PZPR. XI konferencja. Kołobrzeg. Sprawozdanie Komitetu powiatowego Polskiej Zjednoczonej Partii Robotniczej w Kołobrzegu

Citation preview

KOŁOBRZEG LUTY

H r

■ '

19 6 2

POLSKA ZJEDNOCZONA PARTIA ROBOTNICZA KOMITET POWIATOWY »

W

KOŁOBRZEGU

SPRAWOZDANIE KOMITETU POWIATOWEGO Polskiej Zjednoczonej Partii Robotniczej W KOŁOBRZEGU

Kołobrzeg

Luty

1 9 62

ostatniej X powiatowej konferencji partyjnej dzieli naś Oddwuletni okres wytężonej pracy we wszystkich dziedzinach (5

ftW Cnvv/3

naszego życia gopsodarczego i społeczno-politycznego. W życiu naszego kraju okres ten obfitował w wiele dalszych wspaniałych osiągnięć budownictwa socjalistycznego. Aktywnie w tych przemianach uczestniczyli również mieszkańcy Ziemi Ko­ łobrzeskiej. Zanim przejdziemy do omówienia problemów, którymi żyła ko­ łobrzeska organizacja partyjna — przypomnijmy w skrócie za­ dania jakie nakreśliła przed nami poprzednia, X konferencja. Uch­ wały tej konferencji zwracały przede wszystkim uwagę na nastę­ pujące główne kierunki naszej działalności: — Konieczność właściwego zabezpieczenia realizacji uchwał KERM-u, szczególnie na odcinku budownictwa, handlu i uzdro­ wisk, — w dziedzinie rolnictwa na dalsze umocnienie Państwowych Gospodarstw Rolnych i rentowność ich gospodarki, rozwój wszel­ kich form samorządu chłopskiego, w tym szczególnie kółek rolni­ czych — mechanizacji i intensyfikacji produkcji rolnej, — w pracy wewnątrzpartyjnej na dalsze umocnienie i wzrost szeregów partyjnych, poziomu ogólnego i ideologicznego członka partii i jego autorytetu w środowisku.

Dwuletni okres dzielący nas od ostatniej X konferencji obfito­ wał w nowe poważne wydarzenia polityczne tak na arenie między­ narodowej, w międzynarodowym ruchu robotniczym, jak w kraju i w naszej partii. Okres ten wzbogacił nasze życie w wiele no­ wych momentów i zadań. Miniony okres był — mimo zaostrzenia przez agresywne siły imperializmu sytuacji międzynarodowej — okresem dalszego po­ myślnego rozwoju obozu socjalizmu i nowych poważnych sukce­ sów w międzynarodowej walce o postęp i pokój. Przypomnijmy chociażby takie wydarzenia jak: obrady XV Sesji Zgromadzenia Ogólnego Narodów Zjednoczonych, dalsze sukcesy Związku Ra­ dzieckiego w opanowaniu kosmosu, dalszy rozkład systemu koKZG Koszalin D-116 30. I. 62. 250 A-5 pap. druk. P-3 3

lonialnego i wzrost dynamiki ruchów narodowowyzwoleńszych w krajach Azji, Afryki i Ameryki Łacińskiej. Dzięki słusznej i konsekwentnej polityce Związku Radzieckiego i krajów obozu socjalistycznego pomyślnie torujemy drogę pokojowego rozwią­ zania kwestii Niemiec i Berlina zachodniego oraz rozbrojenia. Wreszcie najdonioślejszy w ubiegłym roku fakt polityczny o olbrzymim znaczeniu dla całego międzynarodowego ruchu ro­ botniczego — XXII Zjazd KPZR z jego uchwałami obliczonymi na 20-letni okres budowy komunizmu. Nasza partia, która już na VIII Plenum KC w 1956 r., a na­ stępnie na III Zjeździe wyciągnęła niezbędne wnioski z twórczej idei XX Zjazdu — pomna tego, że idee te zdały egzamin życia — w pełni popiera linię XXII Zjazdu KPZR, który jest kontynuacją XX Zjazdu i dalszym twórczym rozwinięciem idei marksizmuleninizmu. Pełnemu poparciu tych idei wraz z całym narodem dało rów­ nież wyraz społeczeństwo kołobrzeskie. Świadczyła o tym szeroka dyskusja w organizacjach partyjnych, odbyte masówki i zebrania, wypowiedzi i zobowiązania produk­ cyjne na cześć XXII Zjazdu. Jest to dowodem, że w partii jak i całym społeczeństwie uchwa­ ły XXII Zjazdu znalazły powszechną aprobatę, a zwłaszcza Pro­ gram KPZR, którego myśli i idee stanowią, jak podkreśliło IX Plenum KC, twórczą, doniosłą inspirację dla różnych dziedzin naszej działalności. Wewnątrz kraju, pod względem politycznym byliśmy świadka­ mi dalszego pogłębiania się procesów konsolidacyjnych w naszym społeczeństwie na gruncie linii politycznej, ustalonej w wyniku VIII Plenum KC naszej partii w 1956 roku i konkretyzowanej w miarę nowych zadań i potrzeb. W dziedzinie gospodarczej, mimo trudnych zadań, dzięki pracy całego narodu był to również okres pomyślny. W okresie tym partia nasza prowadziła takie kampanie jak wy­ bory do Sejmu i rad narodowych oraz porządkowanie gospodarki narodowej ukierunkowane Uchwałami kolejnych plenarnych po­ siedzeń KC. Stoją przed nami również zadania pełnej realizacji uchwał VII Plenum KC w sprawach reformy szkolnictwa oraz VIII w spra­ wach rad narodowych. W poważnym stopniu ożywiła i uaktywniła szeregi kołobrzeskiej organizacji partyjnej kampania sprawozdawczo-wyborcza w POP, komitetach gromadzkich i zakładowych. Stworzyła ona sprzyja­ jące warunki dla rozważenia i konkretyzacji nowych zadań, dla wzbogacenia naszej organizacji cennymi inicjatywami, gospodar­ ską krytyką, rzeczowymi programami działania.

Zadaniem konferencji Powiatowej jest dokonanie krytycznego przeglądu naszego dorobku w okresie ostatnich dwóch lat oraz podjęcie wniosków, które będą wytyczną działania całej powia­ towej organizacji partyjnej na okres kadencji nowego Komitetu Powiatowego. Podstawę do ukierunkowania programu na okres nowej kaden­ cji winna stanowić dyskusja i wnioski z niej wypływające oraz materiał sprawozdawczy KP, który towarzyszom przedstawiamy. ★

*

Nie sposób w niniejszym sprawozdaniu ująć i przeanalizować całego bogatego wachlarza zagadnień, którymi żyła organizacja kołobrzeska i powiatowa instancja partyjna, skupimy się więc na najważniejszych naszym zdaniem dla naszego powiatu problemach gospodarczych i politycznych. Zaliczyć do nich niewątpliwie należy: — realizację uchwał KERM-u w sprawach odbudowy i roz­ budowy Kołobrzegu, — sprawy rolnictwa kołobrzeskiego, a szczególnie realizacja zadań w Państwowych Gospodarstwach Rolnych i samorządu chłopskiego, — gospodarka morska z podkreśleniem rybołówstwa i portu. ★

Zasadniczymi kierunkami pracy powiatowej instancji partyjnej w zakresie realizacji uchwał KERM-u były: 1. Kontrolowanie przebiegu przygotowania inwestycji. 2. Rozwój przedsiębiorstw budowlanych oraz zabezpieczenie mocy przerobowych. 3. Kontrolowanie terminowego przebiegu realizacji inwestycji. 4. Zabezpieczenie kadrowe. Komitet Powiatowy i jego egzekutywa oddziaływał w dwóch kierunkach. Poprzez instancje wyższe, w celu uzyskania odpowiedniego za­ gwarantowania realizacji Uchwał KERM-u oraz przez aktyw partyjny i organizacje podstawowe. Zasadniczym kierunkiem była praca z aktywem i organizacjami podstawowymi. Aktyw partyjny naszego miasta wykazał wiele ini­ cjatywy i ofiarności. Obok doświadczonych w pracy partyjnej działaczy, stanęli do pracy ludzie nowi i młodzi. Poszerzenie ak­ tywu trzeba zaliczyć do osiągnięć instancji powiatowej.

Oddziaływanie aktywu szło w wielu kierunkach. Wpływało bez­ pośrednio na ożywienie pracy organizacji partyjnych poprzez za­ interesowanie członków partii żywotnymi problemami miasta, któ­ re w zasadzie w całości wypływają z Uchwał KERM-u. Szeroka problematyka tych Uchwał, w zagadnieniach dotyczących poszcze­ gólnych organizacji partyjnych, docierała do członków partii, a za ich pośrednictwem, do społeczeństwa. Nasz aktyw potrafił wzbu­ dzić zainteresowanie tymi problemami całe społeczeństwo. Poprzez komisje problemowe uzyskiwaliśmy niejednokrotnie szersze spojrzenie na poszczególne działy gospodarki. Tematyka proponowana przez aktyw pracujący w komisji ekonomicznej KP była tak szeroka, że z konieczności nie mogła w całości wejść do planu pracy. W swojej pracy zwracano szczególną uwagę na pro­ blemy węzłowe, które były dyskutowane później na posiedzeniach egzekutywy, lub były tematem obrad plenum KP. Między innymi komisja ekonomiczna opiniowała i przedstawiała wnioski egzeku­ tywie w sprawie przygotowania inwestycji na poszczególne lata, oraz na najbliższą pięciolatkę z rozpatrzeniem zabezpieczenia wy­ konawstwa. Tak poważną tematykę Komisja Ekonomiczna mogła podjąć dzięki przygotowaniu aktywu. W skład Komisji wchodzą przed­ stawiciele poszczególnych pionów gospodarczych, co zdecydowanie ułatwia pracę Komisji. Zgodnie z założeniami, podstawowym kierunkiem działania Ko­ misji były problemy Uchwał KERM-u. W toku pracy wysuwały się również inne zagadnienia. Komisja rozpatrywała realizację planowanych zadań przez przedsiębiorstwa związane z gospodarką morską, spółdzielczością pracy i handlem.. Spojrzenie na te pro­ blemy ułatwiała znajomość Uchwał KERM-u przez nasz czołowy aktyw. Oddziaływanie aktywu odczuwamy w przedsiębiorstwach i ra­ dach narodowych. Współpraca powiatowej instancji partyjnej z aktywem nie ogranicza się do członków partii. W kilku przy­ padkach wyróżniający się aktywiści bezpartyjni, wciągnięci w wir naszej trudnej, ale ciekawej pracy, wstąpili do partii. W ten spo­ sób uzyskujemy coraz szersze spojrzenie na sprawy przedsię­ biorstw. Obok naprawdę aktywnych członków partii są towarzysze, któ­ rzy do niedawna byli aktywnymi członkami partii, a obecnie od­ rywają się od naszej pracy. Są towarzysze w składzie Komisji Ekonomicznej, którzy nie uczestniczyli w żadnym posiedzeniu tej komisji. Są również tacy, którzy zarówno w pracy partyjnej jak i zawodowej nie przejawiają aktywności. Do nich należy zaliczyć niektórych dyrektorów przedsiębiorstw, a także do niedawna to­ warzyszy z uzdrowisk. Zdarzają się wypadki,' że odpowiedzialni 6

towarzysze z rad narodowych oderwali się zupełnie od swoich or­ ganizacji partyjnych, a często nie przejawiają zainteresowania zagadnieniami partyjnymi. Zaobserwowaliśmy również niebezpieczne zjawisko odrywania się aktywisty od instancji partyjnej z chwilą ugruntowania swojej pozycji w przedsiębiorstwie czy instytucji. Mamy przykłady z któ­ rych wynika, że gwarancją dobrej pracy aktywisty na szczeblu powiatowym czy miejskim jest jego ścisłe powiązanie z podsta­ wową organizacją partyjną w zakładzie pracy. Powiązanie z POP jest tym ważniejsze, że praca aktywisty partyjnego powinna między innymi polegać na przenoszeniu swo­ ich doświadczeń z POP do instancji partyjnej i z instancji do pod­ stawowej organizacji partyjnej. Z praktyki pracy partyjnej wynika, że nie wszyscy towarzy­ sze doceniają wagę tego zagadnienia. Wzrost aktywu partyjnego wpływa na eliminację towarzyszy mniej aktywnych lub nieprzydatnych ze względu na wagę za­ gadnień, którymi żyje obecnie partia. Proces ten szczególnie od­ czuwamy w ośrodkach gospodarczych szybko aktywizujących się. Znaczne dysproporcje w rozwoju poszczególnych gałęzi gospo­ darki, powodują zróżnicowanie poziomu naszego aktywu. Duża różnica poziomu aktywu rysuje się między towarzyszami z przedsiębiorstw czy instytucji kluczowych, a aktywem rad na­ rodowych i przedsiębiorstw miejskich. Słabe przygotowanie za­ wodowe niektórych towarzyszy na kierowniczych stanowiskach w radach narodowych czy przedsiębiorstwach miejskich powodu­ je, że wyłaniające się coraz trudniejsze zagadnienia, przerastają ich możliwości. Przy braku chęci do dalszej nauki, prędzej czy później będą oni musieli opuścić dotąd zajmowane stanowiska. Wysoki poziom polityczny i intelektualny aktywu partyjnego będzie wpływał na polepszenie naszej pracy partyjnej. W celu wyrównania tego poziomu podjęliśmy pracę zmierzającą w kie­ runku zachęcenie do nauki i w związku z tym rozszerzania zainte­ resowań tych towarzyszy, którzy wchodzili dotychczas w skład aktywu partyjnego i których, ze względu na ich wartość pragnie­ my w aktywie zatrzymać oraz z konieczności w kierunku elimina­ cji towarzyszy nieprzydatnych do naszej pracy. Tego rodzaju postępowanie wzbudza coraz większe zaufanie społeczeństwa do partii. Wzrasta też autorytet członków partii i ich odpowiedzialność. Coraz szybszy rozwój gospodarczy powiatu i wyczuwalna w tym rola partii świadczy o prawidłowej polityce instancji partyjnej w tym zakresie.

