AutoCAD 2000 PL: ćwiczenia praktyczne 8371973470, 9788371973475

Citation preview

Mirosław Babiuch

AutoCAD 2000 PL

Ćwiczenia praktyczne

Jeśli jesteś początkującym użytkownikiem programu CAD, to książeczka ta jest skierowana właśnie do Ciebie. Krok po kroku wprowadzi Cię w tajniki programu AutoCAD 2000 PL. Znajdziesz w niej szereg ćwiczeń poprzedzonych zwięzłym teoretycznym wstępem, dzięki którym samodzielne wykonanie rysunku nie będzie stanowiło problemu.

Projekt okładki: Maciej Pasek, „ARTGRAF" © HELION 2000 ISBN: 83-7197-347-0

Wydawnictwo HELION ul. Chopina 6, 44-100 GLIWICE tel.: (32) 231-22-19, (32) 230-98-63 e-mail: [email protected] h t t p : //www. h e l i o n . pl (katalog książek, księgarnia internetowa) Druk i oprawa: Zakład Graficzny „Colonel"® s.c. Kraków, ul. Dąbrowskiego 16 tel. 423-66-66, e-mail: [email protected] Drogi Czytelniku! Jeżeli chcesz ocenić tę książkę, zajrzyj pod adres http://www.helion.com.pl/cgi-bin/zakupy/ocen.cgi?cwacad Możesz tam wpisać swoje uwagi, spostrzeżenia, recenzję. Wszystkie występujące w tekście znaki są zastrzeżonymi znakami firmowymi bądź towarowymi ich właścicieli. Autor oraz Wydawnictwo Helion dołożyli wszelkich starań, by zawarte w tej książce informacje były kompletne i rzetelne. Nie biorą jednak żadnej odpowiedzialności ani za ich wykorzystanie, ani za związane z tym ewentualne naruszenie praw patentowych lub autorskich. Autor oraz Wydawnictwo Helion nie ponoszą również żadnej odpowiedzialności za ewentualne szkody wynikłe z wykorzystania informacji zawartych w książce.

Wszelkie prawa zastrzeżone. Nieautoryzowane rozpowszechnianie całości lub fragmentu niniejszej publikacji w jakiejkolwiek postaci jest zabronione. Wykonywanie kopii metodą kserograficzną, fotograficzną, a także kopiowanie książki na nośniku filmowym, magnetycznym lub innym powoduje naruszenie praw autorskich niniejszej publikacji.

Printed in Poland.

Spis treści Kilka słów na dobry początek

Rozdział 1. Pierwsze kroki

7

1. Wstęp 2. Rozpoczęcie pracy z AutoCAD-em 2000 Opis elementów okna Dostosowanie interfejsu do własnych potrzeb

Rozdział 2. Podstawowe narzędzia 1. Linia Kilka słów o funkcji Pomoc kontekstowa Zmiana rodzaju, koloru i grubości linii 2. Prosta Dokładne określanie kursora w stosunku do elementów rysunku Dokładne określanie kursora w stosunku do określonych współrzędnych (siatka) Dokładne określanie kursora w stosunku do określonych kątów (biegun) Siedzenie i funkcja Orto 3. Multilinia..: Wskazówki do wykonania rysunków 4. Polilinia 5. Wielobok 6. Prostokąt 7. Łuk 8. Okrąg 9. Elipsa 10. Narzędzia

Rozdział 3. Narzędzia edycji 1. Wymaż 2. Kopiuj 3. Lustro 4. Odsuń 5. Szyk 6. Przesuń 7. Obrót 8. Skala 9. Rozciągnij 10. Przedłuż

6 7 8 10 12

13 13 14 16 17 20 22 23 23 25 29 30 37 38 41 43 47 51

59

:

59 61 63 64 65 68 70 71 72 74

AutoCAD 2000 PL Ćwiczenia praktyczne 11. Utnij 12. Wydłuż 13. Przerwij 14. Fazuj 15.Zaokrągl

75 77 78 79 82

Rozdział 4. Tekst 1. Wstawianie tekstu jednowierszowego 2. Wstawianie tekstu wielo wierszowego 3. Edycja i formatowanie tekstu 4. Cechy tekstu

85 85 87 89 90

Rozdział 5. Wymiarowanie 1. Czynności wstępne 2. Menedżer stylów wymiarowania 3. Narzędzia wymiarowania 4. Narzędzia edycji elementów wymiarowania

93 93 93 95 102

Rozdział 6. ZOOM oraz poruszanie się po rysunku 1. Narzędzia typu ZOOM 2. Przewijanie rysunku 3. Okno podglądu 4. Nazwane widoki

105 106 108 108 109

Rozdział 7. Warstwy 1. Menedżer warstw

110 110

Rozdział 8. Kreskowanie 1. Kreskowanie z użyciem okna dialogowego Kreskowanie do granic 2. Kreskowanie bez użycia okna dialogowego Kreskowanie do granic

114 114 118

Rozdział 9. Rysunek izometryczny 1. Płaszczyzna izometryczna

122 122

Rozdział 10. Rzuty prostokątne 1. Rzutowanie obiektu izometrycznego

126 126

Rozdział 11. Rysunki 3D 1. Modele krawędziowe 2. Modele powierzchniowe 3. Bryły

129 129 130 136

Rozdział 12. Drukowanie 1. Menedżer ploterów 2. Drukowanie

139 139 140

Dodatek 1. Narzędzia istotne dla użytkowników programu 2. Ważniejsze zmienne systemowe 3. Skróty i ułatwienia w WINDOWS 9x oraz 2k

141 141 148 148

Kilka słów na dobry początek AutoCAD 2000 jest potężnym narzędziem służącym do wspomagania pracy architektów, projektantów i wszystkich osób zajmujących się tworzeniem wszelkiego rodzaju rysunków technicznych. Wersja ta, podobnie jak poprzednie, wyposażona jest w szereg ciekawych rozwiązań technicznych mających na celu możliwie jak największe uproszczenie Twojej pracy. Jednak sam program nie wystarczy, niezbędna jest wiedza umożliwiająca wykorzystanie wspaniałych technologii, które zostały wprowadzone w wersji najnowszej. Książka ta zawiera szereg ćwiczeń, które pomogą Ci opanować wiedzę potrzebną do samodzielnej i kreatywnej pracy. Umożliwia sprawne przyswojenie dość dużej dawki informacji, które są niezbędne do samodzielnej pracy w programie. Uczy myśleć twórczo, a poprawne wykonanie ćwiczeń zawartych w książeczce pozwoli Ci w przyszłości sprawnie wykonać nawet najbardziej skomplikowany rysunek. Ćwiczenia przedstawione w tej książce są poukładane w taki sposób, abyś mógł od podstaw poznawać coraz to nowe tajniki programu do tego stopnia zaawansowania, byś w przyszłości mógł samodzielnie opanować pozostałe funkcje oferowane Ci przez program AutoCAD 2000. Przekonasz się, że ten sposób pracy da Ci wiele przyjemności, a po ukończeniu tego krótkiego kursu zadziwisz sam siebie, jak wiele potrafisz i co możesz stworzyć za pomocą narzędzia, jakim jest AutoCAD 2000. Byśmy mogli razem bezproblemowo zagłębiać się w tajniki AutoCAD-a 2000, musi być spełniony jeszcze jeden warunek, mianowicie odpowiedni komputer. Program ten do sprawnej i szybkiej pracy wymaga co najmniej 64 MB pamięci operacyjnej (RAM), jednak możliwe jest uruchomienie go na komputerze wyposażonym w 32 MB. Zalecany jest także procesor taktowany częstotliwością nie mniejszą niż 133 MHz. Osoby posiadające komputer już przez dłuższy czas wiedzą, że gdy monitor odświeżany jest z częstotliwością niższą niż 70 Hz, to oczy męczą się bardzo szybko. Zalecane jest ustawienie częstotliwości na 85 Hz lub wyższą. Pamiętajmy o poprawnym ustawieniu monitora względem oczu. Polecam też ustawienie paprotki w pomieszczeniu, gdzie znajduje się komputer, ponieważ roślina ta w dość dużym stopniu neutralizuje szkodliwy wpływ komputera na nasze zdrowie. Pisałem tę książkę z założeniem, że znasz już podstawy obsługi systemu operacyjnego znajdującego się w Twoim komputerze i nie drżysz na widok każdego komunikatu o błędzie. Na wszelki wypadek zamieściłem na końcu książki kilka ułatwień i skrótów klawiaturowych, które na pewno usprawnią Twoją pracę w programie.

ROZDZIAŁ 1 .

Pierwsze kroki 1. Wstęp Jak już zapewne wiesz, do uruchomienia programu w środowisku Windows używamy najczęściej myszki lub klawiatury. Ikony klikamy dwa razy lewym przyciskiem, a pozycje z menu start raz. Prawy przycisk myszy służy do wyświetlania menu podręcznego, a w programie także zatwierdzamy nim niektóre operacje. Bardzo użytecznym narzędziem jest mysz z tzw. scrollami, czyli kółkami, za pomocą których możemy w bardzo wygodny sposób przewijać rysunek lub też po umieszczeniu wskaźnika myszy w odpowiednim miejscu, powiększać go czy też zmniejszać. Klawiatury używamy głównie do wprowadzania różnego typu informacji oraz wykonywania niektórych operacji, np. klawisza Esc w programie AutoCAD używamy do wyłączenia aktualnie wybranego narzędzia. Polskie znaki na klawiaturze standardowej otrzymujemy po naciśnięciu prawego klawisza Alt i odpowiedniej litery, np. chcąc otrzymać literę ą, naciskamy jednocześnie dwa klawisze prawy Alt+a. Wyjątek stanowi tu litera ź, którą otrzymujemy po naciśnięciu kombinacji klawiszy Alt+x.

Ćwiczenia Po uruchomieniu komputera, z zapewne zainstalowanym systemem Windows ukazuje się pulpit ze znajdującymi się na nim ikonami oraz paskiem z przyciskiem rozwijającym menu Start. 1. Popracuj nad ruchem myszą, np. staraj się przesunąć kursor dokładnie po linii prostej z jednego końca ekranu na drugi z jak największą prędkością. To i podobne temu inne ćwiczenia, które na pozór wydają się banalne, mają wielkie znaczenie. Ćwiczysz w ten sposób „panowanie" nad kursorem, a sprawne i szybkie poruszanie nim po ekranie to podstawa efektywnej pracy w każdym programie graficznym. Proszę mi wierzyć, warto poświęcić temu ćwiczeniu parę chwil.

Rozdział 1. Pierwsze kroki 2. Kliknij prawym przyciskiem ikonę Mój komputer, a ukaże Ci się wspomniane już wcześniej menu podręczne. Na nim znajdują się operacje, które możesz wykonać w danej sytuacji. Anuluj wyświetlanie menu podręcznego przez naciśnięcie klawisza Esc. 3. Kliknij dwukrotnie ikonę Mój komputer lewym przyciskiem myszy. W ten sposób otwiera się dokumenty lub też uruchamia programy. Zamknij otwarte okno, klikając raz lewym przyciskiem myszy ikonkę z krzyżykiem znajdującą się w prawym górnym rogu okna. Istnieje też możliwość użycia skrótu lewy Alt+F4. Jeszcze raz odsyłam do dodatku mówiącym o ułatwieniach poruszania się w środowisku Windows. 4. W jeden z podanych powyżej sposobów uruchom program AutoCAD 2000. Istnieje też inna możliwość uruchomienia programu, a mianowicie za pomocą menu Start. Kliknij przycisk Start i poruszaj się w kierunku napisu „Programy", później „AutoCAD 2000", a następnie kliknij raz lewym przyciskiem napis „AutoCAD 2000" w kolejnym podmenu (rysunek 1.1). Uważaj jednak, by przemieszczać po liniach zbliżonych do prostej, szczególnie podczas przechodzenia do kolejnego podmenu. Unikniesz w ten sposób przypadkowego otwarcia innego podmenu. Jeśli jeszcze masz problemy z poruszaniem się po menu Start, poświęć więcej czasu na ćwiczenie nr 1. Rysunek 1.1.

Różne możliwości otwarcia programu AutoCAD 2000

To jest droga, jaką powinien przebyć kursor by możliwe było otwarcie programu AutoCAD 2000

2. Rozpoczęcie pracy z AutoCAD-em 2000 Jeśli nie uruchomiłeś programu zrób, to teraz. Po chwili pojawia się okno programu z automatycznie otworzonym oknem Rozpocznij. Znajdują się na nim cztery ikony, dzięki którym możemy rozpocząć nowy projekt lub też kontynuować już utworzony. Na prawo od ikon jest opisana wielkimi literami aktualnie aktywna ikona. Kliknij teraz inną ikonę i zapoznaj się z jej opisem, powtórz czynności dla pozostały dwóch ikon (rysunek 1.2).

