Severi Philalethes 9781463226213

Citation preview

Severi Philalethes

Syriac Studies Library

82

Sériés Editors Monica Blanchard Cari Griffïn Kristian Heal George Anton Kiraz David G.K. Taylor

The Syriac Studies Library brings back to active circulation major reference works in the field of Syriac studies, including dictionaries, grammars, text editions, manuscript catalogues, and monographs. The books were reproduced from originals at The Catholic University of America, one of the largest collections of Eastern Christianity in North America. The project is a collaboration between CUA, Beth Mardutho: The Syriac Institute, and Brigham Young University.

Severi Philalethes

Edited and Translated by A. S a n d a

Gorgias Press LLC, 954 River Road, Piscataway, NJ, 08854, USA www.gorgiaspress.com G&C Kiraz is an imprint of Gorgias Press LLC Copyright © 2012 by Gorgias Press LLC Originally published in 1928 All rights reserved under International and Pan-American Copyright Conventions. No part of this publication may be reproduced, stored in a retrieval system or transmitted in any form or by any means, electronic, mechanical, photocopying, recording, scanning or otherwise without the prior written permission of Gorgias Press LLC. 2012

ISBN 978-1-61719-172-5

Reprinted from the 1928 Beirut edition.

Digitized by Brigham Young University. Printed in the United States of America.

Series Foreword

This series provides reference works in Syriac studies from original books digitized at the ICOR library of The Catholic University of America under the supervision of Monica Blanchard, ICOR's librarian. The project was carried out by Beth Mardutho: The Syriac Institute and Brigham Young University. About 675 books were digitized, most of which will appear in this series. Our aim is to present the volumes as they have been digitized, preserving images of the covers, front matter, and back matter (if any). Marks by patrons, which may shed some light on the history of the library and its users, have been retained. In some cases, even inserts have been digitized and appear here in the location where they were found. The books digitized by Brigham Young University are in color, even when the original text is not. These have been produced here in grayscale for economic reasons. The grayscale images retain original colors in the form of gray shades. The books digitized by Beth Mardutho and black on white. We are grateful to the head librarian at CUA, Adele R. Chwalek, who was kind enough to permit this project. "We are custodians, not owners of this collection," she generously said at a small gathering that celebrated the completion of the project. We are also grateful to Sidney Griffith who supported the project.

PRAENOTANDA Philalethes Severi continelur foliis 62 A a - 1 5 6 Aa libri m a nuscripti syriaci Vaticani 139, qui est forsitan s i c u l i V I I I . In prima pagina codicis latine adnotatur duo prima folia deesse, et ipsa foliorum signatio (recentior) a numero tertio incipit. P a r s prior (usque ad fol. 62 A) occupatur scripto « adversarii », contra quern Philalethes compositus est. Totus codex una manu pulcherrime et nitidissime exaratus, séd aquarurn vi scriptura m a g n a m partem diluta, i m m o fere obliterata est. Hinc genuinam lectionem invenire haud raro difficillimum erat, ut cuivis statim apparebit, qui tristissimam codicis conditionem in B i bliotheca Vaticana suis oculis inspexerit. Attamen diuturno labore textibusque etiam grsecis, ubi suppetunt, et parallelis syriacis (ex prima parte codicis et ex syr. Vat. 140) diligentissime comparatis nobis contigit, ut vix quidquam, quod alicuius momenti esset, in ipso codice (nequaquam in reproductione aliqua photographica, quae parum iuvat) detegendum vel in nostro textu mutandum relinqueremus. S o l u m pauci titilli manent restituendi, quia originale grsecum testimoniorum, quae Severus sub iis citat, non invenimus. Ubi vero ipse textus fragmentarius tantum a nobis exhibetur, de eius restitutione desperandum est. Codex referente J o s . S i m . Assemani ( B i b l . Orient. I, praefatio) a b E l i a , eius consobrino, a. 1707 in coenobio Scetensi deserti Nitriensis una c u m aliis fere quadraginta pecunia com-

4 paratus et cum Cahiram transportaretur in Nilum flumen delapsus, sed undis feiiciter ereptus et Romani allatus est. In monasterium illud segypliacum una cum aliis libris a. 932 a Mose Nisibeno, eiusdem ccenobii superiore, ex Mesopotamia videtur esse translatus, ubi iuxta adnotationem in fine (fol. 156) alia manu additati! pertinebat ad monasterium quoddam sancii David. E n ipsa verba : I » » « — P s ^ j ^ ^ P> ornnino n e g a m u s . E t si h u i n a n i t a t e m tollimus, Marcionitis et Manichaeis sequalia c o m m i t t i m u s , qui in phantasia et illusione et n o n in veritale C h r i s t u m h o m i n e m fuisse dicunt. Si vero h o m i n e m confitentes simul c u m eo divinitatem non c o n f ì t e m u r , neq u i t i a m P h o t i n i et P a u l i i m i t a m u r , qui eum c o m m u n e m h o m i n e m esse dicunt. E t e n i m prae timore confessionem d u a r u m n a t u r a r u m u n i t a r u m nos i'ugere ostendentes, illum u n u m c o n s t a n t e r toliimus et sive m i r a b i l e m q u a n d a m l'usionem et invicem c o m m i s t i o n e m necessario dicimus sive i p s u m D e u m in c a r n e m m u t a t u m omnia tulisse et p a s s u m esse ». E n r u r s u s d u a s n a t u r a s post u n i o n e m asserens et unitas d u a s n a t u r a s confitens i n h a b i t a t i o n e m q u e u n i o n e m appellans litigando contendit se n o n ut P a u l u m S a m o s a t e n u m m e r u m h o m i n e m C h r i s t u m appellare. Q u o d vero P a u l u s S a m o s a t e n u s

25 p r o r s u s eodein m o d o ut hi V e r b u m in h o m i n e h a b i t a s s e dicebat, eius testimonia a f f e r a m . Impii Pauli Samosateni ex dialogo cum Malchione : « Si auget sapientia h o m i n e m , sicuti et revera auget, non ilia a n t i q u a defìciebat, sed h a b i l a b a t in h o m i n e ilio, perficiens euni o m n i m o d o . E t h a b i t a b a t in eo sicuti in neniine u m q u a m , sicuti possibile erat i n c o r p o r e u m h a b i t a r e in c o r p o reo, hoc est in loto h o m i n e ita h a b i l a b a t , ut i 1 le qui erat ex D a v i d , qui u n c l u s era!, a sapientia a l i e n u s non esset. N e q u e sapienlia in alio ila h a b i l a b i l ». Et post panca : « U n u s D o m i n u s princi pa liter in ilio. E t e n i m in aliis q u o q u e erat, magis vero in D o m i n o , et in m u l t i s est D o m i n u s , m a g i s vero in Christo sicut in tempio h a b i l a v i t ». Sicuti a u t e m i n h a b i t a t i o n e m m e n d a c i t e r u n i o n e m appellant qui d u a s n a t u r a s docent, antea h o m i n e m i o r m a n t et t u n c V e r b u m , quod est a Deo P a l l e , in eo i n h a b i t a r e i'aciunt, ut p r i u s s u p r a o s t e n d i m u s , ila c u m i n d e a b utero carni, quse fuit ex Maria, u n i l u m esse V e r b u m a s s e r u n t , i n d i c a n t , sicut hypocritice l o q u u n t u r , se hoc q u a s i per p n e s c i e n t i a m a (firmare, sicut etiam J e r e m i a m edocuit Deus d i c e n d o (Jer. 1,5) : « Priusq u a m te (ormavi in ventre, novi te, el prius q u a m exires ex utero sanctiticavi te » et ut P a u l u s dicit (Gal. 1, 15) : « Sed c u m Deus, qui me separavit a b utero m a l r i s mese, F i l i u m s u u m per me m a n i f e s t a r e vellet ». E t inde p a u l a t i m p a r t i m post baptism u m in J o r d a n e , p a r t i m et ex i n c r e m e n t o operimi d i c u n t ei d o n a t i o n e et a u g m c n t o s a p i e n t i a m et d o n u m a Spiritu Sancto contigisse. Impii Nestorii : « N e q u e e n i m i n f a n s divinitas esse inventa est, sed d i v i n i t a s c u m i n f a n t e erat. E t propter hoc c u m inlante, quia non erat s e p a r a t u s a divinitate. N e q u e ipse [Deus] i n f a n s , sed s i m u l c u m voce angeli cohsesio Dei c u m infante [(acta est] : Ave gratia plena, D o m i n u s m e u s t e c u m ». Diodori haeretici : « Qui e r a t ex semine David, cui ex q u o f o r m a b a t u r conligit, ut Deo V e r b o a f f o r m a r e l u r , Dei Verbi erat. E n i m v e r o a p u d n o s p r i u s t e m p l u m f u n d a t u r et postea illud i n t r a t qui inh a b i t a t . In utero a u t e m Virginis qui i n h a b i t a v i t , ipse sibi t e m p l u m f o r m a v i t n e q u e a t e m p i o a b e r a t . I m p l e v i t illud gloria et

4

26 sapientia sua. Non sicut in prophetis ila fu it [in ilio] ignoranz a , u s q u e duin S p i r i l u s m a n i f e s l u s fieret ». Eiusdem contraria

sunt,

inter alia

quae

his

: a J e s u s a u t e m c r e s c e b a t i«ta(e et s a -

p i e n z a . H o c de Deo V e r b o necjuit dici, D e u s e n i m perfeclus a perl'eclo n a l u s est, sapienlia a sapienlia, viri us a virtule. Ipse igitur non c r e s c e b a t . Non e n i m

imperi'ectus est, ut c r e s c a ! in

id, quod periectum est. IIle, qui c r e s c e b a t

setate et

sapienlia,

c a r o erat. Neque e n i m d i v i n i l a s statini c u m f o r m a r e l u r ve I n a s c e r e t u r o m n e m s a p i e n t i a m suain

in eo posuit, sed

paulaliin

corpori [earn] d a b a t » . E a d e m sensus i n a n i l a t e segrolans m i s e r T h e o d o r e l u s ad c o n t r a d i c t i o n e m s e r m o n i s , qute b u i e similis est, procedit.

doreti ex iis, quae sunt contra caput

quintum

sancii

« V o c a m u s autem C h r i s t u m h o m i n e m deiferum

Theo-

Cyrilli (1) :

non acsi

par-

tialem Dei gratiam a c c e p i s s e t , sed quia totam d i v i n i t a t e m F i l i i habuit

sibi unitam ». Contra

anathematismum

quartum

haec

inter

ea, quae

dixit

contra

(2) : « Non igitur Dei V e r b i est

rantia, sed formse servi, quse ilio tempore ea o m n i a

q u o t q u o t divinilas in eo i n h a b i t a n s ei revelabat ». Caput mum

|Theodoreti]

igno-

sciebat, deci-

(3) : « Q u i s igitur est iIle, qui l a b o r i b u s virtu-

tis perlectus evasit et non n a t u r a perfeclus est ? Q u i s est qui tentatione didicit oboedienliam, et quidem c u m earn a n t e e x p e rientiam non novisset ? Q u i s

est, qui in pietale vixit et c u m

l a c r i m i s supplicationes obtulit

et s e m e l i p s u m s a l v a r e non po-

tuit, sed e u m , qui salvare poterai, i m p l o r a b a t et s a l v a t i o n e m a m o r t e pelebat ? Non D e u s V e r b u m , i m m o r l a l i s el

impassibilis,

i n c o r p o r e u s , c u i u s m e m o r i a est gaudium iuxta verbum prophetas et liberalio a l a c r i m i s — « ipse enim abstulit

l a c r i m a m ab

o m n i b u s faciebus », et i l e r u m dicit propheta : « R e c o r d a t u s s u m Dei et gavisus s u m » — qui c o r o n a l eos, qui in pielate v i v u n t , q u i o m n i a scit a n l e q u a m fiant, c u i u s o m n i a sunt, quae sunt P a l r i s ,

(1 ) M 7(5, 420 B. (•¿) M 76, 416 B. (3) M 76. 436 C.

17

27 et q u i est i m m u t a t a i m a g o e i u s , q u i e u m g e n u i t et in se P a t r e m o s t e n d i t , — sed q u i ex s e m i n e D a v i d a b eo a s s u m p t u s est, raortalis, p a s s i b i l i s , t i m e n s m o r t e m — licet p o s t e a p o t e s t a l e i n m o r tis s o l v e n t p r o p t e r u n i o n e m c u m D e o , q u i e u m a s s u m p s i t — , q u i in t o t a iustitia c u c u r r i t et J o a n n i dixit (Mat. 3, 15) : « S i n e m o d o , sic e n i m o p o r l e t i m p l e r e o m n e m i u s t i t i a m » . H i c a p p e l l a tionem s u m m i sacerdotis iuxta o r d i n e m Melchisedech assumpsit, ipse enim infirmitate naturse i n d u t u s erat, non D e u s V e r b u m , q u i o m n i a p o t e s t . P r o p t e r e a et p a u l o p r i u s b e a t u s P a u l u s s c r i p s i t ( H e b r . 4, 15) : « N o n e n i m est n o b i s p o n t i f e x , q u i n o n p o s s i t c o m p a t i c u m i n f i r m i t a t e n o s t r a , q u i t e n t a l u s est p e r o m n i a s i c u t i n o s e x c e p t o p e c c a t o . » In t e n t a t i o n e a u t e m p a s s i o n i s n o s t r a ; e r a t e x c e p t o p e c c a t o n a t u r a , q u a j ex n o b i s p r o n o b i s a s s u m p t a est, n o n ille, q u i earn p r o r e d e m p t i o n e n o s t r a a s s u m p s i t ». Q u i i g i l u r s e r m o a d e o [in sej c o n t r a d i c t o r i u s est s i c u t i l i o r u m , q u i i n d e a b u t e r o d i c u n t ei, q u i ex M a r i a e r a t , t o t a n i d i v i n i t a t e m U n i g e n i t i u n i l a m esse et r u r s u s n o n a b initio, c u m formatus esset, t o t a n i s a p i e n t i a m in eo r e p o s i t a m esse a f f i r m a n t , sed s e c u n d u m a u g m e n t u m ietalis d e d o n i s i l l i u s [ s a p i e n tiae] q u a s i per c o m i n u n i c a t i o n e m e u m a c c e p i s s e et ex a n g m e n t o et l a b o r i b u s v i r t u t i s et ex vita in pietà le p e r a c t a p e r f e c t a m illa m [ s a p i e n t i a m ] a c c e p i s s e '? H u n c a u t e m et ex s e m i n e D a v i d 18 et l'ormam servi et n a t u r a ni ex n o b i s a s s u m p t a m a p p e l l a r e c o n s u e v e r u n t . Quae sit i g i t u r e x p l i c a l i o a m e n t i a e talis confusae s e n s u s i n a n i t a t i s , ex s l u l t i t i a T h e o d o r i M o p s u e s t e n i c o g n o s c i m u s . S u n t e n i m fide d i g n i , c u m m u t u a m m a l i t i a m e x p l i c a n t et s e n i g m a t a a l l e g o r i c a n o b i s s o l v u n t , n o m i n i b u s p i e t a t i s se teg e n t e s . P e r h o c videlicet dixit u n i t u m f u i s s e D e u m V e r b u m ei, q u i e r a t ex M a r i a , i n d e a b u t e r o : per p r s e s c i e n t i a m t a n t u m et p e r d i l e c t i o n e m a m i c a l e m m e n t i s , et i n d e c o n s e q u e n t e r palliatimi s a p i e n t i a et Spiriti! per p r o g r e s s u m v e r s u s v i r t u t e m i m p l e b a t u r . N o n e n i m c r e d u n t i p s u m V e r b u m , q u o d est S a p i e n l i a et V i r t u s P a t r i s , c a m e r a f a c t u m esse, id est c u m in iis, quae e r a t , i m m u t a b i l i s p e r m a n e r e i , h y p o s t a t i c e u n i t u m esse c a r n i , quae

28 fuit ex Virgine, cui est a n i m a rationalis el inlellectualis,

unum-

que esse ex d u o b u s , divinitate et h u m a n i l a t e , et perfectum in o m n i b u s . . . et in o m n i b u s . . . quod

perfectum est eum

et per a u g m e n l u m c a r n a l e aelatis p a u l a l i m modo

habere

proportionato

divinitatem sil)i i m m a n e n t e i n ostendere. Et propter hoc crevisse in sapientia dicitur et Spiritu impletus esse, qui a!iis et Spiritimi S a n c t u m c o n c e d i l . Iirtpii

sapientiam

Theodori

Mopsuesie-

IÌÌ : « Unitus erat videlicet a b initio ille, qui a s s u m p t u s est, D e o V e r b o , eo quod per p n e s c i e n t i a m in ipsa f o r m a l i o n e in utero facta initium unionis a c c e p i t . C u m vero unione [piena] dignatus esset, o m n i a accepit, quae possibile erat h o m i n e m

acquire-

re, qui Unigenito et illi o m n i u m D o m i n o unitus erat, eo q u o d iis, quae maiora sunt, dignattis est, magis q u a m ceteri, quippe cui excellentia u n i o n i s i a m d u d u m contigerat. D i g n a t u s est a u tem eliam i n h a b i t a t i o n e S p i r i t u s primi praeter o m n e s

homines

et h a c quidem non s e c u n d u m a n a l o g i a m

dignatus

est. Ipse enim o m n e d o n u m conununionem Spiritus

ceterorum

S p i r i t u s in se accepit,

partialem d a b a t .

aliis

vero

Ila a u t e m ut etiam

totus S p i r i t u s in eo o p e r a r e t u r contingebal ». Eiusdem

: «Quan

do igitur interrogant, utruin h o m i n i s genetrix an D e i p a r a Maria sit, duo a nobis d i c a n t u r , unum quidem quoad n a t u r a m

ipsius

l'adi, alterum vero quoad e x a l l a t i o n e m . H o m i n i s genetrix

[fuit]

n a t u r a l i t e r , quia h o m o erat in utero Mari:«, qui et inde prodiit ; Deipara vero, quia D e u s erat in h o m i n e ilio, qui n a t u s est, non a c s i in ipso ¡ h o m i n e !

naturaliter

arnorem m e n t i s in eo est ». Eiusdem

limitaretur, sed quod : « Cum vero J e s u s

per

bapti-

zatus esset, statini ascendit ex a q u a . E t ecce coelum ei a p e r t u m est et vidit Spiritimi Dei d e s c e n d e n t e m de coelo et venientem supra ipsum (Matth. .'5, 16). H o c videlicet de d i v i n i t a l c verum non est, quia S p i r i t u s S a n c t u s t a m q u a m ordine d o n a l i o n i s supra eum venit, siculi et b e a t u s P e t r u s dicit : « J e s u m

a Naza-

reth, q u e m unxit D e u s Spiritu S a n c t o et virtule » (Act. 10, 3 8 ) , sed e t i a m t a m q u a m c o n c e d e n s ei, quod deerat, suo adiutorio in luctis c u m diabolo et in o m n i b u s illis ceteris ». Eiusdem enim

seminis humani

: «Non

effusio respectu eius l'acla est, sed ex

19

29 operatione divini Spiritus formatus erat. E r a t ei autem et inclinatio in quodcumque, in virtutes vi unionis cum Deo Verbo, qua per praescientiam Dei Verbi d i g n a t u s est, cum desuper enra sibi uniret. Ita vero igitur propter haec omnia statim post discretionis aetatem m a g n u m ei erat odium adversus malum [et] vi amoris spontanei coepit ipse... luxta mensurain mentis suae etiam adiutorium a Deo Verbo accipiebat ». Ecce manifeste ii qui duas naturas in uno Christo esse dicunt naturasque unitas esse affirmant, per praescientiam carni Vcrbum unitimi esse dicunt et per mentis dilectionem. Si enim unionem veram et hypostaticam profiterentur, non duas naturas post unionem affirmarent. Nam si vera est unio, non duo ullo modo, sed u n u s ex duobus cognoscitur Christus et u n a natura Verbi incarnata. Ecce enim illud quod dicunt... posi... decentia... nobis hoc... Jesum... fuit... post... quod per... et fortis... per hoc perfìceretur ad pugnam diaboli et quod inde a b incremento [aetatis] labor virtutis perfectae ei erat, et Verbum per directionem euni adiuvabat. Cum enim duae naturae, postquam unitus est, iterimi agnoscuntur, dilectionem et inhabitationem unionem esse oportet. Si videlicet in ventate uni Uè sunt, cessant esse duse, et unus est ex d u a b u s naturis E m m a nuel. Quod autem Theodoras, qui illas blasphemias scripsit, duas naturas u n u m Christum esse dicebat, ex citandis... discimus. Impii Theoclori : « Quia etiam beatus P a u l u s ila loquitur (Rom. 9, 5) : « Ex iis Christus secundum carnem, qui est Deus super omnia, » non quod ex Judseis sit secundum carnem Deus 20 ille super omnia, sed illud in significationem naturae h u m a n » dicit, quam ex genere israelitico noverat esse. Illum vero qui [venit] in manifestationem naturae divinae, qui est supra omne et omnia, sciebat esse Dominili« ». Postquam igitur haec in antecessum ita investigata sunt et iota fallacia maligni arti fidi eorum apparuit, iam in refutalionem illius calumnise transeo, hoc unum a lectoribus petens, ut in memoria iis ea maneant, qua; nunc praemisimus, ut d a r e sciant, cuius mentis sit, qui istum librimi, potius vero laqueum

30 interitus composuit. N o n n u l l a q u i d e m verba sancti Cyrilli citavi!, o m n i a in s u a m opinionem m u t a n d o — p u t a t ea ad dogma pravitatis suae iuvare — alia sedulo abscidit, o m n i a ea scilicet, qua; s e n s u m supra dictoruin perfecte e x p r i m u n t eiusque d o l u m r e f u l a r e poterant. Incipienda a u t e m est nobis i a m d u d u m tractatio a iusta vituperatione definitionis C h a l c e d o n e n s i u m , qui in d u a b u s n a t u r i s u n u m D o m i n u m n o s t r u m J e s u m C h r i s t u m cognosci definiverunt et e n u n t i a v e r u n t hoc modo.Ex definitione. Caput primum : « U n u m e u n d e m q u e C h r i s t u m J e s u m Domin u m n o s t r u m U n i g e n i t u m , qui in d u a b u s n a t u r i s i n c o n f u s e , i m m u t a b i l i t e r , inseparabiliter, indivisibiliter cognoscitur »... Caput sicut opinatur, qui textum citat, sancti Cyrilli, ex epistula prima ad Succensum, quod ita est (1) : « Considerantes igitur, ut dixi, m o d u m I n c a r n a t i o n i s , d u a s n a t u r a s invicem in unitate inseparabili i n c o n f u s e et i m m u t a b i l i t e r convenisse v i d e m u s . Caro enim caro est et 11011 divinitas, eliamsi caro Dei facta est. E o d e m a u t e m m o d o et V e r b u m est Deus et non caro, etiamsi s u a m fecit c a m e r a per d i s p e n s a l i o n e m ». Haìc citans et ea. quse in medio s u n t , elidens aliaque ex textu exscindens ita posuit : « D u a s n a t u r a s d i c i m u s esse, u n u m a u t e m C h r i s t u m et F i l i u m et D o m i n u m , V e r b u m Dei i n c a r n a t u m et h o m i n e m f a c t u m ». E a a u t e m , qua; in medio omissa sunt, hsec sunt quse... perfecta... Verbi... ut... d u a r u m n a t u r a r u m . . . quod in d u a b u s n a t u ris, ut Chalcedonenses definiverunt,sit E m m a n u e l : « Q u a n d o (2) igitur nos hoc c o n s i d e r a i n u s , nihil m u t u u m c o n c u r s u m Isedim u s , u n i o n e m ex d u a b u s n a t u r i s f a c t a m esse dicentes. P o s t u n i o n e m vero n a t u r a s a b invicem non s e p a r a m u s neque in d u o s fìlios u n u m illum et indivisibilem dividimus, sed u n u m F i l i u m a s s e r i m u s , et sicut P a t r e s dixerunt, u n a i n n a t u r a i n Verbi i n c a r n a l a m . Itaque in q u a n t u m mente et q u i d e m a n i m i oculis t a n t u m nobis c o n s i d e r a n d u m est, q u o m o d o Unigenitus 21 i n c a r n a t u s sit, d u a s d i c i m u s esse n a t u r a s , quae uuilse sunt, vel

( 1 ) M 77, 232 C. ( 2 ) M 7.7, 232 D.

31 sicut in insignibus codicibus, d u a s n a t u r a s unitas esse dicimus, u n u m autem Christum et D o m i n u m et Filium, Verb um Dei i n c a r n a t u m et hominem factum. Et si placet in exemplum banc ipsam nostram compositionem, qua homines sumus, accipiamus. Compositi vero s u m u s ex anima et corpore, et d u a s naturas, aüani corporis, aliam animae videmus, sed u n u s homo ex d u a b u s illis est per unionem. Neque id, quod ex d u a b u s naturis compositi sumus, duos homines ilium u n u m cogitare Tacit, sed u n u m hominem per compositionem, ut dixi, animae et corporis. Si vero tollimus hoc, quod ex d u a b u s naturis iisque differentibus est u n u s et solus Christus, c u m sine divisione sit post unionem, dicunt ii, qui contra orthodoxiam pugnant : Si una natura est totum, quomodo homo Cactus est suamque fecit cameni ? » Ecce evidenter probatum est sanctum Cyrillum dicere ex unione d u a r u m n a t u r a r u m unam n a t u r a m esse Verbi, tarnen non quae non sit incarnata, sed i n c a r n a t a m . Addidit quoque hoc, nos solum oculis mentis videre, quomodo Unigenitus incarnatus sit. Duas naturas unitas esse videmus, postquam a u tem unionem mente nostra a p p r e h e n d i m u s , non duas, sed u n u m I n c a r n a t u m dicimus. Id enim, quod « ex d u a b u s naturis » profitemur, generat illud « u n u s per c o m p o s i t i o n e m » . Vituperamus igitur Chalcedonenses, quia vocem « ex d u a b u s » reiecerunt neque Christum unam n a t u r a m Dei Verbi incarnatam esse professi sunt. Ita et praeclari illorum defensores citationes ex sancto Cyrillo afferentes ubique vocem « ex d u a b u s » abscindunt necnon quod « una natura Verbi i n c a r n a t a » affirmalur, sicut in iis dicitur, quae nunc posita sunt. Etenim illud quoque eodem modo in iis, quae citant, abscindunt, acsi a synodo Chalcedonensi admissuin non esset, aiTìrmationem nempe, quod Deus Verbum unitus est hypostatice carni, cui est anima intellectualis. Neve quis ab illis simplicibus ideo decipiatur, quod Chalcedonenses u n u m e u n d e m q u e Christum et Filium professi sunt et propterea putet eos [Christum] non dividere. Sollemne enim erat etiain iis, qui Nestorii errore

32 segrotabant, u n u r a e u n d e m q u e F i l i u m propter h o m o n y r a i a i n filiationis vel c o m m u n i c a i i o n i s hypocrilice dicere, simul vero d u a s n a t u r a s post u n i o n e m profiteri. Vide etiam, quid Andreas dixerit in iis, quae i n c r e p a n d o contra d e c i m u m a n a t h e m a t i s m u m Cyrilli s c r i p s i t ( l ) : « Q u o d 22 filiationem spectat, ipsa post u n i o n e m in d u a b u s n a t u r i s est, non t a m q u a m a b invicem separalis. Non enira separatio facta est post u n i o n e m , m a n e t enim unio in aeternum. Quin etiam in passionibus carnis non abfuit deitas, c u m sine passione permaneret et ea, quae Deo c o n g r u e b a n t , per carnein perficerentur. Igitur u n u m e u n d e m q u e profitemur, i n c o n f u s i s n n t u r i s m a n e n tibus, non alium et alium d i c i m u s , absit, sed u n u m e u n d e m q u e ». P o s t q u a m usque b u c m e n d a c i t e r docuit et in initio dixit quod ad filiationem attinet, i m a m earn in d u a b u s n a t u r i s esse, s u a m q u e opinionem ostendit, quod scilicet c o m r a u n i o n e m filiationis unionem n a t u r a r u m esse existimet, t u n c i a m sine periculo post hoc addit aliud, o p i n a t u s etiam d u a b u s n a t u r i s positis u n u m e u n d e m q u e se F i l i u m et C h r i s t u m profiteri posse, acsi timeret, lie forte, cum tecto m o d o ea dicat, a n o n n u l l i s u n u m Filium in veritate dicere existimetur. Revelat vero m e n d a c i u m in eo, quod sequitur, affert videlicet statim post citata hsec : « Pontifex (2) a u t e m et apostolus noster D o m i n u s noster J e s u s f'actus est s e c u n d u m S c r i p t u r a s , neque q u i s q u a m est, q u i hoc non profiteatur. N o n t a m e n quod h o m o ¡lie, qui est ex muliere, separatus sit a Verbo, quod est ex P a l r e , ita ut qui est ex semine David, i n c o n f u s e et inexplicabiliter et i n divisibiliter unitus sit Verbo, quod est ex P a t r e ». Alius est igitur, qui est ex semine David p r a t e r V e r b u m , quod est ex Deo P a t r e et non idem. Et q u o m o d o statim n a t u r a s in person a s nobis mutavit, in V e r b u m , quod est ex P a t r e , el in e u m , qui est ex semine David ! Prsesto est [ei] defensio : Unitse sunt n e m p e et non divisse ! In d u a b u s videlicet n a t u r i s filiatio u n a

( 1 ) M 7 6 , 3 6 1 C. ( 2 ) M 76. 3 6 1 A.

33 est ! Igitur propter i m a m d e n o m i n a t i o n e m filiationis exstat unio, et n o n ideo, q u o d D e u s V e r b u m hypostatice u n i t u s est c a r n i , cui est a n i m a i n t e l l e c t u a l s ! At si scires u n u m et e u n d e m , qui ex P a t r e q u i d e m divinitus n a t u s est, c a r n a l i t e r vero est ex semine D a v i d , eliam scires C h r i s t u m esse V e r b u m illud, q u o d p r o p t e r nos i n c a r n a t u m est, n e q u e diceres h u n c i 1 li u n i t u m esse. E s t e n i m hsec i n s a n i a , sicuti n e m o p u t a v e r i t se recte dicere u n u m q u e m q u e h o m i n e m sibi ipsi u n i t u m esse. E a e n i m , ex q u i b u s h o m o constat, unita s u n t , unio vero e o r u m u n u m h o m i n e m periìcit. P o s t q u a n i auiein semel u n n s effectus est, n o n iterimi recte dicitur ipse sibi u n i t u s esse. P a t e t ergo f r u s tra el q u a s i illusionis gratia C h a l c e d o n e n s e s « u n u m e u n d e m que » doeere s u b prajtextu quod C h r i s t u m etiam F i l i u m a p p e l lant, d u a s s i m u l n a t u r a s post u n i o n e m eo asserentes, q u o d in duabus naturis u n u m Christum deiiniunt... Bursas ex capite secundo... « c u m 11011 tollitur differentia 2 3 n a t u r a r m i ) propter u n i o n e m ». Et ad hoc s t a b i l i e n d u m affert caput sancii Cyrilli ex epistula s e c u n d a ad N e s t o r i u m , quod ita est (1) : « Non acsi differentia n a t u r a r u m s u b l a t a esset p r o p t e r u n i o n e m » et per hoc se istud a d s t r u e r e putat. Si videlicet div e r s e essent naturae, d u a s n a l u r a s appellaret u n u m C h r i s t u m et non u n a t n i n c a r n a l a m . Sed r u r s u s eliam hie quod t e x t u m mutilavit e u m i n c r e p a m u s . S u b l a t a videlicet voce «ex d u a b u s » i t a d e m u m t e s t i m o n i u m citavit. Abscidit a u t e m etiam i n c i s u m : « hypostatice u n i t u m est Dei V e r b u m c a r n i , cui est a n i m a int e l l e c t u a l s ». L e g i t u r ita (21 : « E t e n i m non d i c i m u s n a t u r a m Dei Verbi, c u m m u t a t a esset, c a m e n i f'actam esse, n e q u e in tot u m h o m i n e m ex a n i m a et corpore c o m p o s i t u m m u t a lam esse, sed hoc potius, q u o d c u m c a m e n i a n i m a rationali a n i m a t a m sibi V e r b u m hypostatice univisset, inexplicabiliter et i n s c r u t a biliter h o m o Cactus el filius h o m i n i s a p p e l l a t u s est, non studio

(1) M 77. 4 5 C. (2) M 77. 45 B.

34 s o l u m a ut v o l ú n t a t e

ñ e q u e q u a s i per a s s u m p t i o n e m

t a n t u m , s e d eo q u o d d i v e r s a q u i d e m 1

person®

s u n t nalurge, quae in

ve-

r a m u n i o n e m s i m u l e o n v e n e r u n t , u n u s a u t e m ex d u a b u s C h r i s t u s et F i l i u s ,

non acsi differentia

propter unionem, sed q u o d

naturarum

sublata

esset

ipsa? n o b i s p o t i u s u n u m D o m i n u m

et C h r i s t u m et F i l i u m ex d i v i n i t a t e et h u m a n i t a t e

perfecerunt

p e r i n e x p l i c a b i l e m et i n e f f a b i l e m v e r s u s u n i o n e m c o n c u r s u m ». V i d e , q u o m o d o ex d u a b u s , d i v i n i t a t e et h u m a n i t a t e u n u m d i c a t e s s e D o m i n u m n o s t r u m J e s u m C h r i s t u m et q u o d u n i o n o n s u s t li lit d i f f e r e n t i a m n a t u r a r u m , ex q u i b u s u n u s est C h r i s t u s . M a n sit e n i m c a r o c a r o et D e u s V e r b u m D e u s , S e d u n i ó d i f f e r e n t i a m n a t u r a r u m , non sustulit, sustulit a u t e m divisionem. N o n enim d i f f e r e n t i a m n a t u r a r u m , e x q u i b u s u n u s est C h r i s t u s , p r o r a t i o n e s u m i m u s d u a s n a t u r a s p o s t u n i o n e m d i c e n d i . S u b l a t i va v i d e l i c e t d u a l i t a t i s est u n i o . N e q u e

potest

qui ilium librum

a f f i r m a r e se talia l a t e r e . I n f r a e n i m sub

numero

composuit

in c a p i t i b u s , quae p o s u i t et

a t t u l i t , in c a p i l e p r i m o p a r t e m h u i u s

testimonii,

q u o d a t t u l i m u s , c i t a v i t , in q u a p o n i t u r u n i o h y p o s t a t i c a , in altero a u t e m c a p i t e a l t e r a m p a r t e m , in q u a c i l a t u r « u n u s e n i m ex d u a b u s est C h r i s t u s » . T a r n e n c u m ex c a p i t e , q u o d a n t e a c i t a t u m est, i l l a s p a r t e s s u s t u l i s s e t , et ex iis id q u o d cerpsisset, esset

citavit : « N o n

propter u n i o n e m »,

acsi differentia

est in

medio ex-

naturarum

ne v i t u p e r a r e n t u r

sublata

Chalcedonenses,

q u i u n i o n e m h y p o s t a t i c a m r e l i q u e r u n t et e t i a m i l l u d , q u o d « ex d u a b u s » est u n u s D o m i n u s

J e s u s Christus. Videlicet

contra-

r i u m h u i c est « in d u a b u s n a t u r i s » C h r i s t u m d e f i n i r e . E t e n i m in c a p i t e q u o q u e s u p r a c i t a t o , u b i e u m v i t u p e r a v i m u s , ex

epis-

t u l a p r i m a a d S u c c e n s u i n t e s t i m o n i u m a v u l s i t et q u a j in m e d i o s u n t o m i s i t , in q u i b u s s a n c t u s C y r i l l u s et « ex d u a b u s n a t u r i s » d i c i t et « u n a m n a t u r a m D e i V e r b i i n c a r n a t a t i ! » . N o n i g n o r a n s h o c fecit, s e d ne c u m quae ñ s a n c t o C y r i l l o d i c t a et quge C h a l c e d o n e d e f i n i t a s u n t i n v i c e m c o m p a r a r e n t u r et s i b i i n v i c e m n o n siinilia

invenirentur, pudore afficeretur. infra

t r i g e s i m o s e x t o l i b r i et in s e q u e n t i b u s

enim in

capite

illa t e s t i m o n i a d i s p e r s i t

et n o n m u l t u m a b e s t , q u i n q u a s i c u l t r o

ea d i s s e c u e r i t .

Ponit

24

35 vero et v o c e m ci ex d u a b u s » et v o c e m « u n a i n c a r n a l a », in c a pite a u t e m q u a d r a g e s i m o i t e r u m tollit v o c e m « u n a i n c a r n a t a », in c a p i t e v e r o q u i n q u a g e s i m o p r i m o

ex e p i s t u l a a l t e r a a d S u c -

c e n s u m t e s t i m o n i u m citat, in q u o l e g i t u r : « E t i a m u n a m rarli V e r b i

d i c i m u s et v o c e m

m u s . » Sed et u l t r a

natu-

« i n c a r n a t a m i ) necessario addi-

s u s l u l i t m u l t a , quae m a l i g n u m

hseresis i p s i u s r e f u t a n t , quae a d i u v a n t e

artificium

D e o o s t e n d e m u s , loco

d i s p u t a t i o n i c o n v e n i e n t e d e illis a c c u r a t e i n q u i r e n t e s . I t e r u m p o n i t ex d e f ì n i t i o n e s y n o d i C h a l c e d o n e n s i s q u o d ita est. Caput

ierlium

definitìonh

p r i e t a l e u t r i u s q u e n a t u r a ? ». Ex sanati Cyrilli,

caput,

: « S e r v a t a p o t i u s pro-

episkila

secando

ad

Snccensum

quod ita est [ 1) : « N a m e t i a m s i u n u s a n o b i s dici-

t u r U n i g e n i t u s F i l i u s Dei

incarnatus

et

inhumanatus,

non

p r o p t e r e a p e r m i x t u s est, u t illis placet. N o n e n i m in c a r n i s n a turali! n a t u r a

Verbi

m u t a t a est, n e q u e illa c a r n i s in

illam

V e r b i , sed c u m in p r o p r i e t a t e n a t u r a l i

quaevis p e r m a n e t

concipitur iuxla rationem n u n c a nobis

r e d d i t a m ». P r i m u m

i g i t u r o i n i s i t v o c e m « s i m u l », c u m ila t e x t u s sit : « Sed c u m p r o p r i e t a t e , quae est in n a t u r a , qiuevis s i m u l c i p i t u r ». p e r o m n i a o s t e n d e n s admittere. « S i m u l »

e o r u m , quae in u n u m c o n v e n e r u n t . P o s t e a

in

p e r m a n e t et c o n -

se u n i o n e m h y p o s t a t i c a m

enim conventionem

et

quandam autem

signifìcat

cetera

c u i t , quae et ex i p s a t e x t u s a l l e g a t o n e i g n o m i n i a i n

non rese-

resecanti?

d e m o n s t r a n t : « Sed (2) c u m in p r o p r i e t a t e , quae est in n a t u r a , u t r a q u e p e r m a n e t s i m u l et c o n c i p i t u r , i u x l a r a t i o n e m m o d o a n o b i s r e d d i t a m , u n i o i n e f f a b i l i s et i n e x p l i c a b i l i s u n a m n a t u r a m Filii n o b i s o s t e n d i t , l a m e n , s i c u t dixi, i n c a r n a t a m . N o n s o l u m de iis, quae n a t u r a s i m p l i c i a s u n t , « u n u m » v e r e e a t u r , sed e t i a m

praedi-

d e iis, quae s e c u n d u m c o m p o s i i i o n e m

s u n t , sicuti est h o m o ex a n i m a

et c o r p o r e ; d i v e r s a

enim unita

videlicet

specie s u n t talia, n e q u e e s s e n t i a i n v i c e m aequalia. U b i p r i m u m v e r o u n i t a s u n t , u n a m n a t u r a m h o m i n i s p e r f ì c i u n t , licet in r a i l ) M 77, 242 B. (2) M 77, 242 B.

36 tione c o m p o s i t i o n s differenti;) sit s e c u n d u m n a t u r a m e o r u m , qua3 ad unitateli! r e d a c t a s u n t . S u p e r v a c u a i g i t u r ii l o q u u n t u r , q u i a s s e r u n t si u n a sit n a t u r a V e r b i i n c a r n a t a , o m n i m o d o c o n s e q u e n s esse, ut c o n f u s i o et p e r m i s t i o a c c i d a t , a c s i i m m i n u ta et f u r t i m s u b t r a c t a esset h o m i n i s n a t u r a . N e q u e e n i m i m m i n u t a n e q u e , ut a i u n t , f u r t i m s u b t r a c t a est. Sufficit e n i m a d p e r f e c t a m d e c l a r a l i o n e m e i u s q u o d h o m o f a c t u s est, ut d i c a m u s q u o d i n c a r n a t u s est. Si e n i m h o c a n o b i s t a c e r e t u r , esset a n s a q u f e d a m c a l u m n i a i e o r u m , Q u i a vero n e c e s s a r i o a d d i t u r vox « i n c a r n a t u s », ubi est m o d u s i m m i n u t i o n i s a u t f u r t i v a ; s u b t r a c t i o n s ? » E c c e m a n i f e s t e s a n c t u s C y r i l l u s d e p r e h e n d i t u r scire d i f f e r e n l i a m n a t u r a r u m , ex q u i b u s est C h r i s t u s , d u a s vero n a t u r a s n o n a c q u i e s c e r e ut d i c a t post u n i o n e m , sed u n a m n a t u r a m Dei V e r b i i n c a r n a t a m . Q u a igitur c o n d e m n a t i o n e i 1 le n o n est d i g n u s , q u i l i b r u m c o m p o s u i t a d i n s t a r e o r u m , q u i in i u d i ciis c a l u m n i a n t u r , q u i p r i n c i p i a f i r m a et a c c u r a t a d o c t r i n a ; Cyrilli a D e o i n s p i r a t i p a r t i m m u t a v i t , a b aliis vero p a r t e s a b s t u l i t , q u a s o m n e s legi o p o r t u i t . I t e r u m ex d e f i n i l i o n e s y n o d i C h a l c e d o n e n s i s c a p u t citat, q u o d ita est : Caput quartam definitionk : « E t in u n a m person a m et u n a m h y p o s t a s i m i n v i c e m c o n c u r r u n l », s u b i n t e l i e g e n d « vero naturae ; et t u n c citat t e s t i m o n i u m ex s a n c i i Cyrilli e p i s t u l a ad I o a n n e m , in q u a ita legi t u r ( 1 ) : « E t t a n q u a m in u n a p e r s o n a i n t e l l e g i t u r . U n u s est e n i m D o m i n u s n o s t e r J e s u s C h r i s t u s , e t i a m s i n o n latet n a t u r a r u m d i f f e r e n t i a », U s q u e h u e t e s t i m o n i u m a f f e r e n s ex n a t u r a r u m d i v e r s i t a t e i u x t a m e n t e m s u a m d u a s n a t u r a s post u n i o n e m r e s u l t a r e p u t a t , s u b l a t o eo q u o d s e q u i t u r , q u o ex d u a b u s n a t u r i s esse u n u m C h r i s t u m e n u n t i a t u r . E s t a u t e m ita : « E t i a m s i n o n latet d i f f e r e n t i a n a t u r a r u m , ex q u i b u s u n i o n e m f a c t a m esse d i c i m u s ». Q u o d d u a s quidem naturas unum Christum Chalcedonenses dicentes,unam v e r o eius h y p o s t a s i m et p e r s o n a m , in c o n t r a d i c t i o n e m v e r b o -

(1) M 77, 180 B.

37 r a m o m n i u m q u a m m a x i m a m i n s e n s a t e i n c i d e r u n t , ex v e r b i s sancti Cyrilli o s t e n d i m u s . Qui e n i m dixit u n a m h y p o s t a s i m Dei V e r b i i n c a r n a t a m et u n a m p e r s o n a m , necessario etiam u n a m n a t u r a m Dei V e r b i i n c a r n a t a m a f i i r m a t . Quod e n i m ex d u o b u s q u i b u s d a m u n i t u n i est, cessat u l t e r i u s esse d u o , perm a n e t vero u n u m pro c o m p o s i t i o n e et ea, ex q u i b u s constat, [in se] exhibet, et q u i d e m sine d i m i s s i o n e , quia n o n per c o n f u sionem unita s u n t , a t q u e c o n s t a n t e r u n u m m a n e t n e q u e i t e r u m d u o esse potest p r o p t e r u n i o n i s i n i n t e r r u p t i o n e m . Cyrilli ex epistula lertia ad Xestorium : « Voces a u t e m R e d e m p t o r i s n o s t r i in E v a n g e l i o n e q u e in d u a s hypostases a u t p e r s o n a s dispertiraus. Non enim duplex est n n n s ille et solus C h r i s t u s , licet ex d u a b u s r e a l i t a t i b u s diversis esse intellegatur, qui in u n i t a t e m indivisibilem c o n n e x u s est, sicut etiam h o m o ex a n i m a et corpore esse intellegitur, n e q u a q u a m duplex, sed u n u s ex iis d u o b u s ». Eiusdem ex cadem epistula : « Uni igitur personae o m n i a v e r b a in E v a n g e l i o t r i b u a m u s , uni hypostasi Verbi i n c a r n a ti. U n u s est e n i m D o m i n u s nosier J e s u s C h r i s t u s iuxta Script u r a s ». Eiusdem ex libro altero contra blasphemias Nestorii (1) : « T a m q u a m al) u n a persona o m n i a d i e u n t u r . Una enim n a t u r a intellegitur esse post u n i o n e m , ilia ipsius Verbi i n c a r n a t a ». Et rarsus eiusdem : « Cessa n a t u r a s post u n i o n e m dividere ». Cognoscitur ilatjac ex his, quod unio n a t u r a r u m d u a l i t a t e m et divisionem cessare facit, sed non exstinguit differential)! n a t u r a r u m , ex q u i b u s u n u s est C h r i s t u s . Man sit e n i m caro caro et Deus V e r b u m Deus, q u a m q u a m s u a m fecit c a r n e i n , q u a m a s s u m p s e r a t , q u a m sibi hypostatice u n i v e r a t . Aliud est e n i m divisio et aliud differentia, hteque valde a b invicem d i s t a n t , sicut etiam s a n c t u s Cyrillus in defensione a n a t h e m a t i s m i tertii contra r e p r e h e n s i o n e s T h e o d o r e t i ita e n u n t i a t : « R e m o t u m a u t e m etiam a b o m n i m a c u l a est hoc, ut s c i a m u s a l i a m n a t a r a m separatili! esse c a m e n i seorsum a V e r b o ex P a t r e orto,

(1) M 76, 60 D.

38 a l i u m a u t e m r u r s u s iuxta r a t i o n e m su® naturae U n i g e n i l u i n . T a m e n h a c scire n o n significat n a t u r a s post u n i o n e m s e p a r a r e » . Eiusdem sancii Cijrilli ex defensioneanathematismi odavi contra reprehensiones Andrai', ubi C'hrisium imam personam unamque hyposlasim et imam naturam esse ostendit. Vituperaverat cum nempe Andreas, quod dixisset in una... et imam hijpostasim compositam assentereim non erravi dicens, « cum carne ». Servavi enim etiam ita ei, qui subintellegitur, hoc quod anus est iuxta compositionem (1) : « Q u a n d o e n i m de u n a p e r s o n a et n a t u r a sive u n a h y p o s t a s i s e r m o ea e x a m i n a n s , ex q u i b u s illa est vel n a t u r a l i t e r c o m p o n i t u r , praepositionem : Eiusdem ex tractatu quod unus sit Christus, qui dialogice in forma inlerrogationis et responsi scriptus est [2). « Quxro ego : C o n f u s a ' i g i t u r s u n t n a t u r a ; et u n a

( 1 ) M 76, 3 5 2 C. ( 2 ) M 75, 1289 C.

