135 40 4MB
Turkish Pages 206 [207] Year 2003
nm Hil YAYlN
Siyasi Yazılar K . MARX-
F. ENGELS
hil yayın büyükparmakkapı sk., no: 3/5 beyoglu, istanbul, türkiye tel:
(o ı.ıı.) 2.30 09 64 (o ı.rı.) 2.19 42. 92.
faks:
www . hilyayin.com
e-mail: [email protected]
ISBN 9 7 5-763 8-ı.ı. birinci baskı, aralık 2.004
�) hil yayın 2.003 (türkçe yayın için)
türkçesi: ahmet fethi editör: ömer türkeş yayın danışmanı: hakan yılmaz iç düzen:
r.
milimetrekare
kapak tasarımı: savaş çekiç baskı: umut matbaası
hi! yayın pandora yayın ve bilgisayar tic. hd. şti.'nin yayın markasıdır.
Siyasi Yazılar KARL M ARX FRIEDRICH ENGELS
Türkçesi: AHMET FETHI
İçindekiler
Sunuş Komünist Parti Manifestosu K. MARX VE F. ENGELS
7 lJ
Fransa'da Sınıf Mücadeleleri, ı848-ı8so K. MARX
Louis Borıaparte'm ı8 Brumaire'i
K. MARX
Fransa'da lç Savaş K. MARX
79 J I
5
Gotha Programının Eleştirisi
K. MARX
Indeks Fransız Tarihi Kronolojisi
1 93
201
Sunuş A. ÖMER TüRKEŞ
MARX'IN politik, ekonomik ve felsefi görüşlerini yansıtan metinleri arasından derlenen üç ciltlik edisyonun ilk kitabı olan "Siyasi Yazı lar", içerdigi metinlerin seçildigi kitap isimlerini taşıyan "Komünist Parti Manifestosu", "Fransa'da Sınıf Mücadeleleri", "Louis Banapar te'ın ı8 Brumaire'i", "Fransa'da Iç Savaş" ve "Gotha Programının Eleştirisi" bölümlerinden oluşuyor. Söz konusu kitaplar 197o'li yıllarda -agırlıklı olarak- Sol ya yınları tarafından Türkçeleştirilmişlerdi. Ekonomik, siyasal ya da toplumsal alanlarda sürdürülen çalışmalara temel bir referans teş kil etmelerine ve mevcut çeviriler hakkındaki kimi şikayetlere rag men 8o'lerden sonra kitap piyasasındaki eşi görülmedik çeşitlenme ne yazık ki Marksist klasikiere hemen hemen hiç yansımadı. Marksizmin temel metinlerini yeniden gündeme getirmeyi amaçlayan bu edisyonun çevirisinde, önceki çevirilerle olan terim ve kavramsal farklılıklar dipnotları halinde belirtilmiştir. Ancak farklılıklara yapılan bu vurgu, önceki çevirileri n sahipleri ile bir po lemik anlamında düşünülmemeli; tersine, 7o'li yılların siyasi orta mında büyük bir özveriyle gerçekleştirilen ve
ı2
Eylül' den sonra
bedeli agır bir biçimde ödenen Marx neşriyatının Marksist düşün cenin gelişmesine yaptıgı katkı hiçbir şekilde azımsanamaz. Marx'ın geriye bıraktıgı eserleri arasında devrimci örgütlenme ye ilişkin Marksist bir teori ve dolayısıyla da Marksist bir siyaset te orisi olmadıgı gibi, o külliyat arasında Marksist bir devlet teorisinin de bulunmadıgı bizzat Marksist düşünürler arasında tartışılagelen
8
KARL MARX· SIYASİ YAZlLAR
bir meseledir. Dahası, devlete ve siyasal iktidara ilişkin Marksist cephedeki bu teorik eksiklik tespitinin -birkaç istisnai isim dışın da- bütün sol düşünce tarihine yayılmışlıgından da söz edebiliriz. Marx' da -özellikle vurgulamak gerekir ki- gerçekte olmaktan çok görünürdedir eksiklik; onun siyaseti teorisinde, kapitalist üre tim tarzını çözümleme girişimin kendisindedir. Çünkü kapitalist üretim tarzında ekonominin siyaset üzerinde son kertede sadece belirleyici degil aynı zamanda egemen bir rolü vardır. Ve Marx, sı nıfların varlıgının yalnızca üretimin belirli tarihsel gelişme aşarna larına baglı oldugunu, sınıf mücadelesinin -zorunlu olarak proletarya diktatörlüBüne götürdügünü, proleterya diktatörlüBü nün kendisinin de bütün sınıfların ortadan kaldırılması ve sınıfsız topluma geçişten başka bir şey olmadıBını ancak kapitalist üretim tarzının çözümlemesinden sonra ortaya koyabilecektir. Marx'ın siyasi alanla ilişkisi bu kadarla da sınırlı kalmaz; "Siyasi Yazı lar "da yer alan metinlerde görüleceBi gibi, Marx ve Engels ya şadıkları dönemin siyasi meseleleriyle yakından ilgilenmiş, o döne min sınıf mücadelelerini, devletin o mücadelelerle belirlenen yeni iktidar biçimlerini eksiksiz ve çok parlak bir üslupla çözümlemiş lerdir. Ancak "onlar kendilerine hiçbir zaman birer kahin rolü biç mediler; Marx ve Engels hiç bir zaman tarihin geleceBini çizmeyi, farklı zaman ve mekanlarda serpilip gelişecek sonraki sosyalist ha reketleri ve onların siyasi mücadelelerini baBlayıcı bir dizi dar kalıp ve kural sıralamayı düşünmediler." Kapitalizmin yayılıp, yeni ülke ve bölgeleri etkisi altına aldıBı süreçte, Marx ve Engels'in metinle rinde dile getirilmeyen ya da hiç dikkate alınmayan pek çok prob lemle ve yeni iktidar biçimleriyle ister istemez karşılaşılacaktır. Üs telik bu metinlerdeki kimi kavram ve sözcükler sonraki dönemler için yetersiz de kalabilirler. Çünkü Marx ve Engels, yepyeni bir dü şünce sisteminin -kimilerine göre yeni bir bilimin- kurucuları dır ve farklı içerikler taşıyan bu yeni zihin dünyasını, kendilerinden önceki düşünce tarihi içinde inşa edilmiş kavramlar ve nosyonlar
S U NUŞ
9
manzumesini kullanarak ifade etmek zorunda kalmışlar ve yeni içerikleri imleyen kendi kavramlarını -zorunlu olarak- o günkü dilde varolan ve bu yeni içerikleri taşımakta yetersiz kalan kelime ve kavramlarla dile getirmişlerdir. Tam da bu nedenle, kapitalizmin her farklı aşamasında ve farklı cografyasında -dilin degişimi, keli me
ve kavramların zaman içinde farklı anlamlara bürünmesi de göz
önüne alınarak- Marksist külliyata farklı okumalarta yaklaşılması gerekir. Her dönemin siyasi pratikleri, Marksizmin "ruhuna" uy gun olarak, "somut durumların somut tahıili" ile bu okumalardan çıkarılacaktır. .. "Siyasi Yazılar", "Komünist Manifesto" ile başlıyor; Marx ve En gel'in "Komünist Birlik" adına hazırladıkları ve
ı
848 devrimleri
nin arifesinde, Şubat I948'de önce !ngilizce, ardından Fransızca yayımlanan Manifesto, dünya sosyalist hareketinin miladı olarak düşünülmelidir.
Elbette sosyalist düşüncenin filizlenmesi ondan
önce de vardı: Onyedinci yüzyılda İngiltere'de başlayan ve bütün bir
I
8. yüzyıla yayılarak Avrupa'nın ekonomik ve sosyal yapısını
altüst eden sanayi devriminin ürünü olan sosyalizm,
I
84o'lara
yaklaşıldıgında ezilen kesimlerin politik umudu haline gelmişti. "Ne var ki sosyalizm hala şekilsizdi ve olgunluga ulaşmamıştı. Bir dizi parlak sezgi ve algılar, düşsel tasarılar, tutkulu inanç ve umut lar bütünüydü. Sistemleştirilmesine; yani saglıklının saglıksızın ayıklanacagı, sosyalist görüşe burjuva felsefesinin ve sosyal bilimle rin en gelişmiş ögelerini kazandıracak dikkatli bir araştırmaya acil olarak gerek vardı. Karl Marx ve Friedrich Engels'in tarihsel görev leri bunu yerine getirmek oldu. Tam zamanında sahneye çıktılar; tecrübe ve egitim bakımından takdir edilecek bir olgunluktaydılar. Bu göreve, insanlıgın gelecegi açısından kesin önemini hayranlık verici bir açıklıkla görerek, egildiler". Daha önceki bütün düşünce ve tecrübelerin damıtılmış bir hali olan ve kendisinden sonraki bü tün mücadelelere damgasını vuran "Komünist Manifesto", insanlık tarihinin en önemli belgelerinden biridir.
IO
KARL MARX
•
SIYASİ YAZlLAR
Komünist Manifesto ile başlayıp yayımlanış tarihlerine göre;
"Fransa'da Sınıf Mücadeleleri" (ı8 50), "Lou_is Bonaparte'ın ıS Bru maire'i" (ı 8 52), "Fransa'da İç Savaş" (ı 871) ve "Gotha Programı nın Eleştirisi" (ı89ı) ile devam eden siyasi yazılar, barındırdıkları siyasi muhteviyat kadar güvenli, canlı, atak ve gür üsluplarıyla da dikkat çekicidirler. Birbirini tamamlar nitelikteki bu metinlerde özellikle Fransa deneyiminden hareketle Marx, bir yandan sınıf mücadelelerinin tarihteki rolünü, proleterya devriminin enternas yonel boyutunu, ı848 devrimlerinden ve Paris Komünü'nden çıkarılması gereken dersleri dile getirmiş diger yandan Louis Bona parte'ın darbesinden Paris Komünü'ne kadar uzanan Fransa'nın o en sıcak yıllarını, materyalist tarih kavrayışına sahip bir toplumsal ve siyasal tarihçi olarak mükemmel bir anlatıyla canlandırmıştır. "Siyasi Yazllar"da Devlet, Sm1f Bilinci ve Proleterya Diktatörlüğü ... Türkiye devrimci hareketi içinde devletin yapısını tayin ve tespit et mek maksadıyla bir dönem sıklıkla gündeme getirilen "Bonapartist diktatörlük mü, faşizm mi" tartışmaları, Marx'ın bu süreç içerisin de kaleme aldıgı kapsamlı broşürlerin izlerini taşır. Marx'ın Bona parte'ın hükümet darbesi üzerine yaptıgı çözümlemelerin dünya marksizminde de benzer tartışmalara neden oldugunu biliyoruz. Louis Bonaparte'a iktidar yolunu açan ekonomik, siyasal ve top lumsal olay ve olguları bir tarihçi titizligi ile kaydeden Marx, Bona parte'nin iktidarının sınıfsal yapısının ve kitle tabanının analizini de yaparak yirminci yüzyılda faşizm olarak anılacak devlet biçimi nin dogası ve anlamı üzerine daha sonraki marksist düşüneeye önemli bir miras bırakmıştır. .. Marx ve Engels'in devletin yapısına ve proleterya diktatörlügü ne ilişkin görüşleri
Komünist Manifesto'da
genel hatlarıyla çizilir;
"modern devletin yürütme organı, bütün burjuvazinin ortak işleri ni idare eden bir komiteden başka birşey degildir". Buradan hare-
SUNU Ş
II
ketle burjuvazinin ve devletin yekpare bir bütünlük arzetmedigini söyleyebiliriz. "Bütün burjuvazinin ortak işleri" hem burjuvazinin farklı bileşenlerini hem de bu bileşenlerin ortaklık dışındaki özel çı karlarının varlıgını işaret eder. "Bu böyle olunca, sözü edilen çeşit ten bir kuruma, yani devlete, açıkça ihtiyaç vardır; ama devlet, bel li ölçüde özerklige sahip olmadan bu ihtiyacı karşılayamaz". Yani devlet, Türk solunda sıklıkla tanımlandıgı gibi basitçe, yönetici sı nıfın istedigi şekilde idare ettigi basit bir araç olarak görülemez. Marx'ın
"Louis Bonaparte'ın
I
8
Brumaire'i"nde
ısrarla üzerinde
durdugu bu iktidar biçimini Engels'in "burjuvazinin dini" olarak nitelemesi, devletin ancak yönetici sınıfın farklı bölümleri karşısın da görece özerk oldugu zaman bu sınıfın genel çıkarlarına gerçek ten hizmet edebilecegi ve ancak böylelikle bu sınıfın tümünün ege menligini düzenleyebilecegi anlamındadır. Ancak tarihsel bir anın çözümlemesine dayalı bütün bu tahliliere ragmen ne Marx ve En gels'in kapitalist devlet biçimine ilişkin sistemli bir çalışmaya giriş tikleri ne de Bonapartizmi burjuvazinin biricik devlet modeli ola rak kavradıkları söylenemez.
