Fragmenta comicorum Graecorum. Volumen V, Pars 1 Comicae dictionis index, Pars Prior: A – I: Praemissa sunt ad fragmenta comicorum add. et corr. [Reprint 2021 ed.] 9783112430682, 9783112430675

Citation preview

FRAGMENTA

COMICORUM GRAECORUM. COLLEG1T ET DISPOSCIT

AUGUSTUS

MEINEKE

VOLUMINIS V COMICAE DICTIONIS INDICEM ET SUPPLEMENTA CONTINENTIS PAKS I.

BE RO

LINI.

T Y P I S E T I M P E N S I S G. R E I M E B J . MDCCCLVII.

COMICAE

DICTIONIS

INDEX.

COIUPOSUIT

HENRICUS

PARS A

IACOBI.

PRIOR. —

J

PRAEMISSA SUNT AD FRAGMENTA COMICORUM ADDENDA ET CORRIGENDA.

BEROLINI. T Y P I S ET I M P E N S I S

G. R E I M E R I .

MDCCCLVII.

HENRICI IACOBI AD

AYGYSTYM

MEINEKIVM

EPISTVLA A n n o undequadragesimo quum T u , Vir Clarissime, primum Comicoruin Tuovum volumen publici iuris fecisses, inchoatum longo temporis spatio opus intra breve triennium ita absolvisti, ut quod reliquum esset supplementorum et lé&tog volumen, proximi tunc anni fine ad optatam metani perventurum esse sperares. Huius partis curam ut in me conferres benevola C a r o l i L a c h m a n n i sentenlia facile adducebaris; nec, quo ardore in susceptam operam incumbebam, futurum videbatur, ut T u a e T e voluntatis poenitere posset. Sed sive infirinitatis humanae ea est natura, sive singularis huius hominis in perficienda opera tarditas et cunctatio, iterum quintus decimus hie annus factus e s t , quum tandem aliquando foras prodire iubetur liber, desperatus fortasse permultis, nec iam ab huiusmodi editore expectatus. Ipse si laboris difficultates et aerumnas excusare vellem, meomet ipse me gladio iugularem. N a m et recta opus est in suscipiendo suarum cuique virium aestimatione et par requiritur operi artifex: ut quoquo me vertam non effugere videar gravissimam repreh^nsionem iustissimasque luere cogar culpae poenas. Etenim verissime simul et gravissime dictum est, quod Scaligeri ingenio d e b e m u s : c S i quem dira manet sentenlia iudicis olim, D a m n a t u m aerumnis suppliciisque caput: a*

VI

IIENRICI IACOBI

Hune

neque

fabrili

lassent

crgaslula

v e x e n t fossa metallo i n a n u s ;

massa,

Nec

Lexica contexat:

rigidas

nam caetera

quid m o r o r ? o m n e s P o e n a r u m faciès hic l a b o r unus habet.' undecunque

erit,

in h o c c a p u t conflatum fuerit, facile ferendum p u t e m ,

Ingratus

sim,

ni quidquid p o e n a r u m ,

me-

m o r beneficiorum, insigniler

quibus m e per huius

cumulatum

esse

libri opportunitatem

u s q u e praedicabo.

Ouum

enim

in caeteris artibus et disciplinis quicunque ad ipsain aliquam doctrinam aliquando suo Marte prolitendam aspirare cupiunt, praeter

primae institutionis

fundamenta

varia

deinde

neque

admodum ludicra illa exercitalione formandi firinandique sint; quum insignium m a x i m e in suo cuiusque g e n e r e virorum non intueri solum sed imitari

opera,

inque minutissimis

artificiis

ipsius artis e x e m p l a suis viribus exprimere d o c e a n t u r : in h a c amplissima liberalis institutionis

materia

facile

fit,

ut

levis-

sima opera defungi satis habere maiimus q u a m diuturna cura a t q u e studio audiendo imitandoque eo pervenire, ut aliquando nostris ' v i r i b u s confisi,

quippe nostro in r e g n o ,

discamus,

l a b o r a r e uliliter'. *

ctum,

Tui

ut

operis gratia T u a q u e

copia data sit,

huius ingenii

illud

Itaque h o c optimum humanitate

tenuitatem

ipsum est

haec

famihi

labore et industria

aliquatenus compensando Quodsi omni e x parte

rede

et liti mihi ipsi

satisface-

r e m h o c officio functus e s s e viderer, multo iam laetiore animo h o c tandem a m e dimitterem v o l u m e n : aliqua e x p a r t e ,

si universam

harum

satisfecissem reliquiarum

autem

diclionein

piene, a c c u r a t e , diligenter, intellegenter, omnino autem a e q u a bili ratione

et

aliter evenit :

arte nam

tractatam et

longo

composuissem.

