus med., lib. 2. — B G C. 1, 185. Νόσον χαλεπωτάτην, και σκότος S. Ndus, Epist. 1, 182. — 79 , 152. Νοσώ, νοσώ μέν, και πονοΰμαι S. Greg. Naz., Poema: Precatio in morbo. — 37, 1418. Νότου βασίλισσά ποτέ σοφίαν σολομ. Michael presb. Lucudi, Versus in Manass. Chron, — H C M. 2, 172. Νουατιανφ μέν γάρ εΰλόγως άπεχθανόμεθα Dionysius Alex, ep., Epist. ad Dionysium, Xysti Pp. II. success. — P L . 5,94; C P T. (1904) 55-56.

www.torrossa.com - For non-commercial use by authorised users only. License restrictions apply.

60

Initia P atrum Graecorum

Νουάτος ό 'Ρώμης υπό επισκόπων κ. Photius, Resp. 6. — 104, 1225; BPh. 563. Νουθετεΐν, ώ σοφώτατε, χρή τους νέους S. Isidor. Pel., Epist. 5, 286. — 78, 1504. Νουμεριανός ό βασιλεύς θύσας τοΐς άκ. Passio S. Babylae. — P P S . 57 (1907) 75-84; ν. Β Η G. 205. Νουμέριανοΰ τα 'Ρωμαίων σκήπτρα (Metaplir.), Vita S. Babylae. — 114, 968; ν. B H G. 206. Νουνεχώς ερωτώντι άνάγκη σοι S. Isidor. Pel., Epist. 1, 106. — 78, 253. Νουν μέν τον οϊκεΐον εφέσει θεία S. Maximus Coni., Ad Georgium. — 91 , 56. Νουν συ Χριστού πεπλουτηκώς Canon in S. Jo. Chrys. — Men. 2 (1889) 145 (13. Nov.). Νοΰν τον μέγιστον ϊσμεν ανθρώπου S. Gregor. Naz., Poema 1, 10: De Incarnatione. — 37, 464. Νους απαθής έστιν ό Θεός, υπέρ Nicetas Pect., Capitum Gnosticor. Centur. 3a. - 120, 953. Νοΰσε μέγακρατερή, βριθύς πόνος Theodor. Prodrom., Versus. — PTP. 335. Νοΰσε, τί δαιμονίη με δαμάξαο; τίπτε Theodor. Prodrom., Versus. — S B N . 4 (1935) 220-22. Νους ών μέγιστος, σαρκός ειληφας π. Joann. Geom. (?), Versus in imagi­ nem Verbi incarn. — 106, 923; B G C. 3, 10. Νυγεΐσαν τφ βέλει του πονηρού · καί Canon in B. Μ. V., Ode 1. — Bes. 8 (1903-04) 51. Νύκτα εκάλεσε τάς τού εχθρού S. Maximus Cf., Q. 57. — 90 , 829. Νυκτί μέν τον παρόντα βίον, μυλώνι δέ S. Maximus Cf., Ctra Ecthesin. - 91 , 156. Νυκτός καί ή μέρας προς S. Ephrem, De 2° adventu. — E S O . 3, 371. Νύκτωρ δε διαναστάς καί διυπνίσας (Ps. Clemens), Horn. 20. — 2, 448; G C S. 42 (1953) 268-81; v. B H G . 341. Νυμφίε μουνογενές, νύμφη εθνική Epigramma 69. — J A P . 1,21. Νυμφίε φιλόψυχε, τού σοΰ νυμφώνος εύαρέστους Sophron. Patr. Hieros., Stichoi in fer. 3a hebd. maior. — S E P . 146-47. nr. 173 et 531-32. Νυμφίον τον αχραντον της τών ψυχών Canon, Ode 1. — Men. 6 (1901) 160 (19. Juli). Νύν αηδών κελαδεί, κελαδήσω κάγώ Jos. Bryenn-, In SS. Trim, Smo 16. - E B . 1,294. Νύν άναμιμνήσκει τού θείου κριτηρίου Olympiod. Al., In Eccles., cp. ult. - 93 , 613. Νύν αν έν καιρφ μοι γέγονεν ή σή Demetrius Kyd., Epist.,7. — BAN. 276.

www.torrossa.com - For non-commercial use by authorised users only. License restrictions apply.

In itia Patrum Graecorum

61

Νΰν άπαξ ιδόντι μοι νάρκισσον οΰτω συμβάν Georg. Schol., Epist. ad Joannem Eugenicum. — P G S. 4, 426-28; G P P. 2, 302. Νΰν απορρήτου δόξης και φωτός ανέσπερου Canon, Ode 9. — Men. 2 (1889) 159 (14. Νον.). Νΰν γνωρίζω την έμήν αγέλην, σήμερον S. Greg. Nyss., In S. Gumina. - 46 , 577; H H S . (1587) 334. Νΰν Δάφνη τερπνή καί θεοφιλής S. Jo. Chrys., Hom. De prodit. Judae. - 50, 715. Νΰν δέ κατά τον τύπον τον γεγραμμένον Agathangelos, Conversio Arme­ niae nr. 172 (ult.). - A W G. 35 (1888) 86-87. Νΰν δέ περί τής έν ταΐς νηστείαις Τριθέκτης Symeon Thess., De Giturgia Praesanctificatorum. — K S T. 292 ss. Νΰν δ° επί τήν θείαν καί ύπερφυά τής Philotheus Patr., Ctra Gregor., lib. 5. - 151, 849; D T A. (1698) 34v. Νΰν δέ τουναντίον ποιοΰμεν ήμεΐς· δν Dionys. AI., De poenitentia (Exc.). - CP T. 3 (1904) 63-64. Νΰν δέ, ω μακάριε, μετά τάς θεολογικάς (S. Dionys. Areop.), De divinis nominibus. — Bes. 13 (1908-09) 19-24. Νΰν δή καιρός τφ μελωδφ συνάδειν Geo V imp., Smo cum frater Pa­ triarcha ordinatus esset. — A K G. (1868) 160-63. Νΰν δή τοΰ ύπνου προσανασφήλαντες ούκ Theodor. II. Gascar., Epist. 29 (178). - T G F . 229. Νΰν δή, ώ μακάριε, μετά τάς θεολ. (S. Dionys. Ar.), De divinis Nomin. - 3, 585; cfr. Bes. 13 (1908-09) 19 ss. Νΰν δοξάζειν εστί τον θεόν επί π. S. Theodor. Stud., Epist. 148: Mariae. - Μ B N. 8, 130. Νΰν έγνων είναι 8 λέγομαι- Βασ. Gibanius, Epist. ad Basilium (?). — 32, 1096. Νΰν έγνων μέν οιον ήλιον έχοντες κατ. Theophylact., Epist. ad Joann. - 126, 521. Νΰν έγνων όσον ήδίκεις πρότερον σιωπών Procop. Gaz., Epist. 16. — 872, 2732. Νΰν έγνων, δτιπερ Ιν ούτω καλοΐς το έμόν Eustath. Thess., Epist. 42. - 136, 1306. Νΰν έγνων, πάτερ σεβασμιώτατε, δτι Theodor. Cyzic., Epist. ad Maleinum. - N E . 19 (1925) 277-79. Νΰν έγνων τον τιμιώτατόν μου δεσπότην καί Mich. Psell., Epist. 71. ad Patriarcham. — O R. 13 (1941) 104. Νΰν έγνων, ώ θεσπεσία καί έρασμιωτάτη μοι Sabas, Epist. ad Blemmidem. - T G F . 330-32.

www.torrossa.com - For non-commercial use by authorised users only. License restrictions apply.

62

Initia Patrum Graecorum

Νΰν εΐπερ ποτέ καιρός, ώ μακαριώτατοι Clerus et monachi Antiochen., Supplie, ad Joann. Patr. Cstpl. — M C C. 8, 1038; P O. 2 (1907) 339-43; ACO. 3 (1940) 60. Νΰν εΐπερ ποτέ μνείαν εποιήσατο Mich. Ac., Epist. 34. — EMA. 2, 56. Νΰν εκ σκότους φως, εκ δέ σαπρίας μύρον Joann., metrop. Naupact., Stichoi in Mariam Aegypt. — S E . 15 (1903) 476. Νΰν εκ των ουρανών ό μέγας ταξιάρχης Hymnus in B. Μ. V. — B B G. 3 (1949) 222-23. Νΰν, ελεήμον, στίφη δυσωπεΐ σε ’Αγγέλων Canon, Ode 9. — Pen. (1883) 385. Νΰν εν τοΐς ζωσιν ώς νεκρός, ώ Δέσποτα υπάρχω Symeon Neotheol., Smo. 9 . ; - Z S N. (1886) 2,17-18. Νΰν επιχειρώ πάσιν ΰμΐν τοΐς εθέλουσι S. Theodor. Stud., Cateches. — 99, 1693-1704. Νΰν ετι και σήμερον κατυσχυμένφ (!) S.'Ephrem, Precatio. — ES O. 3,516. Νΰν εύκαιρον είπεΐν, δέσποτα, ευλογητός Symeon Styl., Epist. ad Basilium Ant. - 86», 2533; T U. 32, 4 (1908) 194-95. ‘ Νΰν εύκαιρον είπεΐν τινα των S. Nilus, Epíst. 2, 77. — 79, 233. Νΰν ευμαθές σου τό φώνημα Mich. Ac., Epist. 147. — EMA. 2,296. Νΰν εύοδούμεθα επιστεΐλαι τή πατρική S. Theodor. Stud., Epist. 2, 127. - 99,1409. Νΰν εύτυχής εγώ, [ώς] εΐπερ ποτέ, τοιαύτης Theodor. II. Eascar., Epist. 17 (166). - T E F. 222. Νΰν ή βασίλειος ράβδος κηρύττεται εκ μητρικών λαγ. Georgios, Ode. — EA . 21 (1901) 38. Νΰν ήδη πάντων, βέλτιστε, των κατά πνεΰμα ζώντων Constantin. Manasses, Poèma morale. — A E G . 9 (1875) 30-34. Νΰν ημέραν, την ήμέραν ακραιφνώς λογιζ. Niceta Chon., Smo in Theodor. Ease. - SMB. 1 (1872) 129-136. Νΰν ήμέρα σωτήριος, νΰν ελευθερία κακώσεων Michael Psell., Epist. ad imp. Diogenem. - SMB. 5,222-24; S E K . (I860) 87. Νΰν ήμΐν ό τής εγκρατείας καιρός Theophanes Ker., Horn, in: Si quis vult post me venire. — 132, 457. Νΰν ήμΐν παρά τοΰ μεγάλου τής S. Gregor. Nyss., Horn. 5. in Eccle­ siastem — 44, 680. Νΰν ήμΐν περιήκειν την τοΰ Πλάτωνος εύδαιμονίαν Demetrius Kydom, Epist. ad Jo. Cantae, imp. — CDM. 8-9. Νΰν ή τής βασιλίδος βασιλική κάί ύπέρξενος (Joann. Damasc.), Smo. in Annuntiationem. - 96, 648; E T Y. 91-96; cfr. O CP. 17 (1951) 40-41.

www.torrossa.com - For non-commercial use by authorised users only. License restrictions apply.

In itia Patrum Graecorum

63

Νΰν ή χρεία κινεί, νΰν υποβάλλει λέγειν Gregor. Cypr., Epist. ad Eogothet. Magn. - S E G. 43-44; E Ph. 2 (1908) 205. Νυνί μάλλον δτε αρχής επέβης S. Isidor Pel., Epist. 2,219. — 78, 660. Νΰν καιρός εκβοήσαι μετά τοΰ Δαυίδ S. Theodor. Stud., Epist. 2, 77. 99, 1316. Νΰν καιρός εκβοήσαι τό προφητικόν S. Basil., Epist. ad virgin, laps. - 32, 369. Νΰν καιρός εύκαιρος μετά τοΰ Miraculum factum per SS. Samonas, Gùrias et Abibas. - TU . 37,2 (1911) 148ss.;.v. B H G. 739. Νΰν καιρός εφέστηκεν εξόδου καί Photius, Ode 8. — P AS . 1,439. Νΰν καιρός καί μονομερώς σοί επίστ. S. Theodor. Stud., Çpist. 51: Gre­ gorio. — M B N. 8, 43. Νΰν καιρός, ώ φίλε, εΐ βούλει δε, καί Photius, Epist. 2,9. — 102,828; B Ph. 415. Νΰν κοσμική θύελλα, νΰν κοινή ζάλη Constantin. Psell., Poèma in mor' tem Sclerainae. - O R. 5 (1936) 190-205. Νΰν μάλιστα τής τοΰ σώματος άσθενείας S. Basilius, Epist. ad Elpidium. - 32, 757. Νΰν μέν συνήλθε τφ λέοντι φωσφ. Joann. Geom., Versus: 97. — 106, 944. Νΰν μοι δοκώ μάλιστα επαισθάνεσθαι S. Basii., Epist. ad Antipatr. — 32, 577. Νΰν μόλις εργον άνδρός επεδείξω Demetrius Kydon., Epist. ad Philotheum Patr. - ST. 56 (1931) 293-95. Νΰν 8 επεκλήθης γέγονας, νΰν Mich. Ac., Epist. 120. — EMA. 2, 247. Νΰν οϊδα, δτι ου πάνυ εϊμΐ εγκαταλελ. Theodor. Cyzic., Epist. — N E. 19 (1925) 273-5. Νΰν ό καιρός των αρετών επεφάνη Anon., Cant, in Dom. τής τυροφαγίας. - P A S . 1,471. Νΰν όντως, άγιώτατε καί σοφώτατε δέσποτα Anón., Epist. ad Patriarcham Jo. Glycas. - A R. 25 (1944) 194-224. Νΰν, δτε φωνής ελευθέρας τετυχηκεν Ischyrion Diae. Alex., Eibell, etra Dioscorum. - M C C. 6, 1012; ACO. II. 1, 2 p. 17. Νΰν οΰ δι’ αινίγματος σοί δ Χριστός Canon, Öde 9. — Men. 5 (1899) 113 (16. Mai). Νΰν ουρανέ, θρήνησον ή γή κλαυσάτω Basilius Kekaumenos, Stichoi in Anastasium Eizix. — S BN. 1 (1924) 161-66. Νΰν, ουρανέ, στάλαξον δμβρους αίμάτων Joann. Geom., Versus: 5. — 106, 907; CAP. 4, 271-73. Νΰν πένθιμον στάλαξον, ουρανέ, δρόσον - Michael Gramm., Stichoi. — BZ. 20 (1911) 131; N E . 14 (1917) 5-7; Bes. 21 (1917) 201-03.

www.torrossa.com - For non-commercial use by authorised users only. License restrictions apply.

64

In itia Patrum Graecorum

Νΰν πηγάσαις μοι Παρθένε, Θεοτόκε Nicephor. Cali., Canon in B. Μ. V., Ode 1. - A B V. 1,8 (1937) 21. Νΰν πονηρώς πράττει τα ΙΙηλουσ. S. Isidor. Peí., Epist. 1, 177. — 78, 297. Νΰν πρώτον οπλίτην βασιλέα τεθέαμαι Mich. Psell., Allocutio ad imp. Alex. Com. — S Μ B. 5, 228-30. Νΰν σε και μάλλον θαυμάζομεν Mich. Ac., Epist. 148. — E Μ A. 2, 298. Νΰν την αληθινής και καθαράς υμών διαθέσεως S. Theodor. Stud., Cateches. 54. - P T S . 2,384-89. Νΰν την κακίστην αλλαγήν ήλλαγμένος Nicetas Eugenian., Versus in Theodor. Prodrom. - S B N. 4 (1935) 222-29. Νΰν τοΐσδε τοΐς γράμμασι καθάπερ S. Isidor. Peí., Epist. 2, 31. — 78, 477. Νΰν τρανώς την δόξαν Κυρίου Canon, Ode 9. — Men. 4 (1898) 18 (3. Márz). Νΰν τφ διαβόλφ και ταΐς S. Nilus, Epist. 4, 53. — 79, 573. Νΰν τών μακαρίων τοις δήμοις και Canon, Ode 9. — Men. 5 (1899) 250 (8· Juni). Νΰν, ώς εοικεν, ή χάρις τοΰ Θεοΰ Passio Polyeucti. — ν. Β Η G. 1566. Νύξ ιερά, φώς ένεγκοΰσα τοΐς καθηραμένοις Synesius Cyren., Hom. 2, in Pervigilio Natalis. - 66, 1564; K S C. 373-75; P S C. (1631) 295-96; T S C. 2 (1944) 281-82. Νύξ με αγνωσίας, Παρθένε, καλύπτει B. Nilus Cryptof., Ode in B. Μ. V. - MBN. 10, 2- (1905) 229. Νύξ ταΰτα' και γάρ ήλιον κρύπτει Jo. Euch., Versus (6) in Crucifixio­ nem. - 120 , 1129; AWG. 28 (1881) 5. Νύξ την σελήνην και βίος γρηγορίαν Anón., Poema. — CAP. 4 (1841) 266. Νώε άνάπαυσις ερμηνεύεται παρά τών εύ είδότων Neophyt. Encl., Smo 10. in Hexaemeron. — C N E. (1914) 191-205. Νώε γέγονεν άνήρ αγαθός, και φιλοθεΐας μέν Cyrill. Alex., Glaphyr. in Genes, lib. 2: De Noe et Arca. — 69, 49. Νωθρός τις υπάρχων, και τοΰ S. Nilus, Epist. 4, 60. — 79, 576.

www.torrossa.com - For non-commercial use by authorised users only. License restrictions apply.

Ξεΐνε, tí νΰν με δέδορκας, Ιόν περί δμμα Theodor. Prodr., Versus in homin. enecatum. — 133, 1416. Ξένε, tí κλαίεις; διά tòv σόν μόρον* οϊσθά τις Agatinas Schol., Epigram­ ma in matrem. — B I O . 1 (1711) 7,135. Ξενίας δεσποτικής και αθανάτου τραπέζης çfr. "Απιτε τής Βηθλεέμ. Ξενίζουσα γάρ δψις άνθρώπφ Orígenes, Horn. 4. in Lucam. — G C S. 35 (= Orig. 9) 24. Ξενιτεία loti κατάλειψις άνεπίστροφος Joannes Climacus, Scala Paradisi, 3. - 88, 664. Ξενοδοχήσατε την εμήν γλώσσαν S. Gregor. Thaum., In S. Theophania. 10, 1177. Ξένον καί παράδοξον βίον ον εν τοίς έτεσιν Antonius, Vita S. Symeonis Stylitae. - v. B H G. 1684. Ξένον καί παράδοξον μυστήριον γέγονεν Antonius, Vita S. Symeonis Sty­ litae. - P P S. 19,3 (57) (1907) 60; TU . 32,4 (1908) 20-78; v. B H G. 1682 et 1685. Ξένον δντα πάσης αρετής καί μακρυνθέντα Canon, Ode 1. — Men. 3 (1896) 350. (24. Jan.). Ξένον δντως, ως αληθώς, αλλά καί πάνυ ξένον Neophyt. Encleist., lib. Θεοσημίας. - CNE. (1914) 137-50; cfr. E O. 2 (1899) 257-68 et 372. Ξένον τι καί άλλόκοτον είναι σε θηρίον S. Isidor. Pel., Epist. 1, 38. — 78, 205. Ξένος Θεοϋ πέφηνεν, δστις οΰ ξένα S. Theodor. Stud., Poèma 98. — 99, 1804. Ξενοφών δ θαυμάσιος, έ'φυ μέν εκ (Metaphr.), Vita S. Xenophontis. — 114, 1014; v. B H G. 1878. Ξενοφώντος ή γλώσσα πρώτα ρητόρων Joann. Geom., Versus: 127. — 106, 959. Ξενοφών φησιν δ σοφός, ώς, δτε πρώτον Theodor. Cyzic., Epistola. — N E. 19 (1925) 284. Ξεσμους απείρους καρτεροϋντος Οΰάρου Versus de S. Varo. — AS. 19. Oct. - 8, 423. Ξίφει θανών, ’Άδαυκτε, μάρτυς Κυρίου Versus de S. Domnina. - AS. 4. Oct. - 2, 407.

www.torrossa.com - For non-commercial use by authorised users only. License restrictions apply.

66

In itia Patrum Graecorum

Ξίφει μεληδόν σώμα παν, τετμημένος Versus de S. Dada. — A S. - 29.

Sept. - 8, 128. Ξΰλα καί πΰρ καί χόρτος καί καλάμη Simeon Cion., Smo. 21: De gehenna. — M B N. 8 ,3 p. 103. Ξΰλου ζωής καί Παραδείσου τής δ'ντως Canon, Ode 1. — Men. 3 (1896) 376. (26. Jan.). Ξΰλου με καρπφ συμβούλια, τραυμ. Can. lit., Ode 9. — P K A. 2 (1894) 226. Ξύλφ τήν διά ξΰλου εξαλείψας κατάραν Ode 1. in Sabbato post Pascha. - P K A. 2 (1894) 246. Ξυστΰσαι λυκάβαντος εν δέ χιλίοις Versus in Codice ms. — M P G. 86.

www.torrossa.com - For non-commercial use by authorised users only. License restrictions apply.

o Ό άββάς ’Αρσένιος, έτι ών εν τφ παλατίφ S. Arsenius abb. Apophtegmata. - G B V. 7, 429. Λ0 άββάς Δωρόθεος έλεγεν, δτι αδύνατόν S. Doroth. Abb. Doctr. 19. — 88, 1808. Ό Άββάς Παμβώ άπέστειλε tòv μαθητήν Pambo abb., Geronticon. — SBA. (1870) 2M05-06; A A W. 89 (1952) 50-53. Ό αγαθός ερρίζωται παρά τάς διεξόδους Anon. (Euthym. Zig.?), Scholia in Psalmos. — MEM. 2,41. Ό αγαθός ημών Θεός, είδώς τό τής άνθ. S. Theodor. Stud., Epist. 2, 50. - 99, 1260. Ό αγαθός ημών Θεός, δ διδούς ήμϊν τό S. Theodor. Stud., Smo. 43: De jejunio. — M B N. 9,103. Ό αγαθός ημών Θεός, ό ταχύς εν ελεεί καί S. Theodor. Stud., Cateches. 57. - P T S . 2,404-08. Ό αγαθός Θεός, δ άεί ταΐς θλίψεσι S. Basil., Epist. ad episc. Orientales. - 32, 472. Ό αγαθός Θεός, παρασχόμενος ήμϊν S. Basii., Epist. ad Meletium. — 32, 469. .Ό αγαθός καί φιλάνθρωπος Θεός, έτι μάλλον Ducianus de Kaphar Da­ mala, Àpokalypsis. — R O. n. 47-48, anno 4 (1914) 293-307. Ό αγάπης Κυρίου κυρίως καί ταπεινοφροσ. Joann. Climac., Scala Para­ disi, 25. - 88, 988. '0 αγαπών τον πλησίον, μακράν εστιν Antiochus Mon., De dilectione proximi. — 89, 1725. 'O άγιος Άββάς Αντώνιος, καθεζόμενός ποτέ Ιν Apophthegmata Patrum. - 65, 76; V . B Η G. 1444. Ό άγιος Άγαθόνικος υπό Αναστασίου πρότ. Georg. Codin., De aedificiis Cstpl. — G C B. 71-129. Ό άγιος Έφραΐμ διηγείτο τοίς παραβ. S. Ephrem Syr., Narratio ad mo­ nachos. - E S O . 3, X X III ss.; v. B H G. 587. Ό άγιος ’Ιωάννης δ προφήτης καί πρόδρομος Memoria Jo. Bapt. — v. S R B. 1 (1940) 129 nr. 154, 19. Ό άγιος καί ένδοξος μάρτυς τοϋ Χρίστο® Passio SS. Meletii, Joannis et Stephani. - S T. 65 (1935) 327-32.

www.torrossa.com - For non-commercial use by authorised users only. License restrictions apply.

68

In itia P atrum Graecorum

Ό άγιος καί θαυματουργός και τοΰ Χριστού Acta S. Myronis Thaumat. - A S. - 8. Aug. - 2, 344; v. B H G. 1312. Ό άγιος Κωνσταντίνος, δ υιός Κωνσταντίου τοΰ επιλεγόμενου παΰπ. Vita Constantini imperat. — Ν S. 17 (1922) 600-01; v. B H G. 366. Ό άγιος μάρτυς Ά δ ρ ια νός και Ναταλία Passio Adriani, Nataliae et soc. - v. B H G . 29. 'Ο άγιος μάρτυς Διομήδης ήν επί Διοκλητιανοΰ Passio Diomedis m. Ni­ ceae. — v. B H G . 550. Ό άγιος μάρτυς ’Επίμαχος οΰτος ήν Passio S. Epimachi m. — A S. 31. Oct. - 13, 720; v. B H G . 595. Ό άγιος μάρτυς Εΰπλος ήν επί Διοκλ. Passio S. Eupli. — S Τ. 49 (1928) 239-40. Ό άγιος μάρτυς Μαρίνος δ γέρων ήν Passio S. Marini. — A S. - 8. Aug. 2,347; v. B H G. 1171. Ό άγιος μάρτυς Τιτίων ήν εκ τοΰ Μαντινίου Vitae Titionis m. Epitome. - v. B H G . 1850. Ό άγιος μάρτυς τοΰ Χριστού Άγαθόνικος Passio S. Agathonici. — A S. 22. Aug. - 4, 522; v. B H G , 39. Ό άγιος μάρτυς τοΰ Χριστού Μύρων Passio Myronis pr. m. — v. B H G . 1314. Ό άγιος Ματθαίος έν τφ δρει καταμόνας μ. Acta S. Matthaei Ap. — Ε Α Ρ . 2,1 (1898) 217-62; v. B Η G. 1224; v. S R B , 1 (1940) 197. nr. 225, 1. ‘Ο άγιος οΰτος καί ένδοξος ίερομάρτυς S. Theraponis Miracula. — v. B H G . 1797. Ό άγιος οΰτος Πολύκαρπος Σμύρνης Georg. Pach., In epist. 7. Dionysii. - 4, 453. Ό άγιος πατήρ ημών κ. θαυματουργός Vita S. Tychonis. — UT. (1907) 150-58; AB. 26 (1907) 229-32; v. B H G . 1860. Ό άγιος Σευήρος ήν από Σίδης τής Passio Ss. Severi, Memnonis et alior. - AB. 31 (1912) 192-194. Ό άγιος Τίτος οΰτος έστιν δ τφ Άποστ. S. Maximus, Scholia in epist. 9. Dionysii. — 4, 557. Ό άγιώτατος απόστολος ενετείλατο τοίς Isaias abb., Smo. 18: Περί άμνησικακίας. — Α Α Ι . (1911) 110. Ό άγιώτατος εκεΐνρς καί αοίδιμος έν πατρ. Niphon Patr. Cstpl., Unio cum Arsenitis. - AR. 26,2 (1945) 79-80. Ό άγιώτατος ημών οίκουμενικός οΰτοσί Jos. Bryenn., Consolatio imperat. - B I B . 2, 291.

www.torrossa.com - For non-commercial use by authorised users only. License restrictions apply.

In itia P atrum Graecorum

69

'0 άγιώτατος καί μακαριότατος ’Αλέξανδρος Vita S. Alexandri Acoemet. PO . 6 (1911) 658-701; v . B H G. 47. Ό αγιότατος καί μακαριότατος και πρώτος Passio S. Andreae Ap. —. AB. 13 (1894) 354-72; v . B H G. 99; v . S R B. 1 (1940) 171, nr. 199, 9. Ό αγιότατος μητροπολίτης Κερκΰρων, άδ. Documenta Kerkyraika. — VV. 13 (1906) 335. Ό αγιότατος πατριάρχης θεουπόλεως Edictum contra incantatores. — MAD. 1 (1860) 322-323. Ό άγων, συστρατιάτης έστίν καί Antiochus Mon., De agone. — 89, 1668. Ό Ά δάμ ηγείτο τών εξ αυτού γεννηθέντων Georg. Schol., Chronographia. - P GS. 4,509-511. 'Ο Άδάμ, την εντολήν παραβάς, κατά S. Macar. Aeg., Horn. 12. — 34, 557. Ό αδελφός ’Αγάπιος έλθών προς ημάς Timotheus, Epist. ad Homonion ep. - DAL. (1904) 277-78. Ό αδων προς το ώτίον τοϋ κωφού, είς S. Nilus, Epist. 2, 253. — 79, 329. Ό αετός είναι βασιλεύς είς δλα τα πετάμενα Damascenus Studita, Physiologus. — N E . 16 (1922) 250-52. Ό αίδέσιμος ούτος άνήρ τούς από Χριστού Josephus ep. Methonensis, Responsio ad Marcum Eugen. — 159, 1024; M C C. 31B, 1203. Ό αιδεσιμότατος επίσκοπος τής Άντρου Theodor. Palaeolog., Epist. ad Cardin. Angelum Azajoli. — E P P . 4 (1930) 110-11. Ό αισθητός Φαραώ κατεποντίσθη Canon, Ode 1. — Oct. (1885) 471. Ό αίτών εν ού καιρφ, καί λαμβάνων Nicephor. Blemm., De Process. Spir. S. - 142 , 565; E S O. (1864) 1,159-86. Ό αιών φυσις μέν εστιν ούδεμία έν ύποστάσει Theodor. Mops., Fragmenta in epist. ad Hebr. — N A. 15 (1933) 201-12. Ό ακόλαστος, τουτέστιν, ό ραθυμως βίους S. Isidor. Pel., Epist. 5, 176. - 78, 1429. Ό Αλεξάνδρειάς μετά τής οικείας συνόδου άπεφ. Synod. Alexandr., Ca­ non. - P I C . 2, 146. Ό αληθής καί τέλειος άνθρωπος, έν Romanus imp., Epist. ad Amiram Aeg. - D E I . 2 (1885) 406. eO αληθινός βασιλεύς, δς κατοικεί Anonymus, Expositio (Paraphrasis) Oraculorum Eeonis imp. — 107, 1141. *0 αληθώς Δαυίδ, ό εκ σπέρματος Δαυίδ τό κατά σάρκα Didym. Alex., In Ps. 29. - 39, 1312. Ό άμαρτάνων καί μή άφιστάμενος Sym. Thess., Q. 43. — 155, 892. Ό άμαρτάνων μέν τι, γινόσκων δέ S. Isidor. Pel., Epist. 5, 74. — 78, 1369.

www.torrossa.com - For non-commercial use by authorised users only. License restrictions apply.

Initia P atrum Graecorum

70

Ό αμαρτωλός εγώ, καί πάντων ελάχιστος Άγάθων Epilogue ad Synodum Cstplitan. VI. sub Philippico Bardane. — M C C. 12, 189; CNA. 2 , 200 .

Ό αμελών τής εργασίας τών S. Nilus, Epist. 3,52. — 79, 416. Ό αμετάθετος εν ταις κρίσεσι τών προς S. Basil., Reg. br. 191. — 31, 1212. 'Ο ’Αμνός ó τού Θεοΰ, ό αΐρων πάντων τάς άμαρτ. Canon, Ode 1. — Tri. (1879) 188. Ό αμνός τού Θεοΰ, ό υιός τού πατρός Litaniae graecae. — R Q. 17 (1903) 335. Ό άναβαίνων είς θέατρα, καί δι’ S. Nilus, Epist. 2, 284. — 79, 341. Ό αναβαλλόμενος φώς ως ίμάτιον Cosmas Hier., Hymnus. — 98, 520. Ό αναγαγών εκ νεκρών τον Ποιμένα τών S. Isidor. Pel., Epist. 1, 307. - 78, 360. Ό αναγαγών σε είς το ύψος τής βασιλείας Nicolaus Patr. Cp., Epist. 86. - I l l , 292; SR . 10 (1844) 361. Ό άναγινώσκων νοείτο έμφρόνως πώς αρχήν Anon., De hominis crea­ tione (etra Origenem). — M N C. Is, 75. cO άνακαλύπτων βαθέα καί φανερών S. Basil., Epist. ad Senatum Tyanor. - 32 , 493. Ό άναλαβών μέν Δαβίδ τον εαυτού S. Gregor. Naz., Epist. 139. — 37, 236. Ό αναμάρτητος αμνός τοΰ Θεοΰ, ό S. Ephrem, Precatio. — ESO. 3,487. Ό άναρχος Υιός εν χρόνοις έσχάτοις Sophron. Patr. Hieros., Stichoi in Dom. Palmar. S E P . 522. Ό άνδρικώτατος στρατιώτης ’Αλέξανδρος Demetr. Chômât., Cp. 5 ad Alexandrum. - A S C . (1891) 31-32 (= P AS . 7). Ό άνθρωπος εκτίσθη μίμημα καί υπόδειγμα Eulogius Patr. Alex., Fragma. De SS. Trinitate. - T Q. 78 (1896) 363-378. Ό άνθρωπος· κατ’ εικόνα θεού έγένετο S. Basil., Smo. asceticus. — 31, 869. Ό άνω συν τφ ΙΙατρί καί Ιΐνεύματι Orestes, Theotokia. — PAS. 1, 302. Ό αοίδιμος, καί πάσης ευφημίας άξιος S. Isidor. Pel., Epist. 2, 155.— 78, 609. Ό Άοιναρης άνέγνω καί τον γέλων εξαρτήσας Theodor. II. Lascar., Epist. 11 (160) ad Georg. Muz. - T L E. 219-220. Ό άπαξ γάμον άπαρνησάμενος άπαρνήσ. S. Basilius, Regula 33a. — 31, 997. Ό άπέθανεν, Χριστός, τή αμαρτία απέθανεν Orígenes, Horn. 14. in Lu­ cam. - Fràgma. — G C S. 35, 94-102. Ό απερίγραπτος Λόγος τού ΙΙατρός έκ σού S. Tarasius, Hymn. De S. Ima­ ginibus. — P AS . 1,334.

www.torrossa.com - For non-commercial use by authorised users only. License restrictions apply.

Initia Patrum Graecorum

71

Ό άποδιδοΰς σοι την επιστολήν Γεώργ. Franc. Filelf., Epist. ad Jo. Argyrop. — L A.1(1910) 210. Ό άποστολικός κς' κανών τούς τοϋ βή. Theod. Bals., Zon., Arist.: In can. conc. Neocaesar. — 137, 1197. 'Ο άποστολικός ξς' κανών τον νηστεΰοντα Theodor. Bals., In can. 20 conc. Nicaeni 1. — 137, 308. 'Ο άποστολικός ούτος κανών, περί Theod. Bals., Zonaras, Arist.: In Ca­ nones SS. Apostolorum. — 137, 36. Ό ’Απόστολος έδειξε, προθε'ις ήμΐν την S. Basii., Reg. br. 116. — 31, 1161. Ό απόστολος λέγων εΐ τις αδελφός όνομαζόμ. Nicephor. Patr. Cstpl., Decret. eccles. 37 (ult.). - M C C. 14,128; P S S. 4,397. Ό Απόστολος, ώ σοφώτατε, τούς μέν S. Isidor. Pel., Epist. 3, 186. — 78, 876. 'Ο αποτασσόμενος, δφείλει κατά διάνοιαν Antiochus Mon., Π. άποταγής. - 89, 1780. Ό από τής Μαυροβλαχίας Ίσάκιος έγραψεν Annotatio synodalis Cp. (1395). - Μ AD. 2 (1862) 241. 'Ο από τής μονής τοϋ Κοσμειδίου Indicatio hieromonachi Germani mo­ nasterii Cosmidii (1382). - Μ A D. 2 (1862) 37. Ό από τής περικλύτου πόλεως Θεσσαλον. Demetr. Chom., De testimonio episcoporum. — A S C. (1,891) 447 ( = P A S . 7). '0 από τής τοιαύτης θεοσώστου πόλεως Esaias, Synod. Constit. 5. — 152, 1165; M AD. 1,(1860) 101-102. Ό άπό τοϋ θέματος Δεαβόλως όρμώμενος Demetr. Chom., De virginis defloratione etc. - A S C. (1891) 321 ( = P A S. 7). Ό άπό τοϋ θέματος Σκοπιών όρμώμενος Demetr. Chomat., Cp. 24: De cura liberorum. — A S C. (1891) 101 (= P A S . 7). 'Ο άπό των αυτόθι παρών πρεσβύτερος Joann. Glyc., Synod. Constit. 19. - 152, 1114; MAD. 1 (1860) 37-38. Ό άπό τών ευλαβών επισκοπειανών Decretum synodale condemnans protopapam Constantinum Cabasilam, Cp. (1383). — Μ A D. 2 (1862) 51-60. Ό άπρόσιτος τή ούσίοι Κύριος διά σπλάγχνα ελέους Sophron. Patr. Hieros., Stichoi in Adorationem Crucis. — S E P . 514-515. Ό ’Άρειος τάς τρεις υποστάσεις ομολογεί S. Maxim. Cf., De 2 Chr1 Na­ turis. - 91, 145; CAN. 2 (1672) 444-48; P I C. 2,429. Ό άριθμός τών στίχων, δυοΐν συνεχών μεταξύ Niceph. Gregor., Epistola. - E D. 2 (1924) 312-313. Ό άρχαίος Άδάμ καί ύστατος διά τε την Theodor. II. Dascar., Epist. 59 (208) ad Georg. Muz. - T D F. 260.

www.torrossa.com - For non-commercial use by authorised users only. License restrictions apply.

72

In itia Patrum Graecorum

'0 άρχειν λαχών, υπό ιών νόμων δίκαιος S. Isidor., Pel., Epist. 5,383. - 78, 1556. '0 άρχέκακος δφις καί πονηρότατος Petrus Sicul., Historia Manichaeor. - 104, 1245. Ό αρχηγός τής ημών σωτηρίας, λαοί Stichoi in Chr* Nativ. — S E P . 97 nr. 50. Ό αρχιδιάκονος ύγιαίνοις· τοΰτ’ έστω μοι Greg. Cypr., Epist. ad Melitiniot. - S E G . 70-71; E Ph. 3 (1909) 26. 'Ο αρχιμανδρίτης Θεοδόσιος, δν επεμψας εις Philoth. Cp., Synod. Constit. 92. - 152, 1455; MAD. 1 (1860) 586. *0 ασεβέστατος Δέκιος τών 'Ρωμαϊκών Passio Septem Dormientium. — I BM. (1905) Beilage 55-70; v. B H G. 1599. Ό άσκήσαι βουλόμενος, καί σωτ. S. Isidor. Pel., Epist. 1, 110. — 78, 256. Ό ασκητικός βίος ένα σκοπόν έχει S. Basil., Smo. ascet. 2. — 31, 881. Ό ασπασμός άνωθεν ή σύλληψις Photius, Q. Amph. 171. — 101, 865; BPh. 363. Ό αυτός άββά 'Ιωάννης ό Σαβαίτης φησί Anast. Monach., De PP. Sinai montis. - OC. 2 (1902) 69-70. 'Ο αυτός άββάς Δανιήλ άνέβη μετά Daniel abb., De casta Thomaide. — - CBH. 1 (1901) 17. Ό αυτός άββάς Δανιήλ έκ παιδόθεν De abbate Daniele. — ROC. 5 (1900) 71; CBH. 1,27-29. Ό αυτός Θεός καί άνθρωπος 'Ιησούς Χριστός προεφητευετο Dionys. Alex., Epist. ad Paulum Samosat. — R S R . 6 (1916) 29. 'Ο αυτός καί εν ύψίστοις υπό S. Nilus, Epist. 3, 92. — 79, 428. Ό βαπτιζόμενος εΐς Τριάδα βαπτίζεται S. Basil., De SpirituS. — 31, 1429. 'Ο Βαρλαάμ, έλληνικοΐς προσκείμενος δόγμασιν David mon., De haeresi Barlaam et Akindyni. — O C P. 15 (1949) 116-24. 'Ο Βασιανός τον κάτω λιπών βίον Versus in S. Bassianum. — AS. 10. Oct. - 5, 79. Ό βασιλεύς 'Αλέξιος καί εμός πατήρ καί προ Anna Comnena, Alexias lib. 1. - 131, 92; CSB. (1839) 1, 12ss.; EAC. (1937-45) 1,9-3,242. Ό βασιλεύς Δαυίδ τήν κιβωτόν τού Θεού άγαγών Didym. Alex., In Ps. 38. - 39, 1348. Ό βασιλεύς δέ 'Ανδρόνικον από Ταύρο. Jo. Cinnamus Historiae, lib. 6. — 133, 613. Ό βασιλεύς ό θαυμαστός, ή χάρις, ή χρηστότης Nicephor. Chum., Versus in Michael imp. — AAN. N. Ser. 14 (1900) 124-25. 'Ο βασιλεύς ό Σολομών εΐρηκε πάλαι λόγον Anon. (Spaneas), Carmen paraeneticum. - CSU. 1 (1902) 3-14; V V. 12 (1906) 492-96.

www.torrossa.com - For non-commercial use by authorised users only. License restrictions apply.

In itia P atru m Graecorum

73

Ό βασιλεύς τών βασιλευόντων καί κύριος Gregor. Palam., Oratio. — O G P. 313-316. Ό βασιλεύς τών ουρανών έξ ουρανού Manuel Holob., Carmen in Chr1 Nat. - B G C. (1833) 5, 179. Ό βασιλικός ούτος εγράφη νόμος Versus in fine codicis. — M P G. (1708) 64 et 321. Ό βίος σου, σοφέ, καθαρός ανεδείχθη S. Macarii jr. Obdormitio (16. Dec.). - CDS. (1893) 97-100. Ό βίος τών ανθρώπων βραχύς, παί ολ. S. Basil. (?), Ad aegrotos. — 31, 1713. Ό Βίστος παρά ’Απόλλωνος επισκόπου Theodor. Bals., Ih canones Theoph. AI. - 65, 36. Όβολοίν τού Εύριπίδου ρακίων την εμ. Procop. Gaz., Epist. 87: Diodoro. - 872, 2785. Ό βούλει μαθεΐν, σύντομόν εστιν S. Isidor. Pel., Epist. 1, 241. — 78, 329. "Ο βούλομαι συντόμως φράσαι περί S. Isidor. Pel., Epist. 5,448. — 78, 1585. Ό βουλόμενος εύαρεστήσαι Θεφ S. Macar. Aeg., Horn. 21. — 34, 656. ‘Ο βουλόμενος Θεφ εύαρεστήσαι καί υιός Macarius Aeg., Horn. 53. S. Ephrem, De patientia. - H T S. 5 (1918) 29-37; E S O. 2, 326. Ό βουλόμενος ποιεΐν έλεημοσ. Sym. Thess., Q. 75. — 155, 933. 'Ο βουλόμενος προσελθεΐν τφ Κρφ. S. Macar. Aeg., Horn. 19. — 34, 641. 'Ο γάμος κατά τήν θείαν συγχώρησιν έδόθη Symeon Thess., De matri­ monio. - K S T . (1882) 222-27. Ό γάρ άθλιος ούτος Σεβήρος άρπάσας S. Jo. Dam., Adversus Severum (Responsio). — 95, 225; CNA. 2, 532. Ό γάρ γεννηθείς άνωθεν έκ Πατρός Λόγος Severian. Gabal., Excerpt, (apud S. Cyrill. AI., Oratio ad Reginas). — 76, 1216; M C C. 4,693; R S R . 25 (1935) 539. Ό γάρ δη Λουκιανός ούτος γένος μέν εκ Passio Duciani Ant. — G C S. 21 (1913) 184-201. Ό γάρ δίκαιος οόκ εστιν έν νεότητι, έπεί Orígenes, Fragma. in Jeremiam. - G CS. 6 (1901) 199-232. Ό γάρ έκαστου βίος άμπελών κατά τάς Didym. Alex., In Ps. 8. — 39, 1184. Ό γάρ όντως εύνουχίσας εαυτόν διά τήν βασ. S. Clemens Pp., Epist. de virginitate. — D P A . 2 (1913) 1-50. 'Ο γάρ, φησί, τήν ύμετέραν κηδεμονίαν Theodoret., In Daniel, cp. 12. - 81, 1533.

www.torrossa.com - For non-commercial use by authorised users only. License restrictions apply.

In itia Patrum Graecorum

74

Όγδοη ή αναστάσιμος τοΰ Σωτήρος ήμερα Eusebius Caes., In Ps. 6. — 23, 120.

Όγδόην φησίν ή Γραφή έβδόμην (S. Jo. Chrys.), Horn, in Ps. 6. — 55, 543; 89, 1080 B; cfr. 64, 1371. Όγδοος ήμΐν έστιν αγών κατά τοΰ (S. Athan.), De 8 malitiae cogit, (ult.). - 28, 904. Ό γεγεννημένος εκ τοΰ Πνεύματος κατά S. Basil., Reg. br. 190. — 31, 1209. Ό γενναίος ούτος ανήρ προς μέν τάς Bessarion, Apologia Inscript. Vecci. 161, 245. Ό γενναίος Παΰλος ό αριστός S. Isidor. Pel., Epist. 3, 25. — 78, 748. Ό γεννηθείς εν Βηθλεέμ καί άνατραφείς Tropar. in die Epiphaniae (an­ tiquissimum). — B Z. 41 (1941) 41. Ό γης ανάσσων καί πόντων κ. τών δλων Epigramma in Psalterium. — - PAS. 2,441. Όγκον το πλήθος λέγει. Λέγει δέ ούτως (S. Athan.), Resp. 130 (ult.) in epp. Pauli. - 28, 772. Όγκώδες θυλάκιον σπουδαίως S. Nilus, Epist. 2, 102. — 79, 245. Ό γνήσιος εν τη προς Θεόν αγάπη S. Basil., Reg. br. 121. — 31, 1164. Ό γνησίώς tòv Θεόν αγαπών, οΰτος καί άπ. S. Maximus Abb., De Ca­ ritate, Centur. II. — 90, 984. Ό Γοβδελαάς πείρεται τοίς καλάμοις Versiculi de S. Gobdelaa. - AS. 29. Sept. - 8, 128. Ό Γρηγορας Νικηφόρος καί πάλαι μέν ήν Philotheus Patr., Ctra Nicephorum Gregoram. — B N G. 1 (1829) EXXII. Ό γρήγορος νοΰς, τοΰ Θεοΰ tò βιβλίον Versus in S. Gregor. Naz. — SMP. 1,273. Ό γυμνός φεύξεται εν εκείνη τή ήμέρα S. Isidor. Pel., Epist. 1,53. — 78, 216. Ό δ ’ άνήρ ουκ έτι αυτός έκνευει πάλιν. Οΰπω Theophylact. Bulg., Epist. 1. - 126, 308. Ό Δανιήλ νηστείς; πεφραγμένος έφραξε Canon, Ode 9. — Tri. (1879) 556. Ό δ’ Άντίοχος αδελφός Δημητρίου Μετά μ. Nicephorus Call., Synopsis Sae Script. - 147, 623. Ό δ’ αυ πάλιν έ'μφορτος πολλών (πολλοΰ) γραμμ. Michael Acorn., Epist. ad Eustath. Thess. — 140, 333; I M A . 2, 10. 'Ο δέ ’Αβραάμ θεογνωσίαν έπιγνούς, καί Jo. Malal., Chronograph, lib. 3. - 97, 133. Ό δέ αγαπών, φησίν, επιμελώς παιδεύει S. Nilus, Epist. 3, 104. — 79, 433.

www.torrossa.com - For non-commercial use by authorised users only. License restrictions apply.

In itia Patrum Graecorum

75

..'ϋ δέ άγιος Προκόπιος πέφορτωμένος σιδήροις Vita et martyrium S. Procop.ii et sociorum. - D I G . 228-33. Ό δέ άντεπάγουσί τινες to έν τινι των Nilus Cabas., De process. Spir. S*. Cp. ult. - ST. 116 (1945) 362-384. Ό δέ αυτός Θεοδόσιος έφίλει τον Χρυσάφιον Fragment, histor. de Theodosio II. - 85, 1816-17. Ό δέ Βαϊμοΰντος και πάντες Anna Comnena, Alexias, lib. 11. — F AC. 3, 7-52. Ό δέ βάρβαρος Ικεΐνος κλώψ αυτόχρημα Vita S. Symeonis Neotheologi, cp. 152 (ult.). - OCh. 12 (1928) 226 s. 'Ο δέ βασιλεύς ’Ισαάκιος έπΐ τρισι Nicet. Choniat., De Isaac. Ang. lib. 3. - 139, 785. Ό δέ βασιλεύς στοιχιζόμενος ταΐς έν Georg. Pachym., De Mich. Palaeol. lib. 3. - 143, 609. Ό δέ γε αοίδιμος 'Ραφαήλ Pantaleo, De S. Archang. Raphael. — v. B H G . 1288. Ό δέ γε Τρύφων τον Αντίοχαν, δς και Joannes Zon., 'Annales, lib! 5. — 134, 388. Ό δέ δή έκτος όμοΰ και ό έβδομος ήμΐν Clem. Al., Strom., lib. 6. — 9, 208; GCS. 15 (1939) 422-518. Ό δέ επ’ άλλφ τινί παρά τον Θεόν πεποιθώς Didym. Alex., In Ps. 24. - 39, 1300. "Ο δέ έπηρώτησας, ως πόθεν έστι Photius, Q. Amph. 298. — 101, 1129. Ό δέ ήγεμών μή είδώς, δ πράξει Acta S. Trophimi. — AS. -19. Sept. - 6,20. Ό δέ Θεός και Πατήρ, ό διά τού μονογεν. Neophytus Encleist., Oratio pro fratribus. — AMT. 47 (1882) 35. Ό δέ Θεόφιλος τήν πατρφαν άρχήν Joseph. Genes., Regum liber 3. — - 109, 1053. Ό δέ ίερεύς τούς μεταλαβόντας των Nicol. Cabas., Diturgiae exposit., cp. ult. — 150, 489. Ό δείνα από Μελχισεδεκιτών, των και Formula abjurationis Melchis., Theodot. et Athingan. - 106, 1333; B V M. (1763) 109. ‘Ο δείνα βουλευτής μέν έστι πόλεως, έν Synesius, Epist. 18. — 66, 1353; PSC. (1631) 175-76. Ό δείνα δυστυχεί μέν έπι Ουγατρί Maximus Planudes, Epist. 62. —Τ Μ Ρ. 76. Ό δείνα ήμέτερος θυγάτριον έχων έπίγαμον Greg. Cypr., Epist. ad Do' gothet. Magn. - S E G. 132; E Ph. 4 (1909) 29. Ό δείνα, δ από τής βλάσφημου και πολυειδοΰς Abjuratio haereseos Messalian. et Bogomil. - Μ B H. 3 (1895) 362-71. (Sep. Wien (1895) p. 66-75).

www.torrossa.com - For non-commercial use by authorised users only. License restrictions apply.

76

Initia Patrum Graecorum

Ό δείνα, ώς λέγει, καταγνοΰς τής τού S. Basii., Epist. 1, 23. — 32, 293. Ό δεινός και πάντολμος τής φ. S. Isidor. Peí., Epist. 3, 24. — 78, 748. 'Ο δέ Ιωάννης ήπείγετο εις την "Εφεσον υπό Gesta Joannis ap. post exsilium. — v. B H G. 900; v. S R P. (1940) 189, nr. 216, 4 B. Ό δέ Ίωάσαφ, περιχυθείς τφ Πατρί μεθ° δσης S. Jo. Damasc., Vita Barí, et Josaph., cp. ult. — 96, 1232. Ό δέ Κορνας έτι μέλλει, καί οΰθ’ Synesius, Epist. 6. — 66, 1344; P S C. (1631) 170-71. Ό δέ κόραξ ακάθαρτος ων υπηρετείται Photius, Q. Amphil. 321. — 101, 1296. Ό δέ Λουκάς φησιν Έ ν σαββάτφ S. Jo. Chrys., Hom. 39. in Matth. - 57, 433. Ό δέ Μάρκος καί, ευθέως, προσέθηκε S. Jo. Chrys., Hom. 27. in Matth. - 57, 343. Ό δέ Μάρκος φησιν οτι · Καθώς ήδ. S. Jo. Chrys., Hom. 47. in Matth. - 58, 481. Ό δέ Μάρκος φησί δτι οΰκ ήδυνήθη S. Jo. Chrys., Hom. 52. in Matth. - 58, 517. Ό δέ Μιχαήλ έν έτει ,ςτκθ', ίν. Joseph. Genes., Regum lib. 2. — 109, 1025. 'O δέ Νεεμάν οΰχί μέγας παρά Κυρίφ, άλλα παρά S. Basilius Mg., Epist. Can. 16. - P I C. 1,585. Ό δέ οΰκ αυτός μόνον τής Πλάτωνος Bessarion, De Natura et arte, cp. 10 (ult.). - MB. 3 (1942) 144. 'Ο δέ πάντα μεταποιών χρόνος καί άμεφων Philoth. Patr. Cstpl., Synod. Constit. 64. - 152, 1416; MAD. 1 (1860) 509-11. Ό δέ Πέτρος ήν τή 'Ρώμη Acta et Martyrium Petri ap. — v. BHG. 1484. Ό δέ Πρόδρομος καί Βαπτιστής Photius, Q. Amph. 308. — 101, 1153. Ό δέ σοφώτατος Γρήγορός, ώσπερ οΰκ άρκούντων Nicol. Cabasilas, Adv. Nic. Gregoras. - BNG. 1 (1829) EXI. Ό δεσπότης ήμών καί Θεός καί Σωτήρ Ί . Χρ. Gennadius Patr. Cstpl., Epist. encyclica. - 85, 1613; MCC. 7,912; PIC. 2,183-87; BSO. 2,181; R P S. 4,368; OCA. 117 (1938) 79-82. ‘O δεσπότης ημών, φευ, επί τοΰ σταυρού Georg. Schol., Hom. in S. Pa­ rasceve. - E P P. 2, 149; P G S. 1 (1928) 137-49. Ό Δεσπότης καί Κρς ήμών Ί . Χρς, θέλων σωθήναι S. Ephrem, De per­ fectione hominis. — E S O. 3, 278. Ό δεσπότης καί ποιητής τών απάντων Ecloge legum Eeonis et Constan­ tini. - MEC. (1889) 1-51; S E I . (1929) 2-77. Ό δεσπότης κύριος θεόδωρος ό λάσκαρις Anón., Chronicon novum (XIII. saec.). - V V. - NS. 2 = 24 (1949) 281-87.

www.torrossa.com - For non-commercial use by authorised users only. License restrictions apply.

Initia P atrum Graecorum

77

Ό δεσπότης μου Σώπατρος, ό τής S. Jo. Chrys., Epist. ad Cyriacum. - 52, 644. Ό Δεσπότης χθες ήμΐν διά σαρκός επ. S. Joseph Hym., De S. Stephano. - P AS . 1 (1876) 386. Ό Δεσπότης Χριστός έ μακάρισε S. Isidor. Pel., Epist. 4, 190 et 5, 138. - 78, 1280 et 1405. Ό δέ τής ιεροσύνης καί τής βασιλείας S. Jo. Chrys., Horn, in 1. Cor. 15,28. - Z K T. 31 (1907) 167. Ό δέ τής Τρουταφέρνης ηγούμενος καί οΰς Clemens III. Epist. ad Ba­ sili. Calabr. episc. — P A N . 1 (1885) 480. Ό δεύτερος επί ποίαις περιστάσεσιν τα εν Eusebius Caes., In 2. Asaphi Ps. - 23, 824. Ό δεύτερος ψαλμός την των Ιουδαίων Nicephor. Blemm., Espos. in Ps. 2. - 142, 1330. Ό δέ Φιλοπάτωρ παρά των άνακοιμισθέντων Liber III. Maccabaeorum. - V . S R B. 1 (1940) 69 nr. 101. Ό δεχόμενος υμάς εμέ δέχεται- καί ό αγ. Alex. Comnen. imp., Chryso­ bull. pro monast. S. Dionysii Athonitae. — A B W. - Hist. Kl. 3, 2 (1843) pg. 87; AM N. 1 (1880) 153-59; B Z. 2 (1893) 86-90. *0 δέ χρόνος αεί το Ιαυτοΰ ποιων εν Jo. Glyc., Synod. Constit. 38 (a. 1317). - 152, 1138; M A D. 1 (1860) 69-71. 'Οδηγεί καί τους από των εθνών προστιθεμένους Didym. Alex., In Ps. 79. - 39, 1477. Ό Δημόφιλος οΰτος μοναχός ήν, ως Georg. Pach., In Epist. 8. Dionysii. - 4, 464 (cfr. 544). "Ο δη πάσα ανάγκη κατά τον πάλαι Eustath. Thess., Encom. in S. De­ metrium. - 136, 169; T E O . 167; v. B H G . 539. Ό διάβολος καί εχθρός εστι τοϋ Θεού S. Anastas. Sin., Q. 32. - S. Maxi­ mus Cf., Q. 26. — 89, 569; 90, 341. Ό διά βρώσεως τοϋ ξύλου τφ γένει Theodor. Prodr., Comment, in Canon, Ode 9. - S T P. (1888) 27. Ό διαιρέτης τοίχος τής γυναικείας μονής τής Typicum Irenes Aug., De ambitu monasterii. — 127, 1117; AGB. 1 (1688) 296-98. Ό διαιρών παρ’ εαυτφ φωνήν καί σημαινόμενα Orígenes, Horn, in Evgl. Joann., lib. 4 (Fragm.). - GCS. 10 (1903) 98-99. Ό διακονιστής χρεωστεΐ επιμελώς Antioch. Mon., De diaconia. — 89,-1704. 'Ο διά Μωϋσέως μέν νομοθετήσας τα τοϋ S. Gregor. Nyss., Horn. 13 in Cant. Cant. — 44, 1037. Ό διάπυρος τοϋ λόγου εραστής, Π. S. Isidor. Pel., Epist. 3, 165. — 78, 857. Ό διαπύρφ προθυμίφ, καί ακορέστφ S. Basil., Reg. br. 259. — 31, 1256.

www.torrossa.com - For non-commercial use by authorised users only. License restrictions apply.

78

In itia Patrum Graecorum

*0 διά σπλάγχνα οίκτιρμών εκ Παρθένου Stichoi in eccles. B. Μ. V. — S E P . (1940) 134-35. nr. 131. Ό διά τάς αμαρτίας τύπτων τδ στήθος S. Nilus, Epist. 3, 129. — 79, 444. Ό διά τό κατορθώσαι τό πρδον καί ευσταθές Didym. Alex., In Ps. 22. - 39, 1289. Ό διά τον φόβον τοΰ Θεοΰ S. Nilus, Epist. 2, 101. — 79, 245. Ό διά τό των δλων αίτιον τέλος την τών S. Maximus Cf., Capita 13-20. - E M C . 59-60. Ό διά τρώσεων μυρίων σοι, μάκαρ, προσ. Eustath. Thess., S. Demetrii invocationes (ode ult.). — 136, 168. ‘Ο διδάσκειν μεν μή δυνάμενος, μαθεΐν S. Isidor. Pel., Epist. 5, 467. — 78, 1597. '0 δίκαιος Νώε τόν Χριστόν S. Nilus, Epist. 1,84. — 79, 120. Ό δίκαιος πολλοστός, λέγεται, ως S. Nilus, Epist. 1, 201. — 79, 157. Ό Διοσιερηνός Γεώργιος συνέζευξεν Jo. Glyc., Synod. Constit. 30, 2. — - 152, 1126. Ό διωγμός βαρύς, άλλ’ δ τοΰ Δεσπότου Photius, Epist. 1, 15. — 102, 764; B Ph. (1864) 485. Ό δοί δύο εΐσί, μία τής ζωής καί μία Doctrina 12 Apostolorum. — F P A. 2. ed. (1901) 1, 2-36; Fl.P. 1 (1914) 9-29; SKQ. 2. Ser. 1 (1924) 1-8; C P S. 7 (1940) 31-59. Ό δομέστικος κυρ Φωκάς δ Μαρούλης Joann. Cal., Synod. Constit. 25. - 152, 1256; MAD. 1 (1860) 221-26. ‘Οδόν ΰψώσεως την ταπείνωσιν παρά Χριστού Canon, Ode 9. — Tri. (1879) 7. ‘Οδός είς αρετήν, ή τοΰ βίου φυγή, άγαθή S. Nilus, Sententiae. — 79, 1240. Ό δούλος τοΰ Θεοΰ Θεοδόσιος δ πιστότατος Joannes Rufus, De Theodo­ sio jun. (98). - P O. 8 (1912) 168-9. Όδοΰς νΰν τάς φερούσας προς ουρανόν διοδεύσας Canon in hon. Nicephori Phoc. imp., Ode 9. — B Z. 13 (1904) 416. ‘Ο δούς τόν ύπνον πάσιν, είς λύτρον πόνων S. Theodor. Stud., Poema 20. - 99, 1788. Ό δοΰς τροφήν μοι σάρκα σήν Symeon Metaphr., Versus. — 114, 224. Όδυνηράν άγγελίαν άκούσαντες, ήν εΐη Nicolaus Cp. Patr., Ep. 115. — 111, 332; SR . 10 (1844) 392. ‘Οδυνηρός δ λόγος, καθότι καί (S. Jo. Chrys..), - Anastas. Sin., Horn, de pseudoprophetis. — 59, 553; PM. (1764) 284-97. ‘Ο δύο άδελφάς ή άδελφιδήν αγόμενος Const. Harmenopulos, Epitome Canonum. — 150, 100-168.

www.torrossa.com - For non-commercial use by authorised users only. License restrictions apply.

In itia P atrum Graecorum

79

'0 δύσπατρις ποιητής, ό ’Ακραίος νομεύς Niketas Magister, Epist. ad Metrop. Nicaeae. — N E . 19 (1925) 139-42. Ό δυσσεβής Γιγάντιος, δ ευπρόσωπον S. Isidor. Pel., Epist. 1, 487. — 78, 448. Όδυσσεύς έπειθε τον Πολΰφημον Synesius, Epist. 121. — 66, 1500; P S C. (1631) 257-58. Ό δυστυχής, δ πτωχός, δ βρύων λύπας Stichoi. — D E I . 2 (1885) 586. Ό δωδέκατος ήμϊν τής Ευαγγελικής πρ. Euseb. Caes., Praepar. Εν. lib. 12. - 21, 952; D E C . 2, 80-162. Ό δωρολήπτης και δ πλεονέκτης Antioch. Mon., De munerum accept. - 89, .1460. Ό εαυτόν και τά εαυτού μέλη άπ. S. Basil., Reg. br. 146. — 31, 1177. Ό εαυτφ άρέσκων, άνθρώπφ άρέσκει S. Basil., Reg. br. 298. — 31, 1293. Ό έγγύώμένος ή αντιφωνών υπέρ Deo et Constant., Ecloge legum. Ap­ pendix. — Μ E C. 53-77. Ό εικοστός όγδοος ψαλμός έχει μεν και S. Basilius, Horn, in Ps. 28. — 29, 280. Ό είλικρινώς εν πασιν υπάκουων τοΐς Antiochus Mon., De oboedientia. -r 89, 1556. Ό είπών τοΐς εαυτού μαθηταΐς · Ζητείτε S. Greg. Nyss., De Pythonissa. - 45, 108;-K T . 83 (1912) 63-68. Ό είς έξαρχον ανατεθειμένος τής κατά Call, et Phil., Synod. Constit. 7. - 152, 1321. ‘0 εις τρίτον ουρανόν βεβηκώς, και Synod. Nicaen. II, De Dei nomine incommunicabili. — M C C. 13, 479 ss. Ό εκ θείων ναμάτων τού θείου πνεύματος Tarasius Patr. Cstpl,, Epist. ad Joann, pr. et heg. — 98, 1452; MCC. 13, 471 ss. Ό εκ Θεσσαλονίκης δρμώμενος Καππαδόκης Call, et Phil., Synod. Con­ stit. 21. - 152, 1338; MAD. 1 (1860) 342-44. Ό Εκκλησιαστής τό παρόν βιβλ. Photius, Q. Amph. 64. — 101, 424. Ό εκ κοιλίας μητρός πεφωτισμένος, δτε to Joann. Nomophyl., Acoluthia in Marcum Eugen. — S B N. 2 (1927) 201 ss. cO έκλάμψας έν τοΐς πέρασι τό τού Σταυρού Kontakion in SS. Constantin. et Helenam. — R O. nr. 31. anno 3 (1913) 65-67. Ό Ικουσίως φονεύσας έστω άκοινώτητος (S. Jo. Chrys.), Epitimia 73. - P S S. 4 (1858) 461. Ό εκουσίως φονεύσας, μετά δε τούτο Canones Concilii Constantinopolitani I. — I T S ! 15 (1914) 164-70. Ό έκ τής πόλεως Άνδρέου καί Πέτρου S. Gregor. Nyss., Horn. 15. in Cant. Cant. — 44, 1088.

www.torrossa.com - For non-commercial use by authorised users only. License restrictions apply.

80

In itia P atrum Graecorum

Ό εκ τής των έργων λαμπρυνόμενος S. Isidor. Pel., Epist. 5, 378. — 78, 1553. Ό έκτος οΰκέτι ψαλμός ουδέ φδή ουδέ ΰμ. Eusebius Caes., In 6. Asaphi Ps. - 23, 828. '0 έλεήμων άληθινός σωτήρ καί λυτρωτής Manuel II. imp., Chrysobullon. - BZ. 44 (1951) 92-93. Ό έλεήμων Θεός έστω μετά σοΰ, πάτερ Theodos. Patr. Ant., Epist. ad Photium. — M C C. 17a, 444-45. Ό 'Ελληνισμός οΰπω πράττει κατά λόγον Julian, imp., Epist. ad Arsacium ep. — 146, 500. Ό έμός καί σός Κλήμης προς ημάς άναλυσας Gregor. Cypr., Epist. ad Monach. Jasit. - IUG.,(1877) 9; S E G . 3; E Ph. 1 (1908) 410. Ό έν άγίοις Γρηγόριος εν τφ Περί υιού λόγφ Oecumen. Tricca, Fragm. in Eph. 1, 17. - N A. 15 (1933) 452. Ό έν άγίοις εικότως άριθμηθείς Βασ. Vita S. Constantini imp. — R O. nr. 35-36. arm. 3 (1913) 44-326. Ό έν άγίοις πατήρ ήμών καί θαυματουργός Vita brevis S. Epiphanii, 1. 1. - V. B H G. 600. eO έν άγίοις πατήρ ήμών Νικόλαος στρατιώτης De S. Nicolao mon. — CB Η. 1 (1901) 3,31; R O C. 7 (1902) 323-25. 'Ο έν άγίοις πατήρ ήμών Πορφτίριος οΰτος Vita brevis S. Porphyria ep. - S S B. (1895) 83-93; v. B H G. 1571. 'Ο έν άγίοις πατήρ ήμών Πρόχλος De S. Proclo ep. — A S. - 24. Oct. 10, 637. 'Ο έν άγίφ πνεΰματι άγαπητός αδελφός Antonius patr. Cp., Epist. ad ep. et populum Novogradii (S. a.) — MAD. 2 (1862) 177-180. Ό έν άληθεία τόν Κύριον άγαπήσας Joannes Climac., Scala Paradisi, 2. - 88, 653, ‘Ο έν αρχή τής άληθείας έκπίπτων S. Isidor. Pel., Epist. 2, 229. — 78, 665. Ό έν αυτή (τή) άκμή τοΰ χειμώνος S. Isidor. Pel., Epist. 5,99. — 78, 1384. , Ό ένδιάθετος λόγος μάλλον έξαιρέτως Sym· Thess., Q. 6. — 155, 848. 'Ο ένδοξαζόμένος έν ταΐς βουλαϊς τών 'Αγίων Oratio in Ia Domixiica p. Pentec. — B B G. 3 (1949) p. 132. Ό έν κόλποις άνω Πατρός καθή μένος έπι πώλου Sophron. Patr. Hieros., Stichoi in Dom. Palmar. — S E P . 524-25. Ό έν Κωνσταντινουπόλει χριστώνυμος Cleri Cstpl. supplicatio ad Constan­ tin. Ease. - SBA. 2 (1923) 25-35. Ό έν ουρανοΐς προσβλέπων Θεοΰ Anon., De SS. Angelis. — PAS . 1 (1876) 540.

www.torrossa.com - For non-commercial use by authorised users only. License restrictions apply.

In itia P a tru m G raecorum

81

Ό εν πολέμοις κραταιός Θεός ημών, και Canon in Β. Μ. V., Ode 1. — Ν Ph. 1 (1921) 2, 6-7. 'Ο εν πρεσβείαις θερμότατος άντιλήπτωρ An., Cant. de S. Anania. — P A S . 1 (1876) 568. Ό ενταύθα ευχόμενος, πόρρω τυγχάνοντα εαυτόν είδώς Didym. Alex., In Ps. 60. - 39, 1420, 'Ο εν τοΐς παρούσι των παρά τού S. Nilus, Epist. 1, 40. — 79, 101. Ό έν τφ καιρφ τού πορνικού πολέμ. S. Nilus, Epist. 3, 106. — 79, 433. Ό εν τφ Μόκρφ τάς οικήσεις ποιούμενος Demetr. Chom., Quod licet recipere uxorem adulteram. — ASC. (1891) 547 (= PAS. 7). Ό εν τφ τίκτεσθαι άνοίξας S. Nilus, Epist. 1, 270. — 79, 181. Ό έν τφ χωρίφ Τζερνισοβίστη κατοίκων Demetr. Chom., De solutione matrimonii propter impotentiam. — ASC. (1891) 515 (= P AS . 7). 'Ο εξ άνίκμου πηγάσας ύδωρ πέτρας Versus in Β. Μ. V. Concept. — T C H . (1862) 106. Ό εξ αριθμός την πατρικήν σημαίνει S. Maximus, Denumero. — PAS . 2, 142. Ό εξ άφθονου πηγής τής ζωηρυτου πλευράς Stichoi in Dominica « Thomae ». - S E P . 200-201. nr. 290. 'Ο εξ άχράντων σου λαγάνων, παρθενομήτορ Sophron. Patr. Hieros., Sti­ choi in Gazarum. — S E P . 520-21. 'Ο έξ εθνών Νικόλαος προσφυγών τή άγιωτάτη Matthaeus I. patr. Cp., Decretum dirimens controversiam (1400). — Μ A D. 2 (1862) 448-49. Ό έξ ΰψίστου κληθείς, οΰκ Troparium. — C Ρ C. (1871) 72. Ό έξωνουμενος και ό πιπράσκων χειροτον. Epitome Canon. ΡΡ. Chalcedonens. — 114, 248 (= Sym. Met.) ; 133, 88 (= Alex. Aristen.) ; cfr. 137, 381 (= Theod. Bals.). Ό έπιεικής φιλανθρωποτέραν δίκ. S. Isidor. Pel., Epist. 5, 7. — 78, 1329. Ό έπι θυγατρ'ι αυτού ό Νοστόγγος προ Jo. Glyc., Synod. Constit. 30, 4. - 152, 1128. < . Ό έπί θυγατρ'ι γαμβρός αυτού κύρ Jo. Glyc., Synod. Constit. 35. — 152, 1132. 'Ο έπισκεψάμενος ημάς έν έλέει καί Eiturgla S. Gregorii Alexandr. — 36, 700. 'Ο έπίσκοπος Λουτζικοΰ ήλθεν ένταύθα Antonius patr. Cp., Epist. ad metrop. Kioviae (1393). — MAD. 2 (1862) 180-81. Ό έπίσκοπος οΰτος έχει μέν καί σεμν. Eustath. Thess., Epist. 59. — 136, 1325. Ό έπιστολιμαΐος χαρακτήρ, μήτε παντ. S. Isidor. Pel., Epist. 5, 133. — 78, 1404.

www.torrossa.com - For non-commercial use by authorised users only. License restrictions apply.

82

In itia P atrum G raecorum

'0 επί των κόλπων των πατρικών επαναπαυόμενος Hymn. in Christi, resurr. - S E P. (1940) 88 nr. 15. Ό Ευαγγελισμός πάρεστι, και των Δεσποτικών S. Theodor. Stud., Smo. 64: in Annunt. — 99 , 592. 'Ο εΰγενέστατος καβαλλάριος τής ρ. Eustathius Patr. Cstpl., Epist. ad Henrieuni II. regem Hieros. et Cypriae. — I B R. 2 (1937) 193-94. Ό εΰγενέστατος μέγας Βοεβόδας πάσης Μολδοβλαχίας Matth. Patr., litte­ rae de episc. Josepho in Moldovlachia. — MAD, 2 (1862) 528-30. '0 εΰγενέστατος μέγας βοΐβόδας και Callist. et Philothv Synod. Constit. 33 (mut.). - 152, 1360; MAD. 1 (1860) 383-88. Ό ευλαβέστατος αναγνώστης και κληρικός Demetr. Chomat., Cp. 35, De tutela prolis. - A S C. (1891) 149; ( = P A S . 7). *0 ευλαβέστατος αναγνώστης και πριμ, Isidor. Glaba, metrop. Thessal., Synod. decisio. - G KI). 1 (1888) 24-26. Ό ευλαβέστατος αρχιμανδρίτης των κατά Demetr. Chom., De monachis jus fundatorium revocantibus. — A S C. (1891) 337 (= P A S. 7). *0 ευλαβέστατος και θεοφιλέστατος διάκ. S. Cyrill. Alex., Epist. 69. — 77, 337; M C C. 9, 408; A B W. 32«, 15. *0 εΰλαβέστατος Μαρτύριος, πλουτών Procop. Gaz., Epist. 59: Apollonio. - 872, 2765. Ό εΰλαβέστατος πρεσβΰτερος Πέτρος Theodoret., Epist. 114. — 83 , 1324. Ό εΰλαβέστατος πρωτοπαπάς, κυρ Πέτρος Antonius patr. Cp., Epist. ad Petrum protopapam (1395). — MAD. 2 (1862) 243-44. Ό εΰλογήσας ημάς ’ Εΰλόγησε διά του υιοΰ Photius, Fragma. in epist. ad Ephes. - NA. 15 (1933) 611 ss. ‘0 εΰρών την ψυχήν αΰτοΰ, άπολέσει S. Nilus, Epist. 3, 183. — 79, 469. '0 εΰσχήμων ’Ιωσήφ, άπό τοΰ Officium in Sabbato S. — CPC. (1871) 88; P K A. 2 (1894) 162. Ό εΰτελής ίερευς Κωνσταντίνος ό Στρογγυλός Decretum patriarchale. — Μ A D. 1 (1860) 373-75. Ό εφ’ άμαρτίαις γινόμενος δδυρμός S. Nilus, Epist. 1, 220. — 79, 164. Ό εφικτήν είναι λέγων τών δντων S. Basii., Epist. 1, 16. — 32, 280; TQ. 77 (1895) 278. Ό εχις, τή τοΰ ’Αποστόλου χειρ! τούς δδόν. Theophylact., in Acta Ap. (text. alter) (cp. ult.). — 125, 1057. Ό εχων εις Θεόν ελπίδα μέχρι τοΰ παντός αΐώνος Didym. Alex., In Ps. 70. - 39, 1460. *0 εχων προσευχήν και νηστείαν (S. Jo. Chrys.), Hom. de jejunio. — 62, 757. '0 εχων τόν φόβον τοΰ Θεού εν άληθεία Antiochus Mon., De Dei timore. 89 , 1829.

www.torrossa.com - For non-commercial use by authorised users only. License restrictions apply.

In itia P a tru m G raecorum

83

'0 έωρακώς έμέ, έώρακε tòv S. Nilus, Epist. 1, 191. — 79, 156. Ό Ζευς εφεύρε πλευστικήν Ποσειδών (Clem. Rom.), Fragm. — 1, 1472. '0 ζώντα Χριστόν έν μέση ψυχή φέρων Jo. Euch., Poèma 25. — 120, 1140; A WG. 28 (1881) 11. Ό ήδη έν 'Ιερουσαλήμ κατοίκων Soleiman, Diploma ad Patr. Hieros. . German. - P K A. 3, 222. '0 ήμέτερος διδάσκαλος ΓΙαΰλος παραγγέλλει S. Äthan. (?), Sino de pa­ tientia. — 26 , 1297. '0 ήμέτερος Ιστοριογράφος Ευσέβιος Vita Silvestri Pp. — v. BHG. 1631. Ό ηνίοχος νους τον μεν ευΟΰνει των S. Nilus, Epist. 3, 268. — "79 , 517. Ό θαυμάσιος Άλφαΐος άπήγγειλέ μοι, τοι. Procop. Gaz., Epist. 40: Sosiano. - 87 2, 2749. '0 θαυμάσιος Βαρουχ συναπήρε μέν Theodoret., in Baruch cp. 1. — 81, 760. '0 θαυμάσιος Θαυμακοΰ καί τη Theodor. Ang. Coran., Prostagma. — PKA. . 4 , 118. 'Ο θαυμαστός άθλοφόρος Acoluthia quinque martyrum. — E Ph. 4 (1909) 346. Ό θαυμαστός έν 'Αγίοις όντως Θεός, έν Canon, Ode 1. — Tri. (1879) 211. '0 θαυμαστός έπι των δεήσεων, ό καλός κάγαθ. Greg. Cypr., Epist. ad Logothet. Magn. - S E G. 188-89; E Ph. 5 (1910) 349. '0 θαυμαστός Τιμόθεος, ό ταΰτην φέρων Procop. Gaz., Hpist. 84: Zach, et Phil. - , 872, 2784. Ό θεαρχικός ήμιν λόγος, ή όντως αλήθεια Vita SS. Cyri et Joannis. — 873, 3677; AB. 57 (1939) 68-71; S R. 4,230; v. BHG. 469. •Ό θεατρομανής, ώ βέλτιστε, έρωτομ. S. Isidor. Pel., Epist. 5, 463. 78, 1596. 'Ο θείος 'Αναστάσιος περί τουτου κ. τάδε Mich. Glyc., Cp. 25 in locos S. Script. - B Mar. 53 (1906) 1,278. '0 θειος ’Απόστολος διδάσκει των μέν όπισθεν S. Theodor. Stud., Cat. 45. De vigilantia. — M B N. 92 (1888) 125. '0 θείος ’Απόστολος οΰ περί αγάμων S. Anastas. Sin., Q. 121. — 89 , 772. Ό θείος ’Απόστολός ποτέ γράφων τφ αοιδίμω Ioann. Nie. archiep., De Nat. Chr. - 96 , 1436; C A N. 2 (1672) 297-309; v. BHG. 809. Ό θείος γνόφος έστί τό απρόσιτον (Dionys Areop.), Epist. ad Caiuni. - 3, 1073. Ό θείος ’Ιωάννης κατά Κύριλλον πλήν Photius, Resp. 5. — 104, 1224; B Ph. (1864) 563. Ό θείος καί άκήρατος νους, ε’ί ποτέ S. Isidor. Pel., Epist. 4, 203. — 78 , 1289.

www.torrossa.com - For non-commercial use by authorised users only. License restrictions apply.

84

In itia P artu m G raecorum

Ό θειος καί μέγας Καλλίνικος, δ καλώς τούς Passio S. Callinici. — LMB. 2 (1912) 225. Ό θείος οΰτος καί μέγας Πατήρ ημών Synopsis Ancorati. — 43, 12. Ό θειος πατήρ ήμών Νήφων Vita Niphonis Patr. — ν. B Η G. 1373. 'Ο θείος τής αγαθότητος δμβρος άρξ. S. Nilus, Horn. 3a in Christi Ascens. - Cfr. Photius, Bibi. 276. - 79 , 1500; 104, 256. Ό θειότατος καί προφητικώτατος Δαβίδ Vita S. Basili! jr. — A S. - 26. Mart. - 3, 24*; v. B H G. 263. Ό θειότατος τού ΓΙατρός Υιός τε καί S. Isidor. Pel., Epist. 4, 202. — 78 , 1288. Ό θειότατος τοΰ Πάτρός, ώ σοφ. S. Isidor. Pel., Epist. 3, 18. — 78, 744. Ό θειότατος, ω σοφέ, τοΰ ΙΙατρός S. Isidor. Pel., Epist. 2, 198. — 78 , 644. Ό Θέκλαν δείξας πρωτομάρτυρα Cant. de'S. Thecla. — PAS. 1 (1876) 636. 'Ο θέλων Ιν υποταγή γενέσθαι, άποτ. Antiochus Mon., De subjectione. - 89 , 1785. Ό θέλων ΐνα πρέπη αύτφ προς το άνθρ. S. Basil., Reg. br. 50. — 31 , 1116. ...'Ο θέλων σωθήναι, ούτε Ιν εορτή, ού'τε εν S. Antonius eremita (?), Exhort, ad monachos (fragtn.). — B I R. 20 (1939) 166-67. Ό θέλων ύπάγειν είς το δρος το Σίναιον Narratio de locis extra Cretam. - P P S . 56 (1903) 17. Ό θέλων υπέρ ’Ισραηλιτών γενέσθαι S. Isidor. Pel., Epist. 1,407. — 78 , 409. Ό θεν, αδελφοί, καταλείψαντες τήν π. S. Clem. Rom., Epist. 2. ad Cor. cp. 5. - 1, 336. "Οθεν εγώ, κύριέ μου ’Ιάκωβε, αύτοΰ ταϋτα (Clemens), Epistola, cp. 20 (ult.). - G CS. 42 (1953) 21-22. "Οθεν εξ ανάγκης καί το σωματικόν' S. Julius Pp., Sermo de Homousio. (Fragni.). - P L. 8, 962. "Οθεν καί μάλλον oí ασεβείς κακουργοΰσι Cone. Tyrium, ex libello Synodico. - M C C. 2, 1153. "Οθεν λαβοΰσα τό πολύστιχον χειρόγραφον German. II. Patr. Cstpl., Smo. in Annunt. B. Μ. V., cp. 51 (ult.). - B S M. 2 (1856) 374-76. "Οθεν λάμπει τών μαρτύρων ό πρώταθλος Cuculus, Hym. de S. Stephano mart. - P AS . 1 (1876) 332. "Οθεν μέν καί όπως επί τήν εν τφ συμβόλφ Georg. Schob, Contra addi­ tamene ad Symb. Ephes. — 160, 713; DTA. (1698) 291; PGS . 3, 77-100. "Οθεν μέν δρμηθείς τον προς τον μάρτ. Constantin. Acropob, Epist. ad Thessalon. — P K A. 1,161.

www.torrossa.com - For non-commercial use by authorised users only. License restrictions apply.

In itia P a tru m G raecorum

85

"Οθεν μέν οΰν ό αύτοκράτωρ ’Αλέξιος Anna Comnena, Alexias, lib. 2. - 131, 177; I, AC. 1 (1937) 62-101. "Οθεν ου καλώς έ'φασαν οι σχολαστικοί τούς Georg. Coress., De process. Spir. S„ cp. 21 (ult.). - D T K . (1692) 401-10. "Οθεν παγκάλως δ παρά τφ ΓΙλάτωνι Αιγύπτιος Clemens Alex., Stromata, cp. 29 (ult.). — S Ch. 30 (1951); Cfr. ...ΐνα υπό χεΐρα. "Οθεν προσεκτέον τφ ίερεΤ είς πάντα Sym. Thess., Q. 82. — 155, 949. "Οθεν συνέβη εν μια κατ’ εκείνον Additamenta in Acta S. Theclae. — V . B H G. 1716. "Οθεν, το τέλος έ'χων, κουφόν τι φροντιώ Manuel Pal., Smo ad ebriosum, (cp. ult.). - BGC. 2,307. Ό Θεόδωρος, τών μοναστών το κλέος Theodotus Callip., Stichoi Epit. in Theodor. - VV. 14 (1907) 8. Ό θεολόγος καί θεοφιλής’Ιωάννης S. Isidor. Pel., Epist. 3,402. — 78, 1037. Ό θεοπάτωρ βασιλεύς Δαυίδ ό ψαλμογράφος Michael Psellus, Vers, ad imp. Monom. — N E. 16 (1922) 361-84. Ό θεός αύτεξοΰσιον πλάττων τον Gregor. Pal., In Matth. 18, 23. — 151, 449; cfr. CNS. 61. Ό θεοσεβέστατος δ δείνα άφίκετο προς ήμ. Procop. Gaz., Epist. 97: Sosiano. — 872, 2792. Ό Θεός ε’ις άγαθοποιΐαν πρόχειρός εστιν Orígenes, Horn. 1. in Jeremiam. - 13, 256; G C S. 6 (1901) 1-16. Ό Θεός ημών αγαπά ελεημοσύνην S. Nilus, Epist. 1, 36. — 79, 100. Ό Θεός ημών, δ Θεός τοϋ σφζειν, κλίνον τδ οΰς σου εις την Oratio sem­ per dicenda, — B B G. 4 (1950) 10. ‘0 Θεός θάνατον ούκ εποίησεν, κατά τήν Pachom. Rusan., De vitae termino. - T B N. 14 (1935) 218-21. eO Θεός θάνατον ούκ εποίησεν, ούδε τέρπεται Orígenes, Horn. 2. in Je­ remiam. — 13, 277; G C S. 6 (1901) 16-20. Ό Θεός θάνατον ούκ Ιποίησεν, ουδέ τέρπεται Anastas. Sin., De vitae termino. - Gregor. Pal., In public, supplicat. — M N C. 1 (1825) 369; 151, 388. Ό Θεός καί Πατήρ του Κυρίου ημών Ί . Χρ., δ πατήρ Constituí. Apóstol., lib. 8. Epitome 4. - F DC. 2 (1905) 78-79; G K A. - 3. Erg. (1914) 38-41; S Ch. 11 (1946) 77; cfr. 1, 1073. Ό Θεός καί πατήρ τοϋ Κυρίου ημών Ί . Χροΰ Callistas Patr. Cstpl. (1350-63), Horn, iri exaltat. S. Crucis. — E Ph. 8 (1911) 128-137; G O O. 2, 187; v. B H G. 424. Ό Θεός δ άγιος καί παντοδύναμος, δ διά Oratio in Ordinatione Diaconi vel Diaconissae. — MOS. (1655) 69; 80; 99; 111.

www.torrossa.com - For non-commercial use by authorised users only. License restrictions apply.

86

In itia P a tru m Graecorum

'0 Θεός δ αιώνιος' ή ακατάλυτος εξουσία Matthaeus Ephes. metrop., Oratio. - T ME. (1901) 51. 'Ο Θεός δ αιώνιος, ό λυτρωσάμενος το γένος (S. Jo. Chrys.), Precatio in obsessos. — 64, 1061. Ό Θεός δ αιώνιος, δ Πατήρ του Κυρίου ημών. — 1, 1116; vide: Const. Apost. 8, 20. 'Ο Θεός δ άναρχος και ατελεύτητος, δ πάσης Ordinatio Sacerdotis. — MOS. (1655) 66; 76; 87; cfr. 94; 101; 113. Ό Θεός δ διά παντός τής των ανθρώπων Ordinatio Abbatis. — MOS. (1655) 72; 82; 103; cfr. 118. 'Ο Θεός δ δίκαιος και αίνετός, δ θεός δ S. Ephrem, Precatio. — E.SO. 3, 482. Ό Θεός δ είπών έκ σκότους φως λάμψαι Hadrian. Pp., Epist, ad Constantin. et Irenen imp. — M C C. 12, 1055. Ό Θεός δ ζωής καί θανάτου την εξουσίαν ε'χων Sacramentar. Serapionis, Oratio super defunct.,' cp. 30. — ITS. 1 (1900) 268; FDC. (1905) 2,192. 'Ο Θεός, δ Θεός ημών δ κτίστης καί δημιουργός Eiturgia Praesanctificatorum. - SGE. (1884) 95-98; B E E. (1896) 1, 346-52. Ό Θεός, δ Θεός ημών, δ τον ουράνιον άρτον Liturgia S. Jo. Ghrys., et S. Basilii. - TBN. 15 (1935) 17-160; 161-194; Tr. 1 (1943) 93-119. Ό Θεός, δ Θεός μου, πρόσχες S. Nilus, Epist. 1, 102. — 79, 125. Ό Θεός οϊδε, βουλόμενόν με ήσυχάζειν Demetrius Kvd., Contra Philotheum Patr. - ST. 56 (1931) 313-338. 'Ο Θεός δ μέγας καί θαυμαστός, δι° ου Monachorum libellus ad Justi­ nianum imp. — ACO. 3 (1940) 131. Ό Θεός, δ τούς άγιους ημών βασιλείς Eustath. Thess., Epist. 37. — 136, 1304; T E O . 343. Ό Θεός δ ύψιστος την σήν άγιωσύνην άμ. Petrus Mong., Epistola ad Aeacium ep. (= Evagrius Schol., Η. E. 3, 17). — 862, 2629. Ό Θεός δ φιλάνθρωπος δ προνοών Passio Bonifatii m. Tarsi. — v. B H G. 279. Ό Θεός παρά την άρχήν ποιήσας τον S. Jo. Chrys., Hom. 19. in Joann. 59 , 119. '0 Θεός σοι τον μισθόν δώη καί ενταύθα S. Jo. Chrys., Epist. 105. — 52 , 664. Ό Θεός σοι τον μισθόν δφη, καί εν τφ S. Jo. Chrys., Epist. 35. — 52 , 630. Ό Θεός τά πάντα πληροί ΰπ° ούδενός περιοριζόμενος Eustath. Antioch., Fragmenta, l ra. — S R E. (1948) 95.

www.torrossa.com - For non-commercial use by authorised users only. License restrictions apply.

In itia P atru m G raecorum

87

Ό Θεός τοίνυν σοφός και υπεράγαθος ων και Pachom. Rus. mon., Ser­ mo de creatione. — T B N. 14 (1935) 100-12. 'Ο Θεός τοΤς μέν σωματικώς όρώσιν ούδαμοΰ Synieon Neotheol., Capp. (initium tt.J. — I A G. (1893) 77-78. Ό Θεός τοΰ ’Αβραάμ, ό θεός τού ’Ισαάκ S. Ephrem, De laudibus b. Joseph. - E S O. 2,21. Ό Θεός τούς πάλαι ανθρώπους άσεβήσαντας (S. Clemens), Hom. 9. — GCS. 42 (1953) 132. 'O Θεός των αγίων καί μακαρίων Πατέρων ’Αβραάμ Oratio Ss. Patrum ante Nativ. Domini. — B B G. 2, (1948) 74. Ό Θεός τών Θεών και Κύριος τών κυριευ. Chrysobullon bulgaricum. — Ρ Κ A. 1,468-70. 'Ο Θεός τών Θεών, Κύριος τών κυρίων, ό S. Basibus Mg. (?), Oratio exorcismi. — 31 , 1677. Ό Θεός τών ουρανών, ό Θεός τών φώτων, ό S. Basibus Mg. (?), Oratio exorc. — 31 , 1681. Ό Θεός τών πνευμάτων κα'ι πάσης σαρκός Epitaphium (aegypt..). — W H B . (1905) 4-7; Z NW. 37 (1938) 62. Ό Θεός φώς ον άκρότατον κ. άδιάδοχον Gennad. Schol., l)e Angelis. — EA . ρκ' (120). 'Ο Θεός χαρίσαιτό σε ταϊς Έκκλησίαις S. Gregor. Naz., Epist. 163. — 37 , 269. 'Ο θεοφιλέστατος Ιπίσκοπος Άγαθοπόλεως Nilus Patr. Cp., Epist. ad metrop. Hadrianupoleos (1381). — Μ A D. 2 (1862) 34-35. Ό θεοφιλέστατος επίσκοπος ’Άρτης ’Ιωάννης Concil, forte Nicaen. sub Germano II. Csplt. Patr. (a. 1235). — MCC. 23,406. Ό θεοφιλέστατος επίσκοπος Μεθώνης άνέφερε De electione episcopi Eeucadis (1389). — Μ A D. 2 (1862) 139-140. Ό θεοφιλέστατος επίσκοπος Μεθώνης, κΰρ Decretum synodale circa ep. Methones, Cp. (1389). — MAD. 2 (1862) 135-137. Ό θεοφιλέστατος επίσκοπος τοΰ Σαράη Joann. Becc., Synodica responsio. - G K D . 1 (1888) 16-21. Ό θεοφιλέστατος μητροπολίτης Μωκησσοϋ Romanus Diog., imp. Cstpl., Epist. ad epiSc. synod. — EM. (1935) 574-75. Ό θεοφόρος ’Ιγνάτιος έπιστέλλει λέγων Antiochus Mon., De honorandis sacerdotibus. — 89 , 1820. Ό θεοφόρος τούς ευσεβείς προσκαλείται Steph. Sabait., Canon in hon. S. Georgii Mytilen. — S E P . 421-429, nr. 4. Ό θεσπέσιος Ένώς από τοΰ Σήθ γενν. S. Anastas. Sin., Q. 25. — 89 , 552.

www.torrossa.com - For non-commercial use by authorised users only. License restrictions apply.

88

In itia P atru m G raecorum

'Ο θεσπέσιος Ιωνάς πατρός μέν εξ. S. Cyrill. AI., Comment. in Jonam Proph. - 71, 597. Ό θεσπέσιος Παύλος ούκ άσυντελή προς S. Cyrill. AI., Adv. Nestor, lib. 4. - 76 , 168; ACO. 1«, (1928) 75. Ό θεσπέσιος Παύλος τό άποφαίν · S. Isidor. Pel., Epist. 3, 184. — 78 , 873. 'Ο θλίβων σε πονηρός δαίμων S. Nilus, Epist. 1, 227. — 79 , 165. Ό θρέψας με πέπρακέν με 'Ρόδη τινι εις Hermae Pastor. — F Ρ A. = F P A2. 1 (1901) 414-628; cfr. 2, 891; T D P . 12 (1910) 2-298; A P H. 3-108. 'Ο θυσίαν αΐνέσεως και λατρείαν εΰάρεστον Orationes ante vel post Com­ munionem (Eiturgia S. Jacobi). — P O. 26. 2, 244-48. Ό Θωμάς θεμέλιον τής λατινικής προσθήκης Georg. Schol., De distinctione personarum in Christo. — P G S. 3, 430-433. 'Ο Θωμάς τή ψηλαφήσει των χειρων και Stichoi in Dominica « Thomae». - S E P . 205. nr. 301. Οί άγγελοι τον ουράνιον χορόν συστησάμενοι Severian ep. Gabala, Smo De Pace. - P K A. 1 (1891) 15-26. Οι άγιοι Εΰαγγελισται περί μέν τού καιρού Dionysius Alex., Canones. — R P S . 4,393-416. Ul άγιοι Θεόδωροι Ιν τή τοποθεσίφ τού Patriarchica in insula Eemno et Varna. - 152, 1158; Μ B M. (1852) 81. Οϊ άγιοι πάντες αυχούσιν ως έπ’ άξιώματι μεγάλφ Didym. Alex., In Ps. 85. - 39, 1481. Οί άγιοι τού Χριστού Λαΰρος Passio Flori et Eauri. — v. B H G. 663. Ot άγιοι, & σοφώτατε, τάς υπέρ S. Isidor. Peius., Epist. 3, 21. — 78, 745. Οί άγΰρται καί αγελαίοι πένητες Theophanes Ker., In: Eucerna corporis est oculus. - 132, 816; S E K. (1860) 190. Ot αδελφοί όφείλουσιν εν αγάπη πολλή S. Macar. Aeg., S. Ephrem, De concordia et caritate. — 34, 468; E S O. 3, 314. Οία διά την αληθή πίστιν τής δρθοδοξ. Memnon Ephes. ep., Epist. ad cler. Cstpl. - 77, 1464; MCC. 4, 1437; ACO. P (1927) 46. Οία δρας, ω θαυμάσιε, αδικείς Jo. Euch., Epist. 37. — AWG. 28 (1881) 75. Ot άεννάως ρέοντες ποταμοί, οΰτε Theophanes Ker., In S. Pascha. — 132, 629; S E K. (1860) 137. Οία έπιστέλλειν καί γράφειν οιός τε ών Mich. Ac., Epist. 106. — Ε Μ A. 2, 199. Οία ζημιούμεθα παρά τής αρρώστιας S. Gregor. Naz., Epist. 225. — 37 , 369. Οία ήμΐν καί αύθις έφθέγξατο ή κοσμ. S. Theodor. Stud., Epist. 270: Casiae. - Μ B N. 8, 217.

www.torrossa.com - For non-commercial use by authorised users only. License restrictions apply.

· ·“ ' iy -

In itia P a tru m G raecorum

S9

Οΐα ήν ή λέγουσοΓ Τίς ειμι εγώ S. Basii., Reg. br. 167. — 31, 1192. 01 αιρετικοί λύκοι, τούς από S. Nilus, Epist. 1,315. — 79, 196. ΟΙ αιρετικοί φασι μή είναι ΙΙαυλου την Severian. Gab., Fragma in epist. ad Hebr. — NA. 15 (1933) 345-51. Οία κατά τής ευαγούς θρησκείας καί Mareion imp., Epist. ad Macar. ep. et mon. in Sina. — ACO. II. I3 (1933) 131. '0 ’Ιάκωβος δέ ούτος ανατολικός έστιν Doctrina Jacobi, nuper baptizati, (fin.). - A W G . - N F . 12,3 (1910) 89. Ό ’Ιάκωβος ούτος, άφ’ οΰ καί ούτοι Philippus Solitarius, De Rebus Ar­ meniae. - 127, 880; 132, 1237-57; cfr. TO. 100 (1919) 264-65. Ό ’Ιακώβ τφ χιτώνι συνεκόπτετο, οί Romanos, Kontakion in Joseph. Aeg. - S BA. (1898) 2, 135-162; P S R. (1887) 11-30. Ό ’Ιακώβ ώδΰρετο τοΰ ’Ιωσήφ Anon., De Josepho in Feria II. Magna. - PAS. 1 (1876) 477. Οί αμοιβής ενεκεν τό δέον πράττοντες S. Isidor. Pel., Epist. 5,288. — 78, 1504. Οί άμφι τον Σεδράχ, Μισάκ, Άβδεναγώ (Clem. AI.), Eclogae ex Script. Proph. - 9 , 697; G C S. 17 (1909) 137-55. Οί ανθηρότατοι λειμώνες άνθεσι χρ. (S. Jo. Chrys.), Hom. in praecur­ sorem Dni. — 59 , 489; v, B H G . 858. Οί άνθρωποι λογικοί καταχρηστικώς Vita S. Antonii Magni. — Ph A. 1 (1893) 2. Ο'ίαν ό Κύριος εδειξε, καί εδίδαξεν S. Basii., Reg. br. 162. — 31 , 1188. Οί ανόσιοι, καί άθεοι, πονηροί τε S. Nilus, Epist. 2, 35. — 79, 213. Οί απανταχού ΐστε ακριβώς πάντες Gennadius Schol., De misericordia. — N E. 11 (1914) 465. Οί άπελθόντες άγιοι καθώς έδιδάχθημεν Michael Glyc., Epist.: De animabus corpore solutis. — Μ B N. 62, 535. Οία πεπόνθαμεν, προσφιλέστατε αδελφέ Theodor. Cyzic., Epist. 24. — N E . 19 (1925) 2S8-89. Οί απλανείς αστέρες τού νοητού Ήλιου Canon, Ode 1. — Men. 2 (1889) 599 (23. Dec.). Οί άπογεγαλακτισμένοι από γάλακτος, οί Origenes, Exhort. ad Martyr. - 11, 564; GCS. 2 (1899) 3-47. Οί από Ελλήνων πιστεύσαντες εϊχον τούς Severian. Gab., Fragma in Coloss. — NA. 15 (1933) 315-28. Οία ποιείς, ώ θαυμάσιε, προλαμβάνων S. Basilius, Epist. ad Zoilum. — 32, 705. Οΐα ποιείς, ώ θαυμάσιε, τήν φίλην ήμΐν S. Basilius, Epist. ad Olympium. - 32 , 236.

www.torrossa.com - For non-commercial use by authorised users only. License restrictions apply.

90

In itia P atru m G raecorum

Οί από “Ιουλιανοΰ και Γαϊανοΰ Άφθαρτοδοκΐται Euthym. Zigab., Panopl. dogm., 17. - 130, 1088-92. ΟΙ άποκρισιάριοι τής αΰθεντείας σου ήλθον Patr. litterae ad Voevodam Moldovlachiae. - Μ A D. 2 (1862) 530-33. 0,1 άποσταλέντες παρά τής Ιερότητός σου Joann. Cantacuzenus imp., Epist. ad metrop. Kioviae (1347). - 152, 1285; MAD. 1 (1860) 261-63. 01 άποσταλέντες παρ’ υμών πρέσβεις, καταλαβόντες Esaias Patr., Epist. ad Catholicum Ecclesiae Armeniae. — 152, 1207. 01 άποστολικοι θειοι κανόνες, ό κα', δ Theod. Bals., Zon., Arist.: Comm. in can. Cone. Nic. I. — 137, 221. Οί απόστολοι, άτε σοφίας φοιτητα! S. Isidor. Pel., Epist. 2,272. — 78 , 701. Οί απόστολοι και οι πρεσβυτεροι πάσι τοΐς έξ Constitut., quae tribuuntur Apost., P. I. - 1, 557; M C C. 1,273; P I C. 1,113-27; F D C. 1, 3; vide: Θεού φυτεία ή καθολική. Οι απόστολοι ταΰτα προφητεύονται λέξειν Eusebius Caes., In Ps. 125. — 24, 16. 01 από τής Μεθώνης Ιερομόναχοι και πνευματικοί Decretum synodale spectans accusationes in ep. Methonens., Cp. (1393). — MAD. 2 (1862) 174-76. v 01 άπό τής νήσου Κέρκυρας δρμώμενοι Demetr. Chomat., Cp. 31: Epist. proph. Barlaam. - ASC. (1891) 135-42 (= P A S. 7). 01 άπό toC μονυδρίου τοϋ περί την Κίον Antonius Patr. Cp., Epist. ad metrop. Nicaeae (1395). — MAD. 2 (1862) 237-38. 01 Άρειομανίται, ώς έοικε, κρίναντες S. Athanas., Or. 3a ctra Arianos. - 26 , 321; M C C. 13,69. 01 άρετής Ιρώντες και σοφίας έαλωκ. S. Isidor. Pel., Epist. 3, 324. — 78 , 985. 01 Άσκληπιάδαι τοΐς δυσεμέτοις υδατος Synesius, Epist. 120. — 66, 1500; PSC. (1631) 257. Οϊας μοι κολάσεις Ιπταικότι, σώτερ Maxim. Plan., Stichoi. — Τ Μ P. 93. Οΐα σου ή ψυχή, τέκνον μου ποθητόν S. Theodor. Stud., Epist. 2, 27. — 99 , 1193. Οϊά σου, Καΐσαρ, τα ενθυμήματα Michael Psell., Epist. ad Ducam Caes. 122, 1176. ΟΙα τά συμβεβηκότα τή άγιωσΰνη σου S. Theodor. Stud., Epist. 195: Nicetae. - Μ B N. 8, 169. Οϊά τις εΐσελθών είς παράδεισον Miracula S. Artemii. — S I P. 95 (1909) 1 ss. (= PVG.); v. B H G . 173. Ό Ιατρός καν κολάζη δδύνας S. Nilus, Epist. 4, 7. — 79 , 553.

www.torrossa.com - For non-commercial use by authorised users only. License restrictions apply.

In itia P a tru m G raecorum

.

91

Οια τυραννεΐς ημάς εκ φιλίας! Διακιν. S. Gregor. Naz., Epist, 86. — 37, 157'. Οι αφανείς Μαδινέοι δαίμονες S. Nilus, Epist. 2, 142. — 79, 264. Οια χαίρω δ ταπεινός δεχόμενος σου S. Theodor. Stud., Epist. 83: Eetoio. - Μ BN. 8, 71. Oí βόες μή κημούμενοι, προθυμότερον S. Isidor. Pel., Epist. 1, 394. — 78, 404. Οι βουλόμενοι δικαίως κρίνειν, πρώτον Antiochus Mon., De justo judicio. - 89, 1653. Oí βουλόμενοι κατά αλήθειαν εαυτούς S. Ephrem, Smo. asceticus. — E S O . 3,38. Oí Γαλιλαΐοι, oí καί τοΐς δόγμασιν S. Anastas. Sin., Q. 146. — 89, 800. Οϊ γάρ φαύλοι άνθρωποι ψευδείς, ώσπερ Orígenes, Fragma in b. Job. — P AS . 2,361. Oí γειτονοΰντες μάρτυρες τοΐς δέσπ. Jo. Euch., Poèma 55. — 120, 1170; A WG. 28 (1881) 33. Oí γεωργοί τά συμφυόμενα τφ S. Isidor. Pel., Epist. 1,432. — 78, 421. Oí γνήσιοι τής αρετής ερασταί, καί S. Isidor. Pel., Epist. 2, 14. — 78, 465. Oí γράψαντες περί των νεομαρτύρων Amilias Κ. Sarou, Vita S. Andreae Argenti de Chios. — A A C. 1. Οϊ γυναίκας άγεσθαι μέλλοντες (S. Jo. Chrys.), Ecloga 14. — 63, 657; cfr. SAW. 144 (1902) 44. Οίδα, δέσποτά μέγιστε, αύγουστε, σεβαστέ Deo mag., Epist. ad imp. Eeonem. - D E I. 1 (1884) 400; T B N. 31 (1939) 121-27. Οίδα, δέσποτα, ταΐς ΰπεροχαΐς ΰποστέλλεσθάι S. Theodor. Stud., Epist. 2,76. - 99, 1313. Οίδα εγώ τινάς μέν ακολασίας S. Isidor. Pel., Epist. 4,94. — 78, 1156. Οίδα καί αυτός ακούσας τούτου, καί S., Basilius, Epist. ad Amphiloch. — 32, 864. Οίδα καί αυτός, ότι ούκ Sv ήμΐν 'S. Jo. Chrys., Epist. 44. — 52, 633. Οίδα, καί την εμαυτοΰ περί λόγους ασθένειαν Greg. Cypr., Epist. quasi ad semetipsum. — S E G. 35-36; E Ph. 2 (1908) 198. Οίδα κόπων ύμΐν καί αγώνων γινόμενος Symeo-n Metaphr., Epist. 2. — E B S. 10 (1933) 30-31. Οίδα μεγίστην καί πρώτην σπουδήν S. Basii, Mg., Epist. ad Praepositum. - 32, 465. Οίδα μέν εγωγε, ώ αίδεσιμώτατε πάτερ Francise. Filelfus, Epist. (90) ad Card. Bessarion. — E F F . 159; K F P. 162. (initium tt.). Οίδα μεν ενα Θεόν, μόνον άγέννητον, μόνον άΐδιον Symbolum primum Arii. - Η. (2a ed. 1877) 188-89.

www.torrossa.com - For non-commercial use by authorised users only. License restrictions apply.

92

In itia P a tru m G raecorum

Οΐδα μέν, έξ ών ακούω, ως οΰχ υπέρ S. Isidor. Pel., Epist. 5, 440. 78, 1584. Οιδα μέν οΐδα σφαλμάτων πολλών Versus in fine codicis. — Μ P G. (1708) 58 et 304. Οιδα μέν δτι οΰ δεινότητα λόγων έπ. S. Isidor. Pel., Epist. 2, 178. — 78, 629. ΟΙδα μέν δτι ούδέν ίιμΐν δει γραμμάτων S. Jo. Chrys., Epist. 151. — 52, 701. Οιδα μέν δτι πανσύνετος ούσα ή σή θεοσ. S. Cyrill. Alex., Epist. 82. — 77, 376; Μ Β Ν. 2, 107; MNC. 8, 140. Οιδα μέν, δτι συνετός ών, και φιλοσοφεΐν S. Jo. Chrys., Epist. 197. — 52, 721. Οιδα μέν, δτι τινές μέν τό ταχέως S. Isidor. Pel., Epist. 5,556. — 78, 1636. ΟΙδα μέν, δτι τοΐς παχυτέροις, και S. Jo. Chrys., Horn. Quod nemo laeditur nisi a semetipso. — 52, 459. Οΐδαμεν δτι χαλεπόν Ιστι, προσφάτου τής S. Gregor. Naz., Epist. 78. — 37, 148. Οΐδαμεν δτι χάριτι ΘεοΟ φρονήσει κοσμούμενος Nicolaus Cp. Patr., Epist. 34. - 111, 220; SR. 10 (1844) 306. ΟΙδα μέν οΰν ως τινες τόν εΐρωνα Photius, Q. Amph. 23. — 101, 168. Οΐδαμεν, τέκνον ημών, και προ τών γραμμάτων Nicolaus Cp. Patr., Epist. 91. - 111, 296; SR. 10,364. Οΐδαμεν τήν αγαθήν σου προαίρεσιν, τέκνον Nicolaus Cp. Patr., Epist. 88., - I l l , 293; S R. 10, 362. Οΐδαμεν τήν υμών έ'νθεον αρετήν Nicolaus Cp. Patr., Epist. 143. — 111, 369; SR. 10,423. Οΐδα μέν τήν φιλόθεόν σου ψυχήν Photius, Epist. 3,65. — 102, 981; BPh. 449. Οιδα μέν τής σής αγάπης τό ειλικρ. S. Cyrill. Alex., Epist. 9. — 77, 61; A CO. I, l 1 (1927) 108-09. Οιδα μέν τινας δερμάτινους Photius, Q. Amph. 70. — 101, 440. Οΐδα μέν ΰστερήσας, και περί τούς παρ. Theodoret., Epist. 15. — 83, 1189. Οιδα μέν, ώ αγνείας άνάκτορον S. Isidor. Pel., Epist. 3, 240. — 78, 920. Οΐδα μέν, ως άλλοι πολλοί παρά τήν Άντιόχου Theodoret., Hist. Relig., cp. 14: Vita Maisymae. - 82, 1412-13; v. B H G. 1013. Οΐδα μέν ως άπαντες συνεπίστασθε Photius, Horn. 2a in incurs. Russor. - U P. (1864) 14-29N(partim); Μ H G. 5 (1872) 167-73; NEV. (1867) 216-32; A F O. 2 (1901) 30; M A P . -8. Ser. - 7 (1906) nr. 8; EA. 3 (1881) 197-2Q6.

www.torrossa.com - For non-commercial use by authorised users only. License restrictions apply.

In itia P atru m 'Garecorum

93

Οίδα μέν ώς άχθεσθήση και την Demetrius Kvdon., Epist. ad amicum. - ST. 56 (1931) *358. Οίδα μέν ώς καί άλλοι πολλοί vide: Οίδα μέν ώς άλλοι. Οίδα μέν, ώς ού διαφεύξομαι τών μεμ\|ημοίρων Theodoret., Praef. in Epp. Pauli. — 82, 36. Οιδα μέν ώς σχεδίησι μακρόν πλόον S. Gregor. Naz., Poema I, 1 De Patre. - 37, 397. Οίδα δτι αγαπητόν ΰμΐν, ώ λαός τού Leo V. imp., Plom. in eccl. S. Thomae. - A K L . (1868) 253-58; v. B H G. 1844. Οίδα δτι, εί καί μή έπιστέλλεις ήμΐν S. Basilius, Epist. ad Theodotum. - 32, 661. Οίδα δτι Ιν πολλή θλίψει καθέστηκας S. Jo. Chrvs., Epist. 40. — 52, 632. Οίδα δτι έν πόνφ> καρδίας Ιστέ, πειρασμφ Ammonas, Epist. 4: De tentationibus. - PO. 11 (1916) 441-46. Οίδα δτι καί τής σής εύλαβείας S. Basilius, Epist. ad Otreium. — 32, 657. Οίδα δτι κατετεινα υμών τον λογ. S. Jo. Chrvs., Hom. 11. in Genes. — 53, 90. Οίδα δτι κεκμήκατε χθές, εις πολύ S. Jo. Chrvs., Hom. 58. in Genes. — 54, 506. Οίδα δτι κρειττόνων ή καθ’ εαυτούς S. Isidor. Pel., Epist. 5,320. — 78, 1521. Οίδα δτι δλιγάκις έπέσταλκα τή S. Jo. Chrys., Epist. 138. — 52, 695. Οίδα δτι παρά τινων μέν άπιστηθήσομαι S. Isidor. Pel., Epist. 5, 223. - 78, 1468. Οίδα δτι πιστεύεις Δεσπότην επουρ. S. Nilus, Epist. 2, 248. — 79, 327. Οίδα δτι πολλάκις τούτο γράφεις, τό Dibanius, Epist. ad Basilium. — 32, 1081. Οίδα δτι πολλοις άπορον τό έίρημένον S. Jo. Chrvs., Hom. 25. in Rom. - 60, 627. Οίδα δτι στυγνοποιόν πράγμα ή δρφανία S. Basilius, Epist. ad Eustathium. — 32, 661. Οίδα δτι σφόδρα υμάς διετάραξε S. Jo. Chrys., Epist. 60. — 52, 642. Οίδα δτι τον παρά σού γνησίως λατρευόμ. Symeon Metaphr., Epist. 8. - E B S . 10 (1933) 34. Οίδα παρόντος σου, τέκνον ημών, προς ήμάς Nicolaus Cp. Patr., Epist. 105. - 111, 321; SR. 10 (1844) 384. Οίδα πολλάκις εμαυτφ παραινέσας S. Isidor. Pel., Epist. 3, 397. — 78, 1036. Οίδα πολλούς άπεχθανομένους εν τή S. Jo. Chrys., Hom. 8. in Col. — 62,351.

www.torrossa.com - For non-commercial use by authorised users only. License restrictions apply.

94

In itia P atru m G raecorum

Οιδα πολλούς επιπεσουμένους μοι Demetrius Kydon., Testament, reli­ giös. - ST. 56 (1931) 425-35. Οίδα πολλούς των πιστών άνδρών, καιρ. Photius, Kpist. 2, 20. — 102, 836; BPh. (1864) 415. Οίδά ποτέ διαλεγόμενον πρός με S. Isidor. Pel., Epist. 4,31. — 78, 1084. Οίδά ποτέ τό δίκαιον, καί τόν χρυσόν Photius, Epist. 3, 48. — 102, 957; BPh. (1864) 453. Οίδα πρφην περί ειμαρμένης είπών (S. Jo. Chrys.), Horn. 3. De fato et provident. — 50, 757. Οίδα σαφώς ως επί χειρών σέ τής Nicolaus I. Patr., Epist. — N E . 21 (1927) 27-28. Οιδά σε βουλόμενον αεί τινας εύ Demetrius Kyd., Epist. 2. — BAN. 259. Οιδά σε, θειότατε καρδινάλεων, δυοΐν τούτοιν δντόιν Mich. Apost. Byz., Ad Theodor. Gaz. (de substantia adv. Plethon.) obiectiones. — MB. 3 (1942) 161-69. Οΐδας καί αυτός, κύριέ μου τιμιώτατε S. Jo. Chrys., Epist. 97. — 52, 660. Οίδας οιά με ό Θεολογίτης ’Ιωάννης Gregor. Cypr., Epist. 115. — E Ph. 3 (1909) 47; S E G. 91-92. Οίδας, δπως συνέβησαν τα μεταξύ τής Call, et Philoth., Synod. Constit. 41. - 152, 1380; MAD. 1 (1860) 434-36. Οίδας ou αυτόθι έ'θιμον ήν καί νενομισμένον Isidor., Synod. Constit. 5. - 152, 1288; MAD. 1 (1860) 265-66. Οίδας, δτι ευρισκομένου σου ενταύθα Joann. Calec., Synod. Constit. 21. - 152, 1239; M A D. 1 (1860) 199-201. Οίδας, δτι μετά τον θάνατον τού μακαρίτου Antonius Patr. Cp., Epist. ad hieromonachum Nathanael (1397). — MAD. 2 (1862) 275-276. Οίδας δτι ο Θεός εντολήν έ'δωκε τοΐς πρ. Pittakion imper, ad Nicolaum Patr. - E A. (1885) 102. Οιδά σου καί την προς ημάς αγάπην S. Basil., Epist. ad Hesychium. — 32, 440. Οιδά σου την αγάπην, οιδά σου τό S. Jo. Chrys., Epist. 48. — 52, 635. Οίδά σου την αγάπην την γνησίαν καί θερμήν, οΰδενί Jos. Brienn., Epist. ad Manuelem Holobolon. — B I B. 3 (1784) 161-62; cfr. R E B. 7 (1949) 25-26. Οιδά σου τήν αγάπην τήν γνησίαν καί θερμήν, τήν S. Jo. Chrys., Epist. 20. - 52, 623. Οίδά σου τήν φιλότιμον ψυχήν S. Jo. Chrys., Epist. 217. — 52, 730. Οίδά σου τής αγάπης τό στερρόν. ’Ολίγα S. Jo. Chrys., Epist. 109. — 52, 667. Οίδά σου τής αγάπης τό στερρόν, τό άπερίτρ. S. Jo. Chrys., Epist. 235. - 52, 740.

www.torrossa.com - For non-commercial use by authorised users only. License restrictions apply.

In itia P atru m G raecorum

95

Οίδά σου τό πραον, το επιεικές S. Jo. Chrys., Epist. 215. — 52, 730. ΟΙδας τάς εκ των κήνσων καί ώφελείας S. Basilius, Epist. ad Censito­ rem. — 32, 1060.. ' ' ΟΙδας τήν προς σέ μου διάθεσιν, οίδα τό φίλτρον Georg. Babouscomites, Epist. ad Jo. Bekkum. - E Μ. (1935) 93-94. ΟΙδας, ώς τοΰ ίερωτάτου άρχιερέως πόσης 'Ρωσίας Cali, et Phil., Synod. Constit. 22. - 152, 1340; MAD. 1 (1860) 347-50. Οΐδατε, αδ01 μου άγ01 κ. πατέρες, δτι το μοναδικόν Pauli Eatrini testa­ mentum. - N E. 12 (1915) 199-203. Οΐδατε, αδελφοί μου, δτι εάν αλλαγή ή ζωή Ammonas, De renuntiatione. - PO. 11 (1916) 446-450. Οΐδατε, εν Χριστφ τέκνα ρου άγα, δπως πρ. Cali, et Phil., Synod. Const. 1. - 152, 1303; MAD. 1 (1860) 301-06. Οΐδατε καί ΰμεϊς, άγ01 αδ°ι μου, δτι αφ’ ού' Ammonas, De solitudine. — PO. 11 (1916) 432-434. Οίδα, τέκνον ημών ήγαπημένον, ’ δτι καί φρονήσει Nicolaus Cp. Patr., Epist. 35. - 111, 221; SR. 10,307. Οΐδατε δτι γράφω ΰμΐν ώς τέκνοις άγαπ. Ammonas, De gratia perspicaci. ' - PO. 11 (1916) 438-440. Οΐδατε δτι καθάπερ ή Κωνσταντ,ινούπ. Pittakion imper, ad monachos Athonitas. — E A. (1885) 105-06. /; Οΐδατε, δτι μετά δυο ημέρας Πάσχα German. II. Patr. Cstpl., Cateches. l a. - EG P. (1913). 332-49. Οΐδατε ώς τής άγιωτάτης μητροπόλεως Callistus Patr. Cp., Épist. ad po­ pulism Cycladum. - M A I). 1 (1860) 364-65. ΟΙδα τήν αγάπην ήν έ'σχες περί S. Jo. Chrys., Epist. 39. — 52, 631. Οίδα τήν αγάπην υμών καί τήν' S. Jo. Chrys., Epist. 106. — 52, 664. Οίδα τήν ίερωτάτην σου ψυχήν τήν αυτήν Michael Acom., Epist. 16. — 140, 333; E Μ A. 2 (1880) 22. Οίδά τινας, ίσως δε καί αυτός, τα διδ. S. Isidor. Pel., Epist. 5,390; Photius, Epist. 2, 18: ad Anon. - 78, 1560; P P E. (1896) 47. Οίδά τινας τών ζωγράφων φιλοτιμίαν S. Gregor. Nyss., Epist. 19. —. 46, 1072; P G N. (1925) 59. Οίδά τινας τών ηγουμένων, ίσως S. Isidor. Pel., Epist. 2, 69. — 78, 512. Οίδα τούς μυρίους πόνους σου, ούς S. Basilius, Epist. ad Euseb. Sam. — 32, 593.

Οίδα, φησίν, ούκ αγνοώ τήν οδύνην S. Nilus, Epist. 3, 203, — 79, 477. Οίδα φορτικός δόξων τφ πολλάκις σοι περί Demetrius Kydon., Epist. a d . Chrysobergen(P). — CDM. 88-92.

www.torrossa.com - For non-commercial use by authorised users only. License restrictions apply.

96

In itia P atru m G raecorum

Οίδα χρεώστην έμαυτόν τής κατά τον Άδάμ (Bas. Sel.), - Nestorius, In Adam. - 85, 49; R Bi. 9 (1900) 344-49. Οίδα ώς εΐ τις μέμνησαί μου Mich. Ac., Epist. 10. — EMA. 2, 14. Oî δε διαβάλλοντες ώς ούκ ακριβή την Γραφήν φασί Didym. Alex., In Ps. 43. - 39, 1361. Οιδε καί ή ΰμετέρα θεοσέβεια ώς οι Dionysius mag. mil., Memoria. — A B W. 30s (1920) 37. Oí δέ Κομνηνοί τα βασίλεια καταλαβόντες Anna Comnena, Alexias, lib. 3. - 131, 249; E A C. 1 (1937) 103-42. Οι δέ μελοποιόν καί των άδόντων χοροδιδάσκαλον Didym. Alex., Iu Ps. 72. - 39, 1468. Οίδεν ακριβώς καί βλέπει Κύριος S. Nilus, Epist. 3, 174. — 79, 465. Oí 0’ εν άπροαιρέτφ νυκτερινή ρύσει Synod. Alexandr., S. Dionysii Epist. can. (can. ult.). — M C C. 1,1024. Οιδεν ή άγκοσΰνη σου, δτε προ ημερών Isaac Argyros, Epist. ad Gedeon monach. - S T. 56 (1931) 270-71. Οιδεν ή άγιωσύνη σου, δτι ή τής ΰπεραγίας Theodor. II. Eascar., Epist. 1 (116) ad Phocam Metrop. Philad. — T E F. 162-63. Οίδεν ή άγιωσύνη σου, ώς ανεδέξατο ή Michael Palaeol., Rescript, ad Joseph. Patr. Cp. (a. 1270). - 161,. 1039; H A D . 5 (1887) 247-48. Οίδεν ή βασιλεία σου, δτι προ καιρού ικανού Philoth., Synod. Constit. 45. - 152, 1391; MAD. 1 (1860) 453-54. Οίδεν ή ευγένεια σου, πόση σύγχυσις έγένετο Antonius Patr. Cp., Adhor­ tatio ad Basilium regem Moscovii (S. a.). — M A D. 2 (1862) 188-92. Οίδεν ή ίερότης σου ακριβώς, δπως οΰ μόνον άπαξ Philotheus Patr. Cp., Epist. ad metrop. Smyrnae. — MAD. 1 (1860) 445-48. Οίδεν ή ίερότης σου περί τής ΰποδέσεως Antonius Patr. Cp., Epist. ad metrop. Thessalonicens. (1394). — MAD. 2 (1862) 202-203. Οίδεν ή ίερότης σου, πόσην αναδοχήν καί εΰμ. Philoth. Cp., Synod. Con­ stit. 90. ad metrop. Kioviae (1371). — 152, 1452; MAD. 1 (1860) 582-85. Οίδεν ή ίερότης σου την από τής ημών Isidor., Synod. Constit. 10. — 152, 1294; Μ A D. 1 (1860) 284-85. Οίδεν ή μετριότης ημών καί εγνώρισεν Callistus Patr. Cp., Epist. ad me­ tropolitas patriarchatus Antiochiae. — M A D. 1 (1860) 407-409. Οίδεν ή σή ίερότης, ώς μίαν καί δίς Ιγράψαμεν Antonius Patr. Cp., Epist. ad metrop. Antiquarum Patrarum (1395). — M A D. 2 (1862) 255. Οίδεν ή σή ίερότης, ώς ό κράτιστος καί άγιος Matthaeus I. Patr. Cp., Epist. ad metrop. Kioviae (S. a.). — M A D. 2 (1862) 359-361. Οίδεν ό ήμέτερος Δεσπότης ών χρείαν S. Nilus, Epist. 3, 306. — 79, 533.

www.torrossa.com - For non-commercial use by authorised users only. License restrictions apply.

In itia P atru m G raecorum

97

Οίδεν δ Θεός, δν μάρτυρα καλοί επί την έμήν Theophronius ep. Tyanensis, Fidei formula, quam ipse composuit. — 26, 724-25; Ο A W. 2 \ 250. Οίδεν δρους καί θέρος και πέρας γνωρ. Nicetas Mag., Epist. ad Gregor. - N E . 19 (1925) 142-43. Οίδεν, αρχόντων θαυμασκήτατε, οΐδε Beo mag., Epist. ad Symeon. prine. Bulg. - D E I . 1 (1884) 384; T B N . 31 (1939) 83-85. Οί δέ ουρανοί μή ε'χοντες στόμα Photius, Q. Amph. 304. — 101, 1145. Οΐδε πάντως ή σή σύνεσις, ως S. Isidor. Pel., Epist. 5, 79. — 78, 1373. Οι, δε περί τον Ευσέβιον επί την θέαν Synodus Mareotica, ex lib. syn. - MCC. 2, 1161. Οι. δέ Προυσαείς πόσα δοκεΐς ενώπιον ημών Greg. Cypr., Epist. ad Logothet. - S E G. 97-99; E Ph. 3 (1909) 286. Οι δέ την υπό 'Ρωμαίων αιχμαλωσίαν μετά την εις Didvm. Alex., In Ps. 78. - 39, 1476. Οί δευτερογαμοϋντες από τού παρόντος Th. Bals., Zon., Arist.: In can. conc. Baod. — 137, 1344. (Οΐδε φθι,νομένης έασι) τρεις μήνες Christophorus Myt., Stichoi 17. — KCM. (1903) 10 (mut.); Eos. 6 (1900) 66. Οί διά κλίμακάς τίνος τοΐς ΰψηλοτέροις S. Greg. Nyss., De Beatitudin., Or. 2». - 44, 1208. Οί διδαχθέντες έν αγάπη Χρίστου καί S. Basii., Reg. br. 181. — 31, 1204. Οί δίκαιοι, θλίβονται ΐνα στεφανωθώσιν S. Jo. Chrys. (?), in Epist. I. Petr. fragm. — 64, 1053. .Οί δι-ψώντες οδοιπόροι απούσαν (S. Jo. Chrys.), Hom. de patientia. — 60, 729.. ΟΤδ’ οιδα τον νούν έφησεν ό Κωμικός Theophanes Mid., Epist. ad Amirutsen. - P K S . (1884) 29. Οΐδ* δτί θνατός εγώ καί εφάμερος Versus antarctici. — 66, 1585. Οΐδ’ δτι καί τον τοΐς ά'λλοις τρυφής δντα Symeon mag., Epist. 14. — E B S . 10 (1933) 35. Οΐδ’ δτι ποθείς εΐ δή καί δλως ζιΤμιεν ποθ. Joann. Eugen, Epist- 7. — Ε Ρ Ρ . 1 (1912-13) 162. Οΐδ’ δτι φιλεϊς με, καί φιλών μέμνησαι Mich. Apost., Epist. ad Petrum sacerd. — N Μ A. 75. Οί δραπέται, τοι'ις ποτέ την πράξιν αΐτιω. Photius, Epist. 2, 40. — 102, 857; Β Ph. (1864) 503. Οί δυο λτ|σταί τούς δυο υπέγραφαν S. Isidor. Pel., Epist. 1, 255. — 78, 336. Οί δυο φύσεις κ. μίαν ΰπόστασιν επί S. Jo. Dam., De 2 volunt. Christi. - 95, 128; C A N. 2 (1672) 465-533.

www.torrossa.com - For non-commercial use by authorised users only. License restrictions apply.

98

In itia P a tru m G raecorum

Οίδ’ ως κατ’ έμαυτοΰ ιόν λέοντα ένυξα Metropol. Synadae, Epist. ad Canstrision. - N E. 20 (1926) ¿125. Οι Εβραίοι, to Σάββατον τιμωντες Euthymius Zigab., Comm, in Matth, (cp. ult.). - 129, 745. Ό Ιεζεκιήλ τύπον φέρει τού Χριστού Origenes, In Ezechielem (fragma.). - 13, 768. 01 εις τό όνομά τίνος συναχθέντες, πάντως S. Basil., Reg. br. 225. 31, 1232. Οϊει σύ τούς θανόντας, ώ Νικόστρατε Versus de futuro judicio. — 78, 1047. Οί έκ δυνάμεως εις δύναμιν πορευόμενοι S. Greg. Nyss., In Ps. 6. — 44, 608; Η H S. (1587) 204. Ot εκ Θεού γεννώμενοι έκ τού κατορθούν Euthym. Zigab., Comment, in epist. 1. Joann., cp. 5. - K E Z . 2 (1887) 627. Οι εκλεγόμενοι παρά τής αγίας τού Θεού Macarius ep. Bitzinae, Promissio, - R S E . 23 (1946) 232. Οί εκλεγόμενοι παρά τής τού Θεού άγιας Joann. Cal., Synod. Constit. — 152, 1226 et 1228; MAD. 1 (1860) 182-83. Ot εκόντων άρχοντες, οΰτοί μοι δοκούσιν S. Isidor. Pel., Epist. 3, 72. — 78, 780. Οι έκ πελάγους μεγάλα σαλεύοντες (S. Jo. Chrys.), Horn, de Joseph et castitate. - 56, 587; Z K T . 38 (1914) 101-02. Οί έμπροσθεν εις τά σκήπτρα καταστάντες Eeo Philos., Constit. 55. — - 107, 548. Ot ενασκούμενοι μοναχοί τή κατά τό Andronikos III. Palaiol., Prostagma in favorem mon. Zographon. — D S A. nr. 18. Οί ένασκούμενοι μονάχοι τή σεβάσμιοι μονή Joann. Calec., Synod. Con­ stit. (a. 1340). - 152, 1235; MAD. 1 (1860) 194-95. Ot ένασκούμενοι τή σεβασμία βασιλική Decretum synodale (1394). — MAD. 2 (1862) 215. Ot έν Βιέννη και Λουγδούνφ τής Γαλ. S. Pothini ep. Passio. (ex: Euse­ bio, H E . 5, 1-3). - 5, 1409; 20, 403; KM A2 (1913) 19-32; v. B H G . 1573. Οί έν έσχάτοις καιροίς άναφανέντες, καλλ. Canon, in Ss. 42 mart. Armorienses. - M A P. 8. Ser. t. 7, 2 (1906) 79-87. Οί έν. πελάγει μεγάλφ πλέοντες, οίς Niconis Metanoeite (s. X.) Vita. — N E . 3 (1906) 131-228; et 5 (1908) 302; v. B H G . 1366; cfr. El ού τόπφ ή χρόνφ. Οί έν σταδίφ τρέχοντες άπαξ τού ένιαυτού S. Theodor. Stud., Smo. 35: De virginit. — Μ B N. 9, 84.

www.torrossa.com - For non-commercial use by authorised users only. License restrictions apply.

In itia P a tru m G raecorum

99

01 εν σταδίφ τρέχοντες, επειδή προς τέρψιν S. Theodor. Stud., Cateches. 116. - P T S . 2, 856-864; Μ B N. 92, 21-24. 01 εν τη άγιωτάτη μητροπόλει τής Μήδειας Clerici metrop. Mediae in • jus vocantur. - Μ A D. ,2 (1862) 571-72. Οι εν τή άγιωτάττ] τής 'Ρωσοβλαχίας Antonius Patr. Cp., Epist. ad cle­ rum et populum Russovlachiae (1395). — M A D. 2 (1862) 245. Οϊ εν τή θεοσώστφ και περιφανεΐ... Πεπληροφόρημαι Isidor. Thess., Epist. ad Thessalon. - N E . 9 (1912) 387-91. Οι εν τή θεοσώστφ και περιφανεΐ πόλει... Προέγραψα Isidor. Thess., Epist. ad Thessalon. - N E. 9 (1912) 382-86. ' O l έν τή κατά τό “Αγιον “Ορος τον “Αθω διακειμένη Manuel Palaeol. imp., Epist. - E A. 19 (1899) 185-86. Οί έν τή 'Ρωσοβλαχία ψεματένιοι επίσκοποι Antonius Patr. Cp., Epist. ad epp. in Russovlachia Joseph, et Meletium (1395). — MAD. 2 (1862) 244. 01 έν τοΐς ιατρείοις θεραπευόμενοι S. Ephrem, Adv. impudicitiam. — E S O . 3, 64. Οί έν τοΐς ίππικοΐς άθλοις άγωνιζόμενοι Theophanes Ker., In: Si dimi­ seritis hominibus peccata eorum. — 132, 412; S E K. (1860) 74. Οί έν τοΐς χαλεποΐς πάθεσι, θυμφ S. Isidor. Pel., Epist. 5, 134. — 78, 1404. Οί εξ ’Ιουδαίων πιστεΰσαντες, όμοΰ S. Jo. Dam., In epist. ad Gal. 95 776. Οί εξ δλης διανοίας τον S. Nilus, Epist. 1, 139. — 79, 141. .Οί επ’ έμοΰ οί ’Ιουδαίοι παρέδωκάν μοι Pilatus, Epist. ad Augustum. - I T S . 4 (1903) 84-86; v. S R B. 1 (1940) 158 nr. 186,4. Οί επιγεγραμμένοι του Άσάφ είσι μέν οί Eusebius Caes., In Ps. 49. — 23, 433; R Bi. 33 (1924) 78-81. Οί επιγεγραμμένοι των ληνών ψαλμοί τρεις τον Eusebius Caes., In Ps. 80. - 23,- 968. Οί επιγεγραμμένοι ψαλμοί « υπέρ Origenes, In Psalmos. — 12, 1060; cfr. R O P . (1914) 1-15. Οί έπίσκοποι και οί πρεσβύτεροι, οί τών Canon SS. Apostolorum. — P I C . 2,147. Οϊ επί τής παλαιάς, φησί, Γραφής Theodor. Prodrom., Comment. in Ca­ non, Ode 9. - S T P . 71. Οί επτά σοφοί ήρώτήσαν τον ’Απόλλωνα Prophetiae 7 Sapientum. — D A A. (1927) 328-30. Ό Ιερεμίας, αΐχμαλωτισθέντος του λαοϋ Origenes, Fragmenta in Jerem. Threnos. - 13, 605; G C S. 6, 235-79.

www.torrossa.com - For non-commercial use by authorised users only. License restrictions apply.

100

In itia P atru m Graecorum

Ό 'Ιερεμίας Πατριάρχης Κωνσταντινουπόλειος Demetrius Procop., De eru­

ditis Graecis. — F B G. II4, 521. Ό ϊερεύς πολλάς δεχόμενος προσφοράς Sym. Thess.,Q. 46. — 155, 892. Ό ΐερώτατος αρχιεπίσκοπος τής μητροπ. Synod. Cstpl. (a. 1156), Provisio de rebus epp. morientium. — 119, 885; MCC. 21,841. 'Ο Ϊερώτατος μητροπολίτης 'Αδριανουπόλεως Decretum synodale circa translationem sedis metrop. Hadrianupoleos, Cp. (1389). — M AD. 2 (1862) 129-31. Ό ΐερώτατος μητροπολίτης Άλανίας Decretum synodale. — Μ A D. 1 (1860) 258-60. Ό Ϊερώτατος μητροπολίτης ”Απρω, αδελφός Synod. Cstpl. (a. 1177) sub Theodosio Patr. — MCC. 22, 208. Ό ΐερώτατος μητροπολίτης 3Αττάλειας και Joann. Glycas Patr., Synod. Constit. contra Clericos monasteria occupantes (a. 1317-18). — 152, 1144; MAD. 1 (1860) 76-79. Ό Ϊερώτατος μητροπολίτης Δυρραχίου 'Ρομ. Concilium sub Manuele Patr. (a. 1220). — M C C. 22, 1137. Ό ϊερώτατος μητροπολίτης Εφέσου Decretum synodale de confinibus me­ tropolium Ephesi et Smyrnae, Cp. (1387). — MAD. 2 (1862) 103-06. Ό ϊερώτατος μητροπολίτης Ήρακλείας, πρόεδρος Jo. Glyc., Synod. Con­ stit. 34. - 152, 1130; MAD. 1 (1860) 59-61. Ό ϊερώτατος μητροπολίτης Κορίνθου Acta Corinthi. — MBM. (1852) 61-67. Ό ϊερώτατος μητροπολίτης Μάκρης ΰπέρτιμος Callistus et Philotheus Patr., Constit. 19. - 152, 1334; Μ A D. 1 (1860) 335-36. Ό ϊερώτατος μητροπολίτης Μήδειας Matthaeus I. Patr. Cp., Sententia in lite quadam. (1400). - M A D. 2 (1862) 445-46. Ό ϊερώτατος μητροπολίτης Μηθυμνης Esaias Patr., Judicium synodale, Cp. (1331). - 152, 1212; MAD. 1 (1860) 164-67. Ό ϊερώτατος μητροπολίτης Σερρών και... άνέφερε Esaias, Synod. Constit. 14. - 152, 1196; MAD. 1 (1860) 144-46. Ό ϊερώτατος μητροπολίτης Σερρών καί... συνεδριαζόντων Nilus Patr., Ju­ dicium synodale (a. 1387). - MAD. 2 (1862) 77-79. Ό ϊερώτατος μητροπολίτης Σουγδαίας Decretum synodale Cp. (1382). — MAD. 2 (1862) 42-44. Οΐεσθαι μεν μη είναι Θεόν έσχατης έστίν αφροσύνης Georg. Schol., De Deo uno et trino. — 160, 568; P G S. 4, 172-89. Οΐεσθέ με ίσως κατατονήσαι και όλιγωρ. S. Theodor. Stud., Smo. 106. — ΜΒ Ν . 10 (1905) 128. Οΐεσθέ με ίσως, ώ φίλοι καί αδελφοί καί S. Greg. Naz., Or. 7. in laud. Caesarii. — 35, 756; 36, 1181; v. B HG. 286.

www.torrossa.com - For non-commercial use by authorised users only. License restrictions apply.

In itia P atru m Graecorum

101

Οί ευλαβέστατοι καί καλλίνικοι vide: Ο Ι ε υ σ εβ έσ τα το ι κ α ί κ. ΟΙ ευνούχοι είς κλήρον δεχέσθωσαν Canonum epitome 318 ΡΡ. Nicaeno­ rum. — 114, 241; ( = Sym. Metaphr.); 133, 69; (= AI. Aristenus) cfr. 137, 220 ( = Theodor. Balsam.: Commentar.). Ol ευσεβέστατοι καί καλλίνικοι ημών Paulus ep. Kmesae, Libellus ad Cyrill. Al. - 77, 165; cfr. 137, 220; ACO. I4 (1928) 6. Οί ζην εΰσεβώς προηρημένοι S. Nilus, Epist. 3, 67. — 79, 420. Οί ζωγράφοι μιμούνται τη τέχνη (S. Jo. Chrys.), Horn, in Ps. 50. — 55, 565. Οί'η δ’ ύετίοιο κατ’ ήέρος εύδιόωντος S. Gregor. Naz., Poëma I, 7: De substantiis mente praeditis. — 37, 438. Ο’ιηθείη μέν άν τις περιττόν εΐναί πως S. Cyrill. Al., In Oseam. — 71, 9. Οί θείοι καί ουράνιοι χρησμοί τοίς S. Isidor. Pel., Epist. 3, 388. — 78, 1029. Οί θείοι νόμοι προστάττουσι, παντελ. S. Nilus, Epist. 2, 212. — 79, 312. Οί θείου πατρός Νικολάου τάς ευφημίας Miraculum Euripense S. Nicolai. - A H N . (1913) 354-57. Οί θέλοντες μεΐναι μετ’ εμού, ακούσατε Isaias abb., Sino 1. ad fratres. - A A L (1911) 1. . _ , · Οί θέλοντες συναγορεΰειν εαυτών ταΐς Origenes, Horn. 2. in Lucam. FragniL — G C S. 35, 13 (Orig. 9). Οί ιατροί τών σωμάτων παρά Origenes, In Jerem., Horn. 14. — 13, 404; G CS. 6 (1901) 106-25. Οί ιερείς εν τω ίερφ το Σάββατον S. Isidor. Pel., Epist, 1, 72. — 78, 232. Οί κακοτέχνως τάς θείας Γραφάς S. Athanas., De incarnat, etra Arian. - 26, 984. Οί καλλύναντες εν λόγοις Εκκλησίαν Nicephor. Call., Versus. — F B G. 74, 441. Οί καρποί τού ΙΙνεΰματος είρηνται μέν διά Marc. Eugen. Ephes., Sermo de fructib. Spir. S. - S. 12 (1889) 341-42. Οί καταβαίνοντες είς θάλασσαν εν S. Isidor. Pel., Epist. 1, 183. — 78, 301. Οί κατά Θεόν κόποι σώζουσιν τον Antiochus Mon., De labore. — 89, 1697. Οί καταμαντευόμενοι καί ταΐς συνηθ. S. Basii., Canones. — P S S. 4, 460. Οί κατά Νίκαιαν ευρισκόμενοι κληρικοί Joann. Calec., Synod. Constit. 19. - 152, 1237. Οί καταπεσόντες από τών τού Θεού καλών Eusebius Caes., Comm. in Ps. 119(-150). - 24, 9; MB N . 4,67. Οί κατ’ αρετήν κράτιστοι δ'ντες, καί S. Isidor. Pel., Epist. 5, 109. — 78, 1389. Οί κατά τής αγίας καί όμοουσίου (S. Jo. Chrys.), Horn. De S. Trinitate. - 48, 1087.

www.torrossa.com - For non-commercial use by authorised users only. License restrictions apply.

102

Initia P atrum G raecorum

Oí κατά του Θεοΰ καί Σωτήρος Theodoret., ' Epist. 145. — 83, 1376. ΟΙκείας παρανομίας δίκας έτισεν ό λαός Theodoret., Resp. 45. in 2. Reg. - 8 0 . 660. Οίκεΐον αίμα τφ Θεω δούς, αντέχει S. Theodor. Stud., Poema 85. — 99, 1801, Οίκείωσαι τα ήμέτερα, ώσπερ οΰν καί S. Gregor. Naz., Epist. 85. — 37, 157. Oí κερδαίνειν είδότες πανταχόθεν τό Theodoret., Epist. 4. ad Agathon. - S T E . (1885) 4. Οίκέτης εμός εδραπέτευσεν, ου τών Synesius, Hpist. 144. — 66, 1540: PSC. (1631) 281-82. Oí κεςραλαττικεΰοντες εις την θεοφΰλ. Joann. Cal., Synod. Constit. — 152, 1230; MAD. 1 (1860) 188-90. Oí κηφήνες είδος εστι μελισσών Theophanes Ker., De muliere, quae ha­ bebat spiritum infirmitatis. — 132, 304; S E K. (1860) 44. Οικίαν μέν διαφανή, καί θαύματος S. Isidor. Pel., Epist. 2, 156. — 78, 609. Οίκίσκοις, ως έγνων, επέρχη μοναχών S. Isidor. Pel., Epist. 1, 327. — 78, 372. Oí κληρικοί παραπίπτοντες, τών βαθμών S. Basil. Mg., Epist. (canon) 3a. — 114, 280 ( = Sym. Met.); 133, 112 ( = Alex. Aristen.). ...(οί)κοδομήσαι μέλλοντες θείους ναούς Joann. Glycas Patr., Synod. Con­ stit. - 152, 1143; MAD. 1 (1860) 75-76. Οικοδόμοι μέν οΰν μεγέθη κατασκ. S. Basil. Mg., Horn, in Ps. l.~ — 29, 213. Ο’ίκοθεν οΐκαδε παρ’ ημών ό Γλαβ. Theophylact., Epist. ad Nicet. Pol. — 126, 553. Oí κοινωφελείς τών λόγων, οΰτε πάντη Jos. Bryenn., In SS. Triñ. Smo. 18. - B I B . 1 (1768) 332. Οίκονομικώς οΰκ εδόθη σοι S. Nilus, Epist. 1,290. — 79, 188. Οίκονομικώτατα τής άπογραφής ό καιρός Orígenes, Horn. 11. in Eucam (Fragni3·). - G C S. 35 (1930) 77-82. 1 Οίκονόμον τής πόλεως καλεΤ τον βιωτικήν Theodor. Mops., Fragm. in Rom. 16,23. - NA. 15 (1933) 172. Οίκόν σε καί ναόν του αγίου Πνεύματος S. Nilus, Epist. 2, 286. — 79, 341. Οίκος δέδειγμαι τερπνοειδής εΰ μάλα S. Theodor. Stud., Poema 112. — 99, 1808, Οίκος ευπρεπής ΰπήρχεν τών βιωσάντων Acta S. Cyriacae ν. et m. — A S. - 6. Julii - 2, 272; v. B H G. 462. Οίκος του Έφραθά, ή πόλις ή αγία Syntomon (24. Dec.). — B B G. NS. - 3 (1949) 218.

www.torrossa.com - For non-commercial use by authorised users only. License restrictions apply.

In itia P atru m Graecorum

103

Οίκος ψυχής ή έκαστου προσ. S. Nilus, Epist. 2, 173. — 79, 288. Οίκου Θεοΰ μέλλοντες είσβαίνειν πόλην S. Theodor. Stud., Poëma 46. — 99, 1796. Οίκοΰντός τίνος αξιωματικού εν Ταρσώ τή πόλει Apocalypsis Pauli. — TAA. (1866) 34-69; ν. Β HG. 146Ó; v. SRB. 1 (1940) 240. nr. 275. Οί κρείττονες προς τους Ιλάττονας Orígenes, Horn. 7 in Lucam. — G C S. 35, 44. Οίκτίρμων Πολύκαρπος, δ καί θρόνον Epigramma 87. — JAP. 1 (1813) 24. Οίκτον άτάρ μετέπειτα λιγαίνομαι, οίκτον ά. Theodor. Prodr., Carmen in S. Nicolaum. — 133, 1228. Οίκτρός Γεώργιος Σφραντζής ό καί Georg. Phrantzes, Chronicon minus. - 156, 1025; A A T. 30 (1895) 219-40. Οϊκτφ καί πραότητι, ώ σοφώτατε, κατ. S. Isidor. Pel., Epist. 3, 330. — 78 , 988. ΟΙ κυβερνήται έπειδάν ΐδωσι την S. Jo. Chrys., Epist. 123. —' 52, 676. Oí κυρίως Ίσραηλΐται τής άνω Σιών Nicephorus Blenim., In Ps. 149. - 142, 1619. Oí λαμπρότατοι τής εκκλησίας Χριστού φωστήρες Georg. Schol., Horn, in Christi Nat. - P G S. 1,223-37. Oí λαοί ίδόντες βαδίζοντα νεκρόν τεταρταΐον Canon, Ode 9. — Tri. (1879) 597. Oí Λατίνοι τών ιερών Ευαγγελίων Georg. Schol., Marci Ephes. Refutatio. - 161, 13. Oí λαχόντες προεδρευειν καί εις εφόρους Jo. Give., Synod, Constit. 37. - 152, 1137; MAD. 1 (1860) 68-69. Oí λέγοντες γυναιξί καί παιδίοις συγκ. Paulus Hejlad., Epistola. — C S U. 2 (1902) 17-23. Οί λέγοντες, ήλπίσαμεν επί τω ονόματί σου Catena in Cant. Isaiae. — C P P . 3 (1646) 912. Οί λειμώνες έχουσι ποικίλα καί (S. Jo. Chrys.), Horn, de eleemosyna. — 60, 707. Οί λίαν ράθυμοι καί προς τα ράδια S. Isidor. Pel., Epist. 5, 243. — . 78, 1480. ■ Οί λίθοι, άρτοι παρά Χριστού ου γεγόν. S. Isidor. Pel., Epist. 1, 76. — 78, 236. Οί λόγοι τήν φΰσιν ύπόπτερον έχουσι S. Basil., Epist. ad Notarium. — 32, 1076. Οί λόγοι, τών ηθών είσιν ηγεμόνες S. Isidor. Peh, Epist. 1, 412. — 78, 412. Οί λοιποί τού « Σολομώντος > ήρμήνευσαν. Έ στι δε Eusebius Caes, ep., In Ps. 71. - 23, 789.

www.torrossa.com - For non-commercial use by authorised users only. License restrictions apply.

104

In itia P atru m Graecorum

μάγοι ιά δώρα' οι πυήμένες χο θαύμα Poema liturgicum (mutil.). - RO. (a. 7. vol. 14) (1917) 143-48. Οί μάγοι τής χάριτυς μειείχον Polybius, Epist. ad Sabinum. — 41, 112-13; v. BHG. 598. Οιμιχί γε χών έννυμωτάτων καί όικαιυτάτων Nicolaus Cabas., Sino in tres Hierarchas. - E B S. 14 (1938) 157-62. Οιμαι δέ χών κρίνειν λαχόντων, ουύένα Leo imp., Novella 118. — 107, 657. Οιμαι καί προς μόνην την ακοήν άποπηδήυειν Maxim. Plan., Compa­ ratio hiemis et veris. — 147, 1169-76; T P C. (1878) 3-20; B G C. 2, 310-39. Οιμαι καιρόν εϊπερ ποτέ καί νυν έσεσθυιι Demetrius Kydon., Epist. 33. - BAN. 319. Οιμαι καί τήν σήν ειδέναι μεγαλοπρέπ. Theodoret., Epist. 99. — 83, 1292. Οιμαι καί τούς τής αλήθειας σχετλιάζ. Theodoret., Epist. 120. — 83, 1329. Οιμαι κατά τεοσαρας τρόπους S. Maximus Cf., Q. 5. — 90, 789. Οιμαι μέν αμαθής δόξαι παρά Maximus Plan., Epist. 52. — ΤΜΡ. 2,69. Οιμαι μέν μηδέ γραμμάτων σε S. Jo. Chrys., Epist. 90. — 52, 655. ΟΙμαι μέν σε μή άγνοεΐν τό διάταγμα Theophilus AL, Epist. ad Joann. Chrys. (ex Pallad. Dial. 7 = 47, 25). — 65, 61; Georg. Al., Vita Chrys. n. 39: SCO. 8, 212“ . Οιμαι μέν σε μή ήπατήσθάι, άλλ’ S. Isidor. Pel., Epist. 3, 55. — 78, 768. Οιμαι μέν τινα ήδε τύπον κεκρατήσθαι S. Basil., Epist. ad Censitorem. - 32, 1020. Οιμαι μέν υμάς, άνδρες, έμπεπλησμένοΐ'ς Agathias Schol., Epigramma 1. - CSB. (1834) 359. Οιμαι μέν ώς εϊ τις εαυτού καί τής οικείας Anon. (?), Encom. in S. Mi­ chael. Archang. (pars). - J A G . (1893) 117-18. Οιμαι μή ανέγκλητους καθάπαξ τής σής Niceph. Greg., Epist. ad Andronic. - E D . 2 (1924) 348-53. Οιμαι μή απλώς τά χαρίσματα δίδ. S. Isidor. Pel., Epist. 2, 70. — 78, 513. Οιμαι οτι ή από νοήματος εις v. S. Maximus Cf., Q. 18. — 90, 800. ΟΙμαι δτι καθ’ έκατέραν των εκδόσεων, έπει. S. Maximus Cf., Q. 71. — 90, 844. Οιμαι, δτι ού τύπτειν, ού λοιδορεΐν S. Isidor. Pel., Epist. 5, 290. — 78, 1504. Οιμαι πάντας υμάς επίστασθαι S. Jo. Chrys., Horn, de mansuetudine. - 63, 549. Οιμαι πολλούς τινας έσχες ιδεΐν ανδρείους Gregor. Cypr., Epist. 109. — EPh. 3 (1909) 41; S E G. (1910) 85-86. ...οι

www.torrossa.com - For non-commercial use by authorised users only. License restrictions apply.

In itia 'P a tru m G raecorum

105.

Οίμαί σε και προ εύχής εύ πράττειν Synesius, Epist. 146. — 66, 1541; PSC. (1631) 283-84. Οίμαί σε ποιείσΟαι λίαν εν Οαύματι, τί Procop. Gaz., Epist. 63: Epiphanio. — 872, 2769. Οίμαί σε πολ/ιοίς άχρι χούδε χοίς παρ’ ημών Manuel Calée., Epist. 24. - .ST. 152 (1950) 19S-99. Οίμαί σε των ήμεχέρων άναχάέντα λιμένων Manuel Calée., Epist. 42.' — ST. 152 (1950) 226-27. Οίμαί σε χάριχας όφείλειν έμυ'ι, λαμπροί. Thëophvlact., Epist. ad Joann. Att. - 126, 465. Οίμαί σου την 6εσπεσίαν ψυχήν επ’ Synesius, Epist. 38. — 66, 1364; PSC. (1631) 179-80.. Οίμαι τήν άμείνω καί υψηλήν ύεωρίαν S. Maxim. Conf., Q. 45, resp. — 90, 417. Οίμάι τόν εμον δεσπότην δάυμαζειν Joann. Euch., Epist. 163. — A W G. 28 (1881) 87. Οί μακαρίζοντες χούς προφήχας Origenes,, In Jerem., Horn. 15a. — 13, 428; GCS. 6 (1901) 125-31. Oi μακάριοι προφήχαι περί χών καό’ S. Cyrill. Alex., Glaphyr.: De r i­ sione Moysis in rubo. — 69, 409. Οί μακάριοι προφήχαι πολύχρόπως χούς S. Cyrill. Al., Comm, in Eue., cp. 8. - 72 , 624. Οί μακάριοι προφήχαι, χούς άνωθεν ήμίν S. Cyrill. AL, Horn. Pasch. 28, - 77, 941. Οί μακαριώχαχοι καί άγιοι παχέρες, οί πρό ήμ. Vita Theodori abb. Churae. - GCS. 21 (1913) 177 (init, tt.); v. BHG. 1743. Οί μάλιστα χών βροχών χιμώσιν άεί χά μή τίμια Theodor. II. Lascar., Epist. 1. ad Niceph. Blemm. — TL.F. (1898) 1-3. Οί μάρτυρες νικώσι τήν κοινήν φύσιν Manuel Philes, Stichoi in Ss. 3 martyres. - ' M M P . 1 (1855) 139-40. Οί μέν αγαϋοί χών άνδρών καί χούς μισ. Theodor. Cyzic., Epist. 27. — N E . 19 (1925) 291-93. Οί μέν άγιοι ιής μοναχικής φιλοσοφίας κ. S. Isidor. Pel., Epist. 1, 1; ad Nilum mon. - 78, 177; E A S . II, 2 (1897) 79. Οί μέν άγιοι τού Θεού μάρτυρες, οί Encom. in S. Lucam. — I P T., 16 (1890) 428-31; v. B H G . 992. Οί μέν άάληται xut)’ έκάσχην ημέραν (S. Jo. Chrys.), Horn, de jejunio et continentia. — 64, 15. Οί μέν αισθητοί λειμώνες χών ποικίλων Theophanes Ker., In Luc. 10, l6ss. - 132, 868; S E K . (1860) 206.

www.torrossa.com - For non-commercial use by authorised users only. License restrictions apply.

106

In itia P atru m G raecorum

Οι μέν άλλοι διώκται καί. τύραννοι Passio SS. Manuel, Sabel et Ismael. - MAP. -8. Ser. - 12,2 (1914) 28-39; v. B H G . 1024. Oí μέν άλλοι Εύαγγελισταί την κατά σάρκα Proelus, Horn, in S. Pascha. - 65, 800; v. BHG. 924. Oî μέν άλλοι, θειότατε βασιλεύ, τεχνικώς Mich. Psell., Epist. ad Con­ stantin. Monom. - K Μ P. 1 (1936) 6-11. Oí μέν άλλοι πάντες άνεπίγραφον (S. Jo. Chrys.), Hesych. Hierosol., Horn, in Ps. 98. - 55 , 780; cfr. B, 5 (1929-30) 690. OÍ μέν άλλοι τού Πλάτωνος λόγοι Photius, Epist. 2,44. — 102, 861; B Ph. (1864) 545. OÍ. μέν άλλοι τους τής φιλοσοφίας καρπούς Theodor. II. Lascar., Epist. 5. ad Niceph. Blemm. - T L F. (1898) 8. Οι μέν άλλοι των ερμηνευτών (S. Jo. Chrys.), Hesych. Hierosol., Horn. in Ps. 90. - 55, 759; v. B. 5 (1929-30) 690. Oí μέν άλλοι φιλόσοφοι τέχνην τεχνών S. Isidor. Pel., Epist. 5, 558. — 78, 1637. N Οΐ μέν άρχηγοί τής ήμετέρας S. Nilus, Èpist. 2, 57. — 79, 224. Oí μέν άφ’ υμών αεί πρός ημάς Maximus Planudes, Epist. 79. — TMP . (1890) 1004)2. Oí μέν δαίμονες διά ποικίλων S. Nilus, Epist. 1, 137. — 79, 140. Oí μέν εις ωφέλειαν βλέποντες S. Isidor. Pel., Epist. 2, 206. — 78, 648. ΟΪ μέν έξωθεν στεφάνους πλέκειν (S. Jo. Chrys.), Horn. 2. in S. Ste­ phanum. — 63, 931; v. BHG. 1661. Oí μέν έπιγεγραμμένοι στηλογραφίας εφ. Eusebius Caes., In Ps. 60. — 23, 573. Oí μέν επί γής βασιλείς το τών πολεμίων (Basil. Sel.), - Nestorius, In Matth. 11,28. - 85, 325; cfr. R Bi. 9 (1900) 344-49. Oí μέν εύ είδότες αθλεΐν, τοΐς τών θεωμ. Pantal. Diac. - S. Cyrill. Al., In Transfigur. - 98, 1248; 77, 1009; C N A. 1 (1648) 1759. Oí μέν εύ μάλα πως το σώμα διακείμενοι Theodoret., De Provid., Or. 3a. - 83, 588. Oí μέν ζώντες καί βάλλωνται δέ τούς S. Isidor. Pel., Epist. 5, 491. — 78, 1612. Oí μέν ήμών παλαιότεροι καί Έλλην. Georg. Gem. Plethon., Platon, et Aristot. Philosophiae comparatio. — 160, 889. ΟΪ μέν θυμφ πλέον στρατηγοΰμενοι S. Isidor. Pel., Epist. 4, 38. — 78, 1089. Oí μέν κατά κόσμον, την προς άλλήλους S. Maximus Conf., Epist. 27. — 91, 617. Oí μέν κηροί, χρυσφ στίλβοντες καί Theodor. Cyzic., Epist. 31. — N E. 19 (1925) 295.

www.torrossa.com - For non-commercial use by authorised users only. License restrictions apply.

In itia P atru m G raecorum

107

Οί μέν κληρικοί κα'ι οι λοιποί έν Άγκυρα Eugenius Diae., Expositio fidei ad S. Athanas. — 18, 1301. Oi μέν λέγουσιν, δτι πίστις ορθή και έργα Anastas. Sin. Patr. Ant., De signo Christiani perfecti. — A B V. 3 (1939) 111-116. Οί μέν λέγουσι, τό Πνεύμα to άγιον S. Anastas. Sin., Q. 128. — 89, 780. Οι μέν λοιποί των γερόντων, φησίν Theod. Prodromus, Comment, in carmen S. Cosmae in festo Purificationis. — S T Ρ. (1888) 118. ΟΙ μέν μετρίως λυπουμενοι κα'ι δακρυειν S. Isidor. Pel., Epist. 5, 391. — 78, 1561. Οι μέν Μέτωνος, οι δέ Μέλιτώνος φ. Scholia ad Tzetzis epistolas. — C A G. 3, 358. Οι μέν νομίμως, και κατά τον τοΰ S. Nilus, Epist., 2, 252. — 79, 329. Οί μέν νόμοι τον εις σέ παροινήσαντα S.' Isidor. Pel., Epist. 5, 428. — 78, 1577. Οί μέν όπλϊται 'Ρωμαίων κατά νόμον S. Greg. Nyss., Horn, in 40 mm. - 46, 773; v. BHG. 1208. Of μέν οΰν άμφι τον Ούαλεντΐνον, άνωθεν Clemens Al„ Strom, lib. 3. - 8, 1097; G C S. 15 (2. ed. 1939) 195-247. ^ Οί μέν ουν περί τον άββάν Κόνωνα Ιν Κ. Vita S. Sabae, cp. 90 (ult.). - TU , 49 (1939) 2, 198. Oi μέν οΰν χών ανθρώπων πλεΐστοι, ών Nicolaus Mesarites, De seditione Joann. Comn. - Η Ν'Μ. (1907) 19-49. Οί μέν πάλαι θύουσιν άρναςκαί β. Joann. Geom., Versus: 158. — 106, 975. Οί μέν παρ’ Έλλησι φιλοσοφώτατοι Nicetas Paphi., Exegesis Carminum Gregorii Naz. - 105, 577; S R. 5 (1841) 397-401. Οί μέν παχριάρχαι φόβφ τοΰ μή εκτρ. (Theodoret.), Quaest. et Resp. (101). - S I Ρ. 36 (1896) 93, Οί μέν πλεΐστοι τών ανθρώπων τό· μέν S. Isidor. Pel., Epist. 3, 225. — 78, 908. Οί μέν πολλοί τών ανθρώπων' ήνίκα εις τινα Mich. Ac., Homilia. — t Μ Α. (1879) 180-86. ' Οί μέν πολλοί τών ανθρώπων οΐονται Michael Psellus, Smo. funebr. iu Mich. Caerul. - SMB. 4,303-87. Oi μέν πολλοί τών εΐωθότων τοιαυτάς μελετάν Choricius, Epitaph, in Mariam, matrem ep. Marciani Gaz. et Anastasii ep. (post a. 518). - AVA. (1781) 2,21;' B T, - F R. (1929) 99-109. Οί μέν πολλοί τών τον νυμφίον ημών S. Basil. (?), De Virginitate. — 30, 669, Οί μέν προ τοΰ μετά χειρας τρεις εφεξής Eusebius Caes., In Ps. 67. — 23, 677.

www.torrossa.com - For non-commercial use by authorised users only. License restrictions apply.