"Siyasi Yazılar" içerisinde dikkat çekici önemli noktalardan biri de sınıflar mücadelesinde sınıf bilincine verilen önemdir. Buna gö re, bir sınıfın nesnel konumu ile o sınıfın bu konuma ilişkin öznel kavrayışı bir ve aynı şey degildir;
"Louis Bonaparte'ın
I
8
Bruma
ire "inde açıkça görülecegi gibi, Marx sınıf aidiyeti ile sınıf bilinci arasında kesin bir ayrıma gider. Tarihsel çelişkiler ancak toplumsal bilincin ideolojik biçimleri tarafından, mücadele tarafından sonu ca ulaştırılabilirler; Marx, burjuvazi ve proletaryanın sınıf bilinçle rinin ortaya çıkmasını siyasal mücadelenin bir uzantısı olarak be timlerken, söz konusu durumu, sınıf bilincinin gelişmesindeki güç lükleri oy haklarını devrimci bir şekilde kendilerini hakim sınıf ha line getirmek yerine bir efendiye biat etmek için kullanan Fransız küçük mülk sahibi köylüleri üzerinden örnekler. Ancak kendisi için bir sınıf olma bilincine sahıp olduktan son-
KARL MARX · SIYASİ YAZlLAR
I2
radır ki p roleteryanın iktidar mücadelesi başlayacaktır.
«Komünist
Manifes to "da bu geçiş genel hatlarıyla çizilir. İzlenecek yol; "de mokrasi savaşını kazanmak", "proletaryayı hakim sınıfhaline getir mek" ve "politik gücü ele geçirmektir". Burada politik güç olarak ifade edilen devlet, bir sınıfın diger bir sınıf üzerinde tahakküm kurmak için kullandığı örgütlü güç anlamındadır ve proletarya, es ki üretim tarzlarını, genel anlamda sınıfları ve sınıf olarak kendi üs tünlügünü yıkmak için verili koşullar ve şartlar tarafından bu gücü kullanmaya zorlanmaktadır. İşte işçi devletinin özelliklerini belirt mek için ilk kullanıldıgında olduğu gibi şimdi de pek çok kesim ta rafından tepkiyle karşılanan "proleterya diktatörlügü" nitelemesi, bütün sınıfların ortadan kalkmasının bir aracı olarak bu baglarnda kullanılmıştır. "Proletarya diktatörlügü"nün tarihteki ilk anıtsal örnegi olarak selamladıkları Paris Komünü deneyiminden sonra, Marx ve Engels Komünist Manifesto'nun önsözüne asıl metinde olmayan çok önemli bir ilke eklediler; "işçi sınıfı hazır devlet makinesini ele ge çirip, kendi araçları için kullanamaz". Çünkü "hazır devlet makine si" hakim sınıflar tarafından, ve onlar için yapılmıştır, işçi sınıfının iktidar zaferinden sonra eskisinden farklı bir amacı ve yapısı olan yeni bir devlet makinesi onun yerini alacaktır. Bu, kapitalizmden komünizme giden yoldaki ilk aşamadır. Ancak ondan sonradır ki, Marx'ın, İşçi Partisi programının hazırlanmasına en önemli katkı larında biri, programatik konular üzerine en ayrıntılı açıklaması olan
"Gotha Programının Eleştirisi"nde ifade ettiği şekliyle; komü
nizmin henüz sınıfların tamamiyle ortadan kalkmadıgı ilk evresi yaşanacak, oradan da bireyin işbölümüne olan mahkumiyetinin, düşünsel ve fiziksel emek arasındaki ayrımın ortadan kalktıgı ve herkese ihtiyaçlarına göre dagılım yapılan üst evresine geçilecek tir. ..
Komünist Parti Manifestosu* K.
MARX
VE
F.
ENGELS
ı836'da Paris'te yaşayan Almanyalı radikal işçiler "Adalet Birligi" adlı gizli bir örgüt kurdular. Örgüt ı 847'de Lond ra'daki kongrede adını "Komünist Birlik" olarak de!;iştir di, üyelerinden Marx ve Engels'i en yakın zamanda örgü tün manifestosunu hazırlamakla görevlendirdi. tkisi ilk taslakları hazırladılar. Engels'in "Komünizmin !lkeleri" başlı!;ını taşıyan taslagı, yirmibeş soru ve yanıtı içeren bir kitapçık biçimindeydi. Hem programatik bir bildiri, hem Marksçı teorinin bir özeti olarak Komünist Manifesto'ya son biçimini verınede Marx'ın daha büyük rol oynadıgına inanılır. tık olarak Şubat ı 848'de Londra'da yayımlanan ve Haziran ı848'deki ayaklanmadan kısa süre önce Fran sızca'ya da çevrilen Manifesıo, modern sosyalizmin en çok okunan ve en etkili belgesi oldu. Burada verilen metin, En gels'in yayma hazırladıgı ı888 tarihli İngilizce baskıdır.
Daha önce yayımianmış Türkçe metin: K. Marx, F. Engels, Komünist Mani
festo ve Komünizmin llkeleri, çev. Muzaffer Erdost, 2. baskı (Ankara: Sol Ya
yınları, 1991) . Bu çeviride, yukarıda b elirtilen metinle karşılaştırmalar yapıl dı. Kavram ve terim farklılıkları çevirmen notları olarak belirtildi.-çn.
I 8 72
Almanca Baskıya Önsöz
KOMÜNIST BIRLIK -zamanın koşulları altında elbette ancak gizli olabilen bir uluslararası
işçi birli�i-
Kasım r 8 47'de Londra'da
toplanan kongrede aşagıda imzaları bulunanları, partinin ayrıntılı bir teorik ve pratik programını yayıma hazırlamakla görevlendirdi. Şubat Devrimi'nden' birkaç hafta önce basılmak üzere Londra'ya gelen aşagıdaki elyazması
Manifesto'nun kökeni böyleydi. tık önce Manifesto'nun Almanya, İngiltere ve
Almanca yayımlanan bu
Amerika' da gene bu dilden en az oniki farklı baskısı yapıldı. İngi lizce olarak, ilk kez
I
8 so'de Miss Helen Macfarlane'in çevirisiyle
Red Republican'da ve ı 87ı'de en az üç farklı çevrisiyle Amerika'da yayımlandı. tık Fransızca versiyonu, ı 8 4 8 Haziran ayaklanmasın dan hemen önce Paris'te ve yakınlarda da New York'un
La Socialis
te'sinde çıktı. Yeni bir çevirisi de hazırlanmaktadır. Lehçe bir versi yonu, Almanca ilk yayımından hemen sonra Londra'da çıktı. Rus ça bir çevirisi, altmışlarda Cenevre'de yayımlandı. 1lk çıkışından hemen sonra Danimarkaca'ya da çevrildi. Son yirmibeş yıl süresince durum ne kadar degişmiş olursa ol sun, bu Manifesto'da ortaya konulan genel ilkeler, bir bütün olarak bugün de her zamanki kadar dogrudur. Şurada ya da burada bazı ayrıntılar daha iyi hale getirilebilir. Bu ilkelerin pratik uygulaması,
Manifesto'nı,ın kendisinin de belirttigi gibi, her yerde ve bütün za manlarda, o gün var olan' tarihsel koşullara baglı olacaktır ve bu ne1 I848\k Fransa'daki Şubat Devrimi.
ı6
KARL MARX· SIYASI YAZlLAR
denle, Bölüm II'nin sonunda önerilen devrimci önlemlere hiçbir özel vurgu yapılmamıştır. Bu pasaj, bugün birçok bakımdan farklı bir biçimde ifade edilebilirdi. Modern sanayinin son yirmibeş yılda gösterdi�i devasa gelişme ve işçi sınıfının genişleyen parti örgütlen mesi karşısında, önce Şubat Devrimi'nde ve ardından daha da · önemlisi proletaryanın ilk kez siyasal iktidarı tam iki ay boyunca elinde tuttugu Paris Komününde kazanılan pratik deneyim karşı sında, bu program bazı ayrıntılarıyla eskimiştir. Komün özellikle bir şeyi kanıtladı, yani, "işçi sınıfının, basitçe hazır devlet mekaniz ·· masını eline geçirip onu kendi amaçları için kullanamayacagını" .
Ulusla rarası Işçi Birliği Genel Konseyi'nin Çağrısı, Londra, Trulove, I 87I,
(Bkz. bu noktanın daha da geliştirildigi Fransa'da lç Savaş;
s. I 5 ). Dahası, sosyalist yazın eleştirisinin, sadece I 84 ie kadar gel mesi nedeniyle bugün için yetersiz kaldı�ı; ayrıca, komünistlerin çeşitli muhalefet partileriyle ilişkileriyle ilgili belirlemelerin, siyasal durum bütünüyle degiştigi ve tarihin iledeyişi orada sıralanan siya sal partilerin büyük bir bölümünü yeryüzünden sildi�i için, ilke olarak hala do�ru olmalarına karşın, pratikte eskimiş oldukları açıktır. Bununla birlikte
Manifesto, artık degiştirıne hakkımızın bulun
madıgı tarihsel bir belge olmuştur. Daha sonraki bir basım, I 847 ile bugün arasındaki boşlugu kapatacak bir girişle birlikte çıkabilir; bu basım, bize bunu yapma zamanı bırakmayacak kadar ani oldu.
