Tragicorum Graecorum Fragmenta. Vol. III: Aeschylus 9783666257452, 9783525257456

Citation preview

TRAGICORUM GRAECORUM FRAGMENTA VOL. 3

VÔR

Tragicorum Graecorum Fragmenta (TrGF)

VOL.5 AESCHYLUS

EDITOR STEFAN R A D T

VANDENHOECK & R U P R E C H T IN G Ö T T I N G E N

CI Ρ-Kurztitelaufnahme

der Deutschen

Bibliothek

Tragicorum Graecorum fragmenta: (TrGF). — Göttingen: Vandenhoeck und Ruprecht N E : TrGF Vol. 3. Aeschylus / ed. Stefan Radt. — 1985. ISBN 5 - 5 2 5 - 2 5 7 4 5 - 7 N E : Aeschylus [Mitverf.]; Radt, Stefan [Hrsg.]

Gedruckt mit Unterstützung der Deutschen Forschungsgemeinschaft © Vandenhoeck & Ruprecht in Göttingen 1985. — Printed in Germany. Ohne ausdrückliche Genehmigung des Verlages ist es nicht gestattet, das Buch oder Teile daraus auf foto- oder akustomechanischem Wege zu vervielfältigen. Gesamtherstellung: Hubert & Co., Göttingen

BRUNONISNELL

CONTINENTUR I N HOC VOLUMINE Praefatio

9

Compendia

13

TESTIMONIA VITAE AT QUE ARTIS

29

A. 'Vita' et Sudae testimonium

31

B. Quo anno natus mortuusque sit

37

C. Aequalis Pindari

38

D. Patria

39

E . Aeschyli gens poetarum tragicorum ferax

39

F . Laus bellica

39

a. Ipsius Aeschyli

39

b. Cynegiri

40

c. Aminiae

46

G. Ad certamina fabularum spectantia

48

a. Initia

48

b. Victoria prima

48

c. 'Persarum' tetralogia

48

d. 'Persae' Syracusis docta

49

e. 'Aetn(ae)ae'

50

f. Victus a Sophocle a. 468

50

g. 'Oedipodea'

50

h. 'Orestea' 1. Nomen 2. Didascalia 3. 'Eumenidum' chorus perterruit spectatores

52 52 53 53

i. 'Lycurgea'

54

k. 'Danaidum' tetralogia

54

1. Fabulae a filio Euphorione doctae

55

m. Fabulae post mortem denuo doctae

56

n. Quotiens vicerit

58

o. Quot d r a m a t a scripserit

58

p. Histriones Aeschylei

59

q. Cetera

60

8

Continentur in hoc volumine H. Aeschylus et Phrynichus

61

I. Aeschylus et Sophocles

61

K. Itinera in Siciliam L. Aeschylus in ius vocatus a. propter sacra mystica evulgata b. propter terrorem a choro 'Eumenidum' spectatoribus incussum (cf. Gh 3)