39 ex d u a b u s efï'ecta est ? Cyrilli : At quis ita delirat et i m p e r i t u s est, ut putet a u t n a t u r a m Verbi in id, q u o d non erat, m u t a t a m esse a u t c a r n e m q u a s i iuxta m o d u i n m u t a t i o n i s in illam [ n a t u rarli] Verbi transiisse ? Impossibile enim hoc est. U n u m igilur F i l i u m esse d i c i m u s et u n a m eins n a t u r a m , licet inlellegatur facta esse [una] per a s s u m p t i o n e m c a r n i s h a b e n t i s animarli i n tellectualem. I p s i u s e n i m , ut d i c i m u s , facta est h u m a n i t a s p r o pria. Intellegitur a u t e m a nobis n o n aliter, sed hoc sensu esse D e u s s i m u l et h o m o ». Et post panca (1) : « V e h e m e n t e r igitur, o socie nosier, ille niigaretur, qui c o n f u s i o n e n i vel m i s t u r a m accidere diceret, si u n a n a t u r a D o m i n u s a nobis esse d e c l a r a t u r i n c a r n a t a et h o m o facta. Non enim esset c u i q u a m possibile talem d e m o n s t r a t i o n e m syllogismis s t r i n g e n t i b u s et veris efficere. Sed si s u a m v o l u n t a t e m nobis legem s t a t u u n t , c o n s i l i u m inierunt, q u o d stabilire n e q u e u n t . N e q u a q u a m e n i m illis adhser e m u s , sed Scripturse a Spiritu diche. Si vero e x i s t i m a n t n a t u r a m h o m i n i s , c u m nihil sit, si c u m divina m a g n i t u d i n e c o m p a r e t u r , furti m s u b l r a h i et a b s u m i , ut illi d i c u n t , iterum r e s p o n d e m u s : « E r r a l i s nescientes S c r i p t u r a s n e q u e v i r t u t e m Dei » (Matth 22, 29). N o n e n i m erat impossibile misericordi Deo, ut toterabileni h u m a n i s m e n s u r i s se prseberet. E t hoc figurate n o b i s prœsignificaverat, c u m Moysen edoceret et m y s t e r i u m I n c a r n a t i o n i s a d h u c veluti in typis describeret, D e s c e n dit e n i m v e r o s u p e r r u b u m in specie ignis in deserto et e m i c a b a t q u i d e m ignis in p l a n t a modicae altitudinis n e q u e tarnen hsec 28 a d u r e b a t u r . A t t o n i t u s a u t e m fuit hoc spectaculo Moyses. Q u o m o d o e n i m non i n c o n v e n i e n s est l i g n u m igni ? Vehementiaiii fia mmse ferre q u o m o d o materia facile c o m b u s t i b i l i s p o t e s t ? Sed erat f a c t u m hoc, ut dixi, tvpus mysterii, quod tolerabilein m e n suris h u m a n i t a t i s n a t u r a m d i v i n a m Verbi, q u a n d o ipse vellet, o s t e n d e b a t . N o n e n i m est q u i d q u a m o m n i n o , q u o d [Deus] n o n possit. Qusero : Bene noveris illos nolle acceptare ea, quae consi-

( 1 ) M 7 5 , 1292 D.

40 d e r a t i o n e d i g n a s u n t . Cijrilli : I t a q u e c a p l a est, ct sine d u b i o q u i d e m , e o r u i n a s s e r t i o d u o s F i l i o s el C h r i s t o s p r o i i t e n s ». E c c e e v i d e n t e r dicit eos q u i n o n u n a m n a t u r a m Filii i n c a r n a t a m sed d u a s esse p r o f i t e n t u r , sine d u b i o d u o s filios el C h r i s t o s p r o f i t e r i . D u a s vero n a l u r a s de u n o C h r i s l o p n e d i c a r e n o n a l i u d esse ac d u o s filios d i c e r e , de h o c a u d i N e s l o r i u m loq u e n t e m . Impii Nestorii : « F i l i u m n e m p e Dei g e n u i t Virgo C h r i s t i p a r a . Sed q u o n i a m F i l i u s Dei n a t u r a du[)lex est, n o n g e n u i t q u i d e m F i l i u m Dei, sed g e n u i t h u m a n i t a t e m , qua? est filius p r o p t e r euni, q u i ei a d h s e r e b a t « . Et iterum in alio tractatu dicil : « Naturae duee, filiatio u n a . Q u i d Y e r b u m c a l u i n n i a r i s ? » Sed f o r t e a l i q u i s dicat : C h a l c e d o n e n s e s d i x e r u n t , « i n d i v i s i b i l i ty- et i n s e p a r a b i l i l e r »! Sed e t i a m N e s t o r i u s h o c dicit. Impii Nestorii ex tractatu, cui est iitulus « de Incarnatione divina ». Did us est autem, cum alium ante enm pronuntiasset « eo quod turbie violenter duxerunt » : « C o n c e d a n t u r ea, quae ad n a t u r a s spect a n t , et ea. quae ad h o n o r e m n a f u r a r u m a t t i n e n t , ne d i s t i n g u a n t u r . N o n e n i m est d i s t i n c l i o h o n o r i s in n a t u r i s , n e q u e alia s u n t ea, quae a d i v i n i i a t e n u n c f i u n t , alia vero ea, quae a c o r p o r e . U n a e n i m est d o m i n a t i o s u p e r o m n i a u i r i u s q u e , u n a s u s c i t a t i o m o r t u o r u m a b u t r o q u e , u n a e o g n i t i o o m n i u m m e n t i u m , quai s u n t in a n g e l i s et h o m i n i b u s et d s e m o n i b u s a b u t r o q u e . N o n est alia praescientia d i v i n i t a t i s et alia h n m a n i t a t i s . N o n est e n i m d i v i n i tati ne u n a q u i d e m d i f f e r e n t i a in t a l i b u s r e s p e c t u c a r n i s ». E n etiain N e s t o r i u s n a t u r a s n o n n i s i per h o n o r e m d i s t i n c t a s p r o f i t e t u r . Si e n i m h y p o s t a t i c e u n i t a s esse n a t u r a s d i c e r e t , n e c ipse n e c C h a l c e d o n e n s e s d u a s n a l u r a s post u n i o n e m a f f i r m a r e n t . s e d u n a m n a t u r a m Dei V e r b i i n c a r n a t a m . E t e n i m s a n c t u s q u o q u e C y r i l l u s in a l t e r a e p i s t u l a ad S u c c e n s u m f a l l a c i a m e o r u m patef a c i e n s ita l o q u i t u r . Sandi Cijrilli ex epistula secunda ad Sue- 29 cemum (1): «Vox e n i m « i n d i v i s u m » a p u d eos iuxta i n a n e m term i n o l o g i a m Nestorii alio s e n s u a c c i p i t u r . A i u n t e n i m s e c u n d u m

(I) M 77, 245 G.

41 honoris iequalilatem et idenlilatem voluntatis et per auctoritatem a Verbo indivisum i'uisse hominem illuni, in quo illud habitavit. Itaque non simpliciter verba proferunt, sed cum aliqup dolo et fraudulentia ». Iterum ex definitione Chalcedonensium caput citat, quod ita est. Caput quintum definìtionìs : « Non in duas personas separatum vel divisum, sed unum eundemque Filium Unigenitum, Deum Verbum et Dominum nostrum J e s u m Christum ». E t affert caput C yrilli ex epistula secunda ad Succensum, quod ita est : (1) « Et non in duas personas aut fìlios propter hoc dividitur, sed unus et idem mansit Dominus noster Jesus Christus ». At si iuxta sanctum Cyrillum unam personam et unum Filium et unum Christum profitereris et non in duos divideres, unam esse naturam Dei Verbi incarnatam diceres et ila iuste nobiscum unam esse personam in ventate et non fraudulenter unum Christum et Filium profitereris. Rursus enim et hie cum ex textibus supra citatis testimonium excerpsisses, mutilatum illud altulisti, sicuti libi placuit. Est vero testimonium integrum ita (2) : « Fugit igitur eos, qui recta pervertimi, in veritate unam esse naturam Dei Verbi incarnatam. Unus enim est Filius Verbum naturaliler et vere ex Deo Patre ineffabiliter natus. E t cum per assumptionem carnis nequaquam inanimata}, sed intellectualiter animala?, homo ex muliere prodiisset, non propter hoc in duas personas et fìlios dividilur, sed unus mansit ». Si igitur synodus Chalcedonensis, sicut tu violenter attentas, sancto Cyrillo adhserere scivisset, prius unam esse naturam Dei Verbi incarnatam professa esset, et hoc sensu prosequens dixisset unum esse Christum et Filium et Verbum, quod incarnatum est, quod non in duas personas dividitur. Prseter hoc autem quod testimonium mutilasti, etiam id ipsum, quod [ex eo] citasti, mutasti et falsificasti. Tu enim ita citasti : «Mansit unus

(1) M 77, 241 A. (2) M 7 7 , 242 A.

0

42 et idem Dominus nosier Jesus Christus ». Texlus vero genuinus ita habet : « Mansit nnus, tarnen non sine incarnatione neque extra corpus, sed hoc et proprium ei est per unionem indivisibilem ». Itaque ex eo, quod verba sancti Cyrilli, quibus manifeste unam naturain Dei Verbi incarnatam pra?dicat, mutilasti, non iuxta sententiam Cyrilli synodum Chalcedonensem unam personam in Christo prolessam esse indicasti, sed earn « in duabus naturis » Christum definiendo iuxta astuta et f'utilia Nestorii effata « sine divisione et distinctione » personam jnestorianam] proclamasse. Quod vero etiam Nestorius duas naturas confitendo solum apparenter negavit in duas personas [Christum] divisum esse, evidenter ex sequentibus demonstramus. Impii Nestorii in illud « Ego a meipso non sum locutus, sed Pater, qui misit me, ipse mandai um mihi dedit, quid dicam et quid loquar » (Io 12, 4 9 ) : «Non cum persona Filii Dei in duas dividitur iuxta blasphemiain nonnullorum ex iis.qui sunt contra nos.Unus enim Filius, unus Christus, duplex vero natura iuxta filiationem, persona unica, filiatio unica, duae vero naturae, sicut dixi». Et iterum post pauca : « Non est vocandus Deus Verbum separatim Filius neque h u manitas separatim. Hoc enim nihil aliud esset nisi duos filios adstruere, Sed commune utriusque naturae fuit nomen filiationis. Dico Filium, duasque naturas indico. Dico Christum, et neutram ex naturis divido per filiationem ». Patet igitur ex praecedentibus per homonymiam filiationis mendaciter unam personam eos affirmare, qui dyophysitismi morbo laborant. Impii Theodoreti quse iis sequalia sunt ex reprehensione capitis tertii sancti Cyrilli (1) : « Unam quidem personam unumque Filium et Christum esse pariter profiteri iustum est, duas autem hypostases sive naturas unitas dicere non est absonum, sed iuxta rationem consentaneum ». Eiusdem ex epistula, quam scripsit cum definitionem Chalcedonensem contra accusationem Ioannis

(1) M 76, 404 B.

43 de Agias (?) defenderet, qua Theodorelus demonstrat synodum a unam hypostasim » loco personae iuxta vana Nestorii effata inlellexisse, quae modo a nobis citata sunt : « li igitur, qui d u a s naturas c o m m e m o r a n t unitatemque inconfusain, iterum iIli noti sunt, qui u n a m hypostasim non essentiam nec n a t u r a m , sed personam esse intellegunt ». Et post alia : «Propterea, u n a m hypostasim synodus sancta posuit, non cum n a t u r a m , ut dixi, hypostasim esse intellegeret, sed personam. Hoc enim et ipsuin symbolum docet. Cum voce persona videlicet converte vocem hypostasis ». Quis igitur hanc multiplicem astutiam non miretur nec sicut morsus serpentium venenum evomentium inquinatas doctrinas istorum impostorum fugiat ? Ecce enim Theodoretus, prseclarse illius synodi prseses, qui mentem eius ut nemo alius intellexit, dicit eam « u n a m hypostasim» pro « una persona » sumpsisse. Quomodo igitur non magna vigiiantia opus est oculorumque acie (?), si ita loqui fas est, ad cavendum a talibus mendaciis malseque mentis insidiis ? Iterum aliud caput ex definitione Chalcedonensium citat, quod ita est. Caput sextum definitionis : « Sicuti supra prophetse de hoc et ipse Jesus Christus nos docuit et symbolum P a t r u m nobis tradidit ». Et in huius confirmationem affert caput sancii Cyrilli ex epistula secunda ad..., quod ita est : « Eum^ qui introduxit... haeresium non... ut dicamus secundum Patres... » : « Ita sanctos Patres sensisse invenimus. Ad hoc autem insipidum et stultum est sermonem mullis prolongare. Omnis enim hseresis, ut ita dicam, iuxta divinas Scripturas et P a t r u m traditionem se sentire profìletur, quse recte ab iis dicta sunt in id quod ipsi placet vertendo. » Propterea igitur et Nestorio, qui se iuxta symbolum trecentorum et duodeviginti P a t r u m credere asseruerat, in epistula tertia ad ipsum sanctus Cyrillus ita scribit (1) : « Non autem sat erit reverentise tuse, ut nobiscum symbolum fìdei illud t a n t u m , quod q u o n d a m in Spiritu Sancto a magna et sancta

(1) M T7, 107 C.

44 synodo olim Nicaeam congregata compositum est, confìteatur. Non recte enim illud intellegis et inlerprelaris, sed oblique potius, licet voce tenus textum profitearis. » Si igitur libri auctor ostendere voluit Chalcedcnenses symbolum ad insiar Cyrilli intellexisse, in omnibus capitibus, quae exaravit, effata Cyrilli non mutilare oportebat. Sed quia accurate seit ea, quae isti professi erant, sententiae sancti contraria esse, ideo ad hanc impudentem calumniam progressus est. Caput septimum definitionis : « His igitur ex omni parte cum omni diligentia et cura a nobis definitis slatuit synodus sancta et oecumenica, ne cui aliam fidem edere sive scribere aut componere aut sentire aut aliter docere liceat ; ii vero qui ausi fuerint aliam fidem aut componere aut edere aut docere aut aliud symbolum tradere iis, qui ad veritalis cognitionem ex paganismo aut iudaismo aut a quacumque haeresi converti voluerint, tales si sint episcopi aut clerici alieni sint episcopi ab episcopatu, clerici vero a clero, sin autem monachi aut saeculares sint, excominunicentur ». Et citat canonem synodi Ephesinae, cuius sanctus Cyrillus praeses erat, quae impiura Nestorium deposuit, qui canon ita habet : « His igitur lectis statuii sancta synodus, ne cui aliam fidem edere aut scribere aut componere liceat praeter illani, qua; definita est a sanctis Patribus, qui cum Spirilu Sancto Nicteam convenerant. li vero, qui ausi iuerint aliam fidem aut componere aut edere aut eos docere, qui ad veritàtis cognitionem a paganismo aut iudaismo aut ab hseresi quacumque converti vellent, tales si sint episcopi aut clerici, alieni sint episcopi ab episcopatu et clerici a clero, si vero saeculares sint, excommunicentur. » Iste igitur astutus impostor haec citavit abolere volens accusationem contra synodum Chalcedonensem prolatam. Iuste videlicet accusantur, quod praeter canonem sanctorum Patrum aliam fidem definiverunt illudque symbolum sanctum et apostolicum alienis additamentis turbaverunt. Cum autem invicem ea comparamus, quae ab istis et ilia, quae ab Ephesinis dicta sunt, ex ipsis verbis modum novae mutilationis d a r e videre est. Ephesi enim Charisius,

45 p r e s b y t e r q u i d a m , qui fuit a P h i l a d e l p h i a , Lydise oppido, s a n c tae s y n o d o fidei s y m b o l u r a c o r r u p t u m obtulit, q u o m u l t o s N e s torii c o m m e n s a l e s ex L y d i a seduxerat, q u o r u m n o m i n a , etiam in actis posita s u n t t a m q u a m e o r u m , qui etiam a b n e g a v e r u n t m a l i g n u m erroretn falsi illius symboli, q u i p p e q u o d a T h e o d o r o Mopsuesteno p r o v e n i e b a t . Dicit s a n c t u s Cyrillus in epistula ad venerabilem Proclum episcopum Constantinopolitanum Theod o r u m similia h u i c illegitimo s y m b o l o s c r i b e n t e m ipsis verbis b l a s p h e m i a s protulisse. E t i a m in opere c o n t r a D i o d o r u m et T h e o d o r u m [Cyrillus hoc dicit], q u o d c u m ut illud legeretur ipse permisisset et s a n c l a s v n o d u s b l a s p h e m i a a u d i t a c o m m o t a esset, ipsa statini in lectione b a n c d e f i n i t i o n e m edidit : « H i s igitur leclis slatuit sancta s y n o d u s , ne cui aliam fidem edere a u t scribere a u t c o m p o n e r e liceat praeter earn, quae a sanctis P a t r i b u s definita est, qui Nicaeam c u m Spiritu Sancto congregati s u n t ». S y n o d u s vero C h a l c e d o n e n s i s n o n ita ; sed q u i a a c c u r a t e sciebant se n o v u m d e c r e t u m statuisse et ea, quae volebant, addidisse, in d u a b u s n a t u r i s u n u m D o m i n u m n o s t r u m J e s u m C h r i s t u m defìniendo, et impiai L e o n i s epistulse s u a m definitionem a c c o m o d a s s e reclseque fidei c o l u m e n illam appellasse, t a m q u a m fidei Petri apostoli convenierTtem, ita d i x e r u n t : « His igitur ex o m n i parte c u m o m n i diligentia et c u r a a n o b i s defìnitis statuii s y n o d u s haec sancta et cecumenica, ne cui a l i a m fidem edere seu scribere a u t c o m p o n e r e liceat ». Ecce m a n i f e s t e o s t e n d e r u n t ipsos esse eos, qui [novitatem] s t a t u e r u n t . E p h e s i n i q u i d e m d i x e r a n t praeter definita a sanctis P a t r i b u s Nicaenis n o n li ci t u m c u i q u a m fore n o v a m fidem edere. Hi vero c u m m e r e a d decipiendos h o m i n e s simplices fidem iHorum t r e c e n t o r u m et duodeviginti praemisissent, in m e d i o quae v o l u e r u n t deiinivere et t u n c d i x e r u n t n o n licere c u i q u a m s y m b o l u m aliud proferre praeter ea, quaì a b ipsis definita s u n t . Q u o d vero E p h e s i n i , c u m nihil o m n i n o [prius] definivissent a u t d o g m a t i c e dixissent, occasione s y m b o l i a Charisio oblati c a n o n e m e d i d e r u n t d e c e r n e n tem, ne a l i a m fidem definire beeret, etiam acta d e m o n s t r a n t , d e m o n s t r a n t vero et ipsa verba, q u a in c a n o n e a d h i b u e r u n t .

46 Ephesinorum : « Sensu vero acquali si qui c o n v i n c a n t u r sive episcopi sive clerici sive saeculares, quod ea vel o p i n e n t u r vel doceant, quse in s y m b o l o a Charisio presbytero oblato de Incarnatione Unigeniti Filii Dei c o n t i n e n t u r , sive i n q u i n a t a s et perversas Nestorii doctrinas, quse eliam infra p o n u n t u r , sententiie h u i u s sanctse et œconomicie synodi s u b i c i a n t u r , ita ut n o t u m sit : E p i s c o p u s alienus sit a b episcopatu et d e p o n a t u r , clericus vero similiter ex clero excidat, si vero h o m o sit ssecularis, etiain talis e x c o m m u n i c e t u r , ut s u p r a d i c t u m est ». Nihil igit u r quae E p h e s i statuta sunt c o m m u n e h a b e n t c u m iis, quae addita sunt Chalcedone, sicuti ex citatis accurate patet. H u c u s q u e pertingunt capita, quae in initio libri ad defensionem C h a l c e d o n e n s i u m sacrilegus iste r a p t o r effàtorum Cyrilli a Ueo i n s p i r a t o r u m posuit. Iam ad celerà t r a n s i m u s , quaì etiam s u b n u m e r o posuit, praevium s u u m tilulum prsemittens et i m p i u m sensum opinationis suae m a n i f e s t a n s . Est a u t e m textus eius in prsevio titulo hic : Prxvius titalus. Cyrilli archiepiscopi Alexandrini varia testimonia, in quibus proposito, iiweniri potest differentia duarum naturarum et quod Deus Verbum est impassibilis et immortalis, tempiii m vero passibile et mortale ab eo prsedicatur. — Refutatio huius. Si intentio tua fuit apologiam pro synodo Chalcedonensi instituere, oportuit prsevio titulo h a n c i n d i c a t i o n e m inesse : « Quod s a n c t u s Cyrillus d u a s natiiras post u n i o n e m esse dixit, in d u a b u s n a t u r i s u n u m D o m i n u m n o s t r u m J e s u m C h r i s t u m definiendo ». Non enim ideo quia différentes esse n a t u r a s agnoscit, ex q u i b u s E m m a n u e l constat, i a m eo ipso iuxta eff'atum t u u m etiam in d u a s n a t u r a s illum u n u m eo fine dividit, ut t e m p l u m , sicut dixisti, separatili! m o r tale, D e u s a u t e m Y e r b u m in se seorsum i m m o r t a l i s , et alius mortalis alius vero i m m o r t a l i s , alius passibilis et alius impassibilis intellegatur. N e q u e e n i m ita senserunl a Deo inspirati Ecclesise doctores, sed e u n d e m impassibilem e u n d e m q u e passibilem agnoscunt. Licet enim s e c u n d u m naturarti s u a m V e r b u m sit impassibile, eius t a m e n fuit passio, quia eius fuit c o r p u s passibile, cui hyposlatice u n i t u m erat. Ne igitur differentiam

47 n a t u r a r u m , ex q u i b u s u n u s est C h r i s t u s , pro divisione accipias. Aliud est e n i m dicere d u o et hoc sensu dividere, et a l i u d est d i f f e r e n t i a m e o r u m , ex q u i b u s u n u m c o m p o n i t u r , agnoscere. Sancti Cyrilli ex clefensione anathematismi tertii contra reprehensiones Theodoreti : « A b oinni m a c u l a e t i a m a l i e n u m est id, ut si contigerit, a g n o s c a m u s aliam esse iuxta suara n a t u r a m c a r n e m sine Verbo ex P a t r e orto, a l i u m vero r u r s u s iuxta r a t i o n e m natnrse suse U n i g e n i t u m . T a m e n hsec agnoscere n o n est n a t u r a s post u n i o n e m dividere ». Eiusdem ex tomo secando contra blasphemias Nestorii (1) : « Inter h u m a n i t a t e i n n e m p e et d i v i n i tatem ego ipse q u o q u e fateor, m a g n a m esse d i f f e r e n t i a m sive d i s t a n t i a m . Alia e n i m s e c u n d u m r a t i o n e m TOO q u o m o d o esse et nihil inter se similia recte v i d e n t n r ea, quse ita a p p e l l a n t u r . U b i vero n o b i s m y s t e r i u m circa C h r i s t u m in m e d i u m venit, ratio u n i o n i s non ignorât q u i d e m d i f f e r e n t i a m , expellit vero division e m , non q u o d n a t u r a s invicem c o n f u n d a t a u t misceat, sed q u o d V e r b u m Dei c a r n i s et s a n g u i n i s particeps f a c t u m u n u s etiam ita F i l i u s et intellegitur et a p p e l l a t u r »>. Eiusdem ex tomo quinto contra blasphemias Nestorii (2) : « V e r b u m igitur, q u o d est a Deo P a i r e , pro nobis in c a r n e iuxta S c r i p t u r a s pati voluisse d i c i m u s . Sic nos doeuit et dixit s a n c t u s P a u l u s (3). U n u m enim f a t e m u r C h r i s t u m et F i l i u m et D o m i n u m gloriae, V e r b u m ex Deo P a t r e , q u o d p r o p t e r nos i n c a r n a t u m et p a s s u m est propter nos in c a r n e s e c u n d u m S c r i p t u r a s ». Et post alia (4) : « P r o posita n a m q u e et in m e d i u m veniente E m m a n u e l i s p e r s o n a , etiamsi h o m i n e m V e r b u m ex Deo P a t r e d i c i m u s , f o r m a m servi e u m s u m p s i s s e intellegimus el ex m e n s u r i s exinanitionis e u m cognosci d i c i m u s ; si vero etiam D e u m U n i g e n i t u m [eum dicim u s ] , e u n d e m c r e d i m u s esse, qui i n c a r n a t u s i a m d u d u m et

(1) (2) (3) 2 2 4 B. (4)

M 76. 85 A. M 76, 2 2 1 A. Hic i a t a x t u c i t â t > m u l t a o m i s s a s u n t . Quae s e q u u n t u r vide M 76, Ibid. C.

48 h o m o f a c t u s est ». Eiusdem ex epistula tertia ad Nestorium, anaIhematisnuis duodecimus : « Q u i c u m q u e 11011 c o n f ì l e t u r F i l i u n i Dei in c a r n e p a s s i m i et in c a r n e c r u c i f ì x u n i esse m o r t e m q u e in c a r n e g u s t a s s e i ' a c t u m q u e esse p r i m o g e n i t u m ex m o r t u i s , eo q u o d vita est et a u c t o r vita; t a m q u a m D e u s , a n a t h e m a sit ». Eiusdem ex defelisione eiusdem onalhematismi [duodecimi] contra reprehensiones Tlwodoreti (1) : « Q u i a vero p a s s i o e i n s m u n d o e r a t r e d e m p t i o et r u r s u s n o n e r a t possibile, ut in p r o p r i a n a t u r a V e r b u m ex P a t r e o r t u r n p a t e r e t u r , s a p i e n t e r n e g o t i u m d i s p e n s a t i o n s p r o c u r a i . P r o p r i u m videlicet fecit c o r p u s , q u o d pati posset, ut in eo, q u o d a d p a t i e n d u m a p t u m est, p a s s u s esse d i c e r e t u r , licet in p r o p r i a n a t u r a i m p a s s i b i l i s m a n s i s s e t . Q u i a vero in c a r n e v o l u n t a r i e p a s s u s esl, p r o p t e r h o c R e d e m p t o r u n i v e r s i et est et a p p e l l a l u r . Ut e n i m ait P a u l u s ( H e b r . 2, 9), g r a t i a Dei p r o n o b i s o m n i b u s g u s t a v i t m o r t e m . » N u m q u i d tibi [Cyrillus] D e u m V e r b u m his a passione amovere videtur ? Iinni o p o t i u s i p s i u s p r o p r i a 111 dicit p a s s i o n e m , licet s e c u n d u m n a turami u t D e u s i m p a s s i b i l i s f u e r i t , q u i a c o r p o r i ad p a t i e n d u m a p t o u n i t u s erat. Q u o m o d o i g i t u r a p a t i e n d o e u m a m o v e s , in s a p i e n t e ilio pifevio titulo i m p e r i t e d i v i s i o n e m f'aciens, D e u m V e r b u m i m p a s s i b i l e m et i m m o r t a l e m , t e m p l u m a u t e m p a s s i b i le et m o r t a l e a Cvrillo praedicari d i c e n s , ita u t a l i u s q u i d e m , q u i p a s s u s est, a l i u s a u t e m , q u i 11011 p a t i t u r , iuxta i n q u i n a t a s N e s torii b l a s p h e m i a s d i c a t u r ? Impii Xestorii qnse Uli previo titulo similia sunt : « I t a q u e ille, q u i p a s s u s est, pontifex m i s e r i c o r s ; p a s s i b i l e vero t e m p l u m , n o n a u t e m D e u s , s u s c i t a t o r eius q u i p a s s u s est ». Caput 1. adversarii. Ex epistula secundci ad Nestorinm, cuius initium est... (2) : « N o n e n i m d i c i m u s , c u m m u t a t a esset, n a t u r a m V e r b i c a r n e i « e v a s i s s e , sed n e q u e earn in t o t u m h o m i n e m ex a n i m a et c o r p o r e c o m p o s i t u m I r a n s f o r m a t a m esse, sed id p o t i u s , q u o d u n i t a sibi h y p o s t a t i c e c a r n e a n i m a r a t i o n a l ! (1) M 76, 449 D. (2) M 77, 45 B.

49 a n i m a t a V e r b u m i n e x p l i c a b i l i t e r et i n s c r u l a b i l i l e r h o m o f a c t u s est )>. Defensio ad hoc addila. S u p e r f l u u m m i h i v i d e t u r a d h o c frustra l o n g u m s e r m o n e m facere. N e q u e enim nos d i c i m u s D e u r a V e r b u m in c o r p u s vel in h o m i n e m ex a n i m a et c o r p o r e c o m p o s i t u m m u t a t u m esse. Sed c o n f i t e m u r e u m , c u m q u o d e r a t m a n s i s s e t , u n i t u m esse h y p o s t a t i c e c a r n i , cui est a n i m a intellectualis. D e m o n s t r a igitur i d i p s u m definitione s y n o d u m C h a l c e d o n e n s e m p r o f e s s a m esse ! H o c e n i m f'uit, q u o d in illis c a p i t i b u s s u p r a posi lis v i t u p e r a v i m u s . Si e n i m u n i o n e i n h y p o s t a t i c a m p r o f e s s a e s s e t , d i x i s s e t « licet u n a n a t u r a sit Dei V e r b i i n c a r n a t a » et n o n « in d u a b u s n a t u r i s » u n u m C h r i s t u m d e f i n i e n d o ex sua p a r t e u n i o n e m solvisset. Caput 2. adversarii, Eiusdem Cijrilli ex eadem epistida (1) : « E t diversse q u i d e m s u n t naturae, quae s i m u l in v e r a m u n i t a t e m c o n v e n e r u n t , u n u s a u t e m est C h r i s t u s et F i l i u s ex d u a b u s , n o n acsi d i f f e r e n t i a n a t u r a r u m p r o p t e r u n i o n e m s u b í a l a esset. » Defensio ad hoc addila. N e s c i o , u t r u m haec c i t a n d o n o b i s c u m a n c u m t e m e t i p s o d i s p u t a r e velis. Acsi e n i m quae praeclara illa s y n o d u s o m i s e r a t , c i t a r e tibi p r o p o s u i s s e s , n u n c c o m p l e t e ea effata n o b i s in m e d i u m p r o l e r s , q u a m q u a m c a p i l a , quae p a u l o a n t e i n v e s t i g a t a s u n t , a s t u t e m u t i l a s t i , q u a n d o quae a d d e f ì n i t i o n e m s y n o d i p e r t i n e n t et v e r b a Cyrilli i n v i c e m c o m p a r a b a n t u r . Sed et ibi q u o d i n c i s i m i « u n u s C h r i s t u s et F i l i u s ex d u a b u s •> s u p p r e s s i s t i te c o n v i c i m u s ! N e v e r o ex p r ó x i m a c o m p a r a t i o n e v e r b o r u m posila o b o c u l o s c o n t r a d i c l i o n e i r r i s i o n i s r e u s fieres, ex Consilio id q u o d v e r u n i est o c c u i t a s t i . Ille e n i m , q u i est ex d u o b u s , in id, u t i l e r u m d u o fiat, d e n u o n o n r e s o l v i t u r , sed a l i q u o d u n u m s i g n i i i c a t , q u o d ex d i v e r s i s r e b u s in i n d i v i s i b i l e m u n i o n e m c o n v e n i t . E t de h o c q u i d e m i t e r u m a m e p r o t e s t i m o n i o e f f a t u m Cyrilli a c c i p e . Sancti Cyrilli ex epistnla prima ad Sacceiìsum (2) : « C u m i g i t u r h o c c o n s i d e r a m u s , n i h i l

(1) M 77, 4 5 C. ( 2 ) M 77, 232 D.

7

50 c o n c u r s u n i in u n i o n e m violaraus, q u a m ex d u a b u s n a t u r i s fact a m esse d i c i m u s . P o s t u n i o n e m vero n a l u r a s a b i n v i c e m d i v i d i m u s neque in duas n a t u r a s i l i u m u n u m et

non

indivisibilem

d i s s e c a m u s , sed u n u m F i l i u m a s s e r i m u s et ut P a t r e s

dixerunt,

u n a m n a t u r a m Dei V e r b i i n c a r n a t a m ».

Caput [3] adversarii. Neslorium

(1) : « E s t e n i m

Eiusdem

Cijrilli

ex eadem

cpisfula

v a n u m sitnul et ineptum

i l i u m , qui est p r i m u s ante o m n i a

sjecula et P a t r i

asserere

coseternus,

altero initio ad hoc, ut exsisteret, indiguisse ». Defensio addita.

ad

ad

hoc

Quis est ex iis, qui u n a m n a t u r a i n Dei V e r b i i n c a r n a t a m

profitendam esse a f f i r m a n t , qui m o r b o talis doctrinse absurdae et detorlaì laboret ? C y r i l l u s e n i m , qui dixit D e u m V e r b u m tero initio ad h o c ut esset non indiguisse, ipse u n a m Verbi

al-

naturam

profitendam esse affirmnt, v e r u m , ut dixi, i n c a r n a t a m .

Sancii Cijrilli

ex tomo secando

contra

blasphemias

Nestorii (2) :

« T a m q u a m ex una persona o m n i a d i c u n t u r . Una e n i m

natura

intellegitur esse post u n i o n e m , ilia ipsius V e r b i i n c a r n a t a ». Opp o r t u n u m est a u t e m , ad capitis c i t a t i o n e m i n c u l t a m et ineptain s a c r a Cyrilli effata tibi afferre, Nestorii i m p e r i t a m

calumniam

rel'utantis et patel'acientis. E x ilia enim radice g e r m i n a tua pro-

dierunt. Eiusdem mias

Nestorii

evitabilis

sancti Cyrilli ex tomo primo

[3) : « Q u a m

contra

profundus et astutus et

sit sensus c o g i t a t i o n u m

eius, qui talia

blasphedifficulter

conscripsit,

n o b i s ex controversia n e c e s s a r i o apparel, l i n d e colleclis

nobis

talibus fabellis in m e d i u m prodis ? A u t q u i s u m q u a m cogitation u m stultitiae in tanto gradu illapsus est, ut putet et dicat divin i t a t e m Unigeniti e x s i s t e n t i a m a n t e ssecula ex P a t r e non h a b e re, potius vero t a m q u a m i n i t i u m

transitus sui ad h o c ut esset

c a r n e m et s a n g u i n e m a s s u m p s i s s e ? Q u i s adeo desipuit et parvae est intellegentise et perfecte inoboediens s a n c l a r u m

( 1 ) M 7 " , 4 5 C. ( 2 ) M 76, 6 » D. ( 3 ) M 7 6 , 56 C.

Scriptura-

37

51 r u m ? Quis n o n m e m i n i t I s a i a m de ipso c l a m a n i e m (Is. 53, 8 ) : « G e n e r a t i o n e i n eius qui e n a r r a b i t ? » Scripsit a u t e m I o a n n e s aperte (Io. 1, 1-3) : « In principio erat V e r b u m , et V e r b u i n erat a p u d D e u m et D e u s erat V e r b u m . Et o m n i a per i p s u m facta s u n t , et sine ilio f a c t u m est n e q u e u n u m . » Q u o d s i o m n i a per i p s u m , q u o m o d o iis, quse per i p s u m facta s u n t , i u n i o r in exsistentia erit ille, qui est a n t e o m n i a ssecula et t e m p o r a ? Ad q u i d igitur id, quod a b o m n i b u s reiectum est, acsi a f f i r m a t u m esset i n t r o d u c i s ? Desine eos c a l u m n i a r i , qui iuste hsec tua r e p r e h e n d u n t et m a g n i t u d i n e m imperitiae, quae in illis a p p a r e t , irridente. Hsec igitur s a n c t u s Cyrillus, u n a m q u e esse n a t u r a m Dei Verbi i n c a r n a t a i n dicit et o m n i n o n o n concedit divinilati Unigeniti ex Maria t r a n s i t u m in exsistentiam fuisse. T u vero, si ut ad f u g a m c a p e s s e n d a m talem confessionem i m m u t e s , d u a s n a t u r a s post u n i o n e m d i c e n d a s esse a r b i l r a r i s , noli testimoniis Cyrilli ex d i m i d i o t a n t u m uti ! Ipse enim licet Dei Verbi a n t e ssecula exsistentiam a g u o s c a t , non e u m a nativilate s e c u n d u m c a r n e m ex Virgine a l i e n u m facit, eo q u o d e u m ex ilia c a r n a l i t e r n a t u m esse dicit. V e r u m i n a n i t a t e t u r p i u m Nestorii e f f a t o r u m hsec tua c o n f i r m a n t u r . q u i etiam ita l o q u i t u r . Impii Nestorii : « F i l i u m enim Dei genuit et ipsa Virgo C h r i s l i p a r a ? At q u o n i a m Dei F i l i u s n a t u r a duplex est, non genuit F i l i u m Dei, sed genuit h u m a n i t a t e m , quse est filius propter F i l i u m ipsi adhserentem ». Et Herum : « Misit e n i m Deus F i l i u m s u u m f a c t u m ex m u l i e r e , f a c t u m sub lege ( G a l . 4, 4). Hoc q u i d e m l o c o , d u a s n a t u r a s indicat, id vero, q u o d in h u m a n i t a t e contigit, e n u n t i a t . Secus quseras a b hserelico : Quis fuit s u b lege? D e u s V e r b u m ? » Caput k. adversarii. Eiusdem Cyrilli ex eadem epistula ad Neslorium ( / ) : • Non enim prius h o m o vulgaris ex s a n c t a Virgine n a t u s est et postea in e u m V e r b u m descendit, sed a b ipso 38 utero u n i t u s esse et c a r n a l e m nativitatem a s s u m p s i s s e d i c i t u r , utpote nativitatem propria} carnis s u a m faciens. E o d e m m o d o

( 1 ) M 77, 4 5 L).

e u m et p a s s u m esse et s u r r e x i s s e d i c i m u s . n o n acsi D e u s Verh u m in p r o p r i a n a t u r a p l a g a s et eia vorn m perf'orationes vel alia illa v u l n e r a tulisset. I m p a s s i b i l i s est e n i m d i v i n i t a s et i n c o r p o r e a . Q u i a vero c o r p u s , q u o d i p s i u s f a c t u m est p r o p r i u m , talia p a s s u m est, e l i a m ipse pro n o b i s p a s s u s esse d i c i t u r . I m p a s s i b i l i s eniin in c o r p o r e p a s s i b i l i e x s i s t e b a t . E o d e m p r o r s u s ¡«quali m o d o e l i a m d e m o r t e e i u s c o g i t a m u s . I m m o r t a l e e n i m n a t u r a et i n c o r r u p t i b i l e et v i v u m et v i v i f i c a n s est V e r b u m Dei. Q u i a vero r u r s u s c o r p u s e i u s per g r a t i a m Dei, s i c u t dicit P a u lus, p r o o m n i b u s g u s t a v i t m o r t e m ( H e b r . 2, 9 ) , ipse m o r t e m p r o n o b i s p a s s u s esse d i c i t u r , n o n asci in m o r t i s s u p p l i c i u m in eo, q u o d ad p r o p r i a m i p s i u s n a t u r a m s p e c t a t , d e v e n i s s e t — i n sanire esset i s t u d d i c e r e a u t cogitare — sed, ut m o d o dixi, c a r o e i u s m o r t e m g u s t a v i t . S i m i l i t e r et c u m c a r o eius s u r r e x e r i t , e i n s d i c i t u r esse r e s u r r e c t i o , n o n acsi ipse in c o r r u p t i o n e m l a p s u s esset, a b s i t , sed i t e r u m q u o d c o r p u s eius r e s u r r e x i t . E t ita u n u m C h r i s t u m et D o m i n u m esse c o n f ì t e m u r ». üefensio ad hoc addila. O p i n a t u r i g i t u r iste s a p i e n s s a n c t u m C y r i l l u m illis verbis a D e o V e r b o c o r p u s , q u c d p a s s u m est, s e p a r a r e , et idea div i s i o n i s i n d e se s u g g e r i t . Q u i a vero i m p e r i t u s est, e i u s m e n s et r a t i o c i n i u m i p s u m latet. P o s t q u a m e n i m in a l t e r a p a r t e in e p i s t u l a hsec prsemiserat : « C a r n e m a n i m a r a t i o n a l i a n i m a t a m sibi V e r b u m h y p o s l a l i c e u n i e n s i n e x p l i c a b i l i t e r et i n s c r u t a b i l i ter h o m o f a c t u s est » — i a m s i n e p e r i c u l o h o c dicit, q u o d c o r p u s p l a g a s et c l a v o r u m p e r f o r a t i o n e s i p s u m q u e m o r t i s s u p p l i c i u m s u s c e p i t , a c c u r a t e s c i e n s e u m in p r o p r i a n a t u r a i m p a s s i b i l e m i'uisse, quae b y p o s t a t i c e c o r p o r i p a t i e n l i u n i t a e r a t , i p s u m q u e p r o p t e r u n i o n e m m o r t e m sibi p r o p r i a m t r i b u i s s e , p r o p t e r i m p a s s i b i l i l a t e m v e r o n a t u r a divinse d e t r i m e n t u m ex p a s s i o n i b u s r e s u l t a n s n o n cepisse. N o n e n i m i u x t a i m p i a m Leonis epistulam, q u a m synodus Chalcedonensis coniirmavit, u n u m C h r i s t u m in d u a s n a t u r a s d i v i d e n s , i m p i e et q u a s i interrogando sermonem instituit dicens : Qusenam n a t u r a clavos s u s c i p i e b a t et in ligno c r u c i s p e n d e b a t ? A c c i p e a m e r u r s u s s a n c t u m C y r i l l u m propria^ s e n t e n t i a j i n t e r p r e t e m . Sancti Cyrilli

53 ex tomo quinto contra blasphemias Nestorii (1) : » Non enim convenit aspere et acerbe eutn [Nestorium] in medium venire dicendo : Num Deus Verbum apprehensum est ? Nura csedem perpessa est divinitatis natura ? Non enim ex accurata peritia hsec eutn dicere hinc intelleges et quideni valde facile : Consummatos esse dicimus sanctos martyres omnia perpeti volentes, ut cum bonum cerlamen certassent cursumque suum consummassent fidemque suani servassent ( 2 Tini 4 , 7 . 8 ) , coronam amicitise in Christo plecterent. Si quis igitur prodiens interrogat : Cum corpora sanctorum ferris dilacerarentur vel igne consumerentur vel cum initio vincti evaderent, numquid cum corporibus etiam animse indusse sunt ? Numquid etiam illse materia ignis et ensis effect® sunt ? Et etiamsi dicimus, quoniam illse a talibus passionibus corporis liberae sint, nihil eas in natura sua pati ; numquid igitur, die mihi, propter hanc causam non iiunt coronarutn participes, quia nempe illa corporis non sunt perpessse ? Sed veritatis sermo a passione eas non excludit. Passa sunt enim corpora ipsarum et non aliarum. Imperitia est igitur percontari amantium, num cum carne divinitatis natura tradita sit seu utrum Judseorum vinculis capta an csedem perpessa sit. Rectum est potius cogitare omnino et oninimodo Deum Verbum passiones, quie in carne acciderunt, suas fecisse, mansisse vero impassibilem tamquam Deum, tarnen non extra corpus, quod patiebatur. Hic vero [Neslorius] cum ea, qu£e per dispensationem gesta sunt, inconvenientiae reprehensione aggreditur, sursum deorsum affirmans non esse a quopiam dicendum divinitatis naturam csedem esse perpessam, atrociter in homine tantum mysterii vim reponit ipsumque esse dicit illum, qui crucifixus et pro mundi vita mortem perpessus sit ». Et post alia (2) : [Hoc testimonium Severus contra Julianuin attulit irridentque illud Julianista; estque illis exosum]

( 1 ) M 76, 2 3 2 C. ( 2 ) M 7 6 , 2 4 0 D.

54 « R e l i n q u e b a t igitur c o r p u s legibus natura; suae m o r t i s q u e tationem

gus-

e x c i p i e b a t , c u m ut talia ferret, V e r b u m u n i t u m op-

portune permitteret. P e r virtutem

igitur d i v i n a m v i v u m erat,

V e r b i illius, quod ei h y p o s t a t i c e u n i t u m est. E r g o manuelem

intellegimus,

totum

quod e x p l i c a t u r « N o b i s c u m

c u m divum P e t r u m a u d i m u s d i c e n t e m

Em-

Deus»,

(Act. 5 , 3 0 ) : « Hunc

J e s u m D e u s suscitavit ». E t i a m s i ilium v i s i b i l e m d i c a s c r u c i que affixum, qui T h o m s e m a n i b u s c o n t r e c t a t u s est,

nihilomi-

n u s nos ex Deo P a t r e i n c a r n a t u m V e r b u m i n t e l l e g i m u s u n u m que et e u n d e m F i l i u m c o n f i t e m u r . Q u a m q u a m

enim

natura

i n v i s i b i l i s est, visibilis eo factus est, quod eius erat c o r p u s visibile. P s a l l i t nobis igitur divus D a v i d ( P s . 4 9 , 3) ; « D e u s m a n i feste veniet,

D e u s noster et non

silebit ». E t

rursus

etiam

b e a t u s H a b a c u c ( H a b . 3, 3 ) : « D e u s a b austro veniet et S a n c t u s de mon,te u m b r o s o

c o n d e n s o ». Hie c u m

et i m p a l p a b i l i s sit,

p a l p a b i l i s factus esse d i c i t u r propter c o r p u s , q u o d ipsi

unitum

est ». I t a q u e ex dictis prsemissa professione u n i o n i s

hypostatics

apparet, licet corpus a l i q u i s p a s s u m esse dicat, e u m non n u m a passione reddere V e r b u m ,

quod

hypostatice

alie-

corpori

p a s s i b i l i u n i t u m erat, q u a m q u a m in sua n a t u r a

impassibile

m a n s i t . Hsec sit igitur defensio ad caput q u a r t u m

adversarii.

Ad caput vero q u i n t u m , sextum ac s e p t i m u m miseri istius

li-

belli superfluum est s e r m o n e m producere, quia in iis, quse prius a n o b i s investigata sunt, e o r u m dilucidatio sita est, quod n e m pe non D e u m V e r b u m in c a r n e m m u t a t u m esse d i c i m u s neque carnem

in n a t u r a m V e r b i transiisse neque a M a r i a , s e c u n d u m

q u o d D e u s est, i n i t i u m

t r a n s i t u s in e x s i s t e n t i a m

Deo Verbo

fuisse, saeculorum et t e m p o r u m c r e a t o r i , q u a m q u a m factus est secundum

c a r n e m ex m u l i e r e , i a c t u s

sub lege, sicut

sacra

S c r i p l u r a ( G a l . 4 , 4 ) dicit. J a m v e r o sapiens iste c a p i t u m

dissi-

pator q u o n i a m non sunt mutatae naturse, ex q u i b u s est E m m a n u e l , d u a s naturas post u n i o n e m esse opinatur.