*

Erzed aktywem partyjnym stoją poważne zadania i dlatego spra­ wa dobrego aktywu partyjnego jest zagadnieniem o poważnym znaczeniu. Zadania te są stawiane przez Komitet Centralny naszej partii w formie uchwał poszczególnych posiedzeń plenarnych. Uchwały te trzeba transmitować na nasz teren pod kątem reali­ zacji Uchwał Komitetu Ekonomicznego Rady Ministrów o odbu­ dowie Kołobrzegu. Nie jesteśmy w stanie przedstawić na Konferencji całą analizę przebiegu realizacji uchwał KERM-u. Oceniając jednak z perspek­ tywy dwóch lat postęp prac realizacyjnych, trzeba wśród towa­ rzyszy odpowiedzialnych za prawidłowy przebieg wytycznych za­ wartych w uchwałach KERM-u wzbudzić poczucie większej odpo­ wiedzialności. Obserwujemy przykłady załamywania się planów inwestycyjnych resortu zdrowia i gospodarki morskiej. Przedsię­ biorstwa wykonawcze nie zabezpieczają jeszcze potrzebnych mocy przerobowych. Jest rzeczą zrozumiałą, że nie można wymagać od naszego aktywu odpowiedzialności za zagadnienia koordynowane przez Wojewódzką Radę Narodową, czy poszczególne resorty, chociaż koordynacja ta nie jest najlepsza. W swojej kadencji, Komitet Powiatowy starał się prowadzić taką politykę. Najbardziej zagrożonym odcinkiem w zakresie in­ westycji były i są uzdrowiska. Bardzo poważne niedociągnięcia w realizacji Uchwał KERM-u spowodowały konieczność wystą­ pienia z przyjętą zresztą propozycją, zdjęcia ze stanowiska dyrek­ tora uzdrowisk. Rozpatrując wytyczne uchwał KERM-u tylko za rok 1960 i 1961 okazało się, że mała operatywność towarzyszy z uzdro­ wisk spowodowała co najmniej trzyletnie opóźnienie realizacji za­ łożonych zadań. Na planowaną do przerobu w uzdrowisku w roku 1960 sumę 22 min zł zrealizowano zaledwie 13 min zł. W roku 1961, zamiast 39 min zł zrealizowano 15 min zł. W 1960 roku planowano rozpoczęcie trzech najważniejszych obiektów tzn. zakładu przyrodoleczniczego nr 1, centralnej cie­ płowni i zaplecza gospodarczego. Ze względu na nieprzygotowa­ nie, zostały one wykreślone z planów, obok innych jeszcze nie­ przygotowanych dokumentacyjnie inwestycji. Zdecydowanie niewłaściwa polityka inwestycyjna resortu zdro­ wia spowodowała, że nie dotrzymamy terminu realizacji tych in­ westycji. W bieżącym roku przewidywano zakończenie budowy zakładu przyrodoleczniczego, centralnej ciepłowni, zaplecza go­ spodarczego oraz muszli koncertowej. Oprócz zakładu przyrodo­ leczniczego, którego budowę rozpoczęto w roku 1961, żaden

8 9

z pozostałych obiektów nie posiada jeszcze dokumentacji technicz­ nej, nie wspominając nawet o rozpoczęciu realizacji. Wyraźne określenie Komitetu Ekonomicznego Rady Ministrów, że uzdrowisko jest podstawowym czynnikiem miastotwćrczym, zobowiązuje do uzyskania priorytetu dla obiektów inwestycyjnych uzdrowisk. Opóźnienie realizacji Uchwał KERM-u w uzdrowiskach wy­ raźnie rzutuje na zmniejszenie np. budowy izb mieszkalnych czy sieci usług handlowych i rzemieślniczych. Z tego również powodu ogranicza się limity przerobowe przedsiębiorstw budowlanych. Pilną potrzebą społeczeństwa jest budowa przychodni obwodo­ wej. Do realizacji wejdzie ona dopiero w roku 1965, chociaż wg Uchwał KERM-u zakończenie budowy przychodni miało nastąpić do roku 1965. Również do 1965 roku planowano zakończyć bu­ dowę szpitala powiatowego, który został całkowicie wykreślony z zadań obecnej pięciolatki. Na podstawie tych danych można stwierdzić załamanie się re­ alizacji Uchwał KERM-u w resorcie zdrowia. Ze środków Ministerstwa Żeglugi przewidywano zrealizować dc roku 1965 bazę remontową kutrów ze slipem, wybudować cen­ tralną kotłownię, fabrykę mączki rybnej, bazę przetwórstwa. Wy­ konanie tych zadań jest wątpliwe z tego powodu, że żaden z tych obiektów nie wszedł dotychczas do realizacji. W resorcie gospodarki komunalnej przewidywano odbudowę domu zdrojowego i gazowni, budowę hotelu na 300 łóżek oraz około 4.500 izb mieszkalnych. Wydaje się, że oprócz domu zdro­ jowego i planowanych izb, pozostałe obiekty zostaną zrealizo­ wane. W dziale kultury przewidywano budowę nowego kina, sali wi­ dowiskowej oraz parku kultury i wypoczynku. Inwestycje te, oprócz sali widowiskowej, są wykreślone z zadań planu pięcio­ letniego. Zupełnie nieprawidłowo przebiega polityka inwestycyjna w dziele kultury fizycznej. Budowa stadionu sportowego i hali sportowej, w obecnej pięciolatce w ogóle nie została ujęta. W inwestycjach oświaty, oprócz zadań w zakresie szkolnictwa nie gwarantuje się zupełnie budowy drugiego przedszkola i in­ ternatu międzyszkolnego. Oceniając w całości realizację Uchwał KERM-u trzeba stwier­ dzić załamanie się ich realizacji we wszystkich resortach. Konieczne to stwierdzenie nie powinno wpływać na obniżenie się dotychczasowej aktywności naszego społeczeństwa. Wysiłki powiatowej instancji partyjnej zmierzają do naprawienia zaistnia­ łej sytuacji i są realne możliwości wykonania uchwał KERM-u. 10

e

Poważną pomoc w opracowaniu Uchwał KERM-u o odbudowie miasta Kołobrzegu wniosła Komisja Rządowa pod przewodnic­ twem V-ce Premiera Rządu PRL tow. Zenona Nówka — hono­ rowego Obywatela miasta Kołobrzegu. Tow. Zenon Nowak V-ce Premier wiele inicjatywy i troski przejawiał o wykonanie tych Uchwał, z chwilą jednak kiedy w 1980 r. Komisja Rządowa za­ kończyła swą działalność — zabrakło autorytatywnej kontroli i pomocy w ich realizacji. Obowiązki te zostały przekazane WRN, lecz nie zabezpieczyło to prawidłowej realizacji uchwał. Stąd wniosek do Komitetu Wojewódzkiego i władz centralnych o po­ nowne zainteresowanie się sprawami uchwał KERM-u w Koło brzegu.

★ Sporo osiągnięć ma POP przy KPBM w Kołobrzegu. W listo­ padzie roku 1960 liczyła ona zaledwie 23 członków, obecnie sięga 100 członków i kandydatów. Praca organizacji koncentruje się obecnie na problemach go­ spodarczych przedsiębiorstwa, umocnieniu pozycji rady robotni­ czej i związków zawodowych oraz aktywizacji organizacji mło­ dzieżowych. Organizacja ta realizowała nasze postulaty zmierzające do za­ bezpieczenia wykonania Uchwał KERM-u w zakresie zapewnienia mocy produkcyjnej przedsiębiorstwa. Tematem zebrań POP, których w ciągu roku odbyło się 14, były sprawy produkcji, wykonanie planu akumulacji, gospodarka materiałowa, dyscyplina i wydajność pracy oraz szkolenie zawo­ dowe. Dyskutowano również sprawy wewnątrzpartyjne. Uchwały POP zmierzały do polepszenia jakości robót oraz pełnej i rytmi­ cznej realizacji zadań planowych. Nie wszystkie uchwały zostały zrealizowane. Dla przykładu; niewykonano uchwały dotyczącej szkolenia zawodowego robotników. POP zbyt mało uwagi poświę­ ciła Związkowi Młodzieży Socjalistycznej, nie potrafiła uaktyw­ nić pracy. Niedociągnięciem w pracy POP jest zupełny brak za­ interesowania działalnością Klubu Techniki i Racjonalizacji oraz NOT-u. Z inicjatywy POP zorganizowano dwie Konferencje Samorządu Robotniczego. Sprawom Samorządu Robotniczego organizacja partyjna nie poświęcała jednak zbyt dużo uwagi, nie umiejąc w pełni wykorzystać uprawnień Samorządu Robotniczego w kie­ rowaniu przedsiębiorstwem. Samorząd Robotniczy jest podstawową formą udziału załogi w zarządzaniu przedsiębiorstwem. Uchwały Konferencji Samorzą­ du Robotniczego są wiążące i muszą być realizowane przez dy­ rekcję przedsiębiorstwa. 11

Wykorzystuąąc te uprawnienia, organizacja partyjna pńzeż swój aktyw w Radzie Robotniczej i związkach zawodowych po­ winna postulować podjęcie uchwal najbardziej słusznych oraz od­ powiadających interesom partii i załodze. Pomimo występowania wielu jeszcze braków w pracy, podsta­ wowa organizacja partyjna właściwie zabezpieczała wykonanie podstawowych wskaźników w przedsiębiorstwie. W wyniku pra­ widłowego oddziaływania politycznego POP, oddano do użytko­ wania w ubiegłym roku 933 izby mieszkane, wykonując w tym zakresie plan w f04%. Z obiektów kubaturowych KPBM zreali­ zował 25.000 m3 na planowane 23.000 m3. Plan wykonania ele­ wacji został przekroczony o 62%. Duże osiągnięcia posiada Komitet Zakładowy w P. P. i U. R. „Barka“. Osiągnięte przez przedsiębiorstwo wyniki ekonomicz­ ne są bardzo dobre. Plan połowów wykonano w 100,3%, odławia­ jąc przeszło 7.200 ton ryb, przez co uzyskano wskaźnik wzrostu w stosunku do roku 1960 o 3,6%. Ilościowy plan przetwórstwa został wykonany w 105,7%, plan odłowu ryb na jeden kuter w 100%. Wykonanie planu funduszu płac w 97,4% przy reali­ zacji planu produkcji towarowej w 100,5 świadczy to o zachowa­ niu proporcji ekonomicznych. Również proporcja między wzro­ stem średniej płacy i wydajnością kształtuje się prawidłowo. Wy­ dajność wzrasta szybciej od średniej płacy o 3,2%. W roku 1961 zaplanowano akumulację w wysokości 7,3 min zł. Według danych przybliżonych, faktycznie osiągnięta akumulacja winna wynosić ca 10,0 min zł. Na uwagę zasługuje stale rosnąca gotowość tech­ niczna kutrów. Podane wyniki wskazują na dużą mobilizację załogi w kierunku prawidłowej realizacji planowanych zadań. Organizacje partyjne dwóch kluczowych przedsiębiorstw jakimi są KPBM i PPiUR „Barka“ niedostatecznie zajęły się kilkoma ważnymi zagadnieniami. Do nich należy zaliczyć pracę z Samo­ rządem Robotniczym i organizacjami młodzieżowymi. Nie zajęto się również w dostateczny sposób sprawami postępu technicznego i racjonalizacji. Bardziej prawidłowe oddziaływanie POP w tych kierunkach mogło wpłynąć na jeszcze lepsze wykonanie zadań produkcyjnych. *

Bezpośrednim koordynatorem zadań gospodarczych na naszym terenie jest Powiatowa Rada Narodowa. Poprzez swoje wydziały, Rada powinna otrzymywać należyte rozeznanie poszczególnych pionów gospodarczych. Tymczasem okazuje się, że Powiatowa Rada Narodowa nie posiada pełnego rozeznania w zakresie takich 12

> *

^

zagadnień jak: rezerwy siły roboczej, jej kwalifikacji, zapotrze­ bowania społeczeństwa na różne towary oraz pełnego ich pokry­ cia przez handel. W zakresie rezerw istniejących w produkcji i niezbędnych usług dla społeczeństwa. Jeżeli na odcinku budownictwa mieszkaniowego możemy po­ szczycić się pewnymi osiągnięciami i zainteresowanie Rady tym zagadnieniem jest prawidłowe — to w stosunku do inwestycji decydujących o rozwoju i przyszłości miasta takich jak uzdro­ wisko, dom zdrojowy, gazownia, port — zainteresowanie Rady jest daleko niewystarczające.