Nunc

multo

deinum usu et subinde confir-

matis viribus inter ipsum edendi libri Studium eo perventum est, ut, quod ab initio factum oportuit, in altera m a g i s litterarum

serie

ad

certam

alicuius

rationis

normam

dirigere

et

diligentissime perpendendis officiorum omnium momenlis rem instituere *

mallem, quam,

quum prius erratum e s s e t , in e r -

cf. G . H e r m a n n i o p u s c n l a V p. 3 1 9 .

AD AVGVSTVM MEINEKIVM EPISTVLA

VII

rore perseverare. Errarem autem, si huiusmodi librum perfunctorie et, modo obiter evolventi prima postrema inesse viderentur, absolvi potuisse putarem. Vetant enim proposita aliquot egregia in hoc genere ad imitandum e x e m p l a , vetat horum studiorum qualis hoc saeculo per incomparabiles viros composita et exornata est lex et ratio, vetat Tui libri materia et ars, harum reliquiarum ubertas et copia: ut, nisi singula et universa, m a x i m a minima, gravissimi ponderis vocabula tenuissimasque v o c u l a s , undique locorum, ubicunque legantur, si ve rationem singulorum assequaris, si ve dubia et obscura relinquantur, collegeris disposueris composueris, haud facile sine cura et sollicilatione futurum intellegentissimorum graminaticorum iudicium expectare liceat. N e q u e tamen vanus hic metus est, ut optimorum virorum de hoc libro expectation! respondeatur: neque ipsius voluminis ambitus cuiquam impone!, quando data opera et inter studiorum continuos labores, quae inesse debere pulaverit, omissa, quae suo loco posita, alieno, quae cum vicinis recte composita, vinculis soluta, omnino m a g n a m partem ita administratain invenerit, ut viam ac rationem deesse appareat. Ipsius libri si quis frontem aspiciat, Comicae dictionis indicela prae se feri : eius vocis quae vis esse videatur, pro varia, qua quis eiusmodi indicis uti voluerit opportunitate, varias explicabit rationes. N a m sive quam v o c e m , si quod vocabulum, si quid ex fractis g r a e c a e comoediae tabulis memorabile alicubi invenerit, quod inesse ipsi operi putet, indicis ope ipso reperto loco contentus erit: sive in Aristophane versatur explornndisque singularibus huius ingenii virtutibus, ecquid peculiare bonum huic ]>oetae tribuendum sit, ecquid commune habeat cum reliquis humanae vitae de scena imitatoribus, indicali hoc libro iubebit: sive universum horum poetarum dicendi usuin cognoscere studet, ut vel in minulissimis rebus linguae litterarumque memoriam exhaurire liceat, huius libri indicio uti v o l e t : denique in singulis ipsaruin reliquiarum verbis sive examinandis, sive confirmandis uiutan-