61 63 63 64

M. Mors

64

N. Quae in arte scaenica novaverit

66

O. Quae de sua ipsius arte dixerit

69

P. Aliorum iudicia

70

Q. Qui de Aeschylo libros conscripserint

101

R. Fata textus Aeschylei

102

S. Aeschyli simulacra

102

T. Miscellanea

103

U. Epigrammata

106

TRI- ET TETRALOGIARUM AESCHYLEARUM CONSPECTUS 109 A. Tetralogiae certae

Ill

B. Tri- et tetralogiae a doctis per coniecturam restituìae

Ill

DEPE R DITARUM FABULARUM FRAGMENTA

121

FRAGMENTA CERTIS FABULIS ADSCRIPTA

123

INCERTARUM FABULARUM FRAGMENTA

380

FRAGMENTA DUBIA

460

INDICES

513

1. SUPPLEMENTUM INDICIS AESCHYLEI

515

2. I N D E X FONTI UM

520

3. COMPARATIO NUMERORUM

550

ADDENDA ET CORRIGENDA IN VOL. 4

559

PRAEFATIO Aeschyli fragmenta (necnon Sophoclis, Euripidis multorumque aliorum poetarum) iam ante a. 1580 collegit Theodorus Canter, sed collectio illa manu scripta — quam usurpaverunt Schottus et Grotius (cf. argum. 'Glaucorum'; F 196,4app.), memorant Scaliger, Casaubonus, al. — numquam publici iuris facta est et, quamquam adhuc partes eius supersunt in Bibliothecis Bodleiana et Parisiensi asservata, pars Aeschylea deperdita videtur esse1 : unde factum est ut prima fragmentorum Aeschyleorum, quae quidem exstet, editio ea sit quam a. 1619 in lucem edidit Ioannes Meursius (qui copiis Canterianis non usus esse videtur). Paucis annis post Hugo Grotius omnia fragmenta Aeschylea apud Stobaeum servata et nonnulla ab aliis scriptoribus aliata edidit, correxit, Latine vertit (quo in opere collectionem Canterianam eum inspexisse apparet ex eis quae ad F196,4 [ubi vide] adnotavit). Meursii et Grotii collectionibus tacite, ut solebat, receptis magnum novorum fragmentorum numerum addidit omniaque versione Latina et brevi commentario instruxit Thomas Stanley a. 1663. Quam editionem celeberrimam varie correxerunt auxeruntque Pauw, Heath, Bothe 1 ('qui non uno in loco bene de Aeschylo meruit, alioqui nimis saepe silentio transmittendus' [Blomfield ad A. Prom. 1104]), Butler (qui etiam additamenta Stanleii manu scripta in lucem edidit), Schütz, Guilelmus Dindorf. Novam fragmentorum editionem parabat Richard Porson2; sed quas curavit Aeschyli editiones fragmentis carent et schedae eius ad fragmenta pertinentes — inter quas erant multa fragmenta nova, quae Porsoni in usum e lexicis suis ineditis exscripserat Ruhnkenius — incendio deperierunt3. 1

Vide quae indagavit Grays 277 sqq. Cf. Anon., Monthly Review N.S. 19, 1796, 121; 'It άργόν, άλλ' ελεγεν ή γυνή τέ μοι χώ δoΰλoc ουδέν ήττον χώ < 5 e c r o Í T í j c χή παρϋ-évoc χή γραϋΐ αν. είτα δήτα ούκ άπο&ανεΐν cí ταϋτ έχρήν τολμωντα; μάτόνΆπόλλωδημοκρατικόν γάρ αϋτ ίδρων. τοΰτο μέν êacov, ώ τάν ού coi γάρ έατι περίπατoc κάλλκτα περί γε τούτου. έπειτα TOVTOVCÌ λαλείν έδίδαξα — φημί κάγώ" toc πριν διδάξαι γ' ωφελεί μέcoc διαρραγήναι. — λεπτών τε χανόνων ε'κβολάΐ έπών τε γωνιαομούί, νοείν, όράν, ξυνιέναι, αρέφειν έράν, τεχνάζειν, κάχ ύποτοπεκ&αι, περινοεΐν άπαντα — φημί χάγώ.

πόκρημνα vide ad Τ 119,1367 || 940 oiôovcav cf. ad Τ 1,14 | κομπαΐμάτων cf. v. 961 [ ρημάτων έπαχ&ών cf. ad v. 1056sqq. ad Τ 1,17 || 941 ßάρoc cf. Τ 1,17 (ubi vide) I respicit Τ 137,6 || 954 λαλείν cf. v. 815. 917. 1069. Τ 124,16sqq. fabulas, Zutphaniae 1839, 41), Hilberg (Das Princip der Silbenwägung . . ., Wien 1879, 253) || 985 κολοκτρυόνα i ? ß l e m F l e m , prob. Kronasser (Die Sprache 6, 1960, 172sqq.) || 936 ποϊ' άττ' V (etiam LVv5 teste Eberline 65) : ποιά γ' celt., ποϊ' αρ' ? Tucker || 988 âv AMU : άν R, αν(τοϊα) V || 989 ω^ερ ελαβον V \ τό V : om. cett. \ πρώτον om. Β || 942 μικροκ (pro λευκού) AMAld || 944 κωμφδίακ Α | μειγ- Coulon : μιγ- codd. || 946 είπεν eòfrvc AMO || 947 ΔΙ. Brunck : ΑΙ. AU (def. Marzullo, RAL V i l i 16, 1961, 395), : i î F 8 ; om. M, ut vid. (tacet v. Velsen) || 949 ελεγον AM || 964 λαβείν V | ΑΙ. MU : ΕΥ. Va, ΔΙ. Α, : R II 956 icß- A Harpocr. 83,4 Dind., έμβ- Μ || 957 έράν (pro όράν) Α | αρέφειν cum έράν coniunxit Fritzsche : περάν (pro έράν) ? Meineke (cf. Vind. Ar. 173sq.), ίριν Tucker (cum τ εχνάζειν coniungens), εδραν Ussher (Hermathena 85, 1955, 57sqq.); έράν h.l. 'to pour out', 'to spout' significare censuit Richardson (Hermathena 72, 1948, 80sq.) coll. v. 1005 | crροφών έράν? Fritzsche || 958 κφ&' (pro κάχ') A (def. Marzullo I.e. [ad v. 947] 396)