Trzeba stwierdzić, że egzekutywa Komitetu Powiatowego kil­ kakrotnie zwracała uwagę na konieczność większego zaintereso­ wania się Prezydium. Powiatowej Rady Nrodowej sprawami Uzdrów isk. Niedocenianie tego problemu spowodowało poważne konse­ kwencje, a między innymi wpłynęło pośrednio na opóźnienie re­ alizacji podstawowych obiektów inwestycyjnych. Również w innych dziedzinach życia gospodarczego Powiatowa Rada Narodowa nie potrafiła dostrzec najważniejszych proble­ mów. Dla przykładu można podać pracę PRN w zakresie zaopa­ trzenia ludności. Zaopatrzenie naszego powiatu i miasta jest wy­ soce niedostateczne, kultura handlu pozostawia bardzo dużo do życzenia. Dużą odpowiedzialność za wytworzoną sytuację ponoszą towa­ rzysze zajmujący kierownicze stanowiska w handlu. Poważne za­ rzuty można mieć do POP w przedsiębiorstwach handlowych. Mała aktywność POP i brak politycznego kierownictwa, a między innymi niskie, bo wynoszące zaledwie 6% upartyjnienie załóg, wpłynęło również na niedociągnięcia w tej dziedzinę życia go­ spodarczego. Rada Narodowa nie dostrzegała także innych problemów mia­ sta. Między innymi nie posiada ona należytego rozeznania w spra­ wach inwestycji portowych. *

Na podstawie szerszej niż zwykle oceny pracy aktywu partyj­ nego i niektórych organizacji partyjnych, zachodzi konieczność przedyskutowania na XI Konferencji Partyjnej roli i odpowie­ dzialności członka partii. Skłaniają nas do tego rosnące zadania polityczne i gospodar­ cze, a w związku z tym potrzeba włączenia do pracy szerszego jeszcze aktywu partyjnego. Zmuszają nas do tego wypadki lekceważenia obowiązków par­ tyjnych przez towarzyszy, którzy przez swoją obojętność i brak poczucia odpowiedzialności przynoszą szkodę partii i gospodarce narodowej.

Problemy pracy partyjnej na wsi. Gospodarstwa Rolne w powiecie Państwowe posiadają w swoim użytkowaniu ponad 47%

Kołobrzeskim areału ziemi. Stanowią więc główne ogniwo gospodarki rolnej. Dlatego też uwaga instancji partyjnej i władz administracyjnych koncentro­ wała się na zagadnieniu wszechstronnego ich rozwoju. W wyniku właściwej pracy organizacji partyjnych, członków załóg i kierownictwa, Państwowe Gospodarstwa Rolne naszego powiatu znalazły się na właściwej drodze. Świadczą o tym ich wyniki ekonomiczne. I tak jeżeli w roku gospodarczym 1958/59 przyniosły one straty w wysokości 17 min zł, w 1959/60 — 3 min zł strat, to już w 1960/61 zamknęły swój bilans prawie 5 milionami zł zy­ sku i wyprowadziły na gospodarkę rentowną 21 gospodarstw z 34 istniejących. W ciągu ostatnich 3 lat zwiększyły się wpływy ze sprzedaży produktów PGR-owskich o 18 min zł. Jeżeli dokonamy porówna­ nia wydajności jednostkowych poszczególnych kultur w roku 1960/61 i 1961/62 Inspektoratu Kołobrzeg, to okaże się, że na­ stąpił dalszy wzrost wydajności z ha.

wydajność czterech zbóż -- Insp. Kołobrzeg rzepaku ,, buraków cukrowych ziemniaki ii siano fi pred. mleka od 1 krowy „

1960/61 14,5 q 16,5 q 225 q 98 q 26 I 2400

1961/62 15 q 19 q 230 q 121 q — 2418 1

Widzimy poważne osiągnięcia nie tylko mierzone złotówką czy kwintalem, ale i w lepszej organizacji pracy, wzrostem świado­ mości załóg, stabilizacją pracowników. Posiadamy gospodarstwa takie jak Skoczewo i Trzynka, które osiągnęły ponad 1 min zł zysku. Ramlewo Dolne i Jarkowo ponad 800 tys. zł zysku. Z drugiej strony istnieją gospodarstwa, które poważnie odbie­ gają od średniej inspektoratu. Na przykład: Kędrzyno przyniosło straty 420 tys. zł, Gąskowo — 465 tys. zł, Pławęcino — 478 tys. zł, a Włościbórz aż 650 tys. zł strat, co daje 1.679 zł strat przypadających na 1 ha użytków rolnych. Problem tych go­ spodarstw nie jest do końca rozwiązany. Liczymy, że aktyw tam pracujący i towarzysze z Inspektoratu wysuną właściwe wnioski 15

w celu ustawienia pracy i wyników ekonomicznych tych gospo­ darstw. Komitet Powiatowy analizując sytuację w PGR spowodował w ubiegłym roku kalendarzowym poważne zmiany personalne na stanowiskach kierowników. Zmiany te dotyczyły aż 10 kierowni­ ków i były głęboko analizowane przez kierownictwo KP. Uważa­ my, że centralną figurą w gospodarstwie jest kierownik, że od jego pracy w głównej mierze zależy właściwa atmosfera i wyniki. Biorąc pod uwagę naturalne warunki naszych gospodarstw, instancja partyjna wspólnie z Inspektoratem PGR ustaliła na­ stępujące kierunki w produkcji zwierzęcej: w zakresie trzody chlewnej zróżnicowano gospodarstwa na obiekty posiadające chlewnie macierzyste, produkujące warchlaki oraz obiekty zaj­ mujące się wyłącznie tuczem świń na skalę przemysłową.

Trzeba przy tym zaznaczyć, że chów trzody chlewnej nie jest i nie będzie centralnym, punktem zainteresowania w kierunkach rozwojowych rolnictwa socjalistycznego naszego powiatu. Założenia ogólne dla powiatu oparte na przesłankach nauko­ wych przewidują jako główne kierunki rozwoju, intensywny wzrost stanu bydła, oraz produkcję wysokiej jakości sadzeniaków. Wzrost hodowli bydła, zarówno mlecznego, jak i rzeźnego wyni­ ka z wielu przesianek ekonomicznych. Poważny procent użytków zielonych, które przy odpowiednich zabiegach melioracyjnych będą dawały coraz wyższe plony, gwa­ rantują zaplecze paszowe.

Dotychczasowa obsada inwentarza w sztukach obornikowych wynosi w przeliczeniu na 100 ha gruntów ornych ca 40 szt. Istnieją realne możliwości aby zadania planu 5-letniego wykonać w 1964 roku i uzyskać 51 szt. obornikowych na 100 ha, wtedy Państwowe Gospodarstwa Rolne będą w stanie nawozić rocznie ca 20% powierzchni zasiewów, co z kolei umożliwi stosowanie zmianowania na podstawowych zasadach agrotechnicznych. W hodowli bydła zaplanowano również specjalizację w koope­ rujących grupach gospodarstw. Poza podniesieniem, pogłowia krów o przeszło 1000 sztuk przy jednoczesnej walce z gruźlicą, prze­ widuje się osiągnięcie rocznie średnio od jednej krowy 2800 li­ trów mleka wobec 2418 litrów uzyskanych obecnie. Komitet Powiatowy uważa za słuszne, aby produkcja roślinna rozwija’ a się w kierunku wzrostu areału uprawy ziemniaków, zbóż, ze szczególnym uwzględnieniem pszenicy i jęczmienia ozi­ mego oraz strączkowych. Natomiast uprawa pastewnych powinna ulec pewnemu spadkowi. Należy nadmienić, że gleby powiatu

śą dość zróżnicowane pod względem składu mechanicznego, za­ sobności, kultury rolnej. Dlatego obok gleb pszenno-buraczanych są kompleksy żytnio-ziemniaczane, a nawet żytnio-łubinowe.

Osobny rozdział w dziale produkcji roślinnej stanowi nasien­ nictwo do którego Państwowe Gospodarstwa Rolne jako repro­ duktor winny przywiązywać szczególną uwagę. I w tej dziedzinie zaznacza się specjalizacja. W produkcji zbóż nasiennych specja­ lizują się gospodarstwa: Skoczewo, Jarkowo, Gościno, Myślino. W produkcji ziemniaka gospodarstwa: Pustary, Rymań, Gościno, Myślino, Robuń. Państwowe Gospodarstwa Rolne są źródłem pod­ niesienia jakości materiału siewnego i sadzeniakowego w kółkach rolniczych i gospodarstwach indywidualnych. Wszystkie omówione — bardzo zresztą ogólnie — gałęzie produkcji są powiązane z inwestycjami budowlano-montażowymi. Całość specjalizacji ustawiona jest pod kątem jak najdalej posuniętej oszczędności w zakresie inwestycji budowlanych. Tym niemniej trzeba będzie zainwestować w realizacji planu 5-letniego 84 min zł z czego 39 min zł przeznacza się na budownictwo. Ponadto Komitet Powiatowy uważa za konieczne zwiększenie funduszu na budownictwo do 46 min zl i dodatkowo na budowę i rozbudowę takich baz jak: Czernino, Bagicz, Kędrzyno, Głowaczewo w powiązaniu z suszarniami zielonek.

Dotychczasowa organizacja wykonawstwa inwestycyjnego w PGR-ach nie zabezpiecza w pełni potrzeb w tym zakresie. Szcze­ gólnie z powodu słabego wyposażenia w sprzęt techniczny, braku odpowiednich kadr i właściwej organizacji ZBR. Istotnym nie­ rozwiązanym dotychczas zagadnieniem jest również sprawa remóntów bieżących. Bez rozwiązania tych problemów — PGR nie będą w stanie właściwie realizować zadań produkcyjnych, które przed nimi stawiamy. Nie zdaje egzaminu ponadto zbyt duża centralizacja inwe­ stycji na szczeblu Wojewódzkiego Zarządu. Komitet Powiatowy poddaje pod rozwagę Konferencji i władz nadrzędnych możliwość uruchomienia komórki inwestycyjnej w Inspektoracie PGR.

Program dynamicznego rozwoju Państwowych Gospodarstw Rolnych — uczynienie z nich przodujących, socjalistycznych go­ spodarstw, oddziaływujących politycznie na wieś indywidualną stawia przed instancją powiatową, organizacjami partyjnymi, przed każdym członkiem partii szczególne zadania. Gra bowiem idzie o wysoką stawkę. We wszystkich najbardziej newralgicznych punktach produkcji muszą znaleźć się członkowie partii, których poziom zawodowy i społeczny gwarantuje wyniki ekonomiczne. 17