108

In itia P atru m G raecorum

Οί μέν προ τοΰ νόμου εκείνοι θείοι Theophylact., In Matthaei evang. Proœm. — 123, 144. Οί μέν πταίοντες, καί ιοίς ίεροΐς μυστ. S. Isidor. Pel., Epist. 3, 364. — 78, 1017. Οί μέν σεπτοί καί θεόπται απόστολοι (Metaphrastes?), Vita S. Silve­ stri Pp. - RO. nr. 35-36. a. 3 (1913) 340-367; v. B H G. 1633. Οί μέν σοφοί καί άγχίνοι, καί τών ιερών όογμ. -S. Cyrill. Alex., Adv. Julian, lib. 1. — 76, 509. Οί μέν συναναβάντες τφ Ίησοΰ μαθηταί Origenes, Tom. 13. in Matth. - 13, 1085; G C S. 401, 17.1-271. Οί μέν τάς μικρός ταότας, καί χαμαί (Basil. Sel.) - Nestorius, In claudum Portae Speciosae. — 85, 253; cfr. R Bi. 9 (1900) 344-49. Οί μέν την μεγίστην ταύτην καταπείραντες Theodoret., Epist. 21. — 83, 1197. Οί μέν την ιών πραγμάτων κρίσιν S. Isidor. Pel., Epist. 5, 554. —· 78, 1636. ΟΙ μέν την ψυχήν προς αρετήν άκον. S. Isidor. Pel., Epist. 3, 217. — 78, 901. Οί μέν τή πτήσει, καί τή φύσει τον αέρα (Basil. Sel.) - Nestorius, In Luc. 8, 23. - 85, 264; cfr. R Bi. 9 (1900) 344-49. Οί μέν τοΐς τής θείας ίερωσΰνης αύχημασι S. Cyrill. Ah, Horn. 22. — 77, 857. Οί μέν τοΰ κόσμου τουτου διδάσκ. (S. Jo. Chrys.), Horn, in Ps. 75, 12. - 55, 593. Οί μέν τοΰ λεγομένου καί όντως Vita matronae Pergensis. — B Η G. 1221. Οί μέν τους αγγέλους ΰπονοήσαντες Photius, Q. Amph. 255. — 101, 1065. Οί μέν τούς Ιγκωμιαστικούς λόγους Clem. Alex., Quis dives salvetur. — 9, 604; TS. 5,2 (1897) 1-37; G C S. 17 (1909) 159-91. Οί μέν τοΰ σώματος οφθαλμοί, σχημάτων Theodoret., In Ezechiel. — 81, 808. Οί μέν τριττοί θεόφρονες εκείνοι νεανίαι Theodor. Prodrom., Poèma in imperatricem. — V V. 10 (1903) 152. Οί μέν τω θαλαττίψ νώτφ διαπεραν (S. Athanasius?), Prologus. — MAH. 22 ,(1902) 162-63. Οί μέν φασιν, δτι αυτά εισιν, ά οφθαλ. S. Anastas. Sin., Q. 77. — 89, 705. Οί μέν φασιν, δτι πίστις ορθή, κ. έργα εύσ. S. Anastas. Sin., Qq. — 89, 329. Οί μετά ΓΙαυσανίου, μετά τήν άναχώρ. Joann. Chumnus Cubicul., Epist. l(-8). - BAN. 203. Οί μή συνέντες τήν γνώμην τήν S. Isidor, Pel., Epist. 3, 216. — 78, 893.

www.torrossa.com - For non-commercial use by authorised users only. License restrictions apply.

In itia P atru m Graecorum

109

Οί μήτε κρίσιν δεδιότες, μήτε βασ. S. Isidor. Pel., Epist. 2, 29. — 78, 476. Οί μή την αλήθειαν συνιέντες, ώς θέμις Pro S. Maximo, Invectiva. Οί) 201.

Οι μια προσβολή πολεμίων άλισκόμενοι ού λέγοιεν Didym. Alex., In Ps. 128. - 39, 1585. Οί μιμούμενοι ποταμοί τον ποταμόν τον ευφραίνοντα Didym. Alex., In Ps. 92. - 39, 1501. Οΐμοι εγώ μήτερ, ως τίνα με ετεκες Germàn. II. Patr. Cstpl., Homilia, - L G P . 281-87. Οΐμοι! εγώ πάλιν πενθίμην λύραν Constantin. Manass., Monodia. — VA". 5 (1898) 674. Οΐμοι εν ποια καταγνώσει εστηκα S. Ephrem, Precatio. — E S O. 3, 497. Οΐμοι εξ αυτής βαλβίδος τής επιστολής S. Theodor. Stud., Epist. 2, 88. - 99, 1333. Οΐμοι θεσπέσιε καί σοφέ μου ΙΊάτερ κ. σώτερ Theodor. Prodr., Epist. 17. - 133, 1289. Οΐμοι! καί πάλιν ήλιτον, ώ Μέδον Joann. Geom., Versus: 153. — 106, 967. Οΐμοι κέκμηκα, Χριστέ μου, πνοή S. Gregor. Naz., Poèma: Ad Christum. - 37, 1305. Οΐμοι, οΐμοι, δτι τής υπερορίας Mich. Ac., Epist. 145. — E Μ A. 2,292. Οΐμοι δτι άπόλωλεν ευλαβής από Theophylact., Epist. ad Michaelem. — - 126, 552. Οΐμοι δτι ή παροικία μου έμακρΰνθη S. Gregor. Naz., Epist. 182. — 37, 296. Οΐμοι προσήλθε, Χριστέ μου, πάλιν S. Gregor. Naz., Poema: Lamentatio ad Christ. — 37, 1406. Οΐμοι, πώς' άπατώμεθα οί άθλιοι Christodulus, Testamentum. — ν. B H G . 308. Οΐμοι! στενοϋμαι τφ βίφ· καί το S. Gregor. Naz., Poèma: Lamentatio ad Chr. - 37, 1422. Οΐμοι! στενοϋμαι τφ βίφ καί τφ S. Gregor. Naz., Poèma: Alia lamen­ tatio. — 37, 1423. Οΐμοι! τί δε οΐμοι; θνητά τοι πεπόνθαμεν Synesius, Epist. 126. — 66, 1505; PSC. (1631) 261-62. Οΐμοι τίς δώσει μοι πτέρυγας ώσεί περιστεράς Manuel Christon., Monodia de Constantinopoli. — N E. 5 (1908) 227. . Οΐμοι το κέρδος το® ταλαίπωρου βίου Jo. Euch., Poèma 82. — 120, 1181. Οΐμοι του δεινού- οΐμοι πάθους αν, Alex. Lamp., Monodia in Jo. Pai. - N E. 11 (1914) 393-96. Οΐμοι τφ ελεεινφ ! δτι ουκ έπίσταμαι τί π. Symeon Metaphr., De fornica­ tione: Suro 6. — P S Μ. 49-57.

www.torrossa.com - For non-commercial use by authorised users only. License restrictions apply.

110

In itia P a tru m G raecorum

Οίμοι, ψυχή ! μετά γάρ τοϋ προφήτου S. Jo. Chrys., Adv. subintroductos. - 47, 513. O! μοναχοί, μοναχών βίον έλκετε. El S. Gregor. Naz., Epigr. 20 (212). — 38, 93; Μ G A. 197. Oí μοναχοί τής κατά το άγιον δρος του ’Άθω Andronicus III. Palaeol., Prostagma. - B Z. 38 (1938) 136-37. Oí ναϋται τοΰτο μάλιστα φιλοΰσι S. Jo. Chrys., Horn, in: Nolo vos igno­ rare (1. Cor. 10,1). — 51, 241. Oí νεοττοί τών χελιδόνων καθέζονται Anon., Horn, etra Judaeos, Genti­ les et Haereticos. - 48, 1075-80; R H E. 22 (1926) 68-70. Oí Νινευΐται την θείαν δείσαντες απειλήν Theodoret., in Nahum. — 81, 1788; V . B Η G. 1315. Oí νόμοι τών ανθρωπίνων εγκωμίων Jos. Bryenn., In Theophaniam. — B I B . 2, 344. Oí νόμον ουκ έχοντες είς επικουρίαν, τυφλ. S. Cyrill. Al., Glaphyr., De vitulo conflato. — 69, 524. Οίνος ευφραίνει καρδίαν ανθρώπου S. Isidor. Pel., Epist. 1,495. — 78, 452. Οίνος νέος φίλος νέοις, καθά φησί τις S. Nilus, Epist. 3, 219. — 79, 484. Oí νοΰ καί φρονήσεως άμοιροϋντες, εκ. S. Isidor. Pel., Epist. 5, 256. — 78, 1485. Oí νουνεχώς τοϊς λόγοις οου όμιλ. Ex officio S. Jo. Chrys. — Men. 2 (1889) 150. (13. Nov.). Οΐνφ το ευαγγελικόν κήρυγμα ό θειος S. Isidor. Pel., Epist. 1, 293. — 78, 353. Oí οικείοι τφ 'κρατίστφ καί άγίφ μου Matthaeus I. Patr. Cp., Sententia in lite quadam. — MAD. 2 (1862) 374-375. Οίον εϊπω έπος, τοΐον, οίδα, καί ακούσω Metropol. Synad., Epist. ad Protonotar. — N E. 20 (1926) 328. Οίον ήγνόησα! ως σκαιόν λίαν καί S. Gregor. Naz., Epist. 191. — 37, 313. Οίον ήν αρα το τής σοφίας αγαθόν Theodor. Cyz., Epist. 62. — N E. 20 (1926) 155. Οίον καθ’ ημάς είδεν ή φυσις πάθος! Marc. Eug., Versus in sepulcr. in­ fantis. - E S Μ. 2 (1884) 103. Οίον μεν παρέσχον εμαυτόν σοί καί τφ Anon. (christian.), Epistola. — B F G. (1892) 24. Οίον πέπονθεν ή τιμιότης σου εν τφ S. Theodor. Stud., Epist. 2, 6. — 99, 1128. Οϊόν περ ΰψος τής προεδρίας βλέπων S. Theodor. Stud., Poèma 4. — 99, 1781; T B N. 28 (1938) 38.

www.torrossa.com - For non-commercial use by authorised users only. License restrictions apply.

In itia P a tru m G raecorum

Ili

Οιόν π πάσχειν είώθει ποιμήν πληθ. Theophanes Ker., In Chr, Transfi­ gur. - 132, 1020; S E K . (1860) 251. Οιόν τι πάσχουσι, Οειότατε βασιλεύ, οί Euthymius metrop. Neon Patron, Encom. in Manuel. Comn. imp. — Th. 19 (1941-48) 551-58, 708-17. Οιόν τι πάσχουσιν οί από τίνος υψηλής Theophanes Ker., In: Cum ve­ nerit Filius hominis in gloria sua. — 132 , 396; S E K. (1860) 69. Οιόν ti πάσχουσιν οί την κοσμικήν διαπεραιούμενοι Nicephorus Skeuophylax., Vita S. Theophariis-Isaakii. — 108, 17; C T L. (1655) 1; BTC. 2 (1885) 13-27; CSB. (1839) X III ss.; v. B H G. 1790. Οιόν τι πάσχουσιν οί τών ιππικών αγώνων S. Greg. Nyss., De Vita Moysis. - 44, 297. Οιόν τι πάσχουσι ,προς τούς πολυανθεις τών ex: Gregor. Nyss., De deitate Filii et Spiritus et in Abraham. — 46, 553; M C C. 13, 9. Οιόν τι πάσχουσι την κοσμικήν yide: Οιόν τι πάσχουσιν οί τήν κοσμικήν. Οιόν τι ποιοϋσιν οί τή σφαίρα παίζ. S. Gregor. Nyss., Epist. 16. — 46, 1056; Ρ G Ν. (1925) 47. ‘ Οιόν τι συμβαίνειν εΐωθε περί τα Theophanes Keram., In Matth. 19, 16 ss. - 132, 826; S E K . (1860) 196. Otov το λουτρόν χρήμα ϋυμήρες Christophorus Myt., Stichoi 53. — K C M. (1903) 32. Οίον το χρώμα και λόγοι τοΰ δεσπότου Joann. Geom., Versus: 147. — 106, 966. Οΐον φόβον καί τρόμον καί ανάγκην εχομεν Theophilus Al., Hom. de ult. judicio (in: Apophthegmata Patruin). — 65, 200-01; cfr. R O C. 18 (1913) '79-83 (Text. syr.). Οί δσιοι μάρτυρες το αιώνιον Passio Juliani et Basilissae. — v. BHG. 970. 'O ’Ιουδαίος είπεν’ Τίς εί συ, είπε ήμϊν. Tropaea Damasc., Disput. 3. — PO . 15, 234. Ό ’Ιούδας, αγαπητοί, υίός βασιλείας το πρώτον (Jo. Chrys.), Smo. (ex hom. 27 (26) in Matth.). - S C O. 5, 351-55. Οΐου με περιπτύσσεσθαι Πυλαιμένην Synesius,, Epist. 151. — 66, 1552. Οί ουρανοί εΰφραινέσθωσαν καί ή γή Stichoi in Pascha. — S E P . 168-69. nr. 220. Οί ουρανοί ούν τήν Θεού διηγούνται δόξαν Didym. Alex., In Ps. 18. — 39, 1268. Οί ουρανοί συν τοίς άγγελοις χορεύσατε Stichoi in Pascha. — S E P . 167-168. nr. 219. Οί ουρανοί φησ... γλώσση μή... τον νοερόν Joannes Duc. imper., Novella (initio mutila). - 161, 1021; M A D. 4 (1871) 14.

www.torrossa.com - For non-commercial use by authorised users only. License restrictions apply.

112

In itia P a tru m G raecorum

Οιους μέν ή πικρότατη ρίζα τοϋ Σίμ. Theodoret., Haeret, fabul. Comp., lib. 2. - 83, 384. Οί οφθαλμοί επισκόπου τυγχάνουσιν S. Isidor. Pel., Epist. 4, 188. — 78, 1277. Οί παιδοτρίβαι καί των νέων διδάσκαλοι Theophanes Keram., Hom. 2a: In 10 millia talent. - 132, 161; S E K . (1860) 5. Οί πάλαι θεοφιλέστατοι βασιλείς Κωνσταντίνος Synodus Iconoclastes (813). - Μ A Η. 23 (1903) 348-49. Οί παλαιοί, διηγούμενοι, φιλάγαθε βασ. Nicetas Mag.. Epist. ad Consttin. imp. - N E . 19 (1925) 168. Οί παλαιοί εκείνοι θείοι άνδρες, οί Anon., Explicatio Evangelii Domini­ cae ante Chr. Nat. - B D G. (1747) 86-94. Οί πάλαι τής των νόμων έκθέσεως πεποιημ. Eeo imp., Constit. 40. — 107, 513. Οί πάντα όμοϋ χρήματα μιγνΰντες S. Isidor. Peius., Epist. 3, 191. — 78, 877. Οί πανταχοϋ ευρισκόμενοι παναγιώτ. Germanus, Hierosol. Patriarcha, Epi­ stola encyclica. - P K A . 1 (1891) 216-9. Οί πάντ’ είδέναι βρενθυόμενοι Scholia in Orationes S. Greg. Naz. — 36, 903. Οί πάντολμοι Ιουδαίοι ούδεπώποτε S. Isidor. Peius., Epist. 3, 294. — 78, 968. Οί παντοτρωκται τοΰδε μΰες Christophorus Myt., Stichoi 103. — Κ C Μ. (1903) 64. Οί παρά τά συνήθη τοΐς πολλοΐς καί S. Basil., Reg. br. 78. — 31, 1137. Οί παρά τής σής άγιότητος σταλέντες, άφΐκόμενοι Jo. Dukas imp. Cstpl., Epist. ad Pp. Gregorium IX. - Ath. 1 (1873) 372*-378*. Οί παρά των επιστημόνων Ιατρών S. Theodor. Stud., Epist. 2, 209. — 99, 1629. Οί παρόντες κανόνες περί των εν δ. Theod. Bals., Comm. in epist. Can. Petri Al. - 18, 468. Οί παρόντες ταΰτη τή Φλωρεντιακή συνόδω De iis qui subscripserunt' Unioni Florent. — P G S. 3, 194-195. Οί παρ’ ΰμΐν λιμναίοι ιχθύες Maximus Planudes, Epist. 61. — TMP . (1890) 76. Οί πάσαν την Παλαιάν Διαθήκην S. Isidor. Peius., Epist. 2, 195. — 78, 641. Οί πατέρες είπον δτι ξένον μοναχοΐς S. Dorotheus abb., De simultate. — 88, 1708. Οί πειρασμοί πειραζομένων γίνονται Photius, Epist. 3,40. — 102, 953; B Ph. (1864) 557.

www.torrossa.com - For non-commercial use by authorised users only. License restrictions apply.

In itia P atru m Graecorum

113

Οί πειρασμοί τοΐς άνθρωποις, ποτέ μέν Nicephorus Blemm., In Ps. 6; — 142, 1347. Οι πελάγιοι πλωτήρες, έπειδάν ευθ. (S. Jo. Chrys.), Hom. in Luc. 8, 22-23 et Matth. 8, 23. - 64, 19. Οί πένητες των ανθρώπων, φιλέορτοί τε S. Greg. Nyss., In Pascha Or. 3a. - 46 , 652. · Οί πεπιστευκότες καί πεπεισμένοι την χάριν Origenes, De principiis (Fragm.). - 1 1 , 115; GCS. 22(1913) 7-361. Οί πέραν τοϋ Ίορδάνου κατακληρ. S. Nilus, Epist. 1, 51. — 79, 105. Οί περί τάς επιστήμας δεινοί, ώ Barlaam Cyrac., Ctra Latinos. — 151, 1255. Οί περί τής των ονομάτων φιλοσοφήσαντες χρ. Theodor. Mops., Fragm. in Jo. 1, 1-2. - ST. 141 (1948) 307-12. Οί περί τον "Αρειον κτίσμα τον Υιόν τοϋ Θεού Anon., - Constantin. Harmenop. (?), De haeresibus. — 150, 20; D A A. 1 (1927) 313-21. Οί περί τον σοφώτατον Βαβΰλαν άφικ. Procop. Gaz., Epist. 93: Zosimo et Macar. - 872, 2789. Οί περί τό όμολογοΰμενον λαμπρώς S. Isidor. Peius., Epist. 4, 20. — 78, 1069. Οί πιστευειν εις έ'να Θεόν Πατέρα παντοκρ. S. Cyrill. Jer., Catech. 10. - 33, 660: R C Η. 1,260-88; cfr. Μ E O. 55 (1942) 1-43. Οί πλείους τών ανθρώπων άπαντα S. Jo. Chrys., Hom. 2. in 2. Thess. — 62, 471. Οί πλεΐστοι των εις την μεγαλόπολιν (Thomas Mag.), Nicephor. Gregoras, Encom. in Hugonem IV. reg. Cypr. — 145, 397-404; M C K. (1882) 390-94; cfr. G E G. 151. Οί ποθοΰντες επιτυχεΐν τών δωρεών τοΰ εν Vita (succincta) S. Nicolai Myr. - A H N . (1913) 277-88. Οί ποιμένες τα πρόβατα ένθα αν S. Jo. Chrys., Hom. 4. de poenitentia. - 49, 299. Οί πολλά πριν τέρψαντες ημάς Christophorus Myt., Stichoi 138. — K C M. (1903) 98. Οί πολλοί με τά μέγιστα δύνασθαι παρά Nicephor. Greg., Epist. ad magn. Domesticum. - E D . 2 (1924) 275-276. Οί πολλοί τών ανθρώπων δταν (S. Jo. Chrys.), Ecloga 5. — 63, 601; cfr. S A W. 144 (1902) 35. Οί πολλοί τών πάλαι σοφών ώσπερ ές Niceph. Greg., Epist. ad Magn. Dornest. - E D . 2 (1924) 313-316. Οί πολλοί τών Χριστιανών, οΐ τε τό σχήμα Symeon jr., Smo. de regno Dei acquirendo. — cfr. 120, 299 nr. 72; lat. ap. Pontanum nr. 4.

www.torrossa.com - For non-commercial use by authorised users only. License restrictions apply.

114

In itia P atru m G raecorum

OÍ πολυτελείς καί φιλότιμοι των εστιατόρων S. Jo. Chrys., Horn, in S. Ignatium m. - 50, 587; v. B H G . 816. OÍ πονηροί καί φιλάμαρτοι λογισμ. S. Nilus, Epist. 3,259. — 79, 513. Oí πονηρώς τοϋ σώματος εχοντες καί Alexius Comnenus, Novellae Con­ stitutiones II. — 127, 921. Οι πόρρωθεν τους λειμώνας θεασάμ. (S. Jo. Chrys.), Horn, in publican, et pharis. — 59, 595. Oí προγεγραμμένοι τε καγώ Μαύρος καί Π. Maurus Crotonens., Docuni. pro Matth, mon. — N E. 7 (1910) 37. Oí προεστώτες δοκιμάσουσιν S. Basil., Reg. br. 105. — 31, 1156. Oï προκριθέντες τη σοφή Θεοϋ κρίσει Jo. Euch., Poèma 86. — 120, 1183; A WG. 28 (1881) 42. ' Οι προμεμελετηκότες άκούειν τα θλ. S. Theodor. Stud., Epist. 104: Naucratio. - MBN, 8, 91. Οι προς αλλήλους διαφωνοΰντες περί τών Orígenes, Tom. 12. in Matth. - 13, 973; G C S. 401, 69-170. OÍ προσερχόμενοι τφ Κυρίφ, οφείλουσι S. Macar. Aeg., Horn. 6. — 34, 517. Oí προς λειμώνα πολύανθη τους οφθαλμούς (Basil. Sel.), - Nestorius, Horn. in duos caecos. - 85, 384; R Bi. 9 (1900) 344-49. Oí πρός με τής εγκυκλίου παιδεύσεως Theodor. Ped., Epist. ad Nicol. Cab. - T T P . (1899) 31. OÍ προς την πάνδημον ταύτην αθροισθέντες Theophanes Ker., In Matth. 10, 16ss. - 132, 1004-17; S E K . (1860) 247; v. B H G . 1417. Oí προς τον φωστήρα τον μεγιστον βλέποντες Niceph. Blemmid., Epist. 5 ad Theodor II. Bascar. — T I, F. 296-297 (Appendix III). Oí προς το ρόδον εχοντες ως τούς φιλοκ. (S. Basil.) - S. Gregor. Nyss., Epist. ad amicum. — 32, 1088; S P A . (1912) 2, 994 s; P G N. (1925) 82. Oí προς τούς γυμνικούς αγώνας αποδυόμενοι Vita Georgii Amastridos. — B A P . 27 (1881) 138-262; v. B H G. 668. OÍ προ τών κίνδυνων τφ φόβφ δ. S. Isidor. Pel., Epist. 5, 540. — 78, 1629. Oí ΙΙροφήται μέν το άξιόπιστόν τών S. Jo. Chrys., Horn. 8. in 1. Thess. - 62, 439. Oí πρώτοι προσιόντες τη εύσεβεία, υπό τών διακόνων (S. Paulus), Canones. (1-17). - Β SO. 2 (1677) 203. Oí πρώτως προσιόντες τφ μυστηρίφ τής (S. Paulus), Ordo canonum. — TAS . (1861) 94. Oí πύργοι καί φύλακες 'Ρωμαίων αρχής Cant. (ν. ult.) de 42. martyribus in Amorío. - P A S. 1 (1876) 603.

www.torrossa.com - For non-commercial use by authorised users only. License restrictions apply.

In itia P atru m G raecorum

115

Οι πϋρ σβέσαι βουλόμενοι, ούχ ΐ5λην S. Isidor. Pel., Epist. 5, 181. — 78, 1432. Οί 'Ρωμαίων γης καθηγησάμενοι Photius, Q. Ampli. 242. — 101, 1044. Οΐς άνεκαίνισας Δέσποτα (’Ιησού Χριστέ), πρόσφατον οδόν Oratio in l a Dom. post Pascha. — BBG. 3 (1949) 126. Οΐς άνιάσθαι τούς πολλούς στοχάζομαι S. Greg. Nyss., Hom. in 40 mar­ tyres. - 46, 749; v. B H G. 1206. Οΐς άρα διαυγές τό τής ψυχής δ μμα Matthaeus I. Patr. Cp., Confirmatio piae fundationis (1400). — Μ A D. 2 (1862) 410-412. Οί Σαρακηνοί μέχρι μέν των Ηρακλείου Euthym. Zigab., Panopliadogm. 28. - 130, 1333-60. Οΐς ενυπάρχει δ θειος νόμος ούκ έν μέλ. (S. Basilius Mg.) - Macarius Aegypt., Hom. 25., Smo. de libero arbitrio. — 34, 668-73; P R. 2, 192. Οΐσθα, βασιλεύ, τον εξ Άγκώνος Κορράδον Demetrius Kydon., Epist. ad Jo. Palaeol. — C D M. 45-46. Οΐσθα και αυτός, κύριέ μου τιμιώτατε S. Jo. Chrys., Epist. 23. — 52, 625. Οΐσθα την αγάπην, ήν έπεδειξάμεθα S. Jo. Chrys., Epist. 164. — 52, 707. Οΐς Λόγος υπάρχει τό προσκυνούμενον, τούτοις S. Maximus Abb., Quae­ stiones ad Theopemptum. — 90, 1393. Οί σοφοί καί επιστήμονες τής γεωργ. (S. Jo. Chrys.), Hom. in Matth. 6, 13. - 59, 571. ΟΙ σοφοί τών ιατρών, τότε πλέον εγείρουσι (Basii. Sei.) - Nestorius, In Matth. 4, 19. - 85, 332; R Bi. 9 (1900) 344-49. Οί σοφώτατοι των Ιατρών έπειδάν ΐδωσιν S. Jo. Chrys., Hom. in Haben. tes eundem spiritum. — 51, 271. Οί σπουδάζοντες είναι ναός καν ποσώς Didym. AI., Pib. 2. de Trinitate. - 39, 448. . Οΐς πρότερον από τής Κρήτης επέστελλες Manuel Calec., Epist. 63. — S T. 152 (1950) 256. Οΐς σύ κοινωνός, δ Καλόθετος μάλλον ού Theodor. II. Pascar., Epist. 1 (138) ad Costomyram Grammatic. — T L, F. 195. Οΐς τό άρχειν καθέστηκεν έννομον S. Isidor. Peius.,. Epist. 4, 143. 78. 1224. Οί στρατηγικοί νόμοι, πανεντιμότατε Mich. Ac., Epist. 132. — DMA. 2 (1880) 267. Οί στρατηγοί τοίς στρατιώταις, τοΐς παισίν S. Theodor. Stud., Cat. 64: De humilitate. — M B N. 92, 178. Οί στρατιώται μέν καί οί περί τά Anon., Hom. in Dom. 24. (6. p. Pascha). - E Ο K. 1 (1903) 546-69. Οί συνθύται, τέθνηκα τφ φθόνφ μόγις S. Gregor. Naz., Poema. — 37, 1024.

www.torrossa.com - For non-commercial use by authorised users only. License restrictions apply.

116

I n itia ’P atrum G raecorum

Οί σφοδρά λυποΰμενοι, και φροντίσι S. Cyrill. Alex., Epist. 14. — 77, 97: MCC. 4, 1053; ACO. I. I1 (1927) 98-99. Οί σφοδρά τών ερωμένων αυτοΐς Jacobus mon., In B. Μ. V. Visitationem. - 127, 660; B S M. 2 (1856) 473; v. B H G. 1120. Οί σωμάτων έρωτες, ως θεηγόρος Stichoi. — C CC. (1895) 148-49. Οι σώφρονες των εραστών Dem. Kydon., Oratio ad Laurentium, Xystum, Hippolytum. — v. B H G. 978. Οί τά άζυμα πρεσβεύοντές είσιν, ot τε (Anon.), Smo. anatrept. de azymis ctra Lat. - O U. 19 (1876) 325. Ot τά επί γης φρονήσαντες, κ. τής S. Athanas. (?), In pullum asini. — 28, 169. Οί ταΐς ήδοναΐς συνέρχεσθαι παρακ. S. Maximus Conf., Cap. ult. (243). - 90, 1460. Οί ταΐς τής Προνοίας ήνίαις άπιστοΰντες, και Theodoret., De Providentia: 2» Or. - 83, 576. Οί ταπεινοί πάντες αρχιερείς τής άγιωτάτης Philoth., Synod. Constit. 48. - 152, 1396. Οί τάς έξωθεν άριστείας τοΐς πίναξιν Vita S. Blasii Amoriensis. — A S. Nov.-4, App. 657-70; v. B H G. 278; cfr. B. 5 (1929-30) 391-414. Οί τάς καθ’ ημών συκοφαντίας συντ. Theodoret., De unico filio post in­ eam. - G B V. 9, 412; MCC. 5, 1040. Οί τάς μακράς αποδημίας κατ’ εμπορίαν Theophanes Ker., In parabolam sementis. - 132, 236; S E K. (1860) 25. Οί τάς τών λόγων δυνάμεις άποδ. S. Isidor. Peius., Epist. 3, 393. — 78, 1033. Οί τάς τών φρεάτων πηγάς έκκαθαίροντες (Bas. Sei.), - Nestorius, In Jonam. - 85, 172; cfr. R Bi. 9 (1900) 344-49. Οί τάς ψυχάς εαυτών άγνίζειν S. Nilus, Epist. 1,99. — 79, 124. Οί τά τοσαΰτα διά τών έμπροσθεν άποκλαυσ. Eusebius Caes., In Ps. 44. ■ - 23 , 392. Οί τά του πλησίον επιποθοϋντες κατέχειν Diploma monast. S. Basilii Ro­ mae (a. 1144). — Μ P G. (1708) 410-12. Οί τά φάρμακα πίνοντες τά πικρά S. Jo. Chrys., Hom. 30. ad Hebr. — 63, 207. Οί τά Χερουβίμ μυστικώς είκονίζοντες Hymnus Cherubicus. — K T. 52-53,11. Οί τέλειοι Χριστιανοί οί καταξιωθέντες S. Macar. Aeg., Hom. 17. — 34, 624. Οί τέχνη λόγων τάληθές συσκιάζ. S. Isidor. Pel., Epist. 3, 215, — 78, 893. Οί τή δικαιοσύνη πόλλά ενιδ. S. Nilus, Epist. 2, 1. — 79, 204.

www.torrossa.com - For non-commercial use by authorised users only. License restrictions apply.

In itia P atru m G raecorum

117

Oî τη επιθυμία ταΐς (tà) έν πελάγεσιν όδ. Agathangelos, De conversione Armeniae ad Christianism. — A S. - 30. Sept. - 8, 320; A W G. 35 (1888) 4-87; cfr. R H E. 37 (1941) 190-209; v. B H G. 712. Oi rrj Θεότητι πάθη προσεφαρμόζοντες Canon, Ode 9. — Oct. (1885) 548. Οί την αγγελικήν πολιτείαν διάγοντες εν Epistola synod, ad mon. Athonit. - MUA. (1894) 195. ΟΙ την άναγκαίαν τής φΰσεως ημών ακολουθίαν S. Greg. Nyss., De de­ functis in fide. — 46, 497. Οί την διαπόντιον αποδημίαν κατ’ ελπ. S. Gregor. Nyss., In Cant. Cant. Horn. 12. - 44, 1013. Οί την εαυτών άπλανώς τοϋ προσώπου S. Greg. Nyss., Quid sit: Ad imag. - 44, 1328. Οί την εν πνεΰματι θεωρίαν τφ άΰλφ Andreas Cret., Smo. in Dormition. B. Μ. V. (mut.). - BSM. 2(1856)689-91; v . B H G . 1121. Οί την ευδαιμονίαν τών πρόσκαιρων εθέλοντες Constantin. Dragas, Diplo­ ma. - R E B. 5 (1947) 183-184. Oi την ευσέβειαν σύντροφον εχοντες S. Athanasius, in: Datus est mihi sti­ mulus. - G B V. 5, 238; C N P. (1707) 2, 67. Oî την εύφυά καί άπόλεκτον, καί τοΐς S. Cyrill. Al., Horn. Pasch. 17. 77, 768. Oi την ήπειρον κατ’ επιστήμην Theophanes, Vita S. Maximi. — A B. 54 (1936) 65-109. Οί τήν κακήν ημάς αιχμαλωσίαν αιχμαλ. Marcus Ephes., Epist. encyclica etra Latinos. - P Ο. 17 (1923) 449-459; DTA. (1698) 581; N M E. (1859) 22-42. Oî τήν Κωνσταντινοΰπολιν κρατούντες Poèma de expugnat. Constantinopoleos per Uatinos (1204). — M B M. (1852) 33-56. OÎ τήν μεγάλη v καί εύρυχωρον διαπλέοντες θάλασσαν, έως μέν γαληνόν Palladius Suedr., Epist. ad Epiphan. —43, 13-16; G CS. 25 (1915) 3-4. Οί τήν μεγάλην κ. ευρυχωρον διαπλέοντες θάλασσαν, εως μέν εξ ουρίας Caesarius, Dialog. 1. — 38, 852. Οί τήν πάλαι μέν εύδαίμονα καί περιφ. Theophanes Nicaen., Epist. l a ad Nicaenos. — 150 , 288. Oî τήν πορνείαν Βενιαμίν άναβάντες S. Isidor. Pel,, Epist. 1, 82. — 78, 240. Oi τήν σοφίαν τήν πάντα τα καλά έν εαυτή S. Isidor. Pel., Epist. 5, 497. - 78, 1613. Οί τήν τών σωμάτων άνάστασιν έξαρνουμ. S. Anastas. Sin., Q. 73. — 89, 697. Oî τήν φυσικήν ιστορίαν συγγράφοντες Joannes Lydus, De mensibus 4, 26. - B Z. 10 (1901) 453-4.

www.torrossa.com - For non-commercial use by authorised users only. License restrictions apply.

118

In itia P atru m G raecorum

Οΐ την χίίριν λαβόντες των Ιαμάτων Romanus, Cant, de SS. Cosma et Dam. - P A S. 1 (1876) 218. OÎ tfj περιφορά των άστρων την αιτίαν Nemesius ep., De fato. — 40, 741. Ot τής αδελφότητος εξειληφότες S. Theodor. Stud., Poema 8. — 99, 1781. Οί τής αλήθειας κήρυκες καί τής θείας χ. S. Maximus Cf., Epist. 11. — 91, 453. Οΐ τής άμωμήτου ημών πίστεως των Χρ. S. Tharasius Patr. Cp., (Condì. Nicaen. 2.), Apologeticus. — 98, 1424; M C C. 12, 986. Οΐ τής εύαγεστάτης μεγάλης λαύρας Documentum (Athos). — V V. 9 (1902) 126. Οί τής θεόπνευστου Γραφής λόγοι S. Basil. (?), In Ps. 37. — 30, 81. Οί τής οικουμένης ταύτης βασιλείς S. Gregor. Nyss., De Baptismo. — 46, 416. ΟΪ τής πίστεως πρόμαχοι εκκλησίας υπέρτεροι Stichera in 42 mart. Armor. - M A P. - 8. Ser. - 7, 2 (1906) 88-90. ■ Οί τής ρήσεως ταύτης έξεγητα'ι νοοΰσι μέν Georg. Schol., In: Deus meus. Deus meus, quare me dereliquisti. — P G S. 3, 315-319. Οϊτινες καθάπερ έγωγε οΐμαι, δυνάμεις Anastasius mon., Narrationes Sinait. v- O C. 2 (1902) 89. Οϊτινες μηδέπω νοοΰντες δ έμελλε ποιεΐν Origenes, Tom. 11. in Matth. — G C S. 40», 34-69. Οί το διδασκαλικόν προς άλλήλους σπεύδοντες Deont. Neap., Vita S. Sy' meonis Sali. - 93, 1669; A S. - 1. Jul. - 1, 136; v. B H G. 1677. Οί το επίγειον κράτος λαχόντες κ. των (Ps. Asterius Ätnas.), Encom. in S. Basilium mart. - A S. - April. Ili, DVI-DX; TU . 40, 1 (1914) 26-29; v. B H G. 240. Οΐ τοΐς εαυτών παισίν έτι νηπίοις S. Isidor. Pel.; Epist. 5,9. — 78, 1329. Οί τοΐς εξ άρχής εΰεργετήσασιν εις S. - Isidor. Pel., Epist. 3, 328. — 78, 988. Οί τοΐς θείοις καί μακαρ,ίοις πατράσι Joann. Zon., Encom. in S. Sophron. Patr. - P K A . 5, 137; v. B H G. 1641. ΟΪ τοΐς θείοις σοφώς εμμελετώντες λόγοις S. Tarasius Patr. Cp., Epist. 6. - 98, 1477; P I C. 2 (1868) 304. Οί τοΐς ίεροΐς προσέχοντες Γράμμασι, σεσ. S. Cyrill. Al., Horn, de Verbo Dei. - 77, 981; MCC. 5, 177; A CO. I. I2 (1927) 96. Οί τοΐς πόνοις τής αρετής λαμπρύναντες Theodoret., Epist. 28. — 83, 1205. Οί το μακάριον τέλος τής ζωής εκδεχόμενοι Asterius Amas., In Ps. 5. — 40, 389-444; cfr. 64, 1375; cfr. T U. 40 (1914). OÎ τόν βίον τοδ Χριστιανισμού εν πολλή S. Macarius Aeg., Horn. 4. — 34, 472.

www.torrossa.com - For non-commercial use by authorised users only. License restrictions apply.

In itia P atru m G raecorum

119

Ot τον διδασκάλους πρέποντα βίον μ. S. Isidor. Peius., Epist. 2, 1. — 78 , 456. Ot τόν ηθικόν κατορθώσαντες βίον, δίκαιοί είσιν Didym. Alex., In Ps. 32. - 39, 1321. Οί τόν Κύριον ημών Ίησοϋν Χριστόν μη S. Äthanas., Ctra Apollin. lib. 2. - 26, 1132. Οί τόν λόγον άκούοντες, έργον τοϋ λ. S. Macar. Aeg., Hom. 30. — 34, 721. Οί τόν μονήρη βίον έπανηρημένοι, καί S. Theodor. Stud., Epist. 2, 206. - 99, 1624. Οί τόν μονότροπον τοϋ μονήρους βίου Athanasius Athonit., Typicon. — Μ U A. (1894) 102-22; v. B H_G. 190. Οί τόν νέον άνθρωπον ένδυσάμενοι, άδειν δύνανται Didym. Alex., In Ps. 149. - 39, 1613. Οί τόν νόμον Κυρίου τοϋ Θεοϋ ημών Martyrium 60 mart. novorum, ab Arabis occis. - P P S . 12 = 34 (1892) 1-7. Οί τόν ουράνιον χώρον νεμόμενοι τοΐς S. Nilus, Tractat, ad Eulog. — 79, 1093. Οί τόν πατρφον κλήρον διαδεχόμενοι Theodoret., Epist. 9. ad Eulal., Ger­ man. etc. — S T E . (1885) 8. Οί τόν φιλαλήθη καί φιλάνθρωπον τρόπον Origenes - Adamantius, Dialog. de recta in Deum fide. — 11, 1716; G C S. 4, 2-242. Οί τόν Χριστόν εις υιούς μερίζοντές δυο Euthym. Zigab., Panoplia dogm. 15. - 130, 932-1009. Οί τό Πευκίων Ιπίνειον οίκοΰντες Παρδ. Gregor. Cypr., Epist. 151. — EPh. 4 (1909) 107. Οί τό στάδιον τών νηστειών πανσόφως διανυσαντες S. Romanus, Cantic. de casto Josepho. — P A S . 1 (1876) 67-77. Οί τό τέλειον τής αγάπης κεκτημένοι προς S. Maximus Cf., Q. 10. — 90 , 792. Οί τοϋ Άσάφ επιγεγραμμένοι εΐσί μέν τόν άρ. Eusebius Caes., In 1. Asaphii Ps. - 23, 821. Οί τοϋ βασιλέως υίο'ι οί δεσπόται Georg. Codinus, De officiis palatii etc. - C S B. 1 (1839) 1-108. Οί τοϋ κομίζοντός σοι τό γράμμα γενν. Nicephor. Greg., Epist. ad Ange­ lum. - E D . 2 (1924) 286-287. Οί τοϋ κόσμου τούτου άνθρωποι Antiochus Mon., De usuris. — 89, 1465. Οί τοϋ μεγάλου Θεοϋ καί σωτήρος ημών Ί . Joannes Scholast., Canones eccl. 50. - PIC. 2 (1868) 375-405; A B W. IV. - N F, 14 (1937) 4ss. Οί τοϋ περιωνύμου όρους τοϋ ’Άθω εύλ. Joannes imp. Tzismisc., Typi­ con. - MU A. (1894) 141; cfr. BZ. 41 (1941) 340-50.

www.torrossa.com - For non-commercial use by authorised users only. License restrictions apply.

120

In itia P atru m Graecorum

Οί τούς αγαθούς κα'ι σπουδαίους όίνδρ. Vita S. Joannis imper. — BZ. 14 (1905) 193; v. B H G. 933. Οί τούς αραχνών έκμιμούμενοι S. Gregor. Naz., Poema 2, 40. — 37, 968. Οί τούς, θείους ή παραποιήσαι, ή π. S. Isidor. Pel., Epist. 5, 308. — 78, 1516. Οί τούς θείους χρησμούς παραποιούντες S. Isidor. Pel., Epist. 2, 254. — 78, 689. Οί τούς ’Ολύμπιους αγώνας κρατούντες Anonymus, Vita S. Nicolai Stud. 105, 864; C A N. 2 (1672) 889-953; v. B H G. 1365. Οί τού χωρίου Μαμύτζης οίκήτ. Eustath. Thess., Epist. 69. — 136, 1329. Οί τού χωρίου τούδε έκ διαβολής, οίμαι S. Basilius, Epist. ad Comitem Privatar. — 32, 1052. Οί τρεις της Τριάδος προσκυνηταί Μανουήλ Passio Ss. Manuel, Sabel, Ismael. - E Μ B. 2 (1912) 67. Οί τρισόλβιοι και θεοφόροι Oikonomos K., Vita SS. PP. Symeonis, Theodori et S. Euphrosynae etc. — K I M . (1840) 37 ss. Οί τύμβοι, φθιμένοισιν άρήξατε S. Greg. Naz., Epigramma. 217 (176). — M G A. (1709) 160; J A P. 1 (1813) 597. Οί τυραννίδος έρώντες την ούδαμόθεν Theodoret., De Oraculis. — 83, 1060; RT C . (1904) 242-72. Οί τφ άξιώματι τής διδασκαλίας τών θείων S. Georgii miraculum, de Manuele. - A G Μ. (1913) 107-113. Οί τφ κανόνι τούς μή κανόνας προσ. S. Isidor. Pel., Epist. 3,99. — 78, 805. Οί τών αγώνων τών έ'ξωθεν θεαταί, δταν S. Jo. Chrys., Hom. 1 in Joannem. — 59 , 23; v. B H G. 923. Οί τών ’Αθηναίων ιθαγενείς και προσήλυτοι Theodor. Bals., De matrimonio successivo cum 2 sororibus. — 119, 1200; R P S. 4, 556-64. Οί τών ’Αθηνών, εύστομεΐτε τούς πάλαι Joann. Geom., Carmen 110: in Sapientes Athenarum. — 106, 950. Οί τών άνδρών άριστοι, άτε νφ καθαρφ S. Isidor. Pel., Epist. 5,71. — 78, 1368. Οί τών άνωτάτων στοιχείων τήν κτίσιν Eucholog. Sinaiticum. — PO. 24 (1933) 637-801. Οί τών αρετών τη μεγαλειότητί άποχρώντως Methodius Patr. Cstpl., Encom. in S. Nicolaum. — A H N . 153-82. Οί τών αρίστων άνδρών άνάγραπτοι βίοι Vita S. Athanasii Athon. — A B. 25 (1906) 12-87; v. B H G. 188. Οί τών αύτών δωρεών άξιωθηναι Miraculum S. Georgii. — AS. - April. 3, XXXV; v. B H G. 688.

www.torrossa.com - For non-commercial use by authorised users only. License restrictions apply.

In itia P atru m G raecorum

121

Οί των έξω ρήτορες τε καί σοφισταί Nonnus Abb., Interpr. Hist, graec. — 36, 1057. Oí των επιστημόνων μεγάλοι περί τα Theodor. II. Lascar., Epist. 2 (131) ad German. Adrianop. Metropol. — T L F. 183-185. Oí των ευ βεβιωκότων τάς πράξεις Vita Davidis Thessalonic. (f 527-35). - R V D. (1887) 3-15; v. B Z. 2 (1893) 287-90; v. B H G. 493. Οί των Ιατρών άριστοι, επειδάν β. S. Jo. Chrys., Horn. 21 in Hebr. 63, 147. Οί τών ιατρών παΐδες πολλάκις μεν έπιγιγν. Sophron. Hierosol., De festo S. Crucis. - 87a, 3309; v. B H G. 426. Oí τών ιατρών πάντες πολλάκις vide : Οί τών ιατρών παιδες. Οί τών ιερών Ευαγγελίων έξηγηταί ουχ Georg. Schob, De Petri nega­ tione et galli cantu. — P G S. 3, 322-326. Οί τών ιππικών αγώνων Vita S. Bacchi junioris. — v. B H G. 209. Οί τών καλών ερώντες, ουδέν (S. Jo. Chrys.), - Nestorius, Horn, in Zacchaeum. - 61, 767; cfr. R Bi. 9 (1900) 350-53. Οί τών μελισσών τό φιλόπονον και φ. Joannes Xiphii., Oratio (Dom. VIa Matth.). - 120, 1245. Οί τών μυρεψών επιστήμονες, εκ διαφ. Lucas Not., Epist. ad Germ. Scho­ lar. - 160, 755; L P P. 2, 193. Οί τών δντων λόγοι προκαταρτισθέντες τών S. Maxim. Coni., Q. 13. resp. - 90, 293. Οί τών προηγησαμένων αοιδίμων βασ. Nicephor. Bot., Chrysobull. — P. 17 (1857) 558-9. Οί τφ παναγίφ Θεφ την εαυτών διάνοιαν S. Cyrill. Al., Apologeticus pro 12 capp. - 76, 316; ACO. I. V (1929) 33. Οί τφ τοϋ πρωτοπλάστου κατακριθέντες Diploma S. Basilii Romae (a. ca. 1135). - M P G. (1708) 402-06; N E. 7 (1910) 39. Οί τφ Χριστφ άπαντήσαντες πιστοί επί Stichoi in Dom. Palmar. — SEP. 144 nr. 167. Οί υιοί αυτών ως νεόφυτα S. Nilus, Epist. 3, 4. — 79, 365. Οί υπέρ ών χάριτας ειδέναι οφείλ. S. Isidor. Pel., Epist. 2, 194. — 78, 641. Οί υπό Μωϋσέως τοϋ θείου ίεροφ. S. Nilus, Epist. 1, 59. — 79, 109. Οί υπό την ενορίαν τοϋ πατριαρχικού Decretum patriarchale. — MAD. 1 (1860) 415-416. Οί Φαρισαίοι επελάβοντο τοϋ Σωτ. S. Isidor. Pel., Epist. 4,189. — 78, 1277. Οί φήσαντες, Έλέησον ημάς, Κύριε, ελέησον Eusebius Caes., In Ps. 123. -

24, 13.

i

Οί Φιλιππήσιοι από πόλεώς είσι μιας Theophylact., In Epist. ad Philipp. - 124, 1140.

www.torrossa.com - For non-commercial use by authorised users only. License restrictions apply.

122

In itia P a tru m G raecorum

Οί Φιλιππήσιοι από πόλεώς είσι τής -S. Jo. Chrys., Argum. in Epist. ad Philipp. - 62, 177. Οί Φιλιππήσιοι πόλιν ωκουν έν Μακεδονία Euthym. Zig., Comment, in epist. ad Philipp. - K E Z. (1887) 2, 69-112. Οί φίλοι, περ'ι ών γέγραφας, ούτε π. S. Isidor. Pel., Epist. 2, 262. — 78, 693. Οί φιλόπονοι των γεωργών, έπειδάν S. Jo. Chrys., Horn. 3. de Incomprehens. - 48, 719; S Ch, 28 (1951) 162. Οί φιλόπονοι των γηπόνων, επειδάν S. Jo. Chrys., Horn. 9. in Genes. — 53, 76. Οί φιλόπονοι των ποιμένων, επειδάν S. Jo., Chrys., Horn, de S. Droside m. - 50, 683; v. B H G . 566. Οί φρενός όντες εν καλφ, και τοΐς περί S. Cyrill. Al., Adv. .Anthropdmorph. — 76, 1077. Οί φύσεις αριθμών έρευνήσαντες πρ. Origenes, Lib: 28. in Joann. — 14, 680; GCS. 10 (1903) 389-424. Οί φώρες προσεγκαλοΰσιν, νΰν έστιν είπείν Matth. Angelos Panaretos, Sermo 4 ctra Latinos. — R O. nr. 57-58 = an. 5 (1915) 146-148. Οί φωστήρες του κόσμου οί μαθηταί σου Sophron. Patr. Hieros., Stichoi in fer. 5a hebd. maior. — S E P . (1940) 538. Οΐχεαι, ώ Νικόμηδες, έμόν κλέος S. Greg. Naz., Epigramma. 139 (36)'. — J A P . - l (1813) 576; M G A. 34. Οΐχεσαι, ώ Νικόμηδες vide: Οΐχεαι. Οΐχεται το δίκαιον | | ανθρώπων Synesius, Epist. 89. — 66, 1456; Ρ S C. (1631) 230-31. Οίχομένης Μαρίης, φύγεν εύχαρις Christophorus Myt., Stichoi 70. — KCM. (1903) 44. Οί χρησιμεύοντες μεν τοΐς άξίοις τής S. Basil., Reg. br. 257. — 31, 1253. Οί Χριστόν φορέοντες άκοΰσατε S. Greg. Naz., Epigramma. 107 (6). — J A Ρ. 1 (1813) 568; M G A. 10. Οί χωρίς τίνος ήγησαμένης μάχης, ήγουν Photius, Epist. ad Gauderichon ep. - P P h. (1897) 5-6. Οί ψευδόχριστοι άφ’ εαυτών έλάλουν Photius, Q. Amph. 159. — 101, 836. Οί ψυχοπομποί συγκατέπτησαν Distichon, De S. Malcho. — AS. - 21. Oct. - 9, 59. Ό Καβάσιλας κυρ Μιχαήλ, πλησιασμόν εχων Joann. Calec., Synod. Constit. 26. (a. 1342). - 152, 1260; MAD. 1 (1860) 226. Ό καθαρώτατος ναός τοϋ σωτήρος Georgius, Cant, de B. Μ. V. praesent. - P AS . 1 (1876) 275.

www.torrossa.com - For non-commercial use by authorised users only. License restrictions apply.

In itia P atru m G raecorum

123

Ό καθ’ εξιν παράνομος εν εαυτφ λογιζόμενος Didym. Alex., In Ps. 35. - 39., 1333. Ό καθηγητής πασών των αιρέσεων Amphilochius Ikon. (De ascesi). — FA , (1906) 25. Ό καθηγούμενος τής σεβασμίας μονής Diploma pro monast. Chirogra­ phion. - N E. 11 (1914) 402-03. Ό καθημένος επί τών Χερουβίμ καί S. Ireneaeus, Fragm. — PAS. 2, 208. 'Ο Κάϊν λαμβάνεται έπί τού φρονήματος S. Maximus Cf., Q. 52. — 90 , 825. Ό καινός καί ξένος τής θαυμασίας Ξένης (Metaphr.), - Cyrill, ep. Mylas., Vita S. Eusebiae. - 114, 981; v. B H G. 634. Ό καιρός καθ’ ον δει τους τώ μονάζοντι βίω Leo VI, Novella 6. — 107, 440; N LS. (1944) 33. cO Καισαρείας Καππαδοκίας, ΰπέρτιμ. De ordine metropolitarum. — 107, 397. Ό Καισαρείας. Ό ’Εφέσου. 'Ο Ήρακλείας Θράκης Òrdo metropolitar. et archiepiácopor. sub Patr. Cstpl. ab Isaac Angelo, imp. constit. — GAB. (1892) 3-6. Ό Καισαρείας. 'Ο ’Εφέσου. '0 Νικομηδ. Andronicus PalaeoL, De ordine metropol. — 107, 385. Ό Καισαρείας. 'Ο Ήρακλείας Θράκης’ ό Κυζίκου Ordo eccles. ab Isaaco Ang. imp. constitutus. — G A B. (1892) 3-6. 'Ο καί τοΰνομα δούλος, καί την προαίρ. Synesius, Epist. 32. — 66, 1360; P S C. (1631) 177-78. Ό κακολόγων πατέρα, ή μητέρα (S. Jo. Chrys.), Horn. 2a de fàto et pro­ vid. - 50, 753. 'Ο κακοπράτης οΰτος, λογιότατε άνεψιε Michael Psell., Epist. 6. — NS. 7 (1908) 505-06. 'Ο καλλίνικος νύν Μάρτυς υμνείσθω Κόνων Canon, Ode 1. — Men. 4 (1898) 24 (5. März). 'Ο κάλλιστος Λίζιξ * αλλ’ εγώ φιλόσοφος Anon., Epist. 14. — CA G. 3, 178. 'Ο καλός Έπιφάνιος τοΐς ΰμετέροις γράμμ. Procop. Gaz., Ep. 83: Petro. - 872, 2784. Ό καλός ’Ιωάννης κακ τού γένους υμάς Procop. Gaz., Epist. 49: Zach, et Phil. - 872, 2757. 'Ο καλός Κυρήνιος αΰθις κατακ. S. Isidor. Pel., Epist. 1, 176. — 78, 297. Ό καλός Μακάριος σπουδής ενεκα καί Procop. Gaz., Epist. 61: Silano. — 872, 2768. ‘Ο καλός τα πάντα καί μέγας Λουκάς Anon., Vita S. Lucae jun. (Excerpta). - I l l , 441; CAN. 2 (1672) 969-1012; AB. 13 (1894) 81-121; v. B H G. 994.

www.torrossa.com - For non-commercial use by authorised users only. License restrictions apply.

124

In itia P atru m G raecorum

'Ο Καπανδρίτης Αλέξιος επί του προ Joann. .Camat. Patr. Cstpl., Decret. Synodale de matrimonio illicito. — 119, 889. Ό καταδεξάμενος τήν τοΰ Κυρίου διδασκ. S. Basil., Reg. br. 272. — 31, 1269. 'Ο κατά καιρούς θεοφιλής έκάστης χώρας Alexius Comn., Novella 5. — 127, 925. Ό κατά μίμησιν τοΰ Κυρίου συμπάθειας S. Maximus Cl, Q. 23. — 90 , 801. 'Ο κατά πάντα τρόπον όμοιος ήμϊν S. Maxim. Coni, Q. 21. — 90 , 312. 'Ο κατά σάρκα πόθος χρόνψ μαραίνεσθαι πέφυκεν S. Maximus Cf., Epist. 8. ad Eukratan. - 91, 440-45; EMC. 84; R S S. 17 (1937) 34-35; cfr. : "Ινα δέ καί τό γενόμενον νΰν. 'Ο κατασταθε'ις βασιλεύς επί Σιών όρος Didym. Alex., In Ps. 20. — 39, 1273. Ό κατά τήν καρδίαν τοΰ πάντων προνοητοΰ Theodosius Patr. Hieros., Epist. ad Photium. - D T Ch. (1705) 64-65. Ό κατά τι μέρος λεπρός νεκρόν έχει τό S. Maximus Cf., Q. 78. — 90, 852. 'Ο κατά τό Εύαγγέλιον μόνον πιστός, τό (S. Marcus Erem.), Capp. de temperantia. - 65, 1053-69; cfr. M U B. 28 (1949-50) 61-66. Ό κατά τον ’Ισραήλ εξ Αίγυπτου τής άμα. S. Maxim. Coni., Q. 16, resp. - 90, 300. Ό κατά φύσιν λόγος, διά μέσων των άρ. S. Maxim. Coni., Capp. Centur. 5. - 90 , 1348; Ph. 1, 305-16. Ό κατελθών Κύριος εκ τοΰ κόλπου τοΰ Πατρός S. Ephrem Syrus, De poenitentia. — E S O . 1 (1732) 148. 'O κατηγορηθε'ις, είτε καί απλώς, είτε Nicetas metrop. Thessal., Responsa ad interrog. canonicas. — 119, 1001. 'O κατ’ ουσίαν άληθώς φως υπάρχων Θεός S. Maxim. Coni., Q. 8, resp. - 90, 285. Ό κείμενος τίς πυνθάνη μαθεΐν, ξένε Manuel Holobolos, Epitaphium. — BZ. 5 (1896), 550-1. Ό κενόδοξος δηλοΐ ότι πρόσκειται τή Antiochus mon., De inani gloria. — 89, 1565. Ό κηδόμενος των συνόντων καί προπ. S. Isidor. Pel., Epist. 5, 172. — 78, 1428. 'Ο κλαυθμός ó διά Θεόν, δώρον Θεοΰ S. Anastas. Sin., Q. 105. — 89, 757. Ό κλεινός εν μάρτυσι καί μέγας Προκόπιος Passio S. Procopii. — h Μ B. 2 (1912) 145. Ό κληρονόμος άναγκαΐος ή φιδεικομισσάριος Theodor. Hermopol., Novell. Justiniani. - H A. 1 (1838) 224-259. Όκνεϊ μέν μοι γράφειν ό κάλαμ. S. Isidor. Pel., Epist. 2, 295. — 78, 724.

www.torrossa.com - For non-commercial use by authorised users only. License restrictions apply.

In itia P atru m G raecorum

125

Όκνεϊν μέν έ'δει προβαίνειν τοΐς υπέρ δύναμιν Andreas Cretens., Vita S. Jacobi' Ap. - P K A. 1 (1891) 1-14; v. B H G. 766. ’Οκνηρούς ημάς ποιεί προς tò γράφειν S. Basilius, Epist. ad Theodoram canon. — 32, 648. ’Όκνος μέν οΐδε προβάλλειν ασφάλειαν, άλλ’ Photius, Epist. 10. ad Joannem Ravennae archiep. — S I P . 41 (1896) 6-7. Όκνώ καί αναδύομαι σήμερον προς S. Jo. Chrys., Horn. 41. in Genes..— 53, 374. Όκνώ μεν είπεΐν, διά tò μη δόξαι S. Isidor. Pel., Epist. 2, 231. — 78, 668. Όκνώ του λέγειν α πάσχω· ό γάρ δκνος εκ Theodor. II. Bascar., Epist. 7 (156) ad Georg. Muz. — T L F. 217-18. 'Ο κοπιών γεωργός εν tip αγρφ αυτού S. Theodor. Stud., Sermo 110. — Μ B N. 10 (1905) 144; P T S . 2,293-98. Ό κορυφαίος καί πρώτος τών αποστόλων Πέτρος Symeon Metaphr., De paupertate: Smo. 16. — P S Μ. (1875) 156-70. Ό κόσμος ούτος, νέφος ανομίας τυγχάνει Simeon Cion., Smo. 27: De aeter­ nitate. — Μ B N. 83, 137. 'Ο κόσμος παράγεται καί ή S. Nilus, Epist. 2, 171. — 79 , 288. 'Ο κόσμος περιχαρώς εύφράνθητι Canon, Ode 1. — Men. 4 (1898) 140 (24. März). Ό κουρεύσας εαυτόν, άφοριζέσθω ημέρας ρ'. S. Ephrem, Epitimia. — P S S. 4 (1858) 458. Ό Κουρουλάκης εκείνος... συνέζευξε Jo. Glyc., Synod. Constit. 17, 2, — 152, 1108. Ό κρέα λαθροφαγήσας εκτός ανάγκης καί εύλ. S. Theodor. Stud., Poenae in monachos. - 99, 1748; Μ B N. 54, 138. Ό κρίνων κατά βραχύ Θεός Orígenes, Horn. 7. in Jeremiam. — 13, 329; G C S. 6 (1901) 51-54. ’Οκτώ είσι πάντες oí γενικώτατοι λογισμοί Evagrius Pont., De 8 Vitiis. - 40, 1272. Όκτωκαίδεκα δε βασιλεύοντι τούτφ παρερ. Niceph. Gregor., Byzant. Hist., lib. 2. - 148, 144; CSH. 1, 12. Ό Κυδώνης μόνον καί Μανουήλ ό Καλέκας Georg. Schol., De morte De­ metrii Kydonis. - P G S. 8 (1936) 507. Ό κύκλος των δεκαδύο μηνών ανώτερος Cosmas Ind., Topogr. Christ, lib. 9. - 88, 404; W C I. 287. 'Ο Κύριος άπεφήνατο, δτι « Τοΐς S. Nilus, Epist. 1, 136. — 79, 140. Ό Κύριος διά πολλήν φιλανθρωπίαν S. Basil., Reg. br. 240. — 31, 1244. 'Ο κύριος εβασίλευσεν άγαλλιάσθω ή γή ’ τίνα γάρ αν Joann. Euch., Sennò 5. - A W G. 28 (1881) 137; v. B H G. 685.

www.torrossa.com - For non-commercial use by authorised users only. License restrictions apply.

1 2 6

In itia P atru m G raecorum

Ό Κύριος έβασίλευσεν, ευπρέπειαν ενεδύσατο. ’Επειδή γάρ έλαβε φθαρτόν σώμα,... Theophil. (Al.), Excerpt, in Ps. 92, 1. — R Bi. 47 (1938) 391. ‘Ο Κύριος εκ νεκρών εγήγερθαι, καί μετ’ (S. Jo. Chrys.), In S. Pascha. - 50, 821; vide: Χαίρετε εν Κυρίφ πάντοτε, αγ°ί. 'Ο Κύριος εν ταΐς περί εχθρών Ιντο. S. Basil., Reg. br. 231. — 31, 1236. 'Ο Κύριος εν τφ Εΰαγγελίφ τους εαυτού S. Ephrem, De fide. — E S O. 2, 336; cfr. 34, 808. Ό Κύριος εν τφ Εΰαγγελίφ τους εαυτού S. Macar. Aeg., Horn. 48. — 34, 808; cfr. E S O . 2, 336. Ό Κύριος επαίνων τούς εκ δεξιών S. Anastas. Sin., Q. 14. — 89, 464. Ό Κύριος επί σωτηρία των ανθρώπων S. Ephrem Syr., Ad Novitium mon. - E S O . 1 (1732) 201. 'O Κύριος επί τού μετανοούντος συγκαλ. S. Basilius, Reg. br. 112. — 31, 1157. Ό Κύριος έρχεται αμαρτωλούς κολάσασθαι Canon, Ode 9. — Tri. (1879) 41. 'Ο Κύριος εύλογή ση σε εις αναγνώστην Ordinatio Recto ris. — MOS. (1655) 105. 'Ο Κύριος ημών Ί . Χρς. εδήλωσεν εαυτόν S. Augustin, ex Comm. in S. Joannem De Spiritu S. — 147, 1131; M B N. 1,415-27. Ό Κύριος ήμών ’Ιησούς Χριστός έδίδαξεν, ειπών S. Basil., Reg. br. 204. - 31, 1217. 'Ο Κύριος ήμών ’Ιησούς Χριστός Ιπί τό σωτήριον Bessarion, Or. dogm. - MCC. 31a, 901. 'Ο Κύριος ήμών Ί . Χρς επί τφ βσπτίσματι (S. Athan.), Epist. ad Jovianum imp. — 28, 532. Ό Κύριος ήμών Ί . Χρ., ή πηγή τής σοφίας, τό S. Pachomii Vita (2a). — SH . 19 (1932) 166-271; v. B H G. 1400. Ό Κύριος ήμών Ίς. Χρς, ή τού Θεού δύναμις καί Marcus Erem., De Poe­ nitentia. — 65, 965. 'Ο Κύριος ήμών Ί . Χρ·, ή τού Πατρός άϊδίου Philotheus Cp. Patr., De mandatis D. N. J. C. — 154, 729. 'Ο Κύριος ήμών Ί . Χρς καί Θεός ήμών λέγει εν S. Ephrem, De poeni­ tentia. — E S O . 3, 398. Ό Κύριος ήμών Ί . Χρς καί Θεός’ τοις εαυτού μαθηταΐς De Unione Ecclesiàrum facta sub Constantino Rom. — R G R. 1, 104-109; R P S. 5, 4-10. Ό Κύριος ήμών ’Ιησούς Χριστός μέλλων S. Jo. Chrys., Horn, de S. Babyla, etra Julian. — 50, 533; v. B H G. 208. Ό Κύριος ήμών ’Ιησούς Χριστός μετασχηματίσει S. Nilus, Epist. 2, 78. - 79, 236.

www.torrossa.com - For non-commercial use by authorised users only. License restrictions apply.

In itia P atru m G raecorum

127

Ό Κύριος ήμών Ί. Χρ. μετά σώματος, δ Gregor. Pal., Super caecos in domo sanatos. — 151, 376. Ό Κύριος ήμών Ί . Χρ. ό δίκαιος και μόνος Inventio SS. imaginis. — Τ U. 18 (1899) 12**; ν. Β Η G. 790. Ό Κρς ήμών Ίς Χρς, ό μονογενής του Θεοΰ παΐς, ό Joann. Jejun., Smo. de poenitentia. — 88, 1920. 'Ο Κύριος ήμών Ί . Χρ., ό μονογενής τοΰ Θεοΰ Υιός Philoth., Svnod. Constit. 47. - 152, 1393; Μ A D. 1 (1860) 457-61. 'Ο Κρς ήμών *1. Χρς, δ μονογενής ΥΙός S. Basii., De Baptismo, lib. 1. - 31, 1513. Ό Κύριος ήμών Ίησοΰς Χριστός δ προ. Passio S. Marci. — AS. - 25. April-3, XDVI; ν. B H G. 1035. 'Ο Κύριος ήμών Ί . Χρς δ σωτήρ πάντων Encom. in translat. reliq. S. Stephani. - P K A. 5, 54; V. B H G. 1651. Ό Κύριος ήμών Ίησ. Χρ., δτε τάς παρά S. Cyrill. AI., Epist. 26. — 77, 140; ACO. I. 12 (1927) 69-70. 'Ο Κύριος ήμών Ί . Χρ., δ Υιός τοΰ Θεοΰ Mich. Glyc., De resurrectione. - 158, 728. Ό Κύριος ήμών Ίησοΰς Χριστός ούκ από Gregor. Palam., Hom. in Εν. S. Eucae 8, 5. - OG P. (1861) 59-71. Ό Κύριος ήμών Ίησοΰς Χριστός πάντα υπέρ ήμών S. Nilus, Epist. 1, 170. - 79, 149. Ό Κύριος ήμών Ί . Χρς προς τά μεγάλα S. Jo. Chrys., Hom. 6. in Phil. - 62, 217. Ό Κύριος ήμών Ίησοΰς Χριστός πρύς τούς S. Basii., Reg. br. 94. — 31, 1148. Ό Κύριος ήμών Ίησοΰς Χριστός ταΐς Ίουδ. S. Cyrill. AI., Glaphyr.: De Dei in montem Sina descensu. — 69, 497. .'Ο Κύριος ήμών Ίησοΰς Χριστός τή πτωχεία S. Nilus, Epist. 1, 238. — 79, 169. Ό Κύριος ήμών και Θεός Ίησοΰς Χριστός εν Patriarcha irritum facit pactum venditionis per monachos. — Μ A D. 2 (1862) 535-40. Ό Κύριος ήμών και Θεός Ίησοΰς Χριστός, δ Martinus Pp., Paulum ep. Thess. - M C C. 10, 833; P E. 87, 182. Ό Κύριος ήμών καί Θεός, δ τής σωτηρίας ήμών Maximus III. Epist. ad Ducam Venetiae (a. 1480). — D A W. 29, 1 (1853) 145-92; MAD. 5 (1887) 281; AB W. (Hist. ΚΙ.) 71, 173. Ό Κύριος ήμών και Σωτήρ δ Χριστός Concil. Chalcedon., Definitio fidei. - ACO. II. I2 (1933) 126. Ό Κύριος καί Θεός ήμών Ίησοΰς Χριστός κλίνας ουρανούς καί Joannes Antiochen., Or. de disciplina mon. — 132, 1117.

Epist. ad Patr. Cp.,

www.torrossa.com - For non-commercial use by authorised users only. License restrictions apply.

128

In itia P atru m G raecorum

Ό Κύριος και Θεός ημών ’Ιησούς Χριστός, δ Symeon Metaphr., De poe­ nitentia: Smo. 30. — P S M. 355-68. Ό Κύριος καί Θεός ημών Ί . Χρ., Υιός ών γνήσιος Symeon jr., Smo. de perfecta caritate. — Cfr. 120, 298-99. nr. 69; latine ap. Pontanum nr. 22. Ό Κύριος μετά πολλάς παραινέσεις καί έπιπλ. Simeon Cion., Smo. 16: De alte positis peccator. — Μ B N. 83, 73. Ό Κύριος τοΐς αΰτφ φοιτώσι πυθομένφ Theophanes Med., Epist. ad Chalcedonem. - N E . 10 (1913) 271-72; P K S. (1884) 30. Ό Κύριος τό πολυφάνταστον, και ΰπερήφ. S. Anastas. Sin., Q. 1091. — 89, 761. Ό Κύριος ως άνελήφθη μετά σαρκός Sym. Thess., Q. 26. — 155 , 877. Ό κωλύων τό στόμα αΰτοϋ εκ τής καταλαλιάς (Isaac Syrus), - Nestorius, Smo. 43, De custodia linguae. - IS. (1770) 259-69; SIS. (1895) 176-83. Ό λαβών χάριν λειτουργίας, καί Sym. Thess., Q. 74. — 155, 933. Ό Λαγκιδάς έλθών εις τον παναγιώτατον Judicium synodale, Cp. (1389). - M A D. 2 (1862) 115-116. Ό Λαέρτου παϊς, δ πολύμητις Όδυσσεύς Nicetas Mag., Epist. ad Cosmam mag. — M B N. 62, 442; N E. 19 (1925) 152-3. Ό λαμπρός ’Αθηναίος και φιλολάκων κ. φιλ. Joannes Eugen., Epist. 30. - Ε Ρ Ρ . 1,205; E F F . (1892) 301. "Ολα τά πάθη ελεεινά καί πολλής (S. Jo. Chrys.), Hom. in filium viduae (Euc. 7, 11). - 61, 789-94. ’Όλβιά σοι τά πρώτα, τά δ’ αΰ Christophorus Myt., Stichoi 46. — Κ C Μ. (1903) 29. Όλβιάταις (οΰτοι δέ δήμος είσι κομήτης) έδέησεν αίρέσεως επ. Synesius, Epist. 76. - 66, 1441; P S C. (1631) 222-23. ’Όλβιος, εύγήρως, άνοσος θάνον S. Greg. Naz., Epigr. 10 (111). — M G A. (1709) 12; J A P. 1 (1813) 569. ’Όλβιος, εύγήρως, εύπαις, θάνον S. Gregor. Naz., Epigr. 76. — MGA. 73. ’Όλβιός, ή κύκλους ζωής κούρη τάμε Nicephor. Gregoras, Poema. — Bes. a. 22, fasc. 34 (1918) 95-96. ’Όλβιος δστις άνήρ άγορήν δ’ οΰ νίσσετ. Apollinarius, Metaphrasis (hexam.) in Ps. - EAM. (1912) 8-304. "Ολβιος δστις άσαρκον έ'χει βίον, οΰδ’ S. Gregor. Naz., Poema: Carmen elegiacum. — 37, 1287. "Ολβιος δστις έ'ρημον έ'χει βίον, οΰδ’ S. Gregor. Naz., Poema 2, 17: Vario­ rum generum beatitudines. — 37, 781. "Ολβιος οΰ πεπόρευται δυσσεβέων ενι Apollinarius, Metaphras. Psalmor. - 33, 1313; G B V. 5, 359.

www.torrossa.com - For non-commercial use by authorised users only. License restrictions apply.

In itia P a tru m G raecorum

129

’Όλβος μυστηρίων καί θείων θαυμασίων Canon, Ode 9. — Men. 6 (1901) 317 (4. Aug.). Ό λέγων, ou Διά τοΰτο άναχωρητής S. Nilus, Epist. 3, 73. — 79, 421. Όλέθριον δόγμα, τοϋ δυσμενούς Canon, Ode 9. — Men. 2 (1889) 597 (23. Dec.). Όλέθριος σπείρα θεοστυγών, πονηρευομένων Canon, Ode 9. — Tri. (1879) 677. Όλην άποθέμενοι εν οΰρανοΐς Stichera. — CPC. (1871) 76. Όλην μοι την θεόπνουν εκ τής μελιρρύτμου Canon, Ode 1. — Men. 3 (1896) 317 (21. Jan.); lib. 6 (1901) 387 (12. Aug.). "Ολην μου την ζοφώδη, πάτερ, αχλύν τής ραθυμίας Steph. Sabait., Canon in hon. S. Steph. Sab. - S E P. (1940) 440-447. nr. 7. "Ολην νΰν προς σε κινώ την καρδίαν μου Canon, Ode 9. — Pen. (1883) 210. "Ολην την διάνοιαν προς το S. Nilus, Epist. 1, 271. — 79, 181. "Ολην την ημέραν τού βίου τοΰτου S. Nilus, Epist. 1,37. — 79, 100. "Ολην τήν τοϋ Πνεύματος αΐγλην Canon, Ode 9. — Men. 3 (1896) 583 (13. Febr.). "Ολη σεμνή ύπέραγνος, δλη ύπεραγία Hymnus in Β. Μ. V. — P H G. (1867) 17. "Ολη τή θεότητι, Πάτερ, τώ βαπτισμφ Canon, Ode 9. — Men. 3 (1896) 590 (14. Febr.). "Ολη τή Τριάδι προθύμως, ανατεθείς (-θέντες) Canon in S. Andream Sal., Ode 9. - ANA. 212; Men. 6 (1901) 192. (21. Juli). "Ολη ΰπάρχεις ά'μωμος, δλη καθαρά Canon in S. Spyridon., Ode 9. — A S B . (1895) 108. 'Ό λίγα ανάγκη σήμερον προς τήν S. Jo. Chrys., Horn. Ia de prodit. Judae. - 49, 373; SCO. 5, 547. Όλίγα ειπών, δ βούλομαι φράσω S. Isidor. Pel., Epist. 3, 236. — 78, 917. Όλίγα μέν ημείς δυνατοί διά Jo. Euch., Epist. 72. — A WG. 28 (1881) 92. Όλίγα μέν σοι συνεγενόμεθα αυτόθι S. Jo. Chrys., Epist. 187. — 52, 717. Όλίγα μέν σοι συνεγενόμεθα, πολλήν S. Jo. Chrys., Epist. 172. — 52, 710. Όλίγα μέν τα ειρημένα, γλυκεία S. Jo. Chrys., Horn, in Is. 45, 7. 56, 141. Όλίγας ευρίσκω τοϋ γράφειν προς S. Basilius, Epist. ad Amphiloch. — 32, 861. Όλίγα τινά περί μετάνοιας ήμΐν Antiochus Mon., Horn. De patientia. — 89, 1665. Όλίγα τοίνυν περί τοϋ συνόντος μοι άδελφοΰ Palladius, Hist. Laus. cp. 71 (151) (ult.). - 34, 1257; T S. 6* (1904) 167.

www.torrossa.com - For non-commercial use by authorised users only. License restrictions apply.

130

In itia P a tru m G raecorum

’Ολίγα των εμών συγγραμμάτων ίδεΐν Theophanes Medeias, Epistolae (1 ss.). - E S Μ. 2 (1884) 23-29; S K. 16 (1881-82) App. ’Ολίγοι ήμΐν σήμερον οϊ παραγενόμενοι (S. Jo. Chrys.), Horn, in SS. Pe­ trum et Paul. (Ecloga 9). - 50, 725 ; 63, 623; cfr. SAW. 144 (1902) 39; v . B H G, 1488. ’Ολίγον άρτι, εί δέον εστί, λυπηθέντας Polychronius, (S. Jo. Chrys.), Fragm. in 1. Petri ep. — 64, 1053. ’Ολίγον tò άκροατήριον των τινων άδ. S. Theodor. Stud., Smo. 101: De incarnatione. — Μ B N. 9, 233. r ’Ολίγος εστίν ό εν τφ βίφ S. Nilus, Epist. 4, 20. — 79, 560. 'Ο λίθος δ αδάμας εμφερής εστι κατά (S. Epiphanias), De adamante gemma. — 43, 301. Ό λίθος ουτος λυχνίτης εστ'ι λίθος Theodor. Bals., Carmen. — W S. 25 (1903) 194. Ό λογιώτατος Διόδωρος λΰσις ήμΐν έστω Procop. Gaz., Epist. 11. — 87a, 2728. 'O λόγος από του Πατρός, εκ τούτου καί το Πνεύμα Meletius Coni. Gales., De SS. Trinitate. - Th. 4 (1926) 190-199. Ό λόγος μίαν οιδεν αρχήν, ου δύο Ammonius, Fragmenta in Εν. Jòannis. - 85, 1392-1524; cfr. Bib. 22 (1941) 13-20. Ό λόγος δ γενόμενος προς Ήσαΐαν Euseb. Caes., Eclogae Proph. lib. 4. - 22, 1193. 'Ο λόγος 8v ελάλησα, εκείνος κρίνει Gregor. Pal., In tempore messis. — 151, 341. 'Ο λόγος δ στηλιτευτικός, ψόγος εστί Nonnus, Expos. Historiarum. — 36, 985; cfr. ib. 1205. Ό λόγος δ συντελών προς σωτηρίαν ταΐς Greg. Palam., Horn, de mysteriis Christi. - O G P. (1861) 200-212. 'Ο λόγος περί τής προσευχής, αδελφοί, είναι Symeon Thess., De Oratione. - K S T . (1882) 235-44. 'Ο λόγος, ταΰτα πάντα κτίσαντος Θεού Vita S. Pachomii. — A S. 3 ed. - 15 Mai. - 3, 22*-43*; cfr. S H. 19 (1932) 272-406; v. B H G. 1396. 'Ο λόγος τού Θεού εργον αλήθειας επιζητεί Macarius Aeg., Horn. 52. — Η T S. 5 (1918) 24-28. 'Ο λόγος τού Θεού λαλούμενος, εάν μέν S. Theodor. Studv Smo. 81. — M B N. 10 (1905) 20. 'Ο λόγος τού Κυρίου δ αληθινός Isaac Syr., Smo. 4. — I S. (1770) 21-25; S I S . (1895) 15-18. 'Ο λόγος τού τα πάντα κτίσαντος Θεού S. Pachomii Vita Ia et 3a. — S Η. 19 (1932) 1-96; 272-406; cfr. 'Ο λόγος, ταύτα πάντα κτίσαντος.

www.torrossa.com - For non-commercial use by authorised users only. License restrictions apply.

In itia P atru m G raecorum

131

Ό λόγος, τφ μυρορρόα Δημητρίψ, tà θαύματα Joannes Stäurakios, Smo. in miracula S. Demetrii. - EMS . 1 (1940) 334-376; v . B H G . 532. Ό λόγφ των σών στηρίξας Μαθητών Canon, Ode 9. — Oct. (1885) 244. 'Ολόκληρον θύμα καί δεκτόν θυμίαμα Canon, Ode 9. — Men. 6 (1901) 375 (10 Aug.). Όλον δέ σοι αυτόν βουληθέντες φέρειν Theodor. II. Lascar., Epist. 10 (159) ad Georg. Muz. — T L F. 219. “Ολον έμαυτόν σοι προσφέρω, θεομακάριστε Canon, Ode 9. — Men. 1 (1888) 176 (15. Sept.). "Ολον επεσπάσω του Χρίστου τον μακ. Ignatius, Hymnus. — EA . 22 (1902) 69. "Ολον ήμίν τής αυτοΰ προφητείας εν S. Cyrill. Al., Comm. in Abdiam, cp. 1. - 71, 585. "Ολον με άνείληφας ολος Ιν συναφεία Canon, Ode 9. — Oct. (1885) 286. "Ολον με τοΐς πάθεσι τής σαρκός δεινώς Canon, Ode 1. — Men. 4 (1898) 234 (2. Apr.). , ' "Ολον μου τον βίον άσώτως βιώσας Orestes, Theotokia. — P A S. 1 (1876) 303. "Ολον πανταχοΰ τον κόσμον διήλθετε Canon, Ode 9. — Men. 5 (1899) 411 (30. Juni). "Ολον τον βουν έφαγε, κατά δέ την κέρκον Maxim. Plan., Proverbior. Collectio. - A UT . 16 (1879) 323. "Ολον τόν τής σής εΰσεβείας βίον επεστράφ. Theodos. II, Epist. ad Symeon. Styl. - M C C. 5,281; TU . 32, 4 (1908) 192 ss; ACO. I. I4 (1928) 5. "Ολον τόν Χριστόν εκτήσασθε- κόσμον γάρ Canon, Ode 9. — Men. 1 (1888) 355 (7. Oct.). "Ολον Χριστόν είσοικισάμενος, ένδοξε Canon, Ode 1. — Men. 5 (1899) 275 (12. Juni). "Ολος γλυκασμός υπάρχεις, ’Απόστολε, άνευφ. Canon, Ode 9. — Men. 3 (1896) 256 (16. Jan.). Όλος εμαυτόν προσάγω, Θεσπέσιε, τή θεία Canon, Ode 9. — Men. 2 (1889) 59 (6. Nov.). Όλος επιθυμία καί όλος ών γλυκασμός Hymnus 1. in fer. V. Paschae. — P I A , 2 (1894) 230. Όλος ό Χριστιανός, καί τα μυστήρια S. Anastas. Sin., Q. 92. — 89, 725. Όλος του άΰλου πόθου γενόμενος Canon, Ode 9. — Men. 4 (1898) 28 (5. März). Όλου τού ψαλμοϋ εν βραχεί ή διάνοια Orígenes(?), In Ps. 115. (fragm.). - P A S . 2,339.

www.torrossa.com - For non-commercial use by authorised users only. License restrictions apply.

132

In itia P a tru m G raecorum

Όλόφωτόν σου την σελήνην άπέλαβον Michael Psell., Epist. ad Ducam Caes. - 122, 1169. Όλΰβριος δ δεινός και τής ειδωλικής μανίας Passio S. Marinae. - LMB. 2 (1912) 179. Όλΰμπιον έγνων Ποντικόν τφ γένει, από οϊκετικής Pallad. Ep. Helenoup., De Olympio. - Ν S. 14 (1914) 267. 'Ο λύχνος, φησί, του σώματός εστιν δ οφθαλμός Joann. Euchait., Epist. 125. - S. Nilus, Epist. 1, 135. - 79, 140; A W G. 28 (1881) 68. 'Ο λωποδύπης πίστιν ένδύς τώ ξύλω Joann. Geom., Versus 39. — 106, 926. Όλως μέν ουδεν έδεόμην την εμ. S. Basilius, Epist. ad primores Neoc. - 32, 768. “Ολως ουδέν, άρχιερεύ τού Θεού, ούτε των εις Arcadius imp., Epist. ad Innocent. Pp. - S C O . 8,367; MCC. 3, 1125. "Ολφ τφ φωτί τής Τριάδος μετ’ ευφροσύνης Canon, Ode 9. — Men. 1 (1888) 217 (20. Sept.). Ό μάγιστρος κύριος Πέτρος ντε Πεσταγάλη Hieromonachi declarant, ge­ nuinas esse reliquias a Petro de Pestagali Constantinopoli emptas, (a. 1363). - Μ A D. 5 (1887) 273-275. Ό μακάριος ’Αλέξανδρος και επίσκοπος εξέβαλε Euthym. Zigab., Panoplia dogm., tit. 11. - 130, 332-685. Ό μακάριος απόστολος Παύλος γράφει πρ. Dositheus Hieros., Histor. episc. Sina. - P P S., 58l (1908) 1. Ό μακάριος απόστολος Παύλος δ των vide: Ό μακάριος Παύλος απόστο­ λος δ τών εθνών. Ό μακάριος απόστολος Πέτρος μετά τών Passio S. Petri Ap. — ν. S R Β. 1 (1940) 221. nr. 245, 11. 'Ο μακάριος Βαβύλας πρώην ημάς S. Jo. Chrys., Hom. in Juventin. et Maximinum. — 50, 571; ν. B H G. 975. 'Ο μακάριος Γρηγόριος δ καί τούς βίους Vita S. Gregorii papae. — ν. Β Η G. 720. Ό μακάριος Δαβίδ, νοσημάτων αΐσχιστον S. Cyrill. AI., Ctra Julian., lib. 5. - 76, 732. ‘Ο μακάριος Δαβίδ, δ μέγας εκείνος τού S. Maximus Conf., Epist. 42. — 91, 636. Ό μακάριος Δαυειδ υπό τού άγιου πνεύμ. Vitae omnium 13 Apostolorum. - Ζ W Τ. 29 (1886) 443-55. Ό μακάριος Ευσέβιος δεξάμενος την χάριν De S. Eusebio Alex. — S R. 9 (1843) 707-09. 'O μακάριος Θεόφιλος ό ’Αρχιεπίσκοπος Theophili Alex. Apophtegmata. - G Β V. 7, 650.

www.torrossa.com - For non-commercial use by authorised users only. License restrictions apply.

I n itia P atru m G raecorum

133

Ό μακάριος ’Ιωάννης - τί δήποτε Έ φ. Catena in epist. 1. ad Thessal. - C C A. 6, 343. Ό μακάριος ’Ιωάννης φησίν, ή ’Έφεσος Prolog. Catenae in epist. ad , Ephes. — C C A. 6, 96. Ό μακάριος ’Ιωνάς καί άλλας έποιήσατο Theodoret., In Jonam, cp. 1. — 81, 1724. Ό μακάριος καί άγιος Γρηγόριος Vita S. Gregorii Papae. — B Η G. 721. 'Ο μακάριος καί θειος Παύλος, δ των εθνών Photius, Epist. 2, 30. — 102, 841; B Ph. (1864) 320; A F O. 2 (1900) 273. Ό μακάριος λέγεται Κωνσταντίνος (S. Jo. Chrys.), Ecloga 21. — 63, 695; cfr. SAW. 144 (1902) 50. Ό μακάριος Λουκάς, Άντιοχευς μεν ήν Euthymius Zig., Comment, in Eucam. — 129, 857. 'Ο μακάριος Λουκάς, ό σαφώς ήμΐν παραστήσας Orígenes, Horn. 17. in Eucam. Fragma. — G C S,. 35, 111-121. Ό μακάριος όντως Άββάς Δωρόθεος τον Vita S. abb. Dosithei. — O Ch. 262 (1932) 102-22. Ό μακάριος Παύλος απόστολος, δ τών Ιθνών (S. Jo. Chrys.), Joann. Jejunator, De Poenitentia. — 88, 1937-77; SCO. 8, 641; D C O. 1 (1624) 809; BHC. Γ47 et 339; ZKT. 25 (1901) 367 et 26 (1902) 380. 'O μακάριος Παύλος δ απόστολος S. Jo. Chrys., Horn, in 10 millia talenta. - 64, 444. Ό μακάριος Παύλος, δ τήμερον ημάς S. Jo. Chrys., Horn. 4a de laudibus S. Pauli. - 50, 487. .Ό μακάριος Παύλος τής ανθρώπινης S. Jo. Chrys., Horn. 3a de laudibus S. Pauli. - 50, 483. Ό μακάριος Πέτρος αντί τής S. Nilus, Epist. 2, 75. — 79, 233. Ό μακάριος Πέτρος γράφων S. Nilus, Epist. 1, 192. — 79, 156. Ό μακάριος προφήτης Δαβίδ, την παναρμ. S. Cyrill. Al., Horn. Pasch. 23. - 77, 873. 'Ο μακάριος προφήτης Δαβίδ τους επί Θεφ S. Cyrill. Al., Horn. Ephesi habita. - 77, 1005; MCC. 4, 1368; A CO. I. I2 (1927) 100. 'O μακάριος προφήτης Ήσαΐας θείφ καταλαμπ. Epiphan. Diac., Enco­ mium. — 98, 1313; MCC. 13, 442. Ό μακάριος προφήτης Ήσαΐας, τών εν Χριστφ S. Cyrill. AL, Homil. de Incarn. - 77, 989; MCC. 5,301; ACO. I. I4 (1928) 14. Ό μακάριος Σέριδος έχων κοινόβιον Joannes Rufus, Plerophor. 102. — P O . 8 (1912) 176-77. Ό μακάριος Τιμόθεος δ σδς αδελφός S. Isidor. Pel., Epist. 2, 151. 78 604.

www.torrossa.com - For non-commercial use by authorised users only. License restrictions apply.

134

In itia P atrum Graecorum

'Ο μακαρίτης πατριάρχης, δ κΰρις Σισίννιος Memorandum Patr. Sisinnii II. - Β Ν J. 3 (1922) 94. Ό μάλιστα άν τις θαυμάσειε Παύλ. S. Jo. Chrys., Hom. 22. in 2. Cor. -

61, 547.

Ό μαργαρίτης δ μέγας, καί πολύτιμος S. Macar. Aeg., Hom. 23. — 34, 660. Ό μάρτυς Μερκούριος άγωνισάμενος Canon in S. Mercurium mart. — BMC. (1937) 120 et 131. "Ομβρφ διψάδα γαΐαν έπέκλυσεν, δς μιν S. Gregor. Naz., Poema 2, 2: Ad Julianum. — 37, 1477-80. Ό μέγας ’Αθανάσιος, ήγουν ή πρώτη Σύνοδος Anon., Tract. de SS. Tri­ nitate. - R O. nr. 39 = a. 4 (1914) 172-174. Ό μέγας ’Απόστολος Παύλος, δ τών αγίων Έκκλ. Theodor. Bals., Qq. et Resp. - R P S . 4,448-496; EA . 35 (1915) 170ss, 177ss, 185 ss. 'O μέγας ’Απόστολος Παύλος δ τών μεγάλων Joann. Eub., Or. in SS. Joach. et Ann. et in Concept. Β. Μ. V. - 96, 1460; B S M. (1855) 1, 47-103; v. B H G . 1117. Ό μέγας Βασίλειος εν τφ β' τών προς Joannes Veccus, Collectio sententiar. - AOA. (1670) 98. Ό μέγας διδάσκαλος τών αγίων εκκλ. Theodor. Bals., Epist. de Rasophoris. - 138, 1360; R P S . 4, 497-510. Ό μέγας εν προφήταις και θαυμαστός Ήλίας Memoria S. Eliae prophe­ tae. - LMB. 2 (1912) 188-94. 'Ο μέγας εν τοΐς θεοκήρυξι Παύλος πανταχού Isaac Ang., Pittakion ad Catholicum Armen. - P K S . (1884) 59-63. Ό μέγας ’Ιωάννης δ Χρυσόστομος θειος Anon., Patriarchae praeter cano­ nes evecti. — Η A R. (1691) 2-37. (Cfr. ’Επί τού βασιλέως Άρκαδίου). Ό μέγας καί θαυμάσιος όντως Vita S. Antonii. — ν. B H G . 141. 'Ο μέγας καί περιφανής τφ δντι Ταράσιος Vita S. Tarasii Patr. Cstpl. - E MB . 1 (1911) 132-40. 'O μέγας Κωνσταντίνος ήνίκα κατά Μαξεν. Michael Glycas, Annales, pars 4. — 158, 465. 'Ο μέγας οίκονόμος, κρατών πάντα τά Curopalates, De officialibus palatii. - 157, 25; cfr. G O O. 15, 6. 'Ο μέγας οΰτος Ιερεμίας δ προφήτης εξ Ά . In expugnat. Jerttsal. et in thren. Jeremiae. - VAG. (1893) 1, 308-16; v. B H G . 778; S R B 1 (1940) 57 nr. 91, 11. Ό μέγας οΰτος καί διά πάσης βεβοη μένος Vita S. Sampsonis Xenod., cp. 1. - A S , - 27. Jun. - 5, 266; cfr. B H G . 1615. 'Ο μέγας οΰτος καί θαυμαστός Γρηγόριος Vita S. Gregorii Papae. — EMB. 1 (1911) 233-36.

www.torrossa.com - For non-commercial use by authorised users only. License restrictions apply.

Initia P atru m Graecorum

135

'Ο μέγας οΰτος καί θαυμαστός Ίσάκιος, οΰ τό Vita SS. Isacii, Fausti, Dalmati. - LMB. 2 (1912) 242-45. Ό μέγας οΰτος καί περιβόητος και εν άγίοις Vita et miracula SS. Cosmae et Jo. Dam. - P K A . 4 (1897) 271; v. B H G. 394. Ό μέγας οΰτος κα'ι περίδοξος Κόνων, οΰ Passio S. Cononis Isauri. — LMB. 1 (1911) 203-08. Ό μέγας οΰτος κα'ι σοφός Θεοφάνης, δ τής Vita S. Theophanis Conf. — S B A. (1897) 1,389-99; LMB. 1 (1911). 221-29; v. B H G. 1791. Ό μέγας οΰτος και υψηλός βίος δ προς Jos. Bryenn., Epist. ad Anto­ nium IV, Patr. Cstpl. - B I B. 3 (1784) 146-148; cfr. R E B. 7 (1949) 19-20. Ό μέγας Πατήρ και φωστήρ τής οικουμένης De translatione episcoporum. - 119, 904. 'Ο μέγας τή ίσχυϊ και τή βουλή, δ τό παν Canon, Ode 9. — Men. 1 (1888) 401 (11. Oct.). 'Ο μέγας την σοφίαν τήν καθ’ ημάς Mare. Eugen., Canon in hon. Euthy, mii II. Patr. Cstpl., Ode 9. - R E G. 4 (1891) 425. Ό μέγας φησίν Αθανάσιος εν τή προς Σεραπίωνα Mare. Eugenic. Ephes., Sermo de Spiritu S. — S. 12 (1889) 333-341. Ό Μεθόδιος λύχνος ον ’Εκκλησίας Versic. de S. Methodio Conf. — AS. - 14. Jun. - 2, 961. Ό μέλλον ϊερουργήσειν Ιερεύς ενδΰς S. Gregorii Mg. Liturgia. — O C. 4 (1904) 9-27. ‘Ο μέλλον προχειρισθήναι ταβουλλάριος Leoimp., Constit. 115. — 107, 656. ,Ό μέλλον τό μέγα κήτος χειρώσασθαι δ Θεός Oratio in Sabbato S. — B B G. 3 (1949) 65. eO μέλλον χειροτονεϊσθαι Ιπίσκοπος Justinian. imp., Novellar. Tit. 1. — HA. 1 (1838) 1-184; cfr. ib. 2 (1840) 208. 'Ο μέλλον χειροτονηθήναι απέρχεται De erroribus Corcyrensium. — L A K. (1882) 56-59. Ό μεμάθηκα, άλλ’ οΰχ δ πέπονθα Mich. Psellos, Commentar, in dictum Jo. Climaci. — B C A. 171-176. 'O μέν Άβεσαλομ δίκην παρά S. Isidor. Peius., Epist. 3, 219. — 78, 901. Ό μέν άγαμος, εάν εις ΰπανδρον S. Anastas. Sin., Q. 124. — 89, 773. 'Ο μέν άγιος Ήσαΐας δ προφήτης, έν S. Maxim. Conf., Q. 29, resp. — 90, 365. 'Ο μέν Άδάμ πέπλασται, ή S. Nilus, Epist. 1, 268. — 79, 181. Ό μέν αδελφός, ώ θαυμάσιε, δ S. Isidor. Pel., Epist. 3,40. — 78, 760. Ό μέν αισθητός ήλιος υπέρ γήν άνατ. Proclus, In S. Stephanum. — 65, 809; CNA. 1 (1648) 444; v. B H G. 1657.

www.torrossa.com - For non-commercial use by authorised users only. License restrictions apply.

136

In itia P atru m G raecorum

'O μέν ακριβέστερος περί τών θανάσιμων καί Georg. Schol., De differen­ tia peccatorum venialium et mortalium. — P G S. 4, 274-284. Ό μέν ακριβής περί τούτων λόγος, τοΐς S. Maxim. Coni., Q. 11, resp. — 90, 292. 'Ο μέν άπορρητότερος καί βαθύτερος Photius, Q. Amph. 104. — 101, 636; B Ph. (1864) 341. Ό μέν ’Απόστολος πρεσβυτέρας ώς μητέρας S. Basil., Reg. br. 82. — 31, 1141. Ό μέν αρετήν ασκών, δίκαιος αν εΐη S. Isidor. Pel., Epist. 5, 459. — 78, 1593. 'Ο μέν αρετήν ασκών, στέφανον έχει S. Isidor. Pel., Epist. 3,373. 78, 1021. 'Ο μέν ’Αριστοτέλης, άτε μή διδάσκων Photius Patr., Smo. de categoriis. - 101, 800; A F O. 1 (1900) 59. Ό μέν ’Αριστοτέλης καί αντιθέσεσι Nicephor. Greg., Epistola. — ED . 2 (1924) 280. Ό μέν ’Αριστοτέλης τφ κοινώς τε καί αορίστως Theodor. Gaz., Adv. Plethonem, De substantia. — Μ B. 3 (1942) 153-58. Ό μέν αρχηγός τής σωτηρίας ημών Χρ. Anon., Epistola. — ν. ST. 131 (1947) 86. Ό μέν βαρύτερος καί υψηλότερος π. Photius, Q. Amph. 11. — 101, 120. Ό μέν βασιλεύς Κωνστάντιος εν μεθορ. Socrates, Hist. Eccl. lib. 3. —, 67, 368. Ό μέν βασιλεύς, ώσπερ είώθει, μετ’ εύμενείας Georg. ( = Gennad.) Schob, Epist. ad Filelfum. - P G S. 4, 434-435; L P P. 2, 224-25. 'Ο μέν βραβευτής υπέρ φΰσιν πάλης Marc. Eug., Versus in S. Jacob, mart. - E S Μ. 2 (1884) 103. . Ό μέν γηπόνος... vide: Ήδύ μέν γηπόνφ. Ό μέν δή βασιλεύς 'Ρωμανός ό Διογένης Niceph. Bryenn., Hist., lib. 2. - 127, 92. Ό μέν δή διεξοδικώτερος τών εμών λόγων Georg. Metoch., Antirrhet. — Μ B Ν. 8a, 179. Ό μέν δή θείος ’Αθανάσιος έτη δύο καί Theodoret., Hist. Eccl., lib. 2. - . 8 2 , 992; G C S. 19 (1911) 94-174. Ό μέν δή μέγας καί θείος τής αλήθειας κ. Androide, sen., Chrysobull, (a. 1301). - 161, 1056. Ό μέν δή μισόκαλος δαίμων ώδέ πη Eusebius Caes., Vita Constant, lib. 3. - 20, 1052. Ό μέν Δημόκριτος, εύλόγων ονείρων Anon., Epistola 5. — C A G. 3, 166.

www.torrossa.com - For non-commercial use by authorised users only. License restrictions apply.

In itia P atru m G raecorum

137

Ό μέν δή πέμπτος ήμίν τόμων, εκ των Niceph. Cali., Hist. Eccles., lib. 6. - 145, 1133. Ό μέν δή περ'ι τοΰ Υίοΰ λόγος, τοιοΰτος S. Greg. Naz., Or. 31. — 36, 133; CP T . 1 (1899) 145-90. Ό μέν δή περιώνυμος έν βασιλεΰσιν Ί . Leo VI., Novella 1. — 107, 424; N L S . (1944) 11-15. 'Ο μέν δή τοΰ μετά χεΐρας προάγων Eusebius Caes., Praep. Evgl. lib. 11. - 21, 844; DEC. 2 (1867) 1-80. Ό μέν δή των 'Ρωμαίων στρατηγός Leo Diae., Historiae, lib. 2. ■— 117, 684. 'Ο μέν διάβολός τινα ου βιάζεται, αλλά S. Anastas. Sin., Q. 98. — 89, 752. Ό μέν διά κακίαν κολαζόμενος S. Isidor. Peí., Epist. 5,362. — 78, 1544. Ό μέν ειπων μέμφεσίΐαι τφ οινφ και Leo Phil., Constit. 65. — 107, 565. 'Ο μέν είς Θεόν πεποιθώς Ιπι μεγίστης και Photius, Epist. 2, 4. — S I Ρ. 41 (1896) 40; cfr. 78, 1357. Ό μέν εις τό Θειον πεποιθώς, επί μεγ. S. Isidor. Peí., Epist. 5,50. - 78, 1357; cfr. S I Ρ. 41 (1896) 40. Ό μέν εμός αδελφός ήδη δέ και Michael Ac., Epist. 5. — L Μ A. 2 (1880) 7. Ό μέν έμός πατήρ, παναγιώτατε και μακαριότατε Arsenius Monembasiae archiep., Epist. ad Leonem X Papa. — B C C. (1764) 548. 'Ο μέν εν τοΐς κομιδή ζητουμένοις S. Isidor. Peí., Epist. 5, 80. — 78, 1373. Ό μέν Ιπι Κανικλείου, αμεταθέτως, ου Demetrius Syncell. metrop., Re­ sponsio. - ,119, 1116. Ό μέν επιλανθανό μένος τοΰ Θεού κόσμος S. Basilius Mg. (?), De miseri­ cordia et judicio. — 31, 1705. Ό μέν εχθρός τής ήμετέρας S. Nilus, Epist. 2, 163. — 79, 277. 'Ο μέν ήδη παρών αγών καί τής επαγγ. Joannes Gabras, Smo. in ingress. B. Μ. V. in Sa. Sanctorum. — B G C. 3, 71-111; v. B H G. 1118. 'O μέν ήλιος, δν παρ’ ημών εξιών άπέλιπες Demetrius Kyd., Epist. ad Rhadenon. - C D M. (1930) 112-114. (Ό ) μέν ήλιος τών συγκαλυπτόντων τέως Confirmatio synodalis composi­ tionis factae inter Joannem et Andronicum Palaeologos (1381). — M AD. 2 (1862) 25-27. Ό μέν ήμέτερος λόγος προαιρέσεις καί τοΐς Μ. Psellus, Graecor, opinio de daemonibus. — 122, 876; B P D. (1838) 36-43. Ό μέν θείος ’Απόστολος τάς τοιαυτας απ. Theodoret., Epist. 3. — 83, 1176. Ό μέν θείος καί μέγας ’Απόστολός, τί εστί S. Maxim. Conf., Q. 33, resp. - 90, 373. 'O μέν θείος Χρυσόστομος τήν ιδέαν τοΰ Ex Menaeis. — 29, CCCXCI s.

www.torrossa.com - For non-commercial use by authorised users only. License restrictions apply.

138

In itia Patrum Graecorum

'Ο μεν θεόπτης καί προφήτης Μωσής Theodor. Balsam., Respa. in interr. Marci. - 119, 1032; 138, 952; R P S. 4, 447-96. ‘Ο μεν Θεός ζητών κατήλθεν έξ ουρανοί) S. Maximus coni., Epist. 29. — 91, 621. Ό μεν Θεός θάνατον ούκ Ιποίησεν, ουδέ τέρπ. S. Cyrill. Al., Glaphyr.: De serpente aeneo. — 69, 636. 'Ο μέν Θεός κατά φΰσιν υπάρχων αγαθός S. Maximus Cf., Epist. 14. — 91, 533. 'Ο μέν θεόσοφος Λουκάς, δτι μέν Photius, Q. Amph. 29. — 101, 212. Ό μέν Θεός πάσης ών φΰσεως S. Jo. Chrys., Epist. ad Eudoxiam. — 64, 493; G B V. 8, 244. Ό μέν Θεός προγινώσκει τα πάντα S. Anastas. Sin., Q. 137. — 89, 789. Ό μέν θρήνος συμπάθειας καί φιλοστ. Theodoret., in Thren. Jer. cp. 1. - 81, 780. 'Ο μέν Ιατρικός ‘Ιπποκράτης παρήνεσε S. Isidor. Pel., Epist. 2, 16. — 78, 468. 'Ο μέν ίερός Διονύσιος τοϋ περί θείων Georg. Pachym., Paraphrasis in S. Dionys. Ar., De myst. Theol. — D A O. (1615) 160-186. Ό μέν Ιερός Τιμόθεος, ώ καλέ Τίτε Ps. Dionys., Epist. 9a ad Titum. — 3, 1104. Ό μέν Ίεφθάε εις πρόσωπον τοϋ S. Maximus Cf., Q. 46. — 90, 821. ‘Ο μέν ιη' κανών τοϋ μεγάλου Βασιλείου Constantin. Harmenopulos, Epist. can. 4, 1. - 150, 117. Ό μέν “Ιθακήσιος γέρων, κατά τον των Methodius Philipp. (Olymp.), De libero arbitrio. - 18, 240; PO. 22 (1930) 727-833; G C S. 27, 145-206. Ό μέν “Ισαάκ επιθυμήσας ποτέ S. Jo. Chrys., Horn, de diabolo tentatore. - 49, 257. ‘Ο μέν καιρός απαιτεί τό ήσυχον προσεΐναι Niceph. Blemmid., Epist. 3. ad Theodor. II. Lascar. - T L F. (1898) 294-295 (Appendix III.). Ό μέν καιρός εξ δτου σε την σεβασμίαν Gregor. Cypr., Epist. ad Stauracium. - SEG. 58-59; MAP. - 8 Ser. 6 (1904) 98; EPh. 3 (1909) 14. Ό μέν καιρός δξυς, ό δέ αγών πολύς, ή S. Gregor. Naz., Epist. 105. — 37, 205. Ό μέν καιρός προς αυτό τό τοϋ έαρος Theophanes Ker., In festum omnium Sanctorum. — 132, 784; S E K. (1860) 180. Ό μέν κανών τοϋ μάρτυρος συνεπιλαμβανομένου Greg. Cypr., Epist. ad Logothet. Akropol. - I U G. (1877) 9; E Ph. 1 (1908) 409; S E G. (1910) 2-3. "Ο μέν κοινή τή των ανθρώπων καθόλου φύσει Niceph. Greg., Epistola. - E D. 2 (1924) 302-303. -

www.torrossa.com - For non-commercial use by authorised users only. License restrictions apply.

In itia Patrum Graecorum

139

Ό μεν Κύριος εϊπεν Ό τε διώκουσιν S. Anastas. Sin., Q. 122. — 89, 773. Ό μέν Κρς ημών Ί . Χρς την παρουσίαν S. Jo. Chrys., Horn. 3. in Hebr. - 63, 27. Ό μεν Κρς ημών Ί . Χρ. τοις άποστόλοις S. Basil., Ecloge De virtute et vitiis. — 32, 1116. 'Ο μέν λγ' ψαλμός εΐρηται τώ (S.. Jo. Chrys.), Eusebius Caes., In Ps. 51. - 55, 589; 23, 441. Ό μέν λεπρός καταβάντι από τοΰ S. Jo. Chrys., Horn. 26. in Matth. — 57, 333. Ό μέν λόγος ελάττων ίσως τής ύποθ. Michael Psell., Encom. in Joann. Euch! - S Μ B. 5, 142-67. 'Ο μέν λόγος, δν ήτήσω ήμϊν, τιμιώτατε Demetr. Chômât., De gradibus affinitatis. - 119, 937; ASC. (1891) 719-28 (= P AS. 7). cO μέν λόγος τοϋ πανηγυρικού' διαιρείται δέ Joann. Geom., Scholia in Or. 1. S. Greg. Naz. - S Μ P. 1 (1914) 92. Ό μέν Λόϊζος, ως έψησε, πνεύματος Demetrius Kyd., Epist. ad Manuel. Pal. - MI D . (1776) 38. 'Ó μέν μακάριος Δαβίδ ετερά τινα Theodoret., Epist. 137. — 83, 1357. 'Ο μέν μακάριος Ιακώβ εκείνος ό Nicetas Paphi., In Judam Thadd. Ap. - 105, 253; v. B H G. 1705. Ό μέν μακάριός ’Ιωάννης καί Βαπτιστής, εν Gennadius mon. (Scholar.), In S. Jo. Bapt. - E A. 20 (1900) 385-388; 430-434; P G S. 1 (1928) 211-23; v. B H G. 857. Ό μέν μακαριώτατος άββάς Γεώργιος, ό καί Theophanes mon., Chronographiae Prooem. - 108, 56; CTE. (1655) 1-427; CSB. (1839) I, 3-6. Ό μέν Μάρκος καί ευθέως, προσέθηκε S. Jo. Chrys., Horn. 27. in Matth. - 57, 343. Ό μέν μετά Μωσέα τοΰ εκλεκτού Manuel Comn., Sermo Medicus (Chry­ sobull. ?). - ROC. 14 (1909) 204; N E. 13 (1916) 322-26. Ό μέν μοναστικός βίος πραότητα παντ. Constantin. Ease., Epist. ad Joannem. — 161, 959. Ό μέν ν' εξομολόγησιν τρόπου μεταγινώσκοντος Eusebius Caes., In Ps. 52. - 23, 452. Ό μέν νομικός εκείνος ιεράρχης καί German. II. Patr. Cstpl., Homilía. - E G P. 244-51. 'Ο μέν νόμος τοις άρχαιοτέροις Ιδίδόυ τό S. Cyrill. Al., Horn. Pasch, 16. - 77, 748. 'Ο μέν νόμος, ώ σοφέ, άριστόν S. Isidor. Pel., Epist. 2, 288. —. 78, 717. Ό μέν νοΰς τών προκειμένων ήμϊν Anon., Horn, in Dom. 18. (= 6 . jejun.). - E O K . 1 (1903) 389-417.

www.torrossa.com - For non-commercial use by authorised users only. License restrictions apply.

140

In itia P atru m Graecorum

Ό μεν ofl' ψαλμός προανεφώνει tòv άφανισμόν Eusebius Caes., In Ps. 82. - 23, 992. Ό μέν otto άγιο; ευαγγελιστής ’Ιωάννης S. Maxim. Coni., Q. 9,· resp. — 90, 285. "Ο μέν οΰν άναγκαίώς ειπεΐν vide: “A μέν οΰν άναγκαίως ειπεΐν. 'Ο μέν οΰν Αύγουστος άπεβίω, ως Joannes Zon., Annales, lib. 11. — 134, 921. Ό μέν οΰν βασιλεύς ’Ιωάννης ό Τζιμισκής Michael Psellus, Chronographia. - SMB. 4,1-299; PCh. (1899) 1; RMP. (1926-28) 1,2-2,185. Ό μέν οΰν εν άπορρήτοις λόγος καί νικών Photius, Q. Amph. 181. — 101, 889; B T Μ. 2,2 (1725) 426. Ό μέν οΰν θειότατος Κύριλλος καί την έξ Mich. Glyc., Cp. 28. in locos S. Script. - B Mar. 53 (1906) 1, 290. Ό μέν οΰν Θεόφιλος επί τούτοις άπεβίω Joannes Zon., Annales, lib. 16. - 135, 9; P I Z. 3 (1897) 381-519. Ό μέν οΰν ίεροσολυμιτικός τύπος Typicon fundationis (Fragm.). — B Z. 4 (1895) 45 ss. 'Ο μέν οΰν Λουκάς, απαλλάττων εαυτόν S. Jo. Chrys., Horn. 28. in Matth. - 57, 349. Ό μέν οΰν μέγας ευαγγελιστής ’Ιωάννης Eusebius, De Eccles. Theologia, lib. 3, 1. - 24, 969; G C S. 14 (1906) 137-82. Ό μέν οΰν μέγας Θεοδόσιος από τής Theodoret., Hist, relig., cp. 11: Vita Romani asc. — 82, 1393-96; v. B H G. 1603. Ό μέν οΰν Μηδικός πόλεμος Ίουστινιανφ βασ. Procopius, De bello Van­ dalico, 1,1. - CSB. (1833) 309-534; H P C. 1 (1905) 307-52. cO μέν οΰν ναός οΰτος το καταρχάς Nicephor. Call., Epitome, in memor. dedicat, et miracul. B. Μ. V. — v. B Η G. 1074. 'Ο μέν οΰν παλαιός βούλεται μΰθος Eeo V. imp., Horn, cum Stylianus etc. - A K E . (1868) 274-80. Ό μέν οΰν σκοπός του ψάλλοντος εναργής S. Cyrill. Alex., In Ps. 10. - 69, 789. Ό μέν οΰν τής 'Ρωμαίων ’Εκκλησίας επ. Eusebius Caes., Hist. Eccl. lib. 5. - 20, 405; DEC. 4, 182-239; GCS. 91 (1903) 400-506. Ό μέν οΰν χρυσορρήμων καί θείος Michael Glyc., Epist. de creatione lucis. — 158, 832. 'Ο μέν πάνσοφος τών δλων Θεός, άνδράσιν Theodoret., Haeret, fabular, lib. 1. Prooem. — 83, 341. Ό μέν παραχρησάμενος ως ιερόσυλος S. Basil., Reg. br. 144. — 31, 1177. Ό μέν παρών πρόλογος, άφ’ οΰ τό χρ. Prologus in add. V. Synodi. — P I C . 2 (1868) 448.

www.torrossa.com - For non-commercial use by authorised users only. License restrictions apply.

In itia P atru m G raecorum

141

Ό μεν παρών προς υμάς λόγος τούς υπό τήν Andronicus sen. imp., No­ vella. — 161, 1085. Ό μέν πατήρ μοι τήν κρίσιν τής, Niceph. Call. X ., Poema., — Β Ζ. 11 (1902) 46. Ό μέν περί τής αγίας Τριάδος ώς εν εύσεβ. (S. Cyrill. AI.), Theodoret., De Incarnat. Chr. - 75, 1420; cfr. T Q. 70 (1888) 179-243; R H E. 26 (1930) 523-50; cfr. E C A. 5 ss. Ό μέν Πλούταρχος, ώ μέγιστε καί Micli. Psell., Solutiones quaest. natural. - 122, 784. Ό μέν πνευματικός ούτος και λαμπρός λειμών S. Amphilochius Icon., In Chr. Nativ. - 39, 36. Ό μέν ποιητής τά δώρα ού δεκτά τφ Άγαμέμνονι Theodor. II. Eascar., Ep. 3 (51) ad Georg. Acropol. — T E E . (1898) 72-75. ‘Ο μέν πολύς άνθρωπος οΐεται τάφοις Mare. Eug., Versus in Macarii mon. sepulcrum. — P K S. (1884) 103. Ό μέν προκείμενος ψαλμός εΐρηται μέν τφ Eusebius Caes., In Ps. 61. — 23, 585. Ό μέν προς Ιταλών τούς έν Πελοπον. Georg. Gemist. Plethon, Smo. 1. de Peloponn. — 160, 821; EA E - 4®,-41. Ό μέν προ τούτου λόγος κατηγορεί του παντός Eusebius Caes., In Ps. 81. - 23, 981. Ό μέν προφήτης έ'λεγεν Ίουδαίοις S. Jo. Chrys., Hom. 74. in Joann. — 59, 399. ' Ό μέν προφητικώτατος εν βασιλεϋσι Δ. Mich. Acom., In fest. Palmar. - EM A. 1 (1879) 131-41. Ό μέν σκοπός είς Ιστιν ημών τε και Eeontius Neapol., Vita S. Jo. Eleemosynarii. — S K Q. 5 (1893) 1-112; v. B H G. 886. Ό μέν σκοπός εις έστι του τε ήμετέρου S. Greg. Nyss., In S. Gregorium Thaum. - 46, 893-957; cfr. S M P. 1 (1914) 255. nr. 2; v. B H G. 715; cfr. Ea Nouvelle Clio 6.(1954) 70-72. Ό μέν σκοπός τής κατηχήσεως προς ψυχ. S. Theodor. Stud,,Catech. 30: De continentia. — Μ B N. 92, 83. Ό μέν σκοπός τού ευσεβούς ό άκοπος S. Athanas., Contra Apollinar. lib. 1. - 26, 1093. Ό μέν σκοπός .τού λόγου έστιν, επιθυμίαν S. Greg. Nyss., De Virginitate. - 46, 317; IG N. 8,1 (1952) 247. Ό μέν σκοπός τού λόγου συζήτησις και Nicetas Maron., De process. Spir. S. - 139, 169. Ό μέν σοφός Σολομών, ούκ έν πειθοΐς (S. Basii.), S. Greg. Nyss., De hom. struet. 2a. - 30, 37-61; 44,277-97; cfr. B Z. 36 (1936) 46-57.

www.torrossa.com - For non-commercial use by authorised users only. License restrictions apply.

In itia P atru m G raecorum

142

‘O μέν σοφός Σολομών, των κατά S. Basil., In S. Baptisma. — 31, 424. 'Ο μέν σοφός υμών Ιπιστάτης, ώ βέλτιστοι, κ. Manuel Moschop., Epist. 1. - S F C. 10 (1902) 57-58. Ό μέν σοφώτατος Εκκλησιαστής φησιν Melitios Ant., Homilía enthronistica ad populum. - G BV. 5,100; PR . 3,514-22; G CS. 37,303-08. Ό μέν σωματικός έ'ρως δψει και ομιλία καί Photius, Epist. 12. ad Doro­ theum Higum. - S I P . 41 (1896) 7. Ό μέν Σωτήρ καί Κύριος ημών Ιησούς Χρ. ψευδομαρτυρ. Orígenes, Con­ tra Celsum, Prooem. - 11, 641; G C S. 2 (1899) 51-55. Ό μέν ,τάς πολλοΐς άμαχους είναι S. Isidor. Peius., Epist. 3, 291. — 78, 965. Ό μέν τής αλήθειας λόγος εστίν Justinus, Fragm. ex lib. de Resurrect. — 6, 1572. Ό μέν τής αλήθειας λόγος μονοειδής τις S. Theodor. Stud., Antirrhet. 2. - 99, 352. 'Ο μέν τής αρετής γνήσιος εραστής S. Isidor. Peius., Epist. 4, 4. — 78, 1052. Ό μέν τής έαυτοΰ περί τό κατηγορείν Gregor. Palamas, Epist. ad Gregor. Akindynon. - E Ph. 12 (1913) 377-81. 'Ο μέν τής εγκράτειας καιρός ήδη προέκοψε Theophanes Ker., Horn, in: Ecce ascendimus Hieros. — 132, 481; S E K . (1860) 95.Ό μέν τής εορτής νόμος έορταστικήν Theodoret., Epist. 40. — 83, 1216. Ό μέν τής Έριστής επίσκοπος, ταΐς ύμ. . Photius, Epist. 2, 70. — 102, 881; B Ph. (1864) 553. Ό μέν τής φιλαδελφίας,άπήτει νόμος Theodoret., Epist. 87. — 83, 1281. Ό μέν τίμιος γάμος εχέτω τα S. Isidor. Peius., Epist. 4, 192. — 78, 1280. Ό μέν τοιοΰτος λογισμός συμβαίνει Anastasius mon., Capitula, Resp. 1. — P K A. 1 (1891) 400. Ό μέν τοιοΰτος νυσταγμός γίνεται S. Basil., Reg. br. 32. — 31, 1104. Ό μέντοι 'Ρομπέρτος, αμεριμνήσας Anna Comn., Alexias, lib. 5. — 131, 377; E A C. 2, 7-40. Ό μέν τόν Ιγκρατέστατον κα'ι αυταρκ. S. Isidor. Pel., Epist. 3, 371. — 78, 1021.

'Ο μέν του ευαγγελίου πάλαι θείος θεσμός Demetr. Chômât., Cp. 22: De divortio. - ASC. (1891) 87-98 (= P A S . 7). Ό μέν τού κόσμου τεχνίτης ήλίφ καί Severian. Ep. Gabal., Or. 3. de mundi creatione. - Joann. Damasc., De 3a die creationis mundi.. — 56, 447; E P h. 13 (1914) 64-69. 'Ο μέν τοΰ λόγου σκοπός, ώ θεία κ. ίερά Mich. Psell., Smo. etra Patr. Mich. Kerullar. (an. 1059). - R E G . 16 (1903) 383-416; 17 (1904) 35-75; Μ B N. 10 (1905) 271-313; O R. 5 (1936) 232-328.

www.torrossa.com - For non-commercial use by authorised users only. License restrictions apply.

In itia P a tru m G raecorum

143

Ό μεν τρίτος ψαλμός επιγέγραπται < Ψαλμός τφ Δαυίδ Didym. Alex., In Ps. 142. - 39, 1604. Ό μέν τρόπος τής επιστροφής εν Ικείνφ S. Basil., Reg. br. 300. — 31, 1293. Ό μεν τρόπος του ευσεβοΰς ό όίκοπος S. Athanas., Otra Apollinar. lib. 1. -r 26, 1093. ' Ό μέν των ευ βιουντων, ώ θαυμ. S. Isidor. Peius., Epist. 2, 148. — 78, 604. 'Ο μέν τών όλων Θεός θάνατον οΰκ εποίησεν S, Cyrill., Glaphyra in Deviticum. — 69, 540. 'Ο μέν φαύλος τάχιστα αν καταγνοίη S. Nilus, Epist. 1,32. r—79, 97. Ό μέν φιλάνθρωπος καί δίκαιος κρ. S. Anastas. Sin., Q. 17. — 89, 484. 'Ο μέν φίλος οΰτος αρχαίος, φίλτατε Anon., Epistola 15. — CA G. 3, 179. Ό μέν φιλόστοργος οΰτος Πατήρ (S. Jo. Chrysostom.), Gregor. Ant. (?), In: Hic est filius meus. — 64, 33 et 96, 509; 88, 1872; M B N. 2, 557; cfr. Z K T. 25 (1901) 367. Ό μέν φιλών1την ψυχήν αΰτοΰ εστιν S. Anastas. Sin., Q.T51. — 89, 805. Ό μέν... χαριεΐσθαι τή παιδεύσει Procop. Gaz., Epist. 86: Orioni, (mut.). - 87a, 2785. Ό μέν χειμών εγεγόνει, καί τήν χ. Photius, Epist. 2, 97. — 102, 905; BPh. (1864) 552. Ό μέν χορηγός τών θείων χαρισμάτων Jo. Phakrases, Descript, oíficior. imper. - 157, 239; N E. 13 (1916) 25-28. Ό μέν χρηστότατος μοι αδελφός, τιμ. Theophylact., Epist. ad Debrae episc. — 126, 488. Ό μέν χρόνος εν φ σοι συνεγενόμην ολίγος Manuel Calée., Epist. 46. — ST. 152 (1950) 231-33. Ό μέν ψαλμός έοικεν από τόϋ ψαλτηρίου Euseb. Caes., Comment, in Pss. -

2 3 ,7 3 -2 4 ,7 8 .

Ό μέν ψαλμφδός Προφήτης άπαριθμ. Gregor. Pal., In B. Μ. V. Annun­ tiat. - 151, 165. , Ό μεταβαίνων εκ τόπων εις S. Nilus, Epist. 1, 295. — 79, 189. Ό μετά γνώσεως τήν πρακτικήν φιλοσ. S. Maxim. Coni., Q. 49, resp. — 90, 445. Ό μετά “Ιησού αναστρεφόμενος, και S. Isidor. Peius., Epist. 1, 291, — ' 78, 353. “Ο μετά πράξεως γινώσκων, καί μετά S. Maxim. Coni., Capp. Cent. 3. — 90, 1260; Ph. 1,279-91, ‘Ο μή άλλου του χάριν, ή αυτών ένεκα ενεργών αΰτάς Didym. Alex., In Ps. 111. - 39, 1544. Ό μή άποφαινόμενος, άλλ’ ερωτών, καί S. Isidor. Pel., Epist. 5, 375. — 78, 1552.

www.torrossa.com - For non-commercial use by authorised users only. License restrictions apply.

144

In itia P atru m G raecorum

Ό Ό Ό 'Ο

μηδέν εαυτφ, ώ σοφέ, συνειδ. S. Isidor. Pel., Epist. 2, 232. — 78, 668. μή διά την τών αντιπάλων άσθ. S. Isidor. Pel., Epist. 3, 30. — 78, 749. μή διατρέφων προθΰμως S. Nilus, Epist. 4,31. — 79, 564. μή δοξάζων τήν αγίαν Τριάδα εν Theodor. Bals., Collectio Canonica. - 138, 1077. 'Ο μή ελέγχων, φησίν ή Γραφή, τήν Isaac Angelus, Novellae Constitut. — 135, 440; MCC. 22, 513. Ό μή Ιπαισχυνόμενος Τησοΰν και τούς Didym. AL, Expos, in Ps. 150. - 39, 1613. Ό μή ευρισκόμενος εις τήν είσοδον τού S. Theodor. Stud., Poenae mon, - 99, 1733. Ό μή ευρισκόμενος εν τή εκκλησία Nicephor. Cp., 22. Canones. — Ρ S S. 4, 393. Ό μή κοινωνών εν ταΐς εκκλησίαις Justinian, imp., Novella 3. — HA. 1 (1838) 44-49. Ό μή λάθρα γαμήσας δίγαμος, ολίγα Epitome Canonum Synodi Eaodicaeae. — 114, 264 (= Sym. Met.); 133,-81 (= AI. Arist.); cfr. 137, 1341 (= Theod. Bals.). Ό μή λαμβανόμενος εαυτού επί αθετήσει S. Basil., Reg. hr. 280. — 31, 1280. 'Ο μή μόνον νόσων τήν άργαλ. S. Isidor. Peius., Epist. 4, 191. — 78, 1280. Ό μή μόνον τοις αδικουμένοις επ. S. Isidor. Pel., Èpist. 3, 314. — 78, 980. Ό μήν ’Ιθακήσιος vide: Ό μέν Ίθ . Ό μή περιγραπτόν είναι σώματος χαρακτήρι S. Theodor. Stud., Epist. 2,33. - 99, 1205. 'Ο μή προσδοκών εύθυνας S. Nilus, Epist. 1, 237. —179, 169. “Ομηρος, αυτού γυμνάσαι γνώσιν θ. Versus in batrachomyomachian. — B GC. 2, 472. Όμηρος μέν από δυεΐν (sic) πίθων Mich. Ac., Epist. 158. — E Μ A. 2, 314. 'Όμηρος μέν ό τών ποιητών γονιμώτατος Theodor. Prodr., Catomyomachia. - H E G . (1873) 1-2. 'Ομήρου κώμη τίς εστι παρ’ ήμΐν καλούμενη Theodoret., Hist, relig., cp. 20: Vita Maris. - 82, 1429-32; v. B H G. 1172. Όμήρφ μέν δοκεϊ τφ σοφφ πολλών άντ. Firmus Caes., Epist. 8. — 77,1488. Όμήρφ μέν εποιήθησαν οϊ στίχοι, ό δέ νούς Synesius, Epist. 123. — 66, 1504. Όμήρφ μέν τφ σοφφ Νέστωρ « λιγύς » Theodor. Hyrtac., Monodia in Irenen imp. — BGC. 1 (1829) 269. Όμήρφ τφ μεγαλοφωνοτάτφ τών ποιητών Mich. Acom., Ad accusantes το άφιλένδεικτον. — LM A. 1 (1879) 7-23.

www.torrossa.com - For non-commercial use by authorised users only. License restrictions apply.

In itia P atru m G raecorum

145

Ό Ό Ό Ό

μή συνδυάζων λογισμοΐς S. Nilus, Epist. 3, 81. — 79, 425. μήτε χάριτι, μήτε δυσμενεία S. Isidor. Pel., Epist. 3,315. — 78, 980. μητρός εκτός ΓΤατρός άχρονου Joann. Geom., Versus: 98. — 106, 946. μητρός εκτός σήν προμήτορα πλ. Epigramma in Β. Μ. V. — Β G C. 3, 59. ' Ό Μητροφάνης οΰτος, οΰ μέγα κλέος Manuel Philes, Epigr. in Metrophan. - A AN. - N. Ser. 17 (1903) 354. 'Ο Μιτυλήνης άρχιθυτης, ώ ξένε Manuel Philes, Stichoi. — I) F E. 3 (1891) 316. Ό μμα δίκης μύθων τε, Νεμέσσιε. δς τοπ. S. Gregor. Naz., Poema 2, 7: Ad Nemesium. — 37, 1551-77. Ό μνημονειίων του Κυρίου εΐπόντος. Έφ" όσον S. Basii., Reg. br. 284. — 31, 1281. Όμνυμεν άθανάτοιο Θεού κράτος S. Gregor. Naz., Epigr. 13 (114). — Μ G A. (1709) 14; J A P. 1 (1813) 569. Όμνυμι εγώ τον Θεόν τον παντοκράτορα και Juramentum fidelitatis offi­ ciorum erga imperatorem. — R Μ. 1 (1932) 14-15. Όμοία δέ παρά τφ Ματθαίο) κεΐται Euseb. Caes., De Theophan. fragm. 22. - 24 , 685. Όμοιον ερώ σοι αΐνίγματι. Έ ν ταυτφ Eustath. Thess., Epist. 23. — 136, 1288. , Όμοιος υπάρχεις τφ λέγοντι, δτι S. Nilus, Epist. 1, 317. — 79, 197. Ό μοι πέπομφας συναξάρι ον, Το πεπλ. Constantin. Acrop., Epist. 170. - AB. 51 (1933) 277. 'Ο μοιχός εν έξ ετεσιν, ομοίως τοΐς S. Basilius, 20 Epitimia. — P S S. ’ 4, 460. Ό μοιχός πάντας ανθρώπους νομίζει S. Nilus, Epist. 1, 33. — 79, 97. 'Ομοιωθείς κατά πάντα άμαοτήιιατος δίχα Canon in feria 2a Paschae, Ode 9. - P K A . 2 (1894) 209-10. Όμοίως δέ και εΐ τινες βουληθεΐεν τά περί Synodus Ephes., Canon 6. — Μ C C. 4, 1473. Όμοίως εν ταΰτη τή πόλει. εΰρήκαμεν Palladius, Historia Lausiaca, cp. 68. . - T S. 6, 2 (1904) 163. ' Όμοίως και εγώ Νεόφυτος ιερομόναχος Promissio hieromonachi cuiusdam (1385). - MAD. 2 (1862) 88. Όμοίως και ό εαυτόν άφορίσας ή Sym. Thess., Q. 32. — 155, 881. 'Ομολογείς τόν Χριστόν είναι Λόγον Euthym. Zigaben., Dialog. Christiani cum Ismaelita. — 131, 37; Μ Β N. 4, 454. Όμολόγησον τφ Θεω την σαυτοΰ S. Nilus, Epist. 2, 48. — 79, 220. Όμολογηται δ’ αν οι. περί Γουρίαν Photius, Q. Amph. 246. — 101, 1052.

www.torrossa.com - For non-commercial use by authorised users only. License restrictions apply.

1 4 6

In itia P atru m G raecorum

'Ομολογία τοΰ από των Λατίνων έλθόντος Professio fidei Hilarii de Auria (1392). - MAD. 2 (1862) 159. Όμολογοϋμεν δέ και πιστεΰομεν εις ένα Θεόν Aeacius, Symbol, fidei. — 67, 340. Όμολογοϋμεν (ουν) ενα Θεόν αληθινόν, μίαν αρχήν Symbolum ex: Κατά μέρος πίστις. - Η. (1877) 246-48; CAQ. (1879) 18. Όμολογοϋμεν τοίνυν πίστευειν είς Justinian. imp., De recta fide. — A B W. IV. - NF. - 18 (1939) 72-110. Όμολογοϋμεν τον Κύριον ήμών Ίησοΰν τον Χριστόν Symbol. (Synodi Antiochenae contra Paulum Samos. ?). — MNC. 7, 162; H. (1877) 102 (cfr. 137); A W G. - N F. 7 (1904) 4,42; ACO. I. I5, (1929) 6. Όμολογοϋμεν τον Ytov τοΰ Θεοϋ, τον πρό Symbol. S. Athanasii(?) - Apollinar. Daod., Epist. ad Jovianum. — 28, 25; H. (1877) 191-195; A W G. - N F. 7 (1904) 4, 33; U A U. (1904) 250-53. 'Ομολογώ κατά την παράδοσιν τής αγίας Nicephorus Gregoras, Homologia. - EPh. 11 (1913) 74. ...'Ομολογώ ...προσέρχομαι και καθαρώς τή άγ. Professio fidei Georgii Vaccae. - M A D . 1 (1860) 365-66. 'Ομολογώ σοι πολλάκις έξ δτου τοΐς σοΐς Manuel Calec., Epist. 89. — ST. 152 (1950) 306-07. 'Ομολογώ τον Κύριον Ίησοΰν Χριστόν, έξ αιώνος μέν Jobius, Symbolum. - CAQ. (1879) 24. Ό μοναχός οΰτος προσήλθέ μοι, τό μέν Mich. Psell., Epist. ad Higumen. quendam. — O R. 13 (1941) 190. Ό μοναχός Παϋλος ό Τάγαρις μετά την Confessio monachi Pauli Tagaris (S. a.). - MAD. 2 (1862) 224-230. Ό μονογενής Υιός και Λόγος τοϋ Θεοϋ άρρ. Panoplia dogmatica, Q. 5. - ΜΒΝ. 2,612. Ό μονογενής ΥΙός και Λόγος τοϋ Θεοϋ, δι° οΰ τά Vita S. Anastasii mon. Persae mart. - P I A . 4 (1897) 126; M C C. 13,21; v. B H G. 84. Ό μονογενής Υϊός και Λόγος τοΰ Θεοϋ, και μετά τό σχ. S. Nilus, Epist. 2, 40. - 79, 213. Ό μονογενής Υιός και Λόγος τοΰ Θεοϋ, ό συνάναρχος Vita S. Euthymii abb. - A G B. 1 (1688) 3-99; TU . 492 (1939) 6-85; v. B H G. 648. Ό μόνος αγαθός, ή πηγή τοΰ ελέους, ό Canon, Ode 1. — Tri. (1879) 249. Ό μόνος είδώς τον Πατέρα καί υπό μόνου γιν. S, Cyrill. Alex., In Ps. 2, 7 (Excerpt.). - ST. 142 (1948) 144. Ό μόνος καθαρός καί άκήρατος Κύριος Symeon Metaphr., Precatio 1. — 114, 220.

www.torrossa.com - For non-commercial use by authorised users only. License restrictions apply.

In itia P a tru m G raecorum

147

Όμοοΰσιον τού Θεοΰ κ. Πατρός τον Υιόν παρά Theodoret., Demonstr. de Deo impass. — 83, 329. Όμοουσιος καί συναΐδιος Λόγος του Θεοΰ Nicolaus Hydrant., Synops. disputationum de Spir. S. — A N. (1896) 7-23. Όμοΰ δίκαιον τρεις σέβειν Έωσφώρους Stichoi in 3 Hierarchas. — 29, CCCDX. ‘Ομοΰ λελουμένην μέ, Χριστέ, προσδέχου Versiculi de S. Mamelta Martyre. - AS. 17. Oct. - 8, 53. Όμοΰ μεν άσφαλίζόμενος ημάς, όμοΰ δέ Euthym. Zigab., Comment, in epist. J ü d a e . K E Z. 1 (1887) 648. Όμόφρονες συμψυχοι την αρετήν υπάρχοντες Canon, Ode 9. — Men. 1 (1888) 114 (9. Sept.). Ό μΰθος Αιγύπτιος. Περιττοί σοφίαν Αιγ. Synesius Ptol., De Providentia. - 66, 1212; PSC. (1631) 89-115, Όμωμοκότι δε τφ Δαυίδ, άντώμοσεν ό Θ. Eusebius Caes., In Ps. 131. - 24, 25. Ό Μώμος (περιττόν γάρ νΰν όρώ Photius, Epist. 3, 52. — 102, 960; BPh. (1864) 518.' Όμως, δτε « δώδεκα ετών» γεγονώς ήν Orígenes, Horn. 19. in Lucam. Fragra». - G C S. 35, 126-130. Όναίμην των ’Αθηνών, όπόσα βούλει Synesius, Epist. 135. — 66, 1524; P S C. (1631) 272. Ό ναρ ηύθύμησα. Καί γάρ μέχρι S: Gregor. Naz., Epist. 126. — 37, 220. Ό ναρ τα θνητά πάντα, καί ματαιότης Jo. Euch., Poèma 80. — 120, 1179; A W G. 28 (1881) 39. "Ον διαδέχεται Δωρόθεος, άνήρ Palladius, Historia Lausiaca, cp. 30. — TS. 6, 2 (1904) 86. "Ον έθηκε κληρονόμον πάντων. Τίνων; πάντων Photius, Fragni», in Hebr. - NA. 15 (1933) 637-52. "Ον εκ μακροΰ χρόνου ώδινον πόθον S. Theodor. Stud., Epist. 166, ad Joann. Chale. - Μ B N. 8, 145. Ό νεκρός “Αιδης εξεμεΐ τεθνηκότας Epigramma 111. — J AP. 1 (1813) 30. Ό Νεκτάριος οΰ το 'τοΰ μυθου, Λόγε Stichoi in S. Nectarium. — A S. 11. O ct.- 5, 611. Ό νέος οΰτος και μέγας θεοφόρος ’Ιγνάτιος Michael mon., Encom. in S. Ignatium Patr. - MCC. 16, 292; v. B H G. 818. Ό ν επίσκοπον έγνων, ουκ αφ’ έαυτοΰ S. Ignatius, Epist. ad Philadelph. - 5, 697; T DP. 12 (1910) 3,68-80; SKQ. 2. Ser. 1 (1924) 102-05; F P A. 1, 264-74.

www.torrossa.com - For non-commercial use by authorised users only. License restrictions apply.

148

In itia P atru m G raecorum

"Ον επί τ’ άριστεΐ Χρίστου καί γενναίφ Pampenus Protonot., Epist. ad Niceph. Gregoram. - B N G. 1 (1829) LXXXII. Όνίου του άρχιερέως την πόλιν καταλελοιπότος Theodor. Mops., In Ps. 55. - ST. 93 (1939) 360-368. "Ον Μιχαήλ δ 'Ραγγαβε, εκείνου επ’ De Synod. Const, anni 815 (ex libello syn.). - MCC. 14, 17. "Ον μοι δντι νέφ νεαρόν πάνυ δία θεάων Fr. Filelf., Versus ad Gennad. Georg. Scholar. Metrop., — I F F . (1892) 214-215; X P P . 2,177. "Ον οι σταλαγμοί τοΰ Θεού τών αιμάτων Versus in S. Crucem. — MD I. (1702) 54. ’Όνομα κλυτόν λιγαίνειν Χρόνος δλβιος Sophron. monach., Versus in Jo­ seph. - 873, 3835. Ό νομομαθής αληθώς καί ίερώτατος S. Cyrill Alex., Glaphyr.: De Adamo. - 69, 16. Ό νόμος και oí προφήται τόν ερχόμενον vide: Ό νόμος ό άγιος. Ό νόμος μεν, καί οί προφήται, ών ήν Euthym. Zigab., Panoplia dogm., tit. 8. - 130, 257-305. ...Ό νόμος δ άγιος καί οί προφήται τον ερχόμ. Anón., Doctrina Jacobi nuper baptizati, lib. 1,5. - A W G . - N F . 12,3 (1910) 3-91; PO. 8 (1912) 745-80 (pars I. tt.). Ό νόμος τοΰ Θεού δ φόβος τε καί δ τρόμος S. Theodor. Stud., Epist. 2, 105. - 99, 1361. Ό νόμος, φησίν, δ διά Μωϋσέως μόνους S. Cyrill. Al., Comm. in Eue. cp. 20. - 72, 881-93. ’Όνος τρέχειν ώρμησεν ως ίππος πάλαι Nicolaus Patricius, Poèma etra superbos. — C M F. 6 (1900) 304. Ό νοτάριος οΰτος· μάλλον δε, τί φημι Eustath. Thess., Epist. 66. — 136, 1328. "Ον ουδόν δύναται χωρίσαι τής άγ. Photius, Q. Amph. 112. — 101, 656; B Ph. (1864) 290. "Ον ουν εΐρηται τρόπον δ πρεσβύτης Μ. Joann. Zonar., Epitome Histo­ riarum. lib. 18. (ult.). ^ 135, 233; P I Z . 3, 653-768. Ό νοΰς μου καί δ λογισμός συγχύζεται Anonymus, Threnos urbis Constant. - B Z. 12 (1903) 269. Ό νοΰς τετραυμάτισται, το σώμα μεμαλάκισται Canon, Ode 9. — Tri. (1879) 146; 488. Ό νοΰς τό σώμα προς πόλον βιάζεται (Manuel Philes ?), Carmen in S. Mar. Aeg. - T E Μ. (1893) 46; Eos 4 (1897) 158. Ό νοΰς, τό χαϊρε · καί Λόγος συν τώ λόγφ Epigramma in Annuntiat. B. Μ. V. - B G C. 3, 59.

www.torrossa.com - For non-commercial use by authorised users only. License restrictions apply.

In itia P atru m G raecorum

149

Ό νους φεΰγων τά έξω, καί συναγόμενος Theoleptus, De abscond. operat, in Christo. — 143, 400. Όνπερ κατά τών του Βέκκου αδολεσχιών Gregor. Cypr., Epist. (145). — , EPh. 4 (1909) 101; S E G. (1910) 136. "Ονπερ to πριν ή Παρθένος εν τώ σταυρώ Stichoi in Pascha. — S E P . 161. nr. 207. "Ον πρώτος μακάριον ό πρώτος Λόγος Canon in SS. Petrum et Paulum. - P H G . (1867) CV-CXII. Ό ν 'Ρόδος είχε Φανούριον έξοχον ήΰτε κόσμ. Constant. Easc., Carmen. — 161, 968. "Ον σύ περί ημάς πόθον σαυτφ μαρτυρείς Gregor. Cypr., Epist. (82) ad Stauracium. - Μ A P. - 8. Ser. - 6 (1904) 99; E Ph. 3 (1909) 19; S E G . (1910) 63. ’Όντας έτος από κτίσεως κόσμου Miraculum de S. Eumine. — P P S. 13, 38 (1894) 13-17. "Οντινα βούλεται σώσαι ό Θεός, φοβήσει S. Nilus, Epist. 3, 162. — 79, 460. ’Όντος αναγκαίου ήμΐν τοϋ λαλεΐν, ου δυνάμεθα S. Theodor. Stud., Cateches. 121. - P T S. 2 (1904) 902-908. ’Όντος αναγκαίου, φιλτάτη ψυχή, είδέναι Mich. Psell., Epist. 3. ad metrop. Thess. - 122, 1165: ’Όντος δέ τού Φιλίππου εν τη οικία τοϋ Ίρέου Acta Philippi ap. in Nicatera. — v. B H G . 1521. "Ον τρόπον αί τών προλαβόντων νόσοι σωματικοί καί Vita S. Martiniani. - P P S . 60 (1913) 35-55; v. B H G . 1178. Ό ν τρόπον δυο σύνδεσμος τοίχων S. Isidor. Pel., Epist. 1, 497. — 78, 452. "Ον τρόπον εΐ τις βασιλέως S. Nilus, Epist. 1, 247. — 79, 173. "Ον τρόπον ξίφος νευροκοπεΐ ϊππον S. Ephrem, De morum perversitate, et: Exhortatio 49. — E S O . 2, 368 et 183. "Ον τρόπον οιμαι, ό πάλαι λαός Origenes, Comm. in Jo. Evg., 1. — 14, 21; GCS. 10 (1903) 3-52. Ό ν τρόπον οι μακράν οδόν άνΰοντες τόπους έκ τόπων S. Theodor. Stud., Cateches. 50. - P T S. 2 (1904) 359-367. Ό ν τρόπον πεινώντες επιθυμοΰμεν τοΰ S. Theodor. Stud., Smo. 40 de re­ novanda vita secundum profess. — Μ B N. 9, 97. Ό ν τρόπον τά τοΰ νόμου προοίμια S. Isidor. Pel., Epist. 1, 494. — 78, 452. "Ον τρόπον τοΐς φιλοχρΰσοις άνθρώποις Cosmas Vest., Encom. in S. Jo. Chrys. - E B S. 16 (1940) 151-155. "Ον τρόπον τον σίδηρον άψηλάφητον S. Nilus, Epist. 3, 155. — 79, 457. 'Όντως αληθής ή θρυλλουμένη παροιμία Vita (et miracula) S. Pachomii (4a). - S H. 19 (1932) 407-456.

www.torrossa.com - For non-commercial use by authorised users only. License restrictions apply.

150

In itia P atru m G raecorum

’Όντως άξιάγαστος ό θείος χρησμός S. Isidor. Pel., Epist. 4, 181. — 78, 1272. ’Όντως γάρ συνέσεως δεΐται τής εκ Θεοΰ Pidym. Alex., In Ps. 51. — 39, 1400. ’Όντως εικών ό λόγος του νοΰ, και κατά Theophylact., Epist. ad Tarchanit. — 126, 520. ’Όντως έπεφάνη ήμΐν ή χάρις τοϋ (S. Jo. Chrys.), Severian. Gab., Hom. in Christi incarnat. — 59, 687; cfr. Μ B T. 8 (1926) 64 ss. "Οντως ?ργφ και λόγω φίλος εί γνήσιος S. Theodor. Stud., Epist. 24. ad Polit. - Μ B N. 8, 21. ’Όντως εσ,τι των αισχρών, μάλλον S. Isidor. Pel., Epist. 4, 187. — 78, 1277. ’Όντως ή τών απροσδόκητων ακοή S. Basii., Epist. ad Olympium. — 32, 565. ’Όντως θαυμαστά και παράδοξα και Samonas Gaz., De Sacram. Altar., resp. ult. - 120, 832. ’Όντως θρηνήσει και κατοιμώξει Eeo V. Sap., Oracula. — A E G. 8 (1874) 190. "Οντως, καθώς γέγραφας, πολλ. S, Isidor. Pel., Epist. 5, 21. — 78, 1337. ’Όντως κατά τήν Ιεράν εκείνην φωνήν S. Theodor. Stud., Cateches. 10. — Ρ T S. 2 (1904) 63-69. ’Όντως, κατά τον θειον απόστολον (S. Jo. Chrys.), Hom. in Euc. 10, 30. - 61, 755. ’Όντως λογισμοί ανθρώπων, κατά τό ιερόν Mich. Ac., Epist. 162. — Ε Μ A. 2 (1880) 320. Όντως νικητής σύ, και διά πάντων S. Gregor. Naz., Epist. 134. — 37, 229. Όντως, δπου επλεόνασεν ή αμαρτία S. Jo. Chrys., Hom. 1. in Epist. ad Hebr. - 63, 13; C C A. 7, 286. ’Όντως δσον δσον διεφυγομεν τά- του βίου S. Theodor. Stud., Sermo 79: De bona via. — Μ B N. 10 (1905) 11. ’Όντως οΰδεις ούτως άρχιτέκτων οΰδενός Libellus Synodalis de condemna­ tione Barlaam et Akindyni, Cp. (1347). —. 152, 1273 (mut.); MAD. 1 (1860) 243-255. Όντως παν δώρημα τέλειον άνωθεν εστι Mich. Psell., Epist. ad Patriarch. Michael. - S Μ B. 5, 414-16. Όντως ποταμός τυγχάνεις, ’Ιωάννη Anon., Versus in Joann. Damasc. — 94, 129. ’Όντως « Σοφόν εν βούλευμα τάς πολλάς Eeo (Diaconus ?), Epistola. — B Z. 25 (1925) 103. ’Όντως τφ δυνατφ μείζων ή πείρα Mich. Ac., Epist. 66. — E M A . 2 (1880) 108.

www.torrossa.com - For non-commercial use by authorised users only. License restrictions apply.

In itia P a tru m G raecorum

151

’Όντως τφ πνευματικφ πνευματικά Theophylact. Β., Epist. ad Citri ep. - 126, 381. ’Όντως φερωνΰμως κέκλησαι Θεοφόρος Andreas Cret., Canon in S. Ignat. - 97, 1437. ’Όντως φιλοπράγμόν έστι τό των ανθρώπων Pachom. Mon., Prolog, in Gramm. — 98, 1364. Ό vCv αδων πραΰνει και καταστέλλει τά ήθη Didym. Alex., In Ps. 100. - 39, 1513. 'Όν χθες άχράντοις λοχείαις Σωτήρα Antiochus ep. Ptolem., (Excerpt.). - 76, 1213; R S R. 25 (1935) 538. Όξέως επιβάλλεις τοΐς ένθυμήμασι S. Isidor. Pel., Epist. 1, 193. — 78, 305. Ό οϊανδήποτε χάριν Θεοΰ παρακατασχ. S. Basii., Reg. br. 62. — 31, 1124. Ό οΐδας σέβεις, ή 8 αγνοείς; Έάν S. Basii., Epist. ad Amphiloch. 32. 868. Ό οικείος τφ κρατίστφ και άγίφ ημών Condemnatio iconomachi cuiusdam, Cp. (1393). - MA D. 2 (1862) 171. Ό οικείος τφ κρατίστφ καί άγίφ μου αΰτοκράτορι έν... κΰρ Γεώργιος ό Μάμαλις Eis dijudicatur, (a. 1401). - Μ AD. 2 (1862) 543-46. Ό οικείος τφ κρατίστφ και άγίφ μου αΰτοκράτορι, έν... κϋρις ’Αλέξιος Matthaeus I. Patr. Cp., Decretum dirimens controversiam (1399). — MAD. 2 (1862) 324-325. Ό οικείος τφ κρατίστφ κ. άγίφ μου αΰτοκράτορι, κΰρ Νικόλαος Matth. I. Patr. Cp., Decretum (s, a.). — MAD. 2 (1862) 452-54. Ό οικείος τφ κρατίστφ και άγίφ μου αΰτοκράτορι μέγας Judicium synodale. - MAD. 1 (1860) 279-83. Ό οίκος σου οίκος εΰσεβείας, οίκος S. Theodor. Stud., Epist. 119: Spathariae. — Μ B N. 8, 107. Ό οίνος, εί καιρίως καί μετρίως S. Isidor. Pel., Epist. 5, 45. — 78, 1353. Ό δνειδίζων τον πλησίον έν τινι πλήμμ. Antiochus Mon., De contumeliis. - 89, 1589. Ό ορθός λόγος καί ή ακριβής τών πραγμ. Photius Patr., De div. Eiturgia. - H M P . (1869) 11. Ό ορισμός τής αύτοκρατορίας σου Theorian., Disput. 2a ctra Armenos. - 133, 213. Ό οσιος καί τρισμακάριστος Πατήρ ημών Compend. Vitae S. Maximi Cf. - EMC. 21-22; v. B H G. 1236. Ό οσιος πατήρ ημών ’Αντώνιος Vita Antonii iunioris. — v. B H G. 143. Ό οσιος πατήρ ημών Γεράσιμος, ΰπήρχεν Vita S. Gerasimi anachor. — K G C. (1902) 24-26.

www.torrossa.com - For non-commercial use by authorised users only. License restrictions apply.

152

In itia P atru m G raecorum

Ό όσιος πατήρ ημών Δανιήλ ό στυλίτης Anon., S. Danielis Styl. Vitae epitoma. - S Η. 14 (1923) 95-103. Ό όσιος πατήρ ημών Ιωάννης ό έν Αυκφ Paulus Euergetinus, Dicta et doctrina SS. Patrum. — A A W. (1901) 8-521. Ό όσιος πατήρ ήμών Ιωάννης ό θαυματουργός Vitae S. Joannis de Rila. - G U S. - Hist. - Phil. Fak. 32 (1936) 103-08. 'Ο όσιος πατήρ ήμών Ξενοφών ύπήρχεν Vita S. Xenophontis et Socior. — A B. 22 (1903) 383-94; v. B H G. 1879. 'Ο όσιος πατήρ ήμών ΓΙοιμήν Vita Poëmenis anachoretae. — v. B H G. 1555. Ό Ούγγρο βλαχίας κυρ ’Άνθιμος, φορέσας Isidor. Glabas Metrop. Thessal., Synod, decisio (a. 1389). - G K D. 1 (1888) 21-23. Ο ούν ζωγράφος τή πρώτη ήμερα σκιαγρ. Acta Joannis (Apocrypha). — v. S R B. 1 (1940) 188. nr. 216. Ό ούρανόθεν τήν χάριν όεδεγμένος Hymnus in S. Petrum. — P H G. LXXXVI-EXXXVIII. 'Ο ούτω θερμός ήμών εραστής S. Jo. Chrys., Epist. 208. — 52, 727. "O οφείλει τις δούναι ει πληροφορ. Sym. Thess., Q. 77. — 155, 936. 'Ο παΐς εμάς, τό τής χρείας, δλίγου δέω Nicephorus Greg., Epist. 5. — 149, 654. 'Ο παις ó πεφευγώς σε δι’ ευχέρειαν S. Isidor. Pel., Epist. 1, 190. — 78, 304. 'Ο πάλαι βλύσας ΰδατα πέτρας έξ άκροτ. Italicus, Versus. — H A L . (1902) 13-14. 'Ο πάλαι θρασυνόμενος καί ξίφος έυτρεπίζων Theodor. Prodrom., Versiis in imper. Manuelem. - R H C. 2, 763-764; Μ G Ta. 16 (1941) 43-46. 'Ο παλαιός λόγος, ός παρεγγυάται τφ περί Leo imp., Constit. 16. — 107, 456; N L S. (1944) 63. 'Ο πάλαι πυρί τε καί γνόφφ τφ Canon, Ode 9. — Μ e n. 5 (1899) 39 (7. Mai). Ό πάλαι φοβούμενος τόν Κύριον, ήδη προκ. Eusebius Caes., In Ps. 114. - 23, 1357. Ό πανάγαθος καί φιλανθρωπότατος θεός Regula pro Skiti Annuntiationis B. Μ. V. - VV. 10 (Append. 1) (1903) 90. 'Ο πανεύφημος γέρων Άβραάμιος, γονέων μέν Cyrill. Scythopol., Vita S. Abraamii. - NS. 3 (1906) App. 1-7; R I B . 49 (1906) 283-86; T U. 492 (1939) 243-47. ‘Ο πανιερώτατος μητροπολίτης Κερκύρας Theodor. Angelos Doukas confir­ mat privilegia eccles. Corcyrae. — MC. (1848) 1. App. LVI; MAH. 2 (1882) 380.

www.torrossa.com - For non-commercial use by authorised users only. License restrictions apply.

In itia P atru m G raecorum

153

cO πανιερώτατος μητροπολίτης Μιτυλήνης Synodicon anni 1216. — V V. 12(1906)110. 'Ο πανσέβαστος σεβαστός κύρος Γρηγόριος Demetrius Chomatian., Tractat. ad Gregorium Camonam. — P A S. 7 (1891) 1-11. 'Ο πάνσοφος ημάς έδίδαξε ΙΙαϋλος, ώς τόπος Theodoret., Qq. in Josuam. - 80, 457. 'O πάνσοφος Κομνηνός ’ ή πανσέβαστος Eustath. Thess., Epist. 3. — 136, 1247. 'Ο πάντα διοκοΰμενος εν τή αυτού S. Theodor. Stud., Cat. 2: De morte. - MBN. 92, 4. 'Ο πάντα κατ’ άρχάς ούσιώσας άρρήτω λόγφ Decretum synodale tollens aliqua privilegia, Cp. (1389). — Μ A D. 2 (1862) 131-33. ‘Ο πάντα κινών και μεταφέρων χρόνος Mare. Eugen., Jambi in sepulcrum Macarii Korona. — P K S. (1884) 102. ‘Ο πάντα λαμπρός κ. μεγαλοπρεπής Joannes Eugen., Epist. — E F F. (1892) 309-10; E P P. 1 (1912-23) 205. Ό πάνια μέτρφ και σταθμώ όρίζων S. Basilius, Epist. ad Clerum Samos. - 32, 812. ‘Ο πάντα προς τό συμφέρον Θεός άνωθεν οίκονομών Joann. Patr. Cstpl., Epist. ad Epiphan. ep. Tyri. — M C C. 8, 1067. Ό πάντας ανθρώπους υποστηρίζων και τους Oratio in 4a Dominica Quadrag. - B B G. 3 (1949) 5-6. 'O πάντα σοφώς πρυτανεΰων Θεός Theodoret., Epist. 171. — 83, 1484; M C C. 5,381; ACO. I. 1’ (1929) 163. ‘Ο πάντα σωτηρίας ενεκεν των ανθρώπων S. Maxim. Conf., Q. 20, resp. - 90, 308. Ό πάντα τά εις αυτόν ήκοντα πληρώσ. S. Isidor. Pel., Epist. 5, 82. — 78, 1373. 'Ο παντέφορος Θεός ελεγε τφ προφ. S. Nilus, Epist. 2, 266. — 79, 336. 'Ο παντοδύναμος Θεός, ό την ράβδον S. Nilus, Epist. 1, 113. — 79, 132. 'O παντοδύναμος Θεός τούς προεγνωσμένους Stephanus ep., Epist. ad Constantem imp. — M C C. 10, 925. 'Ο παντός ύψους υψηλότερος Κύριος και την Oratio in Exaltat. Crucis. - B B G. 2' (1948) 71-72, Ό πάντων επέκεινα σέ την άρρήτως Canon, Ode 1. — T r i . (1879) 211. Ό πάντων των αγαθών παρασχεύς Romanus imper. sen., Bulla aurea pro monast. Xeropotami in Mte Athos. — 1,13, 1060. Ό παπάς Άβράμιος, άπελεγχθείς από τής Condemnatio Abrami cuius­ dam, Cp. (1367). - MAD. 1 (1860) 528.

www.torrossa.com - For non-commercial use by authorised users only. License restrictions apply.

154

In itia P atru m G raecorum

Ό παπάς ’Ιωάννης ό Άδηνιάτης δ καί διδάσκαλος Decretum synodale excommunicans sacerdotem Joannem Adeniatam, Cp. (1393). — MAD. 2 (1862) 172-174. 'Ο Πάπας Πέτρου του αποστόλου διάδοχος Demetrius Chrysol., De unione eccl. - EA . 29 (1909) 159ss. Ό Πάπας 'Ρώμης και δσοι του μέρους Photius, Ctra Francos. — Η Μ Ρ. (1869) 62. 'Ο παράκλητος ώσπερ έφης, Χριστέ, τοΐς σοΐς Stichoi in Dominica, ve­ spere. — S E P . 234, nr. 386. 'Ο παραλείπων του κανόνος των. έξαψάλμων S. Basilius Mg., Epitimia adv. negligentes. P A S . 5, 110. Ό παρθένον κόρην όρμασάμενος Deo archiep., Respons. ad Joann. Presb. - 120, 180. Ό παρών Δημήτριος δ Άσωματιανός Antonius patr. Cp., Epist. ad metrop. Methymnae (1394). - M A D. 2 (1862) 212. Ό παρών ειπεν έρχεσθαι έκ Κέρκυρας Kerkyraika Documenta. — V V. 13 (1906) 341. Ό παρών εννατος ψαλμός χαριστήριός εστιν Nicephorus Blemm., In Ps. 9. - 142, 1364. Ό παρών ίερεύς Δραγομηρός δρμώμενος Demetr. Chom., De separ, et deposit. epp., sacerdot. et al. — A S C. (1891) 325 (= P A S . 7). Ό παρών ιερομόναχος Κάλλιστος, ΰπολαμβάνων Matthaeus I Patr. Cp., Epist. ad metrop. Amastridis (S. a.). — M A D. 2 (1862) 370-372. Ό παρών καιρός σπόρου εστι τών ένΰλων S. Theodor. Stud., Smo. 27. De semin. spir. — Μ B N. 9, 65. CÜ παρών καιρός τοιυΰτος, δς αναγκάζει S. Theodor. Stud., Epist. 2, 53. - 99, 1264. Ό παρών κανών κωλύει τούς λαϊκούς Theodor. Bals., In Canon. 16, Sy­ nodi oec. 7. — 137, 997. Ό παρών κανών ποίημα μέν Ιστιν Theodor. Prodrom., In Canonem Sab­ bati S\ - 133, 1235. Ό παρών λόγος προς την υπερένδοξον θεοτόκον Manuel Palaeol. imp., Or. in Dormitionem B. Μ. V. - Ρ Ο. 16 (1922) 543-566. Ό παρών λόγος, τελευταίος ών του Άσάφ Eusebius Caes., In 11. Asaphi Ps. - 23, 833. 'Ö παρών οΰτος ήμέτερός έστι φίλος Eustath. Thess., Epist. 65. — 136,1328. Ό παρών οΰτος πρός απλήν τινα ζήτησιν Nicephor. Greg., Epistola. — E D. 2 (1924) 281. 'Ο παρών οΰτος, ώσπερ εφόλκιον τής οικείας Nicephor. Greg., Epistola. - E D . 2 (1924) 285.

www.torrossa.com - For non-commercial use by authorised users only. License restrictions apply.

In itia P a tru m G raecorum

155

Ό παρών πρεσβύτερος Μιχαήλ, ó τού εν Matthaeus I Patr. Cp., Judicium , . in lite quadam (1400). - M A D. 2 (1862) 333. eO παρών Ύρτακηνός οΰκ ών Ύρτακ. Gregor. Cypr., Epist. 125. — È Ph. 3 (1909) 291. Ό παρών ψαλμός, ανεπίγραφος υπάρχει παρ’ Eusebius Caes., In Ps. 136. - 24, 36. (Ό παρών ψαλμός) δμοιός εστι τφ εννάτψ Theodor. Mops., Ih Ps. 15. — S T. 93 (1939) 90. . Ό πάσαν απλώς πεπραχώς αμαρτίαν Manuel Phil., Carmina. — A A N. 20 (Suppl. 1900) 109. ' '0 πάσαν κτίσιν τή αίγλη λαμπρΰνας Oratio super Ceroferario et Deputato. - Μ O S. (1655) 82. 'Ó πάσαν την φαινομένην τού νόμου S. Maxim. Coni., Q. 32, resp. — 90, 372. > Ό πάσης κτίσεως ορατής τε καί αορ. S. Maxim. Coni., Q. 22, resp. 90, 317. Ό πάσιν άκαθάρτοις πνεύμασιν επιτιμήσ. (S. Jo. Chrys.),, Precatio. — 64, 1061. Ό πάσι τοΐς πέρασι τής γης γινωσκόμενος Vita Hypathii Gangrensis. — S B N . 3 (1931) 75-87. Ό Πατήρ εΐρηκε τφ Υίφ ταΰτα μετά Nicephorus Blemm., In Ps. 109. — 142,1572. Ό πατριάρχης μητροπολίτου, ή μη. Sym. Thess., Q. 35. — 155, 884. Ό πατριάρχης 'Ρώμης’ ό πατριάρχης Κωνστ. S. Epiphan. Cypr., De praesessionib. Pätr. (in: Constantin. Pörph., De caerimoniis, 2, 54). — 861, 788; 112, 1424. Ό πατρική ευδοκία καί συνεργία Oratio in recipiendo monacho. — AMT. 47 (1882) 18. Ό Παύλος ό άϋλος εκ τών πραγμάτων Oecumenius ep., Versus in Act. . Ap. - 118, 31. Ό πελεκάς οΰτος δρνεόν εστιν ■ δ δέ S. Maximus. Cf., Q. 28. — 90, 808. Ό πέμπτος λόγος σήμερον, οΰ περί πέντε Neophyt. Enel., Smo. 5. in He' xaëmeron. - C N E. (1914) 173-75. 'Ο πεντηκοστός τέταρτος ψαλμός S. Nilus, Epist. 2, 104. — 79, 245. “Οπερ αεί ελεγον, ότι ήρέμα καί κατά S. Jo. Chrys., Horn. 3. in I. Cor. -61,21. . "Οπερ αλλαχού φησι, Τα γάρ βλεπόμενα S. Jo. Chrys., Horn. 33. in Hebt. - 63, 225. "Οπερ αν εΐποι τις οφείλεσθαι, παρ’ εμού τη Manuel Calée., Epist. 16. — ST. 152 (1950) 188-89.

www.torrossa.com - For non-commercial use by authorised users only. License restrictions apply.