T E S T I M O N I A Ρ : Τ 120 ΕΥ. •eo

sui

»71

»7«

»92 ΧΟ.

β»«

1000

81

— ohteîa πράγματ εκάγων, ole χρώμε&', ole ξύνεΐμεν, εξ ών y äv έξηλεγχόμην ξυνειδότεΐ γάρ οϋτοι ήλεγχον äv μου την τέχνην αλλ* ονκ έκομπολάκουν από τον φρονεΐν ájtooiácac ούδ' έξέπληττον αύτούΐ Rvxvovc ποών και Μέμνοναζ κωδωνοφαλαροπώλουα. γνώΐy δέ το/vc τούτον τε κάμούΐ έκατέρου μα&ητάί" τοντουμενΐ Φορμίαοί Μεγαίνετόί ff ό Mavfjc, ίαλπιγγολογχυπηνάδαι, αιρκαΐμοπιτνοκάμπται, ονμοί δέ Κλειτοφων τε και Θηραμένηΐ ό κομψός τοιαύτα μέντούγώ φρονεΐν τούτοιαν ε'κηγηΐάμην λογκμόν èv&eic rf¡ τέχντ] και eκέψιν, met' ήδη νοεϊν άπαντα καΐ διειδέναι τά τ άλλα καϊ rae οΙκίαc οίκείν αμεινον ή προ τοϋ κάναΐκοπείν πώΐ τοντ εχει; παν μοι τοδί; rte τοντ' ελαβε ; τάδε μεν λεναetc, φαίδιμ' Άχιλλεϋ (F 131,1)· ci δέ τΐ, φέρε, πρόί ταύτα λέξείΐ; μόνον Sπωc μη c ό ΰυμόΐ áρπácac εκτόί οϊΐει των έλαών· € Ζενe ό δε δεντερoc δυαδικώΐ καλείται Ζεve ενάλιοι και Ποΐειδών ό δε rqhoc τριαδικώΐ Ζεύΐ τε καταχ&όνιοζ και Πλούτων και Άιδιje | hue rettulerunt Norsa -Vitelli | cf. Orph. H . 63,16 πόντιοι εΐνάλιοκ: Ζενc 6 -α τόνδε μείζονα? ed. pr. 1 , -α τόνδε πληΰον Page (10), -α τον παράκτιον Schadewaldt (ap. Körte 2702), -a nçoe τά δεξιά Körte, -a noàc το δίκτνον Steffen ll.ee. (ad v. 2), -ac άκταίων πετρών Pfeiffer || 6sq. Suppl. 437sq. Eum. 893sq. contulit Pfeiffer || 7 paragraphum huic versui per errorem subscripsit ed. pr. 1 , retractavit ed. alt. | . [ scripsi (T[, Γ[, Π[) :T[ Norsa -Vitelli | τφ δε τ[ Norsa Vitelli I 8sq. Ag. 1232sqq. F227.233 necnonMen.Peric. 768sqq. Èpitr. 384sqq. Sandb. contulit Olivieri (Dioniso 6, 1937/8, 323), F 25e. S. F 314,301 sqq. Acc. Med. fr. I (TRF 3 216. T F 255) Latte (ap. Curtius, Roman. Forsch. 62, 1950, 2sqq.) I 8 φώ Körte : φώ Norsa-Vitelli (per errorem, ut vid.) | Π ed. pr. 1 ('ma non pare d u b b i o ' ) : / ? ed. alt. \ A.[ vestigium litterae (M't) dispexi : A[ Norsa-Vitelli | πότερα πόντιον xéoac vel πάτερ' άλόί τι κνώδαλον (vel ['se in dramma satiresco'] άλόί τι ϋηοίον) ? ed. pr. 1 , πάτερ' άγρενομεν λνγράν Pfeiffer, πότερα νάρκψ ή τινα Olivieri (Dioniso 6, 1937/8, 316) coll. Epicharm. fr. 59 Kaibel || 9 KH pot. qu. Kl recte Snell : Kl Norsa-Vitelli | κή\τοΟ. Lobel (ap. ed. alt.), κή[τοΐ βλέπω Page, κή[τoc μέγα Setti (1,13 5 ), κι[ρράν τινα Pfeiffer; κι[βώτιον Norsa-Vitelli, κί[ΐτην τινά Zimmermann (PhW 57, 1937, 742), Stark (RhM 102, 1959, 3), κί[βον - _ Η . Schöne (ap. Meinhold 160), κί[βον τινά ? Werre-de Haas, vix recte ('Erst beim Herausziehen durfte sich der Fang enthüllen' Pfeiffer [7]) || 10 ΑΝΑΞ legi : ANAS Norsa-Vitelli (sed 'Piuttosto αναξ che ψναξ' ed. pr. 1 [Ω me iudice omnino legi nequit]) | ZEYTEEN I τ : cf. ad v. 11 | supplementum quod proposuerunt Norsa Vitelli coll. Paus, et Proci, (vide supra) dubitanter recepì ; medias vocis ενάλιε syllabas in elemento longo positas fabulae satyricae indicium esse monuit Pfeiffer (15) | -Ate, τίπτε (τίποτε? Körte) μοι ed. pr. 1 ; -λιε, ποίον οίν Körte, prob. ed. alt. ; -λιε, ίύμφορον Pfeiffer; -Ate, λίΐΐομαι, Cantarella 1 (344); -λι, olov τόδε Page || 11 πέμπετ Norsa-Vitelli, πέμπετ\αι Meinhold (159), Steffen ( J J P 3, 1949, 123. SGF 123), πέμπε τ[ Pfeiffer (quod si probas, particulae τε [v. 10] usum insolitum esse iure monuit Lesky [PhW 61, 1941, 130], qui tamen conferri iussit locos ap. Denniston, GP 2 502. e congestos [at vide Fraenkel ad Ag. 1526 (p. 721 sqq.). 1585]) | [ονκ ήλπιεμένον Körte, [έλπίδοο πέρα Page, τ [λήμοί' άνδράαν Pfeiffer, τ [ote πονουμένοΐΐ (πον. ; a m Steffen, ll.ee.)