Wprowadzanie specjalizacji i kooperacji w PGR-ach, szczegól­ nie w produkcji zwierzęcej, może czasowo spowodować spadek wyników ekonomicznych, ale zabezpiecza lepsze wyniki po opa­ nowaniu specjalizacji przez załogi. Stąd POP — będą miały po­ ważne zadanie w wyjaśnieniu tych spraw wśród całej załogi. Należy przyjąć zasadę, że liczbowo silna i dobrze pracująca or­ ganizacja partyjna przyczyni się w sposób zdecydowany do osiąg­ nięcia należytych wyników gospodarczych. Dlatego też większą uwagę musimy zwrócić na wzrost szeregów partyjnych. W 33 or­ ganizacjach pracuje 247 członków i kandydatów, co stanowi 17% upartyjnienia załóg. Ilość ta jest stanowczo za niska zważywszy, że posiadamy przecież coraz lepszą kadrę, coraz lepszych ludzi, wyróżniających się postawą moralną i aktywnością społeczną, cie­ szących się zaufaniem załogi. Równocześnie należy oczyszczać organizację z ludzi przypad­ kowych. Komitet Powiatowy w Kołobrzegu niejednokrotnie na po­ siedzeniach Egzekutyw analizował przyczyny niewłaściwego stanu gospodarstw od strony produkcji, organizacji pracy, kadr, dzia­ łalności organizacji partyjnych. Utworzona przy Komitecie Powiatowym specjalna grupa akty­ wu w ilości 32 towarzyszy udziela pomocy organizacjom partyj­ nym w umacnianiu i rozwijaniu działalności polityczno-wychowawczej. Jednocześnie na Egzekutywach, posiedzeniach Komisji Rolnych przy KP i na miejscu analizowano przyczyny występo­ wania deficytu w gospodarstwach. Ponadto Komitety Gromadzkie pomagały organizacjom partyjnym w PGR-ach i wspólnie z nimi na zebraniach kontrolowały pracę administracji, dyskutowały o przyezynch utrudniających prawidłowy rozwój gospodarstw. Praca ta przyniosła widoczne efekty, jeśli weźmiemy pod uwagę wyniki finansowe roku ubiegłego i bilans I półrocza roku bieżą­ cego. W centrum uwagi tak instancji partyjnej powiatu, jak i organizacji partyjnych w PGR-ach winna się znaleźć sprawa kadr oraz praca nad stałym podnoszeniem poziomu zawodowego i politycz­ nego załóg PGR-owskich. Potrzebni są ludzie o większym niż do­ tychczas poziomie wiedzy ogólnej i zawodowej. Potrzebny jest stały dopływ fachowców z różnych dziedzin rolnictwa, inżynie­ rów, techników, wysokokwalifikowanych oborowych i chlewmistrzów. Na 34 kierowników gospodarstw 6 posiada wyższe wykształ­ cenie rolnicze, 16 średnie rolnicze, 4 średnie ogólne, 8 podsta­ wowe. Brygadzistów polowych zatrudnionych jest 35, z czego wy­ kształcenie podstawowe posiada tylko 7. Reszta zaś ma nieukoń18

|

g f

CZoiią szkołę podstawową. Na ogólną łiczbę i 52 traktorzystów wykształcenie pełne podstawowe posiada tylko 75. Z powyższej analizy wynika, że wykształcenie średniej i niż­ szej kadry jest stanowczo niewystarczające. Również niewystar­ czające jest na dłuższą metę wykształcenie części kierowników. Wprost katastrofalna sytuacja zachodzi w wykształceniu załogi. Jedna trzecia nie posiada bowiem wykształcenia podstawowego. W tej sytuacji Komitet Powiatowy widzi konieczność rozbudowy szkolnictwa podstawowego i szkół przysposobienia rolniczego w PGR. Problem ten jest bowiem poważnie zaniedbany. Na organizacjach partyjnych, radach zakładowych i robotni­ czych spoczywa ogromna praca i odpowiedzialność za całokształt pracy PGR. Nie kto inny, a podstawowe organizacje partyjne winny swoim zainteresowaniem i kontrolą nadawać kierunek poli­ tyczny i gospodarczy samorządowi robotniczemu. Jednym z najpilniejszych zadań rad zakładowych, to organizo­ wanie współzawodnictwa, życia kulturalnego, oświaty i walka 0 poprawę warunków socjalno-bytowych robotnika rolnego. Konferencje Samorządu Robotniczego posiadają w zasadzie właściwy styl pracy i regularnie raz na kwartał odbywają posie­ dzenia, na których analizują wykonanie planów produkcyjnych 1 inne zagadnienia. Zmianie natomiast ulec musi styl pracy Komisji przy Związku Zawodowym Pracowników Rolnych. Komisja kulturalno-oświato­ wa, socjalno-bytowa, ekonomiczna i współzawodnictwa — muszą być powiązane z terenem, a nie ograniczać się do zbierania mate­ riałów nadesłanych przez poszczególne gospodarstwa. Dzięki zwróceniu większej uwagi przez organizacje partyjne i samorząd robotniczy na sprawy współzawodnictwa pracy, szereg PGR notuje poważnie osiągnięcia. Np. PGR Jarkowo zajęło dru­ gie miejsce w województwie, a PGR Skoczewo pierwsze miejsce w powiecie. Zadaniem aktywu partyjnego w PGR-ach jest dalsze szerzenie i inicjowanie idei socjalistycznego współzawodnictwa pracy. Osobna sprawa, to reorganizacja zarządzania Państwowymi Go­ spodarstwami Rolnymi, a co za tym idzie ściślejsze powiązanie Inspektoratu PGR z władzą terenową, jaką jest PRN. Wysuwamy pod rozwagę Konferencji wniosek przekazania Inspektoratu PGR pod nadzór Radom narodowym i włączenie ich do budżetu tereno­ wego, co umocni samorządność władzy terenowej.

Będzie to zobowiązywało rady narodowe do bardziej rzeczowej i efektywnej pomocy dla pionu PGR-owskiego w rozwiązywaniu szeregu problemów kadrowych, inwestycyjnych, budżetowych i innych. 19

W uchwale III Zjazdu PZPR o wytycznych polityki partii na wsi — czytamy: „Partia przywiązuje szczególnie wielkie znaczenie do rozwija­ jącej się aktywności chłopskiej zmierzającej do rozwiązania sze­ regu nabrzmiałych potrzeb wsi, gromady, powiatu. Znaczenie ze­ społowej aktywności chłopskiej, jest tym większe, że socjalizm na wsi budować można tylko w oparciu o rozwijającą się świa­ domość potrzeby produkcyjnego współdziałania, o szeroką zbiorwą inicjatywę chłopską, o samorządne gospodarcze, społeczne i kulturalne organizacje chłopskie“. Organizacją, której celem jest aktywizacja wsi są Kółka Rol­ nicze. Zadaniem ich jest wzrost produkcji, dochodowości i kultury rolnej w gospodarstwach chłopskich poprzez szeroki rozwój me­ chanizacji i melioracji, organizowanie i prowadzenie wielostron­ nej działalności gospodarczej oraz podnoszenie poziomu życia spo­ łeczno-kulturalnego wsi. Największy rozwój tych samorządowych organizacji chłopskich przypada na ostatnie 3 lata. W rezultacie tego w końcu 1961 r. mieliśmy 34 Kółka Rolnicze, liczące 638 członków, a więc w co drugiej wsi w powiecie istnieje Kółko Rolnicze i co 5 rolnik jest członkiem tej organizacji. W niektórych GRN istniejące Kółka Rolnicze zrzeszają mini­ malną ilość członków, mimo, że znajduje się tam duża ilość rol­ ników. Jest to dowodem słabego zainteresowania się tym proble­ mem Komisji Rolnych przy Prezydium GRN oraz Komitetów Gro­ madzkich PZPR. Nie przejawiają również większej aktywności koła ZSL w gro­ madach Sarbi, Kołobrzeg. Dla przykładu podać należy fakt, że na 2'63 członków PZPR mieszkających na wsi, należy do Kółek Rolniczych zaledwie 119 członków partii i na 286 członków ZSL — do Kółek Rolniczych należy 106 członków. Jednocześnie aktyw gospodarczy jak pracownicy GRN i GS posiadający gospodarstwa rolne i mieszkający na wsi, nie są człon­ kami Kółek Rolniczych (Kołobrzeg, Rymań). Należy w pełniej­ szym niż dotychczas stopniu realizować zasadę — każdy członek partii posiadający gospodarstwo rolne członkiem Kółka Rolniczego. W ramach statutu Samorząd Chłopski skupia w swych szere­ gach i inne organizacje działające na wsi jak: Koło Gospodyń Wiejskich i Zespoły Przysposobienia Rolniczego. Na terenie po­ wiatu istnieje 28 KGW zrzeszające 621 członkiń. Jednakże nie we wszystkich wsiach, gdzie istnieją Kółka Rolnicze działają or­

m

ganizacje kobiece (Siemyśl, Dębogard, Bardy, Morowo, Gąskowo, Drzonowo, Bogusławie, Świecie). Ten stan rzeczy winien ulec zmianie. Prowadzące działalność gospodarczą Kółka Rolnicze przyjęły do zagospodarowania 1.121 ha gruntów Państwowego Funduszu Ziemi, w tym gruntów ornych 834 i użytków zielonych 287 ha. Ogółem Prezydia Gromadzkich Rad Narodowych rozdyspono­ wały w roku ubiegłym 4.944 ha Państwowego Funduszu Ziemi. Praktycznie grupa tych gruntów obszarowo jest znacznie wyższa i obejmuje około 7000 ha. Z przytoczonych danych wynika, że w bezumownym użytkowa­ niu względnie nie uprawionych znajduje się jeszcze około 2000 ha. Za niepełne rozdysponowanie PFZ na umowy dzierżaw­ ne winę ponoszą Prezydia GRN, które nie troszczyły się dosta­ tecznie o prawidłowe zagospodarowanie tych gruntów na swoich terenach. Na uwagę zasługuje duża ilość ziemi przyjęta przez Kółka Rol­ nicze. Jest to zjawisko pożądane. Jednak niekiedy uprawa tych gruntów prowadzona była indywidualnie. Jak obecnie w świetle dotychczasowych złych i dobrych do­ świadczeń widzimy rozdysponowanie PFZ na terenie powiatu? Pierwszym odbiorcą Państwowego Funduszu Ziemi winny być Państwowe Gospodarstwa Rolne. Gospodarstwa państwowe powin­ ny przejmować wyłącznie grunty bezpośrednie z nimi graniczące przylegające do ich użytków lub większe masywy na których moż­ na tworzyć nowe, zdrowe jednostki produkcyjne. Należy w roku bieżącym doprowadzić do przejęcia przez PGR około 1000 ha użytków rolnych w trwałe zagospodarowanie. Również przy obecnym i przewidywanym stanie mechanizacji Kółka są w stanie zagospodarować dalsze partie gruntów PFZ. Chodzi jednak o to, by sposób gospodarki na dzierżawionych grun­ tach był zgodny ze statutem PZKR. Dlatego też PPRN winno przystąpić do skontrolowania stanu umów dzierżawnych z Kółka­ mi Rolniczymi i pozostawić im tyle ziemi ile mogą zagospodaro­ wać zespołowo. Ogółem obowiązkowe dostawy zboża wykonane zostały przfez wieś w 97,1%, zaś plan skupu wolnorynkowego zaledwie w 43,4%. Poważną winę za ten stan rzeczy ponosi aparat skupu Gmin­ nych Spółdzielni i rad narodowych, który nie potrafił zorganizo­ wać właściwie przebiegu odstaw i w niedostatecznym stopniu do­ tarł do rolników. Nie bez winy jest również i Powiatowy Związek Kółek Rolniczych, ponieważ nie wykorzystał wszystkich możliwo­ ści propagandowych i organizacyjnych, które doprowadziłyby do sprzedaży przez Kółka Rolnicze większych ilości zboża. 21

20

Problem który dojrzał do rozwiązania, to gospodarstwa pod­ upadłe, produkcja których jest minimalna, co w poważnym stop­ niu utrudnia wywiązywanie się powiatu z całego szeregu zobo­ wiązań wobec państwa, w tym i z obowiązkowych dostaw. Gospodarsta podupadłe, których jest 246 posiadają ogółem 1854 ha gruntów, z tego ponad 420 ha użytków rolnych niezagospodaro­ wanych. Zadłużenie finansowe tych gospodarstw osiągnęło kwotę ponad 1 milion złotych. Najwięcej gospodarstw tego typu znajduje się na terenie GRN Siemyśl, Kołobrzeg, Charzyno, Robun, Ustronie Morskie, Dygowo. Niezależnie od tego na terenie powiatu istnieje 111 gospodarstw porzuconych samowolnie przez właścicieli w la­ tach 1958 — 61. • Przyczyną słabości gospodarstw podupadłych jest przeważnie podeszły wiek właścicieli, długotrwała choroba, brak rąk do pracy i nieumiejętność gospodarowania.

