Aristotelis Opera: Volumen V Index Aristotelicus 9783110852332, 9783110056365

Citation preview

ARISTOTELIS OPERA EX

RECENSIONE

I M M A N U E L I S BEKKERI EDIDIT

ACADEMIA REGIA BORUSSICA

ACCEDUNT

FRAGMENTA SCHOLIA I N D E X ARISTOTELICUS

EDITIO

ALTERA

A D D E N D I S I N S T R U X I T F R A G M E N T O R U M C O L L E C T I O N EM RETRACTAVIT OLOF

GIGON

B E R O L I N I A P U D W. D E G R U Y T E R E T S O C I Ö S MCMLXI

ARISTOTELE OPERA EX

RECENSIONE

IMMANUELIS BEKKERI EDIDIT

ACADEMIA REGIA BORUSSICA E D I T I O ALTERA QUAM

CURAVIT

OLOF G I G O N

VOLUMEN QUINTUM

INDEX ARISTOTELICUS EDIDIT

HERMANNUS BONITZ

B E R O L I N I A P U D W. DE G R U Y T E R E T SOCIOS MCMLXI

Dieser Band ist ein photomechanischer Nachdruck des im 5. Band des Bekkerschen Aristoteles enthaltenen Index zu Aristoteles yon Hermann Bonitz, erschienen 1870 bei Georg Reimer. Auf die Addenda et Corrigenda wird in dieser 2. Auflage jeweils am Rand durch das Zeichen * hingewiesen. Der übrige Inhalt des früheren 5. Bandes (Fragmenta und Supplementum schpliorum) verteilt sich jetzt auf die Bände 3 und 4. Archiv-Nr. 54 98 61 © 1961 by Walter de Gruyter & Co., Berlin. Nachdruck, auch auszugsweise, nicht gestattet.

P R A E F A T I O

Xndicem Aristotelicum dudum et promissum ab Academia Regia Borussica et desideratum a lectoribus philosophi nunc demum edituro pauca videntur praemonenda esse de eius descriptione finibus auctoribus. Aristoteles quoniam in lingua Graeca multa novavit adeo ut vocabulorum philosophicorum, quae etiam nunc usurpantur, plurimorum auctor sit habendus, idemque doctrinam naturalem, quae tunc erat, prope universam libris suis complexus est, in iusto indice Aristotelico utrumque requiretur, ut et peculiaris Aristotelis usus et rerum naturalium copia lecturis in conspectu ponatur. itaque cum conficieridi indicis Aristotelici operam ante bos quinqué et viginti annos ab Academia Regia Borussica honorifice mihi mandatam in me recepissem, non quo ad magnitudinem operis vires meas idóneas iudicarem, sed quia assiduitate tarnen me aliquid ad interpretandum Aristotelem conferre posse sperabam, hoc et petivi et impetravi ab Academia, ut socium laboris quaerere liceret, qui quaecunque ad historiam animalium pertinent et colligeret et suo ordine disponeret. ac contigit quidem, ut vir doctissimus J Ü R G E N B O N A M E Y E R , qui de intelligenda et rectius iudicanda Aristotelis historia animalium insigniter meritus erat, meo rogatu hanc operis partem in se reciperet. is igitur cum abhinc tres annos ea certe vocabula, quae a littera a incipiunt, prelo parata se habere indicasset, index typis mandari coeptus est. sed paucis mensibus post vir doctissimus cum vocatus ad obeundum in universitate Rhenana munus professoris nova haec officia cum opera in indice Aristotelico ponenda non posse conciliari videret, promisso suo ut solveretur petiit. ita verendum erat ne inchoatum iam opus iaceret, nisi B E R N A R D U S L A N G K A V E L , qui et cognoscendae Aristotelis historiae animalium iam diu operam impenderat et ea fere ipsa, quae ad indicem requiruntur, suum in usum collegerat, precibus meis id concessisset, ut in locum a Meyero destitutum continuo succederei, et quae amicissime receperat, ea indefessus operis amplitudine strenue et assidue ad finem perduxisset; huius viri et voluntati, quam gratissimo animo prosequor, et diligentiae debetur, quod index Aristotelicus usui publico

VI tradì nunc potest, de ipsa autem operis societate ita inter nos convenit, ut Meyerus quidem suos de singulis vocabulis ad historiam animalium pertinentibus commentaries mihi traderet, ut eos hic illic immutatos in formam indicis redigerem; Bernardus Langkayel inde a littera β usque ad finem de omnibus vocabulis zoologicis ea fere et collegit ipse et disposuit quae nunc edita leguntur; antequam tamen chartae typothetae traderentur, et meam ego partem amico et ille suam mihi legendam offerebat, ut si quid vel addendum vel emendandum videretur, id mutuo consensu absolveretur. quae vocabula Meyeri vel Langkavelii diligentiae debeantur singulatim recensere non videtur opus esse, quoniam ipsi lectores auctorum manus facile dignoscent. Aristotelico indici non eadem videtur lex et norma scribenda esse, quae Homérico vel Sophocleo; quodsi quis, quibus quodque vocabulum locis ab Aristotele usurpatum sit, eos omnes consignare et apte disponere sustinuerit, verendum est ne molem magis operis quam usum auxerit. neque enim ea quae pedestribus scriptoribus fere omnibus communia sunt, sed quae peculiaria sint Aristoteli, quaerentur in indice Aristotelico, in tali delectu cum putaverim acquiescendum esse, non ignoro equidem et lubricum omnino esse hoc deligendi iudicium, quoniam non eadem omnibus memoratu digna videbuntur, et vix contingere homini, ut in opere per quinqué lustra et continuato et saepe munerum vel officiis vel mutatione intercepto eandem semper servet animi attentionem; sed cum multa multos desideraturos esse praeviderem, malui tamen in hanc vel iustam vituperationem incurrere, quam absolutionem quandam perfectionemque affectare speciosam magis quam utilem. eandem deligendi rationem secutus sum in vocabulis philosopbicis, quibus praecipuam operam putabam impendendam esse; nam ne in his quidem omnes quotquot exstant loci describendi vel significandi esse videbantur. quid enim conferre poterit vel ad Aristotelis libros intelligendos vel ad usum linguae Graecae cognoecendum, si quis omnes locos, quibus apud Aristotelem είδος, νλη, αίτια,

λόγος, ουσία,

φύσις,

συλλογισμός,

πρότασις alia plurima eiusmodi

vocabula exhibentur, in conspectu posuerit. hoc autem enixe studui, ut ne qua varietas usus lateret, sed singula significationis genera, quae in vocabulo quoque distinguuntur, et colligerentur omnia et apte disponerentur. apte autem dispositam arbitror eam varietatem, si lecturis satis facilis praebeatur conspectus; historiam quandam vocabuli ab eius primordiis deducere vix poterit, qui universae Graecitatis lexicon condendum susceperit, nedum qui intra fines librorum unius scriptoris contineatur. et indicem, non lexicon Aristotelicum proponi meminerint velim aequi iudices; indicis enim brevitas hoc videtur requirere, ut non tam interpretando, quam apto et coniungendi locos et disiungendi ordine varietas usus significetur. — In nominibus propriis et hominum et locorum id videbatur agendum esse, ut omnes, quibus nomen quodque legitur, loci afferrentur. praeterea latere notum est in libris Aristotelis multa hominum nomina, siquidem ille saepe philosophorum sententias, poetarum versus adhibet non nominatis auctoribus. talia quamquam studui suis reddere auctoribus,