164

ΔΙΚΤΤΟΤΛΚΟΙ F 46a 12

. .coi

tfcdóccíjc

\π\εφυκί\ω\τai

δίκτνον

iam ante frustulum [3] editum (vide supra) coniecerat Körte ; cf. Austin, Nova fragmenta Euripidea . . ., Berlin 1968, 82 (ad fr. 149,21) || 17 in initio και δή ed. pr. 1 (121 2 ), κάγώ Steffen ll.ee. (ad v. 16); άλλ' οϋν (Körte), και μην (ed. pr. 2 ), τοίγαρ (ed. alt.) longiora spatio esse monuit Pfeiffer | ] 0 recte Snell : ] 0 Norsa-Vitelli | βοήν Ιΐτημι : vide Pfeiffer 11 | Δ' | Ινγμααν iam ante frustulum [3] editum (vide supra) coniecerant Körte, Maas (ap. ed. pr. 2 ) I 17sqq. S. F 314,38sqq. aptissime contulit Schadewaldt (ap. Körte 274 2 ); cf. etiam F 46c5sq. adesp. F 6 8 1 , 1 3 s q . Ar. P a x 296sqq. et vide Steffen, Eos 55, 1965, 38sqq. = Ser. min. 1,239sqq. Taplin 2 218sqq. Adrados, Dioniso 45, 1971/4, 289sqq. | de piscatoribus eos qui circa h a b i t a n t advocantibus cf. Alciphr. Epist. 1,20,2 (quem locum iam contulit Coppola ap. ed. pr. 1 [121 1 ]; cf. Setti, Maia Ν.S. 9, 1957, 227sqq.) || 18sqq. t e t r a m . troch. esse, in ¿x&écei scriptos, censuerunt Norsa-Vitelli, trímetros — quos excludi vetuerat Maas (ap. ed. alt.) — Pfeiffer, t e t r a m . iamb. Steffen novissime (Stud. Aesch. 27sq.; I.e. [ad v. 17sqq.]), v. 18sqq. cum F 46c coniungens (F 46c 1 = F 46a 18) || 18 in initio u t t e t r a m . troch. efficerent (cf. ad v. 18sqq.) δεΰτε δή ed. pr. 1 (121 2 ); ιού, lov. (extra metrum) δεΰτε δή ed. pr. 2 , ed. alt.; Ιώ ίώ, K ö r t e ; tv Iv, Steffen olim (Stud. sat. 2,12sq. SGR 12), u t trim e t r u m ίώ (extra metrum) Pfeiffer, lov (extra metrum) Beazley (ap. Page), ίώ ίώ (extra metrum) Steffen postea ( J J P 3, 1949, 123. SGF 124) | ]ΠΑ legi