4

Problem nie rozwiqzany. z momentów wzrostu poziomu kultury rolnej jest me­ Jednym chanizacja produkcji. Obserwujemy jednak zjawisko zbyt­ niego rozproszenia zakupywanych zestawów maszynowych w po­ wiecie. Jeden, czy dwa ciągniki problemu mechanizacji nie roz­ wiąże. Stąd też nasuwa się wniosek i konieczność koncentracji maszyn w tych wsiach, gdzie zakupiono już pierwsze zestawy ma­ szynowe. Jest to zadanie możliwe do wykonania w bieżącym roku. Zakupione maszyny rolnicze nie we wszystkich wypadkach sta­ nowią pełne zestawy maszyn. Szczególnie odczuwa się brak ma­ szyn i narzędzi do pielęgnacji ochrony roślin i przygotowania pasz. Zestawy maszynowe będące własnością Kółek Rolniczych nie są częstokroć odpowiednio użytkowane, konserwowane i za­ bezpieczone przed opadami atmosferycznymi. Kółka Rolnicze nie posiadające własnych pomieszczeń na mas^ny winny przystąpić do budowy szop i garaży. W roku ubie­ głym i bieżącym buduje pomieszczenie KR Robuń, zaś prace adaptacyjne prowadzą KR Dygowo, Dębogard, Świecie, Starnin i Rusowo. Przebieg budownictwa zespołowego nie jest najlepszy. Odczuwa się brak wykonawców i zainteresowania tym problemem przez same Kółka Rolnicze. Problem wykonawców w zakresie budownictwa winny rozwią­ zać same Kółka Rolnicze, organizując międzykółkowe spółdziel­ nie usługowe. Wydaje się celowe utworzenie takiej spółdzielni na terenie GRN Dygowo i Wrzosowo. Wymagać to jednak będzie wiele pracy organizacyjnej. Obok zadań kółek rolniczych w spra22

4^

wie budowy garaży i innych obiektów, poważną pomoc samorzą­ dowi chłopskiemu — muszą udzielić Rady Narodowe, w zakresie przygotowania inwestycji i wykonawstwa. Na czoło zagadnień finansowych wysuwa się sprawa odprowa­ dzania amortyzacji, likwidacja należności, spłata zaciągniętych kredytów bankowych oraz kredytów uzyskanych od PZKR na wkłady własne. Plan amortyzacji na rok 1961 wynosił 550 tys. zł. Odprowadzono 380 tys. zł. Planem amortyzacji objęte było 28 KR, w tym tylko 12 KR odprowadziło amortyzację w całości, 2 nie odprowadziło w ogóle. Niewykonanie planowych założeń jest skutkiem zasadniczych nieprawidłowości, jakie obserwuje się w działalności Kółek Rolniczych, Nieprawidłowości te rzutują nie tylko na niewykonanie akumu­ lacji środków z tytułu odpisów amortyzacyjnych, lecz również na takie zagadnienia, jak spłacalność zaciągniętych kredytów obro­ towych oraz kredytów uzyskanych z PZKR. Fakt, że Kółka napo­ tykają na poważne trudności w odprowadzaniu amortyzacji od posiadanych maszyn, zlegają ze spłatą zaciągniętych kredytów obrotowych oraz kredytów PZKR, ma swoje źródło w niewypracowaniu minimum norm pracy sprzętu gwarantujących opłacalność usług, jak również nierejestrowane prace. Rolnictwo kołobrzeskie posiada wiele naturalnych czynników, które pozwalają na znaczne przekroczenie aktualnej produkcji rol­ niczej. Duże kompleksy łąk i pastwisk szczególnie w pasie przy­ morskim mogłyby spełnić doskonałe warunki dla wychowu bydła mlecznego i jałowizny. Nie dzieje się tak, dlatego że tereny te nie są dotychczas odpowiednio zmeliorowane. Dla rolnictwa po­ wiatu kołobrzeskiego melioracje to ,,być albo nie być“. Należy podać, że o ile z łąk zmeliorowanych i zagospodarowa­ nych właściwie, osiągamy niejednokrotnie 60 — 70 q/ha siana, to z innych posiadających nieuregulowane stosunki wodne — 18 — 20 q/ha siana. Jeżeli weźmiemy pod uwagę fakt, że jednym z podstawowych kierunków rozwoju rolnictwa na naszym terenie jest hodowla bydła, to zrozumiemy ważność tego zagadnienia. Dotychczas z powodu braku właściwej pracy organizacyjnej, rok rocznie przepadały poważne kwoty przeznaczone na inwesty­ cje melioracyjne. Komitet Powiatowy PZPR w Kołobrzegu wy­ sunął wniosek — który spotkał się z poparciem KW — zorgani­ zowania na własnym, terenie Rejonowego Kierownictwa Robót Wodno-Melioracyjnych. Przedsiębiorstwo to otworzone zostało i dziafa już od 1 stycznia 1962 r. W roku bieżącym po zmianach limitu finansowego i rzeczowego mamy do przerobienia kwotę 1 4 min zł. Na skutek wadliwej dokumentacji odrzucono ostatnio z planu na rok 1962 jeden z największych obiektów, a mianowi-

cie regulację rzeki Parsęty. Dokumentację techniczną przygoto­ wuje dla naszego terenu Oddział Melioracji Wodnych Prezydium WRN w Koszalinie, bez szczegółowego zapoznania się na miejscu z terenem, który ma być odwodniony. Powoduje to cały szereg błędów w dokumentacji, ponieważ warunki wodne, glebowe, bio­ logiczne są zupełnie inne w pasie przymorskim, niż na innych te­ renach. Tak jest np. na terenie St. Borek — Głowaczewo, gdzie rozstaw rowów melioracyjnych jest zbyt szeroki i w rezultacie poziom wody gruntowej jest wysoki sięgający 10 —15 cm. Nie­ pokój budzi zbyt późne dostarczanie dokumentacji technicznej. Dotychczas, mimo zapewnień Oddziału Melioracji Wodnych PWRN w Koszalinie, Rejonowe Kierownictwo posiada tylko dwie dokumentacje na sumę zł 7Ó0 tysięcy (plan przerobu 14 min). Spowodować to może cały szereg komplikacji utworzonemu Kierownictwu i odbić się bardzo niekorzystnie na produkcji rolnej powiatu w roku bieżącym i w latach przyszłych.

4

Reasumując Komitet Powiatowy występuje z wnioskiem o po­ wołanie w Kołobrzegu Biura Studiów i Projektów Melioracji Wodnych. Szereg zastrzeżeń budzi rónież organizacja służby melioracyjnej. Zdaniem Komitetu Powiatowego funkcję inwestora winno spełniać Prezydium Powiatowej Rady Narodowej, a nie jak dotychczas Oddział Melioracji Wodnych Prezydium Woje­ wódzkiej Rady Narodowej w Koszalinie.

Pozwoli to na skrócenie czasu spływu dokumentacji, jej bar­ dziej prawidłowego opracowania i przyczyni się do wzmocnienia odpowiedzialności przez Prezydium PRN za przebieg melioracji na swoim terenie. Dotychczas nierozwiązanym zagadnieniem dla Prezydium PRN jest zakładanie spółek wodnych. Od dłuższego bowiem czasu Pre­ zydium Powiatowej Rady i służba rolna nie potrafi tego rozwią­ zać, lekceważąc to tak ważne zagadnienie, mimo że sąsiedni po­ wiat koszaliński ma poważne osiągnięcia w rozwoju spółek wod­ nych. Zainteresowanie PGR tymi sprawami może dać pozytywne rezultaty. W przekroju ostatnich trzech lat obserwujemy wzrost intensy­ fikacji produkcji roślinnej poprzez dodatnie zmiany w strukturze upraw oraz zwiększenie się wydajności z ha niektórych roślin. Ogółem w gospodarce chłopskiej zwiększy się poważnie upra­ wa pszenicy ozimej, rzepaku, buraków cukrowych, lnu, jęczmie­ nia. Ze względu na rozwój miasta w kierunku uzdrowiskowym Ko­ mitet Powiatowy widzi konieczność rozszerzenia ogrodnictwa w rejonach podmiejskich, co pozwoli na wyrównanie bilansu wa­ rzywnego i ograniczy zakup w województwach centralnych. 24

#

Dotychczasowa wydajność z ha wskazuje na to, że znacznie przekroczymy wskaźniki planu 5-letniego. Zamierzenia te są zu­ pełnie realne w oparciu o zwiększenie udziału mechanizacji, na­ wożenia organicznego i mineralnego, poprzez prawidłową reali­ zację gromadzkich planów nasiennych, zabiegi melioracyjne oraz podnoszenie praktycznej wiedzy rolniczej producentów. W wy­ niku właściwego ustawienia produkcji osiągnięto w bieżącym roku w gospodarce chłopskiej dobre zbiory czterech podstawo­ wych zbóż — 17,6 q/ha, ziemniaków 150 qdia, buraków cukro­ wych — 280 q/ha, rzepaku ozimego 20 q/ha. Do najbardziej istotnych rezerw produkcyjnych i kierunków działania służących do ich uruchomienia zaliczyć należy rozwój gospodarki nasiennej i planowe odnowienie materiału siewnego. Egzekutywa KP biorąc te wszystkie momenty pod uwagę oraz obowiązujące Uchwały VI Plenum KC już w listopadzie 1960 r. przystąpiła do opracowywania konkretnych planów, które zabez­ pieczały polityczną i organizacyjną realizację zadań. Ogółem w powiecie wymieniono 175 ton zbóż ozimych, tj 55% planu, który z powodu dyskwalifikacji materiału siewnego nie zo­ stał wykonany. Do roku 1966, tj. przez cztery lata wszystkie zboża ozime i jare na terenie powiatu winny być odnowione. W ubiegłym roku chłopi wymienili w gospodarstwach repro­ dukcyjnych 204 tony ziemniaków na plan 196 ton, do sadzenia w 1962 r. Jest to poważne osiągnięcie, które pozwala przypusz­ czać, że czasokres odnowienia materiału sadzeniakowego skróci­ my z przewidywanych 7 lat do pięciu. Najbliższym zadaniem w zakresie nasiennictwa dla gospodarki chłopskiej jest wymiana w PGR zbóż jarych. W powiecie kołobrzeskim obserwuje się wzrost zainteresowa­ nia rolników hodowlą bydła i trzody chlewnej. Poważnie wzrosła ilość bydła w powiecie w roku 1960 o 1.487 szt., trzody 0 2.911 szt. Zmniejsza się jedynie stan ilościowy owiec. Na dodatnie wyniki w hodowli bydła ma niewątpliwie wpływ dobrze prowadzony skup mleka przez Okręgowe Spółdzielnie Mle­ czarskie w Gościnie i Kołobrzegu. OSM w Gościnie już w dniu 24. XI. 1961 r. wykonała roczny plan skupu mleka w wysoko­ ści 8.600 tys. litrów. Do końca ubiegłego roku skupiła dodatko­ wo ca pół miliona litrów. Rozwój ilościowy punktów skupu mleka, dotarcie bezpośrednio do rolników przez obie spółdzielnie mleczarskie, zwiększający się zasięg poradnictwa żywieniowego, to momenty, które pozwalają na zwiększenie skupu mleka w powiecie. W realizacji planu 5-letniego przewiduje się wzrost ilościowy 1 jakościowy wszystkich zwierząt za wyjątkiem koni. Bardzo wa­ żnym czynnikiem prawidłowego wzrostu pogłowia i zwiększenia 25

jego produktywności jest realizacja właściwej polityki hodowla­ nej państwa, poprzez wprowadzenie materiału hodowlanego, roz­ szerzanie inseminacji u bydła i otaczanie zwierząt inwentarskich wszechstronną opieką weterynaryjną. Ogólny postęp rolnictwa uzależniony jest przede wszystkim od solidnej wiedzy rolniczej tak praktycznej jak i teoretycznej. W tym celu zorganizowano szkolenie rolników, młodzieży wiej­ skiej w zespołach przysposobienia rolniczego oraz 15 SPR, do których uczęszcza około 600 młodzieży wiejskiej. Plony na dział­ kach uzyskane w wyniku nabytej wiedzy są imponujące np. plon marchwi w przeliczeniu na 1 ha w SPR Charzyno wyniósł 1200 q, ziemniaków w SPR Rusowo 470 q. Osiągnięcia te powinny być spopularyzowane w całym powiecie. Szkolenie rolników przebiega na ogół dość dobrze, z nielicz­ nymi wyjątkami. Istniejąca w powiecie kołobrzeskim Spółdzielnia Produkcyjna w Dygowie może się poszczycić poważnymi osiągnięciami produkcyjno-finansowymi. W roku ubiegłym wartość dniówki obrachun­ kowej wyniosła 96 zł. Plony osiągane znacznie przekroczyły po­ ziom gromady głównie, dzięki pracowitości i stosowaniu właści­ wych metod agrotechnicznych. Wadą Spółdzielni jest niechęć do inwestycji i rozwijania zespołowego chowu inwentarza oraz nie­ chęć w przyjmowaniu nowych członków.

do Sejmu i rad narodowych, przygotowanie centralnych uroczy­ stości ,,Dni Morza‘ł w Kołobrzegu, skuteczne przeciwdziałanie panice, która wynikła z zaostrzenia się sytuacji berlińskiej, prze­ niesienie materiałów i uchwał XXII Zjazdu KPZR, kampania spra­ wozdawczo-wyborcza w organizacjach partyjnych oraz przygoto­ wanie do obchodów XX rocznicy powstania PPR. ~k

{

Problemy pracy propagandowej i kulturalnooświatowej. realizacja zadań, które stoją przed partią w dzie­ Pomyślna dzinie ekonomicznej i wszystkich procesów społecznych za­ leży w głównej mierze od poziomu kulturalnego i świadomości na­ szego społeczeństwa — a więc od właściwej pracy ideologicznopropagandowej i oświatowej, organizacji partyjnych i jej członków. Mówiliśmy już częściowo o tych zadaniach przy omawianiu spraw ekonomiczno-gospodarczych i partyjnych w mieście, PGR i na wsi. Omówimy więc tylko te pozostałe problemy, którymi zajmo­ wała się instancja partyjna w zakresie ideologicznego oddziały­ wania i wychowania społeczeństwa jak szkolenie partyjne, praca z organizacjami młodzieżowymi, oświata i kultura oraz praca masowo-polityczna. W okresie sprawozdawczym duży wkład pracy propagandowej notujemy w przygotowaniu i zabezpieczeniu propagandowym ta­ kich imprez politycznych i uroczystości jak: kampania wyborcza 2 fi