Vili

HENR1CI IACOBI

disve quuin auxilium a poetarum dictione petiverit, ab ipso huiusmodi indicis auctore paratam sibi materiata expectabit. Ita fit, ut, quum universis singulorum commodis una servire ditficillimus sit labor, non possit sibi non ipse operis auctor talem scribere legem, qualis ipsi rei consentanea sit, ut, modo rei consuluerit, etiam hominibus quod sibi tribui velint datum iri confidat. Ipse autein quid de re sentirem saepe Tibi, Vir praestantissime, coram significavi; nec quanquam promissis a T e semel iterumque sero ita satisfactum iri intellegebas, pro singulari adiuvandorum iuniorum hominum, praesertim pulcri bonique studiosorum, volúntate, quominus id fieret iinpediebas : hoc est enim, initio facto perque varias vitae et fortunae vicissitudines intermisso opere, postquam excerpendo eligendoque parum profici intellexi, ut tandem sumpto spirita singulos singulorum vocabulorum locos pienissime et copiosissime exhiberem, diligenter examinatos describerem, cum caeteris ad aliquam continuitatis speciem componerem; ut proposito aliquo primariae, si fieri posset, significationis exemplo reliqua ordine et ratione connecterem; vel ubi per formarum diversitatem una omnia serie explicare datum non esset, ipsas formarum vicissitudines ita collocarem, ut quonam metiri rem modulo placuisset, haud difficile appareret. N a m lubrica admodum res est neque a libidine aliena, si quis ea tantum in medium afierre velit quae graviora sint vel notatu digniora; quum etiam versatissimo in hoc litterarum genere homini, etiamsi omnes omnium locorum voces vocabulorumque coniunctiones probe accurateque memoria tenacissima comprehenderit, vel sic tamen accidere possit, ut (verbis utar Christiani Augusti Lobeckii*) aliquando ad ea obstupescat, quae plus centies legerit, praesertim si quid usus praeter rationem affinxerit. Vniversa autem universae memoriae exempla si quis a principio ordiendi operis colligat, praescripti temporis norma et modulo rem absolvi non licere apparet, nedum in hac ingenii doctri*

ad P h r y n . 3 5 4 .

AD AVGVSTVM M E I N E K I V M

EPISTVLA

IX

n a e q u e i n f i r m i t a t e , in h i s ipsius o r a t i o n i s d i v e r s i t a t i b u s , porum vicissitudinibus, ficultate.

tem-

multiplici

Y t , s e c u s q u u m s i t , si i n t e r d e s c r i b e n d a r u i n

narum

spatia

cogare,

fieri

rein

aliler

atque

n o n p o s s i t quin

tempus sumendum vatur

ipsorum testimoniorum aliter

administrare

doctorum

liominum

dif-

pagi-

re

ipsa

commodis

sit, q u o s e r o , s e d tarnen a l i q u a t e n u s

sol-

nomen.

A d u i n b r a v i r a t i o n e s , q u i b u s a c c i d e r e p o t u e r i t , ut e l o n g i n qua p e r e g r i n a t o n e hie liber r e d u x non sine diversorum, b u s c o m m o r a l u s fuerit, in p a t r i a m

redeat

l o c o r u m notis et signis, ¡ a m

amicosque

et

tandem

familiares quaerat.

in a d s p e c t u m ( j u u m f o r t e v e n e r i t ,

qui-

Horum

si q u a m c u r r e n t e r o t a

in-

d u e r i t f o r m a m e x a m i n a v e r i n t , n o n o p u s erit, quid in p r i o r i b u s omissuin bitur

peiperamve

insuper

opera,

tractatum ut

sit,

gravissima

multis aliquot

expiicare. peccata

Da-

supple-

m e n t s s a r c i a n t u r : n a m e t in illis, q u a e n u l l a f a c i l e a r t e , c u r a e t diligentia i n d i g e n t , missa;

admissa scio,

in

ordinem

praescriberein

a

nullo

in

unatiis

prioribus non

satis

dirimantur

lineolas distinctum, tem arte ingeniove

oscilanter

paginis,

accurate singula nec,

acceperim,

ut

factum

similis

In m a g n a p a r t e ,

notatum

invenies,

versuum

usque

vel prae-

formularuin nec

quibus

vocabula

si quid p r a e t e r l i b r o r u m sit,

nisi pauca

Testimonio-

excerptarum

ipsorum

mutatum

asteriscis

debeantur indicavi,

gravioribus,

neglexerim.

libri

Horum autem signorum Namque

in

formas

Haud

non suo posuerim.

tamen

convoces

usurpatas,

solent.

autem co])iam q u u m plenarn ascribere studuerim,

est aliquotiens

ratio.

ut

praeformari

perperamque intellecta loco rum

rursus

quaque

quae vocabula

quae conieclurae ope addita,

per

auctoritaindicatum.

