Dionysiou e Longinou Peri hypsous: De sublimitate libellus. In usum scholarum [Reprint 2020 ed.]
 9783112345788, 9783112345771

  • 0 0 0
  • Like this paper and download? You can publish your own PDF file online for free in a few minutes! Sign Up
File loading please wait...
Citation preview

ATONTXTOT H A O I T I N O T ITEPf

D E

T T O Y 2

S V B L I M I T A T E

IN

VSVM

L I B E L L V S

S C H O L A R Y M

Einuir

OTTO IÄIIN

BONNAE AP YD

A.

MARCVM

MDCCCLXVII

P

codex bibliothecae imperialis p a r i s i e n s i s 2036, saeculo decimo in membranis quaternionibus scriptus, foliorum 207, continet 'ApioroWAmji tpvtrtxi 7rpo/3A)iy.£tT«, û&o; nvayniiit (fol. 1—178 b ) , de quibus L E V E S Q U I U S accuratius ej;it (notices et extraits VII, 2 p. 101 sqq.), pauca de libello Aicvucriou >; Aoyy;Vcv wef\ Stf/ivi a d d e n s , qui iila excipit. olim F l o r e n t i a e iu bibliotlieca cardinalis RIDOLFI s e r v a t u s , p o s t eius mortem anuo 1550 ad P E T R V M S T R O Z Z I U M pervenit, cuius, postquani in obsidione thionvilliaua anno 1558 interfectus e s t , bibliothecuin O A T H A R I N A M E D I C A E A liaereditatis ius praetexens occupavit. denique THVANO curam agente cum ceteris reginae libris anno 1599 regïae bibliothecae t r a d i t u s est. lacuuarum, quibus hic libellus laceratus est, ratione habita BOIVIM s intellexit, e codice parisino omnes q u o t q u o t p r a e t e r eum innotuerunt descriptos esse, t e s t e R o s t g a a r d i o in fi'onte codicis liaec adscripsit ex hoc descripta sunt omnia quae hodie extant manuscripta Longini 7tsf\ Ciprj; exemplaria, ut patel ex lacunis, quarum originem prod.it hic codex : nam ubi lacunam habent alii codtces, ibi désuni tu hoc codice folia intégra, vel duo praecise vel quatuor, vel etiam plura. secunda tamen lacuna maior est in hoc, quavi in aliis: hoc vero ideo factum, quod cum alii codices descripti iunt, nondum hic codex compactus foret, haberetque tune amplius quam hodie folia duo, quae, cum. compingeretur, excidisse verisimiie est. accuratius etiam rem in n o t i s , quas cum Boileavio a. 1701 communicavit, ad c. 7 hisce v e r b i s , tradidit. il y a six grandes lacunes dans le traité du sublime, les chapitres, où elles se trouvent, sont le 2 le 7 le le 16 le 25 le 31. elles sont non seulement dans tous les imprimés, mais aussi dans tous les manuscrits, les copistes ont eu soin, pour la plupart, d'avertir, combien il manque dans chaque endroit. Vancien manuscrit de la bibliothèque du roi a cela du singulier, qu'il nous apprend la mésure juste de ce que nous avons perdu, les cahiers y sont cottés j'usque au nombre de trente, les cottes ou signatures sont de même antiquité que le texte, les vingt trois premiers cahiers, qui contiennent les problêmes d'Aristote, sont tous de huit feuillets chacun, a Végard des sept derniers, qui appartiennent au sublime de Longin, le premier, le troisième, le quatrième et le sixième, cottés (KA) 24 (KÇ) 26 (KZ) 27 et ( K 0 ) 29, sont de six feuillets, ayant perdu chacun les deux feuillets du milieu, c'est ce qui a fait la première, la troisième, la quatrième et la sixième lacune des imprimés et des autres manuscrits, le second cahier manque entièrement; mais comme il en restait encore deux feuillets dans le tems que les premières copies ont été faites, il ne manque en cet endroit dans les autres manuscrits et dans les imprimés, que la valeur de six feuillets, c'est ce qui a fait la seconde lacune, que Gabriel de Petra a prétendu remplir de trois ou quatre lignes, le cinquième cahier, cotté (KH) 28 n'est que de quatre feuillets, les quatre du milieu sont perdus, c'est la cinquième lacune, le septième n'est que de trois feuilleta continus, et remplis

