Glossarium Epicureum

Citation preview

. P

1977,

©

Copyright Casella

by

Edizioni

Postale

7216

dell’Ateneo & - 00100 Roma

Bizzarri

|

TABULA QUAE

M.

VII

H.

A '

Secondo le norme del Lessico Intellettuale Europeo questo volume è stato sottoposto all’approvazione di G. Arrighetti e G. Pugliese Carratelli C

"ΓΜ

$4

Y

}

HOC

GIGANTE

VOLUMINE

- W.

CONTINENTUR

ScHMID

Praefatio 1

e

IN

RERUM

USENER

GLOSSARIUM

EPICUREUM

741

Index

grammaticus

773

Index Polystrateus

813

VATICANI GNOMOLOGII VERBORUM ET RERUM

I. F. FABIANO

EPICUREI

INDEX

PRAEFATIO

Glossarium

Epicureum,

quod quamvis saepe laudatum a

plerisque tamen viris doctis adhuc adiri non potuit, cur hoc

loco in lucem proferatur, paucis explicare opus est, ut perspiciatur, quid huius esse editionis proprium, quid ab ea alienum existimari debeat. Hermannus Usener quondam Epicureorum suorum firmissima posuerat fundamenta !, cum iam in Diogenis Laertii opere adhibendo fragmentisque colligendis verborum notionumque silvam comparavit hoc auxilio facilius fieri posse

ratus, ut observationes iudiciaque de Epicuri doctrina confirmarentur ; hoc vel idcirco admonendum est, quod nonnullis

annis

post Ioannes ab Arnim longe aliam iniit rationem, cum

Maximilianum Adler discipulum commovit, ut indicem Stoicorum veterum componeret fragmentorum editione iam per-

fecta.

Quae

Usener

in

indice

suo

componendo

collocavit

studia maximi esse aestimanda nemo est qui infitietur. Iam vero Usener multis aliisque postea distentus studiis impeditus est,

quominus

naverat,

indicem

ita suppleret,

illum,

quem

ut omnibus

ad suum

locis

usum

deinceps

desti-

repertis

1 De hac re v. H. Diets, Kleine Schriften zur Geschichte der antiken Philosophie (Darmstadt 1969), p. 291, adn. 1 et W. ScHMip, RAC (= Reallexikon fiir Antike und Christentum ed. a Theodoro Klauser) s.v. Epicuri: vol. 5, 1962, col. 714.

vii

M.

Gigante

- W.

Schmid

auctus fortasse foras denique dari posset ; hinc illud potissimum

intellegitur, qui factum sit, ut in indicem

Usenerianum

non reciperetur Gnomologium Vaticanum paucis mensibus post Epicureorum editionem a Carolo Wotke inventum. Iam temporibus bellum anno MDCCCCXVIII

confec-

tum excipientibus nonnulli a Seminario Bonnensi (ubi index ille asservatur) et a Facultate Philosophorum Bonnensi petiverunt, ut ipsi Glossarium exscribere vel complura exemplaria conficienda curare sinerentur ; quorum in numero erat Achilles Vogliano

(primo

tum,

cum

bibliothecam

privatam

in domo

Berolinensi asservatam locupletari volebat) et Officina Neapolitana ad papyros custodiendas et restituendas instituta. Veniam iis, qui petiverant, esse datam consentaneum est.

Octobri anni MDCCCCXLIV

nensis

lacrimabili

conflagrabant

Mense

cum aedes Universitatis Bonincendio,

nonnulla

quidem

pars Glossarii afflicta est, sed qui tum Seminario Bonnensi praeerant effecerunt, ut omnes schedulae adustae iamque Herculanensium velut papyrorum fatum subiturae transscriberentur atque integrae conservarentur. Hoc bello quo iterum vexabatur orbis terrarum confecto, cum aliquamdiu consilium

erat in Academiae Germanicae —olim Borussicae — instituto, quo Graecorum Romanorumque philosophia proprie tractatur,

omnes

posse visum

textus

Epicureos

est, ut Useneri

denuo

index,

quem

edere,

simul

Achilles

descriptum fecerat suum et qui postea ad Academiam

translatus erat, funditus instauraretur.

fieri

Vogliano

illam

Atqui nova haec Epicureorum collectio iam saepe desiderata adhuc ad finem perducta non est, nedum Useneri Glossarium unquam sit ita retractatum, ut absolutum iam publici juris fieri posset ; quamquam aequum est concedere affluen-

tem viii

papyrorum

novis

identidem

editionibus

prodeuntium

Praefatio

copiam tulisse, ut renovandi onus non tam sublevaretur quam accresceret. His adductum rebus Institutum, quod inscribitur Centro internazionale per lo studio dei papiri ercolanesi (CISPE), atque adeo eius consiliatores suadente Ioanne Pugliese Carratelli censuerunt Glossarium illud, quippe quod iam esset instar documenti historici, ita ut est recipiendum in seriem a Tullio Gregory curatam quae vocatur Lessico Intellettuale Europeo et auspiciis expensisque Consilii quod nuncupatur Consiglio Nazionale delle ricerche (CNR) editur. (Hoc modo illud etiam facilius cognosci poterit, quosdam qui in sermonem Epicureum inquisiverunt Useneri schedulis — dicimus in primis specialem illum indicem grammaticum mero verborum indici adiectum — re vera plurima

etsi hoc

Quod

minime

igitur

confessi sunt).

eadem

Glossarium

Useneri

debuisse,

nunc

forma

prodit, qua instruxerat celeberrimus ille Epicureorum editor, hoc profecto omnibus probabitur, eum modum quo Usener in locis citandis usus erat ad unam eandemque dirigi oportuisse normam ; apparet enim illa ratione repraesentari diversos velut gradus studiorum, quae Usener et in editione et in Glossario conficiendis collocavit.

editionis additur Gnomologii a Glossario Useneriano plane expletur aliquatenus lacuna sophiae Epicureae operam Ioannes

gratiam

meretur

tissime,

ut erat necesse,

Quod autem in fine huius

Vaticani index verborum (isque separatus : v. Appendicem), hoc omnibus permolesta, qui philodant; indicem quod composuit

Franciscus

Fabiano

Genuensis.

Quod schedularum ordo et Neapoli usu assiduo et Bonnae iniquitate belli supra commemorata nonnullis locis videbatur esse turbatus, Marcellus Gigante et Mathilda Ferrario Neapolitana sedula eius adiutrix apographum Neapolitanum diligencomparaverunt

cum

Glossario

Bon-

ix

M.

nensi archetypo. Etenim

a nobis

susceptum

Gigante

laboriosissimum hoc

exsequi

non

- W.

munus

potuissemus,

Praefatio

Schmid

nihil adnotatur

edendi

nisi eadem

indicantur.

M.

Ferrario — subsidiis et CISPE et CNR adiuta — una nobiscum diligentissime operam navasset ad exemplar typis mandandum

et,

quantum

poterat, rationes

in locis

laudandis

ab Usenero adhibitas ad unam eandemque normam redegisset atque Epicuri et Epicureorum et reliquorum scriptorum editiones indagavisset.

Iam paucae adnotationes addendae sunt aptae quae citandi

modum

plus

eiusdem

quam

semel

editum

in

primum

allatum

Romani,

quibus

textu,

auctoris operibus

si loci afferuntur

petiti, nomen

indicatur ; interposito

autem

alio

€

eius non quolibet

ubi

Voluminibus

sequentibus

singuli

numeri,

laudatur

idem

Herculanensibus, nihil

quibus illud

omnibus

indicatur

paginae

locis

nisi ii numeri

de natura libri notantur,

tantum

lineae

de natura

et, ubi idem

et lineae.

4. Quibus Usener in Glossario suo ad opera signanda usus erat siglis

ut

©

Graecis,

— quod

5. Glossarium

lemmatum

εὖ. singuli

modo,

significatur liber, singulae

est,

explanent :

1. In singulorum

pluribus

opus

nisi post

Eodem

ea Latinis

e.gr.

autem

notata sunt

litteris; ita factum

nominatur — commutaretur ipsum,

etsi sunt

quae

in

nat.

aliquatenus

inter se repugnent, tamen ita a nobis editum est ut integrum

conservaretur (exceptis scilicet iis, quae parum videbantur esse perspicua) ; hinc illud intellegitur, qua de causa in fonti-

Epicuri quidem ipsius opera

bus exhibendis locum priorem obtineat modo nomen auctoris,

Ubi complures loci ex eadem afferuntur epi-

6. Quoniam in locorum ordine proposito eadem illa exemplaris Useneriani ratio parum quodammodo constans ser-

auctore prioris nomen repetitur.

ita citantur, ut, ubi primae epistulae locum quendam alii excipiunt e secunda vel e tertia allati epistula, ep. semel no-

modo

stula, primus solus numero

vata est, evenit ut nonnumquam locos eos, qui complures ex

tasse sufficiat.

Romano

signatur ; quem sequitur

ib. (= ibidem) et paragraphi numerus.

2. Simili modo paragraphi cuiusdam numerus is, qui ad complures pertinet locos citatos, non adhibetur nisi primo

loco, ita ut postea ib. tantummodo

et pagina et linea).

notetur

Hac igitur inita ratione,

(adiecta scilicet

qua

quidem

res

simpliciter repetendae utique omittuntur, consentaneum est etiam inscriptionem eius operis, quod saepius deinceps nullo alio interposito occurrit, non indicari nisi cum primus citatur locus.

3. Quare, si forte nonnulli inter se excipiunt qui a Theodoro Gomperz editi sunt loci ad Epicuri de natura opus pertinentes, iis ubique exemplis, quae primum sequuntur, x

textus ipse.

epistulis depromptos

sequuntur

et qui ipsi ad alia pertinent

Epicuri opera, excipiat series locorum ex epistulis rursus petitorum ; nam saepe unamquamque seriem illorum locorum alia simul invenies schedula exaratam. Vel hinc illud perspi-

citur, quod supra commemoravimus, quot qualesque fuerint gradus studiorum, quae Usener ad hanc rem adhibuit. 7. Si nihil amplius adnotatur, omnes paginarum linearum-

que numeri, qui sequuntur Epicuri opera fragmenta monia citata, referuntur ad Epicurea (Lipsiae 1887)? ? Editio

stereotypa

prodiit

Romae

1963,

Stutgardiae

testicuius

1966.

xi

M.

textus nonnunquam Useneri

nos

Gigante

- W.

Schmid

dissimilis atque in schedulis exstat ; ad

operis egregii normam

direxisse monendum

est

rationem citandi eam, quae ad Epicuri pertineat epistulas sententias fragmenta. Si lineae non indicantur, colligendum est

ea

quae

quaeruntur

verba

reperiri

posse

in

apparatu.

Hoc tum potissimum fieri animadvertimus, cum in Epicureis et in Glossario Usener duas eiusdem vocis lectiones varias exhibet, quarum alteram continet Glossarium, alteram Epicureorum apparatus criticus. Transeamus ad ea quae de textu constituto, qualis in Glossario apparet, monenda sunt :

a. In Epistulis et Ratis Sententiis Epicuri a Diogene Laertio servatis et in fragmentis testimoniisque apud alios auctores obviis Glossarii textus plerumque cum forma textus in editione Useneriana dati congruit. b. Usenerum, cum aegerrime ferret deploratam Voluminum Herculanensium condicionem *, in paucis paginis ad opus

de natura spectantibus * a textu Voluminum Herculanensium et afferendo et restituendo se abstinuisse nemo est qui nesciat: «non loquor de librorum περὶ φύσεως reliquiis, quas cum Th. Gomperzius secundum accuratissimam chartarum recognitionem multo quam antea pleniores et auctas propediem editurus sit, risum meruissem, si solis apographis Neapolitanis nisus frustra temptare ausus essem » 5, Quo magis laudandus est Usener, quod si non in editione, at in Glossario

3 V. Epicurea, praef. p. 1.11. 4 Epicurea, pp. 124-128. #’Praef, Le: xii

Praefatio

fragmenta ex opere de natura petita saepius respexit et ubi videbatur necessarium a Gomperzio dissentire ausus est 6. Editiones

autem

singulae

hae:

« Zeitschr.

Gomperzii

ad opus

de natura

spectantes, quae utpote iam ante novam illam expletam perfectamque Gomperzii editionem ab Usenero frustra speratam publici iuris factae anno 1887 — vel potius antea — adhiberi poterant, sunt

f. d. oesterr. Gymn.»

XVIII

(1867), p. 207 sqq.7; «Sitzungsb. der Wiener Akad. » LXXXIII (1876), p. 87 sqq.*; « Wien. Stud.» I (1879), p. 27 sqq. °. Ubi Glossarii auctor in locis ex opere de natura desumptis editiones a Gomperzio curatas deesse videt, utitur editionibus Academicorum Neapolitanorum quales inveniuntur in Voluminibus Herculanensibus. c. Idem dicendum est de locis Epicureis ex Philodemo allatis (v. indicem fontium ab Usenero in Epicureorum collectione additum p. 432 sq.), quos Glossarium tantummodo in libris De ira, De signis, De pietate conscriptis ex editioni‘ Hoc

optime illustratur exemplo

gravissimo

in nat. XIV

obvio,

cf. indicem verborum s.v. τέμνειν (hoc loco p. 663) et indicem gramm. sub ‘ scriptura ’ (hoc loco p. 766) ; de re v. etiam W. Scumin, Epikurs Kritik

der platon.

Elementenlehre

(Lipsiae

1936),

p.

26.

7 Haec commentatio partim spectat ad nat. libr. XI (p. 207 sq), partim ad libr. XIV (p. 210 sqq., cf. conspectum [B], p. xviii). Notandum est USENERI Glossarium in locis ex nat. XI vel XIV afferendis modo GoMPERZII commentatione modo Collect. Altera niti. 8 Cf. conspectum

(B),

p.

xviii.

° Haec editio pertinet ad librum illum incertum de libertate agendi ; quem hodie in editionibus Gratiani ARRIGHETTI vel Caroli Drano legendum esse nemo est qui nesciat. Modus autem citandi, quem in hoc libro sequitur USENER, est hic: quod USENER scribit e. gr. nat. Gomperz 90, hoc modo significatur nat. lib. incert. de libert. agendi, « Wien. Stud.» I (1879), pp. 28-31, linea 90.

xiii

M.

Gigante

- W.

bus Gomperzianis (De ira: Lipsiae 1864; Philodem

über In-

duktionsschliisse, Herkulanische Studien I, Lipsiae 1865; Philodem über die Frémmigkeit, Herkul. Studien II, Lipsiae 1866),

saepius autem ex Voluminum Herculanensium Collectione sive priore sive altera citat (numeris primum Volumina Collectionum,

Praefatio

Schmid

deinde folia et — aut — columnas et — aut — fragmenta

indicantibus). Haud aliter res se habet in scriptoribus sectae Epicureae incertis (v. indicem fontium loc. cit. p. 437), e quorum numero a nobis e.gr. nominatur PHerc. 831 (VH?X f. 71-80), postea primum Metrodoro (sic ab A. Koerte), deinde Demetrio Laconi (sic a R. Philippson et W. Schmid) attributa; etiam quae Glossarium ex fragmento ethico PHerc. 1251 affert, exscribuntur ex ipsis Voluminibus Herculanensibus (VH?XI, f. 20-42), non ex Comparettii textu quamvis in Epicureis Usenerianis saepius laudato ™. Quod ad indicem Polystrateum attinet (v. huius voluminis pp. 773-811), animadvertendum est Usenerum laudasse editionem Gomperzianam illius libri qui inscribitur περὶ ἀλόγου καταφρονήσεως («Hermes» XI, 1876, pp. 399-421). Sed ut praefandi finem faciamus: Quicumque papyrologiae Herculanensis statum in Glossario conspicuum 1: excedere hodiernasque editiones — et commentationes cum iis coniunctas — Epicuri vel Philodemi vel aliorum scriptorum Epicureorum inspicere vult, eum delegatum esse volumus

non solum ad harum rerum enarrationes iam notas — dicimus P. De Lacy, Philodemus On Methods of Inference (Philadelphiae 1941), p. 179sqq.; G. Arrighetti, Epicuro, Opere (Taurini 1973?), pp. XL-LIII ; W. Schmid, RAC (s.v. Epicuri) vol. 5, 1962, col. 681-819, in primis col. 698 sqq. —, sed etiam ad conspectus hoc loco subsequentes quibus continentur : A) compendia saepius usurpata; B) editiones Epicuri Epicureorumque ab Usenero laudatae, hoc loco alphabetica serie dispositae, quibus adiecta sunt quaecumque hoc saeculo studiis Epicureis promovendis usui esse possunt ; C) clavis ad papyros Herculanenses inveniendas apta ; D) auctores antiqui praeter Epicurum et Epicureos ex quibus textus Epicurei afferuntur ab Usenero compendiis notati; E) auctores recentiores ab Usenero adhibiti et hoc loco pleniore forma explicati.

10 Cf. Epicurea, praef. p. XLVII-L et p. 68 sq. 11 Status ille qualis fuerit, facillime cognoscitur exemplo W. ScorTir (Fragmenta Herculanensia, Oxonii 1885), quem USENER in Epi-

[ ]

Geschichte der herkulanischen (1955), pp. 478-500.




Glossario

edendo

haec

signa

supplementa

in papyris

complementa

vel explicationes

adhibuimus :

edendis

additamenta XV

cf. cl. col.

= — =

ep. Epic. f. fr;

= = = —

confer collato columna

epistula Epicurea folium (in Voluminibus fragmentum

ib.

=

ibidem

NB

—

nota

schol sent sq.

= = =

scholion sententia sequens

s.(v.) V. VA} V H?

= — = =

1.4.

—

oppos.

=

sqq.

=

VOI

=

Herculanensibus)

id quod

bene

oppositum

sequentes

sub voce vide Voluminum Voluminum

Herculanensium Herculanenstum

Herculanensium MDCCCXXIV

Voluminum

Collectio Collectio

pars

Prior Altera

prima,

Oxonii

(B) CARNEISCUS

:

Φιλίστα β: VH? V 182-195 (PHerc. 1027) : CROENERT, Kolotes und Menedemos (Leipzig 1906), pp. 69-72, 179. COLOTES Πρὸς

τὸν

CROENERT,

[= Col.]:

Πλάτωνος

Kolotes,

Λύσιν:

pp.

VH?

162-167,

VI

112-120

170 sqq.;

(PHerc. 208) :

A.

CONCOLINO

xvii

M.

Gigante

- W.

Schmid

MANCINI, Sulle opere polemiche di Colote, « CErc » 6 (1976), pp. 61-67. EPICURUS

[= Ep.]:

De natura [= nat.]; De natura incertus liber [= nat. inc.]; De natura incertus liber, ed. T. Gomperz, v. praef., p. xiii, adn. 9 [= nat. Gomperz}.

De natura

liber 11:

VH"

IX,

1-25

(PHerc.

1149):

T.

Gom-

PERZ, «Sitzungsb. Wien. Akad. Wiss.» LXXXIII (1876), pp. 88-89; W. Scort, « Journal of Philology » XIII (1885), pp. 289-98 ; A. VOGLIANO, I resti del II libro del Περὶ φύσεως di Epicuro, « Prolegomena » II (1953), p. 59sqq.; A. BartGAZZI, «La Parola del Passato» XIII (1958), p. 249 sqq. ; G. ARRIGHETTI, Epicuro, Opere (1960, 19732). De natura liber IT: VH? VI 69-81 (PHerc. 1010): GomPERZ, «Sitzungsb. Wien. Akad. Wiss.» LXXXIII (1876), Ρ- 91 sqq. ; A. Cosarrini, « Riv. Fil. Class. » XXXIII (1905), pp.

296-9;

ARRIGHETTI,

ed.

cit.

De natura liber XI: VH" II 37-71 (PHerc. 1042) et VH? VI 1-7 (PHerc. 154): Gomperz, « Zeitschrift f.d. oesterr. Gymnas. » XVIII (1867), p. 207 sqq. ; « Sitzungsb. » LXX XIII, p. 89 sqq.; VOGLIANO, 1 resti dell XI libro del Περὶ φύσεως

di Epicuro

φύσεως

(Le

Caire

«Athenaeum»

1940);

Un passo dell’XI

N.S.

XIX

(1941),

p.

libro del Περὶ

141;

Bai-

GAZZI, Epicuro e gli ὄργανα astronomici, «Prolegomena » I (1952), p. 61 sqq. ; ARRIGHETTI, ed. cit. ; D. SEDLEY, Epicurus and the Mathematicians of C'yzicus, « CErc » 6 (1976), pp. 31-43.

De natura liber XIV : VH? VI 8-23 (PHerc. 1148): GomPERZ, « Zeitschr. » 1867, p. 210 sqq. ; « Sitzungsb. » LX XXIII, P. 90 ; VoGLIANO, I frammenti del XIV libro del περὶ

φύσεως

Scienze

SCHMID,

di Epicuro,

morali,

1936; Ip.

GHETTI, xviii

Epikurs

«Rh.

ed. cit.

«Rend.

Acc.

serie III vol. Kritik

der

Mus.» XCII

VI

plat.

Scienze

(1931),

Bologna»,

Elementenlehre,

(1944),

p.

Classe

p. 253 sqq.; 44sqq.;

W.

Praefatio

De natura liber XV:

VH?

VI 24-36 (PHerc.

Gom-

De natura liber XXVIII: VH®? VI 37-54 (PHerc. 1479/1417) : Gomperz, «Zeitschr.» 1867, p. 670 sqq.; «Sitzungsb. » LXXXIII, p. 91 sqq.; Cosarrini, Epicuri De natura liber XXVIII, «Hermes» XXIX (1894), p. 1sqq.; VoGLIANO, Epicuri et Epicureorum scripta in herculanensibus papyris

servata (Berlin 1928), p. 1 sqq. ; ARRIGHETTI, ed. cit. ; D. SEDLEY, Epicurus, On Nature, Book XXVIII, « CErc » 3 (1973), pp.

5-84.

De natura libri incerti: VH? VI 92-95 (PHerc. 362): GomPERZ, « Sitzungsb.» LXXXIII, p. 96; Scott, Fragmenta

Herculanensia', p. 64; Cosatrini, «Riv. Fil. Class.» XX XIII (1905), p. 304; ARRIGHETTI, ed. cit. ; Ip. « CErc » 1 (1971), p. 46.

VH? VI 55-68 (PHerc. 697) et ΚΗ! X 1-41 (PHerc. 1056): Gomperz, « Sitzungsb. » LXXXIII, p. 92 344. ; Ip. « Wien. Stud. » I (1879), p. 27 sqq. ; C. D1ano, « Giorn. Crit. Filos. It.» 1939-42 = Ip. Scritti epicurei (1974), p. 129 sqq. ; In. Epicuri Ethica (Florentiae 1946), p. 24 sqq.; ARRIGHETTI,

ed.

cit.;

Ip. « CErc»

1 (1971),

p. 46.

VH* X 104-111 (PHerc. 993): GompErz, « Wien. Stud.» I (1879), p. 27 ; II (1880), p. 140; Scort, op. cit., pp. 54-58 ;

CosarTINI, l.c., pp. 296-9 ; ARRIGHETTI, ed. cit. ; Ip. « CErc »

1 (1971), p. 45.

VH? X 95-100 (PHerc. 908+1390): Scort, op. cit., p. 26; COSATTINI, « Riv. Fil. Class.» XX (1891-2), pp. 510-15.

Leipzig

ARRI-

1151):

PERZ, « Zeitschr. » 1867, p. 669 sqq. ; « Sitzungsb. » LXXXIII, p. 90 sqq.; VOGLIANO, I resti del XV libro del Περὶ φύσεως di Epicuro, «Philologus» C (1956), p. 253 sqq.; ARRIGHETTI, ed. cit.

1 V. supra praef,

p. xiv, adn,

11,

M.

Gigante

- W.

Schmid

VH? VII 68-73 (PHerc. 1420): V. DE Fatco, «R.I.G.L » X (1926), p. 18; R. CANTARELLA, « L’antiquité classique» V (1936), pp. 273-323 ; ARRIGHETTI, ed. cit. VH? VI 82-91 (PHerc. 1431): Gomperz, « Sitzungsb. » LXXXIII, p. 97 sqq. ; CosATTINI, « Riv. Fil. Class. » XX XIII, p. 305; ARRIGHETTI, ed. cit.; Ip. « CErc» 1 (1971), p. 46. VH? LIII

VII 74-80 (PHerc. (1898), p. 590.

1104):

CROENERT,

«Rh.

Mus. »

Epistulae et Sententiae in Diogene Laertio servatae : Epicurus, Physica et Meteorologica duabus epistolis eiusdem comprehensa... emendavit atque interpretatus est I. G. SCHNEIDER (Leipzig 1813); USENER, Epicurea; P.v.d. MUEHLL, Epicurt epistulae tres et ratae sententiae (Lipsiae 1922) ; C. BatLEY, Epicurus, The Extant Remains (Oxford 1926) ; Drano, Epicurt Ethica ; ARRIGHETTI, ed. cit. Cf. A. BRIEGER, Progr.

Stadtgymn. Halle (1882); Grussani, Studi lucreziani (Torino 1896); K. PREHN, De Epicuri ad Pythoclem epistula (Greifswald 1925); W. ScHmM1D, « Rh. Mus. » XCIV (1951), Ρ- 97 sqq. ; BariGazzi, « Hermes » LXXXI (1953), p. 145 sqq. ; E. Borr, Epikurs Brief an Pythocles (Berlin 1954); ArrrGHETTI, « Studi Classici

e Orientali » XVI (1967), p. 236 sqq. ;

Ip. Actes VIII Congrès Ass. Budé (1969), p. 236 sqq.; Ip. «CErc» 1 (1971), p. 47sqq.; J. BoLLacx, M. BoLLACK, H. Wismann, La lettre d’Epicure (= Epistula ad Herodotum), Paris 1971.

Praefatio

HERMARCHUS R.

Kroun,

Der

[= Hermarch.] :

Epikureer

monia (Diss. Berlin 1921).

Hermarchos,

Fragmenta

et

Testi-

METRODORUS [= Metrod.] :

DuENING, De Metrodori Epicurei vita et scriptis (Lipsiae 1870) ;

Metrodori Epicurei fragmenta collegit A. KOERTE, « Jahrb. f. Class. Philol. » Suppl. XVII (1890), p. 529 sqq.; S. SupHaus, « Hermes» XLI (1906), pp. 45-58; ib. XLII (1907), pp. 645-47.

PHILODEMUS De

adulatione

[= Philod.] :

[= adulat.]:

VH?

I

84-92

(PHerc.

1082):

1089) et VH? VIII

138-141

(PHerc.

SPENGEL, « Philologus » Supplb. II (1863), p. 526 sq. ; KOERTE, «Rh. Mus.» XLV (1890), pp. 172-177 ; CROENERT, Kolotes,

p. 127,

adn. 534.

VA? VIII

1-6 (PHerc.

223) : M. In, « Rh. Mus. » LI (1896), pp. 316-18 ; GOMPERZ,

Comment.

Kolotes, VH?

De

Momms.

(Berolini

142-160

(PHerc. 225).

p. 37 sqq.

VIII

bono

rege secundum

1877), p. 471 sqq. ; CROENERT,

Homerum:

VH*

VIII

1-61

(PHerc.

1507): BurcHrter, « Rh. Mus. » XLII (1887), pp. 198-208 ; SUDHAUS, «Rh. Mus.» LXIV (1909), p. 475; Philodemi

περὶ τοῦ xad “Ὅμηρον ἀγαϑοῦ βασιλέως libellus, ed. A. OLrVIERI (Lipsiae 1909) ; PHILIPPSON, « Rh. Mus. » LXV (1910), Studies » pp. 313-16; O. Murray, «Journal of Roman

Epistulae in papyris servatae : VH® I 114, 127, 128 (PHerc. 1418): = v. Philod. Πραγματεῖαι. VH? II 74 (PHerc. 1428): = v. Philod. de pietate. VH? III 85, 86 (PHerc. 163): = Philod. de divitiis.

LV (1965), p. 161 sqq. ; Monpint MARCHETTI, « Studi Classici e Orientali» XV (1966), pp. 221-226.

Testamentum :

liber III] et De dis liber I: VH? V 153-175 (PHerc. 26): Scort, op. cit., p. 93 sqq., 205 sqq.; H. Drexs, Philodemos

USENER, ed. cit. XX

Epicurea;

Diano,

Epicuri

Ethica;

ARRIGHETTI,

De deorum

victu:

VH!

VI

1-82 (PHerc.

157/152)

[= De dis

ueber die Gétter, Buch I und III, « Abh. Berl. Akad. » 1915, 7, 1916, 1, 6; PHiLIPPSON, « Philol. Woch.» XXXVI (1916), xxi

M.

Gigante

- W.

Schmid

1022 sqq. ; Ip. « Hermes» LI (1916), p. 568 sqq.; ib. LIII (1918), p. 358 sqq. ; ib. LIV (1919), p. 216 sqq.; ARrrrGHETTI, Filodemo, περὶ ϑεῶν III fr. 74-82, «La Parola del

Passato»

X

(1955),

p. 322sqq.;

Ip. Sul problema

dei

tipi

Fraefatio

De morte [= mort.] : VH* IX 1-47 (PHerc. 1050) : BUECHELER, Coniectanea critica, «Rh. Mus.» XV (1860), pp. 289-296 ; S.

MEK Ler,

Philodemi

De

morte,

« Sitzungsb.

Wien.

Akad.

Wiss, », phil. hist. Kl. CX Bd. II Hf. 1885 (extr. Wien 1886) ;

divini nell’epicureismo, ib. X (1955), pp. 404-415; A. GritLi, Su alcuni frammenti di Filodemo, «La Parola del Passato» XII (1957), pp. 23-45; ARRIGHETTI, Filodemo, De

pp. 223-25 ; ARNIM, Philodemea, « Rh. Mus. » XLIII (1888),

(1958), p. 83sqq.; Ip. Filodemo, ib. X (1961), p. 112 344.

1914); 1925);

dis III, col.

XII- XIII 20, « Studi

De dis incertus liber: CROENERT,

II 639 sqq. VH?

adn.

VIII

512.

Kolotes,

121-126

p.

VH?

De

VIII 26-35

113, adn.

(PHerc.

Classici e Orientali»

89):

512,

dis III,

(PHerc.

p. 188;

CROENERT,

VII

col. X-XI,

1577/1579) :

ARNIM,

Kolotes,

SVF

p. 113,

De divitiis [= divit.] : VH? III 72-109 (PHerc. 163): GomPERZ, « Zeitschr.» XVII (1866), pp. 691-694; CROENERT, «Rh. Mus.» LVI (1901), p. 624.

GomPERZ,

Zu Philodems περὶ ϑανάτου, « Hermes » XII (1877),

pp. 360-75 ; Filodemo, περὶ ϑανάτου (Pap. 1050), ed. D. Bassi, Voluminum Herculanensium Collectio Tertia, vol. 1 (Milano T. Kuiper, Philodemos, Over M. Gicante, Filodemo, De

den Dood (Amsterdam morte IV 3, « Rend.

Accad. Archeologia, Lettere e Belle Arti» (Napoli 1953), n.s. 28, pp. 119 sqq. ; Ip. Philodemi De morte IV, col. IV-IX

(Pap.

Herc.

1050),

pp. 51-76;

«La

Ip. Filodemo,

Parola

del

Passato»

De morte IV 37-39

XIII

(Pap.

(1958),

Here.

1050), « La Parola del Passato » X (1955), pp. 357-89 (= Ricerche Filodemee, Napoli 1969, pp. 63-122). De De

musica [= mus.] : musica liber I: VH?

IX 63-73

(PHerc.

411)

et

VH®

XI

De Epicuro: VH? VI 106-111 (PHerc. 1232): CROENERT, Neues über Epikur und einige hercul. Rollen, «Rh. Mus. »

69-80 (PHerc. 1572): v. SCRIPTORES INCERTI ab USENERO laudati. De musica liber IIT: VH®? VIII 7-25 (PHerc. 1578) [v. Scrip-

lano 1910), pp. 513-522 ; VOGLIANO, « Atti Accademia Scienze Torino» XLVIII (1911), p. 101 sqq.; BIGNONE, « Riv. Fil. Class.» XLIII (1915), p. 530sqq.; 538 sqq.; VOGLIANO, Epicuri et Epicureorum scripta cit.; PHILIPPSON, « GGN » 1930, pp. 23-31.

De musica liber IV: VH1 1 1-139 (PHerc. 1497). Gomperz, Zu Philodems Biichern von der Musik (Wien 1885) ; Philodemi De musica librorum quae exstant, ed. J. KEMKE (Lipsiae 1884), quae editio ab USENERO non videtur esse

LVI

(1901),

pp.

607-626;

De homilia [= hom.]:

Basst,

Miscellanea

VH? V 176-181

NERT, Kolotes, p. 176 ; F. Amoroso,

stone,

Ceriani

(Mi-

(PHerc. 873): CROE-

Filodemo sulla conversa-

«(το » 5 (1975), pp. 63-76. De ira [= ir.] : VH? 1 16-73 (PHerc. 182): Gomperz, Philodemi De ira liber (Lipsiae 1864) ; CRoENERT, Kolotes, pp. 32, 87, 89, 178; Philodemi De ira liber, ed. C. Wie (Lipsiae 1914) ; PHILIPPSON, « Rh. Mus. » LXXI (1916), pp. 420-60 ;

PRAECHTER, èè

« Hermes » LVI

(1921), Ρ. 334.

TORES INCERTI (PHerc. 1575).

ab

USENERO

laudati.]

et

VH?

XI

81-92

adhibita; D. A. v. KREVELEN, Philodemus, De Muziek (Hilversum 1939) ; G. M. Rispott, 1] primo libro del περὶ μουσικῆς di Filodemo, in Ricerche sui Papiri Ercolanesi 1 (Napoli 1970),

p. 23 sqq.

De oeconomia De pietate paginarum dicant.

[= oec.]: v. De vitiis.

[= piet.] : ubi deest VH? numeri et paginaset lineas editionis GOMPERZIANAE infra laudatae inxxiii

M.

Gigante

- W.

Schmid

Praefatio

VH? II 10-147 (PHerc. 1428): BUECHELER, « Fleck. Jahrb.» 91 (1865), p. 513 sqq. ; GompeErz, Philodem über die Frémmigkeit, Herkul. Studien II (Leipzig 1866); Diets, « Hermes » XIII (1878), pp. 1-11; Ip. « Sitzungsb. Berl. Akad. » 1916,

pp.

(1916), p. 568 sqq.; Ip. Nachträgliches zur epik. Gétterlehre, « Hermes » LIII (1918), p. 358 sqq. ; Ip. Zu Philodemos’ Schrift über die Frémmigkeit, « Hermes» LV (1920), p. 225 sqq. ; ib. LVII (1922), p. 355 sqq.; Philodemi περὶ εὐσεβείας libelli partem priorem restituit A. Scuoser (Diss. ined. Kénigsberg 1923); A. Henricus, Toward a New Edition of Philodemus’ Treatise On Piety, «GRBS» 13 (1972), pp. 67-98 ;

Neoptolemos

pp. 891-96 ; PHILIPPSON, Zur epik. Gétterlehre,

« Hermes » LI

Ip. Die Kritik der stoischen Theologie im PHerc. 1428, « CErc » 4 (1974), pp. 5-32 ; Ip. Philodems « De Pietate» als mytho-

graphische Quelle, « CErc » 5 (1975), pp. 5-38 ; Ip. The Atheism of Prodicus, « CErc» 6 (1976), pp. 15-21. De poematis [= poem.] : De poematis liber IT: VH?

VH?

VII

SCRIPTORES

81-123

INCERTI

(PHerc. ab

IV (PHerc.

460, 463,

1081) = (scriptor)

USENERO

laudati.

1074).

de poem.:

GOMPERZ,

v.

« Zeit-

schr. » XXIII (1872), p. 24 sqq.; A. HAUSRATH, Philodemi Περὶ ποιημάτων libri II quae videntur fragmenta (Lipsiae 1889);

XLI

CROENERT,

(1906),

Kolotes,

p. 275;

p.

193 ; S. SupHaus,

R. SCHAECHTER,

« Hermes »

Philodemi Περὶ ποιη-

μάτων libri 1] fragmenta ex Vol. Herc. collecta, « Eos » XXIX (1926), pp. 15-28; F. SBORDONE, Per un’edizione del Περὶ ποιημάτων di Filodemo, « Rend. Accad. Archeologia, Lettere

e Belle Arti» XXXI

(Napoli 1956), p. 8 sqq. ; Ip. Un nuovo

libro della « Poetica » di Filodemo,

N.S. IX (1960), pp. 231-258; Papirologia 1965, p. 312 sqq. De poematis liber IV : VH?

« Atti Accad.

Ip. Atti XI

II 148-158

(PHerc.

Pontaniana »

Congr.

207):

Intern. Gom-

PERZ, « Zeitschr. » XVI (1865), p. 718 sqq. ; Ip. « Eranos Vindob. » 1909, p. 1 sqq. ; SBORDONE, II quarto libro di Filodemo Περὶ ποιημάτων, «Atti Accad. Pontaniana»

Xxiv

N.S. IV (1950-2),

129-142;

Ip. II quarto libro del Wlept ποιημάτων

demo, in Ricerche sui Papiri Ercolanesi I (Napoli De poematis liber V : VH? PERZ,

« Zeitschr.»

und

XVI

Horaz,

II 159-197 (PHerc.

(1865),

pp.

« Abhandl.

721-726;

Preuss.

di Filo-

1970).

1425): C.

Akad.

Gom-

JENSEN,

Wiss. »

(Berlin 1918); In. Philodemos, Uber die Gedichte fünftes Buch (Berlin 1923); A. Rostacni, «Riv. Fil. Class.» N.S. I (1923), p. 401 sqq.; F. Zucker, Zur Textherstellung und

Erklärung

von Philodems

V Buch

Ilepì ποιημάτων

lologus» LXXXII (1927), pp. 241-267; lologus » LXXXV (1930), p. 405 sqq.

«Phi-

PHILIPPSON,

« Phi-

De poematis libri incerti: VH? VI 127-187 (PHerc. BUECHELER, Sophokles bei Philodemos, «Rh. Mus.»

994) : XXV

(1870), pp. 623-624 ; Gomprrz,

Philodem und die aesthetischen

Schriften der Herkul. Bibliothek, « Sitzungsb. Wien. Akad. Wiss. » CXXIII (1890, Wien 1891), pp. 1-88; HAUSRATH, Philodemi Περὶ ποιημάτων passim; CROENERT, Kolotes, p. 106;

SBORDONE, Udito e intelletto in un nuovo testo filodemeo (Pap. Herc. 994), «La Parola del Passato» X (1955), pp. 390-403 ;

Ip. Filodemo e la teorica dell’eufonia, « Rend. Acc. Archeologia, Lettere e Belle Arti» XXX (Napoli 1955), pp. 390-402 ;

Ip. Nuovi contributi alla « Poetica» di Filodemo (PHerc. 994), «CEre» 2 (1972), pp. 47-58. VH? IX 25-30 (PHerc. 403) = (scriptor) de poem. : v. SCRIP-

TORES INCERTI ab USENERO laudati: SBORDONE, Ancora un papiro ercolanese della « Poetica» di Filodemo, Studi De Falco

(Napoli 1971), pp. 341-352.

VH? XI 147-166 (PHerc. 1676): Gomperz, « Wien. Stud. » II (1880), p. 140 ; In. « Sitzungsb. Wien. Akad. » 123 (1891), Abh. 6, pp. 51-69 ; J. Hermann, Der Papyrus 1676 der Hercul. Bibliothek : Philodemos,

Ueber die Gedichte,

Text

und

Ueber-

setzung, Diss. Bonn 1937 (= « CErc » 1 [1971], pp. 90-109) ; SBORDONE, Filodemo contro Eracleodoro nel papiro ercolanese 1676, «Rend. Accad. Archeologia, Lettere e Belle Arti» XXV

- W.

Schmid

Praefatio

XI

Congr.

De rhetorica [= rh]: GompErz, Die herculanischen Rollen, « Zeitschr.» XVI (1865), pp. 815-28; Ip. Herculanensia, « Zeitschr. » XXIII (1872), pp. 24-32.

ΝῊ" XI? 1-47 et 49-139 (PHerc. 1007) = SupHaus I 162-225 ; L. SPENGEL, « Abh. d. bayr. Akad.» III 1 (1837), pp. 207303; E. Gros, Φιλοδήμου περὶ ῥητορικῆς ex Herculanensi papyro lithogr. Oxonii excussa restituit (Paris. 1840) ; GomPERZ, « Zeitschr. » XVI (1965), pp. 815, 817 ; Ip. Marginalien, « Rh. Mus. » XXXII (1877), pp. 475-476 ; ARNIM, Contectanea

De rhetorica liber 11: VH? IV 42-108 (PHerc. 1674): cf. Hercul. Volum. pars II (Oxonii 1825); Philodemi Volumina

«Rh. Mus. » LIV

M.

XXXII

(Napoli

Intern.

Papirologia

Rhetorica,

VH?

ed.

S.

1957),

1965,

pp.

In.

p. 312 sqq.

SupHaus

N 36-76 (PHerc.

173-180;

(Lipsiae

Gigante

Atti

1892-96),

1672) = Supuaus

I

13

in Philodemi Rhetorica, « Hermes » XXVIII (1893), p. 153; L. RADERMACHER, Studien zur Geschichte der antiken Rhetorik,

- 99,30.

De rhetorica liber V:

I 84,31-146.

=

GOMPERZ, « Zeitschr. » XVI (1865), pp. 816, 824 ; Ip. Beitrdge zur Kritik und Erklärung griech. Schriftsteller, « Sitzungsb. « Hermes » XXVIII

Coniectanea in Philodemi Rhetorica,

pp. 150-154; (Progr.

(1893), pp. 65-72 ; Ib.

« Hermes » XXVIII

(1893),

Ip. De restituendo Philodemi de rhetorica lib. II

Rostock

1893);

SupHaus,

Alexinos,

« Rh.

Mus.

»

XLVIII (1893), pp. 152-154; Ip. Aristoteles in der Beurtheilung des Epikur und Philodem, « Rh. Mus.» XLVIII (1893), p. 552-564; Ip. Neue Lesungen zu Philodem, « Philologus » LIIT (1894), pp. 1-12; Ip. Exkurse zu Philodem, « Philologus » LIV (1895), pp. 80 sqq. ; U. v. WiLAMOWITZ-MOELLENDORFF, Lesefriichte, « Hermes» XXXIV (1899), p. 636 sqq. ; K. ΕΗΒ, Zu griechischen Prosaikern. III Zu Philodems rhetorischen Schriften, « Rh. Mus.» LVII (1902), pp. 428-436. Fragmenta

VH® VH® VH?

VH?

libri II: v. infra, De rhetorica incerti loci:

VII 136-139 (PHerc. 1086) = SupHaus II 65-66. VIII 42-52 (PHerc. 1573) = SupHaus II 67-76. IX 33-52 (PHerc. 408) = Supnaus II 78-93.

IX

53-62

(PHerc.

409) = SupHaus

II 93-99.

SupHaus

VH*

I 225-270;

Fur,

l.c., pp. 432.

V (pars prior) 1-67 (PHerc.

GompeErz,

« Zeitschr.»

XVI

1669)

(1865),

p. 815 ; ARNIM, « Hermes » XXVIII (1893), p. 154 ; H. Liers,

Wien. Akad. Wiss. » CX XII (1890) ; H. v. ARNIM, Ein Bruch-

stück des Alexinos,

(1899), pp. 361, 369;

Rhetoren und Philosophen im Kampfe um die Staatsweishett, Progr. des Gymn. Waldenburg 1888 ; SupHaus, « Philologus» LIII (1894), p. 2; Fu, Lc., p. 435 ; SCHNEIDEWIN, Studia Philodemea (Diss. Gottingen 1905).

Hypomnematicon: VH1 IV 1-45 (PHerc. 1426) = SupHaus 11 253-272 ; Gomperz, « Zeitschr. » XVI (1865), p. 815, 827. VH? III 1-71 (PHerc. 1506) = Supuaus II 196-272 ; GomPERZ,

«Rh.

« Zeitschr.

Mus.»

» XVI

LIV

(1865),

(1899),

p.

pp.

290,

818-820 ; RADERMACHER,

356,

Fragmenta hypomnematici : v. infra, De

VH? VH? VH? VH?

De

VH?

VIII 82-100 (PHerc. 240). X 14-38 (PHerc. 467). X 63-66 (PHerc. 468). XI 11-19 (PHerc. 1114).

rhetorica

III

GOMPERZ,

incerti

110-209

loci:

(PHerc.

357.

rhetorica

1004) = Supnaus

Die herculanischen Rollen, « Zeitschr.

pp. 695-705 ; Ip.

«Rh. Mus.

I

325-385 ;

» XVII

(1866),

XXXII (1877), p. 476 ; FUHR,

VH? IX 91-112 (PHerc. 425) = SupHaus II 99-112. VH? X 146-154 (PHerc. 1079) = Supuaus II 112-120.

l.c., pp. 432-433; pp. 69-76.

De rhetorica liber IV: SUDHAUS I 147-161.

PERZ, « Zeitschr. » XVI (1865), p. 817 ; SupHaus, « Philologus »

XXVI

VH1

XI*

1-95

(PHerc.

1423)=

VH?

M. G.

incerti loci :

V 77-152 (PHerc.

CappeLLuzzo,

1015) = Supnaus

« CErc»

6

(1976),

I 270-325 ; Gom-

XXVii

M.

Gigante

- W.

Schmid

Praefatio

LIV (1895), p. 88 sqq. ; ARNIM, Leben und Werke des Dio von Prusa, (Berlin 1898); RADERMACHER, «Rh. Mus.» LIV (1899)’

De signis [= sign.]: numeri et paginas et paginarum editionis GOMPERZIANAE infra laudatae indicant.

VH® VII 44-67 (PHerc. 832) = Supuaus II 1-63 ; Ip. « Philologus » LIIT (1894), p. 3; ib. LIV (1895), pp. 88-92;

aus Philodemos, « Rh. Mus. » XX (1865), p. 311 sqq. ; GomPERZ, Philodem über Induktionsschlüsse, Herkul. Stud. I

p. 291.

(PHerc.

1065):

BUECHELER,

Antediluvianisches

(Leipzig 1865) ; Ip. « Zeitschr. » XVII (1866), pp. 705-708 ; In.

VII 140-156 (PHerc. 224) = SupHaus II 168-176. VII 136-139 (PHerc. 1086) = Supxaus II 65-66. VIII 42-52 (PHerc. 1573) = SupHaus II 66-76; Funr, p. 433. VII 82-100 (PHerc. 240) = SupHaus II 273-279;

316 ; Ip. « Hermes » LI (1916), p. 568 sqq. ; P. H. and E. A. DE Lacy, Philodemus, On Methods of Inference (Philadel-

Four,

l.c.,

VH? VIII VH* VIII

FUBR,

L.c.,

und

p. 435.

134-137 166-169

p. 430.

Werke

(PHerc. (PHerc.

des

Dio

von

Prusa,

221) = Supuaus 245) = SupHaus

VH? VIII 170-172 (PHerc. 250) = Supuaus VH? IX 11-14 (PHerc. 380) = Supuaus II PERZ, « Wien. Stud. » II (1880), p. 4. VH®? IX 21-24 (PHerc. 398) = SupHaus II VH? IX 33-52 (PHerc. 408) = Supuaus II eal pte (PHerc. 409) = SupHaus II 5035p. E VH° IX 91-112 (PHerc. 425) = SupHaus II l.c., p. 435.

cit.;

II II

176-178. 178-180;

II 189-190. 190-192 ; Gom180-183. 78-93. 93-99;

Funr,

99-112;

Funr,

« Jahrb. £. class. Philol. » XCV (1867), pp. 593-96 ; PHILIPPSON, De Philodemi libro qui est Περὶ σημείων (Berlin 1881); Ip.

« Rh. Mus. » LXIV (1909), pp. 1-38 ; ib. LXV (1910), pp. 313-

phia

1941).

De vitiis

[= vit.]:

De vitiis liber VII: VH? I 74-83 (PHerc. «Rh. Mus.» LI (1896), pp. 315-318.

222):

M.

Inn,

De vitiis liber IX (= De oeconomia): VH1 III 1-55 (PHerc. 1424) : ed. C. GoETTLING (Ienae 1830) ; SPENGEL, « Muench,

gel. Anz.» kungen

VH? IX 121-132 (PHerc. 455) = Supuaus II 279-282 : Ip. « Philologus « LIV (1895), p. 84. ΝΗ" X 14-38 (PHerc. 467) = SupHaus II 283-295; Ip. « Philologus « LIV (1895), p. 84. VH® X 63-66 (PHerc. 468) = Supaus II 295-298. VH® X 67-70 (PHerc. 473) = SupHaus II 302-303. VH? X 118-134 (PHerc. 1025). ea sae (PHerc. 1079) = SupHaus IT 112-120 ; Funr, iy. D: ; VH® X 176-178 (PHerc. 1099). VH® XI 11-19 (PHerc. 1114) = SupHaus II 298-300. VH® XI 112-118 (PHerc. 1612) = Supaus IL 184-187. xXxviii

1-41

Fuur,

ARNIM, Leben l.c., p. 433.

VH? VH? VH? Lc., VH?

VH? IV

lineas

1838,

p. 65 sqq. ; PERRON,

zu Philodems

Oeconomicus

(Zürich

Textkritische Bemer1895);

SupHaus,

« Hermes » XLI (1906), pp. 45-58 ; ib. XLII (1907), pp. 645-

647 ; Philodemi Περὶ οἰκονομίας qui dicitur libellus, ed. C. JEN-

SEN (Lipsiae 1907); R. Laurent, Filodemo e il pensiero economico degh epicurei (Milano 1973). De vitis liber X:

VHA III 1-49

(PHerc.

1008):

Philodemi

De vitiis liber X, ed. H. Saupre (Lipsiae 1853); ARNIM, De Aristonis Peripatetici apud Philodemum vestigio (Rostock 1900) ; Philodemi Περὶ κακιῶν liber X, ed. C. JENSEN (Lipsiae 1911) ;

Ip. « Hermes»

Brief Epikurs,

XLVI

« AGG

(1911),

», Berlin

pp.

1933.

393-406;

Ip.

Ein

neuer

De vitiis incertus liber : VH? IX 187-200 (PHerc. 465) : CrokNERT, « Rh. Mus.» LVI (1901), p. 624; Ip. Kolotes, p. 190. Index Academicorum : VH? I 162-197 (PHerc. 1021): SPENGEL, Liste der Akademiker, « Philologus » Supplb. II (1863), pp.

535-48 ; BUECHELER,

Academicorum

philosophorum

index XXIX

M.

Gigante

- W.

Herculanensis (Greifswald 1869) ; Gomperz, « Anzeiger

Schmid

Fraefatio

Akad.

ΝΗῸΝ (1901),

Wiss. Wien » 1870, p. 41 sq. ; Ip. « Jenaer Literaturzeitung » II (1875), p. 603 sqq.; S. MEKLER, Academicorum philosophorum index Herculanensis (Berlin 1902, 1958); CROENERT,

« Hermes » XXXVIII

(1903), p. 357 sqq. ; PRAECHTER, « Gôüt-

ting. gel. Anz. » 1902, pp. 953-72 ; WiLAMOWITZ, « Hermes» XLV (1910), p. 406 sqq. Liber

incertus:

VH?

1 93-106

(PHerc.

Lesefrüchte,

300).

Πραγματεῖαι : VH? I 107-131 (PHerc. 1418): SPENGEL, « Philologus » Supplb. II (1863), pp. 528-532 ; GoMPERZ, « Hermes » V (1870), p. 391 sqq. ; Ip. « Zeitschr. » XVII (1866), pp. 693-94;

UsENER, Epicurea ; CROENERT, « Rh. Mus. » LVI (1901), p. 613 ;

ib. LXI

(1906),

p. 422 sqq. ; Ip. Kolotes, p. 71 ; VOGLIANO,

Nuovi testi storict, « Riv. Fil. Class. » N.S. IV (1926), p. 310 sqq.;

Ip. Nuove lettere di Epicuro e dei suoi scolari, « Annali Universita Cagliari » 1927-8, p. 385 sqq.; DIANO, Epicuri Ethica; Ip.

Lettere di Epicuro e dei suoi (Florentiae 1946) ; Ip. Lettere di

Epicuro agh amici di Lampsaco, a Pitocle, a Mitre, « Studi it. fil. cl.» XXIII (1948), p. 59 sqq.; ARRIGHETTI, ed. cit. ; W.

Liesicu,

Aufbau,

Absicht

und

Form

Philodems (Diss. Berlin 1960);

SBORDONE,

memoria

(Torino

der

Pragmateiai

Per la storia del-

lepistolario di Epicuro, in Miscellanea di Studi Alessandrini in SEDLEY,

di

Augusto

Rostagni

« CErc » 6 (1976),

Πρὸς τοὺς...: VH*

I 132-161

1963),

p. 29 sqq., 44 sqq. (PHerc.

1005):

pp.

A.

VOGLIANO-L.

« La

Parola

del

XXX

Philodéme sur la liberté

POLYSTRATUS

[= Polystr.]:

De trrationali contemptu [= contempt.|: VH1 IV 1-49 (PHerc. 336 + 1150): GoMPERZ, Πολυστράτου περὶ ἀλόγου καταφρονήσεως, of δ᾽ ἐπιγράφουσιν πρὸς τοὺς ἀλόγως καταϑρασυνομένους τῶν ἐν τοῖς πολλοῖς δοξαζομένων, «Hermes» XI (1876), pp. 399421 ; Polystrati Epicurei Περὶ ἀλόγου καταφρονήσεως hbellus, ed. C. WILKE (Lipsiae 1905) ; PHILIPPSON, Polystratus’ Schrift Περὶ ἀλόγου καταφρονήσεως, « Neue Jahrb. f.d. klass. Altert. » XII (1916), pp. 425-60 ; G. INDELLI, Per l’interpretazione di Polistrato, « CErc » 5 (1975), pp. 87-97. De philosophia : VH? V 196-200 (PHerc. 1520): CROENERT, Kolotes, pp. 36, 178; M. Capasso, L’opera polistratea sulla filosofia, « CEre » 6 (1976), pp. 81-84.

« Philo-

Passato » II

Zenonis de libertate dicendi [= schol. Zenon.

; GIGANTE,

v. sub Metrodoro.

(1947), p. 90 sqq.; «Riv. storia d. filosofia» IV (1948), sqq.; «Prolegomena» I (1952), p. 71 sqq., 155.

pod ic]:

1914)

SCRIPTORES INCERTI EPICUREAE SECTAE NERO in £picureis vel in Glossario laudati :

(1926), p. 37 sqq.; Philodemi Adversus F. SBORDONE (Neapoli MCMXLVII);

SALVESTRONI,

(Lipsiae

28-39;

logus » Supplb. II (1863), p. 532; Gomprrz « Hermes» V (1871), p. 386; VOGLIANO, Nuovi testi epicuret, « Riv. Fil.

Class.» N.S. IV (Sophistas?), ed.

A. OLIVIERI

de parole, Actes du VIII Congrès Ass. Budé (1969), pp. 196-217 (= Ricerche Filodemee, cit., pp. 56-65); In. Per l’interpretazione dell’opera filodemea « Sulla liberta di parola», « CErc» 2 (1972), pp. 59-65 ; Ip. Motivi paideütici nell’opera filodemea sulla liberta di parola, « CErc» 4 (1974), pp. 37-42.

ΝΗῚ

SPENGEL,

1-47 (PHerc. 1471): CROENERT, «Rh. Mus.» LVI pp. 621-23; Philodemi Περὶ παρρησίας libellus, ed.

p. 1

de lib.

VI

1-41

(PHerc.

1055) = scriptor

CROENERT,

« Riv. Fil. Class. » XLI (1913),

de sensu

ab USE(de sens.) :

Kolotes, p. 102, 112, 125;

Basst,

p. 453 ; V. DE Fatco, L’epi-

cureo Demetrio Lacone (Napoli 1923), pp. 65-80. VH? III 163 = scriptor inc. ap. Philod. De rhetorica liber incertus. VH? VII 1-29 (PHerc. 1012): CROENERT, Kolotes, pp. 100, 115 ; Bassi, «Riv. Fil. Class.» XLI (1913), p. 451; DE FaLco, L’epicureo Demetrio Lacone cit. VH? VII 81-123 (PHerc. 1081) = (scriptor) de poem. :

v. Philod. De poematis liber 1].

Xxxi

M.

Gigante

- W.

Schmid

Praefatio

1578) = scriptor de poesi, v. Philod.

VH? VIII 173-175 (PHerc. 255) : CROENERT, Kolotes, pp. 19, 147. VH? VIII 176-193 (PHerc. 307).

807):

114,

adn. 515 ; Ip. « Rh. Mus. » LIII (1898), p. 591 ; ARRIGHETTI, «CErc» 1 (1971), p. 41.

507 ; Bassi, « Riv. Fil. Class.» XLV (1917), pp. 458-9. VH? IX 15 — 20 (PHerc. 1634): CROENERT, «Rh. Mus. » LVI (1901), p. 608.

VH? X 71-80 (PHerc. 831): Tractatus moralis, ed. KOERTE, Metrodori fragmenta (v. sub Metrodoro), p. 571 sqq. ; CROE-

VH? IX 74-85 (PHerc. 418): CROENERT, Kolotes, p. 19; Bassi, « Riv. Fil. Class.» XXXVII (1909), p. 500 sqq.

VH? VIII 7-25 (PHerc.

De musica liber III. VH? IX 25-30 (PHerc. 403) = (scriptor) de poem. : v. Philod.

De poematis incerti libri. VH?

X

NERT,

42-62

(PHerc.

Kolotes, p. 107, adn.

CROENERT,

507,

Kolotes,

183 ; PHILIPPSON,

p.

Pap.

Herc.

831, « AJPhilol. » 64 (1943), p. 148 sqq. ; SCHMID, Aus der Arbeit an einem ethischen Traktat des Demetrios Lacon, in Epicurea in memoriam H. Bignone (Genuae 1959), p. 179 sqq. VH?

X

Philod.

146-154

De

(PHerc.

rhetorica

1079) = SupHaus

incertus

liber.

II

112-120,

v.

VH? XI 20-42 (PHerc. 1251) : Comparetti, « Riv. Fil. Class, » VII (1879), p. 401 sqq. ; Ip. « Museo ital. d. antichità clas-

sica » I (1884), p. 67 sqq. ; USENER, Epicurea, p. XLVII sqq. ; BUECHELER, Kleine Schriften, III, p. 20 ; CROENERT, Kolotes,

p. 115, adn. 515, 177; Scumip, Ethica Epicurea (Leipzig 1939); Puitippson, Der papyrus Herculanensis 1251, « Mnemosyne» ser. III vol. IX (1941), p. 284 sqq.; ScHMID, Nugae Herculanenses, « Rh. Mus. » XCII (1944), p. 39 sqq. ; Diano,

Epicuri Ethica

cit.;

GIGANTE,

Filodemo

quale

autore

dell’« Etica Comparetti ), in Ricerche Filodemee, p. 131 844. VH? XI 68-80 (PHerc. De musica liber I.

SCRIPTORES

xxxil

VIII

INCERTI

119-120

IX 1-10 (PHerc. 353) : CROENERT,

VH? IX 131-141 (PHerc. 1.111 (1898), p. 592.

458):

Kolotes, p. 108, adn.

CROENERT,

«Rh.

Mus. »

VH? X 1-13 (PHerc. 466). VH? X 39-41 (PHerc. 469). VH? X 101-103 (PHerc. 932). VH? X 139-145 179.

(PHerc. 1041): CROENERT, Kolotes, p. 73 sqq.,

VH? X 155-175 (PHerc. 1090): CROENERT, «Rh. Mus. » LIII (1898), p. 593; ib. LIV (1899), p. 624. VH? X 179-181 (PHerc. XLI (1913), p. 455. VH? VH?

XI XI

1101):

Bassi,

«Riv.

Fil.

Class. »

167-182 (PHerc. 1677). 206 (PHerc. 1363).

1572) = scriptor de poesi: v. Philod.

EPICUREAE

SECTAE:

VH? VII 30-40 (PHerc. 296): CROENERT, « Rh. Mus. » LIII (1898), p. 594; Ip. Kolotes, p. 183, adn. 100. ΝΗ" VIII 75-81 (PHerc. 1096): CROENERT, «Rh. Mus. » LUI (1898), p. 591; Ip. Kolotes, p. 69, adn. 338. VH?

VH?

(PHerc.

1087).

(C) COLLECTIO

PRIOR

ΝΗῚ 1-139 (PHerc. 1497) : Philodemi de musica IV ΝῊ! II 1-25 (PHerc. 1149): Epicuri de natura II ΝΗ! II 37-71 (PHerc. 1042): Epicuri de natura XI Xxxiii

M.

ΝΗ! III 1-55 de oeconomia ΝΗ!

III

(PHerc.

1424):

Gigante

Philodemi Philodemi

1-49

(PHerc.

1008):

1-49

(PHerc.

336/1150):

de de

- W.

Schmid

Praefatio

vitiis

IX =

VH?

vitiis

VH* IV 1-45 (PHerc. 1426): Philodemi de rhetorica hypomneIV

ΝΗ"

V?

contemptu

1-67

(PHerc.

VH* V1 1-47 (PHerc. libertate dicendi VH" VI 1-82 (PHerc. VH?

VI

1-41

(PHerc.

sectae (scriptor de sensu) VA? VIII 1-61 (PHerc.

cundum

Homerum

1669):

1471):

Polystrati

Philodemi

Philodemi

157/152):

de

de

irrationali

rhetorica

V

Scholae Zenonis de

Philodemi de deorum victu

1055):

scriptor

1507):

Philodemi de bono rege se-

incertus

epicureae

ΝΗ IX 1-47 (PHerc. 1050) : Philodemi de morte ΝΗ" X 1-41 (PHerc. 1056): Epicuri de natura liber incertus ΝΗ" XI 1-95 (PHerc. 1423): Philodemi de rhetorica IV

COLLECTIO

VH? VH? VH? VH? VH? VH? VH? corum VH? VH? XXXIV

1 I I I 1 1 1

ALTERA

16-73 (PHerc. 182): Philodemi de ira 74-83 (PHerc. 222): Philodemi de vitiis VII 84-92 (PHerc. 1082): Philodemi de adulatione 93-106 (PHerc. 300): Philodemi liber incertus 107-131 (PHerc. 1418): Philodemi Πραγματεῖαι 132-161 (PHerc. 1005): Philodemi Πρὸς τοὺς ... 162-197 (PHerc. 1021): Philodemi Index Academi-

II 1-147 (PHerc. 1428): Philodemi de pietate II 148-158 (PHerc. 207): Philodemi de poematis

(PHerc.

IV

1425):

1506):

mnematicon

X

maticon

VH"

II 159-197

VH? III 1-71 (PHerc.

Philodemi

Philodemi

de poematis

V

de rhetorica hypo-

VH? III 72-109 (PHerc. 163): Philodemi de divitiis VH? III 110-209 (PHerc. 1004) : Philodemi de rhetorica liber

incertus VH? IV 1-41

(PHerc.

1065): Philodemi de signis

VH? IV 42-108 (PHerc. 1674): Philodemi de rhetorica II VH? IV 122-198 (PHerc. 460, 463, 1074): Philodemi de

poematis II

VH? V 36-76 (PHerc. 1672): Philodemi de rhetorica II VH? V 77-152 (PHerc. 1015): Philodemi de rhetorica liber

incertus

VH? N 153-175 (PHerc. 26): Philodemi de dis I VH? V 176-181 (PHerc. 873): Philodemi de homilia VH? V 182-195 (PHerc. 1027): Carneisci Φιλίστα B' VH?

V

196-200

(PHerc.

1520):

Polystrati

de philosophia

VH?

VI

37-54 (PHerc.

VH? VH?

VI VI

92-95 (PHerc. 362): Epicuri de natura liber incertus 106-111 (PHerc. 1232): Philodemi de Epicuro

VH? VI 1-7 (PHerc. 154): Epicuri de natura XI VH? VI 8-23 (PHerc. 1148): Epicuri de natura XIV VH? VI 24-36 (PHerc. 1151): Epicuri de natura XV 1479/1417):

Epicuri

de

natura

XXVIII VH? VI 55-68 (PHerc. 697): Epicuri de natura liber incertus VH? VI 69-81 (PHerc. 1010): Epicuri de natura IT VH? VI 82-91 (PHerc. 1431): Epicuri de natura liber incertus VH? VI

Abotv VH? VI incertus

112-120

(PHerc. 208):

Colotae Πρὸς τὸν Πλάτωνος

127-187

(PHerc.

Philodemi

994):

de poematis

liber

XXXV

M.

VH® VII 1-29 (PHerc. 1012): sectae VH® VII 30-40 (PHerc. 296): sectae VH® VII 44-67 (PHerc. 832):

incertus

VH® VII 68-73

mcertus

VH?

certus

VII 74-80 (PHerc.

VH® VII 81-123

VH? VII 136-139 liber incertus VH? VII 140-156 liber incertus

VH? VH? VH? VH?

(PHerc.

(PHerc.

Schmid

incertus

epicureae

scriptor

incertus

epicureae

Philodemi

1104):

- W.

scriptor

1420):

(PHerc.

Gigante

Epicuri Epicuri

1081): 1086):

224):

liber

de natura liber in-

Philodemi

de poematis II

Philodemi

de

rhetorica

Philodemi

de

rhetorica

incertus

VH? reae VH? VH?

VIII 119-120 (PHerc. 1087): scriptor incertus epicusectae VIII 121-126 (PHerc. 89): Philodemi de dis VIII 138-141 (PHerc. 223): Philodemi de adulatione

VH? liber VH? liber

VIII 166-169 (PHerc. incertus VIII 170-172 (PHerc. incertus

xxxvi

(PHerc.

225):

245):

250):

scriptor

incertus

epicu-

(PHere.

307):

scriptor

incertus

epicu-

incertus

natura

VH? VIII 75-81 (PHerc. 1096): scriptor incertus epicureae sectae VH? VIII 82-100 (PHerc. 240): Philodemi de rhetorica liber

142-160

255):

de

VH? IX 11-14

(PHerc.

Philodemi

Philodemi

Philodemi

de adulatione

de

rhetorica

de

rhetorica

380):

Philodemi

de rhetorica

liber

VH? IX 15-20 (PHerc. 1634): scriptor incertus epicureae sectae VH? IX 21-24 (PHerc. 398): Philodemi de rhetorica liber

incertus

VH®? IX 25-30

(PHerc.

sectae

(PHerc.

(PHerc.

de rhetorica liber

VIII 1-6 (PHerc. 1089): Philodemi de adulatione VIII 7-25 (PHerc. 1578): Philodemi de musica III VIII 26-35 (PHerc. 1577/79): Philodemi de dis VIII 42-52 (PHerc. 1573): Philodemi de rhetorica liber

VIII

VH* VIII 173-175 reae sectae VH? VIII 176-193

reae sectae VH? IX 1-10 (PHerc. 353) : scriptor incertus epicureae sectae

incertus

VH?

Praefatio

VH?

IX 33-52 (PHerc.

incertus

403):

epicureae

Philodemi

de rhetorica

liber

409):

Philodemi

de rhetorica

liber

(PHerc.

VH*

(PHerc. 411):

IX 63-73

incertus

408):

VH? IX 53-62

incertus

scriptor

Philodemi de musica I

VH? IX 74-85 (PHerc. 418): sectae VH? IX 91-112 (PHerc. 425):

Philodemi

VH? IX 121-132 (PHerc. 455):

Philodemi de rhetorica liber

VH? IX

133-141

(PHerc. 458):

scriptor incertus epicureae

VH?

IX

187-200

(PHerc.

scriptor

VH? VH?

X 1-13 (PHerc. 466): scriptor incertus epicureae sectae X 14-38 (PHerc. 467): Philodemi de rhetorica liber

incertus

mecertus sectae

sectae

incertus

VH* X 39-41 sectae

(PHerc.

465):

469):

scriptor

scriptor

incertus

epicureae

de rhetorica liber

incertus

incertus

epicureae

epicureae XXXVI

M.

Gigante

- W.

Schmid

VH? X 42-62 (PHerc. 807): scriptor incertus epicureae sectae VH? X 63-66 (PHerc. 468): Philodemi de rhetorica liber

incertus

VH? X 67-70 (PHerc.

incertus

VH? X 71-80 sectae VA?

X 95-100

VH?

X

liber incertus

101-103

sectae VH? X 104-111

(PHerc. (PHerc. (PHerc.

473):

Philodemi

831): 908

scriptor + 1390):

932):

scriptor

de

rhetorica

incertus Epicuri incertus

liber

Praefatio

VH? XI 167-182 (PHerc. 1677): scriptor incertus epicureae sectae VH? XI 206 (PHerc. 1363): scriptor incertus epicureae sectael

epicureae de

natura

epicureae

(D) Aetius vel Aet. vel Aet. plac. D.

=

Aetius, Placita, in Doxo-

Epicuri de natura liber in-

graphi Graeci, ed. H. Diets (Berlin 1879).

1025):

Philodemi de rhetorica liber

nem, ed. C. F. HERMANN, 18732).

VH? X 139-145 (PHerc. 1041): sectae VH? X 146-154 (PHerc. 1079):

scriptor incertus epicureae Philodemi de rhetorica liber

VH? X 155-175 (PHerc.

1090):

scriptor incertus epicureae

VH? X 176-178 (PHerc. 1099):

Philodemi de rhetorica liber

certus

(PHerc.

VH? X 118-134 (PHerc.

incertus

993):

incertus sectae

incertus

VH? XI incertus VH? XI sectae VH? XI ΝΗ" XI VH? XI incertus

VH? XI

incertus xxxviii

11-19 (PHerc.

1114):

Philodemi

20-42 (PHerc.

1251):

scriptor

de rhetorica liber incertus

epicureae

69-80 (PHerc. 1572): Philodemi de musica I 81-92 (PHerc. 1575): Philodemi de musica III 112-118 (PHerc. 1612): Philodemi de rhetorica liber 147-166 (PHerc. 1676):

Philodemi de poematis liber

PETAVII

Achill. isag. Pet. = Achilles, Jsagoge, in Dionysii Uranologio (Paris. 1630, Amstelodami 1703). Alcinous

introd.

in

Plat.

=

Alcinous,

Plat. Dial. VI

Introductio

in

152 (Lipsiae

Plato-

18531,

Alex. Aphr. de anima = in Themistii Opera, Venet. 1534. Alexander de fato Or. = Alexander Aphrodisiensis, De fato, ed. I. C. OrELLI (Turici 1824). Alex. Aphr. de mixt. Bruns — Alexander Aphrodisiensis, De mixtione, ed. I. Bruns (Berlin 1892). Alex. Aphr. de mixt. Ὁ. = Alexander Aphrodisiensis, De mixtione, ed. I. C. ORELLI (Turici 1824). Alex. Aphr. in Arist. de sens. Thur. vel ad Arist. de sensu Thur. = Alexander Aphrodisiensis, Jn Aristotelis de sensu, ed. C. THUROT (Paris 1875). Alex. Aphr. quaestt. Sp. — Alexander Aphrodisiensis, Naturales quaestiones, ed. L. SPENGEL (Monachii 1842). Aretaeus = Aretaei Capp. Quae supersunt, rec. F. ERMERINS (Utrecht 1847). Aristides

rhetor.

Dind.

=

in

Aristidis

Opera

omnia,

ed.

W. Dinporr (Lipsiae 1829). Arrian. Epict. diss. Schweighaeuser = Epicteteae philosophiae monumenta, ed. J. SCHWEIGHAEUSER (Lipsiae 1793-1800). Athen. Casaubon = Athenaei Deipnosophistarum libri XV. Cura et studio Is. CasauBONI ... auctiores emendatioresque

editi. Ap. Hieronymum Commelinum (1597).

Xxxix

M.

Cael. Aurel.

Chron.

—

Caelius Aurelianus,

dici antiqui (ed. Ald. Venet. 1547). CAO = Anecdota Graeca... descripsit J. ni 1835-37). CIA

=

Corpus Inscriptionum

Gigante

- W.

Chronia,

Schmid

in Me-

A. CRAMER

(Oxo-

Atticarum.

CIG = Corpus Inscriptionum Graecarum. Clem. Al. ecl. proph., paedag., strom. Sylb. = in Clementis Alexandrini Opera omnia, ed. F. SYLBURG (1592, 1616, 1688). Clem. Rom. ep. I ad Corinthios Hilgenf. = in Clementis Romani Epistulae, ed. A. HILGENFELD (Lipsiae 1876). (Rufinus) Clem. recogn. = Clemens Romanus, Recognitiones,

ed. E. G. Gersporr (Lipsiae 1838) [apud Clementem Rufinus citatur]

Clement. hom. Lag. = P. DE LAGARDE, Clementina (Die Homilien des Clemens von Rom, 1864). Cratet. cyn. epist. Hercher = in R. HERCHER, Epistolographi Graeci (Parisiis 1873). Cyprian. ep. Hart. = Cyprianus, Epistulae, ed. W. HARTEL, in CSEL 3,1-2 (Vindob. 1868). Cyrillus Scythopol. vit. Sabae in Cotelerii Eccl. gr. mon. = COTELIER, Ecclesiarum Graecarum monumenta (Paris. 1677-86). Cyrillus v. Theod. = Der heilige Theodosios. Schriften des Theodoros und Kyrillos, ed. H. UsENER (Leipzig 1890).

Dauid in Ar. categ. Brand.

=

Dauid, In Aristotelis categorias,

ed. Ch. A. BRANDIS, in Aristotelis Opera, ed. Academia Regia Borussica, vol. IV, pp. 12-21 (Berolini 1836). Dio Chrys. or, Arn. = Dionis Prusaensis Quae extant omnia edidit, apparatu critico instruxit J. DE ARNIM (BeroliniLipsiae 1893). Diod. = Diodorus Siculus, ed. L. Dinporr (Lipsiae 1828). Diogenes Laertius — v, Laert. doxogr. Diets vel Diets doxogr. = Doxographi Graeci, ed. H. Diets (Berlin 1879). Epictetae test. vel test. Epictetae = Epictetae testamentum, in CIG II 2448. Eurip.

fr.

A. Nauck xl

N?

=

in

(Lipsiae

Tragicorum

1889?).

Graecorum

Fragmenta,

ed.

Praefatio

Galen. de facult. nat., de Hippocr. et Plat. dogm., de theriaca

ad Pisonem K.

=

in Claudius Galenus, Opera omnia, curavit

C. G. Ktun (Lipsiae 1821-23), Galen. de Hippocr. et Plat. dogm.M. =

| Claudius Galenus,

De placitis Hippocratis et Platonis libri novem, rec. 1. MUELLER

(Lipsiae 1874). ' Galen. hist. phil. Diels prés hilosopha,

Diss.

Herodianus

pov.

ae.

phil.

Nicl. = ne 2.

=

in

ieee

(Bonnae

;

πὰ De Galeni historia a

ed. J. N. Nictas (Lipsiae 1781).

Herodiani

technici

A. Lentz (Lipsiae 1867-70). y "993 Herod. L. = Herodiani technici Reliquiae, (Lipsiae 1867-70). i ; Hippocrates

vel

Hippocr.

epist.

vel ep.

Reliquiae,

ed.

Littr. vel

A. L.

ed.

LENTZ Le =

in

E. Lirrrt, Oeuvres complètes d’ Hippocrate (Paris 1839-61). Hippocrates vel Hippocr. epist. vel ep. Hercher vel Herch. = in R. Hercuer, Epistolographi Graeci (ed. laud.). Hippol. c. haeres. Gott. = Hippolytus, Contra haereses, edd. F. G. SCHNEIDEWIN et L. oe ei 1859). Hippol.

16

D.

Chive:

=

in

Montf.,

H.

Drets,

hom. XXII

de nativ. dom. Mf. —

Doxographt

Graect.

in ep. I ad Corinth. Montf.,

in Joannis Chrysostomi Opera omnia

quae extant, ed. D. B. DE Montraucon (Parisiis 1718-38). Jul. apost. Spanh. = Les Césars de lEmpéreur Julien tra-

duits par... E. DE SPANHEIM (Amsterdam 1728). _ Jul. apost. Hertl. vel Jul. apost. epist. Hertl. vel Julian. epist. Hertl.

=

in

Juliani imperatoris

Quae

supersunt praeter relt-

quias apud Cyrillus omnia, ed. F.C. HERTLEIN (Lipsiae 1875-6). ustin. martyr. dial. cum Tryph. Jebb — Sancti Justini Philosopht +4 Martyris cum Tryphone Fudaeo Dialogus, ed. S. Jess (Londini 1719). RRS [Justin.] or. ad Graecos ed. Ox.

=

Sancti Justini

Philosophi

et Martyris Apologia...Oratio ad Graecos, ed. H. HUTCHIN Oxoniae 1703). : e g.,aert. = Dioèenes Laertius, De vitis philosophorum libri X, ed. H. G. Huener (Lipsiae 1828-38) ; De clarorum philoso-

xli

M.

phorum

vitis, dogmatibus

vitis philosophorum

et apophthegmatibus

libri X),

ex Italicis

Vita

(1893).

M.

rum

Ant.

1882).

St.

quos

sancti

=

Fohannis

Marcus

sibt ipsi scripsit

Maximus

Tyrius vel Max.

Dissertationes,

ex

eleemosynarii,

Aurelius

recensione

rec.

Tyr. diss. R. P.

=

rec.

(de

C. G.

Leontios Nea-

ed.

I.

=

Schmid

libri decem

Antoninus,

libri XII,

- W.

codicibus

CoBET (Parisiis 1850). Leontius vita sancti Fohannis eleem. Gelz.

poleos,

Gigante

H.

GELZER

Commentario-

Sricx

(Lipsiae

Maximus

Davisit...editio

Tyrius,

altera...anno-

tatiunculas de suo addidit J. J. Retske (Leipzig

1774).

Olympiodor. in Plat. Phaedon. Finckh = Olympiodori Scholia in Platonis Phaedonem, ed. E. Fincku (Heilbronnae 1847). Olympiodor. in Philebum Stallb. = in Platonis Philebus, rec. G. SraLLBAuM. Accedunt edita (Lipsiae 1820).

Olympiodori

scholia nunc

primum

Orig. c. Cels. Lomm. = Origenes, Contra Celsum, ed. C. H. E. Lommatzscu (Berlin 1845-6).

Philo de cherubim Mang., de confusione linguarum Mangey, [Philo] quod omnis probus liber Mang. = in Philonis Judaei Opera quae reperiri potuerunt omnia, em. 'T. MANGEY (Lon-

dini 1742).

Philo legis alleg. ed. Richt. = in Philo, Opera, ed. M. C. E. RICHTER (Lipsiae 1828-30). [Philo] de incorr. mundi Bern, = [Philo] De incorruptibilitate mundi, ed. J. BerNays (Berlin 1876).

Photius lex. P. = Photius, Lexicon e codice galeano descripsit R. Porsonus (Cambridge 1822).

Plat.

Theaet.

Schanz

=

in

Platonis

Opera

omnia, ed. M. SCHANZ (Leipzig 1880). ps.-Plut. de plac. philos. Diels = in H. Graeci. Poll. —

Porphyr.

Pollux, Onomasticon.

de abst. Nauck

vel N.

=

Platonici Opuscula tria, rec. A. NAUCK

Durts,

(Lipsiae

feruntur

Doxographi

in Porphyrii

Porphyr. sent. de intell. vel ἀφορμ. Holst. xlii

quae

philosophi

1860).

= Porphyrius, Sen-

Praefatio

tentiae ad intelligibilia ducentes (= ἀφορμαὶ

L. HOLSTEIN (Romae 1630, Cantabr. 1655).

εἰς τὰ νοητά), ed.

scriptor Axiochi = ps.-Plato, Axiochus. scriptor consolationis ad Apollonium = ps.-Plut.,

Apollonium.

Consol.

ad

scriptor de mundo — ps.-Arist. (BEKKER, vol. I, 391-401). scrr. À. Aug. = Scriptores Historiae Augustae. Seneca ep. Buech. = Seneca, Epistulae aliquot ex Bambergensi et Argentoratensi codicibus, ed. F. BuECHELER, Festgabe für die Trierer Philologen- Versammlung (Bonnae 1879). Simpl. in phys. Diels = Simplicius, In Aristotelis physicorum libros commentaria, ed. H. Diets (Berolini 1882-95). Simpl. phys. Sp. = L. Spencer, Ueber das siebente Buch der Physik des Aristoteles, « Abhandlungen der bayerischen Akademie der Wissenschaften » III Bd., II Abt. (München

1840).

Simpl in Ar. de caelo Karst. = Simplicius, Jn Aristotelis de caelo, ed. 8. KARSTEN (Traiecti ad Rh. 1865). Simplic. in Epict. Dübn. = Simplicius, Commentarius in Epicteti Enchiridion, em. F. DÜBNER (Parisiis 1877). Stob. ecl. vel ecl. phys. Wachsmuth vel ecl. eth. W. — Stobaeus, Eclogarum physicarum et ethicarum libri duo, rec.

K. Wacusmutu

(Berlin 1884).

Stob. ecl. phys. Heer. vel ecl. eth. H. = Stobaeus, Eclogarum physicarum et ethicarum libri duo, versione Latina instructi ab

A. H. L. HEEREN (Géttingen 1792-1801). Stob. flor. Mein. = Stobaeus, Florilegium, rec. A. MEINEKE (Lipsiae 1864). Tatianus ad graec. E. ScHwartz,

Schw.

=

in O. GEBHARDT-A.

Tatianus,

HARNACK,

Ad

Graecos,

ed.

Texte und Unter-

suchungen, IV Bd. I Hf. (Leipzig 1888). Theo Smyrn. Hill. = Theo Smyrnaeus, ed. E. HILLER (Lipsiae 1878). Theodorus vita Theodositi ed. τὰ. = Der heilige Theodosios. Schriften des Theodoros und Kyrillos, ed. H. UsENER (Leipzig 1890). Theophr. de igne Diels = in H. Diets, Doxographi Graeci. xliti

M.

Gigante

- W.

Schmid

Theophr. de sens. Diels = in H. Diets, Doxographi Graeci. Timon frr. = in Sillographorum Graecorum Reliquiae, rec. K. WACHSMUTH (Leipzig 1885). Vit. X orr. = ps.-Plutarchus, Vitae decem oratorum.

(E) Aldobrandinus ad Laert. losophorvm,

=

Diogenes Laertius, De vitis phi-

ed. T. ALDOBRANDINUS

(Romae

1594,

1664,

1692).

Badhamus (Plat. Theaet.) = C. BapHam, Coniecturae Platonicae, « Philologus » XXI (1864), p. 495. ad

Isocr.

Areop.

=

in

Isocrates,

G. E. BENSELER (Lipsiae 1878-791). Bernays ges. abhandl. vel opuscc. =

Orationes,

rec.

I. BERNAYS, Gesammelte

Abhandlungen, hsg. v. H. USENER (Berlin 1885). Bonitz ad meteor. = H. Bonitz, Aristotelische

Studien,

« Sitzungsberichte der philosophisch-historischen Klasse der kaiserlichen Akademie der Wissenschaften» Bd. XLI und XLII (1863). 1870) Ind. Arist. = H. Bonrrz, Index Aristotelicus (Berlin 70).

Buecheler « Fleckeis. ann. » 1865 — F. BUECHELER, Philodemos, Περὶ εὐσεβείας, « Jahrb. f. Philol. » 91 (1865), pp. 513-41

(= Kleine Schriften 1, 1915, pp. 580-612). Buecheler

tica, p.

xliv

« Mus.

«Rh. Mus.»

198 sqq.).

rh.» XV

XV

=

(1860),

Buttmannus

lexil.

F. BUECHELER,

p. 289 sqq.

Collectanea cri-

(= ΚΙ.

Schr.

I,

=

P.

Byw.

Bywater,

BUTTMANN,

18654, vol. II Berol. 1860?). 1877).

=

I.

Casaubon in Casaubonus Cobetus = Cram. An.

(Oxonii

Ast Lex. Plat. = Lexicon Platonicum sive vocum Platonicarum Index, condidit D. F. Astrus (Lipsiae 1835-36). Bachmann (vel BAG) = Anecdota Graeca. E codd. mss. bibl. reg. Parisin. descripsit L. BACHMANNUS (Lipsiae 1828). Baguet ad Chrysipp. = F. N.G. Bacuet, De Chrysippi vita doctrina et reliquits (Lovanii 1822). FE ad Cleomedem = Cleomedes, ed. J. Bake (Leyden 1820). Benseler

Praefatio

Dind.

=

Dombart

Heracliti

Lexilogus

L. Dinporr,

« Fleckeisii

v. Diod.

ann.»

I Berol.

Reliquiae

(Oxonii

Oxoniensia

(CAO)

Dompart,

Afluere,

Hephesii

Athen. = v. Athen. ad Laert. = v. Meibomius. v. Laert. Ox. = CRAMER, Anecdota

1835-36).

(vol.

1877

=

B.

« Jahrb. f. Philol. » 115 (1877), pp. 341-47.

Franke «Philol.» suppl. Vol. I = F. Franke, Lectiones Aeschineae, « Philologus » Supplb. I (1860), pp. 427-76. Gassendus = Petri GassENDI Animadversiones in decimum

librum Diogenis Laertit (Lugdun. 1649). Gesner ad Lucianum = v. Hemsterhusius. Goettling (Philod. de witiis) = v. Philod. De vitiis. Gros ad Philod. rh, = v. Philod. De rhetorica. Haase ad Xen. r.p.Lac.

=

Xenophon,

Respublica Lacedaemo-

niorum, ed. F. Haase (Berolini 1833). Heindorf (Plat. Theaet.) = Platonis Dialogi duo, Gorgias et Theaetetus, em. F. HEINDORF (Berolini 1805). | Hellwag in Baurii et Zelleri ann. theol. = J. HeLLWAG, Die Vorstellung von der Praeexistenz Christi in der ältesten Kirche, « Theologische Jahrbiicher» hsg. v. C. BAUR und E. ZELLER, 7 (1848), p. 144 sqq. et 227-63. Hemsterhusius

edd.

T.

ad

Lucian.

Hemsrernuys

=

et I. F.

Luciani

Latina versione et annotationibus

Reirz

Samosatensis

cum

I. M.

(Amstelodami

Opera,

GESNERI

1743).

Hercher Cratetis cyn. epist. = in R. HERCHER, Epistolographi Graeci (ed. laud.). au G. Hermannus opusc. = G. HERMANNI Opuscula (Lipsiae 1827-39). | I. M. Hertzius x. krit. von Ciceros rede für den P. Sestius

=

M. Herrz, Zur Kritik von Ciceros Rede für den P. Sestius (Leipzig 1881). xlv

|

M.

Gigante

- W.

Schmid

Hirzel unterss. = R. Hirzer, Untersuchungen zu Ciceros philosophischen Schriften (Leipzig 1877-83). Huebnerus = v. Laert. I. L. Ideleri meteorol. =

Aristotelis Meteorologicorum libri IV,

ed. I. L. IDELER (Lipsiae 1836).

Ind.

lect. Bonn.

lium

1880-1,

pp.

hib.

=

Index lectionum

IIJ-VIII:

inest

Bonnensium

Epicuri

ab

H.

hiberna-

Usrnero

Praefatio

Madvig (scriptor consol. ad Apollonium) = Jo. Nic. Mapvrent Adversaria critica ad scriptores Graecos et Latinos, vol. I (Hauniae 1871). Meibomius (Ep. ep. 1) = Diogenes Laertius, De vitis dogma-

tibus et apophthegmatibus clarorum philosophorum libri X (De

vitis philosophorum libri X) cum annotationibus I. CASAUBONI... Latinam Ambrosii versionem complevit M. Mersomius (Am-

recogniti specimen. Ins. v. Magn. = Die Inschriften von Magnesia am Maeander,

stelodami

praesto fuisse editionem definitivam ab O. Kern curatam, sed nonnullas tantummodo inscriptiones singulas iam antea notas, cf. praef. in editione KERNIANA. Jacobsius ad Anth. Pal. = F. Jacogs, Animadversiones in epi-

(Berolini 1839-41). Meinekius del. epigr.

ed.

O.

Kern

(Berlin

1900) - UsENERO

haud

credibile

grammata Anthologiae Graecae (Lipsiae 1798-1814). Kaibel

vel

Kaibelii

epigr.

=

Epigrammata

Graeca

est

ex lapidi-

bus conlecta, ed. G. KAïBEL (Berolini 1878). Krische de philosophorum gr. theologoumenis = A. B. Kriscue,

Die

theologischen Lehren

1840).

Rubrica

Lucreti

der griechischen

Lachm.

=

vol. I (Berol. 1853), p. 249. Lehrsius quaest. ep. = K. montii Prussorum 1837).

v.

in

Lenrs,

Denker

editione

(Goettingen

LACHMANNIANA

Quaestiones

epicae (Regi-

Lentz pneumatol. = Lentz, Pneumatologiae elementa ex veterum grammaticorum reliquiis adumbrata, « Philologus » Suppl. I (1860), pp. 641-787. Leutsch ad paroemiogr. = Corpus paroemiographorum Graecorum, edd. E. Leurscu et F. G. SCHNEIDEwIN (Gottingae 1839). Lobeck

CR 1820).

vel

Lobeckius

et verborum

ad

Phryn.

Atticorum,

=

Phrynichus,

ed. C. A. LoBecx

Lobeck pathol. gr. serm. = Pathologiae sermonis legomena scripsit C. A. LoBEck (Lipsiae 1843).

Madvig ad Cic. de fin. =

xlvi

(Lipsiae

Graeci pro-

Cicero, De finibus bonorum et ma-

lorum libri quinque, D. J. N. Mapvierus

(Hauniae 1876).

Eclogae

recensuit et enarravit

1692).

Meineke Com. vel Com. Gr. Fragm. vel ad Men. et Philem. rell. = Fragmenta Comicorum Graecorum, ed. A. MEINEKE

cae,

MEINEKE

À.

ed.

=

Delectus poetarum Anthologiae Grae1839-41).

(Berolini

Mekler de morte (Philod.) = v. Philod. De morte.

Menagius ad Laert. X = Notae Aegidii ΜΈΝΑΟΙΙ : v. Laertii Diogenis De vitis dogmatis et apophthegmatis eorum qui in philosophia claruerunt (Londini 1662: ed. PEARSONIANA) ; v. Meibomius ; v. Huebnerus. H. Mueller de generibus verbi =

Mueller,

Hermannus

De

generibus verbi, Diss. Gryphiswaldiae

1864.

Mus. » XXIII (1868), pp. 147-169. «Mus. Rh.» XXIV, p. 311 = H.

H. USsENER, Lectiones

Graecae,

« Rh.

USENER,

Platice,

« Rh.

Lectiones

Grae-

« Mus.

Rh.»

Mus.»

XXIV

«Mus.

cae,

Ritter

1 Abt.

Rh.»

23,

III

=

(1869), p. 311.

25, 602

=

in

H.

«Rh. Mus.» ep.

165

=

XXV

III Bd. (Hamburg

USENERI

Hermanni

(1870),

RITTER,

pp. 575-616. Geschichte

1829-39).

der Philosophie,

Rossius commentt. Laert. = I. Rosst, Commentationes Laertianae (Romae 1788). Schneider ad epist. Ep. vel Schneiderus ep. = v. Epicur.

Schoemannus opusc. Acad. = F.G. SCHOEMANN, Academica (Berolini 1856-71). Scott frr. Herc. = v. supra, p. xiv, adn. 11.

Sudhaus rh. rhetorica.

vel

Ph.

rh.

vel

Philod.

rh.

=

v.

Opuscula

Philod.

De

xvii

τ

M.

Venhuizen-Peerlkamp

HUIZEN

PEERLKAMP

ad

Muson.

(Harlemi

1822).

Gigante

— Musonius,

- W.

ed.

Schmid

I. VEN-

Wesseling ad Diod. = Diodori Siculi Bibliothecae historicae libri qui supersunt, rec. P. WESSELING, vol. I-XI (Bipont.

1793-1807).

Wyttenb.

ad Plut. mor.

TENBACH

(Oxonii

(Leipzig

1820-1).

Wyttenb. Plutarchi

=

Plutarchi Moralia... em. D. Wyt-

1795-18301,

Lipsiae

1796-1834).

animadv. = D. WyTTENBACH, Animadversiones in Opera moralia ad editionem Oxoniensem expressae

Zeller h, phil. =

E. ZELLER,

Geschichte der griech. Philosophie

in threr geschichtlichen Entwicklung (1844-1852, 1876-1880). Neapoli-Bonnae, mense nuario anni 1977.

Februario

M.

xlviii

᾿ς

anni

1973

GIGANTE - W.

—

mense

ScHMID

Ja-

GLOSSARIUM

EPICUREUM

ἀβέβαιος »

i

τὴν δὲ τύχην οὔτε ϑεὸν ... ὑπολαμβάνοντος ... οὔτε ἀβέβαιον αἰτίαν Ep. ep. IIT

134,

p.

65,15

> ' ἀβελτερεύεσθαι ὡς δι᾽ ἑαυτὸν ἀβελτερευομένῳ

Ep.

nat.

Gomperz

90

ἀβλαβία 3

!

hL εὐδαιμονία { piet. 148,20

yates,

(τὸ)

sc.)

ἐξ ἀβλαβίας î ς ἐθεωρεῖτο

τ[οῖ]ς

πᾶσιν

ἐρχομένη PXOHEVN

Philod.

ἀγαϑόν

— ἐστὶν ἀγαϑ[ός] Ep. fr. 533, p. 322,17 est = κατ᾽ ἀρετὴν ζῇ, si recte de ceteris statui | ὅπως γηράσκων νεάζῃ τοῖς ἀγαϑοῖς διὰ τὴν χάριν τῶν γεγονότων ep. IIL 122, p. 59,9 | πᾶν ἀγαϑὸν καὶ κακὸν ἐν αἰσϑήσει ib. 124, p. 60,16 | τὸ τῆς ψυχῆς καὶ τοῦ σώματος ἀγαϑὸν συμπληροῦν ib. 128, p. 62,20 || (ἡδονὴ) ἀγαϑὸν πρῶτον καὶ cvyyevxdy ib. 129, p. 63,1 = πρῶcov ἀγαϑὸν τοῦτο καὶ σύμφυτον ib. p. 63,5 | πᾶσα οὖν ἡδονὴ ... ἀγαϑόν, οὐ πᾶσα μέντοι αἱρετή ib. p. 63,11 | χρώμεϑα γὰρ τῷ μὲν ἀγαθῷ κατά δὲ κακῷ τοὔμπαλιν ὡς ἀγαϑῷ ib. 130, τινὰς χρόνους ὡς χακῷ, τῷ Ρ. 63,15 | τὴν αὐτάρχειαν δὲ ἀγαϑὸν μέγα νομίζομεν ib. p. 63,17 || τούτων δὲ πάντων ἀρχὴ καὶ τὸ μέγιστον ἀγαϑὸν φρόνησις ib. 132, p. 64,19 | τὸ μὲν τῶν ἀγαθῶν πέρας ὡς ἔστιν εὐσυμπλήρωτόν τε καὶ εὐπόριστον ib. 133, p. 65,4 | οἴεται μὲν γὰρ ἀγαϑὸν î κακὸν ἐκ ταύτης (τῆς τύχης) πρὸς τὸ μακαρίως ζῆν ἀνθρώποις «οὐ » δίδοσϑαι, ἀρχὰς μέντοι μεγάλων ἀγαθῶν ἢ χακῶν ὑπὸ ταύτης χορηγεῖσθαι ib. 134, p. 65,18 | ζῶν ἄνθρωπος ἐν ἀϑανάτοις ἀγαθοῖς ib. 135, p. 66,9 | à (ἣν ἢ κατὰ φύσιν ἀρχῆς καὶ βασιλείας ἀγαϑὸν μεῖζον (δὲ coni., ἐξ ὧν libri) sent. 6 $ 140 | ἀπέλαβον τὸ τῆς φύσεως ἀγαθόν sent. 7 $ 141 || [ἐνίοτε ἀγαϑ[ὸ]ν λέγεσϑαι τὸν πλοῦτον καὶ μ[έ]γα fr. 42 (Philod.), p. 108,22 | τὴν … πε[νί]αν … ἀγαθὸν εἶναι fr. 43, p. 108,28 | οὐκ

3

ἀγαϑός,

(τὸ) ἀγαϑόν

Hermannus

Usener

ἔχω τί νοήσω τἀγαϑόν, ἀφαιρῶν μὲν τὰς διὰ χυλῶν ἡδονάς κτλ. fr. 67, p. 120,1 || ἀρχὴ καὶ ῥίζα παντὸς ἀγαϑοῦ ἣ τῆς γαστρὸς ἡδονή fr. 409, p. 278,10 || καὶ αὕτη (fuga mali est) φύσις ἀγαϑοῦ fr, 423, p. 283,11 || δέχεσθαι μὲν ἀϑορύβως τὰ παρὰ τῆς τύχης ἀγαϑά fr. 489, p. 307,1 ||

Glossarium

χαταχέχλειται

ἡμῖν [ἄκ7τητον

ἄγαλμα

À δ[ύσ]κτητον

ε[ἷναι]

|| τἀγαϑὸν I, f. 148

τἀγαϑόν

μὲν εὔχτη[τον], τὸ δὲ || [οὐκ ἂν νομίσ]αιμεν

ΚῊ"

ΧΙ,

f. 23 | οὐδὲν

τἀγαϑὺϊ[ν] ... ἀνεκ[π͵Ίλήρωτον À δυσεκπλήρω[τ͵]ον Philod. VH? V, f. 162,6 | τὰ τῆς χοινῆς πατρίδος ἀγαϑά Philod. rh. VH1 V, 1 col. 4 (v. χοινός) || "Erixovpoc ... elde τἀγαϑὸν μόνος ἐκεῖνος οἷόν ἐστιν, οἱ δ᾽ ἐν τῇ στοᾷ ζηrobot συνεχῶς οἷόν ἐστ᾽ οὐκ εἰδότες cocus Epicureus Damoxeni v. 63

(Mein. Com. IV, p. 532) ap. Athen. III, p. 103? | Ἐπίκουρος

ἀξιώσαντός

τινος

εἰπεῖν

πρὸς

αὐτὸν

ὅ τί

ποτ᾽ ἐστὶ

τἀγαϑὸν

ὁ σοφὸς

ὃ διὰ τέλους

ζητοῦσιν, εἶπεν ἡδονήν Hegesippus Athen. VII, p. 2794 (Mein. Com. IV,

γαϑὸν

fr. 515, p. τίϑεσϑαι

=

στέργειν

ἀγγεῖον

fr. 412

ἀποτείνει

(Plut.), p. 280,8

(Plut.), p. 325,9 τἀγαϑὸν τίϑεσϑαι ἀγαθῶν fr. 419 fr. 419 (Plut.), p.

p.

283,1

|| χακῶν

| τἀγαϑὸν ἐν σαρχὶ καὶ γαργαλισμοῖς τίϑεσϑαι

|| τὸ ἐν τῷ

βαϑυτάτῳ

τῆς ἡσυχίας

τιϑ.

fr. 544

| ἐν σώματι εὐσταϑοῦντι καὶ ταῖς περὶ σώματος ἐλπίσι fr. 413 (Plut.), p. 280,22 | ὑπερβολὰς καὶ ἀχρότητας (Plut.), p. 282,19 | ἐξευρηκέναι ϑεῖον ἀγαϑὸν καὶ μέγα 282,21 | (μὴ μίγνυσϑαι) dyads τὸ κακόν fr. 421 (Olymp.), ἀποφυγὴ

τὸ χαρτόν

ἐστι χαὶ τἀγαθόν

fr. 423

(Plut.),

p. 283,16, cf. Metrod.in adn. ad p. 283,18 τὴν τοῦ ὀγαϑοῦ φύσιν ἐξ αὐτῆς τῆς φυγῆς τοῦ κακοῦ καὶ τῆς μνήμης | καὶ ἐπιλογίσεως ... γεννᾶσϑαι

ib.

p.

283,19

|| οὐσίαν

τἀγαϑοῦ

καὶ

ἀκρότητα

τὴν

τοῦ

xaxod

φυγήν

428,

p.

284,25

|| τοῦτο

αὐτῆς

(τῆς

ψυχῆς)

ἐπὶ σώματος ἡδοναῖς) fr. 429 (Plut.), p. 285,2

4

τἀγαϑόν

ἐστι

(τὸ

κα[κ]όν

scriptor

Epic.

ad

fr, 434,

| ἐν ἡδονῇ καὶ ἀοχλησίᾳ, ἔτι δὲ καὶ dutta (Clem.

AL),

Ep.

390

fr.

p.

τά-

320,2

(Orig.), p. 259,15 et 16

acquiescere,

ἴσως ἂν A[v]

ἀναγκαῖον ἀγαπᾶ[ν

7 VH*

XI

ἀγαπητὸν δ᾽εἰ μὴ ἔβλαψε (συνουσία) Ep. fr. 62, mocriti sunt verba ab Epicuro adposita

p.

τὸ ]v κατὰ ϑέμα

118,19,

nisi

De-

ἐν τοῖς περιέχουσιν ἀγγείοις καὶ τόποις Ep. fr. 323 (Plut.), p. 223,4 | τῶν ἀγγείων τὰ κενὰ πληττόμενα μᾶλλον ὑπακούει πληγαῖς καὶ τὸν ἦχον

μαχράν ib. p. 223,10|| vitium

17 ut Arrianus Epicteteus (ad p. 263,10)

et Plut. (Ep. fr. 429, p. 285,4) χατὰ

πνεύματος

ἐν τοῖς

χοιλώμασι

ἡμετέροις ἀγγείοις Ep. ep. II 100,

πονηροῦ τῶν

vas

efficere ipsum

Lucr.

VI

σκέψαι εἰ κεκάϑαρται τὸ ἀγγεῖον

xal

νεφῶν

p. 44,15,

ph

ovéyovroc

ἀγγείου

ἀνείλησιν, καϑάπερ

βομβυλιοὺς

videtur

ἐν τοῖς

dicere

aut ληκύϑους (a sono hic quoque dicuntur) || σπ]έρματος παντὸς ἀπόχρισιν... [π]χραλανβάνεσϑαι S[bvlarau χαὶ τὸ ἐν τῆν ϑηλ[ε)ϊκα ἀγγεῖον

(ανγηον Neap.)

nat. (?)

ΝῊ"

X

97

p.

283,24 | ἣ ψυχὴ ἐπὶ μὲν τοῖς τοῦ σώματος ἀγαϑοῖς ... χαίρει καὶ γαληνιᾷ fr. 125, p. 284,25 | τὴν ὑγίειαν τισὶ μὲν ἀγαϑόν, τισὶ δὲ ἀδιάφορον

fr,

526

(sc. λόγον) Philod. rh. IV, 1 col.

|| fr. 404 (Alex. Aphr.), p. 277, 8.11 || εἶναι τἀγαϑὸν τὴν ἡδονήν fr. 427 (Bato), p. 284,21, cf. p. 289, 18, 321,34 || ἐν σαρχὶ εἶναι det τὸ ἀγαϑόν

(Arrian.), p. 277,31

τὸ

ἀγαπᾶν

ἀγαπητός

fr. 408

316,32

fr.

εὔχεσϑαι τοῖς ἀγάλμασιν

p. 481) || ὁ γοῦν ᾿Επίκουρός φησιν εἶναι τἀγαϑὸν τὴν ἡδονὴν δήπουϑεν Bato Athenaei III, p. 103° (Mein. Com. IV, p. 502), cf. Athen. VII, p. 279° (Mein., p. 500) || μεγάλων ἀγαθῶν παραιτίας Atticus in Ep. fr. 385, p. 258,2 || τέλειον δὲ ἀγαϑὸν μόνον τὴν ἡδονήν fr. 450 (Clem.

AL), p. 293,26 | τὴν ἡδονὴν δὲ ἀγαϑόν (εἶναι) fr. 402 (Lucian.), p. 276,30

[al]

ἀγαϑόν fr. 482 (Epictet.), p. 305,7 | τῶν ... βρυόντων ἀγαϑοῖς fr. 500 (Plut.), p. 311,21 | τὴν φρόνησιν ποιητικὸν εἶναι τῆς εὐδαιμονίας τι ἀγα-

ϑόν

9864 VH?

τἀγαθὸν

ἀγγέλλειν

p. 286,26 | τὸ μεμνῆσϑαι τῶν προτέρων ἀγαθῶν fr. 436, p. 287,4 | χατὰ μνήμην τῶν ἀγαϑῶν ἢ προσδοκίαν fr. 453, p. 294,19 | ὁ πλοῦτος

ἐφήμερον μὲν πᾶν τὸ τῶν πολλῶν ἀγαϑόν ἐστι καὶ κακόν fr. 489, p. 307,3 | περὶ γαστέρα τἀγαϑὸν εἶναι ad fr. 409, p. 278,18.20 | ἐν ἀφϑόνοις ζῶν-

τας ἀγαϑοῖς Plut. Grylli 2, p. δεινὸν εὐεχκ[αρ]τέρητον Philod.

Epicureum

χαίρειν

| ἐν τῷ κατὰ φύσιν πέρατι

ἀγγέλλειν τοῦ ... τὴν δὲ ὑπό τινων δεσπότιν εἰσαγομένην πάντων ἀγγέλλοντος libri pro eo

quod

unum

adhiberi

poterat

ἀνελόντος

Ep.

ep.

III

133,

p.

65

|

2

ἄγειν

Hermannus

Usener

ἄγειν ταῦτα ἤγαγεν αὐτὸν εἰς ἔκστασιν

Ep.

fr. 113, p. 136,14

| τὴν μακαρίαν

Plut.

de

ἄλληλα

προτέρᾳ

ἁγνεύειν

154,25

| τὴν εἰϑισμένην

δεκάτῃ

ἄγειν nat. XXVIII

αἵρεσιν ele ἄγοντος col. 1||

ἄγεσϑαι

τοῦ γαμηλιῶνος

VH?

VI

γενέϑλιον

49,11

ἡμέραν

ἑκάστου

ἔτους τῇ

| καὶ οὐδὲν ἧττον ὑπὸ TL

φυγὴν ἢ

fr. 217, p.

166,6

|| δόξαν εἰς ἐπιλογισμὸν

[δὴ ?] ταύτην [ἀ]γόμενος τε[ύξεται τοῦ ὀρϑοῦ ib. τὸν ἐπι ]λογισμὸν ... ἦγεν mat. Gomperz 134 || ἀπὸ διαϑέσεως ἀστείας Philod. schol. Zen. de lib. παρρησίαν ἦγον ἐπιεικῶς πρὸς τοὺς ταπειΐνο Ἰτέ[ρ

49 inf. || ταῦτα τοῦ παρρησίαν dic. VE Vd Ἰους ib. col. 4

ἀγένητος τὸ πᾶν ἄπειρον εἶναι καὶ ἀγένητον καὶ ἄφϑαρτον ap. Plut. adv. Col. 13, p. 11142 | atomos ἀδιάφϑαρτα fr. 267, p. 191,9

Ep. fr. 296, p. 211,19 esse σώματα ἀγένητα

ἅγιος ἅγιον καὶ ἁγιώτατον

(Epicurum testantur) Philod. piet. 96,15

γὰρ

εἶναι

(ἀτόμους)

μήτ᾽ ἀγχιστροειδεῖς

(forma

nimis

fragilis)

Ep.

ἄγκιστρον ἐπεὶ δὲ κἀκ τῶν πλαγίων ἀλλήλοις περιπλέχεται, πάντως που ἔχει τὰ ἄγκιστρα Ep. fr. 293 (Galenus refutans t. ΠΡ. p. 210,17 r

4

κἀνταῦϑα 50}

et

καὶ

odio, 1, p. 536°

περιπλοκὰς

ἁγ[ν]εύων

ἁ[γνεύ]οντα

λόγον

(ἁμαρτήματος) ἐν

τοῖς

τὸ

πολυάγκιστρον ... πολλὰς

περὶ

Ep. fr. 545, p. 325,22 (Philod.)

ϑεῶν

λέγειν

Z

πλέχεται

αὐτῶν >

πρὸς

~

(sc. τῶν -

ἄλληλα

ἀπορρεόντων »

Galenus

t. II,

μορίων) τὸ ἀγχκιστρῶδες, ’

p. 49

4

K.

>

sec. Epicurum

Philod.

piet.

107,3

ἀγνοεῖν τοὺς ταῦτα κατειδότας, τίνες δ᾽ αἱ φύσεις ἀγνοοῦντας καὶ τίνες αἱ χυριώταται αἰτίαι Ep. ep. I 79, p. 29,10 | ἔτι τε ἀγνοούντων καὶ ἐν ποίοις οὐκ ἔστιν ἀταρακτῆσαι ib. 80, p. 30,3 | ὥς τινες ἀγνοοῦντες καὶ οὐχ ὁμολογοῦντες À κακῶς ἐχδεχόμενοι νομίζουσιν III 131, p. 64,10 || τὸ αὐτὸ ἐπίστασϑαί τε καὶ ἀγν[οεῖν] mat. XXVIII VH? VI 51,14 (alibi καὶ μὴ ἐπίστασϑαι)

nat. XXVIII

VH?

VI 46 inf.

7,366 πάντα ἄγνωϊστα et

ἐστὶ τὰ ἐκτὸς ἄδηλα καὶ διὰ [ἀπὸ ? τῶν ἀγν]ώστων Ep.

ἀγοραῖος & Ἰγοραίαϊς ... ἐργασ]ίας

Ep.

fr.

196,

p.

160,1

ἀγράμματος ἀγράμματον

Arcesilaum

Nausiphanem

magistrum

μηϑὲν γὰρ αὐτὸν

ἀνθρώποις

ἀγραμμάτοις

dixit:

ἴδιον λέγοντά

@ περι-

fr. 293,

fr. 239, p, 176,19

ἄγριος τὰ ἄ[γ]ρια τῶν ζῴων Ep. nat.

Ep.

Gomperz

fr.

236,

p.

175,19

φησιν ὑπόληψιν ἐμποιεῖν καὶ

#

τὸ πέρας

πρὸς

ἐνδίδωσι)

ody ἧττον ἁγνεύοντες ἐν λέξει τῶν ἄκρως διατριβυκῶν Philod. rh. IV col. 8,8

δόξαν

ἀγχκιστρώδης >

ὁ παντὸς

τὸν

invidia

συναφὰς

cf. Sextus (emp.) adv. math. τοῦτο ἡμῖν ἄγνωστα | ἐπὶ τὰ

fr. 270, p. 192,26 | caelum quasi χιτῶνα ... διὰ τῶν ἀγκιστροειδῶν ἀτόμων συμπεπλεγμένον Leucippus et Democritus dixere teste doxographo Dielsii p. 336? 6 (Stob. ecl. phys., p. 197,7 Wachsm.)

2

ἄγριος

ἄγνωστος

ἀγκιστροειδῆς μὴ

Epicureum

p. 210,3 | πολλὰ χρὴ νοεῖν ἐξ ἀνάγκης ἕκαστον ἐκείνων τῶν σμικρῶν σωμά160v ἔχειν ἀγκιστρώδη πέρατα Galenus t. II, p. 50 ib. p. 210,10 (cf.

ἄγοντες καὶ ἅμα τελευτῶντες ἡμέραν τοῦ βίου ἐγράφομεν ὑμῖν ταυτί fr. 138, Ρ. 143,16 || (ἀλγηδόνων) ἐπὶ τὴν τελευταίαν ἡμέραν ἀγουσῶν fr. 177,

Ρ.

6

Glossarium

73

| |

ἀγροίκως

Hermannus

Usener

ἐξεδέξαντό

τινες

ἀγροίκως

VH?

XI,

f. 30

πίστι ?]v ἀδεῇ τῶν λόγων scriptor Epic. in fr. 313, p. 217,20 non opus est mutatione, modo interpreteris ‘ verbis, i.e. probatione non egentem

ἀγύμναστος ἐν λόγοις

Philod.

rh.

IV

col.

7,18

7 ἐκ τῆς ἡσυχίας

VH1

IV col.

16, v. ἀγωγή

* ἀγωγήν (?) Ep. nat. VH? VI 83 | ροις}] πρεπούσης Philod. VH? I, £. 157 τῆς

(Philod.) mus.

φύσεως

Philod. rh.

καὶ τῆς

VH*

ἀγωγῆς

IX 66 | est

καὶ τῆς

VH?

IV col. 16 =

ἀγῶνας

xexrnuévov

VH?

ἀγωγῆς “Ἕλλησι all βαρβά| τοιαύτης δ᾽ οὖν [yevou Jévnc

educatio,

ἀχολουϑού[σ 1η[ς]

disciplina : ἔκ te

111,.1,.71

τούτοις

ἀγχινοίας

ἀγών >

τῶν

πολλῶν

ἄδεια

(ἀσφάλεια libri ex

ἀδελφός

Νεοχλῆς δὲ ὁ ἀδελφός Ep. fr. 178, p. 155,7 | μεριζέσϑωσαν ... εἰ # ἐναγίσματα τῷ τε π πατρὶ καὶ τῇ μητρὶ καὶ τοῖς ἀδελφοῖς fr. 217, p. 166, | συντελείτωσαν δὲ καὶ τὴν τῶν ἀδελφῶν ἡμέραν τοῦ ποσειδεῶνος fr. 21 p. 166,11 »

i

LA

πραγμάτων

Ep.

sent.

21

ἀδέσποτος

$ 146

von sollicitudo, anxiae curae: οὐϑὲν ... αὐτοῖς συντελεῖται ... ἄλλ᾽ 7 δια[τριβ Th καὶ ἀγωνία (cf. sub voce συντελεῖν) … | ἀγωνία δὲ περὶ αὐτῶν «τε» τούτων ἐνθυμου[μ]ένοις Ep.fr. 53 (Philod.), p. 113,21. 25

ἀγωνιᾶν

> ove ἐν αὐταρχείᾳ tod παρόντος καὶ γεγονότος ἤδη μενεῖ οὐδὲ ἀγωνιάσει μὴ τὸν Y t πλείονα χρόνον παραμένῃ Ep. fr. 458 (Porphyr.), p. 297,9

cf. Julianus

(apost.)

epist.

| cf. Proclus in Pl. remp.

59,

p.

570,6

ed. Schoellii,

p. 20,20 δοκεῖ yao μάχεσϑαι τὸ εἱμαρμένον πρὸς τὸ ἀδέσποτον, ib. p. 76,35-77,13 || explicat Epictetus enchir. 1,2 τὰ ἐφ᾽ ἡμῖν ἐστι φύσει ἐλεύϑερα ἀκώλυτα ἀπαρεμπόδιστα | τὸ δὲ παρ᾽ ἡμᾶς ἀδέσποτον Ep. ep.

III 133, p. 65,10, h.e. plane liberum esse nec ἃ cuiusquam extra nos imperio pendere, nos dicimus souverain. cf. Alcinous introd. in

Plat. 31 εἴ τι ἄλλο ἐφ᾽ ἡμῖν ἐστι καὶ ἀδέσποτον, καὶ ἣ ἀρετὴ τοιοῦτον ὑπάρχει. praeivit Plato reip. X, p. 617° ἀρετὴ δὲ ἀδέσποτον (Porphyr. ap. Stob. ecl. eth., p. 164, 24 W.)

ἀδηλεῖν

ἀγωνότριψ ὁ τυχὼν ἀγωνότριψ εἰ ἀγωνότριψ ἐστίν (Philod.) rh.

freier selbstbestimmung,

ἀδεσπότου δὲ τῆς ἀρετῆς οὔσης

ἀγωνία

8

καὶ ἐχχωρήσεως

superioribus inlapsum) Ep. sent. 14 ὃ 143. non recte correxeram. servavi ἀσφάλεια, cf. iteratio | τὴν ἐκ ϑεῶν ἄδειαν Ep. fr. 368, p. 247,18 | τὴν ἐκ ϑεῶν ἄδειαν fr. 532 (Atticus), p. 321,34 | Lucianus de parasito 11 (in inrisione Epicuri) ὁ δὲ παράσιτος ... μετὰ πολλῆς ἀδείας χαὶ γαλήνης ἐσϑίει καὶ κοιμᾶται ὕπτιος

R

rh,

ἀγωγή

ἀγωγῆς

’

ἄδεια

ἀγχίνοια Philod.

ἀδηλεῖν

KOEN

π|ε]ρ

ἀγυμνάστων

Epicureum

SL:

ἀγροίκως χαϑά

Glossarium

Sextus

ΚΕ

IX 42

(emp.)

adv.

math.

8,145

« πρὸς

καιρὸν

ἄδηλα»

χαλεῖται

ἅπερ

τὴν φύσιν ἔχοντα ἐναργῆ ... κατὰ καιροὺς ἡμῖν ἀδηλεῖται (cf. 8,2 συναδη-

9

ἄδηλος,

(τὸ)

ἄδηλον

Hermannus

Usener

λεῖται) || ib, 152 ἐκείνου ἀδηλουμένου | ib, 143 τοῦ ἀδηλουμένου πράγματος | ib. 7,396 τὸ δὲ σημεῖον ... ἐκκαλυπτικὸν τοῦ ἀδηλουμένου | ib. 8,318 ὅτι τῇ ἡμῶν φύσει ἀδηλεῖται

ἄδηλος,

(τὸ)

ἄδηλον

μέχρι γὰρ χαταστροφῆς ἄδηλον εἰ καὶ λήσει Ep. sent. 35 $151 {” re: Acad. pr. 11 17,54 ‘ea dico incerta, quae ἄδηλα Graeci’ | τὸ προσμένον χαὶ τὸ ἄδηλον - (σημειοῦσϑαι) Ep. ep. I 38, p. 5,10 | συνορᾶν ἤδη

περὶ τῶν ἀδήλων ib. p. 5,12 | τὸ ἄδηλον τῷ λογισμῷ τεχμαίρεσϑαι ib. 39, p. 6,7 | περὶ τῶν ἀδήλων ἀπὸ τῶν φαινομένων χρὴ σημειοῦσϑαι

fr. 36 (Laert.), p. 105,22 || (Plut. adv. Col. 29, p. 1124?) of τὰ φαινόμενα τῶν ἀδήλων πίστιν ἔχειν φάσχουσιν fr. 263, p. 190,19 || Sextus (emp.) adv. math. 7,22 οἱ δὲ ᾿Επικούρειοι ... τὰ γὰρ κανονικὰ πρῶτον ἐπιϑεωροῦσιν περί τε ἐναργῶν καὶ ἀδήλων χαὶ τῶν τούτοις ἀκολούϑων ποιοῦνται τὴν ὑφήγησιν Ep. fr. 242, p. 178,1, cf. Sextus ib. 7,25 τὰ μὲν ἐναργῆ διὰ χρυτηρίου τινὸς αὐτόϑεν γνωρίζεσθαι δοκεῖ, τὰ δὲ ἄδηλα διὰ σημείων Hal ἀποδείξεων χατὰ τὴν ἀπὸ τῶν ἐναργῶν μετάβασιν ἐξιχνεύεσϑαι,

cf. ib. 7,25

εἰ ἔστι

σημειωτικὸς

ἢ ἀποδεικτικὸς

τῶν

ἀδήλων

τρόπος

|

inter Democritea Sexti (emp.) adv. math. 7,140 τῆς μὲν τῶν ἀδήλων χαταλήψεως τὰ φαινόμενα (χριτήρια εἶναι) || Sextus (emp.) adv. math. 7,358 τὰ κατὰ τὴν ἀπὸ τούτων (sc. τῶν φαινομένων) μετάβασιν ἀξιούμενα γνωρίζεσϑαι ἄδηλα || τὰ ταῖς αἰσϑήσεσιν ἄδηλα Philod. sign. 23,9 || [τ]ὰ [φανερὰ τ[ῶν] ἀδήλων ἐστ[ὶ on Ἱμεῖα ib. 27,30 | τῶν τε ἀδήλων πραγμάτων ἐνίων οὕτως ἀχολουϑούντων τοῖς φανεροῖς ὥστε συνπλοχὴν ἔχειν ἰδίαν 10. 37,1 || ἐκ τῆς [ἐἹναργείας σημειούμενον πε[ρ]: τῶν ἀδ[ή]λων ib. 15,27 || σημειοῦσϑαι περὶ τῶν dd. ib. 25, 9. 30,17 || εἰ κἀν τοῖς

ἀδήλοις ἔστιϊν 1] φύσις τῶν οἷς ἐνεχυρ[ἡ ἸΙσαμ[ε]ν διαλλάττουσα ib. 30,9, cf. 36,2 | τάν τοῖς ἀδήλοις ib. 33,25, cf. 29,34 | [ælipouévou τοῦ

ἀδήλου

ib. 32,37

|| ἀκολουϑεῖν

ib. 37,1

(supra)

|| καὶ

ὄντος

τοῦ

ἀδήλου

καὶ μὴ ὄντος ib. 14,7 | τὸ ἄδηλον μὴ ὑπάρχειν ib. 14,19.24 | τὸ συ[ναὉ xor[ov Ἰϑοῦν τοῖς é[vapyéow] ἄδηλον ib. 33,15 | αὐτοῖς συ[νηρ Ἰτῆσϑαι

δοξάζομέν [rt]. τῶν ἀδήλων ib. 33,29 || ib. 33,15 || τὰ φανερά ib. 20,4. 27,30. παρ᾽ ἡμῖν ib. 29,35. 33,29 || cf. Sextus λῶν τὰ μέν τινα ἣν καϑάπαξ ἄδηλα, τὰ ρὸν ἄδηλα. ὧν πρὸς καιρὸν μὲν ἄδηλα

10

opp. ἐνάργεια ib. 15,27 || ἐναργῆ 37,1 || τὰ φαινόμενα ib. 33,1, || τὰ (emp.) adv. math. 8,145 τῶν ἀδήδὲ φύσει ἄδηλα, τὰ δὲ πρὸς καικαλεῖται ἅπερ τὴν φύσιν ἔχοντα

Glossarium

Epicureum

ἀδιαλόγιστος

ἐναργῆ παρά τινας ἔξωϑεν περιστάσεις κατὰ καιροὺς ἡμῖν ἀδηλεῦται οἷον νῦν ἣ τῶν ᾿Αϑηναίων πόλις ἡμῖν * φύσει μὲν γὰρ ἐναργής ἐστι καὶ πρόδηλος

παρὰ δὲ τὸ μεταξὺ

διάστημα

ἀδηλεῖται

| 10. 146

φύσει δὲ ἦν ἄδηλα τὰ

δι’ αἰῶνος ἀποχεχρυμμένα καὶ μὴ δυνάμενα ὑπὸ τὴν ἡμετέραν πεσεῖν ἐνάργειαν, χαϑάπερ οἱ νοητοὶ πόροι καὶ τὸ ἀξιούμενον ἐκτὸς εἶναι τοῦ κόσμου τισὶ φυσικοῖς ἄπειρον κενόν | ib. 147 χκαϑάπαξ δὲ ἄδηλα λέγεται τυγχάχατάληψιν πεφυκότα πεσεῖν, οἷόν ἐστι νειν τὰ μηδέποτε ὑπ᾽ ἀνθρωπίνην τὸ ἀρτίους εἶναι τοὺς ἀστέρας ἢ περισσοὺς καὶ τὸ τοσάσδε ὑπάρχειν ἐν ArBin ψάμμους | παραϑεωροῦντας ποσαχῶς παρ᾽ ἡμῖν τὸ ὅμοιον γίνεται, αἰτιολογητέον ὑπέρ τε τῶν μετεώρων xal παντὸς τοῦ ἀδήλου Ep. ep. I διηρμήνευκεν nat. inc. ΤῊ: 80, p. 29,21 | ὁ λόγος περὶ τῶν ἀδήλων VI 91 | cf. Sextus (emp.) adv. math. 7,366 πάντα ἐστὶ τὰ ἐχτὸς ἄδηλα καὶ διὰ τοῦτο ἡμῖν ἄγνωστα, δεῖ γὰρ εἰς τὴν τῶν ἀφανῶν γνῶσιν ἐναργές

τι παρεῖναι

| ib. 7,374 ὄψις ἐστὶ τῶν ἀδήλων τὰ φαινόμενα

ἀδημονία (ἔρωτα

εἶναι) σύντονον

fr. 483, p. 305,11

ὄρεξιν

;

ἀφροδισίων

μετὰ οἴστρου

A

Ep.

fr.

284,

καὶ ἀδημονίας

ἀδιαίρετος >

?

τὰς ἀρχὰς p. 202,24

ἃς

καὶ

ἀτόμους

καὶ

ἀδιαιρέτους

καὶ

ἀπαϑεῖς

Ep.

ἀδιαληψία Philod. rh. IV col. 23,16 Speng. | ἀδιαλη[ψ]ίαν αὐτῆς Philod. rh. VH? IV 75 = Ox. II 83 | Philod. rh. IV col. 23,16 τῆς δ᾽ αὐτῆς ἀδιαληψίας ἔχεται καὶ τοῦτο -, cf. Gros ad h.1., p. 134 | τὴν ἀδιαληψίαν (Philod.) rh. VH? VIII, f. 172 fr. V

ἀδιαλόγιστος αἱ τοῦ o[u]vpépovros VEP V, 1 col. 20

ἀδιαλόγιστοι

ψυχαί

Philod. schol. Zen. de lib. dic.

11

ἀδιάλυτος

Hermannus

Usener

ἀδιάλυτος δεῖ τι ὑπομένειν ἐν ταῖς διαλύσεσι τῶν συγχρίσεων στερεὸν xal ἀδιάλυτον Ep. ep. I 54, p. 14,19 | οὐδ᾽ ἂν γῆν στερεὰν καὶ ἀδιάλυτον διανοηϑείη τις nat, XIV 2,3 VH? VI 15 || εὐδαίμονας καὶ ἀδιαλύτους νοήσομεν

(?) fr. 356, p. 239,14

(τοὺς ϑεούς) Ep.

ἀδιανοησίας

ἀπία Ἰραλλάκ[ του] xadeoroonc

Philod.

sign.

γὰρ

ep. II 97,

p. 43,3 | ὅταν ἀδιανόητο[ν 7 τὸ μὲν ἐ]ναργ[ὲς] εἶναι ἢ τοιοῦτ᾽

χαὶ τοῦτο

Ep.

ep.

I 47,

p.

10,9 | è φησιν

᾿Επίκουρος

ἀδιανόητον εἶναι Philod. VH? I, f. 158 = fr. 606, p. 341,20 | μ[4λ1]tora ἀδιανοήτω[ν] Ep. nat. Gomperz 107 || εἰς τὸ ἀδιανόητον φερομένους

[elvan τὸ δ᾽ ἄδ 7ηλον μὴ ὑπάρχειν Philod. sign. 14,17 ἀδιανόητον (sc. opinionem aliquam) ib. 15,37

| κατα[χ

λείων

εἰς

inexorabilis an integer ab eo rh. VH? III 178

q. 6. διαρρινεῖν. ἀδιαρίνητον (sic) (Philod.)

ἀδιαστόλως

λ[έγο]ντας

Philod.

rh.

VH?

IV

76 = Ox.

II

ποιῆσαι

[& διάφορα

Gomperz 15 | τινὸς ὀνόματος nat. XIV 10,8 VH? VI 23 |

τά[δ]ε À ταδὶ εἶναι λέγειν τάδε

[1 ]99° αἱρεῖσϑαι τ[ά]-

ἀδιδάκτως

ζῷα... ἀδιάστροφα Ep.

χατὰ φύσιν τὴν ἑκάστῳ προσήχουσαν ἀρετήν Plut. Grylli 3, p. 987° ἀδιδάκτως ... [& Ἱποδεικνύειν (Philod.) rh. VH? IX 52

|

ἀδικεῖν οἱ νόμοι χάριν τῶν σοφῶν κεῖνται, οὐχ ὅπως μὴ ἀδικῶσιν ἀλλ᾽ ὅπως μὴ ἀδικῶνται Ep. fr. 530, p. 320,28 | τοὺς γὰρ ἀδικοῦντας καὶ παρανομοῦν-

ἀδίκημα νομί[σ]ας

ἀἸδίκ[η]μα f. 153

ἡ

84

ἑαυτῶι,

μᾶλλον

Philod.

δὲ καὶ ἀσέβημα

VH®

I,

fr. 398

ὄντα

(Sextus),

ὁρμᾶν

μὲν ἐπὶ τὴν

p. 274,27

ἡδονήν,

ἐκκλίνειν

οὐ

ra’ ἑαυτὴν

ἀλλ᾽ἐν τῷ

κακόν,

δὲ

ἀγένητα ἀδιάφϑαρτα

Ep. fr. 267, p. 191,10

κατὰ

τὴν ὑποψίαν φόβῳ

Ep.

ἀδικοπράγημα ἀπέ[χ]εσϑαι τῶν

ἀ[διυκ]ο[π]ραγημάτω[ν]

ἄδυκος

ἀδιάφϑαρτος atomos esse σώματα

ἀδικία

sent. 34 $151 | où γὰρ à τῆς φύσεως ἔνδεια τὴν ἀδικίαν ποιεῖ ἔξωϑεν (homini dolenti, sed vana cupiditas) fr. 422, p. 283,6

ἀδιάστροφος

12

χατὰ τὸ ὅμοιον καὶ ἀδιάφορον Ep. nat. à ὀνο[μασί]ας ἀδι[α ]φ[όρο]υ κοινό[τ7ητα

ἀδικία

ἀδιαστόλως

ἀλγηδόνας

ἀδιαφόρως

τας ἀϑλίως φασὶ καὶ περιφόβως ζῆν fr. 532, p. 321,16 | ἀδικεῖν ἐπὶ χέρδει τινὶ «μὴ» βούλεσϑαι τὸν κατ᾽ αὐτὸν σοφόν fr. 582, p. 333,18, cf. 120

ἀδιαρρίνητος (1)

τὰ γὰρ

ἄδυκος

φυσικῶς καὶ ἀδιδάχτως Ep. fr. 398 (Sextus), p. 274,31, cf. διδάσκαλος | ἀνεπίτακτος γὰρ καὶ ἀδίδαχτος ( τῶν ϑηρίων ψυχὴ) ... ἐκφέρει καὶ αὔξει

!

ἀδιανόητον

τοὺς

ἀδιάφορος,

ἀδίδακτος,

38,7

ἀδιανόητος 3

Epicureum

S[e] βελ[τίο]ν ° εἶναι 7 τάδε ib. XXVIII VH? VI 44,3 | τὴν ὑγίειαν τισὶ μὲν ἀγαϑόν, τισὶ δὲ ἀδιάφορον fr. 428, p. 284,26 | (πλοῦτον ?) εἰ ἔχοι, ἀδιαφόρως ἂν σχοίη (ὁ σοφός) fr. 588, p. 334,28

ἀδιανοησία τῆς

Glossarium

ὁ δ᾽ ἄδικος

πλείστης ταραχῆς

γέμων

οὐϑὲν ἣν δίχαιον οὐδὲ ἄδικον sent.

Philod.

piet.

86,19

Ep. sent. 17 ὃ 144

| πρὸς ταῦτα

32 ὃ 150

15

LU o ἀδολεσχεῖν

Hermannus

Usener

ἀδολεσχεῖν >

-

~

ix Ἰανῶ [ς] οὖν ἡμῖν ἠδολεσχήσϑω ἐπὶ τοῦ παρόντος Ep. VI 54,1 || τοῦ τιν᾽ [ἃ]ν [ἢ Ἰδολε[σχ lon ib. 54,10

VH?

LA

N: sl ag ἐὰνSFRγένηται δυνατὸς οὗτος ὁ λόγος χατασχεϑεὶς FETES Pan ἀσύμβλητον αὐτὸν πρὸς τοὺς λοιποὺς ἀνθρώπους

ep. 1 83, p. 31,16

per’ ἀχριβείας, οἶμαι ... ἁδρότητα λήψεσθαι Ερ.

ἀδυναμία τὴν ἀδυναμίαν τοῦ φιλοποιεῖσ[9 Jar τοὺς πολλοὺς ἑκ[ςόϊΪντες εἴλοντο Philod. rh. ΨΗΠΝ, 1 col. 7 || ἀ[ξιοι τῆς] γε προαιρέσ[ζεω Ἰς ἕνεκα ϑαυμάζεσϑαι ΤΣ ΣΆΡΑ ποτ, ΟΣ i E καὶ μὴ διὰ τὴν duva ulav ἀνόσιοι νομίζεσθαι ptet. 109,9 A

2

Cod

~

1

15

»

=

“

~

ε

-

ἀδυνατεῖν x ; οὔτε γὰρES ἀποστάσεις

ep. I 46, ; E ἀδυνατ

οῦσι

p.

w ἀδυνατοῦσιν ἐν τῷi περιέχοντι γίνεσϑαι τοιαῦται

9,14 | χαὶ 4A

συντελεῖσθαι

κατ᾽ ἄλλους

II 99,

ἀδύνατος, ἀδυνάτως πλὴν τῶν τοιούτων ... ἀδύνατόν

p.

δὲ

44,7

Epicureum

ἀηδῶς

ἄει nat. XXVIII

ἁδρότης e

Glossarium

τρόπους ... αἱ ... συστάσεις

Ep.

cum simplici ἃ, Ep. nat. Gomperz 76, 91 || ἀεὶ μὲν ἐπισφαλοῦς ... τοῦ πράγματος ὄντος, κάκιστα δὲ τοὺς παρὰ πότον καὶ ἡδονὴν χρωμένους αὐτῷ διατιϑέντος fr. 61, p. 117,19 | καὶ ἀεὶ δὲ τοῖς φιλοσοφοῦσιν ἀπὸ ἡμῶν ... παρακατατίϑεμαι fr. 217, p. 165,8 (ἀεί post τοῖς poni poterat) | οἱ πυρέττοντες ... ἀεὶ διψῶσι fr. 471, p. 301,15 | πένονται πάντων ἀεί fr. 471, p. 301,17 | ὁ «περὶ» tod μέλλοντος ἀεὶ φόβος ἐγκείμενος fr. 532, p. 321,20 |

αἰεί

Philod.

rh.

VH1 V, 1 col, 17,7 | τῷ πίλησιν γίνεσϑαι ἀεὶ πρὸς ἄλ-

ληλα Ep. ep. II 103, p. 47,3 | ἀλλοφυλίας τινὸς ἀεὶ καὶ κατὰ μικρὸν παρεισδυομένης ib. 106, p. 48,12 || αἰώνιόν τι δεινὸν ἀεὶ προσδοχᾶν I 81, p. 30,12 Tv ἀεὶ παρεμπιπτόντων ib. 82,p. 31,9 || ἐάν τις ἀεὶ (h. 1. αἰεὶ Ff)

ἐπὶ τῶν τοιούτων

μερῶν

ἐχόμενος

τοῦ δυνατοῦ ... δύνηται

ἐπάγειν

II 93,

Sextus

(emp.)

p. 40,16 || ἐάν τις ... ἀεὶ μνήμην ἔχῃ ib. 95, p. 41,13 | ἐχόμενον ἀεὶ τῶν φαινομένων ib. 102, p. 46,4 | τοῦ πυρὸς ἀεὶ ἐπὶ τοὺς ἑξῆς τόπους ἰόντος ib. 93, p. 40,8 || ὕλης ἀεὶ ἐπιτηδείας ἐχομένως ἐμπιπραμένης ib. p. 40,11 | οὐ πᾶσα (ἀλγηδὼν) δὲ ἀεὶ pevxth πεφυκυῖα III 129, p. 63,13 || xx9° ὁπηAlxoug δή ποτ᾽ del τόπους συνϑήκχη τις sent. 33 ὃ 150

οὐκ

ἀευκίνητος

ἐστι τὸ αὐτὸ ἐπίστασϑαί τε καὶ ἀγν[οεῖν]

Ep. nat. XXVIII VH? VI 51,12 || τοῦτο γὰρ ἀδύνατον διανοηϑῆναι eb. I 60, p. 18,8 | μήτε τὸ ἀδύνατον καὶ παραβιάζεσϑαι II 86, p. 36,4 || 6 περ οὐκ ἀδύνατον εἶναι nat. XI VH1 II 11,13 || ἐπειδὴ δὲ καὶ τὸ εἴ-

δωλον ἀδύνατον ἐπιπίεμῳφ Ἰθῆναι πολλὰς ἐπιλα[βόν- ib. II VH2 NIUE 78

τί δυνατὸν ἀνϑρώπῳ ϑεωρῆσαι χαὶ τί ἀδύνατον ep. II 94, p. 41,7 || ἀδύνατα ϑεωρεῖν ἐπιθυμῶν ib, Ρ. 41,8 || καὶ τὰς ἅμα συγχυρήσεις τινῶν ὅτι οὐκ ἀδύνατον γίνεσϑαι ib. 96, p. 42,9 | τάς τε χινήσεις αὐτῶν οὐκ ἀδύvarov μὲν γίνεσϑαι χατὰ τὴν... δίνην ib. 92, p. 40,4 || πίστιν περὶ τοῦ λαϑεῖν (ἀδικοῦντας) λαβεῖν ἀδύνατόν ἐστιν fr. 532, p. 321,19 || ἡ δὲ i va οὐκ ἀδυνάτως μὲν ἔχει γίνεσϑαι - (gen. abs.) ep. II 107,

τῆς ἀτόμου, ὅτε καϑ᾽ ἑαυτήν ἐστιν, ἀεικινήτου adv. math. 10,223 sec. Epic.

χαϑεστώσης

ἀέριος τὴν]

ἐπιζήτησιν

dép[u]Jov

ποιεῖσϑαι

Philod.

sign.

21,26

ἀερώδης ἐκ ποιοῦ ἀερώδους Ep. fr. 315, p. 218,22, cf. 314, p. 218,12 inter elementa animae

p. 49,5

ἀηδῶς

ἀδώρητος ϑεοὶ πάντων ἀγαϑῶν ἀδώρητοι Ep. sec.

14

ay

Dionysium

ep.

v. p.

243,15

φανερὸν γὰρ ὅτι τὸ u[è]v ὑπερηδέως πράτ[τει], τὸ δ᾽ ὡς ἀηδῶς ὑπομένει καὶ καϑάπερ ἀψίνϑιον Philod. schol. Zen. de lib. dic. VH? V, 1 col. 2

15

R

ἀηδία οἱ γὰρ λιτοὶ χυλοὶ ἴσην πολυτελεῖ διαίτῃ τὴν ἀηδίαν (ἡδονὴν libri) ἐπιφέρουσιν, ὅταν ἅπαν τὸ ἀλγοῦν κατ᾽ ἔνδειαν ἐξαιρεϑῇ Ep. ep. III 130, p: 63,23,

cf. Ioannes Chrys. t. X, p. 1034 Montf. τί τῆς ἡδονῆς ἐκείνης ἀηδέστερον ;

|| ἀηδίας τε καὶ ἀφολκὰς ἀπὸ τῶν ἀναγχαιοτέρων Ep. fr. 526 (Clem. AL), p. 319,31 || πολλαῖς περιπίπτειν ἀηδίαις Luc. de parasito 12

ἀήρ

ἃ ῥιπισϑῆναι

ἀσυνήϑει

ἀέρος

ψύξει

Ep.

fr. 398

(Sextus),

p.

275,1

|| τῶν

ἐπισυνωθουμένου

ἄνωθεν

ib.

Ρ.

47,12

|| διὰ

ἐμφερομένων τῷ ἀέρι ψηγμάτων Epicurus Galeni t. II, p. 49 K. | b νέφη δύναται γίνεσϑαι ... παρὰ πιλήσεις ἀέρος Ep. ep. II 99, p. 44,4 | πνευμάτων ... ἀπὸ ἐπιτηδείων τόπων δι᾽ ἀέρος κινουμένων ib, 100, p. 44,10

pluvial

|| ἀέρος

τινὸς

τὴν πέριξ τοῦ ἀέρος πίλησιν ib. ἐχπνευματοῦντα τὸν ἐπειλημμένον

104,

104, p. 47,14 | πίπτειν T εἰς ἐδάφη ... ἀέρα ib. 105, p. 48,5 terrae motus |

δρόσος συντελεῖται κατὰ σύνοδον πρὸς ἄλληλα ἐκ τοῦ ἀέρος τῶν τοιούτων ib. 108, p. 50,5 || ἴρις γίνεται κατὰ πρόσλαμψιν τοῦ ἡλίου πρὸς ἀέρα ὑδατοειδῇ ' ἢ κατὰ κρᾶσιν ἰδίαν τοῦ τε φωτὸς χαὶ τοῦ ἀέρος ib. 109, p. 51,1.3]| d ἀφ᾽ οὗ...τὰ ὁμοροῦντα τοῦ ἀέρος χρῶσιν τοιαύτην λήψεται ib. p. 51,5|| ἃ τῶν ἐν τῷ ἀέρι ἀτόμων ib, 110, p. 51,9 || διὰ περίστασίν τινα ἀέρος

ψυχροῦ

(πάχνη)

ib.

109, p.

50,14

| πάντοϑεν ἀέρος προσφερομένου πρὸς

τὴν σελήνην (ἅλως) ib. 110, p. 51,12 | (ἀέρος) τὸν πέριξ ἀέρα αὐτῆς (σελήνης) ἀναστέλλοντος συμμέτρως πάντοϑεν (ἅλως π. σελ.) ib. p. 51,16 ||

ἃ τῶν ἐμφερομένων τῷ ἀέρι ψηγμάτων fr. 293 (Galen.), p. 209,31 | τὰ ἐν τῷ ὀέρι ξύσματα διὰ τῶν ϑυρίδων φαινόμενα Iambl. in Ep. fr. 337, Ρ. 227,25 | b τὸ πλῆϑος τῶν ἀναϑυμιωμένων σωμάτων ἔπληττε τὸν ἀέρα

;

Ne

Glossarium

Epicureum

ὑπάρ[χ]ει,

τὸ

τίοῦ

&[E]pog

πανταχόϑεν

πία]νταχ[ῆι]

[σ]τολὴ

Gomp.

IT

[δὴ]

οὐραν]οῦ

:

πανταχόϑεν

«ztschr. » 1867,

12,13

=

VH?

VI,

ὁμοί[ως

Ep.

σ]τελλομένην

nat.

ὁμο[ία

o ox

XI

ib.

p. 208 | τὰς τῶν

f. 7, XIV,

cf.

Gomp.

VHA?

VH®

ἀέρων

II

ἴσον [ἀπ]͵Ίἐχειν ἀπὸ

11,5

VI,

| ἣ

ὑπερείσεις

Sua. λαμβάνεσϑαι ib. 4,4 | Ὁ δίνην ἀέρος ἔγκυχλον αὐτῷ περιεστάναι ep. 11 112, p. 52,15 | b ἐνδέχεται δὲ καὶ χαϑ᾽ oÙc τόπους φέρεται (τὰ ἄστρα) οὗ μὲν παρεχτάσεις ἀέρος εἶναι ὁμαλεῖς... ὁμαλῶς te ἐχκαούσας, οὗ δὲ ἀνωμαλεῖς ib. 113, p. 53,7 | Ὁ ἥ τε ἡμέρα καὶ νὺξ τοῦ περιέχοντος épos εἰσὶ συμπτώματα Sextus (emp.) adv. math. 10,224 sec. Epic. | τροπὰς ἡλίου ... ἐνδέχεται μὲν γίνεσϑαι ... καὶ κατὰ ἀέρος ἀντέξωσιν Ep. ep. II 93, p. 40,11 | b χατὰ σχηματισμοὺς ἀέρος ib. 94, p. 41,2 || b παρ᾽ ἑτεροιώσεις ἀέρος καὶ μεταβολάς ib. 98, p. 43,14 ἐπισημ. || b νέφη ... συνίστασϑαι καὶ παρὰ πιλήσεις ἀέρος ib. 99, p. 44,4 || d τῇ διὰ τοῦ ἀέρος φορᾷ ἀποϑραυομένων τῶν κατὰ τὰ εἴδωλα περάτων Ep. fr. 247, p. 180,34 ||

d διὰ τοῦ ἀέρος τοῦ μεταξὺ ἡμῶν τε κἀκείνων (sc. τῶν ἔξωϑεν) ep. I 49,

Ῥ- 11,17 | c οὐκ αὐτὸν οὖν δεῖ νομίζειν τὸν ἀέρα ὑπὸ τῆς προϊεμένης φωνῆς ... σχηματίζεσθαι ib. 53, p. 14,3 | b τὴν γῆν τῷ ἀέρι ἐποχεῖσϑαι fr. 348, p. 230,27 in schol. Ep. ep. 1 74, p. 26,9 || c de voce: αὐτὰς τὰς φύσεις τῶν ἀνθρώπων ... ἰδίως τὸν ἀέρα ἐκπέμπειν στελλόμενον ὑφ᾽ ἑκάστων τῶν παϑῶν ... ὡς ἄν ποτε καὶ À παρὰ τοὺς τόπους τῶν ἐθνῶν διαφορὰ }

ep. 1 75, p. 27,7 ἀϑανασία ἀϑάνατος

C ϑερμότητι

καὶ διαλύσει

fr.

315,

p. 218,24

ἀτόμοις

fr.

(an διαχύσει ?) τοῦ

323

ἀέρος

|

a

πολὺ

(Plut.),

fr. 323,

γὰρ

p. 222,20

xe-

p. 228,26 |

C συσπῶντας αὐτῆς τὸν ἀέρα καὶ συντείνοντας Plut. in Ep. fr, 328, p. 223,30 | b ὑπὸ πάχους ἀέρος τοῦ ὑποκειμένου ὑδατώδους ὄντος ἀνακρουομένην (τὴν γῆν) ... κινεῖσθαι Ep. fr. 350 (Aet.), p. 231,1 || μένειν τὸν κόσμον

ἀνακοπτόμενον ὑπὸ τοῦ ἀέρος τοῦ ἐν τοῖς μεταχοσμίοις

βαρ.

16

9, p.

182a

|| b ὃ γὰρ

ὑπὸ

τῆς

τοῦ

ἀέρος

Epicurei

φύσεως

||

αὐτῆι

Achillis

(terrae)

||

a σχῆμα πίυρ Ἰὸς ἴδιον à γῆς À ὕδατος À [ἀέρος ib. XIV 1,2 VH? VI 14 | a ὕδωρ ἢ dé[p Jo... ἢ πῦρ ib. 2,1 (£. 15) v. ὕδωρ | Ὁ τὴν ὑπὸ τοῦ ἀέρος στο[λ]ήν ib. 4,1 (f. 17) | (τὸ πῦρ ?) οὐ δυνάμενον ὑπὸ τοῦ ἀέρος ἐν ἀϑροι-

νὸν ἐνδιέσπαρται ... ταῖς τοῦ ἀέρος

(ἐμποιεῖν)

ib. VH?

«ztschr. » 1867, p. 209

τὸν τῆς ἀϑανασίας ἀφελομένη πόϑον Ep. ep. III 124, p. 60,20

ἠρεμίαν

[xJo[d]

f. 7, XIII, cf.

καὶ τοῦτον ἐξέϑλιβε Ep. fr. 308 (Ps.-Plut.), p. 216,4 de origine mundi || a ahp quo modo nascatur: fr. 308, p. 216,8 || e τὸν ἀέρα (ut partem

animae)

=

ἀϑετεῖν

©

Usener

R

Hermannus

σ᾽

ἀηδία

τὸ μακάριον καὶ ἀϑάνατον, ζῶν

ἄνθρωπος

αἰσϑητὸν

ἐν

ἀϑάνατον

ἀϑανάτοις

cf. v. μακάριος ἀγαϑοῖς

scriptor de sens.

Ep.

VH1

| οὐθὲν γὰρ ἔοικε ϑνητῷ ζῴῳ

ep.

VI

III

col.

135,

18

p.

66,9

| οὐδὲν

ἀϑετεῖν [τ]ὸν

[κ]ατὰ

τὴν

ὁμοιότ[ητ]χλ

τρόπον

ἀϑετοῦντες

Philod.

sign.

29,30,

17

ἄϑλιος,

36,38

ἀϑλίως

Hermannus

| Gofe]i... κἂν

ib. 37,34 ἄϑλιος,

ἀϑετῆται

τὸ δεύτερον,

ἀναιρουμένου

Usener

καὶ τοῦ πρώτου

ἀϑλίως

τοὺς γὰρ ἀδυχκοῦντας ... ἀϑλίως φασὶ καὶ περιφόβως ζῆν Ep. fr. 532, p. 321,

17 | ἄϑλιον τό - c. inf. Philod.

rh.

IV,

1 col.

7 VH?

XI

ἀϑορύβως

ἀϑρόος

Col.

6, p.

1110

| (εἰδώλων [?] μυρίων) ἑτέρων ἐκ τοῦ περιέχοντος ἐπιρ-

καὶ ἀναπληρούντων τὸ ἄϑροισμα, ποικιλλόμενον ὑπὸ τῆς ἐξαλλαγῆς ταύτης χαὶ μεταχεραννύμενον fr. 282, p. 202,11 ap. Plut. adv. Col. 16, γινομένης ἀπό τινων ἀϑροισμάτων p. 1116° | βιαιοτέρας ἐπαρδεύσεως ἐπιτηδείων εἰς τὰς τοιαύτας ἐπιπέμψεις ep. II 100, p. 44,12 | τὸ τῆς χιόνος τοῦτο ἄϑροισμα ib. 108, p. 50,2 | atomorum ἄϑρ. est corpus: περὶ ὅλον τὸ ἄϑροισμα ὑπῆρχεν ἢ τὰ κυριώτατα μέρη τῆς φύσεως sent.

9 $ 142

vO

ἀϑραυστος (corpora prima esse) ὑπὸ σχληρότητος p. 205,27, cf. glossema p. 192,27

ἄϑραυστα

Ep.

fr.

288

(Galen.),

ἀϑροισμός coniectus

materiai

Lucretius

veniunt et sic coniectus eorum

ἀϑροίζειν ἀϑροιζομένων δ᾽ ἐν ταὐτῷ (τῶν ἀτόμων) Ps. - Plut. in Ep. fr. 308, p. 215,20 | Leucippus Laertii IX 31 (τὰ πολλὰ σώματα) ἀϑροισϑέντα δίνην 3 anepyatecdat

ἄϑροισμα τὰς ἐν τοῖς ἀϑροίσμασιν ἀτόμους Ep. ep. I 62 (syn. ib. χατὰ τὰς συγχρίσεις), p. 19,7 | ἣ ψυχὴ σῶμά ἐστι λεπτομερὲς παρ᾽ ὅλον τὸ ἄϑροισμα παρεσπαρμένον ib. 63, p. 19,18 | idque corpus συμπαϑὲς τούτῳ (h.1. propter

illam tenuitatem, λεπτομέρειαν) μᾶλλον γαὶ τῷ λοιπῷ ἀϑροίσματι ib. p. 20,4 | τὸ δὲ λοιπὸν ἄϑροισμα (opp. anima) ib. 64, p. 20,9 | εἰ μὴ

ὑπὸ τοῦ λοιποῦ ἀϑροίσματος ἐστεγάζετό πως ib. p. 20,9 | τὸ δὲ λοιπὸν ἄϑροισμα διαμένον καὶ ὅλον καὶ μέρος οὐκ ἔχει τὴν αἴσϑησιν ἐκείνου ἀπηλλαγμένου 10. 65, p. 21,5 | λυομένου τοῦ ὅλου ἀϑροίσματος ib. p. 21,8 |

ὄγκων μεῖζον ἄϑροισμα συστῇ ib. 69, p. 23,6 | cf. Plat. Theaet. p. 157” δεῖ δὲ χαὶ χατὰ μέρος οὕτω

λέγειν (sc. γιγνόμενα καὶ ποιούμενα καὶ ἀπολλύμενα καὶ ἀλλοιούμεν α [τὰ πράγματα ]) καὶ περὶ πολλῶν ἁϑροισϑέντων, @ δὴ ἁϑροίσματι ἄνϑρωπόν τε τίϑενται (sc. ὄνομα) καὶ λίϑον καὶ ζῷόν τε καὶ ἕκαστον εἶδος (extrema

18

Epicureum

dedi cum Schanzio, non recte) | οὐ δ᾽ ἐν αὐτ[ῶι τῶι] ἀϑροίσματι [ἐ]πιβάλλοντος Ep. nat. inc. ΤῊΣ VI 87 col. 10,1 || @ ἀϊπὸ +?Joù ἄϑροισμα τόδε t[t IV προσαγορεύσαιμεν nat. Gomperz 6, î ἄϑροισμα ib. 7 | ἔνεισι γὰρ καὶ τοιαῦται ἐν τῷ τοιούτῳ ἀϑροίσματι (vini) φύσεις, ἐξ ὧν ἂν ψυχρὸν συσταίη fr. 59, p. 116,15 | fr. 60 ap. Plut. adv. ρεόντων

ὁ βίος ἡμῶν ἔχει χρείαν ... τοῦ ἀϑορύβως ἡμᾶς ζῆν Ep. ep. II 87, p. 36,16|| δέχεσθαι ἀϑορύβως τὰ παρὰ τῆς τύχης ἀγαϑά fr. 489, p. 307,1

ὅταν ἐξ αὐτῶν τῶν (Aristippus? ap.)