VII satis multa adhuc feliciori indagationi relicta esse non ignoro. — In vocabulis zoologicis, id est in nominibus animalium et partium animaliüm, Bernardus Langkavel id spectavit, ut omnibus fere Aristotelis locis allatis illius de his rebus doctrina plena ex indice peti posset. Qui nunc proponitur index quoniam pars est Academicae Aristotelis editionis, et textum eius editionis et paginarum versuumque numerum sequitur. et in significandis quidem locis satius duxi paginarum versuumque numeris per abundantiam quandam librorum (quorum sigla in limine indicis exhibentur) et capitum addere notas; ita statim ac certo discernitur, quae in ipsis Aristotelis libris, quae in subditis dubiisve inveniantur, atque errores vel in scribendo vel a typotheta commissi, quos ne acerrima quidem diligentia evitaveris, facilius corrigentur. ad textum editionis Academicae eae emendationes, quae satis probabiles videbantur, saepe sunt adhibitae; sed cum ingens sit isque maxime dispersus emendationum Aristotelicarum numerus et de veritate multorum tentaminum fluctuet iudicium, excusationem habebit si quae vel certissimae emendationes omissae sunt, praeterea, quia indicis natura prolixiorem explicationem non admittit, gratum fore lectoribus videbatur, si eos vel interpretes librorum Aristotelicorum vel singularum commentationum scriptores notatos invenirent, qui de aliquo vocabulo disseruerunt. itaque addito ad alicuius loci notationem nomine editorie vel interpretis significatum est, ab eo vel ad emendandum vel ad explicandum locum afferri aliquid, quod usui esse possit. in vocabulis zoologicis, ut iustum usum index haberet, significandum erat, quo nomine idem animai vel eadem animalis pars hodie nuncupetur; qua de re cum saepe dissentiant homines docti et adhuc sub iudice lis sit, Bernardus Langkavel sub finem cuiusvis vocabuli universam sententiarum varietatem adiecit. quae ad botanica pertinent nomina, ego quidem collegi et disposili; sed additas hodiernorum nominum notas, quae in his pariter requirentur, Bernardi Langkavel doctrinae et amicitiae debeo. quibus siglis in significandis editoribus et commentationum scriptoribus usi simus, infra indicatur. Indicis usus cum inde praecipue suspensus sit, ut quam minime erratum sit in significandis locis, ii viri docti, qui chartas a prelo recentes perscrutabantur, earn in se receperunt operam, ut impressi indicis singulos numéros cum numeris indicis scripti conferrent. hanc operam taedii plenam quod amice et diligenter impenderunt collegae coniunctissimi, ab initio operis GUILELMUS W I L M A N N S , deinde per semestre tempus RUDOLPHUS E U C K E N , denique P A U L U S E I C H H O L T Z , summam iis habeo gratiam. quae vel eorum aciem effugisse vel a me ipso sociisque operis peccata esse adhuc animadversum est, infra in fine indicis notavi. his ego mendis subieci addenda quäedam, quorum praecipuam partem J A C O B I B E R N A Y S eximio acumini et Bernardi Langkavel diligentiae acceptam refero, gratissimo denique animo amici et collegae coniunctissimi, J O A N N I S V A H L E N , memoriam recolo; is enim Aristotelis et orationis et ingenii existimator acerrimus, quo tempore Vindobonae maiorem huius indicis

Vili partem elaborabam, et Consilio prudenti et omnino felicissima studiorum communione operam meam mirum quantum adiuvit. Opus diuturno labore et perseverantia ad finem tandem perductum cum foras sum daturus, aequos lectores ut benevole illud accipiant ingenue et verecunde rogo, quantum enim absit, ut mea opera Aristotelicae et dictionis et doctrinae imago talis sit repraesentata, qualem indice posse absolví arbitror, profecto me minime fugit. quodsi aliquid contulerim ad libros Aristotelis facilius rectiusque cognoscendos et condendo aliquando pleniori Aristotelicae dictionis thesauro fundamentum posuerim non inutile, satis mihi pro meis viribus effecisse neque perdidisse operam videbor. Scribebam Berolini mense Novembri a. MDCCCLXX. H. BONITZ.

SUPPLEMENTUM PRAEFATIONIS Praefationi viri cum doctissimi turn humanissimi pauca habeo quae addam. In primis iterum iterumque monendum est Bonitzium ipsum clarissima voce professum esse se in indice suo nec omnia vocabula nec omnes cuiusque vocabuli locos consignavisse sed ea tantum quae Aristoteli peculiaria esse sibi viderentur. delectum ergo vocabulorum habemus planeque iniustum esset a Bonitzio quaerere quae ipse numquam praestare voluit. hodie quoque hic index omnibus illis Aristotelis lectoribus satis tacere potest, qui κεφαλαιωδώς ut ita dicam Aristotelis copiam verborum vel usus varietates potissimas cognoscere velint. ubi autem scire avemus, quae verba quibus in pragmatiis frequenter aut raro inveniantur et quales verborum usus ab ipsius Aristotelis graecitate alieni esse videantur, Bonitzii index parvi auxilii est. accedunt satis multi loci, quibus humanus quidam error falsos números adscripsit, alii, quos Bonitzius haud ita recte interpretatus est. index verborum perfectissimus, quem a. D. MDCCCCLX vir doctissimus F. H. Fobes suae Meteorologicorum editioni subiecit, et tabellae, quibus nuper vir doctissimus R. Hall Eudemiorum Ethicorum copiam verborum illustravit (CI. Quart. 53, 1959, p. 197 sqq.), satis demonstrant, qua via progrediendum sit, ut ad finem suum perducantur, quae Bonitzius inchoavit quidem, sed non perfecit. addi potest virum doctissimum H. J. Drossaart Lulofs in manuscriptis indicem absolutissimum librorum De Generatione Animalium habere et memetipsum similem indicem verborum quorundam quae in Metaphysicis occurrunt absolviese. ut omnia dicam, sperari potest post aliquot annos novum indicem omnibus Aristotelicorum investigationibus idoneum huic veteris Bonitzii indici feliciter successurum esse, vir doctissimus Ingemarus Düring de studiis Aristotelicis optime meritus amicissime ac benignissime iam promisit nobis se novi indicis edendi munus gravissimum non spreturum esse: ceterorum Aristotelis amicorum auxilia ei non deerunt. Bonitzius ipse huic suo indici paginas quasdam addendorum et corrigendorum adiecit (vide p. 874 sqq.). quae in hac editione suo quaeque loco asterisco adnotantur. Denique fragmentorum novae editioni, quae vol. I l l continebitur, tabellam addemus, qua elucebit, quoad numeri nostri cum numeris veteris editionis Rosei concordent, constat autem inter omnes qui philosophiae Aristotelis student permultorum fragmentorum colorem Aristotelicum tum demum sine dubitatione agnosci posse, cum indicem vere absolutum vocabulorum, quae in pragmatiis inveniuntur, habebimus. mense Sept. a. D. MDCCCCLX

OLOF GIGON

In significandis fragment!« poetarum et philosophornm bas secati sumus editiones, poetarum elegiacorum et lyricorum Th. Bergkii (ed. III. Lips. 1866), tragicorum A. Nauckii, comicorum A. Meinekii, philosophorum F. 6 . A. Mullachii (Paris 1860). Editores et interpretes librorum Aristetolicorum eiglis significavimus :

his

A, Aub. Aristoteles yon der Zeugung und Entwicklung der Thiere, übers, uud erläutert von H. A u b e r t und Fr. W i m m e r . Lpz 1860. Aristoteles Thierkunde etc von H. A u b e r t und Fr. W i m m e r . Lpz. 1868. quid alteri utri horum editorum debeatur, distinctum non est. litterae A ubi opus erat additum est siglum eius libri Aristotelici, ad quem pertinet horum interpretum adnotatio, veluti AZi i e Aub ad Zi. Bk, BkBk'. ipsum Academicae editionis textum, ubi ea distinctione opus erat, significavimus litteris B k ; quae deinde Bekkerus in aliquot libris Aristotelis seorsim iterum ac tertium editis emendavit, siglis B k * , B k 3 distinximus. Bsm. B u s s e m a k e r i emendationes et observationes criticae, quae in Didotiana Aristotelis editione continentur. Bz. Aristotelis Metaphysics, ree. etc H. B o n i t z . Berol. 1848. C. Histoire des animaux d'Aristote, avec la traduction française, par M. C a m u s .

Paris 1783.