AutoCAD 2000 Pl. Ćwiczenia praktyczne Rysunek 1.2.

Okno Rozpocznij Opis wybranej ikony

Opis dodatkowych opcji. Czytaj uważnie!

Rozpoczęliśmy pracę w programie. Utwórz teraz nowy dokument wybierając ikonę Użyj standardu przy wybranych ustawieniach metrycznych (polskie jednostki miar). Po chwili otwiera się okno AutoCAD-a i program jest gotowy do pracy. Pewnie czujesz się trochę zagubiony, widząc tyle przycisków, różnego rodzaju menu i suwaków. Niech Cię to jednak nie przestraszy, stopniowo poznasz ich funkcje, a po wykonaniu kilku ćwiczeń dojdziesz do wniosku, że wszystko, co potrzebne do tworzenia rysunku, znajduje się na swoim miejscu i jest łatwo dostępne. Środowisko programu nie różni się wiele od środowiska np. edytora tekstu Word. Występują tego samego typu menu i przyciski, obowiązują niektóre takie same skróty klawiaturowe, więc poruszanie się po programie na pewno nie sprawi Ci problemu. Pozwól teraz, że zapoznam Cię z poszczególnymi elementami okna AutoCAD-a 2000. Popatrz na rysunek poniżej (rysunek 1.3). Rysunek 1.3. Okno programu AutoCAD

Rozdział 1. Pierwsze kroki

Opis elementów okna Pasek menu rozwijanego - w swoich podmenu zawiera wszystkie funkcje, które oferuje Ci program. Pasek Standard - znajdują się tu przyciski narzędzi, dzięki którym będziesz mógł dostosować rysunek do swoich potrzeb, np. powiększenie, a także narzędzia i polecenia najczęściej używane w tego typu programach np. kopiuj czy drukuj (znasz je na pewno z edytora tekstu). Pasek Przybory - dzięki niemu będziesz mógł zmieniać niektóre atrybuty elementów, takie jak kolor czy grubość. Kursor - pełni funkcje pióra na ekranie. Możesz także za jego pomocą przesuwać, zaznaczać i wykonywać wiele innych funkcji. Pasek Rysuj - na nim znajdują się przyciski narzędzi służących do rysowania. Pasek Zmiana -jak sama nazwa wskazuje, używamy go do edycji i zmiany właściwości utworzonych elementów. Zakładki arkuszy - klikając ten element, włączamy polecenie tworzenia arkusza, na którym możemy odpowiednio rozmieścić rysunek i przygotować go do wydruku. Okno poleceń - w nim pokazane są aktualnie aktywne polecenia, możemy także wydawać nowe. Pasek stanu - wyświetlany jest na nim sposób działania kursora. Dzięki znajdującym się na nim funkcjom możemy dokładnie umieścić kursor w wybranym miejscu. Współrzędne - wskazują nam położenie kursora na osiach X, Y,Z.

Ćwiczenia

. 1. Zamknij program (nie zapisując zmian w rysunku), klikając przycisk z krzyżykiem. Jeśli zamknięcie się nie powiodło i pokazał się komunikat mówiący o aktywnym poleceniu (rysunek 1.4) to być może uaktywniłeś jakieś narzędzie. Potwierdź komunikat naciskając przycisk OK (możesz też użyć klawisza Esc) i skorzystaj z klawisza Esc, anulując aktywne polecenie.

Rysunek 14.

Komunikat o aktywnym poleceniu

2. Po uruchomieniu programu wybierz ikonę Użyj standardu i przy ustawieniach metrycznych zacznij nowy rysunek. Następnie przejdź do paska menu rozwijanego i wybierz opcję Zapisz. Uzyskasz taki sam efekt, naciskając przycisk przedstawiający dyskietkę na pasku Standard lub też korzystając ze skrótu klawiaturowego Ctrl+S. Następnie w polu Nazwa pliku wpisz wyraz, którym nazwiesz swój pierwszy rysunek. Ja nazwałem go MiroSoft. Kliknij przycisk Zapisz (rysunek 1.5) i wyjdź z programu. Do pliku automatycznie dodawane jest rozszerzenie dwg.

AutoCAD 2000 PL. Ćwiczenia praktyczne

10

3. By otworzyć zapisany wcześniej plik, należy uruchomić program; w oknie Rozpocznij (rysunek 1.2) wybierz ikonę Otwórz rysunek, a później naciśnij przycisk przeglądaj. Powinno otworzyć się okno Wybierz plik (rysunek 1.7), w którym powinien znajdować się zapisany wcześniej rysunek. Otwórz go, a następnie zamknij program. Skróty do ostatnio otwartych plików znajdują się w podmenu Dokumenty w menu Start. Tam też możesz znaleźć swój rysunek. Jeśli poprzednie ćwiczenia wypadły pomyślnie, przejdźmy do czegoś trudniejszego.

Ćwiczenia Wiele osób posiada folder Moje dokumenty tworzony automatycznie przy instalacji np. edytora tekstu Word. Więc czemu by nie trzymać tam i dokumentów z AutoCAD-a? 1. Utwórz w folderze Moje dokumenty podfolder Moje rysunki. Uruchom program AutoCAD 2000 i, postępując podobnie jak w ćwiczeniu nr 2, otwórz okno Zapisz rysunek jako (rysunek 1.5). W oknach tego typu poruszasz się tak, jak w klasycznych oknach Windows. Przejdź do utworzonego wcześniej folderu Moje rysunki tak, aby ukazał się on w okienku Zapisz w:. Tam zapisz swój nowy plik. Zamknij program.

Rysunek 1.5.

W tym oknie zmieniasz położenie, nazwę oraz rozszerzenie zapisywanego rysunku

W oknie tym pokazany jest folder, w którym dany rysunek jest zapisywany. Możesz go dowolnie zmieniać

Przejdź folder wyżej

W oknie tym pokazana jest nazwa, jaką będzie miał rysunek po zapisaniu W oknie tym pokazane jest rozszerzenie, jakie będzie miał rysunek po zapisaniu

2. Uruchom program AutoCAD 2000 i przy aktywnej ikonie Użyj szablonu w oknie Rozpocznij wybierz szablon Acadiso.dwt. Jest to szablon wykorzystujący polskie jednostki miar, a oparty jest na formacie strony A3. Zapisz utworzony rysunek i zamknij program. Po ponownym uruchomieniu programu rysunek ten możesz znaleźć w oknie Wybierz plik: (rysunek 1.6) wraz z pokazaną ścieżką dostępu.

Rozdział 1.» Pierwsze kroki

11

Rysunek 1.6.

Okno Rozpocznij z aktywną ikoną Otwórz rysunek Jeśli utworzyłeś własny plik z szablonu, to tutaj znajdą się jego zmodyfikowane wersje

Tym przyciskiem możesz potwierdzić wybór pliku, jeśli nie kliknąleś go dwa razy

Przycisk do uruchamiania okna Wybierz plik, gdzie możesz szukać rysunek w innych folderach

Rysunek 1.7.

W tym oknie możesz otworzyć swój rysunek, a także odnaleźć plik z innego folderu

Dostosowanie interfejsu do własnych potrzeb Zapewne po utworzeniu pierwszego rysunku rzucił Ci się w oczy czarny obszar roboczy. Wielu projektantów nie lubi takiej kolorystyki, dlatego też sposoby zmiany wyglądu ekranu omówię w pierwszym rozdziale. By zmienić kolor obszaru rysunku, należy w menu rozwijanym Narzędzia wybrać pozycję Opcje, a w nowo otworzonym oknie zakładkę Ekran (rysunek 1.8). Następnie naciśnij przycisk Kolory, by otworzyć okno umożliwiające zmianę barw. Po wybraniu odpowiedniej barwy w rozwijanym menu Kolory: potwierdź zmiany przyciskiem Zastosuj i zamknij. Na koniec zamknij okno Opcje. Podobnie jak w innych programach, także w AutoCAD-zie 2000 można zmieniać kształt i rozmieszczenia pasków narzędzi (rysunek 1.9). Możliwe jest także usuwanie zbędnych pasków a także przesuwanie ich na inne pozycje. Gdy klikniemy prawym przyciskiem myszy któryś z pasków, rozwija się menu podręczne z gotowymi układami pasków.

AutoCAD 2000 PL Ćwiczenia praktyczne

12 Rysunek 1.8.

Zmiana wyglądu obszaru rysunku

Zakładka Ekran. Zapoznaj się z innymi

Widok po zmianie koloru

Przycisk do otwarcia menu Opcje koloru

Jeśli kursor wydaje się zbyt mały, powiększ go Przyciskiem tym potwierdzasz wprowadzone zmiany

Rysunek 1.9.

Możliwości edycji pasków narzędzi 4

Niektóre przyciski z paska Standard (z małym trój kącikiem w rogu) rozwijają się, gdy zatrzymamy na nim kursor i przytrzymamy chwilę lewy przycisk myszy

Tak wygląda pasek, gdy jest przemieszczany na inną pozycję

Sgj

Menu podręczne z różnymi szablonami pasków wraz z możliwością ich adaptacji

Zmiana kształtu paska. Zwróć uwagę na wygląd kursora. Lewy przycisk jest stale wciśnięty

Ćwiczenia 1. Dostosuj wygląd programu do swoich potrzeb. Wypróbuj możliwości kolorystyczne, jakie daje Ci program, zmień wielkość kursora, przemieść paski narzędzi na inne miejsca i zmień ich kształt. Spróbuj rozwinąć przycisk z paska Standard. Zwróć uwagę na to, że po chwili przytrzymania nieruchomo kursora nad przyciskiem, pojawia się etykieta z opisem jego funkcji. 2. Wyłącz, pasek Zmiana, a potem włącz go ponownie.

2 Podstawowe narzędzia ROZDZIAŁ

1. Lnia Abyś mógł narysować jakiś element graficzny, musisz najpierw wywołać narzędzie. Możesz zrobić to na trzy sposoby: 1. za pomocą menu rozwijanego Rysuj w którym wybierasz potrzebne Ci narzędzie, 2. za pomocą ikony na pasku Rysuj, 3. za pomocą okna poleceń (wpisz l i n i a lub skrót l) (rysunek 2.1). Okno poleceń w programie AutoCAD 2000 spełnia wiele funkcji: - wyświetla aktualnie aktywne polecenie, - pokazuje możliwe następne kroki, - dzięki niemu możemy edytować rysowany element, - wpisujemy w nim polecenia, skróty poleceń, współrzędne, a także właściwości obiektów, - odpowiadamy w nim na pytania dotyczące rysowanych obiektów. Rysunek 2.1.

Tutaj wpisz nazwę przyrządu lub też skrót

Metody wywołania narzędzia Linia

By dokładnie umieścić kursor w określonym miejscu, używamy współrzędnych wektorowych X i Y (Z w rysunkach 3D). Wartości współrzędnych wpisujemy w oknie poleceń (rysunek 2.2) oddzielając je przecinkiem. Polecenie Zamknij ukazujące się w oknie poleceń, automatycznie łączy punkt końcowy ostatnio narysowanej linii z początkowym pierwszej.

AutoCAD 2000 PL. Ćwiczenia praktyczne

14 Rysunek 2.2. Sposób określenia współrzędnych wektorowych

Polecenie, które mamy wykonać, by utworzyć element. Funkcja Cofaj powoduje anulowanie ostatniej utworzonej linii. By jej użyć (podobnie jak innych tego typu), należy wpisać wielką literę występującą w wyrazie tej funkcji (tutaj C) i nacisnąć klawisz Enter

Ćwiczenia 1. Otwórz swój rysunek i wybierz jednym ze sposobów narzędzie Linia. Narysuj linię, klikając raz w miejscu, gdzie chcesz umieścić początek linii i raz tam, gdzie będzie koniec. Anuluj polecenie klawiszem Esc. Zwróć uwagę na polecenia ukazujące się w oknie poleceń (rysunek 2.2) 2. Wybierz znów narzędzie i w ten sam sposób narysuj trzy linie. Za pomocą polecenia Zamknij połącz początek i koniec powstałej łamanej. Jeśli jeszcze nie wiesz, jak to zrobić, zobacz opis do rysunku 2.2. 3. Narysuj teraz element używając współrzędnych wektorowych podanych poniżej. Pamiętaj, że po podaniu każdej z par współrzędnych naciskamy klawisz Enter. Określ Określ Określ Określ Określ Określ Określ Określ Określ

pierwszy następny następny następny następny następny następny następny następny

punkt : 10,100 punkt lub [Cofaj]: 70,100 punkt lub [Cofaj]: 70,10 punkt lub [Zamknij/Cofaj] punkt lub [Zamknij/Cofaj] punkt lub [Zamknij/Cofaj] punkt lub [Zamknij/Cofaj] punkt lub [Zamknij/Cofaj] punkt lub [Zamknij/Cofaj]

220 ,240 200 ,240 87, 70 87, 117 10, 117

z

Jeśli poprawnie wypełniłeś wszystkie polecenia, to efektem działania powinien być rysunek przedstawiony poniżej. 4. Za pomocą narzędzia Linia narysuj kształt pokazany na rysunku 2.4. Skorzystaj z podanych danych.