1 5 6

Initia Patrum Graecorum

"Οπερ αν εν τοίς προς σε μου γράμμασιν αρχ. Manuel Calée., Epist. 31. - ST. 152 (1950) 208-210. "Οπερ αυτός μέν Ιπόθεις, εΰχόμεθα δέ Manuel Caleo., Epist. 78. — S T. 152 (1950) 278-280. “Οπερ γάρ διηγούμαι πράγμα αρτίως S. Gregor. Mg., Vita S. Benedicti, cp. 38 (ult.). - P L . 66, 201. “Οπερ δ ι’ ευχής είχε σαρκός την λΰσιν Versiculi de S. Charitina. — A S. 5. Oct. 3, 22. “Οπερ εμελλεν αΰτφ παρ’ ετέρων ανθ. S. Jo. Chrys., Horn. 6. in II. Cor. - 61, 435. "Οπερ εν ταΐς κοιναΐς συντυχίαις όρώ συμβ. Nicolaus Cp. Patr., Epist. 25. - I l l , 161; S R. 10 (1844) 261. "Οπερ έπιστέλλων ποιεί, τούτο καί συμβ. S. Jo. Chrys., Horn. 45. in Act. Ap. - 60, 313. "Οπερ επί τής αφέσεως των αμαρτημ. S. Basil., Reg. br. 170. — 31, 1193. “Οπερ επί τού κλέψαντος οΐκέτου το τής Leo VI., Novella 11. — 107, 448; N LS. (1944) 49. "Οπερ έπ'ι των γυμνασίων των την ύγ. S. Isidor. Pel., Epist. 5, 528. — 78, 1625. "Οπερ ερμηνεύεται συλλέγοντος Nicephorus Blemm., In Ps. 78. — 142, 1520. "Οπερ εστίν επί των βρωμάτων ή αΐσθησις S. Basil., Reg. br. 279. — 31, 1280. "Οπερ εστ'ι τοίς σώμασιν ημών ιατρός Theodot. Anc., In S. Jo. Evg. — 77, 1385; M C C. 5, 221; A C Ο. I. I2 (1927) 71. "Οπερ ε'φησεν εν τοίς Ευαγγέλιο ις ό Photius, Q. Amph. 215. — 101, 973; BPh. (1864) 261. "Οπερ έ'φθην είπών, και προ τού προσήκ. S. Jo. Chrys., Horn. 10. in I. Cor. - 61, 81. "Οπερ ήρώτησας τί έστιν, « Μη Photius, Q. Amph. 85. — 101, 556; BPh. (1864) 398. Ό περιβόητος οΰτος κ. τού Θεού αν. Vita S. Hesychii Thaumat. — AS. - 6. Martii - 1, 886. Ό περιπόθητος αΰτάδελφος τού κρατίστου Antonius Patr. Cp., Epist. ad metrop. Monembasiae (1395) et ad metrop. Patrae. — M A D. 2 (1862) 251-53. Ό περιπόθητος γαμβρός τού κρατίστου Matthaeus I Patr. Cp., Nominatio patroni ecclesiae SS. Theodororum (1399). — MAD. 2 (1862) 322-23. Ό περιπόθητος Ιξάδελφος τού κρατίστου Philotheus Patr. Cp., Epist. ad ep. Bulgariae. - MAD. 1 (1860) 491-493.

www.torrossa.com - For non-commercial use by authorised users only. License restrictions apply.

In itia Patrum Graecorum

157

Ό περιπόθητος θείος τής βασιλείας μου κϋρις Μακάριος Γλαβάς Joann. V Palaeol. imp., Prostagma pro monte Athos. — B Z. 45 (1952) 369-70. Ό περισσά λέγων, ή ΰπερηφανευόμενος Anon., De ethico soloecismo. — B G C. 2, 458. Ό περί τα τοιαΰτα σοφός, σεβαστέ νομοφ. Philotheus Patr. Cstpl., Refu­ tatio' anathematism. — 119, 896. ‘Ο περί τής βασιλικής καί συγκλητικής Constantin. Porph., De Caeremoniis Aulae byzant., lib. 2, Procem. — 112, 973. Ό περί τής θείας προνοίας λόγος πολλήν μέν Georg. Schol., De div. Prae­ destinatione, lib. 5. — 160, 1149; P G S. 1, 453-60. Ό περί τής του Θεοΰ μετοχής λόγος, συνετ. Isaac mon. (Argyros), Exor­ dium libri Περί μετοχής. — S T. 56 (1931) 271-2. "Ο περί του κυροΰ Θεοστηρίκτου έγραψας Nicolaus Cp. Patr., Epist. 97. • - 111, 304; SR . 10 (1844) 371. Ό περί των άζυμων λόγος, ώ θεία καί ιερά Midi. Glyc., Cap. 29 in locos S. Script. - B Mar. 53 (1906) 1, 293. Ό περί τών γνωμικών θελημάτων επί Photius, Q. Amphil. 80. — 101, 508; B T Μ. II, 2 (1725) 439-58; A F Ο. 1 (1900) 439-58Ό περί υγιούς πίστεως λόγος ουκ οίδεν S. Irenaeus, Fragment. — P A S. 2, 204. Όπερ καί έμπροσθεν έφθην εΐπών S. Jo. Chrys., Hom. 11. in Rom. — 60, 483. "Οπερ καί εν προοιμίοις είπον, πάλιν καί τοΰτο Theophylact., In Evang. Joannis, cp. 1. — 123, 1136. "Οπερ καί πρόσθεν ήμίν εϊρηται, οΰ φ. Deo Philos., Constit. 19. — 107, 461. "Οπερ μαθεΐν επηρώτησας, έξεστί σοι Photius, Q. Amph. 97. — 101, 608; B Ph. (1864) 284. Ό περ ό Σιράχ περί θυγατρός φησιν S. Nilus, Epist. 3, 193. — 79, 473. Ό περ ό Χριστός προς τούς μαθητάς έλ. S. Jo. Chrys., Hom. 11. in Coi. - 62, 373; C P S. 6 (1939) 379. . "Οπερ παθεΐν είκός τούς έκ τίνος υψηλής S. Greg. Nyss., De Beatit. Or. 6a. - 44, 1264. "Οπερ ποιοϋσι προς τούς κρατούντας S. Greg. Nyss., De Profess. Christ. - 46, 237; I G N. 8, 1 (1952) 129. Όπερ πολλάκις είπον, τοΰτο καί νΰν έρώ S. Jo. Chrys., In Is. cp. 7. — 56, 77. Όπερ πρώην είπον προς την ΰμετέραν άγ. S. Jo. Chrys., De utilitate tentationum. — MOV. (1741) 13. Append. Όπερ πρώην έλεγον, δτι αρετής άπ. S. Jo. Chrys., Hom. 44. in Matth. - 57, 463.

www.torrossa.com - For non-commercial use by authorised users only. License restrictions apply.

158

In itia P a tru m G raecorum

"Οπερ πρώην περ'ι των αμαρτημάτων S. Isidor. Pel., Epist. 5, 222. — 78, 1465. "Οπερ, τής Γραφής ίστορουσης Mich. Ac., Epist. 45. — EM A. 2, 72. "Οπερ χθες εδεδοίκειν εξέβη, και S. Jo. Chrys., Hom. in S. Eueianum m. - 50, 519; v. B H G. 998. "Οπερ Χριστός, ό Θεός ημών, τή Photius, Q. Amph. 218. — 101, 985; B Ph. (1864) 277. Ό Πέτρος άναστάς εδραμεν έπι τό Theophanes Ker., In 5. Matutinum. - 132, 648; S E K (1860) 143. Ό πεφωτισμένος τε και ηγιασμένος πατήρ Vita Gerasimi. — Ρ K A. 4 (1897) 175-84; K G C. (1902) 1-11; v. B H G. 693. Όπηνίκα εν αυτή τή εισόδφ τής αρχαίας Galla Placidia Aug., Epist. ad Theodos. imp. - M C C. 6,52; P E . 54, 860; A C Ο. II. I 1 (1933) 5. Όπηνίκα ot Μαδιηναΐοι ΰπαντιάσαι τοις S. Isidor. Pel., Epist. 3, 159. — 78, 853. Όπηνίκα δ πρωτόπλαστος άνθρωπος S. Isidor. Pel., Epist. 4, 204. — 78, 1292. Όπηνίκα τών Βαβυλωνίων ό βασιλεύς S. Isidor. Pel., Epist. 3, 332. — 78, 989. Ό πιστεύων εις τον Υιόν του Θεού έχει ζωήν S. Ephrem Syrus, Ad imitation. Proverbior. - E S O . 1 (1732) 70; ed. Oxford 47. Ό πιστός και φρόνιμος οικονόμος (έκ S. Greg. Nyss., Or. funebr. de Placilla. - 46, 877; v. B H G. 1548. Ό πιστός, κατά Πέτρον τον άγιον, και πρακ. S. Maxim. Conf., Q. 24, resp. - 90, 328. Ό πλαξ'ιν Ιγχαράξας τον του γράμματος Canon, Ode 9. — Men. 3 (1896) 466 (1. Febr.). Ό πλάσας άνθρωπον από γής έξ οικείων Eeo imp., Constit. 31. — 107, 496. Ό πλάσας ή μάς Θεός επιστάμενος S. Ephrem, De patientia et compunct. - E S O . 3,86. Ό πλάσας ημάς Θεός, και εκ του μή S. Theodor. Stud., Smo. 103: De praeceptis serv. — Μ B N. 9, 238. Ό πλάσας καταμόνας τάς καρδίας ημών... ειδώς Theodoret., In Amos. — 81, 1664; v. B Η G. 71. Ό πλάσας κατά μόνας τάς καρδίας ημών... προϊδών Gregorius mon., Vita S. Eazari. - A S. - 7. Nov. - 3, 508; v. B H G. 979. Ό πλαστουργήσας έπ’ έργόις δημιουργός Theodor., Kontakion in Joan. Maurop. Euchait. — A O C. 1 (1848) 353-60. Όπλον κατά πάσης τής μεθοδείας Canon, Ode 1. — Men. 4 (1898) 19 (4. Marz.).

www.torrossa.com - For non-commercial use by authorised users only. License restrictions apply.

In itia P a tru m G raecorum

159

"Οπλον κραταιότατον τφ βασιλεϊ ημών Stichira in Ss. Constantin, et He­ lenam. — R O. nr. 31. a. 3 (1913) 69. Ό πλούτος της χάριτος τού αγίου Πν. Canon, Ode 9. — Men. 4 (1898) 23 (4. März.). 'Ο πλουτφ εύσπλαγχνίας συγκαταβάς Canon, Ode 9. — Men. 5 (1899) 102 (14. Mai). Ό πνευματικός Πατήρ ούκ αυτός Sym. Thess., Q. 73. — 155, 933. Ό πόθος λέγειν προς Θεόν αναγκάζει S. Eplirem, Precatio. — E S O. 3, 502. 'Ο ποιήσας καί διδάξας, φησίν, οΰτος S. Jo. Chrys., Horn. 80. in Joann. - 59, 433. Ό ποιήσας τα σύμπαντα α>ς δυνατός Cantic. de S. Vito martyre. — P A S. 1 (1876) 582. Ό ποιμήν δ καλός, ό γινώσκων τους ίδιους Nilus Rhodi Metrop., De SS. et oecum. Synod. — R P S. 1 (1852) 389. 'Ο ποιμήν ό καλός, ό τήν ψυχήν αυτού S. Romanus, Canticum in Pe­ tri abneg. - P A S. 1 (1876) 107-16; S B A. (1898) 2, 114-34; C R M. (1931) 294-327. 'Οποίοι ημείς καί τίνες ot ευτελείς, άπο. S-. Theodor. Stud., Epist. 2, 181. ‘ - 99, 1560. Όποιους μέν καρπούς ή άκαρπος έρημος Theodoret., Hist. Reh, cp. 4. — 82, 1340-52. Ό ποιων, φησί, πάντα, καί μετ. S. Nilus, Epist. 1, 12. — 79, 88. Ό πολλάκις είπον, τούτο καί νΰν ερώ S. Jo. Chrys., Horn. 27. in Joann. - 59, 157. Ό πολλάκις ειπον, τούτο καί νΰν λέγω S. Jo. Chrys., Horn, in Ps. 123. - 55, 353. Ό πολλάκις πρότερον καί προς πολλούς Demetrius Kydones, Prolog, in opus polemicum. — ST. 131 (1947) 107. Ό πολλοΐς πλημμελήμασι των εκ τής S. Maxim. Coni., Q. 12, resp. — 90, 293. Ό πόλον κτίσας ουρανού έν πώλω ό'νου Sophron. Patr. Hieros., Stichoi in Dom. Palmar. - S E P . (1940) 521-522. Ό πολυμαθής 'Ηρωδιανός ου λόγος Constantin. Lase., Epist. ad Jac. Ximen. — 161, 940. Ό πολύς εν θαύμασιν θαυματουργός Cantic. de S. Gregorio Thaumaturgo. - P A S . 1 (1876). 608. Ό πόνος τού λεγειν αναγκάζει με- ή δέ S. Ephrem Syr., Smo. asceticus. - E S O . 1 (1732) 40; ed. Oxford 28. Ό πόρνην καλέσας θυγατέρα, Χριστέ S. Romanus, Cantic. de meretrice. - P A S . 1 (1876) 85-92.

www.torrossa.com - For non-commercial use by authorised users only. License restrictions apply.

160

In itia P a tru m G raecorum

Ό Πορφυριος λευκόν Άριστοτελούς Jo. Geom., Versus in Porphyrium philos. - 106, 921; B G C. 2, 473. Όπόσα σκάνδαλα καί θόρυβοι καί συγχ. Philoth. Cp., Synod. Constit. 65. - 152, 1417. Όπόσα των λεγομένων νοϋν ηγεμόνα Nicephor. Greg., Epistola. — E D. 2 (1924) 255-258. Όπόση τις γέγονέ μοι αεί στοργή τε Francise. Filelf., Epist. (64) ad Card. Bessarion. - K F P. 141; F F F . (1892) 112-13. Όπόσους μέν υπέρ τής ορθής καί άποστολικής Basiliscus imp., Epist. ad Timotheum Ael. (= Evagrius Schol., H. E. 3,4). — 862, 2600; cfr. A B W. 32,6 (1927) 49. Όπόσους υπέρ τής ορθοδόξου καί άποστολικής vide : Όπόσους μέν υπέρ τής δρθής. Όπός ρόδου τό δώρον, φ χρήση Christophorus Myt., Stichoi 117. — K CM. (1903) 81. Όπόταν εκ χειμώνος κρυεροϋ θερμόν (S. Jo. Chrys.), Severian. Gabal. ep., Horn, in Chr1 Nativ. - 61, 763-68; cfr. 83, 209; cfr. I T S . 18 (1917) 315-17; cfr. S T. 79 (1937) 46-48. 'Οπόταν μάθω τον Χελανδάριον έπιστήναι S. Theodor. Stud., Epist. 45: Naucr. - Μ B N. 8, 38. Όπόταν τό εαρ έπέλθη, τα των σωμάτων Joann. Daniasc., Sermo in Christi Nativ. - N P. 3 (1921) 23-42; cfr. ib. p. 165-166; cfr. A B. 68 (1949) 6. Note 2. Όπότε άπέστησαν τοΰ ορθού δόγματος Anon., De causa Catinorum. — H M P. (1869) 163-81. Ό ποτέ μέν δεσπότης ήτοι παπάς, νυν δέ Greg. Cypr., Epist. ad Episc. Prien. - E Ph. 1 (1908) 434; S E G. (1910) 27. Όπότε ό χριστιανικώτατος, και φιλανθρωπότατος Feo I. Pp., Epist. ad Flavianum ep. Cstpl. - A C Ο. II. I 2 (1933) 46; M C C. 5, 1337; P F. 54, 732. 'Οπότε προς τους άγρους προς τον αλλόφυλον Nicephorus Blemm., In Ps. 55. - 142, 1476. 'Οπότε συ σαυτόν ερμηνεύεις καί την Mich. Psell., Epist. ad Protosyncell. - S Μ B. 5, 232-34. Ό ποτέ τον Άτζωνάν εκείνον είχε δεσπότην Greg. Cypr., Epist. ad Fogothet. Acropol. - E Ph. 5 (1910) 215; S E G . (1910) 167-168. 'Όπου Sv φανή Ίησοΰς, εκεί καί ή σωτη. S. Cyrill. Jeros., Horn, in Paralyt. - 33, 1132; R C H . 2,406-26. “Οπου δ5 αν ό Δεσπότης Χριστός τους vide: Σήμερον ήμΐν ό Χρς τους άθλους — cfr. 64, 1377.

www.torrossa.com - For non-commercial use by authorised users only. License restrictions apply.

lfil

In itia P atru m G raecorum

'Όπου δ5αν ό Δεσπότης ως πηγή (S. Jo. Chrys.), Horn, in Mesopentecosten. — 61, 741. "Οπου εντολή Θεού, εκεί πάντως S. Nilus, Epist. 2, 193. — 79, 301. "Οπου εστίν ό -θησαυρός σου S. Nilus, Epist. 1, 134. — 79, 140. "Οπου λόγος πρόεδρος ό Πρωτόθρονος Poëma de excursione. — R O. nr. 61 = a. 6 (1916) 20-21. . Ό που τάξις, εκεί αναγκαίος ταξίαρχος S. Isidor. Pel., Epist. 4, 186. — 78, 1277. Όππότε Παμμεδεοντος εΰς παίς, ορχαμος Cometas, Versus in Eazarum resuscit. - J A P . 2 (1814) 615-17. Ό πρεσβύτερος Βιάνωρ ομόσας καί μετά. S. Basilius Mg., Epistola (canon.) 2. - 114, 276 ( = Sym. Met.); 133, 108 (=A lex. Arist.). Ό πρεσβύτερος ό υιός του εν τφ Άετψ Condemnatio presbyteri. —MAD. 1 (1860) 475. Ό πρεσβύτερος τού χωρίου τόΰδε S. Basilius, Epist. 1, 36. — 32, 321. Ό πρεσβύτης σήμερον καί Ιερευς An., Cant, de S. Joanne Baptista. — P A S . 1 (1876) 542. Ό πρίν άλωόμενος, καί άνέστιον ίχνος ελαύνων Sophronius Hieros. Patr., Versus. — 873, 4009. Ό πριν διώκτης, νυν δέ μύστης του Eugen. Panorm., Poëma. — BZ. 11 (1902) 429. Ό πριν εκ μή δντων παραγαγών τήν σ. Cpsmas Hierosol., Canon, Ode 1. - 98, 513; Tri. (1879) 591. Ό πρ'ιν Ιουστίνος περικαλλέα δείματο Epigramma 3. — J A P. 1 (1813) 3. Ό πριν καθαιρών ΰπεναντίους ξίφει, καί Joann. Cantacuzenos, Versus. — B C C. 1 (1764) 349. Ό πρ'ιν τεμών άτμητον ΰγράν ενθέως Akoluthia Anastasii quaest. — V V. 7 (1900) 45. Ό πρ'ιν τφ Άδάμ έν πνεύσει -ψυχήν ενθείς Sophron. Patr. Hieros., Stichoi in Eazarum, — S E P . (1940) 519-520. Ό προαιώνιος Λόγος... πάντων Photius Patr., Horn., De Communione. — A F O. 1 (1900) 448-50. Ό .πρό αιώνων Θεός ό εν αρχή ών Λόγος Stichoi in Dominica et in fer. V. Ascensionis. — S E P . (1940), 224-225. nr. 358. et 238 nr. 395. Ό προβεβασιλευκώς κϋρ Μιχαήλ Alexius Comnen., Novella de iuramento 3 mensium. - N E. 17 (1923) 323-27. Ό προγνώστης πάντων κα'ι Θεός το Canon, Ode 1. — Men. 5 (1899) 265 (11. Juni). Il - l i

www.torrossa.com - For non-commercial use by authorised users only. License restrictions apply.

162

In itia P atru m G raecorum

Ό προέβαλε, φησί, σαρκίον τώ Λόγω Clemens Alex., Excerpta (ex Theo. doto). - 9, 653; S Ch. 23 (1948) 52.

‘Ο προειδώς σου τής ψυχής τό καθαρώτατον In Theophanem, Kontakion. - P A S . 1 (1876) XXXIX. Ό προ εωσφόρου εκ Ιΐατρός άμήτωρ An., Cant. De B. V. Maria. — P A S. 1 (1876) 514. 'Ο προθέμενος, χαρακτήρα τής οΰτε Eustathius Thess., De simulatione. — 136, 373; T E O . 88-98. Ό προκείμενος ψαλμός, μέγιστα περιέχων μυστήρια Didym. Alex., In Ps. 28. - 39, 1309. cO πρόλογος, ώ δέσποτα, των σοφών κεφαλαίων Nicolaus Kerkyras, Ver­ sus. - DAK. (1882) 27. Ό προξένων τοϊς άποροις τό εΰπορον Mich. Ac., Epistola. — EMA. 2, 369. Ό προριθείς κόσμας ό τον τίμιον σταυρόν Document, monasterii Carbone. - Ο Ch. 15 (1929) 133-37. 'O προσερχόμενος τφ Θεφ, καί Χρού π. S. Macar. Aeg., Horn. 44. — 34, 777. "Ο προστάσσεται ó Προφήτης λέγειν Orígenes, Horn. Í2. in Jeremiam. — 13, 377; G C S. 6 (1901) 85-101. Ό πρός την λύσιν τών ζητουμένων (Theodoret.), Quaest. et Resp. 161 (ult.) - S I P. 36 (1895) 147. Ό πρότερον λέγων πρός τον Θεόν S. Nilus, Epist. 3, 2. — 79, 364. Ό προ τούτου μεν ευχαριστήριος Nicephorus Blemm., In Ps. 103. — 142,1556. cO προ τών όντών ών, καί τα δντα Gregor. Pal., In 1. Matutin. — 151, 473. Ό προφήτης Δαυίδ πολλών εν (S. Jo. Chrys.), Horn, in Ps. 118. — 55, 690. Ό προφήτης Ιερεμίας φησίν · τρύγων Physiologus nr. 49 (ult.). — E Ph. 278-79. 'Ο προφήτης τον παρόντα ψαλμόν καί τον προ Nicephorus Blemm., In Ps. 140. - 142, 1609. Ό προφήτης ως άνθρωπος έρωτα, καί Didym. Alex., In Ps. 10 (9). — 39, 1200. Ό πρώην περιπόθητος καί άγαν περίβ. S. Nilus, Epist. 3, 119. — 79, 437. Ό πρωτόθρονος τών αποστόλων Πέτρος, ο πολύς Memoria.SS. Petri et Pauli. - EM B. 2 (1912) 114-21. Ό πρωτόκλητος Άνδρέας Αποστόλων, τής εύσ. Ephraem, Catalog. Patr. Const. — M N C. 3 (1828) 226; CSB. (1840) 383-417. Ό πρωτοπρεσβύτερος, εϊτουν πρωτοπαπάς Demetr. Chóm., De titulo Protopapae. - A S C . (1891) 575 (= P A S. 7).

www.torrossa.com - For non-commercial use by authorised users only. License restrictions apply.

In itia P a tru m G raecorum

163

'0 πρώτος άγγελος έ'χει εξουσίαν (των δρών) Magiae tractatus. — D A A. (1927) 10-101. Ό πρώτος Έρμης μνημονεΰσας εν βίω (Leo philos.), Poèma in Hermiam. - B G C. 2, 471. ‘Ο πρώτος θρόνος τοϋ κορυφαίου τών Leo V, Descript. finium Patriarchatuum. - 107, 352; MNC. l l (1825) 21. Ό πρώτος ψαλμός ηθικός εστι κ. δόγμα. Niceph. Blemm., Exposit. in Psalm. 1. - 142, 1326. Όπτά πυρί τα κρέα τού αμνού S. Isidor. Pel., Epist. 1, 219. — 78, 320. Ό πτωχίζων καί πλουτίζων άφράστω σοφία Oratio in 5a Domin. Quadrages. - B B G. 3 (1949) 6-7. Ό πύλας χαλκάς καί μοχλούς σίδηρους συντρίψας Oratio in feria 3a Pa­ schae. - B B G. 3 (1949) 125-126. Ό πύρινος νους τον θεάνθρωπον Λόγον Manuel Philes, Tetrasticha in festa Domini. - M M P . 1 (1855) 3 ss.; cfr. A B P. 1 (1931) 41. (’Οπω)ρίσασθαι βούλομαι νύν Christophorus Myt., Stichoi 105. — K C Μ. (1903) 66 (mut.). "Οπως διετέθημεν επί trj ακοή τού S. Basilius, Epist. ad Maximum. — 32, 1048. "Οπως διοικούμεθα εν ταΐς συνάξεσι τής S. Athanasii Laura, Ύποτύπωσις καταστάσεως. — MUA. 130-140. "Οπως ή δύναμις εν άσθενεία S. Isidor. Pel., Epist. 3, 182. — 78, 872. "Οπως ηΰφρανας ημάς τοις γράμμασιν S. Basilius, Epist. ad Sophron. — 32, 645. ."Οπως μέν άρρήτοις κρίμασι και λόγοις Θ. Dositheus Patr., Supplicatio ad imp. Isaac Ang. (a. 1191). - P K A. 2 (1894) 368-70. "Οπως μεν είχέν ιππικόν tò Christophorus Myt., Stichoi 90. — K C M. (1903) 56 (mut.). , "Οπως μέν επί πλειστον φέρει τους κατ’ Theodoret., Hist. eccl. lib. 5. — 82, 1197; G C S. 19 (1911) 2?8-349. "Οπως μέν ΰπετάγην τφ καλέσαντι, καί Theodor. Critop. metrop. Hera­ cleae abdicatio. — 119, 1129. "Οπως μή απευδοκήσης τού S. Nilus, Epist. 1, 186. — 79, 153. "Ορα ακριβώς πώς Πατήρ τέθηκε Anon., Scholia ad Joann. Climac., Scala Paradisi, 9. — 88, 844. "Ορα αυτόν εντεύθεν άρχόμενον S. Jo. Chrys., Horn, in Ps. 127. — 55, 365. "Ορα αυτόν καί επειγόμενον παραπλ. S. Jo. Chrys., Horn. 44. in Act. Ap. - 60, 307. "Ορα αυτόν μείζους έχοντα πειρασμούς S. Jo. Chrys., Horn. 38. in Act. Ap. - 60, 267.

www.torrossa.com - For non-commercial use by authorised users only. License restrictions apply.

164

In itia P atru m G raecorum

Ό ρα αυτόν, δταν προς τούς εξω διαλέγηται S. Jo. Chrys., Hom. 47. in Act. Ap. - 60, 325. "Ορα δέ δτι βούλομαι σε ακριβώς ειδέναι Gregor. Sinait., De errore etc. - 150, 1337. "Ορα δε, πώς κακούργος πειράται διά τής Orígenes, Hom. 31. in Lucani. Fragra». - G C S. 35, 189-92. (= Orig. 9). "Ορα διά πόσων αυτούς ενάγει εις S. Jo. Chrys., Hom. 38. in Matth. — 57, 427. Όρα, θεατά, την όρωμένην θέαν Epigramma in Psalterium. — Ρ A S. 2, 441. Όράν αί τάξεις Χερουβίμ, Δέσποτα Canon, Ode 9. — Pen. (1883) 341 ; Oct. (1885) 455. Όράν τα Ιλπιζόμενα πόρρωθεν διδ. S. Gregor. Naz., Epist. 120. — 37, 213. "Ορα οΐον συλλέγεται ακροατήριον S. Jo. Chrys., Hom. 52. in Act. Ap. — 60, 357. Ό ρα πάλιν αυτόν άναδυόμενον, καί S. Jo. Chrys., Hom. 25. in 2. Cor. 61, 569. Ό ρα πάλιν αυτών τό ταπεινόν, πώς S. Jo. Chrys., Hom. 34. in Act. Ap. - 60, 245. "Ορα πάλιν ίουδαΐζοντα τον Παύλον S. Jo. Chrys., Hom. 35. in Act. Ap. - 60, 252. Ό ρα πάλιν μετ’ Ιγκωμίων την προτρ. S. Jo. Chrys., Hom. 17. in 2. Cor. - 61, 517. "Ορα πάλιν πώς Ιπαίρει αυτών τα S. Jo. Chrys., Hom. 16. in 2. Cor. — 61, 511. Ό ρα πάντα μετά σφοδρότητος τούς S. Jo. Chrys., Hom. 31. in Act. Ap. - 60, 227. "Ορα πανταχοΰ αυτόν αναχωροΰντα S. Jo. Chrys., Hom. 49. in Matth. — 58, 495. Ό ρα πανταχοΰ εαυτόν είσωθοΰντα S, Jo. Chrys., Hom. 41. in Act. Ap. - 60, 287. Ό ρα πανταχοΰ τής είς τα έθνη μεταβάσ. S. Jo. Chrys., Hom. 32. in Act. Ap. - 60, 233. Ό ρ α περί αρχής ανθρώπινης. Τίνα S. Maxim. Coni., Scholia. — 91, 392. “Ορα πόθεν παρήλθεν εις τα 'Ιερ. S. Jo. Chrys., Hom. 66. in Matth. — 58, 625. Ό ρα πόση γίνεται βάσανος, πρώτον S. Jo. Chrys., Hom. 51. in Act. Ap. - 60, 351. "Ορα προοίμιον εύθυς καθαπτόμενον τών ψευδό- Theophylact., Expos. in Epist. 1. ad Cor., cp. 1. — 124, 564.

www.torrossa.com - For non-commercial use by authorised users only. License restrictions apply.

In itia P atru m G raecorum

165

Ό ρα προ ποσών ετών ή επαγγελία καί S. Jo. Chrys., Horn. 16. in Act. Ap. - 60, 127. "Ορα πρώτον έγκώμιον τούτο, τό ’Άνθρ. S. Jo. Chrys., Expos, in Job. (fragm.), — 64, 504. "Ορα πώς εαυτόν είσωθεΐ είς τούς κινδ. S. Jo. Chrys., Horn. 48. in Act. Ap. -

60, 331.

"Ορα πώς εξ αρχής άνίστησι τάς ψυχάς Euthyin. Zigab., Comment, in Epist. 2. Petri, Cp. 1. — K E Z. 2 (1887) 568; ex: Catena in Epist. 2. Petri: C C A. 8 (1844) 85. "Ορα πώς ευθέως Ικ προοιμίων τον τύφον S. Jo. Chrys., Horn. 1. in 1. Corinth. — 61, 11. "Ορα, πώς καί εν τοις επτά ήν τις πρόκ. S. Jo. Chrys., Horn. 15. in Act. Ap. - 60, 119. "Ορα πώς καί πάλιν υπέρ αυτού ψ. S. Jo. Chrys., Horn. 53. in Act. Ap. - 60, 367. "Ορα πώς ό νόμος καταλέλυται, δρα S. Jo. Chrys., Horn. 40. in Act. Ap. - 60, 281. Ό ρα πώς δταν τά πρακτέα ύπαγορεΰη S. Jo. Chrys. (?), Fragm. in 1. Petri, 5, 14 (ult.). - 64, 1057. 'Όρα πώς ούδέν εν προοιμίοις, ώσπερ ε’ίωθεν S. Jo. Dam., In Epist. ad Hebraeos. — 95, 929. Όράς αθλητών την ξένην στρατηγίαν; Ignatius P atr.- Joann. Geotn., Stichoi in 40 mart. - Eos 4 (1897) 155; ib. 32 (1929) 197. Όρας διά πόσων αυτούς ενάγει εις S. Jo. Chrys., Horn. 38. in Matth. — 57, 427. 'Όράς, θεατά, θαύμα φρικτόν ένθ. Joann. Zachar., Versus in Annuntiat. - T T P . (1899) 39. Όράς, θεατά, την προκειμένην πλάκα Theodor. Prodr., Carmen epitaph. - 133, 1405. Όράς, θεατά, τού φυτώνος την χάριν Theodor. Prodr., Carmen in hor­ tum. - W A B. (1910) 61-62. Όρασιν καλεΐ την προφητείαν, ή S. Jo. Chrys., In Isaiam, Cp. 1. — 56, 13. Όρασιν καλεΐ τών μελλόντων την πρόγνωσιν Theodoret., In Is. cp. 1. — 81,217. Όρασις ήν ειδεν Ήσαΐας υιός Άμώς Hesychius Hierosol., Comment, in Isaiam. — F Η I. (1900) 1-209. Όράς, ό έμός δυνάστης, δ με ποιείς Psellos, Epist. ad Michaelem Xiphii. Patr. Cstpl. - B C A. (1928) 26-43. Όράς, οΐα πράττεις, μη θέλων συμπράττειν; Photius, Epist. 6. ad Tarasium patrie. - S I P . 41 (1896) 3.

www.torrossa.com - For non-commercial use by authorised users only. License restrictions apply.

166

In itia P atru m G raecorum

Όρας οια τά ήμέτερα, καί όπως κύκλος S. Gregor. Naz., Epist. 29. — 37, 64. Όρας όπως μεσίτην όμοΰ καί τής σωτ. S. Cyrill. Al., In 1. Reg. Fragni. - 69, 680. Όρας, δσον εστίν επιείκεια αγαθόν; S. Jo. Chrys., Horn. 7. in Act. Ap. — 60, 63. Όρρς δτι οΰ περ'ι οφθαλμού τα πρότερα S. Jo. Chrys., Horn. 18. in Matth. - 57, 265. Όρας, δτι οΰ συνεχώς αΰτοίς επιχωριάζει, ουδέ Catena Ss. ΡΡ. in Joann, cp. 21. - C C G. (1630) 465. Όρας δτι πρώτον εξετάζεται; ο μάλ. S. Jo. Chrys., Horn. 86. in Matth. - 58, 763. Όρας πανταχοΰ rfjç αιχμαλωσίας S. Jo. Chrys., Horn, in Ps. 122. — 55, 351. Όρφς πώς άδιαφόρως ταΰτα τίθησι; ποτέ Catena in Epist. ad Titum. — CCA. 7,85. Όρφς πώς κατά μικρόν τών δντων S. Jo. Chrys., Horn. 21. in Matth. — 57, 293. Όρφς πώς πανταχοΰ τοΰτο ποιεί S. Jo. Chrys., Horn, in Ps. 141. — 55, 442. Όρας τελώνην, καί βλέπεις οΐα γράφει Theodor. Prodr., Tetrasticha in Nov. Test. - 133, 1177. Όρφς τί πρώτον vide Όρας δτι πρώτον. Ό ρα την Παύλου σύνεσιν, πώς από S. Jo. Chrys., Horn. 3. in Rom. — 60, 411. Όρατικόν φησιν άνδρα καί δξΰν Mich. Ac., Epist. 71. — EMA. 2, 116. Ό ρα τό άφιλότιμον καί άκόμπαστον S. Jo. Chrys., Horn. 15. in Matth. — 57, 223. "Ορα τον Βαρνάβαν παραχωροΰντα S. Jo. Chrys., Horn. 29. in Act. Ap. — 60,213. "Ορα τό προοίμιον, εΰθυς καθαπτόμενον Euthym. Zigab., Comment, in 1. Cor., cp. 1. - K E Z . 1 (1887) 187. Ό ρα ψυχή μου άθλία πόσα έ'παθε καί ΰπέμ. Symeon Metaphr., Smo. 24: De non reddendo malum pro malo. — P S M. 297-307. Ό ρα ψυχήν άπορουμένην καί S. Jo. Chrys., Horn, in Ps. 120. — 55, 344. Όργα μοι τφ πόθω προς τό γράφειν ή Athanasius Chatzikes mon., Epist. - B Z. 18 (1909) 487. Όργανον διαυγές τοΰ πνεύματος εδείχθης Hymnus in S. Eucam ep. Bovae. - ACE. anno 15 (1946) 26; cfr. ib. 17 (1948) 113 ss. Όρειά σοι τα δώρα, κάστανα καί άμανίται Photius, Epist. 2, 71. — 102, 881; BPh. (1864) 555.

www.torrossa.com - For non-commercial use by authorised users only. License restrictions apply.

In itia P a tru m G raecorum

167

Όρεστιάδος είιτελοΰς αξίαν οίκονόμου Joannes Diae., Carmen in laudem Joann. Palaeolog. imp. — 158, 961; B V M. (1763) 167. ’Όρη τα υψηλά ταΐς έλάφοις S. Nilus, Epist. 3, 38. — 79, 405. ’Ορθά γράφε, καί χρώ τοΐς στίχοις δρθώς S. Basilius, Epist. ad Calligraphum. - 32, 1077. ’Ορθόν το δίκαιον εκείνφ φαίνεται, τφ S. Isidor. Pel., Epist. 5, 182. — 78, 1433. Όρθοΰ βίου δρέγη ; ταπεινοφροσύνην S. Ephrem, Cap. 90, De recta vi­ vendi ratione. — E S O . 2, 56. Όρθρ(ια)ίτερον δε πολλφ τοϋ καθημ. (Ps. Clemens), Horn. 14. — 2, 345; G CS. 42 (1953) 204-11; v. B H G. 335. ’Όρθρισον, φησί, καί στήθι εναντίον S. Nilus, Epist. 3, 204. — 79, 477. Όρθρος δίδωμι τω Θεφ μου δεξιάς S. Gregor. Naz., Poèma: Precatio ma­ tutina. - 37, 1284; C P C. -(1871) 28. ’Όρθρος ήμίν φαεινότατος εΰσεβείας καί Vita S. Nicolai Myr. — A H N . , (1913) 113-39; v. B H G. 1348. ’Όρθρου δέ γενομένου είσιών ό Πέτρος έφη (Ps. Clemens), Horn. 13. — 2, 329; G C S. 42 (1953) 192-203; v. B H G. 334. ’Όρθρου δέ γενομένου ό πατήρ μετά τής (Ps. Clemens), Horn. 15. — 2, 356; G C S. 42 (1953) 212-17; v. B H G. 336. ’Όρθρου δέ εξιών ό Πέτρος καί επιστ. (Ps. Clemens), Horn. 16. — 2, 365; G C S. 42 (1953) 218-28; v. B H G. 337. ’Όρθρου δέ προελθόντος του Πέτρου (Ps. Clemens), Horn. 18. — 2, 404; G C S. 42 (1953) 241-52; v. B H G. 339. ’Όρθρου φανέντος τοϊς βροτοίς σελασφόρου Canon, Ode 1. — Men. 3 (1896) 147. (6. Jan.). ’Ορθώς δη σφόδρα συνείς ό σοφός Ί . S. Cyrill. Al., Glaphyr.: De eleçtione Josué. — 69, 669. Όρθώς ειρήσθαι πιστευων παρά τοϋ S. Cyrill, ep. Alex., Epist. ad Aeacium . Ber. - AB W. Hist. Kl. 30,8 (1920) 57; ACO. I. I 7 (1929) 140. 'Ορίζεται' πρώτον τοϋ προφήτου τον σκοπ. S. Cyrill. Al., Comm, in Nahum cp. 1. - 71, 777. Όρισθείς παρά τοϋ αγίου ημών αυθέντου Georg. Facrasis, Disput, inter Greg. Pal. et Gregoram. — O C P. 16 (1950) 328-56. Όρισμός εστι λόγος σύντομος δηλωτικός Maximus Cfr., In Porphyrium et Aristotelem. - EMC. (1917) 91-93. Όρκίζω εΐς τόν Θεόν τους μεταγενεστέρους Typicon mon. B. Μ. V. De Petrizonitissa cp. 33 (ult.). — C P I. 4 (1884) 205. ¡ Όρκίζω σε, πνεϋμα ακάθαρτον, κατά Exorcismus. — D A A. (1927) 228-30.

www.torrossa.com - For non-commercial use by authorised users only. License restrictions apply.

168

In itia P a tru m G raecorum

'Ορκίζω σε tòv μεταγραψόμενον tò βιβλίον S. Irénaeus, Fragmenta (1-47). - H IH . 2.(1857) 470-511. 'Ορκίζω tòv λαμβάνοντα τόδε tò χαρτίον κατά Contestatio Cleri Cstpi'. etra Nestorium. - M C C. 4, 1008; ACO. I. I 1 (1927) 101-02. "Ορκου tí χείρον; Ούδέν, ως ό εμός S. Gregor. Naz., Poèma 2, 24. — 37, 790. Όρμήν εκ νεότητος προς πάσαν, πάτερ Nicephor. Blemm., Canon. — B Z. 6 (1897) 532-7. Όρμώντι γράφειν σοι, βασιλεύ, ΐστησι Demetr. Kydon, Epist. ad Manuel. Pal. - MI D . (1776) 34. ’Όρνιθος γάλα ζητείς. Φακού γωνίαν κ. Proverbia (versus). — B G C. 1 (1829) 397. "Οροι διάφοροι κατά την παράδοσιν (S. Athanas.), De Definition. — 28, 533. "Ορον τή φΰσει ό Πλάστης ενέθηκε S. Isidor. Pel., Epist. 1, 295. — 78, 353. "Ορος εστίν έν Αίγύπτφ άπάγον επί την De S. Macario Alex. — 34, 200. "Ορος έστω σοι φιλοσοφίας, ή των αθλητών S. Isidor. Pel., Epist. 1,302. - 78, 357. ’Όρος Θεού πανάγιον καί λυχνίαν και στάμνον Theotokion, in Off. S. Aea­ cii ep. Melit. - R M. 1 (1932-33) 421. "Ορος λέγεται μέν κ. το όροθέσιον Niceph. Blemm., Epitome logica, cp. 1. - 142, 692. "Ορος πολιτείας γέγονας πρακτικής, θεωρία De S. Abercio Ode 9. — P A S . 2, 185. "Ορος πρακτικής ό βίος σου, καί θεωρίας Canon, Ode 9. — Men. 5 (1899) 92 (12. Mai). Ό 'Ρουβήν έ'σχε την φιλαδελφίαν άφορμ. Theodoret., Resp. 46. in Deuter. - 80, 456. Όρφανοΰ δέ τίνος γενομένου Χριστιανού Constitutiones apost. lib. 4. — 1, 808; F DC. 1 (1905) 219; M C C. 1, 393. Όρφευς τις ή Θάμυρις ή καί Κινΰρας Joann. Geom., Versus: 8. — 106, 911. Όρώ καί σκοπώ, δτι Ιτέρωθεν ουκ έ'στιν S. Theodor. Stud., Cateches. 83. (84). - P T S . 2 (1904) 581-588; Μ B N. 10 (1905) 73. Όρώ μένος νύν χερσί πρεσβύτου Epigramma 113. — J A P . 1 (1813) 30. Ό 'Ρώμης. Ό Κωνσταντινουπόλεως. Ό Άλεξ. Deo V imp., Notitia Graecor, épiscopat. - 107, 329; ZK . 12 (1891) 520-534; T B N. 13 (1934) 89-103. Ό 'Ρώμης την μίτραν και ηνωμένης Sym. Thess., Q. 20. — 155, 872. 'Ορών, αδελφέ, δεΐπνον ηΰτρεπισμένον Theodor. Bals., Versus. — WS. 25 (1903) 179.

www.torrossa.com - For non-commercial use by authorised users only. License restrictions apply.

In itia P a tru m G raecorum

169

Όρων εγώ τούς πολλούς τών ανθρώπων τά S. Jo. Chrys., Comparatio regis ■ et monachi. — 47, 387. Όρων, θεατά, βίβλον ηύτελισμένην Stichoi. — Β Ζ. 8 (1899) 39-42. Όρων καί Ιπιγινώσκων οίον καί ήλίκον S. Theodor. Stud., Cateches. 112. - P T S . 2 (1904) 824-832. Όρων μου τόν αδελφόν διακεχυμένον, όπ. Theophylact., Epist. ad Constantin. — 126, 488. Όρων ό δαίμων ρύτω πολυάνθρώπον την Κ. Nicetas Heracl., - Oecumenius Triccae ep., Interpret. in I. ad Corinth. — 118, 637; E D E . 4, 7. Όρων παραταττόμενον κατά Περσών σε π. Theodor. Prodrom., Carmen. — WA B . (1910) 21-36. Όρων σε ήπλωμένον επί σταυρού, τάς Canon, Ode 9. — Tri. (1879) 454. Όρώ[ν] σε, τάφε, δειλιώ σου την θέαν καί Sison, Pentastichon iamb. — EA . 36 (1916) 13. Όρών σήμερον τόν άγιώτατον τής Theophanes Ker., In Pentecosten. — 132, 764; S E Κ. (1860) 176. , Όρώντες οί περί τόν βασιλέα τόν νέον Niceph. Greg., Byzant. Hist., lib. 9. - 148, 573; CSH. 1,238. Όρων την εν τφ παρόντι καιρφ τής εκκ. Theodoret., Epist. 151. ad mo­ nachos. - 83, 1416; MCC. 5,1024; G Β V. 9,405. Όρων την λαμπράν ταυτην αγέλην (S. Athanas.), Hom. in S. Andream. - 28, 1101; v. Β H G. 107. Όρώντί μοι, αγαπητοί, τό φαιδρόν τούτο καί πν. Aeacius Melit., Hom. — 77, 1468; MCC. 5, 181; ACO. I. I 2 (1927) 90. Όρων τό είδος τού θεανθρώπου Λόγου Stichoi in Β. Μ. V. — D E I . 2 (1885) 584. Όρων τούς πολλούς, ώ βέλτιστε, ταΐς καινοτομίαις Nicephor. Greg., Epi­ stola ad Karbonam. - E D . 2 (1924) 273-274. Όρων υμών, αγαπητοί, την μετά προθυμίας S. Jo. Chrys., Hom. 4. in Genes. — 53, 39. 'Ορών υμών ενίους τά τών παρ’ Έλλησι Mich. Psell., De actionum nomi­ nibus. — 122, 1008. Όρών υμών σήμερον την μετά προθ. S. Jo. Chrys., Hom. 33. in Genes. — 53, 305. Όρών υμών τόν πόθον τόν άκόρεστον S. Jo. Chrys., Hom. 13. in Genes. - 53, 105. Όρώσά σε ή Παρθένος καί μήτηρ μετά Stichoi in Sabb. Sancto. — S E P . 155-56. nr. 196. Όρώ σήμερον τού μεγάλου τούδε ναού Theophanes Ker., In Exaltat. Cru­ cis. - 132, 184; G C. (1616) 2, 1215; S E K, (1860) 13; v. Β H G. 427.

www.torrossa.com - For non-commercial use by authorised users only. License restrictions apply.

170

In itia P atru m G raecorum

Όρώ tfj ποίμνη τών ευσεβών μεμ. (S. Jo. Chrys.), Horn, in Matth. 20, 1. - 59, 577. Όρώ τον αέρα και γινώσκω τό χρήσιμον Theodor. II. Lascar., Epist. 27 (176) ad Georg. Muz. - T L F. (1898) 228. "Οσα δει βιβλία άναγινώσκεσθαι τής παλ. Concil. Laodicenum, Can. ult. - MCC. 2,574; P I C . 1 (1864) 503; S K Q. 12 (1896) 78. "Οσα δυο δντα ενοΰται, ή εΐδει ή δ μονοία Apollinarius, Advers. Diodorum ad Heracl. (Fragm.). - T U. 73'1 (1892) 363 ss. "Οσα έν τώ άγίω βαπτίσματι δεχόμεθα Pachom. Rus. mon., De nominibus in baptismate impositis. — T B N. 14 (1935) 289. "Οσα επέστειλας, τέκνον ήγαπημένον, ήσθην S. Theodor. Stud., Epist. 79: Naucrat. - Μ B N. 8, 66. "Οσα επονηρεύσατο δ εχθρός εν τώ αγία» Petrus Theopoleos (Antioch.), Dissertatio de schismate orient. — 120, 796. "Οσα ήμΐν άπήντησε, μακαριώτατε ημών Nicol. Cp. Patr., Epist. 53. I l l 248; SR. 10 (1844) 326. "Οσα θεός γέγραφβν είς λίθων πλάκας Theodor. Bals., Versus. — W S. 25 (1903) 186. "Οσα και κτάται σπανίως, ώς πολΰτ. S. Isidor. Pelus., Epist.· 1, 455. — 78, 433. , ' ' t Ό ς ακινήτους είς καλών εργασίας Joann. Metrop. Naupact., Stichoi in Mt. 22, 13. - S E . 15 (1903) 465. Όσάκις αν δέξωμαί σου γράμμα, εΰρισκ. S. Theodor. Stud., Epist. 204, Ignatio. — Μ B N. 8, 176, Όσάκις civ ήμΐν ΰπάρξη γράμμασιν S. Basilius, Epist/ ad Victorem. — 32, 609. Όσάκις αν δρμήσω προς σέ, υίέ μου θεοτ. Nicolaus Cp. Patr., Epist. 27. - I l l , 172; S R. 10 (1844) 269. Όσάκις αν προς διδασκαλίαν εύσ. (S. Jo. Chrys.) Nestorius, Horn, in Hebr. 3, 1. - 64, 480; cfr. Z K T . (1905) 192; I N . 231-42. Όσάκις αν τοΐς ποθεινοΐς καί ήγαπημένοις Photius, Epist. ad Michael. Bulg. regn. - S I P. 41 (1896) 7-8; B St. 5 (1917) 25. "Οσα μέν άχρι καί τής άρτι περί τής Eustath. Thess., Epist. 46. — 136, 1315; T E O . 350. Ό σα μέν άχρι τοΰδέ μοι δεδιήγηται Procopius, De bello Gothico, lib. 4,1. - Η P C. 2 (1905) 487 ss. ( in BT.). "Οσα μέν δή εν τη “Ιουλιανοΰ βασιλεία Sozomenos, Hist. Eccl., lib. 6. — 67, 1288. "Οσα μέν δή επί τε Κωνσταντινουπόλεως Procopius, De aedibus Justiniani, lib. 2. - Η P C. 3 (1913) 45-82 (in BT.).

www.torrossa.com - For non-commercial use by authorised users only. License restrictions apply.

In itia P atru m G raecorum

171

Ό σα μέν δή έτερα πρότριτα ήμϊν ό Nicephor. Greg., Epist. ad Cabasilam. - E D. 2 (1924) 274-75. Ό σα μέν δή τφ ισαποστόλφ γεγένηται Niceph. Call., Hist. Eccles., lib. 8.

- 146, 9.' “Οσα μέν διά των αΰτοΰ θεραπόντων An., De miraculis Isaiae proph. — A B. 42 (1924) 259-265. Ό σα μέν ειπείν τε καί άκοΰσαι ήν άμφί Euseb. Caes., Praep. Evgl. lib. 14. - 21, 1181; D E C . 2,253-335. "Οσα μέν εν τφ παρόντι βιβλίφ δι’ έπαναλήψεως Procopius Gaz., Prolog. in Deuteronomium. - H M .6 (1914) 245-50 ( = U N T.). "Οσα μέν επί τή τοΰ σοΰ γράμματος άναγν. Theophylact., Epist. ad ep. Triaditzae. — 126, 349. "Οσα μέν ή τοΰ άγιωτάτου Πατριάρχου Jos. Bryenn., De urbis renova1 tione. — B I B. 2, 273. Ό σα μέν οΰν έδόκει τοΐς από τοΰ δφεως (Origenes), - Hippolyt., Ctra haereses, lib. 6, 6. - 163, 3206; G C S. 26 (1916) 134-89. "Οσα μέν οΰν καί επί Ζήνωνος καί Άναστασ. Niceph. Call., Hist. Eccles., lib. 17. - 147, 220. Ό σα μέν οΰν ξυνέβη κατά τήν "Εω μετά Niceph. Bryenn., Hist., lib. 3. - 127, 144. Ό σα μέν οΰν 'Ρωμαίων τφ γένει εν τε πολέμοις Procopius, Historia ar­ cana. - C S B. (1838) 3, 10-166; Η P C. 3 (1913) 4-186; C G G. 2 (1928) 3 ss. Ό σα μέν περί τής φιλοσοφίας καί έτι περί τής λογικής Georg. Schol., Comment. de «Categoriis» Aristot. — P G S. 7,114-237. Ό σα μέν τής Ικκλησιαστικής Ιστορίας Euseb. Caes., Hist. Eccl. lib. 2. — 20, 132; D E C . 4, 44-83; G C S. 9l (1903) 102-80. Ό σα ό διάβολος παρεισήνεγκε τφ γένει των S. Athanasius (?), De diaboli deceptione et idolorum falsitate. — I T S. 36 (1935) 4-10; cfr. Z K. 64 (1953) 299-307. Ό σα παρέλιπεν δ τάς Βασιλείας συγγεγραφώς Procop. Gaz., Comment. in 1. Paralip. - 871, 1201. "Οσα προς εΰλάβειαν όρά, οσα προς δεξ. Leo imp., Constit. 99. — 107, 621. Ό σα προς καταρτισμόν τής τοΰ Θεοΰ Photius, Epist. 2, 16. — 102, 832; B Ph. .(1864) 422. "Οσα προ τής παρούσης άναγνώσεως εν τοΐς S. Gregor. Nyss., Hom. 3. in Cant. Cant. — 44, 808. Ό σαρκωθείς καί μή δικαίους, ως Canon, Ode 1. — Oct. (1885) 119. "Οσα σοι πεπλημμέληται εις ημάς, ώ ταλ. Anon. presb., Epist. ad Cosmam peccatorem. — M D. (1931) 43-45.

www.torrossa.com - For non-commercial use by authorised users only. License restrictions apply.

172

In itia P atru m G raecorum

"Οσα τά του βίου μάταια vide: "Οσοι τά του βίου μ. "Οσα τής μεγαλοπρεπούς τού Σωτήρος ημών Nicephor. monach., De cordis simplicitate. — Ph. 2, 236-241. Όσάτιον παράμειψα vide: Όσσάτιον παράμειψα. "Οσα τών έν ψυχή γινομένων παθών μετριώτερα Nicephor. Gregor., Epist. ad Higumen. mon. Chortaiton. — E D. 2 (1924) 262-63. "Οσα υπό τού Πνεύματος δι’ οραμάτων άπεκαλύφθη Hippolytus ep. mart., Smo. 4, in Daniel. vision. — E A. 2 Ser. 1 (1885-86) 21-24. 'Ο σεισμός γίνεται διά τούς στρατιώτας. Ό Scholia vetera in Matth., cp. ult. - 106, 1172. "Ος εξ ’Αγκύρων μεν ειλκε τό γένος Passio Platonis m. — ν. Β Η G. 1552. 'Ός εξ εύγενών και μεγαλοδόξων Synaxarium de Theodoro Gabra m. — v. B H G. 1745. Ό Σερβιώτης Βασίλειος ό Κορόμηλος Demetr. Chomat., Cp. 16 ad episc. Serbiae. - A S C. (1891) 67 (= P AS . 7). Όσηέ μέν κα'ι Ίωήλ και Άμώς και Μιχ. Theodor. Mops., In Aggaeum. - MNC. 1 (1825) b. 55. et 6, 207. "Οση μέν έφοίτησεν εύκλεια vide: Επειδή κα'ι παίζειν τι δίδωσιν ό καιρός. "Οση μέν ή τής ευχής δύναμις Marcus Eug., De oratione. — cfr. P K S. (1884) 95. ’ "Οση μοι τηκεδών την καρδίαν είσήει Michael Apostolis, Epist. ad Bessarionem. - NMA. (1889) 70. "Οσην ευφροσύνην παρέσχε μοι S. Basilius, Epist. ad Eupaterium. —32, 620. "Οσην έχει έπιποθίαν ή τιμιότης σου ιδεΐν S. Theodor. Stud., Epist. 2, 215; (Nicephorus Patr.), Epist. canonica. — 99, 1645; C E M. 3, 453-63; R P S. 4, 431E "Οσην μέν αναβολήν έποιησάμην Cosmas Ind., Topogr. Christ., lib. 2. — 88, 72; WC I . (1909) 51. "Οσην μέν εύλάβειαν έχων διατελεΐ Nicolaus I. Patr., Epist. ad Nicol. metrop. - N E . 21 (1927) 7-14. "Οσην μέν θλΐψιν καί πένθος σου τή Joann. Eugen., Epist. consolat, ad imp. - D P P. 1 (1912) 62. "Οσην μέν σύστασιν καί ασφάλειαν τό τής Call. et Phil., Synod. Constit. 37. - 152, 1368; M AD. 1 (1860) 416-23. "Οσην μέν ύβριν καί λοιδορίαν, καί ήλίκα Gregor. Palamas, Or. 2a judi­ cialis. - 150, 1359-72. "Οσην οί Νικαεΐς εις τήν άγιωτάτην Θ. Passio S. Theodotae et filior. — AB. 55 (1937) 220-225; C B I. (1660) 247; v. B H G. 1781. "Οσην πεποίθησιν περί τής πίστεως τής Deo I. Pp., Epist. ad Pulcheriam Aug. - A C O . Ii. I 1 (1933) 45; M C C. 5, 1397; P E . 54, 786.

www.torrossa.com - For non-commercial use by authorised users only. License restrictions apply.

In itia P a tru m G raecorum

173

Όσης άπήλαυσε παρ’ υμών τής εΰποιΐας Procop. Gaz., Epist. 17. — 872, 2733. 'Όσης έπ'ι σο'ι τής ελπίδος διήμαρτον Procop. Gaz., Epist. 65: Antiocho. - 872, 2772. "Οσης εστιν εϊκός έγγίνεσθαι χαράς και Nicolaus Cp. Patr., Epist. 112. — 111, 328; S R. 10 (1844) 390. "Οσης ημάς ένέπλησας ηδονής, ήνίκα Marcus Ephes., Epist. ad Georg. Scholar. - 160, 1092; E P P. 1 (1913) 27-30; P O. 17 (1923) 460-64. "Οσης ημάς ευφρόσυνης ενέπλησε S. Basilius, Epist. ad Ascholium. — 32, 633. "Οσης ημάς δ πάντα άριστός Άσάνης έπανήκων Demetrius Kydon, Epist. ad Manikaiten. — C D M. (1930) 20-23. Όσης ήμΐν παρηγοριάς ή σή συνουσ. Bardas mon., Epist. ad Paulum. — N E . 21 (1927) 139-40. Όσης ήμΐν τιμής και παρρησίας S. Basilius, Epist. ad Modestum. — 32, 520.. "Οσης μέν εμπειρίας τφ διδασκάλφ S. Jo. Chrys., De Sacerdotio, lib. 5. - 48, 671; CPS. - Ser . gf. 1 (1934) 225. "Οσης μέν και οποίας προ του καθ’ ημάς Euseb. Caes., Hist. Eccl., lib. 8. - 20, 740; D E G. 4, 347-382; G C S. 92 (1908) 736-94. "Οσης σου τής κατηγορίας άπηλαΰσαμεν Procop. Gaz., Epist. 57: Hiero­ nymo. — 872, 2761. "Οση στενοχώρια περιστόιχιζόμέθα, και Nicolaus Cp. Patr., Epist. 119. — 111, 337; S R. 10 (1844) 397. "Οση τής θείας οργής ή ισχύς πέφυκε, και Constantin. imp., Epist. ad Theodotum. - 85, 1357; P E. 8, 523; M C C. 2, 945; G C S. 28 (1918) 200; Ο A W. 3 \ 63. "Οση του Ποιητοΰ των όλων ή περί την ήμ. Theodoret., De Providentia, Or. 5. - 83, 624. Όσια δη οΰν ψήφφ τής μέν προς αυτόν S. Cyrill. Alex., Comm. in Euc., cp. 7. - 72, 608-24. "Οσιε πάτερ Άβέρκιε ιερωσύνης στολήν Stichera in S. Abercium. — P A S. 2, 187. "Οσιε πάτερ, άξιάγαστε Παντάπιε, πυρ'ι του παρακλήτου Stichoi in S. Pantapium. - E A. 21 (1901) 40-41. "Οσιε πάτερ, έκ νεότητος ισάγγελον Acoluthia S. Michael. Maleinou. — C B H . 4,28-41; R O C. 7 (1902) 570-72. "Οσιε ποιμήν, ποιμενάρχα, τοΰ Κυρίου Cosmas, Jos., Theoph., Cant. de S. Euthymio. - P A S. 1 (1876) 417. Ό Σίλβεστρος οΰτος έν νηπία ων Κυρίνφ Vita Silvestri Pp. — BHG. 1632.

www.torrossa.com - For non-commercial use by authorised users only. License restrictions apply.

174

Initia Patrum Graecorum

"Οσιοι Πατέρες, πάσαν πόλιν ήγιάσατε S. Maximi Officium liturg. — 90, 205. Όσιον μέν είναι λογίζομαι τό πρέπον S. Basii., Reg. br. 249. — 31, 1249. "Οσιος εΐρηται δ άφωσιω μένος και ανατεθειμένος Nicephorus Blemm., In Ps. 85. - 142, 1530. "Οσιος επίσκοπος Κορδοΰβης Σπανίας· ούτως Patrum Nicaenorum No­ mina. — Ρ Ν Ν. ρ. EXss.; ρ. 61-70. Όσιος επίσκοπος πόλεως Κορδοΰβης ειπεν* Ού Concilii Sardicensis: Can. 1. - 137, 1424; MCC. 3,5; SKQ. 1,12 (1896) 51 + 71; Ρ I C. 1, 468 Όσιώτατε πάτερ Σαββάτιε, έπήλθομεν Georg. Schol., De sorte animae post mortem. — P G S. 1,505-19. Ό ς και νοσούντα χερσ'ιν ήγκαλιζόμην Joann. Geom., Versus 137. — 106, 962; SS D. 14 (1893) 137; T B N. 28 (1938) 40. Ό ς κακός οΰ φθιμένοισι, τάχα S. Greg. Naz., Epigr. 174 (215). — M G A. 159; J A P . 1 (1813) 597. Ό σκοπός ήμΐν του παρόντος πόνου Nicetas Thess., Epitome Actorum S. Thomae Ap. - A B. 20 (1901) 161; ν. B H G. 1832. Ό σκοπός τής φιλανθρωπίας του Θεοΰ S. Basii., Reg. br. 288. — 31, 1284. Ό σοι αγάπη Θεού και προθέσει S. Nilus, Epist. 1,68. — 79, 112. Όσοι άμωμόν τε καί άθικτον τήν οϊκ. S. Nilus, Epist. 3, 298. — 79, 532. "Οσοι γάρ θεσμούς πατέρων χριστοφόρων Nicephorus Blemm., In Nico­ laum jr. Methon. - Η Ν B. (1896) 133; B Z. 4 (1895) 364. Ό σοι δέ υπό ζυγόν όντες δούλοι ταις S. Basilius, Regula l l a. — 31, 948. "Οσοι εις άνέλπιστον εαυτούς S. Nilus, Epist. 4, 48. — 79, 572. Ό σοι εις Χριστόν έβαπτίσθημεν, κατά Philotheus Mon., Ascetica. — 98, 1369. Όσοι εν ύμΐν πατέρες αγαπητών αδελφών S. Antonius abb., Epistola ad monachos Theb. et Arsinoe. — MEO. 55 (1942) 99-102. "Οσοι επίσθευσαν τφ άγίφ δνόματί μου καί Epistola Christi quae Hiero­ solymis de coelo cecidit. — D A W. 51 (1905) 37-40. "Οσοι εσμέν ασφράγιστοι τής τού Κυρίου Symeon jr., Smo. de beatitudinibus. — cfr. 120, 298 nr. 67; lat. ap. Pontanum nr. 21."Οσοι κατά τήν συμβουλήν τού Παΰλου S. Greg. Nyss., Hom. 1. in Cant. Cant. — 44, 764. "Οσοι μαθήμασί τισι προσεδρεΰοντες (S. Jo. Chrys.), Hom. de temperantia. - 64, 17. Όσοι, μέν είς τον φιλάνθρωπον Miraculum S. Theodori tironis. — B H G. 1766. "Οσοι μέν πολλοΐς πόνοις, και S. Nilus, Epist. 2,46. — 79, 217. Ό σοι μή βούλονται διά τής τού λ. S. Nilus, Epist. 3, 304. — 79, 533.

www.torrossa.com - For non-commercial use by authorised users only. License restrictions apply.

Initia Patrum Graecorum

175

'Όσοι ΙΙνευματι Θεοΰ θίγονται, ουτοί εΐσιν S. Jo. Dam. (?), Vita Barlaam et Joasaph. - 96, 860-1240; v. B H G. 224. "Οσοι πόθφ τής αληθούς γνώσεως έφ. Cosmas Indicopl., Topographia chr. lib. 1 . - 88, 57; C N P. 2 (1707) 116; W C I . (1909) 41. "Οσοις δή Χριστού vide: "Οσσοις δή Χρ. "Οσοι τά τού βίου μάταια καί άπολλυμενα (S. Jo. Chrys.), Hom. de sa­ lute animae. - S. Ephrem, Hom. de poenitentia. — 60, 735-38; 64, 1381; E S O . 3, 308. "Οσοι τή κενώσει τού Λόγου, τής άλογίας π. Andreas Cret., Hom. in Transfigur. — 97, 932. Ό σοι την ασέβειαν συνοράτε την S. Athan. (?), Epist. Cathol. — 28, 81. "Οσοι τής Δεσποτικής άναστάσεως (S. Jo. Chrys.), Hom. in Martham, Ma­ riam et Dazarum. — 61, 701. "Οσοι τής μακαρίας και απέραντου ζωής S. Marthae viduae Vita. — AS. - 24. Maii - 5, 403; v. B H G. 1174. "Οσοι τής μεγαλοπρεπούς τού Σωτήρος Nicephorus Mon., De sobrietate et cordis custodia. — 147, 945. "Οσοι τής όντως πάνυ πως άγχιθέου κ. θεοφιλ. Euthalius Diae., Prolog., in Act. Ap. — 85, 628. "Οσοι τοΐς τού Χριστού μυστηρίοις προσκόπτετε Acta S. Cypriani. — AS. - 26. Sept. - 7, 222; v. B H,G. 453. » "Οσοι τό σεπτόν τούτο τής Θεοτόκου κατ. Andr. Cret., Hom. in Dormition. B. Μ. V. - 97, 1045; v. B H G. 1122. "Οσοι τού Ήλία μαθηταί τυγχάνετε (S. Jo. Chrys.), Hom. in Matth. 12, 14. - 61, 705. Ό σοι των ανθρωπίνων πραγμάτων κατά Deo Pp., Epist. ad Theodosium imp. -- PB. 54, 782. "Οσοι των δουλών γνησίως τοΐς κατά S. Nilus, Epist. 2, 249. — 79, 328. "Οσοι των πάλαι ποτέ βασιλέων τε κ. Constant, imp. Porph., De Degatis Rom. - 113, 633 et 952; H E D . 1. "Οσοι τφ τού κορυφαίου των αποστόλων (S. Jo. Chrys.), In captivitatem S. Petri. - Chr. (1908) 978; v. B H G. 1486. Ό Σολομών υιός Δαυίδ εγένετο έκ τής Anon., De Salomone. — D V. Byz. Abtlg. 4 (1898) 42-50; D V. 7 (1899) -90-98. "Οσον από λόγου άσυνοψίσεως, οΰκ εμέλλομεν S. Theodor. Stud., Epist. 2, 145. - 99, 1453. "Οσον αυτός άπληστος εΐ προς την μάθ. S. Isidor, Pel., Epist. 1, 136. — 78, 272. Όσον δοκείς τό σώμα σκληραγ. S. Nilus, Epist. 2, 51. — 79, 221.

www.torrossa.com - For non-commercial use by authorised users only. License restrictions apply.

176

Initia P atrum Graecorum

"Οσον είσηνέγκαμεν κρότον άναγνόντες Isidor. Metrop. Monembas., Epist. 2. ad Guarin. - R B R. (1891) 61; cfr. ST. 78 (1937) 513-19. "Οσον ελύπεις άπαίρων, ούκ αν ήλπισα Procop. Gaz., Epist. 81: Dorotheo. - 87a, 2781. Όσον Ioti tò τής ειρήνης αγαθόν S. Basilius, Epist. ad Cyriacum. — 32, 528. "Οσον ευθύμησα δεξάμενος γράμματα S. Basilius, Epist. ad Innocentium. - 32, 456. "Οσον ευφραίνεις χαριζό μένος μή ζητοΰσι Nicephor. Greg., Epist. ad Pepagomenum. — E D. 2 (1924) 264. Όσον ευφρανεν ημάς ή μικρά επιστολή S. Theodor. Stud., Epist. 2, 151. - 99, 1469. "Οσον εχετε τήν πνοήν υμών έν τώ στόματι S. Pachomius, Catechesis. — S Η. 19 (1932) 144-47. "Οσον ήθύμησεν ημάς ή ακοή τής άσθεν. S. Theodor. Stud., Epist. 63, Naucratio. — Μ B N. 8, 52. "Οσον ήνίασεν ημάς πρότερον S. Basii., Epist. ad Canonicas. — 32, 392. "Οσον ηΰφρανας ή μας τοΐς γράμμασιν S. Basilius, Epist. ad Paeonium. — 32, 569. "Οσον Ίβήρων καί ημών το μέσον S. Gregor. Naz., Epist. 229. — 37, 372. "Οσον καταφρονήσει ό άνθρωπος τούτου Isaac Syr., Sermo 25. — IS . (1770) 154-58; S I S . (1895) 105-08. "Οσον λυπούμεθα ενθυμούμενοι τήν S. Basilius, Epist.ad presb. Saniosat. - 32, 660. "Οσον μέν άπό γραμμάτων, ούκ έμαθον S. Theodor. Stud., Epist. 2, 31. - 99, 1201. Όσον μέν άπό του γράμματος Photius, Q. Amph. 307. — 101, 1152. "Οσον μέν εστενάξαμεν επί τή αγγελία S. Basilius, Epist. uxori Brisonis. - 32, 1049. "Οσον μέν έχει θαύματος τα τών αγίων μαρτύρων Passio S. Diomedis. — Μ A Ρ. - 8. Ser. - 12a (1914) 125-32; ν. Β Η G. 548. "Οσον μέν δχληρός δόξω τοΐς ούκ δρθώς Theophylact., Epist. ad filium imp. — 126, 532. "Οσον ό δαίμων τής πορνείας έπίκειται S. Nilus, Epist. 3, 224. — 79, 485. "Οσον δδύρομάι τήν εκκλησίαν τήν S. Basilius, Epist. ad Antioch. — 32, 640. "Οσον ot παΐδες τοΐς πατράσιν δφείλουσι Procop. Gaz., Epist. 88: Cyriaco. - 87a, 2788. "Οσον περ'ι τήν ευσέβειαν, καί τής προγονικής πίστεως Theodosius II et Val., Epist. ad Synod. Ephes. — MCC. 4, 1396; ACO. I, l 3 (1927) 31.

www.torrossa.com - For non-commercial use by authorised users only. License restrictions apply.

Initia Patrum Graecorum

177

'Όσον τίμιον tò τοΰ μονάδος βίου επάγγελμα Leo VI., Novella 10. . — 107, 445; N L S. (1944) 45. 'Όσον τίς εστιν εν τή ακτημοσύνη Isaac Syr., Sermo 71. — I S. (1770) 409-15; S I S . (1895) 277-81. 'Όσον tòv πόθον, δσον tò φίλτρον προς Constantin. Acropol., Epist. ad Thessalon. - P K A. 1 (1891) 160-215. 'Όσον των Εκκλησιών τα άρρωστήματα S. Basilius, Epist. ad S. Athanas. - 32, 456. 'Όσον ψυχαγωγηθήναι δεδεγμένοι Mich. Ac., Epist. 92. — EMA. 2 (1880) 147. Όσος ένεστι Θεφ προς μέν δικαιοσύνην πόθος (Basil. Sel.) - Nestorius, Or. in Noë. - 85, 76; cfr. R Bi. 9 (1900) 244-49. Όσους ανεβλάστησε τοΐς βροτοίς πόνους Eugen. Panorm., Poèma. — B Z. 11 (1902) 426. . 'Όσους έκατεπίκρανεν ή Δυστυχοτυχία Anon., Smo. consolatorius. — N E. 3 (1906) 407-432®. 'Ο σοφίσας ύπερ ρήτορας τους άλιεις Romanus Melodes, Hymn, in Ss. Apo­ stolos. — P H G. (1867) Ι-Χ; CPC. (1871) 131; P AS . 1 (1876) 169; cfr. Th. 14 (1936) 56. Ό σοφιστής Λουκιανός, τοΰ λόγου θέλ. Lucas Notar., Epist. ad Genn. Schol. — 160, 756; L P P. 2, 195. Ό σοφός Ευστάθιος ό πρεσβύτερος S. Isidor. Peius., Epist. 3, 311. — 78, 977. Ό σοφός ούτος καί γενναίος διδάσκαλος S. Jo. Chrys., Horn, in Diodorum Tars. — 52, 761. Ό σοφώτατος απόστολος Παύλος προκεχειρισμένος S. Cyrillus Alexandr., In epist. 2. ad Cor. (Eragm.) — 74, 916 ss. Ό σοφώτατος Σολομών φησιν αΐνιγμ. S. Nilus, Epist. 3, 137. — 79, 448. Ό ς πάρος εν σοφίη μέγα κΰδος εην Nicephor. Gregoras, Epigramma. — Bes. 34 (1918) 97. 'Ός προεχειροτονήθη παρά τών κορυ. Mensis Octob. Syn. Con. — AS. Nov. Prop. - 95. "Ος πυρί καί νεφέλη στρατόν ήγαγες S. Gregor. Naz., Poèma 1, 38. — 37, 521; Μ G A. (1709) 170. Όσσα περί Χριστοΐο θεήγορος ένθεα Πέτρος Versus in Marci Evglium. — H C Μ. 5, 277. Όσσάτιον παράμειψα βροτών S. Greg. Naz., Epigramma 181. — J A P . 1 (1813) 588; M G A. 144. Όσσοις δή Χρίστου πολυυμνήτοιο μέμηλε Eudokia imp., Poèma de S. Cy­ priano, lib. 2. — 85, 845; B V Μ. 1 (1761) 154; L A R . (1893) 17-37; LEC. (1897) 47-79; v. B H G. 459.

www.torrossa.com - For non-commercial use by authorised users only. License restrictions apply.

178

Initia Patrum Graecorum

Ό ς σοι την επιστολήν εγχειρίζει των Gregor. Cypr., Epist. 71. ad Jasit. mon. — E Ph. 3 (1909) 8; S E G. (1910) 52-53. ’Οστά δε ενταύθα λέγει την ίσχυν Photius, Q. Amph. 289. — 101, 1121. Ό στατήρ δν δ Πέτρος εκ τού βυθού S. Isidor. Pel., Epist. 1, 206. — 78, 313. Ό σταυρός είχε σώμα, πνεύμα Joann. Geom., Versus: 134. — 106, 961. 'Ο σταυρός Χριστού τού φιλ. S. Nilus, Epist. 1, 92. — 79, 121. Ό σταυρός, ώ βέλτιστε, δ υπό τών S. Isidor. Pel., Epist. 4,29. — 78, 1081. 'Ο στέφανον έπαγγελλόμένος την αρετήν S. Isidor. Pel., Epist. 5, 284. — 78, 1501. Ό στηλιτευτικός οΰτοσί λόγος, ψόγος Anonym., Scholia in Or. Greg. Nz., contra Julian. — 36, 1205. (cfr. ib. 985). "Οστις αν βουληται σωθήναι, προ π. (S. Äthan.), Symbol. (3). — 28, 1585. "Οστις βούλεται το φώς εκείνο βλέψαι (S. Jo. Chrys.), Stichoi. — P I C . 2 (1868) 170. “Οστις δέ παρά πρόσωπον ή παρά τρόπον γράφει Tzetzes, Theogonia: Ad­ ditam. — B Z. 40 (1940) 24-26. Όστις Ιμόν παρά σήμα φέρεις S. Greg. Naz., Epigramma 188 (151). — J A P . 1 (1813) 590; M G A. (1709) 148. "Οστις έρωτα θεού έσχεν εύφρόνως Kritopoulos Michael, Stichoi. — Bes. 13 (1908-09) 108. "Οστις οΰ σέβεται τον Υίόν, καί λόγον Paraphrasis in Versus S. Greg. Nz. — M G A. 208. "Οστις τό άπόβλεπτον καί ΰπέρκαλον S. Isidor. Pel., Epist. 2, 7. — 78, 464. Όστις υπέρ τον Ίωάννην ταπεινώσει S. Maximus Cf., Q. 47. — 90, 824. Ό στρατηγός Νικόλαος, δ λεγόμενος Τουλας S. Georgii miraculum, de vi­ sione Saraceni. — 100, 1201; A S. - 23. Apr. - 3, XEII; A G M. (1913) 65-89; V . B H G. 690. Ό στύλος δ στερρός, δ ακράδαντος πύργος Acrostichis in S. Silvestrum. — B B G. 3 (1949) 219-20. Ό στύλφ καθοδηγών τό πρότερον τον Canon, Ode 1. — Men. 1 (1888) 139 (13. Sept.). Ό συγγραφεύς ψεύδος μέν ούκ ειρηκέ πω Jo. Euch., Poèma 95. — 120, 1194; A WG. 28 (1881) 50. Ό συγχορευτής ουρανού τών αγγέλων Joann. Geom., Versus: 154. — 106, 974. ~ Ό συμβαίνει πάσχειν πολλάκις τους Gregor. Cypr., Epist. 156. — E Ph. 4 (1909) 114; S E G. (1910) 150-51. Ό συμβαίνει τφ χρυσίω βασανιζομένφ S. Jo. Chrys., Epist. 107: Casto etc. — 52, 665.

www.torrossa.com - For non-commercial use by authorised users only. License restrictions apply.

In itia Patrum Graecorum

179

Ό σΰμπνους, καί συμπαθής· τό S. Gregor. Naz., Epist. 216. — 37, 352. Ό συμφονευτής τοΐς φονευταΐς Στεφάνου Joann. Geom., Versus : 105. — 106, 948, *0 συναλγεΐν μεν δοκών ταΐς συμφοραΐς S. Isidor. Pel., Epist. 5, 312, — 78, 1517. ■ , Ό συνεγνωκώς άδελφφ έκ μοναστηριού Neophyt. Enel., Ecloge 12 Canon. S. Basilii. — A Μ T. 47 (1882) 32. Ό συνελθών τφ νοΐ αυτού εν τη ήσυχίφ Isaac Syr., Sermo 14. — IS . (1770) 76-77; S I S. (1895) 53. Ό συνεχώς στελλόμενος προς ήμών εις Athanasius Cp. Patr., Epist. ad mag. libell. — 142, 505. 'Ο συν Πατρ'ι αμήτωρ Κύριος Λόγος Anon., Cant, de Infantib. innocent. — P Á S . 1 (1876) 459. Ό συντεταχώς τούτοι το βιβλίον Γλαβάς Manuel Philes, Epigramma. — R I E . II Ser. 29 (1896) 470-1. Ό Σύρος φησ'ι καί ό Εβραίος- Ιθλίβοντο Eusebius Emis., Fragmenta in Exodum. — B M E. 24 (1949) 123*-134*; cfr. 158*. Ό σ φ bi ελπίδος ήν σοι και ευχής Mich. Ac., Epist. 164,-— EMA. 2, 324. Ό σ φ ελάττους τών ειωθότων οϊ S. Jo. Chrys., Horn, in eccl. S. Anastasiae et de Job. — 63, 477. "Οσφ κρείττω καί άξιολογώτερα έχ. S. Isidor. Pel., Epist. 2, 32. — 78, 477. Ό ς ών απαύγασμα τής δόξης. Ύποδ. S. Nilus, Epist. 1, 286. — 79, 185; cfr. B G C, 3 (1831) 339, "Οσφ πάντων τών σών ομοφύλων, ώ Nicolaus Cp. Patr., Epist. 102. — 111, 309; S R. 10 (1844) 375-82. Ό σ φ πολύ παρ’ εμοί τό βούλεσθαι Maximus Planudes, Epist. 9. — T Μ P. 2, 17-18. Ό σφ πονηρόν καί τή ψυχή Maximus Planudes, Epist. 31. — T Μ P. 2, 50. Ό ς ώρμητο μέν εκ τής Θεσσαλονικέων Vita Macarii Macris. — ν. B Η G. 1002.

Ό σ φ τά τών πειρασμών ήμΐν επιτείνεται S. Jo. Chrys., Epist. 11. ad Olympiadem.'— 52, 609; S Ch. 13 (1947) nr. 11. Ό Σωτήρ κ. Κρς ΰ[ή]μών Ί . Χρς μυρία μέν Joann. Ant. ep., Epist. ad Cyrill. Alex. — A B W. 30, 8 (1920) 65; AC O. I. I 7 (1929) 151. Ό Σωτήρ ούκ έ'σχε πέντε χιτώνας, άλλ5 S. Maxim. Coni., Q. 4, resp. — 90, 276. Ό σφ τή τιμή παρά σοί τών άλλων S. Isidor. Pel., Epist. 5, 196. — 78, 1448. "Οσφ τις êv πλείοσιν έ'ργοις S. Nilus, Epist. 3, 50. — 79, 416. "Οσφ τού διαπτύειν τό θαυμάζειν S. Isidor. Pel., Epist. 5, 523. — 78,1624.

www.torrossa.com - For non-commercial use by authorised users only. License restrictions apply.

180

In itia P atru m G raecorum

Ό σφ των ανθρωπίνων πραγμάτων κατά Leo I Pp., Epist. ad Theodo­ sium imp. — ACO. II. I 1 (1933) 45; M C C. 5,1392. “Οσφ τφ περί ημάς κεκράτημαι πόθφ Procop. Gaz., Epist. 36. — 872, 2748. Ό σφ φεΰγων μακρύνεις, τοσοΰτφ Jo. Euch., Epist. 25. — A W G. 28 (1881) 68. Ό σφ χαλεπώτερον τό κρίμα γεγ· S. Jo. Chrvs., Epist. 169. — 52, 709. "Οσφ χρόνιος, τοσούτφ δή καί άσπάσιος Nicetas, Epist. ad Constantin. Mesopot. — R H C . 2,662-63. Ό ταΐς άσυγκρίτοις ΰπεροχαΐς τά Theophan. Midias, Epist. ad Amirutzen. — P K S . (1884) 24-26. Ό ταΐς μάχαις πριν καί τομώτερος ξίφους Aversus epitymbii in imp. Nicephorum. — Bes. an. 25 t. 37 (1921) 160-62; M G Ta. 22 (1943) 55-56. Ό τά μέλλοντα αγαθά προσδοκών Antiochus Mon., De futurorum exspecta­ tione. — 89, 1824. Ό ταν άγαθοεργήσας, ή τη θεία S. Nilus, Epist. 3, 41. — 79, 408. Όταν άγαπήσωμεν φυγεΧν εκ του κ. Isaac Syr., Sermo 2. — IS . (1770) 12-16; S I S . (1895) 8-11. Όταν άκοΰσης θυμόν καί οργήν S. Jo. Chrys., Hom. in Ps. 6. — 55, 71. Ό ταν άκοΰσης θυμόν καί οργήν Photius, Q. Amph. 288. — 101, 1121; cfr. 55,71. "Οταν άκοΰσης, ότι κατελθών ό Χριστός Macarius Aeg., De libertate men­ tis. — 34, 936; G B V. 7, 209. “Οταν άκοΰσης τής φωνής προσκαλούμενης S. Pachomii Regulae compen­ dium. — PAS . 5 (1888) 113; MEO. 37 (1924) 9-21; FI. P. 16 (1923) 75-80 ss. "Οταν άκοΰωμεν τής θείας λεγοΰσης Γραφής S. Nilus, Epist. 4,23. — 79, 560. "Οταν άλλος άλλο τι των σών επαινή S. Gregor. Naz., Epist. 185. — 37, 304. Ό ταν αμαρτία συμβεβλημένη ή (S. Jo. Chrys.), Ecloga 7. — 63, 615; cfr. S A W. 144 (1902) 4,37. Όταν άμελή τις των προς εΰαρέστησιν S. Basii., Reg. br. 295. — 31, 1289. Όταν άμετεωρίστφ καί τεταμένη S. Basii., Reg. br. 197. — 31, 1213. Όταν άνακυκήση σπιλάς εις τό S. Nilus, Epist. 3, 207. — 79, 477. Ό ταν άνάσχηται τοϋ Κυρίου είπόντος S. Basii., Reg. br. 299. — 31, 1293. Ό ταν άπίδω, δτι δ μέν πειρασμός S. Basilius, Epist. ad Samosat. sen. — 32, 660. Ό ταν άποβλέψωμεν προς τήν φοράν των Synod. Syror., Epist. ad Jo. Patr. Cstpl. — A C O. 3 (1940) 90; M C C. 8, 1094. Ό ταν άρρωστία περιπέσης, άνθρωπε (S. Jo. Chrys.), Ecloga 13. —- 63, 651; S A W. 144 (1902) 4, 43.

www.torrossa.com - For non-commercial use by authorised users only. License restrictions apply.

■' - ν ’-' 1

■·

"ί

In itia P atru m G raecorum

181

"Otav ασθενεί τό ΰπογάστριον πάθος S. Nilus, Epist. 2, 244. — 79,325. Ό ταν βλέπης τον έχθραίνοντά S. Nilus, Epist. 2,313. — 79, 353. "Orav δέ υποταγή αύτω πάντα S. Nilus, Epist. 2, 297. — 79, 348. "Οταν διαθλήσωμεν προσηκόντως S. Nilus, Epist. 3, 198. — 79, 476. "Οταν δι’ υπομονής και ευχής S. Nilus, Epist. 1, 187. — 79, 153. "Οταν δυνηθής δύο μήνας ευχή S. Nilus, Epist. 1, 281. — 79, 185. "Οταν έβασίλευσεν δ υιός του Μεγάλου Gennadius Schol., Expos. inscriptio­ num sepulchri Constantini Mg. — 160, 768. "Οταν είς οικίαν άνδρός άπειροκάλου Ex S. Bas., Ecloga De Avaritia. — 32, 1181. Ό ταν εις την δλιγότητα άπίδω την S. Jo. Chrys., Hom. 4. De mutat, no­ minum. — 51, 143. Ό ταν εις τον θειον άποβλέψω νόμον, δς σάρκα Theodoret., Epist. 18. — 83, 1196. "Οταν εις τον θρόνον άπίδω τούτον S. Jo. Chrys., Hom. 3. de statuis. — 49, 47. "Οταν εις τον τής ’Εκκλησίας άποβλέψω λειμώνα (Basii. Sei.), - Nestorius, In Mattii. 11,3. — 85, 365; cfr. R Bi. 9 (1900) 344-49. "Οταν ελθης έν δόξη μετ’ αγγέλων δυνάμεων Sophron. Patr. Hieros., Stichoi in fer. 3a hebd. maior. — S E P . 533. "Οταν έλθης, δ Θεός έπι γής μετά δόξης Romanos, Kontakion in diem extrem. — S B A. (1898) II. 163-83; S A W. Hist. Kl. 154 (19Q7) 5,108; P AS. 1, 35; A F O. 2,205. "Οταν εμελλεν ή παναγία Θεοτόκος Μαρία Apocalypsis Β. Μ. V. — D A Α. 1 (1927) 280-88. Ό ταν ενάρετοι γενόμενοι διωκώμ. S. Jo. Chrys., Hom. 82. in Joann. — 59, 441. Ό ταν έν ήμίν ΰψωθή δ ήλιος τής δικ. S. Maximus Cf., Q. 36. — 90, 816. "Οταν Ινθυμηθώ, άθλια ψυχή και ταλαίπωρε Symeon Metaphr., Smo. 29: De iudicio et 2° adventu Chr‘. — P S M. 349-355. Ό ταν έννοήσης, δέσποτά μου θαυμ. S. Jo. Chrys., Epist. 204. — 52, 724. Ό ταν εννοήσω τον ιδρώτα, 8ν ΐδρωσας S. Jo. Chrys., Epist. 160. — 52, 705. Ό ταν εννοήσω τούς πόνους υμών S. Jo. Chrys., Epist. 150. — 52, 700. "Οταν έξέλθϊ] εκ τού σώματος ψυχή S. Macar. Aeg., Hom. 22. — 34, 660. Ό ταν έπιβής ΰψηλοτέρων βαθμών S. Nilus, Epist. 3, 175. — 79, 465. Ό ταν επί μέν τών έπαινουντων σπουδήν S. Basii., Reg. br. 33. — 31, 1104. "Οταν έπ'ι τής θεολογίας ίσοδυναμώσιν άλλήλαις Gregor. Palamas, Refu­ tatio inscript. Vecci..—; 161, 244; A Ο A. (1670) 4; E S Ο. 1 (1864) 445.’ "Οταν επί τι μεΐζον παρακαλή δ μ. S. Jo. Chrys., Hom. 10. in Eph. — 62, 75. .

www.torrossa.com - For non-commercial use by authorised users only. License restrictions apply.

182

Initia Patrum Graecorum

Ό ταν επί των κατά φύσιν S. Nilus, Epist. 2, 199. — 79, 304. “Οταν ερεθίζει σε τό φρόνημα τής σαρκ. S. Nilus, Epist. 2, 234. — 79, 320. Όταν εύβουλίας προκαθηγούμενης S. Isidor. Peius., Epist. 2, 266. — 78, 697. Ό ταν εΰρη τής άκοής προθυμίαν ή χάρις (Bäsil. Sei.), - Nestorius,. In Da­ vid. — 85, 204; cfr. R Bi. 9 (1900) 344-49. ' Όταν ή θεία Γραφή διαλέγηται γέννησιν Χριστού (S. Cyrillus Al.), Dialog, ctra Nestor. — 76, 249. Ό ταν ή θεία δΰναμις ενεργή, τό S. Isidor. Pel., Epist. 4, 183. — 78, 1273. Ό ταν ή κεφαλή, ή καθάπερ άκρόπολις S. Isidor. Peius., Epist. 5, 249. — 78, 1481. · Ό ταν ή μεγαλοφροσύνη μή προς S. Isidor. Pel., Epist. 5, 15. — 78, 1333. Ό ταν ή χειμέριος τής ειδωλολατρίας και Theodor. Moneremita, Smo. in Ännunt. B. Μ. V. — B S M. 2 (1856) 211; v. B H G. 1123. Ό ταν θέλησης στήναι εν τή λειτουργία Isaac Syr., Sermo 28. — IS . (1770) 176-179; S I S . (1895) 120-122. Ό ταν ΐδης άνθρωπον άπιστον, και S. Nilus, Epist. 2, 141. — 79, 264. Όταν ΐδης πλουτοΰντά τινα παρ’ (S. Jo. Chrys.), Ecloga 11. — 63, 637; cfr. SAW. 144 (1902) 4,41. Ό ταν ΐδω δήμους άνδρών και γυναικών S. Jo. Chrys., Epist. 3. ad Olym­ piadem. — 52, 608; S Ch. 13 (1947) n. 9. Ό ταν ΐδω και τό κακόν εΰοδοΰμενον S. Basilius, Epist. ad Nicopolitan. et Sermo 12: De tristitia. — 32, 925 et 1277. “Οταν ΐδω τήν νυν γλωσσαλγίαν, και S. Greg. Nz., Or. 20. — 35, 1065. “Οταν κρούει σοι αδελφός νυκτός S. Ephrem, Exbort. 18. — E S Ο. 2, 93. Ό ταν λέγη ό Κύριος εν τφ Ή σαΐα- Υίούς έγέννησα Euthym. Zigab., Panopl. dogm., tit. 12. — 130, 685-876. Ό ταν λοιπόν άτενίση άνθρωπος S Nilus, Epist. 2, 222. — 79, 316. Ό ταν μέλλης επί τινα όρμάν άμ. Ecloge ex S. Bas., De futuro judicio. — 32, 1297. Ό ταν μέλλης προβαίνειν τα πρόθυρα S. Nilus, Epist. 3, 287. — 79, 525. Ό ταν μέν άναλογίσωμαι τούς παλαιούς Pachom. Rus. mon., De fide or­ thodoxorum et Sarazenorum. — T B N. 14 (1935) 242-55.. Ό ταν μέν είς τήν πτωχείαν τής διανοίας S. Jo. Chrys., Hom. 3. in princip. Actorum. — 51, 87. “Οταν μέν λογίσωμαι τό πλήθος των Michael Psell., Epist. 10. — N S .*7 (1908) 507-09. Ό ταν μέν λόγος έργου χηρεύη, ού μόνον S. Isidor. Pel., Epist. 5, 233. — 78, 1473. “Οταν μέν πρός τά πράγματα άποβλέψωμεν S. Basilius, Epist. ad Athanas. — 32, 457.

t

www.torrossa.com - For non-commercial use by authorised users only. License restrictions apply.

In itia Patrum Graecorum

183

Ό ταν μέν προς την ήμετέραν αυτών S. Basilius, Epist. ad Amphiloch.— 32, 928. Ό ταν μέντοι το πέρας επιστη τής του Gennadius Cstpl., Fragm. in 2. Th ess. 2,7-8. — ΝΑ. 15 (1933) 420. "Οταν μετά την εις το χείρον S. Nilus, Epist. 4, 9. — 79, 553. "Οταν μή εισέλθωσιν έξωθεν μέριμναι Isaac Syr., Sermo 82. — IS . (1770) 462-65; S I S . (1895) 313-15. Ό ταν μοι δείξης σπονδάς S. Nilus, Epist. 1, 297. — 79, 192. "Οταν μόνον άναμνησθώ σου τής αρετής Jos. Bryenn., Epist. ad Manuelem Pothon. — B I B . 3 (1784) 159-160; cfr. R E B. 7 (1949) 24-25. Ό ταν νόθος τής καί τις ιεροσύνης S. Isidor. Pel., Epist. 2, 209. — 78, 649. Ό ταν ό εργαζόμενος μνημονεύων τού S. Basil., Reg- br. 252. — 31, 1252. "Οταν ό Θεός διαλέγηται ή επαγγ. S. Isidor. Peius., Epist. 3, 6. — 78, 732. "Οταν ό Θεός διανάγεται, ή Ιπαγγέληται Photius, Epist. ad Anonym. — S I P . 41 (1896) 39; cfr. 78, 732. "Οταν οί άρχειν λαχόντες άκλινώς Theodoret., Epist. 37. — 83, 1213. Όταν οϊ δαίμονες εύφημήσωσί σε S. Nilus, Epist. 3, 235. — 79, 492. "Οταν ο! τα σημεία βαστάζοντες τα S. Jo. Chrys., Horn. 7. in S. Paulum. — 50, 507. Ό ταν ό κυβερνήτης τι πάθη, ή ό Theodoret., Epist. 78. — 83, 1252. Ό ταν ό τλήμων, ό πένης ό βοώπης Reo V., Oracula. — AEG. 8 (1874) 188. Ό ταν ούν μετά ταΰτα πάντα επαναστή ό διάβολος Isaac Syr., Sermo 53. — IS . (1770) 316-17; S I S. (1895) 213-14. •Ό ταν πάντα διά Θεόν κατ’ εντολήν Θεοϋ S. Basil., Reg. br. 195. — 31, 1212.

Ό ταν περί πνευματικών διαλεγώμεθα S. Jo. Chrys., Horn. 47. in Joann. — 59, 261, "Οταν πλεονάζειν άρχηται το ημερήσιον S. Gregor. Nyss., Epist. 4, ad Eusebium. — 46, 1025; P G N. (1925) 25-28. Ό ταν ποτέ δυνηθής εκριζώσαι S. Nilus, Epist. 2,89. — 79, 241. Ό ταν ποτέ εν συναισθήσει γενόμ. S. Nilus, Epist. 3, 274. — 79, 520. "Οταν προέλθης τών ανακτόρων Christophorus Myt., Stichoi 24. — K C Μ. (1903) 14. Ό ταν προσεύχησθε, φησίν ό Χριστός S. Jo. Chrys., Horn. 8. in 1. Tim. — 62, 539. Όταν προς 8 πέφυκας [αποβλέπω], καί ώς Manuel Calée., Epist. 82. — ST. 152 (1950) 285-86. Ό ταν προς τα κατεπείγοντα στή καί S. Jo. Chrys., Horn. 5. in 1. Thess. — 62, 423.

www.torrossa.com - For non-commercial use by authorised users only. License restrictions apply.

184

In itia P atru m Graecorum

"Otav πρός τινα των έλληνιζόντων διάλεξις Euthymius Zigab., Panoplia dogm. — 130, 33. 'Όταν πυνθανόμενοί μου τινες περί Mich. Ac., Epist. 141. — L Μ A. 2, 284. "Οταν σοι μνήμη έλθη τοΰ S. Nilus, Elpist. 4, 47. — 79, 572. "Οταν ταΐς θείαις βίβλοις προσομιλεΐς, μή S. Maximus Abb., Capita theol. — 91, 721. "Οταν, τέκνον μου εύλογη μένον, την απροσδοκ. Nicolaus Cp. Patr., Epist. 47. — 111, 236; SR. 10 (1844) 318. "Οταν τής κακίας άπόσχοιο, τότε καί S. Isidor. Pel., Epist. 3, 49. — 78, 764. Όταν τι μέλλωσιν έρωταν οί μαθηταί S. Jo. Chrys., Horn. 2. in Act. Ap. — 60, 25. Ό τ 5αν τινες των αδελφών προ S. Nilus, Epist. 2, 103. — 79, 245. Όταν τι ν’ εΰρης εΰπαθοΰντα »S. Greg. Naz., Epigr. 190. — 37, 966; Μ G A. 172. Ό ταν τις άνθρωπος δίκαιός τε καί S. Nilus, Epist. 3, 218. — 79, 481. "Οταν τις, ώ σοφίας αυτοφυές άγαλμα S. Isidor. Pel., Epist. 5, 518. — 78, 1621. "Οταν το εΰδαπάνητον τής ζωής (S. Jo. Chrys.), Horn, in 10 Virgines. — 59, 527; H H S. (1587) 446. Ό ταν τοΐς παρά τοΰ Θεοΰ δεδομένοις S. Basil., Reg. br. 65. — 31, 1129. "Οταν το μέγεθος τοΰ Δεσπότου (S. Jo. Chrys.), In passionem Dñi. — NS. 18 (1923) 691-92. "Οταν τον αυτόν τρόπον τιμώσιν ευεργεσίας Nicolaus Patr. Cp., Epist. 101. — I l l , 308; SR. 10. (1844) 374. "Οταν τρόποις αγαθοις ευσεβής συν. Passio S. Irenaei ep. — AS. - 25. Mart. 3, 23*; V . B H G. 948. Ό ταν τών θείων καί άχράντων μυστηρίων Χρ. Hesych. presb., Centuria Ia, n. 100. — 93, 1512. Όταν τφ Πιλάτφ παρίσταται κρινόμενος Manuel Holobol., Stichoi. — BZ. 5 (1896) 549. Ό ταν ύπερβή τις τοΰ νόμου τον δρον S. Basil., Reg. br. 48. — 31, 1116; "Οταν φάλαγξ σωφροσύνης, και πειθοΰς S. Isidor. Pel., Epist. 5, 424. — 78, 1576. Ό ταν χρονία τις καί σκληρά S. Jo. Chrys., Horn. 1. De David et Saul. — 54, 675. Ό τα πάντα δημιουργήσας κ. τή Ιδία Heraclius imp., Epist. ad Chosroem reg. — 92, 992. Ό τα πάντα ειδώς ως Θεός ποΰ τεθείκατε τον Theodor. Bals., Epist. 10. ad Andronic. Drunc. — AEG. 18 (1884) 18.

www.torrossa.com - For non-commercial use by authorised users only. License restrictions apply.

In itia P a tru m G raecorum

185

'Ο τα πάντα πληρών κ. περιέχων Θεός los. Bryenn., De intellectu. — B I B . 2, 322. Ό ταπεινός μητροπολίτης Θεσσαλονίκης vide: ’Άβυσσον μέν είναι πολλήν... Ό τα πρόδηλα κακά φανερώς δρών S. Isidor. Pel., Epist. 5, 178. — 78, 1432. 'Ο Τάρας εκταράττεται καί δυσωπεΐ καί λέγει Theodor. Prodrom., Versus in imp. - RHC. 2,763; M G Ta. 16 (1941) 23. Ό τάς μεγάλας οπτασίας διεξελθών προς S. Gregor. Nyss., In Cant. Cant, horn. 8. — 44, 940. 'Ο τάς τοΰ "Αιδου πΰλας διαρρήξας καί μοχλούς σιδηρ. Oratio in Sabb. Sancto. — B B G. 3 (1949) 65. 'Ο ταύτην προς υμάς λαβών την επιστ. Procop. Gaz., Epist. 89, Zach, et Phil. — 872, 2788. Ό ταυτί τα γράμματα κομίζων τη δεσποτεία Michael Apostolis, Epist. 75 ad' Bessarion. — N M A. 95. Ό ταφείς εγήγερται, εν αΰτω συνήγειρε Canon, Ode 1. — Pen. (1883) 214. Ό τάφος, ένθα κεΐται τό ιερόν, Κωνσταντίνε Canon, Ode 9. — Men. 5 (1899) 143 (21. Mai). Ότε αν ακούεις τής φωνής προσκαλουμ. S. Pachomius abb., Praecepta. — 40, 948; Fl P. 16 (1923) 80-84. "Οτε βασιλεύς εστιν Ικμάθειν θέλων κ. γνώσιν Nicephorus Blemm., Poema. — Η N B. (1896) 115-19. "Οτε γάρ τάς νοητός φύσεις έκτισα Julian. Halicarn., Comment, in Job. (partim.). — Rh Μ. - Ν. Folge 55 (1900) 326-35. "Οτε δε εισήλθεν ό απόστολος Acta Thomae ap.: De palatio regis Indo­ rum. — ν. B H G. 1802-04. "Οτε δέ καταλείψας τις την τάξιν Isaac Syr., Sermo 64. — IS. (1770) 382-83; S I S . (1895) 258-59. "Οτε δέ πόρρω διέστηκεν δ λέγων τοΰ προς δν Didym. Alex., In Ps. 76. — 39, 1473. "Οτε δέ Φίλιππος ό τοΰ Χριστού απόστολος Passio S. Philippi Ap., cp. 17. — T A A. 151-56. "Οτε διδάσκαλος ευκλεής, τότε μαθητής (S. Jo. Chrys.), Horn, in stagnum Genesaret et in S. Petrum. — 64, 47. "Οτε έγεννήθη οίστρο, ήνεσάν με φωνή Julian. Halicarnass., Comment, in Job. (partim.). — Rh M. - N. F. 55 (1900) 326-35. "Οτε Έζεκίου βασιλεύοντος, πάσαν S. Isidor. Pel., Epist. 2, 74. — 78, 516. "Οτε είς απορίαν λογισμών κατ. Photius, Q. Amph. 100. — 101, 616; B Ph. (1864) 327.

www.torrossa.com - For non-commercial use by authorised users only. License restrictions apply.

186

In itia P a tru m G raecorum

'Ότε εις χεΐρας ελαβον την επιστολήν S. Basilius Μ., Epist. ad Candidianum. — 32, 233. "Οτε εκ τού ξύλου σε νεκρόν ό Άριμ. Stichera. — C Ρ C. (1871) 67. "Οτε εμελλεν ό Δαβίδ, καί οί συν αύτώ S. Anastas. Sin., Q. 115. — 89, 768. "Οτε ένέτυχον τοϊς γράμμασι τής S. Basilius, Epist. ad Nicopolitan. — 32, 928. "Οτε επέλιπε τα αναγκαία εν τη Σα. S. Nilus, Epist. 1,7. — 79, 85. "Οτε εποίησεν ό Θεός τον άνθρωπον Dorotheus abb., Doctr. 3., De con­ scientia. — 88, 1652. "Οτε ή Αιγύπτια, το ακόλαστον S. Isidor. Peius., Epist. 2, 263. — 78, 696. "Οτε ή αρχόντισσα ή Μαρκεσίνα Nicephor. Blemm., Epist. univers. — 142, 605. "Οτε ήγγισεν δ Κύριος είς 'Ιεροσόλυμα (S. Jo. Chrys.), In Baia. — N S. 18 (1923) 309-13. Ό τε ήκούσαμεν την σεμνότητα σου S. Basilius, Epist. ad Terentium. — 32, 785. "Οτε ήμελλεν [ή] ΰπεραγία Θεοτόκος π. Apocalypsis Mariae. — AEG. 5. (1871) 109-113; cfr. ib. 6 (1872) 26-27; B H G . 1052; v. S R B. 1 (1940) 239. nr. 273, 2. Cfr. “Εμελλεν την άχραντον Θ. "Οτε ή μην νεώτερος καί έκαθήμην είς Apophthegmata S. Macarii Aeg. — 34, 236. "Οτε ήμίν, αδελφοί, ό τής ελεημοσύνης Severian. Gabal., In: Pater transeat a me. — MEO. 48 (1935) 313-21. Cfr. Ό τής ελεημοσύνης λόγος. 63, 715. "Οτε Θεοδόσιος δ μέγας των 'Ρωμαϊκών είχε Passio S. Marcelli. — E Μ B. 2 (1912) 276; ν. Β Η G. 1027. Ό τείνας τον ουρανόν, έξέτεινας επί σταυρού Canon, Ode 1. — Oct. (1885) 316. "Οτε καιρόν τής επί γής παρουσίας Germanus, Idiomelon. — C Ρ C. (1871) 98. "Οτε καταβάς τάς γλώσσας συνέχεε, διεμέριζεν S. Romanus, Cant. de Pen­ tecoste. —- P AS . 1 (1876) 156-64; R Μ. 1 (1932) 85-94. "Οτε κατά την δικαίαν κρίσιν τοϋ θεοΰ τό Anast. mon., De Sinai monte ab Arab. expugnato. — O C. 2 (1902) 87-89. Ό τε καταφθείρεσθαι τό άρρεν δ τυρ. S. Gregor. Nyss., De Vita Moysis. — 44, 328. "Οτε κατέβησαν οί αρχάγγελοι μετά τού Apocalypsis B. Μ. V. — D A Α. 1 (1927) 272-80. "Οτε κατήλθεν δ Κύριος ημών Ίησ. Χριστός Proclus Patr., Explic. « Pater Noster». - I V . 7 (1899) 188-92; K A G. 90.

www.torrossa.com - For non-commercial use by authorised users only. License restrictions apply.

In itia P atru m G raecorum

187

Ό τε Μαξιμιανός δ βασιλεύς εν xfj Θεσσαλονικέων διήγε Martyrium S. Demetrii. — D L G. 259-63; v. B H G. 496. Ό τε μέν μετά των όχλων έστιν ό ’Ιησούς Origenes, In Matth, lib. 10. — 13, 836; GCS. 40 (1935) 1-34. Ό τε μέν ό Μελοποιός Ιμελωδει S. Isidor. Pel., Epist. 4, 182. — 78, 1273. 'Ότε μέν περί τοΰ διεσπάσθαι αυτούς διελ. S. Jo. Chrys., Hom. 15. in 1. Cor. — 61, 121. ...οτε μιν κρατερός πάις Άμφιτρύονος Trophimi Passionis Fragmenta. — S Τ. 5 (1901) 223-26; v. B H G. 1855. "Οτε ό θεοφιλής ’Αβραάμ διά μέν χρησμ. S. Isidor. Pel., Epist. 3, 160. — 78, 856. "Οτε οί άκρατεΐς εκείνοι Ιρασταί S. Isidor. Pel., Epist. 4, 45. — 78, 1096. "Οτε οί αλιτήριοι δαίμονες μετά τοΰ S. Isidor. Pel. Epist. 3, 329. — 78, 988. Ό τε οί αλιτήριοι ’Ιουδαίοι τής άγγ. S. Isidor. Pel., Epist. 3, 305. — 78, 976. Ό τε οί ένδοξοι μαθηταί έν τω νιπτήρι Officium magnae feriae V. —Ρ Κ Α. 2 (1894) 83; C Ρ C. (1871) 94. "Οτε δ λόγος οΰτος υπό τοΰ αγίου Πέτρου S. Anastas. Sin., Q. 80. — 89, 708. Ό τε δ τής δικαιοσύνης ήλιος ούρ. S. Isidor. Pel., Epist. 3, 286. — 78, 961. Ό τε παρήει σου ή θεοσέβεια διά τής S. Gregor. Naz., Epist. 64. — 37, 125. "Οτε προσήγεν δ μέγας Μωϋσής τη κατά S. Greg. Nyss., De Or. Dnca. — 44, 1136. "Οτε προς την εαυτού θείαν αυλήν Theophanes Ker., In 8 beatitudines. — 132, 905. "Οτε πωλούμεν και άγοράζόμεν, χρή Nicephor. Cp., Can. — Ρ S S. 4, 406; Ό τερπνός οΰτος ως σορός κρύπτει λίθος Inscriptio Reliquiarii. — AB. 31 (1912) 250. "Οτε σε τό πολύπονον γένος Ελλήνων τής αρχής έπιβεβηκέναι Michael Apostolis, Epist. ad Bessarion. — NMA. 72-73. "Οτε σου εις χεΐρας τήν γραφήν εδεξάμην Mich. Psell., Epist. 54: ad Symeon. Konchrae mon. — S Μ B. 5 (1876) 284-87. Ό τε συνταξάμενος ήμΐν ήκες στελλδμενος Gregor. Cypr., Epist. ad Nicephor. Chumn. — E Ph. 1 (1908) 437; S E G. 30. Ό τε τή Ιπιθυμία τή σαρκική ή γνώσις Isaac Syr., Sermo 63. — IS . (1770) 379-82; S I S. (1895) 256-58. "Οτε τήν κατά τής ήμετέρας φύσεως αρχ. Theophanes Ker., Hom. in 7mMatutin. — 132, 660; S E K . (1860) 147. "Οτε τήν Σάρραν άπό τού ’Αβραάμ ήρπ S. Jo. Chrys., Smo. post reditum ab exilio. — 52, 443; SCO. 8, 262.

www.torrossa.com - For non-commercial use by authorised users only. License restrictions apply.

188

In itia P a tru m G raecorum

"Οτε την σωτήριον Χρ; οικονομίαν πληρώ σας Cosin. Hieros., Smo. 50. — 38, 457. "Οτε τής Ιεραρχίας κατά νοΰν το Photius, Epist. 1,1. — 102, 585; B Ph. 133; cfr. M A P. - 8. Ser. - 7 (1906) 8, 3. "Οτε τής καθηγουμενείας των μοναζόντων S. Nilus, Epist. 3,108. — 79, 433. "Οτε τή τοΰ Θεού χάριτι καί τή S. Basilius, Epist. 1, 27. — 32, 304. "Οτε το γράμμα τής υμών αρχιερατικής Nicolaus Cp. Patr., Epist. 42. — 111, 229; SR . 10 (1844) 313. "Οτε το γυμνάσιον τοΐς τοΰ Χριστού άθληταΐς Passio Ss. Speusippi, Elasippi etc. — ROC. 9 (1904) 462-74 ; C B H. 9 (1905) 10-22 ; v. SAG. 1 (1904) Suppl. 2,7-13; cfr. B H G. 1646. "Οτε τον αυτοκράτορα Τιβέριον τής εντεύθεν Theophylact., Historiae lib. 1,1. — P ΤΗ . (1647) 8; CSB. (1834) 31. "Οτε τον εν 'Ιερόσολΰμοις νεών πολλών S. Jo. Chrys., Adv. oppugn, vitae mon. — 47, 319. "Οτε τον ιερόν εποιοΰ προς τον Άγνώμονα Julius African., Epist. ad Origenem. — 11, 41; G B V. 2,339. "Οτε τον παναρμόνιον τουτονί κόσμον (S. Jo. Chrys.), Horn, in 2. Cor. 12,9. — 59, 507. "Οτε τού διαβόλου τό κράτος σκυλεΰεται Photius, Horn, in Parasceve, dicta in ambone S. Irenes. — E A. 3 (1882) 97-106; A F O. 2 (1900) 180; cfr. M A P. - 8. Ser. - 7 (1906) 8, 8. "Οτε τρόπος ευθΰτητα οίκετη μαρτ. S. Isidor. Pel., Epist. 1, 306. — 78, 360. "Οτε τών παίδων ωσαννά εν τοις ύψίστοις Photius, Horn, in Baia et in Eazarum. — A E O. 2 (1900) 410; M A P. - 8. Ser. - 7 (1906) 8, 14-16. "Οτε τώ ό'ρει τής υψηλής πολιτείας S. Isidor. Pel., Epist. 1, 13. — 78, 188. "Οτε υπό 'Ρωμαίοις ξυνέρρει τα πράγματα Nicephor. Greg., Epistola ad Eogothetam. — E D. 2 (1924) 271-73. "Οτε υπό τοΰ Σαουλ εδιώκετο, τινές Theodor. Mops., In Ps. 10. (initium). — ST. 93 (1939) 64. Ό τεχνικός τών στοχασμών είδη σοι δους Tzetzes, De definitione (π. δρου). — C A G. 4 (1837) 4. Ό (τή) αποστολική καθεδρα vide: "Un τή άποστολ. κ. Ό την απόρρητον διά σοΰ καινουργήσας Stichoi in eccles. B. Μ. V. — S E P . 135-136. nr. 133. Ό την βασιλεύουσαν ίθΰνων πόλιν Marcus Eug., Stichoi in S. Theodo­ sium et Jos. Patr. — P K S . 105. Ό την γήν εφ’ ύδάτων πάλαι κρεμάσας Hymnus in fer. III. Paschae. — P K A. 2 (1894) 214. Ό την γήν κατακρίνας τώ παραβάντι Canon, Ode 1. — Oct. (1885) 193.

www.torrossa.com - For non-commercial use by authorised users only. License restrictions apply.

In itia P atru m G raecorum

189

Ό την έ'νθεσμον τοΰ Πάσχα παράδοσιν Canones Synodi Antiochenae. — 114, 260 (= Sym. Met.); 133, 77 (= AI. Aristenos); cfr. 137, 1276 (= Theodor. Bals.). Ό ΐήν επιστολήν έπιδιδους υπό μητρί Procop. Gaz., Epist. 75: Gessio. — 872, 2777. Ό την !πLtροπήν τών τοΰ κοινού πραγμάτων Demetr. Chom., cp. 29: Ad Joann. Plutum. — ASC. (1891) 125-32 (= PAS . 7). Ό τήν ευκαιρίαν τών πραγμάτων S. Isidor. Peius., Epist. 3, 60. — 78, 769. Ό τήν ησυχίαν επανηρη μένος, καί S. Ephrem, De vera renuntiatione. — E S O . 3,36. 'Ο τήν κτίσιν άπασαν δρακί ως (δ) Θεός κατακρ. Hymnus in S. Basilium Mg. — Μ B N. IO2 (1905) 197-204. Ό τήν 'Οδηγήτριαν αγνήν παρθένον Theodor. Bals., Poëma. — WS. 25 (1903) 184. Ό τήν παρούσαν επιστολήν Ιπαγόμενος Procop. Gaz., Epist. 98 : Joanni. — 872, 2792a. Ό τήν προσγινομένην τφ νώ κατ. S. Nilus, Epist. 3, 240. — 79, 496. Ό τήν 'Ρώμην συνεχέσιν εκδρομαΐς Galla Placidia Aug., Epist. ad Pulcheriam Aug. — ACO. IL I 1 (1933) 49. Ό τήν σήν άνάβασιν, μετά τό πάθος καί τήν ανάστασιν Oratio in Pen­ tecoste. — B B G. 3 (1949) 130-31. Ό τήν σκιάν τών μελλόντων αγαθών περιέχ. S. Greg. Nyss., De Or. Dñca. 3. — 44, 1148. Ό τήν τοΐς πολλοΐς άβίαστον είναι S. Isidor. Pel., Epist. 3, 148. — 78, 841. Ό τήν τοΰ δμοπίστου πράξιν κακηγ. S. Maximus Cf., Q. 9. — 90, 792. Ό τήν ΰπερηφανίαν έχων είς τέσσαρα εμπίπτει Georg. Schol., Quaestiones necessariae. — P G S. 4, 306-309. Ό τήν φΰσιν τών ανθρώπων δημιουργήσας Θεός, άμα S. Maximus Cf., Q. 40, resp. - 90, 396. Ό τήν φύσιν τών ανθρώπων δημιουργήσας Θεός, ού S. Maxim. Conf., Q. 61, resp. — 90, 628. Ό tfj πείρα τήν φήμην ΰπερβαίνων S. Isidor. Pel., Epist. 2, 220. — 78, 661. 'Ο τή πενία είς φιλοπραγμοσυνην S. Isidor. Pel., Epist. 3, 298. — 78, 972. Ό τής αγίας Γραφής λόγος, καν εί S. Maxim. Coni., Q. 50, resp. — 90, 465. Ό τής αγίας καί μακαρίας μνήμης Κύριλλος Athanas. presb. Al., Dibell. etra Dioscorum. — ACO. II. I 2 (1933) 20; M C C. 6, 1021. Ό τής αλήθειας λόγος προσκαλείται Passio Nicetae, filii Maximiani imp. — V . B H G. 1345. Ό τής αναλογίας σοφώς τών προνοουμένων S. Maxim. Coni., Q. 31, resp. — 90, 369.

www.torrossa.com - For non-commercial use by authorised users only. License restrictions apply.

In itia P a tru m G raecorum

190

Ό τής ανθρώπινης ουσίας γενεσιουργός Vita S. Euthymii jr. — R O C. 8 (1903) 168-205; 501 ss.; C B H. 5 (1904) 14-51; v. B H G. 655. Ό τής αρχής έπιβήτωρ Αλέξιος ’Άγγελος Georg. Phrantzes, Chronicon, lib. 1. — 156, 641; cfr. A AT. 30 (1895) 467-88; ST. 76 (1937) 138-59; B T P . (1935) 9-201. Ό τής αρχής δρος, ω αρχικής επιστήμης S. Isidor. Pel., Epist. 3, 74. — 78, 781. 'Ο τής Γραφής νους· άλλ’ ακούε, καί βλ. Jo. Euch., Poëma 4. — 120, 1127; A WG. 28 (1881) 4. Ό τής δικαιοσύνης άνέτειλε σήμερον ήλιος (S. Jo. Chrys.), Proclus (?), Gregor. Thaumat. (?), Horn, in Christi Nativ. — 61, 737; cfr. O C M. 468-77; PAS . 4, 156-59 (armen.); Z K T . 56 (1932) 82 ss.; E O. 26 (1923) 129-52; cfr. IE . 12 (1932) 242. Ό τής δικαιοσύνης τριήμερος “Ηλιος άνέτειλε (S. Epiphan.), Horn, in S. Pa­ scha. — 43, 465. 'Ο τής δουλείας υπό τοίς έχθροίς απαλλαγείς Eusebius Caes., in Ps. 120. — 24, 12.

Ό τής εαυτού θεότητος .καί δυνάμεως Joann. Patr. Cp., Epist. ad Constan­ tin. Pp. — 96, 1416; M C C. 12, 196. Ό τής εγκράτειας θείος καιρός επέλαμψε Canon, Ode 1. — Tri. (1879) 71. Ό τής ’Εκκλησίας ταύτης πρόεδρος, καί oí S. Greg. Nyss., De pauperib. amandis. — 46, 453. 'Ο τής Εκκλησίας φροντίζων, καί διά S. Basilius, Epist. 285. — 32, 1021. 'Ο τής έκτης συνόδου κανών κθ' διά τον Maximus mon., Qq. — VV. 12 (1906) 519. Ό τής ελεημοσύνης λόγος, άγ°ι (S. Jo. Chrys.), Ecloga 23. — 63, 715; cfr. SAW. 144 (1902) 4,53; cfr. “Οτε ήμϊν, άδοί, Ó τής Ιλεημ. Ό τής εμής εύτελείας καί άναξιότήτος Methodius, Nicolai ep. Miracula 4. — v. B H G. 1357. ‘Ο τής εν Βυζαντίφ μεγάλης S. Nilus, Epist. 2, 294. — 79, 345. Ό τής έν νήσφ Χίφ μονής τής Νέας λεγομένης Greg. Cypr., Epist. ad Eogothet. Magn. — E Ph. 3 (1909) 293; S E G. (1910) 104-105. Ό τής εορτής καιρός τού άρχιερέως Θεού Anonym., Vita S. Athanasii Al. (ex Photio). — 25, CCXI; v. B H G. 184. Ό τής επισκοπής λόγος δι’ δν οϊ εκασταχού Joannes Naup., Epist. 13. — VV. 3 (1896) 260. Ό τής Έφεσίων πόλεως άρχιερευς κύριος Gregor. Mammas, Apologia etra Marci Eugenici Symbolum. — 160, 13-109; C P I. 3 (1884) 263-333. Ό τής ζωής τών ανθρώπων καί τού θανάτου Anastasius humilis, Canti­ cum. — P I C . 2 (1868) 286; P A S . 1 (1876) 242-49.

www.torrossa.com - For non-commercial use by authorised users only. License restrictions apply.

In itia P a tru m G raecorum

191

Ό rrj σή εξουσία Χριστέ οΐκτίρμων Anon.', Cant. in Sabbato τής άπόκρεως. — P A S. 1 (1876) 462. Ό τή σή θεοσεβεία προσφέρων τουτι S. Isidor. Pel., Epist. 5, 457. — 78, 1592. Ό τής θεοσεβείας τρόπος έκ S. Nilus, Epist. 2, 165. — 79, 280. Ό τής Τκονιέων πόλεως μητροπολίτης Gregor. Cypr., Epist. 150. — E Ph. 4 (1909) 106; S EG . 142-43. Ό τής καλόν έκλαμπούσης χάριτος επών. Passio S. Charalampis. — E Μ B. 1 (1911) 41-47. Ό τής κατηχήσεως λόγος, αναγκαίος S. Greg. Nyss., - Origenes (?), Or. catech. — 45,9; C P T . 2 (1903) 1-164. ‘Ο τής μεγάλης πόλεως αρχών, δλος Joann. VII. Tbessal., Chrysobullon pro mon. Xeropotamon. — B Μ E. 13 (1942) 219-35. Ό τής μνήμης τών δαιμόνων θόρυβος π. Simeon Cion., Smo. 9. De dae­ monum phantasiis. — MBN. 83, 37. Ό τής οικείας ομολογίας ή υπογραφής Canones Synodi Africanae. — 133, 93. (= Alex. Arist.). Ό τής Οικουμενικής F' ¡Συνόδου ψήφισμα τοιοΰτόν έστιν Zoirnikabios, Ad., De ProcesS. Spir. S.1, tract. 7. — Z P S. (1797) 1, 504-55. Ό τής παρθενίας άγων, μέγας μέν S. Isidor. Pel., Epist. 3, 351. — 78, 1005. Ό τής πνευματικής ακολουθίας ορος και Patriarcha Cstpl. (?), Mandata de ordinandis diaconis, sacerdot. et episcopis. — 119, 1132. Ό τής πνευματικής μέν ζωής δρος και Methodius Smyrn. metrop., Document. — N E. 7 (1910) 45. Ό τής πορνείας δαίμων δίκην S. Nilus, Epist. 2, 159. — 79, 276. Ό τής προς τον σάρκα φιλίας και κολακείας Thalassius abb., Centur. IV. — 9.1, 1457; G B V. 13, 15. Ό τής σιωπής τής έμής ουτος λόγος· φεΰγων Nicolaus mon. Muzalon., Poema. - H I P . 7 (1934) 110-41. Ό τής Σπάρτης, ως φασιν, νομοθέτης, δν Nicetas Mag., Epist. 2. — MBN. 62, 440; ‘O τής Τεσσαρακοστής καιρός προς δλον τον S. Theodor. Stud., Smo. 54: De jejunio. — Μ B N. 9, 130. Ό τής των ανθρώπων σωτηρίας άει δρεγ. Anon., Hom. in Dom. X II (XIX). — E Ο E. 1 (1903) 242-62. Ό τής ΰγιαινοΰσης πίστεως λόγος τοίς ευγν. S. Gregor. Nyss., Epist. 24. — 46, 1088; P G N. (1925) 72. Ό τής φιλανθρωπίας Λόγος κενοϋται, ακένωτος Atticus ep. Cstpl. (Excerpt.). •— (Cit. a Cyrill. AL, De recta fide ad reginas, 10). — 76, 1213B; R S R . 25 (1935) 538^

www.torrossa.com - For non-commercial use by authorised users only. License restrictions apply.

192

In itia P a tru m G raecorum

Ό τής φιλίας όρος Ου λόγφ μάλλον ή έργα» Nicet. Pan. Mag., Epist. 20: Gregorio. — Μ B N. 62, 443. Ό τής φιλοσοφίας λόγος καί ή φιλοσοφία Theodor. II. Lascar., Epist. 40 (88) ad Georg. Acropol. — T L F. (1898) 115-16. Ό τής ψυχής σου δόμος, κόπρου S. Nilus, Epist. 2, 6. — 79, 204. Ό τή φρονήσει των ουρανίων μετέωρος, ó S. Greg. Nyss., De occursu Dni. — 46, 1152. "Οτι άλλο μνήμη, καί άλλο ανάμνησις, καί Georg. Schol., Annotat, in « De memoria et reminiscentia» etc.. — P G S. 7,455-81. "Οτι αναγκαία ήν ή θεία διδασκαλία προς Georg. Schol., Compendium Summae theolog. S. Thomae. — P G S. 5, 338-510. Ό τ ι ôv ακούσεις τής φονής προσκαλούμενης Praecepta S. Pachomii. — A S . -14. Maii.-3, 62*. Ό τ ι άνέσφηλας εΐ καί μή τελέως ής S. Theodor. Stud., Epist. 259; Naucratio. - MBN. 8, 209. "Οτι από 'Ρώμης πολλά ήνέχθησαν είδωλα Anonym., Antiquit. CP., lib. 3. — 122, 1252; B I O . 1 (1711) 3,41. "Οτι αποστολική καθέδρα την δφειλομ. Damasus Pp., Epist. synodica. — G B V. 6, 337. "Οτι Αύρηλιανός κατά κράτος νικήσας Ex Dexippi Historia, De legatis gent, ad Romanos. — H E L . (1648) 7-12. Ό τ ι' Αυτός εποίησεν ημάς καί Photius, Smo. 67. — A F O. 2 (1900) 244. "Οτι βασιλεύς εστιν εκμαθεΐν θέλων Nicephorus Blemm., Stichoi in monast. Sosandron. — H N B. (1896) 115-119. "Οτι βδελύσσεται Χριστός τους άνδρας S. Isidor. Pel., Epist. 1, 233. — 78, 328. ' Ό τ ι βεβαία Ιστί καί αξιόπιστος ή vide: Πρώτον οί άνθρωποι μετά τον κατακλ. "Οτι βλακεία, καί λεπτότης, καί εύχροια S. Isidor. Pel., Epist. 1, 74. — 78, 233. "Οτι γάρ ή λαμπρότης τού σώματος του Manuel Calée., De prine, fidei cath., cp. ult. — 152, 641. "Οτι γάρ μεγάλη συμφορά καί ανύποιστος Miracula S. Demetrii (14). — V . B Η G. 513. "Οτι γνήσιον του μεγάλου Βασιλείου S. Theod. Stud., Scholia in S. Basilii ascetica. — 99, 1685. "Οτι δε εί καί καθ’ ΰπόθεσιν Κύριλλος ήν ό Synod. Hierosolymit. cp. 2. — Μ C C. 34 Β, 1692. "Οτι δέ εν ούρανοΐς είσι τών αγίων at Michael Glyc., Epist. 18. — 158, 908.

www.torrossa.com - For non-commercial use by authorised users only. License restrictions apply.

In itia P atru m G raecorum

193

'Ότι δει νηστεύειν τούς μοναχούς τη τετράδι Nicephor. Pair. CstpL, Ca­ non 1. — 100, 852; M C C. 14, 120. 'Ό τι'δει παντός μίσους προς πάντας S. Basii., Moralia, Reg. 5. — 31,708. 'Ότι δει προηγουμένως βίον σεμνόν, καί S. Anastasius Sin., Viae Dux cp. 1. — 89, 40. Ό τι δει προ πάντων δρθοδόξως πιστεΰειν Arsenius, Canonum Synopsis. — 133, 9. 'Ότι δει τον Ιξομολογούμενον κρύφια Joännes Jej., Canonarium. — P S S. 4, 438. Ό τ ι δει τούς πιστεύοντας τφ Κυρίφ βαπτίζεσθαι S. Basilius, Reg. moral. 20. — 31, 736. Ό τ ι δει τούς πιστεύοντας τφ Κυρίφ μετανοήσαι S. Basilius, Reg. moral. 1. — 31, 700. Ό τ ι δέ καί προσελεύσεται ή των ’Ιουδαίων Mich. Glyc., Cap. 17: Utrum Judaei convertantur in fine mundi. — B Mar. 53 (1906) 1,218. 'Ότι δέ καί τούτο αδύνατον, τήν Κυρίλλου δη. Synod. Hierosolymit. cp. 3. — Μ C C. 34 B, 1693. 'Ότι δέ κατά τάς τής πίστεως υποθέσεις αδύνατόν Georg. Scliol., Contra « ab utroque » processionis Spir. S1. — 160, 702; P G S. 3, 63-76Γ Ό τ ι δέ ó μακάριος Πέτρος έσχε τό πρωτεΐον Bonaccursius, Fr., Thésaurus veritatis fidei, Pars VIa. — A B W. (Hist. Cl.) 18,3 (1889) 690-706. 'Ότι δέ ού δι’ αμαρτίας αί ψυχαί, ως Ώριγ. Theophil. (Ah), Excerpt, in Gen. 2, 7. — R Bi. 47 (1938) 388-89. 'Ότι δέ ού μόνον ιδία πολλοϊς αλλά καί κοινή Miracula S. Demetrii (8). — V . B Η G. 507. "Οτι δέ παντί χρήσιμον τό βιβλίον S. Jo. Chrys. (?), Prooemium in Job. — 64, 505. (Fragm.). Ό τι δέ τφ λαμπροτάτφ τού βασιλέως Nicephor. Greg., Epistola. — E D. 2 (1924) 286. / Ό τ ι δίδοται ή αγάπη αντί τού νόμου S. Maxim. Coni., Scholia. — 91, 408. Ό τι δράκοντα πολλάκις ή Γραφή καλεϊ Photius, Qq. ad Amphiloch., Q. ult. — 101, 1172. 'Ότι δυνατόν, έ'δειξεν ό είπώ ν Oí S. Basil., Reg. br. 202. — 31, 1216. "Οτι δυνατόν καί μετά σωφροσ. S. Nilus, Epist. 3, 54. — 79, 417. "Οτι Δωρόθεος μέν, ως ερρέθη, τής Άντιοχ. Philostorgius, Hist. Eccl., lib. 10. — G CS. 21 (1913) 126-131. 'Ότι εδίδαξεν άπαξ κακώς τον Άδάμ S. Anastas. Sin., Q. 59. — 89, 625. "Οτι είς προσκύνησιν πωλοϋσιν οί ζωγράφοι Pachom. Rus. mon., Capitula de sacerdotio. — T B N. 14 (1935) 287.

www.torrossa.com - For non-commercial use by authorised users only. License restrictions apply.

194

In itia P atru m G raecorum

Ό τι εκοιμήθη ό μακάριος Λαυρέντιος S. Theodor. Stud., Epist. 2, 133. — 99, 1428. 'Ότι εκ σπέρματος Δαβίδ την κατά S. Isidor. Pel., Epist. 1,478. — 78, 444. "Οτι ελήλυθε προ βραχέως ό πνευματ. S. Theodor. Stud., Smo. 116: De tentât, et tribui. — M B N. 9, 269. "Οτι ενα Θεόν δοξάζομεν κ. αυτοί, άλλ’ Condì. Asiaticum, (a. 245). — Μ CC. 1,789. Ό τι εν δώδεκα λόγοις αυτού ή ιστορία Photius, Epitome Historiae Philostorgii 1. — 65, 460; G C S. 21 (1913) 4-11. Ό τι εν τεσσαράκοντα ήμέραις τοΐς Photius, Q. Amph. 124. — 101, 716. "Οτι εν τφ επτακαιδεκάτφ έ'τει τής βασιλείας Malchus Rhetor, Excerpta hist. - C S B . (1829) 231 ss. ’ Ό τι έξοδος των ’Αγαρηνών γέγονεν, εΰθ. S. Theodor. Stud., Smo. 99, De Dei timore. — M B N. 9, 229. Ό τι εοικεν ή εκκλησία νηί· ό μέν Capitula ex Constitutionibus Apost. — F DC. 2 (1905) 137. Ό τι επεζήτησεν ή τιμιότης σου λόγον S. Theodor. Stud., Epist. 2, 135. — 99, 1433 (fin. mut.); M B N. 8,240 (fin. add.). Ό τ ι επειδή Μήδοι τή περιμαχήτφ των Κ. Menander, Histor. Excerpta. — CSB. (1829) 344-425. Ό τι επέστειλάς μοι εικότως· μάλλον γάρ S. Theodor. Stud., Epist. 222: Annae. — M B N. 8, 190. Ό τι έστω ή εκκλησία κατά άνατολάς τετρ. Capitula ex Apostolids Constit. excerpta. — P I C . 1 (1864) 96. Ό τι ζής εν Κυρίφ, καί διαμένοις ατρεπτος S. Theodor. Stud., Epist. 208, Naucratio. - M B N. 8, 178. Ό τι ή αργία αρχή κακουργίας S. Nilus, Epist. 1, 310. — 79, 196. Ό τι ή εΐκών τοϋ Χρίστου ομοίωμα αυτοί) Nicephor. Patr. Cp., De imag. Christi et Crucis. - S R. 10 (1844) 2, 157-60. Ό τ ι ή κακία το τερπνόν δλέθριον S. Isidor. Pel., Epist. 2, 12. — 78, 465. Ό τ ι ήκούσαμέν σου τής αδελφικής φωνής S. Theodor. Stud., Epist. 294: Macario. - 99, 1564 ( == lib. 2, 183, initio mut.); M B N. 8,243. "Οτι ήκουσα τής φωνής σου, ώ τριπόθητε S. Theodor. Stud., Epist. 256: Josepho. - Μ B N. 8, 207. Ό τ ι ήλθε, φησί, παρά του Πατρός Photius, Q. Amph. 166. — 101, 857. Ό τ ι ή μαντική υθλος ήν παρ’ Έλλ. S. Isidor. Pel., Epist. 2, 228. — 78, 664; cfr. BZ. 42 (1942) 91-100. Ό τ ι ήμεροκαλές εστι, τουτέστιν, άνθος S. Isidor. Pel., Epist. 5, 563. — 78, 1640.

www.torrossa.com - For non-commercial use by authorised users only. License restrictions apply.

In itia P atru m Graecorum

195

"Οτι ή τού Θεού πρόνοια προσέταξε tov Isaac Armen., Oratio 2. ctra Ar­ menios. - 132, 1217; C Η M. (1648) 393. "Οτι ή φύσις κατ’ Άριστοτέλην κατά λόγον Bessarion, De Natura. — Q F G. 24 (1942) 89-90. "Οτι θαμβεΐται πάσα ή των ανθρώπων S. Anastas. Sin., Q. 96. — 89, 736. "Οτι θύοντες ά'ζυμα, την νέαν καταλύουσι Matth. Angelos Panaretos, Ser­ mo 3. ctra Batinos. — R O. nr. 51-52; ann. 5 (1915) 202-06; nr. 55-56; ann. 5 (1915) 63-77. "Οτι καθάπερ παΐδες επι πατέρα φιλό. Theodoret., Epist. 45. — 83, 1221. "Οτι κα'ι α δοκούσι καί λέγουσιν οί Euseb. Caes., Praep. Εν., lib. 6. — 21, 405. "Οτι και ό ακάθαρτος δυνήσεται S. Nilus, Epist. 1,200. — 79, 157. "Οτι και τούτο τό σύγγραμμα, μύησις τής Oecumenius ep., Argum, in Apocalypsin. - 119, 721; C C A. 8,173; Μ B C. 277. "Οτι κάμηλοι μέγαν φόρτον φέρειν Timotheus Gramm. Gaz., De quadrupe­ dibus. - C A G. 4 (1837) 263. "Οτι κατά λόγον τού άσκητού άγωνιζομένου Beo imp., Instructio exem­ plaris animae, lib. 3. — P V G. (1909) 232-53. "Οτι κατ’ εικόνα Θεού και όμοίωσιν ό ά'ν. S. Theodor. Stud., Epist. 1,13. - 99, 952. « Ό τι κρεΐσσον τό έ'λεός σου υπέρ ζωάς » φησ'ιν ό Georg. Schol., Hom. de jejunio. - P G S. 1 (1928) 81-91. Ό τ ι κρείττους αγγέλων γεγενήσθαι Photius, Q. Amph. 244. — 101, 1045. "Οτι « Κύριος ΰπερηφάνοις αντιτάσσεται, ταπεινοΐς Gregor. Palam., Hom. . in Matth. Εν. de Chananaea. — O G P. (1861) 16-29. Ό τ ι Κωνσταντίνον φησι, δς ήν πρεσβύτ. Philostorgius, Hist. Eccl., lib. 3. - G C S, 21 (1913) 29-55. "Οτι μέγα έστ'ι βοήθημα ή ευχή S. Nilus, Epist. 2, 308. — 79, 352. "Οτι μεγάλη τίς εστιν ύπερφυώς Method. ΟΙ., Convivium 10 Virg., lib. 1. - 18, 36. Ό τ ι μέλει ήμΐν περί τής τιμιότητάς S. Theodor. Stud., Epist. 2, 150. — 99, 1468. Ό τ ι μέλλει Χριστός υπό τής S. Nilus, Epist. 2, 197. — 79, 304. Ό τ ι μέν αγέννητος ό Θεός κα'ι αγέννητος (Justin.), Resp. 5a gr. — 6, 1453. "Οτι μέν άδύνατον ΰπάρχειν αγέννητα δύο Maxim, ep. Hieros., De materia (fragm.). — 5, 1340. Ό τ ι μέν άκμαζούσης τής Έκκλ. S. Isidor. Pel., Epist. 3,408. — 78, 1041. "Οτι μέν αναγκαίος ό τής εγκράτειας S. Basilius, Regula 16. — 31, 957. Ό τ ι μέν άπεδήμησας έφ’ οίς προΐίθηκας Manuel Calec., Epist. 38. — S T. 152 (1950) 221-22.

www.torrossa.com - For non-commercial use by authorised users only. License restrictions apply.

In itia P atru m G raecorum

1 9 6

Ό α μέν άπελείφθην (παρελείφθην) υμών τή παρελθούση S. Io. Chrys., Hom. Quales ducendae sint uxores. — 51, 225. "Οτι μέν άτρεπτος ό Θεός Λόγος, και ενηνθρώπησεν Theodoret., Eranistes 3. - 83, 220. "Οτι μέν αυτεξούσιός εστιν ό άνθρ. Nemesius, De Natura hom., cap. 42. - 40, 780. "Οτι μέν βασιλείας ή ίερωσύνη S. Isidor. Pel., Epist. 3, 127. — 78, 828. Ό τ ι μέν έγραψα, κ. γράφω, κ. ομολογώ S. Dionys. Al., Ctra Paulum Samos, (resp. ult.). — MCC. 1,1081. Ό τ ι μέν εγώ από τής Ιν πατρίδι παλ. Gregor. Cypr., Epist. 188. — Ε Ph. 5 (1910) 489; S Ε G. (1910) 199-200. Ό τ ι μέν, εί μή τάς προς τό αγαθόν όρμάς του S. Isidor. Pel., Epist, 3, 197. - 78, 881. Ό τι μέν εις Ίησοΰν Χριστόν έλπίζομεν S. Cyrill. Jeros., Catechesis 11. — 33, 692; R C Η. 1 (1848) 290-30; cfr. Μ Ε O. 55 (1942) 1-43. Ό τ ι μέν, εΐ χρήματα έ'σχες, παρέσχ. S. Isidor. Pel., Epist. 4, 185. — 78, 1276. Ό τ ι μέν εκπληττόμενου και θαυμ. Photius, Q. Amph. 25. — 101, 189. Ό τ ι μέν εν ταΐς τών πέλας εΰπραγ. S. Isidor. Pel., Epist. 5, 96, — 78, 1381. Ό τι μέν επί τής αγίας Τριάδος τών Demetrius Kydon., De Processione Spiritus S. - 154, 864; A Ο A. (1670) 446; cfr. ST. 56 (1931) 62 ss. "Οτι μέν .επί τών αθεμίτων ή κεκωλυμένων Joannes, Patr. Cstpl., De nuptiis prohibitis. — 119, 856. "Οτι μέν έστι πηγαία θεότης δ Πατήρ Euthym. Zigab., Panoplia dogm., tit. 2. - 130, 45-124. "Οτι μέν εΰνοίας οί φθάσαντες λόγοι Arethas Caes., Encom. in Eeonem imp. in festo S. Eliae proph. — B Z. 47 (1954) 38-40. "Οτι μέν έφης κατά τοΰ αγίου Πνεύματος S. Isidor. Pel., Epist. 1, 60. -

78 , 221.

"Οτι μέν έχρήν αύτίκα μετά τοΰ αδελφού Gregor. Cypr., Epist. ad Theodor. mon. Cyzic. - E Ph. 3 (1909) 22; S E G. (1910) 66-67. Ό τ ι μέν ήδεισαν οί άγγελοι S. Maximus. Cf., Q. 42. — 90, 820. "Οτι μέν ή καθ’ ημάς ιεραρχία (Ps. Dionys.), De Eccles. Hierarch. — 3, 369. Ό τ ι μέν ημάς αγαπάς, καν γραφής S. Jo. Chrys., Epist. 209. — 52, 727. Ό τι μέν ημάς άπέλιπεν δ κύριός S. Jo. Chrys., Epist. 62. — 52, 643. "Οτι μέν ημάς εΐκειν ήγή τοΐς σαυτοϋ Synesius, Epist. 94. — 66, 1460; PSC. (1631) 233-35. Ό τ ι μέν ημάς εύ ποιείς, οΐς ποιείς, οίδά τε Theodor. Kutalas, Epist. ad Nie. Gregoram. - B N G. 1 (1829) EXXXVIII.

www.torrossa.com - For non-commercial use by authorised users only. License restrictions apply.

In itia P a tru m G raecorum

197

"Οτι μέν ήρρώστησας, έ'γνωμεν, καί S. Jo. Chrys., Epist. 52. — 52, 637. "Οτι μεν ή του Θεού πρόνοια καί Photius, Q. Amph. 30. — 101, 221. "Οτι μέν Θεός κ. Κρς δ Χρς εστιν, οί προφήται (S. Äthanas.), Resp. 137 (ult.) ad Antioch. — 28, 684. "Οτι μέν, καθ·’ α φησι ή Γραφή, άνεξερ. S. Anastas. Sin., Q. 18. — 89, 500. "Οτι -μέν καί βασιλεύς, καί S. Nilus, Epist. 3, 23. — 79, 380. "Οτι μέν κατ’ εικόνα τοΰ Θεοΰ ό ήμέτερος Mich. Glycas, Cap. 15: De crea­ tione secundum Deum. — B Mar. 53 (1906) 1, 173. "Οτι μέν κρείττονα είναι διάβολων S. Basil., Epist. 1, 24. — 32, 296. "Οτι μέν λόγος πραΰς και πάνσοφος S. Isidor. Pel., Epist. 2, 83. — 78, 525. Ό τ ι μέν Μαρτινιανός τε καί Ζώσιμ. S. Isidor. Pel., Epist. 2, 276. — 78, 708. "Οτι μέν μετά έπταετίαν ό ’Ιακώβ Photius, Q. Amph. 313. — 101, 1161. Ό τ ι μέν μυρίοι χειμώνες κατασκηνοΰσιν S. Isidor. Pel., Epist. 5, 512. — 78, 1620. Ό τι μέν νόμος εστί Γραφικός, ό λέγων « Χαλεπώτ. S. Anastasius Sin., Q. 96, Resp. - 89, 736. Ό τ ι μέν ό γάμος εν των επτά τής εκκλησ. Metrophanes Patr. Cstp., De­ cret, de matrimonio. — R O C. 9 (1904) 141. Ό τι μέν οι αναβαλλόμενοι, πράξαι S. Isidor. Pel., Epist. 5, 120. — 78, 1396, Ό τ ι μέν oí εν διεφθαρμένοις ήθεσι τρεφ. S. Isidor. Pel., Epist. 5, 185. — 78, 1433. Ό τ ι μέν ό μακάριος Ευστάθιος πρεσβ. S. Isidor. Pel., Epist. 3, 331. — 78, 989. Ό τ ι μέν ό μακάριος Τιμόθεος μιμητ. S. Isidor. Pel., Epist. 5, 388. — 78, 1560. "Οτι μέν ό τήν ευκαιρίαν τών πραγμ. S. Isidor. Pel., Epist. 3, 170. — 78, 861. Ό τ ι μέν ού δει παίζειν Χριστιανούς S. Ephrem, De pauperum amore. — E S O . 3, 51. Ό τ ι μέν ού δει τα σεσιωπημένα τή S. Anastas. Sin., O. 89. — 89, 716. Ό τι μέν όύ δει, φανερόν εκ τών τον S. Basil., Reg. br. 47. — 31, 1113. "Οτι μέν ούδεπώποτε δπου περί S. Isidor. Pel,, Epist. 2, 180. — 78, 633. Ό τι μέν ούκ αμνημονείς, δέσποτα, τής Theodoret., Epist. 133. — 83, 1349. "Οτι μέν ούν βέλτιον ήν τοϊς εις χαλεπότητα Photius, Q. Amphil. 13. — 101, 125; Μ NC. 1 (1825) 323. Ό τ ι μέν ούν δΓ ημάς ό Θεός Λόγος άνθρ. Mich. Glyc., Cap. 24. in locos S. Script. - B Mar. 53 (1906) 1, 273. "Οτι μέν ούν διορατικός καί θείος ανήρ Michael Glyc., Epist. 25. de mo­ nachatu et baptismo. — 158, 936.

www.torrossa.com - For non-commercial use by authorised users only. License restrictions apply.

198

In itia P atru m G raecorum

Ό τ ι μέν οΰν εγώ ό ταλαίπωρος οΰκ αποκν. S. Theodor. Stud., Cat. 48, De PP. vitis scrutandis. — M B N. 92, 132. "Οτι μέν συν έ'στι και επί καλώ τη S. Jo. Chrys., De Sacerdotio lib. 2. 48. 631; C P S . - Ser. gr. 1 (1934) 41. "Οτι μεν οΰν έστιν δτι (οΰ) τής άπλότητος εξηνέχθη Barlaam Calabr., Epist. ad Jos. Kalothet. - ACL. 2 (1932) 432; SBC. 328. "Οτι μέν [οΰν] Ι'στι πρόνοια και τί εστιν Nemesius ,ep. Em., De natura höm., cp. 44. — 40, 793. "Οτι μέν οΰν, ήγαπη μένε μοι πάτερ, σπορεύς Mich. Glyc., Cp. 31. in locos S. Script. - B Mar. 53 (1906) 1,361. Ό τ ι μέν οΰν ή παλαιό φυσιολογία καί Euseb. Caes., Praep. Εν., lib. 3. — 21, 156. Ό τ ι μέν οΰν κατ’ εικόνα τοΰ Θεού Michael Glyc., Epist. de creat, horn. - 158, 837. Ό τ ι μέν οΰν ό ήμέτερος νούς μετά την δωδ. Mich. Glyc., Cp. 27. in locos S. Script. - B Mar. 53 (1906) 1, 287. Ό τ ι μέν οΰν ό μοναχικός βίος στενός S. Theodor. Stud., Smol 94, De vitae coenob. angustia. — Μ B N. 9, 216. Ό τ ι μέν οΰν ό νόμος τών σπερματικώς Ινυπαρχ. S. Basilius, Regula 3a. — 31, 916. "Οτι μέν οΰν ό πρώτος Ικεϊνος άνθρωπος Michael Glyc., Epist. ad Joann. Smen. — 158, 660. "Οτι μέν οΰν, οσιότατε άνερ, απορίαν οΰ Mich. Glyc., Cp. 38. in locos S. Script. - B Mar. 53 (1906) 1, 462. "Οτι μέν οΰν ό τα τών αποστόλων συγγραψ. Michael Glyc., Epist. 16. — 158, 900; V . Β HG. 920. "Οτι μέν οΰν ό τήν γλώτταν χρυσούς Michael Glyc., Epist. de forma coeli sed. Chrysostomum. — 158, 817. "Οτι μέν οΰν ουδέποτε ως Καλουϊνόφρων έν Synod. Hierosolymit. cp. 1. - MCC. 34B, 1661. Ό τ ι μέν οΰν οΰ Θεοί τά άψυχα ξόανα Euseb. Caes., Praep. Εν. lib. 4. — 21, 232. "Οτι μέν οΰν οΰκ ευσεβές είναι δοκεΐ το λ. Mich. Glyc., Cp. 37. in locos S. Script. - B Mar. 53 (1906) 1,416. "Οτι μέν οΰν οΰ χρή κατά τι διστάζειν Michael Glyc., Epist. 19. — 158, 921. "Οτι μέν ό Χριστός ό Υίός τού Θεοΰ κ. Joann. Cantacuz., Ctra Mahom. apolog. 3. — 154, 500. Ό τι μέν πάντες oí από Χρίστου τήν επωνυμίαν Barlaam mon., De unione inter Romaeos et Latinos. — ST. 123 (1946) 185-201.

www.torrossa.com - For non-commercial use by authorised users only. License restrictions apply.

In itia P a tru m G raecorum

199

Ό α μέν παντι τρόπω πονηριά τιμωρ. S. Isidor. Pel., Epist. 5, 136. 78. 1404. Ό τ ι μέν παντός αγαθού κεφάλαιόν έστιν ή προσευχή S. Jo. Chrys., Hom. 2. de Precatione. - 50, 779-86; cfr. BZ. 14 (1905) 498-508. "Ou μέν παρελείφθην υμών trj παρελθ. vide: Ό τ ι μέν άπελείφθην... Ό τ ι μέν παρήλθε καιρός και γραφήν τφ Theod. II. Lascar., Epist. 12 (101) ad Manuel. Patriarch. - T E F. (1898) 137-38. · Ό τ ι μέν περ'ι πάντων καταξιοΐς συμβ. S. Basilius, Epist. in causa pii viri. - 32, 1041. Ό τ ι μέν πολλά άδηλα εστιν ήμΐν S. Isidor. Pel., Epist. 2, 273. — 78, 704. Ό τ ι μέν προ πολλών αν δωρεών S. Isidor. Pel., Epist. 4, 205. — 78. 1293. Ό τι μέν πρώτη ’Ιουδαίων κλήσις, έδίδαξεν ex: Antipater Bostrens. ep., Smo. in mulierem, quae fluxum sanguinis passa est. — 85, 1793; MCC. 13, 13. Ό , τι μέν σοι πεπόνθαμεν, και Joann. Euch. Epist. 50. — A W G. 28 (1881) 80. "Οτι μέν σύμφυτα τά μαθήματα και οικεία Georg. Pachymeres, Quadrivium. - ST. 94 (1940) 5-454. Ό τ ι μέν συνεζεύχθημεν έν τοΐς γράμμ. Theodoret., Epist. 122. — 83,1332. "Οτι μέν τά παρόντα χρή προσειπεΐν ου ρόδιον Demetrius Kydon., 0r. 2a ad Jo. Cantacuz. — B N J. 4 (1923) 78-83. Ό τ ι μέν τή μέν μεγαλοψυχία και ή μ. S. Isidor. Pel., Epist. 5, 408. — 78, 1569. "Οτι μέν τη πείρα τήν φήμην ύπερ. S. Isidor. Pel., Epist. 3, 304. — 78, 973. ■Ό τ ι μέν τό άμύνασθαι άδικον ούκ S. Isidor. Pel., Epist. 2, 67. — 78, 509. "Οτι μέν τό μή δεΐσθαι πολλών S. Isidor. Pel., Epist. 2, 19. — 78, 469. "Οτι μέν τά πράον οΰκ εύκαταφρόνητον S. Isidor. Pel., Epist. 3, 384. — 78, 1028. Ό τ ι μέν τό τάς ύβρεις καί τάς άδικ. S. Isidor. Pel., Epist. 5,398. — 78, 1564. Ό τ ι μέν τών δυσωνύμων αιρέσεων αι Theodoret., Haeret. fabul. üb. 4. — 83, 412, "Οτι μέν ύπ’ αγγέλων αγίων λαμβάνονται Sym. Thess., Q. 4. — 155, 841. "Οτι μέν φιλάνθρωπος εστιν ό Θεός S. Isidor. Pel., Epist. 3, 71. — 78, 780. "Οτι μέν χαλεπήν έλαβες τήν πληγήν, και S. Jo. Chrys., Ad viduam jun. - 48, 599. Ό τ ι μέν, ώ φιλάγιον άθροισμα και φιλ. Vita et mirac. S. Eustratii abb. - P K A. 4, 367-400. Ό τ ι μετά πολλής εύτολμίας και πειθούς S. Methodius Ol., Sympos. Or. 6. - 18, 112.

www.torrossa.com - For non-commercial use by authorised users only. License restrictions apply.

200

In itia P atru m G raecorum

Ό τ ι μετά την άνάστασιν ούκ εβλέπετο Scholia vetera in Joann., cp. ult. - 106, 1289. "Οτι μετά τής πτώσεως ημών περιπ. S. Isidor. Pel., Epist. 1, 80. — 78, 237. "Οτι μετά τό άπελασθήναι τά ζώα καί Epist. Alex. imp. et Nicolai Patr. - MUA. (1894) 163-84. "Οτι μετά το συγγράψασθαι τό κατ’ αυτόν Αηοη., Proœm. De Apocalypsi. - Μ B C. (1715) 276. "Οτι μη ακολούθως τή προτέρα ταύτην γεγ. Theodor. Mops., In Epist. ad Timoth. — 66, 945. "Οτι μηδέν ώφειλέν σε τών καλών λανθάνειν Astrampsychos, Epist. ad Ptolemaeum. - R E G . 11 (1898) 106. "Οτι μηδέ τούτο τών αποβλήτων Typicon mon.11 Dei genitricis Τών ήλιου βωμών ήτοι τών Έλεγμών. — D Ο. 1 (1895) 715-69. "Οτι μη μόνον προς Θεόν την ευχήν ποιου μένους Greg. Cypr., Epist. ad Protovestiarium. - E Ph. 4 (1909) 125; S E G. (1910) 160-61. "Οτι μην μία πάντων ανθρώπων ή φΰσις Theodoret., Hist, relig., cap. 8: De Aphraate. — v. B H G. 147. Ό τ ι μή πάρεστι πρόσωπον προς πρόσωπον S. Theodor. Stud., Epist. 296, Philotheo. - 99, 1616 (mut.); M B N. 8,244. Ό τι μή πολύ τών αγγέλων αφέστηκεν Vita S.1 Joannis Evang. — 116, 684; v. B Η G. 919. "Οτι μή τούς υιούς παιδεύεις εϊς τά τφ Athanasius Cp. Patr., Epist. de liberor, instit. — 142, 512. Ό τιμιώτατος εν μοναχοΐς, κύρ ’Αθανάσιος Anton. IV. Patr. Cp., Litterae ad Merxum de eius matrimonio-(S. a.). — M A D. 2 (1862) 230-31. Ό τιμιώτατος έν μοναχοΐς κύρ Γεράσιμος Joann. V. Palaeol., imp., Prostagma pro monte Athos. — B Z. 45 (1952) 358. Ό τιμιώτατος εν μοναχοΐς κύρ ’Ιγνάτιος Jo. VIII. Pal., Prostagma pro monast. omn. SS. — D S A. nr. 26. Ό τιμιώτατος καθηγούμενος τής σεβάσμιας Pittakion imp. (Alexii I. Comn.?) ad Manuel. Batrachon. — E B S. 3 (1926) 133. Ό τι μνημονεύω σου, φίλε καλέ, ιδού τό S. Theodor. Stud., Epist. 211, Ni­ colao. - M B N. 8, 180. "Οτι ό Βαλαμήρου υπό τών 'Ρωμαίων στρατ. Malchus Rhetor, Excerpta hist. - CSB. (1829) 244-78. Ό τ ι ό δείνα όρφανφ σοι γεγενημένφ S. Isidor. Pel., Epist. 5, 487. 78, 1609. "Οτι δ Θεολόγος ’Ιωάννης, τον βρ. Photius, Q. Amph. 160. — 101, 837. 'Ότι δ Θεός κ. Πατήρ, ως προάγει τον έαυ. Gennad. Patr., De process. Spir. S1, cp. 1. - 160, 669.

www.torrossa.com - For non-commercial use by authorised users only. License restrictions apply.

In itia P atru m Graecorum

201

"Ori ó Θεός μονάς εστιν ό αυτός καί τριάς Anon., De Theologia. — DTA. (1698) 413-93. "Οτι oí προεστώτες παρασιωπήσαντες S. Nilus, Epist. 3, 113. — 79, 436. "Οτι ό ’Ίστρος ό ποταμός, λεγόμενος Anon., De 4 fluminibus Paradisi. — 106, 1056. "Οτι oí τον δίκαιον ανδρα εύφημ. S. Nilus, Epist. 2, 207. — 79, 309. "Οτι ό Κωνστάντιος μαθών τα περί Philostorgius, Hist. Eccl. lib. 4. — G CS. 21 (1913) 56-65. "Οτι ô μέν διόλου λεπρός το άν. Photius, Q. Amph. 234. — 101, 1028. "Οτι ό ραιφενδάριος (sic) τής σής αγιότ. Joannes Naup., Epist. 17. — V V. 3 (1896) 270. "Οτι ό τής μακαρίας μνήμης Τιμό. S. Isidor. Pel., Epist. 3, 82. — 78, 789. "Οτι... ό τοϋ θείου ειλικρινής έρως Photius Patr., Horn, de caritate. — A F O. 1 (1900) 214-31. "Οτι οΰ δει ιδιωτικούς ψαλμούς λέγεσθαι Condi. Laodicense, Can. 59. — P I C. 1, 503. "Οτι οΰδέν ακόλαστον, ουδέ μειρακιώδες S. Isidor. Pel., Epist. 5, 562. — 78, 1637. "Οτι ουδέν όνομα μειζον Marcellus, Fragni. (?) lib. 3. — Κ E W. 4 (1906) 185-215 (= G CS. 14). Ό τ ι οΰδ’ ήντινα ουν ήμΐν χρείαν το Gregor. Cypr., Epist. 110. — E Ph. 3 (1909) 42; S E G. (1910) 86. "Οτι οΰκ εν τοΐς αΰτοίς τόποις άπάγονται S. Maxim., Scholia in Eccl. Hier., cp. 7. - 4, 173. Ό τ ι οΰκ έπιλέλησμαι τής κατά Θεόν ύμ. S. Theodor. Stud., Epist. 70: fe­ minis canonicis. — M B N. 8, 57. "Οτι οΰκ έ'στιν άλλη τάξις επί τής Nilus Tamila, De SS. Trinitate. — E A. 15 (1895-6) 391; 16 (1896-7) 7 s. Ό τι οΰκ έ'στιν εν μέτρον εν πασιν S. Basil., Reg. br. 203. — 31, 1217. Ό τι οΰκ έ'στιν ώς σύ έλεήμων έγνωμεν Romanos Melod., Hymn, in An­ nuntiat. - T R M . 1 (1952) 310-23. Ό τι οΰν [εν] Χριστώ δή καί μόνφ το τοϋ S. Cyrill; Al., Glàphyr. : De hostia agni. — 69, 417. "Οτι οΰσία μέν αΰτό το είδος καί τήν φυσιν S. Maxim. Cf., Capp. — 91, 260. Ό τ ι οΰ συναποδημήσαις τοΐς ά'λλοις σΰ γε εις Theodor. Gaz., Epist. ad Andronic. Callist. - M B. 3 (1942) 576-77. "Οτι οΰ ταΰτόν έστιν ΰπόστασις καί οΰσία S. Maximus Cf., De natura et persona. - E M C . (1917) 70-71. "Οτι οΰ'τε oí προ νόμου τήν του S. Isidor. Pel., Epist. 1, 472. — 78, 440.

www.torrossa.com - For non-commercial use by authorised users only. License restrictions apply.