165

ΔΙΚΤΤΟΤΛΚΟΙ F 4 6 a ]ε ποιμήν 20

τ' εϊ r t e εατ|['

ε]γχώριθί

]ot τε και #α|[ρ]{ε}[ίλ]ευτών |]

εϋνος

εναντιωτάτηα

**46b ] — επ.' \ Macrob. Sat. 5,20,16 (1,335,16 Willis) ad fidem sensui faciendam quod uliginosa sint . . . universae Mysiae arva, adhiberi potest testis Aeschylus (-il- TRFA) Ίώ — επ.' | Σ Hephaest. p. 258,8 Consbruch τί&ημι κα&αρόν Ιαμβικόν τάδε" Ίώ — επ.' · τούτου εάν άφέλτ]ΐ την πρώτην ίυλλαβήν, το καταλειπόμενον γίνεται τροχαϊκόν 'ώ — έπ.' . . . . φέρε .. με τω προειρημένφ ετίχφ nQOC&elvai κατά την άρχήν μακράν, πάλιν γίνεται τροχαϊκόν 'νυν Ιώ — επ.'· et δ' αϋ προΐ&είην και βραχειαν, γίνεται Ιαμβικόν 'cv νυν ίώ — επ.' \ Sacerd. Art. gramm. 3,4 ed. Keil, Gramm. Lat. 6,518,3 de hoc metro, id est puro iambico trimetro Archilochio, exempla Graeca ha.ee sunt 'πάτερ Αυκάμβα, ποίον έφράΐω τάδε;' (Archil, fr. 172,1 West) et Ίώ — επ.' | P.Cairo Zen. 4,59651 (s. I I I a ; Pack 2 35), 21 ίώ Κάικε Mvctaí τ' έπ[ I Strabonis textui tradito obstare 'Myrmidonum' initium anapaesticum (F 131) censuit Pauw, prob, fere docti : contra dixit H e r m a n n (Opuse. 5,139), Strabonis verba κατά την είίβολήν τοϋ προλόγου initium non fabulae sed primae histrionis orationis iambicae significare contendens coli. E . I . A . , sed bene Σ Ar. Thesm. 1065 (cf. E . F 114) contulit Dind. (Ar. I V 3,332 [ad 6])

143 primum fabulae versum fuisse colligere licet e Strabonis verbis (cf. supra) neenon ex eius usu ap. Σ Hephaest. (Taplin 2 423) ; cf. etiam Fraenkel, Ag. 2, l 1 I famulo Telephi et hune versum et F 144 attribuerunt Welcker (ZfA 2, 1835, 1094. Gr. Tr. 53), Wecklein, Fraenkel (Ag. 2,256) : a t vide Taplin 2 423sq. | textus corruptiones ap. Macrob. et Sacerd. memorare supersedi I 'Mysian tributaries', i.e. ' t h e tributaries of t h e Caicus in general' Fraenkel (Ag. 2,715 1 ) : certe interpretes a Strabone voce rivéc significati unius Mysii aquas intellexerunt