Decet

vero,

q u o n i a m a u r e m m e n t i s sua; o b t u r a t , nos c o n t i n u o ei c l a m a r e effata

Cyriili,

ex q u i b u s d a r e c o g n o s c i m u s

non. n e c e s s a r i o

40

55 m u t a r i d e b e r e ea, ex q u i b u s est C h r i s t u s , si u n a m n a t u r a m Dei Verbi i n c a r n a t a m p r o f i t e m u r . Sancii Cyrilli ex epistula secunda ad Succensum (1) : « N a m etiamsi u n u s d i c i t u r a n o b i s Unigenitus F i l i u s Dei i n c a r n a t u s et h o m o f a c t u s . n o n propterea perm i x t u s est, sicuti illis videtur. N e q u e e n i m in c a r n i s n a t u r a m transiit ilia Verbi, n e q u e ilia c a r n i s in illam Verbi, sed c u m u t r u m q u e in sua p r o p r i e t a t e n a t u r a l i p e r m a n e t , sicut intellegit u r iuxta r a t i o n e m m o d o a nobis r e d d i t a m , unio ineffabilis et inexplicabilis u n a m n a t u r a m Filii nobis ostendit, t a m e n ut d i xi, i n c a r n a t a m . N o n enim de iis t a n t u m , quse n a t u r a simplicia s u n t , « u n u m » vere prsedicatur, sed etiam d e iis, quse per c o m positionem c o n i u n c t a s u n t , c u i u s m o d i res h o m o est ex a n i m a et corpore c o n s t a n s . Diversae q u i d e m speciei talia s u n t n e q u e invicem per essentiain gequalia, t a m e n c u m unita s u n t , u n a m h o m i n i s n a t u r a m perficiunt, q u a m v i s in r a t i o n i b u s c o m p o s i tionis differentia sit s e c u n d u m n a t u r a m e o r u m , quae in u n i t a tem c o n v e n e r u n t . S u p e r v a c u a igitur s e r m o c i n a n t u r qui a s s e r u n t si u n a n a t u r a sit Dei Verbi i n c a r n a t a , p r o r s u s o m n i n o id c o n s e q u e n s esse, ut c o n f u s i o et c o m m i x t i o fiat, i m m i n u t a n i m i r u m et f u r t i m s u b t r a c t a h o m i n i s n a t u r a . N o n enim i m m i n u t a , n e q u e , ut a i u n t , f u r t i m s u b t r a c t a est. Sufficit e n i m ad p l e n a m d e c l a r a t i o n e m eius, q u o d h o m o f a c t u s est, ut d i c a m u s « i n c a r - 4 1 n a t a » . H o c enim si a nobis taceretur, locus q u i d a m esset c a lumnise e o r u m . C u m vero illud necessario s u b i u n c t u m sit, ubin a m est m o d u s i m m i n u t i o n i s a u t s u b t r a c t i o n i s ?» Caput 8. adversarii. Einsdem Cyrilli ex epistula ad Joannem archiepiscopum Antiochenum, cuius initium est : « Lie ten tur cceli et Isetetur terra (2) » : « C o n f i t e m u r itaque D o m i n u m n o s t r u m J e s u m C h r i s t u m , F i l i u m Dei U n i g e n i t u m , D e u m p e r f e c t u m et h o m i n e m p e r f e c t u m ex a n i m a rationali et corpore, qui a n t e ssecula ex P a t r e n a t u s est s e c u n d u m d i v i n i t a t e m , postremis vero t e m p o r i b u s idem p r o p t e r nos et propter n o s t r a n i s a l u t e m ex (1) M 77. 241 B. (2) M 77, 176 D.

56 Maria Virgine secundmn humanitatem, consubslanlialem Patri secundum divinilatem. Duarum nempe natararum unio facla est. Propterea unum Christum, unum Filium et unum Dominum confitemur. Secundum hunc inconfusse unitalis intellectum sanctam Virginem Deiparam esse confitemur, quia Deus Verbum incarnatus et homo faclus est et ex ipsa conceptione templum ex illa sumptuin sibi univit. Evangelicas autem et apostolicas de Domino voces scimus theologos alias quidem tamquam ad unam personam pertinentes comtnunes facere, alias vero tamquam in duas naturas cadentes dividere et illas quidem Deo dignas divinitati Christi tribuere, alias vero huniiles eius humanitati. Cum talia in vestris sacris enuntiationibus invenissemus et eodem modo etiam nosmetipsos sentire animadvertainus — unus enim Dominus, una fides, unum baplisma — Deura omnium nostrum Salvatorelli laudavimus invicem Isetantes, quod fidem a Deo inspiratis Scripturis sanctorumque Patrum nostrorum traditioni conveuientem eceiesiee, quse apud nos et vos sunt, habeanl». Defcnsio ad hoc addila. Cum sancta synodo in metropolim Ephesinain congregata a Nestorio probationes turpium eius doctrinarum postularentur et ipse ter vocatus non obtemperasset, quia arrogans erat vocesque blaspbemas in illos, qui ad ipsum missi erant, effutiebat, neque lune temporis quidem linguam suam effrenatam domabat : lum de numi illorum episcoporum beatissimus coetus doctrinis eius venenum evomentibus in medio positis sensuque iudaico cuivis homini probato et tamquam in fornace tractatibus eius, quos in ecclesia corani subditis habuerat, examinatis eorumque vilitate rationabili igne investigationis demonstrata iustum decretum contra impiam eius linguam edidit et iniquum illum pastoralis ofiìcii honore spoliavil. Attamen orientis e[)iscopi voluntarie ab hac sancta synodo regressi, quia prò turpibus Nestorii doctrinis pugnabant et ab omnium communione abhorrebant, deposilioni mali istius dsemonis nullo modo acquiescere voluerunt vocemque Dei genetricis plurimi eorum sive omnino de sacra Virgine predicare renuerunt sive cum urgerentur ut prtedicarent,

57 s i m u l c u m ilia voce iuxta varias Nestorii l o c u t i o n e s earn e l i a m h o m i n i s g e n e t r i c e m appellari debere a d d e b a n t

et per h a s

q u a s d o c t r i n a s ad d u p l i c i t a t e m f i l i o r u m et C h r i s t o r u m diebantur.

Cum

vero T h e o d o s i u s ,

ini-

progre-

in pietate d e f u n c t u s ,

ilio

tempore regnaret i i s q u e s c r i b e r e t , ut in s o c i e t a t e m et c o m m u nionem illorum ceterorum episcoporum convenirent, responder u n t . « Non aliter parali siimus Nestorii depositioni a c q u i e s c e r e et c u m episcopis

communionem

a m p l e c t i , nisi o m n i a

s a n c i i Cyrilli c o m m u n i o m n i u m c o n s e n s u

scripta

e x t e r m i n e n l u r », ut

c u m ipsis scriptis e t i a m refutatio t u r p i u m Nestorii d o c t r i n a r u m tolleretur. A t t a m e n s a n c t o Cyrillo talem p o s t u l a t i o n e m ribus q u i d e m percipiente a lucta sua superflua et

ne a u -

irrationabili

recedentes P a u l u m Emesae episcopuin — est a u t e m h o c dum ad L i b a n um P h œ n i c i œ — A l e x a n d r i a m conciliatrices

ferentem,

q u i b u s episcopi

mittunt,

oppilitteras

orientales o m n e s a

vanis Nestorii s e r m o n i b u s recedentes et s a n c t n m V i r g i n e m Dei g e n e t r i c e m esse et u n u m F i l i m n et C h r i s t u m e u n d e m a P a i r e divinitus e u n d e m q u e s e c u n d u m c a r n e m a M a r i a V i r g i n e m a i r e n a t u m alla voce professi sunt. C u m igitur s a n c t u s C y r i l l u s his sermonibus tamquam

laqueo o c c u r r i s s e t , p r o m p t o a n i m o

pa-

cem c u m iis a m p l e x u s est, s i m u l c a u l e de laqueo ilio providens. S i m u l n e m p e a b iis petiit, ut Nestorii depositioni a s s e n t i r e n t et sermonum turpium vanitalem anathemalizarent. confirmatione h u i u s in scriptis, i n q u a m , sancti Cyrilli e x s t a n t e . Q u i b u s declaratis

iain s e r m o n e s

i 1 los, qui in

collecti e r a n t , sine periculo t a m q u a m

litleris

voces puerorurn

t i e n t i u m a c c e p t a v i t , ut cum iis b a l b u t i e n d o ad s e r m o n e s tiores

balbupoli-

a s c e n d e r e t . T a l i a nos non ex propria m e n t e fingere ex

ipsis scriptis sancti

Cyrilli d e m o n s t r a m u s .

Scripsit enim

Acacium, Melitenscm episcopum. Sancii Cyrilli Acacium

ita

conciliatricibus

(1) : « Quae vero recte c o n t r a

Nestorii

ex epistula

ad

ad

blaspbemias

s c r i p s i m u s , n u l l a ratio n o b i s persuadet, ut non bene facta esse

( 1 ) M 77, 184 D.

8

58 dicamus. Decet autem cos polius siculi et pio Christumque diligenti imperatori et sancire synodo Epliesum congregata; placuit, ut infamem pronuntient eum, qui contra Salvatoris nostri gloriam pugnai, atroces vero eius blasphemias analhematizent 43 eiusque depositionem profìteantur. » Ita sane ! Sed in litteris conciliatricibus episcopi illi orientales duarum naturarum unionem factam esse dixerunt ! Quomodo igitur noti duas naturas uni Christo esse diceinus ? At neque nos duarum naturarum unionem factam esse negamus, tarnen unio duas non rursus duas permanere sinit, sed ex d u a b u s rebus ilium unum perfectum esse ostendit. A u d i iterum C j r i l l i vocem ! Ipse enim proprise sententi® est interpres 11011 mendax. Cyrillus ex eadern epistula ad Acacium ( 1 ) : « D u a r u m enim quidem naturarum dicimus unionem factam esse, tamen unum C h r i s t u m , unum F i l i u m , unum D o m i n u m manifeste confitemur. V e r b u m enim caro factum est secundum Scripturas et congressuin rerum dissimilium in unionem dispensatoriam, ineffabilem atque indivisibilem in veritate factum esse dicimus. Non enim iuxta locutionem quorundam ex antiquis haereticis putamus V e r b u m Dei ex propria natura, hoc est divina, sumendo corpus sibi construxisse. Sed Scripturis a Spiritu dictis ubique adhserentes eum ex sancta Virgin e illud accepisse credimus. Quapropter cum ea, ex quibus nntis et solus est F i l i u s et D o m i n u s noster J e s u s Christus, cogitatione apprehendimus, duas naturas unitas esse dicimus, post unionem vero lamquam sublata iain in duos divisione unam esse Filii naturam credimus tamquam unius, verum incarnati et inhumanati ». P o s t q u a m igitur sanctum Cyrillum audisti [dicentem], quod unio divisionem in duos sustulit et unam naturam perfecit Dei Verbi incarnatam, quod ea, ex quibus est unus et solus Christus, inconfuse tantum exhibel, sed non ea, quae semel unita sunt, in dualitalem dividit, quomodo unum solvens

( 1 ) M 7 7 , 192 C.

59 d u a s n a t u r a s post u n i o n e m asseris ? Sed forte respondes : Q u i d igilur dicis de illis verbis, quae in epislulis coneiliatricibus orienlaliuni o c c u r r u n t , quae s u n t 'naie : « E v a n g é l i c a s a u t e m et apostólicas de D o m i n o voces s c i m u s h o m i n e s a Deo i n s p í r a l o s alias q u i d e m l a m q u a m ad u n a m p e r s o n a m pertinentes c o m m u nes lacere, alias vero t a m q u a m in d u a s n a t u r a s c a d e n t e s dividere, et illas q u i d e m Deo dignas s e c u n d u m Christi divinitatein, alias vero h u m i l e s s e c u n d u m eius h u m a n i l a t e m t r a d e r e . » Verba stolidi talis i n l ì r m o r u m e n u n t i a s t i . Ne celes c u r a m medici ! P r s e d i e a t o r u m enim divisionem non ita accipe, ut ilia in d u a s n a t u r a s d i v i d a n t u r , ut alia q u i d e m naturae divinse soli, alia vero h u m a n s e seorsum t r i b u a m u s , sed sicuti u n a n a t u r a est 4 4 Verbi i n c a r n a l a , prsedicalorum differentiam a g n o s c i m u s , quor u m alia s u n t Deo d i g n a , alia vero h u m a n o m o d o dicta s u n t , alia a u t e m s i m u l divinitatein eius et h u m a n i t a l e m designantO p o r l e b a t e n i m , quia D e u s esl s e c u n d u m n a l u r a m et propter nos idem in v e n t a l e h o m o f a c l u s est, nos utrisque prsedicatis uli, sicuti loco q u o d a r n s a n c t u s Cyrillus dicit. T a m e n ne propterea etiam in d u a s n a t u r a s d i v i d a t u r ! O m n i a enim p r e d i c a l a , q u o m o d o c u m q u e s u n t , u n i u s s u n t Dei Verbi p r o p t e r nos i n c a r nati. Una enim n a t u r a post u n i o n e m esse dicitur Verbi p r o p r i a i n c a r n a l a . Divisio igitur p r e d i c a t o r u m n o n status realis s e p a rationis, sed m e n t i s consideralio esse inlellegatur, quse d i f f e r e n tiam t a n t u m prsedicatorum distinguit, sicuti etiam b e a t u s Basilius in Iractatu de fide seu de T r i n i t a t e ila l o q u i t u r : « N o n enim d e s c e n s u m ad debililatern t u a m m a i e s t a t i s Dei F o r t i s dim i n u t i o n e m esse oportet, sed n a t u r a m q u i d e m intellege sicut Deo d i g n u m esl, h u m i l i a a u t e m praedicata s e c u n d u m d i s p e n s a tioneni accipe ». E x a m i n e m u s a u t e m r u r s u s oportet, q u o m o d o s a n c t u s Cyrillus haec d e f e n d e r i t . P r i u s enim d i x e r a m e u m n o n s o l u m t é r m i n o s debilitatis, sed et illos m e d i c i n a l e s c o n s i d e r a r e . Sancii Cyrilli ex eadem epistula ad Acacium (1) : « V e r u m t a m e n l'orlasse (1) M 77, 193 A.

60 hoc dicent adversarii : E n manifesle qui rectaj fidei confessionem faciunt, dims n a t u r a s n o m i n a n l , prsedicata vero theologorura iuxla discrimen s u u m dividi niultis verbis c o n t e n d u n t . Q u o m o d o a u t e m haec tuie asscrtioni non a d v e r s a n t u r ? Neque eniin paralus es d u a b u s personis seu d u a b u s h y p o s t a s i b u s p r e d i c a t a separatim tribuere. Sed, o viri optimi, dicam quae in illis capilibus s c r i p s i m u s : Si quis d u a b u s personis seu d u a b u s h y p o s t a s i b u s p r e d i c a l a distribuit et alia q u i d e m h o m i n i , qui est extra Deum V e r b u m , qui separatim concipitur, tribuit, alia vero t a n i q u a m Deo digna soli Verbo, quod est ex Deo Pa tre, talis d a m n a t u s esto. Differentiam vero prsedicatorum nullo m o d o s u s t u l i m u s , q u a m q u a m id reicimus, ut ea dividanius seorsum Kilio Verbo, quod est ex P a t r e , aul h o m i n i seorsum, qui filius ex muliere esse cognoscitur. Una enim est manifesle n a t u r a Verbi, s u b i n t e l l e g i m u s nempe, incarnala et i n h u m a n a ta. » Conveniunt a u t e m cum h a c sancii Cyrilli opinione etiam verba a b orientalibus provenientia. Dixerunt videlicet quae Deo digna sunt s e c u n d u m Christi divinitatem, ilia vero h u m i l i a sec u n d u m h u m a n i t a t e m tradita esse. Hoc [effatum] n e m p e est e o r u m , qui significare v o l u n t se solam prsedicatorum differen- 45 tiara nosse, non a u t e m ea seorsum cuivis naturae tribuere. Si vero res aliter esset, dixissent : « Quae Deo digna sunt, a n a t u r a d i v i n a d i c u n t u r , quae a u l e m h u m a n i t a t i c o n g r u u n t , n a t u r a h u m a n a e n u n t i a t », sicuti i m p i u s Nestorius dicit. Impii Nestorii : « Semen Abrahae beri et hodie iuxta P a u l i effatum, non iIle qui di xit (Io 8,58) : «Antequam A b r a h a m fierel ego s u m ». «Assimilatus est f r a t r i b u s suis in o m n i b u s » ( H e b r . 2, 17) ille qui animae humanae et c a r n i s f r a t e r n i t a t e m accepit, n o n ille qui dixit (Io 14, 9) : « Qui videt me, videt P a t r e m ». A p o s t o l u s ille n o b i s c o n n a t u r a l i s et u n c t u s ad a n n u n t i a n d a m l i b e r a t i o n e m captivis et visum cœcis ( L u c 4,18) : « Spiritus enim D o m i n i super me », dixit, « q u o n i a m unxit me ». Ungitur vero h u m a n i t a s , n o n divin i t a s ». Impii Theodoreti quse his similia sunt, ex iis quae contra

61 anathematismum decimum dixit (1) : « Sed quod est ex semine David, ah eo assumptum est, illud mortale, iilud passibile, quod morlem tiinuit, licet poslea mortis destruxerit potestatem propter unionem cum Verbo assumente, illud quod per o m n e m iustitiam a m b u l a v i ! et ad loannem lociitum est (Matth 3, 15) : « Sine modo, sic enim decet nos compiere omnem iustitiam ». Vides, quomodo naturam h u m a n a m et eum, qui est ex semine David, t a m q u a m separatam vocem introducat verbaque separata, cum dixit : « Quod ad loannem locutum est : « Sine modo, sic enim decet compiere omnem iustitiam ». His similia etiam in impia Leonis epistula posita sunt, quam synodus Chalcedonensis confirmavit. Ex epistula impii Leonis : « Non eiusdem naturae est dicere (Io 10, 30) : « Ego et P a t e r unum sumus » et dicere (Io 14, 28) : « Pater maior me est ». T a m e n non ita sanctus Cyrillus. Sed vide, quomodo et differentiam exhibeat praedicatorum eaque a b uno omnia indivisibiliter enuntiari dicat et non quod has voces natura divina, illas vero natura fiumana [tamquam suasl eloquatur. Sancii Cyrilli ex eadem epistula ad Acacium {2): « Vocum videlicet alia? sunt, quae Deo conveniunt, aliae rursus, quae homini congruunt, aliae vero medium ordinem tenentes, quae Filiuin Dei exhibent Deum simul et in eodem esse et hominem. Etenim cum Philippo dicit (Io 14, 9 . 10) : « T a n t o tempore vobiscum sum et non cognovisti me ? Philippe, non credis, quia ego in P a t r e et P a t e r in me est ? Qui videt me, videt P a l r e m . Ego et Pater unum s u m u s » (Io 10, 30), Deo convenientem vocem esse credimus. Cum vero Judaeorum turbas increpat, illud dicit (lo 8, 39. 40) : « Si filii Abrahae essetis, opera Abrahae faceretis. Nunc quaeritis me interficere, ho- 4 6 m i n e m , qui veritatem vobis locutus sum, hoc quod A b r a h a m non fecit »; tamquam homini congrua dicimus haec esse prolata. Atlamen unius Filii sunt et quae Deo conveniunt et etiam hu-

(1) M 76, 4 3 7 A, ( 2 ) M 77, 196 B.

62 m a n a . C u m enim Deus sit, h o m o lactus est, non hoc dimittens, ut Deus esset, sed potius per a s s u m p t i o n e m carnis et sanguinis illud [homo] evasit. Q u o n i a m vero u n u s est Filius et Deus et D o m i n u s , u n a m esse et p e r s o n a m d i c i m u s nos et illi. Voces vero m é d i a s eas esse d i c i m u s , ut c u m beatus P a u l u s scribit ( H e b r . 13, 8) : « J e s u s C h r i s t u s heri et hodie, idem est et in ssecula ». Et iterum (1 Cor. 8, 5, 6) : « Etsi q u i d e m sunt, qui dii appellentur sive in cœlo sive in terra, sicuti s u n t dii multi et d o m i n i multi, nobis t a m e n u n u s Deus Pater, ex q u o o m n i a et nos ex ipso, et u n u s D o m i n u s Jesus Christus, per q u e m o m n i a et nos per i p s u m ». El iterum ( R o m . 9, 3-5) : « P r e c a b a r enim, ut ego ipse a n a t h e m a essem a Chrislo pro f r a t r i b u s meis, cognatis meis s e c u n d u m c a r n e m , qui s u n t Israëlitse, q u o r u m est adoptio filiorum et gloria et t e s t a m e n t u m et lex et m i n i s t e r i u m et promissiones, q u o r u m patres et ex iis C h r i s t u s s e c u n d u m c a r n e m .qui est Deus benedictus super omnia in ssecula, Amen». E n videlicet C h r i s t u m J e s u m heri et hodie n o m i n a n s eundetn asserit esse D e u m et in ssecula et per ipsum omnia facta esse et eum qui est s e c u n d u m c a r n e m ex Judaeis, D e u m super omnia n o m i n a t et r u r s u s benedictum dicit esse in ssecula. Ne igitur in his dividas voces, qua3 de D o m i n o sunt ; est e n i m in illis simul id quod Deo convenit et quod h u m a n u m est. Sed ilia s potius uni Filio, hoc est Deo Verbo i n c a r n a t o a d a p t a ». E n cuivis exploratus est sensus v e r b o r u m sancti Cyrilli explicantis, quo m o d o prsedicatorum divisionem accipiat, cum s e r m o n i s ruditatem ad s a n u m s e n s u m redigat.agnoscens solum h a n c dififerentiam, quod alia [prsedicata] Deo convenientia sunt, alia • vero h o m i n i congrua, alia autem neque divisa, eo quod per respectum ad invicem ne u n a m quidem diflferentiam h a b e n t , sed per idem et quod Deo convenit désignant et h u m a n u m . E x a m i n e m u s igitur, u t r u m [Cyrillus] distinctionem pro statu divisionis accipiat et iuxta vana et impia Nestorii et Theodoreti et epistulse Leonis verba asserat, quod alias voces n a t u r a divina, alias vero h u m a n a [ t a m q u a m suas] e l o q u a t u r .

63 Tarnen hoc n o n i n v e n i m u s ! C o n t r a r i u m vero affert et dicit, aliud esse n a t u ras dividere et q u i d e m post u n i o n e m et h o n o r i s aequalitate t a n t u m dicere h o m i n e m Deo adhaesisse, et similiter aliud esse differentiam p r œ d i c a t o r u m agnoscere. U b i n a m igitur 47 c u m v a n i t a t e s e r m o n u m Nestorii effata illoruni c o n v e n i u n t ? Et c u m p r i u s et in parte epistulse s u p r a aliata etiam n a t u r a r u m divisionem sustulisset, non dicens d u a s post u n i o n e m , sed u n a m n a t u r a m Dei Verbi i n c a r n a t a m a g n o s c e n s , s i m u l e t i a m vocuin divisionem s u s t u l i t . Dicit eniin : « P r s e d i c a t o r u m vero differentiam n u l l o m o d o s u s t u l i m u s , q u a m q u a m id r e i c i m u s , ut ea d i v i d a m u s s e o r s u m Filio Verbo, q u o d est ex P â t r e , et h o m i n i r u r s u s s e o r s u m , qui Filius esse ex m u l i e r e c o g n o s c i t u r . Una est enim m a n i f e s t e n a t u r a Verbi, s u b i n t e l l e g i m u s vero i n c a r n a t a et i n h u m a n a t a ». E t ileruin : « Sed u n i u s Filii s u n t quae Deo c o n v e n i u n t et r u r s u s etiam h u m a n a ». E t i t e r u m : « A d a p t a ilia potius uni Filio, hoc est Deo V e r b o i n c a r n a t o ». Q u o d vero etiam s a n c t u s Cyrillus ipse seit se propter rationes, q u a s prius i n d i c a v i m u s , ad r u d i u m t e r m i n o r u m usura d e s c e n disse, ex iis quae seripsit discinius. Defendit e n i m eos, qui s a pientem s a n i t a t e m a s s u m p s e r a n t . Sancii Cyrilli ex eadem epistilio. ad Acacium (1) » : N a m etiamsi d i c t o r u m s t r u c t u r a v e r b o r u m q u e e n u n t i a t i o a sublilissima diligentia recedere n o n n u l l i s videatur, n o n est m i r u m . Valde e n i m difïîcilia ad e l o q u e n d u m talia s u n t ». Einsdeirt ex epistula ad Enlogium de eadem deniissione erga orientales (2) : « Hœc confessi s u n t orientales, q u a m q u a m in s e r m o n e p a u l u l u m o b s e u r i e r a n t ».Cum etiam loa lines ecclesiae Antiochense episcopus, in e a d e m v e r b o r u m r u d i t a t e p e r m a n e r e i et similia ad a l i q u e m scripsisset : « N o s Alexandrin u s voces n a t u r i s c o n v e n i e n l e r dividere d o c u i t » , sapienter def e n s i o n e m i n s t i t u e n s s a n c t u s Cyrillus dicit in eadem epistula ad

( 1 ) M 77, 1 0 7 A. ( 2 ) M 77, 2 2 5 D.

64 Acacium(\): « V e r b a talia n o n s u n t m e a , dicta s u n t p o t i u s a b i l i o » . C u m i g i t u r s a n c t u s C y r i l l u s et a subtili d i l i g e n t i a d i c t i o n e m \ ' a l d e d i s t a r e d i c a t et o r i e n t a l e s in e n u n t i a l i o n e s e r m o n i s o b s c u r o s f u i s s e el talia v e r b a n o n esse i p s i u s , sed a b illis p r o l a t a , q u o m o d o tu a b i p s o s a n c t o C y r i l l o talia d i c t a esse praetendis, n o n i n d i c a n s r a t i o n e m , p r o p t e r q u a m d i c t a s u n t , n e q u e p e r s o n a m e o r u m , q u i d i x e r u n t . d e s i g n a n s n e q u e s a p i e n t e m exp l i c a t i o n e m c o n d e s c e n d e n t i s , q u a ad s e n t e n t i a m o r t h o d o x a m eos c a p t i v a t , sed h i s o m n i b u s o c c u l t a t i o n e malignai astuti»; tuae o b l e c t i s q u e m v i s te fallere p o s s e a r b i l r a r i s n e q u e m e n t e p e r p e n d i s v e r b urn p s a l m i d i c e n s ( P s . 9 3 , 9 ) : « F o r t e qui p l a n t a v i t a u r e m n o n a u d i e t vel q u i c r e a v i t o c u l u m n o n c o n s i d e r a t ? » E t i d e m f a c i s , acsi q u i s u l c u s a d s a n a l i o n e m c o n v e r s u m i e t i b u s et l a c e r a t i o n i b u s s c i n d e n s p r a e t e r e u n t i b u s o s t e n d i t vel si q u i s l u d i m a g i s t r u m v i t u p e r a t q u i i g n o b i l e m p u e r o r u m v o c e m sibi a p p r o p r i a i , ut per [talem] d o c e n d i m o d u i n facile v e r t i b i l e m iis l i n g u a m perficiat. Q u o d vero tales c a u s a s r a t i o n i s a g e n d i b e n e i n v e s t i g a r e o p o r l e t n e q u e sine i n v e s t i g a t i o n e s u b t i l i o r i b u s v e r bis et r e b u s o c c u r r e r e d e b e i n u s , a u d i quae dicit s a p i e n s J o a n n e s , q u i f u i t C o n s t a n t i n o p o l i e p i s c o p u s , quae in q u i n t o t r a c l a t u p a n e g y r i c o de P a u l o a f f e r t . Sancii Ioctnnis episcopi Constantinopolitani ex tractatn quinto de Paulo (2) : « I t a e t i a m P a u l u s D o i n i n u m s u u m i m i t a n s m o d o n o n n i s i Judaeus m o d o t a m q u a m sine lege c o g n o s c e b a t u r . M o d o e n i m legem o b s e r v a b a t , m o d o legem n e g l e g e b a t . E t m o d o tenax erat vita3 h u i u s , m o d o vero r u r s u s earn c o n t e n i n e b a t . E t m o d o b o n a m o b i l i a p e t e b a t , m o d o a u t e m e t i a m d a t a r e p u d i a b a t . E t sacrificia o f f e r e b a l et c a p u t t o n d e b a t et i t e r u m talia i'acientes a n a t h e m a t i z a b a t . E t m o d o c i r c u m c i d e b a t , m o d o c i r c u m c i s i o n e m r e i c i e b a t . E t litec q u i d e m c o n t r a r i a e r a n t . I n t e n t i o vero et m e n s , ex q u a talia p r o c e d e b a n t , v a I d e c o n s e q u e n s et sibi c o n s t a n s e r a t . U n u m e n i m quaerebat,

(1) M 77, 200 C. (2) M 50, 49S m sqq.

65 s a l u t e m e o r u m , q u i ilia a u d i e b a n t et v i d e b a n t . P r o p l e r e a legem m o d o o b s e r v a b a t , m o d o t o l l e b a t . V i d e l i c e t n o n s o l u m in iis, qiite a g e b a t sed et in iis quae s c r i b e b a t , v a r i a t i o n e m m u l t i m o d a m prse se f e r e b a t , n o n acsi in m e n t e m u t a t u s a u t a l i u s ex alio f a c t u s esset : p o t i u s m a n e b a t q u o d erat et q u o d v i s ex d i c t i s per respect u m a d p r o x i m u m n e g o l i u m f a c i e b a t . N e i g i t u r p r o p t e r haec m a l e d e eo l o q u a r i s sed p r o p t e r e a p o t i u s e u m l a u d a et prsedica ! E t e n i m e t i a m c u m m e d i c u u i vides m o d o u r e n l e m , m o d o c i b o s a p p l i c a n t e m et m o d o f e r r o u t e n t e m , m o d o a u t e m m e d i c a m e n t o et i n t e r d u m a c i b o et p o t u a r c e n t e m , i n t e r d u m a u t e m prsecipient e m , ut tali b u s a i g r o t u s perfecle s a t i e t u r , i n t e r d u m ex o m n i p a r t e t e g e n t e m et i n t e r d u m f e b r i c i l a n t i p r s e c i p i e n t e m , ut plen u m p o c u l u i n aquse frigi die b i b a t , n o n v i t u p e r a s d i v e r s i t a t e m a u t v a n a m v a r i a t i o n e m , sed l u n e m a g i s a r t i f ì c i u m e o r u m l a u d a s , quee c o n t r a r i a n o b i s et n o c i v a v i d e n t u r esse, q u a n d o c u m fiducia i l l u d a p p l i c a n t e m vides et q u o d t u t u m est p r o m i t t e n t e m . T a l i s est e n i m vir h a b i l i s . Si v e r o m e d i c u m a c c e p t a m u s c o n t r a r i a f a c i e n t e m , m u l t o m a g i s i p s u m P a u l u m , q u o d tali m o d o ad i e g r o t o s se a p p l i c a i , l a u d a r e c o n v e n i t . E t i a m e n i m prie illis, q u i in c o r p o r e i e g r o t a n t . n o n m i n u s q u i in a n i m a segrotant r e c t o c u r a t i o n i s m o d o i n d i g e n t , quae si n i m i s c e l e r i t e r iis a p p l i c a l u r , a c t u m est de iis o m n i b u s , quae a d s a l u t e m e o r u m s p e c t a n t ». Q u i s haec s a p i e n t i a v e r b a s p i r i t u a l i a a u d i e n s s a p i e n t e m s a n c t i Cyrilli a r l e m m e d i c a i o n o n a d m i r e t u r , q u i s u s c e p i t q u i d e m o r i e n t a l e s d u a r u m n a t u r a r u m n n i o n e m l a c t a m esse d i c e n tes, e x p l i c a v i t v e r o v o c e m | h a n c ] , q u o d ex d u a r u m n a t u r a r u m u n i o n e u n a n a t u r a perfecla est Dei V e r b i i n c a r n a t a , ita ut a b h i n c n o n sit p o s s i b i l e d u a s n a t u r a s post u n i o n e m d i c e r e , declaravit autem insuper vocum divisionem non statimi divis i o n i s esse, sed d i f f e r e n t i a m , siculi s u p r a o s l e n s u m est. Q u o m o d o n o n c u r a t i o s a p i e n s f e g r o t o r u m est, qua> aegrotam o p i n i o n e m s u b t r a x i t , qu;e a c i j u i e v i t c o n d e s c e n d e r e erga l o c u t i o n e s illas r u d e s i i s q u e t a m q u a m melle p o c u l u i n Unire et e l a m illis

9

66 [episcopis] m e d i c i n a m sa luta rem inl'undere et persuadere, ut vanitatem s e r m o n u i n Nestorii a b i c e r e n t , ipsius vero [Cyrilli] s c r i p . tis o b t e m p e r a r e n t , ea infructuosa esse non sinentes, ex

quibus

discituri erant d u a r u m n a t u r a r u m u n i o n e m u u a m n a t u r a m n o b i s e x b i b u i s s e , illam Verbi i n c a r n a t a m ,

vocumque

distinctionem

non divisionem appellare oportere, sed differentiam, ut orthodoxise assuel'acli a b h i n c et ruditatem s e r m o n i s c o n t e m n e r e n t ! Ne

igitur synodi

Chalcedonensis

defensores,

ex

quibus

est

etiam f a b r i c a t o r iste et pater miseri libri istius, ad i n s t a r m u s carum

i m p u d e n t i u m supra ulcera se c o n i c i a n t , sed s a p i e n t i a m

m e d i c o r u m semulentur, quse sanitalem operatur, neve v e n e n u m hieresis spirantes, u n g u e n t u m spiritale doctrinse P a t r u m a Deo inspiratorum « Muscse

turbent,

mortuse

sicuti dicit E c c l e s i a s t e s

prseparationem

suavis

olei

( E c c l e 10, 1) : putrescere

fa-

Cyrilli ex eadem epistula

ad

c i n n t ».

Capai Joannew

|9j. adversarii.

Eiusdem

(1) : « Oportuit eniui, oportuit plane intellegere univer-

s u m , ut ita d i c a m , c e r t a m e n pro fide e o a n o b i s s u s c e p t u m esse, quod s a n c t a m V i r g i n e m Dei genetricem esse a f f i r m a m u s . At si e coelo et non a b ea d i c i m u s n a t u m esse s a n c t u m c o r p u s Christi S a l v a t o r i s o m n i u m n o s t r u m , q u o m o d o rursus intellegetur esse Dei

Genetrix ? Q u e m enim

earn E m m a n u e l e m hoc addita.

tandem peperit, si verum

non est

s e c u n d u m c a r n e m peperisse ? » Defensio

Si ut s a n c t u s Cyrillus tu et synodus

ad

Chalcedonen-

sis, pro q u a a p o l o g i a m facere vis. Dei G e n e t r i c e m confìteremini s a n c t a m V i r g i n e m , non diceretis duas naturas esse post n e m , sed ex d u a b u s

unum E m m a n u e l e m

unamque

unio-

naturam

Dei V e r b i i n c a r n a t a m . Quod vero Christi in duas naturas divisio vocem Dei genetricis expellit, ex i n q u i n a t i s Nestorii

doctri-

n i s disci potest, qui praitendit q u i d e m se a c o m m i s t i o n e

abhor-

rere et p u g n a m c o n t r a hsereticos suscipere, in veritate autem contra

(I)

sententiam

M 7 7 , 1 7 7 C.

orthodoxai

fidei

pugnat.

Impii

Nestorii

:

67 « T e m p o r i b u s Arii, E u n o m i i a t q u e A p o l l i n a r i s o m n i u m q u e ad talem sectam p e r t i n e n t i u m solliciludo erat Dei genetricem int r o d u c e n d i , acsi c o m m i x t i o d u a r u m n a t u r a r u m facta n i h i l q u e [a divinitate] s e p a r a t u m esset h o r u m prsedicatorum h u m i l i u m , quae in h u m a n i t a t e a d m i t t u n t u r . Et p r o i n d e possibilitas iis erat respectu divinitatis, u t o m n i a a b uno d i c e r e n t u r non propter {solum] h o n o r e m cohsesionis, sed etiam in [una] n a t u r a . U n u s -videlicet est C h r i s t u s et u n u s D o m i n u s [ s e c u n d u m illos]. Sed q u o d attinet ad C h r i s t u m , ad l l n i g e n i l u m videlicet filium, et vox Christi et vox filii m o d o de divinitate, m o d o de h u m a n i tate, m o d o de divinitate et h u m a n i t a t e e n u n t i a t u r . » Conlra has blasphemias sanctus Cyrillus loquens in tomo secundo dicit ita ( 1 ) : « Ille vero recentis istius impietatis inventor, licet se u n u m C h r i s t u m dicere fingat, t a m e n u b i q u e n a t u r a s dividit et s e o r s u m u t r a m q u e ponit easque n o n vere invicem u n i t a s esse asserit. A s s u m e n s a u t e m prsetextus in peccatis, sicut s c r i p t u m est ( P s . 140, 4), mod u m q u e n d a t n cohsesionis c o m m i n i s c i t u r , illuni n e m p e , qui est per s o l a m , ut dixi, dignitatis sequalitatem, sicut etiam ex eius verbis o s t e n d i t u r , et i n h a b i t a r e facit per p a r t i c i p a t i o n e m V e r b u m ex Deo q u a s i in h o m i n e vulgari ac voces, qua; s u n t in E v a n g e l i o , ita dividit, ut m o d o iIlas V e r b o soli et s e o r s u m , m o d o ei s e o r s u m , qui est ex m u l i e r e , t r i b u a t . Q u o m o d o igitur non erit cuivis i n d u b i u m , c u m D e u s n a t u r a l i t e r esset, U n i g e n i t u m h o m i n e m f a c t u m esse, n o n simpliciter ea cohsesione, quae foras i n v e n i t u r , siculi ille dicit, seu affectiva, sed u n i o n e vera ineffabiliter et s u p r a cogitat u m ? E t ita q u i d e m u n u s et solus intellegitur et cui o m n e d i c t u m convenit et t a m q u a m a b u n a p e r s o n a o m n i a d i c u n t u r . Una e n i m i a m intellegitur n a t u r a post u n i o n e m , illa ipsius Verbi i n c a r n a t a ». Audisti v e r b a sancti Cyrilli, scis e u m n a t u ras n o n dividere ; h o c definit, ut u n a n a t u r a Verbi i n c a r n a t a d i c a t u r . D e m o n s t r a igitur s y n o d u m C h a l c e d o n e n s e m n a t u r a s post u n i o n e m n o n dividere u n a m q u e n a t u r a m Dei Verbi incart i ) M 76, 60 C.

68 n a t a i n p r o f e s s a i « esse et sine artificio p r o b a v e r i s earn i u x t a i n e n t e m sancii Cyrilli Dei g e n e t r i c e m s a n c t a m V i r g i n e m a p p e l lasse. Si vero d u a s n a t u r a s a s s e r i t et per h o c u n u i n C h r i s t u m 5 1 d i v i d i t , i a m n o n est i g n o t u m c u m e m p h a s i t e r m i n u m Dei g e n e t r i c i s p r o f e r e n d o earn [ s y n o d u m ] ad raullorum d e c e p t i o n e m illuin proiileri, siculi e t i a m N e s t o r i u s . E n et ipse m a n i f e s t e ita l o q u i t u r . Impii Nestorii [ 1) : « Dixi i g i t u r i a m d u d u m m u l t i s v i c i b u s et olim et n u n c r u r s u s dicere m e n o n taedet : Si q u i s simplex i n t e r vos vel i n t e r alios voce Dei g e n e t r i c i s g a u d e t , m i h i n u l l a p r o r s u s i n v i d i a est r e s p e c t u h u i u s vocis, t a m e n ne q u i s V i r g i n e m d e a m efficiat ! » Caput 10. aduersarii. Eiusdem Cijrilli ex eadem epistula ad Joannem (2) : « N o m i n a t u s est a u t e m et h o m o de coelo, c u m p e r f e c t u s in d i v i n i l a t e sit et p e r f e c t u s in h u m a n i l a t e , et t a m q u a m in u n a p e r s o n a i n t e l l e g i t u r . U n u s est e n i m D o m i n u s J e s u s Ch r i s t u s , q u a m v i s n o n i g n o r e t u r n a t u r a r u m d i f f e r e n t i a , ex q u i b u s u n i o n e m i n e f f a b i l e m l a c t a m esse d i c i m u s . Q u i vero c o m m i x t i o n e m a u t c o n f u s i o n e m a u t c o n f l a t i o n e m Dei V e r b i c u m c a r n e e v e n i s s e d i c u n t , e o r u t n s a n c t i t a s tua os o b t u r a r e d i g n e t u r » . Defensio ad hoc addita. I t e r u m sacrilegi v e r b o r u i n l'urti n o n o b l i t u s e t i a m h i e s u p p r e s s i t l e c t i o n e m quae d i v i s i o n e m in d u o tollit, quae est hsec : « P e r f e c l u s est in d i v i n i t a l e et p e r f e c t u s i d e m in h u m a n i t a t e ». C u m i g i t u r vocem « i d e m » a b s c i d e r i t , p r o s t u l t i t i a s u a o p i n a t u r u l r a m q u e n a t u r a m p e r f e c l a m in s e p a r a t i o n e s u b s i s t e n c e esse et i g n o r a i c o i n m e n t u m s u u m m a l e f ì c u m s e q u e n t e c o n t e x t u ref'ulari : « U n u s est e n i m D o i n i n u s noster Jesus Chrislus, inquit, quamvis non ignoretur naturar u m d i f f e r e n t i a , ex q u i b u s u n i o n e m ineflfabilein f'actam esse d i c i m u s o. P h r a s i s a u t e m « e x q u i b u s » a d s t r u i t u n i o n e m liyp o s t a l i c a m , quae u n u m E m m a n u e l e m ex d u a b u s n a t u r i s ita e x h i b e t , ut q u o n i a m h o c e t i a m c a l u m n i a t o r iste in c a p i t u i i s

( 1 ) Loofs, Nesforiana 353 III. (2) M 17. 180 B.

69 s u p r a positis noverai, ubi definitionem C h a l c e d o n e n s i u m statuerat, in capite q u a r t o h a n c i p s a m p h r a s i m , quse ibi s e q u i t u r , sedulo a b s c i d e r i t , ne c a p i t i b u s invicem c o i n p a r a t i s a verbis sancti Cyrilli effata i s t o r u m [ C h a l c e d o n e n s i u m ] d i s c r e p a r e o s t e n d e r e n t u r , qui t e r m i n u m « ex d u a b u s » s u p p r e s s e r u n t , e c o n tra vero « in d u a b u s n a t u r i s » u n u m D o n i i n u m n o s t r u m J e s u i n C h r i s t u m d e f i n i v e r u n t . Quod a u t e m hsec ita s u n t , t e s t i m o n i u m i p s o r u m a d v e r s a r i o r u m pono, clare o s t e n d e n s t e r m i n u m « e x d u a b u s » i m a m realitatem designare c o m p o s i t i o n e ita c o n s t i t u t a m , ut c o n f u s i o n e m inde orili o p i n e n t u r . Jmpii Nestorii ex epistula ad Theodoretum, quam ex exilio scripsit, reprehendens hanc Cyrilli episfnlam ad Joanncm tamquam duarum naturarum divisionem tollentem : « N o m i n a t u m est videlicet V e r b u m et h o m o de cœlo, qui perfectus est in divinitate et perfect us i d e m in h u m a n i t a t e ». E t non dicit : ' : (1) « Quia vero omnes orientales p u t a n t nos orthodoxos malae opinioni Apollinarii adhaerere sentireque c o m m i s t i o n e m vel c o n f u s i o n e m f a c t a m esse — talibus enim terminis i 1 li u t u n tur — quasi Deus V e r b u m in n a t u r a m carnis t r a n s i e n t et caro in n a t u r a m divinitatis m u t a t a sit, concessimus iis non in d u o s dividere u n u m F i l i u m , absit, sed solum profited neque c o n f u sionem factam esse neque c o m m i s t i o n e m , sed c a r n e m esse c a r n e m , utpote ex muliere a s s u m p t a m , V e r b u m a u t e m ut ex P a t r e genitum esse V e r b u m , t a m e n u n u m C h r i s t u m et F i l i u m et Dom i n u m iuxta vocem J o a n n i s ». Defensio ad hoc addita. Quid facis o h o m o in omnibus a r r o g a n s et coinquinate? Cur in verba sancti ad instar canis a u d a c i s i m p e t u m facis et ea, quae egregie dicta sunt, f r u s t r a discerpis ? Sufficit enim nobis et hic ad c o n f u t a n d a m t u r p i t u d i n e m t u a m verba caput illud praecedentia citare, quae de Consilio abscidisti. E x iis enim clare patet licet non c o m m i s c e a t u r Verbo caro ex muliere a s s u m p t a , t a m e n u n u m esse ex d u o b u s u n a m q u e eius n a t u r a m , q u o n i a m V e r bum i n c a r n a t u m est. Sancii Cyrilli ex epistula ad Eulogium quae adversarius omisit quseque illud caput prxcedunt : (2) « R e p r e h e n -

(1) M 77, 225 B. (2) M 77, 224 D.

10

74 dunt nonnulli expositionem, quam orientales fecerunt, et dicunt : «Quam ob rem cum duas naturas nominarent, acceptavit illud et laudavit ille Alexandrinus ? Uli vero, qui cum Nestorio sentiunt, ipsum quoque ita opinari contendunt, eos qui accurate rem non percipiunt, ita [in suas partes] rapiendo ». Oportet autem nos iis, qui talia vituperando proferunt, hsec dicere, non omnia, quae haeretici affirmant, fugienda et abrenuntianda esse. Multa enim profitentur eorum, quae et nos profitemur. Verbi gratia quando Ariani Patrem dicunt esse omnium Condi- 56 torem et Dominum, numquid propter hoc consequens est, ut nos tales confessiones aversemur ? Ita et de Nestorio, licet duas naturas alììrmet, differentiam carnis et Dei Verbi indicans ; alia est enim natura Verbi et alia carnis. Attamen non etiam unionem nobiscum profitetur. Nos enim illas unientes unum Christum, unum eundem Filium, unum Dominum confitemur et consequenter unam naturam Filii incarnatam, sicuti est etiam et de homine vulgari. Constat videlicet ex diversis naturis, ex corpore inquam et anima. E t ratio quidem et speculatio differentiam [horum] sciunt. Postquam vero [ea] unierimus, tunc unam hominis naturam facimus. Quamobrem naturarum differentiam agnoscere non est unum Christum in duos dividere. » E c c e manifeste his docet differentiam naturarum, ex quibus unus est Christus, agnoscere non esse solvere unionem. Sed Nestorius non sicuti nos unionem confitetur, quia non unam naturam agnoscit Dei Verbi incarnatam. Quomodo igitur his omnibus sublatis et ceteris, quae violenter discerpsisti, in medium prolatis ideo quia sanctus Cyrillus inconfusas esse naturas dixit, ex quibus unus est Christus, te simplices seducere posse arbitraris, ita ut post unionem duas naturas confiteamur et non potius ex unione agnoscamus unam naturam perfectam esse Dei Verbi incarnatam ? Caput 13. adversarii. Ex eadem epistilio, ad Eulogium

(1) M 77, 225 0.

(1) :

7i> « Faciam eos attendere lectioni epistulse beati papae Athanasii, ubi cum nonnulli litigarent dicentes ex propria natura Deum Verbum sibi corpus mutatione formasse, supra et subtus affirmai et dicit consubstantiale Verbo corpus non fuisse. Si vero non consubstantiale, alia omnino atque alia est natura ». Deferisti ad hoc addita. Iterum et hic mentem sacrilegam retinens quod postea venit abscidit, quod opinionem sancti exhibet; est vero ita : « Alia omnino atque alia est natura, ex quibus unus et solus Christus esse intellegitur ». Caput li. adversarii. Eiusdem Cyrilli ex eadem epistola ad Eulogium (1) : « Nec illud alterum eos fugiat : ubi nempe unio nominatur, ibi non unius tantum rei coniunctio intellegitur, sed duarum vel plurium, et secundum naluram invicem differentium. Si igitur unionem dicimus, carnis intelleclualiter animatœ et Verbi eam esse profitemur. Et illi, qui duas naturas asserunt, ita sentiunt. Attamen unione semel asserta non amplius quae sunt unita ab invicem separantur ». Defensio ad hoc addita. Sufficit etiam in his ad refutationem id quod sequitur, quod verba sancti Cyrilli furto subtracta esse demonstrat. Est autem hoc : « Attamen unione semel asserta non amplius quóe sunt unita ab invicem separantur, sed unus iam est filius et una eius natura, quia Verbum incarnalum est. Haec orientales confessi sunt, quamquam quoad modum loquendi paululum obscuri erant ». Valde iuste ! Illi enim, qui duarum naturarum unionem factam esse dicunt, consequenter ad unionem id sentiunt, quod unam abhinc naturam confileri oportet Dei Verbi incarnatam. Ita videlicet quae unita sunt ab invicem non separamus. Si vero permanenter et post unionem duas [naturas] dicimus, quasi in profundis tenebris in nosmetipsos impingimus, cum in sermone cseculimus et hinc unitatem confitemur et inde iterum unitatem per dualitatem solvimus. Caput 15. adversarii. Eiusdem Cyrilli ex eadem epistula ad (1) M 77, 2 2 5 D.