Kilka słów o funkcji Pomoc kontekstowa Mam nadzieję, że nie miałeś problemów z wykonaniem powyższych ćwiczeń. Starałem się przedstawić polecenia krok po kroku w sposób jasny i bardzo szczegółowy. Jeśli jednak miałeś jakiekolwiek problemy z wykonaniem ćwiczenia, skorzystaj z pomocy kontekstowej, jaką oferuje Ci program AutoCAD 2000. Jeśli przy wykonywaniu danego polecenia naciśniesz klawisz F1 (lub przycisk przedstawiający znak zapytania znajdujący się na pasku Standard) to otworzy się okno dialogowe pomocy z opisem aktywnego narzędzia i sposobem jego używania (rysunek 2.5). Polecam stosowanie tej funkcji, ponieważ skraca ona czas szukania odpowiedzi na dane pytania

Rozdział 2.»Podstawowe narzędzia

15

Rysunek 2.3. Rysunek utworzony w ćwiczeniu nr 3

Rysunek 2.1 Rysunek utworzony narzędziem Linia

Ćwiczenie Uruchom okno dialogowe pomocy na temat narzędzia Linia i przeczytaj opis do funkcji Zamknij i Cofaj.

Rysunek 2.5. Okno pomocy programu AutoCAD 2000

AutoCAD 2000 PL. Ćwiczenia praktyczne

16

Zmiana rodzaju, koloru i grubości linii By zmienić kolor linii, należy otworzyć listę rozwijaną (rysunek 2.6) z paska Przybory zawierającą dostępną paletę kolorów i wybrać interesujący nas kolor. Od tego momentu każdy z nowo utworzonych elementów będzie rysowany wybranym kolorem. Jeśli jednak określony odcień lub barwa w dostępnej palecie nie występują, to w rozwiniętej liście należy wybrać pozycję Inny..., po chwili otworzy się okno dialogowe Wybierz kolor, w którym znajduje się 255 nowych kolorów i sześć odcieni szarości. Wybór ten na pewno spełni Twoje oczekiwania. Podobnie jest z wybieraniem rodzaju linii, jednak dostosowywanie zawartości listy rozwijanej przebiega w nieco inny sposób. Po wybraniu pozycji Inny... ukaże się okno dialogowe Menedżer rodzaju linii (rysunek 2.7), w którym widoczne są dostępne w liście rozwijanej rodzaje linii. By dodać nowy rodzaj, należy nacisnąć przycisk Wczytaj i z nowo otworzonego okna wybrać interesujący nas rodzaj linii, który będzie teraz dostępny w liście rozwijanej.

Rysunek 2.6.

Lista rozwijana z paletą kolorów oraz okno ustawień szerokości linii (po prawej)

Rysunek 2.7.

Dostosowywanie listy rozwijanej zawierającej rodzaje linii

Zaznacz tę opcję, by szerokości linii były wyświetlane Kolor biaty na jasnym tle będzie wyświetlany jako czarny.

Jeśli nie wiesz, jakich rodzajów linii użyłeś, ta opcja Ci w tym pomoże

Tymi przyciskami dostosowujesz swoją listę rozwijaną

Czytaj opis, ponieważ wygląd może być mylący

W tym polu pokazane są aktualnie dostępne rodzaje linii. Wybór możesz zwiększyć, klikając na przycisk Wczytaj Dostępne rodzaje linii w pliku acad.lin, które możesz wczytać do listy rozwijanej

l

Rozdział 2. i Podstawowe narzędzia Od tego, w jaki sposób wykorzystamy możliwości programu, zależeć będzie czytelność rysunku. Dlatego też nie wahaj się użyć linii różnych kolorów dla poszczególnych warstw lub też innych szerokości dla zróżnicowania starej i projektowanej konstrukcji. Zmiana szerokości linii przebiega podobnie jak zmiana koloru czy rodzaju, jednak by widoczne były różnice pomiędzy liniami o różnych szerokościach, należy zaznaczyć opcję Wyświetlanie szerokości linii w oknie dialogowym Ustawienia szerokości linii. Okno to otworzysz, klikając pozycję Szerokość linii..., znajdującą się w menu rozwijanym Format (rysunek 2.6). Jeśli uważasz, że różnice pomiędzy liniami o poszczególnych szerokościach nie są dostatecznie widoczne, to suwakiem Dopasuj skalę wyświetlania możesz różnice te zmienić według własnego uznania. Pamiętaj jednak, że im grubsza linia, tym wolniejsza regeneracja rysunku i praca programu. Zaleca się więc wyłączenie opcji Wyświetlanie szerokości linii dla wolniejszych komputerów.

Ćwiczenie Narysuj kopertę o bokach w stosunku 2:1, wykorzystując dostępne opcje zmiany szerokości, rodzaju i koloru linii. Rysunek 2.8.

Przykładowe wykonanie powyższego ćwiczenia. Z prawej ten sam rysunek widoczny z wyłączoną opcją Wyświetlanie szerokości linii.

2. Prosta Jak zapewne wiesz, prosta jest nieskończenie dużym zbiorem punktów. Przy projektowaniu używamy prostych głównie jako linii konstrukcyjnych. Program zapewnia nam funkcje łatwego narysowania prostej: - pionowej (określamy tylko jeden punkt) - poziomej (określamy tylko jeden punkt) - o odpowiednim kącie (określamy kąt i jeden punkt lub też element liniowy służący jako odniesienie do podanego kąta) - dwusiecznej (określamy wierzchołek kąta oraz jego ramiona) - równoległą odsuniętą o daną długość (określamy odległość wpisując jej wartość, lub posłużymy się dwoma punktami, z których pierwszy musi być obiektem liniowym) -

dowolnej

(określamy

dwa

punkty)

Dla przypomnienia, punkt możemyjokreślić za pomocą kursora, klikając w odpowiednie miejsce, lub też za pomocą współrzędnychwektorowych wpisywanych w okno poleceń.

18

AutoCAD 2000 PL Ćwiczenia praktyczne

Ćwiczenia 1. Za pomocą narzędzi Linia i Prosta narysuj rysunek zachowując określoną kolejność: • narysuj linię o współrzędnych początku 100,100 i końca 300,100, • narysuj drugą linię o współrzędnych początku 90,80 i końca 310,80, • wybierz narzędzie Prosta, następnie: - określ pierwszą współrzędną: O k r e ś l punkt lub [Poziom/pIon/Kąt/Dwusieczna/Odsuń]: 90,80

- określ drugą współrzędną: Określ punkt p r z e c h o d n i :

90,80

- anuluj polecenie (klawisz Esc), • w ten sam sposób narysuj drugą prostą o współrzędnych 310,80 oraz 300,100, • odsuń pierwszą prostą w lewo a drugą w prawo o 20 mm (jeśli nie wiesz, w jakich jednostkach pracujesz, otwórz podmenu Jednostki... znajdujące się w menu Format) w następujący sposób: - po wybraniu narzędzia Prosta wybierz polecenie Odsuń Określ punkt lub [Poziom/pIon/Kąt/Dwusieczna/Odsuń]: O

- następnie określ odległość o jaką chcesz odsunąć prostą (tutaj 20mm) Określ odległość odsunięcia lub [przez Punkt]: 20

- wybierz prostą, którą chcesz odsunąć klikając raz myszką; musi ona zawierać się w obszarze kursora (zwróć uwagę na jego kształt), jeśli dobrze wybrałeś prostą, zmieni ona styl z ciągłego na przerywany,

Rysunek 2.9. Zaznaczanie elementu przy wybranej funkcji Odsuń

Jeśli chcemy zaznaczyć interesujący nas element, musi on zawierać w obszarze kursora. Klikamy raz lewym przyciskiem myszy. Zaznaczony element zmienia styl.

- wybierz stronę, w którą ma być odsunięta prosta (z polecenia lewą) klikając raz lewym klawiszem myszy, Określ stronę odsunięcia:

- zaznacz kursorem drugą prostą Wybierz obiekt liniowy:

- kliknij po prawej jej stronie Określ stronę odsunięcia:

- anuluj polecenie,

Rozdział 2. Podstawowe narzędzia • utwórz pionową prostą przechodzącą przez punkt o współrzędnych 200,100 stosując się do poniższych poleceń: - wybierz ponownie narzędzie Prosta, a następnie polecenie Pion Określ punkt lub [Poziom/pIon/Kąt/Dwusieczna/Odsuń]: i - określ punkt, przez który prosta ma przechodzić (z polecenia 200,100) Określ punkt przechodni: 200,100 - anuluj polecenie • utwórz dwusieczną narysowanej pierwszej prostej i linii: - wybierz ponownie narzędzie Prosta, a następnie polecenie Dwusieczna, Określ punkt lub [Poziom/pIon/Kąt/Dwusieczna/Odsuń]: d - określ współrzędne wektorowe wierzchołka kąta (100,100) Określ wierzchołek kąta: 100,100 - określ współrzędne pierwszego ramiona kąta np. 200,300 Określ pierwsze ramię kata: 200,300 - określ współrzędne drugiego ramiona kąta, np. 300,100 Określ drugie ramię kata: 300,100 - anuluj polecenie • utwórz prostą prostopadłą do utworzonej dwusiecznej przechodzącą przez wierzchołek jej kąta: - wybierz ponownie narzędzie Prosta, a następnie polecenie Kąt Określ punkt lub [Poziom/pIon/Kat/Dwusieczna/Odsuń]: k - by narysować prostopadłą do jakiegokolwiek obiektu liniowego musimy ustalić kąt odniesienia jakim jest kąt tego obiektu. Mówiąc prościej tworzona prosta o kącie 90° będzie prostopadła do obiektu liniowego z którego pobraliśmy kąt odniesienia, zatem określmy ten kąt Podaj kąt p r o s t e j

(0)

lub [ o D n i e s i e n i e ] : d

- zaznacz dwusieczną klikając na nią raz lewym przyciskiem myszy Wybierz obiekt liniowy: - wpisz kąt, o jaki tworzona prosta ma być odchylona od prostej dwusiecznej (z polecenia 90°) Podaj

kąt p r o s t e j

(0) :

90

- określ przy pomocy współrzędnych wektorowych punkt, który tworzona prosta ma przeciąć (z polecenia 100,100) Określ punkt przechodni: 100,100 - anuluj polecenie. Jeśli dobrze wykonałeś wszystkie polecenia, to efektem Twojej pracy powinien być rysunek 2.10.

20

AutoCAD 2000 PL Ćwiczenia praktyczne 2. Wykonaj rysunek 2.11. Zastosuj się do podanych danych.

Rysunek 2.10.

Efekt pracy z ćwiczenia nr 1

Rysunek 2.11.

Rysunek do ćwiczenia nr 2

M

Dokładne określanie kursora w stosunku do elementów rysunku Jeśli chcesz umieścić kursor na przecięciu elementów lub też na końcu, nic prostszego. Skorzystaj z funkcji AutoSnap. Funkcja ta polega na śledzeniu lokalizacji kursora względem obiektu i „przyciąganiu" go w miejsce na elemencie lub rysunku określone w opcjach funkcji np. koniec elementu. By ją uaktywnić, wciśnij przycisk Obiekt (możesz też skorzystać z klawisza skrótu F3) znajdujący się na pasku stanu. Po pierwsze jednak, powinieneś dostosować opcje do swoich wymagań. W tym celu naciskając prawym przyciskiem myszy na ikonę Obiekt (rysunek 2.13)

Ćl

21

Rozdiiał 2.»Podstawowe narzędzia

rozwiń menu podręczne i wybierz pozycję Ustawienia, a następnie zakładkę Lokalizacja względem obiektu (rysunek 2.12). Przypatrz się możliwościom, jakie oferuje Ci ta funkcja. Wybierz wszystkie tryby lokalizacji względem obiektu. Rysunek 2.12. Wybór trybów lokalizacji

By poniższe tryby były aktywne, opcja ta musi być zaznaczona

Przy niektórych opcjach w nawiasach podane są klawisze skrótów. Korzystaj z nich, a zaoszczędzisz czas

By tryb był aktywny, musi być zaznaczony. Rysunek z lewej strony okienka zaznaczenia to • ikonka, w którą zmieni się kursor po osiągnięciu określonej pozycji Dodatkowe opcje, między innymi: . kształt, wielkość i kolor kursora Rysunek 2.13. Menu podręczne

Po ustawieniu opcji narysuj za pomocą narzędzia Linia łamaną i przy aktywnym poleceniu zbliż kursor do utworzonego elementu graficznego. W pewnym momencie kursor zostanie „przyciągnięty" do elementu, zmieni kształt, a gdy pozostawimy go nieruchomo przez chwilę, to po chwili pojawi się etykieta z opisaną pozycją kursora (rysunek 2.14).

