Epitheta deorum quae apud poetas graecos leguntur

Citation preview

W. H. ROSCHER

Ausführliches Lexikon der griechischen und römischen Mythologie

Vll

SUPPLEMENTBÄNDE 1-4

GEORG OLMS VERLAGSBUCHHANDLUNG

HILDESHEIM

Alle Rechte seitens der B. G. Teubner Verlagsgesellschaft,

Stuttgart, vorbehalten

Reprografischer Nachdruck der Ausgaben Leipzig 1893-1921

Mit Genehmigung der Verlagsgesellschaft B. G. Teubner, Stuttgart, Printed in Germany Herstellung: fotokop, Reprografischer Betrieb GmbH, Darmstadt

Best. Nr. 5100925

AUSFÜHRLICHES LEXIKON DER

GRIECHISCHEN UND RÖMISCHEN

MYTHOLOGIE IM VEREIN MIT

TH. BIRT, O. CRUSIUS, W. DEECKE, F. DENEKEN, W. DREXLER, R. ENGELMANN, A. FURTWÄNGLER, J. ILBERG, 0. IMMISCH, A. KLÜGMANN (f), MAX. MAYER, 0. MELTZER, ED. MEYER, R. PETER, A. PREUNER, K. PURGOLD, A. RAPP, TH. SCHREIBER, K. SEELIGER, H. STEUDING, H. W. STOLL (f), L. v. SYBEL, E. THRÄMER, P. WEIZSÄCKER, L. WENIGER, G. WISSOWA, E. WÖRNER U. A. HERAUSGEGEBEN VON

W. H. ROSCHER. SUPPLEMENT

EPITHETA DEORUM QUAE APUD POETIS GRAECOS LEGUNTUR COLLEGIT DISPOSUIT EDIDIT

C. F. H. BRUCHMANN ΟΤΜΒΛΒΠ BBOIB OVTLBLBt VBATTSLAVUHBIB COLLBOA

LEIPZIG, DRUCK UND VERLAG VON B. G. TEUBNER.

1893.

EPITHETA DEORUM QUAE APUD POETAS GRAECOS LEGUNTUR

COLLEGIT DISPOSUIT EDIDIT

C. F. H. BRUCHMANN OTMNABU UOIB GÜLLZLMI YBATlBLuAVIUiBIB COLLIGA

LIPSIAE IN AEDIBUS B. G. TEUBNERI MDOCOXOin

Conspectus editionum et siglorum. Aeschyli tragoediae. Ed. A. Kirchhoff. 1880. — Uncis inclnsi sunt numeri versuum lexici Dindorfiani. fragmenta Aeschylea secundum editionem Nauckianam (TGF") afferuntur. Analecta Alexandrina sive commentationes de Euphorione Chalcidensi, Rhiano Cretensi, Alexandro Aetolo, Parthenio Nicaeno scripsit A. Meineke. 1843. Anthologia Graeca ad fidem cod. Palatini (AP). Ed. Fr. Iacobs. 1818—1817. Epigrammatnm Anthologia Palatina. Edd. Fr. Duebner etEd. Cougny. 1864—1890. Anthologia Graeca carminum Christianorum. Edd. W. Christ et M. Paranikas. 1871. (Gregor. Naz. et Synesius). Anthologia lyrica etc. Ed. Th. Bergk. Ed. II. 1868. AnthologiaePlanudeae appendix BarberinoVaticana (BV). Rec. L. Sternbach. 1890. Apollonii Rhodii Argonautica. Ed. R. Merkel. 1853. 1854. Aratus cum scholiis. Recogn. 1. Bekkerus. 1828. — Cf. Poet. bucol. et didact. Archestrati Syracusii sive Gelensis quae feruntur apud Athenaeum reliquiae. Recogn. W. Ribbeck. 1877. — Cf. Poet. bucol. et didact., necnon Corpusculum poes. ep. lud. Aristophanis comoediae. Ed. A. Meineke. 1860. — Fragmenta Aristophanea secundum editionem Kockianam (CAF I) afferuntur. Babrii fabulae ex recensione A. Eberhardt. 1876. — Cf. Anth. lyr. ed. Bergk. Poetae bucolioi et didactici. Edd. C. Fr. Ameis, F. S. Lehrs, Fr. Duebner, U. Cats Bussemaker, Arm. KoeMy. 1862. Bucolicorum Graecorum Theocriti Bionis Moechi reliquiae. Rec. H. L. Ahrens. Ed. II. 1884. Callimachea ed. O. Schneider. 1870. 1873. Callimachi hvmni et epigrammata. U. de Wilamowitz-Modlendorff recognovit. 1882. ChriBtodori ecphrasis v. Anthol. Gr. etc. (AP). Claudiani gigantomachia. Rec. D. Jeep, Claudii Claudiani carmina I p. LXXVIII. 1876. The fragmenta of Zeno andCleanthes. By A. C. Pearson. 1891. — Cf. Fragm. Philos. Gr. Coluthi raptus Helenae. Ed. F. S. Lehrs, post Hesiodi carmina. 1840. Colluthi Lycopolitani carmen de raptu Helenae. Ed. E. Abel. 1880. Comicorum Attioorum fragmenta (CAF) ed. Th. Kock. 1880—1888. Constantini Siculi Anacreontea ed. Th. Bergk, PLG III * p. 848—356. Die Hymnen des Dionysius Alexandrinus und Mesomedes. Von Fr. Bellermann. 1840. — Cf. Anth. lyr. ed. Th. Bergk. Dionysii Periegesis. Ed. C. Muellerus, Geographi Gr. min. II p. 102—467. 1861. Empedoclis Agrigentini fragmenta dispos. etc. H. Stein. 1852. — Cf. Fragm. Philos. Gr. Epicharmos, des Koers, Leben und Schriften. Von A. 0. Fr. Lorenz. 1864. — Cf. Fragm. Philos. Gr.

Epicorum Graecorum fragmenta (EGF). Collegit etc. G. Kinkel. 1877. Die Fragmente der epischen Poesie der Griechen von Alexander dem Großen bis znm Endo des fünften Jahrhunderts nach Christus. Von H. Duentzer. 1842. Corpusculum poesis epicae Graecae ludibundae. Edd. P. Brandt et C. lTac/ismuth. 1888. 1886. Epigrammata Graeca ex lapidibuB conlecta ed. G. Kaibel. 1878. — supplem. epigr. in Mus. Rhen. vol. XXXIV. Eratosthenis carminum reliquiae. Ed. E. Hiller. 1872. Erotici scriptores Graeci. Recogn. R. Hercher. tom. II. (Theodorum Prodromum Nicetam Eugenianum Constantinum Manassen continens). 1858. Euripidis fabulae. Recogn. A. Kirchhoff. 1887—1868. — Fragmenta Euripidea secundnm editionemNauckiunam(TGFa) afferantur. Ezechieli tragici poetae eductio Hebraeorum. Ed. Fr. Duebner, post Fragmenta Euripidis ed. G. Wagner. 1846. Fabulae Aesopicae collectae. Ex recogn. C. Halmii. 1864. Georgii Grammatici Anacreontea ed. Th. Bergk, PLG IIP p. 864—376. [Gregorii Nazianz.] Christus patiens. Ed. Fr. Duebner, post Fragmenta Euripidis ed. G. Wagner. 1846. Herondae mimiambi. Ed. Fr. Buecheler. 1892. Hesiodi quae feruntur carminum reliquiae. Ed. G. F. Schoemann. 1869. — Fragmenta secundum editionem Einkelianam (EGF) afferuntur. Homeri carmina ed. Guil. Dindorf. Ed. IV. 1881. 1879. Hymni Homerici etc. Ex ree. A. Baumeister. 1882. Hymni magici. Ed. C. Wessely, Denkschriften derKaiserl. Akademie der Wissenschaften, Phil. hist Kl. XXXVI 2 p. 27-86. 1888. Ignatii Diaconi tetrasticha iambica 53, versus in Adamum 143, rec. etc. C. Fr. Mueller. 1886. Inscriptiones Graecae metricae. Ed. Th. Preger. 1891. Ioannis Gazftei descriptio tabulae mundi et Anacreontea. Rec. E. Abel. 1882. — Cf. PLG * 111 p. 342—348 Bergk. Ioannis Btobaei eclogarum physicarum et ethicarum libri duo. Rec. A. Meineke. 1850. 1864. Ioannis Stobaei florilegium. Rec. A. Meineke. 1865—1857. Isyllos von Epidauros. Von U. von Wilamowitz-Moellendor/f. 1886. Georgii Lapithae Cyprii versue politioi. Ed. L P. Migne, Patrol. Gr. vol. 149 (1866) p. 1002—1046. Leontis Magistri Anacreonteaed. Th.Bergk, PLG III ‘ p. 355-862. Luciani Samoeatensis opera. Ex recogn. C. Lacobitz. vol. III. (Tragodopodagram Ocypum epigrammata continens). 1872.

CONSPECTUS EDITIONUM ET SIGLORUM. Lycophronis Alexandra. Rec. E. Scheer. 1881. Poetae lyrici Graeci (PLG). Rec. Th. Rergk. Ed. IV. 1878—1882. Constantini Manassis compendium chronicum etc. ed. I. P. Migne, Patrol. Gr. vol. 127 (1864) p. 219-472. Manethonis Apotelesmaticorum libri VI. Ed. Arm. Koechly. Acced. Dorothei et Annubionis fragmenta astrologica. 1868. — Cf. Poet. bucol. et didact. Maximi et Ammonis carminum de actionum auspiciis reliquiae. Rec. A. Ludwich. 1877. — Cf. Poet. bucol. et didact. Melite.niotes. Ed. E. MiUer, notices et extraits’ XIX 2 p. 1—188. Musaei grammatici carmen de Hero et Leandro rec. C. Dilthey. 1874. Nicandrea, theriaca et alexipharmaca rec. O. Schneider. 1866. — Cf. Poet. bucol. et didact. Nonni Panopolitani Dionysiacorum libri XLVIII. Rec. Arm. Eoechly. 1867. Nonni Panopolitani paraphrasis s. evangelii Ioannei. Ed. A. Scheindler. 1881. Oppianus v. Poet. bucol. et didact. Oracula Graeca, quae apud scriptores Graecos Romanosque exstant, coli. R. Hendess. 1877. Dies. phil. Hal. IV. 1880. Oraoula Sibyllina rec. A. Reach. 1891. Orphica rec. E. Abel. Acced. Procli hymni, hymni magici, hymnus in Isim etc. 1886. Pauli Silentiarii ambo. Ed.I.Bekkerus.lBlb. Pauli Silentiarii descriptio S. Sophiae, Corpus scriptorum historiae Byzantinae consilio B. G. Niebuhrii, vol. 32 (1837). Manuelis Philae carmina ed. E. Miller. 1866. 1867. — Cf. Poet. bucol. et didact. Philetae Coi, Hermesianactis Colophonii atque Phanoclis reliquiae. Disp. etc. N. Bachius. 1829. Fragmenta Philosophorum Graecorum ed. Fr. Guil. A. Muilach. I. 1860. Physici et medici Graeci minores. Ed. L L. Ideler. 1841. 1842. Pindarus v. Poet. lyr. Gr.

Georgias Pisida. Ed. I. P. Migne, Patrol. Gr. vol. 92 (1860) p. 1162-1766. Ploohiri Michaelis poematium dramaticum. Ed. Fr. Buebner, post Fragmenta Euripidis ed. G. Wagner. 1846. Porphyr ii de philosophia ex oraculis haurienda librorum reliquiae. Ed. G. Wolff. 1866. Theodori Prodromi Amicitia exulans. Ed. Fr. Duebner, post Fragmenta Euripidis ed. G. Wagner. 1846. Theodori Prodromi catomyomachia ex rec. R. Hercheri. 1873. Quinti Smyrnaei Posthomericornm libri XIV. Recogn. A. Zimmermann. 1891. Rhinthonis fragmenta. Dies, inaug. quam scripsit E. Voelker. 1887. Scymni Chii periegesis et Dionysii deecriptio Graeciae. Emend. A. Meineke. 1846. Sophoclis tragoediae. Ed. A. Nauck. 1867. — Fragmenta secundum editionem Naackianam (TGF *) afferuntur. Synesii episcopi hymni metrici. Ed. I. Flach. 1876. — Cf. Anth. carm. Christ. Theocrite Gedichte. Von A. F. H. Fritesehe. 8. Aufl, von E. Hiller. 1881. — Cf. Poet. buool. etc. Tragicorum Graecorum fragmenta (TGF) rec. A. Nauck. Ed. II. 1889. Tri(y)phiodori excidium Ilii ed. F. S. Lehrt, post Hesiodi carmina. 1840. IoanniB Tzetzae Antehomerica, Homerica, Posthomerica ed. F. S. Lehre, poet Hesiodi carmina. 1840. Ioannis Tzetzae historiarum variarum chiliades ed. Th. Kiesslingius. 1826. Ioannis Tzetzae prooemia et allegoriae in Iliadem et in Odysseam. Ed. P. Mairanga, anecd. Gr. I p. 1—296. Reliquorum poetarum editiones suo quaeque loco indicabuntur.

E. Buresch, Elaros. Untersuchungen zum Orakelwesen des späteren Altertums. 1889.

Perpendicularibus litterarum formis insignita sunt epitheta (έπίθετα) iam a Niceta collecta; cf. Nicetae rhythmos de duodecim deorum epithetis, in anecdotis variis quae edidit Studemund, Berolini MDCCCLXXXVI p. 274 — 279. * Stellula affixa epitheto nomen dei vel deae eo loco omissum significat. ‫־‬j‫ ־‬Crux praefixa non deum ipsum, sed planetam eiusdem nominis epitheto ornatum indioat. | } Uncis sinuatis allegoriae cum aliorum poetarum tum Tzetzae inclusae sunt. [ ] Uncis rectis ei loci inclusi sunt, quibus aut nomen substantivum deum non significare aut adiectivum epitheti vi carere videtur. J’ Uncis duplicibus qui inclusi sunt loci mihi quidem ex poeta desumpti non videntur. Ceterum conferenda sunt quae scripsi in 'Mitteilungen der Verlagsbuchhandlung B. G. Teubner in Leipzig’ 1891 p. 122 sq.

Dabam Vratislaviae mens. Nov. MDCCCXCII.

C. F. H. Bruclimann.

EPITHETA DEORUM. ‘Αγγελία. θυ/άτηρ Mercurii, Pind. 01.8,106(81)sq.: Έρμα — δυγατρός — ’Αγγελίας.

Άγλαία. διάκτο ρος Veneris, Nonn. D.33,57: Άγλαtqv (v. 1. Παβι&ίην) — διάχτορον. δπλοτάτη Gratiarum, Hes. th. 945 sq.: 'Αγλαίην — δπλοτάτην Χαρίτεον. πότνεα, Pind. 01. 14, 19 (13): & πάτνε ’Αγλαΐα. Άγεβίλαος ν. Ήγεβίλαος. , * Άγεβίλας Kaibel ep. 195, 2. — dat. μεγάλα — Άγεαίλα, Call. h. 5, 130. άγqalλaoς, Aesch. fr. 406 Nauck . * άγλαότεμος, Orph. h. 18,17: άγλαότεμε . * άγνάς v. ρ. 2 sub Ζευς χ&όνεος. αγρεος ν. βαβελεύς et δημεουργός. [άδάμαστος, Hom. 1 158.] άlδqλoς ν. ίπιότροπος. Αίδανεύς, orae. 157,37 Hendess: ΑΙδανεΐ Πλοντωνε. alterum nomen alterius

άμειδης, Theod. Prodr. Rhod. et Dos. 4, 225:141iqg άμ. άμιίδητος, Greg. Naz. h. 3, 41: άμεεδήτου Άίδαο. — dat. άμειδητια — ,Αίδγ, AP VII

439, 4 (Theodorid.). άμείλιχτος, Bion. id. 8, 3: άμεελίχτοεο — ‘Αίδαο. άμείλιχος, AP VII 305,3 (AddaeiMityl.): τόν άμείλεχον — ζπρός jiliqv). άμεελ. Άιόην, ono. Sibyll. 2, 199. cf. Hom. I 158:.άμείλ. qi’ άδάμαϋτος sc. Ιϋτίν. άναξ Ινίρεον ’Αεδιονεύς, Hom. Τ 61. h. 5, 357. Kaibel ep. 658, 1. αν. νεχάδων 'Αεδαενεύς, AP XV 40, 43 (Cometae, Christ.). — voc. Ιννυγίων &v. | 'Αεδαενεϋ, Soph. OC1559 sq. ωναξ ’Aiiq, Trach. 1085. dv. πολυδίγμων * , Hom. h. 5, 17. &v. Χρατερός πολυδ. , * ib. 430. — gen. τ&ν κάτω I Κόρης άναχτίς * re, Eur. Alc. 851 sq. — acc. τόν — αναχτα , * Hom.

h. 5, 342.

τεϋ, άχάχρ θεά. ^xolTqg Proserpinae, Nonn. D. 31, 58: τε& — axohq . * άχόρεβτος — Πλοντων, Ignat. [Diae.] eleg.

άναπομπός, Aesch. Pers. 647 (650): ‘Αεδωνενς άναπ. ανάσσων, Hom. Ο 188: ,Aliqg ΙνΙροεβεν άν. — 'Aiiqg ΙνΙροεβε χαταφ&ιμίνοεβιν dv., Hes. th. 850. — voc. "Aiiq xvavoγαέτα, χαταφ&εμένοιαεν dv., Hom. h. 5, 347. δ παρά τόν 'ΑγΙροντα θεός dv. , * Soph.

ad Paulum 24 (Matranga, anecd. II p. 665). [άκριτος, Orph. h. 18, 9: άκριτον S6qv. cf. θάνατο; άκριτος.] άλάμπετος, Kaibel ep. 241, 5: Άεδαν —

Ai. 184. cf. etiam AP VII 59, 1 sq. (Iuliani Aeg.): dv. | aäv άμεεδήτων. cf. p. 4 sub ΙΙλουτάνεος. ävavyqTog, Aesch. Prom. 1027 (1028)sq.:

άλάμπετον. αληβτος v. άλλιστος. [αλχεμος, AP VII 493,4 (Antip. Thess.): Άίδαν αλχεμον.] αλλεατος, Euphor. fr. 50,4Mein.: άλλΖστοιο (ν. 1. άληΟτοεο, άπλήστοιο) —’Αιδονήος. — άλλίοτον —Άίδεω, Kaibel ep. add. 697 a, 2. — voc. & αλλεατ' 'At6q, AP VII 643, 3

avavyqrov — Άι/qv. άνόατητος, Qu. Sm. 3, 15: άνοατ-ήτοεο — ’Αεδονήος (v. 1. Αεδων.'). — Άεδος —

epitheton. άχάχης, Kaibel ep. 462, 14: eoi—Πλου-

(Crinagorae). άλλετΰνευτος^ AP VII 483, 1 (di.): Άΐδη άλλετάνευτε xal ατροπε.

dv., Nonn. D. 35, 65. Maneth. 1 (5), 193. cf. etiam Nonn. par. evang. Io. 2, 104 sq. άνυπόβτροφος, Io. Tzetz. all. I 15G: "Aiäqv άνυπόατροφον.

απλήρωτος, Kaibel ep. 578, 1: άπληρωτ’ Άΐδη. — άπλ. Άίδα, ep. 576, 3. 577, 5. άπληστος v. αλλεβτος.

2

"Αίδης. απότροπος, Soph. Ai. 608: τδν όατότροπον άίδηλον "Αίδαν.

άρπαχτηρ, Call. ep. 2,5 sq. (—AP Vll 80): & πάντων | άρπ. (ν. 1. άρηαχτήρ) 'Αίδης. cf. Callim. I p. 407 sq. Schneider, adde άρπ. Άί]δης, Kaibel ep. 141, 3 (lectio άατρεπτος, Lycophr: 813: £< *τρεπτον "Αιδην. άστνφίλιχτος, Kaibel ep. 540, 3. ‫״‬Αιδος &στνφελίχτον. άτεγκτος, Kaibel ep. 547, 15 sq.: τδν άτεγκτου — Άίδην (lectio dub.). άτροπος ν. άλλιτάνευτος. αύθαίμων lovis, Soph. Trach. 1040 sq.: S> γλυκύς "Αιδας | ω Αιδς αύθ. * αύτοχασίγνητος πατρδς Αιός, Hom. h. 5, 364. Άίδωνεύς, | αυτ. xal δμόσπορος (Cereris), ib. ν. 84 sq. — dat. Άίδρ — αντοκαΟιγνητω (lovis), ib. ν. 79 sq. βαθύς, AP XI 28, 6 (Argentarii): Άίδην τδν βαθύν. βαρύςΆιδας, Kaibel ep. 239, 1. β."Αιδης,

ib. 252, 1. βασιλεύς ΙνΙρωνΆίδας, Luciani trag. 196. — gen. Πλούτωνος βααιλήος Ιπιχθονίων άνθρώπων, Kaibel ep. 367, 7. — acc. στνγνδν βασιλέα * xal άγριον, Bion. id. 1, 52. elg άίδεω βαΟιλήα, Mosch, id. 1, 14 (— AP IX 440). — voc. βαύιίεϋ * ίνίρων, Aesch. Pers. 627 (629). καταχθονίων ßa, * σιλεΌ μίγ’ ύπείροχε δαΐμον, Orph. Ε. 12.

Diphili) fr. 246 Kock, 'neque Philemonis neque Diphili esse constat’, K. ίημίουρχόρ, Soph. Ai. 1035: "Αιδης δημ. δυσκίνητος, AP VII 221, 5 (αν κατ’ άχροτάτας | χορυφάς Αιός. άνήροτος, Nonn. D. 13, 175: Γλαυκώπις άνηροτος. άνούτητος, Nonn. D. 36, 15: άνουτήτου — Φεαίνης . * άντιάνειρα, Colluth. 170: άντιάνειραν Άφήνην. άντροδίαιτος, Orph. h. 32, 3: άντρο. * δίαιτε ανύμφευτος, Nonn. D. 2, 106: άνυμφεύτοιο — Άφηνης. άπειρητη ν. γλαυκώπις. άπειρόγαμος, Nonn. D. 47, 416sq.: άπειρογάμοιο Φεαίνης | — άχράντοιο —Άφηνης. άπειρώδιν, Nonn. D. 16, 152: άπειρόδινος Άφηνης. ib. 27, 110.

* Άραχυν9ιάς εύπατέρεια voc., Rhian. ρ. 74

Duentzer, ρ. 176 Meineke. Άργείη, Triph. 2: LrfpyeZijs — ’ΑΒηνης. άρηγών, Nonn. D. 27,63sq.: άρηγόνα 9ήλυν 'ΑΦήνην, | Νίκην Jjv χαλέουαιν. * άρρητη voc., Orph. h. 32, 3. ώφΦενόΦνμος, Procli h. 7, 3: άραενό. * Φυμε άρχαγέτις, Kaibel ep. 652, 1: Halläg Έρεχ9ειδΰν άρχαγέτι. άρχηγέτις v. Γοργός, άαίδηρος V. άβροχίτων. άταρβης ν. χούρη et Τριτογένεια. Άτ91ς ’Α&ήνη, Nonn. D. 27, 310. — gen. Παλλάδας Άτόίδος, Eur. ΙΤ 223. — dat. ,Ατΰίδι μνατιπδλω — Ά&ηνη, Nonn. D. 48, 953. — acc. ΆτΒίδα — Παλλάδα,

ΑΡ1 169, 3 (Antip. Sid.). άτρομος V. χούρη.

Άτρυτώνη, Kaibel ep. 1035, 4: Ά&ηναίη πολεμηδόχω ,Ατρυτώνη. Sine deae proprio nomine: βαρύχτυπος Ά., Qu. Sm. 14, 530. εύρύατερνος — Ά., Orph. L. 548 sq. ααχέοπαλος ,A.,

Qu. Sm. 1, 514. — gen., Orph. L. 717. Qu. Sm. 14, 326. έργοπόνοιο — Άτρυτώνης, Colluth. 194. χεβληγδνου’Ατρ., Enphor. ρ. 63 Duentzer, fr. 159 Meineke. χούρης — γλαυχώπιδος Άτρ., Claudiani gigantom. v. 35. — acc., Hes. th. 925. — voc., Colluth. 180. AP XV 11, 1 (— Loewy, Arch. epigr. Mittheil. VH p. 127). Αώς τέχος, ,A; Hom. K 284. αίγιύχοιο A. τ., Ά., B 157. £115; 714. Φ420. &. βυαίητοίις v. Ifoabnolig. cf. etiam Aesch.

sept. 122 (128). ttaxlanalog v. ,Ατς/υτύνη. , * Σάλπιγξ Lycophr. 915. — acc. Σάλ, * ιαγγα ib. 986. cf. Luciani Ocyp. 79. aaopßforog, Procli h. 7,47: ααόρβςοτε . * σαόφρων| Παλλας'ΑΦηναΙη, Orph. L. 9 sq. — gen. ααόφμονος — ’ΑΦήνης, Norm. D. 47, 365. (σελήνη, Io. Tzetz. all. Hom. A 84: τήν ,ΑΦτραν,αελτρτρι. cf. ib. 86. X51Bq. etc.) σεμνά, Telest fr. 1, 11 sq. Bergk: σεμνά; | *. Λα/μονος σεμνή, Eur. IT 1492 sq.: & σεμνή παρά τ’ ΰφανάτοις | xal παρά θνητοίς, Παλλας ,Αφάνα. — gen. σεμνής Παλλάίος, Arist. Plut. 772; cf. trag, adesp. fr. 62 Nauck’, τής σ. θεάς , * Antiphan. fr. 81 Kock, ubi Minervam intellegit Casaubonus, deam Olympiadem, Alexandri matrem, Kock. cf. etiam fxyovog et παις. ΣΦίνεια, Lycophr. 1164: ΣΦίνειαν . * σκιρράς. Σχνλητρία et Σχυλλητία v. itaf&ivog. αοφά, Telest. fr. 1, 1 sq. Bergk: σοφόν — δίαν ,Αφάναν.

σοφή, Georg. Gramm. Anacr. 1, 73 Bergk: σοφής ,ΑΦηνης. — α. — Ά., Dion. Per. 342. Nonn. D. 40, 79. — acc. σοφήν — Παλλάία, AP V 234, 5 (Paul. Sil.). στρατία. * σύννομος ’Λπόλλωνι, Christod. ecphr.320. at&reifa ν. Τριτοχενής. ταλαερ/Ας ,ΑΦηνη, Nonn. D. 24, 274. τίχνον διογενίς, Soph. Ai. 91: ,ΑΦάνα — δ. τίχνον. τίχος lovis, semper voc., sine Minervae proprio nomine: αίγώχοιο Αώς τίχος, Hom. Α 202. β 362; 427. K 278. Procli h. 7, 1. A. τ. aly., Hom. h. 28, 17. A. τ., ’ATfuaavti, K 284. aly. A. τ., ’Ατς., B 157. E 116; 714. Φ 420. d 762. t 324. £ τοϋ !uylawo Ζηνδς όλχιμον τίχος | Παλλάς, Eur. fr. 1109,1 sq.Nauck , * cf. Τμιτογίνεια. Τςειτογίνεια, Kaibel ep. 1035, 18: xovρην δοςυΦαςαία Tfwoylveutv. τςιγίννητος θεά , * Lycophr. 519. Tf16ne1a v. Πίμεσις Τρ. * τριπάτωρ voc., AP XV 26, 26 (βωμός A).

τριτογίνίΐα (adiectivum), orac. 143, 1 Hendess: ,ΑΦηνάν Tfiwylveutv. — voc. Παλlag Tf., scol. 2 Bergk. παρθίνε τρ. , * AP IX 576, 1 (Nicarchi). TfiToylvtia proprio Minervae nomine

16

omisso substantivum et alterum eius nomen factum est. apud Homerum: Αώς Φυγάτημ, χυδίατη Τρ., Α 616. y 378 (— Io. Tzetz. all. γ 123). — voc. Τρ., φΙΙον tlxog, β 39. X 183. Apud Hesiodum: ζίιός θυ?., äyelelq Τρ., sc. 197. — acc. ρλαυκώπιία Τρ. etc., th. 924. xovfqv yi., Tf. | Ιαον fyovaav narfl plvog xal ίπίφρονα βουλήν, th. 896 sq. Apud Aristophanem: ή Tfnoylvet (v. 1. Τμτογινής), eq. 1189. — gen. T‫׳‬SJtf Tfitoyevthtf, nub. 989. — voc. £ | Tfiroylveut, Lys. 346 sq. Apud poetas posteriores: nom., Qu. Sm. 1, 289. 7, 143. 12, 396. αχανή Tf., 14, 647. Φεά ylavxämig Tf., Luciani trag. 1. δαΐφφ&ν Tf., Qu. Sm. 1, 128. ίαΦΙή Tf., 9, 484. ίύφρων Tf., 13, 420. ntfltpfwv Tf., 3, 633. — gen. Tfiroyevelfg, Nonn. D. 6, 343. 8, 80. 24, 299. 28, 146. 47, 294. — dat. Tfnoyevely, ib. 13, 126. 27, 333. 30, 295. 36, 14. 48, 802. Orph. A. 66. γίαυχύηιδι Tf., A. 492. ΑαΓφρονι Τρ., Qu. Sm. 12, 377. — aco. γλαυχήν i' lyfixvdoqurvixafßla Tfnoylveutv, Orph. L. 586. ivtpfova Tf., Qu. Sm. 10, 353. περίφρονα Tf., 11, 294. — voc., API 167,1 (Iuliani). Orph. h. 32,13. Procli h. 7, 4. cf. πότνια. τριτοχενής, AP XIII 13, 2 “ Kaibel ep. 761,2: Παλλάδι tfttoyevti. Kaibel ep. 770, 2. — τριτ. τή ’Αφηνα, 18. Tzetz. metr. Pind. (Cramer, anecd. Par. I p. 65, 27). Tfiroyevqg pro appellatione usurpatum, Arist. eq. 1189: ή Tf. (ubi ν. 1. ή Τριτογίνει’). — gen. Tfiroytvoüg, AP IX 153, 4 (Agath. Schol.). — dat. Τρίτοχενεί, ib. XIV 93, 6 (‫ ״‬orac. 112, 6 Hendess). — acc. Tfiroyevfj, Hom. h. 28, 4. — voc. TfiToyevig, Omreifa, Αώς φυγοδίμνιε χουρα, | Παλλάς, äne1for0xov δεαπότι ηα$ΦενΙης, AP VI 10, 1 Bq. (Antipatri). Τριτω, AP VI 194, 1 ( δίαποτ’ Άγυιεΰ, Pherecrat. fr. 87 Kock. & δίαπ. άναξ γεϊτον Άγ. τονμοϋ προπύλον πόρος αύλΰς, Arist. vesp. 875. άδελφεός Dianae, Nonn. D. 5, 513: Φοιβος άδ. 'Ιοχεαίρης. — acc. Φοίβον άδελφεόν, ib. 29, 140. άδύς (lectio dubia) Ά., Bion. id. 5, 8. άειρόμενος ν. ρ. 24 sub ήίλιο'ς. , * αίγλήεις άκάκητα, παλαιγενίς, άατνφΐλικτε, h. mag. Π 2, 15 Abel. Αίγλήτης, Apoll. Rh. 4, 1729 sq.: ,Απόλλωνα I Αίγλήτην, 'Ανάφης τιμήορον. — ΑΙγλ. — Φοίβον, ib. 1716 sq. Αίγλ. , * Call,

fr. 113 a Schneider. αίολο&ύρηξ ν. χρναομίτρης. όκάκητα ν. αίγλήεις. όκάμας ν. πωτήεις. άκειρεκόμας, Soph. fr. 7 Bergk (= Kaibel suppl. ep. 1025 a): Φοίβος άκειρ. — dat. άκειρεκόμα — Φοίβω, Pind. Py. 3, 26 (14). — acc. τόν άκειρεκόμαν Φοίβον, Is. 1,

8(7). άκειρεκόμης, Tyrt. fr. 4, 10 Bergk: Φοϊβος άκειρ. (coni. Hecker). Orph. L. 514. — dat. Φοίβω άκειρεκόμη, Kaibel ep. add. 805 a, 8. cf. Παιάν. , * 'Ακειρεκόμης Orph. L. 400. άκεραεκόμας, Anth. app. ep. I 12, 2 Cougny (—* Preger ep. 60): Φοίβος — άκερα. — Φ. άκ., εύχαίτας, Mesomed. (vulgo

Dionys.) h. 2, 6. άκεραεκόμης, Hom. Τ 39 (cf. Io. Tzetz. all. T 163sq.): Φοίβος άκερα. h. 1, 134.

Anth. app. ep. VI 309, 1 Cougny (■=■ Preger ep. 212). Nonn. D. 10, 207. — gen. άκεραεκόμον — Φοίβον, ib. 12,134 sq. — dat. Φοίβω άκεραεκόμη, Hes. fr. 143 Kinkel. Kaibel ep. 800, 1. orac. 79, 7

Hendess. — acc. άκερβεκόμην εκατόν θεόν , * Christod. ecphr. 266. cf. αμβροτος, ίκατηβόλος, εκατος, υίός.

άκΖστωρ, Eur. Andr. 900: ω Φοίβ’ άκίατορ. άκον&ν μαχαίρας etc., Arist. fr. 684 Kock: & Αελφ&ν πλείατας άκ., | Φοίβε, μαχ. | καί προδιδάακων τούς αονς προπόλονς. άκόρητος πά&ων, Nonn.D.3,156: π.άκ.'Α. δικούtov ν. είαορόων. άκτιος, Apoll. Rh. 1,403 sq.: ,Απόλλωνος | άκτίον, Ιμβααίοιο. άλάΰής, Triph. 641: άλα&ίος (ν. 1. όλη&έος) Απόλλωνος. ,Αλαΐος, Lycophr. 920: ,* Αλαίου Παταρίως.

cf. Euphor. fr. 40 Mein. άλη&ής ν. άλα&ής. 'Αλααίος (,ΑλφαΐοςΫ), Constant. Man.comp. chron. 1391: ,Απόλλωνος ,Αλααίον. αμβροτος, anon. h. in Apollinem 2 Abel1): άμβροτον, άγλαόμορφον, άκεραεκόμην, αβρόχαίτην, cf. Hom. X 9, Io. Tzetz. all. X 10 et Παιάν. & ,Αμύκλαις αιός, Arist. Lys. 1299: τον ,Αμύκλαις αιόν . * άμφι&ίων ν. είαορόων. άνάκτωρ μολπής, h. mag. II 2, 7 Abel: κύδιμε μ. άν. . * άναξ — 'A., Hom. h. 3, 574. Theocr. id. 17, 70. Nonn. D. 19, 181. αν. ίκάεργος ‫׳‬A., Hom. 0 253. Φ 461. θ 323. h. 2,

179; 204; 242; 262. 3,333; 500. Solon, fr. 13, 53 Bergk. Orph. fr. 148, 1 Abel. αρρυρότοξος äv. εκ. ,A. | χρναοκόμης, Tyrt. fr. 3 Bergk. cf. Αατοίδας. äv. Αιός υίός Ά., Hom. Η 23; 37. Π 804. T103. «334. h. 2, 259; 336. 3, 215; 227. Hes. fr. 137, 1 Kinkel, δ αεμνός Ιβδομαγδτας | äv. ,Α., Aesch. sept. 783 (800) sq. äv. ,A., μάντις άψευδής τό πρίν, Ch. 546 (559). äv. ,Α. I δ Αάλιος, Soph. Ai. 702 sq. Α. — αν., Eur. Tro. 42. in Anacreonteis: δ — äv. λόγων Ά., Io. Oaz. 1,12. αοφίης äv. ,Α., ib. 4, 17. φαί&ων äv. ’Α., adesp. ν. 6 (PLG IU4 p. 363 Bergk). κι&άρης αν. Ά., Georg. Gramm. 7, 13. Αοξίας äv., Eur. Ton. 728; 1531. Παιαν — äv., Kaibel ep. 797, 4 (Aesculapius?). Φοίβος — äv., Soph. OT 96. Φ. äv., AP IX 553, 6 (Antipatri), app. ep. ΓΠ 74, 17 Cougny. ήίλιος — Φ. äv., Christod. ecphr. 7 6 sq. äv. — Φ. 'A., Hom. h. 2, 107. orac. 78, 1 Hendess (= AP XIV 83, 1); 79, 1. cf. orac. ap. 1) = AP IX 626.

21

‫׳‬Απόλλων.

schol. Callim. h. 2, 76. — gen. αναχτος — Φοίβου 'Απόλλωνος, Hom. I 559 sq. ’A. äv., Orph. A. 9. 'A., ίχατηβελίταο äv., Hom. A 15. Φοίβον ’A., Ix. äv., Hes. 80. 100. äv. Ά. ίχάτοιο, Hom. h. 24, 1. — dat. 'Απόλλωνι ävaxu, Hes. th. 347. Orph. A. 188. h. 24, 12. add. τδν ήύκομος vixe Αητό, Hom. Α 36. Φοίβω äv., Isyll. Epid. Β 9 Wilam. αν. — Φ., Soph. OT 284 sq. — acc. ’Απόλλωνα ΰναχτα, Hom. h. 1, 15. αναχτ ’Απόλλω, scol. 4 (PLG ΠΙ4 p. 644) Bergk. Φοίβον äv., Arist. Thesm. 128. Orph. h. 79, 6. αεμνδν Φ. av., orac. 157, 45 Hendess. äv. Φ., Eur. Andr. 1003. — voc. αναξ Άπολλον, Archii, fr. 27 Bergk. Aesch. Ch. 1054 (1057). Eum. 85; 196 (198); 564 (574). Soph. El. 1376. Cratini fr. 186 Kock (■=■ Io. Tzetz. chil. 8, 263 et 11, 453). Arist. Plut. 438. σωτήρ Γσθί xal παιωνιος, | av. Ά., AeBch. Ag. 490 (512) sq. äv. ίχατηβόλ’ Ά., Hom. θ 339. dpyvporofe äv. ix. Ά., h. 1, 140. ωνα£ Ά., Soph. OT 80. Arist. pac. 238. av. 295. & ’ναξ Ά., παϊ μεχάλω Αίος, Alcaei fr. 1 Bergk. ανα^Άπόλλων — χύριΐ, h. mag. 1 prooem. Abel, soφίης äv. A. ('malim Άπολλον’, Bergk), adesp. v. 23 (PLG ΙΠ4 p. 363). — Φοίβε άναξ, Anth. app. ep. 12,1 Cougny (= Pregerep. 94). Theogn. 5.773. Kaibel ep. 1025, 1 (coni. Wilamowitz). add. ίχάερχε, Hom. h. 2, 79. Φοΐβ’ äv. άχυιιΰ, Eur. Phoen. 631. Φ. äv. | Αήλιε etc., Arist. nub. 595 sq. & — äva Φοίβε, Orph. fr. 49, 1 Abel. — ωναξ Παιάν, Eur. Ale. 220. H. f. 820. Sine dei nomine: nom., Eur. IT 1270. Ion. 1566. Callim. h. 2, 90. äv. Αιδς υίός, Hom. E 105. h. 2, 123. δ τοΐς αλλοιβι Φεαπίξων äv., Eur. Andr. 1161. χλντότοξος äv., Nonn. D. 16, 174. δ Πνθιος av., Aesch. Ag. 487 (509). — gen. Empedocl. v. 247 Mullach (156 Stein), ίχάτοιο άναχτος, Hom. h. 1, 63; 90. — dat., Hom. A 390. Ψ 863. h. 2, 59; 218. add. — Τελφουβίω, h. 2, 207 sq. ενμύλπω — äv. λύρης, AP IX 396,6 (Paüli Sil.). — acc., Hom. ^4 444. Orph. h. 34, 24. add. Πύθιου, Hom. h. 2,194 sq. αναχθ’ ίχαταβόλον, Terpandri fr. 2 Bergk. äv. ίχατηβόλον, Cratini fr. 67 Kock. — voc. δίναξ, Hom. Π 514; 523. h. 2, 90. 21, 5. Callim. h. 2, 113. Apoll. Bh. 1, 422. 2, 693. Anth. app. ep. III 75, 6 Cougny (—= Preger ‫ן‬

ep. 98).

Kaibel ep. 802, 4.

δώητοτ

äv., Menandri fr. 312 Kock. & δίαπ. äv., Arist. vesp. 87δ. Αήλι Sv., Orph. h. 34, 8. Αύχει äv., Aesoh. sept. 131 (145). Soph.El. 645. OT 203. ωμαντι? äv., Eur. Tro. 454. äv. Παγαβάς ve πόλιν τ’ Αίοωνίδα ναίων, Apoll. Bh. 1, 411. äv. βχηπτοϋχος, h. mag. II 2, 3 Abel. Äv. μολπής, ib. 7. ·Fdvafc, Alcman. fr.

86 (* videtur esse ex hymno in Apollinem’, Bergk). ωναξ, Pind. Py. 8, 95 (67). Arist. vesp. 876. add. Πυ&ίύνος μεδίων, ίχατηβόλε, μάντι, Orph. Α. 1. ώ äva, Hom. h. 2, 1; 348. Pind. Py. 9, 79 (44). Kaibel ep. 786, 6 (lect. dub.). add. Αητοϋς | vü, Apoll. Bh. 2, 213 sq. add. A. vli, Αιδς τίχος, Theogn. 1. denique cf. Τειτάν etc. άνάββιαν, Pind. Py. 1, 74 (39): Αάλοι &v. Φοίβε. — Φ. — &νητοϊαι xal άθανάτοιαιν av., Orph. fr. 49,1 sq. Abel fxaspy’ , * av. AP Xlll 22, 2 (Phaedimi), of. ifχηβτής. άναφαίνων καθαρός φήμας χρησμούς τ’, Orph. h. 34, 9: χ. φ. χς. τ’ άναφ. * (voc.). [ Τροίας | τείχη παλαια δείμας. Παιάν, anon. h. in Ap. 1; 26 Abel: Παιάνα μόγαν 4>εών ΰ4«όλλα>να. — voc. Φοίβε Παιάν, Luciani trag. 76. μάχαρ βααιλεύ Π., εχατηβόλ’ Άπολλον, Kaibel ep. 799, 1. Sine dei nomine: nom., Pind. Py. 4, 481 (270). Orph. A. 175. Π. — ίχηβόλος, ib. 1356. adde Π. — ϋναξ, Kaibel ep.

797, 4 ('neecio Apollinem intellegam an Asclepinm’, Κ.). Π. — αχειρεχόμης, ib. 1027, 24 (Aesculapius?). — gen. Παιανος, Orph. A. 21. Kaibel ep. 1027, 34. Π. Αχειρεχόμου, ib. v. 42 (Aescul.?). — acc. Ιήιον — Παιάνα, Aesch. Ag. 138 (145). — voc. Παιάν, AP ΧΠ 27, 3 (Statulli Flacci), app. ep. I 99, 1 Cougny (— Preger ep. 88). Orph. h. 34,•1. ώ Π., Eur. Ale. 92. Ion. 125; 141 (bis). Theocr. id. 5, 79. 6, 27. &μβροτε Π., orae. v. 208 Wolff, άναξ Π., Eur. Alc. 220. H. f. 820 sq. ΐή ii> π. π., Arist. Ach. 1212. a> ty παιαν (Ιήιι Π. mavult Bergk), carm. pop. 45, PLG ΠΙ4 p. 673; cf. paen. Chalcid. ap. Plut. Fiam. c. 16. orae somn. ap.

Απόλλων.

Ael. Arist. or. IV p. 330 etc. ίεπαεάν, ίεπαιάν, Isyll. Epid. D 22; 25 Wilam. Ζή ΙΙαιάν, li Π., ‫ ש‬ΐε Π., 3> II, ‫ ש‬ft Π., pro numerorum lege variatum, carm. pop. 47, 14; 17; 20; 24; 26; 28Bergk (Maoedonis, = Kaibel suppl. ep. 1025 c). — Sic etiam Ζή παεήον, Callim. h. 2, 21; 97; 103. Ζή παεήων, Arist. Lys. 1291. Ζή παεων, av. 1763. Thesm. 311 (bis). ΙΙαεήων, orac. 157, 48 Hendess: Φοίβον ΙΤαιήονα. — gen. τοΰ Παιήονος , * Theocr. ep. 7, 1 (■= AP VI 337). cf. AP IX 212, 3 (άδ.) et Παιάν (extr.). παΐς Iovis, Alcaei fr. 1 Bergk: S> 'ναξ *Απολλον, παΐ μεγάλω Λίος. cf. Orph. fr. 200 Abel. Sine dei nomine: Αιδς παΐς, Isyll. Epid. D 18 Wilam. — voc. παΐ Iuppiter Apollinem alloquitur, Babr. fab. 68, 9. ηαΐ Λιός, Simon, fr. 26 B Bergk. Aesch. Eum. 149. adde Λώς παιδός, Eur. Ion. 559, quem Apollinem Brodaeus, alii Xuthum intellexerunt. Latonae filius: Φοίβος, δ Λητούς καις, Eur. Or. 1626. δ π. δ τής Λ. — 'Λ., Ιο. Tzetz. all. Hom. Τ 135 sq. δ τής Λ. xal τού Αιδς ήλεος π. Ά., all. Α 10. Sine dei nomine: δ παΐς, Callim. h. 4, 253. π. δ Λατοϋς, Pind. 01. 8,41 (31). — voc. ‫ ש‬Λ. ηαΐ, Eur. Ion. 127; 143; 885. ‫ ש‬παΐπρόμαντε Λ., ib. 681. όλβιε η. Λ., Arist. Thesm. 129. Dual.: "Λπολλον — xal Άρτεμι, παΐδε χλεεινύ, Socrat. fr. 2 Bergk. Plur.: παΖδεσσε * Λατούς, Pind. fr. 87 Bergk. ματόρε xal δεδύμοες παΖδεσσεν — Πυ9&νος αίηεινάς δμοχλάροες ίπόπταις, Nem. 9, 9 —12 (4 eq.). — acc. * παΐδας | άθανάτοη‫ ׳‬βουλή τε xal ΐρχμασεν 1?οχ’ άρΖστους, Hom. h. 27,19 sq. ΙΤαεων ν. ΙΙαιάν (extr.). παεώνεος ν. άναξ. παλαεχενής ν. αΐχλήεες. παμφαής, h. mag. Π 2,14 Abel: παμφαός *, ύψεχόλευθε, δεεπετίς, ούρανοφοετα. Πάν, Orph. h. 34, 25: Πάνα , * θεδν δεχόρωτά, άνίμιον βυρίγμα9' Ιίντα (cum Αροίline confusum). παναχήρατος, h. mag. II 2, 11 Abel: παναχήρατε — ”Ληολλον. παναπήμων ν. πρηυς. πανδερχής, Oiph. fr. 49, 1 sq.: Φοίβε— ηανδεφχίς. cf. πρηΰς.

29

πανόψεος, Nonn. D. 9, 276: ,Απόλλωνα πανόψιον. ηάναοφος, orac. ap. Lactant, inst. I 7, 9: , * πάνβοφι ηαντοδίδαχτε, πολύστροφε — δαΐμον, et alterum ibidem: άρμονΖΐ] χδΟμοιο, φαιΟφόςε, πάνσοφε δαΐμον . * παντοδίδαχτος ν. πάνσοφος. παντο&αλής, Orph. h. 34, 16: ηαντο. * 9αλίς Παφνάαοιος, Aesch. Ch. 948 (962): δ Λοξίας δ Παςν. Παταφεύς ν. ,Αλαΐος. ϋαταρήεος, Orph. h. 34, 7: Παταφήιε *

(ν. 1. ίκάερρε). πατήρ Aesculapii, Kaibel suppl. ep. 1025 d, 14: Οοΰ πατρός; cf. PLG II4 p. 249 Bergk. — dat. πατρΖ *, Kaibel ep. 797, 4. Pater Ionis: Φοίβος μοι γενόιως πατήρ (mihi, i. θ. Ioni, est genitor pater Phoebus), Eur. Ion. 136. — gen. ’Ληόλλωνος πατρός, ib. 1560. π. | Λοξία, ib. 1607 sq. Φοίβου n., ib. 1568. Pater Aristaei: πατήρ — Ά., Nonn. D. 13, 305. Alexandri: τοΰμοί πατρός *, Anth. app. ep. VI305,1 Cougny. Trolli: , * πατρός Lycophr. 313 c. schol. — cf. Πτώος et Τεετάν. πατροπάτωρ (Actaeonis) — Ά., Nonn. D. 13, 82. πατρωεος, Apoll. Rh. 1,410: πατρεωον Απόλλωνα. δ πατρώος , * Arist. av. 1527. παυστήρεος ν. σωτήρ. πελεμΖ^ων άρχυρόω τάξω, Pind. 01. 9, 48 —50 (32 sq.): α. τ. πελ. | Φοίβος. περεχαλλής, Anth. app. ep. add. I 128 b, 1 Cougny: 91ä περεχαλλά Φοίβφ. cf.τίχνον. περΖχλντος — Φοίβος, Kaibel ep. 473,3 sq. πλουτοδοτήρ ν. πρηΰς. πολεσσοίχος, Nonn. D. 47, 463: πολεσσουχοεο — Φοίβου. πολυχτίανος ν. πολύχρυσος, πολύστροφος ν. πάνσοφος, [πολύχρυσος — Ά. | xal δΐ πολυχτίανος, sc. Ιβτί, Callim. h. 2, 34 sq.] πρεπτός, Arist. Lys. 1298sq.: πρεπτδν άμίν (choro Laconum) — τδν ’Λμΰχλαις σεόν *. πφίββιατος ν. αγνός. πρηΰς, anon. h. in Ap. 17 Abel: πρηνν (ν. 1. πςηών), πανδερχή, παναπήμονα, πλουτοδοτήρα. προδεδάσχων ν. άχονών. πρόμαντες ν. παΐς (Latonae).

30

Απόλλων.