Londra, 24 Hazira11 I872 KARL MARX
fRIEDRICH ENGELS
"siyasal iktidar" (political power); M . Erdost çevirisinde "siyasal" sözcü�ü yok n. -ç • • Tırnak içindeki cümle Erdost çevirisinde şöyledir: "işçi sınıfı mevcut devlet mekanizmasını salt elinde tutmakla onu kendi amaçları için kullanamayaca gını..." -çn.
ı 8 82
KOMÜNIST PARTI
Rusça Baskıya Önsöz
Manifestosu'nun
Bukharin'in çevirdigi ilk Rusça
baskısı, altmışların başında2 Kolokol basımevi tarafından yayım landı. O sıralar Batı, buna (Manifesto 'nun Rusça baskısına) sadece edebi bir merak olarak bakabiliyordu. Böyle bir görüş bugün ola naksızdır. Proleter hareketin o sırada (Aralık ı 847) hala ne kadar sınırlı bir alanı işgal ettigini, Ma nifesto 'nun son bölümü -çeşitli ülkeler de çeşitli muhalefet partileriyle ilişkide komünistlerin konumu en açık şekilde gösterir. Orada Birleşik Devletler ve Rusya atlanıyor. Rusya'nın bütün Avrupa gericiliginin son büyük yedek gücünü oluşturdugu, Birleşik Devletler'in Avrupa'nın artı proleter güçleri ni göç yoluyla emdigi dönemdi. Her iki ülke Avrupa'ya hammadde saglıyorlardı ve aynı zamanda Avrupa'nın sınai ürünleri için bir pa zardılar. Her iki ülke de o sıralar şu ya da bu şekilde mevcut Avru pa düzeninin temel dayanaklarıydı. Oysa bugün ne kadar da çok farklı! Avrupalı göçü, rekabetiyle tam da büyük-küçük Avrupa toprak mülkiyetinin temellerini sar san devasa bir tarımsal üretim bakımıııdan Kuzey Amerika'ya ke sinlikle uygundu. Ayrıca söz konusu göçler Birleşik Devletler'e, muazzam sınai kaynaklarını Batı Avrupa'nın, özellikle de İngilte2
Tarih dogru degil; sözü edilen haskı
ı
869'da çıktı.
18
K A RL MARX · SIYASI YAZlLAR
re'nin bugüne kadar süren sınai tekelini kısa sürede kıracak ölçek te ve enerjiyle kullanma olanagı sagladı. Her iki koşul, bizzat Ame rika'yı d evrimci bir şekilde etkiliyordu. Bütün siyasal yapının teme lini oluşturan çiftçilerin küçük ve orta toprak mülkiyeti, dev fırma ların rekabeti karşısında adım adım çöküyor; aynı zamanda sanayi bölgelerinde ilk kez bir proletarya kitlesi ve müthiş bir sermaye yo ğunlaşması gelişiyordu. Ya şimdiki Rusya! 1848-49 Devrimi sırasında sadece Avrupa lı pre:ısler degil, Avrupa burjuvazisi de, daha yeni uyanmaya başla yan proletaryadan tek kurtuluş yolunu Rusya'nın müdahalesinde buldular. Çar, Avrupa gericiliginin başı ilan edildi. Bugün ise Catc hina'da devrimin bir savaş tutsagıdır ve Rusya, Avrupa'daki dev rimci eylemin öncüsüdür. Komünist Manifesto'nun amacı, modern burjuva mülkiyetİn yaklaşmakta olan kaçınılmaz çözülüşünü ilan etmekti. Fakat Rus ya'da yeni gelişmeye başlayan burjuva toprak mülkiyetiyle ve hızla gelişen kapitalist dolandırıcılıkla karşı karşıya kalan köylülerin top ragın yarısından fazlasına ortaklaşa sahip olduklarını görüyoruz. Şimdi soru şudur: Büyük ölçüde aşınmış olmasına karşın, yine de ilkel bir ortak toprak mülkiyeti biçimi olan Rus obshcina'sı3 daha yüksek komünist ortak mülkiyet biçimine doğrudan geçebilir mi? Ya da tersine, ilk önce Batı'nın tarihsel evrimini oluşturan aynı çö zülme sürecinden mi geçmesi gerekiyor? Bugün bunun tek olası yanıtı şudur: Rus devrimi Batı'daki bir proleter devrimin işareti haline gelirse ve bu iki devrim birbirini ta mamlarsa, Rusya'daki mevcut ortak toprak mülkiyeti, komünist gelişmenin başlangıç noktası olarak hizmet görebilir. Londra, KARL MARX
1
Köy toplulugu.
21
Ocak r88ı FR!EDRıCH ENGELS
I 8 83
Almanca Baskıya Önsöz
BU BASKININ önsözünü ne yazık ki tek başıma imzalamak zorun dayım. Marx, Avrupa'nın ve Amerika'nın bütün işçi sınıfının baş ka herhangi bir. kişiye oldugundan çok daha fazla şey borçlu oldu gu bu adam, Highgate Mezarlıgı'nda yatıyor ve mezarının üstünde ilk otlar yeşermeye başladı bile. Maııifesto'yu yeniden gözden ge çirmek ya da tamamlamak, hele onun ölümünden sonra hiç düşü nülemez. Burada bir kez daha şunları açıkça belirtmeyi zorunlu sa yıyorum: Manifesto'ya egemen olan temel düşünce -ekonomik üreti min ve zorunlu olarak bundan kaynaklanan her tarihsel çagın top lum yapısının o çagın siyasal ve entelektüel tarihinin temellerini oluşturdugu; dolayısıyla (ilkel komünal toprak mülkiyetinin çözü lüşünden beri) bütün tarihin bir sınıf mücadeleleri tarihi, toplum sal gelişimin çeşitli evrelerindeki egemen olunan ile egemen olan, sömürülen ile sömüren sınıflar arasındaki mücadelelerin tarihi ol dugu; ne var ki bu mücadelenin, sömürülen ve ezilen sınıfın (pro letarya) bütün toplumu sömürüden, baskıdan ve sınıf mücadelele rinden sonsuza dek kurtarmaksızın kendisini sömüren ve ezen sı nıftan (burjuvazi) kurtulamayacagı düşüncesi -bu temel düşünce yalnızca ve tamamıyla Marx'a aittir.
Bunu zaten birçok kez belirtmiştim; fakat bizzat Manifesto'nun önünde de yer alması şimdi özellikle zorunludur. Londra, ıB Haziran ı883 FRIEDRICH ENGELS
KOMÜNİS T PARTİ MANİFES TOSU
AVRUPA'DA
bir hayalet dolaşıyor -Komünizm hayaleti. Eski
Avrupa'nın bütün güçleri, bu hayaleti defetmek için kutsal bir ittifak içine girdiler: Papa ile Çar, Metternich ile Guizot, Fransız radikaller ile Alman polis ajanları. İktidardaki muhalifleri tarafından komünist ilan edilmeyen muhalefet partisi nerede vardır? Bu yakıcı komünizm suçlama sını daha ileri muhalefet partilerine oldugu kadar gerici hasım Iarına karşı da gerisin geri fırlatmamış muhalefet nerede vardır? Bu olgudan iki şey çıkar: I. Bütün Avrupalı güçler komünizmin bir güç oldugunu iti raf ediyorlar. II. Komünistlerin görüşlerini, amaçlarını, egilimlerini bütün dünyanın karşısında açıkça yayımlamalarının ve bu komünizm hayaleti masalına bizzat partinin manifestosuyla karşılık verme nin tam zamanıdır. Bu amaçla, çeşitli milliyetlerden komünistler Londra'da toplanıp, !ngilizce, Fransızca, Almanca, ltalyanca, Felemenk ve Danimarka dillerinde yayımlanmak üzere aşagıdaki manifesto yu kaleme aldılar.
22
K ARL M ARX · S IYASI YAZlLAR I. Burjuvalar ve Proleterlerı
Şimdiye kadarki bütün toplumların tarihi5 sınıf mücadeleleri tarihidir. Özgür insan ile köle, patrisyen ile pleb, lord ile serf, !onca ustası6 ile kalfa, tek sözcükle ezen ile ezilen sürekli birbirlerine karşı durmuş, kah gizli kah açık kesintisiz bir savaş, her seferin de ya bir bütün olarak toplumun devrimci bir yeniden kurulu şuyla, ya da çekişen sınıfların birlikte mahvolmalarıyla sonuçla nan bir savaş sürdürmüşlerdir. Tarihin erken çaglarında hemen hemen her yerde toplumun çeşitli zümreler halinde karmaşık bir düzenlenmesini, çok-kat lı bir toplumsal rütbe derecelenmesini buluruz. Eski Roma'da patrisiyenleri, şövalyeleri, plebiyenleri, köleleri; Orta Çagda fe odal lordları, vassalları, !onca ustalarını, kalfaları, çırakları, serf4
5
6
Burjuvazi ile modern kapitalistler sınıfı, toplumsal üretim araçlarının sahip leri ve ücretli emegi çalıştıranlar kastediliyor. Proletarya ile ise, kendilerine ait üretim araçlarına sahip olmadıklarından yaşamak için emek güçlerini satmak durumunda bırakılan modern ücr�tli emekçiler sınıfı kastediliyor. [ Engels'in ı 8 8 8 Ingilizce hasuna notu] Yani bütün yazılı tarih. ı847'de toplumun tarih öncesi, kayıtlara geçmiş ta rihten önce var olan toplumsal örgütlenme henüz tam bilinmiyordu. O za mandan bu yana, Haxthausen, Rusya'daki ortak toprak mülkiyetini keşfetti; Maurer bunun, bütün Tötonik ırkların tarihe başlangıç yaptıkları toplumsal temel oldugunu kanıtiadı ve giderek köy topluluklarının, Hindistan'dan Ir Ianda'ya kadar her yerde toplumun ilkel biçimi oldukları anlaşıldı. Bu ilkel komünist toplumun iç örgütlenmesi, tipik biçimiyle, Morgan'ın gens'in haki ki dogası ve kabileyle ilişkisiyle ilgili üstün keşfınde ortaya kondu. Bu ilkel toplulukların çözülmesiyle birlikte toplum ayrı ve sonunda antagonist sınıf lar şeklinde farklılaşmaya başlar. B u çözülme sürecini Der Ursprung der Fami :, •• des Privateigenthums und des Staats, [Ailenin, Özel Mülkiyerin ve Devletin Kökeni} 2. baskı, Stuttgart, ı88 6'da izlemeye çalıştım, [Engels'in ı8 8 8 Ingi lizce baskıya notu] Lo nca ustası, yani bir lancanın tam üyesi, bir lancanın başı degil, ]onca için de bir usta. [ Engels'in r888 lngi)izce baskıya notu]
KOMÜNIST PART! MANIFESTOSU
23
leri; hemen hemen bu durumların hepsinde yine alt derecelen meleri görürüz. Feodal toplumun yıkıntıları arasında filizlenen modern bur juva toplumu sınıf antagonizmlerine son vermedi. Aksine eski lerin yerine yeni sınıfları, yeni baskı koşullarını, yeni mücadele biçimlerini yerleştirdi. Ne var ki, çagımız, burjuvazinin çagı şu ayırt edici özellige sahiptir: sınıf antagonizmlerini basitleştirdi: bir bütün olarak toplum giderek daha fazla iki b üyük düşman kampa, dogrudan karşı karşıya gelen iki büyük sınıfa bölünüyor: burjuvazi ve pro letarya. Orta Çagın serflerinden, ilk kentlerin heratlı şehirlileri çık tı. Bu şehirlilerden de burjuvazinin ilk ögeleri gelişti. Amerika'nın keşfi, Ümit Burnu'nun dolaşılması, yükselen burjuvaziye yeni alanlar açtı. Dogu Hint ve Çin pazarları, Ame rika'nın sömürgeleştirilmesi, sömürgelerle ticaret, mübadele araçlarında ve genel olarak metalardaki artış ticarete, denizcili ge ve sanayiye daha önce eşi görülmemiş bir itilim ve dolayısıy la, sallanan feodal toplumdaki devrimci ögeye hızlı bir gelişim kazandırdı. Sınai üretimin kapalı foncaların tekelinde oldugu feodal sanayi sistemi, yeni pazarların artan isteklerine artık yet miyordu. Manüfaktür sistemi onun yerini aldı. lmalatçı orta sı nıf lonca ustalarını bir kenara itti; farklı !onca birlikleri arasın daki işbölümü tek tek her işyerindeki işbölümü karşısında yok oldu. Bu arada pazarlar sürekli büyüyor, talep sürekli yükseliyor"Beratlı şehirliler" (chartered burghers); Erdost "beratlı" yerine "imtiyazlı'' diy or . Burada, kraldan ya da benzeri bir üst otoriteden kentte kalma ve faali yet yürütme heratı alan ve bu bakımdan bir im tiya z sahibi olan şehi rl il er an latılıyor; bu nedenle "beratlı" jfadesini kullandık. -çn.