Ćwiczenie —~ 1. Wykorzystując znane Ci już narzędzia i funkcję AutoSnap, narysuj podane niżej rysunki (rysunek 2.15). Zastosuj się do zamieszczonych danych.

22

AutoCAD 2000 PL Ćwiczenia praktyczne

Rysunek 2.14.

Działanie funkcji AutoSnap na danym elemencie graficznym Przesuwaj kursor powoli na utworzonej łamanej i wokót niej (przy aktywnym narzędziu). Zaobserwuj zmiany jego kształtu i „przyciągnięcia" do najbliższego punktu określonego w Ustawieniach funkcji AutoSnap

Rysunek 2.15.

Rysunek do ćwiczenia nr 1. Pamiętaj, żeby poruszać kursorem powoli. Radzą też zapamiętać kształt ikonek odpowiadający danemu trybowi, pozwoli to uniknąć pomyłek

Prostopadła do lini nr 1 przecinająca ją symetrycznie

Pionowa przecinająca symetrycznie element Łqczy koniec linii nr 2 i przedłużenie linii nr 1

Dokładne określanie kursora w stosunku do określonych współrzędnych [siatka) Siatka jest dwuwymiarowym zbiorem punktów, podobnym do papieru milimetrowego, o odstępach podanych w Ustawieniach rysunkowych. Przy aktywnej opcji Skok kursor porusza się po zdefiniowanych punktach, lecz niekoniecznie należących do siatki, ponieważ funkcja ta jest definiowana oddzielnie. By ustawić poszczególne parametry, należy wybrać opcję Ustawienia rysunkowe, a następnie zakładkę Skok i siatka. Najprostszym jednak sposobem jest kliknięcie prawym przyciskiem myszy jednego z przycisków Skok lub Siatka, znajdujących się na pasku stanu, i wybranie z menu podręcznego pozycji Ustawienia. Gdy otworzy się okno Ustawienia rysunkowe, w zakładce Skok i siatka zaznacz opcje Siatka tak i Skok tak. Analogicznie do tych poleceń jest wciśnięcie przycisków Skok i Siatka znajdujących się na pasku stanu. Ustaw odstępy skoku na 5 w obu osiach, a siatki na 10. Zatwierdź wprowadzone zmiany przyciskiem OK. Jak widzisz, kursor porusza się teraz skokowo w odstępach 5 jednostek, a punkty siatki rozmieszczone są w 10. Przy takich ustawieniach jest o wiele łatwiej narysować wiele elementów graficznych.

I

' • «

Rozdział 2. Podstawowe narzędzia

23

Ćwiczenia Używając znanych Ci już narzędzi graficznych oraz poleceń Siatka i Skok, wykonaj poniższe rysunki (rysunek 2.16). Skorzystaj z podanych danych. Rysunek 2.16.

Rysunki wykonane z pomocą poleceń Skok i Siatka

Dokładne określanie kursora w stosunku do określonych kątów [biegun) Jeśli chcemy narysować obiekt liniowy pod odpowiednim kątem względem współrzędnych wektorowych lub też innych elementów, możemy to zrobić w bardzo prosty sposób dzięki funkcji Śledzenie biegunowe. Aby ją uaktywnić, należy wcisnąć przycisk Biegun znajdujący się na pasku stanu. Po pierwsze, należy jednak ustawić kąt, jaki chcemy uzyskać, oraz inne opcje potrzebne do uzyskania oczekiwanego efektu. W tym celu otwórz okno dialogowe Ustawienia rysunkowe (tak jak w poprzednich poleceniach) i wybierz zakładkę Śledzenie biegunowe. W Ustawieniach kąta ustaw przyrost kąta na 30, zatwierdź zmiany. Zwróć uwagę, by opcja Śledzenie biegunowe Tak (F10) była zaznaczona, to samo uzyskasz wciskając przycisk Biegun. Teraz za pomocą narzędzia linia narysuj linię, stawiając pierwszy punkt, a następnie obróć kilka razy kursor wokół tego punktu. Zauważ, jak się on zachowuje, zwróć uwagę na etykiety opisujące aktualny kąt (rysunek 2.17). Rysunek 2.17.

Etykiety opisujące aktualny kąt

Pierwsza współrzędna określa długość elementu, druga zaś przyrost kąta

Śledzenie i funkcja Orto W programie AutoCAD 2000 istnieje możliwość określania przesunięcia kursora za pomocą myszy i jednej współrzędnej wektorowej. Daje ją nam funkcja Śledzenie (F11), która określa kierunek ostatniego elementu, następnie w oknie poleceń wpisujemy jego długość. Dodatkową funkcją pomocną przy rysowaniu jest tryb rysowania w pionie i w poziomie. Gdy wciśniesz przycisk Orto (F8), znajdujący się na pasku stanu, możesz rysować lub przesuwać elementy tylko wzdłuż wektorów (rysunek 2.18).

L

AutoCAD 2000 PL. Ćwiczenia praktyczne

24 Rysunek 2.18. Działanie funkcji Orto

Ćwiczenia 1. Korzystając z funkcji Śledzenie biegunowe, Śledzenie i Orto oraz z dostępnych narzędzi wykonaj rysunek stosując się do poniższych kroków. •Wybierz narzędzie Linia. Określ pierwszy punkt: 80,60 • Uaktywnij funkcje Śledzenie i Orto, następnie przesuń kursor w prawo i wpisz: O k r e ś l n a s t ę p n y punkt lub

[ C o f a j ] : 100

• Wyłącz funkcję Orto, a uaktywnij Śledzenie biegunowe z ustawionym przyrostem kąta na 30. Ustaw kursor tak, by przyrost wynosił 30° i wpisz: Określ następny punkt lub [Cofaj]: 50 • Ustaw kursor tak, by przyrost wynosił 330° i wpisz: Określ następny punkt lub

[Zamknij/Cofaj]:

50

-

• Włącz funkcję Orto i przesuń kursor w prawo, wpisz: Określ następny punkt lub

[Zamknij/Cofaj]:

• Przesuń kursor w górę, następnie wpisz: Określ następny punkt lub [Zamknij/Cofaj]:

50

100

• Przesuń kursor w lewo i wpisz: Określ następny punkt lub

[Zamknij/Cofaj]:

50

• Wyłącz funkcję Orto, a uaktywnij Biegun, ustaw kursor tak, by przyrost kąta wynosił 150°, wpisz: Określ następny punkt lub 50

[Zamknij/Cofaj]:

• Ustaw kursor tak, by przyrost kąta wynosił 210°, wpisz: Określ następny punkt lub

[Zamknij/Cofaj]:

50

• Włącz funkcję Orto, następnie wpisz: Określ następny punkt lub

[Zamknij/Cofaj]:

100

[Zamknij/Cofaj]:

z

• Zamknij element. Określ następny punkt lub

Jeśli w czasie wykonywania ćwiczenia anulowałeś narzędzie Linia, to polecenie Zamknij połączy ostatni punkt łamanej z pierwszym postawionym po ponownym wybraniu tego narzędzia.

I

Rozdział 2.• Podstawowe narzędzia

25

Jeśli poprawnie wypełniłeś wszystkie polecenia, to efektem powinien być rysunek przedstawiony poniżej (rysunek 2.19). Rysunek 2.19.

Efekt pracy z ćwiczenia nr 1

2. Jeśli sprawnie poradziłeś sobie z poprzednim ćwiczeniem, to myślę, że nie będziesz miał problemów z wykonaniem następnego rysunku (rysunek 2.20). Rysunek 2.20.

Rysunek do ćwiczenia nr 2

3. Multilinia Multilinia jest narzędziem, które umożliwia narysowanie wielu równoległych linii (od 1 do 16) jednocześnie. Przyrząd ten bardzo ułatwia wykonanie takich elementów jak ściany budynków czy ramy okienne. By go wywołać, należy kliknąć ikonę przedstawiającą równoległe linie na pasku narzędzi Rysuj. Można też wpisać w oknie poleceń wyraz mlinia lub ml. Po uaktywnieniu narzędzia Multilinia mamy do dyspozycji opcje: Wyrównanie, Skala i Styl. Za pomocą pierwszej ustawiamy pozycję kursora przy rysowaniu (rysunek 2.21), druga opcja służy do określenia odstępu pomiędzy poszczególnymi liniami, a trzecia do wybrania stylu, którym chcesz się posługiwać. Możesz utworzyć swój własny styl, posługując się opcjami dostępnymi w oknie Style multilinii, uruchamiane przez kliknięcie pozycji o tej samej nazwie, znajdującej się w menu rozwijanym Format.

AutoCAD 2000 PL Ćwiczenia praktyczne

26 Rysunek 2.21.

Wyrównanie — Góra

Wyrównanie - Zero

Wyrównanie - Dół

Różne rodzaje wyrównania. Zwróć uwagą na pozycją kursora

Ćwiczenia 1. Uruchom polecenie Multilinia i wykonuj poniższe polecenia: Określ punkt początkowy lub [Wyrównanie/skaLa/sTyl]: w Podaj tryb wyrównania [Góra/Zero/Dół]: d Określ punkt początkowy lub [Wyrównanie/skaLa/sTyl]: 1 Podaj skalę m u l t i l i n i i : 10 Określ punkt początkowy lub [Wyrównanie/skaLa/sTyl]: 100,100 Określ następny punkt: 130,100 Określ następny punkt lub [Cofaj]: 160,160 Określ następny punkt lub [Zamknij/Cofaj]: 220,160 Określ następny punkt lub [Zamknij/Cofaj]: 250,100 Określ następny punkt lub [Zamknij/Cofaj]: 280,100 Określ następny punkt lub [Zamknij/Cofaj]: 280,0 Określ następny punkt lub [Zamknij/Cofaj]: 100,0 Określ następny punkt lub [Zamknij/Cofaj]: z Efektem wykonania poleceń powinien być rysunek 2.21. Zmiany w wyrównaniu i skali, które wprowadziłeś, zostały zapamiętane w dokumencie i nie musisz wprowadzać ich ponownie po wybraniu narzędzia. Ten sam efekt możemy uzyskać, stosując współrzędne względne, które są bardzo pomocne, jeśli znamy jeden punkt elementu i jego wymiary. Podczas konstruowania obiektu punkt początkowy określają współrzędne bezwzględne, a względne położenie kolejnych punktów w stosunku do poprzednich. Poprzedzane są zawsze znakiem @ (małpa).

Rysunek 2.22.

Ten sam rysunek wykonany za pomocą współrzędnych bezwzględnych i względnych

2. Zaznacz teraz wszystkie obiekty i wykasuj (klawisz Del). Wybierz narzędzie Multilinia i zastosuj się do podanych poleceń. Określ punkt początkowy lub [Wyrównanie/skaLa/sTyl] Określ następny punkt: @30,0 Określ następny punkt lub [Cofaj]: @30,60 Określ następny punkt lub [Zamknij/Cofaj]: @60,0 Określ następny punkt lub [Zamknij/Cofaj]: S30,-60 Określ następny punkt lub [Zamknij/Cofaj]: @30,0

100,100

Rozdział 2. Podstawowe narzędzia

27

Określ następny punkt lub [Zamknij/Cofaj]: 80,-100 Określ następny punkt lub [Zamknij/Cofaj]: @-180,0 Określ następny punkt lub [Zamknij/Cofaj]: z

Efektem powinien być rysunek z ćwiczenia nr 1. Jeśli stosujesz przy wpisywaniu miar kątów współrzędne względne, to wartości kątów należy poprzedzać znakiem wybranie z menu rozwijanego Rysuj pozycji Tekst, a następnie Wiele wierszy..., I wpisanie w linii poleceń wyrazu wtekst (w lub wt), I naciśnięcie przycisku Paragraf na pasku Rysuj. Po wybraniu narzędzia Tekst wielowierszowy w pasku poleceń wyświetlony zostanie aktualny styl oraz wysokość tekstu, a także polecenie zachęcające do utworzenia pola tekstowego. Dopasuj jego wymiary tak, by zmieściła się w nim cała treść, którą chcesz napisać (rysunek 4.2). Po chwili ukaże się okno dialogowe Edytor tekstu wielowierszowego, w którym możesz wykonać wszystkie operacje dotyczące edycji oraz formatowania tekstu (rysunek 4.3).

