Basilicorum libri scholia, vol. I-IX

Citation preview

SCRIPTA

UNIVERSITATIS

GRONINGANAE

BOEKDRUKKERIJ

J. B. WOLTERS’

U.M.

BASILICORUM LIBRI LX SERIES B VOLUMEN I SCHOLIA IN LIBR. I-XI edidit

H. J. SCHELTEMA iuris

doctor,

Universitate

NY

antecessor

ἐδν

Groningana

Ne

ERNST,

III u

N,

RI

J. B. WOLTERS * GRONINGEN, DJAKARTA MARTINUS NIJHOFF * '-GRAVENHAGE * 1953

UITGEGEVEN

MET-STEUN VAN DE „NEDERLANDSCHE ORGANISATIE VOOR ZUIVER WETENSCHAPPELUK ONDERZOEK".

PRAEFATIO Post diutinam

praeparationem

nunc prodit primum

volumen

novae

editionis Basilicorum. Ordimur a scholiis publicandis, quoniam scholia maximi

momenti

sunt ad

textum

critice

edendum,

quo

fit ut textus

edi nequeat, nisi materie divite quae in scholiis latet uti possumus. Quod primum scholia, deinde Basilica ipsa publicamus, hoc incommodum affert, ut nondum ex hac parte editionis nostrae cerni possit, ad quaenam

verba textus Basilicorum quodque scholion pertineat. Infra exemplum damus, qua ratione suo tempore textum edituri simus. Quamdiu tamen textus nondum

editus est, auxilio Heimbachii

editionis inveniri potest,

quo singula scholia pertineant. Quamquam postea volumine separato cum codices tum exponemus qua via et ratione textum ediderimus, aliquot res attingemus. Cum apparatum scholiorum separatim ediderimus, apparet, quibus rebus scholia ut unum

exemplum

fusius describemus hic iam brevissime e variis codicibus inter se differant;

demus, nunc luce. clarius est, siquis iurisprudentiam

sexti et septimi saeculi cognoscere velit; scholia codicis Coisl. 152 (C) magnopere praeferenda esse scholiis quae in Cod. Par. 1352 leguntur.

Hac quoque re nostra editio ab aliis differt quod in verbis Latinis et Latinizantibus reddendis quam maxime eum modum scribendi retinuimus quem manuscripta exhibent. Cum enim ratio, qua verba Latina Graece transscripta

sint, plurimas

quaestiones

maximi

momenti

afferat,

nobis

falsum visum est formas traditas corrigere. Apertum est ob eam causam singula vocabula non semper uno et eodem modo scripta esse. Fragmenta quam maxime iisdem numeris notavimus atque editio Heimbachii. Qui numeri quos codices fragmentis

non codicibus nituntur; eos numeros vero, dant, in textus editione commemorabimus.

Quoniam tamen in hac re quisque codex suam habet rationem neque certo ordine numeri in codicibus notantur, nobis praestare visum est numeros nunc usitatos adhibere. Principio animo proposueramus ut omnes locos ubi scholia lectorem ad alios locos delegant examinaremus et, si ab editionibus quae nunc in usu sunt recederemus, id inter parentheses post locum adlatum

commemoraremus.

Sed mox apparuit id ingentem poscere laborem rei

utilitati nequaquam parem. Praecipue iis locis, qui ad alios locos Basilicorum delegant quique innumerabiles sunt, id fieri non potuit.

Continuimus nos ergo iis locis qui lectores ad leges Justiniani delegant; integras

tamen

reliquimus

aliquot

emendationes

quae

ad

locos

e

VI

Basilicis adlatos pertinent. Etiam ubi locos qui Justiniani leges adferunt

emendavimus, id rei significandae causa tantum factum esse putandum est. Omnia nos emendasse nequaquam opinamur neque magis semper recte correxisse nobis videmur. Lectores autem certiores facimus in codicibus numeros saepissime inter se mutari: sic pro α΄. scribitur β΄., Y'. pro c'., ε΄. pro 9°., ζ΄. pro ξ΄. Sicubi a codicibus recessimus, id semper in apparatu critico adnotavimus; neque tamen semper commemoravimus 4) iotacismos, 5) accentus mutatos, c) locos ubi περί et παρά permutantur. Ceterum textum coniecturis emendare rarissime ausi sumus: ubicunque textus traditus servari potuit, nihil mutavimus. In textu edendo etiam proprietatum usus loquendi iuris peritorum rationem habuimus. Si e.g. pag. 235 linea 34 legitur τὸ διαφέρειν τοῦ υἱοῦ, hunc genitivum servavimus, propterea quod verbum

Latinum interesse hic subesse suspicamur. Restat, ut gratias agamus omnibus, quorum opera haec editio publicari potuit. Primum grati sumus erga D. Holwerda, litt. class. doctorandum,

sine cuius auxilio hoc opus diu differendum fuerat, deinde

erga virum ornatisimum N. van der Wal, qui exempla typographica accuratissime . perlegit, denique erga collegam nostrum P. J. Enk, litterarum

adiuvit.

classicarum

Postremum

doctorem,

commemorari

qui

nos

consilio

suo

inaestimabili

oportet hanc editionem publicari

non potuisse nisi pecunia tributa ab Instituto Batavo Scientiae Purae.

a. D. MDCCCCLIII m. Febr. d. XV Groningae

H. J. SCHELTEMA

EXEMPLUM BIBAION

EDITIONIS

'ENAEKATON

Περὶ πάκτων

TEXTUS

TITAOZ ΠΡΩΤΟΣ

ἥτοι συμφώνων

B XI, 1, 1 — D IH, 14,1. δ

Ulpi. Σύμφωνόν ἐστι δύο ἣ καὶ πλειόνων εἰς ταὐτὸν ἀρεστὸν καὶ συναίνεσις. 1 Τὸ δὲ τῆς συναινέσεως ὄνομα γενικόν ἐστι φερόμενον πρὸς πᾶσαν συναίνεσιν γενομένην ἐπὶ συστάσει ἐνοχῇς καὶ διαλύσει. "Ns ἐπίπαν δὲ $ συναίνεσις εἰς ἰδυκὸν ὄνομα μετέρχεται, ὡς εἰς ἀγορασίαν, μίσϑωσιν, ἐνέχυρον,

ἐπερώτησιν. 1!» BXL,1,2=DII

14, 2.

Συμφωνεῖ τις καὶ παρὼν καὶ ἀπὼν καὶ δι’ ἐπιστολῆς καὶ δι᾽ ἀγγέλου καὶ σιωπηρῶς.

| ὥς ὅταν ἀναδῷ τῷ χρεώστῃ χρέει συμφώνου παραγραφήν.

5

BXLL,3=DI,

uou τὸ γραμματεῖον. Ἔχει γὰρ ἐπὶ τῷ

14, 3.

Mode. 'H δὲ τοῦ ἐνεχύρου ἀνάδοσις οὐκ εἰσάγει τοῦ χρέους συγχώρησιν, εἰ μὴ τοῦτο ἰδυκῶς συνέδοξεν.

B XI, 1,

4— D II, 14, 4.

Paul ᾿Επὶ τῶν πολιτικῶν οἰκήσεων σιωπηρῶς ὑπόκειται τῷ μισϑωτῇ 20 τὰ εἰσαχϑέντα καὶ εἰσκομισϑέντα, κἂν ἄλαλος fj ὁ μισϑωσάμενος. 1 "Odev καὶ ἄλαλος συμφωνεῖ. 2 Καὶ ἣ τῆς προικὸς ἐπερώτησις σιωπηρὰν αἵρεσιν ἔχει τοῦ μὴ ἀπαιτηϑῆναι πρὸ τῶν γάμων. 3 Εἰ δὲ καὶ ἐπερωτήσας χωρὶς αἱρέσεως συμφωνήσω μὴ ἀπαιτῆσαι τὸ 25 χεφάλαιον, Ep’ ὅσον οἱ τόχοι δίδονται, τὸ σύμφωνον ἑνοῦται τῇ ἐπερωτήσει.

B XI, 1, Ulpi.

5 2 DII, 14, 5.

Τῶν

συναινέσεων αἱ μὲν ἐξ αἰτίας δημοσίας γίνονται, ὡς ὅταν ol

Scholia.

rubrica 3 συμφώνων: Ca 1, 2 P 1, 2

ΧΙ,

5 σύμφωνόν:

Ca 3

1, 1

Ca

1,

2 P

1

|

δύο: Ca 8

|

ταὐτὸν:

Ca 4

|

7 διαλύσει:

| 8 μετέῤχεται: Ca 5, 6, 7

Xl

1,2

Il ἀπὼν:

XI,

1,

16

3

Cal,

ἀνάδοσις:

P

1,

2P

1

2,

3,

4

XI, 1,4 19 ἐπὶ: Ca 1, 2, 3 | 20 εἰσκομισϑέντα: Ca 4, 5, 6, 7, 11, 21 P1 | 21 ὅϑεν: Ca 8, 9, 10, 12, 13, 14 22 προικὸς: P 3 | 25 κεφάλαιον: Ca 15, 16, 17, 18, 19, 20P 2 XI, 1, 5 27 συναινέσεων: Ca 1, 2, 3 P 1 | αἰτίας: Ca 4

Testimonia. XI, 1, 1: Att. V, 1 | Syn. $, 8, 1 | XI, 1, 2: Tip. II, 187, 12 | Tip. III, 86, 12 | B 737, 23 | XI, 1, 3: B 1092, 6 | XI, 1, 4: B 804, 14 | 807, 5 | XL 1, 5: At. V, 2 | Syn. $ 8, 3 5 Ulpi.: P Οὐλπιανός | ἣ καὶ: Ca, ἢ Ρ | 11 καὶ dr ἐπιστολῆς: om. P | 16 Mode.: om, P | 19 Paul. om. P | 21 ὅϑεν: P ordinem $ 1 et ὃ 2invertit | 27 Ulpi.: om. P

COLLATIO

CODICIS

SCORIALENSIS R ΤΙ 13

sive HAENELIANI

(Haen.

sive

H)

Opere iam absoluto Codex Scorialensis R II 13 sive Haenelianus (Haen. sive H) mihi sub oculos venit, cuius mihi ignotum erat. Sed ille Codex non cum Heimbachio (Prolegomena, p. 164) fuisse ex eodem archetypo, qui etiam Lectiones

Codicis

H,

quarum

domicilium usque ad eum diem magni momenti mihi visus erat, fisus putavissem eum descriptum Codici Vossiano exemplo fuisset.

Heimbachius

in sua editione

mentionem

fecit, in meum apparatum transtuleram. Postquam autem imagines Codicis H diligentius investigavi, vidi Codicem V e Codice H descriptum esse. Cum itaque Codex H Codice V praestantior sit, locos, quibus H differt a V, quam diligentissime collegi.

p. 531. 21 post δέοντα H ins. 7j σιγᾶν τὰ μὴ δέοντα hic scholium inc. a superiore seiunctum

| p. 54 1. 30 Ζήτει:

| p. 551. 4 φύσιν: H φύσιν ἣ διὰ

τὸ πάϑος | p. 57 1. 15 ᾿Ανάγνωθι in H expunctum | p. 57 1. 19 διοικίων: H διοικεῖν nec indicat lacunam | p. 58 1. 24: hic adde: 35a Σχόλιον. 'O καταδικασϑεὶς — ζήτει βιβ. β΄. τιτ. β΄. κεφ. ν΄. 35b Συνηγοροῦσι τάξεως --ἤγουν πατρὼν καὶ πατρώνισσα | p. 59 1. 2 αἰτίας, V αἰτίαν: Η αἰτήσῃ; leg.

itaque καὶ τὴν εἰς ἀκέραιον αἰτήσῃ | p. 53 apparatus ad 1. 23: del. „‚Cod. Haen. γάμου᾽", | p. 601.8 Τοῦτο: inc. novum scholium | p. 601.28 προχειρίᾳ, V προκιρέᾳ: Η προαιρέσεως | p. 61 app. crit. ad 1. 5: dele verba „ habet Cod. Haen." | p. 61 app. crit. ad 1. 9: dele verba ,,Cod. Haen. Cv'."' | p. 63 1. 24 ἀναρτῆσαι: H ἀναρτῆσϑαι | p. 64 app. crit. ad 1. 7: leg. „Cod.

Haen. pertas | p. 64 app. crit. ad 1.21: dele notam | p.66 app. crit. ad 1. 25: dele notam | p. 67 app. crit. adl. 23: dele notam | p. 681. 1 βούλεται: H βούλονται | p. 70 app. crit. ad 1. 20: H spectabilioi | p. 73 app. crit. ad 1. 3: dele verba „‚quod supervacaneum — legitur"

| p. 73 1. 4: dele

«νοεῖν» | p. 731. 12 ὑποφάσεως: H ὑποστάσεως | p. 77 app. crit. ad 1. 16: post διατ. ιβ΄. H habet τί expunctum | p. 80 app. crit. ad 1. 19: dele notam

| p.

81

1.

15

ἰανουαριώναις:

H

ἰανουαρίαις,

prius

ἰανουαρίων

p. 85 1. 4 φησὶν: H φησὶ δὲ | p. 89 1. 25: ante βαρεῖσϑαι H ins. ἀλλὰ τὸν διαβεβαιούμενον | p. 90 1. 18 δύναται: Η δύναταί τίς; lege ergo δύναταί τις ἀνατρέπειν ἐκ βασιλυκῆς ἀντιγραφῆς | p. 90 app. crit. ad 1. 19: dele

notam | p. 95 1. 25 autem: H sunfautem (sunsautem?) | p. 96 1. 1 δ΄. «c. ια΄. τῶν Ἴνστιτ.: H δ΄. καὶ ια΄. τῆς δ΄. Ἴνστιτ.

| p. 96 1. 6 αὐτὸς Μάγιστρος:

H ἀπὸ μαγίστρων | p. 96 1. 28 ἑρμηνεία: H ἑρμηνεία. Κυρίλλου | p. 971. 1 ἀνάγνωθι: hic inc. novum scholium in H | p. 97 1. 2 inter schol. 1 et 2

|

IX

H ins: (1a) Ἕως χρόνου --- οἷον Bav τόδε γένηται. (15) Δύναται δοϑῆναι — οἷον μέχρι τοῦδε τοῦ μηνός | p. 97 1. 7 ἐνάγεται: Η ἐνέχεται (recte) | p. 98 L 11 ἧς: Η τῆς | p. 100 1. 19 «ἔνϑα»: exhibet hanc vocem H | p. 101 1. 11: εἰ μέντοι κτλ.: H (34) Εἰ μέντοι εἰς μέρος ἐκληρονόμησε ---

ἀνάγνωθι διγ. ξα΄. | p. 107 1. 28 praeiudicium: H πραειουδίκιον | p. 108 app. crit. ad 1. 28: leg.H ἐξενεχϑῆναι, ναι expunctum | p. 111 1. 21 τ᾽ αὐτῷ: Η δὲ αὐτῷ | p. 115 1. 12: lege cum H... ὅλως εἰ περὶ ἀτιμίας ἡ ζήτησις, xph-... | p. 1161. 3 interdictum: H interdicton | p. 1161. 7 intendictum: H ἱντέρδικτον | p. 117.1. 3 praeiudicium: H πραειουδυκίου | p. 117 1. 34 ἀναγωγῆς: H ἐναγωγῆς | p. 120 1. 17 hereditario: H vepeötταρίου | p. 123 1. 11 x&v — ἀμφιβάλληται: H καὶ — ἀμφιβάλλων (recte) | p. 128 1. 21 οὔ: H οὕτως (recte) | p. 129 1. 2 sch. 19: H ἀπὸ καταδίκης —καταδικασϑείς | p. 129 1. 5 post ἑρμηνεία H addit τοῦ ’Avwvönou | p. 132 1. 28 ópolos:hic inc. novum scholium in H | p. 133 1. 1 ἀπαιτεῖν δύναται: est lemma in H

| p. 134 1.3 ϑεμ.: H ϑεμ. ια΄. (3a) Τοῦ ᾿Ανωνύμου.

Οἱ τὰ κτλ. | p. 134 app. crit. ad 1. 1: dele notam

| p. 1351. 11 ἐναγωγὴν:

ita H | p. 141 1. 16: inter sch. 1 et 2 H ins. (1a) ᾿ΑνάγνωἙθι διγ. νζ΄. | p. 141 1. 26 ἀσφάλεια — est ut in κειμένῳ: H ἀσφαλεία τῆς ῥατοναBırövos τότε ἀπαιτεῖται παρὰ τοῦ προκουράτωρος, ὁσάκις ἀμφίβολόν ἐστιν,

ἐὰν αὐτῷ, τὸ πρᾶγμα ἐντέταλται. | p. 142 1. 17 δύνασαι: ita H | p. 143 l 25 «ἔχειν»: H ἔχοντα | p. 144 1. 6 ἀπέϑεντο: H ὑπέϑεντο | p. 145 l. 24 τοιοῦτο: Η τοσοῦτον (recte) | p. 146 1. 18 ποιεῖ: Η ποιεῖν | Ρ. 149 1. 2 nonopretiri: H nonoproteti | p. 150 1. 25 καὶ χωρίς: hic inc. novum

scholium in H

1. 23 εἰ μὴ: Η εἰ μὴ ἄρα

crit. ad 1. 14: dele notam

| p. 151 1. 20 Νέος: H ἠρω(τήϑη)

| p. 155 1. 34 οὐ: H εἰ (recte)

| .p. 154

| p. 158 app.

| p. 158 1. 18 rap’ αὐτῶν: H παρ᾽ αὐτῶν

ἐχδικεῖσϑαι (dele «ἐκδυκηϑῆνα) | p. 160 1. 18 μηκέτι: ita H | p. 161 1. 1 noli: H neli | p. 161 1. 2 redhebitoria: H rednibitoria | p. 1621. 12 ταῦτα: H ταύτην

| p. 162 1. 23 eodem natu: H codemnatu

post δίκας H ins. κατὰ; dele itaque uncinos

| p.

| p. 1631. 5

164 1. 21 ὡς ἔχει κτλ.:

H ὡς ἔχει, [[ὅ] βοναφίδε.. (8a) Aw δικαιοτέρας τῆς τότε αἰτίας — ᾿Αλλῳ οὖν κτλ. | p. 165 p. 24 post ἐνδοξοτάτῳ H ins. μαγίστρῳ ἢ παρ᾽ ἑτέρῳ ἐνδοξοτάτῳ; dele notam ad hanc lin. | p. 165 p. 30 λέγεται μεταφέρεσϑαι:

H λέγεσϑαι μετεφέρετο (recte) | p. 167 1. 11 τὸ σύστημα: H καὶ τὸ σύστημα | p. 167 1. 26 καὶ γ΄. vvr.: H καὶ γ΄. καὶ τιτ. (recte) | p. 1681. 6 post ἔρρωται H ins., εἰ δὲ τῷ (H τὸ) x«9

post ἀπαιτεῖται H indicat

ἕκαστον τῶν ἐν αὐτῷ, ἔρρωται

lacunam fere 15 litterarum

| p. 169 1. 20

| p. 170 1. 17

post διγ. H ins. ἕως τοῦ κη΄. διγ. | p. 170 app. crit. ad 1. 23: dele verba Cod. Haen. aóvbv" | p. 171 app. crit. ad.1. 5: dele notam | p. 172 app. crit. ad 1. 5 lege: Cod. .Haen. &quaeplubiae

ADDENDA

ET EMENDANDA

p. 53 lin. 10, ad verba ἐν τούτῳ xrA.: cf. p. 92 lin. 6 sqq.

| p. 53 lin. 20

ad sch. 3: cf. p. 92 lin. 12 sqq. | p. 55 lin. 31 ad sch. 12: cf. p. 92 lin. 19 sqq. | p. 56 lin..12 ad sch. 19: cf. p. 92 lin. 22 sq. | p- 57 lin. 20 ad sch.

30 : cf. p. 92 lin. 24 sq. | p. 60 lin. 8 ad verba τοῦτο κτλ.: cf. p. 93 1.2 | p. 62 lin. 4 ad sch. 3: cf. p. 93 lin. 11 | p. 88 lin. 9 ad sch. 3: cf. p. 93 lin. 19 sqq. | p. 88 lin. 28 ad verba σημείωσαι κτλ. : cf. p. 93 lin. 25 sq. | p. 91 lin. 16 ad sch. 2: cf. p. 94 lin. 17 sq. | p. 91 lin. 19 ad sch. 3: cf. p- 94 lin. 19 sq. | p. 92 lin. 6 sqq.: cf. p. 53 lin. 10 sqq. | p. 92 lin. 12

ad sch. 3: cf. p. 53 lin. 20 sqq. | p. 92 lin. 22 ad sch. 6: cf. p. 56 lin. 12 sqq.

| p. 92 lin. 24 sq. ad sch. 7: cf. p. 57 lin. 20 sq. | p. 93 lin. 2 ad sch.

1: cf. p. 60 lin. 8 | p. 93 lin. 11 ad sch. 2: cf. p. 62 lin. 4 | p. 93 lin. 19 ad sch. 1: cf. p. 88 lin. 9 sqq. | p. 93 lin. 25 ad sch. 1: cf. p. 88 lin 28 sq. | p. 94 lin. 17 ad sch. 1: cf. p. 91 lin. 16 sq. | p. 94 lin. 19 ad sch. 2

cf. p. 91 lin. 19 sq. | p. 96 lin. 29 ad sch. 3: cf. p. 173 lin. 19 sq. | p. 102 lin. 16 ad sch. 9: cf. p. 174 lin. 13 | p. 122 lin. 7 ad sch. 23: cf. p. 174 lin. 20 sq. | p. 128 lin. 6 ad sch. 10: cf. p. 174 lin. 26 sq. | p. 130 lin. 29 ad sch. 3: cf. p. 175 lin. 6 sq. | p. 131 lin. 3 ad sch. 5: cf. p. 175 lin. 9 sq. | p. 135 lin. 18 ad sch. 2: cf. p. 175 lin. 18 sq. | P. 150 1.10 ad sch. 8: cf. p. 176 lin. 1 sqq. | p. 161 lin. 3 ad verba διαφορὰν κτλ.: cf. p. 176 lin. 6 sq. | p. 163 lin. 1 ad verba νόει x:X.: cf. p. 176 lin. 12 sqq. | p. 197 lin. 14 xai 6cov — εἶναι: ita Ca; corr. xai ὅσον ἧκεν εἰς αὐτὸν τὸ συνάλλαγμα αὐτῷ xal μόνῳ ἀσύστατον εἶναι. | p. 220 lin. 35 περιττῷ --- χινηϑείσης:

ita Ca; corr. περίττῳ, εἰ πρώτη

δηλαδὴ κινηϑῇ

| p. 288 lin. 21 Εἰπέ —

lin. 25 ἐπάκτευσεν: ita Ca; corr. «Εἴτέ» εἶπεν, Se ἐπηρωτήϑη μὲν ἡ προίξ, οὔπω δὲ fjv ἄρα τὸ πάκτον, ἕνα μὴ γένηται ἀπαίτησις συνεστηκότων ἔτι τῶν γάμων ἣ τοῦτο εἶπεν, ἐὰν συμβῇ διαλυϑῆναι τὸν γάμον σοῦ τὴν προῖκα μὴ ἀπαιτήσαντος" ἀδιαφορόν ἐστιν, ὡς ἂν ϑεματίσῃς᾽ ἔστι (et si) φίλιος ἄλιος νὸν ναβουίτ, ὥστε «οὐκ» εἶχε παῖδας, ὅτε ἐπάκτευσεν.

CONSPECTUS

NOTARUM

NUMERORUM

1

x.-—

20

T.-—

800

B.=

2

λ΄. Ξ-

30

v.=

400

Y.—

3

μ΄.

-

40

9.=

500

ὃ.

--ἰ

4

ν΄.

—

5

x.=

600

ε΄.

=

5

ξ΄,

--

60

y.—

700

ς.

--

6

o'.

—

70

ω΄. —

800

ζ.

τ

7

n.=

80

v«.—

900

y.=

8

=

90

‚x.

=

1000

Y.—=

9

ρ΄. =

100

B.

=

2000

10

σ΄. —

20

x

=

10.000

ι΄.

=

^

«.—

ABBREVIATURAE B

—

C

— Codex fustinianus

D

—

Digesta

Fabr.

—

Fabrotus

Hb

—

Heimbachius

Ruhnk.

—

Ruhnkenius

p.

—

βίβλιον

διατ.

—

διάταξις

διγ.

—

διγέστον

ϑεμ.

—

ua

ἰνστιτ.

=

ἰνστιτουτίων

χεφ.

—

κεφάλαιον

παρατελευτ.

=

παρατελευταῖος

προτελευτ

==

προτελευταῖος

τελευτ.

=

τελευταῖος

air.

=

τίτλος

UNCINIS

Basilica

SAEPSIMUS




quae verba a codd. mss. absunt.

[

]

quae

verba,

cum

nostra

adfuerint, legi tamen

[

]

opinione

HIS in codd.

mss.

adsint vel

nequeunt.

quae verba delenda esse putavimus.

Notis in lacunis positis syllabarum deficientium numeros indicavimus.

SIGLA Ca

CODICUM

MANUSCRIPTORUM

=:

Cod.

Gr.

—

Cod.

Scorialensis

P

=

Cod.

Parisinus

Gr.

V

—

Cod.

Leidensis

Vossianus

H

sive

Haen.

Coislianus Gr.

152 R

II

13 olim

Haenelianus

1352 Gr.

Fol.

19.

SCHOLIA

IN BASILICORUM

LIBROS

1- ΧΙ

LIB

SCHOLIA

AD

II —

TIT.

1

(P)

BASILICORVM

l

LIB. II TIT. I

E COD. MS. PAR. GR. 1352 (P). Hb 1 BIL!1-DI,1,1. 34 l. 'H «àv νόμων μελέτη δικαιοσύνης πέφυκεν ἄσκησις" οὐδὲν γάρ ἐστιν 5 ἄλλο νόμων μάϑησις ἣ τέχνη τοῦ δικαίου. Τὸ δὲ δίκαιον ἑκάστῳ νέμει τὸ ἴδιον. Διὰ τοῦτο δεῖ τὸν π[ερὶ] νόϊμων μέλλοντα μαϑεῖν] καὶ περὶ δικαιοσύνης μαϑεῖν πρότερον. Ἔνϑεν καὶ ὁ νομόϑέτης περὶ δικαιοσύνης ἐπέγραψε πρῶτον, εἶτα καὶ περὶ νόμου: ἡ γὰρ. ἁπλῶς δικαιοσύνη καϑολικωτέρα τοῦ νόμου τυγχάνει ἣ μᾶλ[λόν ἐστιν] αἰτία καὶ μήτηρ τῶν νόμων. 'O δὲ νόμος πάλιν 10 τῆς συνηϑείας εἰκότως προτέτακται" τὰ γὰρ ἔγγραφα νόμιμα τῶν ἀγράφων προτιμότερα. Νόμος δὲ καὶ συνήϑεια τούτῳ διαφέρουσι μόνῳ, τῷ τὸν μὲν νόμον ἔϑος ἔγγραφον τυγχάνειν, τὸ δὲ ἔϑος νόμον ἄγραφον.

2. Ὃ 15

20

25

30

35

Δικαιοσύνη δέ ἐστιν ἣ τοῦ ἴσου καὶ τοῦ κατ᾽ ἀξίαν ἑκάστῳ διανέμησις. δὲ νόμος καὶ αὐτὸς ἀπὸ τοῦ

νέμω,

τὸ

μερίζω,

πάντως

ὠνόμασται,

ὥστε

παρωνομάσϑαι ἀπὸ τοῦ ὁρισμοῦ τῆς δικαιοσύνης. ᾿Επειδὴ δὲ τὸ ὁριστὸν τῷ δριζομένῳ ταὐτόν, ὁ νόμος ἀπ᾽ αὐτῆς τῆς δικαιοσύνης ὠνόμασται" ἐστὶ γὰρ νόμος «τέχνη» τοῦ καλοῦ καὶ ἴσου μόνον οὐχὶ τοῦτο λέγων. Εἰ ἡ δικαιοσύνη τὸ ἴδιον διανέμει, ὁ δὲ νόμος τέχνη τοῦ νέμειν τὸ ἴσον καὶ διὰ τοῦτο νόμος ὁ νόμος, λοιπὸν «ἐκ» τοῦ ἴσου διανέμει καὶ δικαιοσύνη. ἹῬωμαιστί ἐστι iusticia μὲν ἡ δικαιοσύνη, καὶ [ἔστι] δὲ ὁ νόμος ἀπὸ τοῦ ἰουστίνου ἔχων τὸ ὄνομα. Διαιρεῖται [δὲ] ὁ νόμος εἰς δημόσιον καὶ εἰς ἰδιωτικόν, τὸ δὲ ἰδιωτικὸν εἰς φυσικόν, ἐϑνικὸν καὶ πολιτικόν. “Ὅλον γὰρ τυγχάνων ὁ νόμος εἰς ταῦτα τὰ Hb I μέρη, εἰς δημόσιον, ὅπερ οἱ Ῥωμαῖοι πουβλίκως λέγουσι, καὶ εἰς ἰδιωτικόν, τὸ καὶ πριβάτον «ὀνομάζεται, διαιρεῖται». Καὶ δημόσιον μέρος ἐστὶ τοῦ νόμου, ὅπερ εἰς κοινὴν κόσμησιν καὶ χρησιμότητα ἀποβλέπει, ὡς ὁ '"Péytog νόμος, ὅστις πρῶτον περὶ βασιλείας ἐνομοϑέτησεν. Καὶ ζήτει ’Ivorır. βιβ. α΄. Δημόσιον δὲ κἀκεῖνοι τῶν νόμων καὶ πρὸς κοινὴν κατάστασιν τῶν Ρωμαίων ὁρῶντες, ὅσοι περὶ χειροτονίας ἐπισκόπων καὶ ἱερέων καὶ διακόνων, ὡς βιβ. α΄. τιτ. α΄. «τῶν Ἴνστιτ. καὶ» νεαρᾷ ρλζ΄.

3.

Ἐπειδὴ γὰρ περὶ νόμων]

..6.. πᾶς .... 20.... ἔμελλεν .... 20

. oxonóv ὅτι περὶ νομίμων διδάσκει. Διὸ τὸν νόμον κατάρχει τὸν ἑαυτοῦ σκοπὸν διακηρυκεύων᾽ εἶτα μικρόν τινα περὶ τούτου διαλαβών, ὥσπερ πληρώσας ὃ προέϑεσεν, ἐπὶ τὴν φυσικὴν πάλιν ἀκολουϑίαν ἀπεῖδε καὶ μέλλει ὁρίζεσϑαι. Τὴν ἁπλῶς δικαιοσύνην πρὸ τοῦ νόμου ὡρίσατο. Ἔστι δὲ καὶ τοῦτο εἰπεῖν, ὡσανεὶ περὶ μὲν τῆς ἁπλῶς δικαιοσύνης φυσική τις γνῶσίς 23 πουβλίκως: leg. πούβλικονἡ SCHELTEMA,

Basilica,

I.

| 31 διδάσκει: P διδάσκειν 1

2

LIB. II — TIT. I (P)

ἐστι τοῖς ἀνθρώποις, καὶ τοῦτο μάλιστα τοῖς ἐχέφροσιν.

Τὸ γὰρ μὴ βλάπτειν

ἄλλον

γνωρίζεται

τῆς

δικαιοσύνης

ὃν

ἐκ

φύσεως

τοῖς

ἀνθρώποις

ἀγαϑόν,

4. Τὸ δὲ ἰδιάζον χρήσιμον τριχῶς διαιρεῖται. Διήλεκται γὰρ 7j ἐξ ὧν φύσις προσέταξεν ἣ ἐξ ὧν καὶ ἑαυτοὺς ἐφεύρισκον οἱ ἄνϑρωποι ἣ ἐξ ὧν ἑκάσ πολιτεία διώρισεν.

3

ὅτι μηδ᾽ αὐτοὶ παρ᾽ ἑτέρων βλάπτεσϑαι ϑέλομεν. Περὶ δὲ νόμου ἔννοια παντελὴς γνῶσις. Διὰ τοῦτο πρῶτον περὶ τοῦ παντὸς ἀνθρώπου γνώσεως δ᾽ διαλαλεῖ, ἵνα διδάσκῃ τὸν ἀκροατήν, ὃ τέως παντελῶς ἀγνοεῖ. Εἶτα πρὸς τὸν γινωσχόμενον, εἰ καὶ μὴ ἀκριβῶς.

10

5. "Aftoy ἐρωτᾶσϑαι, τίνος χάριν τέχνην ὁ νομοϑέτης τὸν νόμον ἐκάλεσε. Καί φησιν ὁ Πατζός" καλὸν ἄρα καὶ οὐκ ἔξω τοῦ δέοντος. Τῇ γάρ ὁμωνύμῳ φωνῇ τῆς τέχνης, ὡς οἶδας, οὐ μόνον τὴν λογικὴν, ἀλλὰ τὴν τεκτονικὴν καὶ τὴν χαλχευτωεὴν ὀνομάζομεν. “Ὅμως δὲ ὁριζόμενοι ταύτην οὕτω λέγομεν" τέχνη ἐστὶ σύστημα ἐγκαταλήψεων ἐγγεγυμνάσμενον πρός τι τέλος εὔχρηστον 15 τῶν ἐν τῷ βίῳ. 'O δὲ νόμος ἐκ πολλῶν καὶ διαφόρων ὑποθέσεων παρεμπιπτουσῶν συνέστη Ὑραφεισῶν καὶ ὑποτιτλωθεισῶν διὰ τὸ εὔχρηστον τούτων. Καλῶς ἄρα, ὡς εἴρηται, τέχνην αὐτ[ὸν] ἐκάλεσεν. 6. Τί δηλοῖ τὸ εἰπεῖν ἀναγωγή, εἴρηται [τὸ εἰπεῖν] βιβ. λα΄. τιτ. α΄. διγ. καὶ deu. τελευτ. ἤτοι βιβ. μδ΄. τιτ. ιδ΄. (Bas.) καὶ βιβ. ι΄. τιτ. β΄. κεφ. ια΄.

20 καὶ Bi. ξ΄. τιτ. ιζ΄. κεφ. γ΄. BI,1,2-DL1,2 1.

Ὃ

μὲν φυσικὸς νόμος καὶ κατὰ τῶν ἀλόγων

Erexteivera

ζώων.

'O

δὲ ἐθνικὸς νόμος περὶ ἀνθρώποις μόνοις κρατεῖ καὶ πολιτεύεται, καὶ τούτῳ 3

x

,

*

>

,

Ὁ

'

,

x

᾿

διαφέρει τοῦ φυσικοῦ, καὶ εἰ κοινωνεῖ τῷ φυσικῷ. “Ὥσπερ γὰρ ἐκ φύσεως 25 τοῖς ἀνθρώποις J| περὶ τὸ ϑεῖον ϑρησκεία ἐγκατέσπαρται καὶ N τιμὴ τῶν γονέων καὶ ἣ φιλόπατρις διάϑεσις. 2. Τὸ πείϑεσϑαι δὲ μὴ τῆς ὑπεξουσιότητος δίκαιον ὑπολάβῃς, ὅπερ ἔχουσι οἱ πατέρες κατὰ τῶν παίδων, T) τοῦ προσπορίζειν αὐτοῖς" τοῦτο γὰρ τοῦ πολιτικοῦ νομίμου ἐστίν. 30

3. ἤΑλλλως τε οὐ πατράσιν εἶπεν, ἀλλὰ γονεῦσι. Τῷ δὲ τῶν γονέων ὀνόματι πέντε πρόσωπα περιέχεται, πατήρ, πάππος, πρόπαππος, μήτηρ καὶ μάμμη. 9 διώρισεν: P διώρησεν

| 11 Πατζὸς: P παστζὸ

V. κτλ. spectant ad B. 2. 1, 3 = DL,

1, 3.

| 17 αὐτόν: Fabr. αὐτὴν | 19 βιβ

LIB. II — TIT. I (P)

BIL13-DL1

3

^3.

1. Φησὶ βιβ. ξ΄. τιτ. ιζ΄.- ἔξεστι Bla τὴν βίαν ἀπωϑεῖσϑαι καὶ ὅπλα ὅπλοις. Kai Qi. ν΄. τιτ. γ΄. 2.

Kai φησι τὸ δ΄.. κεφ. τοῦ γ΄. τιτ. τοῦ ξ΄. βιβ., ὃ μὴ ἐναντιωθῇ cot,

5 ὅτι φυσικῶς ἐφεῖται τοῖς κινδυνεύουσιν ἑαυτοῖς ἐκδικεῖν᾽ ἔοικε δὲ ἐναντιοῦσϑαι

τοῦ ἐθνικοῦ νομίμου ὄν, ἀλλ᾽’ οὐκ ἔστιν ἐναντίον, διότι ὁ ἐθνικὸς νόμος καταχρηστικῶς καλεῖται φυσικός. Καὶ ἀνάγνωθι "Ivarır. α΄. τιτ. α΄. (1, 2). Τὸ αὐτό φησι καὶ τὸ γ΄. ϑέμα τοῦ μη΄. κεφ. [καὶ τιτ. v’.]. 3. Τοῦ ᾿Ανωνύμου. ᾿Ἴνστιτ. δ΄. τιτ. γ΄. καὶ βιβ. 8°. τιτ. β΄. Buy. δ΄. καὶ 10 βιβ. η΄. τοῦ Κωδ. τιτ. 8°. διατ. α΄. καὶ Big. 9". τιτ. ιβ΄... (Ὁ. 9, 12, 5). BI,

l,

4

=

DI,

l,

4.

1. ᾿Απὸ τοῦ ἐθνικοῦ νομίμου δοῦλοι καὶ ἀπελεύϑεροι. B

15

II,

l,

5.

τῷ

DI,

l,

τρία ἤρξαντο γένη

&vOpornov:

ἐλεύϑεροι,

5.

1. ....12.... σὰς ἀνάγονται τὴν ῥέ, τὴν βερβίς, τὴν λίττερις, τὴν κονσένσο. Ἢ γὰρ διὰ πράγματος τυγχάνει T) ἀγωγὴ καὶ κινεῖται ἡ lv. ῥέμ, ἢ ἐν ῥήμασι καὶ κινεῖται ....21.... τὴν κονσένσο .... 9... . κοινωνίαν ἔχουσι καὶ διαφοράν. Διαφορὰν μὲν διὰ τὴν δὲ ....6l... ."ἐπηρώτησά σε.

ἸΙδού.... »

BI,1,10

= DI,

1, 10.

HbI

1. [[Ὁρίζει τὴν] δικαιοσύνην σταϑηρὰν καὶ διηνεκῇ βούλησιν ἑκάστῳ 36 τὸ ἴδιον ἀπονέμουσαν. Σταϑηρὰν δέ φησιν τὴν δικαιοσύνην διὰ τὸ μὴ δύνασϑαι παρά τινος ἐπιχειρήματος ἣ λόγου τοῦ ....6.... μεταρριπτεῖσϑαι εἰς

ἕτερον... Ἴδε γὰρ τοσαύτης ἐνέργημα᾽ τὸ διανέμειν ἑκάστῳ τὸ ἴδιον. Ποῖος 25 δὲ λόγος ἣ ποῖον ἐπιχείρημα τοῦτο διαβαλεῖ, τίς δὲ πειϑανότης μὴ... 2... aY ...2... τοῦτο ἀπο... 2 ... καὶ τὴν περὶ αὐτῆς δόξαν παρὰ τοῖς εὐφρονοῦσιν εἰς τὸ ἐναντίον μετακινήσει; ᾿Αλλὰ καὶ δειηνεκής ἐστιν ἡ δικαιοσύνη. Οὐ γὰρ οἰκονομικόν τι δίκαιον ἐπαγγέλλει σήμερον χρησιμαῖον, αὔριον δὲ uf. Τὸ γὰρ ἑκάστῳ τὸ ἴδιον ἀπονέμειν, οἷον τὸ τὴν προσήκουσαν τιμὴν τοῖς 30 γονεῦσιν ἀποδιδόναι τοὺς παῖδας, τὸ ἀποδιδόναι τὸ ὀφειλόμενον

ἅπαντι»,

τοῖς

ἀδικηϑεῖσι ϑεραπεύειν τὴν ζημίαν, ταῦτα οὐκ ἐν τῷδε μὲν τῷ καιρῷ εἰσιν ἀγαϑά, ἐν τῷδε τοὐναντίον, ἀλλ᾽ ἀεὶ ὡσαύτως καὶ διηνεκῶς ἀγαϑὰ τυγχάνουσιν. 2. Βουλόμενος ὁ νομοϑέτης δεῖξαι, ὡς οὐδὲν ἄλλο νόμος ἣ δικαιοσύνη καὶ ὡς N δικαιοσύνη νόμος ἐστὶν ἐς ταὐτὸν συνάγων τόν τε νόμον καὶ τὴν δυκαιο-

4

LIB. II — TIT. I (P)

σύνην εὐθὺς τὰ τοῦ νόμου φησὶ παραγγέλματα μονονουχὶ λέγων οὕτως, ὡς ἣ δικαιοσύνη καὶ ὁ νόμος ταὐτὸν καὶ τὰ τοῦ ἑνός εἰσι παραγγέλματα ἀμφοτέρων. Τὸ κοσμίως ζῆν καὶ ἐν ἄλλοις μὲν μυρίοις, ἐξαιρέτως δὲ καὶ ἐν οἷς βούλεται μὴ ἀϑέμιτον γαμεῖν τοὺς ἀνθρώπους, ὡς βιβ. κη΄. vv. ε΄. κεφ. 5 μβ΄., ἐν ᾧ φησιν ἐν τοῖς γάμοις τὸ εὐπρεπὲς καὶ σεμνὸν καὶ φύσει δίκαιον σκοποῦμεν. Καὶ ὡς τὸ ξ΄. Big. τιτ. λη΄." ἐστὶ δὲ παραγγελία νόμου τοῦ μὴ χλέπτειν, μὴ μοιχεύειν. 3.

'O γὰρ σοφὸς περὶ τοὺς νόμους οἶδε μέν, ὅτι τὰ ϑεῖα σεβάσματός εἰσιν

ἄξια καὶ οὔτε πωλοῦνται ἢ δωροῦνται ἣ κοινοῦνται" καὶ ἀνάγνωθι Bi). 9". 10 Ttt. α΄. χεφ. na’. καὶ βιβ. μγ΄. τιτ. α΄. κεφ. πγ΄. ὑπόκεινται ἐκποιήσει καὶ ἀδεῶς συναλλάσσει. καλὸν x«i τὸ δίκαιον καὶ τὸ ἄδικον.

BIL

1, 13 2 DI

Καὶ τὰ ἀνθρώπινα

᾿Ωσαύτως

γινώσκει

xal

ὅσα τὸ

3, 1.

1.

Οὐ μόνον τῶν ἑκουσίων, ἀλλὰ τῶν ἀκουσίων ἁμαρτημάτων, ὡς βιβ. 15 ξ΄. cvv. α΄. καὶ βιβ. 9^. τιτ. β΄. καὶ «βιβ.» ξ΄. τιτ. γ΄. καὶ τὸν ἀκουσίως φονεύσαντα ὁ δὲ σικάριις βιβ. μη΄. τιτ. η΄. (Ὁ 48, 8) καὶ ὡς ῥίψας λίϑον

ἐν ὁδῷ. BI,

1, 14 = DL

3, 2.

1.

Ὃ μὲν παρ᾽ Ἕλλησι ϑαυμαζόμενος Δημοσϑένης ὁ ῥήτωρ οὕτως ὁρίζει᾽ 20 τὸν νόμον. 'O μέντοι Χρύσιππος ὁ φιλόσοφος ἀκροτάτης ὧν σοφίας παρὰ τοῖς Στοϊκοῖς οὕτως προοιμιάζει περὶ νόμου ,,6 νόμος πάντων ἐστὶ βασιλεὺς Hb 1 ϑείων τε καὶ ἀνθρωπίνων πραγμάτων. Δεῖ αὐτὸν προστάτην εἶναι τῶν καλῶν 37 xal τῶν αἰσχρῶν καὶ ἄρχοντα καὶ ἡγεμόνα, καὶ κατὰ τοῦτο κανόνα εἶναι δικαίων τε καὶ ἀδίκων. 'O γὰρ νόμος παραγγέλλει μὲν γίνεσϑαι τὸ καλόν, 25 ἀπαγορεύει δὲ γίνεσϑαι τὸ αἰσχρόν, καὶ κατὰ τοῦτο ἡγεμών ἐστι τῶν αἰσχρῶν. . Εἰσὶ δέ τινες τῶν νόμων καὶ κοινὴ πόλεως συνϑύήκη, ἤγουν κοινὴ πόλεως ἤτοι τοῦ χυδαίου δήμου.

BIL

1,15

= DL3,

3.

1. Οἷον ἐν τῷ ξ΄. βιβ. φησίν, ὅτι εἰ ἐτελεύτησέ τις παῖδα ζῶντα καὶ 80 χυοφορούμενον ἔγκυον καταλιπών, ὁ παῖς ὁ ἐν φύσει ὧν μήπω τῆς αὐτοῦ μητρὸς γεννησάσης τοὺς χρεώστας τρίτον μέρος ἀπαιτήσει τοῦ χρέους" εἰκὸς γάρ ἐστι γεννῆσαι δύο παῖδας τὴν μητέρα αὐτοῦ.

24 29

8 σεβάσματος: P σεβάσματά | 20 φιλόσοφος: P φιλλόσοφος | 21 νόμου: Ῥ πάντων | δικαίων: P δίκων | τὸ καλόν: P τὸν καλόν | 25 ἡγεμών: P ἡγεμόνος δέ| ξ΄. βιβ. fortasse

pro ἑξηκονταβίβλῳ

=

in Basilicis;

Cf.

B 42, 2, 3.

LIB. II — TIT: I (P)

5

2. Συμβαίνει δὲ ὡς ἐπὶ τὸ πλεῖστον τὸν ἄνδρα Ev ἀπορίᾳ γενόμενον τὰ χινητὰ τῆς προικὸς 7| ὑποτίϑεσϑαι ἢ ἄλλῳ τρόπῳ διδόναι καὶ μὴ ἔχειν ἐν τῷ καιρῷ τοῦ διαζυγίου ἀποδοῦναι πρὸς τὴν γυναῖκα. Νόμον ἔϑετο, ὥστε μὴ καταχκρημνίζεσϑαι τὸν ἄνδρα ἐν τῷ καιρῷ τοῦ διαζυγίου, μηδὲ ἀναγκάζεσθαι 5 διδόναι ἀπεντεῦϑεν τὰ χινητά, ἀλλὰ μετὰ ἐνιαυτόν. Καὶ τοῦτον τὸν νόμον γενικῶς ἔϑετο καὶ καϑόλου. Εἰ γοῦν ἴσως εὑρεϑείη τις ἀνὴρ εὔπορος ὧν ἐν τῷ τοῦ διαζυγίου καιρῷ καὶ τὰ κινητὰ τῆς προικὸς παρ᾽ ἑαυτῷ ἔχων, οὐκ ἀναγκασϑήσεται ἀποδοῦναι ἀπεντεῦϑεν. Οὐδὲ παραβαϑήσεται ὁ καϑόλου νόμος ἀπὸ τοῦ δυναμένου συμβῆναι ἑνὶ ϑέματι" τοὐναντίον γὰρ μᾶλλον παρα10 βαίνει ὁ νομοϑέτης τὸ ἅπαξ ἣ δὶς συμβαῖνον. Εὑρήσεις βιβ. κ΄. τιτ. α΄. κεφ. ἠς΄. 3. Ἔν μὲν τῷ γ΄. κεφ. τοῦ β΄. τιτ. τοῦ μβ΄. βιβ. εὑρήσεις τὸν νομοϑέτην λέγοντα, ὅτι εἰ καὶ ἑπτὰ ἅμα ποτὲ ἐτέχϑησαν, ὧν ὁ εἷς ἐξ ἐπικυήσεως μετὰ μ΄. ἡμέρας, ἀλλ᾽ ὅμως ἐλπιζομένης γαστρὸς τεκεῖν ὁ ἐν φύσει εἰς τὸ δ΄. χληρονομεῖ. Πολλάκις γὰρ καὶ τρεῖς γεννῶνται, ε΄. 7| ζ΄.

3

BIL

1,17

— DL, 3, 6.

l.

Σπανιάκις xal ὀλιγάκις, δίς" ζήτει βιβ. κς΄. τιτ. ε΄.

B II, 1, 21 = DL,3,

xal

παραβάίνουσι

οἱ νομοϑέται

τὸ ἅπαξ 1)

10.

]. Στεφάνου. Οὔτε νόμοι οὔτε δόγματα συγκλήτου δύνανται οὕτω Ypd20 φεσϑαι, «ὥστε περιέχεσϑαι» τὰ ὁτεδήποτε συμβησόμενα ϑέματα. ᾿Αρκεῖ περιέχεσϑαι τῷ νόμῳ τὰ ὡς ἐπὶ τὸ πλεῖστον συμβαίνοντα.

B II, 1, 24 -Ξ DTI, 3, 14. 1. Τοῦ ᾿Ανωνύμου. Big. v.' τιτ. ιζ΄. Sw. ρμα΄. καὶ ξβ΄. (65) καὶ βιβ. μη΄. τιτ. δ΄. διγ. ζ΄. (8 3) καὶ βιβ. λϑ΄. τιτ. β΄. διγ. ιγ΄. ϑεμ. μ΄. ($ 36). 25

2. Οἷον φύσις ἐστὶ τὸν κονδικτίκιον κινεῖσϑαι ἀπὸ μὴ δεσπότου κατὰ δεσπότου: ἐπὶ δὲ ἑνὸς ϑέματος ὥρισται κινεῖσϑαι ἀπὸ δεσπότου κατὰ «μὴ» δεσπότου, ὡς ἐπὶ τοῦ φουρτίβου κονδικτικίου" οὗτος γὰρ καὶ μόνος χινεῖται ἀπὸ τοῦ δεσπότου χατὰ τοῦ κλέπτου ὡς κατὰ δεσπότου. Τοῦτο

δὲ διὰ μῖσος

τοῦ κλέπτου ὡρίσϑη παρὰ τοῦ νόμου, ὥστε καὶ τὰ τυχηρὰ τοῖς πράγμασι 80 ὡς δεσπότην αὐτὸν ἐπιγινώσκειν. Ἢ ὅτι φησὶν ὁ νόμος ἀπὸ συναλλαγμάτων τίκτεσϑαι τὴν δὲ πεκούλιο, ἀπὸ. δὲ ἁμαρτημάτων μὴ τίκτεσϑαι. Φησίν τε ἰδυκῶς

νόμος

ἐπὶ

τοῦ

ὑπεξουσίου

χλέψαντος

χινεῖσϑαι

κατ᾽

ἐκείνου

ἐξ

ἁμαρτήματος τὴν δὲ πεκούλιο. Τοῦτο δὲ (Box ὥρισται διὰ μῖσος τοῦ κλέπτου. 12 ἐτέχϑησαν: P ἐτέχϑεισαν

| 29 τοῖς πράγμασι: P τὰ πράγματα

6

LIB. II — TIT. I (P)

Ἢ πάλιν, τυχὸν χαρτίον τι ἐν δικαστηρίῳ ὑπογεγραμμένοι μάρτυρες ἀξιόλογοι καὶ ἔχοντες. “ὥρισεν οὖν ὁ βασιλεὺς δεχϑῆναι τὸ αὐτόπιστον ἔχειν διὰ τὸ ἀξιόλογον τῶν 5 καὶ μόνων ὡρίσϑη.

ἀμφεβάλλετο. Ἦσαν δὲ ἐν ἐκείνῳ τὸ ἀξιόπιστον ἐκ τῶν ἀξιωμάτων τὸ χαρτίον ὡς ὁμολογούμενον καὶ προσώπων. Τοῦτο οὖν En’ ἐκείνων

BI, 1, 26 = DI, 3, 16. I. Εἰσί τινες ἀγωγαί, αἵτινες ἔχουσί τινα φυσικῶς ταύταις ἑπόμενα, olov ἡ πρᾶσις καὶ ἣ ἀγορασία φυσικῶς ἔχει τὸ ἐπερωτᾶσϑαι τὴν δούπλαν.

Τοῦτο γὰρ κατὰ φύσιν τῇ ἐξ ἔμπτο παραπέπηγεν, ὡς Dip. (^. τιτ. ια΄. κεφ. 10 β΄’, Τὸ δὲ ἐγγυητὴν ἐπὶ τῇ δούπλα διδόναι τὸν πράτην παρὰ «τοὺς» τῆς πράσεως κανόνας ἐστί πλὴν ἰδυκεῶς vouoderndels παρὰ τὸν καϑόλου ἰσχύει. Καὶ εἰ συμφωνηϑῇ, οὐκ ἔστι cotra legem τὸ σύμφωνον" ἐξ ἰδικοῦ νόμου κυροῦται. BI 1, 27 = DI, 3, 17. 1. Τοῦ ᾿Ανωνύμου. ᾿Ανάγνωϑι βιβ. ιε΄. τιτ. δ΄. κεφ. i9. λέγον, ὅτι πᾶς, 16 ᾧ διαφέρει, κινεῖ τὴν παραστατικήν, οὐ πρὸς τὰ ῥήματα τοῦ νόμου, ἀλλὰ πρὸς τὴν ἔννοιαν. Οὔτε γὰρ ἐκ τούτου δύναταί με ὁ ἀντίδιυκός μου ἀναγκάζειν προσφέρειν τὰ ὠφελοῦντα αὐτῷ δικαιώματά μου, ἣ παιδευτὴς τὰ βιβλία μου, ἐφ᾽ ᾧ διὰ τῆς ἀναγνώσεως αὐτῶν ὠφεληϑῆναι. “Ὥστε οὖν οὐ χρηστὸν ῥημάτων τοῦ νόμου ἐπιλαμβάνεσϑαι καὶ ϑηρᾶν ἐξ αὐτῶν τὴν κατὰ τῶν 20 νόμων συκοφαντίαν, ἀλλὰ μετὰ πάσης ἀκριβείας κρίνειν ἕκαστον καὶ ἐκείνῳ διδόναι τὴν παραστατικὴν τῷ λέγοντι" διαφέρει μοι παραστῆναι διαϑήκην, ἵνα δείξωἐξ αὐτῆς ληγάτον καταλειφϑῆναι μοι 7, ἐλευϑερίαν χρέους. BI, 1, 37 = DL 18. Τοῦ ᾿Ανωνύμου. 5

3, 27. Big. α΄. τοῦ Ko. τιτ. ιδ΄. διατ. ε΄. καὶ τιτ. ς΄. (?)

BI, 1, 39 = DI, 3, 29. 1$. Bi. α΄. τοῦ Κωδ. τιτ. ιζ΄. καὶ iB. λα΄. τιτ. γ΄. (9) ΒΙ1,1,

41

=

DI,

3, 32.

Hb 1

l. Ποία γὰρ διαφορά, εἴτε ψήφοις οἰκείαις ὁ δῆμος τὴν ἑαυτοῦ γνώμην 99 φανεροῖ τοὺς ἐγγράφους νόμους τιϑείς, εἴτε δι᾿ αὐτῶν τῶν πραγμάτων; “Οϑεν 80 ὀρθότατα καὶ ἐκεῖνο ἤρεσεν, ἵνα μὴ ψήφῳ μόνῃ τῶν τιϑέντων τοὺς [νόμους, ἀλλὰ] καὶ τῇ σιωπῇ πᾶντως καὶ συναινέσει διὰ μόνης ἀχρησίας ἀναιροῦνται 1 ἀμφέβάλλετο:

aliud

nomen;

P

ἀμφιβάλλετο

indistincte legitur

|

10 δούπλα:

P

δίπλα

| 29 φανεροῖ: P φανερεῖι

|

14 Τοῦ

᾿Ανωνύμου

vel

| 30 ἤρεσεν: P ἤρησεν

LIB. II — TIT. I (P)

7

οἱ νόμοι. Ἔν ἐκείνοις δὲ ἡ μακρὰ συνήϑεια ἀντὶ τοῦ δικαίου καὶ τοῦ νόμου φυλάττεται, ἐν οἷς μὴ ἔγγραφος φέρεται νόμος. BI, 1, 42 = DI, 3, 33. Ι. Τοῦ ’Evavrıopavoüc. "Nfore] τότε κεχρήμεϑα τῇ 5 πόλεως ἣ ἐπαρχίας, ὅτε ἀμφισβητηϑεῖσα ἐν δικαστηρίῳ εἰρημένα νόει, ἐὰν τὸ κρατοῦν ἔϑος οὐκ ἔστι παράνομον.

συνηϑείᾳ τινὸς ἐβεβαιώϑη. Τὰ

2. Ἐναντίον εἶναι τοῦτο τῷ τέλει τοῦ προλαβόντος κεφαλαίου μὴ νόμιζε. Ἐκεῖνο μὲν γὰρ περὶ ἀσυνηϑείας λέγον φησίν, ὅτι δύναται αὕτη νόμον ἀνελεῖν. ἜἘνταῦϑα δὲ περὶ συνηϑείας λέγει καί φησιν, ὅτι καινὸν οὐκ εἰσάγει νόμον 10 ἡ συνήϑεια, εἰ διαβάλλεται νόμος. Δυνατὸν μὲν γὰρ ἐκ τῆς ἀσυνηϑείας μὴ κεχρῆσϑαι νομίμῳ, οὐ μὴν ἐναντίως χκεχρῆσϑαι. Σημείωσαι οὖν αὐτὸ ὡραῖον ὃν xal συχνάζον.

B II, 1, 43 = DI, 3, 34. 1. Στεφάνου “Ὅτε τις συνήϑειαν πόλεως ἢ ἐπαρχίας προβάλλεται 15 βουλόμενος ταύτῃ κεχρῆσϑαι, χρὴ πρότερον ἐξετάζειν, εἰ φιλονεικίας ποτὲ γενομένης [[δὲ]} περὶ ταύτης τῆς συνηϑείας ψῆφος δικαστικὴ ταύτην ἐκύρωσεν. 2. Ἡνίκα περὶ συνηϑείας τινὸς πόλεως ἢ ἐπαρχίας διαβεβαιοῦταί τις, ἐκεῖνο πρόδηλον τῶν ἄλλων ζητεῖσϑαι προσήκει, εἰ ἀντιρρήσεώς ποτε γενομένης ἐν δικαστηρίῳ ἣ συνήϑεια ἐβεβαιώϑη. »

BIL 1, 44 = DI, 3, 35. 1. Καὶ τὰ βεβαιωϑέντα τῇ μακρᾷ συνηϑείᾳ καὶ ἐπὶ πολλοὺς ἐνιαυτοὺς φυλαχϑέντα ὡσανεὶ σιωπηρᾶς συνθήκης τε καὶ συναινέσεως τῶν πολιτῶν οὐχ ἧττον τῶν ἐγγράφων φυλάττεται νόμων, ἐν ᾧ δηλονότι κἀνταῦϑα μὴ ἐγγράφοις διαμάχεται νόμοις, μὴτε ἀλόγως τὴν ἀρχὴν εἰσήχϑη, ὡς ἐν τῷ 26 A9". διγ. BI, 1, 46 = DI, 3, 37. 1. Τοῦ ᾿Ανωνύμου. «Ζήτει» τὴν ια΄. dar. τοῦ ιδ΄. ctr. τοῦ α΄. Bıß. τοῦ Κώδικος

καὶ τιτ.

ς΄.

2. Τοῦ ᾿Ἐναντιοφανοῦς. 'O pte κρατήσας νόμος, ἀλλ᾽ ἐν τῇ συνηϑείᾳ 80 ὡς νόμος ἀμφιβαλλόμενος τῷ βασιλεῖ ὀφείλει ἀναφέρεσϑαι καὶ τὴν τομὴν δέχεσϑαι᾽" εἴρηται γὰρ ἐν τῷ ζ΄. βιβ. τοῦ Κωδ. τιτ. με΄. διατ. ιγ΄.

8

LIB. I — TIT. I (P)

BI,

1, 47 = DI, 3, 39.

1. “ὥς τὸ διδόναι ῥάπισμα τῷ ἐλευϑερουμένῳ᾽ ὅπερ ἀλόγιστον ὃν ἐσχόλασεν ἐκ βασιλικῆς διατάξεως. Τότε γὰρ κρατεῖ τὸ ἔϑος ὡς ἔϑος, ὅταν ἐστὶν εὔλογον. 2. Καὶ ὡς τὸ πιπράσκειν ὅ τῶν Βασιλικῶν i. τιτ. β΄.

τὸν ἐπίτροπόν

τινα ἄνευ δεφενσίονος, ὡς βιβ.

BI, 1, 48 = DI, 3, 40. 1. 'Qc ὅτε φάκτου μηδέ τινος παρεμπίπτοντος οὕτω παντελῶς ἐνομοϑέTQoxv οἱ νομοϑέται στοχαζόμενοι, ὡς ἐὰν τόδε παρεμπέσῃ, δεῖ κρίνεσϑαι τοιῶσδε. 10

2. ᾿Ανάγκης -- Ὡς αἱ διατάξεις ἀντιγραφόμεναι ἀναγκαστικῶς καὶ ἐξ ὑπομνήσεώς τινων δεομένων, ὁποῖόν ἐστι τὸ ρνζ΄. κεφ. τοῦ α΄. ttt. τοῦ μδ΄. βιβ. B II, 1, 49 = DT, 3, 41. 1. 'Oc τὸ ἐμμένειν τοῖς συμπεφωνημένοις, ἵνα μὴ «ὑπο»πέσῃ

15

προστίμῳ.

2. “ὥστε τοῦτό φησιν, ὅτι τότε κρατεῖ ἣ συνήϑεια, ὅτε οὐκ ἔστι νόμος ἔγγραφος καὶ ἔχει καὶ λογισμὸν εὔλογον ἤτοι ἐν δικαστηρίῳ βεβαιωϑεῖσα. 4 ὡς τὸ: P ὥστε

[15 Sch. 2. pertinere videtur ad D I, 3, 39

| “Ὥστε, leg. 'O Zrep. ?

LIB.

II —

TIT.

II

P,

9

SCHOLIA AD BASILICORVM LIB. II TIT. II E COD. MS. PAR. GR. 1352 (P). ’Erinpdels

5

ἀπὸ τοῦ ν΄. Dig. τῶν

Ay.

τιτ. ις΄.

BIL2,1 ΞΞ DL, 16,1. 1. Ζήτει Big. (9^. τιτ. α΄. κεφ. α΄. καὶ βιβ. να΄. καὶ βιβ. ε΄. τιτ. α΄. «€ E&v» συμφωνῶν τις εἴπγ, ὡς εἰ ποιήσει τις τῶν ἐμῶν τάδε, παρέξω τάδε, Hb 1 φϑάσῃ δὲ γυνὴ ταῦτα ἐργάζεσϑαι, οὐ δύναται λέγειν, ὡς: ἐγώ τις εἰπὼν περὶ 91 ἀνδρὸς ἔδοξα λέγειν.

2. Καὶ εἴ τις διαϑέμενος εἰπών, εἴ τις με ϑάψει, λαμβανέτω τὰ ὅπλα 10 μου, καὶ ϑάψει τοῦτον γυνή, λήψεται τὰ ὅπλα δύναται γὰρ καὶ αὕτη πωλῆσαι αὐτά, ὥςπερ καὶ ὁ ἀνήρ.

BU,

2, 2 — ὯΙ,

16, 2.

1. 'O μητρόπολιν obpßavov λέγων τὰ μέχρι τοῦ τοίχους σημαίνει. 'O δὲ λέγων ‘Papa καὶ τὰ μετὰ τοίχος [ἡνωμένα] οἰκοδομήματα τῇ προσηγορίᾳ 15 τῆς Ρώμης περιλαμβάνεται" πλατύτερον δέ ἐστιν εἰπεῖν τὸ Ρώμα τοῦ οὔρβαν. Τοῦτο δὲ βούελεται; λέγειν, ὡς ὁ ἐπερωτηϑεὶς παραστῆσαι ἐν τῇ πόλει, εἴσω τοῦ τοίχους [παραστάτω, ὁ δὲ] ἐν τῇ Ρώμῃ εἰπών, ἔξω τῆς πόλεως ἐν τοῖς οἰκήμασι.

BU, 2, 3 = DL, 20

16, 3.

1. Et τις διαϑέμενος αἰχμαλωϑῇ, ἄκυρον Ev τῷ μέσῳ τὴν διαϑήκην ποιεῖ, Καὶ εἰ μὲν ὑποστρέφει, πάλιν ἔρρωται διὰ τὸ ποστ[λιμίνιον)], εἰ δὲ ἐκεῖ τελευτήσει

διὰ τὸν [Κορνέλιον], βιβ. λϑ'΄. ctc. α΄. κεφ. ς΄. BI, 2, 1.

4 = DL,

16, 4.

Big. .... tr. .... καὶ βιβ. κβ΄. τιτ. α΄. κεφ. κδ΄. καὶ Big. μζ΄. τιτ.

25 [α΄. χεφ. .... (C£. C 8, 53, 5)] ὅτι, ἐὰν δωρήσομαί σοι πρᾶγμα καὶ παραδῶ σοι τὰ δικαιώματα,

BI,2,

ἐκεῖνο τὸ πρᾶγμα

5 = DL,

16, 5.

1. Τοῦτό φησιν ὁ νομοϑέτης, σημαίνει παρὰ τὴν τῶν χρημάτων 30

δοκῶ παραδοῦναι.

ὅτι ἡ σημασία amuaclav.

τοῦ

πράγματος

πλείονα

2. Εἰ γὰρ μὴ προκαταρχϑῶσιν, οὐ ψηφίζονται, ὡς κεφ. ιβ΄. ᾿Αγωγὴ γὰρ προσωπικὴ ἀφ᾽ ἡμῶν μὴ ἀρξαμένη οὐδὲ εἰς κληρονόμους διαβαίνει. 16 παραστῆσαι:

Ῥ παραστῆναι

10

LIB.

II —

TIT.

II (P)

3. Φησὶν ὁ νόμος, ὅτι x&v τοσούτου ποσοῦ τὸ ἔργον ποιήσῃ ὁ ἐργολάβος οὔπω δὲ πληρώσας αὐτό, οὐ δοκεῖ τι ποιῆσαι" ἐν yap τῇ τῆς ἔργου πληρώσεως

μισϑώσει τὸ ἀποτέλεσμα ϑεωρεῖται, βιβ. κ΄. cvv. α΄. κεφ. να΄. deu. γ΄. B1,L,2, 6 = DL, 16, 6. 1. Kai τὸ ῥὲς λεγόμενον εἰς πάντα τὰ συναλλάγματα καὶ τὰς ἐξ αὐτῶν ἐνοχὰς ἀναφέρεται, βιβ. ξ΄. τιτ. μγ΄. κεφ. ζ΄. 2. Ζήτει βιβ. (9^. τιτ. ιδ΄, χεφ. κη΄. πάσας τὰς ἐμφερομένας ἀγωγὰς «....»

BIL2, 10

7 2 DL,

20

25

30

οὖν καταλιπὼν

τὰ γραμματεῖα

16, 7.

1. Οὐ μόνον συνθήκη λέγεται ἣ διὰ τῆς ἐπερωτήσεως, ἀλλὰ καὶ πᾶσα ἐρώτησις καὶ ὁμολογία. Τουτέστιν κατὰ ϑέλησιν καὶ συναίνεσιν, πρᾶσιν καὶ ἐπερώτησιν, βιβ. μγ΄. zw. α΄. κεφ. δ΄., βιβ. λε΄. τιτ. ιβ΄.

BI, 2,8 15

'O

= DL,

16, 8.

1.

Τουτέστι τὸν ἐπιτήδειον τοῦ χρόνου. Σημαίνει δὲ τὸν ἐνεστῶτα καὶ τὸν μέλλοντα. Θεμάτισον δὲ αὐτὸ ἐπὶ μισϑώσεως᾽ ὅτι ἐάν σοι μισϑώσω οἶκον ἐπὶ πενταετίᾳ καὶ παρέλθωσι δύο ἐνιαυτοί, εἶτα ἐπερωτήσω σε περὶ τοῦ μισϑώματος, ὅτι ὁμολογεῖς δοῦναί μοι ὃ χρεωστεῖς μίσϑωμα, δοκῶ σε ἐπερωτῆσαι περὶ τοῦ μισϑώματος τῶν παρελθόντων δύο ἐνιαυτῶν. Ei δὲ εἴπω οὕτως, ὅτι ὁμολογεῖς δοῦναί μοι, εἴ τί σε χρὴ δοῦναι κατὰ καιρὸν ἐπιτήδειον, οὐ μόνον περὶ τοῦ μισϑώματος τῶν παρελθόντων δύο ἐνιαυτῶν δοκῶ σε ἐπερωτᾶν, ἀλλὰ καὶ περὶ τῶν μελλόντων. 2. [Σημείωσαι, ὅτι τὸ] τοῦ ἐνάγοντος ὄνομα οὐ δηλοῖ τὸν ἐναγόμενον᾽ τῇ γὰρ ἀγωγῇ ἀντὶ τοῦ ἐνάγοντος ἐχρήσατο, ὥσπερ T τὸν ἀσεβῆ ἀντὶ τοῦ ἐνδήμου. Εἰκότως" εἰ γὰρ ὅπου ἀγωγή, ἐκεῖ καὶ ἐνάγων, ὅπου δὲ παραγραφῇ, [ἐξ ἀν]άγκης ἐναγόμενος ἔστιν. 3. Γίνωσκε, ὅτι ὁ ἐναγόμενος οὐκ δικαιώματα. Γίνωσκε δὲ καὶ τοῦτο᾽ ἐνάγων ἐστίν. Τοῦτο γοῦν ἔχει. σκοπὸν ἐνάγων οὐκ ἀναγκάζει τὸν ἐναγόμενον οὕτως καὶ ἀπὸ παραγραφῆς ἐνάγων. 7 Sch. 2 pertinere separatur

|

27

videtur

ἀναγκάζεται:

ad cap. 4 P ἀναγκάζει

ἀναγκάζεται προκομίσαι ὁ ἐναγόμενος ἐν ταῖς ἐνταῦϑα εἰπεῖν, ὅτι οὐχ προκομίσαι xaO ἑαυτοῦ

|

xa9' ἑαυτοῦ παραγραφαῖς ὡς ὁ κυρίως δικαιώματα,

IO In P a scholio praecedente non |

προκομίσαι:

P προκομῆσαι

LIB.

II (P)

11

1. Bip. 9. τιτ. ζ΄. κεφ. (97. καὶ Qi. κγ΄. διουκητὴν τῶν οἰκείων πραγμάτων᾽ τελευτῶν οὗτος ὑπὲρ τῶν ἀπολεσϑέντων πραγμάτων uou 5 περιέλαβον, ὅσα ὁ διουρεητὴς ἀπώλεσε καὶ ἔσχισε ἥρπασεν.

τιτ. α΄. κεφ. β΄. Εἶχον ἐγὼ εἶπον, ὅτι οὐκ ἐναχϑήσεται παρ᾽ αὐτοῦ. Ἔν τούτῳ συμκαὶ διέρρηξε καὶ ὅσα βιαίως

BII, 2,9 — DL,

II —

TIT.

16, 9.

2. ᾿Ἐκίνησέ τις περὶ ἐσθῆτος, ὅτι ἀπώλεσας τὴν ἐμὴν ἐσθῆτα καὶ ζητῶ λαβεῖν τὸ διαφέρον. Τοίνυν εἰς ὑπόδειξιν προεκόμισε τὴν ἐσθῆτα ἐκείνην διερρηγμένην πάνυ. "Ἔλεγε δὲ αὐτῷ ὁ ἀντίδικος αὐτοῦ σὺ περὶ ἀπωλείας 10 ἐσθῆτος δέδωκάς μοι τὸ λίβελλον, νῦν δὲ προκομίζεις ἐν τῷ δικαστηρίῳ ἐσϑῆτα διερρηγμένην. Φησὶν οὖν αὐτῷ τὸ τοῦ νόμου ῥητόν᾽ τὸ ῥῆμα τοῦ «κ.τ.λ.» BI, 2, 10 = DL, 16, 10. 1. Ζήτει βιβ. μη΄. τιτ. ζ΄. κεφ. ιϑ'., ζήτει βιβ. κγ΄. τιτ. α΄. Κρεδίτωρες καλοῦνται ἐξ οἱαςδήποτε ἀγωγῆς ἐποφειλόμενοι μὴ δυνάμενοι διὰ διηνεκοῦς 15 παραγραφῆς ἀποκινεῖσϑαι. 'O δὲ πρόςκαιρον παραγραφὴν δεδιὼς ἔοικε τῷ αἱρετικῷ δανειστῇ, βιβ. xc. τιτ. β΄. κεφ. β΄. BI, l. Oi ἀγωγῆς 20 Βιβ. χς΄.

2, 11 = DL, 16, 12. Hb I γὰρ ἐπίτροποι μετὰ προκάταρξιν χύριοι γίνονται τῆς ὀρφανικῆς 9 καί, εἴτι δ᾽ ἂν προστιμωθϑῶσιν οἱ ἐναγόμενοι, αὐτοὶ λαμβάνουσι. τιτ. B’., βιβ. μη΄. τιτ. ζ΄. κεφ. κϑ'.