προπνλαεος ν. βροτολοιγός. προστάτας ν. ενφαρίτρας. προΰτατήριος, Soph.El. 637: Φοίβε προστατήριε. πρντανες ν. Αητοΐδης. πρωτεύων ν. άγγελος. Πτύος, Lycophr. 265: Πτωον — πατρός *. cf. Asii fr. 3 Kinkel, Pind. fr. 102 Bergk et θοραΐος. Πν9εος, Kaibel ep. 1039,2: βοηθόν (praedic.) — τόν Πν&εον. ep. 1040, 7. δ Πύθιος ενλνρας Ά., Eur. Ale. 570. δ Π. I τρίποδα καθί£ων Φοίβος, Or. 955 sq. Φ. ’Α. I Πν&., orac. 156, 10 sq. Hendess. — gen. Πν&ίον Απόλλωνος, Kaibel ep. 1038, VI. Anth. app. ep.III 75,1 Cougny (‫ =־‬Preger ep. 98) 'A. Πν9., Kaibel ep. praef. 743 a, 2; cf. PLG II4 p. 380 Bergk. — acc. χρνσότοξον — Πν&ιον ’Απόλλωνα, Pind. 01. 14, 15 (10) sq. — voc. ω Φοϊβ’ "Απολλον Πν9ιε, Arist. vesp. 869. Sine dei nomine: nom., Eur. Ion. 285. & Π. — θεός, lyr. fr. adesp. 120 Bergk. — gen. Πν910ν, Pind. Nem. 3, 122 (70). Eur. H. f. 790. Luciani trag. 320. τού 77., Io. Tzetz. chil. 6, 358. — acc., Simon, fr. 26 A Bergk. τόν Π., τόν Αήλιον, lyr. fr. adesp. in PLG III4 p. 727 Bergk. — voc., Orph. h. 34, 3. cf. etiam άναξ et Nicandri fr. 38 Schneider. Πν9οχτόνος, Orph.h.34, 4: Πνθοκτόνε *. Πν96μαντις, Aesch. Ch. 1027 (1030): τόν Πν96μαντιν Αθλιον. [ίν Πν9δ>νι θεός , * Theogn. 807.] πυρεσθενής ν. χρυσομίτρης. , * πωτήεες άκάμας, χρναήνιε, χρνσοκόλενθε, h. mag. Π 2, 17 Abel. ^ηξήνωρ, ήηξεκόλευθος, (ΐοδόχρουςν. λυσίπονος. λυσίπονος, anon. h. in Ap. 18 Abel: $vβίπονον, βοδόχρονν, ήηξήνορα, £ηξεκόλευθον. $ντα>ρ χρυσίων τόξων, Arist. Thesm. 108 sq.: χρ. φντορα τ. | Φοίβον. βελαηγενίτης ν. Οιγαλόεις. αελαβφδρος ν. κοίρανος. σεμνός ν. άναξ. Οιγαλόεις, anon. h. in Ap. 19 Abel: βιγαλόεντα, σοφόν, βελαηγενίτην, σωτήρα. σκηπτούχος, h. mag. II2, 26 Abel: ΛΓουαάων σκηπτούχε , * φερίαβιε. cf. αναξ et κοίρανος. * δ^κ4αστής ’0ρχιεΰς Τιλφονβιος, Lycophr. 562.

σκοπός ζ/άλον ϋεοδμάτας, Pind. 01. 6, 100sq. (59): τοξοφόρον Α. θ. σκοπόν *. Σμινδενς, Qu. Sm. 14, 413: Φοίβον Σμιν9ήος. — voc. Σμινδεν , * Hom. Α 39. Orph. h. 34, 4. fr. h. in Ap. 2, 6 Wessely. σμίνθιος. σοφός, Nonn. D. 5, 216: σοφοί Φοίβοιο. — aec. Φοίβον | ίν κεθάρα σοφόν, Eur. ΙΤ 1237 sq. σοφόν , * Pind. Py. 9, 88 (50). cf. μυστοδότης et Οιγαλόεις. * σπερμείος voc., Orph. h. 34, 3. βνγγονος v. κοίρανος. συρικτής, Kaibel ep. 802, 1: συρικτά *, ύμνηπόλε, μείλιχε δαΐμον. σωτήρ, Soph. ΟΤ 149 sq.: Φοίβος — αωτήρ (praedic.) θ’ ΐχοιτο xal νόαον πανατήριος. cf. etiam αναξ, Οιγαλόεις et Nicandri fr. 38 Schneider. σωτήριος ν. τοξήρης. ταμίας, Io. Tzetz. all. Hom. δ 43:’ΆπολΙον — ρός ταμ. , *

φωτός βροτοΐς ταμία. — πυ-

τηλεσχόπε, κοίρανε κόσμον, h. mag. Π 2, 12 Abel. Τεχνρείος (ν. 1. Τεχνρήεος) — ’Α., Callim. fr. anon. 317 Schneider. Τειτάν, Kaibel ep. 1025, 1—4: ω ζίήλον μεδ/ων, φαεσίμβροτε Τειτάν , * | άντροις όμφαίοιβι Κλάρον Βρόγχον τε ίεροίσεν ‫ ׳‬τιόμιν’, ώρομέδων, μονβηγίτα, χρνσοίθειρε, ' Αελφών ώνα πετρών, πάτερ αφΰιτε. τίχνον Iovis, Hom. h. 25, 6: τίκνα * (voc.) Αιός (cum Musis). A. περικαλίία τ. * (cum Mercurio), ib. 3, 323; 397; 504. τ. * A. καί Αητοΰς ήνκόμοεο (cum Diana) , ib.

27, 21. τόκος Iovis, Hom. Φ 229: Αιός τ * (voc.). item Theogn. 1. — plur. τεκόων * Αατοϋς, Pind. fr. 139 Bergk. τελειότατος, Theocr. id. 21, 25 sq.: ’Απόλλωνος — τελεεοτάτοιο θεοϊό. τείόστωρ ν. τερψίχορος. Τελφούσιος ν. αναξ. Τερμινθεΰς, Lycophr. 1206: Τερμενθίως *. τερψίχορος, anon. h. in Ap. 20 Abel: τερψίχορον, Τιτάνα, τελίστορα, τεμήεντα. τηλεσκόπος ν. ταμίας. , * Τιλφοναιος Lycophr. 562. τεμήεις ν. τερψίχορος. τιμήορος Anaphae, ν. Αίγλητης. τιόμενος ν. Τειτάν. * Τιτάν voc., Orph. h. 34, 3. κραταεόφρων — Τ. item voc., h. mag. II 2, 8 Abel. cf. τερψίχορος. Τιτνοχτόνος, Orph. 11. 34,1: Τετνοκτόνε *.

31

Απόλλων. τοχεΰς Aristaei, Nonn. D. 46, 336: Φοΐβον ’Αριβταίοιο τοχήα. τοξαλχίτης ν. χοϋρος. τοξεύων μαχρά, Babr. fab. 68, 1: Ά. — μ. τοξ. τ ο ξ ■ή ρη j, [Eur.] Rhes. 22 6—230: "Απολλον, & δία χεφαλά, μόλε τοξ., ίχοϋ Ινννχιος I xal γενοϋ αωτήριος άνίρι πομπΰς | αγεμων xal ξνλλαβε Ααρδανίδαις. τοξοβίλεμνος, Orph h. 34, 6: τοξοβί. * λεμνε τοξότης, AP IX 581, 1 (ΰΑ): τοξότα, Πιερίδων μεδίων, Ιχατηβόλε Φοίβε. — μάντι Αυχωρεν, | τοξ. Φ., orae. ν. 56 sq. Wolff, cf. νίός (Latonae). τοξοφόρος, Nonn. D. 37, 720 sq.: Φοίβω | τοξοφόρω. cf. βροτολοιγός et αχοπός. τριποδηλάλος — ’Α., Christod. eephr. 283. Φοίβος — τριπ., ib. 72. 'Ταχίν9ιος —’Α., Nonn. D. 11, 330. υίός lovis, Hom. Π 720: Αιός υί. Ά.

Ρ 326. Τ 82. h. 2, 302; 353. — dat. Α. υίώ I Φοίβω άχερβεχόμη, orae. 79, 6 sq. Hendess. τεύ — νίίι Φ., Nonn. D. 1, 339. — acc. Α. υίόν ίχηβόλον ’Απόλλωνα, Hom. Α 21. cf. άναξ. Sine dei nomine: Α. υίός (ipse ait Apollo), Hom. h. 2, 302. — dat. A. υίεΐ ίχηβόλια, X 302. — acc. εχατον A. υίόν, Alcman. fr. 85 A Bergk. φαίδιμον υίόν Hom. h. 3, 328. φίλον υίόν h. 1, 11. θεραπναϊον Αιός via, Apoll. Rh. 2,163. nolvaffevio; A. via, Qu. Sm. 3,128. — voc. A. vil, Hom. h. 3, 468. Latonae filius: υίίαΛητοϋς — 'Απόλλωνα, Nonn. D. 8, 78 sq. — voc. A. υΓ — Φοίβε, Orph. fr. 49, 1 Abel. A. υίί(Ϋ), τοξότα Φ., Anth. app. ep.‫׳‬add. I 224 b, 1 Cougny. Sine dei nomine: A. — υίός, Hom. ΠΘ4 9. A. vi., Apoll. Rh. 2, 257; 674. A. αγλαός vi., Hom. h. 3, 314; 500. A. Ιριχυδίος υί., h. 2, 4. 3, 176; 189. Anth. app. ep. VI 215, 7 Cougny (or. Sib.). — dat. Αατοϋς υίεΐ, Terpandri fr. 3 Bergk. — acc. Αητοϋς Ιριχυδίος υίόν — εχηβόλον, Hom. h. 3, 416 sq. cf. άναξ. Αιός xal Αητ. υίός, Hom. h. 3, 243; 321. Hes. sc. 202. cf. 1 318: A. υίός, Bv ηΰχομος τίχε Αητώ. — dat. A. xal A. υίφ, Hes. (?) fr. 103 Kinkel. — voc. A. xal A. νίί, Hom. h. 2, 367. A. x. Αητόος υίί, Anth. app. ep. VI63,2 Cougny.

Αητοϋς χ. Α. υίός, Hom. Α 9.

Hic adiungere liceat locos, quibus υιός aut similis vox omissa est: τόν Αατοϋς, Eur. Ion. 906. — voc. S Αιός Αητούς τ’ Άπολλον, ib. 1619. Τλάτης, Dionys. Bass. ρ. 89 Duentzer: 'Τλάταο &εοϋ — ’Απόλλωνος. — 'Τλάτου , *

Lycophr. 448. cf. Roscher, lex. myth. s. v. Hylates. ύμναγόρης, anon. h. in Ap. 21 Abel: νμναγόρην, ΰπατον, ύψανχενα, ύψήεντα (ν. 1. ύψωεντα). ύμνηπόλος ν. Ουριχτης. ΰπατος ν. ύμναγόρης. ύπερβόρειος, Orph. fr. 267 Abel, cf Ael.

v. h. Π 26. ύποαευαντήρ et ύποβημαντήρ v. βροτολοιγός. ΰψαύχην et ύψήεις ν. ύμναγόρης. ύψιχίλευ&ος ν. παμφαής. ύ ■φύεις ν. ύμναγόρης. φαί&ων, Io. Gaz. Anacr. 4, 17sq.: 'A. φαί9. cf. άναξ. φαεβίμβροτος ν. Τειτάν. φαεβφόρος ν. ίητήρ et πάνΰοφος. φαίδιμος ν. υίός. φαλερονγος ν. χρυαομίτρης. Φαναΐος ‫׳‬A., Achae. Eretr. fr. 35 Nauck’. φερίββιος ν. βχηπτονγος. φιλιών Παρναβοϋ χράναν Καβταλίαν, Pind. Py. 1, 75 sq. (39): Φοίβε, Π. — χρ. Κ.. φιλ. φίλος, Aesch. sept. 145 (159): ω φίλ’ "Απολλον. Arist. eq. 1269. φίλε Φοίβε, Hom. Ο 221. AP V 86, 1 (Claudiani), cf. χαοίγνητος et υίός. φιλοατίφανος ν. Φοίβος (ΑΡ). φίλτατος, Eur. Tro. 451: roü φιλτάτου * μοι (Cassandrae) Oefiv. φοιβάζων ν. Φοίβος (ΑΡ). Φοίβος ’Α.1), Hom. Α 43 (cf. Matron.

conv. Att. v. 29 Brandt); 64; 72; 182; 457. E 344; 454. ii 452. A 353; 363. Λί24. O59; 307;318; 355;441. Π527; 715; 793. P 71; 118. T 118; 138 (= Io. Tzetz. all. Γ 330); 375; 450. X 7 (■= all. X8); 213 (cf. all. X 116: i Φ.); 359. Ψ 188 (= all. «F33); 383. Λ 32 (‫ =־‬all. Λ 39). γ 279 (cf. all. γ 91). ff 79. h. 1, 130. 2, 23; 76; 116; 184; 197; 210; 221. 3, 293; 365; 420; 496. Hes. sc. 68. Arist. av. 716. Theocr. id. 17, 67. 1) Φ., ό Ά., lex. ■chedogr. 848 (Boiseonade, anecd. Gr. TV p. 409).

32

,Απόλλων.

AP VII 158, 7 (d‫»׳‬/λή5, Maneth. 1 (5 ), 263: "Αργος άνγλέος. — dat. Άρεϊ — άνγλέι, ib. 187. ανίερος, Eur fr. 992 Nauck2: Άρεος ανίερου. άνίκγτος, Nonn. D. 20, 196: ανίκητου — Άρεος. — άνικ. — 'Ενυαλίοιο, AP IX

279, 6 (Bassi). άντίτυπος, Nonn. I). 20, 189:’54ρεορ άντιτ όποιο. άπότιμος, Soph. ΟΤ 215: τδν άπότιμον εν θεοΐς θεόν . * Ιάρ^σλ^ορ, Qu. Sm. 7, 367: άργαλέου —

ylpioj. j

37

Άρης.

βρόμιος, fr. lyr. adesp. (fort. Simmiae] 108 Bergk: βρόμιε, δορατοφόρ’, ενυάλιε, πολεμοκίλαδε, πάτερ ’Άρη. βροτοκτόνος, Orph. h. 65, 2: βροτοκτόνε . * βροτολοιγός "A., Hom. £ 846. Ν 298. Aesch. suppl. 636 sq. (665). i ßt-”A., AP IX 323, 8 (Antipatri). "Α. βρ., Theod.

’Αργείος, Eur. Heracl. 2Ί5:"Αρεος’Αργε10υ. άρπας ν. γαμοκλόπος. άρρηκτος, Orph. h. 65, 1: άρρηκτε . * &οβεατος ν. ύγρός. άαπιδιώτης, Colluth. 58: Αρεα — βιδήρεον άαπιδιώτην. [ααπονδος, Aesch. Ag. 1189 (1235): άΰπονδον — Άρη.] ]‫״‬αοτερόπυρσος Α. δορίτολμος, Io. Gaz.

Prodr. ep. 4, 3 (not. et extr. VIII2 p. 184). "A. — βρ., Hom. E 518. — gen. βροτολοιγοΰ Αρηος, Θ 349. — dat. βροτολοιγω "Αρηι, Α 295. Λί 130. IV 802. Τ 46. 9 115. — acc. βροτολοιγόν ”Αρηα, Φ 421. "Αρην, Ε 909. Hes. sc. 333. 425. — voc. 'Αρες, "Αρες βροτολοιγέ, μιαιφόνε, τειχεαιπλητα, Hom. £ 31; 455, quem versum

descr' 1, 204. άτάρβητος, Qu. Sm. 8, 284: άταρβητοιο — Αρεος. άτειρής, ΑΡ1 6 , * 6 (Pantelei): άτειρέος Αρεος. — dat. άτειρίι — Αρηι, Qu. Sm.

10, 170. άτερπής, Nonn. D. 28, 325: "Αρεος — άτερπέος. ίτος πολέμοιο, Hom. £ 388. Α. ατος π. Ε 863. Ζ 203. — acc. "Αρην, ατον πολ.,

Hes. sc. 59. [αντοδΐδακτος, AP IX 252, 6 (äd.): 9 ηρ&ν αντοδ. "Α. | αφόβητος, AP IX 59, 4 (Antipatri): άφόβητον Αρη. [Άχαιικός — "Α., Nonn. D. 27, 246.| [’Αχαιός, [Eur ] Rhes. 239: ’Αχαιόν ”Αρη ] ίίχορος, Aesch. suppl. 613 (635): τόν ίίχορον βοαν (ν. 1. βοάν) — μάχλον Αρη. — άχ.άκ19αριν δακρυογόνονΑ.,ίύ. 650 (681). βα9υπόλεμος, Pind. Py. 2, 2 (1) sq.: βα9υπολίμου — "Αρεος. [Βάκτρος, Nonn. D. 23, 80: Βάχτρον Άρηαί] [βάρβαρος Ά., Nonn. D. 13, 343.] [βαρβαρόφωνος εώιος — Ά., Nonn. D.

■

; ‫׳‬

1

γαμοΰτόλον. γενε9ληϊος ν. χραιπνός. γενετηρ Lycurgi, Nonn. D. 30, 282: Αρεα — γενετήρα Αυχούργου. γενίτης Harmoniae, Nonn. D. 46, 226 sq.: ‫׳‬Αρμονίης γεν. — ”Α. — acc. "Αρεα, βόν (Lycurgi) γενετήν, ib. 20, 214. γοργός "Α., AP VII 493, 4 (Antipatri

Thessal).

23, 122.] βαρύμηνις, Nonn. D. 4, 417. 8, 133: "Α. βαρ. cf. ξηλήμων. [βαρύς Α., orac. Sibyll. 13, 59. — acc. βαρνν Αρη, ib. 11, 116. β. — Αρηα, Opp. hal. 4, 210. β.’Άοην, orac. Sibyll. 7, 60. β. Τρώων — Ά.', AP VII 147, 2

(Archiae).] βιατας "Α., Pind. Py. 1, 18 sq. (10). ό βιατ. I Κελτών —”Α., AP VII 492, 3 sq.

(Anytes Mityl.). ν. Κρόνος χάχιατος. ‘]'βλάπτων ν. Κρόνος φ9οροποιός. βλοσυρός, Hes. sc. 191: "Αρεος βλοβυροϊο. [βούκερως — Α. i. e. Ocinarus fluvius, Lycophr. 730 (corrupt.).J βριήπυος, οβριμος "A., Hom. IV 521. βριβάρματος οϋλιοςΑ., Hes. sc. 441. — voc. Αρες — βριβάρματε, Orph. h. 88, 1.

imitatus est Lucillius in AP XI 191, 1. denique voc. etiam AP VI 91, 5 (Thalli Milesii). Bporolotyos % orac. Sibyll. 3, 396. ·f·«!γινόεις Βρ., orac. v. 24 4 Wolff. — acc. Βροτολοιγόν, Opp. cyn. 1, 29. γαμοκλόπος — "A., Nonn. D. 3, 377. — acc. γαμοχλόπον "Αρεα, ib. 6, 97. γαμ. äpπαγα λέχτρων — γυμνόν "Αρηα, ib. 5, 583/585. γαμοατόλος, Nonn. D. 35, 185:’ίίρΕα —

‫ [י‬βλαπτικός

ί

| ! |

γνμνός'Ά., Nonn. D. 35, 147. cf. γάμοκλόπος. δαΐχτηρ ν. epith. sequens. δαΐφοβος, Alcae, fr. 28 Bergk:"Αρευ δαΐφοβος δαΐχτηρ. δαΐφοβος Bergk, δαΐχτηρ Cramer, δαΐφρον Hartung etc. daapuoydνορ ν. ίίχορος. [3ατητάρ, Aesch. sept. 920 (944) sq.: πιχρός δε χρημάτων χακός δατ. "Α. sc. εατίν.] δαφοινός Α., AP VII 208, 2 (Anytes). δεινός'Ά., Qu. Sm. 8,276. 9,288. 11,413. "Α. I δ., orac. Sibyll. 12, 183 sq. — dat. "Αρηι δεινά, orac. Sibyll. 11, 268. — acc. δεινόν — "Αρηα, AP VII 312, 1 (Asinii Quadr.). ”Αρεα — j‫־‬dt1vdv ■βτόι‫׳‬, Maneth. 1 (5), 176. cf. ενυάλιος.

[deatri/g, AP IX 152, 2 (Agath. Schol.): 'Ελλάνων δεχ. {ν. 1. ξαμενής) — δεΣιόσειρος ν. μίγας.

38

'-4^6·

dqioj, Hom. H 241: δηίερ— "Αρηι. — aco. δήιον“Αρεα (meton.), AP IX 431, 1 (tld.). δίίωνος. διμίτριος. δΐος, Qu. Sm. 8, 290: δΐον’Άρηα. [dirtloOs Aesch. Ch. 931 (939).] Αιρχαΐος, Nonn. D. 2, 671:’S4pea — Αιρχαΐον. δοϊόεις— φύριος"Α., Nonn. D. 4, 242. δοϊομηγανος v. χαχομάχανο;. δοριμήατωρ, Eur. Andr. 1015 sq.: ΈνναIkp δοριμήβτορι. δοριΟ&ενής, Orph. h. 88, 3: δοριαΟενΙς * (v. 1. δορναδ.). δορίτοίμος v. affreponvptfog. δορύ9ονρος ‫״‬A., orae. Sibyll. 13, 7. δορνβ&ενής v. δοριαΰενής. δορνββόος — "A., Nonn. D. 21, 63. — dat. δορνβαόφ, Orph. A. 824. (Ύ00.)εν&αραέος * δοτηρ ηβης, Orph.h.88,9. δναίμερο ς, Nonn. D. 29, 328: Αρες’Άρες

— δνβίμερε. δνβτανος, Bion. id. 2,14: δύβτανον’Άρηα. Iγρεχνδοιμος ,A., Nonn. D. 43, 1. Ιγρ. — "A., 32, 164. "A. Ιγρ., 33, 156. "A.

Orph. fr. 20 Abel. Maxim. Phil. 268. — acc. "Αρεα — f Ιγρεχύδοιμον, Maneth. 4, 355. ίγχέσηαίος, Hom. O 605: "A. Ιγχ. Nonn. D. 35, 331. ίγχ., orae. Sibyll. 12, 100 = Vespasianus.] [eivalios, Opp. bal. 5, 297: ειναΐίοιο — "Αρηος. — "Αρεος είναΐ., Nonn. D. 26, 175. 43, 397.] illoatov ηνρανγέα χύχίον, Orph. h. 88, 6 sq.: η. χ. εΐ. * (voc.) αί&έρος ίηταηόροις ivi τείρεαιν. [ΙμηεΙραμος (sc. νβμίνής), οΐά ηερ Ά., Nonn. D. 39, 182.] ήΊίμηυρος'Ά., Nonn. D. 38, 232. [έμφνίιος, Aesch. Eum 846 (862) sq.: "Αρη I Ιμφνίιόν τε xal npdg άΐΐήίονς 9ρααΰν (bellum civile).] ένυάλιος, Hom. Ρ210 sq.:‫׳‬S4. | δεινός iv. (malim Έν.'). — gen. ivvaliov — Άρεος, Apoll. Rh. 3, 1366. Dionys. Per. 654. * *EvvaiUos ex epitheto alterum Martis nomen factum est. apud Homerum He· siodumque: nom. ξννός Έ. (sc. ΙατΙ), Σ 309. — gen. ,Ewalloio, Ν 519. Τ69 (ΈνναΙΙον, Io. Tzetz. all. Τ’218). add. αναχτος, Hes. sc. 371. — dat. ΈνναΙΙω άνδρειφόντη, Hom. B 651.

Η 166. θ 264. Ρ259. Έν. χορνΦάιχι ητολεμιατή, X 132. Apud lyricos poetas vetustiores: ,Ewa11010 αναχτος, Archii, fr. 1 Bergk. ,Ewallov, Ibyci fr. 29 Bergk. Pind. Nem.

9, 88 (37). Is. 6, 80 (24). — dat., Pind. 01. 13, 149 (106). Apud scaenicos poetas: χαλκοθώραξ— Soph. Ai. 179. — dat. Έ. δοριμηβτορι, Eur. Andr. 1015 sq. — acc. κοινόν ’Ev. (meton.), Phoen. 1572. hio addere liceat Arist. pac. 457: "Αρει di μη — μηδ’ ΈνναΙΙω γε, ubi schol.: ηρός τους οίομΐνονς τ&ν νεωτίρων τδν αυτόν εΐναι’Αρεα xal ,Ewaliov, χατ’ ίη19ετον' τινίς di "Αρεως xal ,Ενυοΰς τόν Έννάΐιον, 01 di Κρόνον xal 'Ρέας. ,ΑΙχμανα (fr. 104 Bergk) di Ιέγονβιν δτί μίν τόν αντόν Ιέγειν, δτε di διαιρεΐν. cf. Io. Tzetz.

chil. 12, 793 — 796. Apud poetas aevi Alexandrini: nom., Callim. fr. 2 Schneider. — gen. ,Ewa11010, Callim. ep. inc. IX 1 (10 dub. Mein. = AP IX 321). Apoll. Rh. 3,322; 560. Ένναΐίον ταμεβίχροος, Theocr. id. 25, 279. In Anthologia Palatina et Planudea etiam hisce locis: ,Ewalloio, VI46,1 (Antip. Sid.). ,Evvallov, VI 122, 1 (Niciae); 125, 6 (Mnasalcae); 151, 1 (Tymn.); 163, 2 (Meleagri); 178, 4 (Hegesippi); 195, 2 (Archiae); IX 3 23,6 (Antipatri); 389, 1 (militis Traiani); 684, 4 (ad.). Pl 29,1 (ad.); 180, 6 (Democriti); 214, 4 (Secundi), adde Kaibel ep. add. 874 a, 5. orae. 1, 16 Hendess. ανίκητου — Έ., AP IX 279, 6 (Bassi). θραχός’Ε; Pl 176, 6 (Antipatri). — acc. novlvv Έννάΐιον (meton.), IX 283, 4 (CrinaApud poetas aevi Romani: ,Ewalloio, Orph. A. 873. L. 582 (μαινομένοιο). Nonn. D. 2,414. 8,166. 9,212. 36,396. αβτΐρ’ Έν., Maneth. 4, 272. αδρανέος — Έ., Nonn. D. 33, 246 sq. ηατρός Έ., 20,217; 287. ,Ewaliov, 20, 195. 21, 146. 33, 134; 245. — dat., 43,74. add. τοχήι (Lycurgi), 20, 168. ίξώατης "A., [Eur.] Rhes. 322. ίηΐχονρος βροτ&ν, Orph. h. 88, 9: βρ. iniκούρε *. ίπίχαρις "A., Aesch. sept. 987 (910 είίχαρις Dindorf). ΙηταηέΙεΦρος, Nonn. D. 36, 14: ”A. Im.

39

‫״‬-iw ]‫־‬ίρευΟιόων πυρόεις— ,Α., Nonn. D. 41, 348. * ερκο; (voc.) Όλυμπον, Orph. h. 88, 3. εατιώμενος pugnis, ν. Κανδαϊος. εταίρος Α. φ&ιβήνοροςΆτης, Opp. hal. 2, 667. ετεραλχής, Aesch. Pers. 928 (951): “Α. ετ. [εϋμεν^ων, Opp. hal. 5, 117: Άρεος ενμενέοντος, i. e. Marte propitio.] εννάτωρ Veneris, Aesch. suppl. 635/637 (664 sq.): Άφροδίτας ενν. —“A. εΰχαρι; v. Ιπίγαρις. [fmio;—"Αρης, Nonn. D. 23, 122. 25,3.] — acc. ]‫־‬εωον Άρηα, Maneth. 5 (6), 49. ξαμενής v. δεκέτης. ξηλήμων, Nonn. D. 30, 1 sq.:Y4. — ξηλ. βαρύμηνις. [ίηΐ. δηίων — Άρης, AP IX 155, 6 (Agath. Schol.).] ξηλομανής ν. καρχαρόδων. ]‫־‬fmoyovo;, Theod. Prodr. carm. astr. 539 (not. et extr. XXHI 2 p. 36): δ f. Ά. 9ερίξα>ν άρότοις βροτους Iv άλλοις, Aesch. suppl. 613 (635) sq.-.’Sipi], | τόν άρ. θερίζοντα βρ. Ιν αλλοις.

θερμό;’ί4.,Ν0ηη.ϋ. 29, 364. — acc. Ί4‫>־‬ερμόν Άρηα, Maneth. 5 (6), 225. [de horninibus ΰερμί γης Άρες, Man. Phil. Escur. 213; 248. Paris. 210, 3 Müler.] &ηλυκτόνος, Aesch. Prom. 858 (860)sq.: &ηλνκτόνω | Άρει.

ffoo;, Maneth. 4, 553: Άρεος — ]‫־‬ffoov, — dat. θοώ—Άρηι, Hom. θ 215. Ν 295; 328; 528. Π 784. Ρ 72; 536. Qu. Sm. 8, 350. Άρηι ffoä, Hom. Ε 430 (= Io. Tzetz. chü. 11, 383). — acc. &0όνΆρεα, Anth. app. ep. I 140, 5 Cougny (άδ.). δούριοςΆ., AP Vn 244, 1 (Gaetulici). Orph. L. 307. &ούρ. —Ά., Eur. Phoen. 240. AP IX 805, 1 (άδ.). — gen-Άρεως Φουρίου, Kaibel ep. 1038 III. — dat. &ουρ(α> —Άρει, Soph. Ai. 613. — acc. θοΰριον Άρην, Orph. A. 857. ■θοθρο; L4., Hom. E 507. Λ 498. Tyrt. fr. 12, 34 Bergk. Simon, ep. 106, 2 (= AP VH 443). 142, 2 (= AP VII296). Kaibel ep. 24, 4. 251, 2. Callim. h. 4, 64. Anth. app. ep. I 110, 4 Cougny (= Preger ep. 76). Nonn. D. 33, 162. 38, 200. add. βαρύμηνις, ib. 4, 417. 8, 133. ff. — Ά., Eur. suppl. 579. ‫־|־‬ff. Ά., ex Dorotheo 32. 59. — dat.’Üpsi — ■θοΰρω, Luc. trag. 40. -- acc. 90ϋρονΆρηα, Hom. E 30; 35; 355; 454; 830; 904. 0 127; 142. Φ 406 (= Io. Tzetz. all. Φ 170). Panyass. fr.

12, 6 Kinkel. Nonn. D. 6, 82. 6,164. 29, 124. 36, 254. add. χνβερνητήρα χυδοιμοϋ, ib. 4, 52. Άρεα θονρον, ib. 30, 282. Ά. ]·ff., Maneth. 6 (3), 81. f θοϋρο; , * Maneth. 2 (1), 213. 3 (2), 208; 340. 6 (3), 164; 373; 410; 492; 526; 619. 1 (5), 38. exDoroth. 33. 61. Meliteniot. 1641. δ Θ., ib. 1644. add. πυρόεις, Maneth. 3 (2), 387. — gen. βοΰρου, 2 (1), 473. — dat., ex Doroth. 25. βρΰ£, API 176, 6 (Antipatri): βραχύ; ,ΕνναλΙον. 9ραδνμητις, AP VI324, 4 (Leon. Alex.): δ &ραβ. Ά. 9ραανς "Α., AP VI 68, 7 (Iuliani). Nonn. D. 14, 126. ή'&ρ.Ά., Anth. app. ep. ΠΙ

147, 4 Cougny (Theon. Alex, aut Herrn.). &ρ. — υγρός Ά. (meton.), Nonn. D. 23, 312 sq. — acc. θρασύν “Αρη, API 177, 5 (Philippi). Φρ. —Άρηα (meton.), Nonn. D. 18, 4. cf. ίμφύλιος. θρηίκιος Ά., Nonn. D. 27, 313. ουράνιο; — θρ. "A., ib. 48, 226 sq.

[ffvpo;, Io. Tzetz. Hom. 108: Έχτορο; Υίρεα, &υμόν. cf. 101. all. Hom. E 86; 105 etc. | [θυμοφθ όρο;, orac. Sibyll. 13, 36:ζ4ρεα — &υμοφ9όρον ώκεαι‫׳‬οίό.] [,Ινδικός Άρης, Nonn. D. 32, 161.] [,Ινδός ‫״‬Αρης, Nonn. D. 17, 317. 43, 137. — acc. ,Ινδόν Άρηα, ib. 18, 4. 29, 279.] [Ίνδώο;, Nonn. D. 24, 106: Άρεος ,Ivδωοιο. ib. 32, 49.] ΐππιος ‫׳‬A., Triph. '105. ]‫־‬κάκιστο; v. Κρόνος κάκ. ]‫־‬κακοερ/ό;, Maneth. 1 (5), 139 —141: Άρες Άρες κακοεργό και άνδράαι καί μακάρεααιν | και πόλεβιν και νηυαΐ καί ηίρι καί πελάγεααιν καί καρποί; γαίης τε καί ενρείβροις ποταμοΐβιν. — acc. ‫ [י‬κακάεργο ν — Άρηα, orac. ν. 247 Wolff. κακομάχανος, Simon, fr. 43 Bergk: “Αρει χακομαχάνω (δολομηχάνω vulgo). κακός, Io. Tzetz. Anteh. 212: Άρηος — κακοΐο. cf. δατητάς. * Κανδαϊος 1) Μάμερτος 1] τί χρή καλείν | τόν αίμόφυρτον, Ιατιώμενον μάγαις, Ly-

cophr. 1410 sq. Κανδάαιν, Lycophr. 328: Κανδάονο; *. — acc. τόν τε Κρηατώνης θεόν | Κανδάον’* ή Μάμερτον όπλίτην λύκον, ib. 937 sq. καρτερά;, Dionys. Per. 377: Άμυκλαίων — καρτ. “Α. cf. Schneider, Callim. Π

40

'Άρης.

ρ. 614 sq. πολύς καί χαρτ.Ά., orac. 156, 5 Hendess. * καρτερόχείρ voc., Orph. h. 88, 3. καρχαρόδων, Nonn. D. 41, 209 — 211: ίπεί συός είχόνι μορφής | “Α. χαργ. θανατηφόρον ιόν Ιάλλων | ξηλομανής ημελλεν Άδώνιδι πότμον ΰφαίνειν. [χεχορυ9μένος — "Α., ον Αιόνυβον αναχτα μετωνυμίην χαλίουαιν, orac. Sibyll. 14,

200sq., ubi Dionysus tertius, post duos antiquiores huius cognominis Ptolemaeos intellegendus est.] χελαινεγγής, Pind. Nem. 10, 158 (84): χελαινεγγεΐΆρει.

[Κελτόρ, Callim. h. 4, 173: Κελτόν — Άρηα.] κλεινός, Kaibel ep. 407, 7: χλεινόνΆρην. ^χλυτόςΆ., Maneth. 6 (3), 583. κοινός, Soph. Ai. 1196: κοινόν Άρη. cf. . * Ένυάλιος χοινωνός λόγων, AP XIV 60, 4 (άδ.): κοινωνόν τόν Άρη μούνον ίχουαα (sc. η δέλτος, tabula) λόγων. κορυθάιξ ν. πτολεμιατής. χορυ&αίολος, Hom. T38:yi. κορ. (cf. Io. Tzetz. all. Hom. T 158: κορ. Ά. — πϋρ αταχτον και ζάλη). — ‫ ־(־‬κορ. Ά., Maneth. 1 (5), 75. cf. φοβερός. κραιπνός, orac. ν. 258 Wolff: Άρεα χραιπνόν [— γενεϋλήίον], 'epitheton deo

quam sideri aptius’, W. χραταιός, Maneth. 1 (5), 119: Ά. — ]‫־‬κρ. — dat. Άρηι κραταιύ, orac. Sibyll. 11, 104. — voc. Άρες χραταιΐ, Theod. Prodr.

Rhod. et Dos. 5, 180. χρατερός, Qu. Sm. 1, 461:’^4ρ»)0ρ κρότεροίο. ib. 1, 667. — dat. Άρηι κρατερώ, Hom. Β 515. orac. Sibyll. 12, 98; 249; 275. 13, 146. 14, 51; 115. — acc. κρατερόν (ν. 1. χρυερόν) — Άρηα, (Simon.?)

ap. Aesch. in Ctesiph. 184 etc. (= Anth. app. ep. III 38, 3 Cougny, Preger ep. 153, 9); cf. PLG III4 p. 517 sq. Bergk. [χρείββων — Ά., orac. 64, 3 Hendess.] δ Κρηατώνης 9εός ν. Κανδάων. χυβερνητήρ, Nonn. D. 4, 52: Άρηα χυβερνητήρα χυδοιμοϋ. — Ά. χυβ. αιδήρου,

ib. 2, 604. [χυματόεις, Nonn. D. 28, 250: Άρει χυματόεντι. — acc. Άρεα χνματόεντα, ib. 25,

76. 41, 13.]

δ Αάκων — Ά., Anth. app. ep. add. II 198 c, 1 Cougny. λαοδάμας, Aesch. sept. 326 (343) sq.:

μαινόμενος d’ επιπνεΐ λαοί. | μιαίνων eiΰέβειαν 'Ά. λαοσσόορ, Hom. Ρ 39β: ’Ά. λαοαβ. — λ. ’Ά., Nonn. D. 32, 173. 34, 125.

[λάτρερ Iovis, Nonn. D. 2, 590:’ίίρεα λάτριν ίχεις, sc. Iuppiter.] [λευκήρετμορ, Eur. ΙΑ 283 sq.: λευκήρετμον — ’Άρη | Τάφιον.] ληύτής, Achae. Eretr. fr.29Nauck2·.”Α.δ λ. |λί®όλευστο’ρ, Soph. Ai. 254: λιθόλευστον ϋίρη.] λοΙγιος’Ά., Qu. Sm. 7, 17. Nonn. D. 32, 176. Ί‫־‬λ. ’Ά., Maneth. 5 (6), 100; 249. λοιγός'Α., AP VII 368, 2 (Erycii). λυρρόρ, orac. 154, 1 Hendess: λυγρόν — * "Άρη [ΑύδιοςΆρης, Nonn. D. 39, 360.] μαινόμενος v. Ένυάλιος * et λαοδάμας. * μάχαρ voc., Orph. h. 88, 16.

[Λίακεδών, Demosth. (Demochar. coni. Bergk) ep. 1,2 Bergk. (= Anth. app. ep. III 58 Cougny, Preger ep. 159)·.’Ά. Λίακ.] μαλερδρ, Soph. OT 190: Άρεα — τόν μαλερόν. Μάμερτος ν. Κανδαιορ et Κανδάων. μάχλος ν. αχορος. [μεγά&υμος, orac. Sibyll. 14, 53: όίλλορ Ά. (άνήρ coni. Alexandre) μεγ., imperator

quidam Romanus.] μεγαλήτωρ, Aethiop. fr. 1 Kinkel: Άρηος — μεγαλήτορος, άνδροφόνοιο. μίγαςΆ., δείμόαειρος, Soph. Ant. 139 sq. — acc. μίγαν —Άρη, Aesch. Ag. 48. μεγαο&ενής, Orph. h. 65,1: μεγαα&ενός*. μείλιγος ’Ά., Nonn. D. 5, 94. — acc. μείλιγον — Άρηα, ib. 37, 757. μέλαςΆ., Aesch. Ag. 1472 (1511). μεμηλως πολέμοιο, Hom. batrach. 123: "A. Λ. μεμηλώς. μενόγαρμος Ά., Nonn. D. 20, 363. μιαίνων pietatem, ν. λαοδάμας. μιαίφό νο ρ, Hom. Ε844:’ί4.—μιαιφ. Φ4Ο2 (=10. Tzetz. all. Φ 166). cf. βροτολοιγός. μιάβτωρ, AP IX 323, 3 (Antipatri): Άρηι μιάστορι. μιηφόνος, Archii, fr. 48 Bergk: Άρεω μιηφόνου.

[ftvptovauf, AP VII 237, 4 (Philippi Thess. aut Alphei Mityl.): Ξόρξου μυριόναυν — ’Άρην.] Μυρμιδών ν. ΦΦίώταρ. ναύμαγος Ά., Ορρ. cyn. 2, 62. Nonn. D. 39, 404. [’ίίρεα ναύμαγον’Ινδων, ib. 39, 7. ναύμ. υγρόν Άρηα, ib. 42, 29.]

41 ναύτης, Nonn. D. 25, 50: Ά. — ναύτης, ναυτίλος, Nonn. D. 39, 215: Ά. — ναυτίλος. ναύφαρκτος | Ά. ετεραλκης, Aesch. Pers.

927 (950) sq. [ν/ορ Άρης = Gordianus minimus, orac. Sibyll. 13, 16.] νεοχμός, Ion. fr. 63Nauck’: Ά. νεοχμός. νόδτιμος ν. ακάματος. [νυμφίδιος, Nonn. D. 42, 500:Άρεϊ νυμφιδιω] νυμφίος Veneris, Nonn. D. 32, 214: Παφίης — ννμφ.Ά. —Ά. βίο νυμφ., ib. 31, 259. [ξυνδρ άνθρώποις Ά., se. εδτίν, Archii, fr. 62 Bergk. cf. Ένυάλίορ .] * Ί‫־‬δβρ et nitvut. [αντή &ναββα9εά , * orac. 157,9

Hendess, etiam Proserpina intellegi potest.] [άνεΐβα βίον Ιμερδεντα, Orph. h. 40, 9: β. (μ. βροτοίς ηολνολβον iv. * (voc.).]

άνησιδώρα. αύξιδαλής, Orph. h. 40, 10: αύξιδαλίς . * 'Λχαία, Arist. Ach. 709: τήν Άχαίαν . * 'Αχαιά, Kaibel ep. 406, 10: 'Ajauig * — τής δεχαμάζον (lectio dubia), cf. Philet.

Co. fr. 37 Bach. , χαεή | Λ., Nicandri ther. 484 sq. Λ βαβίλεια, Arist. ran. 382 sq.: τήν καρπόφόρον βαβίλεεαν | Λήμητρα 9εάν. βαβίλεββα, orao. 157, 17 Hendess: ά9ανάτην βαβΟμββαν . *

βότειρα. [βρί&ουσα χαρποϊς ΰερείοις, Orph. h. 40, 18: χ. βρ * (νοο.) θ. Βριμώ, carm. ρορ. 10 Bergk: πότνια — . * Βρ cf. Clem. Al. Protr. 2, 15. βωτιάνειρα γή. Γΰ (Γή) cum Cerere confusa ▼. φίλα et πλουτοδότειρα. δεχάμαζος τ. Άχαιά. δίβποινα πολυτίμητε Λήμητερ φ/lq, Arist.

Thesm. 286. δηώ, non recte a Niceta epitheton habitum; est enim nihil nisi nomen ipsum hypocoristicum.

Ληφη, Nonn. D. 6, 3: Ληφης— ^»orfviji *. i ία, Ηββ. th. 969: z/. — i. ΰεάων.

Honq,h.5,63; * Sinedeaenomw1e.

260; 483.

βιύνυμος, Eur. Phoen. 683 sq.: ίεύνυμοι 9εαΙ, | Περβίφαββα xal — z/oqwfrqp. 3(1χανηφό(0ι — Ληώ, Nonn. D. 41, 23. Λημ. — dpnt., ib. 6, 104. 'Eltvetvla, Soph. Ant. 1120: ΈλευβινΙας Ληοϋς. cf. Orph. h. 40 tit.: 'Elevetvlag. Έΐενβινίη, Antim. fr. 63 Kinkel: Λήμητρος — ’Eltveivhjg. — Έ1. Λημήτε/fog,

Eratosth. fr. 19, 16 Hiller. ,Ένναία * Lycophr. 152. ίηόγμιος, AP VI 258, 1 (Addaci): i Λάματες Ιιτόγμεε. * ίρατή ▼00., Orph. h. 40, 7. Efivvg, Antim fr. 28 Kinkel: Λήμητ(>ος — 'Efivvog. Sine deae nomine: Lycophr. 153. — dat. ’Epivvt Τιίφα>β(β)α£η, Callim. fr. 207

Schneider. Lycophr. 153. [Έρμ/ονι, Lasi fr. 1 tit. Bergk: ΰμνος eig

, * "Efxvvva

τήν Έςμ. Λήμητςα.) ίατίοϋχος Έλευβίνος %90vig, Eur. suppi. 1 sq.: Λήμητε( ίοτιοΰ^ ’El. 9‫ן‬. eviavog Λ, Moechi id. 4, 75. tixaqitog, AP VII 394, 3 (Philippi Car.): Λάματρος εύχάριτον. cineniog, Theocr. id. 7, 32: εΰπίπλφ Λαμάτερι. Ιυηίόχαμος Λ., Hom. e 125. «ΰρυάΐω;, Nonn. D. 7, 82: efyvaiaiog — Ληοϋς. εύρνάναββα ▼. μεγάλα. Ινβτίφανος Λ., Hom. h. 5, 224; 236b; 307; 384; 470. add. αίδοίη, Hes. op.

300 sq. »ϋτιχνος, Orph. h. 40, 13: εΰηχνε . * ιϋχλοος, Soph. OC 1600: εύχλόον Λή-

Wpoj. ίχονΟα πολυήγατον είδος, Hom. h. 5, 315: Λήμητφα — η. εΐ. ΐχουβαν. εύύδιν, Marim. Phil.529: Ληοϋς ενώδινος.

Ζείδωρος. Ζωοδότειρα. ζφοτόχος, Io. Gaz. descr. 2, 22: [φοτδχον Λήμητγος. ήύχομος, Archestr. Gel. 3,1 sq. Bibbeck(4, 1 sq. Bussemaker et Brandt): ήυχόμοιο · Λήμητρος. — dat. ήυχόμφ Λημήτερι, Hom. h. 5, 297. — acc. Λήμητφ ήύχομον, ib.

▼. 1; 315. h. 13, 1.

75 θαλυσιάρ — Δηώ, Nonn. D. 19, 86. θεσμοφόρορ, AP V 150, 2 (Aeolepiad.): σεμνήν — θεβμοφόρον . * cum Proserpina coniuncta: τοΐν θεσμοφόροιν, rj) Δήμητρι xal vj Köpf), Arist Thesm. 297. Sine dearum nomine: nom. τα> θεαμοφόρο, ib. 1228. Ix βεαμοφόροιν (ex templo earum), Arist eccl. 443. Iv θεαμ., Thesm. 83. ip βεσμ., ib. 89. — acc. θεσμοφόρονρ—αγνάς ποτνίας, Kaibei ep. 774, 3. — voc. & περικαλλή θεσμοφόρω, Arist. Thesm. 282. θεαμ. πολυποτνία, ib. 1155. , * θουρία Lycophr. 153. θρόπτειρα θνητών προπάντων, Orph. h. 40, 7: θν. θρέχν. * (voc.) χρ. θυ^άτηρ Rheae, Hom.h. 5,60: 'Ρείης ήυχόμου &υγ * — voc. 'P. ήυχ. Φύγατερ, Δήμητερ άνασσα, ib. ν. 75. * ίμερόεσσα voc., Orph. h. 40, 7. ίππολεχήρ, orac. 119, 2 Hendess: ίππολεχο0ρ Δηοϋς. χαλλιπλόχαμος ν. άνασσα. χαλλιβτίφανος Δ., Hom. h. 5, 251. θεά, χαλλ. Δ., ib. ν. 295. χαλλίβφυρος, Hom. h. 5, 453: Δήμητρος χαλλιβφύρου.

χαρποόότετρα ν. μήτηρ. χαρποποτόρ, [Eur.] Rhes. 964: τήρχαρποπον. ύποξεύξαοα, Orph. h. 40, 8: πρώτη ΰπ * (voc.) βο&ν άροτήρα τένοντα, cf. ib. ν. 14 sq.: έρμα δραχοντείοιβιν ύπ * (voc.) χαλενοΖρ ‫ן‬ Ζ^χυχλΖοερ δίναις περί σδν ·θρόνον eia-

(όντων. φαινομίνη ν. χθονΖη. φερε'σβεορ | Ληώ, Soph. fr. 687 Nauck2

(ap. Antiphan. fr. 1 Kock, qui non ipsum Sophoclem clarissimum illum poetam, sed filium eius significari suspicatur). φερόσταχνρ — ζίηώ, Nonn. D. 27, 338. φίλα | ζ/αμάτηρ 9εά, | πάντων άνασσα, πάντων όέ Γΰ τροφός, Eur. Phoen. 684—686. φίλη, Babr. fab. 132, 6 (= syll. Π 54, 9): φίλης ζ/ήμητρορ. — acc. τήν φίλην 4ήμήτρα, Antiphan. fr. 25 Kock. Philippid. fr. 5 K. Herond. mim. 1, 69. Mach. com. ap. Athen. Xlll p. 580 b. cf. δίαποινα. φιλόπυρος, AP VI 36, 1 sq. (Philippi Thess.): & φιλόπυρε | Ληοΐ. φιλότεχνος, Nonn. D. 6, 90: ζ/ήμητερ φιλότεχνος. φοινιχόπεζα, Pind. 01. 6, 159 (94)sq.: φοινιχόπεζαν — ζ/άματρα.

φυσίΖωος. χαΖρονσα, Orph. h. 40, 4: ειρήνη χαΖρ. * (voc.) xal Ιργαβίαις πολυμόγ9οις. — όρεπάνοις γαίρ * (νοο.) 9ερείοις, ib. ν. 11. ΐαλχόχροτος, Pind. Is. 7, 3sq.: χαλχοκρότου — Λαμάτερος. γ90νία, Eur. Η. f. 615: χ90νίας . * χ90νίη, Apoll. Rh. 4, 986 sq.: ζ/ηοθρ — χθονΖηρ. — dat. τή %90νίη — Λήμητρι,

Δημήτηρ — Δίκη. Philisci fr. 1 Bergk. Δηοΐ χΰονίη, AP ' VI 31, 2 (Nicarchi?). cf. Orph. h. 40, 12: συ χδονίη, Ου di φαινομένη, σΰ di πόσι προσηνής. χλόη, Eupol. fr. 183 Kock: χλόη Δήμητρι. χλοόχαρπος, Orph. h. 40, 5: χλοόχαρπε . * j χρυσάορος, Hom. h. 5, 4: Δήμητρος χρυΟαόρον, άγλαοκάρπου. ωρηφόρος, Hom. h. 5, 192: Δ. ώρ. αγλαό- ; δωρος. cf. πότνια.

Δήρις. αίματόεσβα, Empedocl. ν. 23 Mullach (394 Stein): Δ. — αίμ.

Διαλλαγή. Σύντροφος Gratiis, Arist. Ach. 989: ΧάριΟι ταϊς φίλαις ξύντροφε Δ.

Δικαιοσύνη. [αθρανβτο; τό αυνειδός, Orph. h. 63, 5. voc. aut nom., praedicative ad ’τα δέοντα βραβεύεις’.] αατααίαβτος, Orph. h. 63, β: άστασίαβτε *. δικαιότατη 9νητοΐσι, Orph. h. 63, 1: ώ θν. δικ . * * έρατεινή voc., Orph. h. 63, 8. ?ηλοΐΟα βίον βέβαιον, Orph. h. 63, 9: β. * ίηλ (voc.) βέβ. 9ραύουσα κακίην Φνητων, Orph. h. 63, 12: κ. θν. 9ρ * (voc.) δικαίως. χα9αρή, AP VII 698, 8 (Christodori): καθαρή; — Δικαιοσύνης. μεγαλαυχής ν. πάντιμος. [μήτηρ, Georg. Lap. 593 — 595 Migne, de iustitia: κόσμος γάρ ούτος άρεταΐς, και δμονοίας μήτηρ , * | τής πολιτείας αύνδεσμος, τής ευπραγίας μήτηρ, | ΐχ9ρας, πολέμου, καί πικρός στάσεως άναιρέτις, sc. έστίν.] όλβιόμοιρος ν. πάντιμος. πάντιμος, Orph. h. 63, 3: πάντιμ’, όλβιόμοιρε, Δ. μεγαλαυχές. * π09εινή voc., Orph. h. 63, 1. πολύολβος, Orph. h. 63, 1: πολύολβε . * * φίλη (voc.) πάντων, φιλόκωμ’, Orph. h.