202

In itia P a tru m G raecorum

"Ori ού χρή μεταδιδόναι τοΐς λαμβάνουσι Nicephor. Patr. Cstpl., Ca­ non 17. (ult.). - MCC. 14, 124. Ό τ ι οΰ χρή προ καιρού τής θείας δοκ. S. Nilus, Epist. 3, 146. — 79, 452. Ό ι ι ό χειμών παρήλθεν κα'ι rò εαρ εισήλθεν S. Theodor. Stud., Smo. 68, De renovat, spir. — Μ B N. 9, 160. "Οτι ό φιλοψευδής ούτος Κακοστόργιος Philostorgius, Hist. Eccl. lib. 2. - GCS. 21 (1913) 12-28. Ό τι παντάπασιν ακερδής εστιν ή κακία S. Isidor. Pel., Epist. 1,261. — 78, 340. Ό τι παράνομος ον διαφεύξεται S. Isidor. Pel., Epist. 4, 184. — 78, 1276. "Οτι παρεκλήθη ή τιμία υμών δυάς S. Theodor. Stud., Epist. 89, Ireni et Bonae. - Μ B N. 8, 78. Ό τ ι πάσα γνώσις επιστημονική, τιμία- Έ στι δέ Georg. Schol., Annotat. in « De Anima ». — P G S. 7, 429-54. Ό τ ι πάσαι at λοιπα'ι των αβάπτιστων S. Anastas. Sin., Q. 118. — 89, 769. Ό τ ι πας άνθρωπος υπό των S. Nilus, Epist. 4, 29. — 79, 564. "Οτι περ εΐ και φίλτρφ ζέοντι, καί στοργή Photius, Q. Amphil. 318. — 101, 1169. Ό τ ι περιπονουμένη έστ'ι τα καθ’ ημάς S. Theodor. Stud., Epist. 1,24. — 99, 981. "Οτι περί των αργών τών φυσικών πραγμάτων Georg. Schol., Annotationes in « Physicam » Aristotelis. — P G S. 7, 349-408. "Οτι πλείστων εθνών δντων εν Βρεττανίςι Anon., Stoicheion 2. — T A B . (1880) 21. "Οτι πολλής θεωρίας κα'ι νοήσεως S. Nilus, Epist. 1, 122. — 79, 136. Ό τ ι Πράξεις, φησίν, τών αποστόλων Photius, Q. Amph. 123. — 101, 713. "Οτι προ ημερών ούκ δλίγων συγχωρηθηναι Greg. Cypr., Epist. ad Logothet. Magn. - E Ph. 4 (1909) 27; S E G. (1910) 130-31. "Οτι προσκαλούμενος ενάρετος καί εύλ. Leo imp., Instructio exemplaris animae, lib. 2. - P V G. (1909) 222-32. Ό τ ι προς την ροπήν έκαστος S. Nilus, Epist. 1, 210. — 79, 160. "Οτι προς τους επαίνους έρυθριάν πέφυκα S. Isidor. Pel., Epist. 5, 349. - 78, 1537. "Οτι προ τού τον ναόν οίκοδομηθηναι τον εν 'I. Eusebius Caes., In Ps. 78. - 23, 941. "Οτι πυρσοί τφ κόσμφ απεστάλητε απλανείς Canon, Ode 9. — Tri. (1879) 68. Ό τ ι σε φιλώ, οϊς Ιπιστέλλω μάθε. Ό τι S. Basilius, Epist. 330 (al. 176). - 32, 1076. Ό τ ι συνήκμασαν μέν Άστέριοι Photius, Q. Amph. 312. — 101, 1161.

www.torrossa.com - For non-commercial use by authorised users only. License restrictions apply.

In itia P atru m G raecorum

203

Ό τ ι συνοικεί τώ ανθρώπφ Ινυποστάτως Georg. Mon., De Massalianis. Η Z. 9 (1900) 20. Ό τι τά άριστά διηγήματα τάς έν ήμΐν S. Isidor. Pel., Epist. 2, 167. — 78, 620. Ό τ ι τά γνωρίσματα άπερ ειχον Έλλ. S. Maximus, Scholia in Divin. Nom., cp. 1. - 4, 185. "Οτι τά κοινά τής κτίσεως ακοινώνητα (S. Basilius), Adv. Eunomium lib. 5. —- 29, 709. Ό τ ι Ταράσιος καί Νικηφόρος οί άοίδιμ. Anonym. - S. Theodor. Stud.(?), Dfe Tarasio et Niceph. — 99, 1849; v. B H G. 1757. Ό τ ι τέλος αμαρτίας θάνατος S. Basilius, Reg. Moral. 10. — 31, 717. "Οτι τε τών παθών αυτοκράτωρ ό λογισμός Passio Ss. Maccabaeorüm. — L Μ Β. 2 (1912) 233. Ό τ ι τή άποστολική καθέδρα την δφειλομένην Damasus Pp. et Synod. Ro­ man., Epist. ctra Apollinarem et Timoth. — 146, 797 ex: Niceph. Call., E. H. 12, 17; 82, 1220 ex: Theodoret., Η. E. 5, 10; P L . 13, 369; MCC. 3,427. Ό τ ι τή επαύριον τοΰ διαφθαρήναι Philostorgius, Hist. Eccl. lib. 8. — GCS. 21 (1913) 104-115. "Οτι την άφραστον καί αληκτον ευφροσύνην S. Isidor. Pel., Epist. 2, 24. - 78, 473. "Οτι την βασιλείαν Ίουλιανός άρπασάμενος Philostorgius, Hist. Eccl. lib. 7. - G C S. 21 (1913) 76-103. Ό τ ι την παράδοσιν, ήν παρέλαβεν εξ Nicephor. Patr. Cp., Adv. Iconomachos. - P K A . 1,454-83; SR . 102 (1844) 152-56. "Οτι την 'Ρώμην συνεχέσιν εκδρομαΐς ομοίως Galla Placidia Aug., Epist. ad Pulcheriam Aug. - ACO. II. I 1 (1933) 49; MCC. 6, 56; PL. 54, 864. Ό τ ι τή πίστει ταύτη έπολέμησαν διά πολ. Gennadius Patr., De vera fide, cp. ult. — 160, 349. Ό τ ι τό είδέναι οϊεσθαι τοΰ μη είδέναι S. Isidor. Pel., Epist. 5, 387. — 78, 1557. Ό τ ι τό έφ’ έαυτοΐς άπολώλαμεν, τό S. Isidor. Pel., Epist. 2, 61. — 78, 504. Ό τ ι τό μέν πυκνά έπιστέλλειν έστι μνημονεύειν Bessarion, Ep. ad Porphyrogen. — Μ Β. 3 (1942) 427. Ό τ ι τό « μη βάλητε τό άγιον τοις κυσί, μηδέ Methodius, De Creatis. — GCS. 27 (1917) 493-500. Ό τ ι τον άνθρωπον δ Θεός άγαπφ Hesych. Presb., In Malachiam proph. - 93, 1368. V ' Ό τ ι τον Ευνόμιόν τινες τών έν τφ κλήρω Philostorgius, Hist.Eccl. lib. 6. - G C S . 21 (1913) 70-75.

www.torrossa.com - For non-commercial use by authorised users only. License restrictions apply.

204

In itia P atru m G raecorum

"Οτι το παραδοΰναι αυτόν τφ Σατανά Photius, Q. Amph. 286. — 101, 1117. "Οτι το τάγμα τών δικαίων ου β. Photius, Q. Amph. 170. — 101, 864. "Oci του θείου Παύλου ειπόντος- Πρωτότ. Photius, Q. Amph. 162. — 101, 848. "Οτι τού Ίουλιανοΰ ες την πολεμίαν χωρούντος Ex Historia Eunapi Sar­ diani. - Η E E. (1648) 15-22; CSB. (1829) 41 ss. "Οτι τούς παραγκωνιζομένους, και δ. S. Nilus, Epist. 2, 268. — 79, 336. Ό τ ι τριπλή γέγονε τών ανθρώπων ή S. Isidor. Pel., Epist. 1,358. — 78, 385. "Οτι τών Μακκαβαϊκών φησι τον συγγραφέα Philostorg., Eccl. Hist, fragm. - 65, 461. Ό τ ι τών φύσει συνεστώτων τα μέν είσι σώματα Georg. Schol., Annotat. in 4 libros « De Coelo ». — P G S. 7, 409-29. Ό τ ι τών ψυχικών δυνάμεων, αί μέν Mich. Psell., De anima. — 122, 1029. "Οτι τφ Φιλοστοργίψ δ έ'ννατος λόγος Philostorgius, Hist. Eccl. lib. 9. — G CS. 21 (1913) 116-25. Ό τι ΰπόβρεγμα τό μεταξύ τών ομμ. Anón., De aetatibus hominis. — BGC. 2, 457. "Οτι φασιν ol Έλληνισται, και το Photius, Q. Amph.167. — 101, 857. Ό τι, φησι, δέησις μέν λέγεται, δταν Photius, Q. Amph. 163. — 101, 849. "Οτι, φησι, μετά ταύτα ’Ακάκιος τούς περί Philostorgius, Hist. Eccl. lib. 5. - G CS. 21 (1913) 66-69. Ό τ ι φησίν δ Παύλος, Ού γάρ έπαισχ. Photius, O. Amph. 164. — 101, 852. "Οτι φησι Πέτρος καί ’Ιωάννης οί έκκριτοι De s. imagine B. Μ. V. in Bydda. — TU . 18. Beilage 6 A., pg. 219** ss. Ό τι Φιλοστόργιος καί εν οίλλοις πολλοΐς Philostorgius, Hist. Eccl. lib. 12. - 65, 605; G C S. 21 (1913) 140-50. "Οτι φύσει εκάστω τών ειναί φαμεν ήν εξ ά. Nicephor. Gregoras, Tractatus ad imp. Helen. Palaeol. — I S C. 3 (1938) 1-32. Ό τι φύσει μέν άπας λόγος σαθρός los. Bryenn., In SS. Trin. Smo. 15. - B I B. 1 (1768) 274. Ό τ ι φυσικώς έστιν εν ήμίν ή εύσ. S. Isidor. Pel., Epist. 1, 431. — 78, 420. Ό τ ι φώκης στέαρ έ'σται ψώρας καί ερπ. Appendices ad Physiologum. — P S S. 3,391. Ό τι χρεών περιμένειν, καί σκοπειν S. Nilus, Epist. 3, 145. — 79, 449. "Οτι χρή τον τού καλού εφιέμενον S. Nilus, Epist. 1, 155. — 79, 145. "Οτι χρονιωτέρα έχρώμην πρός σέ σιωπή Francise. Filelf., Epist. (58) ad Card. Bessarion. - K F P. (1890) 137; E F F. (1892) 104. “Οτι ως γάρ δ Πατήρ αμέσως δίδωσι Anon., De SS. Trinitate. — R O. 8 (1914) 25.

www.torrossa.com - For non-commercial use by authorised users only. License restrictions apply.

In itia P atru m G raecorum

205

Ό τοίνυν βασιλεύς ούτοσί Μιχαήλ, συμβ. Joannes Cantae., Historiarum lib. 1. - 153, 60; CSB. 1 (1828) 13-560; 2 (1831) 11-615; 3 (1832) 8-365. Ό τοίνυν εκ Δαμασκού θείος ’Ιωάννης Philoth. Cp. Pair., Contra Gregoram, lib. 8. - 151, 947; cfr. DT A . (1698) 77-97. Ό τοιοΰτος άξιός εσπν καν ζητή, μή λαβεΐν S. Basil., Reg. br. 134. — . 31, 1172: 'Ο τοιοΰτος και αυθάδης, καί αυτάρεσκος S. Basil., Reg. br. 117. — 31, 1161. 'Ο τοιοΰτος ού φυλάσσει το παράγγ. S. Basil., Reg. br. 72. — 31, 1133. 'Ο τοιοΰτος φανερός εστιν επί πονη. S. Basil., Reg. br. 171. — 31, 1193. "Ο τοΐς άλλοις παραινεί ποιεΐν, λέγων Έ ν S. Jo. Chrys., Horn. 2. in I. Cor. - 61, 17. Ό τοι Σάμιος Πυθαγόρας τον σοφόν άλλ’ Synesius Cyren., Aegyptii cp. 8 (ult.). — T S C. 2 (1944) 129-31. Ό τοΐς άπειθοΰσι λαοίς εξ ακροτόμου βλύσας Canon, Ode 9. — Men. 1 (1888) 102 (8. Sept.). Ό τοΐς δανειζομένοις διά πενίαν γίνεται Firmus Caes., Epist.'21. — 77, 1497. '0 τοΐς μέν τά ήθη μετρίοις ατΰφως S. Isidor. Pel., Epist. 5, 420. — 78, 1576. Ό τοΐς πένησι δεδώκώς τα χρήμ. S. Nilus, Epist. 2, 298. — 79, 348. Ό τόκος σου άφθορος εδείχθη. Θεός Canon in S. Crucem, Ode 9. — GOO. 3 (1734) 288; CPC. (1871) 179. Ό τον άξιον τής ίερωσύνης τιμών και άγιον δνομάζων Anastasius Antio­ chen., De Sacerdotio (Excerpt.). —- P I C . 2 (1868) 276; P A. (1866) 41. Ό τον εν σώματι άγγελον καί μέγαν Oratio post ambonem. — B B G. NS. 3 (1949) 185 ss. 'Ο τον Κύριον Ίησοΰν άποστείλας εις κέρδος Sacramentar. Serapionis : Consecratio episcopi. — I T S . 1 (1900) 267; E A. 21 (1901) 258. Ό τον λόγον τοΰ ευαγγελίου διδάσκων ούχ εν Orígenes, Horn. 27. in Lu­ cam. - G-CS. 35 (1930) 168-71. Ό τον μέγαν τής βροντής γόνον προτρεπόμενος Nicetas Paphlago, Oratio in S. Joann. Evg. - 105, 100-27; cfr. B A P. 6. Ser. 10 (1916) 1512-14; V . B H G. 930. ' Ό τον μονήρη βίον επιλεξάμενος S. Macar. Aeg., Horn. 45. — 34, 785; P R. 2, 241-46. Ό τον παρόντα συγκεκροτηκώς σύλλογον Joseph, mon., Encom. in S. Bartholomaeum. — v. B H G. 232. Ό τον πολυτίμητον μαργαρίτην ζητ. S. Isidor. Pel., Epist. 1, 182. — 78, 301.

www.torrossa.com - For non-commercial use by authorised users only. License restrictions apply.

206

Initia" Patrum Graecorum

Ό τόπος ό καλούμενος Αίνων S. Nilus, Epist. 1, 273. —79, 184. Ό τό πρέπον, fib σοφώτατε, μή πρ. S. Isidor. Pel., Epist. 3, 168. — 78, 860. 'Ότος ό μέγας Νικόλαος vide: Ουτος ό μέγας Ν. 'Ο τοσοΰτον εσθίων, οοον λΰσαι λιμόν S. Isidor. Pel., Epist. 5, 64. — 78, 1364. ...Ό τοΰ έθνους ήγεμονεύων Παλλάδιος Petrus II. Alex., Epist. encycl. (ex: Theodoret., Η. E. 4, 19; v. 5, 22). - 33, 1276; 82, 1168; 146, 657. Ό τοΰ ελέους Κύριος δεΐξαι πασι βουλόμενος Stichoi in feria 3a hebd. maior. - S E P . (1940) 147-48. nr. 174 et pg. 534-35. Ό τοΰ Θεοΰ Θεός Λόγος, άϊδίως συνών Symeon Met., Vita S. Philippi Ap. - 115, 188; AS. - 1. Maii - 1, 733; v. B H G . 1527. Ό τοΰ Θεοΰ ΐερεύς, Ιπειδή εγγιζει. S. Isidor. Pel., Epist. 1, 151. — 78, 284. 'Ο τοΰ Θεοΰ Λόγος, αδελφοί, ώς πολλ. (S. Jo. Chrys.), Severian. Gab., Horn, ctra Jud. et in serpentem aeneum etc. — 61, 793; M B T. 8 (1926) 54-57. Ό τοΰ Θεοΰ Λόγος άϊδίως συνών Commentarius de Philippo ap. — v. B H G. 1527. , Ό τοΰ Θεοΰ Λόγος, θεός εστι. Και ό S. Macar. Aeg., Horn. 46. — 34, 792; P R . 2,247-51. Ό τοΰ Θεοΰ Λόγος Ίησοΰς Χριστός, ως S. Maxim. Conf., Q. 19, resp. — 90, 308. Ό τοΰ Θεοΰ λόγος τά τε άλλα ήμάς εύ. Theophylact·, Epist. ad Pelagon. ep. — 126, 545. Ό τοΰ Θεοΰ πατρός Λόγος και υιός δμοούσιος Stichoi in fer. 3a hebd. maioris. — S E P . 147 nr. 173 et pg. 532. cO τοΰ Θεοΰ προαιώνιος καί άπερίληπτος Gregorius Pal., De S. Incarna­ tione et diaboli servitute. — 151, 189. 'Ο τοΰ Θεοΰ Υιός Ίησοΰς Χριστός S. Nilus, Epist. 1,329. — 79, 201. Ό τοΰ Θεοΰ φόβος έγκειται πόση ανθρώπινη Josephus Methon., Discept· pro Concil. Florent. — 159, 960. Ό τοΰ κόσμου αρχών, ’Αγαθέ, φ Canon, Ode 1. — Oct. (1885) 108. Ό τοΰ Μιχαήλ 'Ραγκαβέ τριτότοκος Amphilochius abb., De monasterio Cheimarru. — G A. (1885) 89. eO τοΰ Ναυή, δημαγωγών τον ’Ισραήλ ftjjanuel Holobol., Carmen. — BGC. 5 (1833) 170. V Ό τοΰ πάπα πρεσβευτής, ου δεξιά τύχη' "Demetrius Kydon, Epistola. — ST. 131 (1947) 97. Ό τοΰ Πατρός δρος καί Λόγος σήμερον Stichoi in Chr.‘ Nat. — S E P . (1940) 98 nr. 51.

www.torrossa.com - For non-commercial use by authorised users only. License restrictions apply.

In itia P atrum Graecorum

207

Ό τοΰ ΙΙατρός συνάναρχΟς καί tr¡ φύσει Stichoi in PascHa. — S E G. (1910) 170. nr. 225. Ό τούς άλιεΐς προελόμενος ’Ιησούς S. Greg. Nz., Or. 37. — 36, 281. Ό τούς σύμπαντας αιώνας πρυτανεύων Θ ,-Constantin, imp., Epist. ad Helenam. — P E. 8, 530. ' Ό τοΰ σχοινοπλόκου υιός, ό Όδηγητριανός Hodegetrianus constituitur Ephorús eccles. S. Mich. - M A D . ' 2 (1862) 467-68. "Ο τοΰ σωτηρίου μακαρισμοΰ γενόμενος άξιος Eusebius Caes.. In Ps. 107. - 23, 1328. Ό τοΰ φωτός δημιουργός, Κύριε Ίησοΰ Χρ. Oratio S. Modesti archiep. mart. Hierosol. - P D P . 91 (1892) 84. Ό τοΰ Χριστοΰ σταυρός προανεκηρύττετο Gregor. Pal., In S. Crucem. — 151, 124; v. B HG. 425. Ό τό φως τής αύτοΰ επιγνώσεως ήμΐν Synodus Nicaena II. — MC C. 13, 373. Ό τρισαγίαις εν φωναΐς υμνούμενος υπό Canon, Ode 1. — Men. 1 (1888) 248. (25. Sèpt.). Ό τρισκατάρατος καί άθεώτατος Μωάμεδ Anonymus, De Vita Mohammedis. - 158, 1077; G G P. 147. Ό τρίτος τοΰ Άσάφ είς τό τέλος παραπέμπει Eusebius Caes., In 3. Asaphi Ps. - 23, 824. Ό τρόπος των μετανοούντων καί ή S. Basil., Reg. br. 14. — 31, 1092. Ότρύνει μέν ίππον άγέρωχον πεδιάς Theophanes Ker., Horn, in Lunati­ cum. - 132, 472; S E K . (1860) 91. Ό τύμβος, είπε τίνα τον νέκυν φέρεις Jacob. Bulg. Archiep., Versus: Qq. et Resp. - Bes. 33 (1917) 87-88. Ό τώ άδόλω γάλακτι τρέφων τό νηπιάζον S. Gregor. Nyss., Horn. 14. in Cant. Cant. — 44, 1061. “Ο τφ κρατεί τής ισχύος σου την τοΰ εχθροΰ S. Theodor. Stud., De Ss. Cyro et Julitta. - P A S . 1 (1876) 366. Ό τφ Κυρίφ συνεργών, κατά ιόν Άπόστολ. S. Basil., Reg. br. 215. — 31, 1225. ' " Ό τών αγαθών απάντων βραβευτής Roman. Decapen, imp., Chrysobull. pro mönast. Xeropotamon. — BML. 13 (1942) 218-34. Ό τών ’Αθηνών διοικητής, ενδοξότατε, ποτέ Nicetas Pan. Mag., Epist. 25. - MBN. 6», 444. Ό τών άνάκτων άναξ καί θεός Methodius, Idiomeion. — CPC. (1871) 99. Ό τών απάντων Δεσπότης, ό φιλάνθρωπος Θεός αγ. (S. Ephrem)- S. Ma­ carius, Epistola 1. ad monachos. — E S O. 3,324; IGM- (1954) 233-301.

www.torrossa.com - For non-commercial use by authorised users only. License restrictions apply.

208

In itia Patrum Graecorum

‘Ο τών απάντων ποιητής και Δεσπότης Gregor. Pal., Hom. in tempore messis. — 151, 332. Ό τών απορρήτων επόπτης και μ. Photius, Epist. 2, 53. — 102, 869; BPh. (1864) 511. Ό τών αυλών πνευμάτων κύριος Pantaleon, Laudatio in Michaelem Archang. - v. B H G. 1289. Ό τών γραφικών αινιγμάτων φόβφ Θεοΰ S. Maxim. Conf., Q. 17, resp. - 90, 304. Ό τών Εκκλησιών διδάσκαλος, ό ε'ως Mandatum pro ordin. Abbatibus. - 119, 1153. Ό τών ζωδίων κύκλος διαιρείται εις μέρη δεκαδύο Geminus, Elementa Astronomiae. — 19, 748-868. Ό τών θανατικών λόγος, και τό τούτου S. Anastas. Sin., Q. 114, — 89, 765. Ό τών κατά Θεόν πολιτευόμενων Gregorius Cyprius, Vita S. Lazari. — A S. - 7. Nov. - 3, 588; v. B H G. 980. Ό τών Λατίνων πατριάρχης Θωμάς συν Nic. Mesarites, Disput. cum La­ tinis: Card> Benedicto et Thom. Morosini. — S B A. (1923) nr. 2, 15-25. Ό τών Μακεδόνων “Αλέξανδρος, τάς θ. (S. Basii.), Ecloge de temperan­ tia. — 3 2 , 1345. Ό τών δλων Δεσπότης και Κύριος, ό συναίδιος Lucas Adialeiptos, Exhor­ tatio ad Virgines. — E E T. (1936) 8-23. ( Ό τών όλων δημιουργός Κύριος ημών Ί . Χρ. Martin. Pp., Epist. ad Eccles. Thessal. - MC C, 10, 844; P L. 87, 194. Ό τών όλων Κύριος ίδών την Άποστολικήν δρθ. Sabinian. ep., Supplicatio ad imp. Valentinian. et Marcian. — ACO. II. l s (1935) 65; M C C. 7, 316. Ό τών όμολογουμένων αγαθών καταφρονών Symeon Metaphr., Smo. 28: De mortis memoria. — P S M. 340-49. Ό τών πάντων ανθρώπων έλαχιστότατος Ignatius hieromon. et abbas, Testamentum (a. 738). — E A. 3 (1882-83) 74-77. Ό τών παρθενικών λαγάνων άνατείλας “Ηλιος Leo V. imp., In Annunt. B. Μ. V. - 107, 21; C N A. 1 (1648) 1632. Ό τών παρόντων μοι τούτων προς σε Symeon mag., Epist. 8. — E B S. 10 (1933) 33. Ό τών πατριαρχών τό κλέος, ό τής Nicolaus Meth., Epist. de processione Spiritus S1. - S Ο T. (1865) 42-52; cfr. B Z. 2 (1893) 609 ss. Ό τών υπερκόσμιων και τών επιγ. S. Isidor. Pel., Epist. 3, 126. — 78,828. Ό τών φαρισαίων καί γραμματέων Georg. Schol., Hom. in fil. prodig. — P GS. 1 (1928) 71-80.

www.torrossa.com - For non-commercial use by authorised users only. License restrictions apply.

Initia Patrum Graecorum

209

Ό των Χριστιανών κόσμος έ'τερός έστι S. Macar. Aeg., Hom. 5. — 34, 493; Ρ R. 2, 221-32. Ό τφ πελάγει τών σών έγχειρών άθλων Eustath. Thess., Invoc. S. Deme­ trii. - 136, 161; T E O . 166. Οΰαζάνης δέ ό του Μισδαίου υιός Acta Thornae ap.: De Vazane Misdaei filio. - v. B H G. 1823. Οΰαί ήμίν, φιλήδονοι κ. δλιγοχρόνιοι Isaias abb., Smo. 29: Threni. — A A I. (1911) 198. Ουαι καί άλαλαι τφ γένει ημών. Τί S. Barsanuphius, Doctrina. Resp. 1. - 86\ 893. Οΰαί μοι, οΰαί μοι, δτι οΰπω ήλευθερώθην Isaias abb., Smo. 14: de poe­ nitentia. — A A I. (1911) 79. Οΰαί σοι, οΰαί σόι, πόλις έπτάλοφε, μέλλει Daniel Proph., Vaticinium. — ΚΑ. (1895) 121 (initium); v. B H G. 1875. Οΰαί σοι, τρισταλαίπωρε άνθρωπε S. Nilus, Epist. 2, 164. — 79, 277. Οΰαί ταΐς έν γαστρί Ιχοΰσαις, καί S. Isidor. Pel., Epist. 1, 211. — 78, 316. Οΰαί τή ψυχή σου, καί άπάνθρ. S. Nilus, Epist. 2, 178. — 79, 292. Οΰάλεντι μέν ώδε θανεΐν ξυνηνέχθη Sozomenos, Hist. Eccl., libv 7. — 67, 1417. Οΰαλεντινιανοϋ (τοίνυν) μετά τελευτήν Ίοβιανοΰ Vita S. Ambrosii. — v. B Η G. 69; Amb. (1942) post pg. 48. (initium tt.). Οΰαλεριανοΰ του δυσσεβοΰς τά τής 'Ρωμ. Vita S. Antliusae et Passio Ss. Athanasii, Charisimi et Neophyti.· — D Μ B. 2 (1912) 312; v. B H G. 137. Οΰάλης τις γέγονε τώ μέν γένει Παλαιστΐνος Palladius, Hist. Dausiaca, cp. 25: S. Valentis Vita. — T S. 6, 2 (1904) 79. Οΰάλης τις τό γένος Παλαιστΐνος τήν De S. Macario Alex. — 34, 204; cfr. T S. 6, 2 (1904) 79. Οΰ βάρβαρον τό έπίταγμα τής αμίμητου S. Gregor. Naz., Epist. 62. — 37, 124. Οΰ Βάρβαρος, οΰχ Έλλην, ώς φησιν ό Constant. Acropol., In S. Barba­ rum. - P K A . 1 (1891) 405-20; v. B H G. 220. Οΰ βαρβάρων γήν, άλλ3 ίδών τήν Έλλ. Joann. Geom., Versus: 33. — 106, 922. Οΰ βασιλική δορυφορία κ. εξουσία, οΰ Deo Sap. imp., Tactica, Prooem. - 107, 672; V D T. (1917) 3. Οΰ βλέπεις παρεζευγμένην τώ ρόδφ S. Nilus, Epist. 2, 258. — 79, 332. Οΰ βούλομαι, λέγεις, έκστήναι S. Nilus, Epist. 2, 32. — 79, 212. Ο ΰ βούλομαι σε τή οίήσει προ. S. Nilus, Epist. 2 8 — 79, 205. ,

.

www.torrossa.com - For non-commercial use by authorised users only. License restrictions apply.

210

Initia Patrum Graecorum

Ού γαίη μ’ Ιτίναξεν, ατάσθαλος . S. Greg. Naz., Epigr. 160. — M G A. (1709) 152. Ού γάρ άκυροι την κοινήν άποκλήρωσιν Athenagoras, De resurr. mort., cp. ult. — 6, 1021. Ού γάρ άρμόττει τφ αίσθητφ Σολομών ι, άλλα τφ πνευματική) Didym. Alex., In Ps. 71. - 39, 1465. Ού γάρ δοκεΐν άριστός, άλλ’ είναι θέλε Procop. Gaz., Epist. 74: Pancratio. - 872, 2777. Ού γάρ Ιμά ταϋτα, φησί, θελήματα Euseb. Caes., Comm, in Is. cp. 66. - 24, 516. Ού γάρ ήν, δτε ό Θεός ούκ ήν πατήρ Dionys. Al., Epist. 2. ad Dionys. Pp. - P L . 5, 118. Ού γάρ μόνον εν λοιμοΐς καί λιμοΐς Miracula S. Demetrii. (10). — V . B Η G. 509. Ού γάρ περιεργάζεσθαι χρήναι τα λίαν S. Cyrill. Al., in Acta Ap. fragni. - 74, 757. Ού γάρ συνυπάρχειν φαμέν τον υιόν vide: Τφ δεσπότη μου κατά πάντα χάριν. Ού γάρ τα μέλη του σώματος εξολοθρευόμενα Didym. Alex., In Ps. 11. - 39, 1212. Ούδαμοϋ ειπεν ή Γραφή, δτι κατ’ εικόνα S. Nilus, Epist. 2,191. — 79, 300. Ούδαμοϋ εύρίσκομεν επιτροπήν τούτο S. Anastas. Sin., Q. 108. — 89, 761. Ούδαμώς αγγέλων προ του κατακλυσμοϋ Severian. Gabal., Symbolae (Ex­ cerpta). - CAN. 1 (1672) 291-97. Ούδαμώς Χριστός ό τών δλων Δεσπ. S. Nilus, Epist. 2, 289. — 79, 344. Ούδ’ δν τον άφ’ ίεράς, ως ή παροιμία, κινήσης Photius, Epist. 2. ad Theodor. Laodic. metrop. — S I P . 41 (1896) 1-2. Ού δ’ αν φανή ’Ιησούς vide: Όπου δ’ δν φανή ’Ιησούς. Ούδέ Άβραάμου τού θαυμαστού τήν μνήμην Theodoret., Hist, rei., cp. 17: Vita Abraami ep. — 82, 1420-25; v. B H G. 9. Ούδέ "Αμασις μέν καλός, φυλαξάμενος Synesius, Epist. 46. — 66, 1373; PSC. (1631) 186. Ούδέ αύτός αγνοώ, δτι πάλαι S. Jo. Chrys., Epist. 135. — 52, 693. Ούδέ γάρ κωλύει καί τήμερον τών S. Jo. Chrys., Horn. 8. in Joann. — 59, 65. Ούδέ γυναιξ'ιν ούδέ κόραις τό τής μαρτ. Passio SS. Menodorae, Metrodorae et Nymphodorae. — 115, 653; v. B H G. 1273. Ούδέ Διονύσιος ό τής Σικελίας τύραννος Niceph. Gregor., Epistola. — E D. 2 (1924) 329.

www.torrossa.com - For non-commercial use by authorised users only. License restrictions apply.

In itia P atrum Graecorum

211

Ουδέ δούλο ις ουδέ κακούργο ις ή βασιλεία Vita S. Moysis Aethiopis. — A S. - 28. Aug. - 6, 209; L M B . 2 (1912) 330; v. B H G. 1308. Ουδέ εγώ λέγω, δπ ό δείνα οΰκ έ'στιν αμ. Philoth. Cp., Synod. Constit. 94. - 152, 1457. Ουδέ εμέ μετρίως δάκνει, ιό δλως S. Cyrill. Alex., Epist. 22. — 77,' 132; ACO. I. I 1 (1927) 119. Ουδέ επ’ άλλφ μέν οΰδεν'ι, [ώ] όμών. S. Isidor. Pel., Epist. 2, 224. — 78,-664. · Ουδέ ήμΐν περί τής του Πρωτέως απατηλής Greg. Cypr., Epist. ad Eogothet. Magn. - E Ph. 4 (1909) 109; S E G. 145-46. Ουδέ Θαλελαίου σιγήσομαι Theodoret., Hist, relig., cp. 28: Vita Thalelaei ascetae. — v. B H G. 1709. Ούδ° έθανεν νηοϊο θυώδεος έ'κτοθι S. Gregor. Naz., Epist. 99 (41). — M G A. 95; J A P . 1 (18Í3) 551. Οΰ δει, εκτός των πεπιστευμένων S. Basil., Reg. br. 173. — 31, 1197. Οΰ δει καταφρονεΐν των βραχέων δ. S. Nilus, Epist. 3,301. — 79, 532. Οΰδείς άγγελικώς ή άνθρωπίνως τή τοϋ Severian. Gabal. ep., Horn, dogma­ tica. - cfr. M NC. 7,20. Οΰδείς άμαρτάνων κριθήναι βούλεται εφ’ οις πεποίηκεν Didym. Alex., In Ps. 25. - 39, 1301. . Οΰδείς ανθρώπων, ουδ° ό τέλειος, από ρ. Photius, Epist. 2, 76. — 102, 885; B Ph. (1864) 505. Ούδε'ις ασθενεί ΙΙαύλου άθλοΰντος Proclus, In S. Paulum. — 65, 817; CNA. 1 (1648) 453; v. B H G. 1461. Οΰδείς δΰναται δυσί κυρίοις δουλεύειν Ammonas, Fragmentum 1. - PO. 11 (1915) 484-86. , Οΰδείς εν άνθρώποις ούτως εις ακρον κατ. Leo imp., Constit. 39. — 107, 512. Οΰδείς έρχεται πρός με, φησίν S. Nilus, Epist. 2, 228. — 79, 317. Οΰδείς μέν ανήγγειλε σαφώς, ποΰ είσιν S. Anastas. Sin. (Theopol. Patr.), De moribundis. - M NC. 1 (1825) 371. Οΰδείς μέν άξιωθείη τής οΰρανίου π. S. Isidor. Pel., Epist. 5,273. — 78, 1496. Οΰδείς μέν περί τούτου σαφώς επήγγειλεν S. Anastas. Sin., Q. 90. — 89, 721. Οΰδείς οΐμαι, τών απάντων, δσοι περί σπ. Eustathius Thess., Allocutio ad Isaac Angel. — T E O. (1832) 41-45. Οΰδείς δρφανίαν οδύρεται τής θείας Theodoret., Epist. 27. — 83, 1205. Οΰδείς οΰ'τε γραμματικών οΰτε S. Maximus Cf., Q. 59. — 90, 832, Οΰδείς οΰτως τοΐς ίδίοις συγγράμμασι τάς τών Euthym. Zigaben., Scholia in Ors. S. Gregor. Nz. - S MP. 1 (1914) 188ss.

www.torrossa.com - For non-commercial use by authorised users only. License restrictions apply.

212

In itia P atru m G raecorum

Ούδε'ις ούτω τών φωτός, ώς οιμαι, καθ’ S. Maximus Cf., Epist._ 1. — 91, 364. Ούδε'ις προσκρούσας τφ Θεφ S. Nilus, Epist. 1, 190. — 79, 153. Ούδε'ις ταπεινότερος του άμαρτήσαντος S. Nilus, Epist. 3, 256. — 79, 509. Ούδε'ις τολμήσας τφ ίδίφ κτίστη έναντιωθήναι Synodus Ephes., Epist. ad Clerum et popul. Cstpl. — ACO. I. I 2 (1927) 70; M C C. 4, 1241. Ούδε'ις τών ανθρώπων χωρίς εσται Sym. Thess., Q. 45. — 155, 892. Ούδε'ις τών εύφρονούντων άντείπη Joannes Climacus, Scala Paradisi, 10. - 88, 845; C P S. 8 (1941) 311. Ούδε'ις, ώς έγωγε οίμαι, άνδρείον S. Isidor. Pel., Epist. 2, 82. — 78, 525. Ού δείται της μεν ανθρώπινης γλώττης Theodoret., De Provid., Or. 7. — 83, 665. Ού δείται χρόνου πλείονος ό αληθής S. Nilus, Epist. 66. — 79, 112. Ούδ’ εκείνοι μέν γάρ δσιοι, οί την ύλην Dionys. AI., Elenchus et Apologia (Fragm.). - C P T. 3 (1904) 182-98. Ούδέ μέν έν πυμάτοις Εύπράξιος S. Greg. Naz„ Epigr. 184. — M G A. 168. Ούδεμία άντίθεσις εναντίων εξ δλων Didymus AI., Ctra Manichaeor. pla­ cita. - 39, 1085; CNA. 2, 21; BTM. (1725) 1,204. Ούδεμία συναξις, ώ εν αύτφ τφ κυρίφ άδ°ί Eustathius Thess., In init, jejunii Quadr. — S R. 5, 402-05. Ούδέν αγαθόν υπό σου πεισθε'ις έτέλεσα Epistola Pilati ad Herodem. — TS. 51 (1899) 66-67; v. S R B. 1 (1940) 156 nr. 184. Ούδέν αγάπης μακαριώτερον και ούδέν Passio S. Nicephori. — LMB. 1 (1911) 36-41. Ούδέν άθλιώτερον άνδρός ού μέν έ'τυχεν Demetrius Kyd., Epistola. — C D Μ. (1930) 125-29. Ούδέν άλλο εστίν ή ασκητική ζωή S. Theodor. Stud., Capitula 4. — 99, 1681. Ούδέν άλλο προς τήν υμών σύνεσιν Nicolaus Cp. Pt., Epist. 152. — 111, 380; S R· 10 (1844) 431. Ούδέν άμεινον, ούδέν φιλοστοργότερον S. Jo. Chrys., Hom. 5. in Phil. — 62, 213. Ούδένα μύθον τών παρ’ Έλλησιν ώνομ. Origenes, Hippolyt. (?), Contra haereses lib. 1. - 163, 3017; C P O. (1860) 2ss.; G C S. 26 (1916) 1-31. Ούδέν άνάξιον, ούδέ άπεικός γέγονεν επί S. Jo. Chrys., Epist. 17. ad Olympiadem. — S C O. 7, 103-04. Ούδέν άναπόδεικτον ή έκφυλον έχει ό Χρ. Andr. Cret., De Ss. Imagini­ bus B. Μ. V. - 97, 1301; v. B H G. 1125. Ούδέν αν γένοιτο Πενταπόλει λυσιτελ. Svnesius, Epist. 78. — 66, 1444; PSC. (1631) 175-76.

www.torrossa.com - For non-commercial use by authorised users only. License restrictions apply.

In itia P atru m Graecorum

213

Ούδέν αν ζητηθείη κατά τούς τόπους εΐ Eusebius ad Marinum, Q. 2a. — M NC. 1 (1825) 64-72. Ούδέν âv οίμαι γένοιτο δώρον φίλτερον Vita S. Andreae Cret. — NEC. (1863) 151-55; O CP. .15 (1949) 187; v. B H G . 114.. Ούδένα, οίμαι, τοιαύτα πεπαρφνήσθαι S. Isidor. Pel., Epist. 4, 179. — 78, 1269. Ούδέν άπεικός εννενοηκότες, μάλλον δέ S. Cyrill. AL, Ctra Julian., lib. 2. - 76, 557. Ούδέν άπεοίκασιν οι τής Εκκλησίας (S. Jo. Chrys.), Horn, in Matth. 26,39. - 61, 751; cfr. H A L (1904) 91. Ούδέν απλώς εν ταΐς θείαις Γραφαΐς S. Jo. Chrys., Horn. 50. in Joann. - 59, 277. Ούδεν άπονοίας δεινότερον, ούδέν ΰπ. Anon., Hom. in Dom. IX (XVI). - E O K. 1 (1903) 176-94. Ούδέν άπονοίας εν πλημμελήμασι Orientales, Epist. ad praeposit. et scho­ lasticum. - 83, 1457; M C C. 4, 1385; ACO. I. I 5 (1927) 133. Ούδέν άρα ίσον ευχής, αγαπητοί S. Jo. Chrys., Sermo 2. in S. Annam. — 54, 643. Ούδέν άρα κατά τον θεοπάτορα καί μέγαν Judicium synodale. — MAD. 1 (1860) 344-46. ' Ούδέν αρετής τιμιώτερον, ούδέν τι λυσιτ. Philotheus Patr., Smo. in S. Anysiam. - T A G . (1874) 99-114; v. B H G . 146. Ούδέν άρ’ οίμαι καινόν, ώ πάντα τά Theodulus mon., Epist. 5. — 145, 420. Ούδένα τοίνυν Ικ Θεού πεφωτισμένων Georg. Schob, Epist. pastoralis. — P GS. 4, 231-33. Όύδένα τοσούτον ηγούμαι λυπεΐν τήν S. Basil., Epist. ad S. Athanas. — , 32, 424. Ούδέν γάρ ταΰτης ίσ ον διά τούτο εύχόμ. S. Jo. Chrys. (?), Eragm. in II. Petri. — 64, 1057. Ούδέν γαστριμαργίας χείρον, ούδ. S. Jo. Chrys., Hom. 45. in Joann. — 59, 251. Ούδέν Γοργόνων γαίη λίπεν · οστέα S. Grég. Naz., Epigramma 102. — J A P. 1 (1813) 566; Μ G A. 64. Ούδέν δεινόν ποιοΰσιν οί δήμιοι - καί S. Gregor. Naz., Epist. 145. — 37, 248. Ούδέν δικαιοσύνης έοικεν είναι μακαριώτερον Joann. Ungieses, Document.; Philoth. Cp., Synod. Constit. 83. - 152, 1442; M B M. (1852) 70-75; MAD. 1 (1860) 560-64; R F S. 6. Ser. 1 (1936) 260-66. Ούδέν δυνατώτερον αρετής, ώ όμών. S. Isidor. Pel., Epist. 3, 318. — 78, 981. Ούδέν εγώ γέγονα χρήσιμος Εύ. Synesius, Epist. 79. — 66, 1444; P S C. (1631) 224.

www.torrossa.com - For non-commercial use by authorised users only. License restrictions apply.

214

Initia P atrum Graecorum

Ούδέν έδωκεν ή ωρα νά στείλωμεν άλλα Georg. Schol., Elenchus scripto­ rum antiunionistarum. — P G S. 3, 179-80; L P P . 2, 129. Ούδέν έλαττον και ήμΐν είς επιθυμίαν κ. Nicolaus Cp. Patr., Epist. 33. 111 , 220; SR . 10 (1844) 305. Ούδέν έμοιγε τού παντός ούτε σοφώτερον Matthaeus ep. Joniae, Epist. ad Josephum Philos. - B Z. 8 (1899) 52-54. Ούδέν έμο'ι λοιπόν δυσχερές, δτι τής Theophylact., Epist. ad Korkyr. episc. - 126, 401. Ούδέν έμπόδιον τφ σωθήναι προαιρουμ. S. Theodor. Stud., Smo. 93: De lapsis et poenit. — M B N. 9, 214. Ούδέν έοικεν αγάπης είναι μακαριώτερον Passio S. Nicephori. — Iv Μ B. 1 (19.11) 317-28; v. B H G . 1332. Ούδέν επιείκειας Χριστιανικής βιαιό. Nestorius, Epist. 3. ad Cyrill. AI. — 77, 44; MCC. 4,885; EN . 169; ACO. I. I 1 (1927) 25. Ούδέν έσμεν ο! σαπροί- τούτο δτφ Mich. Ac., Epist. 170. — L Μ A. 2 (1880) 335. Ούδέν έστιν όντως δόγμα πονηρόν (S. Jo. Chrys.), Hom. 5. De fato et provid. — 50, 765. Ούδέν έστι φθαρτόν αγαθόν διότι τό άγαθόν Theodor. II. Eascaris, Epist. 3. ad Niceph. Blemm. — T E F. (1898) 6-7. Ούδέν ετερον γράφομεν περί τού κομίζ. Nicolaus Cp. Ptr., Epist. 163. — 111 , 392; S R. 10 (1844) 440. Ούδέν ετερον εύφραίνειν οϊδε 'ψυχήν Niceph. Blemmid., Epist. 22. ad Theodor. II. Eascar. — T E F. (1898) 309 (Appendix III.). Ούδέν ετερον την τού φυτουργοΰ εύφραίνει Theodor. II. Eascar., Epist. 1 (217) ad Senacherim et Frangopulum. — T E F . (1898) 271-76. Ούδέν εύσεβείας περισπουδαστότερον, ούδέ Nicolaus Cp. Ptr., Epist. 139. - 111 , 361; SR . 10 (1844) 417. Ούδέν εύχαριστίας κρειττον, άγοί, ώσπερ Anon., Hom. in Dom. V. (XII). - E O K . 1 (1903) 92-113. Ούδέν έχομεν δίκαιον προς τον πλησίον Dorotheus abb., Epist. 8. — 88, 1841. Ούδέν ήδύτερον ή χαριέστερον τής παρ. Georg. Nic., In Concept. b. Annae. - 100 , 1353;C N A. 1 (1648) 1016; B H G . 131; cfr. E T M. (1953) 172 Ούδέν ήμας έλαθε των σών, αλλ’ S. Jo. Chrys., Epist. 184. — 52, 715. Ούδέν ήμΐν ούτω περισπούδαστον, ώς Arcadius imp., Epist. ad Flavian. Ant. ep. - S C O. 8, 183«. Ούδέν ήν ίσον των σπλάγχνων των άπ. S. Jo. Chrys., Hom. 3. in Ephes. - 62, 23. Ούδέν ή σωματική ασθένεια S. Isidor. Pel., Epist, 2, 250. — 78, 688.

www.torrossa.com - For non-commercial use by authorised users only. License restrictions apply.

In itia Patrum Graecorum

215

Οΰδέν ήττον δ’ ενταύθα και ή Παραφθορά Zoirnikabios, Ad., Tractat. 3"* De process. Sp. S*. - Z P S. (1797) 1, 283-337. Οΰδέν θαυμαστόν αν ό τήν γνώμην Photius, Q. Amph. 45. — 101, 340. Οΰδέν θαυμαστόν εί μηδεπώποτε συγγεν. Manuel Calec., Epist. 45. — S T. 152 (1950) 230-31. Οΰδέν θαυμαστόν, εί μή τοΐς δικαίοις Photius, Epist. 2,25. — 102, 837; BPh. (1864) 423. Οΰδέν θαυμαστόν εΐ τις εν καιρφ τό προσ. Manuel Calec., Epist. 34. — ST. 152 (1950) 213-16. Οΰδέν θαυμαστόν, εί των αιμάτων S. Isidor. Pel., Epist. 1, 292. — 78, 353. Οΰδέν θαυμαστόν ΐσην Κλεοδήμφ σε Akindynos, Epist. ad Nic. Gregoram. - BNG. 1 (1929) LXXXVI. Οΰδενί θεμιτόν μετακινήσαι εκ του Inscriptio columnae. — MPG. (1708) 141. Οΰδέν ΐστησιν άρα τήν του διαβόλου πονηριάν Flavian. ep. Cstpl., Epist. ad Leonem Pp. - A C O . II. I 1 (1933) 36; M C C. 5, 1329; P L. 54, 724; S BA. (1929) 5,38-40. Οΰδέν ισχύει τό γράμμα τό έμόν προς S. Theodor. Stud., Epist. 20. ad Gramm. — Μ B N. 8, 18. Οΰδέν ίσχυρότερον αλήθειας, ώς S. Gregor. Naz., Epist. 158. — 37, 265. Οΰδέν ίσχυρότερον γήρως,' καί οΰδέν S. Greg. Naz., Or. 10. post redit, a fuga. — 35, 828. ' ...Οΰδέν ΐσχυσαν οί πονηροί κατά τοϋ επισκόπου υμών Ex epist. Constan­ tini’ imp. ad Alexandrinos. — 82, 980. Οΰδέν ΐταμώτερον κακίας, οΰδέν S. Jo. Chrys., Hom. 13. in Act. Ap. — 60, 105. Οΰδέν καινόν, εί πολλά των πάλαι κακώς Nicephor. Greg., Scholia in Synesium de Insomniis, Prooem. — 149, 521; P S C. (1631) 349-54. Οΰδέν καινόν οΰδέ άπεικός τεθλιμμένην S. Jo. Chrys., Epist. 45. — 52, 634. Οΰδέν κολάκων οίμαι άργαλεώτερον S. Isidor. Pel., Epist. 3, 281. — 78, 957. Οΰδέν κωλύει καί τήμερον τών αΰτών S. Jo. Chrys., Hom. 8. in Joann. — 59, 65. Οΰδέν λυμαίνεται τή εΐκόνι Χρισ. Photius, Q. Amph. 217. — 101, 984; BPh. (1864) 360. Οΰδέν μακαριώτερον τοϋ βίου ημών S. Theodor. Stud., Smo. 39: De SS. Patr. imit. - M B N. 9, 94. Οΰδέν μέγα οΰδέ άξιον τής τοϋ Ίησοΰ Theophylact. Bulg., Enarr. in Evgl. Marci, cp. 16. - 123, 676. Οΰδέν μέν δίχα τής τοϋ Θεοϋ προνοίας Symeon Thess., Q. 8. — 155, 849. Οΰδέν μοι καθέστηκεν ήδύτερον τής Theodor. II. Lascar., Epist. 41 (190) ad Georg. Muz. - T L F. (1898) 238.

www.torrossa.com - For non-commercial use by authorised users only. License restrictions apply.

216

In itia P atru m Graecorum

Ούδέν ξένον ουδέ άπεικός γέγονεν S. Jo. Chrys., Epist. 17. ad Olympiad. - 52, 621; S Ch. 13 (1947) nr. 16. Ουδέν ό θείος λόγος άσκόπως, ουδέ (S. Jo. Chrys.), Horn, in Evgl. et de virginitate et in lapsas. — 64, 37. Ουδέν όνίνησι νηστεία τούς ύγ. S. Isidor. Pel., Epist. 1, 244. — 78, 332. Ούδέν ό ρήτωρ, δτι μή γλώσσα λαμπρά Mich. Psell., Epistola 1. — 122, 1161. Ούδενός αηδούς επανελθών πείραν Maximus Planudes, Epist. 54. — T Μ P. (1890) 71. Ούδενός ούτως ως χρόνου δεόμεθα S. Nilus, Epist. 4, 18. — 79, 560. Ούδέν δτι μή καλόν τών καλών. Καί Demetrius Kyd., Epist. 9. — BAN. (1844) 279. Ούδέν οΰτω διεγείρειν οίδε προς μίμησιν Vita S. P. Bartholomaei jr. Cryptoferr. - P T A. (1684) 429-55. Ούδέν ούτω δυσωπεΐ τούς επε. S. Nilus, Epist. 2, 195. — 79, 301. Ούδέν ούτω δώρον ήδύ τοΐς ήνωμένοις τή Nicolaus Cp. Patr., Epist. 127. - I l l , 345; SR. 10 (1844) 404. Ούδέν ούτω καί παρά άνθρωποις εν. S. Isidor. Pel., Epist. 2,15. — 78, 468. Ούδέν ούτω κενοί κατορθώματα κα'ι S. Jo. Chrys., Horn. 12. in Phil. — 62, 269. Ούδέν ούτω κινήσαι ψυχήν είς αρετής Vita S. Sabae. — S K. Parartema tomi 15-16. (1896) 34-63 (partim) ; K S. (1904) 1-96; v. B H G. 1609. Ούδέν ούτω λυμαίνεται τό τών άνθρ. S. Jo. Chrys., Horn. 2. in 1. Tim. - 62, 509. Ούδέν ούτω μερίζειν καί διασπάν (S. Jo. Chrys.), Ecloga 17. — 63, 677; cfr. SAW. 144 (1902) 4, 47. Ούδέν ούτω παρασκευάζει χαίρειν Beo V. imp., Encom. in S. Demetrium. - A K E. (1868) 135-37. Ούδέν ούτω ποιεί νομίμως αρχειν S. Isidor. Pel., Epist. 5, 455. — 78, 1592. Ούδέν ούτω πράγμα παραινεΐν οίδεν S. Jo. Chrys., Horn. 3. in Philem. - 62, 713. Ούδέν ούτω πρέπει ίερεΐ Θεού, καί Flavian, ep., Epist. ad Theodos. — 65, 892; M C C. 6, 540; A C O. II. I 1 (1933) 35. Ούδέν ούτως, άγατητοί, θολούν οιδεν άνθρωπίνην Anon., Horn, in Dom. VI. (XIII). — E O K. 1 (1903) 114-36; cfr. Ούδέν ούτως οΐδε θολούν, άγ. (120, 1209). Ούδέν ούτως άνάρμοστον καί άλλότρ. S. Jo. Chrys., Horn. 13. in Phil. — 62, 275. Ούδέν ούτως διεγείρειν οιδε προς Lucas abb., Vita S. Bartholomaei jun. - 127, 476; v. B H G. 233.

www.torrossa.com - For non-commercial use by authorised users only. License restrictions apply.

In itia P atru m Graecorum

217

Ουδεν ούτως είς κόλασιν απαρ. S. Nilus, Epist. 2, 176. — 79, 289. Οΰδέν ούτως επαχθές και πολλής Nilus Constp. Patr., In laudem Greg. Pal. - 151, 655; v. B H G. 719. Οΰδέν ούτως ευθυμίαν και ευφροσύνην S. Nilus, Epist. 3, 122. — 79, 440. Οΰδέν ούτως εΰκολώτατόν Ι.στιν, οντων S. Isidor. Pel., Epist. 5,501. — 78, 1616. Οΰδέν ούτως εΰφραίνειν οίδεν ανδρός De miraculo imaginis Christi. — CNA. 2 (1648) 648; v. B H G. 799. Οΰδέν ούτως ήδΰνει και καθ ιλαρύνει Passio S. Marinae m. — v. B H G. 1168. Οΰδέν ούτως Θεω περισποΰδαστόν S. Isidor. Pel., Epist. 1, 10. — 78, 185. Οΰδέν ούτως οίδε θολοΰν, αγαπητοί Joann. Xiphii., Oratio. (Dom. 12a Matth.). — 120, 1209; cfr. Οΰδέν ούτως, άγ., θολοΰν. Οΰδέν ούτως, ώς έ'οικε, περίεργόν Ιστι S. Jo. Chrys., Hom. 9. in 1. Thess. - 62, 445. Οΰδέν οΰτω τής θείας φΰσεως ίδιον S. Isidor. Pel., Epist. 3, 63. — 78, 772. Οΰδέν οΰτω φίλον τοΐς κρατοΰσιν, ως Praefectorum Edictum in Synod. Ephes. - ACO. I. 1! (1927) 69; M C C. 5, 416. Οΰδέν οΰτω ψυχωφελές καί σωτήριον Matth. Myrens. Metrop., Vita S. Parasceven jr. - P KA. 1 (1891) 438-53; v. B H G. 1421. Οΰδέν οΰ φημι λαμπρότερον, αλλ’ οΰδ. S. Isidor. Pel., Epist. 4, 178. 78, 1268. Οΰδέν παντελώς ήμϊν παραλέλειπται Theodos. II., Epist. ad Acac. Berr. et Sym. Styl. - 77, 1448; TU . 32* (1908) 194; M C C. 5, 284; A C O. I. l 1 (1927) 112. Οΰδέν την τής ΰμετέρας ιεράς ένν. vide: Οΰδέ την τής ΰμετέρας. Οΰδέν τής αλήθειας επικρατέρτερον κ. οΰδ. Andronikos Palaeolog., Chrvsobull. - D E I . 1 (1883-84) 116. Οΰδέν τής αλήθειας σαφέστερον, οΰδ. S. Jo. Chrys., Hom. 52. in Joann. - 59, 287. Οΰδέν τής αλήθειας φανερώτερον S. Jo. Chrys., Hom. 29. in Joann. — 59, 165. Οΰδέν τής γνώσεώς Ιστι τιμιώτερον ή S. Jo. Dam., Dialectica. — 94, 529. Οΰδέν τής Παΰλου ψυχής άγωνιστ. S. Jo. Chrys., Hom. 6. in 1. Cor. 61 47. Οΰδέν τής Παύλου ψυχής μακαριώτερον S. Jo. Chrys., Hom. 4. in Phil. — 62, 205. Οΰδέν τής ΰπερηφανίας χείρον καί Synodicus tomus, Ctra. Proehorum Kydon. - 151, 693.

www.torrossa.com - For non-commercial use by authorised users only. License restrictions apply.

218

Initia P atiu m Graecorum

Οΰδέν ti καινόν εί σιγά κωφός λίθος Marcus Eugenic. Ephes. ep., Epi­ taphion Hymn. — E Ph. 1 (1908) 101; S EG . (1910) 27-28. Οΰδέν τι καλόν ουδέ τερπνόν ενθάδε Manuel Philes, Carmen. 267 (Cod. Pior.). - MMP. 1,460. Οΰδέν τοίνυν εφάμιλλον θηρίον S. Ephrem, Adv. mulieres impud. — E S O . 3,70. Οΰδέν τοΐς δεσποτικοίς ανυπότακτον (S. Jo. Chrys.), Horn, in oraculum Zachariae. — 50, 785. Οΰδέν ιό σύνολον παραβλάψει τήν S. Nilus, Epist. 1, 35. — 79, 100. Οΰδέν του δόξης ερώντος ταπεινότερον S. Isidor. Pel., Epist. 5, 522. — 78, 1624. Οΰδέν τούτων, έμψυχον γην σοι άποδείκ. S. Caesar., Dialog. 2., resp.'101. - 38, 965. Οΰδέν των άναγεγραμμένων τη Γραφή S. Maximus Conf., Q. 64. resp. — 90, 693. Οΰδέν των άποστολικων νόμων εστίν S. Isidor. Pel., Epist. 1, 413. — 78, 412. Οΰδέν των επιτυγχανόντων τής (S. Jo. Chrys.), Ecloga 40. — 63, 859; S A W. 144 (1902) 4, 69. Οΰδέν των κατ’ εντολήν γινομένων S. Basil., Reg. br., resp. ult. — 31, 1305. Οΰδέν τών,οντων υπέρ τον "Ολυμπον Eustath. Thess., ex Epist. 73. — 136, 1331. Οΰδέν των τής θείας Γραφής ανόνητον Anon., Horn, in Dom. 21. (3. p. Pa­ scha). - E O K. 1 (1903) 467-88. Οΰδέν ΰμϊν απολογίας δει προς S. Jo. Chrys., Epist. 242 : Chalddiae et Asyncritiae. — 52, 746. Οΰδέν φθόνου και βασκανίας χείρον S. Jo. Chrys., Horn. 35. in Joann. — 59, 197. Οΰδέν φθόνου χείρον καί βασκανίας S. Jo. Chrys., Horn. 48. in Joann. 59, 269. Οΰδέν φιλαργυρίας δεινότερον · οΰδέν Joann. Xiphilinos, Homilía in Duc., 12, 16-21. - B J X. (1937) 73-93. Οΰδέν φίλου πιστού αξιολογώτερον · άλλ° S. Theodor. Stud., Epist. 288: Nicetae. - Μ B N. 8, 238. Οΰδέν χείρον, ή δταν τις άνθρωπίνοις S. Jo. Chrys., Horn. 2. in 2. Tim. - 62, 606. Οΰδέν ψυχής βέλτερον οΰρανός έλλαχε Joann. Geom., Versus-: 103. — 106, 947. Οΰδέν, ώ θαυμάσιε, δ πλούτος, κδν S. Isidor. Pel., Epist. 5,271. — 78, 1493.

www.torrossa.com - For non-commercial use by authorised users only. License restrictions apply.

In itia P a tru m G raecorum

219

Οΰδέν ών δεδήλωκας ήμΐν τό παρόν S. Theodor. Stud., Epist. 1,23. —99, 980. Ούδέν ως αληθώς των εν άνθρώποις έ'χει Andreas Cret., De vita et mor­ tuis. - 97, 1268. Οΰδέν, ώς έοικεν, έστιν άνδρός συκοφάντου Georg. Pachym., Μελέτη. — BGC. 5 (1833) 351-72; Β Ρ Ι. 1-19. Οΰδέν, ως έ'οικεν, ο τι μη χρυσίον όρας " άγει Procop. Gaz., Epist. 66: Stephano. - 8 7 2, 2772. Οΰδέν* ώς έ'οικεν, ώφελήσαμεν, μακρόν S. Jo. Chrys., Hom. in Rom. 12, 20. - 51, 171. Οΰδέ οί φόβοι τοίς εΰφρονοΰσιν άχρ. S. Greg. Naz., Epist. 20: ad Caesarium. — 37, 53. Οΰδέ ό ’Ιωσήφ, ώ βέλτιστε, κατά S. Isidor. Pel., Epist. 2, 49. — 78, 492. ...οΰδέ οΰράνιον φρονοΰσιν άλλ’ οΰδέ... (Amphilochius Icon.?), Tractatus adv. Apotactitos: De ascesi. — F A. 1 (1906) 23-77 (mut.). Οΰδέ οΰτος παρ’ Έβραίοις ό (S. Jo. Chrys.), Hesych. Hierosol., Hom. in Ps. 95. - 55, 772; v. B. 5 (1929-30) 690. Οΰδέ Παΰλος ό των οΰρανίων άκρ. S. Isidor. Pel., Epist. 1,-336. — 78, 376. Οΰδέποτε δει άργεΐν, άλλ’ οΰδέ άποπ. S. Nilus, Epist. 3, 164. — 79, 460. Οΰδέποτε δόξα τφ θανάτω τών ένδοξων Imper. Constitutio de Flaviani Patr. Cstpl. memoria. - ACO. II. I 3 (1935) 121; M C C. 7, 497. Οΰδέποτε σε προσεδόκησα σιωπήσεσθαι Demetrius Kydon., Epist. ad Calopheron. - C D M. (1930) 61-63. Οΰδέπω πεισθήσομαι, ’Ιουδαίους άνακ. S. Caesar., Dial. 4., Resp. ult. — 38, 1189. Οΰδέ τά άλλα εΰ πράττων, δυσπραγώ Eustath. Thess., Epist. 44. — 136, 1312. Οΰδέ την δευτέραν σήν άποπέμπομεν Joannes Vecc., lib. 2. ad Constanti­ num. — 141, 356. Οΰδέ την σήν Ήράκλειαν άνήκοον Synesius, Epist. 149. — 66, 1549; PSC. (1631) 288. Οΰδέ τήν τής ΰμετέρας ίεράς έννοιας Constantin. imp., Epist. ad Alexan­ drinos. - 25, CCXXX et 405; 67, 189 et 1036; 82, 992; PE . 13, 564; M C C. 2, 1274; Ο A W, 2 \ 166-67; cfr. ib. 187. Οΰδέ τής τών οσίων μνήμης ot φιλόθεοι προσκορεϊς Athanasius Monach. (?), Encomium in S. Athanas., fundator. Mont. Athos. — Th. 15 (1937) 132-43; v. B H G. 189. Οΰδέ τής ΰμετέρας ιεράς έννοιας vide·: Οΰδέ τήν τής ΰμετέρας... Οΰδέ τό έν τή άγιωτάτη μητροπόλει Nilus Patr. Cp., Decretum adjungens metropolim Heracleae metropolitae Amastridis (1387). — Μ A D. 2 (1862) 102-103.

www.torrossa.com - For non-commercial use by authorised users only. License restrictions apply.

220

In itia P a tru m G raecorum

Ουδέ τό καλόν, οτε μή καλώς γένηται S. Joann. Damasc., Ctra. Jacobitas (fragni.). - 94, 1436; B T Μ. 2,29. Ουδέ rót8 ήγνόουν, οτε έπέστελλον S. Basilius Μ., Epist. ad Gregorium. — 32, 244. Ουδέ tò τής ιστορίας έ'ργον αφιλότιμον Joann. Kinnam., Historia, libri 1-7. - 133, 309; CSB. (1836) 3-300. Ουδέ τοϋ έ'αρος ή χάρις διαλάμπειν S. Gregor. Nyss., Epist. 12. — 46, 1044. Ουδέ τούς φιλτάτους εν απασι Jo. Euch., Epist. 62. — A W G. 28 (1881) 86. Ουδέ τοΰτο τό καταπεφρονημένον καί Leo imp., Constit. 108. — 107, 637. Ού διά γραμμάτων μόνον τα πρακτέα S. Jo. Chrys., Horn. 3. in 2. Tim. - 62, 613. Ού διαλιμπάνομεν χάριν ύμιν όμολ. S. Jo. Chrys., Epist. 153. — 52, 702. Ού διά μακρας περιόδου μοι ό λόγος, ούδέ S. Theodor. Stud., Epist. 56, Letoio. — Μ B N. 8, 46. Ού διέκρινε πειρασμού ποιότητα, καθολικώς S. Basil., Reg. br. 221. — 31, 1229. Ού δι’ ετέρου, φησίν, έπεμψεν, ούδέ S. Jo. Chrys., Horn. 6. in Eph. — 62, 43. Ού δίκαιόν εστι ώς γέ μοι δοκεΐ Gregorius Palam., Vita S. Petri Athon. - 150, 996; A S. -12. Junii - 2, 538; v. B H G. 1506. Ού δίκαιον τάς δυνάμεις της ψυχής S. Nilus, Epist. 3,215. — 79, 481. Ού δίκαιον τοΰτο, ινα επί τής σής εύσεβοΰς Exemplar depositionis Theophili Alex., (ex Theodoro Trim., Vita S. Jo. Chrÿs. 8.). — 47, LIX. Ού διορίζω προσηγορίαις ή γράμμασιν Mich. Ac., Epist. 35. — LM A. 2 (1880) 58. Ούδ’ ol πτώκες ημάς άδικεΐν ούκ ανέχονται Isidor. Kiev., Epist. 6. — O CP. 18 (1952) 140-41. Ού δόκιμον τό άπείραστον τό δέ S. Gregor. Naz., Epist. 214. — 37, 349. Ού δόξη θνητών αφρόνως έπηρμένος Georg. Corcyraeus, Versus epithaphii. - Eos. 5 (1899) 115-16. Ούδ’ δσοι τής Ιερας τάξεως κυβοις σχολ. Leo VI., Novella 87. — 107, 600; N LS. (1944) 291. '0 Ύδρωπος εύρίσκεται είς τής έώας τα μ. De hydrope. — P S S. 3, 534. Ού δΰναται ό νους έν καιρώ τής εύχ. S. Maximus Conf., Capit. 101. — 90, 1424. Ούεσπασιανοΰ του δυσσεβοΰς την βασίλειον Passio S. Leontii. — LMB. 2.(1912) 73. Ού Ζώσιμον καί Παλλάδιον, Μάρ. S. Isidor. Pel., Epist. 2, 121. — 78, 561. Ού θαυμάζω εί εν τοΐς αλλοις απασιν S. Isidor. Pel., Epist. 3,81. — 78, 788.

www.torrossa.com - For non-commercial use by authorised users only. License restrictions apply.

In itia P atru m G raecorum

221

Ού θαυμάζω, δτι την μακράν S. Jo. Clirys., Epist. 22. — 52, 624. Ού θαυμαστόν ειπερ άπροφασίστως Jos. Bryeim., Epist. ad Photium me­ tropol. Kievens. - B I B. 3 (1784) 168-170; cfr. R E B . 7 (1949) 26-27. Ου θαυμαστόν εϊ τις τον μέγαν θεώμενος Mich. Psell., Smo. de Epiphania. - SMB. 5, 213-17. Ου θέλω δέ υμάς άγνοείν, αδελφοί Photius, Q. Amph. 91. — 101, 569; B Ph. (1864) 296. Οΰ θέλω υμάς άγνοείν, αδελφοί, δτι εν Isaías abb., Smo. 2: De lege natu­ rali. - A A J. (1911) 4. Où θέμις τοΐς διά μοχθηρίαν κακ. S. Isidor. Pel., Epist. 5, 524. — 78, 1624. Où θεμιτόν εστιν εξουθενεΐν τινα Antioch. Mon., De non contemnendo. — 89, 1580. Où θεμιτόν εστιν, οΰτε μην δσιον τάς Nicetas Paschal., Vita S. Andreae Hieras, ep. Cretens. - P K A. 5 (1898) 169-79; v. B H G. 113. Ου θ’ ήσθην, ουτ’ ήνιάσθην ουτω ποτέ Demetrius Kydon., Epist. ad Pri­ micer. Phacrasen. — 154, 1213; BAN. (1844) 288. Où θήσομαι την πανήγυριν άφωνον Synesius Ptolem., Homilía. — 66, 1561; K SC. 371 ss.; PSC. (1631) 130-31; TSC. 2 (1944) 279-80. Ουθ’ ό τον βίον άπολιπών Χατζυκης Gregor. Cypr., Epist. 128. — E Ph. 3 (1909) 294; S E G. (1910) 105-06. Où θρηνήσω μου τον πατέρα. Τής γάρ Matthaeus Camar., Bamentatio de Urbe capta. — 160, 1060. Ουθ’ ΰμΐν βασκανίας περιλείψεται Michael Psell., Apologia. — SMB. 5, 168. Ό υιός τού Θεοΰ συναίδιος τφ τεκόντι Versus in S. Jacobum Ap. — P AS . 1, EXVI. 'Ο υιός του 'Ρομελίου, Ταβεήλ καί Mich. Psell., In Is. 7, 5 ss. — O R. 5 (1936) 421-22. OÙk αγαθόν σε παΐδα, μεγαλεπιφανέστατε Theodor. Prodr., Epist. 12. — 133, 1285. Οόκ αγαθός μεν επέφνης, αγαθόν Joann. Geom., Versus: 60. — 106, 933. Οόκ αγαμ’, οόκ άγαμαι δώρον S. Greg. Naz., Epigramma 90. — Μ G A. 53; J A P . 1 (1813) 563. Οόκ άγνοείν έχει πάντως ή ίερότης Joannes Naup., Epist. 16. — V V. 3 (1896) 268. Οόκ άγνοείν συμβαίνει ημάς, ως τινες (Joannes V ili Pp.), Epist. ad Pho­ tium. - MCC. 17,524-525; T D. 8 (1932) 38-42; cfr. P P S . 11 (1892) 174-76; MGE. 7, 227-28. Οδκ άγνοεις τό εν τφ ’Ιεζεκιήλ S. Nilus, Epist. 1,64. — 79, 109. Οόκ άγνοεις, ώ; τα τοΐς θείοις κανόσι Condì. Cstpl., Epist. ad Eutychen archim. — MCC. 6,712.

www.torrossa.com - For non-commercial use by authorised users only. License restrictions apply.

222

In itia P atru m G raecorum

Οΰκ αγνοείτε, άδοί, ποία τιμωρία, ποία... και ποία ανάγκη TheopMlus Alex., Horn, catech. in judicium p. mortem. — ROC. 18 (1913) 80-81 (syr.). Οΰκ άγνοοϋμεν δσα την υμών θεοφιλή Nicolaus Cp. Patr., Epist. 125. — 111, 344; SR. 10 (1844) 402. Οΰκ άγνοοϋμεν δτι ή άρχή τοΰ προς τον S. Isidor. Pel., Epist. 5, 104. — 78, 1385. Οΰκ άγνοοϋσιν οΰρανών αι δυνάμεις Michael Ac., Poema in Angelos. — E M A. 2, 395. Οΰκ αγνοώ μέν, δημιουργέ μου Λόγε Theodor. Prodrom., In providentiam. - 133, 1333. Οΰκ άγνοών την τών ανθρώπων S. Isidor. Pel., Epist. 1, 235. — 78, 328. Οΰκ αγνοώ το μέγεθος τών υπό S. Basil., In S. Mamantem mart. — 31, 589; v. B H G. 1020. Οΰκ αγώνων Ινστάσεις μόνον μαρτυρικών Metaphrasis Vitae Abercii. — B G C. 5 (1833) 462-88; N A V. (1912) 59-83; v. BHG. 3. Οΰκ άδηλον ως την έμήν νόσον συμφ. Demetrius Kyd., Epist. 18. — BAN. (1844) 290. Οΰκ άδηλος ό σκοπός την τοϋ Παραβ. Basil, minim., Scholia in 1. S. Greg. Nz.‘, ctra Julian. — 36, 1080. Οΰ, καθ’ α νομίζουσί τινες, εκ τών άπό S. Anastas. Sin., Q. 129, (cfr. Q. 12). - 89, 781 (cfr. 89, 445). Οΰ, καθ’ α νομίζουσί τινες, τον άπό S. Anastas. Sin., Q. 12. — 89, 445. Οΰκ άθαύμαστος μέν τών αγίων ό τρόπ. S. Cyrill. Al., Glaphyr., De Ja­ cob. - 69, 252. Οΰ καθ’ ημών, ώσπερ έ'γραψας, άλλα Photius, Epist. 3, 2. — 102, 928; BPh. (1864) 515. Οΰκ άθρόον άναβαίνει εις Ίεροσ. S. Jo. Chrys., Horn. 65. in Matth. 58, 617. Οΰκ άθυμώ, την χειμώνα τών κακών Photius, Epist. 2, 19. — 102, 836; Β Ph. (1864) 487. Οΰκ αισχρόν ήττάσθαι τούτων S. Isidor. Pel., Epist. 5, 23. — 78, 1340. Οΰκ αισχρόν τών μεγίστων εγκωμίων S. Isidor. Pel., Epist. 5, 483. — 78, 1608. Οΰκ άκαιρον οϊμαι περί τής τών Μασσ. (Joann. Xiph.), Oratio ctra Massalianos. - 120, 1289; E Ο K. 1 (1903) 570-94. Οΰκ άκαιρον, οιμαι, το παρόν γραμματεΐον S. Theodor. Stud., Epist. 2, 154. - 99, 1477. Οΰκ άκαιρον παραθέσθαι και τάς τών λοιπών Origenes, Horn. 24. in Lucam (Fragm.). - G C S. 35 (1930) 159-60.

www.torrossa.com - For non-commercial use by authorised users only. License restrictions apply.

In itia P a tru m G raecorum

223

Ούκ άκαιρον το λαλείν, καί άκοΰειν κοιν. S. Theodor. Stud., Smo. 127: De persecuti sustin. — Μ B N. 9, 298. Ούκ άκόπως ύμίν εγώ διαλέγομαι S. Theodor. Stud., Smo. 90: De malis desid. fug. — M B N. 9, 207Ούκ ακριβώς μέντοι τινές λέγουσιν Julius Afric., Epist. ad Aristidem. — 10,52. Ούκ άλόγως σε φίλον εΰρον οί λόγοι Eugen. Panorm., Poèma. — BZ. 11 (1902) 437. Ου καλόν μεν καί ήδη τό μέλλον Jo. Euch., Epist. 67. — A W G. 28 (1881) 90. Ού καλώς τάς ’Αθήνας θαυμάζεις S. Isidor. Pel., Epist. 1, 227. — 78, 324. Ούκ άμέριμνον, άλλα κα'ι σφοδρά βασ. S. Isidor. Pel., Epist. 1, 68. — 78, 228.' Οΰκ άμοιροι τής του καλοΰ κ. Ιναντίου Theophil. AL, Excerpt, in Genes. 3,6. - RBi. 47 (1938) 390. Ούκ άμφίδοξον, άλλ’ ένδοξον δντα S. Isidor. Pel., Epist. 3, 2. — 78, 728. Ούκ άναγκαίον δν εΐη, ούδ’ S. Nilus, Epist. 1, 283. — 79, 185. Ούκ άναγκαίον διά γράμματος σημάναι S. Theodor. Stud., Epist. 1, 30. - 99, 1005. Ούκ άναμενώ καί αύθις τό σόν Mich. Ac., Epist. 108. — EMA. 2 (1880) 203. Ούκ άνάξιον εύαγγελικής πολιτείας, άλλα Dionysius Patr. Cstpl,, Responsio super Calv. errorib. — M C C. 34B, 1777. Ούκ άνδρών παλαιών μόνον βίος, οΐς Orestes, Hierosol. Patr., Vita S. Sa­ bae jr. - S S D. 12 (1891) 1,37-56; 135-68; 311-23; CES. (1893) 5-70; V . B H G . 1611. Ούκ άνεγκλήτους κρίνει τις τών απάντων Jo. Glyc., Synod. Constit. 11. — 152, 1101; MAD. 1 (1860) 19-20. Ούκ Sv εγώ ποτέ θαρσαλέος δΰσομαι Michael Acominatos, Versus. — HAE- (1902) 29. Ούκ άνήκοον ύπολαμβάνομεν διαμειναι Joann. Glyc., Synod. Constit. 2. - 152, 1087; MAD. 1 (1860) 25-26. Ούκ άνθρωπίνης τό παρόν εγχείρημα σπουδής Joann. Euchait., Canon, Ode 1. - 29, CCCEV; Men. 3 (1896) 432 (30. Jan.). Ούκ άνθρωπίνφ, φησί, χρώμενος λόγισμφ Theodoret., In Abdiam, cp. 1. - 81, 1712. Ούκ άνθρωπος ψιλός ό κοινός S. Nilus, Epist. 2, 150. — 79, 269. Ούκ Sv λάθοις, ούδ’ Sv λάθοις, τον άλ. Photius, Epist. 3, 60. — 102, 968; B Ph. (1864) 523. Ούκ Sv οι γραμματείς καί οι φαρισ. S. Gregor. Neocaes., In Jerem. 9, 8-26. - P AS . 3,591. .

www.torrossa.com - For non-commercial use by authorised users only. License restrictions apply.

224

In itia P atru m G raecorum

Ούκ αν οίμαι διαψευσαιτό τις εκείνο S. Cyrill. Al., Comm. in Isaiam, Or. 1. - 70, 13. Ούκ δν οκνήσαιμι καί τρίτην προσεπιθεΐναι Manuel Calée., Epist. 60. — ST. 152 (1950) 252-54. Ούκ αν τις άμάρτοι λειμώνα αρετών S. Jo. Chrys., Horn. 1. in S. Paulum. - 50, 473. Ούκ αν τις ήμίν νεμεσήσαι δικαίως περί Nilus Patr. Cp., Promotio abbatis monasterii Prodromi (1381). — M A D. 2 (1862) 21-23. Ουκ δν τις, οίμαι, των εύφρονούντων Matrimoniales Sententiae. — 119, 1225; L G R . 1, 478. Ούκ αν ωιιην παρ’ υμών τοιαύτην ΰποστ. Procop. Gaz., Epist. 95: Orioni. - 87-, 2792. Ούκ δν, ώ σοφέ, εί το τυπτηθήναι S. Isidor. Pel., Epist. 4, 175. — 78, 1265. Ούκ αξίαν τής τού Ευαγγελίου S. Nilus, Epist. 1 , 54. — 79, 105. Ούκ απαθώς καί ημείς οί ταπεινοί S. Theodor. Stud., Epist. 2, 100. — 99, 1353. Ούκ άπέθανε τή αγχόνη ’Ιούδας, άλλ’ Papiae Fragmentum. — F P A.2 1 (1901) 360-62. Ούκ απεικός τι πράγμα ποιείς, τιμιώτατε Georg. Kyprios, Epist. ad Staurakion. - MAP . 8. Ser. t. 6 (1904) 102-03. Ούκ απεικότως, ώ «οιπτε, την πικρ. Theodoret., Epist. 12. ad Pallad. philos. - S T E . (1885) 10. Ούκ άπέκλινα είς ανεσιν καί ήδυπαθείαν Photius, Fragm.a in Epist. ad Galatas. - N A. 15 (1933) 604-10. Ούκ άπελείφθη τής τού Θεού (Χριστού) χάριτος Constantius imp., Epist. ad Epp. cath. - 25, 348 et 720; 67, 257; 146, 321; P L . 13,560; M C C. 2, 1239-40; O A W. 2 \ 135. Ούκ απέλιπον ήμίν ανίαι καί λΰπαι Euthym. Malakis, Epist. 13. — MEM. 53. Ούκ απελπιστέον σωθήναι δι’ εύσπλαγχ. S. Nilus, Epist. 3, 172. — 79, 464. Ούκ απεστάλην, φησίν ό Κύριος τή S. Isidor. Pel., Epist. 1, 121. — 78, 264. Ούκ απίστοις έγραφε τοΐς άσπονδον προς Theodor. Mops., In epist. ad Hebraeos. — 66, 952. Ούκ άπληστοι περί τό πάσχειν εύ S. Gregor. Naz., Epist. 237. —37, 380. Ούκ αποδέχομαι σε, άγος πόλεως S. Isidor. Pel., Epist. 3, 229. — 78, 912. Ούκ αποδέχομαι σε πρίν εκκόψαι S. Nilus, Epist. 2, 67. — 79, 229. Ούκ αποδέχομαι, ώ μετριοφροσύνης S. Isidor. Pel., Epist. 3, 48. —78, 764. Ούκ άπονοίας εστίν, ώ φιλολογώτ. S. Isidor. Pel., Epist. 1, 181. — 78, 300. Ούκ άπορον δε ούδ’ εί τά τέλη Photius, Q. Amph. 7. — 103, 109.

www.torrossa.com - For non-commercial use by authorised users only. License restrictions apply.

In itia P atru m G raecorum

225

Οΰκ από του βασιλικού προστάγματος ό S. Dionysius ep., Epist. ad Fa­ bium Ant. - 10, 1296; C P T. 3, 5-21; S K Q. 8 (1893) 46-52. Οΰκ άπφδά, οΰδ’ άλλότρια τής τοΰ S. Isidor. Pel., Epist. 1, 458. — 78, 433. Οΰκ άρα από των Γραφών τούτο S. Jo. Chrys., Hom. 57. in Matth. — 58, 557. Οΰκ άρα εΐμαρτο νύν πάντα με δυστυχεΐν Demetrius Kydon., Epist. ad Matthaeum (Cantacuz.). — CDM, (1930) 78-79. Οΰκ άρα ήν εγώ μάντις πονηρός οΰδέ Isidor. Kiev., Epist. 8. — OOP. 18 (1952) 142. Οΰκ άρα λήξειν έ'μελλον τού δεινότατα Manuel Moschop., Epist. ad Nicephor. Moschop. — S E C . ■10 (1902) 60. Οΰκ άρα λόγος ήν άλλως, α περί Theodulus mon., Or. ad Angelum Du­ cam. — 145, 373. Οΰκ άρα μάτην εγώ τον έμόν, μάλλον Theophylact., Epist. ad Joannem. - 126, 461. Οΰκ άρα μάτην ελεγον, ότι σε πολλοΐς Manuel Calec., Epist. 39. — ST. 152 (1950) 222-23. Οΰκ άρα μόνον ’Ασίαν καί την προς Georg. Schob, Epist. ad imperat. Trapezunt. - E P P . 2,236; P G S. 4, 453-54. Οΰκ άρα μόνος ανθρώπων αΰτός Maximus Planudes, Epist. 43. — T MP . (1886-90) 62-63. Οΰκ άρα μόνος αΰτός ακατάληπτος Constantin. imp. Porphyrog., De ima­ gine Edessena. - 113, 424; TU . 18,39; v. B H G. 794. Οΰκ άρα σωμάτων μόνον Ιατήρ Mich. Ac., Epist. 107. — E Μ A. 2 (1880) 201. Οΰκ άρα τής Ιν Πελοποννήσφ διατρ. Isidor. Metrop. Monemb., Epist. 4. ad Guarin. - R B R. (1891) 64; cfr. ST. 78 (1937) 513-19. Οΰκ άρα τον ανθρώπινον βίον άπέλιπεν Jo. Euch., Epist. 53. — A W G. 28 (1881) 82. Οΰκ άρα τφ τών 'Ρωμαίων γένει την δργήν Manuel Calec., Epist. 49. — ST. 152 (1950) 237. Οΰκ αρετής έπίδειξιν ποιεισθαι εθέλων Procopius, De aedibus Justiniani, Smo. 1. - C S B. 2, 3 (1838) 170-344; H P C. 3 (1913) 5-45 (in BT.), Οΰκ αρκεί ή βρώσις και πόσις S. Isidor. Pel., Epist. 1, 162. — 78, 292. Οΰκ αρκεί κακίας άπαλλαγήναι, ει S. Jo. Chrys., Hom. 16. in Ephes. —■ 62, 111. Οΰκ αρκεί προς αρετήν το άσκεΐν S. Isidor. Pel., Epist. 1, 468. — 78, 440ι Οΰκ αρκεί τό απλώς και ως ετυχεν S. Jo. Chrys., Hom. 9. de poenitentia. - 49, 343-50; cfr. 64, 491. τι - 15

www.torrossa.com - For non-commercial use by authorised users only. License restrictions apply.

226

In itia P a tru m G raecorum

Ούκ άρκεΐ, φησί, τό έμόν στόμα Catena in Cantic. trium puerorum. — C P P. 3 (1646) 949. Ού καταρητορεύουσα τής ήμετέρας Photius, Q. Amph. 206. — 101, 952; B Ph. (1864) 256. Οΰ κατελίπομεν είδος ούκ επιείκειας Theodoret. ep., Epist. ad Alexandr. Hierap. - A B W. 30, 8 (1920) 23; ACO. I. I 7 (1929) 79. Ού κατ’ έπωνυμίην αιγύπτιον έλλ. Epigramma 85. — J A P. 1 (1813) 24. Ού κατόπιν, ως ό λόγος, ήκομεν εορτής Theophanes Ker., In Joann. 10, 1 ss. - 132, 989; S E K. (1860) 242; v. B H G. 1412. Ούκ αύθεντίας δει τφ διδασκάλφ S. Jo. Chrys., Hom. 17. in 1. Tim. — 62,591. Ούκ άφ3εαυτού κινούμενος S. Nilus, Epist. 1,79. — 79, 117. Ούκ εβουλόμην τούτο μόνον διαλύσασθαι Mich. Psellos, In Job l , 6 s. — BCA. (1928) 180-86. Ούκ εβουλόμην ύμΐν Ιπιστείλαι, διά S. Theodor. Stud., Epist. 1, 20. — 99, 968. Ούκ έγκαλέσει τις ήμΐν παρατηρ. S. Petrus Alex., ex Oratione paschali. — P AS . 3, 599; MCC. 1,1284; P I C. 1,561; B S O. 2 (1677) 23. Ούκ εγραφον ούτως συμβάν και μή Metropol. Synad., Epist. ad chartophyl. - N E. 20 (1926) 334. Ούκ έγράψαμεν ΐνα θαυμάζης, άλλ3 Photius, Epist. 3, 9. — 102, 933; B Ph. (1864) 360. Ούκ έ'γωγε θαυμάζω, φιλότης, εΐ τις Gregor. Cypr., De Processione Spir. S. - 142, 269; DT A. 378. Ούκ εδει και σε τον και φρονήσει Theodor. Cyzic., Epistola. — N E. 19 (1925) 281-82. Ούκ εδει μέν υμάς παρά γνώμην μου Theophilus AI., Epist. ad episcop. Pa­ laestinae. — 65, 61. Ούκ Ι'δει τον τής εύσεβείας θησαυρόν S. Theodor. Stud., Epist. 29. ad ignotum. — Μ B N. 8, 24. Ούκ έ'δωκε δέ, λέγει, άλλ3ούκ έκώλυεν, αλλά Euseb. Emis., Fragmenta in Deuteronom. - B M E. 24 (1949) 140*-142*; 154*. Ούκ Ιθαύμαζον μόνον, αλλά και ήχθόμην Bessarion Card., Epist. ad Theodor. Gazam. - F F. (1925) 365; Μ B. 3 (1942) 487-89. Ούκ εθέλει περιμένειν ά'λληλα τό Synesius, Epist. 77. — 66, 1441; P S C. (1631) 223. Ούκ εθέλει τφ φωτ'ι συμπαρεΐναι τό Photius, Epist. 2, 12. — 102, 828; B Ph. (1864) 547. Ούκ εΐκή βοώσι κατά τάς εκκλησ. S. Nilus, Epist. 3, 70. — 79, 421.

www.torrossa.com - For non-commercial use by authorised users only. License restrictions apply.

In itia P atru m G raecorum

227

Ούκ είπεν, εάν πράξη, άλλ’ εάν προληφθή S. Jo. Dani., In Kpist. ad Galat., cp. ult. — 95, 816. Ούκ είπεν * έγένετο προ πάντων, άλλ’ έστι προ Photius, Fragma. in ep. ad Coloss. - NA. 15 (1933) 631-33. Ουκ είπεν «ήμερα πρώτη», εί γάρ πρώτην S. Hippolyt., Fragmenta in Genesim etc. — B A H .2 (1897) 51 ss. ( = G C S. 1). Ουκ είπεν, ori' ΚτήσασΟε φιλαδελφίαν Theophylact., Expos, in ep. ad Hebr., cp. ult. — 125, 388. Ουκ είπε νυχθημερόν, άλλ’ ήμερα μία S. Hippolyt., Fragm. in Gen. — P AS . 2, 240. Ουκ είπον και Ιδού τετέλεσται. Τετ. Eustath. Thess., Epist. 27. — 136, 1290. Ούκ εϊρηκώς τελευτήν τοϋ Ναβουχοδονόσο'ρ Pofychronius Apam., Fragm. in Daniel 5, 1. - MNC. I 2 (1825) 117; R Η E. 141 (1913) 696. Ουκ είς πλήθος τό δώρον, αΰθέντα Κομν. Eustath. Thess., Epist. 28. — 136, 1290. Ουκ είς ταΰτα κατάντησειεν τής ύμετ. Episcop. 7 orient., Supplic. 3. ad imp. - ABW. 30,8 (1920) 19; ACO,. I. 1’ (1929) 75. Ούκ είς τό βαθύ τής άδηλίας φρέαρ Theodor. Bals., Versus. — W S. 25 (1903) 180. Ούκ είς τό μή δούναι δίκην, & S. Isidor. Pel., Epist. 2,41. — 78, 484. Ουκ εΐ των απλώς μόνον συμβουλών, άλλ’ Demetrius Kydon., Epist. ad Manuel. Pal. - C D M . (1930) 83-87. Ούκ έκλείψει ά'ρχων εξ ’Ιούδα, ουδέ ήγούμενος Georg. Schol., De prophe­ tiis messianicis. - J A G. (1893) 58-68; P G S. 3, 305-314. .Ούκ έκτος άνθρωπίνου πάθους ή S. Isidor. Pel., Epist. 2, 34. — 78, 477. Ούκ έκ τοϋ άπαξ, ή δίς, ή πολλάκις κ. S. Theodor. Stud., Catech. 25: De aegritud. ferenda. — M B N. 92, 70. Ούκ έ'λαθεν ήμάς ή άγαθη σου σπουδή S. Basii., Epist. pro Elpidio. — 32,-453. Ούκ έλαθεν τήν ήμετέραν εύσέβειαν Theodos. et Val., Epist. ad Barsum. abb. - ACO. II. 1» (1933) 71; M C C. 6,593. Ούκ έ'λαθον οί τής σής φιλοθεΐας άγώνες Theodoret., Epist. 107. — 83, 1301. Ούκ έλύπησας δτι ήπάτησας' και συχνός Photius, Epist. 2, 26. — 102, 945; B Ph. (1864) 529. Ούκ έ'μελλεν οίμαι ούδέ των γυναικών φ. Anon., Prolog, ad Susannae hist. interpret. — MNC. I 2 (1825) 162. Ούκ έμελλες, ίερώτατε, φύσει μισανθρ. Mich. Ac., Epist. 154. — DMA. 2 (1880) 308. Ούκ ε'μελλον άρα ούδέ τής πόλεως S. Jo. Chrys., Epist. 8. ad Olympia­ dem. - 52, 607; SCh. 13 (1947) nr. 5.

www.torrossa.com - For non-commercial use by authorised users only. License restrictions apply.

228

In itia P a tru m G raecorum

Οΰκ έμελλον ουδέ νυν τα επιστολιμαΐα Mich. Ac., Epist. 50. — LM A. 2 (1880) 81. Οΰκ εμόν εγένετο, πνευματικέ αδε Leo (Diaconus?), Epist. — B Z. 25 (1925) 97. Οΰκ εμπεδοίς τα ώμολογημένα προς ημάς Synesius, Epist. 142. — 66, 1536; PSC. (1631) 279. Οΰκ εν αιτία μοι δοκώ πεποιήσθαι Synesius, Epist. 19. — 66, 1353; PSC. (1631) 176. Οΰκ εν γωνία λαθόντες εβιώσαμεν Euthym. Malakis, Epist. 19. — MEM. 57. Οΰκ εν καλοΐς, ώ άνθρωπε του Θεοϋ, τα S. Gregor. Nyss., Epist. — 46, 1000-09; P G N. (1925) 1-10; Berlin, Cod. gr. 66 ( = 1470 Phill.) (s. XVI) f. 57v = Epist. S. Gregor. Naz. Οΰκ Iv μικρω πενθεί κατά τάς θείας Herodis Epistola ad Pilatum. — TS. 51 (1899) 68-70; v. S R B. 1 (1940) 156 nr. 184, 1. Οΰκ εν ταΰτη τη κατηχήσει ειμ'ι πεποιθώς S. Theodor. Stud., Cateches. 36. - P T S . 2 (1904) 262-69. Οΰκ εν τφ πεπράχθαι ποτέ, άλλ’ Iv S. Nilus, Epist. 3, 267. — 79, 517. Οΰκ εξ ανθρώπων εϊληφε το βασιλειον κράτος Exaposteilaria in Ss. Con­ stantin. et Helenam. — R O. nr. 31. a. 3 (1913) 84-85. Οΰκ εξεγένετό μοι συντάξασθαί σοι Theodor. Cyz., Epist. 50. — Ν E. '20 (1926) 147-48. Οΰκ εξ οικείας φΰσεως εμαρτΰρατο vide: Έμνήσθην τοΰ Θεοΰ καί εΰφράνθην. Οΰκ επαινώ τον Ησίοδον, ori S. Gregor. Naz., Epist. 195. — 37, 317. Οΰκ επ’ ανθρώποις, οΰδέ συμβουλαΐς άνθρώπ. Eusebius Caps, ep., In Ps. 7. - 23, 121. Οΰκ επειδή έμψυχα ταΰτα καί λογικά Photius, Q. Amph. 279. — 101, 1109. Οΰκ Ιπειδή προείπεν ό Κύριος, ώ θαυμάσιε S. Isidor. Pel., Epist. 1, 56. -

78, 220.

Οΰκ έπιλανθάνεται 6 Θεός των μεμν. S. Nilus, Epist. 3,311. — 79, 536. Οΰκ επιλέλησμαί σου, τέκνον μου ήγαπ. S. Theodor. Stud., Epist. 141: Callisto. - Μ B N. 8, 125, Οΰκ επιλέλησμαί σου, ώ φίλε καλέ, τής S. Theodor. Stud., Epist. 27: ad Leonem. — Μ B N. 8, 23. Οΰκ έπιλελησμένοι τών έμπροσθεν ήμΐν Eusebius Caes., In Ps. 27. — 23, 245. Οΰκ επί μικρούς ή μάς αγώνας επείγεσθαι S. Cyrill. Al., De Ss. Trinitate, Prolog. — 75, 9. Οΰκ επίστανται τάς καρδίας ημών οί S. Nilus, De malignis cogitat., cp. ult. - 79, 1232.

www.torrossa.com - For non-commercial use by authorised users only. License restrictions apply.

In itia P a tru m G raecorum

229

Οΰκ εποίησε κακόν ό Θεός’ ουδέ εστι Methodius 01., Ex libro deResurr. - 18, 265; .cfr. 41, 1105 A B. Οΰκ έργοις χρή μόνον θαυμάζει,ν την Theophanes mon., Vita S. Michaelis Maleini. - C B H. 4 (1903) 7-26; ROC. 7 (1902) 549-68; S K. Parart. in tom. 15 et 16 (1896) 95-98; v. B H G. 1295. Οΰκ εργώδες μέντοι πάνυ και χαλεπόν Philotheus Patr., Ctra Gregor., Antirrhet. lib. 2. - 151, 789; D T A. (1698) 8-13v. Οΰκ έστη εν τοΐς οΰράνοΐς· οΰ γάρ ην S. Anastas. Sin., Q. 31. — 89, 568. Οΰκ εστι δυνατόν τοΐς έχουσί τάς καλάς Isaac Syr., Smo. 61. — IS . (1770) 366-69; S I S . (1895) 247-49. Οΰκ εστι καλόν ηθέναι τον λύχνον Cypriaca et alia. — N E . 14 (1917) 14. Οΰκ εστι καλόν φιλίας και εΰεργεσίας S. Theodor. Stud., Epist. 94 (287): 'Eudoconi virg. — 99, 1345 (mut.); Μ B N. 8,237 (integra), Οΰκ εστι κατακρίσεως τά γραφέντα S. Isidor. Pel., Epist. 1, 421. - Photius, Epist. 2, 23. - 78, 417; P P E. (1896) 48-49. Οΰκ εστι κολακεία τό ρήμα- άλλ5 έπ. S. Jo. Chrys., Hom. 6. in Act. Ap. — 60, 55. Οΰκ εστι μεγαλοψυχία ή φιλοτιμία S. Isidor. Pel., Epist. 5, 338. — 78, 1532. Οΰκ εστι μέγα τό φροντίζειν άνδρός δικαίου Clemens Alex., Fragment. Epistolae. — G C S. 17, 223. « Οΰκ εστι μετανοήσαι, χωρίς ήσυχ. Callist. Telicudis, De quieta conversa­ tione. — 147, 817. Οΰκ έστιν, αδελφοί, άσκήσεως πληροφ. S. Isidor. Pel., Epist. 1, 220. — 78, 321. . Οΰκ έστιν αδίκου κρίσεως, ως οΐει S. Isidor. Pel., Epist. 1, 196. — 78, 308. Οΰκ έστιν άλογος δ εΰαγγελικός χρησμός S. Isidor. Pel., Epist. 3, 66. — 78, 773. Οΰκ έστιν αμαρτία τό προς S. Nilus, Epist. 2, 59. — 79, 225. Οΰκ έστιν άνδρι άγαθφ κακόν οΰδέν Gnomica. — B G C. 2, 467. Οΰκ έστιν άνήρ ος σοφός· σοφός δ’ Joann. Geom., Versus: 128. — 106, 960. Οΰκ έστιν είπεΐν, οσα τον αεί χρόνον Jo. Glyc., Synod. Constit. 51. — 152, 1157; M AD. 1 (1860) 93. Οΰκ έστιν Ιναντίον άστράσιν ήλ. Photius, Q. Amph. 199. — 101, 936; B Ph. (1864) 250. Οΰκ έστιν εναντίον τφ θείφ νόμφ S. Isidor. Pel., Epist. 1,354. — 78, 384. Οΰκ έστιν εναντίον, ως έδοξέ τισι Photius, Q. Amph. 103. — 101, 636; B Ph. (1864) 266; cfr. 250. Οΰκ έστιν έν Κυρίφ γένους λαμπρού Eustathius Thess., Sequentia de S. Alpheo et soc. (ode ult.). — 136, 289.

www.torrossa.com - For non-commercial use by authorised users only. License restrictions apply.

230

In itia P atru m G raecorum

Οΰκ έστιν έννοια αγαθή, μή οΰσα Isaac Syr., Sermo 73. — IS . (1770) 419-30; S I S . (1895) 284-92. Οΰκ εστιν έξω διπλόης α έζήτησας S. Isidor. Pel., Epist. 1, 415. — 78, 413. Οΰκ εστιν εύλογον γελάν, και παίζειν S. Nilus, Epist. 3, 323. — 79, 540. Οΰκ εστιν εΰχαριστία, ήν προσάγειν οΰκ Elias Patr. Hieros., Epist. ad Synod. Photian. - M C C. 17a, 477-80. Οΰκ εστιν ή επιγραφή τοΰ Δαυίδ, αλλά Theodor. Mops., In Ps. 50. — ST. 93 (1939) 333-4.1. Οΰκ εστιν ήμίν άτρεκής οΰτος λόγος Jo. Euch., Versus n. 92. — 120, 1191; AWG. 28 (1881) 48. Οΰκ εστιν ήμΐν ίνός ίχνος Ιν βίφ Theodor. Prodr., Carmen ctra invidos. - 133, 1421. Οΰκ εστιν Ιός υπέρ Ιόν ασπίδων και βασιλ. Hesych. presb., Centuria 2a, nr. 100. - 93, 1544. Οΰκ εστιν καλόν vide: Οΰκ έστι καλόν. Οΰκ εστιν όπλοφορεΐν εν ειρήνη, οΰκ S. Isidor. Pel., Epist. 1,40. — 78, 208. Οΰκ εστιν δπως αί αΐτίαι, ώ βέλτιστοι S. Isidor. Pel., Epist. 5, 274. — 78, 1496. Οΰκ εστιν οτε ή μετριότης ημών Joannes Naup., Epist. 14. — VV. 3 (1896) 264. Οΰκ εστιν οΰδέ γέγονε ά'λλος αΰτοκρατ. Theodor. Prodr., Carmen 7. — 133, 1360; MAG. 2 (1850) 552. Οΰκ έστι(ν) οΰδέν δεινόν ώδ’ είπεΐν έπος Versiculi de S. Artemio martyre. - A S . - 20. Oct. - 8, 879. Οΰκ εστιν οΰδέν είς αμοιβήν σοι Niceph. Call. Xanth., Poema. — BZ. 11 (1902) 45. Οΰκ έστιν ό φιλόδοξος κενόδοξος S. Isidor. Pel., Epist. 5, 337. — 78, 1532. Οΰκ έστιν, ώ αδελφοί, ανιέμενόν τινα Eustathius Thess., In Ps. 48. — 135, 520; T E Ο. 7. Οΰκ έστιν, ώ βέλτιστε, δεινόν, τό S. Isidor. Pel., Epist. 3, 26. — 78, 748. Οΰκ έστιν, ως έγραψας, ίδεΐν τό S. Isidor. Pel., Epist. 1, 138. — 78, 273. Οΰκ έστιν, ως έοικεν, οΰδέν προσδοκήσαι Theodoret., Epist. 16. — 83, 1192. Οΰκ έστιν, ως τινες νομίζουσι, τό άμαρτ. S. Anastas. Sin., Q. 135. — 89, 788. Οΰκ έστιν, ώ τάν, οΰκ έστιν S. Isidor. Pel., Epist. 1, 496. — 78, 452. Οΰκ έστιν, ώ φίλη κεφαλή, εν παραβ. S. Isidor. Pel., Epist. 1,84. — ' 78, 241. Οΰκ έστιν, ώ φίλη κεφαλή, μηχανήν S. Isidor. Pel., Epist. 2, 76. — 78, 517.

www.torrossa.com - For non-commercial use by authorised users only. License restrictions apply.

Initia Patrum Graecorum

231

Ούκ Ιση πόρρωθεν ίδειν τάς οίκον. S. Basilius, Epist. ad Censitorem. — 32, 1060. Ούκ Ioti σοι δμοιος, δεδοξασμένε Κύριε Canon, Ode 1. — Men. 3 (1896) 305 (20. Jan.); P H G. (1867) XLVI-EII; C P C. (1871) 157. Ούκ Ιση σοι πάροδος εις την τής β. Photius, Epist. 3, 15. — 102, 937; Β Ph. (1864) 454. Ούκ εστι συμφορά μαχήσασθαι S. Nilus, Epist. 4,-36. — 79, 565. Ούκ εστι τώύτόν κελεύειν, καί μή S. Isidor. Pel., Epist. 5, 357. — 78, 1541. Ούκ εστι τις όμοιος σοι, δέσποτα Mich. Psell., Epist. ad Ducam Caes. — 122, 1169. Ούκ εστι τοϊς ’Ασκληπιού παισΐ μάλαγμα Theodor. II. Bascar., Epist. 30. ad Niceph. Blemm. - T E F. (1898) 39-40. Ούκ εστι το ψαλτήρiov, δέσποτά μου, βιβλίον Mich. Psell., De Psalmor. inscriptionibus. - E S Μ. 18 (1888) 609-14; OR. 5 (1936) 389-400; N E . 16 (1922) 352-61. Ούκ εστι τοδν τυγχανόντων επισκ. S. Isidor. Pel., Epist. 1, 104. — 78, 253. Ούκ εστι φυσικός αποδείξεις των S. Isidor. Pel., Epist. 1, 405. — 78, 409. Ούκ εστι ψυχαγωγία, καθώς συ S. Nilus, Epist. 2, 290. — 79, 344. Ούκ εστ’ ούδέ ποδός χωρίς, σέο S. Greg. Naz., Epigr. 1,37. — 37, 520; Μ GA. 169, n. 185. Ούκέτι δώρ’ άνάγουσι μάγοι πυρί Epigramma 41. — J A P . 1 (1813) 16. Ούκέτι θαυμάζεις προτέρων κλέος Epigramma 17. — J A P. 1 (1813) 10. Ούκ ετι νομίζομεν την συσκευήν άδηλον είναι Episcopi Aegyptii (Athanas.), Epist. ad Synod. Tyri; Episcopi qui Tyrum venerant, Epist. ad Fla­ vium Dionysium. — 25, 388 et 389; O A W. 21 (1935) 156 et 158; MCC. 2, 1141. Ούκέτι σε ταΰτης τής αποδημίας Jo. Euch., Epist. 34. — A W G. 28 (1881) 74. Ούκ ετι την βασιλεύουσαν πόλιν Metropol. Synad., Epist. ad Nicétam. — N E . 20 (1926) 336. Ούκέτι φλογίνη ρομφαία φυλάττει S. Romanus, Cantic. de Crucis triumpho. - P A S . l (1876) 53. Ούκ εύάγγελα μεν τών βροντών Jo. Euch., Epist. 44. — A W G. 28 (1881) 78. Ούκ εύθέως εκ προοιμίων αιτεί την S. Jo. Chrys., Horn. 2. in Philem. - 62, 707. Ούκ εύπορώ συνιδεΐν, ώ άδ°ι, δπως Eustathius Thess., Or. 4a in Quadrages. - 135, 677; T E O . 125-40. Ούκ εύφυής Ιγώ περί την πνευματικήν German. II. Patr. Cstpl., Horn, in Christi Nativ. — E G P. 252-59.

www.torrossa.com - For non-commercial use by authorised users only. License restrictions apply.

232

Initia Patrum Graecorum

Οΰκ εφάμην ποτ5εσεσθαι, οΰδ° ήν ήλιος Joann. Geom., Versus: 63. — 106, 934. Οΰκ εχω μέμψασθαί σοι αργίαν S. Basilius, Epist. ad Antiochum. 32. 596. Οΰκ ήγνόεις μεν, ώ θαυμάσιε, τούς υγιείς Theophanes Midias, Epist. ad Amirutsen. - P K S. (1884) 27-28. Οΰκ ήγνόησεν ó μακάριος ‘Ησαΐας των Ίω. S. Cyrill. Al., Comm. in Luc. cp. 3. - 72, 512-25. Οΰκ ήδειτε, ou έν τοΐς τοΰ πατρός μου Orígenes, Horn. 20. in Lucam. Fragra. - G C S. 35, 130-35. Οΰκ ήϊόνες μόναι, ως “Ομηρος μεν S. Isidor. Pel., Epist. 3, 70. — 78, 780. Οΰκ ήκουσας, μονάρχα μου, τοΰ δούλου σου την νόσον Theodor. Prodrom., Carmen ad Manuelem imp. — R H C. 2, 531-33. Οΰκ ήκουσας την πεφιλημένην S. Nilus, Epist. 3, 211. — 79, 480. Οΰκ ήλγήσαμεν έπ'ι τοΐς δνειδισμοΐς Nicolaus Cp. Patr., Epist. 40. — 111, 228. Οΰκ ήμέλησα τάς δύο πρώην δεξάμ. Theodoret., Epist. 61. — 83, 1232. Οΰκ ήν αμφίβολον, δτι πάντη τε κα'ι S. Cyrill. Alex., Epist. 49. ad Maxi­ mian. - 77, 253; M C C. 5,352; ACO. I. I 4 (1928) 34. Οΰκ ήν άπεικός εΰγνώμονας υιούς (Amphiloch. Icon.), Vita S. Basilii. — C A L (1644) 155-225. Οΰκ ήν άπορεΐν των εΰσεβεΐν Photius, Ο. Amph. 38. — 101, 264. Οΰκ ήν αρα καί την τής Μονεμβασίας Andronicus II. imp., Chrysobull. (1284). - 161, 1048. Οΰκ ήν αρα των προλαβόντων καλών Nicephor. philos., Encom. i. Patr. Antonium. - P K P. 1 (1899) 1-25; v. B H G. 139. Οΰκ ήν αρα, ως εοικεν, κόρος τφ πονηρφ Photius, Epist. 1, 13. - Mich. Kerul., Edict. Synod. - 102,721; B Ph. (1864) 165; 120, 737.. Οΰκ ήν δίκαιον την σκιάν μεν τοΰ Jo. Euch., Poèma 43 (44). — 120, 1157; A WG. 28 (1881) 24. Οΰκ ήν εμόν το προς άνδρα τοσοΰτον οιος Manuel Calée., Epist. 15. — ST. 152 (1950) 187-88. Οΰκ ήν ετερος ό τον Λάζαρον S. Nilus, Epist. 2, 292. — 79, 345. Οΰκ ήν ίερεύς δ Συμεών, ό τον Photius Patr., Horn, in Praesentat. — 101, 824 (= Q. Amphil. 156); A F O. 1 (1900) 176. Οΰκ ήν ίερεύς δ Συμεών, των δέ vide: Οΰκ ήν ίερεύς δ Συμεών, δ τον. Οΰκ ήν καθεύδειν την φιλάνθρωπον Jo. Euch., Poèma 62 (63). — 120, 1174; A WG. 28 (1881) 35. Οΰκ ήν μοι καραδοκοΰντι τετολμηκ. Eustathius Thess., Oratio funebr. in Manuelem Comn. - 135, 973; T E O. 196-214.

www.torrossa.com - For non-commercial use by authorised users only. License restrictions apply.

Initia Patrum Graecorum

233

Οΰκ ήν ό Χριστός σαρκικών εκ σπερμ. Jo. Euch., Poema in Ascens. — 120, 1133; A W G. 28 (1881) 7. Οΰκ ήν, ως έ'οικε, to πάντας Ιθέλειν ευεργ. S. Greg. Nyss., Ctra Eunom., lib. 1. - 45, 248; GOO. 14,129; J G N . 1 (1921) 20. Ουκ ήν, ως οϊμαι, τής- υμών συμπα. Nicolaus I. Patr., Epist. — Ν E. 21 (1927) 24-27. Οΰκ ήξίουν έγωγε ρημάτων πατρ. Photius, Q. Amph. 78. — 101, 489. Οΰκ ήπειρώταις μόνοις άλλα και νησίώτ. Theodoret., In Epist. ad Titum. - 82 , 857. Οΰκ ήρέμησεν 6 δράκων, δ αποστάτης S. Cyrill. Alex., Epist. 67. — 77, 332; MC C. 5,408; ACO. I. I 4 (1928) 37. Οΰκ ήρκεσαν μόνον λόγοι τφ ’Ιωάννη Demetr. Chomat., Cp. 23: De di­ vortio. - A SC. (1891) 99 (= PAS. 7). Οΰκ ήρκέσθης, αδελφέ, τή προτέρα αμαρτία Honorius imp., Epist. ad Ar­ cadium imp. — SCO. 8, 24140. ...Οΰκ ίδίφ χρώμενα διανοία, υπό δέ ψυχ. Georg. Plethon, De legibus. — 160, 965. (Fragm.). Οΰκ ΐσην, ώ μακάριε, προ τοϋ ίερωσ. S. Isidor. Pel., Epist. 5,321. — 78, 1521. Οΰκ ίσον, οΰκ ίσον υπέρ άλλων Maximus Planudes, Epist. 19. — TMP . 2, 34-36. Οΰκ οίδα εΐ κα'ι άλλοτε ποτέ τοσοΰτον Georg. Metoch., De pace inter Eccl. -

M B N . 8 2, 1.

Οΰκ οίδα, εί καί προς την σήν δ λόγος Constantin. Acrop., Epist. 40. — - A Β. 51 (1933) 273. Οΰκ οίδα, είτε φιλοσοφώ, φίλτατέ μοι Mich. Psell., Epist. 191 ad Jo. Xiphilin. - OR. 13 (1941) 215-18. Οΰκ οίδα επήρεια δαίμονος τοΰ άεί συνταρ. Nicolaus Cp. Patr., Epist. 107. - 111, 324; SR. 10 (1844) 386. Οΰκ οίδα επίσκοπον, μηδέ άριθμήσαιμι Ex: S. Basil., Epist. ad Nicopolitas. - M C C. 12, 1047. Οΰκ οίδα μέν εί τά κατ’ εμέ λεγόντων Manuel Calec., Epist. 84. — ST. 152 (1950) 292-95. Οΰκ οίδα μέν εΐ τις τών παρά σοΰ πώποτε Manuel Calec., Epist. 88. — ST. 152 (1950) 305-06. Οΰκ οίδα δπως οί άνω τοΰ χρόνου την Eeo imp., Novella 80. — 107, 588. Οΰκ οίδα, δπως τφ λόγφ χρήσομαι. Διπλήν S. Greg. Nyss., In funere Pulcheriae. — 46, 864. Οΰκ οίδα δ τι σε προσείπω, άφιλον Theodoret., Epist. 30. ad Maranam Schol. - S T E . (1885) 24.

www.torrossa.com - For non-commercial use by authorised users only. License restrictions apply.

234

Initia Patrum Graecorum

Ούκ οίδα, πανσέβαστε κεφαλή, δπως Michael Ac., Epist. 39. — L Μ A. 1 (1879) 62. Ούκ οιδα ποία άνταρκτική και δαιμονιώδης Honorius imp., Epist. ad Ar­ cadium imp. (ex: Anonym., Vita Chrys. 131), — S C O. 8, 366; cfr. 47, LXXX. Ούκ οίδα ποία άνπκειμένη ενέργεια επλάν. Honorius imp., Epist. ad Ar­ cadium imp. - SCO. 8, 24913; cfr. 47, EXXX. Ούκ οιδα ποίαν αβελτηρίαν και Nicephorus II. Patr. Const., De mortuis non ungendis S. Oleo. — 140, 805. Ούκ οίδα ποίοις χρήσομαι λόγοις S. Jo. Chrys., Sermo 4. in Annam. — 54, 660. Ούκ οίδα, πότερον αύτός άδόλεσχος Mich. Psell., Epist. 205 ad Higumen. quendam. — O R. 13 (1941) 233-35. Ούκ οιδα, πότερον αύτός έμαυτφ γίνομαι Mich. Psell., Epist. 229 ad me­ tropol. Euchait. - O R. 13 (1941) 272-74; N S. 7 (1908) Epist. 16. 513-15. Ούκ οίδα, πότερον αύτός εφιλοσόφησας Mich. Psell., Epist. 168. — S Μ B. 5, 428; cfr. N S. 7 (1908) 895. Ούκ οίδα πότερον συνησθήσομαί σοι Theophylact-, Epist. ad Michael, med. — 126, 464. Ούκ οίδα ποτέρφ Demetr. Kydon., Epistola. — v. S T. 131 (1947) 130. Ούκ οιδα προς ποίαν βλέπων λόγων Demetrius Kyd., Epist. 38. — BAN. (1844) 326. Ούκ οίδα προς ποίαν λόγων τέχνην ίδών, ή Manuel Calec., Epist. 28. — ST. 152 (1950) 202-06. Ούκ οίδα, πώς νΰν εξοδεύσω τον λόγον Theodor. Prodrom. (?), Poema in Theodoram. - B Z. 16 (1907) 87-93. Ούκ οΐδατε τό γεγονός; ού παρθένος ούσα Titus Bostr., Fragmenta. — T U. - N F. 6, 1 (1901) 62. Ούκ οίδα τί ερώ επί τοΐς ούκ εθέλουσιν Nicolaus Cp. Pt., Ep. 151. — 111, 377. Ούκ οίδα τίνα χρή μεμφθηναι, πάτερ Theodor. Cyz., Epist. 54. — N E. 20 (1926) 151. Ούκ οίδα τίνος επιτεθέντος ούκ έξεγένετο Manuel Calec., Epist. 12. — ST. 152 (1950) 182-84. Ούκ οίδα τίνων αμαρτημάτων τοσαυτην αν Demetrius Kydon., Epist. — CDM. (1930) 52-54. Ούκ οίδα τίσι ποτέ χρήσομαι λόγοις Michael Psell., Ad nepotem Patriar­ chae Michaelis Theoph. — N E. 16 (1922) 390-92; O R. 13 (1941) 46-49.

www.torrossa.com - For non-commercial use by authorised users only. License restrictions apply.

Initia Patrum Graecorum

235

Οΰκ οίδα τίσι τρόποις προήρπασεν ήμΐν Joannes Naup., Epist. 7. — V V. 3 (1896) 252. Οΰκ οίδα ti των ¿πάντων" πέμψας τοσοϋτον Jos, Bryennius, Epist. ad Nie. Gregoram. - B N G . ' l (1829) XC. Ούκ οίδε κόρος άγρυπνεΐν. Οΰκ οίδε S. Isidor. Pel., Epist. 1, 130. 78, 269. Οΰκ οίδεν ή σή χειρ μΰειν Eugen. Panorm., Poema. — BZ. 11 (1902) 437. Οΰκ οίδε παράίτησιν ή φύσις. Οΰκ S. Isidor. Pel., Epist. 1,87. — 78, 241. Οΰκ οίδε σύνοδον άλλήλων, πλεονεξία Photius, Epist. 3, 16. — 102, 940; Β Ph. (1864) 454. Οΰκ οίδε τούς πνευματικώς ηνωμένους Nicolaus Cp. Patr., Epist. 118. — 111, 336; SR. 10 (1844),396. Οΰκ οίδ’ δπως μή σκεψάμενοι γνώμην άκρ. Eeo imp., Constit. 48. — 107, 533. Οΰκ οίδ* δ τι καί εΐπω περί τής υμών Photius, Epist. 2, 46. — 102, 864; Β Ph. (1864) 510. Οΰκ οίδ’ δ τι παρ’ εμού προηδικημένος Demetrius Kydon., Epist. ad Theo­ dor. Meliteniotam. - ST. 56 (1931) 341-43; CDM. nr. 17,-pg. 39. Οΰκ οίδ’ δ τι παρ’ ήμών ήδικημένος Demetrius Kydon., Epist. ad Manuel. Pal. - MI D. (1776) 35. Οΰκ οίδ’ δ τι τις αν έν τφ βίω νουν εχων Nicephorus Greg., Epist. 12. — 149, 658. Οΰκ οίδ’ δτου μοι (σοι) τήν χάριν πρώτον όμολογοΰντες Georg. Schol., Epist. ad principem Peloponn. — P G S. 4, 449-50; E P P . 2, 226. Οΰκ οΐμαι προς γνώσιν ετέρου δείσθαί τίνος S. Maxim. Cfr., Epist. ad Theodor. -··· 91, 245. ...Οΰκ οίμαί σε τον έμόν άγνοεΐν Gregor. Cypr., Epist. 83. — E Ph. 3 (1909) 20; S E G. (1910) 64. Οΰκ οΐμαι τον ενταύθα πευθόμενον Cosmas Patr., Refutatio Arethae Caes. - P VG. (1909) 274-84. Οΰκ οΐμαι τούς θερμώς αγαπώντας Theodoret., Epist. 2. — 83, 1176. .Οΰκ δϊς, είτ’ δΐων προφερέστατος S. Greg. Naz., Epigramma 17. — J AP. 1 (1813) 544; M GA. (1709) 72. Οΰκ οκνηροί γεγόναμεν περί τον συνήθη S. Cyrillus AI., Contio in Trans­ latione Cyri et, Joannis. — 77, 1101 (Fragm.); v. Β H G. 473. Οΰκ οκνηρόν μοί εστι το λέγειν καί S. Theodor. Stud., Catech. 39: De nimia fiducia. — Μ Β N. 92, 108. Οΰκ δκνήσω δέ σοι καί οσα ποτέ παρά τών Papiae Fragmentum. — F P A. 1 (1901) 350.

www.torrossa.com - For non-commercial use by authorised users only. License restrictions apply.

236

Initia Patrum Graecorum

Οΰκ ολίγα ανάγκη σήμερον προς την S. Jo. Chrys., In prodit. Judae et in Pascha et in tradition, mysterior. et de non irasci. — 49, 373; - H H S . (1587) 469-90; cfr. S C O. 5, 547; cfr. Όλίγα ανάγκη σήμερον. Ουκ ολίγα, ουδέ μικρά, άλλα κα'ι S. Isidor. Pel., Epist. 4, 96. — 78, 1157. Ουκ δλίγας, οΰδ’ άγαθάς αγγελίας ή μετρ. Synod. Cstpl. (a. 1143), Con­ demnatio Niphonis mon. — APC. (1648) 678-80; M C C. 21,600. Οΰκ ολίγα τα ακουσθέντα μοι περ'ι S. Theodor. Stud., Epist. 2,89. — 99, 1336. Ουκ ολίγοι των φίλων τον λόγον αΐτοϋσιν Greg. Cypr., Epist. ad Logothet. Magn. - E Ph. 3 (1909) 44; S E G. (1910) 88-89. Οΰκ δλίγον χρόνον τοίς τοϋ διαβόλου S. Nilus, Epist. 3, 214. — 79, 480. Οΰκ δνος, οΰχ ήμίονος, οΰχ ίππος Synesius, Epist. 109. — 66, 1492; PSC. (1631) 252. , Οΰκοϋν άφηγήσομαι γάρ άνά μέρος S. Cyrill. Ah, Comm, in Sophon, cp. 1. - 71, 945. Οΰκοΰν δώσεις δίκην, άνδρι φιλοπράγμονι Jo. Euch., Epist. 55. — A W G. 28 (1881) 84. Οΰκοΰν επειδήπερ τής θυσίας ό τρόπος τοΐς S. Cyrill. Al., De adoratione et cultu, lib. 3. — 68, 264. Οΰκοΰν επειδή σοι θύραν άνέφξα S. Jo. Chrys., Epist. 119. — 52, 673. Οΰκοΰν επειδή την τών επιγραμμάτων Maxim. Plan., Epist. 4. ad Theod. Xant. - A U T. 16 (1879) 288; T Μ P. (1890) 45-47. Οΰκοΰν ή τοΰ μόρου συμβολική συνθεσις ως Dionysius Areopag., De eccles. Hierarchia, cp. 4-7. — D A W. 34 (1884) 2. Abtlg. 31-48. Οΰκοΰν θεοΰ εστι τό εΰαγγέλιον εις δ άφωρίσθη Origen., Fragm. ex Comm, in Ep. ad Roman. — BI Z. 18 (1928-29) 76. Οΰκοΰν κληροδοτεί Μωϋσής, άλλα πέραν Orígenes, Horn. 18. in lib. Jesu Nave (Fragm.). — G C S. 30, 406. Οΰκοΰν κλΐνον to οΰς σου εμο'ι, και S. Hippolyt., Demonstratio adv. Ju­ daeos. - 10, 788; G B V. 2, 448; SBA. (1936) 3, 19-23. Οΰκοΰν λέγωμεν δή, πρώτον αΰτόθεν S. Method. ΟΙ., Sympos., Or. 8. — 18, 137. Οΰκοΰν λυσιτελές αν εΐη μή νομοθετ. S. Gregor. Nyss., De Virginitate, cap. 24. (ult.). - 46, 409; J G N. 8, 1 (1952) 338. Οΰκοΰν ράδιος, οΰδέ εΰχερής ο λόγος Demetr. Chômât., Cap. 2. ad Joann. Plutum. - ASC. (1891) 11-22 (= P AS. 7). Οΰκοΰν σε και πάλιν κατά δΰναμιν Theodor. Moneremita, Smo. in Annunt. B. Μ. V., cp. 16 (ult.). - B S M. 2 (1856) 235. Οΰκοΰν, ώ βέλτιστε, και αυτός τής Photius, Q. Amph 223, — Í.0Í 1012.

www.torrossa.com - For non-commercial use by authorised users only. License restrictions apply.

Initia Patrum Graecorum

237

Ούκοϋν, ώς έοικε, τό πάντας εθέλειν S. Gregor. Nvss., Ctra Kunomium, lib. 1. - GOO. 14,129. Ούκ δφείλομεν δλως άναλογίζεσθαι S. Nilus, Epist. 3, 289. — 79, 525. Οΰκ δψομαί σε ίσως, φίλτατόν μοι βρεφυλλιον Mich. Psell., In proprium filium. - OR. 5 (1936) 77-81. Οΰ κωλύω την συντυχίαν εΐ γάρ και S. Gregor. Naz., Epist. 109. — 37, 208. Ου κωμφδείν, άλλα καταθρηνεΐν οφείλεις S. Isidor. Pel., Epist. 5, 482. — 78, 1608. Οΰκ ώνειδίσαμεν, θεοτίμητέ μου δέσποτα, μή Mich. Psell., Epist. ad Me­ tropolitan^?). - OR. 13 (1941) 305-06. Οΰ λανθάνεις, ώ δεινότατε, άδικων S. Isidor. Pel., Epist. 5, 195. — 78, 1448. Οΰ λατομητόν ώς ’Ιωσήφ σοι τάφον Theodor. Prodrom., Poema. — W A B. (1910) 16. Οΰ λέγει, τα έθνη, μετά τοϋ άρθρου Theodor. Mops., Expos. in Ps. 1. — 66, 648. Οΰ λ έ γ ω . Οΰδεις γάρ τοϋ Θεοϋ φιλάν. S. Anastas. Sin., Q. 131. — 89, 784. Οΰ λείπουσιν άρα τοΐς φιλονεικειν Choricius, Smo. de occisione tyranni. — A V A. 2, 52. Οΰ λέληθας πάντως, δτι των πριν άρχιερ. Arcadius imp., Epist. ad Augu­ stalem Alex. - S C O. 8, 212«; cfr. 47, LXIV: cp. 14. Οΰ λέληθεν πάντως δτιπερ των πριν άρχ. vide: Οΰ λέληθας πάντως, δτι των. Οΰ λογίζομαι άγνοεΐν την σήν έμφρονα σύνεσιν Nicolaus Cp. Patr., Epist. 87. - 111, 292; S R. 10 (1844) 362. Οΰ λυπεί με ελάττωσις των συνελθόντων S. Basilius, In Prov. VI, 4. — 31, 1497. Οΰ μάλλον δίδωμι χάριν, ή λαμβάνω διά Theophylact., Epist. ad Nicol. Patr. - 126, 361. Οΰ μάλλον σου τής πολλής εΰλαβείας S. Maximus Conf., Tomus dogmat. - 91, 69. Οΰ μά σέ κάρα φίλον * σε γάρ δ'μνυμι Theodor. Prodr., Versus in mon. Joannicium. — 133, 1417. Οΰ μάτην άπέδυ τον κατά τής γυναικός Demetr. Chom., Quod adultera in monasterium detrudatur. — A S C. (1891) 543’(= P A S, 7). Οΰ μάτην άρα των δλων δ Κυβερνήτης Theodoret,, Epist. 130. — 83, 1341. Οΰ μάτην δ προφήτης άπεφήνατο τό ρητόν S. Hippolytus, Fragm. in Jeremiam. P A S. 2, 245. Οΰ μάτην τφ Δαυίδ δ ψαλμός (S. Jo. Chrys.), Hesych. Hierosol., Hont. in Ps. 97. - 55, 778; cfr. B. 5 (1929-30) 690.

www.torrossa.com - For non-commercial use by authorised users only. License restrictions apply.

238

Initia Patrum Graecorum

Ού μάτην, ώς έ'οικε, πανάγαθε βασιλεύ Arethas Caes., Encom. 2. in Leo­ nem imper. — B Z. 47 (1954) 32-34. Οΰ μά τον φίλιον τον έμόν τε και Synesius, Epist. 103. — 66, 1473; PSC. (1631) 241-43. Ου μάχεται κατά διάνοιαν τό Photius, Q. Amph. 96. — 101, 608; B Ph. (1864) 347. Ου μάχεται τφ λεχθέντι υπό τοΰ Orígenes, Commentar, in Apocalypsin. - TU . 38, 3 (1911) 21 ss. Ου μέγα τι ποιοϋμεν κατά μίαν σαββάτφ S. Theodor. Stud., Smo. 17: De cogitat prav. — Μ B N. 9, 112. Ου μείζω σοι των γραμμάτων ή των Demetrius Kyd., Epist. 23. — B A N. 299. Οΰ μέλλειν, ώ σοφέ, αλλά πράττειν S. Isidor. Peí., Epist. 5, 369. — 78, 1548. Οΰ μέμφόμαί σου την περί επιστολάς προθυμίαν Greg. Cypr., Epist. ad socium. - EPh. 1 (1908) 435; S E G. (1910) 28-29. Ου μέν οΰν. Και γάρ ό Πατήρ αεί έστιν Theod. Abuc., Op. 26. (resp. ult.). - 97, 1564. ...Οΰ μέντοι καί απλώς άθεράπευτον και Georg. Schol., Epist. consolato­ ria. (Fragm.). - P G S. 4, 295-300. Οΰ μεταδοτέον παρρησίας τοίς νέοις S. Nilus, Epist. 3, 192. — 79, 473. Οΰ μετρίως, αδελφοί, συνέχεεν ημών την ψυχήν Proclus, archiep. Cstpl., Epist. ad Armenios. — 65, 856; M C C. 5,421; R I B. 55 (1912) 164-70; ACO. I. 42(1922) 187. Οΰ μετρίως αδή κατά τήν πόλιν S. Isidor. Peí., Epist. 3, 223. — 78, 905. Οΰ μετρίως, αλλά και πάνυ S. Nilus, Epist. 1, 232. — 79, 168. Οΰ μέχρι τής ’Αρμενίας μόνον S. Jo. Chrys., Epist. 78. — 52, 650. Οΰ μή έρεΐς ώς έλαθεν υμάς ό διακ. Synesius, Epist. 8. — 66, 1345; P SC. (1631) 171. Οΰ μήν δέ, αλλά κ. ό Νικομήδειας Εΰσε. Cone. Antioch., ex libello synod. - MCC. 2, 1093. Οΰ μίαν τινά εικόνα κ. όμοίωσιν κέκτηται S. Anast. Sin., In: Scdm imagin. — 89, 1144. Οΰ μικρά εκ τών μεγίστων κ. S. Isidor. Peí., Epist. 4, 172. — 78, 1264. Οΰ μικράν εΐχομεν παραμυθίαν Ιν S. Jo. Chrys., Epist. 140. — 52, 695. Οΰ μικράν έχομεν παραμυθίαν ιών S. Jo. Chrys., Epist. 159. — 52, 704. (Οΰ) μικράν και περί τής άγιωτάτης μητροπόλεως Nilus patr. Cp., trans­ latio Poemanini ep. in metropolim Hadrianupoleos (1380). — M AD. 2 (1862) 18-20. Οΰ μικράν καί ΰμΐν αΰτοϊς στεφάνων S. Jo. Chrys., Epist. 158: ad epi­ scopos. — 52, 704.

www.torrossa.com - For non-commercial use by authorised users only. License restrictions apply.

,

Initia P atru m Graecorum

239

Οΰ μικράν παρηγοριάν της σής Eustath. Thess., Epist. 73. — 136, 1330. Οΰ μικρόν εγωγε ήγοΰμαι τό μεταβολήν S. Isidor. Pel., Epist. 5,382. — 78, 1556, Οΰ μικρόν ήμΐν τοΰτο τό πρόκείμ. S.Jo.Chrys., Hom. 9. in I. Cor. — 61, 75; cfr. Paris, B N. 1188 (s.XI)f. 218a-228'’ = Anon., De poena aeterna: Inc. Οΰ μικρόν ήμΐν τό [προκείμενον] ζήτημα. Οΰ μικρόν και τοΰτο αγαθόν S. Jo. Chrys., Hom.in Ps.12. — 55, 149. Οΰ μικρόν ό διωγμός κατώρθωσεν S.Jo.Chrys., Hom. 25. in Act. Ap. - 60, 191. Οΰ μικρόν συνετός ακροατής, ό μή S. Isidor. Pel., Epist. 3,343. — 78, 1001. Οΰ μικρόν τό παρά μικρόν- παρά μ. S. Nilus, Epist. 2,288. — 79, 341. Οΰ μικρός αμφοτέρωθεν φόβος κ. απορία S. Jo. Dani., De recta senten­ tia. - 94, 1421. Οΰ μικρώς τεθαύμακα και θαυμάζω έπι Anon., Epist. ad episc. Rhodi. — N E. 6 (1909) 33. Οΰ μοι δοκεΐ ό αοίδιμος ’Ιώβ, όριζ. S. Isidor. Pel., Epist. 4, 174. — 78, 1265. Οΰ μόνης έστι τής κοσμικής S. Gregor. Nyss., Epist. ad Theophil. — BTM. 1, 191-96. Οΰ μόνον άλγηδόνας χορηγοϋσιν οϊ S. Nilus, Epist. 3, 121. — 79, 440. Οΰ μόνον αμαρτωλοί άνθρωποι S. Nilus, Epist. 2, 108. — 79, 248. Οΰ μόνον αξιόν έστιν έπικυροΰν και φυλ. Neophyt. II, Patr. Cp., confir­ mat stauropeg. monasterii. — MAD. 5 (1887) 146-48. Οΰ μόνον γαστριμαργεΐν υποτίθενται S. Nilus, Epist. 3, 46. — 79, 413. Οΰ μόνον δέ τοΰτο αδύνατον, δτι συνεφώνησαν Synod. Hierosolymit. cp. 5. - Μ C C. 34B, 1708. Οΰ μόνον δεύτερον εχαράξαμέν Michael Ac., Epist. 12. — DMA. 2 (1879) 17. Ό ΰ μόνον δι’ αποχής βρωμάτων, αλλά S. Ephrem, Exhort. 37. — ES O. 2, 133. Οΰ μόνον δυσώδη και άκαρπα S. Nilus, Epist. 1,176. — 79, 152. Οΰ μόνον "Ελληνες πολλά φασι σήμερον Origenes, Comment. in Joannem. - 14, 49. Οΰ μόνον εξηγήσασθαι ταΰτά τινες S. Anastas. Sin.,. Q. 76. — 89, 704. Οΰ μόνον ό Ιερωμένος, αλλά και δ εΰδ. S. Isidor. Pel., Epist. 2, 205. 78. 648. Οΰ μόνον ό ’Ιούδας τον Κύριον S. Nilus, Epist. 2, 100. — 79, 245. Οΰ μόνον οϊ τάς θλίψεις'και όδύνας S. Nilus, Epist. 3, 222. — 79, 485. Οΰ μόνον δ μέγας προφήτης Μωϋσής S. Methodius ep. Μ., De Resur­ rectione. - Ρ A S. 3 (1883) 619.

www.torrossa.com - For non-commercial use by authorised users only. License restrictions apply.

240

Initia Patrum Graecorum

Ού μόνον ό την αρχήν εξ ελευθερίας καί Leo imp., Constit. 101. — 107, 625. Ού μόνον περί αργού ρήματος εύθ. S. Nilus, Epist. 3, 133. — 79, 445. Ού μόνον περίπολουντες σωματικώς εν Theophanes Ker., In Joann. 1, 43ss. - 132, 884; S E K . (1860) 210. Ού μόνον σοι τφ μή επισταμένφ κίνδ. S. Anastas. Sin., Q. 116. — 89, 768. Ού μόνον σφάλλεσθε λέγοντες, δτι όμοούσιός εστιν (S. Athanasius) - Didymus Alex., Euthym. Zigab., Panopl. dogm., tit. 14. — 28, 1329; V . G AD. (1941); 130, 876-932. Ού μόνον τα έξωθεν επιφερόμενα S. Nilus, Epist. 3, 300. — 79, 532. Ού μόνον τοΐς ούκ εφ’ ήμΐν S. Isidor. Pel., Epist. 4, 171. — 78, 1264. Ού μόνον τό σώμα άνέπαφον S. Isidor. Pel., Epist. 5, 46. — 78, 1353. Ού μόνον τό την αρετήν κατεργάζεσθαι S. Nilus, Epist. 2, 277. — 79, 340. Ού μόνον τφ τληπαθεΐ Ήρακλεΐ Photius Patr., Horn, περ'ι αγωγής. — A F Ο. 1 (1900) 331-32, Ού μόνον φορεΐ σάρκα ό Κύριος ήμών (S. Jo. Chrys.), Horn, in Occur­ sum Dni. - 50, 807; cfr. TU . 52, 324. Ού μόνον Χριστός ή ενυπόστατος και — Κατάστασις τοϋ Βαρδαλή. — N E . 11 (1914) 406-7. Ού μόσχων θυσίην σκιοειδέα S. Greg. Naz., Epigramma 34. — J A P. 1 (1813) 549. Ού μ° οΰθ’ αμαρτάς εΐλεν, ούτε τις S. Gregor. Naz., Poèma. — 37, 1324. Ού νέμεσις σέο πυρ αιώνιον άμφιπολεύειν Constant., Versus in Leonem Philos. 3. - 107, LXIV. ...Ούν καί τήν. βίβλον, καθά προσέταξας vide: Πάλαι καί πρόπαλαι Θεοϋ χάριτι. Ού νόθοι γοναι αδελφών αί γοναί, ούδέ κ. Photius, Epist. ad Tarasium patrie. - P P E . (1896) 3 nr. 4 (= S I P. 41). Ού νόθον μόσχευμα, κάλλιστον S. Nilus, Epist. 2, 54. — 79, 224. Ούνομα τή πηγή εσταλμένος · άλλα Epigramma 74. — J A P. 1 (1813) 22. Ού νόσος, ούδέ σε γήρας όμοίϊον S. Greg. Naz., Epigr. 109 (50), — Μ G A. (1709) 102; J A P . 1 (1813) 553. Ού ξένα Γαλατών εστιν α μέλλω λέγειν Symeon Metaphr., Vita S. Platos nis. - 115, 404; v. B H G. 1549. Ού ξένα Γαλατών τα παρόντα Passio S. Platonis m. — v. B H G. 1551. Ού ξένα τα τής παρούσης ήμΐν πανηγ. Nilus metrop. Rhod., Encom. in S. Matronam. - A N R. (1891) 1-54; v. B H G. 1220. ' Ό ύπ5 ’Αγγέλων άσιγήτως άνυμνούμενος (S. Epiphan.), In Festo Palmar. - 43, 501.

www.torrossa.com - For non-commercial use by authorised users only. License restrictions apply.

lnitia Patrum Giaecorum

241

Ού παλαιοΐς άρα μόνον, άλλα [και] καινοΐς Joann. Euch., Vita S. Dorothei jun. - 120, 1052; A W G. 28 (1881) 209; A S. - 5. Jun. - 1, 605; v. B H G. 565. Öu πάντα οΐεσθαι χρή τούς ά'νδρας τούτους Gemist. Pleth., Epist. ad Bessarion. - 161, 717; MB. 3 (1942) 458-63. Ού πάντας μέν χειροτονεί το Πνεύμα το Sym. Thess., Q. 10-13. — 155, 860. Ού πάντα τα πάθη τής ψυχής φανερά S. Basil., Reg. br. 28. — 31, 1101. Ού1πανταχού το τάχος επαινετόν. Διά S. Gregor. Naz:, Epist. 144. — 37, 245. Ού παντελώς αρα των ανθρώπων το Theodoret., Epist. 117. — 83, 1325. Ού πάντ5εοικεν ασθενεί το γήρας, ά'λλ’ Theodor. Gaz., Epist. ad Francisc. Filelf. - LA. (1910) 307-11; Μ B. 3 (1942) 589-92. Ού πάντες οι έν αιχμαλωσία t άπαχθέντες Origenes, Hom. 1. in Ezechiel., Fragm. - GCS. 33, 319 ss. Ού παν το καλόν, ήδη και τερπνόν ούδέ το τερ. Eusebius Caes. ep., In Ps. 132. - 24, 28. Ού παντός έστιν, ώ ούτος, τό δογματ. S. Isidor. Pel., Plpist. 1, 214. —. 78, 317. Ού πάντως δ πολλάς έπιστήμας ή S. Isidor. Pel., Epist. 5, 452. — 78, ’ 1588. Ού πάντως περ'ι τής διά λόγου προσευ. S. Anastas. Sin., Q. 93. — 89, 732. Ού πάντως τά αύτά πάθη τάς αύτάς ρίζας S. Isidor. Pel., Epist. 5, 270. — 78, 1493. Ού πάντως τά δοκούντά ήμΤν συμφ. S. Isidor. Pel., Epist. 5,66. — 78, 1365. ‘Ού πάνυ μόι δοκεΐ τυγχάνειν υγιές είναι Matth. Cantac., Comment. in Cantic. Cant. — 152, 997. Ού παραιτούμεθα γράφειν τον ταπεινόν S. Theodor. Stud., Epist. 2, 182. - 99, 1561. Ού παράληψη ακοήν ματαίαν ού συγκ. Ecloge legis a Deo per Moysen datae. - CEM. 1 (1677) 1. Ού παρετράπητε θύειν είδώλοις, άγιοι Hymnus lit. — V V. 1 (1894) 376. Ού πάσι τά αύτά δεξιά, αλλά τφ μέν σπουδαίφ Didym. Alex., In Ps. 108. - . 3 9 , 1536. Ού πας υιός αγαπητός' έ'στι γάρ δτε καί Theodoret., In 2. ad Tim., cp. 1. - 82, 832. , Ού παύεται ποτέ τών καθ’ ημών επιβουλών Michael Kerull., Epist. ad Petrum Äntioph. ep. — 120, 816. Ού παυόμεθα κατά πάσαν σύνοδον S. Basilius, Epist. de non jurando. — 32, 465. n - 1β

www.torrossa.com - For non-commercial use by authorised users only. License restrictions apply.

242

Initia Patrum Graecorum

Ου παΰσεταί ποτέ ό άπ’ αρχής άνθρωποκτ. Theophylact,,, Epist. ad Camater. — 126, 537. Ου παύση, Βασίλειε, tòv ιερόν τούτον Libanius, Epist. ad Basilium. — 32, 1093; S P A. (1912) 2, 1115. Ου παύση βλάσφημων ημάς, ως άπ. S. Gregor. Naz., Epist. 48. — 37, 97. Ου παΰσομαι μακαρίζων σου την S. Jo. Chrys., Epist. 180: Hypatio. — 52, 713. Ου παΰσομαι τοΰτφ τφ καλώ δνόματι S. Theodor. Stud., Smo. 114: De monast. vita. — Μ B N. 9, 265. Ου παυσόμεθά σε παρά πασι θαυμάζοντες S. Jo. Chrys., Epist. 81. — 52, 651. 'Ο υπερασπιστής ημών, Κύριε, δ μόνος αναμάρτητος Oratio in Dominica dicenda. — BBG. 4 (1950) 6. Ου περί αυτής τής Πεντηκοστής, έν ή τό S. Maximus Cf., Q. 72. — 90, 845. Ου περί βρωμάτων εΐρηκεν δ Κύριος S. Anastas. Sin., Q. 64. — 89, 660. Ου περί τής καταπαΰσεως τών Έβρ. S. Isidoj;. Peius., Epist. 4, 147 et 5, 91. - 78, 1232 et 1377. Ού περί του λαού αίνίττεται, πάντες γάρ S. Irenaeus, Fragm. — PAS. 2, 207. Ου περί τών μελών του σώματος εΐρηκε S. Anastas. Sin., Q. 60. — 89, 637. Ό υπερκόσμιος κόσμος καί δρώμενος δλος Stichoi in Assumption. Β. Μ. V. - S E P . (1940) 138. nr. 145. Οΰ πληροΰντες τα χρέα, πολλά γάρ τα Nicetas Pan. Mag., Epist. 14. — Μ BN. 62, 442; N E. 19 (1925) 162. Οΰ πλησθήσεται τό οΰς μου άπδ φωνών S. Theodor. Stud., Epist. 2, 63. - 99, 1281. Οΰ πλούτος, οΰ ρώμη, οΰκ εΰγλωττία S. Isidor. Pel., Epist. 3, 251. — 78, 929. Οΰ πολιτικόν του πολιτικού ζητήματος τό συστάν Michael Psell., Smo. de miraculo in Blachernis. - OK. 2 (1927-28) 511-519; B C A. (1928) 192-210. Οΰ πολλαί πανηγΰρεις έν τώ αΐώνι τοΰτφ S. Theodor. Stud., Smo. 21: De morte. — Μ B N. 9, 50. Οΰ πολλά μεν, κράτιστα πάντα δ5ενθάδε Jo. Euch., Poema 97. — 120, 1195; A WG. 28 (1881) 51. Οΰ πολλά μόνον άλλα καί τερπνά τής Passio S. Neophyti mart. — I Μ A. (1884) 239-51; v. B H G. 1326. Οΰ πολλήν μοι δοκεϊ την δυσχέρειαν Photius, Q. Amph. 114. — 101, 669; B Ph. (1864) 390.

www.torrossa.com - For non-commercial use by authorised users only. License restrictions apply.

Initia P atrum Graecorum

243

Οΰ πολλοϋ μοι λόγου χρεία εν τη δε trj S. Theodor. Stud., Epist. 106: Titoio. - Μ BN. 8,95. Ού πολλούς Αίγυπτος, επάν δέ τεκη Vita S. Patapii. — 116, 357; ν. Β Η G. 1424. Ου πόρρω του μακαρίου Άμβακούμ τφ Theodor. Mops., Comm. in Sophoniam. - 66,, 449; Μ N C. 6,192. Ου πόρρω του των σοφιστών πάθους καί Gregor. Cypr., Epist. ad. Saponopoul. - EPh. 2 (1908) 209; S E-G. (1910) 47-49. Οΰποτ’ αν ήμεις οκνηροί φανησώμεθα Theodor. II. Bascar., Epist. 6. ad Niceph. Blemm. - T L F. (1898) 9-10. Οΰποτ’ αν ό ήλιος επί τοσοΰτον ήν θαυμαστός Nicephorus Blemmid., Epist. 2: ad Theodor. II. Bascar. - T BE . (1898) 290-92. (App. III). Οΰποτ’ εγώ φθιμένοισιν επέχραον S. Greg. Naz., Epigramma 117. — J A P . 1 (1813) 570; M G A. (1709) 16. Ουποτε σειο τράπεζα θυηδόχος S. Greg. Naz., Epigramma 25. — J A Ρ. 1 (1813) 546. Ουποτε τίνος καί άλλης κρείττονος, θεόληπτε Arethas Caes., Smo. occa­ sione nominationis Nicolai Patr. Cstpl. — B Z. 47 (1954) 17-20. Ουποτε. χείλεα μίξας ανάγνοις χείλ. S. Greg. Naz., Epigr. 112. — M G A. (1709) 104. Ό υπό των ανελεύθερων τής σαρκός S. Isidor. Pel., Epist. 5, 384. — 78, 1557. Ου προσανεθέμην σαρκί. οΰκ άπέκλινα Photius Patr., Fragm. in Gal. 1, 16-22. - N A. 15 (1933) 604. Οΰ προς εριν ό λόγος, άλλ’ είς αλήθειας Eustratios metrop. Nicaeae, Smo. de process. Spir. S. - D B E. 1 (1866) 47-84. Οΰ προς Έφεσίους ταΰτα εϊρηται μόνον S. Jo. Chrys., Horn. 13. in Eph. , - 6 2 , 93 . Οΰ πρός την πόλιν, άλλα προς S. Jo. Chrys., Horn, in Ps. 147. — 55, 478. Οΰ προς τούς άρχοντας δέ αποτείνεται μόνον Euthym. Zigab,, Comment, in Epist. ad Rom., Cp. 2. - K E Z. 1 (1887) 23. Οΰ προς τούς ουρανούς οιδά σε μόνον Symeon Metaphr., Epist. 15. — E B S. 10 (1933) 36. Οΰ προτέταχε θεολογίαν ό Μωϋσής Beo Patrie., Epitome in Genesim (init.). - 106, 1020-21. Οΰ πυρ, οΰ ξίφος, άλλ’ οΰδέ θάνατος Canon, Ode 9. — Men. 3 (1896) 561 (10. Febr.). Οΰπω εΐκοσιν ημέρας έχομεν σταυροϋ S. Jo. Chrys., Horn, in Ss. Bernicen et Prosdocen. — 50, 629; v. B H G. 274. Ού'πω είχον τρίτην ή τετάρτην ημέραν S. Basilius, Epist. 5. ad Nectarium. - 32, 237.

www.torrossa.com - For non-commercial use by authorised users only. License restrictions apply.

244

Initia. P atru m G raecorum

Οΰπω ημάς δ λιμός ανήκε· διόπερ S. Basilius, Kpist. 1, 31. — 32, 313. Οΰπω μέν καθαρώς τής κατακλινήσεως Theophylact., Epist. ad Macrembol. - 126, 469. Οΰπω μοι μέχρι τοΰ δεύρο ήκουσται S. Theodor. Stud., Epist. 85: Joanni. - Μ B N. 8, 74. Οΰπω μοι τής λύπης ΰφήκας, ώστε Libanius, Epist. ad Basilium. — 32, 1085; S P A. (1912) 2, 1116. Οΰπω οΰτε έν όψει ώς οίμαι ήλθον S. Theodor. Stud., Epist. 132: Patriciae. - Μ B N. 8, 117. Οΰπω πεντεκαιδέκατον έτος πεπλήρ. S. Nilus, Epist. 3, 176. — 79, 465. Οΰπω τή προνοία μέλει 'Ρωμαίων Synesius, Epist. 34. — 66, 1361; Ρ S C. (1631) 179. Οΰπω τής κορυφής τοΰ όρους έπιβεβ. S. Greg. Nyss., De Beatitud. 3. — 44, 1220.

Οΰπω τρίτη διαγέγονεν ημέρα, έξ ου σοι γεγρ. Bessarion Card., Epist. ad Michael. Apostolion. — Μ B. 3 (1942) 481-83. Οΰπω των προτέρων άναπνευσαντες S. Jo. Chrys., Horn. 10. in Act. Ap. — 60, 85. Ουρανέ, πρόσχες- γή δ’, ενωτίσθητί Joann. Geom., Versus: 164. — 106, 988. Οΰρανίαν όντως και θείαν έδει παρεΐναι Mich. Synk., Encom, in Dionys. Areop. - 4, 617-68; v. B H G. 556. Οΰρανίη, μεγάθυμε, φαεσφόρε S. Greg. Naz., Epigr. 206. — M G A. (1709) 191. Οΰρανίης σοφίης θεοτερπές δώμα Epigramma 82. — J A P . 1 (1813) 23. Οΰρανίοις άστροις και ψάμμφ θαλαττία S. Isidor. Pel., Epist. 3, 296. — 78, 972. Ουράνιον μέν άκτινοτρόφον πόλον Theodor. Bals., Carmen. — W S. 25 (1903) 191. Οΰρανίων, επιγείων ΐστορα, τίς Joann. Geom., Versus: 148. — 106, 966. Ουρανίων θιάσων ίεράρχικα τάγματα Epigramma 88. — J Α Ρ. 1 (1813) 24; E AS . 4 (1900-02) 141. Ουρανόβάμον, πώς παραυλεΐς ενθάδε Jo. Euch.(P), Christoph. Mytil.(P), Poema 100. - 120, 1196; Eos 6 (1900) 69. Οΰρανόθεν άφ' ΰψους ημάς έποπτεΰοις Joann, mon., Hymn, in S. Basi­ lium. - 96, 1372; S R. 9, 713. Οΰρανόθεν κατέπλατο, ες ουρανόν δ' έδρ. Joann. Geom., Versus: 12. — 106, 917. Οΰρανόθεν χάλαζα ριφεΐσα βρΰχει Manuel Philes, Epigr. in Or. 16. Greg. Nz. - 36, 936. Οΰρανοι κατάστεροι άγλαίαις θείων αρετών Canon, Ode 9. — Oct. (1885) 422.

www.torrossa.com - For non-commercial use by authorised users only. License restrictions apply.

In itia P atru m G raecorum

245

Ουρανόν ή γή ταΐς τής χάριτος μαρμαρυγαΐς Jacobus mon. (?), - Georg. Nicomed., In B. Μ. V. Conceptionem. — 100, 1376; 127, 544; C N A. 1 (1648) 1044; BSM. 1 (1854) 163; v. B H G. 1124 et 1126. Ουρανός ή γή vide: Ουρανόν ή γή... Ουρανός ήμΐν γέγονε σήμερον ή (S. Jo. Chrys.), Horn, in S. Pentecosten. - 52 , 803. Ουρανός ή φάτνη, και ουρανού επλ. Epigramma 38 et 40. — J A P . 1 (1813) 16. Ουρανός ών ά'ντικρυς ό πρωτοστράτωρ Manuel Philes, · Poenia ad. Xanthop. - RA N. - N. Ser. 17 (1903) 356-57. Ουρανού άστερόεντος εφυ σέλας, δς Christophor. Myt., Epigr. — Eos 6 (1900) 56; E A S. 4 (1900-02) 141. Ουρανού έγκατέπαλτο και έμπνοον Joann. Geoni., Versus: 141. — 106, 964. Ουρανού και γής άμιλλαν όρώ διά (S. Jo. Chrys.), Horn, in Petrum et Paulum. - 59, 491; v. B H G. 1497. Ουρανού προκειμένου ήμΐν είς ύπόθ. S. Theodor. Stud., In S. Jo. Evang. - 99, 772; v. B H G. 929. Οΰρεα και πρώνες τον εμόν τάφον S. Greg. Na/.., Epigramma 249. — J A Ρ. 1 (1813) 603. Ούρεά σοι και πόντος, ατάσθαλε S. Greg. Na/.., Epigramma 105. — J A P . 1 (1813) 567; M G A. (1709) 6. Ου ρήματος άλλα καιρού' καί γάρ πρώτοις Arethas Caesar., Fragm. in Rom. 1, 16. - N A. 15 (1933) 653-59. Ου ρημάτων απαγγελία, άλλα πράγμ. S. Isidor. Pel., Epist. 1, 180. — 78, 300. Ου σαρκικώς εσθίειν και πίνειν προστ. S. Anastas. Sin., Q. 43. — 89, 593. Ου σαρξ και αιμα, Πέτρε, σοί Versus liturgici. — Ρ Η G. (1867) 17. Οΰς δέ άνδρείους και δυνατούς Isaac Syr., Sermo 52. — IS . (1770) 312-15; S I S . (1895) 211-13. Ου [σέ] μόνον τά περί πλούτου έλεγκτικώς S. Isidor. Pel., Epist. 1, 420. - Photius, Epist. 2, 24. - 78, 416; Ρ Ρ E. (1896) 49. Οΰς έν πί,στει, Κύριε, έκ τών πρόσκαιρων Anon., Cant, de Sabb. τής τυρόφαγίας. — P AS . 1 (1876) 465. Οΰσης δψίας τή ημέρα εκείνη, τη μια Theophanes Ker., Horn, in 9. matutin. - 132, 681; S E K. (1860) 152. Ούσης τετραπλής πράξεως τών παρθένων Eugenius Panorm., Poema de Virginitate. - B Z. 11 (1902) 420. Ους ή τυραννις πρ'ιν διίστα τφ τόπφ Ignatius Patr., Stichoi in 5 Sanctos. - Eos 4 (1897) 154.

www.torrossa.com - For non-commercial use by authorised users only. License restrictions apply.

246

In itia P atru m G raecorum

Ουσία έστίν επί θεοϋ θεός, ουσία θεία Clemens AI., Fragm. De providen­ tia. - 91, 264; G C S. 17, 219. Ουσία έστί πράγμα αΰθύπαρκτον Photius Patr., Smo. de essentia. — AF O . 1 (1900) 39. Ουσία καί φύσις επί τής αγίας καί όμοουσίου Michael Psell., I)e omnif. doctr.: de nominibus dogmaticis. — WMP . (1948) 17. Ουσία καί φΰσις καί μορφή κατά S. Jo. Damasc., De instit. elem. cp. 1. - 95, 100. Ουσία καί φύσις ταΰτόν ά'μφω γάρ κοιν. S. Maximus Conf., Variae de­ finitiones. - 91, 149; EMC. 68-70. ...οΰ σιδήρου (!) ποταμοή καί έκτων όρέων Ταρασ. Expl.: έσται δέ ειρήνη καί άγαλλίασις επί έτη λε\ Anon., Vaticinium de rebus Byzantinis. - VAG. 1 (1893) 47-50. ...Ούσι τό εναντίον άπάντημα. "Ω τής vide: Τοϋ όντως δντος φίλου καί ή λύπη.

Οΰς καί τρόπος συνήψεν είς εν κ. πόθος Ignatius Patr., Stichoi in 5 Sanctos. - Eos 4 (1897) 154 et 32 (1929) 196. Οΰ Σκυθικόν πυρ άλλ’ Ίβηρική βία Joann. Geom., Versus: 2, in Iberor. vastat. — 106, 919. Οΰς μου προσέσχε σή δεήσει καί Inscriptio vexilli navalis. — Bes. 37 (1921) 155. Οΰς ξένους εΐπεν ανωτέρω, ενταύθα S. Jo. Chrys., Hom. 5. in Act. Ap. — 60, 49. Οΰ σοφίης άπάνευθεν Άδάμ τό Epigramma 108. — J A Ρ. 1 (1813) 29. Οΰς ποιήσομαι προς σέ λόγους S. Gregor. Naz., Epist. 219. — 37, 357. Οΰς τά κοινά επιτίμια οΰ σωφρονίζει S. Basilius, Epist. ctra ultores. — 32, 1024. Οΰ στενοχωρούμεθα έν τή τοϋ S. Nilus, Epist. 2, 80. — 79, 236. Οΰ συνάδει, ώ βέλτιστοι, άλλα καί S. Isidor. Pel., Epist. 2, 158. — 78, 613. Οΰ συνεχώς όμιλοΰμέν σοι. Τό δέ αίτιον S. Gregor. Naz., Epist. 75. — 37, 140. Οΰ σωμάτων δέ μόνων ιάμασιν Miracula S. Demetrii (4). — ν. Β Η G. 503. Οΰ τά βρώματα ημάς βαρεΐ, ίερώτατε Gregor. Thaum., Epist. canon. — 10, 1020 (cfr. 138, 517); B S O. 2 (1677) 24; M C C. 1, 1024; J P T . 7 (1881) 730-36; Ρ I C. 1, 562. Οΰ τά κατά διάνοιαν οιδεν, ώ πραότ. S. Isidor. Pel., Epist. 3,156. — 78, 852. Οΰ τάναντία έαυτή, ώ Ιερά κεφαλή S. Isidor. Pel., Epist. 3, 130. — 7 8 , 829. Οΰ τάς τυχούσας ήμιν φροντίδας έμπεποίηκας Procop. Gaz., Epist. ad Nephalium. — Bes. 8 (1900-1) 37.

www.torrossa.com - For non-commercial use by authorised users only. License restrictions apply.

In itia P atru m G raecorum

-4,7

Οΰ τα τυχόντα ημάς ώνησεν ή S. Jo. Chrys., Horn. 3. de Lazaro. — 48, 991. Ού τα τυχόντα ημάς ωφέλησε χθες S. Jo. Chrys., Horn. 24. in Genes. -53, 206. Οΰ ταΰτά γε τοίς φίλοις παρά τών φ. Demetrius Kyd., Epist. 28. — BAN. (1844) 309. Ου ταΰτα δρυμός ουδέ κρανίου τόπος Nicol. Callidis, Versus in S. Crucem. - S N C . 17. Ού ταΰτα χρή μανθάνειν μόνον, δι5 S. Isidor. Pel., Epist. 5, 520. — 78, 1624. « Ού ταύτην εγώ την νηστείαν εξελεξάμην » άλλα ποιαν Georg. Schol., De eleemosyna. — P G S. 1 (1928) 91-102. Ού ταύτόν το άβουλον, και το άβοΰλητον S. Isidor. Pel., Epist. 5, 203. — 78, 1456. Ού ταύτόν φρόνημα καί φρόνησις S. Isidor. Pel., Epist. 3,.187. — 78, 876. Ού ταύτόν, ώ βέλτιστε, τό Ιξαίφ. S. Isidor. Pel., Epist. 2, 278. — 78, 709. Ού ταύτόν, ώ βέλτιστε, τό κέλεΰσαι S. Isidor. Pel., Epist. 4, 68. — 78, 1125. Ού ταύτόν, ώ θαυμάσιε,, τό ύποπτευθήναι S. Isidor. Pel., Epist. 5, 451. — 78, 1588. Ουτ5 αύτός ήπόρεις, ώ μακάριε δέσποτα Marcus Eugen., Epist. ad Isidorum mon. - 160, 1193; BAN. 349. Ού'τ’ αύτός μοι δοκεΐς, κράτιστε βασιλεύ Theodulus Mon., De Regis offi­ ciis. — 145, 448. Ού τάφος ό πρόξενος λήθης επικάλυψαι Canon, Ode 9. — Men. 1 (1888) 287 (28. Sept.). •Ούτε άέρα δλον έ'πνευσέ τις S. Nilus, Epist. 1, 158. — 79, 148. Ούτε αλαζόνα είναι χρή, ούτε κόλ. S. Isidor. Pel., Epist. 3, 379. — 78, 1025. Ού'τε άλόγως, ούτε εύλόγως όργίζεσθαι S. Nilus, Epist. 2, 305. — 79, 349. Ούτε άραί εισιν, ού'τε εύλογίαι, άλλα Theodoret., In Genes. Resp. 110. Photius, Q. Amphil. 260. - 80, 216; 101, 1072; MNC. 1 (1825) 351. Ούτε αύτός μοι δοκεΐς vide: Ούτ5 αύτός μοι δοκεΐς. Ούτε γάρ ό μη ρφθύμών εις άπόγνωσιν Anon., Gnomica. — B G C. 3, 465-74. ' Ούτε γάρ του τρέχοντος ούτε τού Comment, in Ps. 126. — DAW. 52 (1906) 87. Ούτε γεωργούς οι κατά γεωργίαν S. Basil., Epist. 1, 18. — 32, 281. Ούτε γήρας προς αρετήν εστιν άναξιόπιστον Theodor. Bals., Non legendum librum mathematicum. — R P S. (1852) 4,511-19. Ούτε γραφή διασαφήσαι, ούτε γλώσσα Hadrian. Pp., Epist. ad Ignatium Patr. Cstpl. - MCC. 16, 328. Ούτε δέ ψαλμόν επιγράφει συνήθως Euseb. Caes., In Ps. 73. — 23, 852.

www.torrossa.com - For non-commercial use by authorised users only. License restrictions apply.