Ćwiczenia 1. Wybierz narzędzie Tekst wielowierszowy, następnie określ narożniki pola tekstowego tak, by jego szerokość wynosiła l00mm. Po ukazaniu się okna dialogowego zmień czcionkę z aktualnej na Arial CE, a wysokość tekstu na 3. W polu edycji tekstu wpisz zdanie: „To jest mój tekst przeznaczony do edycji". Naciśnij klawisz Enter, następnie zmień wysokość czcionki na 5 i wpisz zdanie: „Tekst większy o 2mm". Naciśnij ponownie klawisz Enter i zmień czcionkę na Times New Roman CE, a wysokość na 8. Wyróżnij zdanie kursywą oraz pogrubieniem czcionki. Napisz: „Zmiana na wysokości na 8mm". Zatwierdź tekst przyciskiem OK. 2. Narysuj kwadrat o boku l00mm, następnie opisz wszystkie jego boki jak to przedstawiono na rysunku 4.5. Wpisany tekst można zmieniać narzędziami edycji, jak przedstawiono w poprzednim rozdziale. Obracając pola z tekstem, skorzystaj ze skrótu, jakim jest menu podręczne. Wykorzystaj narzędzia Przesuń oraz Obrót.

AutoCAD 2000 PL Ćwiczenia praktyczne

88 Rysunek 4.3. Okno dialogowe Edytor tekstu wielowierszowego.

Rysunek 4.4. Przykład użycia narzędzia Tekst wielowierszowy z wewnętrznym formatowaniem.

Lista czcionek

Wysokość Wyróżnienia czcionki czcionek

Kolor czcionki

Dodatkowe symbole

Tak było zaznaczone pole tekstowe

Rysunek 4.5. Przykład użycia narzędzia Tekst wielowierszowy

3. Napisz prosty tekst z użyciem symboli: 0, ±, ° oraz %. Znajdziesz je naciskając przycisk Symbol, który znajduje się w prawym górnym rogu okna edytora tekstu wielowierszowego.

Rozdział 4.»Tekst

89

3. Edycja i formatowanie tekstu Na pewno nieraz tworzyłeś wiele podobnych rysunków w oparciu o pewien szablon, w którym dokonywałeś drobnych zmian zarówno w tekście, jak i rysunku, komputer do takiego zadania jest wymarzonym narzędziem. Program AutoCAD 2000 jest idealnym programem do tego typu prac, a wykonywanie ich jest maksymalnie uproszczone. By wprowadzić zmiany w istniejącym elemencie tekstowym, wystarczy go zaznaczyć i kliknąć nań prawym przyciskiem myszy, następnie z menu podręcznego należy wybrać opcję Edycja tekstu wielowierszowego... lub Edycja tekstu... (pozycja będzie się zmieniać w zależności od tego, czy edytowany tekst będzie wielo- czy jednowierszowy) (rysunek 4.6).

Rysunek 4.6.

Edycja tekstu jednoi wielowierszowego

Inną możliwością edycji jest wybranie pozycji Tekst... z menu rozwijanego Zmiana, następnie kliknięcie na tekst, który chcemy zmienić. Edytor tekstu jednowierszowego jest bardzo ubogi w dodatkowe opcje, właściwie można w nim dokonywać zmiany tylko w treści. Inaczej przedstawia się edytor tekstu wielowierszowego, który jest wyposażony w szereg opcji dotyczących edycji i formatowania tekstu.

Ćwiczenia 1. Korzystając z narzędzia Tekst wielowierszowy napisz: „Tekst wielowierszowy przeznaczony do edycji"., następnie poddaj zdanie edycji. Po ukazaniu się okna dialogowego z napisanym wcześniej zdaniem, zwiększ wysokość tekstu o 3mm oraz zmień końcówkę „...przeznaczony do edycji", na „...po edycji". Potwierdź zmiany przyciskiem OK. 2. Wykorzystując narzędzie Tekst jednowierszowy napisz: „Tekst jednowierszowy przeznaczony do edycji"., następnie poddaj zdanie edycji. Po ukazaniu się okna dialogowego z napisanym wcześniej zdaniem zmień końcówkę „...przeznaczony do edycji. na „...po edycji". Potwierdź zmiany przyciskiem OK. 3. Do wykonania tego zadania wykorzystaj zdanie utworzone w ćwiczeniu nr 1, które poddaj edycji wyróżniając je kursywą oraz pogrubieniem. Pamiętaj, że gdy formatujesz tekst w edytorze należy go najpierw zaznaczyć (rysunek 4.7). Zatwierdź wprowadzone zmiany.

90

AutoCAD 2000 PL Ćwiczenia praktyczne

Rysunek 4.7. Formatowanie tekstu wielowierszowego

4. Cechy tekstu Pojęcie cechy tekstu kryje w sobie kilka podstawowych zagadnień: Styl, Wyrównanie, Szerokość oraz Obrót. Wymienione opcje znajdują się w oknie dialogowym Edytor tekstu wielowierszowego przy odsłoniętej zakładce Cechy (rysunek 4.8). W ćwiczeniach postaram się nieco naświetlić to zagadnienie, na tyle jednak, na ile pozwala mi objętość książeczki. Rysunek 4.8. Opcje dostępne w zakładce Cechy

Aktualnie obowiązujący styl tekstu

Wyrównanie tekstu oraz kierunek jego wpisywania

Szerokość pola tekstowego, Pamiętaj, że tylko ona ma decydujący wpływ na układ tekstu

Styl tekstu zawiera podstawowe informacje określające czcionkę takie jak: nazwa i styl, wysokość oraz zastosowane efekty. Dane te wykorzystywane są przez program przy każdej edycji tekstu. W ćwiczeniach nr 3 i 4 dowiesz się, jak utworzyć własny styl i dokonywać zmiany w istniejącym. Ćwiczenia 1. Korzystając z narzędzia Tekst wielowierszowy i wzorując się na ćwiczeniu nr 1 z poprzedniego tematu, napisz: „Tekst wielowierszowy po edycji", następnie poddaj zdanie edycji. Po ukazaniu się okna dialogowego z napisanym wcześniej zdaniem, wybierz zakładkę Cechy. Przyjrzyj się uważnie możliwościom, jakie oferuje Ci program. Zmień aktualne Wyrównanie na CS, czyli Centrum Symetr, zobacz, jakie zmiany zaszły w układzie tekstu. Ustaw obrót tekstu na 45° i zatwierdź zmiany przyciskiem OK.

Rozdział 4. Tekst Rysunek 4.9.

Przykładowa zmiana cech tekstu

2. Ponownie poddaj edycji tekst z poprzedniego ćwiczenia i wybierz zakładkę Cechy. Dobierz szerokość pola tekstowego tak, by wszystkie wyrazy zdania zmieściły się w jednym wersie. Potwierdź zmiany przyciskiem OK. Podobnie zmień szerokość pola, w każdym wersie znalazł się tylko jeden wyraz. Rysunek 4.10. Wpływ zmiany szerokości pola tekstowego na układ wyrazów

3. Z menu rozwijanego Format wybierz pozycję Styl tekstu..., po chwili otworzy się okno dialogowe (rysunek 4.11). W polu Nazwa stylu znajduje się lista rozwijana z aktualnie utworzonymi stylami, wybierz styl Standard. Niżej jest druga lista, w której możesz dokonać wyboru odpowiedniej czcionki dla aktualnego stylu, wybierz Arial CE. Zatwierdź zmiany przyciskiem Zastosuj. Od tej pory wybierając styl Standard automatycznie aktywną czcionką zostanie Arial CE. 4. Otwórz okno dialogowe Styl tekstu..., następnie naciśnij przycisk Nowy..., znajdujący się w polu Nazwa stylu. Otworzy się nowe okienko, w którym wpisz nazwę nowego stylu (rysunek 4.11), zatwierdź ją przyciskiem OK. Wpisana nazwa ta ukaże się w polu Nazwa stylu, następnie zmień ustawienia czcionki tak, by aktywną była Arial CE, a jej wysokość wynosiła 6. Naciśnij przyciski Zastosuj i Zamknij.

Rysunek 4.11.

Wybór aktualnego stylu

Tworzenie nowego stylu tekstu oraz zmianajuż istniejącego

Przyciski edycji nazwy stylu

Przycisk potwierdzania zmian

Nazwa nowego stylu. W praktyce najlepiej jest, gdy zawiera podstawowe informacje takie jak nazwa czy wysokość czcionki

Dodatkowe opcje umożliwiające zmianę wyglądu pisanego tekstu

AutoCAD 2000 PL Ćwiczenia praktyczne

92

5. Uaktywnij narzędzie Tekst wielowierszowy i utwórz pole tekstowe. Zauważ, że w oknie edytora cechy czcionki są takie same, jak w nowo utworzonym stylu. Możesz przełączać pomiędzy poszczególnymi stylami otwierając zakładkę Cechy i korzystając z listy rozwijanej Styl. Napisz zdanie: „Zmiana stylu", i potwierdź przyciskiem OK. 6. Utwórz nowy styl tekstu, który będzie określał właściwości: Nazwa czcionki - Times New Roman CE, Wysokość - 10, Styl czcionki - Pogrubiony, Efekty - odwrócony.

Ćwiczenia podsumowujące 1. Napisz poniższe teksty uwzględniając podane wytyczne. Do wykonania wszystkich opisów użyto czcionki Arial CE o wysokości 6mm. Utworzony okrąg jest średnicy 80-ciu mm. Wykorzystaj narzędzie edycji Kopiuj. Środek pola tekstowego zdania: „Wyrównanie Centrum Symetr" pokrywa się ze środkiem okręgu. Linia tekstu stycza do okręgu.

Rysunek 4.12.

Rysunek podsumowujący nr 1 Wyrównanie Centrum Symetr

2. Napisz poniższe zdania, korzystając raz z narzędzia Tekst wielowierszowy. Czcionka Italie nie posiada polskich znaków graficznych, dlatego też w niektórych przypadkach używaj liter zastępczych np. zamiast ó napisz o. Rysunek 4.13.

Rysunek podsumowujący nr 2

3. Wstaw podany tekst do rysunku. Przed wykonaniem napisu utwórz nowy styl tekstu, który będzie zawierał informacje o czcionce. Wykorzystaj opcję Wyrównanie znajdującą się w zakładce Cechy. Rysunek 4.14.

Rysunek podsumowujący nr 3

Zastosowano czcionkę Times New Roman CE wyróżnioną pogrubieniem oraz kursywą. Tekst jest wyrównany do prawego - dolnego rogu.

ROZDZIAŁ 5.

Wymiarowanie Wymiar jest rodzajem informacji tekstowo - graficznej, dzięki której dowiadujemy się o niektórych właściwościach rysowanego przedmiotu: rozmiarach, odległości, kącie itp. Wymiarowanie zazwyczaj nie sprawia projektantom wielu trudności, a dzięki pomysłowości twórców programu AutoCAD 2000 w praktyce staje się bardzo proste.

1.Czynnościwstępne Przed rozpoczęciem wymiarowania należy przygotować Interfejs programu, by praca była jak najwygodniejsza. Po pierwsze, należy włączyć pasek narzędzi Wymiar. Znajdziesz go w menu podręcznym, które ukaże Ci się, gdy klikniesz prawym przyciskiem myszy na istniejący pasek narzędzi (rysunek 5.1). Umieść nowy pasek narzędzi w miejscu, gdzie będzie najłatwiej dostępny.

2. Menedżer stylów wymiarowania W oknie menedżera stylów można wybrać jeden z dostępnych stylów wymiarowania, a także utworzyć nowy lub zmodyfikować istniejący. Okno menedżer a można otworzyć poprzez: • kliknięcie przycisku Styl wymiarowania, który znajduje się na pasku narzędzi Wymiar, • wybranie pozycji Styl wymiarowania... z menu rozwijanego Format, • wpisanie litery p w linii poleceń.

AutoCAD 2000 PL Ćwiczenia praktyczne

94

By wygląd i styl wymiarów przedstawionych w książeczce nie różnił się od tego na Twoim monitorze należy odpowiednio zmodyfikować styl wymiarowania.

Rysunek 5.2.