Glossarium

V 416

| elementa

vaporis undique

confluit Lucr. V 600

con-

| où γὰρ ἀϑροισμὸν

δεῖ μόνον γενέσϑαι οὐδὲ Sivov Ep. ep. II 90, p. 38,7 || où Suvéμενον (τὸ πῦρ ?) ὑπὸ τοῦ ἀέρος ἐν ἀϑροισμῷ λαμβάνεσϑαι συναγωγὴν ἐπιδεχομένῳ nat. XIV 4,5 VH? VI 17 | nar’ ἀϑροισμὸν σχήματός TE καὶ μεγέϑους καὶ ἀντιτυπίας καὶ βάρους τὸ σῶμα νοεῖσϑαι Epic. Sexti adv. math. 10,257, supra, p. 196,8 (κατ᾽ ἐπισύνϑεσιν Sextus ib. 240, supra, p. 196,5 = χατ᾽ ἀϑροισμόν)

ἀδϑρόος νέφους ... στυλοειδῶς ὑπὸ πνεύματος ἀϑρόου ὠσϑέντος Ep. ep. II 104, Ρ. 47,9 | * uh ἀϑρόαι * nat. XXVIII VH? VI 53,7 | τῆς γὰρ ἀϑρόας ἐπιβολῆς πυκνὸν δεόμεϑα, τῆς δὲ κατὰ μέρος οὐχ ὁμοίως ep. I 35, p. 3,11 || ταῖς περιλήψεσι τῶν ἀϑρόων ib. 56, p. 16,5 | συμπαρακολουϑοῦντος δὲ τοῦ ἀϑρόου καὶ οὐδαμῇ ἀποσχιζομένου ib. 69, p. 23,11} κατὰ τὴν ἀϑρόαν ἔννοιαν ib. p. 23,12 | τὴν τοῦ ὅλου φύσιν ... ἣν συλλαβόντες κατὰ τὸ ἀϑρόον σῶμα προσαγορεύομεν ib. 70, p. 23,17 || κατ᾽ ἐπιβολὰς δ᾽ ἄν τινας παραχολουϑοῦντος τοῦ ἀϑρόου ἕκαστα προσαγορευϑείη ib. p. 23,20 | τί οὖν οὐ καταγελᾷ (Colotes) καὶ τοῦ καϑηγεμόνος τοῦτ᾽ αὐτὸ πράττοντος, ὁσάχις γράφοι καὶ διαλέγοιτο περὶ οὐσίας ψυχῆς καὶ τοῦ ἀϑρόου (ἀνθρώπου Wyttenb. inepte) τῆς καταρχῆς fr. 314, p. 218,4 ap. Plut. adv. Col. 20,

19

Herman

p. 11184. psilosin libri testantur. crassiorem spiritum restitui. cf. Mei ekius del. epigr. p. 136; Lobeckius patho gr. serm. I, pneumatol, p. 666 | σώμασι π xat ἀϑρόοις Ep. f cf. Plato Theaet. p. 18 οὖν A ποιότης ἅμα ἀλλόκοτόν ὄνομα καὶ )ρόον λεγόμενον. χατὰ μέρη οὖν ἄκουε ì διαλήψεις, συμπαρακολου-

ϑοῦντος

ῦ

?

‘

;

ἀλλὰ ἀλλὰ

χατὸ κατὰ

11.12 | τοῦ ὅλου ... ὃ ἃ προσαγορεύομεν FE» AT ib. 70, p. 23,17 | κατ᾽ ἐπιβολὰς δ᾽ ἄν τινας ρακολουϑοῦντος τοῦ ἀϑρό ἕκαστα (sc. συμπτώματα) προσαγορε ad explicatioτῇ idoneus est locus Sexti (emp.) adv. dogm. III (math. XI) 437 ἔσιι ‘ τ σϑητόν ἐστιν î νοητόν. χαὶ αἰσϑητὸν Kp ἦν ποιότης κατ᾽ ἐπισύνϑεσιν σχήματι τιτυπίας λαμβανομένη

: συνίστασϑαι

, πηγνύμενα

καὶ

;

κατὰ

er

ἀϑροό

‘ium

Usener

;

IL 106,

Epicureum

v, χαὶ οὐχ ἀΐδιον παραχολουϑοῦντα ib. p. 24,9 ς νομισ τῶν ἀίδιον συμβεβηκότων ib. p. 24,7 τὴν χίνησιν ἀίδιον fr. 306 (Simpl.), p. 215 ἰδίου κινήσεως fr. 378, nat. (?) VH? 78 | fr. 359 (Hippol.), 254,25 | ἀΐδιόν gor 9131 τὸν τὸν ded ὕεον — GLOLOV ἀίδιον EXATÉEPOU ἑχατέρου (corporis orporis et vacui) £ συμβεβηκὸς μβεβηχὸς ap a 5 , τοῦ δὲ τὸ εἴκειν Sextus (emp.) adv. math. 10,222 1 ubi vid. WPLOTOYV,

VH? VI 16,8 V 3,8’ VH? VI

| 16

οὐδ᾽

a

R y “R Philod. sign. otvérnroc) οὐδὲν εἰς τουναντίον αἴϑυγμα παραδιδούσης ἀνϑέ[λ ]xovroc αἰϑύγματος μηδενὸς S εἰς τουναντί[ον] μηδ᾽ ἕως ” ) ts 30 | μεταβαίνο[μεν] .. Sev βεβασανισμένων xal LT TO τ᾽ αἴϑυγμα πρὸς τοὐναντίον παραδιδόντων ib. 29,3 è } αἰμοπτυΐκος

αἰδήμων

τὸν

αἰδημονέστερον

ταράττεσϑαι

Philod.

schol.

τοῖς ἐν “Αἰδου

Zenon.

κακόν

Ep.

de lib. dic.

fr.

384

VH1

(Plut.),

V,

p.

1 col.

VH3

VII, f. 138

4

257,32

adverbii instar ἀΐδιον certis formulis adhibetur: sic τὰ συμβεβηκότα sunt ἀίδιον παραχολουϑοῦντα (τῷ σώματι) itaque corpus ex eis τὴν ἑαυτοῦ φύσιν ἔχ; contra τὰ συμπτώματα οὐκ ἀίδιον παρακολουϑε τ} τὴν τῶν ἀίδιον παρακολουϑούντων (φύσιν) Ep. ep. I 70 ’ p. 23,18 et 71 Ρ. 24,5 | τοῖς σώμασι συμπί πολλάκις ual οὐκ ἀίδιον παρακολουϑεῖ ib. 70, p. 23,14 | τὸ ὅλον σ μα... «ἐκ»τούτων πάντων (sc. TRES = a ee V) τὴν ἑαυτοῦ φύσιν ἔ ν ἀίδιον ib. 69, p. 23,5 et 9 οὐχ ἀίδιον τῶν συμπτωμάτων παρὰ ουϑούντων ib. 71, p. 24,2 | συμπτώματα

20

αἱμοπτυϊκίόν

τιον ἀράμενος Ep. = πολυτελείας, ἀρϑείσης τῇ ,22 | ) va

i

NES

EST

fr. 163, p. 150,10, vid. ἀκάτιον | ἀρϑείσης votre pate pe od ee ἀφροδίσια πτοίας fr. 458 (Porph LV μὲν τ΄ ἀφανοῦς ἄρσιν δήλου ib. 32,37

ΜΕ : : : à ΩΣ σημειούμεϑα ... [2] ὧν ὁ λόγος αἱρεῖ Philod. sign. 34,29 | σιτίον οὐ τὸ i ἔων = A ciov πάντως ἀλλὰ τὸ ἤδιον αἱρεῖται Ep. ep. III 126, p. 61,16 | où 5 CESR ST res ᾽ ἔστιν ὅτε πολλὰς ἡδονὰς ὑπερβαίνομεν ib. πᾶσαν Ὡδονὴν αἱρούυμεῦα, > ἢ ᾿ς οὐκ & L φασι OELV 6 || où πᾶσα μὲν (ἡδονὴν) αἱρεῖσϑαι, δὲ τὴν ἡδονὴν καὶ τὰς ἀρετι

αἴρεσι ρεσις

Hermannus

Usener

x διὰ τὴν ὑγίειαν fr. 504, p. 312,27 | τῆς ἡδονῆς ἕνεκα τὴν φιλίαν αἱρούμενος fr. 546, p. 325,24 (Plut.) | [u ]9° αἱρεῖσϑαι τ[ά]δ[ε] βελ[slo Jv εἶναι ἢ τάδε nat. XXVIII VH? VI 44,5 | αἱρεῖσϑαι (puellam —— ἐχδότωσαν ᾧ ἂν Ἕρμαρχος ἕληται τῶν φιλοσο φούντων μετ᾽ αὐτοῦ τ. 217,

Ρ, ps =

p. 167,6

|| τὴν

7 | ἀλλὰ ss

ἀδυναμίαν ... ἐχ[ό Ἱντες εἵλοντο Philod.

rh.

ΓῊ!

ὀλίγοις ἀρέσκοντα λέγειν αἱροῦνται ib. col. 8

» percipere?: τοὺς

συνειδότας

παρεγγυῦΐ

ἀναγχασϑέντας ἀναφωνῆσαι, τοὺς δὲ be. pe νους (sc. τὰ πράγματα) κατὰ τὴν πλείστην αἰτίαν

Ep. ep. I 76, p. 27,15

x

q

eh as y ee (7) οὕτως ἑρμηνεῦσαι

αἵρεσις πᾶσαν, αἵρεσιν καὶ φυγὴν ἐπαναγαγεῖν οἵδεν ἐπὶ τὴν τοῦ σώματος ὑγίειαν καὶ τὴν τῆς ψυχῆς ἀταραξίαν Ep. ep. III 128, p. 62,13 | ἀπὸ ταύτης (τῆς ἡδονῆς) καταρχόμεϑα πάσης αἱρέσ εως καὶ φυγῆς 4 129, p. 63,3 | τὰς αἰτίας ἐξερευνῶν πάσης αἱρέσεως καὶ φυγῆς ib. 132, p. 64.15 | δι᾽ ὧν bs vee ἀλγηδόνος) χρίνεσϑαι τὰς αἱρέσε ις καὶ φυγάς fr. 260, p. 190,6, a πότ[ε δεῖ] τα[ἴς] αὐταῖς

αἱρέσ

L

À

λίαν χρῇ [σϑ]χι nat. XXVIII τε HR peotv [δὴ ?] ταύτην ἀγόμενος ib. 49 inf.

liber Epicuri,

p. 91,

I

6)

X

oeab Pt ὑπὸ e thu

||

περὶ

τὴ

αἱρέσεων

φυγὴν deÀe g αἵκαὶ

φυγῶν

παρὰ Thy ἰδιἸάληψιν αὐτῶν (sc. τῶν ἐπιϑυ μιῶν) μεγάλα γίνεται δ. Ἰαπτώés κατὰ τὰς alpéc[erc] καὶ φυγάς VH* ΧΙ, f. 24 || τὴν [διάλη Jw τὴν περ τῶν κὺρ [ὠτάτ]ων καὶ τὴν μνήμη ν [πολ]λὰ συμβάλλεσϑαι re los τὰς] ὀρϑὰς αἱρέσεις καὶ plulvés ib. f. 30 || τινὰς ἀναφέρ[ε Jodar τῶν

αἱρέσεων ol φ[υ]γῶν ἐπὶ τὰς περὶ τούτων ἀταραξίας ib. f. 30 Il “al alo Ἰέσεις καὶ φυγάς Philod. rh. VH1 V, 1 col. 13 ||nee κατὰ τὰς αἱρέσειςI τῶν βίων ποικίλοις piet. 93,1 || ἐν ταῖς αἱ[ρέσεσι καὶ] φυγαῖς ib. 141,4 || οἱ τὴν

αἵ[ρἼεσιν κτίσαντες ἡμῶν Philod.

s.p. 111, 26

ce à ἡδονή ib. p. 275,4 = +) P. 277,8 || αἱρετὸν

22

|| φύσει ...

|| τὸ κατὰ φύσιν αἱρετὸν (εἶναι) fr. 404 (Alex. δὲ εἶναί φησιν ὃ πρῶτον ἐξ ἑαυτοῦ ἐφ᾽ ἑαυτὸ

ἱσπᾶται fr. 406 (Clem. AL), p. 277,1 7 || οὐδὲν γὰρ τῶν ρετὸν ἀπογενομένης ἡδονῆς fr. 505 (Max. Tyr.), p. 313,10

αἴσϑησις

αἰσϑάνεσϑαι τὸ αἰσϑανόμενον

νοῦν

(pro anima)

μηδ᾽ αἰσϑανόμενον

Ep. ep.

I 66, p. 21,11

διάλυσιν τῆς

χαλῶν

al-

| τὴν εἰς τὸ μὴ φρο-

ψυχῆς fr. 500 (Plut.), p. 311,15

αἴσϑησις 10 κατὰ τὰς αἰσϑήσεις δεῖ πάντα τηρεῖν Ep. ep. I Hh αἴσϑησις ἐπὶ πάντων μαρτυρεῖ ib. 39, p. 6,6 | ἀντιμαρτυρεῖ [leg. -εἴται] ταῖς αἰσϑήσεσιν ib. 48, p. 105,8 (Laert. X 31) ἐν τοίνυν τῷ Kavéw λέγει

38, p. 5,7 | 2a adr 3b οὐϑὲν γὰρ τούτων p. 11,11 || 4b fr. 35, ὁ ᾿Επίκουρος κριτήρια

τῆς ἀληϑείας εἶναι τὰς αἰσϑήσεις χαὶ προλήψεις καὶ τὰ πάϑη | 50 πᾶς γὰρ λόγος ἀπὸ τῶν αἰσϑήσεων ἤρτηται fr. 36, p. 105,18 | 7a πᾶσα... αἴσϑησις ἄλογός ἐστι καὶ μνήμης οὐδεμιᾶς δεκτυκή fr. 36,p. 105,13 (Laert.),

cf. probationem sequentem | 6b τὰ χατὰ τὰ πάϑη καὶ τὰς αἰσϑήσεις γινόμενα ep. 1 55, p. 15,15 | 8a (ἣ αἴσϑησις) οὔτε γὰρ ὑφ᾽ αὑτῆς κινεῖται

οὔτε ὑφ᾽ ἑτέρου κινηϑεῖσα δύναταί τι προσϑεῖναι À ἀφελεῖν fr. 36, p. 105,14} 9b τὸ τὰ ἐπαισϑήματα δὲ ὑφεστάναι πιστοῦται τὴν τῶν αἰσϑήσεων ἀλήϑειαν

ib. p. 105,21

|| 100

ἐπίνοιαι

πᾶσαι

ἀπὸ

τῶν

αἰσϑήσεων

γεγόνασι

ib. p. 105,23 a αἰσϑήσεως δὲ ἴδιον ὑπῆρχε τοῦ παρόντος μόνον καὶ κινοῦντος αὐτὴν ἀντιλαμβάνεσϑαι οἷον χρώματος, οὐχὶ δὲ τὸ διαχρίνειν fr. 247 (Sextus), p. 181,2. duplici modo αἴσϑησιν dici ab Ep.: 1) vim et instrumentum sentiendi, μόριον et δύναμιν 2) perceptionem sensus, τὸ ἐπαίσϑημα vel τὸ ἐνέργημα fr. 249, p. 183,31-33 | b πᾶσαν αἴσϑησιν καὶ πᾶοαν φαντασίαν ἀληϑῆ fr. 248, p. 183,26 | b πάσας εἶναι τὰς δι᾽ αἰσϑήσεως φαντασίας ἀληϑεῖς fr. 250 (Plut.), p. 184,2 | a (τὰ σπέρματα) ἑτέραν

ἑτέρῳ ποιότητος κινεῖν αἴσϑησιν fr.

250, p. 184,14 | a τὸ μὲν παχυμε-

ρέστερον xal χεινεῖν αἴσϑησιν δυνάμενον ἀποτελεῖ, τὸ δὲ λεπτομερέστερον scriptor de sens. VH1 VI col. 17 || a πᾶν ἀγαθὸν καὶ κακὸν ἐν αἰσϑήσει " στέρησις δέ ἐστιν αἰσϑήσεως ὁ ϑάνατος Ep. ep. III 124, p. 60,16 || Snow

p. 274,26

Epicureum

ἃ τό τε ἐλάχιστον τὸ ἐν τῇ αἰσϑήσει

αἱρετός φύσει αἱρετὴν εἶναι τὴν ἡδονήν Ep. fr. 398 (Sextus),

Glossarium

ϑεωρουμένου

(ἐλαχίστου)

ib.

1 58, p. 17,1 | τοῦ κατὰ τὴν alo-

59, p.

17,13

a 1 ἕως ἂν ὑπὸ τὴν αἴσϑησιν τὸ συνεχὲς τῆς φορᾶς γίνηται Ep. ep. I 62, p. 19,9 = donec in sensus nostros cadat | Ὁ 2 συνορᾶν ἀναφέροντα ἐπὶ τὰς αἰσϑήσεις καὶ τὰ πάϑη, οὕτω γὰρ ἡ βεβαιοτάτη πίστις ἔσται ib. 63, p. 19,16, cf. ib. 68, p. 22,10 ταῦτα οὖν πάντα τὰ διαλογίσματα «τὰ» περὶ ψυχῆς

ἀνάγων τις ἐπὶ τὰ πάϑη

καὶ τὰς αἰσϑήσεις

|| a 3 ἔχει ἡ ψυχὴ

23

αἴσϑησις

Hermannus

τῆς αἰσϑήσεως ψυχῆς

τὴν πλείστην αἰτίαν ib. 63, p. 20,7

οὐκ ἔχει τὴν

αἴσϑησιν

(τὸ ἄϑροισμα)

Usener

| 4 ἀπαλλαγείσης

ib. 64, p. 20,13

|| 5 ἐάν

τῆς

περ

διαμένῃ (ἣ ψυχῆ), ἕξει τὴν αἴσϑησιν ib. 65, p. 21,4 | 6 τὸ δὲ λοιπὸν ἄϑροιoun... οὐχ μένου τοῦ

χέχτηται a ὅσα

ἔχει τὴν αἴσϑησιν ἐκείνου ἀπηλλαγμένου ib. p. 21,6 | 7 λυοὅλου ἀϑροίσματος ἣ ψυχὴ διασπείρεται... ὥστε οὐδ᾽ αἴσϑησιν

ib. p. 21,10

ἄλλα

κατηγορεῖται

σώματος

ὡσανεὶ

συμβεβηκότα

ἣ

πᾶσιν

À τοῖς

ὁρατοῖς ual κατὰ τὴν αἴσϑησιν σώματος γνωστά ib. 68, p. 22,16 | ἃ ὃν τρόπον αὐτὴ ἡ αἴσϑησις τὴν ἰδιότητα ποιεῖ, ϑεωρεῖται ib. 71, p. 24,10 |

b τοῖς πάϑεσι προσεχτέον ... καὶ ταῖς αἰσϑήσεσι, κατὰ μὲν τὸ χοινὸν ταῖς κοιναῖς, κατὰ δὲ τὸ ἴδιον ταῖς ἰδίαις ib. 82, p. 31,4 || b τῆς οὐσίας ταῖς

αἰσϑήσεσι σύμφωνον χατηγορίαν II 86, p. 36,12 | a οὕτω γὰρ καὶ τὰ παρ᾽ ἡμῖν mpd... κατὰ τὴν αἴσϑησιν ϑεωρεῖται ib. 91, p. 39,7 | a ταῦτα

Glossarium

Epicureum

αἰσϑητός

τῆς ἀλόγου αἰσϑήσεως fr. 247, p. 181,11 | 5 a τὸ ἀχατονόμαστον (quartam partem animae) τὴν ἐν ἡμῖν ἐμποιεῖν αἴσϑησιν * ἐν οὐδενὶ yao τῶν ὀνομαζομένων στοιχείων εἶναι αἴσϑησιν fr. 315, p. 218,26 | 6 ἃ τὴν

αἴσϑησιν

p. 219,31

καὶ τὴν

νόησιν

γίνεσϑαι

| 7 a (lat.:modo)

εἰδώλων

ἀποτελεῖσϑαι

fr, 321, p. 222,4

ἔξωϑεν

τὴν

προσιόντων

αἴσϑησιν;

τῆς

fr. 317,

φωνῆς

a 2 [τ]ὰ ταῖς αἰσϑήσεσιν ἄδηλα Philod. sign. 23,9 || b συνφων [ὁ Jrepoy τοῖς κατὰ τὰς αἰσϑήσεις φαινομ[έ]νοις Ep. nat. XI VH? II 10,8 || b τῶν χατὰ τὰς κοινὰς αἰσϑήσεις ἐπιβλεπομένων Philod. rh. IV col. 27,9 |

b τὴν συμφωνίαν τὴν ταῖς αἰσϑήσ[ε]σιν ὑπάρχουσαν πρὸς τὰ ἀ[ό]ρατα Philod. VH? I, f. 126 = Ep. fr. 212, p. 164,3 | b εἰ μάχῃ πάσαις ταῖς αἰσϑήσεσιν,

οὐχ

ἕξεις,

οὐδ᾽ ἃς

ἂν

φῇς

αὐτῶν

διεψεῦσϑαι,

πρὸς

τί ποιού-

de Epicuri praeceptis cf. Plut. adv. Col. 4 sqq. = Ep. fr. 250, p. 183

μενος τὴν ἀναγωγὴν κρίνῃς Ep. sent. 23 ὃ 146 | Ὁ εἴ τιν᾽ ἐκβαλεῖς ἁπλῶς αἴσϑησιν καὶ μὴ διαιρήσεις τὸ δοξαζόμενον καὶ τὸ προσμενόμενον xal τὸ παρὸν ἤδη κατὰ τὴν αἴσϑησιν καὶ τὰ πάϑη, καὶ πᾶσαν φανταστικὴν ἐπι-

τὰς ἄλλων

ὥστε τὸ κριτήριον ἅπαν ἐχβαλεῖς sent.

οὕτως

à αἴσϑησις

sqq. omnino

ὑποβάλλει

v. Canonica

ἀναιρεῖν.

ib. 90,

|| b τὰς

δεῖν δ᾽ αἰσϑήσει

p. 39,2

αὑτῶν οἰόμενοι βεβαιοῦν αἰσϑήσεις τῷ

μὲν μηδὲ μιᾷ μάχεσϑαι * πᾶσαι

γὰρ

ἅπτονταί τινος fr. 250, p. 184,25 (Plut. adv. Col. 5, p. 1109) b τὴν συμφωνίαν thy ταῖς αἰσϑήσ[ε Jow ὑπάρχουσαν πρὸς τὰ ἀ[ό]ρατα χαὶ πάλι[ν] ἀντιμ[α Ἱρτύ[ρη low fr. 212, p. 164,3 || a ἐν αἰσϑήσει χαϑεστῶτες (vigiles ac sentientes) fr. 422, p. 283,5

= intellectus : c ἃ δ᾽ ἤδειν ἐγώ, μακρὰν ἦν τῆς ἐκείνων (sc. τῶν πολλῶν)

αἰσϑήσεως fr. 187, p. 157,22 || οἱ δὲ μὴ δυνάμενοι λαβεῖν αἴσϑησιν ἱκανὴν τούτου Hermarchus Porphyrii de abstin. 1,7, p. 47, 4 N. || ἐπα-

χολουϑήσαντος τοῦ πλήϑους αὐτοῖς ἑκουσίως παρὰ τὸ μᾶλλον ἤδη τοῦ συμφέροντος ἐν τῇ μετ᾽ ἀλλήλων ἀϑροίσει λαμβάνειν αἴσϑησιν Hermarchus ib. I 11, p. 50, 1 Ν. ||a αἴσϑησιν δεῖ ἔχειν καὶ σάρχινον εἶναι Epicureus aliquis adn. ad p. 279,21 a° α[ἰσϑ]ήσεων ὀξυδερκίας Ep. nat. XXVIII VH? VI 40 fr. 6 | b thy χατ᾽ αὐτὰς τὰς αἰσϑήσεις πλάνην τῶν [φαντασιῶν ? $ Ἰποσημαίνων ib. 41 fr. 7 || b λεπτότης μαχρὰν τῆς ἀπὸ τῶν αἰσϑήσεων λεπτότητος ἀπέχου Jos ib. II ΜΗ" II, 1,7 (syn. τῶν φαινομένων ep. I 46, p. 9,13) | b τοῦτο δ᾽ αὐταὶ αἱ αἰσϑήσεις ἐπιμαρτυροῦσιν ib. col. 8,3 1 a ἐχείνοις ἕκαστοι μόνοις ἐντυγχάνοντες πρὸς ἃ σύμμετρον ἔχουσι τὴν αἴσϑησιν fr. 250, p. 184,23 | 2 Ὁ μήτε φαντασίαν μήτε αἴσϑησιν éré-

ραν

«ἑτέρας»

ἐναργεστέραν

τήριον: τὸ κινοῦν τὴν

24

ὑπάρχειν

αἴσϑησιν

fr. 252,

fr. 253,

p. 186,31

p. 187,8

|| 3 a

=

αἰσϑη-

| 4 a χαταψεύδεσϑαι

βολὴν τῆς διανοίας, συνταράξεις καὶ τὰς λοιπὰς αἰσϑήσεις τῇ ματαίῳ δόξῃ *

αἰσϑητήριον ἣν ἂν λάβωμεν φαντασίαν ἐπιβλητικῶς μορφῆς εἴτε συμβεβηκότων Ep. ep. I ib. 53, p. 14,12 | τοῖς πρὸς τἄλογα (?) VH® VII 71,3 | συμμετρίαι καὶ πόρων fr. 250, p. 184,12

αἰσϑητικός

24 § 147

τῇ διανοίᾳ À τοῖς αἰσϑητηρίοις εἴτε 50, p. 12,8 | τὸ αἰσϑητήριον κινεῖν α[ἰ]σϑητήρια παρεμ[πίπτουσιν] nat. ἁρμονίαι τῶν περὶ τὰ αἰσϑητήρια

τοῦτο δ᾽ (quarta animae pars, nomine carens) Ep. fr. 315, p. 218,23 | σύμπτωμα αἰσϑητικόν

ἦν αὐτῷ τὸ αἰσϑητικόν ep. I 64, p. 20,16

αἰσϑητός

τὰ χατὰ μέρος αἰσϑητά τε καὶ νοητὰ [pd 1σίε Ἰων εἴδη χαὶ συν[βεβη Ἰκότων

Philod. piet. 111,20 || τῶν αἰσϑητῶν ἡδονὰς καὶ τὰς λύπας (εἶναι) Ep. ἔτ. 216, p. 190,13 || αἰσϑητὸν εἶναι τὸ σημεῖον fr. 262, p. 190,16 || οὐδὲν αἰσϑητὸν ἀϑάνατον ... πάλιν τε οὐδὲν διφυὲς αἰσϑητόν scriptor de sens. ΝΗ"

VI col. 18 | περὶ τὰ αἰσϑητά ib. | ἐν τοῖς αἰσϑητοῖς χαὶ ἐν τοῖς λόγωι

ϑεωρητοῖς ib. col. 19 | ἐν αἰσϑητῷ χρόνῳ Ep. ep. I 47, p. 10,10

25

Hermannus

Usener

αἰτία ἔχει

ἣ

ψυχὴ

τῆς αἰσθήσεως τὴν πλείστην αἰτίαν Ep. ep. I 63, p. 20,8 = anima plurimum confert ad efficiendam sensuum perceptionem τὸ δὲ λοιπὸν ἄϑροισμα παρασχευάσαν ἐχείνῃ (ψυχῇ) τὴν αἰτίαν ταύτην (hanc vim sentiendi) μετείληφε χαὶ αὐτὸ τοιούτου συμπτώματος ἐχείνης ib. 64, p. 20,10 | διὰ ταύτην τὴν αἰτίαν ib. 50, p. 12,3 | Sul τῷoe Ὦλογισμῷse ἑλομένους τᾶς à E ; δὲ (sc. τὰ πράγματα) κατὰ τὴν πλείστην αἰτίαν (an φαντασίαν ?) οὕτως ἑρμηνεῦσαι ib. 76, p. 27,16 | καὶ τίνες αἱ κυριώtarot αἰτίαι ib. 79, p. 29,11 | τὴν ὑπὲρ τῶν χυριωτάτων αἰτίαν ἐξαχριβῶσαι φυσιολογίας ἔργον (ἐστί) ib. 78, p. 28,16 | χἂν πλείους αἰτίας εὑρίσχωμεν τροπῶν καὶ δύσεων χτλ. ib. 79, p. 29,14 | (corpora caelestia) μαχάριά τε δοξάζειν «εἶναι» wo ἄφϑαρτα, καὶ ὑπεναντίας τούτῳ βουλήσεις ἅμα καὶ πράξεις καὶ αἰτίας ib. 81, p. 30,12 | (τὰ τέωρα) πλεοναχὴν ἔχει χαὶ τῆς γενέσεως αἰτίαν καὶ τῆς οὐσίας ... κατηγορίαν IT 86, p. 36,12 | (ἐὰν) τὰς ἀκολούϑους αὐτοῖς ὑποϑέσεις ἅμα χαὶ αἰτίας συνϑεωρῇ ib. 95, p. 41, 14 | τὸ δὲ μίαν αἰτίαν τούτων ἀποδιδόναι ib. 113, p. 53,10 | τῶν ... εἰς xevov αἰτίας ἄστρων ἀποδιδόντων ib. Ρ. 53,13 | τὰς περὶ τῶν χατὰ μέρος αἰτίας συνορᾶν ib. 116, p. 55,7 | μηδ᾽ αἰτιώμεϑα τὴν σάρκα ὡς τῶν μεγάλων κακῶν αἰτίαν fr. 445, p. 291, 10 || τὴν [ἀρχ]ὴν ἔχουσα καὶ τὴν αἰτίαν ... τῶν τε ἀτόμων ἅμα χαὶ τοῦ [ἀπ͵ογεννηθέντίος nat. Gomperz 34 | οὐ διὰ τὴν αὐτὴν αἰτίαν τῶν τε ἀτόpov χαὶ ἑαυτῶν ib. 40 | αὐτὰ τὰ ἀπογεγεννημένα τὴν πᾶσαν ... χέ[χτ7ηται] αἰτί [αν τῶ[ν δρωμέ]νων ib. 45 | ἰσχάνει τ]ὴν ἐξ ἑ]αυ[τοῦ] αἰτίαν ib. 51 | οὐχ ἐξ[αιρ]ούμεϑα τῆς αἰτίας τὸ ἀ[πογ Jeyevynuévoy

ib. 65 | τὸ

ἐξαιρούμεν[ον] τῆς αἰτίας ib. 68

| ἂν δὲ λαμβάνῃ

ζηλωτὴν

ἑαυτοῦ ... α[ἰἸτίαν, ἕ[ξεἰ [ἀνόμοιον τῇ ἐξ ἀρχῆς συσ[τά Ἰσει ib. 70 | ὡς ἔχοντας καὶ ἐν ἑα[υ]Ἱτοῖς τὴν αἰ[τ]ΐίαν, καὶ οὐχὶ ἐν τῇ ἐξ ἀρχῆς μόνον συστάσει χτλ. ib. 83 | εἰς ἑαυτὸν τὴν αἰτίαν ἀνά[πτΊειν τοῦ κα[τὰ τ ͵]ρόπον λελογίσ[ϑαι ib. 91 | ὧν καλοῦντες δι᾽ ἡμῶν αὐτῶν τὴν αἰτίαν συντελοῦμεν

ib. 99

| ἀμφότερα

κέχτητίαι

τὴν

αἰτίαν ib. 120

| παρά

τε χρόνους

πολλὰ τῶν τοιούτων συμπίπτειν καὶ ἡλικίας χαὶ ἄλλας αἰτίας ib. 123 | ε[ἴ]χε μὲν καὶ ἡ ἀρχὴ τὴν αἰτίαν, ely[o luev S[è] καὶ ἡμεῖς ib. 124 | τὴν α[ἰτ]αν τοῦ ϑηρεύειν κτλ. ib. 132 | ταῦ[τΊα τὴν αἰ[τί lav [κ]αὶ χρείαν παρεί[χ]ετο ib. 136 || τὰ μὲν διὰ τὴν ov [ou ]κὴν αἰτίαν τῆς ἐπα[υξ Ἰη[σἼεως ... τὰ δὲ διὰ τὴν] ἐξ ἡ Ἰμῶν γεινομένη[ν] ib. 139 | αἰτιῶ [ν] ... καὶ [κιν]ἤσεων τῶν τε δι᾽ ἡμᾶς καὶ τῶν διὰ Thu φύσιν ib. 142 || διὰ ταύτην τὴν αἰτίαν nat. inc. VH*® VI 86 col. 8,8 | chy... παρα[λλά Ἰγματος αἰτίαν

26

Glossarium

Epicureum

αἰτιολογία

nat. (ἢ) VH?® X95 | τῆς συστάσεως τῆς διὰ τῶν στοιχείων αἰτίας ib. VH? VII 71,11 | διὰ1] τῆς προτέρας κινήσεως τὴν αἰτίαν ἔχειν ib. VH? VII 72 | (τύχην) ἄστατον αἰτίαν fr. 380 (Aet.), p. 255,11 | Metrodorus (fr. 10, p. 49 Duen.) ap. Clem. Al. strom. II, p. 179, 40 S. : μείζονα εἶναι τὴν παρ᾽ ἡμᾶς αἰτίαν πρὸς εὐδαιμονίαν τῆς ἐκ τῶν πραγμάτων | διά τινας ἄλλας αἰτίας ἐπὶ τούτων πλείους Philod. rh. IV, 1

col. 15 ΝῊ" XI

| τὴν ἀφάνισιν

τούτων

γίνεσϑαι

παρὰ

τὰς

ἀντικειμένας

ταύταις αἰτίας [Ep.] ep. II 111, p. 52,11 | λογισμὸς καὶ τὰς αἰτίας ἐξερευνῶν πάσης αἱρέσεως χαὶ φυγῆς Ep. ep. III 132, p. 64,16 | τὴν τύχην οὔτε ϑεὸν ... ὑπολαμβάνων ... οὔτε ἀβέβαιον αἰτίαν ib. 134, p. 65,17 |

χατὰ δὲ τὸ ἴδιον χώρας καὶ ὅσων δήποτε αἰτιῶν

screpantiam

et

diversitatem

αἰτίας καὶ τἀποβαῖνον

efficiunt)

cocus Epicureus

sent.

(earum 36

Damoxeni

$151

rerum quae di-

v. 47

|

λέγω

(Mein.

τὰς

Com.

IV, p. 531) [Usenerus adnotatione plumbo addita in exemplis supra exscriptis distinxisse videtur tres vocis ‘ αἰτία ’ notiones: (1) causa: Ep. ep. I 79, p. 29,11; fr. 445, p. 291,10; nat. Gomperz 132; nat. (?) VH® X 95; ib. VH? VII 71, 11 ?. — (2) res effectrix : Ep. nat. Gomperz 123; ib. 142; ep. III 134, p. 65,17; sent. 36 $ 151. — (3) vis effectrix: Ep. ep. 1 63, p. 20,8; ib. 64, p. 20, 10; ib. 76, p. 27,16; ib. 81, p. 30, 12; nat. Gomperz 34; Metrodorus (fr. 10, p. 49 Duen.) ap. Clem. Al. strom. II, p. 179, 40 S.]

αἰτιᾶσϑαι μηδὲ αἰτιώμεϑα Ρ. 291,9

τὴν σάρκα

ὡς τῶν μεγάλων

χακῶν

αἰτίαν Ep.

fr. 445,

αἰτιολογεῖν [oi] δ᾽ αἰτιολογήσαντες

θεωροῦντας,

ποσαχῶς

ἐξ ἀρχῆς

ἱκανῶς

Ep.

nat.

παρ᾽ ἡμῖν τὸ ὅμοιον γίνεται,

Gomperz

109

αἰτιολογητέον

τῶν μετεώρων xal παντὸς τοῦ ἀδήλου ep. I 80, p. 29,20 τεώρων αἰτιολογοῦντες καὶ τῶν λοιπῶν ib. 82, p. 31,8

| ὑπέρ

|| παρα-

ὑπέρ τε te με-

αἰτιολογία >

εἰ τοῦτο μὴ πραχϑήσεται, ἔσται

Ep.

ep.

Il

97,

ἅπασα à περὶ τῶν μετεώρων

αἰτιολογία ματαία

p. 42,14

27

αἰτιολογυκός

Hermannus

Usener

αἰτιολογικός ὁ παϑολ[ο]γικὸς τρόπος καὶ ὁ αἰτιολογικὸς ὧ[ν] ἐξ ἀρχῆς προεϑέμεϑα nat. Gomperz 144

Ep.

αἴτιος, (τὸ) αἴτιον αἰτίων τῶν ἀτόμων οὐσῶν al τοῦ κενοῦ Ep. ep. I 44, Ρ. 8 | τὰς τοιαύτας δόξας μυρίων αἰτίαν εἶναι διὰ πτώσεων VH* ΧΙ, f. 26 | τὸν ϑεὸν αἴτιον ὑ[π]ολαμβάνειν καὶ ϑανάτο[υ] κα[ὶ ζ]ωῆς ib. f. 29 || τοῦτο αὐτὸ τῆς μονῆς αἴτιον xal οὐ τὸ τούτου παρασχευαστικόν Ep. nat. XI VH1 II 11,16 = VH? VI, f. 7, XIII | ... τεῖρον ἦν [το]ῦτο εἰπεῖν α[{}π{το]ν ef ty jou, τὴν δὴ ἰσότητία nat. XI VH1 II 12,6 | * οὕτως αἰτίου * nat. Gomperz 141 | τὸ δὲ τῆς συνα[π]τομέν[ης δι᾽] ἡμῶν αὐτῶν xewhoews altiov ἀπογεννᾶ[1] μὲν καὶ τάς nat. inc. VH? VI 87 col. 9,5 | ἐπὶ δὲ ποίοις

παρὰ τοῦτο ἢ τοῦτο τὸ αἴτιον γίνεται, οὐκ ἔστι συνιδεῖν ep. II 99, p. 44,2 ||

cf. Philod, rh. VH' IV col. 14 λέγεται πολλάκις αἴτιον τὸ δι[δ]ὸν ἀφορμάς

φερόμενα ταὐτὶ τὰ σώματα ἄνω τε καὶ κάτω σύμπαντα διὰ παντὸς τοῦ αἰῶνος ἢ περιπλέχεταί πὼς ἀλλήλοις ἢ προσχρούει καὶ ἀποπάλλεται Ep. fr. 288 (Galen.), p. 205, 22 | ἐπὶ δὲ τοῦ πα[ρ]όντος οὐϑὲν ἔχοντα δυσχερὲς οὐδ᾽ e[t]e τὸν λοιπὸν αἰῶνα σχ[ή]σοντα Carneiscus ΓῊΣΨ, f. 193, XII | cf. Clement. hom. 1,4, p. 14,5 Lag. ἔσομαι ἐν “Αἰιδου τὸν αἰῶνα κολαζόμενος || ib. 1,7, p. 15,28 (τὰς ψυχὰς) ἐν πυρὶ ἀσβέστῳ ῥιφείσας τὸν αἰῶνα χολασϑήσεσϑαι || ἣ δὲ διάνοια ... τοὺς ὑπὲρ ἐκλύσασα Ep. sent. 20 ὃ 145 || κινοῦνται συνεχῶς

τοῦ αἰῶνος φόβους αἱ ἄτομοι τὸν αἰῶνα

ep. 1 43, p. 8,2 | δεῖ δὲ τὸν αἰῶνα μηκέτ᾽ εἶναι fr. 204, p. 162,5 ap. Stob. flor. 16,28, cf. Plat. Jon fr. 1,15 δίδου δ᾽ αἰῶνα, καλῶν ἐπιήρανε ἔργων, πίνειν καὶ παίζειν καὶ τὰ δίκαια φρονεῖν

Ρ. 71,33

Dübn.

|| δι᾽ αἰῶνος

|| cf.

Simplic.

in Epict.,

τινὰς ψυχὰς μένειν ἐν τῷ κακῷ τοῦ λοιποῦ τὸν ἄπειρον ΚῊ"

XI,

f. 26

αἰώνιος μηϑὲν αἰώνιον εἶναι δεινὸν μηδὲ πολυχρόνιον Ep. sent. 28 $ 148 || αἰώνια δεινά Philod. VH* V, f. 163 extr. | αἰώνιόν τι δεινὸν ἀεὶ προσδοκᾶν ἣ ὑποπτεύειν κατὰ τοὺς μύϑους Ep. ep. I 81, p. 30,12 || οὔτε ἀφόρητον

28

ἀκάτιον

οὔτε αἰώνιον (ὁ πόνος), ἐὰν ... μὴ προσδοξάζῃς fr. 447, p. 292,14 | τῆς αἰωνίας χ[ατὰ ψυχ]ὴν ὀχλ[ἠσε]ως ἢ εὐδαιμονίας ἢ μ[ὴ] αἰωνίας nat. Gomperz 131 sq. | αἰωνίους ... τὰς συμφοράς Philod. pret. 36,12 | Sextus (emp.)

adv. math.

10,254

οὐδ᾽ ἔνεστι

φάναι

ὅτι

αἰωνίους

συμβέβηκεν

εἶναι τὰς ἀτόμους καὶ διὰ τοῦτο δύνασϑαι σωματικὰς οὔσας τῶν ὅλων ἄρχειν | cf. Dionysius Eusebii praep. ev. XIV 25, p. 775% τὰ μέν ἐστι ϑεῖα nol ἀκήρατα al αἰώνια, ὡς αὐτοὶ (Epicurei) φήσαιεν ἄν, σώματα ἢ μαχραίωνά γε χατὰ τὸν οὕτως ὀνομάσαντα, cf. 283%

αἰώρα dicitur eleganter quod alibi τούτῳ (sc. τῷ κατὰ φύσιν VH® X, f. 75 col. VIII ad quod omnis probus liber 22

ab eodem scr. μετεωρισμός, proprie ταραχή: πέρατι) räfolx αἰώρα ψυχῆς [ἐἸκπέφευκται Ep. fr. 434, p. 286,27 | cf. person. Philo τ. II, p. 470 Mang. τὴν xevhv δόξαν ἧς ὁ

πολὺς ὅμιλος ἀνθρώπων ἀπῃώρηται p. 216 Hercheri ἐὰν δὲ καὶ ταῦτα

|| epist. Cratetis ad Aprum 35,2, ἀγνοῇ, où μή ποτε παύσηται αἰωρού-

μενος, κεναῖς ἐλπίσι καὶ ἐπιϑυμίαις συνεχόμενος

αιὼν

αἰῶνα

Glossarium Epicureum

αἰωρεῖν τὸ μὴ

αἰωρούμενον

τῆς φύσεως

Ep. nat. Gomperz

22

ἀχαρῆς εἰ δ᾽ ἀκαρὲς νῦν μὲν (atomi coniunctae) ἀπίασι διὰ τὴν ἀντίκρουσιν, νῦν δὲ προσίασι τῆς πληγῆς ἐχλυϑείσης, πλείον᾽ À διπλάσιον χωρίς εἰσιν ἀλλήhav χρόνον οὐ ψαύουσαι καὶ πλησιάζουσαι Ep. fr. 286,

adv.

Col.

p. 203,14 ap. Plut.

10, p. 1112?

ἀκατάπληκτος ἣν δὲ καὶ ἀκαιάπληκτος

πρός τε τὰς ὀχλήσεις καὶ τὸν ϑάνατον

Ep.

ἔτ. 37,

p. 106,12

ἀχάτιον τὸ ἀκάτιον αἴρεσϑαι ‘ velum tollere ’, cf. Wyttenb. ad Plut. mor. madv., p. 176: φεῦγε réxériov ἀράμενος Ep. fr. 163, p. 150,10

ani-

29

; ; ἀκατονόμαστος

Hermannus

Usener

Glossarium

Epicureum

ἀκατονόμαστος

ἀκολάστημα

τὸ γὰρ ᾧ χρίνει (animus) καὶ μνημονεύει καὶ φιλεῖ καὶ μισεῖ, καὶ ὅλως τὸ φρόνιμον xal λογιστικὸν Ex τινός φησιν ἀχατονομάστου ποιότητος ἐπιγίνεσϑαι Ep. fr. 314, p. 218,15 ap. Plut. adv. Col. 20, p. 1118° || (τὴν ψυχὴν εἶναι) χρᾶμα ἐκ τεττάρων... ἐκ τετάρτου τινὸς ἀκατονομάστου *

sylloge

τοῦτο δ᾽ ἦν αὐτῷ τὸ αἰσϑητικόν fr. 315 (Aet.), p. 218,22 νόμασιον τὴν ἐν ἡμῖν ἐμποιεῖν αἴσϑησιν fr. 315, p. 218,25

| τὸ ἀκατο-

(edebatur

contra

sent. 12 $ 143 v°

τὰ

codd.

-ας)

τὰς

ἡδονὰς

ἀπολαμβάνειν

VH?

Ep.

ἀκολαστάματα (sic) δὲ λέγουσι

{7

συγχριτικὰ Sextus

VI

ἀφανῶν

52

inf.

σημειῶται

| ἐάν

ep. IL

XXVIII

τις καλῶς, τοῖς φαινομένοις ἀκολουϑῶν, περὶ τῶν

104,

p. 47,5

| ἐξ ἀνάγκης

ἀχολουϑῆσαι

τοῖς

γυμναζομένοις τὴν παχύτητα Galen. in Ep. fr. 373, p. 252,27, cf. ἔπεσϑαι | (εἰ) ἀκολζο]υϑήσομεν [ἀ]λόγως ταῖς τῶ]ν πολλῶν φ[ο]ραῖϊς Ep. nat.

YTLCELY

παντός

Bekk.

χαταχορῶς of ᾿Επικούρειοι. πλὴν καὶ ᾿Αλεξανδρίδης κέχρηται τῇ λέξει καὶ ᾿Αριστοφάνης BAG, p. 367,21 = Bachmanni anecd. I, p. 57,8. immo ἀχολαστάσματα, cf. Aristoph. Lysistr. 398

* τὸ [κ]αϑ[όϊλου ἀκολοζυϑοῦ]μ [προ]ελόμ[ε]νός τι ποιεῖ Ep. nat.

ἀκεραίους

3

ut p. 367,21

ἀκολούϑως

ἀκολουϑεῖν

ἀχέραιος

AAW

dictionum

ἀχόλουϑος,

τῶν

σωμάτων

(emp.)

adv.

οὔτε math.

κινεῖται 10,223

διὰ παντὸς ... οὔτ᾽ ἀκινητίζει

sec.

Ep.

Gomperz 126 | * [ἠκο]λούϑησεν * ib. 129 | νῦν δὲ καὶ τῇ τάξει τῶν ἐπιζητήσεων ἠ[κ]ολουϑήχαμεν ἐχϑεῖναι τὰς χοινὰς καὶ διηχούσα[ς κ]ακίας διὰ τῶν λόγων Philod. sign. 28,7 | διότι [τ]ῷδε τῷ φανερῷ τόδε τἀφανὲς ἀχολουϑεῖ ib, 36,32 | τῶν τε ἀδήλων πραγμάτων ἐνίων οὕτως ἀκολουϑούντῶν τοῖς φανεροῖς ὥστε συνπλοχὴν ἔχειν ἰδίαν ib. 37,2

ἀχίνητος (τῶν κόσμου τινὸς περάτων) τὰ μέν τινα κινούμενα τὰ δ᾽ ἀκίνητα Ep. fr. 303

ἀκολουϑία

25,36

τὴν τοῖς φαινομένο[ις] τῶν ἀοράτων ἀχολουϑίαν Philod. sign. 37,11 || xa[i] κατ᾽ ἄλλον δὲ τ[ρ]όπον ὑπαρχ[ούση]ς ἀκολουϑίας ib. 37,13, cf. 37,16

(Aet.),

p. 214,12

|| ἐπ᾿ ἐνίων

δ᾽ εἰσὶ

κοινότητες

ἀκίνητοι

Philod.

sign.

ἄχλυστος ἐν τῷ βαϑυτάτῳ in Ep. fr. 544,

p. 318,3

τῆς ἡσυχίας ὥσπερ ἐν ἀκλύστῳ p. 325,10 | γαλήνην ἄχλυστον

λιμένι καὶ xwpé Plut. Plut. in Ep. fr. 520,

ἀχοή τὴν ὀσμὴν νομιστέον, ὥσπερ

σασϑαι Ep. φωνῆς): fr. 321

=

| ἀκοαί = aures:

(τῶν

ϑραυσμάτων

ἐργά-

τῆς

ἐμπιπτόντων ταῖς ἀχοαῖς ἀποτελεῖσϑαν thy αἴσϑησιν τῆς φωνῆς (Aet.), p. 222,4 || (ἣ φωνὴ) ἐξικνεῖται πρὸς thy ἀκοὴν fr. 323

(Plut.), p. 223,9

30

χαὶ τὴν ἀκοὴν οὐκ ἄν ποτε οὐθὲν πάϑος

ep. 1 53, p. 14,9

ἀχόλουϑος,

ἀκολούϑως

οὐκ ἔσονταί σοι τοῖς λόγοις αἱ πράξεις ἀκόλουϑοι Ep. ἀκόλουθον δέ τι τούτοις.. [λέγοιεν ἄν nat. XIV 1,12

sent. VH?

25 ὃ 148 VI 14

| |

τὸ σύμφωνον αὐτῷ καὶ ἀκόλουϑον ib. 7,2 (f. 20) | ὁ μηϑὲν ἀκόλ[ου]ϑον συναρτῶν ib. 9,6 (f. 22) | τὰς ἀκολούϑους αὐτοῖς ὑποϑέσεις ἅμα καὶ αἰτίας ep, II 95, p. 41,13 | καὶ τἀκόλουθον δὲ πα[ρασ]τησόμεϑα λέγοντες ὅτι— Philod. sign. 25,24, cf. 23,8 | τοῖς] δὲ πᾶσιν ἡμεῖς ἀκολούϑως — (consentientes cum omnibus hominibus) piet. 86,30 | ἀκόλουϑ[ο]ν ὃν ἐπιδειχϑήσεται

ib.

87,6

| ὡς

ἀκολούϑω[ς

ἔπρα]ξεν

οἷς

ἐδογίμάτι]σεν

118,7 | περί τε ἐναργῶν καὶ ἀδήλων καὶ τῶν τούτοις ἀκολούθων (emp.) adv, math. 7,22 sec. Epic.

ib.

Sextus

31

ἀχοπίατος,

ἀχοπίατος, >

ἀχοπιάτως

Hermannus

Usener

VH?

I,

f.

155

| τῆς

δρειμύτητος

ἀπολαύων

ἀκούειν λαλοῦντος ἤκουον Ep. fr. 53 (Philod.), p. 113,18 || 109, p. 136,8 | = auditorem esse scholarum me docent) μετὰ μειρακίων τινῶν χραιπαλώντων 136,21 | ὡς τὸ ὁρᾶν καὶ τὸ ἀκούειν, οὕτως καὶ τὸ fr. 335 (Procl.), p. 226,16 | οὐϑείς φησι τὸν ἐξ

ἀποστήματος μικρᾶς ἀχούοντα φωνῆς ψευδῶς ἀκούειν fr. 247, p. 180,28

ὑφέστηχε δὲ τό τε ὁρᾶν ἡμᾶς καὶ τὸ ἀχούειν γίνεται πνεύματός (an φωνοῦντος ep. 1 52, p. 13,10

ἀκούειν ἔτ. 36 (Laert.), p. ῥεύματος 1) τινος φερομένου

|

105,21 || ἀπὸ τοῦ

ἀκουσίως

ὁμολογησάν[τ]ων

ἂν À ἑχουσίως ἢ ἀκουζσί]ως

Ep.

nat.

XIV

1,6

VH?

VI 14 | [τῶν] κατ᾽ ἀνάγκην γεινομένων ἴδιον τὸ ἀκούσιον, παραχολούϑημα [δ᾽] ἀκουσίου 7) ἀντίπραξις VA? VII 26 col. XXXVIII

ἀκουστικός

AS στα ù ἀπὸ 700 ... ἢ ὅπως δή ποτε dxovotixdy πάϑος παρασχευάζοντος I 52, p. 13,12 || τὸ πάϑος τὸ ἀκουστικόν ib. 53, p. 14,8

ἀχραιφνῆς

y ἀχρατος ΝΜ

458

ΤΣ

(Porph.),

fr. 120, p. 138,19

p.

Ep.

ep.

296,25

i i μεϑιστάναι πλήκτην ὄντα καὶ κινητικὸν p. 117,31 | adiect. δοξοχοπίας ἀκρά-

ἀχράχολος χαὶ r[ov] μὲν ἀκρά[χ]ολον elvan κα[ὶ] κυνώδη Zenon. de lib. dic. ΕΠ V, 1 col. 3

32

29,1 | οὐ ὅση πρὸς χατασχεταῖς &xpr-

ἀκριβής,

ἀκριβῶς

τοῖς ἀχρει[βέσι]ν ἐμ παντί Philod. piet. 20,17 | πλατέως ἀλλ᾽ οὐκ ἀκριβῶς rh. VH* V, 1 col. 16,7, cf. ib. 18,5 ἀκριβῶς ... καϑ᾽ ὁλοσχέρειαν

ἀχριβοῦν ἔργον δὲ τοὺς ἐπιτομικῶς schol. Zenon. de lib. dic.

ἐξεργαζομένο[υ]ς πᾶν VH* V, 1 col. 7

εἴδος

ἀχρει[βοῦ]ν

Philod.

ἀχρίβωμα τὸ κατὰ μέρος ἀχρίβωμα πᾶν Ep. ep. I 36, p. 3,15 τοῦ παντὸς ἀχριβώματος γίνεται ib. p. 4,3

| τοῦτο

χυριώτατον

ἀχρισία πάντα ἀκρισίας ual ταραχῆς

ἔσται μεστά

Ep. sent. 22 ὃ 146

ἄκριτος fr.

ΣᾺ scil. οἶνος || ἐξ ἕδρας τὰ σώματα ταραχῆς τὸν ἄκρατον Ep. fr. 61,

τοῦ

ὅσα συντείνει πρὸς τὴν εἰς τοῦτο ἀχρίβειαν Ep. ep. I 78, p. δεῖ νομίζειν τὴν ὑπὲρ τούτων χρείαν ἀχρίβειαν μὴ ἀπειληφέναι, τὸ... μακάριον ἡμῶν συντείνει ib. 80, p. 29,18 | ὁ λόγος οὗτος Belo μετ᾽ ἀκριβείας ib. 83, p. 31,13 || καὶ τοσαῦτα καὶ τοιαῦτα βείαις συντεϑεικότες Philod. VH® I, f. 157

>

elt ἐν éxxAnole ... [οὔ]τω ἠχούσαμεν γάρ * fr. μαϑητὴν (Nausiphanis ἀκούσαντα fr. 114, p. ὀνομάζειν (φύσει εἶναι)

ἡδονὴ

ἀκρόδρυον

ἀκοπιάτως

ἀκοπίατος ὑμνητῆς Philod. ἀκοπιάτως piet. 82,13

ἀχούσιος,

Glossarium Epicureum

πρὸ[ς] ἅπαντας Philod. schol.

μὴ ἄχριτα (opp. ὅπως ἂν ... ἔχωμεν ἐπικρίνειν) πάντα ἡμῖν ἀποδεικνύουσιν Ep. ep. I 37, p. 5,2

«ἢ» εἰς ἄπειρον

ἀκρόαμα τὰς δι᾽ ἀχροαμάτων (ἡδονάς) Ep. fr. 67, p. μασι Διονυσιακοῖς fr. 20 (Plut.), p. 98,18

120,3

|| ἀκροάμασι

χαὶ ϑεά-

ἀχρόδρυον μάζῃ

wat

τοῖς

ἀχροδρύοις

ἀρχεῖσϑαι

Ep.

fr. 466

(Porph.),

p. 299,25

33

ἄκρος,

(tb)

ἄχρος,

ἄκρον,

ἄκρως

(τὸ) ἄκρον,

Hermannus

Usener

ἄκρως

διατριβικῶν

Philod.

rh.

IV c. 8,9

δι᾽ ὑπερβολὰς καὶ ἀκρότητας ἀγαϑῶν Ep. fr. 419 (Plut.), p. 282,18 || οὐσίαν τἀγαϑοῦ καὶ ἀκρότητα thy τοῦ κακοῦ φυγήν fr. 423 (Plut.), p. 283,24 || τῆ]ς ἀκρότητος ΝῊ" X 170, XXXI

>

ε[ἵναι] τἀγαϑόν

VH?

XI,

f. 23

οὐδὲ

διὰ

τῶν

(f.

τινῶν)

ἀκτίνων

ἢ

ἀφ᾽ ἡμῶν πρὸς ἐχεῖνα (sc. τὰ ἔξωϑεν) παραγινομένων

οἵων

δή

ποτε ῥευμάτων

Ep. ep. I 49, p. 11,18

διεξαγαγεῖν

Ep.

fr. 413

(Plut.), p. 280,23

; & axveody ἀχυροῦντές γε why τὸν κατὰ τὴν ὁμοιότητα τρόπον τῆς σημειώσεως

sign. 30,33

34

fr.

194,

p.

159,24

ἀλαζονεία ἀλαζονείας philosophis summis Epicurus εἴ Metrodorus exprobrabant teste Plut. non posse ς. Ὁ. 2, p. 1086° = Ep. fr. 237, p. 176,2

ἀλαζών adiectivum est Colotae ap. Plut. adv. ἐπετήδευσας λόγους ὦ Σώχρατες ibidemque τῷ κράτους λόγοι;

Col. 18, p. 11174 ἀλαζόνας πῶς γὰρ οὐκ ἀλαζόνες of Σω-

ὅπως μήτε ἀλγῶμεν μήτε ταρβῶμεν Ep. ep. ΠῚ 128, p. 62,16: dolor corporis animique perturbatio componuntur, cf. infra ib. 131, p. 64,11 | ὅταν ἐκ τοῦ μὴ παρεῖναι thy ἡδονὴν ἀλγῶμεν ib. 128, p. 62,22 || ὅταν ἅπαν τὸ ἀλγοῦν κατ᾽ ἔνδειαν ἐξαιρεϑῇ ib. 130, p. 63,23 | ὅταν οὖν λέγωμεν ἡδονὴν τέλος ὑπάρχειν ... λέγομεν ... τὸ μήτε ἀλγεῖν κατὰ σῶμα μήτε ταράτ-

κατὰ

ψυχήν

ib.

131, p. 64,11

| ἣ δὲ τοῦ ἀλγοῦντος

ὑπεξαίρεσις

Philod.

fr. 419 (Plut.),

p. 282,16

| ἥδεσϑαι

τὸ μὴ ἀλγεῖν fr. 420, p. 282,29 | ὄρεξιν οὐδ᾽ ἀπ᾽ ἀλγοῦντός τινος ... γιγνομένην fr. 456 (Porph.), p. 296,4 | ἣ παντὸς τοῦ ἀλγοῦντος ὑπεξαίρεσις sent. 3 $139 | ὅπου δ᾽ ἂν τὸ ἡδόμενον ἐνῇ ... οὐκ ἔστι τὸ ἀλγοῦν

À τὸ λυπούμενον ἀλγεῖν

ad

τὸ ἀλγοῦν

ἄχυμος καὶ ἄχυμον

Ep.

παϑεῖν μηδὲ λυπεῖσϑαι μηδ᾽ ἀλγεῖν

la

(videmus)

κατέβη

fr. 450, p. 293,18 | τὴν παντὸς τοῦ ἀλγοῦντος ὑπεξαίρεσιν fr. 417, p. 281,18 | τὴν τοῦ ἀλγοῦντος ὑπεξαίρεσιν fr. 451, p. 293,30 | ἐπὶ τῷ μὴ κακο-

ἄχτις

ἄφοβον

ἅλαδε

τεσϑαι

ἄκτητος à δ[ύσ]κτητον

ἀλγεῖν

ἀλγεῖν

ἀχρότης

[ἄκ]τητον

Epicureum

ἅλαδε

τὴν ἀκροτάτην ἀποδίδωσιν ἡδονήν Ep. ep. III 130, p. 64,1 || τὴν ἀκροτάτὴν χαρὰν χαὶ βεβαιοτάτην fr. 68, p. 121,35 | εὐδαιμονίαν ... τὴν ἀκροτάTHY ... ἐπίτασιν οὐκ ἔχουσαν fr. 407 (Laert.), p. 277,20 || ἤἥδεσϑαι (τὸν ϑεὸν) δὲ xal ἡσυχάζειν ἐν τῇ ἀχροτάτῃ εὐφροσύνῃ fr. 359 (Hipp.), p. 241,3 | [τ]ὴν ἄκραν μακα[ζριότητ]α τοῦ S[eloù Philod. pret. 123,11 ὁ τὴν ἄχραν ἐσχηκὼ[ς] ῥήτωρ ἐμπίειρί]αν rh. VH® III 145 | ἄκρον τε ἔχοντος τοῦ πεπερασμένου διαληπτόν, εἰ μὴ καὶ ra’ ἑαυτὸ ϑεωρητόν Ep. ep. I 57, p. 16,13 | τὸ γὰρ πεπερασμένον ἄκρον ἔχει" τὸ δὲ ἄκρον παρ᾽ ἕτερόν τι Dempeitar’ ὥστε οὐκ ἔχον ἄκρον πέρας οὐκ ἔχει ib. 41, Ρ. 7,7-8 | τὸ μὲν ἄκρον (doloris) τὸν ἐλάχιστον χρόνον πάρεστι, τὸ δὲ μόνον ὑπερτεῖνον τὸ ἡδόμενον κτλ. sent. 4 8 140 | τὸ ἄκρον extremitas : πάντοθεν τῶν ἄχρων ἀποτηχομένων ep. II 107, p. 49,5 || τῶν

ἄχρως

Glossarium

î τὸ

corporis,

συνεχῶς

συναμφότερον

λυπεῖσϑαι

ἐν

τῇ

sent.

ad animae

σαρκί

sent.

3 8 139

| iterum

dolorem referri:

4 $ 140

| af

δὲ

apparet

οὐ χρονίζει

πολυχρόνιοι

τῶν ἀρρωστιῶν πλεονάζον ἔχουσι τὸ ἡδόμενον ἐν τῇ σαρκὶ ἥπερ τὸ ἀλγοῦν ib. | οὔτε τὸ ἀλγοῦν οὔτε τὸ λυπούμενον ἔχουσιν, ὅπερ ἐστὶ τὸ κακόν sent. 10 $142 | ἐπειδὰν ... τὸ κατ᾽ ἔνδειαν ἀλγοῦν ἐξαιρεϑῇ sent. 18 § 144 | εὐπόριστόν ἐστι τὸ «τὸ > ἀλγοῦν χατ᾽ ἔνδειαν ἐξαιροῦν sent. 21 § 146 || τῶν ἐπιϑυμιῶν ὅσαι μὴ ἐπ᾽ ἀλγοῦν ἐπανάγουσιν, ἐὰν μὴ συμπληρωθῶσιν sent. 26 ὃ 148 || φυσικῶν ἐπιϑυμιῶν, μὴ ἐπ᾽ ἀλγοῦν δὲ ἐπαναγουσῶν, ἐὰν μὴ συντελεσϑῶσιν sent. 30 ὃ 149 | τὸ ἀλγεῖν ... κακόν

35

; ; ” ἀλγεινός, ἀλγεινῶς fr. 384

(Plut.),

Hermannus

p. 257,31

μὴ παρεῖναι αὐτὴν ἀλγῶμεν

|| τότε

χρείαν

ἔχομεν

τῆς ἡδονῆς,

Usener

ὅταν

ἐκ τοῦ

fr. 422, p. 283,4, cf. fr. 442, p. 289,12

ὑφέστηχε δὲ τό τε ὁρᾶν ἡμᾶς καὶ ἀκούειν ὥσπερ τὸ ἀλγεῖν fr. 36, p.

ἀλγεινός, τῆς τῶν

ἄχρι τοῦ

|| τὸ

ἤτοι

sec. Epic.

λῦσαι τὸ

τὸ ἀλγεινὸν

ἡστικῶς

δι᾽ ἐνδείας

αὐξούσης

fr.

462

ἢ ἀλγεινῶς

τὸ ἡδύ

(Porphyr.),

Sextus

(emp.)

Ep.

fr. 417,

p. 298,27

adv.

math.

|

τὰ γὰρ ζῷα ... ἐκκλίνειν δὲ ἀλγηδόνας

Ep.

fr. 398

(Sextus),

p. 274,28 |

φυσικῶς καὶ ἀδιδάκτως τὸ ζῷον φεύγει μὲν τὴν ἀλγηδόνα ib. p. 274,31 | ἀλγηδὼν ... φύσει κακόν fr. 401 (Sextus), p. 276,23, cf. 289,19 || τὴν χατασιηματικὴν ἡδονὴν τὴν ἐπ᾽ ἀναιρέσει ἀλγηδόνων fr. 450, p. 293,15 || τὴν τῆς ἀλγηδόνος ὑπεξαίρεσιν ἡδονὴν εἶναι fr. 450, p. 293,27 | τὰς ψυχικὰς ἡδονὰς καὶ ἀλγηδόνας ἐπὶ σωματικαῖς ἡδοναῖς καὶ ἀλγηδόσι γίνεσϑαι fr. 451,

(Laert.)

Sav πᾶσα

xaxdv,

i

ἡ ϑεία

φύσις ... ἀλειτούργητος

διατηρείσϑω

Ep.

ep.

II 97,

p. 42,12

nar’ ἀλήϑειαν = ἀληϑῶς: ἐν τῇ ποιήσει τῇ μόνῃ δοκούσῃ χατ᾽ ἀλήϑειαν ὑπ᾽ αὐτοῦ γεγράφϑαι Philod. pret. 85,17 | οὐ γὰρ προσδεόμεϑα τοῦ

δοχεῖν ὑγιαίνειν ἀλλὰ τοῦ κατ᾽ ἀλήϑειαν ὑγιαίνειν Ep. fr. 220, p. 169,9 | χριτήρια τῆς ἀληϑείας fr. 35, p. 105,8 ap. Laert. X 31 | τὴν τῶν αἰσϑήceov ἀλήϑειαν fr. 36,p. 105,21

ἀλγηδών

Ρ. 294,1

ἁλίσκεσϑαι

ἀλήϑεια

ἀλγεινὸν

πασχόντων

10,325

105,22

Epicureum

ἀλειτούργητος >

|

ἀλγεινῶς

φύσεως

p. 281,20

Glossarium

| τὰς ψυχικὰς

(ἀλγηδόνας

χείρους εἶναι

τῶν

σωματι-

κῶν) fr. 452, p. 294,6 || πέρας γὰρ ἔχει (ἡ ἐν τῇ σαρκὶ ἡδονὴ) ἅμα τῇ τῆς ἀλγηδόνος ὑπεξαιρέσει fr. 463 (Porph.), p. 298,32 || μετ᾽ ἀλγηδόνος ... τοῖς πλείστοις ἀπόλλυσϑαι συμβαίνει fr. 502 (Plut.), p. 312,6 || ὑπὲρ τῶν φίλων τὰς μεγίστας ἀλγηδόνας ἀναδέχεσθαι fr. 546, p. 325,25 || πολλὰς ἀλγηδόνας ἡδονῶν κρείττους νομίζομεν ep. ΠῚ 129, p. 63,8 || ἀλγη-

οὐ πᾶσα

δὲ del φευχτή

ib. p. 63,12

| ἵνα μὴ ἀλγῶμεν

| κρίσιν ἀληϑείας

fr. 254 (Plut.), p. 187,26

ἀλχηϑεύειν ἀχηϑεύεσϑαι vere dici, verum esse: τυϑε[μέν]ου γὰρ τοῦ τότε ἀληϑεύ[εσDaj. τὸ εἰ τὸ πρῶτον, τὸ δεύτερον, ὅταν ἀληϑὲς ἢ τὸ εἰ μὴ τὸ δε]ύτερον,

[οὐ]δὲ τὸ πρῶτον Philod.

ἀληϑῆς,

(τὸ)

sign.

11,33

ἀληϑές

ἄλλο τι ... [6] οὐκ ἀληϑές ἐστιν Ep. nat. XXVIII VH* VI 50,4 | ἀληϑές quid sit definitur fr. 244, p. 179,8, cf. etiam p. 182,21 (τὰ αἰσϑητὰ πάντα ἀχηϑῆ καὶ ὄντα κτλ.) | γίνονται πᾶσαι αἱ φαντασίαι ἀληϑεῖς fr. 247, Ρ. 180,5. 181,5, cf. 179,21. 184,3. 186,24. 187,23 (fr. 254) | δόξαι contra al μὲν ἦσαν ἀληϑεῖς aî δὲ ψευδεῖς ib. p. 181,8.12. quaenam verae sint

p. 181,13 | τὸ γὰρ προσδοξαζόμενον περὶ τοῦ ἀοράτου, ὡς ἄρα ... οὐκ ἀχηϑές ἐστιν ἐπὶ τῶν τοιούτων ep. I 62, p. 19,12 | = τό γε ϑεωρούμενον πᾶν ἢ χατ᾽ ἐπιβολὴν λαμβανόμενον τῇ διανοίᾳ ἀληϑές ἐστιν ib. p. 19,14 |

ἀλγηδόνας χαλεπωτέρας ἔτ. 442, p. 289,12 | αὐτοπαϑῶς οὖν φεύγομεν τὴν ἀλγηδόνα Ep. fr. 66, p. 119,25 (Laert.) || τοὺς φόβους τῆς διανοίας τούς τε περὶ μετεώρων xal ϑανάτου καὶ ἀλγηδόνων sent. 10 ὃ 142 || νοεῖν τοὺς ὅρους τῶν ἀλγηδόνων καὶ τῶν ἐπιϑυμιῶν sent. 11 ὃ 142 || τὰς ἀλγηδόνας τὰς φυσικάς Philod, piet. 6,7 || ἄλλαις ἀλ[γη]δόσιν ψυχῆς ib. 28,1 ||

ἐὰν δὲ ἐπιμαρτυρηϑῇ À μὴ ἀντιμαρτυρηϑῇ, τὸ ἀληϑές (sc. γίνεται) ib. 51, Ρ. 13,6 | τοῖς οὖσί τε καὶ ἀληϑέσι προσαγορευομένοις ib. p. 12,17

supra p. 179,24 sq.,

ἔρωτι φιλοσοφίας ἀχηϑινῆς Ep. fr. 457, p. 296,12 | (ἐμπειρίαν ?) τὴν ἐπὶ τῶν ἀληϑινῶν [ἀγώ]νων (Philod.) rh. VH* IX 59

cum voluptate sunt τὰ πρῶτα πάϑη

Ep. fr. 260, p. 190,5

πέφυχεν ἀλγηδόνα περιαιρεῖν VH* XI, ἤτοι

ἀλγηδόνες

ἢ

debebat ἀπάϑειαν

ἄλγημα

(Ep.

ἡδοναὶ

mittere

ἐτύγχανον

f. 23

fr. 247, p. 179,21):

(Laert.)

Sextus

|| μηϑὲν διώκειν

ὃ μὴ

| τά τε πάϑη καὶ αἱ ἀπάϑειαι (emp.)

— οὐκ ἔσ[τι]ν ἄλγημα Philod. VH? IL, £. 105 36

ἀλγηδών

adv.

math.

10,225

ἀληϑινός

ἁλίσκεσϑαι ἁλώσονται

Ep. nat. XXVIII

οὐκ ἀνασκευῇ

πάντως

ἁλισκόμενα 10. 33,9

VH*

ἁλίσκεται

VI 49 extr.

Philod.

sign.

| πᾶν

29,12

τὸ τοιοῦτο

γένος

| τὰ δι᾽ ἀνασκευῆς

37

ἀλλά

Hermannus

Usener

Glossarium Epicureum

ἀλλά ἀλλὰ ταῦτά γε Ep.

in schol.

Ep.

τῇ ἑαυτῶν ep.

ep.

II

86,

p. 36,11

ἀλληλουχία | ἀλλ᾽ οὐ γάρ - ἔτ. 81, Ρ. 126,29

ἀλ[λ]ηλουχίαι

ep. II 91, p. 39,17 | καὶ οὐκ ... οὐδὲ ... ἀλλ᾽ À ἐν τῇ ἰδιότητι

I

58,

p.

17,9

|| οὐ

μόνον .... ἀλλὰ

καί

II

112, p. 52,14

|

ἀλλ᾽ % Philod. rh. VH? V, f. 108 | ἀλλὰ καί Ep. nat. Gomperz 6, 17, 110, 128 | ἀλλά ib, 23, 58, 64, 89, 99 | &pr’ ib. 93, 126 | CAND

μόϊνον ib. 96 || ἀλλὰ καὶ χωρὶς τούτου τοῦ μέρους οὐχ οἷδα ὅπως ἔτ. 29, p. 102,11 | οὐκ εἶναι ... ἀλλὰ γεννᾶσϑαι χτλ. fr. 30, p. 102,23 || οὐδὲ ...

ἀλλά fr. 60, p. 116,25 | ἀλλ᾽ οὐχ[!] μόνον nat. XIV 3,3 VH? VI 16 | οὐδὲ - ἀλλά ib. 3,10 | οὔτε - οὔτε - ἀλλά ib. 4,9 (f. 17) 8,8. (£. 21) | οὐ - ἀλλ᾽ ὃ ἄν - ib. 8,13 | ἀλλὰ γάρ, cf. γάρ | où μὴν ἀλλὰ καί vid. μήν |

ἀλλά (post καίτοι γε -) Ep. nat. XXVIII VH? VI 51,14 || ἀλλὰ μὰ Δία - οὐκ ib. 40, fr. 5 | ἀλλ᾽ ὀζν]όμασιν - ib, 44,6 || * - ἀλλά ib. 46 inf. || où -ἀλλά ib. 49,11 et 49 inf. || ἀλλ᾽ οὐ ib. 52,3 || où - μόνον ἀλλά

fr. 115, p. 137,12 | οὐ - οὐδὲ - οὐδὲ - ἀλλά fr. 548, p. 325,32 | où ἀλλά fr. 181, p. 156,6. fr. 220, p. 169,7. fr. 422, p. 283,6. fr. 479, p. 304,20. fr. 486, p. 306,4. fr. 530, p. 320,28 | μὴ - μηδὲ - ἀλλά

fr. 356, p. 239,15 || οὐκ - ἀλλὰ - μᾶλλον fr. 486, p. 306,4 || in apodosi ᾧ ὀλίγον οὐχ ἱκανόν, ἀλλὰ τούτῳ γε οὐδὲν ἱκανόν fr. 473, p. 302,24 || formula quam volgo scribunt ἀλλ᾽ % a coniunctione adversativa aliena

est, vid. ἄλλος: οὐϑὲν ... ἄλλ᾽ A δια[τριβ]ὴ Philod. rh. IV ΝῊ" IV col. 5

καὶ ἀγωνία

Ep.

fr.

rh.

ap.

τὸ χρῶμα παρὰ τὴν ϑέσιν τῶν ἀτόμων ἀλλάττεσϑαι

Ep.

fr. 56, p. 114,27

106

col. V

(Ep.

nat.)

χατὰ περιπλοκὰς ἀλληλούχων ἀτόμων

j

ὦ

ϑεν μὲν [ἀϊλλη[λοῦ]χοι col. 9,4

ἢ

φύσεις,

+

Ep. ep. II 99, p. 44,4

[ἔ]νδοϑείν

ame

aS.

δὲ]

πολύχενοι

| ἔνιαι ἔξω-

ΣΕ,

nat. II VH!

II

ἀλλήλων

τὸ μὴ βλάπτειν ἀλλήλους μηδὲ βλάπτεσϑαι Ep. sent. τοῦ μὴ βλάπτειν ἄλλα (sic libri, ἄλληλα edebatur)

sent.

32

$ 150

| ἐν

ταῖς

μετ᾽ ἀλλήλων

συστροφαῖς

31 ὃ 150 | ὑπὲρ μηδὲ βλάπτεσϑαι

sent. 33 $150

"

ὡς οὐ[κ ἄλ]λῃ φασὶν οἱ τὴν φαεσπαλίαν ὀνομάζον[τε]ς τῶν ἀρχαίων [φυσ]t εἰς ἄπειρον ἀποδεικνύουσιν Ep. ep. 1 37, p. 5,2: h. 1. εἰς ἄπειρον non puto coniungi cum v. ἀποδεικνύναι,

86

βαδίζειν

ἱέναι ἥχειν

p. 205

εἰς

ἄπειρον,

ἁπλῶς

ἄπειροι

ἀτόμους)

ind. Ar. v. ἄπειρον)

ib. p. 7,22

ἐκβάλλειν

ἄπειροί

dicitur.

|| τοῖς μεγέϑεσιν ἁπλῶς

ib. 43, p. 8,1

item

εἰσιν ib. p. 9,4 | 69ev δήποϑεν

μετάβασιν

wh... γενέσθαι

addunt)

τοὔλαττον

57, p. 16,8 ἔτ.

267,

ἐν τοῖς ὡρισμένοις

p. 16,7

| εἶναι δὲ καὶ p.

191,13

| ἐν ἀπείρῳ

|| ὅτι ἄπειροι

αὐτὸ

τὸ

κενὸν

|| ἀπείρους

τῷ

εἶναι

κενῷ

fr.

ἄτομα ἄπειρα τῷ πλήϑει, τὸ δὲ χενὸν p. 211,17 || τὸ xevdv ἄπειρον τῷ μεγέϑει

ἄπειρον ἔλεγον εἶναι τὸ πᾶν ἀπείρους

| ἄπειρα

τοῦ ἀπείρου ib.

κόσμους

ἐν τῷ

εἰς ἄπειρον

ὄγκοι

ἔν τινι

ἄπειρον τῷ

284,

(ἐπί

καὶ τὰ σώματα

πλήϑει

p. 202,27

τὰς

ἀρχάς

| τὰ μὲν

ἄπειρον τῷ μεγέϑει ἔτ. 295, ὑπάρχειν fr. 301, p. 213,11 ||

fr. 297, p. 212,9 ubi vide

ἀπείρῳ

μηδὲ

ὑπάρχουσιν

κατὰ πᾶσαν

περιαγωγήν

probationem |

statuit:

fr. 301

(Aet.), p. 213,15, ib. 1. 12 — ἀπείρους εἶναι τῷ πλήϑει 18 etc., fr. 306,

Ρ-

215,5

|| γινομένους

αὐτοὺς

(κόσμους)

ἄπειρον fr. 306 (Simpl.), p. 215,7 Philod.

mort.

VH1

καὶ

φϑειρομένους

ὑπέϑεντο

ἐπ᾽

| πορείας γινομέ[νας] ἕως ells ἄπειρον

IX col. 1 (v. πορεία)

| contra εἰς ἄπειρον

τὴν τομὴν

rubrica Lucreti ad I 551, p.249 Lachm. | εἰς ἄπειρον: εἰς ἄπειρον τεῖνον Ep.

ἄπειρον

sed cum ἄκριτα ), ut Aristoteli

ad met.

(sc. τὰς

fr. 284, p. 202,23

II 116, p. 55,4 | Plut. adv. Col. 28, p. 1123° ταῖς περὶ χόσμων ἀπειρίας ... διαφοραῖς | Lucian. de parasito 11 ὁ ζητῶν περὶ ... κόσμων ἀπειρίας | ἀπειρίαν xal κενόν Plut. s.p. 192,21 in Ep. fr. 269 | Cic. de fin. I 6,21 ‘infinitio ipsa, quam ἀπειρίαν vocant’ | subiective : τὴν ἀπειρίαν καὶ [τὴν] ἄγνοιαν ΤῊ" XI, f. 12

ἄπειρος,

οὐχ

αὐτὰς

| κόσμοι

ἄπειρα

ἀπειρία πρὸς τὴν

διαφοραῖς

p. 9,5

vulgo

ἀπε[ι]ρχϑείη

Bonitz

ἄπειρον

47, p. 10,10 | τῷ ἀπείρῳ αὐτῶν (sc. simulacrorum) μηϑὲν ἀντικόπτειν ib. p. 10,17 || πολλαῖς δὲ mai ἀπείροις εὐθὺς ἀντικόπτειν τι ib. 47, p. 11,2 | ἐν τῷ ὡρισμένῳ σώματι ἀπείρους ὄγκους εἶναι negat ib. 56, p- 16,2 | τὴν εἰς ἄπειρον τομὴν ἐπὶ τοὔλαττον ἀναιρετέον ib. p. 16,3 |

τὴν

οὐδὲ εἷς ἂν ἀδικ«ί»ας

(cf.

(τὸ)

πλήϑει τὰ σώματα κατ᾽ ᾿Επίκουρόν ἐστι Plut. adv. Col. 13, p. 11144 (Ep. fr. 269, p. 192,18) | αἵ τε γὰρ ἄτομοι ἄπειροι οὖσαι Ep. ep. I 45,

ἀπεῖναι ΠῚ

δὲ

εἰς ἄπειρον

ἀπούσης (τῆς εὐδαιμονίας) δὲ πάντα πράττομεν εἰς τὸ ταύτην ἔχειν Ep. ep.

σημειῶται

ἄπ.

ἄπειρος,

quod si recte statuo, 7 alio loco, aut post ἄπειρον aut post ἀποδειχν. intercidit || τὸ πᾶν ἄπειρόν ἐστι I 41, p. 7,6 | τὸ πᾶν ἄπειρον εἶναι fr. 296, p. 211,19 ap. Plut. adv. Col. 13, p. 11142 | πέρας δὲ οὐκ ἔχον ἄπειρον ἂν εἴη ep. 141, p. 7,9 | καὶ τῷ πλήϑει τῶν σωμάτων ἄπειρόν ἐστι τὸ πᾶν καὶ τῷ μεγέϑει τοῦ κενοῦ ib. p. 7,10 | εἴτε γὰρ ἦν τὸ

ταῖς

ἀπαύστων

Epicureum

χενὸν ἄπειρον ... 10. 42, p. 7,11 | ἐφέρετο (sc. ἂν τὰ σώματα) κατὰ τὸ ἄπειρον χενὸν διεσπαρμένα ib. p. 7,13 | τὰ ἄπειρα σώματα ib. p. 7,15 | xa ἑχάστην δὲ σχημάτισιν ἁπλῶς ἄπειροί εἰσιν αἱ ὅμοιαι (sc. ἄτομοι),

dixit Ep. fr. 236, p. 175,19

ἄπαυστος χακῶν

Glossarium

ep.

I 60,

p.

18,5

| εἰς

ἄπειρον

ἅμα

ἄνω

τε εἶναι

καὶ

κάτω

πρὸς

τὸ αὐτό ib. p. 18,7 | μίαν λαβεῖν φορὰν τὴν ἄνω νοουμένην εἰς ἄπειρον ib. p. 18,9 | à γὰρ ὅλη φορὰ ... ἑκατέρα ἑκατέρᾳ ἀντικειμένη ἐπ᾽ ἄπειρον

νοεῖται ib. p. 18,14 || τοιοῦτοι κόσμοι εἰσὶν ἄπειροι τὸ πλῆϑος II 89, Ρ. 37,14 | εἰς ἄπει[ρον] ... τοῦτο πράττειν nat. Gomperz 90 || οὐκ ἄπει-

87

ἀπελπίζειν

Hermannus

pov προστιϑεῖσα 13 § 143

χρόνον

|| ὁ δὲ τῶν

15 § 144

ep. ΠῚ 124, p. 60,19

κενῶν

| ὁ ἄπειρος

χρόνος

δοξῶν

(πλοῦτος)

ἴσην

ἔχει

τὴν

Usener

| τῶν ἐν τῷ ἀπείρῳ sent. εἰς

ἄπειρον

ἡδονὴν

καὶ

ἐχπίπτει

sent.

ὁ πεπερασμένος

sent. 19 ὃ 145 || à μὲν σὰρξ ἀπέλαβε τὰ πέρατα τῆς ἡδονῆς ἄπειρα, καὶ ἄπειρος αὐτὴν χρόνος παρεσκεύασεν sent. 20 ὃ 145 || οὐϑὲν ἔτι τοῦ ἀπείρου

χρόνου

προσεδεήϑημεν

τινι ὑπάρχουσιν

ib. | ἐπειδὰν

ἅπαξ

τις εἴπῃ

ὅτι ἄπειροι

ὄγκοι

ἔν

ep. I 57, p. 16,8 || πηλίκοι γάρ τινες οἱ ἄπειροί εἰσιν ὄγκοι -

καὶ οὗτοι ὁπηλίκοι ἄν ποτε dow, ἄπειρον ἂν ἦν καὶ τὸ μέγεϑος

ib. p. 16,11

|| εἰς τὸ ἄπειρον ... ἀφικνεῖσϑαι τῇ ἐννοίᾳ ib. p. 16,16 || τῶν ἐν τ[οῖ]ς ἀπείροις χόσμο[ις] (sc. ἀρυιϑμῶν) Philod. sign. 15,33 || ἄτομα σώματα ἄπειρα τῷ πλήϑει Alex. Aphr. de mixt. f. 141%, cf. id. quaestt. 3,12, p. 198,6 sqq. τὰς δόξας τῶν ἀπείρους τὰς ἀρχὰς εἶναι τιϑεμένων || λέ-

γουσι μὲν γὰρ τοὺς κόσμους ἀπείρους quaestt. 3,12, p. 199,22 Sp. | τὸν ἤδη γεγενημένον χρόνον ἄπειρον Ep. fr. 266, p. 191,3 | Democritus Laertii IX 44 τὰς ἀτόμους ἀπείρους εἶναι κατὰ μέγεϑος wat πλῆϑος | Leucippus

ἄπειρα

καὶ

ἀεὶ κινούμενα

ὑπέϑετο

στοιχεῖα

τὰς

ἀτόμους,

καὶ

τῶν ἐν αὐταῖς σχημάτων ἄπειρον τὸ πλῆϑος Theophr. p. 483,16 Diels | ἀπείρους χόσμους ὑποτίϑεται ἐν ἀπείρῳ τῷ κενῷ Epic. Achillis isag. 8,

p. 1315 Pet., ἀνωτάτῳ χαὶ τοὺς χόσμους

νέναι

ἀπὸ

ἀποχριϑέντα

τοῦ

supra, p. 213,18 ad Ep. fr. 301 | τοῦ ἀπείρου ὡς μὲν χατωτάτῳ où Set κατηγορεῖν Ep. ep. I 60, p. 18,3 || δεῖ καὶ πᾶσαν σύγκρισιν πεπερασμένην ... νομίζειν γεγο-

ἀπὸ

ἀπείρου τοῦ

ib. 73, p. 25,14

ἀπείρου

fr. 82,

p.

| οὐδὲ ζῷα εἶναι (τοὺς κόσμους) 127,8

in schol.

Ep.

ep.

1 74,

p. 26,14 | ἀποτομὴν ἀπὸ τοῦ ἀπείρου gl. Ep. ep. I 75, p. 27,19 | κόσμος ἐστὶ περιοχή τις οὐρανοῦ... ἀποτομὴν ἔχουσα ἀπὸ τοῦ ἀπείρου ep. II 88, p. 37,9 τὸ καὶ x[atà τὸ ἄπειρον ἕκαστα τέ]μνειν nat. XIV col. 2 VH? VI 15

ἀπελπίζειν ἵνα pire

πίζωμεν

πάντως

ὡς πάντως

προσμένωμεν οὐκ ἐσόμενον

(sc. τὸ Ep.

μέλλον) ep.

III

ὡς ἐσόμενον 127,

p.

62,6

wate

ἀπελ-

88

>

2p.

Epicureum

ἀπέχειν

1

ἀπεργάζεσϑαι ἐπιτηδείων πόρων ... εἰς τὸ τοῦτο ἀπεργάσασϑαι

οὔτε ταραχὴν ἀπεργάζεται μεγάλην διὰ (1. κατὰ) ἢ σφύξεις ἢ μεταϑέσεις ἐξ ἕδρας ἀτόμων fr. 61

Ep. ep. II 111, p. 52,3 | τὸν ὄγχον οὔτ᾽ αὖ τινας (Plut.), p. 118,16

ἀπεργαστικός (ἐπιϑυμίαι) || τῶν

καὶ

ὅταν ... βλάβης

[α]ὐτῶν

τῶν[δε

ἀπεργαστικαὶ

ἀπεργαστικὰ

φ]ύσιν

ἔχοντα

ἀ[πε]ργαστικά ib. 39.40 VH? V, f. 162

εἶναι

nat.

δόξωσιν

εἶναι

Gomperz

ἀπεργαστικὰ

| τὰς τούτων

38

[γίνεσϑαι

Ep.

sent. 26 ὃ 148

|| πολλὰ

δὲ καὶ

δι᾽ ἑ[α]υτὰ

ἀϊπ]εργαστικὰς

οὐ

δυνάμεις

τῶνδε

γίνεται

Philod.

ἀπερίληπτος τὰ ἄτομα τῶν σωμάτων ... ἀπερίληπιά ἐστι ταῖς διαφοραῖς τῶν σχημάτων Ep. ep. I 42, p. 7,19 || καϑ᾽ ἑκάστην δὲ σχημάτισιν ἁπλῶς ἄπειροί εἰσιν αἱ ὅμοιαι, ταῖς δὲ διαφοραῖς οὐχ ἁπλῶς ἄπειροι ἀλλὰ μόνον ἀπερίληπτοι ib. p. 8,1 || εἶναι δὲ τὰ σχήματα τῶν ἀτόμων ἀπερίληπτα, οὐκ ἄπειρα fr. 270, p. 192,25 | 4 δ᾽ (ἄτομος) ... ἀπερίληπτος fr. 269, p. 192, 22

(Plut.

inridens)

| ἀπερίληπτα εἶναι τὰ σώματα

fr. 275, p. 195,29

ἀπερινόητος μῆχος

περιληπτὸν

ἐν ἀπερινοήτῳ

χρόνῳ

συντελεῖ Ep.

ep. I 46, p. 10,5

ἀπέρχεσϑαι πῶς οὐκ ἀπέρχεται Ex τοῦ ζῆν; Ep. ep. III 127, p. 62,1: ἐκ propter hiatum delendum est | fort. etiam Straboni XIV, p. 657 init. ἀπελϑόντος δ᾽ ἐκ τοῦ ζῆν καὶ τούτου : praepositio tollenda scribendumque δὲ τοῦ est | Luc. dial. mort. 6,1 et Icar. 58 ἀπελϑεῖν τοῦ βίου, Demon. 4 ἑκὼν ἀπῆλθε τοῦ βίου | contra somn. 12 ἣν αὐτὸς ἐκ τοῦ βίου ἀπέλθῃς et

Philopseud. (exempla

ἀπέραντος τὸ κατὰ τὸν ϑάνατον δεινὸν ὡς ἀπέραντον φοβεῖσϑαι p. 296,19, cf. testimonia fr. 471, p. 301,22.29

'

Glossarium

29

ἀπῆλθεν

thesauro

ἐκ

Stephani

τοῦ

βίου

sine

vestigio

variae

lectionis

debeo)

ἀπέχειν Ep.

fr. 458

(Porph.),

συμφέρει τῶνδέ τινων ἀπέχεσϑαι τῶν ἡδονῶν

Ep.

(1) fr. 442,

p. 289,11

||

τύποι ... λεπτότησιν ἀπέχοντες μακρὰν τῶν φαινομένων ep. I 46, p. 9,13 |

89

ἀπεχϑημοσύνη πε One y

Hermannus

Usener

À λεπτότης μαχρὰν τῆς ἀπὸ τῶν αἰσϑήσεων λεπτότητος ἀ[πέχου]σ α nat. II ΝῊ! II 1,8 | πανταχόϑεν γὰρ ἴσου [ἀἸπέχουσαν (terram) οὐθϑαμῆ[!} ῥέπε]ιν δυνήσεσϑαι ib. XI VA II 11,2 | ἴσον [ἀπ]έχειν ἀπὸ τ[οῦ οὐραν]οῦ πία]νταχ[ῆι ib. 11,9 | vid. μακράν

ἀπεχϑημοσύνη συγγνοίη τις [ἂν ἀἸπεχϑημο[σύνην] ... τοῖς κατηγοροῦσιν Philod. piet. 97,9 ἀπιϑάνως οὐκ ἀπιϑάνως p. 35,4 >

ἐπειρῶ

μνημονεύειν

τῶν ... διαλογισμῶν

Ep.

ep.

II

84,

"

απιστειν

> ’ i i ἀπιστούντ ων γὰρi εἶναι τὸ; τοιοῦτον (εἰς τὸ κοινὸν κατατίϑεσ ϑαι τὰς οὐσίας) * εἰ δ᾽ ἀπιστούντων, οὐδὲ φίλων Ep. fr. 543, p. 325,3 ?

>

:

ἄπιστος ἄπιστον δὲ καὶ ψευδῆ μηδεμίαν (ὑπάρχειν φαντασίαν) Ep.

fr. 252, p. 186,25

ϑεωρία

Ep.

ἀπλήρωτος ἀπλήρωτοι [γά]ρ εἰσι κατὰ τὸ γένος (sc. αἱ χεναὶ ἐπιϑυμίαι)

χαὶ où πολυτελέσι

χατηγόρημα fr. 18,

διαίταις

VH?

VII

167

§ 147 | = sine accuratiore definitione, sine cautione: τινὶ φευκτὸν εἶνα[!] πλοῦτον ἢ γάμον ἁπλῶς [ἢ] τοιοῦτον Philod. rh. VH1 V, 1 col. 17, hoc

est an ut cetera matrimonium omne an certum tantum vitandum sit | τὸ προσῆχον ἁπλῶς ἁπάσαις ταῖς ἀρεταῖς Philod. rh. IV col. 28,26 | πάνϑ᾽ ἁπλῶς τὰ κατὰ μέρος ... εἴδη piet. 111,19 | τῶν ἁπλῶς τὸ ϑε[ῖ]ον ἀϊν]αιρούντων ib, 86,11 | ἁπλῶς φησι πάντα ἀναιρεῖν τῷ ἕν ὃν ὑποτίϑεσϑαι

τὸν Παρμενίδην Colotes Plutarchi adv. Col. 13, p. 1114 | τυγχάνειν δ᾽ ἐν πᾶσιν

τοῖς

τοιούτοις

ὁτὲ

μὲν]

ἁπλῶς

καὶ φωνάς ΠῚ

131,

p. 97,20 ap.

Ep.

Plut.

ὁτέ

Ô[é-

VH?

VIII,

δὲ ἀπὸ τοῦ ἡλίου II 94, p. 41,9 opp. ἐξ ἑαυτῆς | πολλὰ δὲ (ἔχοντα τὸ φῶς) ἀφ᾽ ἑτέρων ib. 95, p. 41,11 opp. ἐξ ἑαυτῶν | σπερμάτων ῥυέντων ἀφ᾽ ἑνὸς

nat. Gomperz 50 ep.

p. 64,3

λεγόμενα

ἅπό

χόσμου ... ἢ καὶ ἀπὸ πλειόνων ib. 89, p.

1.36, p. 4,5

|| οὐκ

adv.

| ταῖς ἁπλαῖς

εὔοδον τὸ ἁπλοῦν

Col.

34,

ἐστι

p. 11274 | τὰ

εὐπόριστα, ἁπλῆν ἔχοντα φύσιν ὑγρῶν te χαὶ ξηρῶν fr. 466 (Porph.), Ρ. 299,30 | τὰ πρῶτα δὲ ἁπλᾷ (σώματα) fr. 275, p. 195,29 | καὶ ἁπλῶς τὰς παρούσος ἐπιβολάς ep. 1 38, Ρ. 5,7 || τὸ δὲ ἁπλῶς ἀποφαίνεσϑαι περὶ τούτων χαϑῆκόν ἐστι τοῖς τερατεύεσϑαί τι πρὸς τοὺς

90

ἀπό

γεγονέναι ἀπὸ τοῦ ἀπείρου Ep. ep. I 73, p. 25,13 ἀποχριϑέντα ἀπὸ τοῦ ἀπείρου fr. 82, p. 127,8 in schol. Ep. ep. I 74, p. 26,14 | ἀποτομὴν ἀπὸ τοῦ ἀπείρου gl. Ep. ep. I 75, p. 27,19, ep. II 88, p. 37,9 | (ὁ λόγος) καϑαρὰ ἀφ᾽ ἑαυτοῦ ποιήσει πολλά I 83, p. 31,16 | à δὲ ἀπὸ τύχης (γίγνεσϑαι) IIL 133, p. 65,8 | ἐνδέχεται (τὴν σελήνην ἔχειν τὸ φῶς)

ep. III 128, p. 62,12

ἁπλοῦς, ἁπλῶς πρὸς ἁπλᾶ στοιχειώματα

Epicureum

πολλοὺς βουλομένοις II 114, p. 53,20, h.6. simplici et generali explicatione | ὥστε παρ᾽ uä[c] rôfre] ἁπλῶς τὸ ἀπογεγεννημένον ἤδη γίγνεσϑαι nat. Gomperz 77 | ἁπλῶς ἄπειροί εἰσιν αἱ ὅμοιαι, ταῖς δὲ διαφοραῖς οὐχ ἁπλῶς ἄπειροι ἀλλὰ μόνον ἀπερίληπτοι ep. I 42, p. 7,22 | ἁπλῶς εἰς ἄπειρον αὐτὰς ἐκβάλλειν schol. ib. 43, p. 8,14 | ἁπλῶς μὴ εἶναι ἐν ἀφϑάρτῳ καὶ μακαρίᾳ φύσει τῶν διάκρισιν ὑποβαλλόντων À τάραyov μηϑέν ep. I 78, p. 29,3 | καὶ τοῦτο καταλαβεῖν τῇ διανοίᾳ ἔστιν ἁπλῶς εἶναι ib. p. 29,6 | τῶν ἄνωϑεν ... καὶ τῶν ὑπὸ γῆς καὶ ἁπλῶς τῶν ἐν τῷ ἀπείρῳ sent. 13 ὃ 143 | εἴ τιν᾽ ἐκβαλεῖς ἁπλῶς αἴσϑησιν sent. 24

f. 188

ἀπλανήῆς ἀπλανὴς

Glossarium

ἀπὸ

(τὸν

δόξης

σοφόν),

γίνεσϑαι

ἀλλ᾽ ἀπὸ

ἐκτι[ϑέν]αι

opp.

ἀφ᾽ ἑτέρου

xaxod

38,2

| ὡς ἀφ᾽ ἑτέρου διαστήματος

549,

p.

| κατ᾽ ἀϊνάγκην τοῦτο πράττειν ἀπὸ λόγων ἀεί ib. 91 | τινὰς

μόνης

ἧδονάς

πεπλασμένως

σοφίας

fr.

Philod.

fr.

567,

piet.

326,13

p. 330,16

108,10

| χρηματίσεσϑαι

| ἀπ]ὸ

| ἀπὸ

τύχης

ψυχῆς Ep.

nat. XI VHA II 12,17 = ΚΗ" VI f. 7, XIV corr. Gomp. “ ztschr. ” 1867, p. 209 | τὸ μὴ ϑαρροῦν ἀπὸ τῶν ἔξωϑεν sent. 39 ὃ 154 | τὴν ἀπὸ τοῦ στόματος καύχησιν τὴν σοφιστικήν fr. 93, p. 130,3 | τὴν ... ἀλυπίαν μείζονος

ὑπάρχειν

fr. 120, p. 138,18

| ἀπὸ ταύτης τῆς

91

ἀποβαίνειν

Hermannus

Usener

Glossarium

ἀρχῆς ἀναληφϑῆναι ὑπ᾽ αὐτοῦ (a Democrito Protagoram) fr. 172, p. 153,5 | ἀφ᾽ ὧν ἐπὶ τὸ σοφιστεύειν ὁρμῆσαι fr. 172, p. 153,6 | ol ἀπὸ ἡμῶν (meo ductu) φιλοσοφοῦντες fr. 217, p. 165,14 | τοῖς φιλοσοpobaiv ἀπὸ ἡμῶν ib. 165,9 | pro ὑπό: τῶν δεδομένων ἀφ᾽ ἡμῶν ᾿Αμυνομάχῳ fr. 217, p. 166,3 | ἀπὸ τῶν ὑπαρχόντων ἀφαιροῦντες fr. 217, p. 167,16 | δοῦναι ... ἀπὸ τῶν ... προσόδων fr. 217, p. 168,7 | κατὰ ῥευμάτων συλλογὴν ἀπό τε γῆς καὶ ὑδάτων ep. II 99, p. 44,6 | ἀπ᾽ αὐτῶν (sc. νεφῶν) ... ὕδατα δύναται συντελεῖσϑαι ib. p. 44,8 | βιαιοτέρας ἐπαρδεύσεως γινομένης ἀπό τινων ἀϑροισμάτων ib. 100, p. 44,11 | πνευμάτων χαταφορᾷ

ἀπὸ

τοῦ ἀπὸ τῶν ἀπὸ

νοτερῶν

ἐπιτηδείων

ἄστρων

τόπων

τόπων

δι᾽ ἀέρος

κατεσπειραμένου

ib,

108,

p.

50,6

χρῶσιν ... λήψεται ib. 109, p. 51,4 νων ib, 110, p. 51,10

φωτός

κινουμένων

|| ἀφ᾽ οὗ ... τὰ

| (ἀτόμων)

ib.

p.

ib. 101, p. 45,11 ὁμοροῦντα

44,10 τοῦ

ἀέρος

ἀπὸ τοῦ ἡλίου ἀποφερομέ-

|| τὰ ἀπ᾽ αὐτῆς ῥεύματα ἀποφερόμενα

ib. p. 51,13

τό te σπέρμα ἀφ᾽ ὅλων τῶν σωμάτων φέρεσθαι schol. Ep. ep. 1 66, p. 22,19 = Ep. fr. 311, p. 217,7 | «τὰ» κατὰ μέρος ἀπὸ τούτων (sc. τῶν τόπων) ἐξακριβοῦσϑαι βεβαίως ep. I 68, p. 22,12 | τὸ ἀπὸ τύχης τ[ἧς] φύσ[ε]ως αὐτῶν

ὀρϑὸν

ἐ[πι]φορᾶς

εἶδος

nat.

(simulacrorum) μαχρὰν τῆς ἀπὸ τῶν ib. EE PAIE 1,7

XIV 10,4

||

| φορὰν

VH?

VI23

αἰσϑήσεων λεπτότητος

||

|| 4 λεπτότης

ἀ[πέχου]σα

ἐὰν δὲ νόμον ϑῆταί τις, μὴ ἀποβαίνῃ δὲ κατὰ τὸ συμφέρον τῆς πρὸς ἀλλήχοινωνίας

Ep.

sent.

37 ὃ 152

|| ἔνιοι

κα[ὶ]

χείρους

ἀπο[β]αίνου[σιν

Philod. rh. VH? IV 63 = Ox. II 71 | [τῶν ἀἸποβαινόντων κατὰ [τὰϊἸς συνωσϑείσας (sc. ἀτόμους) Ep. nat. VH? VI 62 col. 1 | τὸ ἀποβαῖνον: λέγω τὰς αἰτίας καὶ τἀποβαῖνον cocus Epicureus Damoxeni v. 48 (Mein. Com.

IV,

p.

531)

ἀποβολή χαὶ τῶν πάντων ἀποβο[λ]ήν Philod. Philod. divit. VH* III, f. 79, fr. X

VH®

I, f. 124 | περὶ τῆς ἀποβολῆς

ἀπογεννᾶν τῆς δὲ διανοίας τὸ πέρας τὸ κατὰ τὴν ἡδονὴν ἀπεγέννησεν ἥ τε τούτων αὐτῶν

ἐκλόγισις Ep. sent. 18 ὃ 144 | κατ᾽ ἐπείσοδόν τινὰ «τρῶν ἀπογεννωμένων (ἀπογεγενν - charta) nat. Gomperz 22 | τ]ῶν τε ἀτόμων ἅμα χαὶ τοῦ [ἀπ]ογεννηθϑέντίος ib. 36 || τῶ]ν [τ᾿ ἀτ]όμ[ων ἅμ]α καὶ αὐ[τοῦ τοῦ ἀπ]ογε[γεν]νημένου ib, 37 | αὐτὰ τὰ ἀπογεγεννημένα τὴν πᾶσαν ... κέ[κτ]ητίαι] αἰτί[αἹν τῶ[ν δρωμένων ib. 44 | ἐπειδὰν ἀπο[γ]εννηϑῆ τι ib. 49 | à πρώτη σύστ[ασ]ις τοῦ ἀπο «γε»γεννημένου ib. 57 | μὴ ἐξ ἀνάγκης μέχρι τωνδί τινων ... ἀπογεννωμέζνου ἀλ]λὰ μέχρι μὲν τοῦ ψυχὴν γενέσϑαι ... [το]ιοῦδε

ἀπογεννωμένου

ib.

48,60,

item

61,62

|| τὸ ἀ[πογ]εγεννημένον

ib. 65 || τὴν ἐξ ἀρχῆς ἐν τῇ γενέσει τοῦ κόσμου ἀνάγκην ἀπογεννηϑεῖσαν

ἐπ᾽ ἀνατολῇ ep. II 92, p. 40,6 || τὸ δὲ τῆς ... κεινήσεως αἴτιον ἀπογεννᾶ[ι] μὲν καὶ τάς * nat. inc. VH® VI 87 col. 9,6 || αἸό[τ]ὰ τὰ ἀπογε-

nat.

yelwnlué[a

Gomperz

ib. 77

73 | τὸ ἀπογεγεννημένον

ἂν δὲ μή τις τοῦτο ἀποδείξει (sic) Ep. nat.

sign.

|| ἀ[ποδέ]δεικταίι

31,6

|| μὴ ἄκριτα πάντα ἡμῖν

1

ἀποφέρειν ὄγχοι Y

τινὲς > ... ἀπὸ

x

ἐν τῷ

τῶν

τοῦ

πράγματος τ

ἀποφερόμενοι φέροι

Ep.

ep.

ἀποφϑεγματικούς

Ep.

nat.

I 53,

p. 14,11 ’

ϑορύβους

VI 22

ἐνθυμηματικοὺς

καὶ

XIV

9,2

VH?

ἀποφορᾶς Ep. fr. 151, p. dicit | ἀποφορά (symbolae

148,9: conlationem tributi animae) ep. fr. VH* I, £.

p. 148,9

(συντάξεως ib.) 127 = fr. 151,

ἀποφυγή

ἀποφαίνειν

ἀπόφασις

ἀποχρώντως

ἀποφορά

ἀποτυγχάνειν

τὸ οἱ

Epicureum

ἀποφϑεγματικός

ὅρμημα ἀπο[τ]ρέπειν Ep. nat. Gomperz 98 | ὁ συνορῶν ... ἀ[π]οτρέπειν εἴωϑε τοὺς προ[ϑ]υμουμένους παρ[ὰ] βίαν τι π[ρ]ά[τ]τειν ib. 103 >

Glossarium

an ἀπόφανσις ?

αἱ τῶν πολλῶν

>

ὑπὲρ

(emp.) adv. math.

ϑεῶν

ἀποφάσεις

Ep.

ep.

ΠῚ

124, p. 60,10

1 284 ὁ μὲν ποιητὴς ἐπὶ προσφερομένων

|| Sextus

μόνων ἐποι-

σατο τὴν ἀπόφασιν (versum dicit αὐτὰρ ἐπεὶ πόσιος καὶ ἐδητύος ἕντο), ᾿Επίκουρος δὲ (Κ. Δ. 2) ἐπὶ πάντων τῶν ἀπολαυστῶν

ἐξ ἔρον

κακῶν ἀποφυγὴ τὸ χαρτόν ἐστι καὶ τἀγαϑόν Ep.

fr. 423

(Plut.), p. 283,16

ἀποφυλαχκῆ πρὸς

τὴν ταύτης

ἀποφυλακήν

VH?

IX 198

ἀπόφυσις apex atomi: extremitates hamatae atomorum ἀποφύσεις dicuntur ap. Galenum t. II, p. 50 K. ὅπως ὄντα σμικρὰ τὰς τοσαύτας te καὶ τοιαύτας ἀποφύσεις ἔχει (Ep. fr. 293, p. 210,19)

ἀποχῆ τὴϊν

ἀϊποχὴν

ἀναιρ[οῦν]τες

Philod. piet. 8,4

ἀπόφασις ὑπὸ τῶν

106

[τ]ῶν κατὰ τὰς λέξεις συ[νη 7ϑε[υ]ῶν [ἑ]λκυσϑῆναι πρὸς πραγμάτων ἀποφάσεις Philod. vit. 21, p. 58,8 Géttl.

[τὰς]

περὶ

ἀποχρώντως τοῦ μέρ[ο]υς τούτου ... ἀϊπ]οχρώντω[ς] ἐξειργα[σ]μένου Philod. piet. 89,17

107

||

ἀποχωρεῖν

Hermannus

Usener

ἀποχωρεῖν syn. ἀπαλλάττειν ubi vid.: μὴ κατὰ [τ]ρόπον δὲ ἀποχωροῦντας διὰ κενῆς ἀργύριον ὑπολαμβάνεσϑαι σοφιστῇ ἀνηλωκέναι Ep. fr. 53 (Philod.), P. 113,24 | οὐχ[ὶ dro}xey[don][ehy ... [κ]ατ[ὰ thy] οὔρησιν [é]uol οὐϑέν fr. 177, p. 154,23

sc. Epicurum

Epicureum

ἀπρονοήτους ἡμᾶς (τοὺς ϑεοὺς) τῶν ἐπὶ γῆς πραγμάτων Ep. fr. 368 (Luc.),

Ρ. 246,20 || Tatianus ad Graec. 11, p. 3,6 Schw. (Aristotelici) οἱ τὰ μετὰ σελήνην ἀπρονόητα λέγοντες εἶναι ... προνοοῦσι τῶν ἀπρονοήτων || ἀπρονόητον καὶ τυχαίαν ... τὴν κίνησιν (atomorum) Ps. - Plut. in Ep. fr.

p. 215,17

ἄπταιστος

Philod. piet. 96,11

λεῖον

δρόμον

p. 223,9

ἀπραγμοσύνη τὴν ᾿Επικούρειον ϑαυμάζειν ἀπραγμοσύνην Iulianus ad Ep: fr. 551, p. 327,6 || ὡς μᾶλλον ὑπ᾽ ἀπραγμοσύνης ταράττεσθαι... πεφυκότας, ἂν ὧν ὀρέγονται μὴ τυγχάνωσιν fr. 555, p. 328,21

ἀπράγμων ἀπράγμονα βίον καὶ μεστὸν εὐπχϑειῶν Plut. in Ep. fr. 363, p. 242,6 | σχολὴν ἐπαινεῖν ἀπράγμονα Tulianus ad Ep. fr. 551, :p. 327.2 |l cf, I. Bernays de Phocione, p. 110

ἀπρόβατος

καὶ

μερῶν ἁπτόμενα

οἷς

ἀπροβ[ο]ύλευτα

πέ[φ]υκεν

ἐπιφέρειν

(vocis)

Ep.

fr.

323

(Plut.),

Ep.

ep.

I 58, p.

17,9

| οὐ δέον [ἦφϑαι] τοῦ

VH* VI 51,1 ex Gomperzii restitutio-

p. 1108 | δεῖν δ᾽ αἰσϑήσει μὲν μηδεμιᾷ μάχεσϑαι" πᾶσαι γὰρ ἅπτονταί τινος ... ὅλου δὲ μὴ κατηγορεῖν ἁπτομένους μερῶν Ep. fr. 250, p. 184,27.29

ap.

Plut. adv. Col. 5, p.

1109

|| τινὸς ἅπτεσϑαι

εἶναι) Themistius in Ep. fr. 298, p. 212,20 Ep. fr. 323 (Plut.), p. 223,22

ἄρα

περιπίπτ[ο]υσιν

ἄπταιστον

ne || ἄν γε μὴ μεϑύων τις ... ἅπτηται (sc. τῆς συνουσίας) fr. 61, p. 118,13 || ἅψασϑαι τῆς ὀρθῆς γνώσεως Leonteus Lamps. Plutarchi adv. Col. 3,

ἀπροβούλευτος πάντως

xal

το[ιού]του τρόπου nat. XXVIII

πὰ γὰρ ἁπτὰ ad 18,5,:ο.7

VH? XI, f. 26

συνεχῆ

ἄπτεσϑαι οὐδὲ μέρεσι

ἀπρόβατος ὁ λόγος Philod. sign, 6,33 | τὸν λόγον ἀπρόβατον ὑπάρξειν 1b. 35,2 | ἀπροβάτους δ᾽ αὐτοὺς ἀνάγκη γίνεσϑαι καὶ τῷ μήτε καϑηγητὰς ἀνέχεσϑαι μήτε συσχολάζοντας ir. p. 71,12

εἶτα

ἄρα

ἀπρονόητος

308,

ἀπραγμάτευτος χἀ[πραγ]μάτευτον

Glossarium

(οὐκέτι ἐπὶ τῶν

ἀτόμων

| ἁψάμενός τις (τοῦ χαλκοῦ)

ἁπτός

εἰ ἄρα

- si exempli

μὲν ἀντιτυπεῖ

caussa:

[τ]ωην ἁφήν,

ἀλλ᾽ οὐχί]

σώματ᾽ ἐστίν

μόνον,

εἰ

ἄρα ἐπὶ τοῦ πυρὸς

τοιαύτη τις φαντασία ... δόξαι γίνεσϑαι Ep. nat. XIV vocabulo

in medio

enuntiato

col.

|| ἢ μηδὲν

εἶναι τὸ καλὸν ἢ

3,4

ἂν

TH? VI 16 |

post-ponitur : εἰ μὴ διανοητὸν ἄρα τὸν μα-

ἀπρονοησία

ϑόντα

τίς οὐκ ἂν εὐσεβεστέραν εἴποι τὴν λεγομένην ὑπὸ τῶν περὶ ᾿Επίκουρ ον ἀπρονοησίαν τῆς τοιαύτης προνοίας ; Alex, Aphr. de fato 31, p. 100 Or. ἢ Ep. testatur Alex. Aphr. in Ep. fr. 368, p. 246,27

p. 316,2 || τὸ γὰρ προσδοξαζόμενον περὶ τοῦ ἀοράτου, ὡς ἄρα καὶ οἱ διὰ λόγου ϑεωρητικοὶ χρόνοι κτλ. ep. I 62, p. 19,11 | τὸ καϑολικόν, ὡς ἄρα(Philod.) rh. VH* III 196

108

μουσικὸν τὰ ῥητορικὰ

Philod. sign.

44,9

μουσυκώτερον

«εἰ»

dmoteActoat

Philod.

ἄρα, τὸ ἔνδοξον

Ep.

rh. IV

fr. 513,

109

φΦ.“

ἀραιός

Hermannus

Usener

ἀραιός (κόσμος ἐστὶ περιοχή τις οὐρανοῦ) καταλήγουσα ἐν πέρατι À ἀραιῷ À πυχνῷ

schol.

Ep.

ep.

IL

ἐνίων δὲ πυκνόν Ep.

88,

p.

37,18

|| ἐνίων

μὲν

fr. 303 (Aet.), p. 214,11

κόσμων

ἀραιὸν

τὸ

πέρας,

Epicureum

ἀρέσχευμα Ep.

fr.

177,

p.

διὰ τὴν [τ]οῦ περιζέ]χίοῖντος πυζκ]νότητα ἢ ἀραιότη[τ] . Ep. nat. XI VH II fr. I | νέφεσιν ὁμαλῆ ἀραιότητα ἔχουσιν ep. II 107, p. 49,14

ἀραίωσις [οὐ παρὰ π]ύχνωσιν ἢ ἀρ[αίω]σ[ιῆν τὰ πράγματα γεν[ν]ᾶται ἀλλὰ παζρὰ σ]χημάτ[ων] διαφοράς Ep. nat. XIV ΨΗΣΨΙ 13 fr. XI (rest. Gomp. “ ztschr. ” 1867, p. 210)

ἀράχνιον araneae telum: τῶν [ἀ]ραχνίω[ν] ἀκριβέστερον ὑφασμένων ἤ περ τῶν ἱματίων οὐκ ἐκεῖνα κρείττω, χρώμεϑα γὰρ τούτοις Philod. rh. ΚΗ! Ν 1 col. 14 | τὰ περὶ τῶν ἀραχνίων ib. col. 17

ἀργεῖν τὴν ἰσχνότητα Ep. fr. 373 & ἀργούντων ἀτροφούντων τε

τίς λοιπὸν χρεία πλούτου

ἀργοῦ;

Ep.

fr. 458

(Porph.),

p. 296,23

>

ἀργύριον )

τὸ

[ἀ]ργύριον

ἀργύριον ... σοφιστῇ

Ep.

ἀνηλωκέναι

fr. 53

(Philod.),

ib, 113,25

p.

113,20

|| διὰ κενῆς

ἀρέσχειν οὐδέποτε ὠρέχϑην τοῖς πολλοῖς ἀρέσχειν © ἃ μὲν γὰρ ἐκείνοις ἤρεσκεν, οὐκ ἔμαϑον Ep. fr. 187, p. 157,20.21 | ἀρέσαντες ἀνϑρώπίοις] μεγαλοπλούτοις καὶ δυν[α]στευτικοῖς

καὶ δήμοις

110

Philod.

VH®

I, f. 78 col. V

nomen

in

his: ταῖς γὰρ ἰδίαις οἰκειούμενοι ... ἀρεταῖς

ποὺς ὁμοίους ἀποδέχονται Ep. ep. III 124, p. 60,12, fort. ὁρμαῖς | φρόνησις, ἐξ ἧς αἱ λοιπαὶ πᾶσαι πεφύκασιν ἀρεταί ib. 132, p. 64,20 | συμπε-

φύχασι γὰρ αἱ ἀρεταὶ τῷ ζῆν ἡδέως ib. p. 64,23 | τὸ προσῆκον ἁπλῶς ἁπάσαις ταῖς ἀρεταῖς Philod. rh. IV col. 28,27 | τῶν φύσει καὶ κατ᾽ ἀλη-

ϑειαν ἀρετῶν ἐπησϑημένους ib. col. 29,3 | τῶν τὰς δημώδεις ἀρετὰς καὶ κακίας ἐχόντων ib, 37,23 || τὰς κατὰ φύσιν ἀρετὰς καὶ κακίας ib. 37,26 ||

ἕνεκα γὰρ ἡδονῆς 509,

p. 314,15

παρελϑοῦσα,

|| τιμητέον

φασίν, ἡ ἀρετὴ

τὸ καλὸν

ἡδονὴν ἐνεποίησε

καὶ τὰς ἀρετὰς

Ep.

fr:

καὶ τὰ τοιουτότροπα,

ἐὰν ἡδονὴν παρασκευάζῃ fr. 70, p. 123,9 | περὶ δικαιοσύνης καὶ τῶν ἄλλων ἀρετῶν liber Epicuri, p. 99 XIV, etiam περὶ ἀρετῶν ? p. 92,23 |

ἐγὼ καὶ ap. τὴν 12, Ep. σει

δ᾽ ἐφ᾽ ἡδονὰς συνεχεῖς παρακαλῶ καὶ οὐκ én’ ἀρετὰς κενὰς καὶ ματαίας ταραχώδεις ἐχούσας τῶν καρπῶν τὰς ἐλπίδας Ep: 1:.116..}»-.137}15 Plut. adv. Col. 17, p. 11174 | ἀτερπῇ καὶ ξηρὰν dicunt Epicurei ἀρετήν ad Ep. fr. 505, add. p. 358,2 (Plut. contra Ep. beatit. p. 10954) | διὰ δὲ τὴν ἡδονὴν καὶ τὰς ἀρετὰς αἱρεῖσϑαι, οὐ δι᾽ αὑτάς fr. 504, p. 312,26, cf. 313,5 et fr. 505 || εἰ τῆς ἀρετῆς ἀφαιρήτις τὸ ἡδύ, καὶ τὸ δυνατὸν αὐτῆς προσαφήρηκεν fr. 505 (Max. Tyr.),

Ρ. 313,9 | ἀχώριστόν φησι τῆς ἡδονῆς τὴν ἀρετὴν μόνην fr. 506, p. 313,23.

quare sublatam περὶ τὴν ἐκλογήν

ἀργός

ἀπολωλέχασι

154,29

valde suspectum

ἐξ ἀνάγκης ἀκολουϑῆσαι ... τοῖς δ᾽ ἀργοῦσι (Galen.), p. 252,29 | ib. p. 252,22 τῶν xal χκατισχνουμένων

ἀριϑμός

ἀρετή

ἀραιότης

3

Glossarium

ab Ep. virtutem queruntur p. 315,11 sqq. || ἡ ἀρ. ἐστι τῶν ἡδέων fr. 515, p. 317,1 (Alex. Aphr.)

ἀρετηφόρος

τῶν ἀρετηφόρων [pepov Ox.] ἀνδρῶν opp. τῶν πονηρῶν Philod. rh. IV col. 37,8 | ἀρετηφόρος ἀνὴρ καὶ [πε]ΐϑειν ἀδυζν]ατῶν rh. VH1 V, 1 col. 28,3, cf. L. Spengel ‘ Münchn. gel. anz. ” 1841 t. XIII, p. 417

ἀριϑμός μόνο[ν] γὰρ ἀριϑμῷ διαλζλ]άξει Philod. sign. 19,32 | χαϑάπερ ἀριϑμὸς σὺν τῷ ἐκ μονάδων συνεστηκέναι ib. 25,1, cf. 26,32 | [τε]τράγωνος ἀριϑμός ib. 1,30, cf. 15,30 || καὶ ποιότησι καὶ συμπτώμασι κ]αὶ διαϑ[έσ]εσι [κ]αὶ

111

ἝΞ

el!

SS

ἀριϑμός

Hermannus

TAH ect] (an-et ?) καὶ ἀριϑμοῖς ib. 24,17 | = ὅτι où μόνον συνεχῶς ϑυμοῦνταί τινες ἀλλ᾽ ἐνιότε

Usener

Philod. ἐγ. col. 30,15 καὶ ταῖς κατ᾽ ἀριϑμὸν

ὀργαῖς πολυχρονίοις ἐνέχονται καὶ δυσαποχαταστάτοις κτλ. | κατ᾽ ἀριϑμόν Aristoteles dicit quod singillatim existit ut cum aliis sui generis numerari possit, opponitque τὸ κατ᾽ εἶδος quod nisi in genere suo non existit, ut gutta in aqua, cf. Hirzel, unterss. zx. Ciceros philos. schriften I, p. 54 sq. κατ᾽ ἀριϑμὸν ὑφεστῶτας igitur dicit, quos po-

terat στερεμνίους

πεφυκότας:

alterum

genus

est

eorum

qui

propter

similitudinem nobis dum identidem similia spectra adfluunt tamquam di videntur apparere. nam εἴδωλα non tantum ex rerum solidarum superficie afluere sed etiam sponte conflari in infinito Epicurus docebat, cf. ep. I 48, p. 11,7 sq. | cf. Didymus Arius Stobaei ecl. mor. 6,3, p. 70 H. 22,14 M. τελεία δὲ (À ἀρετὴ) τριχῶς " καὶ γὰρ ἢ σύνϑετος ἐκ τῶν ϑεωρητικῶν καὶ πραχτικῶν καὶ ἠϑικῶν (τρία γὰρ ὑποτίϑεται γένη) ἃ ἂν (1. Hy) εἴποις ἀρετὴν κατὰ σύνϑεσιν, χαὶ 7 ἐκ τῶν οἰκείων δυνάμεων συμπεπληρωμένη, φύσεως λόγου ἔϑους (ταύτην ra ἀριϑμὸν ἐρεῖ τις) | Laert. VII 100 χαλὸν δὲ λέγουσι τὸ τέλειον ἀγαϑὸν

παρὰ τὸ πάντας ἀπέχειν (1. ἔχειν an ἐπέχειν) τοὺς ἐπιζητουμένους ἀριϑμοὺς ὑπὸ τῆς φύσεως À τὸ τελείως σύμμετρον | Metrodorus docet : [σύν]κρισιν

τῶν

[κατ᾽ ἀ]ριϑμὸν

où

μόνοίν

ἄφ]ϑαρτον

ἀλλά

**

Philod.

Diet. 138,14 | τ]ὴ[ν] κατ᾽ ἀριϑμὸν [σύνκ]ρισιν ὁτὲ μὲν [τὴν ἐκ τῶν] αὐτῶν καλεῖν, [ὁτὲ δ]ὲ τὴν ἐκ τῶν [ὁμοίων] καὶ τήϊν - ib. VH? II, f. 118, p.

134

Gomperz

| Ep.

fr.

355,

Ρ.

239,8

ρητοὺς οὺς μὲν κατ᾽ ἀριϑμὸν ὑφεστῶτας οὖς

φησὶ

τοὺς

ϑεοὺς

λόγῳ

ϑεω-

δὲ κατὰ ὁμοείδειαν schol. Ep,

sent. I, p. 71,9. Cicero vertit de nat. deor. I 19,49 ‘eam esse vim et naturam deorum, ut primum non sensu sed mente cernantu r, nec soliditate quadam nec ad numerum, ut ea quae ille propter firmitatem στερέμνια appellat, sed imaginibus similitudine et transitio ne perceptis ’

et q.s. ib. 37,105

“ speciem dei

esse in ea ullam soliditatem, p. 24) ad numerum permanere

percipi

cogitatione,

nec eandem eamque esse

non

sensu,

(eam Lachm. eius visionem

nec

Lucr. ut si-

militudine et transitione cernatur ? | Adamantius de ventis in V. Rosei Anecdotis f. I, p. 35,26 Σωχράτης καὶ ᾿Αλκιβιάδης τῷ μὲν elder οἱ

αὐτοί

(ἄνϑρωποι

γάρ), τῷ δὲ καϑ᾽ ἕκαστον

ἀριϑμῷ οὐχ οἱ αὐτοί"

ὁ μὲν γὰρ

σιμὸς ὁ δὲ γρυπὸς καὶ ὁ μὲν προγάστωρ ὁ δὲ οὔ | Iustinus martyr. dial.

cum Tryph. 129, p. 375,13 ed. Jebb. τὸ γεννώμενον ἀριϑμῷ ἕτερόν ἐστι || ib, 128, p. 373,5 vis illa divina,

112

τοῦ γεννῶντος quae e patre

Glossarium Epicureum

ἀρκεῖν

emanat, καὶ ἀριϑμῷ ἕτερόν τί ἐστι, cf. Hellwag in Baurii et Zelleri ann. theol. 7, 259 | id. ib. 56, p. 164,17 ἕτερος... ἀριϑμῷ λέγω, ἀλλ᾽ od

γνώμῃ | longe aliter Posidonius formula κατ᾽ ἀριϑμόν utitur, qui auctore Plutarcho de anim. procreat. 22, p. 1023}, animam Timaei

Platonici

sic

definivit

ἰδέαν

εἶναι

τοῦ

πάντῃ διαστατοῦ,

κατ᾽ ἀριϑμὸν

συνεστῶσαν ἁρμονίαν περιέχοντα (cf. p. 1030 extr.) || cf. Arist. de caelo Τ' 4, p. 303%8 τρόπον γάρ τινα καὶ οὗτοι πάντα τὰ ὄντα ποιοῦσιν ἀριϑμοὺς ἐξ ἀριϑμῶν, quae explicat Simplicius, p. 271015 “τρόπον δέ τινα ἀριϑμούς᾽ εἶπε τὰς ἀτόμους, διότι ταῖς μονάσιν ἐοίκασιν αἱ ἄτομοι

καὶ ὅτι μὴ διαιροῦνται ὥσπερ οὐδὲ αἱ μονάδες καὶ ὅτι οὐδὲ ἐκ τῶν ἀτόpov τῷ χενῷ διειλημμένων γίνεταί τι συνεχὲς ὥσπερ οὐδὲ ἐκ τῶν μονά-

dev | cf. Plato Tim., p. 384 χρόνου ταῦτα αἰῶνα μιμουμένου χαὶ κατ᾽ ἀριϑμὸν χυχλουμένου γέγονεν εἴδη || cf. Οἷς. Tusc. disp. V 8,22 ‘ex maiore parte plerasque res nominari, etiam si quae pars abesset, ut vires, ut valetudinem, ut divitias, ut honorem, ut gloriam, quae ge-

mere,

non

(Stoici)

τοὺς

τὸ

numero

τέλειον

cernerentur’

ἐπιζητουμένους

ἀγαθὸν

ἀριϑμοὺς

παρὰ

| cf. Laert. τὸ

VII

πάντας

100 καλὸν δὲ λέγουσι

ἀπέχειν

(fort.

κατέχειν 3)

ὑπὸ τῆς φύσεως, À τὸ τελείως σύμμετρον!

Lucan. II 111 ‘in numerum pars magna perit’ h.e. caussa trucidantur nisi ut numerum caesorum impleant

multi

nulla

ἄριστος τοῦ ἀρίστου βίου Ep. sent. 20 8 145 | ὁ τὸ μὴ ϑαρροῦν ἀπὸ τῶν ἔξωϑεν * ἄριστα συστησάμενος sent. 39 $154 | τῶν ἀρίστων κ[αὶ] σεμνοτάτων fr. 387,

p.

258,21

fr. 554, p. 328,13 νΙ 32 ἘΠῚ 23

|

πῶς

| τῆς

ἄριστα

δόξης

τὴν]

τὸ

τῆς

ἀρίστην

φύσεως

ἔκϑεσιν

τέλος

nat.

συντηρήσει

XV

VH?

ἀρκεῖν μάζῃ καὶ τοῖς ἀκροδρύοις ἀρχεῖσϑαι Ep, fr. 466 (Porph.), p. 299,26 || ἀρκεῖσϑαι δὲ τοῖς εὐπορίστοις καὶ λιτοτάτοις fr. 470 (Porph.) p. 301,5 || ἀρχεῖν γὰρ τοὺς φυσικοὺς χωρεῖν κατὰ τὰς τῶν πραγμάτων φϑόγγους ἔτ. 36,

p. 105,11 (Laert.) | πρὸς γὰρ τὸ τῇ φύσει ἀρκοῦν πᾶσα χτῆσίς ἐστι πλοῦτος fr. 202, p. 161,25 | pass. οὐδεὶς τῶν ἀφρόνων οἷς ἔχει ἀρκεῖται fr. 471, p. 301,13 | ὅπως ἐὰν μὴ ἔχωμεν τὰ πολλά, τοῖς ὀλίγοις doxdveda

(χρώμεϑα

libri:

corr.

Cob.)

ep.

III

130,

p.

63,19

113

ἁρμόζειν £

Hermannus

Usener

1”

ἀρμόζειν πρὸς τίνας οὖν ἀνθρ[ὠ]ποὺς ἁρμοσώμεϑα; e

Philod. rh. IV 1 col.

8

ΚῊ! XI

!

£ ἁρμόττειν

ὡς

ἄρτι

ἀπεδείχϑη

Ep.

ep.

I 45,

ὁμ[ολο]γήσαντος à ἀ[ρν]ηϑέντος Ep. nat. XXVIII VH? VI 51 extr. | * μυριάκις μὴ παρ᾽ ἕκαστ[ον] ἐπιβλητικῶ[ς] ἀρνηϑείη ἐπινεῦσ[αι] ib. 52,7 |

ἀρτίως ὑ[πὲρ] κεφαλῆς ἀρτίως εἶχε Ep. nat. κόπ]τοντα ib. inc. VH? X 104

XI

VH

II fr. 6 | * ἀριίως ἀν[τι-

βρυάζω ... ὕδατι καὶ ἄρτῳ χρώμενος Ep. fr. 181, p. 156,4 πλοῦτος ἄρτῳ καὶ ὕδατι καὶ τῇ τυχούσῃ τοῦ σώματος σχέπῃ gnomol. ad fr. 471, p. 301,27

τοιόνδε

1[1]

εἶναι

[ἢ]

ἤρνητο

ib.

52,13

οἱ τὴν ““ φαεσπαλίαν

| ὁ κατὰ φύσιν συμπεπλήρωται

inc.

VH*

VI

>

” ὀνομάζον[τε]ς τῶν ἀρχαίων [φυσ]!«ο »λόγων Ep. nat.

89 col. 13,6

ἀρχέγονος h φύσις πάσης τέχνης ἀρχέγονόν 8 (Mein. Com. IV, p. 530)

ἄρρην ἄρρην τις δύναται Ep. nat. (?) VH?

πολλὴν ὕλην ἔχειν ἐν ἑαυτῶι σπ[έρμ]ατος γεννητι[κ]οῦ X 95 | κατὰ τὸ [ἀ]νά[λ]ογον τ[ῶι ἄρρενι ib. 98

ἀρρωστία αἱ πολυχρόνιοι

τῶν

ἢ περ τὸ ἀλγοῦν

ἀρρωστιῶν

πλεονάζον

Ep. sent. 4 ὃ 140

ἔχουσι

τὸ ἡδόμενον

ἐν τῇ

σαρκὶ

ἄρσις A

τἀ[φ]ανοῦς

ἄρσιν

Philod.

sign.

14,12 -- ἀναίρεσιν

γος GRETA πᾶς λόγος ἀπὸ τῶν αἰσϑήσεων ἤρτηται Ep. fr. 36 (Laert.), p. 105,19 || Alehñodar τὸν κατ᾽ ἀνασχευὴν [τ]ρόπον τῆς σημειώσεω[ς] tx το[ῦ] xao° ὁμοιότητα Philod. sign. 31,9

ἐστι

cocus

Epicureus

Damoxeni

v.

ἄρχειν ὁ ἐπιβαλόμενος

+

παρ᾽ αὐτὴν

p. 96

ἀρχαῖος

ἀρνεῖσϑαι

114

ἀρχή

ἄρτος

χορηγίας ... [elle τὸ [φιλοσοφεῖν] ἁρμοττούσης Ep. fr. 197, p. 160,13 | ἔνϑα ... ἀνεφάνη μὴ ἁρμόττοντα εἰς τὴν πρόληψιν τὰ νομισϑέντα δίκαια sent. 38 ὃ 153. sic libri, scribendum erat ἐναρμ. cf. $ 152 | τόθ᾽ ἁρμόττεσϑαι κατὰ τοὺς ἐλέγχους (Philod.) rh. VH? III 180

>

Epicureum

ἄρτι

αρμονια £ 88 πολυϑρύχλη ! ‘ ἢ ᾿ξ» , ai πολυϑρύλλητοι συμμετρίαι καὶ ἁρμονίαι τῶν περὶ τὰ αἰσϑητήρια πόρων Ep. fr. 250, p. 184,11 ap. Plut. adv. Col. 5 in. p. 1109

ὡμολογήκει

Glossarium

[νος xa] ἕτερον

μὲν κατὰ τοῦτόϊν τινα βαδ[ίζει]ν, ἐξαπίνης Ep. nat.

XIV

9,15

τὰς πόλεις καὶ ἄρχεσϑαι χαταστήσαντες p. 11244

ΚΗ

VI

Colotes

22

δ᾽] ἀΓρ]χόμε-

| of... τὸ βασιλεύεσϑαι

fr. Plut.

adv.

Col.

30,

ἀρχή

7 ἐξ ἀρχῆς σύστασις Ep. nat. idem quod ἣ πρώτη σύστασις : Ep. nat. Gomperz 83.69.71 (v. σύστασις), eadem formula adhibita ib. 42 videtur χατὰ τὴν ἐξ ἀρχῆς «σύστασιν» | * τῆς ἀρχῆς * ib. 75 | [oi] αἰτιολογήσαντες ἐξ ἀρχῆς ἱκανῶς ib. 109 || det χ[ριτή]ριοίν] λέγ[ει]ν ἐξ ἀρχῆς ib. 119 | NB ε[{]χε μὲν καὶ 4 ἀρχὴ τὴν αἰτίαν, ely[oluev δὲ] καὶ ἡμεῖς ib. © 124: ubi 4 ἀρχή idem est atque à πρώτη vel ἐξ ἀρχῆς σύστασις | ἐξ

115

ἀρχή

Hermannus

Glossarium

Usener

neg.

ut ἀρχήν

p. 328,4

omnino non:

| imperium:

πῶς

τὸ

fr. 409,

p. 278,10

τις ... μὴ πρόσεισιν

εὔδαιμον ... οὐ

τινες ἔχουσιν οὐδὲ δυνάμεις fr. 548, p. πρόσεισιν... ἐπὶ τὰς τῶν πληϑῶν ἀρχάς

χρημάτων

| ἐξ ἀρχῆς cum

ἐξ ἀρχῆς

—

ἀναγκαίως

τῆς

πλῆϑος ... οὐδ᾽ ἀρχαί

325,31 || πῶς τις ἑκὼν εἶναι μὴ fr. 554, p. 328,15 || cf. ἀρχαὶ

εἶναι σωμάτων

φύσεις

ib. 41, p. 7,4

| initium : ἀρχὴ δὲ τούτων οὐκ ἔστιν ib. 44, p. 8,10 | τὴν ἡδονὴν ἀρχὴν χαὶ τέλος λέγομεν εἶναι τοῦ μακαρίως ζῆν ΠῚ 128, p. 62,23 | τούτων δὲ πάντων ἀρχὴ καὶ τὸ μέγιστον ἀγαϑὸν φρόνησις ib. 132, p. 64,18 |

ἀρχαί id quod ἀφορμαί: ἀρχὰς μέντοι μεγάλων (τῆς τύχης) χορηγεῖσϑαι 10. 134, p. 65,19 6 $ 140 || οὐκ ἔχουσιν où ἕνεκα ἐξ ἀρχῆς κατὰ θησαν sent. 7 ὃ 141 || τὸ τὰς ἀρχὰς ἀτό]μους τῶν ἐν ἀρχῇ ῥηθέντων Ep. ep. I 68, p. 22,10 σεὼς nat. XI VH II 13,8 || ὧ[ν] ἐξ ἀρχῆς

ἀγαϑῶν À κακῶν ὑπὸ ταύτης || ἀρχῆς καὶ βασιλείας sent. τὸ τῆς φύσεως οἰκεῖον ὠρέχεἶναι Philod. piet. 108,2 || || περὶ τῆς ἐξ ἀρχῆς ὑποϑέπροεϑέμεϑα ib. inc. 144 ap.

Gomp. «W. St.» I, p. 31 | ἡ ἐξ ἀρχῆς σύστασις ib. (Gomp. «W. St.» I, p. 30) v. 69.71.83 | τὴν ἐξ ἀρχῆς τα]ρα[χ]ώδη φύσιν ib. 41 ap. Gomp. «ὟΝ. St.» I, p. 29 | ἀρχῆν cum negatione : ἀρχὴν δὲ ... ο[ὐ]δ᾽ ἐκείνων olerot] δίκ[αι]ον νομίζειν [évlux, τούτων [δ᾽] οὐϑ[έἐ]ν ib. XIV 8,15 VA* VI 21

|| ὁμολο[γήσ]ας

[τι]ς

ἐξ

ἀρχῆς

[ἄλ]λη[ν] ἀρχὴν ποιησόμεϑα μῆχος

ib.

XXVIII

ἐχόντων

ἱκανὸν

VH?

λόγων

VI

51,5

| οὔτ᾽

ib. 53 extr.

|

(εἰς) οὗς (τόπους sc.) ἐξ ἀρχῆς ἐφέρετο ib. ἐπε. ΚΗ" X 104 || σεαυτὸν ἀπόδος εἰς τὴν τῶν ἀρχῶν καὶ ἀπειρίας ... ϑεωρίαν ep. II 116, p. 55,4 || χατὰ τὴν ἐξ ἀρχῆς ἐν τῇ γενέσει τοῦ κόσμου ἀνάγκην ἀπογεννηϑεῖσαν ib.

92, p. 40,5 | à καὶ ἐξ ἀρχῆς τοιαύτην δίνην κατειληϑῆναι τοῖς ἄστροις τούτοις ib. 93, p. 40,13 | οὗ ἂν ἡ ὁρμὴ ἐξ ἀρχῆς κατὰ τὴν σύνοδον γένηται ib. 115, p. 54,6 | τὸ ζητούμενον ἐξ ἀρχῆς VH* IX 27 | χαρᾶς ἀρχὴν ἁπάσης «τὴν» (= p. 337,22)

τῆς σαρχὸς εὐστάϑειαν Ep. fr. 424 (Plut.), p. 283,26 || ἀρχῆς μέγεϑος Io. Chrys. ad Ep. fr. 548, p. 326,6 ||

ἀρχαὶ πρεσβεῖαί te καὶ στρατηγίαι κόμποι xevol Sotio ad Ep. fr. 552, p. 328,2 | τὰς ἀρχὰς τῶν ὄντων σώματα λόγῳ ϑεωρητά, ἀμέτοχα κενοῦ Ep. fr. 267, p. 191,9 (Aet.), fr. 284, p. 202,24 (Simpl.) | ἀτόμους

116

p.

205,1

| οὺς

ἐξ ἀρχῆς

ἐφέρετο

ἄσαρχος

fr. 554,

πρεσβεῖαί τε xal στρατηγίαι 8. p. 328,2 | ἐξ ἀρχῆς ep. I 75, p. 27,5 | κατὰ τὰς ἐξ ἀρχῆς ἐναπολήψεις ... ἐν τῇ τοῦ κόσμου γενέσει ib. 77, p. 28,13 || ὥστε τὰς ἀρχὰς ἀτόμους

ἀσϑένεια

εἶναι τῶν ὅλων ἀρχάς fr. 288 (Plut.), ΝΗ" X 104 col. II (Ep. nat.)

ἀρχῆς ib. 130 || ὧν ἐξ ἀρχῆς προεϑέμεϑα ib. 144 | ϑηρεύειν τὴν ἀρχὴν καὶ χανόνα καὶ χριτήριον ib, 132 || ἀπὸ ταύτης τῆς ἀρχῆς ἀναληφϑῆναι ὑπ᾽ αὐτοῦ (a Democrito Protagoram) fr. 172, p. 153,5 | ἀρχὴ καὶ ῥίζα

παντὸς ἀγαϑοῦ ἡ τῆς γαστρὸς ἡδονή

Epicureum

λιτοτάτης

καὶ

ἀσάρχου

διαίτης

Ep.

fr. 464

(Porph.),

p. 299,11

ἀσάφεια ἀσάφεια quomodo fiat ἐπιτηδευματικῶς : Philod. rh. IV, 1 col.13-16 (VH* XI); quomodo ἄνευ ἐπιτηδεύσεως ib. col. 16-18, cf. Cic. supra, p. 88,22 sqq.

ἀσέβημα ἀ]δίκ[η]μα νομί[σ]ας ἑαυτῶι, μᾶλλον δὲ καὶ ἀσέβημα Philod. VH* I, f. 153

ἀσεβής ἀσεβὴς

δὲ οὐχ

ὁ τοὺς

δόξας ϑεοῖς προσάπτων

ἄσειστος,

τῶν

πολλῶν

ϑεοὺς

ἀναιρῶν,

Ep. ep. III 123, p. 60,7

ἀλλ᾽ ὁ τὰς τῶν πολλῶν

ἀσείοστως

πάντα... γίνεται ἀσείστως χαὶ aupouévov Ep. ep. II 87, p.

(Philod.) rh.

VH? III 156

πάντων χατὰ πλεοναχὸν τρόπον ἐχχαϑ36,17 || ἀ]σείστους ῥήτορας (a comicis)

ἀσημείωτος ἀχυροῦντές γε μὴν τὸν κατὰ τὴν ὁμοιότητα τρόπον μείωτα

πάντα

ποιοῦσι

τἀφανῇῆ

Philod.

sign.

ἀσημείωτα ποιοῦσιν αὑτοῖς [τ]άφανῇ ib. 31,25

30,35

τῆς

σημειώσεως ἀση-

| κατὰ

[τὸ]

τρόπο[ν]

ἀσϑένεια ἐν ἀσϑενείᾳ καὶ φόβῳ καὶ προσδεῆσει τῶν πλησίον ταῦτα γίνεται Ep. ep. I 77, p. 28,5 | τὴν ἀσϑένει[αἹν τῶν ὄχλων VH* IIT 140

117

ἀσϑενεῖν

Hermannus

Usener

ἀσϑενεῖν χωρὶς

ual]

χάριτος

ἀσϑενούσης

Ep.

fr.

38,

p.

107,11

ἵνα μὴ πάντα ἀσϑενῆ ποιῶμεν Ep. ep. I 56, p. 16,4 | ἐν ἀσϑενεῖ γὰρ πᾶν τὸ τοιοῦτον (h. 1. animi perturbatio) sent. 1 §139 | [ἀἸσϑενὴς δὲ καὶ

μ[ο]ναχῶν

συλλογισμός

Philod.

sign.

14,28

ἀσχίτης νόσῳ

νοσῶν ἀσχίτῃ Ep. fr. 190, p. 158,21 -- τῷ ὕδρωπι ib. p. 158,23 || genus hydropis : cf. Galen. τ. XVII 2, p. 670 K., ὁ ὑδατῴδης ὕδερος,

ὃν

ἀσκίτην ὀνομάζουσιν, ὅτι καϑάπερ

χέχλεισται

ἐν ἀσκῷ τινι τῷ περιτοναίῳ χατα-

τὸ ὑγρόν Celsus III 21 init, p. 468 sq., 471 Amm. Stephani diction.

Caelius med. p.

Aurel. chron. 242.488 sq.

III

8,

ἀσχῶν

ἐχρεόντων

Ep.

fr.

321

ep.

III

(Aet.),

p.

222,5

ἀσπαστός τὸ

τῆς

ζωῆς

ἀσπαστόν

Ep.

126,

p.

61,19

ἄστατος τὴν δὲ τύχην ἄστατον Ep. ep. ΠῚ 133, p. 65,10 | (τὴν τύχην) αἰτίαν προσώποις χρόνοις τόποις fr. 380 (Aet.), p. 255,11

ἄστατον

ἀστεῖος (ἐπὶ τῶν τοιούτων) ἂν ὑποπτεῦσα[ι ἦ]ν τόγ γ᾽ ἀστῖομ Ep. nat. XXVIII VH? VI 48 inf.

(sic) μή ποτε χτλ.

ἀστήρ χομῆται ἀστέρες Ep. ep. II 111, p. 52,4

| οἱ λεγόμενοι ἀστέρες ἐκπίπτειν

quibus modis fieri possint: ib. 114 sq., p. 54,1 (διάττοντες Arist. al., διαπίπτοντες Geopon. I 11 p. 47 Nicl.) || stellae quo modo ortae sint: fr. 308, p. 216,1-3 | quo modo moveantur: ib. p. 216,5

118

ἀσύμβλητος

ἀστραπαί quibus modis fieri possint : Ep. ep. II 101 sq., cur προτερεῖ ἀστραπὴ βροντῆς ib. 102, p. 46,6 | κατὰ παράτριψιν καὶ abyxpovoiv νεφῶν ὁ πυρὸς ἀποτελεστιχὸς σχηματισμὸς ἐξολισϑαίνων ἀστραπὴν γεννᾷ ib. p. 45,6 | ἀτόμων καὶ τὸ τῆς ἀστραπῆς φάντασμα ἀποτελουσῶν ib. 102, p. 46,3 | τὸν ἀστραπῆς ἀποτελεστιχὸν σχηματισμόν ib. p. 46,8 | τάχει συντονωτέρῳ χεχρῆσϑαι πρὸς ἡμᾶς τὴν ἀστραπήν ib. p. 46,11 | καϑά περ χαὶ ἐπὶ τῶν ἀστραπῶν ἐλέγομεν ib. 114, p. 54,4

ἀστρολογία τῶν

τὴν

ματαίαν

ἀστρολογίαν

ἐζηλωκότων

Ep.

ep.

II

113,

p.

53,12

ἀστρολόγος τὰς

ἀνδραποδώδεις

ἀστρολόγων

τεχνιτείας

Ep.

ep.

II 93, p. 40,18

ἄστρον

ἀσχός τῶν

Epicureum

ἀστραπή

ὀργῆϊς

ὁ διὰ τῶν

Glossarium

TOV... εἰς τὸ κενὸν αἰτίας ἄστρων (ex coni.) ἀποδιδόντων Ep. ep. II 113, p. 53,13 | κόσμος ἐστὶ περιοχή τις οὐρανοῦ, ἄστρα τε ual γῆν xal πάντα τὰ φαινόμενα περιέχουσα ib. 88, p. 37,7 | sidera quo modo nata sint: ib. 90, p. 38,12 | de eorum magnitudine : ib. 91, p. 39,3 | de ortu et occasu : ib. 92, p. 39,10 | de motibus : ib. 92, p. 40,3 | ἥλιός te καὶ σελήνη χαὶ τὰ λοιπὰ ἄστρα ib. 90, p. 38,12 | ita — καὶ τῶν λοιπῶν ἄστρων ib. 91, p. 39,3. 92, p. 39,11 | τοιαύτην δίνην κατειληϑῆναι τοῖς ἄστροις τούτοις (soli et lunae) ὥσϑ᾽ οἷόν τιν᾽ ἕλικα κινεῖσϑαι ib. 93, p. 40,13 | (ὁ ἀὴρ) συμπεριλαμβάνων τὰ ἄστρα συμπεριῆγεν αὐτά Ps. - Plut. in Ep. fr. 308, p. 216,5 | τὰς ἀπὸ τῶν ἄστρων αὐγάς (hoc in unum solem cadit) ib. p. 216,10 | τοῦ ἀπὸ τῶν ἄστρων κατεσπειραμένου φωτός Ep. ep. II 101, p. 45,11 | ἰδίαν τινὰ κίνησιν ... ὥστε τὰ τοιαῦτα ἄστρα (cometas) ἀναφανῆναι ib. 111, p. 52,7 | τινὰ ἄστρα στρέφεσϑαι αὐτοῦ quibus modis explicetur : ib. 112, p. 52,12 | twa τῶν ἄστρων πλανᾶσϑαι quibus modis possint: ib. p. 53,1 || twa ἄστρα ὑπολειπόμενα τινῶν ϑεωρεῖσϑαι quibus modis explicetur : ib. 114, p. 53,14

ἀσύμβλητος τὸν τῆς Ep. fr.

ἀταραξίας στέφανον ἀσύμβλητον εἶναι 556, p. 328,27: non incomparabilis

ταῖς μεγάλαις ἡγεμονίαις sed qui conferri (adiu-

119

ἀσυμπαϑής

Hermannus

dicari) nequeat ποὺς ἀνθρώπους

ad

ἀσυμβλ.

Usener

imperatoribus | ἀσύμβλητον (τὸν λόγον) πρὸς τοὺς λοιἁδρότητα λήψεσθαι ep. I 83, p. 31,15 (praep. πρός

refertur)

τὰς ἀτρέπτους καὶ ἀσυμπαϑεῖς ἀτόμους Ep. adv. Col. 10, p. 1112

fr. 286,

p. 203,10 ap. Plut.

[ϑε]ωροῦντας

VH* V, f. 191, VIII

οὕτω νομίζοντες περιποιήσεσϑαι Ep. sent. ἀσφάλειαν χκατασχευάζεσϑαι ee 13 § 143

ἀνθρώπων ἀσφάλειαν || τὴν κατ᾽ ἀνθρώπους

τὴν ἐξ 7 8141

ἊΝ τὴν ἐν αὐτοῖς τοῖς ὡρισμένοις (in hac ipsa vita) ἀσφάλειαν φιλίαις μάλιστα

χαὶ ἀσυμφόρων

βλέψει

συντελουμένην

Ep. ep. III 130, p. 63,14

πολλῆς ἀσυμφων[(1ὰς

ἔγεμεν ὁ λόγος Carneiscus

VH*

V,

f.

ἀσφαλής

τοῖς κατὰ τὴν πραγματείαν

ἀσύμφωνα

Philod.

VH?

χάριν ἀσφαλείας ἐδιώχϑη

τοίνυν

| ἡ] δόξα

... εἰς πολλὴν ἀσφάλειαν ἔαντες adv. Col. 30, p. 11244

192

ἀσύμφωνος I, f. 145

ἐν & ἄν ποτε

τρόπῳ

ἀσφαλέστατον

Colotes

ἔϑεντο

ἡσυχίαν

καὶ

fr. 217, p. 165,12

ἢ Ep.

ἀσφαλὴς ὁ τῶν τοιούτων βίος ... εἰ δὲ μὴ ἀσφαλής ... sent.

7 ὃ 141

fr. Plut.

| εἰ μὲν

Il οὕτωι

]τερον τοῖς γὰρ ἀσφαλέστερον ἣ διάνοια τὴν μονὴν ... λήψεται καὶ συνφων[ό

ἀσύνακτος ἀσύναχτός ἐστιν ual ὁ διὰ τοῦ κοινοῦ Philod. sign. 14,2

καὶ [ἰ]δίου συγκείμενος

(sc. τρόπος)

χατὰ τὰς αἰσϑήσεις

φαινομζέ]νοις nat.

ἀσφαλίζειν πλὴν ἀσφαλίζου σεαυτόν

ἀσυνέργητος ἀσυνεργήτοις οὖσι πρὸς τὸ χατεπεῖγον f. 194

τῶν

χρειῶν

Carneiscus

VH?

V,

ψύξει

Ep.

fr.

398

(Sextus),

p.

275,1

ἀσύνθετος etiam ἀσύνθετα atomi dictae videntur, cf. Dionysius episc. Eusebii praep. ev. XIV 25, p. 778% of τῶν ἀτόμων τομεῖς καὶ τῶν ἀμερῶν μερισταὶ καὶ τῶν ἀσυνθέτων συναγωγεῖς

Ep.

* (Philod.)

XI

rh.

VH?

IX 53

ἀσχημόνως τοὺς

νους

χρωμένους

[ἀ]σχημόνως

ἀσχολεῖν

ταῖς

10,3

II col.

VH?

fr. 215, p. 164,22

ἀσχημονεῖν ἀσχημονοζυῖντ

ἀσυνήϑης ἀέρος

sent. 28 ὃ 148

κατὰ φύσιν Philod. ΚῊΣΊΙ, f. 78 col. IV | πρὸς μὲν τἄλλα δυνατὸν ἀσφάfr. 339, p. 228,1 || τὸν βίον of νόμους διατάλειαν πορίσασϑαι Ep.

ἀσυμφωνία

120

ἀσύνοπτον

| τῆς ἀσφαλείας τῆς ἐξ ἀνθρώπων γενομένης μέχρι τινὸς δυνάμει sent. 14 § 143 | ἡ ἐκ τῆς ἡσυχίας καὶ ἐκχωρήσεως τῶν πολλῶν ἀσφάλεια ib. |

ἀσύμφορος

ἀσυνήϑει

ἀσύνοπτος

> o ἀσχολεῖν

ἀσφάλεια

ἀσυμπαϑῆς

συμφερόντων

το Σ Glossarium Epicureum

ἐπίι]χειρήσεσιν

Philod. sign. 29,27

ἀγνοεῖν

ἕκαστος ἡμῶν ἀσχολούμενος ἀποθνήσκει Ep. negotia moritur, deest ad moriendum otium

τρόπῳ

[τινὶ

περιτρεπομέ-

! fr.