63, 8. φιλόκωμος ν. φίλη. χαίρουσα θνητοί; δικαίοις, Orph. h. 63, 2: έξ ίσότητος άεΐ θν. χαίρ * (voc.) d. — ειρήνη χαίρ * (voc.), ib. ν. 9.

Δίκη. άγλαόμορφος V. πανδερκής. άδελφά Eunomiae, lyr. fr. adesp. 140,6 sq. Bergk: λιπαρο9ρόνους — άδελφάς, Δίκαν | καί οτεφανηφόρον Είράναν. αίγλήεββα ν. παρθένος.

77

αιδοίη ν. έκγεγαυΐα. άκόλουδος ν. όβία. άναυδος, trag. an. fr. 493, 1 Nauck’: ζ/ίκην αναυδον. αρωγός ν. πολύποινος. βόθρον ν. καβιγνήτα. * βασίλεια voc., AP V 298, 3(Iuliani Aeg.). [βραόνπον; — Δ^ AP VIII 246, 2; 247,

1 (Gregorii Theol.).] δία Δ., orac. 110, 4 Hendess (= AP XIV

98, 4). όίβόΐλαβο;, AP XI 358, 3 (Palladae): τήν διαύλλαβον Δίκην. δώτειρα δικαίων, Arat. phaen. 113: Δ., δώτ. δικ. έκγεγαυϊα Διάς, Hes. ορ. 256 sq.: Δ. Διός έκγ., I κυδρή τ’ αίδοίη τι 9εοΐς, οϊ "Ολυμπον Ι'χουΟιν. έπιτάρρ090ς ν. εύρυάγυια. ενβλέφαρος, AP XIV 122,1 (Metrodori): εύβλεφάροιο Δίκης. εύπατέρεια ν. παρθένος. εύρυάγυια, Terpandri fr. 6 Bergk: Δίκα εύρ., καλών έπιτάρροΰος ίργων. (Bergk scribit δίκα et pro εύρυάγυια conicit ευρυάναβοα vel εύ&υάγνια.') 9ρέπτειρα urbium, Ορρ. hal. 2, 680: Δ. ΰρέπτ. πολήων. ι9ύντειρα Δ., Orph. Α. 352. κα&αρή, AP VII 697, 10 (Christodori): καθαρήν — Δίκην. καβιγνήτα (Eunomiae), βόθρον πολίων άβφαλές, | J/κα, Pind. 01. 13, 6—8(6sq.). κόρα lovis, Aesch. Ch. 941 (949) sq.: Διός κόρα' Δίκαν δί νιν | προβαγορεύομεν βροτοί τυχόντες καλώς. κούρη, lyr. fr. adesp. 82 Α Bergk: Ζανός τε κούρη . * Δίκη videtur esse, si quidem recte suppletur xal πινυτής θέμιτος. χυδρή ν. έχγεγαυϊα. λιπαρόΡρονος ν. άδελφά. μεγιβτότιμος, Aesch. suppl. 675 (709): Δίκας — μεγιβτοτίμου. μήτηρ, AP IX 659, 2 (Theaeteti Schol.): μητρός — Δίκης Domninus fanum ex-

struxit. νικηφόρος, Aesch. Ch. 142 (148): Δίκη (lex. Well, et Dind.; δίκη edd.) νιχηφόρω. ξιφηφόρος ν. φανερός, ξύνεδρος ν. παλαίφατος. ξύνοιχος των κάτω θεών, Soph. Ant. 451: ή £1ίν. τ. κ. θ. Δ. δλβία Δ. voc., Theod. Prodr. Bhod. et Dos.

5, 357.

78

Δίκη — Διόνυαος.

όμαίμων, Aesch. suppl. 398(415): Δ. ύμ. όπιβ&όπους Δ. (malim pro d.), trag. an. fr. 564 Nauck *. δρ&βα πάντα, Eur. El. 771: Δ. — πάνθ’ δρ. cf. Procli h. 1, 38 Abel. ieia, Bacchyl. fr. 29 Bergk: Δίχαν ielav, αγνός | Ευνομίας Ακόλου&ον xal πινυτας ΘΙμιδος. παΐς Iovis, Aesch. sept. 645 (662): ή Διός π. παρ&ίνος Δ. cf. Eur. fr. 151 Nauck *: τήν τοι Δίκην λίγουβι παΐδ’ είναι Διός, et fr. 222: την τοι Δίκην λίγουβι παΐδ' είναι χρόνου. παλαίφατος, Soph. 0C 1381 sq.: ή παλ. | Δ., Σύνεδρος Ζηνός Αργαίοις νόμοις (θρόνοις coni Bergk). πανδερκής, Orph. h. 62, 1: Δίκης — πανδερκίος, Αγλαομόρφου. πανόσιος, Nonn. D. 40,1: Δίκην — πανπάρεδρος Νεμίβεως ν. Νίμεβις Αφ&ίτα. παρ&ίνος ευπατίρεια Δ., πρίββειρα πολήατν, AP XI 380, 1 (Maced. Cons.). — aoc. παρθ/νον αίγλήεββαν άπό χθονός αί&ίρα βόβαν, , ήν τε Δίκην καλίουβιν,

Anth. app. ep. Π 613, 1 sq. Cougny. cf. etiam παΐς. ποίνιμος Δ., Soph. Trach. 808. πολυδερκής, AP IX 362, 24 ( ίρνος Ιραβτδν Ιυβτεφάνου τ’ Άφροδίτης. — voc. κρύφιου Αιός ίρνος , * ib.

52, 5. ίρραφεώτα^, Alcae, fr. 90 Bergk: Ιρραφεώτου γάρ άναξ. — ’Ερραφεώτα γάρ J-άναξ coni. Bergk; alii alia temptaverunt. έραιρανίων, Nonn. D. 16, 190: Βάκχος Ιρ. — dat. Ιρωμανέοντι — Λιονύβω, ib.

48, 541. Ιρωμανής, Nonn. D. 16, 10: ίρωμανίος — Λυαίου. ib. 48, 166.

Έρωρ voc., cum Libero confusus, Orph. h. 52, 10. εύάξων κατ' "Ολυμπον — Βάκχε, Orph. h. 45, 4. εΰάμπελος v. Εϋιος.

εύας. εύάβας, Kaibel suppl. ep. 1036 a, 1: δ Βάκχος εύάβας. cf. Buresch, Klaros p. 78. εύαβτηρ, AP VI 154, 1 (Leon. Tar. aut Gaetul.): εναβτήρι Λυαίω. — acc. τόν εύαβτηρα — Βάκχον, ib. IX 246, 7 sq. (Marci Argent.). Λιόνυβον — εύ., Orph.

χαίτην, xal λαιή »υρβοφόρον παλάμη,4 | βαπτά όι πέπλα φέροντα κατά χροδς αΐματι χόχλου,; xal ατιχτην νεβρίδων αμφιχρεμή χλαμύδα0. Ενβουλεύς, Orph. h. 29, 8: Ιριβρεμίτου πολυμόρφου Εύβουληος . * — voc. Εύβου, * λεΰ h. 30, 6. 52, 4. cf. 5G, 3, ubi

Adonis cum Baccho confusus videtur. εϋ&υρβος, Nonn. D. 13, 53: εΰ&ύρβοιο — Λιονύβου. — εΰ&ύρβοιο Λυαίου, ib. 11, 123. — dat. εν&ύρβω Λιονύβω, ib. 13, 411. 20, 1. 24, 225/39, 256' ευ». —

Λυαίω, ib. 19, 96. εύ&ώρηξ, Nonn. D. 39, 270: εύ&ώρηχος — Λιονύβου. cf. καβίγνητος. εΰίερος, Orph. h. 24, 11: ενιίρου Βάκχοιο. εϋιος, Anacreontea 4, 11 Bergk: Βάχχον εϋιον. —Άττιν — »εόν μέγαν, άγνδν’Άδωνιν, I εϋιον όλβιόδωρον Ιυπλόχαμον Λιόνυβον, orac. 210, 1 sq. Hendess; cf. Buresch, Klaros p. 50 et 54. — voc. εϋιε Βάκχε, Orph. h. 50, 3. cf. etiam χρυβομίτρας. Sino dei nomine: εύίου &εοϋ, Eur. Ba. 1167. — acc. τόν εϋιον — 9εόν, ib.

157. cf. ά'ναξ. Elbos 1), Eur. Ba. 566. Nonn. D. 9,185. * 10,290; 354. 11,94. 24,110. 30,315. 37, 36. 39, 355. 42, 126. AB TX 253, 2 (Philippi Thess.). Kaibel suppl. ep. 926 b, 6. Εϋ. — Αιός πρόμος, Nonn. D. 25, 207. — gen. Εύίου, Eur. Ba. 579. Εΰίεω, AP VI 320, 2 (Nicodemi Heracl.). — acc., Nonn. D. 12, 328; 356. 45, 24. Orph. h. 30, 4 (εϋιον edd.). Εϋιον (εϋιον edd.), εύχαίτην, εΰάμπελον, ίγρεβίκωμον, anon. h. in Ba. 6 Abel. — voc., Arist. Thesm. 990; 993 sq. AP VI87,2 (dd.). API 308,8 (Eugenis). Orph. h. 50, 8 (evee edd.). ω εϋι’ εϋι εύοϊ I S> εϋι’, Arist. Thesm. 993 sq. cf. πατριώτης. εϋχαρπος, AP VI 31, 1 (Nicarchi?): ευχάρπω Λιονύβω. — voc. εϋχαρπος , * Orph.

h. 50, 4. εύχέραος, Plat. ep. 23, 1 Bergk (= AP

Cougny (Procli; cf. Orphica p. 276 Abel):

IX 827, quod epigramma Ammonio tribuitur): εύχεράοιο — Λιονύβου. . ίυπλόχαμος cf. εϋιος. εΰρετής οίνουργίας,Io.Tzetz.chil. 8,586 sq.: τού olv. δ’ εύρετοϋ φημΐ τοϋ Αιγυπτίου, |

'Ρηγίνου μελά&ροιβι τδν εύαβτήν Λιόνυβον1*| δίρκεο, δεξιτερη χειρί κυπελλοφόρον,‘ | ξανθήν μίν βφίγγοντα χαρηατος αϊ&οπι κιββω 31

1) Είιοί, ό Αιόνυβος, Psell. vere. pol. 337 (Boiesonade, auecd. Gr. III p. 218).

h. 30, 1. εναβτης, Anth. app. ep. IU 166, 1 — 6

Διόνυσος.

85

τοϋ Νώε, καί ΌαΙριδος, devvvaaov, dio-

"Ηλιος ν."Ηλ. Λιόνυβος.

νύααου.

ημερίδης. ημιτελής ν. νήπιο;, ήπεροπεό; ν. δύοερως et ήπιος. ήπιος, anon. h. in lia. 8 Abel: ήπιον, ήδυ-

εύρυχα/τα; ν. πάρεδρος. έυοτέφανος, Orph. h. 74, 2: Ιυβτεφάνου dio νόθου. έυατεφής ν. Ίόβακχος ρ. 86. ευτραφή;, Orph. h. 50, 4: ευτραφές , * εϋυμνος, Nonn. D. 41, 12: εΰυμνοιο Λυαίου. εϋφρων, Orph. h. 46, 2: εϋφρονα Βάκχον. — voc. πάσιν έύφρον , * ib. 50, 8. εύχαίτας, AP XI 409, 3 (Gaetulici): εδχαίτα diovvai. εύχαίτης — Βάκχος, Nonn. D. 18, 168. cf. εΰιος. ευώδης, AP XI 57, 1 (Agath. Schol.): εύώδεϊ Βάκχω (vino). έχεκτέανος, Nonn. D. 37, 722: έχεκτεάνοιο dvaiov. έχιδνόκομος, Nonn. D. 22, 30: έχιδνοκόμου diovvaov. ib. 48, 55. έχων ταυρώπιδα μορφήν, ν. νυκτιφαής. Ζαβοβκουτέλης ν. Θηβαίος. Ζαγρεύς, Callim. fr. 171 Schneider; cf. ib. vol. II p. 57 et infra Ζαγρεύς. ίάθεο;, Opp. cyn. 4, 232: ξαθόοιο — dio-

νόσου. ό * ζαμενής δ' & χοροιτΰπος, Pind. fr. 156 Bergk. ζάχολος ν. ζηλαϊος. ζευκτήριος μαινάδων, ν. πατήρ. Ζευς cum Baccho confusus, Kaibel ep. 1035, 22: dii Βάκχω. ζηλαϊος, anon. h. in Ba. 7 Abel: ζηλαΐον, ζάχολον, ζηλήμονα, ζηλοδοτήρα. ζηλήμων diiv., Nonn. D. 10, 245; 414. cf. etiam ζηλαϊος. ζηλοδοτήρ v. ζηλαϊος. ζωογόνος, Nonn. D. 27, 339: ζωογόνω — φιλοβταφΰλω diovvetp. ηγέτης κώμων, Orph. h. 52, 7: ήχότα * κ. ήχήτωρ Σατύρων, ν. απειλητήρ. ήδιβτος θεών, Theocr. ep. 12, 2 (= AP VI 339): σό τόν ήδιατον * θεών. cf. Οίνος ρ. 89 sq. ήδυεπής, AP IX 384, 20 (menses Romanoram): ηδυεπή — Βάκχον (lect. dub.). ήόυθροο; et ήδυπότης ν. ήπιος, [ήδύποτος, Nonn. D. 45, 147: ήδυπότοιο — diovvOov.] ήδύς, AP V 110, 3 sq. (Marci Argent): τόν ήδύν | Βάκχον.

ήθά;, Nonn. D. 20, 249: ήθάόο; — Λυαίου.

πότην, ήδύΰροον, ήπεροπήα. ηπιότατος ν. δεινότατος, ήρικεπαΐος, Orph. h. 52, 6: ήρικεπαϊε . * ήρω;, carm. ρορ. 6, 1 Bergk: ήρω diavvoi

(lect. dub.). ήϋς diov., Qu. Sm. 3, 772. 4, 390. 9αλαβ4., 47, 551. vla> — Λ., 44, 211. νηπεάχω — Δ., 9, 198. νυχτεΐ/ω — Λ., 22, 5. οίνοφύτω — Λ., 21,172. πο&οβλήτιρ — Λ., 42,432. ίμώ (Hydaspis) πορθμψ Δ., 23, 175. φιίαγςύπνφ — Λ., 14, 291. Δύδιος, Nonn. D. 43, 172: Δύδιε Βάκχε. Δυδός, anon. h. in Ba. 12 Abel: Δυδόν, ληναΐον, λα&ικηδία, λυβιμίςιμνον. λύαειος ν."Ιακχος ρ. 86. Ιυσεύς, Orph. h. 52, 2: λυαεΰ . * λνβιμείή; Διόν., Nonn. D. 42, 345. — gen. Ιυσιμελοϋς Βάκχου, AP XI 414, 1 (Hedyli), cf. απαλός. λυαιμέςιμνος ν. Δυδός. λύσιος, Orph. h. 50, 8: !όσιε *. — 1. δαΐ, * μον ib. ν. 2. cf. Δηναϊος. λυσιπαίγμιον — Βάκχος, Anacreontea 48, 9 Bergk; ν. 1. λυςοπαίγμεον, λυβιπημων, φιλοπαίγμων etc. λυσίπονος, Opp. cyn. 4, 254: λυσιπόνιρ Διονύσιο. δ λυσίφρων δ Δυαϊος, Anacreontea 47,

2 Bergk. μαινόλας, Orph. h. 45, 4: μαινόλα Βάκχε. — μαινόλα, Βακχεΰ, ib. 52, 1.

μαινόλης. μαινόλιος ν. μύστης. μαινόμενος, Hom. Ζ 132: μαινομίνοιο Δαονύσοιο. — Βάκχου | μαινομίνου, Νοηη.

D. 32, 114 sq. μόκας, Opp. cyn. 4, 301: ϋ> μ., & Διόνυαε. — μ. Διόν., Orph. h. 45, 1. μ. — Βάκχε, 50, 1. 53, 8. μόκας * item voc.,

Orph. h. 30, 8. 45, 7. 46, 8. 47, 6. 52, 1; 13. μανιώδης, Theocr. id. 26, 13: μανιώδεος — Βάκχου. μάντις, Eur.Hec. 1267: δ θρ^ξΐμ. — Διόν. μάςτυς, Nonn. D. 17,158: μάςτυςι Βάκχω. ib. 18, 87. 40, 66. κινυςώ — μάρτ. Β·:

ib. 12, 173.

Διόνυσος. μαχήμων, Nonn. D. 25, 109: μαχήμονος — Λυαίου. μέγας, Orph. fr. 71 Abel: Βρόμιος — μ. — acc. Βρόμιον — μέγαν 9εόν, Eur. Ba. 329. cf. etiam εύιος. μεγαβ&ενής, Orph. h. 50, 5: μεγαβ&ενές . * μεΰυδώτης, Orph. h. 47, 1: Βάκχον — με&υδώτην. cf. μύβτης. ΜεΟυμναΐος, Orph. fr. 11, 4 Abel: Με. * Βυμναίου μειλίχιος, Nonn. D. 14, 320: μειλιχίου — Λιονύβου. μελάναιγις ν. καβίγνητος. μελλόγαμος, Nonn. D. 48, 110: μελλογάμοιο — Λυαίου. — μελλογάμου — Λυ.,

47, 268. μεμηνώς, Nonn. D. 35, 324: μεμηνότος — Βάκχου. μενεπτόλεμος, Nonn. D. 14, 316: μενεπτολέμου Λιονύβου (ν. 1. dat.). — dat. μενεπτολέμω Λιονύβω, ib. 47, 646. μηροτρεφής, Orph. h. 52, 3: μηροτρεφές . * μινυν&άδιος, Nonn. D. 29, 54: μινυν&αδίω Λιονύβω. μιτρηφόρος, Orph. h. 52, 4: μιτρηφόρε . * Μιτυληναϊος, AP XI 34, 7 (Philodemi): Μιτυληναίω — Βάκχω (vino). μνηβτήρ Ariadnes, Nonn. D. 47, 455: ουρανίου μνηβτήρος . * Μυγδόνιος, Nonn. D. 45, 61: Μυγδονίω — Λιονύβω. μυριόμορφος ν. μύβτης. μύβτης, anon. h. in Ba. 13 Abel: μύβτην, μαινόλιον, με&υδώτην, μυριόμορφον. ναρ&ηκοφόρος, Orph. h. 42, 1: ναρ&ηκοφόρον Λιόνυβον. νεβριδόπεπλος ν. νυκτέλιος. * νεβριδόβτολος voc., Orph. h. 52, 10. νεβροφόνος, Nonn. D. 44, 198: νεβρόφόνω — Λιονύβω. νεβροχίτων Λιόν., Nonn. D. 26, 28. νεβρωδης ν. νυκτέλιος. νεκτάρεος, AP IX 409. 2 (Antiphanis): τριγέρων νεκτ. Βρόμιος (vinum). νεογιλός, Ορρ. cyn. 4, 273: Λιόνυβον — νεογιλόν. νέος, Euphron. Cherron. fr. 1 Bergk: τοϋ νέου Λιονύβου. — dat. νέω — Λυαίω

(ορρ. Zagreo), Nonn. D. 44, 211. — acc. νέον Λιόνυβον, ib. 5, 263. 31, 66. cf. Οίνος p. 89 sq. et υίός. νηλειής Λιόνυβε, τεής άκόρητε γενέ&λης,

Nonn. D. 46, 283.

89

νηπεν&ής Λιόν., Nonn. D. 7, 87. 11, 254.

19, 58. 47, 136. — voc., ib. 11, 321. νηπίαχος, Nonn. D. 9, 285: είβέτι νήπιάχοιο — Βάκχου. — dat. νηπιάχω — Βάκχω, ib. ν. 222 sq. νηπ. — -Λυαίω, ib. ν. 198.

cf. etiam "Ιακχος ρ. 86. νήπιος, Nonn. D. 13, 138: νήπιου είβέτι Βάκχον. — ημιτελή — | νήπ. εΐβ. Β., 47, 615 sq. νήπ. — Β., 39, 104. νοερός, Ioann. Gaz. Anacr. 5, 39: νοερόν — Βάκχον (vinum). νόμιoj ν. νυκτέλιος. νοοπλανής, Nonn. D. 33, 227: νοοπλανέος Λιονύβου. ib. 42, 157. 45, 68. νοοβφαλής, Nonn. D. 31, 244: νοοβφαλέος Λιονύβου. ib. 32, 118. 46, 189. νυκτέλιος, Nonn. D. 7, 349: νυκτελίοιο — Λιονύβου. ib. 27, 173. — dat. νυκτελίω — έλαυνομένω Λιονύβω, ib. 44, 203. νυκτ. — Λυαίω, 22, 5. — acc. νυκτέλιον, νόμιον, νεβρώδεα, νεβριδόπεπλον, anon. h.

in Ba. 14 Abel. νυκτέριος, Orph. h. 52, 4: νυχτέρι’*, νυκτίπολος, Nonn. D. 7, 288: νυκτιπό1010 Λυαίου. νυκτιφαής Λιόν. ϊχων ταυρωπιδα μορφήν,

Nonn. D. 44, 279. νυχτοφαής, Nonn. D. 44, 218: νυκτοφαίς Λιόνυβε, φυτηχόμε, βυνδρομε Μήνης. Νυβήιος, Arist. ran. 215 sq.: Νυβήιον I Λιός Λιώνυβον. cf. άναξ et υίός (lovis). Νύβιος, Arist. Lys. 1282 sq.: Νύβιον , * | os μετά μαινάβι βακχίβιν οίνάβι δαίεται. — Νύβιον — Βάκχον, Orph. h. 46, 2. — voc. Νύβιε , * ib. 52, 2. νωμήτωρ, Nonn. D. 9, 1/3: Σεμέλης φλογερδ>ν νωμήτορα κόλπων — Λιόνυβον. ξανδοχάρηνος, ξενοδώτης, ξυνός ν. ξυβτοβόλος. ξυβτοβόλος, anon.h. in Ba. 15 Abel: ξνΰτοβόλον, ξυνόν, ξενοδώτην, ξαν&οχάρηνον. όβριμό&υμος ν. άργιλος. , * Οίχουρός Lycophr. 1246. οίχτίρμων, Nonn. D. 24, 7: οίχτίρμονι Βάκχω. οίνοδότας, Eur. Η. f. 682: Βρόμιον οίνοδόταν. οίνοποτήρ, Nonn. Β. 12, 380: οίνοποτήρι Λιωνύβφ. Οίνος1) — δαιμόνων υπέρτατος, trag. anon.

1) Cf. Reichenberger, Die Entwicklung des metonymischen Gebrauche von Götternamen, pp. 8, 44 sq., 89.

90

Διόνυοος.

fr. 570 Nauck * = coin. an. fr. 1274 Kock. βαβιλιύς Ol. (ol. edd.), Ion. fr. 1,12 Bergk. — gen. Οίνου, Orph. fr. 202. 203 Abel. — dat. Οϊνω — χούρω Διάς, ib. fr. 204 A. acc. αδαμον (αδαμνον coni. Bergk) | παΐδα, τανρωπόν, νίον ού νίον, ήδιβτον πρόπολον | βαρυγδουπών Ιρώτων, Οίνον (ol. edd.) άιρβίνοον, | άν&ρώπων πρύτανιν,

Ion. fr. 9 Bgk. Bacchi nomen ubique deest. οίνοφόρος, Nonn. D. 44, 17: οίνοφόρω — Βάχχω. οινόφυτος, Nona. D. 21, 172: οίνοφύτω — Λυαίω. οίνόχυτος, Nonn. D. 12, 201: οίνοχύτου Διονύβου. — dat. οίνοχύτω Διονύβω, ib.

13, 256; 273. 18,163. 25,290. 37'721. οίνοψ, AP VI 44, 5 (Leon. Tar?): οΐνοπι Βάχχω. Nonn. D. 13, 227. 27, 31. 31, 59.

32, 44. 38, 16. 39, 73. 40, 70. οί‫׳‬. — B., ib. 47, 721. οίνώψ v. χρυβομίτρας. όιβτιυτήρ Γιγάντων, Nonn. D. 29, 40: Βάχχον — όιβτιυτήρα Γ. — Διόν. — ’Ινδώων άχόρητον όιβτ. χαρήνων, ib. 29, 49 sq. οίβτρήιις Διόν., Nonn. D. 29, 47. οίβτρομανής, Nonn. D. 48, 716: οίβτρομανή Διόνυβον. όλβιόδωρος ν. ιΰιος. δμόγνητος Aristaei aut Actaeonis?, Nonn. D. 37, 192: όμογνήτω Διονύβφ. όμόγνιος Melicertae, Nonn. D. 39, 103: Διόνυβον όμόγνιον. όμόβτολος μαινάδων, ν. χρυβομίτρας. όξύτατος, Orph. L. 502: όξυτάτφ — Βάχχω. όπάων Δηριαδήος, ν. θηλυμανής, οργίλος, anon h. in Ba. 16 Abel: δργίλον, όβριμόΟυμον, όρίβχοον, ούριβίφοιτον. οργιον, Orph. h. 52, 5: οργιον * άρρητον (voc.). όριίδρομος ν. υίός. δριιμανής, Triph. 370: όριιμανίος Δ10νύβου. όριιφοίτης Διόν., Phanocl. fr. 3, 1 Bach

et Bergk. όρίβχοος ν. οργίλος. όριββινόμος, Nonn. D. 21, 314: όριββινόμου Διονύβου. ib. 27, 31. 36, 28 (ubi ν. 1. όριββιχόμου). 48, 847. Όρίβαχχος, Ορρ. cyn. 1, 24: τριιτή Όρί* βάχχον (ν. 1. Όρόβ.). όριπλανής, Nonn. D. 45, 230: όριπλανίος Διονύβου. όριτριφής, Nonn. D. 37, 45: όριτριφίος Διονύβου.

δρνις Ιρώτων, Nonn. D. 11, 136: ΒάχZ»S — o. Ιρ. δρβιγύναιχα (acu.) v. πατριώτης, όρχηβτήρ, Nonn. D. 20, 69: όρχηβτήρι φιλοβταφνλω (v. 1. ψίλοβχοΛ&ω) Διονύβω. "Οβιρις cum Baccho confusus, Io. Tzetz.

chil. 5, 204; 208; 236; 258; 789 sq. 10, 492. 12, 136. cf. ’Λιδωνιύς p. 79 et ιύριτής p. 84 sq. ουράνιος, Nonn. D. 7, 361: ούρανίω (lect. dub.) Διονύβφ. — acc. ουράνιον Διόνυβον, ib. 10, 136. cf. ΛοχΕυόμΐΐΌ; et μνηβτήρ. ούριβιφοίτης v. οργίλος, * ούριοίφοιτος voc., Orph. h. 52, 10. οψίγονος, Nonn. D. 36, 116: όψιγόνου — Βάκχου. — dat. όψιγόνω Διονύβω, ib. 47, 29. 48, 30; 964. * Παιάν Ουρβιγχής voc., Orph. h. 52, 11. * παΐς δ χιββοφόρος, Pind. 01. 2, 50 (27). — gen. παιδός , * Ορρ. cyn. 4, 248. — acc. παΐδα , * ib. 4, 246. — voc. ω παϊ Διόνυβι, Nicet. Eug. Dros. et Chur. 3, 362. cf. Οίνος p. 89 sq. Filius lovis: ήχω Διος παΐς — Διόν., Eui‫׳‬. Ba. 1 sq. τον Λ. ό π. i Βάκχος, Anacreontea 47, 1 Bergk. — dat. Βάχχω | παιδί Λ. πυρόιντι, Nonn. D. 24, 7 sq. — voc. ω Δ. παϊ | Διόνυβι, Eur. Ba. 550 sq. ω τοϋ Δ. παϊ Διόν., Nicet. Eug. Dros. et Char. 1, 247. Sine Bacchi nomine: δ δαίμων & Δ. παΐς, Eur. Ba. 416. δ rod Δ. π., Nicet. Eug. Dros. et Char. 8, 30. Δ. πάις, Nonn. D. 35, 341. — dat. παιδί Δ., ib. 13, 18. 14, 275. — acc. παΐδα Δ. — βταφυληχόμον, ib. 9, 29. — voc. παϊΔ., Anth. app. ep. I 17,1 Cougny. & π. Δ., Nicet. Eug. 1. c. 3, 356. 6, 306. cf. χοραγός. Filius Semelae s. Thyonae: Διόνυβον, άγήνορα παΐδα θυώνης, Nonn. D. 29,60. Sine ■ Bacchi nomine: dat. ?caedi φίλοβτιφάνφ (v. 1. φιλοβτιφάνου) Σιμίλας,

Anacr. ep. 106, 1 Bergk (=‫ ־‬AP VI 140). — acc. παΐδα θυώνης, Nonn. D. 42, 274. 46, 80. παΐδα χαβιγνήτης Σιμιλης, 9, 62. Σιμ. — π., 48, 10; 963. — voc. παϊ Σιμ., Fraenkel, Die InSchriften von Pergamon 184, 2. Διόν. δ Διος xal ΣιμΙλης παΐς 1), Eumeli fr. 10 Kinkel, δ Σιμίλας, & Δ. παΐς , * Eur. Ba. 581. δ καλλίμορφος π. * Δ. 1) Quatenus ea verba ipsius Eumeli siut, diiudicari nequit.

Αιόννσος. χαϊ Σεμέλης, Nicet. Eug. Dros. et Char. 7, 196. — voc. ώ A. aii I Βρόμιε xal Σεμίλας παΐ, Arist. Thesm. 990 sq. Filius Dionae aut Veneris: ώ παΐ Αιώνης, ως ΐφυς μέγας θεό;, | Αιόνυαε, &νητοΐς τ' ούδαμ&ς υποστατό;, Eur. fr.

177 Nauck2. cf. Praxill. fr. 8 Bergk et trag. anon. fr. 204 Nauck2. παλιναυζής, Nonn. D. 9,159: παλιναυξέα Βάκχον. παλίννοδτος, Nonn. D. 21, 284: παλιννόστου Αιονύαου. — dat. παλιννόατω Αιονύαω, ib. 40, 274. παλ. — άνιχήτω Α.,

ib. ν. 279 sq. παντοδυνάατης, Orph. h. 45, 2: παντο-

*. ό'υνάστα [παππάζων ενια, Nonn. D. 9, 110: εύ. παππάζοντι — Αιοννΰω.\ πάρεδρος Cereris, Pind. Is. 7, 3 — 5: πάρεδρον I Ααμάτερος — εύρυχαίταν — Αιόνυαον. πατήρ, ΑΡ1 306, 9 (Leon. Tar.): πάτερ Αιόνυαε. — π. Α., φιλοατεφάνοιαιν άρίαχων | άνδράαιν, εύθυμων Ουμποαίων πρύτανι, Ion. fr. 1, 13 sq. Bergk. π. * θέοινε, μαινάδων ζευκτήριε, Aesch. fr.382 Nauck·. θεών * ήδε χαϊ υίέ, Orph. h. 52, 6. πάτερ“Αρη π ν. Βρόμιος (lyr.). — gen. ήμετέρου (Priapi) πατρδ; — Βρομίου, AP X 15, 8 (Pauli Sil.). — dat. Λυαίω πατρί, Anth. app. ep. III153 tit. Cougny (Ausonii), cf. βααιλεύς. πατριώτης, lyr. fr. adesp. 131 Bergk: τόν πατριώτην θεόν — Ενιον δραιγύναιχα, μαινομέναις άνθε'οντα τιμαΐαι Αιόνυαον. πειφήμων, Nonn. D. 36, 475: πενθημονε Βάκχω. πεπο&ημένος, Orph. h. 46, 2: πεποθημόνον — Βάκχον. περιχιόνιος, Orph. h. 47,1: Βάκχον περίκιόνιον. — gen. Περικιονίου * , tit. huius

hymni. περιααόνοος, Nonn. D. 22, 129: περισσονόου Αιονύαου. πινυτός, Nonn. D. 22, 142: πινυτοϊο — Βάκχου. πλαγχτήρ ν. πουλυπότης. πλουτοδότης ν. “Ιαχχος ρ. 86. πο&όβλητος, Nonn. D. 16, 347: ποθοβλήτοιο Λυαίου. — dat. ποθοβίητω Αιονύαω, ib. 10, 268. 11, 335. 42, 534. ποθ. — Λυαίω, 42, 432. ποικιλόβοτρυς — ζΑόν.,Νοηη.Ώ. 27,284. ποιμήν, Nonn. D. 16, 336: νυμφιδίης, Αιόνυαε, μέ&ης 9ελξίμβροτε ποιμήν. —

91

άνδρομέου, ζΐίόν., βίου τερψίμβροτε π., 38, 105. — dat. ποιμένι * — άγραύλων ταύρων, Αιός αίγιόχοιο | υίίι κιααοχίτωνι, Orph. L.

260 sq. πολεμοχέλαδος ν. Βρόμιο; (lyr.). πολύβουλος, Orph. h. 30, 6: πολύβουλε , * πολυγα&ής Αιόν. — | αγνόν φέγγος όπώρ«;, Find. fr. 153 Bergk, ubi φίγγος no-

minativuin esse de Baccho dictum censet Dissen. πολυγη&ής, orae. 207,1 Hendess: onJlo; (sc. έατι) θηβαίοιαι Αιώνυΰος πολ. — gen. Αιών ύβου πολυγη&έος, Hes. op. 614. Αιών, πολυγηΰοΰς, Orph. h. 44, 3. 75, 1. — acc. Αιών. πολυγη&έα, Hes. th. 941. πολυειδής, Nonn. D. 36, 338: πολυειδέι Βάκχω. πολύχωμος ν. πουλυπότης. πολύμορφος ν. Εύβουλεύς ρ. 84. πολυπάρ&ενος, Orph. h. 52, 12: πολύ. * πάρ&ενε πολυατάφυλος, Hom. h. 26, 11: πολύατάφυλ’ ώ Αιόνυαε. πολυατέφανος ν. πουλυπότης. πολύυμνος, Eur. Ion. 1074 sq.: τόν πολύυμνον | θεόν *. — τόνόε — πολ. *, Ηοιη.

h. 26, 7. πολυώνυμος, Orph. h. 45, 2: πολυώνυμέ . * ib. 50, 2. 52, 1. add. Καδμείας άγαλμα νύμφας | καί Αιός βαρυβρεμίτα | γένος, Soph. Ant. 115. cf. etiam απίρμα. πορθμεΰ;, Nonn. D. 23, 175: ίμώ (Hydaspie) πορθμήι Λυαίω. δ πότας Αιόν., Plat. ep. 2, 1 Bergk (=

AP IX 748). πουλυπότης, anon. h. in Ba. 17 Abel: πουλυπότην, πλαγκτήρα, πολυατέφανον, πολύχωμον. Πράμνιος, Arist. eq. 107: τοΰ δαίμονος τοΰ Πραμνίου . * πρεαβεύωνΰυραοφόροις, Ion.fr. 1,1 Bergk: ΰυρα. μίγα πρ. Αιόν. πρίηπος ν. infra Πρίηπος. προβαχχήιος, Eur. Ba. 412 sq.: Βρόμιε, ■ προβαχχήιε δαϊμον. * Πρόβλαβτος — θρασύ;, Lycophr. 577. πρόμο;, Nonn. D. 48, 98: Βάκχος — Αίχης πρ. — acc. πρόμον Λυδ&ν, | Βάκχον ιόν (Pactoli) βααιλήα, ib. 43,412 sq. οί.Εϋιος. πρόπολος ν. Οίνος ρ. 89 sq.

[προπομπό;, Nicet. Eug. Dros. et Chai‫׳‬. 3, 408: ύπό προπομπό! τώ θεώ Αιονύαω] προατάτης τρύγους, Theod. Prodr. Rhod. et Dos. 4, 365: Αιόν. — τοΰ τρ. δ προστ.

92

Λιόνυαος.

προαφιλεοτατος πΰοι τοΐς φρονοϋαι, Diphili fr. .86 Kock: ω π. τ. φρ. προοιριλίΟτατε | Λιόνυαε και ΟοφώταΒ’, ώς ήδύς τις εΐ. πρυτανις ν. Οίνος ρ. 89 sq. et πατήρ, πρωτόγονος, Orph. b. 30, 1 sq.: ΛιόνυΟον — πρωτόγονον. — voc. πρωτόγον’* , ib.

52, 6. πρ&τος μαχάρων, Eur. Ba. 376—378: τόν παρα καλλιβτεφάνοις | ενφροβύναις δαίμονά πρώ[τον * μακ. πυρίβρομος ν. είραφιώτης. πυρίπαις, Ορρ. cyn. 4, 287: πυρίπαιδι . * πυρίπνοος, Orph. h. 52, 3: πυρίπνοε * xal τελετάρχα. πυρισ&ενής, Nonn. D. 24, 6: πυρισ&ενίος Λιονύοου. πυρίαπορος, Orph. h. 45, 1: Λιόνυαε, πυρίαπορε. — πυρ * item voc., Ορρ. cyn.

4, 304. πυριτρεφής, Nonn. D. 24, 13: Λιόνυαε πυριτρεφίς. πυριφεγγής, Orph. h. 52, 9: πυριφεγγίς . * πυρογενης, δίκερως, Τιτανολίτης, Λιόνυβαος, Anth. app. ep. III 153, 3 Cougny (Ausonii), cf.. Λημήτριος p. 83. πυροΕίς — Βάκχος, Nonn. D. 21, 220. ef. παΐς (Iovis). πυροαπόρος, Orph. h. 52, 2: πυροβπόρε . * πυρωπός v. άοτροφανής. φαδινός et φηνοφορεύς ν. ρηξίνοος. Ρηξίνοος, anon. h. in Ba. 18 Abel: φηξίvoov, βοδινόν, βιχνώδεα, βηνοφορήα. βηξίχ&ων, Orph. h. 50, 5: βήξιχ&ον . *

ib. 52, 9. ήικνώδης ν. ρηξίνοος. Σάτυρος ν. ακιρτητής.

σοληνός. ΣεμελεύςοϊΣεμεληγενίτης ν. ακιρτητής. Σεμελήιος ν. ,Ίακχος ρ. 86. Οκηπτοΰχος, Orph. h. 52, 7: Οκηπτοϋχε *. — acc. νό90ν σκηπτούχον * Όλυμπου Tel-

lue Bacchum dicit, Nonn. D. 48, 18. ακιρτητής, Orph. h. 45, 7: βκιρτητά . * — acc. Οκιρτητήν, Σάτυρον, Σεμεληγενίτην, Σεμελήα, anon. h. in Ba. 19 Abel. ακοΐδος, Menandri fr. 289 Kock: ακοΐδον ΛιόνυΟον. cf. Phot. s. v. ακοΐδος' ταμίας τις xal διοικητής. Μακεδονικόν δΐ τό α οφώτατο ς ν. προβφιλίβτατος. * απίρμα (voc.) πολύμνηατον, Orph. h. 50, 2. add. πολυώνυμον Εύβουλήος (Iovis),

ib. 42, 2.

ΟταφυΊηχόμος ν. παΐς (Iovis). βτίλορ ν. πολυγη9ής. ουνααπιβτής, ΑΡ1 184, 1 (Antipatri):

Λύαονίω Πείβωνι βυν. Λιόν. ΰύνδρομος ν. νυκτοφαής. Σφάλτης ν. αωτήρ. βφίγγων χαίτην χιΟΟω ν. ευαβτής. αωτήρ, Lycophr. 206 sq.: σωτήρα Βάκχον τ&ν πάροι&ε πημάτων | Σφάλτην άνευάξοντες. αωτήριος, Nicet. Eng. Dros. et Char. 7, 209: Owfl — roi οωτηρίου . * ταμίας ν. ,Ίακχος ρ. 86. τανυπλόκαμος, Nonn. D. 35, 328: τανυπλοκάμου — Λυαίου. ταυρογενής Λιόν., Orph. fr. 160, 7 Abel. * ταυρόχερως voc., Orph. h. 52, 2. — acc. ταυρόχερων 9εόν , * Eur. Ba. 100. cf. "Της. ταυρομετωπος, Orph. h. 45, 1: Λιόνυαε — ταυρομίτωπε. ταύρος, Lycophr. 209: Ταύρω . * — voc. άξιε ταύρε , * carm. ρορ. 6, 6; 7 Bergk. cf.

Eur. Ba. 920. ταυροφάγος, ßoph. fr. 607 Nauck : * Λιονόθου τού ταυροφάγου. ταυροφυής Λιόν., Nonn. D. 11, 151. 21, 215. — acc. ταυροφυή ΛιόνυΟον, ib. 15, 31. add. χεραβτήν, 9, 15. ταυρωπός, Orph. h. 30, 4: ταυρωπόν . * cf. Οίνος ρ. 89 sq. et τερπνός. ταχύμηνις ν. τερπνός. τεχνω&είς, Orph. h. 30, 6 sq.: Λιός xal Φερβεφονείης | άρρήτοις λέχτροιΟι τεχν. *

(voc.). (voc.) Σεμίλης εύώπιδος, Hom. h. 7, 58. cf. γνωτός. τελεοοίγαμος, Nonn. D. 16, 340: τελεααι-

* τέχος

γάμοιο Λυαίου. — τελεασιγάμου — Λυ.,

ib. 48, 724. τελετάρχης ν. πυρίπνοος. τερπνός, anon. h. in Ba. 20 Abel: τερπνόν, ταυρωπόν, Τυρρηνολίτην, ταχύμηνιν. τερψίμβροτος ν. ποιμήν. τερψίνοος, Nonn. D. 27, 175: τερψινόου Βρομίοιο. τετιμίνος, Orph. h. 45, 5sq.: τετιμίνε * παΟι Βεοΐβι | xal &νητοϊβι βροτοΐβιν, 0001 χ&όνα ναιετάουοιν. Τιτανολίτης ν. πυρογενης. τόκος Semelae, Nonn. D. 9, 208: Σεμίλης * — dat. τόχω τ * Σεμ., ib. 9, 228. — acc. Σεμ. τόκον , * ib. 31, 45.

93

Αιόνυοος.

rolftqttj, Nonn. D. 16, 234: Βάκχος δ τολμ. τραγικός ν. κεχηνώς. τριγίρων ν. νεκτάρεος. τρίγονος, Orph. h. 30, 2: rplyovov *. τριετηριχός, Orph. h. 62: Τριετηρικοΰ * . cf. Βααβαρεύς. τριετής, Orph. h. 30, 6: rptsrq *. cf. Όρίβακχος. τριφυής, Orph. h. 52, 6: τριφυός . * Τυρρηνολίτης v. τερπνός, ύγιάτης ν. Ιατρός. ύγρόμ090ς, Nonn. D. 39, 272: ύγρομό9ω Βρομίω. ύγρός ν. ύηνοφόβης. "Της, Euphor. ρ. 42 Duentzer, fr. 14 Meineke:nZ)7 ταυροκόρωτι Αιωνύβω. — acc. τδν , * "Την Arist. fr. 878 Kock. cf. Nicetam Studemund: Ιφ’ ω xal άδεται τδ ,ΰις αττις re’. υίδς Αιδς Αιόν., Constant. Man. Arist. et Call. 2, 6. — dat. υίίι Βάκχω, Nonn. D. 35, 345. — acc. ίμδν υίία Βάκχον, ib. 27, 311. — voc. Αιδς υΓ — Βάκχε, Orph. h.

50, 1.

iocose dictus Αιόν. υίδς Σταμνιού, Arist. ran. 22. υϊος Iovis et Semelae, Alcaei fr. 41 Bergk: Σΐμόλας xal Αίας υϊος . * ύδηιις et ύμινήιος ν. ύπνοφόβης. [ύπερααπίξωνΚουρήτων, anon. carm. de herbis 78 sq. Lehrs: Αιόνυαον (-= vinum) K. μακάρων ύπιραβηίξοντα repenovtfuj.J ύπίρτατος v. Οίνος p. 89 Sq. ύπναΐίος, Nonn. D. 20,42: Βάκχου ύπνα-

illoto. ύπνοφόβης, anon. h. in Ba. 21 Abel: ύπνοφόβην, ύγρόν, νμενήιον, ύΐήεντα. [ύποβρύχιος, Nonn. D. 21, 136: ύ«0βρυχίω Αιονύαω.] ύποχόλπιος, Orph. h. 62, 11: ύποχόΐπΐί * φαίδιμος et φαιδρός ν. υίός. Φανάκης ν. ,Αιδωνεύς ρ. 79. , * Φαυατήριος Lycophr. 212. φίγγος ν. ποίυγα&ης. φεραυγής, Nonn. D. 38, 81: φεραυγέα Βάκχον. [φερίχαρπος, Orph. h. 60, 10: φερίκαρ-

, * «ον

praedicative.]

Sine dei nomine: υίίι Ζηνός, Opp. cyn. 4, 238. — acc. Αιδς Νυαήιον υϊα, Apoll. Rh. 2, 905. 4, 1134. νίον υϊα τεοΰ (Rheae) Αιός, Nonn. Β. 9, 149. cf.

φερεβτάφυίος, Opp. cyn. 3, 79: Βάκχοιο φερεαταφύίοιο. — dat. φερεβταφύΐω Αιονύβω, AP IX 363, 11 (Meleagri). — acc. φερεατάφυίον — Βάκχον, Nonn. D. 27,

ποιμήν. Filius Semelae s. Thyonae: Αιώνυβον, Σεμέλης ίρικυδίος υίόν, Hom. h. 7, 1. Sine dei nomine: υϊα θυώνης, Nonn. D. 1, 26. 21, 51. 46, 13. άνούτατον υϊα β., 26, 82. ’Απατούριον υϊα β., 27,305. χεραβφόρον υϊα ®., 27, 23. cf. 9, 146. όρίδρομον υϊα β., per. 18, 2. φαιδρόν — δολοπλύκον υϊα β., 46, 130. χοροίτύπον υϊα ®., 9, 202. νίον υϊα πυριβΐήτοιο β., 8, 356. Σεμέλης 9ρααύν υϊα, ib. 46, 265. τδν χεζοκαρκάλην — υίδν τδν τής Σεμ., Io. Tzetz. ohil. 5, .795.

287. φίρων πίπία etc., ν. εύαβτής. φηρομανής, anon. h. in Ba. 22 Abel:

Αιόνυαον — Ζηνδς καί Σεμέλης έριχυδέος άγλαδν υίόν, Hom. h. 26, 2. cf. Hes. th. 940 sq.: Καδμείη δ’ άρα ot (Iovi) Σεμέλη τέχε φαίδιμον υίόν | μιχ9εϊβ’ Ιν φιλότητι, Αιώνυβον πολυγη9ία. Hic addere liceat locos, quibus υίός aut similis quaelibet vox omissa est. Αιόν. — δ τοϋ Αιός, Eur. Ba. 466. — τδν Αιδς I Αιόν., ib. 859 sq. τόν * Α. οϊδα μόνον, AP IX 368, 2 (Iuliani Caes.). — τδν * Σεμέλης, Nicet. Eug. Dros. et Char. 7, 43. — τοϋ τής Σεμ. xal Αιδς Αιονύαου, ib. 7, 138. denique restat

φηρομανΐ!, φριχτόν, φιίομειδία, φοίταΙιώτην. , * Φιγαίεύς Lycophr. 212. cf. schol. φιΐάγρυπνος, Nonn. D. 14, 291: φιίαγρύπνφ — Αυαίφ. φιΐάχρητος, AP VI 169, 3 (άδ.]·. φιίαπρήτω Αιονΰβω. φιλί1Η0$, Nonn. D. 19, 16: z/mSwo» φιΙεύιε. φιίόδαφνος ν. δεβπότης. φιλοχιββοφόρος, Eur. Cycl. 620: τδν φιίοχιββοφόρον Βρόμιον. φιλομειδης ν. φηρομανής. φιίοπαίγμων, Anacreontea 40, 1 Bq. Bergk: Αιονύαου | φιδοπαίγμονος. φιίοπευ&ής, Nonn. D. 38, 104: g>tloιτευθ/t Βάκχω. φιλόπτορΰος, Nonn. D. 24, 128: φιΐοπτόρ90υ Αιονύαου. — φιλ. — Αυαίου,

17, 321. φίλος, Nonn. D. 19, 12: φίλε Βάκχε. ib. ν. 23; 23 . ** 39, 273. 42, 194. cf. Βάκχειος, Βαχχεύς et Orph. h. 46, 7.

94

Λιόνυαος — ΕίλεΚλυια.

φιλόβκαρδμος, Nonn. D. 30, 109: φίλοβκάρ9μου Λιονύβου. — φιλοβχάρ9μοιο Λυαίου, ib. 10, 399. — dat. φιλοβκάρ9μω Λιονύβω, ib. 10, 304. φιλοβχόπελος, Nonn. D. 48, 944: φίλοβχοπέλοιο Λυαίου. — dat. φιλοβχοπίλφ Λιονύβω, ib. 16, 186. 38, 75. cf. όρχηβτήρ. φιλοβτάφυλος, Nonn. D. 20, 122: φίλοβταφύλω Λιονύβω. cf. ζωογόνος et δ’ αχρολοφίτας, | τό πλεΰν 4’ &τρ., ωνερ, άρερον *, ex Dorotheo 69. cf. άγγελος (Iovis). χρατΰς ν. ’Λργειφόντης. χρείων, Anacr. ep. 111, 3 Bergk (— AP VI 143): ’Ερμή — χρείοντι. , * Κτάρος Lycophr. 679. cf. echol. ad h. 1. χύδιμος'Ερμής, Hom. h. 3, 46; 96; 130; 150. — acc. χύδιμον ,Ερμήν, ib. 253;

298; 316; 404; 571. Hes. th. 938. cf. ’Λργειφόντης. χόχλος Lunae, v. χοαμοχράτωρ. Κυλληναίος ▼. φίλος.