Cr. Aristotle's history of animals, translated by Rich. C r e s s w e l l . London 1862. Did. Aristotelis opera omnia. Paris, D i d o t 1848 sqq. F. Aristoteles Uber die Theile der Thiere, griechisch und deutsch von A. v. F r a n t z i u s . Lpz. 185S. Fr, Fritzsche. Aristotelis Ethica Eudemia edidit A. T. H. F r i t z s c h i u s . Ratisb. 1851. 'Αριοτοτελης πιρ\ φιλίας (Eth Nie V i l i , IX), edidit A. T . H. F r i t z s c h i u s . Gissae 1847, Ka. Ar über die Theile der Thiere, Ar Naturgeschichte der Thiere, deutsch von A. K a r s ch. Stuttgart 1855, 1866. alter liber ab altero distinguitur eiglis KZ^u., KZi. K. Ar Thiergeschichte, von den Theilen der Thiere, übers, von Ph. H. K ü l b . Stuttg. 1856.

P, Pik. 'Αριστοτέλους ìrepì ζω'ων Ιστορίας βιβλία β' ê' οΐς Χ) ¿'¿χατον το νοβον, εηιμύ.Μ χ) iiopßtuirti Ν. Πιχχο'λν Ιατρΐ. Paris 1863. Prtl. Ar Physik, über das Himmelsgebäude, über Entstehen und Vergehen, griechisch und deutsch von C. P r a n t l . Lpz. 1854, 1857. S. Ar de animalibus historiae libri decern, ed etc J . 6 . S c h n e i d e r . Lips 1811. Primum et alteram commentarli volumen, quae eadem sunt universi operis volumen tertium et quartum, significatimi est siglis S I , S I I . Spgl. Ar ars rhetorica cum adnotatione Leonardi S ρ en g el. Lips. 1867. Anaximenis ars rhetorica ed. L. S ρ en g e l . 1844. St.

Ar Naturgeschichte der Thiere, übers, von Fr. S t r a c k . Frankf. 1816. Trdlbg. Ar de anima libri I I I , ed. A. T r e n d e l e n b u r g . Jenae 1833. Vhl. Ar de arte poetica liber ree J . V a h i en. Berol. 1867. Wz. Ar Organon, ed. Th. W a i t z . Lips. 1844.

Reliqua editorum et interpretum nomina cum sine compendio scripta sint explicationem non requirunt. Tituli eorum librorum, qui vel ad philosophiam vel ad dictionem Aristotelis explicandam pertinent, plerique ita sunt perscripti, ut lectores ipsi, qui sint libri significati, cognoscant. Joannis V a h l e n commentationes de Ar rhetoricis libris et arte poetica ita sunt significatae: Vhl Poet. I, II, H I , IV i e Beiträge zu Aristoteles Poetik I , I I , I I I , IV, quae insertae sunt annalibus Academiae Caes. Vindobonensis (Sitzungsberichte der phil. hist. Classe) Vol. L. LII. LVI; Vhl Rhet i e zur Kritik Aristotelischer Schriften (Poetik und Rhetorik), eorundem annalium Vol X X X V I I I ; Vhl Alkidamas i e der Rhetor Alkidamas, ibid Vol XLIII; Vhl Rgfolge i e Aristoteles Lehre von der Rangfolge der Theile der Tragödie, quae commentatio continetur in libro 'Symbola philologorum Bonnensium in honorem Friderici Ritschelii collecta' p. 153 sqq. Rudolphi E u c k e n observationes de Aristotelico usu particularum breviter signatae sunt 'Eucken vel "Eucken I', eiusdem viri docti observationes de Aristotelico usu praepositionum (Ueber den Sprachgebrauch des Aristoteles. Beobachtungen über die Praepositionen, von R. Eucken. Beri. 1868.) 'Eucken II.'

XII In parte zoologica et botanica indicia auctores et libros saepe adhibitos bis notavimus siglis : Ar. Petri A r t e di Synonymia piscium, auctore J . G. Schneider. Lips. 1789. Β. Expédition scientifique de Morée. Tome III. Zoologie. Paris 1882. Ouv. C u v i e r , Rógne animal; C u v i e r et V a l e n c i e n n e s , histoire naturelle des Poissons. Paris 1829 — 49. Da. Daremberg. Da I. D a r e m b e r g , la medicine dans Hombre. Paris 1865. Da II. D a r e m b e r g , éiat de la médicine entre Homère et Hippocrate. Paris 1869. E. E r h a r d , Fauna der Cycladen. Lpz. 1858. Fo. F o r s k a l , descriptiones animalium. Havniae 17 75. O. G l o g e r de avibus ab Ar conncemoratis. Vratisl. 1830. H. van der H o e v e n , Zoologie. Ley den 1864. Harvey de generatione animalium. Amstel. 1662. Hehn, Kulturpflanzen und Hausthiere. Berlin 1870. Heldreich, Nutzpflanzen Griechenlands. Athen 1862. Lnd. L i n d e r m a y e r , Vögel Griechenlands. Passau 1860. M. Ar Thierkunde, von Jürgen Bona M e y e r . Berlin 1855.

Mo. M o n r o , Vergleichung des Baues und der Physiologie der Fische, übers, von Schneider. Lpz. 1787. Mr. v . M a r t e n s , die klassischen Konchyliennamen (Jahreshefte dei Vereins far vaterländische Naturkunde in Wurtemberg, 1860. p. 1 7 5 — 2 6 4 ) . PCG. P e t e r s , C a r u s , G e r s t ä c k e r , Handbuch der Zoologie Bd. II. Lpz. 1863. R. R o n d e l e t , G. libri de piscibus marinis et aquatil. Leyd. 1554, 1555. Sisbld. Zeitschrift für wissenschaftliche Zoologie, herausg. von C. Th. v. Siebold und A. Kölliker. Lpz. Au b e r t i commentationes, quae in his annalibus continentur, significatae sunt A Siebld. SMz. S c h n e i d e r i commentationes quae continentur in libro 'Magazin der Gesellschaft naturforschender Freunde zu Berlin. 1807.' Sonnenburg, zool. krit. Bemerk, zu Ar. Progr. Bonn 1857. Sprgl. S p r e n g e l Versuch einer pragmatischen Geschichte der Heilkunde. Halle 1792. Sin. S t a n ñ i u s , Handbuch der Zootomie. Thl. 2. Zweite Auflage. Berlin 1854, 1856. Su. Die Thierarten des Ar von C. J . S u n d e v a l l , übers, aus dem Schwedischen. Stockholm 1863.

INDEX

ARISTOTELICUS.

A

iti i e ακ Ααβ Ayó*

περί AÎtrâtjVsijuç i , aitrÔtjruùii περί 'Axwrrijùv Αναλυπκα πρότερα. — υβτερα

αν dp ατ Γ εν ε ζ Ζι

π spi írcúi περι περί περί περί περί περί

Ζ7 Ζκ Z/¿ Ζπ Η η^ι »¡ε θ Κ κ yux μτ

περι Ζωων γενε^εως περί Ζωων κινν)17. ΐ)£γ 1. 1 2 2 8 b 1 8 . η 2. 1 2 3 5 b 3 1 , 1 2 3 6 b 26, 1237 »27. 1 5 . 1248 b 29. Π>]13. 1332 *23.

(¿yaflot άπλα

12.—

'Αγάθυρσοι.

i e τ * Λ- S Αγαθών,

πλω ς αγαθά ηεη 2. 1238 b6, 7). ίχαστον iSíu άγαθν ¿peyeren y¡eu 8. 1218 »32. το έκα'οτΒ ¿yaSov σώζει 'ίχαστον Πβ 2. 1261 b9. îv περ\ ϊκαστον είοος το βελτιστον ϊ|εί4.1231 k36. —

b

«ίγαίον κυρίως, dist φύσει Η ζ 1 3 . 1 1 4 4 b 7 . —

τ « 7 . 136 b 28. ¿7*Αώς ?χ«ιν P ( 3 l l .

ϊγειν Οβ 12. 292 *22, b5. —

εν 'Α. αίνσι

τύς'νόμνς

πιθ29.

àpiστως

920 *1.

eius versus afferuntur Η ^ 2 . 1 1 3 9 b 9 (fr 5), ζ 4 .

1 1 4 0 »19 (fr 6). ^ 7 1 . 1230 » l ( f r 7 ) . P ß 1 9 . 1 3 9 2 b 7 (fr8), ß24.