2. Τοῦτό φησιν, ὅτι καὶ οἱ ἄνηβοί τι χρεωστούμενοι ἀπὸ ὀρφανυκῆς ἀγωγῆς παρὰ τοῦ ἐπιτρόπου δανεισταὶ λέγονται. Δανεισταὶ δὲ λέγονται, ὅταν ταύτης τῆς ἀγωγῆς προκατάρξωνται. Τότε γὰρ καὶ κληρονόμοις καὶ κατὰ κληρονόμων ποιοῦσι τὴν ἀγωγὴν παραπέμπεσϑαι. ᾿Αγωγήν δὲ ὀρφανυκὴν 25 νόει, προκατάρξεως δεομένην. Βιβ. λη΄. τιτ. γ΄. 3. Τοῦτο λέγει ὁ νόμος ἐπὶ μόνων τῶν καλῇ πίστει συναλλαγμάτων" ἐπὶ γὰρ τῶν στρίκτων οὐκέτι" τῇ γὰρ καταβολῇ προςέχομεν, ὡς βιβ. ι΄. Tır.....

BU,

2, 12 = DL,

16, 13.

1. Τοῦτο λέγει εἰκὸς εἶναι πλείονος 30 ὕλην᾽ χειρὸς γὰρ τὴν τέχνην φησίν. 2. 5

τὴν

τέχνην

τιμήματος

παρὰ

Οὐδὲ γὰρ δοκεῖ ὑποστρέφειν διὰ τὴν ἀνάγκην τῆς ἀποδόσεως. διουεητὴς:

P διηκητὴς

τὴν

12

LIB. II — TIT. II (P)

3. Ei γὰρ τὸ χρησϑέν σοι ἀποδώσεις ἑτέρου δεσπόσαντος αὐτοῦ διὰ τοῦ χρόνου, τοῦτο καὶ παραστὰν ἀπεῖναι λέγεται διὰ τὸ ἕτερον κατ᾽ αὐτοῦ χκτήσασϑαι ἀγωγήν. 4, Τὸ γὰρ κλαπὲν ἀποκαταστὰν παύεται ἀπεῖναι διὰ τὸ μή τινα κτήσασϑαι » m > Aus 7 M 8 x&v > αὐτοῦ ἀγωγήν᾽ οὐδὲ χρόνῳ δεσπόζεται. 5. Ei γὰρ μετῆλϑεν εἴς τινα ἀπὸ τοῦ κλαπῆναι ἐξ ἐμοῦ, εἶτα δέδωκέ μοι οὗτος αὐτὸ εἰς παρακαταϑήκην, δικαιολογεῖταί τε καὶ ζητεῖ μὲν αὐτὸ δικαίῳ τῆς παρακαταϑήκης, ἐγὼ δὲ ὑπόκειμαι εἰς τὸ ἀποδοῦναι τοῦτο καὶ δοκῶ ἐκ τούτου ἀπολλύειν τὴν νομήν ὡς ἀναγκαζόμενος αὐτὸ ἀποδοῦναι. 10

6, ᾿ῶς τὸ ἀποθανὸν ἔσϑ᾽ ὅτε.

BI,

2, 13 = DL,

ἣ xAxnév

δεῖ δὲ ϑεραπευϑῆναι

αὐτῷ

τὴν ζημίαν

16, 14.

|. Bip. ξ΄. «vr. ιζ΄. κεφ. 9°. Λαβεὼν καὶ Σαβῖνος ἔλεγον" ἐὰν ἐσθήματα σχισϑέντα ἀποδοϑῇ ἣ πρᾶγμα διαφϑαρέν, οἷον σκύφος ἀργύριος κλασϑῇ 1) 15 σανὶς γεγραμμένη ξεσϑεῖσα 7, χαραχϑεῖσα, δοκεῖ καὶ ταῦτα τὰ πράγματα ἀπεῖναι" ἐπειδὴ τῶν τοιούτων πραγμάτων τὸ τίμημα οὐκ ἐν τῇ ὑποστάσει αὐτῶν καὶ τῇ ὕλῃ, ἀλλὰ μᾶλλον ἐν τῇ τέχνῃ ἀπόκειται. Εἰ δὲ καὶ πρᾶγμα κλαπὲν παρ᾽ ἐμοῦ ἀγνοῶν ἀγοράσω, ὀρϑῶς λέγεται ἀπεῖναί μου τοῦτο τὸ πρᾶγμα, εἰ καὶ μετὰ ταῦτα μάϑω τὴν περὶ αὐτοῦ ἀλήϑειαν, ἐπειδὴ τὸ τίμημα 30 τούτων τῶν πραγμάτων, ὅπερ αὐτὸς δέδωκα, ἄπεστί μου.

BI, 2, 17 = DL,

16, 19.

1. Βούλεται ὁ νομοϑέτης γενικὴν τινα διδασκαλίαν καὶ διαίρεσιν ἡμῖν προϑεῖναι πάντα περιλαμβάνουσαν, ἐξ ὧν οἱ ἄνϑρωποι ἀλλήλοις ἔνοχοι γένωνται, καί qvov τῶν πραγμάτων «ἐξ ὧν» ἔνοχοι γίνονταί τινες, τὰ μὲν πράττεται 25 μόνον. ὡς ὅταν σκοπῷ δανείζοντος ἀριϑμήσῃ τίς τινι΄ dj γὰρ πρᾶξις αὕτη, x&v μηδὲν ἐρρήϑη, τὸν δανειακὸν συνεστήσατο κονδικτίτιον. "AXAx δέ φησι 'συναλλάσσεσϑαι, ὅτε δύο τινὲς πρᾶσιν καὶ ἀγορασίαν ἐκ κοινῆς ἀρεσκείας συνέστησαν᾽ συναλλάξαι γὰρ οὗτοι λέγονται. ᾿Ενίοτε δὲ καὶ χειρισμὸν ἔνοχον οἶδα ποιεῖν τὸν χειρίσαντα" εἰ γὰρ ἀπόντος Πέτρου τὰ πράγματα ἐκείνου 30 διορεκήσεως δεόμενα αὐθορμήτως ἐγὼ διουκῆσαι ϑελήσω, ἔνοχος γίνομαι αὐτῷ τῇ νεγοστζιόρουμ ἤτοι τῇ περὶ διουκήσεως πραγμάτων ἀγωγῇ. Οὕτως ὁ τρισσὸς τρόπος τῆς διαιρέσεως" καὶ τὸ ἄκτον, τουτέστι τὸ πρᾶξαι, βιβ. νβ΄. xep. α΄., β΄., γ΄., δ΄. Καί φησιν, ὅτι τὸ ἄκτον ἤτοι πρᾶξις γενικόν 2 παραστὰν:

Ῥ παραστᾶν

P δὲ | 9 ἀπολλύειν: 26 ἐρρήϑη: P εὐρέϑη

|

4 κλαπὲν ἀποχαταστὰν:

P ἀπολύειν | 18 ἀγοράσω: | 32 τρισσὸς: P τρισσῶς

Ῥ κλαπὸν ἀποκαταστᾶν

P ἀγοράσει

| 7 τε:

| 24 «ἐξ ὧν» Hb.|

LIB. II — TIT. II (P)

13

ἐστιν ὄνομα καὶ περιέχει καὶ τὰ λεγόμενα καὶ τὰ πραττόμενα, ὅτι καὶ τὸ ἐπερωτῆσαι καὶ ὁμολογῆσαι πράττεται. Καὶ μήτις ἐρεῖ, ὅτι κατὰ τοῦτον τὸν λόγον καὶ ἔχει ὁρισμὸν «τὸ συνάλλαγμα» καὶ τὸ συνάλλαγμα τῇ πράξει περιέχεται. 5

2. Ῥέ ἐστιν ἐνοχὴ συμφώνου. ἀπόχρισις.

ΒΙ, 1.

2, 18 = DL,

πραγμάτων:

βέρβις

δὲ

ἣἡ

ἐξ

ἐπερωτήσεως

καὶ

16, 20.

Εἴποι δ᾽ ἄν τις καὶ οὕτως

ὅτι πολλαὶ

διαφοραὶ

τοῦ

συναλλάττειν

καὶ

χειρίζειν καὶ διατίϑεσϑαι" οὐδὲ γὰρ ὁ ἔχων ἄδειαν τὰ δύο πράττειν ἤδη καὶ 10 διατίϑεσϑαι αὐτίκα. *O ἄτιμος πωλεῖ μὲν καὶ ἀγοράζει, οὐ μέντοιγε διαϑέσϑαι

δύναται. Big. ξ΄. τιτ. νδ΄, κεφ. ις΄. B

II,

2,

20

=

DL,

16,

22.

1. 'H οὖν παράστασις ἐπὶ κινητῷ xal αὐτοκινήτῳ λαμβάνεται. ἡ δὲ ἀποκατάστασις ἐπὶ ἀκινήτῳ, κεφ. τελευταῖον τούτου τοῦ Ttt. καὶ τὸ λε΄. 16 καὶ τὸ πα΄. 2. Zire κεφ. ογ΄. «καὶ» Bi. ιε΄. τιτ. δ΄. κεφ. 9°. [καὶ βιβ..... MT. 2... ] xep. pre’. καὶ Big. κδ΄. τιτ. β΄. κεφ. ιβ΄. καὶ Bip. ι΄. τιτ. β΄. κεφ. τα΄. καὶ τιτ. λε΄. κεφ. χϑ'.

BI, 20

2, 21 = DL,

16, 23.

1. Αἱ αἰτίαι μέν, ἐξ ὧν τὸ πρᾶγμα τὰ τῷ ἀγρῷ διαφέροντα πάντα.

Hb ! συνίσταται,

δικαιώματα:

δίκαια δὲ 9*

2. Τοῦτο λέγει, ὅτι τὸ εἰπεῖν πρᾶγμα καϑολικῶς λέγει περὶ παντὸς πράγματος καὶ [περὶ παντὸς πράγματος] περιέχουσιν ἐν αὐτοῖς καὶ χρήματα καὶ γραμματεῖα καὶ δίκαια πάντα.

5

BIL 2,22 ].

= DL,

Οὐ προσωπικῶς,

16, 24. ἀλλ᾽ οὐ σωματικῶς"

βιβ. 9'. cer. γ΄. κεφ. ιϑ'΄., κα΄.,

xy'., Bi. λε΄. τιτ. ιδ΄. κεφ. π΄. καὶ Gi. κη΄. τιτ. ιγ΄. καὶ Bip. κϑ'. τιτ. 9. τελευταῖον καὶ βιβ. λη΄. τιτ. α΄. κεφ. μα΄.

BU, 2, 23 = DL, 30

16, 25..

1. 'O Κούιντος Μούχιος ἔλεγε τῇ τοῦ μέρους προσηγορίᾳ καὶ τὸ ἐξ ἀδιαιρέτου ἐπίκοινον πρᾶγμα δηλοῦσϑαι᾽ ὅπερ γὰρ ἐκ διῃρημένων μερῶν ἡμέτερόν 6 ἀπόκρισις:

Hb.

ἀποκρίσεως.

14

LIB. II — TIT. II (P)

ἐστι, τοῦτο οὐ μέρος, ἀλ ᾽ ὁλόκληρον εἶναι. 'O μέντοι Σέρβιος σοφῶς ἔλεγε τῇ τοῦ μέρους προςηγορίᾳ ἑκάτερον δηλοῦσϑαι καὶ τὸ ἐξ ἀδιαιρέτου καὶ τὸ ἐκ διῃρημένου μέρους ἐπίκοινον. Τοῦτο δὲ βούλεται λέγειν, ὅτι τὰ δουλεύοντα τῷ πιπρασκομένῳ, κἂν διῃρημένου ὦσι μέρους, αὐτοῦ εἰσιν, ὡς αἱ κλεῖς καὶ $ οἵ μοχλοί" καὶ ὅτι τοῦ οἴκου πραϑέντος σιωπηρῶς ἕπονται. 38

2.

B.

€

ις΄. τιτ. α΄. κεφ. δ΄. καὶ τὸν "Ivo...

ἐνταῦϑα.

3. Bi. νη΄. τιτ. γ΄. κεφ. m’. καὶ τιτ. δ΄. κεφ. γ΄., Big. ιγ΄. mec. α΄. κεφ. α΄. Ἐὰν δυσὶ δοῦλος ἢ πλοῖον ληγατευϑῇ, ἀδιαίρετος μὲν jj τούτων νομή. "Ou«c τὸ ἀπὸ τῆς δουλείας τοῦ πράγματος 3) τοῦ πόρου ἑκατέρῳ τῶν 10 δεσποτῶν λογίζεται. B II, 2, 24 = DL, 16, 26. 1. Τοῦ ’Evavrıogavodc. B. α΄. τιτ. ε΄. διγ. κς΄. ὡς μετὰ τὴν κλοπὴν συλληφϑείς. Ἔν μὲν γὰρ τῷ α΄. βιβ. μέρος εἶναί φησι, καὶ διὰ τοῦτο μὴ δεσπόζεσϑαι ὡς τῆς μητρὸς ἐγκύου κλαπείσης᾽ ἐν δὲ τῷ ς΄. βιβλίῳ μὴ εἶναι 15 μέρος λέγεται, ὅτι μετὰ τὴν κλοπὴν συνελήφϑη᾽ καὶ διὰ τοῦτο δεσπόζεσϑαι τῷ καλῇ πίστει νομεῖ. Ἔν δὲ τῷ κε΄. βιβλίῳ τιτ. β΄. (Ὁ 25, 4, 1, 1) εἶπεν τὸ ἐγκυμονούμενον, πρὶν ἢ τεχϑῇ, μέρος εἶναι τῆς γυναικός" περὶ ἐλευϑερίας φησίν.

20

BI, 2, 25 = DL, 16, 1. Νομοϑετεῖ, ὅτι ἀγροῦ οἰκήματα, ἀλλ᾽ ὁ τόπος" κεφ. ἀγρὸς ὁλόκληρόν τι ἐστί, καὶ V. κεφ. κα΄., βιβ. (9^. cer.

BI, 2, 28 = DL, 25

27. πιπρασχομένου οὐ συμπεριλαμβάνεται καὶ τὰ ξ΄. ὅ φησιν᾽ ὁ τόπος μέρος ἀγροῦ ἐστιν. Ο δὲ ὡς ἐπίπαν χωρὶς τῶν οἴκηματων, βιβ. μδ΄. τιτ. η΄.

16, 30.

1. Τοῦ Χαρτοφύλακος. Ob τὴν δυναμένην πεσεῖν, ἀλλὰ τὴν ἤδη πεσοῦσαν ἐσήμανεν: ἣ γὰρ ἐν τῷ δένδρῳ καρπὸς καλεῖται. Πάντα δὲ ταῦτα, olo τὸ ονέστίν᾽᾽ πρόσχειται, διὰ τοὺς ληγατεύοντας λέγεται N πωλοῦντας.

BU, 2,32

= DL,

16, 34.

1. Ὃ γὰρ εἰπών" πιπράσκω σοι ἀγωγήν, καὶ αὐτὸ τὸ δίκαιον τῆς ἀπαιτή;30 σεως ἔδοξε πωλεῖν καὶ εἰς τὸ διαφέρον ἐνέχεται.

4 αἱ κλεῖς:

P οἱ κλεῖς

|

6 lego τὸν ἴνδικα

lux

|

14 κλαπείσης:

P κλαπήσεις

LIB. II — TIT. II (P)

15

BI, 2, 34 = DL, 16, 36. 1. ᾿Βνετειλάμην τινὶ κινῆσαι τὴν δίκην μου κατὰ τοῦ δεῖνος" οὖν πᾶσα ἀγωγὴ περιέχεται καὶ ἐγχληματωεὴ καὶ πολιτική. BI,

5

2,

35

=

DL,

16,

37.

1. Ei μὲν εἴποι ὁ δικαστὴς χρῆναι δοῦναι ρ΄. 7) ἧττον τῆς ἀληϑείας, οὐ προχριματίζει τὸν καταδικασϑέντα.

BI,

2, 37 = DL,

ἐνταῦϑα

μὴ ἐχούσης οὕτως

16, 39.

1. Sucsiguata ἐκεῖνα καλοῦμεν τὰ παρά τινων ὑπογεγραμμένα σημειώματα. Οἱ γὰρ παλαιοὶ τῷ τῆς sucsiguasionos ὀνόματι ἀντὶ τῆς ὑπογραφῆς 10 εἰώϑασι κεχρῆσϑαι, βιβ. λε΄. τιτ. α΄. 2.

B. δ΄. [τιτ.] μα΄. κεφ. ις΄., βι. ζ΄. mir. [...xep....] βιβ. ιγ΄. ver. β΄. κεφ. η΄., βιβ. μα΄. τιτ. β΄. κεφ. ζ΄., βιβ. μϑ'. τιτ. δ΄. κεφ. λζ΄. 3. “ὥστε ὁ μὴ μετὰ μαρτύρων, ἀλλὰ μόνος τινὰ διαμαρτυρησαμένος δοκεῖ διαμαρτύρασϑαι, βιβ. ... (10).... 13

BIL 2, 38 = DL, 16, 40. 1. Τοῦ ᾿Ἐν[αν]τι[οφανοῦς]. Buß. χεφ. ξε΄. BI,

2,

39

=

DL,

16,

κς΄. τιτ.

β΄. διγ. ς΄., βιβ.

οὐ

ιδ΄. τιτ. γ΄.

41.

1. Big. ξ΄. τιτ. ιζ΄. κεφ. 9°. καὶ Big. νγ΄. τιτ. γ΄. κεφ. κη΄. 20

BI,

1.

2,

40

=

Big. μγ΄. c.

B II, 2,41

DL,

16,

42.

α΄. κεφ. κ[ς΄.].

= DL,

16, 43.

1. B. λα΄. τιτ. ς΄. κεφ. ε΄. deu. C'., Buß. μ΄. τιτ. δ΄. κεφ. δ΄. καὶ ε΄., Big. ια΄. τιτ. β΄. κεφ. η΄. ϑεμ. ς΄. Καὶ μή σοι ἐναντιωϑῇ. ᾿Εκεῖνος γὰρ διὰ τὸ 25 φιλάγαϑον ἐδέχϑη ὑπὲρ τῶν οἷς κατελείφϑη διατροφή. BI, 2, 43 = DL, 16, 46. 1. Ἤγουν οἴκου δεσποίνην δεχόμεϑα τὴν μετὰ σεμνοῦ βίου οὖσαν. Ζήτει. χεφ. ρῆγ΄. 25 διατροφή:

P διατροφήν

16

LIB. II — TIT. II (P)

B II, 2, 46 — DL, 16, 49. 1. Ἢ «àv ὑπαρχόντων προσηγορία ἢ φυσυκὴ ἣ ἔννομός ἐστι. Kal φυσικῶς [διὰ] τοῦτο [λέγε]ται, ὅτι μακαρίζουσι [ἤτοι μα]καρίους ἡμᾶς ....5... ποιοῦσιν, ἔννομος δὲ τῆς οὐσου[καπίονος ἤτοι] διὰ χρονίας νομῆς. 5

BIL2,47 = DL, 16, 51. 1. Τὰ προνόμια τούτων καὶ ἐπὶ τοὺς ἄλλους διαβαίνει, βιβ. η΄. τιτ. α΄. χεφ. γ΄.

BIlI, 2,48 = DL, 16,5]. 1. Τοῦτο λέγει, ὅτι τῶν αὐτῶν ἀπολαύουσιν προνομίων καὶ μητέρες καὶ 10 μάμμαι, καὶ ὥσπερ τῷ πατρὶ χρεωστεῖται τὸ τρίτον τῆς οὐσίας τοῦ ἄπαιδος παιδός, οὕτω καὶ τῇ μῆτρι, καὶ ὥσπερ τῷ πάππῳ τούτου, καὶ τῇ μάμμῃ. 2.

B.

ζ΄. τιτ. η΄. κεφ. 9'., Big. κβ΄. τιτ. α΄.

BI, 2,50 = DL, 16,53. 1. Ἐπὶ γὰρ τῶν κλοπῶν ἀμφότερα δεῖ συντρέχειν, καὶ τὴν σπουδὴν καὶ 15 τὴν συμβουλήν. Εἴπερ οὖν εὑρῶμέν που ὅτι σπουδάζων καὶ συνεβουλεύσε. γινέσϑαι κλοπήν. 6 τοὺς ἄλλους:

P τὰς ἄλλας

|

15 ὅτι: P ὅτε

LIB. II — TIT. III (P)

17

SCHOLIA AD BASILICORUM LIB. II TIT. III E COD. MS. PAR. GR. 1352 (P). B II, 3, 145 = DL, 1.

Big.

9.

17, 145.

τιτ. (97. κεφ.

κη΄.

(cf. C. 8, 44, 27)

καὶ Qu.

δ κεφ. ζ΄. xol τιτ. ια΄. χεφ. ιγ΄. "Eyytov τοῦ ἐμοῦ ἀγροῦ

ν΄. τιτ. δ΄.

τόπον εἶχες ab"

πωλῶν ἐγὼ τὸν ἐμὸν συνεπώλουν τότε καὶ τὸν σόν. Σὺ δὲ παρὼν οὐκ ἀντέλεγες, ἀλλὰ συνήνεις. Οὐ δυνήσῃ ὕστερον. ἀναλαβεῖν τὸ cóv: κολάζεται γὰρ ὁ τὸ ἴδιον βλέπων ἐκποιούμενον, καὶ μὴ ἀντιλέγων. Εἰ δὲ κατὰ πλάνην συνήνεις, βοηϑῇ. Ζήτει κεφ. ρις΄.

10

BIL

3, 146 = DL,

17, 146.

1. Οὔτε βλάπτεται, ὡς Du. ιγ΄. τιτ. β΄. κεφ. α΄. deu. ιγ΄. ι΄. τιτ. δ΄. κεφ. ι΄. καὶ βιβ. ιζ΄. τιτ. α΄. κεφ. ις΄. καὶ βιβ. νζ΄.

BI,

3, 147 = DL,

καὶ

βιβ.

17, 147.

l. Bg. κε΄. «vv. β΄. κεφ. λα΄. καὶ τούτου «τοῦ» Big. τιτ. β΄. κεφ. «ο»β΄. 15 ᾿Εδανεισάμην ἀπὸ Πέτρου τινός ὑποϑεὶς αὐτῷ ἰδωκὴν τινα ὑποϑήκην, ἀγρὸν τυχὸν 1j οἰκέτην᾽ εἶτα ἐδανεισάμην ἀπὸ τοῦ Παύλου καὶ ὑπέϑηκα αὐτῷ γενικῶς πάντα τὰ ὄντα μοι. Κατὰ τοῦτο ἐπλήρωσα τῷ πρώτῳ δανειστῇ τῷ Πέτρῳ τὸ χρέος xal τὴν ἰδυκὴν ἠλευϑέρωσα ὑποθήκην. Εἶτα ὁ δεύτερος δανειστὴς ὁ γενικὴν ὑποϑήκην ἔχων συμπαράλαμβάνει καὶ τὴν ἰδυκήν, ἣν ὑπεϑέμην 20 τῷ Πέτρῳ καὶ αὖϑις ἠλευϑέρωσα.

B II, 3, 149 = DL,

17, 149.

1. Bg. ξ΄. τιτ. ε΄. κεφ. '., Bi. ι΄. τιτ. ιζ΄, κεφ. τα΄. καὶ Bip. (9^. τιτ. ς΄., βιβ. λε΄. τιτ. ιδ΄. κεφ. xy’. ὋὉ ἔχων χρῆσιν ἀγροῦ δίδωσι καὶ τὰ τέλη καὶ ὁ ἔχων οἶκον [δίδωσι] τὸ ἐμφύτευμα, κεφ. κι΄. 25

2.

Ὃ

πατὴρ

ἢ ὁ [δεσπότης]

κερδαίνουσιν

ἀπὸ τῶν

ὑπεξουσίων᾽

εἰ οὖν

καὶ ἁμάρτωσιν οἱ ὑπεξούσιοι αὐτῶν, ἐπιγινώσκουσιν αὐτοὶ τὴν ζημίαν. 3.

«Βιβ.» ξ΄. τιτ. ε΄. κεφ. α΄. καὶ κεφ. λε΄.

BIL 3, 150 = DL, 17, 150. 1. Νεμόμενός ἐστιν ὁ οἰκείῳ προσώπῳ νεμόμενος᾽ ἔχων δέ ἀλλοτρίῳ 30 ὀνόματι νεμόμενος. Ζήτει βιβ. Ad. τιτ. ε΄. κεφ. α΄. ϑεμ. ς΄. καὶ [βιβ. .. .] τιτ. κδ΄. κεφ. γ΄. καὶ Dip. ιβ΄. τιτ. α΄. κεφ. Ey’. 30 τιτ. e’.: vel ιε΄. vel 9'. SCHELTEMA,

Basilica,

1.

2

Hb 1 78

18

LIB. II — TIT. III (P)

2. 'O νεμόμενος καχῇ πίστει ἣ ὁ ἔχων ἐξ ἀγορασίας καὶ αὐτὸ κακῇ πίστει, Hb I xal ὁ ἐκποιήσας δόλῳ, ὃν εἶχε δοῦλον, ἴσοί εἰσιν. 79

BII, 3, 151 = DL,

17, 151.

1. Bi. νη΄. τιτ. ιγ΄. κεφ. κδ΄. Οἰκίαν ἔχων τις ἔκτιζεν ἐν αὐτῇ καὶ μετὰ 5 πολὺ πόρρωθεν ὧν ἐκώλυεν ἄποψιν ϑαλάσσης" οὐκ ἐποίησεν οὗτος ζημίαν. Εἰ δὲ ἐντὸς τῶν [ρ΄.] ποδῶν ἔχτισεν, ὅπερ οὐκ ἐξῆν αὐτῷ [κατὰ] τὸ τῶν ιβ΄., ζημίαν ἐποίησεν.

B IL 3, 152 = DL,

17, 152.

1.

Big. λγ΄. κεφ. ιζ΄. ἔτιτ. α΄. κεφ. ι΄. El γὰρ ἐξ ἐμῆς ἐντολῆς ἐκβαλεῖν σέ 10 τις σπεύσει ἀπὸ νομῆς τινος, ἐγὼ ἐνάγομαι ὁ ἐντειλάμενος. 2. Εἰς τὰ ἁμαρτήματα τοῦ διαϑεμένου βοηϑεῖται ὁ χληρονόμος᾽ οὐ μὴν εἰς τὸ συνάλλαγμα. Εἰ γὰρ πωλήσει πρός τινα χρυσόν, καὶ εἴπῃ αὐτὸν καϑαρόν, εἶτα εὑρεϑῇ κίβδηλος, ἐνάγεται ὁ κληρονόμος. Ζήτει κγ΄., pre’, ξ΄., λ΄. ,

BI, 3, 153 = DL, 15

420

17, 153.

1. Τὸ σχεδὸν διὰ τοῦτο πρόσκειται, ὅτι ἐν τῷ [davelo] οὐχ ᾧ τρόπῳ ἐνεχόμεϑα, διὰ τοῦ αὐτοῦ καὶ ἐλευϑερούμεϑα. ᾿Ενοχοποιούμενοι γὰρ ἐν [τούτῳ] διὰ λήψεως ἐλευϑερούμεϑα διὰ συγχωρήσεως, οὐκ αὐτῷ τῷ νόμῳ ἀλλὰ διὰ παραγραφῆς. B II, 3, 154 = DL, 17, 154. 1. Ζήτει τὸ η΄. deu. τοῦ β΄. κεφ. τοῦ β΄. τιτ. τοῦ ν΄. BB. τὸ δὲ ἐνταῦϑα ἐναντίον. BI, 3, 155 = DL, 17, 155. 1. “Ὅταν γὰρ εὑρήσομεν τὸν [νόμον] τιμωρίαν ὁρίζοντα, τότε τὴν ἐλαφροτέραν ἐπιλεγόμεϑα κώλυσιν διὰ τὸ καλοϑελές, βιβ. [ξ΄.] τιτ. ζ΄. κεφ. α΄.

5

BI,3,

156 = DL,

17, 156.

1. Ἐβιάσατο μέ τις ποιῆσαι αὐτῷ χειρόγραφον χρέους. ᾿Απαιτούμενος ἐγὼ τὰ ἐν τῷ χειρογράφῳ ἔχω παραγραφὴν τήν, εἰ μὴ βίᾳ τοῦτο ἐποίησα. Ἔχω δὲ καὶ ἀγωγὴν εἰς λαβεῖν χειρόγραφον, Buß. ι΄. τιτ. β΄. κεφ. ϑ΄. 2.

Καὶ οὐκ ἐκώλυετο

15 [δανείῳ]: in margine

ἕλκειν ὕδωρ, οὕτως οὐδ᾽ ὁ ἐκείνου διάδοχος. P

26 χειρόγραφον: P περίγραφον ‘Dr οὐκ ἐκώλυετοῦ

| 24 κώλυσιν: P κόλυσιν |

29

nonnulla

| καλοϑελές: P κακοϑελές |

desiderari

videntur;

fortasse

leg.

LIB.

II —

TIT.

III (P)

19

3. Big. νη΄. τιτ. γ΄. κεφ. v. (cf. D. 8,3, 10) καὶ βιβ. (97. τιτ. (09^. κεφ. κς΄. (cf. C. 8, 44, 26) xai βιβ. 9. τιτ. γ΄. κεφ. ν΄.

4.

᾿Αγρὸν εἶχον ἐγὼ καὶ παρεχώρησέ μοι ἄλλος τὴν δουλείαν ἐν τῷ ἀγρῷ

αὐτοῦ. ᾿Επώλησα τὸν ἐμὸν ἀγρόν. Ei μὲν j| τοιαύτη δουλεία μόνῳ τῷ ἐμῷ ὅ προξώπῳ παρεχωρήϑη, οὐ διαβαίνει πρὸς τὸν ἀγοράσαντα τὸν ἀγρόν. Εἰ δὲ παρεχωρήϑη τῷ ἀγρῷ μου, συμπιπράσκεται καὶ αὕτη. “Ὅσα γάρ [ἐστι] προσωmux&, σβέννυται τῇ τελευτῇ τοῦ προσώπου᾽ ὅσα δὲ πραγματικά, ἀκολουϑεῖ τῷ πράγματι. Διὰ τοῦτο δὲ εἶπεν, ὡς ἐπὶ τὸ πολύ, διότι ὅτε ἐστὶ παραχωρηϑεῖσα δουλεία τῷ πράγματι, ἔχει τὴν περὶ αὐτῆς ἀγωγὴν ὁ ἀγοράσας. 10:

5, ’Edv ὁ δανειστὴς εἴπῃ τῷ χρεώστῃ, πώλησον τὸ ἐνέχυρον, δύναται αὐτὸ [ἀπαι]τεῖν᾽ ἔχει γὰρ μόνην τὴν προςωπωκεὴν ἀγωγήν.

B II, 3, 159 = DL,

οὐκέτι

17, 159.

1. Ζήτει Ἴνστ. β΄. τιτ. κ΄. Τυχὸν ἐπηγγείλω μοι πωλῆσαι τὸν Γρηγοριανὸν ἀγρόν. Τὸν αὐτὸν ἐληγάτευσέ μοι Πέτρος. ᾿Ιδοὺ, χρεωστεῖταί μοι ἐκ δύο 15 ἀγρῶν αἰτία, ἐξ ὧν ἣ ἀγρὸς ... 4... τὴν ἔχϑ...2. .ἂἥν....10....-- μιᾶς ἀγωγῆς λάβω τὸν ἀγρόν μου, οὐ παρὰ τοῦ ἄλλου δύναμαι τὸν [αὐτὸν] ἀπαιτεῖν. Τὸ γὰρ ἐμὸν πλέον ἐμὸν [οὐ γίνεται].

BI, 3, 160 = DL,

17, 160.

1. 'O πράτης πωλῶν τὸ ἀλλότριον ὑπόκειται δοῦναι διπλοῦν τὸ τίμημα᾽ 20 ὁ δὲ ὁρῶν τὸ ἴδιον πρᾶγμα ἐχκποιούμενον καὶ συναινῶν ἀπόλλει αὐτό. 2. Big. νδ΄. τιτ. α΄. κεφ. δ΄. [Οἱ πλεῖστοι] προσκληϑέντες διετιμήσαντο ἀσήμιαν: ἀρέσονται καὶ οἱ λοιποὶ τῇ τούτων διατιμήσει" οὐ γὰρ δυνήσονται τὴν τῶν πλειόνων καὶ μειζόνων διατίμησιν ἀνατρέψαι" τὸ [γὰρ] πραττόμενον διὰ τοῦ μείζονος μέρους τῶν πολιτῶν εἰς πᾶσαν τὴν πόλιν ἀναφέρεται.

s

BIN 3, 163 = DL, 17, 163. 1. 'O ὑπεξούσιος δύναται. .... Deere

ἔχων

ἐλευϑέραν

πεκουλίου

διοίκησιν

πιπράσκειν

BI, 3, 166 = DL, 17, 166. 1. Κεκανόνισταί σοι πανταχοῦ τὸν ἔχοντα ἀγωγὴν πραγματυκὴν ἀντὶ 80 εὐπόρου νοεῖσϑαι καὶ ἐγγύας μὴ ἀπαιτεῖσϑαι. " Ap! οὖν εἰ καὶ μὴ ἐπ᾽ ἰδίῳ τις πράγματι τὴν ἀγωγὴν ἐγύμναζεν, δι᾽ ἐκεῖνο τὸ τοιοῦτον ὡς εὔπορος λογισϑή9 post

Hb

ἀγοράσας

emendat

δι’ ἐκεῖνο:

adhuc

quosdam

ἀγρὸς ἐκ δύο αἰτιῶν

P ἐγγυμνάζων

δι᾽ ἐκεῖ

tractus

distinguo

|

15

ἀγρὸς

| 22 ἀρέσονται: P ἀρεκϑήσονται

... 4... την:

| 31 ἐγύμναζεν,

20

LIB. II — TIT. III (P)

σεται καὶ ἐξωμοσίᾳ καταπιστευϑήσεται; Kal φαμεν, ὡς οὐδὲν τὸν ὑπὲρ ἑτέρου παρεμβάλλοντα ὠφελήσειεν τὸ πρᾶγμα εἰς τὸ ἀντ᾽ εὐπόρου λογισϑῆναι᾽ τῷ μέντοι ἐπιτρόπῳ, κἂν πουπιλλάριον εἴη τὸ ὑπ᾽ αὐτοῦ διεκδικούμενον ἀκίνητον, συμβαλεῖται

5

BIL 1. Ὃ ποιεῖ τὸν ἐξ αὐτοῦ ὡς Big.

ıı

BIL

ὡς

εἰς εὐπορίαν.

Βιβ.

ζ΄. τιτ.

ιζ΄. κεφ.

ιε΄.

3, 167 = DL, 17, 167. γὰρ διδούς τινι, ὅπερ ἢ βιαίως ἀκίνητον ἣ κινητὸν κλοπιμαῖον, οὐ λαμβάνοντα δεσπότην. Κακὸς γὰρ νομεὺς ἦν καὶ οὐδὲν ὠφελεῖ τὸν HbI λαμβάνοντα᾽ ἣ γὰρ αἰσχρότης ἐκείνου καὶ τὸν ἐξ αὐτοῦ ἔχοντα βλάπτει, ϑ΄. c. 8΄. διγ. νζ΄.

3, 168 = DL,

17, 168.

1. Ζήτει κεφ. ϑ΄. καὶ τὰ ἐκεῖ «ταραγγεγραμμένα xol Bi. (9^. τιτ. α΄. κεφ. πγ΄. δ΄. (cf. C. 4, 40, 3et 4?) καὶ Buß. μδ΄. cur. ın!. κεφ. η΄. καὶ Bip. λε΄. τιτ. ιδ΄. λζ΄.

B II, 3, 169 = DL,

17, 169.

1. Ὃ κελεύσας ζημιωθῆναι — τῇ τοῦ ἄρχοντος προστάξει 15 6 ἐκβιβαστήῆς, ἀλλὰ τὸν δικαστὴν ὁρᾷ ἡ ζημία μου ὡς αἴτιον. 2. Big. ζ΄. τιτ. ε΄. κεφ. λε΄., ὅτι περὶ οὐ συνίσταται, Big. ζ΄. τιτ. ιγ΄.

BIL

3, 170 = DL,

μελλούσης

ἀγωγῆς

ζημιοῖ

με

δικαστήριον

17, 170.

1. Bip. ζ΄. τιτ. γ΄. κεφ. κ΄. καὶ Qi. ς΄. τιτ. α΄. κεφ. Ad’. “Ὅσα γὰρ ποιεῖ 20 ὁ δικαστής, μὴ καϑ᾽ ὃ ἐξουσίαν ἔχει, καὶ μὴ ἀνήκοντα τῷ ὀφφικίῳ αὐτοῦ, οὐκ ἔχει τὸ βέβαιον.

BU, 3, 172 = DL,

17, 172.

1. Ζήτει λς΄. xol βιβ. κε΄. τιτ. δ΄. κεφ. ιδ΄. καὶ Qi. ια΄. τιτ. α΄. κεφ. A9'. καὶ Bi. μγ΄. τιτ. η΄. κεφ. ξϑ΄. Πωυλήσας τις ἀγρὸν συνεφώνησεν οὕτως, 25 ἵνα ἀναλαμβάνω τὰ χρειώδη μου ἀπὸ τοῦ ἀγροῦ. Καὶ ὕστερον βούλεται λαμβάνειν πάντα, ὅτι πάντα χρειώδη" ἀλλ᾽ ὁ ἀγοραστὴς οὐκ ἀνέξεται καὶ ἐρεῖ, ὅτι μόνα λάχανα λήψει, καὶ πλέον οὐδέν. Καὶ νικᾷ τὸν πράτην, διότι ἡ ἀμφίβολος ἑρμηνεία κατ᾽ αὐτοῦ λέγεται. 2.

"Ds Big. ζ΄. τιτ. ε΄. κεφ. ξζ΄. xoà βιβ. μγ΄. ϑεμ. γ΄.

4 mr. ιζ΄.: leg vw. ιδ΄. P

Ber.

(9)

23 P legem

|

14

In

172 ante

P

| 6 ἧ: P εἰ | 7 νομεὺς: P νέμεσον schol

171 ponit

2

schol

1 antecedit

|

| 26 ἀνέξεται: P ἀνάξεται

| 8 ἧ: P εἰ | 9 διγ.: κελεύσας:

P κευλεύσας

| 27 νικᾷ: P νικᾶν

|

LIB.

II —

TIT.

III

(P)

21

3. Τί γάρ; Εἶπον ὅτι, τῷ δικαστῇ εἰ φαίνεται χρεωστεῖσϑαι νομίσματα ρ΄., ἀπαίτησον ταῦτα καὶ δός μοι. ᾿Ιδοὺ ἐνταῦϑα τὴν ἀγωγὴν ἀμφίβολον εἶπον. Οὔδε γὰρ ἐδήλωσα τὸν χρεώστην, εἰ Πέτρος ἐστίν, ἣ Παῦλος. Τοῦτο οὖν οὐ βλάπτει με, ὡς βιβ. ζ΄. τιτ. ε΄. κεφ. ξα΄. 5

ΒῚ],3, 171 = DL, 17, 171. 1. Σὲ τὸν Παῦλον εἴλκον εἰς Βυζάντιον ἕνεκεν τοῦ χρέους τοῦ ἐποφειλομένου μοι παρὰ Πέτρου ὄντος ὑπὸ τὴν ἐπαρχίαν, ἐν T] σὺ διῆγες ὁ Παῦλος χατὰ χώραν δυνατὸς Qv, καὶ ἔλεγον, δός μοι ἐνταῦϑα τὸ χρέος ἐκεῖνο καὶ λάβε τοῦτο ἀπὸ τοῦ Πέτρου. Οὐδὲ γένῃ ἔνοχος, διότι ἰσχύεις ἀπαιτῆσαι τὸν 10 Πέτρον. Βιβ. 97. «vc. γ΄.

BI,

3, 173 = DL,

17, 173.

1. ᾿Αποκαϑιστῶν ἀγρόν, εἰ καὶ περὶ τῶν καρπῶν μὴ εἴπῃ, ὅμως καὶ αὐτοὺς ἀποκαϑίστησιν᾽ εἰ μὴ ῥητῶς εἴπῃ, χωρὶς αἱρέσεως καρπῶν. 2. Big. ζ΄. τιτ. β΄. κεφ. λδ΄. καὶ τιτ. ις΄. κεφ. ζ΄. "Eyó καὶ σὺ ὁ Πέτρος 16 ἐδανεισάμεϑα ἀπὸ τοῦ Παύλου νομίσματα ρ΄. ἐπερωτηϑέντες, ἵνα ἄχρι τοῦ Πάσχα δώσομεν ταῦτα εἰ δὲ καὶ εἷς εὑρεϑῇ, δώσει τὸ πᾶν μόνος᾽ εἰ δὲ μόρα γένηται, ἵνα δώσομεν καὶ ἐκ μόρας νομίσματα κ΄. Ἔν τῷ Πάσχα σοῦ ἀποδημοῦντος εὑρέϑην ἐγώ. ᾿Εζητήϑην ἐγὼ τὰ νομίσματα, καὶ ὑπερεϑέμην. Μετὰ ταῦτα ὁ Παῦλος ἐναγαγών με ἔλαβεν ἀπ᾽ ἐμοῦ καὶ τὰ ρ΄. καὶ τὰ x'., δι’ ἣν 20 ἐποιησάμην ὑπέρϑεσιν. Εἶτα ἀπήτουν τὸ ἥμισυ τοῦ χρέους καὶ τῶν x’. σὲ τὸν Πέτρον᾽ οὐ παρέσχες εἰπών, σὺ ἐποίησας τὴν ὑπέρϑεσιν καὶ σὺ ἐζημιώϑης, x&y& οὐ βλαβήσομαι᾽ ἕκαστον γάρ, φησὶν ὁ νόμος, ἀδικεῖ τὸ ἴδιον φάκτον καὶ ἡ ἰδία ὑπέρϑεσις βλάπτει. . 3, Κεῖται ὁ ϑεματισμὸς ἐν τῷ α΄. ϑεμ. τοῦ η΄. κεφ. τοῦ δ΄. τιτ. τοῦ να΄. 25 Bıß., βιβ. κϑ'. τιτ. ε΄. κεφ. κδ΄, “Ὅπερ ἐχρεώστουν Πέτρῳ, κατέβαλον. Ὕστερον δὲ ἀπήτει με ὁ τούτου κουράτωρ καὶ ἁμαρτάνει δόλον. Μέλλει γὰρ ἀντιστρέφειν. B II, 3, 176 1.

Πάντες

τὰ τῶν 30

2.

=

DL,

17, 176.

οἱ μὴ ἔχοντες

δικαστῶν

ἐξουσίαν

δικαιοδοτεῖν,

κἂν

μείζονος

ὦσιν

ἀξίας,

πράττειν οὐ δύνανται.

Ἐναντίον βιβ. λ΄. διγ. ..ıy’. καὶ βιβ. με΄. τιτ. α΄. διγ. ρζ΄. καὶ ρς΄.

1 εἶπον

P τοῦτον ἐπιστρέφειν

ὅτι κτλ.:

verba corrupta

| 20

ἥμισυ:

τὸ

eadem

manu

| 6 εἰς Βυζάντιον:

P τὰ Yung

| 26 ἀπήτει:

in ἀντιστρέφειν

mutatum

P ἐν Βαζάντιον (sic)

P

ἀπείτει

| 9 τοῦτο:

| ἀντιστρέφειν:

P

22

LIB. II — TIT. III (P)

BI, 3, 177 = DL, 17, 177. 1. [[ἘΠὰν ἀγοράσω ἀγρὸν ἀπό σου, ὀφείλω κεχρῆσϑαι [πᾶσι τ]οῖς δικαίοις αὐτοῦ. Εἰ μή γε προ[σωπικ]ὸν ὑπῆρχεν. 2.

Εἰ γὰρ ὅπερ ἐχρεώστεις μοι κατέβαλες, ἠγνόουν δὲ ἐγὼ τὴν καταβολὴν δ καὶ ἀπήτησά σε, οὐκ ἐνάγομαι ὡς δόλον ποιῶν, βιβ. κγ΄. τιτ. γ΄. κεφ. ογ΄. BI, 3, 178 = DL, 17, 178. 1. ᾿Ἐπώλησά σοι ἀγρὸν ...5... εἰδότι αὐτὸν ἀλλότριον. Καὶ διὰ τοῦτο οὐδὲ ...6... τοῦ συναλλάγματος ἔρρωται, οὐδὲ... 6... ληφϑέντες x«pmoi' πάντα γὰρ ἀποχαϑίστανται.

191

BIL

3, 179 = DL,

17, 179.

1. [Εἶπον μέλλων] τελευτᾶν" ὁ δεῖνα ἔστω ἐλεύϑερος, ἐὰν ποιήσει ὅπερ βούλομαι. ᾿Επεὶ οὖν ἄδηλόν ἐστιν ὃ βούλομαι, ἐλευϑερωϑύήσεται" ϑάλπετα: ἐν τούτοις ἣ ἐλευϑερία.

B II, 3, 188 = DL, 15

17, 188.

1. [Elxé τις ἐν διαϑήκῃ] τὸν δεῖνα υἱὸν αὐτοῦ εἶναι. Καὶ παρακατιὼν 81 εἶπε μὴ εἶναι υἱὸν αὐτοῦ. Οὐ SU ἕτερον ἕτερον ἔρρωται, ἀλλ᾽ ὁ λέγων ἑαυτὸν εἶναι υἱὸν τοῦ διαϑεμένου, δείκνυσιν. 2. Ζήτει βιβ. λγ΄. τιτ. α΄. [κεφ. μ΄. ϑεμ. γ΄.], ἔνϑα φησί, ὅτι οἱ εὐνοῦχοι οὐχ υἱοϑετοῦσιν᾽ οἷς γὰρ ἣ φύσις ἠρνήσατο παιδοποιεῖν, τούτοις καὶ ὁ νόμος.

»

BII, 3, 191 = DL, 17, 191. 1. Τὸν βασιλέα δεῖ ἑρμηνεύειν τὰ μὴ πρόδηλον ἑρμηνείαν ἔχοντα.

B II, 3, 193 = DL,

17, 193.

1. Καὶ συμβάλλεται αὐτοῖς ἣ νομὴ τοῦ διαϑεμένου, x&v ὁ μέσος μὴ ἐνεμήϑη, ὡς Di. ν΄. τιτ. δ΄. κεφ. β΄. ϑεμ. a'., ιδ΄. καὶ Bi. ζ΄. τιτ. ις΄. κεφ. δ΄.

5

ΒΠ, 3, 194 = DL, 17, 194. 1. Ζήτει τιτ. β΄. κεφ. ο΄. Otov διδότωσαν οἱ κληρονόμοι μου νομίσματα ε΄. καὶ τοῦτο οἱ κληρονόμοι τῶν κληρονόμων ἀπαιτοῦνται ποιεῖν. 4

2 κεχ:ἦσϑα.:

P χεχρῇῆσται

| 18 B 33,

agit. De eunucho vide Inst. 1, 11, 9, Tip. sententiam in contrarium vertit.

1, 35 non de eunucho ad

B 323, 1, 51.

sed de spadone

Scholiastes

Modestini

LIB. II — TIT. III (P)

B II, 3, 195 — DL,

23

17, 195.

1.

Ζήτει Big. μδ΄. τιτ. 19". κεφ. να΄. καὶ Big. μγ΄. τιτ. α΄. κεφ. 49°. pue". καὶ BB. λζ΄. τιτ. ζ΄. κεφ. ε΄. Ἐπερώτησά σε ὁμολογεῖν διδόναι μοι τὸ βιβλίον σου. Εἶπας, ὁμολογῶ. ᾿Ιδοὺ ἐπεὶ ὡμολόγησας καὶ ἐξεφώνησας, ἐβλάβης. Εἰ ὅ δὲ οὐκ ἐξεφώνησας, οὐκ ἐβλάβης.

BI, 3, 196 = DL,

17, 196.

|]. Ζήτει κεφ. En’. καὶ Buß. νη΄. τιτ. γ΄. κεφ. 8 ., λς΄. καὶ Bi. νδ΄. τιτ. ς΄. χεφ. α΄. καὶ «Bi.» νς΄. τιτ. γ΄. κεφ. δ΄. Ἔχων οἶκον ἔλαβον σιγιλλάρια, ἵνα ἐξκουσεύηται. Εἰ πωλήσω σοι τοῦτον, οὐχ ἕξεις τὸ αὐτὸ προνόμιον" διὰ γὰρ 10 τὸ ἐμὸν πρόσωπον ἦν τὸ προνόμιον. BI, 1.

3, 197 ἜἜξεστι

=

DL,

γαμεῖν

17, 197.

τοὺς

δύο

ἀδελφοὺς

δύο

ἐξαδέλφας,

ἀλλ᾽

οὐκ

ἔστιν

εὐπρεπές" ἡ γὰρ ἀδελφὴ τῆς γυναικός μου γαμβρόν με ὀνομάζει 7) ἀνδροεξάδελφον.

1.

BIL

3, 198 = DL.

17, 198.

1. ᾿Ἐπιλογὴν γὰρ ἔχει εἴτε τὸ ἴδιον ἐκδικεῖν, εἴτε κατὰ τοῦ ἐπιτρόπου χωρεῖν. Ζήτει βιβ. ι΄. τιτ. ζ΄. κεφ. Y'., ε΄. καὶ βιβ. να΄. τιτ. ε΄. κεφ. α΄. καὶ βιβ. ιη΄. ctr. ε΄. κεφ. κα΄. καὶ Bip. (9^. cer. η΄. κεφ. ιγ΄.

B II, 3, 200 = DL, 20

17, 200.

1. ’Eav ἀφῆλιξ ἀφήλικι δανείσῃ καὶ δαπανηϑῶσι [τὰ Sanavadevre]] τὰ δανεισϑέντα, οἷος ἂν προςβοηϑηϑῇ τῶν δύο, δοκεῖ ἀδικεῖσϑαι. "Hrrov οὖν ἄδικόν ἐστι τὸ βοηϑηϑῆναι τὸν δαπανήσαντα.

BU, 3, 20]

= DL,

17, 201.

1. 'O συμβολαιογράφος οὐ δύναται γράφειν ἐν τῇ ἀλλοτρίᾳ διαϑήκῃ 25 ἑαυτῷ ληγάτα᾽ εἰ δὲ τοῦτο ποιήσει, ὡς πλαστογράφος ἐνάγεται, xal οὐδὲ τὰ λοιπὰ διὰ τοῦτο ἔρρωται.

B II, 2, 202 = DL,

17, 202.

1: 'O καϑολικὸς κανὼν λέγει, ὅτι πᾶς δανείζων ἀπολαμβανέτω τὸ ἴδιον. "AM ἕτερος νόμος λέγει" ὁ δανείζων τῷ ὑπεξουσίῳ ἀπόλλει αὐτό, καὶ ἀνέτρεψεν 30 οὗτος

ἐκεῖνον.

21 προσβοηϑηϑῇ: P προσβοηϑῇ

24

LIB. II — TIT. III (P)

B II, 2, 204 = DL, 17, 204. 1. 'O ἔχων προζωπικὴν ἀγωγὴν ἧττον ἔχει τοῦ ἔχοντος xal ἐνέχυρον. Μείζων γάρ ἀσφάλειά ἐστιν ἐν τοῖς ἐνεχύροις ἤπερ ἐν τοῖς προςώποις.

5

BI, 2, 205 = DL, 17, 205. 1. 'QOc ἐπὶ τὸ πολὺ ἐπὶ δούλου ὑπὸ ἡμέραν ἐλευϑερωθέντος᾽ βάρος

οὐκ

ἐπιτίϑεσϑαι

ἐκείνῳ γὰρ

δύναται.

2. Μετὰ καιρὸν ὡρισμένον ἐν τῷ μεταξὺ δυνάμεϑα ὡς δεσπόται δουλείαν ἐπιτιϑέναι τῷ ἀγρῷ τῷ μέλλοντι Exon vaa. 3.

'O δημὸσιακὴν λαβὼν δουλείαν σιωπηρῶς ὑποτίϑησι τὰ ἑαυτοῦ πάντα 10 τῷ δημοσίῳ ἀλλ᾽ ὅμως ἔχει ἐξουσίαν καὶ πωλεῖν. B II, 3, 209 = DL, 17, 209. l. 'Eni τοῦ δούλου καὶ τοῦ αἰχμαλώτου φύσει δὲ ζῆν.

B II, 3, 210 = DL, 15.

αὐτῷ τῷ νόμῳ τεϑνάναι δοκεῖ,

17, 210.

1. Ὃ γὰρ ἄνηβος ὧν 7) αἰχμάλωτος ἀχύρως διαϑήσεται. Κἂν ἐτελεύτησεν ἐν πολιτείᾳ, οὐδὲν εἰςακουσϑήσεται. 2.

Big.

5 τὸ πολὺ:

ζ΄. τιτ. P τῷ

τς΄. κεφ. πολὺ

|

ζ΄.

15 ἀκύρως:

P ἄκυρος

LIB.

SCHOLIA

AD

II —

TIT.

IV

(P)

25

BASILICORVM

LIB. II TIT. IV

E COD. MS. PAR. GR. 1352 (P). Big. τῶν Avy. κβ΄. vr.

c'., τοῦ Κωδ.

βιβ. a’. τιτ. m.

Hb 1 BIL 4, 1 — DXXII, 6, 1. 82 5 1. Τῶν ἀνϑρώπων οἱ μὲν. φάκτον, οἱ δὲ νόμον ἀγνοοῦσι᾽ καὶ οἱ μὲν φάκτον ἀγνοοῦντες συγγινώσκονται, ὡς ἐπὶ τὸ πλεῖστον. Μάϑε γὰρ μικρᾶς προϑεορίας ἤγουν ὅπερ ἔγνως ἐν τῷ γ΄. των ἴνστιτ. τιτ.... (9), ὅτι ἐπὶ τῶν ὀιακατοχῶν χρόνος ταύταις ὥρισται" οἷον ἐπὶ μὲν ἀνιόντων καὶ κατιόντων ἐνιαυτός᾽ ἐπὶ δὲ τῶν ἄλλων ρ΄. ἡμέραι μόνον. Καὶ ἐὰν ἐντὸς ταύτης τῆς προϑεσμίας, τοῦ 10 ἐνιαυτοῦ λέγω ἢ τῶν ρ΄. ἡμερῶν, μὴ αἰτήσῃ τις τὴν ἁρμόττουσαν αὐτῷ διακατοχήν, ἀπόλλει ταύτην. Μάϑε καὶ τόδε, ὅτι ὁ μὲν φάκτον ἀγνοῶν συγγινώσκεται, ὁ «δὲ» νόμον ἀγνοῶν οὐ συγγινώσκεται.

2. Τοῦ ᾿Ἐναντιοφανοῦς. ’Avayvadı τὴν νεαρὰν περὶ ἀρρενογονίας, ἤτοι pn. Σήμερον δὲ διά τῆς... νεαρᾶς ἐπεχτείνεται ἣ διακατοχὴ τῶν ἀνιόντων 15 καὶ κατιόντων μέχρι λ΄. [ἐνιαυτῶν]. 3.

’Eav

τις

ἀγνοῇ

ἑαυτὸν

συγγενῇ,N

οὗτος

πῇ

μὲν νόμον

ἀγνοεῖ,

,

καὶ οὐ

συγγινώσκεται᾽ πῇ δὲ φάκτον ἀγνοεῖ, καὶ συγγινώσκεται. Ei γὰρ καὶ ἐλεύϑερον ἤδει ἑαυτόν, καὶ ἐξ οἵων προῆλϑε γονέων, τὸ δὲ δίκαιον ἔχειν οὐ νομίζει τῆς συγγενείας, οὗτος νόμον ἀγνοεῖ, καὶ οὐ συγγινώσκεται᾽

εἰ δὲ συμβάδην οὗτος

20 ἔτυχεν ἐκτεϑεὶς παρὰ γονέων, καὶ ἠγνόει, τίνων γέγονε πατέρων, ἴσως δὲ καὶ ἐδούλευέ τινι βόνα φίδει τὴν τυχὴν ἀγνοῶν, οὗτος, ἐπειδὴ φάκτον καὶ οὐ νόμον ἠγνόησε, συγγινώσκεται. 55

4.

,

H

^

^

3

m

*

3

N

"A

x

3

Περὶ τῶν ἐκτεϑειμένων ἀνάγνωθι, τί [ἔχει δίκαιον ὁ γινώσκων..

5.

Τῶν ᾿Εναντίων. Big. λζ΄. τιτ. ια΄. διγ. δ΄. deu. γ΄., ἐν ᾧ φησιν, ὅτι 26 εἰς τὸ αἰτῆσαι διακατοχὴν οὐ δεόμεϑα τῆς ἀνοίξεως. Ζήτει τὴν α΄. διατ. τοῦ

να΄. τιτ. τοῦ ς΄. βιβ. (8 Ic). BI,44 = DXII, 6, 4. 1. Ἢ τοῦ φάκτου καὶ f τοῦ νόμου ἄγνοια συμβάλλεται τῷ νεμομένῳ᾽ ὁ μὲν γὰρ φάκτον ἀγνοήσας δύναται οὐσουκαπιτεύειν" ὁ δὲ νόμον; ἀγνοήσας 6 μικρᾶς προϑεορίας: leg. μικρὰς mpcheoula:? | 7 ἤγουν: P ἠγούν | 19 συμβάδην: incertum | 22 ἠγνόησε: P ἠγνόης | 28 καὶ ἡ τοῦ νόμου: Hb. emendat καὶ οὐ νόμου

26

LIB. II — TIT. IV (Ρ)

οὐκέτι. Οἷον ὁ κατὰ τραδιτίονος λαβὼν πρᾶγμα παρὰ μὴ δεσπότου, οἷα μὲν φάκτον ἀγνοήσας, xal δεσπότην εἶναι νομίσας τὸν τραδιτεύσαντα, δύναται αὐτὸ οὐσουκαπιτεύειν. .Ὃ δὲ ϑεράπαιναν ἔχων [οὐσουκαπιτεύει], x&v νομίζῃ τὸν ταύτης τοχετὸν εἰς ἑαυτὸν ἀνήχειν καὶ βόνα φίδε αὐτὸν νεμηϑῆναι, οὐ 5 δύναται οὐσουκαπιτεύειν, οἷα δὴ νόμον ἀγνοήσας. ,

H

€

x

2

,

M

3

L4

2.

Tàv'Evavitov. Βιβ. ιζ΄. τιτ. α΄. διγ. ζ΄. (0) καὶ βιβ. μα΄. τιτ. α΄. διγ. λζ΄.

3.

Τοῦ

3

᾿Ανωνύμου. Βιβ. μα΄. τιτ. γ΄. διγ. λα΄.

BI,45

=

D XXII, 6, 5.

]. ᾿Αποϑανών τις ἔλιπε δύο ἀδελφούς" ὁ μὲν ἔμαϑεν τὸν αὐτοῦ ϑάνατον, 10 6 δὲ οὐκ ἔμαϑε᾽ ἀπελιμπάνετο γάρ. Ἧ τοῦ ἑνὸς τοίνυν εἴδησις τὸν ἄλλον οὐ βλάπτει" καὶ ἡ τοῦ ἑτέρου ἄγνοια τὸν ἕτερον οὐκ ὠφελεῖ. Ζήτει τοῦ γ΄. τίτλου χεφ. ογ΄.

BII, 4, 7 — ὭΧΧΙΙ,

6, 7.

1.

Οἷον, ἐπηρωτήϑη τις οἰκέτην ἄξιον ὄντα νομισμάτων κ΄. Τούτου δὲ 15 τοῦ οἰκέτου πρὸ μόρας τελευτήσαντος, νομίζων ἔτι ἐνέχεσϑαι τῇ ἐξ στιπουλάτου, ἀπελϑὼν κατέβαλε τῷ ἐπερωτήσαντι τὰ κ΄. νομίσματα᾽ συγγινώσκεται

οὗτος, ἐπειδὴ περὶ ζημίας τῶν κ΄. νομισμάτων «....» καὶ δύναται ταῦτα ῥεπετιτεύειν. 2. Ὑπέξελε τοῦς ἀγνοίᾳ νόμου ἰνδέβιτον καταβάλλοντας, ὡς βιβ. ια΄. τοῦ 20 Κώδικος τιτ. νη΄. (C. I, 18). 3. Φησὶν ὁ ᾿Ανατώλιος: ὁ κατὰ πλάνην νόμου ἰνδεβίτως καταβαλὼν χρήματα οὐ δύναται ῥεπετιτεύειν αὐτά" εἰ μέντοι κατὰ φάκτου ἄγνοιαν, ῥεπετιτεύειν. BI,

25.

4,

8

=

DXXI,

6,

8

18. Big. α΄. τοῦ Κωδ. τιτ. m’. διατ. ζ΄. 28.

Τῶν ᾿Εναντίων. Big. α΄. τοῦ Koß. «vc. «οη΄. διατ. ζ΄.

BII, 4, 9 = DXXII 1. 2.

Ἡ

τοῦ φάκτου

6, 9.

ἄγνοια, εἰ μὴ εὐήϑης Tj, συγγινώσχεται.

Τοὺς ὀφείλοντας ἐρωτηϑῆναι"

ἤτοι 6 νέος ἔχει τὸν ἐπίτροπον, ὁ ἄσωτος

30 τὸν κουράτωρα. 5 οἷα: P οἷον

| 7 τιτ. γ΄.: P τιτ. α΄. γ΄.

| 16 κατέβαλε:

P κατέβαλον

LIB. II — TIT. IV (P)

3.

27

Τῶν ’Evavrlov. "Ev τῇ ιβ΄. Star. τοῦ τη΄. τιτ. τοῦ α΄. βιβ. τοῦ Κώδικός

φησι, τὰς διατάξεις ἀγνοεῖν οὐδεὶς δύναται.

"Ev δὲ τῇ α΄. διατ. «τοῦ» ιζ΄. τιτ.

τοῦ α΄. «Bip.» (S 23) φησὶν ὡς διατάξεις κρατεῖν τὰ Δίγεστα. 4. Bf. μα΄. τιτ. α΄. διγ. λε΄. καὶ βιβ. x9^. τιτ β΄. διγ. ιε΄., ἐν οἷς ἐπικρατεστέ5 pav τῆς ἀληϑείας ἐδέξαντο τὴν ὑπόνοιαν. 5.

Τῶν Ἐναντίων. Big. x9'. τιτ. β΄. Sw. ιε΄. καὶ τὸ be’. διγ. (9).

6. 'E&v τις νόμον ἀγνοήσας μὴ παρακατάσχῃ τὸν Φαλκίδιον, βλάπτεται ἐκ τῆς τοῦ νόμου ἀγνοίας. Καὶ τοῦτό φησιν ἣ ἐπιστολὴ τοῦ ϑειοτάτου Πίου καὶ διάταξις Σεβήρου καὶ ᾿Αντωνίνου. ı

7.

Τῶν ᾿Εναντίων.

Διγ. ο΄. τοῦ α΄. τιτ. τοῦ ic.

βιβ. (8 1).

8. Τὸ κείμενον. Καὶ ὅτι ὁ ἐν ἀγνοίᾳ νόμου μὴ χρησάμενος τῷ Φαλκιδίῳ οὐκ ἀναλαμβάνει. 9.

Τῶν ᾿Ἐναντίων. Βιβ. xc'. τιτ. ζ΄. διγ. λϑ΄. (?)

B II, 4, 10 = 15

].

D XXII, 6, 10.

’Evexerau δὲ εἰς ὃ γέγονε πλουσιώτερος,

ὡς βιβ. xc'. τιτ. η΄. διγ. ε΄.

Οἷον ἐπὶ πούπιλλον κατηνέχϑη διακατοχῆ᾽ οὐ σκοποῦμεν τὸ τοῦ πουπίλλου [ὄνομα]! πρόςωπον, ἵνα δράμῃ 7) διακατοχή, ἀλλὰ τὸ τοῦ ἐπιτρόπου" καὶ τότε ὁ χρόνος τρέχει τῆς διακατοχῆς, ὅταν oldev οὗτος τὴν τελευτὴν καὶ δύνηται αἰτεῖν τὴν διακατοχήν. 20.

ΒΙ], 4, 11 — CTI, 18, 2. l. Ἐντὸς τριῶν ἐτῶν μήπω πραϑέντων τῶν ἐν αὐτῇ πραγμάτων κατὰ τὴν ς΄. διατ. τοῦ λα΄. τιτ. τοῦ ς΄. βιβ. ($ 1). Μὴ ἐναντιωϑῇ σοι $ δ΄. 315. τοῦ αὐτοῦ λα΄. vtr." ἐπὶ γὰρ ἐξωτικοῦ δέξαι αὐτήν" καὶ ἀνάγνωθι τὴν νζ΄. διατ. τοῦ κ΄. τιτ. τοῦ β΄. βιβ.

:|

BIL 4, 12 = CT,

18, 3.

l. 'Iozéov δὲ γενικῶς, ὅτι ὁ κατὰ ἄγνοιαν φάκτου xal οὐ κατὰ ἄγνοιαν νόμου καταβαλὼν ῥεπετιτεύει, ὥς φησιν ἡ ι΄. διάταξις τοῦ παρόντος τιτ. Εἴρηται δὲ καὶ ἐν τῷ δ΄. βιβ. τιτ. ε΄. διατ. 9'., ὅτι ὁ ἐν εἰδήσει καταβαλὼν οὐ ῥεπετιτεύει. 2

τῇ

α΄.

διατ.:

iteratur in P

P τῷ

α΄.

διγ.

|

6 τὸ de’. &y.:

| 28 διατ. 8°.: P διγ. 9".

P ὁ he’. διγ.

| 24 τοῦ κ΄. τιτ.:

28

LIB. II — TIT. IV (P)

BI 1. τὴν

4, 16 = CI, 18, 7.

'O φάκτον ἀγνοῶν συγγινώσχεται, ἐὰν πρὸ τῆς τομῆς τοῦ φάκτου ἄγνοιαν προεβάλλετο᾽ εἰ γὰρ μετὰ ψῆφον ἠγνόηκεν, οὐ συγγινώσχεται.

2. Τότε ὁ τὸ φάκτον ἀγνοῆσας συγγινώσχεται, ὅτε μὴ τέλειόν τι πέπρακται" ὅ εἰ γὰρ ἅπαξ τὸ πρᾶγμα ἐκ τῆς ἀγνοίας τοῦ φάκτου τέτμηται, τῷ προκαλύμματι [τῆς ἀγνοίας οὐκ ἀνανεοῦται]. BII 4, 17 — CT, 18, 8. 1. Ὑπέξελε οὖν τὸν μη΄. τιτ. τοῦ...

10

βιβ.

B II, 4, 20 = CI, 18, 11. ]. Ei καὶ τὰ μάλιστα ἣ τοῦ νόμου ἄγνοια οὐ [βοηϑεῖ ταῖς γυ]ναιξὶ βουλομέναις κερδᾶναι, ὅμως .... 5...... τοῦτο τὸ νόμιμον χώραν [oüx]...3. ἔχει. Οὐκ ἔτι δὲ ἐπὶ .... 5...... τῶν παλαιῶν διατάξεσι νενόμισται. 3 post συγγινώσχεται sequi videtur rapenoumn | 11 ὅμως ...5...: Fabr. supplet ὅμως κατὰ τὴν ἡλικίαν def | 12 imb ...5...: Fabr. supplet ἐπὶ ταῖς τῶν νεωτέρων βασιλέων, ἀλλὰ καὶ

LIB. II — TIT. V (P)

SCHOLIA

AD

BASILICORVM

29

LIB. II TIT. V

E COD. MS. PAR. GR. 1352 (P). Big. α΄. τοῦ Ko3.

BL 5

τιτ. (9.

5 3 = CT, 19, 3.

]. Τὰ πρὸς βλάβην τοῦ φίσκου ἣ τῶν [πολιτυκῶν] νόμων οὐκ ἀπαιτεῖ τις βασιλ[έα ... 5...] οὐ παραχωρεῖ τι βασιλεὺς ὑπεναντίον [τῶν] νόμων, εἰ μὴ ἄρα τὸ παραχωρηϑὲν τῷ ...4... δεηϑέντι. Καὶ οὐ βλάπτει. ...6. ἐστι συγχώρησις ὡς ....7 .... τιτ. καὶ ws ς΄. δῶ τοῦ [xB'. τιτ. τοῦ α΄. βιβ. λέγουσαν,] ὅτι πᾶσα ϑεία χέΪλευσις. ..] μαχομένη δημοσίῳ

10....6.

ἐπάρχου

δεύτερός

ὦx

οὐ

δεῖται

βασιλ.

»" ee.

TG...

2...

τοῦ

ἀλλὰ ἅπαξ.

BlIL 5, 9 = CL 20, 1 l. Big. ζ΄. τιτ. AP. διατ. γ΄. el ...6...

BII, 5, 11 — CT, 21, I. 15

1.

Ταῦτα δὲ νόει, ἐὰν νόμος ἢ binpiopa]...5... νόμων ἐξῆν.....2. οὐκ ....9 .... τρόπον, ὥς φησι 3j ιβ΄. διατ. καὶ [ἡ γ΄. διατ. τοῦ ν΄. τιτ.] τοῦ ζ΄. βιβ. καὶ [ἀνάγνωθι] τὴν γ΄. διατ. το[ύτου τοῦ τιτ.].

BII, 5, 12 — CL

21, 2.

1. Ὃ μὴ éunpo9écuov καὶ νομιμῶν ....3.... o&vop, οὐδὲ διὰ βασι20 Aus ἀντιγίραφῆς βοη͵ϑεῖται οὐδ᾽ ἀνατρέπει ....6 .... ἀλλὰ καὶ εἰ κινῇ sss . [ζήτει BR Sl me: uh dar. ς΄. xal τὴν --.. Be... εἰ μὴ ἄρα ἐκ ᾿διαϑήκης χατὰ....6.... ε΄. dar. τοῦ ια΄. τιτ. τοῦ ζ΄. Bi. Sur.

86

BII, 5, 14 = CI, 22, |. Hb ! 1. Φησὶ yàp ἡ ε΄. διατ, τοῦ παρόντος τιτ., ὅτι ὁ ψευδῶν δεηϑείς, κἂν 86 τύχῃ νομίμου ἀντιγραφῆς, ἐκπίπτει αὐτῆς καὶ εἰ παράνομον αἰτήσῃ, τιμωρεῖται.

BII, 5, 19 — C1, 22, 6. 1.

Bg. γ΄. τιτ. α΄. κεφ. α΄. καὶ γ΄. καὶ τοῦ β΄. τιτ. κεφ. η΄.

28 τοῦ

β΄. τιτ.: P τοῦ β΄. βιβ.

30

LIB. II — TIT. VI (P)

SCHOLIA

AD

BASILICORUM

LIB. II TIT. VI

E COD. MS. PAR. GR. 1352 (P). [Big. «΄.] τῶν Aey. τιτ. γ΄. διγ. λα΄. καὶ τιτ. δ΄. [καὶ βιβ.] a’. τοῦ Κωδ. τιτ. ια΄. ’Ivor. α΄.

5

BI, 6,1=

DI, 3, 31.

HbI

1. 'O μὲν βασιλεὺς ἐλεύϑερός ἐστι τῶν νόμων καὶ τῆς ἐκ τούτων ἀνάγκης᾽ 87 ἡ δὲ Αὐγούστα, εἰ καὶ μή ἐστιν ἀπολελυμένη τῶν νόμων, ὅμως «ὁ» βασιλεὺς τὰ οἰκεῖα προνόμια παρέχει αὐτῇ, τιτ. ιζ΄. τῆς β΄. τῶν Ἴνστιτ. «καὶ» νεαρὰν λβ΄. ιι

BIL 6, 6 = CI, 14, 1l. |. Big. τοῦ Ko8. α΄. τιτ. ιδ΄. διατ. α΄.

B I, 6, 7 -- CI, 14, 2. Hb I l. Ἡ βασιλυκὴ ἀντιγραφὴ ἐκφερομένη ἀπὸ ἀναφορᾶς περσονάλη καλεῖται 88 καὶ οὐχ ἕλκεται κατὰ τῶν ὁμοίων: ἧ γὰρ βασιλικὴ ψῆφος μεταξύ τινων 15 ἐκφωνηϑεῖσα κατὰ τῶν ὁμοίων ἕλκεται. 2. Σημείωσαι τὴν διόρισιν τῆς ἀντιγραφῆς καὶ τῆς ψήφου. Δέξαι δὲ τὸ λεχϑὲν ἰδικῶς, ἵνα μή [σοι ἐναντιωθῇ]} 7 ιδ΄. διατ. τοῦ vs’. τιτ. τοῦ ζ΄. βιβ. (9) BII, l.

6, 8 — ’Exelvas

CI, τὰς

14, 3. διατάξεις

20 φυλάττεσϑαι ϑεσπίζομεν, γενομένης κατεπέμφϑησαν

ἡμῶν

παρὰ

πάντων

ἀνθρώπων

ὡς

γενικὰς

αἵτινες πρὸς τὴν ἱερὰν σύγκλητον ὀρατίωνος καὶ ὅσα ἐδίκτου μνήμην ἐν αὐτοῖς ἔχουσιν.

BII, 6, 10 = CL 14, 5. 1. Τῇ ἐννοίᾳ μᾶλλον καὶ οὐ τοῖς ῥήμασιν τοῦ νόμου προςέχομεν. Kai σημείωσαι, ὅτι πᾶν γινόμενον παρὰ τὴν δύναμιν τοῦ νόμου ἄχρηστόν ἐστιν. 255

BIL 6, 17 — CI, 14, 12. 1. Ei τι ὁρίσει ἣ νομίσει ὁ βασιλεὺς μεταξύ τινων, νόμος νοεῖται. 15 ἕλκεται:

Fabr.

οὐχ ἕλκεται

|

16 διόρισιν:

P διδόρ᾽

Hb I 89

LIB. II — TIT. VI (P)

B II. 6, 20 = CT, 1]. BI,

Νεαρά... 6, 27

3l

17, 1, $ 10.