24
KARL MARX · SIYASI YAZlLAR
du. Manüfaktür bile artık yetersiz kalıyordu. Bunun üzerine bu har ve makine, sınai üretimi devrimci bir şekilde degiştirdi. Manüfaktürün yerini dev Modern Sanayi, sınai orta sınıfın ye rini sınai milyonerler, bütün sınai orduların önderleri, modern burjuvalar aldı. Modern sanayi, Amerika'nın keşfinin kolaylaştırdıgı
••
dün
ya pazarını kurdu. Bu pazar ticarete, denizcilige ve kara yoluyla iletişime muazzam bir gelişme kazandırdı. Bu gelişme de sana yinin genişlemesi üzerinde etkili oldu; ticaret, denizcilik, demir yolları genişledigi oranda burjuvazi de gelişti, sermayesini art tırdı ve Orta Çagdan kalan her sınıfı geri plana itti. Böylece modern burjuvazinin kendisinin nasıl uzun bir ge lişme seyrinin, üretim ve mübadele tarzlarında bir dizi devri min ürünü oldugunu görüyoruz. Burjuvazinin gelişimindeki her adıma, bu sınıfın buna denk siyasal bir iledeyişi eşlik etti. Feodal soylulugun, ortaçag komü nünde7 silahlı ve kendi kendini yöneten bir birligin hükümranErdost çevirisinde "sınai üretimi devrimcileştirdi" (revolutionised industrial production ) deniliyor. "Devrimcileştirmek" daha çok etkin öznelerin siyasal duruşunu ça)l,rıştıran bir ifade oldugu için, "devrimci bir şekilde degiştirdi" ifadesini uygun gördük -çn. · "Amerikanın keşfinin kolaylaştırdıgı (for which the discovery of America pa ved the way); Erdost çevirisinde, "Amerika'nın keşfinin temellerini atııgı" çn. • " Komün," yeni dagan kentlerin "üçüncü zümre" olarak kendi lordlarından ve e fendilerinden yerel öz-yönetimlerini ve siyasal haklarını almadan önce kul la ndıkları addı. Genel olarak söylemek gerekirse, burada burjuvazinin ekono mik gelişmesi bakımından tipik ülke olarak Ingiltere, siyasal gelişme bakımın darı ise Fransa alınıyor. [ ı888 İtıgılizce hasıma Engels'itı tıotul Başlangıçtaki öz-yönetim haklarını kendi feodal lordlarından satın aldık tan ya da zorla ele geçirdikten sonra, l ıalya'nın w Fransa'nın kentlilerinin kendi kent topluluklarına verrl;kJeri ad buydu. [ Eııge/s'in ı890 Almanca bas kıya notu)
KOMÜNIST PARTI MANIFESTOSU
25
lı�ı altında ezilen bir sınıf olan; şurada bagımsız kent cumhuri yeti ( İtalya ve Almanya'da), burada monarşinin vergi mükellefı "üçüncü zümre" (Fransa'da) olan, ardından hakiki man üfaktür döneminde soyluluga karşı bir denge unsuru niteligiyle ya ya n-feodal ya da mutlak monarşiye hizmet eden, gerçekte ise bü yük monarşilerin köşe taşı olan burjuvazi, sonunda, modern sa nayinin hükümranlıgını ve dünya pazarının kurulmasından iti baren modern temsili devlette kendi siyasal hükümranlıgını ele · geçirdi. Modern devletin yürütme organı, bütün burjuvazinin ortak işlerini idare eden bir komiteden başka birşey degildir. Burjuvazi, tarihsel olarak
en devrimci rolü oynamıştır.
Burjuvazi, üstünlügü ele geçirdigi her yerde bütün feodal, ataerkil ve kırsal ilişkilere son verdi. İnsanı "dogal üstler''ine baglayan bütün bagları acımasızca kopardı ve insanla insan ara sında çıplak öz-çıkardan, duygusuz "nakit ödeme"den başka hiçbir bag bırakmadı. Dinsel şevkin, şövalyece coşkunun, fılis ten duygusallıgın en yüce esrimelerini bencil hesapların buzlu suyunda bogdu. Kişisel kıymeti mübadele degerine indirgedi ve sayısız dokunulmaz heratlı özgüriiigün yerine, o tek, ölçüsüz özgürlügü -Özgür Ticareti- koydu. Tek kelimeyle, dinsel ve siyasal yanılsamalada örtülen sömürünün yerine, çıplak, arsız, dolaysız, kaba sömürüyü koydu. Burjuvazi o zamana kadar saygı duyulan ve huşuyla bakılan her meslegin halesini söküp attı. Doktoru, hukukçuyu, papazı, şairi, bilim insanını kendi ücretli emekçilerine çevirdi. Burjuvazi, aileden duygusal peçeyi çekip aldı ve aile ilişkile rini salt bir para ilişkisine indirgedi. "Modern devletin yürütme organı" (The executive of the modern State); Er dost çevirisinde; "modern devletin yönetimi" -çn. 'Tarihsel olarak" (historically); Erdost çevirisinde;"tarihte" -çn.
26
KARL MARX
•
SİY ASI Y AZILAR
Burjuvazi, gericilerin o kadar hayran oldukları Orta Çağda ki kaba güç gösterisinin uygun tamamlayıcısını en tembel uyu şuklukta nasıl bulduğunu açığa çıkardı. İnsan etkinliğinin neye kadir olduğunu ilk gösteren o oldu. Mısır piramitlerini, Ro ma'nın su kemerlerini ve Gotik katedralleri kat kat aşan harika lar yarattı; ulusların daha önceki bütün göçlerini ve haçlı sefer lerini gölgede bırakan seferleri yürüttü. Burjuvazi, üretim araçlarını ve dolayısıyla üretim ilişkilerini ve bunlarla birlikte toplumun bütün ilişkilerini devrimci bir şe kilde sürekli değiştirmeden var olamaz. Daha önceki bütün sınai sınıfların ilk varlık koşulu ise aksine, eski üretim tarzları nın değişmez biçimde korunmasıydı. Üretimin sürekli devrim ci bir şekilde değiştirilmesi, bütün toplumsal koşulların kesinti siz bozulması, sonu gelmez belirsizlik ve ajitasyon, burjuva ça ğını daha önceki bütün çağlardan ayırt eder. Bütün sabit, don muş ilişkiler, beraberlerinde getirdikleri eski ve saygın önyargı lar ve fıkirlerle birlikte silip süpürülür; yeni oluşmuş olanların hepsi kemikleşmeden eskir. Sağlam olan herşey havada erir; kutsal olan her şey lanetlenir ve insan, sonunda kendi gerçek ya şam koşullarıyla ve hemcinsleriyle kurduğu ilişkilerle ayık bir kafayla yüzleşrnek zorunda kalır. Ürünleri için sürekli genişleyen bir pazar gereksinimi burju vaziyi yeryüzünün dörtbir yanına ittiriyor. Her yerde barınma lı, her yere yerleşmeli, her yerle bağlantılar kurmalıdır. Burjuvazi, dünya pazarını sömürmekle her ülkedeki üreti me ve tüketime kozmopolit bir nitelik verdi. Gericileri derin ke dere boğarak, üzerinde durduğu ulusal zemini sanayinin ayak ları altından çekip aldı. Bütün eski-yerleşik ulusal sanayiler yı kıldı ya da her gün yıkılıyor. Bunlar, kurulmaları bütün uygar uluslar için bir ölüm kalım sorunu haline gelen yeni sanayiler
KOMÜNI ST PARTI MA NIFESTOSU
27
tarafından; artık yerli harnınade ile yetinmeyip en uzak diyariar dan getirilen hammaddeleri işleyen sanayiler tarafından, ürün leri sadece ülke içinde degil, dünyanın her tarafında tüketilen sanayiler tarafından yerlerinden ediliyorlar. Ülkenin üretimiyle karşılanan eski İstekierin yerine, uzak toprakların ve iklimierin ürünleriyle karşılanması gereken yeni istekler çıkıyor ortaya. Es ki yerel ve ulusal kapalılıgın ve kendi kendine yeterliligin yerini ulusların çok yönlü ilişkilerinin, evrensel karşılıklı bagımlılıgın aldıgını görüyoruz. Ve maddi üretimde olan, entelektüel üre timde de yaşanıyor. Tek tek ulusların entelektüel yaratıları ortak mülk haline geliyor. Ulusal tek yanlılık ve dar kafalılık giderek daha fazla olanaksızlaşıyor; sayısız ulusal ve yerel edebiyattan bir dünya edebiyatı doguyor. Burjuvazi, bütün üretim araçlarında hızlı bir iyileşmeyle, son derece basitleşmiş iletişim araçlarıyla bütün ulusları, hatta en barbar olanları bile uygarlıgın içine çekiyor. Ucuz meta fıyat lan, bütün Çin setlerini yerle bir eden, barbarların inatçı yaban cı
düşmanlıgını teslim olmaya zorlayan agır toplardır. Bütün
ulusları, yok etme tehdidiyle burjuva üretim tarzını benimse meye zorluyor; onları uygarlık dedigi şeye geçmeye, yani burju va olmaya zorluyor. Tek kelimeyle, kendi imgesine göre bir dünya yaratıyor. Burjuvazi, kın kentlerin egemenligi altına soktu. Çok büyük kentler yarattı; kentsel nüfusu kırsal nüfusa oranla büyük ölçü de arttırdı ve böylece nüfusun önemli bir kısmını kırsal yaşamın bönlügünden kurtardı. Kın kentlere bagımlı hale getirdigi gibi, barbar ve yan-barbar ülkeleri de uygar ülkelere, köylü ulusları burj uva uluslara, Dogu'yu Batı'ya bagımlı hale getirdi. Burjuvazi, nüfusun, üretim araçlarının ve mülkiyetİn dagı nık durumuna giderek daha çok son veriyor. Nüfusu biraraya