1402 »9 (fr 9), iidem versus (fr 9) resp jrol8. 1456

»24. 25. 1 4 6 1 b 1 5 . — eius'^iou πε'ρσις ττο18.1456»18, fort resp JT028.1459 b 6. if r i ! 'Αγάθωνος"Ανθεί

àyaSS

τ«

άγαθως

πο9.

1451

b21.

TOH 'Αχιλλέα βελτίω εποίει no 15. 1454 b l 4 (?Nauckfrtr το μεν ενεργεία τό ο' ?ξις Η η 1 3 . 0 6 . 1 1 5 7 6 . — 10 ρ 594). ηρζε του aSeiv εμβόλιμα πο 18. 1456 »30. ωσπερ rayada τριχη, έκτος, rrepì σωμα, περι "ψυχην Η*8. 1098 b 12. ί9. 1169 b 10. ηεβί. 'Αντιφών ίφη πρός 'Αγάθωνα ηεγδ. 1232 b8. 1218 b32sqq. ημα3. 1184 b l-6. αγαλμα, coni γραφή Πη17. 1336 b 15. το της 'Αί^ας άβ 3 . 1 2 0 0 * 1 3 . 6. 1202*30. P a 5 . 1 3 6 0 b 2 5 . p 3 6 . 1 4 4 0 b 1 6 . b γαλμα f 402. 1545 »24, 33. τα εξωτερικά άγαθά Πη 1. 1323 25. των εκτός ¿yχθων 1152b33.

b

H a 6 . 1 0 9 7 b 25. αγ. Φειίίας κ 6 . 3 9 9 b 3 3 . αίτιον ταΰτόματον ü»¡ 1.1323 b 27. — άγαθά όιαολογκ/χΕΐ'* 15 αγαλματοποιός b τίνα Ρα6. 1362 10-29. >6. γ 8 . 8 7 8 »11. A a 2 4 . 4 1 b 1 5 . r¿ »¿para χλιαινο'μ èva άγεται ο πα αν τις tSAt¡ ZiÔ9. 5 9 5 b 1 8 . — r¡ ία'λαττα »λε'ον αγει (graviore pondera sustinet) π κ γ 3 . 9 3 1 b 1 5 . — s ayeiv (pondus habere) τρεις μνας sim Í 4 5 . 8 8 8 b l 1. f 2 4 8 . 1 5 2 8 b 2 9 . 2 2 8 . 1 5 1 8 » 8 8 . — ¿ x W o v τ ζ β . 147 »6. Π ί β . 1341 »18. ά γ ε λ α ' ζ ε ι ν. αγελα^ονται φα'τται, ΐχίυς Ζιβ 1 2 . 5 9 7 b 7 . ι 2 . 6 1 0 b2. 10 ά γ ε λ α ί ο ς . ζ ω α αγελαία Π α 2 . 1 2 5 3 * 8 , ορρ μοναίιχα Ζ ι α ί . 4 8 7 b 3 4 , 4 8 8 » 2 , 1 3 , ορρ ο-ίτοραοικα'Παβ. 1 2 5 6 »23, c f Z i a l . 4 8 8 »3. exempla αγελαίυυ» ζιΰων universe Ζ ι α ί . 4 8 8 »3-7. τετραπΛω» ζωοκοχκ'ντω» Zifl 7. 5 9 5 b 1 5 . 2 3 . 6 0 4 * 1 8 . < 5 0 . 6 3 2 b 7 ( μ η άγελαία Ζ ι £ ΐ 8 . 5 7 1 b 2 9 ) , ο'ρνίίω» Z i í l 2 . 5 9 7 b 2 9 . 3 . 5 9 3 b 2 2 . i 2 5 . 617 b 2 1 , Ιγβΰων ib Ζιι2. 6 1 0 b 4 . ζ ΐ 4 . 568 b25. 17. 570 b 2 1 . f 2 8 6 . 1528 b6. 313. 1531 »28. cf Z i ô l 3 . 5 9 8 »28. i l l . 5 3 8 »29, εντομών Ζιι40. 6 2 3 b 8 . α'γ/λη. άγε'λαι γίνονται αρρένων ίηλειω» ΖιζίΊ. 5 7 0 »23. τ α ; άγε'λας ποιάνται* or aw χνωσιν Ζιι2. 6 1 0 b 9 . 20 ο ί γ ε λ η ί ο ' ν , ορρ κατά μία» f 3 1 3 . 1 5 3 1 »28. a ' γ ε ν ε ι α , coni πενία, βαναυο-ία Πς'2. 1 8 1 7 b 4 0 . οίγ. οϊκολ«6εΐ τή άνελευίερίοrijri api. 1 2 5 1 b l C .