κεφ. «'., νεαρὰ Es’. =

Nov.

114.

Hb I

1. Μὴ ἐναντιωϑῇ σοι, κἂν κελεύῃ πᾶσαν βασιλέως ἀντιγραφὴν ὀφείλειν 9? ὅ πάντως χειρὶ τοῦ βασιλέως ὑπογράφεσϑαι. 'H γὰρ παροῦσα διάταξις οὐκ ἀναιρεῖ τὸ λεχϑὲν ἐν τῷ Κώδικι, ἀλλὰ προστίϑησιν τὸ ἐνταῦϑα ϑεσπισϑέν᾽ δῆλον ὅτι τὰς μὴ ὀφειλούσας ὑπογράφεσϑαι ὑπὸ τοῦ βασιλέως. 4 χελεύῃ: 7 ὀφειλούσας:

P

κελεύει

|

P ὀφελούσας

πᾶσαν

βασιλέως

ἀντιγραφὴν:

P πᾶσα

Bao.

ἀντιγραφή

|

32

LIB. III — TIT. I (P)

SCHOLIVM

AD

BASILICORVM

LIB. III, TIT. I

E COD. MS. PAR. GR. 1352 (P). B III, 1, 32

—

Nov.

123 cap.

17.

Hb 1

1. Ei δὲ μονάσῃ ὁ δοῦλος, ἐντὸς τριῶν ἐτῶν ἕλκεται εἰς τὴν ἰδίαν τύχην, 101 5 βιβ. α΄. τοῦ Κωδ.

«vr. γ΄. διατ. Ac. καὶ λζ΄.

LIB. VI — TIT. I (P)

SCHOLIA

AD

BASILICORVM

33

LIB. VI TIT. I

E COD. MS. PAR. GR. 1352 (P). BVL12-DLO9,2 1.

5

BVLL,8=

ΟΧΙ͂Ι, 1,1.

1. Big. «ιβ΄.» τοῦ Κωδ. ἀξιώματα ταῖς γυναιξὶν οἱ ἐστι ϑυγάτηρ συγχλητικοῦ πατρὸς ἀξίωμα κεκτημένη᾽ 10 ται τύχην. 2.

1, 49

=

DI,

Hb I

τιτ. α΄. κεφ. α΄. καὶ Qi. τῶν Διγ. υϑ'΄. (?), ὅτι τὰ 140 ἄνδρες, οὐχ οἱ πατέρες παρέχουσι' πλὴν εἰ τίς καὶ γεγάμηται ἀνδρὶ μὴ ἰδιώτῃ, μένει τὸ τοῦ εἰ δὲ ἰδιώτῃ γαμηϑῇ;, καὶ αὕτη ἰδιωτυκὴν ἐπιγράφε-

᾿Απολλύουσι αἱ γυναῖκες τὸ πρῶτον

B VI, 1.

HbI

'O ἀποκινηϑεὶς συγκλητικὸς xal μὴ ἀποκαταστὰς οὐ δύναται δικάζειν. 139

ἀξίωμα, ἐὰν μὲν δευτερογαμοῦσι.

18, 16.

Προκάταρξίς ἐστι ἣ διήγησις τῆς ὑποθέσεως, οὐχ ἡ ἔκδοσις τῆς ἀγωγῆς,

οὐδὲ ὑποβολή, οὐδὲ $ μονομερὴς ἐντυχία.

s

BVL 1, 52 = DI, 18, 19. 1. Ἡ γὰρ ἐκ τῆς συνδιαγωγῆς ἰσότης τὸ ἀρχικὸν ἀξίωμα καταφρονεῖσϑαι ποιεῖ.

BVI 20

1,54

= DI,

18, 21.

1. Ποινὴν ἐπαγαγὼν ὁ ἄρχων τῷ μὲν δυναμένῳ ἐμμετρείτω τῇ δυνάμει αὐτοῦ τὴν ἀπαίτησιν. συγχωρηϑῆναι δὲ διὰ πενίαν οὐκ ἀπαιτεῖται.

B VI, 1, 55 = CXII, 8,1. 1. Τουτέστι μηδεὶς ἐπιβήτω μὴ κεχρεωστημένῳ αὐτῷ Padua Ev τε στράτῳ καὶ ἐπαρχίᾳ καὶ σακριλέγιον Soxei ἁμαρτάνειν, κἂν ἀγνοεῖ. Καὶ ὅτι τὰς τῶν βασιλέων διατάξεις οὐδὲ ἀγνοεῖν τινι ἐπιτέτραπται οὔτε ἐν εἰδήσει 25 παραβαίνειν.

SCHELTEMA,

Basilica,

I.

3

34

LIB. VI — TIT. III (P)

SCHOLIVM

AD

BASILICORVM

LIB. VI TIT. III

E COD. MS. PAR. GR. 1352 (P). B VI, 3, 51 = CI, 53, 1. 1. Περὶ τῶν ξενίων ἀρχαῖος ἔστι Abyos’ μήτε πάντος, μήτε παρὰ πάντων, 5 μῆτε πάντοτε. ’An’ ἀνθρώπου γάρ ἐστι M«av» τὸ παρ᾽ οὐδένος δέχεσϑαι, τὸ δὲ χύδην ἤγουν παρὰ πάντων εὐτελὲς καὶ πάντη ἄπληστον. Δέχεται δὲ τὸ δι’ ὀλίγων ἡμερῶν δαπανᾶσϑαι δυνάμενον. Οὐ δεῖ γὰρ αὐτὸν λαμβάνειν προφάσει δώρων εἰς ὅλον τὸν ἐνιαυτὸν πλέον τῶν ρ΄. νομισμάτων.

LIB. VI — TIT. IV (P)

SCHOLIVM

AD

BASILICORVM

35

LIB.

VI

TIT.

IV

E COD. MS. PAR. GR. 1352 (P). Hb I 12,1. BVL42-—DL 172 1. Τουτέστιν ἢ σωφρονίζει ἢ ἀπειλεῖ αὐτὸν ἢ ῥάβδοις τύπτει 7) πικροτέραν 5 αὐτῷ τιμωρίαν ἄγει. 4 σωφρονίζει:

Ῥ σωφρονίζειν

| αὐτὸν: Hb. αὐτῷ

| 5 ἄγει:

P ἄγειν Fabr.

ἐπάγει

36

LIB. VII — TIT. I (P)

SCHOLIA

AD

BASILICORVM

LIB. VII TIT. I

E COD. MS. PAR. GR. 1352 (P). Ad rubricam.

Hb I

|. Ἔμπρακτοι δικασταὶ οἱ ἔχοντες ὀφφίκιον τοῦ δικάζειν, olov ὁ Spouy- 240 δ γάριος, ὁ ἐπὶ τῶν κρίσεων, ὁ κοιαίστωρ, ὁ ἔπαρχος. Πάρεδροι δὲ τούτων καὶ σύμπονοι

οἱ περὶ αὐτοὺς

διαιτηταί,

obs παντελῶς

κωλύει

δικάζειν.

Οὐ γὰρ

ἔχουσιν ὀφφίκιον τοῦ δυκάζειν, ἀλλὰ τοῦ συμπονεῖν τῷ ἄρχοντι. 2. Καὶ τοῦτο λέγει, ὅτι μὴ διὰ ῥᾳθυμίαν οἱ ἄρχοντες τὰς ὑποϑέσεις ἀνατιϑέτωσαν τοῖς συμπόνοις καὶ παρέδροις᾽ ὧν ἡ παρεδρία «δηλοῖ» τὸ μὴ 10 ὀφείλειν ὑπ᾽ αὐτῶν γίνεσϑαι. B VII, 1, 1 — CT, 51, 13. 1. Ζήτει Qig. α΄. τοῦ Ke. ctt. να΄. διατ. β΄. xoi γ΄. B VII, 1, 3 = Nov. 60 cap. 2. 1. "Opa ἐκ τούτου, ὅτι τοὺς ἄρχοντας τοὺς ὑπεράνω τῶν ϑείων δικαστῶν 16 ὄντας, ἤτοι τῶν τοῦ ἱπποδρόμου κριτῶν, πάλιν καὶ αὐτοὺς εἰς δύο διαιρεῖ, εἰς μείζονάς τε καὶ ἐλάττονας.

”Apyovras

δὲ νόει τοὺς ἔχοντας δικαιοδοσίαν.

Ζήτει τιτ. ς΄. κεφ. ιβ΄. 2. Τί γὰρ, ὅτι κατὰ κονδομαξίαν τις κατεδικάσϑη, ἤτοι κατὰ ἀπείϑειαν; Κονδούμαξ γὰρ λέγεται ὁ ἀπειϑὴς καὶ ἀναίσχυντος. Φησὶ γὰρ τὸ λε΄. κεφ. 20 τοῦ α΄. τιτ. τοῦ 9. βιβ." ὁ κατὰ προπέτειαν ἀπολιμπανόμενος καὶ καταδικασϑεὶς οὐ δύναται ἐκκαλέσασϑαι. Τὸ αὐτό φησιν ἡ: πβ΄. νεαρά ἤτοι τὸ ε΄, κεφ. τοῦ παρόντος τιτ. 3. Σημείωσαι, ὅτι ἐφέται αὐτοὶ δι’ ἑαυτῶν ἀκροῶνται τῆς ἐφέσεως, καὶ οὐχὶ πρὸς ἑτέρους παραπέμπουσι τὰς ἐκκλητευομένας δίκας. 25

4. Φησὶ γὰρ τὸ λε΄. κεφ. τοῦ ϑ΄. βιβ. τοῦ α΄. τιτ." ἔφεσίς ἐστι ἣ ἀπὸ δικαστηρίου οἱουδήποτε ἐφ᾽ ἕτερον μεῖζον δικαστήριον ἀγωγή, ἐφ᾽ ἑτέρους ἄνδρας ἀρίστους βεβιωκέναι ἐπεσταλμένους ὑπὲρ τὰ η΄. ἔτη γεγονότας, οἵτινες καὶ τὰ φονικὰ ἐδίκαζον. ᾿Εκλήϑησαν δὲ οὕτως καὶ οἱ ἐφ᾽ αἵματι δικάζοντες ἢ ὅτι ἔφεσις παρ᾽ αὐτῶν οὐ δύναται εἰς ἄλλο δικαστήριον γενέσϑαι, τουτέστι 30 ἔχκλητος. 6 διαιτηταί: P διαιτητοί [18 κονδομαξίαν: i. e. contumaciam | 26 ἄνδρας: P ἄνδρες | 27 ἐπεσταλμένους: P. ἐπισταλμένοι [η΄: leg. x'.? | γεγονότας: P γεγονότες | 28 φονικὰ: P

φονικὴν

LIB. VII — TIT I. (P)

5. Τρεῖς ἦσαν τὸ παλαιὸν πριβάτα καὶ πατριμονάλιαι.

ai τοῦ

βασιλέως

37

meptouciav

λαργιστζίονες,

B VII, 1, 4 = Nov. 82 cap. 2. 1. Τὸ προοίμιον τῆς παρούσης νεαρᾶς αὐτοκράτορος ᾿Ιουστινιάνου ᾿Ιωάννῃ 5 πατρικίῳ καὶ ἐπάρχῳ. B VII, 1,5 = Nov. 82 cap. 3. Hh 1 1. Τὸ ἀρχικὸν σχῆμα εἰ ϑέλεις μαϑεῖν, ἀνάγνωθι τὸ παρὸν κεφ. περὶ τὰ 248 μέσα, ἔνϑα φησὶ τὸ ἐν σχήματι παρασημειώσεως.

10

B VII, 1, 7 = Nov. 82 cap. 5. 1. Θεοδώρου. Τρίτον τις οὐ δύναται ἐκκαλεῖσϑαι" βιβ. τοῦ Κωδ. τιτ. ο΄. But. α΄. 2.

Ὃ

ἔγνως γὰρ ἐν τῷ. ζ΄.

κοντούμαξ «obo. ἐκκαλεῖται. ᾿Ανάγνωθϑι βιβ. γ΄. τοῦ Κωδ. τιτ. α΄.

dar. ιγ΄. (8 20) καὶ ig. ζ΄. τιτ. ξε΄. διατ. α΄. 15.

B VII, 1, 8 = Nov. 82 cap. 6. 1. ’Avayvası βιβ. ζ΄. τοῦ Κωδ. τιτ. Ey’. dar. Ko9. zv. α΄. Star. vn. 2. Περὶ κυρίων ζήτει βιβ. 9/. τιτ. α΄. κεφ. ϑέματα αὐτοῦ.

3.

Ὁ

B'., ε΄. xol βιβ. γ΄. τοῦ

ρχγ΄. καὶ νεαρὰν

ρκδ΄. καὶ

ἐπιδιδοὺς ἔκκλητον EE μηνῶν ἔχει προϑεσμίαν. Ἔκπεσὼν δὲ τούτου

20 ἔχει ἄλλας ἡμέρας λ΄. καὶ πάλιν ἐκπεσὼν λ΄. καὶ ἐκπεσὼν

ἄλλας λ΄." τούτων

δὲ πασῶν ἐκπίπτων προσέρχεται καὶ αἰτεῖ «ῥεσπαραςτίονα» ἤτοι ἀνανέωσιν, ἣν ἐνταῦϑα καλεῖ ἀνακαίνισιν, εἴσω τριῶν μηνῶν. Καὶ δοθείσης αὐτῷ πάλιν ταύτης τῆς σεπαρατίονος λαμβάνει τρεῖς μῆνας, οὐχ ἕξ.

B VII, 1, 14 = Nov. 82 cap. 11. 25

HbI

1. Τουτέστιν, ὁ τὸν ὅρκον δεξάμενος οὐδὲν ἄλλο ὠφελεῖται ἢ ἐκέρδησε 946 πλέον εἰ μὴ τοῦτο μόνον, ὅτι τὸν ὅρκον ἐδέξατο. Ἢ γὰρ ὑπόϑεσις πάλιν ἀρχῆϑεν κινεῖται.

2. Δύο εἰσὶν εἴδη τῶν διαγνωμόνων, ὡς βιβ. ιβ΄. τιτ. α΄. μὲν ἐμμένειν ἀναγκαζόμεϑα, εἴτε δικαίως εἴτε ἀδίκως 30 ἐπὶ τῶν αἱρετῶν δικαστῶν, τοῖς δὲ οὐ πάντως, ἀλλ᾽ ὅταν δοκιμάσωσιν᾽ ὡς ὅτε συμφωνηϑῇ ἐν τῇ μισϑώσει δοκιμασίᾳ τὸ ἔργον.

κεφ. οβ΄. Καὶ τοῖς δοκιμάσουσιν,. ὡς ὡς ἀνὴρ ἀγαϑὸς Πέτρου γενέσϑαι

38

LIB. VII — TIT. I (P)

3. Καὶ σημείωσαι, ὅτι ἄλλο αἱρετὸν καὶ ἄλλο διαφορὰν διδάξει σε 6 "Ivöık τοῦ α΄. κεφ. τοῦ β΄. καὶ βιβ. β΄. [xat]] τελευτ. τιτ. κεφ. κε΄. Αἱρετὸς μὲν 4 ποινή. Κομπρομισσάριος δέ, ὅταν συμφωνηθῇ, 5 τοῦ α΄. τιτ. xep. α΄. ῥηθεῖσα παραγραφή.

κομπρομισσάριον. Τὴν δὲ τιτ. τούτου τοῦ Big." ζήτει λέγεται, ὅταν μὴ ἀπαιτηϑῇ καϑώς φησιν ἐν ἀρχῇ ἣ

BVI, 1, 15 = Nov. 82 cap. 12. 1. Πρὸς ἔπαρχον πραιτωρίων τοῦτο ἐξεφωνήϑη ᾿Ιωάννῃ καλουμένῳ. Κατὰ γὰρ ἔπαρχον πραιτωρίων οὐκ ἔξεστιν ἐκκαλεῖσϑαι. ᾿Αντὶ δὲ ἐκκλήτου προσέρχεσϑαι δεῖ βασιλεῖ καὶ αἰτεῖν τὴν ἀναψηλάφησιν, ὡς τὸ μζ΄. κεφ., 10 ρς΄. xal ριϑ΄. τοῦ 9°. βιβ. B VII, 1, 16 =

1.

Nov.

82 cap.

13.

Ζήτει βιβ. 9°. τιτ. α΄. κεφ. η΄. καὶ μή σοι ἐναντιωϑῇ᾽ ϑεμάτισον γάρ,

ὅτι ὁ δικαστὴς ἀνήνεγκε τῷ βασιλεῖ, ὁ δὲ ὠφελούμενος ἐκ τῆς ἀντιγραφῆς προεκόμισε ταύτην. Εἶπε καὶ οὕτως γενυκῷ ὀνόματι, τὴν ἡμετέραν. Εἶτα 15 διαιρεῖ αὐτὴν εἰς ϑεῖον πραγματικὸν τύπον᾽ πραγματικός..... 28.

Πολλάκις

γὰρ οὐκ ἔξεστιν ἐκκαλεῖσϑαι, ὡς (i. 9'. τιτ. α΄. κεφ. ρλ΄.

BVIL 1, 17 = Nov. 113 cap. |. 1. Otovei ταῖς ἐξτραορδιναρίαις καὶ ὡς fj Καὶ ἡἣ μὲν περὶ δόλου ἐντὸς διετίας κλείεται" ἡ 20 Καὶ ἣ μέτους κάουσα ἐξτραορδιναρία, ὅτι οὐχ τάττεται, ἀλλὰ παρὰ τοῦ δικαστοῦ" καὶ fj ὡς βιβ. «ι΄. τιτ. δ΄.

περὶ δόλου καὶ δὲ περὶ ὕβρεως ὑπὸ τοῦ νόμου τοῦ ἀφήλικος

ἡ περὶ ὕβρεως. ἐντὸς ἐνιαυτοῦ. ἣ ποινὴ ταύτης ἀποκατάστασις,

2. Ζήτει ιζ΄. κεφ. τοῦ ς΄. τιτ. καὶ κεφ. t9'. τοῦ ε΄. ctt. τοῦ β΄. Gu. καὶ uf, σοι ἐναντιωϑῇ᾽ ἐκεῖνο γὰρ κρατεῖ, ὅταν κρίνει ὁ βασιλεὺς μεταξὺ δύο 25 τινῶν νόμου μὴ εὑρισκομένου τῇ ὑποϑέσει προφάσεως. 3. ᾿Ἐνταῦϑα διαφέρει ὁ πραγματικὸς τύπος τῶν ἄλλων βασιλυκῶν προστάἕεων, ὅτι αἱ μὲν ἄλλαι προστάξεις πρὸς ἰδυκὴν τινος ἰδιωτικοῦ πράγματος ἐκφωνοῦνται Sénat οἱ δὲ πραγματικοὶ τύποι πρὸς σωμάτιον, ἣ σύστημα,

ἢ πόλιν, 9 ἐπαρχίαν. 80

4.

Διὰ πιττακίου τοῦ ῥαιφερενδαρίου.

7 ᾿Ιωάννῃ καλουμένῳ: Hb. ᾿Ιωάννην καλούμενον | 9 δεῖ βασιλεῖ: P δὴ βασιλεῖ Hb. δεῖ βασιλέα | 15 αὐτὴν: Hb. αὐτοὺς | πραγματικός.....: cetera in rasura sunt

LIB. VII — TIT. I (P)

39

5. Κατάϑεσίς ἐστιν, ὅταν βασιλεὺς ἀγράφως διορίσηται, ὁ δὲ ῥηφερενδάριος εἰ καταϑέσει ταῦτα ῥητῶς ἕν οἰκείᾳ ἐπιστολῇ τὰ παρὰ τοῦ βασιλέως ἀγράφως ῥηϑέντα καὶ στείλῃ τῷ δικαστῇ. ἱῬΡαιφερενδάριοί εἰσιν οἱ ταῖς βασιλικαῖς ὑπηρετοῦντες γραφαῖς, καὶ τὰς δεήσεις τῷ βασιλεῖ ἀναφέροντες. “Ομοίως 5 καὶ ὁ κοιαίστωρ ἐπὶ τὰς βασιλικὰς γραφὰς ὑπηρέτει τὸ παλαιόν. B VII, 1, 18 = Nov. 125 cap. 1. Hb ! 1. Ζήτει Gig. 9. τιτ. α΄. κεφ. «lpc'. τὸ λέγον" καὶ ϑείου βασιλικοῦ γράμ- 249 ματος προενεχϑέντος ἐκ τοῦ ἑνὸς μέρους δύναται τὸ ἕτερον μέρος ἐκκαλεῖσϑαι. Καὶ μή σοι ἐναντιωϑῇ, ἀλλ᾽ εἰπέ, ὡς ὁ δικαστὴς ἀμφιβάλλων περὶ νόμου 10 ἀναφέρει περὶ τοῦτο τῷ βασιλεῖ. ᾿Εκέλευσε δὲ θατέρῳ τῶν λεγατόρων προἐνεγκεῖν τὰ παρὰ τοῦ βασιλέως γενόμενα ἀντίγραφα. Καὶ γὰρ ἐκ νόμου ἐφεῖται τῷ δικαστῇ, εἰ περὶ νόμου ἀμφιβάλλει, τὸν βασιλέα ἐρωτᾶν. ᾿Ενταῦϑα οὐ περὶ νόμου, ἀλλὰ περὶ φάκτου φησί, ὡς δεῖ τὸν βασιλέα ἐρωτᾶν. 2.

Τὸ μὲν παρὸν κεφ. περὶ φάκτου φησὶ μὴ δεῖν ἐρωτᾶσϑαι τὸν βασιλέα, Hb 1

15 ὁποίαν δεῖ τὴν ἀπόφασιν ποιεῖσϑαι. Οὕτω γὰρ νοητέον τοῦτο. Τὸ δὲ β΄. ϑεμ. 47 κεφ. Τὴν τοῦ τὸν 20 τοῦ Καὶ

β΄. τοῦ α΄. τιτ. τοῦ 9΄. βιβ. ἐπιτρέπει ἀναφέρειν τὸν ἄρχοντα τῷ βασιλεῖ. τοῦ νόμου ἀμφιβολίαν νοητέον. Τὰς γὰρ ἐπὶ τοῖς νόμοις ἀμφιβολίας παρὰ βασιλέως δεῖ ἑρμηνεύεσϑαι, φησὶν ὁ νόμος. Καὶ οὐ μόνον τοὺς δικαστὰς βασιλέα δεῖ ἐρωτᾶν, ἀλλ᾽ ἐνίοτε καὶ τοὺς ἄρχοντας, ὥς φησι τὸ οϑ'΄. κεφ. «ε΄.» τιτ. τούτου «τοῦ» βιβ. οὕτω λέγον᾽ περὶ νόμου, οὐ μὴν περὶ φάκτου. νεαρὰ ιγ΄. (23?) καὶ ὡς βιβ. β΄. τιτ. ἐσχάτῳ, κεφ. xy’.

3. Τουτέστι περὶ φάκτου᾽ περὶ γὰρ νόμου δεῖ ἐρωτᾶσϑαι τοὺς ἄρχοντας Hb I καὶ τὸν βασιλέα παρὰ τῶν δικαστῶν, ὡς βιβ. α΄. τιτ. ε΄. κεφ. τελευτ:, καὶ 3348 τιτ. ε΄. τούτου τοῦ βιβ. κεφ. o9. 25

4. Ἤτοι τὴν παρὰ τοῦ νόμου διδομένην τετράμηνον᾽ ὅτι κατὰ τὴν’ δύναμιν χαὶ εὐπορίαν τῶν καταδικαζομένων καὶ ἐπαύξεται καὶ μειοῦται. 5. ᾿Ἐὰν ἐντὸς ι΄. ἡμερῶν ἐκκαλέσηταί τις, ἱστᾷ τὸν ἐκβιβασμὸν τῆς ὑποϑέσεως. Εἰ δὲ καὶ αἱ ι΄. ἡμέραι παρέλθωσιν, ὁ μὲν ἐκβιβασμὸς τελειοῦται, ἔξεστι δὲ τῷ ἐκκαλέσασϑαι μέλλοντι δι᾽ ὅλης διετίας τοῦτο ποιεῖν. Ἐντὸς

30 γὰρ διετίας καὶ ἄρχεται καὶ τελειοῦται ἡ ἔχκλητος. 28 παρέλϑωσιν:

P παρέλϑων

40

LIB. VII — TIT. II (P)

SCHOLIA

AD

BASILICORVM

LIB. VII TIT. II

E COD. MS. PAR. GR. 1352 (P). B VII, 2, 1 — DIV, 8,1. 1. Bg. δ΄. τῶν Aw. τιτ. η΄. 'Ouotoc οὗτος ὁ τίτλος ἐστὶ τοῦ β΄. Buß. τοῦ 5 Ko8. “Ὥσπερ οὐδεὶς ἑαυτῷ δικάζει, ἢ δικαιοδοτεῖ, κατὰ τὸ λβ΄. κεφ. τοῦ τιτ. γ΄., οὕτως οὐδὲ περὶ ἰδίου πράγματος γίνεται αἱρετὸς δικαστής, ὡς τὸ να΄. χεφ. τοῦ παρόντος τιτ. Καὶ ὥσπερ οἱ ὀρδινάριοι δικασταὶ προκειμένων τῶν ἁγίων εὐαγγελίων ἐδίκαζον, οὕτω καὶ οἱ αἱρετοί. Καὶ ζήτει κεφ. η΄. καὶ τιτ. ς΄. xep. δ΄." κατὰ τοῦτο οὖν ἔοικε τὸ αἱρετὸν δικαστήριον κυρίῳ δικαστηρίῳ᾽ 10 καὶ ὅτι f| προκάταρξις καὶ ἐπὶ τῷ αἱρετῷ περικόπτει τὸν χρόνον, ὡς ἐπὶ τοῦ

χυρίου. 2. Καὶ ὥσπερ ὁ ὀρδινάριος, οὕτω καὶ ὁ αἱρετὸς ἀναγκάζεται ἀποφῆναι τὴν ἐγγυμναζομένην ἔμπροσϑεν αὐτοῦ ὑπόϑεσιν. Σημείωσαι τὴν διαφορὰν τοῦ αἱρετοῦ καὶ ὀρδιναρίου δικαστοῦ, ἣν εὑρήσεις ἐν τῷ β΄. ϑεμ. τοῦ ιγ΄. 16 χεφ., ὡς ἐν τῷ ε΄. ϑεμ.

B VII, 2, 2 — DW,

8, 2.

18. BB. να΄. τιτ. β΄." ἡ γὰρ τοῦ συμφώνου «παραγραφὴ» ἁρμόζει, ὡς β΄. ϑεμ. τοῦ ιγ΄. κεφ. τούτου τοῦ τιτ.

20

B VII, 2 3 — DW, 8, 3. 1. Bip. ιε΄. τιτ. α΄. διγ. on’. (Ὁ) τοῦ "Evavrıopavoüc. 2. Σημείωσαι, ὅτι ἕτερόν ἐστι κομπρόμισσον καὶ ἕτερον αἱρετὸν δικαστή- Hb 1 ριον. ᾿Αδιάφορον δὲ χρᾶται ἐν τῷ παρόντι συντάγματι. 249 3. Τοῦ ’Evavrıopavoöc. β΄. ct. ιβ΄. διατ. ιδ΄.

25

Ἴσως

ἰδικὸν τοῦτο τῇ τουτέλαε....

[ὡς βιβ.]

4. Τὸ οὐκ ἔρρωται εἶπεν, ὅσον πρὸς δι’ ἀποκαταστάσεως ἀνατρέπεσϑαι. Ἢ οὕτω νοήσεις, ὡς χωρὶς κουράτορος δικασϑεὶς κατὰ τὸν νόμον τὸν λέγοντα᾽ ἐὰν ἄνηβος χωρὶς κουράτορος δικάσηται, καὶ νικήσῃ, ἔρρωται" οὐ μὴν ἐὰν

m 8 alperol:

videtur

P

αἱρεταί

τουτέλαε.

(corr.

Hb.)

....: quaedam

|

23

’Evevrıopavoüg:

verba in rasura sunt

P

Ἐναντιοφάνου

habere

LIB. VII — TIT. II (P)

41

B VIL 2, 7 — DIV, 8, 7. 1. Τοῦ ’Evavrıopavoüc. Kal μὴν ὁ ἄτιμος οὐ συνεδρεύει, ὡς βιβ. α΄. ς΄. τιτ. χβ΄.(9), οὔτε ὡς ἔτυχε συνηγορεῖ, ὡς βιβ. γ΄. τιτ. α΄. διατ. a’.(?)

5

B VII, 2, 9 — DW, 8,9. 1. Οὐ δύναται ὁ δικαστὴς £v ᾧ δικάζει πράγματι αἱρετὸς γίνεσϑαι, ἢ διαλαλεῖν καὶ κελεύειν τοῖς μέρεσιν, ὡς αἱρετὸν δικαστὴν αὐτὸν αἱρεῖσϑαι xai τοσοῦτον «.... .».

2. Τουτέστιν,

ἐὰν ἐλεγχϑῇ

αἰσχροῦ πράγματος 10

διὰ ῥυπαρίας,

διὰ χρημάτων,

ἣ δι᾽ ἑτέρου HbI

διαφϑαρείς.

250

3. Μὴ σοι ἐναντιωϑῇ τὸ γ΄. κεφ. τούτου τοῦ Tur." ἔνϑα οὖν τὸ ὑβρίσουσιν εὑρίσκεις, σκοπητέον, εἰ τραχεῖά ἐστιν ἣ ὕβρις, ἣ o0. Ἔνϑα δὲ ἀτιμάσουσι, τότε τραχεῖαν ὕβριν νόησον.

4. Τοῦ ᾿Ανωνύμου. Τυχὸν γὰρ τραχέως ὕβρισαν αὐτόν, ἣ αἰσχρῶς, ἣ μέγα ἦν τὸ πρόσωπον τὸ περιφρονηϑέν. Καὶ σημείωσαι τὸ παρὸν διὰ τὸ 15 ἀδιαστίκτως κείμενον Oy. ιε΄. καὶ τὸ λ΄. (32 ὃ 14). 5. Τοῦ ’Evavrıopavoüc. "Ec9" ὅτε οὐκ ἀναγκάζεται ὁὁ αἱρετὸς δικαστὴς ψηφίσασϑαι, τυχὸν ἐὰν ὑβρισϑῇ παρὰ τοῦ δικαζομένου, ἣἣ ἔχϑραν κεφαλικὴν ἔσχεν. ᾿Ανάγνωθι βιβ. β΄. τιτ. ιβ΄. διγ. ιβ΄. (2) καὶ βιβ. ε΄. τιτ. β΄. (1) διγ. m. «καὶ» βιβ. ν΄. cvv. ε΄. «διγ. ιγ΄.».

»

BVIL 2, 11 = DW, 8, 11. 1.

Τουτέστι δίχα δόσεως καὶ ἐπερωτήσεως,

2.

Τυχὸν

τὸ ἰδικῶς ἐποφειλόμενον

αὐτῷ

ἐπὶ ψιλῷ

παρὰ τοῦ

συμφώνῳ.

ἑτέρου.

3.

Ὅταν ὑπὸ αἵρεσιν εἴη τὸ σύμφωνον: ὑφαπλωϑήσεται ἐπὶ τῇ ἐκβάσει τῆς αἱρέσεως τῷ αἱρετῷ δικαστηρίῳ, ἵνα, 25 δικάσῃ καὶ οὗτος.

γὰρ ὁ καιρὸς ὅταν γένηται,

4. Εἰ δὲ xoi ἐπηρωτήϑησαν ποινὴν οἱ λιτιγάτωρες, ἕτερος δὲ αὐτῶν ἀκεπτιλαστζίονα τῷ ἑτέρῳ πεποίηκεν ἐπὶ τῇ τοῦ κομπρομίσσου ποινῇ, οὐδὲ οὕτως ὁ ἄρβιτρος ἀναγκάζεται ἀποφήνασϑαι.

80

B VII, 2, 13 — DW, 8, 13. Hb I 1. Διὰ τοῦτο γὰρ διὰ τὸ μονομερὲς τῆς ποινῆς οὐκ ἀναγκάζεται ὁ αἱρετὸς 251 δικάσαι. Οὐδὲ γὰρ ἀρχεῖ αὐτῷ ἀντὶ ποινῆς ἡ τοῦ ἐναγομένου παραγραφή. Ζήτει

ια΄. κεφ.

18 Big.

β΄.: P c.

β΄.

| 26 ἐπηρωτήϑησαν:

P ἐπερωτήϑησαν

| ἕτερος: P ἄτερος

42

LIB.

VII

—

TIT.

II (P)

2. Τυχὸν γὰρ οὐκ ἐδόϑη τῷ δικαστῇ παρὰ τῶν μερῶν ἐπεκτάσεως ἄδεια᾽ x«i σημείωσαι, ὅτι αἱ ἄπρακτοι συναριϑμοῦνται ταῖς ὁρισϑείσαις ἡμέραις τοῖς κομπρομίσσοις. Σημείωσαι. τῶν γὰρ ἀεὶ ζητουμένων. Καὶ ἀνάγνωθι τὸ λς΄. διγ. «τοῦ» παρόντος τίτλου. ὅ

3. 45.

Οὐδέπω

διέγνω, περὶ τῆς ὑποϑέσεως

δηλονότι.

Συναινούντων τῶν μερῶν.

B VII, 2, 14 = DIV, 8, 14. 1. [Kai ἄλλως, εἰ ἐντεϑῇ] ἐν τῷ ovupavo. Τὸ γὰρ δι[καστήριον] τοῦ [αἱρετοῦ] ἐν ὡρισμένῳ συμφώνων ... ϑεμάτων xatpQ οὐ μὴν συμφωνηϑῇ;, 10 μέχρι τριετίας ἡ χρηματυκὴ ἀγωγὴ κινεῖται παρὰ τῷ αἱρετῷ, ὡς ἐπὶ τῶν πολιτικῶν δικαστηρίων. 2.

Μέχρι τριετίας ἣ ἐντὸς, xa9' ἣν πᾶσα χρηματικὴ δίκη σβέννυται.

3.

Ἡ

δὲ ἐγκληματυκὴ

B VII, 2, 16 = DW, 15

1. Zire κεφ. η΄. καὶ γὰρ καὶ συνεσκιασμένοις τῷ κα΄. τιτ. τοῦ ξ΄. βιβ. ἀλλ᾽ ἐπὶ τραχείας ὕβρεως᾽

B VII, 2, 17 — DIV, 20

μέχρι διετίας.

8, 16. σημείωσαι᾽ ἄλλο ὕβρις xal ἄλλο ἀτιμία. Ὑβρίζεται λόγοις τις καὶ χειρὸς ἀνατεινομένης μόνης, ὡς ἐν Τὸ δὲ ἀτιμάζεσϑαι οὐδέποτε ἐπ᾽ ἐλαφρᾶς νοητέον, ἣ γὰρ ὕβρις 7| τραχεῖά ἐστιν ἢ μή.

8, 17.

Hb I

1. Ἤτοι ἐὰν περιφρονήσῃ᾽ ἢ τὸ ἐκστῇ ἑτέρως vorytéov: οἷον ὡς ὅταν τις ὑπὸ πολλῶν δανειστῶν ἑλκόμενος καὶ μὴ δυνάμενος ἀποδοῦναι τούτοις τὰ χρέα διὰ τὴν ἀπορίαν ἐκστῇ τῆς οἰκίας αὐτοῦ, ἤγουν ἐξέλθῃ ἀναχωρήσας.

2. Τοῦτο δὲ νόησον, εἰ μὴ ἕτερον εἷλον δικαστὴν κομπρομισσάριον' τότε γάρ, κἂν μὴ πολὺς παρέδραμε χρόνος, ἄδειαν ἔχει παραιτεῖσϑαι τὸν ἄρβιτρον, 25 ὡς ἐν τῷ 9°. καὶ ι΄. καὶ ιβ΄. (11) dry. 3. Εἰ μή που συνέδοξε καὶ ἑνὸς παρόντος ψηφίσασϑαι τῶν ἄλλων ἀπόντων᾽ ὡς κεφ. λβ΄. ϑεμ. ιβ΄., ζήτει βιβ. 9^. τιτ. γ΄. κεφ. λϑ'.

4.

Ζ2ήτει κεφ. ιϑ΄. καὶ τοῦ ιγ΄. κεφ. deu. δ΄.

8 pars

huius

scholii erasa

est;

Fabr.

suppl.

|

16 ἀνατεινομένης:

Ῥ ἀντινομένης

LIB.

VII

—

TIT.

II (P)

43

5. Δύο κατὰ ταὐτὸν ἀρβίτρων αἱρεϑέντων εἰ μὲν συνέδοξεν, ὥστε μὴ συναινούντων αὐτῶν ἀλλήλοις προσληφϑῆναι καὶ ἕτερόν τινα ἐπιγνώμονα τρίτον λεγόμενον, μὴ ἐξεφωνήϑη δὲ f$ τοῦ ἐπιγνώμονος προσηγορία, οὐκ ἔρρωται τὸ κομπρόμισσον᾽ τῷ γὰρ μὴ ὁρισϑῆναι τὸ τοῦ ἐπιγνώμονος πρόσωπον δ δύνανται περὶ τὴν ἐπιλογὴν τούτου διχονοεῖν οἱ αἱρεϑέντες διαγνώμονες. Ei δὲ συνέδοξεν, ὥστε τρίτον ἤτοι ἐπιγνώμονα προσληφϑῆναι Σεμπρώνιον, ἔρρωται τὸ κομπρόμισσον, ἐπειδὴ μὴ δύνανται λοιπὸν περὶ τὴν τοῦ ἐπιγνώμονος ἐπιλογὴν διαμάχεσθαι. 68. 102.

Διὰ τὸ ἄδηλον.

B VII 2, 18 — DI, 8, 18. l. Τοῦ ’Evavriopavoöc. Ἔν τῷ 9°. 8w. τοῦ a’. [onov] οὐκ εἶπεν, ὅτε ψηφίσονται, ἀλλ᾽ ὅτε πάρεισιν.

Hb I

vw.

τοῦ

μβ΄.

βιβ. 358

B VII, 2, 19 — DIV, 8, 19. l. Σημείωσαι, ὅτι οὐκ ἀναψηλαφᾶται ἡ toU alperod ψῆφος, ἤτοι οὐκ 15 ἐκκλητεύεται᾽ τότε γὰρ ἕτερος ἑτέρου ψῆφον πολυπραγμονεῖ, ὅτε καὶ ἔκκλητος ἁρμόζει. ᾿Εναντιοφανὲς γὰρ εὑρήσεις ἐν αὐτοῖς" ζήτει τοῦ ιζ΄. κεφ. δ΄. καὶ βιβ. υϑ΄. τιτ. α΄. κεφ. --- Περὶ τῶν παρὰ Ρωμαίοις νόνων καὶ εἰδῶν καὶ καλάνδων διττὴ φέρεται ἡ διήγησις, ἀπὸ ἱστοριῶν καὶ σημασίας. Καὶ ἱστορίας οὕτως" κατὰ τὸν καιρὸν τῆς ᾿Αντωνινοῦ βασιλείας ἥττης πολλῆς ἐν τῇ ῥωμαικῇ 30 στρατιᾷ γενομένης, ὥστε καὶ σύγκλητον αὐτοὺς περὶ τὴν πόλιν ὑποστῆναι, Νόνος

οὗτος

καὶ

Εἰδὸς

καὶ

Καλάνδας

εἰς

ὑπάτους

προβληϑέντες

οἴκοϑεν

τούτους διέτρεφον τὰς τοῦ μηνὸς ἡμέρας ἑαυτοῖς διανείμαντες. Ἔξ ὧν μὲν ἡμέρας τέσσαρας, τὰς δὲ λοιπὰς ὁ Καλάνδας ἄνευ τῶν η΄. ἡμέρων τοῦ ἐξένισαν. "And τῆς σημασίας οὕτως" αἱ μὲν νόναι καιρὸν σημαίνουσι, 25 εἰδοὶ ἡμέραν, αἱ δὲ καλάνδοι ἑβδομάδα" διὰ γοῦν τὸ χρονικὰς εἶναι τὰς οὕτως αὗται ὠνομάσϑησαν.

Νόνος Εἰδοῦς αἱ δὲ λέξεις

B VII, 2, 20 = DIV, 8, 20. 1. Ζήτει τοῦ 9. βιβ. τιτ. γ΄. ὅ φησι" οὐδὲ ὁ προπετῶς ψηφισάμενος αὐϑημερὸν ἀλλάσσει τὴν ψῆφον. 8.

Hb I BVIL2,21 = DIV, 8, 21. 1. Τῶν κεφαλαίων τὰ μὲν κατὰ φύσιν ὡς ἐπὶ τὸ πλεῖστον κοινωνοῦσιν 254 ἀλλήλοις, ἔν τισι δὲ διαλλάττουσι σπανίως, τὰ δὲ und ὅλως ἐπικοινωνοῦνται

ἀλλήλοις,

ἀλλὰ

πάντως

17 νόνων: P νόμων

διεστηκότα

ἀλλήλων

διά τινος

| 22 ἡμέρας: P ἑτέρας | Νόνος: P νόμος

ἑνοῦνται

συμβάντος.

| 24 ἐξένισαν: P ἐξόρησαν

44

LIB. VII — TIT. II (P)

Αὐτίκα ὅταν μισϑωτικῶς ἐκλαβόμενός τις An’ ἐμοῦ δένδρον διαφϑείρῃ, ἐνάγεταί μοι τῇ περὶ δένδρου τομῇ καὶ τῇ περὶ μισϑώσεως καὶ τῷ ᾿Ακουιλίῳ. Αἴτινες ἐπικοινωνοῦσι πάντως ἀλλήλων, ὡς βιβ. κβ΄. τιτ. ε΄. κεφ. κε΄. ϑεμ. «-ἱεφέρ δὲ τούτων γὰρ κοινωνοῦσι. Κινουμένης τῆς μιᾶς ἡ ἑτέρα ἀναιρεῖται 8 ἐπὶ μόνῳ τῷ περιττῷ σῳζομένη. Διαφέρουσι δὲ ὡς ἐπὶ τὸ πλεῖστον ἀλλήλων, σπανίως δὲ κοινωνοῦσιν, ὡς τὸ περὶ νομῆς, τὸ περὶ δεσποτείας" ἕτερα γὰρ ταῦτα ἀλλήλων εἰσίν, ὡς Bi. γ΄. τιτ. β΄. κεφ. ια΄. Κοινωνοῦσι δὲ κατὰ τοῦτο καὶ μόνον, ὅτι ὁ βουλόμενος περὶ νομῆς καὶ περὶ δεσποτείας κινῆσαι παρ᾽ ἑνὶ καὶ ἀμφοτέρῳ δικαστηρίῳ ἀναγκάζεται προϑεῖναι πάντα «διρεστηκότα. 10 Διά τινα δὲ συμβάντα ἑνούμενά εἰσι ταῦτα, ὅταν ἑνὶ λιβέλλῳ πολλὰ κατάξῃ τις ὅμοια οἷον περὶ δωρεᾶς, περὶ πράσεως, περὶ ἀνταλλαγῆς᾽ αὐτὰ γὰρ πάντα ἀλλήλων διεστήκασιν. ᾿Επεὶ δὲ ἐν ἑνὶ λιβέλλῳ κατήχϑησαν εἰς τὸ δικαστήριον, μίαν ὁ δικαστὴς περὶ πασῶν ἐκφέρειν δύναται ψῆφον. 2.

Τοῦ ᾿Εναντιοφανοῦς. Φησὶ διγ. κε΄. (21 $8 3?) ὡς ἐπὶ ἐμβάϑμου δικαστοῦ. Hb I 255

153

Ζήτει τὸ ἐναντίον τιτ. με΄. διγ. β΄. τοῦ αὐτοῦ Bip. (45,

4.

1, 2?).

᾿Αντὶ τοῦ παραγενέσϑαι καὶ συνελϑεῖν.

5.

Τοῦ ᾿Εναντιοφανοῦς. Οὐ γὰρ δύναται 7 αὐτὴ ψῆφος ἐν μέρει ἰσχύειν καὶ ἐν μέρει ἀνίσχυρος εἶναι, ὡς Buß. ι΄. τιτ. β΄. Bw. κζ΄. Ἔστι ψῆφος ἐν μέρει ἰσχύουσα" ἐὰν γὰρ διέλῃ τὰ ἀλίμεντα καὶ τοὺς ἀπελευϑέρους, τότε οὐκ ἔρρωται 20 ὡς διγ. μα΄, τοῦ αὐτοῦ τιτ. καὶ βιβ. κζ΄. τιτ. ιδ΄. (9) ὕστερον διγ. t

B VII, 2, 22 — DW, 1.

Ἤγουν,

|].

25

8, 22.

ὅτε ἐκ τῆς βραδύτητος

B VII, 2, 23 = DIV,

3

ἐζημιώϑη

ὁ ἐνάγων.

8, 23.

Κατὰ τὸ αὐτοῦ ϑέλημα πληροῦσι τὴν ψῆφον.

BVI, 2, 25 — DI, 8, 25. Ι. Ζήτει τὸ κα΄. κεφ. τούτου τοῦ τιτ. 2. Φησὶ Λαβεὼν ὁμοίως χρῆναι τὴν τῶν ἡμερῶν ἐπέκτασιν γίνεσθαι, ὥστε κατὰ τοὺς δοϑέντας ἐγγυητὰς αὖϑις ἐνοχαῖς αὐταῖς κατὰ τὸ πρῶτον

ἐνστῆναι κομπρόμισσον. 4 εφέρ: vel εσφέρ᾽ | 6 ὡς τὸ: P ὥστε | 9 «διρεστηκότα: Fabr. suppl. | 11 αὐτὰ: Fabr. ταῦτα | 14 διγ. κε΄.: vel διγέστων κεφάλαιον) quod Enantiophanae tribui non potest. | 20 dıy. μα΄.: P βιβ. μα΄.

LIB. VII — TIT. II (P)

45

B VIL 2, 27 — DIV, 8, 21. 1. Δῆλον ὅτι, εἰ μὴ ποιεῖ, ὑποπεσεῖται τῇ ποινῇ. 2. ᾿Ανάγνωϑι τὸ δ΄. (10) deu. τοῦ λβ΄. διγ. καὶ τὸ λζ΄. καὶ u9'.* καινίζει δὲ τοῦτο ἀπὸ τῆς γενικῆς διατ. ἥτις ἐστὶ ιε΄. διατ. τοῦ λβ΄. (37) τιτ. τοῦ η΄. 5 βιβ. τοῦ Κωδ. 3. Σημείωσαι, ὅτι κομπρομισσάριον οὐ ποιεῖ λίτεμ σοῦαμ, ἐπιδέχεται. "Erkpw δὲ λόγῳ ἐὰν ὁ ἡττηϑεὶς ἀναπαλαίῃ τε τὴν ἐνάγεται περὶ τῆς ποινῆς, δύναται ἀντιϑεῖναι δόλου παραγραφήν, λαφᾶται ἡ τοῦ ἀρβίτρου κρίσις κατὰ μίμησιν τῇ ἐκκλήτῳ, ὡς 10 τῷ λβ΄. διγ. φησίν. 4.

Χωρὶς

οὔτ᾽ ἔκκλητον ἀπόφασιν καὶ 9v ἧς ἀναψηςὁ Παῦλος ἐν

εἰ μὴ κατὰ δόλον ἐψήφισεν.

5. Σημείωσαι, ὅτι τῷ μείζονι τὸ ἔλαττον περιέχεται. “Οϑεν ἐὰν χρεωστῇς μοι v. νομίσματα, καὶ συμφωνήσω μὴ ἀπαιτῆσαι εἴκοσι, ἔρρωται. Εἰ δὲ xal κ΄. χρεωστούμενος συμφωνήσω μὴ ἀπαιτῆσαι δέκα, ἔρρωται ἐπὶ τοῖς 15 δέκα. Ζήτει βιβ. κς΄. τιτ. ζ΄. κεφ. ix. 6. Zire. βιβ. 9°. τιτ. γ΄. κεφ. λη΄. καὶ κατ᾽ ἐκεῖνο ϑεμάτισον τὸ παρόν. Ζήτει καὶ τὸ τελευτ. dep. τοῦ ζ΄. κεφ. τούτου τοῦ ctr. “Ὁμοίως ἐπὶ ὀρδιναρίου δικαστοῦ, ὡς Big. 9'. τιτ. α΄. 7. Κατὰ τὴν κειμένην διαίρεσιν ἐν τῷ {τιτ. τοῦ ια΄. κεφ. Ἔνϑα κἄνευ» 20 ποινῆς οὐ συναναγκάζεταί τις ψηφίσασϑαι. 8. Τῇ ἰγκέρτου ἐξ στιπουλάτου Ttt. ιβ΄. τούτου τοῦ Buß. κεφ. γ΄. 98.

B

25

Βουλομένων

VII,

2,

29

=

εἰς τὸ διαφέρον τὴν καταδίκην

ἐχούσῃ"

καὶ τοῦτο τῶν λιτιγατόρων.

DW,

8,

29.

1. Σὺ διῴκεις τὰ πράγματά μου. ᾿Απελϑών, ἵνα δανείσῃ, ἐζήτησας 357 ἐγγυητήν. "Eyó ὁ κύριος τῶν πραγμάτων ἐνηγγυησάμην σοι. 'Op&e, ὡς διαφέρει τῷ ἐγγυητῇ.

19 «ἄνευ»:

suppl. Fabr.

| 20 ψηφίσασϑαι: P ψηφήσασϑαι

| 25 δανείσῃ: P δανεισϑῇς

(fortasse recte?) ἐζήτησας: P ἐξήτησά σε | 26 ἐνηγγυησάμην: (corr. Hb.) | 27 τῷ ἐγγυητῇ: P τὸν ἐγγυητήν

P ἐνεγγυησάμην

46

LIB. VII — TIT. II (P)

B VII, 2, 31

= DW,

8, 31.

1. Τοῦ ’Evavrıopavoüc. Ταῦτα ἐπὶ κομπρομισσαρίου" ἐπὶ γὰρ ἐνορδίνου ἡ τοιαύτη ψῆφος ἔρρωται. Φησὶ γὰρ βιβ. As’. τιτ. α΄. διγ. ξε΄. (67), ὅτι ἐὰν πραίτωρ ἣ κατὰ πλάνην ἣ κολακείαν ψηφίσηται κληρονομίαν ἀποκαταστῆναι, ὅ διὰ τὸ κοινῇ συμφέρειν κυροῦσϑαι τὰς ψήφους γίνεται ἡ ἁποκατάστασις, βιβ. ζ΄. τιτ. μϑ'΄. (Cod.) B VII, 2, 32 = DIV, 8, 32. Hb I 1. Οὐδεμία διαφορά, πότερον ἡ ἐγκειμένη τῷ κομπρομίσσῳ ποινὴ μείζων 259 ἐστὶ τοῦ πράγματος, ἣ τοὐναντίον" τὸ πλέον γὰρ Μοδεστῖνος ἐν τῷ λη΄. διγ. 10 φησίν, ὅτι κἂν μηδὲν ὅλως τῷ νενικηκότι διέφερεν, ἀπαιτεῖται ἡ ἐπερωτηϑεῖσα καὶ μὴ κομμιτευϑεῖσα ποινή. 2. Τοῦ ’Evavrıopavoüs. Διγ. λη΄. καὶ διάστιξον Sw. τοῦ δ΄. τιτ. τοῦ μδ΄. βιβ. (82).

τὸ παρὸν

κατὰ τὸ δ΄.

3. Τοῦ ᾿Εναντιοφανοῦς. ν΄. βιβ. τιτ. ε΄. διγ. ιγ΄. τοῦ Οὐλπιανοῦ. 15

4. "Emi γὰρ τῶν ἀτιμοποιῶν συναλλαγμάτων ψηφίζεται, ὡς Bi. γ΄. τιτ. β΄. διγ. ιγ΄. Καὶ ἐπὶ μόνῃ τῇ ἀτιμίᾳ ἣ ψῆφος ἄκυρος. 5.

Τοῦ ᾿Ἐναντιοφανοῦς. Big. δ΄. τιτ. α΄. διγ. ς΄.

6. Δοῦλος γὰρ οὔτε ἐνάγει, οὔτε ἐνάγεται, ὡς βιβ. β΄. τιτ. ζ΄. διγ. γ΄. καὶ air. τα΄. διγ. 9^. καὶ ιγ΄. 20

7. Τοῦτο νόησον, εἴ ἐστιν [ὁ δικαζόμενος] ὁ εἷς τῶν δικαζομένων πρεσβεὺυτῆς, οὐχ ὁ δικάζων. 8.

Ὅτε καὶ ἀντεναγωγὴν δέχεται καὶ ἑαυτὸν διεκδικεῖ.

9. Πῶς δὲ οὐ γίνεται πρόκριμα τῇ νερεδιτάτις πετιστζίονι, ζήτει Bu. μβ΄. τιτ. α΄. χεφ. ε΄. ϑεμ. γ΄. καὶ ε΄. καὶ τὰς παραγραφάς. 25

10. Τοῦ ᾿Βναντιοφανοῦς. Ἐπεκτείνεται ἣ ἡμέρα, ὅτε τοῦτο συνέδοξεν, οὐκ ἐὰν μετὰ ταῦτα συναινέσωσιν. Ζήτει τὸ τελευτ. ϑεμ. τοῦ παρόντος κεφ. 11. Τοῦ ᾿Εναντιοφανοῦς. Ἔν τῷ γ΄. (2) ϑεμ. τοῦ ιζ΄. διγ. λέγει, ὅτι ἣ πάντες ἀναγχάζονται, ἣ οὐδείς. Διάστιξον οὖν ἐκεῖνο κατὰ τὸ παρόν. ᾿Ανάγνωϑι καὶ τὸ η΄. διγ. 11 μή:

del.?

Fabr.

om.

LIB.

VII

—

TIT.

II (P)

12.

Δι’ αὐτοῦ τοῦ αἱρετοῦ δικαστοῦ καὶ ἑτέρου προσληφϑέντος.

13.

'Qc ἐπὶ πράγματος κινητοῦ μὴ φαινομένου παρὰ τῷ ῥέῳ.

47

14. Τοῦ ᾿Εναντιοφάνου τοῦ ᾿Ανωνύμου. ᾿Ανάγνωϑι γ΄. βιβ. τιτ. γ΄. Sy. ξϑ΄. καὶ βιβ. α΄. (2) τοῦ Κωδ. τιτ. ια΄. (12) διατ. xc. Εἰ γὰρ μὴ γέγονε μνήμη 5 κληρονόμου, οὐ διαβαίνει. «Ζήτει» τὸν λζ΄. τιτ. τοῦ η΄. βιβ. τοῦ Κωδ. καὶ τὴν m’. (15) διατ. τοῦ αὐτοῦ.

B VII, 2, 3 1.

10

= DIV, 8, 33.

Περὶ προχρονισμοῦ

ἀνάγνωθι

Bıß. κβ΄. τιτ. δ΄. By. γ΄.

B VII, 2, 34 = DIV, 8, 34. Hb I 1. Ζήτει τὸ τελευτ. ϑεμ. τοῦ κη΄. διγ. τοῦ δ΄. τιτ. τούτου τοῦ (ig. (9) 390 xal Big. β΄. τιτ. ιδ΄. διγ. κβ΄.

BVI,

2, 35 = DIV, 8, 35.

1. Εἰ καὶ ὁ ἄνηβος τὴν ἀποκατάστασιν ἔχει βοηϑούμενος παρὰ τοῦ νόμου, ἀλλ᾽ ὁ τούτου ἐγγυητὴς ἐνέχεται εἰς τὸ ἀποδοῦναι τὴν ποινήν. Ζήτει (i. ι΄.

15 τιτ. δ΄. xep. ιγ΄. B VII, 2, 36 = DW, 8, 36. 1. Κυριακὴ καὶ αἱ μεγάλαι ἑορταί.

»»

B VII, 2, 37 = DW,

8, 37.

1.

τῇ ἀποφάσει

Ἤτοι

BVII,

ὁ μὴ ἐμμένων

2, 42 = DW,

τοῦ κομπρομισσαρίου.

8, 42.

1. Zara βιβ. vo’. τιτ. α΄. κεφ. α΄. συναλλαγμάτων ποινὴ τῷ δημοσίῳ Ἔκεῖνο γὰρ τοῦτό φησιν, ὅτι ὅταν οὗ κεῖται ποινὴ ἰδικῶς παρὰ τοῦ 25 Ἔμαϑες γὰρ ἐν βιβ. β΄. τιτ. α΄. κεφ. αὕτη ἐστίν, ὅτι ἡ μὲν ποινὴ νόμῳ

περὶ τὰ μέσα, ἔνϑα λέγει, ὅτι ἀπὸ ἰδιωτυκῶν κεχρεώστηται. Καὶ μή σοι ἐναντιωϑῇ. παράνομόν τι συνάλλαγμα γένηται, ἐφ᾽ Hb I νομοϑέτου, ἀπαιτεῖ ταύτην ὁ δημόσιος. 351 ouy'., ὅτι διαφορὰ ποινῆς καὶ προστίμου ὥρισται, τὸ δὲ πρόστιμον τῷ δικαστῇ.

Ζήτει καὶ τοῦ αὐτοῦ β΄. βιβ. καὶ cv. κεφ. ρλα΄. 2. Σημείωσαι τοῦτο καϑόλου, ὅτι ἐξ ἰδιωτικῶν συμφώνων πρόστιμον ὁ δημόσιος οὐκ ἀπαιτεῖ, εἰ μὴ καὶ αὐτὸς παρὼν ἐπερωτήσει" διὰ γὰρ ἐλευϑέρων 30 προσώπων ἀγωγὴ τινι οὐ προσπορίζεται, βιβ. μγ΄. τιτ. ζ΄. κεφ. μβ΄. 29 ἐπερωτήσει: erep in rasura

48

LIB. VII — TIT. II (P)

B VII, 2, 43 — DIV, 8, 43. 1. Μὴ ἐναντιωϑῇ σοι τὸ ς΄. ϑεμ. τοῦ λβ΄. nep., ἔνϑα λέγει, ἐπὶ ἀτιμοποιῷ. Ζήτει βιβ. ξ΄. τιτ. λα΄. κεφ. γ΄.

BVI, 5

2, 46 = DIV, 8, 46.

1. Τῷ γενικῷ κομπρομίσσῳ τὰ μετὰ ταῦτα ᾿Ανάγνωϑι Bip. ε΄. τιτ. α΄. διγ. κγ΄.

BVI, l.

2,48

συμβαίνονταοὐ περιέχεται.

= DIV, 8, 48.

Ζήτει Big. η΄. τιτ. β΄. κεφ. β΄. καὶ Big. β΄. ctc. γ΄. κεφ. ε΄.

B VII, 2, 49 = DIV, 8, 49. 10

1. λζ΄.

Ζήτει κζ΄. διγ. καὶ τὸ δ΄. ϑεμ. τοῦ λα΄. λβ΄. καὶ Bıß. η΄. τοῦ Κωδ. τιτ. διατ.

ιε΄.

B VII, 2, 52

᾿

= DIV, 8, 52.

l. Τοῦτο δὲ λέγω, πλὴν el μὴ καταβολῇ᾽ τότε γὰρ ἐμπροϑέσμως 15 προσαγάγῃ, οὐκ ἐλευϑεροῦται τῆς εἰ μὴ ἄρα ἑκὼν ὁ ἄκτωρ ἐδέξατο κβ΄. (23) διγ. τοῦ παρόντος τιτ. 10 λα΄.: del.?

Hb1 ἄρα ῥητὴν ἡμέραν ὥρισεν ὁ δεβίτωρ τῇ 99? μὴ καταβαλών, κἂν μετὰ ταῦτα τὸ χρέος ἅπαξ κατ᾽ αὐτοῦ κομμιτευϑείσης ποινῆς" τὰ προσφερόμενα. Καὶ τοῦτο ἔγνως ἐν τῷ

LIB.

SCHOLIA

AD

VII

—

TIT.

III (P)

BASILICORVM

49

LIB. VII TIT. II

E COD. MS. PAR. GR. 1352 (P). B VIL ].

5

3, 6 = DII,

Hb I

BVIL

3, 7 — DII

1.

καταβάλλοντες τὴν ποινὴν διὰ τοῦ δεσπότου.

Μὴ

B VII, 3,9 ].

= DI

268

1, 7.

1, 9.

'AXX ἐπὶ τῆς περὶ ὕβρεως ἀγωγῆς καὶ τοῦ ᾿Ακουιλίου, κἂν πολλὰ ὦσι

φάκτα,

10.

1, 6.

Οὔτε σβέννυται ἢ τῇ δεκαετίᾳ ἣ εἰκοσαετίᾳ 7, τῇ τριακονταετίᾳ.

BVI,

ἀλλ᾽ ἑνὸς

3, 25

δόντος

= DII

ἐλευϑεροῦνται

οἱ πολλοί.

2, 3.

Hb I

1. 'O ἐπίτροπος ὑπόκειται ὡς αὐϑεντῶν κατὰ τῆς τοῦ ἐλευϑέρου κεφαλῆς" 285 ὁ δὲ κουράτωρ ὡς συναινῶν καὶ συμπράττων τῷ olo καὶ ὅτι ὁ μὲν νέος L ἀποκατάστασιν ἔχει, ὁ δὲ κουράτωρ οὔ. 2. 'E&v ὑπεξούσιος τῷ πατρὶ ἄρχων γενόμενος ἐν τῇ οἰκείᾳ ἐπαρχίᾳ 15 παραγραφὴν οὐ δέχεται, ὁ πατὴρ αὐτοῦ παραγραφὴν δύναται προβάλλεσϑαι ἐπὶ ταῖς προσπορισϑείσαις παρὰ τοῦ υἱοῦ ἀγωγαῖς᾽ ἴσως γὰρ προβαλοῦνται οἱ ἀντίδικοι ὀφείλειν δέχεσϑαι παραγραφὰς παρὰ πατρὸς προβαλλομένας τοῦ ἄρχοντος τοῦ δεχομένου. ᾿Αλλ᾽ ἐπεὶ ὑπεξούσιός ἐστι καὶ τῷ οἰκείῳ προσπορίζων πατρί, οὐ προχκριματισϑήσεται ὁ πατὴρ ἐπὶ τῷ μὴ προβάλλεσϑαι 80 τὰς παραγραφάς.

B VII, 3, 34 = C III, 8, 2. 1. 'H διάταξις αὕτη οὐκ ἔστιν ἐναντία τῇ πρὸ αὐτῆς ἀπαιτήσεως κλήρου [φαμιλίας]}] ἐκείνων συνομολογούντων. 255

2. Ἐλν ὅλως τύχην. ’Eri τοῦ τῆς ἀγωγῆς τῆς ἔλαβες τὸ πρᾶγμα κινήσαντός τινος 16 προβαλοῦνται: SCHELTEMA,

ἐστίν,

ἀλλὰ

περὶ

διαρέσεως

Hb I οὐδὲ γὰρ περὶ 267 φαμιλίας,

ὡς

ἐστὶν ἐλεύϑερος συγκληρονόμος, «οὐ» δεῖ ζητηϑῆναι τὴν αὐτοῦ deu. δύναται τὰ δύο συστῆναι ὅτι τυχὸν κινουμένης ἀπαιτούσης τὸ πρᾶγμα βίας ἠνέχϑη λόγος, ὅτι κατὰ βίαν παρ᾽ ἐμοῦ, καὶ ἔδει τὸ τῆς βίας ἐξετασϑῆναι" ἢ τὸ ἐναντίον τὸ τῆς βίας ἔγκλημα ὡς ἀφαιρεϑέντος πράγματος διαφέP προβαλλοῦνται

Basilica,

I.

50

LIB. VII — TIT. ΠῚ (P)

povros αὐτῷ ἀντέϑηκέ τις, ὅτι οὐδὲ τῆς δεσποτείας αὐτοῦ τὸ πρᾶγμα ἦν, οὐδὲ ἐνέμετο κατ᾽ ἐκεῖνον τὸν καιρόν, καὶ ἀπῃτεῖτο δεῖξαι, ὅτι δεσπότης ἦν τοῦ πράγματος, ὅτι παρ᾽ αὐτῷ ἡμαρτῆσϑαι λέγει. Δύναται οὖν ὁ τοῦ ἑνὸς δικαστὴς ἑκάτερα τέμνειν, ἐὰν ἦν ἱκανὸς ἐγκλημάτων ἀκροᾶσϑαι.

5

BVIL3,8 1.

— CIII, 8, 3.

Νόει δὲ ταύτην τὴν διάταξιν, ὅταν δύο τινὲς ἀλλήλοις ἐπιφέρουσι δίκας,

ὁ μὲν χρηματικῆν, ὁ δὲ ἐγκληματυωκῆν ἐὰν γὰρ ὁ αὐτὸς ἑκάτερα εἶχεν, ἐξουσίαν ἔχει ὃ βούλεται πρότερον κινῆσαι ὡς οἰκέτου φονευϑέντος ᾿Ακουίλιον, οἷον τὴν περὶ ζημίας, καὶ ἸΚορνέλιον, οἷον τὸν περὶ [ζημίας τὸν] τιμωρίας, ὥς 10 φησι dıar. γ΄. 2. Δύναται παρ᾽ αὐτῷ τῷ ταύτην, ὅτι πρωτοτύπως οὐ κατὰ τὴν γ΄. διατ. Ἔν δὲ τῇ φησίν, ὅτι ἐὰν ὁ δικαζόμενος 15. προκομισϑέντος. δικαιώματος ἐπιλογὴν. ἔχει A χρηματιυκῶς

ὀικαστῇ τὰ δύο κινηϑῆναι, Νόει δὲ τὴν διάταξιν προτιμᾶται dj ἀναφυεῖσα ἐγχληματωεὴ ζήτησις xY'. διατ. τοῦ κβ΄. τιτ. τοῦ 9. βιβ. τοῦ Kos. ἀμφιβάλλῃ περὶ τῆς πίστεως τοῦ κατ᾽ αὐτοῦ λέγων εἶναι τοῦτον πλαστὸν παραγραφικῶς, ἣ ἐγκληματικῶς κινεῖν.

B VII, 3, 37 = CIH, 14, 1. 1. 'O τόπος, Év9a ὁ βασιλεὺς οιάγει. 4 ἱκανὸς (Fabr.): P ἱκανῶν | 6 νόει: P νόειται P τοῦ κ΄. βιβ. lac. καὶ τὸ 8’. Big.

|

13 τοῦ κβ΄. τιτ. τοῦ 8°. βιβ.: |:

LIB. VII — TIT. IV (P)

SCHOLIA

AD

BASILICORVM

51

LIB. VII TIT.

IV

E COD. MS. PAR. GR. 1352 (P). B VII, 4, 1 — Nov. 96 cap. 2. Hb I 269 1. Περὶ προσφόρων δικαστῶν λέγει. ᾿Ακαταϑύμιον δὲ el μή τις παραιτή-

5 σεται ἐντὸς τῶν

x.

ἡμερῶν,

οὐκέτι δύναται

αὐτὸν

παραιτεῖσϑαι.

Ζήτει

τούτου τοῦ βιβ. τιτ. α΄. κεφ. η΄. ϑεμ. γ΄. καὶ τιτ. ς΄. κεφ. ιβ΄. καὶ τιτ. ιβ΄. χεφ. ζ΄. ϑεμ. δ΄. 2.

Οἷόν

τινος

ἀναρτίσεως,

ἵνα

συμβιβασϑῶσι

τὰ

μέρη.

B VII, 4, 2 = Nov. 112 cap. 3. 10 1. Zara i. 9/. τιτ. γ΄. κεφ. ξζ΄. xol τούτου τοῦ βιβ. a’. τιτ. καὶ β΄. 272 χεφ. η΄. καὶ τιτ. ιβ΄. κεφ. ζ΄. ϑεμ. β΄. καὶ τιτ. ε΄. κεφ. οδ΄. 2. Ἐὰν ὁ ἄκτωρ μετὰ προκάταρξιν δίκης ἀποστῇ, ὑπομιμνησκέτω αὐτὸν ὁ ὀρδινάριος δικαστῆς. Καὶ ἀπειϑοῦντα καλείτω αὐτὸν τρισὶ διατάγμασιν ἑκάστου ὄντος λ΄. ἡμερῶν. Τὰ δὲ εἰρημένα καὶ ἐπὶ ϑείου δικαστοῦ. Ἴσϑι 16 δέ, ὅτι ἐὰν οὕτω κληϑεὶς μὴ ὑπακούσῃ ἐντὸς τοῦ ἐνιαυτοῦ, ἐκπίπτει τῆς ἰδίας δίκης κατὰ τὸ ἐφεξῆς λεχϑησόμενον. ᾿Ενταῦϑα ἀνάγνωθι βιβ. γ΄. τοῦ Κωδ. τιτ. α΄. διατ. ιγ΄. 3. Ἐνταῦϑα περὶ τοῦ ἐνάγοντός φησι καὶ τοῦ ἐναγομένου. Καὶ μάϑε ἐκ τούτου, πῶς δεῖ καλεῖν καὶ τὸν ἐναγόμενον ἀπειϑοῦντα, τουτέστι μετὰ τριῶν 30 προγραμμάτων. ᾿Εκ ταύτης οὖν τῆς νεαρᾶς λαβοῦσαἣ ς΄. νεαρὰ τοῦ Πορφυρογεννήτου βασιλέως κυροῦ Κωνσταντίνου τὴν ἀφορμὴν διορίζεσϑαι, καλεῖσθαι διὰ τριῶν προγραμμάτων τριακονθημέρων τὸν ἐναγόμενον, καὶ εἰ μὴ πείϑεται, ἐπιλέγει παραδίδοσϑαι ἐπὶ νομῆς τὸ πρᾶγμα τῷ ἐνάγοντι. 4. Πολλάκις γὰρ 6 ἐναχϑεὶς. ἢ συγχλητικὸς ἦν ἣ μὴ ὑποκείμενος τῷ φόρῳ 86 τοῦ δικαστοῦ, εἰς ὃν εἱλκύσϑη, καὶ διὰ τοῦτο ἀντιφραφῆῇς ἐδεήϑη ὁ ἐνάγων βασιλικῆς. 'O γὰρ ἐναγαγὼν χωρὶς ϑείας ἀντιγραφῆς παρὰ ἀπροσφόρῳ δικαστῇ ἐκπίπτει, ὡς κεφ. μα΄. τοῦ γ΄. τιτ. 'O δὲ συγκλητικὸς οὐδὲ παρ᾽ αὐτοῦ ἐνάγεται χωρὶς ϑείας ἀντιγραφῆς, ὡς τιτ. ε΄. κεφ. Gt.

52

LIB.

SCHOLIA

AD

vII

—

TIT.

XVI

BASILICORVM

(P)

LIB. VII TIT. XVI

E COD. MS. PAR. GR. 1352 (P). B VIL, 16, 1 — DIL 11, 1. Hb I l. Τοῦ 'Avovóuou. Ei μὴ εὐλόγως ἐμποδισϑῇ, ὡς Qu. δ΄. τιτ. ς΄. διγ. 310 8 λϑ'. (38) xal βιβ. ν΄. τιτ. ις΄. Bw. ρνδ΄, [e.] Λέγεται δὲ μίλιον ἀπὸ τοῦ εἶναι χιλίων βημάτων, ὡς ἐν τῷ — βιβ. εἴρηται τιτ. δ΄. διγ. κβ΄. (9) καὶ τιτ. m’. διγ. v. (9) ἷ 2. Τοῦ ᾿Ανωνύμου. Περὶ μόρβες àv τίσους ἔχει βιβ. κα΄. τιτ. α΄. [διγ. Hb I ὕστε]ρον [καὶ δ΄. καὶ βιβ. ν΄.] τιτ. ις΄. Sw. ρις΄. (113). 'O γὰρ νοσῶν, 311 10 ὥστε μὴ δύνασϑαι λειτουργεῖν μήτε τὰ ἴδια διοικεῖν, ἐξκουσατεύεται τοῦ δικάζειν. Ἔξ ἀνάγκης γάρ τις δικάζει, εἰ μὴ ἔχει ἐξκουσατίωνα, ὧς βιβ. ν΄. ctt. ε΄. διγ. ιγ΄." περὶ ἐγκύου (iB. κα΄. τιτ. α΄. διγ. ιδ΄. 4

hoc

scholium

in rasura

est

|

8 μόρβες

àv τίσους:

i. e. morbus

sonticus

LIB. VIII — TIT. I (V)

SCHOLIA

AD

BASILICORVM

53

LIB. VIII TIT. I

E COD. MS. LUGD. BAT. GR. FOL. 19 SIVE VOSSIANO (V). B VIII, 1, 1 — DIL 1,1. |]. Σχόλιον. ’Avayvası Qi. α΄. τιτ. ις΄. διγ. ἔνατον. 5

2. Ἑρμηνεία. ᾿Επὶ μὲν τοῖς ἄλλοις ἅπασιν ἐδίκτοις τῶν ὑπηκόων μᾶλλον ὁ πραίτος προενοήϑη, τὸ περὶ τῶν ἀγνωμονούντων διαλεχϑεὶς καὶ περὶ τῆς τῶν ἰνστρουμέντων ἐκδόσεως, φυλάξας καὶ τὰ πάκτα τὰ μεταξὺ δύο τινῶν ἣ καὶ πλειόνων γεγενημένα᾽ βοηϑεῖ δὲ καὶ τοῖς φόβον ἣ δόλον παϑοῦσι, καὶ τοῖς

e

ἐλάττοσι τῶν κε΄. ἐνιαυτῶν, ἐσϑ᾽ ὅτε καὶ τοῖς μείζοσι. Ταῦτα μὲν οὖν ἐπὶ τῶν 1

15

20

25

ἄλλων, ὡς εἶπον, ἐδίκτων. Ἔν τούτῳ δὲ τῷ ἐδίκτῳ τοῦ καλῶς ἔχοντος λογισμοῦ, Hb I xai τῆς ἑαυτοῦ μᾶλλον ἀξίας, καὶ τοῦ οἰκείου κόσμου πρόνοιαν ἐποιήσατο. Διὰ 824 γὰρ τοῦ παρόντος ἐδίκτου κελεύει μὴ χύδην, μηδὲ τοὺς τυχόντας ἐπὶ τὸ βῆμα τὸ ἀρχικὸν παριέναι τε καὶ συνηγορεῖν, μήτε ὑπὲρ ἑαυτοῦ, μήτε ὑπὲρ ἑτέρου τινός. Ἔν δὲ τῇ δευτέρᾳ καταλέγει τινὰς ὑπὲρ μὲν ἑαυτῶν δυναμένους δικολογεῖν, οὐκέτι δὲ ὑπὲρ ἑτέρων. Ἔν δὲ τῇ τρίτῃ τινὰς ἀπαριϑμεῖται δυναμένους καὶ ὑπὲρ ἑαυτῶν καὶ ὑπὲρ ἑτέρων, πλὴν οὐ πάντων, ἀλλὰ φανερῶν προσώπων δικολογεῖν. Ποστουλάρε δέ ἐστι τὸ ἐκϑέσϑαι τινὰ τὸν οἰκεῖον ἣ τὸν τοῦ φίλου σκοπὸν παρὰ. τῷ ἔχοντι δίκαιον ἰουρισδικτίονος, ἣ τὸ ἀντιλέγειν σκοπῷ ἑτέρου τινός" τουτέστιν ἀντισυνηγορεῖν ἑτέρῳ τὸν οἰκεῖον ἐκτιϑεμένῳ σκοπόν. 3. Ἑρμηνεία. Τοῦ ᾿Εναντίου. Συνηγορία ἐστι καὶ τὸ οἱαδήποτε χρήσασϑαι σπουδῇ πρὸς τὸ λέγειν τὰ δέοντα ὡς βιβ. ν΄. «vc. ιγ΄. Bey. α΄. (8 11) ἐν ᾧ φησιν, ὅτι συνήγορός ἐστιν ὁ τῇ δίκῃ παραγινόμενος, οὐ μὴν ὁ τρακταΐζων. Ἔν δὲ τῷ δ΄. διγ. τοῦ β΄. τιτ. τοῦ λϑ΄. βιβ. (8. 8) φησίν, ὅτι τὸ ποστουλάρε χυρίως ἐστὶ τὸ ἐπὶ βήματος αἰτῆσαι. 4.

