Table of contents : Wstęp 1. Bułgarskie realia. Bułgaria na przełomie XIX i XX wieku 1.1. Sanstefańskie sieroty, przybrane dzieci Berlina. Powstanie Księstwa Bułgarii 1.2. „Bułgarski Frankenstein”. Pierwsze lata funkcjonowania Księstwa i „reżim pełnomocnictw” (1879-1885) 1.3. Rok przewrotów. Zjednoczenie z Rumelią Wschodnią (1885-1886) 1.4. „Bułgarski Bismarck”. Reżim Stefana Stambołowa (1886-1894) 1.5. Między stabilizacją a terrorem. Rządy Konstantina Stoiłowa (1894-1899) 1.6. Rozstaje. Niestabilne rządy liberalne w latach 1899-1903 1.7. „Drugi reżim stambołowistów” (1903-1908) 1.8. Przed bałkańską burzą (1908-1912) 2. Bułgarska satyra polityczna i jej twórcy 2.1. Satyra w okresie bułgarskiego odrodzenia narodowego 2.2. Satyra od wyzwolenia do wybuchu I wojny światowej 2.3. Czołowi satyrycy bułgarscy przełomu XIX i XX wieku 2.3.1. „Szczęśliwiec” — Aleko Konstantinow 2.3.2. Moralizator—StojanMichajłowski 2.3.3. „Majstef’ — GeorgiKirkow 2.3.4. „Ojciec karykatury bułgarskiej” — Aleksandyr Bożinow i „byłgaranowcy” 3. Państwo bułgarskie i jego instytucje w bułgarskiej satyrze przełomu XIX i XX wieku 3.1. Dziecko na tronie. Monarcha 3.2. Lokaje i tyrani. Premier oraz rząd 3.3. Karnawał demokracji. Zgromadzenie Narodowe oraz wybory parlamentarne 3.4. Imperiumbakszyszu. Partie polityczne 3.5. „Nowa warstwa bojarska” i wybijanie zębów. Armia oraz policja 3.6. „Rozbójnicy druku”. Prasa 3.7. Gry dyplomatyczne. Polityka zagraniczna Zakończenie Summaiy Резюме Bibliografia Wykaz ilustracji Indeks osobowy