'2 4 8

Initia P atru m ('.raeeoruiii

Οΰτε διά μόνην tofi αγίου Παύλου την S. Maxim. Coiif., O. 37, resp. — 90, 384. Οΰτε δΓ οργάνου τοΰ καλούμενου ψαλτηρίου Kusebius Caes., In Ps. 144. - 24, 57. Οΰτε δοΰλον οΰτε δεσπότην δ Χριστός Theophylact., In epist. ad Phile­ mon. - 125, 172. Οΰτε εγώ οφείλω κόρον λαμβάνειν τής σωτ. S. Theodor. ,Stud., Sino. 46: De pace et mans. - Μ B N. 9, 110. Οΰτε εγώ τι τοιοΰτον τοΐς σοΐς έπεσθαι λόγοις Amirutses, Epist. ad Theophan. Mid. - P K S. (1884) 28-29. Οΰτε εδεξάμην σου γράμματα πώποτε S. Gregor. Na/.., Epist. 240. — 37, 381. Οΰτε εκείνον τούτα» συνέκρινεν, οΰτε Theodoret., Resp. 57 in 4. Reg. — 80, 797. Οΰτε εκ τής τοΰ πεποιηκότος κακίας (Justin.), Resp. 10. — 6, 1476. Οΰτε έν ταις εΰθυμίαις κορυβ. S. Nilus, Epist. 2, 146. — 79, 268. Οΰτε έν τη Εβραίων Γραφή, οΰτε παρά τοΐς Eusebius Caes., In Ps. 30. — 23, 265. Οΰτε επί τοΐς αΰτοΐς άνθρωποι φιλ. Synesius, Epist. 112. — 66, 1493; P S C. (1631) 254. Οΰτε ή αρετή ουσία φύσει S. Nilus, Epist. 3, 22. — 79, 380. Οΰτε ή αρετή, οΰτε ή κακία S. Nilus, Epist. 2, 124. — 79, 253. Οΰτε ήλιος άνατέλλων εΰδιος και καλός Eustath. Thess., Or. ad Agnetem princ. - R R B. (1892) 80-92. Οΰτε ημείς παροξύνοντες οΰτε σύ Jo. Euch., Epist. 27. — A W G. 28 (1881) 70. , Οΰτε ή τοΰ δεσπότου μου Ευσεβίου σπουδή Euseb. Nicom., Epist. ad Paulin. Tyr. - 82, 913; 146, 45; O A W. 31 (1934)15-17. Οΰτε θαρρεΐν άναγκαΐον έπι S. Nilus, Epist. 1, 230. — 79, 168. Οΰτε- θεασάμενος πώποτε τήν σήν εΰσ. Theodoret., Epist. 143. — 83, 1368. Οΰ τέθεικεν έν ταΐς άλλαις έπιστολαΐς τό Severian. Gab., Fragm. in 1. Tim. — NA. 15 (1933) 336-41. Οΰτε ’Ιουδαίον, οΰτε 'Ρωμαΐον εαυ. Photius, Q. Amph. 211. — 101, 960; B Ph. (1864) 352. Οΰτε κεκλήμεθα πρός τους γάμους S. Gregor. Naz., Epist. 232. — 37, 376. Οΰτε λειμών πολυανθής και κατάφυτος Athanas. Patr. Ant., Laudatio in Translatione S. Christoduli hegum. — v. B H G. 304. Οΰ τελείται δέ τα προηγιασμένα Sym. Thess., Q. 56. — 155, 904. Οΰτε λόγος, οΰτε σκήψις υπολείπεται τοΐς S. Isidor. Pel., Epist. 5, 508. — 78, 1617.

www.torrossa.com - For non-commercial use by authorised users only. License restrictions apply.

In itia P atru m G raecorum

249

Onte λύκος προβάτφ ποτέ φιλ. S. Nilus, Epist. 1, 298. — 79, 192. Οΰτ’ έμοί σχολή μακρά καί ή μας των έν Theophylact., Epist. ad Joann. — 126, 360. Οΰτε νόμους φιλίας άτιμάζων εγώ, ούτε Theodor. Cyzic., Epist. — N E. 19 (1925) 280. Οΰτε oí άγγελοι μετά σωματικών σχημ. Sym. Tliess., Q. 5. — 155, 848. Οΰτε ό Μωσής, οΰτε πολλοί των μετ’ αυτόν Theophylact., Expos, in Epist. ad Rom., Cp. 1. - 124, 337. Οΰτε παίζειν οίδα, οΰτε παιζόντων Photius, Epist. 2, 3. — 102, 824; B Ph. (1864) 502. Οΰτ’ Ιπαινειν κρίνω τον λόγον δεδιώς Greg. Cypr., Epist. ad Logothet. Magnum. - S E G. (1910) 37-38; E Ph. 2 (1908) 200. Οΰτε πέπλα βασιλικά αίγός Οριξί στημ. Theodor. Bals., Epist. ad magn. Ducam. - A E G. 18 (1884) 17. Οΰτε πηγή άφθονος αντλούμενη παλινδρομήσει Theodor. II. Lascar., Epist. 17 (65) ad Georg. Acrop. — T L F . (1898) 94. Οΰτε προς τον εκκλησιαστικόν άπαυθ. Leo Phil., Constit. 35. -- 107, 504. Οΰτε πρότερον, ήνίκα ζήν έδοκοΰμεν Mich. Ac., Epist. 174. — L M A. 2 (1880) 346. Οΰτε πρότερον υμών εγώ περιήν, απάση Synesius, Epist. 11. — 66, 1348; PSC. (1631) 172. Οΰτε σιωπάν λοιπόν οίμαι δειν, κύριοί μου καί Georg. Schol., ad Synod. occident., de adjuvanda Constantinopoli. — P G S. 1, 296-306. Οΰτε σκηνήν καί θέατρον υπό μάλης Photius, Epist. 2, 100. — 102, 916; B Ph. (1864) 440. Οΰτε σύ μή γράψας ες δεύρο δίκαιος Mich. Apostolis, Epist. ad hieromon. - N M A. (1889) 54. Οΰτε σώματος έμψυχου σύστασις χωρίς τού Niceph. Blemm., Epist. 14. ad Theodor. II. Lascar. - T L F . (1898) 304 (App. III). Οΰτε τα δεξιά καί περισπούδαστα (Ex. S. Bas.), Ecloge De' prosp. for­ tuna. — 32, 1360. Οΰτε τα χωρία με ταύτ’ έθέλει διδάσκ. Nicetas Pan. Mg., Epist. 3. — M B N. 62, 440. Οΰτε τήν ανθρωπείαν ήγνόησα φύσιν Theodoret., Epist. 47: ad Apellem. - S T E. (1885) 42. Οΰτε τήν θάλατταν τήν Κασπίαν δρθώς Gemistus Pletho, Opusculum cor­ rect. in Strabonem. — S G A. 90; I. 27 (1937) 442. Οΰτε τήν κατά τής Εκκλησίας τού κοινού Synodicus tomus, Ctra Barlaamitas et Akindyn. — 151, 717; CAN. (1672) 2, 135-37; MCC. 26, 127.

www.torrossa.com - For non-commercial use by authorised users only. License restrictions apply.

250

In itia P a tru m G raecorum

Ούτε ΐήν παρρησίαν αναισχυντίαν S. Isidor. Pel., Epist. 5, 421. — 78, 1576. Οΰτε την σήν λανθάνειν ηγούμαι Julian, ep. Sard., Eibell, ad Rufum Thess. - A B W. 30, 8 (1920). 55; A C O. I. V (1929) 139. Ούτε την ύμετέραν ακοήν, ό των θείων λογ. (Bas. Seleuc.), Nestorius, In Noëmum. - 85, 84; cfr. R Bi. 9 (1900) 344-49. Ούτε το θνησιμαίων εφάψασθαι S. Nilus, Epist. 2, 216. — 79, 312. Ούτε tòv γενναΐον αθλητήν εις τον S. Isidor. Pel., Epist. 4, 180. — 78, 1272. Ούτε τον ευεργέτην επαινώ τάς (τής) οικείας Nicet. Pan. Mag., Epist. 10: ad Eeontium. - M B N. 62, 442; N E. 19 (1925) 152. Ούτε τον ήλιον άκτίνων χωρίς άναβαίν. Italicus, (sine titulo). — Η Μ I. (1902) 12. Ούτε τον κίνδυνον τής άμαρτίας εγν. S. Basil., Reg. br. 159. — 31, 1185. Ούτε το παν ταΐς εύχαΐς τών αγίων S. Jo. Chrys., Horn. 5. in 2. Thess. — 62, 491. Ούτε τού επιστέλλειν ήμΐν, άνδρών λογ. Michael Acom., Epist. 104. — EMA. 2, 196. Ούτε τού πέλαγους άψάμενος πλωτήρ τήν (Basil. Sel.), Nestorius, In David. - 85, 192; cfr. R Bi. 9 (1900) 344-49. Ούτε τούς εν λόγοις άγνώμονας εύεργ. Photius, Epist. 2, 38. — 102, 853; B Ph. (1864) 546. Οΰτε τούς λεξιθήρας, ούτε τούς ρήτορας S. Isidor. Pel., Epist. 2,201. — 78, 645. Ούτε τρίποδος ούτε δάφνης εδει τοΐς περί Demetrius Kydon., Epistola. — CDM. (1930) 96-97. Ούτε τφ μεγέθει τού σοΰ κράτους, θεότατε Joann. Dokian., Encom. in Constant. Pal. — E P P . 1 (1912) 221; Ούτε των βασιλικών προσταγμάτων ούδέν Photius, Epist. 18 (298) ad Constantin. - P P E. (1896) 14. ( = S I P . 41). Ούτε τών φίλων ή μνήμη παρ’ ήμΐν Euthym. Malakis, Epist. 7. — MEM. 47. Ούτε ύμδς, τέκνα εμά, το πικρόν αλγημα Nicolaus Cp. Pt., Epist. 132. — 111, 349; SR . 10 (1844) 407. Ούτε φιλονείκως εχοντες, ούτε ως αν τις Nicolaus Cp. Patr., Epist. 124. — 111, 341; SR. 10 (1844) 401. Ούτε φιλοσοφίαν άπολίτευτον προελόμενος Synes. Çyren., Constitutio. — 66, 1573; PSC. (1631) 304; K S C. (1850) 376-79; T S C. 2 (1944) 283-85. Ούτε χαλκή εΐκών χρυσώ άπαστράπτουσα S. Isidor. Pel., Epist. 2, 286. — 78, 717.

www.torrossa.com - For non-commercial use by authorised users only. License restrictions apply.

In itia P a tru m G raecorum

251

Οΰτε ψαλμός, οΰτε φδή, οΰτε τι τοιοΰτον έπιγέγρ. Kusebius Caes, ep., In Ps. 35. - 23, 316. Οΰτε φδή, οΰτε ψαλμός, οΰτε τι των τοιοΰτων Eusebius Caes., In Ps. 69. - 23, 768. Οΰ την απηγορευμένην πολυλογίαν μετά. Orígenes, Contra Celsum, lib. 5. - 11, 1181; GCS. 3 (1899) 1-69. Οΰ την παρά Χαλδαίοις περίεργον S. Isidor. Peí., Epist. 3, 139.' — 78, 836. Οΰ, την πάσαν γάρ γραφήν θεόπνευστον Syn. Hierosolymit., Q. 1: De Sa. Scriptura. - MC 34®, 1756. Οΰ τήν πρός εμέ διάθεσιν μόνον Gregor. Palam.,Epist. — D E L 3 (1889) 229-34;. C S H. 2, 1282. Οΰ τή περί τούς λόγους σχολή προστετηκότες Euthym. Malakis, Epist. 11. - Μ Ε Μ. 52. ' Οΰ τή του σώματος αγνεία μόνον S. Isidor. Peí., Epist. 2,8. — 78, 464. Οΰ τή φράσει χρή, ώ βέλτιστε, καταγοητεΰειν S. Isidor. Peí., Epist. 5, 213. - 78, 1460. Οΰ τί δ5αν γένοιτο ίσόρροπον έχον εις S. Cyrill. AL, Hom. 2. in Occursum Dni. - 77, 1045. A. 7. (cfr. L Ϊ M. 166). Οΰτιδανή χε'ιρ νεΰρα δ* άπέτμαγε Joann. Geom., Versus: 46. — 106, 929. Οΰτι μέν ες πολύκαρπον άλωήν S. Greg. Naz., Epigramma 18. — J AP. 1(1813) 544. Οΰ τίς τοι Θεός είμι, τί μ’ άθανάτοισιν Theophylact., Epist. ad ep. Mermentlar. — 126, 389. Οΰ τό άλαζονικόν κα'ι ύπέρογκον δείγμα S. Isidor. Peí., Epist. 5, 462. — 78, 1596. Οΰτόι, Άντιόχου του υιοΰ Σέλευκου Passio Ss. Maccabaeorum. A S. Nov. Prop. 859-62. Οΰτοι δέ μοι προγραφέντες ενδοξότατοι άνδρες Miraculum S. Nicolai. — A H N . (1913) 347-49. Οΰτοι ειλκον τό γένος Ικ τής ’Ασίας, πατρός Memoria Ss. Cosmae et Damiani. — A S.-Noy. Prop. 185. Οΰτοι εμαρτύρησαν (ήΟλησαν) εν 'Ρώμη επί Passio Ss. Justini, Charitonis etc. (= Mensis Junius, Syn. Con.). — AS. - Nov. Prop. 721. Οΰτοι κληρονομιά αρκοΰνται Θεφ κα'ι Orígenes, Hom. 25. in Jesu Nave: Eragm. - G CS. 30, 451-56. Οΰτοι οι άγιοι εκ τής άρκτώου γης Passio Ss. Innae, Rimae et Pinae. — AB. 31 (1912) 215-16. Οΰτοι oí άγιοι εμαρτύρησαν Ιν Έφέσφ Passio Ss. mm. Maximiliani, Jamblichi etc. - J B M. (1905) Beilage 1-24; v. B H G. 1593.

www.torrossa.com - For non-commercial use by authorised users only. License restrictions apply.

In itia P atru m Graecorum

252

Οδτοι οι άγιοι εν Νικομήδεια ΰπηρχον Passio Ss. Stratonis, Philippi, Eutychiani. — v. B H G. 1672. Ουτοι οι άγιοι ήσαν άπό την Σερβίαν Vita Ss. Symeonis et Sabae. — v. B H G. 1693. Οδτοι ot άγιοι Μάρτυρες ΰπηρχον Passio Ss. Kulampii et Eulampiae. — A S. - 10. Oct. - 5, 67; cfr. B H G. 616. Ουτοι οί άγιοι ΰπηρχον κατά τούς χρόνους Passio Ss. Ephrem, Basii.' etc. - Μ A P. 8. Ser. - 83 (1906) 63-65; v. B H G. 267. Ουτοι οϊ λόγοι οΰκ ε’ισί λογικα'ι άπορίαι (Justin.), Quaest. gr. ad Christia­ nos. - 6, 1465; C A. 5, 322. Οΰ τοΐς άδικουμένοις, ω βέλτιστε S. Isidor.Pel., Epist. 3, 100. — 78, 808. Οδ τοΐς άποφατικοΐς καί δογματικοίς Asterius, In divitem et Eazarum. — 40, 164; CN A. 1 (1648) 1-21. Ουτοι ΰπηρχον εν ΰπατεία Διοκλητ. Elogium S. Tarachi et soc. - AS. 11. Oct. - 5, 560. Ουτοι ΰπηρχον επί Δεκίου βασιλέως Ιατροί Passio Ss. Carpi, Papyli, Agathodori et Agathonicae. - A S . - Nov. Prop. (1902) 133. Ουτοι ΰπηρχον επί Καρίνου του βασιλέως ιατροί την τέχνην ΰπάρχοντες Passio Ss. Cosmae et Damiani. — AS. - Nov. Prop. 791. Ουτοί φησιν Ά μώς του έκ Θεκουέ S. Cyrill. Α1., Comm. in Amos, cp. 1. -

71, 409.

Οδ τό καλεΐσθαι απλώς πρωτότοκον S. Isidor. Pel., Epist. 2, 47. — 78, 489. Οδ τον πάντη τών είωθότων τοΐς S. Isidor. Pel., Epist. 5, 56. — 78, 1361. Οδτος Άβδιοΰ πέμπτος φησί καί αδτός Prophetarum vitae fabulosae. — S P F. (1907) 29-30. Οδτος Άγγαιας δέκατος ήξιώθη Prophetarum vitae fabulosae. — S P F. (1907) 34-35. Οδτος Άζαρίας ήν έκ γης Συνάθα Prophetarum vitae fabulosae. — S P F. (1907) 55. Οδτος Άμβακοΰμ όγδοος καί αυτός αξιωθείς είπεΐν Prophetarum vitae fabulosae. - S P F. (1907) 32. Οδτος αρχή καλείται ίνδίκτου, τουτέστιν Synaxarium Constpl., Mensis Sept. - Memoria s. Symeonis et Marthae. - A S . - Nov. Propyl. (1902) 2 ss. Οδτος αρχή μηνών καί πρώτος διαγορεύεται Synaxar. Constpl., Mensis Martius. 1. — AS. - Nov. Prop. 497. Οδτος Άχίας ήν εν Σιλώμ Prophetarum vitae fabulosae. — S P F. (1907) 54. Οδτος βασιλεύς ών του Ίοΰδα Ιλήφθη Amnion. Alexandrin., Fragma. in Daniel. - 85, 1364-81; et; 1823-26. Οδτος γάρ καρπός δικαιοσύνης καί εν Παροιμίαις Didym. Alex., In Ps. 57. - 39, 1416.

www.torrossa.com - For non-commercial use by authorised users only. License restrictions apply.

In itia P atru m Graecorum

253

Ούτος γέγονεν από Θηβών τής Αίγυπτου vide: Οΰτος ωρμητο εκ Θηβών. Οΰτος γεννάται εν τή Παφλαγόνων Acta S. Nicetae. — A S. - 6. Oct. - 3, 448. Οΰτος Δανιήλ εν Βαβυλώνι πρόφητεΰων Prophetarum vitae fabulosae. S P F . (1907) 49-52. Οΰτος δέ Σίλβεστρος δ Θεοφόρος έστίν φ S. Silvestri Papae Vita.. — V. Β Η G. 1634. Οΰτος δή δ πενθερός αΰτοΰ τά μέν Jo. Glyc., Synod. Constit. 36. — 152, 1134. Οΰτος διασύρει την Εβραίων αχαριστίαν xui Nicephorus Blemm., In Ps. 80. - 142, 1524. Οΰτος έγεννήθη από ορθοδόξους γονείς Vita S. Modesti archiep. mart. Hierosolym. - P D P. 91 (1892) 61-64. Οΰτος είχεν δλας τάς άρετάς εις Vita Sarapionis. — ν. Β Η G. 1618. Οΰτος έκδηλότερον προκηρύττει την Nicephorus Blemm., In Ps. 67. — 142, 1490. Οΰτος εκείνος δ πολύς έν τοΐς λ. Synesius, Epist. 99. — 66, 1468; P S C. (1631) 238. Οΰτος εκ μήτρας ήγιάσθη· ήν δέ έξ Άναβώθ Passio S. Jeremiae proph. - A S . - Nov. Prop. 645. Οΰτος εμός δόμος ήεν δλωλότος S. Greg. Naz., Epigramma 225. — J AP . 1 (1813) 599. Οΰτος εξ ορθοδόξων μέν έφυ γονέων, εκ Vita S. Modesti archiep. mart. Hierosolym. - P D P. 91 (1892) 56-60. Οΰτος έ'περσεν εμόν φίλιον τάφον S. Greg. Naz., Epigramma 208 (168). — J A P . 1,(1813) 595; M G A. (1709) 156. Οΰτος εστιν άγιος Τίτος, δ τοΰ αγίου Georg. Pach., In Epist. 9. Dionysii. - 4, 481. Οΰτός εστιν Ήλίας δ πρώτος ανθρώπων Prophetarum vitae fabulosae. — S P F . (1907) 52-53. Οΰτός εστιν Ιωάννης δ ευαγγελιστής, εις Hieronymus, Prolog, in Evgl. Ioannis. - E Ph. 7 (1911) 281. Οΰτός εστιν ΰπέρ οΰ και πρότερον S. Basilius, Epist. ad Aburgium. — 32, 1053. Οΰ τό σεσυκοφαντήσθαι Χανδρηνόν ΰπ3Theodulus Mon., Oratio pro Chandreno ad Andronic. Palaeol. — 145, 353; BG C. 2, 188-268. Οΰτος έ'χεται τοΰ προτέρου πάλιν vide: Καί οΰτος τοΰ προ αΰτοΰ. Οΰτος Ζαχαρίας ενδέκατος καί αΰτός Prophetarum vitae fabulosae. — S P F . (1907) 35-36.

www.torrossa.com - For non-commercial use by authorised users only. License restrictions apply.

254

In itia P atru m G raecorum

Οδτος ηγεμονίας δρος' αυτή αρχή Theodoret., Epist. 33. ad Neonem arch. - S T E. (1885) 26. Ουτος ήν από Έλκεσειμ πέραν εις Βαθαρείμ Memoria S. Naum proph. — AS. - Nov. Prop. 269. Ουτος ήν αυτός ό πάλαι μοι δτψώντι καί Constantinus imp., Sermo an­ tequam baptizaretur. — 20, 1213-16. Ουτος ήν εκ ΙΙερσίδος' εκ προγόνων Passio S. Claudiani. — A S. - 4. April. - 1, EV. Ουτος ήν έν τοις χρόνοις του ευσεβούς Martyrium S. Nicetae jun. — SM. 1 (1924) 208-11. Ουτος ήν επι Θεοδοσίου του Μεγάλου Vita S. Akepsimae. — A S. 3. Nov. - 1, 655. Οδτος ήν επι Κωνσταντίνου τού Καβαλλίνου Passio Ss. mart. Stephani, Pauli, Petri et Andreae. — AS. - 17. Oct. - 8, 125. Οδτος ήν επι τής βασιλείας Οδαλεριανοΰ Vita S. Dionysii m. — A S. 3. Oct. - 2, 10. Οδτος ήν κατά τους χρόνους Δεκίου Martyrium S. Cononis. — Ρ Κ Α . 5 (1898) 388; ΚΜΑ. (1929) 67. Οδτος ήτο κατά τούς χρόνους μέν τού β. Vita S. Eucae Stylitae. — A B. 28 (1909) 8-10. Οδτος ήτον άπό την μεγαλόπολιν Vita Gregentii ep. — ν. Β Η G. 705. Οδτος ’Ιεζεκιήλ εν Βαβυλώνι προφητεύων Prophetarum vitae fabulosae. — S P F . (1907) 46-48. Οδτος ’Ιερεμίας άξιωθεις και αυτός προειπεΐν περί τού κατά Χρ. Prophe­ tarum vitae fabulosae. — S P F . (1907) 43-46. Οδτος Ίω άθ ήν έκ γης Σαμαρ. Prophetarum vitae fabulosae. — S P F . (1907) 54. Οδϊος Ίωήλ δ προφήτης και αδτός Prophetarum vitae fabulosae. — S P F . (1907) 29. Οδτος ’Ιωνάς έκτος, δς οδ διά λόγων Prophetarum vitae fabulosae. — S P F . (1907) 30-31. Οδτος λοιπόν ό δσιος και θεοφόρος Δαμιανός οποίαν Vita Damiani mon. - ν. Β Η G. 484. Οδτος Μαλαχίας δωδέκατος καί αυτός προφητεύειν Prophetarum vitae fa­ bulosae. - S P F . (1907) 36-40. Οδτος μέν δή των εμών λόγων ό πρώτος S. Gregor. Naz., Or. 5. contra Jul. 2. - 35, 664; cfr. 36, 1125. Οδτος Μιχαίας ό τρίτος δς ήξιώθη Prophetarum vitae fabulosae. — S P F . (1907) 28.

www.torrossa.com - For non-commercial use by authorised users only. License restrictions apply.

In itia P atru m Graecorum

255

Οΰτος Ναθάν ό πρωφήτης ήν εκ Γαβαών Prophetarum vitae fabulosae. - S P F. (1907) 54. Οΰτος Ναούμ έβδομος- ήξιώθη Prophetarum vitae fabulosae. — S Ρ F. (1907) 31-32. Οΰτος ό άγιος απόστολος εκ Κρήτης Titi ap. vitae Epitome. — v. B H G. 1851. Οΰτος ό άγιος ίερομάρτυς Ειρηναίος Passio vS. Jrenaei ep. Sirmii. — v. B H G. 950. / Οΰτος ό άγιος ίερομάρτυς Στέφανος Anonym., Vita S. Stephani et Soc. - 115, 317; v. B H G. 1668. Οΰτος ό άγιος μάρτυς Άδριανός ό επ'ι Passio S. Adriani. - A S . - 26. Aug. - 5, 810; v. B H G. 26. Οΰτος ό άγιος νεομάρτυς και τοΰ Χριστού Passio Eliae jr. mart. Damasci. - v. B H G. 579. Οΰτος ό άγιος πατήρ ημών ’Ιωάννης Θηβαίος Vita S. Joannis Chozibitae. - Κ G J. (1901) 54-57. Οΰτος δ άγιος ΰπήρχεν έν 'Ραυκία Vita Myronis ep. — v. B H G. 1311. Οΰτος ό αδελφός ήν τοΰ Κυρίου κα'ι S. Jo. Chrys., Hom. 46. in Act. Ap. - 60, 321. Οΰτος ό αθάνατος κα'ι μακάριος Μάρκος Historia S. Marci abb. — 34, 208. Οΰτος ό αοίδιμος Βενιαμίν ήτο κατά Vita S. Benjamin Diae, et mart. Persae. - ABV. 1,9 (1937) 22, Οΰτος ό αοίδιμος και μέγας έν άρχιερεΰσιν Meletii ep. vitae Epitome. — v. B H G . 1245. Οΰτος ό αοίδιμος και παμμάκαρ πατήρ ημών Κλήμης Passio S. Clementis p. m. Chersonae. — v. B H G. 348. Οΰτος ό αοίδιμος κα'ι παναγιώτατος πατήρ Vita S. Stephani Suroziae. — R V I. 1 (1893) 74-79; Μ A P. 8. Ser. 1 (1895) 1,51; v. B H G . 1671. Οΰτος ό αοίδιμος Μηνάς ΰπήρχεν έπ'ι Vita S. Menae ep. Cp. - AS. 25. Aug. - 5, 169; v. B H G . 1272. Οΰτος ό αοίδιμος πατήρ ημών κα'ι μέγας τοΰ Vita Cyrilli Alexandr. — NS. 17 (1922) 593-99. Οΰτος ό άριστος τών άσκητών οίκέτης S. Ephrem, De S. Juliano. — ESO. 3, 254; v. B HG. 968. Οΰτος ό βίος και ή πολιτεία, ώ φιλόχριστοι Leontius Neapol., Vita S. Symeonis, Epilog. — 93, 1745. Οΰτος δ βίος τοΰ μακαρίου Ίωάννου, και Georg. AI., Vita S. Jo. Chrys., cp. ult. - SCO. 8, 255. Οΰτος δ Γαμαλιήλ, Παύλου διδάσκαλος S. Jo. Chrys., Hom. 14. in Act. Ap.

- 60, 111.

www.torrossa.com - For non-commercial use by authorised users only. License restrictions apply.

2 5 6

In itia P atru m G raecorum

Ουτος δ δεύτερος Άμώς και αυτός αξιωθείς Prophetarum vitae fabulosae. - S Ρ F. (1907) 27. Ουτος δ δεύτερος Πέτρου εν 'Ρώμη ένετειλ. Cosmas Indic., Prolog, in Evglm Marci. — C C C. (1895) 24. Ουτος ό Έλισσαΐος ήν έξ Άβέλμαούλ Prophetarum vitae fabulosae. — S Ρ F. (1907) 53. Ουτος δ εν άγίοις ’Αμβρόσιος άνήρ Vita S. Ambrosii. — 116, 861 ; ν. B H G . 68. Ουτος δ εν άγίοις πατήρ ημών Ευφρόσυνος Vita Euphrosyni coqui. — ROC. 10 (1905) 42-45; v. B H G . 628. Ουτος δ εν άγίοις πατήρ ημών ήτον Vita Gregorii ep. Assi. — v. B H G. 710. Ουτος δ έν άγίοις πατήρ ημών ’Ιγνάτιος Vita Ignatii archiep. Methymnes. - M Bi. 16 (1885) Parart. 70-72. Ουτος δ έν άγίοις πατήρ ημών και δμολογ. Vita S. Martini Papae. — AB. 51 (1933) 253-262. Ουτος δ έν άγίοις πατήρ ήμών Νικόλαος Vita S. Nicolai mil., Neograece. - ROC. 7 (1902) 328-30; C B H. 2, 36. Ουτος δ έν άγίοις πατήρ ήμών Σίλβεστρος Vita Silvestri de Troyna. — v. B H G . 1635. Ουτος δ έν άγίοις πατήρ ήμών Στυλιανός Vita S. Styliani Paphlagonis. - Ε Μ S. (1887) 14-16. Ουτος δ ένδοξότατος και μεγαλοφωνότατος Mors Isaiae proph. (Menaeum, 9. Mai). - A B. .42 (1924) 257-58. Ουτος δ έν μονάζουσι πυρσοφαής Vita S. Laxari (Epitome). - AS. 7. Nov. - 3, 607. Ουτος δ θαυμάσιος πατήρ ήμών Διονύσιος Vita Dionysii - 127,173. Οΰτω μέν ουν Πρίσκος άπεχειροτονεΐτο Theophylact., Historiae, lib. 7. — Β T S. (1887) 245-83; cfr. B. 23 (1953) 281-86. Οΰτω μέν οΰν τα “Αγια τών αγίων, α καί Euthym. Zigab., Panoplia dogm. tit. 6. - 130, 197-208. Οΰτω μέν οδν τά κατά τον Ίωάννην καί Anna Comnena, Alexias, lib. 9. - 131, 652; E AC. 2 (1937) 156-85; cfr. Οΰτω; ο υ ν τά κατά. i

www.torrossa.com - For non-commercial use by authorised users only. License restrictions apply.

262

In itia P atru m G raecorum

Οΰτω μέν οΰν τά μεγάλα και άμφήριστα Agathias Schol., Historiar, lib. 5. - 88, 1537-96. Οΰτω μέν οΰν τών κατά δΰσιν ξυμπεσόν. Georg. Pachym., De Mich. Palaeol., lib. 5. - 143, 785. Οΰτω μέν οΰν, ώς εΐρηται, της τοΰ πατρός Joannes Zon., Annales, lib. 13. - 134, 1097-1204; P I Z . 3 (1897) 1-122. Οΰτω μέν τού βασιλέως Μιχαήλ μεταλλάξαντος Georg. Pachym., Hist. An­ dronici Pal. - 144, 15; C S B. (1835) 2, 11. Οΰτω μοι κρειττόνως συνεσε, πανίερε Theophylact., Epist. ad Citri ep. — 126, 476. Οΰτω μοι τό σοί γράφειν ήδΰ, και οΰχ Demetrius Kydon., Epist. 26. — B A Ν. 306. Οΰ των μελών τήν έκκοπήν λέγει, ά'π. S. Anastas. Sin., Q. 66. — 89, 685. Οΰ τών προχειρισάντων, τών δέ προχ. Euthym. Malakis, Epist. 6. — Μ E Μ. (1937) 46. Οΰ τών τυχόντων κακών πηγή S. Nilus, Epist. 4, 58. — 79, 576. Οΰτω πάνυ πέπραγα πονήρως, ώστε Synesius, Epist. 15. — 66, 1352; P SC. (1631) 174. Οΰτω πεπληροφορημένως έ'χω, ώς αΰτός Palladius, Dial, de Vita S. Chrys., cp. 20. - 47, 70; C N D. (1928) 125. Οΰτω πόρρω καθέστηκεν αίσχ. S. Isidor. Pel., Epist. 4, 177. — 78, 1268. Οΰτω πρέπον ήμίν εση καί άναγκαΐον S. Theodor. Stud., Smo. 102. — Μ B Ν. 10 (1905) 110. Οΰτως άμΰνουσι γονεΰσι παΐδες. ’Απέχω τήν Synesius, Epist. 14. — 66, 1349; PSC. (1631) 174. Οΰτως άπεκαραδοκούμεν οΐ ταπεινοί δέξα. S. Theodor. Stud., Epist. 1, 35. - 99, 1028. Οΰτως δει ήμας φρονεΐν περί ’Ιησού Χριστού S. Clemens, Epist. 2a ad Corinfh. - 1,329-48; F P A. (2. ed.) 1 (1901) 184-210; MCC. 1,221; S K Q. 2. Ser. 1 (1924) 71-81; CPS. 7 (1940) 217-49. Οΰτως διά τοΰ Χριστού περισσεύειν καί ή Photius, Fragm. in 2. Cor. — NA. 15 (1933) 583-604. Οΰτως είδον τά γράμματα τής αγάπης S. Basilius, Epist. ad Eusebium Sam. - 32, 504. Οΰτως εϊωθε καλεΐν πάντα τον εξ εθνών Eusebius Caes., In Ps. 111. — 23, 1345. Οΰτως εν τάύτη τή έρήμω καί μετά Nicephorus Blemm., In Ps. 62. 142 1485. Οΰτως Ιστίν ή ψυχή Ιν τφ σώματι S. Ephrem, De inspiratione. — ES O. 2, 323.

www.torrossa.com - For non-commercial use by authorised users only. License restrictions apply.

In itia P a tru m Graecorum

2 6 3

Ούτως έφάνη κατ’ δναρ, ώς εγράφη Marc. Eug., Versus. — Ρ Κ S. (1884) 105. Ούτως ημών τφ γένει τά δυσχερή πολλαχόθεν Manuel Calec., Epist. 69. — ST! 152 (1950) 264-66. ' Ούτως καί εν τη πρώτη ήρξατο επιστολή Oecumenius ep., In epist. 2. Thessalon. — 119, 109. Ούτως λέγει κύριος" Ό ουρανός μοι θρόνος Hesych. Hierosol., Comm. in . Isaiam, cp. 66 (ult.). - F Η I. (1900) 204-09. Ούτως λογισμοί ανθρώπων Mich. Ac., Epist. 162. — I, Μ A. 2,320. Ούτως μέν δή τών προτέρων ήμϊν λόγων S. Nicephor., Antirrheticus 1. - 100, 205. Ούτω σοι δοκώ τών σών επιλήσμων Maximus Plan, mon., Epistula 42. — T MP . (1886) 61-62. Ούτως ούν και ό έωρακώς αυτόν, εώρακε Eusebius Pamph., De eccles. Theologia, lib. 3, cp. 21 (ult.). - 24, 1045; G C S. 14 (1906) 181. Ούτως ούν ό ήγεμών πέμπεσθαι αυτόν (S. Lucas), Actus Apostplorum, sive ad Theophilum über alter, cp. 27 (ult.). .·— B E T . (1896) 89-95. Ούτως ούν τά κατά τον Ίωάννην καί Anna Comnena, Alexias, lib. 9. — 131, 652; E AC. 2, 156-85. Ούτω τάχα περιπτυσσομένη την όλοπόθητον Jacob, mon., Smo. in Visita­ tion. B. Μ. V. cp. 37 (ult.). - B SM. 2 (1856) 527. Ούτω τήν χάριν καί τά προ τής Photius, Smo. 59. — AFO. 2 (1900) 143. Ούτω τοιγαροΰν τής καρδίας διά τής S. Nilus, Tract. ad Eulogium, cp. 34. - 79, 1137. . Ούτω τοϊς άγιωτάτοις ΰμΐν όλικώς τε καί συμφυώς Sergius Patr. Cstpl., Epist. ad Honorium Pp. — M C C. 11, 529. Ού φαλακρή) κτείς, ώς ε'φης, θαυμασιώτ. Nicetas Paphlago, Epist. ad Aretham Caes. - N E . 8 (1911) 301. Ού φέρεται παρ’ Έβραίοις ή προγραφή" καί Eusebius Caes., In Ps.94. — 23, 1208. Ού φέρω τήν διά τον σόν βίον γ. S. Isidor. Pel., Epist. 2, 65. — 78, 508. Ού φέρω τήν Τιβερινήν εγκαλούμενος S. Greg. Νζ., Epist. 2. ad S. Basilium. — 37, 21. Ού φεΰγομεν τήν εκτεθεΐσαν αύθεντικήν πίστιν Expos, fidei Sirmii (a. 357). - OAW. 4 \ 257-58. Ού φημι χρήναι τούς, ώσπερ σύ S. Isidor. Pel., Epist. 2, 292. — 78, 721. Ού φθάνω σοι του εγκωμίου καρποφορών Theodor. Prodrom., Sermo in Isaac. Com. - BZ. 16 (1907) 112-7. Ού φιλοτιμίας ήμΐν τής εν λόγοις επίδειξις S. Cyrill. Al., Hom. Pasch. 22. - 77, 857.

www.torrossa.com - For non-commercial use by authorised users only. License restrictions apply.

In itia l ’atru m (iraecorm n

2 6 4

Ου φιλοΰντος άλλ5 αμυνόμενου, ταΰτην Demetrius Kyd., Epist. 27. — BAN. (1844) 307. Ου φιμώσεις βουν άλοώντα, τό γράμμα Germanus II. Patriarch. Const., Epist. - BZ. 16 (1907) 136-37. Ου φοβηθήση, φησίν, από S. Nilus, Epist. 1,96. — 79, 124. Ούχ άλις ήε βροτοΐσι βροτούς S. Greg. Naz., Epigramma 242. — J A P. 1 (1813) 602. Ού χαλκή εΐκών χρυσώ άπαστράπτουσα vS. Isidor. Pel., Epist. 3,361. — 78, 1016. Ούχ αμαρτάνει τις υπέρ τριών ανθρώπων Nicephorus Cp., Canon 11. — Ρ S vS. 4, 396. Ούχ απλούς μέν ό παρών λόγος ει και Georg. Acropol., Smo. in SS. Petr, et Paul. ' - H G A. 2 (1903) 81-111; v. B H G. 1499. Ούχ απλώς επιτίθεται ό δεινός πειράτης S. Isidor. Pel., Epist. 3, 385. — 78, 1028. Ούχ απλώς οι ποιηταί τού νόμου δικαιωθήσονται S. Maxim. Conf., Ο. 1S, resp. — 90, 305. Ούχ απλώς οι πολυχρόνιοι λέγονται « πρεσβΰτεροι > Origenes, in lib. Jesu Nave, Hom. 16: Fragm. — G C S. 30, 394 ss. Ούχ απλώς προς τό τών αμαρτημάτων Jus Canon, graeco-romanum (ex S. Jo. Chrys., De Sacerdotio 2, 4). - 119,725; L G R. 1, 186; R P S. 4, 387. Ούχ απλώς τοΐς τυχούσι την θείαν S. Nilus, Epist. 3, 320. — 79, 537. Ούχ απλώς χαρά μοι, άλλα καί στέφανος Euthym. Zigab., Comment. in epist. ad Philipp., Cp. 4. — K E Z. 2 (1887) 104. Ούχ απλώς, ώς ά'ν τις οΐηθείη, ή Photius, Q. Amph. 226. — 101, 1021. Ούχ άρπαγμόν ήγήσατο τό είναι S. Isidor. Pel., Epist. 1, 139. — 78, 273. Ούχ εαυτφ μόνον άρκεΐν (S. Jo. Chrys.), De jejunio (Ecloge). — SCO. 6, 886.

Ού χειρ κραταιά τούς κραταιούς δεσπ. Jo. Euch., Poema 79. — 120, 1179. Ούχ ηδονή κρεοφαγίας παρά Θεφ Apollinarius, Sermo (perditus). — Τ U. 7 3/4 (1892) 397. Ούχ ή δυναμις μόνον, ώ θαυμάσιε S. Isidor. Pel., Epist. 3, 317. — 78, 981. Ούχ ήλικίας υποστροφήν την προς τά S. Isidor. Pel., Epist. 1, 207. — 78, 313. Ούχ ήττον δέ τούτου, φίλτατέ μοι, μέγα Gregor. Bulg. Achrid., Epist. — N E . 14 (1917-20) 344. Ούχ ήττον τών ά'λλων Γραφών καί οί προκείμενοι Didym. Alex., In Ps. 126. - 39, 1584. Ούχί · άλλα μόνον τά σώματα τών πιστών Theodor. Abuc., Op. 17, resp. ult. - 97, 1541.

www.torrossa.com - For non-commercial use by authorised users only. License restrictions apply.

In itia P a tru m G raecorum

265

Οΰχί απλώς, ώ βέλτιστε, ό πλάσας S. Isidor. Pel., Epist. 5, 65. — 78, 1364. Οΰχί, θεράπαινα, ουχί, οΰδ° δλως αμφιβάλλω Dioptra, cp. 13. — A. 1 (1920) 100-105. Οΰχ iva απλώς μάθω μεν, δτι S. Jo. Chrys., Horn, in Ps. 4. — 55, 39. Ουχί παρών τοίς. μαθηταΐς ό Χριστός S. Jo. Chrys., Horn. 43. in Joann. - 59, 245. Οΐιχ ιστορίαν απλώς ψυχαγωγήσαι S. Isidor. Pel., Epist. 4, 176. — 78, 1268. Ουχί την αυτήν ευρίσκω προϊούσαν Photius, Q. Ampli. 48. — 101, 357. Ουχί, φησίν, εν πάσι κα'ι πανταχοϋ Theodor. Abuc. - Anastas Sin. (?), Op. 16: Quaest. dial. — 97, 1540 (inter: Opera Anastasii Sin.-Ingolstadii 1604, pg. 520). Ουχί φιλοτιμίας ενεκεν διηγούνται S. Jo. Chrys., Horn. 11. in Act. Ap. — 60, 93. Οΰχ ό δεινότητι κα'ι δυνάμει λόγων S. Isidor. Pel., Epist. 2, 103. — 78, 545. Οΰχ ό δικαίως κα'ι αδίκως πάσχων τι S. Isidor. Pel., Epist. 5, 363. — 78, 1544. Οΰχ ό εαυτόν συνιστών εστι S. Nilus, Epist. 2, 114. — 79, 249. Οΰχ δ πάσης αφορμής προς αδικίαν S. Isidor. Pel., Epist. 5,377. — 78, 1553. Οΰχ δπλοις κρατέων σοφίης πρόμος Epigramma in S. Demetrium. — B G C. 2, 149. Οΰχ ό πολυμέριμνος, κα'ι άπιστος S. Nilus, Epist. 3, 110. — 79, 436. Οΰχ όπως οΰδ’ αν εις οίμαί τών πάντων Theodulus Mon. - Thomas mag., Eaudatio S. Gregorii Theol. — 145, 216; v. B H G. 724; cfr. S M P. 1 (1914) 251-52. Οΰχ όσίής ρίζης μέν εγώ S. Greg. Naz., Epigramma 19. — J A P. 1 (1813) 544. Οΰχ δταν πολύς δ λόγος ρέη, κα'ι S. Isidor. Pel., Epist. 5, 121. — 78, 1396. Οΰχ δτε γράφω μνημονεύω σου μόνον S. Theod. Stud., Epist. 93: Simeoni. - MB N. 8, 81. Οΰχ δτε γράφω τότε μνημονεύω σου τής S. Theodor. Stud., Epist. 90: Ser­ gio. - MBN. 8, 79. Οΰχ δτι καθ’ υστέρησιν εΐπον δτι εχάρην Photius Patr., Fragm. in Phil. 4,11-18. - ΝΑ. 15 (1933) 630. Οΰχ δτι με τής πλάνης άπήλλαξας άκοΰση Manuel Calée., Epist. 10. — ST. 152 (1950) 180-81. Οΰχ δτι μοι κελευσθέντος παρά τού σου Manuel Calec., Epist. 26'. — ST. 152 (1950) 200-01. Οΰχ δτι μοι τών παιδιών συγγενής Synesius, Epist. 82. — 66, 1453.

www.torrossa.com - For non-commercial use by authorised users only. License restrictions apply.

266

In itia P a tru m G raecorum

Ούχ δα νύν γράφομεν, τολμηροί, αλλ’ S. Gregor. Naz., Epist. 133. — 37, 228. Ούχ δτι οικοδομούσιν, ούδ’ δτι εγκαλούσιν S. Jo. Chrys., Horn. 74. in Matth. - 58, 679. Ούχ δη πάντας τούς θανόντας S. Nilus, Epist. 2, 20. — 79, 208. ,Ούχ δηπερ Ευφοριών ούτοσ'ι πάντων Theodulus mag., Sermo. — B G C. 2,247. Ούχ δτι πρόφασις εγένετο τοΰ επιστεΐλαι ημάς S. Theodor. Stud., Cateches. 58. - P T S. 2, 409-415. Ούχ δτι σε κατά την πολλών δόξαν, δρ. Georg. Trap., Epist. ad Joannem Bai. imp. — 161, 896. Ούχ δτι τό τής αρετής χρήμα τοΐς πολλοις Theodosius mon., Vita Eeontii Patr. Hierosolym. - E M C . (1794) 380-434; v. B H G. 985. Ούχ ô τό ρεύμα τών λόγων εν γλώσση Photius, Epist. 2, 48. — 102, 865; B Ph. (1864) 424. Ούχ ό τούς εξωθεν βαρβάρους νικών S. Isidor. Pel., Epist. 3, 377. — 78, 1024. Ούχ ό τυχών έπεκρεμάσθη σοι S. Nilus, Epist. 1, 128. — 79, 137. Ούχ ούτω λαμπρός ούρανός Eaudatio S. Anastasii persae. — v. B Η G. 87. Ούχ ούτω πνεύματος λάβρου κατασπ. Photius, Horn, de ira et studio. — A F O. 2 (1900) 202. Ούχ ούτως άφιλόκαλος, άγιε δέσποτα κα'ι Theophylact., Epist. ad Nicephor. - 126, 365. Ούχ ούτως εμηνύσαμεν τφ προέδρφ Photius, Epist. 1,21. — 102, 788; B Ph. (1864) 410. Ούχ ούτως εωσφόρος άπαλοίς σκιρτήμασιν Asterius Amas., Or. 2a in Ps. V. - 40, 404. Ούχ ούτως ήδύ τι τφ φιλαρέτφ καί κόρφ Symeon Metaphr., Vita S. Jacobi Ap. - 115, 200; A S. - 1. Maii - 1, X III; v. B H G. 764. Ούχ ούτως οϊδέ τι τών άλλων έμποιεΐν τοΐς Vita S. Agapiti ep. Syn. — E Μ B. 1 (1911) 93-106; S I P . 95 (1909) 114 ss.; v. B H G. 35. Ούχ ούιως περ'ι υμών εστι λέγειν νύν S. Theodor. Stud., Cateches. 99. — P T S . 2, 712-20. Ούχ ούτως τις εραστής μανικώτατος S. Nilus, Epist. 3, 169. — 79, 464. Ού χρείαν εχούσιν ο! ΰγιαίνοντες ιατρού Esaias, Synod. Constit. 13. — 152, 1195; MAD. 1 (1860) 143. Ού χρή, αδελφοί, ελπίζειν εν οΐφδήποτε Antiochus Mon., De non spe­ rando in homin. — 89, 1736. Ού χρή άμα τφ θεάσασθαι τό εύμορφον S. Nilus, Epist. 3, 294. — 79, 529. Ού χρή άπογινώσκειν, ούδέ άπ. S. Nilus, Epist. 3, 63. — 79, 420.

www.torrossa.com - For non-commercial use by authorised users only. License restrictions apply.

In itia P atru m G raecorum

267

Ού χρή γράψαι πρότερον πρ'ιν την αιτ. Theodor. Mod., Epist. 4. — T T P. (1899) 42. Ού χρή δυσφορεΐν επι τοΐς συμβ. S. Nilus, Epi'st. 3, 157. — 79, 460. Ού χρή ένα Ιερέα ποιεΐν εύχέλαιον Sym. Thess., Q. 48. — 155, 893. Ού χρή θαυμάζειν, εί οί πονηροί τοΐς S. Isidor. Pel., Epist. 5,433. —78,1580. Ού χρή, θαυμάσιε, άεί'τοΐς άνέμοις ύπεί. S. Isidor. Pel., Epist. 1, 451. — 78, 429. Ού χρή λύμαίνεσθαι τάς χάριτας S. Isidor. Pel., Epist. 5, 542. — 78, 1632. Ού χρή, μακάριε, πάντα επιέναι S. Isidor. Pel., Epist. 3, 199. — 78, 881. Ού χρή ξενίζεσθαι τοΐς γινομ. S. Nilus, Epist. 3, 26. — 79, 384. Ού χρή παρά τάς τεταγμένας ήμέρ. Sym. Thess., Q. 59. — 155, 912. Ού χρή πάροδον διδόναι επι τ. S. Nilus, Epist. 2, 224. — 79, 317. Ού χρή τάς των πενήτων τροφάς άδοκ. S. Isidor. Pel., Epist. 1, 44. — 78, 209. , Ού χρή τήν ανυπέρβλητον του Θεού S. Isidor. Pel., Epist. 3, 196. — 78, 881. Ού χρή τή τεσσαρακοστή τή μεγάλη Nicephorus Cp., Canon 19. — P S S. 4, 396. Ού χρή τοκιστήν τήν θυτήρα καλέσαι Eugenius Panorm., Poema. — BZ. 11 (1902) 438. Ού χρή των δοκούντων εύτελών είναι S. Nilus, Epist. 3, 258. — 79, 513. Ού χρή, ω προς μέν τάς ενδόξους S. Isidor. Pel., Epist. 3, 116. — 78, 820. Ού χρή, ώ σοφώτατε, τούς προς χάριν S. Isidor. Pel., Epist. 4, 173. — 78, 1264. Ού χρόνος ήν αληθώς ό του καλού Vita Eucae jun. — 111, 441-80 (excerpta); A B. 13 (1894) 81-121; Th. 13 (1935) 97-125; v. B H G. 994. Ού χρυσού δόμος είμί· τί τέμνομαι S. Greg. Naz., Epigramma 238. — J A P . 1 (1813) 601. Ούχ ύβριστικώς επέστειλα μάλλον S. Gregor. Naz., Epist. 17: ad Eusebium Caes. — 37, 52. Ούχ ύπέρ ών οί προλαβόντες ήμάς τήν Leo Philos., Constit. 43. — 107, 525. Ούχ υφάσματος άλουργίς αίθος S. Isidor. Pel., Epist. 5, 25. — 78, 1340. Ούχ ως άπιστοΰμενος μάρτυρα καλεΐ S. Jo. Chrys., Horn. 2. in Phil. — 62, 189. Ούχ ως αύτός νομίζεις, ημείς δυνατοί εσμεν Isaac Syr., Epist. 2. — S I S . (1895) 360-61. Ούχ ώς επιτυγχανόντων τινών των προς Anon., Scholia 1- 12. — 90, 1173. Ούχ ώς έτερον τή μορφή, άλλ” ώς αύτόν ενα Synod. Antiochen. sub Theodor(et)o Patr. (Fragm.) (ex Theod. Stud., Epist. 3,294). — M C C. 12, 899.

www.torrossa.com - For non-commercial use by authorised users only. License restrictions apply.

2 6 8

In itia P atru m Graecorum

Οΰχ ώς έτυχεν ήλγησα άκοΰσας S. Jo. Chrys., Epist. 203. — 52, 724. Οΰχ ώς έτυχεν ήλγήσαμεν, μαθόντες S. Jo. Chrys., Epist. 98. — 52, 660. Οΰχ ώς έτυχε την πόλιν ήμϊν ό διάβολος S. Jo. Chrys., Hom. 14. de sta­ tuis. — 49, 143. Οΰχ ώς ήπόρηται τό παρά σοΰ προβληθέν Mich. Psell., De mortis deter­ minatione. - 122, 916; B P D. (1838) 155-59; W Μ P. (1948) 100-02. Οΰχ ώς ήπόρηται τό προβληθέν παρά σοΰ vide: Οΰχ ώς ήπόρηται τό παρά σοΰ προβληθέν. Οΰχ ώς θεούς, φασί, τάς εικόνας πρ. (S. Athanas.), De s. imaginibus (Fragm.). — 28, 709. Οΰχ ώς μηδενός πολεμήσοντος, καί σβέσαι S. Isidor. Pel., Epist. 3, 5. — 78, 729. Οΰχ, ώσπερ εμοΰ πρότερον έπιστέλλοντος Nicephor. Chumn., Smo. conso­ lator. ad amicum. — B G C. 5 (1833) 289-96. Οΰχ ώσπερ έν πελάγει, ώ σοφέ, παρά S. Isidor. Pel., Epist. 5, 412. — 78, 1572. Οΰχ ώσπερ επί των άλλων κατορθωμάτων Theodora Comn., De rebus ecclesiast. - S Ο T. (1865) 86-88. Οΰχ ώστε πλείους ποιήσαι τάς άθυμίας S. Basilius, Epist. ad Euseb. Sam. - 32, 897. Οΰχ ώς τινες νενοήκασιν ΰβριστικώς Theodoret., Q. in Exod. — 80, 225; cfr. H CM. 1 (1806) 233. Οΰχ ώς τινες νομίζουσι τον Πέτρον S. Maximus Cf., Q. 12. — 90, 793. Οΰχ ώς τι των παραδόξων ή των άλλως ήδέων Demetr. Kydon., Epist. ad Manuel, imp. — CDM. (1930) 121. Οΰχ ώς ψελλίσμασι παιδικοϊς Mich. Ac., Epist. 143. — LMA. 2 (1880) 288. Οΰ ψευδής [μόνη] κατηγορία, ώ S. Isidor. Pel., Epist. 1, 454. — 78, 432. Οΰ ψευσομαι, οΰδέ τα υπέρ εμέ Eustath. Thess., Epist. 47. — 136, 1316; T E O . 350. Ό ΰψηλόφρων έτερος μέν εστιν τοΰ Antiochus Mon., De megalomania. — 89, 1573. Ό υψωθείς εν τφ σταυρφ έκουσίως An., De Sacra Cruce. — P A S . 1 (1876) 507; C P C. (1871) 59. “Ο φασι πάσχειν τούς προς τον χαμαιλέοντα Demetrius Kydon., Epistola. - ST. 131 (1947) 98-99. ’Οφείλει δέ καί ό άρτος μη τμήμα Sym. Thess., Q. 58. — 155, 912. Όφείλειν ασφαλώς vide: ’Οφείλεις ασφαλώς. ’Οφείλει οΰν ό 'Ιερεΰς, έν τή πρώτη μου Προσφορά Neophyt. Encl., Liturg. Θεοσημείας. — C N E. (1914) 153-56.

www.torrossa.com - For non-commercial use by authorised users only. License restrictions apply.

In itia P atru m Graecorum

269

’Οφείλει ούτως γίνέσθαι' ϊνα στήκουν Sophron. Patr. Hieros., Officium horarum et troparia. — P K A. 2, 147. ’Οφείλεις ασφαλώς έχειν καί την ήμετ. Zenon imp., Epist. ad Felicem Pp. (= Evagrius Schol., Η E. 3, 20). — 862, 2637. ’Οφείλεις εΰχαριστεΐν τφ S. Nilus, Epist. 2, 22. — 79, 20Θ. ’Οφείλεται έσμέν, αγαπητοί, νουθετεΐν καί S. Ephrem Syr., In: Attende tibi, Capp. 12. - E S Ο. 1 (1732) 230. ’Οφειλέτην Ιμαυτόν λογιζόμενος τής π. S. Theodor. Stud., Epist. 42: Pa­ tricio. - Μ B N. 8, 35. ’Οφειλέτης είμί ου χάρτην καί μέλαν S. Theodor. Stud., Epist. 206: Eeontio. — M B N. 8, 177. ’Οφειλέτης υμών είμι του άλείφειν υμάς λόγοις S. Theodor. Stud., Cate­ chesis 39. - P T S . 2 (1904) 279-85. Όφείλομεν, αδελφοί καί τέκνα ήγαπημένα Hadrian. Pp., Allocutio in Sy­ nodo Rom. ctra Photium. — M C C. 16, 372. Όφείλομεν. πιστεΰειν ως έβαπτίσθημεν Anastasius Sin., Fidei notitia. — P I C . 2 (1868) 271; MVS. (1685) 125 (= Anonymus). Ό φέρων σοι την επιστολήν, ου νϋν πρ. Procop. Gaz., Epist. 45: Dio­ doro. - 872, 2753. Ό φήσας Θεός· Όράσεις έπλήθυνα, καί έν S. Maximus Conf., Q. 62, resp. — 90, 648. ’Οφθαλμόν καί χεΐρα δεξιάν ο πανάγ. S. Isidor. Pel., Epist. 1, 83. — 78, 240. ’Οφθαλμός εστίν ήλιος τής ημέρας Joann. Metrop. Naupact., Versus in imaginem Chairetismou. — S E. 15 (1903) 468-69. ’Οφθαλμός μέν ορών ή δένδρον , (S. Jo. Chrys.), Severian. Gab., Hom. in ficum aref. — 59, 585. ’Οφθαλμών αρρώστιας ενεκα Κυρφ καί Ίω Sophron. ep. Hieros., In lau­ dem, Ss. Cyri et Joann. Proem. — 873, 3380; S R. 3 (1840) 1 ss; v. B H G . 475. Ό φθορεύς τών πολιτών ημών Καππα. S. Isidor. Pel., Epist. 1, 484. — 78, 445. Ό φιλάνθρωπος δεσπότης ό μονογενής (S. Jo. Chrys.), Hom. in Mt. 6, 19-20. - N S. 20 (1925) 629-33. Ό φιλάνθρωπος Θεός, δ διδάσκων άνθρωπον S. Basii., Proem. in Regulas breviores. — 31, 1080. Ό φιλάνθρωπος Θεός οϊκτείρων τό (S. Jo. Chrys.), Hom. in communic. scientiae et de presbytero. — 61, 783. Ό φιλάνθρωπος Θεός ό συμμέτρους S. Basilius, Epist. ad Eusebium. — 32, 553.

www.torrossa.com - For non-commercial use by authorised users only. License restrictions apply.

270

In itia P a tru m G raecorum

Ό φιλάνθρωπος ’Ιησούς, επιφανείς τφ κόσμφ S. Anastas. Sin., In Trans­ figur. - 89, 1361; C N A. 1 (1648) 865. Ό φιλανθρωπότατος Σωτήρ των S. Nilus, Epist. 1,316. — 79, 196. Ό Φιλήμων ούτος Κολασσαεύς ήν, πιστός Euthym. Zig., Comment. in Epist. ad Philemon. - K E Z , 2 (1887) 333. Ό φιλόρρυπος τής πορνείας εΰρετής S. Nilus, Epist. 3, 143. — 79, 449. Ό φίλος δ σός εν μεγίστφ κλύδωνι S. Isidor. Pel., Epist. 3,378. — 78, 1024. Ό φίλος ό σός ήλθε μέν ού μαθησόμενος S. Isidor. Pel., Epist. 5, 262. - 78, 1489. 'Ο φίλος δ σός, παυσων τούς όνειδίσ. S. Isidor. Pel., Epist. 3, 302. — 78, 973. Ό Φιλόσοφος τφ δέει των χυδαίων κ. πεπλανημενών Georg. Schol., Laus Aristotelis. - P G S. 8 (1936) 505-507. Ό φιλοσόφως επισκεπτόμενος των πραγμ. S. Isidor. Pel., Epist. 5,495. - 78, 1613. “Οφλημα μέν είναι τοΐς εύσεβέσιν ώστε Encom. in S. Photium Thessalon. - A P T . (1897) 5-35; cfr. B Z. 7 (1898) 484; v. B H G. 1545. ’Όφλημα 8 χρεωστώ ΰμϊν, ήγουν την S. Theodor. Stud., Catech. 47: De humilit. et contempl. — Μ B N. 9a, 129. Ό φόβος το® Θεο® αρχή εστι τής Isaac Syr., Sermo 1. de vita mon. — IS . (1770) 1-11; S I S . (1895) 1-8. ’Όφρα δέ μή ξείνησι νόον κλέπτοιο βίβλ. S. Gregor. Naz., Carmen de libris canon. - 38, 841; P I C. 1,654-55; R P S. 4,363-64; B S O. 2 (1677) 178. Ό φρόνιμος μέν ως δ ό'φις, δ μετά περί. S. Basil., Reg. br. 245. — 31, 1245. Όφρύς βροτών και τ®φος αρχικό® Theodor. Prodr., Carmen 19. — 133, 1392. 'Ο φώσφορος πρίν, και προ το® σκότους Theodor. Bals., Versus. — WS. 25 (1903) 187. Ό χειροτονών υπερορία, καθαιρείσθω S. Basilius Mg., De tempore peccatorum. - B S O. 2 (1677) 206. Ό χερσίν άχράντοις εκ χοός θεουργικώς Canon, Ode 1. — Oct. (1885) 11. ’Οχληρός μέν ίσως δόξω τή βασιλεία: Metropol. Synad., Epist. ad imperator. - N E. 20 (1926) 332. ’Οχληρός, ώς εοικεν, εγώ πάντοτε Eustath. Thess., Epist. 34. — 136, 1301; T E Ο. 341. ’Όχλος με πραγμάτων περιέστη καί ν®ν Constantin. Pantechnis, metrop. Philippol., Tractat. de venatiöne perdicum et leporum. — AEG. 6 (1872) 47-52.

www.torrossa.com - For non-commercial use by authorised users only. License restrictions apply.

In itia P a tru m Graecorum

271

’Όχλος πολύς ' καί oí μέν συνεζήτουν, oí δέ Thepdor. II. Lascar., Epist. 40, ad Nicepli. Blemin. — T L F. (1898) 51-52. Ό χοϋς άμέτροις έντακείς κακουχίαις Alexius Pililos., Versus. — 120, 307. Ό χοϋς, ό πηλός, ή παλίστροφος κόνις S. Gregor. Naz., Poema 2, 18: De vita humana. — 37, 786. Ό χοϋς σε πάσιν άνθρωπον δείκνυσιν, ή Canon in honor. Nicephori Phoc. imp., Ode 9. - B Z. 13 (1904) 408-09. Ό χρεωστών, πάντοτε τον ίδιον ευεργέτην S. German. Cstpl., In Dormition. B. Μ. V. - 98, 340; CNA. 1 (1648) 1445; v. B H G. 1119. Ό χρημάτων κρείττων, οΰτε εις τούς S. Isidor. Pel., Epist. 3, 358. — 78, 1013. Ό Χριστιανός προ πάντων τούτο θέλει S. Anast. Sin., Adv. Judaeos. — 89, 1204. Ό Χριστός βασιλεύων ως Θεός Nicephorus Blemm., In Ps. 92. — 142, 1544. Ό Χριστός εγήγερται, καταλύσας κράτος Canon, In feria 5a Paschae, Ode 9. - P K A. 2 (1894) 233-34. Ό Χριστός είμι, τη γραφή δεδειγμέ. S. Theodor. Stud., Poema 93. — 99, 1801. Ό Χριστός εΐπεν, δτι · Ού δύναται ό Theodor. Abuc., Dialog. 23. 97 1553. Ό Χριστός εκ προσώπου τοϋ Άδάμ ως άνθρωπος Comment, in Ps. 142. - D AW. 52 (1906) 43. Ό Χριστός εκ προσώπου τοϋ ανθρώπου παρακαλεΐ Comment, in Ps. 69. - D A W. 52 (1906) 67. Ό Χριστός εστι τή γραφή δεδειγμένος S. Theodor. Stud., Poèma 34. — 99, 1793. Ό Χριστός, ή μέν Ιστι Χριστός, έχει την γνώσιν S. Nilus (?) Capita. — MEO. 44 (1931) 374 ss. (Cfr. Εΐ τις βούλοιτο ίδείν την τοϋ νοϋ). Ό Χριστός μέν ταΰτα τή βασιλίδι' την Nicetas Pan. Mag., Epist. 26. - Μ B N. 62, 444. Ό Χριστός ώδε τφ πανεντίμφ λόγψ Joann. Geom., Versus: 58. — 106, 933. Ό χρόνος εν χρόνφ, ή ούκ εν χρόνφ Theodor. Abile., Dial. 34. — 97, 1585. Ό χρόνος ούτε εν χρόνφ εστίν, ούτε ούκ εν χρ. Theodor. Abuc., Dial. 34. (resp. ult.). — 97, 1585. Ό χρυσός άλλοτε μέν άλλως μεταπ. S. Greg. Nz., Epist. 21. ad Sophron. - 37, 56. Ό χρυσούς οΰτος ήλιος των δογμάτων Joannes Psellus, Versus in S. Jo. Chrys. - 122, 909; Eos 9 (1903) 9. Ό χρώμενος, φησί, προς μόνην δήλ. S. Maxim. Conf., Scholion. — 91, 544.

www.torrossa.com - For non-commercial use by authorised users only. License restrictions apply.

272

In itia P atru m Graecorum

Ό χώρος έσθλός (καί γάρ Ειρήνης S. Theodor. Stud., Poema 118. — 99, 1809. 'Ο ψαλμός οΰτος τής μιας Σαββάτων Nicephorus Blemm., In Ps. 23. — 142, 143Q. Ό ψαλμός οΰτος φανερώς εις Χριστόν Nicephorus Blemm., In Ps. 21. - 142, 1420. Ό ψαλμός προσώπψ τού αιχμαλώτου λαού, οΐτινες Nicephorus Blemm., In Ps. 68. - 142, 1495. Όψάριόν εστιν εν τή -θαλάσση, λεγόμενον De aspide maris. — P S S. 3, 535. Όψέ καί μόλις γράμμα τής σής Mich. Ac., Epist. 99. — EMA. 2 (1880) 160. Όψέ μέν εδεξάμην τάς έπ'ι τοΐς προτ. S. Basilius, Epist. ad Patrophil. — 32, 929. Όψέ μέν επιστέλλω και βραχέα S. Jo. Chrys., Epist. 205. — 52, 726. Όψέ μέν καί βραδέως επεστάλκαμεν S. Jo. Chrys., Epist. 162. — 52, 706. Όψέ μέν, καί μόλις ήλθομεν έφ’ S. Cyrill. Alex., Epist. ad der. et pop. Cstpl. - 77, 124; ACO. I. I 1 (1927) 113. Όψέ μέν καί μόλις καί τής ελπίδος Jo. Euch., Epist. 9. — A W G. 28 (1881) 56. Όψέ μέν, όμως Ιδεξάμην τα αντίγραφα S. Theodor. Stud., Epist. 2, 44. - 99, 1248. Όψέ μέν τοΰ καιρού, δμως οτι κατελάβομεν S. Theodor. Stud., Epist. 2, 157. - 99, 1489. Όψέ τοΰ καιρού, δμως έ’μαθον συλληφθ. S. Theodor. Stud., Epist. 140: Theophani. — Μ B N. 8, 124. Όψίας δέ γενομένης, προσήλθον αΰτώ oí Orígenes, Tom. 11. in Matth. — 13, 904; G C S. 401, 34-69. Ό ψυχών καί σωμάτων Δημιουργός Theodoret., Epist. 4. — 83, 1180. Ό ών, Δέσποτα, Κύριε, ό Θεός, ό παντοκρ. Constit. apost., lib. 8, cp. 5. - 1, 1073; F DC. (1905) 474. * Ό ών εκ τοΰ Θεού τά ρήματα τού Θεού ακούει », φησίν ό Greg. Palam., Horn, in Εν. S. Eucae 8, 27. — O G P. (1861) 100-108; A G P . (1895) 45-54. Ό ών εν αρχή προς τον Θεόν, Θεός λόγος Prolog, de vita et ascesi ss. Pa­ trum. - B A P . Ser. VI. 7 (1913) 779. Ό ώσπερ δντα καλών τά ανύπαρκτα Canon, Ode 1. — Men. 5 (1899) 392 (29. Juni).

www.torrossa.com - For non-commercial use by authorised users only. License restrictions apply.

π Παγκόσμιον ό προφήτης τον θειον Nicephorus Blemm., In Ps. 148. — 142, 1618. Παγχάλεπος χειμών ταΐς παρ’ ήμίν Έκκλησίαις Theodoret. Epist. 118. — 83, 1328. Παθεΐν ήνέσχου δι’ ημάς, ό τή φύσει Canon, Ode 1. — Oct. (1885) 76. Πάθει σου πμίφ την άτιμασθεΐσαν Canon, Ode 1. — Oct. (1885) 513. Πάθεσι νεκρωθέντα ζώωσόν με, Πάτερ Canon, Ode 1. — Men. 5 (1899) 189 (30. Mai); Men. 6 (1901) 49 (6. Juli). Πάθη των λέξεων εΐσίν κζ'. Πρόσθεσις Anon., De vocum passionibus. — B G C. 3, 321. Παθοκτόνον, Χριστέ, εθελουσίως αυτός Canon, Ode 1. — Oct. (1885) 428. Πάθος άπήντησε τή καθ’ ημάς χώρα S. Basilius, Ad Theodos. imp. — 32, 1108. Πάθος εστίν άλογος ψυχής κίνησις Andronicus peripatet., De infirmitatibus animae. — ed. D. Hoeschel. Augsburg 1594; X. Kreuttner. Heidel­ berg 1884. Παθών άμαυρότησι δεδουλωμένον Canon, Ode 1. — Men. 2 (1889) 496 (15. Dec.). ΤΙαθών αμέτοχος συ διέμεινας, Λόγε Canon, Ode 9. — Pen. (1883) 355; Oct. (1885) 465. Παθών κατεδούλωσας σαρκός το φρόνημα Stichoi in S. Moschian. — E A. 21 (1901) 41. Παΐ, γέρον, αιώνων προγενέστερε Epigramma 21. — J A P. 1 (1813) 11, Παιδαγωγητέον καί γλώσσαν S. Nilus, Epist. 4, 41. — 79, 569. Παΐδας εγώ λόγους εγεννησάμην, τούς μέν Synesius ep., Epist. 1. — 66, 1321; P S C. (1631) 159; cfr. BZ. 14 (1905) 75 ss. Παΐδας τούς δούλους ώνόμασεν Nicephorus Blemm., In Ps. 112. — 142, 1575. Παιδεία, καί λόγος καί αρετή μέγα τι Matthaeus Kantak., Smo. ad filiam, — S Μ K. (1888) 10; D E I . 2 (1885) 428. Παΐδες Εβραίων εν καμίνφ κατεπ. Cosmas Hieros., Hymnus. — 98, 517. Παΐδες Χριστιανών τόδ’ ακούσατε S. Greg. Naz., Epigramma 171. — J A P . 1 (1813) 585; M G A. (1709) 139. T ’ - 18

www.torrossa.com - For non-commercial use by authorised users only. License restrictions apply.

274

In itia P atru m G raecorum

Παιδεύεται τι και πολιά, και . οΰ πάντη S. Greg. Naz.,1 Epist. 125. — 37, 217.

Παιδευτά Νοΰ, πρόελθε της Βυζαντίδος Manuel Philes, Carmina (Cod. Florent.). - MMP. 1 (1855) 143 ss. Παιδίν μου κι αν σέ ελύπησα, παιδίν μου κι Constantin. Anagnost., Stichoi politici. — B P B. (1913) 17-18. Παιδίοις μέν ή μορμώ φοβέρα, π. Theodoret., Epist. 32: ad Theodotum. - S T E . (1885) 26. Παίζει και πολιή. τα δέ παίγνια S. Greg. Naz., Epigr, 217. — Μ G A. (1709) 202. Παίζεις. Έ γώ δέ οιδα τον κίνδυνον S. Greg. Naz., Epist. 27. — 37, 61. Παίξωμεν και ημείς, ε! δοκεΐ, περί Psellus, Allegoria de Tantalo (excerpt.). - CAG. 3,408. Παιόνειον ιερόν ή μάλλον παλινφδίαν Theodor. II. Lascar., Epist. 28 ad Niceph. Blemm. - T L F. (1898) 37-38. Παις Αβραάμ δ μάρτυς ούτος εκ λίθων Nicol. Calliclis, Versus in imag. S. Georgii. — S N C. 8. Πακτωλός ώφθης άλλος, & στεφ. Christophorus Myt., Stichoi 55. — K C M. (1903) 32. Πάλαι αν άπέστειλα τη εύγενείφ σου δεδ. S. Theodor. Stud., Epist. 197: Sergio. - Μ BN. 8, 171. Πάλαι Sv Ιγεγράφειν, εϊ πάλαι εγνώκειν Theodoret., Epist. 7. — 83, 1180. Παλαιάν ήμΐν ευχήν δ άγιος Θεός S. Basil., Epist. ad Ascholium. — 32, 637. Πάλαι βασιλεύς τών σοφών συνθεις λόγους Anon., Versus. — 130, 11. Πάλαι γάρ τινες γιγαντιαΐοι Joannes Patr. Jeros., Smo. 2. de Azymis. — D T A. (1698) 516. Πάλαι δεξάμενος τά παρά τής σής S. Basilius, Epist. ad Theophilum ep. - 32, 925. Πάλαι διδαχθείς ώς άριστον παν μέτρον Joann. Euch., Versus in tabulas festorum. - 120, 1119; A W G. 28 (1881) 1, Πάλαι έμαθον ότι σέ τον στύλον καί S. Theodor. Stud., Epist. 264: Mi­ chaeli. - Μ B N. 8, 214. Πάλαι έπεθύμουν έπιστείλαι τή μακα. S. Theodor. Stud., Epist. 2, 26. — 99, 1192. Πάλαι έπιστείλας τή θεοσεβεία S. Basilius, Epist. ad Eusebium. — 32, 489. Πάλαι ίκανώς, ώς οίόν τε, διά βραχέων Method. Ol., In Synjeonem et Annam. - 18, 348; J M. (1865) 103; C A I. (1644) 396-430. Πάλαι καί πρόπαλαι Θεού χάριτι τήν ε!ς Prologue, in Actus Apostolorum. - A J T.. 2 (1898) 357-62.

www.torrossa.com - For non-commercial use by authorised users only. License restrictions apply.

In itia P a tru m G raecorum

275

Πάλαι μέν ’Αθηναίοι τάς σικελικάς Theodoret., Epist. 22. ad Aerium soph. - S T E. (1885) 19. Πάλαι μέν άλλην εχοΰσης τής πολιτείας Leo Philos., Constit. 47. — 107, 532. Πάλαι μέν άπραγμονεστέρας Ιποιοΰμην Synesius, Epist. 90. — 66, 1457; PSC. (1631) 231. Πάλαι μέν δέδωκεν ΰμΐν ό φιλάνθρωπος Theodoret., Epist. 94. — 83, 1288. Πάλαι μέν έγκωμιάζειν τάς τοΰ μεγίστου Laudatio SS. Lucilliani et soc. - A S. - 3. Jun. - 1, 276-86; v. B H G . 999. Πάλαι μέν έδηλώθη τή στερρότητί σου Constantin. imp., Epist. ad Arium. - 67, 148; P L . 8, 562; M C C. 2,1156; Ο A W. 3 \ (1934) 63. Πάλαι μέν εΐχεν 'Ηρακλής Εύρυσθέα Georg. Pis., Carmen. — W S. 13 (1891) 11. Πάλαι μέν εν τΰποις ήν τά τής πίστεως Sym. Metaphr., Vita S. Dionysii Areop. - 4, 589; 115, 1032; v. B H G . 555. Πάλαι μέν ετυρβαζε τά μέρη τοΰ νοός Theodor. II. Lascar., Epist. 7 (96) ad Manuel. Patriarch. - T L F. (1898) 130-31. Πάλαι μέν ή ιερωσυνη πταίουσαν την S. Isidor. Pel., Epist. 5, 268. 78, 1492. Πάλαι μέν ήνεγκεν ή τά μέγιστα πάλαι Nicephor. Greg., Epist. ad Primi­ cerium. - E D. 2 (1924) 266-68. Πάλαι μέν ήν μοι, δέσποτα στεφηφ. Jo. Euch., Poema 53. — 120, 1164; A W G. 28 (1881) 28. Πάλαι μέν (oflv) ή τοΰ Μωσέως ράβδος τοΰ Jo. Xiphii. - Philipp. Keram. (?), Hom. in Dom. 15. (3). - 120, 1199; E O K . 1 (1903) 317-40; cfr. Milano, Ambr. 397 = G 53 sup. (XIV) 108-111 = Philipp. Kerameus. Πάλαι μέν ’Ιουδαίοι τον ’Ιωσήφ Ιστοροΰσιν Georg. Schol., Epist. ad De­ metrium Palaeol. — P G S. 3, 174-78. Πάλαι μέν ιπποκενταυρους οίδεν ή Ιστορία Theodor. II. Lascar., Epist. 29 (77) ad Georg. Acrop. - T L F. (1898) 103-104. Πάλαι μέν μΰθον ήγουμην καί τερατείαν Constantin. Manass., Smo. — S P L . (1901) 11-20. Πάλαι μέν δ θεόπτης Μωσής άνάγων Theophanes Ker., In S. Pascha. — 132, 605; S E K . (1860) 129. Πάλαι μέν οΰν ή τοΰ Μωσέως ράβδος Joannes Xiphii., Oratio in 3am jejuniorum hebdom., et in adorat. Crucis. — 120, 1260; v. BHG. 428. Πάλαι μέν ούτως, αλλά νΰν οΰτω π. Jo. Euch., Epigr. 2. — 120, 1199; Β S Μ. 2 (1856) 534. Πάλαι μέν τάς κατά γήν διατριβάς Commentarius de S. Thoma ap. — v. B H G . 1835.

www.torrossa.com - For non-commercial use by authorised users only. License restrictions apply.

276

In itia P atru m G raecorum

Πάλαι μεν τό τής διαστάσεως τραύμα Roman. imp., Epist. ad Symeon.

Bulg. - D E I . 1 (1884) 664 (mut.). Πάλαι μέν, φησίν, ό Δεσπότης S. Jo. Dam., Canon, Ode 1. — S T P. (1888) 59. Πάλαι μέν ώκνουν έπιχειρήσαι τή Cosmas Indicopl., Prolog. 2. in Topogr. Christ. - 88, 53; C N P. 2 (1707) 114; W C I. (1909) 38. Παλαιός λόγος διαγορεύει, και θεσμός S. Isidor. Pel., Epist. 3, 347. — 78, 1004. Παλαιός μέν εφη τις σοφός, ώς Michael Ac., Epist. 78. — Ε Μ A. 2 (1880) 125. Παλαιός νόμος εστ'ιν ΐνα μηδεις Constant, imp. Porph., Novellae Consti­ tutiones. — 113, 549. Παλαιός τις νόμος επεκράτησε τοΐς Nicephor. Blemm., De regiis officiis. - 142, 612. Παλαιού χρέους εκτισιν άποπληρώσων S. Greg. Nyss., - S. Basilius(P), in: Faciamus hom. - 44, 257-77 ; 30, 9-37; cfr. B Z. 36 (1936) 46-57. Πάλαι ποτέ έγραφες προς ημάς και νύν Mich. Psell., Epist. ad Patriarch. Antioch. - O R. 13 (1941) 156-58. Πάλαι προκαταλαβόντες τον ίερόν τούτον S. Basilius, in Ps. 114. — 29, 484. Πάλαι προσευχόμενη πιστώς "Αννα Poema in Β. Μ. V. Conception. — T C Η. (1862) 117. Πάλαι προς τάς παρά τής εΰλαβείας (S. Basilius), Epist. ad Amphiloch. - 3 2, 716; B S Ο. 2 (1677) 73; P I C. 1 (1864) 586; cfr. B Z. 44 (1951) 62-78. Πάλαι προφήτης έν Σεραφ'ιμ προβλέπει Joann. metrop. Naupact,, Stichoi. - S E . 15 (1903) 472-73. Πάλαι σοι βουλομένφ γράψαι περ'ι Kerkyraika Documenta. — VV. 13 (1906) 342. Παλαΐστραι μέν σώμασιν ανδρείαν χαρ. (S. Jo. Chrys.), In S. Romanum m. - 50, 611-18; cfr. Z K T. 58 (1934) 110-13; S U. (1937) 125-32; AB. 50 (1932) 276-77; v. B H G. 1602. Πάλαι σύ μόσχος, Μόσχε, μικρός Christophorus Myt., Stichoi 31. — K C Μ. (1903) 18. Πάλαι την εμαυτού θρήνων τύχην, π. Theophylact., Epist. ad Pacurian. - 126, 333. Παλάμας θείας Σταυρφ, ’Ιησού, άπλώσας Canon, Ode 1. — Oct. (1885) 683. Πάλιν άγων τοΐς ρήτορσι, τοΐς λογογ. Theodor. Prodrom., In victor. Alexii Comn. — 133, 1344. Πάλιν άλλου πυθομένου, και λέγοντος τφ S. Theod. Stud., Encom. in Arsenium, cp. ult. — 99, 869.

www.torrossa.com - For non-commercial use by authorised users only. License restrictions apply.

In itia P a tru m G raecorum

277

Πάλιν αναγκάζομαι, αγαπητοί, κατηγορήσαι (S. Jo. Chrys.), Ecloga 39. — 63, 853; cfr. S A W. 144 (1902) 4, 69. Πάλιν άναγκαϊον αΰτοΐς λέγει, το μιμεϊσθαι S. Jo, Dam., In Epist. ad Philipp., cp. ult. — 95, 877. Πάλιν αναιρεί την συγγνώμην αυτών S. Jo. Chrys., Horn. 18. in Rom. — 60, 571. Πάλιν ανθρωπίνως διαλέγεται, κα'ι S. Jo. Chrys., Horn. 49. ih Act. Ap. - 60, 337. Πάλιν άποστολική καταστράπτει πανήγυρις Procop. Diac., Encom. in S. Marcum. - 100,1188-1200; A S. - 25. Apr. - 3, XEVIII-L ; V . B H G. 1037. Πάλιν αρχόμεθα διά χρόνου εις την S. Theodor. Stud., Catechesis 21. — P T S . 2 (1904) 149-56. Πάλιν αυτούς τη οικεία προκαταλ. S. Jo. Chrys., Horn. 6. in Col. — 62, 337; CP S . 6 (1939) 199. Πάλιν γενέθλιον Χριστού καί νίκη β. Theodor. Prodr., Carmen 12. — 133, 1387. Πάλιν γράφομεν προς υΙόν αγαπώ μενον παρ’ Nicolaus Cp. Patr., Epist. 28. - I l l , 176; S R. 10 (1844) 272. Πάλιν γράφω, παρείναι δέον άλλα παρά S. Gregor. Naz., Epist. 140. — 37, 237. Πάλιν, ει βούλεσθε, κα'ι σήμερον τής S. Jo. Chrys., Horn. 14. in Genes. - 53, 111. Πάλιν εκλάμπει μοι το φώς· πάλιν τρανώς Symeon Neotheol., Smo. 13. versifie, - Z S N. (1886) 2,21-22. Πάλιν εκ τής ακολουθίας των πρώην S. Jo. Chrys., Horn. 51. in Genes. - 54, 451. Πάλιν ενθάδε καταράται τούς όνομα, Severus Antioch., Fragmenta. — S R. 10 (1844) 202-05. Πάλιν εν Σαββάτφ θεραπεύει S. Jo. Chrys., Horn, 40. in Matth. — 57, 439. Πάλιν ενταύθα τών αυτού λόγων αυτόν S. Cyrill. Al., Apolog. pro 12 capp., c. 12. - 76, 377. Πάλιν εν τή σκοτία φαίνει το φώς · π. Michael Acom., In sepultur. Chri­ sti. - GM A. (1882) 1-31. Πάλιν εξέλθετε, λαός, εξέλθετε τα έθνη Nicolaus Eiren., Poèma. — S B A. 192010, 102. Πάλιν εορτή, καί πάλιν πανήγυρις, καί πάλιν εγώ δ. S. Andreas Cret., S. Jo. Damasc. (?), In Nativ. B. Μ. V. — 97, 844-61; cfr. Andros, Hagia 43 (s. XIII) fol. 253a (= S. Jo. Dam.); v. B H G. 1127.

www.torrossa.com - For non-commercial use by authorised users only. License restrictions apply.

278

In itia P atru m Graecorum

Πάλιν εορτή, και πάλιν πανήγυρις, και πάλιν ή Έκκλ. S. Jo. Chrys., Hom. de Pentecoste. — 50, 453.

Πάλιν εορτής μυστήριον και πάλιν δ Germanus II. Patr. Constp., In exaltat. S. Crucis. - 140, 621; v. B H G. 429. Πάλιν εορτή τή εκκλησία κ. πάλιν μυστήριον Severian. Gab. (?), In S. Cru­ cem. - M B T. 8 (1926) 129-37. Πάλιν επαινεί τον Τίτον. Επειδή S. Jo. Chrys., Hom. 18. in 2. Cor. — 61, 523. Πάλιν επ’ Ιμέ χρίσμα καί πνεύμα καί πάλιν S. Gregor. Νζ., Smo cum ' episcop. factus est. — Germanus II. Patr. Cstpl., Hom. cum Pa­ triarcha ordinat, e. — 35, 820; L G P . (1913) 214-17; cfr. Oxford, Ms. gr. 131 (s. XIV) 82a-b (= Germanus II). Πάλιν επί τήν θυσίαν ταύτην S. Jo. Chrys., Hom. in Ps. 134. — 55, 387. Πάλιν επί τήν συνήθη τράπεζαν S. Jo. Chrys., Hom. 61. in Genes. — 54, 525. Πάλιν επί τό γράφειν, υίέ μου θεοφρούρητε Nicolaus Cp. Patr., Epist. 16. - 111, 108; S R. 10 (1844) 221. Πάλιν επί τοΐς διωγμοΐς οίς ΰπέμεινον ο! θ. Severian. Gab., Fragm® in 2. Thess. - NA. 15 (1933) 332-36. Πάλιν επί τον αυτόν είμι λόγον καί μάλ. S. Theodor. Stud., Smo. 48: De subjectione, concord. et pace. — Μ B N. 9, 115. Πάλιν έτέρα σοι φυλακή, τέκνον ήγα. S. Theodor. Stud., Epist. 1, 40. — 99, 1049. Πάλιν έτέρως αυτούς καταισχύνει S. Jo. Chrys., Hom. 42. in Matth. — 57, 451. Πάλιν εύρομεν δτι εάν τελεία γυνή Nicephor. Cp., Typicon, can. ult. — P S S. 4, 388. Πάλιν εύσεβείας καιρός, καί πάλιν προς τήν Procop. Gaz., Epist. 104: Dorotheo. - 872, 2792°. Πάλιν ήδη τό γλυκύ τούτο καί φαιδρόν Nicetas Mag., Epist. ad Joannem. - N E . 19 (1925) 157-58. Πάλιν ή ευαγγελική φωνή προς Theophanes Ker., De Publicano et Pharisaeo. - 132, 356; S E K. (1860) 58. Πάλιν ημάς επί τον συνήθη θίασον S. Cyrill. AI., Hom. Pasch. 27. — 77, 928. Πάλιν ημάς ευεργετών δ Κύριος, καί τήν οικ. (S. Athanas.), In Matth. 21, 9. - 28, 1024. Πάλιν ημάς ή αγία νηστεία (S. Jo. Chrys.), Hom. 2. de jejunio. — 60, 713.

www.torrossa.com - For non-commercial use by authorised users only. License restrictions apply.

In itia P atru m G raecorum

279,

Πάλιν ή μας δ κάκιστος φθόνος και δ Euthym. Malakis, Epist. 8. — Μ E Μ. 48. Πάλιν ημάς δ τής διδασκαλίας νόμος (Bas. Sel.), Nestorius, In Gain et Abel. - 85, 61; cfr. R Bi. 9 (1900) 344-49. Πάλιν ημείς τον αγαπητόν κα'ι συμπρ. S. Basilius, Epist. ad Elpidium. — 32, 756. Πάλιν ήμΐν, αγαπητοί, πνευματικώς (S. Jo. Chrys.), Horn, in Ps. 100. — 55, 629. Πάλιν ήμΐν δνάς αδιάλυτος ελάμψεν S. Sophron. Hieros., In SS. Petr, et Paul. - 873, 3356; v. B H G. 1495. Πάλιν ήμΐν Ιξ ουρανού έπεδήμησεν (S. Jo. Chrys), Encom. in S. Joann. Evangelistam. - N S. 17 (1922) 665-67 et 725-28. Πάλιν ήμΐν ήκεν δ μέγας στρατ. S. Nilus, Epist. 1, 114. — 79, 132. Πάλιν ήμΐν ή τοΰ μακαρίου Δ. (S. Jo. Chrys.), Severian. Gab., Horn, in Ps. 96, 1 etc. - 55, 603; MB T. 8 (1926) 57-60. Πάλιν ήμΐν δ θείος έφέστηκε Sermo de tribus inventionibus capitis S. Joannis Bapt. — v. B H G. 841. Πάλιν ήμΐν δ Ιερός τοΰ Χρίστου καί Anon., Smo. in invention, capitis S. Joann. Bpt. - L M B . 1 (1911) 126-31. Πάλιν ήμΐν δ τής αγίας εορτής αναλάμπει καιρός S. Cyrill. Ah, Horn. 4. in Pascha. — 77, 452. Πάλιν ήμΐν παρά τοΰ Κυρίου (S. Jo. Chrys.), Horn, de eleemosyna. — 60, 747. Πάλιν Ήρωδιάς μαίνεται, πάλιν S. Jo. Chrys., Horn, in decoll. Jo. Bapt. - 59, 485; cfr. 67, 717; Η H S. (1587) 418; B SI. 1 (1929) 192-205; v. B H G. 859. Πάλιν ή τοΰ Θεοΰ ενυπόστατος σοφία Theophanes Ker., De divite et Lá­ zaro. - 132, 249; S E K . (1860) 30. Πάλιν Ίησοΰς δ εμός, κ. πάλ. μυστήριον S. Greg. Νζ., Or. 39. — 36, 336. Πάλιν ίκανώς, ως οΐόν τε, διά βραχέων Method., Smo. de Simeone et Anna. - 18, 348. Πάλιν ίπποδρομίαι, καί πάλιν δ S. Jo. Chrys., Horn. 7. de Incomprehens. - 48, 755. Πάλιν ’Ιωάννης δ μέγας, ή πρόδρομος τοΰ Λόγου φωνή Macarius Chrysokeph., Smo. in Decollationem S. Jo. Bapt. — EMC. (1794) 346-79; v. B H G . 860. Πάλιν ’Ιωάννης δ την γλώτταν χρυσ. Jo. Euchait., In 3 Hierarchas. — A WG: 28 (1881) 106-19; v. B H G. 747. Πάλιν καί ενταύθα τό στενόν καί τεθλιμμ. S. Basil., Reg. br. 241. — 31, 1244. ■

www.torrossa.com - For non-commercial use by authorised users only. License restrictions apply.

280

In itia P atru m G raecorum

Πάλιν λαμπρός υμέναιος, πάλιν δυάς Theodor..Prodrom., Versus nuptiales.

- R H C. 2 (1881) 764-65. Πάλιν λέγω ΰμΐν ou εάν δυο υμών συμφωνήσωσιν Orígenes, Tom. 14. in Matth. - G C S. 401, 271-40», 348. Πάλιν μαρτύρων μνήμη, και πάλιν S. Jo. Chrys., Hom. in S. Romanum. - 50, 605; cfr. SU. (1937) 125 ss; v. B H G. 1601. Πάλιν μαρτύρων μνήμη, πάλιν ευσεβών (S. Jo. Chrys.), Severian. Gabal., Hom. in Ss. martyres. - 52, 827; cfr. MB T. 8, 68-71; v. B H G. 1189. Πάλιν νηστείας καιρός, πάλιν (S. Jo. Chrys.), Hom. 6. de jejunio. — 60, 719. Πάλιν ó γέρων εγώ προς τό τών λόγων αγομαι (Basil. Sel.)-Nestorius, In Ss. Innocentes. - 85, 388; cfr. R Bi. 9 (1900) 344-49; v. B H G. 824. Πάλιν δ Δαυίδ προτρεχέτω τοϋ λόγου Germanus II., In Ss. Innocentes. — 140, 736. Πάλιν ô δεινός κα'ι άρχέκακος ό'φις την Gregor. Palamas Thessalon., Sermo 1. advers. Catinos. — G T S. (1628) 1-47; cfr. Legrand, Biblio­ graphie hell. XVII. s. - Paris 1 (1894) 237-39. Πάλιν δ ήμέτερος ’Ιωάννης, ώ Έφέσ. (S. Jo. Chrys.), Hom. in S. Jo. Evangelistam. — 61, 719; v. B H G. 927. Πάλιν ot δείλαιοι καί πάντων S. Jo. Chrys., Hom. 4. adv. Judaeos. — 48, 871. Πάλιν ot κόλποι Χριστού άπαυστον (S. Jo. Chrys.), Hom. in drachmam et Luc. 15, 11. - 61, 781. Πάλιν δ Καππαδόκης επί στρατοπέδου S. Isidor. Peí., Epist. 1, 483. — 78, 445. Πάλιν δ πόθος σαφής κ. πάλιν ή αγάπη Joannes Eugen., Epist. 24. — L P P. 1 (1912-23) 198. Πάλιν δ τάλας εγώ τον νούν επί τήν Βηθλ. Jo. Euboe., Hom. in Ss. In­ nocentes. - 96, 1501; v. B H G. 825. Πάλιν δ τής δυσσεβούς πίστεως vide: Πάλιν ώ τής δυσσεβούς. Πάλιν δ Χρυσόστομος εις μνήμην δικαιοσ. Cosmas Vest., Encom. in translat. S. Jo. Chrys. - E B S . 2 (1925) 59-65. Πάλιν δ ψίθυρος κα'ι δ κατάλαλος Antioch. Mon., De susurratione. — 89, 1533. Πάλιν παραίνεσις κα'ι ευχή μετά S. Jo. Chrys., Hom. 32. in Rom. — 60, 675; cfr. 64, 1037. Πάλιν πειρασμός, πάλιν σκάνδαλον S. Theodor. Stud., Catechesis 8 (Sermo 111). - P T S . 2 (1904) 49-55; Μ B N. 10 (1905) 147. Πάλιν περ'ι τής τού Χριστού κηδεμονίας S. Jo. Chrys., Hom. 28. in Rom. - 60, 649.

www.torrossa.com - For non-commercial use by authorised users only. License restrictions apply.

In itia P atru m G raecorum

281

Πάλιν πόλεμος γέγονεν, ώς φασ'ιν, καί π. S. Theodor. Stud., Smo. 97: De separ, ab heterod. — M BN . 9, 224. Πάλιν πολλάκις είς τό πριν ναυάγιον, φ ή μεν Theodor. II. Dascar., Epist. 18. ad Niceph. Blemm. — T L F. (1898) 24-25. Πάλιν προεόρτιος ή κατήχησις από τής S. Theodor. Stud., Cat. 32: De passionibus. - M B N . 92, 88-91; P T S. 2,186-93. ΙΙάλιν προσήλθεν ό δράκων σου δράσσ. S. Gregor. Naz., Poema. — 37, 1406; cfr. 1418. Πάλιν προς σέ ό Νικόβουλος ό εμός S. Greg. Naz., Epist. 175. — 37, 285. Πάλιν σκηπτός κ. κεραυνός κ. καταιγίς Theodor. Prodrom., Versus in im­ peratricem. - R H C . 2 (1881) 768-69. Πάλιν σου τα γράμματα προς ημάς Joannes Vecc., lib. 3. ad Theodor. ep. Sugd. - 141, 324; A L P. (1655) 827-56. Πάλιν σου τίμιον γράμμα μετά ξεν. S. Maximus Conf., Epist. 37. — 91, 632. Πάλιν στροφήσας, τέκνον, έκ τής φροντίδος S. Theodor. Stud., Poema 28. - 99, 1789. Πάλιν τά μεγάλα τε και υψηλά δ. S. Gregor. Nyss., Hom. 6. in Cant. Cant. - 44, 885. Πάλιν τά σήμερον άναγνωσθέντα S. Jo. Chrys., Hom. 38. in Genes. — 53, 350. Πάλιν τάς μέν μικράς παρατρέχουσι S. Jo. Chrys., Hom. 37. in Act. Ap. - 60, 262. Πάλιν τά φορτικώτερα τίθησι και S. Jo. Chrys., Hom. 35. in Matth. — 57, 405. Πάλιν την αιτίαν τίθησιν δ ευαγγελιστής S. Jo. Chrys., Hom. 71. in Matth. - 58, 661. Πάλιν την « διά » πρόθεσιν επί του Θεοΰ Theodoret., In Epist. ad Ephes., cp. 1. - 82, 509. Πάλιν την μέχρι τοϋδε σιγήν άφορμάς Demetrius Kydon., Epist. ad Calopheron. - C D M. (1930) 46-47. Πάλιν τήν προθυμίαν αυτών διεγ. S. Jo. Chrys., Hom. 10. in 2. Cor. — 61,465. Πάλιν τή παρρησίςι του αγίου (S. Jo. Chrys.), Hom. ctra Haereticos et in B. Μ. V. - 59, 709; v. B H G. 1128. Πάλιν τής σής φιλανθρωπίας καί των Niceph. Call. X., Oratio euchar. — BZ. 11 (1902) 47. Πάλιν τον Θεόν μαρτυρεται, προ μ. S. Jo. Chrys., Hom. 18. in 1. Tim. — 62, 595.

www.torrossa.com - For non-commercial use by authorised users only. License restrictions apply.

In itia Patrum Graecorum

282

Πάλιν τον περί αγάπης κινεί λόγον S. Jo. Chrys., Horn. 14. in 2. Cor. - 61, 497. ΙΙάλιν τους αυτούς άνακυκλοϊ λόγους Joann. Philopon., De aeternitate mundi, Smo. 18 (Λΰσις). - R A J . (1899) 612 (in BT.). Πάλιν τφ αύτφ ΰποδείγματι κέχρηται S. Jo. Chrys., Horn. 21. in Rom- 60, 601. Πάλιν υμάς Ιπ'ι την συνήθη τράπ. S. Jo. Chrys., Horn. 49. in Genes. — 54, 443. Πάλιν ύμΐν επιστολήν, καί πάλιν ετερος Procop. Gaz., Epist. 50: Zach, èt Phil. - 8 7 2, 2757. Πάλιν ύμνεΐν ό προφητικός παρακελεΰεται (S. Jo. Chrys.), In Ps. 106. — 55, 666.

Πάλιν ύψοϋται σταυρός, πάλιν ή κτίσις (S. Jo. Chrys.) - Pantaleon Diae., De Exaltatione Crucis. - 98, 1265; SCO. 7, 661; v. B H G. 430. Πάλιν φιλανθρωπίας καιρός, καί πάλιν S. Gregor. Naz., Epist. 141. — 37, 240. Πάλιν φως προερχόμενον, καί πάλιν εγώ S. Sophronius arch. Hieros., In s. baptisma. — P K A. 5, 151-68. Πάλιν χαράς ευαγγέλια, πάλιν ελευθερίας (S. Jo. Chrys.), S. Gregor. Thaumat. (?), S. Proclus (?), Homil. in Annuntiat. B. Μ. V. — 50, 791; 10, 1172; CN A. 1 (1648)' 601; MB T. 23 (1940) 39 nr. 27; L M B. 1 (1911) 278-81; cfr. Grotta-Ferrata Mscr. (5. a. X II (s. XI). Πάλιν χρεία τις αναγκαία καί S. Jo. Chrys., Horn. 3. adv. Judaeos. — 48, 861. Πάλιν χρή μεταχειρίσασθαι ημάς (S. Jo. Chrys.), Horn, de simulatione. — 48, 1073. Πάλιν ως στρατιώτης έννομος την προς Amphiloch. Icon., Horn, in: Pater, si possibile est. — H A I. 91-102; cfr. 61, 751. Πάλιν ώ τής δυσσεβοΰς πίστεως ! Μετά Passio S. Cononis. — P K A. 5 (1898) 384; GAM. (1902) 129-33; K M A. (1929) 64-66; N S. 18 (1923) 55-57; v. B H G. 361. Πάλι φέγγος, πάλιν άώς, Πάλιν άμέρα Synesius ep., Hymnus 2. — 66, 1592; PSC. (1631)316-18; CPC. (1871) 5-7; A A N. - N. Ser. 4,2 (1916) 110; T S C. 1 (1939) 43-47. . Παλλάδιος δέ ό πολυθρΰλλητος ομόχρονος Vita Palladii ep. (= Theodoret., Hist, relig. cp. 7). — 82, 1364-65; v. B H G. 1404. Πάλλετ’ Ιμοί κραδίη, Μαξέντιε S. Greg. Naz., Epigramma 160. — J A P. 1 (1813) 582; M G A. 136. Παμμεδέοντα, άνασσα, θεοΐο γόνον Epigramma 31. — J A P. 1 (1813) 14.

www.torrossa.com - For non-commercial use by authorised users only. License restrictions apply.

Initia Patrum Graecorum

283

Πάμμουσε βίβλε χαρίτων πληρέστατη Anon., Versus in Jo. Euch. — AWG. 28 (1881) pg. iv s. Παναγία δέσποινα θεοτόκε, ή μόνη S. Ephrem, Precatio. — E S Ο. 3, 524. Παναγία δέσποινα μου θεοτόκε, άποδίωξον Oratio in Β. Μ. V. — R Ο. nr. 51-52, an. 5 (1915) 157. Πανάγιαι αί παραινέσεις τού μακαρ. (S. Jo. Chrys.), Hom.: Ascetam fa­ cetiis uti non debere. — 48, 1055. Παναγία παρθένε βοήθησον καί χειρός των Theophan. Grapt., Oratio ad Β. Μ. V. - N S. 33 (1938) 622. Παναγιώτατε δέσποτα, άρχιεπ. τής μεγ. Macarius archiep., Epist. — S I Ρ. 95 (1909) 285. Παναγιώτατε δέσποτα καί καθηγητά μετά Joann. Naup., Epist. 5. — V V. 3 (1896) 248. Παναγιώτατέ μου αΰθέντα καί δέσποτα Leo V (?), De formulis epistolar. Cleri. - 107, 404. Πανάριστέ μοι πάντων άνδρών ως αληθώς Joann. Eugenic., Epist. ad Georg. Gemist. - L F F. (1892) 291-92. Παν δέ αμάρτημα άναφέρεσθαι δει S. Basilius, Regula 46. — 31, 1036. Παν είδος ακαθαρσίας, οΐον S. Nilus, Epist. 2, 282. — 79, 341. Παν έκ τίνος υποκειμένου γινόμενον Disputatio cum Photino Manicheo. - 88, 569. Πανευγ(εν)έστατε Αΰθέντα μου, περί ής Nilus Doxap., Notitia thronor. Patriarch. — 132, 1084. Πανευτυχέστατε Σεβαστοκράτορ, τέκνον Gregor. Cypr., Epist. 131. — E Ph. 4 (1909) 5. Πανεύφημοι μάρτυρες, υμάς οΰχ Stichera. — C Ρ C. (1871) 63. Πανηγύρεις επιτελοΰνται κατά καιρόν S. Theodor. Stud., Smo. 23: De re­ gno coelor. — Μ Β N. 9, 55. Πανηγυρεως ημέρα. Τή εγέρσει Χρίστου S. Theodor. Stud., In Adorat. Crucis. - 99, 1757; G O O. 3 (1734) 321; Tri. (1879) 353. Πανηγυρίζει χορεύουσα πάσα ή Χριστού Canon, Ode 1. — Men. 3 (1896) 249 (16., Jan.). Πανήγυριν ε'γωγε κυρίως είναι S. Isidor. Pel., Epist. 3, 395. — 78, 1036. ΓΙανηγυρίσαντες λαμπρώς εν τή σεπτή Romanos Melod., Hymnus. — Τ R Μ. 2 (1954) 43-44. Πανήγυρις ιερά κ. υπέρλαμπρος ή τού Laudatio S. Gregorii Nz. — A S .9. Maii - 2, 766; ν. Β Η G. 728; S Μ Ρ. 1 (1914) 254 nr. 12. Πανήγυρις μέν αΰτη βασιλέως μεγάλου Eusebius Caes., De laudibus Con­ stantini. - 20, 1320; G C S. 7, 196-259.

www.torrossa.com - For non-commercial use by authorised users only. License restrictions apply.

284

Initia Patrum Graecorum

Πανήγυρις (σ..?)ή την φύσιν των άπτέρων Christophorus Mytil., Versus 1. - R V C. (1887) 23. (omnia mut.). Παν χτίσμα διά λόγου καί σοφίας S. Nilus, Epist. 1, 205. — 79, 160. Παν μεν εργον λάμπει μελέτη S. Isidor. Pel., Epist. 2, 300. — 78, 728. Παν νΐκος επεται trj φιλία καί ή φιλία εν Theodor. II. Rascar., Epist. 47 (196) ad Georg. Muz. - T R F. (1898) 242-43. Παν δ μή διά χρείαν, άλλα διά καλλω. S. Basil., Reg. br. 49. — 31, 1116. Πανοπλίη κέκλημμαι εΙκότως μάλα, Χορ. Euthymius Zig., Versus in Panopliam. — 130, 17. Παν 8 ti οΰν συντιθέμενον ετέρφ, η ολον Reontius Byz. - Reontius Hierosol., Adv. Nestorianos, cp. 1. — 861, 1401; cfr. MRS . 1 (1944) 35-88. Παν on πράττει βροτός, εί προς επιστήμην Theodor. II. Rascar. Epist. 51 (200) ad Georg. Muz. - T R F. (1898) 246-47. Παν πλήθος μετέχει πη τοΰ ενός Proclus Diadochus, Elementa theologica. - D P E . (1933) 2-184. Παν πράγμα ύψηλότερον άλλου S. Isaac Syr., Smo. 67. — I S. (1770) 390-96; S I S . (1895) 264-68. Παν ρήμα εκ διαθέσεως τοΰ ατίμασαι S. Basil., Reg. br. 24. — 31, 1100. Πανσέβαστέ μοι αΰθΐ δέδοικα περί Anon., Epistola 1. — CA G. 3 (1836) 158. Πανσθενές υίε θεοΰ, Χριστέ, προ. Epigramma 27. — J A P. 1 (1813) 13. Πανσύνετος ουσα ή σή όσιότης καί S. Cyrill. Alex., Epist. ad Joann. Ant. - A BW . 30, 8 (1920) 67; ACO. I. I 7 (1929) 153. Πάντα ενώπια τοίς συνιοΰσιν, καί ορθά τοΐς S. Cyrill., Explicatio 12. capp. - 76, 293; Μ C C. 5, 1; ACO. I. P (1927) 15. Πάντα ή θεία καί άκήρατος φύσις S. Isidor. Pel., Epist. 1, 467. — 78, 437. Πάντα καλώς ό χρηστός διαθεις Ευσ. S. Isidor. Pel., Epist. 1,262. — 78, 340. Πάντα κασιγνήτοισι τεοΐς λίπες S. Gregor. Naz., Epigr. 92. — J A P. 1 (1813) 563; M G A. (1709) 55. Πάντα καταμαθών άπερ διά Κύριον S. Theodor. Stud., Epist. 2, 28. — 99, 1196. Πάντα λιπών, γάίης τε μυχους, καί S. Greg. Naz., Epigr. 193. — J A P. 1 (1813) 591; M G A. (1709) 150. Πάντα μεν επί τοΰ παρόντος κεφάλαια κατ’. S. Maxim. Coni., Q. 34, resp. - 90, 376. Πάντα μεν καλά καί καθαρά τα S. Athanas., Epist. ad Amunem. — 26, 1169; B S O. 2 (1677) 36; P I C . 1,567-70. Πάντα μέν καλά, καί καλά λίαν τα S. Hippolyt. (?), Smo. in Theophaniam. - 10, 852; B A H . P , 257-63; ( = G CS. P (1897).

www.torrossa.com - For non-commercial use by authorised users only. License restrictions apply.

Initia Patrum Graecorum

285

Πάντα μέν ό Θεός καλά έποίησεν · ύ. S. Anastas. Sin., Q. 26. — 89, 552. Πάντα μεν όσα δ Κΰριος ημών καί S. Athanas., Epist. ad episc. Aeg. et Eyb. - 25, 537. Πάντα μέν δσα τοΐς κυριωτάτοις Constantin, imp.,. Ad provinciales Orien­ tis. - P E . 8, 271. Πάντα μέν οΰν άτιμα τα πάθη, μάλ. S. Jo. Chrys., Horn. 4. in Rom. — 60, 416. Πάντα μέν τα λόγια τοΰ Κυρίου, λόγια S. Greg. Nyss., In: «Tunc ipse Filius », —■44, 1304. Πάντα μέν τα τής υμετέρας βασιλείας επαινετά Synod. Ephes., Epist. ad Theodos. imp. et Valentin. - M C C. 4, 1460; ACO. I. I3 (1927) 65. Πάντα μέν φεύγειν ομοίως ήμΐν S. Jo. Chrys., Horn. 69. in Joann. — 59, 377. Πάντα μέν, ώ ψυχή, τα πονηρά πάθη χαλεπά Symeon Metaphr., Smo. 13., De avaritia. — P S Μ. 127-35. Πάντα μοι- καλά τε καί δίκαια Jo. Euch., Epist. 31. — A W G. 28 (1881) 73. Πάντα δσα αν εις Κυρίου δόξαν και τοΰ Theodor. II. Tascar., Epist. 25 ad Niceph. Blemm. - T L F. (1898) 34-35. Πάντα δσα έχεις, εμά εστι (Θεοΰ γάρ S. Gregor. Naz., Epist. 168. 37, 277. Πάντα πειρασμόν, δν ήμελλον οί άνθρωποι Orígenes, Horn. 29. in Eucam. - Fragm. — G C S. 35, 179-83. Πάντα πιστευειν άξιον τα όντως θεία S. Andr. Cret., Encom. in S. Patapium. - 97, 1233; V . B H G. 1428. ΙΙάντας ανθρώπους δημιουργήσας δ Theophylact. - Theodoret., Expos, in Jonam. - 126, 905; cfr. 81, 1720; v. B H G. 941. Πάντας δ’ ήιθέους κεν άταρτηρώς άπεπεμπεν Eudocia imp., Poema de S. Cypriano Ant. lib. I. - B V M. 1 (1761) 130; E A R . (1893) 7-17; E E C . (1897) 24-46; v. B H G. 458. Πάντας μέν, αγαπητοί, τούς κατά καιρόν άρχ. Christophor. Patr. Alex. (?) —Photius Patr. (?); Anonymus, Horn, de vitae fine. — 100, 1216; Paris, B. N. 1510 (s. XII) 259b-269; = Anonymus; Berlin 256 ( —fol. 18) (s. XIII) 132-140" = Photius Patr. Πάντας μέν τούς μάρτυρας τιμάν άξιον Encom. in S. Stephanum Protom. — P K A. 5 (1898) 70-73; v. BH G. 1664. Πάντας μέν φιλώ τούς αγίους, μάλιστα δέ (S. Jo. Chrys.), In 2. Cor. 11,1. — S C O. 5, 391-97. Πάντας τούς εν τή Άχαΐα προσαγορεύει Didym. Alex., Fragmenta in 2. Cor. - 39, 1680; M B N. 42, 115; NA. 15 (1933) 14-45.

www.torrossa.com - For non-commercial use by authorised users only. License restrictions apply.

In itia P a tru m G raecorum

286

ΓΙάντας τούς τολμώντας παραλύειν τον δρον Canon 1. Synodi Antiochenae (a. 341). - 137, 1276; M C C. 2, 1308; P I C. 1 (1864) 456; 2, 148; S K Q . 12 (1896) 43. Πάντα συμβήναι μάλλον Ιδόκουν ή σε τοΰ Manuel Calec., Epist. 67. — ST. 152 (1950) 261-62. ΙΙάντας υπεροχών τοΰ μέλους τή άξια Leo metrop. Sardeae, Versus in 8 to­ nos. - C M F. 6 (1900) 305. Πάντα τα αγαθά τότε έχει τόν μισθόν S. Jo. Chrys., Hom. 77. in Joann. -

59, 413.

Πάντα τα άναγεγραμμένα περί τοΰ Θεοϋ Origenes, In Jerem., Hom. 19 (20). - 13, 500; G C S. 6, 176-94. Πάντα τα γινόμενα διήρηται εις δυο Macarius, Hom. 54 (Resp.). — Η Τ S. 5 (1918) 38. Πάντα τα δίκαια θεόφιλα καί ευάρεστα Antiochus Mon., De justa men­ sura, — 89, 1656. Πάντα τα εις... ος σύνθετα δνόματα De Quantitate. — C A G. 2, 283. Πάντα τα εν τφ κόσμφ φαινόμενα S. Macar. Aeg., Hom. 14. — 34, 569. Πάντα τα κλίματα τής οίκουμένης ετάραξας Innocentius Pp., Epist. ad Theophil. Al. - S C Ο. 8, 252* et 368. Πάντα τά παρά των άγιων πραχθεντα Passio S. Anastasiae. — ν. Β Η G. 81. Πάντα τά ρήματα τοΰ σοφοΰ Εκκλησία. Olympiod. Al., In Ecdesiast. cp. 1. — 93, 480. Πάντα τά υπέρ ήμών θεανδρικώς παρά S. Andr. Cret., Hom. in Circumc. et in S. Basii. - 97, 913; v. B H G. 262. Πάντα τά υπό τοΰ Δεσπότου κ. Σωτήρος Leoni. Neap., In med. Pent. — 93, 1581;. C ΝΑ. 1 (1648) 701. · Πάντα τά φαινόμενα εκτισεν ό Θεός S. Macar. Aeg., Hom. 13. — 34, 569. Πάντα τής υμών αρχιερατικής τελ. Photius, Epist. 1, 19. — 102, 781; B P h . (1864) 405; P P S. 11,31 (1892) 15-19. Πάντα τοΐς φίλοις βούλομαι δεξιά. Φίλους S. Gregor. Naz., Epist. 39. — 37, 80. Πάντα τολμά γλώττα δολία, καταφρονούσα S. Anastasius Antioch., De incircumscriptione. — P A. (1866) 76-79. Πάντα τόν από τοΰ μετοπώρου χρόνον S. Basilius, Epist. ad Abramium. - 32, 568. Πάντα τόν διά τό φοβεΐσθαι Κύριον μακ. Euseb. Caes., Commenti in Ps. 112. - 23, 1349. Πάντα υπερφυή λόγον έχουσι S. Maximus. Cf., Q. 41, resp. — 90, 820. Πάντα, φησί, καθαρά τοΐς καθ. S. Nilus, Epist. 2, 128. — 79, 253.

www.torrossa.com - For non-commercial use by authorised users only. License restrictions apply.

In itia P a tru m G raecorum

287

Πανταχόθεν δή ουν, ώ Παλλάδιε, πάρα σοι νοεΐν S. Cyrill. Alexand., De adorat, et cultu, lib. 8. — 68, 533. Πανταχόθεν οί δλη τη ψυχή τον Θεόν S. Nilus, Epist.. 3, 252. — 79, 505. Πανταχοΰ ή πλάνη έαυτή περιπίπτει S. Jo. Chrys., Horn. 89. in Matth. — 58, 781. Πανταχοΰ μέν ευλαβούς διάνοιας S. Jo. Chrys., Horn. 2. in Hebr. — 63, 19. Πανταχοΰ μέν καί επί πάντων, ως ειπεΐν (S. Jo. Chrys.), Sermo 4. in Job. - 56, 576. Πανταχοΰ πίστεως ήμίν δει, άγ°ί S. Jo. Chrys., Horn. 33. in Joann. — 59, 187. Πανταχοΰ την αφατον. τοΰ Θεοΰ φιλ. S. Jo. Chrys., Horn. 2. in Eph. 6 2 , 17.

Πανταχοΰ τής ίεράς ταύτης αγέλης S. Jo. Chfcys., Horn, de, S. Meletio Ant. - 50, 515; ofr. M C C. 13, 8; v. B H G . 1244. Πανταχοΰ τοΐς των αγίων πατέρων δροις Canon 28. Concilii Chalcedon, a. 451. - P I C . 1 (1864) 532; S K Q. 12 (1896) 96; ACO. II. P (1933) 88. Πανταχοΰ των επιστολών το έαυτοΰ προτίθησιν Euthym. Zigab., Com­ ment. in Epist. ad Rom., Cp. 1. — K E Z . 1 (1887) 5. Πανταχοΰ φαίνονται ουτοι πολλήν S. Jo. Chrys., Horn. 8. in Act. Ap. — 60, 69. Πάντ’ έ'θανεν νεκΰεσσι · τί παίζομεν S. Greg. Naz., Epigramma 212..— J A P. 1 (1813) 596; M G A. (1709) 157. Πάντες άνθρωποι ή δοΰλοί είσιν ή Michael Attaliates, Synopsis. — D GR. 2,1. Πάντες άνθρωποι ϊσασιν, ότι τα κατά Arcadius imp., Epist. ad Innocent. Pp. - 47, LXXXIII; 158, 485 D; MC C. 3,1120. Πάντες άνθρωποι τούτοις και συμπράττειν S. Isidor. Pel., Epist. 5, 327. - 78, 1524. Πάντες ανυμνήσωμεν πιστοί τήν πάσας Canon, Ode 1. — Men. 2 (1889), 81 (8. Nov.). Πάντες γάρ οί διωξαντες κακοί κακώς άπολ. Eusebius Caes., In Ps. 128. - 24, 24. ...πάντες γάρ όσοι φόβφ θεοΰ άγονται, τούτων Anon., Commentar, in Pss., Scholion. - D A W. 52 (1906) 21. Πάντες γάρ τής άγαθότητος καί τοΰ Nicephorus Blemm., In Ps. 117. — 142, 1579. Πάντες δυσωπήσωμεν Χριστόν, τελοΰντες Canon, Ode 1. — Tri. (1879) 22. Πάντες εν φδαΐς πνευματικαις τους εν ασκήσει Canon, Ode 1. — Tri. (1879) 87.

www.torrossa.com - For non-commercial use by authorised users only. License restrictions apply.

288

In itia P a tru m G raecorum

Πάντες επουράνιε, φιλόστοργε, φιλ. Hymnus. — S Β Α. (1901) 5, 736-52. Πάντες κομιδή θαυμάζουσι καί έκπλήττ. S. Isidor. Pel., Epist. 5, 246. —

78, 1480. Πάντες μέν, αγαπητοί, ώς ειπειν, αποδέχονται Severus Antioch. - Hesychius Hieros. (?) - S. Gregor. Nyss.(?), Smo in Paschä. — 46, 628-52; cfr. 93, 1452; CN A. 1 (1648) 744; PO. 16 (1922) 794-860; cfr. R Q. 11 (1897) 32 Nota 1. ' Πάντες μέν άνθρωποι έχομεν και οφθαλμούς S. Theodor. Stud., Smo. 78, De S. Script, leg. - Μ B N. 9, 183. Πάντες μέν έχαιρον την άνάστασιν Nicetas Mag., Epist. ad Constantin. imp. - N E . 19 (1925) 170. Πάντες μέν οί των μαρτύρων (S. Jo. Chrvs.), Hom. in S. Stephanum. — 59, 699; v. B H G. 1659. Πάντες μέν οί ψαλμοι ποιήματα Nicephorus Blemm., In Ps.72. — 142, 1501. Πάντες μέν οί ψαλμοι τφ μακαρίφ Δ. Theodor. Mops., In Ps. 36. — ST. 93 (1939) 205-18. Πάντες μέν, ως είπεΐν, αποδέχονται vide: Πάντες μέν, αγαπητοί, ώς εΐπεΐν. Πάντες οί παλαιοί ιστοριογράφοι τά μ. Georg. Alex., Vita S. Jo. Chrys. - S C O. 8, 157; v. B H G. 873. Πάντες οί τον σταυρόν βαστάζοντες επ’ ώμων Hymnus in S. Cyprianum de Calamitzio. - A C h . anno 15 (1946) 27. Πάντες οί τρόποι καί τά μέλη χρήζουσι S. Ephrem, De directione virtutis. - E S O . 3, 397. Πάντες δσοι των κατά γνώμην τυχεΐν έθέλουσιν Photius ep. Tyr., Petitio ad imp. Valentinian. et Marcian. — A C Ο. II. l s (1935) 104; MCC. 7, 85. Πάντες πατεΐτε πτώμα, πατεΐσθαι δέον Leo Bardales, Epitaphium. — B G C. 1 (1829) 400. Πάντες σε πλήν δλίγων οΐονται άληθεΰειν Greg. Cypr., Epist. ad Neocae­ sar. - E Ph. 1 (1908) 429; S E G. (1910) 22. Πάντες σχεδόν, οΐς αρετής λόγος, φασίν S. Isidor. Pel., Epist. 5, 184. — 78, 1433. Πάντες ΰμεϊς εν εύθυμίφ τήμερον, εγώ S. Jo. Chrys., Hom. De Christi baptismo. — 49, 363. Πάντες, ώς έπος ειπειν, άνθρωποι εκ τών καθ’ S. Isidor. Pel., Epist. 5, 530. - 78, 1628. Πάντ’ έχετε ζώοντες · έμοί δ’ ολίγοι S. Greg. Naz., Epigramma 237. — J A P . 1 (1813) 601. Παντί άνθρώπφ άρχομένφ καί λόγου καί S. Theodor. Stud., Smo. 69, De tribulationis mercede. — Μ B N. 9, 162.

www.torrossa.com - For non-commercial use by authorised users only. License restrictions apply.

In itia P a tru m G raecorum

289

Παντί δόγματι και λόγω τής εν τουτοις Athenagoras, De resurrect. mor­ tuorum. - 6, 973; T U. 42 (1891) 48. Παντί που δήλον, oti προφητεία S. Jo. Chrys., Hom. in Ps. 116. — 55, 327. Παντ'ι προλαμβάνεις, τέκνον μου, πάντ. S. Theodor. Stud., Epist. 35: Nauerat. - MBN. 8, 28. Παντί σθένει, ω βέλτιστε, προσήκει S. Isidor. Pel., Epist. 2, 9. — 78, 464. Παντί τω αιτοΰντι διδόναι παρά τοΰ Σωτήρος Kourdaleus, Epist. dogma­ tica. - Z P S . (1797) 2,242-52. Παντί τφ μεριμνώντι ένεστί τι π. S. Jo. Chrys., Hom. 20. in Joann. 59, 123. Παντί τφ μηδέποτ’ αιτίαν κατά τίνος επιφέροντι Michael Apostolis, Epist. 74 ad Bessarion. — N Μ A. (1889) 93-94. Παν τό αίτιον καί αρχή· ού πάσα δέ Nicephor. Blemm., Epitome physica. - 142, 1024. Παν τό άξιον σωτηρίας ηυρέθη S. Nilus, Epist. 1,260. — 79, 180. Παντοδαπαΐς κεκοσμημένην χάρισιν Canon, Ode 1. — Men. 5 (1899) 123 (19. Mai). Παντοδύναμος είναι ό ένυπόστατος Λόγος τοΰ S. Theodor. Stud., Sermo de Ss. Mena, Victore et Vincent. — A B. 4 (1885) 171-82. Παν τό επερχόμενόν σοι θλιβερόν S. Nilus, Epist. 3, 128. — 79, 444. Πάντοθεν επιθυμώ περιποιεΐσθαι ΰ. S. Theodor. St., Smo. 117, De casu Memnonis. — M B N. 9, 272. Παντοίην βιότοιο τάμοις τρίβον · είν Joann. Geom., Versus: 173. — 106, 1002.

ΓΙαντοίως ή μάς κατεγλΰκανας. Καί τοΐς Gennad. Schol., Epistola ad Lu­ cam Notar. - 160, 757; L P P. 2, 197; P G S. 4, 462-63. Πάν τό ό'ντως δν ούτε κατά τό πλ. Mich. Psell., Didascalia encyclop. — A E G . 13 (1879) 248-78. Πάν τό πολλφ μόχθφ, καί άγώνι S. Nilus, Epist. 1, 49. — 79, 104. Παντός άντιλέγοντος σκοπός εις εστιν Joannes Cantae., Or. 1. Ctra Mahometem. — 154, 589. Παντός έργου τε καί λόγου καί διανοίας Joann. Thessal. ep., Miracula S. Demetrii. — v. B H G. 499. Παντός λόγου προηγείται έννοια. Μνήμη Joannes Climacus, Scala Para­ disi, Gr. 6. - 88, 793; C P S. 8 (1941) 243. Παντός πράγματος, φ ά'ν τις επιχειροίη Arsenius Erem., Doctrina. — 66, 1617-20; C Α Ν. 1 (1672) 301. Παντός σοι μυθοιο καί έργματος S. Greg. Naz., Epigramma 24. — J A P. 1 (1813) 545; M G A. (1709) 77.

www.torrossa.com - For non-commercial use by authorised users only. License restrictions apply.

290

In itia P a tru m G raecorum

Παντός τοϋ χρησίμου και αναγκαίου S. Cyrill. Alex., Epist. 79. — 77, 364; MCC. 5,1433; B S Ο. 2 (1677) 178; R P S. 4,361; P I C. 1,652. Πάντοτε ή χάρις τοϋ Παναγίου Πνεύματος ήμάς παρακινα Anastas. monach., Sermo de officio. — P M. (1764) 316-26. Πάντοτε μέν διατίθεσθαι χρή τον Χριστιαν. S. Theodor. Stud., Epist. 2, 22. - 99, 1185. Πάντοτε μέν δ θειος ’Απόστολος θείοι (S. Jo. Chrys.) - Severian. Gab., Hom. de poenitentia. - 49, 323-36; cfr. R Η E. 26 (1930) 331-43. Πάντοτε μέν δ Θεός τούς έαυτοΰ δούλους Orestes, Patr. Hieros., Vita ss. Christophori et Macarii. — S S D. 13 (1892) 375; C L S. (1893) 71-96; v. B H G . 312. Πάντοτε μέν δ Θεός, ώς φιλάνθρωπος (S. Jo. Chrys.), Hom. in meretri­ cem et pharis. - 59, 531; Η H S. (1587) 458. Πάντοτε μέν ούν τά τοϋ Κυρίου ήμών S. Theodor. Stud., Smo. 73: De passione Dni. — M B N. 9, 172. Πάντοτε ot εν εύδίοις λιμέσιν δρμιζόμενοι Theodor. (lapsus), Responsio ad Chrys. - 48, 1063; SCO. 8, 121. Πάντων άνάστασιν έ'σεσθαι δικαίων Cosmas Hieros., Smo. 10. — 38, 416. Πάντων άνθρώπων προαιρετικώς κινούμενων Didym. AI., In Ps. 2, 8. — 39, 1160. Πάντών άρχιερεύς Πέτρος θεοϋ Epigramma 78. — J A P. 1 (1813) 22. Πάντων δέ άναχωρησάντων διέβαλόν τινες Reliqua Persica, cfr. Βασιλεύο\ τος. Τηνάτου... - V A G. 1 (1893) 96-125. Πάντων Ιγώ μακαριώτατος νϋν, εΐ σε διά τε Theophylact., Epist. ad Gre­ gor. Cam. — 126, 489. Πάντων εκκλινάντων εκ τοΰ [δικαίου], λοιπόν Didym. Alex., In Ps. 14. — 39, 1224. Πάντων εύπορωτέρους δρίζομεν S. Isidor. Pel., Epist. 5, 36. — 78, 1348. Πάντων έφιεμένων τού πλείονος σήμερον Athanasius Cp. Patr., Epist. ad imper. — 142, 504. Πάντων κρατούσαν σήν στεφηφόρον Eugen. Panorm., Poema. — B Z. 11 (1902) 449. , Πάντων μέν των αγίων τούς βίους άνατάττεσθαι Nicetas Paphlago, Vita S. Ignatii Patr. Cstpl. - 105, 488; MCC. 16, 209-92; v. B H G. 817. Πάντων μέν τών κατ’ ανθρώπους S. Isidor. Pel., Epist. 3, 284. — 78, 960. Πάντων μέν τών κοινή λυσιτελούντων πολλήν Theodosius imp., Epist. ad Synod. Ephes. — MCC. 4, 1117; ACO. I. I 1 (1927) 120. Πάντων μοι μετά τον Θεόν καί σωτηρίας Eutyches archim., Epist. ad imperatores. — M C C. 6, 764. Πάντων πνοή σύ, καν έκών νϋν Joann. Geom., Versus: 59. — 106, 933.

www.torrossa.com - For non-commercial use by authorised users only. License restrictions apply.

In itia P atru m G raecoram

291

Πάντων ποθούντων προστρέχειν προς Versus jamb, in Ss. David., Symeonem et Georg. - A B. 18 (1899) 239; D E I. 2 (1885) 586. Πάντων τών αγαθών ελπίς ύπάρχειν γνωρίζεται Agatho Pp., Epist. ad Synod. VI. - P D. 87, 1215. Πάντων των ένουμένων διά Θεόν αρχή Theodor. II. Tascar. Epist. 48 ad Niceph. Blemm. — T T F. (1898) 64-66. Πάντων τών προαιρούμενων ó Θεός πάντων Joannes Climacus, Scala Pa­ radisi, Gr. 1. - 88, 633; CP S . 8 (1941) 45. / Πάντων τών συμπαρεκτεινομένων τή Jos. Bryenn., In s. Crucem. — B J B. 3 (1784) 18. Πάντως, αγαπητέ, τα τής αισθητής τραπ. Jos. Tyrnob., Epist, ad magi­ strum. - A BV. 1,8 (1937) 4Ç. Πάντως επεζήτησας γράμματα S. Basii., Epist. ad Paemonium. — 32, 541. Πάντως Ιπίσταται καί ή ύμετέρα πατρική μακαρ. Constantin, imp., Sacra ad Donum Pp. - M C C. 11,196; PT- 87, 1147. Πάντως ου περιγράφεις το πρός σέ μου Cyriacus, metr. Chon. - (Nicetas Pan. Mag.), Epist. 19. ad Steph. ep. Ancyr. — Μ B N. 62, 443. Πάνυ διά φροντίδος καί διά σπουδής Constantius imp,, Epist. ad Aezanam et Sazanam. — 25, 636. Πάνυ έθυμησα τοΐς γράμμασιν έντυχ. S. Basii., Epist. ad Julittam. — 32, 516. Πάνυ ειμί έστυγνακώς επί σοί, αδελφέ Anteonis ep. Arsenoes, Epist. ad Petrum Antioch. - M C C. 7,1125; GOO. 15,446; A B W. - N F. 10 (1934) 125; ACO. I l l (1940) 6 et 217. , Πάνυ εμαυτφ επιβάλλειν κρίνων καί S. Basilius, Epist. ad Viduam. — . , 32, 1040. Πάνυ εφιέμενος μαθεΐν ποϋ π οτ’ αν S. Theodor. Stud., Epist. 271: Macar. - M B N. 8, 218. Πάνυ ήδέως Ιτέρφθην τοΐς ποταμίοις S. Basilius, Epist. ad Phalerium. — 32, 1073. Πάνυ καλώς ποιοΰντα τα σά γράμματα Maximus mon. Planudes, Epistula. - T M P . (1886) 66-67. Πάνυ κατέγνων του αδελφού τούδε S. Basilius, Epist. pro egeno. — 32, 1057. Πάνυ λυπούμαι, δτι ούχ ευρίσκω S. Basilius, De raptu. — 32, 1001. Πάνυ με λυπεί, δτι έπιλελοίπασι S. Basil., Epist. ad Chorepiscopos. — 32, 400; P I C . 1,606-08; B S O. 2 (1677) 144. Πάνυ μέν οΰν Ιδεΐτο τής περί εθνών θ. S. Maxim. Conf., Q. 27, resp. — 90, 352. Πάνυ μισοΰσιν ot άνθρωποι S. Nilus, Epist. 3, 77. — 79, 424.

www.torrossa.com - For non-commercial use by authorised users only. License restrictions apply.

292

Initia P atrum Graecorum

Πάνυ μοι δοκεΐς την θείαν ήγνοηκέναι S. Nilus, Epist. 3, 243. — 79, 496. Πάνυ μοί εύφυώς εΐρήσθαι τω έκ Niceph. Greg., Epistola. — Ε D. 2 (1924) 329-30. ΙΙάνυ μοι καταθύμια γέγονε τά παρά τής σής φρ. Constantinus imp., Epist. ad Joannem. - 25, 373; P L . 8,558; OAW. 2 \ 148-51. Πάνυ νομίζω πεπονημένως τά δόξαντα Origenes, Contra haereses, lib. 5. - 163, 3123. Πάνυ πάλαι διψώντί μοι περί Jo. Euch., Epist. 43. — Α W G. 28 (1881) 78. Πάνυ παραιτούμενος δι” δχλου είναι S. Basilius, Epist. ad Helladium. 32, 517. Πάνυ πεπεισμένος μηδέν δεισθαι S. Basilius, Epist. 316: pro divexato. — 32, 1064. Πάνυ πεπεισμένος μηδέν διαμαρτήσεσθαι S. Basil., Epist. 315: pro propinqua. — 32, 1064. Πάνυ πολλήν σπουδήν ένστησάμενος S. Basilius, Epist. ad Terentium. — 32, 497. Πάνυ προηρημένος ελθεΐν και διά Anon., Epistola ad episcop. (?) (Papy­ rus). - MGT . (1916) 97. ΙΙάνυ σαφώς δι5 αυτών καταμεμαθηκώς Synesius, Epist. 154. — 66, 1557; P SC. (1631) 293. Πάνυ σαφώς παρά των αρχαίων μαθων S. Isidor. Pel., Epist. 1,3. — 78, 181. Πάνυ σου θαυμάζω την γνώμην, ήτις ουχ Manuel Calec., Epist. 37. — S T. 152 (1950) 219-20. Πάνυ ώρμημένος καταλαβεΐν την S. Basilius, Epist. ad Eusebium. — 32, 496. Παραβάς την πρώτην εντολήν πάλαι Canon, Ode 1. — Oct. (1885) 142. Παραβολαίς έμβιβάζων πάντα Χριστός προς Canon, Ode 1. — Tri. (1879) 3. Παρ’ αγγέλους τι μικρόν, ώ θεοΰ Christophorus Myt., Stichoi 5. — KCM. (1903) 3. ΓΙαραγένεται γάρ, φησι, καιρός έν φ πλ. Theodor. Mops., Comm. in Zach, cp. 14. - 66, 588. Παραγενομένης τής αγίας τεσσαρακοστής τών Eusebius Al., De jejunio. — 861, 313; S R. 9 (1843) 1-16. Παραγενομένης τής τοΰ Χροΰ Γεννήσεως έορτ. Euseb. Al., De Chr. Nativ. - 861, 365. Π ιραγενόμενοι εις την Χαλκηδόνα (εις Episcop. 7 Orient., Epist. ad Ephes. Conc. - A B W. 30,8 (1920) 20; ACO. I. I 7 (1929) 76. ΙΙαραγενόμενοι μέχρι τής Νικοπόλ. S. Basilius, Epist. ad Atarbium. —

www.torrossa.com - For non-commercial use by authorised users only. License restrictions apply.

Initia Patrum Graecorum

293

Παραγενομένου μου εν tfj πόλει 'Ρώμη Valentinian. imp., Epist. ad Theodos. imp. - MCC. 6,49; P E . 54,858; ACO. II. I 1 (1933) 5. Παράδειγμά σοι έστω τής προς εμέ Eustath. Thess., Epist. 72. — 136, 1330. Παράδεισος ώφθητε μέσον ζωής tò ξΰλον Canon, Ode 9. — Men. 1 (1888) 551 (28. Oct.). Παραδεχθέντα μέντοι εις την αδελφότ. S. Basilius, Regula 14. — 31, 949. Παραδηλοϋν μέν τή έκ Θεού βασιλεία Greg. Cypr., Epist. ad Imperator. - E P h . 4 (1909) 102; S E G. (1910) 137-39. Παραδιδόαμεν ουν αΰτοις τοΐς άγίοις Fragm. edicti Const, imp. — MCC. 2, 608. Παράδοξόν έστιν, ώ βέλτιστε, τό τής S. Isidor. Pel., Epist. 5, 434. — 78, 1581. Παραδόξου δέ τής σωτηρίας τοΐς Έβραίοις FI. Josephus, Antiquit. Jud. lib. 3. - N A J. 1 (1887) 158. ΙΙαραδόξως δέ τους 'Εβραίους σωθέντας vide Παραδόξου δέ τής σωτηρίας. Παραζηλών ό Κύριος τον άχάριστον S. Isidor. Pel., Epist. 1, 147. — 78, 281. Παραζήλωσιν την μίμησιν εΐρηκεν Nicephorus Blemm., In Ps. 36. — 142, 1449. Παρά 'Ησαίου του μεγάλου προφήτου Erechthius ep. Ant. in Pisidia, ex Horn, etra Dyophys. (in Is. 8, 6). — A B W. 32, 6 (1927) 28. Παραινέσας ευχάριστους είναι, καί S. Jo. Chrys., Horn. 9. in Col. — 62, 359; C P S. 6 (1939) 313. Παραίνεσιν διεγνωκώς πέμψαι σοι S. Isidor. Pel., Epist. 5, 92. — 78, 1380. Παραίνεσιν κοινήν προς απαντας ανθρώπους Theodor. Mops., In Ps. 48. - S T. 93 (1939) 315-24. Παραινοϋμεν πάσι τοΐς τφ παρόντι ημών German. II. Patr. Cp. eximit monast. S. Pauli de potestate civili et episcopali (a. 1235). — M A D. 4 (1871) 301. Παραινών ό τοΐς πάσι πάντα γ. Photius, Q. Amph. 72. — 101, 445. Παρακαλεΐν μέν επί την ειρήνην υμάς Gennadius Patr. Cstp., Or. de Pace religiosa. - 160, 405; MCC. 31A, 1085; P G S. 1 (1928) 306-25. Παρακαλεΐσθαι μέν τον προάναρχον Mesarites, Epist. ad imp. — S BA. 1923, n. 2,33-35. Παρακαλεΐτε, φησίν, ιερείς, τον λαόν S. Basilius, Or. 2a de Jejunio. — 31, 185. Παρακαλοϋμεν ημείς oí ταπεινοί καί Ιλάχιστοι Vita b. Macarii Romani. - V A G . (1893) 135-64; v. B H G. 1004 et 1005.

www.torrossa.com - For non-commercial use by authorised users only. License restrictions apply.

294

Iaitia P atrum Graecorum

Παρακαλοϋμεν μαθεΐν την δυναμιν S. Ephrem, De abrenuntiatione: In­ tern et Resp. — E S O. 3, 215. Παρακαλοϋμεν σέ τον πατέρα τοϋ μονογενοϋς Serapionis Sacramentarium. - F D C. 2 (1905) 158; J T S. 1 (1900) 99-108; FI P. 7 (1935) 49 ss. (Παρά)καλοϋμεν σέ τον πατέρα των οΐκτιρμών Precatio in Sabbato (sc. IV. fin.). - Η Μ. (1914) 70-72. Παρακαλοϋμεν τους μέλλοντας έντυγχάνειν S. Anastas. Sin., Viae Dux. - 89, 36. Παρακαλώ σε εν Θεφ προσθεΐναι τώ (S. Ignatius ep.), Epist. ad Heronem. - 5, 909; F P A. 2 (1901) 172; D P A. 2 (1913) 224-34. Παρακαλώ σε, Πάτερ, είπείν μοι, τίς ó S. Maximus Coni., Fiber asceticus. — 90, 912. Παρακαλώ σε, τέκνον, ύπόμεινον καί εϋχ. Dorotheus abb., Epist. 3. — 88, 1840. Παρακαλώ τοιγαροϋν τους έντυγχάνοντας Vita S. Pacomii, Cp. 73 (ult.). - P O. 42 (1908) 501-03. Παρακαλώ υμάς, αδελφοί, μή μόνον (S. Jo. Chrys.), Ecloga 44. — 63, 879; SAW. 144 (1902) 4, 69. ~ Παρακέκληκάς με καί διά γραμμάτων S. Nilus, Epist. 3, 142. — 79, 449. Παρακελευεται μέν τφ Πέτρω ό Κρς. Eusebius Caes., De Theophan. (fragm.) 5. - 24, 624. ( Παρακελεΰεταί σοι ή μετριότης ημών Epist. patriarchalis ad metrop. Joanninorum (1371). - M A D. 1 (1860) 587. Παρακέλευσίς Ιστι καί οΰτος Ίσραελίταις Argument, in Ps. 150 (Catena). - C P P. 3 (1646) 845. Παρακληθείς παρά τοϋ Πατρός υμών, ως S. Theodor. Stud., Epist. 2, 156. - 99, 1485. Παράκλησις φιλοχρίστων ακρατών S. Ephrem, Interrog6". et Resp0’. — E S O . 2, 377. Παράκλητον έχοντες προς τον Πατέρα Χριστόν Stichoi in Dominica. — S E P . (1940) 236. nr. 391. Παρακοής με πεπτωκότα Δέσποινα Joann. Euch., Canon, Ode 1. — A B V. 1, 11 (1937) 24. Παρά μέν άνθρώποις ίσον είναι S. Isidor. Pel., Epist. 2, 259. — 78, 693. Παρά μέν ΰμΐν τοίς γραμματικοίς S. Isidor. Pel., Epist. 3, 92. — 78, 796. Παραμυθησάμενος Ικ τοϋ εΐπεΐν S. Jo. Chrys., Horn. 30. in 1. Cor. — 61, 249. Παραμΰθιον τή ταπεινή μου ψυχή S. Theodor. Stud., Epist. 121, Josèpho. - Μ B N. 8, 108. Παρά πατρός προς τον υίόν παράγγ. Spaneas, Exhort, ad filium. — N E. 14 (1917) 359.

www.torrossa.com - For non-commercial use by authorised users only. License restrictions apply.

Initia P atrum Graecorum

295

Παραπετάσματα τινι χρώμενοι τφ ,εύτε. S. Theodor. Stud., Epist. 1,25. — 99, 988. Παραπλήσια τοΐς περί τε Ώσηε και Άμώς Theodor. Mops., Comm. in Michaeam. - 66, 345; M N C. 6, 130; F A S . (1837) 267. Παραπλήσιον fi’ αΰτφ κάκεινο τό' to Theodor. Gaz., Advers. Plethori., Fragm. - Μ B. 3 (1942) 153-58. Παραπλήσιον τι πέπονθεν ό σός άδ. S. Isidor. Pel., Epist. 5,381-. — 78, 1556. Παρά πολλών άνέμαθεν ή Ικ Θεού βασ. Constantin. Porphyrog., Novella ' (a. 947). - 113, 569. Παρά πολλών καί διαφόρων των από Φοινίκης Edessenus Clerus, Epist. ad Photium et Eustath. epp. — MCC. .7, 249. Παρά προσδοκίαν ειδον τα γράμματά S. Theodor. Stud., Epist. 2, 11. — 99, 1145. Παρασημείωσις τής γενομένης ζητήσεως χάριν S. Maximus Cf., Disput, cum Pyrrho. — 91, 288. Παράσχοι ό άγιος Θεός ερρωμένφ σοι S. Basilius, Epist. ad Amphilo­ chium. — 32, 653. Παράσχοι ό Κύριός ποτέ καί αυτώ S. Basilius, Epist. ad Pelagium. 32, 941. Παράσχου μοι Κύριε, τού παναγίου σου Canon in Ss. Petrum et Paulum, Ode 1. — P H G. (1867) XCIII-XCIX; Men. 5 (1899) 405 (30. Juni). Παραταξάμενος ό Δαβίδ προς Άμμανίτας S. Cyrill. Al., In Ps. 20. —, 69, 836. Παράτεινόν, φησίν, τό ελεός σου S. Nilus,, Epist. 2, 86. — 79, 240. Παρά την ΑΙλίαν, ήν αρετή κοσμείς Constantin. Acrop., Epist. 143. A B. 51 (1933) 275-6. Παρατηρητέον εν τοΐς Άριθμοΐς, on ου Procop. Gaz., Comment, in Nu­ meros. — 871, 793. ...παρά τής άνωθεν δεξιάς, αρκετή Michael V ili, imp.,' Prostagma. (Inc. mut). - S B A. (1920) 10, 37. Παρά τής εμοί ποθεινοτάτής γραφής σου, κατά Georg. Schol., Epist. ad Joannem. - P G S. 4, 413-16; B P P. 2, 286. Παρά το άρθήναι τον αδελφόν ήμών τον S. Theodor. Stüd., Epist. 210: Joanni. — M B N. 8, 180. Παρά τό διδαχθήναί με μεθωρισθήναι S. Theodor. Stud., Epist. 103: Epiphanio. — M B N. 8, 90. Παρά το εΰ λέγεσθαι εϊρηται ενταύθα S. Anastas. Sin., Q. 52. — 89, 613. Παρά τό μή εΐδέναι με ακριβώς τόν τής S. Theodor. Stud., Epist. 188: Ignatio. - M B N. 8, 159.

www.torrossa.com - For non-commercial use by authorised users only. License restrictions apply.

296

Initia Patrum Graecorum

Παρατρέχων παρατρέχει ό χρόνος, και S. Theodor. Stud., Smo. 19, De pa­ tientia et obed. — M B N. 9, 45. * Παραφυλάττου μέν, ώ ά'ριστε, τούς S. Isidor. Pel., Epist. 2, 211. — 78, 652. Παρά Χριστιανοΐς μόνοις, τοίς γε ως S. Isidor. Pel., Epist. 2, 241. — 78, 681. Παρεβάλομεν εγώ και ό σοφιστής Σωφρόνιος Sophronii Sophistae poeni­ tentia. - ROC. 10 (1905) 51-54. Παρέβαλόν τινι των εξηγητών και ε'λεγεν Anastasius Sin., Smo. 3. de Crea­ tione. - M N C. 7, 192. Παρεγγυα ό ψαλμός εις τό τέλος των Nicephorus Blemm., In Ps. 58. — 142, 1479. Παρεγενόμεθα δέ και εις Όξόρυγχον πόλιν Rufin., Hist. mon. cp. 5: De Oxyryncho urbe. — P P R. (1897) 29-30. Παρεγένοντο την σήμερον, προΐάς ετι Demetr. Chomat., Cp. 25. De Georgii Eurip. testamento. — A S C. (1891) 105 ( = P AS . 7). Παρεδόθη εξαρχικώς προς τον θεοφιλέστατον Decretum synodale quo ep°. Eleutherupoleos confertur metropolis Christupoleos, Cp. (1395). — MAD. 2 (1862) 235. Παρεδόθησαν εξαρχικώς τά πατριαρχικά Decretum conferens jura patriarchalia hieromonacho Athanasio (1394). — MAD. 2 (1862) 223. Παρεδόθησαν προς τον ίερώτατον μητροπολίτην Antonius patr. Cp., De­ cretum dilatans jura metrop. Corinthi (1394). — M A D. 2 (1862) 213. Παρεδόθησαν τά περί την Τραπεζοΰντα Nominatio exarchi Trapezuntis, Cp. (1395). - MAD. 2 (1862) 246. Παρεδόθησαν τά περί την Χαζαρίαν Nominatio exarchi, Cp. (1395). — MAD. 2 (1862) 249. Παρέθου την ψυχήν σου τώ Λυτρωτή Canon, Ode 9. — Men. 1 (1888) 34 (2. Sept.). Παρείκαζε τήν αγνείαν, αγαπητέ αδελφέ S. Ephrem, Exhort. 36. — E S O. 2, 132. Παρεΐχον, φησί, ου τήν τυχοΰσαν φ. vide: Πώς παρείχον τήν φιλανθρωπίαν. Παρεκαθήμην μέν άδελφώ τώμφ Theodor. Med., Epist. 8. — Τ Τ P. (1899) 43. Παρεκάθηντό μοι τών ελλογίμων πολλοί τής Niceph. Greg., Ep. ad Ducit. - E D . 2 (1924) 300-01. Παρεκάλεσεν. Άνάγνωθι τά έξηγηθέντα Euthymius Zigab., Comm. in Joannem, cp. ult. — 129, 1476. Παρ’ εκείνου δέ έξ ού και προχεΐται ήγουν Anon., Tractat, de Processione S. Spiritus. - R O. 8 (1914. II.) 157-61.

www.torrossa.com - For non-commercial use by authorised users only. License restrictions apply.

Initia Patrum Graecorum

297

...Παρ’ εκείνου πεμφθεΐς πολεμήσαι τη αγία Marcian. imp., Epist. pro Juve­ nali. (initio mut.). — MCC. 7, 484. Παρεκτός τοΰ πεπιστευμένου τήν S. Basil., Reg. br. 141. — 31, 1177. Παρεκυψαμεν εις τον λειμώνα σου Nicetas mag., Epist. ad Joann. Patric. - N E . 19 (1925) 29-30; Μ B N. 62, 441;'C C B. 1,794-95. Παρέλαβεν ό Χριστός τον Πέτρον Byzantios, Idiomelon. — CPC. (1871) 101. Παρελείψαμεν έν τη προλαβοΰση τό ρητόν Cone. Florentinum, Sessio ΧΪΧ. - MCC. 31Α, 744. Παρ’ ελπίδα μέν, έπ’ έλπίδι δέ δ'μως S. Theodor. Stud., Epist. 2, 67. — 99, 1293. Παρ’ ελπίδα τό άνυπόφορον και ουδεμιάς Theodor. II. Pascaris, Epist. 33 (81) ad Georg. Acropol. - T E F. (1898) 108-09. ...παρέξομαι τοΐς κλητοΐς μου και έκλέκτοις S. Petri Apocalypsis: Fragm. - J T S . 32 (1931) 271. Παρέοικα πλοΰτφ τών ηδονών τφ ευφραινόμενη) Canon, Ode 1. — Tri. (1879) 525. Παρέργως ποιη τήν τών θείων νόμων S. Isidor. Pel., Epist. 1,45. — 78, 209. Παρέστη Δοΰκας ό Καυκαδηνός, ζητών Promissio Ducae Caucadeni (1394). - Μ A D. 2 (1862) 204. Παρέστη... Ειρήνη ή Γάβραινα Synodus Cp., Decretum dirimens contro­ versiam (1400). - MAD. 2 (1862) 439-41. Παρέστη... ή από τής Βιζυης χήρα γυνή Judicium synodale Cp. (1316). — 152, 1127; Μ A D. 1 (1860) 55-56. Παρέστη... ή από τής Λακεδαιμόνιας μοναχή Judicium synodale, Cp. (1316). - MAD. 1 (1860) 52-53. Παρέστη... ή από τής χώρας τών Άννακοσίων Joann. Glyc., Synod. Constit. 24. - 152, 1118. Παρέστη ήμΐν προ πολλοΰ δ τής “Αρτης Joann. Naupact., De megaloschemate. - P K A. 4 (1897) 124. Παρέστη... ή μοναχή Άγαθονίκη και ανέφερεν Esaias Patr., Synod. Constit. - 152, 1206. Παρέστη... ή τοΰ Κηφή εκείνου θυγάτηρ Judicium synodale, Cp. (1324). - 152, 1171; MAD. 1 (1860) 109-110. Παρέστη... καί ή τοΰ Τζυρου Μαρία Esaias Patr., Synod. Constit. 62. — 152, 1167; MAD. 1 (1860) 105. Παρέστη... κυρ Θεόδωρος ό Βρανάς Judicium synodale, Cp. (1329). — MAD. 1 (1860) 150-51. Παρέστη... κυρ Θωμάς ό Καλοκυρης Matthaeus I. Patr. Cp., Decretum di­ rimens controversiam (1399). — M A D. 2 (1862) 326-28.

www.torrossa.com - For non-commercial use by authorised users only. License restrictions apply.

298

Initia P atrum Graecorum

Παρέστη... κΰρ ’Ιωάννης ό Τριακοντάφυλλος Judicium synodale Cstpl. (a. 1325). - MAD. 1 (1860) 138-39. Παρέστη... δ "Αγγελος ’Ιωάννης, και άνέφερεν Joannes Glyc. Patr., Sy­ nod. decisio. - 152, 1136; M A D. 1 (1860) 66-68. Παρέστη... δ από τής θεοσώστου πόλεως Αίνου Esaias Patr., Synod. Con­ stit. (a. 1325). - Ϊ52, 1188; M A D. 1 (1860) 133-35. Παρέστη... δ από τής Κίου ’Ιωάννης δ Καλεστής Joannes Glycas, Contro­ versia a Synodo dirempta. — 152, 1107; M ÁD. 1 (1860) 28-29. Παρέστη... δ από τοϋ κάστρου τοΰ Πελαδαρίου Joann. Glyc., Judicium ' synodale, Cp. (1325). - 152, 1114; M A D. 1 (1860) 38-39. Παρέστη... δ άπό τοϋ κλήρου τής άγιωτάτης μητροπολ. Αίνου Esaias Patr., Synod. Constit., - 152, 1187; M A D. 1 (1860) 132. Παρέστη... δ άπό τοΰ κλήρου τής άγιωτάτης μητροπ. Θεσσαλον. Joann. Calec., Synod. Constit. 18. - 152, 1236; MAD. l (1860) 196. Παρέστη... δ Έξάκουστος Μανουήλ, κάι άνέφερεν Judicium synodale, Cp. (1316). - MAD. 1 (1860) 65-66. Παρέστη... δ επι θυγατρι γαμβρός τοΰ Joann. Glyc., Synod. Constit. — 152, 1134; MAD. 1 (1860) 64-65. Παρέστη... δ Εύθειοτόκιος Ίσαάκιος Esaias, Synod. Constit. 64. — 152, 1169; MAD. 1 (1860) 107. Παρέστη... δ ιερομόναχος κΰρ Νίκανδρος Esaias Patr., Synod. Constit. 61. — 152, 1166; MAD. 1 (1860) 103. Παρέστη... δ κύρης Γεώργιος Αληθινός Matthaeus I. Patr. Cp., Decretum dijudicans litem. (1400). — M A D. 2 (1862) 367-68. Παρέστη... δ Μελαγχρηνός ’Ανδρόνικος Esaias Patr., Synod. Constit. 4. — 152, 1162; MAD. 1 (1860) 98. Παρέστη... δ μοναχός Γρηγόριος, και Joann. Glyc., Synod. Constit. — 152, 1133; MAD. 1 (1860) 62-64. Παρέστη... δ οίκείος... κΰρ Θεόδωρος δ Βαβ. Joann. Glyc., Synod. Con­ stit. (a. 1316). - 152, 1132; M A D. 1 (1860) 61-62. Παρέστη... δ οικείος... κΰρ ’Ιωάννης δ Τριακοντάφ. Esaias Patr., Synod. Constit. — 152, 1191. Παρέστη... δ τοΰ Φαλάτου υιός Γεώργιος δ Παπαδόπουλος Joann. Glyc., Synod. Constit. - 152, 1126; M A D. 1 (1860) 53-55. Παρέστησαν την σήμερον τφ παναγιωτάτφ Demetr. Chom., De matrimo­ nio concubinae. — A S C. (1891) 539 (= P AS. 7). Παρέστη τή ημών μετριότητι Γεώργιος Germanus II. Cstpl., De monacho fugitivo. - P K A. 1 (1891) 466. Παρέστη τή ήμών μετριότητι προκαθημένη Judicia synodalia, vide; Πα­ ρέστη... etc.

www.torrossa.com - For non-commercial use by authorised users only. License restrictions apply.

Initia Patrum Graecorum

299

Παρέστη rfi καθ’ ή μας ιερά κα'ι θεία Judicium synodale, Cp. (1330). — Μ AD. 1 (1860) 157-58. ' Παρέστη την σήμερον τή ήμών μετριότητι Demetr. Chom., De tonsis extra mentis sensum. — A S C. (1892) 527. ( = P AS. 7). Παρέστη την σήμερον τφ παναγιωτάτφ Demetr. Chom., Quando divortium fieri possit. - ASC! (1891) 557. (= P AS . 7). Παρέστη τφ παναγιωτάτφ ήμών δεσπότη Matthaeus I. Patr. Cp., Decretum de hieromon. Theodosio (S. a.). — M A D. 2 (1862) 301. Πάρεστιν ήμίν εορτή σήμερον Procopius Diae., Laudatio in Ss. Cosmaxn et Damianum. — v. B H G . 383. Πάρεστιν ή μνήμη Δημητρίου Gregorius Diae., Laudatio in S. Demetrium. - v. B H G . 544. Παρέσχεν ήμΐν ό φιλάνθρωπος Δεσπότης Theodoret., Epist. 6. — 83, 1180. Παρήγαγεν εις τό μέσον ό τιμιώτατος Decretum synodale condemnatorium (1383). - Μ A D. 2 (1862) 48-50. Παρήγγειλε γάρ ό Κύριος μη δυναμένους Epicteti manuale, cp. 73. — 79, 1312. Παρήγγειλεν αυτοΐς από 'Ιεροσολ. Photius, Q. Amph. 125. — 101, 717. Παρήλθεν ένθεν κληρικός καβαλλάρης Georg. Pisid., Versus (108) in Cleri­ cum. - WS. 14 (1892) 68. Παρήλθεν ή νηστεία των ’Ιουδαίων S. Jo. Chrys., Hom. 8. adv. Judaeos. - 48, 927. Παρήλθον άνθη, καιρός ήγγικεν S. Gregor. Naz., Poema: In exitum vitae. - 37, 1419. Παρηλλαγμένον διά τοϋ παρόντος προστ. Photius, Q. Amph. 17. — 101, 140. Παρ’ ήμΐν δ’ οΰν οΰ σπάνια τά Joann. Euch., Sermo 13. in S. Theodor. — A W G. 28 (1881) 207; v. B H G. 1772. Παρθένε, δέσποινα θεοτόκε, ή ελπίς Oratio in Β. Μ. V. — R O. nr. 51-52; a. 5 (1915) 157. Παρθένε, δέσποινα θεοτόκε, ή κοινή σωτ. S. Ephrem, Precatio. — ESO. 3, 543. ‘ Παρθένε, δέσποινα θεοτόκε, ή τον Θεόν S. Ephrem, Precatio. — ES O. 3, 548. Παρθένε, δέσπο ινα θεοτόκε, ή τον μονογ. S. Ephrem, Precatio. — ES O. 3,551. Παρθένε, δέσποινα θεοτόκε, ή τον σωτήρα S. Ephrem, Precatio. — ES O. 3, 526. Παρθένε, δέσποινα θεοτόκε, κεχαρ. S. Ephrem, Precatio. — ES O. 3, 524. Παρθένε, νύμφη Χριστού- δόξαζέ σου S. Gregor. Naz., Carmen 2,3 ad Virginem. - 37, 632; C P C. (1871) 29-32; cfr. B Z. 43 (1950) 334-37.

www.torrossa.com - For non-commercial use by authorised users only. License restrictions apply.

300

In itia P a tru m Graecorum

Παρθένε, παρθένος ΐσθι κα'ι S. Greg. Naz., Epigr. 208. — M G A. (1709) 192. Παρθένε, Χριστόν έχεις αίε'ι ζώοντ° S. Greg. Naz., Epigr. 202. — M G A. (1709) 186. Παρθενίην Βασίλειος Ίωάννου σοφ. Epigramma 86. — J A Ρ. 1 (1813) 24. Παρθενίην στεφάνοις άναδήσομεν ήμετέροισιν S. Gregor. Naz., Poema 2,1: In laudem virginitatis. — 37, 521. Παρθενική πανήγυρις σήμερον την Proclus, De laudibus Β. Μ. V. — 65, 680; CNA. 1 (1648) 301; ACO. I. I 1 (1927) 103-09; R Ο. 3 (1912) 241-45; 376-90; MRS. 2 (1945) 255-58; v. B H G. 1129. Παρθενικής έκ Νεφέλης, μέγας ήμιν Canon, Ode 1. — Men. 2 (1889)' 598 (23. Dec.). Παρθένοι νεάνιδες, συν Μαριάμ rfj Canon, Ode 1. — Men. 6 (1901) 413 (15. Aug.). Παρθένον αίγλήεσσαν από χθονός Joann. Geom., Versus: 67. — 106, 935. Παρθένον αίγλήεσσαν εχω κόνις S. Greg. Naz., Epigramma 163. — J A P . 1 (1813) 583; M G A. (1709) 130. Παρθένον πάλιν εγνων εν 'Ιεροσολύμοις Palladius, Hist. Eausiaca, cp. 28: De virgine quae peccavit. — T S. 6, 2 (1904) 83. ...Παρθένος-Μήτηρ άγναΐς άγκάλαις τον Photius, Smo. in magno Sab­ bato. — U P . (1864) 32-37 (partim). Παρθένος μήτηρ άνανδρος, μή Maximus Plan., Versus in Β. Μ. V. — N E. 13 (1916) 420-21; B G C. 3, 461-62. Παρθένος υϊέα τίκτε- μεθ’ υΐέα Epigramma 115. — J A Ρ. 1 (1813) 31. Παρθένου υΙόν εφη τον παρθένον Epigramma 55. — J A P . 1 (1813) 19. Πάριθι, παντάλαινα Βαβυλών νέα Eeo V. Sap., Oracula. — A E G. 8 (1874) 185. Πάριμεν, ώ φιλότης, πάριμεν, οΰκ Nicetas Mag., Epist. ad Joannem jun. - N E . 19 (1925) 165; Μ Β N. 6a, 442. Παριστάμενοι θρόνφ τφ θείφ πάντοτε Canon, Ode 1. — Men. 6 (1901) 265 (30. Juli). Παρίσταται... ή τοΰ Χύτου Ευφροσύνη Judicium synodale. — MAD. 1 (1860) 382-383. Παριστώμεθά σοι, θεονύμφευτε Jacob. Bulg. archiep., Versus in dormi­ tionem Β. Μ. V. - Bes. 21 (1917) 227. Παροιμία εστϊ λόγος απόκρυφος δι3ετέρου Origenes, ex Comment, in Pro­ verbia Salomonis. — 17, 161; Μ Β N. 72, 1. Παροιμία έστιν οΐο ν Γλυκύς άπείρφ πόλεμος Didymus Α1., In Proverb. Salom. (Fragm.). — 39, 1621 ss. Παροιμία λέγεται, ΙπΙ των σφόδρα Photius, Q. Amph. 219. — 101, 992; B Ph. (1864) 274.

www.torrossa.com - For non-commercial use by authorised users only. License restrictions apply.