28
KARL MARX · S I YASi YAZlLAR
topladı, üretim araçlarını merkezileştirdi ve mülkiyeti birkaç ki şinin elinde yogunlaştırdı. Bunun zorunlu sonucu, siyasal mer kezileşme oldu. Ayrı çıkarları, hukukları, yönetimleri
ve
vergi
sistemleri bulunan bagımsız, ya da gevşek baglada birbirine baglı eyaletler, bir tek yönetime, bir tek hukuk düzenine, bir tek ulusal sınıf-çıkarına, bir tek sınıra ve bir tek gümrük tarifesine sahip bir tek ulus biçiminde toparianmış duruma geldiler. Burjuvazi, sadece yüz yılı bulan egemenligi sırasında, daha önceki bütün kuşakların birlikte yaratmış olduklarından daha fazla kütlesel ve daha büyük üretken güçler yarattı. Doga güçle rinin insana boyun egmesi, makineleşme, kimyanın sanayiye ve tarıma uygulanması, buharlı gemiler, demiryolları, elektrikli telgraf, bütün kıtaların tarıma açılması, nehirlerin su yolu hali ne getirilmesi, nüfusun yerden b itereesine çogalması-toplum sal emegin kucagında böylesine üretken güçlerin yattığını daha önce hangi yüzyıl sezebilmişti? O nedenle şunları görüyoruz: Burjuvazinin üzerinde yüksel digi temel olan üretim ve mübadele araçları, feodal toplumda yaratıldılar. Bu üretim ve mübadele araçlarının gelişiminin bel li bir aşamasında, feodal toplumun üretimde ve mübadelede bulundugu koşullar, tarımın ve manüfaktür sanayinin feodal örgütlenmesi, tek kelimeyle feodal mülkiyet ilişkileri, zaten ge lişmiş olan üretken güçlerle artık bagdaşmaz duruma geldiler; bir o kadar ayak bagı oldular. Bunların parçalanmaları gereki yordu; parçalandılar. Bunların yerini, serbest rekabete uygun toplumsal ve siyasal bir yapının ve burjuva sınıfın ekonomik ve siyasal hükümranlı gının eşlik ettigi serbest rekabet aldı. Benzer bir hareket gözlerimizin önünde gerçekleşiyor. Üre tim, mübadele ve mülkiyet ilişkileriyle modern burjuva toplum,
K O M Ü N I S T P A RTI M A NIFESTOSU
29
böylesine devasa üretim ve mübadele araçlarını yaratan bir top lum, kendi büyüleriyle çagırdıgı ölüler ülkesinin güçlerini artık kontrol edemeyen büyücüye benziyor. Birçokları için on yıl ön cesinin sanayi ve ticaret tarihi, modern üretken güçlerin mo dern üretim koşullarına karşı, burjuvazinin ve burjuva yöneti minin varlık koşulları olan mülkiyet ilişkilerine karşı başkaldırı tarihinden başka bir şey degildir. Periyodik geri dönüşleriyle, her seferinde daha tehdit edici bir şekilde bütün burjuva toplu mun varlıgını sorgulayan ticari krizlerden söz etmek yeter. Bu krizlerde, sadece mevcut ürünlerin degil, daha önce yaratılmış üretken güçlerin de büyük bir kısmı periyodik olarak yok edilir. Bu krizlerde daha önceki bütün çaglarda saçmalık olarak görü nen bir salgın -aşırı üretim salgını- baş gösterir. Toplum bir denbire kendisini yeniden bir barbarlık durumuna sokulmuş bulur; adeta bir kıtlık, evrensel bir yıkım savaşı her türlü geçim aracının arzını kesmiş gibidir; sanayi ve ticaret yok olmuş gibi dir; peki niçin? Çünkü gereginden fazla uygarlık, gereginden fazla geçim aracı, gereginden fazla sanayi ve gereginden fazla ti caret vardır. Toplumun elindeki üretken güçler, artık burjuva mülkiyetin koşullarını daha fazla geliştirme egiliminde degil ' dir; aksine, kendilerine ayakbagı olan bu koşullar için geregin den fazla güçlü olmuşlardır ve bu ayakbaglarının üstesinden ge lir gelmez, burjuva toplumun tamamına düzensizlik getirirler, burjuva toplumun varlıgını tehlikeye sokarlar. Burjuva toplu mun koşulları, bu koşulların yarattıgı serveti kucaklayamayacak kadar dardır. Peki burjuvazi bu krizleri nasıl atlatır? Bir yanda " ..... artık burjuva mülkiyetİn koşullarını daha fazla geliştirme egitiminde de gildir" ( ... no tonger tend to further the development of the conuitions of bourgeois property) . Erdost çevirisinde; "burjuva mülkiyet ilişkilerinin ilerle mesine artık hizmet etmiyor" -çn.
30
KARL MARX · S I Y A S I YAZlLAR
bir üretken güçler kütlesini zorla yok ederek, diger yanda yeni pazarlar fethederek ve eski p azarları daha fazla sömürerek. Ya ni, daha yaygın ve daha yıkıcı krizierin yolunu açarak ve krizle ri önleme araçlarını azaltarak. Burjuvazinin feodalizmi yere serınede kullandıgı silahlar, şimdi bizzat burjuvaziye dönmüştür. Fakat burj uvazi sadece kendisine ölüm getiren silahları ya ratmakla kalmamış, bu silahları kullanacak insanları, modern işçi sınıfını, proleterleri de var etmiştir. Burj uvaziyle, yani sermayeyle aynı oranda proletarya, mo dern işçi sınıfı da -ancak iş buldukları sürece yaşayan ve emek leri sermayeyi arttırdıgı sürece iş bulan bir emekçiler sınıfı- ge lişir. Kendilerini parça parça satmaları gereken bu emekçiler öteki her ticaret nesnesi gibi bir metadırlar ve dolayısıyla, reka betin bütün iniş çıkışlarına, piyasanm bütün dalgalanmaianna maruz kalırlar. Yaygın makine kullanımı ve işbölümü yüzünden, proleter lerin işi tüm bireysel niteligini, dolayısıyla işçi için tüm çekicili gini yitirmiştir. İşçi makinenin bir uzarrtıŞı durumuna gelir ve ondan sadece en basit, en monoton ve en kolay beceri istenir. Dolayısıyla bir işçinin üretim maliyeti, neredeyse tamamen, onun bakımı ve ırkının devamı için gerekli geçim araçlarıyla sı nırlanır. Fakat bir metanın, dolayısıyla emegin8 fiyatı üretim maliyetine eşittir. Bu yüzden işin igrençligi arttıgı oranda ücret düşer. Dahası makine kullanımı ve işbölümü hangi oranda ar tarsa, ya iş saatlerinin uzatılmasıyla, ya verili bir zamanda yapı lan işin arttırılmasıy'ia, ya da makine hızının arttınlmasıyla vb. çalışma yükü de o oranda artar. " M arx, daha sonra, işçinin emegini degil emek gücünil sattıgını belirtmiştir.
KOM Ü N I S T P A RTI M AN I F ESTOSU
3I
Modern sanayi ataerkil ustanın küçük atölyesini sınai kapi talistin büyük fabrikasına çevirmiştir. Fabrikaya doluşan emek çi kitleleleri, askerler gibi örgütlenirler. Sanayi ordusunun erie ri olarak, kusursuz bir subaylar ve çavuşlar hiyerarşisinin ko mutası altındadırlar. Sadece burjuva sınıfın ve burjuva devletin köleleri olmakla kalmazlar, makine tarafından, denetleyici tara fından ve herşeyden önce bizzat bireysel burjuva imalatçı tara fından her gün ve her saat köleleştirilirler. Bu despotluk amaç ve hedefinin kazanç oldugunu ne kadar açıkça ilan ederse, o kadar bayagı, o kadar nefret uyandırıcı ve o kadar öfke yaratıcı bir ha le gelir. El emeginin gerektirdigi beceri ve güç harcaması ne kadar az olursa, başka bir ifadeyle modern sanayi ne kadar çok gelişirse, erkek emeginin yerini o kadar çok kadın emegi alır. Yaş ve cin siyet farklılıklarının işçi sınıfı için artık herhangi ayırt edici top lumsal geçerliligi yoktur. Bunların hepsi, kullanımı yaşiarına ve cinsiyetlerine göre degişen az ya da çok pahalı emek araçlarıdır lar. ' lmalatçı tarafından sömürülmesi son bulup ücretini nakit olarak alır almaz, emekçinin üzerine burjuvazinin öteki kesim leri, evsahibi, dükkancı, tefeci vb. çullanırlar. Orta sınıfın alt tabakaları -küçük çaplı ticaretle ugraşanlar, dükkan sahipleri ve genel olarak emekli esnaf, zanaatçılar ve köylüler- bunların hepsi, kısmen küçücük sermayelerinin mo dern sanayinin yürütüldügü ölçege göre yetersiz kalması ve bü yük kapitalistlerle rekabette yenik düşmeleri nedeniyle, kısmen de yeni üretim yöntemleriyle özel becerilerinin degersizleşmesi nedeniyle giderek proletaryaya karışırlar. "emek araçları" (instrumenıs of labour). Erdost çevirisinde; "iş araçları" ---çn .