Κυλλήνιος'Ερμής, Hom. h. 3, 304. Kaibei ep. 414, 9. Nonn. D. 48, 710. Orph. fr. 224, 6 Abel. fK. ’£., Maneth. 3 (2), 394. 'E, — Kull., Hom. ω 1. — gen. ,Ερμάωνος — Κυλληνίου άατήρ, Maneth. 4, 206. — acc. Κυλίήνων — 'Ερμήν, Hom. h. 18, 1. — voc. Κυϋήνεε Mauiδος 'Ερμή, Hippon. fr. 21 A Bergk. Sine dei nomine: nom., Hom. h. 3, 318. — gen. Κυλληνίου, h. 19, 31. — dat., AP VI 92, 5 (Philippi Thess.). — voc., Hom. h. 3, 408. AP XI 274, 1 (Luoiani ep. 26). API 193, 1 (Philippi), app. ep. TV 68, 5 Cougny. cf. etiam Άργειφόντης. χυνάγχης, Hippon. fr. 1 Bergk: 'Ερμή xwdy%a, ΜγονιβτΙ KavdtfOlct, | φωρ&ν ίταϊρε. χωροφίλος, AP VI 282, 6 (Theodori): χωροφίλ’* (corr. Iacobs). Κωρυχιώτης, Orph.h. 28,8: Κα»ρυχ»Φτ« *, μάκαρ, Ιριοΰνιε, ηοιχελόμυΦε. λάλος ν. ατωμύλος. λαοββόος ν. ’^ίρχειφόντης. λάτρες δαιμόνων, Eur. Ion. 4: 'Ερμήν — δ. λάτρεν. Λάφρεος, Lycophr. 835: Λαφρίου . * Ιελο/χώς βρος Κυλλήνιον, ΑΡ1 188, 1—3 (Niciae); είνοαίφυλλον δ. Κ. alni λελ., | ιήί’ Ferqx’ Ιρατοΰ γυμνασίου μεδίων, I

'Ερμής. ληϊατήρ, Hom. h. 3, 14: Ιηϊβτήρ * (aco).

108

Ερμής.

λόγιος, Theod. Prodr. carni, astr. 343 (not. et cxtr. XXIII 2 p. 24;: ‫׳‬Ερμής δ — dat. 'Ερμή — τώ λογίω, API 321, 2 (ο< μάλοισιν Ιρευ9ομένοισιν, Theocr. id. 7, 117: & μ. "Ε. έρ. όμ. παΐδις, Colluth. 84: παΐδας Έρωτας. [πάντολμοι, Aesch. Ch. 581 (597) sq.: παντόλμους Ερωτας α-\ταισι σύννομους βροτ&ν.] πάρεδροι τά σοφία, Eur. Med. 844 sq.: r. ff. παρέδρους — Έρωτας, | παντοίας άριτΰς ξυνεργούς. * ποιμένες — Κυπρίας δώρων, Pind. Nem.

8, 7 (5). πολυαν9έες, Anacreontea 53 [53], 7: πολυαν9έων — ’Ερώτων. 01 — ποτανοί , * Theocr. Ad. 7. πτερόεντες —Έ., Procli h. 2, 3 Abel. πτηνοί, AD VI 1 * 2: πτην&ν —’Ερώτων, σχυλοχαρεΐς —Έρωτας, ΑΡ1 214, 1 (Se-

eundi). [στυγνοί (praedic.)—Έ., Mosch, id. 3,67.] σύννομοι ν. πάντολμοι. φοιτητήρεςΈ., Colluth. 100.

"Εσπερος. άγαλμα ν. φάος. άγγελος ορφνης, Nonn. D. 26, 145: Έ., ίσπομίνης λιποφεγγέος αγγ. ο. άρίδηλος ν. άστήρ. [άστήρ — άρίδηλΰς — | Έ., Qu. Sm. 5, 131sq. Έ άστ., Nonn. D. 2, 185. 12, 3. 20, 23. 24, 167. 26, 144. 29, 323. βα9ύσχιοςΈ. άστ., Musae. 111. cf. χρύί£0ς.] βα9ύσχιος ν. άστήρ. γλυκύ ςΈ., Nonn. D. 7, 283. — aoc. γλυκύν Έσπερον, Paul. Sil. descr. S. Soph.

897. ή9άς v. πομπός. [κάλλιστος, Sapph. fr. 133 Bergk: άστέρων πάντων & χάλλ. *.] Κυ9ερήιος ν. χρύσεος. ουλος έ9είραις | Έ., Callim. h. 4, 302 sq. πομπός Ερώτων, Nonn.D.7,297sq.: ή9άδα πομπόν έρ. | Έσπερον. φάος ’Αφρογενείας, Bion. id. 9 (16^), 1 sq.: Έσπερε, τας έρατ&ς χρύσεον φάος Αφρ., | Έ. κυανέας ίερόν φίλε νυχτός άγαλμα, φέρων πάντα etc., Sapph. fr. 95 Bergk: J-έσπερε, π. φ., ’όσα φαίνολις Εσχέδασ’ αΰωρ. [χρήβίο j "Ε., Κυ9ερήιος άστήρ, Synes. h.

9, 32 sq.] 'Efftia. * άιδίη voc., Orph. h. 84, 6. αίδοίη, Hom. h. 29, 9sq.: αίδοίη τε φίλη! τε I Έστίη. of. χούρη. βασίλεια ν. 9υγύτηρ. * δία 9εάων, Hom. h. 4, 28.

118

'Εστία — Εύρυνόμη.

θυγάτηρ Saturni, Hom. h. 29, 13: Κρόνου θύγατερ . * — Ίστίη, εύδυνάτοιο Κρόνου θύγ. βασίλεια, Orph. h. 84, 1. κασιγνήτα lovis et Iunonis, ν. παΐς. κονρη. Hom. h. 4, 21 sq.: αίδοίη χούρη — Ίστίη. κραίνουΟα 4ιός μεγαλαυχίας οίκους, Kaibei ep. praef. 824a, 5: m κρ * A. μ. of. * μάχαιρα voc., Orph. h. 84, 7. οίκος θεών, Orph. h. 84, 5: οίκε * θ. μακάρων, θνητών στήριγμα χραταιόν. [δρνίθειος, Arist. av. 865: τή 'Εστία τή όρνιθείω.] ιταϊς 'Ρίας, Pind. Nem. 11, 1 sq.: παΐ'Ρέας — 'Εστία, | Ζηνός ύψίστου κασιγνήτα καί δμοθρόνου "Ηρας. ποθεινοτάτη ν. πολύμορφος, πολύμορφος, Orph. h. 84, 6: πολύμορφε , * ποθεινότατη, χλοόμορφε. πότνια, Hom. h. 4, 24: πότνιαν . * πρώρα (ν. 1. πρώρα} λοιβής, Soph. fr. 658 Nauck“: ω πρ. λ. 'Εστία. πρώτα θεών, Pind. Nem. 11, 7 (6): πρώ* ταν θ. στήριγμα ν. οίκο;. τίκνον, Hes. th. 453: φαίδιμα τίκνα * (acc.,

sc. Vestam, Cererem, Iunonem). φίλη v. αίδοίη. χλοόμορφος ν. πολύμορφος.

Ευημερία. δίαποινα, Alex. fr. 161 Kock: Εύ. δίαπ.

(nom. an voc.?). Εύμενίύερ ν. Έρινύες.

Εύνομία. αγνά, Bacchyl. fr. 29 Bergk: άγνΰς Εύνομίας. αγνή, Orph. h. 76, 10: Ε/ύνομίη θεά αγνή, ίρατεινή, Orph. h. 40,19: Εύνομίην (εύν. edd.) Ιρατεινήν. θυγάτηρ (Iustitiae) σώτειρα — μεγαλόδοξος Εύνομία, Pind. 01.9, 24 — 26 (15 sq.). μεγαλόδοξος ν. θυγάτηρ. παΐς Iustitiae, ν. ταμία. ήοδόχολπος, lyr. fr. adesp. 140 Bergk: (οδόκολπον Εύνομίαν. σώτειρα ν. θυγάτηρ. ταμία πλούτου, Pind. 01. 13, 6 —11 (6 — θ): ταμίαι άνδράσι πλ., | χρύσεαι παΐδες εύβούλου θίμιτος (Εύνομ. una cum Λίκα et Είράνα).

Εύοννμτ] (mater Furiarum). θαλερή, Epimen. fr. 9 Kinkel: Εύονύμην θαλερήν. Εύνομίην vel Εύρυνόμην propos. Duentzer.

E$QOg. άήτης v. ίώιος. αίθοψ, Nonn. D. 3, 65: αϊθοπος Εύρου. Paul. Sil. amb. 175 Bekker. of. άντίπορος et άντολικός. άντίπορος, Nonn. D. 1, 203: avrwrdpov (Zephyro) — PzCpou. — άντ. — αϊθοπος Εϋ., ib. 21, 323. άντολικός, Nonn. D. 18, 327: dvroltxofo — αϊθοπος Εϋρου. ΐμμορος αϋρης, Io. Gaz. descr. 1, 229: Ei. δμοΰ Ζεφύρα», Βορίης, Νότος, ίμμοροι αύρης. εύιος, Nonn. D. 37, 72: ίώιον Εύρον άήτην. cf. ib. ν. 78. θρασύς Εν., Nonn. D. 11, 452. 47, 343. — acc. θρασύν Ευρον, ib. 39, 195. κακός Ευ., AP VII 500, 3 (Asolepiadae). liyiij, Qu. Sm. 7, 230: Εϋρου (εϋ. edd.) — λιγίος. & μιλάς — Ei., AP IX 36, 3 (Secundi). Ετρνβία. * δια θεάων, Hes. th. 376. ?χουβα άδάμαντος θυμόν, Ηθβ. th. 239: Εύρυβίην — άδ. ΙνΙ φρεσΐ θ. ΐχουσαν. [κινητικωτάτη, Orph. fr. 104 Abel.]

Εύ(>υβί·ης. [κληροθχος τής θαλάσσης, Io. Tzetz. th. 334 (Matranga, anecd. Π ρ. 589): τόν Εύρυβίην — κληρούχον (praedic.) τ. θ.] Εύςυμ&ίων (Cabirus). Ήφαιστηιάδης, Nonn. Β. 37, 500/503: Εύ. - Ήφ. θρασύς Εύ. πυρόεις, Nonn. D. 17, 195. Κάβειρος, Nonn. D. 39, 391: Εν. — Κάβ. πυρόεις ν. θρασύς. Εύφνυόμη (mater Gratiarum). άνασσα, Lycophr. 1197: τήν πρόσθ’ άνασ. * σαν βαθύχολπος, Orph. h. 60, 2: Εύρυνόμης βαθυχόλπου. δία, lyr. fr. adesp. 85, 10 Bergk: δΐ’ Εύρυνόμα. ε'χουσα πολυήρατον είδος, ν. θυγάτηρ. θυγάτηρ’Λκεανού, Hom. ■Σ 399: Ευρυνόμη θυγ. άψορρόου ’Λκεανοίο. — Εύ. — ’Άχεανοΰ θυγ. πολυήρατον είδος ίχουσα, Hes. th.

907 sq. κόρη Ωκεανού, Io. Tzetz. th. 313 sq. (Matranga, anecd. II p. 588): τήν Εύρννόμην — ’Λκεανον τυγχάνουσαν τοΰ πατραδίλφου κόρην in matrimonium duxit Iup-

piter.

Εΰρυνόμη —”Εως. παΐς ij Εύρυνόμη — ώκεανοϋ χαλάρρου, Io. Tzetz. all. Hom. Σ 299.

,καρφ/νος lyr. fr. adesp. 85, 12 Bergk * dubia). Τετηνεάς, Callim. fr. 471 Schneider: Εύ-

119

άπαβτράπτουβα φαείρόν, Paul. Sil. desor. θ. Soph. 410: φ. &π. φαεαφόρος — Ήώς (ή. edd.). άργέτες Ήώς, Nonn. D. 5, 516. 16, 124.

Io. Gaz. descr. 1, 320.

ρυνόμη Τετ. 'ΣΙκεανίς, Apoll. Bh. 1, 503 sq. (“ Orph. fr. 35 Abel): Ενρονόμη — Six. Εύ^νφάεασα (mater Solis; cf. θεία). άγατελεετή ν. αύτοχαβεγνήτη. αύτοκασεγνήτη Hyperionis, Hom. h. 31, 4 sq.: Εύρυφάεσσαν ώγακλεετήν — αντοκασεγνήτην. βο&πες, Hom. h. 31, 2: Εύ. βο.

άργυφίη, Io. Gaz. descr. 2, 265: άργυφίης — Ήοϋς. — άργυφίη * πτερόεααα — βΰνδρομος'Ό,ραες, ib. 1, 317. άστατος Ήρεγίνεεα, Norm. D. 36, 346. άφδετος Ήώς, Musae. 3. άχλυόπεξα, Triph. 210: αχλυόπεξαν ίκηβόλον — Ή&. [Βακχίάς Ήριγίνεεα voc., i. e. Chalcomede,

Εύηλία,

βλοσυρή v. φλογερή, βοώπις, Qu. Sm. 2, 643: Ήρεγίνεεα ßo. γλαυκά, Theocr. id. 16, 5: γλαύκαν— 'AB> (ά& edd.). δία, Hom. Λ 417: Ήώς (ή. edd.) — dia. Mosch, id. 4, 121. dia — Ήρεγίνεεα, Qu. Sm. 13, 360. — acc. Ή& (edd. ήώ) δίαν, Hom. I 240; 662. Λ 723. Σ 255. * 151; 306; 436. λ 375. μ 7. π 366. τ 50. of. ίύδρονος et μήτηρ. δροσερός, Nonn. D. 37, 86: δροσεροίο — Ήοϋς. δυωδεκάωρος, Io. Gaz. descr. 1, 315 sq.: Ήρεγίνεεα δυωδ. — Ήελίου λάμποντος δμό-

άγάπημα ν. δίσποενα. δίσποενα, Cratet. fr. 2, 1 Bq. Bergk (= AP X 104): freu δεσπ., σοφών Ανδρών (ν. 1. δίαηοεν , άνδρών άγα9&ν) άγάπημα, | Εύτελίη, κλεενής Ι'γγονε Σωφροσύνης, ίγγονος Pudicitiae, ν. δίσποενα.

Εύφροσύνη. πολύολβος, Orph. h. 60, 3: Ευφροσύνη πολύολβε. φελησίμολπος, Pind. 01. 14, 19 (13) sq.: φελησ/μολπε ΈΛφροσύνα, 9εών κρατίστου I παϊδες (una cum Aglaia et Thalia). Εΰωηΰμη ν. Εύονδμη.

Nonn. D. 34, 294.]

"Εως. ΰβρόκομος, Paul. Sil. descr. S. Soph. 511: ΰβροκόμοεο — Ήοϋς (ή. edd.) άγαλλομίνη μαρμαρίοεσεν ΐπποες, Qu. Sm. 1, 49: Ήϋ>ς μ. άγ. φρίνας ε. άγγελίεεα, Orph. h. 78, 2sq.: Ήοέ — άγγ. 9εοϋ μεγάλου Τετήνος άγαυοϋ. * &γνή voc., Orph. h. 78, 13. άγουσα φαεσίμβροτον ήμαρ, Orph. h. 78, 1 sq.: 9εά, 9νητοϊς φ. ·ξ. άγ., | Ήοέ. άεξίφυτος, AP IX 363, 5 '(Meleagri): άεξεφύτου — Ήοϋς. ά9ήητος, Nonn. D. 46, 491: ά9ηήτου — Ήοϋς (ν. 1. Ήχους'). cf. par. ev. Ioann. 9,

178. αεγλήεσσα — Ήώς, Apoll. Bh. 1, 519. Qu. Sm. 1,826 sq. αεγλ. — Ήρεγίνεεα, AP

XIV 72, 3 (orac. dat. Bufino). α190·ψ, Io. Gaz. descr. 2, 203: αε90πος Ήοϋς. (άμβροσίη, Qu. Sm. 7,621 sq.: ήώς | ώμβρ.] άμβροτοςΉώς, Qu. Sm. 2, 652; 657. — aoc. άμβροτον Ήώ, ib. 2, 641. άμοεβαίη — ’Ηώς, Nonn. D. 36, 393.

[άντ^λλουσα, Dion. Per. 250: ävrillooσαν (ήν (Memnonis) — Ήώ.]

δυσίμερος Ήρεγίνεεα, Nonn. D. 33, 44. (ανήφορος Ήώς (ή. edd.), Antim. fr. 84

Kinkel. ίγερσίμοΰος, Nonn. D. 2, 169: Ιγερσεμό90υ — Ήοϋς. Ιχηβόλος ν. άχλυόπεξα et προκίλευϋΌς. ίρυΦαενομίνη ν. λαμπροφαής. ίύΰρονος, Hom. f 48: Ή — εύθρ. ο 495. • — gen. έυϋρόνου Ήρεγενείης, Qu. Sm. 2, 592. 3, 1. 4161 ,‫־‬. — acc. Ιύΰρονον Ή&, Hom. Θ 565. p 497. σ 318. add. δίαν, τ 342. Ήρεγίνεεαν Ιΰ9ρ; Qu. Sm. 6,

191. εύνίτες Tithoni, AP V 3, 5 (Antip. Thes6.): βήν εννίτεν Ήώ. — ιήν — Ή&, τήν φίλην I βήι‫ ׳‬εύι‫׳‬., Nicet. Eug. Dros. et Char.

6, 660 Bq. έυπλόκαμο; — Ήώς, Hom. ε 390. ε 76. κ 144. Ιυσμήρεγζ, Nonn. D. II, 366: ίυβμήρεγγος — Ηοϋς. ίφεξομίνη δίφρω, Io. Tzetz.Posth.l36sq.: Ήρεγίνεεα | δ. ίφ. ήγήτεερα fpyov, Orph. h. 78, 6: f. ή}‫׳‬.* , βίου icpoTtols 9νητοϊβεν.

120 ήριγένεια, Hom. A 477: ήμος δ’ ήρ. φάνη (οδοδάχτυλος Ήώς. Λ 788. β 1 (■=‫״‬ Io. Tzetz. aB. β 7). y 404; 491. Λ 306; 431; 576. ε 228. 9 1. ι 152; 170; 307; 437; 560. χ 187. μ 8; 316. ν 18. ο 189. ρ 1. τ 428. Ή. ήρ., Mimnermi fr. 12, 10 Bergk. Ή. — ήρ., Hom. d 194 sq. h. 3, 184. — gen. Ήοϋς ήριγενείης, θ 508. μ 3 (= all. μ 6). ν 94. cf. χρυσόϋρονος. Sine deae nomine: nom., Hes. th. 381.

AP XIV 142, 1 (Metrodori). Qu. Sm. 2, 290; 500; 597 (ήρ»?. edd.). 14,228. Nonn. D. 31, 138. 34, 85. 38, 232; 366. Musae. 335. Orph. A. 367. 1185 (ήριγ.'). 10. Tzetz. Hom. 290. αίγλήεβαα — 'H., AP XIV 72, 3 (orac. Rufino datum), αατατος Ή, Nonn. 1). 38, 346. Ή. βο&πις, Qu. Sm. 2, 643. δία— Ή, ib. 13,360. Ή. δνωδεχάωρος— Ήελίου λάμποντος δμόδρομος, Io. Gaz. descr. 1, 315 sq. δυβίμερος Ή, Νοηη. D. 33, 44. Ή. I δίφρω έφεξομένη, Io. Tzetz. Posth. 136 sq. λευχόχροοςΉ, ib. 230. φαιδρά — μειδιόωαα — χλυτός Ή., Ορρ. cyn. 1, 15. ορ&ριος Ή., Io. Gaz. descr. 1, 315. πολύοτονος Ή, Qu. Sm. 2, 608. φοδόπεπλος — Ή., ib. 3, 608. (iodoαφυρος 'Η., ib. 1, 138. Ή. — χρυσόθρονος, Hom. χ 197 sq. χρυσ. Ή., Ιο. Tzetz. Posth. 298. — gen. Ήριγενείης, Ορρ. cyn. 2, 153. Kaibel ep. 312, 7. Qu. Sm. 1, 79 (ήριγ.)■ 2, 111; 235. 8, 2. 9,433. 10, 478. Nonn. D. 8, 99. 13, 467. 31, 195. 41, 51. Colluth. 327. Io. Gaz. desor. 1, 200; 342. 2, 244. AP IX 656, 20 (ς (αϋως edd.), Sapph. fr. 153 Bergk. προκε'λενθος ύσμΖνης, Nonn. D. 34, 124: ■ύ. προκ. έχηβόλος — Ήώς. πρόπολος ν. ήχήτειρα. * [πρωτοφανής (praedic.), Io. Gaz. descr. 1, 324.] πτερόεσσα ν. άργυφέη. ήοάοδάκτυλος ’Ηώς, Hom. Ζ 175. Φ 109. Λ 785 (ν. 1. φαεβίμβροτος). ε 121. ■ψ 241. Hes. ορ. 610. Minin, fr. 12, 3 Bergk. ή ροδ. Ή., Io. Tzetz. all. Hom. Ψ19. θεά ροδ. Ή, | σή(Memnonis) μήτειρ, Kaibel ep. 998,1 sq. ήοί. — Ή. sc. έατέ, Anacreontea 53, 20. cf. Cratini fr. 314 Kock: ταυτί xal τολμάς βν Ιέγειν φοδ. ουσα; ubi Auroram quis alloquatur non liquet, denique Ήσταχίς νόη ξοδ.Ή. dioiturNicaeaNonn.D. 16,46. cf. etiam ήριρ‫׳‬όνεια et καλή. ήοόοειόής, Nonn. D. 35, 249: φοδοειδέος ΉριγενεΙης.

ήοόόπεπλος — Ήριγένεια, Qu. Sm. 3,608. ήοδό παχύς, Theocr. id. 2, 148: 'A& ταν βοόόπαχυν. ήοάόπηχυς, Paul. Sil. descr. S. Soph. 769: ήοόοπήχεος Ήοϋς (ή. edd.). — acc. Ήώ — ήοάόπηχυν, Hom. h. 31, 6 ήοίοστεφής, Nonn. D. 34, 106: podoστεφόος — Ήοϋς. ib. 48, 681. Ροόόσφυρος Ήριγένεια, Qu. Sm. 1, 138. cf. h. mag. II 2, 21 Abel. σεμνή ν. μήτηρ. βΰνδρομος Horis, v. άρ/νφε'η. τερ·ψίμβροτος Ήύς (ή. edd.), Orph. Α. 1049. φαεινή, Hom. δ 188: Ήοϋς — φαεινής, [φαεινομόνη, Apoll. Rh. 3, 828: φαεινόμένην — ήώ.]

121

φαεννά, Pind. Nem. 6, 88 sq. (62): φαενν&ς — Άόος. φαεβίμβροτοςΉύς, Orph. Α. 1078. 1106 (η. edd.). Io. Tzetz. Posth. 684. cf etiam ηριγίνεια (extr.) et φοδοδάχτυλος. φαεβφόρο ς — Ήώς, Apoll. Rb. 4, 885.

Nonn. D. 15, 279. 47, 331. — gen. φαεσφόρου ΉριγενεΙης, Qu. Sm. 2, 186; 656. cf. άπαστράπτουσα. φαινολίς Ήύς, Hom. h. 5, 51. φαίνοίες — Αϋως (ati. edd.), Sapph. fr. 95 Bergk. φθονερή — Ήύς, Nonn. D. 7, 286. — acc. φθονερήν Ήρι^όνειαν, AP V 3, 2 (Antip. Theas.). φίλη ν. εννίτες. φλογερή, Nonn. D. 27, 148: φλογερής — Ήοθς. ib. 2, 531 (ubi ν. 1. βλοσυρής ot ήχοθρ). φώσφορος, Eur. Ion. 1157 sq.: ή — φωσφ. ί "Εως.

χαροπή — Ήύς (ή. edd.), Apoll. Rh. 1, 1280. χιονοβλίφαρος, Mesomed. (vulgo Dionys.) h. 2, 7: χιονοβίεφάρου — ’Αοϋς. χιονόπεξα — Ήύς, Nonn. D. 22, 136. χοροτερπής, Nonn. D. 20, 24: χοροτερπέος ΉριγενεΙης. χρυαήνιος Ήώς, Orph. Α. 563. Qu. Sm.

5, 395. χρυσόθρονος Ήύς, Hom. £ 502. χρ. —’Ά, χ 541. μ 142. ο 56; 250. ν 91. h. 4, 218. θεα χρυσ. Ή., Qu. Sm. 14, 1. Ήριγένεια — χρνα., Hom. χ 197 sq. χρυσ. Ήριγ., Ιο. Tzetz. Posth. 298. — dat. Ήοΐ χρυσόθρόνω — ηρνγενείγ, Hom. h. 4, 226. — acc. χρυσόθρονον Ή&, τ 319. h. 3, 326 (ubi ήώ edd.). Ή5> —: χρυσ., ψ 243 sq. χρυσ. Ήριγένειαν, ψ 347. χρυβοπίδιϋος Αϋαις, Sapph. fr. 18 Bergk. [ψευΛήμων, Nonn. D. 5, 114: ψευδήμονος ήοϋς.] ωχύπορος ’Ηύς, Callim. fr. anon. 341

Schneider. 1Εωσφόρος1), cf. Φώσφορος. [ayyelop τής ήμόρας, Georg. Pis. exped. Pers. 3, 184 sq.: Ιωσφ. — λαμπρός &γγ. τ. W■] άεροφο/τας ν. άύιος. αίγλήεις, Maxim. Phil. 137: Έωσφόρω αίγλήεντι. &ατερόεις ν. πρόμος. 1) Recepi, cum apud Hes. th. 381 deus esse videatur.

122

'Εωσφόρος — Ζιύς.

άστήρ ν. προκε'ίευθος. άώιος, Ion. fr. 10 Bergk: * άώιον άεροφοίταν | άατέρα — άιλίου λιυχοπτέρυγα πρόδρομον. [γιίτων, Nonn. D. 37, 74: ‫׳‬E. — γιίτων

Bacchi preces audit.] διάχτορος άμέρας, Synes. h. 9, 30 sq.: 'E. | δ διάχτ. άμ. ί'χων έγγύς δρθρον, ν. πρόμος. θαητός, Pind. Is. 3, 42: ’Αωαφ. θ. θρασύς — Έ., Nonn. D. 38, 299. χομίζων λαμπάδα, ν. πρόμος. λαμπρός — 'Εωαφ., Qu. Sm. 2, 184. cf. άχχείος. λιυχοπτέρυξ ν. άώιος. προάγγιλος ν. ?τρόμος. πρόδρομος ν. άώιος.

προκόλευθος, Nonn. D. 38, 137: Κ,ύπριδος άστήρ, | συζυγίης προχ. Έ. (in nuptiis Solis et Clymenae); cf. ib. v. 365. — acc. τιόν (Solis) προχέλιυ9ον ,Εωσφόρον, ib. 7, 299. πρόμος’Ηιλίοιο, προάγγιλος αϊΰοποςΉοϋς, | άστερόετς — 'Εωσφ., ήδΰ φαιίνων, | λαμπάδα λαμπομένην 'Τπιρίονι χειρί χομίζων, | έγγύς ΐγων βα9ύν δρθρον, Io. Gaz. descr.

2, 203—206. [«υραυρης, Georg. Pis. Heracl. 1, 53: τδν πυραυγή — έωσφόρον.] [δ τροφιύς (ωοφόρος, Phil. de plantis 134.] φαιίνων ν. πρόμος. Ζαγρρύς1). αίνόμορος ν. infra Αιόνυαος. άρχέγονος, Nonn. D. 47, 29: αργιγόνω Ζαγρήι. cf. infra Αιόνυαος. βρέφος, Nonn. D. 6, 165: Ζαγρέα — κερόεν βρ. cf. 10, 297. Αιόνυαος, Nonn. D. 24, 48 sq.: άρχιγόνου γάρ | έχ χραδίης δατέτιλλις (Bacche) άιιδομένου Αιονύαου. — άρχ. Ζαγρήος — Αιον., ib. 44, 213. Ζαγρέος άρχιγόνοιο φατιζομένου Αιον., 27, 341. Ζαγρέος — έπουρανίου Αιον., 31,48. παλαιγινέος Αιονύαου I αίνομόρου Ζαγρήος, 5, 564 sq. προτέροιο — Αιονύαου, 6, 206. — dat. Ζαγρήι — Αιονύαω, 44, 255. Ζ. παλαιοτέρω Αιον; 39,72. Ζ.—προτέρω Αιον., 10,294. Sine Zagrd nomine: ττροτέρφ Α., ib. 48, 29. — acc. ίαοφυή — | άλλον — Αιόνυαον, 24, 43 sq. ταυροφυή Αιόν., 6,

205. 1) I. e. Αιόνυαος maior; cf. Nonn. D. 6,175. 44, 255.

έπουράνιος ν. ζ/ιόνυσος. ιύχέραος, Nonn. D. 6, 209: Ζαγρέος ευ-

κεράοιο. "Ιαχχος, Nonn. D. 31, 68: »ροτ/ροιο —

,Ιακχον. ίαοφυής ν. ζ/ιόνυσος. νυχτίπολος, Eur. fr. 472, 11 Nauck2: νυχτιπόλου Ζαγρέως. [πανυπέρτατος, Alcmaeon, fr. 3 Kinkel: Ζαγριϋ — 9ι&ν πανυπέρτατι πάντων. Or-

cus dicitur.] ταυροφυής v. Αιόνυαος.

φερώνυμος Bacchi, Nonn. D. 24,45: όπλοτόρου Βρομίοιο φερώνυμου *.

Z4VS1)· αχαθός ν. σωτηρ. ’Αγαμέμνων, Lycophr. 335: ’Αγαμέμνο. * νος cf. ib. ν. 1123 sq. et 1369 sq. άγιμών, Pind. 01. 9, 85 (57): ’Ολύμπιος

dj>. *. ά}‫׳‬ήτωρ ν. άρχά. άγκυλομήτης. [άρίαδς ό Κρονίδης, sc. έατί, AP IX 238, 4 (Antipatri.] — αγλαέ Ζεθ, Orph. fr. 235, 3 Abel. αγνός, Aesch. suppl. 625 (653): Ζηνός — άγνοΰ. — acc. αγνόν1‫״‬, Orph. h. 20, 1. — voc. αγνέ , * ib. 73, 7. cf. άνίχητος. αγοραίος, Aesch. Eum. 952 (973): Z. άγ. Arist. eq. 500. — gen. αγοραίου Αιός, Eur. Heracl. 70. Arist. eq. 410. άγώνιος, Soph. Trach. 26: Ζ. άγ. ϋδιχος, Nonn. D. 31,87: Z. ad. (ait Iuno). άι9λητήρ et άιξίφυτος ν. τοκεός. (άήρ, Io. Tzetz. all. Hom. Π 187: δ Z., αήρ. — & Z. — αήρ, all. B 4. δ Ζ., αήρ δ εύκρατος, δ πάντα διαρ9ρώαας, all. Ο 33. δ ζωογόνος αήρ Ζ., all. SI 17« similiter all. sl78sq. cf. all. ©28. 7127 sq.; 192 etc.) αθάνατος Z., Nonn. D. 25, 242. άθ. — Z., Hom. B 741. 5 434. Φ 2 (— Io. Tzetz. all. Φ 11). Sl 693. ep. 1, 5. — gen. άθανάτοιο Αιός, Qu. Sm. 3, 612. A. άθ., 1, 715. — acc. αθάνατον | Ζήνα, Pind. Py. 9, 111 (63) sq. (corrupt.). — voc. αθάνατε ΖεΌ, Orph. h. 8, 13 (= Sol). άθεΐχης, Nonn. D. 31, 114: Κρονίωνος άθεΐχόος. άθήητος, Nonn.D.3,271: Ζηνδς ά&ηήτοιο. ’Α&ώος, Soph. fr. 216 Nauck2: Ζηνδς Ά9ωου. 1) Enitheta, quibus crux f praefixa est, planetae liuius nominis induntur.

123

Ζεύς. αίγιοϋχος. αίγίογος apud Homerum: Ζ. αίγ., θ 287. ο 245. αίγ. Κρονίδης Ζ., Β 375. — gen. αίγιόγοιο Αιός, Α 202; 222. £157. £ 115; 693; 714. θ 352; 427. Κ 278; 553. Φ 420. d 762. ί 324 (=‫ ־‬Io. Tzetz. all. ί 174; cf. ζ 178). h. 3, 183. 4, 8. Αιός αίγ., in medio versu Β 787. h. 3, 551. in extremo versu Β 348; 491; 598. Γ426. E 396; 733; 815. Z 420. Θ 384. 0175. y 42; 394. δ 752. f 105 (cf. all. ξ 97], ι 154 (— all. ι 42). v 252; 371. ω 529; 547. h. 4, 23. 28, 7. ep. 4, 3. πατρός A. αίγ., H 60. A 66. X 221. h. 4, 27. A. — αίγ., E 635; 742. β 375. M 209. IV825. S160; 252. O 242; 379. P176. ε 103; 137. « 320. ω 164. h. 3, 396. 28, 17. Ζηνός — αίγ., h. 4, 187. Αιός αίγιόγου, ι 275 (= Io. Tzetz. all. ι 62). Apud .Hesiodum.‫ ־‬αίγιόγοιο Αιός, th. 13. 920. Α. αίγ., in extr. versu, th. 25. 52. 735. 966. 1022. sc. 443. fr. 207 Kinkel, πατρδς Α. αίγ., sc. 322. Ζηνός — αίγ., ορ. 483. 661. fr. 187 Κ. αίγιόγου Αιός, ορ. 99. — acc. Αία αΐγίογον, th. 11. Apud reliquos poetas: αίγ. Z., Maneth. 1 (5), 150. Z. αίγ., Nonn. D. 2, 421. orac. 60,2 Hendess. — gen. αίγιόγοιο Αιός, Orph. E. 16. Procli h. 7, 1 Abel. A. αίγ., Orph. L.260. fr. 237, 1 Abel. anon. carm. de herbis v. 15 Lehrs. Kaibel ep. 170, 3. ep. add. 750 a, 3. add. τεοϋ (Helenae) γενετήρος, AP IX 474, 4 (dd.). Α. — αίγ., Anth. app. ep. VI 219, 2 (or. Sib.). Ζηνός — αίγ, Kaibel ep. 594, 3. αίγιόγου Αιός, Theocr. id. 22, 1. A. αίγ., ib. 26, 31 (ubi v. 1. αίγιόγω). Mosch, id. 2, 15. Maneth. 6 (3), 753. Αιός — τοϋ αίγ., Io. Tzetz. all. P19. ζ 97. Αίος αίγιόγω, Kaibel suppl. ep. 936 a, 7. A. — αίγ., Alcaei fr. 85 Bergk. — dat. ]‫־‬αΐχιόχω Κρονίωνι, Maxim. Phil. 311. cf. äva£. «Sine lovis nomine: ^Αίγίογος, ex Dorotheo 82. — gen. Αίγιόγου, Ορρ. hal. 3, 10. — dat. Αίγιόγω, Pind. Is. 4, 99 (58). αίγοφάγος, Nicandri fr. 99 Schneider. Αιγύπτιος άν(ν)ίφελοςΖ. Sarapis), Nonn. D. 40, 399. αίβοϊος, Aesch. suppl. 182(192): αιδοίου Αιός. αίετός Αίγίνης πτερόεις πόθις, υψιπετής Ζ., Nonn. D. 13, 203. αί. — υψ. Ζ., 24,

78. cf. 33, 297.

αί&αλόεις — ύπτιος Ζ., Nonn. D. 23,286 sq.

cf. Orph. h. 19, 12. αίθε'ριορ Z., Nonn. D. 18, 263. 7, 312 (v. 1. ήίριος). Musae. 8. — gen. ζίιδρ αίθε(ΐίοιο, Nonn. D. 7, 267. — voc. αίϋίριε Ζεϋ, AP IX 453, 1 (Meleagri), cf. μίγας. αί9εφοκράτωρ, Nicet. Eug. Dros. et Char. 5, 108: Zei — αΐθεροχράτορ. αιθήρ v. αργής. cf. Orph. fr. 161 Abel. , * Λϊθΐοψ Lycophr. 537. αϊμα Κρόνου, Nicandri ther. 344: Κρόνου πρεαβίβτατον | ai . * [νίΖνεάίης, AP IX 307,4(Philippi): Zjjva τον Αίνεάδην (Augustum imperatorem); cf. Quintii, inst. VI 3, 77.] Αίνήιος, Hes. fr. 78 Kinkel: Αίνηίω * (v. 1. ΑΙνηβΙω) ύψιμίδοντι. Αίνήβιος ν. Αίνήιος. αίνότατος, Hom. Α 552: αίνότατε Κρονίδη, ποιον τδν μϋ&ον ίειπες. Α 25. θ 462. £330. Π440. £361. semperlunonis verba. αίολοβρόντας, Pind. 01. 9, 64sq. (42): αίολοβρόντα Αιός. αίολόμορφος, Orph. h. 15, 10: αϊολό. * μορφε Αίτναΐος, Pind. 01. 6, 162 (96): Ζηνός Αίτναίου. Nem. 1, 7 (6). ακάματος Ζ., Qu. Sm. 2, 380. 4, 56. 10, 319. — gen. Αιός άχαμάτοιο, ib. 1, 154.

8, 223. 14, 465; cf. 3, 130. Nonn. D. 2, 403. άκαμάτον Α., Qu. Sm. 10, 47. 11, 419. 7τατρδς * άκαμάτοιο, ib. 3, 130. ακοίμητος, Nonn. D. 31, 193: Ζηνός άκοιμήτοιο oculos Somnus permulcet. άκοίτης, Nonn. D. 4, 45: ΚρονΑανι τεω (Electrae) — ακοίτρ. — ’Αλκμήνης — τριαίληνος άκοίτης , * ib. 7, 126. — acc. χρύθειον άκοίτην , * ib. 7, 120. άκοντιβτήρ κεραυνού, Nonn. D. 7, 163: Ζηνί άκοντιθτήρι κ. Ί‫־‬άκρόννχο j Ζ., Nonn. D. 6, 244. ΰλάβτορος, Aesch. fr. 92 Nauck : * ηρευμενής άλ . * — acc. μίγαν άλάθτορον , * fr. 294 Ν. άίάστωρ ν. μίγας (Orph.). cf. etiam Kaibel ep. 1046, 93, Aesch. Pers. 352 (354) ac praecipue suppl. 621 (646) sq.: Aiov Ιπιδόμενοι πράκτορα τε βκοπόν («ρακτορα πάνβκοπον Hermannus) | δυθπολίμητον, ubi schol.: Αιός ακοπόν, τόν Αιός όφ&αλμόν τόν πάντα βκοποϋντα. ΰΐάβτορα intellegit Meineke (Philol. XX ρ. 69) collato versu 399 (414) sq.: τδν Λανώΐεθρον θεδν * | βαρύν Σύνοικον &ηθόμεθ9' άλάβτορα.

124

Ζεϋς.

Άλεϊος i Z., Callim. fr. 99 Schneider. άλεξητήριος, Aesch. sept. 8: Z. dl. άλεξήτωρ, Soph. OC 143: Ζεϋ dl. άλιξίχαχος, Orph. L. 1: άλεξικάχοιο Αιός. — Ζηνός άλ., Nonn. D. 13 280. 44, 86. [άληφής, Nonn. D. 8, 340: Κρονίωνος άλη&ίος ] (δ) Ιπ’ ’Αλφειω, AP IX 58, 2 (Antipatri): τόν Ιπ’ 'Αλφ. ZSva. άμαιμάχετος, Orph. Α. 23: πατρός άμαιμακίτου Κρονίωνος. άμείλιχτος, Apoll. Rh. 3, 337: άμειλίχτοιο Αιός. "Αμμων, Pind. Py. 4, 28 (16): Αιός —■ "Αμμωνος. αμφιθαλής | Ζ, Aesch. Ch. 382 (394)sq. άναί&ων βτεροπήν, Orph. h. 19, 4: νάμαβι παννεφίλοις βτ. φλεγίθουβαν αν * (voc.). άναξ, apud Homerum Hesiodumgue·. Αι'ι Κρονίωνι άναχτι, Β 102. Η 194; 200 (cf. parod. inc. 8a, 36 Brandt) Σ 118. op. 69. — acc. Ala Κρονίωνα άνακτα, Α 502. — voc. ZeiJ äva, Γ 351. ρ 354. add. Αωδωναΰ, Πελαβγιχί, τηλόθι ναίων, | Αωδώνης μεδίων δυβχειμίρου, Π 233 sq. Apud reliquos poetas vetustiores·. Z. a.,

Aesch. Pers. 753 (762). suppl. 1029 (1064). αΰτόχειρ d. — Z., suppl. 572/574 (592/594). ä. — δ τ&ν απάντων Ζ. πατήρ ’Ολύμπιο;,· Soph. Trach. 274 sq. — gen. Αιός άναχτος, Eur. IA 1306. — acc. ävaχτα ουρανού, αεμνόν Αία, ΙΤ 749. — voc. Ζεϋ dva, Soph. 0C 1485. add. ναίων Γάργαρ’ άγάννιφα (ν. 1. Ζ. άναξ | άν’"Ιδαν ν * Γ. άγ.), Epioharmi ν. 168 Mullach (ρ. 253 Lorenz), äva — Ζεϋ τδλειε, Pind. 01. 13, 163 (114) sq., nisi forte äva non pro vocativo habendum, sed exhortantis esse censendum est; cf. Bergkium ad h. 1. — άναξ άνάκτων, μαχάρων ‫ ׳‬μαχάρτατε xal τελίων | τελειότατου χράτος, όλβιε Ζεϋ, Aesch. suppl.

507—509 (524—526). Apud poetas posteriores: Z. — ä., Nonn. D.

31, 56. Nioet. Eug. Dros. et Char. 6, 165. add. μαχάρων ύψίξυγος, Nonn. D. 36, 6. d. μίγας εύρύοπα Z., Orph. fr. 243,2 Abel. dv. Κρουίδης, Kaibel ep. 511, 2. Nonn. D. 10, 126. αν. μαχάρων — Κρ., AP IX 786, 4 (ex [Demosth.] de Hal. p. 87 Reiske). dv. — Κρονίων, Nonn. D. 12, 223. — gen. Αιός — άναχτος, Orph. fr. 95,4 Abel. Ζηυόςάν., h. 43,1. 62, 2. [Z. av., Maxim. Phil. 402. Ζ. ίριβρεμίταο äv., Qu. Sm. 3, 635. Z. dv. ’Ολυμπίου αίγιόχοιο, Orph. h.

14, 4. {τοϋ Αιός äv., άατρολόγου, Io. Tzetz. chil. 2, 159.) — dat. All τω άναχτι, Io. Tzetz. all. Hom. Σ 168. ΖηνΙ äv., Apoll. Bh. 1, 731. — voc. Ζεϋ äva, ib. 1, 242. Nonn. D. 1, 334. 2, 138; 209. 7, 29. 43, 363. 44, 214. Ζ. άναξ, Nicet. Eug. Dros. et Char. 2, 332. J-άν. Κρονίδα, Ζ. Όλύνπιε, Kaibel ep. 743, 1. adde API 6, 2 (di.) de Philippo rege: τόσσον άναξ &νατ&ν, Ζευς δαον αθανάτων. cf. etiam άργιχίραυνος, μίγας, πατήρ. Sine dei,nomine: άναξ (Iuppiter?), anon. myth. fr. 12 Bergk (AG). ό 9ε&ν äv., Ioann. Gaz. Anacr. 6, 29. äv. — Όλύμπου, Kaibel ep. 471, 5 (lectio dubia). βροτ&ν τε xal 9ε&ν πάντων äv., Anth.

app. ep. Π 217, 25 Cougny. — gen., Hom. A 529. h. 34, 14. batr. 288. Hes. th. 493. πατρός äv., Hom. h. 26, 3. — dat. άναχτι 9ε&ν, Kaibel ep. 793, 11. äv. τ&ν Όφίονος 9ρόνων, Lycophr. 1192. — acc. αίίν άνακτα, Callim. h. 1, 2. άβτραΐον äv., orac. ν. 63 Wolff. äv. &ε&ν, Claudian. gigant. 67. — voc. αναξ, Aesch. Prom. 582 (584). Pind. Nem. 10, 145 (77); cf. fr. 35 Bergk. Opp. cyn. 3, 239. AP IX 453, 4 (Meleagri). app. ep. I 257, 2 Cougny. Κρόνου vli äv., Hes. th. 660. ωναξ, Soph. Trach. 1087. AP ΧΠ 69, 1 (dd., = app. BV 2). ω äva, Callim. h. 1, 8. S>va, ib. v. 33 etc. άναβπ&ν γην etc., ν. βελτίων. άνάοαων μαχάρεοαιν, Hes. sc. 328: Z. μ. av. cf. χρατύνων. ανίκητος, Orph. h. 20, 4: άνίκητον 9εόν * άγνόν. άν(ν)ίφελος Z., Nonn. D. 1, 434. 8,278; 326. 28, 199 (Brontes), cf. Αιγύπτιος. Άντίπετρος, Theocr. syr. 2: ’Αντιπίτροιο *

cf. Psell. vers. pol. 166 (Boissonade, anecd. Gr. ΙΠ p. 208). ή'άντίπορος Z., Nonn. D. 38, 230. ’Απίσας, Callim. fr. 82 Schneider: τώπίααντι — Ad. αραιός, Soph. Phil. 1181: άραίου Αιός. άργής, Empedocl. ν. 160 Mullach (34

Stein): Z. άρρής (ν. 1. αιθήρ), άρχιχδραννορ, Orph. fr. 46 (— 123), 1 Abel: Z. — άργ. — gen. Αιός άργιχεραύνου, Pind. 01. 8, 5 (3). — voc. Ζεϋ πάτερ άργιχίραυνε, Hom. T 121. Qu. Sm. 4, 49. add. S> άναξ δίβποτά τε, Io. Tzetz.

12Ö

Ζβύς. all. Hom. T 78. ω π * αργ., χελαινεφίς, Hom. X 178. cf. αργός et πάνδωρος. , * Άργιχίραυνον Qu. Sm. 2, 442. — voc. * Άργιχίραυνε , Hom. Τ 16. Nonn. D. 10, 85. ω 'Αργ , * Io. Tzetz. all. Hom. T 23. ή'άρίγνωτος, Maneth. 6 (3), 77: άριγνωτου Φαί&οντος. — dat. άριγνώτω Φαίδόντι, ih. ν. 122. άρίξηλος, Colluth. 353: άριξήλοιο Διάς, αρίβταργος, Simon, fr. 231. Bacchyl.fr. 52 Bergk. άριβτος ’Ολυμπίων, Luciani trag. 97: Κρονίδας, μίγ’ άρ. Όλ. — gen. Ζηνός — τοΰ άρίβτου, Hom. S 213. — acc. Ζήνα δεών τόν άριβτον — ήδΐ μίγιβτον, h. 23, 1. cf. βαβιλεύς et ύπατος.

άατεροβχόπος ν. ’Ολύμπιος, αατοργος ν. δηλυμανης. άατραΐος ν. ίίναξ . * άατράπιος, Orph. h. 44, 5: άβτραπίοιο — Διός — Κρονίοιο. — Διός άατραπίου, h. 20 tit. — acc. άατράπιον /lia, παγγενίτην, (Jaidjja μίγιβτον, ib. ν. 5. — voc. άβτράπιε, βρονταϊε, χεραύνιε, φυτάλιε Ζεϋ, h. 15, 9. άύτράπτων, Orph. h. 20, 3: άβτράπτοντα * βίλας νεφίων παταγοδρόμφ αϋδή.

Sine dei nomine: δεών ωριβτος, Ιρίγδουπος πόβις'Ήρης, Hom. Ν154. — acc. άδανάτων τόν άρ., Theocr. id. 17, 2. άριβτοτίγνης, Pind. fr. 57 Bergk: άριβτότεγνα πάτερ . * άροτήρ γενίδλης Semelae, Nonn. D. 10, 130: Κρονίδην — Ιμής άροτήρα γ. άρπαξ, Nonn. D. per. 1, 1: Κρονίωνα χεραβφόρον άρπαγα νύμφης, cf. ορνις. αργά πάντων, Terpandri fr. 1 Bergk: Ζεϋ π1. άρχά, | πάντων άγητωρ. αρχή ν. παντογίνεδλος. cf. etiam Orph. fr.

μετ’ άβτρων Ζήνα. άτευχιίς, Nonn. D. 1, 476: Κρονίωνος άτευχίος (verba Typhoei). αύξητης ν. βειβίγδων. Αΰβόνιος Ζ., Nonn. D. 41, 390. — gen. Αύβονίοιο Διάς, AP XV 7, 4 (ep. eepulcr.

164, 1 Ahel. αρχηγός φύβεως, Cleanth. h. in Iov. v. 2: Ζεϋ, φ. άρχηγί, νόμου μίτα πάντα χυβερν&ν. άρχιγίνεδλος, Anth. app. ep. III 147,5 Cougny: j· Ζ. άργ. cf. etiam Μήνη νυχτιφανής. — Ζ. αντός απάντων άργ., Orph.

fr. 123, 7 Abel. άρχιχίραννος ν. πάνδωρος. αργός απάντων, Orph. fr. 46, 7 Abel: Ζ. άργ. άπ. άργιχίραυνος. cf. fr. 123, 8. — acc. άρχόν * 'Ολυμπου, Nonn. D. 7, 119. ’Αββύβτης, Nonn. D. 3, 292: Δώς’Αββύβταο. ib. 13,370. terra Asbystis est Libya. Άββύριος Z. (Sol), Nonn. D. 40, 393. αβτεργής v. Κράγος. άβτεροπητής, Hom. A 609: Z. — Όλύμπιος άβτ. ib. Μ 275. — dat. Z1p‫׳‬l — άβτεροπτμή, Η 443. — acc. άβτεροπητήν — Δία, Kaibel ep. 1035, 8 sq. Sine dei nomine: ’Ολύμπιος άβτ., Hom. A 580. Hes. th. 390. πυρφόρος άβτ.,

Soph. Phil. 1198. άβτίροπος, Achae. Eretr. fr. 2 Nauck8: άβτερόπου Ζηνός.