2 0 . 5 2 1 b 6 . Ζ μ γ 4 . 6 6 5 b 1 2 , 6 6 6 » 1 8 . 5. 6 6 7 b 1 9 . Ζ γ 0 4 . α γ ε ' ν η τ ο ς . (ÀèvmTOv) άγε»ητα π-οιείν (Agath fr 5 ) Η ζ 2 . 1 1 8 9 b l l . — άγενητον ττοιταχως λ ε γ ε ™ Q a l l . 2 8 0 b 6 - 1 4 . άγε7 4 0 » 22 al, κοιλία αγγείο» τροφής Zij317. 5 0 6 b 3 7 . Ζμ&ο. 6 8 0 b 8 3 . ffx34. 7 2 6 b 8 0 , οίγγεΤα περιττώματος ύ γ ρ ί Z/u^l. 25 njro» ο ?οτι »0», it, προ'τιρον c'jx αλ>)ίες ?» εΐιτεί» το /ivi 6 7 6 » 3 5 . yußS. 8 5 7 b 4 . μαστός αγγείο» γα'λακτο; Z / x í l l . εΤ»*ι Ο α 1 2 . 2 8 2 » 2 8 . ο χρο'»ος άγέ»»|το» Φ ί ΐ . 2 5 1 b 1 5 . το 6 9 2 » 1 2 . α'γγεία πνεύματος Ζ γ ε 7 . 787 »3. α * 8 0 0 »8, 8 0 1 τε ¿γενάτοι/ αφβαρτο» ^ το atpSaprcv ¿yévfjcv Ο α 1 2 . 2 8 2 . » 1 0 , 1 9 . Tuù» αγγείων αυξηιπς ^ τροφ))' ^ » 2 . 4 8 2 * 3 . 3 . »81. τον αεί ον άνλως αφβαρτον ^ αγεννιτον Ο α 1 2 . 2 8 1 b 2 6 . 482 b l l . αφβαρτον άγ/»>)το», α'γενητον χ, ¿'φθαρτον Φ α 9 . 1 9 1 * 2 8 . ά γ γ ε ι ι ι ' ^ » j ς . ρ/ριο» άεχτιχον χ, άγγειιυο'ες Ζ μ γ 8 . 6 7 1 * 2 8 . 30 γ 4 . 2 0 8 b 8 . f 1 7 . 1 4 7 7 · 9 . wViai άγΕν^τοι x, αφίαρτοι Ζμαά. α γ γ ε λ ί α , τ α υατερο» ¿ιΐται προαγορευ6·εως ^ «ίγγελίας j r o l 5 . 6 4 4 b 2 2 . τον ιηίμπαν ¿νωΚεβρον άγε'νητον κ 4 . 3 9 6 * 3 1 . 1454 b5. άγεννης, coni μοχβηρός H ¿ 3 . 1 1 2 1 * 2 6 . ruùv ιτολιτών οΐ άγε»άγγελιαφο'ροι νιμεροίίρο'μοί κ 6 . 8 9 8 » 3 1 . »εϊς, ορρ οί γενναίοι Π Ϊ ΐ 2 . 1 2 9 6 b 2 2 . 1 3 . 1 2 8 3 » 8 5 . oí ¿yevα γ γ ο ς . ες αγγος (Emped 8 5 4 ) av7. 4 7 8 b 2 0 . εξ αγγκς * 6 . »ε?; πο'τερον κατ α λ ι ε ί α » όιαφ^ρνιτι tuj» ευγενυ7ν f 8 2 . 1 4 9 0 3 9 8 b 2 7 . ο' εχΓνος άγγος τι f 4 1 5 . 1 5 4 7 b 2 . ss »14. βίος α'γε^ΐ'ί, βάναυσος, αγοραίος Π>)9. 1 8 2 8 b 4 0 . c¿α γ ε ι ν εττοίκνς Π ε 6 . 1 3 0 6 * 8 . ó »¡λιος τας τ/οταρας ώρας αγων γεννε'i'v?) μ ο 3 . 8 8 0 * 2 6 . τ α εί; την τελείωσιν αγόμενα τ ? ; ' Α γ η σ ί λ α ο ς . Kiva'áuuvo; έπίθεσις Πε7. 1 3 0 6 8 5 . φύσεως Η>|13. 1 1 5 3 * 1 2 . αγειν το τίμιον εις τον καλο'ν sim ' Α γ η ^ ί τ τ ο λ ι ς ci Muretus Spgl B k 3 coll X e n Hell 4, 7, 2 pro P « 9 . 1 3 6 7 b l l . ρ 5 . 1 4 2 7 « 2 8 . 3 7 . 1 4 4 4 * 4 . εις ονειίος αΉγηιπϊΓίΓο; Ρβ'23. 1 3 9 8 b 3 2 . γει» Hi 8. 1 1 6 8 b 1 5 . αγει» εις τ ί άίυ'»ατον Α α 1 6 . 8 6 * 2 2 . ά γ ι ο ς ορκος Í 5 7 . 8 3 4 b l l . 2 9 . 4 5 * 2 4 , 3 7 , b 1 5 . αγει» εις ο αυτά ς ¿υ'ναται ΠΌιεΤν 55 ά γ κ τ τ ε ϊ α ι των όεών Ο α ΐ . 2 6 8 * 1 4 . 1 0 3 2 b 9 . αγειν (ανάγει» Wz, c f s h τ ) τ«ς λο'γ»ς Αα 3 2 . 47 ' ^ γ χ α Τ ο ς , ο ΤΙοσειύωνος ¿, 'Αβτυτταλαίας, ^αμιος, φιλογε'ωρ» 2 1 . άγει» ε»1 τα εΓίη το» τι9/ωε»ον ίίεας t ^ 8 . 1 4 7 » 6 γος f 5 3 0 . 1 5 6 6 »42, 1 5 . Άγαττηνωρ, ' Α γ κ « ί « ώος f 5 9 6 . αγει» εις σ χ ΐ μ α ά»αλογίας, είς το» λογο» Η ε 8 . 1 1 8 3 b l . 1576 b5. ψ γ 2 . 4 2 6 b 4 . — αγειν ητυχία» n i l 3 . 1 2 9 7 b 7 . α Λ α μ π ρ ώ ς α γ κ ι β τ ρ ο ν ^ ο'ρμια' Z u á ' 1 2 . 6 9 3 » 2 3 . χαταπίνειν τί αγκιt ¿ Διονυ'ίτια ο/3ΐ347 «26. — αγειν γ ρ α μ μ χ ς τ α ΐ . 1 0 1 » 1 6 . βο στρον Ζιι37. 6 2 1 »7. μ β 5 . 3 6 2 b l . ή άγβεχσα (i e κα'ίετο;) ειτί τη» ßaViv 0 ( 3 4 . ά γ κ κ τ τ ρ ο φ α ' γ ο ς Ζιι37. 6 2 1 b l .

6

Àyopaìbf

άγκίΓτρω&κ

άγχιστρωδη

σώματα.

f 202. 1514

*γκος

b

(Democr),

d i e t ί'χαληνα', χ ο ΐ λ α ,

κυρτά

b l l . ο ί χ ε ΐ βηστας άγχη Za 8 2 . 6 1 8 b 2 4 . κρέμαθρα πως ¿Mipépuft Ρ γ ΐ ΐ . 1 4 1 2 · 1 4 . βάλλεσθαι α γ κ ύ ρ α ς Ζ ι ί ΐ . 5 2 3 b 3 8 . αγχυραι βέβληντα ι Ζ μη.'. s 670 *10. olì σηπίαι ωσπερ άγχυραις τα~ϊς προβοσκίσιν άρμ$-

0188. 844

¿γκυρ λ

Kg

0-1»- f 3 1 7 . 1 5 3 1

b

493

b

24,

α 7 ν uu er τ ο ς i) 979 *12.

(ruviiieiay Ζ ι α 1 6 . 4 9 4

τερον, yvωpιμωτεpov

Ν φ ε ύ ; ' Αγλα'»)? (Horn

1040 ( H o r n i) 1 1 5 , λ 5 8 9 )

ορρ

άγλωττος αγνευτικα αγνοεΐν,

b

25.

χροχόδειλος Ζ , u < h 1 . 6 9 0

b

23.

άγνοεΐ Pa9. b

1368

b

12.

P a 13. 1373

18.

άγνοίντες

άγο'νΛτοί α7

ορρ

c f »το 1 4 . φαίνονται

b

άγνοων 34.

1458

(ti, B k s , ί B k ) α χ ώ ν ,

άμαρτάνασιν

(¿γνοίιτε; b

28, 30, 35, 37,

άνδρείοι

εκων P a

1 4 5 4 »2, 3.

εΤναι Η γ 1 1 . 1 1 1 7 * 2 2 -

15. oí

2 8 . —

0 1 ,

veluti

ο' φ υ σ ι κ ό ς

\pa

1. 4 0 3

b

8 al.

iirriv Ρ γ Ι Ο .

1410

b

24.