259

ΜΤΣΟΙ F 144 144 ποταμού ενχαϊΐ

Καΐκον δε ίφζοκ

χαϊρε

πρώτcuc á]¿ Norsa-Vitelli, cacpiúc T6C έκχεϊν y]òg

ην

εξαρ&εκα ' ]··[

εχωζ[ [κ]αλλις[τ

155 IcTQOc Toiavrac τρέφειν

παρύένονί

δ ϋ' àyvòc

έξενχεται

0äaic

3,47), Dind., confirmavit p a p . || 21 sq. cf. Σ Α (2,293,7 Dind. [om. E r b s e 5,619,64]) D (ed. Lascaris, R o m a e 1517) H o m . Ω 602 έπαρ&είΐα δε (A : -ά τε D) (sc. Nioba) τ φ πλή&ει των παίδων και τη καλλονή ώνείδιζε τη Λητοϊ δτι δύο μόνονΐ έγέννηΐεν (quem locum h u e r e t t u l e r u n t K ö r t e [Hermes 68, 1933, 263 1 ], Cataudella [ap. Vitelli 246]) 155 I H e p h a e s t . E n c h i r . 1,4 (p. 3,12 Consbruch) correptione epica t r a c t a t a : ίπανιώτερον δε (sc. γίνεται ή τοιαύτη κοινή (νλλαβή) επί μέΐηΐ λέξεων ού μην άλλ' ομωe εύρκκεται, και μάλιίτα iv nie (ίλλοκ μέτρου· εν μεν Ιαμβικφ Αίΐχύλοΐ εν Νιόβη "Zcrgoc — λοχεύεται , κτλ. | I I Choerob. in H e p h a e s t . Enchir. 190,6 Consbruch (codd. UK) ψηά τοίννν δτι ό Alcyyí.oc κέχρηται (δτι κέχρ. ΑΙ. Κ) εν Νιόβη δράματι eie Ιαμβικόν μέτρον τη "οι εν άρχη λέξεωΐ over] κοινή otfreue (om. Κ), εν&α φηάν' "7cTgoc — λοχεύεται · cvvecreJ.e γάρ την rôt (υλλαβήν έν δεντέρφ βάζει ιάμβου | I I I id. ibid. 190,11 Consbruch (cod. U) oi δ' alèv Lesky, oi τοίννν Steffen || 20 ]NT Siegmann : ]T N o r s a - Vitelli | in initio καΐ ζώντεΐ ed. p r . ; βλέποντεΐ ('forse meglio' ed. pr.) Vitelli (245), ed. alt. ; φ&αρέντεε K ö r t e (262) ; ΐφαλέντεΐ F r a e n k e l (ap. K ö r t e 262 5 ) ; necòvrec vel πίπτοντεί Lobel (ap. Vitelli) ; πταίζαντεΐ K u m a n i e c k i (ap. Schadewaldt) ; παρόντεΐ Muscolino; χλιδωντεί Schadewaldt (ap. K ö r t e 262 5 ), Cazzaniga | XEINXJHN (ed. alt. : XEINXIHN ed. pr., XEIN\[N]\HN Lobel [ap. Vitelli 246 et ed. alt.]; -χεΐν χήν scribam p e r p e r a m voluisse coniecit K ö r t e [251. ου·