In itia' P a tru m G raecorum

301

Παροιμιών δέ Λουκάς εμνήσθη tó. S. Gregor. Naz., Poëma: 1, 26. — 37, 497. Παρόντος εν τώ οικείω καταγωγίω τού άγιωτάτου Antisynodus Ephesina, Commentarius. - Μ C C. 4,1260; ACO. I. I 5 (1927) 119. Παρορμών ήμας ο λόγος επί την συνεσιν Eusebius Caes., In Ps. 77. — 23, 901. Παρρησιάσομαί τι προς σε - και γάρ S. Gregor. Naz., Epist, i 92. — 37, 313. Πάσα αληθής αρετή καί εστι καί S. Nilus, Epist. 3, 48.,.— 79, 416. Πάσα ανάγκη τον λατρευτήν τής εΐκόνος διά Theodor. II. Lascar., Epist. 10 (99) ad Manuel. Patriarch. - T E F. (1898) 133-135. Πάσα Γραφή ημών Χριστιανών θεόπνευστος S. Athan. ’(?),. Synops. Sacrae Script. — 28, 284. Πάσα Γραφή θεόπνευστος καί ωφέλιμος αρχήν έχ. (S. Jo. Chrys.) - Severian. Gab., Horn, de fide et lege nat. — 48, 1081-88; cfr. 29, 209; vide: B L E . 33 (1932) 141-42. Πάσα Γραφή θεόπνευστος κα'ι ωφέλιμος, διά τούτο S. Basil., Horn, in Ps. 1. - 29, 209. ' Πάσα Γραφή θεόπνευστος καί ωφέλιμος έφη πού λόγιον ίέρόν Oecumenius, Commentar, in Apocalyps. — U M S . 23 (1928) 27-260. Πάσα Γραφή θεόπνευστος καί ωφέλιμος, ό Joannes Evoias mon. et presb., Smo. in quatriduan. Lazarum, — A B. 68 (1950) ,19-26. Πάσα Γραφή θεόπνευστος, κατά τον Diodor. Tars., Prolog, in Comment. in Pss. - cfr. R S R. 9 (1919) 82 ss.; cfr. 29, 209. Πάσα δέ Ελλάς καί βάρβαρος ή Pamphilius mart., Apologia pro Origene, cp. 5. - 17, 572. Πάσα δόσις αγαθή, καί παν δώρημα τέλειον Ps. Dionys., De Cadesti Hierarch. - Acta S. Barypsabae. — 3, 120; A S. - 10. Sept. - 3, 498; V . B H G. 238. Πάσα ένθεος διδασκαλία συνάγειν (S. Jo. Chrys.), Horn. 1. in Lazarum. — 62, 771; SCO. 7,524 (Inc.: Πάσα μεν εν Θεώ διδ.). Πάσα εορτή καί πράξις τού Κυρίου ημών S. Ephrem, In S. Crucem, de charit. etc. - E S O. 2, 247; GOO. 2, 354; P R. 2, 270-90; v. B H G. 431-32. Πάσα επίγειος εξουσία και αρχή Nicolaus Patr. Cp., Epist. 1. — 111, 28; SR. 10 (1844) 161-67; D E I. 3 (1890) 110-16. Πάσα ευσεβείας ΰπόθεσις τών ψ. (S. Jo. Chr.), Severian. Gabal., Horn. 1. in mundi creationem. — 56, 429; CAN. 1 (1672) 211; cfr. OCP. 5 (1939) 286 ss. Πάσα ήμερα γράμματα έχουσα τής θεοσεβείας S. Basilius, Epist. 232: ad A ........1 * 1

i

s \¡

r-*/-»«

www.torrossa.com - For non-commercial use by authorised users only. License restrictions apply.

302

In itia P a tru m G raecorum

Πάσα ή σπουδή τοΰ άσκητοϋ έστω Callist. Telic., De oratione et atten­ tione. - 147, 828. Πάσα ή σωτηρία των βιαζομένων μετά τον Bassian. ep., Petitio ad imp. Valentin. et Marcian. - ACO. II. I 3 (1935) 45; M C C. 7,273. Πάσαι α! νοεραΐ οΰσίαι, λέγω δή άγγέλ. S. Macar. Aeg., Hom. 16. — 34, 613. Πάσαι αΐ πολιτεΐαι και αί μαρτυρίαι Vita S. Eusebiae Xenae. — A Β. 56 (1938) 106-17; v. B H G. 633. Πάσαι μεν άγιαι αί επιστολαι Παΰλου S. Jo. Chrys., Hom. 1 in Epist. ad Coloss. - 62, 299; C P S. 6 (1939) 7; cfr. 124, 1205. Πάσαι μέν άγιαι at θεΐαι Γράφα'ι (S. Jo. Chrys.), Protheoria in Pss. (Ecloge). - 55, 533-38; cfr. Z K T. 21 (1897) 398-400 nr. 5. Πάσαι μέν αί άρετα'ι επαινετοί, καί Antiochus Mon., De longanimitate. — 89, 1769. Πάσαι μέν αί Επιστολαι Παΰλου άγιαι Theophylact., In Epist. ad Co­ loss. - 124, 1205; cfr. 62, 299. Πάσαι μέν αί μαρτυρίαι καί πανηγΰρεις (S. Jo. Chrys.) - Proclus (?) - At­ ticus, Patr. Cp., Oratio in B. Μ. V. — 59, 707-10; 65, 716-21; syr. ed.: Bebon in: MEO. 46 (1933) 167-202; R O C. 29 (1933-34) 160-87; R Η E. 33 (1937) 255-56; 275; v. B H G. 1134. Πάσαι μέν αί συνήθεις αΰται καί κατά S. Asterius Amas., Encom. in Ss. Petr. et Paul. - 40, 264; CNA. 1 (1648) 121-69; v. B H G. 1494. Πάσαι μέν αί τέχναι, ταΐς μέν μελέταις S. Isidor. Pel., Epist. 3, 96. 78 . 805. Πάσαι πολιτείαι καί μαρτυρίαι vide: Πάσαι αί πολιτείαι κ. αί μ. Πάσα κεφαλή εις πόνον, φησίν S. Nilus, Epist. 1, 55. — 79, 108. Πάσα κήνσευσις από Αΰγοΰστου Καίσαρος Deo imp., Novella 117. — 107, 657. Πάσα μάθησις καί τέχνη προς τό οίκειον S. Theodor. Stud., Cateches. 85. (Smo. 98). - P T S. 2 (1904) 600-608; Μ B K 10.(1905) 93. Πάς αμαρτωλός προ τής οικείας εξόδου Gregor, mon., Epist. ad Theodoram. - N E. 16 (1922) 397-402. Πάσα μέν ανθρώπων διάνοια σοφία καί σ. Michael Patr. Alex., Epist. ad Photium. (imp. Basilium?). — M C C. 17a, 428-33; D T Ch. (1705) 57-60. Πάσα μέν άντολίη ζοφόεν περιέσσατο Jacobus Bulg. archiep., Versus in Andronicum Palaeol. — Bes. 21 (1917) 82-84. Πάσα μέν αρετή, αγαπητοί αδελφοί, συναΰξειν Martinus Pp., Epist. ad Eccles. Carthag. - M C C. 10, 797; P D. 87, 145.

www.torrossa.com - For non-commercial use by authorised users only. License restrictions apply.

In itia P atru m Graecorum

303

Πάσα μέν αρετή καλόν, μάλιστα δέ επιείκ. S. Jo. Chrys., Horn. 61. in Joann. — 59, 335. Πάσα μέν Γραφή θεόπνευστος κ. ωφέλιμος Anon., Prooem. in Psalmos. — C P P . 1 (1643) XLVIII ss; cfr. ib. XVII-XI/VIII. Πάσα μέν Γραφή προς ευσέβειαν S. Isidor. Pel., Epist. 1, 369. — 78, 392. Πάσα μέν Γραφή (ως Παϋλός φησι) θεόπνευστος S. Athanasius AI., Prooe­ mium in librum Psalmor. — C P P . (1643) XVII ss. Πάσα μέν δημιουργία καί πάσα πραξις Photius, Q. Amph. 192. — 101, 929; Μ NC. 1 (1825) 344. Πάσα μέν δόσις αγαθή καί παν δώρημα S. Cyrill. Al., Glaphyra: De Josepho et filiis eius. — 69, 325. Πάσα μέν εν Θεφ διδασκαλία vide: Πάσα ένθεος διδασκαλία. Πάσα μέν εορτή καί πάσα πανήγυρις Photius, Horn, in Nativ. B. Μ. V. - 102, 548; P P S . 31 (1892) 41-52; cfr. MAP . 8. Ser. - 7 (1906) nr. 8, pg. 17;, AFO. 2, 330; v. B H G . 1131. Πάσα μέν εορτή πνευματική κ. πανήγυρις Nicetas Paphlago, Encom. in S. Paulum. - O Ch. 231 (1931) 58-96. Πάσα μέν ευγνώμων γλώττα τήν Παρθ. Hesych. Presb., Horn, in B. Μ. V. - 93, 1460; v. B H G . 1132; cfr. R H E. 31 (1935) 356-59 et 35 (1939) 54-60. Πάσα μέν ή άντολίη ζοφόεν vide: Πάσα μέν άντολίη ζοφόεν. Πάσα μέν ή από των χειρόνων (S. Jo. Chrys.), Horn, in exaltat. S. Cru­ cis. - 59, 679; v . B H G . 433. Πάσα μέν ή βίβλος των Παροιμιών Euseb. Caes., Eclog. prophet, lib. 3. - 22, 1121. Πάσα μέν ή ημέρα φαιδρά τήν (S. Jo. Chrys.), Horn, in Pentecosten. — 63, 933. Πάσα μέν ή καθ’ ημάς Γραφή Παλαιά τε Theodoret., Hypomnesticor. Compend. — 84, 20. Πάσα μέν ημέρα φαιδρά καί περίβλεπτος Nestorius (?), Horn, in S. Pascha. - T rad.'9 (1953) 108-10. Πάσα μέν ή παρούσα ιστορία κεΐται Cosmas Hieros., Smo. 3: Praecepta ad virg. — 38, 387. Πάσα μέν ή τών Ευαγγελίων φωνή S. Basil., In: In principio erat Verb. - 31, 472. Πάσα μέν μνήμη δικαίων πανεύφημος Hesych. Presb., Smo. in B. Μ. V. - 93, 1453; cfr. R Η E. 35 (1939) 54-60; v. B H G. 1133. Πάσα μέν οίκία, ώς έ'νι μάλιστα στερρ. Orígenes, Horn, in Evgl. Joann., lib. 6. - 14. 197; GCS. 10 (19031 106-69.

www.torrossa.com - For non-commercial use by authorised users only. License restrictions apply.

304

In itia P atru m G raecorum

Πάσα μέν σωτήριος εορτή Leo V imp., Horn, in Chr. transfigur. — A K L. (1868) 88-91. Πάσα μέριμνα, καν μηδέν έχειν δοκή S. Basil., Reg. br. 88. — 31, 1144. Πάσαν εορτής ύπόθεσιν φαιδροτέραν ό S. Greg. Nyss., De Spiritu S. — 46, 696. Πάς άνθρωπος οίοσδήποτε (προς πιστούς Euthym. Zigab., Comment, in Epist. ad Rom., Cp. 13. - K E Z. 1 (1887) 151. Πάσαν κακίαν νικήσας του δφεως εν Canon in S. Aeacium ep. Meliten. - RM. 1 (1932-33) 415-21. Πάσαν μέν ούν εορτήν λέγω, τής Θεομήτορος Typicon monast. B. Μ. V. mundi salvatricis. — G T K. (1898) 26. Πάσαν μέν τήν αδελφότητα υμών Leo I. Pp., Epist. ad Synod. Chalcedon. - ACO. II. I 2 (1933) 61; M C C. 6,225; P L . 54,1028. Πάσαν, όση σοφίη λεπτής φρενός S. Gregor. Naz., Epigr. 58. — MG A. (1709) 53; J A P. 1 (1813) 563. . Πάσαν στρατιάν τοΰ κόσμου καταλιπόντες Romanos, Versus in Ss. 40 mar­ tyres. - A B W. 24 (1907) 22-30. Πάσαν τήν ΰπ’ ουρανόν περιτρ. S. Nilus, Epist. 1, 292. — 79, 189. Πάσαν χαράν ήγήσασθε, αδελφοί μου Philoth. Kok. Patr. Cstpl., Epist. ad Heracleotas. - TAG. (1874) 35-61. Πάσαν χαράν ήγητέον, αδελφοί μου S. Theodor. Stud., Epist. 2, 48. — 99, 1252; TAG. 35. Πάσαν ώραν έν νφ έχω τήν οπτασίαν S. Ephrem, Epistola. — ES O. 1 (1732) 188. Πάσα πίστις τε καί άπόδειξις έχει μέν τι Bessarion, Or. dogm. de causis schismatis, cp. 4. — M C C. 31a, 909. Πάσα πράξις αγαθή καρπός αγάπης (S. Jo. Chrys.), De perfecta caritate. - 56, 279-90; cfr. Z K T. 19 (1895) 387-89. Πάσα πράξις αγαθή τε, καί πάς λόγος vide: Πάσα πράξις, αγαπητέ, κ. π. λ. Πάσα πράξις, αγαπητέ, καί πάς λόγος S. Basil., Constit. monast. cp. 1. - 31, 1325. Πάσα πρόφασις αργίας πρόφασίς εστιν S. Basil., Reg. br. 69. — 31, 1132. Πάσας μέν, εί οΐόν τε, ομιλίας γυν. S. Isidor. Pel., Epist. 1,89. — 78, 244. Πάς γοϋν δστις λέγει μίαν φΰσιν Θεοΰ Λ. S. Quintian. ep., Anathematismi; - 85, 1737. Πάς δέ άφορισθείς, είτε άλόγως, ώς Sym. Thess., Q. 31. — 155, 881. Πάς ευτρεπίζου- πλησίον γάρ ή κρίσις Versus. — Η C Μ. 4,281. Πάση μέν γενεά κατά καιρούς ό Θεός, τ. S. Maximus Coni., Epist. 45. — 91, 648.

www.torrossa.com - For non-commercial use by authorised users only. License restrictions apply.

In itia P atru m Graecorum

305

Πόση μέν νοητή κτίσει και αισθητή Andronicus II. Pal., Chrysobull. Lo­ gos, De ordinatione Praepositi montis Athos. — D S A. (1948) nr. 5, 36-38; M U A. 190-94; Μ A P. - 7. Ser. - 41«, 7-9. Πόσης αγαθής ή καταρχή πράξεως S. Methodius ep. m., De martyrio. — P AS . 3,621. Πόσης αΐνέσεως καί σοφίας Miraculum Cosmae et Damiani. — v. B H G. 392. Πόσης έγωγε τόλμης επέκεινα χωρεΐν S. Isidor. Pel., Epist. 4, 126. — 78, 1204. Πόσης μέν θεόπνευστου Γραφής ή (S. Jo. Chrys.), Florileg., De angusta porta. - 51, 41; cfr. Z K T. 34 (1910) 216-18. Πόσης πνευματικής, αδελφοί, ήγείσθω θεωρίας Diadochus Phot., De per­ fectione spirituali Cpp. 100. — W E D. (1912) 6-152. Πόσης σπουδής αποστάντες, καί δι’ έργων αγαθών Didym. Alex., In Ps. 118. - 39, 1564. Πόσης φΰσεως ασυνθέτου καί λεπτής Isaac Syr., Smo. 84. De visione na­ turae spirituum (Resp.). - IS . (1770) 472-82; S I S . (1895) 320-27. Πόση φυλακή τηρήσωμεν εαυτούς Antiochus mon., De scandalo. — 89, 1588. Πάσι μέν ά'λλοις εγώ σε των εύδαιμόνων Joann. Arg., Ad Luc. Not., De Spir. S. - 158,992; EA. (1910) 107-28. Πάσι μέν άναγκαΐόν εστι τό βιόζεσθαι Antiochus mon., De edacitate. — 89, 1444. Πασι μέν απαιτεί με ή παρούσα ή μ. S. Theodor. Stud., Smo. 102: De hu­ militate. — M B N. 9, 236. Πασι μέν ήμΐν τοΐς επί τό αυτό συνελθοΰσιν εξ Synod. Hierosolym., Epist. ad Ecclesiam Alexandr. - 25, 397-400; 26, 717-19; M C C. 2, 1160; Ο A W. 21, 162-63 et 247-48. Πασι μέν οις γέγονε διά σπουδής των Titus Bostr., Eibri 3 adv. Manich. - 18, 1069; BTM. 1 (1725) 59. Πάσι μέν τοΐς του Θεοϋ Λόγου φίλοις Nicetas Paphi., Encom. in S. Andream. - 105, 53; cfr. B A P. 6. Ser. 10 (1916) 1509-11; v. B H G. 106. Πάσιν έγνωσται την σήν επιείκειαν μέριμναν Eicinia Eudoxia Aug., Epist. ad Theodosium imp. - M C C. 6,53; P E . 54,862; ACO. II. I 1 (1933) 6. Πάσι τά κατ’ αυτόν επιστέλλει, τοΐς τε τής Theodoret., In Epist. ad Philipp. cp. 1. — 82, 560. Πάσι τοΐς νουν έχουσιν όμολογούμενόν (S. Athanas.), Didymus Caecus, Dialog. II. De S. Trinitate. - 28, 1157; cfr. G A D. (1941) 41 ss. Πάς κυνηγός επιτήδειος ώ ν , καί Dositheus, Praef. in Dial. Symeonis. — 155, 29. ' · · ?0

www.torrossa.com - For non-commercial use by authorised users only. License restrictions apply.

306

Initia Patrum Graecorum

Πας λόγος, ούκ ακριβή την ομιλίαν Herodianus, De soloecismo. — Β G C. 3, 241. Πας μέν επίσκοπος πράγμα δυσγρίπιστον Stagirius Sophista, Epist. ad S. Greg. Nyss. - 32, 1092; S P A . 43 (1912) 993; P G N. (1935) 80. Πας μέν καιρός επιτήδειός έστι προς τό καταβαλέσθαι Gregor. Palam., Horn, in Nativ. Β. Μ. V. - O G P. (1861) 1-16; v. B H G. 1130. Πάς δ αιτουμενός τι, ούκ έχων δ αΐτεΐται Didym. Alex., In Ps. 101. — 39, 1516. Πάς ό γραφών με, και γράφειν S. Theodor. Stud., Poema 59. — 99, 1797. Πάς όδεύων οδόν μακράν τε καί τραχείαν S. Theodor. Stud., Smo. 95: De angusta via. — Μ Β N. 9, 218. Πάς ό έν μεγίστοις πειρασμοΐς και θλίψεσιν Eusebius Caes., In Ps. 142. - 24, 48. Πάς δ κατά τον μακάριον Δαβ'ιδ ποιμαίνων S. Maximus. Cf. Q. 38. — 90, 817. Πάς δ πολεμοΰμενος υπό τού S. Nilus, Epist. 3, 100. — 79, 432. Πάς δς 3ν θή εις την καρδίαν αύτοΰ Origenes, Fragm. in Dan. 1,8. — P A S . 3, 550. Πάς, δστις εΰρεΐν βούλεται τον Θεόν Symeon jr., Smo. De vitandis malis hominibus. — cfr. 120, 290 nr. 2; lat. apud Pontanum nr. 28. Πάς δτφ μέτεστι καλοκαγαθίας S. Isidor. Pel., Epist. 2, 227. — 78, 664. Παστάς, τράπεζα, ράβδε, λυχνία, κλίμαξ Jo. Euch., Poema 103. — 120, 1197. Πάς τις τών αγίων, των προ τής S. Maximus. Cf., Q. 16. — 90, 797. Πάς τύπος ασκητικός ά'λλως άλλοις συνέρχεται Basilius Maleinus, Tractatus asceticus. - R O C . 7 (1902) 598-603; C Β Η. 4 (1901) 46-56. Πάσχα εορτών εορτή χορεύσωμεν και Stichoi in Pascha. — S E P . (1940) 163 nr. 212. Πάσχα ήμών υπέρ ημών ετύθη Χριστός δ Θεός Stichoi in fer. 4a Paschae, mane ad Baud. — S E P . (1940) 182 nr. 248. Πάσχα ιερόν ήμίν σήμερον άναδέδεικται Stichera. — C P C. (1871) 95. Πάσχα ιερόν σήμερον ήμίν τοΐς πιστοΐς Stichoi in fer. 4a Paschae. — S E P . (1940) 184-85 nr. 253. Πάσχα Κυρίου έορταζέτω σήμερον δ συμπας κοσμ. Stichoi in fer. 4a Pa­ schae ad Vesperas. — S E P . (1940) 179-97. nr. 243-79. Πάσχα μέν γήϊνον εορτάζουσιν “Ιουδαίοι (S. Jo. Chrys.), Horn, in Pascha. — 59, 723; M C Ο. 8 (1728) 251; S C Ο. 5 (1612) 917; S Ch. 36 (1953) 54-76. Πάσχα μέν εορτάζουσιν “Ιουδαίοι (S. Jo. Chrys.), Horn. 4. in Pascha. — 59, 731.

www.torrossa.com - For non-commercial use by authorised users only. License restrictions apply.

Initia Patrum Graecorum

307

Πάσχα ό αμνός τέθυται toti Θεού καί Πατρός Stiehoi in Pascha. — S E P . (1940) 175-76. nr. 229. Πάσχα, πάσχα, κα'ι πάλιν ερώ πάσχα' το γάρ Anon., Homilia in feria 2a Paschae. - B B G. 3 (1949) 124-25. Πάσχα σε, Θεοτόκε, μετά τό Πάσχα γινώσκομεν Stiehoi in Dominica Sym. Thess., Q. 79. — 155, 937. Τό έργον μου υμείς έστε εν κυρίφ · διά S. Theodor. Stud., Cat. 54: De diffidentia. - Μ B N. 92, 148; P T S. 2, 97-102. Τ ό’ « Έρόμενοι εκ κοιλίας, καί παιδ. S. Isidor. Pel., Epist. 4, 155. — 78, 1240. Τό ερώτημα άρχαΐόν έστι, και πάλαι S. Basil., Reg. fus. Resp. 1. — 31, 905. Τό ερώτημα ού κυρίως φαίνεται μοι S. Basil., Reg. br. 128. — 31, 1168. Τό Ιρώτημα τής αγάπης σου, τοιοϋτόν S. Isidor. Pel., Epist. 1, 459. — 78, 433. Τό ερώτημα τούτο πολλήν δυσχέρειαν S. Basil., Reg. br. 303. — 31, 1296. Τό Ευαγγέλιον τής σωτηρίας του εύλ. S. Theodor. Stud., Epist. 2, 158. — 99, 1493. Τό εΰημερεΐν τον πονηρόν, καί τό S. Isidor. Pel., Epist. 2, 137. — 78, 580; cfr. B Z. 42 (1942) 91-100. Τό ευκτικόν αντί μέλλοντος οριστικού Nicephorus Blemm., In Ps. 122. — 142, 1594. Τό εφεξής, ΙΙέτρος απόστολος Ιησού Oecumenius ep., In Epist. 1. S. Pe­ tri. - 119, 512. Τό έφούδ, περί ού μαθεΐν περιε. Photius, Q. Amph. 102. — 101, 633; BPh. 385. Τό, « Έ φ ’ φ πάντες ήμαρτον », δπερ Photius, Q. Amph. 84. — 101, 553; B Ph. 265. Τό έχειν ομώνυμός έστι φωνή" ού Photius Patr., Smo. philos. — A F Ο. i nonm 7o

www.torrossa.com - For non-commercial use by authorised users only. License restrictions apply.

Initia Patrum Graecorum

533

Το Ιχθραίνειν άνθρώποις όμοφυλοις Antiochus mon., De inimicitiis. — 89, 1597. Tò ζωοποιόν καί σεβάσμιον ζήλον, εν φ Αηοη. - Method. Patr. Versus in s. Crucem. — Eos 4 (1897) 151; Bes. ann. 24 (1920) 199. Tò 1 ή δ’ ος, σημαίνει, ως φησι Βοηθός Didymus Alex., De dubiis lect. ap., Platonem. — M E G. (1868) 399-406. Tò ήδύφωνον δργανον την κιθάραν την Dionysius Eaur., Poèma. — E B S. 14 (1938) 68. Tò ήμισυ τής Επιθυμίας ημών S. Basilius, Epist. ad Palladium. — 32, 1033. Tò ήνίχα ενταύθα ΰστεροχρονίαν Nicephorus Blemm., In Ps. 50. — 142, 1470. To' « Ί^χμαλώτευσεν αιχμαλωσίαν, τοιούτον S. Isidor. Pel., Epist. 1,400. - 78, 405. Tò θαρρεΐσθαι μυστήριον, των έσω Antiochus mon., De secreto. — 89, 1624. ' Tò Θειον αίτιον μέν εστι τοΐς ουσι τού είναι Euthym. Zigab., Panoplia dogm., tit. 3. — 130, 124-56. Tò Θειον άκατάληπτον δν, πάντως S. Jo. Dam., de divinis nominibus. — 94, 845. Tò θειον καί κοινωφελές ό μέγας Παύλος Gregor. Pal., In Duc. 7, 11-16. - 151, 525; M G C. (1776) 1-11. Tò θειον καί προσκυνουμενον Πνεύμα S. Isidor. Pel., Epist. 1, 500. — 78, 453. Tò θειον καίτοι φανότατον δν, και S. Isidor. Pel., Epist. 2, 186. — 78, 636. Tò θειον Πάσχα καί ιερόν καί άμωμον Stichoi in Sabb. « Fractionis pa­ nis ». — S E P. 197, nr. 280. Tò θειον Πάσχα καί ιερόν καί σεβάσμιον Stichoi in fer. 5a Paschae. — S E P . 190, nr. 267. Tò θείων ημάς έφίεσθαι λόγων, κα'ι δ. S. Cyrill. Al., Glaphyr.: De Jacob. - 69, 189. Tò Θεός ό'νομα, από τίνος ένεργείας Theodor. Abuc. - Anastas. Sin. Dial. 27. — 97, 1565 ; vide : Opera Anast. Sin. - Ingolstad. 1604, pg. 502. Tò θεότευκτον άγαλμα τού ήλιου Canon in Manuelem Palaeolog. — N E. 14 (1917) 321-31. Tò θεόφθογγον στόμα, το χρυσόφωνον Canon in S. Jo. Chrys., Ode 1. - Men. 3 (1896) 389 (27. Jan.). Tò θήραμα, ώ βέλτιστε, δ θηρεύσαι S. Isidor. Pel., Epist. 4, 149. — 78, 1233.

www.torrossa.com - For non-commercial use by authorised users only. License restrictions apply.

534

In itia P atrum Graecorum

Tò θυμιατήριον τοΰ τής θεότητος άνθρακος Poema in B. Μ. V. Concept. - T CH. (1862) 113. Tò θυμοΰσθαι αρχιερέα ή ιερέα καί Sym. Thess., Q. 30. — 155, 880. Τοιαΰτα εΰχου προς tòv Κύριον · S. Nilus, Epist. 2, 121. — 79, 252. Τοιαΰτα καί λέγε, καί πράττε, δι” ών S. Isidor. Pel., Epist. 2, 87. — 78, 529. Τοιαύτην καί οΰτος έσχεν επιγραφήν Nicephoros Blemm., In Ps. 11. — 142, 1376. Τοιαύτην πανοπλίαν δφείλει κεκτήναι S. Ephrem, Panoplia ad monachos. - E S O . 3, 219. Τοιγαροϋν εύξώμεθα προστεθήναι ήμΐν Theod. Melit., Ethicon 3. — 149, 897. Τοιγαροϋν φετο δείν δ μακάριος γέρων S. Maxim. Coni., Mystagogia, cp. 24 (ult.). - 91, 701. Tò ιερουργεΐν μόνον αρχιερέα τινά Sym. Thess., Q. 38. — 155, 885. Τοϊν δυοιν εμοΐν φυτευμάτοιν καί βίου Theodor. II. Lascar., Epist. 1 (215) ad Hagiotheodoritam et Georg. Muz. — T L F. 267-68. ...Τοίνυν εκ τ;ών εϊρημένων εννοείν δτι Leo Gramm., Chronographia. — CSB. (1842) 3-331. Τοίνυν περ'ι την θεολογίαν μηδείς άπιστ. S. Cyrill. Al., De Incarnatione, cp. 35. - 75, 1477. ' Τοίνυν προστάττει ή γαληνότης τής S. Gregentiús ep., Homeritarúm leges. - 86\ 581. Τοιοϋτον δρόμον δραμοΰσα ή δσία Passio S. Sebastianae virg. — A S. 7. Jun. - 6, 70. Τοιοΰτόν εστιν άνήρ τφ δντι φιλόσοφος Mich. Psell., Epist. ad archimandr. Olympi. - S M B . 5, 469-70. Τοιοΰτόν εστιν ή Σύρων τρυφή· καί Synesius, Epist. 23. — 66, 1356; - P S C. (1631) 175. Τοιοΰτόν εστιν ή τών εξαίφνης πλουτ. Euthym. Malakis, Epist. 23. — Μ E Μ. 62. Τοιοϋτον ήμΐν έδειξεν ή πείρα τόν ελλογ. Theodoret, Epist. 19. — 83, 1197. Τοιοϋτον μέν δη καί δ μάρτυς "Αβιβος Miraculum Guriae, Samonae, Abibi. - V. B H G. 738. Τοιοϋτον μεν ούν εΐλήφει πέρας τα Nicet. Choniat., De Manuele Comn., Ub. 3. - 139, 437. Τοιοΰτόν τι εοικας, όσιώτατε ανερ Michael Glyc., Epist. 14a. — 158, 845. Τοιοΰτόν τι θαΰμά φασιν εν τοΐς θεάτροις S. Gregor. Nyss., Epist. 9. — 46, 1040; P G N. (1925) 36. Τοιοΰτος μέν δ προς άλλήλους τών Joann. Cantacuz., Histor., lib. 4. — 154, 16.

www.torrossa.com - For non-commercial use by authorised users only. License restrictions apply.

Initia P atrum Graecorum

535

Τοιοΰτος δ μοναχός, και ούτω χρή (S. Athanas.), Institutio Vitae mon. — 28, 845. Τοιοΰτος δ τοΰ μεγάλου Παχωμίου βίος S. Pachomii Vita 4a nr. 71 (ult.). - SH . 19 (1932) 456. . Τοιοΰτου πιστού γραμματηφόρου Ιπιτετ. S. Theodor. Stud., Epist. 2, 61. - 99, 1276. Τοιούτω μέν τελεί βίου δ Θεόφιλος έχρήσατο Theophanes continuatus, lib. 4. - 109, 161; H BC. (1685) 92. Τοιούτων τοίνυν και τηλικούτων αγαθών Callisti et Ignatii methodus et regula, cp. ult. — 147, 809. Τοίς άγαπητοΐς κηρύσσω τάδε .S. Greg. Naz., Epigr. 209. — M G A. 193. Τοίς άγνοοΰσι τοΰ παρόντος βιβλίου τήν δύν. Procop. Gaz., In Judices. — 871, 1041. Τοίς άδίκοις ή δίκη χρεωστεΐ τήν S. Isidor. Pel., Epist. 5, 432. — 78, 1580. Τοίς άμφί τον ’Αβραάμ τε καί τον Μωϋσέα Gennadius Cstpl., Fragm. in Epist. ad Hebr. - 85, ,1732-33; C CA. 7, 119; N A. 15 (1933) 420-22. Τοίς άνθρώποις ούδέν ούτως άρδην διαλύον Joachim Patr. Cstpl., Epist. ad mon. Athos. — M U A. 263-69. Τοίς άιανταχοΰ τής γης καί των νήσων Gregor. Mammas, Resp. ad epist. Marci Ephes. — 160, 112-204. Τοίς άπαΰστοις κινήμάσι φέρεσθε Hymnus in Creatorem. — B Kl. 6, 124. Τοίς από αμαρτίας ύποστρέφουσιν ή τοΰ Θεοΰ Joann. Calec., Synod. Constit. - 152, 1227; M A D. 1 (1860) 183-84. .Τοίς άρτι των παίδων είσαγομένοις προς S. Jo. Chrys., Hom. 4. in Joann. - 59, 45. Τοίς άρχηγέταις τοΰ γένους δ τής κακίας Manuel Com., Novell, de homi­ cidis. - 133, 761. Τοίς γάρ μη εστώσιν εν τφ ναώ ούκ Nicephorus Blemm., In Ps. 134. — 142, 1601. Τοίς γνησίοις τά γνήσια, καί δσον εγγυτάτω Theodor. II. Eascar., Epist. 38 (86) ad Georg. Acropol. - T E E . 112. Τοίς γράμμασι τής ύμετέρας φιλανθρωπίας Eeo I. Pp., Epist. ad Theodo­ sium imp. - MCC. 6, 13; P E . 54, 828; ACO. II. I 1 (1933) 25. Τοίς δέ άδελφοΐς πάσιν ήν κυβερνών S. Pachomii Vita 3a. nr. 203 (ult.). - SH . 19 (1932) 406. Τοίς δεινοΤς άνδράσι μή δμόσε χώρει S. Isidor. Pel., Epist. 2, 283. — 78, 713. Τοϊς δεινοΐς άνδράσι μή δμόσε χωρώμεν S. Jo. Chrys., Hom. 42. in Joann. Evglm. - 59, 239.

www.torrossa.com - For non-commercial use by authorised users only. License restrictions apply.

Initia Patrum Garecorum

536

Τοίς δέ κοιιψοΐς Έγκρατίταις προς τό σεμνόν S. Basilius Mg., Epist. ca­ non. 86 ad Amphiloch. — P I C. 1, 601-02. Τοίς δεξιοϊς με προβάτοις συντάξαι άίίωσον Sophron. Patr. Hieros., Stichoi in fer. 3a liebd. maior. — S E P. 532-33. Τοϊς διαφανεστέροις, καί καθαροΐς S. Nilus, Epist. 3, 57. — 79, 417. Τοίς δυσηνίοις μαθηταΐς, ώ σοφιστά S. Isidor. Pel., Epist. 5, 348. —78, 1537. Τοίς ενεκεν ΰψους τής βασιλείας των ουρανών Athanas. I., Patr. Cstpl., Catechesis. - R Η B. 22 (1945) 285-86. Τοίς εν κοινοβίοις νεωτέροις μοναχοις S. Ephrem, Exhort. 22. — E S O. 2 , 100.

Τοίς εν σταδίφ τρέχουσι επειδή προς τ. S. ^Theodor. Stud., Catech. 8; De die Palmar. — Μ B N. 9, 21. Τοίς εν τή βίβλφ τής ζωής εν ούρανοΐς Anon., Prologus in Jo. CUm. Seal. Paradisi. — 88, 628. Τοϊς εν τή σκηνή, ώ βέλτιστε, σπουδή S. Isidor. Pel., Epist. 3, 336. — 78, 997. Τοϊς Ιν τοσαΰττ) τρικυμία καθεστώσι πραγμάτων Synod. Ephes., Epist. ad Clerum Cstpolitan. - M C C. 4, 1444; ACO. I. Ia (1927) 51. Τοϊς έν υποταγή καθεζομένοις πνευμ. S. Ephrem, Exhort. 42. — E S O. 2, 154. Τοϊς εν Χριστώ δεδικαιωμένοις, και την S. Cyrill. Al., Glaphyr.: De Isaac et Rebecca. — 69, 148. Τοϊς επαινετώς καί άρίστως τα τής αυτοκρατορίας Chrysobulla imperat. Andronici II. - B. 15 (1940-41) 177-83. Τοϊς επί γής βασιλεΰσιν εαρινά άνθη Joh. Carpath., Ad monach. in In­ dia. - (lat.: 85, 791 ss.); J A G. (1893) 105-07. Τοϊς επί γής βασιλεΰσιν oí μέν άοπλοι Joann. Clim., Scala Paradisi, grad. 20. - 88. 940; C P S. 9 (1941) 27. Τοϊς έπιγνώμοσι Χριστός, γρηγορεϊν Canon, Ode 9. — Men. 2 (1889) 569 (21. Dec.). Τοϊς επί τών θυσιών ήρημένοις κώμης Ribellatici libellus, anni 250. — S P A. (1893a) 1008; GAM. (1902) 182-83. Τοϊς επί τών θυσιών ήρημένοις παρά Ribelli (sub Decio). — Ρ O. 18 (1924) 356; M G Τ. (1916) 77-78. Τοϊς- επί τών ιερών καί θυσιών πόλεως Ribellus Oxyrhynchi. — Schöneich, Ribell. Oxyrinchi 32. Τοϊς ευγενέσιν άνθρώποις, καί μάλιστα Nicol. Cp. Patr., Epist. 162. — 111, 389; SR. 10 (1844) 439. Τοϊς ευγνώμοσι τών ανθρώπων τούς σφών Michael Apostolis, Prosphonema ad Jo. Argyrop. — RA. (1910) 227-31.

www.torrossa.com - For non-commercial use by authorised users only. License restrictions apply.

Initia Patrum Graecorum

537

Τοίς ευσεβέσιν ημών κελευσθέντες Theodoret., Epist. 152. — 83, 1440; MCC. 4,1272; ACO. I. I 5 (1927) 124, nr. 153. Τοΐς ήγαπηκόσι την επιφάνειαν αυτοί' S. Nilus, Epist. 2, 254. — 79, 332. Τοΐς θείοις χρησμοΐς ουτ’ άντι. S. Isidor. Pel., Epist. 2, 249. — 78, 688. Τοΐς θεοτιμήτοις και πνευματικοί; S. Theodor. Stud., Epist. 193: Joanni ep. Monemb. — Μ B N. 8, 166. Τοΐς θεοφιλέστατο ις καί όσιωτάτοις S. Basilius, Epist. ad epp. Ital. et Gall. - 32, 477. Τοΐς κάμνουσι και ψυχορραγούσι S. Jo. Chrys., Horn. 4. in 1. Cor. — 61, 29. Τοΐς κατά πόλιν κ. χώραν άγιωτάτοις Eucian. presb., Visio de Reliquiis S. Stephani. - R O. 8 (1914. II) 293-307. Τοΐς κατά σάρκα στρατευομένοις, έφ” δσον S. Theodor. Stud., Cat. 18: De conscientiae manifest. — M B N. 92, 51. Τοΐς κατά σάρκα τρέχουσιν επίστασθε S. Theodor. Stud., Cateches. 84. —P T S . 2,589-99. Τοΐς κατά χώραν άρχουσι και έξουσιάζουσιν Euthym. Zigab., Comment, in Epist. ad Titum, Cp. 3. - X E Z . 2 (1887) 325. Τοΐς κατεχομένοις υπό τοΰ νοητού Φαρ. Procop. Gaz., Comment, in Ge­ nesim. — 871, 512 (lacun.). Τοΐς κυρίοις ημών Διοκλιτιανφ τό εννατον Passio S. Eupli. — C E Μ. 1 (1677) 192-94; ST. 49 (1928) 47-48; Κ Μ A. (1929) 100-01; ν. Β Η G. 629. Τοΐς κυρίοις μου καί τιμιωτάτοις S. Epiphanius, Ancoratus. — 43, 17; GCS. 25 (1915) 5-149. Τοΐς λαχοΰσι προεδρεόειν λαού και εις οικονόμ. Joann. Glyc., Synod. Const. 18. - 152, 1112; M A D. 1 (1860) 35-37. Τοΐς λέγουσι και εκ τοΰ 'Υιού τό Πνεύμα τό Matth. Angelos Panaretos, Sermo 2. ctra Dati nos, De process. Spir. S'. — R O. ann. 5; vol. 9 (1915) 117-20, n. 55-56. Τοΐς λόγοις Ίωάννου τού Κωνστ. S. Nilus, Epist. 2, 293. — 79, 345. Τοΐς Μαθηταΐς, ό αγαθός, γρηγορεΐτε, έφησας Canon, Ode 9. — Tri. (1879) 632. Τοΐς μαθηταΐς συνέλθωμεν, έν ό'ρει Γαλ. Deo imp., Preces Biturgicae. — 107, 300; CPC. (1871) 110. Τοΐς μεγαληγοροΰσι μέν έν τφ φ. S. Isidor. Pel., Epist. 4, 154. — 78, 1240. Τοΐς μέλλουσιν ή Ιπιβουλαΐς από γε τού Synod. Cstpl., Ctra tumultuum auctores. — MCC. 19, 461. Τοΐς μέλλουσι τό πρόβατον έσθίειν S. Nilus, Epist. 2, 187. — 79, 297.

www.torrossa.com - For non-commercial use by authorised users only. License restrictions apply.

538

In itia P atru m Graecorum

Τοΐς μέν άλλοις άμαρτωλοΐς οϊ άρτοι Theodor. Bals., Epist. ad Oeconom. m. Eccl. - AEG. 18 (1884) 18. Τοΐς μέν ά'λλοις ονθρώποις οΰκ αν δόξειε S. Dionysius, Epist. ad Alexandrinos. - 10, 1333; C P T. 3 (1904) 80-84. Τοΐς μέν όίλλοις άνιαροΐς οί.δε μαραίνειν Mich. Ac., Epist. 27. — Ε Μ Α. 2 (1880) 40. Τοΐς μέν όίλλοις άπασιν άνθρώποις ήδΰ τό έαρ S. Jo. Chrys., Epist. 128: ad Marinianum. — 52, 688 et 66, 1321; cfr. BZ. 14 (1905) 75 ss. Τοΐς μέν άλλοις, πάντων άνδρών έμοί λογ. Mich. Psell., An duo Basilii et duo Gregorii sint homonymi vel synonimi. — O R. 5 (1936) 459-64. Τοΐς μέν άρχαιοτέροις έδοξε τ«ς κατ’ οίκους Leo VI. Sap., Novella 4. — 107, 432; Ν Ε S. (1944) 23-25. Τοΐς μέν έπΐ τών χρηστών διατρ. S. Isidor. Pel., Epist. 4, 159. — 78, 1244. Τοΐς μέν λοιποΐς όίλλοτε όίλλης χρείας Michael Ac., Epist. 59. — Ε Μ Α. 2 (1880) 97. Τοΐς μέν μηδέν χρηστόν περί τών S. Isidor. Pel., Epist. 5, 489. — 78, 1612. Τοΐς μέν οΰν όίρτι εισαγομένοις εις την S. Basil., Reg. 4. — 31, 920. Τοΐς μέν οΰν εΰγνώμοσι, και φιλοϋσι τό αληθές Synod. Hierosolymit. cp. 6. - MCC. 34B, 1721. Τοΐς μέν οΰν παρελεληθόσιν έτεσι τό θυόμενον Clemens Al., De Pascha. Fragmenta. — G C S. 17, 216-18. Τοΐς μέν πάλαι νομοθέταις (μονοειδοΰς, ώς Leo Phil., Novella 68. — 107, 572. Τοΐς μέν παλαιοΐς άνδράσιν άπας ό S. Jo. Chrys., Hom. 2. in Tit. — 62, 669. Τοΐς μέν παλαιοΐς εις τρις άνακαλεΐν Mich. Ac., Epist. 69. — Ε Μ Α. 2 (1880) 112. Τοΐς μέν πλείοσι τοΰ ανθρωπίνου βίου German. Patr. Cstpl., De Vitae termino. - 98, 89; Μ N C. 1 (1825) 285. Τοΐς μέν πολλοΐς τών άπειροκάλων ό Ιν χρ. Firmus Caes., Epist. 25. — 77, 1500. Τοΐς μέν συν λόγο) τής ησυχίας άντιποιουμένοις Anon., Epistola. — ST. 131 (1947) 86. Τοΐς μέν τά μακρά πελάγη διαπερώσιν αί Basil. Sei. - Nestorius (?), In Josephum. — 85, 112; cfr. R Bi. 9 (1900) 344-49. Τοΐς μέν την (αγίαν) θείαν Γραφήν πολυπραγμονεΐν S. Cyrill., Adv. Nestorium. - 76, 9; A C Ο. I. 1« (1928) 13. Τοΐς μετά την ΰπατείαν τών δεσποτών Ephesina Synod., Hypomnemata. - Μ C C. 4, 1280; 1292; 1317’ Α B W. 30, 8 (1920) 28 et 35; A C O. I, P (1927) 3-104; I. P (1927) 15.

www.torrossa.com - For non-commercial use by authorised users only. License restrictions apply.

In itia P atrum Graecorum

539

Τοίς μή δρθώς τάς των αγίων Διδασκάλων Concil. Cstpl. contra Deme­ trium Eampen. — M C C. 22,1. Τοΐς μοναδικώς ζην προθυμουμένοις Gregor. Pal., De mentali quietudine. - 150, 1044. Τοΐς οίκέταις χρηστέον ως εαυτοΐς S. Isidor. Pel., Epist. 1, 471. — 78, 440. Τοΐς δλεθρίοις δαίμοσιν άρέσκειν S. Nilus, Epist. 2, 280. — 79, 340. Τδ ίσον άνταπαιτεΐ- ευχόμενος υπέρ αυτών S. Joann. Dam., In Epist. 2. ad Thessal., cp. ult. — 95, 925. Τοΐς όντως ένθεου έν οΰρανοΐς, τρυφής Canon, Ode 1: in S. Tryphonem. - A B V. 1 (1936) 15. Τοΐς όσίοις του Δεσπότου Χριστού τού Nicephor. Blemm., Smo. ad mo­ nachos. - 142, 585; D T A. (1698) 494. ...Τοΐς ουν τοιουτοις παθήιιασι, θεσπεσιώτατε Euthym. Malakis, Epist. (inc. mut.). - E S P . 6 (1903) 20-21; MEM. 70. Τοΐς ουσι και μέλλουσιν αινέσω λόγοις Deo patrie., Versus in Metropha­ nem. - B Z. 30 (1930) 60. Τοΐς παισίν ετι νηπίοις τυγχάνόυσιν, πρώτον S. Isidor. Pel., Epist. 5, 506. - 78, 1617. Τοΐς πάλαι περί συμφώνων γαμήλιων Deo imp., Constit. 20. — 107, 465. Τοΐς πανενδόξοις μάρτυσι τού Χριστού De cane monasterii S. Sergii et • Bacchi. - TU . 18. - Beilage VI. A. 223**-25**. Τοΐς πανιέροις και έκ θείας επιπνοίας υπαγ. Episcopi orientales, Epist. ad Tarasium Patr. Cstpl. — M C C. 12, 1127. Τοΐς παρά τής σής θεοφιλείας έπεστ. S. Cyrill. Alex., Epist. 76. — 77, 352; A B W. 32, 6 (1927) 25. Τοΐς παρά τής σής όσιότητος άρτίως S. Cyrill. Alex., Epist. ad Aeacium. - 77, 201; M C C. 5,328 et 13, 12; ACO. I. I 4 (1928) 40. Τοΐς παρά τής σής συνέσεως έντυχών γράμμασι Constantinus imp., Epist. ad S. Athanasium. - 25, 369-72; P E . 8, 555; M C C. 2,1133; Ο A W. 21 (1935) 146-47. Τοΐς πδσιν εΰδηλον καθέστηκεν ώς την άνωθεν L i b e r t a t i s t e s t i m o n i u m C h r i s t i a n u m . — E F (1922) 455-58. Τοΐς πάσιν ό χρόνος κα'ι καιρός τφ π. S. Greg. Nyss., Hom. 6. in Eccle­ siastem — 44, 696. Τοΐς πειθαρχεΐν τφ λόγφ τού Θεού βουλομένοις S. Macar. Aeg. ,De patient, et discretione, — 34, 865. Τοΐς περ'ι Ζώνναιον την έμήν εύνοιαν Procop. Gaz., Epist. 48: Irenaeo. — 8 7 2, 2756. Τοΐς πόνοις τοΐς τής σαρκός, Πανευφημοι Canon, Ode 1. — Men. 6 (1901) 387 (12. Aug.).

www.torrossa.com - For non-commercial use by authorised users only. License restrictions apply.

540

In itia P atrum Graecorum

Τοΐς πριν όλικώς εκ Θεοΰ πεπτωκόσιν Jo. Euchait., Poema 105. — 120,

1197. Τοις προειρημένοις άγίοις προσθήσω Vita Ss. Eusebii anachoretae, Asichae in Syria, ex Theodoret., Histor. relig., cp. 18. — 82, 1425-28; v. B H G. 637. Τοΐς προειρημένοις, ώ ΑΙσχρίων, περί Hipparchi ad Phaenom., lib. 2. — 19, 1064. Τοΐς πρόσθεν λόγοις συνάδω, οΰκ άπάδω δέ Theodor. II. Pascar., Epist. 4 (121) ad Grammaticos. — T E E . 170. Τοΐς προστασίαν έγχειρισθεΐσι λαού Joannes Zonar., De matrimonio so­ brinorum. — 135, 429; R P S. 4, 592-97. Τοΐς προς τον ίερώτατον κ. θειον ά'νδρα γράμμασι Nicephor. Gregoras, Epist. 159. ad metropol. Side. - G N G. (1927) 261-65. Τοΐς προς τούς αιρετικούς άγώσιν άκμ. S. Jo. Chrys., Hom. 11. in Phil. - 62, 263. Τοΐς πρότερον περί τής βασιλείας σου γ. Theophylact., Epist. 5. ad Caesa­ rem. — 126, 512. Τοΐς σοΐς θεράπουσιν ή θεράπαινα προσφέρω Σοφία Epigramma 11. — J A Ρ. 1 (1813) 8. Τοΐς σοΐς μονασταΐς εκκαθαίρων Christophorus Myt., Stichoi 7. — Κ C Μ. (1903) 4. Τοΐς συμψύχοις και όμοδόξοις τον Joann. archiep. Cstpl., Epist. ad Jo. Hierosol. - M C C. 8, 1066. Τοΐς συντυχίας ερώσιν Ικανή και ή δ. Firmus Caes., Epist. 20. — 77, 1497. Τοΐς σωτήρσιν] παντός ανθρώπων έθνους Inscriptio Arykandae. — S Κ Ο. 8 (1893) 87; G Α Μ. (1902) 184-85. Τοΐς ταΐς βίβλοισιν ουρανών Stichoi. — D E I . 2 (1885) 586. Τοΐς τάς ιστορίας συγγράφειν βουλομένοις FI. Josephus, Procem, in Antiquit. Jud. - Ac. M. (1887) 1-3; N A I. 1 (1887) 4. Τοΐς τετηρηκόσι τό κατ’ εικόνα Θεοΰ αρρνπωτον Joann. Patr. Hieros., Vita S. Jo. Dam. - 94, 429-90; A S. - 6. Mai. - 2, 723-30; v. B H G. 884. Τοΐς την θείαν γραφήν καθ’ άπαξ Pachomius Rusan., Hom. de S. Scrip­ tura. - cfr. N E. 13 (1916) 57. Τοΐς τήν Ιερατικήν λαχονσιν αξίαν, μαρτ. Synodus Nicaen. II., Canon. 1. - 137, 876; Μ C C. 13, 417; P I C. 2, 103-21; S K Q. 12 (1896) 139-51. Τοΐς τής αρετής φίλοις και τών καλών Vita Philareti jr. — v. B H G. 1513. Τοΐς τής οής θεοφιλείας γράμμασιν Symeon Met., Epist. 6. — 114, 232. Τοΐς τό θειον και ουράνιον ίερουργονσι S. Cyrill., De recta fide ad Regin. 2. — 76, 1336; ACO. I. P (1929) 26.

www.torrossa.com - For non-commercial use by authorised users only. License restrictions apply.

Initia Patrum Graecorum

541

Τοΐς τόν μονήρη βίον άσκοΰσι, και έν S. Athanas. AI., Epist. ad mona­ chos. —. J V Μ. (1938) 110-11. Τοΐς τόν σόν οίκον παμπόθως S. Theodor. Stud., Poema 88. — 99, 1801. Τοΐς τό σεπτόν και θειον ιερουργοΰσι κήρ. S. Cyrill. AI., Hom, Pasch. 30. - 77, 969. Τοΐς τοΒ βίου τερπνοΐς,ενητένισα λογισμοΐς Romanus Melodes, Kontakion. - EA . 12 (1892) 262-64. Τοΐς τών αιμάτων σου ρείθροις, Δημήτριε Steph. Sabait. - (Roman. Melqd.?), Hymn. in S. Demetrium. - P A S, 1 (1876) 651; S E P. (1940) 468-71, nr. 1; TRM. 2 (1954) 28-36. Τοΐς τών αληθινών δογμάτων έρασταΐς τε Theodor. Abuc., ctra Philoso­ phos et Haeret. — 97, 1469. Τοΐς τών πάλαι καί μέχρις ημών γενομένων Nicephorus Gregoras, Historia Byzantina, lib. 1. - 148, 120; C S H. 1,1; BNG. 1 (1829) 3ss. (= CSB. 19). Τοΐς φιλομαθοΰσιν έγωγε (πώς άνέπ. Photius, Q. Amph. 109. — 101, 645; B Ph. 381. Τοΐς φιλοΰσι τόν Κύριον, εορτής ου λείπει καιρός Leont. Byz„ In Med. Pentec. - 86a, 1976; CNA. 1 (1648) 720. Τοΐς φωτοβόλοις του Πέτρου πυρσευμασι Canon, Ode 9. — Men. 6 (1901) 77 (9. Juli). Τοΐς ώς αληθώς θεοφιλεστάτοις και S. Basilius, Epist. ad epp. Ital. et Gall. - 32, 901. Τοίχος έν'ι προπόδεσσι, και δ'ρθιος S. Greg. Naz., Epigramma 185. — J A P . 1,589. Τό ’Ιωάννης όνομα έρρέθη πρώτον Dositheus Patr. Hieros., De Patriarch. Hieros. quorum nomen erat: Joannes. — D T A’ (1698) 502. Τό καθαρόν και ΰπέρλαμπρον τής έν τή πίπτει Joannes VIII. Pp., Epist. ad imp. Basilium Maced. - D T Ch. (1705) 43-49; M C C. 16, 488-500 et 17A, 396-412; MGE. 7, 167-76. Τό καθ’ ημάς δριον τών ’Αθηνών, πάλαι Michael Choniates, Hypomnesticon. - OCh. 33 (1934) 283-86. Τό -καθ’ ημάς τί έοικεν άλλο ή καθώς S. Theodor. Stud., Catech. 67., De lapsis. — M B N. 92, 187. Τό κάλλος του βίου, ωραιότης άδηλος Simeon Cion., Smo. 10., De incerta vita. - Μ B N. 83, 45. Τό καταγελάν και τό έξουθενεΐν Antioch. mon,, Non deridendum esse. — 89, 1584. Τό κατά Θεόν έλέγχειν τόν πλησίον Antiochus mon., De modo increpatio-

www.torrossa.com - For non-commercial use by authorised users only. License restrictions apply.

542

Initia P atrum Graecorum

Τό κατά Θεόν ζην και ώς αρεστόν Constantin. Acrop., De vita virtutis. — NS. 11 (1911) 864. Τό κατά κληρικούς άδιοφορίστως οΐ κανόνες έξέθεντο S. Basilius Mg., Epist. canonica 3a ad Amphiloch. — P I C. 1, 595-601. Τό κατακρίνειν χείρον πάντων εστίν Antiochus mon., De temerar. judicio. - 89, 1585. Τό κατά Μάρκον εύαγγέλιον μετά δέκα Theophylact., In Evgl. Marci. — 123, 492. Τό καταπατείσθαι επί καταφρονήσεως τάττει ή Γραφή Didym. Alex., In Ps. 55. - 39, 1409. Τ ό' « Κατά τί γνώσομαι; » ούκ άπιστοΰντός Photius, Q. Amph. 258. — 101, 1069. Τό κατά τό άγιον δρος τον "Αθω ευρισκόμενον Joh. V. Palaeol. imp., Pittakion ad metrop. Trapezunti. — B Z. 45 (1952) 375-76. Τό κατά τούς κληρικούς άδιορίστως οι κ. S. Basii., Epist. Can. 2a ad Am­ philoch. - R P S. 4, 206. Τό καταφρονεϊν παντός πράγματος Antiochus mon., De Contemptu. — 89, 1544. Τό κατ’ εικόνα Θεοΰ γεγενήσθαι Photius, Q. Amph. 36. — 101, 252. Τό κατεσκευασμένον εκ διαφόρων νημάτων Theodoret. Cyr. (?), Tractat, ctra Judaeos. - R Η E. 45 (1950) 490-94. Τό κατεύχεσθαι των Ιχθρών δι’ εξ αιτίας Nestorius, De oratione ctra ini­ micos. (Fragm.). — ΕΝ . 223. Τό κατηγορεϊσθαι κατά φιλοσόφους τούτο S. Maximus Cf., In Categorias Aristotelis. — EMC. 93-99. Τ ό’ t Κλαΰσον επί νεκρφ, δτι έκλέλ. S. Isidor. Pel., Epist. 1, 334. — 78„ 376. Τό κρίμα τού Κυρίου και επ'ι τών S. Basil., Reg. br. 58. — 31, 1121. (Cfr. Reg. br. 27 et 42). Τό κρίμα των εν τή ερήμφ γογγυσάντων S. Basil., Reg. br. 133. — 31, 1172. Τό κρίνεσάαι ζώντας και νεκρούς S. Isidor. Pel., Epist. 1, 222. — 78, 321. Τό κύκλφ εστί τό εμπρός, δπίσω S. Maximus Cf., Q. 21. — 90, 801. Τό κυνικόν και θηριώδες τών ορέξεων S. Isidor. Peius., Epist. 5, 148.. —. 78, 1413. Τ ό’ Κύριε ’Ιησού Χριστέ Ιλέησόν με- καί συντομώτερα τό Interpretatio « Kyrie eleison ». — Ph. 2, 504-06. Τό κυρίως δν έκ τών μη κυρίως δντων, δτι S. Maximus Cf., Capita Gnostica. — EMC. 33-56. Τό κύρος κατά τής πλάνης εΐληφας Canon, Ode 1. — Men. 3 (1896) 449 (31. Jan.).

www.torrossa.com - For non-commercial use by authorised users only. License restrictions apply.

' Λ''

” T r f->~

· ■•"•’TCV

" . >. ·

.M- y V > W f^ ^ ?|T *?n Ç ' /

Initia Patrum Graecorum

543

Τ οT o’ To' To' Τό'

ΛάΟε βιώσας, εΐρηκε μεν τις τών Theodoret., Epist. 62. — 83, 1233. Λακώνιζε tv ου τοΰτό έστιν S. Gregor. Naz., Epist. 54. — 37, 109. λέγειν δημιουργόν μέν τον Θεόν (Justin.), Resp. 5a. — 6, 1456. λέγειν τον ’Ιακώβ- Έάν δω μοι S. Nilus, Epist. 1,179. — 79, 152. λέγειν τον Σολομώντα « Καρδία άνδρός S. Nilus, Epist. 2, 143. — 79, 265'. Τό λευκόν καί καθαρόν, ώ αρχόντων μέγιστε Leo mag. Anthyp., Epist. - D E I . 1 (1884) 386; T B N. 31 (1939) 88. Τό λευκοφιλεύμορφον ευώδες κρίνον Leo Sap. imp., Stichera in lilium. — P A R . 12 (1936) 73. Τό λευχειμονειν οίς ή κατά τα παλαιά Photius, Q. Amph. 44. — 101, 333. Τολμάς καθέλκειν καί Θεόν δοκών Maximus Piari., Versus. — 147, 1175. Τολμηρά μέν ήμΐν ή δέησις καί περί Eustath. Thess., Or. ad imp. Manuelem. - R B R. 126-31. Τολμηρόν ήμίν ή δέησις καί περί Eustathius Thess., Supplicatio. — 135, 925. Τολμηρόν μέν όντως τό παρά σου γραφέν S. Isidor. Pel., Epist. 5, 272. 78, 1496. Τολμηρόν τό γράμμα, άλλ’ άναγκαίον (Mich. Psell.), Epistola ad Patriarch. - SMB. 5, 420-21. Τολμηρώς άναφέρομεν τή κραταια κ. άγια... Antiunionistarum relatio ad imperatorem. — P G S. 3, 189-93. Τολμηρώς αναφέρω, δέσποτα κύριέ μου Mich. Ac., Epist. 179. — L Μ A. 2 (1880) 353. Τολμηρώς αναφέρω τή κραταια καί αγία... Gennad. Schol., Apologetici^ ad imper. Constt. Pal. — L P P. 2, 89; P G S. 3, 152-65. Τολμηρώς αναφέρω τφ ΰψει τής σής Gregorius quidam, Epist. ad Bessarion. - 161, 727; B G C. 5,427-34. Τολμηρώς ó ευχέτης τής κραταιας καί Demetr. Chômât., Cp. 26: Ad Theo­ dor. Duc. — ASC, (1891) 109-18. Τολμήσας αναφέρω, κράτιστε αυτοκράτορ Mich. Ac., Epist. 136. — L M A. 2,276. Τόλμησον προσελάείν μετά κλαυθμού S. Nilus, Epist. 3, 327. — 79, 540. Τολμών ό ανάξιος καί ευτελής δούλος Basilius Rheg. metrop., Epist. ad Nicolaum Patr. Cstpl. - B Z. 28 (1928) 64-67. Τολμών ό ανάξιος καί πανευτελής δούλος Manuel Comn., Novell, de Judaeor. jurejurando. — 133, 716; cfr. Berlin 73 - Phill. 1477 (XV) 310v = Joannes mon., Interr. ad Nicol. Patr. Cp. Τολμών ό ανάξιος καί πανευτελής του Epiphanius archiep. Cypri, Epist. ad Ignatium Patr. Cstpl. — M Ò C. 16, 308.

www.torrossa.com - For non-commercial use by authorised users only. License restrictions apply.

544

In itia P atrum Graecorum

Τολμώντα με, μέγιστε βασιλεύ, t ψυχή τε Georg. Schol., Hymnus ad Deum. - P G S. 4, 389-94. Τολμώντες oí ανάξιοι καί πανευτελεΐς Michael. Acom., Memoriale ad Alex. Comn. - 140, 377; cfr. 133, 716; EA . (1885) 101; DMA. 1,307-311. Τολμών υπομιμνήσκω tò προγεγονός γρ. Michael Glykas., In locos dub. S. Script, cp. 40 (ult.). - E M G. 1 (1906) 476. Τολμώσα ή δοΰλη τής άγιας βασιλείας σου Jo. Dokeian., Smo. — L P P. 1 (1913) 239. Τολμώ τι λέξαι, ώ μάκαρ ‘ τό σώμα S. Greg. Naz., Epigramma 192. — Μ G A. 174. Tò λόγιον, ώ έλλογιμώτατε, οΰ τό S. Isidor. Pel., Epist. 3, 10. — 78, 733. Tò λοΰεσθαι άνδρας μετά γυναικ. S. Nilus, Epist. 2,211. — 79, 312. Tò μακαρίζεσθαι τους δεδιωγμένους S. Nilus, Epist. 3, 333. — 79, 541. Tò μακάριον Πάσχα άνέτειλεν ή λαμπροφόρος ήμερα Stichoi in fer. 3a Paschae, ad Daudes. — S E P . 177 nr. 238. Tò μακάριον Πάσχα καί ΰπερκόσμιον ή Stichoi in Pascha. — S E P . 159 nr. 204. Tò μακράν σχοινίον, φ επισπώνται Mich. Psell., De peccatorum fune (σχοι­ νιού). - Ο R. 5 (1936) 419-20. Tò μάννα, φησί, τή του προσφερομένου S. Nilus, Epist. 3, 186. — 79, 472. Tò μέγα μυστήριον τής σής ενανθρωπήσεως S. Andreas Cretens., Canon, Ode 9. - 97, 1417; Tri. (1879) 650. Tò μέγας είναι καί ut νέτος σφοδρά, οΰ πανταχοΰ επιδείκνυται Didym. Alex., In Ps. 47. - 39, 1380. Tò μεΐζον καί τό έλαττον επί τών όμοουσίων S. Isidor. Pel., Epist. 1, 422. - 78, 417. Tò μέλλον ώς ήδη παρόν άποφαίνεται' αντί Photius, Scholia in Εν. S. Ducae. - S I P . 41 (1896); Suppl. I, 50-54. Tò μέμφεσθαι άκαιρως καί άνεξετάστως Antioch. Mon., De non vitupe­ rando. — 89, 1536. Tò μέν, αγαπάν τούς μισοΰντας, άρ. Photius, Epist. 3,39. — 102, 953; BPh. 518. Tò μέν άγιον καί μακάριον Πάσχα τοΰ Θεοΰ Chronicon Paschale, Prolog. - 65, 48; CPD. 1,28; T P P. (1903) 13-16. Tò μέν άδικηθέντα μή άμΰνασθαι S. Isidor. Pel., Epist. 5, 232. — 78, 1473. Tò μέν ακόλουθον ήν καί δφειλόμενόν σου S. Basil., Epist. ad conjug. Arinthaei. — 32, 1000. Tò μέν αληθές τοΰ Χριστιανού λουτρόν S. Anastas. Sin., Q. 98. — 89, 752. Tò μέν άλλήλους επίσης φιλεΐν, ώς Jos. Bryenn., Epist. ad Dorotheum Patr. Hierosol. - B J B. 3 (1784) 136-38; cfr. R E B. 7 (1949) 16.

www.torrossa.com - For non-commercial use by authorised users only. License restrictions apply.

Initia P atrum Graecorum

545

Το μέν άναγνωσθέν ρητόν εύαγγελικ. S. Athanas., Horn, in Pass, et Crue. Dni. - 28, 185. T ) μέν άνθρωπείοις παθήμασι Theodoret., Epist. 65. — 83, 1236. Tò μέν αόρατον του βλεπομένου S. Maximus Conf., Scholia. — 91, 212. Tò μέν ασθενές τής εμής διανοίας καί Elias, metrop. Cretae, Resp. ad Dionys, mon. — 119, 985. Tò μέν βαθύτερον τής Προνοίας, δι’ Photius, Q. Amph. 118. — 101, 692; BPh. 294. Tò μέν βιβλίον Ιδού σοι εις χεΐρας καί Gregor. Cypr., Epist. ad Xiphilin. - S EG. (1910) 62-63; E Ph. 3 (1909) 18. Tò μέν βιβλίον τούτο τής Γενέσεως Μ. (S. Athanas.), Synops. S. Script., lib. 1 . - 28, 296. Tò μέν γάλα λευκόν- το δέ μέλι χλωρόν. Joannes Geometr., De Malo. — 106, 848. Tò μέν γάρ κατά τους μ. vide: Tò μέν κατά τούς. Tò μέν γενόμενον κατ’ οικονομίαν Θεού Gregorius, Epist. ad Coenobitas. - ST. 11 (1903) 89-90. Tò μέν γένος ήν Άντιοχεύς- ό δέ πατήρ Anon., Epitome vitae S. Jo. C h r y s , - 47, EXXXVII; v. B H G. 874. Tò μέν γνωρίζειν τα καθ’ ημάς Mich. Ac., Epist. 123. — EMA. 2 (1880) 251. Tò μέν γράμμα τής τιμιότητάς σου εδεξάμεθα S. Theodor. Stud., Epist. 2, 184. - 99, 1565. ‘ Tò μέν γράμμα τό σόν εφάνη μοι ποθεινόν Theodor. II. Lascar., Epist. 3 (134) ad Aeacium mon. — T L F. 189. Tò μέν δι’ ακρίβειας περί τούτων εΐπείν S. Maxim., Coni., Q. 55, resp. — 90, 536. Tò μέν διά λόγων φιλοσοφεΐν, εύκ. S. Isidor. Pel., Epist. 2, 183. — 78, 633. Tò μέν διεξιέναι τάς σάς άριστείας κα'ι τα τρόπαια Anon., Encom. in Joan. V ili. Palaeoi. - L P P. 3 (1926) 292-308. Tò μέν δίκην άπαιτεϊν τον ήδικηκότα Photius, Epist. 3, 56. — 102, 965; B Ph. 528. Tò μέν δίχα χειροθεσίας επί άμβωνος ως Responsa ad monachos facta a Syn. Cstpl. sub Nicolao Patr. et Alex. Comn. imp. (Theod. Bals, in­ terpretatio). - 138, 927; R P S. 4, 417. Tò μέν δώρον γνήσιας αγάπης- τό Photius, Epist. 2,52. — 102, 869; B Ph. 550. Tò μέν δώρον, μεγαλοπρεπές ον καί χωρίς Photius, Epist. 3, 62. — 102, 969; BPh. 557. Tò μέν εαυτφ λαμβάνειν καθόλου άπαρ. S. Basil., Reg. br. 125. — 31, 1168.

www.torrossa.com - For non-commercial use by authorised users only. License restrictions apply.

546

Initia Patrum Graecorum

Το μέν εγχείρημα μέγιστον και πάσης λόγων Constantinus imp., Epist. ad Eusebium. - 20, 1184; P E . 8,551. Τό μέν εΐδέναι αίσχυνεσθαι, α δει S. Isidor. Pel., Epist. 3, 400. — 78, 1037. Τό μέν είδος τοΰ βιβλίου, δσον εν τφ S. Greg. Nyss., In S. Macrinam. — 46, 960; J G N . 8,1 (1952) 370; v. B H G. 1012. Τό μένεκ δυσκρασίας ιών γον. S. Isidor. Pel., Epist. 3,411. — 78, 1044. Τό μέν« Έκσπάσω εξ αυτών » (δήλον S. Isidor. Pel., Epist. 4, 160. — 78, 1245. Τό μένt Έμόν τό άργυριον, και έμόν S. Anastas. Sin., Q. 11. — 89, 436. Τό μένέν τη πίστει στερρόν τεκαί βέβ. Theodot. Anc., Expos. Symboli. - 77, 1313. Τό μέν έπισκέπτεσθαι αρεστόν Θεφ S. Basii., Reg. br. 311. — 31, 1304. Τό μέν έπιστεΐλαι, καλώς· φιλώ γάρ S. Theodor. Stud., Epist. 131: Petro. - MB N. 81, 116. Τό μέν Ιπίταγμά σου, ώ ιερέ τοΰ Θεοΰ άνθρ. Socrates, Hist. Eccl., lib. 6. Prooem. — 67, 657. Τό μέν έσοπτρόν έστιν, ώς έν δρφ φάναι S. Maxim. Conf., Q. 46, resp. - 90, 420. Τό μέν εύτονον είς εΰλάβειαν τής S. Cyrill. Alex., Epist. 56: ad Gennad. Pr. - 77, 320; G B V. 9, 700; A B W. 32 (1927) 6, 17. Τό μέν έφ’ οίς ου προσήκεν, τοΐς S. Isidor. Pel., Epist. 5, 129. — 78, 1400. Τό μέν ήδη τοΰ πάθους άνήκεστον καί τό τής Hieronym. Xaritonymos, Hymnodia in Georg. Gemiston. Plethon. — 160, 805; N J P. 11. Suppi. (1845) 371-81. Τό μέν Ιερόν γράμμα φησί' Φωνή S. Theodor. Stud., Epist. 2, 73. — 99, 1305. Τό μέν καθ’ ημάς έχει, ώς έχει - άνευ S. Gregor. Naz., Epist. 91. — 37, 165. Τό μέν καιρόν δτι χειμέριος όράς Gregor. Cypr., Epist. 87. — E Ph. 3 (1909) 23. Τό μέν κατά τούς μαθητάς Ίωάννου S. Jo. Chrys., Hom. 37. in Mattii. — 57, 419. Τό μέν κατ’ ουρανόν φαινόμενον Mich. Ac., Epist. 139. — Ε Μ A. 2 (1880) 281. Τό μέν κεφάλαιον τής ενταύθα Nicephor. Gregoras, Or. in Ss. Constanti­ num et Helenam. — v. B H G. 369. Τό μέν κλαπήναι κοινόν καί τής άνθρωπίνης Martinus Pp., Epist. ad An­ tonium ep. — PE. 87, 165; M C C. 10, 817.

www.torrossa.com - For non-commercial use by authorised users only. License restrictions apply.

: '··< ·

■«"■·*

-■

' · i’w psv.r-7

Initia Patrum Graecorum

· · " '. ■ ' · · ■

547

Tò μέν κωλΰον ημάς σώμασι καθ’ ήμαρ Petrus Eampardus, Epist. ad Jo. Symonaki. - ST. 123 (1946) 337-39. Tò μέν λεγόμενόν εστιν, ότι οΰ μάχην Mich. Psell., Comment, in Psychogon. Plat. — 122, 1077. Tò μέν λελογισμένον καί γενναΐον S. Isidor. Pel., Epist. 5, 385. — 78, 1557. Tò μέν μέγεθος τών καταλαβουσών S. Basilius, Epist. ad Sophronium. — 32, 449. Tò μέν μέγεθος τών πολλών σου καί άπ. Theodor. Cyzic., Epist. ad im­ perat. - N E. 19 (1925) 277. Tò μέν μήκος αίσχΰνομαι όσον το S. Isidor. Pel., Epist. 1, 125. —78, 265. Tò μέν μήκος ήν εξήκοντα πηχών, tò S. Anastas. Sin., Q. 44. —89, 596. Tò μέν μη την αυτήν δίκην ενταύθα S. Isidor. Pel., Epist. 3, 201. — 78, 884. Tò μέν όνομα αυτού ερμηνευόμενον, δήλ. S. Anastas. Sin., Q. 40. — 89, 585. Tò μέν οΰν άμα μη λέγειν τάς θεαρχ. Photius, Q. Amph. 27. — 101, 197. Tò μέν οΰν διαπορηθέν σοι, εΐ τι Photius, Q. Amph. 301. — 101, 1137. Tò μέν οΰν ειρημένον έθνος Nilus mon., Narratio 3. de monachis in Sina mm. — v. B H G. 1303. Tò μέν οΰν εν τοις ιεροΐς μυστηρίοις Nicol. Cabas., De vita in Christo, lib. 2. - 150, 521; G Μ N. (1849) 28-70. Tò μέν οΰν ενύπνιον το υπό τού βασιλέως S. Hippolyt, ep., In Danielem, cp. 2. - 10, 672; B A H . (1897) I, 1,46-116 (= G,C S.). ...Tò μέν οΰν « Κάθου εκ δεξιών μου » ώς προς Apollinaris Eaod. (Fragm.). - E A E . (1904) 204. Tò μέν οΰν μέγεθος τής ενθάδε θλίψεως Eugdun. et Vienn. Christianor. Epist. de martyrio S. Pothini. — 5, 1413 A; 20, 409 A; S KQ. 8 (1893) 22-23; G A M. (1902) 28. Tò μέν οΰν περί τούς καθαρούς ζήτημα S. Basilii Mg., Canones. — B S Ο. 2 (1677) 46. Tò μέν οΰν πρόχειρον τής φωνής Photius. Q. Amph.31. —101, 228. Tò μέν οΰν σόν διαπόρημα δριμ. Photius, Q. Amph.55. —101, 393. Tò μέν δχλώδες τών ανθρώπων κ. κατά Georg. Scholar., Horn, in Ingress. Μ. V. in templum. - P O. 19 (1926) 513-25; E P P. 2, 136; P G S. 1, 161-72. Tò μέν πανάγιον σώμα τού Χριστού S. Anastas. Sin., Q. 113. — 89, 765. Tò μέν παραγενέσθαι ίσως εργώδες S. Jo. Chrys., Epist. 179. — 52, 713. Tò μέν παρά τών σεμνών καί σωφρ. S. Isidor. Pel., Epist. 5, 499. — 78, 1616. Tò μέν « Παρέστη πάση όδφ οΰκ S. Isidor. Pel., Epist. 4, 161. — 78, 1245.

www.torrossa.com - For non-commercial use by authorised users only. License restrictions apply.

548

Initia P atrum Graecorum

Τό μέν παρόν σπούδασμα τφ βίω πρέπον Manuel Philes,· Stichoi (ex Cod. Plorent.)· - M M P . 1 (1855) 143 ss. Τό μέν πλέον τού χρέους τοΰ συντεθέντος S. Jo. Chrys., Hom. 4. in Princip. Actorum. — 51, 97. Τό μέν ποιεΐν και διδάσκειν, ανυπέρβλητον S. Isidor. Pel., Epist. 3, 120. - 78, 824. Τό μέν πόνφ κτηθέν, μάλλον S. Nilus, Epist. 1,48. — 79, 104. Τό μέν πράγμα συμβαίνει, ώς έξ αΰτοΰ S. Basii., Reg. br. 79. — 31, 1137. Τό μέν προΐστασθαι τον άρχιεράρχην των Theodor. II. Pascar., Epist. 5 (107) ad Niceph. Metrop. Ephes. — T P F. 146-48. Τό μέν προκρίνειν τό αγαθόν θέλημα Isaac Syr., Smo. 59; De mutat, in­ tellectus. - I S . (1770) 357-59; S I S . (1895) 241-42. Τό μέν προοίμιον τοΰ αϊδεσίμου Εφέσου τούς Gregorius hieromon., Re­ sponsio ad Epist. Marci Ephesini. — 160, 112; M C C. 31B, 1267. Τό μέν προς ημάς σου γράμμα λακωνικόν Greg. Cypr., Epist. ad Staurakium. - Μ A P. - 8. Ser. - 6 (1904) 101; E Ph. 3 (1909) 38; S EG. (1910) 82-83. Τό μέν προς Μενέλεων άπολογείσθαι Manuel Pal., Prooem. Athenodori. — B G C. 2, 308. Τό μέν πρότερόν σου παρανόμημα S. Isidor. Pel., Epist. 5, 24. — 78, 1340. Τό μέν πρώτον βιβλίον ήμΐν έπι ταΐς Georg. Schol., Epist. ad Jo. Comn. imp. - 160, 665; P G S . 2,269-457. Τό μέν πρώτον μέρος τής τών ψαλμών βίβ. Eusebius Caes., In Ps. 41. — 23, 368. Τό μέν πρώτον ούχ ϊνα φησί, δεύτερον Euseb. Emes. (?), Fragm. — BMP. 24 (1949) 158*-59*. Τό μέν πταίειν εν τοΐς ύπηκόοιςS. Isidor. Pel., Epist. 3, 15. — 78, 741. Τό μέν στενόν τής διανοίας, κ. τό ά'πορον S. Jo. Dam., Dialectica. — 94, 521. Τό μέν συκοφαντεΐν και διαβάλλειν Eunomius, lib. apologetic. — 30, 837; ΒΤΜ. 1 (1725) 181; C Η Ρ. 1,220. Τό μέν σώμα ήμΐν εν ένί ΐδρυται S. Jo. Chrys., Epist. ad Innocent. Pp. — 52, 535. Τό μέν τάς απείρους ομιλίας άνδρών και S. Jo. Chrys., De non iterando conjugio. — 48, 609. Τό μέν τάς γυναίκας βοάν και στ. Synesius, Epist. 131. — 66, 1516; Ρ S C. (1631) 267. Τό μέν τέλος τών άγωνιζομένων S. Nilus, Epist. 2, 138. — 79, 257. Τό μέν τή εαυτού φύσει κακόν, δ έστιν ή Gregor. Palam., Hom. de im­ patientia in adversis. — O G P. 279-308.

www.torrossa.com - For non-commercial use by authorised users only. License restrictions apply.

Initia P atrum Graecorum

549

Το μέν τής αγάπης σου δώρον άπεδεξ. S. Theodor. Stud., Epist. 2, 216. - 99, 1653. Tò μεν τής επισκοπής κα'ι όνομα S. Isidor. Pel., Epist. 2, 125. — 78, 564. Tò μέν τής επιστολής, ώς ου μάτην επελ. Manuel Calée., Epist. 74. — ST. 152 (1950) 271-73. Tò μέν τής παροιμίας προσίσταται- τό δέ τής Encom. in Ss. Leontium et soc. — A S. - 18. Jun. - 3, 562; B H G. 987. Tò μέν τής παρ’ υμών μακαριότητος Photius, Epist. 1, 24. — 102, 793; CAN. 1,527; B Ph. 181-200. Tò μέν τής σής εύγενούς καί γενναίας δίαν. Photius, Q. Amph. 106. — OEA. (1858) 179. Tò μέν, τίς ή ενεγκαμένη, τούτον καί Daniel mon. Raitun., Vita S. Joann. Clim. - 88, 596; C P S. 8 (1941) 5 ss.; v. B H G. 882. Tò μέντοι ρητόν δ έν τή δεύτερα τών Photius, Amphil. Q. 314. — 101, 1164. Tò μέν τοϊς γηίνοις πράγμασιν S. Isidor. Pel., Epist. 3, 17. — 78, 744. Tò μέν τους αγαθούς άνδρας εγκωμίων Callistus Patr. Cstp., Vita S. Gregorii Sinaitae. — S I P. 35 (1896) nr. 1, 1-46; v. B H G. 722. Tò μέν τούς άγνοούντας ημάς σιγή Theodoret., Epist. 102. — 83, 1296. Tò μέν τών μειζόνων έφίεσθαι, παρά πάσιν Manuel Calée., Epist. 58. — S T. 152 (1950) 249-51. Tò μέν ύμέτερον κράτος ού περιεΐδε την αληθή Synod. Ephesin., Relatio ad Theodos. et Valent. - M C C. 4, 1441; ACO. I, l 3 (1927) 47. Tò μέν ύμέτερον κράτος, την ευσέβειαν βεβαιώσαι Synod. Ephesin., Re­ latio ad Theodos. et Valent. - M C C. 4, 1421; ACO. I, l 3 (1927) 10. Tò μέν υπέρ τού παρόντος λέγειν, ανέγκλητον Nicephor. Greg., Epistola. - ED . 2 (1924) 285. Tò μέν υπέρ τών υιών Κορέ αντί τού Nicephorus Blemm., In Ps. 45. — 142, 1464. Tò μέν φίλημά σου, ώ ιερέ άνθρωπε S. Theodor. Stud., Epist. 2, 183: Eliae. — 99, 1564; Μ B N. 81, 242 (initio mut.). Tò μέν φοιβήσασθαι λέγει αντί Photius, Q. Amph. 320. — 101, 1293. Tò μέν φρικτόν τής ημέρας σιγή τιμήσαι Georg. Burtzes (f 1190), Smo. in Sanctam Quintam. — G M A. (1882) 32-52. Tò μέν φυτόν, ίερώτατον τέκνον κ. άδέ Photius, Q. Amph. 109. — Ο F A. 182. Tò μέν, ώ άνδρες ’Αθηναίοι, δίκαιον Theodulus mon., Smo. — B G C. 2, 229. Tò μέν ώς αγνοούσαν (διδάσκειν) την ύμετέραν ενλάβειαν Synod. Cstpl., Epist. ad Damasum Pp. — 82, 1212; 146,792; P L . 13, 1195; G B V. 6, 353.

www.torrossa.com - For non-commercial use by authorised users only. License restrictions apply.

550

In itia Patrum Graecorum

Τό μέν ως υμάς άποπλεΰσαι Maximus Planudes, Epist. 73. — Τ Μ Ρ. 92-93. Τό μέρος τοΰ μεγαλεπκρανεστάτου κυροΰ Judicium civil., Decretum de ma­ trimonio. — 119, 893. Τό μέσον των ληστών άνασχέσθαι S. Isidor. Pel., Epist. 1, 256. — 78, 336. Τό μέσον των νηστειών ύπεξιόντες στάδιον Theotokion. — Th. 9 (1931) 343; S E P . (1940) 516. Τό μετά τών φρονιμωτάτων άποκρισιαρίων Manuel imp., Epist. ad Papam Eugen. III. — Τ Μ M. (1872) 6-7; P A N . 1 (1885) 485; N E . 11 (1914) 112-13. Τό μετά φρονήσεως ήρεμαΐόν τε και S. Isidor. Pel., Epist. 3, 190. — 78, 877. Τό μέτρον ούτω τών Ιάμβων μοι μέτρει Michael Psell., Carmen de jambico metro. — S A V. 1 (1886) 198. Τ ό 1 Μηδέν άγαν, και' Μέτρον άριστον Theodoret., Epist. 39. ad Agianum - S T E. (1885) 30. Τό μηδέν άμαρτειν έστι Θεού μόνου Thomas metrop. Tyri, Retractatio. - D T Ch. (1705) 62-64. Τό μηδέν μηδαμώς άμαρτειν ίδιον υπάρχει Mardan. imp., Epist. ad mo­ nachos Alexandr. - ACO. II. l s (1935) 129; MCC. 7,481. Τό μή μόνον άνθρωπον, άλλά και Θεόν Eustath. Antiochen., Fragmentor. Coli., nr. 88. - S R E . (1948) 130. Τό μή πάλιν Ιν λύπη προς υμάς ελθειν Arethas Caes., Fragm. in 2. Cor. 2, 1-2. - NA. 15 (1933) 600. Τό μή συνεχώς με γράφειν προς τήν (S. Basilius), Epist. ad Eibanium. — 32, 1088. Τό μικρόν Ιπιστολίδιόν σου, τέκνον ήγ. S. Theodor. Stud., Epist. 187: Floro. - Μ B N. 81, 159. Τό μοναδικόν επάγγελμα δένδρον εστίν Theoleptus, De abscond. opera­ tione in Christo, et de profectu monastico. — 143, 381. Τόμος, γραφείς, κήρυκες, άναξ κρατ. Germanus II. Patr., Versus in 319 Patres Nic. - H A E . (1905) 33. Τό Μυρμηκολέων ώλετο παρά τό S. Nilus, Epist. 3, 265. — 79, 516. Τό Μωρόν όνομα λέγουσιν, επί τοΰ άφρ. S. Maximus Cf., Q. 14. — 90, 796. Τον Άαρών δεικνύων θαυμάζη S. Nilus, Epist. 1, 291. — 79, 189. Τον ’Αβραάμ πως έκμιμούμενος, μα. S. Theodor. Stud., Poema 81. — 99, 1800. Τον Άβραμιαΐον Άβράμιον εγώ σοι S. Isidor. Pel., Epist. 1, 396. — 78, 404.

www.torrossa.com - For non-commercial use by authorised users only. License restrictions apply.

In itia P atrum Graecorum

551

Τον αγαθόν ζήλον επιστάμενος τής Theöphilus, Epist. ad Ammonem. — S H. 19 (1932) 121; A S. - Mai. 3, 71; 357; G B V. 7, 647. Τον άγγελον μέν εν βροτοίς ό πρεσβ. Jo. Euch., Poëma 21. in Chrys. et Adelph. - 120, 1138; A WG. 28 (1881) 11. Τον αγώνα, Μάρτυς, tòv καλόν, ως άγωνισάμενος Canon, Ode 1. —· Men. 1 (1888) 471 (20. Oct.). Tòv αδελφόν Σιλουανόν άμα τφ Δωροθέφ S. Theodor. Stud., Epist. 39: Naucr. - Μ B N. 81, 32. Tòv αθλητών θεατήν μετέχειν τίνος S. Basil., Horn. 6. in Hexaem. — 29, 117; S Ch. 26 (1949). 324. Tòv ακαταληψία κατανοοΰμενον Canon, Ode 1. — Oct. (1885) 405. Tòv αληθή Ιεράρχην καί λειτουργόν Ignatius Hymnogr., Stichoi in: Dne clamavi. - E A. 22 (1902) 69-70. Tòv αληθή τής ευσεβείας κήρυκα, καί μυστικόν Gregor. Syracus., Kontakion in hon. S. Gucae. — B B G. 1 (1947) 208-09. Tòv αληθή τής ευσεβείας πρόμαχον Officium S. Mercurii m., Canon, Ode 1. - B M C . (1937) 132-37. Tòv αναρχον Λόγον τον 1κ Πατρός, πρό Canon, Ode 1. — Men. 2 (1889) 451 (10. Dec.); et. 512 (17. Dec.). Tòv αναρχον Υιόν του Θεού Θεόν Λόγον Canon, Ode 1. — Men. 1 (1888) 343 (6. Oct.). Tòv’Ανδρόνικον οΰ μικρώ τώ Maximus Planudes, Epist. 41. — T MP . 60. Tòv άνθρωπον εκ ψυχής νοερός κ. σώματος Nemesius, De natura hominis. — 40, 504; cfr. 45, 188 (in cp. II). .Tòv Άντίλοχον οισθα, ώ παϊ ίερώτατε Theophylact., Epist. ad Nicetam. - 126, 420. Tòv ανωτέρω ημών αέρα καί νεΰοντα -προς Θεόν αιθέρα Didym. Alex., In Ps. 103. — 39, 1524. Tòv αοίδιμον εν άθλοφόροις Ευστάθιον Nicetas Paphi., Or. 18. in S. Eustathium. - 105, 376; v. B H G. 643. Tòv αοίδιμον σταυρόν δίκαιον S. Idor. Pel., Epist. 4,32. — 78, 1084. Tòv από νηδΰος στειρωτικής φανέντα Προφ. Canon, Ode 1. — Men. 6 (1901) 531 (29. Aug.). Tòv από τής σής μακρυνθέντα, Πάτερ Canon, Ode 9. — Tri. (1879) 306. Tòv άρτον λαβών εις χεΐρας Anon., In Feria V. Magna. — P AS . 1 (1876) 480. Tòv αρχιερέα μέσον εστηκότα Θεοΰ κ. ανθρώπων Georg. Schol., Quidnam episc. debent scire et docere. — P G S. 4, 190-97. Tòv άρχοντα μέν επήνεσα τής κηδεμονίας S. Jo. Chrys., Horn. 16. de sta­ tuis. — 49, 161.

www.torrossa.com - For non-commercial use by authorised users only. License restrictions apply.

552

Initia Patrum Graecorum

Τον άρχοντα, ώς έ'μοιγε δοκεΐ, χρή και S. Isidor. Pel., Epist. 5, 168. — 78, 1424. Τον ασκητικόν Ισάγγελόν τε βίον Cant, de S. Theodoro Studita. — PAS. 1 (1876) 627. Τόν Βαπτιστήν έμιμήσω, συνων. Officium (Hesperinos) S. Jo. Chrys. — MNV. (1895) 81 (13. Nov.). Τόν βίον εύσεβώς έπ'ι γης έκτελέσας Symeon. Metaphr., Cant, de S. Saba. - P AS . 1 (1876) 432. Τόν βουλήί)ένtu εύεργετήσαι, μή δ. S. Isidor. Pel., Epist. 1, 335. — 78, 376. Τόν βραχΰν μου τούτον χρόνον, δν σεσ. Theophylact., Epist. ad ep. Mermentlar. — 126, 393. Τόν γεγενημένον μοι πρός τινα βραχύν S. Isidor. Pel., Epist. 5, 155. — 78, 1416. Τον γενναΐον αθλητήν τής εΰσεβείας του Χριστού Ichos in S. Mercurium mart. - B M C . (1937) 131 ss. Τόνδε έή δαπάνη περικαλλέα καίν. Christophorus Myt., Stichoi 12. — KCM. (1903) 7. Τον δέ έπιστρέφοντα από άρνήσεως Sym. Thess., Q. 23. — 155, 873. Τόνδε Θεφ κάμες οίκον, Άμάντιε Epigramma 5. — J Α Ρ. 1 (1813) 4. Τον δείνα φθάσας ΰμιν συνέστησα διά τής Procop. Gaz., Epist. 38. — 872, 2748. Τόνδε λίθον τοκέες μέν εόν τάφον S. Gregor. Naz., Epigramma (55). — Μ G Α. 52; J Α Ρ. 1 (1813) 562. Τον Δελφικόν μέν καί δαφνοστεφή Eugen. Panorm., Poema. — BZ. 11 (1902) 431. Τον δέ μή καταδεχόμενον τά παρά τού S. Basilius, Regula 47. — 31, 1036. Τόνδε νεών μεγεδΰντατον, αίγλη παμφαν. Nicephorus Blemm., Stichoi. — Η NB. (1896) 112-14. Τον δέ προεστώτα μή έπαιρέτω τό S. Basilius, Regula 30. — 31, 992. Τον Δεσπότην εαυτών οί θείοι S. Nilus, Epist. 1,326. — 79, 200. Τόν δεσπότην θεόν δηλαδή καί Σωτήρα Constantin. imp., Epist. ad Eccles. Nicomed. - 85, 1356; M C C. 2, 940-44; Rh. Μ. - N F. 59 (1904) 467; G C S. 28 (1918) 192-99; Ο A W. II. 1* (1936) 43-45; III. I 2(1935) 58-62. Τόν δή Θεόν εκ Θεού κατά τήν άρρητον S. Cyrill. Al., De SS. Trin., Dial. 4. - 75, 860. Τόν διαβάλλοντα σχεδόν πάσι πάντας S. Isidor. Pel., Epist. 5, 124. — 78, 1396. Τόν διά Μωυσέως τεθέντα νόμον, αδελφή Ptolemaeus, Epist. ad Floram. - 7, 1281; S K Q . - 2 . Ser. 1 (1924) 87; S Ch. 24 (1949) 46-68.

www.torrossa.com - For non-commercial use by authorised users only. License restrictions apply.

Initia P atrum Graecorum

55

Τον Δία οί θεολόγοι των Ελλήνων, έκ Κρ. Nonnus, In histor. S. Greg. Naz. - SR. 22, 381. Τον διά τής ευαγγελικής διδασκαλίας Eusebius, Demonstr. Evangel., lib. 2. - 22, 96; GCS. 23 (1913) 52-92; D E C. 3, 73-136. Τον διδάσκαλον οΰδέν επαχθές χρή S. Jo. Chrys,, Horn. 3. in 1. Thess. - 62, 405. Τον διδάσκαλον ού μόνον συμβουλ. S. Jo. Chrys., Horn. 12. in Eph. — 62, 87. Τον δι· ημάς σταυρωθέντα, δεύτε πάντες S. Romanus, Cantic. de Virgine juxta Crucem. - P A S . 1 (1876) 101-07; S B A. (1903) 4,658-74; CRM. (1931) 336-61. Τον δι’ οίκτον γενόμενον, ώς ευδόκησεν, άνθρ. Akoluthia 2. in S. Maxi­ mum Conf. — 90, 213. Τον δρόμον τον Ιερόν τελέσαντες Canon, Ode 1. — Men. 4 (1898) 251 (5. Apr.). Τον έβδομόν αριθμόν και έπί τής αρετής καί Modestus Patr. Hieros., In mulieres unguent. - 862, 3273-76; cfr. 101, 833-36; 104, 244. Τον έβδομον τής ’Εκκλησιαστικής Τστ. Eusebius Caes., Hist. Eccl. lib. 7. - 20, 637; DEC. 4, 297-347. GCS. 92 (1908) 636-730. Τον έγκαινισμόν τής θείας καί λαμπροφόρου έγέρσεως Stichoi in Dominica «Thomae» ad Vesp. — S E P . 198, nr. 285. Τον έγκαινισμόν τού Θείου Πάσχα έκτελ. Stichoi in Dominica «Thomae». - S E P . 199-200, nr. 288. Τον είς την ουρανίαν ιεραρχίαν και Nicetas Diac., Epist. ad Nicet. Steth. - TU. 224 (1902) 8-9. Τον έκ Θεού Θεόν Λόγον, τον άρρήτφ Joann. Euchait., Canon, Ode 9. — 29, CCCEXIV; Men. 3 (1896) 38. Τον έκ παλαιού μοι πάνυ προσφιλή Θ. Gregor. Palamas, Smo. Epist. ad Joann, et Theodor, mon. — AGP . (1895) 1-24. Τον έκ πατρός προ αιώνων συναστράψαντα Stichoi in Christi Nativ. — S E P. 96, nr. 46. Τον έκ τελώνου θαΰμασον θεηγόρον Anon., Stichoi in S. Matthaeum Evg - · C C C. (1895) 3-4. Τον έμαυτού σκοπόν περί την σήν θ. Joannes Antioch., Epist. ad Nestor. - 77, 1449; A C Ο. I. I 1 (1927) 93-96. Τον έμφρονα μοναχόν, δόκιμον είναι S. Isidor. Pel., Epist. 1, 424. — 78, 417. Τον έναγή οΰ φημι περί δογμάτων S. Isidor. Pel., Epist. 3, 39. — 78, 757. Τον έν άσκήσει θερμότατον Άριστέα An., Cant, de Ss. ConOne et Aristea mart. — P AS . 1, 574.

www.torrossa.com - For non-commercial use by authorised users only. License restrictions apply.

554

In itia Patrum Graecorum

Τόν ενα Χριστόν όμολογοΰμεν αόρατον καί Nicephorus, Demonstr. de imag. — 100, 849. Τόν ένδοξον πρεσβύτην νυν Συμεών Canon, Ode 9: in S. Symeonem m. — A B V. 1 (c) (1936-37) 18. Τόν εν πρεσβείαις άήττητον ιερέα καί Arsenius, Hymn, de S. Philippo in Arg. - P A S. 1 (1876) 319. Τόν Iv σοφία καί λόγψ καταπλουτ. Ignatius, Hymnus. — E A. 22 (1902) 69. Τόν εν τη πίστει άνατραφέντα υπό πατρός θεοφ. Canon, in S. Mercurium mart. - B M C . (1937) 145-54. Τόν εν τοΐς άθλοις άήττητον άθλοφόρον Orestes, De s. Panteleemone. — P AS . 1 (1876) 298. Τόν έν τοΐς τέρασι μέγιστον δφθέντα Paulus abb. (?), Versus lit. in S. Be­ nedict. - O C. 5 (1905) 60-63; I G. (1906) 41. Τόν εξ άχράντων λαγάνων τής Θεοτόκου τεχθέντα Stichoi in fer. 4a Pa­ schae ad Vesperes. — S E P . 181. nr. 239. Τόν επί γης τούς 'Αγίους μεγαλυναντα Canon, Ode 9. — Men. 4 (1898) 406 (28. Apr.). Τόν επί θρόνου χερουβίμ αεί καθήμενον Θεόν Sophron. Patr. Hieros., Sti­ choi in Dom. Palmar. — S E P . 522. Τόν έπωνύμως καλουμενον χρυσορρόαν S. Nilus Cryptof., In S. Nilum Synaitam. - M B N. 102 (1905) 249-51; O C. 5 (1905) 58-60; I G. 1 (1906) 39. Τόν Έρμογένην, τόν Μηνάν, τόν Εύγραφον Joannes Metrop. Naupact., Stichoi in Ss. Menan etc. — S E. 15 (1903) 465-67. Τόν εσπερον ήλιον 'Ρώμης τό θειον καλλώπισμα Steph. Sabait., Canon, in festa S. Gregorii Magni. — S E P . (1940) 408-14, nr. 2; B B G. 2 (1948) 5-11. Τόν εύδόκιμον κρείττονα είναι χρή S. Isidor. Pel., Epist. 5, 88. — 78, 1377. Τόν εύλαβέστατον Τιμόθεον τό μέν σχήμα Procop. Gaz., Epist. 67: Dio­ doro. - 872, 2772. Τόν εύσεβώς σε Θεοτόκον Κυρίως 'Αγνήν Canon in S. Ephrem Syr., Ode 1. - AES . (1903) 21; Men. 3 (1896) 431 (30. Jan.). Τόν εφευρόντα τόν πεσσόν, τά γράμματα καί ψήφους Tzetzes, Theogonia. - B I B . (1915) 8-13 (= CL. 49 (1915) nr. 7-8). Τόν Ζεβεδαίου γόνον τιμήσωμεν Anon., Ode in S. Jacobum Apostolum. - P AS . 1 (1876) 558. Τόν ζήλον εκ τών παραδειγμάτων φασιν Michael Palaeol., Chrysobull. — P. 17, (1857) 559-61. Τόν ζωοποιόν σου σταυρόν άπαύστως Hymnus in feria III. Paschae. — CPC. (1871) 118; P K A. 2, 221.

www.torrossa.com - For non-commercial use by authorised users only. License restrictions apply.

In itia P atrum Graecorum

555

Τον ηλιακήν έκλειψιν καί tòv ταύτης Symeon, Prine. Bulg., Epist. ad Leo­ nem magistr. — T B N. 31 (1939) 77. Τον ήλιον κρύψαντα τάς ιδίας ακτίνας Georg. Acropol., Sticheron. — H G A. 2 (1903) 9-11. Tòv ήλιον ó τού Ναυή πάλαι καί την σελ. Manuel Holobol., Carmen. — BGC. 5,160. Tòv ήλιον χραίνουσι πλασμάτων σπίλοι Joannes Psellus, Versus : In Jo. Chrys. deposition. — 122, 909. Tòv Ήσαύ μισήσας ώς άσωτον καί ’Ιακώβ Romanos Melod., Hymn, in Isaaci bened. Jacob. - M R M. (1937) 164-80; T R Μ. 1 (1952) 72-86. Tòv θαυμαστόν Άνδρέαν τον στρατηλάτην Passio S. Andreae Stratelatae. - LMB. 2 (1912) 295; v. B H G. 119. Tòv θαυμαστόν Ίουλιανόν καί άλλως μέν Procop. Gaz., Epist. 24: Zachar. et Phil. - 87a, 2740, Tòv θαυμαστόν Στρατήγιον καί πρότερον Procop. Gaz., Epist. 28: Ulpio. - 87a, 2741. Tòv θειον αγώνα μάρτυς Χριστού, διηγωνισμένος Joseph Hymnogr., Ca­ non in hon. S. Georg, m. — A B V. 2, 26-28; Men. 3 (1896) 605 (17. Febr.). Tòv θειον λόγον καί τής αλήθειας έφορον Georg. Schol., De causis Schis­ matis. - P G S. 2, 2-268; G S S. (1628) 1-4. Tòv θειον τού Μαρτυρίου στέφανον Canon, Ode 1. — Men. 1 (1888) 525 (26. Oct.). Tòv Θεολόγον τον δεύτερον, τον στύλον Canon, Ode 1. — Men. 3 (1896) 364 (25. Jan.). Tòv θεοπρόβλητον όντως Κορίνθου Πρόεδρον Acoluthia S. Macarii Notar. archiep. Corinth. — A M C. (1863) 5 ss. Tòv θεοσεβείας επώνυμον Θεοσέβειον Neophyt. Enel., Encom. in S. Theosebium Arsinoitem. - A B. 26 (1907) 181-97; C N E. (1914) 258-80; v. B H G. 1796. Tòv Θησέα φασίν εκείνον τον συνοικ. Mich. Acorn, Alloc, ad Demetrium Drim. - LM A. 1 (1879) 157-79. Tòv ιατρόν μέν δ κάμνων, δ δε κ. Jo. Euch., Epist. 32. — A W G. 28 (1881) 73. Tòv ϊδιον άρνα ή αμνάς θεωρούσα Roman. Melod., Hymn, in Passion. Dni et luctum B. Μ. V. - T R Μ. 2 (1954) 156-72. Tòv Ιερομόναχον τούτον εΐ σοι λέγω Maximus Planudes, Epist. 96. — T MP . 123. Tòv Ιερόν ήμΐν Έρμείαν χθες τε καί S. Cyrill., Al., De Ss. Trinitate, Dial. 1 . - 75, 660-742.

www.torrossa.com - For non-commercial use by authorised users only. License restrictions apply.

556

Initia P atrum Graecorum

Τον Ιερόν ίερωτάτοις ύμνήσωμεν Άκύλαν Canon, Ode 1. — Men. 6 (1901) 123 (14. Jul.). Τον Ιερόν τούτον σύλλογον καθαρών, καί την Arethas Caes., Smo. de pro­ cessione facta ad recipiendas reliquias Eazari. — B Z. 47 (1954) 22-25. Τον Ίθακήσιον "Ομηρος είτε τον άνθρωπον Choricius, Smo. de nuptiis filii. - Rh. Μ. 49 (1894) 483-501. Tò νικάν από τού κακώς ποιεΐν, σαταν. S. Isidor. Pel., Epist. 2, 169. — 78, 620. Τον Ίων αν εν τφ κήτει, Κύριε, μον. Cosmas Hieros., Hymnus. — 98, 517. Τον Ιωσήφ ó τών αδελφών φθόνος Photius, Horn, de homicidio. — A F O. 2 (1901) 174. Τον καιρόν εκείνον εκίνησαν οι “Αβαροι Joannes Staurakios, Smo. in mi­ rae. S. Demetrii. - N E. 15 (1921) 195-216. Τόν καλόν καί αγαθόν Γερόντιον Theodoret.. Epist. 34. ad Isocas. Soph. - S T E . (1885) 27. Τόν καρτερικόν αδάμαντα τής υπομονής Canon, Ode 1. — Men. 5 (1899) 30 (6. Mai). Τόν κατά κόσμον νυμφίον άποβαλούσα Theoleptos Philad., Epist. ad Ire­ nen imper. - R E B. 5 (1947) 105-06. Τόν κλεινόν εν Μόρτυσι, τών αθλητών Canon, Ode 1. — Men. 3 (1896) 341 (23. Jan.). Τόν κλύδωνα τής ειδωλομανίας, μάρτυς Hymn, liturg. — V V. 1 (1894) 370. Τόν κολοφώνα επέθηκας, υπέρλαμπρε μοι Theophylact., Epist. ad Pantechn. praesid. — 126, 497. Τόν κορυφαιότατον τών Αποστόλων Canon, Ode 1. — Men. 5 (1899) 392 (29. Jun.)( Τόν κόσμον τελευτάν, τα μέρη αυτού Sym. Thess., Q. 65. — 155, 920. Τόν Κοσμοποιόν σωματούμενον βλέπων S. Theodor. Stud., Poëma 41. — 99, 1793. Τόν κρατήρα τόν ύπερχειλή, πόσης άγαθότητος Joann. Euchait., Canon in hon. S. Joann. Bapt., Ode 1. - AB V. 1, 10 (1937) 12-17. Τόν Κύριόν μου τόν πρωτοσεβαστόν Maximus Planudes, Epist. 55. — T MP . 71. Τόν κύριόν μου τόν τιμιώτατον S. Jo. Chrys., Epist. 37. — 52, 630. Τόν Κύρόν φασιν εκείνον τόν Μέγαν, μετά Nicephor. Greg., Epist. 9. — 149, 655. Τόν λαβύρινθον τών αιρέσεων ον βίρ Orígenes, Ctra haereses, lib. 10. — 163, 3414; G C S. 26 (1916) 3, 265-93. Τόν λαγωόν, τό κατόφοβον ζώον καί S. Isidor. Pel., Epist. 1, 41. — 78, 208.

www.torrossa.com - For non-commercial use by authorised users only. License restrictions apply.

In itia 'P atrum Graecorum

557

Τον λαμπράς άπτόμενον ΰποθέσεως S. Isidor. Pel., Epist. 3, 292. — 78, 965. Τον λίθον τού μνήματος μετά την S. Isidor. Pel., Epist. 1, 406. — 78, 409. Τον λογιώτατον 'Ιέριον τον τής ’Ιταλών παρ’. Procop. Gaz., Epist. 90. Eudemoni. — 872, 2788. Τον λόγον άπαιτοΰμενοι, καθ’ δν μόνοι Joann. Eug., In Constant. Pal. imp. - L P P . 1 (1913) 123. Τον Λόγον έν τή γαστρί σου - τον υπέρ λ. Canon in Β. Μ. V., Ode 1. Bes. 7 (1903) 343. Τον Λόγον τον άναρχον τον οΰρανοϊς Canon, Ode 1: In S. Bartolomaeum jr. - B B G. - N. S. 7 (1953) 149. Τον λύχνον τον πάμφωτον, τής οικουμένης Canon, Ode 1. — Men. 6 (1901) 542 (30. Aug.). Τον μαθητήν φίλον Χριστού έπιστήθιον. Και Joann. Eugenic., Kontakion St. Joan. Εν. - A Β V. 2, 245. Τον Μανασσήν, ’Ιησού μου, τον Τελώνην Theoctist. Stud., Canon, Ode 9. - Oct. (1885) 735. Τον Μάρκον ά'λλον Μάρκον ή θεία χάρις Marc. Eugen., Versus in s. Mar­ cum ascetam. et: Gennad. Scholar., Versus, in Marcum Eugen. — E S M. 2 (1884) 102; L P P . 1 (1912-13) 43. Τον μάχαις χαίροντα, και θορυβοις S. Isidor. Pel., Epist. 1, 167. — 78, 292. Τον μεγαλουργόν Ήρακλήν · ψυχαγωγ. Mich. Acom., Alloc, ad Basilium Kam. - LMA. 1 (1879) 312-23. Τον μέγαν αρχιερέα μοι, ρέον (Μυρέων) Νικ. Theodor. Prodr. (?), Versus. - Ρ Τ Ρ . (1905) 429. Τον μέγαν Γρηγόριον έπαινέσομαι και εί Nicethas Paphlago, Encom. in S. Gregorium Naz. - cfr. S Μ P. 1 (1914) 248; v. Β H G. 725. Τον μέγαν έν βίφ και λόγφ Συμεών Michael. Psellus, Encom. in Metaphrasten. - 114, 184; OR. 51 (1936) 94-107; v. Β H G. 1675. Τον μέγιστον Ικεΐνον και άδαμάντινον Theodoret., Epist. 12. — 83, 1184. Τον μέλλοντα άπολαυειν τής άηττήτου S. Isidor. Pel., Epist. 5, 315. — 78, 1520. Τον μέλλοντα διασαλευειν και άναμοχλεύειν S. Isidor. Pel., Epist. 5, 330. - 78, 1525. Τον μεν ασπασμόν τούτον δηλονότι τον S. Basil., Reg. br. 124. — 31, 1165; PAS. 5, 107. Τον μέν ’Αττικόν πέπλον Αίακίδας άκουομεν Niceph. Greg., Epistola. — Ε D. 2 (1924) 321-22.

www.torrossa.com - For non-commercial use by authorised users only. License restrictions apply.

558

Initia Patrum Graecorum

Τον μέν δή προσήκοντα τφ Θεψ χαριστ. Mich. Acom., Smo. ingressionis. - LMA. 1 (1879) 93-106. Τον μέν δή τρόπον, δν εΐρηταί μοι, προς Leo Diae., Historiae lib. 4. — 117, 740. Τον μέν διδάσκειν έπιχειροΰντα S. Isidor. Pel., Epist. 3, 189. — 78, 876. Τον μέν έμόν ες τον ομώνυμον έρωτα ήλίκος Nicephor. Greg., Epistola. - E D. 2 (1924) 258-59. Τον μέν 'Ησίοδον λόγος αίρεϊ, Ιδιώτην Demetrius Kyd., Epist. Μ V G. (1811) 254; ST. 131 (1947) 86. Τον μέν καιρόν δτι χειμέριος όρας, ήμας Greg. Cypr., Epist. ad Neocaesariens. - E Ph. 3 (1909) 23; S E G. (1910) 67-68. Τόν μέν λόγον ή προθυμία κινεί- την Michael Synkellos, In SS. Archangelos, Angelos etc. - C N A. 1 (1648) 1525; v. B H G. 127. Τόν μέν μακάριον εκείνον καί μέγαν Ήλίαν Basii. Sei. - Nestorius(?), In S. Eliam. - 85, 148; cfr. R Bi. 9 (1900) 344-49; v. B H G. 575. Τόν μέν Όδυσσέα διά τής επιστολής Synesius, Epist. 141. — 66, 1533; PSC. (1631) 278. Τον μέν ουν ιστορικόν εκείνον Παππίαν Michael Glyc., Epist. 17a. — 158, 904. Τόν μέν ουν τρόπον δν εΐρηται την βασ. Joannes Curopal., Historia. — 122, 368; C S B. (1839) 2, 641-744. Τον μέν ουρανού κύκλον καί τούς δυο φωστήρας Vita S. Christoduli. — v. B Η G. 303. Τόν μέν πάντας ανθρώπους πραότητι διαφερόντως Joachim mon., Adv. Synodum Elorentin. Prooemium. — D T K . (1692) 206-08. Τόν μέν πρώτον καί δεύτερον λόγον τής εκ. Gelas. Cycicus, Hist. Eccl., Smo. 3. Fragm. - S R. 6 (1841) 606-16; CMS. 1,130; GCS. 28 (1918) 140-92. Τόν μέν πρώτον λόγον έποιησάμην περί πάντων (S. Lucas), Acta Aposto­ lorum, sive: Lucae ad Theophilum liber alter. — B L T. (1896) 1-95. Τόν μέν πρώτον λόγον έποιησάμην, ώ Nicolaus Methon., Ctra Latinos de Spir. S°. - AM. (1897). Τόν μέν τού σώματος έρωτα, έπτερωμ. Photius, Epist. 2,91. — 102, 901; B Ph. 551. Τόν μέν τών σωμάτων έρωτα, άτε S. Isidor. Pel., Epist. 2, 233: Photius, Epist. ad Martinianum. — 78, 668; S I P. 41 (1896) 41-43. Τόν μέν φόβον διδάσκει ήμας ό Ά . S. Basii., Reg. br. 172. — 31, 1196. Τόν μέν χρόνον έδήλωσεν εν τούτοις Theodor. Mops., Comment. in Zachar., cp. 1. - 66, 497.

www.torrossa.com - For non-commercial use by authorised users only. License restrictions apply.

In itia P atrum Graecorum

559

Τον μέν χρόνον καθ’ ον προεφήτευσεν ό μακάριος Τερεμ. Polychronius, Commentar, in Jeremiam. — 56, 153-54 (Monitum); 64, 744; R Η E. 14 (1913) 683 ss. Τον μεταστάντα εΰσεβώς Ικ των προσκ. S. Theodor. Stud., Hym. in monachor. exequ. — P AS . 1 (1876) 373. Tòv Μνησάρχου φασί ΙΙυΟαγόραν διδάσκειν Niceph. Gregor., Epist. ad Re­ gem. - ED . 2 (1924) 336-37. Τον μονήρη βίον ΙπεΟΰμησας S. Ephrem, Exhort. 41. — E S O. 2, 148. Tòv μονογενή εξ άναρχου Πατρός διανοίξαντα Cosmas Hieros., Stichoi in Eestum Purificationis. — S E P. 366-67. nr. 16. Τον Μυρέών πρόεδρον υμνοις σκεπτέον Evâristus et Nicephor., Stichoi in S. Nicolaum. - E A. 35 (1915) 212. Tòv μυστικόν βότρυν, σοφέ, εν τή καρδία σου Anonym., Kontakion in hon. Jos. Hymnogr, (Prooem.). — B B G. 2 (1948) 191. Tòv ναόν καί την πόλιν άρξάμενοι Nicephorus Blemm., In Ps. 126. — 142, 1595. Tòv νεαρόν, Χριστφ δέ μέγαν, πολ. Gregor. Naz., Epigr. 48. — Μ G A. 44; J A P. 1 (1813) 580. Tòv Νικοκλέα φασίν εκείνον τον Νεοκλέους Nicephor. Greg., Epistola ad Joseph. (?). - ED . 2 (1924) 279-80. Tòv νοερόν άδάμαντα τής καρτερίας Theodor., Idiomeion. in S. Georgium. - CPC. (1871) 102. Tòv νοερόν φωστήρα τής πίστεως Theodor., Idiomeion in S. Artemid. — CPC. (1871) 101. Τόν νοητόν λαμπτήρα, τον φωτίζον.τα ταΐς Joseph. Hymnogr., Canon in hon. S. Georg, mart. — A B V. 2,13-16. Tòv voCv αληθώς χωρίσας πάσης ΰλης Jambi. — SK.' 15 (1884) 28. Tòv νουν ο μυρμηξ, το βραχύ Christophorus Myt., Stichoi 125. — K C Μ. (1908) 87. Tòv νοΰν ό νους έγραψε, την φυσιν φΰσις Joann. Geom., Versus: 13. — 106, 917. Tòv νυμφίον αδελφοί άγαπήσωμεν Romanos Mel., Kontakion in 10 vir­ gines. - CRM. 166-211; v. Bes. 36 (1920) 200. Tòv vCv αληθώς χωρίσας πάσης {ίλης Jambi in Sermones S. Theodori Stud. - H C Μ. 2, 425. Tòv όγκον αυτών καί το δύσφορτον β. Georg. Pis., Versus. — W S. 13 (1891) Iss; .14 (1892) 51 ss; cfr. 8 (1886) 293ss; 9 (1887) 207ss. Tò νομίζειν σε φίΐείρεσθαι μετά S. Isidor. Pel., Epist. 3, 235. — 78, 916. Tòv ορισμόν τής αγίας βασιλείας σου- Georg. Schol., Ad Demetrium Pal, - D P P . 2, 52.

www.torrossa.com - For non-commercial use by authorised users only. License restrictions apply.

560

In itia P atrum Graecorum

Τον δσιυν εί πας τις φιλεΐ Ζωτικόν Constantin. Acrop., Epist. 66. — A B. 51 (1933) 274. Τον ουρανόν μέν, άγγελοι, βροτοί Joann. Geom., Versus: 34. — 106, 922. Τον ούρανοφοίτην μυσταγωγόν Canon, Ode 1. — Men. 1 (1888) 331 (4. Oct.). Τον δφίν Μωσής εν ξΰλφ άνυψών, ετυπου Canon, Ode 9. — Tri. (1879) 322. Τον δψοποιόν τίς σε, τέκνον, συ στέφει S. Theodor. Stud., Poëma 14. — 99, 1785; T B N. 28 (1938) 39. Τον παναγή σου καί σεπτόν ορισμόν άκηκοώς Anon., Epistola. — S T. 131 (1947) 86. Τον παντοδύναμον διά παντός ικετεύω κ. Philoth., Synod. Constit. 65. — 152, 1417; MAD. 1 (1860) 410-11 et 511-12. Τον παρελθόντα χρόνον έν έρήμω S. Nilus, Epist. 3, 209. — 79, 480. Τόν παρόντα μοναχόν κα'ι ιερέα τον Συμεώνην Romanus Diogen. imp. Cp., Epistola. - EM. (1935) 575. Τόν παρόντα νέον επισκεπτόμενος αυτόν Manuel Cal., Epist. 6. — ST. 152 (1950) 175. Τον περιβόητον μάρτυρα καί περίφημου vide: Μεραλομάρτυς περίφημε, τυραννοκτ. Τόν περί ουρανού λόγον αίτήσαντί Cosmas Ind., Topogr. Christ., lib. 7. - 88, 340; W C E 242. Τόν περιπεσόντα αληθώς ιερέα Sym. Thess., Q. 50. — 155, 896. Τόν περί τής των ψυχών έκπτώσεως S. Isidor. Pel., Epist. 4, 163. — 78, 1248. Τόν περί τής υγιούς ήμών πίστεως κα'ι S. Anastasius Ep. Antioch., De nostris rectis dogmatibus. — PA. (1866) 60-76. Τόν περί τού αγίου Πνεύματος ενεργειών Joann. Cantacuz., Epist. ad Isaac Argyron. - S T. 56 (1931) 275. Τόν περί τού μη άνταποδοΰναι κακόν Antioch, mon., De injuriar, oblivione. - 89, 1596. Τόν περί ΰποστάσεως κ. ουσίας λόγον, ήγουν Eeontius Byz., Ctra Nestor. et Eutych. - 86\ 1273; S R. 10 (1844) 5-39, Τόν περί ψυχής σοι λόγον εκέλευσας S. Greg. Thaum. (?), Disput. ad Ta­ tiam - 10, 1137. Τόν πέρυσι καιρόν προμηθευσαμένη χάριτι Callistus Patr. Cp., Epist. ad Scutariotam presb. — MAD. 1 (1860) 318-19. Τόν πεσόντα άνθρωπον άνεδέξ ", Δέσποτα Canon, Ode 9. — Oct. (1885) 376. Τόν πιστεύοντα τφ Κυρίφ, κ. προσιόντα (S. Athanas.), Doctr. ad mona­ chos. - 28, 1421. Τόν πλούσιον καί άσπλαγχνον τό τής επιθυμίας Sophrom, Patr. Hieros., Stichoi in Sabb. 5ae hebdom. — S E P . 519.

www.torrossa.com - For non-commercial use by authorised users only. License restrictions apply.

Initia Patrum Graecorum

561

Τον ποιμένα τον καθιστάμενου επισκ. Didaskalia. — I, 593; F I) C. 1 (1905) 31. Τον πολλά παρά Θεού δεξάμενον αγαθά Manuel Galee., Epist. 50. — ST. 152 (1950) 238. Ίον πολύν του βίου δρόμον^ ώς εν τή καθ’ ή μας Niceph. Blemmid., Epist. 20. ad Theodor. II. Tascar. - T E F. 308 (App. III.). Τον πολΰπουν φασι τό παράπαν Joann. Patr. Jer., Smo. de azymis. — DTA. (1698) 527-38. Τον πράον μαχητήν ή Γραφή άπεργ. S. Isidor. Pel., Epist. 1, 418. — 78, 416. Τον πρεσβΰτατόν σου των παίδων προς S. Isidor. Pel., Epist. 5, 206. — 78, 1456. Τον προδηλωθέντα εν δρει τφ νομοθέτη S. Andr. Cret., Triodia Maj. Hebd. fer. II., Ode ult. - 97, 1408. Τον προ μικρού κοιμήτην, νΰν δέ άτίμω Greg. Cypr., Epist. ad Theognost, medie. - S E G. 165; cfr. E Ph. 5 (1910) 213. Tòv προπάτορα πάλαι εν μέσφ τοΰ παραδείσου Sophron. Patr. Hieros. Stichoi in Adoratione Crucis. — S E P . 512-13. Tòv προσήκοντα χαιρετισμόν απονέμω τή Nilus Patr. Cp., Epist. ad Urba­ num VI. Pp. De unione. (1384). - M A D . 2 (1862) 86-87. Tòv προς ημάς ένθεον έρωτα τής σής Nicolaus Patr. Cp., Epist. 145. — 111, 372; S R. 10 (1844) 424. Tòv προς τήν κραταιάν καί αγίαν βασιλείαν Monachorum montis Athos Epist.. ad Michael. Palaeoi. de unione cum Latinis. — ed. Arsenius ep., Moscovii (1895) 3-34. Tòv πρωτόκλητον τής άποστολικής δυοδέκαδος Acta S. Andreae. — A B. 13 (1894) 311-52; L A P . Suppi. 2,3-44; v. B H G . 100; v. S R B. 1 (1940) 168. nr. 198,2. Tòv πρώτον, σώτερ, εν βροτοίς, των γηγενών German. II. Patr., Penteco starion. — H A L . (1902) 32 (mut.). Tòv Πυθαγόραν εκείνον τον Σάμιον, οπότε βουληθείη Niceph. Gregor.. Epist. ad Caloeid. Michael. - G N G. (1927) 147-55. Tòv ρήτρην πυρόεσσαν επ’ άντιπάλ. S. Greg. Naz., Epigramma 136. — Μ G A. (1709) 33; J A P. 1 (1813) 576. Tòv Σαρπηδόνιον τούτον αγνοεί μέν οΰδ. Basil. Sel., De vita S. Theclae, lib. 2. mir. 1. — 85, 565. Tòv Σιλουανόν προέθηκεν, άξιώσαντος Euthym. Zigab., Comment, in Epist. 1. ad Thess., Cp. 1. - K E Z. 2 (1887) 157. Tòv σκοπόν ό παρών ψαλμός έχει τοΰ Nicephorus Blemin., In Ps. 60. — 142 1483

www.torrossa.com - For non-commercial use by authorised users only. License restrictions apply.

562

Initia Patrum Graecorum

Τον Σκοΰψι«ν μετά των σών γραμμάτων ώς Xvaiikos, Epist. ad Simouelii praepositum in Monte Athos. — E P E . 1 (1893) 109-12. Tòv σοφόν όίνδρα, καν εκάς ναίη S. Basil., Papist, ad Hegemoiiem Neocaes. — 32, 420. Tòv σταυρόν τιμών, όμολογουμένως τον Nicetas PapliL, In Crucis Exaltat. - 105, 28; V. B H G. 447. Tòv σταυρόν του Κυρίου ζητούντες πόθφ Kontakion in Ss. Constantin, et Helenam. — R O. nr. 31. ann. 3 (1913) 69. Τόν σταυρόν ύψοίς φ συνυψώθης άνω Joann. Geom., Vers. 93. — 106, 942. Tòv στιχισμόν των βιβλίων, ών γεγρ. S. Isidor. Pel., Epist. 3, 86. — 78, 792. Tòv στρατιώτην του Χριστού και της πίστεως Canon, Ode 1. in S. Mer­ curium. - B M C . (1937) 138-44. Tòv Σωτήρα κ. Δεσπότην των απάντων Justinian, imp., Rescriptum. (Chronicon. Pasch.). — 92, 892. Tòv ταΐς πολλαΐς απάταις εξελκόμενον Canon, Ode 1. — Oct. (1885) 383. Tòv ταυτην ΰμΐν κομίζοντα την έπιστ. Procop., Gaz.. Epist. 99: Philippo. - 87a, 2792. Tòv τάφον σου, σωτήρ, στρατιώται Kathisma. — CPC. (1871) 54. Tòv τέλειον ήμΐν ό λόγος ΰπογράψαι S. Basil., Horn, in Ps. 14. — 29, 249. Tòv Τζερέντζην Γεώργιον επί μαγείαις Joann. Calec., Synod. Constit. — 152, 1224. MAD. 1 (1860) 180-81. Tòv τής άναστάσεως τών σωμάτων S. Isidor. Pel., Epist. 2, 43. — 78, 485. Tòv τής ανδρείας έπώνυμον θεηγόρον Anon, Cant, de S. Andrea. — P A S. 1 (1876) 555. Tòv τής ειρήνης έπώνυμον καί γενναιότατον Passio Ss. Irenaei et Oropsaei. - LMB. 2 (1912) 310; v. B H G. 951. Tòv τής Ιδίας μάνδρας έπιμελουμενον Chrysobull. Alexii I. Comneni (Febr. 1082). - E B S . 3 (1926) 124-28. Tòv τής ΰπερηφανίας κρημνόν καί την Georg. Schob, Horn, in Publican. et Pharis. - P G S. 1 (1928) 61-71. . . Tòv τής ψυχής από τού σώματος χωρισμόν Demetr. Kydon. (?), - Nemesius Emes. ep. (?), De contemnenda morte, — 154, 1169; CTK. (1786) 1-147; D D C. (1901) 1-44. (In Cod. gr. Monae. 100 (XV s.) 170-186 = Nemesius ep.). Tòv τίτλον τής σής τιμίας δψεως, ιδόντα Theodor. Graptus, Canon, Ode 1 (in fratrem suum). - C O C. (1664) 224-30; Men. 2 (1889) 698 (27. Dec.). Tòv τού κυρίου ζωηφόρον σήμερον σταυρόν Canon in S. Crucem, Ode 1. - G O O. 3 (1734) 342; Men. 6 (1901) 280 (1. Aug.).

www.torrossa.com - For non-commercial use by authorised users only. License restrictions apply.

In itia P atrum Graecorum

563

Τον τού Κυρίου προσελθόντες σήμερον Canon. Ode 1. — Tri. (1879) 406. Tòv τού μακαριωτάτου καί άγιωτάτου καί πρώτου Vita Constantini Mg. imp. et S. Helenae. — RAI , . 5. Ser. - 16 (1907) 306; v. B H G. 364. Tòv τρίτον εν τη τρίτη, περ'ι τών χτισμάτων Neophyt. Enel., Smo. 4. in Hexaemeron. — CNE. (1914) 170-73. Tòv τρόπον μέν τών τοιούτων αγγελικών οράσεων καί έπιφ. Symeon Thess., Resp. 1. ad varias Quaestiones. — 155, 832; K S T . (1882) 341-97. Tòv τύμβοιο τόσου ληίστορα S. Greg. Naz., Epigramma 179. — J A P . 1 (1813) 588. Tòv τύμβων κακοεργόν αλάστορα S. Greg. Naz., Epigr. 145. — M G A. 145; J A P. 1 (1813) 589. Tòv τύπον πάλαι Μωσής του άχράντου Canon, Ode 1. — Men. 1 (1888) 160 (14; Sept.). Tòv τών μαρτύρων Ιπικαλοΰμαι Passio S. Irenis m. — v. B Η G. 954. Tòv τών μεγίστων γλιχόμενον, ού S. Nilus, Epist. 3, 263. — 79, 516. Tòv ΰμέτερον αδελφόν θεασάμενος αυτούς Procop. Gaz., Epist. ad Ste­ phanum. — Bes. 8 (1900-1) 36. Tò νυμφίον, αδελφοί, άγαπήσωμεν, τάς λαμπ. S. Romanus, Canticum de 10 virginibus. - P AS . (1876) 1,77-85. Tòv ύπεράνω τών ούρανών δφείλομεν Simeon Cion., Smo. 23: De mona­ chi vita actuosa. — Μ B Ν·. 8s, 118. Tòv υπέρ κόσμου την ζωήν την ψυχήν Versus in S. Georgium. — P A S. 1 (1876) LXXXV. Tòv υπέρ πάντας ανθρώπους μαρτυρηθέντα Canon 2. — Men. 6 (1901) 531 (29. Aug.). Tòv φθαρέντα άνθρωπον σήμερον εν τφ Stichoi in fer. 5a Ascensionis. — S E P . 228. nr. 366. Tòv φιλάρετον πάντα τα περιττά χρή S. Isidor. Pel., Epist. 5, 328. — 78, 1524. Tòv φιλόσοφον επαινέσομαι, καί εΐ S. Gregor. Nz., Or. 25. — 35, 1197. Tòv φοίνικα φασί το φυτόν τη άλμ. Photius, Epist. 2,81. — 102, 889; B Ph. 555. Tòv φώσφορόν καί φωτοειδή βίον σου Canon. Ode 1. — Men. 1 (1888) 478 (21. Oct.). Tòv φωτισμόν τής θείας χάριτος, "Ενδοξε Canon, Ode 1. — Men. 6 (1901) 55 (7. Jul.). Tòv φωτισμόν του σού Δεσπότου Canon, Ode 1. — Men. 4 (1898) 124 (21. Mart.).

www.torrossa.com - For non-commercial use by authorised users only. License restrictions apply.

564

Initia Patrm n Graecorum

Τον Χριστιανισμόν, o tí ποτέ εστιν Euseb. Caes., Praepar. E vgl. lib. 1. — 21, 24; D E C . 1,1-53; B T D. I 1 (1867) 2,418. Τον Χριστιανόν άνθρωπον, καί φιλοσ. S. Nilus, Epist. 3, 103. — 79, 433. Τον Χριστόν καί Θεόν ημών ό Πέτρος Photius, Epistola. — 102, 880; B Ph. 506. Τόν ψαλμόν τούτον λέγει μέν δ Πρ. S. Jo. Chrys.. Horn, in Ps. 43. — 55, 167. Τόν ώσπερ συ αγεύστον των πόνων S. Isidor. Pe!., Epist. 5, 427. — 78, 1577. Τό ξίφος τό υγρόν ουκ επτοήθετε Romanos, Versus in Ss. 40 martyres. - A B W. 24s. 1 (1907) 16-21. Τόξον σόν ήδη καρτερώς τεϊνον λίαν, Βέλη Euthym. Zig., Versus in Panopliam. — 130, 18. Τό ξύλον Ιδού καί τό πΰρ μόνα βλέπω Niceph. Call., Poema. — BZ. 11 (1902) 43. Τό ξύλον τής γνώσεως αυτό μέν καλόν Theophil. Ant., Excerpt, in Gen. 2, 16-18. - R Bi. 47 (1938) 390. Τό ξύλον τής ζωής τό άγιον Πνεΰμά εστιν Nicetas Stethatos, Paradisus spiritualis. — S Ch. 8 (1943) 41-58. Τό ξύλον τό άγιον, εν φ Χριστός εξεπέτασε Canon in S. Crucem, Ode 1. - G O O. 3 (1734) 334; Tri. (1879) 384. T ó ' « Ό δεχόμενος προφήτην εις ον S. Isidor. Pel., Epist. 4, 135. — 78, 1216. Τό δδυνηρόν, τό κατ’ επιβουλήν S. Nilus, Epist. 2, 283. — 79, 341. ...Τό' oí νυν ουρανοί καί ή γή τφ αύτφ Didymus Alex., In 2. epist. Petri (Fragm.). - N A. 4, 1 (1914) 37. Τό δλιγωρεΐν, αγαπητέ, καί θέλειν S. Nilus, Epist. 4, 40. — 79, 569. Τό δλως έχειν τόν άνθρωπον εν εαυτφ S. Anastas. Sin., Q. 97. — 89, 749. Tò ' « Ό μέν εκατόν, ό δέ εξήκοντα S. Isidor. Pel., Epist. 2, 144. — 78, 589. Τό δ'μμα κατάραντες τής ψυχής Canon, Ode 1. — Men. 4 (1898) 96 (16. März). Τό δ'νομά εστιν τό σώζον, ή τό ε'ργον Geronticon. — Did. 1 (1912) 524. Τό όνομα δ « στύλος » δηλοϋν μέν Eustathius Thess., Ad Stylitam quend. - 136, 217; T E O . 182-96. Τό δξέως σκανδαλίζεσθαι, ού φιλοσ. S. Nilus, Epist. 1, 199. — 79, 157. Τό δπίσω μου, τόν μέλλοντα χρόνον S. Nilus, Epist. 2, 316. — 79, 353. Τό δπλον κεκτημένοι τό του σταυρού Canon in B. Μ. V., Ode 9. — N Ph. 1 (1921) 2; CNS. 8 (1943) 41. Τό ’ « Όργίζεσθε, καί μη αμαρτάνετε S. Isidor. Pel., Epist. 2,239. — 78, 676.

www.torrossa.com - For non-commercial use by authorised users only. License restrictions apply.

Initia Patrum Graecorum

565

Το δρος “Αθω εκλήθη παρά τίνος γίγαντος Theodoret. Abb., De monte Athos. - GA. (1885) 307. Tò δρος Σινά το άγιον κεΐται είς μεσημβρ. Anon, De monte Sina. — P P S. 46, 16, 1 (1896) 31-39. Tò ουαί θρηνώδες υπάρχει επίφθεγμα S. Nilus, Epist. 1,77. — 79, 116. T o' Ου δi)varai ό Υιός ποιείv άφ’ εαυτού S. Isidor. Pel., Epist. 1, 353. — 78, 384. Tò δφειλόμενον ΰμΐν σιτηρέσιον toö S. Theodor. Stud., Smo. 80: De fide. - MBN. 9, 187. Tó · < ’Οφθαλμόν αντί οφθαλμού S. Isidor. Pel., Epist. 2, 133. — 78, 576. Tò δψέ Σαββάτων, Ισον εστι τφ παρά Theophylact., In Evang. Matthaei (cp. ult.). - 123, 477. Tò πάθος τής πορνείας rò πολυσχιδές Antioch, mon., De fornicatione. — 89, 1488. Tò πάλαι προσδοκηθέν εκ τής S. Basilius, Epist. ad Epiphan. — 32, 948. Tò πάλαι τρεις συνέδραμον Περσάρχαι Manuel Holob., Carmen. — B G C. 5, 175. Tò c Πάντες όσοι ήλθον προ εμού, κλ. S. Isidor. Pel., Epist. 3, 119. — 78, 821. Tò πάντιμον φώς, ό χρυσούς εωσφόρος Joannes Diae. Eugenicus (s. XV), Carmen in imaginem S. Jo. Chrysostomi. — B C C. 3 (1770) 322. Τό· ΠαντΙ τώ αιτούντί σε δίδου, καί S. Basil., Reg. br. 101, résp. —· 31, 1152. .Tò παράγγελμα τούτο εστι προς επιτηδ. S. Basil., Reg. br. 223. — 31, 1229. Tò παρά τής όσιότητος ημών διά τού S, Theodor. Stud., Epist. 2, 171. — 99, 1537. Tò παρά τής σής μακαριότητος, άγιώτατε Πάπα Joann. Comn. imp., Epist. ad Honorium (Callist. II.) Pp. — T Μ Μ. (1872) 1-2 ; P A N . 1 (1885) 481. Tò παρά τής τιμιότητός σου προταθεν S. Theodor. Stud., Epist. 283: Simeoni. — MBN. 8, 234. Tò παρά τού νομοθέτου εΐρημένον S. Isidor. Pel., Epist. 2, 271. — 78, 701. Tò, « παρεπιδήμοις », διά την διασποράν Theophylact., Comm. in Epist. 1. S. Petri, cp. 1. — 125, 1192. Tò παριππεύσαν έτος, κρυμός γέγονε (S. Basil.), S. Gregor. Naz., Ad Theclam. - 37, 112; 32, 1068. · Tò παρόν βιβλίον δ μέγας συντιθησι Georg. Pachym., Paraphr. in S. Dio­ nysii Areop., De divinis nominibus. — DAO. (1615) 84-159. Tò παρόν γράμμα, επειδή ό Θεός εστι Decretum Mohamedis. — P K A. 4 (1897) 401-03.

www.torrossa.com - For non-commercial use by authorised users only. License restrictions apply.

566

In itia P atrum Graecorum

Τό παρόν είναι γράμμα εμοΰ Diploma Sultani ad Patriarch. Hieros. — P K A. 3, 216. To παρόν κοινώς πασι και ουκ ιδία S. Theodor. Stud., Epist. 2, 66. — 99 , 1289. Τό παρόν σχήμα καλείται φυλακή ήγουν Anon, Tractatus contra Geomantiam. - CM. (1936) 4,591-658. To παρόν τής σής μακαριότητος άγιώτατε Joann. Comn., Chrysobull. ad Papam. - N E. 11 (1914) 106-08. To παρόν χωρίον διαφόροις έρμ. Photius, Q. Amph. 71. — 101, 441. To παρόν, ώς έ'οικεν, έτος δεήσεις παρ’ ημών Procop. Gaz., Epist. 85: Zach. et Phil. - 87*, 2784. To πάσχα δεσμός έστιν ειρήνης Christophorus Myt., Stichoi 108. - KCM. (1903) 68. To Πάσχα ημών υπέρ ημών ετύθη Χρ. Stichoi in fer. 5a Paschae, vespere. - S E P . 188 nr. 261. Τό Πάσχα παρήλθεν, και ή εορτή συνετ. S. Theodor. Stud., Smo. 2. post Pascha. — Μ B N. 9, 3. Τό Πάσχα τοΰτο τό μέγα ή λαμπροφόρος Stichoi in Pascha. — S E P . 165. nr. 215. Τό Πάσχα τοΰτο τό μέγα τε καί σεβάσμιον Stichoi in (Parasceve) Pascha. - S E P . 192. nr. 271. To Πάσχα τοΰτο τό τρισόλβιον καί σεβάσμιον Stichoi in Pascha. — S E P . 169. nr. 223. Τό πειθαρχεΐν τφ μητροπολίτη και τά Patr. Cstpl., Epist. ad Clerum Kariae. - F P K. 6. To πένθος συμμέτοχόν έστι τής άκτ. Antioch, mon., De poenitentia. — 89 , 1709. To περικόψαι διά κακοπαθείας, και S. Nilus, Epist. 2, 256. — 79, 332. To περί παρθενίας ρηθέν «Ού π. S. Isidor. Pel., Epist. 4, 165. — 78, 1253. To περί τήν πίστιν θερμόν τής ήμετέρας Marcian. imp., Epist. ad Synod. Palaestin. - A C Ο. II. 1® (1935) 133; M C C. 7, 513. To περί τοΰ αγίου Πνεύματος λέγειν Nicolaus Methon. (XII s.), De Spir. S.° ctra Latinos et Nicethas Stethatos, Synthesis. — PAS . 7 (1888) 762; AM. (1897); Μ K. 2 (1930) 371-409. To περ'ι τοΰ Προδρόμου έν έπαίνφ Photius, Q. Amph. 222. — 101, 1000; B Ph. 266. Τό «περίφημα» δύναται μέν ούτως Photius, Q. Amph. 133. — 101,732. Τό, « Πηλίκοις », ου μεγέθους εστί δηλωτικόν Oecum. ep., Comm, in epist. ad Galat., (cp. ult.). — 118, 1161.

www.torrossa.com - For non-commercial use by authorised users only. License restrictions apply.

Initia P atrum Graecorum

567

Τό πίστεως αγαθόν φυλάξωμεν Apollinarius, Sermo, (perditus). — TU . 73'4 (1892) 368. Τό πλήθος των παρ’ ημών δρ. S. Nilus, Epist. 2, 126. — 79, 253. Τό Πνεύμα είλήφαμεν, καθώς S. Nilus, Epist. 1, 18. — 79, 88. Τό Πνεύμα έλαβες, τό ερευνούν S. Nilus, Epist. 1, 16. — 79, 88. Τό πνεύμα δπου θέλει πνεΐ' πνει δέ εις τάς Macarius Aeg., Hom. 57. — Η Τ S. 5 (1918) 47-48. Τό πνεύμα σου τό άγιον καταπέμψας, φιλάνθρωπε Stichoi, in Chr.1 Nat. - S E P . 89 nr. 18. Τό πνευματικόν ήμΐν σήμερον, άγοί, τής νηστείας (S. Jo. Chrys.), Hom. in jejunior, princip. — 62, 745. Τό Πνεύμα τό άγιον εκ Πατρός κ. Υιού εκπορευόμενον Marcus Ephes., Capita syllogistica: De processione Spiritus S1. — Z P S. 2 (1797) 709; P O. 17 (1923) 368-415. Τό Πνεύμα τό άγιον, οΰδενός άπεστι τών S. Maxim. Conf., Q. 15, resp. - 90. 297. Τό πνεύμα τό άγιον, οΰκ εκ μόνου τού Π. Anon., Criminationes advers. Latinos. — C E Μ. 3, 495-520. Τό πνεύμα τό ζών, ή θεόδροσος χύσις Philes, Versus in Spir. Sm. — C E M. 3, 520. Τό ποικίλον τών ανθρωπίνων πραγμάτων Leo VI., Novellae - Prooemium. - 107, 420; N L S . (1944) 5-9. Τό πολλάκις θαρρεΐν επιστέλλειν S. Gregor. Naz., Epist. 170. — 37, 280. . Τό πολυθρύλλητον δεξάμενος πρόσταγμα Procop, Gaz., Epist. 78: Diodoro. - 872, 2780. Τό πολΰθρυπτον τών έμών παίδων, άγέ, διεγείρει Pamphilus ep. Abydae, Epist. ad Petrum Ant. - A B W. - N. F. 10 (1934) 130-32; G O O. 15,450; MCC. 7, 1129; ACO. III (1940) 9 et 223. Τό πολυπραγμονεΐν και περιεργάζεσθαι Antiochus mon., De otio.. — 89, 1541. Τόπος έστ'ιν δυσχερής και πάνυ δύσβατος από Anast. monach., De ΡΡ. Sinai montis. — O C. 2 (1902) 62-63. Τό ποτήριον Ιν χειρί Κυρίου οίνου ακράτου S. Isidor. Pel., Epist. 1,6. - 78, 184. Τό ποτήριον πτώσεως και κόνδυ S. Isidor. Pel., Epist. 4, 156. — 78, 1241. Τό πράον καί ήμερον και περιβολής S. Isidor. Pel., Epist. 1,288. — 78, 352. Τό πράως ενεγκεΐν τάς παρά τών παροιν. S. Isidor. Pel., Epist. (1339) ad Eutonium et Urs. — S F C. 9 (1901) 464; cfr. S. Jo. Chrys., Hom. 88, 3 in Matth.; 58, 772: "Ωσπερ γάρ — υπόνοιαν λήψεται.

www.torrossa.com - For non-commercial use by authorised users only. License restrictions apply.

568

Initia Patrum Graecorum

Το πράως, καί μετά φιλοσοφίας β. S. Nilus, Epist. 3, 305. — 79, 533. Tò πρέπον εκάστφ καιρφ προσνέμων S. Isidor. Pel., Epist. 1,66. — 78, 225. Tò πριν άλέκτορα φωνήσαι, πριν S. Isidor. Pel., Epist. 1, 357. — 78, 385. Tò πριν τον άνθρωπον, τον πρωτόπλαστον Canon, Ode 9. — Tri. (1879) 548, Tò πρόβλημα τής δοκουσης σοι ευδοξίας S. Theodor. Stud., Epist. 2, 169. - 99, 1532. Tò προκείμενον από τοϋ Ευαγγελίου S. Atbanas. (?), Smo. etra omnes haereses. — 28, 501. Tò προκείμενον ρητόν, κατά μέν τήν S. Nilus, Smo. in: Nunc., qui habet sacculum, tollat. — 79, 1264. Tò προοίμιον προς το κέλευσεν προσ. Scholia ad Tzetzis allegor. Iliad. — C A G. 3, 376. Tò προοίμιον τής επιστολής τοιαύτης εστιν Theodor. Bals., In Epist. S. Cyrilli ad Domnum. — 138, 917: Tò προσέχειν έαυτφ εν άπασι, μέγα Antiochus mon., De attentione sui ipsius. — 89, 1616. Tò προσεχώς Ιγχειρισθέν μοι γράμμα Mich. Ac., Epist. 125. — LM A. 2 (1880) 253. Tò προσεχώς σταλέν γράμμα σου έδεξάμεθα Mich. Ac., Epist. 124. — EMA. 2, 252. Tò προσηνές καί λεΐον ου πανταχοϋ S. Jo. Chrys., Horn. 44. in Joann. — 59, 247. Tò προσκροΰσαι τφ τετιμηκότι Θεφ S. Isidor. Pel., Epist. 5,472. — 78, 1600. Tò προσκυνητόν τής Βασιλείας σου κέλευσμα Nicephor. Blemmid., Epist. 17 ad Theodor. II. Eascar. — T E F. 306-07 (App. III). Tò προς πάντας καί επί πάσιν απολ. Theodor. Bals., Epist. 1. ad Hypertimum. - WS. 25 (1903) 212; A E G . 18 (1884) 15. Tò προσταχθέν μυστικώς λαβών εν γνώσει Romanos (?), (Georg. Pisid.), Hymnus Acathistos. - 92, 1335; CPC. (1871) 61; cfr. EO . (1922) 259-63. Tò προς τον Άσσΰριον, αντί του προς τα κατά Nicephorus Blemm., In Ps. 75. - 142, 1509. Tò πρόσωπον ημών εστιν ό βίος S. Maximus Cf., Q. 50. — 90, 824. Tò πρόσωπον τοϋ Σωτήρος παρεισήγαγεν λέγον προς τον Πατέρα Didym. Alex., In Ps. 42. - 39, 1361. Tò πρότερόν σου παρανόμημα S. Isidor. Pel., Epist. 5, 567. — 78, 1641. Τον πρωτόκλητον τής άποστολικής δυοδ. Acta S. Andreae Ap. — A Β. 13 (1894) 311-52.

www.torrossa.com - For non-commercial use by authorised users only. License restrictions apply.

Initia P atrum Graecorum

569

Το πρώτον βιβλίον περιέχει, ψιλήν Constantin. Lase., Prooem. ad libr. de Grammatica. — 161, 932. Τό πρώτον πρότριτα τών εμών πονημάτων Constantin. Acrop., Epist. 187. - A B. 51 (1933) 278. Τό πρωτότυπον καί ή είκών, εν μέν εστι τή S. Theod. >Stud., Antirrhetio. 3; cp. ult. — 99, 428. Τό πτώμα πάτει' τίς δέ μή ίήτει, Εένε Leo Bardales, Epithaphia 1-5. — BGC. 1 (1829) 400. Τό πυκτίον δπερ ε’ίληφας παρ’ S. Gregor. Naz., Epist. 234. — 37, 377. Τό πΰρ προσελθόν τώ σεβασμίω τυπω Eugen. Panorm., Poema. — BZ. 11 (1902) 435, Τό πΰρ σου τοΰτο ψυχρόν έστιν Passio S. Codrati (expl. mut.). — AB. 1. (1882) 468. Τό πυρ τό ουράνιον τής θεότητος S. Macar. Aeg., Hom. 11. — 34, 544. Τ ό- Πώς ασομεν την φδήν Κυρίου S. Isidor. Pel., Epist. 2, 51. — 78, 765. Τό'Γίώς, επί Θεοΰ χώραν εχειν οΰ S. Isidor. Pel., Epist. 1, 476. — 78, 441. Τό ράδυμον ημών διεγείρων δ Άπόστ. S. Theodor. Stud., Smo.: Ne despondeamus animo. — Μ B N. 9, 185. Τό ρηθέν τφ Δανιήλ- « Διδους σοφίαν S. Isidor. Pel., Epist. 3,316. — 78, 980. Τό ρητόν οΰ μαθεΐν τήν διάνοιαν ήτησας Photius, Q. Amph. 76. 101, 468. Τό ρητόν τοΰτο διττήν εοικεν εχειν S. Greg. Agrig., In Ecclesiasten, lib. 5. - 98, 952. Τοσαΰτα θαΰματ’ Ήλιου τοΰ Θεσβίτου S. Greg. Naz., Poema 1, 16. Eliae et Elisaei mir. — 37, 477. Τοσαΰτα περί αυτής ειπών, ενταΰΟά φησι S. Jo. Chrys., Hom. 19. in 2. Cor. - 61, 529. Τοσαΰτα πράττων βασιλεύς επ’ οικοδομή Eusebius Caes., Vita Constant. lib. 4. - 20, 1149. Τοσαυτας πρώην άλλοτρίας διαρπάξας S. Nilus, Epist. 2,273. — 79, 337. Τοσαΰτα, φιλοτιμότατε Καΐσαρ, Μήποτέ δέ σοι Eustath. Thess., Epist. 51. - 136, 1320. Τοσαυταχώς οΰν τάς εν άνθρώποις Theodor. II., De Commun. nat., Smo. 4. - 140, 1317. Τοσαΰτην χάριν δ Θεός και πρό τοΰ S. Nilus, Epist. 1, 1. — 79, 81. Τοσαύτη τοΰ Σωτήρος ημών εστιν ή χάρις Constantin. imp., Epist. ad Macar. ep. - 20, 1089-93 ; 67, 96 ; 82, 956; 146, 105; P L- 8, 525. Τό σαφές τφ σεμνώ κεκραμένον, οΰκ S. Isidor. Pel., Epist. 2. 154. 78, 609.

www.torrossa.com - For non-commercial use by authorised users only. License restrictions apply.

570

In itia P atrum Graecorum

Τό σεμνόν τής παρθενίας είδος, δ πάσι S. Gregorius Nyss., De Virginitate. - 46, 320; I G N. 8, 1 (1952) 251. Τό σιγάν άδικούμενον, μείζονα των Photius, Epist. 2, 63. — 102, 876; B Ph. 513. Τό σκαμβόν ξύλον, ώ καλέ ’Ιωάννη, Theophylact., Epist. ad Joann. — 126, 464. Τό σκότος αφανές γίνεται τφ (Ps. Dionys.) Epist. ad Caium. — 3, 1065. Τό σκότος τοΰ φωτός επιτηδειότερον S. Jo. Chrys., Hom. 7. in 1. Cor. — 61, 53. ...τός με. Και ταΰτα λέγοντος αύτοΰ ειπεν S. Bartholomaei Ap. Quaestio­ nes. Εχρί: Και δ Βαρθωλωμαΐος προς αυτόν μετά των άπ. — VAG. (1893) 10-22; cfr. S R B. 1 (1940) 135, 11; v. B H G. 228. ... τό σόν μεγαλεΐον ύμνήσωμεν. σο'ι γάρ Biturgiae Gregorii et Cyrilli: (Fragm.). - O C. 2. Ser. 9 (1920) 4-19. Τό σόν τοίνυν, άριστε και φρονιμώτατε ήγεμών Georg. Schol., Epist. ad Demetrium Palaeolog. — P G S. 3,117-36. Τό σουδάριον δέ είκονίζει τό εν τή άγιοι Symeon Thess., Q. 22. — 155, 873. Τοσοΰτον άπέσχον τού δυσχεράναι S. Basii., Epist. ad Evagrium. — 32, 613. Τοσοΰτον βλασφημίας κραυγή και θυμός S. Isidor. Pel., Epist. 1, 328. — 78, 372. Τοσοΰτον ημάς τό τάχος κατεπληξε τής Procop. Gaz., Epist. 51: Zach, et Phil. - 87a, 2757. Τοσοΰτον Ισχύει καλλίστη μετάνοια S. Nilus, Epist. 2, 229. — 79, 317. Τοσοΰτον ot συνοικοΰντες τή αρετή S. Isidor. Pel., Epist. 2, 13. — 78, 465. Τοσοΰτον φως, τοσοΰτον κάλλος περιαστράπτει Severian. Gab., Hom. de Epi­ phania (additament. ad: Άνοιγέστω σήμερον). —REB. 10 (1952) 48-49. Τοσοΰτον χρησιμεύει προς σωτηρίαν S. Isidor. Pel., Epist. 1,77. — 78, 236. Τοσούτου ό'ντος πελάγους διδασκαλίας S. Theodor. Stud., Cat. 21: De la­ bore manuum. — M B N. 9a, 58. Τοσούτων Ιστί κακών ή μέθη S. Isidor. Pel., Epist. 1, 279. — 78, 345. Τό σοφφ και φιλολόγφ λόγος τφ λαμπρφ Joannes Eugen., Epist. 29. — E P P. 1 (1913) 204. Τό σοφώτατον γράμμα, τό μάλα μ. Synesius, Epist. 156. — 66, 1560. Τό σπέρμα εν τή μήτρφ καταβαλλόμενον Tractatus de generatione homi­ nis. - SB A. (1892) 345-50. Τό σπέρμα τής γυναικός, δ έχθραίνειν S. Isidor. Pel., Epist. 1, 426. — 78,417.

www.torrossa.com - For non-commercial use by authorised users only. License restrictions apply.

Initia P atrum Graecorum

571

Το σπουδαΐον σου, τέκνον μου, τής τε S. Theodor. Stud., Epist. 74: Naucratio. — MBN. 8, 60. Τόσσα Χριστός έ'ρεξε μέγας, μύθους S. Gregor. Naz., Epigr. — 37, 496; MG A. 215. Tò στοιχεΐον το κοσμικόν εστί μέρος Nemesius ep. Emes., De elementis, cp. 5. - 40, 612. Tò στόμα μου ήνοιξα, και εΐλκυσα S. Gregor. Νζ., Or. 12. — 35, 844. Tò στόμα μου πλήρωσον τής σής αινέσεως Canon, Ode 1. — Men. 1 (1888) 125 (11. Sept.). Tò συγχωρεΐν τφ πλησίον από καρδίας Antiochus mon., De Condona­ tione. — 89, 1640. Τό· «Συ εΐ ό Χριστός ό Υίός του Θεοΰ S. Isidor. Pel., Epist. 1, 236. 78, 328. Tò συμβάν ήδη τή σή αγάπη μέσης ημών Isidor. Thess., Epist. ad Philoth. Neamon. - N E. 9 (1912) 359-63. Tò συμβεβηκός δύο σημαίνει, tò Photius Patr., Smo. philos. 5. — A F Ο­ Ι (1900) 25. Tò συμβουλεύεσθαι Iv παντί πράγματι Antiochus mon., De Consulta­ tione. — 89, 1684. Tò συμπάσχειν άλλήλοις, καί συναλγεΐν Antiochus mon., De compassio­ ne. - 89, 1713. T ó’ σύνες, ενταύθα αντί τού ' κατεξέτασον S. Cyrill. Al., In Ps. 5. — 69, 741. Tò σφαιροειδές τούτο θερμοκεντρίον Theodor. Bals., Carmen. — W S. 25 (1903) 190. Tò σφαιροειδές χρύσεον μήλον τόδε Theodor. Bals., Versus. — W S. 25 (1903) 185. Tò σφοδρόν τού πάθους κ. αλγεινόν Arethas Caesar., Epist. ad Constan­ tinum VII. - OCA. 117 (1939) 235-36; N E . 13 (1916) 205-06. Tò σχίσμα Λατίνων έσχεν αρχήν εκ Canon de differentiis inter Latinos et Graecos. Ode 1. - A B V. 1,6 (1937) 40. Tò σχολάζειν τή άδιαλείπτφ προσευχή Antiochus mon., De oratione. — 89, 1756. Tò σώμα ταΐς νόσοις, ή δέ ψυχή Photius, Epist. 3,30. — 102, 948 ; B Ph. 525. Tò σώμα, ώ βέλτιστε, τροφής δεΐται S. Isidor. Pel., Epist. 2, 57. — 78, 500. Tò ταΐς άγαθαίς πράξεσιν Ιπακολουθεΐν Romanus Constantinus etc. imp., Chrysobullon. — G A. (1885) 84. Tò ταΐς μεγίσταις τών διοικήσεων Θεόν Nicephorus Botaniates, Chryso­ bullon. - 127, 1481; MCC. 19, 1045.

www.torrossa.com - For non-commercial use by authorised users only. License restrictions apply.

572

Initia P atrum Graecorum

Tò talc των αγίων κοινωνειν Vita et Miracula S. Athaiiasiae. — V . B H G. 180. Tò ταλαίπωρον γΰναιον, ή Καρυστηνή, Greg. Cypr., Epist. 162. ad Protovestiarium. - E Ph. 4 (1909) 121; S E G. (1910) 157-58. (Tò) τάλαντον tò δοθέν σοι, ψυχή μου, μή Roman. Melod., Hymn, in Samaritidem. - T R Μ. 2 (1954) 289-304. Τόΐε άφείς tone όχλους ήλθεν εις την οικίαν αυτού Orígenes, Tom. 10. in Matth. - G CS. 40\ 1-34. ...τότε δέ Βερενίκην δέσποιναν επισήμου Macarius Magnes, Apocriticos lib. 1,6 (inc. mut.). - Μ Μ B. (1876) 1. Τότε δέ καί εκκλησίας κατά τους τόπους Anon., Vita Constantini et s. Hele­ nae. - P P S . 4, 11 (1886) 254-58. Tò τεΟεσπίσθαι' «Φάγεσθε το Π. S. Isidor. Pel., Epist. 4, 162. — 78, 1248. Τότε θρηνεί δεινώς όμοΰ πάσα ψυχή S. Ephrem, In adventum Dni. — E S O. 3, 140. Τότε μέν ουν, φησίν, εκείνα παρέξει Theodor. Mops., In Osee, cp. 14. — 66, 208. Τότε νόμιζε αληθή έχειν αρετήν, δταν Theognost. 'Alexandrin., Acrostichis. - Ph. A. 1 (1893) 355-65. Τότε ό Θεός την σοφίαν τοΰ κόσμου τουτου S. Isidor. Pel., Epist. 1, 429. - 78, 420. Τότε ό ορθός τής δίκης δρος σώζεται S. Isidor. Pel., Epist. 3, 365. — 78, 1017. Τότε Πατήρ ημών ό Θεός χρηματίζει δτι διά Petrus. Eaod., In Oration. Dñcam. - 862, 3329. Τότε πιστός λογισθήση, δταν S. Nilus, Epist. 3, 269. — 79, 517. Τότε' πότε; Μετά τήν τοΰ Πνεύματος S. Jo. Chrys., Horn. 13. in Matth. - 57, 207. Τότε' πότε; "Οτε μάλιστα κατανυγήναι S. Jo. Chrys., Horn. 70. in Matth. - 58, 655. Τότε' πότε; “Οτε ό Πέτρος είπεν 'Ίλεως S. Jo. Chrys., Horn. 55. in Matth. — 58, 539. Τότε' πότε; Ό τε τα μυρία σημεία S. Jo. Chrys., Horn. 51. in Matth. — 58, 509. Τότε- πότε; “Οτε ταϋτα είπεν δτε αυτούς S. Jo. Chrys., Horn. 72. in Matth. - 58, 667. Tò τερπνόν ειδώς καί σκιώδες τοΰ S. Theodor. Stud., Poèma 109. — 99, 1806. Τότε τινές τής ήμετέρας πίστεως προσελθόντες Passio S. Jacobi intercidi, cp. 44. (ult.) - A B. 71 (1953) 209-10.

www.torrossa.com - For non-commercial use by authorised users only. License restrictions apply.

Initia Patrum Graecorum

573

Τότε ύψ ιστός είπεν περ'ι τούτων Eiber. Henoch 10, 1. — Swete, The Oíd Testam, in Greek 3 (1905). 789-809; G C S. 4 (1901) 18-60. Τότε φησιν μαΰήσεσΟε όσον αδίκου κ. Theodoret., In Malach. cp. 14. — 81, 1984. Τότε φησιν ΰπέστρετ^αν · Τότε - πότε; S. Jo. Chrys.- Hom. 3. in Act. Ap. — 60, 33. Τότε φιλόχριστοι πάσα ή άνθρωπότης ίσταμ. S. Ephrem, Qq. et Resp. — E S O. 2 (1743) 377-94. Τό τη επιγραφή προκείμενον τό εις Nicephorus Blemm., In Ps. 69. — 142, 1497. Τό τη εύσεβεστάτη θρησκεία παρ’ ημών όφειλόμενον Theodosius et Valen­ tín., Eex ctra Nestorium. — M C C. 5,413; ACO. I. F (1927) 68. Τό τηλαυγέστερον ημέρας τε και ήλίου φέγγος Constantin. Magn., Or. ad Patres Nicaen. - 20, 1233; G C S. 7 (1902) 154-92. Τό την άνάγνωσιν κατερρυΟμήσΟαι S. Isidor. Pel., Epist. 4, 133. — 78, 1216. Τό την θείαν Γραφήν διαβάλλειν και ψευδή Pachom. Rus. mon., De cor­ pore Adam. - T B N. 14 (1935) 213. Τό την πάσαν σπουδήν εισφέρεσθαι (S. Basilius), Ecloge de anima. — 32, 1373. Τό τής αιχμαλωσίας όνομα άπλοϋν S. Jo. Chrys., Hom. in Ps. 125. — 55, 360. Τό τής αμαρτίας κατά τής αμαρτίας (S. Jo. Chrys.), Hom. in Chr1. ascen­ sionem. — 61, 711. Τό τής Άναστάσεως μέγα μυστήριον, άδοί Joann. Xiph., Oratio, Domi­ nica 3a Eucae. — 120, 1201. Τό τής άπογνώσεως πάθος δεινότερον Antiochus mon., De desperatione. — 89, 1520. Τό τής βλασφημίας πνεύμα S. Nilus, Epist. 2, 152. — 79, 272. Τό τής γνώμης προπετές και φιλόνεικον Deo VI., Novella 14. — 107, 452; N E S . (1944) 55. Τό τής διδασκαλίας και τό τής ιερωσ. S. Jo. Chrys., Hom. 5. in 1. Tim. - 62, 525. Τό τής δικαιοσύνης χρήμα πάσιν όντως Esaias Patr., Synod. Const. 7. — 152, 1172; M AD. 1 (1860) 111-15. Τό τής δίκης πΰρ ώδε, μηδέν Joann. Geom., Versus: 152. — 106, 967. Τό τής ειδωλολατρείας άγος επί στόμ. Nicephorus, Antírrh. adv. Iconomachos. — P S S. 4, 239. Τό τής ελεημοσύνης χρήμα διά πολλών Photius, Q. Amph. 62. — 101, 417. Τό τής εν τφ προστάγματι διανοίας τού (S. Basii.) Ecloge, De providen­ tia. - 32, 1365.

www.torrossa.com - For non-commercial use by authorised users only. License restrictions apply.