(dffrpoloyoj, Io. Tzetz. chil. 2, 696: δ ποττήρ (Geminorum) δ Ζ. δ άβτρ. — dat. Διϊ τώ άατρολόγω, all. Hom. Σ 400. add. di xal βαβιλεϊ, ib. Σ 179. άβτρ. τω Δ. ίχείνω βτεφηφόρω, ib. Σ 169. cf. άναξ, βαβιλεύς, μάγος. {

(δ) μετ’ άβτρων, Eur. Phoen. 1006: τόν

Nicaeae); ,imperatoris Augusti, Gratiani fortasse’, Iacobs. Αυβονίου Ζηνός (Septimii Severi), Opp. cyn. 1, 3 αύτοχαβίγνητος Neptuni, Mosch, id. 2, 122: αύτοχαβιγνήτω . * αύτοπάτωρ, Orph. h. 15 (2), 7: αυτό. * πάτορ αύτοτόχος Z., Nonn. D. 8, 81. 27, 62. αύτόγειρ v. άναξ. άφδιτος, Pind. Py. 4, 518 (291): Ζ.άφδ. — voc. Ζεϋ άφδιτε, Orph. h. 15, 1. άφίχτωρ, Aesch. suppl. 1: Z. — άφ. άψευδίβτατος v. μάντις. β& (rex), Aesch. suppi. 859 (892).: ώ ßä Γας παΐ Ζεϋ. ih. ν. 869 (901). βάλλων λαίλαπας etc., Orph. h. 19, 5/7: 1., ομβρονς, πρηβτήρας χρατερούς τε χέραννούς — βάλλων * (voc.) «rl. βαρυβρεμίτας, Soph. Ant. 1116: Διός βαρνβρεμίτα. βαρύγδουπος, Pind. 01. 8, 57 (43) sq.: β'αρυγδούπου Διάς. — dat. βαρυγδούπω , * πατρί 01. 6, 138 (81). βαρύχτυπος εύρύοπα Ζ., Hom. h. b, 3; 334; 441; 460. — Ζ. — β< *ρ-, Simon. Amorg. ft1. 1, 1 Bergk. — gen. Διός — βαρυχτύπου, Hes. op. 79. — dat. ΖηνΙ βαρυχτύπω, th. 388. sc. 318. βαρύμηνις, Orph. h. 20, 4: βαρύμηνιν * βαρύς ν. εΰθννος.

126

Ζβΰ$.

βαρυβφάραγος, Pind. Is. 8, 47 sq. (24): βαρυβφαράγω πατρί . * βαβελεύς, Empedocl. v. 418 Mullach (406 Stein): Z. βαβ. Orph. fr. 46, 7. 123, 7 Abel. Z. αθανάτων βαβ., Hes. op. 668. Theogn. 1120. ΚρονΜης, ά9. βαβ., ib. v. 1346. δρβενεφης — Z. άθ. βαβ., Pind. Nem. 5, 63 (34) sq. Z. — θεών βαβ., Hes. th. 886. δ πάντα χραίνων βαβ. — Κρονΐδας, Soph. Trach. 127 sq. | δ Ζ. Ιχεενος βαβ., δ μίγας άβτρολόγος, Io. Tzetz. chil. 2, 174. all. Hom. Τ 62.} — gen. Λεός βαβιληος, Hom. h. 5, 358. Κρονέδα βαβιληος, Alcaei fr. 48 A Bergk. (Ζηνός — βαβελίως, | xal άβτρολόγου μάντεως, μάγου, βοφοϋ τοΐς παβε, Ιο. Tzetz. all. λ 140 sq.} — dat. ΛεΙ βαβεληε, Theb. fr. 3 Kinkel. Δ. Κρονίόη βαβ., 80Ion. fr. 31 Bergk. ΖηνΙ — Κρ. βαβ., Kaibei ep. 1035, 1. Ζ. θεών βαβ., Cypr. fr. 6 Kinkel. Ζ. θεών βαβελεΐ, Anth. app. ep.

I 56, 1 Cougny (= Preger ep. 56). Z. — βαβελίϊ, Pind. Is. 8, 40 sq. (20). — acc. Ζΐρι’ — βαβελ^α μίγεβτον, Theogn. 285. Zijva θεών βαβ., Apoll. Rh. 4, 558. τδν άρεβτον | Ζ. θεών βαβ., Preger ep. 204, 1 sq. — voc. Ζεϋ βαβιλεϋ, Orph. E.3. Anth. app. ep. ΙΠ 3, 4 Cougny (■= Preger ep. 63; cf. PLG IIP p. 666 Bergk). AP X 108,1 (dd., = orac. anecd. 40 Buresch, Klaros p. 107, 4; ν. 1. Ζεϋ ΚρονΙόη, & βαβελεϋ). i Z. βαβ., Aesch. Pers. 530 (532). Ag. 342 (355). Arist. nub. 2; 153. vesp. 625. av. 223. ran. 1278. Plut. 1095. Theod. Prodr. catom. 221. cf. άβτράπεος et dorpoloyo;. Sine dei nomine: άθανάτων βαβελεύς, Pind. Nem. 10, 29 (16). θεών βαβ. δ μίγας, 01. 7, 63 (34). ΰπατος βαβ. dia παντός, Cleanth. h. in Ιον. 14. δ τών Τετάνων βαβ., Theod. Prodr. Rhod. et Dos. 4, 202. — dat. θεών βαβελίμ xal άνόρ&ν, Hes. th. 923. — acc. βαβελήα θεών, Pind. Nem. 7, 120 (82). τόν ίπουρανίων βαβ., AP ΧΠ 68, 3 (Meleagri). cf. Orph. fr. 113 Abel. — voc. βαβελεϋ, Theogn. 376. & βαβ., Orph. h. 15, 3. άθανάτων βαβ., Theogn. 743. denique adde Theocr. id. 17, 132: οΰς (Iovem et Iunonem) τίχετο χρείουβα 'Ρέα βαβελήας ,Ολυμπου, cf. etiam μάγος et Io. Tzetz. all. Hom. T294. λ 140 etc. βελτίων τ&ν θεών, Theod. Prodr. Rhod. et Dos. 4, 194—197: δ Ζ., τ. θ. δ βελτ., | δ yijv άναβπ&ν xal τδ παν περιτρέπων |

βά&ρων μετ’ a-ΰτών xal βϋν αύταΐς χρηπίβε I xal τοϋ χεραυνοϋ τ&ν βελ&ν i τοξότης.

βηλαίος. Βήλος ν. ρ. 133 sub Λίβυς. βεοόώτωρ, orac. app. ν. 48 Wolff (= orac. anecd. 23 Buresch, Klaros p. 102,3): Ζηνός βεοόώτορος. cf. ηγήτωρ. , * Βουλαΐος Lycophr. 435. βουλεύων μίγα, Theocr. id. 16, 70: Λεός μ. βουλεύοντος. βρονταεος ν. άατράπιος.

ραιάοχος, Aesch. suppl. 779(816): γαεάοχε παγχρατίς Ζεϋ. γαμοχλόπος, Nonn. D. 8, 64: Zfp>a γάμοχλόπον. γενάρχης ν. εύυμνότατος. γενί&λεος, Find. Py. 4, 298 (167): Ζ. δ γεν. — dat. ΖηνΙ γενεδλίω, 01. 8, 20(16). γενετήρ, Nonn. D. 4, 51: Λεός γενετ^ρος. ib. 42, 366. 45, 85. Ζηνός Ιοϋ (Aristaei) γεν., ib. 28,4. γενετήρος * (Veneris), Ioann.

Gaz. Anacr. 6, 24. (Minervae), Procli h. 7, 1 Abel. cf. αίγίοχος. γενίτης, Nonn. D. 13, 29: τεός (Bacchi) γεν. — Z.; cf. 13, 19 etc. — gen. Λεός γενέταο, ib. 9, 147. Sine dei nomine: ύψεμόόων — βός (Bacchi) γεν., ib. 20, 364 sq. (Herculis), AP IX 468, 2 (ad.). ύψεμόάων γιν., orac. anecd. 41 Buresch (Klaros p. 107, 11). cf. etiam Κράνεος. Γενηταεος, Apoll. Rh. 2,1009: Γενηταίου Λεός. γεννήτωρ, Aesch. suppl. 196 (206): Ζ. — γενν. — Ζ. δ γενν. Ιμός (Phaedrae), Eur. Hipp. 683. — dat. 9εύ γεννήτορε * ηάντων, Kaibel ep. 915 b, 7.

ριχαντοφό νος, Nonn. D. 4, 393: yiyavroφόνοιο 2Λός. — dat. ΖηνΙ γεγαντοερόνω, ib. 1, 516. cf. τοχεύς. γνωτός v. πόβες. , * Γογγυλάτης Lycophr. 435. γονόεες, Nonn. D. 27, 288: Ζ. γον. — πατήρ (Bacchi). γυναεμανίων, Nonn. D. 8, 280: ΖηνΙ γνναεμανίοντε. — acc. Κρονίωνα γυναεμανίοντα, ib. 8, 68. , * Γυράψεος Lycophr. 537. βαιμόνιος, Hes. th. 655: άαίμονε’*. όεβπότας Όλυμπου, Pind. Nem. 1, 17 (13) sq.: Öl. deo«. | Z. όεβπότης, AP XI 258, 3 (LuciUii): Ζεϋ άΐβποτα. — & Ζ. dien., Arist Lys. 940.

127 ω Βδεΰ δέβπ., com. fr. adesp. 28 Kock, cf. άργεχέραυνος. [δημιουργός, Orph. fr. 112. 117. 118. 121. 122. 127. 129. 130 Abel.] δεατάχτωρ πάντων, Orph. fr. 36 et 48 (extr.) Abel. δεδούς, Io. Tzetz. all. Hom. ß 25 sq.: Z. 5 dcd. πάλιν τι τώ, τα ϋργα (leg. παλΖντιτα τα είμαρμενη. | & Ζ. i πέμπων δετούς, άήρ xal ουρανός δέ. — Ζ. & άγα&όν καί τό χαχόν δεδούς γε, all. d 35. Αεδυμαΐος, Nicandri fr. 1 Schneider. δεχαεόουνος Ζ., com.fr. adesp. 752 Kock; 'videtur epitheton a comico fictum’, K. δεχαοπόλος, Nonn. D. 19, 232: Κρόνε'δης — δεχ. cf. μέγας. δεχηφόρος, Aesch. Ag. 503 (525) sq.: τοϋ δεχηφόρου | Αεός. Αεχταίος, Callim. h. 1, 4: Αεχταϊον . * cf.

’Ιδαίος. δεόπτης, Arist. Ach. 435: i> Ζεϋ δεόπτα xal χατόπτα πανταχή. cf. trag, adesp. fr.

43 Nauck, TGF8 p. 847. Αίβχος, Lycophr. 400: ΑΙβχου * μεγίοτου.

cf. Orph. fr. 108 Abel. [ddlcog, Nonn. D. 6, 177: Κρονίδης δόλ. νέος αιγίδα θείων,. Bacchus.] δολοπλόχος ύψεμέδωνΖ., Νοηη.D. 7,280. δ Αρύμνεος * | δαίμων, Lycophr. 536 sq. δυνάβτης ν. χραταεός. δύαερως ν. τοχεύς.

Δυυδαιναΐος, Pind. fr. 57 Bergk: Αωδω* ναίέ μεγάα&ενες. cf. Soph. fr.423Nauck8: τόν έν Αωδ&νε — δαίμον’* et αναξ. δύτωρ έάων, Callim. h. 1, 91 sq.: Κρονίδη — δ&τορ έ., | δ&τορ άπημονίης.

[έ^ρηοαων πάννυχον, Νοηη. D. 31, 160: π. έγρήαοοντα — Κρονίωνα.] έγχεεχέραυνος, Pind. 01.13,109sq.(77): Ζ1ρ‫׳‬δς έγχεεχεραύνου. — acc. έγχεεχέραυνον Ζήνα, Py. 4, 345 (194). είδως άφΟιτα μήδεα, Hom. Λ 88: Ζ. &. μ. είδ. Hes. th. 545. 561. Ζ. — &. μ. είδ., ib. ν. 550. ΚρονΙδης Ζ. α. μ. είδ., fr. 136, 2 Kinkel, cf. πατήρ (nom.). [ειμαρμένη, Io. Tzetz. all. Hom. I 14: δ Ζ., ή είμ. all. Λ 221. IV 1. Ρ 62. Τ 287. X 167. Ψ 103. γ 73. — Ζ. — ή είμ., all. α 334. — gen. τοϋ Αεός — τής ειμαρμένης, all. Μ 135. — dat. Αεί, τή είμαρμένη, all. Β 83. τφ Α. — τή είμ., Π lb etc. είμαρμένη * pro Iove Α 5 etc.

cf. etiam ΚρονΖων (extr.) etc. | "Εχτωρ, Sapph. fr. 157 Bergk.

έλααεβρόντης ν. παΐς. έλατήρ υπέρτατε | βροντάς άχαμαντόποδος Ζεν, Pind. 01. 4, 1 — 3 (1 sq.) cf. μέγας. έίαύνων ν. πατήρ (voc.). έλευΟέρεος, Simon, βρ. 140, 4 Bergk (= AP VI 50): ζίιδς — έίευ&ερίου. — Ζηνός έλ., Pind. 01. 12, 1. — dat. Zavl έλευ&ερίω, lyr. fr. adesp. 82 Β Bergk. [Ζ. τφ έχ Ζανός πατρός ’Ελευ&ερίφ (Caesari Augusto), Kaibel ep. 978, 2 (Catilii).] — acc. τόν έλευϋέρεον | Ζήνα, [Eur.] Rbes. 358 sq. adde Harpocrat. 70, 16: 3τι di [Ζευς) έπεγέγραπταε μεν αωτήρ, όνομάξεταε di xal έλευ&έρεος, δηλοΐ xal Μένανδρος

(fr. 1008 Kock). Έλλάνεος, Arist. eq. 1253: ,Ελλάνεε Ζεν.

'versus tragoediam sapit’, Nauck, TGF8 p. 849. — πατέρος Έλλανίου * , Pind. Nem. 5, 19 (10). ένάίεος v. infra Ποαεεδ&ν. [ένδόμυχος Z., Nonn. D. 7, 348. 31,163.] Έπάχρεος, Polyzeli fr. 7 Kock: Έπαχρίου Αεός. [έπεεγόμενος, Nonn. D. 31, 107: Ζηνός έπεεγομένοεο]. έπεχυλίχεεος Ζ., com. fr. adesp. 861 Kock,

cuius explicatio conferatur. έπίμαρτυς κακών ίργων, Apoll. Rb. 4, 229: Ήέλεον xal Ζήνα χ. έπεμάρτυρας ί έπεμήτωρ τ&ν ξένων, Io. Tzetz. all. Hom. ι 60: Ζ. δ έπ. — τ. £., ειμαρμένη, έπεβτάτης ν. χεραύνεος. έπουράνεος, Νοηη. D. 46, 39: Ζηνός έπουρανίοεο. , * έπόψεος Callim. h. 1, 82. — gen. Ζηνός έποψΐου, Apoll. Rh. 2, 1123; cf. Cal-

lim. fr. anon. 348 Schneider. — acc. AC έπάψεον, Orph. A. 1035. cf. etiam Apoll. Rh. 2, 1135. έραβίπτερος ν. όρνες. ήΊρατός Φαέ&ων, Maneth. 6 (3), 746. , * Έρεχθεός Lycophr. 158 (ab aliis lovis, ab aliis Neptuni epitheton haberi adnotat scholiasta). — gen. Έρεχ&έως , * ib. 431. έρεβρεμέτης, Hom. N624 sq.: Ζηνός Ιριβρεμέτεω — ξεενίου. — πατρός * έρεβρεμέταο, Anth. app. ep. VI 264, 49 Cougny. cf. αναξ. έρίγδουπος, Io. Tzetz. all. Hom. θ 204: Ζ. ό έρ. — gen. έρεγδούποεο Αεός, Qu. Sm. 11, 22. 13, 520. 14,421; 560. Α. — έρ., Hom. Ε 672. Ζηνός έρ., h. 12, 3. Hes.

th. 41. Qu. Sm. 10, 301. Orph. h. 76, 1. Z. — έρ., Hom. M 235. Ζ. έρεγδονπου,

128

Ζ«ύρ.

Ο 293. Anth. app. ep. VI 297, 2 Cougny (Luciani parod.). Ιρ. Κρονίδαο, Qu. Sm. 2,177. Κρονίωνος Ιριγδούποιο, ib. 1,578. * πατρός Ιρίγδ., Kaibel ep. 1046 b, 67. Qu. Sm. 1, 694. cf. etiam άριβτος et πόβις. Ιριβ&ενής, Hom. Ν 54: Αιός — Ιρια9ενιος. — Ζηνός Ιρ., Hes. ορ. 416. Ιρ. Κρονίωνος, Φ 184 (= Io. Tzetz. all. Φ 49; cf. ν. 51). Hes. th. 4. ψίρ. Κρ., Maxim. Phil. 540. πατρός Ιρ. , * Hom. Τ 355. add. Κρονίωνος, 9 289. Ιριβμάραγος, Hes. th. 815: Ιριβμαράγοιο Αιός. — Ζηνός Ιριβμ., Kaibel ep. 1035, 3. — acc. Ιριβμάραγον , * Orph. h. 20, 1. Ιριβφάραγος, Pind. fr. 15 Bergk. Pin■ dari fortasse versum esse, quem sine poetae nomine Etym. M. p. 166, 53 affert, coniecerunt Gaisford et Bergk: Έριβφάραγος πόαις "Ηρας ίοβεται. — πατήρ * * πάντων — Ιριΰφ., AP IX 521, 4 (άΑ). έ ρ κ e ϊ 0 ς, Cratini min. fr. 9 Kock: Ζεύς Ibn μοι I ερχ., Έβτι φράτριος. — gen. Αιός τοϋ έρχείου, Ilii pers. argum. ap. Proci., EGE p. 49 Kinkel. A. Ερχείοιο, Io. Tzetz. Posth. 733. ερχείοιο A. μεγάλου, Triph. 400 (cf. v. 635). Ζηνός Έρχείου, Soph. Ant. 487.

Eur. Tro. 17. Arist. fr. 245 Kock; cf. trag, adesp. fr. 71 Nauck8, et Eur. Tro. 483. Κρονίωνος | ερχ., Maxim. Phil. 324 sq. cf. juyaj. ‫׳‬Ερχείοιο , * Qu. Sm. 6, 147. ,Ερχείου , * ib. 13, 222; 436. ίρωμανίων, Nonn. D. 5, 593: Ζηνός Ιρωμανίοντος.

Ί'/αθλόρ ΦαόΡων, Maneth. 6 (3), 290. ΐαπίριος Ζ. (Ammon), Nonn. D. 13, 373. έταιρεΐος, Diphili fr. 20 Kock: Αιός εταιρείου. Έτερορρεπής ν. όμαιμων.· εύάντητος, Kaibel 779, 7: τόν ενάντητον άεί 9εόν . * Εύβουλεύς, Orph. h. 42, 2: Εύβουλήος . *

ib. 72, 3. ψενάερχηρ, Maxim. Phil. 263: ευδερχεΐ Φαί90ντι. εύ9υνος, Aesch. Pers. 818(827) sq.: Ζεύς τοι χολαβτής τ&ν νπερχόμπων αγαν | φρονημάτων ΐπεοτιν, εύ#. βαρύς. Ιύξεινος, Apoll. Rh. 2, 378: Ζηνός ίυξείνοιο. εύρυανάβαων ν. ϋπατος. Εύρύβατος, Arist. fr. 184 Kock: Ευρύβατόν Αία.

εύρύζυγος, Pind. fi*. 14 Bergk: Ala ευρύζυγόν. εύρύοπα Z., Hom. E 265. β 442. 1419; 686. N 732. S 203. O 724. P 545. Λ 296. β 146. γ 288. 1436 (cf. Io. Tzetz.

all. λ 114). ξ 235. ρ 322. h. 2, 161. 3, 540. Hes. ορ. 229. 281. th. 514. Moer. Byz. p. 7 Duentzer. Isyll. Epid. B 17 Wilam. orac. 54, 6. 112, 6 Hendess (= AP XIV 93, 6). orac. anecd. 39 Buresch (Klaros p. 107,1). εύρ. Κρονίδης, orac. 110, 8 Hendess (= AP XIV 98, 8). Orph. L. 88. Κρ. — εύρ.Ζ., Hom. m 544. Hes. op. 239. — acc. εύρύοπα Ζήν, Hom. 9 206 (= Io. Tzetz. de metr., Cramer, anecd. Οχ. III p. 332, 7, ubi legitur εύρ. Ζεΰρ). S 265. SI 331. Ζήνα — εύρ, Hom. h. 23, 1 sq. εύρ. Κρονίδην, A 498. 0 152. SS 98. — voc. εΰρΰοπα Ζεϋ, Π 241. εύρ. Κρονίδη, χύδιατε μίγιατε, h. 23, 4. cf. άναξ, βαρύχτυπος, ’Ολύμπιος. εύρύτιμος, Pind. 01. 1, 67 sq. (42): εύρντίμου — Αιός. ίύς, Procli h. 7, 36 Abel: πατρός * ίήος. εύυμνότατος, Callim. fr. 36 Schneider: δαίμονες ευυμνότατοι, Φοϊβί τε xal Ζεϋ, Αιδύμων γενάρχαι. ή-εύφεγγής, Maneth. 6 (3), 39: εύφεγγοϋς Φαί90ντος. ίφάπτωρ, Aesch. suppl 300 (312): Ζ. — δφ. — voc. Ιφάπτορ * Ίοϋς, ib. ν. 518

(535). Ιφίβτιος, Soph. Ai. 492: Ιφεατίου Αιός. Ιφορος ξείνων, Kaibel ep. 791, 2: τώ ξ. δφόρω — Αιί. δχων γης όχημα etc., Eur. Tro 884—886: ω γ. ο. χάπι γης ϊχων Έδραν, | ΰβτις ποτ εΐ αύ, δυατόπαατος είδίναι, | Ζεύς, εΐτ ανάγχη φύαεος είτε νους βροτ&ν. ζηλήμων Κρονίδης, Nonn. D. 27, 97. ζω αρχής ν. παγγενίτης. f ζωογόνος, Theod. Prodr. carm. astr. 456 (not. et extr. ΧΧΠΙ 2 p. 31): Αιός τοϋ ζωογόνου. ζωοδότης, orac. app. ν. 50 Wolff (=

orac. anecd. 24 Buresch, Klaros p. 102, 7): ζωοδότου Αιός. ζωοτόχος, Nonn. D. 38, 417: ζωοτόχου Αιός. ψή/άθεορ, Maxim. Phil. 608: ήγά9εον Φαί90ντα. ήγήτωρ, Orph. h. 73, lsq.: δαίμονα — ηγήτορα φριχτόν, | μειλίχιον Αία, παγγενίτην, βιοδωτορα 9νητων.

129

Ζεύς. ηέλιος ν. ’Ηλείόρ.

ή/ρεος, Orph. h. 20, 2: ή/ρεον , * φίογόεντα, πνρ/βρομον, ήεροφεγγή. cf. α/θ/ρεορ. -})εροφεγγής ν. ή/ρεορ. ’Ηίεϊος, AP VII 85, 1 (Diog. Laert.): ’Ηλεέέ (ν. 1. ή/λεε) Ζεϋ. [fjiiog, Orph. fr. 46 (“ 123), 6 Abel: Ζ. ηί. ήδί βείήνη, sc. έβτίν. cf. Kaibel ep. 834, 1. Io. Tzetz. all. Hom. Σ 401.] ήπιος. [θακών παγχρατεϊς έδρας, Aesch. Prom. 393 (389): τφ νέον δαχοϋντι * π. f.] θαθμα ν. πατήρ * (voc.). [θεόταυρορ, Mosch, id. 2, 135: θεόταυρε * (ν. 1. & ταθρε), Iuppiter in taurum mutatus ab Europa compellatur.] βεσπρωτόρ, Aesch. Prom. 829 (831): βεβπρωτοϋ Αιός. θηλυμανής αβτοργος — παιδοτόχος Ζ.,

Nonn. D. 31, 278. θρεπτήρ, Nonn. D. 19, 337 sq.: τε&ν (Sileni) θρεπτήρα $οάων | Ζήνα. [θωρηχθε/ρ, Nonn. D. 13, 348: Αά θωρηχθ/ντε.] *Ib αΐος, Hom. Π 604 sq.: Αιός — Ίδαίου. cf. Io. Tzetz. all. II 192 sq. et ii 164. A. ’Id., Eur. fr. 472, 10 Nauck . * ’Ida/οεο (v. 1. ΑιχταΙοίΛ) A., Nonn. D. 13, 236. ’Ida/οεο | Ζηνός, Qu. Sm. 1, 184 sq. cf. κελαενεφήρ. ί&ύδιχος, Anth. app. ep. add. I 331 b, 2 Cougny: ΖηνΙ — Ι&υδΙχφ. ’Ι9ωμάτας, orac. 65, 1 Hendess: * Ιθωμάτα Aii. — τφ — ’19. , * Eumeli fr. 13 Kinkel (=‫ ״‬fr. 1 Bergk). Ιχέαιος, Aesch. suppl. 333 (346): Ζηνός ίχεβίον. Soph. Phil. 484. Ix. Z., Aesch. suppl. 596 (616). Orph. A. 108. tx. — Z., Apoll Bh. 2,215. Z. — ίκεσ/οεο, ib. 4, 700. Αιός Ιχεβίου, AP XI 351, 8 (Palladae). Αιός ΙχεβΙοιο, Apoll. Bh. 4, 358. Triph. 278. add. τεοθ, Αιόννβε, τοχήος, Nonn. D. 18, 18. — acc. τόν έμλν (Polyxenae) ίχέβιον Ala, Eur. Hec. 345. of. ξείνιος. ίχετήβιος, Hom. v 213: Z. — tx. — & Ζ. δ tx., Io. Tzetz. all. v 46. ’Ιχμαΐος, Apoll. Bh. 2,522: Αιός ΊχμαΙοιο.

Nonn. D. 5, 270. ίχταϊος, Aesch. suppl. 370 (385): Ζηνός ΙχταΙου (ν. 1. Αετ/ου). ίχτήρ, Aesch. suppl. 461 (478) sq.: Ζηνός — Ικτήρορ. ΐχτιος ν. ίχταϊος.

(καθαρόν άίρος, Io.Tzetz.all.Hom.Λ236 —237: τό καθαρόν teZpOff, | τό χλεαρόν καί Γνυδρον καί κατηυκρατωμ/νον, , ό Ζ. αΰτόρ ό μνθεκδρ.) καθάρσεορ, Apoll. Bh. 4, 708 sq.: χαθάρβιον — Zfjva, παλαμναίαιν τεμήορον Ιχεαεάων. cf. οεεα/χθων. καθυπ/ρτερορ, Theocr. id. 24, 97: ΖηνΙ — χαΟτητερτέρφ.

κάλλεστορ, * [] Io. Tzetz. all. Hom. a 86: Ala — τόν πλάνητα τόν κάλλεοτον άοτ/ρα.] ψκαλόρ, Maneth. 4, 148: καλώ Φα/θοντε. καλΰπτων, Orph. h. 19, 7 sq.: νεφίεβαι * χαλ (voc.) I πτηνόν 3πίον δεινόν κτλ. Καπαΐος, Cramer, anecd. Οχ. ΙΠ ρ. 83, 14: χάπη' φάτνη, παρα τό χάπτειν, S Ιβτιν Ιβ&Ιειν' φηβΐ γάρ 'Αριβτοφάνης (fr. dnb. 906 Kook) Ίππεϋβι Χαπαέόν ήτοε Φάλτον Ala. cf. Antiph. fr. 111; CAF I

p. 592, Π p. 54 Kock. Χαραεορ et καράνεορ v. ξένιος, χαρτεροβρόντας, Pind. fr. 155 Bergk: καρτεροβρόντα Χρον/da. καρτερόθυμορ ν. νίός. Κάβιος, AP VI 332, 1 sq. (Adriani): ΖηνΙ — Καβίφ — κοεράνω άθανάτων. καταιβάτης, Arist. pac. 42: Αιός χαταιβάτου. — voc. Ζεϋ — χαταιβάτα, Orph. h. 15, 6. cf. Lycophr. 1369 sq., orao. v. 274 Wolff (,χαταιβάβιον ζίεόρ ϊγγος’), Orph. h. 19, 12. καταΟτ^άπτον, Soph. Trach. 436 eq.: τοϋ κατ ακρον Οίταΐον πάγον | Αιός χαταβτράπτοντος. χατόπτης ν. διόπτης.

[κεκορυθμ/νορ, Nonn. D. 2, 478: Κρονίδης χεχ. cum Typhone pugnavit.] κελαινεφής, Hom. Φ 520: ΖηνΙ (ν. 1. πατρί) χείαινεφεϊ. — Ζ. χείαινεφέϊ, Ιο. Tzetz. all. ι 118. *f ‫־‬Z. κελ., Maxim. Phil. 605. add. Χρον/d];, Hom. 1 562. v 25 (of. Io. Tzetz. all. v 7). κελ. Χρον/ωνε, Α 397. Ζ 267. h. 5, 91; 468· 15, 3· 17, 4. 33, 5. Hes. sc. 53. Zijvl κελ. Χρον., h. 6, 316. πατρί κελ. Χρον., h. 5, 396. κελ. Χρον. | ΊδαΙφ, Λ 290 sq.; cf. Io. Tzetz. all. Λ 163 sq. — aco. κελαενεφ/α Χρον/ωνα, Al 8. h. 4, 220. of. άρ/εκ/ραννορ, χύδιϋτος, πάνδωρος.

*,Χελαενεφ/ρ Hom. Ο 46. ν 147. AP VI 332, 7 (Adriani). κεράστηρ, Orph.h. 11,12: Ζ. δ κερ. (Pan), κερασφδρορ ν. αρπαξ.

130

Ζευς.

κεραύνεεος, AP VII 49, 2 (Bianoris): Zavl κεραυνείω. κεραύνιος, Orph. h. 19 tit.: χεραυνίου Jiog. — voc. κεραύνιε Ζεϋ, άβτραπηφόρον χρότος | xal τών ένορκων Ιγγυών Ιπεβτάτα,

Theod. Prodr. Khod. et Dos. 3, 478 sq. cf. άβτράπεος. χέραν νοβρόντης, Arist. pac. 376: & Ζεϋ χεραυνοβρόντα.

Κερδύλα;, Lycophr. 1092: Κερδύλα . * κερόεες, Nonn. D. 8, 254: Ζ. χερ. Europam umeris sustulit. [κεφαλή, Orph. fr. 46 (== 123), 2 Abel: Z. χεφ., Z. μίββα, sc. ίβτίν.] Κηναΐος, Aesch. fr. 30 Naucks: Κηναίου Jεός. — dat. ΚηναΖω Jii, Soph. Trach. 238. κλάρεος, Aesch. suppl. 346 (360): Jdg κλαρίου. κλεψίγαμος, Nonn. D. 8, 60: κλεψίγαμου ΚρονΙδαο. ψχλντό;, Maxim. Phil. 137: Φαί&οντε κλυτω. κοινός ν. ταμίας. χοίρανος, AP XII 64, 4 (Alcaei): χοΖ*, ράνε cf. Κάβεος. Κράγος, Lycophr. 542: άβτεργή Κράγον . * χραΖνων ν. βαβελεύς et βωτήρ.

‫־{־‬κραΓαιό;, Theod. Prodr. carm. astr. 278 (not. et extr. XXIII 2 p. 21): δ Ζ. δ χρ., δ μίγας, i δυνάβτης. χράτεβτος θεών, Pind. 01. 14, 20 (13): θ. κρατίβτου . * κράτος, Nicet. Eug. Dros. et Char. 1, 226: Ζεϋ, Όλύμπιον χρ. cf. κεραύνιος. χρατύνων, Aesch. Prom. 405 (402) sq.: Ζ. I ίδίοις νόμοες χρ. — νοο. ώ χρ. — Ζεϋ, jtavr’ άνάββων, Soph. ΟΤ 903 sq. δ κρατών τ&ν Ιν ούρανώ θεών | Ζ., Μθnandri fr. 209 Kock. χρειών, Bhian. ρ. 77 Duentzer, ρ. 200 Meineke: ΖηνΙ θεών χρείοντι. — acc. Ζ^να — κρείοντα, Hom. h. 23, 2. χρίων, Aesch. suppl. 555 (574): Ζ. αΖώvos «ρ- άπαύβτου. — dat. πολυνεφίλα , * κρίοντε Pind. Nem. 3, 16 sq. (10). ΚρονεΖων, Kaibel ep. 998, 7 (Gemelli). Κρονίδας Z., Eur. Ba. 95. Theocr. id. 18, 52. Z. — Κρ., Eur. Hec. 473 sq. — gen. ΚρονΖδα — βαρυγδούπου Jifa, Pind. 01. 8, 57 (43) sq. Κρ. | Ζηνός, Is. 2, 35 (23) sq. ΚρονΙδαο Z., Py. 4,303 sq. (171). — dat. ΚρονΙδα Jit, Theocr. id. 15, 124. Κρ. — Jl, Pind. Nem. 4, 14 sq. (9). Jl Κρ., Nem. 1, 111 (72). — acc. ΚρονΖδαν

Jia, Theocr. id. 18, 18. — voc. Ζεϋ Κρονΐδα, Kaibel ep. 265, 7■ Java[■ Κρ., Ζ. Όλύνπεε, ep. 743, 1. , * Κρονίδας Theocr. id. 17, 24. Bion. id.

7 (5), 6. δ Κρ., Luciani trag. 248. Κρ., μίγ' αρεβτος 'Ολυμπίων, ib. 97. δ πάντα χραίνων βαβελεύς — Κρ., Soph. Traoh. 127 sq. δ χύχνω κρυπτόμενος, Κρ., ΑΡ V 307, 2 (Antiphili). — gen. Κρεονίδα βαβίληος, Alcaei fr. 48 A Bergk. — dat., Alcaei fr. 5. Anacr. ep. 102, 2 Bergk (= AP VI 135). — acc., Soph. Trach. 500. Κρ., | βαρυόπαν βτεροπϋν χέρανν&ν τε πρύτανεν, Pind. Py. 6,23 (23) sq. — voc. i ΚρονΖδα, Theoor. id. 20, 41. πάτερ ΚρονΖδα (ν. 1. ΚρονΖδη, ut etiam reliquis apud bucolioos locis editiones non congruunt), ib. 12, 17. χαρτερόβροντά Κρ., Pind. fr. 155 Bergk. Κρονΐδαε apud Pindarum 'Superos * significant; cf. 01. 9, 82 sq. (56). Py. 2, 46 (25). 5, 159 (118). Is. 8, 97 (48). ΚρονΖδη; Z., Hom. β 141. £431. Φ57Ο. SI 241. αεγίοχος Κρ. Z., B 375. Κρ. Z. αφ&ετα μήδεα εεδώς, Hes. fr. 136,2 Kinkel. Κρ. — Ζ., Ζ 234. orac. 152, 2 Hendess. Κρ. — ενρύοηα Ζ., Hom. ω 544. Hes. ορ. 239. Ζ. Κρ., Hom. Λ 289. Π 845 (of. Ιο. Tzetz. all. 17336). batr. 201. Hes. ορ. 138. 158. th.412. Theogn.804. Mosch, id. 2,50. Nonn. D. 1, 146; 364. 2, 4; 169; 661; 700. Triph. 426. Orph. fr. 284, 1 Abel, orac. 2, 4 Hendess. Kaibel ep. 320, 1. 1029, 3. add. πατήρ, Hes. op. 168. Z. — Κρ., Hom. B 111. 118; 236. Apoll. Bh. I, 1101. Anth. app. ep. Π 194, 6 Cougny (lectio dubia), add. ύψίξυγος, αΜρε vaitov, J 166. — gen. ΚρονΖδαο Λΰς, Apoll. Bh. 4, 753. ex Dorotheo 19. add. μεγάλοεο, Antim. fr. 1 Kinkel. ΚρονΖδεο J., Hom. h. 32, 2. J. ΚρονΖδαο, Apoll. Bh. 2, 1211. 4, 520. Nonn. D. 20, 361. AP VII 161, 1 (Antip. Sidon.), {τοϋ J. Κρονίδου, τοϋ άίρος, Io. Tzetz. all. Hom. T99. | Ζηνός ΚρονΙδαο, Simm. Rhod. p. 5 Duentzer. Opp. cyn. 1,8. Z. — ύηερμενδο; Κρ., ib. 3, 8. — dat. ΚρονΖδη Jil, Apoll. Bh. 2, 524. φυξίφ Κρ. J., ib. v. 1147. J. Κρ., Hom. 1172. add. βαβελήε, Solon, fr. 31 Bergk. ΖηνΙ — Κρ. βαβ., Kaibel ep. 1035, 1. Ζ. κελαενεφίε Κρ., Hom. > 552. v 25. — acc. Jia ΚρονΙδην, Hom. £419. h. 3, 57. Ζην' ύπατον Κρ., E 756. — voc. ν. βαβελεύς.

Zevg. apud Homerum: nom., z/ 5. β 414. Λ 53. P593. T31; 301; 304 (cf. Io. Tzetz. all. T 404; 410; 412). a 143. ω 539. h. 2, 130. 3, 395. 32, 14. batr. 177. 277. 285. πατήρ Kp., Φ 508. X 60 (cf. all. X 29). Κρ. ύψίίυγος, Η 69. Σ 185. — gen. Κρονίδεω — πατρδς Ιμοΐο, sc. Proserpinae, h. 5,414 sq. πατίρος Κρονίδαο, ib. ν. 408. — acc. εύρύοπα Κρονίδην, Α 498. 0152. Λ 98. πατίρα Κρ., h. 5, 21; 27. — νοσ. Κρονίδη, batr. 278. αίνότατε Κρ., Α 552. Α 25. 8 462. S 330. Π 440. Σ 361. εύρύοπα Κρ., κύδιβτε μίγιύτε, h. 23,4. ω πάτερ ήμίτερε Κρ., ύπατε κρειόντων, 631. 0 45; 81. 01473. Apud Hesiodum reliquosgue poetas epicos vetustiores: nom., op. 247. th. 423. 450. 624. H. parv. fr. 6 Kinkel. Antimachi fr. 3 K. K. ύψίξυγος, αίύέρι ναίων, op. 18. — gen. Κρονίδεω, op. 71. th. 572. — dat. Κρονίδη πατρί, th. 53. Apud lyricos (rec. Bergk) et scaenicos poetas: nom., Georg. Gramm. Ahaor. 3, 18. Kp., ά&ανάτων βαβιλεύς, Theogn. 1346. — gen. Κρονίδαο, Euen. Phil, ep. 5, 1 (= API 165). — voc. Κρονίδη, Theogn. 377. 738. ω πάτερ ήμΐτερε Κρ., Arist. vesp. 652. Apud poetas aevi Alexandrini: nom., Euphor. p. 50 Duentzer, fr. 48,2 Meineke. Apoll. Bh. 2, 1083. 4, 1643. Mosch, id. 2, 74. — gen. Κρονίδαο, Callim. fr. anon. 306 Schneider. — dat. Κρονίδη, Mosoh. id. 2, 166. — voc. Κρονίδη

* Κρονίδης

πανυπίρτατε, δώτορ ίάων, | δώτορ άπημονίης, Callim h. 1, 91 sq. Ίη Anthologia Palatina etPlanudea: nom.,

IX 100, 2 (Alphei Mitylenaei); 385, 15 (Stephani Grammatici); 454,1 (dd.). Pl 102, 1 (dd.); 285, 2 (Leont. Schol.); 312, 2 (dd.). εύρύοπα Kp., Ä1V 98, 8 (= orae. 110, 8 Hendess). adde IX 238, 4 (Antipatri): άγλαός i Kp., 80. Ιβτίν, et IX 786, 3 sq. (ex [Demosth.] de Hal. p. 87 Beiske). — gen. Κρονίδαο, VH 2, 5 (Antip. Sid.). Κρονίδεω, XI 407, 4 (Nicarchi). Κρονίδου, Pl 106, 4 (dd.). — acc. Κρονίδην, V 33, 2 (Parmenionis). IX 385,14 (Stephani Gramm.); 775, 1 (Glauci Athen.), app. ep. I 26, 3 Cougny (‫ =־‬Preger ep. 202). — voc. Κρονίδη,IX 453,3 (Meleagri). XH 179,

131 1 (Stratonis), add. χόαμου πάτερ, ΧΠ 194, 5 (eiusdem). In epigrammatis ex lapidibus collectis (ed. Kaibel): nom., ep. Θ31, 7. &vat Kp., ep. 511, 2. — acc., ep, 1035, 17. Apud poetas epicos mythographos: nom., Qu.Sm.3,58. Nonn. D. 1,95; 344; 491. .2, 356; 563. 4, 50. 7,71; 360. Θ, 102. 9, 21; 152; 224. 10, 208. 16, 58. 31, 49; 136. 32, 41. 39, 57. 42, 527. 46, 19; 20. 46, 46. 47,263. άναξ Kp., 10, 126. Κρ.— διχαβπόλος, 19,232. Κρ. doλιος νιος αιγίδα θείων (Bacchus), 6,177. Χρ. Ιραβίπτερος βρνις ,Ερώτων Ganymedem rapuit, 10, 256. ξηλήμων Κρ., 27, 97. Κρ. κίκορνθμ/νος, 2, 478. Κρ. αέο (Semelae) νυμφίος, 7,352. Κρ. — πατήρ Bacchi, 45, 97. Κρ. — πδβις χαίγνωτός Iunonis, 8,152. — gen. Κρονίδαο, Qu. Sm 1,707. 2,615. Nonn.D.1,1; 163. 2, 28; 385; 568. 7, 263. 8, 91; 171. 9, 5. 18, 218; 313. 19,208. 27,79; 193. 28, 323. 31, 26. 33, 76. 35, 348. 39, 96. 41,349. 42,472. 44,172. 48,27. Colluth. 281. Ιριγδούπου Kp., Qu. Sm. 2, 177. κλεψίγαμου Kp., Nonn. D. 8, 60. δμβροτόκου Κρ., 6, 85. πουλυτόκου Κρ., 2, 351. Κρ. τοκήος, 29, 33. ίμοϋ (Bacchi) Κρ. τ., 23, 228. τεοϋ Κρ. τ., 45, 94. — dat. Κρονίδη, ib. 2, 344. 8,4. 18, 311. 19, 249. Κρ. δυαίρωτι τοκήι Bacchi, 10, 291. — aco. Κρονίδην, ib. 1, 324; 331. 11, 111. 16, 372. 18, 266; 311 (ubi ν.1. Κρονίδη). 31, 172; 178; 268. 33, 360. per. 31, 2. Κρ. — Ιμής (Semelae) άροτήρα γενί&λης, 10, 130. Κρ. — όλίτήρα τοχήος ignorat Deriades, 21, 252. Apud poetas astrologos: nom. Ί*Κρ., Maneth. 1 (5),34; 37. 5(6),62; 69. ex Dorotheo 72. — gen. ‫־(־‬Κρον/dao, Maneth. 1 (5), 59. — dat. ψκυάίστω Kp., ib. 2 (1), 475. — acc., ψΑρ., ib.' 5 (6), 75. In Orphica poesi: nom., Orph. L. 11. εύρύοπα Kp., ib. 88. — gen. Κρονίδαο, ib. 604. fr. 133, 1 Abel. adde orae. Sibyll. 11, 198. Χρόνιος, Eur. Tro. 1288 sq.: Χρόνιε,πρύτανι Φρύγιε, γενίτα | πάτερ. — Ζεϋ Κρ., Orph. h. 15, 6. — gen. Ζηνας Κρονίοιο, h. 71, 3. cf. άατράπιος et παΐς. Κρανίων Ζ. ποτήρι Pind. Py. 4, 40 sq. (23). Κρ., χαλλιΟτεφάνον πόαις "Ηρης, j Ζ., Tyrt. fr. 2,1 sq. Bergk. Z. — Kp., Hom.

182

Ζεΰς.

μ399. 0 477. ρ 424. τ 80. υ273. φ 102. — gen. Αιδς Κρονίωνος, h. 3, 214; 230. Musae. 137. Α. — Κρ., Orph. fr. 123, 22 Abel. Ζηνός — Κρονίονος, Hom. S 247. λ 620. — dat. Ad Κρονίωνι, Ε 869. 906. β 210. Φ 193 (cf. Io. Tzetz. all. Φ 67; 72). Theocr. id. 17, 73. Νοηη. D. 8, 155. add. αναχτι, Hom. ΰ 102. Η 194;. 200 (cf. parod. inc. 8a, 36 Brandt). Σ 118. Hes. op. 69. Α.Κρ.&ε&ν αημάντορι πάντων, sc. .56. Ad πατρί — Κρ., Hes. op. 259. π.Α. Κρ., Cypr. fr. 6, 5 Kinkel. Ζηνι Κρ., Hom. h. 3, 312. Orph. A. 119. fr. 245, 1 Abel. Ζ. χελαινεφέι Κρ., Hom. h. 5, 316. — acc. Αέα Κρονίωνα, A 539. I 511. T 120. £ 406. add. άναχτα, A 502. Ζήνα Κρ., ω 472. * Κρανίων aeque ac Κρονίδης alterum lovis nomen; apud Homerum: nom., A 528. B 419; 670. Γ 302. A 249. E 522. H 209. β 175. A 27; 336; 406. IV 242; 319; 783. O 254. Π662. P 209; 269; 441. T 340. T 306. & 611 (■= Io. Tzetz. ali. Λ 276). a 386. γ 88; 119. δ 207; 699. x 21. μ 405. ξ 184; 303. λ 117; 291. 0 376. υ 236. χ 51. h. 3, 6; 575. 18, 6. 34, 13. ep. 13, 6. batr. 59. 270. 292. — gen. Κρονίωνος, Φ 230 (= Io. Tzetz. all. Φ 99). έριβ»ενέος Κρ., Φ 184 (= Ιο. Tzetz. all. Φ 49; cf. ν. 51). πατρός έρ. Κρ.,» 289. — dat. Κρονίωνι, Α 405. χελαινεφέι Κρ., Α 397. Ζ 267. h. 5, 91; 468. 15, 3. 17, 4. 33, 5. add. Ίδαίφ, Si 290 sq. (cf. Io. Tzetz. ali. Si 163 sq.). πατρί χ«λ. Κρ., h. 5, 396. ύπερμενέι Κρ., Β 403. Η 315; 481. Ν 226. — acc. Κρονίωνα, Ε 753. h. 3, 367. χελαινεφέα Κρ., Α 78. h. 4, 220. πατέρα Κρ., h. 3, 323. Κρ. θεών σημάντορα πάντων, h. 3, 367. ύπερμενέα Κρ., Β 350. β 470. Apud Hesiodum: nom., op. 242. 276. th. 949. fr. 88 Kinkel. — gen. έρια&ενέος Κρονίωνος, th. 4. — dat. χελαινεφέι Κρ., bc. 53. ύπερμενέι Κρ , th. 534. Apud lyricos poetas: nom., Pind. Py. 3, 101 (57). Nem. 1, 23 (16). 9, 44 (19). — dat., AP IV 3, 108 (Agath. Schol.). — voc. Pind. Py. 1, 137 (71). Nem. 9, 66 (28). πάτερ Κρ., Nem. 10, 142 sq. (76). Apud Oppianum: nom., hal. 2, 674.

Apud poetas epicos mythographos: nom., Qu. 8m. 2, 194. 4, 20. 5, 339. 9, 264. 10, 359. 11, 257; 378. 14, 98. Nonn. D. 1, 298; 405. 2,122; 238; 315; 463; 553. 3, 426. 4, 395. 7, 202. 8, 247. 9, 70; 216. 10, 115; 286. 16, 226. 18, 29. 22, 284. 23, 292. 24, 45. 25, 346. 31,64. 35,351. 39, 372. 44,115. 46, 254; 256. 47, 447. 48, 410; 935. per. 27, 1. adde Claudian. gigant. 73. αναξ — Κρ., Nonn. D. 12, 223. νεφεληγερέτης — Κρ., 38, 203. νηίειής — Κρ., 41, 409. πατήρ — Κρ., Qu. Sm. 2, 165. Nonn. D. 9, 183. 36, 291. 38, 79. 42,541. Colluth. 77. Κρ. ύψιμέδων, Nonn. D. 46, 49 sq. — gen., Nonn. D. 1, 85; 296. 2, 423. 4, 25. 7, 146; 182; 254. 8, 33; 168; 382. 14, 32; 201. 18, 230. 20, 209; 288. 27, 49; 59. 29, 24. 33, 358. 39, 54. 46, 27. 47, 548. Κρ. ά^λγέος, 31, 114. Κρ. άλη&έος, 8, 340. Κρ. άτευγέος, 1, 476. Κρ. έριγδούποια, Qu. Sm. 1, 578. Κρ. άεξιφντοιο τοχήος, Νοηη. D. 39, 63. — dat., Qu. Sm. 1, 182. Νοηη. D. 1, 62. 2, 193; 392. 3, 436; 444. 7, 151. 8, 130; 266; 279. 20, 48. 24, 108. 30, 260.31,166.35,298. Κρ.««»(Electrae) — άχοίτη, 4, 45. — acc., Qu. Sm. 4, 48, 5, 400. Nonn. D. 1, 428. 7, 117. 10,84. 16, 177. 20,350. 31,194. 33, 120. 39,94. 48,23; 550. Κρ. κεραΟφόρον Βρπαγα νύμφης, per. 1, 1. δρπ. γάρ νό90ν δρνιν ϊγει Κρ. φονήα | 'Αοωπδς γενετήρα, 23, 288 sq. Κρ. γυναιμανέοντα, 8, 68. πάνννγρν έγρηββοντα — Κρ., 31, 160. Ιμάν (Semelae) Κρ. φορήα, 8, 299. In oraculis: nom., orac. 148, 5 Hendess. — dat., ib. 79, 5. ύπερμενέι Κρ., orac. B 3 Buresch. Apud poetas astrologos: gen. Κρ. | Ιρχείου, Maxim. Phil. 324 sq. ‫־(־‬ΙρκτθειΊος Κρ., ib. 540. — dat. Ί‫־‬Κρ., Maneth. 1 (5), 208. "[αίγιόγω Κρ., Maxim. Phil.

311. — acc. ψΚρ.,'Maneth. 1 (5), 210. Maxim. Phil 607. Denique supersunt δ Κρ., Io. Tzetz. all. Hom. T 414. x 81. 1 142. Κρ. — ή άδηλος μοίρα xal ειμαρμένη, all. P 42. similiterall.F133sq. P86sq. T104sq. y 27 sq. cf. etiam all. a 336: Κρονίωνα τήν ειμαρμένην λέγει (Homerus). — gen. πατρδρ άμαιμαχέτου Κρ., Orph. Α. 23.