204,

p. 162,7:

inter

121

ἀσχολία

Hermannus

Usener

Glossarium Epicureum

ἀτερπῆς

ἀσχολία

ἀταραξία

τοῖς εἰς ἀσχολίας βαϑυτέρας τῶν ἐγχυχλίων τινὸς ἐμπεπληγμένοις Ep. ep. II 85, p. 35,14, cf. Arius Did. Stob. ecl. eth. p. 46 H., 41,21 Wachsm. μὴ δυναμένους προσευχαιρεῖν τοῖς διεξοδικοῖς πλάτεσιν À διὰ χρόνου στενοχωρίας À διά τινας ἀναγκαίας ἀσχολίας

τὴν τοῦ σώματος ὑγίειαν καὶ τὴν «τῆς ψυχῆς» ἀταραξίαν Ep. ep. III 128, p. 62,14 | μὴ ἄλλο τι τέλος ἐκ τῆς περὶ μετεώρων γνώσεως ... εἶναι ἢ περ ἀταραξίαν καὶ πίστιν βέβαιον II 85, p. 36,3 | ἀταραξίας γνησίου μεταλαβεῖν ib. 96, p. 42,2 | δικαιοσύνης καρπὸς μέγιστος ἀταραξία fr. 519, Ρ. 317,19 | τὸν τῆς ἀταραξίας στέφανον ἀσύμβλητον εἶναι ταῖς μεγάλαις ἡγεμονίαις fr. 556, p. 328,26 | à μὲν ἀταραξία καὶ «ἣ» ἀπονία καταστηματυκαί εἰσιν ἡδοναί fr. 2, p. 91,9 | μηδ᾽ ἀταραξία μηδ᾽ ἡσυχία Plut. in Ep. fr. 520, p. 317,26 | τινὰς ἀναφέρ[ε]σϑαι τῶν αἱρέσεων καὶ φ[υ]γῶν

ἀσώματος δεῖ

προσχατανοεῖν

6 τι τὸ

ἀσώματον,

τοῦ

ὀνόματος

ἐπὶ ra’ ἑαυτὸ yon-

ϑέντος ἄν * ra’ ἑαυτὸ δὲ οὐκ ἔστι νοῆσαι τὸ ἀσώματον πλὴν τοῦ xevoÿ Ep. ep. I 67, p. 22,1 | οἱ λέγοντες ἀσώματον εἶναι τὴν ψυχὴν ματάζουσιν ib. p. 22,5 || τὰ σχήματα al τὰ χρώματα (οὐ δοξαστέον) ... ὡς ἕτερ᾽ ἄττα προσυπάρχοντα τούτῳ (corpori) ἀσώματα ib. 69, p. 23,3 | (τὰ συμπτώματα) οὔτ᾽ἐν τοῖς ἀοράτοις ἔσται οὔτε ἀσώματα ib. 70, p. 23,15 | dvoμάζεται

δὲ

ὑφῶν

ἀναφὲς

καὶ

χενὸν

καὶ

ἀσώματον

Plut.

adv.

Col.

13,

Ρ. 1114° = Ep. fr. 74, p. 125,3 | ἐκ τούτων φανερὸν ὅτι ὁ ᾿Επίχουρος ἀσώματον οἴεται τὸν χρόνον ὑπάρχειν Sextus (emp.) adv. math. 10,227 ἄσωτος τὰς τῶν ἀσώτων

τοὺς ἀσώτους

ἡδονάς

ἡδονῶν

Ep.

sent.

ep.

IIT 131. p. 64,9

10 ὃ 142

|| τὰ ποιητικὰ τῶν

περὶ

οὐθὲν γὰρ

ἀτάχτως

ϑεῷ

πράττεται

Ep. ep. III 134, p. 65,17

VH*

XI

f. 30,

cf. Eusebius

Theopha-

yornves) || ὡς dnd τὰ] δόγματα καὶ παρ[α]σχευασίτικ]ὰ τῆς ἡμῶν αὐτῶν ἀτα[ρα]ξίας Philod. piet. 95,18 || ἣ δὲ ἀταραξία (γίνεται, cf. Ep. ep. I 81,

p. 30,9) τῷ τούτων πάντων ἀπολελύσϑαι καὶ ὅλων καὶ χυριωτάτων Ep. ep. I 82, p. 30,18

συνεχῆ

μνήμην

ἔχειν τῶν

ἀτάραχος, ἀταράχως cf. Cratetis cyn. epist. 35,2 οὗτός ἐστιν ἄλυπος (καί add. Hercher vix recte) ἀτάραχος, ὁ μακάριος ἀνήρ | (ὄγκοι) ἀταράχως ual οἰκείως ἔχοντες Ep. ep. I 53, p. 14,13

χαταφρονοῦντας τῶν ... ἀγνοούντων καὶ ἐν ποίοις οὐχ ἔστιν ἀταρακτῆσαι Ep. ep. I 80, p. 30,4 | ἐφ᾽ οἵοις ὁμοίως ἀταρακτῆσαι ib. p. 30,6 | αὐτὸ τὸ ὅτι πλεοναχῶς γίνεται γνωρίζοντες ὥσπερ κἂν ὅτι ὡδί mac γίνεται εἰδῶμεν ἀταρακτήσομεν ib. p. 30,7

participio

Philod.

rh.

VH*

V,

1 col. 16,8

ἀτείχιστος fr. 339, p. 228,2 translate

ἄτερ χοινότητας, ὧν ἄτερ Philod. sign. 24,7

οὐδὲ νοηϑῆ[ν]αι

πυρὸς

ἔχοντα

φύσιν

ἐστὶ δυνατόν

ἀτερπής

ἀτάραχκτος ἀταραχτότατος

cum

πόλιν ἀτείχιστον οἰκεῖν Ep.

ἀταρακτεῖν

122

ἀταραξίας

niae fr. XVI in A. Mai Nova patrum bibl. τι IV, p. 143 τὴν τε τῆς ψυχῆς ἀταραξίαν καὶ λογισμοῦ τὸ γαληνὸν καὶ εὐσταϑές (v. locum sub

ἅτε

ἀτάκτως

ὁ δίκαιος

ἐπὶ τὰς περὶ τούτων

Ep.

sent.

17 § 144

ἀτερποῦς καὶ ξηρᾶς, ὥσπερ αὐτοὶ (Epicurei) τὴν ἀρετὴν non posse s.v. 12, p. 1095% ad Ep. fr. 505 add. p. 358,2

λέγουσιν

Plut.

123

ἀτεχνία

Hermannus Usener

φύσεως

ἀτεχνίᾳ

Ep.

fr. 381, p. 255,22

ἄτεχνος ἄτεχνος

φύσις

Ep.

(αὐτήν

fr. 381, p. 255,23

ἀτμός παρὰ τὴν τῶν ἀτμῶν (?) VA? VII 71,13

ἄτομος,

διαφορὰν

καὶ τῶν

προὑπαρχόντων

πόρων

Ep.

nat.

ἣ ἄτομος

πολλὴν αἱ ἄτομοι xateonapuévar χώραν ἐπέχουσιν Ep. fr. 323, p. 222,22 | τὰ διαστήματα τῶν ἀτόμων ib, p. 223,27 | δεῦρο συνωϑεῖν τὰς ἀτόμους ib. p. 224,3

|| (τὸν κόσμον) ἐκ τῶν ἀτόμων συνεστῶτα

fr. 382 (Aet.),

p. 256,6 | (τὰς ἀτόμους) ἀλόγως ... κινεῖσϑαι fr. 382, p. 256,17 | ὡς ... ἡ δὲ μήτηρ ἀτόμους ἔσχεν αὐτῇ τοσαύτας, οἷαι συνελϑοῦσαι σοφὸν ἂν ἐγέννησαν fr. 178, p. 155,9 | σφύξεις ἢ μεταϑέσεις ἐξ ἕδρας ἀτόμων fr. 61, p. 118,18 || ἄτομόν (fort. ἄτομός) ἐστι σῶμα στερεὸν ἀμέτοχον χενοῦ παρεμπλοχῆς fr. 92, p. 129,24 | τὸ χρῶμα παρὰ τὴν ϑέσιν τῶν ἀτόμων ἀλλάττεσϑαι fr. 56, p.114,27 | ὅτι ἄτομα «τὰ» στοιχεῖα ep.II 86, p. 36,8 | ἣ ἄτομος: νέφη δύναται γίνεσϑαι ... καὶ παρὰ περιπλοχκὰς ἀλληλούχων ἀτόμων καὶ ἐπιτηδείων εἰς τὸ τοῦτο τελέσαι ib. 99, p. 44,4 | πυρὸς ἀποτελεστικχῶν ἀτόμων καὶ τὸ τῆς ἀστραπῆς φάντασμα ἀποτελουσῶν ib. 102, p. 46,2 | σύνωσιν τοιαύτην λαμβανουσῶν τῶν ἐν τῷ ἀέρι ἀτόμων À ἐν τοῖς νέφεσιν ... ἀποφερομένων ib. 110, p. 51,9, cf. 20 | κατὰ σύνοδον δὲ ἀτόμων πυρὸς ἀποτελεστικῶν ib. 115, p. 54,4 | poetis licuit eas μονάδας dicere, vid. μονάς || ‘ex illis individuts, unde omnia Democritus gigni adfirmat’ Cic. Acad. pr. IL 17,55 | ‘individua cum dicitis de fin. 11 23,75, idemque saepe hoc utitur verbo || (τρίγωνα) el μὲν ἄτομα ὑφείληπτο εἶναι], τί οὐχὶ ἐποιήσατό (Plato) τινα ἀπόδειξιν ὡς ἔστιν ἄτομα [σ]ώματα; εἰ δὲ μὴ ἄτομα — Ep. nat. XIV 5,3.6.7 VH* VI 18 || τῶν ἀτόμων ἐνβο[λὴ]ν ποιεῖσϑαι ib. XV fr. 20 VH? VI f. 31 | τῶν σωμάτων τὰ μέν ἐστι συγχρίσεις τὰ δ᾽ ἐξ ὧν αἱ συγχρίσεις πεποίηνται " ταῦτα δέ ἐστιν (. ἔσται) ἄτομα καὶ ἀμετάβλητα ... ἀλλ᾽ loybovτα ὑπομένειν ἐν ταῖς διαλύσεσι τῶν συγχρίσεων, πλήρη τὴν φύσιν ὄντα ep. I

124

ἄτομος, ἣ ἄτομος

41, p. 6,16 || τὰς ἀρχὰς ἀτόμους ... εἶναι σωμάτων φύσεις ib. p. 7,4 | τὰ ἄτομα τῶν σωμάτων καὶ μεστά, ἐξ ὧν καὶ αἱ συγκρίσεις γίνονται καὶ εἰς ἃ διαλύονται ib. 42, p. 7,17 | κινοῦνταί τε συνεχῶς αἱ ἄτομοι τὸν αἰῶνα ib. 43, p. 8,2 | 4 τε γὰρ τοῦ κενοῦ φύσις à διορίζουσα ἑκάστην ἄτομον

ἀτεχνία τῇ τῆς

Glossarium Epicureum

libri) ib.

44,

p.

8,6

|| αἰτίων

τῶν

ἀτόμων

οὐσῶν

καὶ

τοῦ κενοῦ

ib. p. 8,11 || αἵ τε γὰρ ἄτομοι ἄπειροι οὖσαι ... φέρονται καὶ πορρωτάτω ib. 45, p. 9,5 | où κατανήλωνται αἱ τοιαῦται ἄτομοι ἐξ ὧν ἂν γένοιτο κόσμος ib. p. 9,7 || τὴν ἐπὶ τοῦ στερεμνίου ϑέσιν καὶ τάξιν τῶν ἀτόμων 10. 48, p. 11,6 | τῆς κατὰ βάϑος ἐν τῷ στερεμνίῳ τῶν ἀτόμων πλάσεως (πάλσεως B®) Ep. ep. 1 50, p. 12,6 | τὰς ἀτόμους νομιστέον μηδεμίαν ποιότητα τῶν φαινομένων προσφέρεσϑαι πλὴν σχήματος καὶ βάρους καὶ μεγέϑους ib. 54, p. 14,14 || αἱ δὲ ἄτομοι οὐδὲν μεταβάλλουσιν ib. p. 14,17 || οὐδὲ δεῖ νομίζειν πᾶν μέγεϑος ἐν ταῖς ἀτόμοις ὑπάρχειν ib. 55, p. 15,13 || ἀφῖχϑαι ... πρὸς ἡμᾶς ὁρατὰς ἀτόμους ib. 56, p. 15,18 || οὔϑ᾽ ὅπως ἂν γένοιτο ὁρατὴ ἄτο-

μος, ἔστιν ἐπινοῆσαι ib. p. 15,22 || ἀναγκαῖον ἄτομα (τὰ μή libri) μετατιϑέμενα ἄφϑαρτα εἶναι ... ὄγκους καὶ σχηματισμοὺς ἰδίους (ἔχοντα) ib. 54, p. 15,1 | ‘ corpuscula’ interpr. Cic. Acad. I 2,6 | ‘atomos quas appellat id est corpora individua propter soliditatem’ Cic. de fin. 16,17 | τῶν éréu[ov] Ep. nat. Gomperz 4 | 4 τῶν ἀτόμων φύσις ib. 44 || ἢ ἀτόμους καὶ À κινουμένας ἀτόμους ib.7 || τὴν [ἀρχ]ὴν ἔχουσα καὶ τὴν αἰτίαν, ἢ [μὲ]ν τῇ πρώτῃ συστάσει, [τ]ῶν τε ἀτόμων ἅμα χαὶ τοῦ [ἀπ]ογεν-

νηϑέντίος] ib. 35 | τῶν [érléplov ἅμ] καὶ αὐ[τοῦ τοῦ ἀπ]ογε[γεννημένου ib. 36 || οὐ διὰ τὴν αὐτὴν αἰτίαν τῶν τε ἀτόμων καὶ ἑαυτῶν ib. 40 | ἐκ δὲ πίλ]ηγῆς [ἔνιαι τῶν [ἀτ]όμων κινήσεις τ]αραχώδε[ις] χέζκτη]νται ib, 46 | τι λανβάνον τινὰ [ἑτ]ερότηι[α τῶν ἀτ]όϊμων ib. 49 || καὶ ἰσοταχεῖς ἀναγκαῖον τὰς ἀτόμους εἶναι, ὅταν διὰ τοῦ χενοῦ εἰσφέρωνται, μηϑενὸς ἑτέρας ἑτέρα ep. 1 61, p. 18,15 || «οὐ» ϑάττων ἀντικόπτοντος ῥηθήσεται τῶν ἀτόμων ἰσοταχῶν οὐσῶν ib. 62, p. 19,6 | τὰς ἐν τοῖς ἀϑροίσμασιν ἀτόμους ib. 62, p. 19,7 | τὸ συντεῖνον τῶν ἀτόμων πλῆϑος εἰς τὴν τῆς ψυχῆς φύσιν ib. 65, p. 21,7 | ἐξ ἀτόμων (τὴν Ψυχὴν) συγκεῖσϑαι λειοτάτων καὶ στρογγυλωτάτων schol. Ep. ep. 1 66, p. 21,15 | εἴρηται δὲ ἄτομος οὐχ ὅτι ἐστὶν ἐλαχίστη, ἀλλ᾽ ὅ τι οὐ δύναται τμηϑῆναι, ἀπαϑὴς οὖσα καὶ ἀμέτοχος κενοῦ fr. 267, p. 191,14 (Aet.) | τὰ σχήματα τῶν ἀτόμων fr. 270, p. 192,25 || οὐδεμία ποιότης ἐστὶν αὐτῇ τῇ ὀτόμῳ (cf. p. 206,21) fr. 288, p. 205,15 | οὐδέτερον (οὔτε ἔχειν ποιότητα οὔτε πάσχειν) δὲ ταῖς ἀτόμοις ὑπάρχειν ... διὰ τὴν ἀφϑαρσίαν ἔτ. 288 (Plut.), p. 205,7

|| τὰς γὰρ ἀπορρεούσας ἀτόμους ἀπὸ τῶν λίϑων fr. 293, p. 208,21

125

ἄτομος, ἣ ἄτομος

Hermannus

Usener

|| αἱ ἄτομοι ποικίλαι οὖσαι Ps.-Plut. in Ep. fr. 308, p. 216,1 || πολὺ γὰρ xevèv ἐνδιέσπαρται ... ταῖς τοῦ ἀέρος ἀτόμοις fr. 323 (Plut.), p. 222,20

| ἄτομα σώματα ἄπειρα τῷ πλήϑει, κατὰ σχῆμα καὶ μέγεϑος μόνον τὴν πρὸς ἄλληλα διαφορὰν ἔχοντα τὰς ἀρχὰς καὶ τὰ στοιχεῖα εἶναι Alex. Aphr. de mixt. f. 141% | ἄτομα σώματα ... ἔχοντα σχῆμα xal μέγεϑος καὶ ἀντι-

τυπίαν

quaestt.

1,13,

p. 52,24

Sp.

ἄτομα ταῦτα στοιχεῖα et 206,33

| supra,

ἐν τοῖς

p.

207,4,

ἀτόμοις

cf. ib. 207,8

στοιχείοις

τὰ

| (τὰ πρῶτα

σώματα) ἄτομα... διὰ τὴν ἀπάϑειάν φησιν Ep. fr. 268, p. 192,11 (Simpl.) || τὰ ἄτομα quibus modis moveantur fr. 280, p. 199,19 || τὰς ἀρχάς, ἃς καὶ ἀτόμους καὶ ἀδιαιρέτους καὶ ἀπαϑεῖς fr. 284, p. 202,24 || ἀτόμους εἶναι τῶν ὅλων ἀρχάς fr. 288, p. 204,31 (Plut.) || τὰ ἄτομα fr. 295, (Aet.), p. 211,17 || τῶν ἀτόμων σωμάτων Ps. - Plut. in Ep. fr. 308,

p. 215,17 Ρ. 311,16 ματος,

(emp.)

| εἰς κενὸν καὶ ἀτόμους διασπορὰν (τῆς ψυχῆς) fr. 500 (Plut.), | ἡ ἄτομος: ᾿Επίκουρος ἕτερον ἠξίου ... τὴν ἄτομον τοῦ συγχρί-

εἴ γε

ἐχείνη

adv. math.

μὲν

9,335

ἄποιός

ἐστι,

τὸ

δὲ σύγκριμα

πεποίωται

Sextus

| — καίπερ τῆς ἀτόμου, ὅτε καϑ᾽ ἑαυτήν ἐστιν,

ἀεικινήτου χαϑεστώσης. ἢ γὰρ χενῷ πελάζειν ὀφείλει ἢ σώματι" εἴτε δὲ κενῷ πελάζοι, διὰ τὴν εἴξιν φέρεται δι᾽ αὐτοῦ " εἴτε σώματι, διὰ τὴν ἀντιτυπίαν ἀποπαλτικῶς ποιεῖται τὴν ἀπ᾽ αὐτοῦ κίνησιν ib. 10,223 sec. Epic. || ib. 10,318 οἱ δὲ περὶ τὸν Δημόκριτον καὶ ᾿Επίκουρον ἐξ ἀνομοίων τε χαὶ

ἀπαϑῶν,

10.

τουτέστι τῶν

10,254

νασϑαι

ὅτι

αἰωνίους

σωματικὰς

ἀτόμων

οὔσας

(ἐδόξασαν τὴν τῶν

συμβέβηκεν

τῶν

ὅλων

εἶναι τὰς

ἄρχειν

πραγμάτων

ἀτόμους

| cf.

γένεσιν)

καὶ διὰ τοῦτο

Dionysius

episc.

|

δύ-

ap.

Euseb, pr. ev. XIV 23, p. 773? (Επίκουρος) μὲν ἐλαχίστας πάσας χαὶ διὰ τοῦτο ἀνεπαισϑήτους, ὁ δὲ καὶ μεγίστας εἶναί τινας ἀτόμους ὁ Δημόκριτος

ὑπέλαβεν * ἀτόμους δὲ εἶναί φασιν ἀμφότεροι καὶ λέγεσϑαι διὰ τὴν ἄλυτον στερρότητα. οἱ δὲ τὰς ἀτόμους μετονομάσαντες ἀμερῇ φασιν εἶναι σώματα τοῦ παντὸς μέρη ... καὶ τούτων φασὶ τῶν ἀμερῶν ὀνοματοποιὸν Διόδωρον γεγονέναι. ὄνομα δέ, φασίν, αὐτοῖς ἄλλο Ἡραχλείδης ϑέμενος ἐκάλεσεν ὄγκους, παρ᾽ οὗ καὶ ᾿Ασχληπιάδης ὁ ἰατρὸς ἐκληρονόμησε τὸ ὄνομα, cf. 10.

XIV

ἀτόμων,

25,

p.

ἑτέρων

7784

οἱ τῶν

δὲ συμμίξεις

ἀτόμων

καὶ

ἐν τῇ πρὸς τὸ σῶμα χαταμίξει τοῦ

ad Ep. fr. 59, p. 116,9

τομεῖς

παραζεύξεις

οἴνου

|| ϑλίψεις

τε καὶ διασπορὰς

αἰτιασάμενος

(Epicurus)

Plut. adv. Col. 6, p. 1109 extr.

| αἱ ποιοῦσαι τὸ ϑερμὸν ἄτομοι viv μὲν συνῆλϑον

εἰς τὸ αὐτὸ καὶ παρέσχον ὑπὸ πλήϑους ϑερμότητα καὶ πύρωσιν τῷ σώματι, νῦν δ᾽ ἐχπεσοῦσαι κατέψυξαν Plut. 1.5., p. 1110? ad Ep. fr. 60, p. 116,27 || ταῦτα τῶν ᾿Επικούρου δογμάτων οὕτως ἀχώριστά ἐστιν, ὡς τὸ σχῆμα

126

Glossarium Epicureum

ἀτυχεῖν

χαὶ τὸ βάρος αὐτοὶ τῆς ἀτόμου λέγουσι Plut. 1.5. 8, p. 1110/ ad Ep. fr. 275, p. 196,14. Democriteam doctrinam adumbrat Plut. 1.5. 8, p. 1110 sq. Epicuream idem ib. c. 8-10,16 | ἐν... ἀτόμοις - ὧν οὔτε χαϑ᾽ ἑαυτὰ (1. ἑαυτάς) ποιότης ἐστὶν οὔτε πάϑος ἢ μεταβολὴ συνελ-

ϑόντων

(sic)

dfrléuouc

Plut. (ib. 10, p. 1112°) in Ep.

add

πλήρε[ις]

εἰσὶν

ἀφϑάρτους

fr. 286, p. 203,19

εἶναι

Philod.

sign.

| τὰς

34,22

||

τὰς ἐπ᾽ ἐλάχιστον παρενχλίσεις τῶν ἀτόμων ib. 36,13 | καὶ βαρεί[ας ** τ]ὰς ἀτόμους ἀξιοζ[ῦὕμε]ν τ[ῷ μὴ] δύνασϑαι τὰ μὲν παρ᾽ ἡμῖν [το]ιαῦτα νοεῖν, τὰ δ᾽ ὅμοια μὴ πεπονθότα τοῦτο ib. 37,20 | ἰσοταχεῖϊς ellouv] αἱ ἄτομοι

Ep.

nat.

II

ΜῊ"

II

col.

2,7 || Vitruvius

nostri insecabilia corpora, nonnulli individua ριπλέχειν,

mpooxpovew,

ἀποπάλλειν,

|| μέγεϑος

ἔχει à ἄτομος

ἀπορρεῖν,

II 2,1

‘atomos,

vocitaverunt’

συνεπισπᾶν,

quas

| vid. πε-

ἀπόπαλσις,

πε-

ριπλοκή, σῶμα, ψῆγμα | τὸ ἐν τῇ ἀτόμῳ ἐλάχιστον Ep. ep. I 58, p. 17,12 ib.

59, p.

17,15

ἀτονία τοῖς ... τὴν ἀτον[{1ὰν ἔχουσιν

Ep. nat. Gomperz

54

ἄτονος ἀτονώτερον (Philod.)

rh.

VH?

IX

50

ἄτρεπτος of δὲ τὰς ἀτρέπτους καὶ ἀσυμπαϑεῖς ἀτόμους εἰς τὸ αὐτὸ Ep. fr. 286, p. 203,10 ap. Plut. adv. Col. 10, p. 1112?

συνελαύνοντες

ἀτροφεῖν ἀτροφούντων

τε

καὶ

κατισχνουμένων

Galen.

in

Ep.

fr.

373,

p. 252,22

ἄττα cf. τις;

ἕτερ᾽ ἄττα

Ep.

ep.

I 69, p. 23,2

ἀτυχεῖν χρεῖττον

εἶναι νομίζοντος

ep. 111135, p. 66,2

εὐλογίστως

ἀτυχεῖν

ἢ

ἀλογίστως

εὐτυχεῖν

Ep.

| εὐτυχοῦντας μὲν γιγνώσκειν ἀτυχεῖν fr. 489, p. 306,24

127

αὖ

Hermannus

Usener

αὖ

x

οὐδ᾽ αὖ Ep. ep. I 71, p. 24,5.9, cf. οὐδέ αὕτη

δ᾽ αὖ πάλιν

—

nat.

Gomperz

33

| μήτε — μῆτε αὖ ib. 77, p. 28,6 | || av δέ

τις τοῦτο

μὴ

παραβιάζη-

ral] μηδ᾽ αὖ ὃ ἐξελέγχει ... πράγμα ἐχτιϑεῖ (1. 9%) ib. 107 | ἃ γὰρ αὖ περὶ τῶν ϑετικῶν λέγουσιν, ἡδονῆς μὲν γέμει πολλῆς Philod. rh. IV col.

25,22

|| καὶ τοὐναντίον

αὐθέκαστος,

αὖ πάλιν

Plut.

in

Ep.

αὐϑεκάστως

[π]αραπαίουσιϊν δὲ καὶ]: καϑόσον αὐϑεκάστω[ς] χαλού[μ]ενον συνημμένον Philod. sign. 32,32

λόγον

fr. 323, p. 223,2

ὅτι — piet.

120,14

ἀλη[ϑὲ]ς εἶναί φασι τὸ | τὸν αὐϑεκασ[τό]τερον

Epicureum

(Porph.), p. 297,8 | πλουσιωτάτην δὲ εἶναι πάντων τὴν αὐτάρκειαν fr. 476 (Porph.), p. 303,18, cf. fr. 520, p. 317,26 (in enumeratione bonorum) | τῆς προσφυοῦς (τῇ φύσει) αὐταρκείας fr. 200, p. 161,11 || πλου-

σιώτατον αὐτάρχεια πάντων fr. 476, p. 303,12 Sov μέγα νομίζομεν ep. III 130, p. 63,16

αὐτάρκης,

αὖϑίς

mov

ταῦτα

μηκυνϑήσεται

Ep.

nat. XIV

αὐτάρκως

cf.

Porphyr.

VI

86

ἐνάργειαν

de

col.

7,1

τὸ πᾶν ἄπειρον εἶναι ... καὶ μήτ᾽ αὐξόμενον μήτε μειούμενον Ep. fr. 296, p. 211,20 ap. Plut. adv. Col. 13, p. 1114% | cf. ἐπαύξειν: ἡ τούτου

πάντα

μνήμη ... τὰ μὲν συνεγεγένίνη]το εὐθύς, τὰ δ᾽ ηὔξητο nat. Gomperz 34 || (οὐ Sei...) αὔξεσϑαί τε (τὸν κόσμον), ἕως ἂν ἑτέρῳ προσχρούσῃ ep. II 90,

p. 38,9 | τῆς φύσεως ἄχρι τοῦ λῦσαι τὸ ἀλγεινὸν αὐξούσης τὸ ἡδύ fr. 417, p. 281,20

αὔξησις ἄστρα)

Ep.

εὐθὺς

διεπλάττετο

ep. II 90, p. 38,14

καὶ

αὔξησιν

ἐλάμβανεν

κατὰ

προσχκρίσεις

αὔριον

ὧν

χύριος

πρόσεισι

Ep.

fr.

204,

πρὸς τὴν αὔριον

p.

162,5

|| ὁ τῆς

αὔριον

fr. 490, p. 307,9

ἥκιστα

αὐτάρκεια

γίνεσθαι

Ep.

73,29

τῆς

Ν.

διὰ τὴν

ἀντι[κ]οπῆς

fr. 359

αὐτόϑεν

Ep.

(Hippol.),

nat.

προσοῦσαν

inc.

VH*

p. 240,33

αὐτόματος

| (κόσμους)

πάντας

ἐκ ταὐτομάτου

χαὶ γεγονότας καὶ συνισταμένους fr. 394

αὐτοπαϑῶς αὐτοπαϑῶς

~

οὖν

φεύγομεν

τὴν

ἀλγηδόνα

Ep.

fr.

66,

p.

119,24

(Laert.)

αὐτός

τῆς δι’ αὐταρκείας ... γιγνομένης

128

1 48, p.

γιγνομένης

τῇ 100 περιέχοντος χαὶ ἐπεισιόντος xara τὸ αὐτόματον ἀνάγκῃ Ep. nat. Gomperz 85 | τὴν κατὰ τὸ αὐ[τό]μα[τ]ον ἀνάγκην ib. 86 | τὸ τὴ]ν ἀνάγκην καὶ ταὐτόματον πάντα [δύν]ασϑαι ib, 112 | τὰ δὲ φυτὰ αὐτομάτως πὼς κχινεῖσϑαι, οὐ διὰ ψυχῆς fr. 309 (Aet.), p. 216,19 | αὐτόματος φορὰ xal τύχη ἔτ. 383 (Julian.), p. 256,32 | τὸ αὐτόματον p. 257,16, cf. ib. 5.14

5

οὐκ

δεόμενος ἥδιστα

cf. 297,3

αὐτοματισμῷ

(Plut.), p. 260,25

αὔριον τῆς

abstin.

| αὐτόϑ[ε]ν

αὐτοματισμός

ue

(τὰ

| τὴν αὐτάρκειαν δὲ ἀγα-

ὁ οὖν τῇ φύσει παραχολουϑῶν ... ἐν πᾶσιν αὐτάρκης Ep. fr. 202, p. 161,25 || καλῶς καὶ αὐτάρκως fr. 466 (Porphyr.), p. 299,30

αὔξειν

χτλ.

αὐτός

αὐτόϑεν

αὖϑις = alio loco: ἀλλὰ γὰρ 5,11 ΚΗ VI 18

Glossarium

(ἡδονῆς)

Ep.

fr. 458 (Porph.), p. 296,20,

| ἐν αὐταρκείᾳ τοῦ παρόντος xal γεγονότος ἤδη

μενεῖ

fr. 458

αὐτήν Ep. fr. 422, p. 283,4 fr. 512, p. 315,18

| τῷ καλῷ καὶ τοῖς κενῶς αὐτὸ ϑαυμάζουσιν

|| κἀκεῖνοι ... καϑά

περ καὶ αὐτοί, οἷς ἂν οἱ ἀπὸ

ἡμῶν

129

αὐτός

Hermannus

Usener

φιλοσοφοῦντες παραδῶσιν fr. 217, p. 165,13 | τοῖς μετ᾽ αὐτοῦ φιλοσοφοῦσιν fr. 217, p. 166,1 | τῶν φιλοσοφούντων μετ᾽ αὐτοῦ ib. p. 167,6 | ὁ δὴ λόγος αὐτὸς ὁ τοῦτο διδάσκων nat. Gomperz 113 | τὸ τοῦ τ[έϊλου[ς] αὐτοῦ ἐπιλόγισμα ib. 123 | αὐτὸς ἕκαστος singuli per se soli, pro se quisque : 7 te γὰρ τοῦ xevod φύσις ἣ διορίζουσα ἑκάστην αὐτήν ep. I 44, p- 8,6 | pronomine ἕκαστος adiungitur (ut lat. unus quisque iunguntur et εἷς ἕκαστος) pro se quisque: cf. Plato reip. IV, p. 4382 τὰ μὲν ποιὰ ἄττα

ποιοῦ

τινός

ἐστιν,

ὡς

ἐμοὶ

δοκεῖ,

τὰ

δ᾽ αὐτὰ

ἕκαστα

αὐτοῦ

ἑχάσιου

μόνον. paullo liberius Theaet. p. 201°, soph. 266%. iam Herod. 3,82. 5,13, Aesch. Prom. 950, natum inde αὐθέκαστος qua voce Aristotelem primum uti videmus. sollemnis est verborum ordo αὐτὸς ἕκαστος ut in similibus αὐτὸ μόνον, αὐτὸ ὄν. sed ut vel αὐτὸς τρίτος et αὐτὸ τοῦτο variantur, ibidem ἕχαστον αὐτόν admisit Plat. leg. I, p. 644° ἕνα μὲν ἡμῶν ἕκαστον αὐτὸν τιϑῶμεν et VII, p. 795° ἑκάστοις αὐτοῖς (τοῦτο αὐτό Plato reip. V, p. 4554) | πρὸς αὐτὰ π[ρο]απορήσας Ep. nat. XXVIII VH? VI 45,1 | colic] αὐταῖς aœipéo[eo] ib. 45,5 | [Alec αὐ[τ]ῶμ πλάνας

10. 46 inf.

|| φίρ]οντιστέον

αὐτῶν

ib.

47,5

|| μ[η]δ᾽ ἐνδίέϊχεσϑαι

ταὐτὸ ἐπίστασϑαί τε καὶ μὴ ἐπίστασϑαι ib. 50,14 et similiter 50 extr., 51,1 sed ibi (50 extr.) τὸ αὐτό || ἀδύνατόν ἐστι τὸ αὐτὸ (sic) ἐπίστασϑαί τε χαὶ ἀγν[οεῖν] ib. 51,13 | * αὐτὸς αὑτῷ * ib. 52,4 | αὐτῶι συνάπτηται ib, 52 inf. | ἢ ἄλλος δια[στ]ρέφει à αὐτός ib. inc. VH? VI 84 col. 4,5 | χύχησις ... αὐτῆς

ib. 86 col. 8,3

|| αὐταῖς ὑπάρχειν

ib. 90

col.

16

|| αὖ-

τοῖς ὑπάρχειν ib. ΜΗ" X 109 || τὴν γένεσιν αὐτῶν ib. VA? X 111 col. 16 || τὰ φαινόμεν᾽ αὐτῶν (τῶν οτοιχείων sc.) εἴδη ib. XIV 3,3 VH? VI 16 | ἀλλὰ περὶ thy αὐτῆς [φ]λ[ο]γός (sc. φύσιν) ib. 3,10 | λεπτομερὲς πα[ν]τελῶς αὐτὸ ὄν ib. 4,3 (f. 17) | * αὐτῷ ib. 5,1 (f. 18) | τὸ σύμφωνον αὐτῷ ib. 7,2 (f. 20) | κἂν πρότερος ἐπιπεσὼν αὐτῷ (sc. δόγματι) τύχῃ ib. 7,8 | αὐτοὺς γὰρ δίκαιον φάσκε[ι] σολ[ο]υκίζειν ib. 10,1 (f. 23) | τῆς] φύσ[ε]ως αὐτῶν ib. 10,5 | εἰς τ]αὐτὸ ἐπί[α]νάγῃ ib. 7,12 | τὴν nar’ αὐτὰς τὰς αἰσϑήσεις πλάνην ib, XXVIII VH? VI 41 fr. 7 | τῆς αὐτῆς λέξεως ib. 41 fr. 7 || καὶ μὴ μόνον αὐτὸ τὸ κατακινεῖσϑαι nat. Gomperz 8 || xafi] ἑαυτῷ αὐτὸ λέγεσϑαι διανοεῖσϑαι ib. 18 || αὐτοῦ

τοῦ ἀπ]ογε[γεν]νημένου ib. 37 || καὶ τῶν [αἸὐτῶν ἀπεργαστικὰ εἶναι ib. 38 | οὐ διὰ τὴν αὐτὴν αἰτίαν ib. 40 | ἀλλ᾽ αὐτὰ τὰ ἀπογεγεννημένα ib. 44 (cf.

73)

|| τοῦ

αὐτο[ῦ

τρό]που

ib.

48

|| * τῆς

αὐτῆς

* ib.

55

|| of

μὴ

δυνάμενοι ... χιμάζουσιν αὐτοί ib. 53 | [σ]υσ[τάσ]εως ... où κατ᾽ αὐτὸ ἢ χαὶ αὐτὴ προσαγορευ[ζο]μένης ib. 56 || ταὐτὰ πάντ᾽ ἔχον ib. 64 (se-

130

Glossarium cundum

Epicureum

αὐτός

ΚΗ" X col. 20,1)

αὐτό ib. 66

| αὐτοῖς

ib. 43 || περὶ αὐτ[ο]ῦ τούτου ib, 89

| τὴν αὐτὴν ἐκείνῃ (sc. αἰτίαν ?) ib. 69

ep. 11 99, p. 44,8 ad superius colon

||

| ἤδη δ᾽ ax’ αὐτῶν ---

|| ad subiectum refertur αὐτοῖς ib. 112, p. 52,16 || refertur ἐν αὐτοῖς ib. 100, p. 44,16 || ἔκπτωσιν ...

αὐτοῦ ib. 103, p. 46,16 | παρὰ μικροὺς ὄγκους αὐτῆς ib. 105, p. 48,1 | σύνωσιν αὐτῶν ib, 106, p. 49,2 | τὰ ἀπ᾽ αὐτῆς (et in tertio colo τὸν πέριξ ἀέρα αὐτῆς) ib. 110, p. 51,13.16

|| τὸ περὶ αὐτὴν

(in eodem

tertio

colo)

ib. 110, p. 51,18 (à αὐτά — 111,p. 52,8) | αὐτῷ ib. 112, p. 52,15 | κατ᾽ αὐτὴν δὲ τὴν τοῦ πυρὸς Exmtwow ib. 103, p. 46,19 | κατ᾽ αὐτὴν δὲ τὴν διάδοσιν ib. 105, p. 48,6 | σύνοδον...εἰς τὸ αὐτό ib. 108, p. 50,8 | ἐπὶ τὸ αὐτὸ συνωϑούσας ib. 113, p. 53,7 | κατὰ τὴν αὐτὴν δίνην ib. p. 53,4 || τὸν αὐτὸν κύχλον ib. 114, p. 53,16 | τὴν αὐτὴν δίνην ib. p. 53,19 || αὐτὴ à αἴσϑησις I 71, p. 24,10 || αὐταῖς ταῖς ὑπαρχούσαις (διαλέκτοις) ib, 72, p. 24,18 | αὐτὸ τὸ ἐνάργημα ib. p. 24,15 | ὑπὸ αὐτῶν τῶν πραγμάτων ib. 75, p. 26,8 | αὐτὰς τὰς φύσεις τῶν ἀνθρώπων ib, p. 27,5 || αὐτὴ ἣ ὑπεναντιότης ib. 77, p. 28,12 | αὐτὴν τὴν ἀναισϑησίαν ib. 81, p. 30,13 | παρ᾽ ἡμῖν αὐτοῖς ib. 72, p. 24,15 | αὐτὸ τοῦτο ib. 73, p.

25,9

| αὐτὸ

τὸ

ὅτι

πλεοναχῶς

γίνεται

ib.

80, p.

30,6

|| αὐτὰ ταῦτα

ib. 83, p. 31,18 | αὐτῶν τῶν ἀποτελουμένων ib. p. 32,3 || τὴν αὐτὴν οὐσίαν ib. 72, p. 25,2 || τὸν αὐτὸν δὲ τρόπον schol, Ep. ep. 1 74, p. 26,15 || κατ᾽ αὐτοῦ ep. I 72, p. 25,1.2 || ἐξ αὐτῶν ib. 77, p. 28,10 || αὐτὸ γίνεσϑαι ib. 80, p. 30,5 || NB ad subiectum enuntiati refertur ὥσπερ οὖσαν

κατ᾽ αὐτούς ib. 81, p. 30,15 | αὐτόν fr. 113, p. 136,14 | οἷός ἐὰν μὴ ὑμεῖς πρός με ἀφίκησϑε, αὐτὸς... ὠϑεῖσϑαι fr. 125, p. ἐποίεις οὖν καὶ ἡμᾶς ἀνθιεροῦν σὲ αὐτόν fr. 141, p. 145,5 || τοῖς χληρονόμοις fr. 217, p. 165,11 | ὅ τι ἂν αὐτοῖς ... δοχῇ fr. 217, || τὸν κῆπον

καὶ τὰ προσόντα

αὐτῷ

fr. 217, p.

τοῖς συμφιλοσοφοῦσιν αὐτῷ fr. 217, ». 165,7 p.

160,12

|| συλλάμβανε

fr. 181, p. 156,6

αὐτῶν in

gen.

καὶ

α[ὐ]τοῖς

|| αὐταῖς — p. 156,6

abs. fr. 217, p. 167,3

fr.

165,5

τέ εἰμι, 140,21 | τ᾽ αὐτῶν p. 167,9

|| “Epudpyo ... καὶ

| διὰ τὸ ἦϑος αὐτῶν ἔτ. 197, 197,

| αὐτῇ

p.

160,10

|| è αὐτάς

fr. 200, p. 161,10.11

|| αὐτῆς ibidem fr. 217, p. 167,6

|| ||

ἕτερον ἅμα συγγεγενημένον αὐτῷ παρεσκεύαζεν (τὴν δύναμιν) ep. I 64, Ρ. 20,15 || τῆς συντελεσϑείσης περὶ αὐτὸ (ad subiectum enuntiati refertur) δυνάμεως ib. p. 20,16 | ἐξ ἀτόμων αὐτὴν συγχεῖσϑαι schol. Ep. ep. I 66, p. 21,15 | τὸ μέν τι ἄλογον αὐτῆς schol. idem = Ep. fr. 311, p. 217,1 | αὐτὰ βαστάζοντι ep. II 84, p. 35,9 || καλῶς δὴ αὐτὰ διάλαβε ib. 85, p. 35,16 || ὀξέως αὐτὰ περιόδευς ib. 85, p. 35,16 || τὸ

151

αὐτός

Hermannus

πιϑανολογούμενον

ὑπὲρ

αὐτῶν

ib.

87,

fr. 300, p. 213,3

schol.

ep.

II 88,

ὑποϑέσεις ib. 95, p. 41,13 αὐτῷ

p.

36,19

|| τὰς

ἀκολούϑους

| αὐτὰ ταῦτα ib. 116, p. 55,8 p. 37,20

(Ep.)

Usener

Glossarium Epicureum

αὐτοῖς

αὐτέτατος

| πάντα τὰ ἐν

|| τάς

τε

κινή-

σεις αὐτῶν ep. II 92, p. 40,3 | 4 δὲ ἔκφασις τοῦ προσώπου ἐν αὐτῇ (luna) ib. 95, p. 41,17 | ἐξ αὐτῆς τῆς φυγῆς τοῦ κακοῦ fr. 423 (Plut.), p. 283,19 | ἀναισϑησίαν ... τὴν αὐτὴν τῇ mpd τῆς γενέσεως scriptor Axiochi ad Ep.

fr. 495,

p. 309,15

|| ἡ γὰρ

σεως à μετὰ τὴν τελευτήν Plut.

αὐτὴ

κατάστασίς

ἐστι τῇ

ad Ep. fr. 495, p. 309,24

πρὸ τῆς

yevé-

| ἐπὶ τὸ αὐτό

ad eundem locum Ep. fr. 355, p. 239,10 || indefinite de persona non memorata : τῆς μνήμης καὶ ἐπιλογίσεως καὶ χάριτος, ὅτι τοῦτο συμβέβηχεν αὐτῷ fr. 423 (Plut.), p. 283,21 || πολὺ γὰρ τὸ ἡδὺ ἐν τῷ κατανοεῖν

ὅσων

αὐτὸς χρείαν

Sov εἰς ταὐτό

ἔχει

fr. 458

fr. 60, p. 116,27

(Porph.), p. 296,21

| ὁ αὐτός:

|| αὐτῇ[ς] τῆς συστάσ[ζε]ως

nat.

VH?*

VIL 71,9 | τὸ αὐτό: ἀναλογίᾳ δὲ τῇ αὐτῇ ep. 1 59, p. 17,14 | ἐν τῷ αὐτῷ: ϑεωροῦμεν (τὰ ἐν τῇ αἰσϑήσει ἐλάχιστα)... οὐκ ἐν τῷ αὐτῷ οὐδὲ μέρεσι μερῶν ἁπτόμενα ib. 58, p. 17,9 | ταὐτὸ λαμβάνουσι τῶι Philod. rh. VH* V, 1 col. 9,12 || ταὐτὸ τῶ. ib. 10,19 || ταὐτὸν ἂν ἐπάσχομεν ib. 23,3. conicias ταὐτό (et similiter τοιοῦτο τοσοῦτο) ante consonam scribi, ταὐτὸν ante vocalem quae res tractanda in indice observationum gramm. || τὰς αὐτὰς διαστάσεις εἰς βάϑος εἰληφός Ep. nat. II VH? II col. 7,1 || τὴν τοῦ ἔνδοθεν [x]evod διά[σ]τασιν τὴν

[αὐ]τὴν ἔχειν ib. col. 7,8 | αὐταὶ αἱ αἰσϑήσεις ib. ΜῊ

τοῦτ[ο]

ib.

col. 9,12

||

ὁ αὐτός:

τὸ

ib.

65, p.

21,9

ὑποκάτω

τοῦ

II col. 8,2 | αὐτὸ

νοηϑέντος

εἰς

τὸ

αὐτὰς

δυνάμεις

δὲ λοιπὸν

ἄϑροισμα

παρασχευάσαν

|| αὐτῶν

ἐκείνῃ

τούτων

ib. 63, p.

20,3

(animae) ... μετείληφε

||

καὶ

αὐτὸ τοιούτου συμπτώματος παρ᾽ ἐκείνης ib. 64, p. 20,11 || οὐ γὰρ αὐτὸ ἐν ἑαυτῷ ταύτην ἐκέκτητο τὴν δύναμιν ib. 64, p. 20,13 || ἐξ αὐτῶν τῶν ὄγκων

ib. 69, p. 23,6 | à αὐτὴ γνώμη - τε - καί sent. 28 ὃ 148 | κατὰ μὲν «τὸ»

κοινὸν πᾶσι τὸ δίκαιον τὸ αὐτό sent. 36 ὃ 151 | κατὰ δὲ τὸ ἴδιον ... οὐ

πᾶσι συνέπεται τὸ αὐτὸ δίκαιον εἶναι ib. | τὸ μὲν ἐπιμαρτυρούμενον ... ἔχει τὸν τοῦ δικαίου χαρακτῆρα ἐάν τε τὸ αὐτὸ πᾶσι γένηται, ἐάν τε μὴ τὸ αὐτό sent. 37 ὃ 152 | οὐκέτι συνέφερε αὐτὰ δίκαια κείμενα sent. 38 ὃ 153 ||

ἐν αὐτοῖς τοῖς ὡρισμένοις sent. 28 ὃ 148 || ἐπ᾽ αὐτῶν τῶν ἔργων sent. 38 $153 || ipse sine articulo : κατ᾽ αὐτὴν γεῦσιν Colotes VH? VI f. 119 col. IX, 5

132

αὐτότατα Philod. piet. 110,18,

3 a αὐτοτελῶς μετεώρων ... εἴ τε κατὰ 85, p. 36,3

συναφὴν

λεγομένων

supra Ep. fr. 40, p. 108,3

εἴ τε αὐτοτελῶς

Ep.

ep. IT

‘ eodem loco’ τινὰ ἄστρα στρέφεσϑαι αὐτοῦ Ep. ep. IL 112, p. 52,12 ταῦτα μὲν αὐτοῦ κατεστρέφϑω nat. XIV 6,10 VH? VI 19

||

αὑτοῦ reflexivum tertiae personae ad secundam applicatur: πέμπε ἀπαρχὰς ἡμῖν ... ὑπέρ te αὑτοῦ καὶ τέκνων Ep. fr. 130, p. 141,10

οὖν ap.

Plut. adv. Col. 18, p. 1117° || ἐν αὐτῇ fr. 178, p. 155,10 (Plut.) |! ue αὑτῶν fr. 217, p. 167,11 (testam.) || a[S]robc fr. 387, p. 258,21 (Philod.) | τὸν αὑτῶν βίον fr. 605, p. 341,16 (Plut.) | τὰς ἀρετὰς αἱρεῖσϑαι οὐ δι᾽ αὑτάς fr. 504 (Laert.), p. 312,27

ἄπειρον

ἅμα ἄνω τε εἶναι καὶ κάτω πρὸς τὸ αὐτό ep. 1 60, p. 18,8 | οὐκέτι ἔχει

τὰς

ipsissimus:

αὐτοῦ

συνῆλ-

(2)

—

ἀφαιρεῖν

αὐτουργός αὐτουργούς

ΝῊ" VIII,

f. 124 fr. VIII

ἀφαιρεῖν οὔτε ὑφ᾽ ἑτέρου κινηϑεῖσα (ἣ αἴσϑησις) Ep. fr. 36, p. 105,15 (Laert.) | τὴν τῶν

ὑπαρχόντων

ἀφαιροῦντες

fr. 217, p.

δύναταί τι προσϑεῖναι À ἀφελεῖν δὲ προῖκα ... μερισάτωσαν ... ἀπὸ 167,16

|| οὐκ ἔχω

τί νοήσω

τά-

γαϑόν, ἀφαιρῶν μὲν τὰς διὰ χυλῶν ἡδονάς, ἀφαιρῶν δέ κτλ. fr. 67, p. 120,1 sq. | μὴ χρημάτων προστίϑει, τῆς δὲ ἐπιϑυμίας ἀφαίρει fr. 135, p. 142,23 | ἀφαιρεῖν τι τούτων

| γνῶσις Ρ. 60,20

(τῶν

ὀρϑὴ ... τὸν

φαντασιῶν)

τῆς

fr. 247, p. 181,10,

ἀϑανασίας

ἀφελομένη

πόϑον

vide προστιϑέναι

ep.

III

124,

133

ἀφαίρεσις

Hermannus

Usener

ἀφαίρεσις ταύτης μὲν mort. VH* p. 277,21

εὐδαιμζο]νίας ἀφαίρ[εσι]ς οὐ γίνεται τῆς γεγονυίας Philod. IX col. 1 | προσϑήκην καὶ ἀφαίρεσιν ἡδονῶν Ep. fr. 407 ’

ἀφανής

τὸ

ἀφανές

idem

quod

τὸ

ἄδηλον

Philod.

sign.

6,7

|| παρ᾽ αὐτὴν τά[φ]α-

νοῦς ἄρσιν ib. 14,11 | ἀκυροῦντες τὸν κατὰ τὴν ὁμοιότητα τρόπον τῆς σημειώσεως ἀσημείωτα πάντα ποιοῦσι τἀφανῇ ib. 30,36, cf. 31,26.}} opponuntur τὸ φανερόν et τἀφανές: τῆς σημειώσε[ω]ς xa? Aly συλ]λογιζόμεϑα διότι [τ]ῷδε τῷ φανερῷ τόδε τἀφανὲς ἀκολουϑεῖ ib. 36,31, cf. 20,22 | Praeterea ἀπὸ τῶν φαινομένων ἐπὶ τἀφανῇ μεταβαίνειν ib, 19,13 | ἀπὸ τῶν παρ᾽ ἡμῖν ἐπὶ τἀ[φ]ανῆ μεταβαίνομεν ib, 28,39 | τεχμηριοῦσϑαι περὶ

τῶν ἀφ[α]νῶν fr. 2,2, p. 51 || cf. Clem. recogn. 8,9 ‘ via enim nobis ad intellectualia et invisibilia ab his quae videmus et contrectamus

datur’ (ἀπὸ τῶν φανερῶν καὶ παρ᾽ ἡμῖν ὄντων) | ἐάν τις χαλῶς τοῖς φαινομένοις ἀχολουϑῶν, περὶ τῶν ἀφανῶν σημειῶται Ep. ep. II 104, Pp. 47,6 | τοῦ ἀφανοῦς nat. Gomperz 30 | τἀφανὲς διὰ τοῦ φαινομένου

συλλογί[ζ]εσϑαι nat. XIV 4,15 ΚῊΞΝΙ17 || syn. ἄδηλος: cf. Sextus (emp.) adv. math. 7,366 δεῖ γὰρ εἰς τὴν τῶν ἀφανῶν γνῶσιν ἐναργές τι παρεῖναι

ἀφανίζειν εἰ ἐφϑείρετο δὲ τὸ ἀφανιζόμενον εἰς τὸ μὴ ὄν Ep.

αἰτίας

Ep.

ep.

(τῶν

II 111,

χομητῶν) p. 52,10

γίνεσϑαι

παρὰ

ep. I 39, p. 5,15

τὰς

ἀντικειμένας

ταύταις

ἄφετος ἀφέτοις χρῶνται κατὰ δύναμιν ἔχαστοι ταῖς χαχουργίαις Philod. piet.

ἁφή

τ]ὰς ... ἁφάς

ἁφαῖς

134

καὶ

* Ep.

nat.

περιπλοκαῖς

Gomperz

sc.

6

atomorum

|| cf. συναφή:

Plut.

amat.

Epicureum

ἄφϑαρτος,

88,6

ταῖς χατ᾽ *Exixoupov

24, p. 7697 | τὰ

ἀφϑάρτως

ἁπτὰ χαϑὺ ἀντιτυπεῖ [τ]ὴν ἁφήν, σώματ᾽ ἐστίν Philod. sign. 18,6 | active: εἰ γέρων ὧν ὁ σοφὸς ... ἔτι ταῖς τῶν καλῶν ἁφαῖς χαίρει καὶ ψηλαφήσεσιν fr. 21, p. 98,24 || περὶ ἁφῆς liber Epicuri, p. 94, VIII | τῆς ἰδιότητος πρὸς ἑτέραν μεμιγμένης ual συμπλεχομένης οὐχὶ συμφώνους ἁφάς cocus Epicureus Damoxeni v. 42 (Mein. Com. IV, p. 531)

ἀφϑαρσία οὐδέτερον δὲ (sc. οὔτε τὸ ἔχειν ποιότητα οὔτε τὸ πάσχειν) ταῖς ἀτόμοις ὑπάρχειν φατὲ προσῆχον εἶναι διὰ τὴν ἀφθαρσίαν Plut. adv. Col. 8 extr. p. 1111¢ ad Ep. fr. 288, p. 205,8 | τὴν πᾶσαν μακαριότητα ἔχοντος μετὰ ἀφϑαρσίας Ep. ep. I 76, p. 28,3 | μηϑὲν ... τῆς ἀφθαρσίας ἀλλότριον ... (ϑεῷ) πρόσαπτε III 123, p. 60,1 | thy μετὰ ἀφϑαρσίας μακαριότηταὰ ib. p. 60,3 | tHlt ἀ]φ[ϑ]αρσί[αι δὲ] αὐτῶν [ξ]πετα[ι κτλ. (sc. deorum) fr. 99, p. 133,1 | εὐδαιμονίας τε καὶ ἀφϑαρσίας (deorum) fr. 361 (Ps.Plut.),

p. 241,29

|| ἀνάξια

τῆς

ν[οο]υμένης

παντελῶς μαχαριζό]τητος Philod. piet. 114,3 [σίας VH? VIII, f. 173, I

ἀφϑας«ρ»σία[ς]

| μακαρί[ο]υς

αὐτῶν

καὶ

per’ ἀφϑαρ-

ἄφϑαρτος, ἀφϑάρτως ἀναγκαῖον

τὰ

μὴ

μετατιϑέμενα

ἄφϑαρτα

ἐν τῷ ταῦτα (caelestia) μακάριά τε p. 30,10 | τὸ μακάριον καὶ ἄφϑαρτον Lachm. | τὸ πᾶν ἄπειρον εἶναι καὶ p. 211,19 ap. Plut. adv. Col. 13,

ἀφάνισις τήν τε ἀφάνισιν

Glossarium

φύσεων

ice.

deorum

ριον

xaì ἄφϑαρτον

fr.

84,

p.

εἶναι

Ep.

ep.

I 54,

p.

15,2

δοξάζειν «εἶναι» καὶ ἄφϑαρτα ib. 81, rubrica Lucreti ad II 646, p. 250 ἀγένητον καὶ ἄφϑαρτον Ep. fr. 296, p. 11142 | ἐπιϊνοή]ματα ἀφϑάρτων

127,17

| ἄφϑαρτός

μοι

περιπάτει

ua

ἡμᾶς ἀφϑάρτους διανοοῦ Ep. fr. 141, p. 145,6 ap. Plut. adv. Col. 17 extr. p. 1117° | iocatur Epicurus se Colotenque deos dicens: cf. Plut. non posse s.v. 7, p. 1091? ἄρα οὐκ ἄξιόν ἐστιν ἐπὶ τούτοις καὶ φρονεῖν καὶ λέγειν ἃ λέγουσιν, ἀφθάρτους καὶ ἰσοϑέους ἀποκαλοῦντες αὑτούς; = Ep. fr. 419, p. 282,17 | τὸν ϑεὸν ζῷον ἄφϑαρτον καὶ μακάριον νομίζων ep. III 123, p. 59,16 | fr. 359 (Hippol.), p. 240,31 | τὸ μακάριον καὶ ἄφϑαρτον οὔτε αὐτὸ πράγματα ἔχει οὔτε ἄλλῳ παρέχει κτλ. sent. 1 ὃ 139 | (deos) ἀιδίους κἀφϑάρτους Philod. piet. 86,31 (opp. γενητὰ καὶ φϑαρτά ib. 86,27) | ἀφϑάρτως ib. 113,7 || ἀφϑάρτων φύσεων ib, 28 || [μα]κά**

ib. 121,27

135

||

ἄφϑονος

Hermannus

Usener

ἄφϑονος

Glossarium Epicureum

ἄφραστος

ἀφοβία

xa ὕδατος ἀφθόνου συλλογήν Ep. ep. II 106, p. 48,13 || ἄφϑονον ἔχων (ὁ χαλκὸς) τὸ τῆς ἐπιεικοῦς καὶ ἀναφοῦς μεμιγμένον οὐσίας fr. 323 (Plut.), p. 223,19

διὰ τὴν ἀφοβίαν τῶν μελλόντων

ἀφιέναι

οὐκ ἔστιν ἄφοβον εἶναι φοβερὸν φαινόμενον Ep. fr. 537, p. 323,22 | πρὸς τὴν τύχην ἀφόβους (ἡμᾶς) παρασχευάζει ep. III 131, p. 64,7 | τοῦ...

ὅταν φωνὴν ἀφιῶμεν Ep. ep. 1 53, p. 14,6 | ἀλλὰ γὰρ ἀφέντες τἄλλα πάντα VH* Χ 151 fr. XIII | ἀφίημι δὲ τῶν παίδων ἐλεύϑερον Μῦν κτλ. Ep. fr. 217, p. 168,10 || ἀφίημι δὲ καὶ Φαίδριον ἐλευϑερίᾳ (structura incerta) ib, 168,11

ἀφικνεῖσθαι 2

ἐὰν «ἐς» πρὸς ἡμῶν tur:

~

μὴ ὑμεῖς πρός με ἀφίκησϑε Ep. fr. 125, p. 140,21 | ἀἸφείγμεϑα Adudaxov ὑγιαίνοντες Ep. fr. 176, p. 154,11 || &v καὶ μυριάκις τοὺς πόδας τῶν ἐπάνω τὸ παρ᾽ ἡμῶν φερόμενον εἰς τοὺς ὑπὲρ χεφαλῆς τόπους ἀφικνῆται ep. I 60, p. 18,12 || ad itinera cogitandi referκατὰ τὸ ἑξῆς εἰς τοὔμπροσϑεν

βαδίζοντι εἰς τὸ ἄπειρον ... ἀφικνεῖσϑαι

τῇ ἐννοίᾳ ib. 57, p. 17,1 | ἐπὶ τοὺς πλείους τόπους ἀφικνεῖται ib. 47, P- 10,9 || μορφὰς ἐκ τοῦ περιέχοντος ἀφιχνουμένας (esse τὰς φαντασίας) fr. 254, p. 187,24 || ἀφῖχϑαί τε ἀμέλει (ser. ἅμ᾽ ἔδει) καὶ πρὸς ἡμᾶς ὁρατὰς ἀτόμους ep. 1 56, p. 15,18

ἀφόβως

περὶ

ϑανάτου

χαὶ

ϑαρραλέον

διὰ παντὸς

καὶ μέγας ἐν ἕξει καὶ ἀφιλόδοξος κα[ὶ Zenon. de lib. dic. VH" V, 1 col. I

δη]μαγωγὸς

ἥκιστα Philod. schol.

ἀφόβως

ἔχοντος

Ep.

520,

ib,

133,

p. 65,2

Plut.

in

fr.

p. 318,3

|| activa

significatione,

quod metum non inicit nec inicere debet: ἄφοβον ὁ ϑεός Philod. VH? I, f. 148 | ἂν ζῆλον ἀζήλων xal φόβον ἀφόβων ... περιαιρῆι τις αὐτοῦ Philod. vit. col. 24, p. 60,28 Goettl.

ἄφοδος

ὃ τὰς μεταβολὰς ... πο'ήσεται ... κατὰ μεταϑέσεις ἐν πολλοῖς, τινῶν δὲ καὶ προσόδους καὶ ἀφόδους Ep. ep. I 54, p. 15,21

Ì

ἀφορᾶν inspectare

et perpendere: ἂν εὐστομαχῶμέν

προὐργιαίτερον, ἀποψόμεϑα

te καὶ μηϑὲν ἡμᾶς ἀφιστῇ

Philod. sign. 38,32 | ὃ γὰρ ἐκ τούτων ἀγα-

ἀποψόμεϑα rh. IV col. 42,18. sed cf. ἀποϑεωρεῖν

necessarium

ἀφόρητος οὔτε ἀφόρητον οὔτε αἰώνιον (ὁ πόνος) Ep. fr. 447 (M. Aurel.), p. 292,14 | τὸ μὲν ἀφόρητον ἐξάγει ib. p. 292,12

ἀφιλοσόφητος Philod.

VH?

1...

156

ἀφορμή

:

=e

ἀφιστάναι

δίιδ]όναι πρὸς ἀπάτην ἀφορμάς (Philod.) rh. VH® III,

ἀφιστάμενον Ep. ep. I 47, p. 10,11 || οὕτωι δὲ μακρὰν ἀφεστήχασι tod ... λέγειν, ὥστε- Philod. piet. 107,2 | aliorsum vocare: @ ... μηϑὲν ἡμᾶς ἀφιστῇ προὐργιαίτερον sign. 38,31

ἄφραστος

136

|| ἄφοβον καὶ

ἄχυμον διεξαγαγεῖν fr. 413 (Plut.) p. 280,23 | τὸ εὔϑυμον καὶ ἄφοβον

ϑὸν γείνεται, μετὰ ταῦτα mihi videtur ἐποψόμεϑα,

ἀφιλόδοξος

τοῖς ὅλως ἀφιλοσοφήτοις

ἄφοβος,

Ep. ep. III 122, p. 59,10

f.

oo.

τὴν ἄφραστον ὑπεροχὴν τῆς ἰσχύος τοῦ ϑε[(]ου Philod. piet. 96,27

137

ἀφροδίσια

Hermannus

Usener

Glossarium

ἀφροδίσια

ἄχρι

h δὲ τῶν ἀφροδισίων (ἐπιϑυμία) φυσικὴ μὲν οὐκ ἀναγκαία δέ Ep. fr. 456, Ρ. 295,17 | 4 δὲ ... τῶν τοιῶνδε ἀφροδισίων (ἐπιϑυμία) οὔτε φυσυκὴ οὔτε

τῆς

ἀναγκαία p. 295,18 || τῆς περὶ τὰ ἀφροδίσια πτοίας fr. 458 (Porph.), p. 296,22 | τὸ τῆς σαρχοφαγίας ... οὐ πρὸς γὰρ ζωῆς συμμονὴν ... συνεβάλλετο, ἐοικὸς ἀφροδισίοις ἢ ξενικῶν οἴνων πόσεσιν fr. 464 (Porph.),

p. 299,5 15.19

|| (ἔρωτα εἶναι) σύντονον ὄρεξιν ἀφροδισίων

|| ὅταν ...

(παραλάβωσι)

τἀγαϑόν,

fr.

τὸν ὄγκον

61

ἡμῶν ... ἕτεραι

(Plut.),

ἀφαιρῶν ... τὰς

p. 117,33,

δι᾽ ἀφροδισίων

διὰ

τῶν

fr. 483, p. 305,11.

ἀφροδισίων

κινήσεις

cf. 1. 10 | οὐκ ἔχω τί νοήσω

(ἡδονάς)

fr. 67, p.

120,2

[μὲν ἐ]ξ ἀφροσύνης

ἁμαρτημάτων

Ep.

γὰρ

τῶν

(Aristoteles)

ἀφρόνων

οἷς

προσεκάϑισε

ἔχει

τοῖς

171, p. 152,14

ἀρκεῖται

Ep.

fr. 471,

(scholis)

οὐκ

p.

301,13

λόγοις

ὧν

ἀφυῆς

Ep.

fr.

καὶ αἱ 10,225

τὸ

ἀλγεινὸν

αὐξούσης

ἀπάϑειαι ... συμπτώματα sec. Epic.

fr. 200, p. 161,7

VI, f. 111

|| τὴν κενὴν καὶ ἀφυσιο[λό]γη[τ]ον δ[η]μα[γωγ]ίαν Philod.

fr. IX,

13

τὸ

ἡδύ

Ep.

fr.

417,

οὐκ

ἄχρονα

Sextus

(emp.)

|| τῶν

τούτων

(τῶν

τροφὴν ἣν ... συντελεσϑεῖσαν δ᾽ ἐν ἀχαρίστῳ τίϑεμεν Ep. p. 299,15

τὰ

μέν

ἐστὶν

ἐστιν

ἀχώριστον ἀχώριστα

Ep.

τῶν

ep. ΠῚ

132,

οἷς συμβέβη-

χεν, τὰ δὲ χωρίζεσθαι τούτων πέφυχεν. ἀχώριστα μὲν οὖν ἐστι τῶν οἷς συμβέβηκεν ὥσπερ h ἀντιτυπία μὲν τοῦ σώματος ... οὐκ ἀχώριστα δέ ἐστι τῶν οἷς συμβέβηκε, καϑάπερ à κίνησις καὶ ἣ μονή Sextus (emp.) adv. math. 10,221 sq. sec. Epic. | ἀχώριστα τὸ σχῆμα καὶ τὸ βάρος τῆς ἀτόμου

Plut.

supra

ad

Ep.

fr.

275,

p.

196,13

fr. 506, p. 313,22

| ἀχώριστόν

φησι

τῆς

ἀψίνϑιον τὸ

δ᾽ ὡς

de lib.

ἀηδῶς dic.

fr. 465 (Porph.),

οὔτε γὰρ p. 59,2

VH*

ὑπομένει V,

καὶ

1 col.

χαϑάπερ

ἀψίνϑιον

Philod.

schol.

Zenon.

2

VH?

III 201

| τῶν

ἀχρήστων

ἄωρος

οὐδείς

ἐστιν

οὔτε

πάρωρος

πρὸς

τό - Ep.

ep.

III

122,

βαδίζειν τῶν

(Philod.) rh.

ἀρετῶν)

συμβεβηκότων

ἄωρος

ἀχάριστος

ἀχρηστότατος

64,24

ἡδονῆς τὴν ἀρετὴν μόνην

ἀφυσιολόγητος

xal ματαίων

τεχνῶν οὐδεμιᾷ (opp. τὰς ἀναγκαίας) Plut. Grylli 9, p. 9914

138

λῦσαι

ἄχυρον

Ρ.

σοὶ ... προσέπεσεν ἐπιϑύμημα ἀφυσιολόγητον τὸ (1. τοῦ) περιπλακῆναι ἡμῖν γονάτων ἐφαπτόμενον Ep. fr. 141, p. 145,2 ap. Plut. adv. Col. 17, p. 11172 | ἀφυσιολόγητον μηδὲν ἡγοῦ Bowens τῆς σαρχὸς βοᾶν τὴν ψυχήν

ἄχρηστος

τοῦ

ἄχρονος τά τε πάϑη adv. math.

τὸ ζῆν ἡδέως

ἀφυῆς

VH?

ἄχρι

ἀχώριστος

fr. 545, p. 325,21

ἄφρων οὐδεὶς

φύσεως

p. 281,19

βαδίζειν

μόνον δὲ καὶ τὸ ἤλεκτρον [ἐφελκ]τικόν ἐστι τῶν ἀχύρων Philod. sign. 1,29

ἀφροσύνη τῶν

Epicureum

σωμάτων

παλμὸν εἰς ταραχὴν καὶ σάλον ἐν τῷ τοιούτῳ (concubitu) ... καὶ ἐπ᾽ ἐκεῖνα συνεχῶς fr. 61, p. 117,30 || βαδιστέον Ep. βαδιζόντων ep. I 36, p. 3,13 || ἐὰν μὴ καὶ πρὸς ἅπαντα βαδίσῃ τις τῶν κατὰ μέρος

139

rer

βάϑος

Hermannus

ἀχριβωμάτων

συναφὴν

ib,

βαδίζωσιν

83,

p.

31,14

nat.

| ὄ]ταμ

XXVIII

πόρ[ρω]ϑέμ

VH?

VI 50,7

ποϑεν

εἰς

| ἔνϑα

Usener

πράξεως

μὲν ... βαδίζει

εὐϑὺς εἰς πρᾶξιν] τοιαύτην ... ἔνϑα δ᾽ οὐ βαδίζει ib. 52,9.15 | — où βαδιεῖται — ib. 53,16 | Philod. supra p. 111,25 νῦν én’ [ἐἸκεῖν[ο] βαδίζωμεν, ὅτι — | ὁ ἐπιβαλόμενος κατὰ τοῦτόν τινα βαδ[ίζειν Ep. nat. XIV, 9,14 VH? VI 22 | t[d]¢ κατὰ τὴν ἰσότητα χαὶ ὁμοείδειαν πορείας ... β[αδί]ζειν Philod. mort. VH1 IX col. 1 (v. πορεία) | δεῖ Padtelww ἐπὶ

Glossarium

Epicureum

βαρύς

βάλλειν βάλλειν καλῶς ‘ glücklich treffen’ Philod. ir. p. 83,38 | VH? IV, f. 198, cf.

Gomperz

« Zeitschrift f. üster, gymn»

σολοχίζ Ἥ]οντος ἢ βαρβαρίζοντος

ἑξῆς

βαρεῖν

III

128,

p.

62,18

| de

εἰς τοὔμπροσϑεν

I 57, p.

16,16

via

et

βαδίζοντι

| ε[ἰ]ς ἐπίνοιαν

itinere

εἰς τὸ

αὐτῆς

cogitandi

dicitur:

ἄπειρον ... ἀφικνεῖσϑαι

τῇ

κατὰ

τὸ

ἐννοίᾳ

βαδίζοντα

Philod.

piet.

γίνεσϑαι

Ep.

I 48, p. 11,8

106,15

p.

23,29

adn.

10

βαρβαρίζειν

thy] ἀλήϑειαν (Philod.) V'H? IX, f. 85 | βαδίζειν ὡς πρὸς ἐνδέον τι Ep. ep.

1872,

βεβαρημένος

Ep.

fr.

61

(Philod.)

(Plut.),

p.

rh.

VH?

IX

46

118,13

βάϑος μὴ δεῖν

ἐκ τῆς

κατὰ

χατὰ

βάϑος

βάϑος

B?) ib. 50, p. 12,6

οὐδέποτε

λῆξαι

τὸ συμπλήρωμα

ἐν τῷ

στερεμνίῳ

| ἅτε δὴ καὶ τῶν

χινήσεως

οὐδὲ

παλμῶν

νων, ὥσπερ αὐτοὶ λέγουσιν Plut. P. 202,13

πεποιῆσϑαι

|| διαστάσεις

ib. col. 7,5

εἰς

βάϑος

τῶν

ἀτόμων

nat.

(sed πάλσεως

ἐν βάϑει τοῦ συγκρίματος ἀτόμων

πρὸς

adv.

ep.

πλάσεως

ἄλληλα

Col. II

(1. ἀλλήλας)

16, p. 1116° ΞΞ Ep.

VH1

II col.

7,3

|| εἰς

δυναμέ-

fr. 282, βάϑος

βαϑύς τοῖς ep. rh.

εἰς

ἀσχολίας

βαϑυτέρας

II 85, p. 35:15} IV col. 31,15

τῶν

ἐγχυκλίων

φιλοσοφωτέρας

xal

τινὸς

βαϑείας

ἐμπεπλεγμένοις

γε

συνέσεως

ἘΡ.

Philod.

|

βάρος

μηδεμίαν μεγέϑους ib. 61, p. Ρ. 19,4 | ὅσα ἄλλα

ποιότητα τῶν φαινομένων... πλὴν σχήματος xal βάρους καὶ Ep. ep. I 54, p. 14,16 | ἣ κάτω διὰ τῶν ἰδίων βαρῶν (φορά) 19,2 | τὴν φορὰν σχήσει ... ἢ ἔξωϑεν à ἐκ τοῦ ἰδίου βάρους ib, τὰ σχήματα καὶ τὰ χρώματα καὶ τὰ μεγέϑη καὶ τὰ βάρη καὶ κατηγορεῖται σώματος ib. 68, p. 22,14 | Sextus (emp.) adv.

math. 10,240 (257) λέγει ὁ ’Erixoupoc τὸ σῶμα νοεῖν κατ᾽ ἐπισύνϑεσιν μεγέϑους καὶ σχήματος καὶ ἀντιτυπίας καὶ βάρους ad Ep. fr. 275, p. 196,6.9 | βάρη τηλικαῦτα σιδήρου Galen. t. II, p. 49 K. supra, p. 210,1 (fr. 293) | ταῦτα τῶν ’Emxobpou δογμάτων οὕτως ἀχώριστά ἐστιν ὡς τὸ σχῆμα καὶ τὸ βάρος αὐτοὶ τῆς ἀτόμου λέγουσι Ep. fr. 275,». 196,13 ap. Plut. adv, Col. 8, p. 11107 | τὰ σὺν βάρει μεγάλωι μεγάλας ἂν τροπὰς ποιοῦντα περὶ τὰ αἰσϑητά scriptor de sens. VH1 VI col. 18

βαιός οὐ

πάντα

τὸν

Blov... ἴ[ϊσ]ως δ᾽ οὐδὲ

βα[ιὸν] αὐτοῦ Philod. rk. VH? V, 1

col. 13,17 ut editores Neapol. recte suppleverunt

Diagoram Critiam Baxyevouaw [εἰἸκά[ζει Ep. fr. 87, p. 127,29

βαλλάντιον τὴν μέϑοδον ... xa? ἣν [ἀποτέμνουσι βαλλάντι[α (Philod.) rh. VH*? III 158

140

philosophos

nobiles

non erubuere : Plut. non posse s.v. 2,

βαχχεύειν Prodicum

βαρυεγκέφαλος βαρυεγκεφάλους

Epicurus

Metrodorusque

dicere

p. 1086° ad Ep. fr. 237, p. 176,3

βαρύς

οὔτε γὰρ τὰ βαρέα ϑᾶττον οἰσϑήσεται τῶν μικρῶν καὶ κούφων

Ρ. 18,17 | τὸ δὲ τῶν κακῶν ΠῚ 133, p. 65,6

Ep.

ep. I 61,

(πέρας) ... πόνους ἔχει βαρεῖς (βραχεῖς libri)

141

βαρύστονος

Hermannus

Usener

Glossarium Epicureum

βελτίων, βέλτιστος

βαρύστονος

βέβαιος, βεβαίως

βαρυστόνους philosophos claros Epicurus Metrodorusque nuncupavit : Ep. fr. 237, p. 176,3 (Plut. non posse s.v. 2, p. 1086) | ofyo δ᾽ & yoye τοὺς βαρυστόνους καὶ μαϑητήν ue δόξειν τοῦ πλεύμονος εἶναι fr. 114, p. 136,19

τὴν ἀκροτάτην χαρὰν καὶ βεβαιοτάτην Ep. fr. 68, p. 121,35 || ἦν βεβουλευμένον αὐτῷ βεβαίως ep. III 127, p. 62,3 | οὕτω γὰρ ἣ βεβαιοτάτη πίστις ἔσται 1 63, p. 19,16 | εἰς τὸ «καὶ τὰ» χατὰ μέρος ... ἐξακριβοῦσϑαι βεβαίως ib. 68, p. 22,12 | ἐβίωσαν μετ᾽ ἀλλήλων ἥδιστα, βεβαιότατον πίστωμα ἔχοντες sent. 40 ὃ 154 | ἀταραξίαν xal πίστιν βέβαιον (sic) ep. II 85, p. 36,3

βασανίζειν μεταβαίνομεν] ... ἀτὸ τῶν πανταχόϑεν βεβασανισμένων wa μήτ᾽ ἴχνος μήτ᾽ αἴϑυγμα πρὸς τοὐναντίον παραδιδόντων Philod. sign. 29,2

βασιλεία Περὶ βασιλείας liber Epicuri, 6 $ 140

p. 94

IX

| ἀρχῆς καὶ βασιλείας Ep. sent.

βεβαιότης πίστιν οἴχεσϑαι καὶ βεβαιότητα καὶ κρίσιν ἀληϑείας φάσχοντες (Epicurei) Ep. fr. 254, p. 187,26 ap. Plut. adv. Col. 28, p. 1123° βεβαιοῦν μήτε τὸ διημαρτημένον ὁμοίως (sc. τῷ ἀληϑεῖ) βεβαιούμενον πάντα συντα-

ράττῃ

ol... τὸ

βασιλεύεσθαι

τὰς

πόλεις

καὶ

ἄρχεσϑαι

in Ep. fr. ap. Plut. adv. Col. 30, p. 11244

καταστήσαντες

Colotes

τάξις):

I 46, p. 10,1

ἀπόρροιαι τὴν ἑξῆς ϑέσιν καὶ βάσιν

(?)

διατηροῦσαι

Ep.

ep.

βαστάζοντι

14139

gentium

12

Ep.

ep. II 84, p. 35,9

|| sic etiam

Arist.

rh.

III

12,

βαστάζονται δὲ of ἀναγνωστικοί, οἷον Χαιρήμων ἢ. 6. in le-

manibus

versantur,

non

ut

Bon.

explicat,

τιμῶνται

βδελυρία μεγάλα [σ]υνεργεῖν τὴν ἀναζιδε][α]ν καὶ τὴν βδελυρίαν πρὸς τὸ ῥητορεύ[ει]ν VH? III 137

142

|| τὰς αὑτῶν

ferre

senso

οἰόμενοι

βεβαιοῦν

αἰσϑήσεις τῷ

ap. Plut. adv. Col. 5, p. 1109

vel cogitato, συγκατατίϑεσϑαι: el δὲ βεβαιώ-

|

σεις καὶ τὸ προσμένον ἅπαν ἐν ταῖς δοξαστικαῖς ἐννοίαις xal τὸ μὴ τὴν ἐπιτῶν [δόξαν βεβ[αιοῦν]τες Philod. sign. 38,17 σου]σιν ib. 31,33

| οὐκ ἄλλῳ τρόπῳ βεβα[ζιώ-

βεβαιωτῆς

τὰ γὰρ ἐν ἄλλοις ἡμῖν γεγραμμένα δυσμνημόνευτα εἶναι καί tor... συνεχῶς p.

est adsensum

τ[ο]ύτους βεβαιωτὸς

βαστάζειν αὐτὰ

ep. I 52, p. 13,8

μαρτύρησιν, οὐκ ἐκλείψεις τὸ διεψευσμένον Ep. sent . 24 $ 147 || οὐδέmote (6 λόγος) δύναται βεβαιῶσαι ὡς - nat. Gomperz 88 || τὴν [ἑ]αυ-

βάσις (cf.

Ep.

τὰς ἄλλων ἀναιρεῖν fr. 250, p. 184,25

βασιλεύειν

βελτίων,

αὐτοῦ παρισίτάν]ουσιν Philod.

sign. 29,30

βέλτιστος

πάσχειν τι βέλτιον εἶναι Ep. fr. 120, p. 138,19 || οὔτε διαλέκτους ὡς βελτίους μεταληπτέον ep. I 72, p. 24,18 | τ[ά]δ[ε] βελ[τίο]ν᾽ εἶναι nat. XXVIII VH? VI 44,6 | βελτίστων ib. VH* VI 61 fr. 10 | βέλτιον

(scr. βέλτιστον) γάρ - ep. III 135, robrfov] εἶναι νομίζειν τῶν] ἀνδρῶν,

p. 66,2 | oJù9èv δεῖ βελτίους] ἐν πολλοῖς [δὲ χ]αὶ μάλιστ[α] τῶι

ὅλωι] τρόπωι πο[λ]λῶ[ι βελτ]ίους nat. XI VH® VI, f. 7, XIV, cf. Gomp. “ Zeitschrift” 1867, p. 209

143

βία ͵

Hermannus

Usener

βία (post potum in coitu τὴν γονὴν) βίᾳ καὶ συμπεφυρμένην ἀποσπᾶσϑαι Ep. fr. 61, p. 118,3 | εἰ Blofv οὔ]τος οὐκ ἔχει πρὸς ἀπόδ[εγ[ξιν] sc. ὁ τρόπος Philod. sign. 9,4 (alioquin ἀνάγχην usurpat)

Glossarium Epicureum

βλαβερός

νούσας ἰδ[έ]ας τοῦ βίου Ep. fr. 196, p. 160,2 | ὁ δὲ πάντων βίος μελλησμῷ παραπόλλυται fr. 204, p. 162,6 | τὸν εὐδαίμονα βίον fr. 219, p. 169,6 | ἐξ ἐργασίας || καϑυμνεῖν

ϑηριώδους ... βίος ταλαίπωρος συνίσταται fr. 480, p. 304,26 τὸν αὑτῶν βίον fr. 605, p. 341,17 || καὶ πηρωϑεὶς τὰς ὄψεις

ἔξωϑεν βιασαμένου τινὸς ῥεύματος Ep. ep. II 111, p. 52,1 | μηδὲ βιαζόμενον a dveurivoy nat. Gomperz 64 | passivo sensu συνεπ[ισ]πώμενα χαὶ βια[ζό]μενα ib, 122

(ὁ σοφὸς) καταξιοῖ αὑτὸν τοῦ βίου fr. 15, p. 96,19 | Περὶ βίων librorum IV Epicuri titulus, p. 94 Χ | τῶν εἰς μακάριον βίον συντεινόντῶν διαλογισμῶν Ep. ep. IL 84, p. 35,5 | τοῖς περὶ βίων λόγοις ib. 86, p. 36,6 | où γὰρ ἤδη ἀλογίας καὶ κενῆς δόξης ὁ Bloc ἡμῶν ἔχει χρείαν, ἀλλὰ τοῦ ἀϑορύβως ἡμᾶς ζῆν ib. 87, p. 36,15 | Lucian. de parasito 10 ἐν τῷ τῶν ᾿Επικουρείων βίῳ γενόμενος | τὰς ἐν τῶι βίωι χρείας Philod.

βίαιος

αἱρέσεις τῶν

βιάζεσϑαι

VH?

βιαιοτέρας ἐπαρδεύσεως γινομένης ἀπό τινων ἀϑροισμάτων τὰς τοιαύτας ἐπιπέμψεις Ep. ep. II 100, p. 44,11

ἐπιτηδείων εἰς

βίον

ἡμῖν

πάντα

ἝἙρμάρχῳ

où

νόμους

ἡσυχίαν ἔϑεντο IV col.

Ep.

fr.

217,

βίβλος

an βύβλος ?: βίβλω[ι Ep. nat. XI VH! II 13,7 | Ev μ[ὲ!ν [οὖν ταύ]τηι τῆι βίβλίωι τοσ]αῦϑ᾽ ἡμῖν περὶ τῆς ἐξ ἀρχῆς ὑποϑέσεως εἰρήσϑ[ω ib.

βίος τοιούτῳ μάλιστα ἐγγαληνίζων τῷ βίῳ (sc. περὶ φύσεως ϑεωρητικῷ) Ep. ep. 1 37, p. 4,11 | τὰς ἀναγκαίας τοῦ βίου χρήσεις ΠῚ 131, p. 64,5 |

οὐ yap... ἀπόλαυσις παίδων καὶ γυναικῶν οὐδ᾽ ἐχϑύων ... τὸν ἡδὺν γεννᾷ βίον ib. 132, p. 64,15 || εἰ μὲν ἀσφαλὴς ὁ τῶν τοιούτων βίος sent. 7 δ 141

|| κατὰ τὸν συνεχῇ χρόνον τοῦ βίου sent. 16 § 144 || ἡ δὲ διάνοια ... τὸν παντελῆ βίον παρεσκεύασεν sent. 20 8. 145 || ἡ διάνοια ... οὔϑ᾽ ... ὡς ἐλλείπουσά τι τοῦ ἀρίστου βίου κατέστρεφεν ib. || ὁ τὰ πέρατα τοῦ βίου κατειδώς sent. 21 ὃ 146 || τὸ τὸν ὅλον βίον παντελῇ καϑιστάν sent. 21 $ 146 || εἰς τὴν τοῦ ὅλου βίου μακαριότητα sent. 27 $ 148 || ἡδονὴν καὶ γαλήνην καὶ ϑάρσος ἀνθρώποις παρασχευάζειν εἰς τὸν βίον Epicurei ap. Plut. non posse s.v. 20, p. 1100° | τὰς [wh πρὸς εὐ]δίαίμον]α βίον [συΊντει-

144

τὸν

|| ἐν ἅπαντι τῶι

βίων piet.

15

Bloc)

βίωι [κα]κοδαιμονεῖν

| οἷς ὁ Bloc ἡ[μ]ῶν χαὶ

ἐσχάτως

βιοτή

V

|| τὰς

ἀσφάλειαν

Col. 30 p. 11244

εἶναι καὶ παρὰ τὸν

rh.

ἐλευϑέρας

βιοτῆς

βίον

VH' V,

πολλάκις ... ἀναγκαῖον ἐρωτᾶν

! περὶ ἠϑῶν [κ]αὶ βίων ib. 13,26 13,15 | μακάριον βίον ib. 17,32

οὐ κατὰ νόμους

νόμιμα ...εἰς πολλὴν

| τὴν ὁδὸν τοῦ βίου Philod. βίωι

f. 86,

||

καὶ

Colotes ap. Plut. L.s. | vitae usus et experienοἰόμε[ϑ]α τὸν βίον μαρτυρεῖν Philod. rh. ΝῊ!

|| ἀπαιδεύτους

|! ἐν τῶι

ib.

διασώζεται ib. 94,1

Colotes in Ep. fr. ap. Plut. adv.

IX 28, cf. παρά (v.

93,2

διατάξαντες

ϑηρίων βίον βιωσόμεϑα tia: xal τούτοις αὐτὸν

βιβλίον δοῦναι δὲ τὰ βιβλία τὰ ὑπάρχοντα Ρ. 168,3

I, £. 77,7

ζῶντας

1

col.

13,5

γίνεται ib, col. 11,2

| πάντα τὸν βίον ... κατατίϑεσϑαι

Ep.

VH?

ib.

fr. 196, p. 160,4

βιοῦν λάϑε βιώσας Ep. fr. 551, p. 326,23 || ἡδέως τε βεβιωκέναι fr. 605, p. 341,16 || οὗτοι

xal

ἐβίωσαν

μετ᾽ ἀλλήλων

ἥδιστα

sent.

40 ὃ 154

|| Sofa

σ]υν-

τεί[ν]ει nfp]ès τὸ [Bliüoof:] μακαρίως Carneiscus VH? V, f. 192 | ϑηplay βίον βιωσόμεϑα Colotes in Ep. fr. ap. Plut. adv. Col. 30, p. 11244

βλαβερός

ἐπισφαλὲς τὸ πρᾶγμα καὶ βλαβερόν Ep. fr. 61, p. 118,14 καὶ βλαβερῶν (Philod.) rh. VH* III 195

| ὠφελίμων]

145

|

βλάβη

Hermannus

βλάβη

αἱ μέγισται βλάβαι...καὶ ὠφέλειαι Ep. σφαλοῦς εἰς βλάβην τοῦ πράγματος ὄντος

ὅταν ... βλάβης

ἀπεργαστικαὶ

βης

(Philod.)

ἂν γένοιτο

Philod. piet.

βλάμμα

ὠφελημάτων

86,14

χαὶ

δόξωσιν εἶναι

rh.

VH?

βλαμμάτων

III 195

Philod.

rh.

Usener

ep. III 124, p. 60,10 || ἐπιfr. 61, p. 117,19 | (ἐπιϑυμίαι)

sent.

26 ὃ 148 | πρὸς

βλά-

|| βλάβης καὶ κακῶν ... αἰτίους

IV

col.

24

βλάπτειν τὸ μὴ βλάπτειν ἀλλήλους μηδὲ βλάπτεσϑαι Ep. sent. 31 ὃ 150 | συνϑήκας ... τὰς ὑπὲρ τοῦ μὴ βλάπτειν ἄλλα (sic libri, ἄλληλα volgo) μηδὲ βλάπτεσθαι sent. 32 ὃ 150 | συνθήκας ... τὰς ὑπὲρ τοῦ μὴ βλάπτειν μηδὲ βλάπτεσϑαι ib. | συνθήκη τις ὑπὲρ τοῦ μὴ βλάπτειν À βλάπτεσϑαι sent. 33 8 150 | ὧν συνέϑεντο πρὸς ἀλλήλους εἰς τὸ μὴ βλάπτειν μηδὲ βλάπτεσSar sent. 35 $151 | οὐδὲ τὸ σῶμα βλάπτοιτ᾽ ἂν ὑπὸ τῆς συνουσίας μᾶλλον ... μετὰ τὸ δεῖπνον fr. 61, p. 118,10 | ἀγαπητὸν δ᾽ εἰ μὴ ἔβλαψε (συνουσία) fr. 62, p. 118,20 | ἀπὸ τῶνδέ τινας ὡς β]λαβησομένο[υς] ἢ ταρα[χ]ϑησομέν[ο]υς nat. inc. VH* VI 95 sec. Gomperzium

βλέπειν ἀνάγκη γὰρ τὸ πρῶτον ἐννόημα καϑ᾽ ἕκαστον φϑόγγον βλέπεσϑαι

I 38,

p.

5,4

von

geistiger

Anschauung

vergl.

v.

ἐννόημα

|| ἂν

Ep. ep. βλέπῃ

τίς τινα τρόπον τὰς ἐνεργείας (an évapyelac?) ib. 48, p. 11,11 | ὅσα ἐν Üroxemuéve ζητοῦμεν ἀνάγοντες ἐπὶ τὰς βλεπομένας παρ᾽ ἡμῖν αὐτοῖς

προλήψεις

ib.

72,

p. 24,14

|| Philod.

VH1

V

col.

21,13

τὰ

voov-

μενα χατὰ τὰς βλεπομένας προλήψεις ὑπ᾽ αὐτῶν καὶ δίκαια καὶ καλὰ τίϑεμεν εἶναι | βλέπων, ἐφ᾽ o[ic] ὡμολόγει] τοῦτο, γελᾶι Ep. nat. XXVIII VH® VI 50 inf. | βλέποντές τι ib. II VA II col. 9,10 | intellegere: οἱ τοῦτο λέγοντες οὐ βλέπουσιν διότι — scriptor de sens. VH1 VI col. 16 || τοῖς μὴ φωναῖς

χεναῖς ἑαυτοὺς συνταράττουσιν

ἀλλ᾽ εἰς τὰ (ἀλλὰ πλεῖστα

libri) πράγματα βλέπουσιν Ep. sent. 37 ὃ 152, cf. ἀπιδόντες εἰς τὴν τοῦ βίου χοινωνίαν τῶν ἀνϑρώπων καὶ τὰς πρὸς ἀλλήλους πράξεις Epicurei ap. Porph. de abst. I 7, p. 46,21 | ἡ δὲ χαρὰ καὶ ἣ εὐφροσύνη

146

Glossarium Epicureum

βόμβος

χατὰ κίνησιν ἐνεργείᾳ βλέπονται Ep. fr. 2, p. 91,11 | τὰ νοούμενα κατὰ τὰς βλεπομένας προλήψεις ὑπ᾽ αὐτῶν χαὶ δίκαια καὶ καλὰ τίϑεμεν εἶναι Philod. rh. ΚΗ"! V, 1 col. 21,13 | βλέπεται = evidens est: βλέπί[ε]ται δ᾽ ὅτ[ι] ... οὐδὲ els ἂν ἀδυκ«ί»ας ἀπε[ι]ρχϑείη piet. 88,24, cf. ir. col. 28,29 τί γὰρ δεῖ λέγειν βλεπόμενον, ὅτι τῶν ἀγαϑῶν εἰσιν ἄγευστοι παρὰ τὸν βίον ἅπαντα | ἀϊνδρὸς ἐν ἑκάστοις εἰς [τὰ πρ]άγματα βλέποντος rh. VH? V, f. 101 | [χρΤησόμεϑα σημείῳ τῷ βλεπομέ[νῳ] sign. 22,9 | τὸ un] β[λ]έπειν [ὅ7τι [τ]ὸ εἶναί τινα ἰδ ι]άζ[ον]τα γένη λίϑων ... αὐτὰ] τὰ φα[ι]Ἱνόμενα παρέδειξεν ib. 28,30 | ὅταν ἐπὶ τὸ ὑποχείμενον βλέπων τύχῃ χαὶ μὴ διορῶν χτλ. Ep. nat. XI VH II 8,2

βλέψις τῇ μέντοι συμμετρῆσει καὶ συμφερόντων καὶ ἀσυμφόρων βλέψει et ?) ταῦτα πάντα χρίνειν χαϑήκει Ep. ep. III 130, p. 63,14

(ἐπιβλέ-

βληχρός

τὸν] μὲν ἀχρά[χ]ολον εἶναι κα[ὶ] xvveddy πρὸς] ἅπαντας ... τ[ὸ]ν δ᾽ ἀεὶ βλη[χ]ρόν Philod. schol. Zenon. de lib. dic. VH* V, 1 col. 3

βοᾶν ἀφυσιολόγητον μηδὲν ἡγοῦ βοώσης τῆς σαρκὸς βοᾶν τὴν ψυχήν Ep. fr. 200, p. 161,7 vertit Lucretius II 17 nil aliud sibi naturam latrare

βοηϑεῖν ἅλαδε χατέβη

παρ᾽ ἑκάστους

Μίϑρῃ

τῶν

τῷ Σύρῳ

καιρῶν

βοηϑήσων

ἐν τοῖς

Ep.

χυριωτάτοις

fr. 194, p. 159,24 βοηϑεῖν

αὑτοῖς

ep. 1.35, p. 3,7 | αὐτὰ ταῦτα ἐν μνήμῃ τιϑέμενα συνεχῶς 83, p.

| ἵνα

δύνωνται

βοηϑήσει ib.

31,19

βόμβος

βροντὰς ... γίνεσϑαι ... παρὰ πυρὸς πεπνευματωμένου βόμβον ἐν αὐτοῖς (sc. νέφεσιν) Ep. ep. IL 100, p. 44,16 | τὸ πνεῦμα ἀνειλούμενον τὸν βόμβον ἀποιελεῖν

τοῦτον

(tonitru)

ib.

102,

p.

46,9

147

βόρβορος

Hermannus Usener

βόρβορος

τὸ οὖν βόρβορον καὶ τὸν τ[άραχον] ἐν @ φησι γίγνεσϑαι τοὺς τὸ μηδὲν μᾶλλον τοῖον ἢ τοῖον ἐπιφϑεγγομένους τοῖς πράγμασιν Colotes ap. Plut. adv. Col. 7, p. 1110

βούλεσϑαι: εἰ βούλει πλούσιον βούλωμαι,

λαμβάνειν fr. χας ποιεῖσϑαι VH® IX 198 ἃ [ἐβουϊλόμην λεχϑῆναι nat. πολλοὺς

Πυϑοχλέα

πολυτελεύσασϑαι

ποιῆσαι

δύνωμαι

184, p. 157,8 | sent. 32 ὃ 150 | | ἐβουλήϑησαν ἀποδιδόναι nat. XIV 6,20 VH?

βουλομένοις

ep.

II

Ep.

fr.

ἔτ. 135, p. 142,22

182,

p.

156,17

| ty’ ὅταν

|| βούλομαι] ...

ὅσα μὴ ἐδύνατο À μὴ ἐβούλετο τὰς συνϑήβεβουλήμεϑα δὲ τὰς χαχ[(]ας ἐξελαύνειν (78 - F) γενέσϑαι Ep. sent. 7 $141 | Gomperz 119 | μικρὰ βούλομαι] διαVI 19 | τοῖς τερατεύεσϑαί τι πρὸς τοὺς

144,

p.

53,22

p. 62,2

| ὑπ]ὲρ

βούλησις βούλησιν Ep. nat. (ἢ ΝῊ" VII 75 | (corpora caelestia) ὑπεναντίας ἔχειν τούτῳ βουλήσεις ἅμα καὶ πράξεις καὶ αἰτίας ep. 1 81, p. 30,11 Il καϑάπερ καὶ τὰς ἡμῶν] αὐτῶν βουλήσεις ΝῊ" X 145, VIII

βοῦς [ἀνα]τραφέντες

ὥσπερ

βόες χατεχόπησαν

Philod.

rh.

VH1 V,

1 col. 5

βραβεύειν πλὴν οὐδ᾽ οἱ καὶ λε[χκτιϊκοὶ γεγονότες (νομοϑέται) καϑὸ [τοιο]ῦτοι καὶ ταῦτ᾽ ἐβράβευσ]αν VH* VII, f. 173 | ὡς μηδενὸς ὄντος [ἐ]π’ ἀνθρώπωι, πάντων δ᾽ ὑ[πὸ] τοῦ δαιμονίου βραβευομζέν]ων VH? XI, f. 26

βράδος

βράδους γὰρ καὶ τάχους (sic BQ, cod. Sambuci : βραδύτητος volgo) Ep. ep. I 46, p. 10,5

148

βραδύς,

βρυάζειν

βραδέως

«βραδύτερον» διαλύεσϑαι

ex coni. inlatum

πάντα,

τὰ

μὲν

(opp. ϑᾶττον)

ϑᾶττον,

τὰ

δὲ

προσεξευρίσχειν ἐν μὲν τισὶ ϑᾶττον ἐν δὲ ταχείας ἡλίου κινήσεις γίνεσϑαι καὶ πάλιν | (solem) τόπους τινὰς περαιοῦν τάχιον Ρ. 43,16 | βραδύτερον συμπεριφέρεσϑαι ep. II 114, p. 53,16

βραδυτής

τὴν ὀξύτητα χαὶ βραδυτῆτα (emp.)

adv.

math.

10,226

sec.

βραχύς

ib.

73,

p.

25,16

| ||

τισὶ βραδύτερον ib. 75, p. 27,3 | βραδείας ὑπὲρ γῆς IL 98, p. 43,7 ἢ βραδύτερον gl. Ep. ep. II 98, τὸν αὐτὸν χκύχλον περιιόντα Ep.

Sextus

Epic.

βραδύτης(ἢ)

τὸ δὲ τῶν χακῶν (βραχεῖς libri) παραδυτόν ΓῊ πίπτει Ep. sent.

Ep. ep. I 61, p. 18,19

βραδύτερον

τῆς κινήσεως ... χρόνῳ καταμετροῦμεν

βραδύτητος (sed βράδους B Q cod. yous Ep. ep. I 46, p. 10,5

βουλεύειν εἴπερ ἦν βεβουλευμένον αὐτῷ βεβαίως Ep. ep. III 127, μηδενὸς βουλεύεσϑαι τοῖς ὅλοις PH? XI, f. 26

Glossarium Epicureum

Sambuci

sine dubio recte) καὶ τά-

(πέρας) ὡς ἢ χρόνους «ἔχει βραχεῖς» ἢ πόνους ἔχει βαρεῖς Ep. ep. III 133, p. 65,6 || οὐκ ἐν ἡμέρας βραχεῖ μέρει III, f. 183 | βραχέα (raro Seneca) σοφῷ τύχη παρεμ16 ὃ 144 | κατὰ βραχύ nat. Gomperz 63

βροντή

βρονταί quo modo fiant : Ep. ep. II 100, p. 44,13 | cur tardius tonitru aures percipiant quam oculi fulgur: προτερεῖ δὲ ἀστραπὴ βροντῆς ib. 102, p. 46,6 | ὑστερεῖν δὲ τὴν βροντήν ib. 103, p. 46,12 | καϑὰ καὶ Bpovτὴν

ἐνδέχεται

γίνεσϑαι

ib.

p.

46,20

βρυάζειν βρυάζω τῷ κατὰ τὸ σωμάτιον ἡδεῖ, ὕδατι καὶ ἄρτῳ χρώμενος Ep. fr. 181, Ρ. 156,4 (Stob. flor. 17,34) | ἡδέως τε βεβιωκέναι καὶ βρυάζειν καὶ χαϑυμνεῖν τὸν αὑτῶν βίον ἐχκραυγάζοντες λέγουσι Plut, non posse s.v.

16, p. 1098 ad Ep. fr. 605, p. 341,16, cf. βρυασμός | χαίρειν καὶ βρυά-

ew τοὺς (σοφοὺς) ἐν πόνοις ὑπερβάλλουσι καὶ νόσοις

Ep. fr. 600, p. 337,23

«δειναῖς» γινομένους

149

βρυασμός

Hermannus

Usener

Glossarium

βρυασμός τίνα γὰρ εὐφροσύνην À ἀπόλαυσιν καὶ βρυασμὸν οὐκ ἂν ἐκκρούσειε καὶ καταγάγοι (?) ἐμπίπτουσα συνεχῶς à ἐπίνοια τῆς ψυχῆς ... τῶν ἐν ἡδονῇ τιϑεμένων τὸ καλὸν καὶ μακάριον; Plut. π. p. 5.0. 30, p. 11074 || vocem Epicuream agnovit Hemsterhusius ad Lucian. t. I, p. 414, Bakius

βρῶμα

cocus

Epicureus

Damoxeni

v.

28

βυβλίον

ib.

147

priores

indicio

|| ἐκ τῶν

βυβλίων

ib.

148

|| βυβλίοις

f. 149.150.151

||

βυβλίων ib. f. 161, divit. VH? III, f. 83 | βυβλίον rh. VH? V, f. 46 | βιβλίον ap. Neap. (Philod.) YH? III 168 sed diductae litterae tres sunt

in

charta

infuisse

βυβλία VH* X, f. 50 | BYBA/// test. Epictetae CIG 2448 VIII

ΝῊ"

BYBAION,

VII,

non

f. 10,

ΒΙΒΛΙΟΝ

1. 3

| βυβλία

βωμολοχία

ταῦτα γὰρ (quod tollunt divinationem ac providentiam) οὐχ ἥκιστά φασιν οἱ ἄνδρες ἡδονὴν καὶ γαλήνην χαὶ ϑάρσος αὐτοῖς παρασχευάζειν εἰς τὸν βίον (Epicurei) Plut. non posse s.v. 20, p. 11007 | cf. ib. 17, p. 10984 λαμπρᾶς δὲ καὶ βασιλικῆς καὶ φρόνημα ποιούσης μέγα καὶ φῶς ἀληϑῶς

εἰς ἅπαντας

ἀναχεομένην

χαρᾶς

οὐκ

ἔστι

μετασχεῖν

βίον ἀνέξοδον καὶ ἀπολίτευτον χτὲ | cf. de tuenda sanitate praec. 8, p. 126° où γὰρ ἐν πλησμοναῖς Κύπρις (Eurip. fr. 887 N°), ἀλλὰ μᾶλλον ἐν εὐδίᾳ σαρκὸς καὶ γαλήνῃ ... ἡ δ᾽ ὑγίεια ταῖς ἡδοναῖς ὥσπερ ἣ γαλήνη

150

Epicureus) laudavit aetatis in portu

et ad

ancoram

actae

||

ἀδείας καὶ XXII τ

γαΧ,

p. 198” Montf. ὁ μηδὲ ἐρῶν ἀλλὰ χαϑαρῶς σωφρονῶν τίνος λιμένος, ποίας γαλήνης οὐχ ἡδίω καὶ ἡμερωτέραν κτήσεται ψυχήν ; || ib. p. 1994 (ὁ πλεονέκτης) μυρία κύματα ἔχει | cf. Cic. Tusc. disp. V 6,16 ‘ut maris igitur tranquillitas intellegitur nulla ne minima quidem aura fluctus commovente, sic animi quietus et placatus status cernitur, cum perturbatio nulla est, qua moveri queat’, vid. Sextus (emp.) adv. math. XI 141 (cum Timonis frr. 36.37, p. 63 Wachsm.) | iam Plato Phaedonis, Ὁ. 84% (φιλοσοφία) γαλήνην τούτων (Le. τῶν παϑῶν) παρασχευάζουσα, cf. leg. VII, p. 791% | (vid. χειμάζειν) cf. etiam Joannes Chrys. hom. XXII in ep. I ad Corinth. t. X, p. 199% Montf. tic γὰρ ἐν ἡδονῇ, εἰπέ wor, ὁ μαινόμενος καὶ σφαδάζων καὶ xevὑπὸ

ἐπιϑυμιῶν

πολλῶν

καὶ

οὐδὲ ἐν ἑαυτῷ

dv; ἢ ὁ τούτων

πάν-

τῶν ἀπηλλαγμένος τῶν χυμάτων καὶ ὥσπερ ἐν λιμένι τῇ φιλοσοφίᾳ καϑήμενος; | de Philogonio τ. 1, p. 500d similia atque de nativ. dom. τ. II, p. 365% ΜΕ, γαλήνης δεῖ γέμειν τὴν ψυχὴν χατ᾽ ἐκεῖνον τὸν καιρόν, εἰρήνῆς πολλῆς καὶ ἡσυχίας χρεία, οὐχὶ ϑορύβου καὶ ϑυμοῦ καὶ ταραχῆς * ταῦτα γὰρ ἀκάθαρτον ποιεῖ τὴν προσιοῦσαν (zum tische des herrn)

ψυχήν | cf. Lucret.

γαλήνη

γαλήνην

‘(Diodorus

τούμενος

βωμολοχίας nobilibus philosophis Epicurus et Metrodorus exprobrabant : Plut. non posse s.v. 2, p. 1086° ad Ep. fr. 237, p. 176,2

καὶ

ταῖς ἀλχυόσιν ἀσφαλὴ χαὶ καλὴν γένεσιν καὶ λοχείαν ἐνδίδωσι | ib. 23, p. 136% τῆς ψυχῆς τὸ ἀκόλαστον ... οὐκ 2% λαβεῖν τὴν φύσιν ἧς μάλιστα δεῖται χαταστάσεως xal γαλήνης, cf. Seneca de vita beata 19,1

χαὶ γαλήνης ἐπιϑυμοῦντα || de parasito 11 μετὰ πολλῆς λήνης || Ioannes Chrysost. in ep. I ad Corinth. hom.

(Mein.

ἐν τοῖς περὶ φύσεως βυβλίοις δείκνυμεν Ep. ep. II 91, p. 39,10 | βυβλίον Philod. VH® I, f. 94,6 | βυβλί[οι]ς ib. 155 | βυβλίοις ib. 131 | ἐκ βυβλίου

γαλήνη

quietem’, cf. Plat. Phaedon, p. 84% γαλήνην τούτων (sc. ἡδονῶν καὶ λυπῶν) παρασκευάζουσα, ἑπομένη τῷ λογισμῷ, cf. etiam Wyttenb. ad Plut. de prof. in virtut. 12, p. 82 (vide χειμών) | cf. Lucianus bis accus. 21 (Epicurus loquitur) ὥσπερ èx ναυαγίου λιμένν προσνέοντα

ad Cleomedem p. 433, cf. βρυάζειν

τὸ προσφερόμενον βρῶμα Com. IV, p. 531)

Epicureum

II 1 sqq.

| apprime

huc

facit

Plut. Grylli 6,

p. 989° καὶ τοῖς βίοις πόρρω τῆς κενῆς δόξης ὥσπερ ϑαλάσσης ἀπῳκισμένα || Seneca dial. VII ad Gallionem de vita beata 19,1 ‘ (Diodorus Epi-

cureus) laudavit aetatis in portu et ad ancoram actae quietem’” | cf. Lucr. V 11 ‘(Epicurus qui) fluctibus e tantis vitam tantisque tenebris in tam tranquillo et tam clara luce locavit’ | dv... τὸν ὄγχον ἡμῶν γαλήνη μὴ παραλάβῃ καὶ ὕπνος ἀλλ᾽ ἑτέραι διὰ τῶν ἀφροδισίων x1νήσεις Ep. fr. 61, p. 117,32 || de felicitate dixit Euripides fr. 332,7 N. ϑνητῶν σπέρμα τῶν μὲν εὐτυχεῖ λαμπρᾷ γαλήνῃ, τῶν δὲ συννέφει πάλιν || ad metaphoram inlustrandam perquam idoneus est locus Axiochi,

151

γαληνιᾶν

Hermannus

p. 370% vitam χαχῶν

uxorem

ἄγονος 6,

p.

divinam

Bloc,

610%

mortuorum

ἀσαλεύτῳ πολὺ

γὰρ

ἡσυχίᾳ

adumbrans: εὐδιαζόμενος

ἀμβλύνεται

καὶ

ὥσπερ ἐν εὐδίᾳ κῦμα, τῇ γαλήνῃ τοῦ σώματος 520, p. 318,3 (Plut.), cf. 5 || cf. λιμήν

Usener

γαληνὸς δὲ τις καὶ

|

χαλᾶται

Plut.

τοῦ

διαχεομένου,

cons.

cf.

ad

λυποῦντος,

Ep.

fr.

[Iustinus] or. ad Graecos 6 (f. II, p. 146 ed. Ox.) ἐπιϑυμίας οὖν ἀπελαϑείσης εὔδιος ἡ ψυχὴ καὶ γαληνιῶσα γίνεται | ἡ ψυχὴ ἐπὶ μὲν τοῖς τοῦ σώματος ἀγαϑοῖς ... χαίρει καὶ γαληνιᾷ Ep. fr. 425, p. 284,3 (Stob, flor. 6,50)

γαληνίζειν Plut. non posse s.v. 4, p. 1088“ ἀκούεις αὐτῶν μαρτυρουμένων καὶ βοώντῶν, ὡς ἐπ᾽ οὐδενὶ ψυχὴ τῶν ὄντων πέφυκε χαίρειν καὶ γαληνίζειν πλὴν ἐπὶ σώματος ἡδοναῖς παρούσαις À προσδοκωμέναις ad Ep. ἔτ. 429, p. 285,1, cf. ἐγγαληνίζειν | Eurip. fr. 1079,4 N? γαληνίζει φρένα

γαληνισμός ἐκ τούτων ἱκανὴν ... τὴν ἄμα νοήματι περίοδον γαληνισμὸν ποιοῦνται Ep. ep. I 83, p. 32,5

τῶν

χυριωτάτων

πρὸς

γαργαλισμός

Yap —

yee

καί —

Ep:

fr.

59,

p:

116,15

|| fr.

130,

p.

141,10,

fr.

141,

p. 145,1, fr. 153,p. 148,18. 176,p. 154,16. 177, p. 154,22. 184,p. 157,7. 187, p. 157,20. 196, p. 160,3. 202, p. 161,25. 203, p. 162,1. 214, p. 164,16. 215, p. 164,22. 220, p. 169,8. 221, p. 169,15 | οὐ γάρ || οὐδεὶς γάρ

fr. 471, p. 301,13

| καὶ γάρ — (sed καί

pertinet ad alterum καί: et-et) fr. 114, p. 136,22 | ἀλλ᾽ où γάρ — fr. 81, p. 126,29 in schol. Ep. ep. II 91, p. 39,17 | post propositionem inducit enuntiatum exspectatum: ep. I 72, p. 24,13 xx μὴν χαὶ

τόδε

Set

Wyttenb. ad 7,9 VH? VI VH? VI 86 ib. 2,6 VH? καὶ τοῦτο

(£. 18)

[ἀϊλλὰ

προσχατανοῆσαι

ib. 4,12

| ἀλλὰ

γὰρ

apodpic:

Plut. mor., p. 377, 20. 10,1 (f. 23) | ib. col. 8,6 | μὲν γάρ VI 15 | οὔτε γάρ — γὰρ

|| ἀλλὰ

ταῦτα

γὰρ

μὲν

ἴσως οὐκ εὔκαιρον

tov

γὰρ

δὴ

χρόνον

χτλ.

|| cf,

animadv. p. 313 sq. | Ep. nat. XIV XXVIII VH? VI 46,3. 47,3 | ib. inc. ib. XIV 1,10 ΚΗ" VI 14 | εἰ γὰρ μή ib. 4,7 (f. 17). 8,1 (f. 21) | ἀλλὰ γὰρ

αὖϑίς

που

ταῦτα

ib. XXVIII

VH?

αὐτοῦ

μηκυνϑήσεται

κατεστρέφϑω

VI

ib.

6,9

45 inf.

(f.

ib. 5,11

19)

|

|| ἀλλὰ γὰρ

τί] τούϊτω]ν [ἡ]μῖν ib. 47,1. | φασὶ γ[ὰ]ρ δή ib. XIV 6,21 (f. 19) | καταγέλαστον γὰρ [δή] τι καὶ τοῦτ᾽ ἔστιν ib, XXVIII ΚΗ VI 46,12 | où γάρ ib. 49,9 || καὶ γάρ nat. (ἢ) ΚΗ" X 95 || καὶ … καὶ χατὰ … καὶ κατὰ... καὶ κατά Ep. ep. II

Gomperz

18.85.133.136

| γὰρ δή, v. δή | où γάρ

γὰρ κατὰ ... καὶ κατὰ 101, p. 45,5 || nat.

nat.

Gomperz 106

γαργαλίζειν

Ἐγαληνός

Democritus ap. Laert. IX 45 τέλος δὲ εἶναι τὴν εὐθυμίαν ... καϑ᾽ ἣν γοληνῶς καὶ εὐσταϑῶς À ψυχὴ διάγει, cf. Eusebius Theophaniae fr. XVI in À. Mai Nova patrum bibl. f. IV, p. 143 τὴν τε τῆς ψυχῆς ἀταραξίαν καὶ λογισμοῦ τὸ γαληνὸν nat εὐσταϑές

γαμεῖν καὶ γαμήσειν καὶ τεχνοποιήσειν τὸν σοφόν Ep. fr. 19, p. 97,31 περίστασιν δέ ποτε βίου γαμήσειν fr. 19, Ρ. 98,2

γαμηλιών

152

Epicureum

fr. 422, p. 283,6

γαληνιᾶν

τῇ προτέρᾳ δεκάτῃ

Glossarium

τοῦ γαμηλιῶνος

Ep.

fr. 217, p. 166,7

| κατὰ

cf. Cebes tab. 9 ἕως ἂν γαργαλίζῃ τὸν ἄνθρωπον (h ἡδυπάϑεια) || Seneca dial. VII ad Gallionem de vita beata 5,4 ‘ quis mortalium ... per diem noctemque

titillari velit ?’

| cf. Plut. de tuenda sanitate praecc. 24,

p. 1367 προσήκει μᾶλλον ἔμπειρον εἶναι τῶν εὐστομάχων À τῶν εὐστόμων, καὶ τῶν τὴν πέψιν μὴ ταραιτόντων À τῶν τὴν γεῦσιν σφόδρα γαργαλιζόντων

γαργαλισμός cf. Seneca ep. 99,27 ad Metrodorum quem impugnat dicit: ‘sed ipsum vis titillare maerorem’ || cf. Plut. de tuenda sanitate praecc. 7,

p. 126° καὶ ὥσπερ τὰ ψωριῶντα χνησμῶν del δεῖσϑαι καὶ γαργαλισμῶν | Cic. nat, deor. I 40,113 ‘voluptates quibus quasi titillatio (Epicuri enim hoc verbum est) adhibetur sensibus ?

153

γαστήρ

Hermannus

Usener

γαστήρ

Glossarium Epicureum

γενυκός

γέμειν

ἀρχὴ χαὶ ῥίζα παντὸς ἀγαϑοῦ ἡ τῆς γαστρὸς ἡδονή Ep. fr. 409, p. 278, 10, cf. adnot. | γαστρὶ χαρίζεσϑαι Ep. teste Timone fr. 56 dixit (adn. ind.) et Metrodoro, v.p. 278,17 | περὶ γαστέρα τἀγαϑὸν (εἶναι!) καὶ

δ᾽ ἄδικος πλείστης ταραχῆς γέμων Ep. sent. 17 $ 144 | γέμειν etiam ad personas refertur ut Plat. Philebi, p. 39°, reip. IX, p. 579€ al.

γε

γενέϑλιος

τοὺς

ἄλλους

πόρους

κί ατ]επε[ίγο]ντός

δι᾽

τινος

ὧν

ἡδονὴ

[τοι]οῦδέ

παραγίνεται

fe]

Ep.

at ye ... ἀποτελέσειαν (ἄν) fr. 59, p. 116,16

elliptico

ep.

I 52,

p. 13,17

|| καὶ

μὴν καὶ

(Plut.),

fr.

53,

p. 278,18

p.

113,9

|| φύσεις ...

| εἰ δὲ μή ye in enuntiato τόδε

ye

δεῖ

προσκατανοῆσαι

10. 72, p. 24,12 | idem scholio Ep. ep. 1 $ 66-67 emergit ἀλλὰ μὴν χαὶ τόδε γε δεῖ προσχατανοεῖν exsecto ib. 67, p. 21,14 | μυερόν γε, cf. utxpdc | οὐ ... ye ‘nicht grade’ ‘non plane’ τὰ δὲ μὴ δυνατὰ οὐκ ἀλλόφυλά ye Ep. sent. 39 ὃ 154 | ἀλλὰ ... γε ep. II 86, p. 36,11 | καίτοζι] ye... λεχϑέντες Philod. piet. 95,27 | οὔκουν τοῦτό γε οὐδὲ Μενέδημος [ἄλλως ἐδόξαζεν Colotes VH? VI, f. 119 col. IX | κατά ye δὴ τὸ ὑποχείμενον Ep. nat. XI VHA II 9,14 | ye δή : ὅταν γε δὴ μηδὲν ἀπαντᾷ αὐτοῖς

ep. I 61, p. 18,18 || ἐπεὶ ... γε ib, 62,p. 19,13 || καὶ μὴν καὶ τόδε γε ib. 72, p. 24,12 || ἀλλ᾽ ἀλόγῳ γέ τιν: παραστάσει ib. 81, p. 30,16 || cf.

μέντοι: el δὲ μή, τό γε ἤδη ... κεκτημένον nat. XIV 6,6 ΝῊ VI 19 | οὐ [μ]ὴν ἀλλ᾽ ἔϊτε]ρά γ᾽ ἄν τινα - ib, XXVIII VH? VI 38 fr. 1 | ἀλλ᾽ ἐχείνωι γε τῶι τρόπωι ὧι - ἴδ. 51 inf. | ἐκεῖϑεν προοδοπονηϑῆναι τά γε δὴ

πολλὰ

καὶ

ἑκούσης

βαϑείας

ἐπειδὰμ

ἐσεὶν)

ye

μέν

προβ[ἢ]

εὑρεῖν

χτλ.

συνέσεως

ye

nat.

(ἢ

Philod.

τῇ ἡλικίᾳ

Ep.

- fr. 470, p. 301,11

VH?

rh.

nat.

VII

IV

71,8

col.

Gomperz

| ἀλλὰ «ye

|| φιλοσοφωτέρας

ἐστὶ

62

(sc.

31,15

| vid. μέντοι:

|| σπάνιόν

γε

fr. 473, p. 302,24

γελᾶν

γελᾶν φησι ταῖς ὑπερβολαῖς τοῦ περὶ τὸ σῶμα νοσήματος πολλάκις χάμvovræ τὸν σοφόν Ep. fr. 600, p. 337,17 | γελᾶν (is qui deceptu m se

videt)

ἐπί]

7&[t]

σοφίσματι

nat.

XXVIII

VH?

VI

50

inf,

γελοῖος, γελοίως γελοιότεροί εἰσι τῶν - Ep. nat. XIV 2,3 VH? VI 14 || rod[rlo γελοίως ἐκ τῆς φαντασίας ἀναλελόγισται ib. 4,13 VH? VI 17 | συνέβα[ιν]ε γελοίως τὸν ἄνδρα * ib. 5,14 (f. 18)

154

πολλῆς

ἀσυμφων[{]1ἃὰς

ἔγεμεν

ὁ

λόγος

Carneiscus

VH?

V,

f.

192

| ὁ

τὴν εἰθισμένην ἄγεσϑαι γενέϑλιον ἡμέραν ... τῇ προτέρᾳ δεκάτῃ τοῦ γαμηλιῶνος Ep. fr. 217, p. 166,5

γένεσις ἢ γένεσις τῶν εἰδώλων

τὴν

γένεσιν

αὐτῶν

ἅμα

ἅμα νοήματι συμβαίνει νοήματι

συμβ[αίνειν

Ep.

(Ep.

ep. I 48, p. 11,2 |

nat.)

VH®?

X,

f. 111

col. 16 | ἐν τῇ τοῦ κόσμου γενέσει Ep. ep. I 77, p. 28,14 | τοῖς ὑπολαμβάνουσι μῆτε γένεσιν τοῦ μὴ ὄντος εἶναι μήτε φϑορὰν τοῦ ὄντος, ἀλX ὄντων τινῶν συνόδῳ πρὸς ἄλληλα τὴν γένεσιν ... ἐπονομάζεσϑαι Plut. adv.

Col. 10,

p. 1112°

ad. Ep. fr. 283, p. 202,15.17

| οἱ μίξεις τὰς γε-

νέσεις τιϑέμενοι Plut. 1.5. | (τὰ μετέωρα) πλεοναχὴν ἔχει καὶ τῆς γενέξ σεως αἰτίαν καὶ τῆς οὐσίας ... κατηγορίαν Ep. ep. II 86, p. 36,11 | τὴν ἐξ ἀρχῆς ἐν τῇ γενέσει τοῦ κόσμου ἀπογεννηϑεῖσαν ib. 92, p. 40,6 I τὴν γένεσιν

αὐτῶν

(simulacrorum)

ἅμα

νοήματι

nat. II VH* VI, f. 81 (fr. XVII) + VH?

σ[υμβ]έβηκεν

II col. XI

ἀποτελεῖσϑαι

γενητός nativos : Lucretio, cf. V 60 ‘animi natura repertast nativo primum consistere corpore creta’, v. 66 ‘ mortali consistere corpore mundum nativomque ... esse’ | V 241 ‘corpore nativo ac mortalibus esse figuris’ | V 238 ‘ omnia nativo ac mortali corpore constant’ | V 242 sq. ‘ mortalia ... esse et nativa, simul’ = γενητὰ xal φϑαρτά | V 321

‘totum nativo ac mortali corpore constat’

piet. p. 5

| γενητ[οὺς ϑε]ούς Philod.

γενυκός μεταβατέον

... ἀπὸ τοῦ γενικοῦ ἐπὶ τὸ γενι[κ]όν

Philod. sign. 18,36

Ι] ἀπὸ

δὲ τοῦ γενικοῦ καὶ πλείστοις ὄντος παρακολουϑοῦντος, οὗ χωρὶς οὐδὲ νοῆσαι

155

γεννᾶν δυνάμεϑα

Hermannus τὸ κοινῶς

ὄν, ἐπὶ τὸ

γενικόν

ib.

19,1

|| [τ]ὰς

γενικὰς

εἰδ[υκὰς] τῶν σημείων παραλλαγάς ib. fr. 2,7, p. 51

Usener καὶ τὰς

γεννᾶν τὰ ζῷα ἅμα τῷ γεννηθῆναι τῇ μὲν (ἡδονῇ) εὐαρεστεῖσϑαι Ep. fr. 66, p. 119,23 || ἀτόμους ... οἷαι

συνελϑοῦσαι

σοφὸν

ἂν

ἐγέννησαν

fr.

178,

p.

155,10

οὐ γὰρ ... ἀπόλαυοις παίδων κτλ. ... τὸν ἡδὺν yews βίον ep. III 132, p. 64,15

|| [οὐ παρὰ π]ύκνωσιν ἢ ἀρ[αίω]σ[ι]ν τὰ πράγματα γεν[ν]ᾶται nat. XIV VH? VI 13 fr. XI || τὰ χρώματα ... γεννᾶσϑαι κατὰ ποιάς τινας τάξεις

Il

ual ϑέσεις πρὸς τὴν ὄψιν fr. 30, p. 102,23 ap. Plut. adv. Col. 7, p. 1110 | efficere : ὁ πυρὸς ἀποτελεστικὸς σχηματισμὸς ἐξολισϑαίνων (e nubibus) ἀστραπὴν yews ep. II 101, p. 45,6

γέννημα ἐπειδὴ γεννήματ᾽ ἐστὶ sign. 37,5

πάντα

τῶν

στοιχείων

À τῶν ἐξ ἐκείνων

Philod.

γεννητικός | τρό-

gnavus γενναῖος (inscite Gomperzius “ Zeitschrift ” 1865, p. 828): τῆς » ἀγαϑὸ[ν] πολειτ[ι]κὸϊν « δ]ιαλέκτου προχ[εἰ]ρω[ς δ]ηλούσης μὲν χ[αὶ] τὸ[ν] δυνατὸν πολειτικὸν καὶ γὙεννυκῶς ἔμπειρον Philod. rh. VH1 IV col.

“ Zeitschrift ” 1865,

p. 827,8)

γένος ὁ χεχτημένος [τὸ τοῦ] γένους τέ[λ]ος Ep. fr. 533, p. 322,16 | τωνδί τινων τὸ ylévolc nat. Gomperz 58 | λίϑων lv] γένος ἐπισπᾶσϑαι τὸν σίδηροίν] Philod. sign. 14,33 (in eadem re 1,25 eldoc) | πλῆϑος ... ὑπάρχον ἰδιοτήτ[ων] καϑ’ ἕκαστον] γένος ib. 14,38 || τὸ γένος ὄνϑ᾽ ὅμοια διαφορὰν ἀλλήλων προσφέρεσϑαι ib. 29,36 | μεταβατέον ... ἀπὸ τοῦ γέ-

156

τῶν

παραχ[ολουϑε]ῖ ... ἀπὸ δὲ τοῦ γένους ἐ[π]ὶ τὰ περὶ τὸ γένος ib. 18,26-34 | τρί[α γ]ένη σημείων λέγομεν ib. 32,11 | ποικίλοις ἐκ ταὐτοῦ γένους ἐντετυχηκότων ζῴοις ib, 35,10 | διότι γένος ἕκαστον ζώιων ἰδίαν ἔχει μορphy ἐν τῶι ἰδίωι γένει scriptor de sens. VH* VI col. 19

γέρων γέρων ὑπάρχων opp. νέος Ep. ep. III 122, p. 59,1

xaracrpépeiv ib. 126, p. 61,18 (opp. τὸν δὲ νέον) ταῖς τῶν καλῶν

ἁφαῖς χαίρει

fr. 21, p. 98,23

|| τὸν δὲ γέροντα καλῶς

| εἰ γέρων ὁ σοφὸς dv...

γεύεσϑαι τοῖς νεωστὶ

φυσιολογίας

γνησίου

γευομένοις

Ep.

ep.

col.

IX

II 85,

p. 35,14

γεῦσις χατ᾽ αὐτὴν γεῦσιν Colotes

VH*

VI,

f. 119

6

“totam

geometriam

falsam

esse’

Ep.

fr.

2294, p. 173,1

γεωμετρικός

γεννικῶς

νους

γῆ

γεωμετρία

πολλὴν ὕλην ... σπί[έρμ]ατος γεννητι[κ]οῦ Ep. nat. (7) VH* X 95 ποι τινὲς γεννητικοὶ τῶν τοιούτων φύσεων ep. 1 48, p. 11,9

13 (Gomp.

Glossarium Epicureum

ἀἸνϑρώ[π]ων

ἐπὶ

τὸ

γένος

τούτων

ὅπίερ

τ]ῷ

συνόλῳ

γένει

τὰς γεωμετρικὰς

ἀρχὰς

confutabat

Ep.

fr. 229%,

p.

173,4

γῆ~ τῶν ὑπὸ γῆς Ep. sent. 13 8143: Orcum dicit | κόσμος ἐστὶ περιοχὴ τις οὐρανοῦ, ἄστρα τε καὶ γῆν ... περιέχουσα ep. II 88, p. 37,7 || κατ᾽ éx-

φάνειαν ὑπὲρ γῆς ib. 92, p. 40,1 || κατ᾽ ἐπιπροσϑέτησιν... ἢ γῆς ἢ οὐpaved ib, 96, p. 42,7 || ταχείας ἡλίου κινήσεις γίνεσϑαι καὶ πάλιν βραδείας

ὑπὲρ γῆς ib. 98, p. 43,8 | τὴν γῆν τῷ ἀέρι ἐποχεῖσϑαι ἔτ. 348, p. 230,27 in schol. Ep. ep. I 73, p. 26,9 | τὸν αὐτὸν δὲ τρόπον καὶ ἐπὶ γῆς νομιστέον schol. Ep. ep. I 74, p. 26,16 | νέφη δύναται γίνεσϑαι ... κατὰ ῥευμάτων συλλογὴν ἀπό τε γῆς καὶ ὑδάτων Ep. ep. II, 99, p. 44,6 | ἕως μὲν γῆς τοῦ πρηστῆρος καϑιεμένου στρόβιλοι γίγνονται ib. 105, p. 47,15 | (σεισμοὺς γίνεσϑαι) κατὰ πνεύματος ἐν τῇ γῇ ἀπόληψιν καὶ παρὰ μικροὺς ὄγκους

157

γῆϑος

Hermannus

Usener

Glossarium Epicureum

αὐτῆς παράϑεσιν καὶ συνεχῆ κίνησιν, ὃ τὴν xpédavou τῇ γῇ παρασκευάζει ib, p. 48,1-2

Ρ. 48,5

| πίπτειν

* εἰς ἐδάφη

εἰς ἀντροειδεῖς

τόπους

| ὅταν πυχνώμασι σφοδροτέροις τῆς γῆς ἀπαντήσῃ ib.

τῆς

γῆς

p. 48,8

ib.

καίων ib. p. 168,6

|

τὰς χινήσεις ταύτας τῆς γῆς ib. 106, p. 48,10 || ἐν μέσῳ εἶναι τὴν γῆν nat. XI 1,8 (VH1 II) | [τὸν] κόσμον καὶ τὴν γῆϊν εἶναι EIv μέσωι ib. 1,17 | τὰς ὑ[πε]ρεί[σ]εις τὰς χάτωϑεν τῆς γῆς ib. ΚΗ" VI, f. 6 fr. XI | τὸ

μέρος τῆς πάσης γῆς οὗ μετέβημεν ib. (ΤῊ II) 5,3 | πολλὴν ... γῆν με[ταβ]εβηχκόσιν ib. 5,7 | τοῦ μὴ φέρεσϑαι τὴν γῆν ib. VH II 10,15 =

| σχῆμα π[υρ]ὸς ἴδιον ἢ γῆς ἢ ὕδατος À [ἀέϊρος ib.

VH? VI, f. 6, XII

XIV

1,2

VH®

VI,

τις ib. 2,3 (f. 15) ἐπισχοτοῦντος)

14 | οὐδ᾽ ἂν

γῆν στερεὰν

| καὶ ἡ γῆ δέ] - ib. 4,17

δὲ τοῦ τῆς

γῆς

σκιάσματος

χαὶ

(f. 17)

fr. 83,

ἀδιάλυτον

διανοηϑείηι

| σελήνην (ἐκλείπειν

Dy

127,13

γῆϑος τὸ γὰρ ποιοῦν ἀνυπέρβλητον γῆϑος (sc. ἐστὶ) χακόν

Ep.

fr. 423,

p. 283,9

τὸ πάραυτα

πεφυγμένον μέγα

γίνεσϑαι:

|| τὸν ἅπαξ γενόμενον σοφόν fr. 222%, p. 169,22

| τοὺς

ἐν πόνοις ... καὶ νόσοις «δειναῖς» γινομένους fr. 600, p. 337,24 | γι]γνομένην nat. ΧΙ (VH* IT) 9,12 | γίγνονται ib. 8,11-12 | γίγνεσϑαι ib. VH? VI, £. 6, XII | sed γίνεται ib. VH* II 4,4 | συμφόρησιν... οὐχ οἷόν τε γενέσϑαι ep. 1 59 extr., p. 18,2 | ἕως ἂν ὑπὸ τὴν αἴσϑησιν τὸ συνεχὲς τῆς φορᾶς γίνηται ib. 62, p. 19,10 | ὕπνον τε γίνεσϑαι τῶν τῆς ψυχῆς μερῶν ... ἐγκατεχομένων schol. Ep. ep. 1 66, p. 22,17 | τοὺς κόσμους Set... νομίζειν γεγονέναι ἀπὸ τοῦ ἀπείρου Ep. ep. I 73, P. 25,13 | τὰ ὀνόματα ἐξ ἀρχῆς μὴ ϑέσει γενέσϑαι ib. 75, p. 27,5 | πρὸς

τὸ

τὰς

ib.

p.

δηλώσεις

ἧττον

ἀμφιβόλους

γενέσϑαι

ἀλλήλοις

καὶ

γίνεται

ib.

συντομωτέρας

δηλουμένας ib. 76, p. 27,12 | «τὴν» ἐν τοῖς μετεώροις φορὰν καὶ τροπὴν ... μῆτε λειτουργοῦντος τινὸς νομίζειν δεῖ γενέσϑαι xal διατάττοντος κτλ. 28,1

|| ἐν

ἀσϑενείᾳ

καὶ

φόβῳ ... ταῦτα

77, p.

28,6

ἐν τοῖς κατὰ μέρος γινομένοις ib. 79, p. 29,17 | ποσαχῶς παρ᾽ ἡμῖν τὸ ὅμοιον γίνεται ib. 80, p. 29,20 | τὸ ὅϑεν ὁ τάραχος καὶ ὁ φόβος ἐγίνετο

μηδὲν ἕτερον f. 157

èx

παιδίου μέχρι γήρως

φ[ι]λοσοφήσαντες

Philod.

VH®

I,

γηράσκειν γηράσκων

γίγνεσϑαι, 4

νεάζῃ

Ep.

ep.

III 122, p. 59,8

γίνεσϑα! 4

τῆς εἰϑισμένης ἐπιλήψεως γίνεσϑαι κατὰ τὰς σεβάσεις τινῶν καὶ λιτάς Ep. fr. 141, p. 145,4 | τῶν γεγονότων ἡμῖν διαλογισμῶν fr. 138, p. 143,20 | Protagoram èx popuopépou ... γενέσϑαι γραφέα fr. 172, p. 153,3 | μηδένα

ib. 82, p. 31,7 || «τὸ» μοναχῶς ἔχον ἣ γινόμενον ib. 80, p. 30,1 || ἂν οὖν οἰώμεϑα καὶ ὧδί mag ἐνδεχόμενον αὐτὸ γίνεσϑαι ib. p. 30,5 || αὐτὸ τὸ

γίνεται

ἐν τῷ

... δοξάζειν

οὗτος ib. 83, p. 31,12 χατὰ τὰ μετέωρα) κατὰ - ἐνδέχεται πλεοναχῶς 88, p. 37,6 | καὶ παρ᾽ ὅτι

οὐκ

ἀδύνατον

ib. 81, p. 30,9

|| ἐὰν γένηται

δυνατὸς

ὁ λόγος

| πάντα μὲν οὖν γίνεται ἀσείστως καὶ πάντων (τῶν πλεοναχὸν τρόπον ἐκκαϑαιρομένων II 87, p. 36,16 | γενέσϑαι ib. p. 37,4 | τοῖς παρ᾽ ἡμῖν γινομένοις ib. ἡμῶν τοῦτο ϑεωρεῖται γινόμενον ib. 96, p. 42,6 ||

γίνεσϑαι

ib.

p. 42,9

|| καϑάπερ

παρ᾽ ἡμῖν ...

ἔνια καὶ

γίνεται ib. 97, p. 42,10 | τῷ χκαϑ' ἕνα τρόπον μόνον οἴεσϑαι γίνεσϑαι ib. p. 43,2 | καϑάπερ τισὶν ἤδη ἐγένετο ib. p. 42,15 | ἐπὶ δὲ ποίοις παρὰ

î τοῦτο

τοῦτο

τὸ αἴτιον γίνεται ib. 99, p. 44,2

|| καὶ τοῦτοτὸ μέρος

πλεοναχῶς γίνεσϑαι ib. 100, p. 45,3 | ὁ τοιοῦτος δύναται κόσμος γίνεσϑαι χαὶ ἐν κόσμῳ xal μεταχοσμίῳ ib. 89, p. 37,15 | οὐ γὰρ ἀϑροισμὸν δεῖ μόνον γενέσϑαι οὐδὲ δῖνον ἐν ᾧ ἐνδέχεται κόσμον γίνεσϑαι κενῷ ib. 90,

σοφώτερον ᾿Επικούρου γεγονέναι μηδ᾽ εἶναι fr. 178, p. 155,9 || γεγόναμεν ἅπαξ, dic δὲ οὐκ ἔστι γενέσϑαι fr. 204, p. 162,4 || ἐκ δὲ τῶν γινομένων

Ρ. 38,7.8

χάσι fr. 217, p. 166,8 || ἵνα μετὰ τοῦ συγχαταγεγηρακότος ἡμῖν... (‘Epμάρχου) ἕκαστα γίνηται fr. 217, p. 167,14 || ὅπως ἂν κατὰ τὸ ἐνδεχόμενον ἕκαστα γίγνηται fr. 217, p. 168,10 || ὅπως ἂν ... ἕκαστα γίνηται τῶν ἀναγ-

tt: ib. 92, p. 40,4. 93, p. 40,9. 94, p. 41,1.95, p. 41,17. 96, p. 42,4.

προσόδων

158

||

ὅτι πλεοναχῶς γίνεται γνωρίζοντες ib. p. 30,7 | κἂν ὅτι ὡδί πως γίνεται εἰδῶμεν ib. p. 30,8 | τάραχος ὁ κυριώτατος ταῖς ἀνθρωπίναις ψυχαῖς

γῆρας

ὅπως

γίνεσϑαι,

fr. 217, p. 166,2

| τὴν γινομένην σύνοδον ἑκάστου μηνὸς ταῖς εἰ-

|| τὰ λοιπὰ ἄστρα «οὐ» ra’ ἑαυτὰ

βάνετο ὑπὸ τοῦ κόσμου ib. p. 38,13

καὶ σβέσιν ib. 92, p. 39,12

98, p. 43,12

|| cetera

exempla

formulae

γίγνεσθαι

|| ταχείας ἡλίου κινήσεις γίνεσϑαι ib. 98, p. 43,7

μασίαι αἱ γινόμεναι ἐπί τισι

ζῴοις

ἐμπεριελαμ-

γενόμενα ὕστερον

| κατὰ ἄναψίν «τε» γενέσϑαι δυνατὸν

κατὰ

κατά

|| αἱ δ᾽ ἐπιση-

συγχύρημα γίνονται

τοῦ καιροῦ

159

γίγνεσϑαι, γίνεσϑαι

Hermannus

Usener

ib. 115, p. 54, 13.14 | νέφη δύναται γίνεσϑαι καὶ συνίστασϑαι καὶ παρὰ πιλήσεις ἀέρος ... καὶ κατὰ ῥευμάτων συλλογήν ib. 99, p. 44,3 | et παρὰ iunctis cum χατά: βροντὰς ἐνδέχεται γίνεσϑαι καὶ κατὰ πνεύματος .. ἀνείλησιν ... καὶ παρὰ πυρὸς πεπνευματωμένου βόμβον ἐν αὐτοῖς, καὶ κατὰ ῥήξεις δὲ νεφῶν ... καὶ κατὰ παρατρίψεις νεφῶν ib. 100, p. 44,13 | κεραυ-

νοὺς ἐνδέχεται γίνεσϑαι καὶ κατά — (ter κατά additur) ib. 103, p. 46,14 || πρηστῆρας ἐνδέχεται γίνεσϑαι καὶ χατὰ — καὶ κατὰ δὲ — xat c. gen. absol. 10. 104, p. 47,7 || σεισμοὺς ἐνδέχεται γίνεσϑαι καὶ κατὰ ... «καὶ»

κατ᾽ αὐτὴν κατὰ

δέ —

πλείους

ib. 105, p. 47,17

τρόπους

ib.

101,

p.

| καὶ ἀστραπαὶ

45,4

δ᾽ ὡσαύτως

|| ϑλίψεως

τῶν

νεφῶν

γίνονται

γινομένης

εἴϑ᾽ ὑπ᾽ ἀλλήλων εἴϑ᾽ ὑπὸ πνευμάτων ib. p. 45,9 | ἐκπύρωσιν τὴν γινομένην διά τε συντονίαν φορᾶς ib. p. 45,16 | τῆς ῥήξεως γινομένης διὰ τό — c. inf. ib. 103, p. 46,17 | καϑὰ καὶ βροντὴν ἐνδέχεται γίνεσϑαι ib. p- 46,20

|| πυρὸς ... πλείονος γενομένου καὶ πνευματωϑέντος

ῥύσεως πολλῆς πνευμάτων γενομένης ib. 104, p. 47,13

δεύσεως

γινομένης

ἀπό

τινων

ἀϑροισμάτων

ib.

100,

p.

ib. p. 46,20

| βιαιοτέρας ἐπαρ44,11

|| ἕως

||

μὲν

γῆς τοῦ πρηστῆρος καϑιεμένου στρόβιλοι γίγνονται (sic Β), ἕως δὲ ϑαλάττῆς δῖνοι ἀποτελοῦνται ib. 105, p. 47,16 obs. synon. | καὶ κατ᾽ ἄλλους

δὲ πλείους τρόπους τὰς κινήσεις ταύτας τῆς γῆς γίνεσϑαι ib. 106, p. 48,10 ||

τὰ δὲ πνεύματα συμβαίνει γίνεσϑαι κατὰ χρόνον (1) ib. p. 48,11 | τὰ δὲ λοιπὰ πνεύματα γίνεται καὶ ὀλίγων πεσόντων κτλ. ib, p. 48,14 | διαδόσεως τούτων γινομένης ib. p. 48,15 | ἡ δὲ περιφέρεια οὐκ ἀδυνάτως μὲν

ἔχει γίνεσϑαι

πάντοθεν

τῶν

ἄκρων

ἀποτηκομένων

ib.

107, p. 49,5

|| καὶ

κατὰ πῆξιν δὲ ... τοιαύτη πρόεσις ἐκ τῶν νεφῶν γίνοιτο ἄν ib. p. 49,15 | ὃ μάλιστα γίνεται ἐν τῷ ἔαρι ib. p. 49,18 | ἃ τῆς τοιαύτης ὑγρασίας ἀπο-

τελεστικὰ

γίνεται

ib. 109, p. 51,1

- ib. 110, p. 51,7

σθαι:

δὲ ἅπαξ

γίνεται

|| ἴρις

νισιν τούτων γίνεσϑαι παρὰ τὰς ἀντικειμένας

γίνεται τοῦ

γίνεται

κατὰ

πρόσλαμψιν

περιπολεῖν

ταύταις

ib.

αἰτίας

ib.

112, p. 52,15

p. 52,10 ||

| (ἄστρα)

ἡμᾶς τόπους ἐλϑεῖν καὶ ἐχφανῇ γενέσϑαι ib. 111, p. 52,10

οὗ ἂν î ἐχπνευμάτωσις

γένηται

ib. 114, p. 54,3

εἰς τὸ τοῦτο τελέσαι ib. 115, p. 54,5

160

ὅταν

|| τῷ πίλησιν γίνεσϑαι ἀεὶ πρὸς ἄλληλα ib. 103, p. 47,2 ||

p. 50,6

ἅλως περὶ τὴν σελήνην γίνεται c. gen. abs. ib. 110, p. 51,12 | ὃ γίνεται κατὰ μέρη τινὰ ἤτοι ἔξωϑεν βιασαμένου τινὸς ῥεύματος # — ib. 111, P. 51,18 | κομῆται ἀστέρες γίνονται ἤτοι πυρὸς ... συντρεφομένου — # (gen. abs.) ib. p. 52,4 | περιστάσεως γινομένης ib. p. 52,6 || τὴν τε ἀφά-

εἰς τοὺς xa

μη[δ᾽ αἱ κατ᾽ ἐπικράτειαν δόξαι

| συμφυλίας γενομένης

|| οὗ av ἡ ὁρμὴ ... κατὰ τὴν σύνοδον

||

γίνωνται (sic) ib. 86 col. 8,5 || Ἐγιγνόϊμενο]ν

(sic) ib. 87 col. 10,8 | γίγνεσϑαί (sic) τις συν[τ]ονία ib. 90 col. 15,4 | γίνεσϑαί (sic) twa oynuéfrlov ἴδια εἴδη nat. XIV I, 7 VH? VI 14 | τοιαύτη τις φαντασία ... δόξαι γίνεσϑαι ib. 3,8 (f. 16) | τοῦ τοιούτου συντελεστικὴ γ[ίν]εται ib. 4,12 (f. 17) | τίοτ]ς πάϑεσιν ... τοῖς ὑπὸ τῶν ... στοιχείων γινομένοις ib. 6,3 (f. 19) || κοινότητα τῶι τε λελογισμ[έν]ωι χί[α]ὶ τῶι τυχόντι [γενομένην ib. 10,11 (f. 23) | ἑκάστη ἐ[πι]φορὰ ἐφ᾽ 6 τι δήποτε γίν[ετ]αι τό- ib. XV VH? VI 33 fr. 26 | [γ]ινόμενοι ib. 36 fr. 34 v. Gomp. || τὸ] ἐπὶ rôu πρ[ολ]ήψεων γιγνόμενον (sic) ib, XXVIIT ΝῊ" VI 42 | ofuvalyoyn τις ἐκ τῆς διαστολῆς] ytyve[t]a ib. 48,13 | TITNEC[9o ib. 48 inf, | τὰ γιγνόμενα quae veniunt, fient, paene = futura : μαντικὴ … εἰ καὶ ὑπαρχτή, οὐδὲν παρ᾽ ἡμᾶς ἡγητέα τὰ γινόμενα fr. 27, p 100,2 | ἄν τι γένηται (si mortuus ero) fr. VH* I, f. 128,11 = Ep. fr. 177, p. 154,25 || τὴν εἰς τοῦτο

εἰς

Epicureum

ἀλλήλους μηδὲ δίκαιόν ἐστι σύμβολον τοῦ συμφέροντος εἰς τὸ μὴ βλάπτειν εἰς τὸ ἀλλήλους πρὸς ο συνέϑεντ ὧν τι... | 150 βλάπτεσϑαι sent. 31 ὃ μακάριον βίον εἰς τῶν || $151 35 sent. αι βλάπτεσϑ μηδὲ μὴ βλάπτειν

| Gvzep

16

rites

Glossarium

Usener

Hermannus

εἴπερ

:

| εἴτε

| τὸ τῆς φύσεως

ib. 103, p. 47,2 || κάπέμψεις ib. 100, p. 44,12 | ὑποχωρεῖν εἰς τὰ ἑξῆς | τὸ νέφος εἰς τὸ πλά47,8 p. Seow νέφους εἰς τοὺς κάτω τόπους ib. 104, εἰς τὰ πλάγια διαρ|| 47,10 p. ib. ς yuov ὠϑοῦντος τοῦ ἐκτὸς πνεύματο 10. p. 47,11} κύχλον εἰς ς πνεύματο δὲ ιν περίστασ ρυῆναι ib. p. 47,13 || ὀλίγων πεσόν| p. 48,4 πίπτειν ... ἐδάφη εἰς ἀντροειδεῖς τόπους ib. 105,

|| σύνοδον τούτων εἰς τὸ τῶν εἰς τὰ πολλὰ κοιλώματα ib. 106, p. 48,14 εἰς τὸ νεφοειδὲς τοῦτο ῥεύματα) (τὰ αι αὐτό ib. 108, p. 50,8 | περιστῆσ οντος συμμέτρως ἀναστέλλ | indicat effectum ib. 110, p. 51,15: ultimum eadem significatio | πάντοϑεν εἰς τὸ ... περιστῆσαι ib. 110, p. 51,17 εἰς ib. 111, p. 52,2 || ἐπιτηδείων πόρων ... εἰς τὸ τοῦτο ἀπεργάσασϑαι εἰς γενομένης ς συμφυλία || 52,9 p. τοὺς καϑ᾽ ἡμᾶς τόπους ἐλϑεῖν ib.

τὸ τοῦτο τελέσαι ib. 115, p. 54,5

ἂν τόπον

| ἐφ᾽ ὃν

A

ὁρμὴ

γένηται ...

εἰς ἔκστασιν ἔτ. 113, p. 136,14 || εἰς τοῦτον φερομένου ib. p. 54,10 || ἄγειν 120, p. 138,17 || μηϑὲν πλεῖον τὴν εἰς τὸ ἀπαϑὲς καϑεστῶσαν ἀλυπίαν fr. 177, p. 154,27 || χορηγίας ... fr. δαπανᾶς δαπανῶν % περ νῦν els ἐ]μὲ

p. 160,12 | μεριζέσϑωσαν [elle τὸ [φιλοσοφεῖν] ἁρμοττούσης fr. 197, καὶ ἡμῖν εἰς τὴν ... γενέεἴς τε τὰ ἐναγίσματα τῷ te πατρὶ καὶ τῇ μητρὶ ... εἰς τὴν ϑλιον

ἡμέραν

fr.

217,

p.

166,4 sqq.

| τὴν

γινομένην

σύνοδον ...

p. 166,9 | (ϑυγατέρα) εἰς ἡμῶν τε καὶ Μητροδώρου «μνήμην» fr. 217, ib. p. 167,15 εἰς ἡλυκίαν ἡλικίαν ἐλθοῦσαν ἔτ. 217, p. 167,5 similiterque ἔλϑῃ neque non p. 168,5

19

p. 117, | ἐπισφαλὲς εἰς βλάβην τὸ πρᾶγμα fr. 61,

| εἰς σοφίαν ἐλϑεῖν fr. 114, p. 136,23

| ταῦτα ἤγαγεν αὐτὸν εἰς ἔκστα-

225

; εἰσάγειν

Hermannus Usener

ow fr. 113, p. 136,14 | πέμπε οὖν ἀπαρχὰς ἡμῖν εἰς τὴν τοῦ ἱεροῦ σώματος ϑεραπείαν fr. 130, p. 141,9 | εἰς τὴν ... ἕξιν ἦλϑεν ἔτ. 171, p. 152, 15 || ἀἸφείγμεϑα εἰς Λάμψακον fr. 176, p. 154,11 | εἰς πολυτρόπους

ἐπιϑυμίας ... ἐμπίπτουσιν fr. 471, p. 301,17 || εἰς τ]αὐτὸ ἐπί[α]νάγηι nat. XIV 7,12 VH? VI 20 | πολλὰ ... πρ[οεν]έγκασϑαι ... εἰς [τοὺ]ς wth. ib. XXVIIL ΓῊΞ VI 46,5 | δόξαν εἰς ἐπιλογισμὸν ἄγειν ib. 49,10 || (ὅταν) εἰς πράξεως συναφὴν βαδίζωσιν ib. 50,6 || ὥστε πίπτειν εἰς τὸ λέγειν ib. 50 inf. | βαδίζει εὐθὺς εἰς πρᾶ[ξιν] τοιαύτην ib. 52,9 | εἰς

ἐν[ἀρΊγειαν ... ἐλϑεῖν pov πράττειν ib.

90

ib.

53,6

| nat. Gomperz

|| εἰς ἑαυτὸν τὴν αἰτίαν ἀνάπτειν ib. 91

ἀμφισβητοῦντα (sc. τὴν αἰτίαν) ἀ]λλ᾽ εἰς

75 bis. 76 | εἰς ἄπει-

τὴν ... τί ι]ϑείζη

ib.

|| cic δὲ [τ]ὸ[ν

ib. 92 | ἀπολήγοι [εἰ]ς ἑαυτόν * ib, 93 ||

|| ταῦτα ... εἰς

τὸν

ἐϊπι]λογισμὸν ... ἦγεν

133 | εἰς finali significatione (κριτήριον λέγειν) ϑαίρειν ib. 119 | fort. ib. 135 εἰς τὴϊν τούτων] γηκεν εἰς [ἔ]νια ἔργα τε καὶ μεγέϑη ἔργων ib. 43 nat. IL VH" ΤΙ col. 7,2 | εἰς βάϑος ib. 7,5 (VH?

ib.

εἰς τὸ ταῦτα παρεχχα... Stepetvy[ow | συνήρ| διαστάσεις εἰς βάϑος VI 77, XIII)

εἰσάγειν — in scaenam adducere : τοῖς εἰσαγομένοις προσώποι[ς Philod. poem. VH? II 193 | τὴν ὑπό τινων δεσπότιν εἰσαγομένην πάντων (εἱμαρμένην) Ep. ep. III 133, p. 65,7} (ὅταν) εἰσάγωσιν [μὴ] τὴν ἐπιζτ]ήδιομ. πρᾶξιν nat. XXVIII VH* VI 50,7 | [oji δὲ μύϑους μὲν εἰσῆγον ἀμέλει χαὶ

es

10.

8,

Philod.

piet.

147,9

|

ϑεοὺς ... οἵους

[Ὁ]

τῦφος

εἰσήγαγεν

εἰσαγωγή = institutio : ἡ δὲ τῶν ῥητόρων εἰσαγωγὴ πάντα τὰ ϑεωρήματα πρὸς τοῦτ᾽ ἔχει τείνοντα (Philod.) rh. VH* III 154 = 159 | καὶ τὴν εἰσαγωγὴν εἰς τοῦτο τεί[ν]ειν ib. 160 εἰσδύειν

τὰ δ᾽ εἰς αὐτὸν (τὸν σίδηρον) εἰσδυόμενα διὰ τῶν κενῶν πόρων διέρχεσϑαι τάχιστα Galen. τ. II, p. 47 K, in Ep. fr. 293, p. 209,12 εἰσελϑεῖν

ὃ ἐν ae Ρ.

226

0,

εἰς αὐτὸ τὴν μεταβολὴν ποιήσαιτο (I. ποιήσαι) Ep. ep. 1 39,

Glossarium Epicureum

εἶτα

εἰσιέναι ut φοιτᾶν, praeceptore aliquo uti, eius ludum frequentare : πρὸς τοὺς ἐπιμελομένους τῆς ἀσκήσεως εἰσιόντας Philod. rh. VH® IV 63 = Ox. IL 71

εἴσοδος χαϑεδοῦμαι προσδοκῶν τὴν ἱμερτὴν καὶ ἰσόϑεόν cov εἴσοδον Ep. p. 150,29

fr. 165,

εἰσπληροῦν εἰσπληρουμένοις libri corrupte

Ep.

sent.

10 $142

pro

ἐχπλ.

εἰσπνοή ἀναπνοὴ

VII 24

γὰρ καὶ τὸ συγχείμενον ἐξ εἰσπνοῆς τε καὶ ἐχπνοῆς καλεῖται ΚΗ"

εἰσρεῖν τὰ èx τοῦ [π]εριέχον[τ]ος

Ep. nat.