574

In itia P atrum Graecorum

TÒ τής ευσεβείας μέγα μυστήριον, μετά Gennadius Schol., Pro Cone. Flo­ rent. — 159, 1109. Tò τής θεοφιλείας σου γραμματεΐον Symeon Met., Epist. 5. ad Laodicens. ep. - 114, 232. Tò τής Ιστορίας χρήμα πολλοΐς των πάλαι Michael Attaliates, Historia. — CSB. (1853) 7-322. Tò τής Ιστορίας χρήσιμον καί προ ημών οί Georg. Acropol., Annales. — 156, 637; 140, 969; B G A. (1836) 3, 3-198; A A T. 30 (1895) 219-40; H G A. (1903) 1, 3-189; 193-374; B T P . (1935) 4 ss. Tò τής μοιχείας άγος εΐπερ τι άλλο των Eeo imp., Constit. 32. — 107, 497. Tò τής νόσου μοι δώρον εΰ, τέκνον S. Theodor. Stud., Poema 18. — 99, 1785. Tò τής οικονομίας μυστήριον τό άποκεκρυμμένον Stichoi in fer. 5a Ascen­ sionis. — S E P. 228. nr. 367. Tò τής παρθενίας καλόν άποστρέφονται μέν S. Jo. Chrys., De Virgini­ tate. — 48, 533. Tò τής παρούσης ζωής ήμών εφήμερόν τε Typicon. mon. S. Μ. Machaeradis in Cypro ed. Nilus hieromon., ep. Tamassi. (a. 1210). — M A D. 5 (1887) 392-432. Tò τής πίστεως γενναίας και νεανικ. S. Jo. Chrys., Horn. 22. in Hebr. — 63, 153. Tò τής σαρκός δ'νομα, διχώς παρά S. Isidor. Pel., Epist. 1, 477. — 78, 441. Tò τής στείρας γέννημα, καί τής ερήμου Joann. Euchait., Canon, in hon. S. Jo. Bapt., Ode 1. - A B V. 1, 10 (1937) 22-27. Tò τής τύχης άτακτον, ό ζωής δρόμος Eugenius Panorm., Poëma. — BZ. 11 (1902) 410. Tò τής ύπερηφανίας νόσημα χείρον Antiochus mon., De superbia. — 89, 1569. Tò τής φιλαλληλίας χρήμα κδν τοΐς πάλαι Niceph. Gregor., Epistola. — E D. 2 (1924) 288-90. Tò τής φιλαργυρίας νόσημα, πάνυ Antiochus mon., De aviditate. — 89, 1456. Tò τής φιλίας προοίμιον, καί ô τής S. Isidor. Pel., Epist. 3, 87. — 78, 792. Tò τίμιον σκεύος τής ψυχής εν π. S. Macar., Aeg., Horn. 41. — 34, 768. Tò τίμιον τής ύμετέρας επ’ αρετή τελειότητος S. Maximus Confess., Epist. 6. - 91, 424. Tò τοίνυν κράτος και την δίκην τοϋ Θεού Adrianus, Fragm. 1. in Ps. 9,8. - PAS . 2, 130. Tò · «Τοΐς αγγέλοις αυτού εντελεΐται S. Isidor. Pel., Epist. 4, 164. — 78, 1253.

www.torrossa.com - For non-commercial use by authorised users only. License restrictions apply.

Initia Patrim i Graecorum

575

Ίο τον άνθρωπον είναι ή γενέσθαι (Justin.) Respons. de resurr. — 6, 1477. Τό τοΰδε του πένητος αίτημα οΰκ Άρκ. Greg. Cypr., Epist. ad Protosebast. et Protovestiarium. — E Pii. 4 (1909) 121; S E G. (1910) 157. Τό του Θεοΰ τέμενος, ή Σοφία, πολλαΐς Georg. Pach., Descriptio Augu­ stei. - 144, 917; Β Ι Ο . 1 (1711) 3,114. Ίο του Ιώ β τις έννοών κατά τοΰ εχθρού, ε·δ S. Methodius Patr. Cstpl., Scliolia in S. Marinam. — U A Μ. (1886) 48-53. Τό τού κρατίστου καί αγίου μου αΰτοκράτορος Jo. Glyc., Synod. Constit. 49. - 152, 1155; Μ A D. 1 (1860) 90-91. Τό τού Κυρίου βάπτισμα τών υπέρ αρετής S. Maxim. Conf., Q. 30, resp. - 90, 368. Τό τού Κυρίου και Θεοΰ ημών σώμα vide Τό τού Κυρίου σώμα, οΰ Τό τού Κυρίου κ. Θεοΰ ημών σώματος οΰ S. Jo. Dam., De Corpore et Sang. Dni. — 95, 405. Τό τοΰ Κυρίου σώμα οΰ μεταλαμβάνομεν S. Jo. Damasc., De SS. Eucha­ ristia. - PCG. (1604) 354; M G C. (17.76) 153-58. Τό τοΰ λόγου βοΰλημα, τών εμών κακών S. Gregor. Naz., Poema: De vfta sua. — 37, 1029. Τό τοΰ λόγου έντεχνον κάλλους ώς Joann. mon., Versus in S. Jo. Dam. — 94, 129. Τό τοΰ Μηδείας βιβλίον μόλις σχολής Amirutzes, Epist. ad Kritobulon. — P K S . (1884) 24. Τό τοΰ Πατρός απαύγασμα, μονογενές υιέ τοΰ θεοΰ Stichoi in Dominica. - S E P . 237-38 nr. 394. Τό τοΰ πόθου πΰρ, ό στύλος πυρός Joann. Geom., Versus: 92. — 106, 942. Τό τοΰ πράγματος ά'τοπον, περί οΰ γράφω S. Basii., Epist. ad Chorepi­ scopos. - 32, 396; P I C. 1,608-09; B S O. 2 (1677) 145. Τό τους πνευματικούς Ιΐατέρας Sym. Thess., Q. 72. — 155, 925. Τό τούς τών αγίων βίους καί την αυτών Vita S. Petri Athonitae. — ν. Β Η G. 1505. Τό τοΰ Χριστού μυστήριον, Χριστόν ό Maxim. Conf., Q. 60, resp. — 90, 620. Τό τρισόλβιον πΰρ' καί θεουργόν Hirmos in Ss. Angelos. — P AS . 1 (1876) EV. Τό τρισσόν σοι κλέος διαιωνίζον ή Τριάς Stichoi in s. Symeonem Styl. — S E P . 1. (1940) ,121-22 nr. 99. Τό τρισυπόστατον κράτος καί άμερές, τό Joann. Euchait., Canon in hon. S. Jo. Bapt., Ode 1. — A B V. 1, 10 (1937) 31-36. Τό τρίτον άμβροτον είδος εοΐς Norui. Panop., Paraphr. S. Evgl. Jo., cp. 21. - S N P . (1881) 220.

www.torrossa.com - For non-commercial use by authorised users only. License restrictions apply.

576

Initia Patrum Graecorum

Το τρίτον είδος τής πολυθέου πλάνης, αφ’ ής Kuseb. Caes., Praepar., Evang. lib. 4. - 21, 229; D E C. 1 (1867) 153-208. To τρίτον μέρος τής βίβλου τών Ψαλμών άρχ. Eusebius Caes., In Ps. 72. - 23, 835-50. Tò τρίχινον φόρεμα δεΐται πάντως S. Nilus, Epist. 2, 85. — 79, 240. Tò τυραννικώτερον πάντων λοιπόν S. Jo. Chrys., Horn. 19. in Matth. — 57, 273. fò τών ασμάτων βιβλίον έοικε γυναικί Nilus mon., Comment, in Cant. Cant. - S N Μ. (1932) 15-16. Tò τών Έφεσίων πρεσβυτέρων καί άπασα Ephesii, Epist. (apocrypha) ad S. Paulum. - F C A. 3, 696-708. Tò τών θείων καί αγίων ναών φραντίζειν Nicetas, Docum. pro mon. Ca­ labriae. - N E. 7 (1910) 35. Tò τών ιερών καί θείων χρήμα κανόνων Matth. Blast., Praef. in Syn­ tagma Canonum. - 144, 960; B S O. 2 (1677) 221. Tò τών νομικών τύπων εύλογον επί τής (S. Jo. Chrys.), Horn, in Pascha. - 59, 725; S Ch. 36 (1953) 76-101. Tò τών τριών εν πώς φέρεις, εν Ικ δύο Leo Magister., Jambi in hon. Ss. Genitricis. - T B N. 31 (1939) 131. Τού αγαθού καί ύπεραγάθου καί παναγάθου ημών S. Joann. Climac., Scala Paradisi, Grad. 1. - 88, 632; C P S. 8 (1942) 41. Τού αγίου Θεοδώρου πατήρ μέν Έρυθραΐος Vita S. martyris Theodori Tirón. - E B S. 2 (1925) 225-26. Τού αγίου καί ενδόξου μεγάλο μάρτυρος Vita S. Mart. Theodori tirón. — V. B H G. 1765. Τού αγίου ορούς ψυχοφελούς vide: Ταύτα ό ευτελής μοναχός.

Τού αγίου πνεύματος εμφανίζει την παρουσίαν Coelestinus Pp., Epist. ad Synodum Ephesin. - PL. 50, 596; ACO. I. I 3 (1927) 55-57. Τού άγιωτάτου καί σίκουμενικού De Imagine Christi. — ν. B Η G. 1391. Τού άέρος ή τροπή εξ ανάγκης ήμΐν Procop. Gaz., Epist. ad Zachar. et Philipp. - Bes. 8 (1900-01) 36. Τού Άλανίας ίερωτάτου μητροπολίτου καθαιρεθέντος Nilus Cabas., Sermo contra Baisamon. — E A. 39 (1919) 183-84. Τού αληθή τής εύσεβείας μάρτυρα Cantic. de S. Aeacio Martyre. — PAS. 1 (1876) 589. Τού άναχωρητοΰ, καί πάντων άναχωρητών Cyrill. Skythopolita, Vita S. Cyriaci anachoretae. - A S. - 29. Sept. - 8, 147; K K. (1907) 33-72; T U. 492 (1939) 222-25; v. B H G. 463. Τού απανταχού τής γής καί τών νήσων Georg. Mammas, Resp. ad Marci Eph. Epist. — 160, 112.

www.torrossa.com - For non-commercial use by authorised users only. License restrictions apply.

Initia P atrum Graecorum

577

Τοΰ απλού καί κυρίως συλλογισμού τρεις Georg. Schol., Epist. ad Joannem discip. - R P P. 2,281; P G S. 4,410-12. Τοΰ άποκρισιαρίου ημών, λέγομεν δή Nicolaus Cp. Patr., Epist. 19. — 111, 125; S R. 10 (1844) 234. Τοΰ ’Αποστόλου ειπόντος· 'Ίνα τί γάρ ή S. Basil., Reg. br. 109. — 31, 1156. Τοΰ ’Αποστόλου ειπόντος- Οί πατέρες S. Basil., Reg. br. 292. — 31, 1288. Τοΰ ’Αποστόλου ειπόντος" Πάντα ποιείτε S. Basil., Reg. br. 39. — 31, 1108. Τοΰ ’Αποστόλου ειπόντος" Στέλλεσθαι S. Basil., Reg. brev. 20. -- 31, 1096. Τοΰ ’Αποστόλου λέγοντος" «Δοκψαζέτω S. Anastas. Sin., Q. 7. — 89, 385; R Ρ S. 4, 388. Τοΰ ’Αποστόλου λέγοντος" «'Ίνα μή α αν S. Basil., Reg. br. 96. — 31, 1149. Τοΰ ’Αποστόλου λέγοντος, ότι" «Ή γυνή S. Anastas. Sin., Q. 99. — 89, 752. Τοΰ Αποστόλου λέγοντος" «Ουχ ότι άφ’ S. Basil., Reg. br. 60. — 31, 1121. Τοΰ ’Αποστόλου λέγοντος" « ΙΙάντα δοκιμ. S. Anastas. Sin., Q. 68. — 89, 693. Τοΰ ’Αποστόλου λέγοντος, «Πάντα ευσχ. S. Basilius, Regula 24. — 31, 981. Τοΰ ’Αποστόλου ποτέ μέν παραγγ. S. Basil., Reg. br. 149. — 31, 1180. Τοΰ από τής Βερροίας πνευματικού... Antonius Patr. Cp., Eitterae de monasterio S. Cyrici (1395). - M A D. 2 (1862) 234. Τοΰ άρχεκάκου εχθρού καί σκολιοΰ δαίμονος Sophron., Patr. Cstpl., Epist. ad monacb. Athon. — M U A. 236-41. Τοΰ άσεβεστάτου Διοκλητιανοΰ βασιλεύοντος Passio Ss. Viti, Modesti, Crescentiae. — v. B H G. 1876. Τοΰ αυτού αποδοχή τών άκροωμένων Tftus Bostr. (?), Comm, in Euc. (Fragm.). — S TB. 253-54. Τοΰ βασιλέως Θεοφίλου τό κατ’ εκείνο καιρού Narratio de festo SS. Imaginum. — C N A. 2 (1648) 715-43; B H G. 1734. Cfr. Oxford. Eaud. 82 (s. XI) 158-67 = S. Gregorii Pp. Magni. Τοΰ βραχύτερα επιστειλαι με πόρρω Maximus Planudes, Epist. 117. — TMP . 162-64. Τοΰ Δαβίδ ειπόντος" Ένΰσταξεν ή "ψυχή μου S. Basil., Reg. br. 80. — 31, 1137. Τοΰ Δαβίδ ειπόντος ποτέ μέν" Χρηστός S. Basil., Reg. br. 214. — 31, 1224. Τοΰ Δαυίδ λέγοντος, ψαλμός λβ/" Τω Marcus Ephes., Testimonia collecta. - Ρ Ο. 17 (1923) 342-67. Τοΰ δέ αποστόλου έτι έστώτος Acta S. Thomae ap.: De asina. — v. B H G. 1809.

www.torrossa.com - For non-commercial use by authorised users only. License restrictions apply.

578

Initia Patrum Graecorum

Τοΰ δέ αποστόλου Ίουδα (του καί) Θωμά Acta S. Tliomae ap,: De mili­ tum duce. — v. B H G. 1812. Τοΰ δέ αΰτοκράτορος Νικηφόρου τον Leo Diae., Historiae lib. 6. — 117, 792. Τοΰ δέ Ιπιγινομένου θέρους, Μεχμέτης ό Laonie. Chalcocond., De reb. ture., lib. 8. - 159, 376. Τοΰ δέ επιόντος έτους οί Τοΰρκοι πλεϊστα Nicephor. Greg., Hist. By/.., lib. 11. - 148, 724; C S Η. 1 (1829) 523. Τοΰ δέ Ίησοΰ Χροΰ ή γέννησις ούτως ήν, (S. Athauas.), Qq. et Rp. 1. ad Antioch. — 28, 700. Τοΰ δείπνου σου τοΰ μυστικοΰ σήμερον Anon., Precatio. —, ΚΤ. 52/53, 11. Τοΰ δέ Παπία συγγράμματα πέντε τον Papiae Fragmentum. — F Ρ A.2 1 (1901) 349-60. Τοΰ δ’ επιόντος έτους ο'ι Τοΰρκοι. πλεϊστα ναυπηγησάμενοι Nicephor. Greg., By/.ant. Hist., lib. 11. - 148, 724. Τοΰ Δεσπότου ημών Ίησοΰ Χριστού Vita S. Silvestri Pp. — ν. Β Η G. 1630. Τοΰ Δεσπότου καί Σωτήρος ημών Ίησοΰ Capitula confraternitatis Β. Μ. V. in Naupactos. — G C Ν. (1910) 10-29. Τοΰ Δεσπότου τό κάλλος, ήλιε, βλέπουν Joann. Geom., Versus: 40. — 106, 926. Τοΰ δευτέρου Ίουστινιανοΰ, τοΰ 'Ρινοτμήτου Theodor. Bals., Zon.: De Synodo quae 6a dicitur. — 137, 501. Τοΰ δη βασιλέως Άρκαδίου τελευτήσαντος Socrates, Hist. Eccl., lib. 7. — 67, 740. Τοΰ δη βασιλέως Θεοδοσίου τελευτήσ. Socrates, Hist. Eccl., lib. 6. —' 67,, 660. Τοΰ δη βασιλέως Ίοβιανοΰ έν Δαδαστάνοις Socrates, Hist. Eccl., lib. 4. - 67, 464. Τοΰ δή βασιλέως Οΰάλεντος άδηλον Socrates, Hist. Eccl., lib. 5. — 67, 565. Τοΰ δηλωθέντος μάρτυς άν εΐη ρήμ. Euseb. Caes., Demonstr. Evg. lib. 3. - 22, 165. ...Τοΰ διαβόλου παγίσι συνεχομένους καί Fragm. anon., Horn. 13 in Evgl. Lucae. - S T. 77 (1937) 82-83. Τοΰ δυσσεβοΰς Αυρηλιανοΰ τά 'Ρωμαϊκά Passio Ss. Eucilliani, Paulae et infantum. — LMB, 2 (1912) 7. Τοΰ δυσσεβοΰς Ίουλιανοΰ τοΰ παραβάτου καί Passio S. Aemiliani. — LMB. 2 (1912) 184. > To ύδωρ τό ζών τό αθάνατον πόμα ή πηγή Stichoi in feria 4a MedioPentecost. — S E P . 216. nr. 332.

www.torrossa.com - For non-commercial use by authorised users only. License restrictions apply.

Initia P atrum Graecorum

579

Του εβραϊκού χαρακτήρας Ιδιωμάτων εστ'ιν Adrianus, Isagoge, in S. Script. - 98, 1273. Τού εις γνώσιν έλθόντος, τού Pliotius, Q. Amph. 283. — 101, 1113. Τού εν παντ'ι ευχαριστεϊν οφείλεται Antiochus Mon., De gratiarum actione. - 89, 1797. Τού επιεικέστατου σου βίου, και Jovian. imp., Epist. ad S. Athanasium. — 26, 813. Τού ευαγγελικού κα'ι θείου κηρύγματος Alexius (?) Patr. Cstpl., Documen­ tum Synodale. - F P K . 8-21. Τού ευσεβούς ’Αλεξίου βασιλεύοντος και των Translatio S. Nicolai Myr. — Α Η Ν . (1913) 435-49. Τού Θεού άναλΰσαντος την Ιδίαν S. Anastas. Sin., Q. 81. — 89, 709. Τού Θεού δέομαι όπως ύγιαίνη ή άγιοσ. Marcus Ephes., Epist. ad Georg. presb. - S O T. 2. ed. (1865) 211-14. Τού Θεού δέομαι ΰγιαίνειν την Anonym., Epist. ad Jos. Bryenn. — S I P . 95 (1909) 296. Τού Θεού Iv τφ νόμφ λέγοντος· «Δώσω ύμΐν S. Anastas. Sin., Q. 16. — 89, 476. Τού Θεού κ. Σωτήρος ημών Ί.οΰ Χρ.οΰ κατά δικαίαν Eunomius, Confessio fidei. - 67, 587 (nota 34); BTM. (1725) 1, 178-81. Τού Θεού κα'ι σωτήρος ημών Ί . Χρ.οΰ το μέγα Constitutiones Apostol., lib. 8. et Epitome. - 1,1061. M C C. 1,532; F D C. (1905) 1,460 et 2, 72. .Τού Θεού λέγοντος· Ίδετε, ϊδετε, δτι εγώ Β. Hieronymus, Dialog. de Ss. Trinitate. - 40, 848; G Β V. 7, 522; F B G. 8, 377; cfr. Z K T. 61 ' (1937) 258 ss. Τού Θεού Λόγου διά την εκ τής παρακοής Acta Eongini. — 115, 32; ν. S R B . 1 (1943) 194. nr. 222. Τού Θεού Λόγου ενανθρωπήσαι κ. S. Isidor. Pel., Epist. 4, 64. — 78, 1121. Τού Θεού οίκητήριον, και ναός ύπερ. Poema in Β. Μ. V. Concept. — T C Η. (1862) 126. Τού Θεού πάντων και ποιητοΰ κα'ι προν. Jos. Bryennios, Hom. in S. Parasceven. (14. April. 1419). - Β I B. 2 (1768) 244-72; cfr. R E B , 7 (1949) 28. Τού θεσπεσίου Δανιήλ ή περιβόητος S. Isidor. Pel., Epist. 1, 218. — 78, 320. Τού θεσπέσίου Μάρωνος, οΰ κα'ι πρώην Theodoret., Hist. Relig. cp. 30: Vita Domninae. — 82, 1492; v. B H G. 563. Τού Ιερού τής συνάξεως κα'ι ευχαριστίας Bessarion. De Sacram. Eucharist. - MB. (1942) 2-68. (= Q F G. 24). V

www.torrossa.com - For non-commercial use by authorised users only. License restrictions apply.

580

In itia P atrum Graecorum

Το®, ικανόν χειρί. Ούτος δέ εστιν ό πνευματικός Δαυίδ Didym. Alex., In Ps. 96. - 39, 1505. Τοΰ κακόφρονος καί δυσσεβεστάτου Διοκλητιανοΰ Passio S. Athenogenis. — LMB. 2 (1912) 177. Τοΰ καλούμενου οΰν ’Ισραήλ, λέγω Euseb. Caes., Comm, in Is., cp. 10. — 24, 157. Τοΰ καλώς Ιπίστασθαι λέγειν ούδέν αν Manuel Pal., Or. hortat. 1. ad filium. — 156, 385. ...τοΰ Καστρισίον τό παρόν τής άποτάξεως Theodos. Castrisius renuntiat dignitati praepositi S. Jo. Theol. in Patmos (a. 1094). — M A D. 6 (1890) 90-94. Τοΰ κατά Ίωάννην ευαγγελίου έν τή αύτοΰ Bessarion, De: « sic eum volo manere». - M B. 3 (1942) 71-87. Τοΰ καταπεπλήχθαι, οΰ φημι τους S. Isidor. Pel., Epist. 2, 42. — 78, 484; S P A . (1912) 1125. Τοΰ κατελθεΐν τον Κύριον Ίησοΰν Χριστόν, τοΰτο γέγ. Euseb. Al., De Incarnat. - 861, 328; SR. 9 (1843) 21. Τοΰ κηρύγματος εις τά έθνη δεχθέντος Severian. Gab., Fragm. Prolog! in Epist. ad. Galat. - CCA. 6, 1; N A. 15 (1933) 298-304. Τοΰ Κουμούση εκείνου άποθανόντος Matthaeus I. Patr. Cp., Decretum dirimens controversiam (1400). — MAD. 2 (1862) 377-79. Τοΰ Κυρίου άποφηναμένου μέν, δτι S. Basil. Reg. br. 100. — 31, 1152. Τοΰ Κυρίου άποφηναμένου, δτι' ~Ω παρ. S. Basil. Reg., br. 236. — 31, , 1241. Τοΰ Κυρίου διαβεβαιωσαμένου μέν8. Basil. Reg., br. 4. — 31, 1084. Τοΰ Κυρίου διά τοΰ Ευαγγελίου λέγοντος' Μακάριοι Alex. Comnen., Do­ natio mon. Baselones. - P K S . (1884) 77. Τοΰ Κυρίου είπόντος· Δός, Πάτερ S. Basil., Reg. br. 183. — 31, 1204. Τοΰ Κυρίου είπόντος' "Ος γάρ αν S. Basil., Reg. br. 155. — 31, 1184. Τοΰ Κυρίου είπόντος, δτι' Καταβέβηκα S. Basil., Reg. br. 138. — 31, 1173. Τοΰ Κυρίου είπόντος' Ούκ άπεστάλην εΐ μη S. Basil., Reg. br. 302. — 31, 1296. Τοΰ Κυρίου είπόντος' Οΰχ ΐνα ποιώ S. Basil., Reg. br. 137. — 31, 1173. Τοΰ Κυρίου είπόντος ποτέ μέν' Άφίετε S. Basil., Reg. br. 232. — 31, 1237. Τοΰ Κυρίου είπόντος' Πώλησόν σου τά S. Basilius, Regula 9. — 31, 941. Τοΰ Κυρίου είπόντος' Τον ερχόμενον προς S. Basil., Reg. br. 97 et 102. - 31, 1149 et 1153. Τοΰ Κυρίου έν παραβολή είπόντος S. Basil., Reg. br. 61. — 31, 1124.

www.torrossa.com - For non-commercial use by authorised users only. License restrictions apply.

Initia P atrum Graecorum

581

Τοΰ κυρίου ή γη καί το πλήρωμα αυτής Theodor. II. Tascar., Epist. 6 (108) ad Niceph. Metrop. Eph. — T E E. 148-49. Τοΰ Κυρίου ημών Ίησοΰ Χριστοΰ βασιλεύοντος Vita Ss. Cosmae et Da­ miani. - D C D. (1907) 87-96; v. B H G . 372. Τοΰ Κυρίου ημών Ίησοΰ Χριστοΰ ειπόντος εν προσευχή S. Basil., Reg. br. 261. - 31, 1256. Τοΰ Κυρίου ήμών Ίησοΰ Χριστοΰ εν Βηθλεέμ De Joannis Bapt. praeciso capite. - Cfr. S R B. 1 (1940) 127 nr. 154, 5. Τοΰ Κυρίου ήμών Ίησοΰ Χριστοΰ κοινωνία σαρκός Passio Ss. Thyrsi et Soc. - 116, 508; v. B H G . 1845. Τοΰ Κυρίου ήμών Ίησοΰ Χριστοΰ λεγοντος" ’Άξιος S. Basilius, Regula 37. - 31, 1009. Τοΰ Κυρίου ήμών Ίησοΰ Χριστοΰ λεγοντος περί S. Basil., Reg. brev. 1. - 31, 1080. Τοΰ Κυρίου ήμών Ίησοΰ Χριστοΰ μετά πολλήν S. Basilius, Regula 8. — 31, 933. Τοΰ κυρίου ήμών Ίησοΰ Χριστοΰ πολλά Acta Pilati (Ree. B.), Cp. 1. — A P V. (1938) 13. ■ Τοΰ Κυρίου ήμών Ίησοΰ Χριστοΰ προστάσσοντος S. Basil. (?), Smo. asceticus. — 31, 1509. Τοΰ Κυρίου κα'ι Θεοΰ καί Σωτήρος ήμών Ίησοΰ Χριστοΰ δια τών Euthymius Zigab., Contra Massalianos. — 131, 40. Τοΰ Κυρίου καί Θεοΰ καί Σωτήρος ήμών Ί . X. μετά την θεανδ. (Metaphr.), Vita S. Tryphonis. - 114, 1312; v. B H G. 1857. Τοΰ Κυρίου καί Θεοΰ καί Σωτήρος ήμών Ί . X. την υπέρ ήμών Manuel Corinth., Descriptio imag. B. Μ. V. — N E. 6 (1909) 409. Τοΰ κυρίου καί Θεοΰ καλοΰντος ημάς Antiochus mon., De Dei vocatione. - 89, 1825. Τοΰ Κυρίου κα'ι Σωτήρος ήμών Ίησοΰ Χριστοΰ ειπόντος S. Ephrem, Ex­ hort. 43. - E S O . 2, 161. Τοΰ Κυρίου καί Σωτήρος ημών Ίησοΰ Χριστοΰ υποσχόμενου Sophron. Patr. Cp., Commentar. Eiturg. — 87s, 3981; S R. 4 (1840) 31-48. Τοΰ Κυρίου λεγοντος· «’Άφετε τα παιδία S. Basilius, Regula 15. — 31, 952. Τοΰ Κυρίου λεγοντος- «Μακάριοι οί πεινώντες S. Basil., Reg. br. 130. — 31, 1169. Τοΰ Κυρίου λεγοντος δ τι’ «Ό ζυγός μου S. Anastas. Sin., Q. 5 et 100s. - 89, 361 et 756. Τοΰ Κυρίου λεγοντος' «Ουδέ γάρ απ’ εμα. S. Basil., Reg. br. 120. — 31, 1164.

www.torrossa.com - For non-commercial use by authorised users only. License restrictions apply.

582

Initia Patrum Graecorum

Τοΰ Κυρίου λέγοντος ποτέ μέν δτι' Tu S. Basil., Reg. br. 205. — 31, 1217. Τοΰ Κυρίου λέγοντος προς Νικόδημον (S. Athan.), Resp. 101. ad Antioch. - 28, 660. Τοΰ Κυρίου ποτέ λέγοντος- «Μή κρίνετε S. Anastas. Sin., Q. 70. — 89, 696. Τοΰ Κυρίου ποτέ μέν λέγοντος" «Μή κρίνετε S. Basil., Reg. br. 164. — 31, 1189 (cfr. 89, 696). Τοΰ Κυρίου προς Νικόδημον λέγοντος S. Anastas. Sin., Q. 79. — 89, 708. Τοΰ Κυρίου συνεργοΰντος καί τον λόγον Antioch, mon., Horn, de Fide. - 89, 1432. Τοΰ Κυρίου τούς νΰν γελώντας κατ. S. Basil., Reg. be. 31. — 31, 1104. Τοΰ λαοΰ ιών απίστων ’Ιουδαίων S. Nilus, Epist. 1, 85. — 79, 120. Τοΰ λίθου σφραγισθέντος υπό Apolytikion. — CPC. (1871) 86. Τοΰ Λόγου γενόμενος αύτόπτης καί διάκονος Canon, Ode 9. — Men. 5 (1899) 271. (11. Juni). Τοΰ Λόγου δέ τοΰ ένυποστάτου καί ζώντος S. Cyrill. Al. - Comm, in Ducam (fragin.). - 72, 476; Μ B N. 2, 115; MCA. 10 (1838) 1-407. Τοΰ λόγου είς είδη μεριζομένου, τό μέν Tryphon. Gramm. De tropis. — BGC. 2,270. Τοΰ λόγου σοι την σύνταξιν καί τών Anon., Stichoi de grammatica. — BGC. 2,340. Τοΰ λόγου την χρήσιν δέδωκεν ήμΐν S. Basil., In: Attende tibi. — 31, 197; cfr. F D D . 16 (1930) 131-223. Τοΰ μακαρίου Δαυίδ ό ψαλμός δι’ εαυτόν Theodor. Mops., In Ps. 63. — S T. 93 (1939) 410-14. Τοΰ μακαρίου Παύλου ό'ντος έν τη Ρώμη διά Acta Xanthippae et Polyxenae. - T S. 23 (1893) 58-85. Τοΰ μακαριωτάτου ’Αποστόλου Άνδρέου Martyrium alterum S· Andreae Ap. - D A P . 21 (1903) 58-116; v . B H G . 97; v . S R P . l (1940) 171. nr. 199, 8. · Τοΰ μακαριωτάτου καί φίλου τοΰ Θεοΰ Vita S. Hilarionis. — Μ Ε Ο. 2 (1901) 315-20; Ο S J. (1943) 347-94; ν. Β Η G. 753. Τοΰ μεγαλοπρεπεστάτου κόμητος τών καθισιωμένων Theodosius et Valentinian. imp., ad Synod. Ephesin. — M C C. 4,1377; A C Ο. I. I 3 (1927) 9-10. Τοΰ μεγάλου διδασκάλου τής ’Εκκλησίας Παύλου Theodor. Bals., De Chartophylacio et Protecdico. — 119, 1181; R P S. 4,530-41. Τοΰ μεγάλου ποιητοΰ Κοσμά τινες άκούσαντες Michael Glykas, In quaest. S. Scripturae. Cp. 98. - E M G. 2 (1912) 459-63.

www.torrossa.com - For non-commercial use by authorised users only. License restrictions apply.

Initia Patrum Graecorum

583

Τοΰ μεγαλοφωνοτάτου προφητάνακτος Arsenius Patr. Cstp., Testamentum. - 140, 948. Τοΰ μέν αισθητού ήλιου τοΰ όρίζοντος Theophanes Ker., In Matth. I, 1. — 132, 332; S Ε Κ . (1860) 51. Τοΰ μέν ’Αποστόλου ή κατ’ ανάγκην προ; S. Basil., Reg. br. 247. — 31, 1248. Τοΰ μέν εδάφους και των τοίχων S. Jo. Chrys., Epist. 143. — 52, 697. Τούς μέν εκ Πελοπονήσου πρέσβεις Ιχρήν Georg. Schol., Epist. ad Bessarionem sac. — P G S. 4, 419-22. Τοΰ μέν λογικού μέρους τής ψυχής Gregorius Pal., Oratio judicialis. — 150, 1347-72 (cfr. 959); G P P . (1885) 1-40. Τοΰ μέν μη δύνασθαι ημάς συγγενέσθαι S. Gregor. Naz., Epist. 87. — 37, 160. Τοΰ μέν μη έν λόγφ κολακείας Ιλθεΐν αυτούς Photius, Fragm. in Epist. 1. ad Thess. - N A. 15 (1933) 633-36. Τοΰ μέν προπάτορος ημών ή παράβασις Parthenius metr. Caes., Hist. Ro­ man. et Armen. — P K A.· 1 (1891) 308-89. Τοΰ μέντοι βασιλέως έν τοΐς τοιούτοις άσχολου. Niceph. Gregor., Byzant. Hist., lib. 17. - 148, 1096; C S H. 2, 529. Τοΰ μέντοι Βρυεννίου κατέχοντος την Anna Comnena, Alexias, lib. 6. — 131, 441; LAC. 2, 41-86. Τοΰ μέντοι γογγΰσαντος ή έπι έπάρσει S. Basilius, Regula 29. — 31, 989. Τοΰ μέν υπέρ των διαλλαγών ήγωνίσθαι Demetrius Kydon., Epistola. — CD Μ. 33-35. •To ύμέτερον μέγεθος διά των πρός σε γρ. Procop. Gaz., Epist. 70: Hermeae. - 872, 2773. Τοΰ μητροπολίτου εκείνου Constantin. Ducas, Quod imperator non potest mutare thronos episc. — R P S. 5, 274. To ύμίν συνοΐσον ευχόμενος τε Manuel Pal., Or. ad Subditos. — 156, 561. Τοΰ μονογενούς Υιού τοΰ Θεοΰ σαρκωθέντος Greg. Palam., Horn, de au­ dienda doctrina. — O G P. 192-200. Τοΰ μύλωνος πεισάτω σε ή παραβολή, άθλια Sophron. Patr. Hieros., Stichoi in fer. 3a hebd. maior. — S E P . 533-34. Τοΰ Νεστορίου καθαιρεθέντος, επέστη Theod. Bals., Zon., Arist., In can. Cone. Eph. III. - 137, 349. Τοΰ νομικού πάσχα συμπίπτοντος κατά την Euthym. Zigab., Catenae in 4 Evgl. specimen. — MLM. 1,7-48. Τοΰ νομοθέτου Μωσέως είρηκότος τοις Constitutiones Apost., lib. 7. — 1, 996; MCC. 1, 485; F D C. 1 (1905) 386. Τοΰ νόμου ζηλωται και τής πίστεως πύργοι Steph. Sabait., Kontakion. in hon. Ss. Macchabaeor. — S E P . 473-76. nr. 3.

www.torrossa.com - For non-commercial use by authorised users only. License restrictions apply.

584

Initia P atrum Graecorum

Τοΰ νόμου καί τοϋ Θεοϋ λέγοντος" «’Οφθαλμόν. S. Anastas. Sin., Qq. et Resp. 101. - 89, 756. . Τοΰ νόμου τούς συγγνώμης άμαρτ. S. Isidor. Pel., Epist. 4, 168. — 78, 1260. Τοϋ νοός εστ'ιν ή δργή κατά φύσιν Ιν τοίς Isaias Anachoreta, De patien­ tia. - Ph A. (1893) 1, 17-21. ...τοϋ νοϋ τής γραφής δπερ έπιγίνεται δφθαλμφ Origenes, Hom. 19. in Jeremiam. — G C S. 6, 165-76. Τοϋ νϋν άγώνος, ως ούδέν αν γένοιτο μεΐζον Nicolaus Cabas., Hom. in Dormition. B. Μ. V. - P O. 19 (1926) 495-510. Τοΰ δ'ντως δ'ντος φίλου και ή λύπη και ή S. Theodor. Stud., Epist. 2, 136: Theodoro. — 99, 1436. (inc. mut.); add. in: M B N. 8,241. Τοϋ Παλαμά την μνήμην σήμερον εορτάζομεν Nicolaus Malaxos Presb., Smo. in Hebr. 5, 4. - EMC. (1794) 457-69. Τοϋ παμμάκαρος Πατρός ημών Βασιλ. Bessarion, Compendii S. Basilii Ascet. (Prooemium). — 161, 528. Τοϋ παναγιωτάτου ημών δεσπότου καί οίκουμ. Schisma cleri Cstpl. propter depos. Dosithei Patr. solvitur (a. 1191). —. P K A. 2 (1894) 370-71. Τοΰ πανσεβάστου σεβαστοΰ οικείου τώ κρατίστφ Esaias Patr., Synod. Constit. (a. 1330). - 152, 1202; MAD. 1 (1860) 151-54. Τοΰ παντάνακτος καί Θεοϋ Λόγου φύσει Nicolaus, Versus. — P I C. 1 (1864) 659. Τοϋ παραδείσου τά άνθη όρώ, τή εύοσμία S. Romanus Melodos, Kontakion in S. Stephanum. — P S R. (1887) 1-10. Τοΰ παραδείσου τό φυτόν καί τοΰ διαβόλου Versus in Adam et Paradi­ sum. - B G V. 1 (1880) X I-XIV ; Bes. 34 ann. 22 (1918) 234-36. Τοϋ παρανόμου καί ασεβέστατου Μαξεντίου Passio S. Catharinae virg. et m. - V P S . (1897) 43-65; v. B H G. 31. Τοϋ παραυτίκα δεινοϋ τον λογισμόν S. Isidor. Pel., Epist. 5, 551. — 78, 1633. Τοϋ παρ’ ημών όχλου, καί τών πρ. Synesius, Epist. 29. — 66, 1357; PSC. (1631) 176-77. Τοΰ πατριάρχου Σέργιου την ουσίαν, άθροισμα Georg. Pisides, Versus in bibliothecam Sergii Patr. — T B N. 28 (1938) 37. Τοϋ Πατρός. Καί τοϋ ΥΙοϋ’ δήλον δέ δτι Euthym. Zigab., Comment. in Epist. 2. ad Timoth., Cp. 4. - K E Z. 2 (1887) 297. Τοϋ πατρός μου Άμμωνίου ερχομένου εις την Νικομήδειαν Arius, Epist. ad Eusebium ep. Nicom. (= Theodoret., Η E. 1,4). — 82, 909-12; 146, 41; Ο A W. 3, 1 (1934) 1-3. Τοϋ πεποθημένου σοι τέλους επιτυχών Canon, Ode 9. — Men. 6 (1901) 68 (8. Juli).

www.torrossa.com - For non-commercial use by authorised users only. License restrictions apply.

Initia P atrum Graecorum

585

Τό ύπέρ δύναμιν αεί την ψυχήν S. Basii., Reg. br. 211. — 31, 1224. Τό Ύπέρ Ίδιθούμ τό υπό Ίδιθούμ δηλοΐ Nicephorus Blemm., In Ps. 76. - 142, 1510. Τοΰ περί ιόν σεισμόν φόβου προσγενομένόυ S. Theodor. Stud., Cateche­ sis 79. - P T S . 2 (1904) 550-58; Μ B N. 10 (1905) 118. Τοΰ περί των χρηστηρίων τρόπου διά Euseb. Caes., Praepar. Εν. lib. 6. — 21, 404; DEC. 1 (1867) 269-343. Τό υπέρ Λατίνων βιβλίον τό ές Gemistius Pletho, De process. Spir.-S. — 160, 975; DTA. (1698) 316. Τό υπέρ Μαελέθ αντί τοΰ διά χορευ. Nicephorus Blemm., In Ps. 87. — 142, 1532. Τό υπέρ τών άλλοιωθησομένων Nicephorus Blemm., In Ps. 79. — 142, 1521. Τούπίγραμμά σου τό κλεινόν. Πώς γάρ Synesius, Epist. 75. — 66, 1441; PSC. (1631) 222. Τοΰ πληρωθήναί σοι έπίταγμα S. Gregor. Naz., Epist. 60. — 37, 120. Τοΰ πνεύματος τά θεία τόξα καί βέλη Stichoi in Psalterium. — Η C Μ. 3, 50. Τοΰ Πνεύματος τήν χάριν ή Γραφή S. Jo. Chrys., Hom. 32. in Evg. Joann. - 59, 183. Τό υπόδειγμα τών μελών επί πολλά S. Basilius, Regula 35. — 31, 1004. Τοΰ πολλά καί μεγάλα αίτεΐν ή μας παρά Georg. Schol., Epist. ad Balsamon. - P G S. 4, 438-40; E P P. 2, 216. Τό υπό τής ά'γαν σπουδής ώχριάσαι βλ. Theodor. Easc., Epist. ad Carolum. - 161, 960. Τοΰ προς σέ μου πόθου ή άκρότης S. Jo. Dam., De Hymno Trisagion. - 95, 21. Τοΰ προφήτου καί βασιλέως Δαυίδ προς Michael. Glycas, In locos obscuros S. Scripturae cp. 41. — E M G. 2 (1912) 1-7. Τοΰ προφήτου τούτου τό έξαίρετον S. Jo. Chrys., Interpret. in Isaiam. Proph. — 56, 11. Τοΰ πρώην διωγμοΰ άνανεωθέντος επί Martyrium S. Pelagiae virg. Tarsens. - A S. - 4. Mai. 1, 747-51; U E P. (1879) 17-28; v. B H G. 1480. Τοΰ πρώτου Παλαιολόγου τών σκήπτρων Alexius Makrembol., Smo. histo­ ricus. - P K A. 1 (1891) 144-59. Τοΰ σαββάτου τοίνυν ένστάντος καί τής τάξεως Cone. Florentinum, Ses­ sio II. - Μ C C. 31A, 507. Τούς αγαθούς τών άνδρών, καν τφδε μέν Joann. Mosch., Smo. funebr. in Dukam Not. - D E I . 2 (1885) 413-24. Τούς αγαθούς τών άνδρών ούχ ύπέρ Manuel Calec., Epist. 51. — ST. 152 (1950) 238-40.

www.torrossa.com - For non-commercial use by authorised users only. License restrictions apply.

586

Initia P atrum Graecorum

Τούς άγοντας την επιστολήν, οΐτινες Procop. Gaz., Epist. 94: Zachar. — 872, 2789. Τούς αδικούμενους ούκ άθυμεΐν Theodoret., Epist. 132. — 83, 1349. Τούς άθλους εύψΰχως, μάκαρ, τούς Canon, Ode 1. — Men. 4 (1898) 279 (9. Apr.). Τούς αΐχμαλωτισθέντας υπό των καταδραμόντων S. Gregor. Neocaes. ep., Canones. - B S O. 2 (1677) 192-93. Τούς ανεσπέρους φωστήρας τούς λογικούς Canon, Ode 1. — Men. 2 (1889) 49 (5. Nov.). Τούς απ’ Αίγυπτου προσφθέγξομαι S. Greg. Νζ., Or. 34. — 36, 241. Τούς από μέν αρετής άρχομένους S. Isidor. Pel., Epist. 3, 277. — 78, 953. Τούς από φυτών εσχάτως βεβλαμμένους Theodor. Bals., Carmen. — WS. 25 (1903) 193. Τούς άριθμφ λάμποντας τίμιους λίθους Canon, Ode 1. — Men. 6 (1901) 313 (4. Aug.). Τούς αρπάζοντας γυναίκας επ’ ονόματι συνοικεσίου Synod. Calced., Can. 27 (ult.). - P I C. 1 (1864) 532. Τούς αρχαγγέλους ώς αγαθούς άγγέλ. Metrophanes Smyrn.; Smo. in SS. Mi­ chael et Gabriel. - E A. 2. Ser. - 2 (1887) 386-93; v. B H G. 1292. Τούς αρχηγούς τής πίστεως άγαν καί Versus in Ss. Helenam et Constan­ tin. - PAS . 1 (1876) EXII. Τούς αστήρικτους καί σοί προσεοικότας S. Isidor. Pel., Epist. 1, 173. — 78, 296. Τούς αυτούς αν ϊδοις εν μέν Synesius, Epist. 104. — 66, 1477; P S C. (1631) 243-46. Τούς αυτούς πάλιν έλαβε κοινωνούς τών Theodoret., In epist. II. ad Thessal. cp. 1. - 82, 657. Τούς Βαβυλωνίους τότε ωφρυωμένους S. Isidor. Pel., Epist. 4, 167. — 78, 1260. Τούς βασιλικούς τών λόγων, ώ συνετωτάτη Philotheus Patr. Cstpl., Sermo in Makarismos. — Th. 9 (1931) 18-26. Τούς βίους τών παλαιών Εβραίων, τών δη Euseb. Caes., Praep. Evang., lib. 8. - 21, 585; D E C. 1 (1867) 403-67. Τούς βυθίους διφητορας τών θαλαττίων μυχών Cosmas Hieros., Commen­ tar. in S. Greg. Nz. Carmina. — 38, 341; S R. 2 (1839) gr. 1-306. Τούς γε μην άπαξ καθομολογησαμένους S. Basilius, Regula 36. — 31, 1008. Τούς γενναίους μάρτυρας, καί άδελφ. Cant, de SS. Eulampio et Eulampia mm. - P AS . 1 (1876) 650. Τούς γεωμετρικούς ορούς άληθεστ. Synesius, Epist. 130. — 66, 1513.

www.torrossa.com - For non-commercial use by authorised users only. License restrictions apply.

Initia P atrum Graecorum

587

Τούς δέ ήμετέρους πολλούς τε όντας Dionys. AI., Epist. ad Demetrium et Didymum. (ex Euseb. Η E. VII 11, 20-25) - 10, 1292; CPT. (1904) 66-69. Τούς Δελφούς και την έν Δελφοις άκ. Nicetas Mag., Epist. ad Joannem Patrie. - N E . 19 (1925) 143-46. Τούς δέ νόμους έχάραξε Θεός δέκα S. Gregor. Naz., Poema 1, 15: Moysis decalog. — 37, 476. Τούς δέ πάντας ψαλμούς καθολικώτερον De divisione libri Psalmorum..— P AS. 2, 413. Τούς δέ την εντολήν πληροΰντες εκτός S. Gregor. Neocaes., Can.- 10. — P I C. 1, 565. ■ Τούς διαγωγήν έ'νσεμνον και πολίτευμα Documentum monasterii Zographu. - B Z. 12 (1903) 522. Τούς διακόνους άσπάζομαι και φιλίως αυτού; Theodor. II. Lascar., Epist. 2 (127) ad. Xiphilin. et Argyropolum. — T L, F. 178. Τούς διδασκάλους ημών έπαινέσωμεν Philotheus Cp. Patr., In tres Hierarchas. - 154, 768; P P I. (1604) 359-405; v. B H G. 748. Τούς δοξάζοντας με δοξάσω, φησιν Vita S. Joannis Acatii. — v. B H G, 829. Τούς έγγαστριμύθους, κα'ι από S. Nilus, Epist. 1, 256. — 79, 177. Τούς εΐρηνοποιούς ό Σωτήρ Ιμακάρισε S. Isidor. Pel., Epist. 4, 69. — 78, 1261. Τούς είς δεύτερον συνοικέσιον ερχομένους Nicetas. Heracl. metrop., Resp. ad Constantin. ep. — 119, 936. Τούς εις ΐατρεΐον ερχομένους ούχ απλώς S. Jo. Chrys., Hom. 7. in Eph. - 62, 49. Τούς έκ βασιλικής σοι κελεύσεως άποστ. Theodor. Cyzic., Epist. ad fra­ trem mag. - N E . 20 (1926) 143-44. Τούς εκλεκτούς θεοφόρους μάρτ. Cant. de Ss. Martyribus Edessenis. — P AS. 1 (1876) 653. Τούς έκ πόθου σου τον ναόν δειμαμένους S. Theodor. Stud., Poema 89. - 99, 1801. Τούς έκ πρώτης τριχός, δ δη λέγεται, τήν Antonius Patr. Cp., Nominatio metropolitae (1394). - Μ A D. 2 (1862) 206-09. Τούς έκ τής πατρίδος ημών άφικομένους S. Basilius, Epist. ad patriotam. - 32, 1065. Τούς έν θλίψει, Κύριε, κατεχομένους Romanos Melod., Hymnus in ter­ rae motus et incendia. — M R M. (1937) 86-105; T R Μ. 1 (1952) 96-116. Τούς έν τφ βαπτίσματι λέγει Hesychius (?), Comm. in Ps. 31. — D A W. 52 (1906) 88.

www.torrossa.com - For non-commercial use by authorised users only. License restrictions apply.

588

Initia Patruni Graecorum

Τους εν χερσί τούς δέ λόγους εοικας Gregor. Cypr., Epist. ad Saponopoul. - E P E 2 (1908) 207; S E G. (1910) 44-45. Τούς επιγνώμονας τής προσοΰσης αητ. S. Nilus, Epist. 3, 316. — 79, 536. Τούς επιτμητάς των κακιών οί S. Isidor. Pel., Epist. 4, 139. — 78, 1220. Τούς επί τφ μονάσαι προσιόντας τφ Nicephor. Blemm., Typicon, cp. 9. - H N B. (1896) 93-100. Τούς επ'ι χρήμασι χειροτονούμενους, είτε Synodi VI, Canon 22. — Μ C C. 13,471. Τοΰ σεπτού σου βίου τα φαιδρά μέλλων Hymnus in S. Macarium jr., Ode 1. - CES. (1893) 101 ss. Τούς εύεργέτας ού μόνον αφ’ ών ήδ. S. Isidor. Pel., Epist. 5, 333. — 78, 1529. Τούς εύλογούντάς σε, φησί προς τον ’Αβραάμ Vita S1. Cyriaci. — 115, 920; A G B. 1 (1688) 100-27; K G C. (1902) 73-93; v. B H G. 464. Τούς εύσεβεία συντεθραμμένους και S. Cyrill. Al., In Nestor. — 77, 1096. (Fragm.); ACO. I. V (1929) 173. Τούς ζώντας κατόρυσσε· τί γαρ S. Greg. Naz., Epigr. 158. — MG A. 151; J A P . 1,592. Τούς ήθικφ σπεύδοντας δρθφ κανόνι Eugenius Panorm., Poèma. — B Z. 11 (1902) 416. Τούς ή νύν πρώτον παιδευομένους τών εκκλ. (Theodor. Mops.), Expositio Symboli (fragm.).. — 66, 1016. Τούς ή προληφθέντας έτέρα πίστεως S. Basii., Symbolum fidei. — 32, 545. Τούς θείους ιεροκήρυκα; ού προς την ασθένειαν (S. Athanas.), Smo. in Annuntiat. B. Μ. V. - 28, 917-40; cfr. EO . 39 (1940-41) 283-89. Τούς θείους πιστοί όπλίιας εύφημήσωμεν Gabriel, Hymn, de Ss. Photio et Aniceto m. - P A S. 1 (1876) 330. Τούς θεοπάτορας πιστοί εξ ών διήλθεν, ή Kontakion in hon. B. Μ. V. — A B V. 4, 103-07. Τούς θεοφιλέστατους επισκόπους καί μ. Epanagoge in leges Eeonis et Ale­ xandri imp. tit. 9. - I G R. (1852) 80-84. Τούς ιερούς ιεροκήρυκας vide: Τούς θείους ιεροκήρυκας. Τούς (’Ιουδαίους) Ιδιους μή εύψυχών S. Nilus, Epist. 2, 19. — 79, 208. Τούς κατά αλήθειαν ευσεβείς κα'ι φ. Justinus mart., Apologia I. — 6, 328; CP T . 8 (1911) 1; Fl. P. 2 (1911) 8-134; S K Q. 4a ed. 1 (1015) 1-59; C P S . - Ser. gr. 3 (1938) 3. Τούς λαίμαργους ενταύθα αΐνίττεται S. Jo. Chrys., Horn. 17. in 1. Cor. — 61, 139. Τούς λαμπρούς καί διαφανείς νοερούς Gregor, mon., Epist. ad imperatorem. - N E. 16 (1922) 395-97.

www.torrossa.com - For non-commercial use by authorised users only. License restrictions apply.

Initia P atru m Graecorum

589

Τούς λεξιθήρας, καί τούς κομπορυακας S. Nilus, Epist. 2, 215. — 79, 312. Τούς λόγους των δυσσεβών αιρέσεων Canon, Ode 1. — Men. 2 (1889) 253 (23 Nov.). Τούς λόγους φασ'ιν καί τα ούκ ευ διακείμενα Theodoret., Epist. 22. — 83, 1204. Τούς μαρτυρικούς αγώνας καί τα παλαίσματα Passio Ss. Eutropii, Cleonici, Basilisci. - LMB. (1911) 174-79. Τούς μέλλοντας τι παρά τών άναγινωσκομένων S. Jo. Chrys., Horn·. 57. in Joann. — 59, 311. Τούς μεν άλλους εικός εστιν απορεΐν Photius, Q. Amph. 203. — 101, 945; B Ph. 404. Τούς μέν άλλους τυχόν χάρις ανθρώπινη άνα. S. Theodor. Stud., Epist. 1, 27. - 99, 993. Τούς μεν ανδρείους κολακεία χειροϋται S. Isidor. Pel., Epist. 5, 502. — 78, 1616. , Τούς μέν εκ ΓΙελοποννήοου πρέσβεις Georg. Kurt. Schol., Epist. 8. — L P P. 2, 293. , Τούς μέν εύριπίστους καί αβέβαιους S. Isidor. Pel., Epist. 5, 443. — 78, 1584. Τούς μέν θεοσεβεστάτους επισκόπους Theodoret, Epist. 92. — 83, 1285. Τούς μέν θεοφιλέστατους επισκόπους Theodoret, Epist. 103. 83, 1296. Τούς μέν νΰκτωρ πλέοντας οί τών λιμένων Theodoret., Epist. 129. — 83, 1341. Τούς μέν οικείους άποδιδόναι τα έπι S. Basil., Reg. br. 187. — 31, 1208. Τούς μέν πρώτους τών γεγονότων λόγους Θεός S. Maxim. Coni., Q. 2 resp. - 90, 272. Τούς μέν υπέρ τής εύσεβείας αγώνας Theodoret., Epist. 105. — 83, 1300. Τούς μή παραλαμβάνοντας πάσαν την S. Gregentius ep., Homeritar. legis cp. 64. - 861, 616. Τούς νεοφανείς όπλίτας τής αλήθειας Versus in 42 martyres Amoriens. — G G A. (1905) 12, 945-47; cfr. P A S. 1 (1876) 603; Men. 4 (1898) 33. Τούς νοερούς τών άσωμάτων τάξεων χορούς Canon, Ode 1. — Men. 2 (1889) 81 (8. Nov.). Τούς νόμους εις επικουρίαν τών άδικ. Theodoret., Epist. 10. — 83, 1181. Τούς ουρανούς βάπτισμα το Χρ. Christoph. Myt., Versus. — Eos. 6 (1900) 72. Τούς ουρανούς έχόντα, δέσποτα Jo. Euch., Versus. — 120, 1140; A W G. 28 (1881) 12. Τούς ουρανούς ήπλωσα, τείνομαι χέρας Joann. Geom., Versus 64, in Chri­ stum crucif. — 106, 934; B G C. 2,477 (= Anon.).

www.torrossa.com - For non-commercial use by authorised users only. License restrictions apply.

In itia Patrum Graecorum

590

Τους ουρανούς οίκοΰντες έν Πατρίς Stichoi in Ss. App. 3. — D E I . 2 (1885) 585. Τούς ουρανούς περιπόλων ως αριστος Canon, Ode 1. — Men. 1 (1888) 27 (2. Sept.). Τούς ουρανούς σών εΐδον έργα Christophorus Myt., Stichoi 42. — K C Μ. (1903) 23. Τοϋ σου τόκου, πάναγνε, τον ξένον τρόπον Joann. Zach., Versus in B. Μ. V. - T T P. (1899) 40. Τούς ούτω διακειμένους, ως έδήλωσεν ήμίν Synod. Ephes., Rescriptum ad episcopos. - M C C. 4, 1449; ACO. I. ϊ 8 (1927) 43. Τοϋ σοφοϋ παραινοΰντος, Καιρός τφ π. Leo VI. imp., Novella 109. — 107, 640; N LS. (1944) 355. Τοϋ σοφού φησιν οι οφθαλμοί Mich. Ac., Epist. 53. — LM A. 2, 88. Τού σοφωτάτου Σολομώντος ειπόντος· Καιρός S. Basil., Reg. br. 113. — 31, 1157. , Τούς παρ’ αξίαν τυχόντας ιερατικής S. Isidor. Pel., Epist. 5, 535. — 78, 1629. Τούς παρά των αγίων πατέρων καθ’ εκάστην Canon 1. Cone. Chalcedonens. (451). - 137, 384; R S. 2 (1840) 401; P I C. 1 (1864) 522; M C C. 7, 357; S K Q. 12 (1896) 89. Τούς παρ’ ύμας φοιτώντας νέους ού Theodoret., Epist. 40. ad Isocas. soph. - S T E . (1885) 32. Τούς πένητας των εμπόρων όρώμεν, ούκ Demetrius Kydon., Epist. 7. — CDM. 18-29; cfr. S B N . 3, 205. Τούς περ'ι ευλογιών τοϋ ’Ιακώβ ποιούμενος (S. Irenaei ep. Lugd.) - S. Hip­ polyt., De benedict. Jacobi. — T U. 38 (1912) 1, 11-43. Τούς περί ουσίας καί ενεργείας διαλεχθέντας Gregor. Ac., De essentia et operatione Dei. — 151, 1192. Τούς περί προνοίας κα'ι κρίσεως κατά σαυτόν Didymus Alex., Eragm. ex lib. Συμβουλή ηθική (ex Socr. Η. E. 4, 23). — 39, 1109. Τούς ποθοϋντας, έν ημέρα γηράσκειν π. Firmus Caes., Epist. 4. — 77, 1484. Τούς πόθψ τελοΰντάς σου την φώσφορον Canon, Ode 1. — Men. 5 (1899) 171 (26. Mai). Τούς πολυτρόπους οικισμούς ένεγκόν Cant, de Ss. Timotheo et Maura mm. - P A S. 1 (1876) 633. Τούς πονηρούς καί ασεβείς μιμησάμενος Constantin, imp., Edictum etra Arium. - 67, 88; P L . 8, 506; O AW. II. I 8 (1935) 37-38; 31 (1935) 66-68 .

Τούς πόνους τών καρπών σου φάγεσαι S. Isidor. Pel., Epist. 1, 414. — 78,412.

www.torrossa.com - For non-commercial use by authorised users only. License restrictions apply.

Initia Patrum Graecorum

591

Τούς προσδοκίφ θανάτου λυθέντας τής ακοιν. Dionysius Alex., Canon 1. - R P S. 4, 393. Τούς προσελθόντας επί τό στάδιον S. Ephrem,De non scandalizando pro­ ximo. — E S O. 3, 33. Τούς προς Εσπέραν ανθρώπους, δτε π. Photius, Epist. 2, 79. — 102, 888; B Ph. 509. Τούς προσιόντας τφ θείφ κηρΰγματι S. Jo. Chrys., Horn. 51. in Joann. — 59, 283. Τούς προστιθεμένους ιή ορθοδοξία και Synod. Cstpl., Can. 7. (ult.). — P I C . 1 (1864) 511; S K Q. 12 (1896) 86. Τούς προς τό θειον καί Ιερόν βήμα υπό Deo imp., Novella 86. — 107, 597. Τούς σαπέντας τή παλαιότητι, καί την S. Isidor. Pel., Epist. 1, 57. — 78, 220. Τούς σούς αδελφέ, γνησίους πλέκω κρότους Theophanes, Acrostichoii. — PAS . 1 (1876) XXXVIII. Τούς στομαχοΰντας καί κακοσίτους φασ'ιν S. Greg. Nyss., De Beatitud. Or. 4. - 44, 1232. Τούς σώφρονας τον βίον καί φιλαρέτους Vita S. Matronae. — 116, 920; A S. - 8. Nov. - 3, 813; v. B H G. 1222. Τούς τά θηριώδη μέρη τής Ερυθρός θ. Michael Ac., Cateches. 1. — DMA. 1 (1879) 107-25. Τούς ταΐς βίλοισι ουρανών κλησιγράφους Versiculi de S. Methodio. — A S. - 14. Junii - 2, 969. Τούς ταΐς ύψηλαΐς τον εαυτόν βίον Petrus Argivor., Cypr., In S. Athanas. Methon. - M B N. 93, 31; v. B H G. 196. Τούς τάς θείας Γραφάς μη επισταμένονς (S. Athanas.), De Templo Athen. - 28, 1428; Μ B Β· 27 (1923) 107-11; cfr. B Μ. 182-86. Του σταυρού σου παγένχος επί τής γής Hymnus liturgicùs. — BZ. 18 (1909) 315; K T. 52/53, 7. Τούς τήν καθολικήν των ψυχών προστασίαν Cali, et Phil., Synod. Constit. 4. - 152, 1312; MAD. 1 (1860) 306-08. Τούς τής νεότητος διεξελθόντες Theodoret, Epist. 90. — 83, 1284. Τούς τής 'Ρωμαϊκής αρχής οΐακας Joann. Cantae., Ctra Barlaam et Akynd. - 154, 695; B V Μ. (1763) 127. Τούς τής Σιών άνυμνήσωμεν ποιμένας Diptychon Eccl. Hierosol. — P K A. 1 (1891) 124-43. Τούς τον ερημικόν βίον έλομένους κ. Basii. Macedo, Sigillion. — GA. (1885) 79. Τούς τον τής ίερωσύνης τιμαλφ. S. Isidor. Pel., Epist. 2, 290. — 78, 721. Τούς τού Ίσβοσθέ άναιρέτας ό μακάρ. S. Nilus, Epist. 2, 16. — 79, 208.

www.torrossa.com - For non-commercial use by authorised users only. License restrictions apply.

592

Initia Patrum Graecorum

Τούς των αγίων βίους καί την (S. Jo. Chrys.), Ecloga 36. in S. Paulum. - 63, 839; cfr. S A W. 144 (1902) 4, 68; v. B H G. 1465. Τούς των ΑΙγυπτίων ιερογραμματέας μεν. Nicephor. Greg., Epist. ad magli. Eogoth. - ED . 2 (1924) 268-271. Τούς των βιωτικών εαυτούς άποξενοϋντας (S. Bas.), Kcloge, De caritate. - 32, 1148. Τούς τών δρακόντων μεγίστους καί ολεθριωτ. Theod. Prodromus, Comment. in carni. S. Jo. Damasc. in festo Epiphaniae. — S T P. (1888) 99. Τούς τών καλλινίκων μαρτύρων οίθλους Passio SS. Nerei et Achillei. — TU . 11,2 (1893) 1 ss; W N A. (1890) 17-39; v. B H G . 1327. Τούς τών μαρτύρων αγώνας, τούς τε αθλ. Joseph. Trap., Sino, in S. Eugenium. - S I P . 44 (1897) 52-77; v. BHG. 611. Τούς τών μεγάλων και ¿κριτικών Nicephor. Phoc., Velitatio bellica, cp. 1. - 117, 932. Τούς τών μοναχών νεοπαγείς ούτε S. Isidor. Pel., Epist. 1, 258. — 78, 337. Τούς τών φίλων ένεκα προηρη μένους τι "Manuel Calecas, Epist. 1. — ST. 152 (1950) 167-68. Τοϋ « Συμεών » τό Σίμων υποκορισμός Theophylact., Comm. in epist. II. S. Petri, cp. 1. - 125, 1256. Τούς φιλοσοφεΐν επί τφ ύβρίζεσθαι S. Isidor. Pel., Epist. 3, 181. — 78, 872. Τούς φίλτάτους ώσπερ ¿εί Maximus Planudes, Epist. 97. — Τ Μ P. 124-25. Τούς φοβούμενους τον κύριον Officium S· Clementis hymnographi. — B Z. 12 (1903) 575-81. Τούς φορύτους, καί την σποδιάν S. Nilus, Epist. 2, 73. — 79, 232. Τούς φωστήρας τούς μεγάλους τής Εκκλησίας Casia, Hymn, in Ss. Petr, et Paulum. - B Z. 20 (1911) 423. Του σωτηρίου πάθους περιέχει Photius, Q. Ampli. 271. — 101, 1097. Του Σωτήρος ημών λέγοντος εναργώς S. Cyrill. Alex., Epist. 17. — 77, 105; P CA. 12-38; ACO. I. U (1927) 33-42. Τοϋ Σωτήρος τα πάθη, πένθος μεν (S. Athanas.) - Basil. Seleuc. (?), In prodit. Judae. — 28, 1048; (cfr. Wien, Nat. Bibl., Cod. gr. Suppl. 35 (s. XVII) f. 194 = Basil. Seleuc.) Τοΰτ’ αν εϊη χρύσεα χαλκείων άλλάττεσθαι Demetrius Kydon., Epist. ad Isidor. Thess. - N E. 9 (1912) 389. Τοϋ ταξιαρχειν τον λόγον δεδεγμένος S. Theodor. Stud., Poèma 11. — 99, 1784. T out5εκείνο, φίλε Θεόδωρε, καπί σοί π. Theodor. Prodr. Epist. 11. — 133, 1283. Τουτέστι διά Ίερεμίου. Άθετειται Nicephorus Blemm., In Ps. 136. — 142, 1603.

www.torrossa.com - For non-commercial use by authorised users only. License restrictions apply.

In itia Patrum Graecorum

593

Τουτέστι, δι’ δλίγων ρημάτων, έν Photius, Q. Amph. 282. — 101, 1113. Τουτέστι, δόξαι κ«1 δόγματα πονηρά S. Jo. Damasc., In épist. 1. ad Timoth., cp. ult. — 95, 1013. Τουτέστι μετά αγγέλων υμνήσω σε Nicephorus Blemm., In Ps. 137. — 142, 1604. Τουτέστιν εγώ είπα’ θεοί έστε καί υιοί Anon., Commentar, in Ps. 11, 9: Scholion. - D AW. 52 (1906) 31. Τουτέστιν επί συντέλεια του αιώνος Orígenes, Tom. 11. in Matth. — G C S. 401, 34-69. Τουτέστιν, επί τήν πεδιάδα έ'φυγον S. Jo. Chrys. (?), Fragm. in Jerem. cp. 52. - 64, 1036. Τουτέστιν, ' οΰκ οΐσει του πυράς τήν ρύμην S. Anastas. Sin., Q. 56. — 89, 620. Τουτέστιν τού Χριστού μή συγχωροϋντός μοι Euthym. Zigab., Comment, in Epist. ad Rom., Cp. 9. - K E Z. 1 (1887) 102. Τουτέστι τα Ιπί γης έθνη καί διά τούτων κέκλ. Eusebius Caes, ep., In Ps. 99. - 23, 1240. Τού τής πανυμνήτου καί παντούργου ζω. Acta SS. mart. CP. — AS. 9. Aug.-2,435; V . B HG. 1195. Τού τιμάν τούς τεκόντας ημάς, καί Antiochus Mon., De honorandis pa­ rentibus. — 89, 1765. Τουτί το βιβλίον δυοΐν βιβλίων έστίν Ιπιτομή Georg. Schol., Praef. in Summam etra Gentiles. — P G S. 5, 1-2. Τούτο απαν τό χωρίον σφοδρά S. Jo. Chrys., Horn. 29 in 1. Cor. — 61, 239. Τούτο γέρας λάχεν Ισθλός Άμάντιος Epigramma 96. — J A P. 1 (1813) 26. Τούτο δε καί τό μέσον ενδείκνυσι τού διδασκάλου Scholion 22 in Matth. Horn. 47. - E S M. (1884) 93. Τούτο δέρας προλέγει αμνόν θεού Epigramma 72. — J A P. 1 (1813) 21. Τούτο δέ φησιν, άμα μεν εγκωμιάζων, άμα δέ Oecumenius Triccae ep., Fragm. in Cob 2,5. - N A. 15 (1933) 454. Τούτο δη τό ρητόν τοις ανωτέρω Photius, Q. Amph. 179. — 101, 881. Τούτο διεστήκαμεν των απίστων S. Nilus, Epist. 1, 229. — 79, 165. Τούτο εΐρηται αντί τού' Θρηνήσουσι καί S. Maximus Cf., Q. 76. — 90, 849. Τούτο εκείνο, γλυκύτατε ’Ιησού, τό τούς Symeon. Metaphr., In S. Mariam sub Cruce. - 114, 209; v. B H G. 1148. Τούτο εκείνο · Γλώσσα πνέουσα μένος Άθην Theodor. Prodr., Epist. 15. - 133, 1287. Τούτο εκείνο δ καί προσδοκώντί μοι γέγονεν Procop. Gaz., Epist. 12. — 872, 2729.

www.torrossa.com - For non-commercial use by authorised users only. License restrictions apply.

594

In itia Patrum Graecorum

Τοΰτο εκείνο σαφώς ήμΐν εφάνη, τό τοΐς σοφοΐς Joannes Eugen., Epist. 8. ad Bessarion. - E P P . 1 (1913) 164; E F F . (1892) 292-94. ToDto εκείνο τοΰ σοφοί Ξενοκράτους καί Niceph. Gregor., Epistola. — E D . 2 (1924) 290-91. Τοΰτο ελεγον όδεΰοντες καί προκόπτοντες Nicephorus Blemm., In Ps. 121. 142, 1593. Τοΰτο εναντίον εστι τής εν ταΐς Πράξεσι S. Basil., Reg. br. 85. — 31, 1144. Τοΰτο εν των θελημάτων εστί. Δικαιοσύνης Oecum. ep., Comm. in epist. 1. Joannis, cp. ult. — 119, 681. Τοΰτο έν τφ πλήθει των αξιών φυλαξάτω S. Basil., Reg. br. 307. — 31, 1301. Τοΰτο εξαιρέτως μέν και πρωτοτύπως S. Basil., Reg. br. 265. — 31, 1261. Τοΰτο εστιν, αδελφοί (μου), τό σημεΐον (S. Jo. Chrys.), Ecloge in S. Crucem. - 52, 841; et 63, 849; GC. (1616) 2, 1603; cfr. S AW. 144 (1902) 4,68; v. B H G . 448. Τοΰτο εστι τό σημεΐον δπερ έμπροσθεν S. Jo. Chrys., Hom. 88. in Matth. - 58, 775. Τοΰτο, ευσεβείς βασιλείς, τοΰτο Theodoret., Epist. 161. — 83, 1457; Μ C C. 4, 1380; A C Ο. I. l s (1927) 125. Τοΰτο ζήτημά εστιν εν των μεγάλων Jos. Bryenn., Resp. ad Q. de fine mundi. - E B S . 19 (1949) 136. Τοΰτο ήμΐν δ ’Απόστολος κανονίζει ειπών S. Basil., Reg. br. 238. — 31, 1241. Τοΰτο ήν, δπερ άλλος μέν άν τις S. Gregor. Naz., Epist. 59. — 37, 117. Τοΰτο ήν δπερ ελεγον ώσπερ έκ τίνος S. Gregor. Naz., Epist. 146. — 37, 249. Τουτοις εστι και μοναστήριον Palladius, Hist. Eausiaca, cp. 33: Moniales Tabennisiotae. — T S. 6, 2 (1904) 96. Τουτοις Ισοδυναμεΐν ήγοΰμαι κατά την διάν. Eusebius Caes. ep., In Ps. 28. - 23, 252. Τοΰτο καί αλλαχού εΐρηται, δτι τούς S. Basil., Reg. br. 57. — 31, 1121. Τοΰτο και διά Ήσαίου ύπεμφαίνει S. Anstas. Sin., Q. 46. — 89, 597. Τοΰτο καί έπι των σωματικών παθών S. Basil., Reg. br. Resp. 301. — 31, 1296. Τοΰτο καί ήμΐν τής μακράς σιγής S. Jo. Chrys., Epist. 100. — 52, 661. Τοΰτο και ’Ιουδαίοι πάλαι πεποιήκεισαν S. Isidor. Pel., Epist. 1, 348. — 78, 381. Τοΰτο κα! ’Ιωάννης φησίν άλλ’ S. Jo. Chrys., Hom. 67. in Matth. — 58, 631.

www.torrossa.com - For non-commercial use by authorised users only. License restrictions apply.

In itia P atrum Graecorum

595

Τούτο καί προς ’Ιουδαίους καί προς Theophylact., Comm. in epist. 1. S. Joännis, cp. 1. ^ 126, 12. Τούτο καί τοΐς όπωσούν ξυνιεΐσιν Theodor. Prodr., Comment, in Canon., Ode 9. - S T P . (1888) 116. Τούτο καλόν εστι λίαν, καί πάνυ ωφέλιμον S. Anstas. Sin., Q. . 6. 89, 369. Τούτο λέγει οτι ό κτίζων την ’Ιεριχώ, θεμελ. Euseb. Emis., Fragm. in libr. Josué. - B ME. 24 (1949) 143*; 154*. ...Τούτο μεν διά το τού αξιώματος υψηλόν Gregor. Cypr., Epist. 192. — E P h. 5 (1910) 491; S E G. (1910) 202-03. Τούτο μεν οόν ή. εϊωθυΐα επιγραφή των Theodor. Mops., Comm, in Na­ hum, cp. 1. — 66, 401. Τούτο μέν ουν, καθά κάν τοΐς λοιποΐς Theod. Mops., Comm. in Amos cap. 1. — 66, 248. ...Τούτο μέν πατρικών εντολών άνατρεχόμενοι Eucas Archim., Typicon Messanense. — Μ B N. 10, 2 (1905) 121-30 (Initio mut.). Τούτο μήτηρ φιλόστοργος και φιλόπαις (S. Jo. Chrys.) - Constantius presb., Epist. 237. - 52, 741. Τούτο μοι τής αρρώστιας εστι βαρ. S. Gregor. Naz., Epist. 131. — 37, -225. Τούτο μοι τής ομιλίας ευχή καί προοίμιον Gregor. Cypr. Patr., Epist. 108. - E Ph. 3 (1909) 40; S E G. 84. Τούτο μόνον έ'χοντες εις παράκλησιν Theophylact. B., Epist. ad Impe­ rator. — 126, 376. Τούτο μυρίων στεφάνων αντάξιον · τούτο Anon., Fragm. Horn. 11. in Evgl. S. Eucae. - ST. 77 (1937) 77. Τούτον δέ τον τρόπον βιώσας καί τών Joann. Zon., Encom. in S. Sophron. Patr. - P K A , 5, 149. Τούτον έγραψεν ό προφήτης οπότε Nicephorus Blemm., In Ps. 25. — 142, 1434. Τούτον εξεφώνησε πολεμούμενος Nicephorus Blemm., In Ps. 24. — 142, 1433. Τούτον ’Ιωάννη, Χριστού μεγάλφ Epigramma 4. — J À P. 1 (1813) 4. Τούτον ουν τον έν αρχή δντα Θεόν, τον Theodor, ep. Paph., Vita S. Spyridonis ep. - P S T . (1901) 47-109; v. B H G. 1647. Τούτον τον μέγα καί θεοσεβή καί δρθοτόμ. Vita S*. Nicolai Myr. — A H N . (1913) 301-11. Τούτο δλον tò ερώτημα ανθρώπινον S. Basil., Reg. br. 308. — 31, 1301. Τούτο ούκ είς εαυτόν ό Παύλος εϊρηκεν Photius, Q. Amph. 239. — 101, 1032.

www.torrossa.com - For non-commercial use by authorised users only. License restrictions apply.

596

Initia P atrum Graecorum

Τούτο ούκ εστι νομοκανόνου, αλλά τής S. Theod. Stud., Quaestiones, resp. ult. - 99 , 1733. Τούτο ούν εϊδότες οι θεολόγοι, καί ώς Euthym. Zigab., Panoplia dogm. tit. 5. - 130, 189-97. Τούτο ούν καί νύν δηλοΰντες εν τοΐς προ. Symeon. Thess., De sacro tem­ plo, cp. ult. — 155, 360. > Τούτο ούχ απλώς προέθηκεν, αλλ’ ΐνα Severian. Gab., Fragm. in 1 Cor. 1, 1-12. - N A. 15 (1933) 225. Τούτο πάνυ φαίνεται το άπορον, δήλην έ'χον S. Maxim. Coni., Q. 23, resp. - 90, 325. Τούτο πατήρ, το μή μόνον μή δυσχεραίνειν S. Jo. Chrys., Epist. 61. — 52, 642. Τούτο περί των εν γλώσση αγνοουμένη S. Basil., Reg. br. 278. — 31, 1277. Τούτο προς ’Ιουδαίους καί προς' "Ελληνας Oecumenius ep., In 1. Joannis. - 119, 621. Τούτο προς τους Άρειανούς, κτίσμα λέγοντας S. Theodor. Stud., Advers. Iconomach., cp. ult. — 99 , 497. Τούτο προς τούς έπαπορήσαντας civ ’ πώς Photius, Patr., Fragm. in Hebr. 13, 10-13. - N A. 15 (1933) 652. Τούτο σαφηνίζει αυτός δ Κύριος ειπών S. Basil., Reg. br. 251. — 31, 1249. Τούτο τό ερώτημα ομοιόν εστι τού S. Anastas. Sin., Q. 75. — 89, 704. Τούτο τό ερώτημα ούκ έχει μίαν απόκρισιν S. Anastas. Sin., Q. lOO1. — 89, 753. Τούτο τό ερώτημα την δμοίαν δύναμιν S. Basil., Reg. br. 305. — 31, 1300. Τούτο τό ζώον καλείται 'Ρινόκερως Cosmas Ind., Topogr. Christ., lib. 11. - 88, 441; W C I. (1909) 318. Τούτο τό θειον φυτόν καί θαυμάσιον Vita Philothei mon., — ν. B Η G. 1534. Τούτο τό κρίμα φανερόν εκ τών τού S. Basil., Reg. br. 46 et 150. — 31, 1112 et 1181. Τούτο τό νύν τολμηθέν παρά σού τών S. Isidor. Pel., Epist. 5, 118. — 78, 1393. Τούτο τό παιδίον ’Ιησούς vide: ’Αναγγέλλω ΰμίν εγώ Θωμάς.

Τούτου γάρ χάριν καί δ τών δλων Σωτήρ S. Cyrill. Al., De SS. Trin. cp. 1. - 75, 1149. Τούτου δε γενομένου κα'ι τά αγία Amphilochius, Vita et miracula S. Ba­ sili! ep., cp. 5. — ν. B H G. 251.

www.torrossa.com - For non-commercial use by authorised users only. License restrictions apply.

In itia Patrum Graecorum

597

Τοΰτου δε τοΰ ναοΰ τελειωθέντος Timotheus arch. Alexandr., Miraculum 1. S. Menae m. — B H G. 1257. Τοΰτου διττή αν εΐη ή λΰσις * ό μεν Euseb. Caes., Qq. Evg. ad Marinum 1. - 22, 937; M N C. 1 (1825) 61. Τοΰτους δέ οΰς έ'φην τους λόγους ό μέν Clemens Al., Fragma. incerta. — G C S. 17, 224-230. Τοΰτους δ’ ό ζητών εύρήσειεν έν πύλη Inscriptio in porta Constpl. Xanσίου. - Bes. a. 24 = 36 (1920) 202. Τοΰτους λέγουσί τινες τοΰ γένους είναι Petrus Eaod., Comment, in Matth. 2, 1. 2. - B G T. 5 (1908) 11 ss. Τοΰτου τοΰ Έλπιδίου μαθητής γέγονε Palladius, Hist. Lausiaca, cp. 49: Vita S. Sisinnii. - T S. 6, 2 (1904) 143. Τοΰτου τοΰ όρους γέγονε καί ό μακάριος Pallad., Hist. Lausiaca, cp. 10: Pambonis mon. vita. - P P R. (1897) 119-23; T S. 6, 2 (1904) 29. Τοΰτου τοΰ ορούς εγένετο πάροικος vide: Τοΰτου τοΰ όρους γέγονε καί ό. ...Τοΰτου τοΰ ουρανίου καί ψυχήν άφθαρτίζοντός τε Pachom., Rusan., Ho­ milía in Matth. 4,5 (ca 1500). - N S. 31 (1936) 347-49 ; 395-402; 456-66; 521-24. Τοΰτου τοΰ ψαλμοΰ τα μεν ρήματα S. Jo. Chrys., Horn, in Ps. 140. — 55, 426; cfr. 101, 1124; (= Photius, Q. Amph. 290). Τοΰτου το φρόνημα πάλαι ως αιρετικόν S. Basil., Reg. br. 84. — 31, 1141. Τοΰτου χάριν εβασίλευσεν έν ’Ισραήλ Orígenes, Expos, in Proverb. — 17, 161. Τοΰτο φρόνιμον οικονόμον είναι των S. Nilus, Peristeria, Sect. 12, cp. ult. - 79, 965. Τοΰτο φωνή των πιστών αεί δοξαζόντων Comment, in Ps. 110. — D A W. 52 (1906) 69. Τοΰ τύμβοιό τόσου ληίστορα 8ν S. Greg. Naz., Epigr. 142. — Μ G A. 143. Τοΰ τυράννου τΰφον κατέβαλες Canon, Ode 9. — Men. 5. (1899) 231 (21. Juni). Τοΰτων άκοΰσας ό τοΰ Θεοΰ άνθρωπος εκείνος Bàrlaam et Joasaph., Hi­ storia Aethiop. Excerpt. — N E M. 28 (1887) 96 ss; S K Q. 3 ed. (1929) 111-13. Τοΰτων απάντων υποδειγμάτων ήμίν S. Phileas, Epist. ad Thmuitas. — 10, 1561; K M A. (1929) 111-13. « Τοΰτων αυτών » φησί « μνήσθητι, Κΰριε * κατά τον τής εις Didym. . Alex., In Ps. 131. - 39, 1588. ...Τοΰτων δέ ούτως δεικνυμένων, τίς άποδέξεται Ex Epist. S. Athanasii ad Afros (Theodoret., Hist., Eccl. 2, 18). — 82, 1056.

www.torrossa.com - For non-commercial use by authorised users only. License restrictions apply.

598

In itia P atrum Graecorum

Τούτων δέ ούτως προβάντων μετά Narratio de Theodora imper.: de Theophili absolutione. — v. B H G. 1733. Τούτων δ’ ήμϊν καλώς διευκρινηθεντων Petrus Siculus, Smo. 2., Adv. Manich. - 104, 1332. Τούτων δ’ δμως ούτως εχόντων, καί ούτως Niceph. Greg., Byzant. Hist., lib. 22. - 148, 1313; CSH. 2,652. Τούτων δ° ούτως εχόντων, κάνταΰθα Niceph. Greg., Byzant. Hist., lib. 27. - 149, 101; CSH. 3 (1855) 120. Τούτων (ούν) ούτως ήμΐν διευκρινηθεντων S. Greg. Nyss., Tract. 2. in Pss. - 44, 488. Τούτων ούτως εχόντων, την βασιλικήν ώσπερ Condì. Nicaen. 2m, Decretum de fide. - P I C. 2, 101-02. Τούτων οΰτωσ'ι κεφαλαιωδώς προς τα Bessarion Card., In calumn. Plato­ nis, Hb. 3. - M B. 2 (1927) (= Q F G. 22) 220-421. Τούτων ούτως ρηθέντων τη δεύτερη ήμ. S. Gregentius ep., Disput. 3. cum Judaeo. — 861, 725. Τούτων ούτως τελούμενων καί πάσης Prophetiae theosophicae. — D A A. 1 (1927) 324-32. Τούτων συγγενής Παμμάχιος PaUadius, Hist. Eausiaca, cp. 62: Pammachii vita. - T S. 6, 2 (1904) 157. Τούτων τοίνυν κατά δύναμιν ειρημενών Gregor. Akynd., De essentia et operat. Dei, Hb. 2. — 151, 1220. Τούτων τοίνυν πάντων γινομένων πάλιν Passio S. Thomae ap. — v. B Η G. 1828. Τού υ'ιοΰ τής αγάπης, περιφραστικώς τού Oecumenius Triccae ep., Fragm. in Col. 1, 13. - N A. 15 (1933) 453. Τού υπερφυούς κάλλους τού πρωτοπλάστου Άδάμ τήν Cosmas Hieros., Stichoi in Transfigurationem. — S E P. 369. nr. 26-30. ToG φαιδρού σου βίου τα φαιδρά Canon, Ode 1. — Men. 2 (1889) 420. (8. Dec.). ToG Φαραώ θύγατερ, εύροΰσα βρέφος Theodor. Bals., Versus. — W S. 25 (1903) 179. Του Φαρισαίου καί το0 τελώνου μνημονεύσαντες S. Jo. Chrys., Horn. De profectu Evangelü. — 51, 311. Του φθαρέντος ”Αδάμ τήν ουσίαν, Χριστέ Stichoi in fer. 5. Ascensionis. - S E P . 227. nr. 365. ToG φιλαλήθους τούτου άρχιερέως S. Demetrii Miracula 6. — v. B H G. 505. ToG φιλάνθρωπου Θεού κ. Σωτήρος ημών ’Ιησού Χριστού κηρύσσοντος S. Basil., Reg. fus. Resp. 10. — 31, 944.

www.torrossa.com - For non-commercial use by authorised users only. License restrictions apply.

In itia P atrum Graecorum

599

Τού φιλάνθρωπου Θεοϋ καί σωτήρος ημών Ί . X., δς εστιν Translatio S. Anastasii m. — ν. B Η G. 88. Τού φοβερού δικαστοϋ την εξέτασιν Romanos Melod., Poèma. — Μ R Μ. (1937) 144-49; T R Μ. 1 (1952) 9-16. Τού φόβου των ’Ιουδαίων επικειμένου Euseb., Qq. ad Marin., Suppl. — 22, 984. Τού φωτός τού θείου αστραπαί Canon, Ode 1. — Oct. (1885) 153. Τού Χριστιανού σε δόγματος προασπιστήν Photius, Q. Amphiloch. 225. — 101, 1016; Μ NC. 1 (1825) 346. Τού Χριστού βασιλεύσαντος Ιουδαίοι Nicephorus Blemm., Ih Ps. 98. — 142, 1550. Τοΰ χρόνου το μέν άπεπτη, το δέ παρείναι S. Isidor. Pel., Epist. 3, 173. — 78, 864. Tò φαιδρόν κήρυγμα τής άναστάσεως μαθούσαι Stichoi in fer. 4a Paschae ad Vesperas. — S E P. 179. nr. 242. Tò φαινόμενον τοΰ Χριστού, τί ήν; φύσις Photius Q. Amphil. 228. — 101, 1284. T o' Φάσκοντες είναι σοφοί, εμωράνθησαν S. Isidor. Pel., Epist. 2, 213. — 78, 656. Tò φειδωλόν καί γλίσχρον των πλουσίων Theophylact., Comm. in epist. S. Jacobi, cp. ult. — 125, 1181. Tò φθάσαν ενηχηθήναι καί ήμετέραις Nicephorus Moschopulos, Epist. ad metropol. Cretae. — B Z. 12 (1903) 217. Tò φιλάλληλον, θεοφιλέστατε, μέγιστον Ιν Proclus ep., Epist. ad Domnum Antioch. - 65, 881; MCC. 7,321; ACO. IL P (1935) 67. Tò φιλαρέτων βίους άνδρών ταΐς φιλ. Vita SS. Andronici et Athanasiae. - LMB. 1 (1911) 166-73. Tò φιλόθεον, καί μισοπόνηρον ήθος Eusebius ep. Doryl., Libellus ad Sy­ nod. Calced. - A C O . IL P (1933) 8; MCC. 6,985. Tò φιλόθεόν σου καί το χρηστόν τού Nicolaus Cp. Patr., Epist. 51. — 111, 241; S R. 10 (1844) 322. Tò φίλοικτον τοΰ κράτους σου καί την φιλανθρωπίαν Theodor. Prodr., Carmen in imp. Isaak Angel. — R H C. 2, 759-761 (partim ed.). Tò φιλομαθές καί σπουδαΐον άγάμενος τής Euthal. ep. Suie., Prol. in 14 epp. Pauli. - 85, 693; cfr. B H G. 1453. Tò φιλομαθές καί φιλόπονον τής ΰμετέρας S. Cyrill. Al., Epist. 55. De Symbolo. - 77, 292; MCC. 5,384; ACO. I. P (1928) 49. Tò φιλομαθές τών ανθρώπων παρά τών Manuel Calée., De principiis fidei. — 152, 429; CAN. P (1672) 183-285.

www.torrossa.com - For non-commercial use by authorised users only. License restrictions apply.

600

Initia Patrum Graecorum

Τό φιλοπόνως προσδιατρίβειν ταΤς αμαρτίαις Georg. Schol., Capita. — Ρ G S. 4, 300-06. Τό -φοβέρισον εΐρηται, αντί τού S. Maximus Cf., Q. 56. — 90, 828. Τό φρόνημα ημών κατά την άποστολικήν Julius Pp., ad Prosdokium epist. - Μ C C. 2, 1245; Ρ E. 8, 954; L, A L. (1904) 283-86; A W G . - N . F . 7 (1904) 4, 39-41. Τό φυλάσσειv εντολήν, εις ζωής Antioch. Mon. De observatione mandati. - 89, 1788. Τό φως άνέτειλεν έν σπηλαίφ τό ά'δυτον Stichos in Chr.1 Nativ. — S E P . 95 nr. 45. Τό φως διαυγές, πλήν εν όστράκφ μένον Joann. Metrop. Naupact., Stichoi in Transfigur. — SE. 15 (1903) 469. Τό φως ό λύχνος, οι νόες και λυχνία Joann. Geom., Versus 100. — 106, 946. Τό φώς σου περιλάμπον με ζωογονεί Χριστέ μου Symeon Neotheol., Smo. 23 (versific.). - Z S N. (1886) 2,34-36. Τό φώς στολή μοι, νυν δέ χλαμύς Joann. Geom., Versus: 83. — 106, 939. Τό φώς τό αισθητόν, και τό άνωθεν φερόμενον Theodoret., De Princip. 2. - 83, 825; R Τ C. (1904) 36-67. Τό φώς τό άπαστράψαν εν Θαβώρ, οι Λατίνοι Canon de differentiis inter Datinos et Graecos. Ode 9. — A B V. 1,6 (1937) 43. Τό χαριτόιτνουν τής σοφίας δργανον, και Joann. Mon. Euchait., Canon in hon. S. J. Chrystost. - A B V. 1,7 (1937) 44-52. Τό χρέος, δπερ επηγγειλάμην τφ μακαρ. Cassian, Ad Leontium de Patri­ bus in Skete. - E Ph. 11 (1913) 57-65; 161-76; 225-43; Ph A. 1 (1893) 47-55; cfr. Corpus Scriptor. Eccles. lat., 17, CII. Τό χρήμα θειον, ασθενών βάρη φέρειν S. Theodor. Stud., Poema 17. — 99, 1785; T B N. 28 (1938) 38. Τό χρήμα τών επιστολών ή φύσις Nicetas Mag., Epist. ad Michaelem. — N E . 19 (1925) 186-87. Τό Χριστόν καί Θεόν ήμών, ό Πέτρος Photius, Epist. 2, 68. — 102, 880. Τό Χριστός όνομα Ούτε δρου δυναμιν εχει S. Cyrill. AI., Scholia De Incarn. - 75, 1369; ACO. I. P (1924) 219. Τό Χριστός όνομα, οΰ φυσεώς εστι δηλωτικόν S. Maxim. Conf., De 2 vo­ luntatibus. — 91, 268. Τό Χριστού δνομα κυρίως μεν τό συναμφότερον Nicetas, Commentar, in Greg. Naz. Hom. in Chr.1 Nat. — Η H S. (1587) 20-84. Τό ψεύδος άρδην άπηγόρευται Χριστιανοΐς Antiochus mon., De mendacio. - 89, 1564.

www.torrossa.com - For non-commercial use by authorised users only. License restrictions apply.

Initia Patrum Graecorum

601

TÒ φ παρέλκεται' tò φ ή δόξα προς τά Photius Patr., Fragm. in Rom. 16, 27\ - N A. 15 (1933) 544. Tò · Ώς αν βίωσης, λοιδορηθήναί σε δει S. Isidor. Pel., Epist. 5, 238. — 78, 1476. T o' Ώς νήπιος ελάλουν, ως νήπιος S. Isidor. Pel., Epist. 1, 443. — 78, 425. Τραγικής εδεΐτο γλώττης τού μεγάλο. Theodorei., Epist. 33. — 83, 1212.. Τραγωδίας άξιον tò κατά την Theodoret, Epist. 70. — 83, 1240. ...Τραϊανού δέ έφ’ δλοις ε'τεσιν είκοσι Quadrati Fragm. — F P A.2 1 (1901) 376. Τραϊανού τά 'Ρωμαίων σκήπτρα διεποντος καί σφοδροί) διωγμού Passio S. Zosimi. - Ε Μ B. 2 (1912) 79. Τραϊανού τά 'Ρωμαίων σκήπτρα διεποντος καί τής είδωλικής Passio S. Eu­ statici et soc. - AB. 3 (1884) 66-112; G X R. (1907) 126-28; V. B H G. 642. Τραϊανού του βασιλέως των τής 'Ρώμης άρτι Passio S. Phocae. — LMB. 2 (1912) 204. Τραϊανού τού δυσσεβούς βασιλέως Sym. Metaphr., Passio S. Eudoxii et Soc. - 115, 617; A S. - 5. Sept.-2, 511; v. B H G. 1604. Τραϊανού τού δυσσεβούς τής 'Ρωμαίων άρτι βασιλείας Passio S. Hyacin­ thi. - LMB. 2.(1912) 132. Τράνωσόν μου την γλώσσαν σωτήρ μου Romanos melod., Hymnus. — Th. 14 (1936) 59-69. Τραπεζούς ή πόλις, πόλις αρχαιότατη, καί Eugèuicus Nomophylax, (Panaretos) Encom. in urbem Trapezunt.· — T E O . (1832) 370-73. Τρεις αποκαταστάσεις οιδεν ή Εκκλησία S. Maximus Cf., Q. 13. — 90, 796. Τρεις άρεταί είσιν, (αί) προνοοΰσαι τού νού Isaías abb., Smo. 7: De vir­ tutibus. - 40, 1205; A A I . (1911) 45. Τρεις δέ ήσαν oí υίοί Κορέ τεταγμένοι μετά άλλων Didym. Alex., In Ps. 41. - 39. 1357. Τρεις δικαιοσύνης oí τά θεία σοφοί S. Maximus Cf., Q. 11. — 90, 793. Τρεις είναι οι τρόποι τής προσοχής Symeon jr., De tribus modis orationis. - 120, 701. Τρεις είσι δουλείας τρόποι' εις μεν ô S. Joann. Dam., In Epist. ad Rom. - 95 , 441. Τρεις είσιν αί χάριτες, αλλά σύ μία Theodor. Ptochopr., Versus. — PTM. (1898) 325. Τρεις είσι τάϊεις, εν αίς προκύπτει Isaac Syr., Smo. 11. — IS . 64-67; S I S . (1895) 45-46. Τρεις είσι τής προσευχής κ. προσοχής Symeon Neoth., Methodus orationis Hesvchast. - O Ch. 9 11927) 150: cfr. 120. 299 nr. LXXVII.

www.torrossa.com - For non-commercial use by authorised users only. License restrictions apply.

602

In itia P atrum Graecorum

Τρεις εμφαίνει τάς άτοπίας τό άποσΐολικόν S. Maximus Cf., De Christi hu­ manitate; Marcus Eugen., Smo. in Phil. 2,7. — S. 13 (1890) 65-71; EMC. (1917) 29-33. Τρεις εύρίσκο μεν τάξεις των προσερχομένων Timotheus presb., De recep­ tione haereticorum. — 861; 12 et 69; C Η M. (1648) 449-62. Τρεις ήσαν ήμέραι αί τον προφήτην S. Gregor. Nyss., Epist. 22. — 46, 1088; P G N . (1925) 71. Τρεις μεν οΐ πρώτοι επιγεγραμμένοι των υιών Eusebius Caes., In Ps. 47. - 23, 417. Τρεις με προς τριώνυμον παροτρύνουσι Jo. Euchait., Encom. in tres Hierarchas. - E Ph. 31 (1932) 80-91. Τρεις οίδα πρώτους τής επιστήμης στ. Joann. Geom., Versus: 117. — 106, 953. Τρεις οίονεί άρετάς παραλαβών δ Origenes, Hom. 8. in Jeremiam. — 13, 336; G C S. 6 (1901) 55-63. Τρεις’ Ό πρώτος τό μηκέτι άμαρτήσαι S. Anastas. Sin., Q. 104. — 89, 757. Τρεις δ Στέφανος συ στεφανίτας έχεις Versiculi de S. Andrea. — A S. 17. Oct. - 8, 126. Τρεις σοφίης πολυίστορος έκκριτοι Versus in tres philosophos. — 106, 919; B G C. 2, 472. Τρεις τάξεις εύρίσκομεν τών προσερχομένων Timoth. Cstpl., De Recept. Haeret. - 861, 12 et 69; CHM. (1648) 449-612. Τρεις τάς άνωτάτω δόξας περί Θεού Mich. Psellos, Ex 1° sermone: De Filio. - B C A. 6 (1928) 162-66. Τρεις υποστάσεις ύμνούμεν Θεαρχικάς Canon, Ode 1. — Pen. (1883) 338; Oct. (1885) 452. Τρέπει δέ Ιπι προσευχήν εντεύθεν τόν λόγ. Theodor. Mops., Comm. in Habacuc Orat. — 66, 441. Τρέχων άπάσας τάς έπιστήμας Joann. Geom., Versus: 139. — 106, 962. Τρία απαιτεί δ Θεός παρά τού Χριστιανού (S. Athanas.) Smo. exhortato­ rius. - 28, 1108; cfr. R O C. 13 (1908) 407-10. Τρία γέ μην δείπνα τόν Κύριον, κατά τόν S. Eutych. Patr. Cstpl., De Pa­ scha et Ss. Euch. — 862, 2392. Τριάδα θεαρχικήν δοξάσωμεν ταΐς Canon, Ode 1. — Pen. (1883) 207. Τριάδα τήν άκτιστον, ήν εύσεβώς εκηρύξατε Canon, Ode 1. — Men. 1 (1888) 118. (10. Sept.). Τριαδική στερρότητι πολυθεΐαν έλ. Joannes, Cant. de S. Tryphone mart. - PAS . 1 (1876) 435. Τριάδι τή σεπτή παρεστώς στεφηφόρος Canon, Ode 1. — Men. 1 (1888) 298 (30. Sept.).

www.torrossa.com - For non-commercial use by authorised users only. License restrictions apply.

In itia P atrum Graecorum

603

Τριάδος θείας λατρευταί, τρισμακάριον γένος Eustathius Thess., Sequentia de S. Alpheo. - 136, 284; T E O . 36. Τριάδος θεράπων άπεδείχθης λατρεΰσας Canon, Ode 9. — Men. 5 (1899) 315 (18. Juni). Τριάδος ισάριθμοι τής Παναγίας πανόλβιοι Canon, Ode 1. — Men. 2 (1889) 17 (2. Nov.). Τριάδος τήν μοναρχίαν, “Αγιοι, θεολογοΟντες Canon, Ode 1. — Men. 2 (1889) 163 (15. Nov.). Τρία ήμΐν άπό τής επιγραφής Photius, Q. Amph. 287. — 101, 1120. Τρία θελήματα επί Θεού χρή S. Maximus. Cf., Q. 20. — 90, 801. Τρία θεωρείται περί τήν ψυχήν ημών, λογικόν S. Gregor. Nyss., Epist. ad Eetoìum ep. — B S O. 2, 196-97. Τρία καθ’ ώς φασιν, ύπάρχουσι, τα S. Maximus Coni., Epist. 9. — 91, 445. Τρία μισεΐν οίδα, καί τούς άλλους μ. Photius, Epist. 3, 6. — 102, 929; B Ph. 442. Τρία παράδοξα θαύματα Ιξ αρχής (S. Jo. Chrys.), Horn, in Ascensionem. -

52, 791.

Τρία πέφυκεν εν τή του λέοντος φύσει Anon., Physiologemata π. ζ ώ ω ν . - CAG. 4 (1837) 258. Τριάς αγία, δόξα σοι* πατήρ ό π. Mi. Psell., In hexaemeron. - OR. 5 (1936) 401-10. Τρία σημαινόμενα του, Θεός Photius, Q. Amph. 89. — 101, 561; B Ph. 279. Τριάς λαλοΐτο, καί καταρτίζοι λόγον S. Gregor. Naz., Poema: De seipso. - 37, 1022; MG A. 173. Τριάς μεν εύρεν ισαρίθμους συμμ. Jo. Euch.? - Jo. Psellos, Poema 17. — 120, 1136; cfr. 122, 909; A WG. 28 (1881) 10; Eos. 9 (1903) 8-9. Τριάς μονάς τρίφωτε, πανσθενεστάτη Cosm. Hieros., Versus in S. Greg. Nz. - 38, 669. Τριάς, σάου με" καί πάλιν καλώ, Τριάς S. Gregor. Naz., Poema in invi­ dos. - 37, 1025. Τριάς ύπερούσιε, καί ύπέρθεε, κ. (Ps. Dionys.), De Mystica Theolog. — 3, 997. Τριάς ύπερούσιε, υπεράγαθε, ύπέρθεε, π. S. Sophron. Patr., Oratio. — 87s, 4001. Τριάς φαεινή τρισσουμένη θεότης Versus in fine codicis ms. — M P G. 71 et 349. Τρία ταΰτά είσιν, εύγενέστατε κ. σ. Mich. Psell., Epistola. — AEG. 8 (1874) 206. Τρία ταύτα είώθασιν ό πολύς δμιλος Mich. Psell., In 3 Novi Test, locos. - O R. 5 (1936) 425-27.

www.torrossa.com - For non-commercial use by authorised users only. License restrictions apply.

604

Initia Patrum Graecorum

Τρία ταϋτά εστιν, οίς tò άνθρώπ. Photius, Q. Amph. 132. 101, 728. Τρία ταΰτα οφείλει πας νοΰ μετέχων Jos. Bryenn., De fortitudine. — B J B . 2,414. Τρία ταΰτα πέπονθα εν τοΐς παροΰσί σου S. Theodor. Stud., Epist. 1, 51. - 99, 1096. Τρία τοίνυν ήμΐν επί του παρόντος Euseb. Caes., Dem. Εν. lib. 1. — 22, 16. Τρίβον διοδεΰσας άκλινώς του μαρτυρίου Canon, Ode 1. — Men. 1 (1888) 276 (27. Sept.). Τρίβου συντονωτάτης προς τον Θεόν Canon, Ode 1. — Men. 5 (1899) 322 (20. Juni). Τρίδομος κλίμαξ, τρίσδεκα βαθμών πέλω Versus in: Scalam Joannis Scho­ lastici. — B C C. 1, 390. Τριήμερος αναστάς 1κ του τάφου Stichoi in Pascha. — S E P. 193. nr. 273. Τριπλής δεκάδος τάς αναβάσεις βλέπων Cosmas mon., Stichoi. — K B K. (1918) 118. Τρισθανέες, πρώτον μέν εμίξατε S. Greg. Naz., Epigramma 170. — M G A. (1709) 138; J A P . 1 (1813) 585. Τρισσοφαεΐ τής θεαρχίας λαμπρότητι Canon, Ode 1. — Men. 4 (1898) 246 (4. Apr.). Τριστάτας κραταιοΰς, ό τεχθε'ις εκ παρθ. Canon in S. Crucem, Ode 1. — GOO. 3 (1734) 286. Τρίς τον Κύριον αρνησάμενος τών S. Isidor. Pel., Epist. 1, 356. — 78, 385. Τρίτη δέ ήμερα εις το προωρισμένον (S. Clemens), Horn. 6. — 2, 196; G C S. 42 (1953) 105-16; v. B H G. 327. Τρίτη μέν ήν Αισχίνη κειμένφ· ή δέ Synesius ep., Epist. ad Euoptium fratrem. - 66, 1324; PSC. (1631) 160. Τρίτην πέμπω ταύτην Ιπιστολήν S. Jo. Chrys., Epist. 41. — 52, 632. Τρίτην ταύτην επιστέλλων σοι, κράτιστε δέσπ. Bessarion Card., Epist. ad Constantin. Palaeolog. — Arm. 4 (1906) 258 ss; N E . 3 (1906) 15-31 ; D P P . 4 (1930) 32-45; Μ B. 3 (1942) 439-49. Τρίτην ταύτην επιστολήν υμών εδεξά μην S. Theodor. Stud., Epist. 10. ad Anatol. et Sab. - Μ B N. 8, 9. Τρίτον γράφω προς τήν σήν ήμερότητα Honorius imp., Epist. ad Arcad. - 47, 14; SCO. 8, 243, Un. 31. Τρίτον δέ φησιν ή Γραφή, « τον Χαναναιον » Orígenes, Horn. 22 in Jes. Nave. Fragm. — G C S. 30, 432 ss. Τρίτον επί τοΐς προλαβοϋσί μοι δυσ'ι λόγοις Beontius, Adv. Incorrupticolas et Nestorianos. — 86l, 1357; S R. 10 (1844) gr. 66-94. Τρίτον ήμΐν τουτονί συμβαλών ό περιβλ. Macarius Magnes., Apocriticos, lib. 3. Prooem. - MM B. (1876) 51.

www.torrossa.com - For non-commercial use by authorised users only. License restrictions apply.

Initia Patrum Graecorum

605

Τρίτον μέν αληθώς τούτο σΰμφημι Euseb. Caes., Qq. Εν. Suppl. 11. — 22, 1005. Τρίτον μήνυμα τής του Προδρόμου μνη. In tertiam inventionem capitis S. Joann. Bapt. - A S . - 24. Jun. - 4, 736-39; v. B H G. 842. Τρίτον τής 'Ρωμαίων Εκκλησίας προέστη Κλήμης Passio S. Clementis, (ex Metaphraste). - 2, 617-31; F P A.2 1 (1901) 28; v. B H G. 349; D P A. 2 (1913) 50-80; v. S R B. 1 (1940) 183 hr. 208, 22; cfr. Τρίτος τής 'Ρωμαίων. Τρίτον «το μη επιδέχεσθαι Photius Patr., Smo. phil. 11. — A F O. 1 (1900) 43. Τρίτον τούτο τού μισοκάλου καί παμπονήρου (Symeon Met.), Vita S. Aeacii Capp. - 115, 217-40 et A S. - 8. Mai. 2, 762-66 (3* ed. App. XXXVIIIXEVI); v. B H G. 13. Τρίτος γάμος παρά τής εκκλησίας Demetr. Chômât., Resp. can. 198. — ASC. (1891) 709. Τρίτος γάρ από ΙΙέτρου τού κορυφαίου Clemens Pp. m. Chersonae, Epitome de Gestis Petri (Passio). — v. B H G. 344. Τρίτος γάρ μετά Πέτρον τον μέγαν Clemens Pp. m. Chersonae, Epitome de Gestis Petri (Passio). — v. B H G. 347. Τρίτος τής 'Ρωμαίων εκκλησίας προέστη Passio S. Clementis Pp. — D P A . 2 (1913) 50-80; cfr. Τρίτον τής 'P. Τρίφωτον ένιαίαν αΐγλην άτμητον, τρισηλίου Joann, mon. Euchait., Canon in hon. S. J. Chrysost. Ode 1. - A B V. 1, 7 (1937) 17-22. Τρίφωτος ήμίν Ιδού επέλαμψε περιώνυμος. Passio SS. Menae, Victoris et Vincent. - I M A . (1884) 284-324; v. B H G. 1251. Τρίφωτος των Πατέρων σήμερον άνέτειλε Canon, Ode 1. — Men. 6 (1901) 542 (30. Aug.). Τριχώς λέγεται ή προσφδία· λέγεται Grammaticalia excerpta. — C A G. 4 (1837) 308. Τρίψον βόλον ώσπερ κινναβάρην, επειτα De aurea scriptione. — Μ P G. (1708) 5. Τριών γέ τοι τούτων περί τον άνθρωπον Clem. Al., Paidagogos. — 8, 249. Τριών ευαγγελιστών ως άναγκαίον Orígenes, Tom. 17. in Matth. — 13, 1473; G C S. 402, 575-703. Τριών ό Λευΐ γεγένηται παίδων πατήρ, τ. Theodoret., Qq. et Resp. in 1. Reg. - 80, 529. Τρόπος εστί λέξις ή φράσις πεποιημ. Anon., De tropis. — B G C. 3,285. Τρόπος εστ'ι φράσις Ικβεβηκυϊα την Kokondrios, De tropis. — B G C. 3, 288.

www.torrossa.com - For non-commercial use by authorised users only. License restrictions apply.

606

Initia Patrum Graecorum

Τροφήν έξαιρέτως δίδωσι τοΐς φοβούμενοις αυτόν Didym. Alex., In Ps. 110. - 39, 1541. Τροφής οίασούν ούχ ήψάμην την χθες Gregor. Cypr., Epist. 114. — E Ph. 3 (1909) 45; S E G. (1910) 89-91. Τροχός τίς εστιν άστάτως πεπηγμένος S. Gregor. Naz., Poèma 2, 19. — 37, 787. Τροχού φύσις στρεπτή, καί ούχ έστώσα εν ταυτφ Didym. Alex., In Ps. 82. - 39, 1480. Τρύφων ό θαυμάσιος, ό τής άκηράτου Passio S. Tryphonis m. — Ε Μ B. 1 (1911) 1-7. Τρώες μεν κα'ι ’Αχαιοί επ’ άλλήλοισι (Leo philos.) - Jo. Geom., Poèma. — 106, 921; B G C. 2,471. Τρωθείς αγάπη τού Παντοκράτορος Canon, Ode 9. — Men. 3 (1896) 408 (28. Jan.), Τύμβε, τίς ή πόθεν ήν, ε'τι παΐς τίνος Sophronius Hier., Versus in Jo. Eleemosinar. — 873, 4009. Τύμβοι καί σκοπιαί καί ούρεα καί S. Greg. Νζ., Epigramma funereum. — P A S . 2, 179; Μ G A. 155; J A P. 1 (1813) 594. Τυμβολέται, γάστρωνες, ερευγόβιοι S. Greg. Naz., Epigramma 172. — J A P . 1 (1813) 586. Τύμβος Ιγώ κλέος ήα περικτιόνων S. Greg. Naz., Epigramma 239. — J A P. 1 (1813) 601. Τύμβος εγώ, σκοπιή τις άπ’ οΰρεος S. Greg. Naz., Epigramma 224. — J A P. 1 (1813) 599. Τύμβος εγώ τύμβων πανυπέρτατος S. Greg. Naz., Epigr. 181. — M G A. 164; J A P. 1 (1813) 600. Τύμβος ε η ν νύν δ’ είμί λίθων S. Greg. Naz., Epigramma 221. — MG A. 162; J A P. 1 (1813) 598. Τυπικώς ή πρώτη Εύα ζωή S. Nilus, Epist. 1, 266. — 79, 180. Τυπικώς, μάλλον δέ προφητικώς S. Nilus, Epist. 1, 330. — 79, 201. Τύπον τής αγνής λοχείας σου πυρπολουμένη S. Jo. Damasc., Can., Ode 9. - C P C . (1871) 236. Τύπος ήν παρ’ Έβραίοις, εις τό vide: Πολλοί γάρ τούτο άγνοούσιν. Τύπος ήν τών νέων τα παλαιά, καί Photius, Q. Amph. 265. — 101, 1088. Τύπος τής άνθρωπίνης φύσεως ό Λάζαρος Sophron. Patr. Hieros., Stichoi in Lazarum. — S E P . 520. Τυπών μέ τις καί μόνον εμπου S. Theodor. Stud., Poèma 57. — 99, 1796. Τυραννικόν τι χρήμα τεκόντων στοργή Vita Joannis Calybitae. —*ν. B Η G. 869. Τύρος ερμηνεύεται συνοχή, ήτοι S. Nilus, Epist. 3, 182. — 79, 469.

www.torrossa.com - For non-commercial use by authorised users only. License restrictions apply.

In itia P atrum Graecorum

607

Τυροφόρος. και κρασοφόρος όμοΰ δε κατάλληλοι Theodor. II. Eascar.,’ Epist. 39 (188) ad Georg. Muz. - U F . 237. Τυτθή μάργαρος έστίν, άτάρ S. Greg. Naz., Epigramma (21). — M G A. 75; J A P . 1 (1813) 544. Τυτθόν ετι ζώεσκες έπι χθονί’ πάντα S. Gregor. Nz., Poema 97. — 37, 1450; MG A. (1709) 120; J A P . (1813) 561. Τυτθόν ετι πνείεσκες Ιπι χθονί S. Greg. Naz., Epigramma 7. — J A Ρ. 1 (1813) 541. Τυτθόν μέν πτολίεθρον, άτάρ S. Greg. Naz.,'Epigramma 135. — Μ G A. 32; J A Ρ. 1 (1813) 575. Τυφλός μεν ό των αρετών χορός S. Isidor. Pel., Epist. 5, 240. — 78, 1477. Τυφλούς δμμάτων συνεργεί«? θεϊκή, θεομακάριστε, πάθη Theophan., Stichoi. - Ε A. 21 (1901) 40. Τΰφον ήμιν εγκαλεΐς, ώ αγαθέ, και ούχ αμαρτάνεις Greg. Cypr., Epist. ad Staurac. - S E G. 75-77; M A P. - 8. Ser. - 6 (1904) 100; E Ph. 3 (1909) 31, Τύχη μέν παρά τοΐς Έλλησιν έρρέθη. S. Anastas. Sin., Q. 19. — 89, 513. Τφ άγαπητφ άδελφφ συλλειτουργφ Theodorus ep., Epistula in Ss. Cirycum et Julittam mm. — ·ν. B H G. 316; cfr. 315. Τφ άγίφ ομολογητή... εί κάι μάλιστα Epistulae Anastasiae et Chrysogoni. - v. B H G. 83. Τφ άγίφ Πέτρώ τφ άποστόλφ έδειξεν ό Θεός Isaias abb., Smo. 10. — A A I. (1911) 67. Τφ άγίφ πνεΰματι χρισθε'ις προσηγορεύθη Χρ. Paulus Samos., Fragm. 1. - S P A . (1924) 132; T U. 44-3. Ser. 14. (1924) 5,339. Τφ άδελφφ η τη αδελφή υποβάλλει S. Ephrem, Exhort. 35. — Ε S Ο. 2, 129. Τφ άθετοΰντι τον νόμιμον γάμον, και Canones ΡΡ. Gangrensium. — 114, 257 (Sym. Met.); 133, 77 (= Alex. Aristenos); cfr. 137, 1241 (= Theo­ dor Balsam). Τφ άθλοφόρφ και σοφφ Παντελεήμονι, νυν Niphon. mon., Kontakion S. Panteleemon. — A B V. 2,130-35. Τφ άκροτάτφ φωτΐ έλλαμπόμενος Canon, Ode 1. — Men. 5 (1899) 333 (22. Juni). Τφ άπαλλάξαντι ημάς τής πίκρας Nicephorus Blemm., In Ps. 99. — 142, 1551. Τφ άπό ψυχής ήνωμένφ έμοι ώς ψυχή Theodor. II. Eascar., Epist. 52 (201) ad Georg. Muz. - T E F. 247-48. Τφ άρρήτφ φέγγει τού Χριστού, μάκαρ Hymnus in S. Sabam jr., Ode 1. - C E S. (1893) 188 ss.

www.torrossa.com - For non-commercial use by authorised users only. License restrictions apply.

608

In itia Patrum Graecorum

Τφ “Αντίδι μέν σε άναφέρουσι, Γάλλον Photius, Epist. 3, 14. — 102, 937; BPh. 520. Τφ αυτφ μην! Ιγένετο τιμία πατριαρχική Antonius Patr. Cp., Litterae spectantes ad ecclesiam Russiae (1391). — MAD. 2 (1862) 157-58. Τώ αυτφ μην! έδέησε καί τφ Καρβαληνφ Θεοδ. Decretum synodale, Cp. (1316). - Μ AD. 1 (1860) 47-48. Τφ βασιλεΐ άρ’ ’Ιωάννη απηνές τής τύχης cfr. Μαθητιώντί σοι, ώ πολντίμητε. Amiroutzes, De Synodo Florentino. — O C. - N. Ser. 9 (1920) 24^-35. Τφ βασιλεΐ και Δεσπότη τού παντός Anatolius, Idiomeion. — C Ρ C. (1871) 117. Τφ βασιλεΐ των αιώνων άφθάρτφ Inscript, monast. S. Cathar. Sin. — B M S. 1, 559-60., Τφ βασιλεΐ τών αιώνων μετεστρατεΰθης, σοφέ Officium S. Mercurii (Hesperinos). - BMC. (1937) 106-16. Τφ βασιλεΐ τών βασιλευόντων, ουτινος εν τή Leo Ppa., Epist. ad Constantin. imp. — MCC. 11,725. Τφ βασιλεΐ τών ουρανίων Δυνάμεων Canon, Ode 1. — Men. 4 (1898) 393 (26. Apr.). Τφ βλασφημήσαντι εις τό Πνεύμα Sym. Thess., Q. 78. — 155, 936. Τφ γάρ ακριβώς επίστασθαι τών κρινομένων Didym. Alex., In Ps. 93. — 39, 1504. Τφ γάρ μη διεστραμμένφ συλλόγφ Nicephorus Blemm., In Ps. 110. — 142, 1573. Τφ γράμματί σου, τέκνον ήμών, εντυχόντες Nicolaus Cp., Patr. Epist. 84. - 111, 289; SR . 10 (1844) 359. Τφ Δαρ'ιδ ψαλμός · Τουτέστιν, ύμνος κα! δοξολογία S. Cyrill. Alex., In Ps. 100. - 69, 1260. Τώ δέ άγίφ Μακαρίφ τφ ’Αλεξανδρεΐ συντε. Vita S. Macarii Alex., ex Pal­ ladii Hist. Laus. 18.1 - 34, 184; cfr. TS. 6,2 (1904) 47. Τφ δέ άλλφ συντετύχηκα Μακαρίφ vide: Τφ δέ άγίφ Μακαρίφ. S. Macarii Alex. - Τ S. 6, 2 (1904) 47; cfr. 34, 184. Τφ δέ πρώτφ τής Κΰρου βασιλείας έτει Flav. Joseph., Antiquit. Jud., Hb. 11. - Ν Α Ι . 3 (1892) 4. Τώ Δεσπότη μέν ήσαν οί πόδες κάτω Theodor. Prodr. - Nicol. CaUiclis, Carmen in Christi et S. Petri crucif. — 133, 1224; S N C. 15. Τφ δεσπότη μου και σοφφ στεφηφόρφ Theognost., Canones. — C A G. 2, 1. Τφ δεσπότη μου κατά πάντα χάριν ομολογώ Eusebius Caes., Epist. ad Eu­ phration Bai. - Ο A W. 31 (1934) 4-6.

www.torrossa.com - For non-commercial use by authorised users only. License restrictions apply.

Initia P atrum Graecorum

609

Τφ δέ τετάρτφ έ'τει τής βασιλείας Λαρείου Jo. Malal., Chronogr. lib. 8. — 97, 304. Τφ δευτέρφ ληστή εϊρηται, καί S. Nilus, Epist. 3, 45. — 79, 413. Τφ διεληλυθότι τους οί·ρανούς ’Ιησού Synodus Lateranens. Roman. — MCC. 10, 868. Τφ διερευνώντι φιλομαθώς οΰκ Photius, Q. Amph. 248. — 101, 1052. Τφ δόγματι τφ τυραννικφ οί δσιοι Cosmas Hieros., Hymnus. — 98, 473; CPC. (1871) 188. Τφ εκ τής άνωθεν θείας πανσθενούς παντο. Epistola Ss. Patriarchar. or. ad imp. Theophilum de s. imaginibus. — R O. nr. 28. a. 3 (1913) 22539; nr. 29 a. 3 (1913) 272-85; nr. 30 a. 3 (1913) 349-66. Τφ έλέφ τον ελεον έπικτώμενος Ignatius, Hymnus. — E A. 22 (1902) 70. Τφ εμφ βασιλεΐ καί Θεφ, τή κρείττονι Mi. Psell., De Psalmis et eorum inscriptionibus. - S K. 18 (1888)603-08; O R. 5 (1936) 372-85. Τφ ένθέφ πόθφ την "ψυχήν, Ένδοζε Canon, Ode 1. — Men. 3 (1896) 173 (8. Jan.). Τφ έν φιλοσόφοις σοφφ καί ρήτορι ρητ. Constantin. Acrop., Epist. ad Man. Holob. - T E M. (1893) 29. Τφ έξακισχιλιοστφ τριακοσιοστφ δεκάτφ ετει του κόσμου, τής δέ Georg. mon., Vitae imperator, recentior. — 109, 824-984; Η B C. (1685) 499; C S B. (1838) 763-924. Τφ επουρανίφ βασιλεΐ των αιώνων Χριστφ Martinus Pp., Epist. ad Con­ stantin. imp. — MCC. 10, 789; P E. 87, 139. .Τ φ Έφραΐμ έξήνθησαν πολιαί, άλλ’. S. Isidor. Pel., Epist. 1,314. — 78, 364. Τφ Ζαχαρία μέν έπήλθεν ή είρημένη Origenes, Hom. 6. in Duc. (lacun.). - G C S. 35 (1930) 34-44. Τφ ζήλφ Χριστού, τφ θείφ πυρπολουμενος Steph. Sabait., Kontakion in hon. Procopii Mart. — S E P . 472. nr. 2. Τφ ζώντι θνητω καί νεκρφ ζωηφ. Stichoi in St. Method. Patr. 5. — D E I . 2 (1885) 585; A S. - 14. Jun. - 2, 969. Τφ ζωοδόχφ σου μνήματι αί τίμιαι μαθήτριαι Stichoi in Domin. «Mulier, unguenta, portantium». — S E P . 209-10. nr. 310. Τφ ζωοδόχφ σου μνήματι παρεστώσαι Stichoi in Dominica « Mulierum un­ guenta portantium ». — S E P. 207-08. nr. 306. Τφ θαυμασιωτάτφ καί μεγαλοπρεπεστάτφ Theodoret., Epist. 31. — 83, 1209. Τφ θαυμαστώ σύμβοΰλφ τον ακροατήν Theodoret., Epist. 1. — 83, 1173. Τφ θείφ ζήλφ Χριστού πυρπολουμενος Stephanus, Hymn. de S. Procopio mart. — P A S'. 1 (1876) 328.

www.torrossa.com - For non-commercial use by authorised users only. License restrictions apply.

610

Initia Patrum Graecorum

Τφ θείφ φωτ'ι λαμπόμενος, κα'ι συν Canon, Ode 1. — Men. 3 (1896) 291 (19. Jan.). Τφ θέλοντι σωθήναι προ πάντων (S. Athanas.), Symbolum. — 28, 1585. Τφ Θεφ από μήτρας εκλελεγμένος S. Theodor. Stud., Cant, de S. Euthymio, - Orestes, Hymn, in S. Macarium jr. — PAS. 1 (1876) 338 et 305. Τφ θρόνφ εν ουρανφ τφ πώλφ επ'ι τής γης Roman. Melod., Kontakion in Dom. Palmar. — A B E . (1932) 3-12. Τώ θρόνφ πάρεστηκώς, μακάριε, τής Hymnus in S. Sabam jr., Ode 1. — CLS. (1893) 127 ss. Τφ θρόνφ τού Θεοΰ παρεστώς στεφηφόρος Canon, Ode 1. — Men. 5 (1899) 301 (16. Juni). Τφ ίερωμένφ πλούτος μέν ό τής S. Isidor. Pel., Epist. 3, 354. — 78, 1012. Τφ ’Ιωάννη τον λόγον ! τφ εκ Δαμασκό® Constantin. Acrop., In S. Jo. Dá­ maso. - 140, 812-85; A S. - Mai 2. - 731-60. v. B H G. 885. Τφ κα' έ'τει τής 'Ηρακλείου βασιλείας De nativitate Mohammedis. — N E. 15 (1921) 358-61. Τφ καιρφ εκείνφ « Έφανέρωσεν εαυτόν ό Theophanes Ker., Horn, in 11. matutin. - 132, 764; S E K . (1860) 159. Τφ καιρφ εκείνφ, όπου επολέμησεν (Gennadius Cstp. Patr.), ex Hist. Patriarchica. - 160, 312; CSB. (1849) 78-204. Τφ καιρφ, εν φ Κλαυδιος την εαυτό® Passio Ss. Caesarii et Juliani. — A S. - 1. Nov. -1, 106-17; v. B H G. 284. Τφ καιρφ των διωγμών ημών ήσθένησεν Passio S.ae Pherbutae et soro­ ris ejus et ancillae. — P O. 2 (1907) 439-44 ; A S. - 22. Apr. - 3, I ; v. B H G. 1511. Τφ καλάμφ το® Ευαγγελίου εκ το® βυθό® Canon. Ode 1. — Men. 2 (1889) 329 (30. Nov.). Τφ Καλλίστφ διά λόγου προσφθέγγομαι, επεί κα'ι Theodor. II. Bascar., Epist. 1 (135) ad Callistum Grammatic. — T L F. 190-91. Τφ κανόνι ίδιον τό ευθές υπέρ άλλο τι καί Theodor. II. Lascar., Epist. 1 (140) ad Demetrium Iatropulum. — T L F. 197. Τφ κρίματι το® κλέπτου, ή το® S. Basil., Reg. br. 142. — 31, 1177. Τφ Κυεβφ τής 'Ρωσίας υπόκεινται επισκοπαί Kievenses dioeceses. — Z K. 13 (1892) 247. Τφ Κυρίφ εξομολογεΐοθαι δει κατά τε τό Eusebius Caes, ep., In Ps. 106. - 23, 1320. Τφ κυρίφ ευχαριστήριος· Ευλογεί, ή Nicephorus Blemm., In Ps. 102. — 142, 1554. Τφ λόγφ μέν την άρετήν κοσμο®ντι S. Isidor. Pel., Epist. 5, 527. — 78, 1625.

www.torrossa.com - For non-commercial use by authorised users only. License restrictions apply.

In itia P atru m Graecorum

611

Τφ λόγφ tò των παθών μου σκίρτημα Canon, Ode 1. — Men. 1 (1888) 213 (20. Sept.). Τφ μβ' Ι'τει τής βασιλείας Αύγουστου Excerpta historica. — CAP. 2 (1839) 87-163. Τφ μέν Άσάφ εΐρηται ό ψαλμός ανήνεκται Eusebius Caes., In Ps. 76. — 23, 885. Τφ μέν Δαυίδ επιγέγραπται ό ψαλμός · ή Eusebius Caes., In Ps. 15. — 23, 153. Τφ μέν Κυρίφ ευχαριστώ vide: Ευχαριστώ μέν τφ Κυρίφ. Τφ μέν νόμφ τής ’Εκκλησίας πειθ. (S. Jo. Chrys.), Horn, in S. Thomam Ap. - 59, 497; v. B H G. 1838. Τφ μέν ουν βασιλεΐ τών Περσών Άρταξέρξη Isidor. Kievens., Epistola. - B Z. 44 (1951) 575-76. Τφ μέν ουν πατριαρχειίσαντι Άθανασίφ Georg. Pachym., De Andronico Palaeol., lib. 5. - 144, 403. Τφ μέν σοφφ Σολομώντι την τών σπουδ. Theodor. Pedias., De miraculis Ss. Theodor. - T T P. (1899) 17; v. B H G. 1773. Τφ μέντοι δκνηρώς διακειμένφ προς S. Basilius, Regula 28. — 31, 988. Τφ μέν τόπφ μακράν υμών διεστ. S. Jo. Chrys., Epist. 89. — 52, 655. Τφ μέν τοΰ κρατίστου βασιλέως ημών Georg. Scholar., Epitaph, in Theo­ dor. Pal. Porphyrog. - E P P. 2 (1912) 3-13; P G S. 1 (1928) 255-62. Τφ μέν φίλφ, υπέρ ου πρεσβεύω Photius, Epist. 3,53. — 102, 961 ; B Ph. 446. . ·Τ φ Μωκισοΰ μεταθέντι από επισκόπου Ταμίσου Decretum patriarchale. Cp. (1369). - M A D . 1 (1860) 505-06. Τών αγαθών πρώτην αιτίαν ποθήσασα Canon, Ode 1. — Men. 3 (1896) 507 (5. Febr.). Τών ’Αγαρηνών τό φρόνημα, καί πάσα Theodor. Abuc., Dial. 25. — 97, 1557; G Β V. 3, 259. Τών αγγέλων έξαρχοι καί στρατηγέται Anon., De SS. Angelis. — P AS . 1 (1876) 541. Τών αγγέλων ό δήμος κατεπλάγη Hymnus officii Sabbati S. — P E A . 2, 6 et 84 et 163; CPC. (1871) 95. Τών αγίων άνδρών τους αθλους καί τον θεϊκόν Marcus Diae., Vita Porphyrii ep. Gaz. - A W B. (1874) 171-215; S S B. (1895) 1-82; v. B H G. 1570. Τών αγίων μαρτύρων καλόν μέν την Passio S. Nicetae. — A B. 31 (1912) 209-15; v. B H G. 1339. ' Τών αγίων δντων καί όμολογουμένων παρά Synod. Hierosolymit., Q. 4. — Μ C C. 34B, 1757.

www.torrossa.com - For non-commercial use by authorised users only. License restrictions apply.

612

Initia P atru m G raecorum

Των αγίων Πατέρων ό χορός έκ των τ. Georg. Nicom., Idiomelon. in Pa­ tres Nic. - 100, 1529; CN.A. 1 (1648) 1221. Των αδίκων ερώτων σαρκός καί άδικωτέρων Theodor. II. Lascar., Epist. 45 (194) ad Georg. Muz. - T L F . 240-41. Τών αθανάτων φρόντιζε πραγμάτων S. Isidor. Pel., Epist. 5, 107. — 78, 1388. Των αθεμίτων ιερόσυλων βασιλενόντων Passio S. Dasii. — A B.16 (1897) 11-15; S K Q . - 2 . Ser. - 2, 82-86; KMA. (1929) 91-95; v. B H G. 491. Των αθλητικών κατορθωμάτων τά έπαθλα Metrophanes ep. Smyrn., Encom. in S. Polycarpum. — E A. 3 (1882-3) 299-302; v. B H G. 1563. Των αιτημάτων ή χάρις προς τού; τελοΰντας Theodor. II. Lascar., Epist. 1 (142) ad Alexandr. IV. Papam. — T L F . 201-02. Τών αμαρτιών μου την πληθύν, κατά τό Canon, Ode 1. — Oct. (1885) 26; Bes. a. 7. II (1903) 334. Τών αμαρτιών τό πέλαγος επί Νώε έν Anon., De Noe. — Ρ AS. 1 (1876) 451. Τών αμαρτωλών τούς όδόντας συντρίβειν Marcus Eug., Stichoi in S. Antipam. - P K S . (1884) 104. Τών Άνατολίου τού καλοΰ πλασμάτων Photius, Epist. 3, 61. — 102, 968; B Ph. 558. Τών ανθρώπων, αγαπητοί, οί μέν (S. Jo. Chrys.), Ecloga 46. — 63, 893; cfr. 78, 865; cfr. S A W. 144 (1902) 4, 70. Τών ανθρώπων οί μέν διά βραδύτητα S. Isidor. Pel., Epist. 3, 175. — 78, 865. Τών ανθρώπων οί μέν πλούτον μακαρίζουσιν S. Theodor. Stud., Smo. 42; In, sola virtute beatit. - Μ B N. 9, 101; E S O. 3, XXXIV. Τών ανθρώπων τών τότε οί μέν τή S. Jo. Chrys., Hom. 24. in Joann. — 59, 143. Τών άνοσιουργών εκείνων καί δυσσεβών Theodoret., Hist. Eccl., lib. 1. — 82, 884. Τών αντικειμένων δαιμόνων τη πρακτ. S. Nilus, De malignis cogitationi­ bus. - 79, 1200. Τών άποστολικών ρημάτων ή προτ. Photius, Q. Amph. 121. — 101, 705. Τών ’Αποστόλων καί Μαρτύρων σύσκηνος Canon, Ode 1. — Men. 6 (1901) 487 (24. Aug.). Τών αποστόλων τό κήρυγμα καί τών Anon., Poema de Sanctis Patribus Nicaenis. - P AS. 1,493; K T, 52-53 (1910) 24. Τών αρετών εις άρμα προβάς Ήλίας Versiculi de S. Elia Solitario. — A S. - 3. Nov. - 1, 655. Τών αρετών σήμερον καί τών θαυμάτων Canon, Ode 1. — Men. 5 (1899) 94 (13. Mai).

www.torrossa.com - For non-commercial use by authorised users only. License restrictions apply.

In itia Patrum Graecorum

613

Των αρίστων άνδρών και τής αρετής αθλητών Theodoret., Histor. Relig. Praefatio. - 82, 1284-93; v. B H G. 1439. Των άριστων άνδρών την πολιτείαν συγγράψας Theodoret., Hist, rei., cp. 29: Vita Maranae et Cyrae. — 82, 1489-92; v. B H G. 1025. Των ’Αρχαγγέλων σου, Κύριε ό Θεός ημών, τάς Oratio ad Archangelos. — B B G. 2 (1948) 73-74. Τών άρχαιοτέρων Πατέρων έργοις (Metaphr.), Vita S. Auxentii. — 114, 1377; v. B H G. 199. Τών άστατων μεν ούδέν αιτήσαντί μοι Jo. Euch., Poëma 78. — 120, 1178; A WG. 28 (1881) 39. Τών άτάκτως ζήν προελομένων καί άντί Beo VI., Novella 8. — 107, 444; N E S . (1944) 39. Τών βαρβάρων, δσοι κατά τούς χρόνους Μωσέως Diodor. Tars., Fragmenta authentica. - B E H. 195 (1912) 91-157. Τών βασιλέων ημών τών αγίων εδεξάμ. Document, mon., Athos. — V V. 5 (1898) 485. ...Τών γάρ συνελθόντων επισκόπων βουλομένων Ex S. Athanasii Al. epi­ stola ad Afros. — 146, 80 C. 'Γών γηγενών τίς ούτως δλισθήσας Θεόν Canon, Ode 9. — Tri. (1879) 150. ...τών γήινων (καί.) χαμαί συρωμένων Chrysobull. Nicephori III. Botaniat. (Jan. 1080) (inc. mut.). - E B S. 3 (1926) 120-24. Τών γνησίως έρώντων ιδικώτατον και εξ. Anton. Stud. Patr. Cstpl., Ex­ hortatio ad Confessionem. — A S S. (1905) 5-12. ex: N S. 2 (1905). Τών γραφόντων επιστολάς (επειδή κα'ι S. Gregor. Naz., Epist. 51. — 37, 105; cfr. H E G . 15. . Τών γυναικών αί μέν μη καρτερ. GS. Isidor. Pel., Epist. 2, 53. — 78, 496. Τών δακρύων σου τήν ψυχήν S. Theodor. Stud., Poema 82. — 99, 1800. Τών δέ Άργείων μετά τον ’Ίναχον έβασίλευσεν. Joann. Malal., Chronograph., lib. 4. - 97, 145. ...τ[ών] δέ ’Ιουδαίων ούδείς ένίψατο τάς χείρας, ουδέ Evangel. Petri (Fragm.). - E A P. (1893) 42-52; K T. 3 (1903) 3-16; Fl P. 3 (1914) 46-57; B VA. 1 (1948) 16-28; cfr. S R B. 1 (1940) 143 nr. 171. Τών δένδρων, οσαπερ άν φυτευθέντα S. Jo. Chrys., Horn. 20. in Hebr. — 63, 143. Τών δέ περί ’Αλεξάνδραν τήν βασίλισσαν καί Flav. Jos., Antiquit. Jud., lib. 14. - N A J . 3 (1892) 239. Τών διηγήσεων εκείνας μάλλον θαυμάζ. An., Smo. in s. Anthimum archiep. Athen, et martyrem. — E B S. 9 (1932) 56-79. Τών δικαιοτάτων ά'ρα καί πάσι πάνυ τοι Joann. Calec., Synod. Constit. (a. 1340). - 152, 1253; M A D. 1 (1860) 216-21.

www.torrossa.com - For non-commercial use by authorised users only. License restrictions apply.

614

Initia Patrum Graecorum

Των δυο φύσεων ή συνδρομή μίαν ύπόστασιν Anastas.. Antioch., Ex ser­ mone π. ενεργειών. — 89, 1281; cfr. 94, 216 et 1048. Τών δυσπραγέντων έκαστος, ελέους S. Isidor. Pel., Epist. 2, 35. — 78, 480. Των εαρινών λειμώνων την θέαν, αγαπητέ, πολλής Joann. Mosch., Pra­ tum spirit. — 873, 2852. Των 'Εβραίων oí δήμοι ετάραττον Andreas Cretens., Can., Ode 9. in Parasceven. — N Ph. 2, 19-22 (1922) 4-B. Των εγκρίτων προφητών 'Ιερεμίου τε καί Δανιήλ Stichoi in S. Symeon. Styl. - S E P . 120. nr. 97. Τών εγκωμίων ή μεγίστη θάλασσα τών Marcus Eugen., Canon in honor. Euthymii II. Patr. Cstpl. - R E G . 5 (1892) 422-26; E Ph. 9 (1912) 127. Τών εικόνων θέλγεις με τοΐς σοφοΐς λόγοις Ignatius Patr. - Jo. Geom., Stichoi in 40 Martyr. - Eos. 4 (1897) 155 et 32 (1929) 196. Τών είσαγομένων προς ευσέβειαν τύπον S. Maxim. Coni., Q. 36, resp. — 90, 380. Τών εις ακρον αρετής εληλακότων Vita S. Hypatii archiep. Gangr. — I MA. (1884) 251-68; Capp. 19 et 20 = B Z. 54 (1951) 255-57; V . B H G. 759. Τών Ικ τελώνου απόστολον κηρυχθέντα Anon., Ode in S. Mathaeum. — P A S. 1 (1876) 559. Τών εκ τής άνωθεν θείας πανσθενοΰς Epistola Synodale Patriarcharum ad Theophilum imper. — R O. 5 (1913) 225-39; 273-85; 349-66; y. B H G. 1386. Τών Ελλήνων καί ανόμων τους ίδιους S. Anastas. Sin., Q. 13. — 89, 460. Τών ελλογίμων Σαρακηνών τις θαρρών Theodor. Ab., Dialog, cum Sara­ cen. - 97, 1548. Τών εναγχος άναφυέντων εκκλησιαστικών Orientalium Epistola. — Μ C C. 4, 1376; ACO. I. F (1927) 38. Τών έν βίφ καλών τε καί τιμίων όπόσα Niceph. Greg., Epist. ad Metro­ pol. Philadelphiae. - E D. 2 (1924) 319-21. Τών εν κόσμφ ή μάλλον τφ παντί δύο τινών Theodor. II. Lascar., Epist. 38 (187) ad Georg. Muzalonem. — T E E . 236. Τών èv Κυρίφ κατορθωμάτων τα μέν S. Basil., Reg. br. 275. — 31, 1273. Τών έν νεκροϊς ήγγειλας ούδεν Christophorus Myt., Stichoi 80. — K C Μ. (1903) 52. Τών εν όσιότητι (δια)λαμψάντων Macarius Macrès, Smo. in festum 7 Concil. oecum. - O C P. 15 (1949) 186. Τών εν τή εκκλησία πεφυλαγμένων δογμάτων S. Basilius Mg., Cp. 27, De Spiritu S. - P I C . 1, 609-12.

www.torrossa.com - For non-commercial use by authorised users only. License restrictions apply.

In itia Patrum Graecorum

615

Των έν τοΐς θεοπνεΰστοις Εΰαγγελίοις Eusebius, Qq. evg. ad Marin. — 22, 937. Τών εν τοϊς μέλεσιν ανθρώπων παρυφισταμένων Ignatius Patr. Cstpl., Epist. ad Nicolaum Pp. — M C C. 16, 325. Των έν τοΐς ψαλμοΐς επιγραμμάτων Mi. Psell., De Psalmor. inscriptioni­ bus. - S K. 18 (1888) 608-09; O R. 5 (1936) 386-88. Τών έν χερσιν ήμΐν ήδη διηνυσμένων Prooem. in testimonia 75 (80). — Ρ S S. 1 (1852) 337. Τών έπ’ αγαθόν τέλος άναπεμπόντων και Eusebius Caes., In Ps. 75. — 23, 876. Τών έπαίνων, Στέφανε, ΰπερέβης Canon, Ode 9. — Men. 2 (1889) 704 (27. Dec.). Τών έπιγεγραμμένων ’Αλληλούια πρώτος δ Eusebius Caes., In Ps. 104. — 23, 1296. Τών έπιγείων καί φθαρτών τήν από. Cant., De Ss. Abbatibus martyribus. - P A S . 1 (1876) 605. Τών έπιμελομένων τής έλπίδος S. Nilus, Epist. 2, 174. — 79, 289. Τών έργων τά μέν έστι πνευματικά, τά δέ Pachom. Rus. mon., De diffe­ rentia operum. — T B N. 14 (1935) 290. Τών έρώτων ot μέν χαμαί έρχομένας Synesius, Epist. 139. — 66, 1529; P S C. (1631) 276. Τών ευαγγελικών ρημάτων ύστερον Eunomius haeret., Quaestio ad S. Am­ philochium. — D E I . 2 (1885) 581. Τφ νέφει πολλάκις τής του διαβόλου S. Nilus, Epist. 3, 247. — 79, 504. Τών ζωγράφων τις εί θέλει τά τής μάχης Georg. Pisid. Diae., Bellum Ava­ ricum. - 92, 1263; C S B. (1837) 2, 47-68; v. B H G. 1059. Τών θαυμάτων την χάριν ως δεδεγμένος Anon., Ode in S. Eeonem Catanensem. - P A S . 1 (1876) 563. Τών θείων άνδρών, πανσέβαστέ μου Theophylact., Epist. ad Joann. — 126, 516. Τών θείων κα'ι Ιερών κανόνων έκάστφ Alexius Patr. Cp., Memorandum. - 119, 828; M C C. 19, 468. Τών Θεσσαλονικέων νεοκατηχήτων ό'ντων Euthym. Zig., Prol. in epist. 1. ad Thessalon. — K E Z . (1887) 2,157-91. Τών θηλέων μέν ειμι· σήμα δ’ οΰ φέρω Basilius Megalom., Aenigma 43. - B G C. 3, 451. Τών θυρών κεκλεισμένων έπιστάς δ ’Ιησούς Stichoi in Dominica «Thom ae». — S E P. 199. nr. 287. Τών Ιατρών έκεΐνος άριστός και δοκιμώτατος Joseph. Patr. Cp., Confirm. supplic. mon. Kutlumus. — D S A. (1948) nr. 85 pg. 228-30.

www.torrossa.com - For non-commercial use by authorised users only. License restrictions apply.

616

Initia Patrum Graecorum

Των ιδεών αί μέν είσιν άπλοι, αί δέ μερικοί’ Theodor. II. Lascar., Epist. 4 (106) ad Niceph. Metrop. Eph. - T L F. 145-46. Τών ιερών Άθλοφόρων την ίεράν και Canon, Ode 1. — Men. 5 (1899) 15 (3. Mai). Τών ιερών και θείων κανόνων, τών τε Leo VI. Novella 2. — 107, 428; N L S . (1944) 17. Τών ιχθύων ό κέφαλος επί τοΐς Photius, Epist. 3, 66. — 102, 984; B Ph. 527. Τών καθ’ υμάς εκκλησιαστικών πραγμ. Thomas metrop. Tyri, Definitio. — MCC. 16,316. Τών καθ’ υμάς θεοφιλών άνδρών καί μόνον Menas Patr. Cstpl., Epist. ad Petrum ep. - A C Ο. III. (1940) 124; MCC. 8, 1166. Τών καλώς άθλησάντων έν Passio S. Epimachi. — A S. -31. Oct. - 13, 712; v. B H G. 593. Τών κανόνων οι μέν είσι τών αγίων Constantin. Harm., Prolog, in Epir tome Can. — 150, 45. Τών κατά σώμα χρειών τάς μέν εκ τών Greg. Palam., Hom. in Εν. S. Lu­ cae 16, 19. - O G P. (1861) 71-83. et A G P . (1895) 28-43. Τών κατά την άνθρωπίνην σπουδήν Confutatio quorumdam Aristotelis dogmatum. — 6, 1492. Τών κατορθωμάτων τε καί τών λόγων Canon, Ode 9. — Men. 3 (1896) 199. (10. Jan.). Τών κεφαλαίων τό ύστατον, ά σοι παρ’. Manuel Pal., Or. 7. hortat, ad filium. — 156, 528. Τών κοινή παρατιθέμενων S. Nilus, Epist. 3, 49. — 79, 416. Τών λαμπρών αγώνων σου ή φωτοφόρος Romanos Melod., Hymn. in S. Ignatium ep. Ant. — T R Μ. 1 (1952) 289-99. Τών Λαρισσαίων τά πλήθη σκίρτα καί χ. Canon in S. Damianum m., Ode 1. - E B S. 7 (1930) 56. Τών λυπηρών επαγωγαί χειμάζουσι Theodor. imp., Canon, Ode 1. — Oct. (1885) 741. Τών μαθητών κατηγορηθέντων υπό Theophylact., In Marcum., cp. 3. — 123, 520-28. Τών μακαρίων αποστόλων του (καί) σωτήρος ήμ. Passio S. Andreae Ap. prior. - L A P. 21 (1903) 46-57; v. B H G. 96; v. S R B. 1 (1940) 171 nr. 119,7. Τών μακαρίων προφητών Άγγαίου τε καί Theodor. Mops., In Malachiam. - 66, 597; Μ N C. 6, 278. Τών Μακκαβαίων ενταύθα διηγείται Theodor. Mops., In Ps. 73. — ST. 93 (1939) 489-99.

www.torrossa.com - For non-commercial use by authorised users only. License restrictions apply.

Initia Patrum Graecorum

617

Τών μαρτυρικών κατατρυφήσας πόνων Theodor. Bals., Carmen. — W S. 25 (1903) 197. Τών μαρτύρων ή σεπτή έπεδήμησε Cant. De S. Terentio, sive de 43 mart. - P A S. 1 (1876) 604. Τών μεγάλης “Αννης μέλλων Patrus ep. Argivorum, Laudatio in S. Annam. - V.' B H G. 133. Τών μεγάλων εξουσιών ot ύπηρέται Nicolaus Cp. Patr., Epist. 13. — 111, 96; SR. 10 (1844) 212-14. Τών μεγάλων πραγμάτων ού τα τέλη μόνον Bessarion., Smo. in Sess. I. Concilii Florent. — 161, 532; M C C. 31A, 495. Τών μεγίστων έοτερημένοι, σου και (Demetrius Castren.), Bessarion Card., Epist. ad Paulum Sophian. - N E. 13 (1916) 411-12; Μ B. 3 (1942) 428-29. Τών μεν άλλων τής Ιορτής αγαθών Theodoret., Epist. 63. — 83, 1233. Τών μέν άλλων ψαλμών εκάστφ S. Jo. Chrys., Hom. in Ps. 119. — 55, 338. Τών μέν (γάρ) ανθρώπων ή αμαρτία πολλή τις S. Athanas., In passionem Salvatoris. - 28, 204 B. - 208 B. (cfr. Milano Ambr. 464 (XII) f. 369-71). Τών μέν απορρήτων και κρειττόνων Photius, Q. Amph. 51. — 101, 381. Τών μέν δοκούντων είναι άμαρτημ. S. Isidor. Pel., 4, 70. — 78, 1261. Τών μέν εξομολόγησα μενών δι’ ευχής, τών Procop. Gaz., Comm. in Isaiam cp. 65. - 8 7 2, 2684. Τών μέν έξωθεν πολλοί πολλά S. Isidor. Pel., Epist. 4, 140. — 78, 1220.

Τών μέν επιτασσόντων ή διαφορά ούδέν S. Basii., Reg. br. 114. — 31, 1160. Τών μέν ιερών μυστηρίων οϋτος ό Nicol. Cabas., De vita in Christo, lib. 5. - 150, 625; G Μ N. 120. Τών μέν οΰν Θρακικών πόλεων οΰδεμία Niceph. Greg., Byzant. Hist., lib. 16. - 148, 1044; C S H. 2, 499. Τών μέν πάλαι νομοθετησάντων την γν. Leo imp., Novella 112. — 107, 648. Τών μέν στεφάνων σε μακαρίζω, οΰς S. Jo. Chrys., Epist. 104. — 52, 663. Τών μέν σών άτοπων δυσφημιών αΐς άμαθώς Demetr Kydon. (?), Demetr. Scaranos (?), Epistola. - ST. 152 (1950) 335-37; C D M. (1930) 118-120. Τών μέν ψαλμών vide: Τών μέν άλλων ψαλμών. Τών Μυροφόρων την πολλήν άθυμίαν Stichoi in Domin. «Mulier, unguenta portantium». — S E P . 211. nr. 312. Τών μυών κυριεΰοντες έν οπή τινί ζοφώδει Theodor. Prodrom., Catonxyomachia. - H T P . (1873) 3-28.

www.torrossa.com - For non-commercial use by authorised users only. License restrictions apply.

618

In itia P atru m Graecorum

Τφ νομίμως άθλούντι των εν τοΐς άγ. S. Greg. Nyss., Ctra Eunom. lib. 3. - 45, 572. Τφ νόμφ και αυτός εϊκων, θειότατε βασιλεύ, Niceph. Greg., Ερ. ad imper. - E D . 2 (1924) 340. Των δνομάτων κα'ι τών ρημάτων S. Jo. Chrys., Horn. 15. in Joann. — 59, 97. Των δντων κατά την πρός ά'λληλα Photius Patr., Smo. de 10 categoriis. — A F O. 1 (1900) 34-37. Των δντων κατά τινα σχέσιν και κ. Photius, Q. Amph. 137. — 101, 760. Των δντων τα μέν εφ’ ήμΐν εστι, τα δέ Epicteti Enchiridion. — 79, 1285. Τών δντων την γνώσιν αψευδή δεξάμενος Olympiod. Al., In Ecclesiast. — 93, 477. Τών δσα τή τού κρείττονος μερίδι Andronicus II. imp., Palaeol., Chryso­ bull. — B Μ E. 13 (1942) 236-41. Τών ουν δεδογμένων τφ αυτοκράτορι Anna Comnena, Alexias, lib. 14. — 131, 1032; L A C 3,140-85. Τών οΰ παρενηνεγμένων ή μέν έπιγρ. Nicephorus Antirrh. Adv. Epiphanidem. — P S S. 4 (1858) 294. Τών ουρανίων ταγμάτων τό άγ. Theotokion. ■— CPC. 64. Τών παθών τού Κυρίου αί άπαρχαί άναλάμψασαι Sophron. Patr. Hieros., Stichoi in fer. 2. Hebd. Maioris. — S E P . 528. Τών πάλαι άνδρών oí σοφώτατοι, πάσαν (S. Clemens), Horn. 6. — G C S. 42 (1953) 105. Τών πάλαι σοφών καί ρητόρων τής Philotheus Selymbr., Or. in S. Agathonicum. — 154, 1229; v. B H G. 43. Τών παλαιών τινά φασι — Θεοδέκτης, οΐμαι Photius, Epist. ad Zachariam ep. Anaginon. — P Ph. 6-7. Τών παρ’ ήμΐν αισθητηρίων τό ενεργ. S. Basil., In Isaiam, (Initium). — 30, 132; C P S. 4 (1939) 25. Τών παρόντων γραμμάτων οΰ θράσος Procop. Gaz., Epist. 79: Marcello. - 87a, 2780. Τών πατριαρχών προσφυής κατοικία Theodor. Bals., Versus. — W S. 25 (1903) 180. Τών Παΰλφ συνόντων δοκιμώτατος Theophylact. In ep. ad ' Titum. — 125, 141. Τών Παΰλφ συνόντων καί οΰτος ό Τίτος ήν Euthym. Zig., Comment, in Epist. ad Titum. — K E Z . (1887) 2,307. Τών Παΰλφ συνόντων προσδόκιμος S. Jo. Chrys., Horn. 1. in Epist. ad Titum. — 62, 663.

www.torrossa.com - For non-commercial use by authorised users only. License restrictions apply.

In itia Patrum Graecorum

619

Των πεζικών ταγμάτων έκαστον έξ άνδρ. Leo V., In Tactica: Appendix. — 107, 1096. Τών πεπιστευκότων ό Φιλήμων έτΰγχανεν Theodoret., In epist. ad Philem. — 82, 872. Τών πέπλων άρατε λαμπρώς τάς πτΰχας Manuel Holob., Carmen ad Andronic. — B GC. 5, 162; S B A. (1920) 10, 116. Τών περ'ι τάς λέξεις αμαρτημάτων α Polybius, De barbarismo et soloec. — BGC. 3, 229. Τών περί τής θείας Τριάδος δογμάτων Jos. Bryenn., In SS. Trin. Smo. 19. — B J B. 1 (1768) 351. Τών πλεονεκτών καί αδίκων, οί S. Isidor. Pel., Epist. 2,257; Photius, Epist. 10. — 78, 692; P P E. (1896) 43. Τών πραγμάτων απάντων δει προτιμάσθαι Marcian. imp., Epist. convoc. epp. Nicaeam. — ACO. II. l l (1933) 27; M C C. 6, 552-553. Τών πραγμάτων τά μέν διδασκαλίας S. Jo. Chrys., Hom. 13. in 1. Tim. — 62, 563. Τών πραέων γην καταλαβών, Πάτερ Canon, Ode. 1. — Men. 2 (1889) 472 (12. Dec.). Τών προ αίώνων άρρήτως υπό Θεού Homoion. - Versus in Β. Μ. V. Concept. — T C H. (1862) 105. Τών προλεγομένων είς την Ευαγγελικήν Eusebius Caes., Demonstr. Evgl., lib. 3. — 22, 164; D E C . 3, 136-210; G C S. 23 (1913) 94-147. Τών προμάχων τής εκκλησίας, ώς και Photius Patr., Hom. 3. Adv. haereses. — A F O. 1,279-98; cfr. MAP . 8. Ser. - 7 (1906) 8,35. Τών προσηκόντων ή βασιλεία μου κρ. Jo. Glyc., Synod. Constit. 48. — 152, 1153; M AD. 1 (1860) 89-90. Τών πρόσθεν λόγων, ώ φίλε, και ή νϋν Theodor. II. Lascar., Epist. 14 (62). — T L F. 91-92. Τών προσόντων ύμίν αγαθών τό πλήθος Theodoret., Epist. 6: ad Titum com. — S T E. (1885) 5. Τών προς την φΰσιν χρεών ούτε δικαιότερον Demetrius Kydon., Prooem. in Chrysobull. — B Z. 5 (1896) 339-40. Τών προφητικών λόγων νΰν πληρωμένων Passio Cypriani et Justinae. — v. B H G. 455. Τών προφητικών οόν λόγων Passio Cypriani et Justinae. — v. B H G. 454. Τών προφητών αί προρρήσεις εκπληροΰνται Versus in B. Μ. V. Concept. — T C H. (1862) 108. Τών προφητών οι μέν λόγφ τόν Χριστόν πρ. (Basii. Sei.) - Nestorius, In Eli­ saeum et Sunamit. — 85, 137; cfr. R Bi. 9 (1900) 344-49; v. B H G. 582.

www.torrossa.com - For non-commercial use by authorised users only. License restrictions apply.

620

Initia Patrum Graecorum

Τών πρώην είρημένων προς την ΰμετέραν S. Jo. Chrys., Hom. 2. ad Illu­ minandos. — 49, 231. Τών πρωτοτύπων ουρανού κινημάτων Mich. Psell., De animae motibus. — 122, 1075; B P D. (1838) 56-57. Τών στίχων όσοι μεν τό μέτρον άδιάβλητον Anon., De metro heroico. — SAV. 1 (1886) 213. Τών στοιχείων, ά και γράμματα λέγονται Georg. Schol., Grammatica. — P G S. 8 (1936) 351-498. Τών συγγραφέων οί μεν αισχρόν ήγούνται S. Isidor. Pel., Epist. 5, 217. — 78, 1461. Τών σωμάτων εκείνα θαυμάζειν ειώθαμεν Theodoret., De Angelis. — 83, 861; RTC. (1904) 68-100. Τών σών ‘Αγίων άνυμνών τα τάγματα Canon, Ode 1. — Pen. (1883) 456. Τών σών θαυμάτων εν έμοί, Γρηγόριε Canon, Ode 1. — Men. 2 (1889) 178 (17. Νον.). Τών τελείων και πνευματικών άνδρών S. Anastas. Sin., Q. 107. — 89, 760. Τών την μετάνοιαν άναιρεΐν τολμώντων (S. Basii.), Eusebius Emes., De Poenitentia. — 31, 1476; B Μ E. 24 (1949) 16*-29*. Τών την τού Θεού δόξαν όρώντων ετερος Marcus Ephes., Argumenta de­ cem. - P O . 17 (1923) 422-25. Τών τής άρετής αθλητών Vita Eliae jun. m. in Calabria. — v. B H G. 580. Τών τής εΰσεβείας δογμάτων καθεστώτων S. Theodor. Stud., Epist. ad Basilium abb. S. Sabae. — 99, 1669; A B. 68 (1950) 54-57. Τών τής μεγάλης ‘Άννης μέλλων επαίνων Petrus Argivor. Ep., In laud. S. Annae. — MBN. 9!, 71. Τών τό δίκαιον περί πολλού ποιουμένων Theodoret., Epist. 46. — 83, 1224. Τών τον θαλάττιον βίον άσπαζομένων οί μεν Theodoret., De Providentia. — 83, 956; RTC. (1904) 149-80. Τών τού ‘Αποστόλου μαθητών είς καί ό S. Jo. Chrys., Argum, in epist. ad Timoth. — 62, 501; cfr. C C A. 7,1. Τών τού ‘Αποστόλου μαθητών ό Τιμ. Prolog. Catenae in 1. Timoth. — CC A. 7, 1. Τών τού Θεού δωρημάτων τα μέν εστιν Palladius ep., Dialogus de Vita S. Jo. Chrys. — 47, 5; v. B H G. 870. Τών τού Θεού τεραστίων τό μεγαλεΐον Miraculum S. Christoduli. — v. B Η G. 306. Τών τού λόγου σχημάτων τά μέν είσι Zonaios, De schematibus. — B G C. 3, 307. Τών τού μεγάλου καί θαυμαστού Joann. Xiph., Miracula S. Eugenii Trap. — S I P . 44 (1897) 33-51.

www.torrossa.com - For non-commercial use by authorised users only. License restrictions apply.

In itia Patrum Graecorum

6 2 1

Των τοϋ νϋν άγιωτάτου πάπα συνοδικών Cone. Florentinum, Sess. XXIII. S. Maximi Epist. — M C C. 31A, 877. Τών τοϋ παππού δικαίων ως έδόκει Michael Psell. (?), Sermo. — S Μ Β. 5, 197-203. Τών τοϋ Παύλου μαθητών ό Τιμόθεος Theophylact., In 1. Epist. ad Ti­ motheum. — 125, 9. Τών τοϋ πράου Δεσπότου καί σοφοϋ S. Isidor. Peí., Epist. 2, 50. — 78, 492. Τών τοϋ Σωτήρος ημών Τησοϋ Χρου πράξεων Euseb. Caes., Quaest. evgl. 1· — 22, 881. Τών τριών παίδων καί τής Βαβυλωνίας S. Jo. Chrys., Hom. 5. de statuis. — 49, 67. Τών τριών τής ταφής τοϋ Κυρίου S. Isidor. Peí., Epist. 1, 114. — 78, 257. Τών ΰμετέρων λόγων άκροασάμενοι, πατέρες Cone. Florentinum, Sessio 8. — Μ C C. 31a, 601. Τών υπέρ λόγων δωρημάτων, κύριε Hymnus in S. Sabam jr., Ode 1. — CES. (1893) 121 ss. Τών υπέρ Χριστοΰ την άθλησιν Vita S. Theodori Grapti. — 116, 653; v. B H G . 1746. Τών φιλαρέτων ανθρώπων, τών ζήν κατά S. Greg. Nyss., Ctra usurarios. — 46, 433. Τών φώτων τά προαύλια φωτοφανέσι S. Theod. Stud., In vigil. Lumi­ num. — 99, 700. Τών χριστιανών τούς βασιλείς μοι σκόπει Catalog. imperator. Byzantinor. — L Β S. (1648) 34; S T P. (1888) pg. XX. nr. 54. Τών ώδε πας τάχιστα φευγέτω Christophorus Myt., Stichoi 11. — K C Μ. (1887) 7; Eos. 8 (1902) 76. Τφ ξύλω την διά ξύλου, Κύριε, κατάραν Ode 1. in fer. IV. Paschae. — P K A. 2 (1894) 223. Τφ όγδόφ έ'τει τής βασιλείας Διοκλητιανοϋ Passio S. Felicis. — AS. - 24. Oct. - 10, 633. Τφ δλέσαντι Θεω τον νοητόν Φαραώ εν τφ σταυρφ Cosmas Hieros., Ca­ non in Domin. (Exaltatio Crucis). — S E P . 347-51. nr. 21. Τφ δντι αξιομακάριστοι έστε καί εύλογημ. S. Theodor. Stud., Sermo 90. — Μ Β Ν. 10 (1905) 55. Τφ δντι μακρόθυμος άνήρ πολύς S. Isidor. Peí., Epist. 4, 152. — 78, 1237. Τφ δντι, τέκνον, ήσχαλλον έν τή βραδ. S. Theodor. Stud., Epist. 36: Naucr. — Μ Β Ν. 8, 29. Τφ δπλφ τοϋ Στανροϋ εύπλοήσας Canon, Ode 1. — Men. 6 (1901) 379 (11. Aug.). N

www.torrossa.com - For non-commercial use by authorised users only. License restrictions apply.