Okna dialogowe Menedżer stylów wymiarowania oraz Utwórz nowy styl wymiarowania

Aktualnie dostępne style wymiarowania

Przyciski menadżera stylów

Ćwiczenia Otwórz okno dialogowe Menedżer stylów wymiarowania, następnie, by utworzyć własny styl naciśnij przycisk Nowy. Po tej czynności otworzy się następne okno (rysunek 5.2), w którym wpisz nazwę nowego stylu, a w liście rozwijanej Rozpocznij z: wybierz aktualnie dostępny styl (tutaj ISO-25). Potwierdź zmiany przyciskiem Kontynuuj, w następstwie tej czynności otworzone okna zostaną automatycznie zamknięte, a otworzy się okno Nowy styl wymiarowania: NAZWA STYLU z aktywną zakładką Linie i strzałki. Znajdują się tu opcje dotyczące wyglądu oraz stylu linii i grotów. Ustaw wszystkie tak jak przedstawiono na rysunku 5.3, zaobserwuj zmiany w polu podglądu stylu.

95

Rozdział 5.1 Wymiarowanie Rysunek 5.3.

Opcje dostępne w zakładce Linie i strzałki

Opcje dotyczące linii wymiarowych

Podgląd aktualnego stylu

K

Listy rozwijane z różnymi typami zakończeń linii wymiarowych Przejdź teraz do zakładki Tekst, następnie sprawdź zgodność następujących ustawień: Styl tekstu - Standard oraz Dopasowanie tekstu - Zgodne z linią wymiarową. W zakładce Dopasowanie wybierz opcję Skala globalna: 1, która znajduje się w polu Skala elementów wymiaru. Potwierdź wszystkie wprowadzone zmiany przyciskiem OK. Ponownie ukaże się okno menedżera stylów, następnie w polu Style: zaznacz nowo utworzony styl i kliknij przycisk Ustal aktualnym. Zamknij okno. W ten sposób utworzyłeś i zmodyfikowałeś swój własny styl. Jeśli chciałbyś dokonać w nim zmian to w oknie menedżera wybierz przycisk Nadpisz... i wprowadź nowe ustawienia. Wszystkie zmiany zostaną wyróżnione w opisie stylu (rysunek 5.2).

3. Narzędzia wymiarowania Do zwymiarowania określonych detali używamy poszczególnych narzędzi, w zależności od rodzaju elementów oraz sposobu wymiarowania. Interesujące nas narzędzia wybieramy z menu rozwijanego Wymiary lub paska narzędzi Wymiar.

96

AutoCAD 2000 PL Ćwiczenia praktyczne

Ćwiczenia 1. Utwórz prostokąt o szerokości 30mm i wysokości 10mm. Wybierz z paska narzędzi Wymiar narzędzie Wymiar liniowy i postępuj zgodnie z poleceniami: Określ początek pierwszej pomocniczej l i n i i wymiarowej lub : Kliknij myszką w górnym rogu prostokąta lub podaj jego współrzędne. Określ początek drugiej pomocniczej l i n i i wymiarowej : Kliknij myszką w drugim górnym rogu prostokąta lub podaj jego współrzędne. Określ położenie l i n i i wymiarowej lub [Wtekst/Tekst/Poziomo/pIonowo/ obrócony]: Określ położenie linii tak, by znajdowała się w odległości 3mm od krawędzi prostokąta. Ponownie wybierz narzędzie Wymiar liniowy, następnie: Określ początek pierwszej pomocniczej l i n i i wymiarowej lub : Kliknij myszką w górnym rogu prostokąta lub podaj jego współrzędne. Określ początek drugiej pomocniczej l i n i i wymiarowej: Kliknij myszką w dolnym rogu prostokąta po tej samej stronie co poprzednio lub podaj jego współrzędne. Określ położenie linii wymiarowej lub [Wtekst/Tekst/Poziomo/pIonowo/ obrócony] : Określ położenie linii tak, by znajdowała się w odległości 5mm od krawędzi prostokąta, a jednocześnie w jego polu.

Rysunek 5.4. Rysunek

uzyskany

w ćwiczeniu nr 1

Początek linii pomocniczej

Jak widzisz, narzędzie Wymiar liniowy umożliwia zwymiarowanie odległości pomiędzy dwoma punktami umieszczonymi równolegle do osi X lub Y. 2. Utwórz figurę korzystając ze współrzędnych przedstawionych na rysunku 5.5. Wybierz z paska narzędzi Wymiar narzędzie Wymiar liniowy i postępuj zgodnie z poleceniami: Określ początek pierwszej pomocniczej linii wymiarowej lub : 140,40 Określ początek drugiej pomocniczej l i n i i wymiarowej: 160,40 Określ położenie l i n i i wymiarowej lub [Wtekst/Tekst/Poziomo/pIonowo/ obrócony]: 155,35 lub kliknij 5mm pod wymiarowaną krawędzią. Ponownie wybierz narzędzie Wymiar liniowy, następnie: Określ początek pierwszej pomocniczej linii wymiarowej lub : 160,40 Określ początek drugiej pomocniczej linii wymiarowej: 190,60 Określ położenie linii wymiarowej lub [Wtekst/Tekst/Poziomo/pIonowo/ Obrócony]: o

97

Rozdział 5. Wymiarowanie Określ kąt l i n i i wymiarowej : 34 [Wtekst/Tekst/Poziomo/pIonowo/Obrócony] : 170,40 lub kliknij W odległości 5mm od wymiarowanej krawędzi. Jednak wymiarowanie linii pochyłych nie jest tak kłopotliwe, jeśli użyjemy narzędzia Wymiar normalny. Wybierz narzędzie Wymiar normalny i zastosuj się do poniższych poleceń: Określ początek pierwszej pomocniczej l i n i i wymiarowej lub : 190,60 Określ początek drugiej pomocniczej l i n i i wymiarowej: 170,70 Określ położenie l i n i i wymiarowej lub [Wtekst/Tekst/Kat]: 180,70 lub kliknij w odległości 5mm od wymiarowanej krawędzi. Wybierz z paska narzędzi Wymiar narzędzie Wymiar liniowy i następnie: Określ początek pierwszej pomocniczej l i n i i wymiarowej lub : 140,70 Określ początek drugiej pomocniczej l i n i i wymiarowej: 160,60 Określ położenie l i n i i wymiarowej lub [Wtekst/Tekst/Poziomo/pIonowo/ obrócony]: 135,65 lub kliknij w odległości 5mm od narożnika figury. Narzędzie Wymiar normalny umożliwia Ci szybkie zwymiarowanie elementów pochyłych, ponieważ kąt nachylenia linii wymiarowej ustalany jest automatycznie przy określaniu początków pomocniczych linii. Rysunek 5.5. Rysunek uzyskany w ćwiczeniu nr 2

140,70

190,60

140,40 3. Utwórz figurę, postępując według poleceń: Wybierz narzędzie Łuk i następnie: Określ punkt początkowy łuku lub [śrOdek]: o Określ środek łuku: 150,50 Określ punkt początkowy łuku: 150,30 Określ punkt końcowy łuku lub [Kąt/cięciwa] : k Określ kąt rozwarcia łuku: 180 Następnie wybierz narzędzie Linia: Określ pierwszy punkt: 150,70 Określ następny punkt lub [Cofaj]: 130,90 Określ następny punkt lub [Cofaj]: 210,90

98

AutoCAD 2000 PL Ćwiczenia praktyczne Wybierz narzędzie Łuk i następnie: Określ Określ Określ Określ

punkt początkowy łuku lub [środek]: o środek łuku: 230,90 punkt początkowy łuku: 210,90 punkt końcowy łuku lub [Kąt/cięciwą]: k

Określ kąt rozwarcia łuku: 90

Wybierz ponownie narzędzie Linia, następnie następnie: Określ pierwszy punkt: 230,70 Określ następny punkt lub [Cofaj]: 240,20

Wybierz narzędzie Łuk i: Określ Określ Określ Określ

punkt początkowy łuku lub [śrOdek]: o środek łuku: 250,10 punkt początkowy łuku: 240,20 punkt końcowy łuku lub [Kąt/cięciwa]: k

Określ kąt rozwarcia łuku: 45

Ponownie wybierz narzędzie Linia, następnie: Określ pierwszy punkt: 150,30 Określ następny punkt lub [Cofaj]: 160,10

określ następny punkt lub [Cofaj]: Korzystając z opcji Obiekt wybierz punkt końcowy linii na końcu ostatnio utworzonego łuku. Uaktywnij narzędzie Promień znajdujące się na pasku narzędzi Wymiar i następnie: wybierz łuk lub okrąg: Zaznacz łuk o kącie rozwarcia równym 180°. Określ położenie l i n i i wymiarowej lub [Wtekst/Tekst/Kąt]: Określ

położenie w taki sposób, by linia wymiarowa znajdowała się wewnątrz łuku. Jednocześnie przypatrz się, jaki przyjmie kształt, gdy kursor znajdzie się po zewnętrznej stronie łuku.

Ponownie wybierz narzędzie Promień i w taki sam sposób zwymiaruj łuk o kącie rozwarcia równym 90°. Uaktywnij narzędzie Średnica, następnie: wybierz łuk lub okrąg: Zaznacz łuk o kącie rozwarcia równym 45°. Określ położenie l i n i i wymiarowej lub [Wtekst/Tekst/Kąt] : Określ

położenie w taki sposób, by część linii wymiarowej znalazła się po zewnętrznej stronie łuku. Sposób, w jaki określiłeś promień i średnicę łuków może posłużyć Ci do zwymiarowania okręgów. Wybierz narzędzie Wymiar kątowy i następnie: Wybierz kąt, okrąg, linię lub : Zaznacz łuk

o kącie rozwarcia równym 180°.

Określ położenie łuku wymiarowego (Wtekst/Tekst/Kąt): Wybierz położenie

w taki sposób, by linie wymiarowe znalazły się po wewnętrznej stronie łuku i nie przecinały się z żadną inną. Jeśli masz z tym problemy, to wpisz: 135,50.

1

Rozdział 5. Wymiarowanie Ponownie uaktywnij narzędzie Wymiar kątowy i: Wybierz kąt, okrąg, l i n i ę lub : Zaznacz prawą krawędź elementu. wybierz drugą l i n i ę : Zaznacz dolną krawędź elementu. Określ położenie luku wymiarowego (Wtekst/Tekst/Kąt) : Wybierz położenie w taki sposób, by linie wymiarowe znalazły się wewnątrz wymiarowanego kąta ostrego i nie przecinały się z innymi. Ponownie uaktywnij narzędzie Wymiar kątowy, następnie: Wybierz kąt, okrąg, l i n i ę lub : Zaznacz dolną krawędź elementu. wybierz drugą l i n i ę : Zaznacz lewą sąsiadującą krawędź elementu. Określ położenie łuku wymiarowego (Wtekst/Tekst/Kąt): Wybierz położenie w taki sposób, by linie wymiarowe znalazły się po stronie kąta rozwartego. Zwymiaruj pozostały kąt oraz krawędzie.

Rysunek 5.6.

Rysunek uzyskany w ćwiczeniu nr 3

i. Utwórz figurę, postępując według poleceń: Wybierz narzędzie Prostokąt i następnie: Określ pierwszy narożnik lub [Fazuj/Poziom/Zaokrągl/Grubość/Szerokość/]: 150,70 Określ kolejny narożnik: 200,50 Powtarzając wybór narzędzia, narysuj dodatkowo dwa prostokąty o narożnikach określonych współrzędnymi: • 190,60-200,50 • 170,50-180,30. Uaktywnij narzędzie Szybkie wymiarowanie, które znajduje się na pasku narzędzi Wymiar, następnie: Wybierz geometrię do wymiarowania: Zaznacz Utworzoną figurę. Potwierdź wybór prawym przyciskiem myszy.

99

100

AutoCAD 2000 PL Ćwiczenia praktyczne Określ położenie linii wymiarowej lub [Szeregowy/Piętrowy/odBazy/ Współrzędne/ /pRomień/śreDnica/punktOdniesienia/Edycja] :

Umieść linie wymiarowe po prawej stronie figury w odległości 10mm. Korzystając z prawego przycisku myszy, otwórz menu podręczne i wybierz pozycję Powtórz Szybkie wymiarowanie, następnie: wybierz geometrię do wymiarowania: Zaznacz utworzoną figurę. Potwierdź wybór prawym przyciskiem myszy. Określ położenie l i n i i wymiarowej lub [Szeregowy/Piętrowy/odBazy/ Współrzędne/ /pRomień/śreDnica/punktOdniesienia/Edycja] :

Umieść linie wymiarowe w odległości lOmm nad figurą.

Pamiętaj, że jeśli zaznaczysz także aktualne wymiary, to zostaną one zastąpione nowymi. Jeśli chcesz dowiedzieć się czegoś więcej o opcjach dostępnych w narzędziu Szybkie wymiarowanie, po jego uaktywnieniu naciśnij klawisz F1.

Rysunek 5.7.