et compendiorum facilis, credo, singulis

sed

com-

est ut e x c i d e r e n t aliquot

recipiendae;

quod g r a m m a t i c o r u m sunt,

nollem

veluti q u u m ad Atticorum l e g e m ipsa l a m i n a t a

formare constituissem, factum sero

quae

erit

correctioni etiam

pa-

X

H E M I C I IACOBI

renthesi comprehensa; lacunosis binos appinxi asteriscos: quae versuuin legibus vel orationis usui vel sentenliae vim faciant, cruce signata; quae eicienda sint, rectangulis inclusi parenthesium finibus; ubi dubitationi locus sii, interrogations uolam apposui. Lineolis rectis dextrorsuni ductis omissas a me in describendo singulorum testimoniorum voces notavi, versuuin fines perpendicularibus significavi: ubi binae apposilae sunt perpendiculares, totos omisi versus vel singulos vel etiam plures. Poetarum nominibus qui adiecti sunt numerorum priores ipsius operis volumina indicant, alteri paginas, tertius quisque singularum paginarum numeros fragmentorum, quartus versus. Ita, sive quis maioris huius editionis voluminibus utilur, sive altero qui anno quadragesimo septimo editus est libro, effectum s p e r o , ut singulorum vocabulorum locis indicatis singulae facile inveniri possint paginae, vel eiusmodi reliquiarum, ex quibus potiora tantum recepta sunt, modo graviores illas voces in hoc indice evolveris. Hactenus de ea huius voluminis materia dixi, quae maiorem libri, cui indicis nomen inscripsimus, continet parlem. Restat ut quid praeter earn lectores inventuri sint, paucis significelur. Etenim priores centum duodetriginta paginae, anno illae quadragesimo quarto typis descriptae, ea afferunt, quae tunc ad superiora volumina addenda adnotandaque habebas; quibus meas aliquot adnotatiunculas addere licebat. Non ita multo post quum minorem editionem adornasses, ampia succrevit recens addendorum copia, seu novis librorum subsidiis seu doctrinae ope comparata. Haec quum ipsius Xé^eiDg paginae dudum describi coeptae essent, ad absolvendi totius operis finem reservabatur, identidem, si res ita tulisset, augenda et locupletanda. Neque frustra earn spem fuisse, docet insignis doctorum virorum de Graecae linguae studiis bene merendi voluntas, qua ducti Batavorum, Angloruin, Francogallorum, nostratium egregii aliquot viri non solum novos ex bibliothecarum latebris thesauros in lucein

AD AVGVSTVM MEINEKIVM

EPISTVLA

XI

atlulerunt, sed etiam veleres doctrinae fontes denuo adeundo pridem inde hausta nova luce collustrarunt.

Quorum virtu-

tes singillatim laudibus efferre quum non sit huius loci, satis erit in sequentibus raro,

hanc praefationem paginis ea c o m m e m o -

quae ex novarum

copiarum

horreis ducenda fuerint.

N e q u e cnim omnia exhauriri potuisse videbunt, qui singulos illos libros,

veluli

Etymologicum

Gaisfordi,

peculiari

cura, et ut v e r b u m verbo conferant, denuo excusserint:

alia

ne debuisse (juidem adhiberi f a c i l e concedent, qui ipsius o p e ris

originem

et

rationem

fines examinaverint. dorum

et

huiuscemodi

N a m addendorum

corrigendorum

emendandorumve

ita supplere et constituere,

supplementorum

atque etiam ope

adden-

librum

ipsum

ut pro n o v o eodemque perfecto

omnibusque numeris absoluto haberi debeat, h u m a n a r u m virium excedit moduin.

Satis erit e o s , qui non alieni sint ab

huius artis usu et rationibus, inlellegere non defuisse studium, quo quid fieri posset significaretur, ut et communi litterarum utilitati consuleretur,

et

esset, quod suis viribus ornandam molirentur.

etiam

aliorum

industriae

reliquum

ad ipsam a r l e m locupletissime e x -

V e l nunc quantum aliorum

curae

et

diligentiae debeatur, testes erunt ipsae p a g i n a e , quibus amicissime consullum esse B e r g k i i

et N a u c k i i studiis, horum

nomina indicabunt, ut taceain alios permultos,

qui voluntate

sua et benevolenza nos adiuverunt. S e d ut redeat,

unde dellexit oratio,

Tibi iain agendae

sunt gratiae, M e i n e k i , quem de m e unum omnium maxime meritimi esse, nequc ipse ignorare v o l e s , et sciunt, baec scire interest.

quorum

Tibi enim hunc librum debeo, Tibi haec

studia, Tibi si quid de litteris aliquando bene meriturus sim. Quantum,

ut T u o nomine haec opera

esset, laboraverini,

amicis cognitum:

non

prorsus

indigna

quorum quum egregia

quaedain nomina mors eripuerit, sancta erit memoria;

quos

divini numinis gratia c o n s e r v a v i ^ salvos sospitesque esse velit omnique laude llorenlissiinos.