Gomperz

χία]τ᾽ ἀνάγχ[η]ν

διὰ

τοὺς

πό[ρους] εἰσρέο[ντ]α

79

εἰσφέρειν in medium proferre : τινὰ δὲ καὶ οὐ συνορώμενα πράγματα εἰσφέροντας τοὺς συνειδότας παρεγγυῆσαι τινὰς φϑόγγους Ep.ep. I 76, p. 27,13 || in quaestionem vocare, ut νόμον εἰσφέρειν ‘legem rogare’ ἂν δέ τις τοῦτο μὴ παραβιάζηται μηδ᾽ αὖ ὃ ἐξελέγχει [γ]ε À εἰσφέρει πρᾶγμα ἐκτιϑεῖ (1. - 9%) nat. Gomperz 108 (Gomp. putabat À εἰσφέρῃ ... «ἢ > ἐχτιϑῇ Epicurum scripsisse : id quod refutatur collocatione vocabuli πρᾶγμα).

Ceterum

non

tacendum

in

charta

legi

HCEIC®EPEL

||

ὅταν διὰ τοῦ xevod εἰσφέρωνται (αἱ ἄτομοι) ep. I 61, p. 18,16 | [oli δὲ μύϑους μὲν εἰσῆγον ἀμέλει καὶ τερατείας, οὔτε δὲ τοῖς πρότερον ἐδόκουν ἐοικότα ταῦτ᾽ εἰσφέρειν οὔτε σωτηρία ταῖς πολειτείαις Philod. piet. 147,13

εἶτα copulandis enuntiatis adhibetur : Ep. ep. I 38, Ρ. 5,6 | fr. 171, p. 152, 12 | οὔτε ἐπαινεῖ ἐξαπίνης τονδί τινα, εἶτα πάλιν τὸν ἀντιδοξάζοντα τούτῳ

227

εἰωϑέναι

Hermannus

Usener

nat. XIV 8,2 VH® VI 21 et in eadem formula ib. 8,6 | xa’ ἐμπερίληψιν vod... φωτός, εἶτα συνελαυνομένου ... καὶ διεκπίπτοντος ep. II 101, p. 45,12, neglegentius ponitur tamquam participium antecesserit (ἐμπεριληφϑέντος vel ἐμπεριλαμβανομένου) || κατὰ πῆξιν ... κᾷτα μέρισιν ib. 106, p. 48,17 | ὕδατος λεπτοῦ ἐχχεομένου... εἴτα τούτου πῆξιν... λαμβάνοντος ib. 107, p. 49,11 | κατὰ φορὰν δὲ à ἀπὸ νοτερῶν τόπων ... εἶτα

σύνοδον

συλλογὴν p.

54,9

||

τούτων ... λαβόντων

... καὶ

ib.

108, p.

ἐκπύρωσιν... εἴτ᾽ ἐπέκρηξιν

ἐγκατεχομένων

ἢ

διαφορουμένων,

50,8

τῶν

εἶτα

|| κατὰ

πνεύματος

περιεχόντων

δὲ

ib, 115,

συμπιπτόντων

schol.

Ep. ep. I 66, p. 22,19 in Ep. fr. 311, p. 217,5 | εἶτα τὸ κοινὸν ἑαυτῆς ἐπεϑεώ[ρ]ησε πάϑος nat. Gomperz 13 | ἐπινόημα κατὰ μικρὸμ πρῶτον ἐγγιγνόμενον ... εἶτα μᾶλλομ μᾶλλον χκατανοούμενον ib, 138 εἰωϑέναι

ἀϊπ]οτρέπειν εἴωϑε (sed EINOEI

serat)

Ep.

nat.

Gomperz

103

fort. pr. m. recte scrip-

ἡ ἐξ ἀρχῆς σύστασις, v. ἀρχή vel σύστασις | ἐκ δὲ π[λ]ηγῆς [ἔν]ιαι τῶν ἀτόμων κινήσίεις τ]αραχώδε[ις] κέζκτηϊνται Ep. nat. Gomperz 45 | ἐξ ἀνάγκης ib. 57. 60. 61. (syn. κατ᾽ ἀνάγκην ib, 63) | το]ιοῦδε ἀπογεννωμένου ἐκ τῶν [τ]οιούτων ib. 60 | ἐξ ἑαυτίοῦ ib. 63 | τὰ ἐκ τοῦ [π]εριέχον[τ]ος ... εἰσρέο[ντ]α ib. 79 || τὰ ἐκ [τ]οῦ περ[ι]έχοντος ἐπεισἰόντα ib, 128 | τὸ ἐξ [ἡμ]ῶν αὐτῶ[ν À πρ]χττόμενον À προϑυ[μούμενον πράττ]ειν ib. 105 || ἐξ ἀρχῆς (apud verbum) ib. 109.119. 144. 130 |

τὸ ἐξ ἡμῶν ib. 125 || (αἰτίαν) τὴν] AE ἡμῶν γεινομένη[ν] ib. 140 | ἐξ

ἡμῶν * ib. 141 | τοιαῦτα ἐξ ὧν οὐ δυνατὸν εἰς σοφίαν ἐλϑεῖν fr. 114, Ρ. 136, 23 || ἐκ νέου fr. 131, p. 141,18 || ἐκ μειρακίου fr. 138, p. 143,21 || εὐθὺς ἐκ παίδων fr. 178, p. 155,8 || ταῖς ἐκ πολυτελείας ἡδοναῖς

ἔτ. 181,

P. 156,5 || ἐκ δὲ τῶν γινομένων προσόδων ... μεριζέσϑωσαν ... εἴς τε τὰ ἐναγίσματα fr. 217, p. 166,2 || διδότωσαν ... ἐκ τῶν... προσόδων fr. 217, p. 167,8 | caussam ut originem significat: ὅταν ἐκ τοῦ μὴ παρεῖναι (ἡδονὴν)

ἀλγῶμεν

ἔτ. 422, p. 283,3

fr. 486, p. 306,5

|| τὸν ἀνόνητον

|| ἐξ ἀρχῆς cum

ἐκ

τῶν

κενῶν

δοξῶν

neg. = omnino non fr. 554,

P. 328,14 || ἐξ ἐργασίας ϑηριώδους οὐσίας μὲν πλῆϑος σωρεύεται, βίος δὲ ταλαίπωρος συνίσταται ἔτ. 480, p. 304,25 || ὅταν ἐκ τοῦ μὴ παρεῖναι

228

Epicureum

èx, ἐξ

τὴν ἡδονὴν ἀλγῶμεν ep. III 128, p. 62,21 | ὅταν πλεῖον ἡμῖν τὸ δυσχερὲς ἐκ τούτων (sc. τῶν ἡδονῶν) ἕπηται ib. 129, p. 63,7 | τοῖς πολυτελέσιν ἐχ διαλειμμάτων προσερχομένους ib. 131, p. 64,6 | τὰς δόξας ἐξελαύνων, ἐξ ὧν πλεῖστος τὰς ψυχὰς καταλαμβάνει ϑόρυβος ib. 132, p. 64,17 | φρόνησις, ἐξ ἧς αἱ λοιπαὶ πᾶσαι πεφύκασιν ἀρεταί ib. p. 64,20 | ἀγαϑὸν à καχὸν ἐκ ταύτης (sc. τῆς τύχης) πρὸς τὸ μακαρίως ζῆν ἀνθρώποις «οὐ» δίδοσθαι ib. 134, p. 65,18 | ἐξ ἀνάγκης ... ἔχοντας I 74, p. 26,1 | τὰ

τοιαῦτα

σπέρματα

ἐξ

ὧν

Cha...

συνίσταται

ib.

p.

26,4

|| τὰ

ὀνόματα

ἐξ ἀρχῆς μὴ ϑέσει γενέσϑαι (opp. ὕστερον) ib. 75, p. 27,5 | τὰς ἐξ ἀρχῆς ἐναπολήψεις τῶν συστροφῶν τούτων ἐν τῇ τοῦ κόσμου γενέσει ib. 77, p.28,13 | ἵνα μηδ᾽ ὑπεναντίαι ἐξ αὐτῶν «γένωνται»... δόξαι ib. p. 28,10 | ὅταν τὸ ϑάμβος ἐκ τῆς τούτων προσκατανοήσεως μὴ δύνηται τὴν λύσιν λαμβάνειν ib. 79, p. 29,12 | ἐκ τούτων... τὴν ἅμα νοήματι περίοδον ... ποιοῦνται ib. 83,

VH? VI 67:

ἐχ, ἐξ

πόνον

Glossarium

p. 32,3

|| ἐξ ἀρχῆς

À ἐξ ἀνθρώπων ἐκχωρήσεως

sent.

7 ὃ 141

ἀσφάλεια sent. 7 ὃ 141.

πολλῶν

ἀσφάλεια

ib.

|| ἐξ

ὧν

148$ 143

corrupte

|| τὴν ἐξαγωγὴν

sent. 5 ὃ 140

| ἡ ἐκ τῆς ἡσυχίας καὶ ἐκ τοῦ ζῆν sent.

||

20 ὃ

145 || τὸ ϑαρρεῖν μάλιστα ἐκ τῶν ὁμορούντων παρασκευάσασϑαι sent. 40 $154 | ἐκ σωμάτων πολλῶν εἰς βάϑος πεποιῆσϑαι nat. II VH* II col. 7,4 | μὴ ἄλλο τι τέλος ἐκ τῆς περὶ μετεώρων γνώσεως ... νομίζειν εἶναι ep. II 85, p. 36,1 | ἐκ παντὸς ἐχπίπτει φυσιολογήματος ib. 87,

P. 36,21 || τὰ παρ᾽ ἡμῖν πυρὰ ἐξ ἀποστήματος ϑεωρούμενα ib. 91, p. 39,7 || Thy σελήνην ἐξ ἑαυτῆς ἔχειν τὸ φῶς opp. ἀφ᾽ ἡλίου ib. 94, p. 41,9 || πολλὰ

ἐξ ἑαυτῶν ἔχοντα

(τὸ

φῶς) opp.

ἀφ᾽ ἑτέρων ib. 95, p. 41,10 | ἐπαρδεύ-

σεις ἐκ τῶν ἐχόντων ib. p. 38,5

|| κατὰ τὸ δοξαζόμενον ἐξ ἀνάγκης ib.

πισμὸν

p. 45,7

Ρ. 38,9

| ἐξ ἀρχῆς ib. 92, p. 40,5. 93, p. 40,13. 115, p. 54,6

ἐκ τῶν

νεφῶν

ib.

101,

|| ἐνίων

90,

| ἐκρι-

ἐξ ἀποστήματος ϑεωρου-

μένων ib. 103, p. 46,12 | τὸ πνεῦμα τοῦτο ἣ ἔξωϑεν ἐμπεριλαμβάνει (ἣ YA) «ἢ» ἐκ τοῦ πίπτειν ... ἐδάφη κτλ. ib. 105, p. 48,4 | τὴν διάδοσιν

τῆς κινήσεως ἐκ τῶν πτώσεων ἐδαφῶν πολλῶν ib. p. 48,6

|| ὕδατος

dau ib.

nat.

λεπτοῦ

ἐχχεομένου ἐκ τῶν νεφῶν ib. 107, p. 49,10 | τοιαύτη πρόεσις ἐκ τῶν νεφῶν γίνοιτο ἄν ib. p. 49,15 | κατὰ σύνοδον πρὸς ἄλληλα ἐκ τοῦ ἀέρος τῶν τοιούτων ib. 108, p. 50,5 || κατὰ ἔχϑλιψιν μὲν τοῦ περιφεροῦς σχηματισμοῦ ἐκ τοῦ ὕδατος ib. p. 50,16 | ἐξ ἀρχῆς οὕτω χκατηναγχάσ113,

p. 53,3

|| ἐκ τῆς

φαντασίας

ἀναλελόγισται

XIV

4,13

VH? VI 17 | τρίγωνα ἐξ ὧν καὶ τὰ λοιπὰ συμπλέχει σχήμ[ζα]τα ib. 5,1 (f. 18) | τί ἂν ἐκ τούτων νομίζοι τις συνίστασϑαι τὰ λοιπὰ ... «οὐκ» ἐξ ἄλλων ib. 5,7. 10 || σὺν «ι» δόντες ... ἔκ τινος ἐ[π]υλ[ογ]ισί μο]ῦ ib. XXVIII

229

ἕκαστος

Hermannus

Usener

VH? VI 43,7 | δοξῶν ... [2]x τοῦ ϑεωρητικοῦ μέρους ib. 49 inf. | obroc ἂν ἐφαρμοσϑὲν ἔκ τινος ἐθισμοῦ λέξεως ib. 50 inf. | ὁμολο[γήσ]ας [τι]ς ἐξ ἀρχῆς ib. 51,5 | ἢ ἄλλος δια[στ]ρέφει À αὐτὸς ἐκ τ[ῶν] ἀντι[πτ]ώcewv ib. inc. ΧΗ" VI 84 col. 4,5 | ἐπείσοδον ἐκ [τ]οῦ περ[ι]έχον[τοῆς 10. 88 col. 12,5 | μὴ ἐκ τοῦ περιέχοντο[ς] ὄν ib. 89 col. 14,4 | ἐξ ἀρχῆς ἐφέρετο ib. VA? X 104 | ἐκ τοῦ ἐκεῖϑεν προοδοποιηϑῆναι τά ye δὴ πολλά nat. (ἢ VII 71,7 || ἐξ ἀτόμων αὐτὴν (animam) συγχεῖσϑαι fr. 311, p. 216,31 in schol. Ep. ep. I 66, p. 21,15 | ὡς δῆλον ἔκ τε τῶν φόβων χαὶ τῆς χαρᾶς ib. ad Ep. fr. 311, p. 217,3 | ἐκ τούτων ἁπάντων τὴν

Glossarium

Epicureum

ἐχδέχεσϑαι

ἑκάτερος ἐφ᾽ ὁπόσον aut

βάρος)

γὰρ ἂν κατίσχῃ Ep.

ep.

ἑκάτερον

(scil.

p.

| παρ᾽ ἑκατέρου

I 61,

ἕκαστος

χατὰ πολύ τε γὰρ τοῦ μύϑου

χί[ατὰ τὸ ἄπειρον

Exao[ta

των ib. 2,7 | ἑκάστη ἕχαστα

51 inf.

λέγεσϑαι

τέ]μνειν

ἐ[πι]φορά

10. XXVIIL

XIV ib. col.

ib. XV

VA*

VI

1,8

VH?

2 mg.

VI

(f. 15)

14 | τὸ

καὶ

| ἕκαστον

τού-

VH? VI 33 fr. 26 44 inf.

| ἐφ᾽ ἕν ἕκαστον τῶν πραγμάτων ib. 51 inf.

| x]u9 ἕν

| τὸ ὀρϑῶς

ἕκαστον

ib.

| μὴ παρ᾽] ἔκαστ[ον]

... ἀρνηϑείη ib. 52,6 || καϑ᾽ ἕν] ἕκαστον ... ὡμολογήχει ib. 52,11 || κα[ϑ᾽ ἕχα]στον εἶδος ib. 54,8 || ἕκαστος ἡμῶν ἀσχολούμενος ἀποϑνήσχει ἔτ. 204, p. 162,7 || ἑκάστου ἔτους τῇ προτέρᾳ δεκάτῃ τοῦ γαμηλιῶνος fr. 217, Ρ. 166,7 || ἑκάστου μηνὸς ταῖς εἰκάσι ib. p. 166,8 || ἵνα μετὰ τοῦ συγχα-

ταγεγηραχότος ἡμῖν ... ([Ἑρμάρχου) ἕκαστα γίνηται ib. p. 167,14 | ὅπως dv κατὰ τὸ ἐνδεχόμενον Exacta γίγνηται ib. p. 168,10 | ὅπως ἂν εὐτακτούντων αὐτῶν ἕκαστα γίνηται τῶν ἀναγκαίων ib. p. 168,6 | αὐτὸς ἕκαστος singuli per se soli: ἥ τε γὰρ τοῦ κενοῦ φύσις 7) διορίζουσα ἑκάστην αὐτήν (sc. ἄτομον) ep. I 44, p. 8,6 | τὸ φάντασμα ἑκάστου τηρητέον IL 88,

Ρ. 37,4 || ἕκαστον τούτων ib. 93, p. 40,17 || παρ᾽ ἑκάστους τῶν καιρῶν I 35, p. 3,7 || κατ᾽ ἐπιβολὰς δ᾽ ἄν twas... ἕκαστα (sc. τὰ συμπτώματα) προσαγορευϑείη ib. 70, p. 23,20 || ὅτῳ δή ποτε Exacta συμβαίνοντα ϑεωρεῖται ib. 71 in., p. 24,1 || καϑ᾽ ἕκαστα ἔϑνη ἴδια πασχούσας πάϑη ib. 75, p. 27,6 || xu ἕκαστα ἔϑνη τὰ ἴδια τεϑῆναι (ὀνόματα) ib. 76, p- 27,10 || τὸν ἀέρα... στελλόμενον ὑφ᾽ ἑκάστων τῶν παϑῶν χαὶ τῶν

φαντασμάτων ἐναργείᾳ

ib.

ib. 75, p. 27,8

82,

p.

31,5

| τῇ παρούσῃ

|| ἕκαστον

τῶν

ποσαχῶς ἕχαστα τούτων δύναται γίγνεσϑαι

230

nat. ΧΙ

VH®

sent.

25 $148

VI, f. 6, XII

κα[ὶ

aut

λαμβάνειν

χροῦσις fr.

184,

εἸΐκοσι

[δ]ρ[αχ]μά[ς]

Ep.

fr.

184,

p.

157,7

ἐχβαίνειν ἐχβήσῃ

Ep. ep. II 116, p. 55,2

ἐχβάλλειν ὥσπερ γὰρ ἰατρικῆς οὐδὲν ὄφελος μὴ τὰς νόσους τῶν σωμάτων ἐχβαλλούσης,

οὕτως οὐδὲ φιλοσοφίας, εἰ μὴ τὸ τῆς ψυχῆς ἐχβάλλει πάϑος

Ep.

fr. 221,

p. 169,16. 17 | reicere : μικρόν τι μόνον μακρὰν ἐχβάλλοντες ep. I 59, Ρ. 17,16 | εἰ μέλλει τις μὴ καὶ τοῖς μεγέϑεσιν ἁπλῶς εἰς ἄπειρον αὐτὰς (sc. atomos) ἐχβάλλειν schol. Ep. ep. I 43, p. 8,15 | εἴ τιν᾽ ἐκβαλεῖς ἁπλῶς αἴσϑησιν ... συνταράξεις καὶ τὰς λοιπὰς αἰσϑήσεις sent. 24 ὃ 147 |

ὥστε τὸ κριτήριον ἅπαν ἐχβαλεῖς

ib. | ὅταν δέ τις τὸ μὲν ἀπολίπῃ, τὸ δὲ

ἐχβάλῃ ὁμοίως σύμφωνον ὃν τῷ φαινομένῳ ep. IT 87, p. 36,20 | τῷ ra ἕνα τρόπον μόνον οἴεσϑαι γίνεσϑαι, τοὺς δ᾽ ἄλλους πάντας τοὺς χατὰ τὸ ἐνδεχόμενον ἐκβάλλειν ib. 97, p. 43,3 | εἰς ἀνυ]πέρβλητον ἀ[σέβει]αν ἐχβάλλειν Philod. piet. 123,9 || πᾶσαν] ἐκβάλλ[οϊντες [πα]ραλλαγήν sign.

21,33

* ἐχβράσσειν fort. quod ad fr. 604

ebullire vertit Cicero (de fin. V 27,80)

ad

Ep.

fr.

69,

καὶ οὐ καϑά περ τινὲς ὃν ἐγδέξαιντο Ep.

nat.

XXVIII

p.

ἐχδέχεσϑαι

xu ἕκαστον τῶν κριτηρίων

πραττομένων

motus,

ἑκατόν ἑκατὸν

nat.

caussa

p. 157,8 | τὴν ἐν τῷ Μητρῴῳ ἀναγεγραμμένην ἑκατέρῳ δόσιν fr. 217, p. 165,4 | ἑκάτερον nat. XIV 6,6 VH? VI 19 | ἣ γὰρ ὅχη φορὰ... ἑχατέρα ἑχατέρᾳ ἀντιχειμένη ep. I 60, p. 18,14 | καὶ καϑ᾽ ἑκατέρους τοὺς τρόπους gloss. Ep. ep. II 92, p. 39,19

ἑαυτοῦ φύσιν ἔχον ep. I 69, p. 23,8: unde praepositio eidem formulae ib. 1. 4 restituenda erat | ὅταν ἐξ αὐτῶν τῶν ὄγκων μεῖζον 49ροισμα συστῇ ib. p. 23,6 xa’ ἑχάστην ... σύγίκρ]ισιν Ep.

19,2

||

τοὺς

dfvoñroc 22]

ἐγδεξαμένους

[πάν]τα]

μᾶλλον

3

ἢ τὸ

122,27,

cf. adn.

VH® VI 45 inf. | νοούμ[ε]νον

κατὰ

231

ἐκδιδόναι

τὰς

Hermannus

λέξεις

ib.

46,6

131, p. 64,11

|| ὥς

τινες ... κακῶς

ἐχδεχόμενοι

| καϑά nfelp ἐξεδέξαντό τινες ἀγροίκως

νομίζουσιν

VH?

ΧΙ,

Usener

ep.

III

f. 30

ἐκδιδόναι

Ξ in matrimonium conlocare alicui: (τὴν ϑυγατέρα) εἰς ἡλικίαν ϑοῦσαν ἐχδότωσαν @ ἂν “Ἕρμαρχος ἔληται Ep. fr. 217, Ῥ. 167,5

ἐλ-

ἐχεῖ ἐχεῖ κατειλήφαμεν

Ep.

fr.

Ep. nat.

(ἢ

VH?

Epicureum

ἐκκχαλεῖν

ἔχϑεσις τῆς δόξης τὴν] ἀρίστην ἔκϑεσιν Ep. nat. XV

VH?

VI

32 fr. 23

ἐχϑλίβειν ἐκϑλιβομένων καὶ μοχλευομένων τῶν μάλιστα συνδεῖν χαὶ χολλᾶν τὸ σῶμα

πεφυκότων Ep. fr. 61, p. ποσὰ (acc.) τῶν περιφερῶν

117,33 || &... πῆξιν τῷ ὕδατι παρεσχεύασε, ἐχϑλίψαντα (nom.) ep. II 109, p. 50.20 ||

cf. ἐκπυρηνίζειν: τὰ ἧττον βαρέα ὑπ᾽ éxelvav ἐκϑλίβεσϑαι βίᾳ πρὸς τὸ ἄνω fr. 276 (Simpl.) p. 196,29, cf. ἐξωθούμενα ib. 196,19, expressere Lucr. V 453 (cf. 487 expressus salsus de corpore sudor)

176, p. 154,12

ἐκεῖθεν ἐχεῖϑεν προοδοποιηϑῆναι

Glossarium

VII

ἔχϑλιψις

71,7

χρύσταλλος συντελεῖται καὶ ar’ ἔκϑλιψιν μὲν τοῦ περιφεροῦς ἐκ τοῦ ὕδατος Ep. ep. II 109, p. 50,15

ἐχεῖνος

σχηματισμοῦ

ὅταν μηϑὲν μηδὲ ἐκείνοις (sc. τοῖς μικροῖς) ἀντικόπτῃ Ep. ep. I 61, p. 18,20 (in priore colo ὅταν ... μηδὲν ἀπαντᾷ αὐτοῖς 1.6. τοῖς βαρέσι) || τὸ δὲ λοιπὸν ἄϑροισμα παρασχευάσαν ἐκείνῃ (sc. τῇ ψυχῇ) τὴν αἰτίαν ταύτην ib. 64, p. 20,10 || ὧν ἐκείνη (ψυχὴ) χέχτηται ib. p. 20,12 || μετείληφε

τοὺς

ἀποτελοῦν

παρεχτάσεις ἀέρος ὁμαλεῖς ... ὁμαλῶς τε ἐκκαούσας (τὰ ἄστρα) Ep. ep. I

χαὶ

αὐτὸ

τοιούτου

ἑαυτῷ

συμπτώματος

ἀπεδίδου ... καὶ

παρ᾽

ἐκείνης

ἐχείνῳ

ib.

ib.

p.

p. 20,18

λαγμένου, ὅσον ποτέ ἐστι τὸ συντεῖνον κτλ. ib. 65,p.

21,6

20,11

|| ἐκείνου

ἐκεῖνος

ἀπηλ-

|| fr. 93, p. 130,3

(κεῖνος libri, fort. latet κἀκεῖνος) || ἃ μὲν ἐκείνοις ἤρεσκεν, ἃ δ᾽ ἤδειν ἐγώ, μακρὰν ἦν τῆς ἐκείνων αἰσϑήσεως fr. 187, p. ὅπως ἂν κἀκεῖνοι διατηρῶσιν τὸν κῆπον, χκαϑάπερ καὶ αὐτοί fr. 12 | ἐκείνου (7) φιλοσόφου λόγος fr. 221, p. 169,14 |

σίαν)

|| ἕτερον ...

οὐκ ἔμαϑον " 157, 21.22 || 217, p. 165, οἵαν (φαντα-

(ὁ ἀήρ ?) ἀποδίδωσιν nat. XIV 3,6 VH? VI 16 | νῦν δὲ

[ἐϊκεῖνο ἱ[χ]ανὸν εἰπεῖν ὅτι] κτλ. ib. 5,12 (£. 18) || ἐκείνου δὲ ἀλλότριον τοῦ χυκήσαντος - ib. 7,3 (f. 20) || οὐδ’ ἐκείνων οἴετα[ι] dix[arjov vouiCew [ἔν]ια τούτων [δ᾽] οὐϑ[έϊν ib. 8,16 (f. 21) || ἐν ἐκείνει (sic) τῆι] ἀποχρίσει ib. XXVIII VH? VI 50 inf. | ἐκίνωι (sic) ye τῶι τρόπωι ὧι καϑόλου ὁμολογεῖται ib. 51 inf, || etiam sequentia praeparat: ἐπὶ δὲ τούτοις ὅλως ἅπασιν ἐκεῖνο δεῖ κατανοεῖν ep. I 81, p. 30,8 || ἐκεῖνον τὸν χρόνον sent. 37 ὃ 152 || τὴν αὐτὴν ἐχείνῃ (αἰτίαν 3) nat. Gomperz 69

232

ἐχϑνήσχειν ἀκούοντας

ποιοῦσ«ι»ν

ἐχϑνήσκειν

Philod.

rh.

VH?

III, f. 59

ἐχχάειν 113,

p.

sideribus

53,8:

igitur ex

praeberi

aere

dicitur

circumdato nutritio (incensio) aequabilis

ἐκκαϑαίρειν cf. χάϑαρσις: πάντα μὲν οὖν γίνεται ἀσείστως καὶ πάντων κατὰ πλεοναχὸν τρόπον ἐχκαϑαιρομένων συμφώνως τοῖς φαινομένοις Ep. ep. IT 87, P. 36,17 || οὕτως ἐκκαϑαίρεσϑαι nat. inc. VH* VI 87 col. 9,1

ἐκκαλεῖν

φυσιολογητέον ἀλλ᾽ ὡς τὰ φαινόμενα ἐκχαλεῖται Ep. ep. II 86, Ρ. 36,14: suppletur infinitivus φυσιολογεῖν | δύναιτ᾽ἂν γίνεσθαι ... κατὰ πάντας

τρόπους, xa’ ofc καὶ τὰ παρ᾽ ἡμῖν φαινόμενα ἐχχαλεῖται εἰς τὰς τούτου τοῦ εἴδους ἀποδόσεις

ib. 94, p. 41,4 || cum

structura

dura

et

inele-

233

ἐχχαρτερεῖν

Hermannus

Usener

ganti: xal τοῦτο τὸ μέρος πλεοναχῶς γίνεσϑαι λέγειν ἐκχαλεῖται τὰ φαινόμενα ib. 100, p. 45,3 | τὸ δὲ μίαν αἰτίαν τούτων ἀποδιδόναι, πλεοναχῶς Ù ; E f i A 1 “ τῶν φαινομένων ἐχκαλουμένων ib, 113, p. 53,10 h.e. cum infinitivo necessario πλεοναχῶς ἀποδιδόναι αἰτίας vel αἰτιολογεῖν | ExxAndels [εἰς διϊκαστήριί[ον Colotes VH? VI, f. 120

; > ÉXXAPTEPELV vid. εὐεκχαρτέρητος, καρτερεῖν, quod non derivatis non novi

dvexxapréontos, Ouoexxaprépnroc: tritum est ἐγminus bene dici potuit ἐχχαρτερεῖν nisi in illis

ἐχχεῖσϑαι esse’

unde

explicatur insolentius dictum : χα] κατὰ πάντας

τοὺς πρὸ αὐτῶν (h.e. pro Stoicis) ἐχχειμέ[ζν]ους ap. Philod. piet. 88,27 = qui pro illis periclitantur, adversariorum telis se opponunt | 6

“Ζήνων καὶ λόγους τῶν ἀντιδοξαζόντων τοὺς éxxeruévouc προεφέρετο

sign. 19,7 | ἐν μὲν τῷ Δημητριακῷ 28,14 || οὐδὲ γὰρ ἔκχχειται ζημία τις χρωμένοις rh. IV, 1 col. 7 VA XI

Philod.

σ[φ]όδρ᾽ ἐπιτόμως ἔχ[κ]ε[υ1ταῖ οὐδ᾽ ἄλλη Ouoy[pnlorix το[ῖς]

ib. μὴ

ἐν ἐχχλ[ησί]αις καὶ δικαστηρίοις Ep. fr. 53, p. 113,16 item p. 112,26 | ἐν ἐκκλησίαι χ[αὶ] dixaornel[wr] ib. p. 113,17 | [ὑπὲρ πολ]έμου καὶ [εἰρ]ήνης ων χαὶ ἄλλοζυ τ]ινὸς ὧν ἐν ταῖς ἐκκλη[σίαι]ς πραγματ]εύ[ζον]ται ib. p. 113,8

ἐχχρίνειν ἐπὶ πάντων χαπνὸν ἐκ πυρὸς ἐχχρινόμενον τεϑεωρῆσϑα! Philod.

sign.

36,6

ἐχλείπειν εἰ δὲ βεβαιώσεις καὶ τὸ προσμένον ἅπαν ... οὐκ ἐκλείψεις τὸ διεψευσμένον Ep. sent. 248 147 | ὕλης ἀεὶ ἐπιτηδείας ἐχομένως ἐμπιπραμένης, τῆς δ᾽ ἐχλειπούσης ep. II 93, p. 40,12 || ἥλιον ἐκλείπειν σελήνης ἐπισκοτούσης, σελήνην δὲ τοῦ τῆς γῆς σκιάσματος" ἀλλὰ καὶ κατ᾽ ἀναχώρησιν fr. 83,

234

ἔκλειψις «τὴν» ἐν τοῖς δύσιν Ep. ep.

χαὶ ἀνατολῆς

μετεώροις φορὰν χαὶ τροπήν καὶ ἔχλειψιν καὶ ἀνατολὴν καὶ I 76, p. 27,18 | τὸ δ᾽ ἐν τῇ ἱστορίᾳ πεπτωκὸς τῆς δύσεως

ol

τροπῆς

καὶ ἐκλείψεως ... τὰς γνώσεις

|

ib. 79, p. 29,7

χἂν πλείους αἰτίας εὑρίσκωμεν τροπῶν ... καὶ ἐκλείψεων ib. p» 29,15 || ἔχλειψις ἡλίου καὶ σελήνης quo modo explicanda sit: II 96, p. 42,4

a ἐχλογίζεσϑαι τὴν τῶν ἀρχῶν ... ϑεωρίαν

... καὶ

st AT ΞΡ οὗ ἕνεκεν ταῦτα ἐκλογιζόμεϑα Ep. ep.

ἐχλόγισις # τε τούτων αὐτῶν ἐχλόγισις καὶ τῶν ὁμογενῶν

τούτοις

Ep. sent.

ἐχλογισμός ὅσων

ἀπὸ

ἐγλογισμὸς

VH? V, f. 131

τῆς

πρώτης

ἐναργείας

καταρχόμενος

II

18 § 144

rh.

Philod.

ἐχλύειν

ἡ δὲ διάνοια ... τοὺς ὑπὲρ τοῦ αἰῶνος φόβους ἐκλύσασα Ep. sent. 20 § 145

ἐκχλησία

Ρ. 127,12

ἐχπέμπειν

116, p. 55,5

χατὰ [τ]ῦν [ἐἸχχειμένην ἑρμηνίαν Ep. nat. XXVIII VH* VI 42 | apud posteriores constat non raro sic dici ut ‘ periculo expositum, op-

positum

Glossarium Epicureum

ἔρωτι φιλοσοφίας ... ἐπιϑυμία ἐχκλύεται fr. 457, p. 296,13 || (atomi) νῦν μὲν ἀπίασι διὰ τὴν ἀντίκρουσιν, viv δὲ προσίασι τῆς πληγῆς ἐχλυϑείσης

Plut. adv.

Col.

10, p. 1112) in Ep. fr. 286,

p. 203,15

ἐχνεύειν i.q. ἀϑετεῖν: sign. 27,32

τῶ[ν]

ἐ[κ]νευό[ν]τωίν

τ]ὸν

xa

ὁμοιότητα]

ἑκούσιος ὁμολογησάν[τ]ων

VI

14

ἐχπέμπειν de

voce

ἂν

ἢ

ἑχουσίως

ἢ

ἰδίως τὸν ἀέρα ἐκπέμπειν

ἀκου[σίως

Ep. ep.

Ep.

nat.

τρόπον

XIV

Philod.

1,6

ΝῊ"

I 75, Ρ. 27,7

235

|

ἐχπεριελϑεῖν

Hermannus

Usener

ἐχπεριελϑεῖν οὔτε

πά[ϊν]τα

ἀναγκαῖά

Philod. sign. 20,33 τούτων] ib. 19,14

ἐστιΐν

| πότερον

τὰ

περι[ελ]ϑεῖν

φανερ[ὰ]

τὰ

φαινόμενα

[παρ᾽ ἡ]μῖν

γίνονται)

καὶ

ἔχπτωσις

π[άντ᾽ ἐκ]περιελθὼν

À τινὰ

πυρὸς ἔκπτωσιν οὔ ἂν } ἐχκπνευμάτωσις γένηται Ep. ep. II 114, p. 54,3. est solutio in flatum : hunc verbi ἐχκπνευματοῦν usum Peripatetici san-

xerant,

Ep. ep. II 101, p. 45,9

Epicureum

ἐκπνευμάτωσις èx

ἐχπιασμός (ἀστραπαὶ

Glossarium

κατ᾽ ἐχπιασμόν,

θλίψεως

τῶν

νεφῶν

γινομένης

ἐχπίπτειν

ὁ δὲ τῶν χενῶν δοξῶν (πλοῦτος) εἰς ἄπειρον ἐκπίπτει Ep.sent. 15 $ 144 | αἱ ποιοῦσαι τὸ ϑερμὸν ἄτομοι νῦν μὲν συνῆλϑον εἰς τὸ αὐτὸ χαὶ παρέσχον ὑπὸ πλήϑους ϑερμότητα ... τῷ σώματι, νῦν δ᾽ ἐκπεσοῦσαι κατέψυξα ν ἔτ. 60,

Ρ. 116,29 ap. Plut. adv. Col. 6, p. 1110? | ἐκ παντὸς ἐκπίπτει φυσιο-

λογήματος ep. II 87, p. 36,21 | οὐ δυνατοῦ τρόπου ἐφαψαμένοις, εἰς δὲ τὸ μάταιον ἐχπεσοῦσι ib. 97, p. 43,1 | οἱ λεγόμενοι ἀστέρες ἐκπίπτει ν

10. 114, p. 54,1 || τῆς κοινῆς πατρίδος ἐχ[πίπ]τοντος Philod. V, 1 col. 4 || διανοήσεως ἐχπείπτειν ἁπάσης rh. IV col. 44,7

rh.

VH!

cf. Theophr.

fr. 7. μετεώρ. ap. Plut. qu. gr. 7, p. 2924 διαφοράν

τινα τῆς ὕλης ὡς οὔτ᾽ ἐξυδατουμένης οὔτ᾽ ἐκπνευματουμένης (neque in aquam plane neque in aerem permutatae) | Arist. probl. 10,54, p. 897) συναχϑέντα τὰ ὑγρὰ τῷ ϑερμῷ, ἐκχπνευματούμενα ὑπ᾽ αὐτοῦ διὰ τὴν ὀλιγότητα εἰσπίπτει κατὰ τὰς ῥῖνας similiterque 33,15, p. 9634 18 ἐχπνευματοῦσϑαι τὰ περὶ αὐτὴν (sc. γαστέρα) ὑγρά. sic ἀέρα dicunt in ventum mutari: ib. 5,17, p. 882? 14, 26,33, p. 9442 14. plura dabit ind. Aristot. | Theophr. de igne 17 διὰ τὸ ἐκπνευματωϑῆναι τὴν ὑγρότητα συστελλομένου καὶ συνιόντος τοῦ ϑερμοῦ, cf. ib. 10 ἐξαεροῦν τὴν ἀρχήν, 31 τὴν ἐξαερουμένην ... ὑγρότητα, 68 ἐξαεροῦται γὰρ ὑγρὸν πολύ | de

causis plant. IV 9,3 συμβαίνει τὰς κοιλίας ἐχπνευματοῦσϑαι ... φυσῶδες γὰρ Hal οὐκ εὐχατέργαστον ὁ πυρός || πυρὸς ἔκπτωσιν (ex nube), οὗ ἂν ἡ ἐχ-

πνευμάτωσις

γένηται

Ep. ep. II 114, p. 54,3

ἐχπνοή ἀναπνοὴ ... τὸ συγκείμενον ἐξ εἰσπνοῆς te καὶ ἐκπνοῆς καλεῖται

VH® VII 24

ἐχποιεῖ

ἐκπληροῦν (τοῖς ἀσώτοις) πανταχόϑεν ἐχπληρουμένοις (libri εἰσπλ-)

τῶν ἡδονῶν Ep. sent. 10 $ 142

impersonate = ἐνδέχεται, ἐχποιεῖ γὰρ παρ᾽ ἄλλην ἰδί[αν] καὶ διαλλάτTouoav τῶν παρ᾽ ἡμῖν] scil. αἰτίαν solem lente oriri Philod. sign. 10,32 ἐχπονεῖν

ἐκπνευματοῦν τὸ δὲ πνεῦμα (ἡ γῆ)

τοῦτο

(quo

«ἢ» ἐκ τοῦ πίπτειν

terrae

motus

excitantur) ... ἐμπεριλαμβάνει

* ἐδάφη εἰς ἀντροειδεῖς τόπους τῆς γῆς ἐχπνευ-

ματοῦντα τὸν ἐπειλημμένον ἀέρα Ep. ep. II 105, p. 48,5 || metaphor. τοῦ δ᾽ ὑπερηφάνου (ἔστι) τὸ διὰ χουφότητα ταύτης (ψυχῆς) ἐχπνευματούμενον ὑπὸ χτήσεως ὑπερορᾶν ἑτέρους Philod. vit. X VH1III col. 15 VOI f. 16, p. 22,10 Saupp., cf. ἐχπνευμάτωσις : est ‘in aerem (flatum) solvere ’ ut ἐκπυροῦν in ignem, ἐχφλογοῦν in flammam resolvere, cf. Theophr. de igne 71, ἐχφλογοῦται πᾶς ὁ καπνὸς ἐμπίπτω ν εὐϑὺς εἰς τὸ πὺρ

236

ἢ νὴ Δία πάϊντας

ἐϊκπονήσομεν

mus

causa)

εὐημεροῦντας;

Philod.

(imitationis

rh.

IV,

τοὺϊς

1 col.

map’ ἑκάστοις καὶ

8 VH'

XI:

κατὰ

h.e.

xLelévous

pertractabi-

ἐχπορίζειν πάσας ἐχπορίζεται τὰς ἐν τῶι βίωι χρείας Philod.

VH*

I, f. 77,6

ἔκπτωσις (ἀστραπαὶ

λεστικῶν

γίνονται)

ἀτόμων

Ep.

κατὰ ep.

ῥήξεις

δὲ νεφῶν ... ἔκπτωσίν

II 102, p. 46,2

τε πυρὸς

ἀποτε-

|| (κεραυνοὶ γίνονται) καὶ κατὰ

237

ἐχπυρηνίζειν

Hermannus

Usener

ῥῆξιν μέρους καὶ ἔκπτωσιν ἰσχυροτέραν αὐτοῦ ἐπὶ τοὺς κάτω τόπους ib. 103, P. 46,16 || (κεραυνοὶ γίν.) καὶ κατ᾽ αὐτὴν δὲ τὴν τοῦ πυρὸς ἔχπτωσιν ἀν-

ethovuévou

ib. p. 46,19

| κατὰ παράτριψιν νεφῶν ... καὶ πυρὸς

ib. 114, p. 54,2

ἔκπτωσιν

!

cf. ἐκϑλίβειν:

Strato

Aetii

I 12,7, p.

τέροις ἐπιπολάζειν οἷον ἐχπυρηνιζόμενα

311,26

τὰ

χουφότερα

τοῖς

βαρυ-

in merum

ignem

convertere : Leucippus

τὸν δὲ ἥλιον ὑπὸ τῶν ἀστέρων ἐχπυροῦσϑαι τὴν τῶν ἀστέρων ἀποτελέσαι φύσιν

ap.

| ib.

Laert.

32

Diog.

IX

33

εἴτ᾽ ἐχπυρωϑέντα

ἐχπύρωσις (ἀστραπαὶ γίνονται)

ἐχπύρωσιν

τὴν γινομένην

γίνεσϑαι)

κατὰ

πλείονας

πνευμάτων

συλλογὰς

καὶ κατείλησιν

ἰσχυράν τε ἐχπύρωσιν ib. 103, p. 46,15 | πνεύματος δὲ συλλογὴν ... καὶ ἐχπύρωσιν τούτου διὰ τὴν κατείλησιν ib. 115, p. 54,8

ἐπινόημα ... ταχέως

ἐγρέον

Ep. nat.

Gomperz

138

(ἀστραπαὶ γίνονται) χατ᾽ ἐχριπισμὸν ἐκ τῶν τοιούτων σωμάτων Ep. ep. II 101, p. 45,7

νεφῶν

ὑπὸ

πνευμάτων

τῶν

ἔχστασις ταῦτα ἤγαγεν αὐτὸν εἰς ἔκστασιν τοιαύτην ὥστε

fr.

113,

p. 136,14,

EXTELVELY ’

absolute sc. τὸν λόγον: ἵνα μὴ συγγράμ[μ]ατα παρατιϑεὶς ἐ[κ]τείνω Philod.

238

ἀπὸ nat.

| èEé[9nxe δ]ὲ κα[ὶ τ]ὸν ἐκ τῆς μονογενεία[ς λόγον] Philod,

sign. 20,10 || εἴτε [καὶ] ἔνια μόνον χ[αὶ μ]ὴ εὔϑετα [ἐξ]εϑήκαμεν χρᾶσϑαι τοῖς ϑέλουσιν ib. 27,38 || ἐκϑεῖναι τὰς κοινὰς ... κακίας] ib. 28,7 | Βρόμιος δὲ τοιαῦτ᾽ ἔφασκε πιστώματ᾽ [αὐτ]ῶν καὶ συναντήματ᾽ ἐχτίϑεσϑ αι

ib. 19,11

Achilles isag. 8, p. 131° Pet. ad Ep. fr. 301, p. 213,17 of μὲν εἶναί τι ἐκτός φασιν, ὥσπερ καὶ ᾿Επίκουρος | τὸ νέφος εἰς τὸ πλάγιον ὠϑοῦντος τοῦ

ἐκτὸς

πνεύματος

Ep.

ep.

II

104,

p. 47,11

ÉXTUT OV

(passiv.) Philod. poem.

VH®

II 188, vid.

cf. ἐκφάνεια,

βραδέως

ib. 11,3

ἐκφαίνεσϑαι

ἐκφαίνεται

Philod.

sidera sign.

orientia 10,11

dicuntur:

|| τὰ

τὸν

παρ᾽ ἡμῖν

ἥλιον ... ἐπεὶ

ἐκφα[ι]νζόμ]ενα

ἐκφάνεια - Ep.

ut nos dicimus: das brachte ihn so ausser sich so aus dem häuschen -

96,5

108

Ἐπίκουρον ἀλλ᾽ οὐκ ἐχτιϑεῖ (1. 97) Ep.

ἐχφαίνειν

ἐκριπισμός

piet.

τῶν δο[γμάτ]ων ἕκαστον [πε]πλασμένως τὸν ψυχῆς ἐκχτι[ϑέν]αι ib. 108,10 || ἂν ... πρᾶγμα

τὰς π[ρο]λήψεις ἐκτυποῦσϑαι πρόληψις

éxpety

>

xa} ὃν ἐξέϑηκία τ]ρόπον Carneiscus VH? V, f. 191, IX | τῆς διαιρέseme (dispositionis) τῆς κατ᾽ ἀρχὰς ἐκτεϑείσης Philod. piet. 89,17 |

ἐκτός καὶ κατὰ τὴν τοῦ πνεύματος

διά τε συντονίαν φορᾶς καὶ διὰ σφοδρὰν κχατείλησιν Ep. ep. II 101, p. 45,16 || (κεραυνοὺς

ἐχτεχνολογεῖν ἐχτετεχνολόγηται Philod. rh. IV col. 23,10

Gomperz

ἐκπυροῦν —

ἐχφάνεια

ἐχτιϑέναι

ἐχπυρηνίζειν 5»

Glossarium Epicureum

χατ᾽ ἐχφάνειάν τε ὑπὲρ γῆς siderum

ortum

fieri Ep.

ep. II 92, p. 40,1,

cf. Philod. sign. 10,6 τὰς παρὰ τἀπιπροσϑετοῦντ᾽ ἐκφάσεις et v. ἐχφαίνειν | etiam Theophrasto de igni 2 εἰς ἐμφάνειαν ἄγομεν haud scio an ἐχφάνειαν restituendum sit | καὶ χατ᾽ ἐχφάνειάν te ὑπὲρ γῆς καὶ πάλιν ἐπιπροσϑέτησιν τὸ προειρημένον (ortus et occasus siderum) δύναιτ᾽ ἂν συντελεῖσϑαι Ep. ep. II 92, p. 40,1

239

Hermannus

ἐκφανῆς

Usener

εἰς τοὺς καϑ᾽ ἡμᾶς τόπους ἐλϑεῖν καὶ ἐκφανῆ γενέσϑαι tas) Ep. ep. II 111, p. 52,10

(ἄστρα

sc. come-

ἔκφασις cf. 5. ἐκφάνεια proloqui : ἐν τῶν σαφέστερον ἐξενεγχεῖν (Philod.) rh. VH* III 188 | ὡς τὰ κατὰ σοφίαν ἐχφέρουσι poem. ΓΗ" IX 25 | ποητὴν ἀγαϑὸν ... τοῦτον ὑπάρχειν ὃς ἐχφέρει διὰ μέτρων σοφὰ πράγματα ib, 27

ἐχχεῖν χιόνα ... συντελεῖσϑαι ep. II 107, p. 49,10

καὶ ὕδατος

λεπτοῦ

ἐχχεομόένου

ἐκ τῶν

νεφῶν

τινὲς [φι]λαργυρ[ία]: προσκόψαντείς] εἰς ἔκχυσιν μεταπίπτουσιν VH?

Ep.

IX 198

ubi definitur | τὸ τό τε ἐλάχιστον τὸ ἐν τῇ αἰσϑήσει ἘΡ. I 58, p. 17,1 τῇ αἰσϑήσει aut τὸ ἐν ἐν τῇ ὀτόμῳ ἐλάχιστον ib. Ρ. 17,12 | ορρ. τὸ ib. 59, p. 17,13 illud definitur χατὰ τὴν αἴσϑησιν ϑεωρούμενον ἐλάχιστον. ib. p. 17,17 || μηκῶν τῶν νομίζειν Set πέρατα \| τὰ ἐλάχιστα καὶ ἀμιγῆ | vid. μικρός χατὰ τὸν ἐλάχιστον συνεχῆ χρόνον ib. 62, p. 19,8

ἐλέγχειν ἔλεγχος

πραγματικὸν ἔλεγχον τοὺς

ἐκχώρησις

ἡ èx τῆς ἡσυχίας καὶ ἐκχωρήσεως (libri plerique éyx-) τῶν πολλῶν ἀσφάreve Ep. sent. 14 $ 143

μηδὲ πλάττειν ἑκόντα (τὸν σοφόν) Ep. fr. 222%, p. 169,23 | πῶς τις ἑχὼν εἶναι μὴ πρόσεισιν ... ἐπὶ τὰς τῶν πληϑῶν ἀρχάς fr. 554, p. 328,14 || ἑχούσης μὲν καὶ αὐτῆς] τῆς συστάσ[ε]ως τῆς ... αἰτίας nat. (2?) VH* VII 71,9 | éxfélvres εἵλοντο Philod. rh. VH' V, 1 col. 7

ἐλέγχους

ἔλεος οὐκ ὠδύραντο sent.

ἑκών

ὑπὲρ

λαμβάνειν Ep. nat. XXVIII

ὧν

φασιν

ἐζλ]ϑεῖν

(Philod.)

VH? VI 51,9 rh.

VH?

III

| κατὰ

180

ὡς πρὸς ἔλεον τὴν τοῦ τελευτήσαντος προχαταστροφήν

Ep.

40 ὃ 154

ἐλευϑερία

vel ἐλευϑέραν, synἀφίημι δὲ καὶ Φαίδριον ἐλευϑερίᾳ (pro εἰς ἐλευϑερίαν taxi valde dubia) Ep. fr. 217, p. 168,11

ἐλεύϑερος

ἐλάττων

καταμετροῦντα p.

17,11

|| τοῖς

τὰ πλείω μείζοσι

πλεῖον καὶ τὰ ἐλάττω καὶ

ἐλάττοσι

τῶν τοῦ ὅλου μερῶν τοῦδε τινὸς ἐλαττόνων

240

|| ἐν δέ τισι ual ἐλάτ-

32,31 [τὸ]ν ὅλον τρόπ[ον] ἐ[λέ]γχοντε[ς] Philod. sign.

ἔχχυσις

I 58,

ib. 73, p. 25,15

πλέον] ἢ ἔλαττον nat. τοὺς (λαμβάνειν ἐπιδόσεις 3) ib. 75, p. 27,4 | κατὰ τὸ ep. 1 56, p. 16,3 || τον τοὔλατ ἐπὶ τομὴν ἄπειρον εἰς Gomperz 24 | τὴν εἰς ἄπειρον μηδὲ οις τὴν μετάβασιν μὴ νομιστέον γενέσϑαι ἐν τοῖς ὡρισμέν ἡλίου ... κατὰ δὲ μέγεϑος δὲ τὸ | (ἐπί addunt) τοὔλαττον ib. 56, p. 16,7 ... τυγχάνει Il ἔλαττον μικρῷ ἢ ου ὁρωμέν τὸ ra αὑτὸ ἤ τοι μεῖζον τοῦ 53,11 p. 114, ib. (τόπου) ος 91, p. 39,5 | δι’ ἐλάττον

ἐλάχιστος

ἐχφέρειν

τὰ μεγέϑη

ἐλεύϑερος

Epicureum

φῶν ... καὶ μειζόνων καὶ ἐλαττόνων

ἐκφανῆς

ep.

Glossarium

ib.

59, p.

ib. 69, p. 23,7

ἔλαττον 17,18

ἘΡ. || (ἐκ)

|| ἐκ συστρο-

164 (Plut.), p. 150,27 || τὴν ἐλευθέραν καλουμένην παιδείαν Ep. fr. 160,4 | ἀφίημι τῶν παίδων où κατὰ νόμους ἐλευϑέρας βιοτῆς fr. 196, p. 168,10 p. ἐλεύϑερον Μῦν Νικίαν Λύκωνα fr. 217,

241 16

ἐλϑεῖν

Hermannus

Usener

ἐλϑεῖν

i

Glossarium

:

”

Epicureum

ἐμμένειν

εἰς τοὺς raÙ ἡμᾶς τόπους ἐλϑεῖν Ep. ep. Il 111, p. 52,9 || πολλάκις οὐδ᾽ ἦλϑεν εἰς τὸ σῶμα ϑερμαντικὴν ἐπιφέρων ἢ ψυχτικὴν δύναμιν ὁ οἶνος

fr. 60, p. 116,24

πίδα παραιτήσεως ep. III 134, p. 65,14 | ἐλπίσιν ἡδείαις συνεσχέϑημεν IL 84, p. 35,10 | τὰ καλὰ καὶ σοφὰ ἐξευρήματα τῆς περὶ γαστέρα ἡδονῆς ἕνεκα γεγονέναι καὶ τῆς ὑπὲρ ταύτης ἐλπίδος ἀγαϑῆς Metrod. fr. 11, cf. 12, p. 49 sq. Duen.

ἕλιξ

ἔλπισμα

οἷόν τιν᾽ ἕλικα κινεῖσϑαι (solem et lunam) Ep. ep. II 93, p. 40,14, cf. Plat. Tim., p. 39% πάντας τοὺς κύκλους στρέφουσα ἕλικα, Theo Smyrn.,

p. 200,24 sqq. Hill., μενον ἕλικα etc.

203,15, Stob.

ecl. I 20,4, p. 534 τὸν ἥλιον κινού-

᾿Επίκουρος... ὁμολογεῖ πρὸς μὲν τῆς Ἡραχλείας λίϑου τὸν σίδηρον ἕλκεσϑαι, πρὸς δὲ τῶν ἠλέκτρων τὰ χυρήβια Galenus t. II, p. 45 K.in Ep. fr. 293, p. 208,19 “Ἑλλάς οὐκ εἶναι φύσιν ἐν ὅλῃ τῇ τῆς

Ἑλλάδος

Cynicos

Ἑλλάδι Ep.

ἀμείνω

dixit

in

Ep.

fr.

fr. 161, p. 150,4 238,

p.

| ἐχ-

176,12

τι τοῦ

p.

σαρκὸς

κατάστημα

χαὶ τὸ περὶ ταύτης

πιστὸν ἔλπισμα

121,35

ἐμβάλλειν * τῆς] εἰς τοῦτο VI 39 fr. 4

ἀρίστου

βίου

latere:

ἐμ[βαλ]λού[σ]ης

Ep.

nat.

XV

ὑπολήψεως

VH*

VI

31

Ep.

nat.

XXVIII

VH?

fr. 20 τῶν ἀτόμων ἐνβο-

[λὴ]ν ποιεῖσϑαι

Ep. sent. 20 $ 145

ἐμβρίϑεια

Ἕλληνες μόνους φιλοσοφῆσαι “Ἑλληνας Ἑλλήνων nat. (ἢ VH*® VII

δύνασϑαι 75

Ep.

fr. 226,

p. 170,13

|| τ]ῶν

rh. ΚῊΣ

V, f. 52

ἐλπίς κενὰς

οὔτε γὰρ ἐμβρείϑεια moon τις στολὴν ἐπιδέχεται οὔτ[ε] λεπτομέρεια ἀλλὰ συμμετρία τις moon Ep. nat. XIV 4,7, VH? VI 17

ἐμβριϑής

ἑλληνιστί εἰ τὸ μὲν πρῶτον οὐ συν[ίε]μεν ἡμεῖς ἑλληνιστί Philod.

ἐμβριϑές ἐστι τεχμήριον

Philod.

VH*

IV 71 = Ox.

II 79

ἐμμένειν καὶ

ματαίας

wo

ταραχώδεις

ἐχούσας

τῶν

καρπῶν

τὰς

ἐλπίδας Ep. fr. 116, p. 137,16 ap. Plut. adv. Col. 17, p. 11174 | ἐλ-

242

68,

licenter pro pronomine personali: [ἣν ... συνε]ϊτάξατο ἐμαυτῷ ... ἀποστε[λε]ῖν, ταύτην... ἐπιτάττω Ep. fr. 184, p. 157,5 | δίδωμι τὰ ἐμαυτοῦ πάντα ᾿Αμυνομάχῳ κτλ. ἔτ. 217, p. 165,2

conieci

ἐλλείπουσά

ἐπ᾽ ἀρετὰς

εὐσταϑὲς

fr.

ἐμβολή

ἐλλείπειν

ὡς

Ep.

ἐμαυτοῦ

ἕλχειν

ϑροὺς

τὸ γὰρ

τὸν ἐμμένοντα τῷ λόγῳ τούτῳ καὶ χρώμενον Colotes Plutarchi 8, p. 1110

adv. Col.

243

ἐμός

Hermannus

Usener

ἐμός πάντα τἀμὰ κινήματα Ep.

(al.

τοὔμπαλιν)

Ep. ep. III 130,

στάσεως ἐμπιμπλάμενον Ep. nat. Gomperz ἡμᾶς ἐνέπλησας fr. 143, p. 146,14

p. 63,16,

cf.

Philod.

poem.

ὕλης

ἐμπειρία

ἐμπίπτειν

φύσεως

τὴν

πολειτικὴν

κτλ.

ἔργα

ἐμπειρ[(]1αν,

καϑ’ ἣν

ἐκ

τριβῆς

καὶ

ἱστορίας

τῶν

πόλεως

πραγμάτων συνορῴη ἄν τις οὐ κακῶς τὰ πλήϑει συμφέροντα Metrodorus in Ep. fr. 47, p. 110,5 | διὰ τὴν ἐμπειρίαν Ep. nat. II VH? VI, £. 70, I|| ὁ τὴν ἄκραν goynxalc] ῥήτωρ ἐμπίειρί]ον (Philod.) rh. VH? III 145

ἐμπεριλαμβάνειν ? Ep. ep. I 36, p. 4,7, cf. περιλαμβάνειν | διὰ βραχειῶν φωνῶν ἅπαν ἐμπεριλαβεῖν ἐν αὐτῷ (sc. τῷ πυχνώματι) τὸ καὶ κατὰ μέρος ἂν ἐξαχριβω-

Sév

ib.

p.

4,7

|| ἱκανῶς

χατόψεται

τοῖς

τύποις ἐμπεριειλημμένα

σπέρματα ib, 74, p. 26,3 || (τὰ ἄστρα) où καϑ᾽ ἑαυτὰ γενόμενα ὕστερον ἐμπεριελαμβάνετο ὑπὸ τοῦ χόσμου, ἀλλ᾽ εὐθὺς διεπλάττετο Π 90, Ρ. 38,13 || τὸ πνεῦμα τοῦτο À ἔξωϑεν ἐμπεριλαμβάνει (ἣ γῆ) «ἢ» ἐκ τοῦ πίπτειν

[βά]ν[εἰν

ib.

XXVIII

VH?

VI

53,11

χαταφορᾶς ἐμπεριειϊλημμένον nat. καὶ ἄλλην τὸ ψεῦδος [ἐ]μ[πε]ριλαμ-

λαβὼν ἐρεῖς in syllogismo Philod. sign.

|| ἔτι [δ᾽] ἤτοι

19,37

opp.

τὰ

περὶ ... ἐνπερι-

παραλείπων

δὲ

τοῦ

ἀπὸ

τῶν

ἄστρων

κατεσπειραμένου

φωτός,

ἐμπερινοεῖν

244

φάσμα

ἐπιτηδείας

τούτοις

ἐνπερινενοημένον

Ep. nat. ΧΙ

VH!

II 9,5

κροτοϑορύβου

ἐχομένως

ἐμπιπραμένης,

τῆς

δ᾽ ἐκλειπούσης

Ep.

ep.

(stulti) εἰς πολυτρόπους ἐπιϑυμίας ὑπὸ λαιμαργίας ἐμπίπτουσιν Ep. fr. 471,

p. 301,18

|| οὐδὲ

II 116, p. 54,19

γὰρ

| ἅμα

εἰς τὸ

τῷ

τυχὸν

τὸ

ζῷον ... τοιαύτη

πνεῦμα

ἐμπίπτειν

μωρία

ἐμπέσοι

ep.

(sc. νέφει) ib. 102,

p. 46,7

ἐμπλέκω τοῖς ep.

εἰς ἀσχολίας II

85,

βαϑυτέρας

τῶν

ἐγχυχλίων

τινὸς

ἐμπεπληγμένοις

Ep.

p. 35,15

ἐμποδίζειν ἐνποδίζοντες Ep. nat. (?) VH? X 100 |j πρ]ὸς μὲν οὖν τὸ πλείω κατὰ τὸ ἑξῆς μόρια κεῖσϑαι τοῖς ὅλοις οὐδὲν ἐμποδίζει τὸ]. κατα. tov εἶναι, πρὸς

δὲ τελείαν ἡδονὴν ἢ καὶ ἀξιόλογον εἶναι Philod. VH* III, f. 106

εἴτα

ἐ[μ]ποδίζει τὸ τὰ ποητικὰ

εὔφϑαρτα

ἐμποδοστατεῖν 45, p. 9,10

συνέλαυνομένου ... καὶ διεκπίπτοντος διὰ τῶν νεφῶν Ep. ep. II 101, p. 45,10

συνάψαι

ἀεὶ

II 93, p. 40,12

οὐδὲν τὸ ἐμποδοστατῆσόν

ἐμπερίληψις χατ᾽ ἐμπερίληψιν

| οἴου

ib. 68,

Ρ.22,11 | «ἐν» μὲν τῷ τοιούτῳ (κόσμῳ) καὶ οὐκ ἂν ἐμπεριελήφϑη τὰ τοιαῦτα

“th. ib. 105, p. 48,3 | " ἐχ] τῆς XV VH? VI 33 fr. 27 | κατ᾽ ἄλλην

117

ἐμπιπράναι

VH? Il, f. 154 τ]οὐναντίον δ᾽ οὐχ ὑπάρχειν ἀλλὰ τἄϊμ]παλιν ἀμύϑηϑ᾽ ὅσα

περιλαμβάνειν

ἐμποιεῖν

ἐμπιμπλάναι

fr. 131, p. 141,18

ἔμπαλιν τἄμπαλιν

Glossarium Epicureum

|| καὶ οὐϑὲν

II 95, p. 41,11

ἐστι πρὸς τὴν ἀπειρίαν τῶν κόσμων

ἐμποδοστατεῖ

τῶν

ἐν τοῖς

μετεώροις

Ep. ep. I

φαινομένων

ἐμποιεῖν ὑπόληψιν ἐμποιεῖν καὶ δόξαν ἀνθρώποις ἀγραμμάτοις Ep. fr. 239, p. 176, 18 | ἕνεκα γὰρ ἡδονῆς παρελθοῦσα, φασίν, ἣ ἀρετὴ ἡδονὴν ἐνεποίησε fr. 509, p. 314,16

245



ἔμπροσϑεν,

ἔμπροσϑε

ἔμπροσϑεν,

Hermannus

Usener

ἔμπτωσις (προτερεῖ ἀστραπὴ βροντῆς) καὶ κατ᾽ ἔμπτωσιν ἀμφοτέρων ἅμα (et tonitrus et fulguris) Ep. ep. II 102, p. 46,10 | Cic. ep. ad Att. II 3,2 “si xat’ εἰδώλων ἐμπτώσεις videremus’ | Democritus Laertii IX 44 ὁρᾶν δ᾽ ἡμᾶς κατ᾽ εἰδώλων ἐμπτώσεις a

εμφαινειν E

ἄξιος ... ἐνεφάνη [ἡ]μῖν τῶ[1] ὅλωι Aer [εῖναι ... ἐλευϑέρας βιοτῆς Ep. fr. 196, p. 160,3, cf. Philod. s.p. 152,2 τὰς ἐκ τῶν ἐνφαινομένων μέμPets | τοῦ δ᾽ ἐμφαι[νομ]ένου ταπεινοῦ καταφρονοῦμεν Philod. piet. 97,4 |

ὀνόματα aut ῥήματα ἐμφαίνοντα verba propria, rem plane significantia: οὐδὲ τὰ τῶν πραγμάτων οἰκεῖα ῥήματα παραινεῖ λαμβάνειν ... εἰ τὰ μάλιστά τις ἐμφαίνοντα ἐγλέγοιτο VH® VII, f. 117

ἐμφανής ἐν τοῖς

ἐμφανέσι

παρ᾽ ἡμῖν

ζῴοις

Ep.

ep.

II 48,

IT |

VH* VI

72,4

ἡ δὲ ἔμφασις

p. 41,16

ται εἴ τὴν

τοῦ

μόνον ἠδύνατο

τὰς ἐ[μφά]σει[ς]

πο[ιεῖν]

| κατ᾽ εἰδώλων ἐμ[φά]σεις τ[ραν]εῖς nat. προσώπου

ἐν αὐτῇ

(luna)

| cf. Aetius II 30 περὶ ἐμφάσεως ἐν τῇ

σελήνῃ

ἔμφασιν

ib. p.

3612

quomodo

αὐτῆς,

Ep.

Gomperz

fiat ep. διὰ τί γεώδης

nat.

11

II 95, φαίνε-

10

ἐμφέρειν passivum : τῶν ἐμφερομένων τῷ ἀέρι ψΨηγμάτων Epicurus p. 49 K. = τῶν ἐν τῷ ἀέρι φερομένων ψ. Galenus ib.

246

Glossarium

Epicureum

I ἂν ἑτοίμῳ πᾶν ἀγαϑὸν καὶ κακὸν ἐν αἰσϑήσει Ep. ep. III 124, p. 60,16 (Adoκειμένας: ἀπολαύσει ἐν τὰς | 62,2 p. 127, γὰρ αὐτῷ τοῦτ᾽ ἐστίν 10. ἐχέχτητο ταύτην (corpus) ἑαυτῷ. ἐν αὐτὸ γὰρ où | 64,9 vac) ib. 131, p. du τὴν δύναμιν I 64, p. 20,13 | ἐν οἷς νῦν οὖσα (in qua concretione | ih 21,13 p. 66, ib. munimento) ἔχει (ἣ ψυχὴ) ταύτας τὰς κινήσεις καὶ ... ταῦτα ϑεωροῦμεν τε ἑξῆς | 22,10 ἐν ἀρχῇ ῥηθέντων ib. 68, p. καταμετροῦντα μεγέϑη τὰ ἑαυτῶν τῇ ἰδιότητι τῇ ἐν ἢ ἀλλ᾽ οὐκ ἐν τῷ αὐτῷ ... ἑαυτῶν Mar (ἐν τῇ ad χαταμετροῦντα refertur, ut documento est modum in icat || ἰδιότητι τῇ ib. 58, p. 17,9. hic è τῷ αὐτῷ locum, ἐν μὲν τῷ τοιούς ee | 24,14 p. 72, ὅσα ἐν ὑποχειμένῳ ζητοῦμεν ib. (sc. ἐμἐδυνήθη ἂν οὐκ τοιούτῳ τῷ δὲ ἐν ... τῷ χαὶ οὐκ ἂν ἐμπεριελήφϑη PES temporalis et locativa | 26,5 p. 74, ib. περιλαμβάνεσϑαι) ἐν μὲν διαὶ 0 er coniungitur : τὸν δὲ λογισμὸν... προσεξευρίσχειν χαὶ ἐν μὲν τισ βραδύτερον τισὶ δὲ ἐν hominibus vel gentibus) ϑᾶττον, 27,2.3 | τὴν 75,Ρ. ib. ἐλάττους καὶ τισὶ δὲ ἐν * περιόδοις καὶ χρόνοις * ae | ἐν ἀσϑενείᾳ ἡ 27,17 p . Ρ 76, / 0 , ib. 10. χτλ. κτλ. hy τροπὴν ì καὶ : φορὰν bee μετεώροις ἐνἐν: τοῖςτὸϊ Ss sr (ξραγματεῖαι,, χαὶ φόβῳ ual mpoodeñoez τῶν πλησίον ταῦτα ee τάραχον μέγιστον τὸν | 28,5 p. ὀργαί, χάριτες) γίνεται ib. 77, ἐρεῖ 28,11 = ψυχαῖς αὐτὴ ἣ ὑπεναντιότης παρασχευάσει ib. p. i ake perturbatio) sent. 1.8 γὰρ πᾶν τὸ τοιοῦτον (sc. animi : = praedicati servire sed proprie dici videtur non periphrasi ἀπείρῳ τῷ ἐν τῶν l perfecta nec perturbatio non cadit nisi in debilia nas τῷ ἀλλλἐνγ κακόν, ἑαυτὴν “ad où ἀδικία Ep. sent. 13 $143 | ἡ

τὴν ὑποψίαν

p. 43,13

ἔμφασις εἰ μὲν γὰρ τὸ στερέμνιον

> Seen

εν

ἔμπροσϑε

ὥσπ]ερ καὶ ἔϊμ]προσϑεν Ep. fr. 176, p. 154,16 || κατὰ τὸ ἑξῆς εἰς τοὔμπροσϑεν βαδίζοντι ep. 1 57, p. 16,15 | ἐναντί᾽ ὧν ἔ !ly LL προσϑε (sic) ἐδοξά/ ζετο nat. XXVIII VH* VI 48 extr. | ὥνπερ [2 Mrpoodey εἶπα nat. Gomperz 135

3

=>

Galeni

t. II,

φόβῳ

sent. 34 $151

| συμφέρον

γύρυπι ἣν τὸ

δύσιν) ἐν

τὰς ἐξ ἀρχῆς ei τῇ πρὸς ἀλλήλους κοινωνίᾳ sent. 36 ὃ 151 | 28,15} ep. 1 77, p. γενέσει τῶν συστροφῶν τούτων ἐν τῇ τοῦ κόσμου A tre a ieee ate ie 28,18 P: 78, ib. 3 τῷ ἐν καὶ τὸ μακάριον ἐνταῦϑα πεπτωχέναι: iii πλεοναχῶς ἐν "ποῖς τῇ ἱστορίᾳ πεπτωκός ib. 79, p. 29,6 | où τὸ φύσει τῶν διάκρισιν ed μακαρίᾳ ... ἐν εἶναι μὴ | 29,2 p. 78, ib. εἶναι math ἐν τοῖς Ἰκατὰ μέρος ὥσπερ | βαλλόντων ἢ τάραχον μηϑέν ib. p. 29,4 οὐκ ἔρον gs ns ποίοις ἐν | 29,16 p. γινομένοις ἦν ib, 79 extr., τοι ψυχαῖς γ ἀνθρωπίναις ταῖς χυριώτατος 6 τάραχος || ib. 80, p. 30,4 τῷ ἐν xl vow I 30,10 ‘pἐν τῷ ταῦτα μαχάριά τε δοξάζειν iba BI} ui bee τῷ νόμο αἰώνιόν τι δεινὸν ἀεὶ προσδοκᾶν τὴν ἀναισϑησίαν ποιήσα[σϑαι ἀϊπό]δειξιν ... ἔσται τρόπωι τινι ib. p. 30,14 | ἐν τοιούτων δέ || κατὰ 79,11 VI VH? ib. τρόπωι ἄλλωι ἐν | 4,8 nat. IL VH? II col.

247

Ἐτττασστοεις

Hermannus

Usener

πνεύματος ἐν τοῖς κοιλώμασι τῶν νεφῶν ἀνείλησιν ep. II 100, p. 44,13 | παρὰ πυρὸς ... βόμβον ἐν αὐτοῖς ib. p. 44,16 | προτερεῖ δὲ ἀστραπὴ βρον-

τῆς ἐν τοιᾷδέ τινι περιστάσει νεφῶν ib. 102, Ρ. 46,6 | πνεύματος ἐν τῇ YA ἀπόληψιν ib. 105, p. 47,17 | ἐν τῇ συστάσει πάντοϑεν ... περιισταμένων εἴ τε ὑδατοποιῶν τινων εἴ τε πνευματωδῶν ib. 107, p. 49,6 | (ὕδα-

τος)

πῆξιν

φεσιν

ib.

τέρῳ

ἐν τῇ φορᾷ

λαμβάνοντος

ib. p. 49,12

τόποις ... ψυχρασίας περίστασιν ib, Ρ. 49,13 p. 49,14

| ὃ μάλιστα

γίνεται

ἐν

τῷ

|| ἰσχυρὰν

| πῆξιν

ἔαρι

ib.

p.

ἐν τοῖς κατω-

δ᾽ ἐν

49,18

τοῖς νέ| τῶν

ἐν τῷ ὕδατι ὑπαρχόντων ib. 109, p. 50,17 | πυρὸς ἐν τόποις τισὶ διὰ χρόνων

τινῶν ἐν τοῖς μετεώροις συντρεφομένου

ib. 111, p. 52,4. 5 || αὐτὰ ἐν χρό-

νοις τισὶν ὁρμῆσαι διά τινα περίστασιν ib. Ρ. 52,8 | οὐ γὰρ ἀϑροισμὸ ν δεῖ μόνον γενέσϑαι ... ἐν ᾧ ἐνδέχεται κόσμον γίνεσϑαι κενῷ ib. 90, p. 38,8 || À δὲ ἔμφασις τοῦ προσώπου ἐν αὐτῇ (luna) ib. 95, p. 41,17 | (ἐπισημασίαι γίνονται) καϑά περ ἐν τοῖς ἐμφανέσι παρ᾽ ἡμῖν ζῴοις ib. 98, p. 43,13 | ἐπιστολὴν ... ἐν 7 φιλοφρονούμενός τε περὶ ἡμᾶς διετέλεις ib. 84, p. 35,1 | τὰ ἐν ἄλλοις ἡμῖν γεγραμμένα ib. p. 35,8 || ὧν ἐν τῇ μικρᾷ ἐπιτομῇ πρὸς Ἡρόδοτον ἀπεστείλαμεν ib. 85, Ρ. 35,17 | τῶν ἐν τοῖς μετεώροις συντελουμένων ib. 87, p. 37,1 | τὰ ἐν τοῖς μετεώροις φαινόμενα ib. p. 37,2 |

6 περ

ἐν τοῖς

περὶ

φύσεως

βυβλίοις

δείκνυμεν ib.

91, p.

39,10

| τῶν

ἐν

τοῖς μετεώροις φαινομένων ib. 95, p. 41,12 | (ἡ ϑεία φύσις) διατηρείσϑω ... ἐν τῇ πάσῃ μαχαριότητι ib. 97, p. 42,13 | λήγουσα À ἐν περιαγομ ένῳ À ἐν στάσιν ἔχοντι ib. 88, p. 37,9 | χαταλήγουσα ἐν πέρατι schol. Ep. ep. II 88, p. 37,18 | τῶν φαινομένων οὐδὲν ἀντιμαρτυρεῖ «ἐν» τῷδε τῷ κόσμῳ,

ἐν

ᾧ

λῆγον

οὐκ

ἔστι

καταλαβεῖν

[Ep.]

ep.

II

88,

p. 37,12

|| δύναται

γίνεσϑαι καὶ ἐν κόσμῳ καὶ (an κἀν ?) μετακοσμίῳ ...ἐν πολυκένῳ τόπῳ χαὶ οὐκ ἐν μεγάλῳ εἰλικρινεῖ xl χενῷ ib. 89, p. 37,15-17 | πάντα τὰ ἐν αὐτῷ [Ep.] schol. ep. II 88, p. 37,20 Il ἑξῆς μὲν αὐτοῖς ὕλην ἐπιτηδείαν μὴ εἶναι, ἐν δὲ τούτῳ τῷ τόπῳ ἐν ᾧ κείμενα ϑεωρεῖτα ι Ep. ep. II 112, p. 52,17 || πνεύματος συλλογὴν ἐν πυχκνώμασί τισιν ib. 115, p. 54,7 | xoJxtCouev ἐν νουϑετήϊσει nat. Gomperz 72 | ἔχοντος καὶ ἐν éafu]-

τοῖς τὴν ai[rlluv καὶ οὐχὶ ἐν — ib. 83, cf, 84 || οὐκ [ἐἸπιλογίζεται [ἐ]ν τῷ εἰς ἑαυτὸν τὴν αἰτίαν ἀνά[πτ]ειν ib. 91 || ἐν πολλ[οῖς] μεγάλα χ[ο]υφίσαντες ib. 111 || α[ὑ]τοὺς ἐν τοῖς περὶ τῶν ἀρίστων ... διαταράττοντες fr. 387, p. 258,21 || ἐν αἰσϑήσει καϑεστῶτες fr. 422, p. 283,4 || πάϑη

ὑπερβολὴν οὐκ ἀπολείποντα τοῦ ἐν ἑαυτοῖς μεγέϑους fr. 138, p. 143,19: Praepositio ἐν c. dat. h. 1. genetivi loco ponitur | (ὡς) ἣ μήτηρ ἀτόμοὺς ἔσχεν ἐν αὑτῇ τοσαύτας --- fr, 178, p. 155,9 (in se receperat) |

248

Glossarium

ἃς

Epicureum

ἐναντίος

x]&v ἐν Ὑ περβ[ ορ]είοις ὦσιν fr. 184, p. 157,5 | ἐνδελεχίζειν ἐν φιλ[οσο]gta. fr. 195, p. 159,27 || ἐν πᾶσιν αὐτάρκης fr. 202, p. 161,25 | instrumental. è ᾧ ἄν ποτε τρόπῳ ἀσφαλέστατον ἢ fr. 217, p. 165,12 | συγκαταγηράσχειν ἐν φιλοσοφίᾳ fr. 217, p. 168, 1. 167,12 || ἡμῖν χρείαν

ἐν τοῖς

ἰδίοις παρεσχημένοι

fr. 217, p. 167,19

| loc. τὴν ἐν τῷ

κήπῳ

διατριβήν fr. 217, p. 165,10 | τὴν ἐν Μελίτῃ (οἰκίαν) ib. Ρ. 165,15 I ἐμ ποιᾶν rfi] ... καταστάσει nat. XIV 3,11 VH? VI 16 | ἐν ἁϑροισμῷ λαμβάνεσϑαι ib. 4,4 (f. 17) | σολοικίζειν ἐν δόξαις ib. 9,4 (f. 22) \| ἃς (πλάνας) λέ[γο]μεν ἐν το[ῖ]ς περὶ ἀμ[φ]ιβολίας ἡμῖν ἀναγεγραμμένοις ib. XXVIII VH? VI 46 inf. | ἐμ ποί[οις] λόγον οὐδένα ἑκτέον αὐτῶν] ib. 47,7 | τὸ διημαρτημέ[νο]ν ἐ[ν] τῶι ... λέγεσϑαι ib. 50,2 Il οὐ συμπεριλαβὼν ἐν ἐκείνηι tn] ἀποκρίσει 16 — ib. 50 inf. | οὐδ᾽ ἐν τούτωι τῶι τρόπωι τὸ ἐπὶ πάντων ὁμ[ολο]γήσαντος ἢ ἀϊρν]ηϑέντος ib. 51 inf. Ca

pro instrumentali VI 90 col. 16,4

| ὡς ἐν tH[t] πρώτη[ι] γραφῆι

| ἔχειν

pueritia : τὰς τῶν VH1

λῶ[ν

VI

col.

7

Bedrr]iovg

ἐν

ἐν

ἑαυτῶι

παισὶν

| ἐν πολλοῖς

Ep.

nat. XI

ib.

(?)

VH?

ἀναληφϑέντων

[δὲ κ]αὶ μάλιστα]

τὰς ἐν τῶι βίωι χρείας Philod.

χοδαιμονεῖν

nat.

f. 86, V

VH®

VI,

VH*

I, £. 77,7

εἴρηται X

μνήμας

nat. inc. VH

95 Il ἐν παισίν

scriptor

in

de sens.

τῶι ὅζλωι] τρόπωι πο[]}-

f. 7, XIV I πάσας ἐκπορίζεται

ἐνάγισμα

| ἐν ἅπαντι τῶι βίωι

[κα]-

/

ἐκ … τῶν προσόδων ... μεριζέσϑωσαν πατρὶ καὶ τῇ μητρὶ καὶ τοῖς ἀδελφοῖς Ep.

re εἴς τε τὰ ἐναγίσματα fr. 217, p. 166,5

= τῷ τε

ἐναλλάξ καὶ

ἐνα[λλ]ὰ[ξ

ἐπινόημα

Ep.

ϑ]άτερον

nat.

περεμ[π]εῖπτον

Gomperz

136

ἐπεσπίά]σατο

εὐθὺς

ἐναλλάττειν καὶ μὴ διὰ τῶν γισμούς

20,20

ἐναντίος

Philod.

ἐνηϊλλ]αγμένως

sign.

fr.

3,10,

σημαιν[όν]των

p.

52

ποι[ώμ]εϑα

| ἐνηλελ»α[γμ]ένον

τὸ

ἕτερον

τοὺς συλλο-

pret.

ὄνομα

a

τὸ δὲ παρ᾽ ἡμᾶς ... ᾧ καὶ τὸ μεμπτὸν καὶ τὸ ἐναντίον παρακολουθεῖν πέφυχεν Ep. ep. III 133, p. 65,11 | τὴν ἐναντίαν κινεῖσϑαι ἀντισπώμενα

249

Se

ἐν

ἐναντιοῦσϑαι

Hermannus

Usener

ὑπὸ τοιαύτης δίνης Π 114, p. 53,17 | ὧν τἀναντιώτατα... Philod. rh. VEY V, 1 fr. 2,6, p. 61 | οὐναντίος PH? X 115 | τὴν ἐναντίαν λαμβά-

νειν διάϑεσιν Ep. fr. 2224, p. 169,23 || of πυρέττοντες ... τῶν ἐναντιωτάτῶν ἐπιϑυμοῦσιν fr. 470, P. 301,15 || ele το[ὑ]ς ἐ[ν]αντίο υς τόπους ἣ οὺς ἐξ ἀρχῆς ἐφέρετο VH?X 104 col. II (Ep.) | ἀν[τυκόπ ]τοντα εἰς τοζὺ]ς ἐ[ν]αντίους τόπους à oc — Ep. nat. inc. VH* X 104 || τὸ ἐναντίον [ἐ]δοξάζετο ib. XXVIII VH* VI 48 inf. || ἐναντί᾽ ὧν ἔμπροσϑε ἐδοξάζετο ib.

48 extr. | etiam τἀναντία — eo modo quo τοὐναντίον pro adverbio poni videtur: τἀναν[τΊία γὰρ τῶν] τοιο[ύτων] οἱ κατ᾽ ἐκεῖνον φιλοσοφο ῦντες] ἀεὶ τὰ μὲν [π]λεῖστα xxv. Colotes VH: VIPS 1 EUR >

φαίνεται τὰ [τῶ]ν ἐναντιουμένων διαφέροντα] τῶν πρότερο ν Philod. sign. 27,34 || [τ]ὰ παρ᾽ ἡμῖν σώματα... φύσεως ἠναντιωμένης τῇ σωματικῇ καὶ εἰκτυκῆς μετείληφεν] ib. 18,1

ἐναπολαμβάνειν ἐντ[ὸς]

nat, inc.

ἐναπειλημμένω[ν]

VH? X 104

ἔνδοϑεν

*

(opp.

ἔξω

τὰ

τοῦ

χιτῶνος)

Ep.

κατὰ τὰς ἐξ ἀρχῆς ἐναπολήψεις τῶν συστροφῶν τούτων ἐν τῇ τοῦ κόσμου Ep.

ep.

ἐναπόληψιν τοῦ p. 521,15 D.

I

77,

ἀέρος

p.

28,13

ἀλλοίαν

|| τὴν

φαντασίαν

Democritus

... γίνεσϑαι

Theophrasti

διὰ

x. αἰσϑ.

τὴν

74,

ἐάν τις βλέπῃ ... τὰς ἐνεργείας (fort. ἐναργείας) Ep. ep. I 48, Dp. 112} τὰ κριτήρια ...τὰ κατὰ τὰς ἐναργείας (sic Cob., ἐνεργείας libri) ib. 52,

P.

24,4

|| οὐκ ἐξελατέον ἐκ τοῦ ὄντος ταύτην

| (προσεκτέον)

ἐναργείᾳ ib. 82, p. 31,6

πάσῃ

τῇ

παρούσῃ

τὴν

ἐνάργειαν, ὅτι — ib.

xx ἕκαστον

τῶν

71,

χριτηρίων

|| δεῖ τέλος ἐπιλογίζεσϑαι καὶ πᾶσαν τὴν ἐνάργειαν,

ἐφ᾽ ἣν τὰ δοξαζόμενα ἀνάγομεν sent. 22 $146 | manifesta res Lucr. ΠῚ 684 | εἰς èv[dp P]yerav αὐτοῦ ἐλϑεῖν Ep. nat. XXVII I VH? VI 53,6 | * ἐνάργειαν * ib. inc. VH? VI 89 col. 14,4 | cf. Cic. acad. pr. II 6,

250

(VH1

XI)

μνήσεως

nihil

esset

clarius

ἐναργείᾳ,

ut

| cf. Porphyr.

οὔτε ἀποδείξεως διὰ

Graeci,

perspicuitatem

| opp. δόξα: αἱ μὲν (sc. Philod. rh. IV, p col. 17

de abstin. I 48, p. 73,29 N. τοῦτο οὔτε ὑποτὴν

αὐτόϑεν

προσοῦσαν

ἐνάργειαν

χρήζει J

γελοῖον δ᾽ ἐστὶν ἐκ τῆς [ἐ]ναργείας σημειούμενον me[p]l τῶν ἀδ[ήϊλων [μάχε]σϑαι τῇ [ἐϊναργείᾳ Philod. sign. 15,26 | τὸ [μὲν ἐ]ξ en λαμβάν[εσ]ϑαι ib. 22,7, cf. 7,22 | é[olwv ἐγλογισμὸς ἀπὸ ἐναργείας καταρχόμενος rh. VH* V, f. 131

lok, Page τῆς πρώτης

αὐτὸ τὸ ἐνάργημα, ra ὃ τὸν πολὺν À ὀλίγον χρόνον ἀναφωνοῦμεν ... ἀναλογιστέον Ep. ep. I 72, p. 24,15 | τῇ διαφορᾷ τῶν προηγουμένων ἐξ αργημάτων πρὸς τὰ μὴ δῆλα Philod. sign. 36,34 | πᾶν sy τὸ εἰς τοῦτο τὸ μέρος ἔνστημα ῥᾳδίως διαλυϑήσεται, ἐάν τις τοῖς ἐναργήμάασι προσέχῃ Ep. ep. II 91, p. 39,9 | πάντα γὰρ τὰ τοιαῦτα ... οὐδενὶ τῶν ἐναργημάτων

διαφωνεῖ ib. 93, p. 40,15 | ἣν γάρ τις f μαχόμενος τοῖς ἐναργήμασιν, οὐδέποτε μὴ δυνήσεται ἀταραξίας γνησίον μεταλαβεῖν ib. 96, p. 42,1

ἐναργῶς

οἱ Ἐπικούρειοι ... τὰ κανονικὰ πρῶτον

ἀδήλων

καὶ τῶν τούτοις ἀκολούϑων

ἐπιϑεωροῦσιν

περί τε ἐναργῶν χαὶ

ποιοῦνται τὴν ὑφήγησιν

Sextus (emp).

adv. math. 7,22, cf. ib. 7,25 τὰ μὲν ἐναργῆ διὰ χριτηρίου τινὸς αὐτόϑεν γνωρίζεσθαι δοκεῖ, τὰ δὲ ἄδηλα διὰ σημείων καὶ ἀποδείξεων κατὰ τὴν ἀπὸ τῶν ἐναργῶν μετάβασιν ἐξιχνεύεσϑαι | cf. ib. 7,364 ἐναργὲς γὰρ ἀξιοῦται

ἐνάργεια P. 13,7

‘quod

aut evidentiam nos, si placet, nominemus’ λέξεις) κατ᾽ ἐνάργειαν, αἱ δὲ κατὰ δόξαν τίϑεντα[.]

ἐναργής,

ἐναπόληψις γενέσει

17

ἐναργής, ἐναργῶς

ἐνάργημα

~

ἐναντιοῦσϑαι

τῶν

Glossarium Epicureum

τυγχάνειν

τὸ ἐξ ἑαυτοῦ

λαμβανόμενον

καὶ μηδενὸς ἑτέρου

χρῇζον

εἰς παράστασιν | 10. 7,366 δεῖ γὰρ εἰς τὴν τῶν ἀφανῶν γνῶσιν ἐναργές τι παρεῖναι, καὶ τούτου μὴ παρόντος οἴχεται xal ἣ ἐκείνων yeas, Il ib. 9,393 τὸ ἐπινοούμενον πᾶν ἤτοι κατ᾽ ἐμπέλασιν τῶν ἐναργῶν νοεῖται ἢ χατὰ τὴν

ἀπὸ

τῶν

ἐναργῶν

μετάβασιν

||

ἐναργὴς

γὰρ

ἐστι à γνῶσις Ep. ep. ΠΙ 123, p. 60,4 | (τὸν a fr.

579,

p.

332,19

|| ἐνεργεστάτοις

πάϑεσι:

ν.

πάϑος

ἐναργέσιν Philod. sign. 13,7 | ἄρασϑαι τὸ ἐναργές

αὐτῶν

(deorum)

μνημονεύειν ἐναργῶς Il ἀντιπίπτειν

ib. 14,12

τοῖς

| μάχεσθαι

τοῖς ἐναργέσι ib. 15,25, cf. 36,17 || τὸ ἐναργὲς εἶναι ib. 14,18, ὑπάρχειν 14,22 | νῦν δ᾽ ἐναργῶς ἀμφότερα ταῦτα συμβαίνει Ep. ep. I 67, p. 22,7 ||

τοὺς

ἐναργῶ[ς]

ἀναισϑήτους

Philod. pret. 88,32

251

Hermannus

ἐναρμόττειν

ἐναρμόττειν χατὰ τὸ ἐναρμόττον p.

12,1,

cf. Diels ad

μέγεϑος

εἰς τὴν ὄψιν ἢ τὴν διάνοιαν

Doxogr.,

p.

502,5

|| κἂν

Ep.

μεταπίπτῃ

τὸ

Usener

ep. I 49, χατὰ

τὸ

δίκαιον συμφέρον, χρόνον δέ τινα εἰς τὴν πρόληψιν ἐναρμόττῃ οὐδὲν ἧττον ἐχεῖνον τὸν χρόνον ἦν δίκαιον sent. 37 ὃ 152 | ἔνϑα ... ἀνεφάνη μὴ ἐναρμόττοντα (ἁρμόττοντα libri) εἰς τὴν πρόληψιν τὰ νομισϑέντα δίκαια sent. 38 § 153, cf. Diels ad Doxogr., p. 502,5 | κα[τ]ὰ [τὸ ἐναρ]μόττον τοῦ συ[μ]φέρ[ον]τος Philod. rh. VH? V, f. 127 (vid. συμφέρον) | τῶν εἰς τὰς [προλ]ήψε[ι]1ς ἐναρμο[ττόντων] ib. VA! V col. 21,17 | τὸ δίκαιον zal καλὸν ἐναρμόττον ib. 21,30 | ἀναπεφυρμένων καὶ συμμιγνυμένων ὁμοῦ τι πάντων, ἄλλου δ᾽ ἄλλῳ πεφυχότος ἐναρμόττειν οὐκ ἔστι τῆς αὐτῆς ποιότῆτος ἐπαφὴ xat ἀντίληψις Plut. adv. Col. 5, p. 1109 in Ep. fr. 250, Ρ. 184,19

ἐναρμο[ττόντων

| περὶ δὲ τῶν εἰς τὰς [προλ]ήψεις

πἸαραλλά[τΊ-

τομεν Philod. rh. VH* V, 1 col. 21,17 | τὰς εἰς πάντ᾽ ἐναρμοττούσας μεϑόδους ib. IV col. 22,2 | ὥστ᾽ εἰς τὸ κατ᾽ ἀνασχευὴϊν γένο]ς ἐναρμόττειν τὸ τοιοῦ[το] sign. 12,13

ἐνδεής τροφῆς ἐνδεὲς γενέσθαι τὸ σῶμα Ep. fr. 61 μηδενὸς τῶν ἀναγκαίων ἐνδεεῖς καϑεστήκωσιν ἔνδεια ἐπειδὰν ... τὸ κατ᾽ ἔνδειαν ἀλγοῦν

ἐξαιρεϑῇ

(Plut.), p. 118,7 | ἵνα ... fr. 217, p. 168,1

Ep. sent. 18 ὃ 144

| τὸ «τὸ»

ἀλγοῦν κατ᾽ ἔνδειαν ἐξαιροῦν sent. 21 ὃ 146 || πολλὴν γὰρ ἔνδειαν ἕξει (aer) τοῦτο πάσχειν (-σχων ΒΉΡΟ) ὑπ᾽ ἐκείνης (sc. τῆς φωνῆς) ep. I 53, p. 14,4: pro πολλοῦ γὰρ δεῖ || τὸ ἀλγοῦν κατ᾽ ἔνδειαν ΠῚ 130,

p. 63,23

| τῶ[ν] κατὰ τὴν [ἔνδειαν mai] πε[νί]αν κακῶν fr. 97, p. 132,15

|| τὸ τ]δ κατ᾽ ἔϊν]δειαν [ἀλγοῦν ἐξ]α[ιρο]ύμενον fr. 154, p. 148,23 || οὐ γὰρ ἡ τῆς φύσεως ἔνδεια τὴν ἀδικίαν ποιεῖ ἔξωϑεν (homini dolenti) ἔτ. 422,

p. 283,6 ἐνδεικνύναι οὐρανομήκη σημεῖα ἐνδέδειχϑε τῆς πρὸς ἐμὲ εὐνοίας Ep. fr. 183, p. 156,24 | ὅσοι ... τὴν πᾶσαν οἰκειότητα ἐνδεδειγμένοι συγκαταγηράσχειν ped ἡμῶν προείλοντο ἐν φιλοσοφίᾳ fr. 217, p. 167,20 || ἐν[δεδείγμεϑα δ᾽ ὡς...

252

ἐνδέχεσϑαι

Glossarium Epicureum

λεπτότης ... raxürnrla] [ap φασίν nat. inc. ΚΗ VI 89 col. 13,2 || à ἐ]νδείκνυται ib. IL VAtII [εἰἸδώλων [κ]ατὰ τὴν φορ]ὰν ἀνυπέρβλητον

ἢ σὺν τούτῳ 1,12 | [hv] ἰδιότητα ἐνδεικνυμένου τοῦ uh ἄχλως 35,26 sign. Philod. τούτῳ ἀνάγκης παρακολουϑεῖν τοῦτο

ἐνδεῖν

| ἐπειδὰν ἐνδέων

62,19 βαδίζειν ὡς πρὸς ἐνδέον τι Ep. ep. III 128, p. τις αὐτὰ προσενέγκηται ib. 131, p. 64,2

ἐνδελεχίζειν

ἱκανῶς ἐνδελεχίζειν ἐν φιλοσοφίᾳ = Ep. fr. 195, p. 159,26

ἐξ

χαὶ

ἔτ. epistulae (Epicuri)

VH*

I, f. 119

ἐνδέχεσϑαι

Tas ἔχειν Ἐρ. ep. I τὸ πλεοναχῶς ... καὶ τὸ ἐνδεχόμενον χαὶ ἄλλως αὐτὸ γίνεσθαι ib. ἐνδεχόμενον πως ὧδί καὶ p. 29,3 || & οὖν οἰώμεϑα | (τὰ ἐν τοῖς est p. 30,5, ubi ἐνδεχόμενον participium absolutum repos

φαινόμενα)

ἐνδέχεται

πλεοναχῶς

γενέσϑαι

IL

87, P. 37,3

78, 80,

με-

Ι ἐν-

φῶς, ἐνδέχεται δὲ ἀπὸ τοῦ ἡλίου δέχεται τὴν σελήνην ἐξ ἑαυτῆς ἔχειν τὸ πλείονας ἐνδέχεται Men ib. 94, p. 41,8.9 | καὶ κατ᾽ ἄλλους δὲ τρόπους γὰρ ἐνδέχεται 10. 88, νοὺς ἀποτελεῖσϑαι ib. 104, p. 47,4 || πανταχῶς κόσμον γίνεσϑαι χενῷ ἐνδέχεται ᾧ p. 37,11 (sc. λήγειν τὸν κόσμον) || ἐν κατὰ λόξωσιν οὐρανοῦ γίνεσϑαι μὲν ἐνδέχεται ... ib. 90, p. 38,8 | τροπὰς ἕκαστα γίγνηται fr. 217, th. ib. 93, p. 40,9 | ὅπως ἂν κατὰ τὸ ἐνδεχόμενον

a χατὰ κτλ. ep. II 100, p. 44,13 l p. 168,9 || βροντὰς ἐνδέχεται γίνεσϑαι κατά — ib. 103, p- 46,14 || πρηστῆρας χεραυνοὺς ἐνδέχεται γίνεσϑαι χαὶ 104, p. 47,7 | σεισμοὺς ἐνδέχεται γίνεσib. —

ἐνδέχεται γίνεσϑαι καὶ κατά ἐνδέχεται συντελεῖσϑαι καί C. gen. ϑαι καὶ κατά — ib. p. 47,17 | χιόνα δὲ διάδοσιν ... ἐνδέχεται σεισμοὺς abs. ib. 107, p. 49,9 | κατ᾽ αὐτὴν δὲ τὴν βροντὴν ἐνδέχεται γίνεσϑαι καὶ ἀποτελεῖσθαι ib. 105, p. 48,8 | καϑὰ χιόνα συντελεῖσθαι ἐνδέχεται τρόπους δὲ ib. 103, p. 46,20 || καὶ κατ᾽ ἄλλους ὁμαλῶς κινεῖσϑαι δ᾽ τινὰ ... πλανᾶσϑαι ἄστρων τῶν τινὰ ib. 108, p. 50,2 |

οὕτω χατηναγχάσϑαι ... ἐνδέχεται ἐνδέχεται μὲν καὶ παρὰ τὸ ... ἐξ ἀρχῆς 53,2.6 | ὁμ[ολο]γή10.,.113.! ἀέρος εἶναι κτλ. δὲ nal... παρεκτάσεις ἐπίστασθαί τε καὶ μὴ σαντός τινος μ[η]δ᾽ ἐνδίέϊχεσϑαι ταὐτὸ

ἐπίστασϑαι

253

ΣΦ

ἔνδηλος

Hermannus

Usener

nat. XXVIII VH? VI 50,14 | ἐνδεχόμενον εἶναι τὸ αὐτὸ [ἐπίσ]τασϑαί τε χαὶ μὴ ἐπίστασϑα[ι] ib. 50 extr. | cf. Diodorus IV 52,2 πίστεις τῆς ἐπαγγελίας ἡγησαμένων ἐνδεχομένας ἔχειν || τὸ ἐνδεχόμενον: τοὺς δ᾽ ἄλλους (τρόπους) πάντας τοὺς κατὰ τὸ ἐνδεχόμενον ἐκβάλλειν Ep. ep. II 97, Ρ. 43,3

ἔνδηλος τὸ ἔξωϑεν ἔνδηλον παρασχευάζουσαν

Ep. ep.

I 52, p. 13,17

αἵ τε πολυμιξίαι τῶν σπερμάτων ἃ δὴ πᾶσι χυμοῖς καὶ ὀσμαῖς καὶ χροιαῖς ἐνδιεσπαρμένα λέγουσιν ... κινεῖν αἴσϑησιν Plut. adv. Col. 5, p. 1109 in Ep. fr. 250, p. 184,13

ἐνδιατρίβειν Ep.

fr.

Ep. nat. inc. ΝΗ: X 104 | thy τοῦ ἔνδοϑεν [xlevod διά[σ]τασιν Ep. nat. II ΓΗ! II col. 7,7 || ἔνδοϑέν τι πολύχενοίν ib, 8,5 || ἔνιαι ἔξωϑεν μὲν [ἀ]λλη[λοῦ]χοι φύσεις, ἔνδοϑείν δὲ] πολύκενοι ib. 9,5 || (Ep.) VH? X 104 col. I

καὶ

περίβλεπτοί

ἢ «εἰ» ἄρα, τὸ ἔνδοξον Ep.

τινες

ἐβουλήϑησαν

γενέσϑαι

fr. 513, p. sent.

7 ὃ 141

316,3

ἐνεῖναι οὐκ ἂν εἶχε τὰ ἄπειρα

σώματα

ὅπου ἐνέσται

(sic

dicendi usum : ἐνέστη aut ἔνεστι libri) Ep. ep.

coni.

I 42,

contra

p. 7,16

volgarem

| καὶ ἀλ-

γηδόνες ἐνῆσαν (in me erant, mihi aderant) τῶν ἐπὶ τὴν τελευταί αν ἡμέpav ἀγουσῶν fr. 177, p. 154,24 || ὅπου 8 ἂν τὸ ἡδόμενον ἐνῇ, ra’ ὃν

ἂν χρόνον 7 — sent. 3 § 139

254

τοῦ

ϑαρρεῖν

ἐξ ἀνθρώπων

Ep.

sent.

6 ὃ 140

| οὗ ἕνεκα ... ὠρέχ-

ϑησαν sent. 7 $ 141 | cf. Metrodorus fr. 52 Stobaei flor. CXVI 42 ἕνεχα γὰρ χρόνου πάντες ἐσμὲν ἄωροι | οὐ]δὲ τῶν εὐπαγῶν ἕνεκα ... [μηκυντ]έον Ep. nat. XXVIII VH® VI 47,9 | ἕνεκα τούτων Philod. VH? I, f. 96, ΠῚ | ἕνεκα γὰρ t&[v] ξενοτάτων VA? XI, f. 24

οὗ ἕνεκεν ταῦτα ἐχλογιζόμεϑα Ep. γε Of δεῖ ϑεωρεῖν ταῦτα περιεποιήσαντο

ep. ib.

II 116, ἢ p. 55,9

p. 55,5

| οὔτε

οὗ ἕνεκεν

ἐνεός >

/

τοῖς ἐνεοῖς

ἀνθρώποις

ὁμοίους

Ep.

(?)

fr. 356,

p. 239,16

φιλοσοφίαν ἐνέργειαν εἶναι λόγοις περιποιοῦσαν Ep. fr. 219, p. 169,5 ne ἐναργείας ?) ep. I 48, p. 11,12 (ἐναργείας Cob.) ib. 52, p. 13,7 | à

χαὶ διαλογισμοῖς τὸν εὐδοίμονα βίον | ἐάν τις βλέπῃ ... τὰς ἐνεργείας (non| τὰ κριτήρια ... τὰ κατὰ τὰς ἐνεργείας δὲ χαρὰ καὶ 7) εὐφροσύνη χατὰ κίνησιν

λ]όγου

piet.

ἐνεργείᾳ

|

βλέπονται

fr. 2,

τινὰς λυϊπησ]όντων

p. 91,11

Philod.

| φυλακὴ 117,8

τῶν

δι’ ἐνεργείας

ἢ διὰ

ἐνεργεῖν τέχνη

ἔνδοξος ἔνδοξοι

ενεχα

ἕνεκα

ἐνέργεια

φιλοσοφίαν

ἔνδοϑεν

ἢ μηδὲν εἶναι τὸ καλόν,

ἐνεργητικῶς

ἕνεκεν

ἐνδιασπείρειν

τὸν κῆπον ... παρέξουσιν ‘Epudoyo ... ἐνδιατρίβειν κατὰ 217, p. 165,8 | καὶ ἐνδιέτριβ[εν nat. Gomperz 27

Glossarium Epicureum

ἐστὶ

μέϑοδος

fr. 227", p. 171,29 PIN TPE MINE

ἐνεργοῦσα

(= ἐργαζομένη)

| ἐν τοῖς τῆς φύσεως MER 15

τῷ

βίῳ

τὸ

συμφέρον

οἰ]κείοις ἐνεργοῦντας

Ep.

Philod.

3 } ἐνέργημα συνεχὲς ἐνέργημα ἐν φυσιολογίᾳ Ep. τι ἐν τῷ κατὰ φιλοσοφίαν ἐνεργήματι

θεωρήμασιν

ΝῊ"

X,

f.

75

ep. καὶ

col. VIII

ἐνεργητικῶς ἐνεργητυκῶς

(Philod.)

rh.

VH?

III

192

I 37, p. 4,10 | συνεχί[ζ]ωμέν μάλιστα τοῖς κατὰ φυσιολογίαν

Usener

Hermannus

ἔνϑα

ἔνϑα μὲν ... βαδίζει εὐθὺς εἰς πρᾶ[ξιν] ... ἔνϑα δ᾽ οὐ βαδίζει Ep. nat. XXVIII VH® VI 52,8.14 demonstrative || ἔνϑα μέν τι ἀλλοτρίως ... ** ... ἔνϑα δ᾽ οὐδὲν τοιοῦτον ἐποίησεν ib. 52,17 et 1. 5 ab inf. || relativum : ἔνϑα ἀνεφάνη ... Evia πραγμάτων μὴ καινῶν γενομένων τῶν περιεστώτων δὲ καινῶν γενομένων τῶν πραγμάτων οὐκέτι συνέφερε sent. 38 ὃ 153 | de ἔνϑα μή τι τῶν φαινομένων ἀντιπράττηι. (fort. ἔνϑ᾽ &) scriptor

sens.

VH1

ἔνϑεν etiam

VI

col. 20

corollario

plicandum

subiciendo

Ep.

ep.

hoc v.) αἱ μέγισται

III

124,

inseruit, p.

βλάβαι ... ἐκ ϑεῶν

ut sit quam

60,10

ἔνϑεν

ἐπάγονται

ob

(ponito

rem.

(cf. praef.)

ita ex-

colon

περὶ αὐτῶν

«τε» τούτων ἐνθυμου[μΊ]ένοις καὶ μᾶλλον ἔτι περὶ τοῦ Ep.

fr. 53

ἐνθυμηματικός ϑορύβους ἐνθυμηματικοὺς καὶ ἀποφϑεγγματικούς VE 22

Ep. nat. XIV

9,1 ΝΗ"

16

VI

(conlocatione

5,7

11)

| οὐδὲ πολλὴν ἐνίοτε πάνυ γῆν με[ταβ]εβηκόσιν ib. KI VH?

Philod.

μεταζλήψεως

insolentiore)

I, f. 86, V

| τῆς

ἐνιστάναι ἐνίστασϑαι

primitiva

opusc.

p.

significatione

locum

insistere,

καὶ

[élMiore

σπανίως

capere:

οὐκ

ἂν

εἶχε τὰ σώματα ὅπου ἐνέστη Ep. ep. 1 42, p. 7,16 (cf. G. Hermannus IV,

53)

ἐννοεῖν

καϑ᾽ ὃ χρόνον ἴδιόν τι σύμπτωμα περὶ ταῦτα πάντα αὐτὸ τοῦτο ἐννοοῦντες, ποτ [αὖ[ri] ἐνενοούμην πολλάκις ὀνομάζομεν Ep. ep. 1 73, p. 25,9 | inf. 47 VI VH? XXVIII nat. τ]οῦ προφέροντος ἀπορήμ[α]τα

ἐννόημα

ἐνιαυτός % περ νῦν ε[ἰς ἐμὲ δαπανᾷς κατ᾽ ἐνιαυτόν Ep. fr. 177, p. 154,27 || κατ᾽ ἐνιαυτὸν βούλομαι] ... λαμβάνειν fr. 184, p. 157,8 || τὴν xafr’] ἐ[ν]ιαυτὸν σύνταξιν fr. 184, p. 157,9 || διδότωσαν ... 8 τι ἂν αὐτοῖς κατ᾽ ἐνιαυτὸν ἐπιδέχεσϑαι δοχῇ ἔτ. 217, p. 167,9 ”

EVLOL

ἐκείνων ... νομίζειν [évlLx, τούτων [δ᾽] οὐϑίέϊν Ep. nat. XIV 8,17 ΝῊ" VI 21 | καϑά περ ἔνια καὶ παρ᾽ ἡμῖν τῶν τυχόντων γίνεται ep. II 97, p. 42,10 | καϑά περ ἐπ᾽ ἐνίων ἐξ ἀποστήματος ϑεωρουμένων ib. 103, || ἔνιαι ... φύσεις nat.

μεγέϑη ἔργων 63

ΝῊ"

(VH*

I 48, p. 11,7

ἐνισχύειν

f

p. 46,12

3,14

nat. XIV

|| [ἐν]ίοτε ἔοικεν ... ἀποδ[ι]δ[όναι] —

ταῖς [τότ᾽] ἐνισχυούσα[ις δόξαις] Philod. piet. 147,18

(Philod.), p. 113,26 >

ep.

ὑπάρχει

| ἐνίοτε συγχεομένη

71

ἔτι μᾶλλον ἐνίοτε καϊκίζομεν Ep. nat. Gomperz

ante

ἐνθυμεῖσϑα:

256

ἔννοια

Epicureum

ἐνίοτε

ἔνϑα

ib.

Glossarium

|| ὥσπερ

nat.

Gomperz

ἐπ᾽ ἐνίων

ib.

II VH*

43

102

ΤΙ col. 9,2 || εἰς [ἔνια ἔργα τε καὶ

| [ἔν]ναι τῶν [ἀτ]όμων ib. 46

| * ἔνια

ἀνάγκη ep.

worts

I

γὰρ

38,

muss

τὸ

p.

πρῶτον

5,4,

die

cf.

ἐννόημα

ursprüngliche

φϑόγγον

xa ἕκαστον

ὑποτάττειν

“ bei

dem

vorstellung

βλέπεσϑαι. Ερ.

blossen

(die in

dem

klang

wort

sinnlich fassbar begriff verdichtet ist) lebendig und gleichsam (= πρόληψις) f. 48 p. st., 2. Schneider die seele treten ”’ vgl.

jedes

zum

vor

ἔννοια

ἐννοίας = 10,188 = ἐπίνοια: Sextus (emp.) adv. math. 10,215 ἀπὸ τῆς notitiae rerum ‘nobis 7,22 11 pr. Acad. Cic. ἐχ τῆς ἐπινοίας | cf. imprimuntur, sine quibus sputarive potest ... ἐννοίας

Tusc.

disp.

1 24,57

nec intellegi quicquam enim mnotitias appellare

‘ rerum... insitas et quasi

nec quaeri ais " tu videbare

consignatas in animis

257

ἐνοικεῖν

Hermannus

Usener

notiones, quas ἐννοίας vocant’ | τὸ προσμένον ἅπαν ἐν ταῖς δοξαστικαῖς ἐννοίαις καὶ τὸ μὴ τὴν ἐπιμαρτύρησιν Ep. sent. 24 ὃ 147 | πᾶν τὸ σέμνωμα τηρεῖν (δεῖ περὶ τοῦ ϑείου), κατὰ πάντα ὀνόματα φερόμενον ἐπὶ

ἔνστημα

«γένωνται»

ἐνταῦϑα

τὰς

τοιαύτας

τῷ

ἐννοίας,

ἵνα

σεμνώματι

μηδ᾽ ὑπεναντίαι

δόξαι

ep.

ἔννοιαν τοῦ σώματος ib. 69, p. 23,12

ἐξ

1 77,

(sc.

p. 28,10

|| εἰς «τὸ»

τον ἀφικνεῖσϑαι τῇ ἐννοίᾳ 10. 57, p. 17,1 Philod. rh. IV col. 40,23

αὐτῶν

τῶν

ὀνομάτων)

| κατὰ τὴν ἀϑρόαν

ἄπειρον ... κατὰ

τὸ τοιοῦ-

| περὶ ὧν οὐδ᾽ ἔννοιαν ἔχουσιν

τὴν δ᾽ οἰκίαν ... παρεχέτωσαν ... (heredes) Ἕρμ. ζῇ Ep. fr. 217, p. 166,1

ἐνοικεῖν

Ἑ)Ἥ ρμάρχῳ ... ἕως

ἂν

στοιχείων

ἑν[ότ]ητες

ἀποτελεῖσϑαι

δύνανται

fr. 40,

p.

108,2

|| οὐχ ἧττον

ἐκ τῶν αὐτῶν î τῶν ὁμοίων στοιχείων ἑν[ότ]ητες ἀποτελεῖσϑαι δ[ύν]ανται τοῦ

᾿Επικούρου

καταλείπονται

Philod.

piet.

110,12

ὃ γὰρ παρὸν

οὐκ ἐνοχλεῖ, προσδοκώμενον

|| εἰ μηϑὲν ἡμᾶς

αἱ «περὶ» τῶν

χενῶς λυπεῖ

μετεώρων

Ep. ep. III 125,

ὑποψίαι ἠνώχλουν

sent.

11 8142 | οὐθὲν γὰρ ἡμῖν à τοῦ ἡλίου περι[φ]ορὰ διὰ ταῦτα ἐνοχλήσει, ἂν τὸ ποσαχῶς ἕκαστα τούτων δύναται γίγνεσϑαι συνθεωρῶμεν nat. XI VI, £. 6, XII

|| Luc. de parasito 12 ὑπὸ μηδενὸς ὧν ἐκείνους

ἐνοχλούμενος

ἀνάγκη

ἐνόχλημα φόβ[ου]

τὸ

κατὰ

μετάπίτ]ωσιν

ἐνόχλ[η]μα;

Ep.

fr.

154,

|| τὸ μακάριον

ἐνταῦϑα

ἐν τῷ

(h.e.

περὶ τῶν κυριωτάτων

αἰτίαν ἐξακριβῶσαι) πεπτωκέναι καὶ ἐν τῷ — ib. 78, p. 28,17 | ἔνϑα δὲ ... οὐκέτι συνέφερε ... ἐνταῦϑα δέ — sent. 38 $153

χός,

si concubitum

committat : Ep.

ἔντεχνος ἢ πᾶσαν τὴν ῥητορικὴν Philod. 5. p. 111,13

fr.

61

(Plut.),

À μέρος αὐτῆς ἔντεχίν]ον

p.

118,16

ἀποφαινομένους

εἶναι

πᾶς ... τοῦ νο[ο]Ἱυμένου ἐντός Ep. nat. Gomperz 17 || γιν]όμενος τινὸς Epicocus gnarus: physices h.e. μετέχει) ὁ φύσεως ἐντὸς (ἰατρικῆς cureus Damoxeni v. 34 (Mein. Com. IV, p. 531)

ἐντρέφειν

ὡσαύτως δὲ καὶ ἐντραφῆναι schol.

Ep.

ep.

I 74, p. 26,15

ap. Plut. adv. ὁ προστυχὼν τὸν ἐντυγχάνοντα μονονοὺ χατέδεται Colotes ταὐτοῦ γένους ἐκ mouxihotc Col. 30, p. 11247 | spectat ad περίπτωσιν, ἐντετυχηκότων

ἐνόχλησις de parasito

ἀνθρωπίναις

258

τὰ ἐνταῦϑα res sensibus nostris subiectae: χατὰ τὴν «τῶν» ἐνταῦϑα ἀναλογίαν κατηγορήσαμεν (de atomo quae est λόγῳ ϑεωρητόν) Ep. ep.

ἐντυγχάνειν

οὐκ ἀνά]ξιον p. 148,22

Lucian.

p. 39,8

ἐντός

ἐνοχλεῖν

VH?

Ep. ep. II 91,

ἂν δὲ ἱκανῶς ἔχων τις αὑτοῦ ... διὰ χρόνου ποιῆται τὴν ἔντευξιν sc. γυναι-

ὁμοιομερεῖς ὄγχους διασπείρεται, ἅμα τινὰ διασῴζοντας συμπάϑειαν πρὸς ἀλλήλους ual ἑνότητα ἰδιότροπον διατείνουσαν πρὸς τὸ ἀποστεῖλαν (sc. sonum) Ep. ep. I 52, p. 13,14 | οὐχ ἧττον ἐκ τῶν αὐτῶν à τῶν ὁμοίων

Ρ- 61,4

ῥᾳδίως διαλυϑήσεται

ἔντευξις

ἑνότης

χαὶ ὑπὸ

πᾶν τὸ εἰς τοῦτο τὸ μέρος ἔνστημα

1 59, p. 17,15

ἐνοικεῖν

ἐντυγχάνειν

Glossarium Epicureum

ἀλλὰ

καὶ

11 ὁ γὰρ ζητῶν περὶ σχήματος γῆς ... οὐ μόνον ἐν ἐν

κοσμικαῖς

ἐστιν

ἐνοχλήσεσιν

ζῴοις

καὶ

παραλλαγὰς

κατ᾽ ἄλλα

[π]ρὸς tn

[ἔχουσ]:

πολλοῖς ὁμοPhilod. sign. 35,10 | οὔ[τ]ε μὴν οἷς ἔτυχεν ἐντ[υχ]εῖν ἀλ[λὰ] VH" V, 1 rh. γενέσι καὶ πίο]υκίλοις ib. 20,35 | βασιλεῦσιν ἐντυγχάνων ἔτ..2,11...-61

259

ἐνυπάρχειν 2

Hermannus Usener

7

ἐνυπάρχειν

ib.

τὸ σχῆμα ἐνυπάρχον λαμβάνεται Ep. ep. 1 55, p. 15,5 || αἱ δὲ ποιότητες οὐδ᾽ ἐνυπάρχουσαι ἐν τῷ μεταβάλλοντι ib. p. 15,6 | καὶ ἐνυπάρχουσα (τῷ ἀϑροίσματι) À ψυχὴ οὐδέποτε ἄλλου τινὸς μέρους ἀπηλλαγμένου ἀναισϑητήσει ib. 65, p. 21,1

ἐξαγωγή ἡνίκα τὴν 20 $ 145

ἐξαγωγὴν

ἐκ τοῦ

ζῆν τὰ

πράγματα

παρεσκεύαζεν

Ep.

sent.

ἐξαιρεῖν ὅταν ἅπαν τὸ ἀλγοῦν κατ᾽ ἔνδειαν ἐξαιρεϑῇ Ep. ep. III 130, p. 64,1 | ἐπειδὰν ... τὸ ... ἀλγοῦν ἐξαιρεϑῇ sent. 18 $144 | τὸ «τὸ» ἀλγοῦν κατ᾽

ἔνδειαν

Glossarium

ἐξαιροῦν

sent.

21 ὃ 146

|| οὐκ

ἐξ[αιρ]ούμεϑα

τῆς

αἰτίας τὸ ἀ[πο-

78,

p.

exempla

testabantur

μέρος ἤδη

ἐξακριβοῦντας ἱκανῶς

sign. 11,6

ἐξαπατᾶν

ὅϑεν ἐξαπατώμενοι οἱ μὲν ψυχτικὸν ... φασὶν εἶναι τὸν οἶνον, οἱ δὲ ϑερμαντικόν Ep. fr. 59, p. 116,17, cf. Plut. ad Ep. fr. 60, p. 116,20

ἐξαπίνης τοῦ ἀλγοῦντος ἐξαίρεσις antiquitatis 3 ὃ 139 (ὑπεξαίρεσις nostra)

κατὰ

δι’ ἄλλην ἐξηλλα[γ]μένην τῶν [πα]ρ᾿ ἡ[μ]ν sc. αἰτίαν Philod.

ἐξαίρεσις h παντὸς Ep. sent.

«καὶ τὰ»

|| τοὺς

ἐξαλλάττειν

ἐξηπατῆσϑαι

Υ͂

28,16

ἐξελαύνειν

ib. 83, p. 31,20 || πολλὰ τῶν κατὰ μέρος ἐξαχριβουμένων κατὰ τὴν ὅλην πραγματείαν ἡμῖν ib. p. 31,17 || ἱκανῶς κατόψεται τοῖς τύποις ἐμπεριεἰλημμένα εἰς τὸ «καὶ τὰ» χατὰ μέρος ἀπὸ τούτων ἐξαχριβοῦσϑαι βεβαίως Ep. ep. I 68, p. 22,12

Ὑ]εγεννημένον nat. Gomperz 65 | τὸ] ἐξαιρούμεν[οἱν τῆς αἰτίας κατ᾽ ἀνάγκην [μὲ]ν δεῖ ὑ[πὸ τῆ]ς ἐξ ἀρχ[ ἧς] σ[υστάσ]εως ἐξα[ιρεῖ]σϑαι ib. 68-69 >

Epicureum

οὔτε

τοὺς

πολλούς

ἐξαπίνης

ἐπαινεῖ

τονδί

---

τινα

Ep.

nat.

XIV

8,2

VH?

VI

|| ὁ

21

ἐπιβαλόμενος μὲν κατὰ τοῦτόν τινα βαδ[ίζει]ν, ἐξαπίνης δ᾽ 1 ἀ[ρ]χόμεϊνος x09] ἕτερον

ib.

9,14

ἐξαιτιολογεῖν τὸ ὅϑεν ὁ τάραχος καὶ ὁ φόβος ἐγίνετο ἐξαιτιολογήσομεν ὀρθῶς καὶ ἀπολύσομεν Ep. ep. I 82, p. 31,7

ἐξαχκολουϑεῖν τὰ ἐξαχολουϑοῦντα fr. 181, p. 156,6

αὐταῖς

(ταῖς

ἐκ

πολυτελείας

ἐξαρέσχεσϑαι χαὶ ἐξηρέσατο ὅσα τούτων λυσιτελῆ πράττειν aliquem v. aliquam rem sibi conciliare,

Ep. sent. 39 $ 154 est cf. [Dem.] epitaph. 25

ἐὰν τοὺς κυρίους À δώροις À δι᾽ ἄλλης ἧς τινος οὖν ὁμιλίας ἐξαρέσηται

ἡδοναῖς)

δυσχερῆ

Ep.

ib. 26 οὔτε γὰρ πάντας ἐξαρέσασϑαι τοῖς αἰσχρόν τι ποιήσασι

ἐξακριβοῦν

ἐξελαύνειν

ἕκαστα τῶν περὶ φύσεως ἀναγεγραμμένων ἡμῖν ἐξακριβοῦν Ep. ep. I 35, D. 3,2 || τὸ καὶ κατὰ μέρος ἂν ἐξακριβωϑέν ib. 36, p. 4,8 | «τὸ» τὴν ὑπὲρ τῶν κυριωτάτων αἰτίαν ἐξακριβῶσαι φυσιολογίας ἔργον

|| νήφων λογισμὸς καὶ ... τὰς δόξας ἐξελαύνων III 132, p. 64,17 x[t]ag ἐξελαύνειν VH* IX 198

260

δυνατόν

||

οὐκ ἐξελατέον ἐκ τοῦ ὄντος ταύτην τὴν ἐνάργειαν, ὅτι — Ep. ep. 1 71, p. 24,3

|| τὰς ra-

261

γα

ἐξελέγχειν Y

Hermannus

Usener

ἐξελέγχειν proxime

ἐξελέγχον

32)

abest ἃ βασανίζειν proprie posito : τὸ ὡρισμένον χαὶ τὰ πάντα Ep.

nat.

Gomperz

31

(oppos.

τὰ

χρίσεως

| ὃ ἐξελέγχει [γ]ε à εἰσφέρει πρᾶγμα ib. 107

προσδεόμενα

ib.

Philod.

rh.

VE

V,

1

col.

ἑξῆς

ἐξειργα[σ]μένου

À τὴν ἑαυτῶν

147,1

|| ἐξηργάζε[το]

νο[υ]ς schol. Zenon.

Philod.

παρὰ

sign.

de lib. dic.

Diet.

τῶν πολλῶν 29,23

VE

89,18

||

[ἐἹξεργαζόμενοι

ἢ τὴν ἐχείνων

|| τοὺς

ΝΟ

ἐπιτομικῶς

7

τὴν

παρ᾽ ἀλλήλων ἐξεργαζομέ-

ἐξεργαστικῶς καϑά περ ἐν τοῖς περὶ λέξεως ἀποδίδομεν ἐξεργαστικῶς (opp. κεφαλαιωδῶς) Philod. rh. IV, 1 col. 13 VA XI | Stoici ϑεοὺς ἐν τοῖς [σ]υνγράμμασιν ἐπονομάζοντες ἀνήρουν ἐξεργαστικῶς τοῖς πράγμασιν κ]αὶ μετὰ σπουδῆς piet. 86,6

ἐξερειστικός »

ad

/

fulciendum

idoneus,

cf. ἐξερείδειν ἐξέρεισις : τῆς

ἀνθρώπων... τέχνη }}] ἐξερειστικὴ καὶ ἐκ τῆς ἡσυχίας... ἀσφάλεια Ep. sent,

εὐπορία 14 $ 143

ἀσφαλείας

εἰλικρινεστάτη

τῆς

γίνεται

ἐξ

ἐξερευνᾶν λογισμὸς τὰς αἰτίας ἐξερευνῶν πάσης αἱρέσεως χαὶ φυγῆς Ep. ep. III 132, Pp. 64,16

(physicos) οὐ τόδε τὸ ὃν οὐδὲ τόδε [ἐξετάζοντας

262

fr. 34

À

:

τὴν ἑξῆς ϑέσιν καὶ βάσιν Ep. ep. I 46, p. 9,16 | τὸ ἑξῆς πύκνωμα (simulacrorum) ib. 50, p. 12,10 || τὸ ἑξῆς τούτου ib. 57, p. 16,14 || κατὰ τὸ ἑξῆς εἰς τοὔμπροσϑεν βαδίζοντι ib. p. 16,5 || ἑξῆς τε ϑεωροῦμεν RSS

ἀπὸ τοῦ πρώτου καταρχόμενοι ib. 58, p. 17,7

Ep. nat. XV

| τοῦ πυρὸς ἀεὶ ἐπὶ τοὺς

ἑξῆς τόπους ἰόντος II 93, p. 40,8 || τοὺς ἑξῆς τόπους ib. 103, p. 46,17 || ὑποχωρεῖν εἰς τὰ ἑξῆς ib. p. 47,2 || ἑξῆς μὲν αὐτοῖς ὕλην ἐπιτηδείαν μὴ εἶναι, ἐν δὲ τούτῳ τῷ τόπῳ ἐν ᾧ κείμενα ϑεωρεῖται (ἄστρα ἀπλανῆ)

ib. 112, p. 52,16 | παρεκτάσεις ἀέρος ... ἐπὶ τὸ αὐτὸ συνωθούσας κατὰ τὸ ἑξῆς ib. 113, p. 53,8 | ** σειώ[σεως] ἑξῆς περαιζνο]μένης nat. XXVIII VH?

VH?

VI

54,9

IIL

f.

|| πλείω

106

κατὰ

τὸ

ἑξῆς

μόρια

χεῖσϑαι

τοῖς ὅλοις

Philod.

ἕξις ἢ δ᾽ ἕξει ἐΓϑιζ)όμενο[ι. π]άντα δρῶμεν Ep. nat. Gomperz 36 | οὐδὲ μὴν ἐκ πάσης σώματος ἕξεως σοφὸν γενέσθαι ἄν fr. 226, p. 170,14 | εἰς τὴν ϑεωρουμένην ἕξιν ἦλϑεν (Aristoteles) fr. 171, p. 152,15, cf. κα[ὶ προσ]εχῶς φιλοσοφῶν χαὶ μέγας ἐν ἕξει καὶ ἀφιλόδοξος Philod. schol. Zenon. de lib. dic. VH' V,1 col. 1, cf. Plut. mor., p. 82° μείζονος ἕξεως σημεῖα ... καὶ τελειοτέρας, idem fere quod Graeci δεινότητα, nos virtuosität

vocamus,

facultas

ingenii

ἐξίτηλος ἐξιτήλοις

ἐξετάζειν 36

ἐξεύρημα τὰ καλὰ πάντα καὶ σοφὰ καὶ περιττὰ τῆς ψυχῆς ἐξευρήματα τῆς κατὰ σάρχα ἡδονῆς ἕνεκα ... συνιστάναι Metrodorus fr. 12, p. 50 Duen., cf. fr. 11,

τὸ κατὰ μέρος ἀκρίβωμα πᾶν ἐξευρήσεται (sic libri) Ep. ep. I 36, p. 4,1

3

καὶ τοῦ μέρ[ο]υς τούτου τῆς δίιαι]Ἱρέσεως τῆς κατ᾽ ἀρχὰς ἐχτεϑείσης ἀ[π]οχρώντω[ς] 10.

ee

ἐξιχνεύειν

ἐξευρίσχειν

ἐξεργάζεσϑαι ἀσφάλειαν

:

Epicureum

p. 49

ἐξεπίστασϑαι ἐξεπιστάμενον

;

Glossarium

VHA?

III

133

ἐξιχνεύειν VH? VI

Tà ... πρῶτα Gomperz

3

μ[ὲν

ἐξιχ]νευόμενία

τῶν]

xafrà

τὰς

ἐπι]στήμας Ep. nat.

263

Hermannus Usener

ἐξόγκωσις

ἔξωϑεν

ἐξόγκωσις τὰς τῶν

μετρίων

ἐξονκώσεις

Philod.

rh.

IV

col.

τούτων

ἐξόδους

prodeuntibus

signis.

itaque

ep.

fort. scr.

II

praesertim

115,

p.

certis

διεξόδους

54,17.

Sed

animalibus,

i. e. ommem

migrationes

avium

tempestates

sed

eorum

variis

respicere

vitam

notantur

eorum

non

videtur

non

(ut infra p. 11,20 ἀπὸ τῶν πραγμάτων) || où γὰρ ἂν ἄλλως ἀποσφραγίσαιτο τὰ ἔξωϑεν τὴν ἑαυτῶν φύσιν ib. 49, p. 11,16 | ἑνότητα ἰδιότροπον διατείνουσαν πρὸς τὸ ἀποστεῖλαν (sc. τὴν φωνήν), καὶ τὴν ἐπαίσϑησιν ... ποιοῦσαν, εἰ δὲ μή γε, τὸ ἔξωϑεν μόνον ἔνδηλον παρασχευάζουσαν ib. 52, p. 13,17: naturam auditus explicans. verba si recte traduntur, haec sententia

solum

necessarium

schol.

Zenon.

ἔνδεια τὴν τὴν φορὰν τοῦ ἰδίου ριλαμβάνει

de

χατὰ παράτριψιν καὶ σύγκρουσιν νεφῶν ὁ πυρὸς ἀποτελεστικὸς σχηματισμὸς ἐξολισϑαίνων (6 nubibus) ἀστραπὴν γεννᾷ Ep. ep. II 101, p. 45,6

ἐξορίζειν τούτων μὴ ᾿λυσιτέλει rh. VH? III 200

μέγα f.

VH1

V, 1 col. 17,16

ἔξω

ἔξωι: cf.

τῶν

VH*

εἰϑισμένων

λέξεων

X, f. 76 col. XI.

Ep.

nat.

EZOI,

XXVIII

VI

46,8

cf. adv. in ὦ

ἐξωϑεῖν ἅμα τῷ τὸ πνεῦμα ἐμπίπτειν (νέφει) ἐξωϑεῖσϑαι τὸν ἀστραπῆς ἀποτελεστικὸν σχηματισμόν Ep. ep. II 102, p. 46,8

264

μῆκος

edunt

τὸν ἐξωστικὸν VH?

IL

ib. δὲ]

(VH

Il)

ΝῊ"

VI,

VHA

|| ὡς ἔξωϑεν

περιλαμβάνουσαι EEMOECIN

||

τῶν

ἁπάντων

τῆς

ἐξωστικῆς ... opy.

χόν

ib. col.

| τὸ μὴ ϑαρροῦν

II col. 9,3

ἐξωστικός

ἔξω οὐκ

39 § 154

76.

|| οὐ γὰρ à τῆς φύσεως

p. 50,18 || ἔξωϑεν βιασαμένου τινὸς ῥεύματος ἔξωϑεν μὲν [ἀ]λληζλοῦ]χοι φύσεις, [ἔ]νδοϑεῖν

ἀπὸ

αὐτῆς περιφερομέ[ν]ης nat. XI2,5

ἔξωσις

πράττειν

ἐξυϑλεῖν ἐξύϑληται τὰ περὶ τῶν ἀραχνίων κτλ. Philod. rh. — hae nugae explosae sunt ?

sen-

est, plerumque

ἀδικίαν ποιεῖ ἔξωϑεν fr. 422, p. 283,6 (opp. opinatione) | σχήσει ... ἢ ἔξωϑεν (causa externa h.e. διὰ χρούσεως) ἢ ex βάρους ep. I 61, p. 19,4 | τὸ πνεῦμα τοῦτο ἢ ἔξωϑεν ἐμπε(ἡ γῆ) IL 105, p. 48,3 || κατὰ ἔξωϑεν τῶν τοιούτων πρόσ-

πολύχκενοι nat.

sent.

fr. 99, p. 133,3

ἐ]πιφέρον[τ]ος

ἔξωϑίεν

χρισιν & — ib, 109, 111, p. 52,1 || ἔνιαι

ἐξολισϑαίνειν

ἀνεπίμικτος ἐγένετο καὶ ἐξωρίσατο ὅσα Ep. sent. 39 ὃ 154 | ἐξορίζειν (Philod.)

profectus

sum audientis movet et intellegentiam efficit aut saltem externum aeris motum ut sentiatur, efficit | &xav[to¢ τοῦ] xe[yælpou[évov τι ἢ ἄλγο]ς

Philod.

eo unde

cum

ut cohaeret

est : sonus

puto.

ἐξοικονομεῖν τοὺς ἀνελλι[πῶς] ἕκαστον ἐξοζι]κονο[μοῦϊντας lib. dic. VH* V, 1 col. 7

|

τὰς συμπαϑείας ἀπὸ τῶν ἔξωϑεν πρὸς ἡμᾶς ἀνοίσει Ep. ep. I 48, p. 11,12

39,7

ἔξοδος οὐδὲ χκάϑηταί τις Dela φύσις παρατηροῦσα τὰς τῶν ζῴων Ep.

ἐξώτατος

Epicureum

Glossarium

ἐν

sed

ταῖς

cf.

* Ep.

estoy. etc.

ib.

ἐξώσεσιν

Ep.

nat.

τῶν

II

ἔξωϑεν

ἐξωστικός

nat. I £. 75

VH? VI,

f. 74 (fr. IX)

(fr. X) || τὸν é£a[orwxév?

μόνον f. 72,13 || [ἐξγῆν ἂν κατὰ τὸν ἐ[ξω]στικὸν τρόπον τὰ στερέμνια ἐξωστιτὸν γε κατά] | 5,3 col. ταχ[έ]ως δύνασϑαι φέρεσίϑ]αι ib. ΝῊ" ΤΙ 5,8

ἐξώτατος ἐξωτάτου

χιτῶνος

Il

ib.

VH* Χ 104 col. I (Ep.)

265

ἐοικέναι

Hermannus

Usener

ἐοικέναι οὐϑὲν γὰρ ἔοικε ϑνητῷ ζῴῳ ζῶν ἄνθρωπος ἐν ἀϑανάτοις ἀγαϑοῖς Ep. ep. IT 135, p. 66,8 | [ἐν]ίοτε ἔοικεν... arod[t]8[6ven] nat. XIV 3,14 ΓΗ: VI 16 || ὥς τ᾽ ἔο[ι]κε [π]χτ[ἤσ]αι (?) nfoumrèc κτλ. ib. 8,18 (f. 21) ||

οὐκ ἐοίκαμεν χατὰ VE? V, 1 col. 6

τὸν λόγον

προσδεήσεσθϑαι

τῆς

ῥητορικῆς

Philod.

rh.

οὔτε δὲ τοῖς πρότερον

ἐδόχουν

ἐοικότα

ταῦτ᾽ εἰσφέρειν

οὔτε σωτήρια

ταῖς

πολειτείαις Philod. piet. 147,12 : aperte pro εἰκότα = probabilia

τῶν ἑορτῶν ... πασῶν με[τεσχηχέ]ναι Ep. τ[ῶν]

ἐπαίσϑημα >

4

χοῶν

ἑορτὴν

[συν]εορτάζων

fr.

fr. 169 (Philod.), p. 151,13 169,

p.

151,14

p.

105,

20

πιστοῦται

καὶ ἀκούειν

τὴν τῶν

ὥσπερ

αἰσϑήσεων

τὸ ἀλγεῖν

ἀλήϑειαν *

Ep.

fr. 36

|

in rationibus auditus : ἑνότητα ἰδιότροπον διατείνουσαν πρὸς τὸ ἀποστεῖλαν (sc. τὴν φωνὴν) καὶ τὴν ἐπαίσϑησιν τὴν ἐπ᾽ (sic hbri, ἀπ᾽ volgo) ἐκείνου ὡς τὰ πολλὰ ποιοῦσαν Ep. φερομένης τινὸς ἐκεῖϑεν συμπαϑείας

ep. I 52, p. 13,16 | ἄνευ γὰρ ἀναοὐκ ἂν γένοιτο ἡ τοιαύτη ἐπαίσϑησις

ib. 53, p. 14,2 | ἦν δὲ τὸ ἐξ ἡμῶν ἐπαίσϑησις τοῦ ... οἰχήσετ[α]: (sic) πάντα

ἐπάγειν

nat.

ἀποφάσεις, ἔνϑεν αἱ μέγισται βλάβαι .... ἐκ ϑεῶν ἐπάγονται καὶ ὠφέλειαι Ep. ep. III 124, p. 60,11 || εἰς τὸ σύμφωνον τοῖς φαινομένο ις ἕχαστον ... ἐπάγειν II 93, p. 40,18

Gomperz

ἐπαίσϑη[σιν]

nequeunt

τῆς

πραγματίικῆς]

Ep.

nat.

125

| κατὰ τὰς ἐπαισϑήσεις

Philod. mort.

VH!

IX col. 1

ΚΗ"

X 101

fr. 11

| ταύτην

ἐπακολούϑησις Oppos.

ἐπαγωγή τῆς] ἐπαγωγῆ[ς] media legi XXVIII VH? VI 39 fr. 4

(Laert.),

δὲ ὑφεστάναι

δὲ τό τε ὁρᾶν ἡμᾶς

ἐπαίσϑησις

ἑορτή τὴν

ol... τῆς διαφ[ο]ρᾶς οὐκέτι ἐπαισϑανόμενοι Ep. nat. XIV 10,12 VH? VI 23 | τῶν φύσει ... ἀρετῶν ἐπῃσϑημένους Philod. rh. IV col. 29,3

ὑφέστηχε

LA

ἐπανάγειν

ἐπαισϑάνεσθϑαι

τὸ τὰ ἐπαισϑήματα

ἐοικώς >

Glossarium Epicureum

προηγούμενος

λόγος

ubi vide

ἐπαχριβοῦν τὸν δὲ λογισμὸν τὰ ὑπὸ ταύτης (τῆς φύσεως) παρεγγυηθϑέντα χριβοῦν

καὶ

προσεξευρίσχκειν

Ep.

ep.

I 75,

p.

27,2

ὕστερον ἐπα-

ἔπαϑλον τὰ τῶν ἀγαϑῶν ἔπαϑλα Philod. rh. IV col. 36,23, laudationes dicit

ἐπάλλαξις Democriteum,

vid. συμπλοκή

ἐπαινεῖν οὔτε ἐπαινεῖ ἐξαπίνης τονδί τινα, εἶτα πάλιν τὸν ἀντιδοξάζοντα τούτῳ Ep. nat. XIV 8,1 VH? VI 21 || ὅταν ἐπαινῆι τὸ τοῦδέ τινος ἐπιφορᾶς ὀρϑῆς εἶδος ib. 8,8 || οὐ τὸ ὑπεναντίον τῷ τοῦδε ἐπαινεῖ ib. 8,12

266

ἐπανάγειν πᾶσαν αἵρεσιν καὶ φυγὴν ἐπαναγαγεῖν οἶδεν ἐπί ---- Ep. ep. III 128, p. 62,13 | τῶν ἐπιϑυμιῶν ὅσαι μὴ ἐπ᾽ ἀλγοῦν ἐπανάγουσιν, ἐὰν μὴ συμπληρωϑῶσιν

267

ἐπαναιρεῖσϑαι sent. 26 ὃ 148 γουσῶν

ἐὰν

Hermannus

μὴ

| ἐν αἷς τῶν φυσικῶν ἐπιϑυμιῶν, συντελεσϑῶσιν

sent. 30 ὃ 149

μὴ

Usener

ἐπ᾽ ἀλγοῦν δὲ ἐπανα-

|| ὃ[ς] ἂν τὸ δι[εἸσπαρμένον

δόγμα wed ἑτέρων ... elle τ]αὐτὸ ἐπίαἸνάγῃ nat. XIV 7,13 ΝΗ" [ἐἸπὶ τὴν ὁδὸν ... ἐπανάγειν Philod. rh. ΚΗ" V, 1 col. 13,8

VI

20 |

ἐπανῃρεῖτο

δυσμενείας

Socrates:

Philod.

piet.

εἰ μὴ παρὰ πάντα χαιρὸν ἐπανοίσεις ἕκαστον τῶν πραττομένων hog

τῆς

φύσεως

Ep.

sent.

ἐπὶ τὸ τέ-

25 ὃ 148

(sic) ἐπανορϑοῦν

(Philod.)

ὑποχάτω:

πρὸς

τοὺς πόδας

τῶν

ἐπάνω

Ep. ep. I 60,

p. 18,10

LA

οὖντων ... ἐπαρδεύσεις

ἐκ

p. 763

τῶν

Col.

5, p. 1109

δὰ

enuntiatum causale introducit etiam primarium, sed post positum : — Ep. ep. I 62, p. 19,13 | ΠῚ 128, p. 62,15 initium ἐπεὶ τό ye στερεὰν VI 15

καὶ

capitur ib. 129, p. 63,5

ἀδιάλυτον

133, p. 65,1.134, p. 65,12 || καὶ ἐπεὶ ... διὰ | πῶς ἄν τις ... διανοηϑείηι ... ἐπεὶ οὐδ᾽ ἂν γῆν

διανοηϑείη:

fronte

enuntiati

primarii

τις,

Ep.

ep.

μὴ

ὅτι —

I 59,

p.

nat.

XIV 2,2 VH?

17,14

Ep.

ep.

II

89,

ἀϑροισμάτων

p. 38,4

ἐπιτηδείων

|| βιαιο-

εἰς τὰς

ἐπαύξειν οὖκ ἐπαύξεται

EAN ἐπειδὰν ἅπαξ ... ἐξαιρεϑῇ Ep. sent. 18 § 144 || ἐπειδὰν εἰς ἡλικίαν ἐπει|| 16,8 p. 57, 1 ep. — εἴπῃ τις ἅπαξ fr. 217, p. 167,14 || ἐπειδὰν ἡλικίᾳ δὰν ἀπο[γ]εννηϑῆ τι nat. Gomperz 48 || ἐπειδὰμ προβῆι γε τῆι.

|| ἐπιτηδείων τινῶν σπερμάτων ... ποι-

ἐχόντων

τέρας ἐπαρδεύσεως γινομένης ἀπό τινων τοιαύτας ἐπιπέμψεις ib. 100, p. 44,11

ἐν τῇ σαρκὶ

7) ἡδονή,

ἐπειδὰν

ἅπαξ

Ep. sent. 18 ὃ 144 | * ἐπαυξόμενον nat.

τὸ κατ᾽ ἔνδειαν

Gomperz

128

ἀλγοῦν

ἐπαύξησις τὴν φυ[σι]κὴν αἰτίαν τῆς ἐπα[ζυξ]ήϊ[σ]εως καὶ ἀπαλλά[ξεως] πλαδαρότητ[ο]ς Ep. nat. Gomperz 139

268

adv.

ib. 62

cf. Lobeckius ad Phryn.,

ἐξαιρεϑῇ

Plut.

ὑποκείμενον

ἐπειδάν

ἐπάρδευσις >

πάντας

fr. 250, p. 184,20

τὸ

ἐπεί

in

rh. VH® III 174

sd? ETAVG)

oppos.

κινεῖ

ὡσαύτως

ἐπεί περ

ἐπανορϑοῦν

οὐδὲ πᾶσι τοῖς μέρεσι

οὐκ ἔστι τῆς αὐτῆς ποιότητος ἐπαφὴ καὶ ἀντίληψις

periodi inde τοῦτο χαί ib.

ἐπαναφέρειν

ἐπείσαχτος

Epicureum

ἐπαφή

Ep.

ἐπαναιρεῖσϑαι καὶ πολειτι[χ] ὰ[.] 150,12

Glossarium

ἐπειδή Ep. nat, XXVIII

VH? VI 47,12 | ἐπειδὴ δέ —ib.

ἐπειδὴ γάρ ib. VA II col. 4,13

I] VH? VI, £. 73 |

ἐπειδήπερ Ep. ep. III 125, p. 61,6.9 ἐπείσακτος

τὰς ἐπεισάκτους καὶ περιττάς (ἐπιϑυμίας) τῶν ἐπεισάχτων ἐπιϑυμιῶν ib. p. 9897

Plut.

Grylli

6,

p. 989? ||

269

ἐπεισιέναι

Herman-ms

Usener

ἐπεισιέναι ἐπεισιόντος τινὸς ἀπὸ τῶν ἔξωϑεν τὰς μορφὰς p.

11,14

|| ὁρᾶν

τῶν 10. p. 11,20 ἀνάγκῃ

10. 129

nat.

ἡμᾶς ... τύπων

| τῇ τοῦ

Gomperz

84

τινῶν

ὁρᾶν ἡμᾶς

ἐπεισιόντων

ἡμῖν

Ep. ep.

ἀπὸ

τῶν

I 49,

πραγμά-

περιέχοντος καὶ ἐπεισιόντος κατὰ τὸ αὐτόματον || διὰ

τὰ

ἐκ

[τ]οῦ

περ[ι]έχοντος

ἐπεισιόντα

περ[ι]έχον[το]ς Ep. nat. inc. ΤῊ" VI 88 col. τινα «τρῶν ἀπογεννωμένων nat. Gomperz 21

τοῦ

| Bernaysius «v.

᾿Αϑηναίου,

Philonis

ad

in

Casaubon.

οὐδὲ κάϑηταί τις Dela φύσις παρατηροῦσα ... κἄπειτα τὰς ἐπισημασίας ταύτας ἐπιτελεῖ Ep. ep. II 115, p. 54,17 | ἄν τις ὀρθῶς ἐπιβάλῃ, ἔπειτα σταϑῇ fr. 423, p. 283,11 | πρῶτον μὲν ... ἔπε[ιτ]α δέ Philod. rh. VH' V, 1 col. 6

ἐπέχεινα

ἄλλας

ἃς

αἰτίας ... πλείους,

Ep. ep. I 58,

p. 17,7

οἵ. Leucippus Laertii Diog. IX 32 αὐτόν τε πάλιν τὸν περιέχοντα οἷον ὑμένα αὔξεσϑαι κατὰ τὴν ἐπέκκρισιν τῶν ἔξωϑεν σωμάτων: edunt ἐπέχperperam,

quoniam

ῥύσις voce si Leucippus

Aldobrandinus

edidit,

usurus

in

quo

erat

dixis-

quid

la-

(an ἔκρηξιν) τῶν

(Athen.

p. 115

M.,

XII,

quo

(legis

546%,

p.

τινα

δηλοῦν

854

ed.

τρυφη-

48)

ad-

Philod.

rh.

III

alleg.

sec. »

ἐπεξιέναι

πάσας

μερῶν ... ἐγκατεχομένων ἢ διαφορουμέ-

ἐπερεισμὸν

σύμμετρον

ἐκ τῆς κατὰ

βάϑος

ἐν τῷ στερεμνίῳ

ἐπέρχεσϑαι τὸ

ἔμοιγε

διόπερ

τοῦ

Τιμοκλέους ... ἐπὶ

τούτους

ἐπέρχεται

|| εἶτα συμπι-

μεταφέρε[ι]ν

Philod. piet. 87,28 || οὕτω γάρ μοι λέγειν ἐπέρχεται Ep. fr. 130, p. 141,11 ap. Plut. adv. Col. 18, p. 1117°

πόϑεν [ληψ]όμε[ϑα] κτλ. Philod. sign. 8,11

ἕπεσϑαι

ὅταν πλεῖον ἡμῖν τὸ δυσχερὲς ἐκ τούτων ἕπηται Ep. ep. ΠῚ 129, p. 63,8

ἐπέντρωμα tur etiam Philo, legis alleg. III 48,

ἐρεϑισμόν

νῶν, εἶτα συμπιπτόντων τοῖς ἐπερεισμοῖς (de coni.) schol. Ep. ep. I 66, p. 22,19 = Ep. fr. 311, p. 217,6 || τὴν συμπάϑειαν ἀπὸ τοῦ ὑποκειμένου σῳζόντων (σώζοντος libri: defertur ad τύπων h. 6. simulacrorum) κατὰ

[πά]λιν ἐπ[ερω]τηϑήσεται

ἐπέχρηξις

τὰ ἐπεντρώματα Ep. fr. 413, p. 280,19.28

XII

οὐκ ἀναγχαῖον

ὕπνον te γίνεσϑαι τῶν τῆς ψυχῆς

ἐπερωτᾶν

πνεύματος δὲ συλλογὴν ... καὶ ἐκπύρωσιν ... εἶτ᾽ ἐπέκρηξιν περιεχόντων Ep. ep. II 115, p. 54,9

locum

τῶν ἀτόμων πλάσεως (πάλσεως B*) Ep. ep. Ι 50, p. 12,5 πτόντων τοῖς ἐπερεισμοῖς schol. Ep. ep. I 67, p. 22,19

ἐπέχκρισις

set ἐπίρρυσις ; at ἐπέκρισιν teat non obscurum est

Athen.

ἐπερεισμός

τὸν ἐχεῖϑεν

τὸ μὲν ἐπιτάδε, τὸ δὲ ἐπέκεινα

ὃ δοκεῖ

ἐπεξιέναι IV, 1 col. 15 7H! XI

ἔπειτα

270

ἐν τοῖς

συνϑέτως scripsit

χατ᾽ ἐπείσοδον ἐκ [τ]οῦ 12,4 || xafr’] ἐπείσοδόν

ἕπεσϑαι

cedunt (ed. Richt. II 169): εὑρεϑήσεται ὁ μὲν σοφὸς τελείως ἡδονὰς ἀπορριπτόμενος καὶ ἀποσειόμενος, ὁ δὲ προκόπτων οὐχ ἅπασαν, ἀλλὰ τὴν μὲν ἀναγκαίαν καὶ ἁπλῆν προσιέμενος, τὴν δὲ περίεργον καὶ περιττὴν κατὰ τὰς ἐπεντρώσεις παραιτούμενος | Eustath. in Od. @ 291, p. 1910,39 τρῶμα δέ φαμεν Thy... ἐν πολέμῳ βλάβην, ἀφ᾽ οὗ [ἧς ed.] καὶ ἐπέντρωμα τυκόν

ἐπείσοδος

ρυσιν

Glossarium Epicureum

p. 546°)

loco

|| testa-

haec ante-

||

ἐπ᾽ ἀμφοτέρων ἑπομένου τῷ τρόπῳ tod δευτέρου Philod. sign. 37,33 | τῆϊι ἀ]φ[9]αρσί[αι δὲ] αὐτῶν (sc. τῶν ϑεῶν) [ἔ]πεταίι τὸ ἀπα]ϑές κτλ. Ep.

fr.

99,

p.

133,2

271

ἐπέχειν

Hermannus

Usener

Epicureum

ἐπί

D I 73, p. 25,11 | ἐπὶ δὲ τούτοις ὅλως &macty ἐχεῖνο Set κατανοεῖν ib. 81, p. 30,8 | ἐφ᾽ οἵοις ὁμοίως ἀταρακτῆσαι ib. 80, p. 30,5 | ἐπὶ δὲ ποίοις παρὰ τοῦτο ἣ τοῦτο τὸ αἴτιον γίνεται II 99, p. 44,1 | κατὰ τὴν ἐξ ἀρχῆς ...

ἐπέχειν τινὸς χώραν

Glossarium

ἐπέχειν, ν. χώρα

ἐπί

ἀνάγκην ἀπογεννηϑεῖσαν ἐπ᾽ ἀνατολῇ ib. 92, p. 40,6 | αἱ δ᾽ ἐπισημασίαι αἱ γινόμεναι ἐπί τισι ζῴοις ib. 115, p. 54,13 | τὸ κατὰ ψυχὴν χαῖρον ἐπὶ

c. gen: αὐτὴ ἡ αἴσϑησις ἐπὶ πάντων μαρτυρεῖ Ep. ep. I 39, p. 6,6 | τῇ διὰ λόγου ϑεωρίᾳ ἐπὶ τῶν ἀοράτων ib. 59, p. 17,19 | τὸ γὰρ προσδο-

τῇ ... μνήμῃ fr. 138, p. 143,20 | ϑαυμασϑέντα ... ἐπὶ ξύλων ... συνθέσει fr. 172, p. 153,4 | κατὰ τάδε δίδωμι ... ἐφ᾽ ὦ τε τὸν χῆπον ... παρέξουσιν

ξαζόμενον ... οὐκ ἀληϑές ἐστιν ἐπὶ τῶν τοιούτων ib. 62, p. 19,12 || à ψυχὴ σῶμά ἐστι λεπτομερὲς ... ἐπὶ δὲ τοῦ μέρους πολλὴν παραλλαγὴν εἰληφὸς τῇ λεπτομερείᾳ ib. 63, p. 20,2 || τοῦ ὀνόματος ἐπὶ τοῦ καϑ᾽ ἑαυτὸ

τοῖς παροῦσι fr. 532, p. 321,21 | ὡς μηδενὸς ὄντος πάντων δ᾽ ὑ[πὸ] τοῦ δαιμονίου βραβευομζέν]ων FH? XI,

νοηϑέντος ἄν ib. 67, p. 22,1 | οὐδὲ γὰρ τοῦτο διανοητέον οὔτ᾽ ἐπὶ τούτων οὔτ᾽ ἐπὶ τῶν — ib. 71, p. 24,6 | τὸν αὐτὸν δὲ τρόπον καὶ ἐπὶ γῆς νομιστέον schol. Ep. ep. I 74, p. 26,16 (sc. ἦν vel συμβέβηκε) IL 85, p. 36,4

ἄρχει ib. 86,

p. 36,10

| σημεῖα

|| καϑά περ καὶ ἐπὶ τῶν λοιπῶν || ὅπερ ἐπὶ τῶν μετεώρων ody ὑπ-

δ᾽ ἐπὶ τῶν ἐν τοῖς μετεώροις συντελου-

μένων φέρειν τῶν παρ᾽ ἡμῖν τινα φαινομένων ib. 87, p. 36,22 || ἐάν τις ἀεὶ ἐπὶ τῶν τοιούτων μερῶν ἐχόμενος τοῦ δυνατοῦ ... δύνηται ἐπάγειν 10. 93,

Ρ. 40,16

| ἐπὶ πάντων γὰρ τῶν μετεώρων

ετέον

96,

ib.

p. 41,20

|| οἷς συμφώνως

τὴν τοιαύτην ἴχνευσιν οὐ προ-

δεῖ λέγειν

ἐπὶ τῶν μετεώρων

ib.

98, p. 43,9 | καϑά περ ἐπ᾽ ἐνίων ἐξ ἀποστήματος ϑεωρουμένων ib. 103, p. 46,12: elliptice, suppl. συμβαίνει vel tale quid | καϑά περ ὁμοίως καὶ παρ᾽ ἡμῖν ἐπὶ πλειόνων τοιαῦτά τινα (συμβαίνει) ib. 108, p. 50,10 | χαϑά

περ

χαὶ

ἐπὶ

τῶν

ἀστραπῶν

ἐλέγομεν

ib.