76 Eulogiiim ( 1 ) : «Naturarum differentiam agnoscere non est unum Christum in duos dividere ». Defensio ad hoc addila. Nunc tempus est verba prophetae tibi dicere (Is. 42, 18) : « Surdi audite et caeci videte ». Si enim nalurarum differentiam confiteris, ex quibus unus et solus est Christus, ne propterea eum scindas, duas naturas post unionem dicendo. Quid autem sit non scindere, unamque naturam Dei Verbi incarnatam dicere, hoc ipsum quoque tu clare cognosces, complete in medium prolatis illis verbis, quae maligne abscidisti, quae supra in capite 12 posuimus, maligna^ astutiae furtum reprehendentes. Etiam hoc autem indicemus oportet, ne eiusdem tuie ignorantiae morbo laborare videamur, quod hoc caput, quod ordine prie illis aliis ex epistula ad Eulogium prius est, ultimum posuisti. Sancti Cyrilli ex epistula ad Eulogium quse adversarius abscidit (2) : Nos enim illas [naturas] unientes unum Christum, unum eundcm Filium, unum Dominum confitemur et consequenter imam naturam Dei Verbi incarnatam, sicuti etiam de homine vulgari dici potest. Constat videlicet ex diversis naluris, ex corpore inquam et anima. Et ratione quidem et speculatione differentia intellegitur. Postquam vero unita sunt, tunc unam hominis naturam facimus. Quamobrem naturarum differentiam 58 agnoscere non est unum Christum in duos dividere ». Capili 16. adversarii. Ex fractatu de Incarnatione eiusdem Cyrilli, cuius inilium est : « Profundum ac magnum et admirabi/e» (3): «Quomodo igiiur par nobis effectus est ? Corpore sumpto ex sancta Virgine, corpore autem non inanimato, sicuti nonnullis perfec.te ex haereticis visum est, sed animato potius anima rationali. Et ita prodiit homo perfectus ex muliere absque peccato, vere et non apparenter aut phantastice ». Defensio ad hoc addita. Quid intendis eo quod tam frequenter et audacter sancti

( 1) M 1 1 , 2 2 5 B. ( 2 ) M 7 7 , 2 2 5 B. ( 3 ) M 7 7 , 1 0 9 2 C.

77

Cyrilli verba abscindis ? Numquid forte ex hoc capite demonstrare studes, quod simplicem hominem sancta Virgo genuerit ? Sed nos quod sequitur rationabiliter urgemus et non solum hoc, sed et verba, qu;e ante caput posita sunt, ex quibus clare intellegitur Emmanuelem esse hominem perfectum eundemque Deum et propter hoc Dei genetricem sanctam Virginem. Sunt vero statini quae sequuntur hoc modo. Sancti Cyrilli verba caput subsequentia (1) : « Et ita prodiit homo perfeclus ex muliere absque peccato, vere et non apparenter aut phantastice, essentia non minor Deo effectus neque hoc amittens, quod Deus continuo erat et est. Hoc modo Dei genetricem sanctam Virginem dicimus. Sicuti enim beatus Paulus dicit (1 Cor 8, 6) : « Unus Deus Pater, ex quo omnia, et unus Dominus Jesus Christus, per quem omnia ! » Verba autem ante caput posita hsec sunt (2) : « Itaque semet sponte ad humilitatem demisit, qui de sua plenitudine cuivis dat. Demisit autem semetipsum propter nos, non violenter a quodam ductus, sed sponte pro nobis formam servi accepit, qui vi suaì naturae liber est ; in iis, quse nostra sunt [fuit], qui est supra omnem creaturam, inter eos, qui sub morte sunt [fuit] ipse omnium vivificator. Ipse enim est panis vitse, qui de ccelo descendit et dat vitam mundo (Io 6, 33. 41). Factus est nobiscum sub lege qui est supra legem et legislator ut Deus, inter eos, qui existentiam et initium essendi acceperunt, qui ante omnia sa?cula et tempora est, immo vero creator saeculorum. Quomodo igitur par nobis effectus e s t ? » Et cetera ilia, quae iste in capite citavit. Quis igitur est, quem istius hominis propter eius talem turpitudinem non tsedeat, qui acsi formosum corpus vita sensibili, a qua facies aspectabilis fit, spoliatum 59 absque pulchro colore conspiciendum posuisset, sanguine et rubedine cruentatimi et aspectu fcedatum, ita sancti effata harmonico nexu orbata et pulchra elegantia privata in medium

(1) M 77, 109 2 C. ( 2 ) M 77, 1002 B.

78 protulit, quia per talia propriae impietatis defensorem ilium omnis orthodoxise doctorem se exhibere opinatur ! Caput 17. adversarìi. Kiusdem Cyrilli ex tractatu de Incarnalione (1) : « Non enim unum Dominum et Deum et Salvaiorem nostrum in duas naturas dividimus, Verbum scilicet Dei incarnatum et inhumanatum, neque [ita sentimus] sicuti nonnulli ex hsereticis et fatuis opinantur, acsi invicem confasse essent deitas et humanitas, sive quod Deus Verbum in naturam carnis transient vel quod caro in divinitatis naturam mutata sit. Immutabile enim et plane invariabile est Dei Verbum ; sed unita sibi ex sancta Virgine in verilate carne anima rationali animata Verbum Dei inexplicabiliter incarnatum et inhumanatum esse dicitur ». Defensio ad hoc. addita. Superfluum est ad hoc caput sermonem prolongare. In capite enim nono clare a nobis probatum est eum, qui iuxta sancti Cyrilli menlem Dei genetricem sanctam Virginem confitetur, cum hoc et confiteri unam naturam esse Dei Verbi incarnatam. Duarum enim nalurarum post unionem assertio denominationem vocis Dei genetricis solvit. Caput 18. adversarii, Eiusdem Cyrilli ex eodem tractatu cle Incarnatione(2): « I n quantum vero carnis natura conveniebat, peperit sancta Virgo corpus sibi et nobis consubstantiale. Verumtamen eo quod Dei genetricem dicimus, huius quoque rei significatio necessario simul introducitur. Non enim nudam divinitatem peperit sancta Virgo, sed Verbum Dei carni unitum. Neque aliter Dei genetrix esse intellegitur nisi ipso tali modo. Itaque continuo prius intrat Incarnationis confessio ». Defensio ad hoc addita. Opinatur rursus se ex hoc capite iuxta impiissimam mentem suam probare posse corpus tantum unione cum Verbo carens ex sancta Virgine natum esse, quia sanctus dicit : « In quantum vero carnis naturae convenit, sancta

( 1 ) M 7 7 , 1092 D. ( 8 ) M 77, 1 0 9 3 A.

79 Virgo peperit corpus sibi et nobis consubstantiale ». Attamen non latet eum fallere sanctaque illius verba mutilare. Univit enim sanctus prius corpus cum Verbo Dei et tunc corpus ex 60 sancta Virgine natum esse dixit. Est vero ita : «Hominem enim dicimus factum esse inconvertibiliter Dei Verbum. In quantum vero carnis naturae convenit, sancta Virgo peperit corpus sibi et nobis consubstantiale. » His igitur ostendit ab unione cum Verbo corpus non abfuisse. Hominem enim inconvertibiliter Verbum Dei factum esse dixit corpusque eius dixit ex sancta Virgine natum esse. Per ea vero quae sequuntur contrarium ostendit, non nudam divinitatem Unigeniti eam peperisse, sed carni unitam, nimirum hypostatice. Sunt vero [verba] ita : « Non enim nudam divinitatem peperit sancta Virgo, sed Verbum Dei carni unitum ». Quid igitur est illis c l a r i u s ? V e l quanam arte uti nobis possibile est contra eos, qui intentionem divisionis in duo prse se ferunt ? Caput 19. adversarii. Eiusdem Cyrilli ex eodem tractatu de Incarnatone (1) : « Et ita quidem verum evasit Deiparam factam esse sanctam Virginem, quse mirabiliter unum Christum peperit ad instar nostri carnis et sanguinis participem factum consubstantialemque sibi et nobis in humanitate, non videlicet similem tantum naturae nostrae, sicut nonnullis ex hsereticis placuit, sed nobis consubstantialem, hoc est ex nostra essentia. Dicit enim [Scriptura] eum de semine Abrahse sumpsisse ». Defensio ad hoc addita. Desine cultro divisionis verba sancti Cyrilli mutilare ! Decuit enim te hoc caput, utpote cum prsecedente coha^rens verboque contextum, non abscindere sed in unum caput utrumque comprehendere. Ita enim sancti sententiam perfecte sciremus. Attamen quod contrarium est studes, ut Sanum sensum potius abscondas et luto make mentis tuae coinquines. Ecce enim hic manifeste dicit ad instar nostri Christum sanguinis et carnis participem factum et ex Virgine Deipara ( 1 ) M 77, 1093 B.

80 n a t u m esse. E n i m v e r o quia fili! c o m m u n i c a v e r u n t carni et sanguini, etiam ipse eodem m o d o iisdem c o m i n u n i c a v i t ( H e b r . 2, 14). Ne igitur i m a g i n e m eius a b eo araoveas, sed q u a n t u m possibile est quasi subtili speculatione etiam i p s a m senlentiam de I n c a r n a t i o n e divina ex ea acquire. Sicuti enim puer et h o m o noster ex a n i m a et corpore constat u n a m q u e n a t u r a m et hypost a s i m et p e r s o n a m c o n c u r s u s m u t u u s perticit, neque q u o n i a m n o n eiusdem essentia? sunt c o r p u s et a n i m a , in d u a s n a t u r a s u n u m h o m i n e m di vidimus, eodem m o d o etiam E m m a n u e l e m 61 u n u m C h r i s t u m et Fiiium et D o m i n i m i esse d i c i m u s ex divinitate et h u m a n i t a t e , qua; s e c u n d u m s u a m r a t i o n e m perfeclae sunt, neque quia n o n eadem est essentia divinitatis et h u m a n i tatis, propterea in d u a s n a t u r a s e u m d i v i d i m u s . Veniat a u t e m nobis in m e d i u m s a n c t u s Cyrillus semetipsum explicans. Sancti Cyrilli ex epistilio, secunda ad Succensum (1) : « Licet e n i m et u n u s a nobis d i c a t u r Unigenitus Filius Dei i n c a r n a t u s et i n h u m a n a t u s , non propterea p e r m i s t u s est, ut iIli p u t a n t ; neque enim in carnis n a t u r a m transiit ilia Verbi, neque ilia carnis in illam Verbi, sed c u m in sua proprietate naturali u t r u m q u e simili p e r m a n e t et intellegitur, iuxta rationem m o d o a nobis redd i t a m , unio ineffabilis et inexplicabilis u n a m Filii n a t u r a m n o bis ostendit, sed ut dixi, i n c a r n a t a m . Non enim de solis n a t u r a simplicibus t e r m i n u s sarii, quam fecit ad Acacium episcopum scijthopoìitaiuun, cuius inìtinm est : « Lectis illis, quse a sanciitate tua nuper scripta sunt, valde Ixtatus xmn » (2) : « D u o s h i r c o s afferri i u s s e r a t d u a s q u e s o r t e s iis i n s c r i b i , ita ut u n u s h i r c u s D o m i n u s v o c a r e t u r a l t e r vero e m i s s a r i u s . I t a q u e n o m i n a e r a n t hi reis D o m i n u s et e m i s ( 1 ) M 77, 2 4 0 C. (2) M 77, 208 C.

83 sarius. Intellegitur vero per illos d u o s u n u s et solus F i l i u s D o m i n u s J e s u s C h r i s t u s », Defensio ad hoc addita. R u r s u s iste imperitia et perfecta impietate p l e n u s per t y p u n i d u o r u m hircor u m E m m a n u e l e m in d u a s n a l u r a s d i v i s u m esse inde p r o b a r e se posse a r b i l r a l u r , q u o d s a n c l u s Cyrillus per illos d u o s u n u m C h r i s t u m i n l e l l e g e n d u m esse dicit. Q u o n i a m a u t e m sacrilego cultro e p i s t u l a m dissecans, sicul ipsi placuit, multa capila fecit et u s q u e ad c a p u t v i g e s i m u m o c t a v u m h o r u m d u o r u m hircor u m imago p e r m a n e t et ipse ila d u a s n a l u r a s el duos C h r i s t o s p r o b a r e sludet, u n u m inorlalem, a l t e r a m i m m o r t a l e m , u n u m passibilem, a l l e r u m qui supra passionem m a n s e r i t , et non u n u m e u n d e m q u e , qui s e c u n d u m q u o d est Deus, impassibilis est, sec u n d u m q u o d idem est h o m o , passibilis : valde s u p e r f l u u m a r b i t r a t u s s u m in vaniloquio illorum c a p i t u m , quae ex h a c epistula a b eo abscissa sunt, deiensionem conlra eum incipere, u n a in o m n i a solutione q u a d r a n t e , q u a m Herum sedulo abscidit a b ultimis c a p i t i b u s d i s c e r p l a m , ut earn ex sua parte in deception s foveam proiceret. Sancii Cyrilli ex eadem episi ala ad Acacium de hirco emissario (1) : « Dicit a u t e m l'orlasse q u i s p i a m : Q u o m o d o igitur u n u m e u n d e m q u e dicis esse F i l i u m et D o m i n u m J e s u m C h r i s t u m , licet d u o birci in m e d i u m a d d u c l i sint et d u o passeres ? An forte lex non inepte ostendit d u o s o m n i n o esse Filios et Chrislos ? Et in t a n t u m iinpietatis n o n n u l l i i a m d u d u m prolapsi s u n t , o p i n a n t e s et dicentes a l i u m C h r i s t u m seorsum esse Y e r b u m ex P a t r e , a l i u m vero illuni, qui est ex semine D a v i d . Nos vero iis, qui ex ignorantia hfec ila esse a u t u m a n t , d i c i m u s : Divus P a u l u s scribit ( E p h . 4, 5) : « U n u s D o m i n u s , una fides, u n u m b a p t i s m a ». I t a q u e si d u o s Filios d i c u n t , d u o necessario e r u n t D o m i n i et duse fides t o t i d e m q u e et b a p t i s m a t a . Mentitili' igitur in s e r m o n e suo qui C h r i s t u m in semetipso h a b e t l o q u e n t e m , sicut ipse dicit. Sed haec non Ha sunt, absit ! I l a q u e u n u s est D o m i n u s , una tides, u n u m h a p t i s -

(1) M 77. 216 0

84 m a . C r e d i m u s e n i m in u n u m D o m i n u m n o s t r u m J e s u m C h r i s t u m , h o c est

in U n i g e n i t u m V e r b urn D e i i n c a r n a l u m et i n h u -

m a n a t u m . P r o p t e r e a e t i a m in m o r t e i p s i u s b a p t i z a m u r e u m q u e s o l u m D o m i n u m et D e u m

agnoscimus, non seorsum

ponentes

h o m i n e m et D e u m , sed V e r b u m , q u o d est e>: D e o P a t r e , ut d i x i , h o m i n e m , c u m D e u s simul manerel, factum esse

aliirmamus,

n a i u r a e n i m i m m u t a b i l i s et i n v a r i a b i l i s est. D i i u d i c e n t s a r i i , si d u o s filios d i c u n t , u n u m q u i d e m s e o r s u m D a v i d , a l t e r u m r u r s u s et s e p a r a t i m V e r b u m non

adver-

ex

semine

ex D e o P a t r e ,

per diff'erentias i n c o m p a r a b i l e s e x c e l s i u s

naiura

an

sit V e r -

b u m , q u o d e s t ex D e o P a t r e , prse i l l o , q u i est ex s e m i n e D a v i d . Quid

e n i m est n a t u r a h o m i n i s c o m p a r a t a

cum

ilia

divina

valde

e x c e l s a ? A r b i t r o r a u t e m vel i n v i t o s

eos dicturos

excel-

s i u s n a t u r a e s s e V e r b u m , q u o d est ex D e o P a t r e . Q u i d

igitur

f a c i e m u s de iis, q u i d u o s h i r c o s v i d e n t n o n d i f f e r e n t e s i n v i c e m e s s e , sed p o l i u s s p e c i e i e q u a l e s et s e c u n d u m n i h i l a b i n v i c e m diff'erentes ? E a d e m

et

natura

essentiam

ratio est e t i a m de

duobus

illis passeribus. E r g o c o n c e d a n t propter s p e c i f i c a m sequalilalem h i r c o r u m vel p a s s e r u m n i h i l a b h o i n i n e V e r b u m S e d . ut ego p u t o ,

talem afiirmalionem

est e n i m d i s t a n t i a

i n t e r d i v i n i l a t e m et

Dei

differre.

non concedent.

Magna

humanitatem. Admilta-

111 u s v e r o e x e m p l a i u x l a r a t i o n e m i p s i s c o n v e n i e n l e m ! I n f e r i o r a enim sunt

iis. quae v e r a s u n t , et s i g n i f i c a t i o n e m

l e m i n d i c a n t e o r u m , q u a ; iis s u b i n l e l l e g i

u m b r a m et l y p u m l e g e m l'uisse et t a m q u a m dam

ad spectanduin

propositam

U m b r a ; autem arlis e o r u m . qui

iis, qui

solum

partia-

debent. Diciinus imaginem

res ipsas

vero quan-

inluentur.

imagines pingunt, prima

quse-

d a m d e l i n e a m e n l a s u n t , q u i b u s si c o l o r u m d e c u s a c c e d a t , t u n c d e m u m i t n a g i n i s p u l c h r i t u d o effulget. O p o r t e b a t per M o y s e n d a t a m , c u m C h r i s t i

igitur

legem

mysterium sapienler depingere

vellet, non uno solo h i r c o aut passere. qui m o r i u n t u r simul

et

v i v u n t , e u m s i g n i f i c a r e , ne ludi c o m m e n t u m , id q u o d d i c e b a t u r , p u t a r e l u r e s s e , sed caedem in i l l o u n o , qui p a s s u s e s t , a c c i p i e b a t , i n a l t e r o a u t e m e u m t a m q u a m v i v u m a c d i m i s s u m prsefigurabat. (TalisJ

sernio

cum

de

hoc

[Christo] enunlialur,

id

64

85 q u o d sequuiii a p p a r e t non excedit. A r b i t r o r a u l e m etiam a l i a m i m a g i n e m in ilia, quae dixi, q u a d r a r e . S c r i p t u m est igitur in libro Genesis (22, 1 ss.) : « E t f a c t u m est post hsec v e r b a D e u s t e n t a b a t A b r a h a m et dixit ei : A b r a h a m , A b r a h a m . At ille res- 6 5 pondit : Ecce ego. Dixit ei : Tolle filium t u u m d i l e c t u m , q u e m dilexisti, Isaac, et vade in terrain s u b l i m e m et offer e u m m i h i ibi in h o l o c a u s t u m s u p e r u n u i n m o n t i u m , q u e m m o n s t r a v e r o tibi. Surrexit a u t e m i n a n e et stravit a s i n u m s u u m , duxit vero secuni d u o s p u e r o s et Isaac filium s u u m . Et scidit ligna in hol o c a u s t u m et surrexit et ivit et venit in l o c u m , q u e m dixerat ei D e u s , die tertia. E t elevavit A b r a h a m a s p e c t u m o c u l o r u m s u o r u m et vidit locum a longe. Dixitque A b r a h a m servis suis : Sedete hie c u m asino, ego vero et p u e r i b i m u s u s q u e illuc et a d o r a b i m u s et r e v e r t e m u r ad vos. S u m p s i t vero A b r a h a m ligna holocausti et i m p o s u i t super I s a a c filium s u u m , s u m p s i t a u t e m m a n u ignem et c u l t r u m et p e r r e x e r u n t a m b o s i m u l . » E t post alia : « Et sedificavit ibi A b r a h a m altare et i m p o s u i t ei ligna et ligavit I s a a c filium s u u m et posuit e u m in altari s u p e r ligna et extendit m a n u m A b r a h a m , ut arriperet c u l t r u m , ut i m m o l a r e t filium s u u m ». Si quis igitur ex n o b i s A b r a h a i h i s t o r i a m in i m a g i n e d e p i c t a m cernere vellet, q u o m o d o e u m pictor d e p i n g e ret ? N u m q u i d s i m u l o m n i a dicta facienlem, an vero per p a r t e s a b l e r s e m p e r seu in alia specie m u l t i s locis e u n d e m ? Verbi gratia dico m o d o q u o d a s i n a m stravit et p u e r u m duxit et q u o d domestici s e q u u n t u r , m o d o i f e r u m q u o d asina s u b t u s m a n s i t s i m u l c u m d o m e s t i c i s , c u m I s a a c o ligna i m p o s u i s s e t et m a n u c u l t r u m et i g n e m teneret, et i t e r u m alio loco e u n d e m in alia specie, q u o d p u e r u m s u p e r lignis ligavit d e x t e r a m q u e c u l t r o a r m a v i t ad csedem ei inf'erendam. E t t a m e n n o n alius et a l i u s A b r a h a m esset, qui m u l t i s picturae locis aliter a p p a r e r e t , sed idem u b i q u e . R e r u m n e c e s s i t a t i b u s a r s pictoris s i m u l a c c o m o datili-. N e q u e e n i m verisimile erat a u t fieri poterat, ut s i m u l o m n i a ilia, quae dicta s u n t , f'acientem c e r n e r e m u s . I a m vero lex e r a t figura et typi r e r u m veritatem in utero gestantes. Licet

86 igitur d u o s hircos n e c e s s i l a s ad e x b i b e n d u m Christi in\ 7 sterium introduxisset, vel d u o p a s s e r e s essenl, tarnen u n n s erat iIle in d u o b u s , hinc t a m q u a m patiens, inde t a i n q u a m p a s s i o n e s o l u tus, hinc in morte, inde s u p r a mortem et in coelum a s c e n d e n s veluti secundse primitiae h u m a n i t a t i s denuo ad i n c o r r u p t i o n e m a s s u m p t s e . Ipse e n i m n o b i s v i a m s u r s u m innovavit et s u o tempore n o s e u m s e q u e m u r . « V a d o enim et p a r a b o v o b i s l o c u m et iterum veniam et d u c a m vos m e c u m , ut ubi ego s u m , et vos raecum sitis (Io 14, 2 3 ) ». Q u o m o d o igitur his o m n i b u s prsetermissis, o c o i n q u i n a l e , et iis, qute tibi p l a c u e r u n t , excerptis, c u m b i s d u o b u s hircis et p a s s e r i b u s u n u m C h r i s t u m dividis, c u m s a n c t u s C y r i l l u s aperte dicat typo h o r u m d u o r u i n h i r c o r u m d u o inesse, qua 1 a veritate distant, eo q u o d ¡Ili hirci specie aequales sunt et s e c u n d u m n a l u r a m nihil a b i n v i c e m differunt et ultro q u o d d u o hirci a d s i g n i f ì c a n d u m u n u m et s o l u m C h r i s t u m inserviunt. Sed sicuti ex eo q u o d hirci specie aequales s u n t , t y p u s s e r m o n e m veritatis nihil Isedit neque i d e a m permistionis aut c o n f u s i o n i s inde susc e p i m u s neque in u m b r i s typi m a n s i m u s ac veritatis pulchrit u d i n e m laesimus, sed ex d u a b u s r e b u s invicem non c o n s u b s t a n t i a l i b u s , ex divinitate et h u m a n i t a t e , E m m a n n e l e m c o n s t a r e a g n o v i m u s : ita nec propter d u o s hircos in d u a s n a t u r a s u n u m C h r i s t u m d i v i d i m u s , sed etiam in hoc a typo d i s c e d i m u s . Dixit enim s a n c t u s C y r i l l u s in textu m o d o citato e u m [typum] multo inferiorem esse realitate et a l i q u i d partiale esse, d u m significet ea, quae s u b i n t e l l e g e n d a sunt. P o s t q u a m igitur ipse per hoc a typo e u m removit, q u o m o d o tu i u d a i c o m o r e in u m b r i s persev e r a n s d u o s C h r i s t o s d e m o n s t r a r e c o n a r i s ? Sicuti enim qui in i m a g i n e A b r a h a m u m intuetur multis v i c i b u s d e p i c t u m , non m u l t o s illuni u n u m reputat, ita et qui per d u o s hircos vel p a s seres u n u m C h r i s t u m prsesignifìcatum videt, quoniain u n u s h i r c u s non sufficit a d totam realitatis i m a g i n e i n i m p l e n d a m , non in d u a b u s n a t u r i s seu personis seu h y p o s t a s i b u s illum u n u m ex ulla parte esse definii. A u d i videlicet a D e o inspiratali!

87 vocem Cyrillì. Sancti Cijrilli ex scholiìs (1) : « Cum passeribus duobus Christum com pa rat, non quod duo potius sint fìlii, sed quia unus est ex duobus, ex divinitate et humanitate in unitatem simili coèuntibus ». Videsne eum, qui per duos passeres quasi per typum prsesignificabatur, a divisione in duos recedere in veritatem, quod unus est ex duabus, divinitate et humanitate ? Quod videlicet propter typi infirmitatem et propter significationem iinaginis, quae ad omnia indicanda non sufficit, illi duo hi rei assumpti sunt et non ideo ut in duos divisum unum Christum arbitremur, iterum clare ex sancto Cyrilli effato discere possibile est. Eiusdem Cyrilli ex libro 16 de servitio in spirita (2) : >. N o n e n i m erat i m p o s s i b i l e D e o m i s e r i c o r d i m e n s u r i s h u m a n i t a t i s t o l e r a b i l e m se praebere. E t h o c (¡uidem figurate n o b i s praesignificavit, M o y s e n i n s t r u e n s et i n c a r n a t i o n i s m o d u m q u a s i in t y p o d e s c r i b e n s . R e q u i e v i t e n i m in f o r m a i g n i s s u p e r r u b u m in d e s e r t o et e m i c a b a t q u i d e m ignis in p i a n ta modicse a l t i t u d i n i s , t a m e n n o n a d u r e b a t u r . O b s t u p u i t a u t e m Moyses propter spectaculum. Q u o m o d o enim non inconveniens est l i g n u m igni ? T o l e r a b a t a u t e m flammae v e h e m e n t i a m m a t e ria facile c o m b u s t i b i l i s . Sed erat, ut dixi, m y s t e r i o r u m l y p u s , mensuris h u m a n i t a t i s divinam n a t u r a m Verbi tolerabilem o s t e n d e n s ipso ita v o l e n t e . N i h i l e n i m ei est i m p o s s i b i l e .

(1) M 75, 1292 CD.

89 Interrogans

: B e n e seito illos nolle his aequalia sentire ! Cyrillus

R e f u t a t a est igitur assertio eoruin et sine lite stai, quod fi Iii et duo Christi a b iis prsedicanlur ». E n c i a r e

:

duo

patet, q u o d

d u a s n a t u r a s posi u n i o n e m dicere n i h i l aliud est dicere d u o s fìlios. Quod vero in e x e m p l i s vel typis n o n q u o a d

nisi

omnia

h a ì r e a m u s oportet, sed ex iis s o l u m quod a p t u m est s e l i g a m u s et a b i c i a m u s quod 11011 est i d o n e u m veritati eius, in c u i u s proh a t i o n e m typus a d d u c i t u r , sicut de d u o b u s h i r c i s vel bus s a p i e n t i s s i m u s

Cyrillus

Constantinopolitaiuis

Constantinopolitani

nobis

fecit,

eliam

Joannes

episcopus

Joannis

episcopi

testatur. Sancii

ex e.vposilione

episinlx

passeri-

ad

Romanos

< E l i a m h o c n e c e s s e est u b i q u e o b s e r v a r e , e s e m p l a

(1) :

non

tolali-

ter esse a c c i p i e n d a , sed ex iis eo quod ad proposi tu in fìnem a p tum

est sunipto cetera mitlere oporlere. Sicut

igitur

quando

dicit [ S c r i p t u r a l : « Culmi et dormivi ut leo » ( N u m 2 4 , 9 ) ,

in-

v i n c i b i l i l a t e m et lerribililatenl eius a c c i p i m u s et non eius f'eroc i a m nec q u i d q u a m aliud eoruin, qua» in leone r e p e r i u n l u r , et iterimi verbi gratia q u a n d o dicit ( O s 13, 8 ) : « O b v i a b o

iis l a m -

q u a m ursa hresitans ad t o r m e n l u m » et q u a n d o dicit ( D t A, 2 4 ) : « D e u s n o s t e r est ignis c o n s u m e n s », c o n s u m p t i o n e m

per tor-

m e n l u m e n u n t i a r e vult : ila igitur et hic l u l u m et i i g u l u m et vasa s u m e r e oportet. E t c u m postea c i t a n d o dicit ( R o m 9, 2 1 ) . « An non h a b e t fìgulus potestalem

supra I u t u m , ut ex

eadem

m a s s a aliud vas Caciai in h o n o r e m , aliud vero 111 c o n t u m e l i a m » , ne quis r a l i o n e c r e a l i o n i s putet h o c a P a u l o dictum esse a u t de m e n t i s c o a c t i o n e , sed de libera potestà te et de providential

va-

rietate. Si vero non ita ea s u m i m u s , m u l t a

se-

inconvenientia

q u u n t u r . E t s i e n i m de m e n t e f v o l u n l a t e j hic sii s e r m o , et b o n o rum et non b o n o r u m esset

[Deus] auctor,

et h o m o

sine

ulla

c a u s a l i t a t e esse et ipse P a u l u s seenni pugnare e x h i b e r e t u r , ipse qui u b i q u e v o l u n t a t e m c o r o n a i » .

Capii/ 29. adversarii. ti)

Eiusdem

Cijrilli

M 61). 5 5 9 .

12

ex epistilio

ad

Aca-

69

«H) cium Melitensem, cuius initium est : « Res qnidem fralribus salutatio » ( 1 ) : » F a c t u m est e n i m Y e r b m n c a r o i u x t a S c r i p t u r a s , et a d u n a t i o n e i n d i s p e n s a t o r i a m et i n e f f a b i l e m vere f a c t a m esse d i c i m u s r e r u m in vice in d i s s i m i l i u n i in u n i t a t e m i n s c i s s i b i l e m . N o n e n i m i u x l a n o n n u l l o s a n t i q u o r u m luiereticoruni c u m ex p r o p r i a n a t u r a h o c est ex d i v i n a s u m p s i s s e t , c o r p u s sibi form a s s e V e r b u m Dei p u t a m u s . Sed u b i q u e S c r i p t u r i s i n s p i r a t i s i n h a - r e n t e s ex s a n c t a V i r g i n e illud e u m s u m p s i s s e a f l i r m a m u s . Q u a p r o p t e r igitur ea, ex q u i b u s est u n u s et s o l u s F i l i u s et Dominus Jesus Christus, mente apprehendentes duas naturas u n i t a s esse d i c i m u s ». Dej'ensio ad hoc addila. C u r n a t i v i t a t e m s u b l i m e m et n o b i l e m d o c t r i n a r u m q u e v e r b u m i m p l e n t e m c o n c e p t i o n e m i m p e r f e c t a ! » et a b o r l u m sine f o r m a esse o s t e n d e r e vis ? E x c o n s t r u c t i o n e e n i m et c o n s e q u e n t i a v e r b o r u m et idear u m , q u a s citasti, e l i a m s e q u e n t i a in m e d i u m p r o (erre cogeris. Si e n i m c u m diu« n a t u r a ' u n i t a ' sint, e t i a m u n u m et s o l u m C h r i s t u m , q u i e x iis est, a l l i n n a s s e s , q u a s i p e r r a t i o c i n i u m c o n c l u s i s s e s , q u i s sit ille, q u i i n d e perf'ectus est. Cor.iilere u m ilino i m a m n a t u r a r l i Dei V e r b i i n c a r n a t a m esse d i c e n d a m . Cita verba b a u d c o m i t e r et ignobi 1 iter s u r r e p t a , q u o r u m f a s c i c u l u m s u b h u m e r o tuo ideo p o r t a s , ne c u m c i t e t u r , f u r t u m t u u m rep r e h e n d a m u s . Sed nos illud hic p o n e n t e s cetera c o m p l e m u s . Sancii Cyrilli ex eadem epistula (¡ime (dì adversaria abscissa sani ^2) : « D u a s n a t u r a s u n i t a s esse d i c i m u s , post u n i o n e m vero, s u b l a t a in d u a s sectione, i m a m Filii n a t u r a t i ! c r e d i i m i s esse t a m q u a m u n i u s , t a m e n i n c a r n a l i et i n h u m a n a l i . » Caput 30. adversarii. Eiusdem Cyrilli ex eadem epistula ad Acacium ( 3 ) : « V e r u n i f o l l a s s e d i c e n t a d v e r s a r i i : « F u m a n i f e s te qui recta» fìdei e o n f e s s i o n e m f a c i u n l , d u a s n a t u r a s n o m i n a n t v o c e s q u e t h e o l o g o r u m s e c u n d u m i p s a r u m differential!! dividi

(1) M 77. 192 CD. ( 2 ) M 77, 192 D. (.3) M 77, 193 A.

91 d i c e r e a u d e n t . Q u o m o d o a u l e m lisec tuae a s s e r t i o n i n o n a d v e r s a n t u r ? N e q u e enirn v o c e s d u a b u s p e r s o n i s sive h y p o s t a s i b u s d i v i d e r e p a t e r i s ». A i t a m e l i , o viri o p t i m i , d i c o : S c r i p s i m u s in e a p i t u l i s : « Si q u i s d u a b u s p e r s o n i s sive h y p o s t a s i b u s voces d i v i d i t et a l i a s q u i d e m t a m q u a m h o m i n i q u i s e p a r a t i m a V e r bo Dei s e o r s u m i n t e l l e g i t u r , t r i b u a t , a l i a s a u l e m l ) e u m d e c e n tes V e r b o soli, q u o d est ex D e o P a t r e , talis c o n d e m n a t u s e s t o . » V o c i m i vero d i f f e r e n t i a l » n u l l a t e n u s s u s t u l i m u s , licet h o c r e p u d i e m u s , ut e a s d i v i d a m u s t a m q u a m soli Filio, V e r b o q u o d est ex P a t r e s e o r s u m , et r u r s u s t a m q u a m l i o m i u i ex m u l i e r e o r t o , q u i s e p a r a t i m F i l i u s i n l e l l e g i l u r ». Iterimi defensio ad hoc addila. S i c u t i d i f f e r e n t i a m n a t u r a r u m n o v i m u s , ex q u i b u s est u n u s C h r i s t u s , d i v i s i o n e m vero n e q u a q u a m — n o n e n i m r u r s u s d i c i m u s d u a s n a t u r a s esse post u n i o n e m — ila e l i a m v o c u m f a c i m u s d i f f e r e n t i a m et n o n e t i a m d i v i s i o n e m et s e p a r a t i o n e m s e c u n d u m earn, ita ut ha 1 q u i d e m v o c e s d e u n a n a t u r a , alile v e r o d e a l t e r a n a t u r a p r a d i c e n t u r . I)e u n o e n i m o m n i a prandicari d e i ì n i m u s , et qiue D e o c o n g r u u n t , et h u m a n a . L T nam e n i m n a t u r a i n esse c r e d i n i u s Dei V e r b i i n c a r n a l a m . Sin a u l e m K m m a n u e l e m d i v i d e r e m u s et d u a s n a t u r a s e u m post u n i o n e r n esse d i c e r e i n u s , c u m iis c o n t i n u o e l i a m et voces d i v i d e r e n t u r et d u a b u s n a l u r i s s e p a r a t i m et m u l u o t r i b u e r e n t u r , id q u o d e t i a m ipse a d v e r s a r i u s sciens maligno artifìcio r u r s u s caput resecuit, ita ut v o c i m i d i f f e r e n t i a , q u a 1 est r e s p e c t u d u a r u m n a t u r a r u m , p r o d i v i s i o n e i n t e l l e g a t u r . Sancii Cyrilli ex eadem epistola ad A( acium qwe adversarius abscidit ( 1 ) : « U n a e n i m est m a n i f e s t o V e r b i n a t u r a , i n t e l l e g i m u s v e r o i n c a r n a l a m et i n h u m a n a t a m , sicuti i a m d u d u m a n t e a dixi ». Caput 31. adversarii. Eiusdem Cf/rilli ex eadem epistula ad Acacinm (2) : « Q u o a u l e m m o d o i n c a r n a t u s et i n h u n i a n a t u s sit, si q u i s i n q u i r a t , V e r b u m Dei f o r m a m servi a c c e p i s s e et in

( 1) M 77. 193 B. ( 2 ) M 77, 103 B.

92 l'orma h o n i i n u m facilini esse videt, siculi s c r i p t u m est. E t in h o c ipso s o l u m d i f f e r e n t i a n a t u r a r u m sive h v p o s t a s i u m intelleg i t u r . N o n e n i m i d e m esl iuxta s i g n i f ì c a t i o n e m n a t u r a l e m d i v i n i l a s et l i u m a n i l a s ». Defensio ad hoc addila. Iteruin a b b i n e a b e i s s i s et e m e d i o s u b l a l i s iis, qua 1 i m p i e l a t e m [ e i u s | r e f u l a n t , n o v u m ca|)iit i n c i p i t et iis q u i d e m p r i v a t u m , qua* post illud sequuntur. Oportuit autem eum u l r u m q u e invicem connexum p o n e r e et uno c a p i t e c o m p r e b e n d e r e , s i q u i d e m veritalis s t u d i o s u s e r a t . Sed s c o p u s e i u s est o m n i b u s c o n t r a d i c t i o n i b u s o p e r a m d a r e et iis, q u a ' o m i l t u n t u r , m e n t e m s a n a m et p e r f e c t a i n s a n c t i Cyril li a b s c o n d e r e . H o c e n i m loco hrec o m i s i t : « Alioqui q u o m o d o V e r b u m , c u m D e u s esset, e x i n a n i t u m est et s e m e t i p s u m in d e m i n o r a t i o n e p o s u i t , h o c est in iis, qua 1 n o s t r a s u n t ? » H i s s u b l a l i s C a p u t 32 a s e q u e n t i b u s incipit. Caput 32. adversarii. Eiusdem Cyrilli ex eadem epislula ad 71 Acacinm ( 1 ) : « I l a q u e c u m u n i o n i s m o d u s m u l t i m i i n q u i r i t u r , d u o i n e f f a b i l i t e r et i n c o n f u s e i n v i c e m in u n i t a t e m c o n n e x a m e n s h u m a n a u l i q u e c o n s i d é r â t , ex q u o a u t e m u n i l a s u n t , n o n i t e r i m i ea d i s i u n g i l [glossa : ea, q u a 1 s e q u u n t u r haec s i m l :], sed u n u m , q u i est ex d u o b u s , D e u m et F i l i n m et (Christum et D o m i n u m c r e d i t esse et firmi ter a d m i l t i t a. Q u o d vero a b effalo « D e u s V e r b u m s e m e t i p s u m e x i n a n i v i t » . a b h o r r e n t , q u i a d coinq u i n a t a m Ncstorii s e d a n i p e r t i n e n t — q u o d et iste f a d v e r s a r i u s ] in c a p i t e p r e c e d e n t e s u p p r e s s i t — et a c o n c e s s i o n e t e r m i n i « ex d u o b u s », q u e m isle in h o c c a p u t r e c e p i t , et c o n s e q u e n t e r n o b i s c u m u n a n i esse n a t u r a m Dei V e r b i i n c a r n a t a m a d m i t t e r e d e b u i s s e t , ex s a n c l i s Cyrilli v e r b i s d e m o n s t r a r e c o n a b o r . Sancti Cyrilli ex libro contra Theodorum impium Mopsvestennm : « de U n i g e n i t o vel q u o d h o m o e v a s i t , sive q u o d c a r o f a c t u s est sive q u o d s e m e t i p s u m e x i n a n i v i t T a l i s e n i m f u i s s e t e x p o s i t i o m y s l e r i i de C h r i s t o et c l a r a m o d i I n c a r n a t i o n i s e n a r ratio. L o c o a u t e m t e r m i n i « f a c t u s est » sive « n a t u s est s e c u n -

(1) Ibid C.

93 d u m c a r n e m ex m u l i e r e » et « h o m o prodiit » m u l t i s v i c i b u s recipit t e r t n i n u m « a s s u m p s i t ut h o m i n e i n e u m esse d e m o n s tret, cui aff'ectiva coha;sio erat, illa i n q u a m c u m Deo V e r b o , i p s u m q u e n o b i s c u m non credere, quod illud [Ver b u m ] in veritate h o m o f a c t u m sit ». Eiusdem sancii Cyrilli ex epislula prim ; ad Succeiisuni... ex duobus (1) : « Igitur eu'm hoc c o n s i d e r a m u s , nihil illuni m u t u i m i c o n e u r s u m v i o l a m u s , quelli in u n i o n e m ex d u a b u s n a t u r i s d i c i m u s f a c l u m esse, post u n i o n e m vero n a t u r a s a b invicem non d i v i d i m u s n e q u e in d u a s n a l u r a s u n u m el indivisibilem s e p a r a m u s , sed u n u m d i c i m u s F i lium, et sicuti P a t r e s d i x e r u n t , u n a i n n a l u r a m Verbi i n c a r nata in. » Caput 33. adversarii. Eiusdem Cyrilli ex eadem epistula ad Acacium (2) : « Q u o d dico e i u s m o d i est : V o c u m quaedam potiss i m u m Deo c o n v e n i u n t , alia 1 vero r u r s u s h u m a n i t a t i ita c o n g r u u n t , alia 1 vero m e d i u m o r d i n e m tenentes Filiuni D e u m esse et h o m i n e m simul el in eodem (3) o s t e n d u n t ». Defensio ad hoc addita. C u m ad c a p u t 30 d e f e n s i o n e m f a c e r e m u s , prsemisimus nos vocimi differential« agnoscere, s e p a r a t i o n e m vero quasi vi divisionis u l r i u s q u e naturile n e q u a q u a m . Cum e n i m u n a sit n a t u r a Dei Verbi i n c a r n a t a , a b u n o et de u n o o m n i a praedicari c o n g r u e n t e r a f i i r m a m u s . P e r quid enim et d i v i d e r e n t u r [voces], c u m d u a l i i a s post u n i o n e m s u b l a t a sit ? Illud vero atrociter et hseretice m u t a t i m i esse d i c i m u s : C u m n e m p e in textu g e n u i n o ita sit : « D e u m esse el h o m i n e m et in eodem », iste in capite posuit : « D e u m esse et h o m i n e m s i m u l et in eo(4) »,ut h o m i n e m Deo vestitimi [deiferum] C h r i s t u m faceret, in q u o Deus Verb u m q u a s i h a b i l a c u l u m h a b e t . Q u o d vero agnitio differentiae v o c u m n o n s e c u m id l'ert, ut eas etiam in d u a s n a t u r a s dividam u s , [ad hoc p r o b a n d u m ] i l e r u m verbis sancti Cyrilli u t i m u r , quae in capite trigesimo posui, qua; a b a d v e r s a r i o f u r t i m s u b l a -

(3) Sic. (4) Sic.

94 ta s u n t . Eiusdeni sancii Cyrilli e.r eadem epistuia ad Acacium (1): « V o c u m vero d i f f e r e n t i a m n u l l a l e n u s s u s t u l i n i u s , licet h o c r e p u d i e m u s , ul eas d i v i d a n u i s t a i n q u a m Filio s e o r s u m , V e r b o q u o d est ex P a t r e , et liomini s e o r s u m , qui F i l i u s iutellegitur, qui est ex m u l i e r e . U n a e n i m m a n i f e s t e est n a t u r a V e r b i , ti ì mi i nni i n c a r n a t a et i n h u m a n a t a ». (Àipul . aduersarii. Eiusdem Cijrilli ex eadem epistnla ad Acari uni ( 2 ) : « E c c e e n i m P a u l u s C h r i s t u m . f e s u m n o m i n a n s beri et liodie e u n d e m esse dicit et in sjjecula et p e r e u n i o m n i a facta esse ait et e u n i , qui s e c u n d u m c a m e n i ex Juda-is est, D e u m s u p e r o m n i a a p p e l l a t , et ite r u m e u m b e n e d i c t u m in sald i l a esse a f T u m a t . Ne i g i t u r in bis voces, qua? de D o m i n o prsed i c a n t u r , d i v i d a s . E s t e n i m in eis s i m u l et q u o d D e u m decet et h u m a n u m , sed eas p o t i u s (]uasi uni F i l i o a d a p t a ». Defensio ad hoc addita. I t e r i m i et hic v o c e m a b s c i d i t . Qua? ita est : « E a s pot i u s q u a s i uni F i l i o a d a p t a , h o c est D e o V e r b o i n c a r n a t o ». H o c vero n o n q u o m o d o c u m q u e fecit, sed v a n i t a t i s e r m o n i s Nestorii adliserendo, q u i et ipse u n u m F i l i u m a g n o s c i t , non i m a m n a t u ra m Dei V e r b i i n c a r n a t a m proti lens, sed n o m e n liliationis u t r i u s q u e n a t i m e c o m m u n e d i c e n s , ita ut i n d e u n i u s q u i d e n i Filii voces sint, s e p a r a t i m vero in n a t u r a s d i v i d a n t u r . Impii Nestorii in verba : « Hti'c a meipso non sum locutus, sed Pater, qui misit me, pnecepit mihi, quid dicam et quid loquar » : « C u m igitur n a l u r a r u m divisionem respectu proprietaium h u m i l i u m s u s t i n e m u s , ne m i r e m i n i . Sed i l l a r u m alise i n t e l l e g u n t u r esse h u m a n i t a t i s , alise d i v i n i t a t i s , d u r a p e r s o n a Filii in d u o s n o n d i v i d i t u r , i u x t a b l a s p h e m i a s a b ipsis c o n t r a n o s p r o l a t a s . U n u s est e n i m F i l i u s , u n u s C h r i s t u s , d u p l e x est a u t e m n a t u r a in u n i ca filiationis p e r s o n a , filiatio u n i c a , duse vero naturae, s i c u t dixi ». Et post alia ( 3 ) : « N o n d e b e t D e u s V e r b u m s e p a r a t i m

(1) M 77, 194 B. (2) M 77, 196 C. (3) Loofs, Neatoi-iana 386, X X V I et 336 X X V I sq.