622

Initia P atrum Graecorum

Τφ δρει τών σών προσευχών εγγίσαντες Theodor. II. Lascar., Epist. 17 ad Niceph. Blemm. — T L F. 22-23. Τφ παναγάθφ θεφ γνησίως κ. όλοψΰχως Joannes Eugen., Epist. 16. — ' L P P . 1 (1912) 176. Τφ παναγάθφ θεφ παρακαλώ και ιή Epist. Hyacinthi, metrop. Ungrovlachiae ad Patriarcham (S. a.). — M A D. 1 (1860) 533-534. Τφ παναγιωτάτφ άρχιεπισκόπφ Κωνσταντινουπόλεως Testatio synodi An­ tioch. de Pachomio Patr. — M A D. 1 (1860) 463-65. Τφ παναγιωτάτφ και τοΐς περί αυτόν Nicolaus Ker., De primatu eccl., lib. 1, 1. — D T Ch. 21 (1705) 8-64. Τφ παρόντι νεανία και πένητι δντι και ήμετέρφ Gregor. Cypr., Epist. 184. — EPh. 5 (1910) 351; S E G. (1910) 190. Τφ ΠατρΙ νέμων δόξαν, ώσπερ ουκ Cosmas Hier., Hymn. 4. — 98, 517. Τφ ΓΙαυλφ συνόντων και ούτος ό Τίτος ήν Euthym. Zig. Prol. in epist. ad Titum. — K E Z. 2 (1887) 307. Τφ Παύλφ τφ θείφ μαθητευθεις, τφ τών Canon, Ode 1. — Men. 1 (1888) 323 (3. Oct.). Τφ προστάσσοντι νομίμφ ψηφίσματι από Leo imp., Novella 72. — 107, 580. Τφ προφήτη ’Ιεζεκιήλ είπεν ό Θεός S. Ephrem, Adv. impudicitiam. — E S O . 3, 56. Τφ πρωτοπαπα πέμπομεν τό Christophorus Myt., Stichoi 64. — Κ C Μ. (1903) 39 (mut.). Τφ πρώτφ τόμφ τών ΰπαγορευθέντων vide: Έ ν τφ πρώτφ τόμφ τών ΰπ.; cfr. K OW. 1 (1899) 126-202. Τφ σεβασμίφ άνδρί και ερασμίφ μοι Constant. Acropol., Laudatio in S. Demetrium (Epist. II. ad Thessalon.). — v. B H G. 541. Τφ σεβασμίφ τών σεπτών αποστόλων θεσπ. Leo inip., Constit. 88. — 107, 600; Ν L S. (1944) 293. Τφ σοφφ και τιμίφ γράμματι τής υμετέρας S. Maximus Conf., Epist. 40. — 91, 633. Τφ σοφφ και φιλολόγφ λόγος, τφ λαμπρφ Joann. Eugenic., Epist. ad David Comn. - L F F . (1892) 297. Τφ συνεργήσαντι Θεφ Μωϋσή Ιν ΑΙγύπτφ Canon, Ode 1. — Oct. (1885) 553. Τφ συντελεστή και Θεφ χάρις πρέπει Versus in fine codicis ms. — M P G. (1708) 303. Τφ συντελεστή τών καλών Θεφ χάρις Versus in fine codicis. — M P G. (1708) 57; VMS. (1919) 1, 13; H C M. 5,220. Τφ σφ δικτύφ αλιεύς ως έμπειρος Canon, Ode 1. — Men. 4 (1898) 413 (30. Apr.).

www.torrossa.com - For non-commercial use by authorised users only. License restrictions apply.

Initia Patrum Graecorum

623

Τφ Σωτήρι Θεφ, τφ εν θαλάσση S. Joann. Dam., Carmen in Ascens. Chr', — 96, 844; CPC. (1871) 226. Τφ την άβατόν κυμαινομένην θάλασσαν Cosmas Hierosol., Ode 1 officii magnae Hebdomadae. — 98, 472; P K A. 2, 35; C P C. (1871) 187. Τφ τής αγάπης δεσμφ καί τής υιοθεσίας Theodor. II. Dascar., Epist. 16 (165) ad Georg. Muz. — T E F. 221. Τφ τής ευφρόσυνης ως γενικφ χρησάμενος S. Greg. Agrigent., In Ecclesiasten, lib. 2. — 98, 805. Τφ τιμιωτάτφ... άββά Γεωργίφ Cyrillus Scythopol., Vita Euthymii abb. — v. B H G. 647. Τφ τιμιωτάτφ και αληθώς εναρέτφ πατρι Cyrill. Skythop., S. Euthymii Vitae, Prolog. — T U. 49, 2 (1939) 5-6. Τφ τον ουρανόν και την γήν ,πληροΰντι Constantin. Acrop., Sermo in renovationem Ecclesiae Ascensionis Dni. — A B. 51 (1933) 279-84. Τφ του Χριστού βήματι νυν παριστάμενοι, μνείαν Canon, Ode 1. — Men. 4 (1898) 402 (28. Apr.).· Τφ τού Χριστού βήματι νύν παριστάμενος στεφανηφόρος Canon, Ode 1. ■ — Men. 2 (1889) 299 (27. Nov.). Τφ τρισηλίφ βασιλεΐ και πρΰτανι και Canon, Ode 1. — Pen. (1883) 448; Oct. (1885) 618. Τφ τών1αρετών προσομιλούντες άγάλματι Niceph. Blemmid., Epist. 31. ad Theodor. II. Eascar. — T L F. 318-19 (App. III.). Τφ ύπερφυεΐ και άνεκλαλήτφ τόκφ S. Isidor. Pel., Epist. 1, 377; — 78, 396. Τφ ύφωθέντι εν σταυρφ και φθοράς τούς ανθρώπους Cosmas Hieros., Ca­ non in Dominica (Exaltatio Crucis). — S E P . 342-47. nr. 20. Τφ φαεινφ σου βίφ αστράψας ώς ήλιος S. Theodor. Stud., Cant, de S. Nicolao. — P A S . 1 (1876) 355. Τφ φαρμαχθέντα με, τφ δρακοντείφ Jo. Euch., Canon in S. Jo. Bpt., Ode 9. — A B V. 1, 10 (1937) 26. Τφ φέγγει τής τρισηλίου χάριτος Canon, Ode 1. — Men. 4 (1898) 291 (11. Apr.). Τφ φέγγει τής χάριτος καταυγαζόμενος Canon, Ode 1. — Men. 2 (1889) 39 (4. Nov.); GBS. (1919) 11. Τφ φέγγει τής χάριτος, τής άστραψάσης Canon de S. Agrippina virg. et mart; Ode 1. — AS. - 23. Jun. - 4, 461; Men. 5 (1899) 338. Τώ φιλόθέφ και πνευματικφ, τα τού φιλοθέου (Basil. Sel.) - Nestorius (?) In Abraham. — 85, 101; cfr. R Bi. 9 (1900) 344-49. Τφ φωτΐ τής θείας αστραπής, Πάτερ Canon, Ode 1. — Men. 4 (1898) 240 (3. Apr.).

www.torrossa.com - For non-commercial use by authorised users only. License restrictions apply.

624

Initia P atrum Graecorum

Τφ φωτί τφ θείφ συγκραθείς, Πάτερ Ιερ. Canon, Ode 1. — Men. 3 (1896) 522 (7. Febr.). Τφ φωτοδότη παρεστώς ολόφωτος Canon, Ode 1. — Men. 3 (1896) 571. (12. Febr.). Τφ χθες Φαραώ τφ φιλισραηλίτη Theodor. Prodr., Versus in Exodum..— 133, 1116. Τφ χοιροσφάκτη εκείνφ Μιχαήλ, περιβ. Eustath. Thess., Epist. 61. — 136, 1326. Τφ χρυσφ καί την ψυχήν (το ήτορ] καί τήν γλώσσαν Michael Psellus, De charactere S. Jo. Chrys. — L MP . (1912) 92-98. Τφ ώς αληθώς θεοφιλεστάτφ καί S. Basilius, Epist. ad Barsam ep. — 32, 981.

www.torrossa.com - For non-commercial use by authorised users only. License restrictions apply.

Y Υάκινθος ούτος πολλοις μέν δή τών Anon., Epist. ad Philaretem. — AR. 25 (1944) 208. ...υβριζόμενος καί ύπομένων · ούκ έστιν S. Macarius, Fragni. I. — F B. (1866) 1-27. Υβριστής επ’ έμ’ ήλθε τον οΰ S. Greg. Naz., Epigramma 254. — J A P . 1 (1813) 604. Ύγιαίνειν σε καί ψυχήν καί σώμα Gregor. Cypr., Epist. 6. — J U G . (1877) 12; E P h. 1 (1908) 412. Ύγιαίνειν σε κατά τον διπλούν άνθρωπον προς Joseph, ep. Methon., Epist. — H C Μ. 2, 256. Ύγίαινέ μοι καί χαΐρε δ πολύς τήν Gregor. Cypr., Epist. 140. — E Ph. 4 (1909) 28; cfr. ’Εγώ δ’ ώς Ι'χω καί ει ταΰτης. Ύγίαινε τέκνον μου ήγαπημένον Ευθύμιε S. Theodor. Stud., Epist. 167: Euthymio. — M B N. 8, 146. Ύγιαίνοις Iv Χριστώ τιμιώτατε * εξ ευχής vide: Έ ξ ευχής μοι το του. Ύγιαίνοις μοι, σεβάσμιε δέσποτα, ως αν ύγιάζης καί Joan. Eugenic., Epist. ad Isidor. Rossic. — E F F. (1892) 294-96. E P P. 1 (1912) 195-96. Ύγιαίνοιτε, χαίροιτε, σώζοισθε Jos. Bryenn., Dialex. 3a, De proc; Sp. S*. — B J B. 1, 443. Ύγιαίνομεν, ώς αν δ ιατρός βοΰλοιτο Maxim. Plan., Epist. 57. — TM P. 72-73. Ύγιαίνοντες τή τοϋ Θεοΰ βοηθείςι Eustath. Thess., Epist. 40. — 136, 1305; T E O . 344. Ύγιαίνων έση· τί τούτο S. Theodor. Stud., Epist. 94 ad Theophilum. — M B N. 8, 82. Υγιαίνω ύμΐν καί αυτός καί διάγω Jos. Bryenn., Epist. consolatoria ad Cretenses. — E B S. 19 (1949) 139-54. Ύγράν διοδευσας ώσεί ξηράν, καί τήν Canon, Ode 1. in S. Romanum m. (1694). — A B V. 2 (Jan. 1937) 8. Ύδατα πολλάκις oí άνθρωποι S. Nilus, Epist. 1, 305. — 79, 193. Ύδατα ΰπεράνω τών ουρανών πιστεύεται Sym. Thess., Q. 7. — 155, 849. Ύδειν έοικε τήν φυσίζωον Κόρην Canon, Ode 9. — Pen. (1883) 404, 427. Ύδωρ ελεγμοϋ τψ παλαιτέρφ νόμω Theodor. Prodr., Versus in Numeros. — 133, 1128. Π - 40

www.torrossa.com - For non-commercial use by authorised users only. License restrictions apply.

626

Initia P atrum Graecorum

"Ύδωρ θαλασσών, τής αβΰσσου παν Joann. Geom., Versus: 66. — 106, 934. Ύδωρ μέ γεννά: καί φώσφορος με τρ. Versus. — Ν Ε. 17 (1923) 215. Ύδωρ πέτρας άφήκα, καί πόλου μέλι Joann. Geom., Versus: 81. — 106, 939. Ύδωρ πέτρας πρίν, νυν μόρα, πλ. Joann. Geom., Versus: 145. — 106, 965. “Υδωρ ύπελθόν την ύγράν φυσιν λίθου Nicephor. Call., Poëma. — BZ. 11 (1902) 43. Υίέα δέ πρώτιστον άείσομεν, αίμα S. Gregor. Naz., Poëma 1,2: De Filio. — 37, 401. Υίέα καί γενέτειραν άμ’ υίέι καί γενετήρι Versus in porta monasterii. — H C Μ. 1 (1806) 274. Υίέ, κτήσαι εν νεότητί σου παιδείαν Anon., Gnomologion. — B G C. 1 (1829) 113-19. Ύιέ μου, ακουσόν μου, καί αποδείξω σοι Apotelesmata Apollonii Tyanensis. — PS. I2, 1372. Υίέ μου ποθεινότατε, υίέ ήγαπημένε Spaneas, Exhort, ad filium. — N. E. 14 (1917) 359-80. Υίέος ήμετέρου με φιτΰσσατο δία θυγάτερ. Theodor. Prodr., Versus in nubem. — 133, 1418. Υίοθετήθης έν χάριτι, Σίλβεστρε, Θεφ Canon, Ode 1. — Men. 3 (1896) 30 (2. Jam). Υιός αρα καί ’Ιούδας οΰτος ’Ιωσήφ του Memoria S. Judae Apostoli. — ,ΕΜΒ. 2 (1912) 77. Υίός. Βρέφος. Παιδίον. Μέγας. ’Ιωάννης 22 Nomina S. Jo. Bapt. — P S S. 3,448. Υίός δέ Δαυίδ καί ό Σωτήρ λέγεται καί Orígenes, In Prov. 1,1. (Fragm.). — 13,17; P AS. 3, 524; cfr. Z K T. 63 (1939) 86-106; 181-206. Υίός ηΰξημένος ’Ιωσήφ - υίός ηΰξημένος S. Cyrill. Al., Glaphyr.: De Josepho. — 69, 376. Υίός οΰκ ατιμάζεται, άλλ’ ουδέ S. Gregor. Naz., Epist. 205. — 37, 340. Υιός σοφός ευφραίνει πατέρα, καί Constant, imp. Porph., De administrando imperio, Prolog. — 113, 157; MG Ta. 29 (1949) 44. Υίους εγέννησα καί ύψωσα, αυτοί Nicolaus Patr., De tetragamia. — P V G. 255-59; F C O. - 2. Ser. (1941) 3,2-10.' Ύλη μαρτυρίου σου Θεού, Θεόδωρε Canon, Ode 9. — Tri. (1879) 209, Ύλην μέν νόμιζε είναι την αμαρτίαν S. Isidor, Pel., Epist. 2,287. — 78, 717. Ύλομανήσασαν πάλαι των ειδώλων την Canon, Ode 9. — Men. 2 (1889) 70 (7. Nov.)

www.torrossa.com - For non-commercial use by authorised users only. License restrictions apply.

In itia P atrum Graecorum

627

y

‘Υμάς μέν δίκαιόν Ιση τούς ακμάζοντας εν πάση S. Greg. Nyss., Quod ñon sint tres Dei. — 45, 116. ‘Υμάς μέν, ό Πατήρ των οΐκτειρμών S. Gregor. Nyss., Epist. 17. — 46 , 1057; P G N. (1925) 49. Υμείς δέ' αεί μέν ή μάς ταις ελπίσι Theophylact., Epist. ad Michael. — 126, 500'. Υμείς δέ τουναντίον ημάς μακρολ. Jo. Euch., Epist. 60. — A W G. 28 (1881) 85. Υμείς έπαρχοι, καί διαιτητα'ι μάλα S. Theodor. Stud., Poèma 15. — .99, 1785. ‘Υμείς μέν αΰθις προθυμως συνεληλυθατε Anon., Horn, in Dom. V ili. (XV). — E O K. 1 (1903) 157-75. Υμείς μέν ημάς έθαυμάζετε S. Jo. Chrys., Horn, in Ps. 41. — 55, 155. ‘Υμείς [Ιιέν ίσως νομίζετε τον περί S. Jo. Chrys., Sermo 5. in Genesim. — 54 , 599. ‘Υμείς μέν ίσως περί των καθ’ έκαστην Ρ. Rusanus, Homilía. — Th. 14 (1936) 33-41. ' Ύμεϊς μέν πρώην επηνέσατε τον S. Jo. Chrys., Horn. 2. de David et Saul. T- 54, 687. Υμείς μέν των Ίσαύρων αιτιάσθε S. Jo. Chrys., Epist. 146: Theodoto etcì — 52, 698. ‘Υμείς μέν, ώ ανδρες, κεκαλλιεπη μενών ποθ. Theodoret., De legibùs. — 83, 1033; RT C . (1904) 219-42. ‘Υμείς μοι δοκεΐτε, μηδ’ αν τής Διογ. S. Gregor. Naz., Epist. 98. — 37, 172. Υμείς ό του Χρίστου λαός, ή άγια ποίμνη S. Greg. Nyss., In S. Theodor, mart. — 46 , 736; v. B H G. 1760. ‘Υμείς ό χωρικός δήμος, καί πάντες δσοι Asterius Amas., Smo. adv. ava­ ritiam. — 40 , 193; CNA. 1 (1648) 40. Υμείς, ώ παΐδες, προσέχετε1 έλλειπτικώς Scholia in Clementis Al. Paidagogon. — G C S. 12 (1936) 319-40. ‘Yμετέροις τύμβοισιν άρήξατε S. Greg. Naz., Epigramma 243. — J A P. 1 (1813) 602. *Υμΐν μέν αί πόλεις κα'ι ο,ί επί γής βασ. Theodor. Cyzic., Epistola. — N È. 19 (1925) 287. ‘Υμνεΐν καί οΰτος ό ψαλμός π. (S. Jo. Chrys.), Horn, in Ps. 104. — 55, 653. Ύμνέιτω to θαϋμα Βηθανία συν ήμίν Canon, Ode 9. — Tri. (1879) 588. *Υμνήσαι την ίεράν πανήγυριν σοδ Canon, Ode 1. — Men. 6 (1901) 540 (19. Aug.). "Υμνοις άνευφημήσαι, μέλλοντι την Canon, Ode 1. — Men. 2 (1889) 463 (11. Dec.).

www.torrossa.com - For non-commercial use by authorised users only. License restrictions apply.

628

Initia Patrum Graecorum

Ύμνοις έπαινέσαι την υμών προθυμουμένφ Canon, Ode 1. — Men. 5 (1899) 258 (10. Jun.). Ύμνοις θεοτερπέσιν ανευφημοϋντά σε Joseph. Hymn., In S. Theodoram. — M A P . - 8. Ser. 61, 82-86. Ύμνοις θεοτερπέσιν ύμνοΰσα σήμερον Canon, Ode 1. — Men. 1 (1888) 248 (25. Sept.). Ύμνοις σου την φώσφορον μέλποντι Canon, Ode 1. — Men. 6 (1901) 364 (9. Aug.). Ύμνοις τήν θεόπνευστον πληθύν των Canon, Ode 1. — Men. 4 (1898) 117 (20. Mart.). Ύμνοις τήν σήν φαεινοτάτην πανήγυριν Canon, Ode 1. — Men. 5 (1899) 373 (27. Jun.). Ύμνοις τήν σοφήν δυάδα του φωτός Canon, Ode 9. — Men. 2 (1889) 12 (1. Nov.). Ύμνοις τήν φώσφορον καί σεπτήν Canon, Ode 1. — Men. 3 (1896) 564 (11. Febr.). Ύμνοις τήν φωτοφόρον καί θείαν Canon, Ode 1. — Men. 5 (1899) 368 (26. Jun.). Ύμνοις τον ποιμένα τον καλόν, καί μιμητήν Joan. Mon. Euchait., Canon in hon. S. Joan. Chrysost. — ABV. 1,7 (1937) 7-12. · Ύμνολογεΐν τήν άξιέπαινον μνήμην Canon, Ode 1. — Men. 4 (1898) 85 (14. Mart.). Ύμνολογήσαι τήν εβδόμην αθροισιν εφιεμένφ Canon, Ode 1. — Men. 1 (1888) 397 (11. Oct.). Ύμνολογίαις σε θείαις ανευφημεΐν εΰσεβώς Canon, Ode 1. — Men. 6 (1901) 85 (11. Jul,). Ύμνον άναπέμψωμεν Θεφ τφ μελλ. Canon, Ode 1. —■Men. 2 (1889) 583 (22. Dec.). Ύμνον τφ φωτοδότη, πάτερ, εν τή μνήμη Dionysius Daur., Canon, Ode 1. — E B S. 14 (1938) 75. Ύμνος καί οΰτός εστι τάς Ίουδαίοις υπό του Eusebius Caes., In Ps. 113. — 23, 1353. Ύμνοϋμέν σε, εΰλογοΰμέν σε, δοξολ. Nicolaus Cabas., Oratio ad D. N. J. Chr. — E O. 35 (1936) 43-44. Ύμνοϋμέν σου, Χριστέ ο Θεός ημών, τήν άφραστόν σου Oratio in Domin. Palmarum. — B B G. 3 (1949) 8-9. Ύμνοΰντες τήν φωτοφόρον μνήμην σου Canon, Ode 1. — Men. 2 (1889) 317 (29. Nov.). Ύμνοΰντι τήν φαίδραν καί φώσφορον Canon, Ode 1. — Men. 6 (1901) 476 (22. Aug.).

www.torrossa.com - For non-commercial use by authorised users only. License restrictions apply.

Initia Patrum Graecorum

629

Ύμνούντι την φωτοφόρον μνήμην σου Canon, Ode 1. — Men. 2 (1889) 729 (30. Dec.); Men. 6 (1901) 226 (26. Juli). Ύμνφδίαις μέλλοντι την σήν μέλπειν Canon, Ode 1. — Men. 5 (1889) 110 (16. Mai). Ύμνώμεν κούρον νυμφας, νυμφας ου νυμφ. Synesius Cyren. - Ptol. ep: Hymnus 5. — 66, 1608; PSC. (1631) 341; A A N - N. S. - 4, 2 (1916) 104; T SC. 1 (1939) 35-38; P G S. 4, 369-71 ; C P C. (1871) 19-20. Ύμνων άξιος ό μη διαφθείρας την προς Catena in Cant, trium puerorum. — C P P. 3 (1646) 947. Ύ μνων επελθών ημερησίων βίβλους Jo. Euch., Poëma 96. — 120, 1195; A W G. 28 (1881) 50; VV.,1 (1894) 380. Υμνώ σου, πανάχραντε, τής δυναστείας το μέγεθος Photius, Canon in B. Μ. V. — B S Μ. 1 (1854) 480-88. Υμών μέν την ρώσιν εκ τε τού γράμματος Nicolaus Cp. Patr., Epist. 110. — I l l , 328; SR . 10 (1844) 389. Υμών πρεσβείαις φρουρείτε τους άπαντας Arsenius, De ss. Clemente et Petro. — P AS . 1 (1876) 315. Ύπακοή και δκνος, εΐτουν δειλία, παρεπάγησαν Demetr. Chômât. (?), Resp. ad Constantin. Cabas; — 119, 948; ASC. (1891) 617 (= P A S . 7). Ύπαρχοι μέν καί στρατηγοί τα τών Theodoret., In Epist. ad Rom. cp. 1. — 82, 48. Υπάρχοντες φωστήρες απλανείς, Χριστού Canon, Ode 9. — Tri. (1879) 421. Ύπατείας σού δεσπότου ημών Μαρκιανού Condi. Chalcedon., Praxis 8a. — A BW. Π. 32 (1925) 2,29-33; P L . 54, 1250. Ύπατείας τών ευσεβεστάτων κ. θεοφιλεστάτων Sententiarum Synodal., lib. 2. — 119, 821. Ύπατε ία Φλαβίου Ευχερίου... Γρηγόριος επίσκοπος Gregorius theologus, Testamentum. — ν. B Η G. 730.

Ύπεδεξάμην ως πρέπουσαν τώ σεμνώ σου Joann. Clim., Epist. ad Joann. Raith. — 88, 625; E Ph. 19 (1920) 21-22. ...υπεκπροχεύων παντί σώματος μέρει Versus (61-231) in Basil, imp. — BAL. (1895) XVI-XXII. Ύπελάβομεν πώς άπεχθώς έ'χειν την μεγ. S. Theodor. Stud., Epist. 1, 32. — 99, 1013.

Ύπέλαβόν τινες την τού προκειμένου ψαλμοΰ Eusebius Caes., In Ps. 33. — 23, 288. Ύπελείφθη ουν Αύτοκράτωρ Κωνσταντίνος Constantini Porphyrog. impe­ rium (post. Romanum Lecapenum). — H B C. (1685) 271. ...ΰπεμειδίαν οσάκις δέ οί ναΰται παρέθηκαν Fragment, Vitae S. Nyphonis. — AG Y. 21 (1941) 82-83; et A GY. 13 (1933) 15-17.

www.torrossa.com - For non-commercial use by authorised users only. License restrictions apply.

630

In itia Patrum Graecorum

Ύπεμνήσθη ή βασιλεία μου παρά Imperatoris praeceptum pro monast. Chirographiu.). — MAD. 5-(1887) 256-57; N E . 11 (1914) 401-2. Ύπενήνεκται μέν ή ανθρώπου φύσις, ως εν S. Cyrill. Al., Glaphyr.: De Cain et Abel. — 69, 32. Υπεράγαθε Κύριε, δημιουργέ του παντός Nicephor. Call., Precatio. — 147, 580. Ύπεραγία ή Θεόν κυήσασα τον συμφυή Joannes Zonar., Canon in B. Μ. V., Ode 1. — 135, 413; A B V. 1,6 (1937) 34. Υπέρ ανδρός πένητος μέν, δεξιού δέ προς Niceph. Greg., Epistola. — E D . 2 (1924) 316. Υπέρ απολωλότος ψυχαρίου καί έν τφ Constantin. Porph., Novella. — 113, 604. Ύπεραρθεΐσα απάσης σαρκικής προσπάθειας Canon, Ode 9. — Men. 5 (1899) 97 (13. Mai). Ύπερασπιώ, φησίν ô Θεός, τής S. Nilus, Epist. 2, 2. — 79, 204. Ύπερβαίνειν με τους ορούς οΐ συκοφάνται Theodoret., Epist. 88. — 8 3 , 1281. Ύπερβάς τους ορούς Χριστός τής ανθρώπινης Canon, -Ode 9. — Men. 3 (1896) 21 (1. Jan.). Ύπερβατικώς -ψαλμός ωδής του εγκαινισμοΰ Nicephorus Blemm., In Ps. 29. — 142, 1438. Υπέρ δέ τού μη ραδίως τινά τφ S. Basilius, Regula 48a. — 31, 1037. Υπέρ εμέ τό αιτούμενον. Γίνωσκε δέ δτι Symeon Thess., De Sacramentis. — 155, 176. Υπέρ έννοιαν συλλαβοϋσα Θεόν, Τής Canon, Ode 9. — Men. 4 (1898) 181 (25. März). Ύπερηκόντισε λαμπρώς το δόρυ σου Manuel Holob., Carmen. — B G C. 5, 178. 'Υπέρ ήλιον εξήστραψεν ή μνήμη σου Canon, Ode 1. — Men. 4 (1898) 370 (23. Apr.). Υπέρ ημάς τά καθ’ ημάς ΰπολαμβάνουσα S. Theodor. Stud., Epist. 1, 8. — 99, 933. Υπέρ ημών των σέ ύμνουντων δυσώπησεν Canon, in R. Μ. V., Ode 1. — Bes. 7 (1903) 338. Ύπερηφανία εστι Θεοΰ όίρνησις, δαιμόνων Joann. Climac., Scala Paradisi, grad. 23. — 88, 965; C P S. 9 (1941) 59. Ύπερηφανία εστίν οίδημα -ψυχής S. Nilus, De 8 spirit, mal. (8). — 79, 1161 et 1464. Ύπερηφάνοις ό Θεός αντιτάσσεται S. Isidor. Pel., Epist. 1, 164. — 78, 292. Ύπέρκειται μέν βμολογουμένως απασαν S. Jo. Dam., In S.,Barbaram. — 96, 781; v. B H G. 217.

www.torrossa.com - For non-commercial use by authorised users only. License restrictions apply.

Initia P atrum Graecorum

631

Υπέρ λόγον σύλληψις, ής υπέρ λόγον (Anon.), Joann. Geom., Epigramma in Assumpt. B. Μ. V. — Eos: 4 (1897) 159 et 32 (1929) 197. Υπέρ λόγον φησίν ή ευφημία σου Theodor. Prodr., Comment, in Canon., Ode 9. — S T P. (1888) 96. « 'Υπέρ μαελέθ » τουτέστιν υπέρ χορού χορείας Didym. Alex., In Ps. 87. — 39, 1484. 'Υπέρ μακροΰ μακρά γράφειν Maximus Planudes, Epist. 25. — T Μ P. 42. Ύπέρμαχε δόξης τής τού Χριστού, παράσχου Canon, Ode 1. — Men. 5 (1899) 362 (25. Juni). Υπέρ μέν οΰν των τή καθόλου ’Εκκλησία Niceph. Call., Hist. Eccles., lib. 9. — 146, 224. 'Υπέρ μέν τών άλλων όσα κατά γνώμην Nicolaus Cp. Patr., Epist. 100. — Ill, 308; S R. 10 (1844) 373. Υπέρ μέν τών καθ’ ημάς αυτούς S. Jo. Chrys., Epist. 113. — 52, 669. ‘Υπέρ μέν ών το θειον τα μέν εν αρχαΐς ε’ις σωτ. Photius, Epist. 19. ad Theophan. archiep. Caesareae. — S I P . 41 (1896) 14-18. Υπέρ μέν ών τοΐς καθ’ εκάστην ενταλαιπ. Nicolaus Cp. Patr., Epist. 98. — Ill, 305; SR . 10 (1844) 371. ‘Υπέρ οίκετου προς δεσπότην Ιστ'ι S. Jo. Chrys:, Horn. 1-3 in Epist. ad Philem. — 62, 703; CCA. 7, 104. 'Υπέρ πάντων γάρ ενανθρωπήσας Nicephorus Blemm., In Ps. 116. — 142 , 1578. Υπέρ πολλών εχοντες εύχαριστεϊν S. Basil., Epist. ad militem. — 32, 513. .'Υπέρ σοΰ προς τούς κατά σού τον λόγον Mich. Psell., Smo. ad ipsius Grammaticum. — OR. 5, 1 (1936) 60-64. 'Υπέρ την πόρνην, αγαθέ, άνομη σας Anon., In Feria IV. Magna. — P AS . 1 (1876) 478. Υπέρ τής ειρήνης καί τής εύσταθείας Constitutiones Apost., 8, 10. — 1, 1085. Υπέρ τής κοινής σωτηρίας πρεσβεύσατε Canon, Ode 9. — Men. 6 (1901) 82 (10. Juli). Υπέρ τής λέξεως μηδέν δηλοΰσθαι έν τή Γραφή Didym. Alex., In Ps. 39. — 39 , 1352. Υπέρ τής όγδοης καί ό ενδέκατος Orígenes, in Ps. 6. (Sel.). — 12, 1173. Υπέρ τής τού νομοφύλακος γλώσσης ό Theodor. Prodr., Epist. 7. — 133, 1258. Ύπέρτιμον λίθον σε ζωής ή πέτρα άνέδειξεν Canon, Ode 1. — Men. 6 (1901) 494 (25. Aug.). Ύπέρτιμον λίθον σε ή ’Εκκλησία γνωρίζει Canon, Ode 1. — Men. 6 (1901) 73 (9. Juli).

www.torrossa.com - For non-commercial use by authorised users only. License restrictions apply.

632

Initia Patrum Graecorum

'Υπέρ τών Ελλήνων παιδείαν την Casia, Hymnus. — Β Ζ. 20 (1911) 426. Ύπερφαεΐς τάς ακτίνας προανίσχει τφ κόσμφ Canon lit. in Β. Μ. V., Ode 9. — Τ C Η. (1862) 92. 'Υπέρφευ, Λίζιξ, εξ δσης ημάς συνάφειας Theodor. Prodr., Epist. 13. — 133, 1285. 'Υπερφυείς ώς ακτίνας, προανίσχει τφ Canon, Ode 9. — Men. 2 (1889) 426 (8. Dee.). Υπέρ φυσιν βλέπων σε και την αγγέλων Theodor. Prodr., Carmen in Β. Μ. V. — R H C. 2, 545-46. Υπέρ Χρίστου γυμνωθέντες καί τοίς Canon, Ode 9. — Men. 4 (1898) 57 (9. Màrz). 'Υπέρ ών παρόντας ή μάς έτίμησας, καί S. Basilius, Epist. consolat. — 32, 1073. Υπεσχημένος άποστεΐλαι την βίβλον Greg. Cypr., Epist. ad Neocaesariens. — S E G . 41; E P h. 2 (1908) 203. Ύπέχουσί τινες τών αδικημάτων Photius, Q. Amph. 201. — 101, 945; B Ph. 400. Υπήκοος μέχρι θανάτου ή ξυνωρις Canon, Ode 9. — Men. 3 (1896) 453 (31. Jan.). Ύπνοίς Ίεσσα'ι καί γονής κλώνας Stichoi in radicem Jesse. — M P G. (1708) 509. 'Ύπνον άνυπνώσας λόγχαις τρωθείς εΰκλ. Maxim. Pian., Canon in S. Demetr., Ode 9. — Τ Μ P. 223. 'Ύπνον από βλεφάρων έκτιναξάμενος Canon, Ode 1. — Men. 6 (1901) 29 (4. Juli). 'Ύπνος έστί φύσεως ποσώς συστασις Joannes Climacus, Scala Paradisi, Grad. 19. — 88, 937; C P S. 9 (1941) 21. Υποβάλλει ó εχθρός τφ άδελφφ· τοσαϋτα S. Ephrem., Exhort. 24. — E S O . 2, 107. Υποδείξω μεν καί τοΰτο προς πίστωσιν De Inventione vestimenti Β. Μ. V. (Excerpt.). — R E Β. 10 (1952) 55. Ύπό δώριον άρμογάν Έλεφαντοδέτων Synesius Ptol. ep., Hymnus. — 66, 1612; C P C. (1871) 21-22; A A N. - N. S. 4, 2 (1916) 115; T S C. 1 (1939) 50-52. Ύποζωσάμενος δέ την βασίλειον αρχήν Niceph. Cali., Hist. Eccles., lib. 18. — 147, 328. Ύπόθεσις μέν ήμΐν καί σκοπός του λόγου Nicetas ep. Heracleae, Prooem. in libr. Job. — M C J. (1792) η' - ις'. Ύπολαβοΰσα ούν εντεύθεν, ώς οιμαι Methodius, Symposium, Smo. 3. — 18, 60; G C S. 27 (1917) 26-45.

www.torrossa.com - For non-commercial use by authorised users only. License restrictions apply.

In itia Patrum Graecorum

633

Ύπομένων ύπόμεινον τον κύριον, τ. μου π. S. Theodor. Stud., Epist. 260: Timotheo. — Μ B N. 8, 211. Ύπομιμνήσκων έ'τι και eu, ναι δέ Eustathius Thess., De obedientia ma­ gistratui debita. — 136, 301; T E O . 13. Ύπομνήσω σου μετ’ ωδής, Κύριε Nicephorus Blemm., In Ps. 100. — 142, 1551. Υπομονή μοναχή ή Καλοθετίνα δι’ εγγράφου Antonius patr. Cp., Epist. ad metrop. Thessalonicensem (1395). — Μ A D. 2 (1862) 238-39. Ύπονοηθήναι έφ’ οις οΰ προσήκον S. Isidor. Pel., Epist. 2, 193. — 78, 641. Ύπό πιστών με, Δέσποτα, λοιδορουμένον βλέπων Symeon Neotheol., Smo. 51 (versific.). — Z S N. (1886) 2, 80-81. 'Υπό πολλών τών συμπαρόντων οϊδα πραττόμενον Arethas Caes., Encom. in Eeonem imp. — B Z. 47 (1954) 28-32. Ύπό πόσων στοιχείων συνίσται ό κόσμος Quaestiones et Responsiones. — EV. 7 (1899) 137-39; K A G. 39-41. Ύπρσέσιν μέλλοντος οΰσαν μοι στέφους Versiculi de S. Cyrillo. — A S . 28. Oct. - 12, 514. Ύπόστασις εστι, κατά τον άγιον Βασίλειον Panoplia dogm., Q. 1-18. — Μ B N. 2, 597-653. Ύπόστασις σύνθετός έστιν, ουσία S. Maxim. Conf., Defin. hypostaseos. — 91, 264. Ύπόσχεσιν θείς ήμισυ κράτους Christophorus Myt., Stichoi 74. — K C Μ. (1903) 46. Ύποσχόμενον έμαυτόν διαμέμνημαι Eeo I. Pp., Epist. ad Eeonem imp. — A B W . II. 32,6 (1927) 56-62; P E . 54, 1156; M C C. 6,352. Ύπόσχου κατά τήν επιμέλειαν σου vide: Άνάληψις Μωϋσέως etc. Ύποτάγηθι τώ Κυρίφ, καί S. Nilus, Epist. 3,3. — 79, 364. Υποτακτικός λέγων τή συνοδία S. Nilus, Epist. 1, 46. —- 79, 104. Ύποτάττει και μάλλον κυροΐ υπέρ τό Eustath. Antioch., Fragm. ex comm. in Jo. nr. 82. — S R E. (1948) 126. Ύπό τήν σήν εΰσπλαγχνίαν καταφεΰγομεν, Θεοτόκε Oratio in B. Μ. V. — MEO. 52 (1939) 231. Ύπό τήν σκέπην καί τήν ευσπλαχνίαν Jo. Euch., Canon in B. Μ. V., Ode 1. — AB V. 1, 11 (1937) 34. Ύπό τής δεινής νόσου καί τής επομένως Theodor. II. Eascar., Epist. 9 (98) ad Manuel. Patriarch. — T E F. 132-33. Ύπό τή; θείας Γραφής παιδευόμεθα δτι Antiochus Mon., De non con­ tendendo contra auctoritatem. —- 89, 1549. Ύπό τής σής δυναμωθήναι χάριτος Canon in Patriarchas Hierosol, — P K A. 1 (1891) 126.

www.torrossa.com - For non-commercial use by authorised users only. License restrictions apply.

6 3 4

In itia P atrum Graecorum

Ύπό τής toC παντός ποιητικής τε καί συνεκτικής Synod. Cstpl. 3., Sermo acciam, ad imper. Constantinum. — M C C. 11,657. Ύπό τής χάριτος τής αρχικής Τριάδος Canon, Ode 1. — Men. (1889) 5 (1. Nov.). Ύπό του αγίου Πνεύματος εμπνευσθε'ις Passio Ss. Plori et Lauri. — V. B H G . 661. Ύπό του Σαούλ διωκόμενος κα'ι ποικίλως Nicephorus Blemm., In P s. 16. — 142, 1390. Ύ ς γάρ θήλεια χειροήθης ουσα καί οικιδ. Anonym., De scrofa quae throno episcopali insedit. — T U. 18. Beilage 6. A. 225** ss. Ύστατον ες βίον vide: Ύστατος ες βίον. Ύστατος ες βίον ήλθες αοίδιμον S. Gregor. Naz., Epigramma 141. — Μ G A. (1709) 37; J A P. 1 (1813) 577. Ύφάνθη σοι άνωθεν ό χιτών τής πίστεως Canon, Ode 9. — Men. 6 (1901) 263 (29. Juli). Ύφεστηκώς δή ουτος ό λόγος αυτός τε S. Malchion presb. Ant., Fragm. - P A S . 3, 601. Ύφηγοϋνται μεν αεί το καλόν κα'ι επαιν. Vita S. Gerasimi Anachor. — P P S . 57 (1907) 115. Ύφορώμαι λοιπόν των επιστολών S. Basil., Epist. 1, 37. — 32, 326. Ύψηγορεΐν καί ύμνεΐν αξίως σε, δν εν Canon, Ode 9. — Oct. (1885) 539. Υψηλόν τον βίον εσχηκώς κα'ι ταΐς άναβάσεσι Canon, Ode 1. — Men. 6 (1901) 271 (31. Juli). Υψηλός εϊ την παίδευσιν, καί ταύτην S. Gregor. Naz., Epist. 173. — 37, 281. Υψηλότατε, εΰσεβέστατε, γενναιότατε Georg. Schol., Epist. ad Demetrium Palaeolog. — P GS. 3,117-36. Υψηλότερος τις γίνεται των π. S. Isidor. Pel., Epist. 2, 280. — 78, 712. Ύψηλόφρων μέν εΐη Sv κα'ι ό εαυτόν S. Basil., Reg. br. 5 6 .— 31, 1120. Ύψη ουράνια εκμανθάνειν · καί θαλάσσης Versus in S. Joannem Ap. — P A S . 1 (1876) EXI. Ύψηπετάσας άνωθεν τον νουν κ. την (In Passionem S. Bartholomaei). — AB. 14 (1895) 363-64. Ύψιβρεμέτα μάκαρ, ουράνιε, δς εχεις τα Oracula Sibyllina, Smo. 3. — G CS. 8 (1902) 46-90. Ύψιμέδων θεού υίέ, φαοσφόρον Epigramma 26. — J A P. 1 (1813) 13. Ύψιστε άνάρχού υίέ Πατρός λόγε Hymnus in S. Sabam jr., Ode 1. — C S L. (1893) 132 ss. Ύψίστη μόνη · πανσθενές θεαρχία. Μία S. Methodius Cp., Canon de S. Ni­ colao, Ode 1. — P I C. 2, 363-64.

www.torrossa.com - For non-commercial use by authorised users only. License restrictions apply.

Initia Patrum Graecorum

635

Ύ ψ ιστός δ Κύριος εν αρχή, 6 Θεός ημών Manuel Pai., In persona Psalmi. — 156, 581. Ύψόθεν μοι πάγχρυσε, ως αετός συγκατάβηθι Joann. mon., Euchait., Ca­ non in hon. S. Jo. Chrysost. — A B V. 1,7 (1937) 22-27. Ύψος καί βάθος τίς έκφράσαι δυναται Casia, Canon in mortem, Ode 1. — S B A. (1897) 347 ss. Υψωθείς, Ιεράρχα τη ταπεινώσει Cant., De S. Dometio martyre. — P A S. 1 (1876) 585. Ύψώθης την ήμετέραν έ'κπτωσιν, επανορθ. Canon, Ode -1. — Oct. (1885) 280. Ύψωμα Χρίστου κατεπαρθέν τής Canon, Ode 9. — Men. 5 (1899) 256 (9. Juni). Ύψωσον ημών, Δέσποτα, προς ουρανόν τα φρονήματα τών Oratio in Ascensione Domini. — B B G. 3- (1949) 129. Ύψωσον ημών καί νουν καί διάνοιαν Canon, Ode 9. — Oct. (1885) 277. Υψώσω σε, θειότατε δέσποτα, οτι ΰπέλαβές με Michael Acom., Epist. ad Eustath. Thess. — 140, 332; L M A . 2 (1880) 8.

www.torrossa.com - For non-commercial use by authorised users only. License restrictions apply.

φ Φάγεσθε τον άρτον υμών εις πλησ. S. Nilus, Epist. 3, 180. — 79, 468. Φάγωμεν και πίωμεν, αΰριον γάρ (S. Jo. Chrys.), Hom. 6. de fato. — 50, 769. Φαεινή και θεοχαρής ή συναγείρουσα ήμ. S. Theodor. Stud., In Jo. Bpt. Decoll. — 99, 757; v. B H G. 864. Φάθι καί την ανάγκην, δι’ ήν επί μεν τής εκ Joann. Bekkus, Patr. Cstpl., Inscriptio (ult.). — A Ο A. (1670) 64. Φαιδραί μέν εισιν αί πανηγΰρεις των- Passio Ss. 42 mart. Armor. — Μ A P. 8a Ser. tom. 72 (1906) 1-7; L M B . l (1911) 190-97; v. B H G. 1211 .

Φαιδρά και επέραστος υπάρχει S. Ephrem., In SS. Martyres. — E S O . 2,307; v. B H G. 1183. Φαιδρά κα'ι πανεΰσημος ή και νύν ήμΐν Smo. de depositione zonae B. Μ. V. — E Μ B. 2 (1912) 342. Φαιδρά και παράδοξος ή παρούσα πανήγυρις, κ. Tarasius Cp., In Prae­ sentat. — 98, 1481; B S Μ. 1 (1854) 341; v. B H G. 1149. Φαιδρά μέν ή πανήγυρις σήμερον κα'ι Joseph. archiep. Thess., Encom. in 5. Demetrium Thess. — A E D . (1889) 13; cfr. B Z. 2 (1893) 632; v. B H G. 535. Φαιδρά μέν πάσα εορτή τής τού (S. Jo. Chrys.), Hom. in Ascensionem. — 52, 799. Φαιδρά μέν τής πανηγΰρεως ή ΰπόθεσις Evodius mon., Passio 42 mart. Armor. — Μ A P. 8e Ser. t. 7, 2 (1906) 61-78; v. B H G. 1214. Φαιδρά μέν τής παροΰσης πανηγΰρεως Passio Ss. 42 martyrum. — AS. 6. Mart. - 1, 887. Φαιδρά μοι τήμερον πρόκειται Ecom. in S. Soterem. — v. B H G. 1642. Φαιδράν τήν παρούσαν ημέραν όρώ κα'ι Sophron. Patr. Hierosol., Hom. in Chr. Nativ. — Rh Μ. - N. F. 41 (1886) 501-16; v. B H G. 807. Φαιδρά προεόρτια τής εγκράτειας, λαμπρά Canon, Ode 1. — Tri. (1879) 46. Φαιδρά σήμερον ήμΐν ή πανήγυρις S. Jo. Chrys., Hom. de jejunio et poe­ nitentia. — 49, 305. Φαιδρά τής εορτής τά προπύλαια Macarius Chrysokeph., Smo. in Hypapanten. — EMC. (1794) 90-107.

www.torrossa.com - For non-commercial use by authorised users only. License restrictions apply.

Initia Patrum Graecorum

637

Φαιδρά τής παρούσης εορτής ή συνέλευσις Theophanes Ker., Horn, in Domin. Palmarum. — 132, 541 ; S E K. (1860) 111. Φαιδρά τής παρούσης ημέρας καθέστηκεν Photius, Horn, in Annunt. B. Μ. V. — Ε À. 3 (1S82) 161-68; A F O. 2 (1900) 230; M A P. 8. Ser. - 7 (1906) 8, 7; v. B H G. 1150. Φαιδρά [τοιγαροΰν] τού τριημέρου πάθους Proclus (?), Horn, in Pascha. — 65, 788; CNA. 1 (1648) 417. Φαιδρόν μοι τό τής Εκκλησίας θέατρον (S. Jo. Chrys.), Horn, in Ascension. — 52, 797. Φαιδρόν όριό τής παρούσης ημέρας Photius Patr., Descriptio novae B. Μ. V. Ecclesiae. — 102, 564; A F O. 2,428; G C B. (1843) 194202; cfr. MAP . 8. Ser. - 7 (1906) 8, 22-25. Φαιδρόν δρώ τό σύστημα των αγίων, πάντων (S. Cyrill. Al.), Horn, etra Nestor. — 77, 992; M C C. 4, 1252; ACO. I. Ia (1927) 102; v. B H G. 1151. Φαιδρόν τό τής παρούσης εορτής σύνθημα Jacobus mon. - Georg. Nie., In B. Μ. V. Presentation. — 127, 600-32; 1Ò0, 1401 et 1420C-21A; C N A. 1 (1648) 1069; B H G. 1153 et 1152. Φαιδρός ήμίν ό λόγος, αδελφοί μου S. Jo. Chrys., Horn. Cum iret in exi­ lium. — 52, 435*. Φαιδρός ήμίν ό λόγος καί χάριτος Ιμπεπλ. (S. Cyrill. Al.), Encom. in B.M. V. — 77, 1029; cfr. 77, 991; R Q. 3 (1889) 97-113; v. B H G. 1154. Φαιδρός υμών καί περίβλεπτος ό πανίερος Constantin, imp., Epist. ad Synod. Roman. — M C C. 11, 720. Φαιδρύνεται αεί ή σεπτή Εκκλησία Canon, Ode 1. — Oct. (1885) 349. Φαιδρύνου, φωτίζου ή εκκλησία τοΰ Χριστού Joseph Hymnogr., Can., Ode 9. — CPC. (1871) 253; Tri. (1879) 400. Φαιδρώς εορτάζοντες εύωχηθώμεν Canon, Ode 1. — Men. 2 (1889) 555 (20. Dec.). Φαίη δ’ άν τις, πώς δ μεν Ματθαίος Euseb. Caes., Qq. Εν. Suppl. 11. — 22, 1005. Φαίνεται καί εν έτέραις τών επιστολών Theodor. Mops., Ex Comment, in Epist. ad Rom. — S R. 4 (1840) 499-573. Φαίνεται μεν και ούτος δ ψαλμός τελ. S. Basihus, In Ps. 44. — 29, 388. Φαίνεται, ότι ούκ επληροφορήθή την S. Basil., Reg. br. 132. — 31, 1169. Φαινόμεθα ημείς υπογεγραμμένοι Diploma mon. S. Basilii a. 1185. — MP G. (1708) 415. Φαμέν ούτε τόν καθόλου, ούτε τόν Photius, Q. Amph. 231. — 101, 1292. Φανερόν δρώ κατά ’Αθανασίου συσκ. Alexander ep., Epist. ad Dionys. — 25, 393; M C C. 2, 1145; O A W. 21 (1940) 160-61.

www.torrossa.com - For non-commercial use by authorised users only. License restrictions apply.

In itia P a tru m G raecorum

638

Φανερά ύμΐν εποίησα τά τοϋ εμού σκοπού (Marcus Aurelius imp.), Epist. ad Syncleton. — 6, 436; S K Q. 8 (1893) 23-24. (= P A T.) C P T. 8 (1911) 133. Φανερόν έστι πρό τούτου πρόσταξιν Constantius imp., Epist. ad Nestor. eparch. — 25, 720; O A W. 2 \ 195. Φανερόν έστι τό κρίμα τοϋ Κυρίου S. Basil., Reg. br. 42. — 31, 1109. Φανερόν, δτι ου περ'ι εθνών αλλοφύλων Justinus, Sermo 2: An Christus patiens. — Bib. 22 (1941) 356-57. Φανερόν τούτο τό κρίμα έκ τής οργής τοϋ S. Basil., Reg. br. 27. — 31, 1101.

Φανερωθέντος, ώς ήυχόμεθα, διά τής Leo I. Pp., Epist. ad Anatolium ep. Cstpl. — A C Ο. II. I 2 (1933) 56; M C C. 6, 197. Φανερών εαυτόν τοίς μαθηταΐς σου Leo imp. et fil., Preces liturgicae matut. (ult.). — 107, 308. Φανερωτέραν εσεσθαι τού μυστηρίου S. Cyrill. Al., in Joann, lib. 10. — 74, 284. « Φάραγξ » εστίν βαθεϊα και κοιλή πας άπιστος Origenes, Horn. 22. in Lucam. (Fragm.) - Petrus Laod., Scholion in Lucam 3, 5-6. — G C S. 35, 142-50; N A. 82 (1920) 43-44. Φασι γάρ επτά άδελφούς μΐφ γυναικ'ι Origenes, Horn. 39. in Lucam. Fragm. — GCS. 35, 226-31. Φασι μέν (τίνες) Άργέίους πρώτους τή θεφ Georg. Codin., De originibus Cstplanis = Anonym., Patria Constantinopolis.— 157, 436; CSB. (1843) 3-33; P S O. (1907) 135-289. Φασ'ιν ’Αλέξανδρον, εκείνον δ’Αλέξανδρον Nicetas Chon., Smo. in Lascar. Alex. — SMB. 1 (1872) 107-29. Φασ'ιν ol γηπόνοι, δτι εάν λαβών Theod. Abuc., Opus 6. — 97, 1524. Φασ'ιν οί Λατίνοι, πώς ούκ έμφέρεται εν Pachom. Rus. mon., Ad Latinos, contra Arianos et Sarazenos de Filio. — T B N. 14 (1935) 265-68. Φασ'ιν οί Λατίνοι τον μακάριον Πέτρον Nilus Thess., De Primatu Papae. — 149, 700; cfr. 736. Φασ'ιν οί πεπειραμένοι, και εγώ πείθομ. Theodor. Prodr., Epist. 14. — 133, 1287. Φασ'ιν οί τά θεία εύσεβώς φρονεΐν S. Maximus. Cf., Q. 32. — 90, 812. Φασ'ιν οί την των δντων φύσιν λογικώς δ. S. Maximus conf., Epist. 30. — 91, 624. Φασίν ώς άρα ήν τις πάλαι νόμος Έβρ. Christi nomina 34. — P S S . 3,446. Φασί ποτέ την μέλισσαν κούφοις πτεροϊς S. Jo. Chrys. (?), In Ps. 115, 1-3; Z K T . 31 (1907) 351-58.

www.torrossa.com - For non-commercial use by authorised users only. License restrictions apply.

In itia P a tru m G raecorum

639

Φασι σέ τινες πάντα μέν άπηγορ. S. Isidor. Pel., Epist. 1, 170. — 78, 293. Φασί τινες λόγον εκ τής πέραν άφιχθαι Georg.-Gregor. Cypr., Epist. ad Neocaesariens. — J U G. (1877) 9; E Ph. 1 (1908) 107; S E G. (1910) 1-2. Φασί τινες, μετά τον κατακλυσμόν S. Nilus, Epist. 2, 311. — 79, 352. Φασί τινες μή άλληγορεΐσθαι των Ιν S. Maxim. Conf., Q. 38, resp. — 90, 389. Φασί τινες μή είναι Ίσραηλίτας S. Maximus Cf., Q. 65. — 90, 837. Φασί τινες, πρώην τούς Άθην. S. Nilus, Epist. 3, 9. — 79, 372. Φασί τινες · τί δήποτε, τριών δυνάμεων S. Maximus Cf., De tribus animae virtutibus. — EMC. 60-61. Φασί τινες τό άσσάριον δεκάνουμον S. Maximus Cf., Q. 6. — 90, 789. Φασί τινες τών αγίων, δτι έκ Πνεύματος S. Maximus Cfr., Q. 15. — 90, 797. Φασί τινες τών τά θεϊα πεπαιδευμένων S. Maximus Cf., Q. 19 et 61. — 90, 800 et 833. Φασί τινες ως Ιππήλατον σαυτόν S. Isidor. Pel., Epist. 3, 80. — 78, 785. Φασί τινες, ώς ουδέ Μητρόδωρος S. Isidor. Pel., Epist. 2, 230. — 78, 668. Φασί τοίνυν Αιγύπτιοι κατά την εξ’ αρχής Euseb. Caes., Praepar. Εν., lib. 2. — 21, 93. Φασι τοίνυν τών Ιν ύμΐν τινας άρν. S. Cyrill. Alex., Epist. 81. — 77, 372. Φασί τούς τό χρυσίον εκκαθαίροντας, εί S. Gregor. Nyss., Hom. 4. in Cant. Cant. — 44, 832. Φασι του σώματος έν τή μήτρςι Photius, Q. Amph. 267. — 101, 1089. Φασ'ι τών πάλαι αύτοκρατόρων επιμελές Sozomenus, Prologus. Smo. ad imp. Tbeodos. — 67, 844; S P A. 18 (1935) 410-24. Φάσκει καθ’ έκάστην ό μακάριος Δα. S. Nilus, Epist. 3, 166. — 79, 461. Φάσκεις άγνοείν δποίοις χρή S. Nilus, Epist. 4, 34. — 79, 565. Φάσκεις εν πολλοΐς τον Ίησοΰν S. Nilus, Epist. 1, 124. — 79, 136. Φάσκεις θλίβεσθαι πάνυ, και άμηχαν. S. Nilus, Epist. 3, 312. — 79, 536. Φέγγος διαυγές ούκ άνύσει λύχνια Theodor. Prodrom. (?), Versus. — P Τ P. (1905) 369. Φείδομαι πολλών λόγων, επειδή φείδομαι S. Gregor. Nyss., Epist. 23. — 46, 1088; P G N . (1925) 72. Φέρε δέ περί τής υφάλου πλάνης και αίρέσεως Nicetas Steth. Adv. Armenos. — A S C. (1891) 781 (= P A S. 7). Φέρε δή άπαντλήσω σου τής άθυμίας S. Jo. Chrys., Epist. 1. ad Olympia­ dem. — 52, 549; S Ch. 13 (1947) nr. 7. (Cfr. Φέρε δή πάλιν άπαντλήσω). Φέρε δή διασκεψώμεθα τά κατά τον S. Ephrem, In Danielem. — E S O . 2, 319; v. B H G. 486. Φέρε δή καί σήμερον επειδή μετά vide: Φέρε και σήμερον Ιπ.

www.torrossa.com - For non-commercial use by authorised users only. License restrictions apply.

640

In itia P atru m Graecorum

Φέρε 0ή καί σήμερον τά τών φώτων Anon., Horn, in Dom. 3., ante «Lu­ mina ». — E O K. 1 (1903) 55-69. Φέρε δή καί σήμερον την συνήθη τοΐς Anon., Horn, in Dom. 16. (4. jejuii.). — E O K. 1 (1903) 341-62. Φέρε δή, καί τών ύμετέρων κρότων (S. Jo. Chrys.), Severian. Gab., Horn, de poenitentia etc. — 59, 757; cfr. OC P. 5(1939) 332-37; v. B H G. 865. Φέρε δή λοιπόν άναπαΰοντες ημών (Dionys. Areop.), De Coel. Hier. cp. 15. — 3, 328. Φέρε δή λοιπόν καί τον πιστόν πατέρα S. Jo. Chrys., Adv. oppugn, vitae mon. lib. 3. — 47, 349. Φέρε δή λοιπόν περί τών σεπτογράφων είκ. Leont. Neap., Contra Judaeos. — 93, 1597; M C C. 13, 44. Φέρε δή νϋν ίδωμεν, ώ Λατίνε, καί εΐ τ. Nicetas Maron., De process. Spir. S.1: lib. 4. — Bes. 30 (1914) 61-75; 249-59. Φέρε δή συν καί τούτο προσθώμεν Clemens Alex., Protrepticus, cp. 3. — 8, 124; C P S. 3 (1940) 87. Φέρε δή πάλιν, άθλια ψυχή, τής προτέρας Symeon Metaphr., Smo. 8: De castitate. — P S Μ. 69-91. Φέρε δή πάλιν άπαντλήσω τής άθυμίας S. Jo. Chrys., Epist. 125. — 52, 681*; SCO. 8, 2452S; cfr. Bes. anno V. vol. 8 (1900-01) 244-64; cfr. Φέρε δή απαντλήσω. Φέρε δή πάλιν, καιρού παραθήγοντος, επί S. Cyrill. Al., Horn. Pasch. 25. — 77, 901. Φέρε δή πάλιν προς τούς απίστους S. Jo. Chrys., Horn. 2. De Incompre­ hensibili. — 48, 709; SCO. 6,395; S Ch. 28 (1951) 112. Φέρε δή πάλιν, ταπεινή μου ψυχή, δεύρο Symeon Metaphr., Smo. 15: De eleemosyna. — P S Μ. 145-55. Φέρε δή περί τής τών ευαγγελιστών (cfr. Καθώς Ινεχώρει διεσαφίσαμεν) (S. Jo. Chrys.), Horn, in mulleres ungentiferas. — 59, 635; cfr. E O. 10 (1907) 209-10. Φέρε δή σήμερον πληρώσωμεν ημών S. Jo. Chrys., Horn. 12. in Genes. — 53, 98. Φέρε δή σήμερον προς τούς άπιστους vide: Φέρε δή παλιν προς τούς. Φέρε δή σήμερον, ψυχή, κατά τού χαλεπού Symeon Metaphr., De ebrietate. — P S Μ. 105-110. Φέρε δή τοΐς είρημένοις καί τά λείποντα παρα. Nicephor. Call., Hist.-Ec­ oles., lib. 5. — 145, 1069. Φέρε δή ώ Λατίνε, τό εριστικόν καί φιλό. Nicetas Maron., De process. Spir. S'. — 139, 173.

www.torrossa.com - For non-commercial use by authorised users only. License restrictions apply.

I n itia P a tru m G raecorum

641

Φέρε είς μέσον τον λόγον σήμερον, άγέ, προθήσωμεν ' Euseb. Al., In Div. et Eaz. — 861, 424. Φέρει μέν εν θαλάσση πολύ to θάρσος S. Jo. Chrys., Horn. 4. in 2. Tim. — 62, 617. Φέρει μέν uva παραμυθίαν ταΐς S. Basil. Epist. ad epp. Ital. et Gail. — 32, 477. Φέρει μέν τι πλέον είς παραμυθίας S. Jo. Chrys., Epist. 93.,— 52, 656. Φέρεις to παν συ, καν φέρη σε παρθένος Versus in B. Μ. V. — 106, 935; B G C. 2, 477. Φέρε καί σήμερον, αγαπητοί, την άκολ. S. Jo. Chrys., Horn. 46. in Genes. — 54, 422. Φέρε και σήμερον, εϊ βούλεσθε, την S. Jo. Chrys., Horn. 60. in Genes. — 54, 520. Φέρε και σήμερον, εϊ δοκεΐ, τα εξής S. Jo. Chrys., Horn. 53. in Genes. — 54, 463. Φέρε καί σήμερον εκ των του μακαρίου S. Jo. Chrys., Horn. 5. in Genes. — 53, 48. Φέρε και σήμερον, επειδή μετά πολλής S. Jo. Chrys., Horn. 8. in Genes. — 53, 69. Φέρε και σήμερον τό τέλος επιθώμεν S. Jo. Chrys,, Horn. 66. in Genes. — 54, 566. Φέρε λοιπόν άναπαύσωμεν τον ήμ. Pachymeres, Paraphr. in Coel. Hier., cp. 15. — 3, 341. _Φέρε μικρόν τι παίξω μεν πολιτικοΐς Joannes Tzetzes, Stichoi. — N E . 16 (1922) 192-96. Φέρε μοί νϋν τούς Ιουδαϊκούς Ιερείς Marcus Diadoch., De Ascens. — 65, 1141; SR . 4 (1840) XCVIII-CVI. Φέρε πάλιν είς μέσον τον ευαγγελιστήν Ίωάννην Amphiloch. Icon., In Bazar, quatrid. — 39, 60. Φέρε πάλιν τής ακολουθίας σήμερον S. Jo. Chrys., Horn. 20. in Genes. — 53, 166. Φέρε πάλιν τής επαγγελίας άψώμεθα Severian. Gabal. ep., Smo. 6. de mundi creatione. — 56, 484. Φέρε πάλιν των ευαγγελικών ΰμΐν (S. Jo. Chrys.), Severian Gabal. ep., Horn, in Jo. 7,15 et Matth. 24,36. — 59, 643; cfr. O C P. 5 (1939) 309. Φέρε σήμερον μάλιστα των προτέρων ήμ. S. Jo. Chrys., De salute animáe, de patientia et gratiar. actione et ne vita functos nimis deploremus. — 60, 723; MBH. 10 (1905) 171-94. Φέρε σήμερον τοΐς κατά τον Όζίαν S. Jo. Chrys., Horn. 5, in: Vidi Domi­ num. — 56, 129. rr - 4 J

www.torrossa.com - For non-commercial use by authorised users only. License restrictions apply.

642

In itia P atru m G raecorum

Φέρε σήμερον, ώ θεοφιλέστατον άθροισμά Theophanes Keram., Horn. 3a: In Exaltat. Crucis. — 132, 173; G C. (1616) 2,1207; S E K . (1860) 9; V . B H G. 450. Φέρε τα λείψανα τής χθεσινής τρ. S. Jo. Chrys., Horn. 40. in Genes. — 53, 368. Φέρε τήμερον vide: Φέρε σήμερον. Φέρε τοίνυν σήμερον, αγαπητοί, καθώς αν (S. Jo. Chrys.), Nestorius, Horn, in Samaritan., et in Mesopentecost. — 61, 743; cfr. R Bi. 9 (1900) 350-53. Φέρε τοίνυν, ώ ήγαπημένε ύπό Θεού Eaudatio S. Marciani ep. — A S .14. Jun. τ 2, 788; v. B H G. 1030. Φέρε, ψυχή βασίλισσα, φυχή φιλοστοργ. Joannes Tzetzes, Theogonia. — MAG. 2 (1850) 577-98. Φέρονται δε καί αί τούτων φωνα'ι Condì. Eugdunense; Epist. synod. (Fragm.). —: MCC. 1, 715. Φέρουσα τοΐς πίστει σε εύφημοϋσιν Canon, Ode 1. — Men. 2 (1889) 91 (9. Nov.). Φέρων ΰδωρ ζών Πρίσκος έν τή καρδίςι Versiculi de S. Prisco. — A S . 20. Sept. - 6, 149. Φερωνυμία θεολήπτου κλήσεως Canon, Ode 1.— Men. 3 (1896) 537 (8. Febr.). Φεύγ’ απ’ Ιμής καρδίης, δολομήχανε S. Gregor. Naz., Poèma. — 37, 1399. Φεΰγ5απο τάς γραμμάς, ώ βάρβαρε S. Gregor. Naz., Poèma. — 37, 1402. Φεύγει εκ τής φυλακής (Μάνης) κα'ι ερχεται Disput. Archelai cum Manete (Fragm.). — MCC. 1, 1225. Φεύγειν χρή, ώ βέλτιστε, τους πονηρούς S. Isidor. Pel., Epist. 5, 397. — 78, 1564. Φεύγεις διώκοντας ίσως νόμοις S. Gregor. Naz., Epist. 55. — 37, 109. Φεύγε πνεύμα μεμισημένον, Χριστός Amuleta Oxyrhynchi. — PO. 18 (1924) 418-19. Φεύγετε ρομφαίαν καί δαίμονες αλλα Epigramma in S. Demetrium. — 106, 926; B G C. 2 (1830) 149. Φεύγετε, ώ βέλτιστοι, την κακίαν S. Isidor. Pel., Epist. 5, 11. — 78, 1332. Φεύγε, ώ βέλτιστε, ως έγχωρεΐ, S. Isidor. Pel., Epist. 2, 284. — 78, 713. Φεύγε, ώ φίλτατε, τους πονηρούς, ατε S. Isidor. Pel., Epist. 5, 236. — 78, 1476. Φεύγωμεν τούς των ανωφελών άνθρ. S. Nilus, Epist. 3, 328. — 79, 540. Φεύγων Δαυίδ Σαούλ επείνασε καί Nicephorus Blemm., In Ps. 51. — 142, 1471. Φεύγων δ Δαυίδ παραγίνεται προς Άχιμέλεχ Eusebius Caes, ep., In Ps. 62. — 23, 600.

www.torrossa.com - For non-commercial use by authorised users only. License restrictions apply.

In itia P a tru m G raecorum

6 4 3

Φεΰγων τον Σαούλ δ Δαυίδ, άπήρχετο Nicephorus Blemm., In Ps. 33. — 142, 1444. Φεΰ- εί δέ δή φύσεις ανθρώπων άλλοτε Joann. Argyrop., Monodia in Joann. Pal. — E A. (1910) 1. Φευκτέον ήμϊν άνθρωπαρεσκίαν, και την S. Nilus, Epist. 1, 244. — 79, 172. Φεΰ · νΰν, ώ παρόντες ήμϊν, αί των αγαθών Georg. Schol., Monodia in Marcum Eugenicum. — E P P . 2, 28; P G S. 1 (1928) 247-54. Φεΰ τής απάτης ήν ήπατώμην Mich. Acom., Epist. 180. — EMA. 2 (1880) 356. Φεΰ, τίς αν άξίως, ώ παρόντες, έκτραγωδήσειε Gregorios monach., Monodia in Georg. Gemistos. — 160, 811; N J P. Suppl. 11 (1845) 356-70. Φεΰ, φεΰ ήλικον ήκουσα Mich. Ac., Epist. 51. — EMA. 2 (1880) 84. Φεΰ, φεΰ, όσων γέμουσιν οί κακοί S. Gregor. Naz., Poèma 2, 28: Adversus opum amantes. — 37, 856. Φεΰ, φεΰ! ποθώ μέν πανταχοΰ πλείω Jo. Euch., Epigr. 4. — 120, 1200; B S Μ. 2 (1856) 535. Φεΰ' ώ δεινοΰ πάθους- ώ κοινής συμφοράς Joannes Eugenicus, Monodia in Corinth, (a. 1446). — Bes. 33 (1917) 188-89; S T. 79 (1937) 27-28. Φεΰ, ώ ‘Ρωμαίων oí περιλειπόμενοι, δτι, τοσούσοις Chariton Hermonym., Monodia in Catharinam Palaeolog. — E P P. 4 (1930) 267-73. Φεΰ ως δεινόν πάνυ πέφυκεν ή αμαρτία Basilius cp. Trapezuntis, Fragm. — V . B H G. 265. .Φήμη καλή κ. αγαθή π ιαίνει, κατά τό γεγρ. S. German. Patr. Cstpl., In Dormit. B. Μ. V. — 98, 360; v. B H G. 1155. Φήμην ήκοΰσαμεν (παράσχοι δέ Θεός /ψευδή Nicolaus Cp. Patr., Epist. 95. — I l l , 301; S R. 10 (1844) 369. Φήμης με τής σής έ'σχε, Κύριε Joann. Geom., Versus: 166. — 106, 993. Φήμη τις διαδραμοΰσα [τε καί διδ]άξασα Theodoret, Epist. 8. ad Eulal. German, etc. — S T E . (1885) 6-8. Φήμη τις έπήλθεν ταΐς ήμετέραις Nicon. Pittakion. — B Μ S. 1 (1911) 585-86. Φήμη τις θαυμασία τών σών εκχυθεΐσα Niceph. Gregor., Epist. ad Impe­ rat. Matthaeum. — G N G. 237-43. Φήσας δ λόγος εν τψ προ τουτου ψαλμψ περί Eusebius, Caes., In Ps., 95. — 23, 1217. Φησί γάρ δ Ή σαΐας- "Ον τρόπον ούρ. S. Anastas. Sin., Q. 74. — 89, 701. Φησί γάρ δ Χριστός" *δ θέλων εν ΰμίν είναι πρώτος Euthym. Zigab., Comment, in Epist. 1. Petri, Cp. 5. — K E Z. 2 (1887) 564; cfr. 64, 1056.

www.torrossa.com - For non-commercial use by authorised users only. License restrictions apply.

6 4 4

In itia P a tru m G raecorum

ΦησΙ γάρ δ Χριστός' Ό θέλων έν ύμιν S. Jo. Chrys. (?), In 1. Petri cp. 5 (Fragm.). — 64, 1056. Φησί Δίκη' τίς πίστις, δτ’ ώλεσας S. Greg. Naz., Epigramma 197. — J A Ρ. 1 (1813) 592. Φησ'ιν έν τοίς ’’Ασμασιν δ σοφός Σολομών Antiochus mon., Prologus in Sermones. — 89, 1428. Φησ'ιν ή Γραφή· Νόμον είς βοήθειαν Antiochus mon., De Cogitationibus. — 89, 1676. Φησ'ιν ή θεία Γραφή' Ό ελεών (S. Jo. Chrys.), Hom. de eleemosyna. — 62, 769. Φησίν ή θεία Γραφή, ώς «’Ήρξατο Antiochus mon., De Praepositis. — 89, 1773. Φησ'ιν ή προφητεία- Τό ΰδωρ S. Nilus, Epist. 2, 123. — 79, 253. Φησ'ιν ’Ιερεμίας ό προφήτης S. Nilus, Epist. 1, 104. — 79, 128. Φησίν ό θειος απόστολος- Άδιαλείπτως (S. Jo. Chrys.), Epist. ad mona­ chos’ — 60, 751; SCO. 8,861; Z K T . 34 (1910) 215-18. Φησίν ό Θεοπάτωρ ψάλλων πάλαι προς Germanus III. Patr. Cstpl., Synodicon. — E B S. 9 (1932) 178-212. Φησίν ό θεσπέσιος Ήσαΐας S. Nilus, Epist. 1,9. — 79, 85. Φησίν δ Κύριος έν τή αρχή τών άναγν. Origenes, Hom. 3. in Jeremiam. — 13, 281; GCS. 6 (1901) 20-21 (mut.). Φησίν δ Κύριος- Ουδείς δυναται δ. Antiochus mon., De avaritia. — 89, 1468. Φησίν δ μακάριος Πέτρος, δτι κ. S. Nilus, Epist. 2, 300. — 79, 349. Φησίν δ μέγας ’Απόστολος- Τίμιος δ γάμος Theodor. Bals., Zon., Arist.: Comm. can. Cone. Gangr. — 137, 1241. Φησίν δ μέγας Διονύσιος προς τον τών Έ φ . Georg. Pachymeres, Para­ phrasis in Areop. Opera. — D A O. (1615) 1-187. Φησίν δ νόμος- ’Εάν ώσιν διαμεμαρτυρημένοι Antiochus mon., De linguae incontinentia. — 89, 1501. Φησίν δ νόμος- Τά άλση αυτών έκκ. S. Nilus, Epist. 3, 225. — 79, 485. Φησίν δ φιλόσοφος πολλήν ίσχύν τον μοχλόν Theodor. II. Lascar., Epist. 35 (83) ad Georg. Acropol. — T E F. 110-11. ...φησίν τή αυτή, δηλαδή τή Ίουδαία Fragm. anon. Hom. 13. in Evgl. S. Lucae. — S T. 77 (1937) 83-84. Φησί περί τινων ένδεών δ κα. S. Nilus, Epist. 3, 44. — 79, 413. Φησί τις τών σοφών, δτι δ παράνομος Ίουδ. Anon., De Juda proditore. — A S Ρ. 20 (1898) 614. Φθάνει γεωργεΐν είς έκαστον ή πέτρα Nicol. Callidis, Versus in S. Georg. — S N C. 8.

www.torrossa.com - For non-commercial use by authorised users only. License restrictions apply.

In itia P a tru m G raecorum

645

Φθάνει δήπου και τούτο τοΐς ίεροΐς καν. Philoth., Synod. Constit. 52 et 85. — 152, 1403 et 1447; MA D. 1 (1860) 472-74; et 570-72; BZ, 12 (1903) 507. Φθάνει... επ'ι τού άγιωτάτου και αοιδίμου Πατρ. Κυροΰ Νείλου Decretum synodale, absolvens accusatum metrop. Athenarum Cp. (1393). — MAD. 2 (1862) 165-69. Φθάνει... ή μήτηρ των εκκλησιών, ή άγιωτάτη Reconciliatio eccl. Serbiae cum eccl. Cstpl. (a. 1371). — MAD. 1 (1860) 553-55. Φθάνει ή ΰψηλοτάτη δέσποινα τών Μουγουλίων Call. et Phil., Synod. Con­ stit. 5. (a. 1351). — 152, 1316; MAD. 1 (1860) 312-17. Φθάνεί Θεοδώρα ή Άσπιέτισσα και Σίμων δ Σύρος Synodus Cp., Sen­ tentia de patronatu cujusdam ecclesiae (S. a.). — MAD. 2 (1862) 404-05. Φθάνει μέν ή άγιωτάτη επισκοπή τών Λιτβών Philoth. Cp., Synod. Con­ stit. 74. — 152, 1428; Μ A D. 1 (1860) 525-27. Φθάνει μέν ή καθ’ ημάς αγία τού Θεού Rescriptum imperiale (a. 1310) de unione fidei. — A R. 26, 2 (1945) 69-71. Φθάνει μέν κυρά "Αννα Λασκαρίνα ή Ταγαρίνα Synodus Cp., Decretum dirimens controversiam. — (1400) Μ A D. 2 (1862) 424-26. Φθάνει μέν κυρ Θωμάς δ Καλοκύρης Matthaeus I patr. Cp., Decretum diiudicans litem (a. 1400). — MAD. 2 (1862) 372-74. Φθάνει μέν δ από τής θεοσώστου πόλεως Esaias Patr., Synod. Constit. 42 (a. 1324). — 152, 1163; M A D. 1 (1860) 100-01. Φθάνει μέν δ ιερώτατος μητροπολίτης Μιτυλήνης Esaias Patr., Constit. Synod. (= Arsenii Decisio a. 1256). — 152, 1178; M A D. 1 (1860) 119-22. Φθάνει μέν πρό τίνος ήδη καιρού ψήφισμα Esaias Patr., Synod. Constit. — 152, 1205; MAD. 1 (1860) 155-56. Φθάνει... δ Ιερώτατος μητροπολ. Σταυροπόλεως Decretum synodale, Cp. (S. a.). — MAD. 2 (1862) 197-99. Φθάνει... δ ιερώτατος μητροπολίτης Χερσώνος Decretum synodale, Cp. (a. 1386). — MAD. 2 (1862) 71-74. Φθάνει δ μοναχός Ίωαννίκιος έ'τι κατά κοσμ. Call. et Phil., Synod. Con­ stit. 10. — 152, 1325; M A D. 1 (1860) 323-25;. Φθάνει δ Παζυκης Μανουήλ πρό τινων ήδη χρ. Judicium synodale. — MAD. 1 (1860) 388-91. Φθάνει... δ τιμιώτατος εν ιερομονάχοις κύρ Γεννάδιος Judicium synodale (a. 1354). — MAD. 1 (1860) 340-42. Φθάνει πρό τίνος ήδη καιρού 'Αλέξιος Matthaeus I patr. Cp., Decretum dirimens controversiam (S. a.). — MAD. 2 (1862) 301-03.

www.torrossa.com - For non-commercial use by authorised users only. License restrictions apply.

646

In itia P atru m G raecorum

Φθάνει πρό τίνος ήδη καιρού άναδραμών εις τήν Antonius patr. Cp., De­ cretum circa monasterium in Lesbo (a. 1395). — Μ A D. 2 (1862) 264-66. Φθάνει πρό τίνος ήδη καιρού δανεισάμενος κύριος Matthaeus I patr. Cp., Decretum litem dijudicans (a. 1400). — Μ A D. 2 (1862) 380-82. Φθάνει πρό τίνος ήδη καιρού εξωνησάμενος Synodus Cp., Sententia in lite quadam (a. 1400). — Μ A D. 2 (1862) 427-29. Φθάνει πρό τίνος ήδη καιρού κινήσασα αγωγήν Judicium synodale (a. 1360). — Μ A D. 1 (1860) 391-97. (Φθά)νει πρό τίνος ήδη καιρού ό νύν μητροπολίτης Ίωάνν. Nilus patr. Cp., Translatio metrop. Kernitzae in metropolim Joanninorum (a. 1381). — Μ A D. 2 (1862) 23-25. Φθάνει πρό χρόνων ήδη πολλών ή μήτηρ των Philoth. Patr. Cp., Synod. Constit. 80. « Praxis » Unionis. — 152, 1439; Μ B M. (1852) 75-77. Φθάνουσι... ό μοναχός κύρ Γερόντιος ό Πρώξιμος Sententia de monacha in saeculum reversa. — Μ A D. 2 (1862) 458-60. Φθάνουσι πρό τινών ήδη χρόνων οΐ Ταναΐται Call. et Phil., Synod. Con­ stit. 28 (a. 1356). — 152, 1347; M A D. 1 (1860) 356-63. Φθάνω μέν τάξας, και οϊον διορισάμενος Joannes Vecc., lib. 1. ad Constan­ tinum. — 141, 337. Φθαρεισα πρότερον τού κατά φύσιν λόγου S. Maxim. Conf., Q. 42, resp. — 90, 405. Φθασάντων δε τών γραμμάτων εν τή Paradosis Pilati. — TEA*. (1876) 449-55; ν, S R B . 1 (1940) 154 nr. 181, 1. Φθασάντων τοίνυν ημών εις τό άγιον δ'ρος Tomus et Typus Montis Athos. — M U A. 197-203. Φθάσας έ'φην, ως ήν εΰάφορμος τοΐς S. Cyrill. AI., Comm. in Aggaeum cp. 1. — 71, 1024. Φθάσας τήν πηγήν τήν άφθαρτον Canon, Ode 9. — Men. 4 (1898) 391 (25. Apr.). Φθέγγη και διήγησαί μοι εκάστοτε S. Theodor. Stud., Epist. 1,49. — 99, 1084. Φθέγγοισθ’ άπαντες· εΰδρομεΐτε τοΐς S. Gregor. Naz., Poema. — 37, 1.323. Φθέγξομαι οίς θέμις εστί, θύρας δ’ επίθεσθε Porphyrius, De imaginibus. — R T G . 43 (1913) l*-23*. Φθόνφ πληγέντες τινές τών επισκ. S. Nilus, Epist. 3, 199. —·. 79, 476. Φιλαμαρτήμων υπάρχων, έν άμελείςι Canon, Ode 9. — Men. 2 (1889) 340 (30. Νον.). Φιλάνθρωπε Θεέ τής αλήθειας συμπαραμ. Sacramentar. Serapionis: Cheirotesia. — J Τ S. 1 (1900) 108.

www.torrossa.com - For non-commercial use by authorised users only. License restrictions apply.

In itia P a tru m G raecorum

647

Φιλάνθρωπε ’Ιησού Χρέ, δ θεός μου S. Ephrem, Precatio.— E S Ò. 3, 489. Φιλάνθρωπον διαφερόντως ή θεαρ.χία Euthym. Zigab., Panoplia dogm., tit. 7. — 130, 208-57. Φιλάνθρωπος ’Ιησούς επιφανείς τφ κόσμφ S. Athanasius Antiochenus, Smo. in Transfigurat. — CNA. 1 (1648) 866. Φιλάνθρωπος Σωτήρ ημών, οΐκτείρων το γένος Euseb. Alex., De Presby­ teris. — 861, 341; S R. 9 (1843) 659-63. Φιλάνθρωπος ών δ Θεός, άγ®, καί !υ. S. Jo. Chrys., Horn. 10. in Joann. — 59, 73.

Φιλάνθρωπου γνώμης δντες oí νόμοι γενν. Leo imp., Novella 100. — 107, 624, Φιλεΐν μέν εγώ τούς αδελφούς Jo. Euch., Epist. 76. — A W G. 28 (1881) 94. Φιλεΐς εμέ καί δι’ εμέ και τ’αμά. τφτοι Constantin. Acrop., Epist. 144. — AB. 51 (1933) 276. , Φιλεΐτε άκούειν τοΰ ταπεινού μου λόγου S. Theodor. Stud., Cateches. 89. — P T S. 2, 631-637. Φίλε, το σπλάγχνος το πολύ, το έχομε, μέ Marinus Phalier., Poema. — D E J. 4 (1892) 303-8. ...Φιλητός δ τής Μελιτουπόλεως επίσκοπος Vita S. Parthenii. — L MB. 1 (1911) 20-28. Φίλη, ώ φίλε, έξαιρέτως εστίν ή αλήθεια Theodor. II. Lascar., Epist- 25 (73) ad Georg. Acrop. — T L F. 99-101. Φιλία καί δειλία γεγόνασιν αίτια Nicetas Mag., Epist. ad Michaelem. — N E . 19 (1925) 182. Φιλία ΰπ’ άνδρός αυτής τού κόσμου Theodor. Prodrom., Amicitra exulans. . — 133, 1321.

Φιλική γραφ'ις εξ ανατολών, ώς Jo. Euch., Epist. 46. — A W G. 28 (1881) 78. Φιλικοΐς τε δικαίοις κάί πόλλοΐς Jo. Euch., Epist. 7 . - A W G. 28 (1881) 55. Φίλιππόν τις δνΟμάσας εύθύς τον μέγαν De Vita Philippi Ap. — L A P . 2a (1903) 91; v. B H G. 1528. Φίλιππος δέ δ τού Χριστού απόστολος προ Acta Philippi ap. — v. B H G. 1520. Φίλιππος, ού μέγιστον εν βίφ κλέος Michael Gramm., Stichoi. — N E ; 14 (1917) 9-10. Φίλιππος υιός Ίωάννου Βρούλλου Diploma pro monast. S. Basilii Romae (a. 1165). — M P G. (1708) 413. Φιλοθέου βασιλίδος καί φιλολόγου Theophylact., Expos, in Oseam. — 126, 564.

www.torrossa.com - For non-commercial use by authorised users only. License restrictions apply.

648

In itia Patrum Graecorum

Φιλοθέου μεν ά'ρα τρόπου κ. ευσεβούς Andronicus itnp., Chrysobull. — Μ A Ρ. - 7. Ser. - 41 (1893) 4, 18-19. Φιλοθέως πιστεύεις και ςριλολόγως ζητείς Apollinar., Epist. ad S. Basilium. — 32, 1101; TU . 7,3 (1892) 113 s. (= Basii, ad Apoll.). Φίλοι εΰγνώμονές καί θεράποντες, όταν τον Nicolaus Cp. Patr., Epist. 101. — 111, 308; SR . 10 (1844) 374. Φίλοι, πολΐται, δυσμενείς, εχθροί, πρ. S. Gregor. Naz., Poema: Lamentatio alia. — 37, 1397. Φιλόλογος ό του βιβλίου τοΰδε πατήρ Michael Choniat., Prologus. — 140, 312; LMA. 1 (1879) 3. Φίλον αεί πως τφ μισανθρώπφ δαίμονι (Anon?) Refutatio accusationum ctra Christianos, tom. I. — M C C. 13, 205. Φίλον ά'ρα Θεφ, φίλον δή καί τοΐς εΰσ. Passio Ss. Phileti et Spe. — LMB. 1. (1911) 284-88. Φίλον ενταύθα τό σώμα ημών λέγει S. Maximus Cf., Q. 62. — 90, 833. Φίλον λόγου θέλγητρον, επίκουρον νόσου Theophylact., Epist. ad Anemon. — 126, 392. Φίλον παιδί πατρική προσφώνησις S. Theodor. Stud., Epist. 205: Theo­ phani. — Μ B N. 8, 176. Φίλον σε έφη δ Σωτήρ τοΐς αυτού Canon, Ode 9. — Men. 6 (1901) 368 (9. Aug.). Φιλοξενίας ών “Αβραάμ εραστής Photius Patr., Hom. de eleemosyna. — A F O . 1 (1900) 452-57. Φιλρπαίγμονές ώς επίπαν καί φιλογέλωτες Theodoret., De Sacrificiis. — 83, 992; RT C . (1904) 180-94. Φιλοπτωχίαν διδάσκει καί εις Χριστόν Nicephorus Blemm., In Ps. 40. — v. 142, 1456. Φιλοσοφεΐν επετήδευσαν (επεχείρησαν) μέν καί Ελλήνων S. Nilus, De monast. exerc. — 79, 720. Φιλοσοφία άποστρέφεται θόρυβον S. Isidor. Pel., Epist. 1, 92. — 78, 245. Φιλοσοφίας λόγον έραννήσαι βούλομαι Acta S. Zenaidis. — A S. - 11. Oct. 5, 507; v. B H G. 1883. Φιλόσοφον γράμμα παιδείας μεστόν ή αρχή Theodor. II. Lascar., Epist. 21 (69) ad Georg. Acropol. — T L F. 96. Φιλόσοφος οΰν καί ίερεΰσι καί τοΐς Synesius Cyren., Calvitii encom., cp. 24 (ult.). — TSC. 2 (1944) 231-32. Φιλοσοφούμεν εφ’ ησυχίας· τούτο S. Gregor. Naz., Epist. 135. — 37, 229. Φιλοσοφώτατον λόγον επιδείκνυσθαι Flavius Joseph. (?), In laudem Maccabaeorum lib. De imperio rationis. — C A N. (1672) 1, 1; v. B H G. 1006; S R B. 1 (1940) 70 nr. 102.

www.torrossa.com - For non-commercial use by authorised users only. License restrictions apply.

In itia Patrum Graecorum

649

Φίλος πιστός θησαυρός έμψυχος S. Gregor. Nz., Or 11. — 35, 832. Φιλόστρατος μέν δ Λήμνιος αναγραφών Synesius Cyren. Dion., Autobiographia. — 66, 1112-64; PSC. (1631) 35-62; K S C. (1850) 239-310; TSC. 2 (1944) 233-77. Φιλοτέχνημα υπάρχων Θεοϋ S. Nilus, Epist. 4, 42. — 79, 569. Φιλοτιμησάμενός σοι, θειότβτε βασιλεύς Michael Psell., De omnifaria doc­ trina., cp. ult. — W Μ P. 98-99. Φιλοτιμία τής θείας αντικρυς Jo. Euch., Epist. 70. — A W G. 28 (1881) 91. Φίλου γνήσιον γνώρισμα, τον φιλούμενον S. Theodor. Stud., Epist. 290; Abrahamio. — M B N. 8, 240. Φίλου θανόντος πώς τις οΐσει ραδίως Sym. Metaphr., In Stylianum protosecr. — 114,133. Φίλου λόγου θέλγητρον, επίκουρον Theophylact., Epist. ad Anemon. — 126, 540. Φίλου πιστοί) οΰκ έ'στιν αντάλλαγμα S. Gregor. Nz., Or. 9. ad Greg. Nyss. — 35, 832; v. B H G. 716. Φιλόχριστοι τφ Τύχωνι λίαν ο! κατά σάρκα Vita S. Tychonis. — LMB. 2 (1912) 65. Φιλόχριστός τις σχολαστικός γέγονεν εν Scholasticus Ascalonensis. — ROC. 10 (1905) 39-41. Φιλτροποιόν τι πράγμα ή γραμματική S. Theodor. Stud., Epist. 1, 55. — 99, 1108. Φιλώ μέν την νηστείαν, δτι μήτηρ S. Jo. Chrys., Sermo 6 in Genesim. — 54, 604. Φίλων γνησίων και δι5 ακραν αρετήν S. Isidor. Pel., Epist. 2,51. — 78, 493. Φίλων οΰδέν ήδτ'τερον και γνησίων ουδέν Theodor. II. Lascar., Epist. 4 (129) ad Xiphilin. et Argyropolum. — T L F. 180. Φιλώ σου τήν περί τα κρείττω Maximus Planudes, Epist. 8. — TM P. 15. Φιλώ σου το εύαγγέλιον, Δέσποτα S. Ephrem., Advers. haerticos. — ES O. 2, 259. Φιλώ του δέχεσθαι αντίγραφα παρά S. Theodor. Stud., Epist. 224: Nicetae. — Μ B N. 8, 191. Φλαυιανόν τον Αντιόχειας τρεις εφ’ εξής Photius, Respons. 2. — 104, 1221; BPh. 561. Φλήναφον συνείρας απολογούμενος S. Isidor. Pel., Epist. 1, 338. — 78, 377. Φλόγα του πυράς του άσβεστου κατά Canon, Ode 9. — Tri. (1879) 445. Φοβεΐ με τα τής θείας Γραφής ΰπομν. S. Isidor. Pel., Epist. 1, 370. — 78, 392.

www.torrossa.com - For non-commercial use by authorised users only. License restrictions apply.

650

Initia Patrum Graecorum

Φοβείτω σε τό Δεοποπκόν S. Nilus, Epist. 2, 99. — 79, 244. Φοβερά μέν ή του θανάτου ακοή, άλλα S. Theodor. Stud., Cateches. 88. — Ρ Τ S. 2, 625-30. Φοβερά τής άποστολικής παραγγελίας S. Gregor. Nyss., Contra fornicarios. — (S. Jo. Chrys.) - Nestorius (?) Hom. in 1. Cor. 6, 18. — 46, 489-96; 64, 465-73; cfr. Z K T. 25 (1901) 367 et ^ 8 (1914) 92-99. Φοβερά τής σημερινής παρατάξεως Proclus, In Parasceven. — 65, 781; cfr. 64, 1421; CNA. 1 (1648) 412. Φοβερόν εστι, και λίαν φοβερόν τό είς S. Isidor. Pel,, Epist. 5, 481. — 78, 1608. Φοβερόν και άκάτάληπτον θαύμα, και τή οικ. Geontius Presb. et mon., Vita S. Gregorii Agrig. — 98, 549; v. B H G. 707. Φοβερόν τό έμπεσεΐν εΊς χεΐρας Θεού ζώντος Sticheron. in Vesperas Dom. Palm. — P K A. 2, 28. Φοβερός εϊ κύριε, και θαυμαστά τά έργα S. Georgii miraculum, De Zona S. Georgii. — A G M. (1913) 135-37. Φοβήσας τοΐς λυπηροίς, εΰφράνας τοΐς S. Jo. Chrys., In Is. cp. 5. — 56, 56. Φοβητέον άρα τον τοιοΰτον κριτήν ψ. (Origenes) - Evagrius, Excerpta in Pss. — 17, 105-08; cfr. Z K T. 63 (1939) 86-106; 181-206. Φόβοι δυο, ούτως είπείν, έκ διαμέτρου Demetr. Chom., De forma jurisjurandi etc. — A S C. (1891) 543 (= P A S. 7). Φόβοις πολλοΐς καί περιστάσεσι παντοδαπαΐς Symeon jr., Smo. de tribu­ lationibus. — cfr. 120, 299. nr. 71; latine ap. Pontanum nr. 16. Φόβος με καί τρόμος συνέχει δεινότατος Proclus Constpl. archiep., Encomium S. Nicolai. — A H N . 1 (1913) 429-33. Φόβος ον εφρόντισά φησιν Mich. Ac., Epist. 49. — DMA. 2 (1880) 79. Φόβου γέμει καί φρίκης ή σήμερον ήμέρα (S. Jo. Chrys.), In Chr. Natalem. — Bib. 1 (1920) 84-90; cfr. 65, 700 B. Φόβου κεραυνός εμπεσών μοι συμφλέγει Michael Gramm., Versus in 2*mparusiam. — Bes. a. 21 (1917) 361-62; N E . 14 (1917) 11-12. Φοβούμαι τό λαλήσαι, καί τή γλώσση S. Ephrem., De Passione Salvatoris. — E S O . 3, 245. Φοβούμαι τον θάνατον, δτι πικρός μοι ε. S. Cyrill. AI., De morte et de 2° adv. — 77, 1072. Φοβούμαι, φησιν ό ’Ιώβ, μή S. Nilus, Epist. 1, 314. — 79, 196. Φοβού δτι μάλιστα, φ φιλότης S. Isidor. Pel., Epist. 2, 126. — 78, 564. Φόβφ σοι θανάτου ανοίγονται πύλαι Canon, Ode 1. — Men. 2 (1889) 527 (18. Dec.). Φοιβάμων 6 τήν επιστολήν έπιδούς, καί άνήρ Synesius, Epist. 143. — 66, 1537; P S C. (1631) 280.

www.torrossa.com - For non-commercial use by authorised users only. License restrictions apply.

In itia P atrum Graecorum

651

Φοιτητής τις Άμμώνίου τοΰ δήθεν φιλοσόφου Zachai:., De Mundi Opifi­ cio. — 85, 1012; cfr. B Z. 40 (1940) 15-22. Φορθονμ'ιν ή έθνος φησί, ή γένος (S. Jo. Chrys.), In Danielem proph. interpret. —· 56, 193. , Φόρμοσος επίσκοπος ήν το πρότερον Π. Ex Chronicon graec., De aliquibus Papis. — 111, 408; S R. 6 (1841) 599-602. Φουρτουνάτος, ó τήν επιστολήν εγχειρίζων S. Gregor. Naz., Epist. 84. — 37, 157. Φραγγόπουλος ó τήν οΐκησιν οΰκ οίδα Greg. Cypr., Epist. ad Protovestiarium. — E Pb. 4 (1909) 126; S E G. (1910) 161-64. Φράσαι οΰχ οίόν τε, άδελφέ τιμιώτατε Nicolaus Pp., Epist. ad Ignatium Patr. Cstpl. — M C C. 16, 305. Φρεδερίκος ó Κορράδου τοΰ Άλεμανών Joannis Cinn., Historiar, lib. 4. — 133, 469. Φρικτή καί παράδοξος υπάρχει ή εις ημάς Orario in Dominica dicenda. — B B G . 4 (1950) 4. Φρικτόν, αγαπητοί, μυστήριον σήμερον S. Athañasius (?), Hom. in Ramos Palmar. — 26, 1309; C N P. (1707) 2,63-65. Φρικτόν ήμΐν, άγω, το δικαστήριον σήμ. Anon., Hom. in Dom. XI. (XVIII). - E O E . 1 (1903) 219-41. Φρικτόν ιδέσθαι σέ tòv Ποιητήν επί Canon, Ode 9. — Oct. (1885) 199. Φρικτόν ó θάνατος καί φόβου γέμον S. Jo. Chrys., Hom. 83. in Joann. — 59, 447. Φρικτόν τό βήμα τοΰτο, καί πλήρες S. Theodor. Stud., Poèma 44. — 99, 1796. Φρικτόν τό θαΰμα, Χριστόν εν γραφή S. Theodor. Stud., Poèma 92. — 99, 1801. Φρικτός μέν ό θάνατος καί φόβων γέμων Annae Palaiologinae Testamentum. (a. .1493). — S E. 53 (1950) 17-20. Φρίξον θεατά τήν όρωμένην θέαν Joann. Euch., Poèma 3. — 120, 1127; A W G. 28 (1881) 4. Φρίττω σου, μόνε βασιλεύ' τό κριτήριον Canon in Β. Μ. V. Ode 9. — Bes. 8 (1903-04) 185. Φρονείς μέν αυτός άξίως τοΰ σοΰ λόγου Theophylact. Bulg., Versus. — S Ν Β. 1 (1924) 184-85. Φρονημός τις των ευγενών καί εις Kekaumenos, Prolog, in Stratioticon. — M A P. 38 (1896) 1-84. Φρονίμους ημάς είναι κατά τον ό'φιν S. Isidor. Pel., Epist. 1, 126. — 78, 268. Φροντίσιν ημάς καί λύπαις μετά τήν Theodoret., Epist. 5. — 83, 1180.

www.torrossa.com - For non-commercial use by authorised users only. License restrictions apply.

Initia P atrum Graecorum

652

Φροντίσωμεν εαυτών, άδοί, νήψωμεν S. Dorotheus abb., Doctr. X: De via Dei. — 88, 1724. Φροντίσωμεν εαυτών, δτι ό καιρός συνεσταλμένος Isaías abb., Smo. 15: De abnegatione. — A A I . (1911) 82. Φροντίσωμεν τής σωτηρίας ημών, δτι (S. Athanas.), Ad monachos. — 28, 1409. Φρονών τά τών εθνών, καί λέγων S. Ephrem, De resurrectione mortuor. — E S O. 3, 127. Φρυάττη επί τή άναγνώσει S. Nilus, Epist. 1, 83. — 79, 120. Φρυγανιζομένφ τφ Παύλφ Ινάψασα Theophylact., In Acta Apost., cp. ult. — 125, 837 D. Φυγάς γενόμενος τών λάφυρων, δσιε Versus in S. Basilium Mg. — S E P . 102 nr. 67. Φΰγωμεν συν τήν συνήθειαν, φύγωμεν Clemens Alex., Protrepticus, cp. 12. — 8, 237; C P S. 3 (1940) 243. Φυκοΰντιος άνθρωπος· (Κυρηναίων δ’ επίνειον δ Φρυκοΰς) επέδωκε Synesius, Epist. 100. — 66, 1469; P S C. (1631) 238-41. Φύλαξον, δ θεός, τήν βασίλισσαν Ίρμινδρουδ Martinus Eaudanensis, Car­ men. — Mon. Germaniae Hist., Poëtae latini M. Aevi. 3, 697. Φύλασσε τήν ανειαν καί μακροθυμίαν Hermae Pastor 2, 5. — 2, 921. Φυλαττόμενοι τό μή τιθέναι τήν έχουσαν Anon., De stichis. — B G C. 3, 354. Φυσικόν μεν τοΐς λογικοΐς πέφυκεν κάλλος S. Maximus Coni., Prolog, in Scholia. — 90, 261. Φυσικός θάνατος άπόκειται τφ μοναχφ Simeon Cion., Smo. 4. — Μ B N. 83, 4.

Φύσιν τήν ημών, δι’ οίκτον έφόρησας Canon in S. Symeon. Theodoch., Ode 9. — A B V. 1, 10 (1937) 19. ΦυσιολογεΤν μεν εμοί οΰ πολλή S. Isidor. Pel., Epist. 3, 293. — 78, 968. Φύσις εστί, κατά μέν φιλοσόφους, αρχή S. Maxim. Coni., Ex quaestionib. Theodor, mon. — 91, 276-80. Φύσις ουσία μορφή καί είδος τέσσαρα Anon., De natura et fide.1— MVS. 1 (1685) 131. Φύσις πονηρά χρηστόν ήθος σδ τίκτει Casia, Versus. ·— S BA . (1897) 364-67. Φυτευθείς εν τφ οΐκφ τφ τοΰ Cant, de S. Theodosio Coenobiarcha. — P A S . 1 (1876) 610. Φυτόν ευθαλές εξέφυς τή πατρίδι σου Anon., Cant, de SS. Clemente et Agathangelo mm. — P A S . 1 (1876) 575.

www.torrossa.com - For non-commercial use by authorised users only. License restrictions apply.

Initia P atrum Graecorum

653

Φυτόν με μικρόν προσλαβούσα πατρόθεν Nicol. Callidis., Carmen 20, in B. Μ. V. Hodegitriam. — SNC. 20. Φυτοσπόρος τις των κακών των εν βίφ Basilius Megalomites, Aenigmata. — B G C. 3, 437-52. Φυτουργός ώς άριστος αγρόν δεσπότου Nicephorus Blemm., Stichoi in S. Demetr. — H N B. (1896) 119-21. Φώνει Πρόδρομος, ΰπερέτης τού Λόγου Versus de S. Joann. Bapt. — A S. - 24. Jun. - 4, 773. Φωνή αγαλλιάσεως δι’ ΰπακοής τε καί Theodor. II. Bascar., Epist. 39. ad Niceph. Blemm. — T J F . 49-51. Φωνή αγαλλιάσεως προοιμιαζέτω σήμερον Gregor. Nicom. in SS. Mariae assist, in sepulchro. — 100, 1489; v. B H G. 1156. Φωνή αίματος Ίωάννου τοΰ αδελφού μου βοα Innocentius Pp. ep. ad Ar­ cadium imp. (ex: Theodor. Trim., Vita Chrys. Nr. 26). — 47, EXXIX; 110, 736; 121, 632; 146, 1037; 158, 485; SCO. 8, 24828; ib. 36614. Φωνή βοώντος Iv rrj Ιρήμφ καί ή εμή Georg. Torn., Epist. ad Mich. Ac. — EM A. 2 (1880) 409. Φωνή Κυρίου επί τών ύδάτων ' βοα Acoluthia in ascensum Nili. — P V G. (1909) 202-12; CPC. (1871) 96. Φωνήν σάλπιγγος, κερατίνης βοής άλαλ. S. Theodor. Stud., In Dormit. B. Μ. V. — 99, 720; v. B H G. 1157. Φωνής Κυρίου ακουτισθώμεν ήχοΰσης Stichoi in fer. 4a Mediopentecost. — S E P . 220. nr. 339. Φωνή τού εξ αρχής βοώντος εν τή S. Maxim. Coni., Q. 47, resp. — 90, 421. Φωνή τού λόγου γεγονώς διάλυσον Canon, Ode 1. — Men. 5 (1899) 165 (25. Mai). Φωνή, φησ'ιν, εν 'Ραμα ήκοΰσθη, ό θεο. S. Theodor. Stud., Epist. 1, 7. — 99, 929. Φωραθεΐσα ή τούτου σύζυγος όμιλήσαι Jo. Glyc. Patr. Cstp., Synod. Constit. 16. — 152, 1107. Φώς άχρονον και απρόσιτον ό Θεός φώς Stichoi in Dominica Thomae. — S E P . 200. nr. 289. Φώς εκ φωτός Χριστός επέφανε τώ κόσμω Versus in Vig. Eumimim. — B B G. 3 (1949) 221. Φώς ηλιακόν οΰκ αποκρύπτει νέφος Theodor. Bals., Carmen. — WS. 25 (1903) 196. Φώς ή Τριάς. Φώς, "Ανθρωπος. Φώς S. Greg. Nz., de 14 luminibus. — P S S. 3, 446. Φώς Ιλαρόν αγίας δόξης, αθανάτου Hymnus liturgicus. (saec. IP -IIP). — R RS. 3, 515; CPC. (1871) 40; PAS. 1, ΕΧΧΙΠ; R S R. 19 (1929) 270.

www.torrossa.com - For non-commercial use by authorised users only. License restrictions apply.

654

In itia Patrum Graecorum

Φως οΐκεΐν απρόσιτον φησί S. Nilus, Epist. 1, 206. — 79, 160. Φως ό Πατήρ· φως ό Υιός· φως καί τό άγιον Πνεύμα Symeon Neotheol., Smo. 43 (versifie.). — Z S N. (1886) 2, 65-66. Φώς πεφυκότες του Κόσμου, φωτιστικαΐς Canon, Ode 1. — Oct. (1885) 503. Φως, πνεύμα καί πϋρ, οΐδαμεν τούς άγγ. (Jo. Euch.), Poema (22) in S. Mi­ chael. Archangel. — 120,1139; B G C. 2,473; A W G. 28 (1881) 11. Φώς, πνεύμα, νους, πΰρ και φλογώδες Versus in S. Michaelem. — 106, 938; B G C. 2, 476. Φωστήρ ανέσπερε εκκλησιών θείφ ζήλφ Stichoi in S. Eliam Proph. — S E P . 130-131. nr. 120. Φωστήρα σε τής οικουμένης φανότατον απέφηνεν Theodoret, Epist. 11. — 83, 1184. Φωστήρ ’Ιωάννη στόμα χρυσεμφ. Anatolius, Stichera in S. Jo. Chrys. — M NV. (1895) 84 (13. Nov.). Φώς υπάρχων αληθινόν φώς ανέτειλας, Χριστέ Stichoi in Pascha. — S E P . 173. nr. 225 et 186 nr. 256. Φωταύγεια διαλάμπουσα πάση τή γή Photius, Cant, de S. Irene virg. — P A S. 1 (1876) 438. Φωταυγίας ήλιον ή εκκλησία γνωρίζει Jos. Hymnogr., Kontakion in hon. S. Gregor. Decapolitae (Prooemium). — B B G. 2 (1948) 181. Φωτεινή νεφέλη σκέπουσα πάλαι τον (S. Gregor. Nyss.), Sermo 3. in Evgl. Joannis. — F E D. 16 (1930) H. 4/5, 135-57; v. J T S. 26 (1925) 364-73. Φωτί αΰγαζόμενος τφ τρισηλίω διάλυσον Canon, Ode 1. — Men. 6 (1901) 424 (16. Aug.). Φώτ'ι άΰλφ καταυγαζόμενος φωτοειδής Canon, Ode 9. — Men. 6 (1901) 352 (7. Aug.). Φωτίζεται νους γνωστικής θεωρίας (S. Maxim. Coni.), Versus. — 90, 1424. Φωτίζου, πόλις 'Ρωμαΐς, πάλιν έρώ φ. Theodor. Prodr., Carmen. 18. — 133, 1391. Φωτίζου, φωτίζου ή νέα 'Ιερουσαλήμ· ή γάρ δόξα In festo Paschae, Ode 9. — CPC. (1871) 221; P K A. 2 (1894) 196; 184; cfr. A B V. 1,8 (1937) 32. Φωτίζου, φωτίζου, 'Ιερουσαλήμ· ήκει γάρ S. Germanus Patr. I. Const., Or.1» in S. Crucem. — 98, 221; G C. 1428; v. B H G. 451. Φώτιον τον άγοραΐον, τον βουλευτικόν καί Ex synodica Hadriani Pp. etra Photium. — M C C. 16, 448. Φώτιος ό άπό σχισματικών καί από κ. Nicolaus Pp., Synodicus etra Pho­ tium (Excerpt.). — M C C. 16, 445-48. Φώτιος ό πραπίδεσσι πεπνυμένος έν πατρ. Paisius metrop. Gaz., Epigram­ ma in Photium. — M A P. - 8. Ser. - 7 (1906) 8, 2.

www.torrossa.com - For non-commercial use by authorised users only. License restrictions apply.

In itia P atrum Graecorum

655

Φωτισθείς την καρδίαν ταΐς αρεταΐς ιεράρχης Kathisma in S. Aeacium ep. Meliten. — RM. 1 (1932-33) 414-15. Φωτισθήναι οφείλει· παρά Θεού γάρ κ. Timoth. AL, Responsa can. Theodor. Bals., In Can., Tim. Al. — 33, 1296; 138, 889. Φώτισόν με, Κύριε ό Θεός μου, καί Canon, Ode 1. — Men. 5 (1899) 65 (9. Mai). Φωτί συνανεκράθης τφ ακραιφνεστάτφ Canon, Ode 9. — Men. 5 (1899) 7 (1. Mai). Φωτί τής Τριάδος καταυγασθε'ις, εκ Canon, Ode 1. — Men. 4 (1898) 220 (31. März). Φωτί τφ θείφ νϋν πλησιάζοντες, πρεσβευτικαΐς Canon, Ode 9. — Men. 1 (1888) 416 (13. Oct.). Φωτί τφ θείω φαιδρώς παριστάμενοι, και Canon, Ode 1. — Men. 6 (1901) 306 (3. Aug.). , Φωτί’ τφ σφ, παρθένε, φώτισον τον εκ Canon in B. Μ. V., Ode 9. — Bes. 8 (1903-04) 183. Φωτοβόλοις λάμψεσι λελαμπρυσμένος τοϋ αγίου Πνεύματος Joseph. Hymnograph., Kontakion Prooem. in hon. S. Jgnatii Patriarch. — B B G. 2 (1948) 177. Φωτοβολών tt¡ μελλιρρύτφ γλώττη σου Anon., Troparion in Greg. Nz. — S MP. 1,257-58. Φωτολαμπεΐς λαμπηδόνας εξ ουρανού Canon, Ode 1. — Men. 1 (1888) 306 (1. Oct.). Φωτός παρουσία λύει σκότος· καί Petrus Siculus: Historia Manichaeorum; Prologus ad Bulgariae Primatem. — 104, 1244. Φωτός σε τής θεϊκής κατηύγασαν ακτίνες Canon, Ode 1. — Men. 6 (1901) 201 (23; Juli).

www.torrossa.com - For non-commercial use by authorised users only. License restrictions apply.

X Χάζεο, χάζεο τήλε ' κακόν tòv S. Greg. Naz., Epigramma. — J A P. 1 (1813) 569; M G A. 13. Χαΐρε, ανώτερα τών νοερών, χαΐρε Nicephor. Call., Hymn, in B. Μ. V. — B. 5, 1 (1929) 380-83. Χαΐρε, δι’ ής ή χαρά εδόθη, Χαΐρε, δι’ Acoluthia B. Μ. V. — Z Α. (1928) 87-95; Α Β Ρ . 1 (1931) 55-56. Χαΐρε δι’ ής ή χαρά έκλάμψει. Χαΐρε Hymnus Akathistos. — 92, 1337; R Q H . 20 (1876) 534; VV. 3 (1896) 620. Χαΐρε, δοχεΐον, ’Άχραντε, χαράς ανέκφραστου Canon, Ode 9. — Men. 2 (1889) 616 (24. Dec.). Χαΐρε έμψυχέ ναέ Θεοτόκε μήτηρ Stichoi in eccles. S. Mariae Virg. — S EP. 134, nr. 130. Χαΐρε εν Θεφ κύριε μου σπουδαιότατε Origenes, Epist. ad Gregorium Thaum. — G B V. 3, 436; S K Q. 9 (1894) 40. Χαΐρε εν κυρίφ καλέ Ευθύμιε- ήξ. S. Theodor. Stud., Epist. 244: Euthymio. — M B N. 8, 202. Χαίρει καί γένος οίκετικόν επ’ εύσεβεία Passio S. Onesimi. — ν. B Η G. 1377. Χαίρει μέν βουκόλος, επειδάν εύπαθ. S. Jo. Chrys., Horn. 2: de prophetiar. obscurit. — 56, 175. Χαίρειν εστι πάντοτε τοΐς κατά Θεόν S. Theodor. Stud., Epist. 2, 90. — 99, 1340. Χαίρειν κελεύω τον καλόν τε κ’ αγαθόν S. Gregor. Νζ. (?) - Amphiloch. Icon. (?), Poèma 2, 8: Ad Seleucum. — 37, 1577-1600; CAI . (1644) 116; G BV. 6,490. Χαίρειν μετά χαιρόντων καί κλαίειν Maxim. Plan., Epist. 121. — T MP . 179-81. Χαίρειν ου λέγομεν, δτι ούκ έστι S. Basil., Epist. ad mon. laps. — 32, 360. Χαίρει ουρανός εκ γης άνατέλλοντα νΰν Canon, Ode 9. — Men. 6 (1901) 326 (5. Aug.). Χαίρεις "Ανασσα, Μητροπαρθένον κλέος Canon in Hypapanten., Ode 9. — A B V. 1,9 (1937) 28. Χαίρεις, τρυφών, συ τή νόσφ, ειτ’ S. Gregor. Naz., Poèma 2 , 35: De phi­ losophia pauper. — 37, 965.

www.torrossa.com - For non-commercial use by authorised users only. License restrictions apply.

PV·.;.· ■'

In itia P a tru tn G raecorum

657

ΧαΤρε κεχαριτωμένη · δ κύριος μετά σού Oratio in Β. Μ. V., in: Ostrakon de Eucksor. — Β E A. 2 (1912) 5, 7, 9. ΧαΤρε, Κόρη, μέγα θαύμα, μέγ’ άνθρώποισιν Jo. Geometra, Hymn, in Β. Μ. V. — 106, 860; A Β Ρ. 1 (1931) 69-71. Χαΐρε, Κόρη, τό μέγα θαύμα, τού Λόγου Jo. Geometra, Oratio in Β. Μ. V. Annunt., cp. 35. — A Β Ρ. 1 (1931) 38-40. Χαΐρε, κόρη χαρίεσσα, μακαρτάτη Epigramma 44. — J A P . 1 (1813) 17. Χαΐρε, Κόρη χαρίεσσα, χαριτόκε, χάρμα Jo. Geometra., Hymn, in Β. Μ. V. — A Β Ρ. 1 (1931) 61-63. Χαΐρε μοι, ά> Βασίλεια, βασιλίδος έκγονε Joannes Geometra, Hymn, in Β. Μ. V. — 106, 857; S I G. 64-68; A Β Ρ. 1 (1931) 64-68. Χαΐρε μοι, ώ Βασίλεια, χάρις βροτέων Jo. Geometra, Hymn, in Β. Μ. V. — A Β Ρ. 1 (1931) 72-76. Χαΐρε μοι ώ φίλος καί κατά τήν ψυχ. Theodor. Cyzic., Epist. 23. — Ν Ε. 19 (1925) 288. Χαΐρε, όμολογητά τού Χριστού- εικότως S. Theodor. Stud., Epist. 2, 55. — 99, 1268. Χαΐρε παρ’ ημών, Άβραάμιε, και νήφε S. Isidor. Pelus, Epist. 1,308. — 78, 361. Χαΐρε πόλις μεγάπυργε, νεηγενές, ευπολι Theodor. Prodr., Poema. — 133, 1389; LV. 10,7 (1902) 18-19 (= PJ T. ) . Χαΐρε, Σιών θυγατερ, και δέρκεο Epigramma 52. — J A P . 1 (1813) 18. Χαΐρε Στέφανε, τέκνον μου τιμιώτατον" από S. Theodor. Stud., Epist. 249: Stephano. — Μ Β Ν. 8, 204. Χαΐρε στρατιώτα Χριστού- γέγονας S. Theodor. Stud., Epist. 91: Grego­ rio. — Μ Β Ν. 8, 79. Χαΐρε σφόθρα θυγατερ Σιών, κήρυττε θυγατερ 'Ιερουσαλήμ Macarius Chrysokeph., Smo. in Ramos Palmarum. — EMC. (1794) 164-84; cfr. 150, 169 nr. 6. Χαΐρε σφόδρα, θυγατερ Σιών, κήρυττε χαράν, θυγατερ (S. Cyrill. Hieros.), Horn, in Occurs. Dni. — 33, 1188; C N A. 1 (1648) 621; R C H. 2, 444-56; (Wien, Cod. theol. gr. 64 fol. 161 = « S. Cyrill. Alex. » Milano, Ambr. 214 = C. 124 sup. (s. XIII) 174: S. Anastasius Sin.). Χαΐρε σφόδρα θυγατερ Σιών... Σοφονίου τού θαυμ. Michael Palaeolog., Chrysobull. (1268-74). — Ρ. 15 (1865) 27-32. Χαΐρε σφόδρα, θυγατερ Σιών, τέρπου καί άγάλλου S. Epiphan. - In Ra­ mos Palmar. — 43, 428; cfr. 150, 169 nr. 6. Χαίρετε, άνδρες άριστέες τού Άχιλήος S. Theodor. Stud., Poema 96. — 99, 1804.

www.torrossa.com - For non-commercial use by authorised users only. License restrictions apply.

658

In itia P atru m G raecorum

Χαίρετε εν Κυρίφ, αδελφοί καί Πατέρες S. Theodor. Stud., Epist. 2, 58. — 99, 1272. Χαίρετε εν Κυρίφ πάντοτε, άγ01 άδ01, πάλιν (S. Jo. Chrys.), In Pascha. — 50, 821-14; cfr. T Q. 92 (1910) 203-10. Χαίρετε εν Κυρίφ πάντοτε, πάλιν έρώ, χαίρετε. Τρέχει S. Cyrill. AL, Homil. Pasch. 2 et 7. — 77, 428 et 536. Χαίρετε, επιπόθητοί μου άδελφοί καί S. Theodor. Stud., Epist. 2, 38. — -99, 1229. Χαΐρε τέκνον αββά Τλαρίων* πυνθάνομαι S. Theodor. Stud., Epist. 134: Hilarioni. — Μ B N. 8, 118. Χαΐρε τέκνον Έφραίμ δ καλός στρατιώτης S. Theodor. Stud., Epist. 102: ad Ephraem. — M B N. 8, 89. Χαΐρε τέκνον μου Συμεών ό κληθείς S. Theodor., Stud. Epist. 171: Simeoni. — M B N. 8, 149. Χαίρετε λαοί, θαρσεΐτε καί σκιρτάτε Hymnus in festo Dom. Palmarum. — P K A. 2 (1894) 23. Χαίρετε μαθόντες δτι άπερ ήπείλησα Photius Patr., Fragm. in 2. Cor. 13, 11. — NA. 15 (1933) 604. Χαίρετε’ τοΰτό μοι το βραχύ καί Joannes Geom., Smo. in B. Μ. V. Annunt. — 106, 812-48; A B P. 1 (1931) 38-40 (epp. 35-29); B S Μ. 2 (1856) 142; v. B H G. 1158. Χαίρετε, υιοί καί θυγατέρες, εν δνόματι Epistula Barnabae. — 2, 727 (partim lat.); F P A. (1901) 1, 38 ss. ; H B . (1908) 18-98; TU . 2,1 (1886) 225; CPS. 7 (1940) 277; cfr. G K A . - 3 Erg. (1914) 11; cfr. S R B. 1 (1940) 218. nr. 241. Χαίρετε Χρίστου βασιλείς, άγιοι άπόστολοι S. Ephrem, In SS. Apostolos. — E S O . 3, 462; v. B H G. 158. Χαιρετίζω υμάς καί νϋν διά τής S. Theodor. Stud., Cateches. 66. — P T S . 2, 462-68. Χαΐρε το γεννητόν κορμίν, εκ τη Μαριάμ Hymnus: Ave verum corpus natum (trad. gr.). — Tr. 8 (1952) 422. Χαίρε τοίνυν, εΰσεβέστατε Μανουήλ, δτι Georg. Schol., Epist. ad Manuelem. R. Oisés. — P G S. 4,476-89. Χαΐρε του Θεοΰ χωρίον εΰρυχωρον, δ Canon, (mut.) in B. Μ. V., Ode 9. — A BV. 1,5 (1937) 45. Χαιρέτω καί σήμερον, αγ01, μάλλον δέ καί S. Jo. Chrys., Enc'om. in S. Polycarpum m. — B A B. (1900) 595-605; Z W T. 45 (1902) 57072; v. B H G. 1564. Χαΐρε, χαΐρε νϋν ώς αληθώς μάλλον ή Joannes Eugen., Epist. 14. — U P P . 1 (1912) 173.

www.torrossa.com - For non-commercial use by authorised users only. License restrictions apply.

In itia P a tru m Graecorum

659

Χαΐρε, χάρις χαρίεσσα χαριτόκε χάρμα Joannes Geom., Hymni in B. Μ. V. — 106, 856. Χαίροις άθληφόρε πανευκλεής, ή Canon, Ode 1. — Men. 6 (1901) 207 (24. Juli). Χαίροις άνασσα, μητροπάρθενον κλέος Joann. Dam., Can., Ode 9. — C P C. (1871) 217; S R. 5 (1841) 354. Χαίροις αρχιερέων κρηπίς των Ignatius Hymnus. — EA . 22 (1902) 70. Χαίροις, ασκητικών αληθώς άγων. Stichera. — C P C. (1871) 74. Χαίροις Αφροδίσιε, τό έμόν τέκνον S. Theodor. Stud., Epist. 169: Aphrodisio. — Μ B N. 8, 148. Χαίροις, Γρηγόριε, θεράπων Κυρίου Θεού Quaestio S. Gregorii Th. de an­ gelis et resp. Dni. — L V. 9 (1901) 303-05. Χαίροις, δοχεΐον γνώσεως Θεοΰ μέγα S. Theodor., Stud., Poema 63. — 99, 1797. Χαίροις' Είθε! Πώς ε'χεις; Jos. Bryenn., Dialexis De process. Spir. S. — B J B. 1 (1768) 407. Χαίροις Κωνσταντίνε πάνσοφε ορθοδοξίας Stichera in Ss. Constantin. et Helenam. — R O. nr. 31; a. 3 (1913) 70-71. Χαίροις μοι, τά πάντα ποθούμενε· χαίροις μοι Theodor. II. Lascar., Epist. 33. ad Niceph. Blemm. — T E F. 42. Χαίροις, μοναστών παντέλαφρον S. Theodor. Stud., Poema 55. — 99, 1796, «Χαίροις», δ νους έφησας' ώ τερπνού Epigramma in B. Μ. V. Annun­ tiat. — B G C. 3, 59. Χαίροις ό σταυρός, τό κράτος τών βασιλέων Anon., Cant. in feriaTV. med. Quadrages. — P A S. 1 (1876) 472. Χαίροις, ό στρατός τής δόξης τού Cant. de Ss. Martyribus Sebastenis. — P A S . 1 (1876) 599. Χαίροις ό ύπερύψηλος νούς, δ τής τριάδος Nicephor. Blemm., Acoluthia IV. — Η Ν Β . (1896) 125-26. Χαίροις, πηγή βρύουσα ρειθρον Basilius Thessal. Canon in B. Μ, V. et S. Euthym. jr„ Ode 1. — C B H. 5 (1904) 63-74. Χαίροις πολυύμνητε 2!ιών* εδέξω γάρ Stichoi in fer. 4a Mediopentecost. — S E P . 216-17. nr. 333. Χαίροις, σταυρέ, βασιλέων καύχημα τείχος Sophron. Patr. Hieros., Stichoi in Adoratione Crucis. — S E P . 514. Χαίροις Συμεών τέκνον μου· Ιδού σοι πάλιν S. Theodor. Stud., Epist. 250: Simeoni. — Μ B N. 8, 205. Χαίροις σύναξις τών πάλαι διεστώτων (S. Ephrem.), Versus in B. Μ. V. — R O. nr. 51/52; a. 5 (1915) 160-62.

www.torrossa.com - For non-commercial use by authorised users only. License restrictions apply.

660

In itia P atru m G raecorum

Χαίροις tà μνήστρα. Ταΰτα δ’ έδνα σοι Epigramma in Annuntiationis pietur. — BGC. 3, 59 note 1. «Χαίροις» tò ρήμα- και tò πράγμα Epigramma in B. Μ. V. Annuntiat. — B G C. 3, 59. Χαίροις, τρισευλόγητον, αχραντον S. Theodor. Stud., Poema 54. — 99, 1796. Χαίροις, τρόπαιον τής άνω παντευχίας S. Theodor. Stud., Poèma 53. — 99, 1796. Χαίροις, φυλακτήρ ου παρεδρεύεις S. Theodor. Stud., Poèma 56. — 99, 1796. Χαίροις, ώ Βασίλειε, καί εί S. Greg. Naz., Epigramma 11. — J A Ρ. 1 (1813) 542. Χαίροις, ώ Έλισσαΐε, έπιδεδειγμένος Canon, Ode 1. — Men. 5 (1899) 287 (14. Juni). Χαίροις, ώ Φιλαλήθες! ’Από πολλοΰ σέ Cyrillus Luk., Dialogus etra Jesuitas. — P K A. 1 (1891) 220-30. Χαίρομεν επηρεαζόμενοι- άλγοΰμεν Photius, Epist. 1,7. — 102, 625; B Ph. 496. Χαίρομεν έφ’ οΐς ή όσιότης υμών οΰτω Nicolaus Cp. Patr., Epist. 64. — 111, 264; S R. 10 (1844) 338. Χαίρομεν οΰκ έ'λαττον ή συ, τέκνον ημών Ιερόν Nicolaus Cp. Patr., Epist. 99. — Ili, 305; S R. 10, 373. Χαίρου τής 'Ρώμης βασιλεΰ, αήττητε Poèma nuptiale, in Andronicum II. — B Z. 10 (1901) 547. Χαίρω άκούων σου τής φωνής, τέκνον S. Theodor. Stud., Epist. 274: Letoio. — Μ B N. 8, 220. Χαίρω δ' οις ύμίν γράφω περί τής γνώσεως Apollinar. Laod., Epist. ad Julianum. (Fragm.). — A W G. - N. F. 7, 247 ss. Χαίρω εν Θεφ και λίαν ευφραίνομαι καθ’ Leo IX Pp., Epist. ad Petrum ep. Antiochenum. — P A N . 1 (1885) 477. Μ K. 2 (1930) 458-75. Χαίρω επί σοί, αδελφέ μου Ναυκράτιε S. Theodor. Stud., Epist. 2, 36. — 99, 1212. Χαίρω έφ’ ΰμΐν ό ταπεινός, δτι εν όμον. S. Theodor. Stud., Smo. 58; De concord, et caritate. — M B N. 9, 139. Χαίρω έφ’ ΰμΐν ό ταπεινός, δτι εν πάσι S. Theodor. Stud., Smo. 98; De obedientia et patient. — M B N. 9, 227. Χαίρω καί γραφών, καί εγκαλουμενος S. Gregor. Naz., Epist. 150. — 37, 256. Χαίρω καί ευφραίνομαι διά πάσης έπιστ. S. Maximus Cf., Epist. 4. — 91, 413.

www.torrossa.com - For non-commercial use by authorised users only. License restrictions apply.

In itia P atru m G raecorum

6 6 1

Χαίρω κα'ι ευφραίνομαι ορών σήμερον S. Jo. Chrys., Horn. 1. in Genes. — 53, 21. Χαίρω και συγχαίρω πάσιν ύμΐν, δτι S. Jo. Chrys., Horn. 10. de statuis. — 49, 111. Χαίρω κα'ι συγχαίρα) σοι Δωρόθεε to S. Theodor. Stud., Epist. 114: Dorotheo. — Μ B N. 8, 101. Χαίρω μέν άε'ι ορών υμάς διεξαγόμενους S. Theodor. Stud., Cateches. 105. — Ρ Τ S. 2, 767-72. Χαίρω μέν εις ηγεμονίαν σου Maximus Planudes, Epist. 93. — Τ Μ Ρ. 119-20. Χαίρω μέν ώ θειότατε βασιλεύ, ορών Joann. Arg., Smo. consol, in Con­ stant. imp. — E A. (1910) 8. Χαίρω μή δεχόμενος έκ σου γράμματα Theophylact., Epist. ad Michael. — 126, 500. Χαίρω ορών ΰμας συντρέχοντας S. Jo. Chrys., Horn. 45. in Genes. — 54, 413. Χαίρα) οσάκις δέχομαι υμών γράμμα S. Theodor. Stud., Epist. 92: Anatolio. — MBN. 8, 80. Χαίρω σήμερον, την έμήν πανηγυρίζων Jacobus mon., In B. Μ. V. Annuntiation. — 127, 632; B S M. 2 (1856) 241; v. B H G . 1159. Χαίρω συντρέχοντας ΰμας όρων S. Jo. Chrys., Horn. 2 in: Vidi Dom. — 56, 107. Χαίρω ταΐς περί σου μαρτυρίαις S. Isidor. Pel., Epist. 1, 91. — 78, 245. Χαίρω τέκνον, δεχόμενος σου γράμμα S- Theodor. Stud., Epist. 236: Athanasio. — Μ B N. 8, 198. Χαλεπανεΐς μου τη παρρησία, δέσποτα Meletius Patr. Al., Smo. de Primatu eccles. — D T Ch. (1705) 553-609. Χαλεπά τά γεγενημένα · άλλ’ οΰχ υπέρ S. Jo. Chrys., Epist. 95. — 52,659. Χαλεπόν; άγ°ί, χαλεπόν είς βάθος κακών S. Jo. Chrys., Horn. 71. in Joann. — 59, 385. Χαλεπόν μέν, πάθος σαρκός, χρόνων ήδη γ. Nicolaus Mystic., Chartophylakion tom. 5. — R P S. 5, 1-2. Χαλεπόν φησιν ή παροιμία κύων μαθοΰσα Greg. Cypr., Epist. 180: ad Eogothet. Magn. — E Ph. 5 (1910) 348; S E G. (1910) 187. Χαλεπώς μέν ημάς ή άθυμία διέθηκεν Theodoret., Epist. 55. — 83, 1229. Χαλεπώτατόν εστι τό πάθος τής ΰπερηφ. S. Nilus, De 8 vitiis: (8). — 79, 1461. Χαλκεύεται νυν κατά δαιμόνων βέλη Joann, metrop. Naupact., Stichoi in Niptera. — S E. 15 (3903) 475. Χάλκη μέν εικόνι βασιλεύς σε ήμείψ. S. Isidor. Pel., Epist. 1, 395. — 78, 404.

www.torrossa.com - For non-commercial use by authorised users only. License restrictions apply.

662

In itia P a tru m G raecorum

Χαρακτηρίζειν τον άνδρα (έστω γάρ τέως ανώνυμος Mich. Psell., Smo. in virtutem Protosynkell. — Q R. 5, 1 (1936) 55-59. Χαρακτηρίζει σου, πάτερ, ως αληθώς Stychoi in s. Symeon. Styl. — S E P . 123-24. nr. 102. Χαρά μεγάλη γέγονεν τφ οϊκφ τοΰτφ Anon., Hymnus. — Κ Τ. 52/53, 10. Χαρά μοι επί σοί, τέκνον μου ήγαπημ. S. Theodor. Stud., Epist. 57: Bessarioni. — Μ B N. 8, 47. Χαρά μοι μεγάλη και δόξης περιβολή S. Theodor. Stud., Epist. 2, 16. — 99, 1165. Χαράν εμο'ι πρότερον χολήν δέ σε Maxim. Plan., Stichera: Kathisma ult. — T M P. 269. Χαρά οΰδ’ δλως εμο'ι προσψαύσει Nicolaus Cp., Threnos. Ode 9. — P S S. 4,495. Χαράς άληκτου καταξιοΰμενος Hymnus in S. Sabam jr., Ode 9. — C L S. (1893) 121. Χαράς ευαγγέλια ταΐς γυναιξίν δ άγγελος Stichoi in Domin. « Mulier, un­ guenta portantium». — S E P . 212-13. nr. 315. Χαράς ήμΐν σήμερον προκαταγγέλλονται Canon in B. Μ. V., Ode 1. — T C H . (1862) 81; Men. 2 (1889) 419 (8. Dec.). Χαράς ήμών καρδίας πλήρωσον δ μάρτυς Jo. Euch., Canon in S. Parasceven, Ode 9. — A B V. 1, 12 (1937) 43. Χαράς μεγάλης και ευφροσύνης πν. S. Maximus conf., Epist. 17. — 91, 580. Χαράς μέν ή προγραφή ΰμΐν, άδελφοί S. Theodor. Stud., Epist. 2, 126. — 99, 1408. Χαράς ΰπόθεσις ή παρούσα πανήγυρις χαράς Macarius Chrypokeph., Smo. in Pascha. — EMC. (1794) 185-211. Χαρφ χαίρωμεν οί ταπεινοί, δρώντες υμάς S. Theodor. Stud., Smo. 3. post Pascha. — Μ B N. 9, 5. Χαρά χαίρωμεν δπηνίκα επισταίη εορτή S. Theodor. Stud., Smo. 26: In exalt. Crucis. — Μ B N. 9, 62. Χάριν βρΰουσαν θείαν έν τοΐς λείψανο ις S. Theodor. Stud., Poema 1. — 99, 1780. Χάριν έχω τή μακρά ταύτη μου σιωπή Symeon Metaphr., Responsio ad metrop. Cyzic. — E B S. 10 (1933) 37-38. Χάριν έχω τώ Θεφ καί τη ύμετέρα προθυμία Sabinus ep., Epist. ad Po­ lybium. — M N C. 7, 178; v. B H G. 599. Χάριν μοι οΰρανόθεν, Μάρτυρες Κυρίου Canon, Ode 1. — Men. 4 (1898) 318 (16. Apr.). Χάριν δμολογοΰμεν τφ άγίφ Θεφ, δτι S. Theodor. Stud., Epist. 2, 164. — 99, 1520.

www.torrossa.com - For non-commercial use by authorised users only. License restrictions apply.

In itia P a tru m G raecorum

663

Χάριν όμολογοϋντες τη περί ημάς του Xistus III. Pp., Epist. ad Cyrillum. — Ρ E. 50, 384-88; Μ C C. 5, 376; ACO. I. V (1929) 144. Χάριν ομολογώ τφ άγίφ Θεφ, δτι σου S. Theodor. Stud., Epist. 2, 212. — 99, 1637. Χάριν οΰδεμίαν ή πρότριτά σου τοϋ ίππου Gregor. Cyrp., Epist. 94. — EPh. 3 (1909) 28; S E G. (1910) 72. Χάριν ΰμΐν ΐσμεν πολλήν τής τοσαυτης S. Jo. Chrys., Epist. 167. — 52, 708. Χάρις και ήθος, εΰαρμοστία και κάλλος Theodor. II. Lascar., Epist. 63 (212) ad Georg. Muz. — T E F. 263-64. Χάρις και πάλιν Θεφ τφ και κατά τών άνθ. Nicetas Chon., Epist. ad Patr. et Synod. -r- SMB. 1 (1872) 77-84. Χάρις καν τοΰτο συν τή λοιπή άγαθοπρ. Athanasius Cstp. Patr., Abdi­ catio. — 142, 484. Χάρις Κυρίφ, δτι υγιαίνει ή τιμιότης S. Theodor. Stud., Epist. 2, 179. — 99, 1553. Χάρις πολλή σοι, θειότατε δεσποτών, τοΐς Georg. Schol., Epist. ad Theo­ dorum. — P G S. 4, 418-19; D T A. (1698) 239. Χάρις πολλή σοι τής εις ημάς εΰνοίας, άριστε Georg. Schol., Adv. Akyndynistas. — 160, 649; P G S. 3, 204-28. Χάρις πολλή τφ Λόγφ, δτι τοιούτους Theophylact., Epist. ad medicum imp. — 126, 460. Χάρις πολλή τφ πάντα άρίστφ και Theodor. Agallian., Refutatio Jo. Argyrop. — 158, 1011; D T A. (1698) 333; EA. (1910) 234-303. Χάρις σοι, αδελφέ Στέφανε, τέκνον μου S. Theodor. Stud., Epist. 101. Stephano. — Μ B N. 8, 88. Χάρις σοι παρά Κυρίου, τέκνον Έφραιμ S. Theodor. Stud., Epist. 245: Ephraemio. — Μ B N. 8, 203. Χάρις σοι πολλή, θειότατε δεσποτών Georg. Curt. Schol., Epist. 7. — Ε Ρ Ρ . 2,291. Χάρις σοι, χάρις, βασιλεύ, σοι γάρ Nicolaus Eirenicos, Poema. — S B A. (1929) 10, 103. Χαριστήριον φδήν τφ ευεργέτη S. Theodor. Stud., Canon in Imagines. — 99, 1768. Χαριστήριος ΰμνος αδεται υπέρ τής άναφερομένης Didym. Alex., In Ps. 5. — 39, 1168. Χάρις τφ άγίφ Θεφ' οΰ γάρ αν εΐποιμι S. Basilius, Epist. ad Philagrium Arc. —- 32, 1069. Χάρις τφ θεφ, θεοφιλέστατε ύιέ, ράστην Mich. Ac., Epist. 140. — Ε Μ A. 2 (1880) 282.

www.torrossa.com - For non-commercial use by authorised users only. License restrictions apply.

664

In itia P atru m G raecorum

Χάρις τφ Θεφ τφ ποιήσαντι ημάς Diploma Sultani ad Patriarch. Hierds. — P K A. 3, 216. Χάρις τφ Θεφ τφ τά έαυτοΰ θαυμάσια S. Basilius, Epist. 1, 26. — 32, 301. Χάρις τφ Κυρίφ τφ δόντι ήμΐν S. Basilius, Epist. ad Valerianum. — 32, 476. Χάρις τφ πάντα δυναμένφ και προς τό Michael Attal., Typicon. hospitii pauperum et de monast. (a. 1077). — S Μ B. 1 (1872) 3-69; MAD. 5 (1887) 293-327. Χάρις τφ Σωτήρι τών όλων, δτι Theodoret., Epist. 44. -— 83, 1221. Χάρις τφ φιλανθρώπφ Θεφ, δτι και διεσώθης Theodor. Cyzic., Epist. 39. — Ν E. 20 (1926) 142. Χάρις ΰμίν, αδελφέ, δι’ υμών Symeon Thess., De S. Liturgia. — 155, 253-304. Χάρις ΰμίν και ειρήνη από Θεοΰ ΓΙατρός και Κυρίου S. Theodor. Stud., Epist. 2, 131. — 99, 1421. Χάρις ΰμίν και ειρήνη, άποστολικώς ειπεΐν S. Theodor. Stud., Epist. 2, 8. — 99, 1129. Χάρις ΰμίν και ειρήνη έπι πάση τή αγαθή S. Theodor. Stud., Cateches. 69. — P Τ S. 2, 480-85. Χάρις ΰμίν και ειρήνη πληθυνθείη. Δίκαιον γάρ S. Theodor. Stud., Epist. 2, 37. — 99, 1224. Χάρις ΰμίν και ειρήνη πληθυνθείη έν έπιγνώσει καί Martinus Pp., Epist. encyclica synod. — P L. 87, 119; M C C. 10, 1169 (cfr. 99, 1224). Χάρις Χριστώ τφ άληθινφ Θεφ ημών Photius, Epist. 2, 15. — 102, 832; B Ph. 418. Χάριτι καί φιλανθρωπία τοΰ πάντων S. Cyrill. Alex., Epist. 20. — 77, 128. Χάριτι μέν καί δωρεά τοΰ Πνεύματος S. Macar. Aeg., De perfect. in Spi­ ritu. — 34, 841. Χάριτος πεπλησμένος, χαράς μου Canon, Ode 1. ·— Men. 2 (1889) 288 (26. Nov.). Χαρίτων τοΰ Πνεύματος οί ποταμοί Canon, Ode 1. — Men. 3 (1896) 666 (25. Febr.). Χαρμονικώς διοδεΰσας σΰ την στενήν Canon, Ode 1. — Men. 2 (1889) 307 (28. Nov.). Χαρμονικώς, επί τή μνήμη χορεΰσωμεν Jo. Euch., Canon in S. Parasceven, Ode 1. — A B V. 1, 12 (1937) 34. Χάρτην ήμΐν οί πολίται πεπόμπ. S. Isidor. Pel., Epist. 1, 174. — 78, 296. Χάρτης οΰκ έστι μοι, καί δεήσαν γράφειν Gregor. Cypr., Epist. ad Dogothet. Acropol. — E Ph. 1 (1908) 435; S E G. (1910) 28. Χάσμα μέγα έστήρικται μεταξύ S. Isidor. Pel., Epist. 1, 172. — 78, 296.

www.torrossa.com - For non-commercial use by authorised users only. License restrictions apply.

In itia P a tru m G raecorum

665

Χαύνόν τι σώμα θαύμα πώς ύδωρ Christophorus Myt., Stichoi 137. — K C M. (1903) 98. Χαυώνες θυρίδες ερμηνεύονται S. Maximus Cf., Q. 44. — 90, 820. Χεβρών συζυγή ερμηνεύεται. Διά S. Nilus, Epist. 1, 72. — 79, 113. Χείλας ό πορνοβοσκός, ον ουκ είκός Synesius, Epist. 110. — 66, 1492; PSC. (1631) 252. Χειμώνος αρχήν τόνδε τον μήνα βλέπων Manuel Philes, Poèma 1. — MMP. 2 (1857) 3-264. ^ Χειμών τό λυπούν, σαρξ τό πάσχον ενθάδε Joannes Euchait. (?) - Jo. Geom. (?)., Carmen in 40 mart. — Eos. 4 (1897) 156; ib. 32 (1929) 197. Χεΐρα κατά τής αχειροποιήτου, καί Eustath. Thess., Epist. 71. — 136, 1329. Χεΐρά μοι δίδου, θεόπτα καί μαθητά Canon, Ode 1. — Men. 1 (1888) 367 (9. Oct). Χείρες θεού νίπτουσιν οικέτου πόδ. Theodor. Bals., Carmen. — W S. 25 (1903) 200. Χειρί με σή παντοδύναμη) Δέσποτα, ΐθυνον Canon in hon. S. Nicephori Phocae imp., Ode 1. — A B V. 2, 138-42; BZ. 13 (1904) 409-17. Χειρόγραφον εικόνα μή σεβασθέντες Roman., Cant, de 3 pueris. — P A S. 1 (1876) 185-98. Χειροΐονηθεντες παρά Τίτου αποστόλου Passio SS. Nicandri et Hemaei. — AS. - 4. Nov. - 2, 225. Χείρ πλουτοπόιός βασιλικής αξ. Theodor. Bals., Carmen. — WS. 25 (1903) 197. Χειρ τάδε Γρηγορίοιο· κάσιν S. Greg. Nàz., Epigramma. — J A P . 1 (1813) 565; M G A. 60. Χειρών πατούσιν ώδε τους πόνους Christophorus Myt., Stichoi 96. — K CM. (1903) 62. Χερουβίμ σε καλέσο), Θεοτόκε ; άλλ’ Stichoi in eccles. B. Μ. V. — S E P. 135. nr. 132. Χερσίν ο πλάσας, Χρίστε, τον άνθρωπον Canon, Ode 9. — Men. 3 (1896) 73-74 (4. Jan,); cfr. A B V. 1, 12 (1937) 24. Χερσίν ωμοιώθης ό τή χειρί σου συνεχών Canon, Ode 1. — Oct. (1885) 87. Χέρσον άβυσσοτόκον πέδον ήλιος Cosmas Hieros., Canon, in Occursum, Ode 1. — 98, 509; CPC. (1871) 173; S T P . (1888) 119. Χήραι καί οι πένητες καί οι παρεπιδ. Theophil., Al. Canon 10. — 65, 44. Χήραι καί παρθένοι πολλάκις νηστευέτωσαν (Clemens) Ecclesiastica tradi­ tio. — G K A. - 3. Erg. (1914) 79-80. Χήρας δέ καθιστάτε μή ελαττον ετών Constitutiones apost., lib. 3. — 1, 760; MCC. 1,372; F D C. 1 (1905) 183.

www.torrossa.com - For non-commercial use by authorised users only. License restrictions apply.

666

In itia P atrum Graecorum

Χθες εΐρηκας, on ό βουλόμενος συνομ. S. Gregentius ep., Disput. c. He­ braeo 4. — 86, 749. Χθες εις tòv τεσσαρεσκαιδέκατον ψαλμόν S. Basilius, In Ps. 14. — 29, 264. Χθες εκ πολέμου έπανελθόντας (sic), εκ πολέμου vide : Έ κ πολέμου χθες επανήλθομεν. Χθες επειδή Ιλήλυθεν ό βασιλικός S. Theodor. Stud., Smo. 107: De morte. — M B N. 9, 248. Χθες επειδή εορτάσαμεν τήν μνήμην S. Theodor. Stud., Smo. 15: De Ss. Imagin. — M B N. 9, 35. Χθες επειδή ετυχε τρυγάν ημάς τάς αμπέλους S. Theodor. Stud., Cateches. 104(86). — P T S . 2,760-66; M B N. 10 (1905) 39. Χθες Ευαγγελισμός, αΰριον Εΰαγγελ. vide : Εις δόξαν τής πανταιτίου Τριάδος. Χθες ή μας ή πανύμνητος τής ΰπερυμνήτου Laudatio S. Diomedis, m. Nic­ eae. — V . B H G. 551. Χθες ημάς μετά του Δεσπότου Λάζαρος Andr. Cret., In Ramos Palmar. — 97, 985. Χθες ήμΐν, άδελφοί, ό περί τής άτελευτήτου S. Jo. Chrys. (?), Horn, in 1. Cor. 15,28 et 1. Jo. 8,28. — T K T. 31 (1907) 150-67. Χθες ήμΐν ό λόγος είς τήν τοΰ (S. Jo. Chrys.), Severian. Gab., Horn, in Jo. 1,1 et 1 Cor. 2, 10 et in neophytos. — 63, 543; AA. 7, 37-42. Χθες ήμΐν ό λόγος πρός τε τήν (S. Jo. Chrys.), Severian. Gab. (?), Horn. de Serpente. — 56, 499; G C. (1616) 2, 1519; AA. 7, 27 ss. Χθες ήμΐν, ώ φιλόχριστοι, ή τοΰ (S. Jo. Chrys.), Horn, de Spiritu S°. — 52, 813; (cfr. 104, 257 s.). Χθες Ιδών υμάς τάς εν Κυρίφ άδελφάς S. Theodor. Stud., Epist. 2, 125. — 99, 1405. ...Χθες xal πρότριτα γενομένην, οΰκ ευπρεπές Decretum synodale confe­ rens metrop. Stàuropoleos Rhodos, Cos et Cyclades, Cp. (1387)..— MAD. 2 (1862) 106-08. Χθες κα'ι πρώην επί των εναγχος Synesius, Epist. 132. — 66, 1517; PSC. (1631) 268-70. Χθες κα'ι πρώην ό μακαριώτατος Nicetas Paphi., In S. Jacob. Alph. — 105, 145; B A P . 6. Ser. 10 (1916) 1515-17; v. B H G. 763. Χθες μαρτύρων ή μέρα, άλλα κα'ι σήμ. S. Jo. Chrys., Horn, de Ss. Marty­ ribus. — 50, 645; v. B H G . 1186. Χθες μέν, άδελφοί, περί τής προθεσμίας (S. Jo. Chrys.), Horn. 7. in Pa­ scha. — 59, 745-56; S B E . 2 (1890) 130-49; cfr. BGL. 3,341; cfr. Usener, Das Weihnachtsfest. - 1. A. - 241 ss.

www.torrossa.com - For non-commercial use by authorised users only. License restrictions apply.

Initia Patrum Graecorum

667

Χθες οΐ μάρτυρες προς εαυτούς τον λαόν S. Greg. Nyss.', In 40. martyres Hom. 2. — 46, 757; v. B H G. 1207. Χθες οκτωκαιδεκάτη τού μηνός, ήτις ήν S. Maxim. Abb., Epist. ad Anastas. — 90, 132; v. B H G. 1232. Χθες πρό των ακτινών από τής στρωμνής Demetrius Kydon., Epist. — BAN. (1844) 251. Χθες συνεκκλησιάζων και συνεορτάζων ήμιν Greg. Palam., Hom. in festo Buminum. — O G P. 246-59. Χθες ταραχή και σήμερον ησυχία. Άλλ’ S. Theodor. Stud., Smo. 61: De tentation, et jejun. — Μ B N. 9, 145. Χθες τή λαμπρά των φώτων ήμερα πανηγυρίσαντες (κα'ι γάρ S. Greg. Nz., Or. 40. — 36, 360. Χθες την μνήμην τοΰ μακαρίου πατρός S. Theodor. Stud., Smo. 33: De morte et compunctione. — Μ B N. 9, 80; Χθες τής ώρας κατεπειγοΰσης, σήμερον S. Caesar., Dial. 3, Interr. 115. — 38, 997. *Χθες τοίς λαμπροΐς γενεθλίοις τοΰ Χριστού German. II. Patr. Cstpl., Hom. post Natal. Chr. — B G P. 310-20. Χθιζά τε καί πρώϊζα, καθ’ “Ομηρον, όμιλ. Michael Apostolis, Epist. ad Kyrinum. — N M A. 77. Χθιζός εμοΐς άχεεσσι τετρυμένος, οιος S. Gregor. Naz., Poëma 2, 14: De humana natura. — 37, 755. Χίδρα εστίν, όταν από τών άκμασάντων Eusebius Emisen., Fragmenta in Deviticum. - B M I . 24 (1949) 134*-35*; 153*. Χίλια καλώς σε εΰρομεν πάλιν. ’Ιδού Joseph. Bryenn., Epist. ad Alexium. — B J B. 3 (1784) 179; T I B. (1947) 120. Χιλιοστω τφ ετει τε τετρακοσιοστή) Thanaticon Rhodi insulae. — W M G. (1870) 171-90; W C G. (1874) 32-52. Χιονεη κρύσταλλος ύπ’ άνέρος άσκηθεΐσα Claudius Claudianus, Epigr. 4. — MG A. A 10, 421. Χιτώνα τείνω τή κτίσει τον αέρα Joann. Geom., Versus: 84. — 106, 939. Χορείαν τών αποστόλων μέλπειν μοι Canon in Ss. 12 Apostolos, Ode 1. — P H G. (1867) CXXXI-CXXXVII; Men. 5 (1899) 405 (30. Jun.). Χορευέτω πάσα κτίσις, ευφραινέσθω Andréas Cret., Canon in Nativ. B. Μ. V. — 97, 1316. Χορεύουσα, Μάρτυς, περί Θεόν, και τών Canon, Ode 1. — Men. 6 (1901) 144 (17. Juli). Χορεύσατε πασαι ψυχαΐ καί σκιρτήσατε Canon in Concept. B. Μ. V., Ode 9. — 106, 1017; B S Μ. 2 (1856) 705; T C H. (1862) 38.

www.torrossa.com - For non-commercial use by authorised users only. License restrictions apply.

668

Initia Patrum Graecorum

Χορεΰσωμεν απαντες πιστοί, σκιρτήσωμεν Canon, Ode 9. — Men. 2 (1889) 575 (21. Dec.). Χορεΰσωμεν πνευματικούς, ώ φιλέορτοι Canon in S. Spyridon., Ode 9. — P S T . (1901) 33. Χορευτάς τής εΰσεβείας υμάς (S. Jo. Chrys), Hom. ctra Haereticos. — 60, 745. Χορευέτω πάσα κτίσις, εΰφραινέσθω και Δαυίδ Canon, Ode 1. — Men. 1 (1888) 94 (8. Sept.). Χοροβατών εΰφροσΰνως τά νοητά ουρανών Canon, Ode 1. — Men. 3 (1896) 557 (10. Febr.). Χοροβατών χαρμονικώς τά ουράνια Canon, Ode 1. — Men. 2 (1889) 240 (22. Νον.). Χοροί ’Ισραήλ άνίκμοις ποσι πόντον Cosmas Hieros., Hymn. in Transfig. — 98, 492; C P C. (1871) 176; B Z. 14 (1905) 520. Χοροίς συνήφθης αγγέλων μετά θάνατον Canon in S. Benedictum, Ode 9. — I G. (1906) 52. Χορός αγγελικός εκπληττέσθω τό θαΰμα S. Romanus, Cantic. in Hypapanten. — P A S. 1 (1876) 28-35; S B A. (1898) 2, 184-201; C R M. 128-55. Χορός ’Αποστόλων φακοειδής, Φωτ'ι τφ μ. Canon, Ode 1. — Oct. (1885) 672. Χορός ήμΐν τών Προφητών συνευφραίνεται Canon, Ode 1. — Men. 1 (1888) 463 (19. Oct.). Χορός Μαρτύρων απλανών πάσαν πλάνην Canon, Ode 1. — Oct. (1885) 605. Χορός προφητικός προεκήρυξε πάλαι Cathismata 1-12 in B. Μ. V. — Τ C Η. (1862) 139-52. Χορός τών προφητών εορτάζει ενθέως Anon., Cant. in Christi Nativ. — P AS . 1 (1876) 455. Χορού ψαλτφδών χοροδιδάσκαλος οΰτος Didym. Alex., In Ps. 49. — 39, 1388. Χουσί υίός Ίεμεν'ι εκλήθη, από τοΰ δήμου Didym. Alex., In Ps. 7. — 39, 1180. Χρέος εΐπερ ά'λλο τι εμο'ι τφ ταπεινφ S. Theodor. Stud., Epist. 2,59. — 99, 1273. Χρέος έστι τόΐς υπό χεΐρα πάσι κοινόν Anthimos, Metropol. Athen., Smo. cum exisset, ex carcere. — E B S. 9 (1932) 53-55. Χρέος έχομεν απαραίτητον νά εχωμεν κατά Symeon Thess., De cura pro defunctis. — K S T. (1882) 301-14. Χρεωστεΐς μέν ήμΐν και ώς νοσεροίς S. Gregor. Naz., Epist. 122. — 37, 216.

www.torrossa.com - For non-commercial use by authorised users only. License restrictions apply.

In itia P a tru m Graecorum

669

Χρεώστην έμαυτόν λογισάμενος τής S. Theodor. Stud., Epist. 72: Hypatissae. — Μ B N. 8, 58. Χρεωφειλέτης υμών είμ'ι καί ΰπέυθυνος S. Theodor. Stud., Cat. 56: De concupiscentia. — M B N. 92, 154. Χρή γινώσκειν δτι εξ είσιν «ί άγιαι Germanus Constt., De 6 Synodis. — G B V. 13, 230; R P S. 1 (1852) 370; M C C. 2, 752. Χρή γινώσκειν δτι κανόνα πρώτον και έπ. Nicolaus Abb., De cibo et potu monast. S. Nicol. Casulorum. — M B N. 102 (1905) 155-66. Χρή γινώσκειν δτι οΰτος ό Φαρισαίος Titus Bostr., Fragm. — S TB. 64. Χρή γινώσκειν δτι τό Βυζάντιον Anonymus, De Antiquitatibus Constpl. — 122, 1190; cfr. 157, 469; B I Ο. 1 (1711) 3, 2ss. Χρή γινώσκειν δτι του Βύζαντος τά παλάτια Georg. Cod., De forma et ambitu Urbis. — 157, 469; cfr. 122, 1190; C S B. (1843) 24-26. Χρή γινώσκειν πάντα Χριστιανόν, δτι επτά Anon. - Gelasius Cyzic. (?), De sanctis 7 Synodis. — MVS. (1685) 81; B: Oxford, Bar. Cod. gr. 185 (s. XI) l-3al’ = Germani Patr. Cp.; München, Cod. gr. 467 (s. XI) 172-91; textus multo prolixior. Χρή δε εϊδέναι πάλιν, ώς Εβραίοι γεγράφασιν S. Cyrill. Alex., Comment. in Mich. Cp. 1. — 71, 641. Χρή δε ετι νέον όντα φοβεϊσθαι Θ. S. Greg. Thaum., In Ecclesiast. cp. 12. — 10, 1016. Χρή δέ και τοΰτο ειδέναι, δτι οΰ συμφων. Typicon Studitarum. — P S S. 4, 452. Χρή δέ σπουδάζειν και τά εκ τών S. Basilius, Regula 39. — 31, 1017. Χρή δέχεσθαι τάς εΰποιΐας τών άδιαθ. Nicephor. Cp., Canon 21. — P S S .' 4, 393. Χρή ειδέναι, δτι αΰται αί υποτεταγμέναι Typicon Athonense. — P S S. 4, 451. Χρή ειδέναι, δτι δέον έννοεΐν και Theodor. Ab., De Adamo. — 97, 1597. Χρή ειδέναι ώς αί τών Ψαλμών υποθέσεις Anon., De Psalmorum inscrip­ tionibus. — S T 142 (1948) 149-52. Χρή ημάς έννοεΐν, όποιον μέγεθος Origenes, in Ps. 5 (Sei.). — 12, 1168. Χρή και άπόχρη δ παροξύνεται, καί έχρήν Anon., De adverbiis. — B G C. 1, 404. Χρή καί τοΰτο γινώσκειν, δτι δεσποίνης νύμφης Codinus Curopalat., De officiis Cp., cp. ult. — 157, 121. Χρή καν τφ λέγειν, καν τώ γράφειν S. Isidor. Pel., Epist. 5, 538. — 78, 1629. Χρήμα θερμόν αρετή, κ. δεινόν μέν Nicetas Stethatos, Vita s. Symeonis Neotheologi. — O Ch. 12 (1928) 2-228; v. B H G. 1692.

www.torrossa.com - For non-commercial use by authorised users only. License restrictions apply.

670

In itia P a tru m G raecorum

Χρή μάλλον αδελφοΐς συνδια. S. Nilus, Epist. 3, 72. — 79, 421. Χρήμα μέν αδελφοΐς ή πρόσρησις S. Cyrill. Alex., Epist. 40. — 77, 131; Μ C C. 5, 309; ACO. I. I 4 (1928) 20. Χρήμα μέν ούν, ώ Παλλάδχε, τό άπονοσφίζεσθαι S. Cyrill. Alex., De ado­ ratione et cultu lib. 2. — 68, 212. Χρή μέν ή μα; τφ άποστολικφ κηρυγμ. Marcus erem., De baptismo, Resp. 1. — 65, 985. . Χρή μέν και ψάλλε ιν μετά συνέσεως S. Isidor. Pel., Epist. 3, 171. — 78, 864. Χρή μέντοι και τήν σωματικήν υπηρεσίαν S. Basilius, Regula 31a. — 31,993. Χρή μέντοι τούς άπαξ παραδεχθέντας S. Basilius, Regula 32a. — 31, 993. Χρή μέν τού γινώσκειν υμάς δτι εκκ. Joannes Jejunator., De mystica signif. rer. sacr. — P S S. 4, 440. Χρή μή μόνον υπέρ ών εύηργ. S. Isidor. Pel., Epist. 3, 244. — 78, 924. Χρή ού τοΐς μή σπενδομένοις ασπ. S. Isidor. Pel., Epist. 4, 37. — 78, 1088. Χρή πάντα Χριστιανόν γινώσκειν, δτι εξ Germanus Patr. Cp., De Synodis oecumen. — Μ V S. 1 (1685) 68. Χρή πάντα Χριστιανόν όμολογειν καρδία και στόματι, ώς Sophron. Archiep. Hierosol., Sermo dogm. de fide. — N S. 17 (1922) 178-86. Χρή σε βιάζεσθαι καί φιλεΐν S. Nilus, Epist. 1, 105. — 79, 128. Χρή σε, θαυμάσιε, άτρεπτον μένειν άε'ι S. Isidor. Pel., Epist. 1,324. — 78, 369. Χρή σε τάς ίεράς άναπτύσσοντα Βίβλους S. Isidor. Pel., Epist. 1,36. — 78, 204. Χρήσθαι δει ταϊς των δυνατών Synesius, Epist. 63. — 66, 1408; P S C. (1631) 206. Χρήσιμαι ήμίν at καθ’ ημέραν μυσταγ. S. Cyrill. Jer., Catech. 20a. — 33, 1077; cfr. MEO. 55 (1942) 1-43; R C Η. 2, 356-64; Fl P. 7 (1935) 81-87. Χρήσιμον τό μή άναβάλλεσθαι S. Nilus, Epist. 4, 21. — 79, 560. Χρησίμως δέ και άναγκαίως επεσημήνατο S. Cyrill. Al., In Ducam cp. 2. — 72, 484-509. Χρηστά ταΰτα ή δλως άνεκτά, α συ ποιείς Gregor. Cypr., Epist. ad Joan. Theognost. — E Ph. 3 (1909) 17; S E G . (1910) 61. Χρήστης τισι τών υπό τήν θεοσέβειάν σου Firmus Caes., Epist. 23. — 77, 1497. Χρηστότητος ά'βυσσον καί ευσπλ. Ex officio S. Jo. Chrys. — Μ N V. (1895) 89.(13, Νον.). Χρή τάς άρχάς τών λόγων άλ. S. Isidor. Pel., Epist. 3,233. — 78, 916.

www.torrossa.com - For non-commercial use by authorised users only. License restrictions apply.

In itia P a tru m G raecorum

6 71

Χρή την μέν εχθραν είς ύδωρ γράφειν S. Isidor. Pel., Epist. 3, 211. — 78, 892. Χρή την προσευχήν μή Ιν συλλαβαΐς (S. Basil.), Ecloge De Oratione. -— 32, 1237. Χρή τον βουλόμενον καθαράν S. Isidor. Pel., Epist. 4,39. — 78, 1089. Χρή τον βουλόμενον λαμπράν άναδ. S. Isidor. Pel., Epist. 2, 6. — 78, 464. Χρή τον εντυγχάνοντα τήδε τή βίβλφ γι. Prologus in Commentar. S. Matthaei. — C C A. 1 (1838) 4; C C G. 2. Χρή τον επί τήν άκηλίδωτόν (S. Athanas.) Doctrina ad Antiochum. ·— 28, 557. Χρή τον εύδόκιμον καί φιλόθεον είναι S. Isidor. Pel., Epist. 3, 138. — 78, 836. Χρή τον μέλλοντα περί Θεού λόγον S. Isidor. Pel., Epist. 3, 232. — 78, 913. Χρή τον νοΰν οια βασιλέα αύτοκρ. S. Isidor. Pel., Epist. 2, 107. — 78, 548. Χρή τον παραίνεσιν γράφοντα, άτε. S. Isidor. Pel., Epist. 5, 309. — 78, 1516. Χρή τούς έντευξομένους τοϊσδε τοΐς ΐσοις Vita S. Martini Pp. et S. Maximi. — EMC. 11-20. Χρή τούς μαθητευομένους, καί ως πατ. S. Isidor. Pel., Epist. 2, 26. — 78, 473. Χρή τούς τήν άνθρωπίνην ευγένειαν φ. S. Isidor. Pel., Epist. 3, 204 äd Isidorum Diac. — 78, 885; S F C. 9 (1901) 465. Χρή τούς των πραγμάτων κρ. S. Isidor. Pel., Epist. 3, 9. — 78, 733. Χρή,