Σχόλιον.

Ζήτει

βιβ.

ἕβδομον,

τιτ.

δεύτερον,

κεφ.

τεσσαρακοστὸν

πρῶτον.

5.

Ζήτει τοῦ

4 ἔνατον:

V

β΄. τιτ. κεφ. περὶ τὸ τέλος η΄.

ἔναυτον

|

13 pars

huius

scholii etiam invenitur

in huius tituli

scholiis codicis P (ad hanc legem schol. 2), unde Ruhnkenius supplet: προσιέναι τε καὶ συνηγορεῖν. Kal διὰ τοῦτο τρεῖς ὁ πραίτωρ ἐποιήσατο τάξεις" ὧν ἐν μὲν τῇ πρώτῃ κωλύει τινὰς καϑόλου συνηγορεῖν, μήτε ὑπὲρ ἑαυτῶν μήτε κτλ. | 22 τρακταΐζων:

V τρακταΐζον

54

LIB. VIII — TIT. I (V) 6.

Kara περιδρομὴν — ζήτει κεφ. ιζ΄. πρὸς τῷ τέλει. 9

7. “Epunvelo. Προοίμιον ὁ πραίτωρ ἐποιήσατο ἀπὸ τῶν «μὴ» δυναμένων καϑόλου δικολογεῖν. Καὶ ἐν τούτῳ τῷ ἐδίκτῳ, ἤτοι ἐν τῇ πρώτῃ τάξει, xa9 ἣν κωλύει τινὰς πάντη συνηγορεῖν, ἣ «διὰ» τὴν παιδιώδη ἡλικίαν, ἢ διὰ τὴν συμφορὰν ὅ παρῃτήσατο᾽ τουτέστιν ἐκώλυσέ τινας καϑόλου συνηγορεῖν, ἣ διὰ τὴν μειρακιώδη ἡλικίαν, ἢ διὰ τὴν συμφοράν. Καὶ διὰ μὲν τὴν παιδιώδη ἡλικίαν, δι’ ἣν τὸν μήπω πληρώσαντα τοὺς ιζ΄. ἐνιαυτοὺς κωλύει δικολογεῖν (τῷ γὰρ

ἁψαμένῳ τοῦ ιη΄. ἐνιαυτοῦ συνηγορεῖν ἐπιτρέπει) καϑὰ καὶ ἐν τῷ ς΄. τιτ. τῆς α΄. Ἶνστιτ. μεμάϑηκας. Ταύτην γὰρ ἐλογίσατο καὶ ἐνόμισε τὴν ἡλικίαν

10 ὁ πραίτωρ ἱκανὴν εἶναι εἰς τὸ δημόσιον προϊέναι τε καὶ πολιτεύεσϑαι. Λόγος τοιγαροῦν, ὅτι Νέρβας ὁ τοῦ Νέρβα υἱός ταύτης ὧν τῆς ἡλικίας, 7) καὶ ὀλίγῳ μείζων, δημοσίῳ προςῆλϑε καὶ περὶ νόμων ἀπεκρίνατο. Ἔν μὲν τῇ α΄., καϑάπερ εἴρηται, τάξει κωλύει πάντη δικολογεῖν ὁ πραίτορ, ἢ διὰ τὴν μειρακιώδη ἡλικίαν, ὡς τὸν μήπω ἁψάμενον τῶν τη΄. ἐνιαυτῶν, ἣ διὰ τὸ πάϑος, ὡς τὸν 15 κωφόν. Κωφὸν δὲ λέγω τὸν καϑάπαξ μὴ ἀκούοντα. Οὔτε γὰρ ἔδει συνηγορεῖν συγχωρεῖσϑαι τὸν μὴ δυνάμενον τοῦ ἄρχοντος διαλαλιᾶς ὑπακούειν" ὅπερ αὐτῷ καὶ ἐπικίνδυνον ἤμελλε γίνεσϑαι. Τῆς γὰρ ἀρχικῆς εἰ μὴ ὑπακούει διαλαλιᾶς, ἴσως ἂν ἤμελλεν αὐτῷ ποινὴν ἐπιφέρειν ὁ πραίτορ, ὡς ταῖς ἀρχικαῖς μὴ πειϑομένῳ κελεύσεσι. Τούτους δὲ πάντως δικολογεῖν κωλύσας ὁ πραίτορ Hb I 20 δίδωσιν αὐτοῖς συνηγόρους τοὺς ὀφείλοντας εἰπεῖν ὑπὲρ αὐτῶν" καὶ οὐ μόνον 825 τούτοις, ἀλλὰ καὶ παντὶ μὴ ἔχοντι συνήγορον διὰ τὴν ἐναντίου ἀβιτίονα, ἤτοι περιδρομήν, ἣ διὰ τὸν φόβον. Τί γάρ, ὅτε δυνατὸς ἦν, ὃν ἐδεδίεισαν ἅπαντες; Καὶ σημείωσαι, ὅτι τοῖς μὴ ἔχουσι δικολόγους ὁ ἄρχων παρέχειν ὀφείλει τοὺς ὀφείλοντας τούτοις συνηγορῆσαι. 25

8. Τοῦ ᾿Ανωνύμου. 'O δὲ τοῦ tw. ἁψάμενος συνηγορεῖ, τιτ. ς΄." οὐ μὴν καὶ δικάζει, ὡς βιβ. δ΄. vr. η΄. διγ. μα΄.

ὡς ᾿᾽Ϊνστ. α΄.

9. Τοῦ αὐτοῦ. ᾿Ομοίως Bug. α΄. cur. ις΄. διγ. 9΄. ᾿Ανάγνωθι καὶ βιβ. β΄. τοῦ Κωδ. τιτ. ς΄. διατ. ζ΄. καὶ βιβ. α΄. τιτ. Ac. διατ. ε΄. (9). 10. Σχόλιον. 'O τυφλὸς δὲ καὶ δικάζειν δύναται, καὶ μᾶλλον δικάσει 80 οὗτος, ἵνα μὴ βλέπων τὰ πρόσωπα φιλοπροσωπῇ. Ζήτει βιβ. β΄. τιτ. γ΄. κεφ. β΄. 11. ‘Epunveia. Ἔν τῇ δευτέρᾳ τάξει προτέϑειται κατ᾽ ἐκείνων ἐδίκτον, οἵτινες ἑτέροις συνηγορεῖν οὐδὲ δύνανται" καὶ ἐν τούτῳ τῷ ἐδίκτῳ ὑπεξεῖλεν ὁ πραίτορ 5 ἣ (hic et Πάζος εἰκείων

διὰ τὴν μειρ.: V εἰ διὰ τὴν μειρ. | 6 συμφοράν: V συμφοράμ | ἡλικίαν: V mox) ἡλυίαμ | 12 μείζων: V μείζον | 14 τὸ πάϑος: V prius habuit τὸν | 20 συνηγόρους: V συνηγόρας | 22 ὅτε: V ὅτι | 32 κατ᾽ ἐκείνων: V κατ᾽ | 33 δύνανται: V δύνηνται

LIB. VII! — TIT. I (V)

55

τὴν φύσιν τε καὶ «τὴν» συμφορὰν ἤτοι τὸ πάϑος᾽ ἐσημειώσατο δὲ πρὸς τούτοις, καὶ οὐ συνεχώρησεν ὑπὲρ ἑτέρων συνηγορεῖν [καὶ] τὰ ἐπὶ αἰσχρότητι ἐπίσημα

πρόςωπα᾽ τουτέστιν, ἐν τῇ δευτέρᾳ «τάξει» κωλύει τινὰς ὁ πραίτορ συνηγορεῖν ὑπὲρ ἑτέρων, ἢ διὰ τὴν φύσιν, ἣ διὰ τὴν τῶν προςώπων αἰσχρότητα. Διὰ 5 μὲν οὖν τὴν φύσιν κωλύει τὰς γυναῖκας ὑπὲρ ἐτέρων συνηγορεῖν" ἵνα «μὴ» παρὰ τὴν αἰδῶ τὴν γυναικείᾳ πρέπουσαν φύσει δίκαις ἀλλοτρίαις ἑαυτὰς παρεμβάλλωσι, καὶ ὀφφίκιον ἀνδρὶ καὶ μόνῳ πρέπον πληρώσωσι. Καὶ ὁ μὲν πρόχειρος ἐπὶ τῇ γυναικὶ τῆς κωλύσεως λογισμὸς οὗτός ἐστιν᾽ ἵνα μὴ παρὰ τὴν αἰδῶ τὴν τῇ γυναικείᾳ φύσει ἁρμόζουσαν, καϑὰ εἴρηται, δίκαις ἀλλοτρίαις 10 ἑαυτὰς παρεμβάλλωσι, καὶ ἀνδρικοῖς ὀφφικίοις λειτουργῶσι. Τὴν μέντοι ἀρχὴν καὶ τὴν αἰτίαν τοῦ τὰς γυναῖκας ὑπὲρ ἑτέρων μὴ συνηγορεῖν Καρφανία τις ἐχορήγησεν ἀναιδεστάτη ovi συνηγοροῦσα γὰρ ἀναιδῶς, πολλάκις ὀχλοῦσά τε καὶ ἐπιμεμφομένη τοῖς ἀρχοῦσι, πρόφασιν τῷ παρόντι δέδωκεν ἐδίκτῳ. Διὰ μὲν οὖν τὴν φύσιν συνηγορεῖν ὑπὲρ ἑτέρων αἱ γυναῖκες κεκώλυνται" 15 διὰ δὲ τὸ πάϑος, οἱ τῶν ὀφθαλμῶν ἐστερημένοι᾽ ἐπειδὴ μὴ δυνάμενοι τὰς προτομὰς ἤτοι τὰς ϑήκας καὶ τὰ ἐπίσημα τῆς ἀρχῆς διὰ τὸ πάϑος ὁρᾶν ἀναιδεῖς περὶ τὴν συνηγορίαν εὑρίσκονται, καὶ τὸ προςῆκον σέβας τῇ τῆς ἀρχῆς οὐ φυλάττουσι καϑοσιώσει. Λόγος τοιγαροῦν Πούβλικόν τινα τυφλόν, ᾿Ασπερνάτου Νόννου πατέρα, βουληϑέντα συνηγορῆσαι ὑπὸ Βρούτου περιφρονηϑῆναι 30 τοσοῦτον, ὥςτε αὐτὸν τὸν Βροῦτον τρέψαντα τὴν καϑέδραν καϑῆσϑαι. Εἰ

καὶ τὰ μάλιστα δὲ μὴ δύναται ὑπὲρ ἄλλων ὁ τυφλὸς δικολογεῖν, ὅμως μένει αὐτῷ φυλαττομένη μετὰ τὸ πάϑος, ἣν καὶ πρὸ τοῦ πάϑους elyev, ἀξία" δύναται δὲ καὶ δικάζειν. Ἐζητήϑη πρὸς τούτοις, εἰ δυναται χειρίζειν ἀρχὴν ὁ τυφλός; ποίει δὲ τὴν ζήτησιν ᾿Απιός τις Κλαύδιος τυφλός. Εὐρεϑεὶς γὰρ ἐν δημοσίᾳ 25 τῆς συγκλήτου συνόδῳ τραχυτάτην ἀπεφήνατο γνώμην περὶ τῶν αἰχμαλώτων, obc Πύρρος εἶχεν ὁ ᾿Ηπειρώτης. Τούτου γὰρ βουληϑέντος ἀποδοῦναι τοὺς αἰχμαλώτους, εἰ Ρωμαῖοι σπείσονται πρὸς αὐτόν, οὐ προςήκατο, περιφρονῆσαι δὲ τῆς τῶν αἰχμαλώτων ἀναιρέσεως ἀπεφήνατο. Διά τοι τοῦτο βέλτιόν ἐστιν

εἰπεῖν τὸν τῶν

ὀφθαλμῶν ἐστερημένον μένειν μὲν ἐπὶ τῆς ἀρχῆς, ἣν πρὸ

30 τοῦ πάϑους ἐκτήσατο, καινῆς δὲ μετὰ πάϑος ἐπιβαίνειν ἀρχῆς μὴ συγχωρεῖσθαι. 12.

Τοῦ ’Evavrlou. Καίτοι ἐπιτροπεύειν τῶν ἰδίων παίδων. Η δὲ ἐπιτροπὴ

ἀνδρικόν ἐστιν ὀφφίκιον, ὡς Qi. κε΄. τιτ. α΄. Bey. τς΄. καὶ βιβ. ε΄. τοῦ Ko. τιτ. λε΄. διατ. α΄. Λέγει δὲ καὶ ὑπὲρ τοῦ πατρὸς προκουρατόριο νόμινε, ὡς βιβ. γ΄. τιτ. γ΄. διγ. μα΄. (40). 2 αἰσχρότητι: V αἰσχρότητα | ἐπίσημα πρόσωπα: V ἐπίσημα (prius ἐπίδημα) πράγματα | 3 «τάξευ: habet cod. Haen. | 5 «μὴ»: suppl. Hb. | 7 ἀνδρὶ καὶ μόνῳ: Ruhnk. ἀνδρὶ μόνῳ | 12 ἀναιδεστάτη: V ἀνεδεστάτη | 14 κεκώλυνται: V κεκώλανται | 16 προτομὰς:

V

περιτομὰς

αἰμαχλώτων hic et mox

(corr.

Hb.).|

18 τυφλόν:

| 26 ᾿Ηπειρώτης: V Εἰπειρώτης

V τιφλόν

| 25 αἰχμαλώτων:

V

| 28 ἀναιρέσεως: V ἀναιρέσεος

56

LIB. VIII — TIT. I (V)

13.

Τοῦ ᾿Ανωνύμου.

'Oyuotoc βιβ. ε΄. vr. α΄. διγ. ς΄." ἀνάγνωθι xol Bip.

α΄. τιτ. ς΄. διγ. η΄. καὶ τὰ ἐκεῖ παραγεγραμμένα.

ὅ

14.

Σχόλιον.

Ο

ἐν τῷ οἰκείῳ σώματι τὰ τῶν γυναικῶν ὑπομείνας.

15.

Πέπονθϑεν — ἠσχράνϑη.

16.

Σχόλιον.

Ὑπὲρ

ἑτέρων.

17. Ἑ). μηνεία. Καὶ μή μοι λέγε᾽ πῶς γὰρ δύναται ὅλως ὁ ἐπὶ κεφαλικῷ Hb I ἐγχλήματι καταδικασϑεὶς συνηγορεῖν, 7) ἀποτεμνόμενος, ἣ δεπορτάτος γινόμενος; "Ἔγνως γὰρ ἐξ ὧν ὁ Οὐλπιανὸς ἐν τῷ προτέρῳ βιβ. τιτ. ια΄. διγ. δ΄, φησίν, ὅτι ἔνοχος καταδίκης κεφαλικῆῇς νοεῖται καὶ ὁ ἐξορισϑεὶς πόλεως. 2

10.

18.

Τοῦ ᾿Ανωνύμου. Οὐ μόνον γὰρ εἰς ϑάνατον ἀπὸ κεφαλικοῦ ἐγκλήματος

χαταδικάζεται, ἀλλὰ καὶ εἰς ἐξορίαν, ὡς Big. β΄. τιτ. ια΄. διγ. δ΄. 2

,

19. Τοῦ ᾿Ανωνύμου. Χαμαιδικασταί εἰσιν οἱ δάτιβοι, ὧν μέμνηται ὁ τρίτος τιτ. τοῦ τρίτου βιβ. τοῦ Κωδ,, καὶ οἱ ϑεῖοι δικασταὶ τῆς βασιλίδος Κωνσταντίνου πόλεως, «περὶ ὧν διαλαμβάνει f περὶ δικαστῶν ἑβδομηκοστὴ ἕκτη νεαρά. 15

20.

'O κινήσας πούβλικον δικαστήριον καὶ ἐπὶ τούτῳ συκοφαντίας ἁλοὺς

xai καταδικασϑείς.

21. Τοῦ ᾿Ανωνύμου. ᾿Ανάγνωθι βιβ. xy’. cv. β΄. Sw. τοιοῦτον εἶπε μὴ δοκεῖν πουβλίκως καταδικασϑῆναι. 22. 20

25

Θηρίοις ἀγρίοις μάχεσϑαι,

μβ΄.

(43, ἐν à

οὐ χειροήϑεσιν.

23. Αγριον δὲ λέγω ϑηρίον οὐκ ἐκ τοῦ γένους, ἀλλ᾽ ἐκ τῆς τότε καὶ νῦν προσούσης αὐτῷ ἀγριότητος. Τί γάρ, ὅτι λέων μὲν ἦν, ἥμερος δὲ καὶ χειροήϑης, ἢ ἄλλο ϑηρίον, ὀδόντας μὲν ἔχον, ἥμερον δὲ ὅμως; 24.

Σχόλιον.

25.

Τῷ

'O μισϑώσας

κυνηγίῳ

-- ποιῆσαι γάρ ἐστι καὶ μὴ ποιῆσαι.

— τῇ ἀρένᾳ.

26. Ἑ,ρμηνεία. Εἰ μὴ «ἐν» κυνηγίῳ ἠνέσχετο τιμηϑῆναι πρὸς τοὺς ϑῆρας ἐχεῖσε τὴν μάχην ἀναδεξάμενος. Δι’ ὧν γὰρ ἠνέσχετό τι λαβεῖν ἐν τῷ κυνηγίῳ xal τιμηϑῆναι, δοκοῦσιν ἐξ ἀποτελέσματος ἐπὶ μισϑῷ τὴν πρὸς τοὺς ϑῆρας ἀναδέξασϑαι μάχην. 1 ᾿Ανωνύμου:

πώλεος habere

V

᾿Ανοννύμου

| περὶ ὧν — h: habet videtur

|

7 καταδικασϑεὶς:

Cod.

Haen.

V καταδικαζεῖς

| 22 ἔχον: V ἔσχον

|

14 πόλεως:

V

| ὅμως: V ὅμας

LIB. VIII — TIT. I (V)

27.

57

Κυρίλλου. Ei μὴ ἐν τῷ κυνηγίῳ τιμηϑῆναι ἠνέσχετο.

28. ἜἘχκείνοις τοιγαροῦν τοῖς προσώποις τοῖς μὴ ἀνδρείας χάριν μαχεσα- HbI μένοις μόνον ὑπὲρ ἑαυτῶν, οὐχέτι δὲ καὶ ὑπὲρ ἑτέρων, ὁ πραίτως ἐπιτρέπει συνηγορεῖν. Δύναται δέ, ὡς εἰκός, καὶ ὑπὲρ τῶν ὑπ᾽ αὐτῶν ἐπιτροπευομένων ὅ ἣ κουρατορευομένων συνηγορεῖν. Καὶ οὐ μόνον οἱ ἐπὶ μισϑῷ τὴν πρὸς τοὺς ϑῆρας ἀναδεξάμενοι μάχην, ἀλλὰ καὶ πάντες οἱ ἐν τῷ δευτέρῳ ἐδίκτῳ δύνανται

συνηγορεῖν ὑπὲρ τῶν προσώπων ^

t

ὲ

n

ἐκείνων, ὧν μὴ ἑκόντες,

2,

3

f

ΚΑ

A

t£

6

ἀλλ᾽

ἐξ ἀνάγκης ἐξ

>,

μετὰ χεῖρας ἔχουσι τὴν διοίκησιν, ὡς ὁ Οὐλπιανὸς ἐν τῷ ς΄. διγ. φησίν. Καὶ σημείωσαι, ὅτι οὔτε ἐπιτροπῆς, οὔτε κουρατίονος ἐξκουσατεύει τὸ ἐπὶ μισϑῷ 10 ϑηριομαχεῖσϑαι. “Ὥστε τότε αὐτοῖς ὑπὲρ τῶν μνημονευομένων προσώπων συνηγορεῖν ἐπιτέτραπται, ὅτε καὶ ἰδικῶς χειρίζουσιν αὐτῶν τὴν οὐσίαν, οὐ μὴν εἰ διοικούντων ἑτέρων αὐτοὶ τυχὸν ὀνοράριοί εἰσιν ἐπίτροποι. Ταύτῃ τῇ σημειώσει xai παραδόσει συνάδει τὸ γ΄. διγ. τοῦ παρόντος τιτ. ᾿Ανάγνωθϑι δὲ πάντως καὶ τὸ ς΄. τοῦ παρόντος τίτλου διγ. m

,

x

48

ὸ

,

m

6

A

,

S

15

29. Τοῦ ᾿Ανωνύμου. Τὸ ῥητὸν ἔχει quorum curam gerunt. ' Avtyvo9c καὶ ἐμφαίνει, ὅτι εἰ μὴ διουκοῦσιν, ἀλλ᾽ εἰκὸς ὀνοράριοί εἰσιν, οὐ συνηγοροῦσιν. ᾿Ανάγνωϑι διγ. τέταρτον, πέμπτον, ἕκτον. Συνηγορεῖ δὲ τῇ τοιαύτῃ ἐξηγήσει τὸ τέλος τοῦ β΄. (1) Bw. καὶ τὸ γ΄., ἐν οἷς φησι" εἴτε τὸ πλεῖον μέρος τῶν ἐπιτρόπων αὐτῶν ἔδωκε. Καὶ δῆλον ὅτι ἐπὶ τῷ διοικίων «..... >

20

30. Ἑρμηνεία. El τις παρὰ τὰ διηγορευομένα τὰ πραίτωρι φανῇ δικολογῶν, xal τῆς ὑπὲρ ἑτέρων ἀπηγορευμένης ἐκβάλλεται συνηγορίας, καὶ κατὰ τὴν δοκιμασίαν τοῦ δικάζοντος ἐξτραόρδινεμ. χρηματικῶς ποινῇ τιμωρεῖται. 31.

Σχόλιον.

᾿Ανισχύρως γὰρ ἄρχων δίδωσιν" ὁ βασιλεὺς ἰσχυρῶς.

32. ἙἭ, ρμηνεία. Τρεῖς, ὡς ἐν ἀρχῇ Tod τίτλου φϑάσαντες εἴπομεν, τῶν 25 μὴ συνηγορούντων ὁ πραίτωρ ἐποιήσατο τάξεις. Καὶ περὶ τῶν δύο δείξας HbI τὴν

τρίτην

ἐντεῦϑεν

ἐκείνοις

προτίϑεται

τοῖς

προςώποις,

οἷς

οὐκ

εἰς

τὸ 328

παντελὲς ἀρνεῖται τοῦ συνηγορεῖν τὴν ἄδειαν, ἀλλ᾽ ἵνα μὴ ὑπὲρ πάντων, ἀλλ᾽ ὑπέρ τινων συνηγορήσωσιν, καὶ ἔλαττον ἡμαρτηκότες τῶν ἐν τοῖς ἀνωτέρω κεφαλαίοις νενομοϑετημένων. Καὶ τούτους ὑποκατιὼν ἀπαριϑμεῖται λέγων 30 ὁ πραίτωρ᾽ οἱ ἀπὸ νόμου, ἣ plebis scitu, ἢ᾽ δόγματος, ἢ ἐδίρκτου, ἣ Sexpévou βασιλέως, ἤτοι διατάξεως κεκωλυμένοι συνηγορεῖν, οὗτοι μὴ συνηγορείτωσαν ὑπὲρ ἑτέρων, εἰ μὴ ὑπὲρ ὧν καὶ ἐφεῖται αὐτοῖς συνηγορεῖν" τουτέστιν, ἐὰν εὕρω τινας ἀπὸ νόμου, ἢ plebiscitu, ἢ δόγματος, ἢ διατάξεως ὑπὲρ ἑαυτῶν 4 δύναται — ἐπιτροπευομένων: Ν δύναται δὲ καὶ καὶ τῶν ὡς εἰκὸς ὑπὲρ αὐτῶν ἐπιτρ. | 9 ἐξκουσατεύει: V ἐξκουσατεύειν | 10 ὑπὲρ: V ὑπὸ | 23 βασιλεὺς: V ἄρχων | 26 ἐκείνοις: V ἐκείνους | 29 νενομοϑετημένων: V νενομοϑετημένον | ἀπαριϑμεῖται: V ἀπεριϑμεῖται

58

LIB. VIII — TIT. I (V)

xal ὑπὲρ φανερῶν προςώπων μόνων ἐπιτετραμμένους δικολογεῖν, τοῦτο αὐτὸ κἀγὼ ἐπιτρέπω. Ὑπὲρ δὲ ὧν μὴ ἐπετράπησαν ἰδικῶς δικολογεῖν, οὐκ ἐῶ. Καὶ μή μοι λέγε᾽ τί οὖν οὐκ ἤρκουν οἱ νόμοι οἱ περὶ τούτων κείμενοι, ἢ τὰ δόγματα, ἢ τὰ plebiscitu, ἢ αἱ διατάξεις; Ἔϑος γὰρ τῷ πραίτωρι τοῖς νόμοις ἐξακο5 λουϑεῖν, καὶ ἐξυπηρετεῖσϑαι, καὶ πρὸς ἔργον τὰ διηγορευμένα τούτοις ἐκφέρειν. Τούτῳ τῷ τρίτῳ ἐδίκτῳ περιέχονται καὶ οἱ ἄλλοι πάντες, ol τῷ ἐδίκτῳ τοῦ πραίτωρος ὡς ἄτιμοι σημειωϑέντες. Καὶ οἱ ἄτιμοι γὰρ πάντες, εἰ μὴ ὑπὲρ ἑαυτῶν, καὶ ὑπὲρ φανερῶν προςώπων, οὐκέτι δὲ καὶ ὑπὲρ πάντων «συνηγοροῦσιν». ᾿ἘἘπιτρέπει ὁ πραίτωρ οὐ μόνον τοῖς ἀπὸ νόμου, ἣ πλεβιανίτου, ἣ δόγματος, 7) 10 δεχρέτου βασιλέως τοῦτο αὐτὸ ἰδικῶς ἐπιτετραμμένοις, ἀλλὰ καὶ τοῖς ἀτίμοις, περὶ ὧν ὁ ἑξῆς τίτλος διδάξει σε. Καὶ οὗτοι καὶ ὑπὲρ ἑαυτῶν, καὶ ὑπὲρ φανερῶν προσώπων δικολογοῦσι. Καὶ γὰρ εἰ καὶ ὁ ἐπὶ μισϑῷ ϑηριομαχήσας, καὶ ὁ ἡταιρηκὼς ἄτιμός ἐστιν, ὅμως ἀπὸ τοῦ δευτέρου ἐδίκτου κεκώλυται ἰδικώτερον, καὶ ὑπὲρ ἑαυτοῦ μόνον καὶ τοῦ ἐπιτροπευομένου δύναται συνηγορεῖν, 15 οὐκέτι δὲ καὶ ὑπὲρ φανερῶν προςώπων᾽ ἀλλ᾽ οὕτως εἰπέ, τῶν ἀτίμων ὅσοι μὴ ἰδυκῶς ἀπὸ τοῦ δευτέρου ἐδίκτου κεκώλυνται, οὗτοι δύνανται καὶ ὑπὲρ ἑαυτῶν, καὶ ὑπὲρ φανερῶν προςώπων δικολογεῖν. Ποίων δὲ προςώπων, μανϑάνεις 33.

ὑποκατιών. Ἔκ

τῆς τρίτης κεκώλυνται τάξεως πάντες οἱ ἄτιμοι πλὴν τῶν ἰδικῶς

20 ἐκ τῆς δευτέρας τάξεως ὑπεξῃρημένων. 34. Τοῦ ’Evavrlou. Ἔν τῷ τετάρτῳ διγ. τοῦ ιϑ'. τιτ. τοῦ μη΄. βιβ. φησί μόνον τὸν βασιλέα διδόναι ἐξορίας ἀποκατάστασιν. 35. Τοῦ ᾿Ανωνύμου. Οὔτε τὸν ἐπὶ κλοπῇ κχαταδικασϑέντα ἄρχων ποιεῖν μὴ εἶναι ἄτιμον, ὡς βιβ. μζ΄. vvv. β΄. διγ. ξδ΄. 25

36.

δύναται

ὁ

Kol μαινομένων -- ὑπ᾽ αὐτοῦ δηλονότι κηδεμονευομένων.

37. Ἑρμηνεία. Kar’ αὐτὴν γνώμην ἔστιν εἰπεῖν, ὅτι ἐὰν ἐλάττων τῶν κε΄. ἐνιαυτῶν κατεδικάσϑη ἀτιμοποιῷ ἀγωγῇ; ἣ καὶ μείζων τις τῶν xe'. ἐνιαυτῶν προκαταρχϑεὶς καὶ ἀπὼν ῥέι πούβλικαι καῦσα κατεδικάσϑη, καὶ ἤἥτησεν HbI ἀποκατάστασιν κατὰ τῆς ἀποφάσεως, καὶ ηὐδοκίμησε περὶ τὴν δίκην, 30 ἀναλαμβάνει τιμὴν οἰκείαν. Τοῖς γὰρ ἐλάττοσι τῶν κε΄. ἐνιαυτῶν, καὶ τοῖς μείζοσι μέν, reipublicae de causa, ἢ κατὰ φόβον, ἣ κατὰ δόλον τῶν

ἀντιδίκων, καὶ δι’ ἑτέραν εὔλογον αἰτίαν ἀπολειφϑεῖσιν ἐπιτρέπει τὸ ἐδίκτον τοῦ

πραίτωρος

τοῖς

ἄρχουσι

τῶν

ἐπαρχιῶν

παρέχειν

ἀποκατάστασιν:

ὡς

5 ἐξυπηρετεῖσθαι: V ἐξυπερετεῖσϑαι | 11 ἑξῆς: V ἐξ ἧς | 13 ἡταιρήκως: V ἡταιρικῶς | 14 ἐπιτροπευομένου: V ἐπιτρεπευομένου | 25 μαινομένων: V. μενομένων | δηλονότι κηδεμονευομένων: V δηλόντι κηδεμονευομένου | 26 κατ᾽ αὐτὴν: leg. κατὰ τὴν | 30 τιμὴν: V τὴν

LIB. VIII — TIT. I (V)

59

ἐν τῷ ἑξῆς βιβλίῳ μανϑάνεις. ᾿Ακολούϑως οὖν ἔστιν Ex τῶν εἰρημένων εἰπεῖν, ὅτι, ἐάν τις ἀτιμοποιῷ ἀγωγῇ καταδικασϑῇ, διὰ τὴν εἰς ἀκέραιον αἰτίας

ἀποκατάστασιν ἐλευϑεροῦται τῆς ἀτιμίας.

5

B VIIL 1, 2 — DIE, 1, 2. 1. Σχόλιον. Καὶ τοῖς τοιούτοις γὰρ κουράτωρ

παρέχεται.

B VIII, 1, 3 — DII, 1, 3. l. Σχόλιον. ᾿Απὸ γονέων — τοῦ ἀνήβου. 2. Εἴτε τοῦ πλείονος μέρους τῶν ἐπιτρόπων -- ϑεμάτισον, ὡς ἄκτορα δίκης δοϑῆναι παρὰ τοῦ ἐπιτρόπου, ὡς ὁ Ἴνδιξ ὁ ἐν τῷ β΄. κεφ. τοῦ β΄. τιτ. 10 τούτου τοῦ βιβ. 3.

Ἑρμηνεία. Συνηγοροῦσι τοίνυν οἱ ἐν τῷ τρίτῳ ἐδίκτῳ περιεχόμενοι τῷ πουπίλλῳ καὶ τῇ πουπίλλῃ πλὴν οὐ πάντες, ἀλλ᾽ ᾧτινι αὐτῶν ἀπὸ τοῦ γονέως τοῦ πουπίλλου, ἣ ἀπὸ τῆς γνώμης ἤτοι συναινέσεως τοῦ μείζονος τῶν ἐπιτρόπων, ἣ ἐκ τοῦ τοιαύτην ἔχοντος δικαιοδοσίαν δέδοται ἡ τῶν 15 τοιούτων προσώπων, τουτέστι πουπίλλου, μαινομένου ἢ ἀνοοῦντος ἐπιτροπή, ἢ κουρατίων, ἤτοι τῶν διαφερόντων αὐτῷ πραγμάτων διοίκησις. Ὑπὲρ δὲ ἀγχιστῶν τότε δικολογοῦσιν, ὅτε συνέστηκεν ἡ ἀγχιστεία, οἷον ὑπὲρ τῆς νύμφης" ὑπὲρ γὰρ τῆς ποτε νύμφης οὐ δύνανται δικολογεῖν. 4. Τοῦ ᾿Ανωνύμου. Καὶ μὴν οἵδε τὰς νύμφας τῆς φαμιλίας καὶ μετὰ 20 λύσιν τῆς ἀγχιστείας, ὡς βιβ. ς΄. τοῦ Κωδ. τιτ. λη΄. διατ. ε΄. καὶ αὐταῖς δίδωσι τὸ ληγάτον τῆς φαμιλίας. Εἰ γὰρ ἔτι συνίσταται ἣ ἀγχιστεία, οὐ λαμβάνουσι, ὡς προλαμβανόμεναι ὑπὸ τῶν ἀνδρῶν αὐτῶν. 5. Τῇ προςηγορίᾳ τῆς νύμφης καὶ τοῦ γαμβροῦ καὶ πενθεροῦ καὶ τῆς πενϑερᾶς καὶ οἱ πορροτέρω περιέχονται xal σημαίνονται, οἷς ἡ,,προ᾿ πρόϑεσις 25 εἰώϑη προστίϑεσϑαι" οἷον συνηγορεῖ «τις» ὑπὲρ τῆς νύμφης, οὐκοῦν καὶ τῆς προνύμφης, ἤγουν τῆς τοῦ ἐγγόνου γαμετῆς, ὑπὲρ τοῦ ἀνδρὸς τῆς ἐγγόνης, καὶ ὑπὲρ τοῦ πάππου καὶ μάμμης, καὶ ἁπλῶς εἰπεῖν, ὑπὲρ ἑκάστου, καϑάπες elnov, προςώπου, ἐφ᾽ οὗ προτιϑεμένη ἣ npo" συλλαβὴ τὴν τῆς ἀγχιστείας φυλάττει καὶ ἐπεχτείνει προςηγορίαν.

1 ἑξῆς: V ἐξ ἧς | 2 διὰ: V καὶ | αἰτίας: V αἰτίαν | 13 τοῦ μείζονος: τοῦ μείζονος «μέρους» Ruhnk. | 14 δέδοται ἡ τῶν: V δέδοται ἢ τῶν | 15 ἀνοοῦντος: V ἀνίοντος | 17 Ὑπὲρ: V ὑπὸ (hic et mox) | ὅτε: V ὅτι | ἀγχιστεία: V ἀγχίστορα | 23 γαμβροῦ:

Cod.

Haen.. γάμου,

V γάμβρου

|

28 συλλαβὴ:

V συλλαβῇ

60

LIB.

VIIJ

—

TIT.

I (V)

6. Τοῦ ᾿Ανωνύμου. “Ὅμοιον Buß. β΄. cr. η΄. Ov. β΄. καὶ Gig. xy’. τιτ. Hb I β΄. διγ. «οδ΄, καὶ βιβ. λζ΄. τιτ. ε΄. διγ. η΄. καὶ βιβ. λη΄. τιτ. ι΄. διγ. ς΄., η΄. 881 χαὶ βιβ. ν΄. τιτ. ις΄. διγ. ν΄. 1. Ἑρμηνεία. Εϊώϑασι γὰρ καὶ 5 δίδοσϑαι, ὡς ᾽Ἴνστιτ. α΄. vtr. χγ΄.

τούτοις

τοῖς

προσώποις

κουράτωρες

B VIII, 1,5 = DII 1, 6. 1. Σχόλιον. Οἱ γὰρ μὴ ἑκουσίως — ὡς οἱ ἐπίτροποι εἴτε συγγενεῖς εἴτε ἐξώτεροι. Τοῦτο διὰ τὸν προκουράτωρα καὶ τὸν νεγοτιογέστορα εἴρηται.

2. Τῶν ὑπὲρ ἑαυτῶν μόνων -- τῶν ἐν τῷ δευτέρῳ ἐδίκτῳ καὶ τῆς δευτέρας 10 τάξεως.

B VIII, 1, 6 = DII, 1, 7. l. Σχόλιον. 'O κωλυϑεὶς ἀπὸ διγ. μγ΄. καὶ 9΄.

5

ἄρχοντος — ἀνάγνωθι

Buß. μη΄. τιτ. |.

B VIIL 1, 7 Ξ DIL 1, 8. ]. Σχόλιον. 'O πρὸς καιρόν — ἐπὶ πενταετίαν τυχόν. 2.

Τόν χρόνον -- τὴν πενταετίαν.

3.

“Ὅμοιον Big. β΄. τοῦ Κωδ.

4.

Ἔξορίας

ὑποστρέψας

—

τιτ. ix^. διατ. γ΄. καὶ ς΄.

δικολόγος δηλονότι.

5. Ἑρμηνεία. Σημείωσαι, ὅτι μένει καὶ μετὰ τὸν χρόνον τῆς ἀρχῆς τοῦ 20 κωλύσαντος μὴ συνηγορῶν. Μὴ ἐναντιωϑῇ δέ σοι τὸ εἰρημένον ἐν τῷ μη΄. βιβ. τιτ. υϑ'., ὅς ἐστι de Poetiis, διγ. μγ΄. Λέγει ὁ Παῦλος ἐκεῖσε τὸν κωλυϑέντα παρὰ τοῦ ἄρχοντος τῇ οἰκείᾳ χρήσασϑαι τέχνῃ δύνασϑαι μετὰ τὸ παύσασϑαι τὸν κωλύσαντα τῆς ἀρχῆς ἀκωλύτως ταύτῃ κεχρῆσϑαι. Περὶ τῶν ἐν φάκτῳ τεχνῶν τοῦτό φησι, οὐ μὴν τῶν ἐν ὀφφικίοις. Καὶ ἐν φάκτοις μὲν τέχνη συνέστη25 xev,

ἥτις

οὐ

δεῖταί

τινος

τῶν

ἔξωϑεν

προςγενομένων,

ἀλλὰ

μόνης

τῆς τοῦ

τεχνίτου γνώμης τε καὶ προαιρέσεως καὶ τῶν αὐτοῦ δηλονότι χερῶν, ὡς ἐπὶ καλλιγράφων, χαλκέων, καὶ τῶν τοιούτων. ᾿Οφφίκια δέ εἰσιν ἐκεῖναι τῶν τεχνῶν, ὅσαι πρὸς τῇ γνώμῃ τε καὶ εἰδήσει καὶ προχειρίᾳ δέονται τοῦ Hb I μετιόντος καί τινος ἔξωϑεν προςγινομένου, οἷον ψηφίσματος, ἢ ὀνόματος, 882 4 εἰώϑασι:

zır. v.

V εἰώϑοσι

| 20 Supra

| 21 Poetiis: leg. poenis

μη΄.

Big. scriptum:

| 27 ἐκεῖναι: V ἐκεῖνα

fif. ξ΄. et supra cc. ιϑ'.:

| 28 mpoyetpla: V προκιρέᾳ

LIB. VIII — TIT. I (V)

61

ἢ μάτρικος. “Ὅπερ ἔστιν ἐπὶ δικολόγου ἰδεῖν, καὶ ἀντικένσωρος, καὶ ὑποδέκτου, xal σχρίβα, καὶ μηχανικοῦ, καὶ ἀρχιτέκτονος, καὶ τῶν τοιούτων. 6. Τοῦ ’Evavrlou. Εἴρηται καὶ βιβ. α΄. vtt. ιβ΄. διγ. α΄., ὅτι δύναται ὁ τῆς πόλεως ἔπαρχος ἀπαγορεύειν τινὶ ἐπιτηδεύσεως καὶ συνηγορίας καί, φησί, δ προςκαίρως καὶ διηνεκῶς. “Ὅμοιον καί «φησι» βιβ. μη΄. τιτ. (97. διγ. 3΄. περὶ πάντων τῶν ἀρχόντος, ὃ καὶ ἀνάγνωθι. Ἔν δὲ τῷ μγ΄. διγ. τοῦ τιτ. φησίν, ὅτι ἄρχων περαιτέρω τοῦ χρόνου τῆς οἰκείας ἀρχῆς οὐ δύναται κωλῦσαί τινα χρήσασϑαι τῇ ἰδίᾳ τέχνῃ. 7. Ἔν τῇ α΄. διατ. τοῦ ξα΄. τιτ. τοῦ ι΄. βιβ. τοῦ Kos. φησί, τὸν τοιοῦτον 10 μετὰ τὸν καιρὸν μὴ εἶναι ἄτιμον. 8. Καὶ οὔτε προςλαμβάνεται διάστιξις, εἰ σιωπῇ κατὰ τὸ πρῶτον ϑέμα, ἢ κατὰ τὸ παρὸν ἐπηνέχϑη τινί. Δύναται γὰρ μετὰ τὴν πενταετίαν, καὶ τὴν τῆς ἐξορίας ἐπάνοδον ὑπὲρ πάντων συνηγορεῖν, ἵνα μὴ d) χρονία τὴν ἀρχὴν ὁρισϑεῖσα ποινὴ παρὰ τὴν πίστιν τῆς ἀποφάσεως ἐπεκτανϑῇ᾽ τουτέστιν, 15 ὁ ἐπὶ πενταετίαν κωλυϑεὶς δικολογεῖν καὶ συνηγορεῖν, καὶ ὁ ἐξόριστος γενόμενος μετὰ τὴν τῆς ἐξορίας ἐπάνοδον δύναται ὑπὲρ πάντων συνηγορεῖν, ἐξ οἱουδήποτε ἐγκλήματος τῆς τοιαύτης ἔτυχεν ἀποφάσεως. 'H γὰρ ἀπόφασις τῷ χρόνῳ τῶν πέντε ἐνιαυτῶν ὑποβάλλει αὐτὸν τῇ τιμωρίᾳ, καὶ οὐ περαιτέρω. ᾿Ανάγνωθϑι μέντοι τὸ διγ. τὸ ἐφεξῆς. 2°

9. Τοῦ ᾿Ανωνύμου. "Exi δὲ τῶν ϑελόντων στρατεύεσϑαι ζητοῦμεν τὴν αἰτίαν, δι᾿ ἣν ἐξωρίσϑησαν, ὡς βιβ. μϑ΄. τιτ. ις΄. διγ. δ΄. ϑεμ. β΄. ’Avayvası xal βιβ. μη΄. τιτ. γ΄. διγ. ιγ΄. (Ὁ)

B VIII, 1, 8 = DIII, 1.

Ἑρμηνεία.

Βλέπε,

1, 9. πῶς

εἶπον:

ὁ ἀπὸ αἰτίας ἀτιμοποιοῦ

συνηγορῆσαι

25 κωλυϑείς. Εἰ γὰρ ἀτιμοποιός ἐστιν ἡ αἰτία, δι᾽ ἣν τῆς τοιαύτης ἔτυχεν ἀποφάσεως,

τότε πανταχοῦ

ὑπὲρ

ἑτέρων

δικολογεῖν

ἐκεκώλυτο.

Σημείωσαι,

ὅτι,

ὅσον ἀπὸ γενικοῦ νόμου, δύναται ἐξ ἑτέρας ὧν ἐπαρχίας, ἐν ἑτέρᾳ συνίστασϑαι, καὶ συνηγορεῖν. Σημείωσαι δὲ αὐτό. Πῶς δὲ οἷόν τε ἦν αἰτίας ἀτιμοποιοῦ μὴ ὑποκειμένης κωλύεσϑαι αὐτὸν συνηγορεῖν; Θές, ὅτι ἀναιδῶς ἐκέχρητο 80 τῇ συνηγορίᾳ, καὶ ὁ ἄρχων τῆς ἐπαρχίας ἐκώλυσεν αὐτὸν τῆς συνηγορίας. 5 «φησ»: habet Cod. Haen. V ὑπὸ

|

16 In

margine

cod.

| ιϑ'.: V ιβ΄. | 9 ξα΄.: Cod.) Haen. tv. | 13 ὑπὲρ: V

adscriptum:

δικολογεῖν,

ad

verbum

συνηγορεῖν

explicandum | 24 ὁ ἀπὸ: Cod. Haen. ὁ ὁ ἀπὸ. Hb. suspicatur sub altero ὁ negationem οὐκ latere | ἀτιμοποιοῦ: V ἐτιμοποιός | συνηγορῆσαι: V συνηχορῆσαι | 28 αὐτό:

V αὐτῷ

|

29 ἀναιδῶς:

V

ἀνεδῶς

62

LIB. VIII — TIT. I (V)

B VIIL 1, 9 = DIII

1, 10.

1.

Σχόλιον.

Ζήτει τὸ λζ΄. κεφ. καὶ τὸ λη΄.

2.

᾿Επιτροπευομένων --- ὀρφανῶν, πουπίλλων.

3.

Ἑρμηνεία. Τοῦ ᾿Εναντίου. ᾿Ανάγνωϑι βιβ. β΄. τοῦ Κωδ. τιτ. η΄. διατ. α΄. ὅ καὶ B’., ἐν fj ἁπλῶς φησιν, ὅτι ὁ ἀπὸ φισκοσυνηγόρων οὐ συνηγορεῖ κατὰ Hb I τοῦ φίσκου. 888 4. Πρόσχκειται τούτοις ἐν τῷ Πλάτει" καὶ οἱ βουλευταὶ τῶν πόλεων κατὰ τῆς οἰκείας πατρίδος οὐ δύνανται συνηγορεῖν. εἰ μὴ ὑπὲρ τῶν εἰρημένων προσώπων.

»

B VII,

1,10

= DIII,

1, 11.

1. “Epunvela. 'O ἡμέτερος ἀντέγραψε βασιλεύς μὴ κωλύεσϑαι τὸν ἐπίzponov τῷ πουπίλλῳ συνηγορεῖν καὶ ἐν ὑποϑέσει, ἧς πρότερον κινουμένης κατὰ τοῦ πατρὸς αὐτοῦ συνηγόρησε. Τὸ αὐτό ἐστιν, εἰ καὶ ὁ ploxos ἔχει πρὸς τὸν πούπιλλον, 7| ὁ πούπιλλος. πρὸς τὸν φίσκον᾽ καὶ ἐνταῦϑα γὰρ οὐδὲν 15 κωλύει τὸν ἐπίτροπον ὑπεναντίον τοῦ φίσκου συνηγορεῖν, εἰ καὶ τῷ φίσκῳ πρότερον τῆς αὐτοῦ ἕνεκεν ὑποθέσεως συνηγόρησε. Καὶ σημείωσαι, πότε τις τὰ τοῦ διεναντίου διδαχϑείς συνηγορεῖν οὐ κεκώλυται ὑπεναντίον αὐτοῦ. Καὶ τί λέγω,. διδαχϑείς; “Οπότε κἂν ἔτυχεν ὑπὲρ αὐτοῦ τοῦ διεναντίου εἰς τὴν αὐτὴν συνηγορήσας ὑπόϑεσιν, οὐ κεκώλυται νῦν διὰ τὴν ἐπιτροπὴν συνη20 γορεῖν κατ᾽ αὐτοῦ.

B VIII, 1, 11 = CH, 1.

6, 2.

Σχόλιον. Big. β΄. τοῦ Ko.

«vr. ς΄. κεφ. β΄.

2. Ἑ, ρμηνεία. Ἢ ἐπιγραφὴ τοῦ τίτλου De Postulandis, τουτέστιν περὶ αἰτουμένων, δεομένων, ἐγκαλούντων, εἴτουν τῶν συνηγόρων, οἱ αἰτοῦσιν 25 ὑπὲρ τῶν συνηγορουμένων. ua’ καὶ οἱοςδήποτε ἀπελεύϑερος καλῶς συνηγορεῖ. 3. Θεοδώρου. Ὑπὲρ ὧν τις χρεωστεῖσϑαι λέγει ἀπὸ συνηγορίας, εἰ λάβῃ γραμματεῖον, ἀντίκειται αὐτῷ μὴ συνηγορήσαντι μέντοιγε ἡ τῆς ἀναργυρίας παραγραφὴ ἐντὸς τοῦ ὡρισμένου χρόνου τέως ἐντὸς τῆς διετίας κατὰ τὴν ε΄. 30 διατ. τοῦ α΄. τιτ. τοῦ δ΄. βιβ. 16 αὐτοῦ:

αὐτῆς

leg. τουτέστιν

Hb. mavult

| 27 Schol.

3 δὰ C

II, 6, 3 pertinet

| 29 τέως:

| τὴν ε΄. Star. τοῦ α΄. τιτ. τοῦ δ΄. βιβ.: Hb. τὴν δ΄. Stc. τοῦ ς΄. τιτ.

LIB. VIII — TIT. I (V)

63

B VIII, 1, 12 — CII, 6, 3.

Hb I

Κωλύει γὰρ 884 ἀνάγκης, o

1. Σχόλιον. ‘Os ἀπὸ davelov χρεωστεῖν ὁμολογήσας — ὁ νόμος τὰ ἐπὶ τοῖς προμισϑώμασι σύμφωνα. Τοῦτο γὰρ

προαιρέσεως.

Οὗτος

5 δανειαχκὸν ἐξετέϑη

οὖν ὡς περιγράφων

τὸν νόμον

οὐ λαμβάνει τι, x&v

συμβόλαιον.

2. Θαλελαίου. "Epunvele. Δικαζόμενός τις καὶ μετὰ συνηγόρων λέγων τὴν δίκην αὐτοῦ ἀπολειφϑέντων αὐτοῦ τῶν δικολόγων ἡττήϑη, καὶ ταύτην προϊσχόμενος τὴν αἰτίαν ἠβούλετο τὴν κατ᾽ αὐτοῦ ψῆφον ἀνατρέψαι. Τοῦτο οὖν ἀπαγορεύων ὁ βασιλεὺς ἀντέγραψεν οὕτως᾽ προκαλύμματι τῆς ἀπουσίας. 10 τοῦ δικολόγου ἄνωθεν πρὸς τὰς περαιωθείσας ζητήσεις ἐπανατρέχειν τις. μηδὲν ἐπιχειρείτω. Καὶ τὸ μὲν κατὰ πόδας οὕτως. Εἰ καὶ ἐγὼ δὲ πρὸς τὸ πιϑανώτερον ὑπεϑέμην, ὅτι ἔσχε μὲν ἐν ἀρχῇ δικολόγον ὁ ἡττηϑείς, μετὰ τοῦτο δὲ ἀπολειφϑέντος αὐτοῦ κατεδικάσϑη, ὅμως σὺ γενικῶς νόησον τὴν διάταξιν, ὅτι κἂν ἐξ ἀρχῆς πᾶσαν τὴν δίκην χωρὶς δικολόγου ἠγωνίσατο, 15 οὐ δύναται διὰ τοῦτο τὴν κατ᾽ αὐτοῦ προζενεχϑεῖσαν ἀπόφασιν ἀνατρέπειν. 3.

᾿Ἐχίνησέ τις κατά τινος, οἷον

ὁ Πέτρος

κατὰ

Παύλου. Ἔσχεν

ὁ Παῦλος

συνήγορον ἐπὶ τῇ δίκῃ τὸν Μάρκον. Μήπω πέρας λαβούσης τῆς δίκης ἐτελεύmoev ὁ Πέτρος ἐπὶ ἀνήβῳ παιδί τὸν τοῦ ἀντιδίκου συνήγορον καταλείψας. ἐπίτροπον.

Οὗτος

οὖν ὁ Μάρκος,

ὁ ζῶντος

τοῦ. πατρὸς τοῦ ἀνήβου ἀντισυνη-

20 γορῶν τῷ πατρί, ἐπὶ τῇ αὐτῇ δίκῃ τῇ παρὰ οὐ κωλυϑήσεται συνηγορῆσαι τῷ ἀνήβῳ. B

1.

VIII,

1,

13

=

CI,

6,

τοῦ πατρὸς προκαταρχϑείσῃ

4.

Σχόλιον. “Ὅμοιον κεῖται περὶ διακατοχῆς ἐν τῷ βιβ. ς΄. τιτ. (97. Star. α΄.

2. Οὐ δύναται τούτῳ τῷ προσχήματι 36 δικαστήριον καὶ μὴ δικάζεσθαι.

—

ἠδύνατο

γὰρ

ἀναρτῆσαι

τὸ

3. Ἑρμηνεία. Θεοδώρου. Οὐ συμφωνεῖ τις λαβεῖν μέρος ἐκείνης τῆς ὑποϑέσεως, ftw. συνηγορεῖ. ᾿Ανάγνωθι τὴν ιε΄. (6?) διατ. τοῦ β΄. τιτ. τοῦ παρόντος βιβ. καὶ τὴν x’. διατ. τοῦ λε΄. τιτ. τοῦ δ΄. βιβ. 4. Θαλελαίου. Ἢ διάταξις ἀπαγορεύει τοῖς συνηγόροις προφάσει τῶν 30 ὀνοραρίων συμφωνεῖν ἑαυτοῖς μέρος τοῦ πράγματος, περὶ οὗ λέγει γυμνάζεσϑαι 4

λαμβάνει:

V

λαβῃ

| 5

Saveaxóv:

V

δανεισκὸν

|

6 Schol.

2 ad

C

II, 6, 4

pertinet | 11 ἐπιχειρείτω: V ἐπιχειρῆτο, cod. Haen. ἐπιχειρήτω | 16 Schol 3 Heimbachio melius quadrare videtur sub VIII, 1, 10, quam ob rem illuc transfert. | 23 βιβ. ς΄.: Cod. Haen. ς΄. (i8. | 26 Schol. 3 pertinet ad C II, 6, 5. | 29 Schol. 4 ad C II, 6, 5 pertinet | Θαλελαίου: V Ζαλελαίου

64

LIB.

VIII

—

TIT.

I (V)

τὰ τῆς δίκης. Ei δέ τις φανείη αὐτὸ τοῦτο ποιήσας, ἀποκινεῖσϑαι αὐτὸν βούλεται τοῦ συνηγορεῖν, οὐκ ἐν αὐτῷ τῷ πράγματι μόνον, ἀλλὰ τῆς ἐν ὅλῳ τῷ βίῳ αὐτοῦ συνηγορίας.

BVI, 5

1, 14 = CIL 6, 5.

1. Σχόλιον. Ζήτει Bip. τα΄. τιτ. α΄. κεφ. νγ΄. καὶ Buß. ιδ΄. τιτ, α΄. κεφ. ς΄. ϑεμ. ζ΄. 2. “Epunvelo. pertas partis — τυχὸν γὰρ τὸ τρίτον 7| τὸ τέταρτον Hb I μέρος, ἣ καὶ τὸ ἥμισυ τῆς κινουμένης ὑποϑέσεως συνεφώνησεν εἰς κέρδος 885 οἰκεῖον λαμβάνειν ὁ δικολόγος, ἐὰν vocfjoy τὴν δίκην.

10

3. Ἑρμηνεία. Πρόςχειται εἰς τὸ κατὰ πόδας τὸ παντελῶς, καί φησιν ὁ Θαλελαῖος᾽ διηνεκῶς, φησὶν ἡ διάταξις, κεκωλύσϑω τοῦ συνηγορεῖν. Μᾶλλον γὰρ ἡ διάταξις αὐτὸ τοῦτο, «τὸ» συμφωνῆσαι εἰς κέρδος οἰκεῖον μέρος τοῦ πράγματος λαβεῖν, εἰς ἀπόδειξιν τοῦ εἶναι τὸν δυκολόγον ἐργολάβον ἐδέξατο. Οἱ δὲ ἐργολάβοι κωλύονται τοῦ συνηγορεῖν, ὡς ἔγνωμεν ἐν τῷ ς΄. βιβ. τῶν δὲ 15 Rebus εἰς τὸ ϑέμα Μαρίου Παύλου τοῦ δικολόγου ἐν τῷ μανδάτῳ. ᾿Αλλ’ ἐπειδὴ ἐκεῖ οὐχ ὡς νόμιμον τοῦτο παρεδέξατο, ἀλλ᾽ ὡς ἐν φάκτῳ συμβεβηκός, ὅμως ὁ βασιλεὺς καὶ ἐργολάβον πιστεύσας εἶναι τὸν συνήγορον τὸν συμφωνήσαντα μέρος τοῦ πράγματος κέρδος οἰκεῖον λαβεῖν, εἰκότως ἐκώλυσεν αὐτὸν τοῦ συνηγορεῖν.

2

BVIL 1.

1, 15 = CII, 6, 6.

Σχόλιον. Ζήτει βιβ. ζ΄. «vr. α΄. κεφ. β΄. καὶ τοῦ παρόντος τιτ. κεφ. κβ΄.

2. Θεοδώρου. "Epurveía. Μὴ συνηγορείτω τις ᾧ δικάζει πράγματι, ἢ τὸ ἐναντίον. Τοῦτο γὰρ ποιῶν εἴργεται καϑόλου τοῦ συνηγορεῖν καὶ υ΄. λιτρῶν χρυσίου προστιμᾶται, ὡς ἔγνως βιβ. α΄. τιτ. να΄. διατ. ιδ΄. “ὋΟ ὑβρίζων τὸν 25 ἀντισυνηγοροῦντα αὐτῷ ἀτιμοῦται. Οὐ συνάλλασσει τῷ πρόςφυγι αὐτοῦ ὁ συνήγορος. Μὴ ἐκτεινέτω τὴν δίκην ὁ συνήγορος. ᾿Αξιωματικὸς συνηγορῶν εἰ λάβῃ μισϑόν, ὡς ἰδιώτης νοεῖται" ὅϑεν καὶ ἱστάμενος συνηγορεῖ. Σημείωσαι οὖν, ὅτι ὁ συγχλητικὸς καϑήμενος συνηγορεῖ, x&v ἐπὶ ἐγκλήματος διαγινώσκεται, ὥς φησιν βιβ. γ΄. τιτ. κδ΄. διατ. «γ΄.» “Ὅμοιον λέγει καὶ ἣ οε΄. νεαρά. 7

pertas:

Cod.

Haen.

kertas

|

10 Post

schol.

2. primum

partem

legis in-

sequentis cum uno scholio exhibet V; deinde sequitur schol. 3, quod inscribitur: ἑρμηνεία τοῦ ὄπισθεν κειμένου τοῦ σημείου 9’., quod signum invenitur supra textus vocem συνηγορεῖν. | 21 κεφ. β΄.: Cod. Haen. κεφ. κβ΄., qui numerus finit scholium | 22 ἑρμηνεία: V ἑρμηνεία τοῦ σημείου α΄., quod signum supra textus vocem διάταξις invenitur | 28 x&v: V καὶ

LIB. VIII — TIT. I (V)

ὅ

1

σι

10

30

25

65

.3. Θαλελαίου. Et τις βούλεται δικολόγος slvat, μὴ αὐτὸς ἐν τῇ ὑποϑέσει xai δικολογείτω, καὶ δικαζέτω. Χρὴ γὰρ εἶναι διαφορὰν μεταξὺ δικαζόντων xai τῶν προϊσταμένων τῶν δικῶν, τουτέστιν τῶν συνηγόρων. Πρὸ πάντων δὲ οἱ δικολόγοι πάντες οὕτω παρεχέτωσαν τὴν συνηγορίαν τοῖς δικαζομένοις, ἵνα μὴ παρερχόμενοι τὴν τοῦ πράγματος χρησιμότητα εἰς ὕβριν καὶ προπέτειαν ἐκφέρωνται, ἀλλὰ πράττωσιν ὅπερ ἣ δίκη ἐπιζητεῖ καὶ ἀπέχωνται πάσης ὕβρεως τῆς κατὰ τῶν διαδίκων. Εἰ γάρ τις τοσοῦτον προπετὴς εὑρεϑείη, ἵνα μὴ λόγοις ἀλλὰ ὕβρεσι νομίσῃ φιλονεικεῖν χρῆναι πρὸς τὸν διάδικον, τῇ [[ση]μειώσει τῆς ἰδίας ὑπολήψεως σαϑρωϑήσεται, τουτέστιν, ἄτιμος γενήσεται. Οὐδὲ γὰρ συγχωρητέον ἡμῖν ἐστιν, ἵνα τις καταλιμπάνων τὸ πρᾶγμα περὶ οὗ συνηγορεῖ, εἰς ὕβρεις τοῦ ἀντιδίκου φανερῶς ἣ λαϑραίως προάγηται. Πρὸς τούτοις μηδὲ ἕν συνάλλαγμα μετὰ πρόςφυγος αὐτοῦ ποιείτω δικολόγος μηδὲ σύμφωνον. Εἶτα ἐπειδὴ φέρει ἣ διάταξις περί τινων δικολόγων ὡς μὴ ὀφειλόντων παντελῶς λαμβάνειν μισϑούς, πρῶτον τὰ περὶ τῶν δυναμένων λαμβάνειν μισϑὸν διατυποῖ καὶ λέγει᾽ μηδεὶς ἐκ τούτων, οἷς ἔξεστι λαμβάνειν μισϑούς, καὶ οἷς πρέπει, καταφρονητικῶς λαμβανέτω, ὅπερ αὐτῷ ἕνεκεν τῆς συνηγορίας ἑκουσίως ὁ δικαζόμενος προςφέρει" καὶ μηδεὶς τῶν δικολόγων ἐπίτηδες ἐκτεινέτω τὴν δίκην. Ταῦτα ὡς ἐν ἐπαρχίᾳ νομοϑετήσασα 1 διάταξις παρακελεύεται τοὺς ἐν τῇ Ῥώμῃ ἀξιωματικοὺς ἑλομένους δικολογῆσαι μέχρι τοσούτου δύνασϑαι τοῦτο ποιεῖν, ἕως ὅτε βούλονται" ἕνα μέντοι μὴ εἰς κέρδος αἰσχρὸν καὶ εἰς ἔρανον ἀπρεπῇ τὴν τοῦ συνηγορεῖν ἐξουσίαν λαμβάνωσιν ἀλλ᾽ εἰς αὔξησιν τῶν ἐπαίνων αὐτῶν, τουτέστιν ἵνα προῖκα δικολογῶσιν. Εἰ κέρδει καὶ χρήμασιν ἁλίσκονται, ὡςανεὶ ἀποβεβλημένοι καὶ ἀγενεῖς μετὰ τῶν εὐτελεστέρων ἀριϑμηϑήσονται. Καὶ εἴ τις ἐκ τούτων βούλεται εἶναι συνήγορος, γινωσκέτω τὸ τοῦ συνηγόρου μόνου πρόςωπον ἔχειν, ἕως ὅτε συνηγορεῖ, οὐ μὴν καὶ τὸ τοῦ ἀξιωματικοῦ, Hb I καὶ

μὴ νομιζέτω ἀφαιρεῖσϑαί τι τῆς ἀξίας αὐτοῦ, ἐὰν ἱστάμενος ἀναγκάζηται 996

δικολογεῖν, ὁπότε ἐπελέξατο τοῦ ἑστάναι τὴν ἀνάγκην διὰ τοῦ βούλεσϑαι συνηγορεῖν, καὶ αὐτὸς κατεφρόνησε τοῦ δικαίου τοῦ χαϑέζεσϑαι καταφρονήσας 30 τῆς ἀξίας αὐτοῦ καὶ δικολόγος εἶναι βουληϑείς. 4. Πρόςχειται εἰς τὸ κατὰ πόδας" ἐν τῷ αὐτῷ πράγματι. Καί φησιν ὁ Θαλελαῖος: ἐὰν γὰρ δύο ἣ τρία πράγματα ἔχει ὁ πρόςφυξ μου, δύναμαι ἐν τῷ ἑνὶ μὲν δικολογεῖν αὐτῷ παρ᾽ ἑτέρῳ δικάζοντι, ἐν δὲ τῷ ἄλλῳ πολλάκις δικάζειν αἱρεϑεὶς ὑπὸ τοῦ διαδίκου αὐτοῦ" ὥςτε οὖν οὐ κεκώλυται τῷ αὐτῷ

ε

ex

35 προςτώπῳ καὶ συνηγορεῖν μὲν καὶ δικάζειν. ᾿Αλλὰ τὸ ἐν τῇ αὐτῇ ὑποϑέσει 9 [σημειώσει: corr. P. Krüger in ed. mai. Cod. | σαϑρωϑήσεται: V σαϑρωσήσεται | 13 φέρει: V φέρειν | 18 ἐκτεινέτω: V ἐκτινέτω | 19 παρακελεύεται: V παρακελλεύεται | 29 καϑέζεσϑαι: V καζεσϑαι | 32 ὁ πρόσφυξ μου: V ὁ πρόσφυρμου SCHELTEMA,

Basilica,

1.

5

66

LIB. VIII — TIT. I (Vj

xal συνηγορεῖν xal δικάζειν, τοῦτο ἀπηγόρευσεν ἣ διάταξις. Μέμνησο δὲ xoi τῶν ἐν τῷ α΄. βιβ. κειμένων, τὸν συνεδρεύοντα δικολόγον μὴ συνηγορεῖν παρὰ τῷ ἄρχοντι, παρ᾽ ᾧ συνεδρεύει. 5. Ἔκ τοῦ κατὰ πόδας" οὐδὲ γὰρ προςποίησίς ἐστι συγχωρητέα, εἰς τὴν 5 τοῦ ἀντιδίκου ὕβριν ἣ προφανῶς βαδίζειν ἣ μετὰ δόλου τινὸς καὶ αἰνίγματος. Ἠρωτήϑη" ἐὰν αὐτὸ ἡ τῆς δίκης χρησιμότης ἀπαιτῇ τὸν συνήγορον καὶ ὑβριστικοῖς ῥήμασι χρήσασϑαι, ἐπιτρέπει αὐτῷ τοῦτο ποιεῖν ἡ διάταξις; Μάϑε. Ἡνίκα αὐτὴ ἡ ἀνάγκη τῆς συνηγορίας παρασκευάζει καὶ ὑβριστικαῖς χεχρῆσϑαι λέξεσι, συγγνώμη τῷ συνηγόρῳ μετὰ τῆς ἀληϑείας καὶ τὰς ὑβρι10 στικὰς λέξεις προφέροντι, οἷον, ἐὰν ὑπὲρ δανείσαντος δικολογῇ, καὶ ὁ χρεώστης προφέρῃ πλαστὴν ἀπόδειξιν ὡς καταβαλὼν τὸ χρέος ἢ μέρος αὐτοῦ, αὐτὴ ἡ ἀνάγκη τῆς συνηγορίας ἀπαιτεῖ τὸν συνήγορον εἰπεῖν, ὅτι πλαστή ἐστιν ἡ ἀπόδειξις. Kat ἔστιν μὲν ὑβριστικὸν τὸ εἰπεῖν τινι, ἐπλαστογράφησας᾽ ὅμως N ἀνάγκη τῆς δίκης ἀπαιτεῖ τοῦτο λέγειν. ἼΑλλως τε οὐδὲ ὑβριστής ἐστιν 15 ὁ τὰ ἀληϑῆ λέγων, τοσοῦτον, ὅτι οὐδὲ κατέχεται τῇ ἰνιουριάρουμ, ὡς εἴρηται βιβ. μζ΄. τιτ. κ΄. διγ. ın’. El δὲ καὶ ἀγράφως τινὰ λέγει ψευδόμενον 6 διάδυκος, ἀνάγκη τὸν συνήγορον εἰπεῖν, ὅτι ψεύδεται. Kal ἐστι μὲν ὕβρεως εἶδος καὶ τοῦτο᾽ ὅμως αὐτὴ f| ἀνάγκη τῆς συνηγορίας παρασκευάζει τὸν συνήγορον ταύτῃ τῇ λέξει χρήσασϑαι. Εἰ δὲ καὶ υἱὸς κινεῖ De inofficioso κατὰ διαϑήκης 80 πατρός, ἀνάγκη ἐστί τὸν συνηγοροῦντα τῷ κληρονόμῳ ἀντιλέγειν τῷ παιδὶ καὶ διδάσκειν, ὅτι ἀσέμνως ἐβίωσε καὶ διὰ τοῦτο ὁ πατὴρ ἐξνερεδάτον αὐτὸν κατέλιπε. Καὶ ὕβρεως μὲν εἶδός ἐστι καὶ τοῦτο ἐξ αὐτῆς δὲ τῆς ἀνάγκης τῆς δίκης προαγόμενος ταῦτα λέγει ὁ συνήγορος᾽ ὅϑεν ἐν τούτοις πᾶσι συγγινώσκεται. Τοῦτο οὖν ἐστιν ὅπερ ἣ διάταξις λέγει, καὶ περαιτέρω τῶν 86 χρησιμευόντων τῇ δίκῃ ἐξεῖναι τῷ δικολόγῳ εἰς ὕβρεις τρέπεσϑαι τοῦ διαδίκου. 6. "Ec9' ὅτε γὰρ καὶ δι᾽ αἰνιγμάτων τινῶν ὑβρίζει τὸν ἑαυτοῦ διάδικον. Καὶ οὐδὲ τοῦτο γίνεσϑαι ἡ διάταξις συγχωρεῖ. 7. Σημείωσαι, ὅτι αὐτῷ τῷ ὑβρίσαι τὸν διάδικον ἀτιμοῦται συνήγορος, καὶ μηδεμιᾶς ἀποφάσεως ἐκφερομένης κατὰ αὐτοῦ. 30 τὸ φάκτον ἐπιφέρειν αὐτῷ τὴν ἀτιμίαν f διάταξις βούλεται.