114,

p.

54,3

|| ἐπὶ

τοῦ

πυρὸς ἂν τοιαύτη τις φαντασία σχήματος ... δόξαι γίνεσϑαι nat. XIV 3,4 VH? VI 16 | fort. ἐπὶ [μὲ]ν δὴ ταύτ[ης] (i. 6. καταστάσεως aer) φερόμενος ib. 3,13 | ὥσπερ χαὶ ἐπὶ τοῦ ση[μείου ἔλεγον ib. XXVIII VH? VI 41 fr. 8 | μετατιϑέντων ὀνόματα ἐπὶ Trou φανε[ρ]ῶν ib. 46,11 | ἐπὶ τῆς γραφῆς ib. 47 inf. | ἐπὶ ... δὴ τῶν τοιούτω[ν χ]αὶ μόνων ἂν ὑποπτεῦσα[ι Aly toy γ᾽ ἀστῖομ ib. 48 inf. | τὸ ἐπὶ πάντων ὁμ[ολο]γήσαντος ἢ ἀϊρν]ηϑέντος ib. 51 inf. | ὡσαύτως δὲ mai ἐπὶ τῶν ϑεωρητικῶν ib. 52,16 | κἂν τοῦτο πράττωμεν ἐπὶ πάντων τῶν λόγων] ib. 52 extr. | ἐπὶ τοῦ παρ[όν]τος προφέρεσϑαι ib. 53 inf. || ἠδολεσχήσϑω ἐπὶ τοῦ παρόντος ib. 54,2 || ἐπὶ τοῦ παρόντος Philod. rh. IV col. 42,15 || ἐπὶ στιβάδος καταχειμένῳ Ep. fr. 207, p. 163,4 || ἀλλὰ καὶ ἐφ᾽ ἑαυτῶν (sc. γινόμενοι), ἑαυτῶ[ν] ὧ[ς] ἄλλων (sc. alodkvovrat) nat. Gomperz 17 (sic G., ἐφ᾽ ἑαυτοῖς totidem litteris VH! X col, 10,6) || καϑά περ ἐπὶ τῶν ... ζῴων

ib, 42

272

| ὥσπερ ἐπ᾽ ἐνίων ib. 102 | c. dat:

ἐπί te τοῖς προειρημένοις ep.

fr. 217,

Ἑρμάρχῳ

p.

| χαίρειν

(testam.)

165,5

οὐδὲ καὶ ϑαρρεῖν

ἐπὶ

[èlr’ ἀνθρώπωι, f. 26 || βλέπων

ἐφ᾽ o[ic] ὡμολόγ[ει] τοῦτο γελᾶν ἐπί] τῶ[1] σοφίσματι Ep.nat. XXVIII VH? VI 50 inf. | c. acc.: ἐ[πι]φορὰ yiv[er]at ἐφ᾽ ὅτι δή mote τὸ ἐν τῶι λόγωι ... συμπεριλαμβα[νό]μ[εν]ον ib. XV ΓΗ" VI 33 fr. 26 | ἐπὶ τὰ ἄγνωϊστα ib, XXVIII VH® VI 46 inf. | οὐκ ἐπιβάλλοντος... ἐφ᾽ ἕν ἕκαστον τῶν πραγμάτων ib. 51 inf. | ἐφ᾽ ἣν τὰ δοξαζόμενα ἀνάγομεν

22 $ 146

sent.

| ἐπανοίσεις

τῶν

ἕκαστον

ἐπὶ τὸ τέλος

πραττομένων

τῆς φύσεως sent. 25 ὃ 148 | ὅσαι (ἐπιϑυμίαι) μὴ ἐπ᾽ ἀλγοῦν ἐπανάγουσιν sent. 26 ὃ 148 | φυσυκῶν ἐπιϑυμιῶν, μὴ ἐπ᾽ ἀλγοῦν ἐπαναγουσῶν sent. § 149 || κἂν μυριάκις ἐπὶ τοῦ παρόντος λανθάνῃ sent. 35 $151 30 τῶν ἔργων sent. 38 $153 | τὰ περιττὰ re praesenti) || én’ αὐτῶν

ταύτην

ἀναφοράν

τὴν

ἔχει

τὰς ... παρασχευαζούσας

fr. 409,

ἔτ. 478,

Ρ.

p. 278,11

304,16

ψυχῆς ἀναπεμπομένη

ἐφ᾽ ἡδονήν τινα καὶ χαρὰν

πορεύεται

| ἐπὶ πράξεις

| πᾶσα

(in ἐπὶ

διὰ σαρχὸς ... κίνησις

ἔτ. 552, p. 327,28

l μὴ

πρόσεισιν ... ἐπὶ τὰς τῶν πληϑῶν ἀρχάς fr. 554, p. 328,14 || ἐφ᾽ ἡδονὰς ... πάσης παιπαρακαλῷ καὶ οὐκ én’ ἀρετάς fr. 116, p. 137,14 | καϑαρὸς κατα(Aristoteles) | 137,22 p. 117, fr. δείας ἐπὶ φιλοσοφίαν ὥρμησας

φαγὼν

τὰ

πατρῷα

ἐπὶ

ὥρμησε

στρατείαν

fr.

| ἐπὶ τὸ

171, p. 152,10

ὁρμῆσαι φαρμαχοπωλεῖν ἦλθεν fr. 171, p. 152,12 | ἐπὶ τὸ σοφιστεύειν ἔτ. ἀγουσῶν ἡμέραν τελευταίαν τὴν fr. 172, p. 153,7 || (ἀλγηδόνων) ἐπὶ

177, p. 154,24

| ἐφ᾽ ὅσον δ᾽ ἂν ἀμηχανῇς

fr. 203, p. 161,29

| , ἐπὶ ἄπει-

γὰρ

ἂν κατίσχῃ

18,14 pov νοεῖται ep. I 60 (ibidem bis εἰς ἄπειρον), p.

τῶν

ὑποχάτω

ἑκάτερον,

ἐπὶ

(ἀφικνεῖσϑαι)

ib.

p.

τοσοῦτον ... τὴν φορὰν

τόπον φέρεσθαι ... à μὴ ἐφ᾽ ἕνα ἀνάγων τις ἐπὶ τὰ πάϑη καὶ τῆς τὸ πολύ ν. πολύς | ἀνάγοντες ἐπὶ | κατὰ πάντα ὀνόματα φερόμενον

18,12

| ἐφ᾽ ὁπόσον

σχήσει

ib.

| ἐπὶ τὴν χεφαλὴν

61, Ρ.

19,2

| ἐφ᾽ ἕνα

ib. 62, Ρ. 19,6 | τὰ διαλογίσματα … αἰσϑήσεως ib. 68, p. 22,9 | τὸ ὡς ἐπὶ τὰς ... προλήψεις Ep. ep. 172, p. 24,14 ἐπὶ τὰς τοιαύτας ἐννοίας ib. 77, p. 28,9 |

273 18

a

ἐπιβάλλειν

Hermannus

Usener

ἐπὶ τὸν μῦϑον χαταρρεῖ II 87, p. 36,22 || xarappény ... ἐπὶ τὸν μοναχὸν τρόπον ib, 95, P- 41,16 | μετασ τάσεις ποιούντων ἐπ᾽ ἄλλον τόπον ib. 89 Ρ. 38,4 || διαμονὴν ἐφ᾽ ὅσον τὰ... ϑεμέλια τὴν προσδοχὴν δύναται ποϊοῖσ᾽ Sar ib. p. 38,6 || τοῦ πυρὸς ἀεὶ ἐπὶ τοὺς ἑξῆς τόπους ἰόντος ib. 92, p. 40,8 Il ἔκπτωσιν ἰσχυροτέραν αὐτοῦ ἐπὶ τοὺς χάτω τόπους ib. 103, p. 46,16 | φορὰν ἐπὶ τοὺς κάτω τόπους ib. 108, P. 50,9 || ἀναστέλλοντος ἐπὶ τοσοῦτον ἐφ ὅσον + περιστῆσαι ib. 110, p. 51,14 | παρεκτάσεις ἀέρος... ἐπὶ τὸ αὐτὸ συνωϑούσας (τὰ ἄστρα) ib. 113, P. 53,7 | ἐφ᾽ ὃν ἂν τόπον 7 ὁρμὴ γένηται τῆς φορᾶς ib. 115, p. 54,9 || παροξύνειν ἐπὶ τά nat. Gomperz 55 | ἐπὶ τὸ πολύ: τὸ ὡς ἐπὶ τὸ πολύ Philod. sign. 25,32

ἐπιβάλλειν comparare : τὸ

ἄδηλον... ὡς

πρὸς

τὸ

φανερὸν

ἐ[πι

]βαλλόμενον Philod. sign. 20,6 || τινί et absolute : Stoici, cf. Baguet ad Chry sippi fr. P. 163, saepe Cornutus, cf, Osann, p. 56. 218 al. ll cf. ἀνεπίβλητος || of, Porphyr. sent. de intell. 15, p. 63, 29,4 Holst. πάντ ῃ δὲ a αἰσϑήσει προσχρώμενον τοῖς ἔξω ἐπιβάλλον ϑεωρεῖ | ἄν τις ὀρϑῶς ἐπι-

βάλῃ, ἔπειτα σταϑῇ, καὶ μὴ κενῶς περιπατῇ περὶ ἀγαϑοῦ ϑρυλῶν 423, p. 9,7 VET

283,11

VI

Leu D Aléyolr

|| ὁ ἐπιβαλόμενος κατὰ τοῦτόν

22 | ody

ib. 9,17

ὃς. ay

marg.

τῶι

μὲν

| éxlven

ὅλίωι

γε τῶι

τινα

βαδ[ίζειν

τρόπωι

μὴ

Ep

nat.

ff:

XIV

ἐπιβάλληται

τρόπωι ὧι χαϑόλου ὁμολογεῖται οὐκ ἐπιβάλλοντος τοῦ ὁμολογοῦντος ἐφ᾽ ἕν ἕκαστον τῶν πράγμάτῶν ib. XXVIII VH? VI 51 inf. Il ἐν αὐτῶι τῶι] ἀϑροίσματι ἀςπὸ a7] OÙ [ἐ]πιβάλλοντος ib. inc. VH® VI 87 col. 10,2 | cf. Sext us (emp.) ado. math. 7,144 εἰς μέντοι τὸ ἐπιβάλλειν τῇ ἐναργείᾳ καὶ τὸ ἐν ταύτῃ ἀλχηϑὲς διακρίνειν πάλιν συνεργοῦ δεῖται ὁ λάγος τῆς αἰσϑήσεως | ib. 7,287 λείπεται ἄρα μὴ ὅλον αὐτὸν ἑαυτῷ ἐπιβάλλειν, ἀλλὰ μέρει τινὶ τὴν ἑαυτοῦ κατάληψιν ποιεῖσϑαι | ib, 7,345 τῷ δὲ τοιούτῳ πράγματι οὐκέτι τῆς αἰσθ

ήσεως ἔργον ἐστὶν ἐπιβάλλειν || ib. 7,348 ὁ ἰἀρχυρέθαζου χρίνει τό τε εὐθὺ καὶ στρεβλὸν καὶ χωρὶς τοῦ ἐπιβάλλειν τῇ χατα σχευῇ τῶν κριτηFée, οἷον τῇ τοῦ κανόνος καὶ τῇ τοῦ διαβήτου || ib. 7,358 ἡ διάνοια τοῖς πάθεσιν

ἐπιβάλλουσα, τὰ ἐκτὸς μὴ θεασαμέν η, οὔτε ὁποῖά ἐστι

ται οὔϑ᾽ ὅτι ὅμοιά ἐστι τοῖς πάϑεσι

|| ib. 7,370

ταῦτα εἴσε-

οὔτε γὰρ ἣ αἴσϑησις

οὔτε φανταστικῶς ἑτεροιοῦσϑαι δύνατ αί τισιν ἐπιβάλλειν | ib. ἐπεὶ ταῖς φαντασίαις ἐπιβάλλει ὁ νοῦς, λήψεται τὰ ἀποτελέσματα τῶν φανταστῶν, ἀλλ᾽ οὐ τὰ

ὁ νοῦς δίχα τοῦ

7,383

ἐκτὸς φανταστά | ib. 7,384 καὶ εἰ λέγοι τις ἐκ τῶν

274

Glossarium Epicureum

ἐπιβολή

περὶ αὐτῷ πείσεων χαὶ παϑῶν τοῖς ἐχτὸς ἐπιβάλλειν αὐτόν, τὰς ἀνώτερον εἰρημένας μετοίσομεν διάφοράς || ib. 7,409 δυοῖν ᾧῶν ἄχρως ἀλλήλοις ὁμοίων ἐναλλὰξ τῷ στωικῷ δίδωμι πρὸς διάχρισιν, εἰ ἐπιβαλὼν ὁ σοφὸς ἰσχύσει λέγειν ἀδιαπτώτως πότερον ἕν ἐστι τὸ δεικνύμενον dy ἢ ἄλλο a

ἄλλο

| ib. 8,161

ψιλοῖς γὰρ αὐτοῖς καὶ κατὰ περιγραφὴν ἐπιβάλλομεν καὶ

δίχα τοῦ ἕτερόν τι συνεπινοεῖν || χ[α]λῶς μὲν ἐπέβαλλεν ἀλλ᾽ οὐ [συ]μφώνως οἷς ὑπὲρ [τοῦ πο]λιτεύεσϑαι δο[κιμάζ)ουσιν (Philod.) rh. VH?

III 176

ἐπιβλέπειν τὴν] εἰς τοῦτο τὸ] εἶδος γενομέ[νην] οἰ[κ]ονομίαν ἡμῖν ἐπιβλέπειν Ep. nat. II ΨῊΉΠ 11 col. 10,12 | τοὺς δὲ λοιποὺς ἐκ [τ]ῶν πρότερον [ἐξ]ητασμένων ῥάιδιον κατὰ τί διαπίπτουσιν ἐπιβ[λ]έψαι Philod. poem. VH? II

197 = 208 | * ἐπιβλέπει

χατὰ τὰς χοινὰς

αἰσϑήσεις

Ep. nat. XV

ἐπιβλεπομένων

VH?

VI

Philod.

30 fr. 17 | περὶ τῶν

rh.

IV

col.

6,5

|| ἐν

τῇ

27,9

ἐπίβλεψις ἄνευ

ἐπι[β]λέίψεως]})

ἐπιβλέψει

ep.

ϑεῖον ἐπιβλέψει 77,22 Nauck

I 35,

Ep.

p. 3,10

Epicureus

nat.

II

VH!

| τῇ ἐκστάσει

aliquis

ap.

col.

τῶν

Porphyr.

τῶν

ὅλων

χρημάτων καὶ πρὸς τὸ de

abst.

1553;

0p:

ἐπιβλητικός, ἐπιβλητυκῶς cf. τρόπος (δόξαν)

ib.

(Ep. nat. VA?

VI

δὲ

val

XXVIII 49,3

ΓΗ"

| ὅσαι

VI

δὲ μὴ

47 sq.) | o[$]8° ἐπιβλητικήν *

περὶ

πράξεών

εἰσιν τῶν δοξῶν,

λέγω δὲ τῶν οὐκ ἐπιβλητυκῶν ἀλ[λ᾽ ἐ]κ τοῦ ϑεωρητικοῦ μέρους ib. 49 inf. | ΝΒ

ὡσαύτως

ἐπὶ

τῶν

ϑεωρητυκῶν

ἔνθα

μέν τι ἀλλοτρίως χατὰ

τὸν [ἐἸπιβλητυκὸν τρόπον τοῦ ἐπὶ u[épouc??] τηρηϑησο[μένου] ** ib. 52,18 || cf. ἐπιβολή: ἣν ἂν λάβωμεν φαντασίαν ἐπιβλητικῶς τῇ διανοίᾳ À τοῖς αἰσϑητηρίοις εἴτε μορφῆς εἴτε συμβεβηκότων ep. 1 50, p. 12,7 | * μυριάκις μὴ πα[ρ᾽] ἕκαστον ἐπιβλητυκῶς ἀρνηϑείη ἐπινεῦσαι nat. XXVIII VH® VI 52,7 | εἰ καὶ καϑ᾽ E[v] ἕκαστον ἐπ[ιβ]λητυκῶς ὡμολογήκει τοιόνδε τι] εἶναι [ἢ] ἤρνητο ib. 52,11

ἐπιβολή πᾶσαν φανταστικὴν ἐπιβολὴν τῆς διανοίας Ep. sent. 24 ὃ 147 | ἐπιβολὴ (διανοίας) Lucretio est animi iniectus II 740 (in quae corpora si nullus

275

ἐπιβολή

Hermannus Usener

tibi forte videtur posse animi iniectus fieri, procul avius erras) et animi iactus 11 1047 atque animi iactus liber quo pervolet ipse (tactus libri, em. Lachmannus, cf. comm. p. 134), ceterum cf. etiam Schoemannus opuse. acad. IV, p. 339, I. Bruns, Lucrezstudien, p. 37 sq. || cf. Sextus (emp.) adv. math. 7,239 ὁ λέγων τὸν ἔρωτα ἐπιβολὴν εἶναι φιλοποιίας ---- | conferri par est maxime Teletis usum : Stob. floril. 97,31 τ. II], p. 215,25 Mein. ἐπιϑυμίας καὶ ἐπιβολὰς

τοσούτων χαὶ τοιούτων || Diodorus 4,40,2 ὁρῶντα δὲ ... Περσέα καί τινας ἄλλους διὰ τὰς ὑπερορίους στρατείας ... δόξης ἀειμνήστου τετευχότας ζηλῶσαι τὰς προαιρέσεις αὐτῶν * διὸ rai τὴν ἐπιβολὴν ἀνακοι-

γωσάμενον τῷ βασιλεῖ ταχέως λαβεῖν αὐτὸν συγχάταινον | ib. 40,5 παρασχευάσασϑαι τὰ πρὸς τὴν ἐπιβολήν || 10. 41,1 τῆς φήμης διαδοθείσης κατὰ τὴν Ελλάδα περί τε τοῦ ἄϑλου καὶ τῆς κατὰ τὴν ναυπηγίαν ἐπιβολῆς | ‘ apprehensio ’ vertas, cf. Schneider ad epist. Ep. p. 65, τῆς ἀϑρόας ἐπιβολῆς ... τῆς δὲ κατὰ μέρος Ep. ep. I 35, p. 3,11 | ἀφ᾽ οὔ 4 τε κυριω-

τάτη

ἐπιβολὴ

ἐπὶ

τὰ

πράγματα

ἔσται

ib.

p. 3,14

|| τὸ

ταῖς ἐπιβολαῖς

ὀξέως (f. ὀξείαις) δύνασϑαι χρῆσϑαι ib. p. 4,4 | τὰς παρούσας ἐπιβολὰς εἴ τε τῆς διανοίας ib. 38, p. 5,8 | (κίνησιν) τὴν συνημμένην τῇ φανταστι“fj ἐπιβολῇ ib. 51, p. 13,19, cf. hinc petita ib. 50, p. 12,20 | xa ὕπνους γινομένων (sc. φαντασμῶν) À κατ᾽ ἄλλας τινὰς ἐπιβολὰς τῆς διανοίας ἢ τῶν λοιπῶν χριτηρίων ib. 51, p. 12,16 || τό γε ϑεωρούμενον πᾶν À κατ᾽ ἐπιβολὴν λαμβανόμενον τῇ διανοίᾳ ἀληϑές ἐστιν ib. 62, p. 19,13 | ἐπιβολὰς

μὲν

ἔχοντα

ἰδίας ib. 69, p. 23,9

|| κατ᾽ ἐπιβολὰς δ᾽ ἄν τινας

παρα-

χολουϑοῦντος τοῦ ἀϑρόου ἕκαστα προσαγορευϑείη ib. 70, p. 23,19. Epicureos criteriis ab Epicuro in Canone constitutis addere καὶ φανταστικὰς ἐπιβολὰς τῆς διανοίας testatur Laertius X 31 in adn. ad p. 105,9 || Sextus (emp.) adv. math. 10,209 ἄτοπον δὲ τὸ αὐτὸ κατὰ τὴν αὐτὴν ἐπιβολὴν εἶναί τε καὶ μὴ εἶναι | cf. Diodorus IV 50,6 πάντων ϑαυμασάντων τὸν λόγον καὶ τὸν τρόπον τῆς ἐπιβολῆς | Epicurei teste Didymo Ario Stob. ecl. eth. 5,3, p. 58 in adn. ad p. 264,5 τέλος definiunt τὸ οἰκείως διατεϑεῖσϑαι ἐξ ἑαυτοῦ πρὸς αὑτὸ χωρὶς τῆς ἐπ᾽ ἄλλο τι ἁπάσης ἐπιβολῆς | τό γε ϑεωρούμενον πᾶν ἢ κατ᾽ ἐπιβολὴν λαμβανόμενον τῇ διανοίᾳ Ep. ep. 1 62 extr., p. 19,13 | καὶ ἐπιβολὰς μὲν ἔχοντα ἰδίας πάντα ταῦτά (τὰ συμβεβηκότα) ἐστι καὶ διαλήψεις, συμπαρακολουϑοῦντος δὲ τοῦ ἀϑρόου ib. 69, p. 23,9 (cf. διάληψις) | κατ᾽ ἐπιβολὰς δ᾽ ἄν τινας παραχολουϑοῦντος τοῦ ἀϑρόου ἕκαστα προσαγορευϑείη ib. 70, p. 23,19 || verba Democriti, opinor, genuina in epist, Hippocr. XVII § 25

276

Glossarium Epicureum

ἐπιδέχεσϑαι

t. IX, p. 360 Littr., 301 Herch. τὸν ἄνϑρωπον ἀνοίης μὲν γέμοντα, χενεὸν δὲ πρηγμάτων ὀρϑῶν, πάσῃσιν ἐπιβολαῖσι (sic. codd. a 7x, ἐπιβουλαῖσι cet.) νηπιάζοντα

κτλ.

|| τοιαῦτα

γάρ

ἐστιν

(quae Ep. ep.

I praecepit),

ὥστε καὶ τοὺς «καὶ τὰ» κατὰ μέρος ἤδη ἐξαχριβοῦντας ἱκανῶς à καὶ τελείως

εἰς τὰς

τοιαύτας

ἀναλύοντας

πλείστας

τὰς

ἐπιβολὰς

τῶν

περιοδειῶν

ὑπὲρ

τῆς ὅχης φύσεως ποιεῖσϑαι Ep. ep. 1 83, p. 32,1 | φανταστικὴ ἐπιβολὴ τῆς διανοίας: cf. Cic. ep. ad fam. XV 16,1 ‘etiam διανοητικὰς φαντασίας spectris Catianis (he. εἰδώλοις Epicuri) excitari | non multum

distat

apud

Plotinum

προσβολὴ

ut

diss.

30

(enn.

11 9),

1

εἰ

ἄλλο τὸ ἐν τούτοις νοεῖν, ἄλλο δὲ τὸ νοεῖν ὅτι νοεῖ, ἀλλ᾽ οὖν μία προσβολὴ οὐκ ἀναίσϑητος τῶν ἐνεργημάτων ἑαυτῆς

ἐπιγέννημα

cf. Arrian. Epict. diss. III 7,7 οὐδὲ (δύναται) ὄντος ἀγαϑοῦ τὸ ἐπιγέννημα ἀγαϑὸν εἶναι

μὴ

τοῦ προηγουμένου

:

ἐπιγίγνεσϑαι

À νὺξÙ χατὰ Ì φωτισμοῦù στέρησιν τοῦῦ ἐξ ἡλίου ἐπιγ ίνεται Sextusi (emp. adv. math. 10,224 sec. Epic., cf. ib. 7,272 τὸ δὲ ϑνητὸν οὐδὲ συμβεβηκός

ἐστιν,

ἀλλ᾽ ἐπιγινόμενόν

τι τῷ

ἀνθρώπῳ ' ὅτε γάρ ἐσμεν

ἄνθρωποι,

ζῶμεν καὶ οὐ τεϑνήκαμεν ἐπιδεικνύναι

ἐπιδείξει ὅτι Ep. nat. Gomperz 95 | ἐπιδεικ[ν]ύσϑωσαν Philod. piet. 84,20 cum participio | ἐπιδευκτέον αὐτοὺς ὅτι --- ib. 86,13 | ἐπιδειχϑῆσεται ib, 87,6 cum participio

ἐπίδειξις

πέχνην [εἴν]αι τὴν σοφιστυκὴν t[od λ]όγους πίοι]εῖσϑαι Ep. fr. 49, p. 110,18

' «σ »υγγράφειν καὶ ἐ[πιδε]ίξεις

ἐπιδέχεσϑαι

διδότωσαν ... εἰς τροφὴν τούτοις ὅ τι ἂν αὐτοῖς κατ᾽ ἐνιαυτὸν ἐπιδέχεσϑαι δοκῇ Ep. fr. 217, p. 167,10 | τὴν δὲ προῖκα τῷ ϑήλει παιδίῳ ... μερι-

277

ἐπίδηλος

Hermannus

σάτωσαν ... ὅσον

ἂν ἐπιδέχηται

ἀπὸ

τῶν

ὑπαρχόντων

ἀφαιροῦντες

Glossarium

Usener

Se trs ἐπιθύμημα

fr. 217,

Ρ. 167,16 | μάταιος (frustra loquitur) ἐν τοῖς οὐκ ἐπιδεχομένοις ep. III 127, p. 62,4 | ἀϑροισμῷ ... συναγωγὴν ἐπιδεχομένῳ nat. XIV 4,6 VH? VI 17 | οὔτε γὰρ ἐμβρείϑεια ποσή τις στολὴν ἐπιδέχεται οὔτ[ε] λεπτομέρεια

ib. 4,8

χεται χωρισμόν

|| ἐἸπιδέχοντα[.

Philod.

rh.

nat. (?) ΚΗ"

ΝῊ"

IV

col.

X

14

96 inf.

|| οὐκ

λό y è τοῦ5 ἀφυσιολόγητον σοὶ ... προσέπεσεν ἐπιθύμημα ἡμῖν γονάτων ἐφαπτόμενον Ep. fr. 141, p. 145,2

ἐπιϑυμητός h τὸν ὅρον διδάσκουσα τῶν [ἐπιϑ]υμητῶν

ἐπίδηλος

τῇ

μειώσει

Ep.

ep.

I 48,

p.

tractatio: (Gomp.

Philod.

rh.

VH1

τῆς συνεχούσης

« ztschr. » 1865,

IV col.

ἐπιδρομῆς

p.

Philod.

rh.

VH!

y o

τῶν ἀναγκαῖαι, αἵ δὲ φυσικαὶ μόνον Ep. ep. III 127, p. 62,8 | τὸ πέρας ἐπυϑυμιῶν τῶν καὶ ἀλγηδόνων ἐπιϑυμιῶν sent. 10 ὃ 142 | τοὺς ὅρους τῶν ἀλγοῦν (exspectes ἡδονῶν) sent. 11 ὃ 142 | τῶν ἐπιϑυμιῶν ὅσαι μὴ ἐπ᾽ εὐδιάχυτον ἀλλ᾽ ἀναγκαῖαι εἰσὶν οὐκ συμπληρωϑῶσιν, μὴ ἐὰν ἐπανάγουσιν φυσικαὶ τὴν ὄρεξιν ἔχουσιν sent. 26 ὃ 148 | τῶν ἐπιϑυμιῶν αἱ μέν εἰσι φυσικαὶ οὔτε δὲ αἱ * ἀναγχαῖαι «καὶ ἀναγκαῖαι ' αἱ δὲ φυσικαὶ» xal οὐκ ὃ 149. | ἐν οὔτε ἀναγκαῖαι ἀλλὰ παρὰ χενὴν δόξαν γινόμεναι sent. 29

827,1)

16, v. χρηστότης

ry

συντεαἷς τῶν φυσικῶν ἐπιϑυμιῶν, μὴ ἐπ᾽ ἀλγοῦν δὲ ἐπαναγουσῶν ἐὰν μὴ

ὄντων δὲ καὶ τοιούτων δεκτῶν ἔσται ἐπιζητεῖν κατὰ τί ἔσονται αἱ διαφοραὶ αὐτῶν VH? VIII, f. 186

τὴν]

MEHL, f 167

τῶν ἐπιϑυμιῶν αἵ μέν εἰσι φυσικαί, ai δὲ κεναί - χαὶ τῶν φυσικῶν αἱ μὲν

IV

ἐπιζητεῖν >

ΚΗ

ἐπιϑυμία

= brevis 12

“ἢ Te v (

4

τῶν] ~

τίν] ἐπιστολὴν πᾶσαν] καὶ τὸν [ἐπι]λογισμόν Ep. fr. 212, p. ἤνεγχέ μοι Κλέων ἐπιστολὴν παρά cov ep. II 84 in., p. 35,1

288

2G πολλῶν

διὰ x

ταῦτα ταῦτα

Ψόγου ψόγοι

Philod. i

ib. 94,8

adv.

μεγέϑους

|

| |

|j

|

ἡ À

π᾿

/

Ἢ EL ἀἸτόϊμωνSo Ἰσυνχρίί[σεως

[ἐ᾿

|

Ep.

Dm.

n

A}

°

1

UN

|

îr E

I

an

[fl | |

X, f. 152 fr. XVI

VH?

rh.

ἡ | |

Hal

À σχήματος

xal

ἀντιτυπίας

est quod

βάρους

HAE

:

τὰς

ad Ep

ib. 257 legitur, p. 196,8, |

;

ἢ

ἄνωϑεν

Ep.

ep.

11

104

lh)

)

:

|

|

"

παρατεϑειμένως

Polyaeno

suppositus) i

Si

ἐπισεσ[υἹρμένον ;

Philod. i

rh.

=

e

pese i

VH?

τ

IN

ἶ

di

Er =

liber iber Π

ἃ de 81

| ]A |

| | (fl ἢ

|

| i! | | ] |

Ἂς

Ἐρ

|

Il

|

rhetorica

A

|(| |

|

-

= υρος τὸ σῶμα νοεῖν xa ’ math. 10,240 λέγει ὁ ᾿Επίκοσε σῷ PR TE ν οὐ" di Ἢ

LE G T Li n De medioi genere >: ἀέρος τινὸς ἐπισυνωϑουμένου vor με wee aA τὸ À δ᾽ rie ὄπισϑε τ 37 p. 1,3, III meteor. Arist. cf. : activo ut 47,12 p.

δε Οἱ ΟἹ, fr.

een Sanrio) τοῦ πράγματος (Veneris) ὄντος Ep. || ταῦτα εἰς βλάβην ἐπισφαλοῦς μὲν del p. 117,19 || ἐπισφαλὲς τὸ πρᾶγμα καὶ βλαβερόν ib. p. 118,13

ἐπισφαλής P 163,29

|

|| |

i wee ισυνωϑεῖν TER

ἐπισυρὼ Fe τὸ ἀἸπὸ τῶν

᾿ς

κατὰ

|

.

”

5

|

|

||

ἐπωϑεῖ

! £ χατέχεται ... (SC. per τρόπον παϑολογικὸν καὶ αἰτιολογικόν) ταύτῃ (sic G., ταῦτα charta) i ὅσα ποτὲ κατέχεται τῶ[ν] κατὰ τὰς ἐπίι]στή[μ]ας Ep. ; & ; s πιι μὴ nat. Gomperz 145 | αἱ κοινοῦ τῇινος ἐ[πιστ]ῆμαι ἐν πλείοσι κα[ὶ δ] αἪ

4

[καὶ ἄλλων

fr. 275, p. 196,5 magis Epicureum 2 i ὧν cf. 10 Nr κατ᾽ > ἀϑροισμ

4

IV

(emp.)

ἐπισύνϑεσιν

ἐπιστήμη i

|

:

Sextus

ἐπιστα-

(4

||

]

146,14

|

ἐπισύνϑεσις

καὶ of οὕτως προστάττοντες ὃ ἔτυχε ... = ; : ; f. 191 | quaestio, deliberatio : ἄξιον L

4

i)

||

"

συλλογίζεσϑαι

LI

... τοῦA τῶν

ἐπιστρέφε[σ]ϑαι

μ[η]δενὸς

|

88,21

Lan date ἐπισυνάπτειν ἂν ἐπισυνάψηι (Philod.)

ἐπίστασις ἔστιν ἐπίστασις το[ι]χύτη, μήποτε 7 ; a οὐϑὲν προστάττουσιν VH? VIII,

ni

|

|

ἐκ τῆς ὁμοίων ἄλλων (Philod.), p. 108,6

10

[τὸ]ν ϑεόν ib. col.

χκαταλείπομεν

P i , : >. Nr£ I : 8[t]av τις ὁμ[ολο]γήσαντός τινος μ[η]δ᾽ ἐνδίέϊχεσϑαι ταὐτὸ ἐπίστασϑαί re χαὶ μὴ ἐπίστασϑαι προφέρ[ῃ] τὸν Συγκεκαλυμμένον Ep. nat. XXVIII 7 à + e i re καὶ μὴ i ἐπίστασVH? VIγ 50,15 ΚΙ | ἐνδεχόμενον εἶναι τὸErαὐτὸ [ἐπίσ]τασϑαί Saft] ib. 50 extr. — 51 | πλὴν τῶν τοιούτων ... ἀδύνατόν ἐστι τὸ αὐτὸ adverbium participio cum infiἐπίστασθαί τε καὶ ἀγνοεῖν ib. 51,13

»

p.

143,

fr.

Ep.

ἐπιστόλιον

ἐπισύγχρισις

|| où δύσκολον προσαποδοῦναι χ[α]ὶ διὰ τίνας Ex[to]-

Ne

"»

τὸ

μηδ᾽ ἐπιστρέφω[ντ]αι

piet.

εἰς τοὐναντίον αἴϑυγμα παραδιδούσης οὐδ᾽ ἐπι5 . ; ri 1 [rolis ἐναργίέ]σιν προσφερομένης Philod. sign.

ἐπίστασϑαι

μένως

cou

ἐπιστρέφεσθαι

(κοινότητος) τῆς οὐδὲν : σπασμὸν3 ἀντιπίπτοντα

πασμοὺς

i

|

j

{| fl

Ld

,

a

|

]|

FRA

ἐπιστόλιον

9,37 | [elle τοὐναντίον * μηδὲν ἡμᾶς ἐπισπώμείνο]ν ib. 35,21, cf. ἐπισ} ; ? ; = = πασμός || εἰς συνκατάϑεσιν ἐπισπᾶσϑαι rh. IV col. 29,24 et 30,27

P

picureum ;

cari + EpC Glossarium

=

|

""

: = Sie ἐπισφαλὴς

ΠῚ | Ϊ } |

|

]

ἐπισφοδρύνειν

Hermannus

a

| ἀλλη| ὕλης ἀεὶ ἐπιτηδείας ἐχομένως ἐμπιπραμένης ib. 93, p. 40,11 | πνευ44,5 p. 99, ib. τελέσαι τοῦτο τὸ λούχων ἀτόμων καὶ ἐπιτηδείων εἰς 100, ib. ων χινουμέν ἀέρος δι᾽ τόπων ων ἐπιτηδεί ἀπὸ μάτων χαταφορᾷ

ραχοῦσαι τῆς τῇ ì ψυχῇ χαλεπὸν μὲν κωλῦσαι, 3 ἐπισφαλὲς δὲ παραχοῦ ñ παραγγειλάσ'/ φύσεως

fr.

200,

p.

161,9

ῳρ

-

ἐπισφοδρύνειν

p.

οὐδὲν μαχόμενα τῇ κατὰ τὸ] ὅμοι[οἹν δρύνο[ν]τ᾽ αὐτὴϊν] Philod. sign. 28,36

μεταβάσει,

τοὐναντίον

δ᾽ ἐπισφο-

πόρων

I 58, p.

17,6

ἐπιτηδειότης >

χαὶ μόνην

ἐπιτάττω

Ep.

fr.

184, p. 157,6

I 81,

p.

ἀδυνατοῦσιν)

τοιαῦτα

ἐξ ὧν

οὐ

δυνατὸν

, χοιλωμάτων Ep.

εἰς σοφίαν

ep.

ἐλϑεῖν

ἐπιτηδευματικῶς ταύτας ;

ἐπιτελεῖ ἐ Ù Ep. RP

ep.

ταῦτά cot... ἔστι χεφαλαιωδέστατα ὑπὲρ τῆς τῶν ὅλων μένα Ep. ep. I 82, p. 31,12

φύσεως ἐπιτετμη-

ETLTEPTENS wal πᾶσα διὰ σαρχὸς ἐπιτερπὴς κίνησις ... ψυχῆς Plut. non posse 5.0. Ρ. 1087° ad Ep. fr. 433, p. 286,10 (etiam p. 327,28)

2,

Ep. ep. II 89, p. 38,1

obvtey) ἐπαρδεύσεις ἐκ τῶν ἐχόντων ἐπιτηδείως ἕως τελειώσεως

|| (ποι-

ib. p. 38,5

καὶ 3 λεπτο-

I 46, p. 9,15

Ep.

fr.

114,

ἄλλη] δ᾽ ἀνεπιIV, 1 col. 13

XI

ἐπιτήδευσις

χρατεῖν τῶν πραγμάτων ἄνευ δὲ ἐπιτηδεύσεως ἀσάφεια γίνεται παρὰ τὸ μὴ XI) (VH* 16 col. 1 wth. Philod. rk. IV,

ἐπιτιμᾶν

οἷς δὴ καὶ μάλιστα μαχόμεϑα καὶ ἐπιτιμῶμεϊν

ἐπιτομή

ἐπιτηδείως

ἐπιτηδείων τινῶν σπερμάτων ῥυέντων ἀπό —

γίνεταίι, εὐθέως γὰρ ἀσ[άφει]ά τις μὲν ἐπιτηδ[ευμα]τυκῶς rh. Philod. — ὅταν μὲν τηδεύτω[ς]}" ἐπιτηδευματικῶ[ς]

ΝΗ"

ἐπιτέμνειν

290

τοιαῦται

(sc.

= τῶν

52,2 ||

p. 136,22

30,17

οὐδὲ κάϑηταί τις ϑεία φύσις ... ... τὰς τὰς ἐπισημασίας £ IT 115, p. 54,17

U

ne iy «χατὰ» τὰς κατεργασίας

(sic. ἢ) γίνεσϑαι

ἐπιτετηδευκὼς

ἐπιτελεῖν

ἐπιτήδειος,

p.

111,

ib.

ἀπεργάσασϑαι

ἐπιτηδεύειν

τὴν ἴσην î καὶ ἐπιτεταμένην ταραχὴν λαμβάνειν τῷ εἰκαίως δοξάζοντι ταῦτο ep.

τοῦτο

πὸ

εἰς

!

rhrov

ἐπιτείνειν Ep.

ἐπιλαμβανομένης

Nr +502 οὔτ᾽ ἐπιτηδειότητες

(τὴν σύνταξιν)

ἐπιτηδείων

ἀϑροισμάτων

τινων

ἑξῆς μὲν αὐτοῖς ὕλην ἐπιτηδείαν μὴ εἶναι ib. 112, p. 52,17

ἐπιτάττειν ταύτην

ἀπό

γινομένης

|| ἐπαρδεύσεως

44,10

ων νεφῶν εἰς τὰς τοιαύτας ἐπιπέμψεις ib. p. 44,12 || * ϑλίψεις ἐπιτηδεί ων ἐπιτηδεί ς ϑερμασία τῆς || 49,11 p. ὑπὸ πνευμάτων σφοδράς ib. 107,

ἐπιτάδε τὸ μὲν ἐπιτάδε τὸ δὲ ἐπέχεινα Ep. ep.

ἐπιτομῆ

Glossarium Epicureum

Usener

(ἃ) ἐν τῇ p. 35,17

μικρᾷ

ἐπιτομῇ

πρὸς

Ἡρόδοτον

Ep. nat. Gomperz 41

ἀπεστείλαμεν

Ep. ep. II 85,

291

— ν ἔτ...

ἐπιτομικῶς

Hermannus

Usener

5 Glossarium }

ἐπιτομικῶς τοὺς ἐπιτομικῶς ἐξεργαζομένο [υ]ς Opp. τοὺς Χονοϊ[μοῦντας Philod. schol . Zenon. de lib.

ἐπιτυχία

πρὸς τὴν ἐπιτυχίαν

τοῦ

τέλους

Philod.

τοῦ τέλους ib.

rh.

VH?

IV

VHS

ἐπιφανής

τῶ]ν

ἰδιωτῶν

καὶ τῶν

ἐπιφανεστάτων

ἐπενεχϑῆναι

adoriri,

inpugnare

Philod,

:

οἷς

73

=

Ox.

VAE.

+175

75 -- Ox.

PHP,

ἐπιφέρειν Pass.

IV

II 83

II

81

Ep.

nat.

XI

VE?

II

12,18 =

| adicere : οἱ λιτοὶ χυλοὶ ἴσην πολυτελεῖ διαίτῃ τὴν ἀηδίαν ἐπιφέρουσιν, ὅταν ἅπαν τὸ ἀλγο ῦν rar ἔνδειαν ἐξαιρεϑῇ IIT 130, p. 63,23 | τὰ τινῶν ἡδονῶν ποιητικὰ πολλ απλασίους ἐπιφέρει τὰς ὀχλήσεις τῶν ἡδονῶν sent. 8 8 141 | ἅπαντος τοῦ] χε[χα]ρισμ[ένον τι ἢ ἄλγο]ς ἔξωϑ|εν ἐ]πιφέρον τ]ος fr. 99, Pp. 133,3 || extrinsecus adferre : πολλάκις ἦλθεν εἰς τὸ σῶμα ϑερμαντιυκὴν οὐδ᾽ ἐπιφέρων À ψυχτυκὴν δύναμιν ὁ οἶνος ἔτ. 60, Ρ. 116,24 ap. Plut. adv. Col. 6, p. 11102 || τὸ révrx φϑόγ γον ἐπιφέpovta δοξάζειν τόδε τι nat. XXVIII VH? VI 43 inf. || οἷς ἀπροβ[ο]όλευτα πέ[φ]υκεν ἐπιφέρειν VH? XI, f. 26

ἐπιφϑέγγεσϑαι

292

ὀρϑῆς

αὐτὰ τὰ

διαστήματα

εἶδος Ep. nat.

||

Com.

IV,

Co-

καὶ

p. 532)

ἐπιφωνεῖν

ἂν

τοὺς τὸ μηδὲν μᾶλλον τοῖον ἢ τοῖον ἐπιφϑεγγομένους τοῖς πράγ μασιν lotes Plutarchi adv. Col. 7 extr., p. 1110

ἐπιφορᾶς

τὰ δ᾽ ἐπιφωνούμενα

xal ἀπὸ τύ[χ]ης ὀρϑῶς ΚΗ: Vib, 1. 7 SEEMS cs Gomp. «ztschr. » 1867, p. 209 || genuinis scriptis spuria addere : εἴπερ ἄρα χαὶ ταῦτ᾽ [αὐτ]οῦ ἐστιν ἀλλ᾽ οὐκ ἐπενήνεχ[τ]α ι Philod. piet. 85,11 || reprehendere : εἰχ[ ό]τως ἄν τις ἐπιφέροι τούτ οις ὅτι τὸν τῶν 1ρίων βίον [ε]ὶς τοὺς [ἀ]νϑρώπ [ου]ς μεταφέρουσιν ib, 88,1 6, cf. προσεπιφέρειν || ἄλλας ἐπιφερ[ό]μεναι διαφ οράς sign. 19,24 || τὸ ἐνάρ γημα, xa ὃ τὸν ποAdy à ὀλίγον χρόνον ἀναφωνοῦ μεν, συγγενικῶς τοῦτο ἐπιφ έροντες Ep. ep. I 72, p. 24,17

ἐπενεχϑῶσιν

ΣΙ ἐπίψαυσις L G

pi Epicureum

XIV

= 8,9

Vil

VI 21

IL πᾶν [τὸ ety

εὐθὺς

οἰκείως

πλέκω

ὀρθὴν ἔχον ἐπιφοίρά]ϊν ib. 8,21 | τὸ ἀπὸ τύχης lis) φυσ[ε]ὼς αὐτῶν ὀρθὸν ἐ[πι]φορᾶς εἶδος ib. 10,6 | * χα]ϑὸ ἑκάστη ἐ[πι]φορὰ ἐφ ὅ, τι δή ποτε γίν[ετ]αι τὸ ἐν τῶι λόγωι èx τῆς [κα]ταφορᾶς pe À [vélufevov 10. XV ΝῊ" VI 33, fr. 26 | artis musicae woes sti est apud cocum Epicureum Damoxeni vs. 58: ταῦτα προσύτω πρὸς

εἰ μὲν τῷ Δημητριακῷ σ[φ]όδρ᾽ ἐπιτόμως ἔχ[χΊε[ι7ται Philod, sign. 28,14

εἰς τὴν ἐπιτυχίαν

:«-«.

ἐπιφορά

ἀνελλι[πῶς] ἕκαστον ἐξ. [1]dic. VE V, 1 col, 7

ἐπιτόμως

I

ταῖς

ἐπιφοραῖς

i a τοῖς τοιούτοις ὅτι

— de poem.

VH*

2

ἐπιχειρεῖν νῦν λέγειν ἐπιχ[ειρ]ήσομεν Ep. nat. II VH' [ρ]οῦμεν >

nat.

Gomperz

54

(Mein.

IW IX 26

ΝᾺ II 1,4 | παρακαλεῖν ἐπιχει-

a

ἐπιχείρημα + τὸ ἐπιχείρημα τοῦτο scriptor

ἐπιχείρησις

τοὺς

χρωμένους

ταῖς

de sens.*

ἐπζι]χειρήσεσιν

7171 VH! VI

:

Philod.

sign.

ἐπιψαύειν (cf.

15

29,25

:

thd

ἐπίψαυσις) : Leucippus

φερόμενον

col.

ὧν

ἂν ἐπιψαύσῃ

Laertii

ταῦτα

ἐπικτᾶσϑαι

ἐπίψαυσις (cf. ἐπιψαύειν) : Leucippus

κατ᾽ ἐπίψαυσιν τῆς δίνης

IX

32

(τὸν

πέριξ

ὑμένα)

δίνῃ

ΠΕ. Laertii

IX 32 συρρεόντων ἀεὶ τῶν συνεχ

293

ἐπονομάζειν

Hermannus

Usener

ἐπονομάζειν ὄντων τινῶν συνόδῳ πρὸς ἄλληλα τὴν γένεσιν, διαλύσει δ᾽ ἀπ᾽ ἀλλήλων τὸν ϑάνατον ἐπονομάζεσϑαι Plut. adv. (οί. 10, p. 1112° Epicureorum doctrinam explanans in Ep. fr. 283, p. 202,18, de articuli

usu

cf.

Vahlen

Philod. piet. 86,4

ad

Arist.

poet.,

p.

224 sq.

|| ϑεοὺς ... ἐπονομάζοντες

τὴν γῆν τῷ ἀέρι ἐποχεῖσϑαι ps. 26,10

Ep.

fr. 348,

p. 230,27 in schol.

Ep.

ep.

ἐποχή προπετῶν ὁ περὶ τῆς ἐποχῆς λόγος ἐστίν

p. 11245

τὸ

δὲ καλῶς

|| τὴν

115

:

τῶν

ὑπεναντιότητα

τέχνης

ΚΗ"

IX

13

ἐρευνᾶν

Colotes

Plutarchi

adv.

Col.

29,

ἕρμα περὶ πολλῶν ἑρμάτων Philod. piet.

140,14

ἑρμηνεία

ἐργάζεσϑαι

[τοιο]ῦτό

οὐϑὲν πάϑος ἐργάσασϑαι Ep. ep. I 53, p. 14,10 | ἠργάζοντο sic Philod. piet. 132,16 | τὸ πᾶσιν περιπεσεῖν τοῦτ᾽ ἔχουσιν παραχκολουϑοῦν ἐργά ζεται τὴν διαβεβαίωσιν sign. 35,34

ἑρμηνεύειν

cf. p. 160,1 c. adnot. | τὰς ἐΓργα]σίας [κ]αὶ λατο[μ]ίας una cum paupertate conposuit Ep. fr. 108, p. 136,5 | ἐξ ἐργασίας ϑηριώδους ... βίος δὲ ταλαίπωρος συνίσταται ἔτ. 480, p. 304,25

ἐργατικῶς ἐργατικῶς

ἢ ἀνάγ[ωγ]ον

Philod.

VH®

I,

f. 157

ἔργον «τὸ» τὴν ὑπὲρ τῶν κυριωτάτων αἰτίαν ἐξαχριβῶσαι φυσιολογίας ἔργον εἶναι δεῖ νομίζειν Ep. ep. I 78, p. 28,16 || ἐπ᾽ αὐτῶν τῶν ἔργων sent. 38 ὃ

τι

ὑς

δὲ

διαν[ο]Ἱούμενοι

nat. XXVIII

(sic) Ep.

ian

ἐργασία

294

ib.

τῆς δόξης

ἔργων

τῶ]ν

ἐπὶ

τῆς τὸν ib 118 | τέχνης ἔργον (Philod.) rh. VH* IX 52 IL c. inf. = difficile est: ἔργον δὲ τοὺς ἐπιτομικῶς ἐξεργαζομένο[υ]ς πᾶν εἶδος ἀχρει[βοῦ]ν schol. Zenon. de lib. dic. VH* V, 1 col. 7 || * φύσεως

[κἸατὰ τὴν ὁμοιότίητα τὴ]ν πρὸς τὰ παρ᾽ ἡμῖν ἐρε[υνώμε]νος (fort. ὁ λόγος) Philod. sign. 10,22

cf. Cic. Ac. pr. II 18,59 " ἐποχὴ id est adsensionis retentio ® | ex praeceptis Academiae rec.: μῦϑος καὶ ϑήρα μειραχίων λαμυρῶν καὶ

oft] δὲ δουλεύσαντες

ἔρχεσϑαι

153 | εἰς [ἔνια ἔργα τε καὶ μεγέϑη ἔργων καὶ διαϑέσεων Rr Gomperz 43 | ὄνομα μόνον ἀμείψει, ἔργον δ᾽ οὐδὲν quay μεταχοσμήσίε]: ib. 102 Ι τὸν ἄνδρα τοῖς ἔργοις πρὸς τὴν δό[ξ]αν συγκρού[οντα ib. 14 ἕῳ, a

ἔργον,

ἐποχεῖσϑαι 1473;

Glossarium Epicureum

VI 42

χατὰ

[ἐκκειμένην

[rlnv

lead

ἑρμηνῶν

a,

l

τῷ λογισμῷ ἑλομένους (τὰ πράγματα) κατὰ τὴν π εἰστην αἱ LA

h

δέ **”

“Διὸς

ἐλέγομεν

VH*

Ep.

ep.

I

76,

Philod. piet. 69,10

p. 27,16

?

ΑἸ

‘

{

τοῦτο

|| xal τὸ ἑρμηνεῦσαι

:

:

F

ἔρχεσθαι

τίαν

é4 (ἣ — εἰς σύνεσιν ἔρχεσϑαί τινι, vid. σύνεσις, vid. ἐλϑεῖν I ee ge Philod. ἐρχομένη πᾶσιν τίοἵ]ς ἐθεωρεῖτο ἐξ ἀβλαβίας

ss rs j ὅϑεν ἦλϑον ἐπὶ r[d] ἀναλίσκειν μισϑὸν τοῖς Say Aen fom ᾿ @ τὸ . 113,18 || εἰς σοφίαν ἐλϑεῖνἴ fr. 114, p ; 43 $ ᾿» ν ϑεωρουμένη Thy εἰς μικρὸν κατὰ | îsîv ἦλθεν fr. 171, p. 152,12 ἐλθοῦσιν ee ἦλθεν fr. 171, p. 152,15 | (τὴν ϑυγατέρα) εἰς ἡλυκίαν p. 167,5

eadem nat.

|| τῷ ϑήλει παιδίῳ, ἐπειδὰν εἰς ἡλικίαν ἔλϑῃ

locutio (in infinitivo)

XXVIII

VH? VI 53,7

fr. 2

4D

67...

ib. p. 168,5 | εἰς ἐν[ἀρἼγειαν ...

295

ἔρως

Hermannus

Usener

ἔρως Περὶ

ἔρωτος

πᾶσα

;

liber

ταραχώδης

al

Epicuri, ἐπίπονος

p.

100

ἐπιϑυμία

XX

| ἔρωτι

ἐχλύεται

Ep.

φιλοσοφίας fr. 457,

ἀληϑινῆς p.

296,12

I

ἐρωτᾶν (Chrysippus) καὶ λόγους ἐρωτᾷ περὶ τοῦ [τ]ὸν κόσμον ζῷον εἶναι χτλ. Philod. piet. 81,32 | ἐρωτῶσι γοῦν ἐπὶ τῶν κατ᾽ ἀνασχευήν, ποῖον ὅμοιον ἔχομεν, ὥσπερ ἐπὶ τῶν ὁμοίων οὐκ ἐρωτηϑησόμενοι, πῶς ἀνασκευάζεται sign. 32,3.5

ἑστίασις νόσῳ

νοσῶν

ἀσχίτῃ

(Plut.), p. 158,22 ἔσχατος,

(Epic.)

τινὰς

ἑστιάσεις

φίλων

συνῆγε

Ep.

fr.

190

ἐσχάτως

adverb. ὅσα φοβεῖ τοὺς λοιποὺς ἐσχάτως Ep. ep. I 82, p. 31,10 | τοῖς ἐσχάτοις [neleurelixrovra nat. Gomperz 116 | τῶν ἐσχα[τ]ωτάτων Philod. de bono rege secundum Homerum ΜῊ" VIII col. 6 || ἀπαι-

δεύτους ἐσχάτους

ΗΠ"

IX 28

Glossarium

ἕτερος,

ἑτέρως

χαίροντα

παρ᾽ ὁντινοῦν

ἑταίραν si recte conieci Ep. fr. 126, p. 140,26: Themistam vocavit non veritus ne in malam partem nomen honestum verteretur

ἑταίρησις ἑταιρήσεις aliis philosophis Epicurus et Metrodorus imputabant Plut. teste non posse s. Ὁ. 2, p. 1086° in Ep fr. 237; p:1176;4

ἕτερον

Ep.

fr.

20

(Plut.),

ἑτεροίωσις καὶ

μεταβολάς

98,18

| ἀλυπίαν

ἑτερότης τινὰ

[ἑτ]ερότητία

τῶν

ἀτ]ό[μων

Ep.

nat.

Gomperz

49

— καὶ μὴ πρὸς ἡμᾶς, ἑτέρωθι μέντοι ἄλλας ual ἄλλας εἶναι τάξεις [τ]ούτῶν Ep. nat. XI VH! II 9,17 (VH* VI, £. 6) ξτι

ἔτι δ᾽ ante lacunam ! Ep. nat. Gomperz 24 || ἔτι μᾶλλον ἐνίοτε κα]κίζομεν — ib. 71 | ἔτι re initio enuntiati : ep. I 59, p. 17,16 | ἔτι τε in nova parte periodi: ib. 78, p. 29,2 | in enumeratione: ib. 80, p. 30,3 || μηϑὲν ἔτι ... συντείνειν ib. 79, p. 29,8 || cf. οὐκέτι: ἔτι ve sent.

10 $ 142, sent. 11 $ 142 ex coni. | οὐθὲν sent. 20 ὃ 145

|| τὸ

μέντοι

ἔτι τοῦ ἀπείρου χρόνου προσεδε-

φάντασμα

ἑκάστου τηρητέον χαὶ ἔτι τὰ

συναπτόμενα τούτῳ διαιρετέον ep. II 88, p. 37,5

ἀέρος

p.

ἀφ᾽ ἑτέρου κακοῦ μείζονος ὑπάρχειν fr. 120, p. 138,18 | φύσεις ... αἵ ye ἑτέραις παραζυγεῖσαι ψυχρασίας φύσιν «ἂν» ἀποτελέσειαν fr. 59, p. 116,16 | «οὐ» ϑάττων ἑτέρα ἑτέρας ῥηθήσεται τῶν ἀτόμων ep. I 62, p. 19,5 | ἕτερον ἅμα συγγεγενημένον αὐτῷ ib. 64, p. 20,14 | ἕτερ᾽ ἄττα ib. 69, p. 23,2 || ζητεῖν ἕτερον ᾧ τὸ ... ἀγαϑὸν συμπληρώσεται III 128, p. 62,19 | πολλὰ μὲν ἐξ ἑαυτῶν ἔχοντα (τὸ φῶς), πολλὰ δὲ ἀφ᾽ ἑτέρων II 95, p. 41,11 | αὔξεσθαί te (τὸν κόσμον), ἕως ἂν ἑτέρῳ προσχρούσῃ ib. 90, p. 38,10 | κατ᾽ ἐπιπροσϑέτησιν ... ἢ γῆς % οὐρανοῦ % τινος ἑτέρου τοιούτου ib. 96, Ρ. 42,7 | τὸ δι[εἸσπαρμένον δόγμα we ἑτέρω[ν] ἀλλοτρίων ἑαυτοῦ δογμάτῶν nat. XIV 7,11 ΝῊ" VI 20 || ἀρ]χόμείνος καϑ'] ἕτερον (sc. βαδίζειν) ib. 9,15 (f. 22) | οὐδὲν ἕτερον ... σχῆμα ἢ 76 — ib. XXVIII VH? VI 42 | ἕτερον ἢ [S]voufa ἢ πρᾶγμ]α ib. 43,12 || ἕτερα προσδοξαζόντων nat. Gomperz 10 | συνεπεσπασμένα τὰ ἕτερα ὑπὸ τῶν ἑτέρων ib. 121 | ὡς ἀφ᾽ ἑτέρου διαστήματος ib. 50 || οὐχ ἑτέρως ib. 55 | [ϑ]άτερον ... τὸ ἕτερον 10. 137

ἤϑημεν

296

ἔτι

ἑτέρωϑι

ἑταίρα

παρ᾽ ἑτεροιώσεις

Epicureum

Ep.

τε καί — ep.

II

98,

p. 43,14

ib, 94, p. 41,2

|| —

ἔτι δέ ib. 116,

p.

| in enumeratione : ἔτι 55,5 (immo

ex libris

ἔτι ve restituendum erat, cf. praef.) | in novo enuntiato: ἔτι re ib. 94,

297

τοῖμος,

ἑτοίμως

Hermannus

p. 41,8.97, p. 42,9 || cola periodi iungit : ἔτι te — ib. 100, p. 44,9 | πῶς τ᾽ ἂν ἔτι τοῦτο πεπερασμένον εἴη τὸ μέγεϑος; I 57, p. 16,10 | καὶ ἔτι τὴν γένεσιν αὐτῶν ... συμβ[αἰνειν nat. inc. VH?

pov... μὴ δυνάμενος

111

πλησιάζειν ἔτι ταῖς τῶν χαλῶν

p. 98,24 || καὶ μᾶλλον ἔτι fr. 53 (Philod.), σίας αὐτῆς (εὐδαιμονίας) Philod. mort. VH!

ἕτοιμος,

X

col.

16 || εἰ γέ-

|| τῆς

ἔτι μετου-

ἁφαῖς χαίρει

p. 113,26 IX col. 1

ἔτ. 21,

ἑτοίμως

VI 90 col. 15,6

χα[ϑό]σον

Philod.

[εὔ]φ[ϑΊαρτός

VH®

III, f. 105

ἐστι]

εὐαφαίρετος

[τελ]Ἰέως

καὶ

(ὁ πλοῦτος)

(ζῷον) παντελῇ εὐδαιμονίαν κεκτημένον h.e. deus: Ep. ep. II 116, p. 54,19 I ἑτοίμως ἔχω καὶ τῷ Διὶ ὑπὲρ εὐδαιμονίας διαγωνίζεσθαι μᾶζαν ἔχων χαὶ ὕδωρ fr. 602, p. 339,17 | διαιώνιον ἔχειν γὰρ τὴν τελείαν εὐδαιμονίαν Philod. piet. 110,8 | πρῶτον μὲν ὡς ϑνητοὶ μειμε[ἴσ]ϑαι τὴν exel-

νων εὐδαιμονίαν ϑελήσουσιν ib. 148,18 || Lucianus de parasito 11 τῆς εὐδαιμονίας τέλος || ταύτης μὲν εὐδαιμ[ο]νίας (Epicurum) ra αὑτὸν

VH? IX col. 1 || VH° VI 47,10 |

ἀφαίρ[εσι]ς οὐ γίνεται τῆς γεγονυίας Philod. mort. τῶν εὐπαγῶν ... πρὸς [εὐδ]αιμονίαν Ep. nat. XXVIII

|| διαιώνιον ἔχειν τὴν τελείαν εὐδαιμονίαν (deos) fr. 40 (Philod.), p. 107,19

ἔτος πολλῶν

ἐτῶν

p. 146,26

μὴ

δύνασθαι

(Laert.)

ἀπὸ

|| διοίκησον

τοῦ

φορείου

τέτταρα

διαναστῆναι

% πέντ᾽ ἔτη

ἔτη γεγονὼς τὸ fr. 179 (Laert.), p. 155,27 δεκάτῃ τοῦ γαμηλιῶνος fr. 217, p. 166,7

Ep.

fr. 177, p.

| ἑκάστου

fr.

145,

154,26

ἔτους τῇ προτέρᾳ

||

εὖ πράττειν formula

salutationis epistolicae : Ep.

fr. 95, p. 131,17

11,27

fr. 176,

εὐαπολύτως

[εἸῤαπολ[ύ]τους

εἶναι ... συμβέ[β]7η[κ]ε[ν]

|| εὐαπολύτως

(Philod. ?) rh.

scil. fort. τοὺς λόγους VH?

μὲν

10. p. 59,13

item εὖ διάγειν ib. 131,18 || εὖ δὲ ποιεῖτ]ς καὶ od eft ὑ]γιαίνεις p. 154,14 || εὖ γὰρ ἴσϑι fr. 176, p. 154,16

εὐαπόλυτος,

(ἐπιϑυμίαι) πρὸς εὐδαιμονίαν εἰσὶν ἀναγχαῖαι ep. III 127, p. 6210 Il nat. τῆς αἰωνίας χί[ατὰ ψυχ]ὴν ὀχλἡσεήως À εὐδαιμονίας à μ[ὴ] αἰωνίας | 59,11 p122, III ep. εὐδαιμονίαν τὴν ποιοῦντα τὰ || Gomperz 131 παρούσης

εὖ

XI,

f. 116

fr.

Philod. IX

δέ

ib.

p.

|| εἰς

59,12

τὸ

ἔχειν

ταύτην

εὐδαίμων

εὐδαίμονας χαὶ τὸν εὐδαίμονα βίον Ep. fr. 219 (Sextus), p. 169,6 || καὶ μαεὔδαιμον τὸ || ἀδιαλύτους νοήσομεν (ϑεούς) fr. 356, p. 239,14 | 325,30 p. 548, fr. ἔχουσιν χάριον οὐ χρημάτων πλῆϑος ... οὐδ᾽ ἀρχαί τινες | 338,2 p. 601, ἔτ. εὐδαίμονα αὐτὸν κἂν στρεβλωϑῇ δ᾽ ὁ σοφός, εἶναι τῷ

μέλλοντι

εἶναι

εὐδαίμονι

Metrod.

fr.

p. 110,3

47",

jones

(cf. διαχεῖν) : τῶν

τὰ C@a ... τῇ μὲν (ἡδονῇ) εὐαρεστεῖσϑαι, τῷ δὲ πόνῳ προσχρούειν φυσικῶς Ep. fr. 66, p. 119,23

ἐπιϑυμιῶν

ὅσαι μὴ ἐπ᾽

ἀλγοῦν

συμπληρωϑῶσιν ... εὐδιάχυτον τὴν ὄρεξιν ἔχουσιν,

βλάβης ἀπεργαστικαὶ

δόξωσιν

εἶναι

Ep. sent.

ἐπανάγουσιν,

ὅταν δυσπόριστον

ἐὰν ἢ

μὴ

«ἢ»

26 $ 148

εὐδοξία

εὐαρεστία τὰς διαφόρους] εὐαρεστίας κατοψόμεϑα Philod. rh. IV,

|

αὐτῆς ... ἀπούσης

εὐδιάχυτος

εὐαρεστεῖν

298

εὐαφαίρετος

εὐδαιμονία

ἐν ἑτοίμῳ γὰρ αὐτῷ τοῦτ᾽ ἐστίν (mori) Ep. ep. III 127, p. 62,2 | ἑτοίμως ἔχω χαὶ τῷ Au ὑπὲρ εὐδαιμονίας διαγωνίζεσϑαι fr. 602, p. 339,17 || τισὶμ μὲν [εἸἰῤϑὺς ἑτοίμω[ς] δι[ή]κει μόνοις (sc. πόροις) nat. inc. ΚΗ"

sign.

εὐδοξία

Glossarium Epicureum

Usener

1 col. 8 ΚῊ!

XI

εὐδοξίαν

VH?

IX

190

299

evexxaptépntos

Hermannus

Usener

εὐθύνειν

εὐεκκαρτέρητος τὸ δὲ δεινὸν εὐεκχ[αρ]τέρητον

ἐσίτι Philod.

PH?

V,

Philod.

f. 162

VH?

I, f. 148

|| εὐε[κ]καρτ[ἐρ]ητόν

| εὐεκκαρτέρη[τόν ἐστι ib. f. 163,9

die,

PA

τοὺς εἰκ]ῆ σ[ημ]ειου[μ]ένους... εὐθύνο]ντες Philod. δι’ αὐτ[ῶν εἸῤϑύνεσϑαι τῶν φαινομένων ib. 30,32

ὁ σοφὸς

εὐεπιφορ[ὠτερός

N ; 1: cok

ἐστι]

2

Philod.

schol.

Zenon.

de

lib.

30,17

| καὶ

1 47, p. 11,2 πολλαῖς δὲ χαὶ ἀπείροις (atomis) εὐθὺς ἀντικόπτειν τι, Ep. ep.

(sic coni.) | ἀλλ᾽ εὐθὺς τὴν γινομένην πληγὴν ἐν ἡμῖν ... τοιαύτην ἔγκλισιν κίνησιν τὴν χατὰ anima) e. i. (ἕτερον | 14,5 p. 53, ib. ὄγκων ... ποιεῖσϑαι εὐθὺς | 20,17 p. 64, ib. ἑαυτῷ ἀποτελοῦν εὐθὺς σύμπτωμα αἰσϑητικὸν

ἐχ παίδων fr. 178, p. 155,7 | συνεγεγέϊνη]το εὐθύς nat. Gomperz 34 |

εὐήϑης ὁ δὲ παραγγέλλων ... εὐήϑης

ἀλλὰ καὶ διὰ τό —

ἐστὶν

(c. inf.)

Ep.

οὐ

ep.

μόνον

III

διὰ

τὸ

τῆς

126, p. 61,19

ζωῆς

ἀσπαστόν,

εὐθὺς

ulév ib.

|| ἐπεσπίά]σατο

51

εὐημέρημα h ταπεινὴ

p. 113,19

ἐπινόημα ib. 137 Il

ΝῊ"

XV

| παι.

VI 25, fr. 1 || εὐθύς (videtur exemplo in-

|| où γὰρ πᾶσαν 7s

ΝῊ" VI 41 fr. 7,6

εὐϑὺ[ς ἔ]στι δόξαν ... ἄγειν ib. 49,10 | βαδίζει εὐθὺς εἰς πρᾶ[ξιν] τοιαύτην

ψυχὴ

τοῖς

εὐημερήμασιν

ἐχαυνώϑη

Ep.

fr.

488,

p. 306,18

90 col. ib. 52,9 || τισὶμ μὲν [εἸῤϑὺς ἑτοίμως] δι[ἡ]κει ib. inc. VH* VI 38,14 p. 90, II ep. ὕστερον) (opp. διεπλάττετο 15,6 | (τὰ ἄστρα) εὐθὺς

εὐϑυτενῶς

εὐϑετεῖν φύσ[ιν] ... γυναικὸς

εὐϑε[τεῖ]ν

Χ 98

καὶ

πάλιν ἐναντιοῦσϑαι Ep. nat.

(1)

VH*

εὐγθυτενῶς

πρὸς π[α]ραδοχὴν τὴν παντὸς εὐθέίτω]ς ἔχοντος τοῦ * Ep. nat. (?) VH* X 98 | εἴτε [καὶ] ἔνια μόνον x[at μ]ὴ εὔϑετα [ἐξ]εϑήκαμεν χρᾶσϑαι τοῖς Philod.

sign.

27,37

τὸ μὲν οὖν δὴ τὰς τοιαύτας

ρητόν ἐστι ΚΗ"

ΧΙ,

= Lucr.

f. 26

δόξας

μυρίων

αἰτίας εἶναι διαπτώσεων

εὐθεώ-

IV

609

‘at simulacra

εὔκαιρος

vis derectis omnia

προφέροντα ἀγλλὰ γὰρ ἴσως οὐκ εὔκαιρόν ἐστί: ταῦ]τ[α] nat.

εὐθεώρητος

96

!

? κατ᾽ εὐθυωρίαν tendunt ?

εὐθέτως

X

Ep. nat. (?) VH*

εὐθυωρία

εὔϑετος,

εὐϑὺς τὸ ἕτερον

fr. 53 (Philod.), elit εὐθὺς γιγνώσκουσ[ιν] 6 τι ἀπολωλέκασι τὸ [ἀ]ργύριον troducendo adhiberi) ib. XXVIII

ϑέλουσιν

sign.

εὐθύς

εὐεπίφορος πότερον

; εὐχινησία

: i Glossarium Epicureum

XXVIII

VH?

VI

45

eduatappovytos φα[ν]ερῶ[ς]

εὐκαταφρόν[η]τὸν

μ[η]κύνε[ιν] Ep.

extr.

Philod.

VH®

VI, f. 111 fr. X 3

εὐκινησία

καὶ αἱ διανοήσεις αἱ δυνάμεις τῆς ψυχῆς καὶ τὰ πάϑη καὶ αἱ εὐκινησίαι

εὐθέως εὐθέως γάρ

300

—

exemplo

afferendo Philod. sign. 17,37

Ep. ep. I 63, p. 20,5 | εἸὐκινησίας VH* ΧΙ, £45

301

τὰ — —

εὔχκτητος

Glossarium Epicureum

Hermannus Usener

εὔνους

εὔχτητος τἀγαϑὸν

εὔκτητον

Philod.

χαὶ εὔνουν πλή[ϑει

VH® I, f. 148

οὐ]χ εὐλα[βούμενος τοῦτο Ep. mat. XXVIII

VH®

VI

οὐκ εὔοδον τὸ ἁπλοῦν

51,6

πεπεῖσϑαι περὶ τ[ο]ύτω[ν] ... κατ[ὰ τὴν] εὐλογίαν Philod. sign. 7,35 | τα[ῦτα πρ]ὸς τὴν τοῦ δόγματος εὐ[λογί]αν οὐδέν ἐστιν ib. 27,13

εὐλογιστία Stoicorum formula (Antipatri Babyl.) : cf. Madv. ad Cic. fin. IV 6,14, p. 506. etiam ἣ εὐλόγιστος ἐκλογὴ καὶ λῆψις αὐτῶν (τῶν πρώτων xara φύσιν) Plut. adv. Stoicos 26, p. 10712 | φαρμαχείας εὐλογίστους ib. εὐλογίστως

καὶ

τὸ

φρονίμως

ib.

1071°

|| Laert.

γένης τέλος φησὶ ῥητῶς τὸ εὐλογιστεῖν ἐν τῇ τῶν χατὰ φύσιν

7,88

ἐκλογῇ

Διο-

Ep.

fr. 18, p. 97,20 ap. Plut.

τῶν εὐπαγῶν ἕνεκα πρὸς [εὐδ]χιμονίαν Ep. nat. XXVIII firmatos dicit sectatore disciplinae Epicureae

VH* VI 47,9:

εὐπαίδευτος Αϑηναῖοι ... καίτοι] γε τῶ]ν πων] Philod. piet. 95,27

περὶ

τῶν

μετεώρων

84, p. 35,6

χρεῖττον εἶναι εὐλογίστως ἀτυχεῖν 7 ἀλογίστως εὐτυχεῖν Ep. ep. III 135, p. 66,2

σύντομον

ἄλλων

καὶ

εὐπαιδευτότατοι

εὐπερίγραφον

λεχϑέντες

διαλογισμόν

ἀν[ϑρώ-

Ep. ep. IT

εὐπορεῖν

εὐπορήσουσιν δὲ καὶ δημοχρατίας ἐκ τυραννίδων παραφέρειν (Philod.) rh.

εὔλογος

VH? III 163

τὴν ὁ[λ]οσχερῇ παρατήρησ[ιν τὴν] στοχαζομένην τοῦ ὡς ἐπί] τὸ πολὺ καὶ χατὰ τὸ εὔλογον, ὥσπερ ἰατρικὴ καὶ κυβερνητυκή Philod. rh. VH*® IV 76

II

84

(vid.

τέχνη) | ib. —71 = —85

(vid. παρατήρησις)

|

χρῆσϑαι ... τίοϊ]ς εὐλόγοις rh. VH* V, 1 col. 15,2 || τοῖς [εἰκ]όσιν καὶ vo[ic] εὐλ[όγοις] εὑρόντα ib. 15,19 || στοχαζόμενον τοῖς εὐλόγοις ib. 15,12 || [τοῖς] εὐλόγοις χρῶνται ib. 16,1 || παρατήρησιν τὴϊν τοῦ] ὡς ἐπὶ τὸ πο[λ]ὺ mali] κατὰ τὸ εὔλογον στοχαζομένην Ep. fr. 10, p. 95,29

σημεῖα ἐνδέδειχϑε τῆς πρὸς ἐμὲ εὐνοίας Ep. fr. 183, p. 156,24 πατρίδος εὔνοια Philod. rh. VH! V, 1 col. 4

εὐπορία

τῆς ἀσφαλείας τῆς ἐξ ἀνθρώπων ... ἐξερειστικὴ καὶ εὐπορία εἰλικρινεστάτη γίνεται ἡ ἐκ τῆς ἡσυχίας ... ἀσφάλεια Ep. sent. 14 ὃ 143

εὐπόριστος

τὸ μὲν τῶν τὸ φυσικὸν πᾶν εὐπόριστόν ἐστι Ep. ep. III 130, p. 63,21 |

ib. 133, P- 65,5 || ἀγαϑῶν πέρας ὡς ἔστιν εὐσυμπλήρωτόν τε καὶ εὐπόριστον

εὔνοια

302

ἐστι χατηγόρημα

εὐπαγής

εὐπερίγραφος

εὐλογίστως

= Ox.

fr. 197, p. 160,14

adv. Col. 34, p. 11274

εὐλογία

|| τὸ

Ep.

εὔοδος

εὐλαβεῖσϑαι

1071°

εὐπόριστος

|| à τῆς

ἀναγκαῖα τὰ ἀναγκαῖα ἐποίησεν (ἣ φύσις) εὐπόριστα, τὰ δὲ δυσπόριστα οὐχ εὐπόριστός καὶ χαὶ ὥρισται fr. 469, p. 300,26 | ὁ τῆς φύσεως πλοῦτος

303

εὔριπος

ἐστιν ροῦν καῖαι ovo.

Hermannus

Usener

sent. 15 ὃ 144 | εὐπόριστόν ἐστι τὸ «τὸ» ἀλγοῦν κατ᾽ ἔνδειαν ἐξαιχαὶ τὸ τὸν ὅλον βίον παντελῇ χαϑιστάν sent. 21 $ 146 | αἱ δ᾽ ἀναγκαὶ φυσικαὶ (ἐπιϑυμίαι) πᾶσι τοῖς χαϑαρειοτέροις ἀνθρώποις εὐπόριVH? VII 167

εὔριπος

τὰς ual RHIN,

τῶν εὐρίπων ὀξυτέρας 1. col. 16,15

τοῦ

[π]λή[ϑΊους

μεταβολάς

Philod.

rh.

πλείους

αἰτίας

εὑρίσκωμεν

τροπῶν

καὶ

δύσεων

κτλ.

Ep.

ep. I 79,

p. 29,15 | cum part. : εἰκῇ καὶ ποιο[ῦντες χαὶ λέγο[ν]τες 6 τι dv τύχω[σ]ιν εὑρ[ἰσκ]ον[τ]αι Polystratus, de philos. VH? V, f. 198 | σπεύ[Slovres ὀσφρήσονται ap. Neap. ib. f. 200: mirum ni exstat εὑρήσονται, quod futurum pro passivo etiam Epicurus ep. I init. admisit | σπάνιόν γε εὑρεῖν ἄνϑρωπον ... πλούσιον πρὸς τὰς κενὰς δόξας Ep. fr. 471, p. 301,11 | οὔ iv” ἀπαλλαγὴν τῶν κακῶν εὗρον ἀλλὰ μεταβολὴν μειζόvov fr. 479, p. 304,20 | ζητήσει δ᾽ ἡ διάνοια εὑρεῖν τὸ ποῖ[ον] ... δεῖ νομί[ζει]ν — nat. Gomperz 104 ce

EVOWOTE ty

ρὸς

5

τὰς

τὰς

φυσικὰς

εὐρωστεῖν

Philod.

pret.

p.

εὐσεβείας

fr.

εὐσεβής

εὐσεβὴς

p. 107,10

6

368,

liber

p.

248,11

Epicuri,

p.

| sanctitas

100,10

latine

et Philodemi

ad

p.

8, p. 1111?

100,11

| περὶ

γὰρ

ὑγιαίνειν

τῷ

σώματι

περίὶ

ϑεόϊνν

quid de

dis

indicet

definitur

σαρχὸς

εὐσταϑὲς

fr. 38,

Plut. de tuenda sanitate praecc. 21, p. 135° ad Ep. fr. 8, p. 95,10 τε... οὐδὲν

ὥνησε

πρὸς

τὴν ὑμνουμένην ‘ σαρκὸς

εὐστάϑειαν ?

Plut.

Ep.

bene

consti-

ad

fr.

68,

p.

122,8

κατάστημα

καὶ

τὸ

fr. 68,

ταύτης

περὶ

p. 121,34,

ἔλπισμα

πιστὸν

cf. p. 122,6 sqq.

cf.

s.v.

γαληνός.

λογισμοῦ

Eusebius:

εὐστομαχεῖν >

~

: ἂν εὐστομαχῶμέν τε Philod. sign. 38,30 ~

χαὶ i μηϑὲνἊΝ

ἡμᾶςΤΣ

ἀφιστῇM

ennui προυργιαίτερον,

τόν ἔστιν εὐσυμπλήρωτόν

ὡς

τετε καὶ χαὶ εὐπόριστον εὐπόριστον Ep. Ep.

εὐ[σ]υνθεώρητίο]ν

50,15,

cf.

ἔσται ὡς

Gomperzius

οὐκ

[ε]ϊσὶ fe εἸυδεῖς Ep.

nat.

:

XXVIII

“ sitzungsberr. ” τ. 89, p. 91,2

Ἢ:

VE

-

ἂν εὐτακτούντων 6 ὅπως Ρ. 168,6 " εὔτακτος, εὐτάκτως πιστ[ὥς] εὐτάκτως [re]

καὶ πειϑαρχούσης

20

ep ep.

p . 65,4

εὐσυνθεώρητος

304

ἀποψόμεϑα ἀποψόμεῦ

/

EUTAXTELY

Ep.

| corpus

εὐσταϑῶς

χαὶ εὐσταϑῶς ἡ ψυχὴ διάγει, i ; τὸ γαληνὸν καὶ εὐσταϑές

5

δὲ

ἀπόδρασις

et Metrodorus in add. ad fr. 68 | σαρχὸς εὐσταϑὲς κατάστημα rubrica Lucreti ad II 14, p. 249 Lachm. || item s.v. γαληνός : Demo... xx ἣν γαληνῶς critus Laertii IX 45 τέλος δὲ εἶναι τὴν εὐϑυμίαν

VI

εὐστάϑεια

"Enixoupév

καὶ

εὐσταϑής,

III 133,

τὴν πρόνοιαν ἀναιρῶν εὐσέβειαν ἀπολιπεῖν }λέγει Plut. adv. Col. Ep.

...

ξευσυμπλήρωτος τὸ. τῶν ἀγαθῶν πέρας

εὐσέβεια ad

ἐχούσης πράξεως disp. II 6,17

εὐτάκτως

εὐσταϑεῖν

>

ἀλγηδόνας

TER

εὔτακτος,

τὴν ἀχροτάτην χαρὰν ... ἔχει — Ep.

EUPIOKE LY

χἂν

h πάσης φιλοτιμίαν tutum Cic. Tusc.

τὸ

?

”

Epicureum

εὐσταϑεῖν

LA

e

Glossarium

ὑτῶν αὐτῶν

2 Ep.

Ἑρμάρχῳ

i γίνηται ἕ ἕκαστα

fr.

127,

p.

ἀναγκαίων ΕΡEp. fr. 217, τῶντῶν ἀναγχαίῶν

i 141,3

fr. 217, p. 167,6

Nene | οὔσης

αὐτῆς αὐτῆς

€εὐτάκτου

;

*

EQUTTEGVAL >

εὐτυχεῖν + εἰναι

OV

135,

p.

ΣΦ

eae

ποιητὴς

ὡς

εὔφημ[ος]

ς

66,2

εἰς

τὸ

e

.

À

; ET δία)ιμόνιον

85,21

pret.

Philod.

(ὁ πλοῦτος)

κα[ϑό]σον [εὐ]φ[ϑ]χαρτός ἐσ[τι] καὶ [τελ]έως εὐαφαίρετος

ΠῚ,

[εἸὐφ[ρ]αινόμ[ενος] Ep.

Philod.

VH?

nat.

VI

84 col. 3,7

/

ἣ δὲ χαρὰ καὶ 7) εὐφροσύνη R

;

τῆς

Epa ψαμένοις,

φύσεως

ep.

I

35,

p

πεσοῦσι

II

97,

P. 42,15

Ep.

ϑεωρίας

εἰς δὲ τὸ μάταιον

ec 155,26 || περι2 roving τὸ fr. 179, p. | ἐφάψασϑαί τε φιλοσοφίας ... ἔ adv. p. 145,3 ap. ER πλαχῆναι ἡμῖν γονάτων ἐφαπτόμενον fr. 141, +

εἰρημένων τ]ῶν εἰρημένων πλεῖσίτα τ]ῶν ἐ]φα[ρ]μόσαι γὰρ μόνον δεῖoct unτὰ screen γὰρ μόνον ἐ]φα[ρ]μόσαι dic. VH* V, σίαις Philod. schol. Zenon. de lib. παρρη F

:

+

ἐν κινήσει

sunt)

χατὰ κίνησιν ἐνεργείᾳ βλέπονται re

3

Ep.

τ

(h. e \

ἐφελκτιυκός

.

fr. 2, p. 91,10

μόνον δὲ καὶ τὸ ἤλεκτρον

εὐχαριστεῖν εὐχαριστοῦντα τῶι περιγεγονότι

κουφισμῶι

Carneiscus

VH? V, f. 194,

XV

εὔχεσϑαι εχῶς πολλὰ πολλὰ alval χαλεπὰ ἄνθρωποι συνεχῶς χαλεπὰ

p. 259,3

κατ᾽κατ᾽ ἀλλήλων ἀλλή

εὐχόμενοι Ep. ὑχό ù

i

À

fr. 388,

>

ταῖς σις τ τοιαυ! ταις τοιαύ[τ]αῖς Arcolef

[το]ύτοις ἐφαρμόσομ[ε]ν Philod. τῆι ψυχαγωγίαι τ]ὰ παραπλή[σι]α τ]τούσης καὶ ἐπ᾽ ἄλλ᾽ ἄττα Ep. IV,1 col. 3 VH! XI || * ἔφαχρμ[ο ἂν ἐφαρμοσϑὲν ἔχ τινος ἐϑισοὕτως VH?® VI 48,10 || τὸ XXVIII όμενον εἶναι τὸ αὐτὸ [ἐπίσ]τασλέξεως ὥστε πίπτειν εἰς τὸè λέ ιν ἐνδεχ te χαὶ μὴ ἐπίστασϑαι ib. 50 inf.

vol rh. nat. μοῦ Dal

εὐφροσύνη ‘

où δυνατοῦ τρόπου

ot BOS

εὐφραίνειν

»

ἐφάπτωνται

av

ἐφαρμόζ Qeu

φϑαρτος ΤΗΣ

ὅσον

ua

μέγα τίϑε(LE) 1” VOLLCOVTO

/

Col. 17, p. 1117?

" ευφήμος

peo

παρὰ pa

μὴ

ἀτυχεῖν, δυστυχοῦντας δὲ εὐτυχοῦντας i NE. μὲν γινώσκειν σϑαι dv τὸ εὐτυχεῖν Ep. fr. 489, p. 306, 24.25 | xp εὐλογίστως ἀτυχεῖν ἢ ἀλογίστως εὐτυχεῖν ep. III

ἔστιν

ἔχειν

Epicureum

Glossarium

Usener

Hermannus

εὐτυχεῖν

me

BE

ἐφελκ]τυκόν ἔστι τῶν ἀχύρων

Philod. sign. 1,29

/

ἐφήμερος καὶ κακόν ἘΡ. ἐφήμερον πᾶν τὸ τῶν πολλῶν ἀγαϑόν ἐστι

ἐφιστάναι τοὺς

ἔχει

ὑπὲρ

τῶν

τοιούτων

ἐφεστηκότας

κολαστάς

Ep.

fr. 489, p. 307,3

sent.

348 151

”

εἰ ταῖς τῶν

ἀνθρώπων

εὐχαῖς

ὁ Beds

κατηχολούϑει

Ep.

fr. 388,

ὅπως ib.

εὐχρηστία abi

p. 259,1

vit.)

VH?

IX,

f. 187,2

| εὐχρηστίας ... δυσχρηστίας

ΚΗ" XI

εἰς ταῦτα ἀν ἀγαγόντες ἐπικρίνειν ἂν χαὶ τὰ δοξαζόμενα ... ἔχωμεν τὸ ζητούμενον. .. ἐφ᾽ ὃ ἀνάξομεν ep. 1.317, p. 5,1 || €εἴπερ ἕξομεν οὐκ οἷς σημειωσόμεϑα 10. 5,10 || 38, p. 5,5 | ὅπως ἂν ... ἔχωμεν À ὅπως διαλυ-

p. 6,9 | οὐκ ἔχοντα ὅπῃ ἂν εἷχε τὰ σώματα ὅπου ἦν ib: 40, τὰ ὑπερείδοντα καὶ στέλλοντα ἔχοντα | οὐκ ϑήσεται

ib.

41, Ρ. 7,3

ib.

307

306

ἔχειν

Hermannus

Usener

42, p. 7,14 | οὐκ ἂν εἶχε τὰ ἄπειρα σώματα ὅπου ἐνέστη (al. ἔνεστι, fort. ἐνέσται) ib. P: 7,15 | τὸ μακ άρι ...ον ote αὐτὸ πράγματα ἔχει οὔτε ἄλλῳ παρέχει sent. 1. 8139 | αἱ δὲ πολυχρόνιοι τῶν ἀρρωστιῶν πλεονάζον ἔχουσι τὸ ἡδόμενον ἐν τῇ σαρκὶ ἤπερ τὸ ἀλγοῦν sent. 4 $ 140 | οὐκ ἔχουσιν, οὔ ἕνεκα... ὠρέχϑησαν sent. 7 ὃ 141 | οὐκ ἄν ποτε εἴχομεν ὅ τι μεμψαίμεϑα (μεμψάμεϑα B) αὐτοῖς sent. 10 $142 | οὐθαμόϑεν οὔτε τὸ ἀλγοῦν οὔτε τὸ λυπούμενον ἔχουσι ν ib. | ὁ ἄπειρος χρόνος ἴσην ἔχει τὴν ἡδονὴν καὶ ὁ πεπερασμένος sent. 19 8 145 || οὐχ ἕξεις ... πρὸς τί ποιούμενος τὴν ἀναγωγὴν xplvns sent. 23 $ 146 || (ἐπιϑυμίαι) εὐδιάχυτον τὴν ὄρεξιν ἔχουσιν sent. 26 $148 | (τὰ μικρὰ) πάντα πόρου σύμμετρον ἔχοντα ep. 1

Glossarium Epicureum

ἔχειν

|

61,

p. 18,19

|| periphrasi adhibetur (nomen c. ἔχειν = verbum): ἐπὶ τοσοῦτον ἅμα νοήματι τὴν φορὰν σχήσει (= οἰσϑήσεται) ib. p. 19,3 | ἔχει À ψυχὴ τῆς αἰσϑήσεως τὴν πλείστην αἰτίαν ib. 63, p. 20,7 || ἐν οἷς νῦν οὖσα ἔχει ταύτας τὰς κινήσεις ib. 66, p. 21,13

|| of διὰ λόγου ϑεωρητοὶ χρόνοι τὸ συνεχὲς τῆς φορᾶς ἕξουσιν ib. 62, p. 19,12 | πνεύματι ϑερμοῦ τινα κρᾶσιν ἔχοντι ib. 63, p. 20,1 || ἀπαλλαγείσης τῆς ψυχῆς οὐκ ἔχει (corpus) τὴν αἴσϑησιν ib. 64, p. 20,13 || servare : ἐάν περ διαμένῃ, ἕξει τὴν αἴσϑησιν ib. 65, p. 21,4 || τὸ δὲ λοιπὸν ἄϑροισμα διαμένον ... οὐκ ἔχει τὴν αἴσϑησιν ἐχείνου ἀπηλλαγμέν ου ib. p. 21,5 | 7 ψυχὴ διασπείρεται καὶ

esse

aliqua

καύχησιν

οὐχέτι ἔχει τὰς αὐτὰς δυνάμεις ib. p. 21,9 || praeditum re (vitio) — laborare aliqua re : εἶχε γὰρ ἐκεῖνος ... τὴν ...

fr. 93, p. 130,3

fr. 207, p. 163,5

ll χρυσῆν ἔχοντι κλίνην καὶ

|| μᾶζαν ἔχων καὶ ὕδωρ (dummodo

sit)

πολυτελῇ τράπεζαν

fr. 602, p. 339,18 | in se continere: τὸ γὰρ εὐσταϑὲς σαρκὸς κατάστημα καὶ τὸ περὶ ταύτῆς πιστὸν ἔλπισμα τὴν ἀχροτάτην χαρὰν ... ἔχει τοῖς ἐπιλογίζεσϑαι δυναμένοις fr. 68, p. 121,36 = v. infra Îl ἀρετὰς ... ταραχώδεις ἐχούσας τῶν καρπῶν τὰς ἐλπίδας fr. 116, Ρ. 137,1 5 || (ὡς) ἣ δὲ μήτηρ ἀτόμους ἔσχεν ἐν αὑτῇ τοσαύτας, οἵαι συνελϑοῦσαι σοφὸν ἂν ἐγέννησαν fr. 178, p. 155,1 0: “atomos tot tales in se receperat’ || = τὸ εὔδαιμον ... οὐ χρημάτων

πλῆϑος ... οὐδ᾽ ἀρχαί τινες ἔχουσιν... ἀλλ᾽ ἀλυπία

οὐ γὰρ ἔγωγε ἔχω τί νοήσω

τἀγαϑόν

fr. 548,

ἔτ. 67, Pp. 120,1

p. 325,31

|| τιμίαν μὲν ἕξει —

fr. 185, p. 157,13 || μέχρι π[ό]σου τε χκαὶ ἐμ ποί[οις] λόγον οὐδένα ἑκτέον αὐτῶν] nat. XXVIII VH? VI 47,8 || δύναμιν ἔχειν τῆς ἐπ[ι]λογίσεω[ς] ib. 49,12 | μῆκος ἐχόντων ἱκανὸν λόγων ib, 53 extr. | μορφῆς [εἸΐδος [ὃ] τὴν τοιαύτην [σ]χέσιν ἕξ[ει] ib. inc. VH? X 107 || ὕλην ἔχειν ἐν ἑαυτῶι σπίέρμ]χτος nat. (1) VH* X 95 l εὐθέζτω]ς ἔχοντος τοῦ ib, VH? X 98 | τὴν ϑέσιν ἔχον ib. 98 | τὴν αἰτίαν ἔχειν 10. VA? VII 72,3 |

308

|

«ἐκ» τούτων ... τὴν

βολὰς

μὲν

ἔχοντα

ἑαυτοῦ

φύσιν ἔχον ἀίδιον

ἰδίας πάντα

ταῦτά

τὴν τοῦ ὅλου φύσιν ἔχειν ib. 70, p. 23,17

συμφέρει ... ἔχει τὸν

τοῦ

τοῦτο τὴν τοῦ δικαίου ρασχευάσασϑαι sent. ἄκρον τε ἔχοντος τοῦ τὰς μεταβάσεις ἔχον μέν τινα χοινότητα τῶν μέγεϑος p. 18,2

τάγμα

τούτῳ

δικαίου

ep. I 69, Ῥ.

ἐστι χαὶ διαλήψεις

23,5:9

ib. 69, P-

| ἐπι23,9 Il

| τὸ μὲν ἐπιμαρτυρούμενον ὅτι

χαρακτῆρα

sent.

378 152

Il οὐχέτι

φύσιν ἔχει ib. | ὅσοι τὴν δύναμιν ἔσχον τοῦ το πος 40 ὃ 154 | βεβαιότατον πίστωμα ἔχοντες ib. | πεπερασμένου διαληπτόν ep. I 57, p. 16,13 | τὸ ib. 58, quod transitionem acreuttit IL ἔχον μεταβατῶν, διάληψιν δὲ μερῶν οὐκ ἔχον ib. p. 17,4 Il

ἔχει ἣ ἄτομος ib. 59, p. 17,15 || ἐκ τούτων κίνησιν ἐχόντων ib. || οὐκ ἔχει τὴν τοῦ ὅλου φύσιν ib. 71, p. 24,4 || φύσεως καϑ ἑαυτὰ

ἔχοντα

ib.

72,

p.

ib.

p. 25,2

24,10

| ὡς

|| πᾶσαν

τὴν

αὐτὴν

... τὸ σύγχρισιν

οὐσίαν ἔχον

τῷ

ἰδιώματι

ὁμοιοειδὲς υτοῖς ϑεῶώρου-

μένοις πυκνῶς ἔχουσαν ib. 73, p. 25,13 | τοὺς κόσμους οὐκ ἐξ ἀνάγκης ... ἕνα σχηματισμὸν ἔχοντας ib. 74, p. 26,2 | οὐ μέντοι πᾶν σχῆμα ἔχειν

fr. in schol. Ep. ep. 1 74, p. 26,13 || λειτουργοῦντος (τοὺς κόσμους) τινὸς ... χοὶ ἅμα thy πᾶσαν μακαριότητα ἔχοντος μετὰ; ἀφϑαρσίας ep. I 76, p. 28,3 || ὁμοίως τοὺς φόβους ἔχειν τοὺς ταῦτα κατειδότας ib. 79, p. 29,9 ||

ὑπεναντίας ἔχειν τούτῳ βουλήσεις ἅμα καὶ πράξεις καὶ αἰτίας ib. 81, p. 2041 | συνεχῆ μνήμην ἔχειν τῶν ὅλων καὶ κυριωτάτων ib. 82, p. 31:1 Il Là μνήμης ἔχων

(τὰ διαλογίσματα)

IL 85, p. 35,16

| wire ὁμοίαν χατὰ πόμα

οἷς τὴν ϑεωρίαν ἔχειν ib. 86, p. 36,6 | ὅσα μοναχὴν ἔχει τοῖς ere συμφωνίαν ib. p. 36,9 | (τὰ μετέωρα) πλεοναχὴν ἔχει καὶ τῆς re ϑεῶς αἰτίαν καὶ τῆς οὐσίας ... κατηγορίαν ib. p. 36,11 | où noe κενῆς δόξης . Blog ἡμῶν ἔχει χρείαν ib. 87, p. 36,15 φῶς ... ἀπὸ τοῦ ἡλίου 10. 94, p. 41,9

|| why) σελήνην ἐξ ἑαυτῆς ἔχειν τὸ || πὰρ ἡμῖν ϑεωρεῖται πολλὰ μὲ

ἐξ ἑαυτῶν ἔχοντα (τὸ φῶς), πολλὰ δὲ ἀφ᾽ ἑτέρων ib. 95, p. 41;10 Il i ὧν τις τοῦ πλεοναχοῦ τρόπου ἀεὶ μνήμην ἔχῃ ib. Ῥ. 41,13 | κόσμος ἐδ περιοχὴ τις οὐρανοῦ ... ἀποτομὴν ἔχουσα ἀπὸ τοῦ ἀπείρου ‘th: ig μὲ 3 fr 37, ἐν στάσιν ἔχοντι καὶ στρογγύλην î τρίγωνον ... περιγραφήν ib. Ρ. ἐπιτηδείων τινῶν σπερμάτων ῥυέντων ἀφ᾽ ἑνὸς κόσμου ως καὶ τὰ } {;.Lxggv

ἡ

προσϑέσεις τε ... ποιούντων ... καὶ ἐπαρδεύσεις ἐκ τῶν ἐχόντων χτλ. ib.

p. 38,5 || ἔχειν signif. neutra : τὸ ἐνδεχόμενον καὶ ἄλλως πὼς ἔχεν ἡ 78, p. 29,3 || «τὸ» μοναχῶς ἔχον ἢ γινόμενον ib. 80, p. 30,1 IL ταραχὴ ἔχειν Philod. VH? V, f. 164 bis | τὴν πίροσ]ήκουσαν ἔχειν [κ]ατάσ[τ]ασιν Carneiscus

VH*

V,

f.

192

|| οὐδὲν

nov αἰῶνα σχ[ἤ]σοντα ib. f. 193, XII

ἔχοντα

δυσχερὲς

οὐδ

[ils τὸν λας

| συμμέτρως ἐχούσαις Ep. nat.

309

ἔχ

εἰν

Hermannus

Usener

ΝΗ: VI, f. 75 | τῶι τὴν τοῦ ἔνδοϑεν [x]evod διά[σ]τασιν τὴν [αὐτὴν ἔχειν ib. VA! II col. 7,9 | [σωμάτ᾽]ων μὴ ἐχόντων μορφοειδῇ σχημα-

τισμόν

ib.

II col. 9,2

VH?

VI,

f. 79

fr. XV,

2

|| λεπτομέρειαν

ἔχζο]ντα

| τὴν [ἀρχ]ὴν ἔχουσα καὶ αἰτίαν nat. Gomperz 34

ib. VER

| ἑαυτοῦ ...

oft}riav ἕζΕΊει [ἀν]όμοιον τῇ ἐξ &lpyñs συστάσει ib. 70 || φύσιν ἔχοντα ade inf. ib. 39 || φύσιν γὰρ εἶχον item ib. VH* VI 62 col. 1,5 || τα]ραχώδη φύσιν ἔχοντα nat. Gomperz 42 || τοῖς ... τὴν ἀτον[(1ὰν Éyoualw

ib. 54 | italy ϑ]έσιν καὶ κίνησιν ἔχουσαν ψυχήν ib. 59 || ταῦτα πάντ᾽ ἔχον 10. 65 I éEer [ἀν]όμοιον αἰτίαν ib. 70 | ὡς ἔχοντας καὶ ἐν ἑα[υ]τοῖς

τὴν αἰϊτ]ίαν ib. 83 || ἔχει 10. 98 || ἔχε[.] ἄλ[λο ib. 106 || τούτων bebe ἐχόντων ib. 118 || e[t]ye μὲν καὶ ἣ ἀρχὴ τὴν αἰτίαν, ely[oluev δὲ] καὶ ἡμεῖς ib. 124 I τὴν ἡ]δονὴν ἔχειν VH* XI, f. 23 || τὰ ἐν σκότει ταῦτα ὄντα

φῆσαι χρώματα ἔχειν Ep. fr. 29, p. 102,12 | ἔχειν neutr.: οὐκ ἀδυνάτως μὲν ἔχει γίνεσϑαι ep. II 107, p. 49,5 | ὧν οὔτως ἐχόντων — (quae cum ita sint) Philod. rh. VX" V, 1 col. 17,15 | et δὴ ταῦϑ᾽ οὕτως ἔχε[: ib. col. 22 inf.

|| ἐχέτω

lod.)

TIT

μὲν ἐπὶ τοῦ

παρόντος rh.

IV

col. 42,15

habeat

5101 = concessum ei esto | ὁ τὴν ἄκραν ἐσχηκὼς] ῥήτωρ ἐμπίειρί]αν (Phirh.

VE

145

|| δαιμόνιον

ἐσχηκὼς

ἐν

τοῖς Ady[org π]ροκοπήν

Philod. piet. 125,20 | ὥστε πρὸς μηδένα οὐχ ὅτι δίκην ἀλλὰ μηδ᾽ ἀντι-

λογίαν ἐσχηκέναι ib. 93,8 || δι᾿ ἣν οὐκ ἐσχήκασι πίστιν ib. 148,10 | cum adverbiis : ἀφόβως ἔχειν Ep. ep. III 133, p. 65,2 | πάντα ἔχομεν (nil ultra

ἕψειν

Glossarium Epicureum

VI 15 || πᾶν [τὸ γίὰ]ρ πιϑανὸν ἔχοιεν [ἃ]ν λέγειν nat. XIV 2,14 VH? διαφ[ο]ρᾶς οὐχέτι οἱ...τῆς | τἸ]ο[ν ὀρϑὴν ἔχον ἐπιφο[ρά]ν ib. 8,21 (£. 21) VH* VI 23 || 10,14 ib. σαν [ἐἸχέτω ἐπαισϑανόμενο[ι π]αντελῶ[ς] ἥσυχίαν * ib. 30, ἔχειν ὀρθῶς * | 6 fr. 26 VI VH? ἄλλην ὄψιν ἔχων ib. XV fr. 18

ἕτερον ἔχουσα σχῆμα || πᾶσα # ἁμ[α]ρτία ἐστὶν τῶν ἀνθρώπων οὐδὲν

ἂν ἔχειμ πρ[οεν]έγκασϑαι ἢ — ib. XXVIII VH? VI 42 || οἶμαί σε πολλὰ ib. 47,6 δό[ξ]ας ἡμ[ῶ]ν ib. 46,4 | ἅς πίο]τ᾽ ἂν ἔχωσι a

ἔχεσϑαι

Philod. sign. 12,31 || [6] δὴ τοῦ χ[αϑ᾽ ὁμ]οιότητία] ἔχεται τίρόϊπου del τῶν φαινοἐχόμενον || 40,16 p. 93, II ep. ἐχόμενος tod δυνατοῦ Ep. μένων

ib.

102, p. 46,4

|| ὃν τρόπον

ἐχόμενος

ὁ λόγος

περὶ τῶν ἀδήλζω]ν

ἐν μ[ὲ]ν [οὖν ταύ]τηι διηρμήνευκεν nat. inc. VH® VI 91 || τὰ ἐχόμενα: εἰρήσϑίω “ἐν ὑποϑέσεως ἀρχῆς ἐξ τῆι βίβλω[ι τοσ]αῦϑ᾽ ἡμῖν περὶ τῆς προσεχ[έστερον τούτων [με]τεώρ[ων] τῶν περὶ δὲ τοῖς [ἐ]χο[μέϊνοις [ἔτι] ἐ]ροῦμεν ib, ΧΙ VH" II 13,10

ἐχομένως

(h. 6. ἐφεξῆς) Ep. ep. II 93, ὕχης ἀεὶ ἐπιτηδείας ἐχομένως ἐμπιπραμένης bibl. IL 1 et III 1 init. | p. 40,12, cf. ἐχομένως λέγωμεν Apollodori H. 112,15

ἐνθέου τι ib. 128, p. 62,18 | ἡδονῆς χρείαν ἔχομεν ib. 128, p. 62,21 |

Stobaei ecl. eth., p. 232 ἐχομένως δὲ τούτων Didymus Arius καὶ αὐτοῦ λέξομεν ἐχομένως ᾿Άρχεοὗ περὶ 23 IV Wachsm. || Laert. τὸ p. 415° || Plato Cratyli, Arcesilaum) post σιλάου = statim dictum |

Sa Philod.

ἐχϑρός

desideramus, contenti sumus) ib. 122, p. 59,12 || εἰς τὸ eee OHV (sc. τὴν ae. ἔχειν ib. p. 59,13 || οὐκ ἔχοντος τοῦ ζῴου βαδίζειν ὡς πρὸς

ἂν μὴ ἔχωμεν τὰ πολλά ib. 130, p. τῆτον ἔχει τὴν ἀνάγχην ib. 134, p. ἔχουσιν II 107, p. 49,15 | à ἄνω ἢ nat. XI (VAT IL) 3,7 || ἐναντίως ἔχειν VH®

I, f. 87

χεχυμένος ... ποιῆται

τὴν

63,18 | À (εἱμαρμένη) δὲ ἀπαραί65,15 | νέφεσιν ὁμαλῇ ἀραιότητα χάτω [τὴν] τοιαύτην φίορὰν ἔχει ib. 9,13 | ἀλλ᾽ ἵν᾽ ἔχωσι λαβρεύεσ-

|| ἂν δὲ ἱκανῶς ἔχων τις αὑτοῦ καὶ

ἔντευξιν

(concubitum)

Ep. fr.

μετρίως

61

δια-

(Plut.)

p- 118,14 | ἑτοίμως ἔχειν καὶ τῷ Διὶ ὑπὲρ εὐδαιμονίας διαγωνίζεσϑαι fr. 602, Ρ. 339,17 | of δὲ χρόνιοι (πόνοι) μέγεϑος οὐκ ἔχουσιν fr. 447, p. 292,5 | τὰ περιττὰ ἐπὶ ταύτην ἔχει τὴν ἀναφοράν fr. 409, p. 278,11 | πότε SE ἔχομεν τῆς ἡδονῆς, ὅταν fr. 422, p. 283,3 | οὐδεὶς γὰρ τῶν ἀφρόνων οἷς ἔχει ἀρκεῖται, μᾶλλον δὲ οἷς οὐκ ἔχει ὀδυνᾶται fr. 471, p. 301,13.14 |

οἱ τὴν ψυχὴν κακῶς ἔχοντες διακειμένην

310

fr. 471, p. 301,16 i ο[ὐϑ]ὲν

alio significatu ἰσχομένως τε χαὶ ἐμποδιζομένως πορεύεσϑαι p. 569°) 4, fato de Plut. ut non raro ἑπομένως (vel

ἀξίωσιν ... οὐδὲν γὰρ χυνὸς διαφέρει ἐχϑροῦ δεηϑέντος μὴ ἀποστραφῇς τὴν τῆς Ἕλλάδος Cynicos dixit ἐχϑροὺς | (inimicus) Ep. fr. 215, p. 164,21 Ep. in fr. 238, p. 176,12

ἕψειν

118 col. VIII | φακῆν οὐκ &v ἑψῆσαι φαχῆν ἕψειν Colotes VH* VI, f. ib. f. 119, X ib. £. 119, IX | φακῆϊν] elpo}vrat

311

=

Hermannus

Usener

7

-

Glossarium

Epicureum

n

ζητεῖν

ἕως L'4

ὁμο[λ]ογοῦντες ἕως οὗ δε[δ] είΓχ]ασιν ἕτερον ὄντα (Philod. ) rh. VH? III 181 | = donec: τὴν φορὰ ν σχήσει, ἕως «ἄν τι» ἀντι κόψῃ Ep. ep. I 61, p. 19,3 || ἕως ἂν ὑπὸ τὴν αἴσϑησιν τὸ συνεχὲς τῆς φορᾶ ς γίνηται ib. 62, Ρ. 19,9 || praep. et coni . : p. (σπερμάτων ποιούντω ν) ἐπαρδεύσεις. ἐπιτηδείως ἕως τελειώσεως IT 89, p. 38,5 | c. αὔξεσϑαί τε, ἕως dv ἑτέρῳ προσχρούσῃ ib. 90, p. 38,9 || (παρεχέτωσαν heredes) ἐνοικ εῖν ‘Epudpoyo ... ἕως ἂν Ἕρμαρχος ζῇ fr. 217, p. 166.1 ἕως μὲν γῆς τοῦ πρηστῆρος κχαϑιεμένου στρόβιλοι γίγνο νται, δὲ ϑαλάττης δῖνοι ἀποτελοῦνται ep. II 10S, p. 47,15 84. | τῶν ἐπει γόντων ἕως ἂν εἰς τοὺς φιλοσοφίας olχείους ἐπανέλϑ.ωσιν Philod. rh. V2 V, f. 143 | oxordter[v] vo[ic] λό[γο]ις ἕως ἀ[ν]δρός ib. f. 43 ad Ep. fr. 49, p. 111,14 -

'

a

4

rs

Ὁ

-

ζῆν (κακῶν)

ἐστι

/

ζηλοτυπία IX

29

ἐζηλωκότων

Ep. ep. II 113, p. 53,12 fort. nat. XIV 6,12 VH? | VI 19 τοὺς οἰομένους x&[v ] ζηλοῦν (sc. subiectum τινὰ) ... τοὺς (obiectum) ταύταις ταῖς φωναῖς χρωμ[έν]ους μεγίστην εὐσέβειαν ἐζηλ ωκέναι φασίν Philod. pret. 96,19 CAES

ζηλωμα

Grylli 2, p. 9864

om

2




ae

|| τὸν... χρονονιοὐ.

tz

V, f. 126

[ye]?

| τοῦ μακαρίως ζῆν τ Ce Le

καὶ τέλος ... τοῦ μακαρίως ζῆν ib. sent. 20 ὃ 145 | σπουδαίως ζῆν p. 131,17 | ἕως ἂν Ἕρμαρχος ... ἀϑλίως καὶ περιφόβως ζῆν τὸν ἀφϑόνοις ζῶντας ἀγαϑοῖς Plut.

#

Ὁ

VH*

χρωμένοις

Ζηνώνειοι

Las]

γῆ.

μὴ

στοιχεῖα τοῦ καλῶς ζῆν IIT 123, p. 59,15 | οὐκ ἔστιν ἡδέως ζῆν ἄνευ τοῦ φρονίμως καὶ καλῶς καὶ δικαίως κτλ. ib. 132, p. 64,21, sent. 5§ 140 Il συμπεφύχασιν γὰρ αἱ ἀρεταὶ τῷ ζῆν ἡδέως καὶ τὸ ζῆν ἡδέως τούτων ἐστὶν ἀχώριστον ep. III 132, p. 64,24 | ἀγαϑὸν À χαχὸν ἐκ ταύτης (τῆς τύχης) πρὸς τὸ μαχαρίως ζῆν ἀνθρώποις «οὐ» δίδοσθαι ib. 134, P- 65,19 Îl ζήσεις δὲ ὡς Bebe ἐν ἀνθρώποις ib. 135, p. 66,7 | οὐϑὲν Lis ἔοικε ϑνητῷ ζῴῳ ζῶν ἄνθρωπος ἐν ἀϑανάτοις ἀγαϑοῖς ib. p. 66,9 | ζῆν φρονίμως, καὶ καλῶς sent. 5 $ 140 | οὐκ ἔστι τοῦτον ἡδέως ζῆν ib.

Stoici

Philod.

~ a ©

τοῦ ζηλώματος

62,15

-

ἀστρολογίαν

VE?

(ἀναγκαῖαί

p.

[= a < °
xara VI XIV 6,6 VH? nat.

κεχτημένον ep. I 83, p. 31,20 | ἤδη μέρος ἤδη ἐξακριβοῦντας ἱκανῶς À καὶ τελείως

νομένῳ

δέ iam

vero,

porro:

II 99, p. 44,8

:

ἡδονή

χαταστηματικαί εἰσιν ἡδοναί * à δὲ h μὲν γὰρ ἀταραξία καὶ «ἡ» ἀπονία είᾳ βλέπονται Ep. fr. 2, Ρ. 9:10 χαρὰ καὶ ἡ εὐφροσύνη κατὰ χίνησιν ἐνεργ at in fr. 66, Pp. 119,22 | s \| τέλος εἶναι τὴν ἡδονήν Ep. demonstr ἡδονάς, ἀφαιρῶν δὲ τὰς ἣν χυλῶν διὰ νοήσω τἀγαϑόν, ἀφαιρῶν μὲν τὰς ἀφροδισίων,

ἀφαιρῶν

δὲ τὰς

δι᾽ ἀκροαμάτων

fr. 67, p.

ν παρασχευάζῃ τὸ γαλὸν wal τὰς ἀρετὰς ... ἐὰν ἡδονὴ ελείας ἡδοναῖς

120,2

|| τιμητέον

ἔτ. 70, p. 123,10

fr. 181, p- 156,5

|

|| ἀμαυρὸς ἡδονὴ

ταῖς ἐκ πολυτ υς fr. 442, p. gin Il 289,7 || ὅπως ἡσϑῶμεν ἡδονὰς μείζο p. 441, fr. a τῶν ἡδονῶν fr. 442, p. 289,11 || συμφέρει τῶνδέ τινων ἀπέχεσϑαι 3$ sent. ς ίρεσι ὑπεξα τοῦ ἀλγοῦντος τοῦ μεγέϑους τῶν ἡδονῶν À παντὸς ποιηsent. 8 ὃ 141 || τὰ τινῶν ἡδονῶν xaxév ἑαυτὸ καϑ᾽ ἡδονὴ || οὐδεμία υκατεπ εἰ || τὰς ὀχλήσεις τῶν ἡδονῶν ib. rue πολλαπλασίους ἐπιφέρει 142 ὃ 9 sent. ί ἡδονα διέφερον ἀλλήλων αἱ χνοῦτο πᾶσα ἡδονὴ ... οὐκ ἄν ποτε (τοῖς

προσπτύω

ἡγεμονία fr.

ἡδονῆ

Glossarium Epicureum

I| τὰ ποιητικὰ τῶν

ἀσώτοις)

πανταχόϑεν

περὶ τοὺς ἀσώτους ἐχπληρουμένοις

ἡδονὰς ἀπολαμβάνειν sent. 12 § 143

ἡδονῶν sent.

τῶν

|| οὐκ

ἡδονῶν

ἐπαύξεται

ere,

I

ib. I ἀχερα a. τὰς ἐν τῇ σαρκὶ ἣ ἣ sek

ὃ Ὡς εϑῇ, ἀλλὰ μόνον ποικίλλεται ἐπειδὰν ἅπαξ τὸ ... ἀλγοῦν ἐξαιρ re x] φερ[ περι χαὶ ν ib. || τὰ λεῖα 144 || τὸ πέρας τὸ κατὰ τὴν ἡδονή ; n‘rzenpî: ἡδονῆς Philod. sign. 29,9 Il ]κὰ ητί πίο]ν ερῆ, ἔστιν καὶ περιφ

τὰ ὁ πεπερασμένος, ἐάν τις αὐτῆς χρόνος ἴσην ἔχει thy ἡδονὴν καὶ

πέρα

317

4222222272

χαταμετρῆσῃ

τῷ λογισμῷ

Ep. sent.

19 $ 145

| ἡ μὲν

σὰρξ

Glossarium

Usener

Hermannus

ἡδονῇ

ἀπέλαβε

ἐφ᾽ ἡδονήν τινα fr. 509, p. 314,15 | πᾶσα διὰ σαρχὸς ἐπιτερπὴς κίνησις τε πάϑη χαὶ τά | χαὶ χαρὰν ψυχῆς ἀναπεμπομένη fr. 552, p. 327,28

τὰ

πέρατα τῆς ἡδονῆς ἄπειρα, καὶ ἄπειρος αὐτὴν χρόνος παρεσχεύασεν sent. 20 $ 145 | οὔτε ἔφυγε τὴν ἡδονήν (ἡ διάνοια) ib. | Lucian. de parasito 12 τὸν μέλλοντα βιώσεσϑαι xx ἡδονήν || μάζα καὶ ὕδωρ τὴν ἀκροτάτην

ἀποδίδωσιν ἡδονήν

τέλος ὑπάρχειν,

Ep. ep.

III

οὐ τὰς τῶν

131, p. 64,2

ἀσώτων

αἱ ἀπάϑειαι

ἑπόμενον

τὴν ἡδονὴν

ἀγαϑὸν

ἐχείνῳ

ἢ συμβεβηκός,

10,225

οὐδ᾽ οὗτοι συλλογισμοὶ ... οἷον εἰ

λαβών τις τὴν ἡδονὴν κατὰ φύσιν καὶ τὸ κατὰ φύσιν αἱρετὸν συμπεραίνοιτο εἶναι * οὐ γὰρ τοῦτο δείκνυται

ἐκ τῶν

χειμένων,

εἰ χαὶ

ἕπεται ἐξ ἀνάγκης τῷ συναγομένῳ | τότε γὰρ ἡδονῆς χρείαν ἔχομεν, ὅταν ἐκ τοῦ μὴ παρεῖναι τὴν ἡδονὴν ἀλγῶμεν > «ὅταν δὲ μὴ ἀλγῶμεν» οὐχέτι τῆς

ἡδονῆς

δεόμεϑα

Ep.

ep.

III

128,

p. 62,21.22

|| τὴν

ἡδονὴν

|| οὐ πᾶσαν ἡδονὴν

p. 63,8

|| πᾶσα οὖν ἡδονὴ ... ἀγαϑόν, οὐ πᾶσα μέντοι

βαίνομεν ἐγὼ

adv. πρὸς

ib. p. 63,6

δ᾽ ἐφ᾽ ἡδονὰς

αἱρούμεϑα,

συνεχεῖς παρακαλῶ

ἡδονῶν

ἔτ. ep.

116,

p. 137,14

ap. Plut.

ἡδὺν

||

Col. 17, p. 1117% || ᾿Επίκουρος ὁ σοφὸς ἀξιώσαντός τινος εἰπεῖν αὐτὸν ὅ τί ποτ᾽ ἐστὶ τἀγαϑόν, ὃ διὰ τέλους ζητοῦσιν, εἶπεν ἡδονήν

non

posse

s.v.

2,

p.

1087

in

Ep.

fr. 433, p. 286,10

|| τὰ περὶ

τὰς ἡδονὰς φάσματα καὶ πάϑη καὶ κινήσεις Plut. ib. 4, p. 10897 in Ep. fr. 579, p. 332,20 || ἔστιν γάρ τις ἡδονὴ διὰ λύπης ϑηρευτέα Metrod. (fr. 5 Duen. p. 45) in adn. ad p. 164,6 (cf. 5. λύπη), cf. καταστηματικός | ἀρχὴ καὶ ῥίζα παντὸς ἀγαϑοῦ ἡ τῆς γαστρὸς ἡδονή Ep. fr. 409, p. 278,10 || τότε χρείαν ἔχομεν τῆς ἡδονῆς, ὅταν ἐκ τοῦ μὴ παρεῖναι αὐτὴν ἀλγῶμεν "

ὅταν δὲ τοῦτο μὴ πάσχωμεν ... τότε οὐδεμία χρεία τῆς ἡδονῆς ἔτ. 422, p. 283,3.5 | προσπτύω τῷ nord... ἐὰν μηδεμίαν ἡδονὴν ποιῇ fr. 512, p- 315,18 | ἕνεκα γὰρ ἡδονῆς παρελϑοῦσα, φασίν, 7) ἀρετὴ ἡδονὴν ἐνεποίησε

318

γεννᾷ

84, p. 35,11

Hegesippus Athen. VII, p. 279% (Mein. Com. IV, p. 481) | ’Extχουρός φησιν εἶναι τἀγαϑὸν τὴν ἡδονὴν δήπουϑεν Bato Athen. III p. 103° (Mein. Com. IV, p. 502) = Ep. fr. 427, p. 284,21 | ᾿Επίκουρος οὕτω χατεπύχνου thy ἡδονήν Damoxenus Athen. III p. 103? (Mein. Com. IV, p. 532) | κίνησις ἐφ᾽ ἡδονήν τινα καὶ χαρὰν ψυχῆς ἀναπεμπομένης Plut.

(τὸ)

πολυτελείας

κρείττους νομίζομεν ib. αἱρετή ib. p. 63,10

sec.

Epic.

‘ quamque

10,35

| cf. Cic. de fin. 111

math.

adv.

Stoici com-

ἡδύ,

παρ[α]σχεῖν

τί ὦ].

τινα

ῥοφοῦντι

ἡδέως

ep. III 126, p. 61,16 Il σιτίον οὐ τὸ πλεῖον ἀλλὰ τὸ ἦδιον (ἥδιστον libri) Ep. ib. p. 61,17 | ἥδιστα καρπίζεται ἥδιστον τὸν χρόνον où τὸν μήκιστον ἀλλὰ ... τὸν

ἀρχὴν

ἀλλ᾽ ἔστιν ὅτε πολλὰς ἡδονὰς ὑπερ-

| πολλὰς ἀλγηδόνας

διὰ δὲ τοῦτο ... συμπτῶ-

ἐτύγχανον,

βε[ἵν] τὴν διὰ τοῦ πίνειν φαχῆν ... οἵαν [rle ῥοφο[υἹμένην ἡδονὴν Colotes 7H? VI, f. 119 col. IX

ἡδύς,

καὶ τέλος λέγομεν εἶναι τοῦ μακαρίως ζῆν ib. p. 62,23 | (ἡδονὴ) ἀγαϑὸν πρῶτον χαὶ συγγενικόν ib. 129, p. 63,2, cf. πρῶτον ἀγαϑὸν τοῦτο καὶ σύμφυτον ib. p. 63,5 | (τῇ ἡδονῇ) ὡς κανόνι ... πᾶν ἀγαϑὸν κρίνοντες ib. p. 63,4

À ἡδοναὶ

ἀλγηδόνες

nt, ego malo laetitiam muni nomine corporis et animi ἡδονὴν appella voluptariam ’ | ἀπολαnem appellare quasi gestientis animi elatio V, f. 190, VI Ι VH? ν ἡδον[ἡ] ραν ἱκανωτέ

HeuLÉva

λέγομεν ib. p. 64,8sq., cf. Alex. Aphr. in Ar. top., p. 9 ad Ep. fr. 404, p. 277,7.8 ἀλλ᾽ οὐδὲ ἐν οἷς μὴ τὸ οἰκεῖον συμπέρασμα ἐπιφέρεται, ἄλλο δέ τι

ἦτοι

(emp.) ματα τῶν πασχόντων ἤτοι ἡστικῶς à ἀλγεινῶς Sextus

| ὅταν οὖν λέγωμεν ἡδονὴν

ἡδονὰς καὶ τὰς ἐν ἀπολαύσει

ἦϑος

Epicureum

ἀπολαύουσιν

βίον

ib.

ib.

130, p. 63,19

132, Ρ. 64,15

|| οὐ

|| ἐλπίσιν

γὰρ ... ἀπόλαυσις

ἡδείαις

|| τὰς διὰ μορφῆς xat ὄψιν ἡδείας κινήσεις

συνεσχέϑημεν

Il

ἔτ. 67, Ῥ. 120,4 ||

181, p. 156,4 ! ἡδὺ à φίλου βρυάζω τῷ κατὰ τὸ σωμάτιον ἡδεῖ fr. τῆς αὔριον ἥκιστα δεόμενος ἥδιστα μνήμη τεϑνηχότος fr. 213, p. 164,6 | ὁ parasito 11 ὅτι s

307,9 || Luc. de πρόσεισι πρὸς τὴν αὔριον ἔτ. 490, p. adn. ad p. 286,12 ἡγοῦμαι τὸ ἡδὺ in οὐδὲν ᾿Επικούρῳ μέλει τὸ 780 || ib. ἔπειτα τὸ μὴ ϑορύβου καὶ ταραχῆς πρῶτον μὲν τὸ τῆς σαρχὸς ἀόχλητον,

Il προσήκει τὸ ἡδὺ τῷ ae τὴν ψυχὴν ἐμπεπλῆσϑαι | ib. 12 οὐδὲν rrr | ter 140 8 5 sent. ἡδέως ζῆν Ep. ep. III 132, Ρ. 64,21.23.24, ἔτ. i “4 § 154 || ἡδέως τε βεβιωκέναι σαν μετ᾽ ἀλλήλων ἥδιστα sent. 40 i δέησιν ἀπεδεξάμεϑα ep: Π 84, νὰ τὴν p. 341,16 || ἡμεῖς ἡδέως τε σοῦ od. πρὸς ἀλλήλων

\| libenter (opp. ἀηδῶς) : ἡδέως ὑπομνη[σ]ϑήσονται 8 schol. Zenon. de lib. dic. VH* V, 1 col.

ἦϑος

ἄξιος ... ἐνεφάνη

|

[ἡ]μῖν

τῶ[1]

ὅχωι

ἤϑει

[εἸῖνοι ... ἐλευϑέρας

illum dignun πὶ fr. 196, p. 160,4: totum ingenium μόνον διὰ τὴν οὐ οῖς α[ὐ]τ καὶ νε άμβα συλλ

libertate | χαὶ διὰ τὸ ἦϑος αὐτῶν

fr. 197, Ρ. 160,11

,

βιοτῆς

Ep.

facere videbatur 0 ἱκειότητα [ἀλλὰ]

—

Usener

τοῦ ἡλίου

... ἔχειν τὸ φῶς ... ἀπὸ

ἥκειν

ἥκει γὰρ πρὸς ἡμᾶς ὅτι * Ep. fr. 153, p. 148,18 = rumor ad nos delatus est | (αἱ ὑποψίαι) αἱ περὶ ϑανάτου, μήποτε πρὸς ἡμᾶς fixer sent.

11 $ 142

ἥδιστα

πολυτελείας

ἀπολαύουσιν

οἱ ἥκιστα

ταύτης

Ep.

δεόμενοι

ep.

IT

130, p. 63,20

᾿Ἐπίκουρος... ὁμολογεῖ... πρὸς δὲ τῶν ἠλέκτρων τὰ κυρήβια Galenus t. II, p. 45 in Ep. fr. 293, p. 208,19 | μόνον ἤλεχτρον [ἐφελκ]τυκόν ἐστι τῶν ἀχύρων Philod. sign. 1,28 ἠλιϑιότης

(ἕλκεσϑαι) δὲ καὶ τὸ

1 col. 17,14 (v. ὑπερβολῇ)

ἡλικία προβ[ῆ:] γε τῇ[.] ἡλικίᾳ

Ep.

nat.

Gomperz

62

|| παρά

τε χρό-

νους ... χαὶ ἡλικίας καὶ ἄλλας αἰτίας ib. 123 || (τὴν ϑυγατέρα) εἰς ἡλικίαν (ie. γάμου) ἐκδότωσαν ᾧ ὃν Ἕρμαρχος ἕληται fr. 217, p. 167,5 || τῷ ϑήλει παιδίῳ, ἐπειδὰν εἰς ἡλικίαν ἔλϑῃ ἔτ. 217, p. 167,15 || de adulescentia: πρὸ τοῦ τὰ Μητροδώρου παιδία εἰς ἡλικίαν ἐλϑεῖν ib. p. 168,5

ἡλίκος

τὸ δὲ μέγεϑος ἡλίου κτλ. κατὰ μὲν τὸ πρὸς ἡμᾶς τηλικοῦτόν ἐστιν ἡλίκον φαίνεται Ep. ep. II 91, p. 39,4

ἥλιος

quomodo sit natus: Ep. ep. 11 90, p. 38,12.91, p. 39,2 || de eius magnitudine ib. 91, p. 39,2-10 || de ortu et occasu ib. 92, p. 39,10 |

de motu ib. p. 40,3-8 | de solstitio et bruma ib. 93, revolutionis

lege

ib.

97,

p. 42,10-43,5

| ἐνδέχεται

p. 40,9-19 | τὴν

σελήνην

ib.

ἐξ ἡλίου φωτισμὸν συμβαίνει, À ἡλίου ἐπιγίνεται Sextus (emp.) φασμάτων τοῦ ἡλίου ... ἀνατολῶν ἣ τοῦ ἡλίου περι[φ]ορά ib. VH*

ἥλίου

|| ταχείας

p. 41 9

χινῆ-

fr.

110,

ἡμέρα

μὲν

|| f

p. 51,10

κατὰ

τὸν

δὲ WE κατὰ φωτισμοῦ στέρησιν τοῦ ἐξ adv. math. 10,224 sec. Epic. | τῶν χαὶ δύσεων Ep. nat. XI VH* 16,14} VI, f. 6, XII | ἥλιον ἐκλείπειν σελήνης

p. 127,12

83,

NYELG Ep. ep. I 72, p. 24,15 || τὰς βλεπομένας παρ᾽ ἡμῖν αὐτοῖς προλήψεις ἡμῶν συντείνει ib. 80, μαχάριον χαὶ (ἀκρίβειαν) ὅση πρὸς τὸ ἀτάραχον παρ᾽ ἡμῖν τὸ ὅμοιον γίνεται, αἰτιοp. 29,19 | παραϑεωροῦντας ποσαχῶς || scriptor ipse de se dicit : λογητέον ὑπὲρ ... τοῦ ἀδήλου ib. p. 29,20 ἡμῖν πολλὰ

ὑπερβολὴν ἠλιϑιότητος Philod. rh. VH1V,

ἐπειδὰμ

ἀποφερομένων

ἡλίου

ἐπισκοτούσης

ἤλεκτρον

ib. 94,

ib. 98, p. 43,7 | ἴρις γίνεσεις γίνεσϑαι καὶ πάλιν βραδείας ὑπὲρ γῆς 109, p. 51,1 || σύνωσιν ib. ἀέρα πρὸς ἡλίου τοῦ ται χατὰ πρόσλαμψιν ἢ ἐν τοῖς νέφεσιν ἀπὸ τοιαύτην λαμβανουσῶν τῶν ἐν τῷ ἀέρι ἀτόμων τοῦ

ἥκιστα

de

ἡμεῖς

Glossarium Epicureum

ib.

83,

τῶν

κατὰ

μέρος

| τὰ

p. 31,18

wate

ἐξαχριβουμένων

παρ᾽ ἡμῖν

(cf. παρά):

p. 35,2 φρονούμενός τε περὶ ἡμᾶς II 84,

τὴν

ὅλην

πραγματείαν

scriptor

de

se:

φιλο-

|| τὰ γὰρ ἐν ἄλλοις ἡμῖν γεγραμ-

ib. p. 35,10 | regnat in μένα ib. p. 35,8 || ἡμεῖς δὲ ... ἀπεδεξάμεϑα 85 | où ... κενῆς δόξης ὁ cf. hoc prooemio pluralis etiam verborum, ἡμᾶς ζῆν ib. 87, p. 36,15.16 || βίος ἡμῶν ἔχει χρείαν, ἀλλὰ τοῦ ἀϑορύβως ἡλίου uth.) τηλικοῦτόν ἐστι ἡλίκον χατὰ μὲν τὸ πρὸς ἡμᾶς (τὸ μέγεϑος φαίνεται " κατὰ

= ἕκαστος ἡμῶν

δὲ

τὸ

καϑ' αὑτό

fr. 204, p. 162,7

ib.

91,

| plur.

p. 39,4

| =

nos

homines

mai. = ego Epicurus : of

p. 166,9 et 167,13 συμφιλοσοφοῦντες ἡμῖν fr. 217,

|| τοῖς φιλοσοφοῦσιν ἀπὸ

ἡμῶν ib. ib. 165,14 | τῶν δεδομένων ἀφ᾽ ἡμῶν fr. 217, p. 165,9. simil. 166,6 A 10. ἡμέραν γενέϑλιον 166,3 || ἡμῖν εἰς τὴν εἰϑισμένην ἄγεσϑαι Hu ἡμεῖς περ χαϑά | 166,9 ib. «μνήμην» chy ἡμῶν re καὶ Μητροδώρου uct? ἡμῶν ib. 167,20 et ἡμῖν συγκαταγηράσχειν | 166,13.167,18 10. τ προσόδων 10. 167,8 Il ἡμῖν χρείαν 167,12 || τῶν ὑπαρχουσῶν ἡμῖν τῶν | 168,3 ib. ἡμῖν βιβλία τὰ ὑπάρχοντα παρεσχημένοι ib. 167,19 || τὰ ib.168,8 | παραγεγονότος πρὸς προσόδων ἡμῶν ὑφ᾽ καταλελειμμένων Ρ. 137,11 | πέμπε οὖν ἀπαρ115, ἔτ. ἡμᾶς (Epicurum??) σὺ ... ἐφίλεις ipso) 141,9 | τὰ τότε ὑφ᾽ ἡμῶν (Ep. χὰς ἡμῖν (Epicuro) fr. 130, Ρ. γονάτων ipsi) (Epic. ἡμῖν \| περιπλακῆναι λεγόμενα fr. 141 p. 145,1 σὲ αὐτόν I ἐποίεις οὖν καὶ ἡμᾶς ἀνϑιεροῦν 145,3 p. 141, fr. ἐφαπτόμενον

321

320 21

RE EE

Hermannus

ἥκειν

IZIZ

ἡμεῖς

Hermannus

Usener

Glossarium Epicureum

ib. 145,5 | καὶ ἡμᾶς ἀφϑάρτους διανοοῦ ib. 145,6 | τῶν γεγονότων ἡμῖν διαλογισμῶν fr. 138, p. 143,20 | οἵου κροτοϑ ορύβου ἡμᾶς ἐνέπλησας fr. 143, p. 146,14: non dubito quin h. quoque loco ἡμᾶς ad se solum retulerit Ep. | item πρὸς ἡμᾶς fr. 149, p. 148,4 | item ἥκει ... πρὸς

πρός || τὸ δὲ παρ᾽ ἡμᾶς ἀδέσποτον III 133, p. 65,10 || ἃ δὲ παρ᾽ ἡμᾶς (γίγνεσϑαι) ib. p. 65,9 | εἰ μηϑὲν ἡμᾶς αἱ περὶ τῶν μετεώρων ὑπο-

pla ἠνώχλουν sent. πρὸς ἡμᾶς ἥκει ib. | φερόμενον «ἐς» τοὺς ἡμῶν κάτω φερόμενον

ἡμᾶς fr. 153, p. 148,18 | ἐπεμελήϑητε ἡμῶν fr. 183, p. 156,22 | χαϑά περ ἡμῖν ἔλεγεν fr. 195, P. 159,27 || ἐνεφάνη [ἡ]μῖν fr. 196, p. 160,3 | dubium ἡμεῖς fr. 197, p. 160,9 | τὸν τρόπον τῆς διαλύσεως ὃν ἡμεῖς

εἰρήκαμεν nat. II VH

εἴρηχα || τὴν] εἰς ib. col. 10,11 | τὰ

II col. 10,4, sed ib. col. 10,8

sequitur

τοῦτο τί] εἶδος γενομέ[νην] οἰ[κ]ονομίαν u[ilv παρ᾽ ἡμῖν res nostras vertit Lucretius V 435 ‘ nec

ἐκ τοῦ [π]εριέχον[τ]ος ... εἰσρέο[ντ]α παρ᾽ ἡμᾶς [τό]τε γε[ίνε]σϑαι ib. 80 | ἡμῶν αὐ[τῶν] δόξ[ας] ib. 80 (cf. ἡμέτερος) || ὡς καλοῦντες δι’ ἡμῶν œù-

τῶν τὴν αἰτίαν συντελοῦμεν ib. 99 et [τὸ δι᾽ ἡμῶν] αὐτῶγ καλούμενον ib. 94 | ἡμῶν [τι] συνεργόν ib. 98 | δι᾽ ἡμῶν ib. 100, ἐξ ἡμῶν * ib. 141|| ἔργον οὐδὲν ἡμῶν ib. 102

τὸ ἐξ [ἡμ]ῶν αὐτῶ[ν à πρ]αττόμενον ib. 105 |

elt]ye μὲν καὶ ἡ ἀρχὴ τὴν αἰτίαν, ely[oluev δὲ] καὶ ἡμεῖς ib. 124 i.e. die menschlichen individuen (persônliche freiheit !) || breviter τὸ ἐξ ἡμῶν ib, 125 | τὴν ge ἡμῶν γεινομένη[ν] sc. αἰτίαν ib. 140 | τῶν αἰτιῶν χαὶ [χιν]ήσεων τῶν τε δι ἡμᾶς καὶ τῶν διὰ chu φύσιν ib. 142 | (τῶν ϑεῶν) τῶν μηδὲν πρὸς ἡμᾶς sec. Epic. Dionysius Eusebii praep.

ev.

XIV

27,

c. ace. | ἡμῖν

p.

783”

τοῖς

in

Ep.

δόγμα[σ]ιν

fr.

389,

p. 259,7

[ἀ]ναγκαῖον

|| παρ᾽ ἡμᾶς vid. παρά

Ep. nat. XV

VH?

VI 34 fr. 28 | οὐκ ἔξω τῶν εἰθισμένων λέξεων ἡμῶν χρ[ωἹμένωϊν (Epic. de se) 10. XXVIII VH? VI 46,9 || τοῖς περὶ ἀμ[φ]ιβολίας ἡμῖν ἀναγεγραμμένοις ib. 46 extr. (eodem modo) | τί τούϊτω]ν [ἡ]μῖν τῶν μ[αλ]ακῶν; ib. 47,2 || ἅς πίο]τ᾽ ἂν ἔχωσι ra ἡμ[ῶ]ν δό[ξ]ας ib. 47,6 | ἱκ]ανῶ[ς] οὖν ἡμῖν ἠδολεσχήσϑω ib. 54,1 | τῆς συνα[π]τομέν[ης δι᾽] ἡμῶν αὐτῶν κεινήσεως ib. inc. VH® VI 87 col. 9,4 | ὃ] ἡμεῖς λέγομεν *ib. 89 col. 13,8 | ἀ[ποδέ]δεικτα[ι ν]ῦν ἡμ[τν ib. VH? X 111 col. 16 | haec sub v. ἡμεῖς conponenda sunt, non sub praeposs. : πρὸς ἡμᾶς = vid. πρός c. acc. | παρ᾽ ἡμῖν locus in primis memora bilis ep. II 108, p. 50,10,

V. παρά | xa’ ἡμᾶς

(cometas)

ἐν χρόνοις τισὶν ὁρμῆσαι ... καὶ εἰς τοὺς

xa ἡμᾶς τόπους ἐλϑεῖν ib. 111, p. 52,9 || ἰδίαν τινὰ κίνησιν ... τοῦ où paved ἴσχοντος ὑπὲρ ἡμᾶς ib. p. 52,7 || οὐδέν, οὐ πρὸς ἡμᾶς (ἐστίν) vid.

322

11 $ 142 | (αἱ ὑποψίαι) αἱ περὶ ϑανάτου, μή ποτε φανεῖσϑαι ... ἡμῖν ep. I 60, p. 18,6 | τὸ παρ᾽ ἡμῶν ὑπὲρ χεφαλῆς ἡμῶν τόπους ib. Ρ. 18,11 | τὸ παρ᾽ ib. p. 18,13 | τὰ παρ᾽ ἡμῖν formula inductionis

(cf. παρά) || ἡμεῖς Epicurei : odde[le] γὰρ ἡμῶν τὰ τοιαῦτ᾽ ἀναιρεῖ [τῶν] ἰδιωμάτων Philod. sign. 14,30, cf. 36,9 λαμβάνειν ἡμᾶς ib. 31,13.24 | καὶ οὐ τὴν αὐ[τὴν γι]γνομένην [ἐναντίως φατέον ἔχ[ειν] κατά γε δὴ τὸ

ὥς περ

similis nostris rebus res ulla videri ? (tum in principio rerum, poterat) | sic καὶ γὰρ παρ᾽ ἡμῖν — Plut. de facie in orbe lunae 5, p. 922¢ | alia formula est παρ᾽ ἡμᾶς ... γίγνεσϑαι Ep. nat. Gomperz 77 | τὰ

ἡμέρα

ὑποκείμενον xa ἑαυτὸ καὶ μὴ (VH? VI, f. 6), cf. v. πρός

πρὸς

ἡμᾶς Ep. nat.

ΧΙ

ΝῊ"

II 9,16

ἡμέρα

(τὸν χρόνον) ταῖς ἡμέραις καὶ ταῖς νυξὶ συμπλέχομεν xal τοῖς τούτων μέpcow Ep. ep. I 73, p. 25,6 || μελέτα πρὸς σεαυτὸν ἡμέρας καὶ νυκτός

ΠῚ

135,

p. 66,6

| οὐ

πολλὰς

ἡμέρας

συμβαίνει

sent. 4 ὃ 140

|| τὸν

χρόνον σύμπτωμα .... εἶναι, παρεπόμενον ἡμέραις τε καὶ νυξὶ καὶ ὥραις κτέ. Epic. Sexti adv. math. 10,219 (cf. 224 = Ep. fr. 294, p211,6) ||

ἥ τε ἡμέρα καὶ νὺξ τοῦ περιέχοντος ἀέρος εἰσὶ συμπτώματα * ὧν À μὲν ἡμέρα κατὰ τὸν ἐξ ἡλίου φωτισμὸν συμβαίνει Sextus (emp.) adv. math. 10,224

sec.

Epic.

| ἀντιπαρεχτείνεται

δὲ πάσῃ

ἡμέρᾳ

καὶ

πάσῃ

vuxr

καὶ

ὥρᾳ

ὁ χρόνος " παρ᾽ ἣν αἰτίαν μαχρά τις ἢ βραχεῖα λέγεται ἡμέρα καὶ νύξ φερομένων ἡμῶν ἐπὶ τὸν ταύτῃ συμβεβηκότα χρόνον ib. 225 | cf. αὔριον, δεκάτη: τὴν μαχαρίαν ... ἡμέραν τοῦ βίου Ep. fr. 138, p. 143,16: ipsam

vitam dicere licuit, ut mors C. 5,6) | ἑβδόμῃ γὰρ ἡμέραι,

x[e]v ... [x]atl&

now est perpetua una dormienda (Catull. 6 te ταῦτ᾽ ἔγραφον, oby[t ἀπο]κεχ[ρη]-

τὴν] οὔρησιν [éluot οὐϑέν

fr. 117, p. 154,22: septimus

hic, cum haec scribo, dies est, quo nihil mihi cessit urinae || (ἀλγηδόνων) ἐπὶ τὴν τελευταίαν ἡμέραν ἀγουσῶν fr. 177, p. 154,24 | τῆς παραγγειλάσης φύσεως αὐτῇ (animae) ... xx? ἡμέραν fr. 200, p. 161,11 ||

=

dies festus, feriae τὴν cidiouévnv ἄγεσϑαι γενέϑλιον ἡμέραν ... τῇ προ-

τέρᾳ δεκάτῃ τοῦ γαμηλιῶνος fr. 217, p. 166,6 || συντελείτωσαν ... τὴν τῶν ἀδελφῶν ἡμέραν τοῦ ποσειδεῶνος ib. p. 166,11 | μήκη νυκτῶν καὶ ἡμερῶν παραλλάττοντα quomodo fiant ep. II 98, p. 43,6

323

ξεε-

ἡμεροειδής

Hermannus

Usener

ἡμεροειδής ς

,

χρόνος

t

ἐστὶν

adscribitur

ἡμεροειδὲς

ap.

Sextum

καὶ

νυχτοειδὲς

(emp.)

adv.

φάντασμα math.

10,181

definitio

Epicureis

est

in

nostra

potestate : τὸ

μέλλον

(cf. παρ᾽ ἡμῖν) || Tac] ἡμε[τέρα]ς καὶ ἡμῶν αὐ[τῶν] perz 80 : ‘unsere hôchst eigenen Meinungen *

οὔτε

ἡμέτερον

δόξας

nat.

οὔτε

Gom-

ἤν (cf. ἐάν) : ἣν γάρ τις ἢ μαχόμενος

—

Ep. ep.

II 96, p. 42,1

sent.

Ep. IX,

nat. XXVIII VH? VI f. 82 | οὔϑ᾽ ἡνίκα ... πα-

20 $ 145

Ἡρακλεία λίϑος: Ἐπίκουρος ... ὁμολογεῖ πρὸς τῆς Ἡραχλε ίας λίϑου τὸν σίδηρον ἕλκεσϑαι Galen. de facultt. natur. 1,14 t. II, p. 45 K. ad Ep.

fr. 293, p. 208,18 | [λίϑ]ων Ev ... εἶδος ἐπι[σ]π ώμενον τὸν [κ]αλοῦσιν [Μ]αγνῆτιν λίϑον, οἱ [5 ἩΓρ]ακλε[(αν] Philod.

Epicurus

ipse

enim,

Heracleam dum

appellasse

Epicuri

videtur,

sententiam

posteriores

refert

et

σίδηρον, ἣν sign. 1,28.

Μαγνῆτιν:

oppugnat,

illo

utitur nomine ; ubi ipse loquitur ut de theriaca ad Pisonem 3, t. SV:

p. 225

τὴν

sequitur

Μαγνῆτιν

λίϑον

ἕλκειν τὸν σίδηρον εἰς ἑαυτήν, volgarem

usum

Sextus

(emp.)

adv.

math.

1v

À ἐκ τῆς ἡσυχίας καὶ ἐκχωρήσεως τῶν πολλῶν ἀσφάλεια Ep. sent. 14 ὃ 143 | Ἔπ. ἡσυχίαν ἐπαινεῖ fr. 426, p. 284,9 | of ... τῆς διαφορᾶς οὐχέτι ἐπαισϑανόμενοί. π͵]αντελῶ[ς] ἡσυχίαν [ἐ]χέτωσαν nat. XIV 10,13 ΝΗ" VI 23 | τὸν βίον οἱ νόμους διατάξαντες ... εἰς πολλὴν ἀσφάλειαν ual ἧσυ-

ἔϑεντο

ἡσυχίζειν

Colotes fr. ap. Plut. adv. Col. 30, p. 11244

(?)

flouyret futurum perz 28

dubitanter

Gomperzius

edidit

Ep.

nat.

Gom-

Sextus (emp.) adv. math. χεῖται) παρὰ τὸ ἠρεμοῦν

ὁ τῆς αὔριον ἥκιστα δεόμενος ἥδιστα πρόσεισι πρὸς τὴν αὔριον Ep. fr. 490, p. 307,9 | κενὸμ μηδὲν ἧττον εἶναι mat. XXVIII ΡΗΞΝῚΙ 38 fr. 2 |

οὐδὲν ἧττον ... [ἀ]γόμενος ib.

(contra

Epicurum)

où

μονὴ

(ὑπό-

VI 90

ἠχεῖν ἀπὸ τοῦ φωνοῦντος

v. φωνή 10,239

49 inf. | οὐθὲν ἧττον ib. inc. ΤῊ"

col. 16,6 | τὰς δηλώσεις ἧττον ἀμφιβόλους γενέσϑαι ep. I 76, p. 27,11|| οὐθὲν ἧττον ib. 60, p. 18,13 || οὐδὲν ἧττον ...ἦν δίκαιον sent. 37 ὃ 152

ἦχος

ἠρεμεῖν

324

ἀλγεινῶς

ἥττων

ρακλεϊος

Galenus

À

οὐδὲ... δεῖν ἡσυχάζειν ἀλλὰ τῇ φύσει χρῆσϑαι πολιτευομένους καὶ πράσσοντας τὰ χοινὰ τοὺς φιλοτίμους Ep. fr. 555, p. 328,19

χίαν

ἡνίκα ἡνίκα ofb]x ἦν à διάληψις ἀναλογισ[τιϊκὴ 48 inf. | καὶ ἡνίκ᾽ ἄν — (Philod.) VH? Ep.

ἡστικῶς

ἡσυχάζειν

πάντως οὐχ ἡμέτερον Ep. ep. III 127, p. 62,5 | ἀξίως τῆς ἡμετέρας περὶ σεαυτὸν σπουδῆς II 84, p. 35,3 | παρὰ Thy ἡμετέραν δύναμιν fr. 217, P- 168,2 | καϑά περ ἐν τοῖς ἡμετέροις ἀγγείοις ep. II 100, p. 44,15

ρεσχεύαζεν ... κατέστρεφεν

x ἦχος

~

τῶν πασχόντων ἤτοι 10,225 sec. Epic. è

quod

Epicureum

ἡστικῶς

ἡμέτερος ἡμέτερον

Glossarium

ἢ ἠχοῦντος

ἢ ψοφοῦντος

| ἤχους [τιἹνὰς καὶ ψόφους Philod.

ὑπ᾽ αὐτοῦ]

δὲ τοῦ

ἤχου

καὶ τῶν

Ep. ep.

I 52, p. 13,11

rh. IV, 1 col. 5 ΚΗ" XT |

[π]εριόδων ... ψυχαγωγ[ού]μενοι

Ep.

fr.

53, p. 113,13

325

Usener

Hermannus

ϑάλαττα

ϑάλαττα ἕως

II

δὲ ϑαλάττης

105,

p.

47,16

(τοῦ πρηστῆρος

χκαϑιεμένου)

ϑάμβος

δῖνοι

ἀποτελοῦνται

Ep.

ep.

sc.) ... μὴ δύνηται τὴν λύσιν λαμβάοἰκονομίαν Ep. ep. I 79, p. 29,12

τοὺς φόβους τῆς διανοίας τούς τε περὶ μετεώρων καὶ ϑανάτου καὶ ἀλγηδόνων Ep. sent. 10 ὃ 142 | αἱ «περὶ» τῶν μετεώρων ὑποψίαι ... ἠνόχλουν χαὶ αἱ περὶ ϑανάτου, μὴ ποτε πρὸς αἴτιον ὑ[π]ολαμβάνειν καὶ ϑανάτο[υ]

ἡμᾶς ἥχει κα[ὶ ζ]ωῆς

sent. 11 ὃ 142 || τὸν ϑεὸν ὄντων μεγίστων VH* ΧΙ,

f. 29 | μηδὲν πρὸς ἡμᾶς εἶναι τὸν ϑάνατον Ep. ep. III 124, p. 60,16. 17.18 | ὁ ϑάνατος οὐδὲν πρὸς ἡμᾶς ib. 125, p. 61,6 (cf. 125, 7 sq., sent.

2 8.139) || στέρησις δέ ἐστιν αἰσϑήσεως ὁ ϑάνατος ib. 124, p. 60,17 || τὸ φρικωδέστατον τῶν χακῶν ὁ ϑάνατος ib. 125, p. 61,6 || ὅταν μὲν ἡμεῖς ὦμεν, ὁ ϑάνατος οὐ πάρεστιν * ὅταν δ᾽ ὁ ϑάνατος παρῇ, τόϑ᾽ ἡμεῖς οὐκ ἐσμέν

ib. p. 61,7 | οἱ πολλοὶ τὸν ϑάνατον ὁτὲ μὲν ὡς μέγιστον τῶν χακῶν φεύγουσιν, ὁτὲ δὲ ὡς ἀνάπαυσιν τῶν ἐν τῷ ζῆν «κακῶν αἱροῦνται» ib. p. 61,10

sq. || δεδιέναι τὸν ϑάνατον ib. p. 61,3 || rod... περὶ ϑανάτου διὰ παντὸς ἀφόβως ἔχοντος ib. 133, p. 65,2 || ἀναίσϑητον ὁ ϑάνατος Philod. VH? I, f. 148 || χάριν δὲ ϑανάτου πάντες ἄνθρωποι πόλιν ἀτείχιστον οἰκοῦμεν

Ep. fr. 339, p. 228,2 μάζεσϑαι

| ὁ γὰρ πόνος ὁ ὑπερβάλλων συνάψει ϑανάτῳ

|| ἀκατάπληκτος πρός τε τὰς ὀχλήσεις καὶ τὸν ϑάνατον || διαλύσει (atomorum) δ᾽ ἀπ᾿ ἀλλήλων τὸν ϑάνατον

fr. 283, p. 202,17 ap.

Plut.

adv.

Col.

10,

p.

fr. 448,

1102%

fr. 37, ἐπονο-

ϑανατοῦν χαὶ

τεϑανατωχέναι

τὰς

᾿Αϑήῆνας

VA?

III

ϑαρρεῖν ... ὑπὲρ τοῦ μηϑὲν αἰώνιον εἶναι δεινὸν

326

ὁμορούντων

παρασχευάσασϑαι

f. 28 διότι τὸ τ[εϑαυλ]μάσϑαι ἀνθρώπων διώχκε[ται)

sent.

§ 154, 40 ἕνεκα

ἀνθρώπων]

πρὸς

ΝΗ" VES,

cf.

[ἐξ]

ϑαρρεῖν

τοῦ

| κἂν

τεϑαρρηκότως

εἴπαιμι

οὐχ ἥκιστά pos οἱ ἄνδρες ταῦτα γὰρ (divinationem et providentiam) εἰς τὸν βίον Plat. ἡδονὴν καὶ γαλήνην καὶ ϑάρσος αὐτοῖς παρασχευάζειν. ... τὸ ϑάρσος (hominibus) ὑμῖν non posse s. v. 20, p. 1100° | ἀναφαίνεται Grylli 4, (Plut.) φεύγειν ἕτερα ἑτέρων δι’ φόβος ἐπιστήμην ἔχων τῶν p. 988°

μηδὲ

Philod.

πολυχρόνιον

piet.

85,6

Ep. sent.

| κρεῖττον

j

ϑαυμάζειν γὰρ

ϑαυμασϑέντα

ὑπ᾽ ἐκείνου

(a

Democrito

Protagoram)

ἐπὶ ξύλων

172, p. 153,4 || προσπτύω τῷ; καλῷ τινῶν (cwi?) ἰδίᾳ συνϑέσει Ep. fr. ἔτ. 512, p. 315,17 || τοῖς ὑπ ἐνίων χαὶ τοῖς κενῶς αὐτὸ ϑαυμάζουσιν 1 col. 7 ΚΗ! XI ϑαυμαζομένοις λίϑοις Philod. rh. IV,

ϑαυματοποιεῖν εἰ δὲ τοῦτ᾽ ἔλεγεν

dxpoduuot

οὗτος,

ἐθαυματοποίει

s τοῖς ὀνόμασι poet.

VH?

2 II 1

τς

’

ϑέαμα

SLOG

167

ϑαρρεῖν 28 § 148

τῶν

ϑάρσος

ϑάνατος

p. 292,16 p. 106,13

ταράττεσϑαι χρυσῆν ἔχοντι δέ cor ϑαρρεῖν ἐπὶ στιβάδος χατακειμένῳ À μέλλοντος φόβος ... οὐκ ἐᾷ τοῦ «περὶ» ὁ | 163,4 p. 207, χλίνην Ep. fr. p. 321,20 | ἕνεχα τοῦ ὃαρχαίρειν οὐδὲ ϑαρρεῖν ἐπὶ τοῖς παροῦσι fr. 532, ἀπὸ τῶν ἔξωϑεν ἄριστα ϑαρροῦν μὴ ρεῖν ἐξ ἀνθρώπων sent. 6 $140 | ὁ τὸ μάλιστα τὸ ϑαρρεῖν τοῦ δύναμιν || 154 § 39 (?) sent. συστησάμενος

Ex

ὅταν τὸ ϑάμβος (rerum caelestium νεῖν xal τὴν περὶ τῶν κυριωτάτων

Detos

Epicureum

Glossarium

καὶ

ϑεάμασι

Διονυσιακοῖς

Ep.

fr.