6 fusqu'à la dernière ligne de la dernière page, on examinera ailleurs s'il y a quelque chose de perdu en cet endroit; de tout cela il 3'ensuit qu'entre les six lacunes spécifiées, les moindres sont de quatre pages, dont le vide ne pourra jamais être rempli par de simples coniectures. il s'ensuit de plus, que le manuscrit du roi est original par rapport a toux ceux qui nous restent aujourd'hui; puisqu'on y découvre l'origine et la véritable cause de leur imperfection. Boivinum, qui de eadem re etiam cum Pearcio litteras communicavit, eo tantum errasse nuntiavit mihi Augustus Reifferscheidius testis oculatus, quod numéros graecos, quibus singuli quaterniones insigniti sunt, ab ipso librario scriptos esse putavit, eos enim viri cuiusdam docti manu, quae saeculum X I V excedere non videatur, additos videri, qui idem £i7rei ad significandam lacunam adscripserit ; nisi quod fol. 182b manus saeculo X Y I recentior AeiVii desunt folia octo seu quaternio K E adnotavit. ceterum summam rei indicasse fertur R I C A R D U S S I M O N epistulis Amstelodami a. 1 7 3 0 editis (lettres choisies II, 2 7 ) , F R E D E R I C U S autem R O S T G A A R D U S , dum medio saeculo praeterito Parisiis versatur, codice examinato in exemplo editionis tollianae, quod in bibliotheca universitatis lipsiensis extat, singularum paginarum finem quaternionumque numéros diligenter adnotavit ut in liac editione ex Vahleni testimoniis factum est —, praeterea paucas varias lectiones et unam quandam paginam (fol. 197 r.) totam, aliarum particulas ita descriptas addidit, ut codicis imaginem redderet. Florentiae olim hoc codice usus est P É T R I S V I C T O R I U S , antiquissimum codicem in variis lectionibus ( X X V I I , 13) a. 1568 primum editis antestatus. variarum lectionum satis diligenter ab eo exemplo robortelliano, quod nunc bibliotheca monacensis servat, adscriptarum ope L E O N H A R D U S S I ' E N G E L I L ' S primus artem criticam ili hoc libello scite exercuit (a. 1 8 5 3 ) , cuius gratus vestigia libero iudicio secutus sum. turn I S A A C V O S S I L S , ut ipse testatur (ad (Jatull. p. 1 1 4 ) , Parisiis codicem consuluit, cuius excerptis I A C O B L S T O L L I U S (Trai. 1 6 9 4 ) usus est. paullo accuratius per graecum quendam hominem collatum codicem habuit Z A C H A R I A S I ' E A R C U S (Lond. 1 7 2 4 . 1 7 3 2 . 1 7 4 3 ) , qui in praefatione specimen aere expressuni repraesentavit; quaedam ex codice a se relecto cum B E N I A M I N O W E I S K I O (Lips. 1 8 0 9 ) communicavit BASTIUS. ut tandem aliquando certo de unico codice constaret I O A N N E S V A H L E N U S a. 1 8 6 1 votis meis humanissime obtemperans quam accuratissime totuni excussit ita, ut ubicumque ab eis quae e Victorii exemplo a Spengelio enotata erant diversa adnotasset denuo inspecto codice quid in eo legeretur diserte indicarci, quae omnia fedelissime transscripsi, nisi quod praeter compendia quaedam vulgaria atque certa accentus licenter positos, 1 temere vel adscriptum vel neglectum, v praeter necessitatem additum non constanter adnotavi. codex haud paucis locis lituram passus est, quod asteriscis, quantum quidem fieri potuit ad litterarum deletarum rationem positis, significavi, quidquid librarius ipse vel correxit vel in margine addidit eadem littera P notavi, adscripsit autem margini paucis locis ea, quae incuria omiserat, vel lectiones emendatas, tum vero res vel verba aliquo modo adnotatione digna, adpositis etiam signis ' l ' o u p i u s ttscîé^xàovts W e i s k i u s | P

I .V b

C-JY ¿K7RÀ^Ç£T t l e l . art

7

£K o c n i u s ail S.

X e n o p h .

ty,V {¿tv

cîjxai

^

2 1

a d

7rpov(pé-

Kai

KCti

yap

TOU

É^Î/WEÏ

TTxvruf; K a b e r | l t > ei-nsííai ' l ' a y l o r u s ò'-jeh a 1 . 9 ò / x > ; v cxy-nro-j c o r r . a vipyT^cxio a b I 22 >> ìarn a | G . 2à i p t t ï t

KSTI

ùç Toi

aj/.a%ov

xaipí'uç

ysvvajai

¡

a

TTlÔa L'OU

SiY,-naTY, Î 7 T Â Ï : ^ £ Î

¿ORÍ

EAUTÍII»



-návTa

A £7AXL£ P iraT;£ P I 4 •¿.xi r:ùÎGTA7C. I t u l i n k c ' i i i u s | 6 « V « ç * I 7 tpiATXTùv irxibiixç ç L a ì i ^ b a i n i u s

X.CYWI'

TIÇ

luiv 7rpa.yf/.aTun> tÁ^ív Kaì

ík

Svva¡xi\>.

Y,Sit

&>ÍY¡T:TGV

SÍKY,V

TOÙ

tTVV ÍkI^Xy^íí

cpóüfJLtv, v\pcç

àôpôotv évíSíí'^aTo

!> V/x^ria,

Taîç

ày.pou\ uévov

ty,ç sùpi(rêu)ç Kai ei'oí

•Kpáyfxaia É'JÔUÇ

Kai

Sì Suvanetav

Tc u

knav'jj

iKipaivofxtvyy

j i i o A i ?

iré,

KAI

Ka\ irvyypiupéuv

TÚ Óav¡¿á] Eivexa

¿70)1/ ìnéseci

e'ig èrjì.ov

eli

X , 543

55'2

3-ÌLU7TV). [ 6

ni

KO.Ì

TOVTUV,

xoù

XCLl

ptérpov.

« Y E 'HO-ICIBU

Aì'cLVToq ••pW)(i)

TVJII JUIV èyui

SCI10I,.

ippoTÌ

«

ì>c /U.Èv

OD.

voo-fpiv

TATTeiVO1.'

Xéyoi

tamii

1 ori t c t ì ì o J t o i ' T u u p i u s I 2 ima. d | 5 fct'oni. c | 9 1 1 II R,T>xéir6>iv Q ¿MÌNI d (jSr:v a d d . 2 m . | RFXÉAIR.R r.c.xéa$rjv in P d e s u n t s e x f o l i a | i.tÌTtoveu èxzù t; Stxcc 1 4 tinsi T o l l i u s : t'mth