(

Na terenie naszego powiatu i miasta działa ogółem 46 zespo­ łów szkolenia ideologicznego. Liczą one 738 członków partii, 151 kandydatów, 42 członków ZMS i ZMW — 30 członków ZSL i SD oraz 64 bezpartyjnych. Mamy więc o 7 zespołów szkolenio­ wych więcej niż w roku ubiegłym. Podnosi się także poziom wy­ kładowców z których 22 zostało specjalnie przeszkolonych w Miel­ nie. POPP szkoli wykładowców również we własnym zakresie na seminariach, dostosowując tematykę do potrzeb danego środowi­ ska. W bieżącym roku rozpoczęto szkolenie z miesięcznym opóźnie­ niem, wskutek braku materiałów. Okres ten niektóre zespoły prze­ dłużyły jeszcze bardziej i np. Rymań i Dygowo wzięły się do pra­ cy dopiero w połowie stycznia. Kontrola szkolenia wykazała jesz­ cze inne braki — a więc słabą frekwencję (Ustronie Morskie 4 — 5 osób) niesystematyczność szkoleń, niepunktualność, bierność słuchaczy. Na podstawie obserwacji stwierdzamy, że zespoły szko­ leniowe w mieście pracują lepiej, niż na wsi. Komitet Miejski interesuje się sprawami ideologicznymi, kontaktuje się z POPP. Przy POPP istnieje Studium Specjalistyczne WUML na które uczęszcza 43 słuchaczy spośród czołowego aktywu KP. Polityczne oddziaływanie na ludność byłoby znacznie skutecz­ niejsze, gdyby sekretarze propagandy KG i większych, POP byli aktywniejsi. Niestety w terenie niemal zupełnie nie odczuwa się obecności sekretarza propagandy. POPP usiłuje przełamać tę bar­ dzo niezdrową sytuację, organizując z nimi narady i kontrolując ich działalność w terenie. Jedną z form więzi Komitetu Powiatowego ze społeczeństwem — jest praca POPP poprzez Klub przy Komitecie. Zorganizowano w nim szereg spotkań z działaczami gospodarczymi i społecznymi. Dyskusje prowadzone na tych spotkaniach były wielokierun­ kowe — związane z problemami rozwoju miasta. W dyskusji uczestniczyli sekretarze KP, lektorzy KP i aktyw partyjny. Komitet Powiatowy ma zorganizowaną grupę lektorów. Ze względu na sporą ilość kadry technicznej, lekarzy, jest możliwość rozszerzenia istniejącej grupy lektorów, jak również rozszerzenia tematyki z którą występują lektorzy, obok odczytów o sytuacji

politycznej, można będzie organizować odczyty na tematy tech­ niczne, urbanistyczne, planów ogólnych, perspektyw rozwojowych, czy kwestii zdrowia. Pierwsze kroki w tym kierunku zostały zapoczątkowane poprzez działalność klubu przy KP. Działalność tą będziemy kontynuowa­ li i rozszerzali. * W naszym powiecie istnieją korzystne warunki dla rozwoju kultury. Na Studium Nauczycielskim mamy artystyczny kierunek studiów, doskonale prowadzony zespół wokalny i recytatorski. Istnieje PDK, rozbudowany aparat KO w Uzdrowisku. Większe zakłady pracy mają fundusze na cele kultury. W terenie istnieje sieć świetlic gromadzkich, wiejskich i zakładowych. Mimo to ży­ cie kulturalne rozwija się bardzo słabo. Istnienia PDK prawie się nie odczuwa. To zaś, co się robi, odnosi się tylko do miasta, nie do wsi. Tymczasem sama nazwa tej instytucji wyznacza powiat jako teren działania. Świetlice gromadzkie są pozbawione administracyjnej i instruktorskiej pomocy. Aby tę sytuację poprawić dokonano zmian w kierownictwie Wydziału Kultury PPRN i PDK. Dokona się również niezbędnych zmian w obsadzie świetlic wiejskich. Poprowadzą je młodzi, uzdolnieni nauczyciele. Istotnym warun­ kiem dla dalszego rozwoju kultury jest wykończenie budowanej od kilku lat sali widowiskowej. Tymczasem PPRN doprowadziło do zaprzepaszczenia ca 1 min zł z ubiegłorocznych funduszów na ten cel. Spośród placówek kulturalnych w naszym mieście najlepiej pracuje Biblioteka Powiatowa. Dzięki systematycznie prowadzo­ nej ciekawej akcji odczytowej i wypożyczalni książek, wywiera ona duży wpływ na miasto Jednocześnie organizuje atrakcyjne narady bibliotekarek gromadzkich, nie zaniedbując w ten sposób również wsi Do pracy kierownictwa Biblioteki Powiatowej mieli­ byśmy jedynie tę uwagę, że odczyty winny być szerzej propago­ wane w środowiskach robotniczych i młodzieżowych. Należałoby w tym celu wykorzystać kina. Dużą rolę w rozbudzaniu potrzeb kulturalno-oświatowych na naszym terenie może spełnić TWP. Towarzystwo dysponuje jednak zbyt małą liczbą prelegentów, mimo iż Kołobrzeg posiada sporo inteligencji. Stała współpraca z zakładami pracy powinna zapewnić Towa­ rzystwu środki transportu, nieodzowne w pracy terenowej. Syste­ matycznie prowadzone odczyty w wytypowanych miejscowościach powinny przygotować grunt do założenia uniwersytetów powsze28

chn'yeh. Wymaga to ścisłej synchronizacji pracy — TWP i pla­ cówek kierowanych przez Wydział Kultury. W bieżącym roku funkcjonuje 8 uniwersytetów powszechnych, finansowanych przez Wydział Kultury, Inspektorat Oświaty i TWP. To za mało jak na nasze potrzeby. Ale i te pozostawione samym sobie legitymują się bardzo niską frekwencją, mało orygi­ nalnymi, nieatrakcyjnymi formami pracy i słabymi kadrami wy­ kładowców. Nasz rolniczy powiat wiele oczekuje od Szkół Przysposobienia Rolniczego. Mają one wielkie znaczenie nie tylko dla podniesie­ nia kultury rolnej, ale również na zahamowanie odpływu młodzie­ ży wiejskiej do miast. SPR mogą się bardziej związać z praktyką przez stałą obserwację poczynań przodujących rolników i kiero­ wników PGR. Wysiłki SPR należy zgrać z pracą biologów w szko­ łach podstawowych. * Mamy w powiecie ogółem 63 szkoły podstawowe, w tym 35 7-klasowych, 250 nauczycieli i 8461 uczniów. Wśród nauczycieli zaznacza się ze wszech miar pożyteczny pęd do dokształcania się. Mamy 46 nauczycieli po studiach wyższych i półwyższych, 40 dal­ szych się dokształca. W związku ze wzrostem liczby dzieci na na­ szym terenie, a szczególnie w Kołobrzegu musimy w najbliższym czasie zbudować nowe szkoły w Złotowie, Piotrowicach i w samym mieście. Palącą sprawą jest budowa dwu przedszkoli oprócz tego, które już znajduje się w budowie. Bardzo źle, że takie zakłady jak „Barka“, KPBM i Uzdrowiska zaniedbały organizację własnych przedszkoli. Doprowadziło to do katastrofalnego zagęszczenia w istniejących przedszkolach Inspektoratu Oświaty. Poziom nauczania w szkołach miejskich jest zadowalający. Wyposażenie pracowni również. Pozwala to na upoglądowienie zajęć z fizyki i chemii. Od tego pozytywnego obrazu zasadniczo nie odbiegają szkoły gromadzkie. Ale im mniejsza szkoła, im dalej od gromady, obraz; zmienia się na gorsze. Np. szkoła w Ramlewie Górnym wogóle nie posiada pomocy naukowych z fizyki i chemii. Zamiast przeprowadzać praktyczne doświadczenia nauczyciele tych przedmiotów omawiają je ustnie. Widoczne są również różnice w jakości kadry nauczycielskiej. Dlatego spory procent dzieci wiejskich odpada przy egzaminach do szkół średnich. Ten stan krzywdzący wiejskie dzieci musi ulec zmianie. W związku z tym postulujemy, aby absolwentów SN kierować przede 30

wszystkim na wieś. Postulaty nasze wynikają z uchwał VII Ple­ num KC. Szkoły szczególnie w mieście i w większych miejsco­ wościach naszego powiatu, a więc te, które trudności mają już za sobą, winny obecnie położyć większy nacisk na wychowanie spo­ łeczne, towarzyskie i estetyczne dzieci i młodzieży. Wiemy o tym, że wiele szkół między innymi ćwiczeniówka w Kołobrzegu i szkoła w Gościnie takie doświadczenia już posiadają. Powinny one być wymieniane na systematycznie organizowanych dyskusjach kiero­ wników szkół i wychowawców klas starszych. Słaba jest dyskusja na tematy polityczne i fachowe w ogniskach nauczycielskich. Nie słychać także o eksperymentowaniu pedago­ gicznym poszczególnych nauczycieli. Bez tego zaś, bez czynnego zaangażowania się w nowoczesne prądy pedagogiczne oraz proble­ my polityczne Polski i świata, szkoła nasza nie może spełnić tej roli, jaką jej wyznacza VII Plenum. KP często wykorzystuje nauczycieli do pracy politycznej na wsi. Stwierdzamy z zadowoleniem, że nauczyciele chętnie się podejmują tych zadań. Nauczyciel to nasz dzielny i ofiarny sojusznik w walce z zaco­ faniem, szczególnie wsi, klerykalizmem i infiltracją wrogiej pro­ pagandy made in „Wolna Europa“. Mając to na uwadze praco­ wnicy KP biorą czynny udział w każdej konferencji metodycznej, czy ogniskowej. Ale do tego potrzebna jest jeszcze stała troska władz tereno­ wych o młodych nauczycieli, których trudne warunki są ogólnie znane. Na tym odcinku są jednak niestety poważne zaniedbania. Gromadzkie Rady Narodowe chorują na szczególnie groźną znie­ czulicę w tym zakresie. Oto charakterystyczny przykład takiej choroby: Prezydium Powiatowej Rady Narodowej zaleciło prze­ wodniczącemu GRN w Robuniu poprawienie, niewielkim kosztem bardzo krytycznych warunków mieszkalnych nauczycielek z Wartkowa. Przewodniczący GRN odpisał, że tego nie zrobi, ponieważ inni nauczyciele upomnieliby się o to samo. Dzięki usilnemu staraniu KP i Prezydium Powiatowej Rady Narodowej powstało u nas w końcu 1959 roku Studium Nauczy­ cielskie. Wyszło ono z pierwszych trudności. Obecnie SN dyspo­ nuje skompletowaną kadrą wykładowców. Ta uczelnia jest wielką szansą dla Kołobrzegu. Wokół SN w oparciu o jego kadry i bibliotekę powinien się wkrótce skon­ centrować ruch umysłowy naszego nauczycielstwa i całej inteli­ gencji. Studium będzie również rezerwuarem kadr dla szkół, orga­ nizacji młodzieżowych i instytucji. Dlatego długo jeszcze będzie na nim skupiona uwaga KP i PPRN. Aby tym zadaniom podołać kierownictwo SN winno jak najszybciej pozbyć się ostatniej sła­ bości. Chodzi przede wszystkim o zlikwidowanie niedociągnięć