Filius nominali neque rursus humanitas separatili!. Hoc enim nihil aliud esset nisi duos fìlios adstruere. Sed commune utriusque naturae fuit nomen filiationis. Dixi Filiuni, utramque naturam significavi, dixi Christum neque unam naturarmi! per filiationem separavi ». Eiusdem ex alio tractatu de patientia ( 1 ) : «Ea quae dixit : « Deus meus, Deus meus, ut quid dereliquisti me », natura erat humanitatis, o sapiens ». Quae his consentanea sunt ex epistilio impii Leonis, quam sijnodus Chalcedonensis confirmanit : « Non eiusdem naturae est quod dicit : « Ego et Pater unum sumus » et quod dicit : « Pater maior me est ». — En ex citatis clare patet eos. qui duas naturas post unionem asserunt, pro divisione differentia 111 vocum accipere, ita ut quaevis naturarum seorsum voces sibi congruas et convenientes manifestet. Uli vero, qui unam naturam Dei Verbi incarnatam profitentur indivisim, dicunt, omnia de eo prsedicari credimus, hanc distinctionem solum facientes. quaenam ex vocibus Deo congruant quaenam vero homini convenianl. Nonnulli autem distinctionem el differenliam et quae in hoc sita est divisionem non adinittunt, ita ut vi eiusdem, quod deilati convenit, sit in illis [vocibus] et id quod humanuni est. H;fc accurate supra dixiinus, contra caput octavum sermouera prolongantes, ad quod denuo auditorem remittimus, ut ea, qua' ibi dicuntur, in memoria teneal. Caput adversarii. Eiusdem Cijrilli ex eadem epislula ad Acacium ( 2 ) : « Fuit itaque necessarium etiam ad haec sermonem facere. Non fugit integritatem tuam Apollinaris sententias maculam eos epistulis nostris inferre se posse arbitratos esse, quod inanime esse sacrum Christi corpus dicam et mistionem vel confusionein ve I concretionein vel miilationem Verbi in carnem accidisse vel transitimi carnis in Dei naturam, ita ut nihil iam in puntate servelur et neutra natura sit id quod esse

(1) Loofs, Nestoriana 3 6 0 X I V . ( 2 ) M 17, 2 0 0 A.

96 d e b e t . O p i n a t i s u n t a u t e m u l t r a hoc e t i a m Arii b l a s p h e m i i s m e a s s e n t i r e , q u i a ipsi n o l u n l vocimi d i f f e r e n t i a l « a g n o s c e r e et a f f i r m a r e alias esse, quae D e u m d e c e n t , a l i a s h u m a n a s et p o t i u s d i s p e n s a t i o n ! c u m c a r n e c o n v e n i e n t e s . Me vero a t a l i b u s i m m u n e m esse aliis i n t e g r i t a s t u a l e s t a t u r . T a r n e n r e s p e c t u e o r l i m , qui scandalizati sunt, nosmetipsos defendere decuit. Propterea a d eius p i e t a t e m scripsi m e n u m q u a m c u m A l i o et A p o l l i n a r i s e n s i s s e n e q u e q u o d Y e r b u m Dei in c a r n e m m u t a t u m sit dicere, sed n e q u e q u o d in d i v i n i t a t i s n a t u r a m c a r n i s n a t u r a t r a n s f o r m a t a sit, q u i a i m m u t a b i l e et i n v a r i a b i l e est Dei Y e r b u m . I m p o s s i b i l e vero est e t i a m illud a l t e r u m , n e q u e u m q u a m voc u m d i f f e r e n t i a m s u s t u l i , sed scio D o m i n u m sicut D e o c o n g r u i t et s i m u l e t i a m h u m a n o m o d o loqui, q u i a est in e o d e m D e u s simili et h o m o » . I)e/'elisio ad hoc addila. M u l t i s v i c i h u s i a n i d u d u m p r o h o c d e f e n s i o n e m leci, q u o d etsi u n a i n n a l u r a m Dei V e r b i i n c a r n a t i m i c o n f i t e m u r , t a m e n n o n m u t a t a esse ea a l F m n a n m s , ex q u i b u s E m m a n u e l c o n s t a t , d i v i n i t a t e m et h u m a n i l a t e m . T u v e r o i u x t a v a n a m n i e n t e m Inani o p i n a r i s , q u o n i a i n n o n n i u t a t u s sit, d i v i s i o n i l o c u t n d a r i . N o s a u t e m regia via i n c e d e n t e s n e q u e esse n e c e s s i t a t e n i e o n i i d e n t e s ut in u n u m ex l a q u e i s i m p i n g a m u s , iterimi s a n c i i Cvrilli v e r b a c o n t r a te c i t a m u s . Sancii Cyrilli. . . contra iinpiiun. . . : >< Licet i g i t u r n e m o d i c a t eiim, q u i est ex s e m i n e D a v i d , sicut et U n i g e n i t u n i ex e s s e n t i a Dei et P a t r i s p r o d i i s s e , t a m e n vis u n i o n i s i n c o n f u s e et i m m u t a biliter factie d i v i s i o n e m t o l l e b a t . H o c vero ideo, q u i a h i n c c a r o s e c u n d u m r a t i o n e m s i g n i f i c a t i o n i s n a t u r a l i s n o n est U n i g e n i t u s , i n d e n e q u e c a r o - Y e r b u m [ c o m p o s i t u m ex c a r n e et V e r b o ] p e r p e r a m d i v i s i m i est et a l i u m a l i u m q u e esse facit d u o s q u e filios, vix c o l l i s i o n e q u a d a n i affectiva iis ])ermissa. Vel f o r t a s s e e t i a m i n s i p i e n t e s esse n o n n u l l o s o p i n a t u r , eo q u o d c a r n e m n o n per c o n v e r s i o n e m in V e r b i n a t u r a m t r a n s i r e f a c i u n t nec r u r s u s Y e r b u m d e p r i m u n t . . . D u m s f u l t u m id c r e d i m u s esse, ut ita s e n t i a m u s , d i c i m u s , q u o d Y e r b u m c a r n e ex s a c r a V i r g i n e a s s u m p l a h o m o p r o d i i t et non in h o n i i n e fu it a u t h o m i n e m a s s u m p s i s s e c e r n i t u r . E s t p o t i u s u n u s et i d e m F i l i u s , ita ut et

97 ex Dei et P a t r i s e s s e n t i a d i v i n i t u s et ex n o b i s h u m a n i t u s esse i n t e l l e g a t u r ». Eiusdem sancii Cyrilli ex epistula secunda ad Succensum ( 1 ) : F u g i t eos r u r s u s , q u i recta p e r v e r t u n t , u n a m r e v e r a esse n a t u r a m V e r b i i n c a r n a t a m . U n u s e n i m est F i H u s , q u i n a l u r a l i t e r et v e r a c i t e r est V e r b u m , q u o d ex D e o P a t r e i n e f f a b i l i t e r n a t u m est. E t i a m s i per a s s u m p t i o n e m c a r n i s n o n i n a n i m a t s e , sed p o l i u s i n t e l l e c t u a l i t e r a n i m a t t e h o m o ex n u i l i e r e p r o c e s s i t , n o n p r o p t e r h o c in d u a s p e r s o n a s et n a t u r a s d i v i d i t u r , sed u n u s m a n s i t , t a m e n n o n s i n e c a r n e n e c e x t r a c o r p u s , sed ita ut h o c sit i p s i u s p r o p r i u m p e r u n i o n e i n i n d i v i s i b i l i t e r . Q u i a u t e m h o c d i c i t , is n u l l o p r o r s u s m o d o p e r m i s tionem aut confusionem aut aliud eiusmodi indicat, neque hoc ex n e c e s s a r i a r a t i o n e a l i u n d e c o n s e q u i t u r . N a m e t i a m s i u n u s d i c a t u r a n o b i s U n i g e n i t u s Dei F i l i u s i n c a r n a t u s et i n h u m a n a t u s , n o n p r o p t e r e a p e n n i s t u s est, s i c u t illis placet ; n e q u e e n i m in n a t u r a m c a r n i s t r a n s i i l illa V e r b i , sed n e q u e illa c a r n i s i n i l l a m V e r b i , sed c u m u t r u m q u e in s u a p r o p r i e t a t e n a t u r a l i s i m u l p e r m a n e t et c o n c i p i t u r . i u x t a r a t i o n e m m o d o a n o b i s r e d d i t a m , n n i o i n e f f a b i l i s et i n e x p l i e a b i l i s u n a m Filii n a t u r a m n o b i s o s t e n d i t , t a m e n , ut dixi, i n c a r n a t a m ». Caput 36. adversarii. Eiusdem sancti Cyrilli ex Commonitorio sen epistula [prima] ad Succensum episcopum Diocsesareensem, cuius initium est : « Perlegi commonitorium, quod a tua sanctitate missum est o (2) : « Q u i a v e r o n o n n u l l i n o s A p o l l i n a r i s o p i n i o n e c a l u m n i a n t u r d i c e n t e s : Q u o d s i i m a m n a t u r a m in unitate s t r i c t e c o n n e x a V e r b u m , q u o d est ex D e o et P a t r e , esse d i c i t i s , q u o d i n c a r n a t i m i et i n h u i n a n a t u m est, f o r s i t a n et h o c i m a g i n a m i n i et o p i n a l i n o s l i s , q u o d c o n f u s i o sive c o m m i s t i o seu c o n c r e t o V e r b i c u m c o r p o r e vel c o r p o r i s c u m d i v i n i l n t i s n a t u r a a c c i d e n t : p r o p t e r e a i g i t u r et a d m o d u m s a p i e n t e r n o s c a l u m n i a m r e p e l l e n t e s d i c i t n u s , q u o d V e r b u m ex D e o P a t r e i n s c r u t a -

( 1 ) M 77, 241 A. (2) M 77, 2 3 2 A.

13

98 biliter et sieut e n u n t i a r i neqiiit sibi c o r p u s u n i v i t a n i m a intellectual] a n i m a t u m et h o m o ex m u l i e r e p r o d i i t , c u m non i m m u t a t i o n e n a t u r a , sed p o t i u s v o l u n t a t e b o n a et d i s p e n s a t o r i a n o b i s simile f a c t u m sit ». Defensio ad hoc addita. SuiTiciebant q 11 i d e m et ea, q u a ; p r o p t e r c a p u t p n e c e d e n s a m e a p p o s i t a s u n t , ad o s t e n d e n d a m s a n a m s a n c i i Cyrilli m e n t e m e i u s q u e integrit a t e m , q u o m o d o D e u m V e r b u m c o n f ì l e a t u r u n i t u m esse c a r n i , cui est a n i m a i n t e l l e c t u a l i s , u n a m q u e eius esse n a t u r a m i n c a r n a t a m d i c a t et d i s t e t a m a c u l a impi;e m u t a t i o n i s et c o n f u s i o n i s seu n a t u r a r u m c o n c r e t i o n i s cl v a i d e i m p h e d i v i s i o n i s . I u s t u m a u t e m esse e x i s t i m o i n v i c e m c o n t e x t a et ilia v e r b a , qu;e c a p u t s e q u u n t u r , a f f e r r e , q u o r u m alia s e d u l o r e s e c u i t , alia t a m q u a m p a n n o s ex veste a b s c i s s o s s i b i m e t i p s i per m o d u r a c o n t e x t u s 76 vel p o t i u s extra o m n e m c o n t e x t u m in f o r m a m c a p i t u l o r u m redegit, quae in [eius] l i b r o u s q u e a d i l l u d q u a d r a g e s i m u m posita s u n t . Sancii Cyrilli ex eadem epislula ad Succensnin... qnx hoc caput sequuntur, qua: adversarius in partes maligne discerpsit el in multa capita divisit (1): « V o l u i t e n i m h o m o fieri n o n c e s s a n s esse s e c u n d u m n a t u r a m D e u s . Sed q u a m v i s in n o s t r a s m e n s u r a s d e s c e n d i s s e t f o r r n a m q u e servi i n d u i s s e t , t a m e n sic q u o q u e in d i v i n i t a t i s excellentia et n a t u r a l i d o m i n a t u p e r m a n s i t . N o s i g i t u r sanctse c a r n i a n i m a m i n t e l l e g e n t e m h a b e n t i i n e f f a b i l i t e r et s u p r a i n t e l l e c t u m V e r b u m , q u o d est ex D e o P a t r e u n i e n t e s , i n c o n f u s e , i m m u t a b i l i t e r , i n c o n v e r l i b i l i t e r u n u m F i l i u i n et C h r i s t u m et D o m i n u m c o n f i t e m u r , q u i i d e m est D e u s et h o m o , n o n a l i u s et a l i u s , sed u n u s i d e m q u e , q u i h o c et illud est et i n tellegilur. E t i a m enim m o d o t a m q u a m h o m o ratione dispensatoria h u m a n i t u s l o q u i t u r , m o d o vero s i c u t D e u s c u m p o t e s t a t e D e o c o n v e n i e n t e v e r b a facit. I l l u d e t i a m a s s e r i m u s , d u t n mod a n i d i s p e n s a t i o n i s c u m c a r n e s a p i e n t e r i n q u i r i m u s et s u b i i liter i n d a g a m u r i n y s t e r i u m V e r b i , q u o d a Deo P a t r e i n c a r n a t u m et i n h u m a n a t u m est, e u m n o n ex p r o p r i a n a t u r a d i v i n a c o r p u s

(1) M 77, 232 B.

99 illud s a n c t u m l'ormasse, sed potius ex Virgine a s s u m p s i s s e . Alioquin q u o m o d o factus est h o m o , si h u m a n u m c o r p u s n o n i n d u i t ? C o n s i d e r a n t e s igitur, ut dixi, i n c a r n a t i o n i s r n o d u m , v i d e m u s d u a s n a t u r a s s i m u l in imitate inexplicabili i n c o n f u s e et i m m u l a b i l i t e r convenisse. Caro e n i m caro est et n o n divinitas, etiamsi Dei caro facta est. E o d e m a u t e m m o d o etiain V e r b u m D e u s est et n o n caro, etiamsi c a r n e m m o d o d i s p e n s a t o r i o s u a m fecit. C u m igitur hoc c o n s i d e r a m u s , n i h i l m u t u u m in union e m c o n c u r s u m v i o l a m u s , q u a m ex d u a b u s n a t u r i s l a c t a m esse d i c i m u s . P o s t u n i o n e m vero n a t u r a s a b invicem n o n d i v i d i m u s n e q u e in d u o s fìlios u n u m et indivisibilem s e c a m u s , sed u n u m F i l i u m a s s e r i m u s , et siculi P a t r e s d i x e r u n t , u n a m n a t u r a m Dei Verbi i n c a r n a t a m ». E n perfecta m e n s sancti Cyrilli et s e r m o perfectus, ex q u i b u s palet ex d u a r u m n a t u r a r u m u n i o n e sive propter m u t u u m c o n g r e s s u m u n a m n a t u r a m perfici Dei Verbi i n c a r n a t a m . E t hoc significai q u o d post u n i o n e m naturae a b invicem n o n d i v i d u n t u r n e q u e indivisibilis iIle in d u o s dividitur. H i s quae invicem conlexta s u n t , ita posilis, ubi est i a m tuum caput trigesimum seplimum, octavum, nonum, quadrag e s i m u m ? Cohserent e n i m c u m citatis, n e x u m e o r u m participanlia et a s t u t a m a b s c i s s i o n e m t u a m r e s p u u n t . Abiecisti ea m o d o ridiculo sicut cornix in f a b u l a de p e n n i s . Capili 41. ad versarli. Eiusdem C grilli ex eadem epistola ad Succensmn (1) : -. Ad hsec sancti Cyrilli qux post hacc sequuntur. ( 2 ) : « P u g n a t t a m e n nihilominus ilia o b i e c t i o c u m eo q u o d [alii] d i c u n t u n a m n a t u r a m esse Filii i n c a r n a t a i n . Q u o d i n e p t u m esse o s t e n d e r e volentes ubique cert a n t , ut d u a s n a t u r a s s u b s i s t e n t e s a f f i r m e n t . T a m e n f u g i t eos o m n i a ea, quae n o n m e r a m e n t i s c o n s i d e r a l i o n e dividi soient, ea p r o r s u s et in d i v e r s i t a l e m , quae in se s e o r s u m est, ab invic e m d i s c e d e r e ». C u m hsec o m n i a a d v e r s a r i u s praetermiserit, ex sequentibus aliud caput abscissum ponit. Caput 53. adversarii.

(1) M 77, 244 D. (2) M 77, 245 A.

Eiusdem

Cyrilli

ex eadem

epistula

ad

110 Succensum ( 1 ) : « Sit n o b i s r u r s u s p r o e x e m p l o h o m o n o s t e r . D u a s videlicet n a t u r n s e t i a m r e s p e c t u e i n s c o n c i p i m u s , u n a m animae, a l t e r a m c o r p o r i s . T a r n e n d u m m i n u t i s c o n s i d e r a t i o n i b u s d i s t i n c t i o n e m l'acimus et q u a s i s u b t i l i b u s s p e c u l a t i o n i b u s seu m e n t i s i m a g i n a t i o n i b u s diiTerentiam a p p r e h e n d i m u s , n o n s e o r s u m n a t u r a s p o n i m u s ». Defensio ad hoc addita. S u l i i c i u n t et p r o h a c p r o b a t i o n e quae isle v e r i t a t i s adv-ersarius m a l i g n e a b s c i d i t . U b i q u e e n i m r a p i e n d o tollit, q u o d ex d u a r u m n a t u r a r u m u n i o n e u n a n a t u r a perfecta est, l o c u m d a n s a b s c i s s i o n i . Eiusdem sancii Cyrilli ex eadem epistula ad Succensum [2) : «Non s e o r s u m n a t u r a s p o n i m u s n e q u e in l o t u m v i r t u t e m d i v i s i o n i s in eas i m m i t t i m u s , sed u n i u s eas esse i n t e l l e g i i n u s , ita ut ilia; d u « i a m n o n sint d u o . P e r d u o a u t e m u n u m e n s v i v u m a b s o l v i t u r » . His in m e d i o relictis, quse i m p i e t a t e m e i u s r e p r e h e n d u n t , ex s e q u e n t i b u s a l i u d c a p u t m u t i l a t i m i p o n i t . Caput DÌ. adversarii. Eiusdem Cyrilli ex eadem epistula ad Succensum ( 3 ) : « Q u a m v i s i g i t u r n a t u r a s h u m a n i t a t i s et d i v i n i tatis de E m m a n u e l e p r a e d i c e m u s , ipsa t a m e n h u i n a n i t a s p r o p r i a e r a t V e r b i u n u s q u e c u t n ipsa F i l i u s i n t e l l e g i t u r ». Defensio acl hoc addita. I t e r u m et hie sufficit p o n e r e v e r b a a h eo a b s c i s s a e o s r e p r e h e n d e n t i a , q u i in d u a s n a t u r a s C h r i s t u m post u n i o n e m d i v i d u n t . R o g o vero a u d i t o r e m vel e u m , q u i hsec legerit,ut e t i a m ea quse a n t e h o c in t r i b u s vel q u a t t u o r c a p i t i b u s a n o b i s posita s u n t , in m e m o r i a m r e v o c e t . P e r ea e n i m o m n i a e v i d e n t e r p r o b a t u r u n a m esse n a t u r a m Dei V e r b i i n c a r n a t a m et i m p o s sibile esse, u t duae n a t u r a i p o s t u n i o n e m a l l i r m e n t u r . Sancii Cyrilli verba caput sequentia, quae aduersarius abscidit (4): « C u m i g i t u r S c r i p t u r a i n s p i r a t a e u m , rein c a r n e » p a s s u m esse d i c a t , m e l i u s est e t i a m n o s p o t i u s ita d i c e r e q u a m « in h u m a n i t a t i s

(1) (2) (3) (4)

M 77, 245 M 77. 245 M 77, 245 M 77, 245

A. AB. B. B.

Ill natura », q u a m q u a m nisi mala intentione hoc ab aliquibus ila dicalur, rationem mysterii nihil Isedit. Quid enim aliud est humanitatis natura nisi caro intellectualiter animata ? Et in carne Dominimi passum esse dicimus. Nimium igitur eo dicunt, quod in natura humanitatis passus sit eamque a Verbo seiungunt el extra illud seorsum earn ponunt, ut duo intellegantur et non u n u m Verbum incarnatum et i n h u m a n a t u m , quod est ex Deo Patre ». Et haec quidem de hac re dieta sint. Ad caput vero quinquagesimum quintum et sextum, quae sermonis nexu cohairent, sed ab hoc capite separata sunt, defensionem c o m i n u nem et cohairentem faciam. Caput :').'>. adversarii. Eiusdem sonefì Cyrilli ex expositione contra Theodoretum (1) : « Itaque si Verbum cameni factum esse dicimus, neque confusionem nec mixturam aut conversionem aut immutationem dicimus in eo accidisse, sed potius illud inexplicabiliter et ineffabiliter sacro corpori u n i t u m esse, anim a m intellectivam habenti. Eo autem quod unitum esse dicitur, omnino non confunditur, sed potius in assumptione [activa] alterins versatur. Afiìrmamus igitur Verbum, quod est a Patre, in possessione corporis sacri et animati f'uisse eique in veritate unitum inconfuse ex utero hominem prodiisse, mansisse vero et ita Deum verum ». Defensio ad hoc addita, Etiam nos cum eo haec confìtemur, Verbum ex utero corpus anima rationali a n i m a t u m sibi absque omni divisione, confusione aut m u tatione univisse. Tamen non ex dimidio solum nos doctrinse sancii Cyrilli adh;)erere scimus, sed novimus, quis sit ille, qui ex ea unione perfectus est, esse u n a m n a t u r a m Dei Verbi incarnatali!... ex d u a b u s naturis post unionem. Sancti Cyrilli ex epistola prima ad Succensum (2) : « Post unionem vero naturas 87 ab invicem non dividimus neque in duas hypostases r u r s u s illuni unum et indivisibilem scindiinus, sed u n u m Filium dici-

( 0 M 76, 396 CD. ( 2 ) M 77, 232 D.

112 m u s , et siculi P a l r e s d i x e r u n t , u n a n i n a l u r a m Dei Verbi incarnatati! ». Caput 57. adversarii. Eiusdem Cyrilli ex explicatione contra Theodoretum (1) : « Propterea etiam E m m a n u e l i n f a n s n a t u s a p p e l l a t u r et non Deus, qui sit a b h u m a n i t a t e separatus, neque h o m o divinitate n u d a t u s ». Defensio ad hoc addita. Hoc caput est ex reprehensione miseri T h e o d o r e t i . « Sancii Cyrilli » illud a d v e r s a r i u s inscripsit. E t e n i m t a m q u a m doctor sapiens et p r u d e n s ilia verba coinquinati istius, qiuie in defensione a n a t h e m a lismorum ad rectum s e n s u m , h i n c q n i d e m co quod neque Deus t a m q u a m a b h o m i n i s n a t u r a s e p a r a l u s a p u d e u m [in sermone] tractatus est, inde vero n e q u e h o m i n e m divinitate spoliatum t a m q u a m rem stolidam et i m p i a m foras et longe proiecit, c u m a b s u r d i t a t e m s e r m o n i s sui in verba alia orthodoxa et convenientia c o m m u t a s s e t . Q u o d effalis ipsius sancti Cyrilli in m e d i u m prolatis c l a r u m r e d d e t u r . Sancti Cyrilli ex eadem defensione anathematismi primi, qux adversarius abscidit (2) : « Debuit ille a c c u r a t a m et politam etiam de his rebus enarrationem efficere velie. T a m e n m o d o observare hoc convenit : Videlicet hoc loco et valde d a r e q u i d e m itnionem explicans, a n a t u r a h u m a n a D e u m non abesse dicit, insuper vero confilet u r se agnoscere u n u m vi u n i o n i s esse C h r i s t u m , e u n d e m videlicet D e u m simul et h o m i n e m . Q u o m o d o igitur non erubescit verba a nobis pre-lata r e p r e h e n d e r e ? » Caput 58. adversarii. Eiusdem Cyrilli ex explicatione contra Theodoretum anathematismi secundi (3) : « Unionem hypostatic a m f a c t a m esse d i c i m u s , verbo « hypostatica » nihil aliud significante nisi s o l u m quod Verbi n a t u r a sive hypostasis, quae est ipsum V e r b u m , q u o n i a m c u m h u m a n a n a t u r a vere unita est, a b s q u e ulla m u t a t i o n e et c o n f u s i o n e , siculi multis vicibus d i x i m u s , u n u s C h r i s t u s esse intellegitui, idem Deus et h o m o . ( 1 ) M 76, 397 CD. (2) M 76, 397 D. (3) M 76 , 401 A.

113 Hoc vero, ut opinor, et ipsi Theodoreto probatur dicenti ab humana natura Deum non esse separatum neque rursus absque divinitate humanitatem cogitari. Igitur neque seclusis hypostasibus formam servi et Dei unitas esse dicimus neque rursus 8 8 communem hominem sola dignitatis sequalitate cohonestatum affective cum Deo cohserere definimus, sed, ut dixi, ipse Dei Filius Unigenitus vere fuit in possessione carnis sibi unilee nnimam ralionalem habentis ». IJefensio ad hoc addila. Si unionem hypostaticam acceplasti tamquam exhibentem altiorem naturarum in unum congressum et a confusione abhorrentem, cur non et synodum Chalcedonensem supra idem confessai« esse probasti, cum deiinitionis ab ea statulse defensionem susciperes ? Ecce enim Theodoretus, ipsius synodi prseses, permixtionem prsetendens, unionem hypostaticam reicit tamquam id tollentem, ut in duabus naturis unum Christum confiteamur. Dicit enim ita in sua reprehensione huius capitis secundi. Miseri Theodoreli ex reprehensione anathemaiismi secundi (1) : « Unum quidem Christum confitemur apostolorum doctrinis credentes et eundem propler unionem Deum et hominem appellanuis, unionem vero hypostaticam omnino ignoramus tamquam peregrinai« et alienai« a divinis Scripturis et a Patribus, qui eas interpretali sunt ». Et post panca (2) : « Oportet autem credere Domino duas naluras ostendenti et Judaeis dicenti (Io 2, 19) : « Solvite templum hoc et in tribus diebus suscitabo illud ». Caput 59. aduersarii. Eiusdem Cyrilli ex explicatione contra Theodore!um anathemaiismi tertii (3) : « Ad quid igitur ut arcem quandam inexpugnabilem et diliìculter vincendam nobis mendacium exhibet et obieclionibus tantopere debilibus utitur et naturale!« factam esse unionem, hoc est veram et mutationis

( 1 ) M 76, 4 ° 0 A. ( 2 ) Ibid.

B.

( 3 ) M 76, 4 0 8

AB.

15

114 expertem a u d i e n s et o m n i n o i n c o n f u s u m m u i u u m h y p o s t a s i u m c o n g r e s s u m , s e n s u m d i c t o r u m pervertere c o n a l u r ? » Defensio ad hoc addita. Q u o m o d o n a t u r a l e m u n i o n e m h y p o s t a s i u m a c ceptas, hoc est n a t u r a r u m congressum, eodem m o d o accepta et id, quod ex u n i o n e perfectum est, ne videlicet n a t u r a s post u n i o n e m a m p l i u s dividas, sed u n a m esse n a t u r a m Dei Verbi i n c a r n a t a m confitearis. Sancti Cyrilli ex defensione anathemalismi tertii contra reprehensionem Thcodoreti ( 1 ) : « N o l l e igitur post unionem ea dividere, qua? unita sunt, et ab invicem separare, sicut mihi videtur, a stultitia i m m u n e est et a macula a l i e n u m ». Sancti Cijrilli ex epistola prima ad Acacium (2) : « Q u a p r o p t e r c u m ea, ex q u i b u s est u n u s et solus Filius et Dom i n u s J e s u s C h r i s t u s s p e c u l a t a n e a p p r e h e n d i m u s , d u a s quidem n a t u r a s unitas esse dicimus, post u n i o n e m vero t a m q u a m 89 sublata iam in d u a s scissione u n a m esse c r e d i m u s Filii n a t u r a m t a m q u a m u n i u s , tarnen incarnati et i n h u m a n a t i . Sin a u t e m V e r b u m , c u m D e u s sit, i n c a r n a t u m et i n h u m a n a t u m esse dicitur, procul a b i c i a t u r m u l a t i o n i s suspicio. Mansit enim id quod erat, a g n o s c a t u r a u t e m a nobis et unio o m n i n o inconfusa », Caput 60. adversarii. Eiusdem sancti Cyrilli ex expositione contra Theodoretum anathematismi tertii (3) : « Ilaque s e c u n d u m aequalem rationem diligenter unionem inquirentes, quae in Christo facta esse intellegitur, s e c u n d u m m e n t i s q u i d e m consid e r a t i o n e m divinitatis et h u m a n i t a t i s v e r u m congressum ad m o d u m unionis f a c t u m esse d i c i m u s , cum nos non fugiat aliud esse extra c a r n e m in n a t u r a V e r b u m , quod est ex Deo, aliam r u r s u s n a t u r a m c a r n e m , manifeste extra i p s u m ». Defensio ad hoc addita. E t i a m hic ad defensionem perfeclissimam sufficiat, ut verba caput sequentia citemus, quae a b adversario maligna

( 1 ) M 76, 408 C. ( 2 ) M 77, 192 D. (3) M 76, 408 D.

115 astutia furtim subtracta sunt. Euisdem sancti Cyrilli quae adversarius abscidit ( 1 ) : « P o s l q u a m vero semel unita sunt, non est tutum [ea] dividere. Neque ut in duos fìlios unuin Christum et F i l i u m et Dominuin rursus dividamus cuiquam rectae fidei ratio permittit, dirigente nos ad hoc sancta et inspirata Scriptura ».

Caput Gl. adversarii. contro

Theodorelum

Eiusdem sancii Cyrilli ex

anathematismi

explicatione

quarti [2): «Equidem tantum

absum ut dicani mixtas esse invicem naturas et commistionem ac confusionem ac mutationem eum suscepisse, quantum et tu ab eo ut rectam fidem confitearis. Sed neque vocum differentiam sustulimus. Scimus enim earum alias fuisse Deunri decentes, alias h u m a n o modo [se habentes], et alias quidem summse gloriae convenire, alias vero esse qua; exinanitionis mensuris valde congruunt. Dicimus autem eas a u a b u s personis a b

invi-

cem omnino distantibus ab illis distribuendas non esse >\Defensio ad hzec addita.

Sufficit rursus et ad hsec a fie r re quae sequun-

tur, quae iterimi astute adversarius abscidit, subtiliter ex verbis sancti Cyrilli in duas naturas unum Christum dividere volens.

Sancti Cyrilli verba caput sequenlia,

quae adversarius

oinisit (3) :

« Nam si unus est Dominus noster J e s u s Christus et una

fides

in eum et unum baplisma, una erit omnino et persona eius tamquam unius. Et si idem est Deus simul et homo, congrue! ipsi et absque ulla reprehensione, ut sicut Deum decet simili et humano modo sermones proferat, cum neque natura eius divina et ineffabilis a Patris maiestate omnino quidquam propter hoc, quod humano modo loquitur, minuatur, neque fides denegetur dispensationi cum carne, quando ultra hoc quod est Deus etiam homo sicut nos factus esse praedicatur.

Omnia

igitur

sunt unius Christi, et ea quae Deo conveniunt, et h u m a n a . Si

(1) M 76, 4 0 8 D. ( 2 ) M 76, 4 1 3 B. ( 3 ) Ibid BC.

90

116 e n i m h o m o n o n est f a c t u m V e r b u m , q u o d est ex D e o P a t r e , ne h u m a n o m o d o s i c u t n o s l o q u a l u r . Sin a u t e m v e r u m est e u m s i m i l i t e r n o b i s c u m s a n g u i n i s et c a r n i s p a r t i c i p e m f a c t u m et in o m n i b u s n o b i s s u i s f r a t r i b u s a s s i m i l a t i m i esse, p a t e t eos p u l c h r i l u d i n i a r t i s d i s p e n s a t o r i a ì v a l d e slulte i l l u d e r e , v o c e m h u m a n a m n o n a d m i t t e n t e s et c o n g r u e n t e m s e r m o n i s t e n u i t a t e m , quse p r o p t e r d i s p e n s a t i o n e m a d h i b e t u r , q u a s i ad a l t e r u m filium s e p a r a t i m , ad f o r m a m servi, sicut ipsi d i c u n t , rel'erre s t u d e n tes ». Eiusdem sancii Cyrilli ex epistula ad Acacium (1) : « Vocimi vero d i f f e r e n t i a l « n u l l a t e n u s s u s l u l i m u s , licet h o c r e p u d i e m u s , ut eas d i v i d a m u s t a m q u a m F i l i o s e o r s u m V e r b o , q u o d est ex P a t r e , et h o m i n i , q u i s e o r s u m filius i n t e l l e g i t u r , ei q u i est ex m u l i e r e . U n a e n i m est m a n i f e s t e n a t u r a V e r b i , n i m i r u i n i n c a r n a t a et i n h u m a n a t a . » Caput 62. adoersarii. Eiusdem Cyrilli ex expositìone ad Theodoretum, anathematismus sextus (2) : « Q u o d a u t e m d e i t a s a l i u d q u i d d a m est s e c u n d u m s u a m n a t u r a m , a l i u d a u t e m sec u n d u m suam naturam liuinanitas, quomodo quis dubilaverit ? » Defensio ad hoc addita. B e l l u m i n c e s s a b i l e s u s c e p i s t i c o n t r a ha?c d u o , h o c ut ex d u a b u s n a t u r i s u n u s C h r i s t u s d i c a t u r et h o c u t u n a n a t u r a Dei V e r b i i n c a r n a l a prsedicetur. E t a c si n i h i l e s s e n t , h a s s a c e r d o t a l e s voces reicis, quae t u a m d i v i s i o n e m t o l l u n t . Q u o d et in h o c c a p i t e fecisti, q u i t e r m i n u m « e x d u a b u s » s u s t u l i s t i . Sancti Cyrilli verba illius capitis, quae aduersarius abscidit (3) : « T a r n e n u n u s C h r i s t u s ex d u a b u s , div i n i t a t e et h u m a n i t a t e , per u n i o n e n i d i s p e n s a t o r i a m ». Caput 63. adoersarii. Eiusdem Cyrilli ex expositione ad reprehensionem Theodoreti, anathematismus septimus (4) : « Ipse i g i t u r u n u s et s o l u s J e s u s C h r i s t u s per i n s t r u m e n t u m c o r p u s

( 1 ) M 77, 193 B. (2) M 76, 4 2 5 A.

(:?) Ibid B. (4) M 76, 428 A.

117 s u u m d i v i n a s i g n a p a l r a b a t ». Defensio ad hoc addita. R u r s u s et h i e v e r b i s a n t e c a p u t p o s i t i s et iis, quse s e q u u n t u r , a b s c i s s i s se probare existimat sanctum Cyrilium t u r p i s s i m a Nestorii sententiae a d h a ; r e r e . E t ipse e n i m q u a s i per i n s t r u m e n t u m d i v i n a s i g n a p a t r a t a esse d i c i t . Sed ad hoc. p r t i d e n l e r n o l a m u s : A l i u d est d i c e r e h y p o s l a s i b u s d i v i s i s s e o r s u m et s e p a r a t i i n J e s u m a D e o V e r b o t a m q u a m h o m i n e m , q u i a l i u s sit e x t r a i l l u d [ V e r b u m ] , a d a c l i v i t a t e m m o l u m esse et per h o c esse d i v i n i l a t i s i n s t r u m e n t u m , siculi f e r r i m i q u o d d a m , q u o a r t i f e x u t i t u r , et a l i u d est d i c e r e D e u m Vei b u m c a r n i h y p o s t a t i c e u n i t u i n s i g n a d i v i n a t a m q u a m per i n s t r u m e n t u m p e r c o r p u s s u u m p e r f e c i s s e , u t p o t e s e m e l i a m ipsi u n i t u i n , s i c u t i e t i a m v i d e r e est a n i m a m h o m i n i s n o s t r i per c o r p u s s u u m t a m q u a m p e r i n s t r u m e n t u m , q u o d n a t u r a l i t e r c u m ea est, o p e r a l i . E t h o c ex c i t a t i s p a t e t . Impii Nestorii ex tractatu, qui inscribitur, Propter quid... » : 1 « A d i u v a t D e u s d e s p e r a t i o n e i n n a t u r a et n o v u m q u o d d a m h u m a n i t a t i s i n i t i u m c r e a t . R e n o v a l n i m i r u m A d a m u n i ex V i r g i n e . F a c t u s est videlicet a l t e r A d a m in s p i r i t i m i v i v i f ì c a n t e m et in p r o d i g i u m et loco g e n e r i s e o r u m p o n i t e u m . I p s e vero c u m vi m a n d a t i venisset non peccator, qui t a m q u a m i n s t r u m e n t u m a p p a r u i t a b o i n n i loco d i v i n i l a t i s n o n d i s t a n s , in c a r n e m u n d i c o n d e n i n a l i o n e m , quae per u n u m a c c i d i t , i u s t i t i a , quse p e r u n u m facta est, s o l v i t »

(1) « Non

audisli P a u l u m

cla-

m a n t e m ? E l post I n c a r n a t i o n e m D e u s i n e f f a b i l i s et i n v i s i b i l i s et s a p i e n s I p s e s o l u s . E t i n v i s i b i i e m prsedicat F i l i u m e t i a m post I n c a r n a t i o n e m o h o m o ! Noverat enim d i s p e n s a t i o n e m non... dispensanlis, essentiam vero dispensantis prorsus i m m u t a b i l e m . N o n e n i m o p u s natii r a m a r t i f i c i s m u t a t »

(2) « I n

l u c i a e n i m v e r s a b a n t u r n o n n u l l i , lie a d m i t t e r e n t a b h i n c c o n f e s s i o n e n i , q u o d D e u s est C h r i s l u s , sed p o t i u s i n s t r u m e n t u m et v a s d i v i n i t a l i s et h o m o , q u i D e u m i n d u i t . Q u i d i g i t u r est, q u o d a t a l i b u s a s s e r t i o n i b u s n o n d i s t e t ? >> Sancii Cyrilli ex tomo se-

ll et 2) Cuius verba c i t a t a s i n t , d e t e r m i n a r ! n e q u i t .

118 cundo contra blasphernias Nestorii (1) : « Sed t a m q u a m i n s t r u m e n t o V e r b u m c o r p o r e u s u m esse a f f i r m a s , u t v i d e t u r . At si u n u m F i l i u m dicis u n a m q u e h y p o s t a s i m V e r b i i n c a r n a t a m , n o n ipse est i n s t r u m e n t u m d i v i n i t a t i s , sed u t i t u r p o t i u s t a m q u a m i n s t r u m e n t o s u o c o r p o r e , sicuti e t i a m a n i m a h o minis proprio corpore. Itaque confitele u n u m , naturas non d i v i d e n s , q u i s i m u l intellegis et sentis a l i a m esse r a t i o n e m c a r n i s et e t i a m d i v i n i t a t i s a l i a m , quae ipsi et soli c o n v e n i t . N o n e n i m d i c i m u s , q u o d facta sit c a r o divini las V e r b i sed p o t i u s d i v i n a , u t p o t e i p s i u s p r o p r i a . Si e n i m c a r o h o m i n i s h u m a n a vocatur, quid amplius obstat, q u o m i n u s divinam vocemus carn e m Dei V e r b i ? » H i s c o n g r u u n t c o n v e n i u n t q u e et ea, quae a c a p i t e a d v e r s a r i u s a b s c i d i t , quae e l i a m cito. Eiusdem sancii Cijrilli ex defensione anathematismi sepiimi contra reprehensiones Theodoreti ( 2 ) : « U n u m e n i m n o b i s e x h i b u i t u n i o et d i v i s i o n e m in d u o s r e i c i m u s . L i c e t e n i m et f a c t u m sit V e r b u m c a r o i u x t a S c r i p t u r a s , t a m e n et sic est F i l i u s U n i g e n i t u s per v e r a m union e m , quae et m e n t e m et s e r m o n e m excedit. I p s e i g i t u r u n u s et s o l u s C h r i s t u s J e s u s t a m q u a m p e r i n s t r u m e n t u m per c o r p u s s u u m s i g n a d i v i n a p a t r a b a t . N e q u e e u m ad a c t i v i t a t e m a d inst a r s a n c t o r u m m o t u m esse d i c i m u s ; i m p i u m est e n i m h o c et p i a n e a b s o n u m d i c t u ». Caput 6't adversarii. Eiusdem Cyrilli ex expositione contra Theodoretum anathematismi duodecimi (3) : « E s t a u t e m v e r e i m p a s s i b i l i s V e r b i n a t u r a et h o c p u t o n u l l i h o m i n i ex iis, q u i s u n t , esse i g n o t u m . N e q u e in t a n t a m d e m e n t i a m q u i s q u a m desc e n d e t , u t n a t u r a m i n e f f a b i l e m et quae est s u p r a n a t u r a m et s u b l i m i o r q u a m quae pati q u i d q u a m p o s s i t , n o s t r a i n f ì r m i t a t e d e t e n t a m esse d i c a t . Q u i a v e r o u t p a t e r e t u r in m u n d i s a l u t e m c e d e b a t et r u r s u s n u l l a e r a t p o s s i b i l i t a s , ut V e r b u m ex P a t r e

(1) M 7 6 , 93 D. (2) M 76, 428 A. ( 3 ) M 76, 4 5 0 D.

119 o r t u m in p r o p r i a n a t u r a pateretur, valde sapienter d i s p e n s a t i o nis o p u s aggreditur. P r o p r i u m fecit c o r p u s , q u o d pati posset, u t in eo, q u o d ad p a t i e n d u m n a t u r a l i t e r a p t u m est, p a s s u s esse dic a t u r , q u a m v i s ipse in propria n a t u r a i m p a s s i b i l i s m a n s e r i t . Q u i a vero voluntarie in c a r n e p a s s u s est, h a c r a t i o n e S a l v a t o r o m n i u m et est et vocatur. Ut e n i m ait P a u l u s ( H e b . 2, 9 ) gratia Dei pro o m n i b u s gustavit m o r t e m . T e s t a t u r h o c a u t e m et divus P e t r u s valde sapienter dicens ( I Pet. 4 , 1 ) : « C h r i s t u s igit u r pro n o b i s p a s s u s est », n e q u a q u a m in n a t u r a divinitatis, sed in c a r n e » . Defensio ad hoc addita. C u r in m e n t e t u a caecutis, o h o m o ? Q u a l e m d i v i s i o n e m in his vides Verbi c o n t r a c a r nem ipsi u n i t a m ? N u m q u i d quia sapiens ilie ait P e t r u m dixisse « C h r i s t u s igitur pro nobis p a s s u s est », t a m e n n o n in n a t u r a suae divinitatis, tibi s a n c t u s Cyrillus a V e r b o excludere c o r p u s videtur, quod hypostalice ei u n i t u m est, videlicet q u o d h a b e t a n i m a m intellectualem ? N o n a u d i s e u m d i c e n t e m , q u o d p r o p r i u m sibi c o r p u s passibile fecit ? E r g o c o n s e q u e n t e r eius p r o pria d i c i l u r et passio. Aut e n i m c a r n e e u m spolias a u t a b eo, u t p a s s u s esse d i c a t u r , e u m arcere n e q u i s , licet in s u a n a t u r a impassibilis m a n s e r i t . Audi vero etiam s e q u e n t i a , quse s e d u l o abscidisti. Sancti Ci/rilli ex eadem expositione contra Theodoreturn anathematismi duodecimi (1) : « Q u o d si m i n u s , q u o m o d o D o m i n u s gloriai crucifixus d i c i t u r (1 Cor. 2, 8) ? Q u o m o d o is, per q u e m s u n t o m n i a , et in q u o o m n i a c o n s t a n t , sicut b e a t u s P a u l u s ait ( H e b r . 2 , 1 0 , Col. 1, 17), d a t u s est a Deo et P a t r e caput c o r p o r i s ecclesia, f a c t u s vero est et p r i m o g e n i t a ex m o r tuis (Col. 1, 18) ? P a t e t igitur e u m s u a s e t i a m passiones fecisse, y 3 quae p r o p r i » carni a c c i d e r u n t . D o m i n u s a u t e m glorise n o n est f a c t u s h o m o vulgaris ». Et post panca (2) : « N u m q u i d igitur in m o r t e m h o m i n i s c o m m u n i s baptizati s u m u s ? Et in i p s u m cred e n t e s et i u s t i f i c a m u r ? An id quod v e r u m est, m o r t e m Dei, qui

(1) M 76, 452 A. (2) Ibid. B,

120 i n c a r n a t u s et in c a r n e p r o

nobis

p a s s u s est,

annuntiamus

et

resurrectionem eius confilentes peccati p o n d u s s o l v i m u s ? » Et haec q u i d e m i n h o c c a p i l e

praesenle d i c t a

l e c t o r e m e t i a m a d ea quae s u p r a dicta sunt. Caput

autem

sint. R e m i t i ó

in c a p i t e

autem

undécimo a

nobis

sequens prtelermilio t a m q u a m

nihil

continens investigatione digni. Caput monachos,

66.

adversarii.

Eiusdem

cuius

iniiimn

est : Venerimi

Cyrilli

ex epistola

nonnulli

prima

(1) : « Sed

ad

forsi-

tan h o c dices : N u m q u i d igitur, die m i h i , divinilatis mater facta est s a n c t a V i r g o ? Contra h o c d i c i m u s natimi q u i d e m

esse

se-

c u n d u m v e r i t a t e m e x e s s e n t i a D e i et P a t r i s V e r b u m D e i v i v u m et h y p o s t a t i c u m , et q u o d s i n e i n i t i o t e m p o r a l i e x s i s l e n t i a m

ha-

b e t et p e r p e t u o c u í n e o q u i i l l u d g e n u i t m a n e t et i n i p s o et c u m i p s o e s t pt i n t e l l e g i t u r ,

novissimis autem

temporibus

mundi,

quia caro f a c t u m h o c est carni u n i t u m est, cui est a n i m a

ratio-

n a l i s , e t i a m c a r n a l i t e r per m u l i e r e m f a c t u m e s s e d i c i t u r . H a b e t autem c u m nativitate

nostra m y s t e r i u m de ipso s i m i l i t u d i n e m .

T e r r e n o r u m e n i m m a t r e s n a t u r i e ad g e n e r a m i u m s u b m i n i s t r a n t e s h a b e n t q u i d e m in u t e r o c a m e n i , qua} p a u l a t i m

coagmenta-

tur et per i n e x p l i c a b i l e s q u a s d a m D e i o p e r a t i o n e s c r e s c i t et a d s p e c i e m h u m a n a m perficitur. Infundit a u t e m enti a n i m a t o ritimi

Deus modo,

q u e m ipse

novit.

Formal

h o m i n i s in e o ( Z a c h . 1 2 , 1) i u x t a v e r b u m

enim

prophelse. Alia

e s t r a t i o c a r n i s et s i m i l i t e r a l i a a n i m s e ». Defensio sacra

et

ratio carnis, alia

inspirata

enim

ad hoc

addita.

Cessa iam a tam audaci arrogantia, o coinquinale. Cur verba

dissecas ? Licet enim

et

spi-

spiritimi

sancti alia

similiter aninue, tamen unus h o m o ex

b u s per u n i o n e m o r i t u r . Q u a m q u a m a l i u d q u i d s e c u n d u m t u r a m est d i v i n i t a s , a l i u d h u m a n i t a s , t a m e n u n u s ex d u o b u s

intellegitur. N o n e n i m

na-

Emmanuel

q u i a n o n s u n t ea d i v i s a e x

q u i b u s u n u s et s o l u s C h r i s t u s c o n s t a t , p r o p t e r e a d u o s d i v i s i o n e m iuxta stultiliam tuam patitur

(1) M 77, 21 A.

sit

duo-

ipse iam Ex quibus

in

121 iterum cognoscilur. Sancii

Cyrilli verba caput sequentia, quae

adversarius impie abscidit {1) : « Atqui licet islse matres corporum dumtaxat terrenorum fìant, nihilominus cum totum ens vivum pariant. ex anima nimirum et corpore compositum, non partem parere dicuntur. Neque quis verbi gratia Elisabeth carnis quidem, non eliam animae genetricem appellabit. Peperit enim animatum Bapiistam et tamquam unum hominem ex duobus, anima nempe et corpore. Simile quid eliam in E m m a nuelis partii accidisse Iraditum est. Natum est enim, sicuti dixi, ex essentia Dei et Patris Verbum eius Unigenilum. Quia vero carnem assumpsit suamque fecit, etiam filius hominis appellatum, et nobis simile factum est. Non est incongruum, u t a r b i t r o r , dicere, potius et necessarium confiteri illud in carne per mulierem natum esse, sicuti etiam anima hominis cum ipsius corpore nascitur et tamquam unum cum eo censetur, cfnamquam secundum naturam alia praeter ipsum iuxta rationem suam et intellegitur et est. Et si quis matrem alicuius carniparam sed non etiam animiparam appellare vellet, valde vana effutiret. Peperit enim, sicut dixi, ens a n i m a t u m , praeclara sapientia ex invicem dissimilibus compositum et ex duobus quidem, tamen unum hominem, manentibus uno quoque eorum id quod est, convenientibus vero simul in unitatem naturalem et quod utriusque proprium est invicem quasi commiscentibus ».