Equidem operam daturus sum,

ut C a r o l i L a c l n n a n n i piis manibus ea adiniratione, ea in-

XII

PRAEFATIO.

S V l ' P L E M E N T A ADDENDORVM VOL. I.

comparabilis virtutis, si natura suppeditet, aemulatione iusta facere liceat, quam verae pietatis originem causamque, duni in vivis erat, ipse pronuntiavit. R e g i i n o n l a n o r u m autem benevolentiam fautorum, in quibus L o b e c k i u m et L e h r s i u m absenles absens veneror magislros, ut laudibus acquare non sit datura, voluntas certe non deerit strenue adnitendi, ne ignominiae illis sit me suum habere alumnum. Quid L u d o v i c o F r i e d l a e n d e r o , quid M a r t i n o H e r t z i o , quid ei viro debeam, qui et egregiam in adiuvandis iitteris operam et insuperabilem huic praesertim libro praestitit p a tientiam, G e o r g i o R e i m e r o , tacita decet apud animum verecundia colere, non orationis impotentia Iabefaclare. T u vero vale, Vir Eximie, mihique favere ne desine! Scribebam Berolini a. d. XVII. Kal. Decemb. a M D C C C L Y .

S V P P L E M E N T A ADDENDORVM VOL. I. P r a e f . p. X de iambicis philosopliorum versibus cf. Nauckii progr. gymn. loach, a. LV p. 33 sq. p. XI Crantoris ap. Stob. XCVI 13 versus Critoni comico assignavit Bergkius Lyr. II p. 1081. p. 6 Aristolelis ap. Erotianum p. 176. 178 memoriani ad p. 953, 10 Bk. pertinere putat Adolfus Bournot phil. IV 274, qui pro IÌCQ/.UXOÌS reponendum suasit JjQo^l>]i.ic(aiv (XXX 1). p. 12 de Asclepiade Myrleano peculiari dissertatione anno XLYI exposuit K. Lehrsius Analeclorum Gramm. cap. 1 sive Herodiani p. 428 sqq. Ibi et primo a. Ch. n. saeculo Asclepiadem floruisse docuil p. 4 3 2 : et apud Allien. 501 e o de Mvqleavòg ldox\r}7Tiadrjs ìv roìg Kgarivov fiaXaveióf.t(paloi, (fiqai, Ì,éyovtai ori — scribendum esse "pro èv zoìg neql KQCITIvov probabiliter coniecit, ut in libro quem de poculo Nestoreo composuit Asclepiades Cratini versuin ( v . 2, 49, 9 ) atligisse videatur, p 441. Idemque p. 444 sqq. examinatis scholiorum Aristophaneoruin locis sibi non videri dixit Aristophanea cum eo colore convenire, quem in Myrleano interprete Homeri cognoverimus, p. 447.

XII

PRAEFATIO.

S V l ' P L E M E N T A ADDENDORVM VOL. I.

comparabilis virtutis, si natura suppeditet, aemulatione iusta facere liceat, quam verae pietatis originem causamque, duni in vivis erat, ipse pronuntiavit. R e g i i n o n l a n o r u m autem benevolentiam fautorum, in quibus L o b e c k i u m et L e h r s i u m absenles absens veneror magislros, ut laudibus acquare non sit datura, voluntas certe non deerit strenue adnitendi, ne ignominiae illis sit me suum habere alumnum. Quid L u d o v i c o F r i e d l a e n d e r o , quid M a r t i n o H e r t z i o , quid ei viro debeam, qui et egregiam in adiuvandis iitteris operam et insuperabilem huic praesertim libro praestitit p a tientiam, G e o r g i o R e i m e r o , tacita decet apud animum verecundia colere, non orationis impotentia Iabefaclare. T u vero vale, Vir Eximie, mihique favere ne desine! Scribebam Berolini a. d. XVII. Kal. Decemb. a M D C C C L Y .