w Domu Studenta i ożywienie działalności organizacji młodzie» żowych. Organizacje te mają bowiem słaby wpływ na życie uczel­ ni i na swych członków. A tymczasem takie sprawy jak np. utrzy­ manie porządku w Domu Studenta lub położenie kresu penetracji kleru, jest niemożliwe bez sprawnie działającego samorządu mło­ dzieży i aktywnych organizacji politycznych. Odnośnie pracy szkolnych POP stwierdzamy, że są to organi­ zacje żywotniejsze i bardziej zdyscyplinowane niż w innych insty­ tucjach. Ale zaznacza się w nich pewien brak jakiejś zasadniczej osi zainteresowań. Sporo dorobku w zakresie szukania nowych form pracy z mło­ dzieżą posiada ZMS. Oryginalną działalność Klubu „Kleks“, orga­ nizowanie ciekawych spotkań z działaczami państwowymi i spo­ łecznymi niewątpliwie należy zaliczyć do osiągnięć tej organizacji. Ale ma ona również zasadnicze braki. ZMS skupia 867 członków w 20 grupach działania, czyli około 30% ogólnej liczby młodzieży naszego miasta. Wpływ polityczny ZMS-u na młodzież jest jeszcze mniejszy niż zasięg liczebny. Organizacja ta w małym stopniu kształtuje pojęcia polityczne mło­ dzieży. Codzienny kontakt utrzymuje tylko z bywalcami klubu. Nie bywa w nim jednak młodzież robotnicza, tylko część młodej inteligencji. Niedowład organizacyjny i słabość kierownictwa sprawaiją, że młodzież robotnicza i szkolna jest pozostawiona samej sobie. Dlatego grupy działania są mało aktywne, marnuje się wiele inicjatyw młodzieży. Na posiedzeniu POP w szkole 11-letniej wskazywano na to, że w ciągu całego roku 1961 nikt z Komitetu ZMS nie przyszedł do tej szkoły. W tej sprawie odbyła się specjalna Egezekutywa KP na której uchwalono środki zaradcze przy współudziale zresz­ tą przedstawicieli KW ZMS. ZMW liczy 1412 członków zrzeszonych w 61 kołach. Często zastaje się koła związku przy organizowaniu wieczorków tanecz­ nych i zabaw zwłaszcza jesienią i zimą. ZMW uniknęła w swej pracy elitarności, która tak silnie uwydatniła się w ZMS. Zarząd w miarę swych skromnych możliwości utrzymuje kontakt z tere­ nem. To są plusy. Młodzież wiejska silniej ulega wpływom kleru. Tymczasem ZMW nie wiele się temu przeciwstawia. W pewnej części kół panują konsumpcyjne nastroje. Na przykład w Jazach młodzież czeka na wykonanie takich napraw świetlicy, którym sama mogła­ by z powodzeniem podołać. Często niszczy ona lokale i urządze­ nia świetlicowe. Niezbyt garnie się na odczyty i do nauki w uni­ wersytetach powszechnych i SPR-ach. W Czerninie np. Koło ZMW liczy 24 członków, a na zajęcia UP przychodzą czasami tylko 4 i to starsze osoby. Mimo to ufamy, że dotychczasowa, w zasadzie 32

słuszna polityka Zarządu Związku pozwoli na rychłe przezwycię­ żenie tych słabości. *

0

Organizacja harcerska jest dość sprawna organizacyjnie. Uwi­ doczniło to się np. podczas ostatnich obchodów rocznicy Rewolu­ cji Październikowej. Ale członków ma stosunkowo nie dużo bo 2200. W tym tylko 600 w mieście. Przed tą organizacją leży potrzeba zróżnicowania form pracy z dziećmi młodszymi i ostat­ nich klas szkoły podstawowej. ZHP nie dysponuje młodzieżowym domem kultury i dlatego nie może zaspokoić potrzeb kulturalnych dzieci. Duży procent zatrudnionych kobiet w naszym mieście, wy­ maga rozwiniętego systemu opieki nad dziećmi. Problem ten nie jest rozwiązany w Kołobrzegu, co daje o sobie znać w postaci dewastacji nowowybudowanych domów, urządzeń komunalnych, skwerów, parków itp. Różnorodne potrzeby i zainteresowania dzieci mogą być zaspokojone przez specjalną placówkę, taką jak Młodzieżowy Dom Kultury z różnymi sekcjami. Placówki takie posiadają już wszystkie większe ośrodki miejskie w naszym wo­ jewództwie. Dlatego postulujemy budowę takiego domu w Koło­ brzegu. Prezydium Powiatowej Rady Nnarodowje powinno zadbać. 0 to, by ten postulat jak najszybciej stał się rzeczywistością. Organizacja harcerska, podobnie jak w całym województwie cierpi na brak kadr. Ogólnie narzeka się na to, że młodzi nauczy­ ciele nie znając problematyki harcerskiej wykazują brak chęci do pracy pozalekcyjnej z dziećmi. Czy w związku z tym nie nale­ żałoby w SN wprowadzić obowiązkowej praktyki harcerskiej, takiej samej jak praktyka w prowadzeniu lekcji? Komitet Powiatowy dołoży starań, aby dopomóc obecnemu kierownictwu Hufca w realizacji jego ambitnych planów. Głównym zadaniem. Komitetu Powiatowego na odcinku propa­ gandy w przyszłym okresie, podobnie jak i dotąd będzie nasycanie treścią ideologiczną pracy wewnątrzpartyjnej i organizowanie akcji masowych. Jednocześnie winniśmy inicjować sami lub popierać takie inic­ jatywy, które zmierzają do usprawnienia form ideologicznego 1 kulturalnego oddziaływania na ludność. Instytucje powołane do realizacji określonych zadań mają tendencję do izolowania się od innych. KP jest w tym położeniu, że może ogarnąć spojrzeniem całość zagadnienia. Stąd szereg propozycji, które wysunęliśmy wyżej. A oto pozostałe: potrzebna jest wydatniejsza opieka nad grupami inteligencji twórczej, a szczególnie nad bardzo żywotną grupą plastyków. Wzrastająca turystyczna pozycja Kołobrzegu wymaga rozwoju przemysłu pa33

miątkarskiego. Wymaga to niewielkich nakładów i pozwoli na zatrudnienie pewnej liczby kobiet. Wreszcie plastycy mogą świad­ czyć usługi dla ludności naszego miasta. Kołobrzegowi potrzebne są imprezy i konkursy, które podnio­ słyby codzienną kulturę jego ludności, kulturę obsługi klientów w sklepach i interesantów w biurach, aby w ten sposób dźwigać miasto do wyznaczonej mu rangi. Pod auspicjami Towarzystwa Rozwoju Ziem Zachodnich powin­ no ożywić swoją działalnoćś Towarzystwo Miłośników Kołobrzegu. Widzimy wielką celowość w rozbudzaniu zainteresowań społeczeń­ stwa, perspektywami rozwoju miasta, w społecznej ochronie jego zabytków i urządzeń kulturalno-wypoczynkowych. Młoda inteligencja już osiadła i przybywająca do nas często szuka ujścia dla swej aktywności. Powstanie więc wkrótce Koło­ brzeski Oddział Towarzystwa Przyjaciół Nauk z sekcjami: socjo­ logiczną, historyczną i pedagogiczną. Odczuwamy bowiem potrze­ bę rozw'oju takiej działalności i posiadamy odpowiednie warunki kadrowe.

Działalność rad narodowych. zację zadań ekonomicznych i społecznych wynikających z uchwał partii i rządu dla naszego powiatu. Przyczyniło się to, do wzrostu autorytetu i zaufania rad w spo­ łeczeństwie. Prawidłowa realizacja zadań w dziedzinie budownictwa mie­ szkaniowego, poprawy warunków bytowych i usług komunalnych dla ludności, poprawa zaopatrzenia, przeprowadzona regulacja i klasyfikacja gruntów oraz uwłaszczenie gospodarstw chłopskich — wpłynęła na dalszą stabilizację społeczeństwa oraz wzrost zaufania do władzy terenowej. Dowodem tego był fakt pełnej aprobty przez społeczeństwo powiatu kołobrzeskiego programu wyborczego Frontu Jedności Narodu, jak również wybranie kandydatów z listy FJN na radnych swego terenu. Ogółem wybrano 330 radnych w tym do PRN — 50, MRN — 45, GRN — 235, z których połowa to członkowie naszej partii. Podstawą realizacji uchwał VIII Plenum KC stał się wspólny program Egzekutywy Komitetu Powiatowego i Prezydium Powia­ towej Rady Narodowej. Wnioski zawarte w programie zmierzają zasadniczo: — dc zwiększenia uprawnień GRN i MRN, 34

p if

rad narodowych w okresie sprawozdawczym cechowało Pracę dalszy wzrost samodzielności i odpowiedzialności za reali­

— przejęcia niektórych uprawnień ze szczebla wojewódzkiego dla powiatu, — koordynacji całości gospodarki na terenie powiatu, — uporządkowania gospodarki mieszkaniowej, — opracowania gromadzkich planów rozwoju rolnictwa, — rozwiązania sprawy gospodarstw dotychczas zaniedbanych, — działalność społeczno gospodarcza GRN, — polityczne kierownictwo instancji i członków partii w radach narodowych.

Program ten omówiły i poparły nasze organizacje partyjne, czołowy aktyw polityczny i gospodarczy — przyjęły go rady naro­ dowe szczebla gromadzkiego i miejskiego. Dla wykonania tego programu koniecznym staje się umocnie­ nie roli rad narodowych jako gospodarzy terenu, podniesienia roli radnego i uaktywnienie pracy kmisji. W dotychczasowej praktyce radny widziany jest tylko na se­ sjach i w pracy komisji. Natomiast praca radnego w środowisku jest niedostateczna. Spotkania radnych spadły niewspółmiernie do poprzedniego okresu. Dla przykładu radni PRN na stan 50 od wyborów do 1 stycznia 1962 reku odbyli zaledwie 12 spo­ tkań, nie lepiej wygląda sprawa z radnymi GRN i MRN. Sprawa, która winna być również w centrum naszej uwagi, to usprawnienie pracy komisji problemowych rad. Obok uaktywnie­ nia pracy samych komisji — konieczne jest w większym niż dotychczas stopniu ze strony Prezydiów Rad uwzględnienie opinii i zdania komisji w opracowanych i ustalanych przez rady kierun­ kach działania. Dla prawidłowego politycznego kierowania radami narodowy­ mi zostały pow;ołane przy PRN, MRN i GRN zespoły partyjne. Dobrze pracują zespoły partyjne przy PRN i MRN, które regularnie odbywają posiedzenia, gdzie obok problemów stawia­ nych na sesje omawiane są również ważniejsze uchwały partii. Nie można powiedzieć tego o pracy zespołów partyjnych przy GRN. Za niedostateczną pracę zespołów radnych przy GRN ponoszą winę Komitety Gromadzkie i Komitet Powiatowy. Zdając sobie sprawę z tego, że praca gromadzkich rad narodo­ wych stanowi nadal słabe ogniwo naszej działalności tym większa odpowiedzialność i konieczność pomocy spada na Komitet Powia­ towy i Prezydium Powiatowe.) Rady Narodowej. Jedną z form umocnienia gromadzkich rad narodowych to opra­ cowanie planówT gospodarczych na rok 1962, oraz programów rozwoju gromad do roku 1965. Wprowadzenie planowania do gromad i wsi pozwoli na koordy­ nowanie całości poczynań włączając do tego inicjatywę społeczną. 36

i

Ę&

Chodzi teraz o to, ażeby komitety gromadzkie naszej partii sku­ tecznie oddziaływały poprzez POP i wiejskie komitety Frontu Jedności Narodu w kierunku realizowania planów gromadzkich i wiejskioh. Zbyt powolnie realizuje się uchwały VIII Plenum KC w spra­ wie decentralizacji zarządzania. Nie odczuwamy w terenie żadnych konkretnych decyzji w tym zakresie. Wiele z tych spraw zależy od decyzji Wojewódzkiej Rady Narodowej, która dotychczas nie ustosunkowała się do na­ szych propozycji jak — przekazania dla GRN wymiaru i poboru podatku gruntowego i przejęcia PGR. W dalszym ciągu realizowania uchwał VIII Plenum — komitety FJN muszą zwrócić uwagę na konieczność dalszego zaciśnienia współdziałania komitetów FJN z radami narodowymi. W komite­ tach FJN i w jego aktywie widzimy społeczne zaplecze rad naro­ dowych. Nie zapominając o realizacji długofalowych zadań związanych z ebehodam Tysiąclecia Państwa Polskiego — szczególną uwagę komitety FJN winny zwrócić wespół z komitetami SFBS na reali­ zację i wzrost świadczeń na wsi na szkoły Tysiąclecia. Podstawą pracy i aktywności komitetów gromadzkich winny być plany działania. W planach tych winny być wyraźnie sprecy­ zowane zadania dotyczące zarówno spraw gospodarczych gromady — zwłaszcza rolnictwa, jak również i prace, które mogą być wy­ konane czynem społecznym podjętym w danej gromadzie: jak — zadrzewienie, budowa i ulepszanie dróg, porządek i estetyka oraz sprawy dotyczące działalności wychowawczo-politycznej i pracy z młodzieżą.