Rysunek uzyskany w ćwiczeniu nr 4

5. Utwórz figurę postępując według poleceń: Wybierz narzędzie Prostokąt i powtarzając określone czynności narysuj cztery prostokąty o narożnikach określonych współrzędnymi: • 190,170-210,110 • 210,160-220,140 • 220,160-250,120 • 260,140-270,130. Korzystając z narzędzia Wymiar liniowy, określ szerokość pierwszego prostokąta, linię wymiarową umieść lOmm pod dolną krawędzią prostokąta. Utworzony wymiar ten posłuży jako bazowy dla następnych. Uaktywnij narzędzie Wymiar od bazy i następnie: Określ początek drugiej pomocniczej linii wymiarowej lub [Cofaj/Wybierz]

: Wybierz prawy narożnik drugiego prostokąta. Określ początek drugiej pomocniczej l i n i i wymiarowej lub [Cofaj/Wybierz]

: W ten sposób zwymiaruj szerokości wszystkich utworzonych prostokątów i zakończ polecenie klawiszem Enter. Korzystając z narzędzia Wymiar liniowy, określ odległość pomiędzy górną krawędzią pierwszego i drugiego prostokąta. Umieść linię wymiarową po lewej stronie

Rozdział 5. Wymiarowanie

101

figury w odległości 10mm od najdalej wysuniętej krawędzi. Utworzony wymiar posłuży jako bazowy dla następnych. Uaktywnij narzędzie Wymiar szeregowy i następnie: Określ początek drugiej pomocniczej l i n i i wymiarowej lub [Cofaj/Wybierz] : Wybierz dolny narożnik drugiego prostokąta. Określ początek drugiej pomocniczej l i n i i wymiarowej lub [Cofaj/Wybierz] : W ten sposób zwymiaruj wysokości wszystkich utworzonych prostokątów i zakończ pracę polecenia klawiszem Enter. Pamiętaj, że skorzystanie z narzędzi wymiarowania z ćwiczenia nr 5 nie będzie możliwe bez utworzenia wymiaru bazowego. W razie jego braku, w linii poleceń ukażę się odpowiednia informacja. Zmienna systemowa dimdii steruje odstępami pomiędzy liniami wymiarowymi narzędzia Wymiar od bazy. Rysunek 5.8. Rysunek uzyskany w ćwiczeniu nr 5

6. Utwórz prostokąt o pierwszym narożniku w punkcie 200,120 i drugim w 250,100, wybierz narzędzie Szybka linia odniesienia i następnie: Określ pierwszy punkt l i n i i odniesienia lub [Ustawienia] : Kliknij w lewym górnym rogu prostokąta. Określ kolejny punkt: @15 : Naciśnij klawisz Enter. Określ środek wieloboku lub [Bok]: 210,150

Podaj opcję [Wpisany/Opisany] : Naciśnij klawisz Enter. Określ promień okręgu: 210,100 Ponownie wybierz narzędzie Wielokąt i następnie: podaj liczę boków : Naciśnij klawisz Enter. Określ środek wieloboku lub [Bok]: 210,150

Podaj opcję [Wpisany/Opisany] : Naciśnij klawisz Enter. Określ promień okręgu: 210,50

Ponownie wybierz narzędzie Wielokąt i następnie: podaj liczę boków : Naciśnij klawisz Enter. Określ środek wieloboku lub [Bok]: 210,150

podaj opcję [wpisany/Opisany] : Naciśnij klawisz Enter. Określ promień okręgu: 210,0 Ponumeruj wielokąty od 1 (najmniejszy) do 4, używając czcionki wysokości proporcjonalnej do wymiarów poszczególnych wielokątów. Utworzony rysunek posłuży do dalszych ćwiczeń zawartych w tym dziale. 2. Otwórz rysunek z poprzedniego ćwiczenia i uaktywnij narzędzie Zoom przez wpisanie w linii poleceń wyrazu zoom (z), następnie: Określ narożnik okna, podaj współczynnik skali (nX lub nXP) lub [Wszystko/ /Centrum/Dynamiczny/Zakres/Poprzedni/Skala/Okno] : 185,175 Określ przeciwległy narożnik: 238,125 Na ekranie powinien być widoczny wielokąt nr 1. Dodatkowe opcje narzędzia Zoom widoczne w linii poleceń znajdziesz także rozwijając przycisk z czarnym trójkącikiem w prawym - dolnym rogu (rysunek 6.1). 3. Rozwiń przycisk z narzędziami typu Zoom, następnie wybierz narzędzie Zoom zakres. Rysunek powinien zostać powiększony tak, aby w całości wypełnił okno. 4. Wybierz teraz narzędzie Zoom wszystko. Pokazany został obszar całego rysunku. Jeśli jakiekolwiek elementy będą poza jego obszarem, to narzędzie zmieni tak powiększenie, by zawierały się w nowym widoku.

Rozdział 6.ZOOM oraz poruszanie się po rysunku

107

5. Wybierz narzędzie Zoom skala, następnie: Podaj współczynnik s k a l i

(nX lub nXP): 5

Widoczny obszar rysunku został zmniejszony pięciokrotnie. Dla powiększenia widocznego obszaru należy wpisać wartość mniejszą od 1, a większą od 0 np. 0.5. 6. Wybierz narzędzie Zoom dynamiczny. Na ekranie ukaże się obszar całego rysunku wraz z ruchomym oknem, którego wielkość można zmienić, używając lewego przycisku myszy (rysunek 6.2). Po naciśnięciu klawisza Enter obszar zawarty wewnątrz wygenerowanego prostokąta zostanie powiększony do rozmiarów rysunku. Narzędzie to doskonale nadaje się do poruszania się pomiędzy fragmentami rysunku. 7. Wybierz narzędzie Powiększ. Rysunek został powiększony. 8. Wybierz narzędzie Pomniejsz. Rysunek został pomniejszony. 9. Wybierz narzędzie Zoom centrum i postępuj według poleceń: Określ punkt centralny: 210,150 Podaj powiększenie lub wysokość : 100 Rysunek został powiększony tak, że widoczny jest obszar o wysokości 100 mm. Chcąc powiększyć widoczny obszar rysunku np. dwukrotnie, wpisz wartość 0,5x. Jeśli zakończysz wyrażenie literą x, to wartość ta, nie będzie oznaczała wysokości, lecz skalę.

10. Wybierz narzędzie Szybki zoom i zauważ, że kształt kursora uległ zmianie. Następnie przytrzymaj lewy przycisk myszy i przesuń kursor w dół. Przypatrz, się jak zmieniało się powiększenie rysunku podczas ruchu kursora. Ponownie przytrzymaj lewy przycisk myszy i przesuń kursor w górę. Rysunek został powiększony. Zakończ pracę narzędzia klawiszem Esc. Na prawo od przycisku rozwijanego znajduje się narzędzie Zoom poprzedni. Zapoznaj się z jego działaniem.

108

AutoCAD 2000 PL Ćwiczenia praktyczne

2. Przewijanie rysunku W poniższych ćwiczeniach korzystaj z rysunku utworzonego w poprzednim temacie.

Ćwiczenia 1. Wybierz narzędzie Szybki nfragm. Przytrzymaj lewy przycisk myszy i wykonaj kilka ruchów kursorem. Zauważ, że wraz z przemieszczaniem się kursora odsłaniane są nowe fragmenty rysunku. Narzędzie można również uruchomić poprzez wpisanie w linii poleceń wyrazu nfragm (nf). 2. Korzystając z narzędzia Zoom zakres powiększ rysunek tak, aby widoczne były wszystkie jego elementy. Z podmenu Nfragm wybierz narzędzie Punkt, następnie: określ punkt bazowy lub przesunięcie: Wybierz punkt na najdalej wysuniętym na prawo elemencie. określ drugi punkt: Przy prawej krawędzi rysunku (rysunek 6.3). Program AutoCAD 2000 obliczył odległość pomiędzy postawionymi punktami oraz uwzględniając ich kierunek dosunął obiekt do prawej krawędzi rysunku. Rysunek 6.3.

Rysunek przed przesunięciem

Pole rysunku

3. Z podmenu Nfragm wybierz narzędzie Lewo. Rysunek został przesunięty w lewą stronę. Jeśli uważasz, że przesunięcie było niewystarczające, to rozwijając menu podręczne znajdziesz pozycję Powtórz Lewo.

3. Okno podglądu Narzędzie Podgląd umożliwia szybkie przejście do innej części rysunku oraz jej powiększenie. Wyświetla w oddzielnym oknie dialogowym cały obszar rysunku wraz z wygenerowanym prostokątem, którego działanie niczym się nie różni od tego z narzędzia Zoom dynamiczny. Możesz je uaktywnić poprzez wybranie pozycji Podgląd znajdującej się w menu rozwijanym Widok, lub wpisanie wyrazu podgląd w linii poleceń.

Rozdział 6. i ZOOM oraz poruszanie się po rysunku

109

Rysunek 64.

Okno dialogowe Podgląd

Ćwiczenie podsumowujące Wybierz narzędzie Podgląd i zapoznaj się z jego działaniem.

4. Nazwane widoki W programie istnieje możliwość nadania nazwy aktualnemu widokowi, do którego można w każdej chwili powrócić.

Ćwiczenia 1. Z menu rozwijanego Widok wybierz pozycję Nazwane widoki.... Po chwili otworzy się nowe okno dialogowe Widok, w którym naciśnij przycisk Nowy. W otwartym oknie Nowy widok znajduje się pole Nazwa, gdzie wpisz wyrażenie określające aktualny widok. Potwierdź wpis i zamknij otworzone okna. 2. Powiększ rysunek tak, by widoczny był tylko najmniejszy wielokąt, następnie otwórz okno Widok. W polu Aktualny widok znajdują się dwa wiersze: aktualny oraz utworzony w poprzednim ćwiczeniu. Kliknij ten z poprzedniego ćwiczenia, zaznaczając go, i wybierz przycisk Ustal aktualny. Z lewej strony nazwy widoku powinien zostać umieszczony niewielki trójkącik. Naciśnij przycisk OK. Powiększenie rysunku zostało wczytane z podanej nazwy.

Ćwiczenie podsumowuiące Ponownie przejrzyj opisy do wszystkich narzędzi podanych w tym rozdziale i zastanów się, z których narzędzi najlepiej skorzystać w określonych sytuacjach.

ROZDZIAŁ 7.

Warstwy Zapewne jeszcze pamiętasz czasy przezroczystych folii, na których kreśliłeś poszczególne elementy rysunku, na jednej np. kontury brył, na drugiej opisy, a na trzeciej wymiary. Praca taka na pewno umożliwiała wykonanie rysunku, który jest czytelniejszy, jednak stworzenie go było dość kłopotliwe i wymagało dużego doświadczenia. W programie AutoCAD 2000 poszczególnym arkuszom folii odpowiadają tzw. warstwy. Operowanie nimi w praktyce jest bardzo proste i na pewno nie stwarza tylu problemów, co rysowanie na fali.

1. Menedżer warstw Operacje, takie jak utworzenie nowej warstwy, zarządzanie czy zmiana kolorów, mogą być wykonane w oknie dialogowym Menedżer cech warstw, które otworzyć można poprzez: • wpisanie w linii poleceń wyrazu warstwa (wa), • kliknij przycisku Warstwa znajdującego się na pasku narzędzi Przybory, • wybranie pozycji Warstwa... znajdującej się w menu rozwijanym Format. Kilka słów teorii. Pojedyncza warstwa posiada wiele nastaw, dzięki którym staje się podobna do przezroczystej folii. Określone ustawienia symbolizują ikony, które znajdują się w oknie menedżera oraz na liście rozwijanej: • włącz/wyłącz - pokazuje lub ukrywa wybrane warstwy, ukryte warstwy są regenerowane wraz z rysunkiem; • zablokuj/odblokuj - wybrana warstwa nie będzie wyświetlana, kreślona oraz regenerowana;

111

Rozdział 7.» Warstwy Rysunek 7.1.

Okno dialogowe Menedżer cech warstw

Filtry warstw

Dodatkowe opcje wyświetlania

Przyciski menedżera warstw

Nazwa warstwy Pole istniejących warstw

I zamknij/otwórz - warstwa jest wyświetlana jednak nie można poddać ją edycji, do zamkniętej warstwy można dodawać obiekty; > kreśl/nie kreśl - blokuje warstwę przed kreśleniem (nie będzie drukowana). Ćwiczenia 1. Otwórz okno dialogowe Menedżer cech warstw, następnie, by utworzyć nową warstwę naciśnij przycisk Nowa. W polu warstw pojawi się dodatkowa linijka oznaczająca następną warstwą z polem Nazwa w stanie edycji. Nazwij ją „Kontur". Utwórz następną warstwę z przypisanym kolorem niebieskim, nazwij ją „Wymiary". By zmienić kolor przypisany warstwie kliknij nazwę koloru, a po chwili pojawi się następne okno dialogowe Wybierz kolor, gdzie zdecyduj się na określoną barwę. Utwórz jeszcze jedną warstwę o kolorze czerwonym, nazwij ją „Opis". Zamknij okno menedżera korzystając z przycisku OK.