S V P P L E M E N T A ADDENDORVM VOL. I. P r a e f . p. X de iambicis philosopliorum versibus cf. Nauckii progr. gymn. loach, a. LV p. 33 sq. p. XI Crantoris ap. Stob. XCVI 13 versus Critoni comico assignavit Bergkius Lyr. II p. 1081. p. 6 Aristolelis ap. Erotianum p. 176. 178 memoriani ad p. 953, 10 Bk. pertinere putat Adolfus Bournot phil. IV 274, qui pro IÌCQ/.UXOÌS reponendum suasit JjQo^l>]i.ic(aiv (XXX 1). p. 12 de Asclepiade Myrleano peculiari dissertatione anno XLYI exposuit K. Lehrsius Analeclorum Gramm. cap. 1 sive Herodiani p. 428 sqq. Ibi et primo a. Ch. n. saeculo Asclepiadem floruisse docuil p. 4 3 2 : et apud Allien. 501 e o de Mvqleavòg ldox\r}7Tiadrjs ìv roìg Kgarivov fiaXaveióf.t(paloi, (fiqai, Ì,éyovtai ori — scribendum esse "pro èv zoìg neql KQCITIvov probabiliter coniecit, ut in libro quem de poculo Nestoreo composuit Asclepiades Cratini versuin ( v . 2, 49, 9 ) atligisse videatur, p 441. Idemque p. 444 sqq. examinatis scholiorum Aristophaneoruin locis sibi non videri dixit Aristophanea cum eo colore convenire, quem in Myrleano interprete Homeri cognoverimus, p. 447.

SVPPLEMENTA ADDENDOKVM VOL. I.

XIII

p. 14 apud Hesych. KoXaxoqxjQOxXeídqg nulla est H e r o dici, sed Asclepiadis memoria, quam attigit Lehrsius I. 1. 4 4 6 : cf. Hermipp. 2 , 3 9 4 ( 6 ) . ib. I. 6 Süvernii coniectura p. 8 3 ( n o n 2 8 ) comment. de Avibus legitur: cf. Cratin. 2 , 1 5 4 ( 1 0 ) . de Didymi xw^iixfj Xé§ei nuper disputavit M. Schmidt, de D i dymo vocabulorum interprete comm. I. Olsn. 1 8 5 1 , zeitsch. f. alterth. 1853, 5 1 0 sqq. (Didymi fragm. p. 2 7 — 8 2 ) . de Theone ib. p. 5 2 3 sqq. 14, 2 a f. cf. Et. Sorb. ¿v vnoixvr¡i.iaai M. p. 16 annot. cf. Polluc. VIII 126 ei zi %qt¡ KqazsQÜ niazsveiv rc¡¡ xa ipr¡(pLa¡i.axa ovváyovvi: monuit Nauck A. L. Z. 1848 p. 511. p. 18, 1 apud schol. Apollon. IV 9 7 3 iv xr¡ Kiofuxf¡ léj;ei

x f ¡ av[i/.Uxt(¿>

est.

p. 20, 18 Pittaci dictum, Meyageig dé (pevys návxag' elai yáq nixqoí, in anonyinorum comicorum fragmentis c o l locatum ed. min. p. 1257 ( 3 9 8 ) : c quid enim Piltaco cum Meg a r e n s i b u s ? A d d e quod eodem loco ( A n l h . Pal. XI 4 4 0 ) etiam aliorum comicorum, Menandri Diphili Philisci, versus afTeruntur. Ac fortasse Ihxxaxov ex (Dillaxov corruptum. 5 p. 23, 2 a fin. de Ovidii Heroid. XV loco v. Schneidewini disputationem n. rhen. mus. II 138. III 144. cf. Lachmanni prooem. schol. univ. Berol. 1848. p. 4 6 , 1 4 cf. ad Apostol. (qui ovxwg ekeye KqazXvog^ VII 69 Leutsch. p. 53, 11 de Polluc. VII 41 v. vol. 2, 71 ( 1 0 ) . p. 8 1 : Pherecratis AvTOfiólovg fabulam suspectam r e d dé xovg xofiiuvxag dit Pollucis II 3 3 cod. A Bk. na^axó/uoug 'A/iicpig £¿(>r¡xEv o xio¡.uxóg (v. infia ad 3, 321. 4 , 681 suppl.), 0£Q£XQÓT7]S óé £V "¿QÚ xovQiwvxag, r¡ doxig xovg Avxofiólovg avxov ói£ax£vao£v (v. ad 2, 3 5 5 suppl.). p. 8 4 : apud Bekkeruin Poli. IX 8 3 bis, item VII 152, X 45. 8 9 annotandum est xQanaxaXov nominis formas et simplici ametabolo et oxytonos scribi: xqanaxaloi, xqanaxalóv, KQanaxaXoíg. Cf. 2, 2 8 8 ( 4 ) et Lobeckii path. proll. 95. p. 87, 3 ser. ¡.lóvog ex xecpalrjg xxs. p. 8 8 de Axpevdéoiv Teleclidis fabula pro spuria habita v. huius voluminis p. 3 0 sq.