Działalność organizacji partyjnej. zobrazowania zmian, jakie nastąpiły w okresie dwóch lat. Dlaktóre dzielą nas od poprzedniej Konferencji sprawozda­ wczo-wyborczej, posłużą nam przytoczone dane statystyczne. W dniu 1 stycznia 1960 r. kołobrzeska organizacja partyjna liczyła 1372 członków i kandydatów partii. Stan na dzień 1 stycznia 1962 r, wynosi 1880 członków i kandydatów, zorganizowanych w 146 podstawowych organiza­ cjach partyjnych i 5-ciu grupach kandydackich. W okresie sprawozdawczym kołobrzeska organizacja partyjna zwiększyła swe szeregi o 508 członków i kandydatów czyli o 36%. Wzrost ten, nastąpił w rezultacie lepszej pracy partyjnej w te­ renie, lepszego oddziaływania organizacji partyjnych w swoim środowisku na masy bezpartyjne, oraz większego zaufania bezpar­ tyjnych do polityki naszej partii. 37

W latach i960/61 przyjęliśmy 556 kandydatów. W tym sa­ mym okresie skreślono, wykluczono i zmarło 111 członków i kandydatów. Skład socjalny kołobrzeskiej organizacji partyjnej na dzień 1. I. 62 w porównaniu do 1. I. 60 przedstawia się następująco: Wyszczególnienie 1. Robotnicy ogółem w tym rob. rolnych 2. Chłopi 3. Pracownicy umysłowi 4. Inni Razem

1. I. 62

%

517 165 250 524 81

695 183 286 792 106

134% 110% 111% 151% 130%

1372

1880

136%

1. I. 60

Wprawdzie największy wzrost szeregów partyjnych notowany jest w grupie pracowników umysłowych. Jest to związane ze specyfiką naszego miasta, które w ostatnich dwóch latach poważnie rozwinęło się. W tym okresie czasu powstało szereg zakładów i instytucji, które zatrudniły dużą ilość pracowników umysłowych o wysokich kwalifikacjach zawodowych. Część tych pracowników w wyniku wyróżnienia się w pracy zawodowej i społecznej, wstą­ piła w szeregi naszej partii. Wśród pracowników umysłowych było: Lp. i. 2. 3. 4.

Wyszczególnienie

1. I. 60

1. I. 62

%

Inżynierów i techników Nauczycieli Lekarzy Innych specjalistów ze średnim i wyższym wykształceniem

49 62 4

115 99 11

234% 159% 275%

132

233

177%

Razem

247

458

185%

Tak więc wzrost szeregów partyjnych w grupie pracowników umysłowych kształtował się prawidłowo. Musimy nadal rozwijać pracę partyjną wśród naszej inteligencji twórczej i technicznej oraz pracowników służby zdrowia ze szczególnym uwzględnieniem lekarzy i pielęgniarek. 38

Analizując stan upartyjnienia w okresie sprawozdawczym, na­ leży stwierdzić pozytywny objaw w tym, że ppważny odsetek członków i kandydatów stanowią młodzi towarzysze. Jeśli na dzień 1. 1. 1960 rok liczba członków i kandydatów do lat 30-tu wynosiła 319 osób, to na dzień 1. I. 1962 r. liczba ta wzrosła do 473. Rozmieszczenie członków partii w przemyśle, budownictwie i handlu jest nierównomierne. Ogólnie upartyjnienie na terenie miasta wynosi 18,8% w sto­ sunku do zatrudnionych. W przedsiębidrstwach rybackich, tj. w „Barce“, „Bałtyku“ upartyjnienie załóg wynosi ponad 19%. W przedsiębiońfetwach budowlanych zaledwie 9%. Podobnie kształ­ tuje się upartyjnienie w placówkach służby zdrowia. Daleko niedostateczny stopień upartyjnienia jest wśród persone­ lu średniego służby zdrowia, a szczególnie pielęgniarek, bo zale­ dwie 3,2%. Należy zwrócić większą uwagę na upartyjnienie załóg spół­ dzielczości pracy, a przede wszystkim w takich spółdzielniach jak „Marona“ i „Delta“. Również i na wsi rozmieszczenie członków partii kształtuje :się niezbyt korzystnie. Na około 3.500 gospodarstw w powiecie mamy 286 chłopów członków partii, co stanowi 8%. Nie mamy jeszcze organizacji partyjnych w 10 wsiach. Musimy jeszcze bardzo dużo popraco­ wać, by sytuacja ta uległa znacznej poprawie. W PGR-ach upartyjnienie załóg wynosi 17%. Nienajlepiej wskaźnik ten kształtuje się w odniesieniu do pracowników zatru­ dnionych bezpośrednio w produkcji, i tak: w grupie pracowników zatrudnionych w produkcji roślinnej upartyjnienie wynosi 13%, a w produkcji hodowlanej zaledwie 9%. Wciąż jeszcze za mało przyjmujemy do partii kobiety W ogól­ nym stanie kołobrzeskiej organizacji partyjnej, kobiety stanowią zaledwie 10,7%. Stan ten jest niezadowalający. Musimy większą opieką otaczać naszą młodzież zorganizowaną w grupach ZMS i Kołach ZMW. Stamtąd czerpać przyszłych, świadomych członków partii. Ważne ogniwo naszej działalności partyjnej w terenie, stano­ wią Komitety Gromadzkie PZPR, które działają we wszystkich gromadach. Większość komitetów ma poważny dorobek w kiero­ waniu życiem politycznym i gospodarczym swojego terenu. Do dobrze pracujących komitetów należy zaliczyć: KG Rymań, Gości­ no i Robuń. Komitety te potrafią samodzielnie rozstrzygać wszy­ stkie problemy swojego terenu. Posiadają również opracowane plany pracy, które są w pełni realizowane. Członkowie komitetu odpdwiadają za poszczególne POP. Komitety te, potrafią ożywić 39

pracę aktywu na swym terenie i przydzielają mu zadania. Akty­ wiści KG udzielają pomocy w pracy POP na wsiach lub zakładach pracy. Aktyw odpowiedzialny za POP w swej pracy przyczynił się do terminowego opłacania składek, rozwinął inicjatywę i udzielił pomocy w przyjmowaniu do partii nowych kandydatów. Komitety te potrafią właściwie wykorzystać pomoc aktywu powiatowego. Obserwujemy też systematyczną poprawę pracy KG w Siemyślu, Ustroniu Morskim i Charzynie. Musimy udzielić większej półno­ cy ze strony Komitetu dla pozostałych Komitetów Gromadzkich. Dotychczasowe dośwadczenia w pracy Komitetów Gromadzkich wskazują, że stosowane przez nich formy pracy są słuszneNajcenniejszym dorobkiem pracy KG jest to, że potrafiły sku­ pić wokół sibie szeroki aktyw partyjny przy pomocy, którego Komitety Gromadzkie na posiedzeniach potrafią analizować sytu­ ację gospodarczą i polityczną swego terenu. Dużo uwagi poświę­ cają sprawom wewnątrzpartyjnym. Dotychczasowa praktyka wskazuje, że przy pomocy Komitetu Powiatowego, Komitety Gromadzkie stają się skutecznym ogni­ wem politycznego oddziaływania na całokształt życia na wsi. O sile partii, o umocnieniu jej kierowniczej noli decyduje więź partii z masami. Należy stwierdzić, że w okresie sprawozdawczym organizacja nasza prawidłowo wprowadzała w życie te zasady. Krytyczne uwagi społeczeństwa wnikliwie były rozpatrywane przez naszą instancję. Że tak było świadczy o tym fakt, że do Komitetu Powiatowego wpłynęła duża ilość skarg, które były wni­ kliwie rozpatrywane i załatwiane. W okresie sprawozdawczym odbyliśmy 8 plenarnych posie­ dzeń KP. Główną tematyką plenarnych posiedzeń były sprawy rolne oraz sprawy ekonomiczne i wewnątrzpartyjne. Trzeba stwierdzić, że ilość plenarnych posiedzeń była stanowczo za mała Jeśli chodzi o posiedzenia Egzekutywy to w zasadzie odbywały się co tydzień. Przedmiotem posiedzeń Egzekutywy były najistotniejsze spra­ wy gospodarcze i polityczne powiatu. Egzekutywa KP dużo uwagi poświęcała sprawom wewnątrzpartyjnym, bo w 15 wypadkach. No­ wą formą pracy egzekutywy były wyjazdowe posiedzenia do posz­ czególnych Komitetów Gromadzkich. Posiedzenia te miały duże znaczenie w uaktywnieniu pracy poszczególnych KG i stały się zarazem stałą formą wymiany doświadczeń dobrze i gorzej pracu­ jących KG. Materiały na posiedzenia Egzekutywy zazwyczaj były przygo­ towywane przez komisje problemowe. Słabością pracy Egzekutywy było to, że za mało poświęcała uwagi sprawie realizacji podjętych przez siebie wniosków. 40

Członkowie Egzekutywy byli odpowiedzialni za poszczególne Komitety Gromadzkie. Jednakże nie wszyscy odpowiedzialni towa­ rzysze z Egzekutywy systematycznie uczestniczyli w posiedzeniach KG. Dlatego Komitety Gromadzkie za mało miały pomocy ze stro­ ny naszej Egzekutywy. Jedną z form pracy KP były Komisje problemowe. Do komisji tych jest włączony szeroki aktyw partyjny, składający się ze spec­ jalistów poszczególnych zawodów. Pozwoliło to brać bezpośredni udział w pracy instancji partyjnej szerokiemu aktywowi. Tą formę pracy z aktywem musimy w przyszłości rozwijać i pogłębiać. Do komisji problemowych musimy włączać coraz szerszy aktyw. Jed­ nocześnie powinniśmy rozszerzać zakres działalności tych komisji.

«

*

W okresie sprawozdawczym przeprowadziliśmy szereg poważ­ nych akcji politycznych i gospodarczych. Jedną z nich była kam­ pania sprawozdawczo-wyborcza w organizacjach partyjnych. Zebrania sprawozdawczo-wyborcze w POP odbywały się przy wy­ sokiej frekwencji oraz żywej dyskusji. Wystąpienia w dyskusji poszczególnych towarzyszy nacechowane były głęboką troską o sprawy partyjne i gospodarcze zakładu, wsi czy PGR-u. Wiele miejsca poświęcono sprawom gospodarczym. Krytycznie ustosun­ kowano się do różnych przeszkód w pracy organizacji partyjnych. Jednakże towarzysze w poszczególnych POP jeszcze nieśmiało krytykowali zło, szczególnie w PGR-ach. Mamy jeszcze przykłady organizowania się grup i grupek próbujących tłumić krytykę, z czym organizacje partyjne niedostatecznie roozprawiają się. Przykłady takie mieliśmy w Uzdrowisku, w Porcie, do niedawna w PSS i w MPGK. Metoda przeprowadzania zebrań sprawozdawczo-wyborczych zastosowana cfstatnio, pozwoliła na rozwinięcie szerszej niż do­ tychczas demokracji wewnątrzpartyjnej. Miało to bezpośredni wpływ na lepsze przeprowadzenie wyborów w POP i KG. W skład nowowybranch władz partyjnych na POP i KG weszli Indzie cie­ szący się dobrą opinią i ogólnym szacunkiem. Wyższy jest poziom przygotowania ogólnego ludzi, którzy weszli do władz partyjnych. Zebrania sprawozdawczo-wyborcze w POP pozwoliły uporzą­ dkować gospodarkę partyjną oraz przyczyniły się do lepszej opłacalności składek partyjnych, przez członków partii. Trzeba stwierdzić, że kampania sprawozdawczo-wyborcza w POP przebiegała bardzo sprawnie. Zawdzięczać to trzeba ofiar­ nej pracy aktywu i aparatu KP. Liczba aktywu, z którym pracuje Komitet Powiatowy i Komitety Gromadzkie sięga ponad 350 to­ warzyszy. 41

Formy pracy z aktywem są różne. Aktyw jest zaangażowany w komisjach problemowych, w grupach agitatorów, jako wykła­ dowcy szkolenia partyjnego, w organizacjach społecznych oraz bezpośrednio w POP. Jednak praca z aktywem jest niesystematyczna. Mało spotyka­ my się z tym aktywem, nie zawsze informujemy go o bieżących poczynaniach partii.

NOTATKI

Towarzysze Delegaci. p rzekładając Konferencji sprawozdanie Komitetu Powiatowe1 go zdajemy sobie sprawę z tego, że nie wyczerpaliśmy dogłębnie szerokiego wachlarza zagadnień i problemów którymi żyła kołobrzeska organizacja partyjna w okresie sprawozdawczym. Dotyczy to zarówno pełnego ukazania osiągnięć jak i analizy błędów i braków, które w naszej pracy wystąpiły. Niewątpliwie towarzysze delegaci poprzez swój udział w pra­ cach Konferencji, jak i ocena dotychczasowej pracy naszej instan­ cji za ubiegły okres przez, Komitet Wojewódzki — wzbogaci i pomoże w prawidłowym ukierunkowaniu pracy nowowybramych władz partyjnych naszego powiatu. Dokonując oceny przebytej drogi możemy stwierdzić, że koło­ brzeska organizacja partyjna, stawiane przed nią zadania ofiarnie wcielała w życie. Wzbogaceni w nowe doświadczenia wierzymy, że wytyczone przez Konferencję i kierownictwo naszej partii i rządu, zadania, w pełni wykonamy, dla dobra mieszkańców Ziemi Kołobrzeskiej i budownictwa socjalizmu w naszym kraju.

#

42

Zgłoszenie do dyskusji

NOTATKI

Nazwisko i imię POP ..................... Temat dyskusji:

t

(Podpis)

-♦o i wpisano

piydp/i