Caput 67. adversarii.

Eiusdem Cyrilli

ex eadem

epistula ad

monachos ( 2 ) : « ... Q)uem unxit Deus P a t e r oleo lsetitise seu Spiritu S a n c t o ? Si quidem mihi specialiter D e u m V e r b u m [dicunt], qui solus ex eo natus est, et hoc verum esse asserunt, fugit eos, quomodo et ipsam naturam Unigeniti iniuria afTiciant et mysterium dispensationis, quod cum carne est, pervertant. Si enim Spiritu Sancto unctum est Verbum in quantum est Deus, s a n c tificationis omnino indigens licet nolentes illud profitentur

( 1) M 77. 21 R. ( 2 ) M 77, 25 B.

16

94

122 t e m p o r i b u s a d h u c superioribus fuisse, q u i b u s n o n d u m u n c t u m n e c p a r t i c e p s e r a t d o n i , q u o d in fine ei c o n c e s s i m i est. Il le vero, q u i s a n c t i f i c a t i o n e c a r e t , v e r s a t i l i s est in n a t u r a n e q u e o m n i n o peccati sive p e c c a n d i f a c u l t a t i s e x p e r s c o g i t a t u r . I t a q u e et m u t a t i o n e m , quae in prsestantiora a c c i d i t , Y e r b u m p a s s u m est. Q u o m o d o i g i t u r i d e m m a n e t et m u t a t u r a n o n est ? E t si in q u a n t u m D e u s et in f o r m a et a?qualitate P a t r i s est, Y e r b u m u n c t u m et s a n c t i f i c a t u m e r a t , forte a l i q u i s , ex h a c re a d i n e p t a s c o g i t a t i o n e s p r o r e p t u s , dixerit f o r s i t a n e t i a m P a t r e m s a n c t i f i c a t i o n e egere. I m m o iain et i n a i o r eo F i l i u s v i d e b i t u r , s i q u i d e t n i p s e s a n c t i f ì c a t u s est, c u m ei ; e q u a l i s et s i m i l i s a n t e s a n c t i f i c a t i o n e m f u i s s e t . P a t e r vero in iis, in q u i b u s e r a t , p e r p e t u o p e r m a n e t et est et erit, c u m n u m q u a m ad ineliora ideo p r o g r e s s u m f a c i a t , q u o d ad i n s t a r Filii s a n c t i f ì c a t u s n o n est. E t i a m m a i o r a u t e m u t r o q u e v i d e b i t u r S p i r i t u s eos s a n c t i f ì c a n s , s i q u i d e m ext r a d u b i u m p o s i t u m est, q u o d sine u l l a c o n t r o v e r s i a id q u o d m i n u s est a b a l t i o r e b e n e d i c i t u r ( H e b r . 7, 7). Y e r u m isth;ec s u n t s t u l t i t i a et l o q u a c i t a s et s t o l i d i t a t i s r e p r e h e n s i o . S a n c t a e n i m est in n a t u r a T r i n i t a s et c o n s u b s l a n t i a l i s . S a n c t u s P a t e r , s a n c t u s et F i l i u s e s s e n t i a l i t e r aìquali m o d o , s i m i l i t e r et S p i r i t u s S a n c t u s . I t a q u e q u o d a d p r o p r i a m eius n a t u r a m a t t i n e t , V e r b u i n q u o d est ex Deo P a t r e , s e o r s u m s a n c t i f i c a t u m n o n e s t » . Defensio ad hoc addita. Q u i s est qui de h a c t u r p i a r r o g a n z a n o n o b s t u p e f i a t ? E a videlicet, quse s a n c t u s C y r i i l u s i n c o n g r u a et i m p i a esse dixit, iis c o n s e n t a n e a , qui C h r i s t u m in d u o s d i v i d u n t , ha;c d i s s e c a n d o iste a r r o g a n s s a p i e n t e m d o c t o r e m o p p o s i t a r u m d o c t r i n a r u m i n t r o d u c t o r e i n esse d e m o n s t r a r e c o n a t u r . E s t vero m e n s s a n c t i hiec : Si in h o m i n e dicitis D e u m Y e r b u m habitasse, o impii, d u o necessario sunt, neque igitur u n u s qui est i n c a r n a t u s . I n m e d i u m i g i t u r p r o c e d e n t e s dicite, q u e m D e u s P a t e r oleo lsetitia; u n x e r i t . Si D e u m Y e r b u m dicitis, q u o m o d o s a n c t u s est, q u i in n a t u r a s a n c t i f i c a t i o n e egebat ? Si vero h o m i n e m ex V i r g i n e n a t u m , q u o m o d o in t a n t a m a l t i t u d i n e i n ille a s c e n d i t , q u i u n c t u s est, u t ipso consessi! et t h r o n o Dei et P a t r i s

123 d i g n u s fieret ? Sed n o t i s s i m u m est u n u m e u n d e m q u e esse, qui in propria q u i d e m n a t u r a consessor est eius, qui eum genuit, u n c t u s est a u t e m n o b i s c u m h u m a n i t u s c u m caro factus, id est c a r n i u n i t u s esset, cui est a n i m a intellectualis. Haec autem ita esse ex verbis c a p u t prsecedentibus, a b a d v e r s a r i o a b s c i s s i s dem o n s t r a t u r . Sancli Cyrilli verba caput prsecedentia, quse adversarius abscidit ( 1 ) : « H u m i l i a v i t igitur s e m e t i p s u m V e r b u m , quod est in forma et sequalitate Dei et P a t r i s , c u m caro factum, ut ait J o a n n e s , el per nuilierem n a t u m esset. E t qui nativitatem a Deo P a t r e h a b e t , etiam h a n c n o s t r a m propter nos ferre passus est. Q u o d s i m i n u s , doceant illi, q u o n a m m o d o Y e r b u m , quod est a Deo et P a t r e , C h r i s l u s intellegatur a n o b i s et appelletuF. Si a b eo quod u n c t u m est, C h r i s t u s a p p e l l a t u r , quem unxit P a ter oleo lselitia 1 seu Spiritu S a n c t o ? » Vides, quomodo in refu- 96 tationem e o r u m , qui u n u m C h r i s t u m in d u o s dividunt, s e r m o nera faciat, a sana sua opinione incipiens. I d e m demonstratur et ex verbis, quse c a p u t s e q u u n t u r , quse etiam adversarius abscidit. Sancti Cyrilli verba caput sequentia, quse adversarius abscidit (2) : « Si quis e u m , qui a sancta Yirgine natus est, sol u m u n c t u m et s a n c t i f i c a t u m et propter hoc C h r i s t u m appellat u m esse o p i n a t u r , [in m e d i u m ] veniens dicat, utrum unctio sufficiat ad id, ut e u m qui u n c t u s est, sequalem in gloria et m a i e s t a l e Deo, qui est super o m n i a exhibeat ». E t postquam in m e d i o m u l t a dixit, quse e o r u m i m p i e t a t e m reprehendunt, qui in d u o s u n u m C h r i s t u m d i v i d u n t , postea hoc affert suamque s a n a m s e n t e n t i a m i l e r u m c o n f i r m a n s ita l o q u i t u r ( 3 ) : « Ipse vero non est in nostris c o n d i c i o n i b u s , sed in n a t u r a et veritate F i l i u s et D o m i n u s o m n i u m et ex coelo ad nos descendit ». Caput 68. adversarii.

( 1 ) M 77, 25 A. (2) M 77, 26 D. (3) M 77, 28 B.

Eiusdem

Cyrilli ex eadem

epistula

ad

124 monachos ( 1 ) : « E t n e q u a q u a m d i c i m u s , c u m r e c t a s e n t i r e eleg e r i m u s , pat rem c a r n i s D e u m e x s t i t i s s e n e c r u r s u s n a t u r a m div i n i t a t i s per m u l i e r e m n a t a m esse, a n l e q u a m h u m a n i t a t e m a s s u m p s i s s e t . P o t i u s ad u n i l a t e m V e r b u m ex P a t r e o r t u m et h o m i n e m ex V i r g i n e p e r f e c t u m r e d u c e n t e s , u n u m C h r i s t u m J e s u m et D o m i n u m a d o r a m u s , extra d i v i n i t a t i s l i m i t e s p r o p t e r c a m e n i e u m n o n p o n e n t e s nec r u r s u s ad m e r a m h u m a n i t a t e m p r o p t e r s i m i l i t u d i n e m , q u a i n n o b i s c u m h a b e t , r e d u c e n t e s . Ita intellegas V e r b u m ex D e o o r t u i n v o i u n t a r i a m h u m i l i a t i o n e m t u l i s s e . Ita s e m e t i p s u m h u m i l i a v i t f o r m a servi s u s c e p t a , q u i n a t u r a liber e r a t . Ita s e i n e n A b r a h s e a p p r e h e n d i t et s a n g u i n i et c a r n i c o m m u n i c a v i t » ( H e b r . 2, 16. 14). Defensio ad hoc addila. Ilerum adversarius his o p i n a t u r h o m i n e m perlectum, seorsuin et in se f o r m a t u r a , s e p a r a t u m et afteclive D e o V e r b o adhsesisse et p r o p t e r h o m o n y m i a m filiationis u n u m F i l i u m et D o m i n u m J e s u m C h r i s t u m v o c a l i . T a m e n n o s e o r u m m e m o r e s , quae p r i u s a s a n c t o d i c t a s u n t , a l i e n a m et l o n g i s s i m e a recta d o c t r i n a r e m o l a m esse t a l e m o p i n a t i o n e m d e m o n s t r a m u s . Sancti Cijrilli ex eadem epislula ad monachos, cuius initium est « Venerunt nonnulli », qu& adversarius abscidit (2) : « T a l e q u i d et a c c e p i m u s in iis q u o q u e a c c i d i s s e , quae ad E m m a n u e l e m s p e c t a n t . N a t u m est e n i m , ut dixi, ex e s s e n t i a Dei et P a t r i s V e r b u m U n i g e n i t u m . Q u i a vero c u m c a m e n i a s s u m p s i s s e t , et s u a m fecisset, filius h o i n i n i s a p p e l l a t u m n o b i s q u e s i m i l e f a c t u m est, n o n p u t o i n c o n v e n i e n s esse d i c e r e , p o t i u s et n e c e s s a r i u m c o n f ì t e r i i l l u d in c a r - 97 ne p e r m u l i e r e m n a t u m esse, s i c u l e t i a m a n i m a h o m i n i s c u m c o r p o r e eius n a s c i t u r et t a m q u a n i u n u m c u m eo r e p u t a t u r , licet s e c u n d u m n a t u r a m alia extra illud i u x t a r a t i o n e m s u a m et int e l l e g a t u r et sit. E t si q u i s m a t r e m a l i c u i u s c a r n i p a r a m sed n o n et a n i m i p a r a m a p p e l l a r e vellet, valde v a n a e f f u t i r e t . P e p e r i t e n i m , ut d i x i , e n s a n i m a t u m praeclara s a p i e n t i a ex i n v i c e m

(1) M 77, 28 B. ( 2 ) M 77, 21 C.

125 dissimilibiis c o m p o s i t u m et ex d u o b u s q u i d e m , tarnen u n u m hominem., m a n e n t i b u s uno q u o q u e e o r u m id quod est, c o n c u r r e n t i b u s a u t e m siniul in u n i t a t e m n a t u r a l e m et invicem q u o d u n i c u i q u e p r o p r i u m est q u a s i c o m i n i s e e n t i b u s ». Eiusdem Cyrilli ex eadem epistula ad monachos (1) : « I t a q u e ex d u a b u s rebus, divinitate et h u m a n i t a l e , vere c o n s t a t E m m a n u e l , t a m e n u n u s est D o m i n u s J e s u s C h r i s t u s et u n u s vere F i l i u s , D e u s sim u l et h o m o , ncque h o m o deificatus ad aequalitalem e o r u m , qui per g r a t i a m , sed potius D e u s verus, qui in f o r m a h o m i n i s p r o p t e r nos a p p a r u i t ». Caput 69. adversarii. Eiusdem Cyrilli ex cadem epislula ad monachos {2) : « P a t e t igitur, q u o d si unionis f a c t u m [consider a n d u m ] a s s u m i t u r , necessario Dei F i l i u m ostendit e u m , qui est ex sacra Virgine. C o r p u s enim n o n alius c u i u s p i a m e o r u m , qui nobis similes s u n t , sed Verbi potius erat, q u o d est ex Deo P a t r e , q u o d ex Virgine n a t u m est ». Defendo ad hoc addita. Sufficiat et ad h a n c veritatem seu d e f e n s i o n e m q u o d de prsecedente capite n o t a t u m est. O n i t u m e n i m erat V e r b u m hypostatice corpori ex sacra Virgine naio, cui n i m i r u m est a n i m a intellectualis, propter quod sibi [ V e r b u m ] nativitatem proprii corporis tribuit, sicuti etiain a n i m a h o m i n i s nostri nativitatem c a r n i s nostrse ad se refert. Caput 70. adversarii. Eiusdem Cyrilli ex eadem epistula ad monachos (3) : « Age d u m etiam q u a n t u m ad nos spectat, mod u s m o r t i s a c c u r a t e i n q u i r a t u r . N e m o e n i m p r o r s u s e o r u m , qui recte cogilant, c u m c o r p o r i b u s t e r r e s t r i b u s etiam a n i m a s c o r r u m p i dixerit, sed existimo hoc n e m i n i e o r u m , qui exsistunt, d u b i u m e s s e ; et t a m e n m o r s , quae accidit, h o m i n i s [non meri corporis] v o c a t u r . E o d e m m o d o et de E m m a n u e l e cogita. E r a t n i m i r u m V e r b u m t a m q u a m in proprio corpore, ilio q u o d erat

(1) M 77, 27 D. ( 2 ) M 77, 31 C. ( 3 ) M 7 7 , 36 CD.

ex muliere, dedit a u l e m illud in m o r t e m t e m p o r e statuto, c u m ipse nihil o m n i n o in propria n a t u r a paleretur. Vita est enim et vivificator ». Defensio ad hoc addita. Hoc caput p o n e n d o nescio, ut r u m n o b i s c u m an ipse tecum certare velis. Si enim ita Deus V e r b u m suae carni u n i t u s erat, sicut et a n i m a h o m i n i s suo corpori unita est, c u i u s est etiam passio, etiam nolens dicis illuni, cuius c a m e r a passibilem confiteris, saltem in propria n a t u r a impassibilem m a n s i s s e . Quid igitur intendis ? Hoc, ut abscindas verba sancii Cyrilli, quae n u n c cilo, quae t u a m irapietatem r e p r e h e n d u n t . Sancii Cyrilli verba caput sequentia, quse adversarius abscidit (1 ) : « Quia vero mors eius raundo erat salutaris, « sustinuit crucera confusione conlempla » ( I l e b r . 12,2), q u a m q u a m s e c u n d u m naturali! ut Deus vita est. Q u o m o d o igitur vita m o r l u a esse dicitur ? In sua carne m o r t e m ferendo, ut cerneretur esse vita eam [cameni] iterum vivifìcans ». Caput 71. adversarii. Eiusdem Cyrilli ex eadem epistula ad monachos (2) : « U n u s ergo ille, qui est o m n i b u s prsestantior, a n i m a m s u a m pro o m n i b u s posuit et dispensatorio modo permisit, ut caro sua p a u l u l u m ad mortem d e p r i m e r e t u r . Abstulit vero e a m r u r s u s t a m q u a m vita, qui id quod est extra ipsius n a t u r a i « , pali 11011 d i g n a t u r , ut etiam in o m n i u m corporibus c o r r u p t i o e n e r v a r e t u r m o r t i s q u e polestas dissolveretur ». Defensio ad hoc addita. Iterum turpi conscientia? adversarii hoc b l a n d i t u r , quod s a n c t u s dixit p a u l u l u m c a m e r a eius ad m o r tem depressatn esse, acsi caro aliena esset et non illa Verbi propria m o r t e m tulisset, ut alius e^tra i p s u m intellegeretur esse ille qui p a s s u s est et non u n u s idemque, qui in carne quidera p a s s u s est, in divinitaie autera propter i m m o r t a l i t a t e m et indelebilitatem proprise naturae irapassibilis m a n s i t . Quod enim c a m e n i audientes D e u m V e r b u m i n c a r n a t u m intellegimus, c a m e r a eius a b eo non removentes, eliara ex citatis c l a r u m est.

(1) M "7. 36 B . ( 2 ) M 77, ,37 A.

127 Eiusdem Cyrilli ex eadem epistula ad monachos (1) : « D e s c e n d i t e n i m n o b i s c u m in m o r t e m m e d i a n t e propria c a r n e qui m o r t e m n o n n o v e r a t , ut etiam nos c u m eo ad v i t a m a s c e n d e r e m u s . Revixit n i m i r u m et perrupit i n f e r n u m n o n t a m q u a r n h o m o sicuti nos, sed t a m q u a m Deus in c a r n e n o b i s c u m et s u p r a nos. Ditata est a u t e m n a t u r a per e u m t a m q u a r n p r i m u m i n c o r r u p t i bilitate. Contrita est m o r s , quie in c o r p u s , q u o d ipsius Vitse erat p r o p r i u m , ad i n s t a r t y r a n n i inimici i r r u i t ». Et post pan- 99 ca (2) : « C u m igilur et D e u s sit vere et rex n a t u r a l i t e r , vocetur a u t e m etiam d o m i n u s glori», qui crucifix us est, q u o m o d o d u bitet q u i s Dei genetricem a p p e l l a r e s a n c t a m Virginem ? A d o r a [eum] t a m q u a m u n u m , in d u o s post u n i o n e m e u m n o n dividens. T u n c ridebit in v a n u m i n s a n u s Iudauis, t u n c vere D o m i n i sui interfector erit. C a p i e t u r qui non in u n u m ex nobis, sed in i p s u m D e u m o m n i u m R e d e m p t o r e m desseviit. T u n c et a u d i e t (Is. 4) : « Vai genti peccatrici, populo peccatis pieno, s e m i n i n e q u a m , filiis scelestis ! Dereliquistis D o m i n u m et exacerbastis S a n c t u m Israel ». P a g a n i vero n u l l o p r o r s u s m o d o c h r i s t i a n o r u m fìdem r e p r e h e n d e r e p o t e r u n t . C o l u i m u s e n i m n o n simplicem h o m i n e m , absit, sed potius e u m , qui in n a t u r a D e u s est, n e q u e gloria eius nos latente. Q u a m q u a m erat ut nos, id t a m e n m a n s i t q u o d i'uil, hoc est Deus, per q u e m et c u m q u o Deo et P a t r i sit gloria in saicula. A m e n >?. Caput 72. adversarii. Eiusdem Cijrilli e.v epistula secunda ad monachos, in qua exponitur symbolum trecentorum et duodeviginti, cuius initium est : Studium et diligentiam caritatis vestrae 1^3) : « Sapiens I o a n n e s c a m e n i f a c t u m esse V e r b u m dicit. F a c t u m est a u t e m caro n o n eo q u o d per t r a n s i t u m vel m u t a t i o nera vel c o n v e r s i o n e m in c a r n i s n a t u r a m m u t a l u m n e q u e r u r s u s quod c o n f u s i o n e m aut c o m m i x t i o n e m a u t q u a m n o n n u l l i ser-

(1) M 77, 37 C. (2) Ibid, 40 A. (3) M 77, 301 D.

128 mone decantant

consubstanlialionein

passum

est ; non

est possibile, quia in natura i m m u t a b i l i s est et

enim

inconvertibilis,

sed eo potius, q u o d c a r n e m , ut dixi, a n i m a intellectuali

anima-

t a m e x s a n c t o et puro corpore accepit s u a m q u e fecit. Mos sacrse Scripturse etiam a sola c a r n e interdum

totum

est

hominem

significare. « E f f u n d a m enim de Spiritu meo super o m n e m c a r n e m » (Ioel. 2, 2 8 ) ; non vero in c a r n e s a n i m a intellectuali a n i m a t a s D e u s se gratiam Spiritus i n f u s u r u m

potius in h o m i n e s , qui ex a n i m a et corpore c o n s t a n t ». ad hoc addita.

Defensìo

Ad hsec ne uno quidem verbo m i h i opus

qui ssepius in praecedentibus d a r e

non

promittit, sed esset,

probavi eos, qui i m a m

esse

n a t u r a m Dei V e r b i i n c a r n a t a m d i c u n t , n u m q u a m in a c c u s a t i o nem c o m m i x t i o n i s vel c o n f u s i o n i s n a t u r a r u m

impingere.

Ita-

que o m n i n o hoc caput prselermittere oporteret. Sed quia adversarius etiam in h o c capite furtum illud a r r o g a n t i s s i m u i n est oblitus — iterum a b s c i d i t hendit, qui u n u m C h r i s t u m duxi

arrogantiam

epislnla

quae

sancii v e r b a , q u i b u s eos

repre-

in duos dividunt — n e c e s s a r i u m

eins patel'acere. Eiusdem

adoersarius

non

abscidit

Cyrilli

ex

eadem

(1) : « I t a q u e non c u m Verinim

exiisset ex eo quod erat, h o m o f a c t u m est, sed etiam q u a n d o

in

nostra specie a p p a r u i t , V e r b u m rnansit. N e q u e prius h o m o

in-

tellegitur C h r i s t u s et postea ad h o c pervenit, ut D e u s esset, sed c u m esset D e u s , V e r b u m

factum est h o m o , ut in eodem

legeretur esse D e u s simul et h o m o . li igitur, qui in duos e u m dividunt et dicere audent, quod

intelfilios

h o m i n e m , qui erat ex se-

m i n e D a v i d , V e r b u m sibi copulaverit eique postea de potestate et h o n o r e et

filiationis

dignitate c o m m u n i c a v e r i t e u m q u e prse-

paraverit. ut ferret c r u c e m et m o r e r e t u r et revivisceret et in coelum ascenderei et a dextera P a t r i s sederet, ut a b o m n i tura adoraretur, qui h o n o r e s per relationem ad D e u m rus esset, prius quidem duos mysterii

sensum

(1) M 77, 304 B.

filios c o n f i t e n t u r ,

acceptu-

postea

imperite pervertunt. Non e n i m ex

creavero

homine

100

129 C h r i s l u s f a c t u s est D e u s , sicut dixi, sed c u m V e r b u m D e u s esset, caro f a c t u m est, hoc est h o m o . E x i n a n i t u s a u t e m esse dicitur t a m q u a m qui a n t e e x i n a n i t i o n e m p l e n i t u d i n e m in sua n a t u r a h a b e b a t , q u a t e n u s D e u s esse intellegitur. N o n e n i m ex eo q u c d i n a n i s a l i q u o m o d o fuisset, ad p l e n i t u d i n e m a s c e n d i t . H u m i l i a v i t s e m e t i p s u m ex d i v i n a celsitudine, ex ineffabili gloria, n o n c u m h u m i l i s h o m o esset, gloria accepla elevatus est. F o r t n a m servi t a m q u a m liber a s s u m p s i t et non c u m s e r v u s esset, saltu q u o d a m ad libertatis gloriam ascendit. In s i m i l i t u d i n e h o m i n u m f a c t u s est qui in f o r m a et sequalitate P a t r i s erat, n o n c u m h o m o esset, ea p a r t i c i p a t i o n s d i t a t u s est, ut in f o r m a Dei esset. C u r igitur verba d i s p e n s a t i o n s d e t o r q u e n t et veritatem pervertunt, contra o m n e s i n s p i r a t a s S c r i p t u r a s insurgentes, quae eura D e u m esse et F i l i u m i n c a r n a t u m a g n o s c u n t et u b i q u e u n u m eum appellant ? » Capul 73. adversarii. Eiusdem Ci/rilli ex tractatu de Incarncitione, cuius initium esi . . . : « E t n e q u a q u a m d i c i m u s V e r b u m D e u m in n a t u r a m c a r n i s lerrestris m u t a t i m i esse aut c a r n e m in illam Verbi. M o r b u m enim perfect;« stultitise m e n t a l i s c o n c e d o h u n c esse. C u m vero u n u m q u o d q u e in definitione et ratione sua p e r m a n e t , aequalitatem c o n c u r s u s [ n a t u r a r u m ] , qui in u n i o n e perfecta et indivisibili consistit, n o m e n cohsesionis, quse dicitur, hic indicat. Deus e n i m simul et h o m o est i d e m . N e q u e vero c u m D e u m dicis, h u m a n i t a t e m post u n i o n e m r e m o v e s , neque r u r s u s cum h o m i n e m appellas, a deitatis h o n o r e , s i q u i dem recte sentire vis, earn depellis ». Defensio ad hoc addita. H u n c t r a c t a t u m , qui s e r m o n i s p a u c i t a t e limitatur, e t i a m ego profiteor me legisse et hoc initium in eo inveni, quod et advers a r i u s posuit. V i d e t u r a u t e m m i h i potius ex alio q u o d a m opere e x c e r p t u m esse, siculi et s e r m o n i s compositio ostendit. N o n e n i m s a n c t u s Cyrillus, sollers ìIle s e r m o n i s elegantis artifex, tale t r a c t a l u s initium lacere solebat. Q u o d est : « P u l c h r i t u d o illsesa Dei P a t r i s ... Hoc enim ad t r a c t a t u m a l i u m praecedentem referri cuivis patet, etiam ei, qui m o d i c a m artis dicendi e r u d i -

17

130 tionem accepit. De hoc igilnr cum olio i n q u i r i m u s . Quod vero ipse tractatus non est spurius, sed genuinns sacrte mentis Cyrillianse fructus, et ego cum eo profiteor. P u l a t vero adversarius propter eius effatum < ' unum quodque in definitione et ratione sua p e r m a n e t » divisioni in duos locum dari. Sed egregie fallitur. Hoc enim sanctus non ideo dixit, quod naturas, ex quibus est E m m a n u e l , in proprietate subsistentige subsistere putat, sed ut mutationis opinionem depellat. Et quod haec ita sunt, verba caput praecedentia pono, ex quibus evidenter palet ex duobus, humanitate et divinitate, u n u m E m m a n u e l e m esse. T e r m i n u s « ex duobus » indicai non scorsimi et in seipsis subsistere naturas, ex quibus u n u s et solus est Christus. Einsdem sancii Cyrìlli ex... : « Cum enim illaesa pulchritudo Dei et Patris et figura et similitude ipse sii Deus Verbum, qui ab eo (Palrej et per eum in exinanitionem descendit, non ab ullo violenter ductus, sed Patris beneplacito per propriani voluntatem homo factus est et perfecte sine Isesione et sine mutatione ipse in se honorem propriae naturae servavi!. Assumpsit vero humanitatem, qui dispensatone et u n u s ex duobus F i l i u s esse intellegitur, cum h;ec in u n a m naturain divino-humanam simu! concurrerent et congrederentur, inexplicabiliter et ineffabililer et siculi intellegi nequit, in unitatem composita ». Einsdem sancii Ci/rilli ex epistula secunda ad Succensum ¡,1) : « Neque igitur in carnis n a t u r a m transiit illa Verbi, neque illa carnis in iltain Verbi, sed dum in proprietate sua naturali u n u m q u o d q u e permanet et intellegitur, iuxta rationem modo a nobis reddilam unio ineffabilis et inexplicabilis u n a m Filii naturam nobis ostendit, l a m e n , ut dixi, i n c a r n a t a m ». Caput 74. adversarii. Einsdem sancti Cyrilli ex ad... cuius initiunì est : « S u f f i c i t sicnt... n : « V e r e quod carne caro est, quod vero ex Deo Deus. Est autem simul tus duo illa et est unus F i l i u s et u n u s Dominus cum sua ( 1 ) M 77, 241 B.

epistilio est ex Chriscarne,

131 non i n a n i m a t a , sed potius, ut dixi, a n i m a t a a n i m a intellectuali ». Defensio ad hoc addita, i n t e n t i o adversarii ex iis quae i a m d u d u m ssepe a nobis dicta s u n t , etiamsi nos t a c e r e m u s , cuivis patet. P u t a t e n i m hoc, quod non m u t a l a s u n t , sed in p r o p r i e t a te sua n a t u r a l i ea m a n s e r u n t , ex q u i b u s est C h r i s t u s in d u o s divisus, qui indivisibilité! - et i n s e p a r a b i l i t e r u n i t u s est c a r n i , cui est a n i m a mtellectualis. Sed nos r u r s u s verba post c a p u t venientia citantes i n a n e eius s a c r o r u m v e r b o r u m f u r t u m repreh e n d i m u s . Eiusdem Cyrilli verba qux caput sequuntur, quse adversarius obscidit : « Ne igitur u n u m F i l i u m nobis in d u o s s c i n d a n t , s e o r s u m ponentes V e r b u m F i l i u m q u e U n i g e n i t u m et s e o r s u m h o m i n e m , qui est ex muliere, sicut i 1 li d i c u n t . Sed c o n s i d è r e n t , q u o d n e q u a q u a m h o m i n i Y e r b u m adhaesit, sed ips u m h o m o f a c t u m esse dicilur, c u m ex s e m i n e Abrahse iuxta S c r i p t u r a s s u m p s i s s e t et in o m n i b u s f r a t r i b u s suis a s s i m i l a t u m esset excepto solo peccato, S i m i l i t u d o vero in o m n i b u s n a t u r a liter ei inest et ante ilia alia o r t u s ex muliere, qui n o b i s c u m l i u m a n o m o d o et nobis similis esse r e p u t a t u r , q u o d vero ad U n i g e n i t u m attinet, s u p r a hoc [est]. D e u s e n i m fuit i n c a r n a t u s , p r o p t e r hoc et Dei genelrix sancta Virgo a p p e l l a t u r . Sin a u t e m d i c u n t , quod p o s t q u a m Deus et h o m o in idem c o n v e n i s s e n t , u n u m C h r i s t u m perfecerint, c u m n o t u m sit h y p o s t a s i m u t r i u s q u e i n c o n f u s e servali, V e r b u m a u t e m d i v i s u m e s s e : eos nihil a c c u r a t i de hoc cogitare vel dicere patet. N o n e n i m , sicut dic u n t , c u m Deus et h o m o s i m u l convenissent, u n u m C h r i s t u m p e r f e c e r u n t , sed siculi i a m d u d u m dixi, V e r b u m c u m D e u s sit ad i n s t a r nostri s a n g u i n i et c a r n i c o m m u n i c a v i t , ut D e u s i n c a r n a t u s esse inlellegeretur, et qui n o s t r a n i c a m e n i a s s u m p s i t s u a m q u e fecit, q u o n i a m sicut h o m o noster, qui ex a n i m a et 10 corpore c o n s t a t , u n u s esse intellegitur, ita etiam ipse u n u s F i lius et D o m i n u s esse praedicatur. U n a e n i m n a t u r a et h y p o s t a sis h o m i n i s esse praedicatur, q u a m q u a m ex r e b u s diversis et specie d i f f e r e n t i b u s c o n s t a r e intellegitur. Aliud e n i m s e c u n d u m n a t u r a m respectu animae vere est c o r p u s , sed eius p r o p r i u m

132 et cura ea u n i u s h o m i n i s h y p o s t a s i m perficiens. Et in m e n t e quidetn et speculalione differentia e o r u m , de q u i b u s est sermo, non est ignota. Congressus vero sen c o n c u r s u s invicem, cum indivisibilitas ei competat, u n u m a n i m a l h o m i n e m f'acit esse ». Caput 7à. adversarii. Einsdein sancii Cijrilli ex iraclatu de synusiastis [naturas confundentibus], cuius initium est : «Senno longus nunc a nobis [actus est » : « Impassibile igitur vere, ut dixi, est in propria n a t u r a Verb um Dei. Itaque dicitur C h r i s t u s passus esse in carne iuxta S c r i p t u r a s . E r a t enim impassibilis ille in corpore passibili ». Defensio ad hoc addila. Hic manifeste s a c r a m s c r i p t u r a m m u t a v i t . C u m enim s a n c t u s Cyrillus ita dicat : « Itaque dicitur passus esse in carne sua iuxta Scripturas », ut u n u s i d e m q u e intellegatur in carne quidem passus, in divinitate a u t e m n o n esse p a s s u s ; c o i n q u i n a t u s iste verilatem m u t a n s s c r i b i t : « Itaque dicitur C h r i s t u s passus esse in carne », ut alius extra D e u m V e r b u m existimetur Christus, qui' passus est. Et iterum c u m s a n c t u s scribat : « E r a t enim ilìe in corpore passibili», ipse ila m u t a v i t : « E r a t e n i m impassibilis ille in corpore passibili », nihil aliud inde l u c r a t u s nisi quod pro turpi opinatione pugnat, acsi alius esset Christus, qui passus est, alius a u t e m V e r b u m impassibile. Nisi enim prius [eum] divisisset, s u s p i c a n d o [hoc] non [a q u o p i a m ] cognosceretur nec cogitaretur. Illud n e m p e quod impassibilis erat in corpore passibili, hoc m o d o alibi a sancto Cyrillo dicitur. P o n o a u t e m sequaliter veratri capitis lectionem. Sancti Cyrilli... : « Impassibile igitur vere, sicut dixi, in propria n a t u r a est V e r b u m Dei. Dicit u r a u t e m in carne sua p a s s u s esse s e c u n d u m Scripturas. E r a t enim ipse in corpore passibili ». E t hsec quidem ita s u n t . Quod vero attinet ad capita, qua; 104 postea

usque

ad

nonagesimum

sequuntur,

a d v e r s a r i u s se

aérem verberare ac f r u s t r a p u g n a r e obliviscitur. P u t a t

enim,

sicuti saipe d i x i m u s , ex eo quod non sint mutat;e naturae, ex q u i b u s est E m m a n u e l , iuxta deiìnitiones cogentes et [logice]

133 consequentes divisionem in duos resultare. Attamen de hac vana opinatione in iis, quae iam investigata sunt, etquidem multis argumentis sufficienter diximus. Ad haec autem capita omnia intermedia unam defensionem ex inspirato effato Cyrilli appono. Eiusdem Cyrilli ex epistilio ad : « Si qui vis igitur ex iis, qui in verbis sacris eruditi sunt, hoc absurdum diclu esse existimat, ut vel audiat tantum in Unigenito mutationem lactam esse, cur talia, quae tam absurda sunt et una omnium sententia reprehenduntur et totali ter reiecta sunt, tamquam vera et a s serta acceptans indivisibilem dividere conaris et quidem post unionem ? Si enim vere discere cupis, quis sit ilie qui a traditore Judseis traditus sit, manifeste audis esse unum ilium et solum Christum et Filium et Dominum, nimirum cum V e r b u m , quod est ex Deo, formam servi assumpsisset et inhumanatum et incarnatuin esset. Yenditus est enim a traditore principibus Judaeorum et comprehendebatur humanitus, quia et homo erat, non obstante eo quod mansit Deus, increpat autem divinitus debilitatein eorum, qui emn comprehenderunt ». Caput 91. adversarii. Eiusdem Cyrilli ex expositione de Abraham et Melchisedech, cuius initium est : « Legem in adiutorium dedit Deus universorum » : « Sed age dicamus ea quae diebus Cyri f'uerunt, res per eum gestas clare et evidenter in Christi mysterium transmutantes. Erat igitur Cyrus ex matre Mandane, filia Astyagis, priucipis Medorum, ex patre vero Cambyse, Persa genere, conditione vero valde humili. Nonnulli igitur veterum mulum et natura alienum Cyrum appellaverunt, ideo, puto, quia inter patrem el matrem eius discriinen generis est : videlicet alia gens sunt Persae atque Medi. Vides autem simile quid et de Christo. E x parle matris enim secundum carnem erat ex sacra Virgine, quae est nobis similis et homo secundum naturam, ex parte patris vero neminis erat eorum qui sunt nobis similes, ut ita dicamus, alienus potius natura in omnibus et natura sublimior ». Defensio ad hoc addita, Miror perversam adversarii opinionem. Non enim quia natus est E m m a n u e l 105

134 d i v i n i t u s ex D e o P a t r e , s e c u n d u m c a m e n i vero ex V i r g i n e m a ire, c u m c a r o f a c t u s , id est i m m u t a b i l i t e r c a r n i u n i t u s e s s e t . c u i est a n i m a i n t e l l e c t u a l i s , eo i p s o et in d u a s n a t u r a s e u m d i v i d i m u s . U n i o e n i m n o n e x s t i n x i t d i f f e r e n t i a m n a t u r a r u m , ex q u i b u s est u n u s et s o l u s C h r i s t u s , s u s t u l i t a u t e m et a i n o v i t divis i o n e m in d u o s . N e q u e q u i a d i f f e r e n s est n a t i v i t a s V e r b i i n c a r n a t i . d i v i n i t a t i s et h u n i a n i t a t i s , p r o p t e r e a u n i o n e m s o l v e n t e s d u a s i t e r u m n a t u r a s n e c e s s a r i o d i c i m u s d u o s q u e Hlios, siculi n e c q u i a d i f f e r e n s est s u b s t a n t i a aninise et c o r p o r i s p r o p t e r h o c i a m n o n u n a est n a t u r a h o m o c o n s t a n s ex d u a b u s r e a l i t a t i b u s , quse in i n d i v i s i b i l e m u n i o n e m s i m u l c o n v e n i u n t . Sancii Cqfilli « Ut i g i t u r regia via i n c e d a n m s , d u a s n a l i v i t a t e s Cuisse d i c i m u s , u n u m vero F i l i u m , q u i est per d u a s [nativitates], V e r b u m q u i d e m ex D e o , c u m n o n d u m in c a r n e esset, e u n d e m vero et q u i i n c a r n a t u s est et p r o p t e r n o s n a t i v i l a t e m ex m u l i e r e in c a r n e tu lit ». Eiusdem Cyrilli ex tomo secando contra blasphemias Nestorii ( 1 ) : « N o n e n i m d u p l e x est, sed u n u s et s o l u s D o m i n u s et F i l i u s , V e r b u m q u o d est ex D e o et P a t r e , n o n e x t r a c a m e n i . E t e n i m i n t e r h u i n a n i t a t e m et d i v i n i t a t e m c o n c e d o et ego m a g n a n i esse d i f f e r e n t i a m seu d i s t a n t i a m . Alia e n i m s u b r a t i o n e toù q u o m o d o esse c e r n u n t u r et n i h i l i n v i c e m s i m i l i a ea quae n o m i n a t a s u n t . C u m a u t e m n o b i s in m e d i u m venit m y s t e r i u m , q u o d est de C h r i s t o , ratio u n i o n is n o n i g n o r a i q u i d e m d i f f e r e n t i a m , r e m o v e t vero d i v i s i o n e m , n o n i n v i c e m c o n f u n d e n s n a t u r a s a u t c o m m i s c e n s , sed e t i a m p o s t q u a m V e r b u m Dei c a r n i et s a n g u i n i c o m m u n i c a v i t , u n u s et ita P^ilius et intell e g i t u r et n o m i n a t u r ». Eiusdem Cyrilli ex epistnla secunda ad Succensum ( 2 ) : « U n i o i n e f f a b i l i s et i n e x p l i c a b i l i s u n a m Filii n a t u r a m n o b i s o s t e n d i t , t a m e n , u t dixi, i n c a r n a t a m . N o n e n i i n t e r m i n u s « u n u s » de n a t u r a s i m p l i c i b u s t a n t u m v e r e prsedica-

( 1 ) M 76, 8 5 A. (2) M 77, 241 B.

135 tur, sed etiaui de iis, qua; compositione coadunantur, sicut res ilia, qua? est homo ex anima et corpore. Specie enini diversa sunt talia nec invicem in essentia similia. Quando vero unita sunt, unam hominis naturam perficiunt, quamquam in ratione compositionis est differentia secundum naturam eorum, quae in unionem simul convenerunt ». Caput 92. adversarii. Eiusdem Cyrilli ex scholiis (1) : « Nomen Christi nec vim definitionis habet nec essentia cuiuspiam, quid sit, est significativum, sicut homo vel equus vel bos, sed potius rei, quic in aliquo agitur, significationem efficit ». Defensio ad hoc addila. Siqnidem ad indicandam TupayixaTsiav sen rem in scholiis tractandam hoc inilium posuisset, superfluum esset ad talia defensionem instiluere. Quia vero inter c a pita illud computavit, defensionem faciamus oportet. Quamquam Christi nomen rei, quae in aliquo agitur, est significativum et secundum humanitatem Unigenitum Verbum Dei nobiscum oleo lsetitiie unctum est seu Spiritu Sancto, licet in natura et essentialiter-naturaliter eum [Spiritum] et ipsum habeat sicut et Pater, non propter hoc a Spiritu Sancto illud ad activilatem moveri dicimus, sicut adversarius opinatur — non enim unctione egebat — sed illud [Verbum! pro nobis tamquam generis nostri primitias unctum esse, ut nos per illud tamquam primum doni Spiritus Sancti participes essemus. Eiusdem sarteti Cyrilli ex iisdem scholiis ( 2 ) : « In Salvatore omnium nostrum Christo unctionem accidisse dicimus, tamen non symbolicam q u a s i o l e o lactam, neque earn, quse fit dono prophetico, neque cam, quaì ad perfeclionem huiusmodi negotii dari intellegitur ». Eiusdem Cì/rilli er tomo secundo contra hlasphemias Nestorii (3) : « Cur non decebat, ut Christus, qui sicut tu dicis ab alio ad agendum movebatur, et solum exterius gloriam Unigenito

( 1) M 7 5 , 1 3 6 9 A. ( 2 ) M 7 5 , 1369 B . ( 3 ) M 76, 88 A.

136 c o n g r u a m a d n e x a m h a b e h a t , iis, q u i acl c u m t a m q u a m D e u i n a c c e d e b a n t e i u s q u e a u x i l i o i n d i g e b a u l , dixisset : « In n o m i n e U n i g e n i t i seu e i u s v i r t u t e sit tibi h o c d e t e r m i n a t i m i b o n u m ? » H o c n e m p e d i s c i p u l i s a p i e n t i s s i m i f a c i e b a n t , qui J e s u m C h r i s t u m a N a z a r e t h u b i q u e n o m i n a b a n t . Ipse tarnen n u m q u a m ulli h o c dixit, p o t i u s p r o p r i a ; v i r t u t i ea quae p e r p e t r a h a n t u r t r i b u e b a t , m o d o d i c e n s csecis : « C r e d i l i s m e p o s s e h o c f a c e r e ? » et c o n s e n s u m e x p o s c e b a t , i n t e r d u m au lem c u m p o t e s t a t e d i c e b a t leproso: «Volo, mundare » «Vere enim glorificabatur, S p i r i t u S a n c t o d i v i n a signa p a t r a n t e . T a n i e n non t a m q u a m h o m o , q u i D e u m i n d u i t , a d e b i l i t a t e [ p r o p r i a ] et n a t u r a s u p e r i o r e a d a c t i o n e m m o v e b a t u r , s i c u t etiarn n o s , sed p o t i u s t a m q u a m qui Spiritu suo utebalur. Deus enim erat naturaliter neque ab eo S p i r i t u s eius a l i e n u s f u i t ». Caput 9 3 adversarii. Eiusdem Cyrilli ex iisdem scholiis (1) : « Q u i a e n i m p e r m a n d a t i t r a n s g r e s s i o n e m in A d a m p e c c a t u m in o m n e s r e g n a v i t et ex h u m a n i t a t e S p i r i t u s S a n c t u s recessit et ipsa p r o p t e r h a u e r a t i o n e m in o m n i b u s m a l i s v e r s a b a t u r , cong r u e b a t earn per m i s e r i c o r d i a m Dei ad id q u o d initio fuit iter u m a s c e n d e n t e m S p i r i t u d i g n a m effici. H o m o f a c t u m est Unig e n i t u m Dei V e r b u m e i s q u e , q u i in l e n a s u n t , c u m c o r p o r e terr e n o a p p a r u i t f u i t q u e h o m o a b s q u e p e c c a t o , ut n a t u r a h u m a n a in i p s o et solo q u i d e m i m p e c c a b i l i t a t i s l a u d i b u s c o r o n a t a Spir i t u S a n c t o d i t a r e t u r et d e n u o h o c m o d o D e o per s a n c t i t a t e m a s s i m i l a r e t u r . T r a n s m i t t i t u r e n i m ita in n o s q u o q u e d o n u m , p o s t q u a m in C h r i s t o i n t e r n o s p r i m o g e n i t o i n i t i u m s u m p s i l ». Defensio ad hoc addila. M i r o r m e n t i s tu;« i n a n i t a t e m o h o m o . Q u o i n o d o n o n s e n l i s te c u m t e m e t i p s o p u g n a r e ? E c c e e n i m c l a r e r a t i o n e m e i u s , q u o d D e u s V e r b u m , c u m i n c a r n a t i m i et i n h u m a n a t u m esset, ad n o s t r a n i u n c t i o n e m se d e m i s i t , in eo r e p o n i t , ut t o t u m g e n u s n o s t r u m a d S p i r i t u s s a n c i i a d v e n t u m

(1) M 7 5 , 1369 C.

137 prsepararet. Quälern igitur scissionem in iis vides vel q u o m o d o u n c t i o n e m a Deo V e r b o propter nos i n c a r n a t o r e m o v e s et hom i n e m a d s l r u i s , qui s e o r s u m et in se intellegitur ? H o c est e n i m , q u o d tibi in o m n i b u s curai est. Sed etiam alia v e r b a s a n c ii Cyrilli cito, qua 1 illius m e n t e m i l l u s t r a n t et scissionem t u a i n s o l v u n t ». Sancii Cyrilli « Quia vero t a m q u a m aliquid parvi et h u i n a n i et quod h o n o r e Unigeniti sine m e n s u r a s u p e r a t u r u n c t i o n e m accipit, a g e d u m etiam in h a c re convenientia d i c a m u s , scandali c a u s a m tollentes. Si igitur h o m o n o n est factus, r e m o v e a m u s a b eo h u m a n a , r e i c i a m u s d i s p e n s a t i o n e m t a m q u a m earn, qu;c in modicitate c u m constituit et a b excelsa gloria et m a g n i t u d i n e Deo c o n g r u a retro ducit. Exigua e n i m s u n t V e r b o haec n o s t r a . A t t a m e n q u i a m y s t e r i u m [Incarnationis] in veritate sapiens est, n e q u e f a c t u m e x i n a n i t i o n i s itlud vile r e d d i t o . C u r ea, quae recte dicta s u n t , t e m e t i p s u m in p e r i c u l u m proiciens r e p r e h e n d i s et effatum eins a b s c i s s u m confidenter [?] t a m q u a m i n c o n v e n i e n s m u t a s ? Vidisti e m u u n c t u m esse sec u n d u m h u m a n i t a l c m , vide e u n d e m et u n g e n t e m s e c u n d u m divinitatem. Caput 94. adversarii. Eiusdem Cyrilli ex iisdem scholiis ( 1 ) : « U n c t u s est igitur F i l i u s h u m a n o m o d o sicut nos. c u m i m p e c cantiae l a u d i b u s , sicuti dixi, h o m i n i s n a t u r a in eo resplenderet, iam digna et eo effecta, ut earn deceret S p i r i t u m S a n c t u m accipere, non i a m sicuti a n t i q u i t u s i t e r u m d i s c e s s u r u m , sed p o t i u s in ea m a n s u r u m . P r o p t e r e a igilur et s c r i p t u m est (Io. 1 . 3 2 ) : «Descendit in C h r i s t u m Spiritus S a n c t u s et m a n s i t s u p e r e um». Dicitur ergo C h r i s t u s Dei V e r b u m , qui p r o p t e r nos sicuti n o s h o m o est, qui in f o r m a servi u n c t u s est h u m a n i t u s s e c u n d u m c a r n e m , ungit vero d i v i n i t u s Spiritu Sancto credentes in ips u m ». Defensio ad hoc addita. S a p i e n t i s s i m u s s a n c t u s Cyrillus etiam in hoc capite e u n d e m agnoscit esse et qui u n g i t u r h u m a n i t u s et qui ungit divinitus Spiritu Sancto credentes in i p s u m .