20

(Plut.),

Ρ.

98,1

RA

RTE ἐν τῇ πάσῃ μαχαριότητι ἀλειτούργητος διατηρείσϑω χαὶ ἢ ϑεία φύσις “à λειτουργιῶν ἀποτὴν ϑείαν : φύσιν μηϑαμῇra Ep. . ep. ep. 1197, Lp 42,11 | ὅταν τὰς χἄπειτα -.. φύσις Bela οὐδὲ χάϑηταί τις λύωσι ab. 113, ps 53,14 Il 5.16 11:5... ἐπισημασίας ταύτας ἐπιτελεῖ ἐδ...

327

ϑειότης

Hermannus Usener

ϑειότης τὸν ϑ[ειό]τητος

[βίον ῥδιστον

Ep.

fr. 38 (Philod.),

p. 107,2

ϑέλησις τὴν ϑέλησιν πολλάκις οὐ προσειλήφασιν ... τοῦ σώζειν fr. VI

κτλ.

VH? X, f. 65

as ϑέμα λόγος, 6 ϑεματικός opp. ὁ φυσικῶς χαλὸς λόγος: εἰ μὲν μηδὲ εἷς ere xaMèk λόγος, ἴσως ἂν Flv] ἀναγκαῖον ἀγαπᾶϊν τὸ]ν κατὰ ϑέμα " νῦν δ᾽ ὑπάρχοντο[ς] ἄϑλιον τὸ παριέντας αὐτὸν [ἐ]π᾽ ἐκεῖνον

χαταντία]ν

Philod. rh.

IV,

1 col. 7 ΚἪ!

XI

ϑεματίζειν be μὴν οὐδ᾽ ἐκεῖν᾽ ἔστιν εἰπεῖν, ὅτι τοῖς γε ῥήτορσιν αὐτοῖς ἕν τι γένος λόγον χαλὸν τεϑεμάτιστ[αι] καὶ μεταδιώκεται Philod. rh. IV, 1 col. 8 H* XI || ϑε[μ]αςτί]ζειν μᾶλλον ib. col. 9

où σχύειτὸ 7 ϑ[εμ]χτικὸν cf. = ϑέμα ; || οὔτε παρὰ] πᾶσιν ἰσχύ = ye “i οὔτε [τοῖς] ταὐτόν Philod. rh. IV, 1 col.

a a ; παρὰ tlot]s αὖ

ϑεμέλιον

ϑεός ϑεῶν εἴλείων ὄν]των Ep. fr. 99, p. 132,21.23 | eorum sempiternitati quid consentaneum sit: fr. 99, p. 133,1 || νὴ τοὺς ϑεού[ς] fr. 196

p. 160,3 Il πρὸς τῶν ϑεῶν saepe sermoni interposuit in fr. 389 Pp. 259, 10 || εἰ ταῖς τῶν ἀνθρώπων εὐχαῖς ὁ ϑεὸς κατηκολούϑει fr. 388 ni 259 1

τίνας

|| αἱ τῶν πολλῶν

60,10 || βλάβαι ... ἐκ ϑεῶν περὶ ϑεῶν ὅσια δοξάζοντος

ὑπὲρ ϑεῶν

ἐπίισ]πασμοὺς

ἀνϑρωπόμοίρφ]ον

καταλείπομεν

τὸν

ϑεόν

ἀποφάσεις

60,11 || τοῦ ἐπάγονται καὶ ὠφέλειαι ib. Ρ. ode χαϑεῶν ib. 133, p. 65,1 || τῷ περὶ

γὰρ (sc. μῦϑος) ἐλπίδα παραιτῆπαχολουϑεῖν ib. 134, p. 65,12 | ὃ μὲν ϑεόν, ὡς ib. p. 65,14 || τὴν δὲ τύχην οὐ σεως ὑπογράφει ϑεῶν διὰ τιμῆς ϑεὸς ἐν ὡς ib. p. 65,15 I ζήσεις δὲ οἱ πολλοὶ νομίζουσιν, ὑπολαμβάνων I, XXVI 103 Ρ. ϑεῶν liber Epicuri, ἀνθρώποις ib. 135, p. 66,8 || περὶ d. Philo ϑεός ὁ ν ἄφοβο 84-88 || de deorum natura cf. fr. 38-40. 129,27 piet. : nt voca ια διαιών ια] καὶ VH2, f. 148 || deos ζῶια υ[αχάρ καὶ ϑανάτοίυ] wat ζ]ωῆς, ὄντων νειν λαμβά ὑ[π]ο αἴτιον ϑεὸν \| τῶν τὸν

μεγίστων VH? ΧΙ, £. 29

εἰς τὰ Ἐπικούρου ἀπαλλαγέντες ἐκ τοῦ χαμαὶ βίου . Duen 51 p. 14, ὄργια Metrod. fr.

ϑεραπεία

(κόσμος γίνεται ἐπιτηδείων σπερμάτων ποιούντων) ἐπαρδεύσεις ... ἕως τεi λειώσεως καὶ διαμονὴν ἐφ᾽ ὅσον τὰ ὑποβληϑέντ ϑεμέλ Ù δύναται ποιεῖσϑαι Ep. ep. II 89, p. ae MAUR POP

328

ων ib. 123, p. 59,16 || ζῷον ἄφϑαρτον καὶ μακάριον νομίζ γὰρ εἰσίν ib. p. 60,4 || ὁ τοὺς τῶν μὲν Heol || ϑεοῦ νόησις ib. p. 59,17 προσ|| 6 τὰς τῶν πολλῶν δόξας ϑεοῖς πολλῶν ϑεοὺς ἀναιρῶν ib. p. 60,7 ib. 124, P-

ϑεόφαντος

ϑεματικός

|] διὰ

ν ὡς καὶ τὸν ϑεὸν ἀνϑρωπόscriptor de sens. VH* VI col. 10 || φανερὸ τὴν ὑπόστασιν ἔχῃ ib. 11 σμῶι λο[γι] σὺν χαὶ μορφον χρὴ καταλείπειν, ἵνα ος: voob?]uev ϑεοὺς ὡς δραστι(cf, c. 12. 13. 14. 16. 21) || cf. τύρανν rfep]t ϑεῶν φόϊβο]ν ib. f. 173 χούς Philod. VH? V, f. 169 || διὰ nov ΠῚ 134, p. 65,17 || τὸν ϑεὸν ep. \| οὐϑὲν ἀτάκτως ϑεῷ πράττεται Ep. à κοινὴ τοῦ

ἅπτων ib. p. 60,8

ϑέμα

ϑερμαίνειν

Glossarium Epicureum

ὡς ἀληϑῶς "ϑεόφαντα

τοῦ ἱεροῦ σώματος ϑεραπείαν Ep. πέμπε οὖν ἀπαρχὰς ἡμῖν εἰς chy 18, ps 1117° p. 141,10 ap. Plut. adv. Col.

ἔτ. 130,

ϑεραπεύειν

πεύεται ἘΡ. μηδὲν πάϑος ἀνθρώπου ϑερα χενὸς ... φιλοσόφου λόγος ὑφ᾽ οὗ

fr. 221, p. 169,15

ϑερμαίνειν

αμβάνοντας τὸ ϑερμαῖνον ϑερμαντικὸν ... ὑπολ

Ep.

fr. 60 (Plut.), p- 116,21

329

ϑερμαντικό pu 66

Hermannus

Usener

ϑερμαντικός φαίνεται

μὲν

γὰρ

τὸ

χαϑόλον

τινος ὁ τοσοῦτος εἶναι — 116,1 ap. Plut. adv. φασὶν εἶναι τὸν οἶνον, οἱ p. 1110° | ϑερμαντικὴν p. 116,24 ap.

D” 116,14 Ψῦχον

Plut.

εἶναι

ϑερμαντικὸς

ὁ

οἶνος,

τοῦδε

δέ

ϑερμαντικὸς ἂν ῥηθϑείη Ep. fr. 58, p 115,34 Col. 6, p. 11097 | οἱ μὲν Ψυκχτικὸν τὸ χαϑόλον δὲ ϑερμαντικόν fr. 59, Ρ. 116,19 ap. Plut. ib. ἐπιφέρων À ψυκτικὴν δύναμιν ὁ οἶνος fr. 60

ib. 1110?

| ἐξηπατῆσϑαι

ψυχτικὸν

οὐχ

τοὺς

ὑπολαμβάνοντας

| ϑερμαντικὸν

πολλοὺς Plut.

τὸν τοσοῦτον

τὸ ϑερμαῖνον

ad.

Ep.

fr.

(οἶνον) fr. 50,

ϑερμαντικὸν

60,

p.

ἢ τὸ

116,21

in

ϑερμασίας

loco

lacuna

ἐπιτηδείων

πόρων

pessum

dato

Ep.

ἐπιλαμβανομένης

ep.

ib.

II

93, p. 40,7

|| τῆς

111, p. 52,2

ϑερμός ϑερμοῦ

τινα χρᾶσιν

ἔχοντι

Ep.

ep.

I 63, p. 20,1

| αἱ ποιοῦσαι

τὸ ϑερμὸν ἄτομοι fr. 60, p. 116,27 ap. Plut. adv. Col. 6, p. 11106, cf. τὸ χαλούμενον ϑερμὸν ὑμῖν πόϑεν ἀφῖχται χαὶ πῶς ἐπιγέγονε ταῖς ἀτόpots;

Plut.

adv.

Col.

τὸτὸ

ϑερμὸνòv

8,

p.

1111°

ϑερμότης al

ἢ

π

ποιοῖοὔσαι

πύρωσιν τῷ p. 1110?

σώματι

& ἄτομοι ... παρέσχον

Ep.

fr.

60,

ὑπὸ

p. 116 ,28 P

πλήϑους

ap.

ϑερμότητα

Plut.

adv.

Col.

χαὶ

6,

ϑέσις ἀπόρροιαι τὴν ἑξῆς ϑέσιν καὶ βάσιν διατηροῦσαι Ep. ep. 1 46, p. 10,1

ῥεῦσις (simulacrorum) … σῴζουσα thy ἐπὶ τοῦ στερεμνίου ϑέσιν Ἱπάὶ τάξιν τῶν ἀτόμων ib. 48, p. 11,6 | καὶ τὰ ὀνόματα ἐξ ἀρχῆς μὴ ϑέσει γενέσϑαι,

ἀλλ᾽ αὐτὰς

τὰς

φύσεις

τῶν

ἀνϑρώπων ... ἰδίως

τὸν

ἀέρα

ἐκπέμ-

mew ib. 75, p. 27,5 | τοια[ύ]την idia[v ϑ]έσιν καὶ κίνησιν ἔχουσαν nat. Gomperz 59 || (τὰ χρώματα) γεννᾶσϑαι κατὰ mode τινας τάξεις καὶ ϑέσεις πρὸς τὴν ὄψιν (haec iungenda artius) fr. 30, p. 102,24 ap. Plut. adv. Col. 7, p. 1110 || τὸ δὲ χρῶμα παρὰ τὴν tow τῶν ἀτόμων ἀλ-

330

πλήϑει ... τὰ λάττεσϑαι fr. 56, p. 114,26 | ἄτομα σώματα ἄπειρα τῷ στοιχεῖα εἶναι καὶ τῇ τούτων συνϑέσει τε χαὶ ποιᾷ περιπλοχῇ, ἔτι τε τάξει:

Aphr.

χαὶ ϑέσει τἄλλα γίνεσϑαι Alex.

|

f. 141°

de mixt.

ϑετικός

ἃ γὰρ αὖ περὶ τῶν ϑετικῶν λέγουσιν, ἡδονῆς μὲν γέμει πολλῆς Philod. rh. IV col. 25,22, cf. Gros ad h.1. p. 138

τὸ δὲ ἄκρον

ϑερμασίᾳ

ϑεωρεῖν

ϑεωρεῖν

ϑερμασία

πνεύματι

Glossarium Epicureum

παρ᾽ ἕτερόν τι ϑεωρεῖται

Ep. ep.

I 41, p. 7,7, cf. Philod.

sign. 24,32 ἔσ]ται ... καὶ πεπερα[σμέϊνον τι μὴ παρ᾽ ἕτερον ϑεωρεῖσϑαι εἴ Alex. Aphr. quaest. LILI 12, p. 200,21 εἰ τῷ πεπερασμένῳ τὸ εἶναι πεπερασμένῳ ἐστὶν ἐν τῷ ϑεωρεῖσϑαι παρ᾽ ἄλλο | κατὰ τοὺς διὰ λόγου ϑεωρητοὺς χρόνους ib. 47, p. 10,7 || ὃ οὐ ϑεωρεῖται γινόμενον ib. 56, p. 15,19 ll λόγῳ ϑεωρητά: cf. λόγος | πᾶσιν οἷς περιεπέσομεν τεϑεωρῆσϑαι τοῦτο παρακολουϑοῦν Philod. sign. 35,8 | πάντως καὶ ἐπὶ πάντων χαπνὸν ἐκ

πυρὸς ἐκκρινόμενον τεϑεωρῆσϑαι ib. 36,6 | δι[αἸφορὰν οὐκ ἔχοντες [τ]εϑεώρηνται

27,6

ib.

21,7

| ἀσύνοπτον

|| πίολλὰ] ... τεϑεώζρηται]

VH*

[ϑε]ωροῦντας

χρόαις

V, f. 191,

ὄντα ... παραπλήσια ib.

VIII

| οὐ ϑεωρεῖται

Ep. nat. XV VH? VI 30 fr. 16 || quaerere, tractare : τῶν ὕστερον μέν [ϑ]εω[ρ]ηϑησομένων Philod, poem. VH? II 189 | τῶν ὄντων τὰ ϑεωρεῖται ὑφεστῶσι ἑαυτὰ καϑ' τοῖς περὶ δὲ τὰ ὑφέστηκεν, ἑαυτὰ τινα xa ... περὶ δὲ τοῖς xo ἑαυτὰ ὑφεστῶσι ϑεωρεῖται τὰ χαλούμενα παρ᾽ αὐτοῖς Epicureos | 10,220 sec. (emp.) adv. math. συμβεβηκότα Sextus fr. 171, Ep. ἦλθεν ἕξιν ϑεωρουμένην τὴν χατὰ μικρὸν (Aristoteles) εἰς (vilicet et norunt omnes quam ingenii, facultatem p. 152,15: illam recte dere admirari) in eius scriptis: a) strictiore sensu : sensibus τῇ διαpercipere : τό ye ϑεωρούμενον πᾶν ἢ nar’ ἐπιβολὴν λαμβανόμενον

νοίᾳ ἀληϑές ἐστιν ep. 1 62 extr., p. 19,13, b) laxiore sensu: perciratione pere, intellegere : of διὰ λόγου ϑεωρητοὶ χρόνοι h.e. quae cf. schol. λόγος (cf. 19,11 p. ib. : percipiuntur sensibus non tantum ad

1. 8)

ὃν τρόπον

|| ὅτῳ

αὐτὴ

δήποτε

ἕκαστα συμβαίνοντα ϑεωρεῖται

ἡ αἴσϑησις

τὴν

ἰδιότητα

huius

mundi

τώματα) ib. p. 24,11 || πᾶσαν σύγχρισιν τοῖς ϑεωρουμένοις πυχνῶς ἔχουσαν ib. 73,

oculos

posita

sunt,

rebus

ποιεῖ,

ib. 71,

ϑεωρεῖται

p. 24,2

(τὰ συμπ-

πεπερασμένην τὸ ὁμοιοειδὲς p. 25,12 — eis quae ante

| sic ζῷά

τε xal φυτὰ

||

καὶ

331

dee ρημα

Hermannus

Usener

τὰ λοιπὰ πάντα «τὰ» ϑεωρούμενα ib. 74, p. 26,5 || + ; ϑεωρούμενσι χατὰ τὰ μετέωρα ταυτί ib. 78, μὴ ss sr ροῦμεν

ταῦτα

(sc.

τὰ ἐν τῇ

αἰοϑήσει

ἐλάχιστα)

ἀπὸ

τοῦ

πρώτου χαταρ-

χόμενοι χαὶ οὐκ ἐν τῷ αὐτῷ, οὐδὲ μέρεσι μερῶν ἁπτόμενα p. 17,8 | τοῦ κατὰ τὴν αἴσϑησιν ϑεωρουμένου ib. 59, p. παρ ἡμῖν τινα φαινομένων, ἃ ϑεωρεῖται ἢ ὑπάρχει II 87, p. γὰρ matt τὰ παρ᾽ ἡμῖν πυρὰ ἐξ ἀποστήματος ϑεωρούμενα κατὰ

θεωρεῖται ib.

91, p. 39,7

σαι χαὶ τί ἀδύνατον,

p. 41,6-8

|| où ἕνεχεν

:

95,

=~

|| οὐ

καὶ διὰ δεῖ

τεϑεωρηκὼς

τοῦτο

ϑεωρεῖν

ἀδύνατα

ταῦτα

ἡμῖν ϑεωρεῖται πολλὰ μὲν ἐξ ἑαυτῶν

βων 10.

p. 41,10

|| καὶ ὅσοι ποτ᾽ ἂν

τί δυνατὸν

ib.

ϑεωρεῖν 116,

ρθε

κτλ. ib. 58 17 13 i τῶν 37,2 | οὕτω ἘΝ αἴσϑησιν

ἀνθρώπῳ

ἐπιθυμῶν p. 55,9

ϑεωρῇ

ib

94.

|| ka: sales

ἔχοντα (τὸ φῶς), πολλὰ δὲ ἀφ᾽ τρόποι

ϑεωροῖντο

ib, p. 41

19 Il καϑάπερ καὶ παρ᾽ ἡμῖν τοῦτο ϑεωρεῖται γινόμενον ib. 96, p. 42, ò Ι ὡς καὶ παρ᾽ ἡμῖν τινα ϑεωρεῖται ib. 97, p. 43,8 | τοῦ ἧ δυνατὸν ἀνθρώπῳ ϑεωρῆσαι διαπεπτώχασιν ib. 98, p. 43,11 Ἰ ἐν ᾧ (τόπῳ) κείμενα. ϑεωρεῖται ib. 112, ». 52,18 || ἐπ᾽ ἐνίων ἐξ ἀποστήματος ϑεωρουμένων καὶ πληγάς τινας ποιουμένων ib, 103, p. 46,13 || ἀφ᾽ οὗ ... τὰ ὁμοροῦντα το ἀέρος χρῶσιν τοιαύτην λήψεται, οἵαν ϑεωροῦμεν ib. 109, p. 51,6 | ee

-

ee

ἴσον ὑπὸ τῆς ὄψεως

ϑεωρεῖσϑαι ib. 110, p. 51,8

à ρουμένας παραλλαγὰς συντελεῖσϑαι ib. 113, p. 53,9 | τινὰ στρα ὑπολειπόμενα τινῶν ϑεωρεῖσϑαι συμβαίνει χαὶ παρὰ τὸ βραδύτερον συμπεριφέρεσϑαι ib. 114, p. 53,15 | τινὲς [μέν]τοι γ᾽ οὐδὲ ταῦτα δαψιλῇ {ποριζόμενοι τῶι νοσήματι συνεχόμενοι ϑεωροῦντα[ι Philod. adulat. ΤῊ : > ’ : Il πάντως ἀναγχαστικοῖς ϑεωρεῖται καὶ κρίνεται: λόγοις rh. ΝῊ" » 1 col. 17 || τὰ διὰ μέσης ϑεωρούμενα φυσιολογίας rh. IV col. 28,9

ϑεώρημα

Cic. de fato 6,11 “ percepta appello, quae dicuntur graece ϑεωρήpara’ || τοῖς κατὰ φυσιολογίαν ϑεωρήμασιν ΚῊΣ X, f. 75 col. VIII (. ἐνέργημα) || artis praeceptum: ἡ δὲ τῶν ῥητόρων εἰσαγωγὴ πάντα τὰ ϑεωρήματα πρὸς τοῦτ᾽ ἔχει τείνοντα (Philod.) rh. VH? III 154 = 159 || τοῖς τῆς ῥητορικῆς ϑεωρήμασιν (Philod.) ib. f. 160

ϑεωρητικός

rss πίερι]ληπ[τικὸν] ἢ φαν[τ]αστι[κὸν] à d[t]& λόγου δὴ ϑεωρητιχ[όν] p. nat. XXVIII VH* VI 48,3 || δοξῶν ... τῶν οὐκ ἐπιβλητικῶν ἀλ[λ᾽

332

||

Snpeber

Glossarium Epicureum ἐ]χ

μέρους

ϑεωρητικοῦ

τοῦ

λέγεσϑαι τῶν ϑεωρητικῶίν ϑεωρητικῶν

τῶν

χαὶ ἐπὶ

ib.

6]

inf. || ἄλλο τι χατὰ

49

ἀκηϑές

οὐκ

τι

μέν

ἔνϑα

(δόξας 2)

ταύτας

ἐστιν 10. 50,4 | ὡσαύτως

δὲ

χατὰ τὸν [ἐ]πιβλητυκὸν

ἀλλοτρίως

τρόπον ib. 52,16

ϑεωρητός συγχεχρικότων

τῶν

ϑεωρητά:

λόγῳ

αὐτὸ

τὸ

(sc.

σύγκριμα)

λόγῳ

Dew-

«τῶν» σωμάτων h.e. atomorum, Sextus (emp.) adv. math. ρητῶν 10,225 τὰ αἰώ10,42 sec. Epic. in fr. 291, p. 208,2, cf. Sextus ib. διαληπτόν, εἰ ... ἄχρον | (atomi) σώματα ϑεωρητὰ λόγῳ vie ταῦτα καὶ μὴ

xa? ἑαυτὸ

καὶ

ϑεωρητόν

Ep.

ep.

I 57,

p. 16,14

|| λόγῳ

ϑεωρητά

(cf. λόγος) ϑεωρία

ep. I 35, p. 3,9 || τούτων ἐφάπτεσϑαι τῆς περὶ φύσεως ϑεωρίας Ep. 128, Ρ. 62,13 || ἐπιλογιστιγὰρ ἀπλανὴς ϑεωρία ... ἐπαναγαγεῖν οἶδεν 1Π

xñs ϑεωρίας Philod. rh. VH® Ep.

ἀοράτων

ep.

V, f. 140 || τῇ διὰ λόγου People ἐπὶ τῶν

I 59, p. 17,19

|| ire

ὁμοίαν

κατὰ

πάντα

τὴν ϑεωρίαν

μάλιστα δὲ σεαυτὸν ἀπόδος ἔχειν À τοῖς περὶ βίων λόγοις À - II 86, p. 36,5 || τούτοις ϑεωρίαν ib. εἰς τὴν τῶν ἀρχῶν καὶ ἀπειρίας χαὶ τῶν συγγενῶν 116, p. 55,4

ϑῆλυς τῷ ϑήλει

nat. (?)

παιδίῳ

VH?

Ep.

fr. 217,

p. 167,14

|| τὸ

ἐν τῆ: ϑηλ[ε]ίαςι»

ἀγγεῖον

Χ 97

Shea

ὁ περὶ τῆς ἐποχῆς λόγος μῦϑος καὶ ϑήρα μειρακίων λαμυρῶν καὶ προπετῶν

ἐστίν

Colotes Plutarchi adv. Col. 29, p. 1124)

ϑηρεύειν

χανόνα καὶ χριτήριον κατὰ ]chy α[ἰτ]ίαν τοῦ ϑηρεύειν τὴν ἀρχὴν καὶ γάρ τις ἡδονὴ διὰ λύπης ϑηρευτέα χρόν Ep. nat. Gomperz 132 || ἔστιν in adn. ad p. 164,6 || med. : τῶ: κατὰ τοῦτον τὸν καιρόν Metrod. Philod. rh. ΓΚ" V, 1 colis [στο]χασμῶι ϑηρευόμεϊνον À] ... εὑρόντα

333

ϑηρίον

Hermannus Usener

ϑνήσχειν

ϑηρίον ϑηρίων

βίον βιωσόμεϑα

Colotes

fr. Plut. adv.

Col.

30, p.

I 63, p. 20,6 || ἡδὺ ἡ φίλου μνήμη ὧν στερόμενοι ϑνήσχομεν Ep. ep. ἀναισϑησίαν τὴν ἐν τῷ τεϑνάναι ep: τὴν || τεθνηκότος fr. 213, p. 164,6 181, p: 30,14

11244

ϑηριοῦν τοὺς

ϑυμοῦσϑαι

Glossarium Epicureum

πρὸς

ϑηριώδης ἐργασίας

[αὐτὴ]ν

&ouevouué[vous

/

à Kiloxn

ϑηριοῖ b

Philod. piet.

58,4

ϑνητός

Ep. ἀπολαυστὸν ποιεῖν τὸ τῆς ζωῆς ϑνητόν ζῴῳ ib. 135, p. 66,8

ϑηριώδους

Ἐρ.

fr. 480,

p. 304,25:

homines

quaestui

ep.

III 124, p. 60,19

|| ϑνητῷ

inten-

tos cum asinis maxime mulisque conparat, cf. Philod. ib. p. 304,25 adpositus | Plut. de cupid. divit. 6, p. 525° ἑτέρα δ᾽ ἐστὶν (sc. φιλο-

πλουτία) ἣ ϑηριώδης, συκοφαντοῦσα χαὶ κληρονομοῦσα xal παραλογιζομένη καὶ πολυπραγμονοῦσα καὶ φροντίζουσα χαὶ ἀριϑμοῦσα τῶν φίλων ἔτι πόσοι ζῶσιν χτλ.

θιγγάνειν ὁλοσχερὲς εἶναι χαὶ τῆς προϑέσεως οὐ ϑιγγάνον Philod. rh. VH? III 178 (v. ὁλοσχερής) | τῇ[ς] τούτου (iudicis) πίστεως πειρώμενον ϑ[ιγ]γάνειν ib.

ϑόρυβος ἐνθυμηματικοὺς

ϑορύβους nat.

9,1

XIV

VH?

VI

χαὶ

22

|| τὰς

δόξας

ἐξελαύνων,

ἐξ ὧν

Ep.

πλεῖστος

τὰς

132, p. 64,18 || Lucian. de parasito ψυχὰς καταλαμβάνει ϑόρυβος ep. III || καὶ ταραχῆς τὴν ψυχὴν ἐμπεπλῆσϑαι 11 ἡγοῦμαι τὸ ἡδὺ ... τὸ μὴ ϑορύβου ἔϑεντο ἡσυχίαν χαὶ πολλὴν ἀσφάλειοσν τὸν βίον οἱ νόμους διατάξαντες ... εἰς ap. Plut. adv. Col. 30, p. 11244 fr. Colotes ἀπήλλαξαν χαὶ ϑορύβων

ϑρυλεῖν

faciunt) περὶ ἀγαϑοῦ ϑρυλῶν (ut Stoici 109 Gomperz nat. ϑρυλῶ περ πάλαι

θλίβειν

παρασκευαζόντων

ἀποφϑεγματικοὺς

Ep.

fr.

423, p. 283,12

|| χαϑά

Ep.

fr. 217,

ba μὴ ... ταῖς περιλήψεσι τῶν ἀϑρόων εἰς τὸ μὴ ὃν ἀναγκαζώμεϑα τὰ ὄντα ϑλίβοντες

(an

ϑλιβέντες ?)

καταναλίσχκειν

Ep.

ep.

I 56,

p.

16,5

|| ἀπ᾽

eee ἢ μὲν ϑλιβομένων, ἧ δὲ μεταβαλλόντων ὕδατα δύναται συνD sun , Pp. 44,8 | πρὸς Ὁ λα ϑλιβομέ ιβομένων «τῶν» ὑδατοειδῶν τελεῖσϑαι ἄλληλα ὧν» ù ῶ

ϑυγάτηρ

τῆς ϑυγατρὸς τῆς Μητροδώρ

p. 167,4

θλῖψις

ϑύειν

(ἀστραπαὶ γίνονται) χαὶ χατ᾽ ἐχπιασμόν, ϑλίψεως τῶν νεφῶν γινομένης εἴ 9 ὑπ᾽ ἀλλήλων εἴ S ὑπὸ πνευμάτων Ep. ep. II 101, p. 45,9 | ϑλίψεις ἐπιτηδείων νεφῶν ὑπὸ πνευμάτων σφοδράς 10. 107, p. 49 10 | ϑλίψεις

ἡμ[εῖς

τε χαὶ

διασπορὰς

ἀτόμων ... αἰτιασάμενος

τοῦ οἴνου (Epicurus) extr.

334

fr. 59,

ἐν τῇ

πρὸς

p. 116,9 ap. Plut. adv.

τὸ

σῶμα

χαταμίξει

Col. 6, p. en

1109

γοῦν]

p. 258,19

ϑυμοῦσϑαι ϑυμωϑήσεσϑαι

ϑύωμεν

οὐ τὴν ἐπιμέλειαν

[ὁσίως

(τὸν σοφὸν)

καὶ

μετρίως

καλῶς

Ep.

ποιείσϑωσαν

οὐ καθήκει

fr. 3, p.

Ep.

fr. 387,

92,11

335

#

ϑωπεύειν

Hermannus

Usener

ϑωπεύειν τῶν ῥητόρων

[ὅ]λον τὸν βίον ϑωπε[ύ]ειν ὑπομενόντων

1 fr. 2, p. 61

Philod.

rh.

VH!

V

ξύλων

τινῶν

μηϑὲν

γὰρ

privatae:

τὸ δὲ λογικὸν (τῆς ψυχῆς μέρος εἶναι) ἐν τῷ ϑώρακι in Ep..fr., 311, »..217,2

schol.

Ep. ep. 1 66

ϑόρυβον ἰάτρευε (imperf.)

Philod.

ΚῊΞΝ,

f. 129

ἰατρική μὴ τὰς νόσους τῶν σωμά μάτων ἐχβαλλούσης Ep. fr. ) PRES

ἰατρός ἰατρὸς κατὰ τὴν τῶν νοσερῶν rh. VH* IV col. 13

τινὶ)

συνϑέσει

ἰδίᾳ

p. 153,5

172,

ἔτ.

ἴδιον

(Arcesilaus)

λέγοντά

|| τὰ ἴδια res

fr. 217, p. 167,19

ἐν τοῖς ἰδίοις παρεσχημένοι

ὑπόληψιν

φησιν

ἐμποιεῖν

|

καὶ ὑγ[ι]εινῶν

(ἐμπειρίαν νοεῖται) Philod.

ἰδέα

ἰδιάζειν γένη

λίϑων

χαὶ

ἀριϑίμ]ῶν

Philod.

sign. 28,31

δίκαιον

εἶναι sent.

36

|| è συμπλέκομεν

τὸ

ἴδιον

|| à κάτω

(tempus)

τοῦτο

χατὰ

διὰ τῶν

ἰδίων

χαὶ

παραμετροῦμεν

δὲ τὸ ἴδιον ταῖς ἰδίαις ib. 82, p. 31,5

ἰδίαν τοῦ τε φωτὸς

|| κρᾶσιν

καὶ τοῦ ἀέρος IL 109, p. 51,2 | ἰδίαν τινὰ κίνησιν διὰ χρόνων τοῦ οὐρανοῦ ἴσχοντος ib. 111, p. 52,6 || τοιαζύ]την ἰδίαϊν ϑΊέσιν καὶ χίνησιν nat. Gomperz 59 || σχῆμα πίυρ]ὸς ἴδιον À γῆς κτλ. nat. XIV Lt PER Voss

\| τινὰ σχημά[τ]ων ἴδια εἴδη ib. 1,8 | ἴδιον σημεῖον (cf. σημεῖον) | κατ᾽ ἡ δ᾽ ὀνομασία] πραγμάτων

κατ᾽ ἴδια τάττεται

ἐνίων

οὕτως

Philod. sign.

ἀχολουϑούντων

τοῖς

34,27 || τῶν

φανεροῖς

ὥστε

τε

συν-

rh. IV, 1 Thoxhy ἔχειν ἰδίαν ib. 37,4 || ὁ νοούμενος ἰδίως σοφός Philod. 27,6-7 p. 75, I ep. Ep. ἐκπέμπειν ἀέρα τὸν col. 15 ΚῊΠ XI || ἰδίως

ἰδιότης

(τὰ συμπτώματα) ὃν τρόπον αὐτὴ ἡ αἴσϑησις τὴν ἰδιότητα ποιεῖ, ϑεωρεῖται μὴ σοφῶι nat. χαὶ σοφῶν τῶι (sic) ἰδιότηντος | 24,10 p. Ep. ep. I 71, IX 91 | Ti] VH* * XXVIII VH* VI 41 fr. 7 || * φασὶν ἰδιότητος ἰδιότητα

ἐνδεικνυμένου

τοῦ

μὴ

ἄλλως

à σὺν τούτῳ

χολουϑεῖν τοῦτο τούτῳ Philod. sign. 35,26

ἴδιος, (τὸ) ἴδιον, ἰδίως ὄγχους δὲ πο σχηματισμοὺς ἰδίους Ep. ep. I 54, p. 15,3 | ταῖς γὰρ ἰδίαις οἰκειούμενοι διὰ παντὸς ἀρεταῖς (ὁρμαῖς ?) III 124, Ρ. 60,12 |

$151

ib. 73, p. 25,4 (= τῷ ἰδιώματι τούτῳ ib. p. 25,2) || ἴδιόν τι σύμπτωμα περὶ ταῦτα πάντα αὐτὸ τοῦτο ἐννοοῦντες, ra’ ὃ χρόνον ὀνομάζομεν 10. p. 25,9 || πάντων τούτων ἐκ συστροφῶν ἰδίων ἀποχεχριμένων ib. p. 25,14 | τὰς φύσεις τῶν ἀνθρώπων xa ἕκαστα ἔϑνη ἴδια πασχούσας πάϑη καὶ ἴδια. λαμβανούσας φαντάσματα ἰδίως τὸν ἀέρα ἐχπέμπειν ib. 75, p. 27,6-7 || ὕστερον δὲ χοινῶς καϑ᾽ ἕκαστα ἔϑνη τὰ ἴδια τεϑῆναι (ὀνόματα) ib. 76, p. 27,11 || (προσεκτέον) ταῖς αἰσϑήσεσι, κατὰ μὲν τὸ κοινὸν ταῖς κοιναῖς,

ἀδήλων

τὰς [μὴ πρὸς εὐ]δί[αίμον]α βίον [συ]ντεινούσας iféluc τοῦ βίου Ep: fr. 196, p. 160,2 || κατὰ τὴϊν ἐν] τῶι λέγειν ἰδέαν [οὐϑ]ὲν παραχρούεσϑα[ι το]ὺς δικασίτά]ς fr. 53 (Philod.), p. 153,23 | * κειμένων ἰδεῶν nat. XXVIII VH® VI 48,8 || * ἰδέας * ib. 53,15 || Cic. Tusc. disp. I 24,58 ‘ ἰδέαν appellat ille (sc. Plato), nos speciem ?

αὐτὸ

βαρῶν (φορά) ep. 1 61, p. 19,2 || ἐκ τοῦ ἰδίου βάρους ib. p. 19,4 || χαὶ ἐπιβολὰς μὲν ἔχοντα ἰδίας πάντα ταῦτά ἐστι καὶ διαλήψεις ib. 69,

ἴδια:

ἰδ[ι]άζίον]τα

αὐτὸν

τὸ

συνέπεται

p. 23,9

ἰατρεύειν

ἰατρικῆς οὐδὲν ὄφελος 221, p. 169,15

(an

ἡμῖν χρείαν

ἰδιότης

(tamquam propria inventa doceret) fr. 239, p. 176,18 | κατὰ μὲν «τὸ» κοινὸν ... κατὰ δὲ τὸ ἴδιον χώρας καὶ ὅσων δή ποτε αἰτιῶν οὐ πᾶσι

ϑώραξ

εἶναί τινα

Glossarium Epicureum

καὶ ἐξ ἀνάγκης

παρα-

|| ἥλιος εἷς ἐστιν ἐν τῷ χ[ὀσ]μῳ

καὶ σελήνη καὶ πλῆϑο[ς ..]9eav(?) ὑπάρχον ἰδιοτήτων] χαϑ᾽ ἕχαστο[ν] γένος ib. 14,37

τὸ φανερὸν || εἴτε αὐτὸ τὸ ἄδηλον ἔχει τινὰς ἰδιότητας ὡς πρὸς

κα]ὶ τὰς χοινότ[η]τας ἐ[πι]βαλλόμενον ib. 20,5 || ὁ καλῶς σημειοζύ]μενοῖς οὐσίαις καὶ ταῖς δυταῖς [καὶ] κατανενοηκὼς ὀρϑῶς καὶ τὰς ἰδι[ότη]τας

336

337 22

Hermannus Usener

ἰδιότροπος

vaue[ol καὶ ποιότησι καὶ συμπτώμασ[ι κ]αὶ διαϑ[έσ]εσι [κ]αὶ πλήϑ[εσ!ι] καὶ ἀριϑμοῖς δε[οὐσ]ῃ χρήσ[ε]ται μεταβάσε[.] ib. 24,13 || χοινότητες εἴ ἰδιότητες item conponuntur ib. 25.15.22. 26,23 || παραπέμπουσι τῶν ἀχολουϑιῶν τὰς ἰδιότητας ib. 37,31 || ἔστιν τις ἰδιότης καὶ τοιαύτη ib.

15,10 (cf. 24,28) | τί γὰρ ἂν εὖ γένοιτ᾽ ἔτι, τῆς ἰδιότητος πρὸς ἑτέραν μεμιγμένης καὶ συμπλεχομένης οὐχὶ συμφώνους ἁφάς ; cocus Epicureus Damoxeni v. 41 (Mein. Com. IV, p. 531) | ἑξῆς τε ϑεωροῦμεν ταῦτα ... ἰδιότητι τῇ

χαὶ οὐκ ἐν τῷ αὐτῷ … ἀλλ᾽ ἣ ἐν τῇ μετροῦντα Ep. ep. I 58, p. 17,9

χατα-

μεγέϑη

τὰ

ἑαυτῶν

ἰδιότροπος

ἑνότητα ἰδιότροπον διατείνουσαν πρὸς τὸ ἀποστεῖλαν Ep. ep. 152.,». 13.15 | latet fortasse: nat. Gomperz 46 κινήσεις τ]αραχώδεζις] ... οὐκ ἰδ[ιο]τ[ρόπους (secundum VH? VI 62 col. 2)

ἰδίωμα

οὔτε ἄλλο τι χατ᾽ αὐτοῦ (sc. τοῦ χρόνου) κατηγορητέον ὡς τὴν αὐτὴν οὐσίαν ἔχον τῷ ἰδιώματι τούτῳ Ep. ep. 1 72, p. 25,2 | = τὸ ἴδιον τοῦτο

ib.

re φωτὸς

p.

25,4,

cf.

ib.

ἴδιόν τι σύμπτωμα

mal τοῦ ἀέρος, Î τὰ τῶν

εἴ τε πάντα εἴ τε μονοειδῶς IL 109,

χρωμάτων

p.

73,

p. 25,9

|| κρᾶσιν

ἰδιώματα

τούτων

τοῦ

ποιήσει

|| * καὶ χρόαις xalt σχή]μασι

51,3

[xal] μεγέϑεσι καὶ τοῖς [ἄλ]λοι[ς] ἰδιώμασιν Philod. sign. 13,25

| χρόαις

ὄντα κα[ὶ χύ]λοις κα[ὶ τοῖς ἄλλοις ἰδιώμασιν τοῖς φα[τνομ]ένοις παραπλήσια

ib. 27,7 || πολλῶν δ᾽ [ὄντων ἰδιωμάτων καὶ πολλὴν] προσφερομένων ib. 15,8, cf. ib. 14,31. 24,2.25. 26,4 | ἰ]Ἰδίωμα (Philod.) rh. VH? X 154 ἰδιωτεία

πλείω

(ἀγαϑὰ

συμβάλλεσϑαι

τὴν

πολιτυκὴν

ῥητορικὴν

τῶν ἐν ἰδ[ι]ωτείαι, πολλάκις δὲ χ[ακ]ὰ πλεί[ω] Philod.

rh.

τοῖς

VH"*

ἰδιώτης vid.

ἐπιφανής

|| opp.

πολιτικός,

ῥήτωρ,

φιλόσοφος

saepe

χεχτημένοις)

IV col. 15

ap. Philode-

mum: πολλὴν τὴν ὡς ἐν ἰδιώταις ἔχων ἐπιείκειαν καὶ χρηστότητα lod. rh. VH! IV col. 16 (Gomp. “ ztschr. ” 1865, p. 827,38)

338

Phi-

ἱχανός,

Epicureum

Glossarium

ἰδιωτικός

[φιλ]οστοργίαν... ἰδιωτυκήν Philod.

Zenon.

schol.

de lib. dic.

VH*

V,

8

1 col.

ἰέναι τοῦ

ἱκανῶς

ἀεὶ ἐπὶ τοὺς

πυρὸς

ἑξῆς

τόπους

ἰόντος

Ep.

II 93, p. 40,8

ep.

ἱερός

οὖν ἀπαρἱερὰν νόσον opinationem dixit : Ep. fr. 224, Ρ. 170,9 | πέμπε ap. Plut. 141,9 p. 130, χὰς ἡμῖν εἰς τὴν τοῦ ἱεροῦ σώματος ϑεραπείαν fr. usus Ep. iactantia iocosa cum adv. Col. 18, p. 1117: hac voce ἐπέρχεται λέγειν μοι γάρ οὕτω est, pergitque similiter

ἱκανός,

ἱκανῶς

τῶν χυριωτάτων ἐκ τούτων ἱκανὴν (ex coni.)... τὴν ἅμα νοήματι περίοδον τὴν διὰ ἀπολαβε[ἴν] | 32,4 p. 83, I ep. Ep. ποιοῦνται πρὸς γαληνισμὸν [ἐ]κεῖνο δὲ νῦν | VII 190, f. ποῦ πίνειν ἱκανωτέραν ἡδονὴν VH? V, ἱ[κ]ανὸν εἰπεῖν ὅτ[ι] — Ep. nat. XIV οὐχ ἱκανόν, ἀλλὰ τούτῳ γε οὐδὲν ἱκανόν

5,12 VH? VI 18 || ᾧ ὀλίγον fr. 473, p. 302,24 || τὸν ἱκανὸν

| ἱκανὰ οὖν τὰ ὑπολειτύπον ὑποβάλλειν ... ἐπινοίαις ep. 145, p. 9,2 ib. 55, p. 15,8 || où ποιεῖν πόμενα ταῦτα τὰς τῶν συγχρίσεων διαφορὰς ἀτόγὰρ

ἱκανὸν

εἰς τὸ προσδέξασϑαι

τὰς ἐπ᾽ ἐλάχιστον

παρενκλίσεις

τῶν

ἡμᾶς, ἀλλὰ δεῖ κτλ. Philod. μων διὰ (sic, an ἰδίᾳ 1) τὸ τυχηρὸν καὶ τὸ παρ᾽ τούτου συντελέσαι Ep. sign. 36,11 || 4 γὰρ κοινότης ... ἱκανὴ τὸ μέχρι coniunctivus) nat. ep. 1 59, p. 18,1 || ἀλλ᾽ ἱκανόν, ἄν — (sequebatur ib. 53 extr. | λόγων ἱκανὸν ἐχόντων XXVIII VH? VI 49,11 | μῆκος ἱκανῶς ἢ χαὶ τελείως mode «καὶ τὰ» κατὰ μέρος ἤδη ἐξαχριβοῦντας τις αὑτοῦ καὶ μετρίως διαχεep. I 83, p. 31,20 || ἂν δὲ ἱκανῶς ἔχων

61, p. 118,14 (Plut.) || ... ποιῆται τὴν ἔντευξιν (mulieris) fr. χυμένος ἔτ. 195, p. 159,26 φιλ[οσο]φίᾳ ἐν μ[η]δὲ τὸν Εὔδ[ημ]ον ἱκανῶς ἐνδελεχίζειν

τοῦ παρόντος nat. XXVIII VH* || [ὑκ]ανῶ[ς] οὖν ἡμῖν ἠδολεσχήσϑω ἐπὶ ἱκανῶς καί — nat. Gomperz VI 53 sq. || [οἱ] αἰτιολογήσαντες ἐξ ἀρχῆς κατασχεῖν τῶν ὁλοσχερεστάτὸ εἰς 109 | ἐπιτομὴν τῆς ὅλης πραγματείας p. 3,6 || τῶν

τοὺς

δοξῶν

τὴν

μνήμην

προβεβηκότας

δὲ

ἱκανῶς

ἱκανῶς

ἄν

τις

παρασκευάσαι

ep.

I 35,

ib. p. 3,9 | ἱκανῶς... τοῖς τύποις ἐμπε-

339

ee EEE DSA

ἱκνεῖσϑαι

Hermannus

ne er Ve PE ριειλήμμένα εἰς TO χαὶ βαίως ib, 68, p. 22,11

ì «τὰ»

KATH

et ἱχνεῖσϑαι

εἰ ἔπεἐπί

σινων τινων dared ἱχν[οὐ]μενόςPTE ἐστίν

sign.

ὁae

SRE μέρος

= ἀπὸ

i τούτων

Usener

= à ἐξαχριβοῦσϑαι

; κατὰ ere τὴν ὁμ[οι]ότητα

τ

Be-

Philod.

17,30

ϑεῶν

εἵλεων

y

à

21.23

ὄντων

formula

Epicuri

in epistulis

Ep.

fr. 99,

p.

132

ἰλιγγιᾶν ἰλιγγιᾶν

καὶ

p. 4862

χασμᾶσίϑαι

VH*®

VIII,

f.

134

in

loco

Gorgiae

Platon.

ἵμερος ἃ

μεγί[στ]οις

ἱμερτός HE προσδοκῶν

€

εἱμέροις

συνέχεται

Philod.

piet.

87,16

’

ἰσοταχῶς

QG.

τὴν lueprhv καὶ ἰσόϑεόν σου εἴσοδον Ep. fr. 165, p. 150,28: ingressum Pythoclis tamquam ἐπιφάνειαν ϑεοῦ esse dicit | ἀφϑάρτους (Ep. fr. ep. ad Col.) καὶ ἰσοϑέους ἀποκαλοῦντες αὑτούς (Epicurei): Plut. non posse s.v. 7, p. 1091° in Ep. fr. 419, p. 282,18

ἐν

ΡᾺ

Cic. de nat. deor. I 19,50 ‘ (in infinitate) eam esse naturam, omnibus paribus paria respondeant; hanc ἰσονομίαν vocat i.e. aequabilem tributionem ’ | ib. 39,109 ‘ aequilibritatem ἰσονομίαν, si placet, appellemus’, cf. R. Hirzel unterss. philos. schriften I, p. 85 sqq. etiam in ortu et interitu observavit Ep., cf. Lucr. II 573-80

ἴσος,

ἴσως

οἱ γὰρ

λιτοὶ χυλοὶ p. 63,22

130,

ρασμένος

τὴν ἱμερτὴν καὶ ἰσόϑεόν

PA

H

}

4

cov εἴσοδον v

Ep. i

fr. 165, 4

p.

150,28

ἵνα ... δύνωμαι

Ep.

fr. 182, p.

156,17

| va ... ἕκαστα

γίνηται

ταῦτα

1b.

fr. 217,

p. 167,12 | ἐπιμελείσϑωσαν ... Νικάνορος ... ἵν᾽ ὅσοι ... προείλοντο ... μηδενὸς τῶν ἀναγχαίων ἐνδεεῖς χαϑεστήκωσιν fr. 217, p. 167,18 | adverbium

rel. locale : ἵνα ... ἀνοίσει ep. I 48, p. 11,12 | ἵνα und” ὑπεναντίαι ... «γέ-

vovrar>… δόξαι ib. 77, p. 28,10 | μνημονευτέον δὲ ὡς... ἵνα LATE πάντῶς προσμένωμεν (sc. τὸ μέλλον) ὡς ἐσόμενον IIT 127, p. 62,5 || τὴν αὐτάρκειαν ἀγαϑὸν μέγα νομίζομεν, οὐχ ἵνα πάντως τοῖς ὀλίγοις χρώμεϑα ἀλλ᾽ ὅπως ... ἀρκώμεϑα ib. 130, p. 63,17}} ὃ ιαλογισμὸν ἀποστεῖλαι, ἵνα ῥᾳδίως μνημονεύῃς Π 84, De Say,

ραν]οῦ

modis

fiat:

sit: ib. 110, p. 51,6

Ep.

ep.

II

ἢ 81,

II

ἴσην πολυτελεῖ διαίτῃ τὴν ἀηδίαν ἐπιφέρουσιν Ep. ep. | ὁ ἄπειρος χρόνος ἴσην ἔχει τὴν ἡδονὴν καὶ ὃ πεπε-

19 ὃ 145 p.

p.

51,1

||

qua causa rotunda

ἴσον

30,17

|| τὸ

ἡμῖν

VH?

VI

45 extr.

προσπίπτειν

τῷ

λαμβάνειν

πάντοθεν

ἴσον

ὑπὸ

ep.

I 58,

εἰχαίως τῆς

p.

17,7

δοξάζοντι

ὄψεως

ϑεὼ-

| ἀντ᾽ (avy pap.) ἴσου τίϑεμεν VH? XI, f. 30 évan) | mavrayd9ev ἴσον [ἀἸπέχουσαν (terram) Ep. nat. XI FH! πανταχόϑεν ὁμοί[ως σ]τελ' λομένην ἴσον [ἀπ]έχειν ἀπὸ r[où oùπία]νταχ[ῆι ib. 11,8 | [ἀ]λλὰ γὰρ ἴσως οὐκ εὔκαιρόν ἐστι -- ib.

XXVIII

51,8

δεῖ

ταραχὴν

διάστημα

p.

(x//los

Neap.

πίῶ]ς

Fe

NE

contra

Gomperzius

;

ἰσοσϑένεια

aS

ew

et) ἣ ὁμογένεια

fr. 36, p. 105,17

ἰσοταχῶς

109,

|| τὸ

ἐπιτεταμένην

χαὶ

110,

ut omnia Epicurus : sic enim 5. Ciceros ἰσονομίαν

sententiam)

lots quibus

sent.

ἴσην

| τὴν

ρεῖσϑαι

340

ἰσοταχῆς,

LGOVEOG

ΠῚ

1

Lee

>

Epicureum

ἰσονομία

ἵλεως

πρὸς

Glossarium

SES

καὶ τῶν

ee

αἴσϑησις

De

τὴν ὁμογενῆ,

Cet

ἱδοαδένοιαν

διὰ τὴν ἰσοσϑένειαν

ἰσοταχεῖς ἀναγκαῖον τὰς ἀτόμους εἶναι Ep. ep. I 60, p. ἀτόμων ἰσοταχῶν οὐσῶν ib, 62, p. 19,6 | κίνησις ἰσοταχὴς

Ἐ

EP.

18,15 Sextus

341

|

ἰσότης

Hermannus

Glossarium Epicureum

Usener

(emp.) adv. math. 10,145 | τὰ δὲ μέρη ... οὐκ ἔστιν ἰσοταχῆ ib. 152 | el τὸ μὲν ὅζλο]ν ἰσοταχεῖ[ς elioi[v] αἱ ἄτομοι Ep. nat. II ΜῊ!" II col. 2,6 | Sextus (emp.) adv. math. 10,129 φερέσϑω τινὰ σώματα... ἰσοταχῶς ὡς at χατ᾽ Extxovpov ἄτομοι | ib. 154 ἰσοταχῶς κινεῖσϑαι

ἰσότης ἰσότητας Ep. nat. XI

VH? VI, f. 6, XII

| τὴν γὰρ ἰσότητα à [rlo[d]

χατὰ τὴν ἰσότητα IX col. 1

αὐτίο]ῦ

καὶ

loérnrlæ

ib. XI

ὁμοείδειαν

(ἢ

πορείας

ΝΗ"

12,3

Philod.

mort.

ἀπεμ[νημόν]ευεν

|| τ[ὰ]ς

nat. Gomperz

ΜῊ"

αἰτίαν ib, 51

τῷ τὸ μέρος τοῦτο τοῦ κόσμου ἑστάναι, περὶ ὃ τὸ λοιπὸν στρέφεται II 112,

p.

52,13

|| = ἱστάνειν:

παρισ[τάν]ουσιν

Philod.

sign.

Ep. 29,31

|| ἄν τις ὀρθῶς ἐπιβάλῃ, ἔπειτα σταϑῇ, καὶ μὴ κενῶς περιπατῇ Ep. fr. 423,

p. 283,11

δοσιν

τὸ

|| τὸ

ἑστηχός — τὸ

καὶ τὴν τὸ ἑστηκὸς

ἑστηχός

(cf.

ἀεὶ

ὡσαύτως

προσφερομένην

fr.

ἔχον:

10

τὴν

μεϑοδικὴν

(Philod.),

πάγιος) : τὸ μεϑοδικὸν καὶ ἑστηκός Philod.

p.

παρά-

95,27

|

rh. : vid. s.

μεϑοδικός | τὴν μεϑοδικὴν παράδοσιν xal τὴν τὸ ἑστηκὸς προσφερομένην ib. vid. 8. μεϑοδικός | ἵστασϑαι παρά τινα = adversari, ἵστασϑαι παρ᾽ *Extxoupov Philod. fr. rh. VH? IV 106 = Ox. II 114 et VH? V 43 | διὰ

[rlév[rov] οὕϊτω]ς

ἴστασϑαι

rh. VH1

V, 1

col. 9,15

|| of φιλόσοφοι

τοῦτον ἵστανται τὸν τρόπον ib. col. 10,9 || ὅϑεν ἂν στῶμεν Ep. ep. I 60, p. 18,5 || μεϑιστάνειν Philod. rh. VH1 V, 1 col. 22,11

ἱστορεῖν

τῆι ἀπομ]νημον[εὐ]σει

πάϑος

ἴσχα[νε

Ep.

αἱ δὲ (atomi) αὐτὸν τὸν παλμὸν ἴσχουσιν, ὅταν «tk. Ep. ep. I 43, p. 8,4 I| = ἔχειν periphr. : ἰδίαν τινὰ κίνησιν διὰ χρόνων τοῦ οὐρανοῦ ἴσχοντος ὑπὲρ ἡμᾶς Π 111, p. 52,7 || liberiore usu non cohibere, sed idem quod ἔχειν (habere, nancisci, prodere) cum usu Epicureo conferatur Aetius (Plut. plac. I 12,1, Stob. ecl. I 14,1): Πλάτων μήτε βαρὺ μήτε χοῦφον εἶναί τι φύσει ἐν τῷ οἰκείῳ τόπῳ ὑπάρχον, ἐν δὲ τῷ ἀλλο-

πρὸς tel γενόμενον τότε νεῦσιν ἴσχειν, ἐκ δὲ τῆς νεύσεως ῥοπὴν ἤτοι τὴν ἴσχει οὐχ ἥλιος δ᾽ ὁ 11,1 sign. Philod. || βαρύτητα à χουφότητα

ἰδιότητα

τὴν

ἐξηλλα[γ]μένην

τῶν

| ib. 11,8 ὁ δ᾽ ἥλιος οὐ διὰ ταύτας ἀλλὰ δι᾽ ἄλλην

[πα]ρ᾽ ἡ[μ]ἵν αὖ δυνα[τ]ήσει τὸ συνβαῖνο[ν]

ἰσχύειν

1 41, p. 7,2

ἱστορία

ἰσχυρός

τὸ δ᾽ ἐν τῇ ἱστορίᾳ πεπτωκός, τῆς δύσεως καὶ ἀνατολῆς καὶ τροπῆς ... μηϑὲν ἔτι πρὸς τὸ μακάριον τὰς γνώσεις συντείνειν Ep. ep. I 79, p. 29,6 |

τοιαύτην;

ἴσχε[:]ν 5 Il

καὶ μὴ ib. 13,11 τοὺς παρ᾽ ἡμῖν ἀ[π]οκεφαλιζομένο[υς πΊ]άντα[ς] τελευτᾶν ἀπαραλλςζάκτ]ω[ν] τῶν ἐκ μὲν τὸ 19,31 ib. | φυ[ο]μένας ἴσχειν κεφαλάς ὁρμᾶσϑα[ι] τὸ σημειῶδες ο[ὐχ] Uo]yet

φάρμακον ἱστορεῖν VH* III 143 (vid. φάρμακον) || ἐφ᾽ οἷς ἐνεχ[υἹρήσαμεν χαὶ ὑπὲρ ὧν ἱστορήσαμεν Philod. sign. 21,9 | ἔνια δὲ χ[αὶ π]λάττετοι πρὸς τὴν δόξαν φορῶς καὶ παραλαμβάνεται τῶν ψευδῶς ἱστορουμένων ib. 26,12

342

à ἀν[ἀ]λογον

27 || ἐπειδὰν ἀπογεννηϑῆ «ιν τι ... ἰσχάνε[ι τ]ὴν ἐξ éluu[ ro]

ἴσχειν

ἱστάναι ep.

ἱστορίαν ἢ [π]αρατήρησιν Philod. rh. VH® IV, f. 66 = Ox. II 74 | τριβῆς καὶ ἱστορίας τῶν πόλεως πραγμάτων Metrod. s.p. 110,5 | τὴν πολιτυτὴν [{Πστορ[{1ἀν τινὰ καὶ παρατήζρησι]ν συνησχημένην (εἶναι) Ep. fr. 50, p. 111,27 (Philod.) | τοὺς καϑ᾽ ἱστορίαν [γε]γονότας καὶ τοὺς ὑπὸ τὴν {πεῖ]ραν πε[π]τωζκ]ότας ἀνθρώπους Philod. sign. 16,35 | ἐκ τῆς τούτοις περιπτώσεως καὶ τῆς ὑπὲρ τῶν αὐτῶν ἱστορίας ib. 20,38

ἰσχάνειν

dfélpos [σ]τολὴ πανταχόϑεν éuo[ix ο]ῦσα πία]ρ[εσ]κε[ύ]ακεν ib. f. 7, XIII (cf. Gomperz “ ztschrft 1867, p. 208) | ... te]oov ἦν [το]ῦτο εἰπεῖν a[t]r[to]v e[ivlou, τὴν δὴ

ἰσχυρός

(σώματα)

ἰσχύοντα ὑπομένειν

ἐν ταῖς διαλύσεσι τῶν

συγχρίσεων

Ep. ep.

ἐχπύρωσιν Ep. ebe Il πνευμάτων συλλογὰς καὶ κατείλησιν ἰσχυράν τε p. 46,16 || πυρὸς ... ib. 103, p. 46,15 | ἔκπτωσιν ἰσχυροτέραν αὐτοῦ

343

---ςς-ς-ς ς-.--ς

ἰσχύς

Hermannus Usener

Glossarium Epicureum

πνευματωϑθϑέντος ἰσχυρότερον ib. p. 47,1 || κατὰ πῆξιν ἰσχυροτέραν ib. 105, p. 48,16 || διά τινα ἰσχυρὰν ... ψυχρασίας περίστασιν ib. 107, p. 49,12 || ἰσχυρὰ [πε]ραιοῦν διὰ τῶν τοίχων καὶ τῶν λοιπῶν nat. II VH? VI, f. 78,1

χαϑάπαξ

ἰσχύς

χαϑάπερ

ἰχϑύς

τοῦθ᾽ ὑπογράφεται

ὑπεροχὴν τῆς ἰσχύος Philod. piet. 96,29 οὐδ᾽ ἀπόλαυσις

παίδων

καὶ

γυναικῶν

οὐ χαϑάπαξ ἀγαϑ[ὸν ἢ] κακὸν ἣ ἀδιάφορον Philod. χαϑάπαξ {πενίαν ?) ib. f. 104

οὐδ᾽ ἰχϑύων

χαὶ

τῶν

ἄλλων,

ὅσα

ἴχνευσις ἴχνευσιν οὐ προετέον

Ep. ep.

(test),

II 96, p. 42,1

VH?

ἀπὸ τῶν πανταχόϑεν βεβασανισμένων καὶ μήτ᾽ ἴχνος μήτ᾽ αἴϑυγμα τοὐναντίον παραδιδόντων Philod. sign. 29,2

πρὸς

χαϑά ἐνδέχεται

γίνεσϑαι

Ep. ep. II 103,

XI,

f.

28

|| καϑά

περ

én’ ἐνίων ... ποιουμένων

p.

166,13.

fr. 195, p. 159,27

167,18

|| καϑά περ καὶ ἡμεῖς

| κἀκεῖνοι ... καϑά

περ

καὶ

fr. 217

αὐτοί fr.

217,

Ρ. 165,13 || χαϑάπερ χαὶ ἐπὶ τῶν λοιπῶν ep. II 85, p. 36,4 || καϑάπερ καὶ παρ᾽ ἡμῖν τοῦτο ϑεωρεῖται γινόμενον ib. 96, p. 42,5 || καϑά περ

ἴχνος

καὶ βροντὴν

|| τὴν

Ep. ep. II 103, p. 46,12 (elliptice : supple συμβαίνει vel Dewpetran) | χαϑά περ ἐπὶ τῶν πά[ν]των ζῴων nat. Gomperz 42 | χαϑά περ πάλαι ϑρυλῶ ib. 109 || enuntiatum parallelon adiungitur: χαϑάπερ rai — ep. ΠῚ 129, p. 63,12 || καϑά περ καί — fr. 93, p. 130,4 | καϑά περ ἡμῖν ἔλεγεν [κ]αὶ M[dls

τὴν τοιαύτην

VH? III, f. 102

χαϑά περ εἶπον extremo enuntiato subicitur : Ep. ep. I 64, p. 20,18 | cum pleniore sententia ; χαϑάπερ ἐν è[x]e[t]vow τοῖς διαλογισμοῖς καὶ

φέρει πολυτελὴς τράπεζα Ep. ep. III 132, p. 64,14

χαϑά

χαϑαρεύειν

p. 46,19

ἔνια καὶ παρ᾽ ἡμῖν τῶν τυχόντων γίνεται ib. 97, p. 42,10 | καϑά περ ἐν τοῖς ἐμφανέσι παρ᾽ ἡμῖν ζῴοις 10. 98, p. 43,13 | καϑά περ τινὲς φασίν ib. 89, p. 37,17 || καϑά περ τῶν φυσικῶν καλουμένων φησί τις ib. 90,

Pp. 38,10 || καὶ οὐ χαϑάπερ τινὲς ἂν ἐγδέξαιντο nat. XXVIII VH? VI 45 inf. || κατὰ πνεύματος ἐν τοῖς χοιλώμασι τῶν νεφῶν ἀνείλησιν, καϑά περ ἐν τοῖς ἡμετέροις ἀγγείοις ep. II 100, p. 44,14 || χαϑάπερ ὁμοίως

καὶ παρ᾽ ἡμῖν ἐπὶ πλεόνων τοιαῦτά τινα (συντελούμενα ϑεωρεῖται) ib. 108, Ῥ.

τῶν

χαϑαίρειν ἀλλὰ νῦν ἀπηλλαγμένος ἐκείνων τῶν κενῶν δοξῶν χκεχαϑαρμένος — Plut.

Grylli 6, p. 989% || τὸ μὲν χα]ϑαίρομεν τὸ δ᾽ οὐ νο[μίζο]μεν Ep. nat. Gomperz 66, cf. v. καϑαρός et mapexxadalpery || χκαϑ]αίρομεν μὲν ὁμοί[ως αἸὐ[τ]ὰ τὰ ἀπογεγε[ννη]μέν[α ib. 73

50,10

|| καϑά

ἀστραπῶν

περ

τινές

φασιν

ib.

112,

ἐλέγομεν ib. 114, p. 54,3

p. 52,14

|| καϑά περ

χαὶ ext

χαϑάρειος frugalis, tenui victu contentus, cf. Meinekius ad Com. Gr. frr. t. III, Pp. 280 sq.: αἱ δ᾽ ἀναγκαῖαι καὶ φυσικαὶ (ἐπιϑυμία!) πᾶσι τοῖς καϑαρειοτέροις ἀνϑρώποις εὐπόριστοι PH? VII, f. 167

χαϑαιρεῖν deminuere : ἀποστήματο[ς πε]φυχό[τ]ος [ἐπὶ] πολὺ χαϑαιρεῖν [τ]ὰ με[γέ]ϑη ——— _

Philod.

sign,

9,31 | à ταπεινὴ

ψυχὴ ... ταῖς

(deiecta est) Ep. fr. 488, p. 306,19

344

δὲ συμφοραῖς

καθῃρέθη

χαϑαρεύειν τὰς μὲν (ἀρετὰς)

IV col. 38,3

ἐκέκτηντο, τῶν δ᾽ ἐχαϑάρευον (sc. κακιῶν)

Philod.

rh.

345

Usener

Hermannus

χαϑαρός

χαϑήχειν

χαϑαρός εἰλικρινῶς καὶ ἀμεταπτώ[τ]ως

rh. IV,

Philod.

1 col. 15

VH* XI

| καὶ χαϑαρὰ ἀφ᾽ ἑαυτοῦ ep. I 83, p. 31,16

χακιῶ[ν]

[τ]οιού[τω]ν

ἐστί: τ]ῶν

| καϑαρὰν τὴν ζωὴν] διηχέναι χα[ὶ

|| καϑαρὸς πάσης παιδείας fr. 117, p. 137,21

fr. 99, p. 132,22

διάξειν Ep.

[χ]αϑαρός

ποιήσει

τῶν

πολλὰ

(ὁ λόγος)

χατὰ

μέρος xTA.

χάϑαρσις ἀξιώσομεν

* * νομισϑησόμενον

χαϑάρσεως

Philod.

piet.

131,29.

| ex-

absoluta tractatio: τὴν τῶν ἄλλων purgatio, nitida eleganterque ep. IL 86, p. 36,7, cf. ἐκκαϑαίρειν Ep. φυσικῶν προβλημάτων χάϑαρσιν

χάϑεσις = ; πρηστῆρας ... γίνεσϑαι καὶ κατὰ χάϑεσιν νέφους εἰς τοὺς κάτω τόπους Ep.

ep. Il 104, p. 47,7

(προχαϑ- alii) Δημόκριτος,

οὐκ ἂν προῆλϑεν

’Erixovpoc

ἐπὶ τὴν σοφίαν Metrodorus ad Ep. fr. 32, p. 67 Duen. in adn. ad p. 175,7 | τῶν χ[αἸϑηγησαμένων Philod. schol. Zenon. de lib. dic. VH' V, 1 col. 5

καϑηγεμονίαν ... ἔχειν

Philod. piet.

106,3

VAY

346

V3

ἢ χαϑηγητὴς

Υ' ςο1..7

αἰτίαν

δὲ μίαν

Ep. ep. ΠῚ

καϑήχει

ἀποδιδόναι ... μανυκὸν

καὶ

130,

οὐ καϑη-

χαϑῆσθϑαι

τούτων ἐξόδους οὐδὲ χάϑηταί τις ϑεία φύσις παρατηροῦσα τὰς τῶν ζῴων ἐπισημασίας

τὰς

χἄπειτα

ταύτας

ἐπιτελεῖ

Ep.

ep.

IL

115,

p.

54,15

χαϑιέναι

στρόβιλοι γίγνονται ἕως μὲν γῆς (opp. ϑαλάττης) τοῦ πρηστῆρος χαϑιεμένου Ep. ep. II 105, p. 47,15

| περιφέρειάν (adi.) τινα χαϑίεσϑαι τὴν σύγκρισιν

χαϑίζεσϑαι

Ep. χαϑεδοῦμαι προσδοκῶν τὴν ... ἰσόϑεόν cov εἴσοδον

à rofrhe

Philod.

schol.

Zenon.

fr. 165, Ρ. 150,28

χαϑιστάναι

adv.

ὃ παρεδώκαμεν [συμφών]ως τοῖς χαϑηγείμόσιν] Philod. supra, p. 108,20, | τ]ο [Ὁ] καϑηγίε]μόνος ib. p. 108,28

πρεσβύτερος

|| τὸ

τούτων

53,11 | τὸ δὲ χόντως πραττόμενον ὑπὸ τῶν (ἀστρολόγων) IL 113, p. τι ... τερατεύεσϑαί ἁπλῶς ἀποφαίνεσϑαί τι περὶ τούτων χαϑῆκόν ἐστι τοῖς βουλομένοις ib. 114, p. 53,21

ϑεστώσης

χαϑηγεμών

καϑηγητής

p. 63,14

... κρίνειν συμμετρήσει... ταῦτα

καταστήσαντες Colotes οἱ ...τὸ βασιλεύεσϑαι τὰς πόλεις vol ἄρχεσϑαι καὶ «ἰ»δίου σημείου fr. Plut. adv. Col. 30, p. 1124 | συνημμένου χαἀπία]ραλλάκ[του] ἀδιανοησίας χαϑεστῶτος Philod. sign. 33,3 | τῆς (emp.)

χαϑηγεμονία οἱονεὶ [τὴν]

μέντοι

ταύτην (iridis) ib. 110, p. 51,11

χαϑηγεῖσθαι εἰ μὴ χαϑηγήσατο

τῇ

χαϑιστάναι

Epicureum

Glossarium

de

lib. dic.

μέρος

ib. 38,8

math.

10,223

καϑεστηχυῖα

| τῆς ἀτόμου ... ἀευκινήτου χαϑεστώσης

sec.

ib.

Epic.

10,225

Sextus

| à ὥρα ἤτοι τῆς ἡμέρας À τῆς νυχτὸς

|| τὰ

πάϑη ... οὐκ

οὐσίαι

τινὲς

καϑειστή-

| τὴν εἰς τὸ ἀπαϑὲς καϑεστῶσαν χεισαν ἀλλὰ συμπτώματα ib. 10,225 ... μηδενὸς TOV ἀναγκαίων ἐνδεεῖς ἵνα || ἀλυπίαν Ep. fr. 120, p. 138,17 καϑεστῶτες fr. 422, p. 283,5 χαϑεστήχωσιν fr. 217, p. 168,2 || ἐν αἰσϑήσει χαταστησαμέϊνου]ς ΚΑ" VII 173 | IL τοὺς ... τὰ νόμιμα καὶ τὰς [πολ]ιτείας τῶν ὑπὸ γῆς Ep. sent. 13 $ 143 | τῶν ἄνωθεν ὑπόπτων καϑεστώτων καὶ

21 $ 146 τὸ τὸν ὅλον βίον παντελῆ καϑιοτάν sent.

347

χαϑό

Hermannus

χαϑό χαϑὸ γάρ * Ep. nat. XV VH® VI 28 fr. 11 |} xx]90 ib. 33 fr. 26 | χαϑὸ χαὶ ψευδῆ τινα χαὶ μὴ ὄντα φαμὲν δοξάζειν ib. inc. ΤῊΣ VI 95 5. Gomp. | xa9ò ῥήτωρ, χαϑὸ ἀγαθός talia saepe Philodemus. idem formulae vim definit de rhet. VH1 IV col. 14: τὸ γὰρ « καϑὸ ῥήτωρ » οὐχ ἄλλοτι λαμβάνεται viv ἢ τὸ « σ[ὑν] τούτωι ῥήτω[ρ] ἐστὶ καὶ ἀπὸ τῆς αὐτῆς διαϑέσεως xal οὐκ ἄϊλλ]ως δύναται ῥήτωρ ὑπάρχειν s (Gomperz ““ ztschrft ”’ 1865, p. 827,19) ibidemque τὸ δὲ «χαϑὸ τοιοῦτόν ἐστι»

προσὸν

ib. 196

||

inf.

51,18

|| ἐκίνωι τῶι τρόπωι

| καϑόλου

ὧι χαϑόλου ὁμολογεῖται ib. 51 1 8

τι ὁμολ[ογ]ήσε[ιε] ib. 52,5

| τὸ [x]ad[6]Aov ἀκολοίυ-

ϑοῦ]ν ib. 52 inf. | καϑόλου Set [u]h δοξ[ά]ζ[ειν] ib. 53,11 | καὶ x[u]96[Aov]

[μόνα]

(sc. φαμὲν) ὀνόμα[τα]

οὐ[δ]ὲ

ib.

inc.

λαμβάνειν VH*

VI

[ο]ϑὲϊν

95

sec.

oléoux ἐπινοητυτὸ[ν] ἄλλοÀ

Gomp.

|| ὡς τὸ ὅλον σῶμα

χαϑόλου μὲν «ἐκ» τούτων πάντων τὴν ἑαυτοῦ φύσιν ἔχον ἀίδιον, οὐχ οἷον δ᾽ εἶναι συμπεφορημένον ep. 1 69, p. 23,4

χαϑορᾶν À αὐτὴ γνώμη ϑαρρεῖν τε ἐποίησε ... καὶ τὴν ... ἀσφάλειαν φιλίαις μάλιστα κατεῖδε συντελουμένην Ep. sent. 28 ὃ 148 | καὶ κατ᾽ ἄλλους δὲ πλείους τρόπους ῥᾳδίως ἔσται καϑορᾶν ep. II 102, p. 46,4 | κατόψεϑ᾽ ὁ φυσικός

Philod. rh. VH? V, f. 102 | τὰς 348

17

Gomperz

nat.

Leucippus

διαφόρου[ς]

εὐαρεστίας

κατοψόμεϑα

καϑότι

ϑεωρίας

(τις) ...

Ep. ep. I 35, p. 3,8

και

δέ —

IX 32 σύστημα, τὸ μὲν πρῶτον κάϑυγρον καὶ πηλῶδες

Laertii

χαϑυμνεῖν χκαϑυμνεῖν

in fragmentis convivii, quae Plut. adv. Col. 6, p. 1109 sq. rettulit, semel χαϑόλου fr. 59, p. 116,12 (p. 11102 διὸ δὴ καϑόλου μὲν où ῥητέον τὸν οἶνον εἶναι ϑερμαντικόν), ter cum articulo τὸ χαϑόλου pro adverbio dixit Epicurus fr. 58, p. 115,32.34, fr. 59, p. 116,18, veluti, p. 1109/ φαίνεται μὲν γὰρ τὸ καϑόλου οὐκ εἶναι ϑερμαντυκὸς ὁ οἶνος | καὶ καϑό[λ]ου πᾶν τὸ τοιοῦτο γένος οὐκ ἀνασκευῇ πάντως ἁλίσκεται Philod. sign. 29,10 | ὥσπερ ἄν τις [κ]αὶ καζϑό]λου τοῦ[τ᾿ Fe] ὡμολο[γηκώς] Ep. nat. XXVIII ab

χαϑ᾽ ὅσον ἂν ἐφάπτωνται τῆς περὶ φύσεως

χάϑυγρος

χαϑόλου

VI

χαϑ' ὅσον

Ep.

καθολικῶς

π]αϑολικῶς VH? III 120 || καϑολικόν ib. 179 || τὸ καϑολικόν περὶ τοῦ χαϑολικοῦ διι[σ]χ[υ]Ἱρίζεσϑαι Philod. sign. 25,30

VEP

rh. IV, 1 col. 8 ΚΗ! XI | ταῦτα οὖν πάντα τὰ διαλογίσματα χατόψεται τοῖς τύποις ἐμπεριειλημμένα Ep. ep. I 68, p. 22,11

καϑότι

οὐκ ἐπιδέχεται χωρισμόν

χαϑολικός,

χαί

Glossarium Epicureum

Usener

τὸν αὑτῶν

βίον

Ep.

fr. 605, Ρ. 341,16

!

96,15 | ἀλλὰ gradationi adhibetur : ἅγιον καὶ ἁγιώτατον Philod. piet. formula inerti et a languid in etiam = καί | 102,11 p. 29, fr. vat — Ep. porro 166,12. = * δὲ χαί: fr. 217, p. 166,11 || συντελείτωσαν δὲ wat — 166,13 p. s deincep καί hoc p. 167,17. 168,11 | neglegenter collocatur τοῦ υἱοῦ τοῦ Μητροἐπιμελείσϑωσαν δὲ καὶ ᾿Αμυνόμαχος καὶ Τιμοκράτης δώρου,

debebat

fr. 59, p. 116,15

ante τοῦ

υἱοῦ

poni

|| nat. XXVIII

τον ... ὡμολογήκει ib. 52,10

| ἔνεισι

γὰρ

VH? VI 49,10

|| χ[α]ὶ οὗτοι ib.

διὰ τοῦτο καὶ où ep. IIL 129, p. 63,5

χαὶ

τοιαῦται ... φύσεις

|| εἰ καὶ καϑ᾽ Ev ἕκασ-

inc. VH?

VI 86 col. 8,8 ||

| καὶ ποῦ τοιούτου nat. XIV

VH?

23) | nat. Gomperz 83 IV 4,11 (f. 17) | καὶ τοῦτο ib. 4,13. 10,4 (£. | fr. 114, p. 136,19 (sequente altero membro cum καὶ οὐχί, v. supra) | καὶ ΜΙῦ]ς || καὶ τῷ Διί fr. 602, p. 339,17

| καὶ σύ fr. 176, p. 154,14

fr. 197, p. 160,10 | [κ]αὶ fr. 195, p. 159,27 | συλλάμβανε xat αὐτοῖς καὶ κατ᾽ ἄλλους δὲ τρόδέ: — καὶ | πρὸς τὰ μεγάλα fr. 214, p. 164,16 47,3. 106, ΠῚ 108, p. 50,2. 99, p. 44,6. 102, p. 46,3. 104, ».

ποὺς ep.

δὲ τρόποι ib. 115, Ρ. 54,11 || καὶ p. 48,9. 112, p. 52,18 || καὶ ἄλλοι τοῖς — fr. 217, p. 165,8 || καὶ — δὲ ἀεὶ πᾶν δέ — ib. 91, p. 39,8 || καὶ

δὲ ... νομίζομεν ep. ΠῚ 130, δέ nat. (?) VH® X 96 | καὶ τὴν αὐτάρκειαν 349

22222352272:

Hermannus

p. 63,16 | καὶ ὅλως δέ — nat. δὲ] rl&}Aful — ib. 4,17 (f. 17)

XIV 1,14 VH? VI 14 | καὶ — δέ ib. XXVIII

L 4 ab inf. | καί post πολύς: πολλὰ χαί in enuntiato comparativo: εἶχε

χαϑάπερ

χαὶ

ἄλλοι

πολλοὶ

τῶν

Usener

| καὶ ἣ γῆ VH? VI 44

ual χαλεπά fr. 388, p. 259,3 | γὰρ éxelvoc... τὴν ... καύχησιν ...

ἀνδραπόδων

fr. 93,

p.

130,3 sq., libri

γὰρ xetvoc, fort. hic quoque latet γὰρ χἀχεῖνος — || ὥσπ]ερ καὶ ἔ[μ]προσϑεν fr. 176, p. 154,15 | χαϑάπερ χαὶ ἐπὶ τῶν λοιπῶν ep. II 85, p. 36,4 | ὡς καὶ παρ᾽ ἡμῖν τινα ϑεωρεῖται ib. 98, p. 43,8 || ἣ καὶ ἀπὸ πλειόνων ib. 89, p. 38,2 || καϑάπερ καὶ παρ᾽ ἡμῖν τοῦτο ϑεωρεῖται γινό-

μενον

ib.

96, p. 42,5

| καϑά

p. 42,10 || duplex: ὅπως καὶ αὐτοί fr. 217, p. 165,12 167,18 | ὥσπερ καί — ib. p. 301,15 || τὸν χρόνον où

περ

ἔνια καὶ

παρ᾽ ἡμῖν ... γίνεται ib. 97,

ἂν κἀκεῖνοι διατηρῶσιν τὸν χῆπον, χαϑά περ sq. || χαϑά περ καὶ ἡμεῖς fr. 217, p. 166,13. 166,8 et contra ὥσπερ ... οὕτω καί fr. 471, ζητητέον ὥσπερ καὶ τὰ λοιπά ep. I 72, p.

χαί

Glossarium Epicureum

οὐ πολυτελέσι ib. 131, p. 64,3 | in altero membro χαὶ οὐ (οὐδέ continuatur): nat. XIV 2,10 VH? VI 15 γελοίως ... καὶ οὐχ ἐπισταμένως ib. 4,15 (£. 17) | καὶ où δυνάμενον --- (= ἀδυνατοῦν) ib. 4,3 (f. 17) | καὶ où καϑά περ — ib. XXVIII VH? VI 45 inf. | χαὶ οὐδὲν ἧττον ib. 49,9 ab inf. || καὶ où initio membri alterius oppositi: nat. Gomperz 32; ib. 72 || καὶ οὐχὶ ... μόνον ib. 83 || καὶ οὐδέποτε ib. 88 | χαὶ o[ù] μ[όib. 120 | xat oùx fr. 116, νον] ib. 110 || καὶ μή = eodem modo:

p.

(Plut.),

fr. 190

137,14.

p. 158,22

un

| καὶ

fr.

202,

161,24.

p.

(vid. fr. 423, p. 283,11 | καὶ γάρ — nat. (ἢ VH? X 95 | καὶ γάρ ταῦτα γὰρ καὶ | 41,10 p: 95, Il ep. καί: γὰρ καὶ — γὰρ γάρ) | καὶ ib. 90, p. 39,1 || καὶ γάρ cum exspectes χαὶ γὰρ καί : καὶ γὰρ οἱ

φιλόσοφοι ... εἰ μὴ καὶ τῶν ἄλλων V,

1 col.

10

| καὶ

γάρ

etiam

rh.

οἱ ppévalc] ἔχοντείς Philod. γὰρ

= καὶ

καί:

sic sine dubio

VH!

xai

yap

24,13 (ubi καί non tam abundare quam impedire sententiam videtur)

τοῦτο ποιοῦσί τινες Ep. ep. I 72, p. 25,3 dixit in altero colo enuntiati negativi bipartiti (οὔτε-οὔτε-) | καὶ γὰρ χαὶ --- καί ---: ib. 83, p. 31,16

mittitur enuntiato obiectivo, ut huius contrarium omissum iudicetur : ἔτι te ἀγνοούντων καὶ ἐν ποίοις οὐκ ἔστιν ἀταρακτῆσαι (pro ἔν te ποίοις

p. 49,6, ἅμα καί cum participio ep. IL 104, p. 47,10 | μὲν ... καί ib. 107, ... διὰ ἐπεὶ καὶ | 62,23 p. 128, IIT λέγομεν ... τοῦτο διὰ καὶ | cf. s. μέν

|| ὥσπερ καὶ ἐν τοῖς κατὰ μέρος γινομένοις Hv ib. 79, p. 29,16 || ὥσπερ χἂν vu. εἰδῶμεν ib. 80, p. 30,7 || spectat huc etiam is usus, quo prae-

ἔστι

χαὶ

ἐλέγομεν Ρ.

50,10

ἐν ποίοις

IT

114,

κτλ.)

p. 54,3

| περιπολεῖν

ὡς

ib.

p.

30,3

| καϑάπερ

| χαϑάπερ

καὶ

τὰ

ὁμοίως

ἄλλα

καὶ

(ἄστρα)

καὶ

ἐπὶ

τῶν

ἀστραπῶν

παρ᾽ ἡμῖν — ib.

ib.

112,

p. 52,16

108,

|| καί

ante μόνος: ἐπὶ ... δὴ τῶν τοιούτων κ]αὶ μόνων ἂν ὑποπτεῦσα[ι ἣ]ν nat. XXVIII VH? VI 48 inf. | ante μόνος usu posterioris aevi otiose adiungitur : (τὴν σύνταξιν) ταύτην καὶ μόνην ἐπιτάττω fr. 184, p. 157,6 |

γὰρ τοῦτο ... (partitioni alterum χαί servit) | = etenim, namque xal p. 136,22 | 114, fr. et) — et (nam --ὅτι ib. 73, p. 25,5 || καὶ γὰρ --- καί

τοῦτο

rai =

χαί

ib.

129,

p. 63,4

et — quidem:

200, p. 161,9

|| καί

καὶ ταῦτα

|| in anaphora

mou

τῇ

utrique

καὶ

τό —

nat.

Gomperz

22

ψυχῇ χαλεπὸν μὲν κωλῦσαι κτλ. fr.

membro

additur

(similiter

|

atque

δέ ep. 11 in enuntiatis conparativis) ἐνδέχεται μὲν καὶ ... ἐνδέχεται 52,14.16 p. 112, ib. 113, p. 53,3.6 | καὶ οὐ μόνον ... ἀλλὰ χαὶ ...î καί συμπαραάχειHal ὑδατοειδῶν «τῶν» | diversae rationis verba iungit:

cumulatur : ὥστε καὶ τοὺς «καὶ τὰ» κατὰ μέρος ἤδη ἐξαχριβοῦντας ib. 83,

110, p. 51,16 | in priore μένων ib. 107, p. 49,16 | καὶ μὴ ... διαχρῖναι ib. αἰτίαν, ely[o]uev δ[ὲἐ] τὴν ἀρχὴ 7 nal μὲν e[ilye membro prospective 124 | καὶ — καί — ib. 85 | χαὶ ἐγὼ καὶ χαὶ ἡμεῖς nat. Gomperz | ἀϊφείγμεϑα ... ἐγὼ χαὶ Πυoft] λοιποὶ ... σε φιλοῦμεν fr. 176, p. 154,15 καί (sequitur tertio loco --καὶ | 154,11 Ρ. — καί fr. 176, ϑοκχλῆς καὶ ἄλλοις ... καὶ μάλιοτα τοῖς χαὶ πολλοῖς | 154,28 p. xat = etiam) fr. 177,

οὐϑέν ep. II 95, p. 41,11 | καὶ μὴ ib. p. 41,14 | rxafì οὐ]κ — nat. (?) FE VII 51,6 | μ]ηϑ᾽ — καὶ μη[δ᾽] αἱ nat. inc. VH? VI 86 col.

indicetur:

eodem

modo

ponitur ante αὐτός:

ἑκούσης

μὲν καὶ αὐτῆς τῆς συστάσεως

nat. (Ὁ VA? VII 71,9 | διὸ καί — ib. 50,11. 51,4 | ὡσαύτως δὲ καὶ ἐπί — nat. inc. ΤῊΣ VI 52,17 | καὶ αὐτόϑεν μὲν γιγνομένης ... viv δέ — ib. 86 col. 7 || καὶ ἔτι ib. VH? X 111 col. 16 || καί in altero membro orationis bipartitae : ἐν δὲ τισὶ καὶ ἐλάττους ep. 1 75, p. 27,4 || καί

p. 31,19 sq. | καί negationi praemittitur: χαὶ οὐ (vid. οὐ) | καὶ 8,3

|| καὶ ... οὐδέ:

ib. p.

95

64,10

350

sec.

(cf.

καὶ

Gomp.

x[x]96[Aov]

| ἀγνοοῦντες

ὁμολογεῖν)

|| καὶ

οὐ[δ]ὲ

καὶ

οὐδέποτε

λαμβάνειν

οὐχ ib.

(sc.

ὁμολογοῦντες 135,

p. 66,7

φαμέν)

ep.

III

|| ἁπλαῖς

κτλ.

131, καὶ

— καί ib, 86, p. 36,11 86. νεωστὶ ... γευομένοις ep. II 85, p. 35,12 Ι καὶ alia ratione aliquid fieri Ι καί modo concessivo additur, ut etiam 30,13 | κατὰ

τοὺς

μύϑους

εἴ τε χαὶ ... φοβουμένους

I 81,

p.

p. 30,17 | ἱκανῶς À Hu τετὴν ἴσην À καὶ ἐπιτεταμένην ταραχήν ib. : ἐὰν μὴ καὶ πρὸς λείως ib, 83, p. 31,20 | in enuntiatis concessivis ut otiose enuntiato relativo ἅπαντα βαδίσῃ τις — ib. p. 31,14 | χαί in

351

χαινός

Hermannus

Usener

Glossarium

Epicureum

VH? VI 5,2 (f. 18) || καί coniunctionibus relativis adiungitur : μέχρι γὰρ χαταστροφῆῇῆς ἄδηλον εἰ καὶ λήσει sent. 35 ὃ 151 || καί cum brevi-

συνουσίας 204, p. 162,6 VI 49,14

παρὰ

XALTOL

nobis poni videatur : ἐξ ὧν καὶ τὰ λοιπὰ συμπλέκει σχήματα

nat. XIV

loquentia super additur : μήτε τὸ ἀδύνατον χαὶ παραβιάζεσϑαι βίαν

προσάγειν

ep.

II

86,

p.

36,5

| καί cum

hie. καὶ

εἰ coniunctum:

εἰ

μὴ καὶ xa ἑαυτὸ ϑεωρητόν 1 57, p. 16,13 | permemorabilis locus est : nat. XXVIII VH® VI 50 inf. | où συμπεριλαβὼν ἐν ἐκείνῃ [1] ἀποκρίσει xal τὸ οὕτως

effecit

&v ἐφαρμοσϑὲν

praepositio

etiam

verbi

condicionem

κτλ.

συμπεριλαβών

conparandam

|| ubi

καί vocula

| καί

post

adnectit : ὁμοίως

τοὺς ταῦτα κατιδόντας ... καὶ εἰ μὴ προσήδεισαν ταῦτα || contra sermonem

graecum

ut

τοὺς

ep.

adderetur

ὁμοίως

similia

φόβους

ἔχειν

I 79, p. 29,11

Schneiderus ib. 81 scribendum putabat :

τὴν ἴσην ... ταραχὴν λαμβάνειν τῷ εἰ καὶ ἐδόξαζον ταῦτα: debebat — λαμβάνειν καὶ εἰ ἐδόξαζον ταῦτα | particula vim non numquam sic intendit, ut membrum orationis a scriptore praetermissum legenti simul proponat: ὡς «ἐν» μὲν τῷ τοιούτῳ καὶ οὐκ dv ἐμπεριελήφϑη τὰ τοιαῦτα σπέρματα ib. 74, p. 26,3 he. ἐνεδέχετο τὰ τ. σπ. (ὁμοίως) καὶ ἐμπεριληφϑῆναι χαὶ οὐκ ἐμπεριληφϑῆναι || ἂν οὖν οἰώμεϑα καὶ ὡδίπως ἐνδεχόμενον αὐτὸ γίνεσϑαι ib. 80, p. 30,4 hie. ἂν οἰώμεϑα αὐτὸ γίνεσϑαι, ἐνδεχό-

μενον οὐ μόνον χατ᾽ ἐκεῖνον τὸν τρόπον

ἀλλὰ at

SE

πὼς

(γίνεσϑαι)

μὴ καινῶν

γενομένων

γενομένων

καινῶν

τῶν

περιεστώτων

πραγμάτων

τῶν

ib,

πραγμάτων

Ep. sent. 38 $153 |

χαίπερ καί περ

ἐν πολλ[οῖς]

μεγάλα

χ[ο]υφίσαντες

Ep. nat.

Gomperz

111

χαιρός πρὸς

παρὰ χαιρόν

πάντα

καιρὸν

(Philod.)

ἐπανοίσεις--- Ep.

VH?

III

179

sent.

25 § 148

|| ἐπισημασίαι

| ἐνκρίνουσι

δύνανται

γίνεσϑαι

καὶ κατὰ συγχυρήσεις καιρῶν Ep. ep. Il 98, p. 43,13 | αἱ 3° ἐπισημασίαι ... κατὰ συγχκύρημα γίνονται τοῦ καιροῦ ib. 115, p. 54,14 | κατὰ

τοῦτον τὸν καιρόν his temporibus: Metrodorus fr. in adn. ad p. 164,6 || περὶ καιροῦ συνουσίας disputabat Ep. in Convivio fr. 61, p. 117,10 |

(τὸ) κακόν, κακῶς

καιροῦ καὶ ὥρας ib. p. 117,23 || ἀναβάλλῃ τὸν χαιρόν ἔτ. | χρ᾽]ήσεται ὅταν [6] καιρὸϊς διδ]ῶν nat. XXVIII VH?

VH? VI 51,10 | xalr[or] ye οὐκ ἐ[π]ελελόγιστο Ep. mat. XXVIII 157 of καίτοι ruf. I, VH? Philodemo χαίτοι participio iungitur: a || τὰ

ἀγωγῆς ... διδάσκουσι

[χόν]τες

ἄλλοις

ἐν

γεγραμμένα

ἡμῖν

δυσμνη-

μόνευτα εἶναι, καί tor... συνεχῶς αὐτὰ βαστάζοντι Ep. ep. II 84, p. 35,9 χακία

Philod. rh. IV col. 37,24.38,1, vid. ἀρετή | Cic. Tusc. disp. IV 15,34 ‘ virtutis contraria est vitiositas : sic enim malo quam malitiam appellare eam quam Graeci κακίαν appellant; nam malitia certi cuiusdam vitii nomen est, vitiositas omnium’ || τὰς nxax[ tag ἐξελαύνειν VH? IX 198 | τὰς κοινὰς καὶ διηκούσαίς κ]ακίας διὰ τῶν λόγων Philod. sign. 28,8 | τῶν [π]αραλελειμμένω[ν καὶ] τῶν [ὕ]στερον

ἴσως

ib. 28,13

χαχίας

λόγων) ... τὰς

scil.

συντε[ϑ9]ησ[οἹμένωϊν

χακίζειν - κα]κίζομεν ἐν νουϑετήϊσει Ep. nat. Gomperz

καινός

εἰ μὴ

περὶ

χαχός,

72

XUXOÏQLLOVELV

Ερ. ἢ γὰρ διὰ φόβον τις καχοδαιμονεῖ À Sr’ ἀόριστον καὶ κενὴν ἐπιθυμίαν χάριν τὸ ὀρθὴ δ᾽ μανία : inponere fr. 485, p. 305,33 | cruciatus sibi [κα]κοδαιμονεῖν τῆς [ἐ]νίοτε καὶ σπανίως μεταζλήψεως ἐν ἅπαντι τῶι βίωι Philod. VH? I, £. 86, V

χαχοήϑεια οἱ rupérrovres

τῆς νόσου ἀεὶ δι

(τὸ) κακόν, κακῶς

χακός, οἱ κακοί:

πενίαϊν

διὰ κακοήϑειαν

τοῖς

xJaxdv

Ep.

κακοῖς

εἶναι

fr.

45

ep.

III

p.

124,

(Philod.),

ψῶσι Ep.

p.

60,10,

109,6,

cf,

fr. 471, p. 301,14

cf.

χείρων

4 | τῶ[ν]

Il τὴν

κατὰ

353

352 23

χαχοπάϑεια

Hermannus

τὴν [ἔνδειαν χα] nefvilav χακῶν fr. 97, p. 132,16 || ἀφ᾽ ἑτέρου χακοῦ μείζονος... ὠμότητος î δοξοκοπίας fr. 120, p. 138,18 || μηδὲ aiτιώμεϑα τὴν σάρχα ὡς τῶν μεγάλων κακῶν αἰτίαν fr. 445, p. 291,9 | τὸ πάραυτα πεφυγμένον μέγα xaxdv fr. 423, p. 283,10 || οὔ tw’ ἀπαλ-

λαγὴν

οὐδεμία

τῶν χακῶν ἡδονὴ

εὗρον

ἀλλὰ

ad” ἑαυτὸ

κακόν

μεταβολὴν sent.

λυπούμενον ἔχουσιν, ὅπερ ἐστὶ τὸ xa ἑαυτὴν κακόν sent. 34 $151

μειζόνων

8 ὃ 141

κακόν | πᾶν

fr. 479, p. 304,20

|| οὔτε

τὸ

ἀλγοῦν

Glossarium

Usener

οὔτε

τὸ

ἀφέτοις χρῶντία]. κατὰ δύναμιν ἔχ[α]στοι ταῖς xaxovpyla[c] Philod. piet. 88,8 | τὰς κακουργίας ὑπὸ τῶν μύϑων ἀναστελλομένας ϑεωροῦντες

|

sent. 10 $ 142 | ἡ ἀδικία οὐ ἀγαϑὸν καὶ χακὸν ἐν αἰσϑήσει

ὁτὲ δὲ ὡς ἀνάπαυσιν τῶν ἐν τῷ ζῆν «κακῶν αἱροῦνται» ib. p. 61,11 | οὔτε δοξάζεται κακὸν εἶναί τι τὸ μὴ ζῆν 10. 126, p. 61,14 | ἀλγηδὼν πᾶσα κακόν, οὐ πᾶσα δὲ ἀεὶ φευχτή ib. 129, p. 63,12 | χρώμεϑα γὰρ τῷ μὲν ἀγαϑῷ

130,

κατά

τινας

p. 63,16

χρόνους

ὡς

| τὸ δὲ τῶν

κακῷ,

τῷ

κακῶν

δὲ

(sc.

κακῷ

βραχεῖς» à πόνους ἔχει βαρεῖς ib. 133, p. 65,5

πέρας)

τοὔμπαλιν

ὡς

ὡς

À χρόνους

κάμνειν

καχουργία

ep. ΠῚ 124, p. 60,16 || τὸ φρικωδέστατον οὖν τῶν κακῶν ὁ ϑάνατος ib. 125, p. 61,5 || τὸν ϑάνατον ὁτὲ μὲν ὡς μέγιστον τῶν κακῶν φεύγουσιν,

ib.

Epicureum

10.

119,20

|

χαλεῖν cum inf, ut saepius Plato: εἰ δὲ καλεῖ καὶ τὴν ὁ[λ]οσχερῆῇ παρατήρησιν] ... π[έχν]ην εἶναι Philod. rh. VH? IV 76 = Ox. II 84 οἷα τὰ χατ᾽ ἀνάγκην καλοῦμεν Ep. nat. Gomperz 89 | τὸ δι᾽ ἡμῶν] αὐτῶγ καλού-

μενον ib. 94 | ὧν καλοῦντες δι᾽ ἡμῶν αὐτῶν τὴν αἰτίαν συντελοῦμεν ib. 99 | τῶν φυσυκῶν καλουμένων φησί τις ep. II 90, p. 38,10

ἀγαϑῷ

«ἔχει

|| ἀγαϑὸν % κακὸν ἐκ ταύ-

χαλός, (τὸ) καλόν, χαλῶς

τῆς (sc. τ. τύχης) ... οὐ δίδοσϑαι, ἀρχὰς μέντοι μεγάλων ἀγαϑῶν À κακῶν ὑπὸ ταύτης χορηγεῖσϑαι 10. 134, p. 65,18 | τὰ χαλεπώτατ᾽ ἀναδέχονται χαχά VH? XI, f. 24 | ἀνεκκαρτέρητον [ἢ δ]υσεκχαρτέρηϊτον] χακόν

οἱ καλοί: ταῖς τῶν καλῶν ἁφαῖς καὶ ψηλαφήσεσιν Ep. fr. 21, p. 98,24 | xa δίκαια καὶ χαλά Philod. rh. VH1 V, 1 col. 21,15 (ν. δίκαιον) |

μέν, ΧΙ, εἶναι ϑόν fr.

μηδεμίαν ἡδονὴν ἄρα, τὸ ἔνδοξον

Philod.

de

dis

VH?

V,

f.

162,6

|| (οὐκ

ἂν

νομίσαιμεν)

[πε]περάνϑα[ι

ἀνεγκαρτέρητον δ᾽ [εἴν]αι διὰ τὴϊν πο]λυχρονιότ[ητ]α τὸ κακόν HP? f. 23 | παρατετάχϑαι δὲ πρὸς τὰ παρ᾽ αὐτῆς (sc. τύχης) δοκοῦνται κακά Ep. fr. 489, p. 307,2 | ἐφήμερον μὲν πᾶν τὸ τῶν πολλῶν ἀγαἐστι καὶ χακόν fr. 489, p. 307,4 | κάκιστα ... διατιϑέναι τινά Ep. 61, p. 117,19 | κακῶς ἐχδεχόμενοι ep. III 131, p. 64,11 | κακῶς

πράττειν

Ρ. 301,16

(Vv. πράττειν):

of τὴν

ψυχὴν κακῶς

ἔχοντες

διακειμένην

fr. 471,

νῦν

ἀνηνύτου

χαχοπαϑίας

(sic)

VH?

XI,

(sic)

Philod.

pret.

Epic.

dicebat πολιτικῆς

36,10

ῥητορικὴν

ἡδέως

5 §140

ζῆν

ἄνευ τοῦ

φρονίμως

καὶ

| τὸ καλῶς χριϑέν ep. LIL 135,

sent.

5 ὃ 140

|| ϑύωμεν

[ὁσίως

χαλῶς

καὶ

ib,

132, p. 64,22,

p. 66,3 | ζῆν χαλῶς

fr.

387,

φρονίμως

sent.

χαὶ

p. 258,19

χάμνειν

χαχοτεχνία 354

adverbio καλῶς adicitur) || of δὲ ταῦτα μὴ χαταγαπήσαντες ... οὔτ᾽ ἂν αὐτὰ ταῦτα χαλῶς συνϑεωρήσαιεν ib. 116, p. 55,9 | τοῦ καλῶς ζῆν III 123, p. 59,15, cf. ib. 132, p. 64,22 || ὁ δὲ παραγγέλλων τὸν μὲν

χαλῶς

χαχοπαϑίας

χαχοτεχνίαν

|| ἐάν τις καλῶς τοῖς φαινομένοις ἀκολουϑῶν περὶ τῶν ἀφανῶν

σημειῶται ib. 104, p. 47,5 (participium τοῖς φ. ἀκ. tamquam explicatio

ἔστιν

f. 36

χαχοπαϑία τὰς

85, p. 35,15

ποιῇ fr. 512, p. 315,17 | μηδὲν εἶναι τὸ χαλὸν ἢ εἰ fr. 513, p. 316,2 | καλῶς δὴ αὐτὰ διάλαβε ep. IT

νέον καλῶς ζῆν, τὸν δὲ γέροντα χαλῶς χαταστρέφειν ib. 126, p. 61,18 | οὐκ μελέτην τοῦ καλῶς ζῆν καὶ τοῦ καλῶς ἀποϑνήσχειν ib. p. 61,21 |

χαχοπάϑεια ἄρξωμαι

τιμητέον τὸ καλὸν καὶ τὰς ἀρετὰς ... ἐὰν ἡδονὴν παρασχευάζῃ Ep. fr. 70, p. 123,9 | προσπτύω τῷ καλῷ καὶ τοῖς χενῶς αὐτὸ ϑαυμάζουσιν, ὅταν

fr.

51,

p.

112,12

περὶ τὸ σῶμα νοvaletudine laborare : γελᾶν φησι ταῖς ὑπερβολαῖς τοῦ 337,18 p. 600, fr. Ep. σοφόν τὸν α σήματος πολλάκις κάμνοντ

355

]

i i i]

Hermannus

χἄν

Usener

χἄν

χαὶ ἄν: οὐδὲ γὰρ εἰς τὸ τυχὸν ζῷον κἂν «εἰ» μικρὸν χαριέστερον εἴη, τοιαύτη μωρία ἐμπέσοι! Ep. ep. IL 116, p. 54,18 | [κἂ]ν ... ἐτύγχαν[ε]ν nat. Gom-

perz 19 || κἂν ... [releuxelirrovrx ib. 116 || fort. nat. XIV 6,12 ΝΗ" VI 19 τοὺς οἰομένους x&[v] ζηλοῦν κτλ. || pro καὶ [ἐ]άν: κἂν ... τύχῃ ib. 77 VH? VI 20 || κἄν [rc]... [yn]... τύχη ib. 7,17 || κἂν ... πράττωμεν ib, XXVIII VH? VI 52 extr. | κἂν κατὰ διάνοιαν δὲ [πα-

ρ]εκβιάζηται nat.

Gomperz

56

χανονίζειν cf.

Musonius

(p.

255

Peerlk.),

Stobaei

flor.

5,76

νιστέον ἣ τὰ ἀρεστά, οὐδὲν τῆς σωφροσύνης ἥδιον, κἂν ἢ τὰ φευχτά,

οὐδέν

ἐστι τῆς

ἀκρασίας

xäv

ἡδονῇ

πόνῳ

χανο-

κανονιστέον

ἐπιπονώτερον

διαιρεῖται τοίνυν (philosophia ab

εἰς τρία, τό τε κανονιχὸν καὶ φυσικὸν καὶ ἡϑικόν

Laert. X 29

Epicureis)

(8. p. 104,19)

| εἰώϑασι μέντοι τὸ κανονικὸν ὁμοῦ τῷ φυσικῷ συντάττειν, καλοῦσι δ᾽ αὐτὸ περὶ χριτηρίου καὶ ἀρχῆς καὶ στοιχειωτικόν 10. 30 (s.p. 177,8) | Sextus (emp.) adv. math. 7,22 (Ep. 178,1) of ᾿Επικούρειοι ... τὰ χανονικὰ πρῶτον ἐπιϑεωροῦσιν περί τε ἐναργῶν καὶ ἀδήλων καὶ τῶν τούτοις ἀχολούϑων ποιοῦνται τὴν ὑφήγησιν | ib. 7,201 ᾿Αντίοχος ὁ ἀπὸ τῆς ᾿Αχαδημίας ἐν δευτέρῳ τῶν Κανονικῶν κανών ἀλλά τιν᾽ ἔχων * ou κανόνα ἐξ 05- Ep. nat. XXVIII VH? VI 53,13 | εἰ μὴ χηψόμεϑα τίς ὁ κανὼν καὶ το[ὐ]πικρεῖν[ο]Ἱν πάντα τὰ διὰ τῶ[ν] δοξῶν περαινόϊ μενα nat. Gomperz 125 || ϑηρεύειν τὴν ἀρχὴν καὶ κανόνα καὶ κριτήριον ib, 132 | ἐπὶ ταύτην (τὴν ἡδονὴν) καταντῶμεν ὡς κανόνι τῷ πάϑει πᾶν ἀγαϑὸν κρίνοντες ep. LIL 129, p. 63,4 | cf. Demosth. or. 18, 296 τὴν δ᾽ ἐλευϑερίαν καὶ τὸ μηδένα ἔχειν δεσπότην αὑτῶν ἃ τοῖς προτέροις “Ἕλλησιν ὅροι τῶν ἀγαθῶν ἦσαν χαὶ κανόνες, ἀνατετραφότες (opp. ante τῇ γαστρὶ μετροῦντες καὶ τοῖς αἰσχίστοις τὴν εὐδαιμονίαν) || libri

Epicuri testimonia et frr. habes p. 104,13 sq.: τὸ μὲν οὖν xavovixdy ἐφόδους ἐπὶ τὴν πραγματείαν ἔχει καὶ ἔστιν ἐν ἑνὶ τῷ ἐπιγραφομένῳ Ka-

356

;

νόνι

Laert.

-

χατά

Epicureum fr.

(Ep.

30

X

34,

p.

104,21)

|| ἐν τοίνυν τῷ

-

λέγει

Κανόνι

ὁ ᾿Επίκουρος χριτήρια τῆς ἀληϑείας εἶναι τὰς αἰσϑήσεις χτλ. id. X 31 (fr. 35, p. 105,7) | τὸν Κανόνα γράψαι αὐτὸν Ex τοῦ Ναυσιφάνους Τρίποδος

id.

X

14

|| ἔρρειν

104,23

s.p.

δὲ ὁμολογοῦσι

τοὺς κανόνας

αὐτοῖς

toi παντάπασιν οἴχεσϑαι τὸ χριτήριον, ἄνπερ εἰλικρινὲς αἰσϑητὸν ὁτιοῦν χαὶ μὴ πολλὰ ἕκαστον ἀπέλιπον (1. ἀπολίπωσιν) Plut. adv. Col. 5 extr., p. 1109 = supra, p. 185,1, cf. Plut. adv. Col. 19, p. 1118° s.p. 104,30 τοὺς ἀλχηϑείας καὶ

κανόνας || ib. 28, p. 1123] τεῖς διοπε... κανόνων καὶ χριτηρίων = s.p. 105,1

χαρπίζεσϑαι χρόνον οὐ τὸν μήκιστον

γράφοντες

περὶ

ἀλλὰ τὸν ἥδιστον καρπίζεται (sapiens) Ep. ep. III

126, p. 61,17

χαρπός

χακχκονικός, (τὸ) χκανονικόν cf. sub κανών Laert. Χ 30

ς

Glossarium

| metaδικαιοσύνης χαρπὸς μέγιστος ἀταραξία Ep. fr. 519, p. 317,19 adv. Plut. ap. 137,16 p. 116, fr. phorice : τῶν χαρπῶν τὰς ἐλπίδας Con 17... Ὁ, 1117 MATH c.

nat.

acc. : [8]

XXVIII

κατὰ

VH?

[τὸ]ν

VI

où

φίαν]ταστιχ[ ὁ ]ν

43,5

| τοὺς κατὰ

τρ[ὁὀπον]

μετερ[χόϊμεϑα

Ep.

μέρος πιεσμούς ib. 44 inf. |

χατὰ τὴν διδασκαλίαν χρῆ[σϑ]αι τα[ἴς] αὐταῖς αἱρέσίεσι] t[H]u φωνῶν 46,8 || ἤτοι χατὰ τὸν ἐπιib. 45,6 || τὸ vooby[elvov κατὰ τὰς λέξεις ib.

ib. 47 sq. | κ]αϑ᾽ ἕν ἕχαστον [BA ἡ]ητυκτὸν τρόπον ἢ π[ερι]ληπ[τωκὸν] κτλ. ... ὡμολογήκει ib. 52,10 Il ἕχαστον E[v] (opp. χκαϑόλου) ib. 51 inf. | #x9° ἄλλην 10. 53,9

χατὰ

τὸν

[ἐ]πιβχητικὸν

τρόπον

ib.

52,17

| κατ᾽ ἄλλην Ko

nol?” ἔκαϊστον εἶδος ib. 54,8 I (adverbialiter ut videtur et elliptice) | 50,3 | γιγνομένης Be χαϑ ὃν ib. ἄλλο τι κατὰ ταύτας (δόξας ?) λέγεσϑαι κατὰ τρόπον τῆς φορᾶς ... τὸν | 7,3 λέγω τρόπον ib. ἐπε. VH? VI 86 col. | χατ᾽ ἐπείσοδον ἐκ [τ]οῦ περ[ι1έὙιγνό[μενο]ν (quid ?) ib. 87 col. 10,5 φαε[σ]παλίαν (?) ib. 89 col. 14,6 Il xov[rolc ib. 88 col. 12,4 | κατὰ τὴν] ἀλλήλας χρούσεις ib. 90 ἀναγκαῖόν τι αὐταῖς ὑπάρχειν κατὰ τὰ[ς] πρὸ[ς] (Ὁ VH? Χ 98 Il κατὰ nat. ἄγρρενι τῶι col. 16 | κατὰ τὸ [ἀ]νάΓλ]ογον μὲν xara τὴν αὐτὴν τὰ (ἄστρα) | 73,5 thy [συ]μπλοκὴν τῆς * ib. VII

357

Es ατά

Hermannus

δίνην φέρεσϑαι ὁμαλῇ οὖσαν, τὰ δὲ κατά τινα δίνησιν ἀνωμαλίαις χρωμένην ep. ΠΊ113, p. 53,4 || καϑ᾽ oÙc τόπους φέρεται (τὰ ἄστρα) ib. p. 53,6 | παρεκτάσεις ἀέρος ... ἐπὶ τὸ αὐτὸ συνωϑούσας χατὰ τὸ ἑξῆς ib. p. 53,8 Ι γίνεσθαι κατά τι ib, 92, p. 39,12. 93, p. 40,9. 94, p. 40,20. 95, p. 41,17. 96, p. 42,5. 98, p. 43,12. 115, p. 54,13 || συντελεῖσϑαι κατά τι ib. 92 Ρ. 39,14 || δίνην κατὰ τὴν ... ἀνάγκην ib. p. 40,5 (sic iungendum nie apparet, cl. 90 p. 38,8 sq.) || κατά et παρά alternatim posita ib. 98,

Ρ. 43,12. 99, p. 44,5. 100, p. 44,13 sqq. VE

I,

f.

78

col.

IV

|| xa

ἑαυτό:

| ἐδιώχϑη

τῶν

ὄντων

κατὰ φύσιν Philod.

καὶ καϑ᾽ ἑαυτὰ

μὲν ὑφέστηχε πράγματα οἷον αἱ οὐσίαι, ὡς τὸ σῶμα καὶ κενόν Sextus (emp.) adv. math. 10,220 sec. Epicureos || τῆς ἀτόμου, ὅτε 49° ἑαυτὴν ἔστιν, ἀεικινήτου χαϑεστώσης ib. 10,223 sec. Epic. || οὐδεμία ἡδονὴ

χαϑ' ἑαυτὸ (sic libri) κακόν Ep. sent. 8 ὃ 141 καιοσύνη

Ρ.

22,1,

sent.

vid. ἑαυτοῦ

μενον

χατὰ

ὑποψίαν

φόβῳ

κατὰ

τὸ

τῆς

sent.

33 ὃ 150

σάρχα

12 ὃ 143

(syn.

sent.

φύσεως

|| τὸ

| xu ὃν ἐν

xa

ἂν

τῇ

σαρκί

34 ὃ 151

οἰχεῖον

ἑαυτό

| χατὰ

sent.

| τὴν κατ᾽ ἀνθρώπους

μέγιστα ... ὃ λογισμὸς ... κατὰ 16 § 144 || «τὸ» κατ᾽ ἔνδειαν

ἔνδειαν sent. 21 ὃ 146

χρόνον

| οὐκ ἦν τι reo?” ἑαυτὸ δι-

et καϑ' ἑαυτὸ νοῆσαι

ἢ

ib.) sent.

φύσιν

7 ὃ 141

|| τι

ἀσφάλειαν

sent.

4 $ 140

ἀγαϑόν τῶν

sent.

| τὸ

|| τῷ

κατὰ

ἡδό-

sent.

τὴν

τοὺς | bouc

13 ὃ 143

τὸ κατὰ τὴν ἡδονήν

I 67,

sent. 6 $ 140

χατὰ

τὸν συνεχὴῇ χρόνον τοῦ βίου ἀλγοῦν sent. 18 § 144 || τὸ

| τὸ πέρας

ep.

3 ὃ 139

|

sent. ar

18 § 144

|

xd ὁπηλίκους δῇ ποτ᾽ ἀεὶ τόπους sent. 33 § 150 || 4 ἀδικία οὐ xa ἑαυτὴν κακόν sent. 34 $151 || καὶ xar’ ἄλλους δὲ τρόπους πλείους ... οὐκ ἀδυνατοῦσι συντελεῖσϑαι ep. II 99, p. 44,6, eadem formula ib. 102, p. 46,3. 104, P47,3. 112, p. 52,18. 106, p. 48,9 || καὶ κατ᾽ ἄλλους δὲ τρόποὺς ib. 108, p. 50,2 || τῶν κατὰ μέρος ib. 116, p. 55,7 || σπερμάτων ...

χατὰ μυκρὸν προσϑέσεις ... ποιούντων ib. 89, p. 38,2 | οὐ γὰρ ἀϑροισμὸν δεῖ μόνον γενέσϑαι οὐδὲ δῖνον ... κατὰ τὸ δοξαζόμενον ἐξ ἀνάγκης ib. 90, Ρ. 38,9 | (τὰ ἄστρα) «οὐ» ra’ ἑαυτὰ γενόμενα ὕστερον ἐμπεριελαμβάνετο ib.

p.

38,12

|| (eadem)

εὐθὺς

διεπλάττετο

nat

αὔξησιν ἐλάμβανεν

κατὰ

προσχρίσεις καὶ δινήσεις λεπτομερῶν τινων φύσεων ib. p. 38,14 | — κατὰ μὲν τὸ πρὸς ἡμᾶς … χατὰ δὲ τὸ xa αὑτό ib. 91, p. 39,3. 4, ubi κατὰ τὸ paene periphrasin dixeris | xa9° ἑκατέρους τοὺς τρόπους ib. 92, p. 39, 19 | καὶ κατὰ τὰς συγχρίσεις «οὐ» ϑάττων ἑτέρα ἑτέρας ῥηθήσεται τῶν ἀτόμων

258

I 62,

p.

19,5

|| ἐφ᾽ ἕνα τόπον

φέρεσϑαι

τὰς

ἐν τοῖς

ἀϑροίσμασιν

p. 20,17 ‘ prae vicinitate et consensione’ | τὸ κατὰ μέρος ib. 68, τὴν p. 22,12 | — κατὰ κίνησιν ἐνεργείᾳ βλέπονται fr. 2, p. 91,10 | κατὰ ἐπίνοιαν τῶν ... φύσεων fr. 13, p. 96,14 || (τὰ χρώματα) γεννᾶσϑαι χατὰ κοινὸν ποιάς τινας τάξεις καὶ ϑέσεις fr. 30, p. 102,23 || χατὰ μὲν «τὸ»

φέρον ib. || κατὰ «τὰ» τεταγμένα ἔτ. 217, p. 166,10 | κατὰ τὸ δυνατόν | κατ᾽ ἀλχήfr. 217, p. 166,3. 168,7 || κατὰ τὸ ἐνδεχόμενον ib. p. 168,9 τοὺς [κα]τὰ πράττωμεν πάντα τ]ᾶλλα || 169,9 p. ϑειαν ὑγιαίνειν fr. 220, fr. ὁρίζουσα φύσιν κατὰ τὸ ψυχῆς διάϑεσις | 258,20 p. νόμους fr. 387, || 5,7 p. 38, I 548, p. 325,33 | χατὰ τὰς αἰσϑήσεις δεῖ πάντα τηρεῖν ep.

(sc. τὴν αἴσϑησιν)

xa ἣν

| τὰ δὲ

διοικεῖ ἀλγοῦν

ἀτόμους κατὰ τὸν ἐλάχιστον συνεχῆ χρόνον ib. p. 19,7 | τό γε ϑεωρούμενον πᾶν ἢ κατ᾽ ἐπιβολὴν λαμβανόμενον τῇ διανοίᾳ ib. p. 19,13 | (anima) χατὰ τὴν κίνησιν σύμπτωμα αἰσϑητικὸν εὐθὺς ἀποτελεῖ ἑαυτῷ ib. 64, p. 20,16 \| ἀπεδίδου κατὰ τὴν ὁμούρησιν καὶ συμπάϑειαν καὶ ἐχείνῳ 10. 64 extr.,

πᾶσι τὸ δίκαιον τὸ αὐτὸ ... κατὰ δὲ τὸ ἴδιον χώρας ... οὐ πᾶσι συνέπεται τὸ αὐτὸ δίκαιον εἶναι sent. 36 ὃ 151 | ἐὰν δὲ νόμον ϑῆταί τις, μὴ ἀποβαίνῃ δὲ κατὰ τὸ συμφέρον sent. 37 ὃ 152 | τὸ χατὰ τὸ δίκαιον συμ-

τὰ μέν τινα καϑ᾽ ἑαυτὰ

ὑφέστηχεν, τὰ δὲ περὶ τοῖς χκαϑ᾽ ἑαυτὰ ὑφεστῶσι ϑεωρεῖται.

χατά

Epicureum

Glossarium

Usener

ἀναγκαῖον τὸ

τῷ

ἄδηλον

τεχμαίρε-

λογισμῷ

p. 6,13 || σϑαι ib. 39, p. 6,7 | ὡς καϑ᾽ ὅλας φύσεις λαμβανόμενα ib. 40, ἐπεισιόν... τύπων || 11,8 p. 48, 10. γίνεσθαι α χατὰ βάϑος τὸ συμπλήρωμ | τῆς κατὰ βά12,1 Ρ. 49, 10. μέγεϑος ἐναρμόττον τὸ κατὰ ... τῶν ἡμῖν B*) ib. 50, Ρ. 12,6 | Doc ἐν τῷ στερεμνίῳ τῶν ἀτόμων πλάσεως (πάλσεως μα τοῦ εἰδώλου ἐγκατάλειμ Î μορφὴ ... γινομένη κατὰ τὸ ἑξῆς πύχνωμα κατ᾽ ἄλλας ἐπιÀ γινομένων ὕπνους nad’ ... φαντασμῶν 10. p. 12,9 || ib. 51, p. 12,15 | κατὰ δὲ βολὰς τῆς διανοίας ἣ τῶν λοιπῶν χριτηρίων

ef.» ver(sc. τὴν κίνησιν) ... τὸ ψεῦδος γίνεται 10.»»..13.3. ταύτην μεκατὰ ... ποιήσεται ... μεταβολὰς ba interpolata (hinc petita) | ὃ τὰς

περιαίρεσιν ib. 55, p. 15,5 | ταϑέσεις ἐν πολλοῖς ib. 54, p. 15,1 || χατὰ τὴν τὰ κατὰ τὰ πάϑη καὶ τὰς αἰσϑήσεις γινόμενα ib. p. 15,15 || κατὰ τὰξ ἐξ

ἀρχῆς

ἐναπολήψεις ... τὴν

77, p. 28,12

p. 28,18

τὰ»

μέρος

χαιτὰ

μέρος

ἤδη

ἀχριβωμάτων

μὲν τὸ xowdy

ταύτην

καὶ περίοδον

συντελεῖσϑαν

ib.

τὰ μετέωρα ταυτί ib. 78, || τίνες φύσεις αἱ ϑεωρούμεναι κατὰ

| ἐν τοῖς κατὰ

τῇ παρούσῃ

ἀνάγκην

μέρος γινομένοις ib. 79, p. 29,16

ἐξαχριβοῦντας

ἱκανῶς

ib.

83, p.

ib. p. 31,14 | (προσεκτέον)

ταῖς χοιναῖς,

ra’ ἕκαστον

ταῖς

31,20

| τοὺς | τῶν

αἰσϑήσεσι,

«καὶ

κατὰ

χατὰ

31,4} κατὰ δὲ πὸ ἴδιον ταῖς ἰδίαις 1b. 82, Ρ.

τῶν χριτηρίων

ἐναργείᾳ ib.

p. 31,5

| αἰώνιόν

ib. Ρ' 30,13 | τὴν ἀναισϑης τι δεινὸν ... ὑποπτεύειν κατὰ τοὺς μύϑου ib. 81, Ρ. 30,15 || πολλὰ σίαν ... φοβουμένους ὥσπερ οὖσαν rav αὐτούς

359

SUSI se

Hermannus

τῶν τῶν κατὰ κατὰ

μέρος μέρος

7

ib.

31 17 21,1/

οὔνται)

ἄν (seq.

EE Round ἐξαχριβουμένων

SA. κατὰ

i TOV

83

” ἄνευ

κατὰ νῶν.Thy

δ) ὅλην

TOV

extr., f

Ò τὴν

ς.

acc. c. inf.) nat.

αν

I οὖον

1

τῶν

:

ἀϑρόαν

ἔννοιαν

τοῦ

σώματος

νεφῶν

χτλ.

. BéuBov

ib.

100,

ἐν

αὐτοῖς

p. 44,13

yw ...À κατὰ χρᾶσιν ib. 109, p. 51, i i

καὶ

a

HOT

toug τρόπους * καὶ ἐχπιασμὸν ... καὶ

χαὶ

xo

κατὰ

χαὶ

sqq.

C7

4

| î γίνεται κατὰ πρόσλαμ| καὶ ἀστραπαὶ δ᾽ ὡσαύτως γίνονται O{LOV

360

xo

ny

4

La

TTL

LT

|

Le

eivet)

i

7

S

ὲ

ὀνομάζομεν

ib.

p

ἔϑνη ἴδια πασχούσας x ἴδια τεϑῆναι (ὀνόμ

πάϑη

1b.

75, 7

TV

j

p. 28,7 Ρ. 28,9 || οἱ

ἐννο ὑπὸ ib. τοιαύτ 111 VI, Ἢ: Philod. |

Def φίλοσ

νον (Epic.)

λεγομένων

τα

36,2

τὴν

κατὰ

συμφώνως ... 1. σχ

“>> ἄλλων

τῶν

φυσικῶνx

τε

ἔχειν ai

ϑεωρίαν

τὴν

86,

ONAC κάϑαρσιν

ΝΥ. an) άτ προβλημ

mAcovayov τρόπον £ p. 36,6 || πάντων χατὰ τοῖς φαινομένοις ib. 87, Ρ. 36,17 || οὕτω καὶ

πυρὰ πυρὰ

39,7

ib.

ισμοὺς

. φαινόμενα '

t πάντας TOÔTOUG, Kad πολὺ. αὖϑου

94,

(

p.

41

ἐκκαλε

1 E (γίνεσθαι ‘ À : : LT καιοῶν μόνον ... γίνεσϑαι ib. 97, p. 43,1 κατα. ἢ 42 LS καιρῶν ñ ESp. 43,2 ib. 97, ' υς) PR τοὺς χατ χατὰ τὸ ò ἐνδεχόμενον ’ | τρόπο | τοὺς 312 9898, p. 43,12 ib. 10. υλίας ... πάρει ἀλλοφ χρόνον τὰ Ì δὲ τα συμβαίνει γίνεσϑαι χατὰ χρύστ p. 48,11 a ὕδατος ἀφϑόνου συλλ ογήν ib. 106, 109, ib. ισιν τ᾽ ἔχϑλιψιν ... καὶ κατὰ ... πρόσχρ an iy xta. ib. 106, p. 48,16 χατὰ φοράν ib. 108, p. 50 4 || κατὰ χατὰ ἀϑρούτητα ib. 106, p. 49,3.4 υνίστασϑαι γατὰ σαι ib. 115, p. 54,6 σύνοδον 49,14 p. 107, ib. ἄν sv Ὑίνοιτο ρεισδυοι νης ib. 106, p: 48,12 καὶ χατὰ μικρὸν

. ἀπόπαλσιν

νιν δὲ νεφῶν :

«oe

. καὶ κατὰ ib. 101 sq. ; .. συλλογὰς “TA. (ter subiungitur x & c. acc.) ib. 103, p. 46,14.15. 18 (47,3) | item 104, p. 47,7. 11 (sequitur tertio loco gen. absol.), ib. 105, p. 47,17 et ut Il ὃ συλλαβόντες χατὰ τὸ ἀϑρό 6 T ρεύομε 7 7 | | οὐδοὐδ᾽ 23,17 προσαγορεύομεν I 70, p. σῶμασυμπτώ τὸ ἄσροον a ὰ νομιστέο αὖ. 5 adἐς αὑτὰ ν ματα εἶναι) ib. 70, p. 24,5 | τὸ

TA LOLOV

ia 24,16

Pp.

ib.

χρόνον

XUOLOT

τὴν τοῦ πνεύματος ἐκπύρωσιν ... καὶ κατὰ TRES TPS xepauvougPRE ἐνδέχεται γίνεσθαι καὶ χατὰ

D

g ἀναφώνουμεν

ὁμολογησάντων

ib. 69, p. 23,11 | κατά τινα τρόπον διαληπτιϊχόν nat. Gomperz 50 κατὰ τρόπον absolute i.q. rite ib. 52 || χα[τὰ τ]ρόπον λελογίσίϑαι ib. 92 τοῦ τρόπου ΟἹ τοῦ μὴ[κατα [χ]ατὰ ’ τρόπον ib. 93 || φύσ] ... οὐÙ κατ ; εως . προσαγο j este ρευομένης ib. 56 || κἂνy κατὰ Oδιάνοιαν δὲ; | ἣ πρώτη σύστίασ]ις ib. 56 | κατὰ βραχύ τι ib. 63 γίμα ib. 64 | κατά τινας ἐθισμ[ούς ib. 67 || τῇ ... κατὰ ib. 84 τὴν κατὰ τὸ αὐ[τό]μα[τ]ον ἀνάγκην ib. 86 [νοού]μεϑα ib. 127 | κατίὰ μ]υκρόν ib. 133 | κατὰ μικχὸμ. (sic) 137 | τῶ[ν] κατὰ τὰς ἐπίι]στή[μ]ας ib. 145 || κατὰ τὸν λόγον: cf. post vhyeodar et χατά et παρά vicissim dicuntur: νέφη δύναται Ὑίνεσϑαι καὶ συνίστασϑαι χαὶ παρὰ m1 TC . χαὶ καὶ d& ῥευμάτων συλλογήν ep. i ee I βροντὰς Evô αι γίνεσϑαι καὶ κατὰ πνεύματος ... ἀνεί-

τρίψεις

χατὰ

: χρόνον

πων isib. 83, è ἡμῖν

XIV 1, 4 V “Hp v I 14 || γίνεσϑαί τινα σχημά[τ]ων ἴδια εἴδη σύγ[κρ]υσιν ib. 1.8 χα pov] ἕκασ[τα 2 mg. fr. 15 || πολλὰς καὶ παντοίας τὰς τομὰς φαντασίας ib, 2,8 || κατὰ τὰ φαινόμεν᾽ αὐτῶν εἴδη ib. τὰ τοῦτόν τινα βαδ[ίζει]ν ib. 9,13 (f. 22) τὴν κατ᾽ VH? VI 40 fr. 6 ib. XXVIII Le ib. 41 fr. 7 || [τοιο]ῦτό τι διαν[ο]Ἱούμενοι ἐλέγομεν κατὰ [rliv [ἐκκειμένην ἑρμηνίαν ib. 42,4 | κατὰ τὴν αἴσϑησιν è σώματ γνωστά Fi I 68, p. 22,15 || tà σχήματα al τὰ $ S + i #= ε ) οὔϑ᾽ ὡς χαϑ᾽ ἑαυτ δοζαστέον ... OUTE ὅλως ὡς noce Νὰ προ p. 22,16 (PRS χατὰ τὴν

Epicureum

Usener

εἰς

4 τοὺς

δύνανται

μᾶτος

“avd

ἴσϑαι

δὲ συλλογήν

κινήσεις

fr.

67,

ib. Ρ.

ϑ σμα χιόνος τοῦτο ἄϑροι

λαμβάνοι τὸ

ὁμοροῦντα τοῦ ib. 109, p. πούσλαμψ πρὸς ib. 101, p. 51,18 τινὸς βιασαμένου Bo = νεφῶν ράτοιψ χατὰ παράτριψιν 52.9 ||| κατὰ 111, p. 52,9 i ib. ἊΝ

> 8% ἡμᾶς

σὺν

ἂν

107, p: 49,7 || at

ν άνων ib.

... #0

n

δὲ ἀτόμων ... καὶ σύνοδον Il τὰς διὰ μορφῆς κατ

ody

fr.

171

χαταβαίνειν

Hermannus

Usener

Ma

«

nar’ ἐνιαυτὸν fr. 177, p. 154,27 || κατ᾽ ἐνιαυτὸν βούλομαζι] ... λαμβάνειν fr. 184, p. 157,7 | τὴν xofr’] ἐ[ν]ιαυτὸν σύνταξ[ι]ν fr. 184, p. 157,9 6 τι ἂν χατ᾽ ἐνιαυτὸν θαι δοχῇ fr. 217, p. 167,9 = τὴν ἀνὰ λογίαν τὴν κατὰ τὰ φαινόμενα [τ]οῖς ἀοράτοις [οὖσ]αν fr. 212, p. 164,1 wea ᾿Αμυνομάχῳ κτλ... κατὰ τὴν ἐν τῷ 217, p. 165,2. 4 || ἐνδι Μητρῴῳ ἀναγεγραμμένην èx > ns κατὰ τὸ δυGVVOLAG MCE τρίβειν κατὰ φιλοσοφίαν ἔτ. νατόν fr. 217, p. 165.10 τὴν [φορ]άν nat. II VH? II col. 4,7 | τῆς) εἰϑισμένης πιλήψεως γίνεσϑαι κατὰ τὰς σεβάσεις τινῶν sow évéyA[nlux fr. 154, “al λιτάς fr. 141, p. 145,4 |! τὸ κατὰ f p. 148,22 || τὸ κατ᾽ ἔ[ν]δειαν [ἀλγοῦν] fr. 154, p. 148,23 || ἀπο]κεχ[ ὡρη]x[elv . . [xJac[a τὴν] οὔρησιν [ἐ]μοὶ οὐϑέν fr. 177, p. 154,23 | τῷ κατὰ τὸ σωμάτιον Hdet fr. 181, p. 156,4 || οὐ κατὰ νόμους ἐλευϑέρας fr. 196, p. 160,4 || καϑ᾽ ἡμέραν (cotidie) fr. 200, p. 161,11 || τοῦ xara τὴν αἴσϑησιν ϑεωρουμένου (ἐλαχίστου) ep. 1 59, p. 17,13 || κατὰ τὴν τῶν ἐνταῦϑα ἀναλογίαν κατηγορήσαμεν ib. p. 17,15 || [τῶν] κα[τὰ τὰς ἐπι στῆμας nat. Gomperz 3 || κατ᾽ εἰδώλων ἐμ[φά]σεις ib. 11 || κατὰ τὸ ὅμοιον χαὶ ἀδιάφορον ib, 15 || κατὰ πάντα τρόπον ib. 19 | xa[r’] ἐπείσοδόν τινα ib. 21 || καϑ᾽ ὁμούρησιν ib. 22 || κατὰ [τὸ πλέον] î ἔλατίτον ib. 24 || κατὰ γὰρ ἀνϑρ]Πῴπου[ς] καὶ χα[τ]ὰ τὰ 1 ἄνήϑρωπον ib. 29 ib. 37 || κατὰ thyì ἐξ ἀρχῆϊς γίνεσϑαι κατὰ τὸν πίρLe οειρημένον τρόπον ò Ì «σύστασιν» τα]ραχώδη φύσιν ἔχοντα ib. 41 || κατ᾽ ἀνάγκην ib. 48.63. 68.79.90 || (τὰ κατ᾽ ἀνάγκην 89). 103. 120? (κατὰ μώραν ἀνάγκημ 101) c. gen. : αὐταῖς ταῖς | χούσαις (διαλέκτοις) κατ᾽ αὐτοῦ (sc. τοῦ χρόνου) χρηστέον ep. 1 72, p. 25,1 | οὔ ἄλλο τι κατ᾽ αὐτοῦ κατηγορητέον ib. 72, VH? Ρ. 25,1 | ἅς π[ο]τ᾽ ἂν ἔχωσι καϑ᾽ἣι ὧν δό[ξ]ας nat. XXVIII \ Ἴ 47,6 | πολλὰ ual yore à& χατ᾽ ἀλλή λων εὐχόμενοι fr. 388, p. 259,3 c. gen. liberius positum: τιϑέναι et παρίστασϑαι χατά τινος Philod. VH? III, f. 99

Glossarium

Epicureum

χαταβαρεῖν

X

ΚΗ"

χαταβαρῆσίαι

133

χκαταβιβρωσχοι LEVOZ

ὁ Ἡρακλῆς Ρ. 119,26

ὑπὸ

χαταγαπᾶν

ἐὰν μή τις τὸν μοναχῇ μάζῃ Ep. ep. Π 94, p.

ib.

γαπηχὼς χατη i || «ναὶ

TPÔTπον 41 5

OL

¢

Of ὃ

$)

-

TAUTA μ

;

ΗΒ τοδοκχι ἂν

“ὠς HEVOC

“5 ς ἄλλου

τοὺς

(Laert.),

66

fr.

Ep.

ὄνος

TOD

μάλιστα

χαταγαπήσαντε

116, p. 55,8

+

)

χαταγελᾶν

in

VH? VI 46,12

VH?

χατέβη

Ep.

fr.

194,

p.

ὁ δὴ

λόγος

αὑτὸς

χατα[β]άλλειν

χαταγράφειν A

&

τε vor

[δ᾽ ἔνιοι ... € τπάν

362

μονονοὺ

Ep.

nat.

(?)

VH?

X

95

extr.

ovew

(dativus

χατέγραψαν

nat.

Ep.

XXVIII

nat.

1

VH'V,

rh.

Philod.

Philod.

Ep.

*

écan

ro

sign.

τοῦτο

καταδύντες

est

causae

ὁμοιοπαϑείαις

ut

ap.

Dem.

¢.

Metrod.

Androt.

fr.

13

113

38,28

Ep. nat. κατία]δοξά[ς εἼιν

ἐ]γχει[ρο]ῦσιν

col.

Gomperz

γὴν

χαταδύειν καταβάλλειν

τοῦτ᾽ ἔστιν

ὁ

τῶν εἰδώλων αὐτὸ II col. 9,13

159,24

50,12

χαταγνύνα!ι

S

ἅλαδε

χαὶ

[Sq] τι

γὰρ f

χκαταδοξάζειν χαταβαίνειν

VI

τὸν συγχεχαλυμ-

προφέρ[η:]

χαταγελάστως

χαταγξελαᾶστος,

χαταγέλαστοί[ν]

ὅϊτ Juv τις

χζ[ὥσιϊν

ῥαιδίω[ς] ἅπία]ντες χα μένον Ep. nat. XXVIII

ay 14,

$ 74 ὁ δὲ

p.

51

Π

ΝΗ"

ie n. Due

παραχάνηται

χαταιγισμός

Hermannus Usener

Glossarium Epicureum i i

Hal où χαταδύεται τοῖς πεπραγμένοις, cf. c. Mid. αὐτῷ τούτῳ κατέδυ καὶ μέτριον παρέσχεν αὑτόν ---:)

$ 199

χαταχοσμεῖν

οὐκ ἂν ἐπ’

‘

χαταιγισμός

χαὶ

τοιαῦτα

ὅμως

οὐ

συνγραφόμενο!

πολλ[άκις]

nal κα[τ]αλαλχηϑέντες

ἀλλὰ

μόνον

δίδωσιν

χ[ατ]ακα[ζλ]ύψει

καταχεῖσθαι ἐπὶ στιβάδος καταχειμένῳ χατακινεῖν αὐτὸ χατακινεῖσϑαι

Ep.

Ep. nat.

XXVIII

VH?

|| καλῶς

παρ᾽ ἡμῖν

VI

Ep.

nat.

fr. 207,

σημε[ιὦ]σεται

δ᾽ ἀλλαχῇ

εἰς

VH? X, f. 75 col.

ἀδιανόητον

μὴ τοι[οὐτῆους

[τὸ

τοὺς

μ]ὲν

Philod. sign.

15,37 || summam rationum colligere : οὐδ᾽ αὐτῶν ἄλλῳ τινὶ χαταχλειόντων τὰ δι᾽ ἀνασχευῆς ἁλισκόμενα ib, 33,8 || τὴν ἐπαχϑεῖσαν [ἐφ᾽] ὑμᾶς πρώτη

ν ὑπομο[ν]ὴν κατακλείσομεν

Philod.

VH?

TE.

159

χατακολουϑεῖν ἐν ταῖς τῶν ἀνθρώπων εὐχαῖς ὁ ϑεὸς κατηχ ολούϑει Ep. fr. 388, p. 259,1 ἸἹ κρεῖττον Fy τῷ περὶ ϑεῶν μύϑῳ κατακολουϑ εῖν À τῇ τῶν φυσικῶν εἰμαρμένῃ δουλεύειν ep. III 133, p. 65,12

κατακόπτειν ὥσπερ

364

βόες κατεκόπησαν

Philod.

rh.

VH1

τῷ

ὅτι

et

ζῆν

μὴ

δεινόν

[ἔστι

κίνησις

IIL 125, p. 61,1

καταλαμβάνει ἔστι]

χενόν,

ϑόρυβος

οὐκ

μ᾽ Ρ. 25

a

|| Ὡς

hes ee

ib. s τω ὃ θὲ A.

ἄλλ]ως

χαταλείπειν

%

τὰ eK

;

“μὴ

aioe

sore

pp lov καταλείπομεν [τὸ]ν ϑεόν scrip διὰ τίνας ἐπ[᾿ισἸπασμοὺς ἀνθρωπόμο[ ν χρὶ (aa de sens. VH1 VI col. 10 || τὸν ϑεὸν ἀνθρωπόμορφο ‘ie ἔχδιο ἐχῳ ι ίπεσϑα χαταλε να εἰργόμε ένων φαινομ ib. 11 Ἰ διὰ τῶν ... καὶ τοῖς συμφιλοσοφοῦσιν αὐτῷ, καὶ οἷς ἂν Ἕρμαρχος τ " rig ae δόχοις τῆς φιλοσοφίας ἘΡ. ἔτ. 217, Fe ee Il

168,7 | κἂν fe 217, p. αλάπωμεν. ESE ἀπὸ τῶν καταλελειμμένων ὑφ᾽ ἡμῶνdes ap. AR he μέχρι τοσούτου τὸ τάχος τῆς φορᾶς μὴ Ste ae A τῷ μεταβάλ-

I 47, p. 10,13 | ὥσπερ ἐκεῖνο (τὸ σχῆμα) καταλείπει Econ tique ré)

ib. 55, p. 15,7

Eine

V, 1 col. 5

ae rut re ἘΣ

δεινὸν τῷ χατειχηφότι. ye ὡς

ζῆν

d

Τ.

Ep.

λοιπούς

χαὶ τοὺς

ἢ [τῷ] διὰ τῆϊς ὁμοιότ]ητος τρόπῳ [ἀνα]σ[ κευάζον]τες τ 8,28 | τὸ [μὲν ἐ]ξ ἐναργεί[α]ς χαταλαμβάν[εσ]ϑαι, T εἶναι ib. 22,7

8

καταζκ]λείων

ἐν

ἐν τῷ

ἐστιν

ἐξ ὧν πλεῖστος τὰς ψυχὰς γὰρ

ss

|| καὶ τοῦτο καταλαβεῖν τῇ διανοίᾳ ἔστιν ἁπλῶς € a

γάρ

ὑπάρχειν

τὸ

Gomperz

τοιούτους [εἴν]αι τοὺς

| οὐϑὲν

p. 163,4

Θεμίσταν

τ

ἐπε

I

“cle τῷ χόσμῳ ... λῆγον οὐκ ἔστι che | ὅτι δὲ ... πλῆϑος, ἔστι καταλαβεῖν, κα

4 154,12 a 88, p: 37,13

43,12

p. 37,14

χαταχλείειν ἐν τῷ χατὰ φύσιν πέρατι χαταχέχλειται (sic) τἀγαθόν

VIII

ὑγ[ι]αίνοντας

ἐχεῖ χατειλήφαμεν

ὁ χρόνος]

VH?

,

χαταλαμβάνειν

χατακαλύπτειν

τὰ τρέμον

χατὰ

ὑπ᾽ ἰδιωτῶν

AA

1a1

stomp

χαταλαλεῖν

[δ] [αλο-

τοιούτου

μειρακίου χαταχοσμηϑέ[ν]7ϑ᾽ ὑπὸ WH? V, f. 192

Φιλίσταν χαλῶς ἐκ γισμο]ῆῦ Carneiscus

perturbatio animi tamquam maris : (Athen, XII, p. 546°) Ep. fr. 413, p. 280,18, cf. Plut. adv. Ep. beat. 5, p. 1090? ad Ep. fr. 413, P. 280,24 où γὰρ ἔξωϑεν μόνον ὥσπερ à ϑάλασσα χειμῶνας ἴσχει χαὶ χαταιγισμοὺς τὸ σῶμα, πλείονας δὲ ταραχὰς ἐξ ἑαυτοῦ καὶ μείζονας ἀνα-

χαταλείπειν

| paene

id EE

Dre τιςIL τὸ87, ρον αλίπῃ p. 36,

VAT =

ἂν {πῶν μετεώ-

Sorel s

χαταλείπει χαὶ 2 L

ϑεῖα τοιαῦτα κα[τα]λε ΑÌZLBÎÉÎ]ZÎGToÉa;-rX.WZat. XI PH I1 7,1 | τὰ

365

χαταλήγειν

πουσιν

Hermannus

Philod. piet. 86,26

| οὐχ

ἧττον

èx

τῶν

αὐτῶν

à

τῶν ὁμοίων

στοιχείων ἑν[ότ]ητες ἀποτελεῖσϑαι δ[ύν]ανται χαὶ ὑπὸ τοῦ Ἐπικούρου καταλείπονται ib, 110,15 | τιν᾽ αἰτίαν * * χαὶ σωτηρίας ἀνϑρώ]ποις διὰ τοῦ ϑε[οὔ κα]ταλειπτέον ib. 124,3 || τὰ πολλὰ τῶν χοινῶν χαταλειπόντων ἐν τοῖς ὑποκειμένοις, [μόνο]ν (ἢ ἔτερα προσδοξαζόντων Ep. nat. Gomperz 9 | τῇ [yle διδασκαλίᾳ καταλείποντες [ὑ]ποψίαν ὡς c. partic. gen.

Philod.

sign.

προσήκοντα

31,14

| τὰς

πα[ρ]αλλαγὰς

ποιούμενος ἐπιλογισμόν v i i LI

ib.

καταλείψει

24,3,PI

cf.

τῶν

φαινομένων

ὁ

24,20 ?

vid. λήγειν: εἰς ἀμερὲς καὶ ἐλάχιστον καταλήγειν (opp. εἰς ἄπειρον τέμνεσ-

Sat)

Sextus

(emp.)

adv. math.

10,122

| ib. 10,142

χαταλήγειν ὑπειληφότες, ὡς of περὶ τὸν Ἐπίκουρον | (xécp0¢

ἐστὶ περιοχή πυχνῷ gloss. in schol.

τις οὐρανοῦ) χαταλήγουσα Ep. ep. II 88, p. 37,18

of πάντα

ἐν

εἰς ἀμερῇ

p. 192,16

ad

in adn.

πέρατι

ἢ

ἀραιῷ

À

μὰ(oy. + ἘΡp b hond τῷτῷ ae λογισμῷ τι τρήσῃ τὰ πέρατα χαταμε τῇ ἰδιότητι ἐν μεν) ϑεωροῦ τα ἐλάχισ ει αἰσϑήσ $145 | (τὰ ἐν τῇ ent. 19 ἔλατoe ἐλάττω se πλεῖον καὶo τὰ : Svta,α, τὰ7 πλείω ἑαυτῶν τὰ μεγέϑη καταμε| τροῦντ τῇ ii : ἔτ ς, χινήσεω τῆς χαὶ βραδύτητα τον ep. 1 58, p. 17,10 | τὴν ὀξύτητα mp. (emp Sextus ν τροῦμε χαταμε 6 chy πλείονα xal ἐλάττονα μονὴν χρόνῳ adv. math. 10,226 sec. Epic.

1

χατα]ληπτικὸς

Cic.

acad.

(Philod.)

rh.

VH?

‘ quid

esset

X

154

pr.

II 6,17

cognitio

aut

perceptio

verbum e verbo volumus, conprehensio, quam xardéy)w

|| ib. 10,31 exprimentes

‘et istam χατάληψιν quam, conprehensionem dicemus’

ut

aut,

si

illi vocant ’

dixi, verbum || χατ[α]λήψεσι

e verbo Ep. nat.

XXVIII VH? VI 40 fr. 6 | τοῦτο δ᾽ ὁμοίων ἔχει κατάληψιν scriptor de sensu VH* VI col. 10

οὐ τ[αῖς] ἐϊπάν]ω χρησίτέο]ν χοινότη[σι παρέντας Philod. sign. 18,22?

τ]ὰς

[μάλιστα

[κατα͵λλή[λου]ς

w

Plut. οἵ τοῦù οἴνου I ' χαταμίξει πρὸς τὸτ σῶμα ἐνἐν τῇτῇ πρὸς

e

êvoc | (τινὰ

κύκλῳ

ἄστρα)

ad

116,10 fr. 59, p. . 116,

Ep.

; κινούμενα

ναγχασμένου

ἀρχῆς 2 οὕτω ἐξξ ἀρχῆς

ib. 93, p. 40,10

χαταναλίσχειν !

od

γὰρ

eeep. χόσμος Ep. ἐξ ὧν ἂν γένοιτο las ' αἱ + TO ποιαῦται ἄτομοι t χατανήλωνται ς ϑλίβ τὰ ὄντα μὴ

εἰς τὸ I 45 ’ δι . 9,6, 1 ἵνα Lph... χαταναλίσχειν ib. 56, p. 16,6

ὃν ἀναγχαζώμεϑα

[ῥ]η[το]ρυκήν Philod.

rh.

ἐπινόημα ... Ep. ep. I 81, p. 30,8 | ἐπινόημι ἐκεῖνο δεῖ κατανοεῖν, Ott... γίνεται κατα τῷνίενοἐξ nἤ ς ὡ δ᾽ s pe 19 z nai. Gomper μᾶλλομ μᾶλλον κατανοούμενον ies s : oe te nat. ΨΉΒΝ χὼς ὅτι ταυτὶ μὲν δεῖ ποιεῖν χτλ. ne x e ar ν na ὅρους τῶν ἀλγηδόνω 142 τὸ μὴ χατανοεῖν τοὺς τας ὀρϑῶς nn ὁτη] ἰδι[ τὰς χοινότ[η]τας καὶ

χαταμελετᾶν

366

Ù μείζοσι καὶ ἐλάττοῖςἴς μεί(ο

χατανοεῖν

χατάλληλος

χαταμελετῆσαι

*

χατάμιζις L

Ò

μὲ

'

! - τὸ καταμέτρημα ἐξ αὑτῶν πρώτων aἐλάχιστα ... τὰ 17,18 p. 59, I ep. root παρασχευάζοντα Ep.

;

λόγος

?

ila der as: I + chy αὐτὴν δίνην φέρεσϑαι ὁμαλῇ 533 οὖσαν, | $vv PEP it 113 τὰ μὲν κατὰ τὴν αὐτὴν χατιναγχάσϑαι, ma aes i ’ ὥστε è À I ce ΡΝ ε ep. Ερ. χρωμένην τὰ δὲ χατά τινα δίνησιν ἀνωμαλίαις Lae χ ρ ό χρόνους τοῖς ο ὕ τ ω τοῖς ; οὕτω λόξωσιν οὐρανοῦ rτροπὰς ae Sie ἡλίου ’... τροπὰς À γίνεσϑαι york

χατάληψις cf.

-

’

”

ν

χαταναγχάζειν

χκαταληπτικός

ne

χαταμετρεῖν ἡδονῇ τῆς (sc. (sc. τῆς ἡδονῆς) τ αὐτῆς ἐάν τις

L

KATHAN VEL

χατανοεῖν

i Epicureum

j Glossarium

Usener

VH!

V,

1 col. 6

χαὶ ταῖς τῇ

Suvaue[ol

αἰσϑήσει

κτλ.

Set κατανοεῖν

Philod. ὅτι

—

sign. 244 a

Ep.

ep.

fe

ἐδι

τ Dr.

a

dee

s

17;

367

καταντᾶν

Hermannus

Usener

χαταντᾶν

ἄϑλιον τὸ παριέντας αὐτὸν [ἐ]π᾽ ἐκεῖνον χαταντί]ν Philod. rh. IV, 1 col. 7 VH1 XI | ἀπὸ ταύτης (τῆς ἡδονῆς) καταρχόμεϑα πάσης αἱρέσεως καὶ φυγῆς καὶ ἐπὶ ταύτην χαταντῶμεν ὡς χανόνι τῷ πάϑει πᾶν ἀγαϑὸν xpivovrec Ep. ep. III 129, Ρ. 63,3 | ἐὰν δ᾽ εἰς ἐκεῖνο καταντή σωσιν ὅτι — (si ad illud argumentum confugient) Philod. rh. IV 41,14 | καταντήσω δὲ διὰ τοῦ τῶν φαινομένων ἐπιλογισμο[ῦ ἐπὶ] τὸ χκαὶ χατ᾽ αὐτὸ δεῖν τὴν ὁμοιότητα ὑπάρχειν sign. 22,37

χαταξιοῦν idem fere quod ἀξιοῦν, ἀξίωμα

proloqui

(cf. Philod.

sign. 3,26 cum

3,34.4,2) || ὅταν δὲ xafrauËliôuev (sequitur formula inductionis) Philod. sign. 2,26 || καϑό[λο]υ τ᾽ εἰ κατα[ξ]ιοῦ ib. 3,26 cf. ib. 13,16 || dvac-

χευάζε[σϑ]αι 37,8

|| περὶ

καταξιουμένων

ἐκείνων

τὰ

(1 καταξιοῦμεν)

παραπλήσια

ἐὰν ἐχε[ἵν]α μὴ τιϑῆται ib.

χαταξιοῦντες

ib.

30,5

|| χαὶ περὶ

τῶν ἄλλων σχημάτων τῆς λέξεως ἡμεῖς ὑπακούειν τὰ παραπλήσια χαταξιώ[σ]αντες ... λέγωμεν (Philod.) rh. VH? III 189 | καὶ πηρωϑεὶς τὰς ὄψεις (ὁ σοφὸς) καταξιοῖ (ex coni.) αὑτὸν τοῦ βίου Ep. fr. 15, p. 96,19 | [κ]αταξιοῖ c. inf. Philod. piet. 122,22

χάταξις χατὰ Ep.

παρατρίψεις

ep.

II

100,

νεφῶν p. 45,

καὶ

χατάξεις

πῆξιν

cf. Metrodorus

Aetii

εἰληφότων III

κρυσταλλοειδῇ

3,3, p. 368 D.

τῇ

Glossarium Epicureum

χατάρχεσϑαι

/

χαταπυκχνοῦν

el χκατεπυχνοῦτο πᾶσα ἡδονή, καὶ χρόνῳ καὶ περὶ ὅλον τὸ ἄϑροισμα ὑπῆρχεν ἢ τὰ κχυριώτατα μέρη τῆς φύσεως Ep. sent. 9 ee Mag inridet cocus

Epicuream

Damoxeni

εἶδε τἀγαϑὸν

σᾶτ᾽ ἐπιμελῶς,

rh.

τοῖς ὑπερβάτοις Philod.

μόνος

IV,

ἐχεῖνος

τὴν

καταπύχνωσιν

(cf. ἤδεσθαι)

=

τοῦ

Ep.

ἡδομένου

f. 61

ἐπιτρέχοζυσ]αν

Epicureus

189 (Plut.), p. 158,17

καταπραύνειν διὰ τίνων χαὶ γεννᾶται καὶ καταπραύνεται ταῦτα

rh.

VH®

III 185

(sc. τὰ πάϑη)

Ep.

fr.

τῶι]

Adyar

;

ep.

|

* * Philod.

[κα]ταριϑμεῖν ἐν roils κεφα]λαίο[ι1ς τῆς 1 col. 9

rh.

x V,

Philod. rh. VH*

ῥητορικῆς

g

|

χαταρρεῖν

III,

VH?

‘

I

χαταριϑμεῖν

ἐπὶ δὲ τὸν μῦϑον καταρρεῖ

τρόπον Ep. (ἐάν τις μὴ) καταρρέπῃ ἄλλοτε ἄλλως ἐπὶ τὸν μοναχὸν

ep.

Ep.

ep.

Il

95, p. 41,15

χατάρχεσϑαι

Philod.

μα

mine

|

Alciphronis

; κατάρετον

χαταρρέπειν

ὀλίγον ἐδέησε καταποθῆναι

:

fr. 432, p. 286,7

χατάρετος (3) τὴν

XI)

|

χαταπύχνωσις

χαταπίνειν (Ὁ) ὑφ᾽ αἷς Ἐπ.

Vv.