32
KARL M A RX · S I Y A S I Y A Z l L A R
Proletarya çeşitli gelişme aşamalarından geçer. Dogmasıyla birlikte burjuvaziyle mücadelesi de başlar. Mücadele başlangıç ta bireysel emekçiler tarafından, sonra bir fabrikadaki işçiler ta rafından, ardından bir yerellikteki bir işkolunun çalışanları ta rafından kendilerini dogrudan sömüren bireysel kapitaliste kar şı yürütülür. Saldırılarını burjuva üretim koşullarına degil, biz zat üretim araçlarına yöneltirler; emekleriyle rekabet eden ya bancı malları tahrip eder, makineleri parçalar, fabrikaları ateşe verir, Orta Çag işçisinin ortadan kalkmış statüsünü zorla geri getirmeye çalışırlar. Bu aşamada emekçiler hala bütün ülkeye dagılmış ve karşı lıklı rekabetle parçalanmış, iç bütünlügü olmayan bir kütle oluştururlar. Eger herhangi bir yerde daha toplu gövdeler oluş turmak üzere birleşirlerse, bu durum onların kendi aktif birlik lerinin degil, kendi siyasal amaçlarına ulaşmak için bütün pro letaryayı harekete geçirmek zorunda kalan ve dahası bir süre için bunu gerçekleştiren sınıf olan burjuvazinin birliginin sonu cudur. Bu nedenle, bu aşamada, proleterler kendi düşmanlarıy la degil, düşmanlarının düşmanlarıyla, mutlak monarşinin ar tıklarıyla, toprak sahipleriyle, sınai olmayan burjuvaziyle, küçük burjuvaziyle savaşırlar. Bütün tarihsel hareket böylelikle burju vazinin ellerinde yogunlaşır; bu şekilde elde edilen her zafer burjuvazi için bir zaferdir. Fakat sanayinin gelişmesiyle birlikte proletarya sadece sayı ca artmakla kalmaz, aynı zamanda daha büyük kütleler halinde yogunlaşır, gücü büyür ve bu gücü daha fazla hisseder. Proletar ya saflarındaki çeşitli çıkarlar ve yaşam koşulları, makine bütün emek ayrılıklarını sildigi ve hemen hemen her yerde ücretleri aynı alt düzeye indirgedigi oranda, giderek daha fazla eşitlenir. Burj uvalar arasında artan rekabet ve bunun sonucu olan ticari
KOMÜNI S T PART! MANIFESTOSU
33
krizler işçilerin ücretlerini sürekli dalgalandırır. Giderek daha hızlı gelişen makinelerdeki aralıksız iyileşme işçilerin geçimini giderek daha fazla sallantılı hale getirir; işçiler ile kapitalistler arasındaki bireysel çarpışmalar, giderek iki sınıf arasındaki ça tışma niteligine bürünür. Bunun üzerine işçiler burjuvalara kar şı birlikler (sendikalar) kurmaya başlar; ücret oranını yüksek · tutmak için birlikte hareket ederler; zaman zaman çıkan baş kaldınlara hazırlık yapmak için kalıcı birlikler kurarlar. Müca dele, şurada ya da burada başkaldırılar biçiminde patlak verir. Arasıra işçiler galip gelir, fakat sadece bir süre için. Savaşım larının gerçek meyvesi, dolaysız sonuçta degil, işçilerin giderek genişleyen birliginde yatar. Modern sanayinin yarattıgı gelişmiş iletişim araçları bu birlige yardımcı olur ve farklı yerelliklerden işçileri birbirleriyle ilişkiye sokar. Hepsi de aynı nitelikte sayısız yerel mücadeleyi sınıflar arasında bir tek ulusal mücadelede merkezileştirmek için gerekli olan tam da bu ilişkidir. Fakat her sınıf mücadelesi siyasal bir mücadeledir. Orta Çag şehirlilerinin perişan kara yolları nedeniyle ulaşmak için yüzyıllara gerek duy dukları bu birligi, modern proleterler demiryolları sayesinde birkaç yılda gerçekleştirirler. Proleterlerin bir sınıf ve ardından bir siyasal parti şeklinde ki bu örgütlenmeleri, bizzat işçiler arasındaki rekabet yüzünden sürekli bozulur. Fakat her seferinde daha güçlü, daha saglam ve daha kuvvetli olarak yeniden dogar. Burjuvazinin içindeki bö lünmelerden yararlanarak, işçilerin tikel çıkarlarının yasal ola rak tanınmasını zorlar. İngiltere'deki on saat tasarısı böyle ger çekleşmiştir. ·
"birlikte hareket ederler" (club together). Erdost çevirisinde "biraraya gelir ler" -çn.
34
K A R L MARX
•
S I Y A S İ YAZlLAR
Eski toplumun sınıfları arasındaki bütün çatışmalar prole taryanın gelişim seyrine birçok yönde yardımcı olur. Burjuvazi kendisini s ürekli bir muharebe içinde bulur; ilk önce aristokra siyle; daha sonra, çıkarları sanayinin ilerlemesiyle çelişen burju va kesimlerle ve yabancı ülkelerin burjuvazisiyle. Bütün bu mu harebelerde proletaryaya başvurma, onun yardımını isteme ve böylece onu siyasal arenaya çekme zorunda kaldıgını görür. Bu nedenle bizzat burjuvazi, proletaryaya siyasal ve genel egitim ögelerini saglar; başka bir ifadeyle proletaryayı burjuvaziye kar şı savaşınası için silahlarla donatır. Dahası, görmüş oldugumuz gibi, egemen sınıfların bütün kesimleri, sanayinin ilerlemesiyle proletaryaya dogru itilirler, ya da en azından varlık koşulları tehlikeye girer. Bunlar da prole taryaya taze aydınlanma ve ilerleme ögeleri saglar. Nihayet, sınıf mücadelesinin karar saatine yaklaştıgı zaman larda, egemen sınıf içinde, aslında bütün toplumda sürmekte ola n çözülme süreci öyle şiddetli, öyle göz kamaştırıcı bir nite lik alır ki, egemen sınıfın küçük bir kesimi bagını koparıp dev rimci sınıfa, gelecegi ellerinde tutan sınıfa katılır. Bu nedenle, nasıl ki bir önceki dönemde soylulugun bir kesimi burjuvazinin safına geçtiyse, şimdi de burjuvazinin bir kesimi, özellikle bir bütün olarak tarihsel hareketi teorik olarak kavrama düzeyine yükselmiş burjuva ideologların bir kısmı proletaryanın safına geçerler. Bugün burj uvaziyle karşı karşıya gelen bütün sınıflardan sa dece proletarya gerçekten devrimci bir sınıftır. Öteki sınıflar modern sanayi karşısında gerileyip sonunda yok olurlar; prole tarya ise modern sanayinin özel ve özsel ürünüdür. Alt orta sınıf, küçük imalatçı, dükkan sahibi, zanaatçı, köy lü, bunların hepsi, orta sınıfın parçaları olarak yok olmaktan
KOM Ü N I S T P A R T ! M A N I F E S T O SU
35
kurtulmak için burjuvaziye karşı savaşırlar. B u nedenle devrim ci değil tutucudurlar. Dahası gericidirler; zira tarihin tekerlegi ni geriye çevinneye çalışırlar. Kazara devrimci olsalar bile, pro letaryaya katılmak üzere olmalarından ötürü öyledirler; bu yüz den şimdilerini değil geleceklerini savunurlar, kendilerini prole taryanın yerine koymak üzere kendi duruş noktalarını terk ederler. "Tehlikeli sınıf," toplumsal tortu, eski toplumun en alt taba kaları tarafından fırlatılıp atılmış, pasif bir şekilde çürümekte olan kitle, bir proleter devrimle şurada burada hareketin içine sürüklenebilir; ne var ki yaşam koşulları onları daha çok gerici entrikaların paralı aleti olmaya zorlar. Genel olarak eski toplumun koşulları, proletaryanın koşul ları içinde zaten fiilen eriyip gitmiştir. Proleter mülksüzdür; eşiyle ve çocuklarıyla ilişkisinin burjuva aile ilişkileriyle ortak hiçbir yanı artık kalmamıştır; İngiltere'de ve Fransa' da, Ameri ka'da ve Almanya'da aynı olan modern sınai emek, modern ser mayeye bagımlılık, proJeteri ulusal niteligin bütün izlerinden arındırmıştır. Onun için hukuk, ahlak, din, burj uva çıkarların ardında pu suya yattığı burjuva önyargılardır. Bundan önce üstünlüğü ele geçiren bütün sınıflar, bir bütün olarak toplumu kendi mülk edinme koşullarına tabi kılarak za ten edinilmiş statülerini sağlamlaştırmaya çalıştılar. Proleterler daha önceki kendi mülk edinme tarzlarını ve böylece daha ön ceki bütün mülk edinme tarzlarını ortadan kaldırmadan toplu mun üretken güçlerinin efendileri olamazlar. Güvenceye alıp sağlamlaştıracak hiçbir şeyleri yoktur; onların misyonu bireysel ·
"Efend ileri olamazlar" ( cannot beconıc masters of). Erdost çevirisinde "ele ge çireınczler'" -çn.