Ζεύς. — acc. 0tfiv βχηπτοϋγρν, ύπερμενέα Κρ., Heliodori Ath. letal, potionum ad Nicom. init. v. 3 Buesemaker. Κρόvop, Lycophr. 202: τοϋ προμάντιος , * Κρόνου ubi gchol.: T:vij δί τδ Κρόνου άντί τοϋ Κρονίδου νϋν άνέγνωβαν, ΐν ‫!ך‬ τοϋ Διάς. κρυπτόμενος χύχνω, AP V 307, 2 (Antiphili): χ. χρυπτ., Κρονίδας. χτήβιος, Aesch. Buppl. 428 (445): χτηβίου Διός. cf. Agam. 991 (1038). — acc. τδν — Δία τόν χτήβτον, Menandri fr. 519

Kock. χυβερν&ν πάντα, ν. άργηγός. χύδιβτος, Hom. Γ2981* ): Ζεϋ χύδιατε, μί■ γιβτε. &άδ.χελαινεφίς,αίϋίριναίων,Βό12. Ζ. χυδ., μίγ. ϋε&ν αίειγενετάων, Hes. th. 548. χύδιατ’ ά&ανάτων, πολυώνυμε, παγχρατίς αίεί, | Ζεϋ, Cleanth. h. in Ιον. 1 eq. Ζ. χυδ., μίγ. &εών, είλυμένε χόπρω, Orph.

fr. 289, 1 Abel. — dat. φχυδίστω Κρονΐδγ, Maneth. 2 (1), 475. cf. εύρύοπα et μεδίων. {χύχλος ούρανοϋ, Io. Tzetz. all. Hom. 12: Ζήνα, τδν χύχλον ού. — πάντα. | Κυναιϋεύς, Lycophr. 400: Κυναι9ίως . * χύριος πάντων, Pind. 18. 5, 67 (53): Ζ. δ π. χύρ. Κώμυρος, Lycophr. 459: Κωμύρω . * cf.

schol. Λαπέρβιος, Lycophr. 1369: Ζηνϊ τώ Δα-

Λαρύν&ιος, Lycophr. 1092: Λαρυν&Ιω . * Δίβυς, Nonn. D. 3, 291: Ζήνα Λίβυν —

Βήίον. λιμενοβχόπος, Callim. fr. 114, 2 Schneider (=■ AP XIII 10): Ζανός — λιμενοβχόπω. Δυδός, Nonn. D. 13, 479: Διός Δυδοϊο. Δυχαΐος, Pind. 01· 9, 145 (96): Ζηνός — Λυχαίου. — Λυχ. * item gen., ib. 13, 154 (108). — acc. Λυχαϊον , * Callim. h. 1, 4. είς Δία Λυχαϊον Alcmanis hymnus in-

soribitur, cuius fragmenta in PLG ΠΙ4 p. 14—17 Bergk leguntur. λφατος, Eur. fr. 832 Nauck9: Z. δ λ. I δ μάγος * βαβιλεύς ίχεΐνος άβτρολόγος, Ιο. Tzetz. chil. 2, 168. cf. βαβιλεύς.) μάχαρ, AP XTV 140, 1 (Metrodori); ΖΙϋ μ. — μ. * item voc., Orph. h. 19,18. 73, 7. μακάριος v. ξένιος. 1) Cf. anon. de gramtn. v. 43 (Boiasonade, anecd. Or. II p. 349): xal παρ’ Όμήρφ μίγιβτος δ Ζεύς τ&ν ’Ολυμπίων.

133 μαχάρτατος ν. &να£. μάντις άψευδίβτατος, Eur.fr. 11 lONauok9: Ζ. iv &εοΰτι μ. ε ««f, Aesch. Prom. 574 (577 sq.). ω Κρ. π. ‫׳‬Ρίας, ΐδος ’Ολυμπου νόμων | άόθλων το χορυφάν πόρον τ’ ,Λλφεοϋ, Pind. 01. 2, 22 — 25 (12sq.). Ιλαβίβροντα π. ‫׳‬Ρίας, Pini fr. 144 Bergk. cf. ßä. παλαιόφρων ν. πατήρ. παλαιστής, Lycophr. 41: πατρός παλαι*. Οτοϋ παλιναυξής, Nonn. D. 28, 295: Ζηνός — παλιναυξόος. * πάλμυς άφ&ίτων, Lycophr. G91. AP XV 25, 17 (ara I). — voc. &Ζεϋ πάτερ, ϋεών ’Ολυμπίων πάλμυ, Hippon. fr. 30 Α Bergk. .ταμβαβιλεύς ν. μίγας. πάμμεγας, Theod. Prodr. Rhod. et Dos. 8, 116: & πάμμεγα Zeit. παμμεδίων, Nonn. D. 1, 368: ΔιΙ παμμεδίοντι. ib. 2, 632. 7, 9. 18, 23. 40, 97.

47, 440. παναίτιος, Aesch. Ag. 1448 (1485): Διάς παναιτίου πανεργίτα. i πανδαμάτωρ | δαίμων , * Soph. Phil.

1467 sq. πανδερχίτης, Eur. El. 1177 sq.: Ζεϋ πανδερχίτα | βροτϋν. πανδερχής, orac. app. v. 45 Wolff ( =

orac. anecd.22Buresch,Klaros p. 101,19): Ζηνός πανδερχόος. πάνδωρος, Cleanth. h. in Ιον. 31 (32): 1) Cf. 10. Tzetz. all. Σ 288: ό Zeig xal ό τοϋ Κρόνον Si »atf τοϋ άγχυλομήτον. item ib. 443.

Ζευς. Ζεϋ πάνδωρε, χελαινεφίς, άρχιχίραυνε (άργιχίραυνε Pearson). πανεργίτας ν. παναίτιος. πανημίριος, Kaibel ep. 834, 1: Ζηνί πανημερίφ. πανομφαϊος, Orph. Α. 660: πανομφαίου Ζηνός. — dat. πανομφαίω Ζηνί, Hom.

β 250. Simon, ep. 144, 2 Bergk (= AP VI 52). Ζ. παν., Orph. Α. 1299. πανόπτας, Aesch. Eum. 1021 (1045): Ζ. [ό] παν. πανόπτης, Hesyeh. I ρ. 121: πανόπτης' πολυόφδαλμος, Ζεύς. ’Αχαιοί. ’Αχαιός (fr. 53 Nauck’) coni. Urlichs, Αίαχύλος Nauck, coli. Eum. 1021 (1045); cf. TGF’ p. 758 et 847. Ζ. & παν. Orph. fr. 71, 1 Abel. πάνταρχος Οε&ν, Soph. OC 1085 sq.: Ζεϋ πάνταρχε fr. | παντόπτα. cf. Arist. av. 1058 —1060. παντελής ν. πατήρ (voc.). παντογίνε&λος, Orph. h. 15, 6sq.: Ζεϋ — παντογίνε&λ’, αρχή πόντων πάντων τε τελευτή. παντόπτας, Aesch. suppl. 127 (139): * πατήρ i παντ. cf. πάνταρχος. παντοτινάχτης ν. 0ειβίχ9ων. πανυπίρτατος, Callim. h. 1, 91 sq.: Κρονίδη πανυπίρτατε. [παράάοξο;, Meliteniot. 1654: Αιος τοϋ παραδόξου ] παβιάναξ, orac. 47, 5 sq. Hendess: παοιάναχτος | Ζηνός. πατήρ Ζ., Hom. Α 235. Ε 33. Ρ 630.

h. 4, 29. ep. 4, 1. Isyll. Epid. D 5 Wilam. orae. 194, 2 Hendess. π. | Z., Aesch. fr. 86 Nauck . * Soph. Phil. 1442 sq. π. Z. &φ9ιτα είδώς, Hom. h. 5, 321. π. μίγας ύίτιος Z., Nonn. D. 22, 103. π. ίμός (Bacchi) ύψιμίάων Z., ib. 20, 210. π. τεός νψ. Z., ib. 24, 61. π. — νψιμίδων Z., ib. 43, 378. Z. π., Pind. 01. 2, 49 (27). Py. 3, 176 (98). Aesch. sept. 495 (512). Eur. Med. 1352. δ Z. π., Io. Tzetz. ali. Hom. T 99. Z. — π., Hom. β 397; 438. A 201. h. 5, 348. Hes. op. 143. fr. 152 Kinkel. Eur. Ba. 1349. fr. 1082.1117, 27 Nauck’. Rhes. 816. AP IX 470, 4 (v άγήτορα. άγλαός ν. υίός. άγνός, Pind. 01. 7,109 (60): αγνόν &εόν *. άειρόμενος χρυβίηβιν πτερΰγεββι, Orph. fr. 49, 3 Abel: Ήεΐεε, χρ. άειρόμενε τα.1'). [άήθηρ, Nonn. D. 26, 291: Φαίδοντος

dijffrof.] άίθαίήρ♦ voc., Orph. h. 8, 13. αί9ίριος, Nonn. D. 27, 190: αί&ερίου Φαί&οντος. cf. Ιλατήρ. * αί&εροδινής Sol (Apollo) de Be ipso, orac. app. v. 8 Wolff; cf. Buresch, Klaros p. 66 sq. et p. 97, 21 (orac. anecd. 13). αίθοψ, Nonn. D. 29,301:αϊ&οπος’Ηελίοιο. αίολόμιχτος, Orph. h. 8, 12: αίολόμιχτε . * αχάμας, Maneth. 4, 508: ’Ηέλιος — αχ., πυρόεν βίλας. — gen. ’Ηελίου — αχάμαντος, Maneth. 4, 93. ήελ. ix., Empedocl. ν. 34 Mullach (379 Stein). — dat. Ήελίω — άχάμαντι, Hes. th. 956. ήελ. ix., Qu. Sm. 2, 503. — acc. Ήίλιον — άχάμαντα, Hom. Σ 239; 484 (ubi ήίλ. edd.). add. Ιπιείχελον α&ανάτοιβιν, h. 31, 7. cf. orac. Sibyll. 3, 21. — voc. αχάμας , * Orph. h. 8, 3. ακάματος, orac. ap. Lactant, inst. I 7, 10: άχαμάτου — θεοίο . * άχοντίξεον απιν&ήρας, ν. ήνιοχεύς. αλήτης, Io. Gaz. descr. 1, 51 sq.: ·περίφοιτάς αλ * | πυκνά πολυβπερίων δαΐδαη! άμάρυγμα τινάαβων χτί. αλιτρεφής, Io. Tzetz. Hom. 291: Ήελίοιο άλιτρεφίος. αμίαντος, Orph. h. 8, 13: άμίαντε . * άμπλίχεον άχτΐνα etc., ν. πατήρ, άμφιελίββεον πόλον etc., ν. χρυβοκάμας. άναγωγεύς ηιυχ&ν, ν. άριβτος. άναξ, Hom. h. 5, 26: Ήίλ. — &ν. — gen. Ήελίοιο ανακτος, h. 2, 235. ’Ηελίου — 'ΤπεριονΙδαο αν., μ 176. αν. Ήλίου, Aesch. Pers. 232. Soph. ΟΤ 1410. cf. άβτροχίτεον. Sine dei nomine: άναξ πυράς, Io. Gaz.

1) Totum fragmentum exscripsi p. 84 col. 8 s. v. ‘Απόλλων, epith. Φοίβος* (Orph.).

145

Ήλιος. descr. 2, 254. — gen., Orph. L. 159. — voc. άναξ, Hom. h. 31, 17. Procli h. 1, 46 Abel, ώ ava , * ib. ν. 2. άν(ν)ίφελος, Νοηη. D. 20, 334: &ν(ν)εφίλον Φαίδοντος. ’Ανταύγης cum Sole confusus, Orph. fr.

167, 4 Abel. [ΰντίηορος, Nonn. D. 2, 202: άντιπόρου Φαίδοντος. — dat., ib. 17, 270. 27, 4.] ’Απόλλων, Orph. fr. 160, 10 Abel: "Ηλ., δν καλίονΟιν ,Απόλλωνα κλυτότοξον. cf. ’Απόλλων, ep. ήίλιος et ήλιος ρ. 24. άποατίλβων ν. ίλανήρ. αριατος. Procli h. 1, 33 sq. Abel: θεών ,&ριατε πνριατεφίς, όλβιε δαϊμον, | είκων * παγγενίταο δέον, ψυχών άναγωγεΰ. {άρτιφανής Φαίδων, Νοηη. D. 26, 189.) άρχός ν. πατήρ. αρωγός πΰαιν, Orph. h. 8, 17: π. αρωγό , * άαταδής, Νοηη. D. 36, 349: άαταδίος Φαίδοντος. αατροχίτωνΉρακλες, άναξ πυράς, ορχαμε κόαμον, I Ήίλιε, βροτίοιο βίου δολιχόακιε ποιμήν, | ίππεύων ελικηδδν ολον πόλον αΐδοπι δίακω, | via χρόνον λνκάβαντα άνωδεκάμηνου ίλίααων, Νοηη. D. 40, 369 —

372. άτειρής, Qu. Sm. 2, 2: άτειρίος 'Ηελίοιο. ib. 7, 230. cf. ήνιοχεύς. αύτογίνεδλος ν. πατήρ, * αύτοφυής voc., Orph. h. 8, 3. άφδιτος, h. mag. 4, 26 Abel: δαϊμον ακοιμήτον πυράς άφδιτε , * χρυαεόκυκλε. βάλλων, Timoth. fr. 13 Bergk: αν τ’ ω τδν άεΐ πόλον ουράνιον | άκτϊαι λαμπραΐς "Αλιε β. — ω ϊε Παιάν. βααιλεύς, Kaibel ep. 1028,48 (b. in Isim 136): άελίω βααιλήος (coni. Bergk; corrupt.). — dat. ’Ηελίω βααιλήι, Maneth. 1 , (5) 204. — voc. πυράς νοερού βααιλεν, χρναήνιε Τιτάν, Procli h. 1, 1 Abel. βλίπων πάντα, Constant. Man. comp. chron. 4323: ω π. βλ. ήλιε. βραβεύς ν. τεκνοποιός. γενίδλιος ν. πατήρ. γενετήρ, Νοηη. D. 4, 283: ’Ηελίου γενετήρος. ib. 5, 166. 38, 154. γενίτης Phaethontis, Nonn. D. 38, 303: Ήίλ. γεν. — μψτρδς (Astridis) ίμής (Deriadis) γεν. — Φαίδων, 27, 100 sq. γενίτωρ, Orph. h. 8, 4: δεξιό μόν γεν * (voc.) ήονς, ενωνυμε ννκτός. [γεννητής δε&ν, Soph. fr. 1017 Nauck2:

"Ηλι — δν 01 σοφοί λίγουαι γεννητήν δε&ν j και πατέρα πάντων.] γενν&ν άπαντα, ν. χρυσοκόμας. γίγας, Theod. Prodr. Bhod. et Dos. 6, 1: δ — γίγ. "Hi., (seu fjl.). [ό μέγας γ. ήλ. κτλ., Constant. Man. comp. chron. 108. — gen. τον γίγαντος ήλιου, Theod. Prodr. amic. ex. 86. τον γίγ. καί φεραυγοϋς ήλ., Nicet. Eug. Dros. et Char. 2, 2. τον γίγ. τοϋ χρυααυγονς Ήλ., Theod. Prodr. carm.

astr. 286 (not. et extr. XXIII 2 p. 22). — acc. τδν γίγαντα — ήλιον, Georg. Pis. hex. 217. cf. φώσφορο; etc.] γονόεις, Nonn. D. 12, 2: ’Ήελ/ονγονόεντος. δείκτης δικαιοσύνης, Orph. h. 8, 16: * δεΐκτα δικ. δεινός, Hom. μ 322sq.: δεινόν — 9εον — | Ήελίου. δεσπότης, Soph. fr. 492 Nauck2:"H11e δίαποτα. — δίβπ * κόαμον, Orph. h. 8, 16.

h. mag. 4, 10 Abel. δημιουργός ν. τεκνοποιός. διαυγής ν. λαμπρός. διόπων πϋρ etc., ν. χρυαοκόμας. Αιόνυαος, Orph. fr. 169 Abel: "Ηλιος, δν ζ/ιόννσον επίκληβιν καλίουαιν. cf. fr. 235: τηλεπόρον δίνης ελικαυγία κύκλον | ουράνίαις ατροφάλιγξι περίδρομον αίεν έλίααων, I αγλαέ Ζεΰ Αιόνυαε, πάτερ πόντου, πάτερ αΐης, | "Ηλιε παγγενότορ, πανταίολε, χρυαεοφεγγες. cf. fr. 167, 3. διφρεΰς άρματος πυροτρόχου, Theod. Prod r. Bhod. et Dos. 4, 243: "Ηλιε, διφρεΰ ά. πυρ.

ib. ν. 248; 253; 25«; 263; 268; 273; 278; 283; 288; 293; 298; 303; 308. διφρευτής, Soph. Ai. 857: τδν διφρευτήν "Ηλιον. — voc. διφρευτά , * Orph. h. 8, 6. διφρεύων ν. φωατήρ. διφρηλάτης, Nicet. Eug. Dros. et Char. 1, 189: δ λαμπρός "Ηλιος (ήλ. edd.) διφρ. διφρηλατ&ν, Theodect. fr. 17 Nauck2: "Ηλ. (ijl. edd.) διφρ. — ω τδν αίπύν ονρανδν διφρ. | "Ηλιε (ηΐ. edd.), Soph. Ai. 845 sq. διώκων άρμα, ν. ελάαιππος. δολιχόακιος ν. άατροχίτων. είαρινός, Νοηη. D. 1, 357: είαρινώ Φαίδόντι. εικών ν. άρκίτος. είλίααων, Theodect.fr. 10Nauck2: ώ καλλιφεγγή λαμπάδ’ είλίααων φλογδς | "Ηλιε (ή'λ. edd.), ποδεινόν πΰαιν άνδρωποις αίλας. cf. τέμνων. ίλάαιππος, Orph. h. 8, 18sq.: ω ίλά-

146

Ήλιος.

,βιππε * | μάβτιγι λιγυρή τετράορον άρμα δκάκων. ίλατήρ, Nonn. D. 12, 8: πυριγλήνου — . * ίλατήρος — άποβτίλβοντος — ίΐ. , * Ιο. Gaz. descr. 1, 158. — dat. αί&ερίω — , * ίλατήρι Nonn. D. 38, 130. ίλαύνων, Orph. h. 8, 7: ήόμβου άπειρεβίου δινεύμαβιν οϊμον Ιλ * (voc.). cf. ‫׳‬Ήτερείων. ίλάων ν. Τίταν. ίλιααόμενος θο^σεν περί δίνης, Qu. Sm. 1, 118: Ήίλ. — θ. Ιλ. π. δ. — gen. aliv ίλιοβομίνου "Γπερίονος, ib. 2, 596. ίλίββων, Nonn. D. 38,114 sq.: Ήίλ. λυκάβαντα δνωδεκάμηνον ίλ. | αΜρος ίπτάζωνον ϊτνν ΰτεφανηδδν δδεύων. cf. 40, 372, άοτρογίτων et πατήρ. έλκων κόβμου τδν ίναρμόνιον δρόμον, Orph. h. 8, 9: ελχ * (voc.). χ. τ. iv. δρ. ίμβεβως δίφροις etc., ν. τίμνων. έμπυρο;, Nonn. D. 36, 8sq.: ίμπυρον — Ήίλιον. ίξοχετεύων ν. ίχων. ίπιείχελος ά&ανάτοιδιν, ν. ακάμας. ίπιήρανος φλογερών αατρων, Nonn. D. 27, 100 sq.: φλ. ίπ. &. — Φαί&ων.

έπ οπτεό ων πάντα, Aesch. Ch. 982 (985) sq.: δ πάντ Ιπ. τάδε | "Ηλ. Ιποχούμενος ν. χρυβοκόμας. ίριφλεγής ν. πάππος.

[εύα^ή;, Pannen, ν. 134 Mullach: εΰα^ε'ο; (ν. 1. εναυγίος) ήελΖόεο.] Εύβουλεύς cum Sole confusus, Orph. fr. 167, 4 Abel. εϋδιος, Orph. h. 8, 14: εϋδιε . * εϋδρομος, Orph. h. 8, 6: εϋδρομε . * εύρύοπα, Orph. L. 701:THli0v ενρ. Ι'χων πανδερκ'ες αιώνιον όμμα, Orph. h. 8, 1: π. έ’*χ■ (voc.) αί. δ. cf. ib. ν. 5: κρΰβιν ίχ. ωρών, adde Procli h. 1, 3 — 6 Abel: αύτδς ίχ. * (voc.) κληϊδα και ύλαίοις ΙνΙ κόβμοις | δψόθεν ΰρμονίης ρύμα πλούβιον Ιξογετεύων. | χέχΐυθε‫ ־‬μεβΟατίην γάρ νπίρ αΐθε'ρο; ΐδρην | καί κόβμον χραδεαεόν ί'χ. Ιριφεγγία κύκλον. ζαμενής ν. καΰοδηγός. ζείδωρο;, Nonn. D. 12, 23: Ήίλιε ζείδωρε, φυτηχόμε, κοίρανε καρπών. Ζεύς, Orph. h. 8, 13: αθάνατε Ζεϋ. cf. supra "Ηλιος, ep. Αιόνναος et Σάραπις, ep. Ζεύς. ζηλήμων Φαί&ων, Nonn. D. 7, 289. δ ζωογόνοςΉλ., Theod. Prodr. carm. astr. 547 (not. et extr. XXIII 2 p. 37).

ζωατήρ κατόπτρου, Io. Gaz. descr. 2, 185: Ήίλιον — ζωβτήρα κ. ή/εμονεύ; ουρανού etc., h. mag. 4, 7 sq. Abel: τδν ονρ. ή}‫׳‬εμονί}α | xal γαίης χάεός re xal "Αιδος. ήδύς, Anth. app. ep. HI 147, 3 Cougny: "Ηλ. ήδ. cf. Μήνη νυκτιφανής. ήΐόκτωρ'Ώτερ/ων, Hom. T 398. h. 2,191. , * ήλ. Z 513. — acc. ήλίκτορα * } Euphor.

fr. 74 Meineke. ήμεράργης v. τερψίμ^ροτο;. ήνιογεύς, Nonn. D. 12, 16: άτειρίος ήνιο. * χήος — acc. πυρδς ήνιογήα — Ήίλιον Οπιν&ήρας άκοντίζοντα, Io. Gaz. descr. 1,

276 sq. [θεηλατο;, orac. Sibyll. 3, 713: ήίλ. — θεηλ.] [θερμότερο;, Nonn. D. 11, 508: θερμότίρω Φα/θοντ».] ίππεύων ν. άβτρογίτων. ίππονάμας, Arist. nub. 571 — 574: τόν θ ίππονώμαν , * 0; ΰπερ|λάμπροτ; &κτϊβιν κατίχει | γης πέδον μίγας iv θεοί; ‫ ן‬iv 9νητοΐαί τε δαίμων. χα&οδηγδς καλών, Orph. h. 8, 8: εύαεβίαιν κα&οδηγε κ., £αμενή; άαεβοΰβι. κακοεργός, Maneth. 5 (6), 63: Ήελίου κακοεργοϋ. καλλιλαμπίτης, Anacr. fr. 27 Bergk: "Hile καλλιλαμπετη. 1 καλλιφεγγής, Eur. fr. 781, 11 — 13 : * Nauck ώ καλλιφεγγες Ήλι, &ς μ’ άπώλεβα; I και τόνδ'' ,Απόλλων δ’ Ιν βροτοΐς δρ&ώς καλή, οΰτις τα αιγώντ δνόματ οϊδε δαιμόνων. κάρπιμος, Orph. h. 8, 12: κάρπιμε . * χαταυγάζων πάντα, ν. φωβφόρος. κλυτός, Maneth. 5 (6), 174: κλυτδνΉλιον 'ίλκεανίτην. κοίρανος καρπών, ν. ζείδωρος. κομήτης, Ioann. Gaz. descr. 1, 50 sq.: Φαί&οντα, κομήτην | ζωογόνοις άκτΐαιν. κοβμοκράτωρ, Orph. h. 8, 11: χοσμο. * κράτορ κούρος, Orph. h. θ, 10: ώροτρόφε χοίρε . * κ^ατιβτεύων κατ’ όμμα, Soph. Trach. 102: ω χρ. * κατ' όμμα. * κρείων φαεβίββροτος, Orph. L. 166. κυκλοέλικτος, Orph. h. 8, 11: κύκλοι* λικτε λαμπραυγής, Constant. Man. Arist. et Call. 3, 21: τοϋ λαμπραυγονς Ήλιον (ηΐ.

edd.). Theod. Prodr. carm. astr. 178 (not. et extr. XXIII 2 p. 17).

147

”Ηλιος. λαμπρδς, Kaibel ep. 1039, 7: "Ηλ. — & λ. — gen. τοϋ λαμπρού xal διαυγούς ήλιου (malim Ή1.), Meliteniot. 1734. Ήλ. τοϋ λ., Theod. Prodr. carm. astr. 444 (not. et extr. ΧΧΠΊ 2 p. 30). cf. διφρηλάτης. λαμπτήρ, Io. Gaz. descr. 1, 95: ουρανίου λαμπτήρος *. λάμχων, Io. Gaz. descr. 1, 316: Ήελίου λάμποντος. — voc. σβεννύμενος λάμχων * τε χαλαΐς Αχτΐσι φαειναϊς, Orph. h. 8, 15.

cf. trag. anon. fr. 161 Nauck . * λεύααων πάντα, Soph. OC 869: δ π. λ"Ηλ. λιπαρόξωνος, Eur. Phoen. 175: λιπαρόξωνου — Ήελίου. * μάχαρ voc., Orph. h. 8, 1. h. mag. 4, 7 Abel. cf. 'Τπερείαιν. μαχάρτατος, h. mag. 4, 10 Abel: μαχάρ. * τατε μαρμαίρων ν. υίός. μάρτυρος εύνής, Nonn. D. 24, 305: τεής (Veneris) Φαίδοντα φεραυγία μάρτυρον εύ. μίγας, Hes. th. 19: Ήίλιον — μίγαν. ib. ν. 371. — μίγ. ΉΙλ., ex Dorotheo 88;

cf. anon. carm. de herb. 157 Lehrs, necnon ίππονώμας, πυρόεις, τερψίμβροτος, Τιτήν, φαίδων. δδεύων ν. Ιλίσσων. δδίτης, Io. Gaz. descr. 1, 59: ώχύς δδ . * [δϊατίΰων προβλήτας Ιρίπνας, Paul. Sil. amb. 161 Bekker: ήεΙΖου, χρ. δϊατεύοντος όρ.] όλβιος ν. αριατος. * ομμα (voc.) δικαιοσύνης, Orph. h. 8, 18. κόσμου τό περίδρομον ομμα , * ib. ν. 14. δξυβελής, Empedocl. ν. 240 Mullach (149

Stein): "Hl. 3J. δ£ΰς, Hom. h. 2, 196: δξέος ΉελΙοιο (,ήελ. edd.). Hes. th.414. δξ.ήελίου, Theogn. 426. ορνις, Aesch. suppl. 202 (212): Ζηνός . * όρνιν δργαμος άστρων — ΉΙλ., Nonn. D. 44, 169 sq. οϊ.Αατροχίτων. ούράνιος ν. λαμπτήρ. παγα ήοϋς, ν. Τιτάν. παγγενίτωρ, Orph. fr. 235, 4 Abel: "Ηλιε χαγγενίτορ, πανταίολε, γρυσεοφεγγίς. * Παιάν voc., Orph. h. 8, 12. cf. βάλλων. παλίνστρεπτος (y.ϊ,παλίατρεπτοg)ν.'Τπερ■ δ παμφαίνων *

ατεφανηφόρος, Io. Gaz.

descr. 1, 62. παμφανόων, Hom. ν 29: ήίλιον —■ παμφανόωντα. cf. φαεσίμβροτος. παμφεγγής 'Ήιερίων, Maneth. 3 (2), 425.

— gen. Ήελίου — παμφεγγοϋς, ib. 6 (3), 567. παναρχής, Callim. £r. 48 Schneider: xavαρχίος ΉελΙοιο. πανδερχής 'Τπερίων, Maneth. 3 (2), 359. — gen. πανδερχίος ,ΉελΙοιο, ib. 2 (1), 342. Orph. L. 713 (ήελ. edd.). ήελ. — πανδ., Qu. Sm. 13, 239. 7tavd. — Ήελίου, API

303, 3 sq. (ad.). πανεπόψιος, Nonn. D. 32, 94: Φαίδων xav. πανομφαΐος, Qu. Sm. 5, 626: ΉελΙοιο πανομφαίοιο. [πανόπτης, Io. Tzetz. all. Hom. a 306: ήλιον πανόπτην. cf. φωαφόρος etc.] πανοϋργος, Arist. pac. 406: χώ παν."Ηλ. πανταίολος ν. παγγενίτωρ. δ παντόπταςΉλ., Aesch. fr. 192 Nauck *,

cf. Prom. 91. πανυπίρτατος, Orph. h. 8, 17: αίεΐ xav. * υπίρτατε πάππος, Nonn. D. 26, 33: ΦαΙδοντοςΙριφλεγίος alo (Deriadis) πάππου. — dat. Ήελίω alo (Fauni) πάππω, ib. 37, 414. πααιφαής, Orph. h. 8, 14: πααιφαίς . * πατήρ, Pind. 01. 7, 128 —130 (70sq.): δξειάν δ | γενίδλιος αχτίνων π. , * | πϋρ πνίοντων αργός ίππων. — gen. πατρός *

(Lunae), Io. Gaz. descr. 1, 220. — voc. χόαμου πάτερ * αντογίνεδλε, h. mag. 4, 24 Abel, χρόνου π. , * Orph. h. 8, 13. γιονοβλεφάρου x. * Ήοϋς — γρυαίαιαιν αγαλλόμενος χόμαις, | περί ν&τον άπείριτον ούρανοϋ I Αχτίνα πολύστροφον ΑμπλΙχων, | αίγλας πολυδερχία χαγαν | ττερί γαίαν απασαν Ιλίσσων, Mesomed. (vulgo Dionys.) h. 2, 7. cf. γεννητής. Pater Aeetae, patris Medeae: "Ηλ. | xaτρός πατήρ, Eur/ Med. 954 sq. πατρός Ήλ. πατήρ, ib. 1321. — gen. πατρός — ΉελΙοιο, Apoll. Rh. 3, 309. οΰ π. — Ήελ., ib. ν. 598. — acc. πατίρα — "Ηλιον πατρός | τούμοϋ, Eur. Med. 746 sq. πίμπων φίγγος, h. mag. 4, 27 Abel: φ. απ' αχτίνων χαδαρδν πίμπων * (voc.) ΙπΙ γαίαν. περιχλυτός, Orph. fr. 152, 2 Abel: περίχλυτοϋ ΉελΙοιο. περίφοιτος ν. Αλήτης, * πιστοφύλαξ voc., Orph. h. 8, 17. ποιμήν Αέναων ΙτΙων, Nonn. D. 27, 8sq.: Φαίδων — Αεν. Ιτ. φλογόεις — π. cf. Αστρογίτων. χολύολβος ν. 'Τπερείων.

148

‫״‬Ηλιος.

πολυώνυμος, Nonn. D. 40, 400: Φαίδων πολ. πρόμος, Nonn. D. 27, 101: Φαίδων πυρόεις πρ. —■ acc. τον πάντων δεών δεόν πρόμον Ι'Άλιον, Soph. ΟΤ 660 sq. πρ. άατρων | Ήίλιον, Nonn. D. 42, 49 sq. * πρ αϊδίρος, Io. Gaz. descr. 1, 135. * προπάτωρ voc., h. mag. 4, 24 Abel. πρόοοψις ζώων, Orph. h. 8, 3: ξ. ήδεϊα . * πρόαοψι πυραυγής, Maneth. 1 (5), 112: πυραυγιος ’Ηελίοιο. πυρίγληνος ν. ίλατήρ. πυρίδρομος, Orph. h. 8, 11: πυρίδρομε . *

cf. Α. 1122. πυριπλήδων, Maneth. 3 (2), 2: Ήελίω πυριπλήδοντι. πυριατεφής ν. άριατος. πυριφεγγής, Orph. Α. 214: πυριφεγγίος Ήελίοιο. πυρόεις 'Τπερίων, Nonn. D. 12, 91. Io. Gaz. descr. 2,181. — dat.’-fftlAo πυρόεντι, Nonn. D. 5, 78. — acc. Ήέλιον πυρόεντα, ib. 17, 14. ήίλ. πυρ. μίγαν, orae. Sibyll. 3, 65. — voc. πυρόεις , * Orph. h. 8, 6. cf. etiam πρόμος et ΰηιιφανής. πυρφόρος, Man. Phil. Vatic. 34, 5: τόν άνω πυρφόρον . * — voc. πυρφόρε , * h. mag.

4, 25 Abel. ροιξήτωρ, Orph. h. 8, 6: φοιξήτορ . * αβεννύμενος ν. λάμπων. [tfeipiotig, Ορρ. cyn. 4, 338: αειριόεντος — ήελίοιο.] αίλας, Soph. fr. 523 Nauck2: Ήλιε, φιλίπποις θρηξΐ πρίαβιατον αίλας (αίβας Bothius). cf. άχάμας et είλίααων. αελαυγής, Io. Camat. 1163 (not. et extr. XXIII 2 ρ. 104): τοΰ αελανγοΰς Ήλίου. [αελααφόρος, Georg. Lap. vers. pol. 79: ήλ. — otl.J Σίραπις v. infra s. v. Ηάραπις. αημάντωρ ί'ργων άγαδών, Orph. h. 8, 10: έ'. αημ. * (voc.) αγ. ακοπός, Hom. h. 5, 62: Ήίλιον — δεών Cxonov ήδ'ε καί άνδρών. απείρων α’ίγλην, Heliod. Athen, letal, pot. ad Nicom. init. ν. 1 sq. Bussemaker: τόν νψον I Ήίλιον απείροντα δεοϊς φαεαίμβροτον αΐ. Οτεφανηφόρος ν. παμφαίνων. αυρικτής, Orph. h. 8, 11: αυρικτά . * ταμίας φάους, Procli h. 1,2 Abel: φ. ταμία , * ταμίης πυράς, Nonn. D. 12, 36: π. ταμ. 'Τπερίων. ib. 23, 240.

ταχυδρόμος, Nonn. D. 33, 235: Φαίδοντα ταχυδρόμον. Τειτάν, Kaibel ep. 261, 4: Τειτΰν’ (acc.). [τεκνοποιός, Man. Phil. Vatic. 33, 5sq.: ώ τεκνοποιί * xal τροφεΰ τής ήμίρας, | καί δημιουργέ xal βραβεΰ τής εαπίρας.] τίχος Iovis, Hom. h. 31,1: "Ήλιον — Λιός τίκος. τίμνων αίδίρα, Orph. Α. 303: Ήίλ.τόν άπείριτον αίδ. τ. — voc. ‫ ש‬τήν ίν άατροις ούρανοΰ τίμνων όδόν | καί χρυαοκολλήτοιαιν ίμβεβώς δίφροις | "Ηλιε, δοαϊς ΐπποιαιν εϊλίααων φλόγα, Eur. Phoen. 1—3. & τόν άγήραντον πόλον αϊθέρος, Ήλιε, τίμνων, Eur. ep. 2, 1 Bergk. Ήίλιε φλογεροΐο δι’ άρματος αίδ. τ., Nonn. D. 17, 271. τερψίμβροτος, Const. Man. comp. chron. 1843: Ήλ. & τερήι., & μίγας ήμεράρχης. — gen. τερψιμβρότου Ήελίοιο, Hom. μ 269;

274. h. 2, 233. Maxim. Phil. 244. cf. Φαίδων. τηλεφανής 'Τπερίων, Orph. Α. 1217. τινάααων αμάρυγμα etc., ν. αλήτης, τιταίνων δοόν άρμα, Maneth. 2 (1), 38 sq.: Α. ά. τιτ. — Ήίλ. , * Ήταν Anacreontea 44, 7 Bergk. add. ίλάων λεύκοιαι δι’ αϊδερος ίττποις, Kaibel

ep. 990, 5 (Iuliae Balbillae). Τιτάν, Ezechiel, educt. 217: ήλ. Τ. (= sol). Sine Solis nomine .‫ ׳‬nom., Orph. A. 512. AP

XIV 72,1 (orae. Eufino dat.), app. ep. II 217, 19 (αδ.). IV 74,5 Cougny (Synesii, = Preger ep. 194). Synes. h. 9, 39. Maneth. 2 (1), 396. 3 (2), 107; 114; 221; 406. 6 μό9ρονος, Pind. Nem. 11, 2: ό^οθρόνου "Ηρας. Όπλοβμία, Lycophr. 857 sq.: 4>«5|'Οπλοaμία . * όργαμος αί9έρος, Nonn. D. 4, 166: ai9. "Ηρη■ ούρανίη, Nonn. D. 31, 80: ούρανίης — "Ηρης. ib. 47, 707. cf. χαβιγνήτη. παλίμφρων N. Γοργάς p. 151. * παμβαβίλεια Αιός■—άχοιτις, Apoll. Rh. 4, 382. — νοο.'Ήρη παμβ. νεοξυγέων ΰμεναίων, Anth. app. ep. IV 65, 1 Cougny. "Η. παμβ. Αιός βύλλεχτρε μάχαιρα, Orph. h. 16, 2. cf. μάχαιρα. πανδαμάτειρα — ,Αργολ'ις'Ήρη | μητρυιή Βρομίοιο, Nonn. D. 47, 555 sq. "Η. πανδ.,

ib. 47, 609. πανεπόψιος "Ηρη, Nonn. D. 9, 133. παντογένε9λος, Orph. h. 16, 4: 7r«vro-

. * ρένεθλί παράχοιτις Iovis, Hom. Σ 184: "Ηρη — Αιός χυδρή παρ. Hes. th. 328. cf. Α 60. "Ή. — παρ. άγαλλομένη Α. εύνή, Colluth. 64. — acc. "Ήρην — αίγιόγοιο Δ. 9αλερήν παράχοιτιν, Orph. Ε. 16. Ζηνός παρ. Όλυμπίου I λευχώλενον — "Ηραν, Luciani trag. 92 — 94. cf. δεβπότις.

164

"Ηρα.

Sine deae nomine: Αιός αίδοίη παρ., Hom. Φ 479. Α. πινυτή παρ., Qu. Sm. 3, 96. — acc. Α. παράχοιτιν, Colluth. 137. παρ. εοϋ (Apollinis) πατρός άχαμάτοιο,

Qu. Sm. 3, 130. παρίχουαα αϋρας etc., Orph. h. 16, 2sq.: "Ηρη — ψυχοτρόφους αϋ. 9νητοΐς παρ. (voc.) προαηνεΐς. παρ9ενία, Pind.01.6,149sq. (88):‫״‬Ηραν [ παρ9ενίαν. παΰιμίλουβα, Νοηη. D. 5, 128: "Ηρην παβιμίλουβαν ΠελαΟγιάς —"Ηρη, Νοηη. D. 47, 534. Πελαβγίς, Apoll. Rh. 1,1Α·.Ήρης — Πελααγίδος. — Πελ. —Ή., Dion. Per. 534. , * πεν9ερή Callim. h. 3, 149. cf. schol. πινντή v. παράχοιτις. ποιχιλόμητις, Nonn. D. 8,125 :,Ήρη ποιχ. πολυμήχανος "Ηρη, Theocr. id. 24, 13.

Νοηη. D. 22, 74. 32, 46. πολυώνυμος ν. μάχαιρα. πότνα 9εά * voc., Apoll. Rh. 3, 79. cf. μεδέουβα. πότνιαΉρη, Hom. θ 198; 218. Ν 826.

5197; 300;329. Ο83; 100; 149. Τ106. δ 513. h. 2, 131. orac. Sibyll. 5, 139. βοώπις π. "Η, Hom. Α 551; 568. Α 50. 5159; 222; 263. 0 34. Π 439. Σ 239; 360. Τ 309 (=‫ ־־‬Io. Tzetz. all. Τ 416). h. 2, 154; 170; 175. — acc. πότνιαν "Ηρην, Epimen. fr. 13 Kinkel. Orph. A. 6t. π.Ή. | Άργείην, χρυαίοιαι πεδίλοις ίμβεβαυΐαν, Hes. th. 11 sq. βααιληίδα π. "Η., orac. 157, 50 Hendess. — voc. ώ πότνι "Ηρα, Aesch. sept. 137 (152). Eur. Phoen. 1365. ω πότνι ΐ) Αίοιαιν Ιν λίχτροις πίτνεις | "Ηρα, Eur. Hel. 1093 sq. βο&πις π. Ήρη, Hom. β 471. Ο 49. Σ 357. φίλη — 7τ», Callim. h. 4, 226. cf. αλοχος. πρέαβα, Orph. Α. 828:"Ηρη πρ. 9εά. add. 9υγάτηρ μεγάλοιο Κρόνοιο, Hom. £ 721. θ 383. — voc. "Η. πρόαβα 9εά, 9ΰγατερ μεγ. Κρ., 5 194; 243. προϋχουαα 9εάων, ν. τιμήεααα. πρωτό9ρονος —"Ηρη, Colluth. 152. cf. μήτηρ. πυρόεααα, Io. Tzetz. Anteh. 69:"Ηρη πυρ. cf. αήρ.

'Ρειώνη, Euphor. ρ. 49 Duentzer, fr. 138 Meineke. 'Ρηαχυν9ίς, Nicandri ther. 460: 'Ajeaw9ίδος "Ηρης. αεμνή ν. βααιληίς.

αεμνοτάτη ν. βααίλιβαα. αχαπτοϋχος, lyr. fr. adesp. 87 Bergk: ναι ταν'Όλνμπον χαταδερχομέναν αχαπτοΰχον "Ηραν. σύγγαμός lovis, AP IX 248, 5 (Boethi elegorum Script.): Αιός — βύγγ."Ηρη. — acc. βΰγγαμον "Ηρην, Νοηη. D. 32, 90;

cf. 8, 384. αΰγγονος lovis, .Νοηη. D. 13, 553: ανγγονον "Ηρην. cf. δάμαρ. ονξνγία, Callim. fr. 20 Schneider. αΰξυγος ν. αδελφή. αύλλεχτρος lovis, Eur. Η. f. 1268: ή τον Αιός αύλλ . * cf. παμβαοίλεια. αυνευνέτις lovis, ΑΡ1182, θ (Leon. Tar.): Αιός αυν . * — Κοονίδαο αυν. , * Eueni Phil.

ep. 5, 2 Bergk (= API 165). αΰνευνος lovis, Io. Tzetz. th. 361 (Matranga, anecd. II p. 590): "Ηρα z/ιός ή αύν. τανρωηίς, Nonn. D. 47, 711: ταυρώπιδος "Ηρης. — τανρ. (coni. Heckerus pro γλαυκώπιδος) —"Η., AP IX 189, 1 (dd.). τεχοϋαα Herculem, ν. δευτίρα. τελεία, Aesch. fr. 383 Nauck2: Ήρα τελ., Ζηνός ενναία δάμαρ. — geo "H(1ag τελείας, Eum. 212 (214). — acc."Hij«v τήν τελείαν,

Arist. Thesm. 973 b. cf. etiam Callim. fr. 20 Schneider et μάτηρ. τελείη, AP VI 244, 1 (Crinagorae): Ήρη — τελ. τι9ήνη Χαρίτων, Colluth. 88:”Ηρην — X. Ιερήν Ινέπουαι τι9ήνην. τιμήεααα, AP VI 265, 1 (Nossidis): Ήρα τιμ. (voc.). — Ήρη τιμ. (voc.), πολΰ προίιΑ

χουσα tfrdav, Callim. h. 4, 218. Τιτηνιάς — "Ηρ»;, Νοηη. D. 31, 265. Τροπαία, Lycophr. 1327 sq.: δηίας | — Τροπαίας — 9εΰς . * τροφός ανέμων ν. μήτηρ· ύπαγχάλιαμα lovis, Eur. Hel. 242: Αιός ϋπ. αεμνόν ”Ηρα. ϋπεροχωτάτα ν. 9υγάτηρ. φαεαίμβροτος ν. μήτηρ. φερίαβιος, Empedocl. ν. 160Mullach (34 Stein) :‫״‬Ηρ^ — φερ. — φερ.Ή., Io. Tzetz.

Hom. 276. φηρωνία. φ90νερή, Νοηη. D. 14, 161: φ90νερής — Ήρης. ib. 35, 273. — acc. φ90νερήν — Ήρην, ib. 8, 48. φίλη ν. μήτηρ et πότνια. χρυαό9ρονοςΉρη, Hom. Α 611. 5 153. Νοηη. D. 5, 134. τεή (lovis) χρ.Ή, 2,

Ήρα — Ήφαιστος.

599. — gen. χρυθο9ρόνου Ήρης, Hom. Ο 5. χρυα. —Ή, h. 2, 127. — acc. χρυαό9ρονον ["Ηραν, Pind. Nem. 1,57 (37) sq. χρ.Ήρην, AP IX 165, 5 (Palladae Alex.). Ή. — χρ., Hom. h. 12, 1 (7}v τέχε ,Ρείη). γρυΟοπέδιλος, AP V 69,1 (Rufini):Ήρη χρυα. — gen. Ήρης χρυαοπεδίλου, Hom. λ 604 = Hes. th. 952 = Onomacriti fr. 8 Kinkel. — acc. Ήρην χρυαοπέδιλον, Hes. th. 454. ώχυπέδιλος, Nonn. D. 9, 139: Ήρη — ωχ. ib. 14, 303. Ήριχίπαΐος ν. Πρωτόγονος. "Ηρως (Thracum deus). αλχιμος, Kaibel ep. 841, 1 sq.: τδν πρδ πύλαιςΉρωα, τδν αλχιμον Ιν τριόδοιαι, | τδν χλεινόν. αναΐς ν. δεβπότης. δεσπότη;,Kaibelep.841,7:δέβποτ άναξ , * κλεινός ν. αλχιμος.

Ησυχία. 9υγάτηρ ν. φιλόφρων. μεγαλάνωρ, Pind. fr. 109 Bergk: μεγαλάνορος Άουχίας. μεγιατόπολις ν. φιλόφρων. φιλόπολις, Pind. 01. 4, 26 (18): Άσυχίαν φιλόπολιν. φιλόφρων, Pind. Py. 8, 1—3 (1 sq.): φιλόφρον ΆαυχΙα, Αίχας | ω μεγιατόπολι 9ύγατερ.

Ήφαιστος. άγαχλυτός ν. άμφιγυήεις. [Αιγύπτιος, Io. Tzetz. chil. 10, 491: Ήφαιστός τις Αίγ.] αί9αλόειςΉφ., Nonn. D. 27, 123. ( α19ηρ, Orph. h. 66, 6: αί9. , * ήλιος, άστρα, σελήνη, φ&ς άμίαντον (voc.).)

αΓθων, Orph. L. 703: aPthavo; — rH μεγ. ΘΙμι. μήτηρ Promethei, Aesch. Prom. 871 (873) sq.: ή παλαιγενής | μ. — Τιτανίς θ. νυχτιπόλευτος, Orph. h. 79, 7: νυχτι. * πόλευτε όρθόβουλος, Aesch. Prom. 18: τής γάτηρ ΰλίοιο γίροντος, Hom. Α 538; 556.

ή άρρ. Θ., Io. Tzetz. all. Hom. 2? 198; 412. Θ. άργ., Hom. 17 222. Σ 369. Orph. Α. 385. Qu. Sm. 5, 233. θεά, θ. άργ., I 410. Σ 127; 146; 381. Τ 28. Λ 89; 120. Hes. th. 1006. θεά — άργ. θ., ω 91 sq. adde Leont. Mag. Anacr. 1, 1, ubi άργ. θ., χάρμα τεχόντων Theoctista

159

θίτις. vocatur. — acc. θέτιν άργυρόπεζαν, Π574. Qu. Sm. 3, 101. Nonn. D. 47, 285. αλόην αργ. — Θ. Thetis Beroen videt ib. 41, 235. cf. θυγάτηρ. βαθύχολπος, Theocr. id. 17, 55: Θ. βαθ. βαβιλίς v. νηβι&τις. βαβίόιββα, Io. Tzetz. all. Hom. Σ 134: ■ή θ. ή βαα. ή Χείρωνος θυγάτηρ. βυθίη, Nonn.D. 1,99: θ.βυθ. ib. 20,354. γίνεθόον Nerei, ν. πότνια. γλαυχή, anon. Lesb. cond. ν. 16 p. θ 6 Duentzer, p. 325 Meineke: γόαυχής θίτιδος. δεινή τε χαι αίδοίη θεός , * Hom. Σ 394. * δίαποινα (voc.) πεντήχοντα Νηρήδων χορΰν, Aesch. fr. 174 Nauck8. δία θ., Apoll. Rh. 4, 932. AP IX 470, 6 (M). Qu. Sm. 4, 93; 273; 469. 7, 211. * δία θεάων, Hom. Τ 6. Λ 93. — voc. θίτι δία, Apoll. Rh. 4, 783. δίη ‫ד‬. Νηρηίς. είναλίη θίτι, Kaibel ep. 993, 1 (Ascle-

piodoti). είιχ&πις ν. Νηρηίνη. έ'μπουβα, AP XV 26, 3 (Dosiadae ara II): . * ίμπούβας Thetis plurimas formas in-

duisse fertur, ut Peleum effugeret. ίναόία, Eur. IA 976: τής ίναλίας δαίμο, * νος αεμνής θεοΰ. — ivfffoü , * Andr.253. εύπατρις, Eur. IA. 1077 sq.: τΰς εΰπά* τριδος — | Νηρήδων — πρύτας. ίυπλόχαμος θ., Qu. Sm. 4, 542. ίύφρων ν. Νηρηίνη. ήύχομος, Hom. Α 512: θίτιδος — ήυχόμοιο. Π 860. cf. Luciani Char. § 22. cf. χούρη et μήτηρ. {Φάλαοσα, Io. Tzetz. Anteh. 68: Θ. ■— θάΐ. cf. chil. 6, 995; all. Hom. A 185 etc.} θαόαββαίη — Θ., Nonn. D. 22, 399. θαόαββία, [Eur.]Rhes. 974: τής θαόαββίας , * θεού cf. fr. 885 Nauck3.

Huyarijp Nerei, Hom. h. 2, 141 (cf. Matron. conv. Att. 33 Brandt): Νηρήος θυγ. θ. άργυρόπεξα. adde θ. ή τοΰ Νηρίως, Ιο. Tzetz. all. Hom. Σ 276. cf. άργυρόπεξα. Sine deae nomine: Νηρίος θυγ., Pind. Is. 8, 91 (46). — acc. άγλαόχολπον | Νηρ. θύγατρα, Nem. 3, 97 (56) sq. cf. μήτηρ. {Filia Chironis: θίτιδος τής θυγατρός Χείρωνος ιγιλοαόφου, Io. Tzetz. prooem. in II. 425. cf. ib. v. 444 sq. 450 etc., all. Hom. A 180 etc. et βαβίόιββα.) Ίνδωη, Nonn. D. 27, 46: θ. 'Ινδ. χαλλιπί,όχαμος, Hom. Σ 407: θίτι χαλόιπόοχάμω. cf. άλοβύδνη.