άγνουΐν

—

ό^οίοξία

¿

άγνοΐdist ¡ io xò\xov είναι, ατύχημα, αμάρτημα He 10. 1 1 3 5 b 1 2 1 1 3 6 »3. P a l 3 . 1 3 7 4 b 8 . tS α&ιχίματος το μίν ϊλαττον τί Bini πλχί. 958 »12, 13. ά&ιάσχι στ ος. yλωττoειèες «υ^φυ^ς κ, χ&ιάσχιστον Z ì i 7.χδιχεκτθχι, το Ü /Μ.εΤζ"ον το á¿W~v Ηε9. 1 1 3 4 *12. τιϊν άΑχημάτων e®)j Ρ α 1 3 . ¿¿ίχγ\μα μείζον τί Ρ α 1 4 . 3. 1 3 5 9 * 2 5 . 532 b 1 3 . ¿¿¡χώματα προς ίνα, προς το χοινόν Ρα 13. 1373 b21. ¿iíoí ί ι α φ Û ο ρος χϊσΰησις, ορρ ^ιεφθχρμένη υπό οΐ^οψλυγίας tje»j2. χνίμα οίχονομιχον των τ »¡ς ψυχής μερών προς άλληλα ημα34. 1236 »1. ή αρχι) τής τροφής (τριχών) μένει αδιάφθορος πι22. is 8 9 3 »21.—• μάρτυρες ¿Άάφθοροι Ρ α 1 5 . 1 3 7 6 »17. πότερον 1196 »26, 29. ¿οικήματα ύβριιττιχά, xaxvpyixá, χχρατευχόιχφθορωτερος ο εΐς άρχων i) oí ττολλοί Πγ 15. 1286 »39, τιχά, βηριω$εpυχoς ¿¿¡άφορος εΰτυχων^άτυχών A ¿ 1 3 . 9 7 2αίιχομαχία 1 . SO εν àvTâ.oyix T i l l . 171 b 2 3 . A d i e c t i v a verbalia in — τεον, impersonaliter usurpata, con- α ί ι κ ο ' ς (cf ¿ίχαιος) ποσχγως λέγεται He2. 1 1 2 9 » 3 1 . ο' παράstructa cum dativo subiecti, veluti ο χριτης οΐεται οϋχ αυτω νομος Ηε2. 1129 » 3 2 . 1 5 . 1 1 3 8 »14. ò άνισος H e 2 . 1 1 2 9 » 3 3 . χριτέον Ρβ25. 1 4 0 3 b 31. γ 1 4 . 1 4 1 5 » 3 3 . ρ8. 1 4 2 8 b 3 3 ; cum dist ο χάχων HelO. 1 1 3 4 »18, 21. >j9. 1 1 5 1 »10. ùx χοιχος, ¿ yap επ'ιβνλος Ht)l l . 1152 »17. 7. 1 1 4 9 b 1 3 . aiixoç, diet accusativo subiecti, et quidem omisso verbo ecrriv, ¿¡ελομέννς ποσχχως ενίε'χεται λεχτέον sim αι3. 4 3 9 b 1 9 . Ζμβ 1. 646 35¿¿{χημα, ατύχημα., αμάρτημα, coni μογθηρος, πονηρόςΐΙεΙΟ. 1 1 3 5 b 2 3 - 1 1 3 6 »9. ημχ34. 1 1 9 5 »18. — οί τεχνιχυίτάτοι »11. Η»]1.1145»15. fll6.1163b20. Πηΐ. 1 3 2 3 » 2 1 , 1 3 2 4 » 2 . ¿j ¿¿ιχυίτατοι Ργ15. 1416 b7. άνθρωπος ζωων απάντων χ$ιΡ γ 1 7 . 1 4 1 8 »38. ρ30. 1437 » 2 9 . 3 6 . 1 4 4 1 »11. 3 7 . 1 4 4 2 · 7 , χωτατον πχθ7. 950 b33. — á¿ixov το παράνομον Ηε2. 1129 addito verbo εοτίν ρ 19, 1433 b 2 (cf Krüger gr Gr 5 6 , 1 8 , 3 ) . b l. το avarov, το πχρχ το àvàkoyov Ηε2. 1129 bl. 7. 1131 ab altera constructione ad alteram traneitur: ¿υναμενω οη χνταποό'οτέον τ >)ι> άξια» ων ΐπαθεν, kxóvn • χχοντχ >11, yxp 17, *ο 32. dist ¿¿ίχημχ ΙΙεΙΟ. 1 1 3 5 »9. ημχ34. 1 1 9 5 » 8 . x¿¡xov φύσει Ρα 13. 1373 b8. τα xèixa χϋ'ξησιν λαμβάνει φίλαν η ποίητέον. ως ¿tj ¿¡αμαρτόντα εν τίj ¿ρχη ευ πατω μάλλον προς φίλ»ς είναι Hôl 1. 1 1 6 0 » 4 . — άρχε» χειθόντα ΰφ' S νχ ϊέ'ει Hi 15. 1163 «3 Fr. ρών ίδίχων Ρ/324. 1402 »2. p37. 1 4 4 4 b 1 3 . ¿ίιεξίτητον erri τψ αΰξην το άπειρον Φ γ 7 . 207 b 2 9 . ¿ i i o ' p i e - r o ; (dist αόριστος "Wz ad Αα4. 26 b 1 4 ) . giovai σ0 φβ'ισις Οβ6. 2 8 8 b l 5 . γ ψ α ς x, nitre, ¿¿υναμία H ¿ 8 . 1 1 2 1

1. (cf δυνατός 1 ) το αδύνατον η τη τοιαύτη δυνάμει (i e τι) χατοί χίνησιν) εναντία στερησις Mfll. 1 0 4 6 »29. ¿ 1 2 . 1 0 1 9 ' b 2 1 , 15 Bz. ¿δυνατός είττεΐν. ορρ ρητοριχός Ρ β · 2 . 1 3 7 9 b 2 . ¿δυνατοί i e imbecilli ττια62. 906 «10. οα3. 1 3 4 3 b 2 2 . ¿¿υ'νατοι οί εντός τριών μνων χεχτημένοι, το σωμα πεπηρωμενοι f 4 3 0 . 1 5 4 9 »38, b 2 . — αντος ¿δυνάτως ϊγει πρεσβιυειν ρ 2 5 . 1 4 3 5 »16. εν τοις ve'τοις βαρΰτερον ϊχνσι ¿, αδυνατωτερον οί άνθρωποι π α 2 4 . 8 6 2 »27. χς-42. 9 4 5 »14. 2. (cf δυνατός 2). αδύνατον, dist ¿υνατο'ν, ενδεχόμενου, άναγχαΐονε13. αδύνατον yίvéσß&ι ο μη ενδέχεται γενε'81. — ¿δυνατόν, coni syn άτοπον Φ ί 8 . 216 b 1 2 . α 2 . 1 8 5 • 8 0 . MV2. 1 0 8 9 *13. εν τι/τοις μϋρία φαίνεται τά τε ¿δυνατά it, τ α πλασματωδη ^ τ α ύπεναντία ττάσι τοΓς εύλογοις M , u 9 . 1 0 8 5 *14. riùv άίυνα'τυιν εΓναί φασιν μα6. 3 4 3 b 7 . Π ί β . 1 2 9 4 *1. φανερον οτι ΤΗ τ ¿δυνατόν μα Ά. 3 4 5 ' 3 2 . ν TWTO δ' εοτίν αδύνατον χατα' τε τ α φαινόμενα ι^ χ α τ α το ν

11 λογο" μβδ. 362 b 14. ¿δυνατόν π συμβαίνει Αα23. 4 1 »25. συμβαίνει το ¿¿υνατοντι29. 1 8 1 »32. συμβαίνει πολλά (Ivi«)

¿ειτχώπες descr Ζιι28. 617 b 3 1 - 6 1 8 «7. (espèce de petite Doce C i l 288; strix scops S; strix aluco St Cr; strix scops et

30 b 4. 17. 37 »29. cf M04.1047 b 19. συμπίπτει

αελιττο» (Archilfr76) Ρ γ 1 7 . 1 4 1 8 b 29.

¿δΰνατα, συμβη'σεται το ¿δυνατόν, συμβ;¡ferai πολλά otnsSu96 η 5 cfK 985; σχυί-ψ. ephialtesscops ΑΖι 177 η 99). ¿Ουνατα sim ψα4. 408 b33. Ζγα18. 722 »3. Μγΐ. 1002 αείφυλλα φυτά, ορρ φυλλοβολών ZyeS. 783 b 10, 20. b 32. ι6. 1056 b5. Γα2. 315 b20. 5.320 b 7. Oá'2. 309 b ll. 5 ¿ekln χηρωσεν aùyaç f 625. 1583 b 21. Φί8. 216 »5. ¿¿ε» ¿¿υνατον συμβαίνει e 13. 22 b28. Αα9. ¿eWonó&mv Ίππων (Simonid fr 7) Ργ2. 1405 b 27. ί^ειν