SVI'PLEMENTA ADDEMDORVM VOL. 1.

XIV

p. 8 9 d e Philoxeni aetate v. 4 , 6 3 5 . p. 9 6 Iamborum ct Tetrarrielrorum Hermippi q u a e f e r u n tur reliquiae e x hoc loco in minorem editionem r e c e p l a e sunt p. 1 5 2 sq. Eastlern in Lyricorum editione altera p. 6 1 8 sq. exhibuit B e r g k i u s , ubi terlium fr. ita scribendum e s s e c o n iecit : ^vveazi yàg órj dtajiun ¡lèv ovósvi, ¡.wvoiat d5 inayioysvoi roig avrov xqonoig. priorem vcrsum e o d e m m o d o G o d o f r . H e r m a n n u s dedit ap. Bernh. Suid. v. inaycoysvg, alterum i l a : ino noi ó' imay. x. ai. TQ, pro /.wvoiai nescio an e o d e m iure avioìoi legendum videalur. p. 9 7 fr. IV scr. twv KvXtxQavwv elg vnaqxiov p. 9 8 f r . V , quod el ipsum de Heraclea i n t e r p r e t a n d u m , q u o m o d o s c r i b e n d u m sit v. infra p. 3 : vs. 2 quod correctum est oeoccXcocioviof.iévr]v, d e b e t u r S c h n e i d e r o Lex. Gr. v. occlaxiovevto. vs. 1 avToaTqaxrjyov proponebat Bergkius. p. 9 9 fr. VI idem ' v e r b a , inquit, %ig ò v o f i à & i a i fort, grammatici sunt.' fr. VII scr. KaXUag rj Jioxlrjg ev K. fr. Vili avvòerov Schweigh. Bergkius ipsum Hermippi testimonium excidisse suspicatus, quod antea ap. Athen. ex Aristophanis Equitibus ( v . Anliph. 3 , 5 7 , 2 ) allatum est exemplum, aplum f o r e dixit. p. 1 0 0 , 19 apud Gaisf. C h o e r o b . 6 8 , 1 7 eadem nomina \ta l e g u n t u r olov evnceiav, Tixavónav, 'EQUÓTIOCV, EìrjTiav, r u r s u s p. 2 7 1 , 3 ut apud Bekk. Caeterum v. ad 2, 4 1 9 ( 3 ) suppl. p. 119 Baptarum fabulam et Alcibiadis, quod f e r t u r , f a cinus in c o m m e n t a l i o n e v e r n a c u l e scripta c u b e r wahrheit und dichtung in d. gricci), lilteraturgeschichte 3 altigit K. Lehrsius n. rhcn. mus. VI 7 0 sq. p. 1 3 0 de Helotarum fabula eiusque a r g u m e n t o v. quae scripsit Alph. H e c k e r u s philol. V 5 1 1 . p. 137, 7 Marpsiae nomen item Alciphroni n u p e r r e s t i t u tum v. annot. p. 1 0 0 , ubi c o r r i g e p. 137 ( p r o 1 1 3 ) . p. 146 extr. quae dicta sunt corriguntor ex iis quae e o dem vol. p. 5 3 6 annot. retractavit auctor. p. 160, 4 a fine: Marcellini de Thuc.