χάαις, Lycophr. 399 sq.: Νηααίας (ν. 1. Νηοίας') κ. *, | ζ/Ισκου μεγίατου τάρροθος Κυναιθέως. [χατάβτημα, Io. Tzetz. all. Hom. Α 253: την θέτιν, το υγρόν χατάβτημα.} χίυτά ν. παΐς. χόρα, Eur. ΙΑ 1062: ω ΝηρηΙ χ. . * cf. χρυβοίθειρα. χάρη Nerei, Eur. Andr. 1224: ώ κατ’ αντρα νύχια Νηρίως κ. *. — acc. Νηρίως χό, * ρην ΙΑ 701. χούρα Nerei, Eur. IT 217: τΰς Νηρέως . * χούρας χούρη, Qu. Sm. 4, 50: χούρης * ηυχόμοιο. — dat. κοΰρρ ΝηρηΙδι, ib. 3, 670. χυανέα, Philostr. h. in Thetin v. 1 (PLG III4 p. 687 Bergk): θίτι χυαν., θ. Πηλεία. ib. ν. 9. χυανοχρήδεμνος, Qu. Sm. 4, 115: θ. χυαν. ib. 4, 381. 5, 121. όευχόπους, Io. Tzetz. all. Hom. Σ 260: ■ή θ. ·ή λευχ. ib. 447. μάτηρ, Eu. ΙΑ 1073—1075: θεΰς | ματρός — θίτιδος. μεγίβτη, Io. Tzetz. all. Hom. Σ 530: θεα *

P/J‫·׳‬ μήτηρ Achillis, passim apud Homerum et Io. Tzetz. all. Hom., velut θ. μήτ., Π 34. Σ 332. Θ. — μ., Callim. h. 2, 20. Sine deae nomine: αθανάτη — μήτ., K404. P 78. πότνια μ., A 357. A 795. Π 37; 51. Σ 35; 70. Ψ 92. A 126. 1 546 (— Io. Tzetz. all. 1 116). μ. — θυγάτηρ άλίοιο γέροντος, Α 562. — gen. μητρός — θεΰς, Lycophr. 240. μητίρος ηυχόμοιο, Hom. Α 41! 6. — dat. μητρί φίλη, Α 351. cf. Νηρηίς etc. μητιόωβα χλυτά, Qu. Sm. 2, 437: θέτιν κλ. μητιόωβαν. Νηρεΐς, Qu. Sm. 2, 422: Νηρεΐδος . * Νηρηίνη, Qu. Sm. 9, 29: Νηρηίνη. — ελιχώπιδι Ν., ib. 3, 596. — aco. Νηρηίνην, ib. 3, 125. ίύφρονα Ν., 4, 128. deae

nomen ubique deest. Νηρηίς, Eur. IT 537: θίτιδος — τής Νηρήδος. — θ. Νηρηίδος, Matron. fr. 1 Brandt. — dat. τή μητρί (Achillis) — τή τοΰ Νηρίως θίτιδι δήθεν τή ΝηρηΙδι, Ιο. Tzetz. all. Α 120 sq. of. ib. 157. Sine deae nomine: nom., Qu. Sm. 4, 457. — gen. Νηρηίδος, Eur. LA 626. Qu.

Sm. 2, 616. Constant. Man. Arist. et Call. 8, 11. άθανάτης N., Qu. Sm. 2, 416. θεΰς N., Eur. Andr. 135. θίδς

160

Θέτις —'Ίμεροι. — ποντίας Ν., ΙΑ 836. Νηρήδος, Andr. 46; 161. ΙΑ 896. 9εάς Ν., Hel. 1647. ΙΑ 819. ποντίας Ν., Hel. 318. — dat. δίη Νηρηίδι, Qu. Sm. 3, 698. cf. κόρα

et κούρη. νησιώτις, Ιο. Tzetz. all. Hom. 2?384sq.: 1/ θ., I ή νησ. βασιλίς, ή παρα9αλασσία. ξεινοδόκος, Νόηη. D. 43, 95 sq.: Θίτιδος — ξεινοδόκοιο 9εαίνης. ομιχλώδης, Io. Tzetz. all. Hom. Α 212: τής ομιχλώδους Θίτιδος. πώϊς Nerei, Pind. Py. 3,163 sq. (92): Νηρίος ευβούλου Θίτιν παΐδα κλυτάν. παντόμορφος, Soph. fr. 561 Nauck5: τή παντομόρφω Θίτιδι. παρα9αλασθία ν. νησιώτις. παράχοιτις Pelei, Qu. Sm.4,190: Πηλήος ίυσ9ενίος παράκοιτιν . * παρ&ενοκτόνος, Lycophr. 22: παρ9ενοκτόνον θίτιν (Helles mors respicitur). παρ9ίνος, AP XIV 27, 1 sq. (aenigma): * παρ9ίνον Ιν πελάγει ζητών τήν πρόβ&ε λέοντα, | τηΰήν ενρήσεις παιδοφόνου'Εκάβης.· hoc aenigmate Thetidem significari

ostendit Iacobs vol. III p. 797. Παφίη v. χρυσοί9ειρα. Πηλέ ία v. κυανία. ποντία, Pind. Nem. 3, 60 (35): ποντίαν θίτιν. Sine deae nomine: τής ποντίας 9εον, Eur. Andr. 130. — acc. ποντίαν 9εόν, Pind. Is. 8, 71 (36). cf. Νηρηί'ς. , * πόρτις Lycophr. 857. πότνια, Eur. Andr. 1273 sq.: ώ πότνι’* , ώ γενναία αυγκοιμήματα, ' Νηρίως γίνε9λον. cf. μήτηρ. πρώτα Νηρήδων ν. ενπατρις. σεμνά, Pind. Nem.5,47 (25): σεμνάν θίτιν. σεμνή V. έναλία. σοφή θ., Nonn. D. 34, 160. αυγκοιμήματα ν. πότνια. τανύπεπλος, Hom. Σ 385: θίτι τανύπεπλε. ib. ν. 424. τάρρο90ς ν. κάσις. φίλη ν. μήτηρ. χρυσοί9ειρα, AP IX 485,14 (Heliodori): χρυσ. θίτιν (ν. 1. Θίτι). add. Νηρίος α9ανάταν εΐναλίοιο κόραν, | τάν Αιδς Ιννεαίη Πηλίϊ γημαμίναν, ‘ τάν άλδς αγλαΐαν, άμετίραν Παφίην, ib. ν. 1—4. ®υώνη ν. Σεμέλη. 'Ίακχος (Iovis et Cereris filius), cf. Αιόνυσος et Ζαγρεύς. βριμός et ίερός ν. κούρος.

κούρος Cereris, carm.pop. 10 Bergk: Ιερόν — κούρον * — βριμόν. να Ιων, Arist. ran. 324: "Ιακχ’ ω πολυτίμοις έν εδραις Ιν9άδε ν. (voc.). ξυνέμπορος ν. ωραίος, πολυτίμητος, Arist. ran. 397:’Ίακχε πολυτίμητε. φιλοχορευτής, Arist. ran. 402 :’Ίακχε φιλοχορευτά. ib. ν. 408; 413. ωραίος, Arist. ran. 395 sq.: τδν ωραΐον * 9εόν — τδν ξυνίμπορον τήσδε τής χορείας. 'Ίαηγος (Bacchi et Aurae filius, apud Non-

num). κούρος, D. 48, 959: κούρον "Ιακχον, τρίτατος, D. 48, 965: τριτάτω — Ίάκχω.

cf. etiam ib. 884 et 968. Ίαυος. προπάτωρ, Procli h. 6, 3 Abel: "Ιανε προφάτορ, Ζεΰ άφ9ιτε — ϋπατε Ζεϋ. ib. ν. 15. Ίαώ (Iudaeorum deus; Ίάω Buresch et ‫ ׳‬Cougny)1). αβρός, orac. 209, 5 Hendess (=■ Anth. app. ep. VI 135 Cougny): αβρόν ’Ιαώ. in eodem oraculo v. 3: φράζεο τδν πάντων ϋπατον 9εδν εμμεν Ίαώ. cf. Buresch, Kiaros p. 48 — 55. Ζεύς, h. mag. 1, 3 Abel: Ζηνδς μεγάλοιο Ίαώ.

Praeterea ex eodem hoc hymno, cuius versus prorsus corrupti et confusi sunt, epitheta sequentia promenda videntur. ’Αβρασάξ άντολίης καταρημενος, v. 6. ’Αδωναΐος, v. 13—15: δρκίζω 9εδν αιώνιον αίώνά τε πάντων' | δρκίζω φύσιν αυτοφυή, χρατερδν 'Αδωναϊον (cf. ν. 7)’ | δρκίζω δύνοντα καί άντίλλοντ Ελωαϊον. μάκαρ, κλήζω σε τδν ουρανού ήγεμονήα | καί γαίης χάεός τε καί "Αιδος, Ι'ν9α viμονται, ν. 16 sq. πάτερ κόσμοιο πακερβη9, ν. 8. προπάτωρ, προγε νίβτερε, αυτογίνε9λε, ν. 2 7.

"/μέρος. γλυκύς, ΑΡ1 167, 3 (Antip. Sid.): rov ■—· ivi θεσπιάδαις γλυκΰν "Ιμερον (Praxitelis). Ό·ρ 2, 4. 3, 176; 189. Anth. app. ep. VI 215, 7 Cougny (or. Sib.). A. — lp., Hom. h. 3, 416. εύνίτις Αιός, AP ΠΙ 14, 2 (Cyzicen. ep.): τΰς Αιός εύνίτιδος . * εΰπλόχαμος, Orph. Ε. 19: Α. — ενπλόχαμόν, Φείην. ^πος.] αναξ voc., AP VI 333,3 (Marci Argent.). * φίλτατος, AP VI 333. 1 (Marci Argent.): φίλτατε Λύχνε (λ. edd.). 'Lychnum poeta

alloquitur, ut deum fatidicum,’ Iacobs. Μαία. αίδοίη v. 9υγάτηρ et νύμφη.

170

Mala — Μήνη.

ΆτλαντΙς Μαίη, Hes. th. 938.

cf. Eratoeth. Cyr. p. 38 Duentzer. ελιχοβλίφαρος v. ούρεία. ίπτάπορος v. Πλειάς. έριχυδής,ΰοιη. h. 3, 89: Μαίης ίριχυδίος. ib. ν. 550. Μαίας ίρ., Kaibel ep. 812, 1. εύπεπλος, Maxim. Phil. 138: εύπίπλου

Μαίης. ίυπλόχαμος ν. νύμφη. 9υγάτηρ Atlantis, Hom. h. 18, 3 — 5: Μαία I "Ατλαντος 9υγ. — αίδοίη. cf. Ιο.

.Tzetz. th. 329 (Matranga, anecd.II ρ. 589). χαλλιπίδιλος, Hom. h. 3, 57: Μαιάδα χαλλιπίδιλον. νύμφη, Hom. h. 3, 3—5: Μαία | ν. ίυπλόχαμός — αίδοίη. — dat. νύμφη * ίυπλοχάμω, h. 3, 7. 18, 7. ούρεία, Simon, fr. 18 Bergk: Μαιάδος ονρείας ίλιχοβλεφάρου. Πλειάς, Nonn. D. 47, 702: Πλειάδος ίπιαπόροιο — Μαίης. πότνια Μαία, Hom. h. 3, 19; 183. Arat,

phaen. 263. Μανάοΰλι. προχα9ηγίτης, Kaibel ep. 1023; 5: τόν προχα9ηγίτην Μανδοϋλι (indecl.) in eodem

epigrammate (v. 1 sq.) cum Paeane et Apolline confusus: χρυβόχελυ Παιάν, Μ., ’Α9ηνΰς αγάπημα, | Αατοΰς γόνε, χρηΟμφδί, λυρόχτυπ’, ίήιε Άπολλον.

Μανία. βλοαυρή, Qu. Sm. 5, 452: Μανίην βλοΟυρήν (ν. 1. βλοβυρδν) πνείουβαν 5λε9ρον.

Μέγαιρα. &9ήητος, Nonn. D. 10, 35: ά&ηήτοιο — Μεγαίρης. άμειδής, Nonn. D. 31, 77: άμειδίι— Μεγαίρη. δία Μ., Orph. Α. 968. h. 69, 2. δραχοντόχομος, Nonn. D. 21, 106: δραχοντοχόμοιο Μεγαίρης. — dat. δραχοντοχόμφ — 9εαίνη , * ib. 31, 81. ζηλήμων, Nonn. D. 31, 79 sq.: Μ. — ξηλ. χαχόμητις, Orph. L. 225'■ χαχομήτιος — Μεγαίρης. χαχομήχανος, Orph. L. 728 sq.: Μίγαιραν — χαχομήχανον. χελαινιόωαα νερτερίφ χιτ&νι, Nonn. D. 32, 119: ν. — Μ. κελ. χ. [δμόστολος, Nonn. D. 31, 73: Μέγαιραν δμόατολον Proserpina dat Iunoni ad fallen-

via, I άπδ Μεγαίρης δαίμονός τίνος φ90νερωτάτου.

Τΰεγιστώ. πολυατίφανος — Μ., Empedocl. ν. 27

Mullach (398 Stein). Μηλινόη (Orph. h. 71). βααίλεια χαταχ90νίων, ν. 10: κατ. βαα *

(voc.). κροκόπεπλος ν. νύμφη. νύμφη, ν. 1 : Μειλινόην — νύμφην χ90νίην, χροχόπεπλον. νυχαυγής, ν. 8: άλλοτε μεν προφανής, ποτί δί αχοτόεααα, νυχ. * προφανής et αχοτόεΟαα ν. νυχαυγής. χ90νίη ν. νύμφη. Μελπομένη. Ιπιβπέρχουβα χαλχεόφωνον άοιδήν, ΑΡ IX 505, 15 Bq. (dd.): χαλκ. ίπιοπέρχουβαν άοι. I Μελπομένην, έρατής ΪΟτορα εύεπίης.

Μέμνων. Αιγύπτιος, Kaibel ep. 990, 1: Μίμνονα — Αίγύπτιον. cf. παΐς. ’Αμίνω9 ν. πάις. * αναξ voc., Kaibel ep. 1000, 4. αύδήεις, Kaibel ep. 1000, 2: αύόηεντι

*. 4>εώ

cf. ep. 1006, 1. 1007, 2.

βαδιλεύς, Kaibel ep. 1003, 3: βαβιλέος * Ιωου. cf. ep. 998, 7: άντολίης βαβιλήά αε 9ήχε Κρονείων. βααίλευς ν. πάις. ίώος ν. βαδιλεύς. θάσσων ν. πάις. χλυτός, Kaibel ep. 998, 2: κλυτλ Μίμνον. πάις, Kaibel ep. 992, 1—3: Αύως xal γεράρω, Μίμνον, πάι Τι9ώνοιο, | θηβάας 9άα0αηι άντα Αίος πόλιος, | ή ‫׳‬Αμίνω9, βααίλευ Αιγύπτιε. παΐς, Kaibel ep. 1014, 1: ω παΐ . * αεμνός, Kaibel ep. 1017, 1: Μίμνονα αεμνόν. τίχος, Kaibel ep. 9^9, 1: φίλον τίχος *

(voc., Memnon?). Μετάνοια. ^μελανείμων, com. fr. 1474 Kock: κατόπιν dl ήχολού9ει πεν9ιχβ>ς τις ίαχευαομίνη | (add. ?πέτα») μελ. xal χατεΟπαραγμΙνη | Μ. 'μελανείμων vox tragica, sed in tali re etiam comoediae apta,’ K.] Μην. * ποιμήν λευκών άοτρων, h. in Attin 2, 8; cf. PLG ΠΓ p. 685/687 Bergk. dum Iovem.] φωαφόρος, Kaibel ep. 1038, VUI: Μηνδς φωσφόρου. φθονερότατος δαίμων, Io. Tzetz. ohil. 12, 812 sq.: ή Μ. δ φθόνος τό ίβτι xal βαβχα- | Μήνη v. Σελήνη.

Afjjrig — Μοίρα. Mfjvig (masc.). ατάσθαλος, Orph. fr. 69 Abel: Μ. άτ. γινέτις v. yev/τωρ. γενίτωρ, Orph. fr. 123, 11 Abel: Μ., πρώτος γιν. cf. orac. anecd. 50 Buresch (Klaros p. 110, 4): Μ., πρώτη γενίτις. ευδαίμων, Orph. fr. 61 Abel: εύδαίμονα, σεμνόν, I Μήτιν, σπέρμα φέροντα θεών, κλντόν, ον τε Φάνητα | πρωτόγονον μάκαρες χάλεον κατά μακράν ”Ολυμπον. Ήρικεπαΐοςν. Πρωτόγονος, κλυτός ρ. 201. κλυτός, πρωτόγονος, σεμνός, Φάνης, φέρων βπίρμα θε&ν, ν. ευδαίμων.

Μήτις (feni.). Ιδυΐα πλεΐσταetc., Hes. th. 886 sq.: Μήτιν, | πλ. θεύν τε ίδυϊαν ίδλ θνητών ανθρώπων, πατραδέλφη Iovis, Io. Tzetz. th. 298 (Matranga, anecd. Π ρ. 587): τήν πατραδέλφην Μήτιν.

Μί&οαξ. Φαεθων, Νοηη. D. 21, 248 sq.: Μίθρης | ,Δσσύριος Φ. ΙνΙ Περαίδι. cf. ib. 40, 400

— 402. Μίση. cf. Διόνυσος. αγνή, Orph. h.42,3sq.: αγνήν τ’ εύίερόν τε Μίαην, άρρητον άνασσαν, | άρσενα καί θήλυν, διφυή, λύβειον "Ιακχον.

Μνήμη. τελεσίφρων, h. mag. in Mere. 11 Wessely: Μνήμης τελεσίφρονος filius Mercurius di-

citur. Μνημοσύνη. άνασσα, Orph. h. 77, 1: Μνημοσύνην — άνασσαν. αύξουσα λογισμόν etc., Orph. h. 77, 5: εϋδύνατον χρατερόν θνητ&ν αϋζ. * (voc.) λογ. βαθυπλόχαμος, Orph. fr. 95, 2 Abel: Μνημοσύνην — βαθυπλόκαμον. έπεγείρουσα φρένα π&σιν., ν. παρεκβαίνουσα. έρατή, Orph.Ε. 17: Μνημοσύνην — ίρατήν. εύνέτις Διάς, Kaibel ep. 789, 1: Μνημοσύνη, Δ. εύν. Ιχουσα μνήμην έκτός άπατης, Orph. h. 77, 3: Ικτάς Ιχονσ’* (voc.) απ. μν. βλαψίφρονος αίεί. * ήδυτάτη (voc.), φιλάγρυπνος ύπομνήσκουσά τε πάντα, Orph. h. 77, 6. χαλλίκομος, Hes. th. 915: Μνημοσύνης — καλλικόμοιο. λιπαράμπυξ, Pind. Nem. 7, 22 (15): Μναμοσύνας -r λιπαράμπυκος. μάκαιρα θεά * voc., Orph. h. 77, 9.

171

μεδίουσα γουνοΐσιν ’Ελευ9ήρος, Hes. th. 54: Μνημοσύνη, γ. £1. fied. μήτηρ Μουσάων, Hom. h. 3,429 sq.: Μνημοσύνην — μητέρα Μ. παρεκβαίνουσα οΰτ«, Orph. h. 77, 8: οΰτι παρεκβαΐνουσ’* , Ιπεγείρουσα φρίνα πάΟιν. πατραδελφη Iovis, Io. Tzetz. th. 319 sq. (Matranga, anecd. Π p. 588): τή Μνημοσύνη, I τή πατραδέλφη τή αντοϋ. σνίΐεχτρο; Ζηνός, Orph. h. 77, 1: Μνημοσύνην — Ζ. σνίλίκτρον. συνέχουσα πάντα νόον etc., Orph. h. 77, 4: π. v. συν * (voc.) βροτών ψυχήσι σύνοίκον. ύπο μνήσχουσα et φιλάγρυπνος ν. ήδυτάτη. χρυσόπεπλος, Simon, fr. 45 Bergk: χρυσοπίπλου Μναμοσύνας. Pind. Ιβ. 6, 110

(75).

ΛΓοΓρ«.1) άδικος, AP VII 602, 9 (Agath. Schol.): τήν άδικον Μοίραν. αειχελίη, orac. Sibyll. 5, 44: Μοίραν άειχελίην. ib. 12, 161. cf. μοίρα — άεικίλιος, Kaibel ep. 575, 3. ακίνητος, Νοηη. D. 3, 357: άκινήτοιο (ν. 1. άνιχήτοιο) — ΜοΙρης. άκριτος, AP VH 439, 1 (Theodoridae): άκριτε Μ. άλίβρεκτος ν. διχϋαδίη. άλυρος ν. άννμέναιος. αμείλικτος — ΜοΙρη, Kaibel ep. 340, 1. άνβροσίη, Kaibel ep. 470, 2: ΜοΙρης άνβροσίης. ανίκητος ν. άκίνητος. [άννμέναιορ, Soph. OC 1221 sq.: Ίάϊδος — μοιρ’ άνυμ. | άλυρος αχορορ.] [άπόμοιρα, orac. Sibyll. 13, 45: μοίρην

άπόμοιρβν.] άργαλίη — Μ., Qu. Sm. 8, 323.

άρρβ}‫׳‬ήρ ν. χίαχττήρ. άτειρής, Nicet. Eug. Dros. et Char. 6, 214 sq.: aliv άτ. | Μ. μίλαινα, φίραλγος. άτρεπτος, Nonn. D. 12, 144: άτρίπτου — ΜοΙρης. ib. 25, 365. — dat. Μοίρη — άτρίπτω, Kaibel ep. 507, 2. άτροπος— Μ., Qu. Sm. 7, 247. of. Anth. app. ep. add. II 704 b, 3 Cougny: άτροπε Μοιράων. [άτρυτος, Kaibel ep. 222, 7: μοίρας άτρύ-

τον.]

1) Dfotya an μοίρα sit scribendum, permulti■ locie diiudicari nequit. Kaibel ■emper fere μοίρα ■oribit.

172

Μοίρα.

άψυκτος,Maneth.4,619: Μοίρανάφυχτον. άχορος ν. άνυμεναιος. [βαρεία, Callim. fr. anon. 292 Schneider: μοίρα βαρ. Kaibel ep. 498, 7.] βαρυδότειρα, Aesch. sept. 955 (975): ίω Μ. βαρ. μογερά. ib. 970 (986). βάβκανος, κακός, νηλεής δαίμων supra s. ν. Θάνατος citavi. [/J. — μοίρα, Anth. app.

ep. II 231, 1 sq. Cougny (lectio dubia; cf. Kaibel ep. 413).] δεαπότις λινοκλωοτου -ηλακάτης, AP Vn 12, 4 (äd.): Μ. λιν. δεαπ. ήλ. διανταία | Μ., Aesch. Eum. 328 (334)sq. διχΰαδίη, Nonn. D. 28, 249: διχ&αδίης — άλιβρίκτον — Μοίρης. δυΟηλάχατος, Nonn. D. 1, 367: δυαηλακάτου — Μοίρης. δύαμορος — Μ., orae. Sibyll. 8, 149 sq. δυαώνυμος ν. μίλαινα. Φελήμων, Nonn. D. 48, 737: ΰελήμονος — Μοίρης. &οή — Μ., Kaibel ep. 569, 11. μ. &.,

ep. 465, 3. [κακά — μ., Soph. ΟΤ 887.] [κακή, Pannen, ν. 26 Mullach: μ. κ. Qu. Sm. 13, 440. Maneth. 1 (5), 275. add. θανάτοιο, Hom. Ν 602 etc.] κακοπάρ&ενος, AP VII 468, 7 (Meleagri): ίώ κακοπάρ&ενε Μ. χαλή, Kaibel ep. 838, 1: καλή Μοίρα, χλωατήρ, Nonn. D. 40, 2: άρραγίος χλω■ ατήρος — Μοίρης. χραταιή, Hom. Λ 209: Μ. χρ. AP IX 153, 5 (Agath. Schol.). adde μ. κρ., Hom. Ε 629. Τ 410. Φ 110 (cf. parod.

inc. 8a, 32 Brandt). Λ 132. Kaibel ep. 700,2. 290,2. 437,3. 714, 7; cf.praef. ρ. XVI. πορφύρεος θάνατος xal μ. χρ., Hom. £ 83. 17 334. T 477. ούλόμενος θάν. xal μ. χρ., orac. Sibyll. 14,136. χρατερή, Kaibel ep. 291, 3: Μ. — κρατ. [κρατούσα 9ε&ν καί Ονητ&ν, Moschion. fr. 2 Nauck2: & xal θ. κρ. κ. θν. μόνη '! μοϊρ’, ω λιταΐς άτεγκτε δυατήνων βροτ&ν, | πάντολμ’ άνάγχη.] [χυανεη — μ., Aeschyli fr. 3, 1 sq. Bergk

(-= AP VII 255.)] [χυνηγίτις χεδνών xal κακών, trag. anon. fr. 504 Nauck2: ώ μ. χε. χ. κα. χυνηγίτι.] λιγύφΰογγος, Nonn. D. 2, 15: λιγυφ&όγγοιο ■— Μοίρης. λογιξομίνη πικρά, Kaibel ep 334, 16: Μοίρης π. λογιζομίνης. [!■υρρά, Kaibel suppl. ep. 479 a, 2: μοϊρ'

— Λ.] Μοίρα λ., Anth. app. ep. add. Π 361b, 7 Cougny. [1ν}‫׳‬ρή, Kaibel ep. 143, 5: λυγρήν μοίραν.] ή μεγάλη Μ., Soph. Phil. 1466. μίλαινα, Nicet. Eug. Dros. et Char. 6, 207: Μ. μίλ. δυαώνυμος. cf. άτειρής. ή μικρολόγος — Μ., com. anon. fr. 1498 Kock. μογερά ν. βαρυδότειρα. νηλεό&νμος, Kaibel ep. 618b, 13: Μ. — νηλ.

νηλής πανδαμάτειρα — Μ., Nonn. D. 30, 132. [νύχιος, Mach. com. ap. Athen. VIII p. 341 d: μ. ννχ.] όλοή — Μ., Qu. Sm. 6, 561. Μοίρ’ 01. (aut μοϊρ’ dl.), Hom. Π 849. Φ 83 (= Io. Tzetz. all. Φ 18). ω 29. Orph. A. 1362. Maneth. 6 (3), 304. Anth. app. ep. II 385, 4. 613, 7 Cougny. Kaibel ep. 192, 5. 657, 3. add. 306 a, 6. μοϊρ’ dl. τανηλεγίος &ανάτοιο, Hom. β 100. γ 238. τ 145. ω 135. [dlotq μ., Hom. X 5.] [όπλοτίρη, Nonn. D. 30, 146: όπλοτέρης —■ Μο/ρης.] ούλομίνα Μοϊρ’, ΑΡ νΠ 490,4 (Anytae). παμμήβτωρ ν. παμμήτωρ. παμμήτωρ, Lycophr. 490: Μ. παμμ. (y.l. παμμήατωρ} βροτ&ν. παναγρής, AP VH 609, 1 (Pauli Sil.): πανα}‫׳‬ρ/ος — Μοίρης. πανδαμάτειρα ν. νηλής. [πανδαμάτωρ μ. &ε&ν, Arist. pepl. 43,

2 Bergk.] πικρά, Maneth. 1 (5), 320: πικρός Μοίρας, πικρή, Maneth. 4, 490: πικρής Μοίρης. [π. — μ., Kaibel suppl. ep. 215 a, 3.] πολύατονος, Qu. Sm. 2,361: Μ. πολ. πολύτροπος, Bion. id. 7, 6: Μ. πολ. πότνια, Eur. IA 1136: ω π. Μ. (μ. edd.). πρεαβίατα — Μ., Melinn. h. in Romam

5 Bergk. ή προπετής Μ., Kaibel ep. 478, 4. [σεμνή — μοίρα, Kaibel ep. 850, 2.] αιδηρόδετοςν. Μόρος, αιδ. ρ. 174·

[στιβαρά, Anth. app. ep. Π 123,4 Cougny (= Preger ep. 32): μοίρα — στι^αρά.] στυγερή, Qu. Sm. 8,127: στυρερή — Μοίρη. βφαλερά Μ., Anth. app. ep. Π 524, 10 Cougny (lectio dubia; cf. Kaibel ep. 335). αχίτλιος, Anth. app. ep. add. Π 447 b, 2 Cougny: Μ. — αχ. τελεσαιδωτειρα, Eur. Heracl. 899: Μ. τελ.

Μοίρα — Μοίρα ι. τελεσφόρος, Aesch. Prom. 513 (511): Μ. — τελ. ύποβρυχίη, Nonn. D. 39, 234: ΰποβρυχίης — Μοίρης. Φαε&οντιάς, Nonn. D. 38, 166: Φαε9οντιάδος — Μοίρης. φίραλγος ν. άπειρης. φθονερή Μ., Kaibel ep. 569, 2. φ&. — Μ. (corr. Planud.), AP VII 387, 3 (Bia-

noris). — μ., Hom. 1 292.] [άμή μ., Soph. Ai. 516.]

MotQai. άΰάνατοι, Epimen. fr. 9Kinkel: Μ. — ä&. άλεγειναί, Qu. Sm. 9, 415 sq.: αλεγεινάς | Μοίρας. άμείλιχτοι, Kaibel ep. 324, 1 (cf. praef. ρ. ΧΠ): άμειλίχτων — Μοιρ&ν. cf. Orph. fr. 238, 4 Abel: Μ. — άμ. περ ίοΰσαι. * άμετάτροποι voc., Orph. h. 59, 17. άμναμοι, Lycophr. 144 sq.: γυιαϊ— άμν * — I δηναιΰς ‫׳‬Δλός. cf. paraphr. 1. c. άπειρίσιοι, Orph. h. 59, 1: Μ. άπ., Νυχτδς φίλα τίχνα μελαίνης. απλανίες — Μ., Nonn. D. 41, 317. άργαΐαι, Aesch. Eum. 718 (728): άργαίας &εάς . * άτειρεΐς, Orph. h. 59, 17: αίίν άτ. * (voc.). * άφαιρίτιδες (voc.) 9νητοϊσιν άνάγχης,

Orph. h. 59, 18. άφανεϊς voc., Orph. h. 59, 17. * βαΰΰφρονες, Pind. Nem. 7, 1 (1): M01ρΰν βα&υφρόνων. βαρεϊαι, Orph. A. 711: M. — βαρ. γηραιοί v. χόραι. γυιαί v. άμναμοι. δινεϋβαι τριίλιχτον νήμα, AP VII14, 5 sq. (Antip. Sid.): ω τρ.! Μ. διν. ν. χατ’ ήλαχάτας.

[dota/, Anth. app. βρ. VI 265, 1 Cougny: δοι&ν Μοίράων.] δυσάλυχτοι, Anth. app. ep. IV 86, 11 Cougny: Μ. — δυβ. ίξόμεναι Δι'ος παρά 9ρόνον etc., Eur. fr. 620 Nauck8: ‫ ש‬Μ. Δ. αί τε π. I θρ. άγχοτάτω 9εών ίξ. cf. TGF epim. 3 Nauck8. Ιπιβρι9εΐς ν. ματροχαΟιγνήται. ίπιφανεΐς, Kaibel ep. 1038 I: Μοιρών ίπιφαν&ν. ίριβ&ενίες, Anth. app. ep. VI 320, 2 Cougny: Λίοίράων — ίρισ9ενίων.

173

εϋμοιροι, Kaibel ep. 155, 4: Μοίρας — du οίρους. * εύπατέρειαι voc., Orph. h. 59, 16. εύώλενοι ν. χοΰραι. , * ήίριαι μαλαχόφρονες, ήπιόθιιμοί voc.,

Orph. h. 59, 15. ήπιόΰυμοι v. ήίριαι. 9ΰγατρες Χάους, Qu. Sm. 3, 756 sq.: X. ίεροΐο 9ύγ. | Μ. [ίεραί, h. mag. 4, 23 Abel: ίεραϊς μοίραις.] χαοίγνηται Clothus, Pind. Is. 6, 25 (17) sq.: χαβιγνήτας — Μοίρας. χλωβάμεναι ν. τριάδελφοι. χόραι Νυχτός, Lycophr. 437: αί Ν. χ. , * ubi paraphr. ant.: αί Μοΐραι 1) Έρινύες. — γηροιαΐ χόραι , * ib. 585. — dat. λευχαϊς χόραις , * Anth. app. ep. VI 93, 1

Cougny (— orac. ap. Io. Tzetz. chil. 11, 394 etc.); cf. Pomtow, quaestionum de oraculis caput selectum p. 18 sq. — Parcas eas esse putat A. Mommsen, Delph. p. 25; Tzetzes ipse aliique Minervam et Dianam intellexerunt. χοϋραι, lyr. fr. adesp. 140 Bergk: ΚΙωΦώ Λάγεαίς τ’ εύώλενοι | χοΰραι TVvxrdj, | — ουράνιοι χ&όνιαί τε | δαίμονες & πανδείμαντοι. cf. TGF epim. 3 Nauck8. * [λαδιχηδίες praedicative, Orph. h. 59,

20.] λευχαί v. χόραι. μακραίωνες, Soph. Ant. 987: Μ. μαχρ. μαλαχόφρονες v. ήίριαι. ματροχαβιγνήται (i. e. Parcae Eumeni-

dum sorores uterinae, Ddf.), Aesch. Eum. 940 — 946 (961 — 967): &εαί τ’ & Μ. | μοτρ., | δαίμονες δρ9ονόμοι, | παντί δόμω μετάχοινοι, | παντί χρόνω δ’ ίπιβρι&εϊς ] ίνδίχοις όμιλίαις, | παντα τιμιώταται 9ε&ν. μεγάλοι, Aesch. Ch. 298 (306): & μεγ. Μ. μετάχοινοι ν. ματροχαβιγνήται. * νυχτίριαι voc., Orph. h. 59, 17. δλβιοι , Μ., Arist. ran. 452 sq. 6ρ9ονόμοι ν. ματροχαβιγνήται. ουράνιοι ν. χοϋραι. παλαιγενεΐς— Μοίρας, Aesoh. Eum. 172. πανοειχίες, Kaihel ep. 403, 1: Μ. παν. πανδείμαντοι ν. κοΰραι. παντογόνοι, Anth. app. βρ. VI 214, 8 Cougny (or. Sib.): παντογόνοις Μοίραις. * παντοδότειραι voc., Orph. h. 59, 18. πολυώνυμοι, Orph. h. 59, lsq.: M. — πολ. πότνιαι, Arist. Thesm. 700: £ π. M. cf. ώ..........Μ., Aesch. Prom. 892 (895) sq.,

174

Μοίραι — Μοϋσα.

quam lacunam voce πότνιαι addita explevit Paleius. προμάντίερ — Μ., Nonn. D. 46, 73. [στυγερά/, Kaibel ep. 217, 5: μοΐραι στ.] tdxva Noctis, v. ΑπειρΙβιοι. τιμιώταται v. ματροκαβιγνήται. τριάδελφοι, orac. Sibyll. 5, 214 sq.: στρεπτοΐβι μίτοις Μ. τρ. | κλωβάμεναι. τρίμορφοι, Aesch. Prom. 518 (616): Μ. τρίμ. [τριββαί, h. mag. Π 2, 30 Abel: Μ. τρ., Κλω&ύ τ’ Άτροπός τε Αάχις τι. — gen. μοιρ&ν — τριββ&ν, Kaibel ep. 642, 6.] φθονεροί, Νοηη. D. 8, 351: φ&ονεραϊς — Μοίραις. φίλαι, Plat. fr. 168, 1 Kock: & Μ. φ. — Μ. φ. (nom. an voc.?), Alex. fr. 161 K. χαλκεόμιτοι, Io. Tzetz. Anteh. 28: Molρέας — χαλκεομίτοις. χ&όνιαι ν. κοϋραι. χφονοφοίτορες — Μ, Ioann. Gaz. Anacr.

5, 5. Ufidpog. Απροϊδής ν. λάιρις. λάτρις Κηρ&ν, AP IX 111, 4 (Archiae Mityl.): Απροϊδής Κ. 1. — Μ. [βιδηρόδετος, Auguet. de civ. dei XIX

c. 23 in Apollinis oraculo verba exhibet 'ferro iuncta (v. 1. vincta) mors’, quae verbaNauok, annal. antiqu. Marpurg. 1855 p. 120 βιδηρόδετος — μοίρα, Wolff, Porphyrii philos. ex orac. p. 184 βιδ. μόρας interpretatur.] βτυγερός, Hes. th. 211: βτυγερόν Μόραν. Μοϋαα (μοΰβα ·= carmen). Αγρία, AP IX 324, 4 (Mnasalcae): ά — Αγρ. Μοϋβ'. [Αγρονόμο, AP VH 196, 2 (Meleagri): Αγρονόμον — μοΰβαν Ιρηρολάίον.] αδύ&ροος ν. ^■ύθροος. [ddvldyo;, Kaibel ep. 1054, 3: αδυλόγον

μοίσαν.] ddiinvooj,Pind. 01.13,31(22): Μοϊβ’ dd. [dvjOvjg, Nonn. D. 11, 104: Αή&εα μοΰβαν (ν. 1. Μ.).] αίενάοιδος (ν. 1. αίολάοιδος] ν. λίγεια. [αλυρορ, Eur. Phoen. 1028: άλυρον — μοΰβαν, i. e. aenigma Sphingis.] άμβροτος, Empedocl. v. 383 Mullach(338 Stein): αμβροτε M. (Calliopa). Αμότρητος, AP VH 75, 1 (Antipatri): Αμέτρητου — Μούβης. [Αρουραίη Μ. locusta appellatur a Melea-

gro, AP VH 195, 2.]

Αρχεβίμολπος, Stesich. fr. 77 Bergk. 'Ατ&ίς, Nonn. D. 41, 223: Άτ&ίδι Μούβη.

cf. Anth. app. ep. ΠΙ 176, 1 Cougny. [ί4χαρν»χή, Arist. Ach. 665: μοΰβα — φΐεγυρα πυρός ΐχουβα μόνος, Ιντονος Άχ.] [βαρύβρομος, Arist. nnh. 313: μοΰβα βαρ. αΰλών.] [βουκολικά, Theocr. id. 1, 20: τΰς βουκολικός (ν. 1. βωκ.] — μοίαας (ν. 1.

μώσας).] γλυκεία, Bacchyl. fr. 28 Bergk: Μ. γλ. γλυκερή φίουβα Μ., Ioann. Gaz. Anacr. 1,

36. {yvffiotg xal φρόνηβις Αιός, νοός &υγά* τηρ, Io. Tzetz. all. Hom. α 33 etc.} γραμματική ν. supra Γραμμ. ρ. 73. Αωρίς, AP VII 82, 1 (dd.): Αωρίδος — Μούαης. — Μύβας τΰς Αωρ., Mosch, id. 3, 97. — dat. Αωρίδι Movaj!, AP VII 707, 7 (Dioscoridae). ίκηβόλος, Ioann. Gaz. Anacr. 1, 3: Μ. — Ik.

[Ιλευ&ίρα, Babrii prooem. 16: Ιλευδόρας μούαης (corrupt.).] [^Ελικωνίς, AP VH 612, 1: τήν δεκάτην 'Ελικωνίδα Agathias Schol. citharistriam

quandam dicit.] ' ’Ελλάς, Nonn. D. 41, 388: 'Elladx 510‫ס‬0‫ןן‬. Εντονος ν. Άχαρνική. Ιρημολάλος ν. Αγρονόμο. Ιύ&ρονος ν. πότνια. ευπατίρεια, Αιός τόκος — Μ. voc., Ιο.

Tzetz. Anteh. 19. [εΰφ^μορ, Aesch. suppl. 661 (694) sq.: εύφημον — μοΰσαν.] Εχοιβα κα&αραν (κί&αριν) etc., Eumeli fr. 1 Bergk: ΛΙοίσα | ά x. xal ΙλεΰΦερα βάμβαλ’ Εχοιβα. cf. fr. 13 Kinkel. ίχουσα τιμάς, [Eur.] Rhes. 890sq.: ή — Iv βοφοϊς | τ. Εχ. Μ., βυγγόνων μία. cf. 'Αχαρνική.

[1}ί·ΰθροος, Eur. El. 703: μοΰβαν ήδύ9ροον (ν. 1. dd.).] ή9άς, Νοηη. D. 19, 99: ή&άδι Μούβη Oeagrus όμίατιος, maritus Calliopae, θαλερή ν. Νειλαίη. 9ιαβώδης, Νοηη. D. 15, 70: διαβώδεος — Μούαης. δυγάτηρ lovis et Mnemosynes, Alcman. fr. 59 Bergk: M&aa, Αιός &ύγ«τερ. adde Α. — Μοΰβα voc., Dion. Per. 447. Sine deae nomine: Αιός &υγ. nom., Io. Tzetz. all. θ 206. ά μία τ&ν Μνήμης — 9υγατίραη>, AP IX 496,6 (Athenaei).

175

Μοϋαα. — voc. 9ύγατερ Διός, Hon!, α 10. cf. λίγεια. Ιαμβική, Charini fr. 1, 2 Bergk: τήν ΐαμβικήν Μοϋααν. ίκέτις, AP V 215, 2 (Meleagri): Μοϋααν ίμήν ίκίτιν. — Μ. Ιμαν ίκ., XII 19(1, 2

(eiusdem). ίοατίφανος, Theocr. syr. 7: Molaa — ίοατεφάνω. [κακόπτερος, Sphinx vocatur κακόπτερε Μ. 9ανόντων in solutione aenigmatis,

quod legitur in edd. Oed. Tyr. Sophocl.] [καλλίνικος, Eur. Phoen. 1728 sq.: μοϋaav — χαλ-\λίνικον σύράνιοΜ.] Κεία, Simon, fr. 25 Bergk: τής Κείας (coni. Wernsdorf pro οικείας') Μοΰαης. [κομψοπρεπής, Arist. nub. 1031: κομψοπρεπή μοΰσαι‫׳‬.] κούρη Λειβη&ριας — Μ., Oiph. fr. 17 Abel (— Io. Tzetz. chil. 6, 948). κ. Πιμπληιΰς — Μ., Maxim. Phil, la Ludwicb. κ. Λιβη&ριάς (ν. 1. Πιμπληιάς) — Μ., ib.

141. semper voc. κρατεων — | ίπίων — Μ. (voc.), adesp. v. 27 sq. Bergk, PLG III1 p. 363. Λύκαινα, Arist. Lys. 1298: M&a — Λύκ. (voc.). Λατινίς ν. νοερή. Λειβηδριάς ν. κούρη. λευκώλενμη ν. παρ&Ινος. ληκυΰΐζουαα ν. τραγωδός. λίγεια, Hom. h. 17, 1: Μ. λίγ. (voc.). ib. 20, 1. Stesich. fr. 44 Bergk. add. Διός Φυγύτηρ μεγάλοιο voc., Hom. h. 14, 2. Affloa λίγ. πολυμμελίς | αίενάοιδε (coni. Bergk; αίολύοιδε Hartung etc.), Alcman. fr. 1 Bergk; cf. fr. 7. fortasse Alcmanis est etiam adesp. fr. 33 A Bgk.: τάρρ09ε M&aa λίγ. cf. πολΰ&ροορ. — eodem epitheto ornatur etiam μοϋαα (carmen) Hom. ω 62; μ&αα Terpandri fr. 6 Bergk. [λεγυρύ, AP VII 197, 1 (Phaenni): λιγυραν — μοϋααν.] λογική Μ. voc., Ιο. Tzetz. schol. in Her-

mog. (Cramer, anecd. Οχ. IV p. 126, 19). λοχμαία, Arist. av. 737 —739: Μ. (voc.) Ιοχμ. — ποικίλη. μήτηρ ν. Πιερίς et πότνια. μελωδός ν. μήτηρ. μήτηρ, [Eur.] Rhes. 393: τής μελωδοϋ μητίρος Μουα&ν μιας. — dat. μητίρι (Hymenaei) Μούαη i. e. Uraniae, Nonn. D.

33, 84. Νειλαίη Μ. Λεωνίδεω, AP VI 321, 2

(Leon. Alex. Isopseph.); cf. ib. 322, 1: Λέων. ΰαλερήν — Μοϋααν (eiusdem). νοερή, Christod. ecphr. 303: νοερής — Λατινίόος — Μοΰαης. [ό&νείη, Theocr. ep. 22, 4 (■= AP IX 434): Μοϋααν — ό&νείην (ν. 1. ό#νε/«ν).] οίκεία ν. Κεία.

[Όμηρε/η, Constantini carm. in Leonem Philos. 2,16 (Matranga, anecd. II p. 566): μοϋααν Όμηρείην. cf. Io. Gaz. descr. 2, 171.] ουρανία, Io. Tzetz. chil. 5, 762: Μοΰάαν τήν ουρανίαν ‫׳‬Ομήρου. ούρανίη, API 300, 2 (dd.): οΰρανίης Μοΰαης.. ουράνιος ν. καλλίνικός, παΐς Διός, Hom. 9 488: Μ. — Δ. η. παλαιό, Timoth. fr. 12 Bergk: Μ. παλ. παρ&ίνος, Empedocl. ν. 47 Mullach (13 Stein): πολυμνήατη λευκύλενε παρδένε Μ. Παφίη — Μ., Nonn. D. 41, 386. ηερ/φρων ν. Πιερική. Πιερική, Io. Gaz. descr. 1, 74: Πιερικης — περίφρονος — Μοΰαης. , * Πιερίς Pratin. fr. 1, 6 Bergk. Π. μήτηρ * Rhesi, [Eur.] Rhes. 349. — acc. τήν Μιτυληναίαν — Πιερίία dicit Sapphonem Da-

mocharis, API 310, 2. Πιμπληιάς ν. κούρη.

[Ιΐίαιων/ί, Christod. ecphr. 390: Πλαταινίδος — Λίοήβηρ.] ποικίλη ν. Ιοχμαία. ποίόθροοί, Ορρ. cyn. 3, 461: πολύ&ροε Μ. λίγεια. πολυίϊμων, Christod. ecphr. 133: πολυίδμονος — Μοΰαης. πολυμμελής ν. λίγεια. πολυμνήατη ν. παρ^όνος. πότνια, Pind. Nem. 3, leg. (1): & π. Μοΐαα, ματερ ήμετίρα. — Ιύ&ρονε π. Μ.,

Maxim. Phil. 276. [ατυγερά, Aesch. Eum. 304 (308): μοϋΟαν ατυγεράν.] τόκος Διός, Apoll. Rh. 4, 2: Μ., Δ. τ. cf. εΰπαχίρεια. [ιεκτόναρχορ μοϋαα (Μ?), Soph. fr. 162 Nauck‘, qui τεκτονουργός legendum pro-

ponit; cf. etiam Reichenberger, Die Entwicklung des metonymischen Gebrauchs von Götternamen p. 69.] τεκτονουργός ν. τεκτόναρχος. τραγική, AP VH 21, 2 (Simmiae Theb.): τραγικής Μοΰαης. cf. Kaibel ep. 665, 3.

176

Μούσα — Μοΰσαι.