L

|| τὸ καταπυχνοῦν

οἷόν ἐστιν

1 col. 18 (VH*

éx παντὸς ἐκπίπτει φυσιολογήματος, Il 87, p. 36,22

σήραγγας

ITI, P-

Athen,

v. 4, p. 530 et p. 103° ’Erixoupoc οὕτω κατεπύχνου thy ἡδονήν.

μὲν συνϑραύσει τὸν κτύπον ἀποτελεῖ, cf. Arist. met. IV 9,11, p. 3864 12 χάταξις μέν ἐστιν à εἰς μεγάλα μέρη διαίρεσις χαὶ χωρισμός, ϑραῦσις δ᾽ ἣ εἰς τὰ τυχόντα καὶ πλείω δυοῖν

ϑαλάσσης

comici

Meinekii Com. IV p. 532: παρ᾽ ᾧ (Epicuro) ... τάλαντ' ἐγώ σοι με τεπύχνωσα τέτταρα. Π. τοῦτο δὲ τί ἐστιν; εἰπέ iat TI. καϑήγισα Π ;

χόμενος ἐγλογισμὸς ἀπὸ τῆς πρώτης ἐναργείας I χαταρ ποῦ πρώτου

V, f. 131

368

| ἑξῆς ϑεωροῦμεν ταῦτα ἀπ'

Philod. rh. ΓΗ" καταρχόμενοι Ep.

369 24

χαταρχῆ

ep. 1 58, p. 17,8 | ἀπὸ ταύτης (h.e. τῆς αἱρέσεως xat φυγῆς III 129, p. 63,2

ἡδονῆς)

Hermannus

Usener

καταρχόμεϑα

πάσης

χαταρχή Wyttenb. Ep.

ci., inepte)

τῆς καταρχῆς

fr. 314, p. 218,4,

τοῦτο αὐτὸ πράττοντος,

περὶ οὐσίας Ψυχῆς καὶ τοῦ ἀϑρόου

καταρχή

quid

(ἀνθρώπου

Plut. adv. Col. 20, p. 11184

sit non

intellego

=

κατασχευάζειν τὰ ἐπὶ τοῦ ὀργάνου δείγματα τὴν αὐτὴν ἀναλογίαν κατασκευάζειν τοῖς κατὰ τὰ μετέωρα φ[αι]νομένοις Ep. nat. XI ΓῊΠ II 7,5-6 | τὴν χατ᾽ ἀνθρώποὺς ἀσφάλειαν χατασχευάζεσϑαι sent. 13 $ 143 || οὗτος τὰ μὲν δυνατὰ

ὁμόφυλα κατεσχευάσατο * τὰ δὲ μὴ δυνατὰ οὐκ ἀλλόφυλά γε sent. 39 $ 154 I τῷ] δὲ κατὰ τὴν ἀνασχε[υ]ὴν τρό[π]ῳ [re καὶ] ὁδῷ φιλοσοφούντων οὐ-

χαταστηματικός

χατασπουδάζειν οἷα τὰ πλεῖστα τῶν f. 23

τί οὖν οὐ καταγελᾷ (Colotes) καὶ τοῦ καϑηγεμόνος ὁσάκις γράφοι καὶ διαλέγοιτο

Glossarium Epicureum

κατεσπουδασμέν[ων]

ἐστὶν παρ᾽ ἀνθρώποις

ΚΗ"

ΧΙ,

χαταστάϑμησις vide στάϑμησις χατάστασις ἐμ ποιδν τινι τοῦ [π]εριέχοντο]ς καταστάσει Ep. nat. XIV 3,12 VH? VI 16 | τὴν π[ροσ]ήκουσαν ἔχειν [χ]ατάσίτ]ασιν ἐμ φίλίω]ν τελε[υτ]αῖς Carneiscus VH? V 191, s.p. 93,26

χατάστημα

dello] χκατασχευάζει τὸ τοιοῦτον Philod. sign. 17,11 || falso κατασχ. supplevit Gomp. ib. 8,30 || ὅταν ... τοῦτο χατασχευάζοντίε]ς ἐνκα[λ]ῶσι ib. 29,35 || v. etiam s.v. χατασπάζεσϑα!ι

σαρκὸς εὐσταϑὲς κατάστημα rubrica Lucreti ad II 14, p. 249 Lachm. | τὸ γὰρ εὐσταϑὲς σαρχὸς κατάστημα Ep. fr. 68, p. 121,34, cf. p. 122,

χατασχευή

χαταστηματικός

πλάττουσιν

ἴδια ... φορῶς

τῇ

χατασκευῇ

τῆς

δόξης

Philod.

sign.

38,10

χατασπάζεσϑαι (1) τῶν χατα[σ]παζομένων τοὺς λόγους (i.e. rationes ac praecepta Epicuri) Ep. nat. XXVIII VH? VI 47,11 (falsche Lesung !): κατασχευαζομένων

χκατασπειρᾷν syn.

κατειλεῖν ubi vide | ἐμπερίληψιν τοῦ ἀπὸ τῶν ἄστρων κατεσπειραμένου

(κατεσπαρμένου

coni.

Schneider)

φωτός,

εἶτα

συνελαυνομένου

Ep.

ep.

II 101, p. 45,11, cf. Arist. met. II 9, 10, p. 369° 13 τοῦτο δ᾽ Ἔμπεδοχλῆς μέν φησιν εἶναι τὸ ἐμπεριλαμβανόμενον (ἐν τοῖς νέφεσι πῦρ) τῶν τοῦ ἡλίου ἀκτίνων

370

6 sqq.

|

ἡδονὴ καταστηματυκή: cf. Plato Philebi, p. 424 εἰς τὴν αὑτῶν. φύσιν ὅταν χαϑιστῆται ταύτην αὖ τὴν χατάστασιν ἡδονὴν ἀπεδεξάμεϑα. παρ ἡμῶν αὐτῶν | cf. Olymp. in Plat. Phaedon., p. 94,3 Finckh οὐκ ἀλλαγὴν παϑῶν ἀξιοῖ (Plato) τὴν ἀρετὴν εἶναι ἀλλὰ ὅλως παϑῶν ἐξαίρεσιν * εἰ δὲ ἀλλαγήν,

οὐ παϑῶν

ἄλλων

ἀντ᾽ ἄλλων ... οὐδὲ

in Ar.

categ.,

p. 23%

ταστηματικῶν ἀντὶ πλημμελῶν ἡδονῶν | καὶ ὁ Ἐπίκουρος λέγει τὴν κατὰ φύσιν ὀνομάζων in Ep. fr. 416, p. 281, 14, viv), thy καϑεστῶσαν τὴν ψυχὴν ὥστε definit

David

οἱ (Κυρηναϊκοὶ) ... τὴν καταστηματιυκὴν

τὴν ἐν κινήσει. ὁ δὲ (Ἐπίκουρος)

35

κατὰ

Erixovpslouc

μή

id. ἐπ Philebum, 274 Se ; ἡδονήν, χαταστηματικὴν αὐτὴν cf. 15 | καταστηματωκήν ul μὴ πάσχειν αἰσχρόν τι πάϑος Brand.,

(ἡδονὴν)

(falso

ut apparet)

οὐκ ἐγχρίνουσι,

ἀμφότερα Ep. fr. 1, p. és

rai ὃ

( =

4

:

τὶ Σ cf. adn, || ἣ ... ἀταραξία καὶ ἀπονία χαταστηματικαί εἰσιν 4 ον a (adn. vertit Cicero stabilitate in p. 91,9 | stantem, stabilem, p.

91,4)

371

χαταστοιχειοῦν

Hermannus Usener

χαταστοιχειοῦν τὸν τύπον p. 3,11

τῆς

ὅλης

πραγματείας

τὸν

χατεστοιχειωμένον

Ep. ep.

I 35,

mori: ἐχ[πίπ]τοντος χαὶ μετὰ σ[τ]ρέ[β]λης καταστρέφοντος Philod. rh. VH1 V, 1 col. 4 | ὁ δὲ παραγγέλλων τὸν μὲν νέον καλῶς ζῆν, τὸν δὲ γέροντα καλῶς καταστρέφειν Ep. ep. III 126, p. 61,18 | cf. στρέβλη | ταῦτα μὲν αὐτοῦ κατεστρέφϑω Ep. nat. XIV 6,10 ΝῊ" VI 19 | à èè διάνοια ... οὔτε ἔφυγε τὴν ἡδονὴν οὔϑ᾽ ἡνίχα τὴν ἐξαγωγὴν ἐκ τοῦ ζῆν τὰ πράγματα παρεσκεύαζεν, ὡς ἐλλείπουσά τι τοῦ ἀρίστου βίου κατέστρεφεν sent. 20 8145

καταστροφῇ mors: ἔτυχε καταστροφῆς Philod. rh. VH1 V, 1 col. χαταστροφῆς ἄδηλον εἰ καὶ λήσει Ep. sent. 35 ὃ 151

5 | μέχρι γὰρ

ὃ γὰρ ὅρος ὃ κατατεταγμένος τῆς συντά[ξ]εως = fr. 151, p. 148,9

fr. Ep. ep.

VH? I, f. 127,13

χαταφέρειν τινὲς

μὲν

πᾶν εἶναι κενὸν ἔργον ὃ μὴ εἰς τοῦτο (voluptatem) dorus fr. 12, p. 50 Duen. in adn. ad p. 278,11

κατατείνει

Metro-

IV,

ἐπ᾽ οὐθὲν

1 col.

17

ψεῦδος

ΚΗ"

ἑχάστη ἐ[πι]φορὰ ἐφ᾽ 6 τι δή ποτε γίν[ετ]αι τὸ ἐν τῶ: λόγωι ἐκ τῆς [κα]τα-

φορᾶς συμπεριλαμβα[νό]μ[εν]ον Ep. mat. XV VH? VI 33 fr. 26 χα* dx] τῆς καταφορᾶς ἐμπίεριεικημμένον ib. 33 fr. 27 | πνευμάτων ταφορᾷ

p. 44,10

(ex

coni.) ἀπὸ ἐπιτηδείων τόπων δι’ ἀέρος κινουμένων ep. IT 100,

χαταφρονεῖν

χαταφρονοῦντας τῶν οὔτε «τὸ» μοναχῶς ἔχον ... γνωριζόντων οὔτε τὸ πλεrh. οναχῶς συμβαῖνον Ep. ep. I 80, p. 29,21 | cum accus. : Philod.

VED

V, col. 8,21-29 τῶν φιλοσόφων ζηλοῦντας ... καταφρονοῦσι

χαταχρώμεϑα [SJ Philod. rh. VH?

καταχρηστικῶς

λέγεσϑαι

Philod. rh.

χκαταχρύσως ... συνοιχειοῖ

καταχωρίζειν

τῆς τέχνης

πολλάκις ἐν Th] συνηϑεία[.] τῷ IV 69 = Ox. IT 77

χαταχρύσως

84,6

οὐ μὴν ἡμεῖς γε πάντα τὸν βίον εἰς τα[ύ]τὴν κατατίϑεσϑαι μ[έλλο ἵ]μεν, ἴσως δ᾽ οὐδὲ βα[ιὸν] αὐτοῦ Philod. rh. VH1 V, 1 col. 13

δὲ χαταφέρουσι

τινὲς

χαταφέρουσιν,

ΧΙ

χαταφορά

μάλα

χκατατιϑένα!

(ad

VH?

IV 91

i nridendum

=

Ox.

dicitur)

'

ὀνόματι

II 99

Philod.

Philod. rh. IV, ἃ χαὶ παρά τισι τῶν τεχνογράφων κατακεχώρισται

piet.

1 col.

18 (VH? XI)

κατατυγχάνειν, κατατεύχειν ἔλαττον αὐτῶν καὶ τὸ κατατευχϑέν Philod.

rh. IV

detur

ad χατατυγχάνειν ? ut ἀποτε-

χατορϑωϑέν,

(λέξεις)

rh.

χαταχρηστικῶς

κατατείνειν

quod

u χαταψύχειν

5

χαταχρῆσϑαι

χατατάττειν

pertinetne

col.

35,18

idem

vi-

revyuévoy ad ἀποτυγχάνειν ? || τὸν ἐ[ν] τῆι μιμήσει τῶν εἰρημένων κατατυγχάνοντα de poem. ΤῊΣ IX 26

372

è

Philod.

καταστρέφειν

esse

-

Glossarium Epicureum

χαταψύχειν

εἰς red καὶ παρέσχον αἱ ποιοῦσαι τὸ ϑερμὸν ἄτομοι νῦν μὲν συνῆλϑον Ep. χατέψυξαν ἐμπεσοῦσαι δ᾽ νῦν ὑπὸ πλήϑους ϑερμότητα ... τῷ σώματι, 1110 p. 6, fr. 60, p. 116,29 ap. Plut. adv. Col.

373

χατάψυχρος

Hermannus

Usener

χατάψυχρος Leucippus

γνυσϑαι

Laertii

IX

33 τὰ πρὸς

ἄρχτον... χατάψυχρα

[2

ὁμοίως τοὺς φόβους ἔχειν τοὺς ταῦτα χατειδότας, τίνες δ᾽ αἱ φύσεις ἀγνοοῦντας ... καὶ εἰ μὴ προσήδεισαν ταῦτα Ep. ep. I 79, p. 29,10 | οὐκ ἦν τὸ φοβούμενον λύειν ... μὴ κατειδότα τίς ἡ τοῦ σύμπαντος φύσις sent. 12 8143 | ὁ τὰ πέρατα τοῦ βίου χατειδώς sent. 21 $ 146 | τοὺς ταῦτα χατειδότας ep. 1 79,10 (κατιδόντας libri; illud postulatur eis quae secuntur el μὴ προσήδεισαν ταῦτα), cf. praeter tragicos Plato soph., P. 229° τὸ μὴ κατειδότα τι δοκεῖν εἰδέναι | leg. VII, p. 799° μὴ σφόδρα ὁδόν

κατειδὼς

ἐξ ἀρχῆς τοιαύτην δίνην κατειληϑῆναι τοῖς ἄστροις τούτοις, ὥσϑ᾽ οἷόν τιν᾽ ἕλικα χινεῖσϑαι Ep. ep. II 93, p. 40,13 (cf. Lucr. V 519 sq.) dicit vertiginem torquendo inditam esse sideribus. Verbum eodem modo positum Lucretius legisse videtur, cum scribit VI 124 cum subito validi venti conlecta procella nubibus intorsit sese conclusaque ibidem turbine versanti cett. et simillimum est χατασπειρᾶν Ep. ep. II 101, p. 45,11 τοῦ ἀπὸ τῶν ἄστρων χατεσπειραμένου φωτός h.e. τοῖς νέφεσι || de εἴλλειν et ἑλεῖν cf. Buttmannus /exil. 2, 141 sqq. Boeckhius unters. iiber d. kosm. system des Platon, p. 63 sqq. Simplicius ad

Ar. de caelo, p. 231° sq. Karst. p. 40,13

ἄστροις

τούτοις,

| % καὶ ἐξ ἀρχῆς τοιαύτην δίνην κα-

ὥσϑ᾽ οἷόν

τιν’ ἕλικα κινεῖσϑαι

Ep. ep.

Ep.

τοῦ ep.

πνεύματος

IL 101,

ἐκπύρωσιν

p. 46,1

τὴν

γινομένην ... διὰ

|| κεραυνοὺς ... γίνεσϑαι

σφοδρὰν

κατείλησιν

καὶ κατὰ πλείονας

mvev-

μάτων συλλογὰς καὶ κατείλησιν ἰσχυράν τε ἐχπύρωσιν ib. 103, p. 46,15 | ἐχπύρωσιν τούτου (τοῦ πνεύματος) διὰ τὴν κατείλησιν ib. 115, p. 54,9

374

τινος ... ἐστὶν

χατεργασία τες κατὰ τὰς χατεργασίας ἐπιτηδειότη è (sic !) Ep. ep. 1 46, p. 9,15

χατεργολαβεῖν πρὸς τὸ κατεργολαβεῖν

Plut.

ὁ προστυχὼν adv.

στρατείαν

μᾶλλον ἄλλων

χατέχειν

63 τῶν

τῶ:

ὁ λόγος

π]αρόν[τι}

; χοιλωμάτων

wal

ἘΡ.

VEEN;

λεπτοτήτων λεπτοτῆ

Philod. rh. IV col. 44,19

fr.

μονονοὺ χατέδεται one

τὸν

ἐντυγχάνοντα

Ep.

fr. 171, p. 152,10

Col. 30, p. 1124

ὥρμησε

ἐν

| πρὸς τὸ κατεπεῖγον τῶν χρειῶν Carneiscus

|| Aristoteles xarapayav

τὰ πατρῷα

ap.

ἐπὶ

i

εἰς τὸ κατασχεῖν τῶν ὁλοσχερεστάτων δοξῶν τὶν μνήμην ges RES 47, ss : » i 135, p.3,5 | χρήσιμον δὴ καὶ τοῦτο κατασχεῖν τὸ στοιχεῖον ib.

32, P\| καὶ ταύτην οὖν σφόδρα γε δεῖ τὴν δόξαν χατέχειν ib.

é, "

δεῖ - ci καὶ ὅτι ἔχει h ψυχὴ τῆς αἰσϑήσεως τὴν πλείστην αἰτίαν, ror ὅσα Gomp.) ib. 63, p. 20,8 | κατέχεται γὰρ δὴ ταῦτα (ταύτῃ 144-5 z Gomper nat. χεται τῶ[ν] κατὰ τὰς ex[tlorh[ulac

κατηγορεῖν

ἢ πᾶσιν ἢ τοῖς al ὅσα ἄλλα χατηγορεῖται σώματος ὡσανεὶ συμβεβηκότα & Ep. ep. I 68, p. 22,14 | à thy αἴσϑησιν σώματος Yywor! DI

χατείλησις τὴν

fr. 53, p. 113,9 f. 194, XIV

χατεσϑίειν

χατειλεῖν

II 93,

κ[ατ]επε[ἰγο]ντός

οὐ περὶ

χαὶ

τειληθϑῆναι τοῖς

κατηγορεῖν

χατεπείγειν εἶναι καὶ πή-

‘

χατειδέναι

Glossarium Epicureum

nat. Gomperz 55 | ὅτι, μέγεϑος δε ὦ eee ae à Le ἄτομος, κατὰ τὴν «τῶν» ἐνταῦϑα ἀναλογίαν κατηγορήσαμεν.

ὡς Ἂν δ p. 17,15 || οὔτε ἄλλο τι κατ᾽ αὐτοῦ κατηγορητέον ὡς u ἀπείρου τοῦ | 25,2 p. 72, ib. τούτῳ ἔχον τῷ ἰδιώματι χαὶ κατωτάτῳ οὐ δεῖ κατηγορεῖν ib. 60, Ρ. 18,4

A aia

375

" o

I d MO

|

(I | | χατηγόρημα

κατηγόρημα οὐκ

Ep.

εὔοδον

fr.

18,

Hermannus

Usener

ἁπλοῦν

p.

97,20

ἐστι χατηγόρημα

ap.

Plut.

adv.

Col.

(h.l.

34,

decretum, p.

responsum)

11274

ἥδε à κατηγορία Ep. nat. XV VH? VI 30 fr. 17 || (τὰ μετέωρα) πλεοναχὴν ἔχει καὶ τῆς γενέσεως αἰτίαν καὶ τῆς οὐσίας ταῖς αἰσϑήσεσι σύμφωνον χατηγορίαν ep. II 86, p. 36,12 || (τὰ συμβεβηκότα ἐστὶ) κατὰ τὴν ἀϑρόαν

τοῦ

σώματος

κατηγορίαν

εἰληφότα

I 69 extr.,

τοῖς τῆς φύσεως

(sc.

αὐτὰς

μὲν

χία]τορϑοῦσϑαι

pass.

LA

παραμετίρ]ούντων

col. XXXVIII

οἱ ἄνϑρωποι

τὰς [φω]νάίϊς

ΚῊΞ

VII

26

κατίσχειν ἐφ᾽ ὁπόσον γὰρ dv ep. I 61, p. 19,2

κατίσχῃ

ἑκάτερον

(he.

aut

χροῦσις

aut

βάρος)

Ep.

κατόπιν eodem fere sensu quo Theophrastus VII 13,7 εὐθὺς κατόπιν dixit in his verbis ταῦτα μὲν ἅμα τῷ ἄνϑει προφαίνει τὸ φύλλον À εὐθὺς xard-

mw

| sic igitur solum

adverbium

χατόπιν

legitur:

ἐπὶ τὸ τάχα πρὸς τὸ μήκιστον ἐκτενεῖν (sc. τὸν βίον), χατόπιν οὐκ ἀδύναζτ]ον ἐγλιπεῖν VH? XI, £. 35

κχλίνομεν ὁτὲ

δ᾽ ἐπὶ

ὁτὲ

τὸ

μὲν

καὶ

UATOTTEVELV

τὸ παντοδαπὸν ποίκιλμα τῶν φαινομένων κατοπτεύσας Philod. sign. 33,12 | καὶ τούτων αὐτῶν ἐκ τῶν φαινομέϊνω]ν χατωπτευμένων ib. 25,33

piet. 24,1: τοῖς χατορχο[υμέν]οις τὰ vouttouelve] Philod. facere ridicula profanare volgare, sic χατορχ.

κάτω

Ep. ep.

τόπους

376

11

10,32

‘bestiis,

quae

putat

ut ἐξορχεῖσϑαι

(Epic.)

esse

specula

II 103, P- 46,17

iL ἀύάϑεσῶ

| φορὰν εἰς τον ee νέφους els τοὺς χάτω τόπους 10. 104, Ρ. 47,8 τόποις τῶν νερὰ κατωτέρῳ τοῖς ἐν ἰσχυρὰν | 50,10 τόπους ib. 108, p. βάνει Ι ἢ ἄνω ἣ χάτω Εν ψυχρασίας περίστασιν ib. 107, Ρ. 49,13 ae ae 6 ep. χάτω à φίορὰν ἔ]χει nat. ΧΙ 3,6 (VH? ID) | τὸ ἄνω [33 ᾿ κατηγορεῖν δεῖ οὐ τοῦ ἀπείρου ὡς μὲν ἀνωτάτῳ yor χατωτάτῳ,

αὐτό | εἰς ἄπειρον ἅμα ἄνω τε εἶναι καὶ χάτω πρὸς τὸ

te Ρ-

Le

be ἄπειρον χαὶ ὁ ¥ en μίαν λαβεῖν φορὰν τὴν ἄνω νοουμένην εἰς ae ' κάτι a Il 18,13 ib. Ρ. p. 18,10 | τὸ παρ᾽ ἡμῶν κάτω φερόμενον ἄνω καὶ κάτω μὴ ἄναιρ ἰδίων βαρῶν (φορά) ib. 61, p. 19,1 | τὸ δ᾽ 8,

p.

Co fr. 299, p. 212,31 ap. Plut. adv. 1. Col.

est:

repugnantia

cureorum

1111?

χάτωϑεν τὰς δ᾽ ὑ[πε]ρεί[σ]εις fr. XI

χατωτέρωι [τοῦ ὑπὸ]

ποσὶν

τῆςἧς γῆςγῆ

τὰς κάτωθεν

αὐτῶι

φαινομένου L

χάτωτ

5

nyt

κάτοπτρον Cic. de fin. naturae ’

A ESτοῖς τέλεσι

À

χατορχεῖσϑαι

ἔκπτωσιν ... ἐπὶ τοὺς στέ[λλ]ουσιν

καὶ φυγὰς)

7172 XI, N f. 30 VA?

χάτω οὐ χατηναγκασμένως

FE

οἱ

μὲν

τὰς αἱρέσεις

p. 23,12

χατηναγκασμένως

ς τοῦ (Nausiphani

καύχησι ἀπὸ τὴν

|

πὴ

ill VeIl filye il]

χατορϑοῦν τὸ

χατηγορία

ἔννοιαν

; LÉ καύχησις

: ) Glossarium Epicureum

στόματος

exprobrat)

χαύχησιν

τὴν

Ep. nat. XI:I

VH? VH

VI, f. 6

fur Ep. nat. ΧΙ 1,2 (VH" Il) /

σοφιστικὴν

Ep.

fr. 93,

p.

130,4’

377

χαχεξία

Hermannus

Usener

χκαχεξία ad mores refertur iam a Diphilo Com. gr. Mein. IV, p. 385 viv δὲ καὶ χαχεξία τις ὑποδέδυκε τοὺς ὄχλους, αἱ κρίσεις θ᾽ ἡμῶν νοσοῦσι, χαὶ τὸ πρὸς χάριν πολύ | porro Nicolao ib. IV, p. 579 v. 12 διὸ δὴ τοιαύτης παντελῶς καχεξίας (sc. τοῦ παρασιτεῖν) ἐν τοῖς βίοις παρὰ πᾶσιν ἐζηλωμένης — || idem restituendum ΚῊΣ XI, f. 33 ὅταν ... συνεχό-

μενοι

ταῖς

χαχ[εξί]αις

ἔχαστ᾽ ἐνεργῶσιν

ἑρμηνείας Philod. rh. IV col. 7,19

| τὴν

πρόχειρον ... καχεξίαν

τῆς

|| τῆς οὕτω προχείρου καχεξίας ib. 8,12

χαχυπόνους

Philod. ir., p. 96,24 Gp., ib. 120,38

χεῖσθαι ἐν @ (τόπῳ) κείμενα ϑεωρεῖται (τὰ ἀπλανῇ ἄστρα) Ep. ep. IT 112, p. 52,18 | οἱ νόμοι χάριν τῶν σοφῶν χεῖνται fr. 530, p. 320,27 | οὐκέτι συνέφερε τὰ αὐτὰ δίκαια κείμενα sent.

νάς)

ep.

III

131,

p.

38 $153

64,9

|| τὰς ἐν

ἀπολαύσει

χειμένας

(ἧδο-

χενοδοξία διὰ κενοδοξί[αἱν

χενοδοξίαν

Ep.

VH?

sent.

III

121

30 ὃ 149

(Philod.

rh.)

| παρὰ

τὴν

τοῦ ἀνθρώπου

χενοπαϑεῖν

ἀπορρίψαι τὰ εἴδωλα πάντα χαὶ τοὺς φλοιούς, ἐν (ἐφ᾽ Wyttenb.) οἷς ὀδυρόμενοι καὶ κενοπαϑοῦντες (καινοπ. libri, corr. Meziriacus) διατελοῦσιν (Epicurei)

χενός,

Plut.

(τὸ)

non

χενόν,

posse

s.v. 28

378

17,

p.

1117°

p.

11064

|| εἰς αὐτὸν

Ep. fr. 293, p. 209,12 || Ja Galenus t. II, p. 48 K. sec. Epicurum in ἀποδιδόντων Ep. ep. π τινῶν αἰτίας κενὸν εἰς xevév incassum : εἰς τὸ ro Ath. x 80. τῶν Heliodo conl. us articul t 113, p. 53,13 | offendi 9,5 oi ὃ ὑπὸ τοῦ re Be χειρὸς εἰς κενὸν ἐνεχϑείσης | Diodor. XIX ἐνδενυσθαι ΡΩΝ ἐτόλμων οὐκ χενὸν ἔχϑραν εἰς χατισχυόμενοι thy

εἰς χενὸν ἐκοπίασα I aa ep. ad Philipp. 2,16 οὐχ εἰς κενὸν ἔδραμον οὐδὲ προαιρεῖται κατὰ χενοῦ sort lex. p. 235,8 Ρ ὅταν οὖν μὴ λάβῃ (lupus) ὃ χανεῖν

εἰσδυόμενα διὰ τῶν

κενῶν πόρων

διέρχεσ-

| Philon.

φασιν

24,

Cherubim

de

p. 153 Mang.

“gs Un.

ses cf. Plut. ss pew τὰς χεῖρας τὸν ἀντίπαλον ἠνάγχασε | δός “i ὑπὸ ἔξωϑεν ax φυσικῶν μῆτε (ἐπιϑυμιῶν) τῶν μήτ᾽ ἀναγκαίων SRE + oe χενῆς ἐπιχεχυμένων | ib. 989° πόρρω τῆς κενῆς δόξης τῶν eae need HT ἐκείνων μένος ἀπηλλαγ 989° ib. | ἀπῳκισμένα II 91 τὸν σοφὸν ee ἐλ χαϑαρμένος | iam Aristipp. ap. Laertium : wives’ GR T σειν μήτε ἐρασϑήσεσϑαι À NE τὰ y ιν χομπᾶζε ψοφεῖν : κενῶς χενὴν δόξαν | κενὰ

+

ὀύλα

omi VI 48,5

:

ee

peal

III,

Com.

a.

en

ἐμ "À

+

d

th

| p. nat. ? δόξαις . 328,3 ad fr. 552 | xevate Le ER: φωνάς vel κενοὺς φϑόγγους HS gee

HI, p. 18 » Pat graphus Byzantinus in Cram. An. Ox. | κενὴ δόξα: 72 ρείων Ἐπικου τῶν Στωικῶν καὶ χκενώτερος ὦ Flat ΘΗΝ ἐχείνων τῶν xevüv δοξῶν xal χεχαϑαρμένος ae ἔξωϑεν oe SA τὸ τῶν μήτ᾽ ἀναγκαίων μήτε φυσικῶν γένος ib. 980: bt ιῶν) (ἐπιϑυμ μένων ἐπικεχυ αλίαν ἀπειροκ t. II, P. Bee [Philo] Quod omnis probus liber 22

:

sea me yee οὶ | ae ’ ae # re SI 7

στοῦσα À κενὴ δύτα τὸνsyARISaus 81} sign. shee ϑεοπλα αἰώρα) | ib. 10, p. 455φησιν elvalt τὸ] mers sententia : [κενόν τέ compar. χενοτάτας eer ους

|| τὸ

ἀνηλωχένα! Ep. fr. 53 (Philod.), φωναῖς περὶ κενοῦ χρῆσϑαι Plut. ἡδονὰς συνεχεῖς παρακαλῶ χαὶ oùx ep. 116, p. 137,15 ap. Plut. adv.

τὴν

σκαιρόντων καὶ εἰς κενὸν ἀερονομούντων | ib. 32 =

σχελῶν δὲ ἄπρακτα

Ep.

tiv nat

χενῶς

διὰ κενῆς (in cassum) ἀργύριον ... Ρ. 113,25 | εἰ μὴ βούλεσϑε κεναῖς adv. Col. 13, p. 1114° | ἐγὼ δ᾽ ἐφ᾽ ἐπ᾽ ἀρετὰς κενὰς καὶ ματαίας Ep. fr. Col.

extr.,

χενῶ ς ἦν, ή (τὸ)Ò χενόν, χενός,

m i Glossarii um Epicureu

μὲν

p. 63,21

ep.

I 37,

5:3

Ρ-

πιῶ

ve

ae

χενοὶ:

|] wove

ον

mat

οι

+ C.

best ad at μέν εἰσι φυσικαί, αἱ δὲ κεναί Ἐρ.

φυσικὸν

| ὁ οὖν

πᾶν

τῇ

εὐπόριστόν

φύσει

ἐστι, τὸ δὲ χενὸν sie τ Te

παραχολουϑῶν

καὶ

μὴ

ria as

mr

“i

A

wii

Lee ου λόγος, MP HE fr. 202, p. 161,24 | κενὸς ἐχείνου φιλοσόφ BPE οὐξᾶς κενὰς τὰς περὶ À ἀνθρώπου; ϑεραπεύεται f τ. 221, p. 169,14 | > όνητον ἐχ τῶν κενῶν δοξῶν (τὴν ἀδυκίαν ποιεῖ)

πόνον

fr. 486,

fr. 422,

p. 306,5

p. 283,7

ἢ τὸν ἐράνων “pif

| σπάνιόν ye EPS

τὰς: κενὰς δόξας, ἐν: ATL ENA

ἂν Se

Ie ee

i

A

ἰσεις

Me™

πρὸς

Athe-

379

Hermannus

κενῶς (τ ἦν, χενῶ κενόν, (τὸ)

κενός, ς,

301,22

s.p.

naeus

(κακοδαιμονοῦσι)

καὶ xevhv ἐπιϑυμίαν

| è ἀόριστον

Usener

p. 306,1 || ὁ δὲ τῶν χενῶν δοξῶν (sc. πλοῦτος) εἰς ἄπειρον sent. 15 § 144 || τῶν ἐπιϑυμιῶν αἱ μέν εἰσιν ... αἱ δὲ οὔτε φυσι-

ἔτ. 485, ἐπίπτει

χαὶ Des ἀναγκαῖαι ἀλλὰ παρὰ κενὴν δόξαν γινόμεναι sent. 29 ὃ 149 | παρὰ κενὴν δόξαν αὗται (sc. αἱ ἐπιϑυμίαι) γίνονται sent. 30 ὃ 149 | τοῖς μὴ

φωναῖς

ἑαυτοὺς

κεναῖς

συνταράττουσιν

βλέπουσιν

ἀλλ᾽ εἰς τὰ πράγματα

sent. 37 8152 | οὐ γὰρ κατὰ ἀξιώματα κενὰ καὶ νοῤοθεσίας φυσιολογητέον ep. IL 86, p. 36,13 | ἀλογίας καὶ κενῆς δόξης ib. 87, p. 36,15 | τῶν … εἰς τὸ κενὸν (= κενῶς) αἰτίας ἄστρων ἀποδιδόντων (ἀστρολόγων) ib: 113, p. 53,13 | 6 τοιοῦτος δύναται κόσμος γίνεσϑαι ... ἐν TOÂUXÉVE

τόπῳ χαὶ οὐκ ἐν μεγάλῳ εἰλικρινεῖ καὶ κενῷ ib. 89, p. 37,17 | πᾶν elven κενὸν ἔργον ὃ μὴ εἰς τοῦτο (voluptatem) κατατείνει Metrod. fr. 12, p. 50 ad p. 278,11

in adn.

Duet,

|| περίοδοι κεναί (vid. περίοδος)

| τὴν χενὴν

καὶ ἀφυσιο[λό]γη[τ]ον δ[]μα[γωγ]ίαν Philod. YH? VI, £. 111 fr. IX 13 Ι ἀπείρους κόσμους ὑποτίϑεται ἐν ἀπείρῳ τῷ κενῷ Achilles isag. 8, p. 131° 301,

Ep. fr.

Pet. ad

p.

ἐστὶ

| ἄτομος

213,19

ἀμέτοχον

στερεὸν

σῶμα

κενοῦ παρεμπλοκῆς Ep. fr. 92, p. 129,24 | κενόν ἐστι φύσις ἀναφής ib. 129,25 | Sextus (emp.) adv. math. 10,2 (dogm. 4) à (ἀναφὴς) αὐτὴ ἔρημος

φύσις

μὲν

σώματος

παντὸς

χκαϑεστηκυῖα

χενὸν

προσαγορεύεται

(εξ. ἀναφής) ad fr. 271, add. p. 351,2 | Sextus (emp.) adv. math. 9,333 ὁ Ἐπίκουρος ἀδιαφόρως τήν τε τῶν σωμάτων καὶ τὴν τοῦ κενοῦ φύσιν ὅλον

τε χαὶ Phys. τόπον ματα

ris

πᾶν προσαγορεύειν εἴωϑεν ad Ep. fr. 75, p. 125,6 || Stob. ecl. 18,4 (Doxogr. p. 318,1) ’Enixoupoc ὀνόμασιν παραλλάττειν κενὸν χώραν = Ep. fr. 271, p. 192,31 || καϑ᾽ ἑαυτὰ μὲν ὑφέστηκε πράγοἷον αἱ οὐσίαι, ὡς τὸ σῶμα καὶ χενόν Sextus (emp.) adv. math.

sec.

Epic. | συμβεβηκότα

ἀχώριστα

ἐστὶ τῶν

οἷς συμβέβηκεν

ὥσπερ ñ ἀντιτυπία μὲν τοῦ σώματος, εἶξις δὲ τοῦ κενοῦ. — (οὐ δυνατόν ἐστὶ ποτ νοῆσαι) τὸ χενὸν χωρὶς εἴξεως, ἀλλ᾽ ἀίδιον (αὐτοῦ) συμβεβηκὸς ib. 10,224 sq. sec. Epic. || κενὸμ μηδὲν ἧττον εἶναι Ep. nat. Lee

VIII

VH

VI 38 fr. 2 | * ἐν]ταῦϑα τὸ κενόν

ib. 39

fr. 3 | cf.

[Philo] de incorr. mundi, p. 227,8 κενὸν ἡ ἀπαϑὴς φύσις, ἣν ἀδύνατον παϑεῖν τι À δρᾶσαι || ὃ κενὸν καὶ χώραν καὶ ἀναφῇ φύσιν ἐνόμάζομεν Ep. ep.

I 40,

p. 6,8,

cf.

Lucr.

sunt et inane, 426 locus quod inane vocamus | πᾶν καὶ τῷ μεγέϑει τοῦ κενὸν ἄπειρον ... εἴτε τὸ

380

I

330

est

in

rebus

inane,

420

corpora

ac spatium quod inane vocamus, 439 vacuum καὶ τῷ πλήϑει τῶν σωμάτων ἀπειρὸν ἐστι τὸ κενοῦ Ep. ep. 1 41, p. 7,11 | εἴτε γὰρ ἦν τὸ χενὸν ἦν ὡρισμένον ib. 42, p. 7,11 | κατὰ τὸ

Glossarium

χένωμα

Epicureum

LH

ἄπειρον κενόν ib. p. 7,13 στὴν αὐτὴν κενοῦ ib. p. | Epicurus Col. 11, p. 10,239 οὔτε

ἄτομον ib. 44, 8,11 || 4 διὰ τοῦ καὶ κενοῦ φύσιν 1112 ad Ep. fr. εἶξις ὑπόκειται

“

τε γὰρ τοῦ κενοῦ φύσις ἡ διορίζουσα ἑκά-

xal τοῦ p. 8,5 | αἰτίων τῶν ἀτόμων οὐσῶν p. 10,3 46, χενοῦ φορά (sc. τῶν εἰδώλων) ib. adv. Plut. εἴωϑε αὐτὸ τὸ χενὸν ... ὀνομάζειν math. adv. ) (emp. s Sextu || 76, p. 125,15 τοῦ ἔνδοϑεν παρὰ τὸ εἶκον not χενόν | τὴν

II col. 7,8, VH? VI f. 77, XIII | [x]evod διάϊσ]τασιν Ep. nat. Il VH? κενόν fr. 74, p. 125,1 ap. Plut. τὴν τῶν ὄντων φύσιν σώματα εἶναι καὶ δὲ ὑφ᾽ ὑμῶν ἀναφὲς χαὶ χενὸν χαὶ adv. Col. 13, p. 1114° | ὀνομάζεται 74, -p: 125,3 |l ἀσώματον

Plut.

Col.

adv;

13,

pe

1114°

Ep.

ad

ἔτ.

χρῆσϑαι Plut. ib. | τὸ ἀναφὲς el μὴ βούλεσϑε κεναῖς φωναῖς περὶ κενοῦ Col. 16, p. 11164 ad Ep. fr. 76, xevév, τὸ ἀντερεῖδον σῶμα Plut. adv. (Aet.),p. 211,17 | fr. 295 | τὸ κενὸν ἄπειρον TH μεγέϑει Ep.

add. p. 345,13

αν καὶ κενόν Plut. in Ep. fr. 269, ὑποτίϑεσϑε πρὸς γένεσιν ἀρχάς, ἀπειρί || ἐστι χαὶ κενόν fr. 75, p. 125,4 ά σώματ p. 192,21 || à τῶν ὅλων φύσις χάος, etiam (vid. ei, vid. τόπος synon. τόπος et χώρα: Aetius Stoba ϑαι κατ᾽ ἀποτομὴν ἐκ τῆς ἀπείρου φέρεσ 31 IX i Laerti χώρα) | Leucippus εἰς μέγα κενόν, & περ ἀϑροισϑέντα πολλὰ σώματα παντοῖα τοῖς σχήμασιν εἰς τὸ ἔξω κενὸν δίνην ὥσπερ cf. 8, ϑέντος

μὲν λεπτὰ χωρεῖν ἀπεργάζεσϑαι || ib. IX 31 τὰ ἔστιν κενόν Philod. sign. 12,9, ις], κίνησ[ διαταττόμενα | εἰ ἔστι ἀναιρες, ἔστιν χενόν ib. 37,38 || 27.31. 9,2 || εἴπερ ἔστιν κίνησι κόσμον ται ἐνδέχε ᾧ ἐν || ib. 12,10 ... [κ]χϑ᾽ ὑπόϑεσιν ποῦ xevod διὰ τοῦ χενοῦ

Ep. ep. II 90, p. 38,8

γίνεσϑαι κενῷ

| ὅταν

(αἱ ἄτομοι)

τὸ ἀσώματον || καϑ᾽ ἑαυτὸ δὲ οὐκ ἔστι νοῆσαι εἰσφέρωνται I 61, p. 18,16 οὔτε παϑεῖν αι ποιῆσ 22,3 || τὸ δὲ χενὸν οὔτε πλὴν τοῦ κενοῦ ib. 67, p. 22,3}}

p. ἑαυτοῦ τοῖς σώμασι παρέχεται ib. δύναται, ἀλλὰ κίνησιν μόνον δι’ p- 61,5 || 125, ΠῚ λυπεῖ χενῶς οκώμενον ὃ γὰρ παρὸν οὐκ ἐνοχλεῖ, προσδ , ἀγαϑοῦ ϑρυλῶν fr. 423, p. 283,11 περὶ ατῇ περιπ κενῶς μὴ ... ἄν τις ἔτ. ν ζουσι ϑαυμά κενῶς αὐτὸ (τὸ καλὸν) vide sub περιπατεῖν | — τοῖς ῃ 512, p. 315,17

|| ἐὰν μὴ τις ... τοὺς

ep. II 94, p. 41,6 εὐήϑεις

καὶ

κενῶς

| cf. Sextus

μόνον

τὸ διὰ χενωμάτων

(86.

(emp.)

πρὸς τὰς

χένωμα κινεῖσϑα)

ἄλλους

(τρόπους)

adv. math.

ἐχκειμένας

Philod.

sign.

ἀπορίας

κενῶς

ἀποδοκιμάζ

7,308 πάνυ δ᾽ εἰσὶν ἀντηχοῦσιν

36,1

381

Hermannus

χένωσις

Usener

χῆπος

χένωσις χένωσίς τε σελήνης καὶ πάλιν πλήρωσις quo modo

fiant : Ep. ep. II 94,

p. 40,20

χεραυνός modis

fieri

possint : Ep.

ep.

II 103,

cf. “mus. VII 177

Rhen.”

25,602,

ὀλίγον

προέμενοι

αὐτοῖς

κερμάτιον

χιϑαριστι[κ ΚΗ

χεφάλαιον /

γίζειν ἐν τοῖς λόγοις rh.

χεφαλαιώδης,

VH1

V,

ϑεούς] Philod. pret. ῥητορικῆς τὸ πε[λ]α-

1 col. 9

χεφαλαιωδῶς

χεφαλαιωδέστατα... ἐπιτετμημένα

Ep.

ep.

I 82,

φίαλαι]ωδῶς ὑπομνήσίομε]ν Philod. rh. IV, 1 col. γραπτέον τινὰ χεφαλαιωδῶς ΚΗ "ΙΧ 198

p.

13 VH1

31,11

XI

|| xe-

|| ὑπο-

χεφαλῆ εἰς μέντοι τὸ ὑπὲρ χεφαλῆς, 18,5

ὅϑεν ἂν στῶμεν,

εἰς ἄπειρον τεῖνον Ep. ep.

|| ἂν καὶ μυριάκις πρὸς τοὺς πόδας τῶν ἐπάνω τὸ παρ᾽ ἡμῶν

φερόμενον «ἐς» τοὺς ὑπὲρ χεφαλῆς φαλὴν τῶν ὑποχάτω τὸ παρ᾽ ἡμῶν ἀναβὰς ὑπὸ ποσὶν ἔλαβεν, πρότερον cf. 10. 6 ὑ[πὲρ] κεφαλῆς ἀρτίως

ἡμῶν τόπους ἀφικνῆται À ἐπὶ τὴν χεκάτω φερόμενον ib. p. 18,11 || ὃ νῦν ὑπὲρ κεφαλῆς * nat. XI 1,5 (VH" 11), εἶχε

χηδεμονυκός ἠπιώ[τε]ρον

382

καὶ κηδεμο[νι]κώτερόν

[rl

Philod.

pret.

95,12

διατηρῶσιν

ἂν κἀκεῖνοι

165,13

IX 49

VH?*

- (Philod.) rh.

ib.

κῆπον

τὸν

χινεῖν

ἑτέρου κινηθεῖσα δύνασαι οὔτε γὰρ ὑφ᾽ αὑτῆς κινεῖται οὔτε ὑφ᾽ | κινεῖ μὰ φᾶν (Laert.) 105,14 36, p. τι προσϑεῖναι À ἀφελεῖν Ep. fr. ib. P- 106,2.3 | ἑαυ εν apie τάσματα) γάρ, τὸ δὲ μὴ ὃν οὐ κινεῖ (αἴσϑησις

scriptor

χαὶ τὸ κεφάλαιον oxpxivouc [ὑ]ποτί[ϑΊενται τοὺς 31,20 || [κα]ταριϑμεῖν ἐν τοῖς κεφα]λαίο[ι]ς τῆς

|| ὅπως

χιϑαριστικός

p. 46,13

χερμάτιον

I 60, p.

ἝἙρμάρχῳ τς ἐνδιατρίβειν τὸν μὲν χῆπον καὶ τὰ προσόντα αὐτῷ παρέξουσιν διατριβὴν παρακατατίϑεμαι ib. Ep. fr. 217, p. 165,5 | τὴν ἐν τῷ κήπῳ 165,11

χεραυνοί quibus

ἔστι

χινεῖν

Glossarium Epicureum

ἃ πρός

sens.

de

Gomperz,

VH*

fort.

VI

ἀπό)

πολυτροπωτέρ[ ὡς

col.

τῶν

17

|| κινεῖσϑαι

ἀτόμ[ων]

χ]ινουμένων

EP.

œrou

nat.

=

(V.

Rae

[καὶ π]ο[υκιλωτ' Ἴρως Da a

πρώτων : | κινουμένας ἀτόμους ib. de a ἁφὰς (τὰς [συν]αφάς ?) * ib. 5 a : vide αι dicitur, ut κινήματα, de motu sentiendi et cogitandi fr. 561, p. 330,2 ε ces σοφώτερον κινεῖσϑαί te ἕτερον ἑτέρου vs s.p. 155,25 (ad Ep. | τ, as utero) ἐκινήϑησαν Dionys. episc. ee as οὐδ ... διασπείρεται ψυχὴ μένου τοῦ ὅλου ἀϑροίσματος ἡ oi 65, p- 21,9 I pou ἐνῷ a οὐδ᾽ αἴσϑησιν κέχτηται Ep. ep. I 5 a ae ὥσϑ᾽ οἷόν τ lunaeque), (soli ϑῆναι τοῖς ἄστροις τούτοις 5 os cf. est, motus effectum IL 93, p. 40,14, via obiectum vel : 5. i ae -σώματοζ) (sc. χωρίον 3, ctura s. ἕλιξ | μικρὸν εὑρήσεις Ὁ" non P fr. 411, Ρ. 280,4 ‘ap. Plut. ται αίνε © λείως καὶ προσηνῶς περ Jde XX ἴ , σώμ A ατα ...δι’’ οὔoù ἐκινεῖτο 10. 43, p. 1087° || οὐκ ἂν εἶχε τὰ surat re συνεχῶς αἱ ἄτομοι vel; con are, fact labe || 2 edp- 14,1 at53, è τὸ doME tovee κινεῖν ib. : à en τὰν ig οὕτως δὲ χεινῶν τὸν ἡμέτερον λόγον em ri RE

τῶν

9,38,

cf.

p.

52

|| [τῶν

χ]εινούντων

τὸ

χοινόν,

ὅ[τι

τὶὰ

ἵν

D

cie

ἄστρων onjuete ib. 27,29 | πνευμάτων ÉTÉ! τὸa τrivde ἀδήλων Svἐστί! ἀέρος κινουμένων Ep. ep. Π 100, p. 44,11 τόπων πλανᾶσθαι ... τινὰ δ᾽ ὁμαλῶς àκινεῖσϑαι : ib. 113,

: P » 53,2 Il τσϑαι ἀντισπώμενα ὑπὸ χινούμενα ib. p. 53,5 | παρὰ τὸ thy évavriay xivers πᾶσι χυμοῖς καὶ ὀσμαῖς Ρ. 53,17 || (σπέρματα) τοιαύτης δίνης ib. 114,

383

t224222232°

χίνημα

Hermannus

Usener

Glossarium

χαὶ χροιαῖς ἐνδιεσπαρμένα λέγουσιν ἑτέραν ἑτέρῳ ποιότητος κινεῖν αἴσϑησιν fr. 250, p. 184,14 ap. Plut. adv. Col. 5, p. 1109° || oùx ἔστι τῆς αὐτῆς ποιότητος ἐπαφὴ καὶ ἀντίληψις οὐδὲ πᾶσι τοῖς μέρεσι κινεῖ πάντας

ὡσαύτως τὸ ὑποχείμενον ib. p. 11094

=

Ep.

fr. 250, p. 184,21

| κινη-

ϑέντος τοῦ ὄγχου καὶ γενομένης τῶν σωμάτων μεταστάσεως Ep. fr. 60, p. 116,25 ap. Plut. adv. Col. 6, p. 1110? || τὰ συγκριτικὰ τῶν σωμά-

τῶν οὔτε κινεῖται διὰ παντὸς ἀνηρεμήτως οὔτ᾽ ἀκινητίζει διὰ παντός Sextus (emp.)

adv.

math.

10,223

sec.

Epic.

διδασκάλου

χαὶ μαλάσσεσϑαι

γὰρ

αὐτὰ

προκαλεῖται

τὰ καλὰ

(τὰ μαλακὰ

ci. Wyttenb.)

τούτοις

Plut.

adv.

Col.

27, p. 1122°

φασιν οὗτοι χκάμπτεσϑαι

ad Ep.

fr. 411,

p. 279,23 | Epictetus contra Epicurum pugnans fr. 52 (Stob. flor. 6,50) τοῦτό με τὸ κίνημα (pudoris) οὐκ ἐᾷ τὴν ἡδονὴν ϑέσϑαι ἀγαϑὸν καὶ τέλος τοῦ βίου || cf. Plut. adv. Col. 28, p. 1124% ἐν τοῖς ἐναργεστάτοις πάϑεσι καὶ κινήμασι τῆς αἰσϑήσεως || πάντα τἀμὰ κινήματα τερ-

πνὰ νομίσας Ep. fr. 131, p. 141,18 | sine dubio motus sensa et cogitata dicit, cf. κινεῖσθαι fr. 561, p. 330,2

ingenii

i.e.

χίνησις αἱ μεταβολαὶ

γὰρ

αἵ τε κινήσεις ... ἀλλοιώματα

Epicureus

Damoxeni

v.

21

(Mein.

ἐν ταῖς τροφαῖς ποιοῦσι Com.

IV,

p.

530)

|| ἅτε

11164

ad Ep.

fr. 282,

p. 202,13

|| εἰ μὴ ἐλαμβάνομεν

καὶ ἄλλην

ow σύμπτωμα αἰσϑητυκὸν εὐθὺς ἀποτελεῖ Ep. ep. I 64, p. 20,16 | où yap οἷόν τε νοεῖν τὸ αἰσϑανόμενον μὴ ... ταῖς κινήσεσι ταύταις χρώμενον ib. 66,

corrupto ib. 50, p.

12,19 latet κατὰ τὴν ἀκίνητον (L τινα κίνησιν) κτλ.

ἐκ τούτων κίνησιν ἐχόντων ib. 59, p. 18,2 | ἕτεραι διὰ τῶν ἀφροδισίων κινήσεις (corporis nostri) fr. 61, p. 117,33 | ἡ τούτου μνήμη î ἀνάλογος μνήμῃ κίνησις τὰ μὲν συνεγεγέν[νη]το εὐϑύς, τὰ δ᾽ ηὔξητο nat. Gomperz 33 || è& δὲ πίλ]ηγῆς [ἔν]ιαι τῶν [ἀτ]όμων κινήσεις τ]αραχώδε[ις] κέζκτηϊνται ib. 46 || τοια[ύ]την ἰδίαϊν ϑ]έσιν καὶ κίνησιν ἔχουσαν ψυχήν

voluptaria : κινεῖν

(χκινεῖσϑαι ? sed

antecedit

βινεῖν)

πάσας τὰς λείας κινήσεις Lucianus de paras. 10, v. λεῖος || μὴ Su[vlurèv el[var χ]ωρὶς κενοῦ κίνησιν συντελ[εἴσϑα]. Philod. sign. 8,31, cf. 9,2 || el ἔστι κίνησ[ις], ἔστιν κενόν ib. 12,8. 8,27.37,38 || Sextus (emp.) adv.

math. 10,38 οἱ δὲ πλείους … διττήν τινα κατὰ τὸ ἀνωτάτω κίνησιν ἀπολείπουσι, μίαν μὲν τὴν μεταβλητυκήν, δευτέραν δὲ τὴν μεταβατικήν ... | ib. 42 καίτοι τινὲς τῶν φυσικῶν, ἐξ ὧν ἐστι καὶ ὁ ᾿Επίκουρος, τὴν μεταβλητυκὴν κίνησιν εἶδος ἔλεξαν εἶναι τῆς μεταβατικῆς = Ep. fr. 291, p. 207,29, cf.ib. 208,11 54. | tommy τε καὶ μεταβατυκὴν κίνησιν Sextus adv. math.

10,42 sec. Epic. in Ep.

fr. 291, p. 208,3

|| τὸν χρόνον σύμπτωμα

... εἶναι παρεπόμενον ... πάϑεσι καὶ ἀπαϑείαις καὶ χινήσεσι καὶ μοναῖς Epic. Sexti (emp.) adv. math. 10,219 in Ep. fr. 294, p. 211,7 | (συμβεβηκότα) οὐκ ἀχώριστα ἐστὶ τῶν οἷς συμβέβηκε καϑάπερ à κίνησις καὶ à μονή. τὰ γὰρ συγκριτικὰ τῶν σωμάτων. .. ποτὲ μὲν συμβεβηκυῖαν ἔχει τὴν κίνησιν ποτὲ δὲ τὴν μονήν Sextus (emp.) adv. math. 10,222 sq. sec. Epic. | (4 ἄτομος) εἰ σώματι (πελάζοι), διὰ τὴν ἀντιτυπίαν ἀποπαλib. 10,223 sec. Epic.

| καὶ ἡ κίνη-

σις, ἔτι δὲ ἡ μονὴ ... τῶν σωμάτων ἐστὶ συμπτώματα καὶ οὐ χωρὶς χρόνου ” τὴν γοῦν ὀξύτητα καὶ βραδυτῆτα τῆς κινήσεως ... χρόνῳ χαταμετροῦμεν ib. 10,226 sec. Epic. | ib. 10,239 οὐ κίνησις (ὑπόκειται) παρὰ τὸ χινούμενον σῶμα || τὰ περὶ τὰς ἡδονὰς φάσματα (7) καὶ πάϑη χαὶ κινήσεις

τινὰ

κίνησιν ἐν ἡμῖν αὐτοῖς συνημμένην μὲν διάληψιν δὲ ἔχουσαν * κατὰ δὲ ταύThy...τὸ ψεῦδος γίνεται Ep. ep. I 51, p. 13,2 | idem in glossemate

|

ib, 59 || αἰτιῶν] ... καὶ [κινήσεων τῶν τε δι᾽ ἡμᾶς καὶ τῶν διὰ thu φύσιν καὶ

384

| ἣ δὲ χαρὰ καὶ ἣ εὐφροσύνη κατὰ κίνησιν ἐνεργείᾳ

βλέπονται fr. 2, p. 91,10 | καὶ πᾶσα διὰ σαρχὸς ἐπιτερπὴς κίνησις ἐφ᾽ ἡδονήν τινα καὶ χαρὸν ψυχῆς ἀναπεμπομένης Plut. non posse 5.0. 2, p. 10872 = Ep. fr. 433, p. 286,10 | αἱ κατὰ σάρκα λεῖαι καὶ προσηνεῖς γινόμεναι κινήσεις id. ad Ep. fr. 411, p. 280,3 | (anima) κατὰ τὴν xivn-

τικῶς ποιεῖται τὴν ἀπ᾽ αὐτοῦ κίνησιν

δὴ καὶ τῶν ἐν βάϑει τοῦ συγκρίματος ἀτόμων οὐδέποτε λῆξαι κινήσεως οὐδὲ παλμῶν πρὸς ἀλλήλας δυναμένων Epicurei ap. Plut. adv, Col. 16, p.

τὸ] περιέχον ib. 142

irritatio carnis

ταῦτα χαὶ λεῖα καὶ προσηνῆ κινήματα τῆς σαρχός, ὡς αὐτοί (Epicurei) καὶ τὸν πάνυ μὴ φάσχοντα μηδὲ ὁμολογοῦντα

cocus

κίνησις

p. 21,12 | ἐν οἷς νῦν οὖσα ἔχει: (h ψυχὴ) ταύτας τὰς κινήσεις ib. p. 21,14 || τὸ κενὸν ... κίνησιν μόνον δι᾽ ἑαυτοῦ τοῖς σώμασι παρέρχεται ib. 67, p. 22,4||

κίνημα ἄνευ

Epicureum

Plut.

non posse

s.v. 4, p.

1089%

in Ep.

fr. 579,

p. 332,21

|| τὰς

διὰ

μορφῆς κατ᾽ ὄψιν ἡδείας κινήσεις Ep. fr. 67, p. 120,4 (v. μορφή) | πᾶσα διὰ σαρκὸς ἐπιτερπὴς κίνησις ἐφ᾽ ἡδονήν τινα καὶ χαρὰν ψυχῆς ἀναπεμπομένη

fr.

552, p. 327,28

|| τάς τε χινήσεις

αὐτῶν (siderum)

οὐκ

ἀδύ-

νατον μὲν γίνεσϑαι κατὰ τὴν τοῦ ὅλου οὐρανοῦ δίνην ep. II 92, p. 40,3 | ταχείας ἡλίου κινήσεις γίνεσϑαι καὶ πάλιν βραδείας ὑπὲρ γῆς 10. 98, p. 43,7 | τὸ τῆς συνα[π]τομέν[ης à] ἡμῶν αὐτῶν κεινήσεως αἴτιον nat. inc.

385

t224272422232:

VH? VI 87 nat. (?) VH?

col. VII

Glossarium Epicureum

Usener

Hermannus

χινητικός

χλίνη

9,5 | διὰ] τῆς προτέρας κινήσεως] τὴν αἰτίαν ἔχειν 72,2 | (τὸν χρόνον συμπλέκομεν) καὶ τοῖς πάϑεσι καὶ

χρυσῆν ἔχοντι χλίνην στιβάς)

ταῖς ἀπαϑείαις, καὶ κινήσεσι καὶ στάσεσιν ep. 173, p. 25,8 | μήτε αὖ πυρὸς ἀνάμματα συνεστραμμένου (τὰ μετέωρα) κατὰ βούλησιν τὰς χινήσεις ταύτας

ib. 77,

λαμβάνειν

p.

28,8

| τοῦ

ἄστρων ... φωτὸς ... συνελαυ-

τῶν

ἀπὸ

συμβαίνει

112,

10. 115, p. 54,6

p. 53,1

| καὶ κίνησιν

οὗ

βροντὰς ... γίνεσϑαι

κινητικά

λώματα

τήτων

coniugatione,

nat.

inc.

VI

ΤῊΣ

88

col.

fr. 61, p. 117,31

πνεύματος

cf.

|

ὑπάρχειν

καὶ

τῶν

νεφῶν

(scr. λειοτήτων)

VH?

(Philod.)

Ep.

“al λεπτο-

9,15

p.

f. 98 fr. XVIII

VIII,

ἔπαϑλα κοινοποιοῦσι

τὰ τῶν ἀγαθῶν

εἰς τὰ πολλὰ xot-

τῶν χοιλωμάτων

| τὰς κατεργασίας

I 46,

χοιλώμασι

τοῖς

ἐν

Philod.

nat. Gomperz

rh.

IV col. 36,23

2 | τὰ πολλὰ τῶν χοινῶν

χατὰ μὲν «τὸ» χοινὸν πᾶσι τὸ δίκαιον τὸ αὐτὸ ... κατὰ δὲ τὸ ἴδιον χώρας

Philod.

τοῖς τ᾽ αὐτῶν τει Τιμοχρά...

VH?

III, f. 97

κληρονόμοις

Ep.

tr

2170

χτλ. sent. 36 $151 | κοινὰ γὰρ τὰ τῆς κοινῆς πατρίδος ἐστὶν ἀγαϑά Philod. rh. VH1 V, 1 col. 4 | τῆς κοινῆς πατρίδος ἐχ[πίπ]τοντος ib. | ἐστιν (sc. μοχϑη[ρῷ] ... καὶ κοινῷ χρῆσϑαι σ[η]με[(ῳ] sign. 1,9 || κοινόν διηκούσα[ς καὶ χοινὰς τὰς | 19,4 ib. ὄν σημεῖον) ib. 1,3 | τὸ κοινῶς διαφοχ]ακίας διὰ τῶν λόγων ib. 28,8 | = τὰ παρ᾽ ἡμῖν κινούμενα πάντα 36,1 || ρὰς μὲν ἄλλας ἔχειν, κοινὸν δὲ τὸ διὰ κενωμάτων scil. κινεῖσϑαι ib. Philod. ὁ κοινὸς (λεγόμενος) νοῦς, cf. νοῦς | τὰς χοινὰς φρένας ἔχοντες καὶ νόμοι of || 27,8 ib. αἰσϑήσεις κοινὰς rh. IV col. 21,13 | κατὰ τὰς

τὰ [κοινὰ τῶν ἀνθρώπων ἔϑη piet.

αἱ δὲ (sc. atomorum) αὐτὸν τὸν παλμὸν ἴσχουσιν, ὅταν τύχωσι τὴν (vulgo τύχωσιν ἐπὶ τὴν) περιπλοκὴν κεχλιμέναι Ep. ep. I 43, p. 8,4 || neutra significatione ut saepe Polybio dicitur VH? XI, f. 35 xat διὰ τὸ du[o]x[A]ivouev

(opp.

χαταλειπόντων ἐν τοῖς ὑποχειμένοις ib. 9 | τὸ κοινὸν ἑαυτῆς ἐπεϑεώ[ρ]ησε πάϑος (ἡ ψυχῆ) ib. 13 || ἡ κοινὴ τοῦ ϑεοῦ νόησις ep. III 123, p. 59,17}

χαταχλείειν

ὃ λέγουσι καχὸν

fr. 207, p. 163,5

| ὀλίγων πεσόντων

χοινός, (τὸ) κοινόν, κοινῶς

χλίνειν

386

106, p. 48,14

αἱ κοινοῦ τῇινος ἐπιστῆμαι

χληρονόμος

πα[ράγραφον

ib.

τῇ xoworoyix

11,1

χλέπτειν

᾿Αμυνομάχῳ p. 165,11

κατὰ

καὶ

χοινολογία

χλείειν, χκλήϊειν

γχλέπετροντες

Ep.

χοινοποεῖν

πλήκτην ὄντα καὶ κινητικὸν ταραχῆς τὸν ἄχρατον Ep.

de

τράπεζαν

ἀνείλησιν Ep. ep. II 100, p. 44,14

(of ?) ἂν à ὁρμὴ ... γένηται

χινητικός ῥηθῆναι

καὶ πολυτελῆ

χοίλωμα

νομένου ὑπὸ τῆς κινήσεως νεφῶν TE xal πνευμάτων II 101, p. 45,12 | (ἀστραπαὶ γίνονται) κατὰ διήϑησιν «διὰ» τῶν νεφῶν τοῦ λεπτομερεστάτου φωτὸς χαὶ τὴν τούτου κίνησιν ib. p. 45,15 || (σεισμοὺς γίνεσϑαι) κατὰ πνεύματος ἐν τῇ γῇ ... συνεχῆ κίνησιν ib. 105, p. 48,2 || τὴν διάδοσιν τῆς χινήσεως ... καὶ πάλιν ἀνταπόδοσιν ib. p. 48,6 || τὰς κινήσεις ταύτας τῆς γῆς ib. 106, p. 48,10 | ἰδίαν τινὰ κίνησιν διὰ χρόνων τοῦ οὐρανοῦ ἴσχοντος ὑπὲρ ἡμᾶς ib. 111, p. 52,6 | εἰ οὕτω ταῖς κινήσεσι χρώμενα (τὰ ἄστρα)

ib.

κοινός, (τὸ) χοινόν, χοινῶς

ὁτ[ὲἐ] μὲν ἐπὶ τὸ ... ὁτὲ δ᾽ ἐπὶ τό —

120,11

| ὅσους ἡ χοινὴ

[φ]ήμη παρα-

τὰ χοινά Ep. δέδωκεν (4605) ib. 84,25 || πολιτευομένους χαὶ πράσσοντας Philod. συνη[ϑε]ία[ς fr. 555, p. 328,20 || τῆς κοινῆς καὶ τῆς Ἐπικούρου

VH?

III,

χ]εινούντων

f. 93 τὸ

| [τ]ῶν

κοινόν,

φαινομένων

ὅ[τι τ]ὰ

[φανερὰ

τινὰ

τ[ῶν]

χοινά

sign.

ἀδήλων

26,15

| [τῶν

ἐστὶ ση]μεῖα

10.

387

Hermannus

κοινότης

Usener

27,30, cf. σημεῖον | ὕστερον δὲ κοινῶς (antea ἰδίως) xx’ ἕχαστα ἔϑνη τὰ ἴδια (ὀνόματα) τεϑῆναι Ep. ep. I 76, p. 27,10 | (mpocexréov) ταῖς αἰσϑήσεσι,

κατὰ

ib. 82, p. 31,4

μὲν τὸ κοινὸν

ταῖς χοιναῖς,

δὲ τὸ

χατὰ

ἴδιον ταῖς

ἰδίαις

χομήτης

Glossarium Epicureum Zenon.

WH}

dic.

lib.

de

V,

1

col. 4 || ὑπὸ

δὲ

χοινοτήτων

κοινωνεῖν

χοινότης εἰ μὴ τὰς ἀνωτάτωι διαιρούμενος 111,8 || of διά τινος ὀνόματος ἢ

χοινότητας ἔμελλεν * * Philod. piet. ὀνο[μασί]ας ἀδιζα]φ[όρο]υ κοινό[τ]ητα

τῶι τε λελογισμ[έν]ωι χ[α]ὶ τῶι τυχόντι

[γενομένην

τῆς διαφ[ο]ρᾶς οὐχέτι

ἐπαισϑανόμενοι Ep. nat. XIV 10,8 VH* VI 23 | — οὔτε πάντῃ πάνroc ἀνόμοιον, ἀλλ᾽ ἔχον μέν τινα κοινότητα τῶν μεταβατῶν, διάληψιν δὲ μερῶν οὐκ ἔχον ep, I 58, p. 17,4 || διὰ τὴν τῆς κοινότητος προσεμφέρειαν

ib. p. 17,5 || à γὰρ κοινότης ἡ ὑπάρχουσα αὐτοῖς πρὸς τὰ ἀμετάβατα ἱκανὴ τὸ μέχρι τούτου συντελέσαι ib. 59, p. 17,20 || ea est ποιότης quae est et qua utitur 6 σημειούμενος: οὐ rebus conparandis communis

γὰρ ἀφ᾽ ἧς ἔτυχεν κοινότητος ἐφ᾽ ἣν ἔτυχε κοινότητα μετ[α]βατέον ἐστίν Philod. sign. 13,2 || οὐ γὰρ ... ἀ[φ᾽] ὧν ἔτυχε κοινοτήτω[ν] σημειωτέον περὶ ὧν ἔτυχε[ν] ib. 17,35 || (in τῇ κατὰ τὸ ὅμοιον μεταβάσει) οὐ τί αἴς] ἐ[πάν]ω χρησίτέο]ν κοινότηϊσι, τ]ὰς [μάλιστα [κατα]λλήΓλου]ς παρέντας ib. 18,21 | τὸ πάσης χ[ο]ινότητος ἐστερημέ[ν]ον [τῆς πρ]ὸς τὸ φαινόμεν[ον] ἀδιανίόητον εἴναι ib. 21,27 || f τίὰς κο]ινότητας ἔχει [φ]αϊνερά sc. τὰ ἄδηλα ib. 23,12 || τὰς πρὸς τὸ φαινόμενο[ν]

πρὸς

[τ]ὰ

διαφυλάξει

χοινότητας ib. 24,6 | ὁ καλῶς σημειο[ύ]μενοῖς κα]ὶ τὰς κοινότ[η]τας xo τὰς Wildrn]rac ὀρθῶς κατανενοηκώς ib. 24,12 || ἐφ᾽ dv [μὲν] χα[τὰ χοινόγτητας ἐφ᾽ dv δὲ κ]ατ᾽ ἰ[διόϊτητας ib. 25,14 || ἀπὸ τῶν] ὁμο[ίων] καὶ ἀναλόγων ἰδι[ότη]σι καὶ κοινότησι τὰς μεταβάσεις ποιούμενοι ib. 25, 22 || ὅτι γὰρ] αὖ πολὺ τὸ πρός τι ἐστὶν ἔν [τισιῖν, ἐπ᾽ ἐνίων δ᾽ εἰσὶ ἀκίνητοι, τὰ

κοινότητες

Sa

φαινόμενα

παρέστησε

ib. 25,36

|| τὰς πρὸς

[τἄ-

χ[οινότ]ητας χαὶ ἰδιότητας ἀναλογισάμενος ib. 26,23 | ζῴοις καὶ

παραλλαγὰς

var ἄλλα

[π]ρὸς

ἄλληλ᾽ [ἔχουσ]ι,

τῶν

δὲ τίοιούτων

wot-

κοιϊνότητας

μορ-

ν[οτ]ή[τ]ων πᾶσι μ[ετ]έχουσι ib. 35,13 || τὰς μίνήμ]ας σωϑήσεσ[ϑαι] [τῶν χοι]νοτήτων scriptor de sensu VH! VI col. 9 || φασὶν γὰρ ὡς εἰ διὰ τὸ λογισμὸν ἔχειν ἀνθρωπόμορφός ἐστιν (ὁ ϑεός), καὶ τῆς ζωιότητος χοιν[ἢς]

οὔσης

συνάπτομεν

αὐτῶι

[κ]αὶ

πολλὰς

ἄϊλλας

[φῶ]ν ib. col. 12 || τὸ δὲ λογ[ιζό]μενον καὶ ἄκρωςγε σὺν ταύταις ταῖς χοινότησιν ib. col. 13 | τὰς] πρὸς ἑκάτερον κοινότί[η]τας Philod. schol.

388

παραλογισ-

cf. Porϑείς ib. col. 9 | πρὸς ἄλλας] κοινότητας VH® X 148, VI | νοι αἰνιττόμε ζῷα τὰ πρὸς τὴν ἡμῶν α phyrius de abst. IV 16 τὴν χοινότητ

χαϑὸ τοιᾶσδε φύσίεω]ς κε[κοινώνηκε σαρχίνης Philod. σοφία δὲ οὐδαμῶς τύχῃ χοινωνεῖ Ep. fr. 489, p. 307,4

χοινωνία ἐν τῇ πρὸς ἀλλήλους κοινωνίᾳ Ep. sent. πρὸς ἀλλήλους κοινωνίας sent. 37 8152

sign. 27,25

|

36 $151 || ἐν ταῖς χρείαις τῆς || χατὰ τὸ συμφέρον τῆς πρὸς

ἀλλήλους χοινωνίαν ἀλλήλους κοινωνίας ib. || ὅτε συνέφερεν εἰς τὴν πρὸς κοινωνίαν τῶν ἀνβίου τοῦ τῶν συμπολιτευομένων sent. 38 $153 || τὴν Hermarchum sec. N. 22 46, p. ϑρώπων Porphyr. abstin. I 7, χολακικῶς ὁμιλήσε[-

χολαχυκῶς £.5

καὶ

πτω]χεύσει

χολαστῆς εἰ μὴ λήσει 34 $ 151

τοὺς

ὑπὲρ

χολλᾶν

τῶν

τοιούτων

χαὶ

ψεύσεται

ἐφεστηχότας

πεφυχότων τῶν μάλιστα συνδεῖν καὶ κολλᾶν τὸ σῶμα

Philod.

VH® VIII,

κολαστάς

Ep.

Ep. sent.

fr. 61, p. 117,34

(Plut.)

κολούειν Philod. ΚῊΞ31, f. 161 ὁ τὴν συμμετρίαν ὑπερβαίνων ἢ χολούων

χομήτης κομῆται

ἀστέρες

quibus

52,4 modis fiant Ep. ep. IN 111, p.

389

κομιδῇ

Hermannus

Usener

κομιδῇ τὰ

περὶ

τὴν

τοῦ

σίτου

κομιδήν

Ep.

fr.

183.

Pp.

156,23

χομίζειν ἡδονὰς

κομίζεταί

V, Teal:

λοῦντα

τις

28:51

ἐχ π[λ]ούτου

τῶν

συνάπτεσϑαι

μεγίστων

πρό[στι]μα

Philod.

πολιτικῶν

VA?

τὰ τοῖς

χεχ[ο]μισμένω[ν]

III, £. 107

πονηροτάτοις

| rh. VH

ὁφ«ε»ι-

χομμωτική Χο]μμωτικῆς

VH2

IX

24

χκοπηρίων

Ep.

nat.

inc.

VH?

VI

94 teste Gomperzio: Sive recte χοπηρίων traditur sive κοπηρῶν legendum, ad κόπος rendum

t. 83,96

erit, non

ad κοπίς ut videbatur

Gomperzio

quod

refe-

“ sitzungsberr.

κόπτειν τί χόπτομεν

χοπιάτω

Ρ μας Ν

αὐτοὺς

φιλοσοφῶν

i ντες σπουδάζο

fr. ap. Plut. adv. Col. 11, p. 1112

κενῷ ib. 90, p. 38,8 || (τὰ ἄστρα) οὐ ριελαμβάνετο ὑπὸ τοῦ χόσμου ib. p. tsag. 8, p. 131° Pet. ad Ep. fr. 301, pous χόσμους ὑποτίϑεται ἐν ἀπείρῳ τῷ κόσμον ἀνακοπτόμενον ὑπὸ τοῦ ἀέρος

ad

Ep.

”

Ep.

ὑπὲρ

ep. III 122, p. 59,2 gh

ἡμῶν

‘ν αὐτῶ

χτλ.g

Colotes

τῶν

ἐΐν]

r ib. p. 37,14-38,1 | quo modo nascanτῷδε τῷ χόσμῳ, ἐν ᾧ λῆγον οὐκ ἔστι κατα-

λαβεῖν ib. 88, p. 37,12 | 6 τοιοῦτος δύναται κόσμος γίνεσϑαι wa ἐν κόσμῳ καὶ μεταχοσμίῳ ib. 89, Pp. 37,15 | μετακοσμίῳ, ὃ λέγομεν μεταξὺ χόσμῶν διάστημα ib. p. 37,16 | σπερμάτων ῥυέντων ἀφ᾽ ἑνὸς κόσμου ἢ μετακοσμίου ἣ καὶ ἀπὸ πλειόνων ib. p. 38,2 || ἐν ᾧ ἐνδέχετα ι κόσμον γίνεσϑαι

390

τῶι

κχεῖσϑ[αι]

πολλοὺς

κόσμους

ὑποτίϑεται || χόσμοι quid

I 73, p. 25,11, γεγονέναι ἀπὸ | τοὺς κόσμους 74, p. 26,1 μερῶν schol.

| αἱ τοιαῦται ὅτο-

| τὸ μέρος τοῦτο τοῦ κόσμου ἑστάναι, περὶ

τοῦ

κόσμωι

xé[oluou

φ[αι]νομένων

ib.

11,13

ib.

| μένειν

7,12.14 αὐτὴν

| (terram) ἐν

[ἐν] μέσωι

μέσωι

τοῦ κόσϊ μου]

Ib. 12,6 | τῶν ἐν τίοϊ]ς ἀπείροις κόσμοις 5.1}. ἀριϑμῶν) Philod. 15,33 || ἥλιος εἷς ἐστιν ἐν τῷ χ[όσ]μῳ καὶ σελήνη ib. 14,35

χουφίζειν Gomperz

| «ἐν»

213,19

ἀπογεννηϑεῖσαν II 92, p. 40,6

quid sit: Ep. ep. II 88, p. 37,7-9, schol. Ρ. 37,2 0 | qua sit forma: ib. p. 37,9-11, schol. P. 37,18 || mundos infinito s esse numero ib. 89, P. 37,13 sq. | ubi nascantu

p. 38,1-11

p.

μοι, ἐξ ὧν ἂν γένοιτο χόσμος ib. p. 9,7 | τὴν ἀπειρίαν τῶν χόσμων ib. P- 9,10 | λέγουσι μὲν γὰρ τοὺς κόσμους ἀπείρους (Epicurei) | Alex. Aphr. quaestt. 3,12, p. 199,22 Sp. ad Ep. fr. 301, p. 214,2 τὰς ἐξ ἀρχῆς ἐναπολήψεις τῶν συστροφῶν τούτων ἐν τῇ τοῦ κόσμου Jeter Ep. ep. 1 77, p. 28,14 | τὴν ἐξ ἀρχῆς ἐν τῇ Ὑενέσει τοῦ κόσμου ἀνάγκην

καίπερ

ib.

fr. 301,

χκαϑ' ἑαυτὰ γενόμενα ὕστερον ἐμπε38,13 | v. frr. 299-308, Achilles p. 213,18 "Exixovpoc, ὃς καὶ ἀπείχενῷ | ib. 9, Ρ. 1325 μένειν τὸν τοῦ ἐν τοῖς μεταχοσμίοις | ib. 5

et quot sint, quo modo oriantur et intereant : Ep. ep. ib. 74, p. 26,1, II 88-90 | τοὺς κόσμους Bet ... νομίζειν τοῦ ἀπείρου ... καὶ πάλιν διαλύεσθαι πάντα I 73, p. 25,11 οὔτε ἐξ ἀνάγχης δεῖ νομίζειν ἕνα σχηματισμὸν ἔχοντας ib. φϑαρτούς φησι (Epic.) τοὺς χόσμους μεταβαλλόντων τῶν

χόσμος

tur

κουφισμός

ὃ τὸ λοιπὸν στρέφεται ib. 112, p. 52,13 || [τὸν] κόσμον χαὶ τὴν γῆϊν εἶναι ἐν μέσωι nat. VH2 II 1,17 | ὅταν περὶ τοῦ [χ]όσμ[ου] διαλέγηται καὶ

κοπιᾶν

μήτε γέρων ὑπάρχων

Epicureum

ib. 73, p. 25,20 || κόσμοι ἄπειροί εἰσιν ib. 45, p. 94

χοπήριος λόγων

Glossarium

ἐν πολλζοῖς]

μεγάλα

112 || infin.

χ[ο]υφίσαντες

(summi physiologi)

VH®

IX

190

VH*

VI

10 fr. V

| κου]φίζεσϑαι ib.

192,

sign.

Ep. nat. cf.

193

κούφισις #o0pioiv

Ep.

nat.

XIV

χουφισμός τῶι περιγεγονότι κουφισμῶι

Carneiscus

= FH?

V, f. 194,

XV

391

κοῦφος

Hermannus

Usener

κοῦφος

V4

τὰ

βαρέα

tale

κοῦ]φα,

δῆλον

ϑᾶττον ὡς

καὶ

οἰσϑήσεται ὑπερβ

τῶν μικρῶν xal κούφων Ep. ep. αλλόν]τως χοῦφα * εἰ λλόντως ταχέα nat. II ΤΗΣ II col. 2 *

[8

Fr

R

γὰρ

I 61, p. 18,18

κουφότης Ep.

nat.

II

VH1

II

col.

tremor (Lucr. VI 577.593, cf. 548.595) in terrae motu. (πνεῦμα) χράδανσιν τῇ γῇ παρασκευάζει Ep. ep. II 105, p. 48,2, cf. κραδαίνειν Aet. plac. III 15,4.7 | tremores Lucr. VI 547. tremor, ib. 577.593 tremere Lucr. VI 544.595 || tremescere Lucr. VI 548

χράζειν Δημοσϑένην πά[ντες] rh. VH* IX 60

χεχράγασιν

οἱ κατ᾽ αὐτὸν

τεχνι[κὸν]

εἶναι

τινῶν

ep. IL 109, p. 51,2

Ep,

fr.

114,

χρείττων,

p.

136,20

κρᾶσιν

(ex

| πνεύματι

ci.)

ἰδίαν τοῦ τε φωτὸς

καὶ τοῦ ἀέρος

ϑερμοῦ τινα κρᾶσιν ἔχοντι

ἘΡ.

I 63, p. 20,1

ré

er

-

at

ἋΣ.

-

ραχλείας λίϑου) εἶναι Sv ὧν χρέμασϑαι συμβαίνει τὸν σίδηρον Galenus τ. II, p. 47 K. in Ep. fr. 293, p. 209,11 ss ÀΗρακλείαν ἐν οἴκῳ τινὶ χρεμαμένην Galenust. II, p. 48 ad Ep. ἔχεταί τε καὶ συνάπτεται καὶ χρεμάννυται τὸ ίϑῳ sc.) Galen. τ. II, p. 48 I Fe οὕτω σμικρῶν. Galen. t. II, p. 49 — p. 209,33 τιδήοου ÉD

1

VH* V,

rh.

Philod.

col.

17,10

ϑεωρεῖν)

(v.

{ ποιούμενος τὴν ἀναγωγὴν xplvns Ep. sent. 23 ὃ = ep. IIL 129, ὡς κανόνι τῷ π άϑει (h.e. ἡδονῆς) πᾶν ἀγαθὸν xp ίνοντες : vers ’ >. 63,4 || τῇ μέντοι συμμετρήσει καὶ συμφερ όντων χαὶ ἀσυμφόρων PA ' heal ae < : | 14 | βέλτων (£. βέλτιστον) ταῦτα πάντα χρίνειν καϑήκει ib. 130, p. 63 ἐν ταῖς

A ἀνῃρηκὼς

τ < Ep.

ce sent.

πρά Feat τὸ χαλῶς

τὸ

Ep.

nat.

Gomperz

116

| 7[

δὲ un

ἐκράτει

ἔσῃ

i

< 94 24

τὰ

xal

νον

μενον

χριϑὲν

ὀρϑωϑῆνα

à διὰ ταύτην (sc. τὴν τύχην)

πᾶσαν

$ 147

/ πάντα

a+ ἀμφισβήτησιν

24 || ἀόριστα ἀόρ bE cher ἐξελέγχον) )

== TO? προσμένον

καὶ ὶ πᾶσαν πᾶσα

xplouw μὴ ; τοῦ

ì Hal χρίσεως κρίσεῶς προσδεόμενα TRAUOELE τὸ ymperz 32 Gomy nat.

xoloews ||| κα!wat χρίσεως

ἀρίστης

οὔσης

ὀρθῶς {

ἣ

(OPP. τὸ A χρίσεως

μὴ

ὀρθῶς

ὡρισμέ-

προσδεό-ἢ

eee évov χαὶ CURE ‘

1 Phi 33,1 ||| ὅλως, ’ εἰ sign. “roc Philod. σημείου χαϑεστῶτος : ai | (sc. visa omnia esse vera), πίστιν οἴχεσϑαι ΡΈΕΙ ΒΡ. > a. Col, adz Plut. i) ow ἀληϑείας φάσκοντες (Epicure

28,

ps

1123"

in

Ep. fr. 254, p. 187,26

(τὸ) κρεῖττον

διαφορὰν ... πρὸς τὸ κρεῖττον Philod. rh. ΝΗ" IV col. 15 | κρεῖττον δέ σοι ϑαρρεῖν ἐπὶ στιβάδος χαταχειμένῳ 7 — Ep. fr. 207, p. 163,4

392

vas

ib. 135, p. 66,4

χρατεῖν 117

M

χρίσις

ἴρις γίνεται ... κατὰ

δ᾽ ἐκράτει

μ

H

γὰρ

κραιπαλώντων

χρᾶσις

ib.

4

νεται

χραιπαλᾶν μειρακίων

2°

χαὶ ταῦτα μὲν (sc. τὰ μόρια

;

γὰρ (Philod.)

ἐριτήριον 1P

χρεμαννύναι

4,15

χράδανσις

[ov]

CARS PES Epicureum

ep. III 129, p. 63,8 ἀλγηδόνας ἡδονῶν pe ττοὺς νομίζομεν i { ee yor ¢ διατίϑησι ib. 131, p. 64,6 | τίνα νομίζεις εἶναι xpet τονα χαταμύϑῳ ϑεῶν περὶ τῷ ἦν χρεῖττον 65 p. ντος ib. 133, χολουϑεῖν 4 — ib. 134, | κρεῖττον εἶναι νομίζει εὐλο γίστως ἀτυ ε oT, p. + 65,12 9,12 χεῖν À ἀλογίστως εὐτυχεῖν ib. 135, p. 66,1 πολλὰς

οὔτε

χο]υφότητα

=) Glossarium

CET

OEL

PP

x| pe

Gomperz

118

AE τὸ ταῦτα παρεκκαϑαί: ρειν ee Ep. nat. εἰς ἣν seed κανόνα καὶ κριτήριον χατί[ὰ ue ἀρχὴν HAE HAN

ἐγίει]νereἐξ ἀρχῆς

Aleouo[v]

λε

|

᾿

ϑηρεύειν

Ò

τὴν

a

χριτικός

Hermannus

κρόν ib.

132

χριτηρίοζυ

| ταῦτα ... εἰς τὸν ἐ[πι]λογισμὸν

ib.

134

| cf. Plut. adv.

Col.

ἀληϑείας χαὶ κανόνων καὶ χριτηρίων ἁπλῶς 9 ἁπλῶς αἴσϑησιν ὥστε τὸ ) τήριον ἅπαν per ¢ Ep. sent. Per

χανόνας

Plut.

adv.

Col.

εἰλυερινὲς αἰσθητὸν αἰσθητὸν εἰλικρινες

αὑτοῖς

xal

ὁτιοῦν ὁτιοῦν

5 extr.,

“οὶ χαὶ

p.

wh μὴ

τοῦ

RS τῶν :

RE

τῶν

X

ep.

1

1123/

παντάπ

γράφοντες

7m

ΩΝ ματαίῳ; δόξῃ, δὲ ὁμολο-

d

scl ; πολλὰ ἃἕκαστον ἀπέλιπον 1109 supra p. 185,1-3

OLOY,

ἄνπεο

ὑπολί (1. ἀπολίπωσιν) 3 μὴ

v L στοχαςομε-

πυχνὰ

116,

p.

55,5 || τὰς

παρούσας ἐπιβολὰς διανοίας TE ὁτουδήποτε φαντασμῶν ... ἢ xx ὕπνους γινομένων

s RE n Per TE h τῶν λοιπῶν χριτηρίων ib. 51,

ἢ κατ᾽ ἄλλας p.

ιτήρια 13,7,

12,16

ἀναιρῆται τὰ χατὰ τὰς ἐνεργείας (ἐναρcf. Laert. X 31 ἐν τοίνυν τῷ Κανόνι εἶναι τὰς αἰσϑήσεις καὶ προλήLOL χαὶ τὰς φανταστικὰς ἐπιβολὰς τῆς

TER 105,8

γήσεσι ... καὶ πάσῃ 1 82, p. 31,6 a

ἐναργείᾳ

ep.

-

je ἀνομογενεῖς a Pettey (at Ρ.

p.

μετὰ mrovtog χριτηρίου Ep. fr. 230, p. 173,14 | σεαυα πῆς Mt = i L ; ἀπόδος εἰς τὴν τῶν ἀρχῶν ... ϑεωρίαν, ἔτι δὲ χριτηρίων χαὶ παϑῶν ate i ; : N

VOLS

vw)

aero

LE αἰσϑήσεις)

5 & R) L 105,18 || »-προβλήμασι

fr. 20 (Plut.), p. 98,19

re

|| τοῖς

τῇ

an

A ob γὰρ Si δὲ

πάϑεσι

παρούσῃ

-

,

προσεχτέον

xa

ee e τῶν αὐτῶν

. ~ μουσικοῖς

ἕκαστον i

τοῖς

τῶν Re

μπῇ RE εἰσι κριτικαί Ep.

καὶ 5 χριτυκῶν

La à φιλολόγοις

παροῦσι

χριτηρίων

NE fr. 36,

La

fr. 143, p. 146,13

des. ἐνέπλησας

, , ἀναγνόντας

cov

χρύσταλλος

τὸee ἐπιστόλιον

Ì Ep.

ἀνχγχαῖόν τι αὐταῖς (atomis) yew κατὰ τὰ[ς] πρὸ[ς] ἀλλήλας κρούEp. nat. inc. VH? VI 90 col. 16,3 || οὔϑ᾽ à ἄνω οὔϑ᾽ἡ εἰς τὸ πλάγιον δια τῶν χρούσεων φορά, οὔϑ᾽ ἡ κάτω διὰ τῶν ἰδίων βαρῶν ep. I 61, A

>A

Ῥ..19.1

294

TX

von

i

ep.

Ep.

possit

fieri

modis

quibus

109,

II

E Ep.

p. 45,2

100,

IL

ep.

50,15

p.

χτᾶσϑαι

VH? VI, f. 6, XII | αὐτὰ ἀναλογίαν ὦσιν χεχτημέναι Ep. nat. ΧΙ χέζχτ]ητίαι] αἰτί[α]ν πλ[είσ]την τὰ ἀπογεγεινημένα τὴν πᾶσαϊν ἢ] τὴν κινήσεις τῇαραnonnullae) (atomi | 45 τῶν δρωμέ ἐἼνων nat. Gomperz αἰτίαν 10. 120 τὴν χέχτητίαι px LOOT € ἀμ || 46 ib. χώδε[ις] xéfernvro || où : x τηται ep. 1 64, p. 20,12 ὧν ἐκείν νὴ x μετείληφε ... Ood ... πάντων = . P ; i est idem 20,14, p. ib. γὰρ αὐτὸ ἐν ἑαυτῷ ταύτην ἐκέκτητο τὴν δύναμιν χέχτηται (anima corpore soluto) quod εἶχε (cf. ἐν) || ὥστε οὐδ᾽ αἴσϑησιν 62 3, p. 322,16 co 1] γένους poeτέ[λ]ος ἔτ. 53 τοῦ [τὸ μένος TE) γῶν ib. 65, p. 21.10 || ὁ χεχτη α ταχύτητα εἴδωλ τὰ ἀγῶνας χεχτημένων sent. 21 $ 146 πραγμάτων nat. IL VHYII col. 4,6 βλητον κέκτηται HAT & τὴν ΕΝ. * 6,8 VH? VI 19 || xexrn : XIV ib. τὸ ... Thy ὁμοιομέρειαν ... ΧΕΧΤῊ μένον 34 fr. 36 ib. ] εν τ μέν αν x] ib. XV VH? VI 26 fr.4 | φαντ[ασίαν p. 50,7 || τρόποι ... τὸ σύμφω108, II ep. μένων τόπων À ὕδατα χεχτη | (ζῷον) παν ντελῇ εὖδαινον τοῖς φαινομένοις χεχτημένοι ib. 95, p. 41,19 μονίαν κεκτημένον ib. 116, Ρ. 54,20 ”

r

ἐξ

ἷ

E

I

χτῆσίς

ἐστι

ο[ὖ] τ[ρ]ίγωνα 715

Ep.

πλοῦτος

οἱ thy αἴρ]εσιν

"

κρυσταλλοειδῇ ἢ

εἰληφότων

πῆξιν

(νεφῶν)

ἡ τῆς φιλίας κτῆσις

LA

ἴου. xpotodopuBov χροτ Ton ἡμᾶς Rake οἵου

τάσεις

; ζητήμασι

χροτοϑόρυβος

5

20806

Epicureum

Glossarium

τοῦ xpsrnplou ἦγεν ib. 133

28,

24 $ 147

Y

γοῦσι

Usener

fr.

sent.

τες ἡμῶν κτίσαντες

[ο]ὐδὲ

| πρὸς

27 § 148

202,

πυραμίδας

p.

τὸ

τῇ

161,26

Philod.

οὐδὲ

5. p.

χύβους

111,26

Ep.

nat.

XIV

2,12

VH?

Hermannus

χυϑρίδιος, κυϑριδίον

Usener

πέμψον μοι τυροῦ κυϑριδίου Ep. fr. ep. 182, p. 156,17 (Laert. X 11): eam epistulam ad Iones amicos (Lampsacenos) mittere videtur Ep.

ionica

ideoque

iudicavit Prenzlau

χύτρα

vocabuli

forma

ollarius.

uti est caseus

recte

G. Kern, bemerkungen zum 10. buch des Laert. Diog. (progr. 1878), p. 9 || Et. M. p. 454,43 τὴν γὰρ χύτραν παρὰ τὸ

χέειν ... κύϑραν λέγουσιν κύϑρα, à παρὰ τὸ χεύϑω

Ἴωνες, aber: 543,36 κύϑρα: ἀπὸ τοῦ χύτος vgl. ebd. κυϑρίσαι (Κύϑροι fiir d. ath. Fest),

πνεύματος

ἐγὼ δέ εἰμι ἀτμὶς ἀπὸ κύϑρας

χυνυκός

17

extr., p. 22,11

Hilgerf.

χυχᾶν

τοῦ κυχήσαντος μετὰ τῶν οὐκ οἰκείων δογμάτων τόδε τι ὀρϑὸν δόγμα, κἂν πρότερος ἐπιπεσὼν αὐτῷ τύχῃ Ep. nat. XIV 7,4 VH? VI 20

χύχησις [u9 ὅλως μία τις κύχησις ὑπίάρ]χῃ αὐτῆς καὶ μη[δ᾽] αἱ κατ᾽ ἐπικράreav δόξαι γίνωνται Ep. nat. inc. VH? VI 86 col. 8,2 | τὴν πᾶσαν ἐν τοῖς λεγομένοις ἀναδέχονται κύκησιν Philod. rh. VH? IV, f. 73 = Ox. II 81

χυχητής

Heraclitum terni

κυκητήν

rerum

Bernaysii

motus

opuscc.

dixit

Ep. fr. 238,

similitudinem

I, p. 6) respiciens

p. 176,11, ad κυκεῶνα sempiHeracliteam

χυχλεῖν Leucippus Laertii IX 31 (τὰ πολλὰ σώματα κατὰ χρούοντα καὶ παντοδαπῶς κυκχλούμενα διακρίνεσθαι

396

(f.

τὴν

84

Byw.

δίνην)

cf.

προσ-

ib.

εἰς κύχλον

p. 47,12

χύχλῳ

|| (ἄστρα)

δ

Il κατὰ re κινούμενα

ἐξ ἀρχῆς

fr . 238,

p p. 176,12

re he rise p. 533i rt οὕτω κατηναγχάσϑαι, ὥστε — a otove | 6 58.41 περιιόντα ib. 114, p. ae φέρεσϑαι τὸν αὐτὸν κύχλον e bri 5, fr. II ΝῊ" τῆι γῆι nat. XI role xb paw — [ὑπάρχοντας me a ôu ενα ερύμ ἀποφ ατα ῥεύμ | τὰ ... 51, . scribitur non sine ratione p. χύχλῳ περιστῆσαι ep. II 110, ὅσον ἐφ᾽ ῦτον τοσο ἐπὶ στέλλοντος

χυνίζειν

ad Corinthios,

47,9 φερομένου Ep. ep. IL 104, p.

(νέφους) κύχλῳ

cf. 713,26 σίμβλους τὰ κύϑρα οἱονεὶ σιμοβόλους. zu Cyrillus v. Theod. p. 107,16 | ἐπετέλεσαν τοὺς Κύϑρους = Χύτρους CIA III 11 (Dumont

ess. sur l’éphébie att. Il, p. 326,24) | cf. Clem. Al. paedag. II 1,4, p. 61,22 Sylb. τὴν ἀγάπην τὴν ἡγιασμένην κυϑριδίοις καὶ ζωμοῦ ῥύσει χαϑυβρίζοντες | dictum Moysis apocryphum in Clementis Rom. ep. I

?

|

χύχλος

κυϑρίδιος, κυϑριδίον

χύριος, (τὸ) κύριον

Glossarium Epicureum

οὐδὲ κυνιεῖν

τοὺς

(τὸν σοφόν)

Ep.

fr. 14, p. 96,16

““ ἐχϑροὺςde

τῆς τῆς

ς ”” Soc © Ἑλλάδο

Κυνικοὺς

χυνώδης ἀκρά[χ]ολον

de lib. dic.

εἶναι

ΝΗ"

xali]

V,

κυνώδη

schol.

Philod.

Zenon.

1 col. 3

λογεῖ ... πρὸς Kleie : "Ἐπίκουρος .. ὁμο

Galen.

ἅπαντας

πρὸ[ς]

(τὰ) κυρήβια χεσϑαι)

Ep.

dixit dixi

τ. II, Ρ. 45

K. ad

δὲ τῶν

Ep.

χύριος, (τὸ) κύριον

fr.

ἠλέκτρων

πὰ

κυρήβια

(ἕλ-

e

vans

293, p. 208,19 .

où Sue e ret ὁ χαϑ᾽ ὁμοιότητα τρόποι), (sc. ν ἐστι ός κύρι μὴ [εἰ] κύριος ἦν: ἐμοί "δὰ sr 4 || τῆς αὔριον οὐκ ἂν αὐτῶν Philod. sign. 31,3 Ἑρμαρχον pete ri 5 || ποιείσϑωσαν... Hat μὰ pév Ep. fr. 204, p. 162, are χυριώτατος: ἐν an g | 11 167, p. à 217, e te ὀδὼν fr. Re Il 4 TE κυριωτάτη ἐπιβολὴ 3,7 p. 35, 1 ep. ῖς αὑτο ὸς ἀχριβῶμι εως ο κυριώτατον τοῦ παντ re ἧς Η φύσ νόθα τῆς ib. 36, p. 3,14 | τοῦτ ρχεν ἣ τὰὰ ASÀ S τὸ ἄϑροισμα ὑπῆ p. 4,3 || περὶ ὅλον ρ τῶν κχυριωτά φοβούμενον λύειν ὑπὲ sent: 9 § 142 || τὸ σμὸς διῴ: κηκε sent.

è λογι | τὰ δὲ μέγιστα καὶ κυριώτατα

144 ||| 16 § 144

id

397

χύων

Hermannus

Usener

quod inridet Plut. adv. Col. 22, p. 1119/ ταῦτα γὰρ ἅπτεται τῶν xvριωτάτων καὶ μεγίστων | τ]ῶν [κ]υρ[υω]τάτων δ[(αλ]ογίσμα[σι]ν Carneisc.

VH? V, f. 194, XV

| τὴν [διάληψιν τὴν περὶ τῶν κυρ[ιωτάτ]ων καὶ

τὴν μνήμην ΚῊΣ" XI, £. 30 || συμβάλλεται.. μιαρὸν ὡς πρὸς τὰ χυριώτατα ib. f. 34 | τὴν περὶ τῶν κυριωτάτων λογισμῶν ἐνέργειαν Ep. fr. 461 (Porph.), p. 298,24 || τὸ συνέχον καὶ κ[υρ]ιώτία]τον Philod. in Ep. fr. 547, p. 325,27 || τὴν ὑπὲρ τῶν χυριωτάτων αἰτίαν ἐξαχριβῶσαι φυσιολογίας ἔργον εἶναι δεῖ νομίζειν Ep. ep. 1 78, Ρ- 28,16 || τὴν περὶ τῶν κυριωτάτων οἰκονομίαν ib. 79, p. 29,14 || συνεχῆ μνήμην ἔχειν τῶν ὅλων xal χυριωτάτων ib, 82, p. 31,2 || ἱκανὴν ... τὴν ἅμα νοήματι περίοδον τῶν χυριωτάτων πρὸς γαληνισμὸν ποιοῦνται ib. 83, Ρ. 32,5 || τίνες αἱ κυριώταται αἰτίαι ib. 79, p. 29,11 | τάραχος ὁ κυριώτατος ib. 81, p. 30,9 | τὰ χυριώτατα, etiam de Stoicis: Plut. de Stoic. repugn. 13, p. 1038 τὸ δόγμα τοῦτο τοῖς κυριωτάτοις ἑπόμενόν ἐστι || τὸ (?) ὑπὲρ τῶν χυριω[τάττων ΝῊ" X 101 fr. II

χύων (ἐχϑρὸς)

οὐδὲν γὰρ κυνὸς διαφέρει

Ep.

fr. 215, p. 164,22

κωλύειν μήτε] φεύγειν ὃ μὴ κωλύει τὴν ἡ]δονὴν ἔχειν VH2 ΧΙ, f. 23 | ταῦτα

τῇ

ψυχῇ

χαλεπὸν

κωλῦσαι

Ep.

fr.

200,

Ρ.

161,9

χωλυτικός δίνην ἀέρος... À χωλυτικὴ

κώμη

διδάσχειν ἐν κώμῃ

γίνεται τοῦ περιπολεῖν

τινὶ γράμματα

Ep.

Ep.

ep. Il 112, p. 52,15

fr. 172, p. 153,6

κῶμος πότοι καὶ κῶμοι συνείροντες Ep. ep. III 132, p. 64,13

κωφότης

τὴν εἴ τε κωφότητα τῶν φιλοσόφων τούὐ[τ]ων εἴ τε τὴν (cf. artic.) ἐϑελο[κωφί]αν (Philod.) rh. VH*® Χ, f. 151 fr. XIII

398

aw Bev εἰν J

i Epicureum i Glossarium

λαβρεύεσϑαι ἀλλ᾽ ἵν᾽ ἔχωσι

Philod.

λαβρεύεσϑαι

VH?

λάϑρα τὸν λάϑρᾳ τι ποιοῦντα (?) ὧν συνέϑεντο

λαιμαργία

(stulti) εἰς πολυτρόπους 471, p. 301,17

πρὸς ἀλλήλους Ep. sent. 35 ὃ 151

;

| ἐπιϑυμίας ὑπὸ λαιμαργίας

el ἐν ἐκκλησίαι κ[αὶ] δικαστηρί[ων οὕ]τωι ἤχουον Ep. fr. 53 (Philod.), p. 113,18

λάλημα τὰ τοιαῦτα τῶν λαλημάτων

ἐμπίπτουσιν

Philod.

hom.

fr.

Ep.

=

i

λαλεῖν

λαμβάνειν

I, f. 87,4

(i.e. ἐπιδεικτυκῶς)

λαλοῦντος

VH? V, f 181, X

|

10.) Ep. ep. > M βράδους γὰρ καὶ τάχους ... ὁμοίωμα λαμβάνει e nou ia) τ, cf. ὁμοίωμα || ἣν ἂν λάβωμεν φαντασίαν pati

χαὶ αἰσϑητηρίοις ib. 50, p. 12,7 | εἰ μὴ ἐλαμβάνομεν

# cs νὰ μένα

on λαβεῖν popav Par ἐν ἡμῖν αὐτοῖς ib. 51, p. 13,1 || ἔστι μίαν Heat earth peng ὴν ἐπιβολ mar’ τὸ || μένην εἰς ἄπειρον ib. 60, p. 18,9 re gr εἰληφὸς αγὴν παραλλ πολλὴν || διανοίᾳ ib. 62, p. 19,13 ταύτην ῳ ? pe uaa ib. 63, p. 20,3 || où μὴν εἰλήφει ἂν (à ψυχὴ)

siglo perip par τὴν πλείστην αἰτίαν) ib. 64 in. p. 20,8 Il (in A rd ater σαρχ τῆς τοῦ p. 23,12 || ἡ δὲ διάνοια

εἰληφότα ib. 69, | ὃ νῦν +#i soe fi ρατος λαβοῦσα τὸν ἐπιλογισμόν sent. 20 $145 ες caf a is se λαβόντ τι ά δημοίωμ | ID) (ΚΣ 1,4 ἔλαβεν nat. XI os o 7e sr | ur λαβεῖν)

ib. (VH? ID) 6,1.20 (astrologi dicunt pov ἣ διάνοια τὴν μονὴν ... λήψεται Hal polar

nr

ee ee

P αἰσϑήσει λαμβάνεσϑαί Sextus (emp.) adv. math. 10,62 οἱ μὲν > U ἢ if διανοίῳ τῇ δὲ αἰσϑήσεως δι᾽ κίνησιν, of δὲ αἰσϑήσει μὲν οὐδαμῶς,

,

cf.

399

λαμβάνειν

Hermannus Usener

ib. 64 | ib. 63 αἰσϑήσει ληπτὴν εἶναι τὴν κίνησιν | ib. 65 ἡ αἴσϑησις οὔτε τόπον δύναται λαμβάνειν ... οὔτε ἐπίληψιν καὶ ἀπόλειψιν || ib. 10,299 πᾶν τὸ λαμβανόμενον ἀνθρώπῳ ἤτοι αἰσϑήσει λαμβάνεται καὶ κατὰ ψιλὴν ἐγχκύρησιν ἢ διανοίᾳ | ib. 301 τὰ αἰσϑητὰ ὡς αἰσϑητὰ ἀδιδάκτως ἡμῖν λαμβάνεται | οὐ δυνάμενον ὑπὸ τοῦ ἀέρος ἐν ἀϑροισμῷ λαμβάνεσϑαι ἘΡ. nat. XIV 4,5 VH? VI 17 | τῶϊν ἐν τῶι πε]ρι[λ]ηπτυεῶ[ι] τρόπω[ι εἰλημ]μένων ib, XXVIII VH? VI 43,10 | πραγματικὸν ἔλεγχον λαμβάνειν ib. 51,9 | λαμβάνειν ... [φάσμα ἐπινοητυκό[ν] ib. inc. VH® VI 95 sec. Gomp. | τοῦ δὲ πλέονος ἀντικοπτομένου καὶ διὰ τοῦτο σχεδασμὸν λαμβά-

νοντος nat.

(?)

VH?

X 96

|| τὰς αὐτὰς διαστάσεις εἰς βάϑος

εἰληφός

ib.

II VH* II col. 7,3 || cf. Sextus (emp.) adv. math. 7,357 où πάντως τὰ περὶ ἡμᾶς πάϑη λαμβάνουσα ἡ διάνοια καταλήψεται τὰ ἐχτός, cf. ib. 366

|| (κόσμου)

λυομένου

πάντα

τὰ

ἐν

αὐτῷ

σύγχυσιν

λήψεται

Ep.

ἔτ.

seth [πε]ριπε[(πΊτοντα κτλ. ib. 114 | εἰ μὴ χηφόμεϑα τίς Seven a : ὯΝ rea à τῶν : capere notitiam, summam ratiocinationis HE : adhibere | 35,31 sign. σημείου μόνον λαμβανομένων Philod. serre = vouévou σημείου τοῦ προηγητικοῦ 10. 32,1 | usurpare || μὰ 35,23 ib, etiam fort. 34,33, ib. εν λαμβάνομ ” xwd6 πῶς τὸ “ none cael: ν et tamquam certo et explorato uti : τὸ συνεδρεῦο δ 4 LH Hs ib. νειν με[τ]αβαί τῶν χατὰ μέρος λαβόντας [ἀἸπὸ τούτων i ᾿ i war μ[η]δὲν τ]ίον [δ ὅταν ληφϑῇ καὶ πρὸς τοὐ[ν]α[ν a ef "Er φαινομ! τῶ]ν διὰ ι, ἀντιπίπτε οὐδὲν τὸ λαμβάνειν ἡμᾶς, ὅτι (ὕδατος)

πῆξιν

νοῦ ον μ᾿ bd

ib. p. 50,8

νέσϑω Ep. ep. II 97, p. 42,11 | of δὲ τὸ & λαμβάνοντες τοῖς τε φαινομένοις μάχονται κτλ. ib. 98, p. 43,10 || οὗ λυομένου πάντα τὰ ἐν αὐτῷ

ὡς

ὅταν

—

(Philod.)

rh.

VH?

III

148

|| τάξις

περιόδου ... λαμβα-

σύγχυσιν λήψεται schol. Ep. ep. II 88, p. 37,20 | (τὰ ἄστρα εὐϑὺς) a-

ξησιν ἐλάμβανεν κατὰ προσχρίσεις Ep. ep. II 90, p. 38,14 periphr. | τὰς φύσεις τῶν ἀνθρώπων ... ἴδια λαμβανούσας φαντάσματα 1 75, p. 27,7 l| μήτε (τὰ μετέωρα) ... κατὰ βούλησιν τὰς χινήσεις ταύτας λαμβάνειν ib. 77, p. 28,8 | ὅταν τὸ ϑάμβος ἐκ τῆς τούτων προσκατανοήσεως μὴ δύνηται τὴν λύσιν λαμβάνειν καὶ τὴν περὶ τῶν κυριωτάτων οἰκονομίαν ib. 79, p. 29,13

| τὴν ἴσην ἢ καὶ ἐπιτεταμένην ταραχὴν λαμβάνειν ib. 81, p. 30,17 | οἶμαι (τὸν λόγον) ... ἀσύμβλητον ... ἁδρότητα λήψεσϑαι ib. 83, Ρ. 31,16 |

τάσεις (νεφῶν) πῆξιν εἰληφότων

χρυσταλλοειδῇ II 100, p. 45,1, periphr.

| = δέχεσϑαι de significatione verbi: τὸ yap “ καϑὸ ῥήτωρ οὐχ ἄλro τι λαμβάνεται viv ἢ τό ’’o[bv] τούτωι ῥήτωρ ἐστί" (Philod.) rh. VH? IV col. 14} εἰ ... τὸ πελαγίζει[ν] ταὐτὸ λαμβάνουσι τῶι μακροὺς διέρχεσ-

ϑαι λό[γο]υς id.

VHA? V, 1 col. 9 || À. μετά

c.g.

coniungere : [με]τὰ

μέντοι χαλοχἀγαϑίας λαμβανομέν[ην] (artem rhetor.) rh.

VH1

IV col.

14 || τούτων ἐπιλογισμὸν ... λαβεῖν] Ep. nat. Gomperz 20 || +05 ... τέλουίς μ]νήμην καὶ [ἐπι]λογ[ισμ]ὸν λαμβάϊνον ib. 24 || ἐπειδὰν ἀπο[γ]εν-

νηϑῆ τι λανβάνον τινὰ [ἑτ]ερότητία τῶν ἀτ]όϊμων ib. 49 || ἂν δὲ [λαμ]βάν[ηι]

ζηλωτὴν

ἑαυτοῦ

δὴ

αἰτίαν

ib. 70

| ὁ δὴ λόγος ... ἐλάμβανε

τὸν

ἄνδρα τοῖς ἔργοις πρὸς τὴν δό[ξ]αν συγκρούζοϊντα καὶ ... ταρά[τ]τοντα ...

ἐν τῇ

φορᾷ

λαμβάνοντος

χατὰ τρῖψιν δὲ νεφῶν πῆξιν AE νος ... ἄϑροισμα ib. 108, p. 50,

300, p. 213,4 | ig. eligere : τὰ τῶν πραγμάτων οἰχεῖα ῥήματα ... λαμβάνειν VH? VII, f. 117 | ἐνίοτε μεγάλα σφάλίμα]τα λαμβάνουσιν αἱ

πόλεις

λανϑάνειν

Glossarium Epicureum

Ep.

II 107,

ep.

ἐν

p.

aaa FR SR εἴτα σύνοδον

ὑγρασίας καὶ πάλιν φορὰν εἰς Las

|| τοιούτων τινῶν πῆξίν τινα ποιὰν λαβόντων ib.

rae

a ph

y

: R p.s1

i

À : I| ἀφ᾽ οὗ ... τὰ ὁμοροῦντα τοῦ ἀέρος χρῶσιν τοιαύτην λάθραι » Pp. ra nn A 110, ib. ἀτόμων σύνωσιν τοιαύτην λαμβανουσῶν τῶν ἐν τῷ ἀέρι καϑ' ὅλας

φύσεις

λαμβανόμενα

1 40,

ἐφ

p. 6 || rare

... μεταοχηματινο λαμβανομένων ib. 51, p. 12,15 | ἐν τοῖς ἐνυπάρχον

λαμβάνεται

ib. 55, p. 15,6

λαμπηδών

(fulguris) παρασχευάζει τῶν τοιούτων σωμάτων ἃ τὴν λαμπηδόνα ταὐτὴν Ep. ep. II 101, p. 45,8

λαμπρός

οὐθὲν διαπρίατ]το μένους λαμπρᾶς δόξης VH® XI, f. 24 | lod.

rh.

λαμυρός

VH1

V,

1 col.

λαμπρόν

Phi-

9,10

è

Coὁ περὶ τῇ ς ἐποχῆς λόγος ἐστίν Shea μειρακίων λαμυρῶν καὶ προπετῶν lotes ap. Plut. adv. Col. 29, p. 1124

λανϑάνειν εἰ μὴ λήσει τοὺς ὑπὲρ τῶν τοιούτων Re χἂν μυριάκις 34 $151 | οὐκ ἔστι ... πιστεύειν ὅτι λήσει

ἐς

Ep. sent. mane

401

400 26

μ λατομία

Hermannus

λανϑάνῃ sent. 35 $151

ib.

| μέχρι

γὰρ

|| λελήϑασιν ... παρατ[ιϑέν]τες

λαπλ[α]σί[ως] rekon,

Exx9{o]v

Gomperz

ἑαυτούς —

111

||

καταστροφῆς

Philod.

πράξει

rk.

ΓΗ!

(participium τινὰ

... εἰδὼς

ἄδηλον

V,

Usener

εἰ καὶ λήσει

1, col. 13

intercidisse ὅτι

λήσει;

|| πολ-

videtur) fr.

18,

λατομία τὰς

éfpyalolus

[κ]αὶ

λατο[μ]ίας

Ep.

fr.

108,

Ρ.

136,6

λέγειν ἀἸκόλουϑον δέ XIV 1,13-14

τι τούτοις [μ]ᾶλλον οὕτω λέγοντες [λέγοιεν VH? VI 14 || ο[ὐϑ]ὲν Yale Se diam

ὡς ib. 2,14 (f. 15)

νοῦν; ib.

7,18

(f. 20)

ἄν

Ep. n EAN AE

| κἄν [τις] τό[δε] μὲν Ἐμπεδο[ζκ]λέ]ους λέ[γη]: roc] || τοδί τι...

ὃ ὅδε τις λέγει ib. 8,6 (f.

21) || τὸ ἀν-

τιχείμενον ... 5 ἄλλος τις λέγει ib. 8,8 | ὥσπερ ἔλεγον ib. 8,15 | τότε [τοιο]ῦτό τι διαν[ο]ούμενοι ἐλέγομεν κατὰ [τ]ὴν [ἐϊχχκειμένην ἐρμηνίαν ib. XXVIII VH? VI 42,4 | ποιῆσαι [ἀ]διάφορα τά[δ]ε ἢ ταδὶ εἶναι λέγειν τάδε (unde pendeat non liquet) ib. 44,4 || τὸ ὀρϑῶς ἕκαστα λέγεσϑαι

περὶ

τοῦτο

τὸ

εἶδος

ib. 44 inf.

|| αὐτὸ

τὸ

χατακινεῖσϑαι

λέγοντα

nat.

Gomperz 8 | xofi] ἑαυτῷ αὐτὸ λέγεσϑαι διανοεῖσϑαι ib. 18 | δεῖ κίριmee sig ἐᾷ 19 || δίκας λέγειν καὶ δΓημη]γορεῖν fr. 49, p. 110,19 ELtJ

καὶ

τὸ

λεγόμενομ,

πότε

Set]... χρῆ[

σϑΊαι

(χρή[σ]αιτο

nat. XXVIII VH? VI 45,4 | (πλάνας) ἃς ie te re ἡμῖν ἀναγεγραμμένοζι]ς ib. 46 inf. | ἄλλο (δόξας ?) λέγεσϑαι τῶν ϑεωρητικῶίν ὃ] οὐκ ἀληϑές ἐστιν πίπτειν εἰς τὸ λέγειν ἐνδεχόμενον εἶναι χτλ. ib. 50 inf. τέων ib. inc. VH? VI 86 col. 7,3 | τὸ rlelélyux ὃ]

ib.

89

c.

13,8

(benennen)

ἐπιβχητικῶν ib. XXVIII χορὸν bg : nes ib. 69, d εἰ eae Ὡς Ῥω .21 ae Pr Ῥ': a cer aes II

402

|| accuratius

definientis

τι

ἂν

chert ea a τι χατὰ ταύτας ib. 50,3 | ὥστε | xx? ὃν λέγω ἡμεῖς Aéyouev *

λέγω ‘8 τῶν οὐκ

VH? VI 49 inf. | καὶ κατὰ τὰς συγκρίσεις

ἑτέρα ἑτέρας ῥηθήσεται τῶν ἀτόμων ep. I 62, p. 19,6, ὡς p. 23,8 : repetens quae brevi ante dixerat eisdem verbis | τὸ ἀσώματον) κατὰ τὴν πλείστην ὁμιλίαν schol. Ep. ep. 1 || οἱ λέγοντες ἀσώματον εἶναι τὴν ψυχὴν ματάζουσιν Ep. 253 | τῶν ἐν ἀρχῇ ῥηθέντων ib. 68, p. 22,10 | λέγω δὲ τ τ μὲν γὰρ περινοοῦντες, οἶμαι, λέγω δὲ τὰ [ὄρ]γανα nat. 6,5 | οὕτω γάρ μοι λέγειν ἐπέρχεται fr. 130, Ρ. 141,10 |

λειότης

Glossarium Epicureum

ὡς γὰρ σεβομένῳ σοι τὰ τότε ὑφ᾽ ἡμῶν λεγόμενα προσέπεσεν ἐπιϑύμημα ἀφυσιολόγητον fr. 141, p. 145,1 | καϑά περ ὑμῖν ἔλεγεν [κ]αὶ M[d]¢ fr. 195, p. 159,27 | μηϑὲν γὰρ αὐτὸν (Arcesilaum) ἴδιον λέγοντα (cum

nihil a se inventum doceret)

fr. 239, p. 176,18

|| λέγειν δεῖ πῶς ἄριστα

τὸ τῆς φύσεως τέλος συντηρήσει fr. 554, p. 328,13 | πάντοϑεν ὡς λέγεται ... περιισταμένων ep. II 107, p. 49,6 h.e. ut modo dictum est || oi λεγόμενοι ἀστέρες ἐκπίπτειν ib. 114, p. 54,1 || χαϑά περ καὶ ἐπὶ ἀστραπῶν ἐλέγομεν ib. p. 54,4 | περὶ δὲ τῆς ... ταχύτητίος] νῦν λέγειν ἐπιχίει— ρο]ήσομεν nat. II VHA II 1,3 || λέγειν τολμῶσιν ἀλόγως πὼς, ὡς μακαρίως τοῦ εἶναι λέγομεν τέλος καὶ ἀρχὴν ib. col. 7,9 | τὴν ἡδονὴν οὐ ζῆν ep. IIL 128, p. 63,1 | ὅταν οὖν λέγωμεν ἡδονὴν τέλος ὑπάρχειν, τὰς

τῶν

ἀσώτων

ἡδονὰς... λέγομεν

18.

131,

p. 64,8.10

|| τῆς περὶ

με-

Π 85, τεώρων γνώσεως εἴ τε κατὰ συναφὴν λεγομένων εἴ τε αὐτοτελῶς || 43,9 p. 98, ib. μετεώρων τῶν ἐπὶ λέγειν δεῖ p. 36,2 | οἷς συμφώνως λέγίνεσϑαι πλεοναχῶς μέρος τὸ τοῦτο καὶ ὅλον τὸ καὶ inelegantissime ὃ λέγομεν yew ἐχχαλεῖται τὰ φαινόμενα ib. 100, p. 45,3 || μετακοσμίῳ, ὑποκείμενον τὸ κατὰ τε τό || μεταξὺ κόσμων διάστημα ib. 89, Ρ. 37,16 ὑποχειμένου Neyéluey[o] καὶ τὸ κατὰ τὸ περιλαμβανόμενον [ὑπὸ τ]οῦ ... Suvaξενοτάτων τῶν γὰρ ἕνεχα : parenthesi in | nat. ΧΙ VHA IL 8,5 24 f. XI, ΝΗ" χτλ. δόξης λαμπρᾶς ual λέγω στείας

λεῖος. (τὸ) λεῖον, λείως

schol. ἐξ ἀτόμων (τὴν ψυχὴν) συγκεῖσϑαι λχειοτάτων καὶ στρογγυλωτάτων non Plut. cf. | 216,32 p. 311, Ep. ep. I 66, p. 21,16 = Ep. fr. τραχεῖα!} ἀλλὰ ἀπόλαυσις ἣ σαρκίδιον τὸ περὶ λεία posse s.v. 3, p. 10884 οὔτε σαρκός, ὡς αὐτοί φασιν πὰ καλὰ ταῦτα χαὶ λεῖα χαὶ προσηνῆ κινήματα τῆς 411, p. 279,22 || οὗτοι (Epicurei) adv. Col. 27, p. 1122: = Ep. fr. Plut. non posse s.v. (χωρίον σώματος) τὸ κινούμενον λείως val προσηνῶς de parasito 10 Lucianus cf. 280,4, p. 411, 3, p. 1087° ad. Ep. fr. σάρχα λεῖαι κατὰ κινήσεις || αἱ κινεῖν (immo κινεῖσϑαι) πάσας τὰς λείας

fr. 411, p. 280,1 || τὰ χαὶ προσηνεῖς γινόμεναι κινήσεις Plut. ad Ep. πίο]ιητ ]κὰ ἧδοπεριφερῆ, wat λεῖα καὶ περιφερ[ἢ κ]αϑὸ [λ]εῖά ἐστιν νῆς Philod.

sign.

29,8

λειότης

τὰς κατεργασίας τῶν χοιλωμάτων ut varia

natura

simulacrorum

Ha λειοτήτων describeretur,

(λεπτοτήτων libri: sed et opus fuit ea memo-

403

λειτουργεῖν

rari

quorum

minent

Ep.

ep.

aliae

I 46,

superficies levis est,

recedunt,

p. 9,16

et ea quorum

uno vocabulo

| pluralem

admisit

καὶ λειότητες || κατεργασίας

(in simulacris) Ep. ep. I 46, p. 9,16

Glossarium Epicureum

partes

λεπτομέρεια

κοιλωμάτων indicari

τραχύτησί τε καὶ λειότησιν et Arist. de part.

τραχύτητες

Hermannus Usener

τῶν

Plato

anim.

aliae satis

Timaet,

profuit)

p. 65°

II 2, p. 648° 6

χοιλωμάτων

καὶ λειοτήτων

|

λήγειν

ME, (h ψυχὴ σῶμά ἐστι) ἐπὶ δὲ τοῦ μέρους πολλὴν παραλλαγὴν PS Ps è, : ep. Ep. ϑερμοῦ) μερείᾳ καὶ αὐτῶν τούτων (sc. πνεύματος et a \| λεπτομέρειαν ἔχοντα nat. II VH! 11 col. 9,1 | οὔτε Nc 4,9 ΧΙΝ ib. λεπτομέρεια obrfe] ἐπιδέχεται στολὴν ποσὴ τις

i

:

λειτουργεῖν

λεπτομερής

τὴν ἐν τοῖς μετεώροις φορὰν χαὶ τροπὴν κτλ. ... μῆτε λειτουργ οῦντός τινος νομίζειν δεῖ γενέσϑαι καὶ διατάττοντος ἢ διατάξοντος καὶ ἅμα τὴν πᾶσαν μαχαριότητα ἔχοντος μετὰ ἀφϑαρσίας Ep. ep. 1 76, p. 28,1

του φωτὸς καὶ τὴν τούτου κίνησιν ep. IT 101, p. 45,1: I À aoe aati i σῶμά ἐστι λεπτομερὲς ... προσεμφερέστατον δὲ πνεύματι a

λειτουργία cf. ἀλειτούργητος | ὅταν τὴν ϑείαν σι Ep. ep. II 113, p. 53,14

φύσιν

μηϑαμῇ

λειτουργιῶν ἀπολύω-

Epicurei τὸ τῶν λεκτῶν γένος οὐσίαν τῷ λόγῳ παρέχον ἄρδην ἀναιροῦσι, φωνὰς

ἔχοντι

I 63,

p.

«διὰ»

Sundyow

χατὰ

|| λεπτομερὲς

19,17

τῶν

ὌΡΟΣ

τοῦ

νεφῶν

cg

ὄν (

παϊν]τελῶς αὐτὸ

on

eos XIV 4,2 VH? VI 17 || (τὰ ἄστρα) διεπλάττετο χαὶ αὔξησιν χατὰ προσχρίσεις καὶ δινήσεις λεπτομερῶν τινῶν φύσεων, ἦι pity à πυροειδῶν à τὸ συναμφότερον ep. II 90, p. 38,15 || + ἐμ τὰ us col. στερον ... τὸ δὲ λεπτομερέστερον scriptor de sens. VH}

λεπτός

(τὸ) λεκτόν τὰς

(&o‘rpuîîfîlvomz)

xal τὰ τυγχάνοντα

μόνον

ἀπολιπόντες

Ep.

fr. 259,

p.

189,25

ὕδατος λεπτοῦ ἐχχεομένου ἐκ τῶν νεφῶν Ep. ep. Il 107, p. 49,9

ap. Plut. adv. Col. 22, p. 11197 || eidem πολλὰ χαὶ μεγάλα πράγματα τῆς τοῦ ὄντος ἀποστεροῦσι προσηγορίας, τὸ κενόν, τὸν χρόνον, τὸν τόπον, ἁπλῶς τὸ τῶν λεχτῶν γένος, ἐν ᾧ καὶ τἀχηϑὴ πάντα ἔνεστι - ταῦτα γὰρ

λεπτότης

ρηκότες τὴν ὕπαρξιν τῶν λεχτῶν

I 46, p. 9,13 | τὰς κατεργασίας τῶν κοιλωμάτων x ferri nequit, scr. λειοτήτων, cf. s.h.v. ib. p. 1. λεπτότησιν ἀνυπερβλήτοις κέχρηται ib. 47, p. 10,

ὄντα μὲν μὴ εἶναι, τινὰ δὲ εἶναι λέγουσι Plut. ib. 15, p. 1116? || of &vn-

Sextus in Ep.

fr. 259, p. 189,22

λέξις

ἀ[μ]φιβόλους τὰς λέξεις [λ]έγειν

VH*

VIII,

f. 189

|| κατά τινας ἐϑισμ-

[ode] ἄνευ λέζξ]εως] Ep. nat. Gomperz 67 | [ὅτ]αν λέξ[ε]ως ἀν]αγ[κ]αἰαν τινὰ δί:αστο

ἣ ων

mp

μακρὰν τῆς ἀπὸ τῶν αἰσϑήσεων λεπτότη roc

simulacrorum

Ep.

nat.

Il

VI 80,6 | τύποι ... λεπτότησιν

VH*

ἀπέχοντες

λεπτύνειν ë βρῶμα

πέδον

II 1,5.8 || τῆς M

καὶ ì

μαχρᾶν

on ee (

et μὰ

PAE

a

gun

sd

λεπτύνεται ὀρϑῶς τε διαπνεῖ cocus

λὴν] πο[ι]ήσηται nat. XIV 6,15 ΚῊΞ VI 19 || διὰ τῆς αὐτῆς λέξεως καὶ τὴν κατ᾽ αὐτὰς τὰ αἰσϑήσεις πλάνην ... [Ἰποσημαίνων ib. XXVIII VH? VI 41 fr. 7 || τοὺς πολυτρόπου[ς ἐϑι]σμοὺς τῶν

τρέφει τὸ προσφερόμενον

εἰθισμένων λέξεων ἡμῶν χρ[ω]μένω[ν] ib. 46,9 || ἔκ τινος ἐϑισμοῦ λέξεως (cf. ἐφαρμόζειν) ib. 50 inf.

ἐν περιαγομένῳ στάσιν ep. II 88,À p.ἐν 37,9 II χόσμος ἐστὶ περιοχή τις οὐρανοῦ .. . À'ì]'fowm à ΕΡ. περιγραφήν ... ἔχοντι καὶ στρογγύλην À τρίγωνον

λέξεων

404

ib. 2,12

|| τὸ νοούμ[ε]νον κατὰ τὰς λέξεις ib. 46,8

|| οὐκ ἔξω τῶν

Epicureus

Damoxeni

v.

28

(Mein.

Com. IV, p. 531)

λήγειν

405

Andy

Hermannus

Usener

«ἐν» τῷδε τῷ κόσμῳ ... λῆγον οὐκ ἔστι χαταλαβεῖν ib. p. 37,13 | λήγει δὲ (ἢ τομή) schol. Ep. ep. I 43, p. 8,13, cf. Sextus (emp.) adv. math. 10,61 τὴν κατάληξιν τῆς τῶν σωμάτων τομῆς, vid. καταλήγειν

λήϑη

ληκυϑισμός ληκυϑισμοὺς aliis philosophis Epicurus et Metrodorus obiciebant : Plut. non posse s.v. 2, p. 1086° in Ep. fr. 237, p. 176,2

ληπτός = καταληπτός, cf. Sextus (emp.) adv. math. 7,301 χἂν λέγωμεν ὁράσει ληπτὴν εἶναι τὴν ἀκοήν, cf. 300 extr. καταλαμβάνονται || ib. 366 τὸ ἐξ ἑτέρου ληπτὸν συμφώνως χατὰ πάντας ἄδηλόν ἐστι Ep. nat. inc.

Ληρόκριτον

ΤῊΣ

VI 94 ς͵ Gomp.

Democritum

τοῦτο δὲ καὶ VI col. 14

|| cf.

1,24

μοὺς ἀπὸ τῶν λίϑων Epicurus

P| are

t. II, Ρ. 45 K. ps

|| τοῖς συγκρίμασιν ἑχατέροις, τοῖς τε τῆς λίϑου

oa

63

re

γὰρ

τὰς

Ἡραχλεία:

Galeni

4 ἐπ

(h.e. a

αὐτὸ

dixit Ep.

fr. 238,

p.

176,11

λῇρον [Eyer πία]ραπίλ]ήσιον scriptor de sens.

>

κλείας λίϑου) καὶ «τοῖς» τοῦ σιδήρου Epic. Galeni t. ii, ik re p. 208,24 | τὰ γὰρ ἀποπαλλόμενα σμικρὰ σώματα τῆς Ηρα PE λίθου ré τῆς Epic. Galen. t. II, p. 47 = p. 209,4 || τῶν ἀπορρεόντων υ ea (sc. πρώτου τοῦ | 209,10 p. = 47 ib. elwv Galenus Il Jar μὲν μόνου τῆς λίϑου ψαύοντος Galenus ib. 48 -- p. 209,1 Ex ps Sede I 209,20 λίϑου διαδίδοται δύναμις Galenus ib. 48 = .M.gw, A Fe λίϑου τῆς || τῆς λίϑου σωμάτων ib. 49 = p. 209,27

p. 210,13.15.27 || τῇ λίϑῳ ib. 50,5 = p. 210,12 | τραπέζας ποιῆσϑαι Ep. fr. 218, p. 168,18

r

λιμὴν τὸς

τῶν

Chrys.

βιωτικῶν

t.

I, p.

Va rs

650° Montf. ἀπηλλάγησαν ner εἰς

πραγμάτων,

rdv

κατέπλευσαν

εὔδιον

=k

Au

ae

τ

χρέος

τῶν pe ) βων ἐνταῦϑα καταφεύγοντες γαλήνης μεγίστης mn ea [ p. X, t. nes Chrys. hom. XXII in ep. I ad Corinth. ᾧ ser os τῇ λιμένι ἐν ἡλλαγμένος τῶν κυμάτων καὶ ὥσπερ e per + 3 princ. 6. esse (ν.5.ν. γαλήνη) || Plut. philos.

VH!

λιϑίδιον

τῷ a

E

. de abstin.

(ae ob Boe νοι xt HR

v N DE σωματικοῦ

«D

73:

;

ἐχτὸς PU τε χαὶ χύματος τοῦ NE ar. Stob. ii Meinek ταὶ | sent. Theoctisti (post τῆς λιμένα τὸν πρὸς 13 [τὸν βίον] ἐκ μιᾶς ἐλπίδος

siete rene nC

i

ζομεν

τὸ σμικρὸν ἐκεῖνο λιϑίδιον lapidem magnetem Galenus in Ep. fr. 293, dicit ut Epicuri

de

eo coniecturam

inrideat

λίϑος χαϑά]περ οὐδὲ τοῖς ὑπ᾽ ἐνίων ϑαυμαζομένοις λίϑοις " οὐδὲ γὰρ ἔκκειται ζημία τις οὐδ᾽ ἄλλη δυσχ[ρη]στία το[ῖς] μὴ χρωμένοις Philod. rh. IV,

406

sign.

τῶν βι σίας ἐν ταῖς πόλεσιν ἔπηξεν ὁ ϑεός, ἵνα ἀπὸ τῆς ζάλης

Ληρόχριτος

p. 209,28

ἭΓρ]ακλε[ίαν]

, rar: p. 367° Mf. à ἀγνοεῖτε ὅτι xada περ λιμένας ἐν πελάγει

λήρησις

λῆρος

1 col. 7 VH1 XI || π]ολλῶ[ν] καὶ παντ[οδ]απῶν [λίϑ]ων ἕν ἐπα we εἶδος ἐπι[σἸπώμενον τὸϊν σ]ίδηρον, ἣν [πρλοῦσιν [μ]αγνῆτιν À ον ° τ p. 208,21

εἰ [μ]ὴ λήϑη τις ἐπὶ τῶ]ν ἔργων τῆς δόξης ἐνεγείνετο Ep. nat. Gomperz 115 | ἐφ᾽ ὅσον ἂν ἀμηχανῇς, λήϑῃ τῆς φύσεως ἀμηχανεῖς fr. 203, p. 161,29

λιπαίνειν

Glossariu Ù i m Epicureum

λιπαίνειν

λυπεῖσϑαι χαὶ νὴ Δία λιπαίνειν τοὺς oo at

p. 138,20 | ungere (manibus 1.6. pepe adpositum νὴ Aix indicio est fundi,

+

᾿

f ET:

#

. ocu ht sae Ἐάν

merit

sermonis

120,

ef-

formulas ἘΣ

Ep. ausus est dicere p. adhiberi. ps etiam λίπασμα ὀφθαλμῶν id quod est δάκρυον

89,

407

λίπασμα

Hermannus

Usener

λίπασμα λίπασμα ὀφϑαλμῶν (unguentum

cf. λιπαίνειν

oculorum) τὸ δάχρυον dixit Ep. p. 89,22,

λιταί

κατὰ τὰς σεβάσεις τινῶν καὶ λιτάς Ep. Col. 17, p. 1117

fr. 141,

p.145,4 ap.

Plut.

adv,

οἱ γὰρ λιτοὶ χυλοὶ.... ἡδονὴν ἐπιφέρουσιν Ep. ep. III 130, p. 63,22, cf, Sextus (emp.) adv. math. I 283 τοῦτο γὰρ (sc. ñ τοῦ ἀλγοῦντος ὑπεοὐ

πάντως

χρέασι

χαὶ

οἴνῳ,

ἀλλὰ

καὶ

τοῖς λιτοτάτοις

γίνεσϑαι || Ioannes Chryst. in Ioannem homil. XXII ἡ μὲν τέλεια καὶ Auth τράπεζα ὑγιείας μήτηρ ἐστίν (affert Menagius ad X) || φοβούμενος ὁ πολὺς τὸ λιτὸν τῆς διαίτη ς Ep. fr. 478, p.

πέφυχε

γὰρ edLaert. 304,15

καὶ λ[ιτότ]ητος

Philod.

V2

III, f. 107

λογίζεσϑαι κα[τὰ τ]ρόπον λελογίσζϑαι Ep. nat. Gomp erz 92 | χοινό[τ]ητα τῶι τε λελογισμ[έν]ωι χ[α]! τῶι τυχόντι [γε]νομένη ν nat. XIV 10,9 VH? VI 23

λογικός, λογικῶς

καὶ τὸ μέν τι ἄλογον αὐτῆς (τῆς ψυχῆς), ὃ τῷ λοιπῷ παρεσπάρϑαι σώματι * τὸ δὲ λογικὸν (αὐτῆς) ἐν τῷ ϑώρακι, ὡς δῆλον ἔκ τε τῶν φόβων καὶ τῆς χαρᾶς scholion Ep. ep. 1 66 ad Ep. fr. 311, p. 217,2 | λογικῶς ... ἀλόγως, cf. λογιστικός

λογισμός ἐπίνοιαι πᾶσαι ἀπὸ τῶν αἰσϑήσεων γεγόν ασι... συμβαλλομένου τι καὶ τοῦ λογισμοῦ Ep. fr. 36, p. 106,1 || ἵνα καὶ σὺν λο[γι]σμῶι τὴν ὑπόστασιν ἔχῃ (ὁ ϑεός) scriptor de sens. ΨΗ͂Ι VI col. XI |} εἰ "διὰ τὸ λογισμὸν

408

ἔχειν ἀνθρωπόμορφός ἐστιν ib. col. 12 | cf. νήφειν | cf. νήφοντι χρῆσϑαι τῷ λογισμῷ Plut. Grylli 4, p. 988° | τὰ δὲ μέγιστα καὶ κυριώτατα ὁ λογισμὸς (opp. ἣ τύχη) διῴκηκε καὶ ... διοικεῖ καὶ διουκήσει Ep. sent. 16 8144 | ἐάν τις αὐτῆς (sc. τῆς ἡδονῆς) τὰ πέρατα χαταμετρήσῃ τῷ λογισμῷ sent. 19 $ 145 | τὸ ἄδηλον τῷ λογισμῷ τεχμαίρεσϑαι ep. 1 39,

p.

6,7

=

confirmare

animi

ratione

Lucr.

I 425

|| τὸν

δὲ λογισμὸν

τὰ ὑπὸ ταύτης (τῆς φύσεως) παρεγγυηϑέντα ὕστερον ἐπακριβοῦν καὶ προσε-

παρεγγυῆσαι τινὰς (sc. τὰ πράγματα)

χατὰ τὴν πλείστην αἰτίαν (3) οὕτως ἑρμηνεῦσαι ib. 76, p. 27,15 | ... τὸν ἡδὺν γεννᾷ βίον ... νήφων λογισμὸς καὶ τὰς αἰτίας ἐξερευνῶν πάσης αἱρέσεως xal φυγῆς καὶ τὰς δόξας ἐξελαύνων III 132, p. 64,15 | τὸν μακά-

ριον

ἑαυτῷ

περιποιῆσαι

λογισμόν

fr. 485,

p.

306,2

λογιστικῶς λογιστυκῶς

perinde

atque

ἀλλὰ τῶι τεχνικῶι λογιστικῶς

λιτότης ἐπὶ πολυτελείας

λόγος

ξευρίσκειν Ep. ep. 1 75, p. 27,1 | τοὺς συνειδότας φϑόγγους ... τοὺς δὲ (reliquos) τῷ λογισμῷ ἑλομένους

λιτός, (τὸ) λιτόν ξαίρεσις)

Glossarium Epicureum

λογικῶς κε[ι]νεῖ

ponitur : οὐδὲ

τὴν ψ[υ]χὴν ἀλόγως

de poem.

VII, f. 116 : haud

VH®

scio an λογικῶς scriptum fuerit. haec coniectura firmatur f. 121 ubi spatium non sufficit adverbio λογιστικῶς: καὶ [λογικῶς ἀλλ᾽ οὐκ ἀλόγως [ψυ]χαγωγεῖσϑαι

λογοϑεραπεία

:

χαὶ τὰς λο[γοϑ]εραπείας ποιε[ἴσϑαι] Philod. piet. 130,4 de adorandis deis

λογοποιεῖν ποῖά τινα καὶ πρὸς σωτηρίαν

Philod. ptet.

145,6

λόγος

τῶν

πατρίων

καὶ πρὸς εὐδοκίαν ἐλογοποίησαν

Un

ἀληϑὴς λόγος ne Epicuro quidem spretus videtur. quid enim aliud habet in Lucreti I 488 wera tamen ratio naturaque rerum cogit ? I 513 potest vera ratione probari, porro I 623.637.880 || I 51 vacuas auris ... adhibe veram ad rationem | χατὰ τοὺς διὰ λόγου ᾿ϑεωρητοὺς χρόνους

Ep.

ep. I 47, p. 10,7

|| ἐὰν γένηται δυνατὸς ὁ λόγος οὗτος κατα-

409

λόγος

Hermannus

Usener

σχεϑεὶς per’ ἀχριβείας, οἶμαι ... ἀσύμβλητον αὐτὸν πρὸς τοὺς λοιποὺς ἀν-

ϑρώπους

ἁδρότητα

λήψεσϑαι

ib. 83, p. 31,13

|| À τοῖς

περὶ

βίων

λό-

vous ἢ τοῖς χατὰ τὴν τῶν ἄλλων φυσικῶν προβλημάτων χκάϑαροιν IT 86, p. 36,6 | κατὰ τὸν λόγον (— quod sequitur ex illa sententia) Philod. rh. VH! V, 1 col. 6 | δεῖ δὲ κατὰ τὸν τῶν ῥητόρων λόγον τοῖς εὐλόγοις προσέχειν ib. col. 28,14 || λόγος (οὐ διελέγξει αἴσϑησιν), πᾶς γὰρ λόγος ἀπὸ τῶν αἰσϑήσεων ἤρτηται Ep. fr. 36 (Laert.), p. 105,18 | λόγῳ ϑεωρητά opponuntur αἰσϑητοῖς (τοῖς κατὰ Thy αἴσϑησιν ϑεωρουμένοις ep. I 59, p. 17,13) | τοτὲ μὲν ἀπὸ αἰσϑητῶν ἐπ᾽ αἰσϑητὰ τῆς μεταβάσεως γινομένης κατὰ τὴν ἀπαραλλαξίαν, τοτὲ δ᾽ ἐπὶ λόγῳ ϑεωρητὰ τοῖς φαινομένοις ἀναλογοῦντα Philod. sign. 37,27 | λόγῳ ϑεωρητά: ἐν τοῖς αἰσϑητοῖς καὶ ἐν τοῖς λόγωι ϑεωρητοῖς scriptor de sens. VH1 VI col. 19, cf. ib. 20 | λόγων κοπηρίων (Ὁ) Ep. nat. inc. VH* VI 94 sec. Gomp. | καὶ [πε]ρυικάτω τρέποντες [τ]ὸν λόγον nat. (3) VH? VII 72,5 | οἱ διὰ λόγου ϑεωρητοὶ χρόνοι ep. I 62 (syn. quod ibid. antecedit xark

τὸν

ἐλάχιστον

συνεχῆ

χρόνους gloss. ad Ep.

lae philosophorum

χρόνον),

Ρ.

19,11

ep. I 63, p. 19,21

|| κατὰ

τοὺς

λόγῳ

|| οἱ λόγοι sunt

ϑεωρητοὺς

etiam

(Lehrvorträge) : ἀναπεπταμένου τοῦ Πλάτωνος

scho-

περι-

πάτου ... (Aristoteles) προσεκάϑισε τοῖς λόγοις οὐκ ὧν ἀφυής Ep. fr. 171, p. 152,14 | ita ἐν τῇ ποικίλῃ στοᾷ (Zeno) ... διέϑετο τοὺς λόγους

Laert. in Ep. fr. 198, p. 160,20 || οὐκ ἔσονταί σοι τοῖς λόγοις αἱ πράξεις ἀχόλουϑοι Ep. sent. 25 ὃ 148 || οὐχ Sy[thc] δὲ λόγος ἐστὶν οὐδ᾽ ὁ παρα-

xe[t]uevoc Philod. sign. 17,29 | λόγον ἴδιον εἶναι révèle το]ῦδε καὶ ταύτὴν πρόληψιν ib. 34,5 || σημειούμεϑα ... ἐ[ξ] ὧν ὁ λόγος αἱρεῖ ib. 34,29 || περικάϊτω]

γὰ[ρ1

ὁ

τοιοῦτος

λόγος

τρέπεται

Ep.

nat.

Gomperz

88

nor’ ἀϊνά͵γκην τοῦτο πράττειν, ἀπὸ λόγων ἀεί ib. 91 | ὁ δὴ λόγος αὐτὸς ὁ τοῦτο διδάσκων κατεάγνυτο χαὶ ἐλάμβανε τὸν ἄνδρα ... συγκρούζο]ντα κτλ. ib. 113 | πρῶτον μὲν ... [ὁ λ]όγος συνήγαγεν seq. acc. c. inf. (Philod.) rh. VH? IX 48, cf. ib. 55 (v. συνάγειν) || τέχνην [εἶν]α! τὴν σοφιστικὴν τοῦ λ]όγους «σ»υγγράφειν χαὶ ἐ[πιδε]ίξεις π[οι]εῖσϑαι Ep. fr. 49, p. 110,18 | οἱ λόγοι scholae philosophorum: σχολάζειν το[ῖς]

λό[γο]ις ἕως ἀ[ν]δρός Philod. s.p. 111,14

in

indice)

| οὐ

περὶ

χ[ατ]επε[ἰγο]ντός

(cf.

Ep.

fr. 171, p. 152,14

—

τινος ... ἐστὶν ἐν τῶι π]αρόν[τι]

ὁ λόγος Ep. fr. 53, p. 113,10, cf. 113,6 | τῇ διὰ λόγου ϑεωρίᾳ ἐπὶ τῶν

ἀοράτων ep. 1 59, p. 17,19 | τῶ[ι λ]όγωι τῶι τούτου χρῆ[σϑ]αι nat. XIV 9,17 mg. VH? VI 22 | τὸ ἐν τῶι λόγωι ἐκ τῆς [κα]ταφορᾶς συμπεριλαμβα[νό]μ[εν]ον ib. XV VH? VI 33 fr. 26 | λόγον οὐδένα ἑκτέον αὐτῶν]

410

||

Glossarium Epicureum

λοιπός,

2

(ro) λοιπόν

1

4

ib. XXVIII VH? VI 47,8 | οἱ λόγοι sunt rationes ac praecepta Epicuri : τῶν κατα[σ]παζομένων τοὺς λόγους (ἕνεκα) ib. 47,12 || (τρόπον) [ul λόγου δὴ ϑεωρητικ[όν] ib. 48,3 | κἂν τοῦτο πράττωμεν ἐπὶ πάντων τῶν λόγ[ων] * ib. 53,1 || οὔτ᾽ [ἄλ]λη[ν] ἀρχὴν ποιησόμεϑα μῆκος "ἐχόντων ἱκανὸν λόγων ib. 53 extr. | ὃν τρόπον ἐχόμενος ὁ λόγος περὶ τῶν ἀδήλων διηρμήνευχεν

χριμα) λόγῳ Ep. fr. 291, αἰώνια ταῦτα λόγου (vitant p. 119,24 | ϑεραπεύεται

ib. inc.

VH?

VI 91

p.

169,14

| τῶν συγχκεχρικότων αὐτὸ (sc. τὸ σύγ-

ϑεωρητῶν σωμάτων Sextus (emp.) adv. math. 10,42 ἴῃ p. 208,2 sec. Epic. (h.e. atomorum), cf. ib. 10,255 τὰ καὶ λόγῳ ϑεωρητὰ σώματα (atomi) | φυσικῶς καὶ χωρὶς animantia dolorem captantque voluptatem) Ep. fr. 66, κενὸς ἐκείνου φιλοσόφου λόγος, ὑφ᾽ οὗ μηδὲν πάϑος ἀνθρώπου fr.

διαλογισμοῖς

221,

τὸν εὐδαίμονα

fr. 219, p. 169,5

βίον περιποιοῦσαν

λοιδορεῖν ὥστε

μοι λοιδορεῖσϑαι

καὶ ἀποχολεῖν

λόγοις χαὶ

ἐνέργειαν εἶναι

|| φιλοσοφίαν

δύσχολον

Ep.

fr. 113, p. 136,15

ἧς

.

λοιδορία χαὶ λοιδορί[ας] 152, £. XVI

μᾶλλον

% πίστεως

(Philod.) rh.

[χ]ώραν ἐπέχον

|

'

λοιπός, (τὸ) λοιπόν

X

VH®

ἐθήρα ΨΗ͂

εἴ tw’ ἐκβαλεῖς ἁπλῶς αἴσϑησιν ... συνταράξεις καὶ τὰς λοιπὰς τῶν λοιπῶν nat. Ep. sent. 24 8147 || διὰ τῶν τοίχων χαὶ

VI 78,4 | (ἣ ψυχὴ σῶμά ἐστι) συμπαϑὲς ... τῷ λοιπῷ FRE detraxeris eam partem quae iam i ἰεὶ moli corporis, cum tur ep.

I 63,

p.

||

20,4

τὸ δὲ λοιπὸν

ἄϑροισμα

παραάσχευ

σαν oe

μῷ τς τῷ (τῇ ψυχῇ) τὴν αἰτίαν ταύτην ib. 64, p. 20,10 | εἰ μὴ à esἐπ ν - ρ 4 τὸ | 20,9 p. ib. ψυχή) (ἣ πὼς τό ἐστεγάζε τος ἀϑροίσμα

ἀρὰν σμα διαμένον καὶ ὅλον χαὶ μέρος οὐχ ἔχει τὴν αἴσϑησιν. χε νὰν las er λοιπῷ τῷ λαγμένου ib. 65, p. 21,5 | pro hac formula or je = Θεμίσταν || 21,17 p. gitur in scholio Ep. ep. 1 66, ποὺς

[φίλο[υ]ς

Ep.

fr.

176,

p.

154,13

! καὶ

πάντες fr. 176, p. 154,16 | καὶ τῶν λοιπῶν σαν fr. 217, p. 168,8 | τὰ δὲ λοιπὰ πνεύματα

ἐγὼ

soi

o

ae

ἁπάντων ... emis εἰ δῶ ; γίνεται κτλ. ep.

411

λόξωσις

Hermannus

p. 48,13

| τὸ

μέρος

τοῦτο

τοῦ

κόσμου... περὶ

ὃ

τὸ λοιπὸν

Usener

στρέφεται

ib. 112, p. 52,13 || τὰ λοιπὰ πάντα (?) ib. 84, p. 35,11 || αὐτὰ περιόdeve μετὰ τῶν λοιπῶν ὧν... ἀπεστείλαμεν ib. 85, p. 35,17 || καϑά περ καὶ ἐπὶ τῶν λοιπῶν ib. Ρ. 36,4 || ἥλιός τε καὶ σελήνη καὶ τὰ λοιπὰ ἄστρα ib. 90, p. 38,12 || sic... καὶ τῶν λοιπῶν ἄστρων ib. 91, p. 39,3. 92,

Ρ. 39,11 | ro[ic] λοιποῖς στοιχείοις nat. XIV 3,1 VH? VI 16 || τὰ λοιπὰ ... σχήμ[α]τα ib. 5,2 | συνίστασϑαι τὰ λοιπὰ ἃ συνπηγνύει ib. 5,9 llidem quod ἄλλος: φρόνησις, ἐξ ἧς αἱ λοιπαὶ πᾶσαι πεφύχασιν ἀρεταί

Glossarium Epicureum χενῶς λυπεῖ ib. νὴ Δία λιπαίνειν

ὅπου

τὸ

p. 61,5 || πάσχειν τι βέλτιον εἶναι τοὺς ὀφθαλμοὺς χαὶ τήχεσϑαι fr.

δ᾽ ἂν τὸ

συναμφότερον

dolor

ἡδόμενον sent.

| οὐθαμόϑεν

ἐστὶ τὸ χακόν

λωφᾶν

sent.

ἐνῇ ... οὐκ

3 ὃ 139:

οὔτε

τὸ

ἔστι

λυπεῖσϑαι

ἀλγοῦν

οὔτε

τὸ

ἀλγοῦν î τὸ λυπούμενον ἢ

animae

τὸ

xal λυπεῖσϑαι ual 120, p. 138,20 {|

est,

λυπούμενον

ἀλγεῖν

corporis

ἔχουσιν,

ὅπερ

10 ὃ 142

ep. ΠῚ 132, p. 64,20 || ὥσπερ χαὶ τὰ λοιπά (substantivi instar) 1 72, p. 24,13 || καὶ τὰ λοιπὰ πάντα «τὰ» ϑεωρούμενα ib. 74, p. 26,4 || ὑπέρ

λύπη

ib.

s.v. πόνος | Cic. Tusc. disp. III 25,61 ‘ipsam aegritudinem λύπην Chrysippus quasi solutionem totius hominis appellatam pes = Abrns où mévalxes τὸ τ]ὸ κατ᾽ ἔϊν]δειαν [ἀλγοῦν a LA Suevov ; = Fe y 154, p. 148,23 || τὴν ἐ[γ]κειμένην Snt[p τ]ῆς τίε]λευτῆς λύπην Γ΄. f. 29

TE μετεώρων αἰτιολογοῦντες καὶ τῶν λοιπῶν τῶν del παρεμπιπτόντων ὅσα φοβεῖ τοὺς λοιποὺς (h.e. homines omnes praeter Epicureos) ἐσχάτως 82,

p.

31,9.10

ἡλίου

καὶ

|| eodem

modo

ἀσύμβλητον

αὐτὸν

(τὸν λόγον) πρὸς

τοὺς λοιποὺς ἀνθρώπους ἁδρότητα λήψεσϑαι ib. 83, p. 31,15 λόξωσις τροπὰς

σελήνης ... γίνεσϑαι

χρόνοις χατηναγχασμένου p. 353 D.

Ep.

II 93,

χατὰ

λόξωσιν

p. 40,10,

cf.

οὐρανοῦ

Aetius

οὕτω

II

τοῖς

ἔστιν γάρ τις ἡδονὴ διὰ λύπης ϑηρευτέα Metrod. fr. 5, p. 45 Duen. adtuli in adn. ad p. 164,6 || est aliqua voluptas cognata tristitiae vertit Seneca

epist. 99,25, cf. 22

'

λυμαίνεσϑαι

λύσσα

συμπεφορῆσϑαι λελυμα[σ]μένους καὶ τὸ ἀπὸ τύχης τῆς] φύσ[ζε]ως αὐτῶν ὀρϑὸν ἐ[πι]φορᾶς εἶδος Ep. nat. XIV 10,3 VH? VI 23

λυπεῖν ὁ λέγων δεδιέναι τὸν ϑάνατον οὐχ ὅτι λυπήσει παρών, ἀλλ᾽ ὅτι λυπεῖ μέλλων

412

125,

Ρ.