ὁ ὑβρίσας Hb I Αὐτὸ γὰρ 387

8. Ταῦτα νόησον, ἢ ὅτε περὶ τῶν ὀνοραρίων αὐτοῦ ποιεῖται τὸ σύμφωνον, ἢ, ὡς εἶπεν ἣ προλαβοῦσα διάταξις, ἔνϑα περὶ μέρους τοῦ πράγματος γίνεται σύμφωνον, ὅπου καὶ τῆς συνηγορίας ἐκπίπτειν παρεκελεύσατο τὸν δικολόγον 4 προσποίησις: V παραποίησις

12 πλαστή V πλαστί 31

σύμφωνον:

V

| 9 συγγνώμη:

V σιγνώμη

| 21 ἐξνερεδάτον: V ἐξνερεδάτου

σύμφονον

| 10 χρεώστης: V χρεώστις |

| 25 ὕβρεις: Cod. Haen. ὕβρας |

LIB. VIII — TIT. I (V)

67

4 διάταξις, 7) κἂν μὴ ῥητὸν μέρος, ποσότητα δὲ ῥητὴν συνεφώνησεν ὑπὲρ τῆς συνηγορίας λαβεῖν. ᾿Απλῶς γὰρ οὐδὲ ἕν συνάλλαγμα ἢ σύμφωνον ἐπιτέτραπται περὶ τῶν ἰδίων μισϑῶν ἤτοι τῶν ὀνοραρίων ποιεῖσϑαι τῷ συνηγόρῳ. ᾿Αλλὰ μέντοι συναλλάγματα μετὰ πίστεως ἀγαϑῆς οὐ νομίζω τὸν συνήγορον κεκωλῦσ5 9at ποιεῖσϑαι πρὸς τὸν συνηγορούμενον παρ᾽ αὐτοῦ. Τὰ γὰρ γενικὰ τῆς διατάξεως ῥήματα πρὸς τὸ προκείμενον δεῖ ἐφαρμόζειν, ἐπεὶ καὶ ἀλόγιστος εὑρίσκεται ἣ νομοϑεσία, ἐὰν καὶ τὰ πίστει καλῇ συμβαίνοντα συναλλάγματα μεταξὺ τοῦ συνηγοροῦντος καὶ τοῦ συνηγορουμένου ἀπαγορεύσωμεν. 9. Ἐπειδὴ μέλλει μετ᾽ ὀλίγον τοῖς ἐν ἄστει συνηγοροῦσιν ἀξιωματικοῖς ἀπα10 γορεύειν 7) διάταξις καϑόλου τὸ λαμβάνειν τὸν οἱονδήποτε μισϑὸν ὑπὲρ τῆς συνηγορίας, καλῶς ἐνταῦϑα ἠσφαλίσατο, καὶ εἶπε μηδεὶς ἐκ τούτων, οἷς ἔξεστι λαμβάνειν μισϑόν, ἐξουϑενητυκῶς ἐχέτω πρὸς τὸ ἑκουσίως αὐτῷ μεταφερόμενον παρὰ τοῦ συνηγορουμένου. Πολλοὲ γὰρ τῶν συνηγόρων ἀπληστίαν καὶ ἀπόνοιαν νοσοῦντες εἰώϑασι πρὸς τὰ προςφερόμενα αὐτοῖς 15 παρὰ τῶν συνηγορουμένων τραχύνεσϑαι καὶ λέγειν πρὸς αὐτούς" ἀληϑῶς, ἑταῖρε, ὁ νοτάριός μου οὐκ ἀνέχεται τοσούτους μισϑοὺς λαβεῖν ἐντολήν μοι ἦλϑες δοῦναι; Καὶ δοκοῦσι καταφρονεῖν καὶ εὐτελίζειν τὰ προςφερόμενα. Τοῦτο οὖν ἡ διάταξις ἀπαγορεύει γίνεσϑαι. 10. Αὕτη μὲν ἡ διάταξις ἀπηγόρευσε τοῦτο γίνεσϑαι, «ἡ δὲ» τοῦ εὐσεβε20 στάτου ἡμῶν βασιλέως νομοϑεσία μετὰ τοῦτον ἐξενεχϑεῖσα τὸν Κώδικα ἐπιτρέπει τοῖς ἄρχουσι καὶ προςτίμοις σωφρονίζειν τοὺς δικολόγους, ἐὰν αὐτοὺς καταλάβωσιν ἐπίτηδες παρεκτείνοντας τὴν ὑπόϑεσιν. 11. Σχόλιον. Ἐξεῖναι δὲ τοῖς τελευταῖον, καὶ μή σοι ἐναντιωϑῇ.

ἀξιωματικοῖς. — ᾿Εκεῖσε γὰρ τοὺς

Ζήτει Twv. η΄. κεφ. συγχλητικοὺς κωλύει

25 αὐτοὺς δι᾿ ἑαυτῶν δικάζεσϑαι᾽ ἐνταῦϑα δὲ τοὺς ἁπλῶς ἀξιωματικοὺς ἐπιτρέπει.

Ζήτει βιβ. ζ΄. τιτ. ς΄. κεφ. ιγ΄., ζήτει βιβ. ς΄. τιτ. α΄. κεφ. ρϑ'. 12. ἙἭ, ρμηνεία. Καὶ τοῖσ ἀξίᾳ κεκοσμημένοις — Ἔν Ρώμῃ δὲ νόησον Hb 1 τὸ οἱαδήποτε ἀξίᾳ εἴτε μετὰ ζώνης, εἴτε δίχα ζώνης. Οὐ παύεται δ᾽ αὐτοῦ 388 γενέσϑαι φισχοσυνήγορος, ἀλλ᾽ ἕωςγε βούλεται συνηγορεῖ; Mate. Οὐ 80 πρὸς τοῦτο βλέπει τὰ ῥήματα ταῦτα τῆς διατάξεως, ἀλλ᾽ ἐπειδὴ ἧσαν τοῦ

τότε

Θεοδοσιανοῦ

Κώδικος

διατάξεις

ῥητοῖς

ἐνιαυτοῖς

περικλείουσαι

τὴν συνηγορίαν, τούτου ἀπήλλαξε τοὺς ἀξιωματικοὺς συνηγοροῦντας T ὀιάταξις αὕτη. Τὴν γὰρ τάξιν τὴν νῦν κρατοῦσαν ἐπὶ τῷ φισκοσυνηγόρῳ οὐδὲ ἠπίστατο j| διάταξις αὕτη. Σήμερον οὖν καὶ περιττῶς κεῖται τό, ἕως 9 ἄστει: V πίστει

| 20 τοῦτον: V τούτων

| 23 «vt. η΄.: κεφ. τιτ. η΄. Cod. Haen. |

27 lemma scholii 12 non invenitur in textu | 31 διατάξεις: V διατάξις | 33 τάξιν V rdEnv

68

LIB. VIII — TIT. I (V)

ὅτε βούλεται, συνηγορεῖν αὐτούς. Ei μὴ ἄρα ἐκεῖνο αἰνίττεται, ὅτι ἔξεστι τοῖς

ἀξιωματικοῖς

ἀφίστασϑαι

τοῦ

συνηγορεῖν,

ὅτε

βούλονται.

Πολλάκις

γάρ,

οἷα συμβαίνει, ἀπαρέσκει αὐτῷ μετὰ χρόνον ὀλίγον τὸ συνηγορῆσαι καὶ ϑέλει μᾶλλον τοῖς. ἀξιωματικοῖς χρήσασϑαι δικαίοις. Καὶ πρὸς τοῦτό ἐστι τό, 5 ἕως ὅτε βούλεται, ἵν᾽ ὅταν βουληϑείη, ἀπραγμόνως ἀφίσταται τοῦ συνηγορεῖν. 13. Τὸ κατὰ πόδας Éyev δηλαδὴ ἵνα μὴ πρὸς αἰσχρὸν κέρδος καὶ ἔρανον ἀπρεπῇ αὕτη λαμβάνηται ἣ ἀφορμή. Καί φησιν ὁ Θαλελαῖος᾽ τοῦτο ὅσον πρὸς

τὸ πρόξςωπον

εἶπε τοῦ

ἀξιωματικοῦ,

οὐχ

ὅτι αὐτὸ

τὸ λαμβάνειν

τοὺς

τῆς συνηγορίας μισϑοὺς αἰσχρόν ἐστι κατὰ φύσιν᾽ τὸ γὰρ ἐναντίον καὶ ἐσπού10 δασται" ἀλλ᾽ ὅτι τῷ ἀξιωματικῷ αἰσχρόν ἐστιν᾽ ὅϑεν καὶ ἔρανον αὐτὸ ἐκάλεσε πάλιν πρὸς τὸ τοῦ ἀξιωματικοῦ πρόςωπον ἀποβλέπουσα. 14. Σημείωσαι οὖν, ὅτι κἂν ἀξιωματικὸς εἴη δικολογῶν, ὀφείλει συνnyopeiv ἑστηκώς πολλῷ οὖν μᾶλλον ὁ μὴ ἀξιωματικὸς κατ᾽ οὐδένα λόγον ὀφείλει καϑῆσϑαι ἐν τῷ συνηγορεῖν.

15

BVIII ].

1, 16 — CII

Θεοδώρου.

ἙἭ ρμηνεία.

6, 7. Διαμεριζέτω

ὁ ἄρχων ἐξ ἴσου τοὺς δικολόγους

τοῖς μέρεσιν" ἀνάγνωθι δὲ Big. 9°. τιτ. γ΄. διατ. β΄., ἔνϑα εἴρηται, ὅτι καὶ ὁ ἐπὶ ἐγλήματος ἐναγόμενος δύναται ἔχειν συνήγορον. 'O τὴν οἰκείαν ὑπόϑεσιν τρακταΐζων μετὰ ὅλων τῶν δικολόγων δοκεῖ κακὸν πρᾶγμα ἔχειν καὶ κατα20 φρονεῖν τοῦ ἄρχοντος. 2. Θαλελαίου. Ἡ διάταξις αὕτη τῆς ἐξισώσεως τῶν δικολόγων ἐπιμέλεται καὶ νομοϑετεῖ μηδέποτε ὑπὲρ ἑνὸς μέρους ὅλους τοὺς ἐπισήμους δικολόγους ἢ τοὺς παλαιοὺς συνηγορεῖν, ἐν δὲ τῷ ἄλλῳ μέρει τοὺς νεωτέρους καὶ ἀτριβεῖς" ᾿ ἐὰν συμβῇ ἐν τῷ ἑνὶ δικαστηρίῳ, τουτέστιν ἐν ὅλῳ τῷ φόρῳ τῶν συνη25 γόρων δύο μόνους ἐπισήμους εἶναι 7) καὶ πλείονας, ἐξουσίαν ἐχέτω ὁ δικάζων διαιρεῖν ἐξ ἴσου τοῖς μέρεσιν τοὺς δικολόγους κατὰ τὸ δίκαιον. Εἰ δέ τις τῶν δικολόγων κελευϑεὶς ὑπὸ τοῦ ἄρχοντος δικολογῆσαι ὑπὲρ ἑνὸς τῶν μερῶν, ἐξκουσατίονι χρήσεται μὴ εὐπροςδέκτῳ, ἐκβαλέσϑω, φησί, τοῦ συνηγορεῖν μὴ ἐλπίζων μηδὲ μετὰ ταῦτα ἀποκαϑίστασϑαι αὐτῷ τὴν τῆς συνηγορίας 30 ἐξουσίαν. El δέ τις ἐκ τῶν δικαζομένων ἐλεγχϑείη μετὰ πάντων τῶν ἐπισήμων δικολόγων. τρακταΐσας τὴν ἰδίαν ὑπόϑεσιν καὶ ἐντεῦϑεν ἀποχλείων τὴν συνηγορίαν τῷ ἀντιδίκῳ αὐτοῦ, ἐξ αὐτοῦ τούτου ἀποδείκνυσιν ὡς ἄδικον ἀγωνίζεται δίκην, καὶ ὅλως διαπαίζει τὴν τοῦ ἄρχοντος αὐϑεντίαν, ἧς ὀφείλει πεῖραν

λαβεῖν.

7 φησιν: V φισιν V ἐπιμέλλεται

[8 λαμβάνειν: V λαμβάνον

| 10 ὅϑεν: V oltv

| 21 ἐπιμέλεται:

LIB. VIII — TIT. I (V)

69

3. Ei γὰρ εὔλογον ἔχει παραιτήσεως αἰτίαν, εἰκότως οὐ συνηγορεῖ. Τί γάρ, ὅτι πολλάκις λέγει" ἐχϑρός μού ἐστι προφανὴς οὗτος, ᾧ κελεύεις με συνηγορῆσαι, καὶ εὐλαβοῦμαι, μήποτε διὰ τὴν ἔχϑραν δόξω ἐπίτηδες προδιδόναι

αὐτόν.

'O

ἀδελφός

μου

πολλάκις

ἐστὶν

ὁ ἀντίδικος

αὐτοῦ"

καὶ

πῶς

ὅ ἔχω κατὰ τοῦ ἀδελφοῦ μου συνηγορῆσαι; ᾿Απλῶς γάρ, ἐὰν δικαίαν τινὰ αἰτίαν ἔχῃ τῆς παραιτήσεως ὁ δικολόγος, τότε καλῶς παραιτεῖται τὴν τοῦ ἄρχοντος κέλευσιν καὶ οὐχ ὑποπίπτει τῆς διατάξεως ταύτῃ τῇ τιμωρίᾳ. Σημείωσαι δέ, ὅτι ἐξ αὐτοῦ τοῦ ἀλογίστως παραιτήσασϑαι τὴν συνηγορίαν τὸν ὑπὸ τοῦ ἄρχοντος κελευϑέντα συνηγορῆσαι, ἐκβάλλεσϑαι αὐτὸν τῆς 10 συνηγορίας ἐκέλευσέ καὶ μηδεμίαν ἐλπίδα ἔχειν τοῦ πάλιν δύνασϑαι συνηγορεῖν. 4. Τοῦτο ἀρχή ἐστιν ἑτέρου νομίμου περὶ τῶν προλαμβανόντων καὶ διδασχκόντων τοὺς πολλοὺς δικολόγους. καὶ ἐντεῦϑεν μὴ συγχωρούντων αὐτοὺς συνηγορῆσαι. Εὐϑὺς ἀντιτίϑησιν, ὅτι ἐδίδαξά σε τὰ δικαιώματά μου καὶ πῶς ϑέλεις κατ᾽ ἐμοῦ συνηγορῆσαι; 'O οὖν τοιοῦτος καὶ πρόληψιν κακοπράγ15 μονος ἐπιφέρεται καὶ δικαστικῆς ἀγανακτήσεως πειραϑήσεται. Σημείωσαι δὲ ἐκ ταύτης τῆς διατάξεως, ὅτι ὁ ϑαρρηϑεὶς πρᾶγμα παρά τινος οὐ δύναται συνηγορῆσαι κατ᾽ αὐτοῦ ἐν τῇ αὐτῇ ὑποϑέσει. Εἰ γὰρ μὴ σαφῶς ἐκπεφώνηται τούτοις τοῖς ῥήμασιν τῆς διατάξεως, ὅμως διὰ τοῦ λέγειν᾽ δι᾿ ὧν μετὰ πολλῶν

τρακταΐζεται, ὑφαιρεῖται τοῦ ἰδίου διαδίκου συνηγορίαν᾽ δείκνυται τὸ νόμιμον 20 ἀληϑές, ὅτι ὁ τραχταΐσας τὸ πρᾶγμά τινος οὐ δύναται κατ᾽ αὐτοῦ λοιπὸν συνηγορῆσαι ἐν τῇ αὐτῇ μέντοι ὑποϑέσει. 5. Σχόλιον. 'O ἄρχων τιτ. α΄. κεφ. ρδ΄. B

38

VIII,

1.

l,

17

Σχόλιον.

=

ἐξισούτω — ζήτει κεφ. α΄. ϑεμ. γ΄. καὶ βιβ. ς΄.

CI,

Ζήτει Bi.

6,

8.

α΄. κεφ. κε΄.

2. Ἑ , ρμηνεία. Θεοδώρου. *O μὴ κοινῶν τῇ καθολικῇ ἐκκλησίᾳ, εἰ συνηγοpnoeı, ποινῇ καὶ δημεύσει ὑπόκειται. Μέμνησο γὰρ τῆς ιε΄. dar. τοῦ δ΄. τιτ. τοῦ α΄. βιβ. 3.

Θαλελαίους

'H

διάταξις

αὕτη

τοὺς

ἁπανταχοῦ

τῆς

συνηγορίας

οὐκ

80 ἄλλως βούλεται συνηγορεῖν, εἰ μὴ μετέσχον τῶν ἁγίων τῆς καϑολικῆς τῶν Χριστιανῶν ϑρησκείας. 'Eàv δὲ παρὰ τοῦτο γένηταί τι, κατὰ τὴν τάξιν τοῦ ἐπάρχου τῶν πραιτωρίων ρ΄. χρυσίου λιτρῶν πρόστιμον ἀπαιτεῖσϑαι βούλεται, xal αὐτὸν τὸν τολμήσαντα παρὰ τὴν διάταξιν συνηγορῆσαι καὶ τῆς συνηγορίας 2 με: V uà 31

τοῦ ἐπάρχου:

| 25 βιβ. α΄.: Cod. Haen. τοῦ α΄. βιβ. V

τῷ ἐπάρχῳ

| 29 ἁπανταχοῦ: V ἁπανταξοῦ |

70

LIB. VIII — TIT. I (V)

ἀπωϑεῖσϑαι βούλεται καὶ διηνεκῶς ἐξορίζεσϑαι. ᾿Απειλεῖ δὲ καὶ τοῖς ἄρχουσι τῶν ἐπαρχιῶν, παρ᾽ οἷς ὁ μὴ Χριστιανὸς συνηγόρησε, τοῦ ἡμίσεως μέρους τῆς οὐσίας αὐτῶν δήμευσιν καὶ ἐξορίαν πενταετοῦς χρόνου. 4. Τὸ κατὰ πόδας ἔχει" μηδεὶς ἐν τῷ φόρῳ τοῦ μεγέϑους τοῦ σοῦ, μηδὲ 5 ἐν ἐπαρχικῷ δικαστηρίῳ 7) παρ᾽ οἷῳδήποτε δικαστῇ προβαινέτω πρὸς τὸ τῶν τογάτων συγκλήριον ἤτοι σωματεῖον. Καί φησι ὁ Θαλελαῖος" πλατύτατόν ἐστιν τοῦτο «τὸ» μέρος τῆς διατάξεως καὶ δύναταί τις ἐπιχειρήσας ἐξ αὐτοῦ λέγειν, ὅτι, κἂν παρὰ κομπρομισσαρίῳ δικαστῇ N παρὰ χαμαιδικαστῇ ὁ ἀμύητος τῶν μυστηρίων δικολογήσγ, χώραν ἔχει f; διάταξις αὕτη. Μετὰ γὰρ τὸ εἰπεῖν 10 τὰ ἐπαρχικὰ δικαστήρια τότε ἐπήγαγεν apud «quem»quam iudicem. Καὶ Hb I τίνα ἔχομεν μετὰ τοὺς ἄρχοντας νοῆσαι δικαστήν, εἰ μὴ τοὺς χαμαιδικαστάς; 340 ᾿Αλλὰ ταῦτα μέν, ὡς εἶπον, δικανικῶς ἐπιχειρεῖσϑαι δύναται. Τὸ δὲ ἐπαγόμενον τῆς διατάξεως ῥητὸν δηλοῖ, ὅτι περὶ μόνων ἀρχόντων νομοϑετεῖ. Οὐδὲ γὰρ τὸ συνηγορεῖν ἀπαγορεύει ἀλλὰ τὸ συνίστασϑαι, λέγουσα, accedat ad 15 rogatorum concortium, μὴ προβαινέτω εἰς τὸ τῶν δικολόγων σωματεῖον ἤτοι συγκλήριον, τουτέστι, μὴ συνιστάσϑω. Τὰ οὖν quemquam iudicem νόησον περὶ τῶν σπεκταβιλίων ἀρχόντων ἤτοι τῶν περιβλέπτων, οἷον ᾿Ανϑυπάτου xal Αὐγουσταλίου καὶ Κόμητος τῆς ἀνατολῆς καὶ Βικαρίου. Οὗτοι γὰρ οὐ περιέχονται τῷ in provinciali iuditio, ἐπειδὴ οὐκ ἐπαρχίας μόνον ἄρχουσιν ϑ0:οὗτοι spectabili οἱ ἄρχοντες ἀλλὰ κλιμάτων ὁλοχλήρων᾽ οἱ μὲν ᾿Ανϑύπατοι πάσης τῆς ᾿ Ασίας, οἱ Αὐγουστάλιοι πάσης τῆς Αἰγύπτου, καὶ ὁ Κόμης τῆς ἀνατολῆς

πάσης

ὁμοῦ

τῆς ἀνατολῆς,

καὶ

οἱ Βικάριοι ἣ τῆς Ποντικῆς

ἢ

ἄλλων τινῶν κλιμάτων, ὧν εἰσι Βυκάριοι. Τούτους οὖν νόησον περιλαμβάνεσϑαι διὰ τοῦ, quamquam iudicem. Παρὰ γὰρ χαμαιδικαστῇ οὐδὲ οἱ ἄτιμοι οὐδὲ 25 οἱ ἄλλοι πως xexcoAupévot εἴργονται συνηγορεῖν, ἐπειδὴ οὐδὲ συνηγορῆσαι τοῦτο «καλεῖται, ὡς ἐμάϑομεν εἰς τὸ προοίμιον τοῦ De Postulando τῶν πρώτων, ἔνϑα μόνον τὸν ἐν πουβλίκῳ δικαστηρίῳ ἐπὶ συκοφαντίας κατακριϑέντα εἶπε μηδὲ παρὰ χαμαιδικασταῖς δύνασϑαι συνηγορεῖν. 5. Τὸ κατὰ πόδας ἔχει" εἰ μὴ τῆς: ἱερᾶς καϑολυκῆς ϑρησκείας ἐμυήϑη 30 τὰ μυστήρια. Καί φησιν ὁ Θαλελαῖος" κἂν οὖν Χριστιανῶν γονέων εἴη 6 βουλόμενος συνηγορῆσαι καὶ αὐτὸς προαίρεσιν ἔχῃ καὶ πίστιν Χριστιανοῦ, : μήπω δὲ τῷ σωτηριώδει προςῆλϑε βαπτίσματι, μηδὲ τῶν μυστηρίων μετέσχεν,

οὐ δύναται συνίστασϑαι εἰς τὸν τῶν συνηγόρων κατάλογον.. 1 ἀπωθεῖσθαι: V ἀποϑεῖσϑαι | 6 τογάτων: V ἀγάτων | 17 σπεκταβιλίων: V κερταβιβλίων, cod. Haen. κερταβιλίων (corr. Hb.) | 19 ἐπαρχίας: V ἐπανχίας | 20 spectabili οἱ: intellegas: σπεκταβίλιοι, Cod. Haen. spectabiles | 24 οὐδὲ οἱ ἄλλοι: V οἱ δὲ οἱ ἄλλοι | 29 ἐμυήϑη: V ἐμνήϑη | 32 μήπω δὲ τῷ: V μὴ πωσὶ τῷ (corr. Hb.)

LIB. VIII — TIT. I (V)

71

6. Ἑρμηνεία. Τὸ κατὰ πόδας ἔχει" ἐὰν ἄλλο τί ποτε olWÄNTOTE τρόπῳ ἢ οἱᾳδήποτε μηχανῇ ἣ γένηται 1) ἐπιχειρηϑῇ γενέσϑαι. Καί φησιν ὁ Θαλελαῖος" σημείωσαι ταῦτα τὰ γενικὰ ῥήματα τῆς διατάξεως᾽ ὅτι x&v nad” οἱονδήποτε τρόπον ἢ καϑ᾽ οἷανδήτινα μηχανὴν ἐπιχειρήσῃ τις παραβῆναι τὴν διάταξιν 5 ταύτην, ὑποπίπτει τῇ νομοϑεσίᾳ αὐτῆς. Εἴτε οὖν ἀπό τινος προτάσεως, εἴτε ἀπὸ ϑείου ῥεσκρίπτου κατὰ τὴν συναρπαγὴν αὐτῷ πορισϑέντος δυνηϑείη συστῆναι, οὐκ ἐχφεύγει τὴν τῆς. διατάξεως τιμωρίαν. Μᾶλλον δὲ κἂν μὴ συστῇ, ἐπιχειρήσῃ δὲ ὅμως συστῆναι καὶ οὕτως ὑποπίπτει τῇ διατάξει λεγούσῃ, factum velle attemptatum. Τὸν γὰρ ποιήσαντά τι ἢ ἐπιχειρήσαντα ποιῆσαι 10 παρὰ τὴν διάταξιν περιλαμβάνει ταῦτα τὰ ῥήματα. 7. Ἡρωτήϑη᾽ οὐ δοκεῖ σοι ἀλόγιστον εἶναι τό, ἐὰν παρὰ ἄλλῳ ἄρχοντι συστῇ ὁ ἀμύητος, τὴν τάξιν τοῦ ἐπάρχου τῶν πραιτωρίων καταδικάζεσϑαι; ᾿Αλλὰ γίνωσκε, ὅτι ἣ διάταξις αὕτη πρὸς πάντας τοὺς ἄρχοντας κατεπέμφϑη. 'Ἑκάστῳ οὖν ἄρχοντι περὶ τῶν παρ᾽ αὐτῷ συνισταμένων ἐπάγει τὴν “τιμωρίαν. 15' Au£Ae, καὶ ὑποκατιοῦσα, ἔνϑα περὶ τῶν ἐν ἐπαρχίαις ἀρχόντων νομοϑετεῖ, οὐκ ἀλογίστως τὸν οἱονδήποτε ἄρχοντα τιμωρεῖται ἐκ τοῦ συστῆναι τὸν ἀμύητον, ἀλλ᾽ ἐκεῖνον τιμωρεῖται, οὗτινος ὑπὸ τὴν Oben συνέστη xal συνηγόρησεν ὁ ἀμύητος. Εἰ τοίνυν ὁ ἐν ἑπαρχίᾳ ἄρχων διὰ τὸ ἐν ἄλλῃ ἐπαρχίᾳ συνηγορῆσαί τινα οὐ τιμωρεῖται, πολλῷ μᾶλλον αἱ τάξεις τῶν μεγάλων 30 ἀρχόντων διὰ τὸ ἀλλαχοῦ συστῆναι τὸν ἀμύητον οὐ τιμωροῦνται, ἀλλ᾽ ἑκάστου τάξις ὑπὲρ ἑαυτῆς τιμωρεῖται. Τοῦτο γάρ, ὡς εἶπον, δηλοῖ τὸ ἐπὶ τῶν ἀρχόντων τῶν ἐπαρχιῶν νενομοϑετημένον ταύτῃ τῇ διατάξει.

B VIII

1, 18 = CI

7, 1.

]. Σχόλιον. ᾿Εκκαλεσάμενος τὴν ἀπόφασιν — ὅταν οὐκ 25 ᾿Ηδύνατο γὰρ ἐκκαλέσασϑαι καὶ τὰ τῆς προδοσίας γυμνάζων. 2. Σχόλιον. δικαστηρίων. 3.

Θεοδώρου.

τρέπει τὴν κατ᾽

.Ο παρὼν

τίτλος

'O ἡττώμενος

ἐπιγέγραπται"

περὶ

κατὰ προδοσίαν τοῦ

ἐξεκαλέσατο. Hb! 841

συνηγορίας

ἰδίου

διαφόρων

συνηγόρου ἀνα-

αὐτοῦ ἐξενεχϑεῖσαν ψῆφον μετὰ τὰς ἀποδείξεις ἐκκλήτου

80 μὴ χρήζων. Τοῦτο δὲ νόει κατὰ τὴν τελευταίαν διάταξιν τοῦ παρόντος τίτλου. 4.

Θαλελαίου. Δικασάμενός τις καὶ ἡττηϑεὶς προςἦλϑε βασιλεῖ διαβάλλων τὸν συνηγορήσαντα αὐτοῦ ὡς προδεδωκότα τὴν δίκην, καὶ διὰ τοῦτο παρακαλῶν ἀνατραπῆναι τὴν ἐξενεχϑεῖσαν κατ᾽ αὐτοῦ ἀπόφασιν. Πρὸς τοῦτο τοίνυν 1 ἄλλο τι: Latine: aliud quid. (Codex Iust.: aliquid; Mommsen: tale*quid) | 4 οἱανδήτινα: V οἱονδήτινα | 6 ῥεσκρίπτου: V ῥωσκρίπτου | 31 διαβάλλων: V διαβάλλον

72

LIB. VIII — TIT. I (V)

ὁ βασιλεὺς ἀντέγραψεν οὕτως" εἰ τὸν δικολόγον cou προδεδωκέναι νομίζεις καὶ πληρώσεις τὴν κατ᾽ αὐτοῦ κατηγορίαν, τουτέστιν, ἀποδείξεις, ὅτι προδέδωκεν, οὐκ ἐπιλείψει κατ᾽ αὐτοῦ ἀπόφασις κατὰ τὴν ἀξίαν τοῦ ἁμαρτήματος, καὶ οὕτω καὶ τὰ τῆς πρωτοτύπου δίκης ἄνωϑεν ζητηϑήσεται. Εἰ δὲ μὴ ἀποδεί5 ξεις, ὅτι προδέδωκε, καὶ ἐπὶ συκοφαντίᾳ ζημιωϑήσῃ, καὶ τοῖς κεκριμένοις, xa9 ὧν οὐχ ἐξεκαλέσω, ἀνάγκην ἕξεις ἐμμεῖναι. Ξένον ἐστὶ τοῦτο τὸ νόμιμον, ὅτι ὁ διὰ τὴν προδοσίαν τοῦ δικολόγου ἡττηϑείς καὶ χωρὶς ἐκκλήτου δύναται τὴν δίκην ἄνωθεν ἀγωνίζεσθαι. Πρῶτον δὲ ἀνάγκη ἀποδεικνύειν αὐτὸν τὴν τοῦ δικολόγου προδοσίαν, καὶ τότ᾽ ἔξεστιν αὐτῷ περὶ τῆς δίκης ἄνωθεν κινεῖν. 10

5. Οὐχ ὅτι ἀτιμοῦται, οὐδὲ γὰρ ἐν πουβλίκῳ δικαστηρίῳ ἐσυκοφάντησεν, ἀλλ᾽ ὅτι ἐπίσημος γίνεται ἐπὶ συκοφαντίᾳ. B VIII, ].

1, 19 =

Σχόλιον.

CI,

«Τοῦ

7, 4.

αὐτοῦ τίτλου

διάταξις

δ΄. ζήτει τὸ κδ΄. κεφ.»

2. Θεοδώρου. Τὰ ἀπὸ συνηγορίας κτηϑέντα κανστρέσια νοοῦνται μετὰ 16 τελευτὴν τοῦ πατρὸς τοῦ κτησαμένου ὑπεξουσίου. Τὸ αὐτό φησι καὶ τὸ τέλος τῆς η΄. dar. τοῦ παρόντος τιτ. Μέμνησο τῆς ζ΄. διατ. τοῦ να΄. τιτ. τοῦ α΄. βιβ. καὶ ἀνάγνωϑι βιβ. ιβ΄. τιτ. λ΄. Star. α΄. καὶ τιτ. λβ΄. (36) διατ. ς΄., ἔνϑα γνώσῃ, ὅτι τινὲς ἄλλοι κανστρένσια πεκούλια ἔχουσι. 3. Θαλελαίου. Πρὸς ἔπαρχον πραιτωρίων ἣ διάταξις αὕτη ἀντιγραφεῖσα 20 νομοϑετεῖ καὶ τοὺς ἐν τῷ φόρῳ τῆς ἐπαρχίας, καὶ τοὺς παρὰ πᾶσι τοῖς ἄρχουσι συνηγόρους, εἴ τι δυνηϑείησαν ἐκ τῆς συνηγορίας 7) προφάσει αὐτῆς κτήσασϑαι 7| εἴ τι ἤδη ἐκτήσαντο, τοῦτο μετὰ τὴν τοῦ πατρὸς αὐτῶν τελευτήν κατ᾽ ἐξαίρετον ὡςανεὶ κανστρέσιον πεκούλιον αὐτοὺς ἔχειν κατὰ μίμησιν τῶν στρατιωτῶν, καὶ εἰς τὴν οἰκείαν ἐξουσίαν αὐτὸ διεκδικεῖν. Ταύτης ἐμνημόνευσά 25 σοι τῆς διατάξεως καὶ ἐν τῷ α΄. βιβ. [καὶ £v] τῷ να΄. τιτ: ὑπομνηματίζων τὴν ζ΄. τοῦ τιτ. διάταξιν. ’Exelvn γὰρ τὰ ἀπὸ συνεδρίου κτηϑέντα βουλομένη Hb I ἐξαίρετα εἶναι τῶν κτησαμένων ἰδικῶς προςέταξε τὸ μετὰ τελευτὴν τῶν πατέρων ἔχειν αὐτοὺς ἐξαίρετα, ἅπερ ἐκτήσαντο. Καὶ αὕτη δὲ τοῖς αὐτοῖς ἐχρήσατο περὶ τούτου ῥητοῖς καὶ δοκεῖ μοι ὁ νοῦς τοιοῦτος εἶναι ἵνα ἐν ζωῇ 30 μὲν τοῦ πατρὸς δοκῶσιν εἶναι δεσπόται τῶν ἀπὸ συνηγορίας ἢ συνεδρίου χτηϑέντων οἱ ὑπεξούσιοι, μετὰ δὲ τελευτὴν τῶν πατέρων αὐτῶν, ἵνα τότε ὅσα ἑχκτήσαντο, μόνοι διεκδικῶσι. Ταράττει γάρ με τὸ ῥητόν, ὡς ἑκατέραν διάταξιν μνημονεῦσαι τῆς τοῦ πατρὸς τελευτῆς, καὶ τότε ἐπαγαγεῖν τὸ ἐξεῖναι τοῖς κτησαμένοις διεκδικεῖν, ἅπερ ἐκτήσαντο. Εἰ γὰρ καὶ ἐν ζωῇ τοῦ πατρὸς 1 προδεδωκέναι: 13 «τοῦ —

κεφ.»

προδεδωμέναι suppl.

e Cod.

| 5 κεκριμένοις: V κεκριμμένοις

Haen.

Hb.

|

18 κανστρένσια:

V

[11

ὅτι: V ὅτε]

κανστρένσιοι

LIB. VIII — TIT. I (V)

73

ἤϑελον αἱ διατάξεις αὖται τὸν συνηγορήσαντα xal τὸν συνεδρεύσαντα ἔχειν ἴδια, ἅπερ ἐκτήσαντο, τίς χρεία ἦν ἐπαγαγεῖν Postratis obitur; ᾿Εγὼ οὖν τῆς περὶ τούτου γνώμης οὐκ ἀφίσταμαι; “Ὃ δὲ βουλόμενος ἑτέρως τὰς δύο ταύτας διατάξεις «νοεῖν», ὡς βούλεται νοείτω αὐτάς. Ἑρμηνεύοντος γάρ 5 ἐστιν τὸ λέγειν, ὅπερ νομίζει, εἰ καί τινες μὴ πείϑονται τῇ αὐτοῦ ἑρμηνείᾳ. ᾿ΑνάγνωἹθι δὲ τὴν η΄. Sur. τούτου τοῦ τιτ. 4. Ἢρωτήϑη᾽ τί γὰρ ὅλως 7, ταύτην ἣ ἐκείνην τὴν διάταξιν νομίζεις εἶναι χρειώδη σήμερον μετὰ τὴν τοῦ εὐσεβεστάτου βασιλέως νομοϑεσίαν τὴν ἐπιτρέπουσαν τὰ ἐκ πάσης αἰτίας κτώμενα τοῖς ὑπεξουσίοις μὴ προσ-

1

οι

9 πορίζεσϑαι τοῖς πατράσιν αὐτῶν (αὕτη j| διάταξις κεῖται βιβ. με΄. τιτ. δ΄.

2

e

1

χεφ. ΄.); Made. Γέγονε μὲν ἀληϑῶς τοιαύτη διάταξις, ἥτις ἐκέλευσεν, ὅσα κτῶνται οἱ ὑπεξούσιοι μὴ ἐκ τῆς ὑποφάσεως τῶν ἐχόντων αὐτοὺς ἰμποτεστάτε, χλλ᾽ ἐξ ἄλλων οἱωνδήποτε αἰτιῶν, εἴτε ἀπὸ καμάτων οἰκείων, εἴτε ἀπὸ φιλοτιμίας τῆς τύχης, ταῦτα ἐοικέναι τοῖς ἀπὸ γαμικῆῇς αἰτίας κτηϑεῖσι, καὶ τοῖς ἐκ μητρῴου γένους περιελθϑοῦσιν εἰς τοὺς ὑπεξουσίους πράγμασιν. ᾿Αλλὰ καὶ ἐν αὐτοῖς τοῖς ἀπροσπορίστοις ἐφύλαξεν ἡ διάταξις ἐκείνη τὸν οὐσούφρουκτον τοῖς πατράσιν. "EXv δὲ ὅλως αἱ διατάξεις αὗται κατὰ τὴν τινων ἑρμηνείαν καὶ ζώντων ἔτι τῶν πατέρων βούλωνται τὰ ἀπὸ συνηγορίας 7| συνεδρείας χτηϑέντα τοῖς υἱοῖς διαφέρειν, ὡς τὰ ἀληϑῇ κανστρέσια πεκούλια, τότε οὐδὲ τὸν οὐσούφρουκτον, ἐφ᾽ οἷς ἐπεκτήσαντο οἱ παῖδες ἀπὸ συνηγορίας καὶ συνεδρείας, ἔχουσιν οἱ πατέρες: αὐτῶν, ὥςπερ οὐδὲ ἐπὶ τοῖς κανστρεσίοις πεκουλίοις

or

ἔχουσιν οἱ πατέρες οὐσούφρουκτον. Κατὰ μέντοι τὴν ἐμὴν παράδοσιν ὅμως εὑρίσκεται τὰ ἀπὸ συνηγορίας κτηϑέντα σήμερον τοῖς ἐξ ἄλλης οἱαςδηποτοῦν αἰτίας κτηϑεῖσι καὶ μὴ προςποριζομένης κατὰ ἐκείνην τὴν διάταξιν. "Ecc γὰρ ὅτε περίεστιν ὁ πατήρ, δύναται αὐτοῖς κεχρῆσϑαι καὶ μετὰ τὴν αὐτοῦ τελευτὴν τότε διεχδικοῦσιν αὐτὰ κατεξαίρετον οἱ κτησάμενοι. ᾿Επεὶ γὰρ ὡκανεὶ κανστρέσιά εἰσι τὰ ἀπό τινος τέχνης τῷ ὑπεξουσίῳ προςποριζόμενα, διὰ τοῦτο καὶ ὡς ἰδιόκτητον πεκούλιον εἶπε τοῦτο ὁ Βασιλικός. Κυρίως γὰρ ἰδιόκτητον τὸ κανστρέσιον, ὡςανεὶ δὲ ἰδιόκτητον τὸ μὴ ὃν κανστρέσιον ἀλλ᾽ 3 0 ὡςανεὶ κανστρέσιον, οἷά εἰσι τὰ ἀπὸ ἐλευϑέρων σπουδασμάτων. Καὶ ζήτει βιβ. A9^. ctr. α΄. κεφ. ξγ΄. 5. Τρία εἰσὶν εἴδη τῶν πεκουλίων. Τὰ μὲν γάρ εἰσι παγανικά, ὧν καὶ 1 χρῆσις ὁρᾷ καὶ 7, δεσποτεία τὸν πατέρα" ὅταν ἔχῃ ὁ υἱὸς ἐλεύϑερον πεκούλιον, 1 συνεδρεύσαντα: συνεδρεύσοντα Ruhnk. | 2 Postratis obitur: i.e. post patris obitum | 3 Post ἑτέρως Cod. Haen. νοεῖν exhibet. quod supervacaneum est, quia eadem vox post lin. 4 διατάξεις legitur. In V νοεῖν omnino deest | 9 κτώμενα: V κτώματα | 12 ὑποφάςεω. leg. ὑποστάσεως" | 13 καμάτων: V κριμάτων | 14 γαμικῆς: V γαμικοῖς | 15 μητρῴου: V μιτρῴου | 17 πατράσιν: V πράγμασιν. | 18 ἔτι: V ἐστὶ | 22 ἕμως: leg. ἕμοιαῦ | 24 προσποριζομένης: leg. προσποριζομένοις | 31 Ey'.: V Cy'.

74

LIB.

VIII

—

TIT.

I (V)

διοίκησιν λαβὼν ἀπὸ τοῦ πατρός. Τὰ δὲ ἀπροσπόριστα, τὰ ἀπὸ βασιλικῆς φιλοτιμίας καὶ μητρικῆς δωρεᾶς, ὧν 7| μὲν χρῆσίς ἐστι τοῦ πατρός, $j δὲ δεσποτεία ὁρᾷ τὸν ἑκατέρου ϑάνατον. Τὰ δέ εἰσι κανστρέσια, ὡς τὰ τοῖς στρατιώταις ἀπὸ τῶν οἰκείων ὀφφικίων προςποριζόμενα, ὧν καὶ fj χρῆσις 5 xal 4j δεσποτεία ὁρᾷ τὸν υἱόν: ὁμοίως καὶ τὰ ὡςανεὶ κανστρέσια, τὰ ἀπὸ ἐλευϑέρων σπουδασμάτων. Καὶ τούτων γὰρ j| χρῆσις καὶ 4| δεσποτεία ὁρᾷ τὸν ὑπεξούσιον. Τὸ αὐτό ἐστιν ἐν ἀποτελέσματι ἀναψηλάφησις καὶ λογοϑέσιον. Σημείωσαι, ὅτι ἀναψηλάφησις λαμβάνεται. 6. Πολλάκις γὰρ οὐκ ἐξ αὐτῆς μόνης τῆς συνηγορίας ἐκτήσαντο ἀλλὰ 10 προφάσει τοῦ συνηγορῆσαί τινι ἐγένετο αὐτῷ φίλος μὴ ἐγνωσμένος αὐτῷ. Κἀκεῖνος διατιϑέμενος ἔγραψεν αὐτὸν κληρονόμον 7| λεγάτον αὐτῷ κατα- HbI λέλοιπεν ἢ καὶ περιὼν ἐδωρήσατο αὐτῷ ταῦτα. Οὐκ ἔστι μὲν ἐκ τῆς συνηγορίας, 338 προφάσει δὲ τῆς συνηγορίας ἐκτήϑη. 7. Τοῦτο μάχεσϑαι δοκεῖ τῇ ἐμῇ παραδόσει. “Ὅμως ἐγὼ καὶ τοῦτο τὸ 15 ῥητὸν νοῶ, ὅτι μετὰ τελευτὴν τοῦ πατρὸς ἀπεικάζει τὰ κτηϑέντα τῷ κανστρεσίῳ πεκχουλίῳ. 'Qc γὰρ εἶπον, πάνυ με ταράττει τὸ καὶ ἐν ταύτῃ καὶ ἐν ἐκείνῃ διατάξει κεῖσϑαι, postratis obitur. Πάνυ δὲ συναγωνίζεται τοῖς τὴν ἐναντίαν ἐμοὶ δεχομένοις ἐξήγησιν τὸ ἀπεικάσαι ταύτην τὴν διάταξιν τοῖς κανστρεσίοις πεκουλίοις καὶ τὸν δικολόγον τῷ στρατιώτῃ. 2

B VIII, 1, 21 = CI 7, 6. 1. Σχόλιον. ᾿Αναψηλάφησις --- ἀναψηλάφησιν τῶν λογαριασμῶν, ἢ δικαιώματα. 2.

Λογοϑέσιον --- λογαριασμός.

3.

Δικάζειν τῷ τόπῳ -- ζήτει Bip. ζ΄. τιτ. α΄. κεφ. β΄.

25

4. Ἑ,ρμηνεία. Χωρὶς τοῦ διαιτῆσαι --- τουτέστι δικάσαι. Δικαστὴν γὰρ καὶ ἄκοντα καλῶς δίδωσιν ὁ ἄρχων τὸν συνήγορον, καὶ τοῦτον μέντοι ἐν αὐτῷ τῷ τόπῳ, ἐν ᾧ συνηγορεῖ, 'E&v οὖν λόγου χάριν ὁ δικολόγος ἐν τῇ Τύρῳ μόνῃ κατὰ τὸ πολὺ διατρίβῃ καὶ ἐκεῖ συνηγορῇ, οὐ δύναται ὁ ἄρχων ἀκρόασιν δίκης ἐν Βηρυτῷ κινουμένης ἣ ἐν ἑτέρᾳ τῆς ἐπαρχίας πόλει παρα80 πέμπειν αὐτῷ, καὶ μεθόδῳ ταύτῃ ἀναγκάζειν αὐτὸν ὥςπερ παραστάσιμον 2 μητρικῆς:

V μετρικῆς

|

7 ἀποτελέσματι: V ἀποτελέσματα

| Verba τὸ αὐτό —

λαμβάνεται ad cap. 21 pertinere putat Hb. | 17 postratis obitur: i.e. post patris obitum | συναγωνίζεται: V συναγονίζεται | 25 Lemma schol. 4 non invenitur in

textu. | δικάσαι: V. δικᾶσαι

LIB. VIII — TIT. I (V)

75

γενέσϑαι. Ἔν αὐτῷ γὰρ μόνῳ τῷ τόπῳ, ἐν ᾧ δικολογεῖ, βούλεται δικάζειν αὐτὸν ἡ προκειμένη διάταξις. Οἶδα καὶ πολλοὺς ἄρχοντας καὶ τοῖς παλαιοτέροις δικολόγοις κατ᾽ ὀργὴν πρόςταγμα ἐκδίκου ποιήσαντας, καὶ ἐξ ἀδικίας οὐδὲ πόλεως ἐγγιζούσης ἀλλὰ πάνυ μακρὰν ἀφεστώσης. Καὶ οὐδεὶς ἐτόλμησεν 5 ἀντιϑεῖναι αὐτοῖς ταύτην τὴν διάταξιν ἐπεὶ δὲ ὀργιζόμενοι ἐπηρεάζουσι προχείρως μικρὰ φροντίζοντες τῶν διατάξεων.

BVI, 1.

1, 23 — CU, 7, 8.

'Epumveta.

'H

διάταξις

ἑκατὸν

πεντήκοντα

εἶναι

νομοϑετοῦσα

τοὺς Hb I

τῆς ἐπαρχότητος συνηγόρους κελεύει μὴ αὐξάνεσϑαι, μηδὲ μειοῦσϑαι τούτων 4 10 τὸν ἀριϑμόν, ἀλλὰ καὶ τοὺς ἐκ τούτων γενομένους φισκωσυνηγόρους καὶ ταξεωτικῇς,

καὶ

τῆς

ἄλλης

οἷαςδήποτε

τύχης

ἐλευϑεροῦσϑαι

μετὰ

τῶν

ὁτεδήποτε γενηϑέντων παρ᾽ αὐτῶν παίδων" καὶ μεϑὸ ἀπόϑηται ὁ δικολόγος τὸ τοῦ συνηγόρου ὀφφίκιον, πληρώσῃ δὲ καὶ τὸν ἐνιαυτὸν ἐν τῷ φισκοσυνης γοράτῳ, συγκλητικὸν αὐτὸν γινόμενον ἀναχωρεῖν τοῦ καταλόγου τῶν συνηγό15 ρων μετὰ τοῦ καὶ Κόμητα Concistoriarum αὐτὸν γίνεσϑαι᾽ καὶ πάντα ὅσα τοῖς συνηγόροις τῆς αὐτῆς ἐπαρχίας καϑ' οἱανδήποτε τύχην ἐξ οἱουδήποτε τίτλου προχτᾶται, ταῦτα ὡς χκανστρέσιον αὐτοὺς ἔχειν πεκχούλιον, καὶ μηδὲ τοῖς πατράσιν αὐτῶν ἣ τοῖς πάπποις τοῖς κατὰ πατέρας ταῦτα τὰ πράγματα προςπορίζεσϑαι. Ταῦτα δὲ πάντα τὰ προνόμια ἔχειν βούλεται καὶ τοῦς «τοῦ» 30 ἐνδοξοτάτου ἐπάρχου τῆς πόλεως συνηγόρους. 2. Τὸ κατὰ πόδας ἔχει" κελεύομεν τούτους, οἵτινες ἐξ αὐτῶν εἰς τὸν φισχοσυνηγορτάτ»ον περιέλθωσι, τῆς ταξεωτυκῆς 7| ἄλλης οἱαςδήποτε εὐτελεστέρας τύχης τῶν δεσμῶν μετὰ τῶν παίδων τῶν ὁτεδήποτε γενηϑέντων ἐλευϑέρους φυλάττεσϑαι᾽ καὶ μεϑὸ τοιοῦτον ὀφφίκιον ἀποθῶνται, καὶ τὸν ἐνιαυτὸν δὲ 25 πληρώσωσιν, ἐκ τοῦ τῶν συνηγόρων συστήματος ἦτοι σωματείου γινομένους αὐτοὺς συγκλητικοὺς ἀφίστασϑαι μετὰ τῆς ἀξίας τοῦ Κόμητος τοῦ Kovσιστοριανοῦ. Καὶ τὸ μὲν κατὰ πόδας οὕτως. Φησὶ δὲ ὁ Θαλελαῖος᾽ σημείωσαι δέ, ὅτι ἅμα τῷ ἐπιβῆναι τῷ βαϑμῷ τῶν φισκοσυνηγόρων εὐθέως ἐλευϑοροῖ αὐτὸν πάσης τύχης εἰρημένης τῇ διατάξει καὶ τοὺς παῖδας αὐτοῦ τοὺς ὁτε80 δήποτε γενηϑέντας, ὥςτε οὖν, εἰ καὶ μὴ φϑάσῃ πληρῶσαι τὸν τοῦ φισκοσυνηγοράτου βαϑμόν, οὐ πρὸς τὸ ἀπαλλαγῆναι τῆς τύχης ἐνομοθέτησεν 1) διάταξις, 2 Post οἴδα Cod. Haen. habet: 8€ | 3 ποιήσαντας: V ποιήσαντα | 7 In margine V adscribitur: ζήτει τὸ x’. κεφ. | 8 τοὺς τῆς ἐπ.: V τὰς τῆς ἐπ. | 11 τῆς: om. Cod. Haen. | 13 συνηγόρου: δικολόγου Hb. | 15 Concistoriarum: Cod. Haen. Consistorianon. | 20. ἐνδοξοτάτου “ἐπάρχου: V ἐνδοξοτάτους ἐπάρχους | 24 τοιοῦτον: V τὸ τούτον; Hb.: τὸ τοῦτο (Latine: tale). | 25 γινομένους αὐτοὺς συγκλητικούς: non inveniuntur haec verba in textu Latino. | 27 φησὶ: V φυσὶ | 30 γενηϑέντας: V γενηϑέντα

76

LIB. VIII — TIT. I (V)

ἀλλὰ πρὸς τὸ γενέσϑαι αὐτὸν συγκλητικόν, καὶ λαβεῖν ἀξίαν concistoriarum:

cómitos. Σημείωσαι οὖν, ὅτι καὶ οἱ concistoriarum comites εἰς τὴν σύγκλητον ἀναφέρονται. 3. 'Eoumveia. ρωτήϑη᾽ τῆς τετάρτης τούτου «τοῦ» τίτλου διατάξεως πᾶσι 5 τοῖς συνηγόροις τοῖς ἐν οἷῳδήποτε δικαστηρίῳ συνηγοροῦσι χαρισαμένης .τὰ 6devönnore κτηϑέντα ἔχειν ἐν κανστρεσίῳ πεκουλίῳ, διὰ τί 7) διάταξις αὕτη μεταγενεστέρα τοσούτοις χρόνοις ὑπάρχουσα τῆς τετάρτης διατάξεως καινὸν δίκαιον μόνοις τοῖς δικαιολόγοις τῆς. ἐπαρχότητος τῶν πραιτωρίων καὶ τοῖς τοῦ ἐπάρχου τῆς πόλεως χαρίζεται τὸ ἔχειν ἐν κανστρεσίῳ πεκουλίῳ τὰ 10 χτηϑέντα αὐτοῖς; Made. “Ὅτι μάλιστα αὕτη ἡ διάταξις τὴν ἐμὴν ἐξήγησιν παρατίϑεται, ἣν ἐποιησάμην ἐν τῇ δ΄. διατ. τούτου τοῦ τιτ. «καὶ ἐν τῇ ζ΄. τοῦ να΄. ctv.» τοῦ πρώτου βιβλίου. “ὥς γὰρ ἐκείνας ἐξηγούμενος εἶπόν σοι, τοῖς τῶν ἄλλων δικαστηρίων συνέδροις μετὰ τελευτὴν τῶν πατέρων, οὐ μὴν xal περιόντων αὐτῶν, ἐφιλοτιμήσαντο αἱ εἰρημέναι μοι δύο διατάξεις τὰ τοῦ 15 κανστρεσίου πεκουλίου δίκαια᾽ ἀμέλει εἰδυῖαι, ὅτι οὐ τέλειόν τι δίκαιον αὐτοῖς ἐχαρίσαντο, veluti castresium peculium αἱ δύο εἶπον εἶναι τὸ ἐξ αὐτῶν διδόμενον τοῖς δικολόγοις ἣ τοῖς συγκαϑέδροις.

Αὕτη δὲ ὡς μειζόνως τιμῆσαι Hb 1

βουλομένη τοὺς τῶν ἐπάρχων δικολόγους κανστρέσιον κυρίως ἐκάλεσε Ad πεχούλιον τὰ κτώμενα αὐτοῖς καὶ ῥητῶς ἐπήγαγε μὴ προςπορίζεσϑαι ταῦτα 20 τοῖς πατράσιν αὐτῶν ἣ τοῖς πάπποις δηλοῦσα, ὅτι καὶ ζώντων ἔτι τῶν πατέρων

καὶ τῶν πάππων αὐτοῖς τοῖς κτησαμένοις βούλεται διαφέρειν, ἅπερ ἐκτήσαντο. B VIII,

25

1, 24 =

CII,

Καϑαρῶς

7, 9.

1.

Σχόλιον.

—

καλῶς

ἄρξας.

2.

᾿Αφϑόνως — σημείωσαι τὴν ἀντιδιαστολήν.

3.

Ἑρμηνεία. Πρόςκειται «εἰς» τὸ κατὰ πόδας" κατ᾽ ἐπιλογὴν τῆς ἐπαρχό-

τητος. Καί φησιν ὁ Θαλελαῖος" ὅτε οὖν xaT ἐπιλογὴν τῶν ἐπάρχων τῶν πραιτωρίων εἰς ἀρχὴν προήχϑη; τότε ἔχει τοῦτο τὸ προνόμιον᾽ ἐὰν γὰρ δῶρον δεδωκὼς κατ᾽ ἀβιτίονά τινα καὶ περιδρομὴν ἀντελάβετο τῆς ἀρχῆς, οὐ περιλαμβάνει τοῦτο ἣ προκειμένη διάταξις. 1 concistoriarum c6mitos: Cod. Haen. Consistorianu comitos | 2 concistoriarum comites: Cod. Haen. Consistorianoi κόμητες | 4 Schol. 3 perperam post insequentis textus scholium legitur in cod. V. Ad id notandum additur: (ἑρμηνεία) τοῦ ὄπισϑεν κειμένου σημείου γ΄., quod' signum supra verba τοῖς ὧν εἰσιν invenitur. |

τετάρτης: V τεττάρτης (hic et mox)

| 11 «καὶ — τίτλου» suppl. e Cod. Haen. Hb. |

12 ἐκείνας: ἐκείνην Ruhnk | 14 περιόντων: Scheltinga (V: περὶ τῶν) | 24 σημείωσαι: V σημίωσαι | 25 «εἰς» τὸ: Hb. τῷ | 26 ὅτε: ὅτι | 27 δῶρον: V 86.

LIB. VIII — TIT. I (V)

77

B VIII, 1, 26 = C I, 7, 11. ]. Σχόλιον. Παρὰ τῷ ἄρχοντι τῆς πόλεως --- ἐν τῷ ὀριγινάλι τοῦ νεωτέρου χρὴ πράττεσϑαι τὰ ὑπομνήματα, οὐ μὴν ἐν τῷ ἰνκολάτῳ αὐτοῦ. 2. Ὃὧ διδάσκαλος αὐτοῦ ἐγγράφως — οὐχ ὅλοι οἱ ὄντες ἀντικήνσωρες ὅ ἐν τῇ πόλει, ἀλλὰ μόνος ὁ διδάσκαλος αὐτοῦ γεγονώς. |: 3.

Οἱ δὲ τῶν ἐναριϑμίων --- σουπερνούμερον ὄντες δηλονότι.

4. ᾿Ἐξέστω. πεντήκοντα. 5. 10 ἰδίας

δὲ τούτοις —

τοῖς σουπερνούμερον,

τοῖς ὑπὲρ

τοὺς

ἑκατὸν

Ἑρμηνεία. Θεοδώρου. Παρὰ τῷ ἄρχοντι ἢ παρὰ τῷ ἐκδίκῳ τῆς πόλεως συνιστάσϑω

ἕκαστος

δικολόγος

μὴ

ὑποκείμενος

ταξεωτικῇ

τάξει

καὶ

δεικνύων γράμματα τοῦ ἰδίου ἀντυκήνσωρος μαρτυροῦντος αὐτῷ εὐπαιδευσίαν, xal συνηγορείτω παρὰ τοῖς ἐπάρχοις. ᾿Ιστέον δέ, ὅτι φησὶν ἣ ιζ΄. διάταξις τοῦ παρόντος τίτλου, ὅτι κἂν ταξεωτικὴ τύχη ὑπόκειται δικόλόγῳ, καὶ πληρώσει τὸ φισκοσυνηγοράτον αὐτοῦ, οὐκ ἐνάγεται μετὰ β΄. ἔτη περὶ τῆς 15 τοιαύτης τύχης. ᾿Ανάγνωθι τὴν κ΄. διάταξιν τοῦ παρόντος τίτλου, καὶ βιβ. Hb 1 ιβ΄. τιτ. νη΄. (57) διατ. ιβ΄. καὶ ιδ΄., ἔνϑα λέγει, ὡς ὑποκείμενος δικολόγος 38 ταξεωτικῇ τύχῃ ἀποδίδοται τῇ ἑαυτοῦ τύχῃ, εἰ μὴ ἄρα μ΄. ἔτη παρῆλϑον. 6. Θαλελαίου. Μὴ ἐξέστω τοῖς ἐπάρχοις προσχήματι τοῦ προςλαμβάνεσϑαί τινα ἐκ τῶν σουπερνουμένων συγκάϑεδρον καταλέγειν αὐτὸν τοῖς ἑκατὸν 20 πεντήκοντα τοῖς τοῦ μεγίστου φόρου, τοῖς καὶ ὡρισμένοις. Ταῦτα μὲν περὶ τῶν πρὸ τῆς νομοϑεσίας αὐτῆς ἤδη συστάντων παρεκελεύσατο 4 διάταξις. Λοιπὸν δὲ περὶ τῶν μελλόντων συνίστασϑαι νομοϑετεῖ μηδένα «ἐν ἐκείνῳ τῷ φόρῳ ἐγκαταλέγεσϑαι, εἰ μὴ παρὰ τῷ ἄρχοντι τῆς ἐπαρχίας αὐτοῦ, ὅϑεν ὁρμᾶται ὁ ϑέλων συστῆναι, παρούσης τῆς τάξεως ὑπομνήματα πραχϑείη, 25 καὶ ἐν τούτοις τοῖς ὑπομνήμασι φανερῶς δηλωϑείη μὴ ὑποκεῖσϑαι ταξεωτικῇ τύχῃ τοῦτον τὸν συστῆναι βουλόμενον᾽ εἰ δὲ μὴ ἐνδημεῖ. ὁ ἄρχων τῇ πόλει, παρὰ τῷ ἐκδίκῳ τῆς πόλεως ὑπομνήματα πράττειν. ᾿Αλλὰ καὶ τοὺς διδασκάλους τῶν νόμων, ἤγουν τοὺς ἀντικήνσωρας, κελεύει ἐνωμότως ποιεῖσϑαι κατάϑεσιν, ὡς παρεσκεύασται τῇ διδασκαλίᾳ τῶν νόμων οὗτος ὁ βουλόμενος συστῆναι. 80 Ἐὰν

δὲ ἐν τούτοις τοῖς σουπερνουμέροις

ἐναριϑμίων ἄλλων

ρν΄. συνηγόρων,

προτιμᾶσϑαι

εὑρεϑείησάν

τινες παῖδες

βούλεται τούτους

ὄντες τῶν

N διάταξις τῶν

ἐξωτικῶν.

7 ὑπὲρ:

V ὑπὸ

|

9 Inter

Ἑρμηνεία et Θεοδώρου V nomen

Thalelaei exhibet |

τῆς πόλεως ἰδίας: Cod. Haen. τῆς ἰδίας πόλεως | 11 εὐπαιδευσίαν: ἀπαιδευσίαν | 16 w’.: V νδ΄. | Post διατ. ιβ΄. Cod. Haen. habet ἣ | 21 παρεκελεύσατο: Cod. Haen. ὑπαρεσκευάσατο | 23 φόρῳ: V φίσκῳ | 29 παρεσκεύασται: V παρεσκέευασϑαι | 31 ἐναριϑμίων: V ἀριϑμίων

78

LIB. VIII — TIT. I (V)

7. Σημείωσαι οὖν, ὅτι δύνανται xal oi σουπερνούμενοι σύνεδροι εἶναι τοῖς ἐνδοξοτάτοις ἐπάρχοις. Τοῦτο γὰρ οὐκ ἐκώλυσεν, ἀλλὰ μόνον τὸ μὴ προσχήματι συνεδρίας ἐγκαταλέγεσϑαι αὐτοὺς τοῖς ἑκατὸν πεντήκοντα." 8. Νομίζω τὴν προτίμησιν ἐν ἐχείνῳ εἶναι" ἐν τῷ τελευτήσαντός τινος 8 τῶν ἑκατὸν πεντήκοντα μᾶλλον τοὺς υἱοὺς τῶν δικολόγων σουπερνουμένους ὄντας προτιμᾶσϑαι τῶν ἄλλων σουπερνουμένων, καὶ ὑποβάλλεσϑαι εἰς τὸν τόπον τοῦ τελευτήσαντος, καὶ μὴ ἐξωτικοὺς σουπερνουμένους. BVII,

1. ı0

1l,

Σχόλιον.

21

=

CU,

7,

15.

Οἱ κατὰ τὸν παρόντα καιρὸν — τοῦ αὐτοῦ Tv. Star. ιε΄.

2. Ἑρμηνεία. Ἧ διάταξις αὕτη πρόςκαιρός ἐστι καὶ κατὰ τὸ πολὺ μέρος περιττῶς. ἐν τούτῳ τῷ Κώδικι κεῖται, ὡς ἤδη περαιωϑέντων τῶν ἐν αὐτῇ νομοϑετηϑέντων. Παρεχκελεύσατο γὰρ τοὺς ἐν ἐκείνῳ τῷ χρόνῳ εὑρεϑέντας ξδ΄. συνηγόρους ἀπὸ τοῦ φισκοσυνηγόρου ἀριϑμουμένους καὶ ἕως τῶν ξδ΄. ἔχειν τὰ προνόμια τὰ τοῖς συνηγόροις τοῦ φίσκου ἢ τοῖς παισὶν αὐτῶν δεδομένα.

15

3. Εἰ καὶ αὐτοὶ οἱ τότε ὄντες ξδ΄. δικολόγοι μετὰ τὸν φισκοσυνήγορον πάλαι καὶ πρόπαλαι ἐτελεύτησαν, ὡς τῆς διατάξεως πρὸ πολλῶν ἐνιαυτῶν ἐχφωνηϑείσης, ὅμως δύναται ζητηϑῆναι ὁ νομοϑέτης αὐτοῦ, πολλάκις τέκνων αὐτῶν περιόντων καὶ ἐναγομένων περὶ τύχης βουλευτικῆς ἣ ταξεωτικῇῆς 7) πραγμάτων διενεγκόντων αὐτοῖς λεγομένων νῦν εἶναι βουλευτικῶν. Ἔκ γὰρ 20 τῆς διατάξεως ταύτης δύνανται καὶ υἱοί καὶ ἔγγονοι αὐτῶν περὶ τύχης Hb I ἐναγόμενοι ταξεωτικῇῆς ἣ βουλευτικῆς βοηϑῆσαι αὐτοῖς" δύναται δὲ καὶ ἐναγόμενος περὶ πραγμάτων διενεγκόντων αὐτοῖς δεῖξαι, ὅτι οὐκ ἔστι βουλευτικὰ τὰ ἐκείνοις διενεγκόντα πράγματα, ὡς τῆς διατάξεως ταύτης καὶ τὴν περιουσίαν αὐτοῦ ἐναλλαξάσης ἀπὸ πάσης ἐναγωγῆς. Ταῦτα γὰρ εἶχον κατὰ ἐκείνους 25 τοὺς χρόνους τὰ προνόμια οἱ φισκοσυνήγοροι, τὸ πάσης τύχης ἀπαλλάττεσθϑαι. Ἔν τούτοις οὖν μόνοις τοῖς ϑεματισμοῖς δύναται χρειώδης εἶναι ἣ νομοϑεσία ταύτης

τῆς

διατάξεως.

4. Καίτοι ἐπὶ τοῦ φισκοσυνηγόρου ᾿ Αλεξανδρείας τὸ ἐναντίον ἐνομοϑέτησεν $| ιγ΄. διάταξις, ὥςτε τὸν μετ᾽ αὐτὸν ἀκόλουϑον τῷ βαϑμῷ αὐτὸν λαμβάνειν 80 πάσας τὰς παραμυϑίας, καὶ μηδὲν διδόναι τοῖς χληρονόμοις τοῦ τελευτήσαντος. Διαφορὰ οὖν ἐστιν ἐν τούτῳ τῷ φισχκοσυνηγόρῳ τῆς ἐπαρχότητος πρὸς τὸν φισκωσυνήγορον ᾿Αλεξανδρείας. 4

τελευτήσαντός:

V

τελευταίῳ

24 ἐναγωγῆς: V ἐναγογῆς

τήσαντι

|

12

παρεκελείσατο:

V

παρακελεύσατο

|

LIB. VIII — TIT. I (V)

79

1

e

σι

B VIII, 1, 28 — CI, 7, 16.

15

l. Τῆς προλαβούσης διατάξεως τοῖς ξδ΄. συνηγόροις τοῖς μετὰ τὸν φισχοσυνήγορον χαρισαμένης τὰ περιεχόμενα αὐτοῦ προνόμια, αὕτη κατὰ μίμησιν ἐκείνης νομοϑετεῖ ιε΄. συνηγόρους τοῦ ἐπάρχου τῆς πόλεως, τοὺς τότε πρώτους εὑρεϑέντας μετὰ τὸν φισχκοσυνήγορον τῶν αὐτῶν ἐχείνοις ἀπολαύειν προνομίων. Οὐδὲν οὖν ξένον ἔχει, ἀλλὰ τὰ αὐτὰ τῇ προλαβούσῃ περὶ τῶν ιε΄. συνηγόρων τοῦ ἐπάρχου τῆς πόλεως νομοϑετεῖ, ἅπερ ἐκείνη περὶ τῶν ξδ΄. παρὰ τῷ ἐπάρχῳ τῶν πραιτωρίων εὑρεϑέντων πρῶτον ἐνομόϑέτησεν. “ὥςπερ οὖν ἐν ἐκείνῃ εἶπόν σοι, ὅτι αὐτοὶ μέν, περὶ ὧν ἣ νομοϑεσία γέγονε, σήμερον οὐχ ὕπεισιν οὐδὲ τρακταΐζεται ἐπὶ τούτων τῶν προσώπων ἣ νομοϑεσία, συμβαίνει δὲ τέκνα αὐτῶν ἢ ἐγγόνους περὶ τύχης ἐνάγεσϑαι 7) πράγματα αὐτῶν, ὡς βουλευταὶ ἣ ταξεῶται 7) κογχυλευταὶ ὄντες, διεκδικεῖσϑαι" καὶ ἐπὶ τούτοις τοῖς πράγμασιν αὐτῶν T7, τοῖς διαδόχοις αὐτῶν χρειώδης ἐστὶν 1| νομοϑεσία ἐκείνη μέχρι onpepov' οὕτω καὶ αὕτη ἐπὶ τέκνων καὶ ἐγγόνων αὐτῶν καὶ ἐπὶ τοῖς πράγμασιν αὐτῶν δύναται ζητηϑῆναι" ἐν αὐτοῖς δὲ τοῖς προςώποις οὐκ ἐνδέχεται αὐτὴν τρακταϊσϑῆναι πάλαι καὶ πρόπαλαι τελευτησάντων τῶν τότε εὑρεϑέντων ιε΄. πρώτων συνηγόρων διὰ τὸ ἀνύεσϑαι ἐκ τῶν χρόνων τῆς

Q

30

ὑπὲρ

τοὺς

πεντήκοντα

καὶ πλέον

ἐνιαυτούς.

B VIII, 1, 29 = CI, 7, 18. 1. Σχόλιον. Ἔν τάξει οὖσι — τοῖς ὀρδιναρίοις.

20

2

διατάξεως

2. Ἑρμηνεία. Σημείωσαι, ὅτι οὐδενὶ τῶν ἀρχόντων ἔξεστι κατὰ τὴν διάταξιν ταύτην πρόςτιμον ἢ ἄλλην τινὰ ποινὴν ἐπιτιϑέναι κατὰ τοῦ ὑπέρϑεσιν ἐπινοοῦντος συνηγόρου, καὶ ὑποκειμένου τῷ φόρῳ τῶν ἐνδοξοτάτων ἀρχόντων, εἰ μὴ μόνον αὐτῇ τῇ ἐπαρχότητι. Σήμερον δὲ διάταξις τοῦ εὐσεβεστάτου βασιλέως ἡμῶν ἀντιγραφεῖσα πρὸς τοὺς ἐνδοξοτάτους ἐπάρχους παρακελεύεται τοὺς ἄρχοντας, ἡνίκα παρὰ τὴν αἰτίαν τῶν δικολόγων ὑπέρϑεσις γίνεται ἐν τῇ δίκῃ, τρεῖς χρυσίου λίτρας πρόςτιμον ἐπιφέρειν τοῖς δικολόγοις, καὶ τοῦτο ἀπαιτεῖσϑαι διὰ τῶν Πριβατιανῶν Παλατίνων᾽ ὥςτε οὖν οὐκέτι σήμερον χρατεῖ τὸ ὑπὸ μόνης τῆς ἐπαρχότητος σωφρονίζεσϑαι τὸν ὑπερτιϑέμενον τὴν δίκην δικολόγον, ἀλλὰ παντὶ ἄρχοντι ἔξεστι προςτιμᾶν αὐτῷ τῷ εἰρημένῳ τῶν τριῶν τοῦ χρυσίου λιτρῶν ἐπιτιμίῳ.

2 Τῆς: V ἧς [3 χαρισαμένης: V χαρισαμένοις | προνόμια: V προνόμοια | 11 (πράγματα) αὐτῶν: V αὐτοῦ | 13 διαδόχοις: V διαδόξοις | 14 αὐτῶν: V. αὐτοῦ | 18 ὑπὲρ: bis V | 21 διάταξιν: V διάταξην | 22 τινὰ: V τὴν | 23 συνηγόρου: V σηνηγόρου | 25

βασιλέως:

V

adscr.: ἐπάρχους

βασυλέως

| ἐπάρχους:

Cod.

Haen.

ἄρχοντας;

sed

ad

marg.

80

LIB. VIII — TIT. 1 (V)

B VIII, 1, 30 — CII, 7, 19. l. Σχόλιον. Ζήτει Dip. ζ΄. τιτ. ς΄. κεφ. ιδ΄. 2. "Epunveia. Μήτε δὲ παρά τινι τῶν ἀρχόντων, μήτε παρὰ διαιτηταῖς δύο συνήγοροι διδαχϑέντες ἀναβάλλέσθωσαν τὴν τοῦ πράγματος κρίσιν 5 προφάσει τρίτου δικολόγου, ἀλλ᾽ ἀνυπερϑέτως τὴν δίκην δικολογείτωσαν οἱ δύο παρόντες. B VIII, 1, 31 = CIL 7, 20. l. Ἑρμηνεία. “Ἵνα καὶ ἐν τῷ καιρῷ τῆς ἡσυχίας αὐτῶν καρπόν τινα τῶν καμάτων αὐτῶν προφέρονται ὑπὲρ τῆς πίστεως καὶ τῆς ἐπιμελείας, ἣν περὶ 10 τοὺς πρόςφυγας τοὺς ἰδίους ἐπεδείξαντο, ἀποχωριζόμενοι τοῦ τάγματος καὶ τοῖς λαμπροτάτοις προςώποις συναριϑμούμενοι.

B VIII, 1, 32 = CI,

τῶν

ἰδιωτῶν

7, 22.

Ι. Ἑρμηνεία. Τῶν συνηγορούντων παρὰ τῷ περιβλέπτῳ κόμητι τῆς ἑῴας δεηϑέντων παρ᾽ αὐτοῖς γενέσϑαι φισκοσυνήγορον ἡ προκειμένη διάταξις 15 τοῦτο αὐτοῖς φιλοτιμουμένη περὶ αὐτῶν νομοϑετεῖ κελεύουσα τὸν ἐν ἑκάστῳ καιρῷ πρῶτον εὑρισκόμενον ἐν ἐκείνῳ τῷ φόρῳ ἐπὶ δύο ἔτη φισκοσυνήγορον γίνεσϑαι, καὶ τὰς παραμυϑίας τὰς κατὰ κοινὴν γνώμην ἀφορισϑείσας τῷ φισκοσυνηγόρῳ κομίζεσϑαι αὐτὸν ἐπὶ δύο ἔτη" τοῦ δὲ διετοῦς χρόνου περαιουμένου ἀποτίϑεσθαι αὐτὸν τὴν συνηγορίαν᾽ εἶναι δὲ τοὺς ἐν ἐκείνῳ τῷ φόρῳ 20 συνηγοροῦντας τεσσαρἄκοντα μόνους᾽ εἰ δέ τινες εἴησαν περισσοὶ ἤδη καταλεγέντες ἐν αὐτῷ τῷ φόρῳ, μὴ ἀπωϑεῖσϑαι μὲν αὐτοὺς τοῦ καταλόγου, μὴ προστίϑεσϑαι δὲ αὐτοῖς ἕτερον, ἕως ὅτε εἰς τοὺς τεσσαράκοντα περισταίησαν.