( I ) M 7 5 , 137 2 B.

18

138 Ñ e q u e m i h i m u l l í s v e r b i s ad h o e o p u s esl. Q u i a vero a d v e r s a r i u s o p i n a t u r per e f f a l u m i l l u d , q u o d in eo h o m i n i s n a t u r a r e s p l e n d u i t , n o n g e n u s n o s t r u m t o t a m q u e h u m a n i l a t e m intellegi l a m q u a m in p r i n c i p i o u n c t a m esse, u t d i g n a r e d d e r e t u r , quae S p i r i l u m S a n c t u m a c c i p e r e t , sed illo [effato] V e r b u i n a b h u m a na n a t u r a r e m o v e d , q u a m sibi h y p o s t a t i c e u n i v i t , ut i p s a s e p a ratim cogitetur Spiritum S a n c t u m l a m q u a m indigens accepisse, n e c e s s a r i u m r u r s u s esse d u c o v e r b i s i p s i u s Cyrilli v e r u m d e m o n s t r a r e i s t i u s q u e m a l i t í a m r e f u t a r e . Sancti Cijrilli ex tomo primo contra blosphemias Nestorii ( 1 ) : « Ila e n i m p a u p e r f a c t u s esl, c u m dives esset, n o s q u e ad s u a s di vi lias elevat et p e r c a r n e m sibi u n i t a m n o s o n i n e s in s e m e t i p s o c o n t i n e t . Ita e n i m , ila s e p u l t i q u i d e m s u m u s c u m C h r i s t o per b a p t i s m u m , s u r r e x i i n u s vero c u m eo el c o n s e d i m u s c u m eo in crelo ( C o l . 2, 12 E p h . 2, 6). Ila e n i m scripsit P a u l u s i I le s a p i e n s , t h e s a u r u s s e c r e t o r u m eins et p n c d i c a t o r et a p o s t o l u s et m i n i s t e r m a n d a t o r u m e v a n g e l i c o r u m ». Eiusdem ex tomo tertio contra blasphemias Nestorii ( 2 ) : « S u r r e x i t i g i t u r e t i a m a m o r t u i s , i n s u f f l a v i t in d i s c í p u los et dixit ( l o . 20, 2 2 ) : « A c c i p i t e S p i r i t u m S a n c t u m ». Q u i vero a c c e p e r u n t , d i c u n t (1 C o r . 2, 12) : « N o s n o n s p i r i t u m m u n d i a c c e p i m u s , sed S p i r i t u m , qui ex D e o e s l » , ut v i d e a m u s ea, quae a D e o n o b i s d o n a t a s u n t . S c r i p s i t vero et s a p i e n t i s s i m u s P a u l u s ( R o m . 8, 8. 9. 15) : « Q u i a u t e m in c a r n e s u n t , D e o p l a c e r e n o n p o s s u n t . Vos a u t e m n o n eslis in c a r n e , sed in s p i r i t u , s i q u i d e m S p i r i t u s Dei h a b i t a t in vobis. Si q u i s a u t e m Spir i t u m C h r i s t i n o n h a b e t , hie n o n est eius ». Et Herum alio loco ( 3 ) : « O m n e s e n i m , q u i S p i r i t u Dei a g u n t u r , filii Dei s u n t ( R o m . 8 , 1 4 ) . I g i t u r q u a n d o e u m vides s u o S p i r i t u u n c l u m , rec o r d a r e d i s p e n s a t i o n e m c u m c a r n e et h u m a n u n i illud cogita. E t c u m e u m vides S p i r i t u m d a n t e m , D e u i n , q u i esl e t i a m in

(1) M 76, (2)

17 A B .

M 7 6 , 1 4 8 C.

(,'!) M 7 6 ,

14« D .

139 h u m a n i t a t e , c u m hoc a d m i r a r e . » Caput 95. adversarii. Eiusdem Cyrilli ex iisdem scholiis (1) : « Q u a n t u m e n i m pertinet ad hoc, quod D e u s est s e c u n d u m nat u r a i n , non erat n o b i s c u m . I n c o m p a r a b i l i s est e n i m d i s l a n t i a inter d i v i n i t a t e m et h u n n m i t a t e m et m a x i m a n a t u r a r u r n differentia ». Defensio ad hoc addita. A l t a m e n quia h o m o erat i d e m simul m a n e n s D e u s , o a n i e n s , n o b i s c u m fuisse dicitur, q u a m q u a m m a g n a est differentia n a t u r a r u r n , ex q u i b u s u n u s et solus C h r i s t u s constat. Unio enim n a t u r a r u r n differentiam n o n s u s tulit, sed divisionem in d u o , ut s a n i s s i m e d i x i m u s . P o n o etiam verba, quae sunt ante c a p u t , f u r t u m t u u m i m p i i s s i m u m r e p r e h e n d e n s . Eiusdem Cyrilli verba caput prsecedentia (2) : « I t a q u e n o b i s c u m fuisse d i c i m u s D e u m V e r b u m , q u o d est ex Deo, d u m siculi alicubi dixit ( B a r u c h 3, 38) « i n terra visus et cura h o m i n i b u s c o n v e r s a t u s est, q u a m q u a m l o t a m sapientiae v i a m iuvenil d e d i t q u e J a c o b servo suo et Israel a se dilecto. Ipse enim est D e u s nosler ncque cogilatur alius iuxta e u m ». Caput 9(5. adversarii. Eiusdem Cyrilli ex iisdem scholiis (3) : « C h r i s t u s i g i t u r e t E m m a n u e l e u n d e m nobis F i l i u m d e s i g n a n t , et h o c q u i d e m quia u n c t u s est sicuti nos h u m a n i t u s et h o m i n i s naturae Spiritimi accepit t a m q u a m in se ipso et q u i d e m p r i m o . P o s i t u s est enim alterimi p r i m o r d i u m generis nostri ». Defensio ad hoc addita. Caecutis p n e malitia, o h o m o a n i e n s . Q u o d e n i m loti naturae hurnanae C h r i s t u s S p i r i t u m accepit et n o n suae propriae, c u m in d u o s divisus esset, siculi imperite opinaris, clare d e m o n s t r a t a d d i t a m e n t u m post hsec « positus est e n i m a l t e r a m p r i m o r d i u m generis nostri ». I n d i c a i hoc bene et id, q u o d sedulo abscidisti. Verba, quse aduersarìus abscidit : « Q u a m q u a m ipse ungit ut Deus Spiriti! S a n c t o eos qui in i p s u m c r e d u n t ».

(1) M 75, 1371 D. (2) M 75, 1371 L>. (3) M 75, 137-2 I).

140 Caput 97. adversarii. Eiusdem Cyrilli ex iisdem scholiis (1) : c H o m o a p p e l l a t i m i est, q u a m q u a m n a t u r a D e u s est, V e r b u m PatrSs, u t p o t e q u o d s a n g u i n i et c a r n i a d i n s t a r n o s t r i c o m i n u n i c a v i t . Sic e n i m iis, q u i s u n t s u p e r t e r r a i n , a p p a r u i t , n o n rec e d e n s a b eo q u o d e r a t , sed in p o s s e s s i o n e h u m a n i t a t i s nostrae f a c t u m i u x t a r a t i o n e m s u a m perfecle se h a b e n t i s ». Defensio ad hoc addita. Si ad i n s t a r n o s t r i V e r b u m Dei s a n g u i n i et c a r n i c o i n m u n i c a v i t , p a t e t illud h y p o s t a t i c e esse u n i t u m c a r n i a n i m a m r a t i o n a l e m et i n t e U e c t u a l e m h a b e n t i . Haec est e n i m h u m a n i t a s , quse p r o p t e r u n i o n e m p r o p r i a V e r b i facta est. Ideo et c u m i n c a r n a t i m i est, u n u s i n t e l l e g i t u r et d i c i l u r , n e q u e q u i a e i u s h u m a n i t a t e m p e r f e c t a m esse d i c i m u s , p r o p t e r e a e a m [a Verbo] r e m o v e m u s , Verbi unitatem solventes, sicut adversarius o p i n a t u r . N e q u e e n i m u n i o i n c o n f u s a d i m i n u i t ea quse u n i u n t u r , a d i v i s i o n e in d u o f u g i e n s . Eiusdem Cyrilli ex epistula secunda ad Succeusum ( 2 ) : « Si e n i m u n a m n a t u r a i n Dei V e r b i d i c e n l e s t a c u i s s e m u s et n o n a d i u n x i s s e m u s « i n c a r n a t a », sed q u a s i e x c l u s i s s e m u s d i s p e n s a t i o n e m , n o n esset f o r s i t a n i m p r o babilis s e n n o eorum, qui quasi s i m u l a n d o interrogant : Ubin a m est in h u n i a n i t a t e perfeclio a u t q u o m o d o s u b s t i t i t iIla ess e n t i a n o s t r a ? Q u i a vero et p e r f e c l i o n i s , quae est in h u m a n i t a te, et n o s t r a essentise i n d i c a t i o i n t r o d u c i t u r , eo q u o d d i x i m u s « i n c a r n a t a », d e s i n a n t b a c u l o a r u n d i n e o i n n i t i ». Caput 98. adversarii. Eiusdem Cyrilli ex iisdem scholiis (3) : « P r i m u s h o m o , i n q u i t , t e r r e n u s ex t e r r a , s e c u n d u s h o m o Dom i n u s ex coelo ( 1 C o r . 15, 4 5 ) . Q u a m q u a m s a n c t a V i r g o temp l u m V e r b o u n i t u m p e p e r i t , t a m e n ex coelo d i c i t u r , et v a l u e i u s t e , E m m a n u e l . D e s u p e r e n i m est et ex e s s e n t i a Dei et P a t r i s V e r b u m , q u o d a b eo n a t u m est ». Defeusio ad hoc addi/a. T e i n pluin e d a m nos s a c r o s a n c t u m corpus Christi a p p e l l a m u s iuxta

( 1 ) M 75, 1373 L). ( ' ¿ ) M 77, -¿44 A . ( 3 ) M 75, 1374 A.

no

141 verbum eius in Evangelio positum (Io. 2, 19) : « Solvite, inquit, templum hoc et in tribus diebus suscitabo illud ». Si vero sancta Virgo templum Verbo unitum peperisse dicitur, Verbum ex ea secundum carnem natum esse intellege, quod templo hypostalice unitum est, et non simplicem bominem natum esse, qui tamquam habitaculum Unigenito Dei Verbo inserviat. Eiusdem Cyrilli ex tomo secundo contra blasphemias Nestorii ( 1 ) : « Oportuit igitur, si ille sapiens omnino erat et mentis compos, ut corpus quidem ex muliere esse diceret, simul vero confiteretur, quoniam in imitate hypostatics cum Verbo copulatum est, illud unum Christum et Filium et Dominum perfecisse, qui idem est Dens et homo ». Eiusdem Cyrilli ex iisdem scholiis ( 2 ) : «Cum enim sancta Virgo a Spiritu sancto concepisset, secundum carnem aulem Filium peperisset, tunc eliam Emmanuel dictus est. Fuit enim nobiscum per nativitatem carnalem incorporeus ille et id accidit, quod per vocem David significabatur ( P s . 49, 3 ) : « Deus manii'este veniel, Deus noster et non tacebit» et iterum eliam illud alterum (Is. 52, G), opinor : « Ego qui loquor ego prsesto sum ». Cum enim per prophetas loqueretur, non- 11 dum incarnatum erat Verbum. Venit corporaliter et cum carne ». Caput 99. aduersarii. Eiusdem Cyrilli ex iisdem scholiis (3) : « F a c t u m unionis inultis niodis impletur. Cum enim nonnulli affeetione et mente seiuncti sunt et seiunctim invicem se habent, uniri per amicalem conventionem dicuntur, iram e medio tollentes. Unita esse dicitnus et ea, quae invicem conglutinantur seu aliis niodis eoadunantur, sive per comparationem sive mistionem sive temperationem. Quando igitur nostrae naturae Verbum Dei unitum esse dicimus, modus unionis cogitatione humana superior esse cernitur. Non est enim ut unus ex dictis,

(1) M 76, 108 AB. (2) M 75, 1372 I). (3) M 75, 1376 C.

142 sed plane ineffabilis et nemini forsitan e o r u m qui sunt n o t u s nisi ei soli, qui o m n i a novit. E t nihil m i n i m , si talibus cogitationibus v i n c a m u r , ubi ea, quaì ad nos ipsos r e f e r u n t u r , quom o d o sint, investigantes, supra cogitationem, quae in nobis est, eorum praestantiam esse conliteinur. Q u o n a m enim m o d o hominis a n i m a m c u m suo corpore u n i t a m esse a r b i t r a i n u r ? Quis est, qui hoc dicere possit ? Sed si parva et quse vix capere solem u s et e n u n t i a r e p o s s u m u s , cum rebus quse lam subtiles et s u p r a m e n t e m et s e r m o n e m sunt, c o m p a r a r e oportet, d i c i m u s quod cogitare decet — inferior autem o m n i m o d o est sermo — talem esse u n i o n e m E m m a m i e l i s , qualem esse animse h o m i n i s cum proprio corpore aliquis cogitaverit. Sua enim facit a n i m a omnia corporis, q u a m q u a m in propria natura expers est p a s s i o n u m eins n a t u r a l i u m simili et e o r u m , quae a b extra in illud i r r u u n t . Movetur enim c o r p u s in concupiscentias n a t u r a l e s et sentit c u m eo a n i m a propter u n i o n e m , q u a m c u m eo habet, particeps vero c u m eo nullo m o d o est. E x i s t i m a t igitur s u a m delectationem esse concupiscentia? i m p l e l i o n e m . Et si forte corpus a b aliquo percutiatur et ferro dilanietur, condolei c u m eo t a m q u a m suo corpore patiente, ipsa vero in propria n a t u r a nihil e o r u m patitur, quie in illud i r r u u n t . Tarnen plus q u a m hoc de E m m a n u e l i s unione dicimus. E r a t utique necesse c u m corpore dolere a n i m a m cum ipso u n i t a m , ut a plagis a b h o r r e n s s u b d i t a m cervicem s u a m Deo prseberet. De Deo a u t e m Verbo quod c u m corpore piagas sensisset, inconveniens est. Impassibilis enim est Deus neque in nostra condicione reperitur. Sed u n i t u s erat carni a n i m a m rationalem h a b e n t i . Patiente autem carne ipse sine passione erat ea sciens, quse in ipsa fiebant. Et acceptabat q u i d e m tamq u a m Deus corporis infìrmitates s u a s q u e ut proprii corporis faciebat. Ita et esuriisse et fatigatus et pro nobis p a s s u s esse dicitur ». Defensio ad hoc addita. Depone p u g n a m n o b i s c u m o optime ! Si enim u n i o n e m E m m a n u e l i s talem esse crederes, qualis et animae h o m i n i s est cum proprio corpore, etiam nolens

143 unionem hypostaticam profitereris el cam reiceres, quae per affectum fit et amicitise studium et per identitatem voluntatis et a;qualitatem honoris et potestatis, sicut Nestorio placuit, talium stultitiarum inlroductori. Age igitur, saltern in fine bonam cogitationem cogitans die nobiscum u n a m esse naturani Dei Verbi incarnatam. Hoc enim illi profitentur, qui hypostaticam unionem asserunt et renue duas n a t u r a s post unionem dicere. Hoc enim eorum est, qui quasi reputant per cohsesionem amicalem Verbo carnem unifam esse. Et hoc ex iis, quse statini ponenda sunt, patebit. Valde enim ridiculum est, quod cutn temetipso pugnans et quasi ebrietate confusus modo rectis sancti Cyiilli sententiis adhcerere, modo turpi opinioni Nestorii acquiescere videris. Eiusdem Cyrilli ex epistula secunda'ad Succensum ( 1 ) : « Etiamsi u n u s a nobis dicitur Unigenitus Filius Dei incarnatus et inlnimanatus, non est propterea confusus, sicuti illis placet, neque etiam in n a t u r a m carnis ilia Verbi transiit, sed nec ilia carnis in illam Verbi, sed cum unum quodque in sua naturali proprietate permanet simul et intellegitur, iuxta rationem modo a nobis redditam, unio ineffabilis et inexplicabilis imam Filii naturam nobis ostendit, tamen ut dixi, incarnatam. Non enim de solis natura simplicibus terminus « u n u s » vere predicatili-, sed etiam de iis, quae compositione invicem coadunata sunt, sicut realitas, quse est homo ex anima et corpore. Diversa enim speciebus sunt talia neque in essentia invicem assimilantur. Cum vero unita sunt, u n a m hominis naturam perficiunt, q u a m q u a m in ratione co.mpositionis est differentia secundum naturam eorum, quae in unitatem invicem connexa sunt ». Inipii Nestorii : « Potestas utriusque est communis, utriusque idem est honor, d u m manent naturae. Confitere unitatem honoris ». Eiusdem ex alio tractatu : « Naturae duse, filiatio una ; cur Verbum calumniaris ? » Caput

100. adversarii.

(1) M 77. 241 B.

Eiusdem

Cyrilli

ex iisdem

scho-

144 liis ( 1 ) : « I t a q u e u n i o V e r b i c u m h u m a n i t a t e n o n a b s q u e s c o p o c o n d i c i o n i b u s n o s t r i s comparatili-, S i c u t e n i m d i v e r s u m n a t u r a «st c o r p u s r e s p e c t u a n i m a 1 , i i n u s vero h o m o ex u t r o q u e perficit u r et v o c a t u r , ita e t i a m ex perfecta h y p o s t a s i Dei V e r b i et ex h u m a n i t a t e , quae i u x t a r a l i o n e m s u a i n perfecta est, u n u s est C h r i s t u s , i d e m in e o d e m D e u s simili et h o m o . Et s u a q u i d e m , u t d i x i . V e r b u m p r o p r i a c a r n i s fecit, q u i a i p s i u s est c a r o et n o n a l t e r i u s . C o m m u n e n i vero sibi supeque c a r n i fecit et o p e r a t i o n e m v i r t u t i s D e o c o n g r u » , q u a in h a b e t , ut et m o r t u o s s u s c i t a r e et eos s a n a r e p o s s e t , q u i in i n f ì r m i t a t i b u s e r a n t ». Defensio ad hoc addita. Sicut alia est u n i o n a t u r a l i s et b y p o s t a l i c a et alia u n i o p e r a m o r e m et s e q u a l i t a t e m h o n o r i s et h o m o n v m i a m filiationis, ita alia est et c o n s o c i a t i o n a t u r a l i s et alia p r o p i n q u i t a s p e r a m o r e m et c o m p a s s i o n e m c u i n socio et a m o r i s a f f e c t u m , s i c u t dixit N e s t o r i u s , h a r u m m i s e r a b i l i u m i n v e n t i o n u m m a g i s t e r . Si igitur V e r b u m hypostatice unis c u m c a r n e intellectualiter a n i m a t a , b e n e l o q u e r i s a d illud p a s s i o n e m propria 1 c a r n i s eius r e f e r e n d o , ut e l i a m eius d i c a t u r p a s s i o , licet in q u a n t u m est D e u s , p a s s i o n e m n o n a d m i t t a t . Si vero c a m e n i a V e r b o r e m o ves d u a s n a t u r a s post u n i o n e m d i c e n d o , p a s s i o n i s . p r o p i n q u i t a s et s o c i e t a s iatn est m e r e a f f e c t i v a . sicuti q u a n d o a m i c u s c u m a m i c o dolet vel r e x , c u i u s i m a g o c o n t u m e l i a a f i ì c i t u r , s u a m r e p u t a t esse c o n t u m e l i a m vel u n i v e r s o r u m D e u s i g n o m i n i a ! » Moysi et A a r o n a fi li i s I s r a e l et e t i a m divo S a m u e l i i l l a t a m . Impii Nestorii ex epistula ad Alexandrum episcopum : « S i vero c r u c i s c o n t u m e l i a m c a r n a l e m sicut per i m a g i n e m r e g i a m a d D e u m V e r b u m referimus, oportet affectu mentis c o n t u m e l i a m c a r n i s d i v i n i t a t i s esse p r o p r i a n i d i c e r e , id q u o d v e r u n i est et s u b v e r t i t ornile h aere ti co r u m c o m m e n t u m i n c o i n m i x t i b i l i a p e r m i s c e n s . Videlicet isti per p r o p i n q u i t a t e m n a t u r a l e m , ut dixi, p a s s i o n e s t e m p l i D e o aflìgere v o l u n t , n o n per a f f e c t u m a m o r i s 1

( 1 ) M 75, 1377 c .

145 erga proprium templum. -> Sancti Cyrilli ( ? ) « Propterea igitur et valde l'ortiter iste solus contradicit et cum o m n i u m sententia pugnat et contra ineffabilem gloriam arma movet et depravationem, quae ipsi soli placet, in ecclesiam Dei introduc e s conatur. Aflìrmat enim inbabilationem esse Incarnationem et non potius quod sanguini et carni ad instar nostri V e r b u m Dei consociari voluit. P o s t q u a m videlicet Verbum in o m n i b u s sanctis habitavit et eliam habitat : quoniam semel iam in nostra condiiione fuit, etiam uni carni hypostatice communicavit, in qua pro nobis et mortuum esse et resurrexisse c r e d i t u r ; in carne eniin voluntarie passu in est ». E t hsec quidem ad h o c praesens caput dieta sint. Remitto vero lectorem etiam ad ea, quae ad caput undecimum dicuntur.

19

146

Fragmenta diversorum auctorum inedita vel minus nota, quae in Phiialethe citantur : Andrete Sainos,

pg.

24.

Cyrilli Alex.

pg.

1 7 . 4 3 . 9 2 . 90. 103. 101. 130.

131. 132.

133.

117.129. 134.

137.

145. Diodori T a r s .

pg.

16. 25. 26.

Nestorii.

pg.

17. 2 0 . 21. 25. 40. 42. 48. 51. 60. 67. 68. 69. 71. 94. 95. 117. 143. 144.

Pauli Samos.

pg.

25.

Petri Alex.

pg.

12.

Theodoreti.

pg.

19. 20. 13.

Theodori Mopsu. pg.

28. 29.

Theophili Alex.

13.

pg.

IN TEXTU LATINO APPONE

Pg.

NUMEROS

PAGINARUM

SYRIACARUM

42

alinea

30

43

»

31

44

lin.

20

32

45

»

18

33

46

»

23

34

48

»

2

35

115

CORRIGENDA Pag.

10

lin.

16

lege

»

17

»

13

»

»

27

»

12

»

(prsefige * )

»

32

»

7

»

(affige 1 )

»

58

»

21

»

(tolle A l e p b )

»

59

»

ultima

»

(tolle - )

»

78

» ult. notae o

»

79

»

24

»

83

»

8

»

85

»

7

lege

u

96

»

3

»

( - loco > ) vJlJOvV

Oswpiatj

»

Lai ,%.a

m s . habet

(insere i ) (tolle u l t i m u m Aleph) sine » ut pg. 110 lin. 8. (

OOl

D e l e p a u c a puncta superflua supra posita. N u m e r i

( ° loco oi )

loco

(loco

)

^oi )

numeralia

interdura

n o t a r u m c r i t i c a r u m legentem r e m i t t u n t ad vo-

cem sequentem. Solum

in primis 8 paginis diversse ad vocem

prsecedentem referuntur, ut legenti facile patebit. P g . 5 lin. 1 verba suppienda insere a n t e

(i-^» ol . Was»

U f a s ^ 001

li-sa^f oti-vj^. I H^s.

. ^aâûJ | o > — l i ^ u o i ^

o¡ .

. ^ a ^ j o i uoiba«^. . l i - x j y

oi^

ucvioC^/

¡ •:•

)J

«ISa

s ^••fL

01—\

l^i^j)

uoiol^ly ( 1 5 5

B b )

i_=oLo

-V i^a¡

a t » [j

-Sj • l^i-LgA^tSiO

y

CM

^aa!C)

k^A

.

tLtvs^/

Lo-\ u o i . t í 01 a

I P ^

I C v j /

. oî±A)

|La3La»o o í ^ . ) [ixsa^y

psoi

| — l 1 a ¡ . ^SILUJ

|»WÎ~>\ . N i a i û

is.^g

liU-J

|L*~/O . |k,soaifio

.

tSil

0 1 — .

uuo^caa^

a X

La.\

ai^yy

|ov^)J

L-• O

V*^01»

I *

^ooy»?!.

t i â X i e 001 .

ÊJI i

i J j i

^

| tiySfl

a...v\o

001 ^

o u u J

^ay

+

^.•xs )) +

.

I—I^A¡ + p o i

. |Lo(¿>) Isa* L c u a ü O

|Jìo^ ^ o U â û

l » a i o ^ 0 0 [isoi .

001 . L ; s o ¡ y i f a I .

|CsJL\

ixajjag^j |jo/

ooij

> ^ ¡ o .

I;

o

^.jft, V»IL9 u o v a j a A s o . ^ { ¿ o /

uoi ^SL-a^f

^a¡ » + iA>acaioaa>

s

I L c u a j â o M-*-^

|Cs\:>oA ^ . - L / l l a ^ A . ) ) I L n f r . a u y . ^'y&l v

f

o v < â i A o fiw/j L.01 . &..001 ^ . o v m

ya .

•

V oov-X*}

60/

[

(*)/

r*lt

•

n

uOiajotjoA^

¿fc, «

L

n .. ~l )

•

|ooi

. 001 |ooi ^.oio

IjW ( 1 5 4 B a ) > ' ^ . l a i s a . v j fio/

I^La

c.01 ov^

f i

Ab)

uoia^e..t«tL [ Q s «va . l y ^

u m 6 U | t v ^ ^a«— U •> o v ^ l

Li«» •

ybo

ifM (154

•• : loMJ

eo-a 001 ^»J lo»i

I

Uäi^

. |fisbòo

^.ov^

I901

+ fio/

v aJO>\)

»a U/ • |fi^o> o^f II I L a í » - . ÊOSW.L/

^ ^ ¿s. • ^ â » )

ßb)

OoyS.

Uwj i » i *

Ill . |C\sa 1001 noioM li-ei^e P

M •yl • (-äia í-s^ ^so

•> [iI

* « 1XJ.O M'»^ vo»i

u»

ovV. J

»|boo

•

.

yû—101 ^so

I ^ ^ o Vs0 Vs '

^a» 001 . ^u. •

I

^-vW»

,3

"jV U I>0 ^

.

uCsid/ •

/

^

|£v.

I — ^ u . ^.{ao/ . |&¿oo (jocu ^a V \ o

(154 Aa) o » ' - ® — o v ^ l Ijoi uoiaj^a

|ü>SLa»i8 [J a

It^^ílJ I » — V ^Af

• woia^». i

(1) (2) (3) (4)

OV^

poi)

1^01

(i^a A¿ »i. |

^01

^Aoi ^»oi^A

^l - ^«

IjSij.

^iej ^aJOijo U-.S/ (-Tj-a ov^a.^ U ^ ^ 0 0 •

1*01

ov^kMOA uoiofi^/ Y*' O^V

•

1 1

3Lomo . oiLaX

«

o¡

J

• a\Ww.\ yu. ynTvtso iâ/o

.

^4/0

[ j ^ J ^..-IO.vko p t*^01? ' V10*** 'fifi 1 a 1 Im M-'l-S * ^.oiLa—ISOJOCO« 0v«ly- 'I * ^ ^•'¡9 I

. 0

It-uSf ^«AiâkM ¡S-So/ . ^aa) I

y / (153 Bb) »-s^ ^ « ^

voinV.j

.

^»...j (j-^iA

vooi

^ollâo +

»+

LaX ^ooviCul

ol .

u^.») . loi ^ j

I,

ILa^v-)

« ILok^^. o/

1

ooíi. (l) J-VALO

•:• U M&AÌ0 I^S^O

^ Â » Vfc^ y»;

oíV.» •

) .

^e >5».» Ucua y

^¿oi

|;an> •:•

Uli-ÄSO . iAJ¡

^a

(Jo

lí-^ VÌ^^JO '-»»•^L yjj 1^01 .

Sic. In mscr. deest 0 ünale. Ita iusta fol. 30 Aa loco legendum. oí finale iuxta fol. 30 Ab. Ms. habet 1 •

(4)

110 . oiLa

»j/ otils^

^ti^lf

• ; •-!«>/ l i s n f t N y

V"

í±x*¡

^

< - f l W/ •

. ptóu»^» | L a A s a j > » j o ^ f ^g-bo * ¿a-»

.

i - ^ s ^oofS. Loot ^ 0 0 1 . | L a j ^ a t v i . \

U01 | < « o |

o¡

. iaaAsoj K f & l *

IM tAaO-V^OA? o t ^ f

^e

^.»L»

.

U^ÛA ybo U/ .

O U » ) OOI

*

Ol—V.)

^

•

uoi

|Lajj|a»

(ȣao/ ^SOO

— 0 0 1

001

¡r'^

^o •

> OOI loâso + ((

|J/ ^ a »

|6>—^»A ( 1 5 3 A b ) M L ^ f

o») I^AM t" •

(tus (

1

)

o^

+ (i

M

|C\\oto I001 loiSsj .

I») f.—j/ ^ - V x i s o j 001 \¡\) . (jl i ^ a »

Ita legendum. Mscr. habet

^

. t

|ooi

0019 . uN*i»

i3/o "-«OI • L001 oytb^l woi ( 1 5 3 B a )

)>

. |LÑJ/ ^OJ

f

^ )) +

I»»*-* •

»»»

y* o v V . )

|ooi 1^.010^/ yoa^ 001

loiSs i_.oioIsj/ 001

. ( j ^ ^ a ^.09 ^ s 001 U j ^ ú l í l ^ i

•

• 1

^ » i j

ooij .

o\>)

I^XSL/ Ibit»OÍA ^s

o>uo

V''"?

• pooi fiAo

(1)

y Ä * P^CLk

^ o A ^ o t - S J i~»Ol Ov^fi L v » I7*/ .

Oy*. .

e n — 0 0 1 .

+ Leaa^^CL^Oíiy

IL(_)

U j ^ » 4- [ A c a a » ) yOotS*}

|;IO|£s»

. &—.(.»aio

yOÄ.

+

o ^o U^'Oi -f- poi LoJS.

(joi UAiOV^.

/

aM&e« I - I O J

^ - L / j 001 I K . O & I ^ ^ o | 0 \ o È O

OIK^ÄA

t

•

ov\

[ A M O * OOI

i i i H Û ^ J 001) ^JloLo

ooi •

(-=/O

+

I0&9

(153 Aa) « v 001

/

|>oi

Uo

Ui

;

«¿ua-V.}OO)

uot

•

.

O I L o j ^ . ^ u ; « . P . ov^.

.

^¡o ais. )) + ifaaottJûax» L a A j ^ f L *

^u.

Ii

a i v o . {¿e|taoo

IVao

^ooìV.» ^ooviM • IjOiO •

D

^ o L o . too6k*J (lo

109 M •|

U.SL3

w ^ w i-n

^fl)

¿ o . |La>j/o |Loov&>

. ooi »a ooi . |

lA^o

111 >c)

»3 oi

u *

l

—

y C o a i ^ . [j/ |ooij

3 . ySotL/ Jjj/

+ « )i

p .

^

^Oi

afo ( 1 5 2 A b )

1-fi

"Oio

orni

yOOl

—

«

|

«

—

.

.

[iSoi

Iì^^Aìiujpo» .

(152

fc^p^aj)

* a ov= ^.na^oiso)

^-vo

• |Lsl.v-

^o^&A + »+

|La>j/j looi I L n ^ a a i a ; Pi . |ooi ^ o i o w o i

w i

ois>

Looi

(1) M s c r . habet

Ba)

[i^NS +

yooi»>>

^ o - L ; ^ « j |Laso^i l ^ a s o (so^ ¿LoÈ^./)

oifiivio iSLoèvj./ ^ o i a ^

• |6uj^VOV«O

I^'i

U^^ ( i ^ / .

I 6 ^-*»

|ov5>. u o i o l ( i . r > r » o^, vaJO>\

(jooi

P ov-X.) . H 3 n o \ ) ooi)

^a

il

« x f * 1 ^ » V*'"*'"?

Lissai

^ » j ^ » v*'"*'"?

vLo

^

vS )) + llaacÈk.) ooi

IVI .

i^au

|CsAi»oL

Ijoi ^

yoflào +

. È^w

OOV^ a-\o .

^ . o j a |o>*> I 0 0 )

(»va

• i-oj

^ofi>J/ I^AXOM + (joi Lai». ^O^a uaA»

icsì.)

00)

>2 OlV ^|aj.SQ-i.O ^-SOt |é.É»VI )) +

oysj

v^ • o>

U O l O ^

IJ^aaA» ooi> |£nj.o

3^

yo—•

» .

P • loi^ ov^>

Do .

oof

1)01 .

U; o/

u/ .

Oiv^-i- o a o ^ A ov^oyo . u J i |

v oovuo

^ootoe)

» + ^oliao >9*x>» ( i a ^ ^ S u» U1O* uOl

1

|o>Ss.

•:• OH»

Uj ^»JI. |ooi i^oio

ILa»»-». •:• p*^*» l » o i o n o i o o i

+

^s;

^OOV^J vOOvUO

)J/ + poi Lo-\ l^o^a

-s» [ a i.N..aj\ a i .

ooL

uoi

looij

utloNiJ

Lfl » +

+ poi LaA ^ o ^ ioAso + « ò ^ f . |;«i~>\ ^ J J

•

L/ C^poaiaj

• l L a j J ' o^C^l

^o vO

* (-.OiaXi. Iv^Aj

.

«Ol

*=>

ooi .

^l^tOt»? .

^yß

L ; » | L / } u t p ) . {.aas

Jjj&j

X-b. ^io

[JJKM

.

! N i

U/ • ^ÄfiiiJ v

a ) J

v

oCo/ • ^ ^

. u^jjsüsao ov^-.»

o>\.>

ooi . )mi.i.. ooi

I M Ä ) . ICsl.» ö ^ s ^o ^ 5 0 1

l-oj

^ . 0 1 . ^{.ajfcv» |ovSi>» ^ajL/ . ( - o i oov.»

.

ooi

^ » a - f , ^so o>V.j »A Ov^-» +

J.O ( 1 5 1 B b )

. ^ - o ^ 11/ I j M i i

OiLa.».">^

.

^tiCs^/o l i o p o l.oioij/j

/ » •}. u a a . i a ^ a i j j ooi

ooi •

~>r« o o L vj t .

(2)

v

•

|oii.U .

v

oonM

•>

loi^j ov-ojj

o o > ^ )> +

|6»so»a «.aoLo +

a cn\

)— ..i3ot ^ ^ v i Co •:• ^bCLAi « p V ^ o / pv-oaSj

OOI

•

U M ^ ^a i t t i ^ . f u ) ^ t 0 ?

I H a s ^ ^ . o . ooi

^-ßvia .

U/ .

• oi^-'l« u ö m ^ , » t-" * J* . M »

v^ao . U-Me

[i/ i a ^ k »

(1) • ovi-3 o>3 »ov»J ^ o » i ä c » L j [^a*? . Loo»

ooij |

•:•

vaa» +

Iii» ^

3

uoio

^e X l _ o

+ |JOI L & \ •:• [joi L a ^ .

— [ . V ^ t v i o |La»j/ m-V>o ^o ( 1 5 1 B a ) IfcC^aA »

UUMLl

fc^^Aj/

M o v ^ ^.auc9o

ooij ^ f

i ^ . o ;

l.t*.JäO .

» a o [ a ^ O O ^io

\so ooi |mamo ^.^aoi

[»-»».O l ^ o ; ^ C^lovis.

o>i. ^ollAo [jota (Jo

^tt ¡ W J J . I ^ C v S V3/ ^ S O l |)0l

l^ulX

fco/

^^o

^oovM

^cnX . lixaa « « |Laj.j|.a iS/j ooi

( 1 5 2 A a ) «H^-'J k U a i a ^ t ooij ^ » - o ^ L » ^ollao +

(1) L a m e d melius tollitur. ( 2 ) S i c : TTOCVTa? S ^ w v SV s a U T W .

|»oi

107 uj't

)

=iL/ •>

^ . y a j ^ ; 1-.01 Lo_\ Iov^j c o i a i a - J a

lots—>.L

•

M»a |ooio . Ui-i-f/

*

t-^»/

n^o

(I

|i3oi u^j) ^

o oí

l^imi Uja»

•

(jojkio

M«"^ .\» IX

¿Ip&tAy . j j j j

t

^'ï*

^»M» |k~aj¿s Ut

^.o^slsj 1-.01

h

Ijoy» 13/ ^ ¡ i y

.

ovim

.

•>

• [

orv_\ ^ s a »

W

looi U ^ s o i ^io ^

^Aoi |6, \vi\ oíík ^Ov»^/ ^ ^

(liaA •> «

\

•

OV*.

u | >

oo>__u« uaaAi^aO)

« O^S. I^^M

|.j».i.aao o£>. ItUa» ^3)

.

—

u

u

s

P

^S.01 l — t t X u u »a .

t

t

•

001

II» i->OiOÈ-/

isaajot^-ixi i ^ ä j tul Iv^ o

i

Csi¡

*

A

. U-^aa^» o oí»

V

u

. (aj/

t

\

L i » ¡ i ^ i x>!r^ . ^

asotaj

^0 — \

ts>¡ [coi» . 6>j/ ^ a a »

It_30

yoo .

.!• ;

I L î ^ J ^o

^o

>*>l»o v/

vâ . ofsla

* I L a - j - jlXa

ooi | ê \ s o â a u |ooi

|Liì-Na«/ J a j

00)0^0^.30

/

I*>~*

.

INAlfittboo ^jfjaio

.

« ^e) .

iaAso

^ 3 / j . uo^A

^ o j o oí a

u

|J/ * t * * ^ »

+ lcooA^ j o ß » J~o*a Lj-.»/ o f i o L^a ^o

M

^OlO

• llaofifikj ooi oiS ooi

• ^»loiici-i. ^ootue)

^ooí^a

v

llÄa • ^ O t i ^ i flSOl

|La_:so*

ojoi .

( » j o o v » ^ o o i u n j . ' i . )-iYi\»ao ^o

Itt&M ( 1 4 8 B a ) • I®»* l~ta.Of COI

^

x^ftl

looi

J*J*a

•:• « u o i a a ^ i ^ . ) y 0 -"»» o o i ) |fi».aS +

tastai))

oiS*) . v - o

H a n f t N ^ ecu» ^oUAo +

|o>SS> i3 0V> l-'jlO.Ä. ^S ^eoOittJ . ^ t U

is

.[^^o

Cs^l^ov

^o (se/

. UOIOO>Ma

I

icoacQ^Klû

Ji-aa

JOi v r / j , X>>* ^

»j/ L^ao

>s»so ^ . i a ooi)

^sp 1 1 1 / »

«/ Ji^aa

V Las/»

Ja/ ^ o .

^o^^«»/» v4«^^ *

( 1 4 8 B b ) V» ^

. ^ajoi ^so

+ Jjoi Lo_\ \—-o^a

xaTop9w¡iaTa.

Do

00

J»/

OlL^ VÄ

t

• »|>o u o i a a l j j . M/ v-^

bol I»- •>

o i ^ t f i v a [J/

(1)

wlsoa^j

ad [^.M^o ^ . O ) ^O

. J í x u ^ «-.oioÈv./

^soo I

.

>ooi^>/

Ij-^aa ooi ^ a o i |ooi •> oooi ooi

(a^ÄJO . J a o i ^ ^äo

JjU'/

Ò01

^

•

( a / ^so . J i - a a + « J u a a IÍ^MJO

103 |joLfc>_so |

001 131 [xaoi . u.0106^/

i^A&fis

j (1)

. U->/ i^f IjoLNia [sooioo |

u.oiofcv»/ t»SlJ LoA

^s^ ^e |i

oj. , Ho|6oo ^sb fjoapo •:• 3

jj; t.oi v •

b*£>ol

^•o ^2)

(147 B a )

.« |"~N

• u-0. (1

J-=C\f«D

k^*/ •

.

001 oixs

|

oit. 001

L.01O

ooi

001 U s ^ i Uak- U 001

^¡8

^ ^se (isoi . «

. U-J 001

+« 001 loaoi

».

lAksk-se» 11/ . ^>01 V ^ tiw

^

Nbo » .

(xaasf

00L0 •

JJ » + U01

1»- »xaa.39

. 1*1» ^¡0 ¡ B l ^ ) ((

|ooi uoio&>.»/ » .001

001 Ifi^so

LA|1s (3) ^og^o; 001 |v^Uo

CviJ^s^ ^joi + poi LoX ^soi

i^olS

yoU&o +

< . M5--** ^.^aoi ^

*> L^./ uu. tn^-»»

pOi

ILtt— Ij- • ot^. M

|ooi uoiofe^/ •:• pska

* ia\«>

(J/. Ikj^

UaaaAj 001» Jj.icu.0

^oiofc.../ . (J 001

[»it-S

)J u o i o | J o o > s o ^ a j o i j

ovf^». t^oiofc-ij 001

•:•

i_.0i0fcv./j

[:>aa.LQf sn^a-v (i.Vm»oo

p

Lt-VfcL{ l&^jf

•o.

[-J.OJJS * ^

vx^ksoj

ua ^ ^ ^ •:• (..»soo

UJi^l

i-2>

*«M

^

Ik^O

(148 A a )

—

u . Ov^t

^ x?)

" • l«»^?

»•

(2) P a r s s e q u e n s c o r r u p t a

t i t u l i i u x t a fol. 21 A b

restituta

est. (3) S i c . (4) P r s e c e d i t o m i s s a a n o b i s d i t t o g r a p h i a (7 v o c u m prsecedentium).

102 t.

a o v L / U o i * Ifciv» •

L;

ielf

i f l

. vx^^soo |oam

•

cooaJi-.jao

Culm

f — j ^ S ) Oy±*f p

^ e f 00)

—

vajoi

ooi

^

L/

|Jo

yOltlSa j t o

iaa

(146

} a.£> j ^

^

+ « l^ßAOv»

»a ,niLl

. IJanolSi» iso&UJ . |iu»g

l s o L ^ u . (1/

*-»oi

t^ie^L/o.

A a )

U/ • ,

IJOiL/

«joiols-./ ^ ^ J Ä ) . ^»VW

. ßtillaXaie V v o _ \ .>

j

Cu/

V-

Mscr.

(2)

L e g e n d u m

est l a p s u s

habet

vertentis,

l^60'

001 JLf/ •

001

^v»

^ - » i >o»oo • ß - M • vj-a^io

1^0to

l-x.«.'

(147

. >0v»

A b )

• l'^1®

U01 |oi&> L i ^ . o po»

•

0/ ^ . f l X M 1)01

. o i v a - i . o v - i - j o >acoi

(1)

OOvi.

uOia-(J

• ^VÄ^SO

^moia i+^i)

.

.

• |>0) ^ e v/

. Uea,?>^0 ( » p i S L o t S * / | — 1 ^ ¿ . m

|ooi^

L.01 [ 2 ) • I L M s * » I « — f k - J ? - /

^.^s . ; — c n i j o o i

k i u

0

UAj)

»Co)

V*»*^

uoi • o v j a J i .

^ — ^ A - V

bul

^.«wlva

O\li0 P

1Äraj »v» ^.aii)

^oovi»)

C u ^ i x e ) uoi

|;so

(147

'»°II10

g p

|J) ooi . i ^ S f c o o

ov^»» + | I i i » )

OyDOO ( i ^ u u j

Ui .

uoioUm.-»

»--o

B b )

+

... Lcl\j

u o v J a a t t A ) V ^ o i )J » •}• | J . a n r \ \ ) 001 1 a m d ) ^ ¡ W ^ o l i S u j

001

I001L

ooi .

p ? . u.oi ^io ^ ^

fsa^kAX p

. » o i o u o i

IL^^o

fc^^L^SCvio

V

| L a * t * . . ^uo

^"(1°"'

>4-4.

^oovV.) u o v ^ t W/

. li-sosiS.

i WVICMO (J

j

OOI + |jOl Lo-X f - o ; ^

iiio

.

. ovja*

. [».°nio 0 a . \ . oy^f

.

o>V*» u o v a »-5 ( 1 / . • •

»

OyV») . l l a a t t X ) 0 0 1 )

«-»»loß^/ . fov&k

L * — b ^ l ^ C u 001) O l — ^ Ä

|i

|fcv»ia*9fc>ao |Jo

» + . . . *-fl woi

. ^_>ov>L?L [^mam

^

[i.i

^

*

t

3

. f

?

|;m~>\)o . vx^^J

»S « i ^ ^»J

.

•

^ "i

b

3

uj^a*»

l°ov) . videtur quia

o» in

(quod

grseco est

refertur ad y^sa,

1^-);

ylvsai?.

101 «.}aj¿a

moi |La,9i»gn) [sa* (1) t |La tj)J . ts)¡ ¡m¡

|LooiSs.j

(145 B b )

[jov-X + poi La^.

|jo |£sAìa.oo |l

Uo o cu

o oí fjj'^o

o| y&> •:• |3foi

3

** «-=oL (J

• |L\ I S ( j o i o

oi^iof (jI hots**) ¡j¡ o |La*j/ ^»LjíL ^Of

o oí ^oovuo) . ooi

U—»I»

(J/ . avs^j>L/j l i a i (ia^ao

• P/

uOio»a>.\ao

00^.0

oA . ^.«.o ooi »sof ^ ^ |joi • l ^ s a * » |La*v.¿

|La)iimVi\»

OU-SO

M

0

•

poij * W

|Lo)^o ^.as

. lUiQ^j 001 ^

IA¡J

Uja»> • |L^^oiL lllsíj ^»íu.

• "oioM (-paj (146 A a )

U/ *

|iLsafitkj poi

YOAT

Lo^^ca 'S/o (J/ . |L/ (145 Aa)

O) S

OOI

. Ii

^xso

. .

. ^^uo UHia ^.»L

uoiok*/ p U/ . L^«/» if I .

uoioli^l) uoi

(2) i-N^

|Laso»

•

|La»^=> |oov>> uoi |La->.taia iki. . iajV»L/J 1; itt^a

o

.

)

p/

30 U.010&«/

. ^001»

l^a^f

oy*. 001 i^u« .

t^oiobu/ p

oP*-1* •

U

|LaAioy J

U / J-3 "tto^l P

io\aa ja*

^•»-'J n. m i oov\

Po 0/.

[saj^. uò .

j. uaao yLos/ |ooi

^a uuaA^oa; o i — P

» + ^aiX. j

U

oA . |o&

. IÈ^^VOW

ja^Ai I ; -—a.\ *

U»/» i .

IX-I^Cv. (J/ . ^.oi»

^

|Lo

• .I

» oov-N.

{ (144 B a ) P^äA A-V-N*/

(2)

La^Aa

• "Oiot^./ p^x^N»»

6-/

U!

^.âue ^^aso»

IèC^i» • Ü-001 uwä Iê^so I

^sÈorto

(J V i a ûwJjo coi ,

|ooij

Ij^v • OIJÄA o^.»o o o j ^SJO ^^O

A^oa ^Aaj »OÈSM u • ^ a » )

.