Μ. — τρα/., Simon, fr. 181, 2 Bergk (= AP VI 145). [τρα^ωίός μούσα ληκυδίζουσα, Callim. fr. 98 c Schneider.] [rp10d>T(£, Io. Tzetz. chil. 12, 513: μού-

βα&ύξωνοι ν. χόραι. βαΰύχολποι, Pind. Py. 1, 23 (12): βα9υχόλπων — ΜοιΟΰν. βουκολικοί Μοΐσαι (ν. 1. βωχ. Μώσαι)

σης τής τριοδίτιδος.] ύπνοποιός, [Eur.] Rhes. 651 sq.: τής ύηνοηοιοΰ — 9εΰς | Μούσης. [ύψίνοος, Kaibel ep. 440, 10: Αύσονίων μούσης ■ύψενόοο.] φίλα,.Α,Ρ TV 1, 1 (Meleagri corona): Μ. φίλα (voc.). φίλη, Maneth. 6 (3), 2: Μούσα φ. (voc.). — Μ. — φ. voc., Mesomedis (vulgo Dio-

βωχολιχαι Μοΐσαι, AP IX 205, 1 (Arte-

nys.) h. 1, 1. φιλίη, Ioann. Gaz. Anacr. 1, 19: φιλίης — Μούσης. φιλοπαίγμων, AP XI 32, 1 (Onestae): Μούσης — φιλοπαίγμονος. φλεγυρό ν. 'Αχαρνιχή. [Φοιτάς, Eur. ΙΑ 1064: Φοιβόδα μούσαν.] [Φοιβεία, h. in Attin 2, 5sq.: Φοιβείαν — μούσαν, cf. PLG III4 p. 686 Bergk.] φρόνησις v. γνωσις. χρυσία, Pind. Ib. 8, 11 (5)sq.: χρυσίαν — Μοϊσαν. χρυσόδρονος, Sapph.(?) fr. 26 Bergk:

δ χροβόθρονε Μ. Μαδσαι (μούσαι = cantus). [βγιαι, orae. Sibyll. 5, 266: μούσαις άγίαισι.] άγλαό&ρονοι, Pind. 01. 13, 136 (96): Μοίσαις — &γλαο9ρόνοις. όγλαόφημοι, Orph. h. 76, 2: Μ. (voc.) — άγλ. άγλαόφωνοι ν. Ουγατίρες. άγναί, Cratet. Theb. fr. 1, 10 Bergk: Μούσας — αγνός. — voc. άγναί , * Orph. h. 76, 11. cf. παρδίνοι et τίχνα. J-αδεϊαι, Alcman. fr. 37 Bergk: J-αδειΰν — Μωσ&ν. άδύλογοι, Ibyci fr. 5 Bergk: dduldymv Μοισΰν (coni. Bergk). άΰόναται, AP VH 14, 1 sq. (Antip. Sid.): Μούσαις | ά9ανάταις. αθάνατοι, Kaibel ep. 310, 7 sq.: ά&ανότοις — ΙΙιερίσιν. άμβρόσιαι, AP Vn 41, 1 (άί.): όμβροσίηΟι — Μούσαις. ανασσαι, Orph. h. 76, 6: νόου εύδυνότοιο χα9ηγήτειραι αν. * (voc.). άργύρεαι, Pind. fr. 287 Bergk. αφΰαρτοι, Kaibel ep. 226, 5: όφΰάρτοις Μούσαις,

voc., Theocr. id. 9, 28. midori Gramm.). γενναίοι, Arist. ran. 356: γενναίων — Μουσών. γενν&σαι αρετήν etc., Orph. h. 76, 4: πόσης παιδείης άρ. γενν * (voc.) άμεμπτον, γλυχεραΐ — Μ., Georg. Gramm. Anacr. 7, 15. γλ. γρόμμασι Πιερίδες, AP X 18, 2 (Argentarii). Μ. γλ., Constant. Rhod.

iamhi scopt. v. 47 (Matranga, anecd. II p. 628). * είνάς — γηγενής, AP XV 25, 15 (ara I). ίχαταβόλοι, Pind. 01. 9, 9 (5): Ιχαταβόλων Μοισΰν. ίχγεγαυΐαι Αιός, ν. ϊχουσαι. ϊχγονοι Αιός, Stob. ecl. phys. I 2,31 ν. 10: Μ. Λ ΐχγ. cf. PLG ΙΠ4 ρ. 681 Bergk. ίλιχοβόστρυχοι, Arist. fr. 334 Kock: Μούβα$ — ίλιχοβοστρύγους. Έλιχωνιάδες, Hes. th. 1 (“= AP IX 572,1, Lncillii): Μουσόων 'Ελιχωνιάδων. Μουσ&ν — Έλ., Eur. Η. f. 791. — dat. Mauejji’ Έλιχωνιόδεσσ’, Hes. op. 657. — acc. Μούσας τάς Έλιχωνιάδας, AP XII 1,

4 (= app. BV 4, Stratonis). Sine dearu/m nomine: gen., Pind. Is. 2, 50 (34). AP VH 14, 8 (Antip. Sid.). — dat. ταΐς Έλιχωνιάσιν, Theocr. ep. 1, 2 (— AP VI 336). Έλιχώνιαι ν. παρΰίνοι. Έλιχωνίδες — Μ., Io. Gaz. Anacr. 1,13. — dat. Μούσαις Έλιχωνίσι, Kaibel ep. 926, 13. AP Vn 53, 1 (M., =■ Preger 81). — acc. Μούσας — Έλιχωνίδας, AP

VH 709, 5 (Alex. Aet. p. 234 Meineke, qui scribit Έλληνίδας). ίλιχώπιδες — M. voc., Hom. h. 33, 1. Έλληνίδες v. Έλιχωνίδες. ίρασιπλόχαμοι, Procli h. 1, 44 Abel: Μουσόων ίρασιπλοχόμων. εύλυροι — Μ., Arist. ran. 229. εύρίτιδες ν. τίχνα. εϋφωνοι, AP VTI 35, 2 (Leonidae aut Platonis ep. 6, 2 Bergk): εύφάνων Πιερίδων. — εύφ. — Π., Pind. 18. 1, 90

(64) sq. cf. Philoxeni fr. 7 Bergk. ίχουσαι δώματα ’Ολύμπια, Hom. Β484: Μ. (voc.) ’01. δώματ’ ΐχ. Λ 218. Ξ 508. Π

112. Hes. th. 114. Hermippi fr. 63, 1

Μοϋοαι. Kock. Μ. — Όλ. δώμ. ίχ., | Ιννία θυγατέρες μεγάλου Διδς έχγεγαυΐαι, Hes. th. 75 sq. ί]δυίπειαι Μ. (voc.) ’Ολυμπιάδες, χοϋραι Διδς αΐγιόχοιο, Hes. th. 965 sq. 1021 sq. ήδυεπεΐς ν. χοϋραι. ήδυμελεΐς Μ., AP V 140, 1 (Meleagri). ηπιόδωροι | Μ., Opp. hal. 4, 7 sq. ήύχομοι, Pind. ΟΙ. 6, 154 (91): ήυκόμων — Μοιαΰν. θεϊαι, orac. ν. 224 sq. Wolff: Μούααις — θείαις. * θρίπτειραι (voc.) ψυχής, διανοίης Ορθόδότειραι, Orph. h. 76, 5. θυγατέρες Διάς, Theocr. id. 16, 101 sq.: Δ. — θύγ * — acc. μερόπων άναγώγιον — φ&ς, I έννέα θυγατέρας μεγάλου Διδς άγλαοφώνους, Procli h. 3, 1 sq. Abel. cf. ϋχουβαι et ’Ολυμπιάδες. θύγατρες Iovis et Mnemosynes, Aristot. fr. 6, 14 sq Bergk: Μ. | Μναμοσύνας ffiiy. — voc. Μνημοσύνης xal Ζηνός Ιριγδούποιο θύγ., | Μ., Orph. h. 76, 1 sq. Sine dearum nomine: θύγ. | Μναμοσύνας,

AP VH 8, 5 sq. (Antip. Sid.). — voc. ΚρονΙδαο Διδς μεγάλοιο θύγ., Antim. fr. 1 Kinkel. Δ. αίγιόχου — θύγ., Maneth. 6 (3), 754. [Apollinis filias eas iudicavit Eumelus (fr. 17 Kinkel), Saturni Musaeus (fr. 10 K.); Urani (et Telluris) filias eas dixerunt Mimnermus (fr. 13) et Alcman (fr. 119 Bergk).] ίεραί, Orph. h. 77, 2: Μούσας — Ιερός, δαίας, λιγυφώνους. cf. Colluth. 24. Ιοπλόχαμοι, lyr. fr. adesp. 53 Bergk: Ιοπλοχάμων Μοιαΰν. — ίοπλ. —■ Μ., Pind. Py. 1, 2 (1) sq. Ιόπλοχοι, Pind. Is. 7, 31 (23): Ιοπλόχοιαι Μοίβαις. Ιοατέφανοι, Callim. ep. inc. 11,12 Schnei-

der (= AP XIII 28, 12, Bacchyl. aut Simon. ep. 148, 12 Bergk); ίοατεφάνων θεάν — Μοιαΰν. — Μουσάων — Ιοϋτ.,

Theogn. 250. ΐατορες οΐύής, ν. χοϋραι. χαθηγητειραι ν. άνασσα:. χαλαί, Callim. fr. 83 c Schneider: Μ. κ.

(voc.). χαλλίχομοι — Μοΐβαι voc., Sapph. fr. 60 Bergk. — gen. Μοιαΰν χαλλιχόμων, Si-

mon. fr. 44 Bgk. al χαλλιπλόχαμοι | Πιερίδες, Eur. IA

1040 sq.

m

χόραι Πιερίδες Διάς, Pind. 01.10,117(96). βαθύφωνοι χ * t χοναοπίπλου Μναμοβύνας,

Is. 6, 108 (74) sq. κοράσια voc., Plat. ep. 31, 1 Bergk. * χοϋραι Jtoff, Hom. B 598: Μ. — x. z/. αΐγιόχοιο.— Μνημοσύνης xal Ζηνδς’Ολυμπίου Ιννία χ. nom. aut voc., Eumeli fr. 16 Kinkel. — voc. Μ. | ηδυεπεΐς «· Κρονίδεω Διάς, ΐβτορες ωδής, Hom. h. 32. 1 sq. Μ. xal Χάριτες, χ. Δ., Theogn. 15, cf. ήόυέπειαι et ’Ολυμπιάδες. Sine dearum nomine: χ. Διός, αγλαά τέκνα, Hom. ep. 4, 8. Δ. χ. μεγάλοιο, Hes. th. 81. — gen. χουράων — Δ μίγα βουλεύοντος, Theocr. id. 16, 70. — dat. Δ. χούραις, ib. v. 1. χροκόπεπλοι, Alcman. fr. 85 A Bergk: Μωσαι χροχ. Διβανηίδες— M. voc., Νοηη. D. 41, 11. λιγίαι, Theocr. id. 22, 221: λιγε&ν — Μουαέων. λιγύφωνοι ν. ίεραί. λογιχαΐ — Μ., adesp. ν. 42, PLG III4

ρ. 363 Bergk. μαχήμονες — Μ. voc., Νοηη. D. 21, 73. μεγαλώνυμοι, Orph. h. 76, 2: Μ. (voc.)

— W· μειλίχιοι, Arat, phaen. 16 sq.: M. (voc.) μειλ. μάλα πΰαιν. μελίγλωββοι, Kaibel ep. add. 228a, 2: μελιγλώβαων — Πιερίδων. [μελίαταχτοι, AP IV 1, 33 (Meleagri): μελιβτάχτων — μουσών.] μελίφθογγοι — ΜοϊΟαι, Pind. 01. 6, 36

(21). μελπόμενοι ν. χρυαάμπυχες. νοεραί, Io. Gaz. Anacr. 4, 12: νοεραΐς — Μούβαις. οΐχεΐαι, Arist. vesp. 1022: ούκ αλλοτρίων, άλλ’ οΐχείων Μουσών. ’Ολυμπιάδες Μ., Διδς αΐγιόχοιο | θυγατίρες, Hom. Β 491 sq. Μ. Όλ., Anth. app.

ep. II 45, 2 Cougny (= Preger ep. 13). add. χοϋραι Δ. αίγ., Hes. th. 25.52. — gen. 'Ολυμπιάδων Μουαέων, Solon, fr. 13, 51 Bergk. — dat. Μούσησιν Όλυμπιάδεαβιν, Hom. h. 3, 450. — voc. Μ. Όλ., χοϋραι Δ., AP IX 572, 7 (Lucillii). cf. ηδυίπειαι. Όμηρίδες — M. voc., Νοηη. D. 32,184. δμουνοϋααι (corrupt.), Epicharm. p. 292

Lorenz. όρειάδες, Christod. ecphr. 38: δρειάαιν —‫ י‬Μούααις.

178

Μοϋβαι — Μ&μος.

&ρ90δότειραι ν. ΰρίπτειραι. οσιαι ν. Ιεροί. παΐδες Μνάμας, Terpandri fr. 3 Bergk: ταΐς Μν. | παισίν Μώσαις. cf. Io. Tzetz.

chil. 6, 921. παρ&ίνοι, Arist. ran. 875 sq.: S> /!ιός ίννία παρ&, άγναί, | Μ. — ‫׳‬Ελικώνιαι * παρ&. nom., Pind. Is. 8, 127 (63). Πειερίδες, Kaibel ep. 618 b, 12: Πειερίδων *. Πιερίδες, Hes. sc. 206: Μ. Πιερ. — Μ. — Π., AP VII 10, 6 (id.). — gen. Πιερίδων Μουσ&ν, Kaibel ep. 686, 5; cf. praef. ρ. XV. — dat. Πιερίσιν — Μούσαις, AP Vll 2 , * 3 (Antip. Sid.). — acc. ίννία Πιερίδας Μούσας, Eur. Med. 832. — voc. Μ. Πιερίδες, μεγαλώνυμοι, άγλαόφημοι, Orph. h. 76, 2. Μ&σαι Π., Theocr. id. 10, 24. cf. τίκνα. Sine Musarum nomine: nom., AP XIV

3, 3 (problema). Qu. Sm. 3, 786. 6, 76. ταΐ Π., Theocr. id. 11, 3. ίννία Π., Aristot. pepl. 4, 2 Bergk. γλυκεροί γράμμασι Π., AP X 18, 2 (Argentarii), αί καλλιπλόκαμοι | Π., Eur. IA 1040sq. κόροι Π. Λιός, Pind. 01. 10, 117 (96). — gen., Pind. Py. 1, 26 (14). 6, 49 (49). 10, 101 (65). Nem. 6, 55 (32). fr. 90, 5 Bergk. Soph. fr. 145 Nauck8. Apoll. Rh. 4, 1382. AP VH 4,1 (Paul. Sil.); 14, 4 (Antip. These.); 44, 6 (bis, id.); 409, 3 (Antip. Thess.). IX 230, 4 (Onestae); 581, 1 (id.). XIV 1, 9 (Socratis). XV 27, 14 (Besant. Byz. ov. hirund.). API 71, 2 (id.). Kaibel ep. 207, 2. 851, 6. Qu. Sm. 4, 647. εύφώνων Π., AP VII 35, 2 (Leonidae aut Platonis ep. 6, 2 Bergk). εύφ. — Π., Pind. Is. 1, 90 (64) sq. μελιγλώσσων — Π., Kaibel ep. add. 228 a, 2. — dat. Πιερίδεασι, AP VI80, 3 (Agath. Schol.). VII42, 6 (id.); 377,3 (Erycii). Πιερίσιν, VI 295,8 (Phaniae). VII12, 6 (id.). άδανάτοις — Π., Kaibel ep. 310, 7 sq. — acc., Kaibel ep. 268, 4 (lect. dub.). AP IX 192, 8 (Antiphili Byz.). Π. — γορίτιδας, Nonn. D. 1, 504. — voc., Mosch, ep. 10,1. AP VII 352, 7 (Meleagri?). IX 136, 4 (Cyri); 171, 3 (Palladae Alei.). API 151, 9 (id.). Πιμπληιάδες ίννία Μ., Io.Tzetz.de metr. (Cramer, anecd. Οχ. ΙΠ p. 302, 18). Πιμπληίδες, AP V 206, 3 (Leonidae): Μούσαις Πιμπληϊ'σι.

ποΰεινόταται, Orph. h. 76, 2sq.: Μ. (voc.) — π09., πολύμορφοι. πολυγη9ίες, orac. 161, 50 Hendess: Μ πολ. πολύμορφοι ν. πο&ιινόταται. * πολυποίκιλοι voc., Orph. h. 76, 11. αί πότνιαι , * Herond. mim. 3, 97. προϊεΐσαι ηδυλάλους φδόγγους, ν. τίκνα. [πρόφρονες, Pind. Is. 4, 73 (43): προφρόνων (praedic.) Μοισάν.] Σικελίδες Μ. voc., Anth. app. ep. VI264,

1 Cougny. Σικελικοί — Μοΐσαι voc., ifosch. id. 3,

8; 13; 19; 25; 36; 45; 50; 57; 64; 70; 86; 99; 109; 114. τίκνα lovis et Mnemosynes, Solon, fr. 13, 1 sq. Bergk: Μνημοσύνης καί Ζηνός 'Ολυμπίου αγλαά τίκνα, | Μ. Πιερίδες

(voc.). Crat. Theb. fr. 1 Bgk. Sine dearum nomine: τίκνα (voc.) Jiog, Hom. h. 25, 6. Hes. th. 104. Μνημοσύνης καί Ζηνός 'Ολυμπίου Αγλαά τίκνα (voc.), | αγλαά τίκνα 9εοΐθι και άν&ρώποιβι ποθεινά, | Μουσείων ίπίων μόναι εύρίτιδες, 9εαΙ άγναί, ' ηδυλάλους φθόγγους στομάτων λαρ&ν προϊεΐσαι,

Kaibel ep. add. 1029 a, 1—4. cf. etiam xo ϋραι. τερπναί, Mesomed. (vulgo Dionys.) h. 1, 6: Μουσ&ν — τερπν&ν. τερπόμεναι πλατάνοισι καί ύδατίοισιν, Kaibel ep. 271, 5 sq.: Μ. — τερπ. πλ. κ. ύδ. [τρίξυγες αί Μ., ΑΡ1 220, 1 (Antipatri).] ύμνόφιλοι, Fraenkel, Die Inschriften von Pergamon 184, 1: Μούσαις ύμνοφίλοισι. φ ίλαι, Herond. mim. 3,1: αί φ. Μ. — acc. raj φίλας Μούσας, ib. ν. 83. — voc. Μ&σαι (ν. 1. Μοΐσαι) φίλοι, Theocr. id. 1,

64; 70; 73; 76; 79; 84; 89; 94; 99; 104; 109; 112; 117; 120 (ν. 1. «ά14ν pro φίλοι, cf. etiam id. 9, 35). φίλαυλοι, Soph. Ant. 965: φιλαύλους — Μούσας. φιλομειδίες, AP VI 66, 9 (Pauli Sil.): φιλομειδίαιν — Μούσαις. φ&ς Ν. 9υγατίρες. χορίτιδες, Nonn. D. 1, 504: Πιερίδας — γορίτιδας. γρυσάμπυκες, Hes. th. 916: Μ. γρυσ. — gen. γρυσαμπύκων — Μοισάν, Pind. Is. 2, 2 (1) sq. γρυσ. | μελπομενάν Ιν 'άρει Μοισάν, Py. 3, 157 (89) sq.

Μΰδμος. άνδρόσινις, ΑΡ1266,7 (id.): άνδρόσινιν . *

Μώμος — Νόμεαις. δ γίρων , * API 265, 3 (dd.). παρπενθής, API 265, 1 sq.: τδν Ιπ’ (corr. Hecker; Iv libri) ία&λοΐαιν παμπεν&ία (coni. Duebner; παναπενΰία libri, ταλαπεν&ία Huetius) xal τρεβάλαβτον | Μ&μον. παμφάγος, ΑΡ1 266, 1: παμφάγε Μ&με. τρεοάλαβτος ν. παμπεν&ής. Ntlurj. άνδροφόνος, Timon, fr. 14 Wachsmuth: Νείκης άνδροφόνοεο.

Νίμεαις. * αγνή voc., Orph. h. 61, 10. ’Λδρήβτεεα, Antim. fr. 43 Kinkel; cf. Nonn. D. 48, 452; 463. * άιδίη voc., Orph. h. 61, 3. άλε^ίκακος, Nonn. D. 48, 414: άλείςικάκω — 9εαίνγ . * άμοεβαίη, Aesop. fr. 1, 6 Bergk (= AP X 123): άμοιβαίην — Νίμεαιν.

άντίπαλος γλύααης, AP VII 630, 6 (Antiphili Byz.): τήν γλ. αντίπαλον Νίμεαιν. άπρόφατος Ν., Kaibel ep. 1046, 93 (Mar-

celli). άφ&ίτα, Mesomed. (vulgo Dionys.) h. 3, 1 — 3 Bergk: Νίμεαιν &εδν — άφ&ίταν, ννχίαν (ν. 1. νίκην), τανναίπτερον, όμβρίμαν, I νημερτία, καί πάρεδρον Λίκας (ν. 1.

J/xav). ή βαρύφρων IV., ΑΡ ΧΠ 141,6 (Meleagri). βααίλεια, Orph. h. 61, 1 sq.: & Νίμεαι — βαα. μεγίατη, | πανδερκής, ίαορ&αα βίον ϋνητΰν πολνφύλων. * γείτονες (voc.) άγχί&υροι ‫׳‬Λόμης εκατόνταπύλοεο Minerva et Nemesis vocantur,

Kaibel ep. 1046, 62 (Marcelli). δεινή, AP VI 283, 2 (dd.): Νίμεαιν δει-

νήν — θτόν. δίαποινα, Kaibel ep. 837, 1: δεαποίνη Νεμίαει. δικααπό λος, Mesomed. (vulgo Dionys.) h. 3, 17 Bergk: μάκαιρα διχααπόλε . * Αίκη cum Nemesi confusa, Nonn. D. 48,

439. δι^όβουλος, Pind. 01. 8, 114 (86): NIμεαιν (νίμ. edd.) διχόβονλον. είλνφόωαα v. πανδαμάτειρα. * ινδικός ίδρυν&εϊσα &εα 'Λμνούντος ίπ’ ό ’ γ&αις, I νίκης καί αοφίης 'Ατ9ίδι μαρτύριον Nemesis de se ipsa dicit, API 222,

3 sq. (Parmenionis). Ιπιτάρροδος μύαταις αίεί, Orph. h. 61, 10: μ. Ιπ * (voc.) ai. Ιαορ&αα βίον 9νητ&ν, v. βααίλεια. Ϊχ9ουαα λόγον πολυποίκιλαν, ν. γαίρουΟα.

179

ΰυγάτηρ Αίχας, ν. πτερόεααα. ίχναίη ν. παρδίνος. καλλίχομος Ν., Cypr. fr. 6, 2 Kinkel. χυαν&πις ν. πτερόεααα. χνβερνήτειρα γενί&λης, ν. παρ&ίνος. μάχαιρα, Orph. h. 61,10: μάκαιρ’* (voc.). cf. διχααπόλος. μεγάλη, Antim. fr. 43 Kinkel: Ν., μεγ. Φεός. μεγίατη ν. βααίλεια. νημερτής, νίκη, νυχία, όμβρίμα ν. άφ&ίτα. Οίπις, Kaibel ep. 1046, 61 (Marcelli): ,Ραμνοναιάς Οίπι . * πανδαμάτειρα, Nonn. D. 48, 380 eq.: ύφό&εν είλυφάωαα δίκης ποινήτορι κύκλω ■ * δαίμων πανδ., βίου ατροφόωαα πορείην. cf. etiam παρ&ίνος. πανδερκής — &εά Ν. πολύμορφος, anon. carm. de herb. 19 Lehre, cf. βααίλεια. πανυπίρτατος, Orph. h. 61, 9: παννπίρτατε δαΐμον . * πάρεδρος Iustitiae, ν. άφφίτα. παρ&ίνος, AP IX 405, 1 sq. (Diod. Sard.): ίχναίη — παρ9., ή Λοίΐοΰς ·ψενααμίνη, Ν. — voc. παρ&ίνε * πανδαμάτεερα, κυβερνήτεερα γενί&λης, Nonn. D. 48, 416. πήμα &νητοϊαι βροτοΐαι, Ηθβ. th. 223: Ν., π. &ν. βρ. πιχροτάτη μακάριον, AP XII 160, 6 (άί.): μ. πικρ. Ν. [πολιή, AP V 273, 7 (Agath. Schol.): τήν πολιήν — Νίμεαιν ΙΙόθον.] πολύμορφος ν. πανδερκής. πολύαεμνος, Orph. h. 61, 3: πολύαεμνε . * πτερόεααα, Mesomed. (vulgo Dionys.) h. 3, 18 Bergk: Νίμεαι πτερ., βίου $οπά. add. κυανβιπι 9εά, 9ύγατερ Αίκας, ν.

4 sq. 'Ραμνοναιάς ν. Ονπις. $οπά βίου, ν. πτερόεααα. ακν&ρωπός, Menandri fr. 321 Kock: &εά ακν&ρωπί Νίμεαι (ν. 1. &εαΙ ΟχυΦρωπαί,

se. Adrastea et Nemesis). ατροφόωαα βίου πορείην, ν. πανδαμάτεερα. [αύντομος ή Ν., sc. Ιατιν, AP XII 12, 2

(Flacci).] αφίγγοναα άνίρας γαλινώ, Nonn. D. 48, 386: άν. ύψιλόφους άλύτω αφ. * χαλ. τανυαίπτερος ν. άφΰΐτα. * Τριόπειαι Minerva et Nemesis, Kaibel

ep. 1046, 65 (Maroelli). ή τριγάλεπτος | δαίμων , * 5 sq. (Stratonis).

AP XII 229,

180

Νέμιβις — Νίκη.

ΰπίρδικος, Pind. Py. 10, 68 (44): ΰπίρδικόν Νίμεβιν. ύβτερόπους, AP XII 229, 2 (Stratonis); ύβτερόπουν ΝίμεΟιν. [φανερή πΰαιν ίγώ Ν. Lais puella quae-

dam, AP IX 260, 2 (Secundi Tarentjni).] φίρουβα κακοϊς κακότητα, anon. ap.Io.Lyd.

de magistr. ΠΙ c. 69: IV. — χαχοϊς xax. φίρ.

[φυομένη ίν γλουτοΐς, AP XII 33, 4 (Meleagri): ίβτι xal ίν γλ. φυ. IV.] χαίρουαα δικαίοις, Orph. h. 61, 3 sq.: μόνη * χαίρ. (voc.) δικ., αλλ' Ϊχ9ουβα λόγον πολυποίκιλον, αβτατον αίεί. ψευβαμίνη ν. παρθένος. [ώκυτάτη, Kaibel ep. 119, 4: φ9ιμίνων ώκ. Ν, sc. ίση.]

Νεμέσεις. [μεγάλαι Ν., sc. είαίν, AP XI 216, 2 (Lu-

cillii).] Σμυρναϊαι Νεμίαεις, AP XII193, 1 (Stra-

tonis). ΐνήμϊρτής (Sinceritas). έρόεσσα, Empedocl. ν. 25 Mullach (396 Stein): Νημ. — ίρ. Νηρεύς. άγαλλόμενος πεντήκοντα κόρηΟιν, Orph. h. 23, 2 sq.: π. κ. άγ. κατά κύμα ( καλλιτίκνοιβι χοροΐς, Νηρεΰ, μεγαλώνυμε δαϊμον.

αθάνατος ν. πατ7]ρ. αληθής ν. αψευδής. αλιος — Ν., Luciani trag. 90. cf. γίρων. άμύμων, Hes. th. 263: Νηρήος άμύμονος. "Αραψ — IV., Νοηη. D. 20, 356. 43, 399. meton.: 6, 216. 32, 194. 36, 96.

εΰβουλος, Pind. Py. 3, 163 sq. (92): Νηρίος ευβούλου. 9αλαμηπόλος — N., Nonn. D. 43, 387. 9αλάααιος v. ζόπαρχος. θείος, Apoll. Rh. 1, 1311: Νηρήος 9είοιο. κατέχω ν πόντου βίζας, Orph. h. 23, 1: ώ * κατ π. β., κυαναυγέτιν ίδρην. , * Κυανοχαίτης Qu. Sm. 7,354; 'fortasse

Nereus’, Lehrs. δ * ,κύριος i. e. qui Thetidis potestatem habuit, Eur. IA 703. Αίβυς — N., Nonn. D. 43, 300. meton.: 25, 51. * μάκαρ voc., Orph. h. 23, 7. μεγαλώνυμος δαίμων, v. άγαλλόμενος. μέγας — N., Qu. Sm. 3, 669. μείλιχος — Ν., Νοηη. D. 27, 45. μετανάατιος — Ν., Νοηη. D. 6, 275. ^εινοδόκος Βρομίοιο γέρων — Ν., Νοηη. D. 48, 195. παλαίφατος, Ορρ. hal. 2, 36: Νηρήα παλαίφατον. πατήρ ν. γέρων.

* πατρός

— ά9ανάτοιο,

Hes. th. 262, ad Nereum quam ad Iovem referre malim. π i ρας γαίης, v. πυ9μήν. πολιός, Nonn. D. 20, 395: πολιώ Νηρΐμ. — acc. πολιδν Νηρήα, Orph. L. 584. Πόρκος, Alcman. fr. 150 Bergk. πρίαβιατος απάντων, Orph. Α. 336: Νηρία — πρίοβκίτον άπ. πρόγονος Theonoes, Eur. Hel. 15: προγόνου — Νηρίως. πυ9μήν πόντου, Orph. h. 23, 3sq.: Νηρεΰ — πυ. μίν πό., γαίης πίρας, άρχή απάντων.

αρχή απάντων, ν. πυ9μήν. αψευδής, Hes. th. 233: Νηρία — άψευδία καί άλη9ία. [γείτων, ΑΡ1 148, 4 (Arabii Schol.): από Νηρήος γείτονος ίξανίδυ monstrum An-

σθεναρός, Qu. Sm. 2, 435: σθεναρού

dromedam devoraturum.] 7‫׳‬έρων — N., Nonn. D. 2, 413. 23, 26. 43, 254. — gen. Νηρήος — αλίοιο γίροντος, Hes. th. 1003. cf. ξεινοδόκος. Sine dei nomine — quod apud Homerum omnino nunquam memoratur—: >4538; 556. T 107. Λ 562. ω 58. — dat. πατρί γίροντι, A 358. Σ 36. τω γίρ. π., Io. Tzetz. all. Hom. Σ 36. — acc. τόν γέροντα πατέρα, ib. ν. 220. cf. ib. ν. 76; 82. διψαλέος, Νοηη. D. 43, 84: διψαλίον

(τόπαρχος, Io. Tzetz. all. Hom. Τ 297:

Νηρήα. είνάλιος, Orph. h. 24,1: Νηρίος είναλίου.

Νηρήος. τε9ραμμίνος δι υγρών κυμάτων, Eur. ΙΑ 948sq.: τδν δι’ ΰγρ. κυμ. τε9ραμμίνον Νηρία, φυτουργδν Θίτιδος. * τοπάρχου 9αλαααίου.} ύπίρ9υμος, Qu. Sm. 2, 498: Νηρήος ύπερ9ύμοιο. ib. 5, 73. [φίλος, ΑΡ νΠ 494,1 (άό.): ώ φίλε Νηρεΰ. nunc ibi legitur ω φίλα, IV.] φυτουργός Thetidis, ν. τε9ραμμίνος.

Νήστες. Αίγλη, Empedocl. ν. 212 Mullach (200 Stein): Νήατιδος Αίγλης (ν. 1. αίγλης.

'pellucidae Lymphae’). 1V6m]. cf. ’Α9ηνΰ. [αγουοα τίλος Ια9λόν etc., Orph. h. 33, 9: αίει ίπ’ ευδόξοις ΐργοις τ. I. άγ * (praedic.).]

Νέχη — Νότος. ’Αθάνα, Soph. Phil. 134: Ν. ’Αθ. Πολιάς. — acc. Νίκην 'Αθάναν, Eur. Ion. 1529.

ceteris quoque locis Euripideis Victoria cum Minerva confunditur. αθάνατος, API 363, 4 (in Faustinum): N. — dO. άπτερος, AP IX 647, 2 (dd.): N. — άπτ. βαβίλεια, AP XV 46, 3 (in Porphyrium aurigam): N. — βαβ. γλυκύδωρος, Bacchyl. fr. 9 Bergk: Νίκα γλυκ. — Ιν πολυγρύβω δ’ Όλύμπω Ζηνι παριβταμένα. δίαποινα Ν., Arist. Lys. 317. διφρελάτειρα — Ν-, ΑΡΙ 359, 1 [in Calεύδοξος, Simon, ep. 145, 4 Bergk (= AP VI 213): ενδόξου Νικάς. — dat. Νίκη — εύδόξω, Orph. h. 33, 7. εύδύνατος, Orph. h. 33, 1: endiivarov — Νίκην, θνητοΐβι ποθεινήν. εύπήληξ, Paul. Sil. descr. S. Soph. 140: εύπήληκος — Νίκης (v. edd.). εύπόλεμος, Hom. h. 8, 4: Νίκης εύπολίμοιο. ξηλήμων, Nonn. D. 19, 47: ξηλήμονα Νίκην. ήδυίπ,εια, Orph. Ε. 36: Νίκην ήδυίπειαν. [ήΟάς, Nonn. D. 27, 22: ήθάδι νίκη (ν. 1. Ν.) Deriadis.] θαλαμηπόλος — Ν., Nonn. D. 5, 108. καλλίβφυρος, Hes. th. 384: Νίκην χαλλίβφυρον. [κατάπτερος — νίκη, Paul. Sil. descr. S.

Soph. 981.) κούρα Πάλλαντος, πολυώνυμε, πότνια Νίκα, Bacchyl. ep. 48, 1 Bergk (= AP

VI 313). Ικρίνουβα, Orph. h. 33, 4: έν πολεμοις * κρ (praedic.) τροπαιούγοιβιν έπ’ ί'ρ/οις.] μάχαιρα, Eur. Ion. 457: ω μάχ. Νίκα. — * μάχαιρ' voc., Orph. h. 33, 8. ά μεγαλώνυμος — Νίκα, Soph. Ant.

148. [ξυνερρός chori, Arist. eq. 586 — 589: τήν ίν βτρατιαϊς τε καί μάχαις | ήμετεραν ξυνεργόν | Νίκην.] ορκεος, Nonn. D. 13, 426: ορκιον — Νίκην, παρήγορος ν. πολύτροπος. παριβταμένα Ζηνί, ν. γλυκύδωρος. ποθεινή ν. εύδύνατος. πολύτροπος (ν. 1. παρήγορος) — Ν., Νοηη.

D. 2, 205. πολυώνυμος ν. κουρά, πότνια Ν., ΑΡΙ 350, 1 (in Porphyrium).

181

AP XIV 98, 8 (= orac. 110, 8 Hendess). cf. κουρά. βεμνή, Eur. IT 1497: ω μίγα α. Ν. (cf. Lucian, piscat. c. 39). Or. 1691. Phoen. 1764. [στεφα νηφόρος, API 62, 3 (äd.): Νίκην βτεφανηφόρον άλλην], Τιτηνις ακούω, Nonn. D. 2, 229. *

[τροφός Constantini, API 3 72,1 (in Const.): τεή τροφός — Ν.] χρυβία, Pind. Is. 2, 39 (26): χρυβίας — Νίχας.

ίνΤκαι. παρθένοι, ΑΡΙ 282, 1 (Palladae): Ν. — αί γελ&βαι παρθ.

Νόμος. αγνός ν. άναξ. * άδιάβτροφος αίεί, Orph. h. 64, 9. άναξ αθανάτων καί θνητ&ν, Orph. h. 64, 1 sq.: άθ. — κ. θν. αγνόν άναχτα, ■ ουράνιον Νόμον. άβτροθίτης ν. ουράνιος. βαβιλεύς, Pind. fr. 169 Bergk: Ν. ό πάντων βαβ. | θνατών τε xal αθανάτων. , * μάκαρ πάντιμε, φερόλβιε, πΰβι ποθεινέ,

Orph. h. 64, 12. [μίγιβτος, trag. anon. fr. 471 Nauck8: δ γάρ θεός μεγ. άνθρώποις νόμος, sc. ίβτίν.] ουράνιος, Orph. h. 64, 2—4: ουράνιον Νόμον, άβτροθίτην, βφρηγΐδα δικαίην πόντου τ’ είναλίου και γής, φύβεως τό βέβαιον ' άχλινίς άβταβίαβτον άει τηροϋντα νόμοιαιν. πάντιμος et ποθεινός ν. μάκαρ. , * πολύπειρος Orph. h. 64, 10. [συνεών (praedic.) γνώμαις όρθοτάταις, Orph. h. 64, 9: γν. δρθ. βυν.] βυνοιχών πΰβι τοϊς νομίμοις, Orph. h. 64, 10 sq.: άβλάπτως π. βυν * (voc.) | τ. νομ., άνόμοις δε φίρων κακότητα βαρεΐαν. τηρών φύβεως τό βέβαιον etc., ν. ουράνιος, φέριβτος, Orph. h. 64, 13: φέριβτε . * φερόλβιος ν. μάκαρ. φίρων κακότητα etc., ν. βυνοιχ&ν. , * ώγύγιος Orph. h. 64, 10. cf. 69, 10.

Νότος 1). άείς υγρόν, Qu. Sm. 6, 486: Νότοιο — ΰ. άίντος. αήτης, Nonn. D. 13, 383: Ν. — θερμός άή. — acc. Νότον — άήτην (meridiem),

Paul. Sil. amh. 79 Bekker. Αίθιοπεύς, Nonn. D. 39, 114: Νότον

1) Non ubique deus.

182

Νότος — Νύξ.

Α19ιοπήα, προασπιβτήρα Λυαίου. — πάνδημε — Π. περικονδυλοπωροφίλας ν. Ιπιδεβμογαρης. πολυπραοτάτη μακάρων, Luc. tr. 133: μ. πολ. * (voc.). πολυβτόνακτος, Luc. tr. 1 sq.: ώ βτυγνον οϋνομ’, ί> θεοίς βτυγούμενον, | Π., πο λυβτόνακτε, Κωκυτοϋ τόκνον. πουλυβδενής ν. κόρα, ατηριξομόνη ν. κλινοχαρής. βφυροπρηβιπύρα ν. Ιπιδεβμογαρής. τόκνον Cocyti, ν. πολυβτόνακτος.

Ποόάλγα. . μήτηρ, Georg. Pis. senar. fr. 2 Migne: Π. μήτερ.

Ποόάφγη. ,Άρπυια * Qu. Sm. 8, 155. δία Π., Qu. Sm. 3, 750.

Πό&ος1). άβτήρικτος, Νοηη. D. 33, 112: Π. άστ. βαρύς πνεύβας Π., AP XII 167, 3 (Meleagri). δ 0. πν. jl, ih. 157, 3 (eiusdem). [μερόεις, Νοηη. D. 25, 154: Π. [μ. πολιπόρ&ιος. δ λυβιμελής — Π. (π. edd.), Archii, fr.

85 Bergk. 1) Locia in Roscheri lex. myth. I col. 1338 enumerati« Πό90ς non est deus intellegendus.

194

Πόθος — ΠοοαιΛ&ν.

πολιπόρθιος ν. ίμερόεις. [αυνάπτων φύαεις, Leont. Mag. Anacr. 2, 56: & πόθος φ. συν.]

Πόθοι. άελλόποδες, AP X 21, 2 (Philodemi): Πό&ων — άελλοπόδων. διπτόρυγες, AP IX 570, 2 (Philodemi): διπτερΰγατν — Πόθων. θηλυμανείς — Π., AP IX 16, 2 (Μβ-

leagri). Ποιναί. νερτόριαι, Maneth. 6 (3), 167 sq.: Π. — νερτ.

Πόλεμος. δ * ,δεινός δ ταλαύρινος, δ κατά τοΐν αχελοΐν, Arist. pac. 241. δεαπότης, Arist. pac. 275: cd δόαποτα . * ταλαύρινος ν. δεινός.

Πολύμνια. άπαγγόλλουαα φωνήεαααν αιωπήν, ν. φθεγγομόνη. χόρα, lyr. fr. adesp. 105 Bergk: Π. παντερπής χ. hic addere liceat ή Ζηνδς — Π., Kaibel ep. 787, 1. μαία χορείης, Νοηη. D. 5, 104: Π. μαία χ. πάναοφος, Callim. ep. incert. 3, 7 Schneider (■= AP IX 504): Π. πάνα. παντερπής ν. χόρα. τριτάλαινα, Anth. app. ep. ΠΙ 255, 1 Cougny (Leonis Phil.): ω τρ. Π. φθεγγομόνη παλάμης θελξίφρονα παλμόν, AP IX 505,17 sq. (άδ.)·. αιγ&, φθ * π. θ. π. I νεύματι φωνήεαααν Απαγγόλλουαα αιωπήν.

Πόνος. άλγινόεις, Hes. th. 226: Πόνον άλγινόεντα. [πατήρ ευχλείας, Eur. fr. 474 Nauck8: πόνος γάρ, &>ς λέγουβιν, εν. π.]

Πόντος. αλμυρός — Π., Hes. th. 107.

Ποσειόΰν. άγλαδς — Ποαειδ&ν, Pind. Is. 8,60 sq. (30). άγλαότιμος ν. άναξ. 'Αγλαοτρίαινα, Pind. 01. 1, 64 (40): ’Αγλαοτρίαιναν *. άγριος ν. ταμίας. άγγιατος, Em·. Tro. ,48 sq.: τδν γίνει — * άγγιατον πατρδς (Minervae) | μόγαν τε δαϊμον’ Ιν θεοίς τε τίμιον. άδελφεοϊ Αιός Neptunus solus, Pind. Is. 8, 7Gsq. (38): A. — άδελφεοΐαιν . * cf. schol. Αδελφός Αιός, Io. Tzetz. th. 332 (Matranga, anecd. II p. 589): δ Ποαειδ&ν — τοΰ A. δ άδ.

Αίγαΐος, Aristiae fr. 1 Nauck’: Αδγαίου ΠοαειδΆ. — Αίγαίοιο , * Plat. ep. 9, 1

Bergk (‫־‬- AP VII 256). cf. Soph. fr. 342 Nauck8. ΑΙγαίων, Lycophr. 135: Αίγαίωνος . * — dat. Αίγαίωνι θεώ , * Callim. fr. 103, 2 Schneider. άλίβρεχτος ν. Έννοαίγαιος. άλίγδουπος v. infra Ζευς p. 196. άλίδουπος v. ποντομίδων. άλίχράτωρ ν. άναξ, άλιμόδων ν. πόντιος. άλυχός, Arist. Lys. 403: τόν Ποαειδ& τδν άλυχόν. [Αμείλικτος, Ορρ. hal. 4, 407: Ποαειδάωνος άμειλίχτοιο (praedic.).] ευς, Lycophr. 617: τού τειχοποιου — Άμύΐβέως . * cf. schol. , * 'Αμφίβαιος Lycophr. 749. cf. schol. άνάκτωρ, Eur. IT 1414 sq.: πόντου — av. — αεμνδς Ποαειδων. — dat. άνάχτορι * — τέχνας (piscatorum), AP VI 4, 7 (Leo-

nidae). άναξ, Aesch. sept. 122 (130) sq.: δ ΐππιος ποντομίδων äv. — Ποαειδΰν. — 6 πόντιος I αν. Ποαειδ&ν, Eur. Hipp. 44 sq. άν. I — Πο. — πόντιος, [Eur.] Rhes. 187 sq. — gen. Ποαειδάωνος άναχτος, Hom. Τ 67.

Archii, fr. 10 Bergk. Io. Tzetz. Hom. 293. ποντομίδοιο Πο. äv., orac. 41, 3 Hendess. — dat. Ποαειδάωνι άνακτι, Hom. O 57; 158. γ 43; 54. 1 526. 1 130. v 185. ψ

277. Anth. app. ep. I 38, 1 Cougny (= Preger ep. 100; Simonidis? cf. PLG III4 p. 516 Bergk). πόντοιο Πο.äv., anon. carm. de herbis 193 Lehre. — acc. Π0αειδάωνα άναχτα, Hom. 0 8. αν. Π0. θαλάααης, Musae. 321. — voc. άναξ Πόαειδον, Arist. vesp. 143. ΐππι’ αν. Πό., Arist. eq. 551. αν. Πό., βααιλεϋ άλιχράτορ, | & πόντον ίημ&ν τδν πλατΰν xal τδν μίγαν | τής αής τριαίνης τω τανυαμύ xal μόνω | καί πάλιν ίατ&ν xal χατάγχων τήν ζάλην, | τύπτων δε τήν θάλατταν άγριουμίνην | ώς 01α βάβδω τού θυμοΰ αου τώ τρόπο | χα'ι δουλαγωγ&ν τάς πνοάς τ&ν Ανόμων, Theod.

Prodr. Rhod. et Dos. 5, 422—428. cf. παΐς et πατήρ. Sine dei nomine: ό ποντομίδων äv. πατήρ, Arist. vesp. 1531. — gen. άναχτος, Qu. Sm. 9, 311. — acc. άναχτα, Hom. N 28; 38. ‫׳‬Ελιχώνιον — äv., T 404. — voc. άναξ, Eur. Tro. 54. & Σουνιίραχε ä. πελαργιχό, Arist. av. 869.

195

Ποαειόών. ωναξ ποντοκράτωρ, ίερώτατος, άγλαότιμε, Orph. h. 17 (2), 7. cf. Προφαντός. άπατηλιος, Nonn. D. 1, 120: Ποαειδάων άπ. άπότροπος et άργής ν. Είνάλιος. άρείων ν. Κυανοχαίτης. άρηγών πλαγκτοαύνης, ν. Κυανοχαίτης. άρχι9άλαααος, AP VI 38, 7 (Philippi): άρχι9άλαααε Πόαειδον. άσφάλειος, Arist. Ach. G82: Ποαειδων

Ιμοϋ (Bacchi) Κρονίωνος (v. 1. Κρονίδαο) Ποαειδάωνα. γυναιμανίων v. ’Ενοαίγ9ων et Κυανόχαίτης. Λαμαΐος v. πατήρ, δεινός v. κολαατης. δεαπότας, Pind. 01. 6, 176 (103): iiσποτα ποντόμεδον. — ’Ια9μοϋ δίσπ. (ν. 1. δεαπότα), Ιβ. 6, 7 (6). — acc. δεαπόταν — ναών, Py. 4, 369 (207). Neptuni no-

men ubique deest. άαφάλιος ν. φυλάααων.

άφθαρτο;, Apoll. Rh.fr.ep. ρ. 66 Duentzer. αφθιτο; ν. Γαιάοχος. βαρΰδουπος ν. 'Εννοαίγαιος. βαρυκτυπος ν. 'Εννοαίγαιος, Εντρίαινα, Όραοτριαίνας, ποντομίδων. βασιλεύς πόντου, AP VI 70, 1 (Maced. Cons.): ω π. βασιλεύ καί κοίρανε γαίης.

cf. αναξ. βΰ9ιος, Nonn. D. 13, 405: βυ9ίοιο Ποαειδάωνος. cf. Κρονίδης et Κρονίων ρ.

197. γαιάοχος, Aesch. sept. 293 sq. (310): Ποαεί,δΰν & γαι. cf. μεγαα9ενής, υίός, ΰψιατος. , * Γαιάοχος Pind. Is. 7, 52 (38). — gen. Γαιαόχου — αφ9ίτου Έννοαίδα, Py. 4, 58 (33). — dat. ευρυ09ενεΐ— Γαιαόχω,

01. 13, 113 (80) sq. γαιήοχος, Hom. Τ 34: Ποαειδάων γαι. α 68 (— Io. Tzetz. all. α 174). θ 322. add. ίννοαίγαιος, Ν 43. — voc. Ποαείδαον γαιηοχε, γ 55. θ 350. ι 528. add. κυανόχαιτα, h. 22, 6. Orph. Ε. 5. h. 17, 1. cf. 'Εννοαίγαιος, Κρονίδης ρ. 197, Κυανόχαιτα. , * Γαιήοχος

Hom. Ν 83; 125. Orph. fr. 2, 6 Abel. — gen. Ιριαφαράγου Γαιηόχου, Hom. h. 3, 187. γαμβρός Nereldum, Pind. Nem. 5, 67 (37): γαμβρόν Ποαειδάωνα. γεηοχος, Hes. th. 15: Ποαειδάωνα γεηοχον, Ιννοαίγαιον. γείτων ν. υίός. γενί9λιος, Apoll. Rh. 2, 3: Ποαειδάωνι γενε9λίω. γενίτης Polyphemi, ν. Κυανοχαίτης. γενναίος, Io. Tzetz. all. Hom. λ 92: γενναίου Ποαειδ&νος.

γεοΰχος, Γεραίατιος ν. παΐς. γνωτός Iovis, Nonn. D. 39, 96: γνωτδν

διφρεΰων κυανίαις ΐπποις etc., ν. πόντιος, διάκων τετράορον άρμα, ν. εύρυμίδων et κυμ09αλής. δουλαγωγων τάς πνοάς, ν. άναξ, δύαερως ν. 'Εννοαίγαιος. ειληχως πάντεααιν άνάασειν, ν. κορυφαίο;. είνάλιος, Pind. Py. 4, 363 sq. (204): Ποαειδάωνος — είναλίου. — dat. είναλίω Ποαιδ&νι, orae. Sibyll. 5, 156. Sine dei nomine: είναλίου — θεοΰ, API

215, 5 (Philippi), cf. Ζε1ί;ρ. 196, Kpoνίδης p. 197, παρακοίτης. , * Είναλίω Anth. app. ep. add. VI 104 b,

3 Cougny (orae. Pyth.). adde ib. v. 5 sq.: καλεία9ω | είνάλιος τεμενοΰχος, άπότροπο;, ΐππιος, άργής. [είνοαίγαιος, orae. Sib. 1,187: αειαίχ9ων , * Είν. i. e. Deus Summus; item ib. 2, 16 αεια. άστεροπ^τή;.] Ιλααί%9ων v. Ιλελίχ9ων. 11ελίχ9ων, Pind. Py. 6, 51 (51): Ιλίλιχθον — Ποθεί δαν. cf.Euet.prooem. 16: flaβίχθονα Ποαειδ&να τδν Ιννοαίγαιον (sc. Πίνδαρος λίγει fr. 18 Bergk); Py. 6, 51 pro τ'ιν δ’ ίλίλιχ90ν olim Ιλάανχ90ν lectum

esse coniectat Bergk. ‫׳‬Ελικάνιος v. αναξ. ίμβααιλεύων άλδς πάρω, v. Κρονίδης

p. 197. Ιμβύ9ιος v. Κρονίων ρ. 197. δν9αλπίες^., Nonn. D. 16, 397. ήδυπρόσωποι ν. άει9αλίες. 9εητορες άρμονίης χόσμοιο, Io. Gaz. 2, 265: ά. χ. 9εε!ε . * θοαΐ —,Si., Qu. Sm. 4, 135. 9νγατίρες λνχάβαντος —ΤΛ., Νοηη. D. 7, 16. Ουγ. λνχ. άελλοπόδοιο τοχήος | — ροδάπιδες —ΓΛ., 11^486 sq. ■90J‫׳‬. — Χρόνοιο — χνχλάδες Λ., | δμωίδες Ήελίοιο, σννηλυδες αι'9οπι δίφρω, | μνστιπόλοι 1υχάβαντος αμοιβάδες, 12, 15/17—19. — voc. Ii., 9υγ. θίμιδος χαι Ζηνός άναχτος,

Orph. h. 43, 1. χαλλίχομοι, Hes. op. 75:rß. χαλί. — gen. Ήραν I χαλλιχόμων (coni. Bergk), Ibyci fr.

5 Bgk. χήρυχες Ισσομίνων, Nonn. D. 7, 107: lea. χήρ. — εϋποδες ,Si. cf. λεχωίδες. * χοϋραι , Io. Gaz. descr. 1, 326. — acc. τίσσαρας Ήελίοιο ροδώπιδας —- χονρας''',

ib. 2, 261. xuxlad«;, Nonn. D. 38, 290: δυόδεχα χνχλ/Si. — voc. χυχλ. ,SI., ib. 2, 328. cf. 9υγατίρες. λεϊμονιάδες v. είαριναί. λειμωνίδεςΉ., Nonn. D. 34, 107. λεχωίδες—,Si. | Ισσομίνον χήρνχες, Nonn. D. 9, 12sq. ,Si. — λεχ., 3, 381 sq. μαιάδεςΉ. voc., Nonn. D. 48, 801. μαλαχαΐ πόδας (v. 1. μαλαχαίποδες) —,Si.,

Theocr. id. 15, 103. μνστιπόλοι v. thiycafpEs. £av9al, Io. Gaz. descr. 1, 348: £av-9äj — (■ζματοςΐ Ύίρας.

r£iqat. ηαΐδες Χρόνον, Stob. ecl. phys. I 2, 31 ν. 8: Χρ. (fort, χ&ονδς Bergk) παίδων 'Λράν.

cf. PLG ΠΙ4 ρ. 681 sq. Bgk. παντόχροοι, πολνοδμοι iv αν9εμοειδέΰι πνοιαΐς, | ΓίΙ. voc., Orph. h. 43, 4 sq. περιχνχλάδες v. ώιθαλ/eg. ποίναλδίες, Qu. Sm. 2, 658: πολναλδίαιν "ίίραις. πολνάν9εμοι, Pind. 01. 13, 23 (17): ΓΛ. πολ. cf. είαριναΐ. πολνγη9ίεςτίλ., Hom. Φ 450. πολνοδμοι ν. παντόχροοι. προμάντιες — rii., Nonn. D. 7, 179. TSl. | χοιρανίης άλντοιο προμ. Αύαονιηων, 3,

198 sq. ροδοπ·ήχεεςτ£1., Nonn. D. 47, 90. ροδώπιδες ν. 9νγατΐρες et χονραι.

225

ανμπαΐχτορες Φεραεφόνης, Orph. h. 43, 7: άγνής Φ. αυμπ. * (voc.).

συ«1‫)׳‬Αvdts’fi., Nonn. D. 11,521. cf. θυγατίρες. τετράξνγες^ίί., Nonn. D. 25, 364. 41,104. νψανχενεςτίΙ., Nonn. D. 2, 704. φ9ινοπωρίδεςτίί., Nonn. D. 34, 110. φίλαι, Theocr. id. 15, 104 sq.: βάρδιαται μαχάρων ’ii. φίλαι, αλλά π09εινα'ι | ίρχονται πάντεααι βροτοΐς αίεί τι φορεϋαηι. φνλάχτορες αΐ9ίρος Λ. * | άμφίπολοι Φαί90ντος, Nonn. D. 2, 176 sq.

[χορίτί