ἜἘπιτρέπει δὲ τοῖς πληρώσασι τὸν τοῦ φισχοσυνηγόρου βαϑμὸν καὶ ἐξελϑοῦσι

Hb I

τῆς φισκοσυνηγορίας δύνασϑαι συνηγορεῖν ὑπὲρ ἑαυτῶν καὶ ὑπὲρ γαμετῆς 349 25 ἰδίας καὶ πενθεροῦ xal πενθερᾶς, οὐ μὴν ἀλλὰ καὶ γαμβροῦ καὶ νύμφης καὶ ὑπὲρ τῶν ἰδίων κατιόντων καὶ ὑπὲρ γεωργῶν ἰδίων καὶ δούλων ἀνηκόντων αὐτοῖς" καὶ μηδὲ τοὺς τούτων οἴκους μετάτοις βαρύνεσϑαι, ὥςτε μέντοι ἕκαστον ἕνα μόνον ἔχειν οἶκον ὑπεξῃρημένον τοῦ βάρους τῶν μετάτων. ᾿Απαγορεύει δὲ ἡ διάταξις συνίστασϑαί τινα ἐν ἐκείνῳ τῷ φόρῳ πρὸ τοῦ πληρῶσαι τὸν 30 νενομισμένον ἐκείνῳ χρόνον. Ἥνικα δὲ ζήτησίς ἐστι περὶ τῶν ὀφειλόντων συστῆναι ἐν τῷ μνημονευϑέντι φόρῳ, προτιμᾶσϑαι βούλεται τούς παῖδας ἣ τῶν συνηγορούντων ἔτι ἣ φισκοσυνηγορούντων γενομένων ἣ περιόντων ἢ τελευτησάντων παντὸς ἐξωτικοῦ βουλομένου συστῆναι. Νομοϑετεῖ δὲ τούτους τοὺς τῶν συνηγόρων παῖδας προῖκα συνίστασϑαι, καὶ δίχα δαπανη17 ἀφορισϑείσας: 21

ἀπωϑεῖσϑαι:

V. ἀφωρισϑείσας

Ν᾽ ἀποθϑεῖσϑαι

|

|

19 τῷ φόρῳ: Cod.

27 μετάτοις:

V

μιτούτοις

Haen.

τῷ τόπῳ φόρῳ

|

LIB. VIII — TIT. I (V)

81

μάτων τινῶν, xal αὐτοὺς μέντοι τότε συνίστασϑαι, ὅτε πληρώσουσι τὸν ἐπὶ τῇ διδασκαλίᾳ τῶν νόμων ὡρισμένον χρόνον. “να δέ, φησί, μὴ μόνον αὐτῶν τῶν φισχοσυνηγόρων περιόντων ἀλλὰ καὶ τελευτησάντων προνοησώμεϑα, νομοϑετοῦμεν, εἰ συμβῇ ἁψάμενον τοῦ φισκοσυνηγοράτου τελευτῆσαι, εἰς 5 τοὺς κληρονόμους αὐτοῦ παραπέμπεσϑαι τὰς παραμυϑίας τοῦ φισκοσυνηγοράτου᾽ τοὺς δὲ γενομένους μηδεμίαν δημοσίου φροντίδα ἀκουσίως ἀναγκάζεσϑαι ὑπεισιέναι νομοϑατεῖ, ἀλλ᾽ οὐδὲ παραστασίμους 7| διαξίμους γίνεσϑαι, εἰ μὴ ἐξ ἰδικῇς βασιλικῆς κελεύσεως, καὶ ἐναγομένους δὲ αὐτοὺς ἐν ἐπαρχίᾳ ἐξ ἀποφάσεως.

10

BVIIIL 1, 33 = CIL 7, 23. 1. Σχόλιον. Μετὰ τῶν κονσυστοριάνων κομήτων — τῶν τοῦ κονσυστορίου χομήτων.

a

2. ἙἝἙ, ρμηνεία. Προνόμιά τινα τοῖς φισκοσυνηγόροις τῶν ἐνδοξοτάτων ἐπάρχων τῶν πραιτωρίων ἣ παροῦσα φιλοτιμεῖται διάταξις. Βούλεται γὰρ 15 τοὺς φισκοσυνηγόρους ἐν ταῖς καλάνδαις ἰανουαριώναις γίνεσϑαι κόμητας τοῦ ϑείου κονσυστορίου καὶ pucton λαμβάνειν ἐκ τῆς βασιλικῆς χειρός" xal μεϑὸ πληρώσουσι τὸν τοῦ φισχοσυνηγόρου τόπον, εἰ μὲν ἔχουσιν ἑκάτεροι υἱοὺς εὐγενεῖς, γίνεσϑαι τοὺς υἱοὺς αὐτῶν τριβούνους νοταρίων τὰς εἰωϑυίας ἐπιστολὰς κομιζομένους δίχα τοῦ παρέχειν τὸ ἐξ ἔϑους καλούμενον smfacion 20 ἤτοι ξένιον" xal εἴ τις ἐξ ἀποφάσεως τῆς ἐνδόξου ἐπαρχότητος τῶν ἱερῶν πραιτωρίων ὑπομνησϑεὶς γνωσιμαχίας δύναται ἐκϑέσϑαι τὸ χρέος ἤτοι τὴν δίκην τὴν ἐπιφερομένην αὐτῷ ἐπιγινώσκων, μηκέτι παρ᾽ ἰδικῷ δικαστῇ διδομένης ταύτης αὐτὸν ποιεῖσϑαι τὴν γνωσιμαχίαν, ἀλλὰ παρὰ τοῖς τοῦ ἔτους ἐκείνου φισκοσυνηγόροις, εἰ μὲν ἑκάτεροι πάρεισι, παρ᾽ ἑκατέροις, 2 εἰ δὲ εἷς αὐτῶν ἀπολιμπάνεται, παρὰ τῷ ἑνί. Εἰ δὲ καί τις διάϑεσιν ἐσχηκὼς Hb 1 πρὸς γαμετὴν δίχα τῶν προικῴων συμβολαίων αὐτὴν ἠγάγετο καὶ βούλεται 350 χατὰ πρᾶξιν ὑπομνημάτων καταϑέσϑαι περὶ τῆς γαμυκῆς αὐτοῦ διαϑέσεως, ἤτοι παίδων ὑπόντων αὐτῷ ἐκ τῆς τοιαύτης συναφείας, 7) μήπω ὑπόντων, τὰς τοιαύτας καταϑέσεις παρὰ τοῖς κατὰ καιρὸν φισκοσυνηγόροις ἢ παρ᾽ 30 ἑνὶ αὐτῶν ἐν ὑπομνήματι πραττομένας νομοϑετεῖ γίνεσϑαι ἡ διάταξις, ἵνα μέντοι ἀκέραιος φυλάττηται τοῖς ἀπολιμπανομένοις ὁ κατὰ τούτων τῶν ὑπομνημάτων ἁρμόζων αὐτοῖς λόγος. Εἰ δὲ καί τις βούλεται παρὰ τοῖς κατὰ χαιρὸν ἐνδοξοτάτοις ὑπάτοις ἀνδράποδα ἴδια ἐλευϑερῶσαι, διὰ τῶν αὐτῶν σοφωτάτων φισκοσυνηγόρων πραττέτω τὴν ἐλευϑερίαν. Καὶ τὰ ἄλλα δὲ 5 τὰς:

V τοὺς

|

6 γενομένους:

ταῦτα γενησομένους 28 μήπω:

V

SCHELTEMA,

μήπο

| 19 smfacion: | 31

Basilica,

I.

Cod.

Haen.

γενομένους

i.e. suffragium

ἀπολιμπανομένοις:

φισκοσυνηγόρους

ἣ μετὰ

| 26 προικίέων: V προικεύων |

V. ἀπολυμπανομένοις 6

82

LIB. VIII — TIT. I (V)

οὐδὲν ἧττον προνόμια, ὅσα ἣ τοῖς φισκοσυνηγόροις ἢ τοῖς ἔτι συνηγοροῦσι χατὰ διαφόρους τρόπους παρεσχέϑη καὶ ἀπὸ ταύτης; φησί, τῆς ἡμετέρας νομοϑεσίας ἐν τῇ οἰκείᾳ σταϑηρότητι φυλαττέσϑω. 3. Πρόςκειται εἰς τὸ κατὰ πόδας" καϑὸ τὸ τοιοῦτον πράττουσι ὀφφίκιον. 5 Καί φησιν ὁ Θαλελαῖος᾽ ἐπειδὴ τοῖς κατὰ. καιρὸν γενομένοις φισκοσυνηγόροις δέδωκε τὴν pulcitar παραμυϑίαν ἡ διάταξις, ἵνα μήτις νομίσειεν, ὅτι καὶ οἱ πάλαι γενόμενοι φισκοσυνήγοροι ταύτην ἔχουσι τὴν παραμυϑίαν, διὰ τοῦτο ἐπήγαγεν ἣ διάταξις τοὺς αὐτοῦ μόνου τοῦ ἐνιαυτοῦ φισκοσυνηγόρους τοὺς ἐπὶ τὸ ὀφφίκιον τοῦτο διανύοντας λαμβάνειν τὴν τοῦ punctu παραμυϑίαν. ı

4. Οὐκ ἐδήλωσε σαφῶς ἡ διάταξις, εἰ βούλεται αὐτοὺς κόμητας κονσιστοριαvobc γίνεσϑαι καὶ οὕτως λαμβάνειν τὸ punctum. ᾿Αλλὰ δι’ ὧν εἶπε, μεταξὺ τῶν κομήτων κονσιστοριανῶν τὸ punctum λαμβανέτωσαν, ἔστι καταστοχάσασϑαι, ὅτι καὶ αὐτοὺς ἠβουλήϑη κόμητας χκονσιστοριανοὺς γίνεσϑαι.

5. Καὶ ἐν αὐτῷ οὖν τῷ ἐνιαυτῷ, ἐν ᾧ εἰσι φισκοσυνήγοροι, 15 χέρδος ἀποφέρονται. Μετὰ δὲ τὸν ἐνιαυτὸν τέως ὅτε πληρώσουσι, τὸ φισκοσυνηγοράτον, τότε τοῖς τέκνοις αὐτῶν, ἐὰν ἑκάτεροι δίδοται ἣ τῶν τριβούνων νοταρίων ἀξία. El τις οὖν τελευτήσῃ τὸν τοῦ φισκοσυνηγόρου βαϑμόν, οὐκ ἔχει ὁ τούτου υἱὸς τὴν νοταρίου στρατείαν ἦτοι παραμυϑίαν. 30

τὸ τοῦ punctu καὶ ἀπόϑωνται παῖδας ἔχωσι, μήπω τελέσας τοῦ τριβούνου

6.

Ἐὐγενεῖς μόνον ἐζήτει εἶναι τοὺς τῶν φισκοσυνηγόρων παῖδας 1) διάταξις, οὐ μὴν γνησίους. Ἐὰν οὖν μὴ διάϑεσιν γαμυκὴν ἀλλὰ ψιλὴν συνήϑειαν ἐσχηκὼς μετὰ γυναικὸς ἐλευϑέρας ἔσχεν ἐξ αὐτῆς υἱὸν εὐγενῆ, εἰ καὶ μή ἐστι γνήσιος, ὅμως διὰ τοῦτο μόνον τὸ εὐγενὴς εἶναι γίνεται τριβοῦνος νοτάριος.

7. ἙἭ, ρμηνεία. Ἔν μὲν ταῖς ἐπαρχίαις οἱ μετὰ τὴν προζςαγομένην αὐτοῖς 25 ὑπόμνησιν γνωσιμαχίαν ποιούμενοι οὐδενὸς δικαστοῦ πρὸς τοῦτο δέονται, ἀλλὰ μόνον παρὰ συμβολαιογράφοις καὶ οἰκείᾳ χειρὶ τὴν τοιαύτην ἐκτίϑενται γνωσιμαχίαν. Μόνον δὲ ἐν τῇ βασιλείᾳ τῶν πόλεων ἰδικῶς πρότερον ἐδίδοτο διαγνώμων, rap ᾧ καςτερτίϑετο ὑπομνησϑείς καὶ γνωσιμαχήσας, ὅτι ἐπέγνω τὸ οἰκεῖον χρέος. ᾿ Αντὶ τούτου νῦν τοῦ ἰδικοῦ διαγνώμονος ἐκέλευσεν 80 ἡ διάταξις παρὰ τοῖς φισκοσυνηγόροις τὴν περὶ τούτων πρᾶξιν συνίστασϑαι. Ἴσως γὰρ παραμυϑίαν τινὰ ὑπὲρ αὐτοῦ τούτου παρέχουσιν ἢ ὁ χρεώστης ὁ γνωσιμαχῶν ἣ ὁ δανειστὴς ὁ τὴν γνωσιμαχίαν λαμβάνων᾽ καὶ ἠβουλήϑη N διάταξις ταύτην τὴν παραμυϑίαν τοῖς φισκοσυνηγόροις παρέχεσϑαι. 1 προνόμια: V προνόμοια | 6 pulcitar: ie. puncti | 11 punctum: Cod. Haen. puncton (hic et mox) | 15 r&ac: V céep | 17 δίδοται: V δίδωται | 30 τούτων: Cod.

Haen.

τούτου

LIB. VIII — TIT. I (V)

83

8. ᾿Ομολογουμένως δὲ xal ἐκ τῶν παλαιῶν νόμων xal ἐκ τῶν βασιλικῶν Hb I διατάξεων διὰ μόνης τῆς γαμικῆς προαιρέσεως ὁ γάμος συνίσταται καὶ 951 δίχα προρεῴων συμβολαίων. Καὶ ἔχομεν εὑρεῖν περὶ τούτων διάταξιν προϊόντες σὺν ϑεῷ ἐν τῷ ε΄. βιβ. τούτου τοῦ Κώδικος. ' AM’ ἐπειδὴ συμβαίνει μετὰ ὅ χρόνον τινὰ ἣ μετὰ ϑάνατον ἀμφιβάλλεσϑαι τὰ περὶ τῆς τοῦ γήμαντος προαιρέσεως, εἴτε διάϑεσιν γαμωεὴν ἔσχε πρὸς τὴν γυναῖκα, fj συνεπλάκη, εἴτε καὶ ἐμελὴνΐ, εἰς ἀναίρεσιν τῆς μελλούσης ἀμφιβολίας καὶ μόνον χρὴ τὸν δίχα προικῴων συμβολαίων γαμετὴν ἀγαγόμενον ἐν ὑπομνήμασι φανεροῦν τὴν ἑαυτοῦ προαίρεσιν, ὅτι οὐ παρέργῳ γνώμῃ ἀλλὰ γαμυκῇ καὶ γνησίᾳ διαϑέσει 10 συνοικεῖ τῇ ἑαυτοῦ γαμετῇ, ἵνα μετὰ τὴν αὐτοῦ τελευτήν, εἴ τινες ἀμφιβάλλουσι περὶ τῆς ἑαυτοῦ προαιρέσεως, ἐκ τῆς τῶν ὑπομνημάτων πράξεως ἐλέγχονται. Ταύτην τοίνυν τὴν ἐπὶ τούτων συνισταμένην τῶν ὑπομνημάτων πρᾶξιν νομοϑετεῖ ἢ προχειμένη διάταξις παρὰ τοῖς σοφωτάτοις φισκοσυνηγόροις 7| παρ᾽ ἑνὶ αὐτῶν πράττεσϑαι. Πάντως γὰρ καὶ ὑπὲρ ταύτης τῆς πράξεως μισϑοί τινες 15 ἦτοι παραμυϑίαι παρέχονται" καὶ βούλεται ἣ διάταξις τὴν ἐντεῦϑεν παραμυϑίαν τοῖς φισκοσυνηγόροις παρέχεσϑαι. Καλῶς δὲ εἶπον, ὅτι πρὸς ἀναίρεσιν τῆς μελλούσης ἀμφιβολίας ποιεῖ τὰ γαμικὰ συμβόλαια. Εἴρηται γὰρ ἐν τῷ χδ΄, [{τοῦ]! 9ty. τοῦ β΄. τιτ. τοῦ xy’. Big. τῶν Διγέστων, ὅτι ἐξ αὐτοῦ τοῦ συνοικεῖν ἐλευϑέρᾳ γυναικὶ γάμος δοχεῖ εἶναι. Τῷ δὲ αὐτῷ λόγῳ καὶ τὰς 30 πραττομένας παρὰ τοῖς ὑπάτοις ἐλευϑερίας νομοϑετεῖ διὰ τῆς αὐτῶν συνηγορίας. πράττεσϑαι, ἵνα πάλιν τὴν ἐντεῦϑεν παραψυχὴν αὐτοὶ οἱ φισκοσυνήγοροι χκομίζωνται. B VIII, 1, 34 = CI, 7, 26. 1. Σχόλιον. 'O ἀριϑμὸς ἐναλλαττέσϑω — ζήτει Bi. ς΄. τιτ. κε΄. κεφ. 9. Hb 1 852

25

2. Θαλελαίου. ἙἭ.»μηνεία. Τῶν συνηγόρων τοῦ ἐνδοξοτάτου ἐπάρχου τῆς πόλεως εἰς πολὺν ἀριϑμὸν ἐνεχϑέντων ἣ προκειμένη διάταξις νομοϑετεῖ μὴ ἐξεῖναι τοῦ λοιποῦ ἐν ἐκείνῳ τῷ φόρῳ συστῆναι, ἕως ὅτε οἱ πρότερον συστάντες εἰς ὀγδοήκοντα περισταίησαν δικολόγους, εἰ μὴ ἄρα «ὁ» βουλόμενος συστῆναι υἱός ἐστιν ἑνὸς τῶν τριάκοντα τῶν πρώτων εὑρισκομένων ἐν ἐκείνῳ 80 τῷ φόρῳ παιδεύσει καὶ σπουδῇ κεκοσμημένος. Τὸν γὰρ τοιοῦτον καὶ προῖκα συνίστασϑαι νομοϑετεῖ μηδὲν παρέχοντα λόγῳ σουφραγίου. ᾿Επιτρέπει δὲ καὶ ἐξωτικοὺς συνίστασϑαι δύο μέντοι μόνους xa9* ἕκαστον ἐνιαυτὸν εὐπαιδεύτους καὶ αὐτούς. Καὶ ὅτε δέ, φησίν, εἰς τοὺς ὀγδοήκοντα περιστῶσι συνηγόρους οἱ ἤδη συστάντες, μηδεὶς κατ᾽ ἀβιτίονα ἢ πανουργίαν ὑπερβαινέτω τὸν τῶν 7 1μελὴν:

suppl.

fere ita εἴτε καὶ «μή, ποιεῖ τὰ γαμικὰ συμβόλα a πρὸς τὴν ἑαυτοῦ

γαυμετὴν κτλ.; οἵ, lin. 16 sq. 8 προικῴων: V προικῷον | 9 γνησίᾳ: V γνισίᾳ | 18 διγέστων: V δηγέστου | 22 κομίζωνται: V νομίζωνται 26 πολὺν: V πολλὴν | 30 κεκοσμημένος: V κεκοσμημένων | 32 εὐπαιδεύτους: V εὐπαιδεύτας

84

5

10

15

80

25

30

LIB.

VIII

—

TIT.

I (V)

ὀγδοήκοντα συνηγόρων ἀριϑμόν. ᾿Απηγορεύσϑω δὲ πᾶσι τὸ ὑπερπηδᾶν τὴν ὀρδινατίονα τὴν ἐκ τοῦ χρόνου καὶ ὡς ἐπί τινων πρασίμων ἐναλλαγὴν ποιεῖσϑαι τῶν τόπων τῆς συνηγορίας, ὥςτε τοὺς νεοκαταλέκτους μεταξὺ τετάχϑαι τῶν παλαιῶν. Καὶ τοῦτο δέ, φησί, προαγορευτέον, ἵνα μηδεὶς αὐτῶν ἐγκαταλιμπάνων τὸ παραμένειν τῷ ἐπάρχῳ τῆς πόλεως ἐν ἄλλοις διάγῃ κλίμασιν" ἀλλὰ γινωσκέτωσαν πάντες, ὡς ἅμα τῷ ἐγκαταλεγῆναι τῶν ῥητόρων, ἐὰν ὑπὲρ τρεῖς ἐνιαυτοὺς ἔξω τῆς βασιλίδος διατρίψωσι πόλεως, οὐδὲ αὐτὴν τὴν προςηγορίαν τῶν δικολόγων οὐδὲ τὰ προνόμια αὐτῶν ἕξουσι" οὐδ᾽ εἰ λαβόντες ἅπαξ, κομέατον ἀνενέωσαν τοῦτο, δύνανται διὰ τοῦτο ἣ παρελϑεῖν ἣ πολυπλασιάζειν τοὺς τῆς ἐκδημίας αὐτῶν χρόνους. Τούτων δέ, φησίν, ἁπάντων νομοϑετηϑέντων εἰ καί τι «οἱονδήποτε ἐλάχιστον καϑ'» οἱονδήποτε χρόνον παραβαϑῇ, εἴκοσιν οἱ πρῶτοι τῆς τάξεως καὶ οἱ τὴν φροντίδα «ἔχοντες» τοῦ acuactis ἕκαστος ἀνὰ δέκα χρυσίου λιτρῶν ὑποστήσεται πρόςτιμον, ὑπὲρ ὧν οὐκ ἀντέστησαν τοῖς βουλομένοις ἐναντιωϑῆναι τῷ νόμῳ καὶ ἀντιτεϑείκασιν αὐτοῖς παράνομον. ᾿Αλλ’ οὐδὲ κατ᾽ αὐτοῦ, φησί, τοῦ ἐπάρχου τῆς πόλεως ἐπιλείψει τὸ τῶν δέκα τοῦ χρυσίου λιτρῶν πρόςτιμον, εἰ μὴ προφυλάξει τὸν νόμον εὐκαταφρόνητον. Οἱ δὲ χ΄. χρύσινοι οἱ ἐξ ἔϑους παρεχόμενοι τῷ φισκοσυνηγόρῳ ἐκ τῆς τραπέζης σου τοῦ ἐπάρχου τῆς πόλεως μηκέτι πρὸς τὸ τέλος τοῦ φισκοσυνηγοράτου παρεχέσϑωσαν, ἀλλ᾽ ὅτε εἰς τὸ μέσον ἐνεχϑείη τοῦ βαϑμοῦ τοῦ φισκοσυνηγοράτου, τουτέστιν ἐν ταῖς Καλάνδαις ᾿Οχκτωβρίαις καϑ᾽ ἕκαστον ἐνιαυτὸν ἀνυπερϑέτως αὐτῷ καταβαλλέσϑωσαν. Εἴ τι δὲ πρὸς τούτοις προνόμιον ἀπὸ τῶν Eunpoodev βασιλέων κατὰ ϑείας συλλαβὰς ἣ κατὰ διατυπώσεις τοῦ ἐπάρχου τῆς πόλεως δέδοται τοῖς συνηγόροις τούτου τοῦ φόρου, φυλαττέσϑω καὶ ἀπὸ τούτου τοῦ νόμου ἀκέραιον. Καὶ εἴ τις αὐτῶν ἣ εἰς χρηματικὴν ἣ εἰς ἐγκληματικὴν δίκην ἐνάγεται εἴτε ἐν τῇ βασιλίδι πόλει εἴτε ἐν ταῖς ἐπαρχίαις, a9” ὃν ἔξεστιν αὐτοῖς διατρίβειν ἐν ἐπαρχίαις χρόνον, μηδὲ εἷς ἐκβιβαστὴς σπόρτουλα παρ᾽ αὐτῶν λαμβανέτω᾽ ἀλλὰ μηδὲ οἱ ταῖς διαγνώσεσιν ὑπηρετούμενοι ἣ ἐξσκέπτορες 7) προετοιμάζοντες τὰς δίκας 7) καϑ᾽ οἱονδήποτε τρόπον ταῖς δίκαις ὑπηρετούμενοι ὀνόματι δαπανημάτων τί ποτε παρ᾽ αὐτῶν λαμβανέτωσαν. 3. Μὴ ὥςπερ πρότερον ὑπερέβησαν τοὺς ὀγδοήκοντα, οὕτω καὶ νῦν μετὰ τὸ γενέσϑαι αὐτοὺς ὀγδοήκοντα πάλιν ὑπερβαινέτω τις τούτων τὸν ἀριϑμόν. 3 τόπων: V τρόπων | 5 ἄλλοις: V ἄλλοι | 6 γινωσκέτωσαν: V γινοσκέτωσαι | 9 ἀνενέωσαν: V ἀνανεῶσαν. | II τι: V τὸ | «οἱονδήποτε ἐλάχιστον xa9» suppl. e Cod. Haen. Hb. | 14 παράνομον: παρόντα νόμον Ruhnk. | 17 ἐξ ἔϑους: leg. ἐξ ἔτους (Latine: pro tempore). Post φισκοσυνηγόρῳ lacunam esse suspicor textu Latino collato. | 18 μηκέτι: V μικέτι | 22 Verba τοῦ ἐπάρχου τῆς πόλειος ex annotatione marginali in textum irrepsisse videntur | 24 χρηματικὴν: χριματυκὴν | 25 δίκην: bis V | 28 προετοιμάζοντες: V προετομάζοντες

V

LIB. VIII — TIT. I (V)

85

4. Ἔκ τοῦ κατὰ πόδας. Οὐδ᾽ εἰ τυχὸν πολλὰ ἐφεξῆς κομέατα τῆς εἰρημένης χκαϑέδρας ἔλαβον, τουτέστιν [el] μηδὲ εἰ δύο ἣ τρία ἐφεξῆς ἔλαβον κομέατα, αὐξανέσθω ἣ πολυπλασιαζέσϑω τῆς ἐκδημίας αὐτῶν ὁ δρόμος. Ἔν τούτοις τὸ κατὰ πόδας. Φησὶν ὁ Θαλελαῖος" πολλάκις συνήγορος μέλλων ἐκδημῆσαι 3 λαμβάνει χομέατα ἐνιαυτοῦ καὶ Ev τῷ πληροῦσϑαι τὸν ἐνιαυτὸν σπουδάζει ἐναλλάττειν τὸ χομέατον καὶ λαμβάνειν καὶ δεύτερον, καὶ ὅτε πληρωϑείη τὸ δεύτερον, πάλιν λαμβάνει τὸ κομέατον καὶ οὕτως ἐπεκτείνει ἑαυτῷ τὸν τῆς ἐκδημίας χρόνον. Τοῦτο γοῦν ἀπαγορεύσασα ἡ διάταξις λέγει, ὅτι, ἐὰν λάβῃ ἐξ ἐπιμελείας τινὸς καὶ σπουδῆς τὰς τῆς εἰρημένης ἐπαρχότητος διαλαλίας, Hb I

10 τουτέστι τὰ κομέατα, ἐπεκτείνεσϑαι ἀποδημίας οἱ χρόνοι οὐ δύνανται.

αὐτῷ

ἤτοι

πολυπλασιάζεσϑαι

τῆς 958

5. Σημείωσαι, ὅτι καὶ ἀπὸ διαλαλίας τοῦ ἐπάρχου τῆς πόλεως δέδοται προνόμια τοῖς συνηγόροις αὐτῶν. Καὶ ταῦτα ἠβουλήϑη ἣ παροῦσα διάταξις βέβαια μένειν καὶ φυλάττεσθαι. 15

6. Μέγα ἐστὶ τοῦτο τῶν συνηγόρων τούτων προνόμιον τὸ μηδὲ ὃν παντελῶς διδόναι αὐτοὺς σπόρτουλον, μῆτε τὸ οἱονδήποτε ἀνάλωμα 7 ἐξσκέπτορσιν ἢ

τοῖς

ἑτοιμάζουσι

τὰς

δίκας

ἀλλὰ καὶ τὰ ὑπομνήματα ἀγωνίζεσϑαι.

2:

BVIIIL

7j ἄλλῳ

εἴτινι δήποτε

τῶν

ἀπὸ

τῆς

τάξεως,

ἐκλαμβάνειν καὶ πᾶσαν τὴν δίκην προῖκα αὐτοὺς

1, 35 = CT,

7, 29.

l. Ἑρμηνεία. Τῶν ἐν τῷ Ἰλλυρικῷ συνηγόρων δεηϑέντων δηλωθῆναι αὐτοῖς, εἰ χώραν ἔχει καὶ ἐπὶ αὐτῶν ἣ ᾿Ιουστίνου διάταξις ἣ νομοϑετήσασα τὸν παρὰ τοῖς ἐπάρχοις νομοϑετοῦντα καὶ τὸν τῆς βασιλίδος πόλεως ἀποστάντα

N χωρὶς κομεάτου ἐπὶ «διετίαν ἣ μετὰ τοῦ κομεάτου ἐπὶ» πενταετίαν ...... 25 ἣ παροῦσα διάταξις λέγει, ὥστε καὶ ἐπὶ αὐτῶν χώραν εἶναι τῇ διατάξει. Ἔχει δὲ τὸ κατὰ πόδας τῆς διατάξεως οὕτως᾽ τῆς διατάξεως τοῦ τῆς ϑείας λήξεως

᾿Ιουστίνου τοῦ πατρὸς σου ϑρόνου, λέγω δὲ ᾿λλυρικῷ συνήγοροι 30 δύναται ἔχειν καὶ ἐπὶ

τοῦ ἡμετέρου τῆς περὶ τῶν συνηγόρων τοῦ ὑψηλοτάτου τῷ ἐπάρχῳ τῆς πόλεως, προενεχϑείσης, οἱ ἐν τῷ Armoav ἐξ ἡμῶν φανερὸν γενέσϑαι αὐτοῖς, εἰ χώραν αὐτῶν, εἴτε μετὰ κομεάτου «εἴτε χωρὶς κομεάτου» τοῦ

1 Verba Οὐδ᾽ εἰ — κομέατα ex annotatione Thalelaei sumpta esse videntur | οὐδ᾽ el τυχὸν: V οὐδὲ ἔτυχον | 3 ἐν τούτοις: οὕτως Hb. | 14 φυλάττεσϑαι: V φιλάττεσϑαι | 15 τῶν: V τῆς | 19 ἀγωνίζεσϑαι: V ἀγανωνίζεσϑαι | 23 νομοϑετοῦντα: συνηγοροῦντα Hb. | 24 «διετίαν — ἐπὶ» supp. e Cod. Haen. Hb. | Ad lacunam

post

πένταετίαν

explendam

Hb.

proposuit:

οὐκ ἀπολλύναι

τὸν ἴδιον βαϑμόν, |

26 τῆς διατάξεως-προενεχϑείσης: praepositio ,,de" non vertitur | λήξεως: V λέξεως | 30 «εἴτε χωρὶς κομεάτου»

suppl.

Ruhnk.

86

LIB. VIII — TIT. I (V)

δικαστηρίου τῆς αὐτῇς ὑψηλότητος ἀπελείφϑησαν. Θεσπίζομεν τοίνυν .τὸν τοιοῦτον νόμον γενικῶς εἰς τὸ πρόςζωπον αὐτῶν χρατεῖν, ἵνα, εἴ τις χωρὶς χομεάτου περαιτέρω συναπτῆς διετίας ἀπολειφϑείη 7j μετὰ κομεάτου περαιτέρω

πενταετίας,

ἐκ

τῆς

γνώσεως

παντελῶς

ἀφαιρεϑῇ,

μηδεμιᾶς

ἐξουσίας

5 αὐτῷ διδομένης τὸν ἴδιον βαϑμὸν διεκδυκῆσαι, μηδὲ πάλιν τοῖς ἀνδράσι τοῖς ἐλλογίμοις τοῖς συνηγόροις συνίστασϑαι. ᾿Απολαυέτωσαν τοίνυν οἱ συνήγοροι τῆς αὐτοῦ ὑψηλότητος ταύτης τῆς ἡμετέρας γενικῆς διατάξεως.

B VIII, 1, 36 = CU,

10

β΄. τοῦ

8, 1.

|].

Σχόλιον. Big.

Κωδ.

tt.

η΄.

2.

Νόμιζε ὅμως --- ζήτει τὸ ι΄. κεφ. καὶ τὸ ια΄.

3. Ἑ, ρμηνεία. Θεοδώρου. 'O συνηγορήσας τῷ φίσκῳ ἐν δίκῃ τινὶ οὐ δύναται λέγειν κατ᾽ αὐτοῦ ἐν ἄλλῃ δίκῃ, εἰ καὶ μισϑοὺς τῆς πρώτης δίκης οὐκ ἔλαβε. Πλὴν ἴσϑι, ὅτι καινοτομεῖ τοῦτο ἡ δευτέρα διάταξις τοῦ παρόντος τίτλου λέγουσα, ὡς ὁ μὴ τρακταΐσας ἐν πράγματί τινι ὑπὲρ τοῦ φίσκου ἐν 15 ἐκείνῳ δύναται συνηγορεῖν κατ᾽ αὐτοῦ, «εἰ» ἐδεήϑη βασιλέως. Οὕτως οὖν νόει καὶ τὴν πρώτην διάταξιν τοῦ παρόντος τίτλου καὶ σημείωσαι, ὡς ὁ ϑαρρηϑείς τινος πρᾶγμα οὐ δύναται ἐν αὐτῷ συνηγορεῖν κατ᾽ αὐτοῦ. 4. Θαλελαίου. Γενόμενός τις ἐν δίκῃ φισκοσυνήγορος καὶ μὴ λαβὼν τὰ νενομισμένα ὑπὲρ τῆς τοιαύτης συνηγορίας σαλάρια ἠβούλετο διὰ τοῦτο Ev 30 ἄλλῃ ὑποϑέσει κατὰ τοῦ φίσκου συνηγορῆσαι. ᾿Απαγορεύουσα οὖν αὐτὸ ἣ διάταξις ἀντέγραψεν πρὸς αὐτὸν οὕτως" ὁπότε σαυτὸν τοῦ φίσκου δίκην κεχινηκέναι ϑεματίζεις, εἰ καὶ τὰ μάλιστα τὸ ὑπὲρ τούτου σαλάριον εἰληφέναι ἀρνῇ, ὅμως τοῖς ἀρέσασι πάλαι νόμοις ἐφησύχαζε. ᾿Ἐκείνοις «γὰρ», οἵτινες δίκην ἐπράξαντο τοῦ φίσκου, κεκωλυμένον ἐστὶ κατὰ τοῦ φίσκου συνηγορίαν 25 παρασχεῖν. 5. Ταῦτα νόει, ὅταν ἐξωτικῷ τινι βούληται συνηγορῆσαι ὁ γενόμενος φισκοσυνήγορος. Εἰ γὰρ δίκην οἰκείαν πρὸς τὸν φίσκον ἀγωνίζεται, «ἢ» ὑπὲρ τέκνων ἰδίων, 7) ὑπὲρ ἀνιόντων αὐτοῦ, ἣ ὑπὲρ πουπίλλων, ὧν ἐπίτροπός ἐστι, δύναται καὶ φισκοσυνήγορος ὧν ἔτι κατὰ τοῦ φίσκου συνηγορεῖν, ὥς φησιν 80 ἐν τοῖς πρώτοις.

Οὕτως

οὖν νόησον

καὶ τὸν γενικὸν τῆς διατάξεως κανόνα,

ὡς ὁ Παῦλος (D 3, 1, 10) ὑποὸδιεῖλεν αὐτόν. Ἔν αὐτῷ δὲ τῷ τίτλῳ ἐν τῇ πρὸ 14 In V

verba

λέγουσα et τοῦ παρόντος

συνηγορῆσαι

— τοῦ

Cod.

supplendum

Haen.

φίσκου iterantur

in

| 27 «ἢ» e cod.

V

τίτλου inter se mutata sunt

|

23

Haen.

ἀρέσασι: V ἀρέσσασι suppl

Hb.

| 20 Verba

| «γὰρ» e

| 29 φίσκου: V φίσκο

LIB. VIII — TIT. I (V)

ταύτης σεντεντίᾳ καὶ τιμωρίαν ὁρίζει συνηγορήσαντος κατὰ τοῦ φίσκου.

B VIII 1.

1,37

ὁ Παῦλος κατὰ

87

τοῦ φισκοσυνηγόρου

= CI, 8, 2.

Ἑρμηνεία. ᾿Επιγέγραπται ὁ παρὼν τίτλος περὶ συνηγόρων τοῦ δημοσίου.

δ

2. Τῆς πρώτης διατάξεως γενικῶς ἀπαγορευσάσης τῷ φισκοσυνηγόρῳ τὸ κατὰ τοῦ φίσκου συνηγορεῖν αὕτη T διάταξις νομοϑετεῖ ἐξεῖναι αὐτῷ βασιλέως ἐπιτρέποντος συνηγορεῖν καὶ κατὰ τοῦ φίσκου ὑπὲρ ἰδιωτῶν, ἵνα μέντοι ἐν ἐκείνῃ τῇ δίκῃ τοῦ φίσκου, ἣν ἐτρακτάϊσεν, ὅτε ἦν φισκοσυνήγορος, μηδὲ τοῦ βασιλέως ἐπιτρέποντος δυνηϑείη συνηγορῆσαι.

10

3. Σημείωσαι τὰ δύο μέρη τῆς διατάξεως" ὅτι ἀπὸ σάκρας καλῶς συνηγορεῖ κατὰ τοῦ φίσκου ὁ φισκοσυνήγορος, καὶ ὅτι εἰς ἣν τραχταΐσεται τὴν τοῦ φίσκου δίκην, οὐδὲ ἀπὸ σάκρας δύναται συνηγορῆσαι.

4. Σημείωσαι οὖν καὶ ἐντεῦϑεν, ὅπερ ἀνωτέρω ἐν τῇ η΄. (9) διατ. τοῦ ς΄. τιτ. ἐσημειωσάμεϑα, ὅτι ὁ πρᾶγμά τινος ϑαρρηϑεὶς οὐ δύναται ἐν αὐτῷ πράγματι 15 κατὰ τοῦ ϑαρρήσαντος συνηγορῆσαι. 5. Σημείωσαι δέ, ὅτι καὶ αὕτη ἣ πρώτη διάταξις φισκοσυνηγόρῳ οὐδὲ μετὰ τὸ ἀποϑέσϑαι τὸ ὀφφίκιον φίσκου συνηγορεῖν. Καὶ j| πρώτη γὰρ περὶ παρελθόντος καὶ αὕτη γὰρ ὡς πρός τινα ἀπὸ φισκοσυνηγόρων ὄντα

»»

BVIII

1,38

τῷ ἅπαξ γενομένῳ ἐπιτρέπει κατὰ τοῦ χρόνου διαλέγεται" διαλέγεται.

= CH, 8, 3.

1.

Θεοδώρου. ‘Epunvela. Μὴ συκοφαντείτω ὁ συνήγορος μῆτε ἰδιώτας τῷ τοῦ φίσκου ὀνόματι. ’ Avdyvadı Bu. ιβ΄. τιτ. ξα΄. διατ. α΄., ἔνϑα φησίν, ὅτι ἐκδικεῖ ὁ ἄρχων τὸν ἀδικούμενον ὑπὸ τοῦ φισκοσυνηγόρου. 2. Θαλελαίου. ‘O φισκοσυνήγορος τιμωρίαν εὐλαβείσϑω, ἐὰν μὴ παραφυ25 λάξηται τὸ μηδὲν λαϑεῖν τῶν ὀφειλόντων τῷ φίσκῳ. Φυλαττέσθω δὲ καὶ τὸ κινουμένης δίκης φισκαλίας μηδεμίαν προφάσει αὐτῆς τοῖς ἰδιώταις ἐπιφέρειν συκοφαντίαν᾽ οὔτε οὖν ῥᾳθυμεῖν ὀφείλει τῶν τῷ φίσκῳ συμφερόντων ὁ ὑπὲρ τοῦ φίσκου συνηγορῶν, οὐδὲ συκοφαντεῖν τοὺς ἰδιώτας ὀφείλει, ἵνα μὴ ὑποπέσῃ τῇ τιμωρίᾳ τῆς διατάξεως. 80

3. Τιμωρίαν νόησον μὴ ῥητήν, ἀλλὰ ἄδηλον ἣ εὐδιαιρέτως, ἣν &v ὁ αὐτοῦ Hb I ἄρχων ὁρίσῃ. 355 6 νομοϑετεῖ: V νομοζετεῖ | 16 πρώτης: leg. δευτέρα (B' pro a’) | 19 ἀπὸ φισκοσυνηγόρων: ἔτι φισκοσυνήγορον Hb. cj. pessime

V συκοφαντίτω

| 27 οὔτε: V ὅτε

| 21 Θεοδώρου: V Θεώδορου

| auxopavreitw:

| 30 εὐδιαιρέτως: εὐδιαρέστως Ruhnk

88

LIB. VIII — TIT. I (V)

B VIII, 1, 39 = CI,

8, 4.

l. Ἑρμηνεία. Οἱ ῥατινάλιοι εἴτε τῆς ἰδυκῆς οὐσίας τοῦ βασιλέως εἰσὶ χκαϑολικοί, εἴτε τοῦ ἱερωτάτου ταμείου, μὴ ἄλλως ἀκροάσϑωσαν δίκης, εἰ μὴ τοῦ φισκοσυνηγόρου παρόντος καὶ συνηγοροῦντος. 5

ΒΎΥΙΠ, 1, 40 = CIL 9, I. 1. Bg. β΄. τοῦ Ko8. cv. 9. 2. Ἑρμηνεία. 'O παρὼν τίτλος ἐπιγέγραπται περὶ πλάνης τῶν συνηγόρων 3j βιβλίον δεήσεων προσδεδεγμένων.

3.

Θεοδώρου. Δοκοῦσι λέγειν οἱ λιτιγάτοι, εἴ τί φασιν οἱ τούτων συνήγοροι"

10 εἰ «μὴ» ἄρα κατὰ πλάνην «τι» εἶπον. Φησὶ γὰρ ἣ τρίτη διάταξις τοῦ παρόντος τίτλου, ὡς ἡ τῶν συνηγόρων πλάνη οὐ βλάπτει τοὺς ὑπ᾽ αὐτῶν συνηγορουμένους. "Ἔγνως δὲ ἐν τῇ πρώτῃ διατάξει τοῦ ἑβδόμου τίτλου τοῦ παρόντος βιβλίου, ὡς οὐδὲ τὰ κατὰ προδοσίαν λεγόμενα ὑπὸ τῶν συνηγόρων βλάπτει τοὺς πρόσφυγας αὐτῶν. 185

4. Θαλελαίου. Πολλάκις τινὲς ἀγωνιζόμενοι δίκην καὶ ἡττώμενοι ἀξιοῦσι μὴ παϑεῖν πρόκριμα φάσκοντες, ὅτι οὐκ αὐτοὶ ἐδικαιολογήσαντο, ἀλλὰ οἱ συνήγοροι αὐτῶν, καὶ ἀξιοῦντες ἐκ τῆς τῶν συνηγόρων φωνῆς μηδὲν ἐν αὐτοῖς γίνεσϑαι πρόκριμα. Τοῦτο οὖν ἀπαγορεύουσα ἡ διάταξις κανονίζει, ὅτι πάντα, ὅσα οἱ συνήγοροι παρόντων ὧν τὰς δίκας πράττουσι δικαιολογοῦνται, οὕτως 20 ἐστὶ ληπτέον, ὡς ἂν εἰ παρ᾽ αὐτῶν τῶν δεσποτῶν τῆς δίκης προήχϑησαν. Ἔξελε

ἐκ ταύτης

τῆς

διατάξεως

τὴν

νομοϑεσίαν

τῆς πρώτης

τοῦ

ἑβδόμου

τίτλου διατάξεως, ἔνϑα. εἴρηται, ὡς εἰ διὰ τὴν προδοσίαν τοῦ δικολόγου ᾿ἡττηϑείη τις, δύναται ἄνωϑεν τὴν δίκην ἀγωνίζεσϑαι. “Ὅτε οὖν προδιδούς με ὁ συνήγορος φϑέγγεται, οὐ δοκῶ ἐγὼ φϑέγγεσθϑαι, ἐπεὶ οὐκ ἔτι δύναμαι 25 τὴν κατ᾽ ἐμοῦ ψῆφον ἀνατρέπειν. Νόησον τοίνυν τὸν κανόνα τῆς διατάξεως, ἔνϑα μὴ προδιδοὺς τὸν οἰκεῖον πρόςφυγα ὁ δικολόγος διδάσκει τινά. ᾽Εὰν γὰρ προδίδωσιν, οὐδὲ ἕν πρόκριμα γίνεται τῷ πρόςφυγι, ὡς εἶπεν ἡ πρώτη τοῦ ἑβδόμου τίτλου διάταξις. Σημείωσαι δὲ [óc] ἐκ τοῦ πραισεντίβους, ὅτι τῷ ἀπόντι οὐ γίνεται πρόκριμα, ἐξ ὧν ὁ δικολόγος αὐτοῦ δικολογεῖται. 80 Ταύτῃ «τῇ» διατάξει τὸ παλαιὸν προσέκειτο, ὅτι δύνανται παρόντες οἱ πρόςφυγες εὐθέως μέμφεσϑαι κατὰ τῆς τοῦ δικολόγου πλάνης" καὶ διὰ τοῦτο ὡς μὴ μεμψάμενοι ὑπομένουσι πρόχριμα. ᾿Αλλὰ περιεῖλον νῦν τοῦτο τὸ ῥητὸν οἱ Hp 1 περιφανεῖς κωδικευταὶ ὡς τῆς τρίτης διατάξεως τούτου τοῦ τίτλου σαφέστερον 856 αὐτὸ λεγούσης. 6 κωδ.: V xed. | 9 λιτιγάτοι: λιτιγάτορες Hb. | 10 «μὴ» e Cod. Haen. suppl. Hb. | 15 ἀγωνιζόμενοι: V ἀγονιζόμενοι | 21 ἔξελε: V ἔξελαε

LIB. VIII — TIT. I (V)

89

B VIII, 1, 41 = CII, 9, 2. 1.

Σχόλιον.

Ζήτει βιβ. β΄. τιτ. ε΄. κεφ. τη΄.

2. Θεοδώρου. Ἑρμηνεία. Ἢ πλάνη τῶν τὰς δεήσεις ὑπαγορευόντων οὐ βλάπτει τὴν ἀλήϑειαν. Μέμνησο τῶν εἰρημένων σοι ἐν τῷ κα΄. τιτ. καὶ ἐν 6 τῷ χβ΄. rır. τοῦ α΄. βιβ. περὶ δεήσεων.

10

15

20

25

3. Θαλελαίου. Πολλάκις ἢ συμβολαιογράφον ἣ δικολόγον ἐξαιτῶ δεήσεις ὑπαγορεῦσαί μοι πρὸς βασιλέα. 'O δὲ ἄλλως παρ᾽ ἐμοῦ διδασκόμενος τὴν ὑπόϑεσιν ἄλλως συντίϑησι τὴν δέησιν πλανώμενος τῆς ἀληϑείας. Νενόμισται τοίνυν τούτου τὴν πλάνην μηδὲν ἀδικεῖν με. "Ἔλθωμεν τοίνυν ἐπὶ τὸ προχείμενον. ἪἬιτησά τινα ὑπὲρ ἐμοῦ δεήσεις συνϑεῖναι. 'O δὲ ἐμνημόνευσεν ἐν τῇ δεήσει, ὡς γέγονέ τις κατ᾽ ἐμοῦ καταδίκη, ἥτις ταῖς ἀληϑείαις οὐκ ἐγεγόνει. Γυμνάζοντος δέ μου ὑπόϑεσιν καὶ τὰς δεήσεις, ἃς ἐπιδέδωκα βασιλεῖ, προφέροντος ἀντετίϑεσάν μοι οἱ ἀντίδικοι, ὅτι ἰδοὺ ὡμολόγησας ἐν τῇ δεήσει σου, ὅτι κατεδικάσϑης, καὶ πῶς βουλεῖ μετὰ καταδίκην ἄνωθεν πάλιν δικάσασθαι; ᾿Εγὼ τοίνυν εἰδὼς μὴ γεγονέναι τὴν καταδίκην, εὑρὼν δὲ μνήμην αὐτῆς ἐν τῇ δεήσει μου χειμένην, ἐζήτησα βασιλέα τὴν πλάνην τοῦ ὑπαγορεύσαντος τὴν δέησιν μὴ καταβλάψαι με’ καὶ ἀντέγραψεν ὁ βασιλεὺς οὕτως τὰς πλάνας ἐχείνων, οἱ τὰς αἰτήσεις 7, τὰς δεήσεις γράφουσι, τῇ ἀληϑείᾳ πρόκριμα φέρειν μὴ δύνασϑαι πρόδηλόν ἐστι. Καὶ διὰ τοῦτο εἰ τὴν καταδίκην, ἧςτινος μνήμην ἐν τῷ λιβέλλῳ ἐγκειμένην ὑποτίϑῃ, φανερὸν δύνασαι ἀποδεῖξαι μὴ γεγονέναι, τὰς δικαιολογίας τὰς σὰς βλαβῆναι μὴ ὀφείλειν ἐκεῖνος ὁ περὶ τοῦ πράγματας διαγνωσόμενος οὐκ ἀγνοεῖ. Καὶ τὸ μὲν κατὰ πόδας οὕτως. Σημείωσαι δέ, ὅτι τούτῳ τῷ δεηϑέντι καὶ ἀρνουμένῳ γεγονέναι τὴν καταδίκην ὅμως τὰς ἀποδείξεις ἐπέκλασεν ἣ διάταξις. Καίτοι ἀεὶ λέγομεν μὴ τὸν φάκτον ἀρνούμενον βαρεῖσϑαι ταῖς ἀποδείξεσιν. ᾿Αλλὰ μᾶλλον ἡ διάταξις εὑροῦσα αὐτὸν ἐναντιούμενον τῇ ἐγγράφῳ δεήσει αὐτοῦ, ὡς μαχόμενον τῇ τῆς δεήσεως προλήψει, διὰ τοῦτο αὐτὸν ἐβάρησε ταῖς ἀποδείξεσιν.

B VIII, 1,42 1. 80

Σχόλιον.

= CII 9, 3. Ζήτει βιβ. β΄. τιτ. ε΄. κεφ. ιγ΄.

2. Παροῦσα μὴ παραχρῆμα --- ζήτει βιβ. β΄. τιτ. β΄. κεφ. σιζ΄. καὶ τιτ. γ΄. χεφ. ιδ΄, xal βιβ. χς΄. τιτ. β΄. κεφ. κα΄. ϑεμ. β΄. 3. Ἑ). μηνεία. Θεοδώρου. Οὐδὲ βασιλέως ῥέσκριπτον ἀνατρέπει τὴν ψήφῳ τμηϑεῖσαν δίκην ἐκκλήτου μὴ παρακολουϑησάσης. Μέμνησο τῆς πρώτης Hb I 857

4

μέμνησο:

18 ot: Cod.

V Haen.

μέμσο οἵτινες

|

10

ἤτησα:

V ἥτισσα

|

17 καταβλάψαι: V καταβλαψε |

90

LIB.

VIII

—

TIT.

I (V)

διατάξεως τοῦ κα΄. τιτ. τοῦ α΄. βιβ. Φησὶ δὲ ἡ η΄. διατ. τοῦ ξβ΄. τιτ. τοῦ n. (7) βιβ., ὡς ὁ μὴ ἐκκαλεσάμενος ἀναγκάζεται ποιεῖν τὰ ἀπὸ καταδίκης, δηλονότι εἰ μείζων ἐστὶ τῶν κε΄. ἐνιαυτῶν κατὰ τὴν ἐκεῖ παρατήρησιν, καὶ εἰ ἔρρωται ἡ ψῆφος κατὰ τὴν ε΄. διατ. τοῦ ξδ΄. τιτ. τοῦ ζ΄. βιβ. 5

4. Θαλελαίου. Δικασαμένη γυνὴ καὶ καταχριϑεῖσα καὶ μὴ ἐκκαλεσαμένη προςῆλϑε βασιλεῖ ἀνατρέψαι βουλομένη τὴν ἀπόφασιν διὰ τοῦ λέγειν, ὅτι ἐκ τῆς πλάνης τοῦ δικολόγου μου κατεδικάσϑην, κεκανόνισται δὲ μὴ βλάπτεσϑαι τοὺς δικαζομένους, ἐξ ὧν οἱ δικολόγοι πλανῶνται. ᾿Αλλὰ ἡ διάταξις μὴ προςδεξαμένη τὴν ταύτης δέησιν ἀντέγραψεν αὐτῇ οὕτως" τὰς πληρωϑείσας 10 διὰ τῶν ἀποφάσεων δίκας βασιλικὴν διάταξιν ἀνακαλεῖσϑαι οὐ χρή. Οὐδὲ γὰρ ὅ τι νενομοϑέτηται, ἣ τῶν συνηγόρων πλάνη τοὺς δικαζομένους μὴ βλάπτει, τοῦτό σοι βοηϑῆσαι δύναται, ὁπότε σαυτὴν παροῦσαν τῇ δίκῃ οὔτε φανερῶς ἐκ τοῦ παραχρῆμα, τουτέστιν ἐντὸς τριῶν ἡμερῶν, ἀντειπεῖν, οὔτε μετὰ τὴν ἀπόφασιν τῇ τῆς ἐκχλήτου βοηϑείᾳ, εἰ ἀπαρέσκει σοι ἡ ἀπόφασις, χρησαμένην 15 ϑεματίζεις.

5. Σημείωσαι τὸν κανόνα τῆς διατάξεως, ὅτι οὐδὲ ἀπὸ βασιλικῆς ἀντιγραφῆς δυνατόν ἐστι ἀνατρέπειν τὴν ἅπαξ ἐξενεχϑεῖσαν ἀπόφασιν. Ἔκ τούτου τοῦ κανόνος οὐδὲ διάλυσιν γενομένην κατὰ νόμους δύναται ἀνατρέπειν ἣ βασιλικὴ ἀντιγραφή᾽ ἐπεὶ δὲ κεκανόνισται ἡμῖν ἐν τῷ δὲ τρανςαχτιονίβους τιτ. ἐν τῇ τοῦ 20 τιτ. star. κ΄. μὴ ἐλάττονα εἶναι τὴν τῶν διαλύσεων δύναμιν ὑπὸ τὴν τῶν ἀποφάσεων, οὐκοῦν ὥςπερ ἀπόφασις οὐδὲ ἐκ βασιλικῆς ἀντιγραφῆς ἀνατρέπεται, οὕτως οὐδὲ διάλυσιν δυνατὸν ἐκ βασιλικῆς ἀντιγραφῆς ἀνατρέπεσθϑαι; Σημείωσαι δὲ τὸν δεύτερον κανόνα αὐτῆς τὸν λέγοντα τὴν τῶν δικολόγων πλάνην τοῖς δικαζομένοις μηδεμίαν βλάβην ποιεῖν. ᾿Αλλὰ μὴ νόει τοῦτο 25 ἀπολελυμένως ἀλλ᾽ ὡς ἐπήγαγεν ἡ διάταξις αὕτη, ἡνίκα παρὼν ὁ δικαζόμενος παραχρῆμα, τουτέστιν ἐντὸς τριῶν ἡμερῶν μετὰ τὴν δικαιολογίαν, ἀντεῖπε τῇ τοῦ δικολόγου πλάνῃ, μᾶλλον δὲ τὸ ex continenti. Πλατύτερον δὲ δίδωσιν ἡμῖν νοεῖν 9) διάταξις, ἵνα ἐν ὅλῳ τῷ πρὸ τῆς ἀποφάσεως χρόνῳ δύνηται ὁ συνηγορούμενος ἀντιλέγειν περὶ τῆς συνηγόρου πλάνης. ᾿Ιδοὺ γὰρ τῷ ex 30 continenti ἀντέστειλεν ἣ διάταξις τὸ neque post sententiam. Εἰ οὖν πρὸ 2 ἐκκαλεσάμενος: sua

mota

V

esse putat

ἐκκαμεσάμενος Scheltinga;

post

|

3 Verba

κατὰ

ἐκκαλεσάμενος

τὴν ἐκεῖ παρατήρησιν sede

ponere

vult.

|

6 προσῆλϑε:

V προῆλϑε | 9 πληρωθείσας: V πλειρωϑείσας | 11 βλάπτει: Cod. Haen. βλάπτῃ | 13 ἀντειπεῖν: V ἀντιπεῖν | 14 ἀπαρέσκει: V ἀπαρέσει | χρησαμένην: V χρησαμένη | 18 διάλυσιν: V διάλισιν | ἡ βασιλικὴ ἀντιγραφή: V ἐκ βασιλικῆς ἀντιγραφῆς | 19 ἐπεὶ δὲ: Cod. Haen. ἐπειδὴ | ἐν τῇ τοῦ τιτ. διατ. κ΄.: Cod. Haen. ἐν τῇ κ΄. τοῦ τιτ. dar. | 20 διαλύσεων: Cod. Haen. δυνάμεων | 29 συνηγορούμενος: Ruhnk. cj. (Codd.: συνήγορός uou) | τῷ: V τὸ | 30 εἰ οὖν: οὐκοῦν Ruhnk. | εἰ: leg. «de?

LIB.

VIII — TIT. I (V)

91

τῆς ἀποφάσεως ἐντὸς τριῶν ἡμερῶν μετὰ τὴν δικαιολογίαν ὀφείλει τις ἀντιλέγειν περὶ τῆς τοῦ συνηγόρου πλάνης ἣ μετὰ τὴν ἀπόφασιν ἐκκαλεῖσϑαι, ἐπεὶ πρόκριμα τελείως αὐτῷ γίνεται κατὰ τὴν προκειμένην διάταξιν. Καὶ μὴ νόμιζε ἄτοπόν τι ποτὲ λέγειν, εἰ τὸ ex continenti πρὸς ὅλον τὸν τῆς δίκης χρόνον 5 παρεκτείνεται. Καὶ γὰρ ἐν τῷ de pacto τῶν πρώτων μεμαϑήκαμεν, ὅτι ἐπὶ τοῦ ἐπιτροπευομένου ex continenti νενόηται ὅλος ὁ χρόνος τῆς ἐπιτροπῆς αὐτοῦ. Οὐκοῦν καὶ ἐνταῦϑα διὰ τὴν ἰδυεὴν ἐπαγωγὴν τῆς διατάξεως ex continenti νόησον ὅλον τὸν ἕως ἀποφάσεως χρόνον. Κατὰ τοῦτο οὖν οὐ βλάπτει τὸν συνηγορούμενον ἣ τοῦ συνηγόρου πλάνη κατὰ τὸ δύνασϑαι 10 αὐτὸν πρὸ τῆς ἀποφάσεως ἐπανορϑώσασϑαι τοῦ συνηγόρου τὰ πταίσματα ἢ μετὰ τὴν ἀπόφασιν ἐκκαλέσασϑαι. Εἰ γὰρ μηδὲ ἕτερον ἐποίησε τῶν δύο, βλάπτεται ἀμάχως ἐκ τῆς τοῦ συνηγόρου πλάνης.

B VIII, 1, 43 = CII,

10, 1.

1.

Σχόλιον. Ζῆτει τοῦ ζ΄. βιβ. τιτ. ın’. κεφ. x.’ τῶν εἰς αὐτὸ παραγραφῶν 16 τὴν ἐσχάτην.

2.

Θεοδώρου. ἹἙρμηνεία. Τὰ παραλελειμμένα τοῖς μέρεσι νόμιμα δηλονότι, Hb 1

καὶ οὐ φάκτα ἀναπληροῖ ὁ δικάζων. ᾿Ανάγνωθι βιᾷ. γ΄. τιτ. α΄. Bux. γ΄. (99) 858 x«i Bip. ζ΄. τιτ. ξβ΄. διατ. 29. 3. Θαλελαίου. Πολλάκις συνηγοροῦντές τινες ὑπόϑεσιν τὸ μὲν ἀληϑὲς 30 νόμιμον ἀγνοοῦσιν ἣ εἰδότες ἀποκρύπτονται, ἄλλα δέ τινα ἔξω τῆς ἀληϑείας δικαιολογοῦνται. Ἐπὶ τῶν τοιούτων τοίνυν ϑεμάτων ἣ παροῦσα διάταξις ἐπιτρέπει τῷ δικαστῇ τὰ ἐλλιπῶς εἰρημένα τοῖς συνηγόροις ἀποπληροῦν καὶ ἐκείνην ἐκφέρειν τὴν ἀπόφασιν, ἣν οἶδε νόμοις καὶ τῷ δικαίῳ γνωριζομένην. 2

ἐκκαλεῖσϑαι:

V

ἐγκαλεῖσϑαι

7 ἐπαγωγὴν: V ἐπαγογὴν

|

3

πρόκριμα:

| 16 παραλελειμμένα:

V

πρόκρειμα

V παραλελειμένα

|

4 εἰ:

|.22 ἐλλιπῶς:

V

3|

V ἐλιπῶς

92

LIB. VIII — TIT. I (P)

SCHOLIA

AD

BASILICORVM

LIB. VIII TIT. I

E COD. MS. PAR. GR. 1352 (P). B VIIL 1, 1 — DIL

1, 1.

1. ᾿᾿Ανάγνωϑι Bıß. γ΄. τοῦ Ko. ttr. β΄. κεφ. ιγ΄. (9), ὅτι οὐδεὶς τοῦ κλήρου Hb I ὅ ἐπίσκοπος ἢ πρεσβύτερος 7) μοναχὸς συνηγορεῖ. 358 2. Ἔν τούτῳ δὲ τῷ ἐδίκτῳ κελεύει ὁ πραίτωρ μὴ χύδην, μηδὲ τοὺς τυχόντας ἐπὶ τὸ βῆμα τὸ ἀρχοντικὸν προσιέναι τε χαὶ συνηγορεῖν. Καὶ διὰ τοῦτο τρεῖς ὁ πραίτωρ ἐποιήσατο τάξεις" ὧν ἐν μὲν τῇ πρώτῃ κωλύει τινὰς xa9' ὅλου συνηγορεῖν, unte ὑπὲρ ἑαυτῶν, μήτε ὑπὲρ ἑτέρου τινός. Ἔν δὲ 10 τῇ β΄. λέγει τινὰς ὑπὲρ μὲν ἑαυτῶν δυναμένους δικολογεῖν οὐκέτι δὲ ὑπὲρ ἑτέρων, πλὴν οὐ πάντων, ἀλλὰ φανερῶν προσώπων δικαιολογεῖν. ε

3. Big. γ΄. τῶν Aw. τιτ. α΄. κεφ. α΄." συνηγορία ἐστὶ καὶ τὸ χρήσασϑαι σπουδῇ πρὸς τὸ λέγειν τὰ δέοντα, ὡς βιβ. ν΄. cv. ιγ΄. διγ. ἐν ᾧ φησιν, ὅτι συνήγορός ἐστιν ὁ τῆς δίκης χάριν παραγινόμενος, 15 τραχταίζων. Ἔν δὲ τῷ δ΄. διγ. τοῦ β΄. «vvv» βιβ. τοῦ λϑ'΄. ($ 8)

οἱαδήποτε α΄. (811), οὐ μὴν ὁ φησίν, ὅτι

χυρίως ποστουλαρίως ἐστὶ τὸ ἐπὶ βήματι αἰτεῖν. 4. Σημείωσαι, ὅτι τοῖς μὴ ἔχουσι δικολόγον ὁ ἄρχων ὀφείλει παρέχειν τοὺς ὀφείλοντας αὐτοῖς συνηγορεῖν, βιβ. τοῦ Κωδ. β΄. τιτ. ις΄. (C 2, 6, 7). 5. Τοῦ ᾿Εναντιοφανοῦς. Καίτοι ἐπιτροπεύει τῶν ἰδίων παίδων. Ἢ δὲ 20 ἐπιτροπὴ ἀνδρικόν ἐστιν ὀφφίκιον, ὡς βιβ. xc. τιτ. δ΄. (1) διγ. τις΄. καὶ βιβ. ε΄. τοῦ Κωδ. τιτ. λα΄. 6. Χαμαιδικασταί τοῦ Κωδ.

εἰσιν οἱ δατίβοι, ὧν μέμνηται ὁ τιτ. γ΄. τοῦ γ΄. βιβ.

7. Et τις παρὰ τὰ διηγορευμένα τῷ πραίτωρι φανῇ δικολογῶν, ἐκβάλλεται 25 συνηγορίας καὶ ἐξτραορδίνως τιμωρεῖται. 8. Ἤτοι ὑπὲρ τῶν ἐπιτροπευομένων᾽ καὶ ὁ ἐπὶ μισϑῷ ϑηριομαχήσας καὶ ὁ ἑταιρικώς, x&v ἄτιμοί εἰσιν, δύνανται συνηγορεῖν. Τοῦτο δηλοῖ τὸ ῥητῶν προσώπων. t

6 Conf. schol. V. ad hanc legem 2 | 11 Fabr. supplet: οὐκέτι δὲ ὑπὲρ ἑτέρων" «by δὲ τῇ γ΄. λέγει τινὰς ὑπὲρ ἑαυτῶν καὶ ἑτέρων» πλὴν κτλ. | 12 cf. p. 53 lin. 20 sqq. | 16 ποστουλαρίως: i.e. postulare | 19 cf. p. 55 lin. 31 sqq. | καίτοι: P καὶ τί (corr. Fabr.) | 22 cf. p. 56 lin. 12 sqq. | 24 cf. p. 57 lin. 20 sqq.

LIB. VIII — TIT. I (P)

B VIII, 1, 5 = DIII, 1.

Τοῦτο

93

1, 6.

διὰ τὸν προκουράτωρα καὶ τὸν νεγοστζιογέστορὰ εἴρηται" Qiu.

β΄. τοῦ Κωδ. τιτ. ια΄. διατ. ιγ΄. B VIII, 1, 7 = D III, 1, 8. 5

1. Bg. ζ΄. τιτ. κα΄. 'O γὰρ μὴ ποιήσας τὸ πλαστὸν ἀλλ᾽ ἀναγνοὺς οὐχ ὑποπίπτει τῷ περὶ πλαστογραφίας ἐγκλήματι, ὡς Big. ξ΄. ver. μα΄. κεφ. ιγ΄." πλὴν τότε ἐξορίζεται, ὅτε ἐν εἰδήσει ἀνέγνω τὸ πλαστόν᾽ κεφ. λα΄. τοῦ αὐτοῦ.

B VIII, 1, 9 = DII,

1, 10.

l.

Μὴ ἐναντιωϑῇ δέ σοι κείμενον ἐν τῷ βιβ. ν΄. τιτ. β΄. (D 50, 2, 3, 1) ι0 καὶ περὶ τῶν ἐν φάκτῳ τυχόντων τοῦτό φησιν, οὐ μὴν τῶν ἐν ὀφφικίῳ. 2.

Τοῦ ᾿Εναντιοφανοῦς. Βιβ. τοῦ Κωδ. β΄. cv. η΄.

BVII,

1,15

= CII, 6, 6.

1.

Μὴ ἐναντιωθϑῇ σοι τὸ τελευταῖον κεφ. τοῦ x. τιτ. τοῦ ζ΄. βιβ.᾽ ἄλλο γὰρ ἀξιωματικὸς καὶ ἄλλο συγκλητικός" ὁ γὰρ ἀξιωματικὸς κάτωϑέν ἐστιν

15 τῶν συγχλητικῶν, ὡς βιβ. ζ΄. τιτ. ε΄. κεφ. ιγ΄. B VIII, 1, 18 = CII, 6, 8. 1.

᾿Αλλὰ καὶ χωρὶς ἐκκλήτου δύναται τὴν δίκην ἄνω ἀγωνίζεσϑαι.

B VIII, 1,40

= CI, 9, I.

1. Δοκοῦσι λέγειν ol λετιγάτοι, εἴ τί φασιν οἱ τούτων συνήγοροι" εἰ μὴ Hb 1 20 ἄρα κατὰ πλάνην τι elnov' φησὶ γὰρ ἡ τρίτη διάταξις τοῦ παρόντος τιτ., ὡς 859 ἡ τῶν συνηγόρων πλάνη οὐ βλάπτει τὰ ὑπ᾽ αὐτῶν συνηγορουμένων. Kal ἐν τῇ πρώτῃ διατ. τοῦ ζ΄. τιτ. τοῦ παρόντος βιβ., ὡς οὐδὲ κατὰ προδοσίαν λεγόμενα ὑπὸ τῶν συνηγόρων βλάπτει τοὺς πρόσφυγας αὐτῶν, ἀλλὰ δύνανται ἄνωθεν τὴν δίκην ἀγωνίζεσϑαι. 25

2. Σημείωσαι δὲ καὶ τοῦτο, ὅτι τῷ ἀπόντι οὐ γίνεται πρόκριμα ὁ δικολόγος αὐτοῦ δικολογεῖται., 38.

ἐξ ὧν

Τοῦτο νόησον᾽ παρόντες οἱ δικαζόμενοι.

B VIIL 1,41

= CI

9, 2.

1. Σημείωσαι ἐκ τῆς παρούσης διατ., ὅτι οὐδαμῶς f| πλάνη βλάπτει τὴν 30 ἀλήϑειαν. ᾿Ανάγνωϑθϑι καὶ βιβ. ς΄. τιτ. α΄. κεφ. λζ΄. ϑεμ. β΄., ὅ φησιν ὁ ἄρχων 2 cí. p. 60 lin. 8 | 11 cf. p. 62lin. 4 | 17 cf. p. 72 lin. 7 54. | 19 cf. p. 88 lin. 9 5884. | λετιγάτοι: i. e. litigatores | 25 cf. p. 88 lin. 28 sq. | 26 δικολογεῖται: P δικολογῆται

94

LIB. VIII — TIT. I (P)

σκοπεῖ τὴν ἀλήϑειαν᾽ τὸ γὰρ ἀληϑὲς ἐκ τῶν κατὰ πλάνην γινομένων οὐ βλάπτεται. Καὶ βιβ. β΄. τιτ. δ΄. κεφ. ε΄. καὶ ιδ΄... ὅ φησιν" ἕτερόν τι παρὰ τὴν ἀλήϑειαν ἐκ πλάνης εἰπὼν οὐ βλαβήσῃ. Καὶ βιβ. μα΄. τιτ. α΄. κεφ. κ΄. λέγον" τὸ κακῶς συντεϑῆναι τὰ συμβόλαια οὐ βλάπτει τὴν τῶν παίδων κατάστασιν. ὅ

2. Kat βιβ. μη΄. τιτ. κ΄. κεφ. c'., ὅ φησιν" τὸ εἰπεῖν τινα ἐλεύϑερον ὄντα, ὅτι δοῦλός ἐστιν, οὐκ ἀδικεῖ αὐτὸν περὶ τὴν τύχην. Καὶ τὸ κδ΄. αὐτῷ παρόμοιον. 3. Ζήτει BB. κβ΄. cv. α΄. καὶ μζ΄. καὶ βιβ. ζ΄. τοῦ Κωδ. x«i Du. α΄. τιτ. γ΄. (9)

1

τιτ. 9°. (9)

B VIII, 1, 42 = CH, 9, 3. 1. Σημείωσαι τὸν Θαλελαῖον λέγοντα τὸν πρωτότυπον δύνασϑαι τὴν τοῦ συνηγόρου πλάνην ἐντὸς τριῶν ἡμερῶν ἀνακαλεῖσϑαι. Μᾶλλον δὲ νόει ἐν ὅλῳ πρὸ τῆς ἀποφάσεως χρόνῳ. Ζήτει καὶ βιβ. ι΄. τιτ. β΄. κεφ. ια΄. ϑεμ. β΄. καὶ ἴσϑι, ὅτι καὶ τῶν... ων..... τὸν. ἐντὸς γ΄. ἡμερῶν ἐδόξατο.

2. Ἢ ἔσωϑεν τριῶν ἡμερῶν νοεῖται τὸ ἐξ κοντινέντι, 15 χρόνων τῆς δίκης.

ἢ παρ᾽

ὅλων τῶν

B VIII 1,43 = CII, 10, 1. 1. Τὰ παραλελειμμένα τοῖς μέρεσι, νόμιμα δηλονότι, καὶ οὐ φάκτα ἀναπληροῖ ὁ δικαστής" βιβ. γ΄. τιτ. α΄. Star. ιγ΄. καὶ βιβ. ζ΄. τιτ. ξβ΄. διατ. λϑ'. 2. Θαλελαίου. Πολλάκις συνηγοροῦντές τινες ὑπόϑεσιν τὸ μὲν ἀληϑὲς 20 γόμιμον ἀγνοοῦσιν ἣ εἰδότες ἀποχρύπτονται, ἄλλα δέ τινα ἔξω τῆς ἀληϑείας δικαιολογοῦνται. "Eri τῶν τοιούτων τοίνυν ϑεμάτων fj παροῦσα διατ.ἐπιτρέπει τῷ δικαστῇ τὰ ἐλλιπῶς εἰρημένα τοῖς συνηγόροις ἀναπληροῦν καὶ ἐκείνην συνεκφέρειν τὴν ἀπόφασιν, ἣν οἷδε νόμοις καὶ τῷ δικαίῳ γνωριζομένην. 3. Ζήτει περὶ τούτου βιβ. 9^. τιτ. α΄. κεφ. ρ΄. καὶ κβ΄. καὶ (iB. ζ΄. τιτ. ε΄. 25 χεφ. μ΄. ϑεμ. α΄. καὶ β΄. | 4.

Ἔτι δὲ καὶ βιβ. μβ΄. τιτ. α΄. κεφ. νη΄. καὶ τὴν ἐκεῖ τελευτ. παραγραφήν.

5. Ἐρωτῶ 8€ ἄρα ἡ ἀπόφασις τοῦ δικαστοῦ τοῦ μὴ πληρώσαντος τὸ ὑστέρημα τῶν δικαζομένων, εἰ δεηϑήσεται ἐκκλήτου πρὸς ἀνατροπήν, 7, αὐτόϑεν ὡς παράνομος ἔσεται; Λύσις᾽ ἀνάγνωθι περὶ τούτου τὸ σχόλιον, 30 ὃ κεῖται ἐν τῷ α΄. καὶ β΄. ϑεμ. τοῦ μ΄. κεφ. τοῦ ε΄. τιτ. τοῦ ζ΄. βιβ. 10 cf. p. 90 lin. 16 sqq. 23 νόμοις:

P vó3o;

|

| 19 cf. p. 91 lin. 19 sq.

29 ἔσεται:

P ἔσειται.

| 22 ἐλλιπῶς: P ἀνελλιπῶς |

LIB. VIII — TIT. II (V)

SCHOLIA

AD

BASILICORVM

95

LIB. VIII TIT. II

E COD. MS. VOSSIANO (V). B VIIL 2,

1 — DII,

3, 1.

1. Ἑρμηνεία Κωβίδου. “Ὅτι προκουράτωρ μετὰ προχάταρξιν κύριος Hb I 5 γίνεται τῆς δίκης εἴρηται βιβ. β΄. τοῦ Κωδ. τιτ. ιβ΄. διατ. κς΄. (23). 359 2.