/

+ « Ik^o

e^tA^ coio-Jav/

tX—iû—i . 01*90*

txA . ^Aoo

[soi) |oiS>> Ijoèaso ICw^o^

^i. (Jo ^-Aoi LdA + Jjoi LaA ^.o^s .

U

^ÈvsA t^l Uoj

Lxikj

p 00L U iâ/o . |_j»jo3

. | yollâo +

.

|ooi •>

.aV-N^v. y, (i^aa c o i o .

I'k^S

|oïM) ov^vo

ÌÓ-V bäA^'fO

aA

Jjj/ ^.-vfr*» ^01 0/ l^iaso 0/

|Jo I

|Laii3¡ ^»»-.oi

•

« ^o/ ^.viNA I ^ / o

I;

tt]L£ss4

iJj.3 • ''Mtaai/j

.

yf ojoi |ooi u o i o c o i

«.íoiots

h Nie o

ja^io •:• l ^ ^ a

|001 OlySS ^w^O

p•

jtoo* «

t-û 1-.010M f »

y) M (144 B b ) v'"01?

• [ i l i LaAAaj 6uSo| k s j " 0 }

poi ^ollâûs kâ/ UaaoA) ooij ^ ^ e (J/ •> poi x*^^?

Va-1 ov^

(1) Mscr. non prsefigit ) • (2) Mscr. habet W> •

^xna» . k 4 ^ »

ûaÂA 00L

98 ,

3 .

ILaia^

[„op

o^. 1001 o o v • |L6o/ ^o) ooi .

CsjI

v 60/ 0/ |

11 •

oot ^ . U l

001) . M

M

* ^

loot

I^J U

•>

•

. ^>0^. p/

*

otw^boj

(143 Ba) • M

^¿»i

^„.j ^e itaa^iaof

Ulo

»j

.

•

H a a a l i j ooi)

,

S ^ ^

*

ooio

oAo .

ay

m vx^ U» ooi . oi^f

|ooi

|La

.

P

est.

+

ILasa^. .

.

|Loo>S.(3

M « ^

LaA

^».i. Uoasta ILa» ^

Pv-/»

|ov\|J .

^

oi^J

ovis«

)) ( 1 4 4 A a )

+

i m u ^u. i 3 |o>—if*l

pLL/ *

U/ . vf-as/» ^>^(1)

Sic.

(2) A u t dum

^

(2)

(1)

Uad)

ooi i . o i o C ^ / j

aA . ^.a^A oi-^po

u a 001

y /

oit^iciv

u »s . ^lAatxoso

•jp y /

Ov= )

. U^.

ILai-^vfcvbo (Jo ILoLa^o U

La^j

(

(143 Bb)

ooi c l ^ o . ooi ^ p a j l ^ a s j ooi i ^ . / . | L a i d X

. 01;

. |La

^o 1001 toa&o •

woi l i a a o ^ . ) ooij

ooi

uoio)"-••

yoU&a 4.

.

taoL + [—101 Lo-V f - o p ua^se + « IjkfcJ ILasoj

o>\-icm

11.ia

o y

W

¡W)L/» .

u o i o ^ ^

» + l ^ j LoJS.j

fcv—jkjj

v g , » . o>—v.* M

. a . ^o ;

uuaSL^ c o i

lu-Ooj V g ^ a . (LasaA

^o jfc-aoj ooi

ILaioJi.

. |La

Ija»

*

• |oiS*>

(-¿oj

—

oty>)

ooi iaoL

• OV^-J

. |yiNvS ( l a j a S oiLa*> |ooi

•• : a ooL

. v

^ ^

. v o | l & a j l V i ) ^Aoi

Vaa*/

o>

•{• }joi LaJS. (uo,

"010&V./

a-V.i¡us

» 4- linao^.» 001 . |LLo>a ^

|£>\»

U uao o t ^ t

OOI

(Jo ooi ^b |ooi

U • k»®» v o l l A o poi

I a / J (lA^i . ovS-»

|

ll^ay y /

tota v o x

(melius)

delenda, aut

solum

legen-

97 tälf [lì./ . ILCvi/ ;—g>xa

;tiùT>a

Ly-J»lf

oiL^-» •• : ^¿aao

>0^ • .>»é\

((

i f / o

k^jo ^S/o

^

a

|Ln

IJ^JO ^f

fi-A» a ^ p . oiLa^x

^ò o » » l i ;

.

^aA

«.^o .

^ >0^3

. |l «-.X ooi voo>i» t—

oyh*)

0019 f^&Lo .

oo>\

^^o&io | ^ k ^ . ^

(143 Aa)

laätti +

La^.

v»J/ ^ iSI

|ooi IUK •• : xiifLi

J

^

ov^äJ

\ ooi

3

.

I^ba laouj

.

^¿CsceL (-L301 yjL^t

+ « |;oa^o

LC^^ao ( » - . » a t ^ ^ a » ^

fl^

OOI . aou Ij^-J

^oL + poi LaA l*«¿eo Sai^ ^lilidO .

Laiij IL^f)

i ^ l l |Looi^» M^j ooL U9/ . |o>&> |ooi

OOi

MI ^io lisoi l

Do » +

a»«

[iia.» '^Aesf .

(142 Ab) oí

. ^ ^ ooL l;»o (142 Aa) U»

^soj ooi

p .

*

v4"0*?

(iaaa^y oot? yO(lao + •

|ooi tafiaj (Jjv . |L6o/ ^

U |Looi

^o;

|Laboro

oo».\ ov^ ^s^a»

.

1

^soj ooi i»)/

1

ooi

.

jS 1

• |La—ujj

•

^Aovs ¿i. u . o i o ^ o«» » • |a*>(» •« iwi ^o

^a uao^íjaoj

|;—OL3)

ltSA*ya

u.oi La^>> I L u O i (sAm ^ . |L/ ,-S

OV^^t l^jfcíb. v^O . OOl ^.IkOl jfco Ií^ío íi^aa

. volLao jfco . ^oliAo jks, vojoi lia^NS

o l j o > a o . i~.oioja»A

o».

o ai O .

00)

v

.

V4"®1? ILaicaym^. ^ / j

+ IUím^.» uoi nvottS ^ooí*.

ooi» . [

oov^. oí*.

01^3 o » o .

|«o>o/

» + U^aa^t 001 L^e/j 1 (142 B a )

95 O »

^ S O I

. JA/F

(ISU./

.

0 0 1

|LA-.O»AO

^ A O I

|LAS8JAO

001 • I (J

O J J•

.

ILOJAUGJ. ^ 1 . 0 1

^.JB® *

U«

A

TÛÂSO +

A

A

u o i o * |OV^ ^ A V J

|ÈÎIS0

—

L O M J

V

^ U010È«/

|00L

^

[coi»

UAOFI^J

0 0 1^

001

UA

. U

O 001

O

TF ^ — > 1

^ 0 1 ^ > 0 »OS>I

. (J •> ^

001»

FI^ÄS)

.

0 0 1

V

ÌUOI

0010

•> | L È O /

^

J O .

( 1 4 1

IAO ÈWSOZ

«.^6,59 I L O V — »

^

O W

OJJLO

F

V

V

^SO

OII.0 0 1 ^ S O I ^W.L/0

P O I L O À .

[ALTTÌO

F I ^ I S S 0 0 1

« ^ > . 9

^ I O I .

[OT^AJ

^ L I F

I 3 /

(-^a ^ F ( 1 4 1 A

IFCÄJÜSA.

^ » > T > !

(J) M I O

-.

. 0 ; » /

UOLOß^/

L A \ > O O K »

/ '-»••«•O . [ A / I » * * «

P A I / O .

. OLJ-X^J

F A / ^ » J

I LA »¡JO O 3 L 3

[iJ^io | v A ^ O O ) P O I

U^J.» OIBO^

0 0 1

O I ^

( S / O

ILASOJSJ

AJ0I

((

|xâ.\ou) .

| L A « ; S A A

.

U .

.

O H _ A X )

IÇ^ab«) V

L)OI

.

O

Ol

( I - H

V

I »

V ^ L /

^ O O V J L

0 0 1

I*YÛL/

•>

1 ^ 0 1O Í S . TS~L

. I

| J P >^[••¿»O/

U » ^ »

A Ä I » 3 L /

)

• |L

est inepta versio grseci av (ou8' ^v sotoi ti?). U n u m verbuni deletum. Duse linese deletse. Sic.Totus textus fol. 140 Ba est valde corruptus et nontextus parallelli fol. 19 A restitui potest.

93 oí—ItjEn^X a » ^ A o i .

'^Scvi P^»«-* •>

o\-\áff

\>..JOt I»;» + ^ A o »kao + (( f^ia^ Jjj/ ^ |ooi U I k - a ^ L j uOf o¡ •:•

^

ov^ *so

>—So . yU. ^j.^w»

P¡x> ( 1 3 9 A b ) ( — t j ¡ í^j

oiLaìoi

i4>a*o ijjvsL¡y loiS^t oiLaiaA (I*) . IL^.^. o

O) poi ^ollÄiü v

fcwi

^_Aoio " ^u. ^«(j.

ï

I o i C n ^ O j . û o ^u.

LaAo I;«; 00>A

|a—»j ¿opo Oys ISA

^L./ i .

m ^ / ^s

v

U! ' t-»20

oijkaj ooi ^

\i¡

v

yvMlNM

oH°in\ • *

2

•

llaoaAj ooi? ^oliSu» +

• bj¡ iso/ uoi

|J/ » +

|)oi Lj [se/ . iA

•• : ^xaiAo loi^t OVÍÚ.Í.O 01 ^L/

/ ^ oll • ovia* uoioÈ^/j uoi . Uï-*) Lai.)

ooi

. ^a/o

30 ^xUO 01 001 I

|*\A

001

JO! . I^na loot)

ou» C^p-so/o .

^»i*» »a . (^.j/ u

.

owM

|ooi» . l&àAio i_.oi o>\ t^l U^jj aJOij

v

^¡O |Lópo/ * uoia\i.j pkjs^oa ^áo ^.oA

loiSs ^y

(í»1Sj.soo

* I ^ j j ov^o L^s ( 1 3 9 B b ) y '

^juo

ooio

(jIsms . «.j-fcaoo noio

ILaj^^úüo . « a a ^ ^.Ao

o ¿ (jp» |La^ü> » p

^»{J«/

(.»ja*

&A¡

. [ i a ^ j U*-/

* ILCsj/ mJj £s..p;jia:so

. |A» La. A

. ^.^aoi

^sa |oot t ^ L C o x i ? >0*»

yoi^jo/

f l o

•

|Jt*3

.

.

o

i

o

-

I

f

l

(137 B b )

V |L/ f j , - o a 3 aaXv)

.

•:•

|Looi&.j t ^ o j

o

o » » a j 13>lf Co/ v x y l ;

(2)

D u o

(3)

Titulus

(4)

Grsec.

H J

0

^

Y''??

p,sTa toij siBsvai.

(138

A a )

Vs®

M/ " +

uOioSjo^ |)/

^

uoi

deletus.

deletus.

U*»o|J

K/ . | L o o i ^ . » 3

oi^aa ^ ^

deleta.

(6 linese)

)JAao

ooij

» . . . (3)

|ooi^ . ¡u.

(9 linearum)

^ i j jCo ^»o

Uv^Si^ y i i ^ o f a )

otLoovS^

verba

ILulAn .

ooi (joaxo y ^ o HJ[

>/ v ^ "

.

ILOIAJ^ISSO j f c o ^OO

+ «

|Loo^>> .

Titulus

i-" » ^ a j

oooi ^

l^ov^y . l a o L ( i i j Oiso . ^0|6vJ0

(1)

uovi>

(J i^ea

2

•> |6,1i...v>

f l

»i. ^4) •

e ^ l v . ^ p; .

o^.

(J

u»tt_X.)«uo

• oi^i

u.w i a o L .

((

«k^ * M

^ft^SO)

IjOiO

^o ( ¿ w - j U ^ a i ^ i o /

|C5vso loot «.^j—too

^ O i ^ j o / |00i 00)

^

Uo

U».

^ » a i

if I

h^l

U

.

|LoLM

^oovefti«^

U» . . . (1) *

It-^b.

La

|ooi Itboj^s

l°oi * l ^ o f i o

; — .

. . . (2) U ILoJ^aj* t ^

"Oi

^ba^ooLlN»?

M a t

|Jo •:• > - > 0 1 0 ) 0 ^ 3

|o«HJ IjOV^O . OVliO

• ov^-«»

ooi

L X » u o v ^ ^ a *

.

.

+

—-.»L» » W ^

ooi |

& u A

|fc!Sso

I » - » fjL>/ i

— j J ooi I t » ) * ^ e

v

^Ol^Jo/

|jtin- |La

• ILfcjf

. ILojj/ av^-'f

P» r ^ ?

. Lv^v

inr,¡

1 K^ÄJ»

ILoovM » + I ^ M

^ ü a ^ifL ^soj

ÛoâX . )«>»

JSCS*.¡u\ )) +

o>-A»; . U a a a A j ooij ^$Lo

*>*»

y«"®»»

^i**!

00) 001 ( 1 3 7 A a )

LßoaJS^icuaj oy^l

|La»va

|Loj;=>po, ILoisoo/

»olXxs u (Le CíCl^f ^

¡XL.il

C^joLtao

.

oaio

o

^.»aio

I L a ^ ^ A , ^u. ^.ov^ûaso Jaj/ J a o

^ajoi ILov^ljo

kh-.oi o;*. .

|Cvi{.3aJ0

^otn-»?!. J a ~ » » . j^ìàaJ^. •:• « (nV \>l ^ a m

L e o ^ » a-0 » ovV»| » + ^ A û j f c o o + (( a a * 3 —

V.» Ujai.

|oiS>> I L Û J ^ "^.a^s» OÍS. VS »loa$1

I L j A

• J-.**»

» + ^»»L»

JJ

|oi •

•

va ¿ ^

U o ^ a IÛASO + «

^o Cs..a~

ooi .

(135 Ab)

l o & j Otja

pUs» |

O>ISO» ooi

. ia>o»oyiaj»j o>V.» [aLaso

|ooi

Û&. + poi L a à .

. to;.v

ûs>ooi ^.^aao .

^Ss

|Laa»aaia

lÈv^ioaiû

icoo»oiJaoo.\o f i »

|6,

. ysu»

. o>i>. »»-L/» os» •

J » . — • fcv*001 W »

Aa)

^»L .

y» ( a ^ Ì j o ( 1 3 5 B b ) »J» poi

ILnNtn* )) + I A t t i

a»

. I»»•»««

87 lioL

-i- ^.ûfioâ ¿soaio

(134 Ab) M

(Jo .

O

^d

ILá^s/j .

o|»S&> (Jo . IíaNss

ooi otaks/ >£»a-\i)ao

^

. |Loo>-S». ^

M

^

(Jfav?}

aim o

fiâ^a

(2) U

(134 Ba)

(LtS^Cvu [sjoi »s

U V.SO1

•> I

.

|»a» . —

l

o

oii. (.3

o oo) wotok^lf

Ij^s

t."-*» U-S ¡¿oí .

.

i & l

IÈMIS)) lix./

^-jojlÈii. o>\o . M

u iS¡o ^jSO • |La»j/ f

(1) 6 1/2 l i n e » d e l e t e . (2) M s c r . n o n h a b e t

. vÄijto« o s» y ^oUSio +

coi

^se ^ i » .

U»

+*>{ ILa^^A oyi uvjASO

^isoLo

IAÎ^SO |OV&. OOI J.3 001 . . lo^

•>

^isoj ( 1 3 4 B b ) r \ » ,

woi • — s . Looi» ssaioj

L»OI

U UW Jua ^

+ Uooi I

oyS. |ooi usj) » 4- llaaaAj ooi

|oi . a—vjaVi-'S. uo;|

y y . tiioL

• ¡n»^

Ijoio * ^icuAfo [ ^ s u Lj^jL o o y i s o uaoa-Jv.. ja.o

£>m>P^

[

^

1 0

^-Am

. ILajjf ^so

um2 . |wjL ^001 LaA . . . (1)

.

O01 . (

¡1

• (-»«>) ooi

t^-xû» ooi j ^Acm (ilû U S*. ^o

\-Ai¡1 [j^s ^

jfio

ootj

¿»..L/j ooi (Ja*. i3/ [joi

Jjoi + pai La.\j

I&.—V"*'"' ^ ' i

U ILsl.^.

. ^u. ^¡je/ |;¡S J- (J/ . fi^ai^sa JJo v.- oov\

I oj.a3 ^o w i - V j i o ) v oti_âo

^u.

•

(3) Sic. (4) Grsec. B í / a twv ô^ocrâtrswv.

ILoo\\

^ e o

J

v

(133

|oov ))

v

-

luu,

vaJOij

^ A o i »a

[a*.»®!»

«Aâso + « ¿yia.v A ^ t »

voilAo

(133 v OOVJ»

+ I^^/í

Oi^é

I 1 —^

0 0

A a )

.

l^LX-aA

,3¡y

+ (.JOI L a i .

o>i»

o - X . » ^a

.

^u. ^ . ^ c »

(i^./ . ^.Aakínao ^ «¡S^ickj./ |La— Í J ^ a i ü o

»a o v - ^ - » •

I L O A J ^ | i L a ^JLw

001)

v.'^ 1 "? I ' - ® - » -

U íS¡

^ío ^ » o L D ^ » L

|>

uooamLoai»

Vgo«

5

IIa-

.

o l J 3 ß P t - / ^ oí » f c o

•^•alWao

(OI^O

LoAj

o^^y

IL001

^ o«

^oov^.

1

^J-fcos

^ U »

^fiaâM}

^fj^aj ^ u j

• >5^

« «

o .

•"^o^/1

A b ) It^jiûa

(n^t

ooL Pf— /

ü a a í k A j 001

^¿kv» [j0.ia3j

^.jLj . y o j

Ho|Co ^

û^ao/

{ o IÛSDO + «

^

Uo .

< " O I >4-*.

».a o í ^ j ) . | 6 \ L o ^ . » ¿ a - j I L s a a S . )

j a JJ/ * I k ^ S j o ¿

a_\ » + t m o m i a a f l i

(j^./

a^-oL/^

^ao ^ i . O i .

i-3 001

i j L / J.S

^o

i ¿ » a I * * * . ! } ?

aicu-ûL/j ^ a

•:•

.5.

Ha»

| L a...

»

y O Oí ("a-i. ^OvVS

Jjooi» u m l - o i ^ i a a

I-uü» .

^30 •:• y C t t i » ) I»- 3 ? f—i-^S líCHO

OV-\o OUM) " O I . | L a * j ; - U o

lü^vjto

.«.

!La»j/>

•:•

>o»so a \

^ V . / ^ c v y \ a j . k ¡xj¡

;

(»3)

• u-

^o

xi-^. ooi •:• l ^ s t a o ) o oí

^ - a o i ) 4 u u o . (J/ ; » ( '

tn/t.. i I

¡XSf

^.aoi

J

ovio

\>aso . I L a i j ^ y 6 o

I^uí^OH

1;..;* Ijoi

LaA + « |&a3oi ( 1 3 2

. ».»ojo

IJOI

)) + [ i » o i .

O OÍ |otn->)

^ívj

+ « O^ÛJ

Uj .

>0^0 I x A .

f^ttto

• U>m »W j i • '«•a-'i.aS

? I^-^Scm ^SOJ

01

p t - / >o*so

ov^

Itwa-^»Lt

001 .

V^

fi«/

|oì&o

v^oi

o

j + voco\o

M

» - o . L001

voo>i»

. ¡ooiá*.

voou»l-

.

. ^w

o ¡Si}

(.ûxaai.

» + u»a_0LU>afio

votlâi»

Loi.) U/ •

+

84 U»O.Véia-oy ovA.j vS

. U-ao—0019 ¡X^l^tL

t^oiofcv*fo vx

i * ^ » y/

woio .

.

yO 001

U01

I

O OÍ 1.3/

Ol^v Ov^í

U o oí

^ ü s

^.Jso¡

v/

v/

S[o . yoUAo

001

i..0i0&>

+¡

La-\ ,.3

101

•

|£\so

•

ov^

U ^ / í o>

^co-Aioj ooij ^ V . ) . ^oli&o;

^»y»l

jL a.\o . uopo .

(.asO-V.jaOf O v ^ j

ILaiAjj La»-^. . u/.

. UjIXj Uüoij O0i

(132 Aa) *

001 ( 1 3 2 A b ) ILoovS>>

[jju/ . ^jtvViO Usoao > •

ovlioo

ooi

u^ibo Ujo . I t u « U uafi ov^ J

Pl » + Í J X > & I U J . O ( n - ^ f

^.miio

tmaL / .

maeS

UCLO 001 »3 001 l^oL .

c^ljiwi. ^.j/

)J ^O ^ ^

•• : «•^Su9 [ ^ u c A laoL.

.

. ^ooviso

oy^y

j ^ajot^-o

uoiofiv^/

^

i.oi

J

,

^¿a oyv u i - y ^ c j .

o>V.j •

. ^.ovJ¿e

Jum ^o

o

li-oaa u.oicíS,./j ooijj . 0«.^*

cv>i>.

^v» * .> I

^

(jO) OOL aeuoaa> LaXj ^«LifLj

u t p . lov^f Oií—^ | í ^ í J ooi a^Sf . J^a.^

t^U-CSt>Mj

^»ia—j yOÜ&o 4.

•

j 001 ^(jj/t o^ »s

OV^-» + . . .

. va)0i 00L ^^U» ^.i-^so ci^. (2)

•

pjeaa^»• |o>Sx ¡S.V.J0 . *

oov

M

Ui-iM-^ (3) ^ j H » i-*!^

yboj 0(nV ^ « j ajoi . {.f«ia.a ^ j o o v «

• M>0'»a IJOLC^J • I»"3

o e i ^ J . ^ j j f i v — » (Jo *

(1) A l i q u i d a n t e s e q u e n t e m titulura deest (í'ere 3 Unese). (2) Ita l e g e n d u m . P o s t e r i o r raanus v o c e m í'ere d e l e t a m in U mutavit. (3) M s c r . h a b e t

sed signiticatio est a c t i v a (xaT«ffsíst).

83

•> « ^ u i o f ^ a i t a t i i + i a B I*-**- 0 ? .

•

OU^Ü-X K t t W ^ o /

Loo) (n

^sb

• I L u i ^ t ^ a J S . ovinas

I

o oí (—A.»/ .

|Lo

o

^ o |ow . 01» . i-o^a

I0 & ;

V

IJ/ •

U.OVS i — a s |b>_^se ^se

(131 y ^

|oi •> « |L jjaa.'S

oiv-aa* o í _ X Ó01J ooi

oí^. | _ j . ; S ^ ^

.

^u-kso «1» o»Aase |L/

t.j¡f

o»^.

K i t [ a t o a l ^ o i ^ o •• : (xa^M) |

o i v S ) ^.ujaso » •{• |6ìv» ^o .

. Uo

j k a ^so

^ A o i ILû

j o ^ o ) ooi

s

(jooi

. J-oUiio, ^

*

j^SoS l a n u j ^

v

|J/ [ l í u a o L c u j o ^ A i

"-»oí» I » » ov»k>/ ^ ^ . ^acauli

U-loj

. »maso»

^ia-s.

u>j/ (J) . iA-m >1-1./ .

1 L^i

Aa)

eni_.oiok*/j ^V^v*

J-vjoa».

ooj

ooi i ^ . / « V »

oii-a l i o i o k . /

•

v

lio L ^ ^ . to.oa3

^ . O I -«ov= • ^ o "

^-.XUÛM) . 1 J O a - V . j a o (vv

w.«oi

l ) o L í o j LO»o u o i . I ^ j v f i ¿ » â u e D}

oU°io +

n o i o t j N a ^u. p .

ILo^-u. | j o t \ o¡ + Moi

lÈsJiâ»

J

U/ .

^tt^o« * ^ « j

v

v

)) •}• ittacaiocLBs L o ^ . }

[3ojv3

iBfo

l ^ a ^ j

ooij

L{.wIf

o O ) L ^ a . Ja/ ^a

. i » l o vaAso

Ba)

toi*

.

»oí

ooi l^oioC^/o .

oo, J i L a ^ . J L a A • ;cv~i~>

Iv^-a O y h f I t o t a ILoi^jL •>

v

coiaio o . (.caSUOf v^

uoio*^e>j

lc\x>

[i!Ls X*''"?

»sj^^ÄSB . «

bujMaifi

82 .

¡ C^l^cuA. o D v

I t^0*? U

J

—

•

. Lj»_».

M-MJ

"»i w o ^ o t i t »

^se +

^.oi

1

^ o v C ^ Í Ê^jL.joLfi»* . ipso+jfo l|ií»o I w y j o x ^ ? ^ t S j J O . VSk^OÛJ

^Âx

. Lfioy)

V o . l o y L o o L u»

. «.0&JJ

P •

| 6 > — v

1 1

" *

1

^¿o l

i

.

^L-

A

'î01

Uo

091

O

• U.5ÚÍ ^01 -^

La.**« Olî-^3

• 1 1 — o t t i »

. |*oi

^ O O ^ f yOklAo +

'^JVa U .

001 l i s / . Ufa*» ooi M - ^ |a—ASO

. | j o > \ oyiiûio

u»^

«.s Ui »> • M-SOI

* h *

«AttS

^

liL/»

I)

ILJj

• IfW»

v oU.âÂ

^

U ( 1 3 0 B b ) . . . (5)

jfcoj

(1)

M s c r . pi'iemittit

(2)

Mscr. habet u n a m

(3)

Hacc vox deest in m s c r . sed s u p p l e n d a

(4)

Mscr. habet

(5)

D u s e l i n e a i deletse.

uoa^joA)

•

•

pO»a\a.7l

l u i Y»/» « - « ( 4 ) (V>V

ICvJiAô Y ' i " * i u > a û . \ j 001 «AxnSj

iaâ»s +

|001 •

•« «kM^MO

+ ^»oLCsso u v A o i ^ .

Ba)

lfàfo C.01

^SfiSO OyCÛCaV^jJ [iOl looi tOJl |Jo

4

(3) ( 1 3 0

t3/o + poi LaJ^.

»voa^. *

|jooi

» -J- Looacaioaco L a ^ y X*'*''*?

Jj.01) | t \ i O ifôl .

».S

ty)

• ^ J - v j L / ^ o ^ o uoio6u{

Uo . U^J. v aJ&vi.t

» i ä L / j yOJOi) l » a - y û

•

l U - k . » . ^AVLmj oov^

;»|tsso ^uO ^é.^

ovV.» 30V»L/

Jjjf

((

>0^0 Po .

O^*) P

(..

« t

*

U V>É. 1 j UOI U/

|ooiL . Looi

o I I—«.âl^O U» l i s ; O . INVITO jfco

001

u o i » 4-

^130 Ab) ^ ^ J * M

t*?

^e

|»vS.(J

f • est,

81 ^•>8 lAue? . |ooi J

1.3/ pai Vg*» •:• 'tous U

Lv-J ^ / ¿W U»*oo (na»

ut^jiMf .

nao . U

uoi

aà. ^V» » + u/ .

Loot oi_»£>»»/ M

.

Ji-aA ov«a*.

U•

*

p^a .

Lo..\

»too + (I |00i0

1 Iu>kj ILÏ^a».» v-SjIj»

lA^aj.» |IX»iA¿o

oìi>

L»JI

|ooi noio&v^j v»ot La-\o

La^.

ooi

^s«) ^.oi

M ty¡

^ (]ou_v Voaj ^ûoi II * (( •

ooi ^ o>\ |a~so Ujo^

Ov-i»^» ousa u>ft\>iofl) ILoj-^i.o |C\ij\o

v»

.

.

^a lì-Saa |oou . ILowSs.» o»X

*30 • |Laji.^A.&.so

"O*3

li^aa-'ik) ooi

p poi

•:• Ivco^^f

vo|jao

lûi» (129 Bb)+ .

.

—

.

Mo It (13Ü Aa) l ^ j t »

l

is>

J 0

-'l ?

lov^» ma.^iao U^t-O ^ ooio •:• « k«(Ja

IOvis ^o

Ì.f oo>.\ . yOUj 001 ^f |.í»>oa¿ •> |o>—^(J

(1) Sic. (2) Sic.

11

+ ^Aoi ^«o 11

|ooi

J-W-« • |oo» t è O l O 0 0 1 u U . l * i l

.

^oL

oov^ • ^ . a i a j V*^01^

• i»"»^

a^o .

[-jo/ ((

(Jo la-.» (Jjo . |ov\|J

. 'oa-Vjao l^v-Ot ov^i» p

•:• t a o , . v ^ . /

. o>\

nw [•»•>/ i-^t

' U.o k-iaA ^.¡1 tûfiaâ . l^j

^—»'i.j./ . ^bèuci ^oUásü ^j/ .

i^oìo^/f «..oi

a\o ILaioA oì\

001 ^io uoio&u/ + (joi La^.

i—»lt

^

K-/ U-" ^aJOvìkO I^A-Ì^O

. Iv«^.

^ . o>uo

o |;se|Èoo Í1) ^Asj» +

* li «A Do

^ USL? |ooi

1._oo

• U¿o~o ^vajf» jiaaaA? ooi» vo|Aâo +

i-aojL/* '.^fo/f Ib-fiM ^e

^ . u itt^j) ooL

(129 I3a) o| v&>

+ U^aa.^.» ooi 00 . II

a

a-M

• O»^ lAajL/» ooi

x» I 6 ^

ol^o . ii»ojoj|Ljo vau^a^soj^ U-0 Cslia i . ; - ^ |om i»oiok»{ •> cn-X Looi |l i^a» ova

|ooi t^t

« O V » a £ a IIAJ

I ji^-a

TES^I

U'^at

»+U

lisaa;

*

xj+l

|)

uOlO&v.»/ .

;

.

uaoaamaoiB L aA j ^oi ^e

.

. ova.-

OllAiO ^^

ovi> tA*. . |CAso» ov^^j lorn

l o ^ j ^.A./ y./ . «aa* ^Aoi

V2^'1'? "

lovJSi. ^e ... «.SoI ... LoA ... I)

...

•

U/ •

(1)

\ »

...

^o

...

^O/j ooi

^.«AS

...

lot

...

... ^u.^»

|Laso

FC^UTTO/

"S.H ^C»»

I&04,

OVA o y t ^ l

... a |{—eaa

^oi

IOOVJ . . . v - )

.

oiLn-?>.^^ I-Oi^

^ » J + |6>*»av| Jfcoo + « ... DO

/

...

U.OIO6-I

... oiLaidao ...

I S j a ^ |jot yh P

...

looi . woiot-/ JOa» |)JO a^i*

...

... IWJSX

|Jo

;»/ . ^.01» ...|i/ .

|ooi IssjC'»» AI . . .

woio

|LoLo-aoo |Lax\->..M>

(


IM"

^ a

•

U/ . | L J ¡ > « » s o ^Aoi ^¡6 ^QJO)

•

poi»aa ->

.

poi

^ÍOJ

001

^Af

Ucl\\

[í^l . |;J3 poifoa

^ovÈ-/» V^01?

e > vi-taj vajov3) M " » » / . Ult-a i^âso jS .

^ (128 Aa) a^» vaJ loo*

i—3c¡ ^^ Jisoi *

IjioL LaA o v =

)-.ûAo l*oio

^¡^ L001 ^>0» •

P l » o > 3 i3lf .

U LaA (jo, y* |)/

• ov=)

La»L

0 0 1

0 0 1

V O t ^

oovX

. I&s^j kia-yi oi*sL/o

lisoaA» 001

V » » / .

. vooy—'^l l^li^s t-^0»

^of

oi¡&¿» uj^s&jj . ^.owM P*i/

• l^-l-S

imhj . ^00/

ím¡

Lai. |)0)

• I**"*

po, LaX.» Uot= IOÄ» +

. lûÂJ

I

|'(aaS)

y».-»- y*/ Acó/ 001 .

^.üx»

Vs0

.u O i ¡ w = ^ > J

^SL^-iao 1

o¿

(jM • t1^ ^

(I—

l»^

ooij vollSû +

Ij^séoío .

Ifis^j Êàû-»» ^.0)5) 1*01

u»oiop^â

» + ifiooctLoaao Lo\ j

P^j/ 00»

vgcaj.

. oy^-S

. P^aj/o ^sj/*

(127 Bb) «« I ü n ^ Í L LOO, Lot>'

•

. |Lo>v- j^3 ^ e

^ s e

^vj

^>0 j uoi ^L"

oiqv 0 1 ^ * 9 0 ijj^L/

acj oÇV.} ¡a

ptA&â

IN^J/

|i *.>

^ojoi

tvyX. J cñ_i»

»^^oi

malino ^í0? + ^usaa»

jj) . |nt»oio1*01090*^20 ^ 001

'(

»W»

• >fcooaoi_»oiaA» ly^l

tûfittSL^

^ . ^ixakso

of

• «010^001

ij»oLO . (fc^i ts-xi-ta o,pL^j • >

poi ^

LaA (J/ *

78 |fr>. .Siena

^u^ux

oy-"^

^o

Im^J O/ (jJ-vax»

(1) .

o

^ . o i — \ ooL ""^so Ilo . j^A [l)j yjwoij] (2) , aia^oLl La^cu^a . Cv.(LO O L / f ^ ^ ^Aoi IjiSj.» (126 Bb) •

ooi

• ^

L/ ^ooyuo)

o/

ooi k^ - ^o

l^foi?

o.

^.a^io« .

0 9

D» (i^w U

(ioaioo (ìO ( - ( J /

^oj-v . OH— LI

VMO Ut ^ f r »

0

.

l*** ? ovi.o Islia

o • [ca^i

.

.

AiiaLL/f . ifioacniaacù LaAj

^.§¿00 . Looi ^.»u»f

(iSoi

|JOI.>«VOJ oòi ^ollAaaj

ILÌ-^/ ^o LOOO_V. jao

+

IOA»

1

t-^*» xr'? f " "t"* -'? yoov»'«/» ^«J/ [ili » + ... (3) liaaa^j oot ooi ^aoj lo uj^asoo (aa») lov^f *

^ o o i — M ^

*=>

M • U^j» ooi ^

y*. CIOy\ (aj/ v^ .

p ; - / . Iks^i ooi (127 Aa)

^0) UOl 0^.0 « • aXatSiaiùX

^Aatscii» uoia^v

LaJS. ^.o^a uaSie + « ^ o

(126 B a ) |ai^a-i. uoiob—'I

(1) (2) (3) (4)

j >

.

i_«ov.\o

. ^oovCv/t

• U-» ^.O) ^e D

^olià-o +

^A^ifo

o>—L

U. I^Xao

v*l

.

^o^isof

Desunt fere 3 - 4 verba : Deest unum verbum ve] duo. Deest unum verbum vel duo. F o r s i t a n deest unum v e r b u m .

+

^00 ai»^. 001

76 ^Aoi

. ILaâ^Âj ( 1 2 5 A a )

^e

. I^JA lov-"^ u o i o t ^ / uao I

ootj |oov>) uovi». í+Sfl

J-Soi

|Lasoj

fil .

f C Ol

ooij.

|oovij

Ü

. ^ollAo j k a ^oy

a\ .

|;t«ri.\ . ^.u. ^ s o i |»V—S*.

.

|Lo(¿oao |LooyS>,? |LoA*¿&a

£\S0 U .

uoi ov*. t\*¡

J

^ ßujiA^-ß«* U |joij . OOI

OCHO

¡.Si ^f

2» . noi 001

^

lll^s

)J/ .

U/ •

¡¿»xi

.

. \t.¡l

"^-aoi U.6.

|ooi (la../ . (J

v/o

•

ova .

Ml *

J-jLÄ

|ooi

|J»so I

.

^soj

o>^ooj

fc^l^b.»

o I L S v a ^ . I L ^ i a ^ |£n

«

.

V 1-

Lp*/ . ^..»SOI

U ILa^^M j t s i « Rasoio ^ . Ê ^ L j o

Deest unum

jfco ^

• Looi» ^t-

00ÍS> ^L- v .ft6ûS

(ili

ol

lúa

LL/» V

^ Ua-ÍMO sooviao»

loí^-í lAsot«*/

y ow

verbum.

oL¡

oyooi |oi • « J a t a i e j

^b-J^Lj

^ •

Ij^A

(JO . Ijoi ^u.

|)0i0 4-

V

».5

. I^OA o A o 1-.0106

y; . k ^ â t . » Wo

U^»«» Èwa S ì , ^

v ooi

/ ^uä^SO

r

\boo

(125 Bb)

3

^ . ^ - â i e u IL&.V- ^

M^/o . ^

^o

. |Loov^

I j ^ . xa-vj

^ f k — \ H3/ . I » ; -

(1)

^UAA-MO

)Jo È ^ U ^ a » U ( 1 2 5 B a ) I ^ - l o ^ C v » U

ooio ytf

) > ; - >Q

"xi.i.^

.

^

ooi

oí»-» U-¿> ^o o._\ . i j j ^ L / o

^-»»L*

l^na •

g .

¡ s o IotSs. ( 1 2 5 A b ) ooi

v^-^ l o ^ i j

fi^-^a

It^S I

(j».-/ a . \ .

•• :

( ' - » a ooi ¡••n^A

y

(J ^ f o .

vo)iaa

—

^.^so ^ ^

v r

M ^

. L h

*

* V^0»'?0

Mía M>oi

75 .

UAiìoj

11/ . v ^ S C .

t v . .

so

(2)

U ^»»k—^

Hi

U>

. v- "OO ( 1 2 4

Ho | L a l . a . . U . ¡¿e/ Ijoi* ^ « j coi 6

i a j |joi I k - ^ s

l ^

8

H

• «-»"»i» "*>o;3 ^

^ . a g o o ^ . A a U . « j J ^ s o o i i o r ì a o j |oiS8>> oii-^ !-• 001 U . w,

•> ^.»L/

• ILiu/

H ¿>1 •

Ho ^s |

l i s t a ? | L n n . m i->

^taoo

^ ^

|aasa

a»

)J I L a ^ ^ a

oiv

^ao ' t o a ^Aoi ^ b y

y»

/ ^ìso

D; - lisi"«» 001 t u * I t f i a a j

^-o

•:• [a*?

Uo . | * a * vaJO>5>.)

. Ijoi

Hi •

oovà>

"Oi

|fcuua»3&>» Ho

Ab)

)J

. CvìovL/ ^uo U-oij | & o o * (( Vinoso»

( 1 2 4 B a ) ovW j3

)

i-vO»

)

SaatoS/

uaaaicaa

i^La

L a - \ > uoi

k

00) .

,

ooi

ytaall) 6,

• u — 0 0 1 J

pisolo

.

Silf OC«

oi&^jiva

yo£v/

|

^uJ>oi t-'t-Of

oi». 1 |

|ooi M j

.

^ o aiv-v j o . » » / •> CX^

(1) (2)

^{o Uj ^

>a^aoLL/ loi^ll

tioi >0».

o/

k > l i 4 j } t a s |J M»/ |o>Ìw • ILM

O)

ooi

"010M

i ^ o i o ^ / o i — i n * (i^s

^e ^ o i

ICMO . I v -

' O W - 3 k « L a a ^so t ^ o o » i ^ . / O

Sic. Grsec. Grsec.

. M^L/o

^

vo(iaa

"^jo»

. u«ll.fUl . l/S+jbxo*.* i^oi

OOIJO f i H s L a i ^ a - iN^JSo/ | J ^ , \ a 3 ) o . oiS^ U)

• voH_aoj 001 V — •

^ o ^

tf&l

c o o i ^ a à » + >J01 La-"5>.J J - o ^ s u^aso + « ^ j ^ a p o o

V*-Llt IjttSO

X

^O^J/

|ooi

(124 Bb)

[vocy>\

.

'' *

Cs*:» u»oi i 3 /

Us^

f i A i a t i A i s o ) I K ^ o>\ 001

^

laoaAjja«

V?

| L 0 _ . O ^

J_JOI ' ^ s o

uùol

-¿o/

.

1 3

SUmjj ^.ovnaA . tamS

s l u a x a r à 7ipGa'XY)'ÌJtv u a p x ò c .

U- - » , x a l

uioù?.

^ f \>l ^•oi5»'

74

Lai.

|)0t

*

IOOAJ n\*!>L/j

00L U L9/O . OULÍ^IÁOS/jo u»a ov-uJ ^ - L / |Loo>&>j Ifi^u^okM U

-j/j

*ofc>»

* yLaA*a»jo

Uj . OÍ

j

1) 1C13,

xjois^

c¿3 uoio^l;

• |ooi i.O)|

^ Vgoo .

00L 1) ( 1 2 3 B a )

•^a»

Lis. o*3 ^ao ILU^fi» |£>Ci3| + poi

[4.0^3

aJi.

^J 1 " 0 ^

l)/ . »aaaaoj |C5M>o fc.—1/ •• : |LO*J/O |Loo& .

. ILi~/

a/

I^J

. U^a^.

* «

^so

f

|j/ ^ ^ (J/ . 0V» PO 1.30L»

^.JLj

( . ^ » L ^ o oí ^oltläo ^ ä f i a A

U • »sel) ^ - A o i L a A 1 9 / j . I^Ss.) V ^ s o i Looi (J*? •

pl^

(123 Aa) "«o

(j^oiab.

o > — » 3

»»[jj

O>^O O>IM ( i l l s ^ a

uO! »S «-.«na» J ü u / .

^

^sa

^ajoi •:• S ^ b a j oviso

«.j/

^ A o A ^ÓAi.) +

|oi •:• « u o i o t y . ¡ u à » i s j j

VÜ .

l1*-14^

^o

. Illa NÜia» U j a ^ A ^ A r i a s o J ^ a â a . |La.,— ir-y

t a o L US/o ^H)

J—nasoa^j

?a»x»LL/f ^ A . /

^ | "o

L ; » / •:• ILo^s^ fboj. |ooi

ia^a». o¡ |ooi u o t o | L a » j / j ooi

coi o .

^oov»^/ i f r i o + ((

^ » L j VI oyts*l ¡.i^.1 ÌOfìo (Jo ^ ^

.

!">-=>» « n ä o j ^ s

^ojtâa

Ifc^ao lovSs. C U - i - û A fcA )> +

Ba)

. M/ M A J .

IL^^Z»

LaAü»-joA

u.oioC\-./j \.i¡

/ •

|ooi llâ/o . k ' M t âfo

72 + «ova

ov^o | 1 + J I ±20 0

^J^O/ V ^ t .

^.ooi

^

• »oís» l)o p í a ^ L ,

k

^.©lYí yV»*/ V-

y./ V-

»a ^ ^ S k x o Iil

o»jt-*»M

oo». oi

^V./ ^ao p ^ /

ooi IfOJ vov&.j

>0»»

l • MaSa^, |L/

. LfOf ^ a a

OiLaiicnA.ISM li^. .

« ^oou» ^oLtao

1*01) 11/ • ajaaiai.

jou» • isaoJ^taa

(A^f ^Aoi . IAOUL/^ uovi (2) v,1" oiLa

(Jo fju^obM

^JL U/ «Joltt^.

^o mn.'S aAu^i^aoo) [Acvtm^/ ooi oA

^

+

L»oij k.»a~L/

^aaoS/ |ooi) ooi ^LuOi >3/ ^

|

[co^o c.010k./

(.^»v^ oyua.-'i. |La*j/*

|&>-cLfcO)

V^»

.

|ooi utioX./ )J/

jj) UOV^ U»JO . [a^J ^OOvUO J l ^ A

^ - J O / ^iSj

JJ

Ujo . ^OOitS—\so ^..SOi Ic^tnStXaa + uaXtjoA +

^jL

(J paSo^a & If^k.

J.L.

I** » foot

*

» / ) y./

OOl p .

^uoi ^»sj |J? . I^-^aSO ^

lou^s

joiL • Loch

IJooi •

|

. ktjjpai ^ i_.iL.

cipxrOC a7U0p0U[xsvYj.

^.a^o ^¡¡^

ySAJ

67 -A

|

1*010 .

L»U . [ I . I ' W bil

001 (oaSa^,

i 1 - i . j ö a j .

^¡o

.

Jj/ fcoksLI

|»Oy=>

(Ji • filla

.

yi

jfco ¡m

^01

Uüi» (

frl

^i»!

—

M

. ( ^ | a » o |ooi |J,

»

A

frly

j-

^

iS/ ^ ^

• *

Pi +

( 2 ) + ( i a ^ N S u^aSo ^-ai

ooi 'V^viio

^ a ^ i » (xoaiaj)

^ ¿ u j ^ooi^. ai. ^ ^ ^ »t» U.010y»

o[ ^i»

ooi

^3) +

ooi v i (^4) • (>j^ia«o

(Ji * ILaj^a-NioA ov^^a.vj

»ß^ •

Jjliäb« (¿».a-

f ^ u i l M u» >-o

ooL •

ooi

ooi

fr!

V^>L

^«¡L x f f r l y yaJOl La-\ . IA«/ LoA

ovx-iaj 3J r JOi

ILoto^j

•M

V*. IfoM )J» 001» . ( a - o *

t;

i+y woiofcuf

>4-\ OÄA^/ * vx^kio (-»a^S) x^l y*) t^a^soL

(jjjk*:* " ^ - a ^ » )

uöys

^oL

IviXi.)

H- ^»J [>l * tJ.Cv3kiO (,nl»J.äS

J

i ^ S N s o j • Ijfc^sj oi

K^SCoo U IPLL •

\i\ N-joLJ IU» ^ ^

^»j |yuioI.

(xaSa^ ^¡o v aJOij (-^»-W o( •

(i-iSajoj Y'i -

C^LS ( 1 1 7 B b ) C-P"» |)0t

»s . (ja^ ^

y/

(J, y ofcj/

(i^s «

^frl

•

^aA^oa .

(3) H o c n o m e n h i c i n s e r e n d u m est. M s c r . (4) S i c . Grsec. h a b e t : O j B s

omittit.

[ i i a 7upö; -f]¡xcSv w[j.oX6yy]to

cr£crapxfe)[J.svou t s x a l evYjvöpwTrYixoTO?.

fums

66 i.,«*

Cs*l ^ . L j L . ^ . J L

a . I};»

. ^uaa

>o»so

^ » Ô ^ J

Djo (116 Bh) • v o o I ^ S j

^oj Jia^/ (J/ •:• U"*» «oioja^ao j- ooij t^cL-t^, ^oow^W iâ/o . ^

Uo • ^.afi

^o . —

*

I—ta-./ . ^fittSa^, .

.

1—a ^il^s

jS *

f t

m-s^û®

. (iiûj ^-vaeaj ¡i»tu.

V11-^

'

fiV)/

• «

l^s/

} i>i3S«. . (avM coi) .Xm .[

ovlm

>\[•sù-'S.

l^iioL i Ni 1.9/

00)0 (l301

Es» Jsoaiaa o/

A b )

a A

.

|Lajj/o |Loo{%.

. ^.LJL

La.\ . |ooi |M IcoSo^^j ooi i ^ 3 )

^.CL^soo IttSa^j |La\^bo L^s) ooL

oo,?

+ ica^-jaoj ^.of ^e ^ » L j ^ o «¿»0 f ^ a p s ( 1 1 6 01;

iOk. ^ ^ . a s a A

q g o ^

. »oi;^/ .

fi«|

|;

^ac)

liu^L

caoL

.

001 Ui •

^ ^po

V

I

i - f f r

l

^

'

•

t

^V./

hlv

l—^o/ ^

=>»o \i{

—

i

V k o

^ « » t L001

y

y

•

|LfOj V*"' 4 '^]

oI . L y ^ i ^ o ^ s

9

. uow

U_\ \il

i S l . [i\

&

|Laiaio .

001 •• :

voCo/

(ooi

y o » ' ^ . a j s i 001

o{ . |.

taoLo . IjL/

^

Ab)

U~.fr \>i~l a A

001 |ooi L . 0 1 0 > ) / . ILoio

Lt-"

XLi.

o^.

i f I •|iaJai»