¿δΰb

vara μ*6. 343 »21. ¿di» ¿¿υνατον συμπίπτει Αα9. 30 4. ¿¿ναος. ποταμοί ¿évaoi /¿α 13. 349 b9. 14. 352 b5, 12. — το αυτό ϊσται αδύνατον Οα6. 273 b 15. cf 11. 281 »15. πδΐν ¿εννάως. τα μϊν χάρπιμα χρόνον τινοί, τα δ' άχαρπα αενϊσται (ΐν είη) ά&ΰνατον MÔ4.1047 b ll. Γ*2. 316»21, 19.10 νάιυς ¿πε'δοντο ο(3ΐ346 b 15. εύηβιχωτερον 3 ώστε περί αύτ3 τα ¿οΰνατα έπισχοπε~ν ΦίΐΟ. ¿¿ξει». ¿έξετχι (Horn 2 1 1 0 ) Ρ/32. 1378 b6. (Emped 375) 218 b8. ¿δΰνατο'ν τι | άερος, o' ί ' άηρ οίον ενεργεία' τις »13. χθοίνχτος οργή ( í r t r a g adesp 5 4 ) P/321.1394 b 21. ίχείνν Φ ί 5 . 2 1 3 *2, 4. άηρ συνιστάμενος ( βνγκρινο'μενος, io ά β / α τ ο ς act άίε'ατοι των κρειττόνων κ ΐ . 391 »25. πηξις ά/ρος) ί ι ά την ψ υ ξ ι ν γίνεται νέφος Xj υ ί ω ρ μ α 4 . 342 ά Α ε ρ ί ν η piscia, πως τ ί χ τ ε ι Ζ ι ζ ΐ 7 . 5 7 0 b 1 5 , 5 7 1 »6. οίάίερινος •1, 29. 13. 349 » 1 8 . β6. 364 b 2 7 . γ 4 . 373 b 2 1 . εξ υίατος (epi C , Graecis hodie atherno S C r , atherina presber Cr, dvjp γίνεται ίιαχριβε'ντος, β ήλιος ίιαλυ'ει, ί ι α χ ε ΐ τάς ιτυΐΓτα'atherina vera Cr Κ ΑΖι I 1 2 1 . n l ather. hepsetus L ?). ο-εις τ ί άε'ρος μ α 3 . 340 »10, 24. γ 3 . 373 »29. 5. 3 7 6 b 2 3 . inter άγελαΤα numerantur Ζιι2. 610 b 6. (άβερΤνος οίον εί εξ υ ΐ α τ ο ς χοτυ'λης εΓεν άερος ίε'χα Γ/36. 333 *22. 15 χθ ερ'ινοι i q άβερίνη). ξηρο'τερος ο' άηρ 'τ5 θέρνς, έν ¿'έ τ ω ϊ&ρι ϊτι ΰγρο'ς μ α 1 2 . 3 4 8 b 2 8 . ο' νοτιος άηρ μάλλον εις vé'uip μεταβάλλει τ5 προς α Αετός, μονάς ¿iría αίετος, βτιγμη βε »cría ίετο'ς Α γ 2 7. 87 άρχτον μ γ 6 . 377 b 2 7 . — περί το υάωρ ή τ « άερος ιτφαΐρα »36 (syn Η κ ϊγει όε'ιτιν, εχει βε'ιτιν 32. 88 »33). Má'6. 1016 χ, περί ταυ'την ή TO πυρός μ/32. 354 b 2 4 . 0 / 3 4 . 2 8 7 *32. b 2 5 , 30. μ 8 . 1084 b 2 7 , 33. ¿n4. 3 1 1 · 2 8 . 5. 312 »27. άηρ χ, υ ί ω ρ £χ» . 5 5 9 l . 4. 5 6 2 2 5 . 3 7 . 5 8 1 · 1 . Ô12. »15. τ α ¿ίδια των αισθητών MÁ9. 9 9 1 »10. λ ΐ . 1 0 6 9 »31 597 »6. 2 8 . 6 0 6 »21. ι 6 . 6 1 2 » 1 6 . 27. 6 1 7 b 2 7 , 2 9 , 30. θ7. Βζ. 2. 1 0 6 9 b 2 5 . το ¿ίδιον το ανω σώμα ψβ7. 4 1 8 b 9 . εστί 8 3 1 »11. 1 4 2 . 8 4 5 »11. f 2 7 1 . 1 5 2 7 »32. πολυγονοι αϊ γυ35 τ α μεν ¿ίδια ¡y θεια των όντων, Ty ¿νόμιχλος χ4. 394 «22. ποιέϊν ϊχει α'ι&όιον (diet ο! όρνιθες) Ζγα3. 716 b26 (cf 18. 719b29). 80 αίθρίαν μββ. 864b9. αιθρία νυχτος μάλλον ^ μεθ' -¡¡μέραν 5. 717 b14. ποίον εγει aìàoìov τα τετράποό'α ωοτόχα κ, ϊναιμα πχεΊ. 938 b5. υό'ωρ αλεεινότερον ττ,ς αιθρίας ZtßlO. 503 *14. Ζι|3ΐ 0.508*6. Ζγαΐ 3.720*4, τα ωοτόχα^ίποδαί^τετράποδα)

εν α'ιθρίαις

μα6.

343 b 19. αίθριας

¿σης

μα i . 342 »12. 5.

Ζ17Ι· 509 b29, óVa ωοτοχηιταντα èv α,ύτόϊς ζωοτοχε" έχτός

842 *34. β9. 369 b23 (ορρ οταν έπινέφελον η), etiam sine

Ζ7»18. 720*24, o¡ όψεις Ζ7»7. 718*18, oí ίχ,βυε; Zißl3. 504

participio της αιθρίας,

b27,

ορρ επινεφε'λυυν όντων πχε 18. 939

ο' πολΰπνς Ζιε12. 544 *12 (cf i l . 524 *8. Ζγαΐδ. 720 ss b15. αιθρίας χ, νψεμίας μαΙΟ. 347 *26. b82 τ βίίοιιυίης). — ο' γίννος, ωσπερ οί νάνοι, μέγαϊσγειτό α'ιθριαζειν. ο' ^λιος ¿'¡αχρίνει \¡ α'ιθριαζει τον αέρα πχς8. ali οίον Ζιζ24. 577 b28. oí μέγα το alò'óìov ϊγοντες άγονω941*4. τεροι, ¿ια τί ΖγαΊ. 718*28. τοις ΐππευ'νσι συνεχώς μείζω αίθριος, άνεμοι αίθριοι τίνες μβ6. 364 b29. 3. 358 b l, 2. τλ αίίοΤα γίνεται, èia τί »rill. 877 b 17. — 5. πα pa φυσιν πχς20. 942 »34. 27. 943 »13. αίθριωτατοι μββ. 364b7. roí γινόμενα τίνα: ¿υο εχειν αιόόϊα, τό μεν άρρενος το όε θηλιος· to επινέφελα αλεεινότερα των αίθριων πχε 21. 939 b33. αι9ρ»ος άει το 2τερον χυριον Ζγί4. 770 b32, 772 b26. τται'ίων ενίοις ¿\α τί χαλίίται ì θεός χ7. 401 «17. ν χατα το αύτο συνέπεσε το πέρας τ$ α'ιίο'ιν it, ò ττο'ρος αϊθυια, avis, πως ίνυ&ρον, τίκτει εν τα7ς περί θάλατταν πεi¡ ίιέργεται το περίττωμα τί εχ τί»ς χύστεως, αλλ' υποχάτραις, ν φιυλεΰει Ζιαί. 487 »25. 69. 542 b 17. Í3. 593b15 τωθεν ΖγοΛ. 773 »21. — 6. ζωα περιττά εν θαλάτττη όμοια (mergue C, réfutât S, larus S St Κ Cr Su 158 η 151, give

αϋοίω άνάρός Zio 7. 532 b 23 (penna marina, pennatula L, « parasiticus sive marinus sive argentatila). S III 879 St Κ Cr Μ ρ 169). αίχαυνίαις (?). παρά βε αίκαυνίαις ( ν 1 ταΐς Καυνίαις) »îà'oiiuà'vjç. φαιτί τίνες τον αρρενα πολύποδα ίχειν αίδοιωδές ί"973 »12.

τι εν μια των πί.εκτανων Ζιεβ. 541 b8. cf 12. 544 »11. ¿1.

α'ικία,

συνάλλαγμα

άχνσιον β'.αιον Ηε 5. 1131 »8. alxíai ¿¡

524 »8. Ζ7α15. 720 b32 (cf de ea re Aubert die CephaloφονοιΠβ4.1262»26. βανατοι ¿, αίχίαι σωμάτων Ρ(38.1386»8. poden des Arist ρ 25, ν Siebold in Zeitschr f wies Zoologie so α ί χ ί ζ ε σθαι. εϊτις τον εΐωβότα ύβρίζειν αίχίσαιτο Ρα12. 1373 IV, Roulin in Annales des sciences naturelles 1852 Τ XVII, »13. — εις το σώμα αιχισθψαι πληγαΐς ΠεΙΟ. 1311 b 24. Steenstrup in Troschel Arch f Naturg 1856). αΐλνρος, o' et v¡. αίλνρων ο'χει'α, τοχος, τροφ»), γήρας Ζιε2. 540