Οὗτος 6 «vr. ιβ΄. ἐστὶν τοῦ «β΄.» Bıß. τοῦ Κωδ. καὶ ι΄. τῆς δ΄. ᾿Ιστιτου-

τῖνος.

3. Στεφάνου. Καιρὸς νῦν καὶ περὶ προκουρατόρων ἅμα xal δεφενσόρων εἰπεῖν τῶν μὲν κατὰ μανδάτον, τῶν δὲ καὶ μανδάτου χωρὶς τὴν ὑπὲρ ἑτέρων 10 δύκην ὑπειςιόντων. Προκουράτωρ μὲν γάρ ἐστιν, ὡς ὁ Παῦλος ἐν προοιμίοις τοῦ τίτλου φησίν, ὁ πράγματα ἑτέρου διουεῶν κατὰ μανδάτον. Δεφένσωρ δέ ἐστι κυρίως ὁ δίχα μανδάτου δεφενδεύων τινὰ καὶ τὴν ὑπὲρ αὐτοῦ δίγεην HbI ὑποδεχόμενος. Καλῶς δὲ προκουράτωρα εἶναί φησιν ὁ Οὐλπιανὸς τὸν κατὰ μανδάτον ἑτέρου διοικοῦντα τούτου τὰ πράγματα. Καὶ γὰρ ὁ νεγοτιγέστωρ

15 ἀλλότρια

μὲν

διοικῶν

οὐ κατὰ μανδάτον

δέ, ἀλλὰ κατὰ φιλίαν τοῦ τῶν

πραγμάτων χυρίου. Δύναται δέ τις ἣ γενικῶς ἤτοι πάσης τῆς οὐσίας εἶναι προχουράτωρ ἣ ἑνὸς πράγματος ἦτοι ἐπὶ ἑνὶ πράγματι δίδοσϑαι προκουράτωρ ἢ κατὰ πρόςωπον παρὼν παρόντος ἐνστὰς καὶ δοϑεὶς προκουράτωρ 7 ἀπὼν δι’ ἀγγέλου τυχὸν ἣ ἐπιστολῆς᾽ εἰ καὶ τὰ μάλιστά τινες, ὥς φησιν ὁ Πονπώνιος, 20 νομίζουσι τὸν ἑνὸς πράγματος μανδάτον ὑποδεξάμενον προκουράτωρα μὴ εἶναι. Kartyera δὲ οὗτος τῷ πρὸς ὃν ἀποφέρει τὸ πρᾶγμα τῇ νεγοτιόρουμ γεστόρουμ, ὡς μανϑάνεις ἐν τῷ προςφόρῳ τίτλῳ διγ. ε΄. ἢ ὁ λαβὼν πρᾶγμα παρά τινος, ὥςτε ἑτέρῳ διακομίσαι, ἣ ὁ ἐπιστολὴν λαβών ἢ ἀκούσας τι εἰπεῖν ἑτέρῳ. Ταῦτα μὲν οὖν, ὡς εἶπον, τινές. ᾿Αληϑέστερον δέ ἐστι, φησὶ Οὐλ25 πιανός, καὶ τὸν ἐπὶ ἑνὶ πράγματι δεδομένον. «procurator» autem «vel omnium rerum vel unius rei esse potest». Ἔγνως, ὅτι καὶ γενικὸς ἐπὶ πάσῃ τῇ οὐσίᾳ καὶ ἰδικὸς ἐπὶ Evi πράγματι δύναταί τις προβάλλεσϑαι προκουράτωρ. Μάϑε οὖν καὶ τὸ προκουράτωρος χρήσιμον. ᾿Αναγκαία τε καὶ πάνυ χρειώδης ἐστὶ τῶν προκουρατόρων ἡ χρῆσις. ᾿Εφεύρηται γὰρ 6 προκχουράτωρ, ἵνα οἱ 30 δι᾽ ἑαυτῶν μὴ δυνάμενοι 7) μὴ βουλόμενοι τῶν οἰκείων ἀντέχεσϑαι πραγμάτων καὶ ταῦτα διοικεῖν, οὗτοι δυνηϑεῖεν Ov ἑτέρου τοῦτο ποιεῖν, καὶ 7) κινεῖν ἢ ἐνάγεσϑαι. Δίδοται δὲ προκουράτωρ οὐ μόνον παρών, ἀλλὰ καὶ ἀπών, ὡς ἀνωτέρω σοι παραδέδοται. 9 κατὰ μανδάτον: V hic et mox κατὰ μα. δάτου [10 Παῦλος: in nostris editionibus Ulpianus | 18 πρόσωπον: V mpóoxonov

96

LIB. VIII — TIT. II (V)

4. Tob ’ Ανωνύμου. ' Av&yvoS9 τιτ. η΄. τοῦ β΄. Gig. (?) καὶ «Gig.» δ΄. ct. ια΄. τῶν ’Ivorır. (Inst. 4, 10). 5. Οὐκοῦν in rem suam οὐκ ἔστι προχουράτωρ. Καίτοι λέγει αὐτὸν προτκουράτωρα καὶ δεσπότην βιβ. δεύτερον τιτ. ιγ΄. (14) διγ. (6. (13). ᾿Αλλὰ 5 δῆλον, ὅτι μετὰ προκάταρξιν. 6.

Ὃ

παλατίου

αὐτὸς Μάγιστρος Πέτρος ἐν τῷ 9'. βιβ. τοῦ συντάγματος τῆς τοῦ καταστάσεώς

φησιν,

ὅτι τοῦ

βασιλέως

δι’ ἑαυτοῦ

δικάζοντος

οὔτε

$4 ῥάταρεμ, οὔτε f) ἰουδυκάτον σόλουι δίδοται, οἷα μηδενὸς τολμῶντος ψεύσασϑαι εἰς τὸν βασιλέα καὶ εἰπεῖν ἑαυτὸν προκουράτωρα ἣ δεφένσορα μὴ ὄντα. 10

7. Τοῦ ᾿Ανωνύμου. ᾿Ανάγνωθι καὶ τὴν β΄. τοῦ μδ΄. τιτ.

βιβ.

β΄. τοῦ

Κωδ.

τιτ.

ιβ΄. Star.

κς΄.

8.

Τότε καλῶς δίδοται ὁ προχουράτωρ ἀπών, ὅταν μηδὲ ἄδηλός ἐστι τῷ καϑέκαστον. Εἰ γὰρ οὕτω τις εἴπῃ" ἐντέλλομαι τῷ ἐρχομένῳ πρῶτον εἰς τόνδε τὸν τόπον οὗτος οὐ δοκεῖ διδόναι προκουράτωρα, ἐπειδὴ ἄδηλόν 15 ἐστι, τίς ἔρχεται εἰς τόνδε τόν τόπον. Πρὸς τούτοις εἰς τὸ ἐρρῶσϑαι τὴν δόσιν δεῖ καὶ αὐτὸν τὸν ἐν ἀπουσίᾳ διδόμενον προκουράτωρα μαϑεῖν τε, ὅτι προxoup&top ἐδόϑη καὶ μαϑόντα ῥατοναβιτεῦσαι καὶ ἰδικῶς συναινέσαι τῇ En’ αὐτῷ γενομένῃ δόσει ἤτοι προβολῇ, ὡς ὁ Οὐλπιανὸς ἐν τῷ η΄. διγ. τοῦ Hb 1 παρόντος tur. φησίν. ᾿Αλλως γὰρ dj τοῦ ἀπόντος οὐκ ἔρρωται δόσις. 'O δὲ 861 20 μεμηνὼς οὐ μιμεῖται τὸν ῥατοναβιτεύοντα τὴν δόσιν" ὥςτε τὸν ἐκ διαλείμματος μαινόμενον καλῶς τις δίδωσι προκουράτωρα καὶ ἀπόντα. Δύναται γὰρ κατὰ τὴν τῆς μανίας ἀνακωχὴν γνούς, ὅτι προκουράτωρ ἐδόϑη ῥατοναβιτεῦσαι τὴν δόσιν. 9.

»

᾿Ανωνύμου. Τοῦ δὲ δεχομένου [[dE]] νεγότιον πράττειν, ὡς vt. ε΄. Sw. ε΄.

B VIIL 2, 2 = DII, 3, 2. 1. Σχόλιον. Ζήτει Qi. β΄. τιτ. γ΄. κεφ. pad’. καὶ βιβ. 9'. τιτ. γ΄. κεφ. 9. Ζήτει βιβ. λς΄. κεφ. β΄. deu. δ΄. καὶ un σοι ἐναντιωϑῇ. 2.

Ἑρμηνεία.

Μαινόμενος

οὐ δύναται εἶναι προκουράτωρ.

3. Τοῦ ᾿Εναντιοφανοῦς. Τὸν μαινόμενον ἀντὶ ἀπόντος παρέλαβε 30 vtr. η΄. διγ. κζ΄. πρὸς τῷ τέλει, καὶ βιβ. κϑ'. τιτ. ζ΄. διγ. β΄. I cm.

(ια΄): V

καὶ

|

2 τῶν:

V τῆς

|

20 διαλείμματος:

βιβ. δ΄.

V διαλειμμάτου

LIB.

VIII

—

TIT.

{I (V)

97

B VIII, 2, 3 — DIII 3, 3. 1. Σχόλιον. Ζήτει κεφ. pv. 9eu. β΄." ἀνάγνωθι Scy. νζ΄. 2. Ἑρμηνεία. Τοῦ ’Evavtiou. ᾿Ἀνάννωϑθι τιτ. δ΄. διγ. ς΄. deu. β΄." φησίν" εἰ δὲ προβάλλονται αὐτὸν ἐπὶ πᾶσι τοῖς ἀναφυομένοις, οὐκ ἔρρωται. ᾿ΑνάγνωἹθι 5 καὶ βιβ. ε΄. τιτ. a’. διγ. Ac’ (35). 3. Τοῦ ᾿Ανωνύμου. Οὐ καλῶς ὁ πατὴρ ἐν διαϑήκῃ δίδωσι προκουράτωρα. Εἰ δὲ ὁ δοθεὶς διουεήσει, ἐνάγεται τῇ νεγοτιόρουμ γεστόρουμ, ὡς βιβ. β΄. τοῦ Κωδ. ctr. τη΄. Star. ς΄.

B VIIL 2,5 = DI, 3, 5. 10

4. Ἑρμηνεία. Προϑεώρημα. Πολλὴ διαφορά, πότερον παρών τις δέδωκε προχουράτωρα ἣ ἀπών. Ἡ δὲ διαφορὰ περὶ τὴν δόσιν ἐστὶ τῶν ἱκανῶν, ἣν ἔγνως ἐν τῷ ι΄. (11) τιτ. τῆς δ΄. τῶν Ἴνστιτ. Δοκεῖ δὲ παρών (ἐλϑὲ γὰρ ἐπὶ τὸ προκείμενον) διδόναι προχουράτωρα οὐ μόνον ὁ κατὰ πρόςωπον ἐντελλόμενος ἀλλὰ καὶ ὁ ἐν τοῖς κήποις διάγων. Παρεῖναι δοκεῖ καὶ ὁ ἐν δικαστηρίῳ καὶ 16 ὁ κατὰ τὴν πόλιν, τουτέστιν ὁ ἐν ἄλλῳ μέρει τῆς πόλεως ὧν 7) κατ᾽ ἄλλο μέρος διάγων τῆς πόλεως, καὶ ὁ ἐν τοῖς πλησιάζουσιν οἰκήμασι, τουτέστιν ἐν τοῖς

προαστείοις.

Ἐπεὶ

οὖν

οὗτοι

πάντες

παρεῖναι

παρά τινος τούτων δοϑεὶς προκουράτωρ παρόντος ὥςτε

εἰ καὶ

προκατάρξεται,

μένει

βεβαίως

τὸ

δοκοῦσιν,

εἰκότως

εἶναι προκουράτωρ δικαστήριον,

εἰ δὲ

6

δοκεῖ, καὶ

τῆς

30 προκατάρξεως εἰς μεταμέλειαν ἦλθεν ὁ πρωτότυπος καὶ ἀνεκαλέσατο μανδάτον ἐν ἀγνοίᾳ τοῦ ῥέου. "Ἔδει γὰρ αὐτὸν παρόντα φανερὸν τοῦτο ποιῆσαι τῷ μέλλοντι ἐνάγεσϑαι παρὰ τοῦ προβληϑέντος ἅπαξ προκουράτωρος. ᾿Ανάγνωϑι

δὲ τὸ ξε΄. Ov." συνάδει γὰρ τῷ παρόντι. B VIIL 2, 6 = DIIL 3, 6. 35

1.

Σχόλιον.

2.

Ἑρμηνεία. καὶ ρλϑ'.

Τοῦ

᾿Ανωνύμου.

B VIII, 2, 7 — DII 1.

»

᾿Ανάγνωϑι

BVIL,

Hb I

Ζήτει βιβ. β΄. τιτ. β΄. κεφ. poy'. ' Avayvası

βιβ. ν΄. τιτ.

ις΄. διγ.

ρογ΄.

3, 7.

διγ. ξε΄.

2, 8 = DIII 3, 8.

1.

Ἑρμηνεία. Ο ὑπεξούσιος ἐπὶ τῷ κινεῖν διδόναι δύναται προκουράτωρα, οὐχ ἁπλῶς μέντοι, οὐδὲ ὡς ἔτυχεν, ἀλλ᾽ ἐάν τις ὕπεστιν αὐτῷ ἀγωγή, ἣν καὶ 7 ἐνάγεται: V ἐνέγεται SCHELTEMA,

Basilica,

I.

|

20 ἦλϑεν: V εἶδεν 7

98

LIB. VIII — TIT. II (V)

ὑπεξούσιος ὦν, olov ὕβριν ὑπομεμενηκώς, οὐ κωλυϑήσεται διδόναι προκουράτωρα, χρηματικῶς δηλονότι κινουμένης τῆς δίκης. "Eyvas γὰρ ἐν τῷ δ΄. τιτ. τῆς δ΄. τῶν Ἴνστιτ, ὅτι μόνοις τοῖς ἰλλουστρίοις καὶ τοῖς ὑπὲρ τοὺς ἰλλουστρίους ἐφεῖται τὴν ἰνουριάρουμ ἐγκληματικῶς κινουμένην καὶ διὰ προκουράτωρος 5 κινεῖν καὶ ὑποδέχεσϑαι. ᾿᾿ΑνάγνωἹθι τὸ λζ΄. διγ. τοῦ παρόντος τιτ. ἐπὶ τῆς ἰνουριάρουμ ἀγωγῆς, ὅταν μήτε. ... B VIII 2, 27 = DIIL 3, 27. 1. Σχόλιον. Ζήτει κεφ. mg.

10

15

20

25

39

2.

Ζήτει κεφ. ιϑ΄. ϑεμ. β΄. καὶ τοῦ μγ΄. ϑεμ. ς΄.

3.

Ἡ

4.

"Hs

δοϑεῖσα ἀσφάλεια — ἣ iudicati solvi. ἀπεντεῦϑεν

—

τῆς

Ἢ

ὁρισϑεῖσα —

ἣ utilia.

directas.

5. Ἑρμηνεία. Δυνατὸν μέν ἐστιν εἰπεῖν, ὡς τεϑεμάτισται, ὅτι ὁ πρω- Hb I τότυπος ἀπὸ τοῦ προκουράτωρος ἐξ εὐλόγων δηλονότι αἰτιῶν μετὰ προκάταρξιν μετέστησε τὴν δίκην εἰς ἕτερον, 7) καὶ ὁ προκουράτωρ᾽ δύναται γὰρ καὶ ἐπὶ δίκῃ προβληϑεὶς προκουράτωρ ἕτερον διδόναι προκουράτωρα, μετὰ προχάταρξιν μέντοι, ὅτε κύριος γίνεται τῆς ἀγωγῆς, ὡς ἀνήνεκται βιβ. β΄. τοῦ Κωδ. τιτ. ιβ΄. διατ. η΄. καὶ x' (22). Συνάδει δὲ αὐτῷ καὶ τὸ κείμενον ἐν τῷ ς΄. τῶν δὲ ῥέβους βιβ. τιτ. α΄. διγ. v." εἴτε ἀπὸ τοῦ δεσπότου ἤτοι τοῦ κυρίου τῆς δίκης προκαταρξαμένου καὶ λαβόντος τὴν ἰουδικάτον σόλουι, εἴτε ἀπὸ τοῦ προχουράτωρος ὡς αὐτοῦ προκάταρξιν ποιησαμένου καὶ τὴν ἰουδικάτον σόλουι λαβόντος εἰς τὸ δικαστήριον. Καὶ οὕτως οὐδὲν ἧττον καταδίκης γινομένης ἐχείνῳ κομμιτεύεται dj ἰουδικάτον σόλουι ἐκ στιπουλάτου, ὅστις ἰδυκῶς ἐπηρώτησε, τουτέστιν εἴτε τῷ πρωτοτύπῳ ἐπερωτήσαντι, εἴτε. τῷ προκουράτωρι. Διὰ τοῦτο γὰρ καὶ Οὐλπιανὸς λέγων ἐπάγει ἀπροςδιορίστως μὴ ἀμφιβάλλειν τὸν Μάρκελλον, ὅτι κομμιτεύεται «fj ἐκ στιπουλάτου᾽ τίνι δὲ χομμιτεύεται,» οὐκ εἶπεν. Δός, εἴτε ὁ πρωτότυπος ἐπηρώτησεν, αὐτῷ χομμιτεύεσϑαι, εἴτε ὁ προκουράτωρ ἐπηρώτησεν, αὐτῷ τῷ προχουράτωρι κομμιτεύεσϑαι. ᾿Αμέλει καὶ εὐθὺς ἐπιφέρει λέγων, ὅτι τότε δὲ αὐτῷ, καϑὰ εἴρηται, κομμιτεύεται, ὅτε αὐτὸς ἐπηρώτησεν. Εἰ καὶ τῷ προκουράτωρι τοίνυν, ὡς εἴρηται, κομμιτεύεται, ὅμως τῷ δεσπότῃ ἤτοι τῷ κυρίῳ τῆς δίκης οὐτιλίως dj ἐκ στιπουλάτου παρέχεται, καὶ ἔσται τοῦ προχουράτωρος τὴν διρέκταν ἔχοντος προτιμότερος, ὡς τὸ ἑξῆς δηλοῖ διγ. 6 μήτε: sequitur lacuna usque ad legem 27 ὃ 1 | 25 «ἡ — κομμιτεύεται»: suppl e Cod. Haen. Hb. | 26 αὐτῷ κομμιτεύεσϑαι: V αὐτὸν κομμιτεύεσϑαι; corr. Ruhnk.

LIB. VIII — TIT.

II (V)

99

6. Κυρίλλου. ᾿Ἐὰν ἀλλάξω τὸν προκουράτωρά μου καὶ δῶ ἕτερον, 7) ἐγὼ Hb 1 κινήσω τὴν δίκην, ἣ ἐξ ἀρχῆς ἐγὼ κινήσας δώσω προκουράτωρα, δίδοταί μοι 995 ἡ τὸ loudındrov σόλουι ἐκ στιπουλάτου, εἴτε ἐμοὶ ἐκομμιτεύϑη, διρέκτα, εἴτε τῷ προκουράτωρι, οὐτιλία ἀργούσης τῆς διρέκτας.

δ

BVII,

2, 28 = DII

3, 28.

1. Σχόλιον. Καὶ περὶ τῆς ἀπαιτήσεως — ζήτει βιβ. λζ΄. τιτ. 9°. κεφ. ε΄. ϑεμ. α΄. περὶ ἐπιτρόπων. 2.

᾿Απὸ τῆς δοϑείσης ἀσφαλείας --- τῆς iudicatis. Τὴν περὶ --- τὴν iudicati.

3. Οὐδὲν ἧττον ὁ δεσπότης κινεῖ — ζήτει τὸ λ΄. κεφ. καὶ βιβ. 9°. τιτ. 10 α΄. χεφ. νϑ'. 4. Σχόλιον. Εἰς τὴν μέλλουσαν δίκην καὶ ὑπὸ ἡμέραν καὶ ὑπὸ αἵρεσιν. Μέλλουσαν δίκην νόει τὴν μήπω προκαταρχϑεῖσαν, ἣν οἴεται ὁ πρωτότυπος κινηϑῆναι κατ᾽ αὐτοῦ, οὐχ ἣν οὔτε οἶδε, οὔϑ᾽ ἁρμόσαι αὐτῷ ὑπολαμβάνει. ” Adoyov γὰρ πάντη περὶ δίκης, ἣν οὐκ οἴεται ἁρμόσαι αὐτῷ, διδόναι ἐντολέα. 15

5. ἙῬἙρμηνεία τοῦ ᾿Αἰνωνύμου. Δύναται γὰρ μετὰ προκάταρξιν, ὡς βιβ. β΄. «τοῦ Κωδ.» τιτ. ιβ΄. Star. η΄. κβ΄. χγ΄. καὶ βιβ. ιζ΄. τιτ. α΄. διγ. η΄. 6. Τοῦ 'Avevóuou. Koi ἣ δάμνι [x«i] τοῦ β΄. vtt. τοῦ 29". Bip.

ἰμφέκτι

ἐν τῷ

τέλει

τοῦ

ιη΄.

διγ.

7. Τοῦ ἡμετέρου προκουράτωρος ἐπερωτήσαντος τὴν ἰουδικάτον σόλουι 20 δίδοταί μοι τῷ προβαλλομένῳ μετὰ καταδίκην οὐτιλία ἐκ στιπουλάτου, ὥςπερ xai αὐτὴ οὐτιλία ἡ ἰουδικάτον παρὰ τοῦ νόμου. Βλέπε, πῶς εἶπον, οὐτιλία M

,

A

3

ς

ἐκ στιπουλάτου

3

,

δίδοταί

^

μοι τῷ

“Ὁ

M

πρωτοτύπῳ᾽

7 γὰρ

5,

διρέκτα

ἐκ στιπουλάτου

ἁρμόζει uiv τῷ προκουράτωρι, καϑότι τὴν ἀρχὴν αὐτὸς. ἐπηρώτησεν: Ei δὲ ταύτην m κινήσει ἢ παρὰ αρὰ γνώμην γνώ ἐμήν, ἐμήν, δίδοταί δίδοταί μοι οὐδὲν ὑδὲν ἢ ἧττον ἡἡ οὐτιλία οὐτιλία ἐκ ἐ 25 στιπουλάτου. Καὶ εἰκότως κινῶν τὴν διρέκταν ὁ προκουράτωρ ἐκβάλλεται παραγραφῇ, ὥςπερ καὶ ἔνϑα τὴν ἰουδικάτον κινεῖ μὴ δοϑεὶς in rem suam προχουράτωρ, μήτε ἰδικεῶς ἐπ᾽ αὐτῇ τῇ ἰουδικάτον προβληϑεὶς ὁ προκουράτωρ. "Ex τοῦ ἐναντίου ἐὰν ὁ τοῦ ῥέου προκουράτωρ τὴν ἰουδικάτον σόλουι παρασχῇ, κατ᾿ αὐτοῦ τοῦ προκουράτωρος καὶ οὐ κατὰ τοῦ προβαλλομένου αὐτὸν 30 προκουράτωρα κομμιτεύεται ἣ ἐκ στιπουλάτου. Ei δὲ xol ὁ δεφένσωρ ὁ ἐμός, τουτέστιν ὁ δίχα μανδάτου δεφενδεύων, παρασχῇ τὴν ἰουδικάτον σόλουι ἱκανοδοσίαν, καταδίκης γινομένης οὐ δίδοται κατ᾿ ἐμοῦ καταδικασϑέντος ε

,

n

᾿

€

,

(A

F

4 διρέκτας: V διρέκτου V προβληϑῇ

,

t

>

4

>

,

>

[16

>

&uar.: V διγ.

x

»,

3

,

7,

e

Ὁ

| 21 αὐτὴ: V αὐτὸς

| 27 προβληϑεὶς:

I4

,

100

LIB. VIII — TIT. II (V)

τοῦ ἡμετέρου δεφένσωρος.

᾿Ανάγνωθϑι δὲ πάντως τὸ λα΄. καὶ ξα΄. διγ. τοῦ

παρόντος τιτ.

᾿

8. Κυρίλλου. ᾿Ἐὰν ὁ προκουράτωρ μου ἀπαιτήσῃ τὴν ἰουδικάτον σόλουι, οὐ κινεῖ αὐτὴν ἄκοντός μου, ἀλλ᾽ ἐκβάλλεται παραγραφῇ, ὥςπερ οὔτε τὴν 5 ἰουδικάτου μὴ ὧν in rem suam ἣ ἐπὶ τούτῳ προβληϑείς. ᾿Εὰν ὁ προκουράτωρ μου δῷ τὴν ἰουδυκάτον σόλουι, οὐ κινεῖται κατ᾽ ἐμοῦ. Εἰ δὲ ὁ δεφένσωρ, οὔτε ἰουδυκάτον σόλουι, οὔτε ἰουδικάτι. 9. Τοῦ ’Evavrlou. Εἴρηται βιβ. us’. τιτ. γ΄. διγ. πς΄., ὅτι τῷ τῆς δίκης προκουράτωρι οὐ καλῶς καταβάλλεται, εἰ μὴ ἐπὶ τούτῳ ἐδόϑη. Οὔτε γὰρ pb 1 10 ἔχει τὴν ἰουδικάτου. ᾿Ανάγνωθι τοῦ αὐτοῦ τιτ. διγ. ιβ΄. καὶ u9'. “Ὅτι δὲ 366 3| ἰουδικάτου οὐχ ἁρμόζει τῷ προκουράτωρι ἣ κατ᾽ αὐτοῦ, ἀλλὰ τῷ δεσπότῃ καὶ κατ᾽ αὐτοῦ, εἴρηται μετὰ διαστίξεως διγ. ξα΄. τούτου «τοῦ» τιτ. καὶ ip. β΄. τοῦ Κωδ. cvv. ιβ΄. διατ. κζ΄. 10. Σχόλιον. ἔΑνωϑεν εἶπε περὶ τοῦ λαμβάνοντος τὴν ἰουδικάτον σόλουι᾽ 15 νῦν δὲ περὶ τοῦ διδόντος τὰ ἀπὸ τῆς ἀσφαλείας παραβληϑείσης. ᾿Ενέχομαι δὲ τῇ ἰουδικάτου μόνῃ ἀλλ᾽ εἰ καὶ βεβαιοῦται κατ᾽ ἐκείνου, ὅμως αὐτὸς ὑπόχειμαι τοῖς καταβαλοῦσιν, ὡς τὸ τέλος τοῦ α΄. ϑεμ. τοῦ λα΄. κεφ. il. Τὴν iudicati solvi. 'Eni δὲ τοῦ ἐκδυκητοῦ, οὔτε τῇ καταδίκῃ— τῇ ἰουδιχάτι. ᾿ Ανάγνωϑι Ow. λα΄. μϑ'΄. ξα΄. Τοῦτο «ἔνϑα» ἐδικάσατο καὶ κατεδικάσθη, 30 τουτέστι τῷ ἐνάγεσϑαι τῇ ἰουδικάτου. Χωρὶς γὰρ μανδάτου τοῦ πρωτοτύπου ἐδεφένδευσεν αὐτόν. Ἔνϑα δὲ οὐκ ἐδικάσατο, δέδωκε μέντοι μόνην ἀσφάλειαν, δίδωσι τὸ ἐκ τῆς παραβάσεως πρόςτιμον κατὰ τὸ με΄. κεφ. Τοῦτο δὲ ἵνα μὴ ἐξεπίτηδες πολυπράγμονας ἀνθρώπους καὶ κακοὺς ποιῶσιν in rem suam προχουράτωρας φϑόνῳ τῶν ἀντιδίκων ἐπὶ κατατριβῇ αὐτῶν σπεύδοντας. 2

BVII, 2, 29 = D III, 3, 29. 1. "Epunvelo. Δύναται μὲν καὶ ῥέος in rem suam προβάλλεσϑαι προχουράτωρα. Ἔν τῷ ἄκτορι μέντοι ἔστιν, εἴτε βούλεται κατὰ τοῦ προκουράτωρος κινεῖν τὴν ἀγωγήν, εἴτε κατὰ τοῦ πρωτοτύπου ταύτην γυμνάζειν. Σημείωσαι οὖν, διὰ τοὺς κακοπράγμονας ὅτι δύνανται οἱ ἄκτορες διὰ μεϑόδου κωλῦσαι τὸ 30 δοϑῆναι παρὰ τοῦ ῥέου in rem suam προχουράτωρα. 2. Τοῦ ᾿Ανωνύμου. Εἰ μὴ ἄρα τοῦ φαμιλίαε ἑρκισκούνδαε κινουμένου 6 δικαστὴς ἑνὶ τῶν κληρονόμων τὴν δεφενσίονα ἐπήγαγεν, ὡς βιβ. ι΄. τις. β΄. Sw. y'., ὃ καὶ ἀνάγνωθι. “Ὅμοιον τοῖς ἐνταῦϑα Bip. ιβ΄. (2) τις. ιδ΄. διγ. μ΄. ᾿Ανάγνωϑι Big. δ΄. τιτ. ζ΄. διγ. δ΄. Sep. γ΄. 14 ἄνωθεν: V ἄνοϑεν

| 20 τῷ: V τὸ

|

32 δικαστὴς: V δικαρὴς

LIB. VIII — TIT. II (V)

101

B VIII, 2, 30 = DIII, 3, 30. ].

Σχόλιον.

' Av&yvot

διγ. xc'.

2. 'Epunvcla. 'O τοῦ ἄκτορος προκουράτωρ μὴ àv in rem suam δύναται τὰ γενόμενα περὶ τὴν δίκην ὑπ᾽ αὐτοῦ δαπανήματα αἰτεῖν ὡς ἔχων τὴν διρέκταν 5 ἰουδικάτου, καὶ ἵναἐκ ταύτης γένηται αὐτῷ τὸ ἱκανόν, ἐν ᾧ ὁ τῆς δίκης κύριος ἄπορός ἐστι καὶ οὐ δύναται αὐτῷ ποιῆσαι τὸ ἱκανόν. Σημείωσαι διὰ τὸ ἀδιαστίκτως εἰρημένον ἐν τῷ κη΄. διγ. B VIII 2, 31 = DI, 3, 31. ]. Σχόλιον. Tod πρωτοτύπου — τοῦ προβαλλομένου. 10

2.

Τῇ

καταδίκῃ —

τῇ

Hb 1 367

ἰουδικάτι.

3. Σημείωσαι, πότε καὶ ὁ ἐντολεὺς ἐνάγεται τῇ ἰουδικάτι, μέρος ἐκληρονόμησε. ᾿Ανάγνωθϑι διγ. ξα΄. 4.

Τῆς

διοικήσεως —

εἰ μέντοι εἰς

εἰ μὴ ἐνετείλατο.

5. Μιᾶς δίκης οὔσης --- ἀνάγνωθι βιβ. «β΄.» τιτ. ιδ΄, διγ. 9°. Τί γάρ, ὅτι 15 πολλοί τινες μίαν καὶ τὴν αὐτὴν ἔχουσιν ἀγωγήν; 6.

Πολλοὶ

δίδοσθαι

ἐντολεῖς --- ἑκάστου

αὐτῶν

ἰδυκὸν

διδόντος

προχου-

ράτωρα. 7. “Epunvela. 'O προκουράτωρ καταδικασϑεὶς καὶ κληρονόμος τοῦ προβαλλομένου γενόμενος οὐ δύναται παραιτεῖσϑαι τὴν ἰουδικάτου κατ᾽ 20 αὐτοῦ κινουμένην. Βλέπε, πῶς εἶπον τὴν ἰουδικάτον σόλουι, ἣν αὐτὸς ὁ προκουράτωρ; ἐὰν ἐπερωτηϑῇ, ἁρμόζει κατ᾽ αὐτοῦ τοῦ προχουράτωρος, κἂν μὴ κληρονομήσῃ τῶν δικαίων τοῦ ἀπελθόντος, ὡς ἔγνως πρὸς τῷ τέλει τοῦ κη΄. διγ. Ἔνάγεται οὖν, ὡς εἶπον, ὁ καταδικασϑεὶς προκουράτωρ τῇ ἰουδικάτου χληρονομήσας τῶν δικαίων τοῦ ἀπελθόντος. Ταῦτα ἐν ᾧ κληρονόμος γέγονεν 25 εἰς ὁλόκληρον τοῦ προβαλλομένου αὐτὸν προκουράτωρα. Εἰ γὰρ ned” ἑτέρου γέγονε κληρονόμος, «καὶ» αὐτὸς τὰ ἐκ τῆς ἰουδικάτου κατέβαλεν, εἰ μὲν καὶ τοῦτο αὐτῷ ἐντέταλται παρὰ τοῦ τελευτήσαντος, ἵνα καταβάλῃ, δύναται κατὰ τῶν συγχληρονόμων αὐτοῦ πρὸ νερεδιτάρια πάρτε τὴν μανδάτου κινεῖν. Εἰ δὲ μὴ κατὰ μανδάτου τοῦ τελευτήσαντος τοῦτο πεποίηκεν, ἔχει κατὰ τῶν 30 συγχληρονόμων τὴν gestorum negotiorum, ὥςπερ εἰ καὶ μηδὲ ὅλως αὐτὸς χληρονόμος ἐγράφη. Καὶ οὕτως γὰρ καταβαλὼν ἔχει κατὰ τῶν κληρονόμων τοῦ τελευτήσαντος τὴν μανδάτου ἣ τὴν negotiorum gestorum. 11 τῇ! V ἡ

|

20 κινουμένην:

V. κινομένην

102

ὅ

10 τ

16

LIB. VIII — TIT.

II (V)

8. Ἢρωτήϑη᾽ πῶς εἶπας, ὅτι προκουράτωρ κληρονομήσας τῶν δικαίων τοῦ ἐντειλαμένου καὶ καταδικασϑεὶς οὐ καλῶς παραιτεῖται τὴν ἰουδικάτου; Τί γάρ, εἰ μὴ ἐκληρονόμησεν; Οὐκ ἀνάγκην εἶχεν αὐτὴν ὑποδέξασϑαι; Καίτοι ἔγνωμεν πρὸς τῷ τέλει τοῦ κη΄. διγ., ὅτι κατὰ τοῦ δεφενδεύσαντος 3j ἰουδικάτου παρέχεται. Πῶς οὖν αὐτὴν παραιτεῖται μὴ κληρονομήσας τὸν πρωτότυπον ἀεὶ τῆς ἰουδικάτου ἁρμοζούσης κατὰ τοῦ δεφενδεύσαντος; Τὴν ἰουδικάτου τότε νόησον, ὅτε κυρίως ἐστὶ δεφένσωρ, τουτέστι ὅτε δίχα μανδάτου τὴν ἰουδικάτου σόλουι δεδοκὼς ἐδεφένδευσεν. *O γὰρ κατὰ μανδάτον δεφενδεύσας οὐκ ἀεὶ κατέχεται τῇ ἰουδικάτου, ἀλλ᾽ ἐκ φανερῶν αἰτιῶν, ὡς μανϑάνεις ἐν τῷ ξα΄. διγ. τοῦ παρόντος τιτ. “Ὥστε τὸ εἰρημένον ἐνταῦϑα, ὅτι ὁ προχουράτωρ χληρονομήσας τὸν πρωτότυπον οὐ καλῶς παραιτεῖται τὴν ἰουδικάτου, νόησον περὶ τοῦ: κατὰ μανδάτον δεφενδεύσαντος, ὡς ἐνταῦϑά φησιν ὁ Οὐλπιανός. Πρόςξεχε γὰρ τῷ ῥητῷ ἔχοντι οὕτως, cum procuratorio nomine condemnatus se est. Προκουράτωρ δὲ οὐκ ἔστιν, εἰ μὴ ὁ κατὰ μανδάτον κινῶν 9) ἐναγόμενος, ὡς ἐν ἀρχῇ τοῦ τίτλου σοι παραδέδοται. 9.

Σχόλιον.

Καὶ ἀνακαλεῖσϑαι τὸ δοϑὲν τοῦ μανδάτου.

Hb I 868

10. 'Eouxvsía. Τοῦτο νόησον, Év9a μήπω προκατάρξεως γενομένης τὸν δεύτερον ὁ πρωτότυπος προεβάλετο προκουράτωρα. Μετὰ γὰρ προκάταρξιν, εἰ μὴ μετ᾽ εὐλόγου αἰτίας, ἀμείβειν οὐ δύναται τὸν προκουράτωρα, ὡς ἔγνως 20 ἐν τοῖς προλαβοῦσι διγέστοις.

B VIII 2, 32 = DII

3, 32.

1.

Ἑρμηνεία. Πολλῶν κατὰ τὸν αὐτὸν καιρὸν δοϑέντων προκουρατώρων οὐκ ἐπὶ τὸ κοινῶς αὐτοὺς κινῆσαι τὴν ἀγωγήν, ἀλλ᾽ ἑκάστου αὐτῶν εἰς τὸ μόνον δύνασϑαι κινεῖν προβληϑέντος, μόνος ἔσται προκουράτωρ ὁ προλαμβάνων 25 x«l μόνος κινῶν. Κρατεῖ γὰρ κἀνταῦϑα ὁ κανὼν ὁ λέγων᾽ βελτίων ἐστὶν ἣ τοῦ προλαμβάνοντος αἵρεσις, ἵνα ὁ μετ᾽ αὐτὸν ἐλθὼν μὴ εἴη προκουράτωρ ἐπὶ τῷ πράγματι, ὅπερ ὁ προλαβὼν ἀπαιτεῖ, ἤτοι περὶ οὗ τὴν δίκην ἐκίνησεν ὁ προλαβὼν αὐτὸν προκουράτωρ. 2. 30

᾿᾿Ανάγνωϑι

βιβ. xc'. τιτ. 8°. (7) διγ. κδ΄.

3. Τοῦ ᾿Ανωνύμου. Πέτιτ ἔχει τὸ ῥητόν’ καὶ δυνατὸν λέγειν, πρῶτος ἐνήγαγεν, οὐ δύνανται οἱ ἄλλοι προκουράτωρες εἶναι. 3 ἀνάγκην: 19 ἀμείβειν:

V

ἀνάγκη

V. ἐμείβειν

|

5 παρέχεται:

περιέχεται

|

14

se est:

περὶ

οὗ

i.e. esset |

LIB.

VIII — TIT. II (V)

103

B VIII, 2, 33 = D' III, 3, 33. 1. Ἑρμηνεία. Τὸν οἰκέτην καὶ τὸν ὑπεξούσιόν τινες ἔχειν δύνασϑαί φασι προχουράτωρα. Καὶ ὅσον μὲν εἰς τὸ τοῦ ὑπεξουσίου πρόςωπον, ἀληϑές ἐστι τὸ εἰρημένον. Δύναται γὰρ ὁ ὑπεξούσιος καὶ ἐπὶ τῷ κινεῖν ἀγωγὴν προβάλλεσϑαι 5 προχουράτωρα μετὰ τῆς εἰρημένης ἐν τῷ η΄. διγ. διαστίξεως. "Eni μέντοι τοῦ οἰκέτου ἀμφιβάλλομεν. Οἰκέτης γὰρ ὧν οὐ δύναται κινεῖν ἀγωγήν, οὐκοῦν οὔτε προβάλλεσϑαι προκουράτωρα. Τί οὖν; Τὸ μέν δύνασθαί τινα χειρίζειν τε καὶ διοικεῖν τὰ πεκουλάρια τοῦ οἰκέτου πράγματα καὶ ἐν τούτῳ τῷ ϑέματι προχουράτωρα εἶναι τοῦ οἰκέτου δεχόμεϑα καὶ τῷ Λαβεῶνι δοκεῖ᾽ πεκουλα10 ρίαν μέντοι κινεῖν ἀγωγὴν ἕτερον ὑπὲρ τοῦ οἰκέτου ἐντελλόμενον κωλύομεν. Καὶ

ἁπλῶς

εἰπεῖν ὁ μὲν ὑπεξούσιος

εἴς τε

τὸ

ἐνάγεσϑαι

καὶ

εἰς

τὸ

κινεῖν

ἀγωγὴν κατὰ τὴν ἐν τῷ η΄. διγ. κειμένην διάστιξιν, ὁ δὲ οἰκέτης ἐπὶ διοικήσει τῶν πεχουλαρίων αὐτοῦ πραγμάτων δύναται προβάλλεσϑαι προκουράτωρα. Ταῦτα μὲν οὖν περὶ τοῦ ὡμολογημένως ὄντος οἰκέτου. 'O μέντοι περὶ τῆς 15 οἰκείας ἀγωνιζόμενος καταστάσεως, εἴτε ἐν ἐλευϑερίᾳ διάγων ἕλκεται εἰς δουλείαν, εἴτε ἐν νομῇ δουλείας ὧν εἰς ἐλευϑερίαν ἀναβοᾷ, οὐ μόνον ἐπὶ διαυκήσει τοῦ πεκουλίου αὐτοῦ ἀλλὰ καὶ εἰς πᾶσαν ἀγωγὴν αὐτῷ ἁρμόζουσαν ἢ κατ᾽ αὐτοῦ καλῶς δίδωσι προκουράτωρα. Καὶ τὸ ἐναντίον δύναται αὐτὸς οὗτὸς ὁ περὶ καταστάσεως ἀγωνιζόμενος, ἐν ᾧ τέως ἀμφιβάλλεται, πότερον 20 δοῦλός ἐστι ἣ ἐλεύϑερος, καλῶς παρ᾽ ἑτέρου δίδοσθαι προκουράτωρ. 2.

To. βιβ. μη΄. τιτ. κ΄. κεφ. κβ΄.

3.

μ

ἀπὸ δουλείας ἀναφωνῶν εἰς ἐλευϑερίαν αὐτὸς βαρεῖται τῇ ὑποδείξει.

Ἐὰν δέ τις τὸν ἐλεύϑερον εἰς δουλείαν ἕλκῃ, πάλιν αὐτὸς τοῦτο ἀποδείκνυσιν.

Σημείωσαι καὶ τοῦτο" ὁ περὶ τύχης δικαζόμενος, εἰ δύναται, δώσει ἐγγυητήν᾽ 25 εἰ δὲ μὴ δύναται, ἐξωμόσεται, ὡς βιβ. μη΄. τιτ. κα΄. κεφ. α΄. Seg. δ΄. Τί δέ ἐστιν ἐξωμοσία: ᾿Ανάγνωϑθϑι ἐν ἀρχῇ τοῦ ιδ΄. τιτ. τοῦ ζ΄. βιβ. τὴν παραγραφὴν τοῦ Στεφάνου, καὶ γνώσῃ ἐκεῖϑεν, οὗ ἡ ἀρχὴ περὶ τῶν ἑλκομένων εἰς δικαστής

ριον. 4.

88

Τοῦ ’ Ανωνύμου.

“O δὲ ὑπεξούσιος υἱὸς καὶ ἐπὶ δίκῃ δίδωσιν, ὡς διγ. η΄.

5. Σχόλιον. Μὴ περὶ τῆς οἰκείας καταστάσεως δικαζόμενον νόει δοῦναι Hb ! ἐντολέα, ἀλλ᾽ ἐπ᾽ ἄλλαις δίκαις ἁρμοζούσαις αὐτῷ. Φησὶ γὰρ βιβ. μη΄. τιτ. 369 xa'. κεφ. α΄. οὑτωσί’ ἣ διάταξις κελεύει καὶ τὸν ἀπὸ δουλείας εἰς ἐλευϑερίαν

ἀναβοῶντα καὶ

μετὰ

καὶ τὸν ἀπὸ ἐντολέως

86 χαταστάσεως

δικαζόμενον,

19 ἀγωνιζόμενος:

ἐλευϑερίας ἑλκόμενὸόν δι᾽ ἑαυτοῦ δικάζεσϑαι. Εἰ δὲ

δύνασϑαι

δικάζεσθαι

τότε τοῦτο

V ἀγονιζόμενος

|

21

ὑπονοήσεις

τὸν

περὶ

ὀφείλεις νοεῖν, ὅταν ἀπὸ Schol.

2 corrigit

scholium

τῆς

οἰκείας

ἐλευϑερίας sequens.

104

LIB. VIII — TIT. II (V)

ἕλκηται καὶ μόνον εἰς δουλείαν. ᾿Επεὶ γὰρ ἐν νομῇ δοκεῖ τῆς ἐλευϑερίας, δύναται καὶ ἐντέλλεσϑαι, καϑὼς ὁ αὐτὸς κα΄. τιτ. τοῦ μη΄. βιβ. παρακατιὼν λέγει. Εἰ δὲ ἀπὸ ἐλευϑερίας ἕλκεται εἰς δουλείαν, καὶ συνήγορον δίδωσιν. 6. Ἑ, ρμηνεία τοῦ ᾿Εναντίου. ' Avayvosı Big. δ΄. τιτ. γ΄. διγ. κδ΄. καὶ τιτ. ὅ ς΄. Ow. ı@’. ιβ΄. "Evavrlov δὲ τοῖς ἐνταῦϑα βιβ. ζ΄. τοῦ Κωδ. «t. ιζ΄. Bt. α΄. Δυνατὸν οὖν λέγειν, ὅτι ὁ ἐν νομῇ δουλείας ὧν καὶ ἀναφωνῶν εἰς ἐλευϑερίαν διαγωγὴν τὸ μὲν καταστατικὸν οὐ λέγει διὰ προκουράτωρος, ἑτέρας δέ, ὡς εἰκός, ὑπούσας αὐτῷ ἀγωγάς. “Ὅτι γὰρ τοῦ τε καταστατικοῦ ἠρτημένου δικάζεται περὶ ἑτέρων, οὐ μόνον πρὸς τὸν λεγόμενον δεσπότην, ἀλλὰ καὶ

10 πρὸς ἄλλους, εἴρηται βιβ. μ΄. τιτ. ιβ΄. διγ. κδ΄. ἢ ὅτι ἀναφωνῶν οὐ δύναται δοῦναι προκουράτωρα, πρὶν ἢ ὀρδινατευϑῇ f| καταστατικῆ, μετὰ μέντοι τὸ ὀρδινατευϑῆναι. Λοιπὸν γὰρ ἀντὶ ἐλευϑέρου ἐστίν, ὡς ἐν τῷ κδ΄. διγ. καὶ Big. δ΄. τιτ. ς΄. διγ. ιβ΄. καὶ βιβ. ε΄. τοῦ Κωδ. τιτ. λδ΄. διατ. α΄. καὶ pig. ζ΄. τις. ις΄. διατ. ιδ΄, Τὸ δὲ ὀρδινατευϑῆναι τὴν δίκην, σημαίνει τὴν προκάταρξιν, 15 ὡς βιβ. δ΄. τιτ. ς΄. διγ. ιβ΄. καὶ βιβ. γ΄. τοῦ Ko8. τιτ. μ΄. Su. β΄. Ἴ. Σχόλιον. Ζήτει ιγ΄. κεφ. καὶ τὴν εἰς αὐτὸ ἐσχάτην παραγραφήν, χεφ. π΄. καὶ βιβ. 9°. τιτ. α΄. κεφ. μ΄. 8. Καὶ ἐπὶ τῷ κεφαλικῷ --- ὑπέξελε τὸν σουπέκτον A9'. ϑεμ. τελευτ. 20

9.

Τοὺς

λόγους

ὑπὲρ

τοῦ

ἀπόντος

—

τὰς

αἰτίας τῆς

ἐπίτροπον,

ἀποδημίας,

καὶ

ὡς κεφ.

ὑφ᾽

ὧν

ἀναρτᾷ τὸ δικαστήριον, εὐλόγων φανεισῶν. 10. ἙἭ, μηνεία. Κοινῇ πᾶσι χρήσιμόν τε καϑέστηκε καὶ λυσιτελές, ὥςτε τοὺς ἀπόντας δεφενδεύεσϑαι. Τοῦτο γὰρ καὶ νομὴν ἵστησι δανειστῶν καὶ τὴν ἐντεῦϑεν κωλύει διάπρασιν καὶ οὐκ ἐᾷ τὴν ἐκ τῆς διαπράσεως ὕβριν τῷ 25 ἀπολιμπανομένῳ προςγίνεσϑαι. Καὶ ἁπλῶς εἰπεῖν πολύ τε καὶ κοινοφελὲς τὸ ἐκ τοῦ δεφενδεύεσϑαι χρήσιμον. Καὶ διὰ τοῦτο δύναταί τις, κἂν μὴ ἔχει μανδάτον, κἂν ἄτιμός ἐστι, δεφενδεύειν τὸν ἀπολιμπανόμενον, καὶ οὐ μόνον ἐν πριβάτῳ δικαστηρίῳ ἀλλὰ γὰρ. δὴ καὶ ἐπὶ ἐγκλήματος κεφαλικοῦ. Δεφενδεύειν λέγει ἐπὶ τῶν πουβλίκων, οὐχ ὥςτε αὐτὸν τὸν δεφένσορα τὴν τιμωρίαν 30 ὑφίστασϑαι τοῦ πρωτοτύπου, ὥςπερ ἐπὶ τῶν πριβάτων ὁ χρηματικῶς ἐναγόμενος ἀλιενόμινε αὐτὸς καταδικάζεται ὑπὲρ τοῦ πρωτοτύπου τοῦτο γὰρ καὶ λέγειν εὔηϑες᾽ ἀλλ᾽ ὥςτε ἀναρτᾶν τὴν ἀπόφασιν τὴν ἐκφέρεσϑαι μέλλουσαν ἐν ἀπουσίᾳ τοῦ κατηγορημένου διὰ τοῦ δεῖξαι αὐτὴν τὴν αἰτίαν, SU ἣν ἄπεστιν ὁ ῥέος, εὔλογον, ὅτι τυχὸν reipublicae causa ἢ δι᾽ ἑτέραν εὔλογον αἰτίαν 35 καὶ ἁπλῶς οὐκ ἐπίτηδες ἀπολιμπάνεται. 'O γὰρ ἐπ᾽ ἐγκλήματι κατηγορού7 καταστατικὸν:

V

(hic et mox)

χαταστικόν

LIB. VIII — TIT. II (V)

105

μενος οὐκ ὀφείλει ἐν ἀπουσίᾳ καταδικάζεσϑαι, el μὴ πρότερον γένηται rei curendos ἤγουν ἀναζητούμενος, καὶ γενόμενος μὴ ἐπανέλθῃ ἐντὸς ἐνιαυτοῦ, ἢ μετὰ προκάταρξιν ἀπολειφϑῇ, ἢ ὡς εὐνουχίας κατηγορεῖται Cornelio de Hb I Sicariis. Καὶ ὁ μετὰ προκάταρξιν γὰρ ἀπολειφϑείς καὶ λεγόμενος εὐνουχίσαι 370 5 τινὰ δύναται καὶ μὴ γενόμενος rei curendos καταδικάζεσϑαι. 'O δὲ γενόμενος rei curendos καὶ μὴ ἐπανελθὼν καὶ ἀϑῷον ἑαυτὸν δείξας τοῦ ἁμαρτήματος τὴν μὲν τιμωρίαν ἐκφεύγει, jj μέντοι τῶν πραγμάτων αὐτοῦ δήμευσις ἐπὶ σχήματος μένει, ὡς ἀνήνεκται βιβ. 9°. τοῦ Κωδ. cv. μ΄. διατ. α΄. ᾿ΑνάγνωἹθϑι xai βιβ. μη΄. τιτ. α΄. διγ. γ΄. καὶ ι΄. καὶ ιγ΄. καὶ τιτ. ιζ΄. τὰ ὑποκείμενα τῷ 10 τίτλῳ dry. ἤγουν τὰς αὐτῶν παραγραφάς. "Eo! ὧν οὖν ϑεμάτων ἐγχληματικῶς τις κατηγορούμενος δύναται ἐν ἀπουσίᾳ καταδικάζεσϑαι, ἐπὶ τούτων δίκαιον καὶ τεταγμένον ἐστὶν ἀκούεσϑαι τὸν τυχόντα τοὺς ὑπὲρ αὐτοῦ ποιούμενον

λόγους

καὶ

ἐξκουσατεύοντα - ἤτοι

ἀπολογούμενον,

ὅτι οὐκ ἐπίτηδες

ἀπο-

λιμπάνεται. Τοῦτο γάρ φησιν ἡ διάταξις. ' AM’ ἴσως ἐρεῖς καὶ μὴ ἀναψηλα15 φᾶται τῶν ἀπόντων ἀπόφασις, ὅταν δικαίως ἀπολιμπάνωνται, ὡς ὁ Οὐλπιανὸς πρὸς τῷ τέλει τοῦ ζ΄. διγ. τοῦ δὲ μινορίβους τοῦδέ φησι τοῦ συντάγματος, καὶ περιττὴ ἐστιν dj δεφενσίων. ᾿Αλλὰ τοῦτο νενόμισται περὶ τῶν ἐξ ἴουστα καῦσα μετὰ προκάταρξιν ἀπολειφϑέντων. Ἢ γὰρ κατὰ τῶν μὴ οὕτως ἀπόντων ἀπόφασις ἰσχυρὰ μένει, πλὴν εἰ μήπου τις αὐτὴν ἀπαρτίσει. Τὸ δὲ εἰρημένον, 20 ὅτι οὐ δύναταί τις ἄνευ μανδάτου δεφενδεύειν τὸν ἀπολιμπανόμενον, τοῦτο μὴ ἐπὶ παντὸς νοήσεις. Μανϑάνεις γὰρ ἐν τῷ Ad". διγ. τοῦ παρόντος τίτλου, ὅτι τὸν ἐπίτροπον ὡς σούπεκτον κατηγορούμενον καὶ ἀπόντα οὐ δύναταί τις δεφενδεύειν, πλὴν εἰ μὴ ἄρα πρόδηλός ἐστιν ὁ πραίτωρ ὡς σουπέκτου μέλλων καταψηφίσασϑαι. ᾿Αλλὰ μῆτε τῷ πλάτει τῷ ἃ quibuscumque δεφεν25 δεύειν. Μανϑάνεις γὰρ ἐν τῷ «ν»δ΄. διγ. τοῦ παρόντος τίτλου, ὅτι οὔτε γυνή, οὔτε

στρατιώτης,

οὔτε

ἕτεροί

τινες,

οἷς

ὁ Παῦλος

ἀπαριϑμεῖται

κατὰ

τὸ

αὐτὸ δίγεστον, ἐπιτήδειοί εἰσι πρὸς δεφενσίονα. Τὸ οὖν εἰρημένον ἐνταῦϑα a quibuscunque νόησον πρὸς τὸ δύνασϑαί τινα, κἂν μὴ ἔχει μανδάτον, κἂν ἄτιμός ἐστιν αὐτὸς ἢ ὁ πρωτότυπος, ὑπειςιέναι τὴν ὑπὲρ αὐτοῦ δεφενσίονα,

30 μάλιστα ὅτι καὶ ἰδικώτερον ἀνήνεκται βιβ. β΄. τοῦ Κωδ. ὑπὸ τὸν ιβ΄. τοῦ βιβλίου τίτλον ἐν τῇ ζ΄. τοῦ τιτ. διατ., ὅτι στρατιώτης δεφενδεύειν οὐ Φησὶ δὲ ἣ ιη΄. τοῦ αὐτοῦ βιβ. καὶ cur. διάταξις μὴ δύνασϑαι τὰς τὴν ὑπὲρ ἑτέρων ὑπειςιέναι δεφενσίονα. Τὸ γὰρ μήτε ἀλλοτρίαν ἀγωγὴν αὐτὴν κινεῖν φησιν Οὐλπιανὸς ἐν τῷ ν΄. βιβ. τιτ. τελευταίῳ διγ. 35 Τοῦτο δὲ αὐτὸ ἔγνως καὶ ἐν τῷ ιγ΄. τιτ. τῆς δ΄. τῶν ;Ἴνστιτ.

δύναται. γυναῖκας δύνασθαι ιβ΄. (43)

11. Ἠρωτήϑη᾽ εἶπας, ὅτι καὶ ἐπὶ τῶν ἐγκλημάτων δυνάμεϑα παρ᾽ ἑτέρων δεφενδεύεσϑαι, οὐκ En’ αὐτῷ τῷ ἐγκλήματι, ἀλλ᾽ ἐπὶ τῇ ἀπουσίᾳ ἡμῶν. 1 rei curendos: i.e. requirendus πρόδηλόν | 30 ὅτι: V ὅτε

|

17 περιττή:

V περιτταί

| 23 πρόδηλός:

V

106

LIB. VIII — TIT. II (V)

"Apa δὲ δύναται ὁ κατήγορος διὰ προχουράτωρος γυμνάζειν τὸ ἔγκλημα; Στεφάνου. Ἔγνως μὲν ἐν τῷ δ΄. τιτ. τῆς δ΄. τῶν ᾿᾽ἼἾνστιτ., ὅτι μόνοι οἱ ἰλλούστριοι καὶ οἱ ὑπὲρ αὐτοὺς δύνανται τὴν ἰνουριάρουμ καὶ ἐγκληματικῶς κινουμένην καὶ κινεῖν καὶ ὑποδέχεσϑαι διὰ προκουράτωρος κατὰ τὴν δύναμιν ὅ τῆς

Ζήνωνος

διατάξεως,

ἐξ ἧς

μάλιστα

ἔστιν

εἰπεῖν,

ὅτι

οὐ

δυνατόν

ἐστιν

ἔγκλημα, κἂν πριβάτον ἐστί, διά προκουράτωρος κινεῖν 7) ὑποδέχεσϑαι. Λέγει δὲ Παππιανὸς ἐν τῷ μη΄. βιβ. τιτ. α΄. διγ. ıy’., ὅτι οὔτε διὰ προκουράτωρος, οὔτε διὰ δεφένσορος δυνατόν ἐστι τὸ πούβλικον γυμνάζεσϑαι δικαστήριον" τὴν μέντοι ἀπουσίαν τοῦ κατηγορουμένου δύναταί τις δεφενδεύειν, ὡς καὶ ἀνωτέρω 10 σοι παραδέδωκα. 12.

Τοῦ ' Ανωνύμου. Τοῦτο κατὰ τὸ ιγ΄. διγ. τοῦ α΄. τιτ. τοῦ μη΄. βιβ.

13. Πῶς οἱ ἀπόντες ἐγκληματυκῶς καταδικάζονται, γινώσκεις βιβ. μη΄. ttt. U^. διγ. ε΄. ᾿Ανάγνωϑι καὶ τὸ τέλος τοῦ A9. καὶ τὸ οα΄. τούτου τοῦ τίτλου.

14.

Τοῦ ᾿Ανωνύμου.

15 χουράτωρος παραγραφή,

Καϑόλου

γὰρ τῷ δεφένσορι οὐκ ἀντιτίϑεται προ-

ὡς βιβ. λα΄. Bey. ε΄. (9).

15. Τοῦ ᾿Ανωνύμου. Οὐ δοκεῖ κούλπα πλημμελεῖν μὴ ἐκκαλεσάμενος τὴν κατ᾽ αὐτοῦ ψῆφον. 'O γὰρ ἀπολειφϑεὶς καταδικάζεται, ὡς τιτ. ε΄. διγ. λ΄. 16. Σχόλιον. Ζήτει βιβ. ζ΄. τιτ. δ΄. κεφ. α΄." ἀνάγνωθι τὸ τέλος τοῦ AP’. Hb I 371 διγ. καὶ τὸ ο΄. (71). 20

17. Ἑρμηνεία. «IIgo»xoup&top ἐπὶ τῷ κινῆσαι καϑ᾽ ἑτέρου τινὸς ἀγωγὴν δεφενδεύει τὸν προβαλλόμενον ἐπὶ ταῖς κατ᾽ αὐτοῦ ἀντεναγωγαῖς πρὸς τὸν ἐναγόμενον καὶ λέγοντα κατὰ τοῦ πρωτοτύπου ἔχειν τινὰ ἀντεναγωγήν. Εἰ γὰρ μῆτε τοῦτο ποιήσει ἤτοι ἐπαγγείληται, κἂν ἐπερωτηϑῇ δεφενδεύειν αὐτὸν ἀντεναγόμενον, οὐκ ἔξεσται αὐτῷ εἰςιέναι τε καὶ κινεῖν τὴν ἀγωγήν, εἰ 25 μή, ὡς εἶπον, δεφενδεύσει τὸν προβαλλόμενον αὐτὸν in rem suam προκουράτωρα ἤτοι ἐπαγγείληται καὶ ὁμολογήσει δεφενδεύειν αὐτόν, πρὸ τῆς προκατάρξεως δηλονότι τὴν τοιαύτην ἱκανοδοσίαν διδούς. 'H γὰρ τῆς δεφενσίονος ὁμολογία πρὸ τῆς προκατάρξεως δίδοται. Τότε δὲ ὁ in rem suam προκουράτωρ ἀναγκάζεται δεφενδεύειν τὸν ἐντειλάμενον, ὅτε ἐξ εὐϑείας καὶ μὴ ἐκ περιστά30 σεὼς in rem suam γέγονε προχουράτωρ δανειστὴς ὧν τυχὸν τοῦ ἐντειλαμένου καὶ πεποιηκότος αὐτὸν in rem suam προχουράτωρα, 7) κληρονομίαν ὠνησάμενος παρ᾽ αὐτοῦ κἀντεῦϑεν in rem suam γινόμενος προκουράτωρ εἰς τὰς τοῦ δεβίτορος 7| εἰς τὰς νερεδιταρίας ἀγωγάς, ὡς ὁ Γάϊος ἐπιφέρει. 4 δύναμιν: V δύναμην

| 5 ἔστιν (εἰπεῖν): V εἰσιν

| 23 x&v: V καὶ (corr. Scheltinga)

LIB. VIII — TIT. II (V)

107

B VIIL 2, 34 = D III, 3, 34. 1. Ἑρμηνεία. "E&v τις in rem suam γενόμενος προκουράτωρ χινῇ τὴν ἐντεῦϑεν ἀγωγήν, οἷον ὁ τῆς κληρονομίας ἀγοραστὴς γενόμενος in Tem suam προκουράτωρ παρὰ τοῦ πεπρακότος, ἐζητήϑη μέν, εἰ ὀφείλει δεφενδεύειν 5 τὸν πεπρακότα τὴν κληρονομίαν αὐτῷ καὶ ποιήσαντα αὐτὸν in rem suam προκουράτωρα; Ἤρεσε δέ, εἰ μετὰ πίστεως ἀγαϑῆς καὶ μὴ πρὸς περιγραφὴν τῶν ἐναγομένων καὶ ἀντεποφειλομένων τι παρὰ τοῦ πεπρακότος καὶ βουλομένων ἐκ τῶν ἐναντίων κατ᾽ ἐχείνου κινεῖν ἡ τῆς κληρονομίας πρᾷσις γένηται xal 4 ἐχχώρησις τῶν ἀγωγῶν, μὴ ἀναγκάζεσϑαι αὐτὸν δεφενδεύειν. Εἰ γὰρ 10 κατὰ δόλον ἔδοξεν ἀγοράζειν τὴν κληρονομίαν, ἵνα ὡς ἐξ ἀνάγκης γενόμενος in rem suam προχουράτωρ μὴ ἀναγκασϑῇ δεφενδεύειν «τὸν ἐντειλάμενον, οὐ προσίεται τὴν τοιαύτην ὁ νόμος περιγραφήν, ἀλλὰ ἀνάγκη ἐστὶν αὐτῷ δεφενδεύειν» τὸν πεποιηκότα αὐτὸν in rem suam προχουράτωρα. B VIII, 2, 35 = DIII, 3, 35. 1. Σχόλιον. Ζήτει τὸ η΄. κεφ. καὶ τοῦ 9". vvv. κεφ. γ΄. ϑεμ. β΄.

18

2.

Διεχδικοῦσιν — ἀνάγνωθι τὸ τέλος τοῦ μ΄. διγ..

3. Ἑ, ρμηνεία. Καὶ ἀνὴρ ὑπὲρ γυναικὸς sine mandato χινεῖ, ὡς βιβ. β΄. τοῦ Κωδ. τιτ. ιβ΄. διατ. κα΄. καὶ βιβ. μς΄. τιτ. ζ΄. Sw. γ΄., ἐν ᾧ φησιν, ὅτι οἱ sine mandato κινοῦντες οὐκ εἰσὶ προκουράτωρες. Ἴἴἴσϑι δέ, ὅτι κινοῦσι Hb I 20 μέν, οὐχ ὑποδέχονται δὲ χρέος, κἂν παρέχωσι δεφενσίονος ἀσφάλειαν, ὡς 312 περὶ πατρὸς εἴρηται Bi. As’. τιτ. γ΄. ἐν τῷ τέλει τοῦ α΄. διγ. καὶ β΄. καὶ βιβ. η΄. τοῦ Κωδ. τιτ. μβ΄. διατ. τα΄. περὶ ἀνδρός. ᾿ΑνάγνωἹθϑι τούτου τοῦ βιβλίου τιτ. ε΄. διγ. ζ΄. δοκοῦν ἐναντίον.

25

na ua

4.

Σχόλιον. “Ὅμοιον βιβ. λβ΄. τιτ. ιε΄. διγ. δ΄. (9). Σχόλιον.

Ἢ

᾿Ανάγνωθι

Ow. A9.

ἀπαγόρευσιν --- ἰντέρδικτον.

Ἢ πραιτώρων ἐπερώτησιν κινεῖ --- ζήτει Bip. 9. τιτ. ι΄. κεφ. ε΄. τὸ τέλος.

8. Praeiudicium λέγεται τύπος ἐξ ἰντεντίονος ἤτοι τύπος ἐκ προτάσεως. Οὐδὲ γὰρ κυρίως ἀγωγὴ δίδοται “ἐπὶ τῶν τοιούτων. Τότε γὰρ ἐνάγει τις 30 χυρίως, ὅταν δεσπότης ὧν πράγματός τινος ἐκπέσῃ τῆς νομῆς αὐτοῦ. Ὧδε 9 ἀγωγῶν:

eum

V

descripsit.

ἀγαγῶν

|

11 «τὸν --- δεφενδεύειν»:

supplevi

e Cod.

Haen.,

ut Hb.

1C8

LIB. VIII — TIT. II (V)

δὲ οὐ φαίνεται κυρίως δεσπότης ὁ πατὴρ τοῦ υἱοῦ, καὶ διὰ τοῦτο οὐ δίδοται αὐτῷ κυρία ἀγωγή, ἀλλὰ τύπος ἀγωγῆς, ἢ οὐδὲ ἀγωγή, ἀλλὰ πρότασις, ὅτι οὐδὲ ἀξιοῖ ἀγωγὴν τὴν ἐπὶ τῶν τοιούτων καλεῖν ὁ νόμος ὅλως. 9. 5

10

Ζήτει τὸ τέλος τοῦ να΄. κεφ.

10. Kol καὶ μδ΄. καὶ διότι ἐνάγει. ἀναγκάζεται μόνον κατ᾽

οὐκ ἀρκεῖ τὸ βεβαιωθῆναι --- ᾿Ανάγνωθι τὸ τόλος τοῦ μγ΄. διγ. με΄. Οὐ γὰρ ἐκ προαιρέσεως ἐνταῦϑα διεχκδικεῖ, ἀλλ᾽ ἐξ ἀνάγκης, Ἔν δὲ τῷ με΄. κεφ. ἐκ προαιρέσεως, καὶ διὰ τοῦτο ἐκεῖσε οὐκ τὴν δίκην ὑποδέξασϑαι, ἀλλ᾽ ἡ ἐκ τῆς ἀσφαλείας ποινὴ βεβαιοῦται αὐτοῦ. a

11. Ἑρμηνεία τοῦ ᾿Ανωνύμου. Τίς δοκεῖ δεφενδεύειν ἢ μὴ δεφενδεύειν, εἴρηται διγ. να΄. τούτου τοῦ τιτ., καὶ βιβ. δ΄. τιτ. ς΄. διγ. κβ΄. καὶ βιβ. ε΄. τιτ. α΄. διγ. Ey’. καὶ GG. μβ΄. τιτ. δ΄. By. β΄. καὶ βιβ. ν΄. τιτ. ιζ΄. διγ. νβ΄.

12. Σημείωσαι οὖν, ὅτι τὸν παρόντα οὐ δεφενδεύει τις ἐξ ἀνάγκης. Τίς δὲ νοεῖται τοῦ παρόντος προχουράτωρ, ἔγνως διγ. ε΄. “Ὅτι δὲ ἔστι καὶ τοῦ 15 παρόντος δεφένσωρ, εἴρηται ἐν τῷ τέλει τοῦ β΄. τιτ. τοῦ ιβ΄. βιβ. 13. 'O προκουράτωρ τότε δοκεῖ δεφενδεύειν τὸν τῇ δεδομένῃ παρ᾽ αὐτοῦ ἰουδικάτον σόλουι ὑπὲρ τῆς ὑποδέξηται δικαστήριον. ᾿Επεὶ οὖν πρὸς τῇ δεδομένῃ σόλουι τότε δοκεῖ δεφενδεύειν ὁ προκουράτωρ, ὅτε καὶ 20 ζήτησις

εἰκότως

παρὰ

τοῦ

᾿ἸἸουλιανοῦ

ἐγένετο,

πρωτότυπον, ὅταν πρὸς ἀντεπαγομένης ἀγωγῆς παρ᾽ αὐτοῦ ἰουδικάτον δικαστήριον ὑποδέξεται, εἰ

ἀναγκάζεται

πάντως

ὑποδέξασϑαι τὸ τῆς ἀντεναγωγῆς δικαστήριον ὁ προχουράτωρ, ἣ ἀρκεῖ τὸ Hb I χκομμιτευϑῆναι κατ᾽ αὐτοῦ, ἤτοι τῶν ἐγγυησαμένων αὐτὸν τὴν ἐκ στιπουλάτου 978 ἀπὸ τῆς ob rem non defensam clausulas. Δύο γάρ, ὡς ἀνωτέρω σοι παραδέδοται, τῆς ἰουδικάτον σόλουι κεφάλαια᾽ Ev, ὅτι ἀδεφένδευτον οὐκ ἐᾷ τὴν δίκην 25 καὶ ὅτι καταβάλλει τὰ ἐπικριϑησόμενα. Τῆς ζητήσεως οὔσης ἐν τούτῳ φησὶν ᾿Ιουλιανὸς συνωϑεῖσϑαι τὸν προκουράτωρα εἰς τὸ τὴν δεφενσίονα ἤτοι τὴν ἀντεναγωγὴν ὑποδέξασϑαι. Τί δὲ ἀποτέλεσμα; "Or, τὸ δικαστήριον el ὑποδέξεται καὶ ἐξενεχϑῇ καταδίκη, ὑπόκειται τοῦτο μὲν αὐτός, τοῦτο δὲ καὶ οἱ ἐγγυησάμενοι αὐτὸν ἐπὶ τῇ περιεχομένῃ τῇ καταδίκῃ ποσότητι ἴσως 30 ὑπερβαινούσῃ τὸ πρόςτιμον, ὅπερ ἐπηρωτήϑησαν, εἰ ἀδεφένδευτον ὁ προκουράτωρ ἐάσει τὴν δίκην. Θὲς γάρ, ὅτι καὶ αὐτὸς καὶ οἱ ἐγγυησάμενοι αὐτὸν ὡμολόγησαν, ὅτι κινδύνῳ αὐτῶν ποιεῖ τὰ τῇ καταδίκῃ περιεχόμενα, εἰ μὴ ἄρα καῦσα κόγνιτα, τουτέστιν ἐκ δικαίας «αἰτίας», καὶ τοῦ κινεῖν ἀπήτησεν αὐτῷ, I καὶ ἐκ τοῦ πρωτοτύπου, δικαίας ὡςαύτως ὑποχειμένης αἰτίας. 12 vw. ιζ΄. V c.

8°.

|

18 ἐπεὶ: V ἐπὶ

| 28 ἐξενεχϑῇ: Cod. Haen. ἐξενεχϑῆναι

LIB. VIII — TIT. II (V)

109

14. Δύναται μετὰ προκάταρξιν ἀποκινεῖν τὸν npoxouparwpa' ἔμαϑες τῷ ἀνωτέρῳ διγ. Μὴ ἐναντιωϑῇ σοι τὸ πρὸς τῷ τέλει τοῦ μγ΄. διγ. κείμενον ϑέμα, ἀλλ᾽ ἀναγνῶμεν αὐτὸ τὸ ϑέμα καὶ τὸ μδ΄. καὶ τὸ με΄. dry." διάφορος γὰρ ὁ ϑεματισμός. 8

15. Ἐπὶ πάντων γὰρ τούτων ἐξῆν τῷ δεσπότῃ τοῦτο. ποιεῖν καὶ μὴ ὑποδέξασϑαι τὸ δικαστήριον, ὡς Bu. 9^. «τιτ. δ΄, καὶ βιβ. A9'.» τιτ. α΄. καὶ τιτ. β΄. Soy. ı5’. (17) καὶ βιβ. μγ΄. τιτ. x9".