61,3.4

|| ὃ γὰρ

παρὸν

οὐκ

ἐνοχλεῖ,

προσδοκώμενον

vid:

ὅταν τὸ ϑάμβος (rerum caelestium) ἐκ τῆς τούτων (astronomicorum) προσκατανοήσεως μὴ δύνηται τὴν λύσιν λαμβάνειν καὶ τὴν περὶ τῶν χυριὼτάτων οἰκονομίαν Ep. ep. I 79, p. 29,13

λυσιτελεῖν

III

λύπη et πόνος differant,

λύσις

εἰ τὰ ποιητικὰ τῶν περὶ τοὺς ἀσώτους ἡδονῶν ἔλυε τοὺς φόβους τῆς διανοίας Ep. sent. 10 § 142 | οὐκ ἦν τὸ φοβούμενον λύειν ὑπὲρ τῶν χυριωτάτων sent. 12 ὃ 143 || λύεται πᾶς ὁ τῆς ψυχῆς χειμών ep. III 128, p. 62,17 || οὗ (κόσμου) λυομένου πάντα τὰ ἐν αὐτῷ σύγχυσιν λήψεται fr. 300, p. 213,3 in schol. Ep. ep. II 88, P. 37,20 | τοῦ στεγάζοντος λυϑέντο ς εἴ 9° ὅλου εἴ τε καὶ μέρους τινός ep. I 65, Ρ. 21,3 || λυομένου τοῦ ὅλου ἀϑροίσματος a ἢ ψυχὴ διασπείρεται ib. p. 21,8

ep.

modo

23,6,

λύειν

Ep.

|| quo

ual ἐξωρίσατο ὅσα Ep. sent. 39 § 154

ἑτέρου Ep.

fr.

κακοῦ 120,

τούτων

’ λυσιτέλει

μείζονος ... ὠμότητος p.

λωφᾶν ὅταν ... λωφήσωσιν p.

|

ht

À

(λυσιτελεῖ

δοξοχοπίας

libri)

ἀκράτου

χαὶ

πράττειν

λύσσης

138,19

τ αἱ τῆς τροφῆς ἀναδόσεις καὶ τὰ ῥεύματα

Ep.

fr.

61,

118,5

413

ill

μά

Hermannus Usener

μά ἀλλὰ

μακαριότης

μακάριος, μακαρίως μὰ

Ain...

οὐκ

ἂμ

fr. 5 | μὰ Δία, cf. Ζεύς

φήσαιμ[εν]

—

Ep.

nat.

XXVIII

VA?

VI 40

ἐπι[σἸπώμενον

τὸϊν

σ]ίδηρον,

ἣν

[κ]αλοῦσιν

λίϑον, οἱ [δ᾽] “ΗΓρ]ακλε[ίαν] Philod. sign. 1,26, cf. Ἡρακλεία

[μ]αγνῆτιν

λίϑος

μᾶζα ἑτοίμως ἔχω χαὶ τῷ Διὶ ὑπὲρ εὐδαιμονίας διαγωνίζεσϑαι μᾶζαν ἔχων χαὶ ὕδωρ Ep. fr. 602, p. 339,18 | μάζα χαὶ ὕδωρ τὴν ἀκροτάτην ἀποδίδωσιν ἡδονήν ep. ΠῚ 131, p. 64,1

μάϑημα

τὰ μαϑήματα (h.l. omnino artes disciplinasque, non mathematicas solum) μηδὲν συνεργεῖν πρὸς σοφίας τελείωσιν Ep. fr. 227, p. 170,19 | proprie τὰς ἀπὸ τῶν μαϑημάτων (ἡδονὰς) damnat fr. 229%, p. 172,25

μάϑησις ἀμέϑοδον xal ἀμήρυτον ... μάϑησιν Philod. hom.

VH?

V, f. 180, VIII

μαϑητῆς

μαθητήν. με δόξειν τοῦ πλεύμονος εἶναι (dicent) Ἀραιπαλώντων ἀκούσαντα Ep. fr. 114, p. 136,19

μετὰ

μειρακίων

τινῶν

ταῦϑα πεπτωκέναι (he. ἐν τῷ ἐξαχριβῶσαι τὴν ὑπὲρ τῶν κυριωτάτων αἰτίαν) ib. 78, p. 28,17 || τὸ δ᾽ ἐν τῇ ἱστορίᾳ πεπτωχὸς (in astronomia) ... μηϑὲν ἔτι πρὸς τὸ μακάριον ... συντείνειν ib. 79, p. 29,8 | ἀκρίβειαν ... ὅση πρὸς τὸ ἀτάραχον καὶ μακάριον ἡμῶν συντείνει ib. 80, p. 29,19 | οἱ μακαριώτατοι δι᾽ αἰῶνος ΤΗΣ ΧΙ, f. 26 | τὴν μακαρίαν ... ἡμέραν τοῦ βίου Ep. fr. 138, p. 143,16 | παιδείαν δὲ πᾶσαν, μακάριε, φεῦγε fr. 162, p. 150,10 | χάρις τῇ μακαρίᾳ φύσει, ὅτι τὰ ἀναγκαῖα ἐποίησεν εὐπόριστα fr. 469, p. 300,26 | ἅ τις χαλινῶν δύναται τὸν μακάριον ἑαυτῷ περιποιῆσαι λογισμόν fr. 485, p. 306,1 || τὸ εὔδαιμον καὶ μακάριον οὐ χρημάτων πλῆϑος ... οὐδ᾽ ἀρχαί τινες ἔχουσιν fr. 548, p. 325,30 | τὸ μαχάριον καὶ ἀϑάνατον: cf. Οἷς. de nat. deor. I 24,68 ‘illud vestrum beatum et aeternum, quibus duobus verbis significatis deum | de fin. 11 27,88 ‘ quid est igitur cur ita semper deum appellet Epicurus beatum

et aeternum?’

|| τὸ

μακάριον

καὶ

ἄφϑαρτον

οὔτε

ad

πράγματα

ἔχει οὔτε ἄλλῳ παρέχει, ὥστε οὔτε ὀργαῖς οὔτε χάρισι συνέχεται ἘΡ. sent. 1 8.139. | τὸ μακάριον καὶ ἄφϑαρτον rubrica Lucreti ad II 646, p. 250 Lachm. || τὸν ϑεὸν ζῷον ἄφϑαρτον καὶ μακάριον νομίζειν Ep. ep. ΠΙ

123,

p.

59,16

|| τῶν

εἰς μακάριον

βίον συντεινόντων

διαλογισμῶν

II

τὸ 84, p. 35,5 | mep[t φι]λίας À τῶν λοιπῶν dole σ]υντεί[ν]ει πίρ]ὸς ζῆν μακαρίως τοῦ || 192 f. V, VH® Carneisc. μακαρίως [β]ιῶσα[ι] ἐστι τέλος Ep. ep. III 128, p. 62,15 | ἀρχὴν καὶ τέλος ... τοῦ μακαρίως τὸ μακαζῆν ib. p. 63,1 | ἀγαϑὸν À κακὸν ἐκ ταύτης (τῆς τύχης) πρὸς 65,18 p. 134, ib. ρίως ζῆν ἀνθρώποις «οὐ» δίδοσθαι

μακαριότης

μαίνεσϑαι τὰ τῶν μαινομένων

φαντάσματα ... ἀληθῆ

Ep.

μακαρίζειν μακαρίζω

μακαρί[ο]υς (?) μετ᾽ ἀφϑαρ[σίας VH? VIII, f. 173, I | μὴ εἶναι ἐν ἀφθάρτῳ καὶ μακαρίᾳ φύσει τῶν διάκρισιν ὑποβαλλόντων ἢ τάραχον μηϑέν Ep. ep.

I 78, p. 29,4 || ταῦτα (τὰ μετέωρα) μαχκάριά τε δοξάζειν «εἶναι» καὶ ἄφϑαρτα ib. 81, p. 30,10 || τὸ μαχάριον = À μακαριότης: τὸ μακάριον ἐν-

μαγνῆτις [λίϑ]ων ἂν --- εἶδος

414

Glossarium Epicureum

oe... ὅτι

Ep.

fr.

117,

p:

137,21

fr. 36, p. 106,1

μακαρι[ό]τηἀνάξια τῆς ν[οο]υμένης ἀφϑα «ρ»σία[ς] αὐτῶν καὶ παντελῶς μαχα[ριότητ]α ἄκραν τ]ὴν κα[ὶ ἀϑαν[ασίαν] τὴν | 114,5 piet. τὸς Philod. ποῦ ϑ[ε]οῦ ib. 123,11 || εἰς τὴν τοῦ ὅλου βίου μακαριότητα xat ἐν 27 $148 || ἡ ϑεία φύσις ... ἀλειτούργητος διατηρείσϑω ... καὶ τινὸς λειτουργοῦντος | μακαριότητι ep. II 97, p. 42,13 || où 28,2 p. 76, I ἀφϑαρσίας μετὰ ἔχοντος μακαριότητα πᾶσαν

Ep. sent. τῇ πάσῃ ἅμα τὴν γὰρ συμ-

415

—< Stee

μακραίων

Hermannus Usener

φωνοῦσιν

πραγματεῖαι

καὶ

φροντίδες

xal

ὀργαὶ

καὶ

χάριτες

μαχαριότητι

ib. 77, p. 28,4 | μήτε αὖ πυρὸς ἀνάμματα... Thy μαχαριότητα κεχτημένα ib. p. 28,7 | μηϑὲν ... τῆς μακαριότητος ἀνοίχειον (ϑεῷ) πρόσαπτε IIT 123, p. 60,1 | τὴν μετὰ ἀφϑαρσίας μακαριότητα ib. p. 60,3

Glossarium Epicureum μαλακός fort.

latet

(post

μακραίων cf.

Dionysius

nal ἀκήρατα

Ἀραίωνά

Eusebii

χαὶ αἰώνια,

praep. ὡς

γε κατὰ τὸν οὕτως

ev.

αὐτοὶ

XIV

ὀνομάσαντα = Ep.

φήσαιεν

ἄν, σώματα

À μα-

fr. 283% add, Ρ. 352,14

μακράν ἃ δ᾽ deu ἐγώ, μακρὰν Fy τῆς ἐκείνων αἰσϑήσεως Ep. fr. 187, p. 157,21 | μακρὰν ἀπέχει Πραξιφάνης ro} — Carneiscus VH?2 V, f. 192, X | uexpav d[rélylojvres τοῦ τῶν δεόντων τι λέγειν 10. f. 192, XI | μακρὰν ...

ἀπέχειν

Ep.

nat.

II VHII

1,6

|| où

μακράν

VHA?

VIII,

f. 1293;

nat.

cenam

XXVIII

quiete)

VH? VI

fr. 61,

p.

101

ἀδιανοήτωϊ[ν ib.

106

|| μάλιστα μὲν —, εἰ δὲ μή, τό γε — nat. XIV

αἱ αἰσϑήσεις) ἐπ᾽ ἴσης ἔχουσιν ἐγγὺς πίστιν — ad Ep. fr. 252, p. 186,28

μᾶλλον

καὶ

μακρὰν

οὖσαι

πρὸς

ὑπερεχπείπτοίντα]ς

εἶναι μαχροβιοτείᾳ

πολλοῖς

καὶ

|| μάλιστα

Ep.

nat.

ἄλλοις ... καὶ

δὲ σεαυτὸν

Gomperz

μάλιστα

ἀπόδος

31,

τοῖς ... γευομένοις

εἰς τὴν

ἔτι μᾶλλον

ib.

85,

p. 35,13

ῥᾳδίως τὰς ... αἰτίας συνορᾶν ποιήσει καταγαπήσαντες ἢ μάλιστα ib. p. 55,8 ϑεωρίαν

ib. 71

ib. p. 55,3

| τ]ῷ

μέντοι

μᾶλλον

τρόπωι

ib. 72 | μᾶλλον μᾶλλον magis magisque ἐπινόημα κατὰ μεικρὸμ πρῶτον ἐγγιγνόμενον ... εἶτα μᾶλλομ μᾶλλον κατανοούμενον ib. 138 | χαὶ μᾶλλον

μαχροβιοτεία τινὰς

6,5-6

VH? VI 19 | ὃ μάλιστα γίνεται ἐν τῷ ἔαρι ep. IL 107, p. 49,18 | ἐν οἵοις τόποις μάλιστα δρόσος συντελεῖται ib. 108, p. 50,7 | πράξεις πορεύεται τὰς μάλιστ᾽ ἂν (φόβον) παρασκευαζούσης fr. 478, p. 304,16 ||

ταῦτα γὰρ μάλιστα συνθεωρούμενα ib. 116, p. 55,6 || οἱ δὲ ταῦτα μὴ

γενόμεναι

118,15

ἀλλὰ μόνον ᾧ συμπλέχομεν ... μάλιστα ἐπιλογιστέον Ep. ep. I 72, p. 25,4 || superlativo additur: ἀπὸ τίοῦ] μάλιστα ὁμοιοτάτου Philod. sign. 28,29 || ἀσφάλειαν φιλίαις μάλιστα ... συντελουμένην Ep. sent. 28 ὃ 148 | τοῦ τὸ ϑαρρεῖν μάλιστα ἐκ τῶν ὁμορούντων παρασχευάσασϑαι sent. 40 $ 154 | οἷς δὴ καὶ μάλιστα μαχόμεϑα nat. Gomperz 41 | μ[άλ]ιστα

μαχρὰν ἐκβάλλοντες Ep. ep. 1 59, p. 17,16 | οὐ πάνυ τι μακρὰν τῆς τῶν πατρ[α]λοιῶν καταδίκης ἀφεστήκασιν Philod. rh. VH? IV 73 ad Ep. fr. 49, p. 111,6 || οὕτωι δὲ μακρὰν ἀφεστήχασι τοῦ [μὴ] τὸν ἁ[γνεύ] οντα λόγον ἐν τοῖς περὶ ϑεῶν λέγειν, ὥστε Diet. 107,2 | οὐχ εἰς μακρὰν...

παραστήσω ib. 145,8, cf. Plut. adv. Col. 25, p. 11214 εἰ μὲν γὰρ (sc.

47,2-3 ἀλλὰ γὰρ τ] τούζτω]ν

(Le. τῶν μ[αλ]χκῶν) ? cf. ib. 1. 9 τῶν εὐπαγῶν || remitti: τοῦ τε σώματος αὐτοῦ μαλακοῦ γεγονότος

μάλιστα

25, p. 775% τὰ μέν ἐστι eta

(Epicurei)

Ep.

[ἡμῖν τῶν A.A|TION μαλακὸν γίγνεσθαι =

Philod.

sign.

17,25

μακρός εἰς μακρὰν ἀπ᾽ ἀλλήλων διιστάμεναι Ep. ep. I 43, p. 8,2 | ἀπέχοντες μακρὰν τῶν φαινομένων ib. 46, p. 9,13 || εἰς μαχροὺς [τόπ]ους πε[ρ]αιοῦν pec II ΝῊ" II col. 6,8 || μακροὺς διέρχεσϑαι λό[γο]υς Philod. rh. VE V, 1 col. 9 || μήκ[ιϊστον [ἀἸφέστη[κ]ε ib. c. 32 inf. || περίοδοι μαχραί v. περίοδος || χρόνον où τὸν μήκιστον ἀλλὰ τὸν Hd E . III 126, p. 61,16 ἐν ἐπ i”

ἔτι fr. 53 (Philod.), p. 113,26

|| κ]αὶ μᾶλον sic, simplici

À nat. XXVIII

VH? VI 46,2 | ἐγδεξαμένους [πάν]τ[α] μᾶλλον ἢ τὸ νοούμ[ε]νον ib. 46,7 | μᾶλλον δὲ καί: ἀ]δίκ[η]μα νομί[σ]ας ἑαυτῶι, μᾶλλον δὲ καὶ ἀσέβημ[α Philod. VH2?1I, f. 153 | μ]ζλλον οὕτω λέγοντες Ep. nat. XIV 1,13 VH? VI 14 | où γὰρ μᾶλλον εὐδαίμονας καὶ ἀδιαλύτους νοήσομεν μὴ φω-

νοῦντας

tos

νᾶται

fr. 356, p. 239,14,

licebit fr.

p. 306,4

cogitare

471,

p.

301,13

|| πολλῷ

μᾶλλον

91, p. 39,16

quod si sermone

|| οὐδεὶς … ἀρκεῖται,

| ouurudèc

carent, deos non iam bea-

μᾶλλον

δὲ οἷς οὐκ

ἔχει ὀδυ-

|| οὐκ ἀπορεῖν ... ἀλλὰ φέρειν μᾶλλον fr. 486, ἄν — fr. 81, p. 126,29 in schol. Ep. ep. II

δὲ τούτῳ μᾶλλον καὶ τῷ λοιπῷ ἁϑροίσματι ep.

417

416 21

||

Usener

Hermannus

μάμμη p.

I 63,

2,15.

VEY

20,4

Vi

|| ὡς

15

μᾶλλον

μάμμη

τι

[ouvlopouevx

ταῦτα ... ἐ[σ]τί

nat.

XIV

οἱ λέγοντες ἀσώματον

fr. 176, p. 154,14

ἃ ... ἐκείνοις ἤρεσκεν, οὐκ ἔμαϑον (ego) Ep. fr. 187, p. 157,21 χαῖόν ἐστι τοῖς σοφοῖς μανϑάνειν γράμματα fr. 22, p. 99,8

| ἀναγ-

μανία μανία δ᾽ ὀρϑὴ τὸ χάριν τῆς [ἐνίοτε καὶ σπανίως μεταλήψεως τῶι βίωι [κα]χοδαιμονεῖν Philod. PH? I, f. 86, V

ἐν ἅπαντι

μανυκός μανυκόν τι [φ]ασὶν ἐπιτηδεύειν τὴϊν ῥη]τορυκήν Philod. rh. col. 9,15 | τὸ δὲ μίαν αἰτίαν τούτων ἀποδιδόναι ... μανικὸν ϑηκόντως πραττόμενον Ep. ep. II 113, p. 53,11

VH1 V, 1 καὶ οὐ ra-

ONT εἰ καὶ ὑπαρχτή

—

fr. 27, p. 100,1

τὸ δὲ τῶν ἄλλων τινὸς ἀντιποιεῖσϑαι μαργειτομανίας ὅρους ἵστησι Philod. col.

26,13

μαρτυρεῖν αὐτὴ ἣ αἴσϑησις ἐπὶ πάντων μαρτυρεῖ Ep. ep. I 39, p. 6,7 τοῖς αὐτὸν οἰόμε[ 9]. τὸν βίον μαρτυρεῖν Philod. rh. VH! IV μα{ρτ]υρε[ἴτα! τοῖς φ]αινομένοις Ep. nat. II ΨῊΗ II col. 4,1: ἐπι]μαρτυρεῖται mam primus paginae versus a syllaba uap

418

sq.

||

p. 1115°

|| ἐγὼ

φησὶ τοὺς ἵππους ὑφ᾽ ἡμῶν ματαίως ἵππους εἶναι καὶ «ἀνθρώπους» Colotes fr. ap. Plut. adv. Col, 15,

δ᾽ ἐφ᾽ ἡδονὰς συνεχεῖς παρακαλῶ

χαὶ οὐκ ἐπ᾽ ἀρετὰς χενὰς

Col. 17, Ρ. 1117: χαὶ ματαίας Ep. fr. ep. 116, p. 137,15 ap. Plut. adv. | ἅπασα ἣ τῶν 41,15 | (ἐάν τις) ... ταῦτ᾽ ὀγκοῖ ματαίως ep. IL 95, p. δυνατοῦ τρόπου οὐ | 42,14 p. 97, μετεώρων αἰτιολογία ματαία ἔσται ib. ἐφαψαμένοις, ἀστρολογίαν

|| τῶν τὴν ματαίαν εἰς δὲ τὸ μάταιον ἐχπεσοῦσι ib. p. 43,1 μάταιος [ἔσ]ται; οὐ ἄρ᾽ || 53,12 p. 113, 10. ων ἐζηλωκότ

τὸν ϑάνατον — Ep. ep. Philod. sign. 30,27 | μάταιος ὁ λέγων δεδιέναι νοις ib. 127, p. 62,3 III 125, p. 61,2 || μάταιος ἐν τοῖς οὐκ ἐπιδεχομέ χρῆται τέχνῃ, ἐμπύρῳ δ᾽ ὅστις 955 (eodem modo Euripides Phoen. 147 ll alobs $ 24 sent. δόξῃ ματαίῳ τῇ | μάταιος ᾿σορυΐατα omisit) οὐδεμιᾷ τεχνῶν καὶ ματαίων ματαίοις VH? IX 197 | τῶν μὲν ἀχρήστων ἀξιώσει ματαίως | 991% 9, p. (opp. τὰς δ᾽ ἀναγκαίας) Plut. Grylli παρ[ε]νοἡμᾶς ματαίως τὸ πᾶν Philod. sign. 4,2 (opp. ὀρϑῶς 3,34) Carneisc.

VH?

V,

f.

194,

XV

μάχεσϑαι

μαργιτομανία IV

ἀλλὰ δὴ Πλάτων τοὺς ἀνθρώπους

χλοῦν

οὖσα ἀνύπαρχτος,

εἶναι τὴν ψυχὴν ματάζουσιν Ep. ep. 1 67, p. 22,5

μάταιος, (τὸ) μάταιον, ματαίως

μανϑάνειν

rh.

ματάζειν

” 1865, p. 244 editionis, de iota muto cf. Fleckeiseni “ annal. IX fr. 79 f. VIII VH? latet fort. [μα]τάϊζοντες

εἰἰ S}yvatvers καὶ à μ[ἀ]μμη [σ]ου Ep.

μαντυκὴ

μάχεσϑαι

Glossarium Epicureum

| καὶ τούcol. 15 || nisi fuit incipit

" πᾶσαι γὰρ ἅπτονται τινός Plut. δεῖν δ᾽ αἰσϑήσει μὲν μηδεμιᾷ μάχεσϑαι p. 184,27 | εἰ μάχῃ πάσαις ταις adv. Col. 5, p. 1109 ad Ep. fr. 250, δὴ καὶ μάλιστα μαχόμεϑα παῖ. αἰσϑήσεσιν — Ep. sent. 23 ὃ 146 | οἷς τῶν ἀν[ϑρώ]πων Re ἅμα Gomperz 41 | μαχόμενί[οι πολ]λοῖς ἀτονίαν ἔχουσ[ιν = 3 \| τὴν ὡς τοῖς [τοῦν]τες ib. 47 | où (ἢ) μαχόμεϑα καὶ μετα«ρ»ρυϑμίζειν ib. a νουϑε[τ]εῖν τε ἀλλήλους καὶ [μ]άχ[εσ]ϑαι αι τούτου 10. 89 I τοῖς ἐναργέσι μάχεα ἀλλὰ μάχεταί τινι πε[ρὶ] αὐτίο]ῦ il qouv πὰ || 15,28 ib. ἐναργείᾳ | τῇ Philod. sign. 15,24, cf. ib. 36,16 μεταβάσει ib. ge Log = ὅμοι[ο]ν T] κατὰ τῇ μαχόμενα οὐδὲν [un = 10. 27,15 \ a aa φαινόμεϊνοι] μαχόϊμεϑ᾽ οὐδα]μῶς ἑαυ[τοῖς] pe ταὐτῇ οὐδὲ ὡς ib. 32,23 | ἕν μάχεσϑαι τῶν ἄλλ[ο]ν φαινομένων

419

μεγαλεῖος

Hermannus Usener

Cxerlui τι τῶ[ν] elpnuélvev] ib. 8,12 | μένοις Ep. ep. Il 90, p. 38,11 | ἣν γάρ ib, 96, p. 42,1 | οἱ δὲ τὸ ἕν λαμβάνοντες Pp. 43,10 | ἀμφότερα ταῦτα οὐ μάχεται

τοῦτο τις ἢ τοῖς τοῖς

γὰρ μαχόμενόν ἐστι φαινομαχόμενος τοῖς ἐναργήμασιν φαινομένοις μάχονται ib. 98, φαινομένοις ib. p. 44,1

μεγαλεῖος ὅσον ἀμυδρᾶι συναισϑήσει προσδοκῆσαί τι μεγαλεῖον Philod. rh. VH? V, f. 108 || περὶ τῶν μεγαλείων δοξάζειν κρεῖττον ἢ περὶ τῶν μικρῶν χαὶ μηδενὸς ἀξίων ἀκριβῶς rh. ΚῊ"! V, 1 col. 18

μεγαλόπλουτος col.

78

,5£.

V

μεγαλοπλούτοις καὶ δυν[α]στευτικοῖς

Philod.

VH?

μεγαλοπρεπῶς

Ep.

fr.

μέγας

ἀγαϑὸν μεῖζον (ex coni., ἐξ ὧν libri) Ep. sent. 6 ὃ 140 | τὰ δὲ μέγιστα καὶ κυριώτατα ὁ λογισμὸς διῴχκηκε sent. 16 ὃ 144 | τοὺς μεγίστους φόβους sent. 18 $ 144 | πολὺ μέγιστόν ἐστιν à ... κτῆσις sent. 27 $ 148 | δικαιοσύνης χαρπὸς μέγιστος ἀταραξία fr. 519, p. 317,19 | ταῖς μεγάλαις ἡγεμονίαις fr. 556, p. 328,27 | ἐν πολλζοῖς] μεγάλα χ[ο]υφίσαντες nat. Gomperz || Savéro[u]

κα[ὶ

ζ]ωῆς,

ὄντων

μεγίστων

VH?

XI,

f. 29

||

μέγα

μῆκος Ep. nat. II VH? VI, £. 76 | μεγάλη χαρά fr. 105 (spur.), p. 135,10 Il (τὴν) ἀλυπίαν ἀφ᾽ ἑτέρου κακοῦ μείζονος ὑπάρχειν fr. 120, p. 138,18 ||

πάντες σε μέγα φιλοῦμεν

p- 161,27 || μηδὲ

fr. 176, p. 154,17

|| ὁ μέγιστος πλοῦτος

ἔτ. 202,

|| δόξεις καὶ πρὸς τὰ μεγάλα τοιοῦτος εἶναι fr. 214, p. 164,17

αἰτιώμεϑα

τὴν

σάρκα

ὡς

τῶν

μεγάλων

χαχῶν

αἰτίαν

fr. 445,

p.

291,9 || of μεγάλοι πόνοι συντόμως ἐξάγουσιν fr. 447, p. 292,4 || τὸ πάραυτα πεφυγμένον μέγα xaxdv fr. 423, p. 283,10 || comp. petaβολὴν μειζόνων (χακῶν) fr. 479, p. 304,20 | παρὰ μέγα τίϑεσϑαί τι = magni facere fr. 489, p. 306,25, cf. adnot. || μέγας ἐν ἕξει καὶ ἀφιλό-

δοξος Philod. schol. Zenon. de lib. dic. ΤῊ"

420

παρά c. accus. || συστροφῶν ... καὶ μειζόνων χαὶ ἐλαττόνων Ep. ep. I 73, p. 25,15 || τὸν μέγιστον τάραχον ib. 77, p. 28,11 ll τὰ μεγάλα: οὔτε

ib. 61, p. 18,19

|

ἄπειρόν ἐστι τὸ πᾶν καὶ τῷ μεγέϑει τοῦ κενοῦ Ep. ep. I 41, p. 7,11

||

τὰ

V,

1 col.

1 | μέγιστον

μικρὰ

μείζοσι

«βραδύτερον» καὶ

τῶν

ἐλάττοσι

ib.

μεγάλων

(οἰσϑήσεται)

59, p. 17,18

μέγεϑος

τοῖς

μεγαλοπρεπῶς ἐπεμελήϑητε ἡμῶν τὰ περὶ τὴν τοῦ σίτου κομιδήν 183, p. 156,22

111

τῶν χακῶν Ep. ep. III 125, p. 61,11 | ἀρχὴ καὶ τὸ μέγιστον ἀγαϑόν ib. 132, p. 64,18 | μείζων ἡμῖν ἡδονή ib. 129, p. 63,9 | ἀγαϑὸν μέγα ib. 130, p. 63,17 | ἀρχὰς μεγάλων ἀγαϑῶν À κακῶν ib. 134, p. 65,19 || ὃ τοιοῦτος δύναται κόσμος γίνεσϑαι ... ἐν πολυχένῳ τόπῳ καὶ οὐκ ἐν μεγάλῳ εἰλικρινεῖ καὶ κενῷ II 89, p. 37,17 | τὸ δὲ μέγεϑος ἡλίου ... ware δὲ τὸ xa’ αὑτὸ % τοι μεῖζον τοῦ ὁρώμενου 7 μικρῷ ἔλαττον ἢ τὴν λικοῦτον τυγχάνει: ib. 91, p. 39,5 || παρὰ μέγα εἶναι VH? VII 177 vid.

τοῖς

ἀρέσαντες ἀνθρώπ[οις]

μέγεϑος

Glossarium Epicureum

μεγέϑεσιν

ἁπλῶς

εἰς ἄπειρον

αὐτὰς

(τὰς

ἀτόμους)

ἐκβάλλειν

schol.

Ep. ep. I 43, p. 8,14 | κατὰ τὸ ἐναρμόττον μέγεϑος Ep. ep. I 49, p. 24 xa \| μηδεμίαν ποιότητα τῶν φαινομένων ... πλὴν σχήματος χαὶ βάρους ἀτόταῖς ἐν μέγεϑος πᾶν νομίζειν δεῖ οὐδὲ | μεγέϑους ib. 54, p. 14,16 ἐν μοις ὑπάρχειν ib. 55, p. 15,12 | πᾶν δὲ μέγεϑος ὑπάρχειν (-χον libri) 55, ib. εἶναι 56, p. 15,16 || παραλλαγὰς δέ τινας μεγεθῶν νομιστέον eps p. 15,14 || ἄτομα σώματα ἄπειρα τῷ πλήϑει, χατὰ σχῆμα χαὶ Ἶ ’ 141 f. mixt. de Aphr. Alex. ἔχοντα μόνον τὴν πρὸς ἄλληλα διαφορὰν ἐῶν ame ἐξ τὸ || 207,5 p. 289, fr. Ep. ad Sp. 52,25 quaestt. 1,13, p.

À

μέγεϑός τι ἐχόντων συγχείμενοι Alex. Aphr. quaestt. 3,12, p. 200,4

μεγέϑη ME By | periphrastice pro adiectivo : εἰς [ἔ]νια ἔργα τε καὶ 10, ; math. adv. (emp.) Sextus | 43 διαϑέσεων Ep. nat. Gomperz TEA Pee ἐπισύνϑεσιν χατ᾽ νοεῖν σῶμα τὸ (257) λέγει 6 Ἐπίκουρος 0: 196,5, cf. ib. 1. ΑἹ σχήματος καὶ ἀντιτυπίας καὶ βάρους ad Ep. fr. 275; i

| ὅρος τοῦ μεγέϑους τῶν ἡδονῶν

Ep. sent. 3 § 139 | πάϑη

οὐκ ἀπολείποντα τοῦ ἐν ἑαυτοῖς ueyédouc

fr. 138, p. 143,19

vou (πόνοι) μέγεϑος οὐκ ἔχουσιν fr. 447, p. 292,5 | πῶς τ᾽

es

|| of ὃ

xe

ἔτι i a8

|| ὁπηλίκοι tage # + πεπερασμένον εἴη τὸ μέγεϑος; ep. I 57, p. 16,10 (οἱ ἄπειροι ὄγκοι), ἄπειρον ἂν ἦν καὶ τὸ μέγεϑος ib. p. 16, Ἢ ἀκὴν Ἂς τῇ αἰσϑήσει ἐλάχιστα ϑεωροῦμεν) τὰ μεγέϑη “πο RÉ

πλεῖον καὶ τὰ ἐλάττω ἔλαττον ib. 58, p. 17,10 | ὅτι μέγεϑος χει mis 17, ib. 59, p. μος ... κατηγορήσαμεν μικρόν τι μόνον μακρὰν ἐκβάλλοντες

421

μέϑη

Hermannus

|| τὰ σχήματα καὶ τὰ χρώματα καὶ τὰ μεγέϑη

χατηγορεῖται σώματος κτλ. ib. 68, p. 22,14

Usener

ual τὰ βάρη καὶ ὅσα ἄλλα

|| τὸ δὲ μέγεϑος ἡλίου κτλ. ...

κατὰ μὲν τὸ πρὸς ἡμᾶς τηλικοῦτόν ἐστιν ἡλίκον φαίνεται * χατὰ δὲ τὸ xo? αὑτὸ ἤτοι μεῖζον ... ἣ μικρῷ ἔλαττον À τηλικοῦτον τυγχάνει IT 91, p. 39,2 | el γὰρ τὸ μέγεϑος διὰ τὸ διάστημα ἀπεβεβλήκει (ὁ ἥλιος), πολλῷ μᾶλλον ἂν τὴν χρόαν

ἔτ. 81, p. 126,28

in schol.

Ep.

ep.

II

91,

p.

39,16

(τὸν σοφὸν)

οὐδὲ μὴν τηρήσειν ἐν μέϑῃ

Ep.

τὰ

σώματα

μεϑιστάναι ... τὸν

ἄχρατον

Ep.

fr.

61,

p.

117,31

[roc (Philod.) rh.

VH?

IX,

f. 128 || μεϑοδυκώτερα Philod. sign. 28, 1 ||

προείληφε τέχνην [τὴ]ν τὸ μεϑοδικὸν ἔχουσ[ζα]ν καὶ ἑστηκός rh. VH? IV 76 -- Ox. II 84 | (eloquentia civilis) οὐκ ἔχει τὴν μεϑοδυκὴν παράδοσι ν καὶ τὴν τὸ ἑστηκὸς προσφερομένην Philod. rh. VH? IV 77 — Ox. II 85 || τὰ προσφερόμενα τὸ μεϑοδικόν ib. VH? IV 92 = Ox. II 100

μέϑοδος col. 22,3

οὐδὲ

περὶ

τούτων

ἔχοντες,

V, 1 col. 16 | τὰς || τὰς

κοινὰς

περὶ

(Nausiphanis me clamitabunt) ... μετὰ μειρακίων

ἀχούσαντα

παραστάσεως

πρὸς

Ep.

ἐμὲ

ἐπίδηλος

μειώσει

fr.

διὰ τὴν

114,

p.

φιλοσοφίαν

136,20

fr.

|| ἀξίως

138,

τῆς

p. 143,21

εἰς

ἀλλὰ

παρατετηρηκότες

πάντ᾽ ἐναρμοττούσας

πάντων

μεϑόδους

μόνον

μεϑόδους

παρεγγυᾶν

ἐκ

ἀνταναπλήρωσιν

Ep.

ep.

I 48,

ib.

Philod.

rh.

24,24

IV

Cic.

i

Tusc. diss.

patet

latius,

III 5,11 ‘ hanc enim infamiam,

a furore

parum valent verbo: quem nos furorem, quasi vero atra bili solum mens ... moveatur

ii

quidem,

=

μελαγχολίαν ill vocant :

à Bear... -

Ep. fr. 205, p. 162,17 cl. . 2 24 | δουλεύουσαν μελέτα ἀποϑνήσχειν > 7 x

μελετᾶτε ἀνδρείαν Plut. Grylli 4, p.988? (adn. ad p. 317,8) | μελετᾶν

... τὰ ποιοῦντα τὴν εὐδαιμονίαν Ep. ep. ΠῚ 122, p. 59,11 || τοῦτα χαὶ πρᾶττε al μελέτα ib, 123, p. 59,15 || ταῦτα οὖν ... μελέτα πρὸς σεαυ-

τὸν

ἡμέρας

καὶ

νυκτός

ib.

135,

p. 66,5

ἄν γε μὴ μεϑύων τις ἢ ῥηγνύμενος ὑπὸ πλησμονῆς ἅπτηται (veneris) Ep. fr. 61, p. 118,12

τὴν αὐτὴν εἶναι μελέτην τοῦ χαλῶς ep. III 126, p. 61,20

μειοῦν

quae iuncta stultitia

volunt

μελετᾶν

μελέτη

ἀποπείπτοντας καὶ προσέτι μειουμένους Philod. rh. IV col. 44,26 | τὸ πᾶν ἄπειρον εἶναι ... καὶ μήτε αὐξόμενον μήτε μειούμε νον Ep. fr. 296, p. 211,20 ap. Plut. adv. Col. 13, p. 11144

Graeci

disiungimus.

μεϑύειν

422

χαὶ

μελαγχολία

(ἢ πολιτικὴ ῥητορικὴ) οὐκ ἔχε[ι] τὴν μεϑοδικὴν παράδοσιν καὶ τὴν τὸ ἑστηκὸς προσφερομένην Ep. fr. 10 (Philod.), p. 95,27 | μεϑοδικὸ ς ὁ τρό-

VH!

κραιπαλώντων

ῥεῦσις ... οὐκ p. 11,5

μεϑοδικός, (τὸ) μεϑοδιυκόν

rh.

p. 1124? | μαϑητὴν

μείωσις

μεϑιστάναι

μέϑοδον

ἐχ μειρακίου καταχοσμηϑέ[ν79᾽ ὑπὸ τοιούτου [δ] [«λογισμο]ῦ μέχ[ρ]. τε[λευτῆς Carneisc. VH? V, f. 192 | ϑῆρα μειρακίων. λαμυρῶν χαὶ προπετῶν» ὁ περὶ τῆς ἐποχῆς λόγος ἐστίν Colotes Plutarchi adv. Col. 29,

τινῶν

fr. 63, p. 119,1

μέλλειν

μειράκιον

μειρακίου

μέϑη

ἐξ ἕδρας

Glossarium Epicureum

μέλλειν

ζῆν καὶ τοῦ καλῶς ἀποϑνήσχειν

-

e

εἰς ἄπειρον αὐτὰς el μέλλει τις μὴ καὶ τοῖς μεγέϑεσιν ἁπλῶς

Ep.

eet

ὅτε

ε oe ome μους) ἐκβάλλειν schol. Ep. ep. 1 43, p. 8,14 | cum as φιλοσοφ μελλέτω δεῖξαι μέλλει Philod. sign. 31,7 | μήτε νέος τις Gv

423

μελλησμός Ep.

ep.

VI

Hermannus III

36

122,

p.

59,1

|| περ[ι]αιρεϑήσεσϑαι

fr. 34 | τὰ μέλλοντα:

122, p. 59,10

|| ὅτι λυπεῖ μέλλων

διὰ τὴν

ἀφοβίαν

(ὁ ϑάνατος)

ἤμελλον

τῶν

nat.

Usener

XV

μελλόντων

ib. 125, p. 61,4

VH?

ep. ΠῚ

|| τὸ μέλ-

λον οὔτε ἡμέτερον οὔτε πάντως οὐχ ἡμέτερον ib. 127, p. 62,4 | ὁ «περὶ» τοῦ μέλλοντος ἀεὶ φόβος ἐγχείμενος οὐκ ἐᾷ χαίρειν ... ἐπὶ τοῖς παροῦσι fr. 532, p. 321,19 || Luc. de parasito 12 τὸν μέλλοντα βιώσεσϑαι καϑ᾽ ἡδονήν | τῷ μέλλοντι εὐδαίμονι εἶναι Metrod. s.p. 110,3

μελλησμός

ὁ δὲ πάντων

βίος μελλησμῷ

παραπόλλυται

Ep.

fr. 204, p. 162,6

μεμπτός, (τὸ) μεμπτόν παρὰ

μεμπίτ]ὰς

de lib. dic.

xal

τὸ

ΤῊ"

ἐναντίον

αἰτίας V,

καὶ

1 col.

παρ᾽ οὐ

9

παρακολουϑεῖν

|| τὸ

μεμ[π]τάς

δὲ

πέφυχεν

Philod.

schol.

παρ᾽ ἡμᾶς ... ᾧ καὶ

Ep.

ep.

τὸ

Zenon.

μεμπτὸν

III 133, p. 65,11

| μέν solitarium : οὐκ ἀδυνάτως alteram

sententiam

μὲν ἔχει γίνεσϑαι κτλ. ib. 107,

scriptor

particula

xx

μέν

Sav

Î κακῶν ... χορηγεῖσϑαι Ep.

col.

10

μὲν # Cobetus

ep.

| ὁμοίως μὲν ... ὁμοίως

anacoluthia)

| πρὸς

μὲν ... χάριν

μὲν ... βίος δέ fr. 480, p. 304,25

δέ

fr. 339,

p. 228,1

| οὐσίας

| τοῖς μὲν ... ταῖς δέ- fr. 488, p. 306,18

|| δέχεσϑαι μὲν ... παρατετάχϑαι δέ fr. 489, p. 307,1 | εὐτυχοῦντας μὲν ... δυστυχοῦντας δέ fr. 489, p. 306,24 | etiam in antithetis consulto

institutio

161,25

fit ut μέν praetermittatur : fr. 469,

p. 300,26.

|| opposita neglegenter ponuntur : fr. 489,

fr. 202,

p. 307,3

| καὶ

αὐτόϑεν μὲν γιγνομένης ... οὐθὲν ἂν ἦν δειν[ό]ν - νῦν δέ — nat. inc. ΤῊΣ 86 col. 7 || καὶ τισὶμ μὲν ... τισὶν

[δέ ib.

90

|| μέν

omittitur

in

enuntiato bipartito : (μὲν) ... δέ ep. I 59, p. 17,12 | μὲν — δέ (cf. δέ) in anaphora ἕως μὲν ... ἕως δέ Π 105, p. 47,15 | ἐνδέχεται μὲν καὶ +. ἐνδέχεται δὲ καί (alterum membrum

adiungit

|| πρῶτον

μὲν

οὖν --

(sed

III 134, p. 65,18, οἴεται γὰρ ἀγαϑὸν

δὲ καί — nat. inc.

alteri

membro

deest

VH?

VI 87

coniunctio)

ep. II 85, p. 36,1 | * μὲν οὖν —, * δέ ib. 87, p. 36,16.19 | τὸ μὲν — τὸ δέ ib. p. 36,20 | τὰ μὲν — τὰ δέ nat. Gomperz 21 sq. | # μὲν — ἧ δέ v. ἢ | μέχρι μὲν — μέχρι δέ nat. Gomperz 58-61 | [lys μὲν καὶ ... εἴχίομεν δὲ καί — ib. 124 | τῶν ody ὁριζόντων μέν, κατὰ δὲ τὰς παραϑέσεις ὁμολογησάν[τ]ων ἄν — nat. XIV 1,4 VH? VI 14 | οἱ μὲγ γὰρ — [ot] dé ib. 1,10 | εἰ μὲν — εἰ δὲ μή ib. 5,3 (f. 18) |

μάλιστα

μὲν ... εἰ δὲ

μή,

τό ye —

ib.

6,5

(f.

19)

|| ἀλλὰ

γὰρ ταῦτα

μὲν

—, πρὸς δέ — ib. 6,9 | κἄν [τις] τό[δε] μὲν ... λέγη]: ... τό[δε] δ᾽ ἀν[ε]υ[ρὼν] τύχηι ib. 7,17 (f. 20) | ἔνϑα μὲν — ἔνϑα δέ — ib. XXVIII VH? VI 52,8.14 et 52,17-5 ab inf. | * μὲν οὖν — ib. XV VH? VI fr. 5

|| τότε

u[è]v ... τότε δ᾽ où ib. XXVIII

VI 44 inf.

deest : viv ouvop& τότε δ᾽ où ib. 44 extr.

μένειν αὐτὴν (terram) [ἐν] μέσωι τοῦ χόσίμου Ep. nat.

(vid.

usus

|| μέν

priori

μένειν

ἃ μὲν... ἃ δέ — Ep. fr. 187, p. 157, 20 sq. || χαλεπὸν μὲν ... ἐπισφαλὲς δέ fr. 200, p. 161,9 || τὸν μὲν κῆπον ... thy δ᾽ οἰκίαν fr. 217, p. 165,5.15

solutum) ib. 112, p. 53,3 |

οὗ μὲν— où δέ ib. 113, p. 53,6 || τὰ μὲν τὰ δέ ib. 114, p. 53,19 et ib. 113,

424

μέντοι

(1. 6) | νῦν μὲν — viv δέ (v. νῦν) | liberior collocatio: οἴεται μὲν γὰρ ἀγαϑὸν À κακὸν ἐκ ταύτης ... ob δίδοσϑαι, ἀρχὰς μέντοι μεγάλων ἀγα-

membro

οὐκ ἄν ποτε εἴχομεν ὅ τι μεμψαίμεϑα αὐτοῖς Ep. sent. 10 ὃ 142

VI

Ρ. 53,4

p. 49,5:

26

μέμφεσϑαι

Ρ.

Glossarium Epicureum

XI

ΝῊ"

12,4

μέντοι εἰ μέντοι γε τῶν --- Philod.

rh.

IV col. 35,2

|| οὐδ᾽ αὐτοὶ μέντοι γε ἀπό

ib. 37,6 | εἰ μέντοι γ᾽ ἐκ — VH? VII, f. 116 | Σωκράτει μέντοι γ᾽ οὐκ ἐβοήϑησεν Philod. rh. VH1 V, 1 col. 30,12 | ufé]vror γ᾽ ἐώ ««»χει VH? X 101, cf. Epic. praef. p. XLI sq. (adn.) | Ep. nat. XI VH* II 9,17

(VH? VI, f.6) ἑτέρωϑι μέντοι ἄλλας καὶ ἄλλας εἶναι τάξεις τούτων || — κατά γε τὸν ἐξωστικὸν (τρόπον sc.) * χατὰ μέντοι τὸ π[ροσ]λαμ[β]ανόμενο[ν] — ib. II VH' II col. 5,9 || hiatus evitandi causa: y’ adponitur : μέντοι

Y οὐ Philod. rh. ΝῊ" V, 1 col. 30,12-13 | in medio enuntiato ut restringatur sententia: τῷ μέντοι μᾶλλον τρόπωι Ep. nat. Gomperz 72 | μέντοι γε: τινὲς [uéviros γ᾽ οὐδὲ ταῦτα δαψιλῆ [πο]ριζόμενοι κτλ. Philod. VH? I, £. 86, V || τῶν μέντοι γε ἀλλοδόξων id. VH? III, f. 102 || μετείληφε ... τοιούτου

συμπτώματος ...οὐ μέντοι

πάντων

χτλ.

Ep.

ep.

425

μερίζειν

Hermannus

Usener

I 64, p. 20,12 | où μέντοι πᾶν σχῆμα ἔχειν fr. 82, p. 127,7 in schol. Ep. ep. I 74, p. 26,13 | πᾶσα οὖν ἡδονὴ ... ἀγαϑόν, où πᾶσα μέντοι «γ᾽» αἱρετή ep. III 129, p. 63,11 (eodem modo statim adhibetur δέ) | τῇ μέντοι συμμετρήσε ... ταῦτα ι πάντα κρίνειν καϑήχει ib. 130, p. 63,13 | οἴεται μὲν γὰρ ἀγαϑὸν ἢ xaxdv... «οὐ» δίδοσϑαι, ἀρχὰς μέντοι μεγάλων ἀγαϑῶν Î καχῶν ... χορηγεῖσθαι ib. 134, p. 65,19 | τὸ μέντοι φάντασμα

—

Π

88, p. 37,4

38 fr. 1

|| τῶν

μέντοι οὐ φανταστικῶν

nat.

XXVIII

VH?

VI

μερίζειν ἐχ δὲ τῶν γινομένων προσόδων ... μεριζέσϑωσαν ... εἴς τε τὰ ἐναγίσματα τῷ τε πατρὶ καὶ τῇ μητρὶ καὶ τοῖς ἀδελφοῖς, καὶ ἡμῖν εἰς τὴν ... γενέϑλιον ἡμέραν κτλ. Ep. fr. 217, p. 166,4, igitur h.l. medium μερίζεσϑαι =

partiri,

distribuere.

dativi

pendent

ab

hoc verbo, nam

tuorum his honoribus adfici | τὴν δὲ προῖχα τῷ ϑήλει σάτωσαν ᾿Αμυνόμαχος καὶ Τιμοκράτης fr. 217, p. 167,15 ζομένην συν[γν]ώ[μ]ην ἐν οἷς διέπεσον fr. 16, p. 97,10

ius est mor-

παιδίῳ ... μερι| τὴ[ν] uele:]-

ΚῊΞ

καὶ χατὰ

πῆξιν

Χ, f. 59

ἰσχυροτέραν ... xara

τῶν μερῶν schol. ib.

μέρισιν

Ep. ep.

μέρος

ὄντα φῆσαι χρώματα

ἰσχυροτέραν

ἔχειν fr. 29, p. 102,10 | κατὰ ῥῆξιν μέρους καὶ

αὐτοῦ ἐπὶ τοὺς χάτω

τόπους ep. II 103, p. 46,16

πρὸς τὸ χατὰ μέρη συνίστασϑαι πηγνύμενα καὶ κατὰ ἁϑροότητα

p. 49,3

|| πάντοϑεν ... κατὰ

μέρη

ὁμαλῶς

περιισταμένων

||

ib. 106,

el re ὑδατοποιῶν

τινων εἴ τε πνευματωδῶν ib. 107, p. 49,7 | κατὰ πρόσλαμψιν πρὸς τὰ μέρη

426

ib.

109,

p.

51,6

|| κατὰ

μέρη

τινὰ

Fro.

ἔξωϑεν

νεσϑαι χαὶ κατὰ παραλλαγὴν μερῶν ib. 95, p. 41,18 | περὶ ὅλον πὸ ἄϑροισμα ἢ τὰ κυριώτατα μέρη τῆς φύσεως sent. 9 ὃ 142 || τὰ κατὰ μέρος Philod. VH2, £. 135 fr. V || κατὰ μέρος ib. f. 137 fr. X | ἐ]πὶ μέρους ib. f. 147 | τὰ κατὰ μέρος αἰσϑητά τε καὶ νοητὰ [φύ]σ[ εἴων εἴδη piet. 111,20 | τὰ» κατὰ μέρος ... ἐξακριβοῦσϑαι (opp. τύπους) Ep. ep. I 68, προσεμp. 22,12 | ἡ ψυχὴ σῶμά ἐστι ... πῇ μὲν τούτῳ (sc. πνεύματι) εἰληπαραλλαγὴν πολλὴν μέρους τοῦ δὲ ἐπὶ (calido), τούτῳ δὲ φερές, πῇ καὶ αὐτῶν

ὅλον χαὶ μέρος ib. p. 21,5

ἀλλὰ καὶ χωρὶς τούτου τοῦ μέρους οὐκ οἶδα ὅπως δεῖ... φῆσαι Ep. fr. 29, p. 102,11 ap. Plut. adv. Col. 7, p. 1110° || periphrasi servit : ἀλλὰ καὶ χωρὶς τούτου τοῦ μέρους οὐκ οἶδα ὅπως δεῖ τὰ ἐν σκότει ταῦτα

ἔκπτωσιν

δίως διαλυϑήσεται Ep. ep. II 91, p. 39,8 || καὶ τοῦτο τὸ μέρος πλεοναχῶς γίνεσϑαι 10. 100, p. 45,2 || τὰς περὶ τῶν χατὰ μέρος αἰτίας συνορᾶν ib. 116, p. 55,7 || ἡ δὲ ἔμφασις τοῦ προσώπου ἐν αὐτῇ (luna) δύναται μὲν γ-

τούτων

10. 63, p. 20,2

|| ἄλλου τινὸς μέ-

εἴ 9° ὅλου ρους ἀπηλλαγμένου ib. 65, p. 21,1 || τοῦ στεγάζοντος λυϑέντος χαὶ διαμένον ἄϑροισμα λουπὸν δὲ τὸ | 21,4 p. ib. εἴ τε καὶ μέρους τινός

μέρισις χάλαζα συντελεῖται II 106, p. 48,17

μέρος

ῥεύματος ἣ τῆς ϑερμασίας ... ἐπιλαμβανομένης ib. 111, p. 52,1 | τὸ μέρος τοῦτο τοῦ κόσμου ἑστάναι περὶ ὃ τὸ λοιπὸν στρέφεται ib. 112, p. 52,13 | οἱ λεγόμενοι ἀστέρες ἐχπίπτειν καὶ παρὰ μέρος κατὰ παράτριψιν νεφῶν δύνανται συντελεῖσϑαι ib. 114, p. 54,1 | κατὰ μέρος opp. κοινῶς Philod. rh. ΨΗΣῚΝ col. 15 | μέρη id quod τὰ κατὰ μέρος: ἐπὶ τῶν τοιούτων μερῶν scriptor Ep. ep. II 93, p. 40,16 | οὐκ ἐν ἡμέρας βραχεῖ μέρει παραδοτόν VH? III, f. 183 | πᾶν δὲ τὸ εἰς τοῦτο τὸ μέρος ἔνστημα ba-

φὸς τῇ λεπτομερείᾳ

μερίς τοῖς βελτίω μερίδα καὶ]ϑισταμένοις

Glossarium Epicureum

βιασαμένου

τινὸς

τῶν τῆς Ep. ep.

|| φϑαρτούς

φησι τοὺς κόσμους μεταβαλλόντων

73, p. 26,9 | τῶν τοῦ ὅλου μερῶν ib. 69, p. 23,7 :

pe ψυχῆς μερῶν τῶν παρ᾽ ὅλην τὴν σύγκρισιν παρεσπαρμένων ἐκάἀχωρίστως συνεδρεῦον τὸ μέρος: χατὰ I 66, p. 22,17 || τὰ

ἐπὶ τἄλλα πάντα στῳ τῶν κατὰ μέρος λαβόντας [ἀ]πὸ τούτων με[τ]αβαίνειν ἀϑρόας Fe 2; Philod. sign. 21,1 | τῆς δὲ κατὰ μέρος (ἐπιβολῆς) opp. rie χατὰ 3,15 p. I 35, p. 3,12 | τὸ κατὰ μέρος ἀκρίβωμα ib. 36,

τὸ ἐν τῇ αἱ ϑήσει s μέρος ἂν ἐξακριβωϑέν ib. p. 4,8 | τό τε ἐλάχιστον QUE er ϑεωροῦμεν || 17,1 p. 58, ib. ἔχον οὐχ διάληψιν δὲ μερῶν τόσης ἐν τῷ αὐτῷ οὐδὲ μέρεσ! μερῶν ἁπτόμενα ib. p. 17,9 | τὸ μέρος τὴς ἐτοῖν μέ

περὶ μὲν τούτου γῆς οὗ μετέβημεν nat. ΧΙ (ΚῊἪ" ΠῚ 5,2 | χαὶ al | (τὸν χρ μονὴ ταῖς fr. 6 f. ρους οὕτω δια[λ]ηπτέον ib. VH? VI, μέρεσιν ep. ji τούτων τοῖς χαὶ συμπλέκομεν ἡμέραις καὶ ταῖς νυξὶ 79, p. 29,17 | ra p. 25,7 | ἐν τοῖς κατὰ μέρος γινομένοις ib. p- 31,20 || sat τὰ» χατὰ μέρος ἤδη ἐξαχριβοῦντας ἱκανῶς ib. 83, τῶν χατὰ LL eons πολλὰ | 31,14 τῶν κατὰ μέρος ἀκριβωμάτων ib. p. nat. πιεσμούς μέρος χριβουμένων ib. p. 31,17 | ποὺς χατὰ

427

μέσος, VH?

(τὸ) μέσον VI

44

inf.

τοὺς σοφιστεύοντας Prodicus

maxime

Hermannus || δοξῶν ... [è]x

ἀπὸ

τούτω[ν]

docuerat,

al. : ib. XIV 6,19 VH2 VI p. 134,4: hoc quoque loco, adhiberi videtur

τοῦ

τῶ[ν]

doctrina

ϑεωρητικοῦ

μερῶν

μέρους

ib. 49

inf,

i.e. ab illis rebus quas

homonymorum

synonymorum

19 || Sirèp [τῶν] μερῶν τούτων fr. 102, licet nimis lacero, periphrastice μέρος

μέσος, (τὸ) μέσον ἐμ

μέσωι

τε [πᾶ]σίν

ἐστι κείμενον,

διότι — Philod.

rh.

VH}

IV col.

14

(Gomp. “ ztschrft 1865, Ρ. 827,21) || ἐν péow εἶναι τὴν γῆν Ep. nat. XI VH II 1,7 || [τὸν] κόσμον καὶ thy γῆϊν εἶναι El μέσωι ib. 1,18 || (terram) [ἐ]ν μέσωι χεῖσϑ[αι)] τοῦ xé[o]uo u ib. 11,12 | μένειν αὐτὴν [ἐν] μέσωι τοῦ κόσ[μου ib. 12,5 || τὰ διὰ μέσης ϑεωρούμενα φυσιολογίας Philod. rh. IV col. 28,9 | τὸ μέσον, centru m mundi: εἰς τὸ μέσον ἣ φορά rubrica Lucreti ad I 1052, p. 249 Lachm. | προσχρουούσας (τὰς ἀτόμους) ... κἄπειτ᾽ εἰς τὸ μέσον ἀποπαλλομένα ς Galen. t. II, p. 45K. ad Ep. fr. 293, p. 208,25 || Leucippus Laertii IX 32 (τῶν σωμάτων) χατὰ τὴν τοῦ μέσου ἀντέρεισιν περιδιν ουμένων || ib, γενέσϑαι τὴν γῆν συμμενόντων τῶν ἐνεχϑέντων ἐπὶ τὸ μέσον || ib. 30 τὴν γῆν ὀχεῖσϑαι περὶ τὸ μέσον δινουμένην

μεστός πάντα ταραχῆς καὶ ἀχρισίας ἔσται μεστά Ep. sent. 22 ὃ 146 || τὰ ἄτομα τῶν σωμάτων χαὶ μεστά (cf. πλήρη τὴν φύσιν ὄντα ib. 41, p. 7,3) ep. 1 42, ps 7,17

μετά ἐν ταῖς per’ ἀλλήλων συστροφαῖς

Ep. sent. 33 § 150 | ἐβίωσαν per’

ἀλλήλων ἥδιστα sent. 40 $154 || μαϑητὴν ... μετὰ μειρακίων τινῶν χροιπαλώντων ἀκούσαντα fr. 114, Ρ. 136,20 || συγκαταγηράσκειν ped’ ἡμῶν fr. 217, p. 167,20 || τοῖς μετ᾽ αὐτοῦ φιλοσοφοῦσιν fr. 217, p. 166,1, ut τῶν φιλοσοφούντων μετ᾽ αὐτοῦ ib. 167,6 || wed ἙἝἭ ρμάρχου σκοπούμενοι ib.166,4 et σκοπουμένοις ued’ ‘Epuépyou ib. 167,10 || συζώντων ped? Ἑρμάρχου ib. 167,3 || ποιείσϑωσαν δὲ ue αὑτῶν καὶ "Epuapyov κύριον τῶν προσόδων ib. 167,11 || ἵνα μετὰ τοῦ συγκαταγεγηρακότος ἡμῖν ...

428

Glossarium Epicureum

Usener Il

μεταβαίνειν

ἕχαστα γίνηται ib. 167,12 | μετὰ τῆς ἙἙρμάρχου γνώμης ib. 167,17 || μετά = post: μετὰ δὲ ταῦτα δεῖ συνορᾶν — ep. I 63, p. 19,15 || μετὰ τὸ δεῖπνον

fr. 61, p. 118,11

|| ὁ λόγος

οὗτος κατασχεϑεὶς

μετ

ἀκριβείας

ep. I 83, p. 31,13 | ὀξέως αὐτὰ περιόδευε μετὰ τῶν λοιπῶν ὧν κτλ. II 85, p. 35,17 | τὴν πᾶσαν μαχαριότητα ἔχοντος μετὰ ἀφϑαρσίας I 76, p. 28,3 || τοῦ κυκήσαντος μετὰ τῶν οὐκ οἰκείων δογμάτων τόδε τι ὀρθὸν δόγμα nat. XIV 7,4 VH? VI 20 | ὃς ἂν τὸ; δι[ε]Ἰσπαρμένον δόγμα μεϑ' ἑτέρω[ν] ἀλλοτρίων ἑαυτοῦ δογμάτων εἰς τ]αὐτὸ ἐπίαϊνάγῃ ib. 7,11

μεταβαίνειν

cf. μετάβασις, ὁμοιότης | ἀπὸ ποίας @ ὁμοιότητος] ἐπὶ ποίαν δεῖ με: ταβαί[νειν] Philod. sign. 5,9 | οὐ γὰρ ἀφ᾽ἧς ἔτυχεν κοινότητος P » ἔτυχε χοινότητα μετ[α]βατέον ἐστὶν ἀλλ᾽ ἀπὸ τῆς οὐδὲν εἰς Mar ov αἴϑυγμα παραδιδούσης οὐδ᾽ ἐπισπασμὸν ἀντιπίπτοντα. [το]ῖς évæpyl ey ue προσφερομένης ib. 13,3 | [ἀπὸ τῶν ὡς] ἔνι μάλισϑ' See [ταβα]τέον καὶ où τίαῖς] ἐϊπάν]ω χρησίτέο]ν κοινότηίσι, Ἐς [μά] PS [κατα͵λλήίλου]ς

τοῦ

παρέντας

παρ᾽ huliv

[τ]οὺς

τοῦ καὶ τοὺς ὁπουδήποτ᾽

κτλ. ib,

ἀνθρώπους

18,20

|| ὅταν

ϑνητοὺς εἶναι

γὰρ

pote

καὶ rian:

ἀνθρώπους ϑνητοὺς ὑπάρχειν ib. eer =

ἀπὸ

a

rach

πῶς ἀπὸ τῶν φαινομένων ἐπὶ τἀφανῆ μεταβήσῃ i ib. 19,13 Il [&} ]OÎO\',T]QV με[τ]αβαίνειν ἐπὶ τἄλλα πάντα ib. 21,2 || τὸ ὃ ἀπὸ τῶν μὴ ται cire

μεταβαίνειν πιστὸν οὐκ efo}ra[t] ib. 19,34 | ἀπὸ τῶν Senet? ae en

ταβησόμεϑα ib, 22,4, cf. 23,15 || [οὐκ ἀ]φ᾽ οὗ ἔτίυχε]ν ae ou ἐφ δ a | οἰόμε[ϑα] δεῖν μεταβαίνειν ἀλλ᾽ ἀπὸ [od] μάλιστα ὁμοιοτι τον ἂν À δι 5. ο[ὐ] κοιν[ῶ]ς ἀπὸ τῶν παρ᾽ ἡμῖν ἐπὶ τἀ[φ]ανῆ 1g

maples ge t

ian

ib asd πανταχόϑεν βεβασανισμένων κτλ. ib. 28,39 || in loco mu lo: we ? ne is τῆς ἔχειν χάριν μαϑόντα μὴ καὶ ib. 24,23 || * * μεταβαίνειν

ἀγαϑοῖς piet. p. 6 G., cf. Dionysius Hal. de comp. verb, 2 «a ᾧ Bais τὰ πὸ ῥᾶον γάρ ἐστι μικρὰ μεγάλων εἶναι δείγματα τοῖς μὴ ES ἐπὶ ὁμοίου τε καὶ ἀκολούϑου μεταβαίνουσι ϑεωρίαν || Arrian.

μεταβαίνομεν

corr. Schweighaeuserus) πὼς παραχείμενα I seen | proprie locum mutare : τὸ μέρος τῆς πάσης γῆς 0

nat. XI

ib. 5,7

(VH

eet

fon oe

ἀπ᾽ ἄλλων εἰς ἄλλ᾽ ἄττα (ἄλλα τὰ Bas) τούτοις ἰοὺς a II) 5,3 | οὐδὲ πολλὴν

ἐνίοτε πάνυ γῆν

ὌΝ Ep. DR

μ'

429

μεταβάλλειν

Hermannus

Usener

μεταβάλλειν ἀπ᾽ αὐτῶν (νεφῶν) ἧ μὲν ϑλιβομένων 7 δὲ μεταβαλλόντων ὕδατα δύναται συντελεῖσϑαι Ep. ep. II 99, p. 44,9 | οὐϑὲν γάρ ἐστιν εἰς ὃ μεταβαλεῖ (sc.

τὸ πᾶν)

I 39, p. 6,2

|| ποιότης

γὰρ

πᾶσα

μεταβάλλει " αἱ δὲ ἄτομοι

οὐδὲν μεταβάλλουσιν ib. 54, p. 14,17.18 | τὴν τοῦ μεταβάλλοντος φύσιν οὐκ ἔχοντα (ἔχειν scr.) ib. p. 15,2 | αἱ δὲ ποιότητες οὐδ᾽ ἐνυπάρχουσαι ἐν τῷ μεταβάλλοντι ib. 55, p. 15,7 | τὸ μεταβάλλον κατὰ ποιότητα σύγἈριμα πάντως χατὰ τὴν τῶν συγχεχρικότων αὐτῷ λόγῳ ϑεωρητῶν σωμάτων τοπικήν τε καὶ μεταβατικὴν κίνησιν μεταβάλλει Sextus (emp.) adv. math. 10,42 sec. Epic. — Ep. fr. 291, p. 208,1.3 || φϑαρτούς ie ree τοὺς κόσμους, μεταβολλόντων τῶν μερῶν schol. Ep. ep. I >

P.

’

μετάβασις de atomis quas negat in finito corpore infinitas esse : ἀλλὰ καὶ τὴν μετάβασιν μὴ νομιστέον γενέσϑαι (an γίνεσϑαι) ἐν τοῖς ὡρισμένοις εἰς ἄπειpoy μηδὲ (ἐπί inserunt) τοὔλαττον Ep. ep. I 56, p. 16,6 || Epicurus ipse, ut adversarius ait fr. 48, p. 110,13 γελοίως ... éor[lv] τῆι μεταβάσει xe[xlpnuévos | ἣ κατὰ τὸ ὅμοιον μετάβασις: εἰ μὲν οὖν ὁμοίω[ν

ὄντων τῶν ἄλλων λίϑων, μᾶζλ]λον δὲ καὶ ἀπαραλλάκτων ὅσαι τὸν σίδ[ η]ροὸν ἐπισπῶνται τινὲς μὲν [rob]r’ ἐποίουν, τινὲς δ᾽ οὐκ ἐποίουν, ἐσαλεύετ᾽ ἂν À

κατὰ τὸ ὅμοιον μετάβασις Philod.

sign.

15,6 | ἀπὸ δ᾽ ἄλλ[ω]ν ὁμοιο[τή-

τ]ων οὐ κωλυϑησόμε[ϑα] τῇ [κατὰ τ]ὸ ὅμοιοίν μεταβ]άσε[ι χ]ρ[ώμενοι] δεζόντω[ς σημειο]ῦσίϑαι] ib. 18,14 || (quomodo fiat praecepta indicantur ib. 18,19 — 19,4), porro 28,35.38,26 || à x09 ὁμοιότητα μετάβασις ib. 33,23 || ποιεῖσϑαι τὴν μετάβασιν ἀπό τινος 19,28. (21,17 deest verbum) ib. 26,20.30,11 || ἀπὸ τῶν ὁμοίων ποιεῖσϑαι τὴν μετάβασιν σημειουμένους περὶ τῶν ἀδήλων ib. 25,8 || ἀπὸ τ[ῶν] ὁμο[ίων] καὶ ἀναλόγων ἰδι[ό-

τη]σι καὶ χοινότησι τὰς

μεταβάσεις

ποιούμενοι

ib. 25,23 | χρῆταίι **]

μεταβά[σει] ib. 26,27 || δε[ούσ]ῃ χρήσεται μεταβάσε[ι] ib. 24,17 | γίγνεται μετάβασις ἀπό τινος ἐπί τι: τοτὲ μὲν ἀπὸ αἰσϑητῶν ἐπ᾽ alσϑητὰ τῆς μεταβάσεως γινομένης κατὰ τὴν ἀπαραλλαξίαν, τοτὲ δ᾽ ἐπὶ λόγῳ

ϑεωρητὰ

τοῖς

φαινομένοις

ἀναλογοῦντα

ib.

37,25

||

ὁ

διὰ

τῆς

[μεταβάσε]ως τρόπος (adn. p. 208,17) ib. 3,22. huc referenda Cic. de nat. deor. I 19,49 ‘(naturam deorum cerni) imaginibus similitudine et transitione perceptis ’ || ib. 37,104 speciem dei percipi

450

Glossarium Epicureum

μεταβατικός, μεταβατικῶς

cogitatione, non sensu....eamque eius esse visionem, ut similitudine et transitione cernatur’ h.e. ϑεοὺς ϑεωροῦμεν τῇ κατὰ τὸ ὅμοιον vel xax9 ὁμοιότητα μεταβάσει, cf. Sextus (emp.) adv. dogm. 3,45 τὸ δὲ ἀίδιον εἶναι τὸν ϑεὸν mal ἄφϑαρτον καὶ τέλειον ἐν εὐδαι-

μονίᾳ παρῆλθε χατὰ τὴν ἀπὸ τῶν ἀνθρώπων (fort. ἀνϑρωπίνων) μετάβασιν, cf. Cic. de nat. deor. 1 35,97 ‘ quae nos delectat maxi-

me similitudo’ | cf. Sextus (emp.) adv. math. 7,358 μὴ ywoσχουσα δὲ (ἣ διάνοια) τὰ φαινόμενα οὐδὲ τὰ κατὰ τὴν ἀπὸ τούτων μετάβασιν ἀξιούμενα γνωρίζεσϑαι ἄδηλα συνήσει | οὐ]ϑθὲν ταῖς μεταβάσε[σ]ιν ὅμοιον εἰπεῖν et τ]ὴν μ[ε]τάβασιν ἐᾶν Ep. nat. XI VH Il fr. 6 | — προσ[π]εσεῖται τὰ [ἐκ] τῆς μ[ε]ταβάσεωϊς Philod. rh. VH? IV, f. 46 = Ox. II 52 || cf. Sextus (emp.) adv. math. 7,25 τὰ ἄδηλα (Soxet) διὰ σημείων καὶ ἀποδείξεων aura thy ἀπὸ τῶν ἐναργῶν μετάβασιν ἐξιχνεύεσϑαι

|| ib. 8,194 τοὺς τῇ ἀπὸ τοῦ πυρὸς μεταβάσει χρωμένους || = tran-

ἐναργῶν,

νοεῖται 7 κατὰ τὴν ἀπὸ τῶν

sitio ad minus (aut maius): τό τε ἐλάχιστον τὸ ἐν τῇ αἰσϑήσει ... τοιοῦτόν ἐστιν οἷον τὸ τὰς μεταβάσεις ἔχον Ep. ep. I 58, p. 17,3 || Sextus ἐμπέλασιν τῶν (emp.) adv. math. 9,393 τὸ ἐπινοούμενον πᾶν ἤτοι χατ᾽ ἐναργῶν

μετάβασιν,

καὶ τοῦτο

ποι-

(emp.)

adv.

κίλως, ὁτὲ μὲν κατὰ ὁμοιότητα, ὁτὲ δὲ κατὰ ἐπισύνϑεσιν, ὁτὲ δὲ κατὰ ὀναdeinλογίαν καὶ ταύτην δὲ ἤτοι αὐξητυτὴν À μειωτιυκήν (singulae species μετάβασιν ipse ceps exemplis inlustrantur) | μειωτυκὴν Epicurus ἐπὶ (an εἰς) τοὔλαττον

dixit Ep. ep. I 56, p. 16,6

|| Sext.

τῆς εἰς τοῦτο math. 10,344τὸ δὲ wh dv ἤδη ἐν τῷ μὴ εἶναι ὃν οὐ δεῖται À γραμμὴ καὶ δυὰς ἣ καὶ γὰρ μετάβασιν κατὰ 10,278 μεταβάσεως || ib.

νοεῖται

|| cf.

similitudines

Cic.

de fin.

transferat’

II

14,45

i.e.

‘ mentem

... sagacem,

quae ... et

χρωμένην τῇ ἀπὸ τῶν ὁμοιοτήτων μετα-

βάσει

μεταβατικός, cf.

μετάβασις

μεταβατικῶς || τὴν

μεταβλητυκὴν

κίνησιν

εἶδος ... εἶναι

τῆς

μεταβατικῆς

10,42 sec. Epic., cf. Ep. fr. 291, p. 208,1 ap. Sext. (emp.) adv. math. èx τόπου μετέρχετόπον ἣν ra’ κίνησις Sext. ib. 41 μεταβατικὴ δέ ἐστι μεταβατυκὴν χίκαὶ τε τοπυκήν || μέρος κατὰ ἢ ται τὸ κινούμενον ἤτοι ὅλον

μεταβλητικὴ vnow Sextus ib. 42 sec. Epic. ad Ep. fr. 291, Ρ. 208,3 Na p. 208,11 I τῆς μεταβατικῆς κινήσεως 10. κίνησις οὐχ ἑτέρα κατὰ γένος ἐστὶ τόπον δὲ κρατεῖν (?) Galenus hist. phil. c. 16 (p. 40,11 Diels dissert.) αὐτὸν (sc. τὸν ϑεόν) Ἐπίκουρος μὲν ὡρισμένον καὶ κινεῖσϑαι μεταβατικῶς

431

μεταβατός

μεταδιώχειν

εἰπεῖν ἐπεχείρησεν, cf. ib. c. 22, p. 43,21 D. (εἶναι) γὰρ (sc. κίνησιν) τὴν μὲν τοπυκὴν μετάβασιν, ὅταν ἀπὸ τόπου εἰς τόπον ἕτερον φαίνηται μεταβαῖνον | ἐὰν μὴ μεταβατικῶς χινηϑῶσιν οἱ ὄγκοι Sextus (emp.) adv. math. 10,43 s. Epic. ad fr. 291, p. 208,7

μετάϑεσις στερεὸν ποιήσεται

cf. ἀμετάβατος | μεταβατά sunt quae μετάβασιν h.e. progressum ad maius minusve admittunt: ἔχον μὲν τινὰ χοινότητα τῶν μεταβατῶν Ep. ep. I 58, p. 17,4

ἣν μὲν ἀπολείπει ἣν δ᾽ ἐπιλαμβάνει

μεταβατικῆς

10.

10,42 sec.

|| τὴν μεταβλητικὴν

Epic.

κίνησιν εἶδος εἶναι

μεταβλητός

ὃ τὰς μεταβολὰς

οὐδ᾽ ἐκ τοῦ μὴ ὄντος ἀλλὰ χατὰ

οὐχ εἰς τὸ μὴ ὃν

μεταϑέσεις ἐν πολλοῖς

Ep.

ep.

| σφύξεις à μεταϑέσεις ἐξ ἕδρας ἀτόμων fr. 61, p. 118,17

αἵ τε κινήσεις ... ἀλλοιώματα

cocus Epicureus Damoxeni v. 21 (Mein. Com. IV, p. 530) | ὃ ἂν εἰσελϑὸν εἰς αὐτὸ thy μεταβολὴν ποιήσαιτο (1. ποιήσαι h. efficiat) Ep. ep. 1.39, p. 6,4 | δεῖ τι ὑπομένειν ... στερεὸν καὶ ἀδιάλυτον, ὃ τὰς μεταβολὰς οὐκ εἰς τὸ μὴ ὃν ποιήσεται οὐδ᾽ ἐκ τοῦ μὴ ὄντος ἀλλὰ κατὰ μετα-

Il

παρ᾽ ἑτεροιώσεις ἀέρος καὶ μεταβολάς IL 98, p. 43,14 || = translatio : πολλοὶ ... οὔ ti’ ἀπαλλαγὴν τῶν κακῶν εὗρον ἀλλὰ μεταβολὴν μειζόνων fr. 479, p. 304,20 || τὰς καὶ τῶν εὐρίπων ὀξυτέρας τοῦ [π]λή[ϑΊους μεταβολάς Philod. rh. VH* V, 1 col. 16,16

μεταγειτνιών τὴν

Πολυαίνου

(ἡμέραν)

τοῦ μεταγειτνιῶνος

Ep.

fr. 217,

isag. 9, p. 132%

Pet.

μετακόσμια δ᾽ ἐστὶ τὰ μεταξὺ τῶν κόσμων

Epicurei AS διαστήματα | τοῦ ἀέρος τοῦ ἐν τοῖς μετακοσμίοις γὰρ τὸν ϑεὸν isag. 9, p. 132% || Hippol. 22,3 p. 572,8 D. καϑῆσϑαι τι τοῦ κόσμου γάρ ἔξω * αὐτοῦ τοῖς μεταχοσμίοις οὕτω καλουμένοις ὑπ᾽

ἐν ταῖς τροφαῖς ποιοῦσι

ϑέσεις ἐν πολλοῖς * τινῶν δὲ καὶ προσόδους καὶ ἀφόδους ib. 54, p. 14,20

ib. 102 67 | ὄνομα μόνον ἀμείψει, ἔργον δ᾽ οὐδὲν ἡμῶμ μετακοσμήσίε]:

Achilles

μεταβολή γὰρ

ἵνα τι ἐκ γλυχέος γένηται πικρὸν ἢ ἐκ λευκοῦ μέλαν, δεῖ τοὺς συνεσταχότας αὐτὸ ὄγκους μετακοσμηϑῆναι καὶ ἄλλην ἀντὶ ἄχχης τάξιν ἀναδέξασϑαι δὲ οὐδὲ κατά Sextus (emp.) adv. math. 10,43 sec. Epic. | πίάϊνπολλα Gomperz nat. Ep. μετακ[οσμ]οῦμεν τινας ἐθισμ[οὺς] ἄνευ νοῦ λέ[ξ]είως]

μεταχόσμιον

(Epicurei dicunt) τὰ δὲ συγχρίματα πάντα ῥευστὰ καὶ μεταβλητὰ καὶ γινόμενα καὶ ἀπολλύμενα εἶναι Plut. adv. Col. 16, p. 1116° Ep. fr. 282, p. 202,8

Ρ. 166,12

(atomorum),

1 col. 8, v. ϑεματίζειν

μεταχοσμεῖν

cf. Sextus (emp.) adv. math. 10,39 μεταβλητυκή ἐστι κίνησις καϑ᾽ ἣν τὸ σῶμα ἐν τῇ αὐτῇ μένον οὐσίᾳ ἄλλοτ᾽ ἄλλην ἀναδέχεται ποιότητα καὶ

συντελείτωσον

καὶ ἀδιάλυτον

I 54, p. 15,1

μεταβλητικός

αἱ μεταβολαὶ

:

τεϑεμάτιστίαι] καὶ μεταδιώκεται Philod. rh. IV,

μεταβατός

τῆς

μεταχόσμιον

Glossarium Epicureum

Hermannus Usener

μετακόσμια | res οἰκητήριον τοῦ ϑεοῦ ἔϑετο εἶναι λεγόμενον τὰ col. 15,8, p. mort. Philod. χώραν] ἐἸκείνην τὴν μετακόσίμιον modo ex re Mekleri | cf. Cic. nat. deor. I 8,18 ‘ tamquam consilio

et

ex

Epicuri

intermundiis

descendisset ’ | de divin.

tamquam inter duos 17,40 “ deos ... induxit Epicurus ... habitantis ruinarum RE metum propter mundos lucos sic inter duos ih intermu et dicitis 234,1), cf. de fin. 11 23,75 ‘individua cum Plu E etiam inridet || | Seneca, de benef. IV 19 (p. 242,30 — 243,4) κε ὕδωρ ξένον καὶ ἀέρα χαινὸν μὴ quaestt. conviv. VIII 9,2, p. 731% κόσμων À Les me ων τροφὰς ἀγεύστους τοῖς προτέροις ἐξ ἑτέρων. τινῶν ἦν τοι et ib. 3, p. 734 ees ἀποφήναντι δεῦρο νῦν πρῶτον ἐπιρρεούσας ice ὴ ων μεταάχοσμ' οὐδὲ ὁ λόγος αἰτιῶν (an ἔτι 1) ἐπεισοδίων ἔξωϑεν

χαὶ es ῳ, τος δύναται κόσμος γίνεσϑαι καὶ ἐν κόσμῳ 37,15 | (κόσμος p. μεταξὺ χόσμων διάστημα Ep. ep. IL 89,

. m[.:;

433

432 28

Hermannus Usener

μεταλαμβάνειν ἐπιτηδείων τινῶν σπερμάτων ῥυέντων χαὶ ἀπὸ πλειόνων ib. 89, p. 38,2

ἀφ᾽ ἑνὸς

κόσμου

à

μεταχοσμίουÀ

μὴ

Ρ. 42,3

|| οὔτε

vertere,

δυνήσεται

mutare

sciscitur,

ἀταραξίας

διαλέκτους

usu

obiectum

μεταλάβωμεν δὴ τὰ τούτοις καὶ λέγωμεν νῦν δὲ λέγωμεν τὰ (fort. μετειλήφειμεν) etiam

πενίαν

Philod.

VH?

fr. ap. Philod.

VH?

μετέρχεσϑαι III,

f. 104

III, f. 87

|| τὸ κατὰ

μετάπίτ]ωσιν

ἐνόχλ[η]μα Ep.

μεταρρυϑμίζειν

μεταλαμβάνειν οὐδέποτε

Glossarium Epicureum

ὡς

βελτίους

frequenti

sit

γνησίου

μεταλαβεῖν

μεταληπτέον

sic ut quod

verbi

Ep.

|| eodem

novum

modo

ep.

I 72, p.

Plato

II 96, 24,18 =

pro vetere ad-

Protag.

p. 355°

ὀνόματα πάλιν τὸ ἡδύ τε καὶ ἀνιαρὸν ἐπὶ τοῖς αὐτοῖς ὅτι ἄνϑρωπος πράττει — τότε μὲν ἐλέγομεν τὰ κακά ἀνιαρά, et supra 355° ἄλλο γὰρ ὄνομα μετείληφεν ἀντὶ τῆς ἡδονῆς τὸ κακόν, exempla quaedam dedit

Wyttenbachius

ad

Plut.

de

Js.

et

Osir.

p.

374°

(III,

p.

193 Lips.) | τὸ δὲ λοιπὸν ἄϑροισμα... μετείληφε καὶ αὐτὸ τοιούτου συμπτώματος παρ᾽ ἐκείνης, οὐ μέντοι πάντων ὧν ἐκχείνη κέχτηται Ep.

ep. I 64, p. 20,11

νουϑε[τ]εῖν

τε ἀλλήλους

Gomperz

82

καὶ [μ]άχ[εσ]ϑαι καὶ μεταρυϑμίζειν

(sic) Ep. nat.

μετάστασις χαὶ

ὄγχου

γενομένης

χινηϑέντος

τοῦ

προσϑέσεις

τε καὶ διαρϑρώσεις

τῶν

σωμάτων

μεταστάσεως

Ep.

fr.

60, p. 116,26 ap. Plut. adv. Col. 6, p. 1110? | (σπερμάτων) κατὰ μικρὸν

ep. II 89, p. 38,3

καὶ μεταστάσεις

μετασχηματίζειν ἐν τοῖς παρ᾽ ἡμῖν μετασχηματιζομένοις

ποιούντων

ἐπ᾽ ἄλλον τόπον

Ep. ep. 1 55, p. 15,5

μετατιϑένα!ι

μετάληψις χάριν

τῆς

[ἐνίοτε

καὶ

σπανίως

μεταλήψεως

Philod.

VH?

I, f. 86,

V

μεταξύ ἀέρος τοῦ μεταξὺ ἡμῶν τε χἀχείνων (sc. τῶν ἔξωϑεν) Ep. ep. I 49, p. 11,17 || μετακοσμίῳ, ὃ λέγομεν μεταξὺ κόσμων διάστημα IL 89, p. 37,16

ἀναγκαῖον τὰ μὴ μετατιϑέμενα ἄφϑαρτα εἶναι Ep. ep. I 54, Ρ. 15,1 | — mpocxy[o]oed[av évloux ué[volu uerarideralt (med.) nat. Gomperz 95 | οὐδὲ μετατιϑέντων (ἡμῶν) ὀνόματα ἐπὶ τῶμ φανε[ρ]ῶν nat. XXVIII VH* VI 46,10

μεταφέρειν διόπερ

ἔμοιγε

τὸ

ib.

88,19

Philod. piet. 87,28

μεταπίπτειν εἰς ἔχχυσιν μεταπίπτουσιν (avari) VH? IX 198, v. ἔχχυσις || κἂν μεταπίπτῃ τὸ χατὰ τὸ δίκαιον συμφέρον Ep. sent. 37 ὃ 152 || μὴ στοχαζομένοις τοῦ πυκνὰ μεταπίπτοντος χριτηρίου fr. 230, p. 173,14 | μετέπίεσ]εν ἐπί * nat. inc. ΝΗ" VI 83 col. 2,4

μετάπτωσις mutatio fortunae umschlag : οὐκ ἀνάξιον φόβ[ου] τὸ κατὰ μετάπίτ]ωσιν ἐνόχλζη]μα ; Ep. fr. 154, p. 148,22 | τὴν ἐκ πλούτου μετάπτωσιν εἰς

434

φέρουσιν

τοῦ

Τιμοχλέους ... ἐπὶ

τούτους

ἐπέρχεται

μεταφέρε[ι]ν

| τὸν τῶν ϑηρίων βίον [elis τοὺς [ἀἸνϑρώπ[ου!ς μετα-

μεταφορά μεταφορὰς ποιζουμένω]ν ἐπὶ μεταβάσεις Ep. nat. XXVIII

τὰ ἄγνωστα] sic VH® VI 46 inf.

videtur

usurpare

ut

μετέρχεσϑαι

& ... χατὰ [τὸ]ν οὐ φίαν]ταστικ[ὁ]ν τρ[όπον] μετερ[χό]μεϑα συν «:»δόντες μο]ῦ Ep. nat. ΧΧΥΠῚ ΝῊ" VI 43,6 οὗ [τοια]ῦτα ἔκ τίνος ἐπ] λ[οὙ]ισί

435

μετέχειν

Hermannus Usener

μετέχειν ζῴοις ... τῶν τ[οιού]των χοιν[οτ]ή[τ]ων πᾶσι 35,14.21 || μετεσχηκόσιμ Ep. nat. XXVIII

μ[ετ]έχουσι Philod. VH? VI 44

sign.

μετέωρος κομῆται γίνονται) πυρὸς ... διὰ χρόνων τινῶν ἐν τοῖς μετεώροις συντρεφομένου Ep. ep. II 111, p. 52,5 || περὶ τῶν μετεώρων σύντομον χαὶ εὖπερίγραφον διαλογισμὸν ἀποστεῖλαι ib. 84, p. 35,6 | μὴ ἄλλο τι τέλος ἐκ τῆς περὶ μετεώρων γνώσεως ... νομίζειν εἶναι ἤ περ ἀταραξίαν ib. 85, p. 36,1 || σημεῖα δ᾽ ἐπὶ τῶν ἐν τοῖς μετεώροις συντελουμένων φέρειν τῶν παρ᾽ ἡμῖν τινα φαινομένων ... καὶ οὐ τὰ ἐν τοῖς μετεώροις φαινόμενα ib. 87, Ρ. 37,1.3 || è περ (τὸ μοναχὴν ἔχειν τοῖς φαινομένοις συμφωνίαν) ἐπὶ τῶν μετεώρων οὐχ ὑπάρχει ib, 86, p. 36,10 || οὐθὲν ἐμποδοστατεῖ τῶν ἐν τοῖς μετεώροις φαινομένων ib. 95, p. 41,12 | ἐπὶ πάντων γὰρ τῶν μετεώρων τὴν τοιαύτην ἴχνευσιν οὐ προετέον ib. 96, Pp. 41,20 || à τῶν μετεώρων αἰτιολογία ib. 97, p. 42,14 || (τοῖς παρ᾽ ἡμῖν) συμφώνως δεῖ λέγειν ἐπὶ τῶν μετεώρων ib. 98, p. 43,9 || «τὴν» ἐν τοῖς μετεώροις φορὰν καὶ τροπὴν καὶ ἔκλειψιν ... καὶ δύσιν καὶ τὰ σύστοιχα τούτοις μῆτε λειτουργοῦντος τινὸς νομίζειν δεῖ γενέσϑαι ... μήτε αὖ πυρὸς ἀνάμματα συνεστραμμένου ... χατὰ βούλησιν τὰς κινήσεις ταύτας λαμβάνειν I 76, p: 27,17 || rives φύσεις αἱ ϑεωρούμεναι κατὰ τὰ μετέωρα ταυτί ib.

78, p. 28,18

|| ἐν τῇ περὶ με-

τεώρων γνώσει schol. Ep. ep. I 78, p. 28,19 | παραϑεωροῦντας ποσαχῶς παρ᾽ ἡμῖν τὸ ὅμοιον γίνεται, αἰτιολογητέον ὑπέρ τε τῶν μετεώρων Ep. ep. I 80, p. 29,21 || ὑπέρ τε μετεώρων αἰτιολογοῦντες καὶ τῶν λοιπῶν

ib. 82, p. 31,8 | τοῖς κατὰ τὰ μετέωρα φαινομένοις nat, XI VH II 7,7 | περὶ τῶν [με]τεώρ[ων] τούτων προσεχίέστερον ἐ]ροῦμεν ib. 13,12 | el... ἔλυε τοὺς φόβους τῆς διανοίας τούς τε περὶ μετεώρων xal ϑανάτου καὶ ἀλγηδόνων sent. 10 ὃ 142 || αἱ «περὶ» τῶν μετεώρων ὑποψίαι sent. 11 ὃ 142

μετριοπάϑεια ἐπιείκειαν καὶ χρηστότητα καὶ τὴν ἄλλην μετριοπαϑίαν Philod. rh. VH? IV col. 16 = VH?

μέτριος,

III 71 ubi μετριαπαϑί[α]ν

legitur

436

μέχρι

γενομένης

μέχρ! τινός

μηδέ

Ep.

sent.

14 ὃ 143

|| κἂν μέχρι τοσούτου

35 $151 || μέχρι ὅσου Philod. rh. VH? V, f. 137.140 Ep. nat. XXVIII VH2 VI 47,4 et 7 || μέϊχρι τῶν

|| μέχρι πόσου πρ]ώτω[ν] φύ-

σίεω]ν nat. Gomperz 51 || μέχρι τωνδί τινῶν ... ἀπογεννωμέίνου ib. 58 | μέχρι μὲν τοῦ ψυχὴν yevéoar ... [το]ιοῦδε ἀπογεννωμένου ib. 58 extr. | μ[έϊχρι δὲ τοῦ τοιανδὲ [ψυ]χὴν (γενέσϑαι scil.) ... οὐκ ἐξ ἀνάγκης τοιουδεὶ [ἀἸπογεννωμένου ib. 60 | τὸ μέχρι τούτου ep. I 59, p. 18,1 μη

(αἱ ὑποψίαι αἱ περὶ ϑανάτου) μή ποτε πρὸς ἡμᾶς ἥχει

Ep. sent. 11 ὃ 142

|| in enuntiatis relativis (cf. οὐ): ἔνϑα ... ἀνεφάνη μὴ ἐναρμόττοντα ... τὰ νομισϑέντα δίκαια sent. 38 ὃ 153 | ὕστερον δ᾽ οὐκ ἦν ἔτι δίκαια ὅτε μὴ συνέφερεν ib. || μή dubitativum : μή ποτε τὸ ζΓητ]ούμενον ἐστὶν τοιοῦ-

τοῖν VH? τῶς

VIII, f. 184 || ἔστιν ἐπίστασις τοιαύτη, μή ποτε καὶ οἱ οὔ-

προστάττοντες

ὃ ἔτυχε ... οὐθὲν

προστάττουσιν ib. 191

|| in

enun-

tiato relativo cum indicativo iungitur : post ὅσα bis Ep. sent. 32 ὃ 150 | ὅσα δὲ μηδὲ τοῦτο δυνατὸς ἦν sent. 39 ὃ 154 || ὅσα τούτων μὴ ‘vouée πράττειν ib. | οὐδέποτε μὴ c. ind. fut.: οὐδέποτε μὴ δυνήσεται

ep. II 96, p. 42,1

| τοῦ μὴ [κ]ατὰ τρόπον (λελογίσϑαι) mat. Gomperz 93

| ὑποπτεῦσαι μή ποτε nat. XXVIII VH? VI 48 inf. || indic. ὅσαι δὲ uh... εἰσίν ib. 49 inf. || μὴ ὅτι: ἐπεὶ οὐδ᾽ ἂν γῆν ... μὴ ὅτι τὸ χαὶ χ[ατὰ εἰς τὸ ἄ]πειρον ἕκαστία τέ]μνειν ib. XIV 2,4 ΚῊΣ VI 15 || οὐδὲ γὰρ 116, Il ep. τὸ τυχὸν ζῷον ... μὴ ὅτι εἰς παντελῆ εὐδαιμονίαν κεκτημένον 57, Ρ. 54,19 || μὴ où: οὐκ ἔστι wh où καὶ τὸ ἑξῆς τούτου τοιοῦτο νοεῖν 1 Ρ. 16,14

ome

|| πῆξιν μετριω-

τὸ τάχος

τῆς φορᾶς μὴ ἀντικοπτόμενον χαταλίπωμεν ep. 1 47, p. 10,12 || μέχρι εἰς ἄπειρον ΚῊ" VIII, f. 180 (bis) | μέχρι γὰρ καταστροφῆς Ep. sent.

7 Pela φύσις πρὸς ταῦτα μηδαμῇ προσαγέσϑω

μετρίως

ϑυμωϑήσεσϑαι (τὸν σοφὸν) ... μετρίως Ep. fr. 3, Ῥ. 92,12 τέραν (opp. ἰσχυροτέραν) ep. II 106, p. 49,1

Glossarium Epicureum

Ep. ep. II 97, p.

42,1242,

μηδέ

»ἵνον Ep. nat. pee χατὰ βραχύ τι μηδὲ βιαζόμενον καὶ ἀντιτεε καὶ βια[ζόμενα ib. συνεπ[ισἸπώμενα u[n]8è || 63 | μηδ᾽αὖ ib. 107

457

μηδείς, μηϑείς

Hermannus Usener

Glossarium Epicureum

|| μηϑὲν — μηδέ sent. 28 $148 | ὁμ[ολο]γήσαντός χεσϑαι “tA. nat. XXVIII VH? VI 50,14

τινος

σεσιν nat. quomodo gloss. 98, VH? VI x@v ep.

μ[η]δ᾽ évo[é]-

μηδείς, μηϑείς εἰ μηϑὲν ἡμᾶς αἱ περὶ τῶν μετεώρων ὑποψίαι ἠνώχλουν Ep. sent. 11 ὃ 142 | μηϑὲν αἰώνιον εἶναι δεινὸν μηδὲ πολυχρόνιον sent. 28 § 148 | μηϑέν Philod. (an. fr. Epic. ?) VH® I, £. 114 1. 3 | μηδὲν ἕτερον Philod. VH? I, £. 157 | unldèv ὅλως divit. VH? III, f. 86 | καὶ μηδέν scr. de poesi VH* VIII, f. 22 || μηδὲν γράφειν VH? XI, f. 19 || unδενός bis ib. 26 | un®év (Philod.) VH? VIII, f. 83 1. 8, ib. f. 183, XI f. 23 | μηδὲν ἡγοῦ Ep. fr. 200 (Porph.), p. 161,7 | ἵνα ... μηδενὸς τῶν ἀναγκαίων

fr. 217 (Laert.), p. 168,1

|| ὑφ᾽ οὗ μηδὲν πάϑος ... ϑεραπεύεται

fr. 221 (Porph.), p. 169,14 || ὅταν μηδεμίαν ἡδονὴν ποιῇ fr. 512, p. 315,18 || μηδὲν ἧττον mat. XXVIII VH? VI 38 fr. 2 | ἂν δὲ μηδὲν τούτῶν ib. 50,9 || μηδὲν πρὸς ἡμᾶς εἶναι τὸν ϑάνατον ep. III 124, p. 60,15 Il μηδέσιν Philod. rh. IV col. 40,5 || ὅταν ye δὴ μηδὲν ἀπαντᾷ αὐτοῖς Ep. ep. I 61, p. 18,18 || μ]ηϑέν nat. XI (VH1 II) 4,1 || μηϑέν ep. I 78, extr., p. 29,5 || μηϑὲν ἔτι ib. 79, p. 29,8 | undév fr. 177, p. 154,26, fr. 239 (Plut.), p. 176,17 || μ[η]ϑέ[ν] fr. 387, p. 258,20 (Philod.) || neutr. μηϑενὸς ἀντικόπτοντος ep. I 61, p. 18,16 | ὅταν μηϑὲν μηδὲ éxelvouc ἀντικόπτῃ ib. 18,20 | ὁ μηϑὲν dxdrfov]9ov συναρτῶν nat. XIV 9,5 VH? VI 22

μηδέποτε Ep.

μηχέτι fr. 204, p. 162,3

| μηκέτι

ἀλλὰ γὰρ αὖϑίς που ταῦτα μηχυνϑήσεται Ep. nat. XIV 5,11 VH? VI 18 | ἀϊλλὰ γὰρ ἴσως οὐκ εὔκαιρόν ἐστί: ταῦ]τία] προφέροντα μ[ηγκύνε[ιν

ib. XXVIII

45

VI

VH2

|| latet fort.

etiam

ib. 47,12 οὐ]δὲ τῶν εὐπα-

γῶν ἕνεχα ... [μηκυντ]έον

μήν

= mensis:

ἑχάστου

μηνὸς ταῖς εἰχάσι Ep.

fr. 217, p. 166.8

μήν

va μὴν καί Ep. ep. 139, p. 6,1, ib. 41, p. 7,9. 46, p. 9,12.10,3.53, p. 14,8. 54, p. 7,14.60, p. 18,3 (x.u. κατά volg. ed.). 61, p. 18,15.63, p. 20,7. où ib. 53,p. 14,8 65, p. 21,8.70, p. 23,13.78, p. 28,15 | καὶ why καὶ — μήν ib. 39, p.6,1 | καὶ μήν ib. 40, p. 6,14 (ἔκιμ. καί). 76, p. 27,17 | ἀλλὰ ib. 41, Ρ. 7,6.45, l ἀλλὰ μὴν — καί ib. 75, p. 26,7 | ἀλλὰ μὴν καί

priore

membro

τὸ μὲν ὅλον —)

nat. XIV

ἀλλ᾽ Ereloé γ᾽ ἄν τινα *ib. XXVIII (?) VH® VII 71,15

9,7

ΡΗΣΝΙ

ΝΗ

VI

22 I οὐ [μ]ὴν

38 ἔτ. 1 \| οὐ μήν nat.

fr. 2225,

ἡ διὰ τοῦ κενοῦ φορὰ ... πᾶν μῆχος περιληπτὸν ἐν ἀπερινοήτῳ χρόνῳ ουντελεῖ Ep. ep. I 46, p. 10,4 || μέγα μῆκος περιλαμβάνουσαι ἐν ταῖς ἐξώ-

438

νυκτῶν καὶ ἡμερῶν παραλλάττοντα παρὰ τὸ μήχη τόπων παραλλάττειν ἱκανὸν λόγων Ep. nat. XXVIII ἀμιγῆ πέρατα δεῖ νομίζειν τῶν μη-

μηκύνειν

οὐ

μηϑαμῇ

ὅταν τὴν ϑείαν φύσιν μηϑαμῇ λειτουργιῶν ἀπολύωσι Ep. ep. II 113, p. 53,14

μῆκος

VI, f. 76 | μήκη II 98, p. 43,6 | | μῆκος ἐχόντων | τὰ ἐλάχιστα καὶ 17,17

p. 21,15.68, p. 94.52, p. 13,10.62, p. 19,4 (ἀλλὰ μηδέ volgo ed.). ib.67, 64, p. 20,8 | μήν οὐ | 15,12 p. 55, ib. οὐδέ μὴν p. 22,13 | ἀλλὰ (praecedit in μὴν οὐδέ ib. 47, p. 10,7 | [old μὴν aap xa[i] —

ep. I 60, p. 18,6

δεῖ δὲ τὸν αἰῶνα μηκέτ᾽ εἶναι Ep. Ρ. 169,23

II VH? fiant ep. p. 43,15 53 extr. I 59, p.

a

μήτε

|

HNTE

86 col. 8,1 | μήτε λει[μ]ή8᾽ ὅλως ... ὑπίἀρ]χῃ Ep. nat. inc. VH? VI ἅμα … νομίζειν δεῖ γενέσϑαι καὶ διατάττοντος ἢ... καὶ

τινὸς 76, 8q., P- 28,1 sqq. | ἔχοντος ... (οὐ γὰρ ... ἀλλά —), μῆτε αὖ ... ἀλλά ep. 1

τουργοῦντος

— μήτε: μῆτε

— 164,2 fr. 212, p. 163,30

|| ep. II 86, p. 36,45

439

μήτηρ

Hermannus Usener

μήτηρ

(ὡς) ἡ δὲ μήτηρ ἀτόμους ἔσχεν ἐν αὑτῇ τοσαύτας, οἵαι συνελϑοῦσαι σοφὸν ἂν ἐγέννησαν Ep. fr. 178, p. 155,9 | μεριζέσϑωσαν ... εἴς τε τὰ ἐναγίσματα τῷ τε πατρὶ καὶ τῇ μητρὶ καὶ τοῖς ἀδελφοῖς fr. 217, p. 166,5

μηχανᾶσθαι τί γὰρ

où[x]

ἂν (=

quidni)

μηχαν[η]ϑείη

μορφῆς

[elôoc

[ὃ] ... ἔξει]

Ep.

nat. inc. VH? X 107 | τὰ μὲ[ν] γὰρ οὐϑὲν εὐφυὲς προσφέρεται πρὸς ἀπάτὴν μεμηχανημένον (Philod.) rh. VH® III, f. 154, cf. 159

μιγνύναι τῆς ἰδιότητος πρὸς ἑτέραν μεμιγμένης καὶ συμπλεχομένης ἁφάς cocus Epicureus Damoxeni v. 41 (Mein. Com. μίξας πάντα κατὰ συμφωνίαν (opp. εἰκῇ) ib. ν. 54

οὐχὶ συμφώνους IV, p. 531) |

μυκκός pro μικρός: τὸν ᾿Επαμεινώνδαν ἐσχηκέναι τι λέγοντες ἀγαϑὸν καὶ τοῦτο δὲ μικκόν Ep. fr. 560, p. 329,19: Boeotum imitabatur in ea voce ceterum mutavit fortasse illud Margitae πόλλ᾽ οἵδ᾽ ἀλώπηξ, ἀλλ᾽ ἐχῖνοςἕν μέγα

μικραίτιος διαϑέσεις ὀργίλας καὶ μεικραιτίους scriptor de sens.

ΚΑ!

VI

col. 21

ἀλλ᾽ ὅσοι μικρόν γε συνέσεως χαὶ * ἔχουσιν Philod. FH? I, £. 159 | ἐν τῇ μικρᾷ ἐπιτομῇ Ep. ep. II 85, P- 35,17 || σπερμάτων ... κατὰ μικρὸν ib.

89, p. 38,3

|| % τοι

μεῖζον …

ἢ μικρῷ ἔλατ-

τον ib. 91, p. 39,5 || εἰς τὸ τυχὸν ζῷον χἂν «εἰ» μικρὸν χαριέστε ρον εἴη ib. 116, p. 54,18 || κατὰ ulixpév: nat. Gomperz 133 | κατὰ μεικρὸν (sic ΝῊ: VI, f. 68, μικκόμ Gomp.) πρῶτον ἐγγιγνόμενον καὶ ταχέως ἐγpéov ib. 138 || κατὰ prxpdv εἰς τὴν ... ἕξιν ἦλθεν fr. 171, p. 152,14 || μὴ φεῦγε μικρὰ χαρίζεσϑαι fr. 214, p. 164,16 | τὰ παρὰ τῆς τύχης μι-

440

μισϑός

χρότερα (ἢ φύσις) διδάσχει νομίζειν fr. 489, p. 306,23 | ὅτι μέγεϑος ἔχει ἣ ἄτομος ... κατηγορήσαμεν, μικρόν τι μόνον μαχρὰν ἐχβάλλοντες ep. 1 59, p. 17,14, cf. μόνον || παρὰ μικροὺς ὄγκους αὐτῆς (sc. γῆς) IL 105,

p. 48,1

|| ἀλλοφυλίας

τινὸς

ἀεὶ

χαὶ

κατὰ

μικρὸν

παρεισδυομένης

ib. 106, p. 48,12 | (πρὸς τοὺς οἰομένους —) μικρὰ βούλο[μαι] διαλεχϑῆναι nat. XIV 6,19 VH? VI 19 | τὰ σμικρὰ σώματα (atomi), cf. σῶμα fr. 293, p. 209,4 | ψηγμάτων τούτων δὴ τῶν σμικροτάτων Epicurus Galeni t. II, p. 49 K. = Ep. fr. 293, p. 209,32 | (rè πέρας) πάντως γὰρ δή mov σμικρότατόν ἐστιν ὅλου τοῦ ψήγματος Galen. t. II, $ 140 | τῶν p. 49, ib. ad. p. 210,4 | τὸν ἐλάχιστον χρόνον Ep. sent.4 «βραδύτερον» μυκρὰ τὰ μικρῶν καὶ κούφων ep. I 61, p. 18,17 || οὔτε τῶν μεγάλων (οἰσϑήσεται) ib. p. 18,18

μικρότης

μικρότητι γὰρ ἐκεῖνο δῆλον ὡς διαφέρει τοῦ χατὰ τὴν αἴσϑησιν ϑεωρουμέvou Ep. ep. I 59, p. 17,12

μίμημα

+0[5] ὡμοιωμένο[υ] d[¢] τοῦ τυμπάνου [μυ]μήματία] Ep. nat. XI fr. 5

VH

Il

oy

μίμησις

τα τὸν è[v] τῆι μιμήσει τῶν εἰρημένων χατατυγχάνον 26 ΙΧ VH? poem. ι de δύνατα οὐ ϑὸν ποητὴν

προσαγορεύειν

ἄγα-

μιμνήσχειν

μικρός

προσϑέσεις .. ποιούντων

Glossarium Epicureum

ἐμέμνητο

Ep.

nat. Gomperz

24

μῖξις

τὴν [rat]e μείξεσι παραλλαγήν Ep.

μισϑός ἀναλίσκειν

μισϑὸν τοῖς σοφισταῖ[ς]

nat. XIV

Ep.

1,15

VH?

VI

14

fr. 53 (Philod.), p. 113,19

441

μισϑοφορεῖν

Hermannus

Usener

μισϑοφορεῖν Philod.

rh.

VH1

V,

1 col.

5

μισόχρηστος s

AES

τὸ

5

4

μισόχρηστον #

στόμα...

ἔπεσε τῆς]

κωμωδίας

μνᾷ μνᾶν τε ἀναλίσκειν fr. 145, p. 147,2

ἡμερησίαν

εἰς

τὴν

τράπεζαν

dixisse

ferebatur

Ep.

ἐγύμναζε δὲ (Epicurus) τοὺς γνωρίμους xal διὰ μνήμης ἔχειν τὰ ἑαυτοῦ συγγράμματα Diocles Laertii X 12 |] καὶ διὰ μνήμης ἔχων ὀξέως αὐτὰ

περιόδευε Ep. ep. II 85, P. 35,16 || ἐάν τις τοῦ πλεοναχοῦ τρόπου del μνήμην ἔχῃ ib. 95, p. 41,13 || v. κατέχειν μνημονεύειν: ἐν «τε» τῇ μνήμῃ τοσοῦτον ποιητέον I 36, p. 3,13 || μὴ διαμενόντων τῶν τὰς μνήμας π[οιο]ύντῶν scriptor de sens. VH1 VI col. V || τὰς τῶν ἐν παισὶν ἀναλη-

φϑέντων

μνήμας

τῶν

ib. col. VII οὐχ

|| δῆλον ὡς αἱ μνῆμα]:

ὑπαρχουσῶν

χεινήσεί[ω]ν

ib.

col.

καὶ ἐπὶ τού[τω]ν 8

|| τὰς

μνήμας φυλάττεσϑ[αι) ib. col. 9 || τὰς μ[νήμ]ας σωϑήσεσ[ϑαι] τῶν κοιϊνοτήτων ib. | μνήμη ϑησαυρισμὸς οὖσα φαντασιῶν Sextus (emp.) adv. math. 7,373 sec. Stoicos || πᾶσα ... αἴσϑησις ἄλογός ἐστι χαὶ μνήμης οὐδεμιᾶς δεκτική Ep. fr. 36, p. 105,13 (Laert.) || συνεχῇ μνήμην ἔχειν τῶν ὅλων καὶ κυριωτάτων ep. I 82, p. 31,1 || αὐτὰ ταῦτα ἐν μνήμῃ τιϑέμενα

συνεχῶς βοηϑήσει ib. 83, p. 31,18 | τὸ κατὰ ψυχὴν χαῖρον ἐπὶ τῇ τῶν γεγονότων ἡμῖν διαλογισμῶν μνήμῃ ἔτ. 138, Ρ. 143,21 | ἡδὺ à φίλου

μνήμη τεθνηκότος fr. 213, p. 164,6 Ylioulèv λαμβάϊνειν nat. Gomperz

aux

|| τοῦ... τέλου[ς μ]νήμην καὶ [ἐπι]λο23 || 4 μνήμη [παρ ?]etye τῷ φυ-

[τ]Ἰέλει τὸ χαρτὸν À τὸ λυϊπηρόν ib.

25

|| αὕτη

δ᾽ αὖ πάλιν à τούτου

μνήμη î ἀνάλογος μνήμῃ χίνησις τὰ μὲν συνεγεγέν[νη)το εὐθύς, τὰ δ᾽ ἤυEnzo ib. 33

μνημονεύειν μνημονευτέον ἀρχῇ

442

ῥηθέντων

δὲ ὡς --- Ep. 1 68,

μένων

(cf. Diocles

τὸν ἱκανὸν τύπον ὑποβάλλει ... ἐπινοίαις 10. 45, p. 9,1

ap. Laert. X 12 ἐγύμναζε δέ, φησί, τοὺς γνωρίμους χαὶ διὰ μνήμης ἔχειν τὰ ἑαυτοῦ συγγράμματα. Hermippus ib. X 15 τοῖς τε φίλοις παραγγείhavru τῶν δογμάτων μεμνῆσϑαι οὕτω τελευτῆσαι)

μόναρχος

μνήμη

φυλάττονται

εἰς μακάριον βίον συντεινόντων διαλογισμῶν II 84, p. 35,4 | ἵνα ῥᾳδίως μνημονεύῃς ib. p. 35,7 || ταῦτα δὴ πάντα ... μνημόνευσον ib. 116, p. 55,1 | (τὸν σοφὸν) μνημονεύειν ἐναργῶς fr. 579, p. 332,19 | τὸν τύπον ... ... μνημονεύοδεῖ μνημονεύειν ep. 1 35, p. 3,11 | τῶν ὁλοσχερεστάτων μένων ib. 36, p. 4,2 | ἣ τοσαύτη δὴ (2) φωνὴ τούτων πάντων μνημονευο-

p.

ep.

22,10

III

|| οὐκ

127,

p.

62,4

ἀπιϑάνως

| μνημονεύων

ἐπειρῶ

τῶν

μνημονεύειν

ἐν

τῶν

μόναρχον

se

inter

suos

dixit

Ep.

fr.

180,

p.

155,29

μονάς ἀριϑμὸς σὺν τῷ èx μονάδων συνεστηκέναι Philod. sign. 25,2

dixit Automedo

τὸ χενὸν

ζητεῖν

Anth.

καὶ

Pal.

XI

50,6

μάτην

|| pro atomo

δ᾽ ᾿Επίχουρον

ἔασον

ποῦ

τίνες αἱ μονάδες

μοναχῇ

ἐὰν μή tic τὸν μοναχῇ τρόπον κατηγαπηκὼς τοὺς ἄλλους χενῶς ἀποδοχι-

μάζῃ Ep. ep. II 94, p. 41,5 μοναχός,

μοναχῶς

ἀἸσϑενὴς δὲ καὶ ὁ διὰ τῶν μ[οἹναχῶν συλλογισμός Philod. sign. 14,28 |

πρὸς δὲ [τ]Ἃό περὶ τ]ῶ[ν] μοναχῶν ib. 24,11 | ὡς παρ᾽ ἡμῖν ἐστίν τινα μοναχά ib. 30,7 || ὅσα μοναχὴν ἔχει τοῖς φαινομένοις συμφωνίαν Ep.

ep. II 86, p. 36,9 | (ἐάν τις μὴ καταρρέπῃ ἄλλοτε ἄλλως ἐπὶ τὸν μοναχὸν

τρόπον ib. 95, p. 41,16) || οὐδ᾽ἐν μοναχῶι y[é]ver Philod. de poem. VH? II 195 || τῶν οὔτε «τὸ» μοναχῶς ἔχον À γινόμενον γνωριζόντων οὔτε τὸ πλεοναχῶς συμβαῖνον Ep. ep. I 80, p. 30,1

μονή

οὕτω,

γὰρ ἀσφαλέστερον À διάνοια

τὴν

.

ὡς

t

μονὴν ... (terrae scil.) Qi

Ep. nat. XI VH" II col. X, 5 | τῆς μονῆς alrov ib. 11,16 = VH*VI,

443

Ἦ᾿ῊΤῃ’’͵

Epicurus ο[ὐ]δ᾽ ὑπὸ Philod. piet. 93,25

μονὴ

E

τῶν μισϑοφορούντων

Glossarium Epicureum

μονογένεια

Hermannus

Usener

f. 7, XIII | τὸν χρόνον σύμπτωμα ... εἶναι λέγει, παρεπόμενον ... πάϑεσι καὶ ἀπαϑείαις καὶ κινήσεσι καὶ μοναῖς Epic. Sexti (emp.) adv. math. 10,219 = Ep. fr. 294, p. 211,8 | (συμβεβηκότα) οὐκ ἀχώριστα ἐστὶ τῶν οἷς συμβέβηκε καϑάπερ ἡ κίνησις καὶ À μονή. τὰ γὰρ συγχριτυ κὰ τῶν σωμάτων ... ποτὲ μὲν συμβεβηκυῖαν ἔχει τὴν κίνησιν, ποτὲ δὲ τὴν μονήν Sextus (emp.) adv. math. 10,222 sq. sec. Epic. || xai ἡ χίνησις, ἔτι δὲ ἢ μονὴ ... τῶν σωμάτων ἐστὶ συμπτώματα καὶ οὐ χωρὶς χρόνου ... τὴν πλείονα καὶ ἐλάττονα μονὴν χρόνῳ χαταμετροῦμεν ib. 10,226 sec. Epic. || ib. 10,239 où μονὴ (ὑπόκειται) παρὰ τὸ ἠρεμοῦν

μονογένεια ἐξέζϑηκε

δ]ὲ καὶ

rdv

ἐκ τῆς

uovoyevela[s

λόγον]

Philod.

sign.

20,11

μονοειδῶς Ἐρᾶσιν ... ἢ τὰ μονοειδῶς Ep. ~

“à

A

τῶν χρωμάτων τούτων ep. II 109, p. 51,4

nae

,

U

ἰδιώματα i}

ποιήσει

εἴτε

πάντα

εἴτε Υ.

μόνος, μόνον ἐπὶ ... τῶν τοιούτων κ]αὶ μόνων ἂν ὑποπτεῦσα[ι ἦ]ν Ep. nat. XXVIII VH? VI 48 inf. || τισὶμ pèv ... διζή]χει μόνοις ib. inc. ΤῊΣ VI 90 col. 15,7 | καὶ μόνος posterioris aetatis potissimum mathem aticis solle-

mne

observo

iam

a Philodemo

μόνον elvan τὸν σοφόν VH? III 144

τοὺς

χαὶ

λέγειν

εἰδέναι

(Philod.)

admissum : ὑπὲρ

τοῦ

ῥήτο[ρ]α καὶ»

| μονώτατος : (philosophos)

ib.

152

ex

Xenocrate

μονωτά-

|| ταύτην

(τὴν

σύνταξιν) καὶ μόνην ἐπιτάττω Ep. ἔτ. 184, Ῥ. 157,6 notabile quod iam huic scriptori καὶ ante μόνος παρέλκει || ἑκατὸν κα[ὶ εἸΐκοσι [δ]0[αχ]μὰ[ς μόν]ας ib, 1. 7 || ἀλλὰ μόνον @ συμπλέχομεν ... μάλιστα ἐπιλογιστέον ep. 1 72, p. 25,3 {ἀλλ᾽ οὐχ[ὶ] μόνον, εἰ nat. XIV 3,4 ΝῊ VI16 || καί in priore membro alterum incipit (sine καὶ) οὐ μόνον ib. XXVIII VH? VI 41 fr. 7,10 || ἂν δύναμίν τις ἔχειμ μόνον τῆς ἐπίι]λογἱσεω[ς] ** ib. 49,12 || καὶ μὴ μόνον nat. Gomperz 7 || καὶ ο[ὐ] μόνον ib. 110 | καὶ οὐχὶ ἐν τῇ ἐξ ἀρχῆς μόνον συστάσει ib. 83 | ὄνομα

μόϊνο]μ

μετατίϑεταίι

ib. 95 | ὄνομα

μόνον

Glossarium

Epicureum

μόνος,

μόνον

aliquid atomus esse fertur, longe reiecimus : atomi etiamsi spatii aliquid sibi poscunt, ea tamen sunt exiguitate ut ne hoc quidem ferri possit, si quis id tantum dicet, esse exiguas | cum imperativo id quod modo cum coni.: μόνος ὁ μῦϑος ἀπέστω [Ep.] ep. II 104, p. 47,4 ||| mapé[otw] uévo[v] à rerpapép[ux]xoc scriptor Epicureus inc. ap. Philod. VH? I, f. 148 (v. testimonia Kup. δοξῶν), cf.

Muson.

χίνησιν || ἀλλὰ

p. 23,8

Stob.

δεῖ.

eth.

p.

239,

18

Wachsm.

|| τὸ

δὲ

κενὸν ...

μόνον δι᾽ ἑαυτοῦ τοῖς σώμασι παρέχεται Ep. ep. I 67, p. 22,4 μόνον ... ἐκ τούτων πάντων τὴν ἑαυτοῦ φύσιν ἔχον ἀίδιον ib. 69, ||

οὐ

μόνον ... ἀλλὰ

καί

Π

112,

p.

52,12

|| οὐ

μόνον ... ἀλλὰ

χαί IIL 126, p. 61,19 || τῶν φυσικῶν (sc. ἐπιϑυμιῶν) αἱ μὲν ἀναγκαῖαι, at δὲ φυσικαὶ μόνον ib. 127, p. 62,10 | in formula οὐ μόνον ... ἀλλὰ καὶ fit ut μόνον omittatur a Philodemo : οὐκ ἀγαϑῶν ἀλλὰ καὶ μεγάλων αἰτίαν ε[ἵναι τ]χύτην Philod. rh. VH? IV 106 = Ox. II 114 | οὐχ ἡμεῖς ἀλλὰ κἀκεῖνοι id. VH? IV 93 = Ox. IL 101 | οὐκ ἐφίλεις μόνον ἀλλά * Ep. fr. 115, p. 137,12 || οὐ]κ ἀρέσκευμα μ[όϊνον fr. 177, p. 154,29 | où μόνον διὰ thy οἰχειότητα [ἀλλὰ] καί— fr. 197, p. 160,11 || adverbium pro adiectivo: τὰ στερέμνια μόνον ταχ[έ]ως $Uvaste φέρεσ[ϑ]αι nat. II VH II col. 5,5 || loco disiuncto a negatione : τοὺς μὲν où δι᾽ ἔχϑραν ἀπο[χ]τείνουσι μόνον Philod. rh. ΝΗ" V, 1 col. 5 || οὐ τοῖς συχοφάντα[ις] πρ[ό]σοδος [μ]όνον ἐστίν ib. col. 6 | μ]ὴ τὰ διωρισμένα μόν[οἹν ἀλλὰ καί — ib. col, 25,2 | sine coniun-

ctione

où

et μὴ

μόνον subicitur

fortiori sententiae ; φανεζρ]ῶς tle

τ]υφῶσϑαι λέγω, μὴ μόνον ἀπαιδεύτους κτλ. ΚΗ IX 28 || ἐστὶ συμφέροντα κἀκείνοις, οὐ μόνον ἡμῖν Philod. rh. VH* V, 1 col. 23,6 Il mirum est χαὶ μὴ μόνον ἀλλὰ καί formulae instar concretum: ib. Philod. col. 28,72 (nam lectio certa est) ἀρετὴν [ἄ]κραν ... ἀγνοηϑῆναι χαὶ μὴ μόνον ἀλλὰ καὶ κακίαν νομισϑῆναι. erit qui ellipsin pronominis χαὶ μὴ μόνον (τοῦτο) statuat || τῷ καϑ᾽ ἕνα τρόπον μόνον οἴεσϑαι γίνεσϑαι ἘΡ.

ep. II 97, p. 43,1 (adverbium, non acc. masc. videtur esse) | où γὰρ ἀϑροισμὸν δεῖ μόνον γενέσϑαι οὐδὲ δῖνον ib. 90, p. 38,7|| [μ]όνον nat. Gomperz

20 || τὸ μὲν ἄκρον (doloris) ...τὸ δὲ μόνον ὑπερτεῖνον

τὸ ἡδόμενον κατὰ σάρκα sent. 4$140

ποικίλλεται sent.

18 § 144

| οὐκ ἐπαύξεται ... ἀλλὰ μόνον

ἀμείψει

ib. 101 | φων[ἢ] μόνον ἀμε[(β]εται ib, 108 || μυκρόν τι μόνον μαχρὰν ἐκβάλλοντες ep. I 59, p. 17,16 h.e. eam quoque sententiam, qua tantum pusillum

444

445

μονονού

Hermannus

Usener

μονονού Metrodorus fr. 14, p. 51 Duen., Colotes fr. ap. Plut. adv. Col. p. 11244 xai ὁ προστυχὼν τὸν ἐντυγχάνοντα μονονοὺ χατέδεται

30,

|| τῶν ἀπορρεόντων τῆς λίϑου μορίων Galenus

II, p. 47 ib. ad p. 209,10 | τὰ σχήματα χαὶ τὰ χρώματ α κτλ. (οὐ δοξαστέον) ὡς μόρια τούτου (corporis) Ep. ep. I 69, p. 23,3 εἰ γὰρ ἀνθρώπου, φησίν, μορφὴν ἕξε[ι] (ὁ ϑεός), δῆλον ὡς ἕξει καὶ ὀφ[ϑ]αλ-

μούς scriptor de sens. τὸ σφαιροειδές: ib. 16

VH1 VI col. 14 || πῶς [γ]ὰρ ἰδίαν ἔχει μορφὴν || γένος ἕκαστον ζώιων ἰδίαν ἔχει μορφὴν ἐν τῶι

ἰδίωι γένει ib. 19 | πάντως γὰρ ἂν εἶδαν τὸ μὴ σφαιρῶν ἔχειν μορφὰς... καὶ

μορφὰς

διανεστηκυίας

εἰς

ὕψος

ib.

col.

21

|| somniorum

et

insanorum visa esse σώματα καὶ μορφὰς ἐκ τοῦ περιέχοντος ἀφιχνουμένας Plut. adv. Col. 28, p. 1123° sec. Epicureos ad Ep. fr. 254, P. 187,23 | τὰς διὰ uopoñc κατ᾽ ὄψιν ἡδείας κινήσεις (quae ex formis percipiuntur oculis suavis motiones Cic.) Ep. fr. 67, p. 120,4 || τὰς μορφὰς ἡμᾶς ὁρᾶν χαὶ διανοεῖσϑαι ep. 1 49, p. 11,15 | τὴν ἑαυτῶν (sc. τὰ ἔξωϑεν) φύσιν τοῦ τε χρώματος καὶ τῆς μορφῆς ib. p. 11,17 || φαντασίαν ... εἴτε μορφῆς εἴτε συμβεβηκότων ib. 50, p. 12,8 || ἣν ἂν λάβωμεν φαντασίαν... μορφή ἐστιν αὕτη τοῦ στερεμνίου ib. p. 12,9 || τί γὰρ où[x] ἂν μηχαν[ηἸθείη μορφῆς [ellSoc [8] τὴν τοιαύτην [σ]χέσιν ἕξ[εἰ];

nat. inc.

VH®

X

107

μορφοειδής

ἰσωμάτ]ων

μὴ

f. 79 fr. XV

2

ἐχόντων

μορφοειδῇ

σχηματισμόν

Ep.

nat.

II

VH? VI,

atomi in utero συνεπάγησαν ἐσχηματί σϑησαν Dionys. ep. supra, p. 155,24

ἐμορφώϑησαν

ἐχινήϑησαν

Ep. fr. 2296,

liber Epicuri,

p. 106, XXXII

μουσικοῖς

fr.

p. 173,7 col.

10

μουσικός προβλήμασι

δὲ

Ep.

20

(Plut.),

p.

98,19

μοχϑηρός τοιοῦτο[ι οἱ] μοχϑη[ροί —

φαμεν

Ep. nat.

Gomperz

καὶ χοινῷ χρῆσϑαι

96

σ[η]με[ίῳ

|| τόν γέ τοι νομί[ζ]οντα

Philod.

sign.

1,8

μοχλεύειν ἐκϑλιβομένων xal μοχλευομένων (an κἀκμοχλ — ?) * τῶν μάλιστα δεῖν καὶ κολλᾶν τὸ σῶμα πεφυχότων Ep. fr. 61, p. 117,33

συν-

μυϑεύειν fabulam referre: ëubSe[uloxv Philod. 55,3 | μεμυϑευμένην VH? III 130

piet.

51,6 || μυϑεύουσιν

ib.

μυϑικῶς τὰ

μυϑικῶς

ἀπε[σ]χεδιασμένα

παρ᾽ ἐνίοις

Philod.

sign. 38,11

μῦϑος αἰώνιόν τι δεινὸν ἀεὶ προσδοχᾶν ἢ ὑποπτεύειν χατὰ τοὺς μύϑους Ep. ep. I 81, p. 30,13 | μόνον ὁ μῦϑος ἀπέστω ΠΟ 104, Ρ. 47,4 | ἐκ παντὸς ἐχπίπτει φυσιολογήματος, ἐπὶ δὲ τὸν μῦϑον xarappet ib. 87, p. 36,22 | χατὰ πολύ τε γὰρ τοῦ μύϑου ἐχβήσῃ ib. 116, p. 55,2 | Plut. def. orac. 19, p. 420?

μορφοῦν

446

πρὸς εὐδαιμονίαν οὐ συντείνειν

μουσικῆς

.. ox 1[ p@]

μορφή

ἀλλὰ

μουσικὴν

Περὶ

τὰ γὰρ ἀποπαλλόμενα σμιχρὰ σώματα τῆς Ἡρακλε ίας λίϑου τοιούτοις ἑτέροις περιπλέκεσϑαι μορίοις τοῦ σιδήρου Epicurus Galeni t. II, p. 47 = Ep. fr. 293, p. 209,5

μῦϑος

μουσικῇ

μόριον K.

Glossarium Epicureum

᾿Επικουρείων

δὲ χλευασμοὺς

καὶ γέλωτας ... οἷς τολμῶσι

χρῆ-

σϑαι χαὶ κατὰ τῆς προνοίας μῦϑον αὐτὴν ἀποκαλοῦντες ad Ep. fr. 394, Ρ. 260,23 || μὴ κατειδότα τίς à τοῦ σύμπαντος φύσις, ἀλλ ὑποπτευόμενό τι τῶν κατὰ τοὺς μύϑους Ep. sent. 12 $143 || μῦϑοι κενοί Epicureis sunt quae de dis feruntur : Orig. c. Cels. I 20 extr. (18, p. 46 Lomm.)

447

||

μυϑώδης

Hermannus

Usener

Îl μῦϑος ... ὁ περὶ τῆς ἐποχῆς λόγος ἐστίν Colotes ap. Plut. adv. Col. 29 in., p. 1124? || μύϑους et propter eos ipsam poesim damnat Ep. fr.

229,

Ρ. 65,12

p.

172,9.22

|| t

περὶ

ϑεῶν

μύϑῳ

καταχολουϑεῖν

ep.

ΠῚ

nat.

γὰρ inc.

τὰς ΤῊ

μυϑώδεις ... χα] VI

86

col.

8,6

οὗτοι (intell.

πάλιν

οὐδὲ γὰρ p. 54,19

Ep.

τῶν

εἰς τὸ

μωρολόγημα

[ἀν]τιβα[δ᾽ ζ[ουσιν 3]

δόξας ?)

μυριάκις

νέος

μωρία

134,

μυϑώδης πρὸς

Glossarium Epicureum

‘Ounpou

posse

μῶρος

5.0.

2,

τυχὸν

ζῷον ... τοιαύτη

μωρολογημάτων p.

ad Ep.

μορία ἐμπέσοι

Ep. ep. II 116,

fr. 228, p. 172,1 ap.

Plut.

non

10874

ἂν καὶ μυριάκις ... ἀφικνῆται Ep. ep. I 60, p. 18,10 || κἂν μυριάκις ἐπὶ τοῦ παρόντος λανϑάνῃ sent. 35 $151 || * μυριάκις, μὴ πα[ρ᾽ ἕκαστ[ον] ἐπιβλητυκῶ[ς] ἀρνηϑείη, ἐπινεῦσ[α!}] nat. XXVIII VH? VI 52,6

ναί

μυρίος

abschwurformel für ir vq vf (sonst nur dialektisch) i i Epik.ik. b. b. P Phil. piet. / 104,27 ad Ep. fr. 142, p. 146,1 (VH® II, f. 74) vot τὴν A ?Joëc

μυρίωι μείζονα τὰ ψυχικὰ τῶν ἄλλων ὑπάρχειν ΚῊ" VII 177 || μετ᾽ ἄλλῶν μυρίων (Philod.) rh. VH? III 174 || ἄλλα μυρί[α« ib. 177

μυριοστός τῶν ἐμφερομένων τῷ ἀέρι ψηγμάτων τούτων δὴ τῶν σμικροτάτων ἐκείνων (he. τῶν ἀπορρεόντων μορίων) ἔνια μυριοστὸν εἶναι μέρος Epicurus Galeni t. II, p. 49 K. ad Ep. fr. 293, p. 209,32 || εἰ γὰρ ἕκαστον αὐτῶν μυριοστόν ἐστι μέρος τῶν ἐν τῷ ἀέρι φερομέ νων ψηγμάτων ad Galenus t. II, p. 49 = ib. p. 210,1

μυστήριον τὴν τ[ῶν] χοῶν

p- 151,15

ἑορτὴν

[συν]εορτάζων

xat

[τὰ]

μυστήρια

Ep.

fr.

169,

μωχᾶσϑαι εἰ μὲν γὰρ πεποιϑὼς τοῦτό φησι ... εἰ δὲ μωκώμ ενος, μάταιος ἐν τοῖς οὐκ ἐπιδεχομένοις Ep. ep. ΠῚ 127, p. 62,3 || καϑά περ ἔλεγέ τις περὶ ἐμοῦ τάχα μωκώμενος Philod. VH2 I, f. 158

448

κατὰ

[uloouv

ἀνάγκην

Ep. nat.

Gomperz

101

νεάζειν ὅπως γηράσκων νεάζῃ τοῖς ἀγαϑοῖς Ep. ep. ΠῚ 122, p. 59,8 νεανικῶς καλὸν μὲν οὖν γίνοιτ᾽ ἄν, [ell καὶ φιλοσοφίαι χορεύσειεν ὁ πολειτικός, ἵνα καὶ νεανικωτέρως ἀγαϑὸς ἧι Philod. rh. VH! IV col. 15

νεανίσκος

ἀνεμέσητα εἶναι πάντα ... τῆς ὑπερβολῆς τῷ νεανίσκῳ Re nondum a. XVIII natus) Ep. fr. 161, p. 150,7 ap. Plut.

29, p. 1124°

νέος

ἐκ νέου Ep. fr. 131, p. 141,18 || φιλοσοφητέον χαὶ νέῳ a mens Al.) καὶ γέροντι ep. III 122, p. 59,8, cf. ib. νέος — wee

νέος ἅμα καὶ παλαιὸς ἢ ib. p. 59,10 || τὸν μὲν νέον καλῶς ζῆν,

she sa : adv.

sie h ;Î

ροντα καλῶς καταστρέφειν ib. 126, p. 61,18

449 29

Usener

wall

ἐ]πιβουλεύοντες

χατ᾽ ἀλλήλων Philod.

τὸν

ὑπακούοντα

de bono

νευροσπα[σ]τοῦσι

rege sec.

Homerum

τοῖς

ΤῊ"

col. 22

νεωστί

τοῖς

vepostd7s (τὰ ῥεύματα) κύκλῳ περιστῆσαι εἰς τὸ νεφοειδὲς II 110, p. 51,15

τοῦτο (sc. ἅλω)

Ep. ep.

χεσϑαι

[ἐκ τῶ]ν νε[φ]ῶν [φ]άσκονταίς rluxvouué[vlov τὴν τοῦ ὕδατος φύσιν ἀποτελεῖσϑαι Ep. nat. XIV VH? VI 11 fr. VI (Gomp. “ ztschr. ’ 1867, || καὶ κατὰ

τρῖψιν

δὲ νεφῶν

πῆξιν

εἰληφότων

ἀπόπαλσιν

ἅμα

καὶ τὸ νέφος

p. 47,7.10

ἂν λαμ-

|| ὕδατος λεπτοῦ ἐχχεομένου

quibus modis

φερομένου,

εἰς τὸ πλάγιον ὠϑοῦντος τοῦ ἐκτὸς πνεύματος ib. 104,

ϑλίψεις ἐπιτηδείων νεφῶν ὑπὸ τινα ἰσχυρὰν ἐν τοῖς κατωτέρῳ ib, p. 49,13 | κατὰ πῆξιν δ᾽ ἐν τοιαύτη (nivis) πρόεσις ἐκ τῶν nasci

possint

II

ἐκ τῶν νεφῶν ib.

107, p. 49,10

||

πνευμάτων σφοδράς ib. p. 49,11 | διά τόποις τῶν νεφῶν ψυχρασίας περίστασιν τοῖς νέφεσιν ὁμαλῆ ἀραιότητα ἔχουσιν À νεφῶν γίνοιτο ἄν ib. p. 49,14.15 || νέφη 99

|| πνεύματος

ἐν τοῖς χοιλώμασι

τῶν

νεφῶν ἀνείλησιν ib. 100, p. 44,14 | κατὰ ῥήξεις δὲ νεφῶν καὶ διασπάσεις ib. p. 44,16 | κατὰ παρατρίψεις νεφῶν καὶ τάσεις πῆξιν εἰληφότων xpuσταλλοειδῆ ib. p. 45,1 || κατὰ παράτριψιν καὶ σύγκρουσιν νεφῶν ὁ πυρὸς ἀποτελεστιχὸς σχηματισμὸς ἐξολισϑαίνων ἀστραπὴν γεννᾷ ib. 101, p. 45,5 | καὶ κατ᾽ ἐχριπισμὸν ἐκ τῶν νεφῶν ὑπὸ πνευμάτων τῶν τοιούτῶν σωμάτων ib. p. 45,7 || ϑλίψεως τῶν νεφῶν γινομένης εἴϑ᾽ ὑπ᾽ ἀλλήλων εἴϑ᾽ ὑπὸ πνευμάτων ib. p. 45,9 || φωτὸς ... συνελαυνομένου ὑπὸ τῆς

150

φυσιολογίας γνησίου

Ep.

fr.

120,

p.

138,20

lam testatur fr. 389, p. 259,9 mandum fr. 196, p. 160,3

βάνοι τὸ τῆς χιόνος τοῦτο ἄθροισμα ep. II 108, p. 49,18 | τῶν ἐν τῷ ἀέρι ἀτόμων À ἐν τοῖς νέφεσιν ἀπὸ τοῦ ἡλίου ἀποφερομένων ib. 110, p. 51,10 || οἱ λεγόμενοι ἀστέρες ἐχπίπτειν ... κατὰ παράτριψιν νεφῶν (εχ coni.) δύναται συντελεῖσϑαι ib. 114, p. 54,2 | κατὰ διήϑησιν «διὰ» τῶν νεφῶν τοῦ λεπτομερεστάτου φωτός ib. 101, p. 45,14 | καὶ κατὰ ῥήξεις δὲ νεφῶν ὑπὸ πνευμάτων ib. 102, p. 46,1 || προτερεῖ δὲ ἀστραπὴ βροντῆς ἐν τοιᾶδέ τινι περιστάσει νεφῶν ib. 102, p. 46,7 | πίλησιν νεφῶν ib. 103, p. 46,18 || πυρὸς ... ῥήξαντος τὸ νέφος ib. p. 47,1 || πρηστῆρας ... γίνεσϑαι χαὶ κατὰ κάϑεσιν νέφους εἰς τοὺς κάτω τόπους ... κύχλῳ

νεωστὶ

γευομένοις

Ep.

ep.

IT

85,

νεφῶν ib.

.35,13

Ρ.

νη νὴ Δία additur ei =numerationis membro quod non exspectantibus ingeritur : καὶ λυπεῖσϑαι καὶ νὴ Δία λιπαίνειν τοὺς ὀφθαλμοὺς καὶ τή-

γέφος p. 210)

καὶ διεχπίπτοντος διὰ τῶν

κινήσεως νεφῶν τε χαὶ πνευμάτων p. 45,12.13

πλαττομένοις

VIII

νοεῖν

Glossarium Epicureum

νευροσπαστεῖν

—

—————

Hermannus

νευροσπαστεῖν

|| non

raram

νήφειν

cf. νήφοντι χρῆσϑαι τῷ λογισμῷ Plut. Grylli γισμός

Ep. ep.

III

132,

fuisse

Epicuro

formu-

| νὴ τοὺς ϑεούϊς interpositum ad affir-

p. 64,15

4, p. 988° I| νήφων λο-

VLXON

[δύνα]μιν εἶν[αι]; Ep. î νικᾷς [τὸν A]vo[t]uxyolv χ]ρήσιμον οἰόμενο[ς] τὸ στέφανος À τῆς περιτίϑεται κ[άήλλιστος fr. 149, p. 147,28 | [ν]ρεήσαντι τὸν νυκώμενον d[v]aπατρίδος εὔνοια Philod. rh. ΤῊ" V, 1 col. 4 | χαὶ

[γ]καῖον εὖ πράττειν ib.

νοεῖν

[yivléuevos τινὸς ταὐτῃ τοῦ νο[ο]υμένου ἐντός

Ep. nat. Gomperz

16 |

nat. XIV 2,7 VH? VI 15 || el μὴ στερεὸν ἕκαστον τούτων νοηϑήσετία]: καὶ ἀμεταπτώ[τ]ως [χ]αὅτι μόνος ὁ νοούμενος ἰδίως σοφὸς εἰλικρινῶς . rh. IV, 1 col. VE 1XI || ϑαρός ἐστί: τ]ῶν [τ]οιού[τω]ν κακιῶν Philod νοήσομεν (τοὺς θεοὺς) μὴ φωoù γὰρ μᾶλλον εὐδαίμονας καὶ ἀδιαλύτους τὸ αἰσϑα-

νοῦντας

νόμενον

τε νοεῖν Ep. (?) fr. 356, p. 239,14 | οὐ γὰρ οἷόν

μὴ ἐν τούτῳ

ταύταις χρώμενον τῷ συστήματι καὶ ταῖς κινήσεσι

“ ἀσώματον ἢ ἐπὶ τοῦ xx ἑαυτὸ ep. 1 66, p. 21,10 | τοῦ ὀνόματος (sc. τὸ ἀσώματον πλὴν τοῦ xevod νοηϑέντος dv: xa” ἑαυτὸ δὲ οὐκ ἔστι νοῆσαι

451

D

νόημα

Hermannus

ib. 67, p. 22,1

|| idem

fere quod

δοξάζειν:

(τοὺς ϑεοὺς οἱ πολλοί), οἵους νοοῦσιν ΠῚ

ἀνάξια

τῆς

ν[οο]υμένης

τῆτος * οὐδὲ γὰρ

ἔτι

ἀφϑας«ρ»σία[ς]

τ[η]ρεῖται

Usener

οὐ γὰρ φυλάττουσιν αὐτοὺς

123, Ρ. 60,6

αὐτῶν

χαὶ

τὸ παντα[ χ]όϑε[ν]

ubi

cf.

παντελῶς

(suppl.

adnotata

Us.)

μαχαρι[6]-

εὔδαιμον

“tA. Philod. piet. 114,2 | οὔτε γὰρ ὅπως.... of ὁπηλίκο ι οὖν (sc. ὄγχοι ἔν τινι ὑπάρχουσιν), ἔστι νοῆσαι Ep. ep. I 57, p. 16,9 || οὖκ ἔστι μὴ od καὶ τὸ ἑξῆς τούτου τοιοῦτον νοεῖν ib. Ρ. 16,15 | τὰ νοούμενα κατὰ τὰς βλεπομένας προλήψεις ὑπ᾽ αὐτῶν Philod. rh, VH1 V, 1 col. 21,12 || τὸ ὑποκάτω τοῦ νοηϑέντος Ep. ep. I 60, p. 18,6 | μίαν λαβεῖν φορὰν τὴν ἄνω νοουμένην εἰς ἄπειρον ib. Ρ. 18,9 || ñ γὰρ ὅλη φορὰ ... ἑκατέρα ἑχατέρᾳ ἀντικειμένη ἐπ᾽ ἄπειρον νοεῖται ib. p. 18,14 || [τοὺς] ἐγδεξαμένους [πάν]τ[α] μᾶλλον 7 τὸ voobule]vov κατὰ τὰς λέξεις mat. XXVIII VH? VI 46,7 || τοῦτο où νοήσει sequente ut conicere licet infinitivo ib. XI 1,3 (Κ Ἢ" II) || τῶν μὲν γὰρ πολιτῶν τοιούτων ἔμπειρός ἐστιν οἴω[ν ὁ] νοούμενος π[ο]λιτικός (Philod.) rh. VH? III 182 | τοῖς ὑπὸ τῶν] πολλῶν] νοουμένοις (sc. ἀγαϑοῖς καὶ χακοῖς) ib, VH! V, 1 col. 20,28 || ὧν ἄνευ σῶμα où δυνατὸν νοεῖσϑαι Ep. ep. I 70, p. 23,19

νόημα

summam

celeritatem indicat formula

φορὰν σχήσει Ep. ep. I 61, p. 19,3

συμβαίνει

ib. 48, p. 11,3

ἅμα νοήματι:

ἅμα νοήματι τὴν

ll À γένεσις τῶν εἰδώλων ἅμα νοήματι

|| ἐπὶ τοσοῦτον

ἅμα νοήματι

τὴν

φορὰν

σχήσει, Ewc—ib. 61, p. 19,3 || ἀλ]λὰ καὶ ἔτι τὴν γένεσιν αὐτῶν ἅμα νοήματι συμβ[αίνειν] (nat) VH? X, £. 111 col. XVI, cf. Dionysius de Dem. 42, Ρ. 1116 καὶ πᾶν 6 τι ἂν ἐπιδῷ τις βυβλίον ... ἅμα νοήσει διερχό μεϑα. τοιοῦτὸν δή τι χαὶ περὶ ταύτην ὑποληπτέον γενέσϑαι τὴν τέχνην ... ὥστε ἅμα νοήσει χεχριμένον τε καὶ ἄπταιστον αὐτῆς εἶναι τὸ ἔργον || κατὰ τὸν ἄνευ φϑόγγων τρόπον τὴν ἅμα νοήματι περίοδον τῶν κυριωτ άτων ... ποιοῦνται

Ep. ep. I 83, p. 32,4 h.e. celerrime apud se (tacite) res

gravissimas percurrent || τὴν γένεσιν αὐτῶν ἅμα νοήματι συμβ[αίνειν] nat. inc, ΧΗΣ X, f. 111 col. 16 || τὴν γένεσιν αὐτῶν (simulacrorum) ἅμα νοήματι σ[υμβ]έβηχεν ἀποτελεῖσϑαι ib. II VH2 VI, f. 81 (fr. XVII) + VH1 II col. XI νόησις ὡς À κοινὴ τοῦ ϑεοῦ νόησις ὑπεγράφη

452

Glossarium

|

123, p. 59,17

νομίζειν

νοητός τὰ κατὰ μέρος αἰσϑητά τε ual νοητὰ [φύ]σ[εἼων εἴδη καὶ συν[βεβηκότων (suppl. Us.) Philod. piet. 111,21

νομίζειν δεῖ δὲ χαὶ νομίζειν sequente acc. c. inf. Ep. ep. I 49, p. 11,14 || οὐκ αὐτὸν οὖν δεῖ νομίζειν τὸν ἀέρα … σχηματίζεσϑαι ib. 53, p. 14,2 || καὶ

μὴν καὶ τὴν ὀσμὴν νομιστέον Ρ. 14,9 | καὶ μὴν xal τὰς φαινομένων προσφέρεσϑαι ib. πᾶν μέγεϑος ... ὑπάρχειν ib. ϑῶν

νομιστέον

εἶναι ib.

... οὐκ ἄν ποτε οὐϑὲν πάϑος ἀτόμους νομιστέον μηδεμίαν 54, p. 14,14 | ἀλλὰ μὴν 55, p. 15,12 || παραλλαγὰς

p. 15,14

|| πρὸς

νομίζοντας

καὶ

ἐργάσασϑαι ib. ποιότητα τῶν οὐ δεῖ νομίζειν δέ τινας μεγε-

δὲ τούτοις οὐ δεῖ νομίζειν (acc.

c. inf.) ib. 56, p. 16,1 | ἀλλὰ καὶ τὴν μετάβασιν μὴ νομιστέον γενέσϑαι ---ib. p. 16,6 | ταύτῃ τῇ ἀναλογίᾳ νομιστέον καὶ τὸ ... ἐλάχιστον κεχρῆσϑαι ib.

58,

p.

17,11

|| καὶ

τὸν

ϑάνατον

ΠῚ

(deos)

«οἵ»

πολλοὶ

τοῦτο

σημεῖον

εἶναι

ὡς —

nat.

XIV VH? VI 11 fr. VI | μὴ ἄλλο τι τέλος ... νομίζειν εἶναι (infin. pro imperativo) ep. II 85, p. 36,3 || — existimare : νομίζειν μηδὲν πρὸς ἡμᾶς

εἶναι

124,

p. 60,15

|| πολλὰς

ἀλγηδόνας

ἡδονῶν

χρείττους νομίζομεν, ἐπειδάν — ib. 129, p. 63,9 | τὴν αὐτάρχειαν δὲ ἀγαϑὸν μέγα νομίζομεν ib. 130, p. 63,17 | ὥς τινες ἀγνοοῦντες ... νομίζουσιν ib. 131, p. 64,11 || τίνα νομίζεις εἶναι κρείττονα τοῦ καὶ περὶ ϑεῶν ὅσια δοξάζοντος κτλ. ib. 133, p. 65,1 || κρεῖττον εἶναι νομίζει εὐλογίστως ἀτυχεῖν ἢ ἀλογίστως εὐτυχεῖν ib. 135, p. 66,1 || νομίζειν de dis : οἵους δ᾽ αὐτοὺς

νομίζουσιν

10.

123,

p. 60,6

|| πᾶν τὸ

μὴ

τοιοῦτον ὡς ἀλλότριον (a deorum natura) νομίζοντες ib. 124, p. 60,14: vix sanum fort. οὐ νομίζοντες, nam de dis agitur | τὴν δὲ τύχην οὔτε Sedv, ὡς of πολλοὶ νομίζουσιν, ὑπολαμβάνων — ib. 134, p. 65,16 | οὐδ᾽

αὖ ra’ ἑαυτὰ

νομιστέον

(τὰ συμπτώματα

εἶναι) I 71, p. 24,6 | pape

πτώματα πάντα σώματος νομιστέον ib. p. 24,8 || τοὺς κόσμους det καὶ πᾶσαν σύγκρισιν πεπερασμένην ... νομίζειν γεγονέναι ἀπὸ τοῦ ἀπείρου ib. 73, p. 25,13

|| τοὺς κόσμους

οὔτε ἐξ ἀνάγκης

δεῖ νομίζειν ἕνα σχηματισ-

μὸν ἔχοντας * ib. 74, p. 26,1 | τὸν αὐτὸν δὲ τρόπον καὶ ἐπὶ γῆς νομιστέον schol. Ep. ep. 1 74, p. 26,15 || τὴν ἐν τοῖς μετεώροις φορὰν ... μήτε

Ep. ep. ΠῚ

Epicureum

λειτουργοῦντος

τινὸς

νομίζειν

δεῖ

γενέσϑαι

Ep. ep. I 76, p. 28,1 | «τὸ» ... ἐξαχριβῶσαι

δεῖ νομίζειν

ib. 78, p. 28,17

καὶ

διατάττοντος

φυσιολογίας

κτλ.

ἔργον εἶναι

|| διὸ δὴ κἂν ... εὑρίσκωμεν ... οὐ δεῖ νομί-

453

σ΄

νομικός

Hermannus

Usener

Cew τὴν ὑπὲρ τούτων χρείαν ἀκρίβειαν μὴ ἀπειληφέναι ib. 80, Ρ. 29,17 | οἸϑὲν δεῖ βελτίου[ς] τούτων] εἶναι νομίζειν τῶ[ν] ἀνδρῶν nat. VH? VI, f. 7, XIV || πάντα τἀμὰ κινήματα τερπνὰ νομίσας ἐκ νέου fr. 131, p. 141,18 || τὰ παρὰ τῆς τύχης (ἡ φύσις) μικρότερα διδάσκει νομίζειν fr. 489, p. 306,24 || ταύτῃ τῇ ἀναλογίᾳ νομιστέον xal τὸ ἐν τῇ ἀτόμῳ ἐλάχιστον χεχρῆσϑαι ep. I 58, Ρ. 17,11 | τὰ ἐλάχιστα καὶ ἀμιγῆ πέρατα δεῖ νομίζειν τῶν μηκῶν ib. 59, p. 17,17 | τὴν ἐξ ἀνθρώπ ων ἀσφάλειαν οὕτω νομίζοντες περιποιήσεσϑαι sent. 7 § 141 | τῶν νομισϑέ ντων εἶναι δικαίων sent. 37 $152 || τὰ νομισϑέντα δίκαια sent. 38 $153 || τί ἂν

&

τούτων νομίζοι τις συνίστασϑαι τὰ λοιπά

nat. XIV

5,8

VH?

VI

18 ||

ο[ὐ]δ᾽ ἐκείνων οἴετα[ι] δίχ[αι]ον νομίζειν [ἔν]ια, τούτων [δ᾽] οὐϑ[έ]ν ib. 8,17 (f. 21) hl. νομίζειν transit in signif. adprob andi | * νομίζων ib. inc. ΤῊ" VI 84 col. 3,2 | * τρόπον τῆς] ταχύτητ ος νομ[ισ]τέον αὐτοῖς ὑπάρχ[ε]ιν ib. VH? X 109 | τὸ μὲν κα]ϑαίρ ομεν, τὸ δ᾽ οὐ νο[μίζο]μεν

nat.

μενον ib. 105

Gomperz

66 || τὸ

moi[ov oJüv δεῖ νομί[ζει]ν

τὸ ... [πρ]αττό-

ἐμπείρους

Philod.

rh.

VH?

IV

64

—

Ox,

1I 72

τοὺς ... τὰ νόμιμα καὶ τὰς [πολ]ιτείας καταστησαμέί νου]ς VH? VII 173 | οἱ νόμους διατάξαντες καὶ νόμιμα Colotes fr. ap. Plut. adv. Col. 30,

p. 11244

ἐὰν δὲ νόμον ϑῆταί τις, μὴ ἀποβαίνῃ δὲ χατὰ τὸ συμφέρον τῆς πρὸς ἀλλήλους χοινωνίας,

οὐκέτι τοῦτο τὴν τοῦ δικαίου

yopevovow

fr.

φύσιν

ἔχει

sent.

37 $ 152

οἱ νόμους διατάξαντες καὶ νόμιμα Colotes fr. ap. Plut. adv. Col. 30, p. 11244 | μὴ νόμοις nat δόξαις δουλεύοντα ζῆν Ep. fr. 134, p. 142,17 ap. Plut. adv. Col. 34, p. 11274 | πράξει τινὰ ὁ σοφὸς ὧν of νόμοι ἀπα—;

18,

p.

97,19

νοσεῖν νόσῳ

νοσῶν

ἀσχίτῃ

Ep.

fr.

190

(Plut.), p. 158,21

νοσερός τὴν τῶν νοσερῶν καὶ ὑγ[ι]εινῶν (ἐμπειρίαν) Philod. rh. VH' IV

col.

13

νόσημα tionis

scil.) Philod.

ματος

ἀπαλλαχτικόν

adulat.

rh.

VH®

VH? I, £. 86, V || φάρμαχον... τι voon-

III

143

νόσῳ

νοσῶν

ἀσκίτῃ

Ep.

fr. 190, p.

158,21:

species subiungitur

(cf. Lehrsius quaest. epic., p. 220 adn.) et quidem | thy οἵησιν ἱερὰν νόσον dixit fr. 224, p. 170,9

generi

genere

diverso

νοτερός

νομοϑεσία

οὐ γὰρ κατὰ ἀξιώματα χενὰ καὶ νομοϑεσίας ἐκκαλεῖται

Ep.

ep.

II 86, Pp. 36,13

φυσιολογητέον, ἀλλ᾽ ὡς τὰ

φορὰν À ἀπὸ νοτερῶν τόπων ἣ ὕδατα κεχτημένων

Ep. ep. II 108, p. 50,6

νότος

νόμος

Περὶ νότων

ἄξιος 0D κατὰ νόμους ἐλευϑέρας βιοτῆς Ep. fr. 196, p. 160,4, una notio est: libertatis nullis legibus adstr ictae I τ]ᾶλλα πάντα πράττῶμεν [κα]τὰ τοὺς νόμους fr. 387, p. 258,2 0 || οἱ νόμοι χάριν τῶν σοφῶν χεῖνται, οὐχ ὅπως μὴ ἀδικῶσιν ἀλλ᾽ ὅπως μὴ ἀδικῶνται fr. 530, p. 320,27 ||

νουϑετεῖν

454

νουϑετεῖν

νόσος

νόμιμος, (τὸ) νόμιμον

φαινόμενα

Epicureum

γελᾶν φησι ταῖς ὑπερβολαῖς τοῦ περὶ τὸ σῶμα νοσήματος πολλάκις χάμνοντα τὸν σοφόν Ep. fr. 600, p. 337,18 || τῶι vooquat[e] συνεχόμενοι (ambi-

νομικός τῶν τε νομικῶν

Glossarium

μαχόμενοι

(7) δόξαι liber Epicuri,

p.

106

i πολ]λοῖς ἅμα τῶν dv[9pd]rav

καὶ voude[roïvires

Ep. nat.

χαὶ μετα