ΑΙδωλιος, λόχος Ααχεοαιμονίων f 498. 1559 »26. »10. ^35. 580 »23. ορνιθοφάγοι Ζιιβ. 612 b 15. oí μικρά τα αίάω'ς def Η(37. 1108 »82. ηεβ3. 1221 »1. γ7. 1233 b26. πρόσωπα ϊχοντες μιχρόψυχοι· αναφέρεται επ\ αΐλαοον ψ6. 811 ημαΖΟ. 1193 »1. περι αίίνς H¿15. ημα30. >ί αί&ως φο'βος 65 b9 (chatC, felis, felis domesticusetcatus S Κ Cr Su ΑΖιΙ 68). τις niabZ, 905»6. ορρ φο'βος Ηκ 10. 1179 b l l . it' aìòuò αΐμα. 1. τον αιμα τί εστίν, των υγρών μόνον χαθ' απαν τε το if Ttjv τδ καλί ορεξιν, ορρ ¿\Ι έχοντα Τνας υ ί α τ ο ; μ$10. 389 »19. cf 7. 384 «16, 2δ. άτελε; αΐμα ιβ 1ς χ, ΐχυυ'ρ Ζια4. 4 8 9 »23. γένος ινών εν α'ίματι Ζιγ6. 515 b 3 0 . αΐ Γνες γης ε'ισίν, στερεο'ν, γεωο'ες, οιον ττυριαι εν τω α'ίματι Z,uß4. 650 b 1 8 , 651 »1. cf μ$ 7. 384 »28. 10. 389 »20. το ΐχώρ απεπτον αΐμα, το υίατώο'ε; τ» αιτιατός Ζιγ19. 521 b 2. Z u ß 4 . 651 »17. — 3. αίματος τόπος, τόπος αίμα.- 20 το; αί φλέβες, τν'των ¿ v οϊρχη η καρηία υ3. 456 b l . οίον εν άγγείω τύγχανει χείμενον εν ríj χαρόία i¡ ται'ς φλεψιν Ζμβ3. 650 b 6. Ζιγ19. 5 2 0 b 1 2 . αν8. 4 7 4 b 5 . των άλλων i τδ αίματος η υττοοοχη ττρώτη Ζμγ4. 666 »1b l , 24. cf υ3. 4 8 5 »15. αί φλέβες άγγεΐον, μόριον ¿εχτιχον τω αίμα τι, αίματος χάριν Ζμγί. 6 6 5 b l l . 5 . 6 6 7 b 1 7 . Ζιγ20. 5 2 1 b 7 . 2. 511 b 2, 17. Ζ γ β 4 . 738«8, 740«21. i l . 7 6 4 b 3 S . SO JTÍ26. 87 9 b 5. α! φλέβες συνεχείς προ; την r à αίματος αρχήν Ζμβ 9. 654 b 9. ont* αν τις οϊε'λη την σάρχα, γίνεται αΐ/χα έν τω ζ ώ ν η Ζιγ19. 520 b 18. Ζ ^ γ 5 . 668 «33 (έν τί) 6. 1149

θηριώδεις 5.

1 0 4 7 χινείσθαί

b

3 2 .

cf

τ ε

σ υ μ β α ί ν ε ι , ioxeT y á p άλλοίωσίς τις εΓναι ψ β 5 . 416 33. 4. 4 1 5 b 24. ev2. 4 5 9 b 5 . Φί)2. 2 4 4 b l l , 25. M75.IOO9 b 13. sed quoniam ίιχως λ έ γ ε τ α ι η αϊσθησις, η μεν ως ¿ υ ν ά μ ε ι , η SI ω ; ενεργεία ψ β δ . 417 »18. y 2 . 426 »23. 3 . 4 2 8 »6, ea αισθησις, quae est σωτηρία τ ν δυνάμει οντος υπό τ ν εντελεχεία οντος et cum τω θεωρεΐν τον ί π ι σ τ η μ η ν έχοντα comparatur ( ψ β δ . 417 b 3), v x ϊ σ τ ι ν άλλοιωσις α λ λ ' ενέρπ ά σ χ ε ίν

b

ss

»11,

λ ε υ κ ν ,

«

τα

10, 22. 11. 424*2, 8. αι7. 4 4 8 * 6 , 1 8 . αισθάνεσθαι τάς λας αισθήσεις πάσας Γα 8. 324 b 29. c gen, Telati

tí

άιαφέρει

*7.

α'ισθα-

1 3 1

αίσθητόις

α ί σ θ η σ ι ς .

νοητά

ε λ π ί ζ ν σ ι

b

τ ί 8.

αισθήματα

καθόλα

b

α ύ τ ν ,

40

μ η

4 3 2

τ S

9. 4 2 1

w

l 6 .

τοΤς αίσθητοίς τ α c acc, veluti

εστίν

μ έ λ λ ο ν τ α

εν

»8.

αισθάνεσθαι

χυησεσι

νοητόν

yεvóμεvov

τοΐ;

αισθητή,

3.

σ μ α τ α

εκαστον

"J/yT. 4 3 1

¿σία

τ ν

6 5 6

Α 7 3 Ι . 87 b 29, 37. τ α αισθητά των καθ' Ϊ κ α σ τ α ψ β δ . 417 •>27. Αα27. 43 »27. Οα9. 278 »10. αίσθητόν, diet επιστητόν τ/38. 114 »21-25. αίσθανεσθαι χ , φ ρονείν ν τ αυτόν ψ γ 3 . 42 7 »17- b 8. ( π ό τ ε ρ ο ν ϊ σ τ ι ν αισθάνεσθαι π ΐ ομοίω το ομοιον b ^ y S . 427 »27) αισθάνεσθαι, diet ¿οξάζειν ψ β 2 . 413 20. αισθάνεσθαι ^ νοεΐν w ταυ row \ p y 3. 427 b 8-29. το αίσθα-

Μ ζ ΐ 5 .

συμβαιννσαι

φ

αισθάνεται

εν

υ 2.

αίσθα-

αι7. 444 »9. á'oxeí' τισιν αισθάνεσθαι τ α ζω«. èia τον ¿-γκεφαλον ζ 3. 469 »22. Zye 3. 783 b 31. το άπαντα

ss

όρωμεν

ηεγ,12'.

»11.

τοις

οίον τύπον τινά τν αισθήματος μ ν ΐ . 450 »31. χ. απελθόντος τν θύραθεν αίσθητν ε μ μ έ ν ε ι τ ά αισθήμ α τ α αισθητά οντα εν2. 460 b 2. μονη αισθήματος Ail9.

χ, άκνομεν ψ72. 4 2 5 b 1 2 - 2 5 (AlexAphr Ι Π 7). Η]7->fpiov ev2. 460 »25. ταχεΐα ι| γευσεως Ηχ5. 1175 b 36. τ^ν οσμην νχ ίχομεν ακριβή, άλλα αϊσθησις e ν 2. 460 *24. i¡ aíírflijiri; τα αισθητοί πως, είδος χείρω ηολλων ^ιιι'ω» φβθ. 421 »9. η ακοή άμβλυτε'ρα όψεως, αισθητών, òexTtxòv των αισθητών είδων areu της ύλης ·ψ78. ή όφις (να/τ/εστάτ·η α'ι'σθησις ηζ 5. 886 b 32, 35. αισθησις 431 b23, 432 »2. βΐ2. 424 «18. η αΓ(τίνν άλλα 6 αδιάφθορος ηεη2. 1236 »1. >) αισθησις ν ¿ννχται αίσβάνεσβαι ex τν σφόδρα αίσθητδ ι/»74. 429 »31.— πότερον ένδε'χεται λογος τις ¿, δ'ύναμις εκείvu ψβ 12.424 *27, 31. ή αϊσθησις δυείν αμ,α αίσθανεσθαι αι7. διχ τί των αισθήσεων αντων ν μεσάτης τις της εν τοις eue-fltjToVç έναντιωσεως ψβ 11. 424 yíverat αΐσβησις ψβδ. 417 "3. cf Μλ9. 1074 b 35. τίνι κρί•4. i) αϊσβησις δυναμις σύμφυτος κριτική Αδ 19. 99 b 35. •ψ79. 432 «16. (Piatoni ή αϊσθησις τί «ττερεν 404 b23). νο με ν τάς εξ ετερων αισθητηρίων αισθήσεις προς άλληλας rîj αίσθήσει quae intercedat ad το otìe-fl>|ToV ratio Ψγ2. 425 io ψ72· 426 b8"427 *16· τ