112

AutoCAD 2000 PL Ćwiczenia praktyczne 2. Korzystając z listy rozwijanej, wybierz warstwę Kontur i ustaw jako aktualną. Narysuj polilinię o grubości 0,3 mm, korzystając z podanych punktów przechodnich: • punkt początkowy 0,0 • następne 0,100; 50,100; 50,80; 20,80; 20,20; 60,20 • wybierz opcję łuk i ustaw kąt rozwarcia na 150 • punkt końcowy łuku 120,20 • wybierz opcję linia • następne punkty przechodnie 160,20; 160,80; 140,80; 140,100; 180,100; 180,0; 0,0. Uaktywnij warstwę Wymiary, wybierz z listy rozwijanej kolorów barwę Jak Warstwa oraz ustaw szerokość linii również na pozycję Jak Warstwa. Zwymiaruj utworzoną figurę. Ustaw warstwę Opis jako aktualną, następnie, korzystając z narzędzia Paragraf oraz czcionki Arial CE o wysokości 6 wykonaj po lewej stronie elementu napis następującej treści: „Wykonać z drewna I gat. dokładnie oczyścić". W ten sposób wykonałeś rysunek na trzech warstwach, którymi możesz dowolnie operować. Ukryj warstwy Opis oraz Kontur, a widoczny będzie wyłącznie zarys elementu. Ustaw aktualną warstwę O, następnie zamknij wszystkie warstwy, które utworzyłeś w poprzednim ćwiczeniu, i spróbuj poddać je edycji. Jak zapewne zauważyłeś, możesz utworzone obiekty zaznaczać oraz kopiować, jednak nie masz możliwości edycji.

Rysunek 7.3.

Rysunek z ćwiczenia nr 2 z włączonymi odpowiednio: jedną, dwiema i trzema warstwami

Wykonać z drewna I gał. dokładnie oczyścić.

3. Narysuj poniższy rysunek z użyciem trzech warstw, podobnie jak w poprzednim ćwiczeniu.

Rozdział 7. Warstwy Rysunek 7.4.

Rysunek do ćwiczenia nr 3

113 Użycie warstw przy rysowaniu rysunku schematycznego.

ROZDZIAŁ 8.

Kreskowanie Kreskowanie stosowane w rysunkach spełnia, dość istotną rolę m.in. kreskując oznaczamy poszczególne płaszczyzny przekroju czy też materiał, z którego wykonana jest np. ściana. W praktyce jednak ręczne pokrycie określonym wzorem płaszczyzny elementu jest dość uciążliwe i czasochłonne. Dlatego też kreskowanie w programie AutoCAD 2000 jest jedną z czynności, na której zaoszczędzamy wiele czasu, ponieważ przy poprawnie wykonanym rysunku zakreskowanie płaszczyzn nie zajmuje więcej niż jedną minutę.

1. Kreskowanie z użyciem okna dialogowego Kreskowanie do granic Operację kreskowania zaczynamy od otworzenia okna dialogowego Kreskowanie do granic, można to uczynić na wiele sposobów, poprzez: • wpisanie w linii poleceń wyrazu gkreskuj (gk lub kra), • wybranie z menu dialogowego Rysuj pozycji Kreskuj..., • naciśnięcie przycisku Kreskuj znajdującego się na pasku narzędzi Rysuj. Na zakładce Szybki (rysunek 8.1), w której użytkownik definiuje wygląd wzoru kreskowania. Natomiast sposób kreskowania i ustawienia obwiedni określany jest w zakładce Zaawansowany (rysunek 8.2).

115

Rozdział 8. Kreskowanie Rysunek 8.1.

Okno dialogowe Kreskowanie do granic - zakładka Szybki

Typ zawiera informacje Lista dostępnych wzorów kreskowania, o wzorze kreskowania, Obok przycisk służący do otwierania okna kącie oraz skali dialogowego Paleta wzorów kreskowania

Przyciski określające sposób wyboru obwiedni Pobiera określone cechy z zakreskowanego obiektu takie jak: Skala, Kąt oraz Wzór i wykorzystując je kreskuje inny

Obszar zakreskowany jest aktualizowany po zmianie granic. Przy kreskowaniu Rozbitym nie jest

Rysunek 8.2.

Okno dialogowe Kreskowanie do granic - zakładka Zaawansowany

Styl Skrajny - kreskowanie zaczyna się od zewnętrznej obwiedni, a kończy na pierwszym napotkanym elemencie. Styl Normalny - zaczyna kreskowanie ponownie po rozpoznaniu następnego obiektu, natomiast Całkowity - kreskowanie całego obszaru ograniczonego najbardziej zewnętrzną obwiednią

Dodaje obwiednie do rysunku jako polilinie lub regiony

Określa, czy wyspy będą traktowane jako obiekty, obwiedni czy też nie

Opcja najczęściej wykorzystywana przy dużych rysunkach. Definiuje zbiór obwiedni, dzięki temu program AutoCAD 2000 ignoruje obiekty niedodane do zbioru

116

AutoCAD 2000 PL Ćwiczenia praktyczne

Ćwiczenia 1. Narysuj przedstawiony rysunek, stosując się do zamieszczonych wymiarów. Otwórz okno dialogowe Kreskowanie do granic, z widoczną zakładką Szybki. Wybierz wzór kreskowania odpowiadający stali. W tym celu kliknij myszką pole próbka, a po chwili otworzy się następne okno z dostępnym zestawem wzorów. Wyświetl zakładkę Inny standardowy, tam wybierz wzór o nazwie STEEL (rysunek 8.4). Potwierdź wybór przyciskiem OK. Rysunek 8.3.

100

Rysunek do ćwiczenia nr 1

Przejdź do zakładki Zaawansowany, gdzie ustaw Normalny Styl wykrywania wysp. Kliknij przycisk Wskaż punkty. Okno dialogowe Kreskowanie do granic zostanie zamknięte, a w linii poleceń pojawi się polecenie: wybierz punkt wewnętrzny: Kliknij w miej scu pomiędzy krawędzią zewnętrznego kwadratu, a największego okręgu i naciśnij klawisz Enter. Ponownie otworzy się okno dialogowe Kreskowanie do granic, gdzie w zakładce Szybki ustaw wartość skali na 15. Potwierdź przyciskiem OK. Rysunek został odpowiednio zakreskowany.

Rysunek 8.4.

Paleta wzorów

117

Rozdział 8.1 Kreskowanie

2. Cofnij zakreskowanie z poprzedniego ćwiczenia i otwórz okno dialogowe Kreskowanie do granic. Zmień Styl wykrywania wysp na Skrajny. Naciśnij przycisk Wskaż punkty. Wybierz ten sam punkt, co w poprzednim ćwiczeniu i naciśnij prawy przycisk myszy, rozwijając w ten sposób menu podręczne, z którego wybierz pozycję Podgląd. Obiekt zostanie zakreskowany w sposób odpowiadający aktualnemu stylowi, a w linii poleceń ukażą się zdania: Wybierz punkt wewnętrzny: Naciśnij klawisz Enter. Ponownie otworzy się okno dialogowe Kreskowanie do granic. Naciśnij przycisk OK. Rysunek został odpowiednio zakreskowany. 3. Comij zakreskowanie z poprzedniego ćwiczenia i otwórz okno dialogowe Kreskowanie do granic. Zmień Styl wykrywania wysp na Całkowity. Postępuj podobnie, jak w poprzednich ćwiczeniach, tak aby obiekt został zakreskowany zgodnie z utworzonym stylem. Rysunek 8.5. Przykłady poszczególnych stylów wykrywania wysp

Normalny

Skrajny

Całkowity

4 Utwórz dwa współśrodkowe wpisane sześciokąty o promieniach 30 i 50mm, następnie z większego wieloboku usuń jedną ściankę. Wybierz narzędzie Kreskuj i ustaw Styl wykrywania wysp na Normalny. Wartość skali zwiększ do 15. Naciśnij przycisk Wybierz obiekty, okno dialogowe zostanie zamknięte, a w linii poleceń pojawi się zadanie: wybierz obiekty: Zaznacz oba wielokąty i naciśnij klawisz Enter. Ponownie otworzy się okno dialogowe Kreskowanie do granic. Naciśnij przycisk OK. Rysunek został odpowiednio zakreskowany (rysunek 8.6). 5. Usuń zakreskowanie z obiektu i wykonaj ponownie czynności z poprzedniego ćwiczenia, z tą jednak różnicą, że jako Styl wykrywania wysp wybierz Całkowity. 6. Utwórz dwa współśrodkowe wpisane kwadraty o przekątnych 30 i 50mm. Wybierz narzędzie Kreskuj i ustaw Styl wykrywania wysp na Normalny. Włącz opcję Kreskowanie Zespolone, następnie wybierz wzór SOLID (znajdziesz go w zakładce Inny standardowy). Naciśnij przycisk Wybierz obiekty, okno dialogowe zostanie zamknięte, a w linii poleceń pojawi się zadanie: wybierz obiekty: Zaznacz oba wielokąty i naciśnij klawisz Enter. Ponownie otworzy się okno dialogowe Kreskowanie do granic. Naciśnij przycisk OK. Rysunek został odpowiednio zakreskowany (rysunek 8.7). Powiększ przekątną większego kwadratu o 30mm. By to zrobić, wcześniej musisz zaznaczyć narożnik obiektu oknem przecinającym, a następnie kliknąć kursorem za „uchwyt". Skorzystaj z opcji Obiekt oraz Biegun i rozciągnij przekątną kwadratu o 30mm. Jak widzisz, obszar zakreskowany dostosował się do nowej obwiedni.

AutoCAD 2000 PL Ćwiczenia praktyczne

118

Rysunek B.6.

Przykłady kreskowania obiektów z niepełnymi obwiedniami

Normalny

Całkowity

7. Wykonaj poprzednie ćwiczenie z tąjednak różnicą, że, zamiast opcji Kreskowanie Zespolone, wybierz Kreskowanie Rozbite. Jak widzisz, po rozciągnięciu większego kwadratu zewnętrzna obwiednia nie zmieniła swojego położenia i obszar zakreskowany nie zmienił się. Porównaj efekty swoich prac z rysunkiem 8.7. Rysunek 8.7.

Przykłady edycji obiektów z obwiednia zespoloną oraz rozbitą.

8. Narysuj przedstawiony rysunek, wykorzystując dostępne narzędzia, oraz stosując się do podanych danych. Poszczególne grupy elementów umieść na czterech warstwach: Kontur, Opis, Wymiary oraz Kreskowanie. Wykorzystaj wzór kreskowania ANSI31. Wskazówka. Aby równomiernie zakreskować obiekt o niepełnej obwiedni, należy narysować tymczasową linię pomocniczą i zamknąć kontur. Rysunek 8.8.

Przekrój elementu

2. Kreskowanie bez użycia okna dialogowego Kreskowanie do granic Operację kreskowania możemy wykonywać bez użycia okna dialogowego Kreskowanie do granic, potrzebne dane można podać także w linii poleceń, gdzie będą ukazywać się odpowiednie pytania. Narzędzie możemy uruchomić, wpisując w linii poleceń wyraz kreskuj.

Rozdział 8. i Kreskowanie

119

Ćwiczenia 1. Narysuj przedstawiony poniżej przekrój cząstkowy, opierając się na podanych wymiarach. Większy okręg oraz jego cięciwy wykonaj linią o szerokości 0,05mm, natomiast do narysowania pozostałych elementów użyj linii o grubości 0,3mm. Wpisz polecenie kreskuj, następnie: Podaj nazwę wzorca lub [?/Pełny/ /Użytkownika]: ? Podaj nazwy wzorów do wyświetlenia : *

Otworzy się Okno tekstowe AutoCAD - nazwa rysunku.dwg, które zawiera m.in. wzory kreślenia w postaci nazw oraz ich opisów oraz napis: Wciśnij ENTER by kontynuować.

Zapoznaj się z przedstawionymi wzorami. Otworzone okno tekstowe jest odpowiednikiem okna dialogowego Paleta wzorów kreskowania. Naciśnij klawisz Esc, następnie zamknij okno tekstowe i anuluj polecenie. 70

Rysunek 8.9.

Przekrój

2. Wpisz ponownie polecenie kreskuj, następnie: Podaj nazwę wzorca lub [?/Pełny/Użytkownika): ANSI31 Określ skalę wzoru : 10 Określ kąt obrotu wzoru : 0 Wybierz obiekty do zdefiniowania granicy kreskowania lub