36
K A R L MARX · SI Y A S I Y A Z l L A R
mülkiyetin daha önceki bütün güvencelerini ve korunaklarını yok etmektir. Daha önceki bütün tarihsel hareketler azınlıklara ait ya da azınlıkların çıkarına hareketlerdi. Proleter hareket, büyük ço gunlugun büyük çogunlugun çıkarına bilinçli, bagımsız hareke tidir. Proletarya, şimdiki toplumumuzun en alt tabakası, resmi . toplumu n bütün üst makamları . havaya uçurulmadan kıpır dayamaz, ayaga kalkamaz. Proletaryanın burj uvaziyle mücadelesi, töz bakımından ol masa bile biçim bakımından, başlangıçta ulusal bir mücadele dir. Her ülkenin proletaryası, elbette, herşeyden önce kendi burjuvazisiyle hesaplaşmalıdır. Proletaryanın gelişiminin en genel evrelerini betimlerken, mevcut toplumun içinde yürütülen az çok örtülü içsavaşı, bu savaşın açık bir devrim şeklinde patlak verdigi ve burjuvazinin şiddetle devrilmesinin proletaryanın egemenliginin temellerini attıgı noktaya kadar izledik. Görmüş oldugumuz gibi bugüne kadar her toplum biçimi ezen ve ezilen sınıflar antagonizmine dayanmıştır. Fakat bir sı nıfı ezmek için, ona en azından kölece varl ıgını sürdürebilecegi belli koşulları saglamak gerekir. Serflik döneminde serf, kom ün üyeligi d üzeyine yü kseld i , t ı pkı feodal mutlakiyetçil igin boyun durugu altında küçük burjuvazinin bir burjuva haline gelmeyi " B i reysel mülkiyet" ( i ndividual p ro p e rty) ; -ç n . "
üst makam ta ba k a l a rı "
Erdost
.;c·virisiııde "özel m ülkiyet"
(supcri ı ıcuıııbeııt strata ) . Frdost çevirisiııde; "üstya
pı tabakaları". Marksist litcratürıiıı tcııı..·' k
K A R L M A R X · SIYASi YAZlLAR
1 94
komünist toplumda, 4 0
Bismarck, Otto vo n . ı ı 6, 1 1 7, ı ıo, • 3 9· 1 4 7, ı s o, 1 5 1 , 1 5 4, 1 5 5 , ı 6ı, ı 6J , 1 7 9 , ı 8o, ı 8 ı , 190
Blanc, Louis, 6 ı , 67, 75, So
Blanqui, Louis-Auguste, 7 5 , 89, 95, 1 24, ı ı6, ı ı7, ı ı.R, r 6 ı
Bo nap arte , Lo u i s Napole on , 6 5 , 79- ı q, I l 6 , no, ı 3 3 - ı 3 4 , • 4 4 • 1 5 3
diktatörhl�ü. 9 4 - ı o ı ve köylüler, ıo ı - ıo6
B u rjuva Devrimi, So-Sı
Burjuva toplumu birikmiş emek, 3 2 cumhuriyetin sınıfsal yapısı, 9 1
k uru l uş u, a ı - 8 3
Burj u vazi
aile ilişkileri, ı ı, 4 3 devrimci rolü, 23 -28, 46, ı 7 9 doAuşu -feodal toplum Fransız, 6 ı -n. ı r 8
içi nde n,
23
kadına karşı tutumu, 44 köylüler üzerindeki baskıları, ı oo- ı o J
Kültür, 4 2 P h ill ippe egemenlil!inde, özg ü rl ü k kavramı, 3 9 - 4 1 po li tik ilerlemesi 24- 1 6 Louis
94-9 5
sınıf antagonizmleri, ı 3
sınıf egemenligini pek işt ir mesi , 9 5 - 9 7
sömürü,
.z _1 - 2 5
üretim tarzı, 1.4-2 5
varhgının özsel koşulu, 3 7 ve nüfus dagılımı, 17
Bürokrasi
m er kez ileş me , ı o S - ı 09 parlarnanter
c u mhu riye tte,
Cabet, Eıienne, 6 ı
97
Calonne, Charles-Aiexandre, ı ı o
Ca rlyle, Thomas, so
Ca va ignac , louis-Eugene, 6 5 , 87,
Code Napoeleon, ı c ı , ı o ı Cromwell,
Olivier, 8 ı
Çartistler, 6 ı
ı
6ı
I N DEKS Doga ve ernek gücü, ı 6 8 Devrimci
sınıf
(olarak) alt orta s ın ı flar ,
3 1 · H • 1 79
(olarak) burjuvazi, >J -ıS,
46, 179
(olarak) proleterya, 3 4 - 3 5 , ı So
Dan ton, Georges- Jacques, So, S ı
Demokratik Cumhuriyet, ı S S Desmoulins, C•mille, So Devrim burjuva, Sı-84
parlamenter cumhuriyetin devrilmesi, 97 proletarya, 8 5 , 9 5
Douay, Gen. Felix,
156
Egitim, 4 3 • 4 8
devletin rolü, 1 S 9 zorunlu, ı 89 Emek eşitsizlik
hakkı,
176
eşit yüküml!llük, 48 komünist toplumda,
1 7 5 - 177
ve servet, ı 6H, ı 70 Emek gücü ve artı deger, 1 8 3
ve doga, ı 6 8
v e ücret, ı 8.1 Emperyalizm, ı H u l usa l , ı6 ve pazarın gen işl e mesi , >4
Eudes, General, 1 14 Favre, Jules, 1 4 6, ı 54·
ı
55
Feodalizm
çöküşü,
98
-içinde- burjuvazinin filizlenmesi, 23
parçalanmas1(Fransız devriminde), S ı Fourier, Charles, 5 8 , 6 ı
Fransa ,
cumhur iyet, ı ıo burjuvazisi, � s - n . ı ı 8
Ikinci Imparatorluk, köylüler, 103- ıo4
1 20, • H - • 3 5
19 5
K A R L M A RX · S I Y A S I YA Z l LAR
1 96
Paris Komünü, ı 6 , ı S ı , r 2. ı- ı J 5 , r 5 8 - ı 6 3 , ı 6 s fraksiyonları, 126- 1 2 8
yenilgisi, ı I 5 , I I 7
yönetimi, ı ı.8-ı3o sınıf mücadeleleri ( 1 8 4 8 - 1 9 5 0), 6 5 - 77 Şubat Devrimi, I 6 , 67, 6 8 , H4, 94 Temmuz Devrimi ( 1 8 30), 49 Üçüncü zümre, >4 ve Avustury�-Prusya savaşı, no ve Rusya, ı ı 6- I I 7 Fransa'da lç Savaş (Marx), I 1 5 - ı 6 5
Fransa'da Sınıf Mücadeleleri( ı 848-ı 8 50), 6 5 - 7 Fransız Devrimi ( 1 789) burjuva devrimi olarak, 97-99 Roma kültüründen miras aldıgı, I 8 I Gelir vergisi, 4 8 Gotha Programının Eleştirisi ( Marx), I 67 - 1 9 > Grün, Herr Karl, 5 6
Guizot, François, ı 8 , Bo, 9 7 , ı ız. Hanedan partileri, 8 6
Hasselman n, Georges Eugene, Baron, ı S o Hıristiyanlık, 4 6 ve sosyalizm, 5 ' idCe nopoleonienne, ıo4, r os , ıo6, ıo7 , ı oS
Ikinci Imparatorluk, no, ı 3 4- r ı s Işçiler Çocuk, 43-44, 4 8 Kadın, ı ı
jaubert, Hippolyte-François, ı 6 4 Kadın işçiler, 3 ı Köylüler sınıf olarak -Fransa' da, I O J - I04 ipotek borcu, ı o 5 tutuculugu, Ioı.- ı o ı vergilendirilmesi, ı o ı Komünist birlik amacı, 3 8 - 4 9 kuruluşu, ı ı
I N DEKS
197
muhalefet partileriyle ilişkileri, 6 ı - 6 3 proleterya ile ilişkileri, 3 7 - 4 9 Komünal mülkiyet, ı 8 , 40 Komünist Parti Manifestosu (Marx and Engels), ı. ı - 6 3 Komünist
toplum -
birikmiş em ek, 40 devrimci geçiş, 46-49
ve aile, 4 3 -44 ve devlet, ı 8 7 - 1 8 9 v e ulusalhk, 4 s Küçük burjuva, 3 6 1 8 4 8 devriminde, 93 Lamartine, Alphonse de, 64 , 66 Lange, Friedrich, ı 8 ı. Lasalle, Ferdinand, ı 6 6
Lecomte, gen. Calude, ı 5 4, ı s 6
Ledru-Rollin, Alexandre,
6o, 62, 66
Louis Bonaparıe'ın ı8 Brumaire'i (Marx), 7 9 - ı ı4 Louis
-XIV, ı o r -XV, l l J -XV!, ı ı.J -XVIll, 8 2
-Blanc, 6 ı , 67, 7 5 , H o -Napoleon Bonaparte, 6 J , 7 3 , 79, ı ı ı , ı ı 4, r ı .ı . ı 3 4, 1 J 6 , 2 44, 1 4 6 , ' 4 9 , l88
-Philippe, 63 , 8 7 , 8 9 , 9 4 , 9 5 , 9 9 , u 8-ıı.o, r J S , ı s ı., ı s ı , ı 8 5 , ı 8 8 -Philippe, 63
Lumpen proleterya, l l ı devrimde, 92 köylü, ı o 8
Luther, Martin, So MacMahon, Marie-Edme-Patrive, Malthusçu nüfus teorisi, ı S ı.
Maurer, Georg Ludwig von, n Mülkiyet
komünal, ı 8-u
Nüfus dagılımı, 4 8
kentlerde,
l7
I
5 6, r 6 o, r 6 2
198
KARL MARX
•
S I YA S i Y A Z l LAR
On Saat Yasası, 3 3 Özel mülkiyet-
ortadan kalkması, 3 9 - 4 3
Paris Komünü, ı 6 , ı R r , 1 2. 2 - 1 3 I , 1 3 5 - 1 5 2 grupla r, 1 2 6 - n S
yenilgisi, ı ı ; - ı 1 7
Parlamenter cumhuriyet
1 8 4 8 d evrim i nde , 9 3
yıkılması, 9 7
P a zar
genişlemesi, 2 3 - 28
burjuvazinin yükselmesiyle, 2 J , ı6-ı8 sin a i üretim il�. 1 3
dünya, ı ; - ı R Phalansteres, 6o
Pietri, )oseph Marie,
ı
Politik merkezileşme,
5'
28
Proletarya
ı 8 4 8 devriminde, 6 s -n. s s - 9 o
ayaklanmanın başarısızlıgı ( ı 8 5 ı 'de), 9 6 devrimci bir s ı n ı f ol a ra k, 3 5 - 3 6 birleşik muhalifleri, 9 1
d iktatörlügü, ı S 7 fabrika
ö rg ütlen me s i,
ı
ı
sendikal organizasyonu, 3 3
komünistlerle ilişkisi, 3 7- 3 9 tanımı, 2 2 toplumsal durumu, 3 3 , 3 7
ulusal mücadelesi, ı s . ı s
ul uslar a rası niteliSi, 3 5 , ı S
ücretler, 3 2 - 3 3
ve alt orta sınıflar, ı ı, 3 4
ve burjuva ideologları, 3 4 ve makine, 30-3 J , ı ı
Proletarya devrimi niteligi, S s
ve
pa r l ament er cumhuriyetin
Rahiplerin egemenli!li, ı o7 Rohespierre, Maximili"n de, So, S ı Royer-Collard, Pierre Paul, S ı
d evrilmesi, 9 7
INDEKS Rusya toprak mülkiyeti, ı 8
ve Fransa, ı 7 , ı ı 6- ı ı 7
Saint-)ust, Louis de, 79 Saint Simon, Claude Sendikalar, 3 3
Henri, Comte de,
sB
Sosyal Demokrat Parti -Alman, 5 3- 56, ı 67 SosyalizmAimanya'da, 5 3 - 5 6 burjuva, s 6 - 5 8
eleştirel-ütopik, ı B - 6 ı
gerici,
ı ı -ı6
Alman, 5 3 - 5 6 feodal, 4 - ı ı
"gerçek", n - s 6
küçük burjuva, ı ı - 5 3 muhafazakar, ı6-ı8
Tarih yapmak, B o
Thiers, Adolphe, 6 6 , ı ı ı, 1 2 4 , ı ı. s , ' 3 3 · 1 3 5 , 1 4 2, 1 4 j , 1 4 7 , 1 4 9-1 6 4
Thomas, l.lemept, ı s ı- ı ı 6 Trochu, Louis )ule, 6o Toplum-
komünist (bkz. komünist toplum) sınıfsız, ı 8 4
tarih öncesi, ı. ı.
ve devlet, ı 86- ı 8 9 Uluslararası Işçi Birligi, ı B ı Ulusların bagımlılıgı, ı6-ı7 Üretimaşırı, 1.9, 5 ı burjuva tarzı, ı6-ı8 Vaillant,
ı
ı6
Valentin, ).B.P, r ı ı
1 99
Fransız tarihi kronolojisi L 789 - L905
I 7 89
1 4 Temmuz
Halkın Basrille'i ele geçirmesi ve vali De Launay'ı katietmeleri ile Fransız Devrimi'nin başlaması
4 A�ustos
Ulusal Anayasa Meclisi'nde asiller feodal
27 Agustos
İnsan ve vatandaşlık hakları deklarasyonu
haklarından feragat etti.
I 7 90
I 79 1
I792
1 79 3
r2 Temmuz
Ruhhan sınıfı Sivil Anayasa 'sı oluşturuldu
14 Temmuz
Kral yeni anayasayı kabul etti.