262]) I XÜG I coniunctivus (fort, sine äv : cf. K G 2,426 A. 1) melius m i h i c u m aoristo gnomico ήλπίίαν convenire v i d e t u r : εχουc ουκ ä.1 Ν. 1 ; ου γάρ ä. Valckenaer (teste Peppink, Obs. 90), Meineke (Athenaei Deipnosophistae . . . 4, Lipsiae 1867, 322); αϋ rte á. Blaydes (Adv. 1894, 10. 259); οϋ rte α. Paley (121), Sidgwick; ουκ &. rte Μ.; ου γ' ουκ ä. Steffen (SGR 18. SGF 272) : ουκ ä. def. Pauw (1103), Jacobs alias (1822, 568), Friebel (133), ante Ενρ. syllabam excidisse rati (ων add. Jacobs, άλλ' Friebel) | fjceov A : rjccovac Musurus, ήccόvωc Paley, N., f¡eeov (αύ)? Kaibel, f¡ccov (αν)? Blaydes (Adv. 1894, 10) | fjecov ovòevòcì Blaydes (ibid.) || 2 evaiciovc Valckenaer (teste Peppink, Obs. 90), Porson 0Ομήρου 'Ikiàc και Oòvcceia . . . Έξ εργαατηρίον τυπογραφικον Άκαδημίαε τήΐ έν Όξονίφ. Έτει ,αω' (1800). Oòvcceiac τόμoc β' 10 [posterior paginarum series]), Jacobs (Attisches Museum I I I 3, 1801, 49111), Korais (ap. Schweighaeuser, I.e. 28) : aιvεcιoυe A; âvoLCréovc (pot. qu. dvoiclßovc vel άνεκτéove) Stephanus (Thes. 3,1717 D), άvacχετovc Lobeck (Parai. 2,506«) coll. E. Andr. 599. Hdt. 3,127,3, ένακίμονε (hoc etiamBlaydes, Adv. 1898,156) vel άvεξíμoυe? Korais || S 'versus 3. et 5. ex duorum versuum reliquiis compositi esse videntur' Dind. (Athenaeus 3, Lipsiae 1827, 1485) | τούμον Petit (I.e. 187) : τον μεν A | Petiti coniectura recepta in praecedentibus κόττaßoe {det} Stanley ms. (ap. Butler 106), cκoπòe άεί Dobree (Adv. 2,351 sq.), κοττάβιον Friebel | ήν μεν γάρ αύτω κοττάβιον Ογωγ' άεί· Wagner (87); dei γάρ αύ. Hocaßoc ήν τ. κ. Härtung (108),

293

ΟΣΤΟΛΟΓΟΙ F 179 λ τον δ ' άγκνλητοϋ εκχεμών

xoccäßioc

( ? ) ήβΰκα

χεΙρ

1erιν exorne ( ? ) εφίετο

*180 ( O z i . ) χ _ δδ' ecTiv, oc ποτ' γελωτοποιόν,

άμφ'

την κάκocμov

έμοϊ

ßiXoc

ονράνην,

¿κάλονν δέ άγκνλην τήν τον κοττάβον πρόεαν, δια το έπαγκνλοϋν τήν δεξιάν χείρα έν τole άποκοτταβιαμοια. και άγκνλητονε ελεγον κοττάβονΐ | Aristophanem iti f r . 157,1 Κ.-Α. τότε μεν cov κατεκοττάβιζον hunc Aeschyli locum respexisse suspicatus est Schweighaeuser (Animadversiones in Athenaei Deipnosophistas . . . 8, Argentorati 1805, 29), Euripidem in F 562 Jacobs (Attisches Museum I I I 3, 1801, 487 4 ) 180 Athen. 1,17C (1,37,25 Kaibel; 1,38 Desrousseaux) των δ' άλλων ποιητών (πάντων C) ëvioi τàc κα&' amove (κατ' αν- C) πολυτελείς και ga&vßiac άνεπεμπον post hunc versum aliquid excidisse statuons; vide etiam ad v. 3sq. || 4 verba t r a d i t a suspectissima : άγκνλητove xocaißovc sim. exspectaveris (cf. Athen.) et mirum est praesens inter praeterita; verba Athenaei esse, post Ιάμβου (3,475,20 Kaibel) transponenda (post quae lacuna statuenda esset), coniecit M. Schmidt (ZfA 14, 1856, 364) | των δ' (τόδ' maluit Friebel) άγκνλητων κοττάβων είτη cκoπόc Stanley ms., rote δ' (τον δ' ['at it (i.e. m y head)'] maluit Headlam [CR 19, 1905, 398]) άγκνλητοκ κoccάßoιc iπíeκoπa (έπtcκoπoc maluit Conington [Rem. 225]) Dobree, τoleö' άγκνλητοϋ κοττάβον èmcxcmoic Härtung, τον [τω í] Α'κχνλοΐ ΨνχοπαΐΙα (sic) | cf. Hsch. co 5 Schmidt &ac (ώάc Frisk, GEW 2,359) : Tac κώμαΐ (Alberti : κό- cod.) 280 ταχνβάμων ex Aeschylo afferri censuisse videtur Headlam (vide supra) I i.e. 'celui qui se met en marche dès l'aube'? Chantraine (Diet. ét. s.v. αΰρι) 280 a vocem δα Aeschyli adscripserunt edd. priores testis textu vitioso (ed. Rabe, RhM 47, 1892, 412) usi : Rabii curas secundas in memoriam meam redegit R. Kassel | fort. ap. Aeschylum alius casus legebatur | de hac voce cf. Frisk I.e.