27 A�ustos
Pillnitz Dek larasyonu
ı
Yasama meclisi toplandı.
Ekim
20 Nisan
Fransa Avusturya'ya savaş açtı.
2-7 Eylül
Eylül Soykırımı
21 Eyliil
Monarşi yıkıldı.
2r Ocak
XVI.Louis idam edildi.
ı
Fransa Büyük Britanya'ya savaş açtı.
Şubat
2 6 Mart
Kralcıların Vendee'de ayaklanması
6 Nisan
Kamu Güvenligi Komitesi kuruldu.
22 Haziran
1 7 9 3 Anayasa'sı oluşturuldu, uygulamaya konulmadı.
1 7 Eylül
Gıdaya ve diger ürünlere maksimum fiyat
ı 6 Ekim
Kraliçe Marie Amoinette idam edildi.
kondu.
l. O l.
KARL MARX · SIYASI YAZl LAR ı o-Kasım
The Cult of Reason orta ya atıldı. Devrim rakvimi yürürlüğe kondu.
7 M ayıs
Cult of the Supreme Being ortaya atıldı.
10 Haziran
2 2 Prairial Kanunu'nun uygulanması.
1 79 5
2 2 Ağustos
lll. Anayasa uygulamaya kondu.
ı 8o:z.
27 Mart
1 7 94
-
Amiens antiaşması imzalandı, Fransız Devrim Savaşı sona erdi.
1 1 Eylül
Piedmont, İtalya Fransa tarafından işgal edildi.
1 80 5
2.6 Aralık
Fransa & Austurya Pressburg Andaşması i mza ladı.
1 8 09
ı 3 Şubat
ı8q
3 0 Mayıs
French Saragossa, İspanya'yı aldı. Fransa'nın 1 792'deki sınırlarına döndüğü I. Paris Antiaşması ilan edildi.
1830
5 Temmuz
Fransa 40 yıl sürecek Cezayir işgalini gerçekleştirdi.
26 Temmuz
Kral X. Charles siyasi ve sivil hakları sınırlayan beş kanun çıkardı.
29 Temmuz
Marquis of Lafayette'in başını çektiği liberaller kralın vatandaşlık haklarını kısıtlamasına k arşı geldi.
1832
4 Aralık
Fransa Antwerp kalesini bombalamaya başladı.
1838
3 0 Kasım
1839
9 Mart
Meksika Fransa'ya savaş açtı. Meksika ile Fransa arasındaki savaş
sona
erdi. 1 84 4
6 Ağustos
Fransa ile Fas arasında savaş başladı.
1848
2 6 Şubat
Il. Fransız Cumhuriyeti ilan edildi.
FRAN S I Z T A R I H I KRO N O L O J I S I
ı 2 Mart 26 Temmuz
1 7 8 9- 1 9 0 5
2C 3
Il. Fransız Cumhuriyeti kuruldu. Fransız ordusu Paris ayaklanmasını bastırdı.
ı s s9
3 Mayıs
1 8 70
ıo
Ocak
Fransa Avusturya'ya savaş açtı. Cumhuriyetçi gazeteci Victor Nair'ın Pierre Bonaparte tarafindan öldürülmesi
1 2 Ocak
Victor Nair'ın cenazasi için Cumhuriyetçiterin gösterisi
20 Nisan
Danışma meclisi tarafından pariementer rejimin yer alması
8 Mayıs
lmparatorhık yanlısı biiyük plchisite ( % 70 )
5 Temmuz
Paris'te enternasyonelin başındakilerin hüküm giymesi
1 9 Temmuz
Prusya'ya savaş ilanı
14 Ağustos
Blanqui isyanının başarısızlıgı
2 Eylül
Sedan bozgunu, III.Napolyon teslim oldu ve hapse girdi.
4 Eylül
llLCumhuriyetin kurulması
19 Eylül
Prusya güçleri Paris'i kuşattı.
9 Ekim
Gambetta balonla Paris'ten kaçtı ve Bordeaux'a sığındı.
1871
27 Ekim
Sazaine Metz'e teslim oldu.
ı.8 Ocak
Fransız-Alman ateşkesi, Paris'in teslim olması
8 Şu bat
Mil let meclisi seçimleri
ı 5 Şubat
Mil liyetçi cephe barışa karşı çıktı.
1 7 Şubat
Thiers hükümet başkanı oldu
ı.6 Şubat
Prusya ile Fransa arasında barış hazırlığı antlaşmasının imzalanması
ı Mart
Prusyalılar Paris'e girdi.
20 4
K A R L M A RX · S I Y A S İ YAZlLAR
1 0 Mart
Bordeaux Paktı tüm rejim kararlarını dur-
17 Mart
Blanqui'nin tutuklanması
18 Mart
Thiers ve millet meclisi Versailes'ı işgal
durdu.
etti. 26 Mart 26 Mart
Paris Komünü seçimleri Şehir otelinde Komün bildirgesinin okunması
1 0 Mayıs
Francfort Andaşması Almanlada barışı
1 8 Mayıs
Antlaşmanın millet meclisi tarafından
sağladı. onaylanması 21 Mayıs
Kanlı haftanın sonunda Versailes ordu-
27 Mayıs
Paris komününün son kalesinin düşmesi
3 1 Ağustos
Thiers cumhurbaşkanı seçildi
1872
2 Kasım
Thiers cumhuriyet lehinde karar verdi.
ı 87 3
9 Ocak
III. Napolyon İngiltere'de öldü.
1 873
24 Mayıs
Thiers'in güvensizlik oyuyla düşürülmesi
larının Paris'e girmesi
24 Mayıs
Mareşal Mac-Mahon Cumhurbaşkanı seçildi
26 Mayıs
Mareşal Mac-Mahon " ahlaki düzen" politikasını sundu
18 Kasım ı 875
30 Kasım
Kral yedi yıllık başkan vekili atadı. Tüm yurttaşiara doğrudan genel oy hakkı tanınması
1 8 76
30 Ocak
Senato seçimlerinde Monarşi yanlılarının zaferi
5 Mart
Yasama seeimlerinde Cumhuriyetçilerin zaferi
F R AN S I Z TARIHI K RO N O LO J ISI I 7 8 9 - 1 9 0 5 r8n
r 6 Mayıs
20 5
Jules Simon hükümetinin çekilmesi ve muhafazakar dükün yerine gelmesi
2.2.
Haziran
Senato seçimlerinde Monarşi yanlılarının zaferi
ı.8 Ekim
Yasama seeimlerinde Cumhuriyetçilecin zaferi
1 5 Kasım
Broglie dükünün çekilmesi
1 8 78
ı Mayıs
Paris'te Evrensel serginin açılışı
ı 879
3 0 Ocak
Jules Grevy Mareşal Mac-Mahon'un yerine geçti.
3 1 Ocak
Gambetra Millet Meclisi Başkanı seçildi
ı 8 8o
2.9 Haziran
Tahiri Fransa tarafından işgal edildi.
ı88ı
1 2 Mayıs
Bordo Antlaşması, Tunus Fransız
30 Haziran
Toplantı özgürlüğü kanunu
2.9 Temmuz
Basın özgürlüğü kanunu
ı 882
2. 7 Ocak
Gambetta hü kümeti düştü.
ı 88J
2 0 Mart
Endüstriyel mülkiyeri koruyan Paris
hakimiyetine girdi.
Antiaşması imzalandı. ıss5
ı 8 89
2 1 Mart
Ferry'nin ll. Fransız hükümeti çekildi.
17 Aralık
Fransa Madagaskar'! hakimiyet altına aldı.
10 Ocak
lvory Coast'ın Fransız hakimiyetine girmesı.
1 89 1
o ı Ocak
Fransız birlikleri Nioro'yu kuşattı.
2.4 Şubat
Fransız birlikleri Diena West Sudan'ı kuşa ttı.
ı 89 3
1 0 Mart
lvory Coast'nin Fransız kolonisi olması.
1 7 Aralık
Rusya Fransa ilc Duple Birliği'ni onayladı.
206
KARL MARX
2 8 A ralık
•
SIYASİ YAZlLAR
Fransız Teğmen Boiteux'un Tumbuktu'yu işgal i
r894
04 Ocak
Fransa Rusya ile Duple Birliği'ni onayladı.
1 895
15 Ocak
Fransız filosu Majunga, Madagascar'a ulaştı.
I 7 Ocak
Fransa Başkanı Casimir-Perier istifa etti.
I 7 Ocak
Felix Faure Fransa Başkanı oldu.
3 0 Eylül
Fransa Madagascar'da hakimiyetini ilan etti.
1 904
o8 Kasım
Emile Combs Fransa'da kilise ve devletin ayrılmasını öngören bir kararname çıkardı. Kanun Aralık 1 9o8'te geçti ve böylece ı 8 o 1 Konkordatosu sona erdi, tam bir bilinçsel özgürlük kazanıldı.
1 90 5
ı8 Ocak
Fransız Combes hükümeti düştü.
09 Aralık
Kilise ve Devletin ayrılmasını öngören kararname kanun şeklini aldı.
Marx'ın geriye bıraktığı eserleri arasında devrimci örgutlenmeye ilişkir Marksist bir teori ve dolayısıyla da Marksist bir siyaset teorisi olmadığı gibi, o küllıyat arasında Marksıst bir devlet teorisının de bulunmadığı bizzat Marksist düşünürler arasında tartışı lagelen bir meseledir. Dahası. devlete ve sıyasal iktidara ilişkin Marksist cephedeki bu teorik eksiklik tespitinın -bırkaç istisnaı ısim dışında- butOn suı d üşünce tarihıne yayılmışilgından da sözedebilirız Marx'da -özellikle vurgulamak gerekir kı- gerçekte olmaktan çok görunurdedir eksiklik. onun siyaseti bızzat teorisinde. kapitalist ü retim tarzını çözümleme girışımin kendisindedir Marx'ın politik. ekonomik ve felsefi görüşlerini yansıtan metinleri arasından derlenen üç ciltlik edisyanun ilk kitabı olan "Siyasi Yazılar". ıçerdiği metinlerin seçildiği kitap isimlerini taşıyan "Komünist Parti Manifestosu
Fransa'da Sınıf Mücadeleleri". "Louis
Bonaparte'ın 18 Brumaire'i" "Fransa'da iç Savaş ve 'Gotha Progranıının Eleştir'sı bölümler'� den oluşuyor Barındırdıkları siyası muhtevıyat kadar güvenli, canlı. atak ve gür üsluplarıyla da d ikkat çekıci olan b ı rbirini tamamlar nitelikli bu metinlerde Marx. bir yandan sınıf mücadelelerinin tarihtekı rolünü, proleterya devriminin enternasyonal boyutunu. 1 848 devrimlerinaan ve Paris komününden çıkarılması gereken dersleri dile getirmiş diğer yandan Louis Bonaparte' n darbesınden Paris Komü nıı ne kadar uzanan Fransanın o en sıcak yıllarını, materyalist tarih kavrayışına sahip bir toplumsal ve siyasal tarihçi olarak. mükemmel bır anlatıyla canlandırmıştır