378

Ω Ρ Ε Ι Θ Τ Ι Α F 281 **2811

{ΒΟΡΕΑΣ·)

* * * (a) πρόΐ ούρανόν έξεμεΐν * *

*

(b) Aeschylus Boream tibicinem fecit * * *

(c) rate 6vcl ααγόα φνίών ό Boqéac κνκά τήν &άλαααν * *

(d) χ και καμίνον 1

*

c%ü>ci μάκκτον

céXac.

asterisci non pertinent ad partem (c).

281 [Longin.] De subi. 3,1 (p. 5,10 Jahn-Vahlen) = Caecil. Calact. fr. 85 (65,10 Ofenloch) * * * (lacuna magna [desunt duo folia codicis Ρ ] ) 'και — μέλοΐ. ον τραγικά ετι ταϋτα, άλλά παρατράγφδα, ai πλεκτάναι (d3) και το noòc ούρανόν έξεμεΐν (a) και το τον Βορέαν ανλητήν ποιεϊν (b) καί τά αλλα έξήΐ" τε$όλωται γαρ rfj φράζει και τε&ορνβηται τακ φανταΰακ μάλλον ή δεδείνωται, κάν εκαίτον αυτών ngòc αύγάε άναΐκοπ fjc, εκ τ ου φοβερού κατ' ολίγον ύπονοΐτεΐ πρόΐ το ενκαταφρόνητον \ ex Aeschylo haec petita esse suspicati sunt Fr. Portus (ap. Pearce, Dionysii Longini de sublimitate commentarius . . . . Ed. tertia, Amstelaedami 1733, 287), Tan. Faber (Dionysii Longini . . . Περί vipove libellus cum notis . . ., Salmurii 1663, 247), Orithyiae' eius adscripsit Ruhnkenius (ap. Toup, Dionysii Longini quae supersunt . . ., Oxonii 1778, 134sq. = ed. alt. 242sq.) coli. Ioann. Sicel. in Hermog. Id. 1 (Rhet. Gr. 6,225,23 Walz) φαίνεται δέ ή άτοπία του ποιητοϋ (sc. Ακχνλου) μάλλον εν τ ω τήε Ήρει&υίαΐ (-êoiac Par.) δράματι, δπου τακ ôvet ααγόα φυϊών δ Βορέαΐ κνκά τήν êMaccav (e)- ού γάρ φέρω επί μνήμηΐ τά Ιαμβικά έπιλα&όμενοΐ. διό καί Σοφοκλήΐ (F 805, ubi vide app.) μιμείται, λέγει δέ περί τούτων Λογγϊνοΐ άκριβέίτερον έν τω κα' των φιλολόγων, prob, fere viri docti : Sophocli adscribenda esse coniecit Russell ('Longinus' On the Sublime . . ., Oxford 1964, 67sq.) | ad (a) Acc. Med. fr. I 12 ( T R F 3 216. T F 255) molem ex profundo saxeam ad caelum, womit (Toup : eruit codd.) (sc. Triton) contulit Toup (I.e. 159 = 277) | (b) fort, non ad partem deperditam sed ad (d) 5 spoetare censuit Butler (253 ; pro certo habuerat Pearce) | (c) ad S. F 768 — quod fr. Aeschylo adscripsit — rettulit Marx (WS 20, 1898, 191) | (d) Aristophanem in Ach. 920sqq. iocose 281 e Boreae gr/cei haec petita esse vidit Dacier (ap. Oeuvres diverses du Sieur D * * * avec le Traité du Sublime... . Nouvelle éd., Paris 1683, 153 [secunda paginarum series]) j| (a) cum (c) coniunxerunt Bothe (vide ad (d) 4), Sidgwick (Aeschyli verba ita restituens : ααγόαν ôiccaïciv έκφυαων εγώ 1 κνκώ Φάλακαν έξεμεΐν πρόΐ ονρανόν) || (c) Aeschyli verba fuisse τακ âvciv ααγόαν 1 φυΐών κνκήζω τήν ûàXaccav coniecit Blaydes (Adv. 1894, 16), τακ ôvciv ααγόα 1 φυ