2

a

16. Ἑρμηνεία. Δεφενδεύειν δοκεῖ ὁ προκουράτωρ, καὶ ἔνϑα προβληϑῇ ἐπὶ τῷ κινῆσαι τυχὸν κατὰ Πρίμον λέγοντα τὸν οἶκον τοῦ προβαλομένου 10 αὐτὸν προκουράτωρα γειτνιάζοντα αὐτῷ πτῶσιν ἀπειλεῖν ἢ λεγάτον ὀφείλειν αὐτῷ τὸν πρωτότυπον, καὶ βουλόμενον τὴν δάμνι ἰνφέκτι ἣ τὴν λεγατόρομ. ἐπερωτῆσαι. Δεφενδεύειν, ὡς εἶπον, ὁ προχουράτωρ δοκεῖ πρωτότυπον, εἰ βουλόμενος ἀνάσχηται πεμφϑῆναι τὸν Πρίμον εἰς τὴν δάμνι ἰνφέκτι ἣ τὴν legatorum servandorum causa νομήν, εἰ δὲ xai Πρίμου. λέγοντος, ὅτι 15 ἐκαινοτόμησέ με ὁ πρωτότυπος, ἀνάσχηται ὁ προκουράτωρ γενέσϑαι αὐτὸν ἐπὶ νομὴν τῶν τόπων, ἐξ ὧν ἔλεγε τὴν καινοτομίαν αὐτῷ γεγενῆσϑαι. Τότε δεφενδεύειν δοκεῖ τὸν πρωτότυπον, ὅτε καὶ ῥάτα rem dominum ἱκανοδοσίαν ἐπὶ τοῖς εἰρημένοις προςκαταστήσει. Δέος γάρ, μὴ ἐλθὼν «ὁ πρωτότυπος ἀναπαλαίσῃ πρὸς τὴν νομὴν ἣ τὴν κατοχὴν τοῦ πταίσαντος οἰκέτου. ᾿Απὸ 20 πάσης δὲ ἀντεναγωγῆς δεφενδεύειν τὸν πρωτότυπον ὁ προκουῤάτωρ ὀφείλει, τοσοῦτον ὅτι, κἂν τοιαύτην ἔχειν ὁ ῥέος φησὶν ἀγωγήν, ἥτις κατὰ κληρονόμων οὐ παραπέμπεται, 1 τῆς iniuriarum γυμναζομένης. "Evreüdev ἐκεῖνο ἐζητήϑη, ἐὰν ὁ ἐναγόμενος πολλὰς Eyeiv φησὶν ἀντεναγωγάς, ἢ ὁ προχκουράτωρ μὴ ἐξαρκῶν ἴσως πρὸς τὴν τῶν ἀντεπαγομένων ἀγωγῶν δεφενσίονα πείσῃ τινὰς ἑτέρους ὑποδέξασϑαι τὴν δεφενσίονα, ἵνα τυχὸν ἕκαστος μίαν ὑποδέξηται

ἀντεναγωγήν, ἄρα καὶ οὕτω δεφενδεύειν δοχεῖ τὸν πρωτότυπον: Τῆς ζητήσεως οὔσης ἐν τούτοις, φησὶν Οὐλπιανός, ὀρθῶς αὐτὸν δεφενδεύειν. Χώρα δὲ τοῖς εἰρημένοις, εἰ μὴ ἄρα τις ἀγωγὴ ἐστιν, ἣν ἀντεπιφέρει ὁ ῥέος. Εἰ γὰρ βουλομένου αὐτοῦ τὸν κονδικτίκιον τυχὸν ἐπὶ δέκα κινῆσαι νομίσμασι μὴ δεφενδεύει τὸν 30 ἀπολιμπανόμενον ὁ προκουράτωρ΄ ἐπὶ τοῖς δέκα νομίσμασι, ἀλλ᾽ αὐτὸς μὲν εἰς τὸ ἥμισυ μέρος τῆς ἀγωγῆς, τουτέστιν ἐπὶ πέντε νομισμάτων, ἕτερον δέ τινα ἐπὶ τοῖς ἄλλοις πέντε νομίσμασιν ποιήσει δεφενδεῦσαι τὸν ἀπολιμπανόμενον [ὃ προκουράτωρ ἐπὶ τοῖς δέκα νομίσμασιν, ἀλλ᾽ αὐτὸς μὲν εἰς τὸ ἤμισυ μέρος τῆς ἀγωγῆς, τουτέστιν ἐπὶ πέντε νομίσμασιν, ἕτερος δὲ ἵνα ἐπὶ τοῖς 35 ἄλλοις}, οὐ δοκεῖ δεόντως δεφενδεύειν. Οὔτε γὰρ δίκαιόν ἐστι, μίαν καὶ τὴν αὐτὴν ἀγωγὴν εἰς δύο δικαστήρια καὶ δύο δεφενσίονας κατατέμνεσϑαι. 11 βουλόμενον: V βούλομαι | 20 πάσης: V πάσσης | 31 ἕτερον δὲ «t.a: V ἕτερος δὲ ἵνα | 34 ἵνα: post νομίσμασιν posuit Scheltinga

110

LIB. VIII — TIT. II (V)

17. Κυρίλλου. Δεφενδεύειν δοκεῖ ὁ συγχωρῶν Ex τῆς δάμνι ἰμφέκτι εἰς Hb I νομὴν πεμφϑῆναι, ἢ ἐκ τῆς λεγατόρουμ καῦσα, ἢ ἀπὸ τῆς παραγγελίας καινοῦ 874 ἔργου, I τὸν οἰκέτην ἀχϑῆναι εἰς νόξαν, ἵνα μέντοι ἐπὶ παντὸς δῷ τὴν rata rem dominum habiturum. 5

B VIII, 2, 37 = DI, 3, 37. I. Τοῦ ’ Ανωνύμου. 'O μὴ ἐνάγων ὑπέρ τινος δύναται καὶ ἐπὶ ἑνὶ πράγματι δεφενδεύειν αὐτόν, ὡς διγ. μς΄.

B VIII, 2, 39 = DII, 3, 39.

10

].

Σχόλιον.

' Avdyvadı

διγ. λε΄.

2.

Kal ἀπαγορεύσεσιν — ἰντερδίκτοις.

3.

Προκλήσεσι --- ἰντερογατορίαις.

4. Ἑρμηνεία. Οὐ μόνον εἰς τὰς ἀγωγὰς καὶ τὰ ἰντέρδικτα καὶ τὰς ἐπερωτήσεις ὀφείλει δεφενδεύειν τὸν πρωτότυπον ὁ προκουράτωρ, ἀλλὰ δὲ καὶ εἰς τὰς ἰντερρογατορίας. Τί δὲ τοῦτο; ᾿Αναγκαῖόν ἐστιν εἰπεῖν, ὅταν ὁ κρεδίτωρ 15 ἀγνοήσῃ τὸν τοῦ δεβίτορος κληρονόμον, δύναται τὸν ὑπονοούμενον καλεῖν ἐπὶ τὸ βῆμα τὸ ἀρχικὸν καὶ ἐρωτᾶν, εἰ κληρονόμος ἐστί; Καὶ ἐὰν ἀποκρίνηται, εἴτε καὶ σιωπήσῃ (ταυτὸν γάρ ἐστιν ἐνταῦϑα ἡἣ συναίνεσις τῇ σιωπῇ) κατέχεται ὡς κληρονόμος. Τοῦτο γὰρ εὑρήσεις ἐν τῷ ζ΄. τῶν de iudiciis βιβ. τιτ. α΄. διγ. ια΄. ᾿Επεὶ οὖν τοῦτο ἔγνωμεν, ἐλϑὲ ἐπὶ τὸ προχείμενον. Δέδωκέ τίς τινα 30 προχουράτωρα κατὰ Πρίμου τινός. 'O δὲ Πρὶμος ἠβούλετο αὐτὸν ἐρωτῆσαι, εἰ ἄρα κληρονόμος ἐστὶ τοῦ δεβίτορος αὐτὸς ὁ πρωτότυπος; Τὸ ζητούμενον, ἄρα “πρὸς ἀνάγκης ἔχει ὁ προκουράτωρ ἀποκρίνασϑαι, ἤτοι ἐπὶ τὸ βῆμα γίνεσϑαι τὸ ἀρχοντικόν; Φαμέν, ὅτι καὶ πάνυ. Μὴ ἀνεχόμενος γὰρ οὐ δοκεῖ δεφενδεύειν τὸν πρωτότυπον. Εἰ δὲ καὶ ἀποκρίνηται, καὶ εἴπῃ κληρονόμον 25 τὸν πρωτότυπον, 7) καὶ σιωτπήσῃ, κατέχεται αὐτὸς ὁ προκουράτωρ. Πρόκριμα γὰρ οὐ ποιεῖ τῷ προβαλομένῳ, ὡς καὶ τοῦτο μανϑάνεις ἐν τῷ αὐτῷ ζ΄. βιβλίῳ τῶν de iudiciis rır. α΄. ἐν τοῖς ὑποκειμένοις τῷ τίτλῳ διγέστοις «ϑ'. καὶ κ΄. Φησὶ δὲ» Ot. ε΄. (6), ὅτι οὐκ ἐπὶ πάσαις αἰτίαις ἀνάγκην ἔχει τις

ἀποχρίνεσϑαι τῷ ἐρωτῶντι. 30

5.

Τὰς ἱντερογατορίας

μανϑάνεις βιβ. ια΄. τιτ. α΄.

2 παραγγελίας: V παραγγελλείας | 10 ἀπαγορεύσεσιν: ρογατορίας: V ἀντερρογατορίας | 19 ἐπεὶ: V ἐπὶ

V

ἀπαγόρευσιν

|

14 lvzeg-

LIB. VIII — TIT. II (V)

11]

6. Τοῦ ' Avovópov. Ei δὲ ψεύδεται, αὐτὸς ἐνέχεται τοῦ προβαλλομένου αὐτὸν μὴ ὑφισταμένου πρόκριμα, ὡς βιβ. ια΄. τιτ. a’. διγ. 9΄. Τὸ αὐτὸ καὶ ἐπὶ ' Αχουιλίου ἐπὶ ἐπιτρόπου καὶ κουρατώρων καὶ προκουρατώρων, ὡς Big. 9°. τιτ. β΄. διγ. κε΄. 5

7. Kal σιωπῶν οὖν συναινεῖ, ὡς βιβ. α΄. τιτ. ζ΄. διγ. ε΄. καὶ βιβ. ιζ΄. τιτ. α΄. διγ. ς΄. καὶ υη΄. καὶ βιβ. κα΄. τιτ. β΄. Bey. ιβ΄. καὶ Bi. κγ΄. τιτ. α΄. διγ. ζ΄. καὶ n. τούτου τοῦ τίτλου καὶ Buß. va’. τιτ. α΄. διγ. ıa’." ὑπέξελε τὸ ια΄. διγ. αὐτοῦ τοῦ τίτλου.

8, Σχόλιον. ᾿Αλλ᾽ ἔσϑ᾽ ὅτε καὶ ὁ ἐν πράγματι ἰδίῳ — οὐ τὸν in rem 10 suam λέγει ἐνταῦϑα, ἀλλὰ τὸν ἀπὸ ὅρκου κύριον γενόμενον, ὥσπερ τῆς ἰμφάκτουμ, ἀγωγῆς. 9. Kai ὥμοσεν ἢ ἀντεφωνήϑη -- καὶ δεξάμενος ἐν πράγματι ἰδίῳ δοκεῖ ἐνάγειν.

15.

ὁ ἀντιφώνησιν

προσώπῳ

οἰκείῳ

10.

Τῷ δεσπότῃ ἁρμόζει --- ζήτει βιβ. κβ΄. τιτ. ε΄. κεφ. ϑ΄. καὶ τὸν Ἴνδικα.

11.

Ἑρμηνεία.

᾿Εντεῦϑεν καὶ τὸ περὶ τῆς rata

Tem

ἱκανοδοσίας

ἐξετάζει

καὶ παρατίϑεται λόγον ὁ Οὐλπιανός. Καὶ ὅρα, τί φησιν᾽ ὃ ἀλιενόμινε κινῶν τὴν ἀγωγὴν ἀνάγκην ἔχει διδόναι rata rem dominum habiturum, ἐν à 'δῆλον, ὅτι ἀμφιβάλλεται τὸ μανδάτον. "Ec9' ὅτε δὲ καὶ suo nomine κινῶν ἀγωγὴν ἀπαιτεῖται τὴν rata rem ἱκανοδοσίαν, καϑά πού φησι Πομπώνιος. 20 ᾽Εὰν γὰρ προβληϑεὶς ἐπὶ τῷ κινῆσαί τινα ἀγωγὴν ὁ προκουράτωρ κονδικτίκιον τυχόν μετὰ προκάταρξιν ὅρκον ἐπαγάγηται τῷ ῥέῳ, ἀντεπενεχϑείη τ᾽ αὐτῷ ὁ ὅρκος ὑπ᾽ ἐκείνου καὶ ὀμόσῃ, κτᾶται τὴν ἴμφακτον ἀγωγήν καὶ κινεῖ μὲν suo nomine (οὔτε γὰρ προςεπορίσϑη τῷ δεσπότῃ) ἀπαιτεῖται ὅμως rata rem dominum habiturum. Τὸ αὐτό ἐστιν, εἰ καὶ μὴ τὸν ἐξ ἀντεπιφορᾶς 25 ὥμοσεν ὅρκον, ἀλλ᾽ ἀντιφωνητὴν ἔλαβε παρὰ τοῦ δεβίτορος. Καὶ ἐνταῦϑα γάρ, ἐπειδὴ suo nomine κτᾶται τὴν pecuniae constitutae κατὰ τοῦ ἀντιφωνήσαντος αὐτῷ, κινεῖ μὲν αὐτὸς suo nomine (οὔτε γὰρ προςεπορίσϑη τῷ πρωτοτύπῳ) ἀπαιτεῖται δὲ ὅμως τὴν Tata rem dominum habiturum. Καὶ μὴ ἐναντιωϑῇ σοι τὸ κείμενον ἐν τῷ α΄. βιβ. τῶν de rebus τιτ. β΄. à. 30 9"., ἔνϑα φησὶν ὁ Οὐλπιανός, ὅτι προκουράτωρ ὀμόσας περιποιεῖ τῷ πρωτοτύπῳ τὴν lugávxrov: ἐκεῖ γὰρ ἔξω δικαστηρίου ϑεματίζει δεδομένον τὸν ὅρχον, 8v ὧν ἀντεπενεχϑέντα αὐτὸν ὑποτίϑεται᾽ ἀντεπιφορὰν γὰρ κυρίως μὴ ἐν δικαστηρίῳ οὐκ ἔστιν εἰπεῖν, ὡς ὁ Παῦλος ἐν τῷ α΄. βιβ. [{κβ΄. τιτ. ε΄.] τῶν

de rebus τιτ. β΄. διγ. ιζ΄. φησί. 19 ἀπαιτεῖται: V

ἀπαιτεῖ

|

27 κινεῖ μὲν: V κινοῦμεν

112

12. τωρος εἰπεῖν κύριος

LIB. VIII — TIT. II (V)

Τοῦ 'Evavztou. Ἔν τῷ 9°. dry. τοῦ β΄. τιτ. τοῦ ιβ΄. ὀμόσαντος τῷ δεσπότῃ δέδωκε τὴν ἀπὸ τοῦ ὅρκου τὸ παρὸν μετὰ προχάταρξιν ὀμοϑῆναι, ὅτε καὶ ὁ προκουράτωρ, ὡς βιβ. β΄. τιτ. ιβ΄. διατ. η΄. κβ΄.

βιβ. τοῦ προχουράἀγωγήν. Καὶ ἔστιν τῆς δίκης γίνεται κγ΄, τὸ δὲ ἐν τῷ

δ ιβ΄. βιβ. πρὸ τῆς προκατάρξεως. 13. Τοῦ 'Evavrlou. Τὴν ἀπὸ τῆς ἀντιφωνήσεως ἀγωγὴν ἑτέρῳ παρὰ τὸν ἀντιφωνηθέντα δέδωκε κινεῖν βιβ. ιγ΄. τιτ. ε΄. διγ. κβ΄. ἐπὶ τοῦ xoa? ὁμάδος φιδεικομμίσου. ᾿ΑνάγνωἹθι διγ. η΄. καὶ Buß. μζ΄. vor. ι΄. διγ. λς΄. 14. ἙἭ. μηνεία. Ἐζητήϑη παρὰ τῷ ᾿ἸΙουλιανῷ τῆς rata rem διδομένης, 10 εἰ ὀφείλει ὁ ταύτην διδοὺς περὶ τοῦ ἐντειλαμένου ταύτην διδόναι τὴν ἱκανοδοσίαν, Hb I ὅτι κύρια καὶ βέβαια ἡγεῖται τὰ πραττόμενα, ἣ καὶ περὶ τῶν αὐτοῦ κρεδιτόρων; 316 Καί φησιν ᾿Ιουλιανός, ὅτι προχουράτωρ διδοὺς τὴν rata rem περὶ μόνο"" τοῦ ἐντειλαμένου δίδωσι ταύτην, εἰ καὶ τὰ μάλιστα εἶπεν ὁ πραίτωρ, ὅτι Bei τὸν προκουράτωρα διδόντα τὴν Tata rem ἀσφαλίζεσϑαι τὸν ἐναγόμενον, ὅτι 15 κύρια καὶ βέβαια ἡγεῖται τὰ πραττόμενα ἐκεῖνος, ᾧ διαφέρει τὸ πραττόμενον. Διαφέρουσι δέ, ὡς οἶδας, τῷ κρεδίτορι αἱ ἀγωγαί, ἃς ὁ δεβίτωρ ἔχει κατά τινος. Καὶ ὅμως οὐκ ἀνάγκη καὶ περὶ τῶν κρεδιτόρων. τοῦ ἐντειλαμένου τὴν rata rem ixavodoolav παρέχεσϑαι παρὰ τοῦ προκουράτωρος, ἐπειδὴ μήτε αὐτῷ τῷ πρωτοτύπῳ ἣ τοιαύτη ἐπέκειτο καυτίων, τουτέστι ἐπειδὴ μήτε αὐτὸς 20 ὁ πρωτότυπος κινῶν δι’ ἑαυτοῦ τὴν ἑαυτοῦ ἀγωγήν ἀνάγκην εἶχε διδόναι τὴν τοιαύτην καυτίονα. 15. ὀφείλει αὐτὴν 25 τε xal

Ἑρμηνεία. Κινῶν ὁ πατὴρ τὴν περὶ προικὸς ἐκ στιπουλάτου παρέχειν τὴν Tata rem filium habitorum, πρὸς τούτοις δὲ καὶ δεφενδεύειν πρὸς τὸν ἐναγόμενον. 'IxavoSocíav νόησον, ἔνϑα κοινή ἐστιν αὐτοῦ αὐτῆς ἡ ἐκ στιπουλάτου.

16. Τοῦ ᾿Ανωνύμου. Ἔνϑ᾽ ὁλόκληρον αὐτὴν δεφενδεύει, ὡς ἐπὶ τῆς rerum amotarum εἴρηται, κἂν συγκινῇ αὐτῷ, βιβ. κε΄. τιτ. β΄. Bey. γ΄. deu. γ΄., ἐν ᾧ φησιν, ὅτι μετὰ σατισδατίονα δεφενδεύει. 17. Ἑρμηνεία τοῦ κειμένου γ΄. Κωβίδου. 30 ὡς βιβ. ε΄. τιτ. β΄. διγ. η΄. ϑεμ. α΄.

27 εἴρηται --- δεφενδεύει: ὡς βιβ. χε΄. interpretatio

᾿Ακούσης γὰρ αὐτῆς οὐ κινεῖ,

Hb. corr. εἴρηται, ὅτε, x&v συγχινῇ αὐτῇ, μετὰ ox. δεφ.,

xv. | 29 τὸ κειμένον post $ 4 posita est.

γ΄.

=

fr.

39

$ 3, per errorem

enim

haec

LIB. VIII — TIT. II (V)

113

18. Ἑρμηνεία τοῦ κειμένου δ΄. Ἔνϑα παιδὸς ὑβρισϑέντος καὶ τῷ πατρὶ ἁρμόζει καὶ τῷ υἱῷ j| iniuriarum, κινῶν ὁ πατὴρ ταύτην τὴν ἀγωγὴν οὐκ ἀπαιτεῖται rata rem filium habitorum. Δύο γάρ εἰσιν ἀγωγαὶ παιδὸς Ößpıoϑέντος᾽ μία μὲν ἁρμόζουσα τῷ πατρί: ἡ δὲ ἄλλη τῷ ὑβρισϑέντι παιδί. Καὶ 5 κινῶν suo nomine τὴν iniuriarum παιδὸς ὑβρισϑέντος ὁ πατὴρ οὐκ ἀναγκάζεται τὴν εἰρημένην ἱκανοδοσίαν διδόναι. 19.

Σχόλιον. .Ζήτει βιβ. 9. τιτ. 9/. κεφ. η΄. ϑεμ. τελευτ.

20.

Ζήτει τοῦ λγ΄. κεφ. ϑεμ. β΄.

21. Εἴτε ἐνάγει, εἴτε ἐνάγεται --- ὅταν ὁ δοῦλος ἐν νομῇ ἐλευϑερίας ἐστὶν" 10 ὅταν ἐν νομῇ δουλείας, τὴν ἱκανοδοσίαν τὴν rata rem. 22. Ἑρμηνεία. 'E&v περὶ καταστάσεως ποιῆται πρός τινα ζήτησιν προχουράτωρ, εἴτε ἐν νομῇ δουλείας ὧν ὁ τὴν ζήτησιν ὑφιστάμενος εἰς ἐλευϑερίαν ἀνεφώνησεν,

εἴτε

ἐλεύϑερος

εἶναι

νομιζόμενος

εἰς

δουλείαν

εἱλκύσϑη

ὑπὸ

τοῦ προκουράτωρος, ἀνάγκη τὸν προκουράτωρα διδόναι τὴν rata Tem’ ὥςπερ 16 ἂν εἰ ἐφ᾽ ἑκατέρου ϑέματος ἄκτωρ ἐτύγχανεν ὁ προκουράτωρ. Τούτου δὲ τὸν λογισμὸν μανϑάνεις ἐν τῷ ἐφεξῆς διγ. ^ Avdyvadı οὖν αὐτὸ καὶ τὸν ἐκεῖσε χείμενον λογισμόν. Καλῶς δὲ εἶπεν, ὥςπερ ἂν εἰ ἐφ᾽ ἑκατέρου ἄκτωρ ἐτύγχανεν ὁ προκουράτωρ. Πότε γάρ «οὐκ» ἐστιν ἐπὶ ἑκατέρου ϑέματος ἄκτωρ, μάϑε. Hb I "Ακτωρ ἐστὶν ὁ τὴν παροῦσαν κατάστασιν ἀνατρέψαι πειρώμενος, ὡς ὅτε 377 20 ἀπὸ γνώμης ἐλευϑέρας αὐτὸν δουλαγωγεῖ᾽ ῥέος δὲ ὁ τῇ παρούσῃ χαίρων καταστάσει, ὡς ὅταν ἐν νομῇ ὧν δουλείας ὁ νομιζόμενος οἰκέτης εἰς ἐλευϑερίαν ἀναβοᾷ. Τότε γὰρ αὐτὸς μὲν ἄκτωρ, ὁ δὲ προκουράτωρ ῥέος. Χαίρει γὰρ τῇ παρούσῃ καταστάσει βουλόμενος ἐπὶ σχήματος μεῖναι τὸν εἰς ἐλευϑερίαν ἀναβοῶντα. 25

23. Τοῦ ᾿Ανωνύμου. ᾿Ανάγνωθι τὰ περὶ βιβλίῳ μς΄. τιτ. η΄. διγ. η΄. ϑέματι ὑστέρῳ.

24. "Orav δίδοται 80 ὕπεστι,

τούτου

ἐν

πλάτει

εἰρημένα

"Io9t, ὡς ὅταν οὐκ ἀμφιβάλληται ἣ ἐντολή, τότε ἱκανοδοσία οὐ δίδοται. δὲ οὔτε ὑποδεικνύηται ὅλως καὶ ὑποδεικνυομένη ἀμφιβάλληται, τότε ἣ ἱκανοδοσία. “Ὅταν δὲ ὕποπτον εἴη τὸ πρόςωπον, κἄν τε ἐντολὴ κἄν τε μή, ἀδιαστίκτως δίδοται.

18 «obo:

suppl.

Scheltinga

21 οἰκέτης: V οἰκώτης SCHELTEMA,

Basilica,

| 20 γνώμης

ἐλευϑέρας:

| 25 εἰρημένα: V εἰρημένῳ 1.

νομῆς ἐλευϑερίας Scheltinga

| 27 ἀμφιβάλληται: V ἀνφιβάλληται 8

|

114

LIB. VIII — TIT.

II (V)

25. Ἑρμηνεία. "Ἔστι ϑέμα, ἐφ᾽ οὗ καὶ τὴν Tata rem καὶ τὴν ἰουδικάτουμ, solvi παρέχειν ἱκανοδοσίαν ἀναγκάζεται ὁ προκουράτωρ. ᾿Εὰν γὰρ νέος πωλήσας πρᾶγμά τινι τὴν εἰς ἀκέραιον αἰτήσῃ ἀποκατάστασιν, ἀνάγκη τὸν τοῦ ἀγοραστοῦ προκουράτωρα ἤτοι δεφένσορα καὶ τὴν ἰουδικάτον σόλουι,

ὅ καὶ τὴν rata rem

dominum

habitorum

παρέχειν ἱκανοδοσίαν, ἵνα μὴ 6

πρωτότυπος ἐπανελθὼν ὡς αἰτηϑείσης ἀποκαταστάσεως πειραϑείη τὸν νέον αἰτῆσαι, ὅπερ, ὡς εἰκός, κατέβαλεν αὐτῷ τίμημα. 'Enctó7 γὰρ f, ἀποκατάστασις τὸ οἰκεῖον ἑκάστῳ ἀποδίδωσι, δέος ἐστί, μή, μεϑὸ παράσχῃv προκουράτωρι ὁ νέος τὸ τίμημα, ὅπερ ἔτυχε παρὰ τοῦ πρωτοτύπου κομισάμενος, ἐπανελϑὼν 10 ὁ πρωτότυπος ῥάτον ἀβιτεύσῃ τὴν γενομένην ἐπὶ τὸν προκουράτωρα καταβολὴν τοῦ τιμήματος ἤτοι ἀνάδοσιν. Ταῦτα μὲν οὖν ἐπὶ τῆς ῥάταμ᾽ τὴν δὲ ἰουδικάτον σόλουι δίδωσιν ὁ προκουράτωρ, ἵνα εἴ τι μετὰ τὴν τῆς ἀποκαταστάσεως διάγνωσιν εἰς ἀκέραιον ὁ δικαστὴς ἀποκαταστῆναι συνίδῃ τῷ νέῳ, ταὐτὸ παράσχῃ 6 προκουράτωρ. Ταῦτα γάρ mou γράφει Πομπώνιος. "Ic9« δέ, ὅτι 15 xal περὶ αὐτοῦ τοῦ πεπραμένου καὶ ἀναδεδομένου πράγματος ἀναγκαία ἐστὶ τῷ νέῳ ἢ παρὰ τοῦ προκουράτωρος ἤτοι δεφένσορος rata rem ἱκανοδοσία. Ἐπειδὴ γὰρ τὸ πρᾶγμα τὸ τὴν ἀρχὴν πεπραμένον ἔφϑασεν ἅπαξ ὑπὸ δεσποτείαν καὶ νομὴν τοῦ ἠγορακότος γενέσϑαι, πρόδηλον, ὅτι οὐκ ἀσφαλῶς παρὰ γνώμην τοῦ πρωτοτύπου τῷ νέῳ ἀναδίδωσιν αὐτὸ ὁ προκουράτωρ᾽ 20 ἀλλὰ δύναται ὁ πρωτότυπος ἐπανιὼν ὡς ἔτι δεσπότης κινεῖν ἐπ᾿ αὐτῷ τὴν in rem. ’Ep’ ὧν δὲ ὁ πρωτότυπος ἐλπίζει καὶ μετὰ τὴν ἐπάνοδον ὡς ἄκτωρ κινεῖν, ἀναγκαία ἐστὶ πρὸς τῇ ἰουδικάτον σόλουι καὶ ἡ ῥάτα ῥέμ.

35

26.

Σχόλιον. Big. ζ΄. τιτ. η΄. κεφ. λ΄. καὶ Big. κα΄. cv. β΄. κεφ. ς΄. ϑεμ. γ΄.

21.

“Ὅμοιον βιβ. us’. cer. η΄. διγ. η΄. ἤτοι βιβ. 9°. τιτ. ια΄.

28.

'IxavoSociav --- τὴν ῥάτα ῥέμ.

29. Σημείωσαι, πότε καὶ ὁ καταδικασϑεὶς ἀτιμοποιῷ ἀγωγῇ διὰ ἐντολέως ἀτιμοῦται. 30.

᾿Ανάγνωθι τὸ προτελευτ.

31. Ἢ ὅτε μέλλει ὡς αὐτοῦ 30 ἐσχάτην παραγραφήν.

ϑέμα τοῦ λγ΄. διγ.. μὴ ἐκδικουμένου --- ζήτει τὸ η΄. κεφ. τὴν Hb I 818

32. Ἑρμηνεία. '"Exv ἐπίτροπος ὡς σούπεκτος κατηγορῆται xoi βούληταί τις ἀπόντα δεφενδεῦσαι, δίδωσι καὶ τὴν Tata Tem καὶ τὴν ἰουδικάτον σόλουι. 11 ῥάταμ: πραγμένον

V

ῥώταμ

|

15

πεπραμένου:

V πεπραγμένου

|

17 πεπραμένον:

V

πε-

LIB. VIII — TIT. II (V)

115

Καὶ τὴν μὲν rata rem δίδωσιν ἱκανοδοσίαν, ἵνα μὴ ὁ ἐπίτροπος ἐπανελθὼν βουληϑῇ πάλιν τὸν περὶ ὑποψίας ἀναζητῆσαι λόγον λέγων, ὅτι οὐκ ἦν αὐτοῦ προχουράτωρ ὁ δεφενδεύσας αὐτόν. Τὴν δὲ ἰουδικάτον σόλουι δίδωσιν ὡςαύτως ἱκανοδοσίαν ὁ προκουράτωρ, ἵνα μή, ὡς εἰκός, δειχϑῇ, ὅτι ὀφείλει ὁ ἐπίτροπος ὅ τῷ ὀρφανῷ. Ἢ καὶ ὅτι οὐκ εὐχερῶς διὰ προκουράτωρος κατηγορηϑήσεται ὡς ὕποπτός τις, ἐπειδὴ αἰτία τῆς ἀτιμίας ὑπόκειται, τουτέστιν οὐ παντὶ ἔξεστι τὸν ὕποπτον ἐπίτροπον ἀπόντα δεφενδεύειν, ἐπειδὴ περὶ ἀτιμίας ἐστὶ τῷ ἐπιτρόπῳ ὁ κίνδυνος, καὶ οὐκ ἐφεῖται παντὶ δεφενδεύειν αὐτόν, εἰ μὴ μόνῳ τῷ ἰδιυκὸν ἔχοντι περὶ τούτου μανδάτον, ἣ ἔνϑα ἀπόντος τοῦ ἐπιτρόπου 10 μέλλει ὁ πραίτωρ ὡς μὴ δεφενδευομένου αὐτοῦ περὶ τῆς αἰτίας διαγινώσκειν xai ἀποφαίνεσϑαι. ,

Ξε

e

15

20

25

80

L4

,

Ξ

3

“

H

t

,

LA

A

^

A5

e

>»,

,

/

“

3

led

ε

3,

-

7

€

J

Σ

3

,

33. ᾿Απορία. ᾿Αλλ᾽ ἴσως ἐρεῖς, ὅτι ὅλως περὶ ἀτιμίας ζήτησιν χρὴ δέἔασϑαι τὸν δεφενδεύειν βουλόμενον, ἵνα μὴ ἀτιμωϑῇ ὁ ἐπίτροπος᾽ ἐπειδὴ οὐδεὶς διὰ προκουράτωρος ἀγωνιζόμενος ἀτιμοῦται" καὶ δεφένσωρ ἐφεύρηται διὰ τὸ φυλάττεσθαι τὴν ἐπιτιμίαν, καϑά φησιν ὁ Οὐλπιανὸς ἐν τῷ β΄. τιτ. τοῦ παρόντος βιβλίου διγ. ς΄. λέγων τὸν δι᾽ ἑτέρου πᾶσαν εἰπόντα τὴν δίκην μὴ ἀτιμοῦσϑαι. Λύσις Στεφάνου. ᾿Αλλὰ τότε χώραν ἔχει τὰ εἰρημένα, ἔνϑα ἡ καταδίκη κατὰ τῶν δεφενδευόντων ἐκφέρεται, ὡς ἐπὶ τῆς φούρτι καὶ τῶν ὁμοίων ἀγωγῶν. 'Emi γὰρ τούτων οὔτε ὁ προκουράτωρ ἀτιμοῦται μὴ ἐναχϑεὶς suo nomine οὔτε ὁ πρωτότυπος, ἐπειδὴ οὐ γέγονεν εἰς αὐτὸν καταδίκη. Οὔτε γὰρ ὁ δικαστὴς ἀποφαίνεται ἐκ τῶν παρ᾽ ἐμοὶ κεκινημένων εὑρίσκων τόνδε, τουτέστιν τὸν πρωτότυπον χλοπὴν ἡμαρτηκότα ἢ δόλον περὶ τὸ δεπόσιτον πεποιηχότα. Διά τοι τοῦτο συνορᾷ τόνδε τὸν δεφένσορα αὐτῷ δοῦναι τόσους χρυσούς. Ἐνταῦϑα δὲ οὐκ ἔστιν ἀγωγὴ κινουμένη, ἀλλ᾽ ἐξτραόρδινεμ γυμνάζεται τὸ τῆς ὑποψίας ἔγκλημα, καὶ f) καταδίκη εἰς τὸν πρωτότυπον ἀναφέρεται καὶ εἰκότως ἀτιμοῦται. Οὔτε γὰρ ὁ δικαστὴς ἀποφαίνεται" συνέστη τόνδε ἐπίτροπον εἶναι σούπεκτον, ἢ τῷ ἰδικὸν ἔχοντι περὶ τούτου μανδάτον, ἣ ὁπηνίκα μέλλει κατ᾽ αὐτοῦ καὶ ἀπόντος ὁ ἄρχων, ὡς μὴ δεφενδευομένου, ψηφίζεσϑαι. Καὶ σημείωσαι, πότε τις διὰ προκουράτωρος ἀγωνισάμενος ἀτιμοῦται: 34. Τοῦ ’Evavrlou. Ὑπέξελε οὖν τὸ περὶ τοῦ σουπέκτου εἰρημένον. Περὶ τῶν alienomine χαταδικαζομένων ἀτιμοποιῷ ἀγωγῇ τιτ. β΄. τούτου τοῦ βιβλίου διγ. ς΄. καὶ ἀνάγνωθι τὰ ἐν αὐτῷ παραγεγραμμένα.

35

B VIII, 2, 40 = D III, 3, 40. ]. Σχόλιον. Τὸ περὶ τῆς τῶν παίδων — τὸ δὲ ῥιβέρσι ἐξνιβένδου. 12 ζήτησιν: V ἐζήτησις | 24 συνορᾷ: V συνορῷ | 27 οὔτε: in marg. συνέστη: V συνέστι | 35 δὲ ῥιβέρσι ἐξνιβένδου: i.e. de liberis exhibendis

οὕτω

116

LIB. VIII — TIT. II (V)

2. ἙἭ, ρμηνεία. Λέγει ὁ Πομπώνιος μὴ δύνασθαί τινα πάσας διὰ προκουράτωρος γυμνάζειν τὰς ἀγωγάς" ὥςτε ἀμέλει τὸ de liberis exhibendis interdictum οὐ δύναται προκουράτωρ κινεῖν, ἵνα οἱ ὑπεξούσιοι παῖδες τοῦ ἀπεῖναι λεγομένου ἐναχϑεῖεν. Οὐ δύναται τοίνυν τὸ εἰρημένον ἰντέρδιυκτον 6 προκουράτωρ κινεῖν, εἰ μὴ καῦσα κόγνιτα, καϑά φησι ὁ Οὐλπιανός, τουτέστιν Hb I εἰ μὴ ἰδυκὸν ἔχει περὶ τούτου μανδάτον, καὶ ὁ πατὴρ ὁ ἐντειλάμενος αὐτῷ 879 τὸ εἰρημένον intendictum αἰτῆσαι ἣ ὑπὸ νόσου A ὑπ᾽ ἄλλης αἰτίας ἐμποδίζεται. 3. Τοῦ ᾿Ανωνύμου. Περὶ τούτου διαλαμβάνει βιβ. η΄. τοῦ Kos. ctv. η΄. καὶ βιβ. μγ΄. τιτ. λ΄. 10

15

20

25

30

4, Ἑρμηνεία. Ἐὰν ὁ προκουράτωρ ἐπερωτᾷ τὴν δάμνι ἰμφέκτι ἣ τὴν legatorum, ὀφείλει τὴν rata rem ἱκανοδοσίαν διδόναι. Τάξιν γὰρ ἔχουσιν ἀγωγῶν αἱ τοιαῦται ἐπερωτήσεις πραϊιτώρων τυγχάνουσαι, καὶ ἐξ ἀνάγκης παρέχονται. Καὶ χρὴ τοῦ μανδάτου ἀμφιβαλλομένου τὴν Tata Tem ἱκανοδοσίαν παρέχεσϑαι, ὡςαύτως καὶ ὁ "τὴν in rem alionomine ὑποδεχόμενος πρὸς τῇ συνειϑισμένῃ τοῖς δεφενδεύουσιν ἰουδικάτον σόλουι καὶ τὴν Tata rem παρέχειν ἱκανοδοσίαν ἀναγκάζεται, μάλιστα μὲν διὰ τὸν κανόνα τὸν λέγοντα, ὅτι ἐφ᾽ à ϑέματι ἐλπίζεται ὁ πρωτότυπος ἄκτωρ ἔσεσϑαι, ἐπὶ τούτῳ καὶ rata rem ἀπαιτεῖται 6 προκουράτωρ, εἰ καὶ ὡς ῥέος ἀγωνίζεται. Τί γάρ; Ἔν τούτῳ τῷ δικαστηρίῳ ἀπεφάνϑη ἐμὸν εἶναι τὸ πρᾶγμα ἐπανελθὼν ἐκεῖνος, οὗτινος ἐγένετο δεφένσωρ, βούλεται τὸν ἀγρὸν ἐχδικῆσαι. "Apx οὐ δοκεῖ οὗτος μὴ κύριον ἡγεῖσϑαι τὸ ἀποφανϑέν; Μάλιστα μὲν οὖν, ὡς εἶπον, διὰ τὸν εἰρημένον κανόνα τὴν συνειϑισμένην ἰουδικάτον σόλουι δίδωσιν ἱκανοδοσίαν ὁ ἀλιενόμινε τὴν in rem ὑποδεχόμενος. "Ἔπειτα δὲ καὶ δι᾿ ἕτερον κανόνα τὸν λέγοντα, ὅτι ἐφ᾽ à ϑέματι ἐξεβάλλετο BU ἑαυτοῦ τὴν δίκην εἰπὼν καταδικασϑεὶς ἣ τοῦ ἀληϑοῦς προκουράτωρος καταδικασϑέντος, ἐπὶ τούτῳ ἀρνουμένου αὐτοῦ εἶναι προκουράτωρα τὸν δεφενδεύσαντα αὐτόν, καὶ ἀληϑῶς ἀρνουμένου, οὐκ ἐκβάλλεται παραγραφῇ. Καὶ εἰκότως ἐπὶ τοῦ παρόντος ϑέματος χρὴ καὶ τὴν ratam rem ἱκανοδοσίαν παρέχεσϑαι, καὶ ἁπλῶς εἰπεῖν" ἔνϑα ἐπανιὼν ὁ πρωτότυπος δύναται ὡς ἄκτωρ κινεῖν, εἴτε καὶ ἀγωνίζεσϑαι; χρὴ τὸν δεφένσορα πρὸς τῇ ἰουδικάτον σόλουι καὶ τὴν ῥάτα ῥὲμ ἱκανοδοσίαν διδόναι. Ταῦτα, ἐπειδὴ δίχα μανδάτου τὴν in rem ὑπεδέξατο. El γὰρ ἀληϑὴς ἦν ὁ προχουράτωρ, ἣ καὶ αὐτὸς ὁ δεσπότης παρὼν ὑπεδέξατο τὴν in rem ἀναπαλαίων, 7j αὐτὸς ὁ προκουράτωρ, 7| ὁ πρωτότυπος, ἐκβάλλεται ῥεϊιουδικάταε παραγραφῇ, καϑά πού φησι ᾿Ιουλιανός. Καὶ οὐδὲν ποιεῖ τὸν δικαστὴν οὕτως 12 ἀγωγῶν συνειϑισμένην ἀρνουμένον

αἱ: V ἀγωναὶ | 22 τὴν -- δίδωσιν: Scheltinga corr. παρὰ τὴν ἰουδικάτον σόλουι καὶ τὴν rata rem δίδωσιν | 26 ἀρνουμένου: V

LIB. VIII — TIT.

II (V)

117

ἀποφαίνεσϑαι" συνέστη δὲ τὸ πρᾶγμα μὴ εἶναι τοῦ ἐνάγοντος. Τοῦτο οὐδεμίαν οἶδεν εἰςάγειν διαφοράν. "Ev γὰρ τῷ τὸν δικαστὴν ἀποφαίνεσϑαι δοκεῖ εἶναι τὸ πρᾶγμα τοῦ ἐναχϑέντος, ὥςτε καὶ ἐπὶ τοῦ praeiudicium ὁ λέγων ἑαυτὸν δεφένσορα εἶναι τοῦ πρωτοτύπου καλῶς ἀπαιτεῖται τὴν Tata rem. Ἔν ᾧ ὅ δηλονότι μανδάτον οὐκ ἔχει ἣ ἀμφιβαλλόμενον ἔχει μανδάτον καὶ τὸν εἰς ἐλευϑερίαν ἀναβοῶντα δοῦλον εἶναί φησιν. Εἰ γὰρ καὶ ῥέου τάξιν ἐπέχει κατὰ τὸν κανόνα τὸν λέγοντα, ὅτι ῥέος ἐστὶν ὁ τῇ παρούσῃ χαίρων καταστάσει, ἄκτωρ δὲ ὁ τὴν παρούσαν κατάστασιν ἀνατρέψαι πειρώμενος εἰκότως τὴν ῥάτα hen. ἀπαιτεῖται. Δέος γάρ, μὴ ἐπανελθὼν ὁ πρωτότυπος δουλαγωγήσῃ τοῦτον, 10 πρὸς ὃν ὁ δεφένσωρ ἐδικάσατο λέγων, ὅτι οὐκ ἦν μου προκουράτωρ. Τοῦτο δὲ αὐτὸ χώραν ἔχει ἐπὶ πάσης in rem ἀγωγῆς καὶ ἐπὶ τῶν μιμουμένων τὴν in rem.

᾿Απλῶς

ἔνϑα

μὴ

ἐλπίζεται

ἰδικῶς

ὁ πρωτότυπος

πράγματος, ἣ τοῦ δικαίου περιγένηται ζήτησις, &xrop ἀγωνίζεσθαι. 15

περὶ

αὐτοῦ τοῦ

κινεῖν ἐξ ὑπαρχῆς,

καὶ ὡς

5.

Toö’ Ανωνύμου. Περὶ τῆς δάμνι ἰμφέκτι κεῖται Bip. λϑ΄. τιτ. β΄. καὶ περὶ τῆς λεγατόρουμ βιβ. λς΄. τιτ. γ΄. Περὶ δὲ τῆς ἰουδικάτον σόλουι καὶ τῆς ῥάτα ῥὲμ βιβ. us’. τιτ. ζ΄. καὶ η΄.

6. Τὴν ῥάτα ῥέμ -- Ἔνϑα μὲν γὰρ τὰ καταβληϑέντα εἰσὶ νομίσματα, περιττὸν τῷ νικήσαντι ἀπαιτεῖν τὴν ῥάτα ῥὲμ αὐτοῦ ἀσφαλιζομένου ἐπὶ 20 τῇ καταβολῇ. Οὐδὲ γὰρ δέος, μή mec ἐλθὼν ὁ πρωτότυπος ἀναπαλαίσῃ τὸ δικαστήριον μή τινος πράγματος ἐν σοί, οὕτινος δεσπότης ἦν αὐτός, φαινομένου. Ἔνϑα δὲ πρᾶγμα ὕπεστιν, ἐπεὶ δέος, μή πὼς φαινομένου. τοῦ πράγματος κινήσῃ τὴν in rem καὶ ἀναπαλαίσῃ τὸ δικαστήριον, διὰ τοῦτο ἀπαιτεῖται ἢ ῥάτα ῥέμ. 25

7.

Σχόλιον. ἹἹκανοδοσίαν --- τὴν ῥάτα ῥέμ. Ζήτει τὸ λε΄. διγ. καὶ τιτ. ε΄.

διγ. ζ΄.

8. Ἑρμηνεία τοῦ ’Evavriou. Καὶ αὕτη γάρ καὶ 5j ἰουδικάτον σόλουι ἐν ἀρχῇ δίδονται, ὡς βιβ. β΄. τοῦ Κωδ. τιτ. vz'. Ἔστι δὲ ὅτε καὶ μετὰ προκάταρξιν δίδονται, [ἐὰν πρὸ τούτου δοθῇ, {εὑρεϑῇ δοῦλος, ὡς βιβ. β΄. τιτ. η΄. διγ. η΄. >

9, Ἑρμηνεία. Ἔγνως ἐν τῷ λε΄. διγ. τὰ πρόςωπα τὰ δυνάμενα καὶ δίχα μανδάτου χινεῖν. "Emi τούτων οὖν τῶν προςώπων, ἐφ᾽ ὧν οὐκ ἀπαιτοῦμεν μανδάτον, εἰ κἀὶ παράσχῃ τὴν ῥάτα ῥὲμ ἱκανοδοσίαν, φανερὸν δὲ εἴη καὶ ὡμολογημένον αὐτοὺς παρὰ γνώμην τῶν πρωτοτύπων κινεῖν, προςῆκον εἰπεῖν ἐχβάλλεσϑαι αὐτοὺς τῆς τοιαύτης ἀναγωγῆς. Διάτοι τοῦτο οὐκ ἀπαιτοῦμεν, I συνέστη: 9 τοῦτον:

V ουνέστι | ἐνάγοντος: V ἐναχϑέντος

V τὸν

| 2 τὸν: V τὴν

| 5 τὸν: V τὴν] .

118

LIB. VIII — TIT. II (V)

ἵνα βούλησιν ἔχοιεν ἢ μανδάτον τῶν πρωτοτύπων, ἀλλ᾽’ ἵνα μὴ δειχϑεῖεν παρὰ γνώμην ἐκείνων κινοῦντες, εἰ καὶ προςφέροιεν τὴν ῥάτα ῥὲμ ἱκανοδοσίαν. Εἰ γὰρ δείκνυται τὸ ἐναντίον ὑπὲρ τοῦ μέλλοντος ἐνάγεσθϑαι, ὅτι οὐ βούλεται ὁ πρωτότυπος τούτου κινῆσαι, οὐ δύνανται χρήσασϑαι τῇ ἐναγωγῇ μὴ 5 βουλομένου δηλονότι τοῦ ῥέου, κἂν τὰ μάλιστα τὴν ῥάτα ῥὲμ ἱκανοδοσίαν ἑτοίμως ἔχωσι προςκαταστῆσαι. Σημείωσαι μεμνημένος τῶν ἀνωτέρω κατὰ τὸ παρὸν δίγεστον παραδεδομένων σοι καὶ μὴ ἐναντιωϑῇ σοι τὸ ζ΄. διγ. τοῦ de negotiis gestis, ἀλλὰ πρόξεχε τοῖς εἰρημένοις ἐν αὐτῷ τῷ διγέστῳ.

B VIIL 2, 41 = DIN,

3, 41.

10

1. ‘Epunvela. Τὰς τουτέστιν αἱ γυναῖκες ἀλλὰ καῦσα κόγνιτα αὐτοῖς ἐμποδίζῃ, καὶ κινεῖν ἀγωγήν.

15

2. Τοῦ ’᾿᾿Ανωνύμου. Καὶ ἄλλοις δύνανται διακατοχὴν τις. α΄. διγ. ζ΄. καὶ ιε΄. Ἔχεις δὲ καὶ ἄλλην ἐξαίρεσιν βιβ. ᾿Ανάγνωϑι καὶ βιβ. i^. τιτ. α΄. διγ. β΄. καὶ βιβ. β΄. τοῦ νη΄... ὅτι ἐν ἀπορίᾳ ἑτέρων εἰς ἐλευϑερίαν ἐκδικεῖ παῖδας καὶ x«i in rem suam ἀλλοτρίαν κινεῖ ἀγωγήν.

20

3. γυνὴ οὔτε γυνὴ δοκεῖ M

86

γυναῖκας ἔσϑ᾽ ὅτε κινεῖν ὑπὲρ τῶν γονέων ἐπιτέτραπται, τὴν τοῦ πατρὸς καὶ τὴν τῶν ἀνιόντων οὐχ ὡς ἔτυχεν, δύνανται κινεῖν ἀγωγήν, ὅταν τυχὸν ἣ νόσος ἢ γῆρας οὐκ ἔχωσί τινα, δι’ οὗ δύνανται τὴν ἁρμόζουσαν αὐτοῖς

αἰτεῖν, ὡς βιβ. λζ΄. Hb 1 μ΄. τιτ. ιβ΄. διγ. γ΄. 881 Κωδ. τιτ. ιβ΄. διατ. γονεῖς καὶ ἀδελφούς,

Τοῦ ’Evavriov. Ἐζρηται βιᾷβ. ις΄. τιτ. α΄. διγ. β΄., ὅτι οὐκ ἐπιτέτραπται δεφενδεύειν οὔτε τὸν ἴδιον ἄνδρα, οὔτε τὸν υἱόν, οὔτε τὴν ϑυγατέρα, τὸν πατέρα. Ἔν δὲ τῷ α΄. διγ. τοῦ ε΄. τιτ. τοῦ ud”. βιβ. φησίν, ὅτι καλῶς ὑπὲρ υἱοῦ ἐκκαλεῖται καί, ἐὰν ϑέλῃ, προεντρεπίζει τὴν δίκην καὶ οὐ ἰντερχκεδεύειν, εἰ καὶ τὰ μάλιστα τὴν ἀρχὴν δεφενδεύειν οὐκ ἐδύνατο. e

*

e

m

5

Ὁ

» 4

r4

A

2;

M

4. Τοῦ ’Evavrlou. Κατὰ γὰρ τὸν γενικὸν κανόνα γυνὴ οὐ προκουρατορεύει, ὡς Big. ν΄. τιτ. ιζ΄. διγ. β΄.. εἰ μὴ in rem suam, ὡς Qi. β΄. τοῦ Κωδ, τιτ. ιβ΄. διατ. δ΄.

B VIII, 2,42 = D III, 3, 42. 1. Σχόλιον. Δημόσιον --- κεφ. μγ΄. deu. γ΄. Ζήτει τοῦ μγ΄. κεφ. τὸ β΄. 30 dep. καὶ Bug. 9°. τιτ. α΄. κεφ. μ΄. 2.

Ζημιούμενος -- ζήτει διγ. με΄.

15 διακατοχὴν: 9^. τίς. α΄. ἄρχεται

V διακατοχῆ; ἀπὸ

| 21 τὴν: V τὸν

τοῦ AÀ' κεφ.

|

| 22 In margine V legitur: βιβ.

24 ἐδύνατο:

V ἀδύνατος

>

LIB. VIII — TIT. II (V)

119

3. 'Epumvela. "Eri τῶν ποπουλαρίων ἀγωγῶν el καὶ μὴ δύναται δίδοσθαι προόχουράτωρ, ἐάν τις οὐ μόνον δημόσιον ἐκαινοτόμησεν, ἀλλὰ καὶ ἐνεπόδισε τοῖς τοῦ γείτονος, φησίν, ἣ καὶ ἄλλως αὐτὸν ἔβλαψε (τί γάρ, ὅτι ἔχτισέ τις ἐν δημοσίᾳ παρόδῳ, καὶ τὸ χτισϑὲν κωλύει τοῖς παριέναι βουλομένοις τὴν πάροδον, 5 ἰδυκώτερον δέ τις ἔχων ἀγρὸν πλησιάζοντά φησιν, ὅτι ἐκ τῆς τοιαύτης κωλύσεως, τουτέστι δι’ ὧν κωλύεται διὰ τοῦ κρισϑέντος χρήσασϑαι τῇ δημοσίᾳ παρόδῳ, βλάπτεται περὶ τὸν οἰκεῖον ἀγρόν:) δύναται τὸ τηνικαῦτα οὗτος ὁ τὴν πριβάτην ζημίαν ὑπομεμενηκὼς ὡς ἰδικώτερον βλαβεὶς διδόναι προκουράτωρα, τουτέστι διὰ τὴν ποπουλαρίαν ἀγωγὴν τότε δύναταί τις κινεῖν διὰ προκουρά10 τωρος, ὅταν καὶ πριβάτη ὕπεστι ζημία, ὡς ἐπὶ τοῦ εἰρημένου ϑέματος. Πολλῷ δὲ πλέον καὶ τὴν sepulciri biolatu, ἤγουν τὴν περὶ τυμβωρυχίας δύναται διὰ προκουράτωρος χινεῖν, ᾧ μάλιστα διαφέρει τὸ μὴ ὑβρισϑῆναι τὴν οὐσίαν τοῦ τελευτήσαντος. 4. Τοῦ ' Avovópov. Περὶ τῆς σεπούλκιρι βιολάτι κεῖται Big. μζ΄. τιτ. ιβ΄. 15 Ποῖαι δέ εἰσιν αἱ ποπουλαρίαι, μανϑάνεις τιτ. ὑστέρῳ τοῦ μζ΄. βιβ. 5. Ἑ, ρμηνεία. Ζήτει βιβ. ξ΄. τιτ. κα΄. κεφ. λζ΄., ἔνϑα φησίν, ὅτι καὶ ἀπὸ τοῦ Κορνελίου νόμου περὶ ὕβρεως ἀγωγὴ χρηματυκῶς κινεῖται καὶ ἀποτιμᾶται δοκιμασίᾳ τοῦ ἄρχοντος. 6. Γραπτέον Ἴνστιτ. δ΄. τιτ. δ΄., ἔνϑα κεῖται ῥητῶς οὑτωσί' οὐκ ἠμέλησεν 20 οὐδὲ ὁ Κορνέλιος νόμος περὶ ὕβρεων διαλεχϑῆναι" ἐπενόησε γὰρ καὶ αὐτὸς Hb ! τὴν iniuriarum, ἥτις ἁρμόζει, ὅταν ἐλεύϑερος λέγει ἑαυτὸν ὠϑηϑῆναι 7) 882 τυπτηϑῆναι, ἢ ὅτι βίᾳ τις εἰςῆλϑεν εἰς τὸν οἶκον αὐτοῦ. 7. Ἑρμηνεία. Τὴν ἐκ τοῦ Κορνελίου νόμου iniuriarum δύναταί τις κινεῖν διὰ προκουράτωρος᾽ εἰ καὶ τὰ μάλιστα ὑπὲρ τῆς κοινῆς αὐτὴν εἰςενήνοχε 25 χρησιμότητος ὁ Κορνέλιος νόμος, ὅμως πριβάτη ἐστί. Τοῦτο δὲ νόησον, ἔνϑα χρηματικῶς ταύτην κινεῖ. Παραδέδοται γάρ σοι ἐν τῷ δ΄. τιτ. τῆς δ΄. τῶν Ἴνστιτ., ὅτι τὴν iniuriarum ἐγκληματοκῶς μόνοις τοῖς ἰλλουστρίοις καὶ: τοῖς ὑπὲρ αὐτοὺς ἐφεῖται καὶ διὰ προκουράτωρος κινεῖν καὶ ὑποδέχεσϑαι. Ποία δέ ἐστιν ἐκ τοῦ Κορνελίου νόμου iniuriarum, ἔγνως ἐν τῷ δ΄. βιβ. τῶν ’Ivarır. 80 τίτλῳ τῷ προςφόρῳ. 8. Κυρίλλου. ἐστιν. 2 οὐ μόνον: V τυμβορυχίας

’Ert τῆς iniuriarum

δίδοται. προκουράτωρ᾽

πριβάτη

γάρ

ὅμω: | 9 τουτέστι-προκουράτωρα in marg. V additur | 11 τυμβωρυχίας: | 19 schol. 6 pertinere videtur ad finem schol. 7 | ἠμέλησεν: V εἰμέλησεν

120

LIB. VIII — TIT. II (V)

9. Tod ᾿Ανωνύμου. “Ὅτε χρηματικῶς ἰδιώτης αὐτὴν κινεῖ. Δύναται γὰρ καὶ ἡ ἀπὸ τοῦ Κορνελίου κινεῖσϑαι χρηματικῶς, ὡς Bug. μζ΄. τιτ. ι΄. διγ. λζ΄. Μαρκιανοῦ. Καὶ οἱ ἀπὸ ἰλλουστρίων δὲ καὶ ἄνω συγκλητικοὶ κινοῦσι διὰ προκουράτωρος ἐγκληματικῶς τὴν iniuriarum, ὡς Ἴνστιτ. δ΄. τιτ. δ΄. καὶ 5 βιβ. 9. τιτ. λζ΄. (35) διατ. ια΄. 10.

Σχόλιον.

Αὕτη

ἡ ἀγωγὴ

κατὰ τῶν ἀντιφωνούντων. ἑαυτοὺς κινεῖται.

11. ᾿Αλλὰ τὴν περὶ πράσεως --- συνεφωνήϑη γὰρ ἐν τῇ πράσει πᾶσαν ἐπιγινώσκειν αὐτὸν ζημίαν ἀπὸ τῆς κληρονομίας ἀναφυομένην. 12. Ἑρμηνεία. Ἢ “μεταξὺ τοῦ πρωτοτύπου καὶ τοῦ προκουράτωρος 2 5 "s 4 2 , Z 10 ἐνοχὴ τίκτειν τὴν μανδάτου πέφυκεν ἀγωγήν, ἔσϑ᾽ , ὅτε δὲ οὐ3 τίκτεται μανδάτου. ᾿Ἐὰν γὰρ in rem suam ποιήσας τινὰ προχουράτωρα παράσχῃ ὀνόματι αὐτοῦ τὴν ἰουδικάτον σόλουι, εἰ καὶ καταβάλῃ τι ἐκ τῆς τοιαύτης ἐπερωτήσεως, MV’ μὲν μανδάτου κινεῖν οὐ δυνήσεται κατ᾽ αὐτοῦ, ἔχει δὲ τὴν ἀπὸ τοῦ συναλλάγματος ἀγωγήν, οὔτινος ἕνεκα συναλλάγματος in rem suam ἐποίησεν 16 αὐτὸν προκουράτωρα. Τί γάρ, ὅτι κληρονομίαν αὐτῷ πωλήσας ἐξεχώρησεν αὐτῷ τὰς ἀγωγὰς in rem suam ποιήσας αὐτὸν προκουράτωρα; Ἐνταῦϑα γάρ, ἐὰν κινήσαντός τινος περὶ πράγματος hereditario τὴν ἰουδικάτον σόλουι παράσχῃ ὁ τὴν κληρονομίαν πωλήσας, καὶ καταβάλῃ τι προφάσει τῆς ἐπερωτήσεως ταύτης, οὐκ ἔχει κατὰ τοῦ προκουράτωρος τὴν μανδάτου, 20 ἀλλὰ τὴν ἀπὸ συναλλάγματος, τουτέστι τὴν ἐξ βενδίτου, δι’ ἧς αὐτὸν ἀπαιτεῖ, ὅπερ ἐκ τῆς ἰουδικάτου σόλουι κατέβαλεν. Ἔσϑ᾽ ὅτε δὲ καὶ ἐκ τῆς παλαιᾶς αἰτίας καὶ ἐκ τοῦ κατὰ δευτέραν τάξιν μανδάτου δυνάμεθα τὴν μανδάτου χινεῖν. Τοῦτο δὲ συμβαίναι, ἔνϑα ὁ ἐγγυητὴς ἐναγόμενος ὑπὲρ τοῦ πρωτοτύπου καὶ ἔχων κατ᾽ αὐτοῦ τὴν κοντραρίαν μανδάτου ἐντείληται αὐτῷ δεφενδεῦσαι 3) 22 , 2 25 »_ Ὁ ᾿ 28 ἐπὶ τῇ-—- ἐκ| τῆς ἐγγύης ἐναγωγῇ δεδωκὼςNA ὑπὲρ αὐτοῦ τὴν3 3ἰουδικάτον σόλουι, xal καταδικασϑέντος τοῦ δεφενδεύσαντος αὐτὸν ῥέου παράσχῃ τι ὁ ἐγγυητὴς ὡς ἐπερωτηϑεὶς ὑπὲρ αὐτοῦ τὴν loudındrov σόλουι ἱκανοδοσίαν. Οὔτε γάρ, ἐπειδὴ νῦν ἐνετείλατο αὐτῷ, διρέκταν μανδάτου κινεῖ xaT! αὐτοῦ, ἀλλ᾽ ἐκ τῆς προτέρας ἀγωγῆς κινεῖ τὴν κοντραρίαν μανδάτου, τουτέστι τὴν τεχϑεῖσαν 80 αὐτῷ, ὅτε τὴν ἀρχὴν ἐνετείλατο αὐτῷ ὁ πρωτότυπος ἐγγυήσασϑαι αὐτόν. t

2

3,

x

^

13.

Lud

t

3

-

>

A

,

7

-

€

,

4

bd

>

”

3

-

/

>

»

2

Τοῦ ’Evavrlov. ᾿Ανάγνωθϑι βιβ. κα΄. τιτ. β΄. διγ. κα΄. καὶ ἔς΄. deu. γ΄. Hb I 888

14. Σχόλιον. Οὐδὲ γὰρ διότι ἐνετείλατο τῷ πρωτοτύπῳ ἕξει κατ᾽ αὐτοῦ ὡς ἐντολεὺς τὴν διρέκταν μανδάτου. 1 χρηματικῶς: V χρημάτι | 10 ἐνοχὴ: Ν ἐνωχὴ V κινεῖν | 30 ἐγγυήσασϑαι: V ἐγγυείσασϑαι

|

ὁ ἐγγυητής,

15 αὐτῷ: V ἐκ τῷ

| 28 κινεῖ:

LIB. VIII — TIT. I (V)

121

15. Ἑ,ρμηνεία. 'O xa9* ὁμάδα φιδεικομισσάριος καλῶς δίδωσι προκουράτωρα τὸν ἀποχμταστήσαντα αὐτῷ τὴν κληρονομίαν" ὥςπερ οὖν καὶ ὁ δανειστής ἑτέρου κατέχοντος τὸ ὑποτεϑὲν αὐτῷ ἐνέχυρον δύναται διὰ προκουράτωρος τοῦ δανεισαμένου ἣ καὶ ὑποϑεμένου αὐτῷ κινεῖν τὴν Σερβιανήν. ὅ

16. Σχόλιον. ᾿Εὰν ἑνὶ τῶν δύο στιπουλάνδι ἐναχϑεὶς ὁ δεβίτωρ μὴ τότε δύνασϑαι καταβαλεῖν εἶπε, μετὰ δὲ τοῦτο ἑαυτὸν ἀντεφώνησεν ὁ δεβίτωρ, ἐπεὶ αὐτὸς

οὐ δύναται

κινεῖν, xa96

ἔοικε τῷ

λαβόντι,

ὡς καὶ ὁ ᾿᾿Ανώνυμος

λέγει, προβάλλεται τὸν ἕτερον προκουράτωρα, ὃς εἰ ἀπαιτήσει τὸ ὅλον ποσόν, ἐνάγεται παρὰ τοῦ ἀντιφωνήσαντος. 1.

17. Ἑρμηνεία. "Eav Evi τῶν δύο ῥέων στιπουλάνδι ὁ κοινὸς δεβίτωρ φωνήσῃ τὸ χρέος, δύναται ὁ ἀντιφωνηϑεὶς τὸν ἕτερον ἐπὶ τῇ πεκούνιαε στιτούταε προβάλλεσϑαι προκουράτωρα καὶ τὸ ἐναντίον ὁ εἷς τῶν δύο promittendum δύναται τὸν ἕτερον προκουράτωρα «προβάλλεσϑαι» τὸ καὶ τὸ αὐτοῦ πρόξωπον δεφενδεῦσαι.

ἀντικονῥέων πρὸς

15

18. Τοῦ ’ Ανωνύμου. Ὁ γὰρ μὴ ἀντιφωνηϑεὶς ξένος λοιπὸν εἶναι δοκεῖ τοῦ πράγματος" ὁ γὰρ ἀντιφωνηϑεὶς ἔοικε τῷ λαβόντι. Καὶ ὁ δεβίτωρ διδοὺς τῷ μὴ ἀντιφωνηϑέντι ῥέπετιτ᾽ μένει γὰρ ἐνεχόμενος τῷ ἀντιφωνηϑέντι, ὡς βιβ. ιγ΄. τιτ. ε΄. διγ. ι΄. 19.. Σχόλιον. Ζήτει βιβ. 9°. τιτ. τ΄. κεφ. ε΄. ϑεμ. ἔσχατον.

20

20.

Προσκυρώσεις --- ἀδιουδικατίονες.

21.

Εἰ δὲ ὁ εἷς τῶν κληρονόμων --- ἀνάγνωθι

βιβ. ι΄. τιτ. β΄. διγ. μη΄.

22. ἙἭ ρμηνεία. ᾽Εὰν πολλοὶ ὦσι κληρονόμοι καὶ κινῆται μεταξὺ αὐτῶν τὸ φαμιλίας καὶ τὸ κομμονιδιβιδοῦνδο δικαστήριον, οὐ δυνατόν ἐστιν ἕνα καὶ τὸν αὐτὸν ἐπὶ τῇ διαιρέσει τῶν κληρονομιαίων πραγμάτων δίδοσθαι Hb I 25 παρὰ πάντων τῶν χληρονόμων προχουράτωρα, ἐπειδὴ μὴ δύναται διὰ τοῦ

αὐτοῦ διευλυτοῦσϑαι τὸ πρᾶγμα, τουτέστι γίνεσϑαι τῶν πραγμάτων ἡ διαίρεσις. Πῶς γὰρ οἷόν τε ἐστὶν ἑνὸς καὶ τοῦ αὐτοῦ ὑποκειμένου προςώπου γίνεσϑαι «καταδίκας» καὶ ἀδιουδικατίονες; "Erepöv ἐστιν, εἰ τῶν κληρονόμων εἷς ἐτελεύτησε πολλοὺς γράψας κληρονόμους. Δύνανται γὰρ οἱ παρὰ τοῦ 30 ἑνὸς τῶν xArpovópov γραφέντες κληρονόμοι, κἂν πολλοὶ ὦσιν, ἕνα διδόναι προκουράτωρα, τὸν ὀφείλοντα διελέσϑαι μετὰ τῶν συγκληρονόμων τοῦ τελευτήσαντος τὰ πράγματα τῆς κληρονομίας τῆς ἐπὶ τὸν τελευτήσαντα καὶ 2 τὸν ἀποκαταστήσαντα:

in marg.

addit V

|

V τοῦ ἀποκαταστήσαντος

|

3 αὐτῷ

26 διευλυτοῦσϑαι: V διεσλυτοῦσϑαι

ἐνέχυρον δύναται

διὰ:

122

LIB. VIII — TIT. II (V)

τοὺς κληρονόμους αὐτοῦ κατενεχϑείσης, ἐπειδὴ ἐνταῦϑα πάντες οἱ τοῦ τελευτήσαντος χληρονόμοι ἑνὸς κληρονόμου τάξιν ἐπέχουσι, καὶ οὔτε δύνανται κατατέμνειν τὴν δίκην καὶ προνερεδιτάρια πάρτε κινεῖν ἐκ προςώπου τοῦ τελευτήσαντος τὸ φαμίλιαε ἑρκισκούνδαε δικαστήριον πρὸς τοὺς συγκληρο5 νόμους αὐτοῦ, ἀλλ᾽ ἣ πάντες κοινῶς κινοῦσιν, ἣ ἕνα προβάλλονται προκουράτωρα, ὡς ὁ Παῦλος ἐν τῷ ς΄. τῶν de iudiciis βιβ. τιτ. β΄. διγ. μη΄. φησί. 23.

Τοῦ ’Evavtlou.

Καίτοι elc ἐπίτροπος δύναται πολλοῖς ἀνήβοις συναινεῖν

τὴν πατρῴαν κληρονομίαν διαιρουμένοις, ὡς βιβ. κε΄. τιτ. η΄. διγ. κ΄. 24. Τοῦ ᾿Ἐναντίου. Εἴρηται Big. κς΄. τιτ. η΄. διγ. ιε΄., ὅτι ἐὰν ὁ αὐτὸς 10 ἐπιτροπεύει τοῦ ἐνάγοντος καὶ τοῦ ἐναγομένου, μία συναίνεσις αὐτοῦ πρὸς ἑκάτερον ἀρκεῖ, εἰ τοιαύτῃ γνώμῃ συναινέσει. Δύναται δὲ καὶ παρ᾽ ἑαυτοῦ δανείζεσϑαι ἐκ τῶν χρημάτων τοῦ πουπίλλου καὶ γίνεται αὐτῷ τῷ δανεισμῷ ὑπεύϑυνος, ὡς Ot. 9΄. καὶ νγ΄. (54) τοῦ ζ΄. τιτ. τοῦ χς΄. βιβ. Περὶ δὲ τοῦ μὴ δύνασϑαι τὸν αὐτὸν ὀφφίκια πολλὰ πληροῦν εἴρηται Buß. λς΄. vtt. α΄. 15 διγ. ιγ΄., ὅτι ἐὰν πραίτωρ γραφῇ κληρονόμος καὶ λέγει τὴν κληρονομίαν ὕποπτον, οὐ δύναται ἑαυτὸν ἀναγκάζειν ἀδιτεῦσαι. Οὔτε γὰρ ὀφφίκια τρία δύναται πληροῦν, καὶ λέγειν ὕποπτον τὸν κλῆρον, καὶ ἀναγκάζειν, καὶ ἀναγκάξζεσϑαι. Εἴρηται καὶ BB. a^. τιτ. ι΄. Sw. α΄., ὅτι ὁ ὕπατος καὶ παρ᾽ ἑαυτοῦ δοῦλον ἴδιον ἐλευϑεροῖ. “Ὅμοιον βιβ. μ΄. τιτ. β΄. Sw. 19°. (20). 390

25. Ζήτει βιβ. μβ΄. τιτ. γ΄. κεφ. μη΄.) ἔνϑα κεῖται᾽ ἐὰν ἐν τῷ περὶ ὁροϑεσίων 3j τῷ διαιροῦντι τὸν κλῆρον 7| τῷ διαιροῦντι τὰ κοινὰ δικαστηρίῳ ἀποϑάνγ, εἷς τῶν δικαζομένων ἐπὶ πολλοῖς κληρονόμοις, οὐ διαιρεῖται τὸ δικαστήριον, ἀλλ᾽ ἢ πάντες ὑποδέχονται τὴν δίκην, ἣ ἕνα διδόασιν ἐντολέα. 26.

25

80

Σχόλιον. Ζήτει βιβ. ζ΄. τιτ. δ΄. κεφ. δ΄. καὶ ε΄.

27. ἙἝρμηνεία. ᾿Εὰν λανθάνῃ μετὰ προκάταρξιν ὁ ῥέος, δεφενδεύῃ δὲ αὐτὸν εἰς ὁλόκληρον εἷς ἐκ τῶν ἐγγυητῶν, 7) πάντες, Tj ὅντινα ἐξ αὐτῶν προεβάλοντο, εἰς ὃν μεταφέρεται τὸ δικαστήριον, οὐ δοκεῖ ἀδεφένδευτος, οὐδὲ ὡς κοντούμαξ καταδικάζεσϑαι, εἰ καὶ μετὰ προκάταρξιν ἀπελείφϑη. B VIII, 2, 43 = DIIL 3, 43. 1. Σχόλιον. Ο ἄλαλος — τὸν ἀπὸ πάϑους λέγει. 2.

᾿Ἐγγράφως

11 συναινέσει: δικαστήρια V |

τυχὸν

ἐντελλόμενοι

V συναινέσε | δύναται: 30 πάϑους: V πάϑος

ἣ διανευόμενοι. V

δύνανται

|

21

δικαστηρίῳ:

corr.

e

LIB. VIII —- TIT. II (V)

3.

Κατὰ τὸν δεχόμενον — εἰ οἴδασι γράμματα.

4.

Διδόασι — προχουράτωρα.

5. Ἑ, ρμηνεία. Κἂν τὰ μάλιστα γὰρ δίκην πάϑος, ὅμως δύνανται πρᾶγμα διοικεῖν. 5

123

ἐμποδίζωνται

λέγειν

διὰ τὸ Hb I 885

6.

Σχάόλιον. ᾿Ανάγνωθι τὴν xz'. διατ. τοῦ «οβ΄. τιτ. «τοῦ β΄. βιβ.» τοῦ Kos.

7.

Ζήτει κεφ. οδ΄.

8. Ἑρμηνεία. “Ὅτε ζητεῖται, εἰ ἔξεστί τινι προκουράτωρα ἔχειν, ἐκεῖνο ζητεῖσϑαι χρέον, εἰ ἄρα μὴ κεκώλυται διδόναι προκουράτωρα; Τὸ γὰρ τῶν προκουρατώρων ἔδικτον προνοβιτόριόν ἐστι, τουτέστιν «οὐκ» ἀναγκάζεταί 10 τις δεῖξαι, ὅτι δύναται διδόναι προκουράτωρα, ἀλλὰ τοῦτο λέγειν, ὅτι οὐ κεκώλυται διδόναι προκουράτωρα᾽ κἂν λοιπὸν ἀμφιβάλληται, ἀναγκάζεται ἐντεῦϑεν ἀποδείξεις ὑπέχειν. 9. Σχόλιον. Περὶ τῶν ποπουλαρίων διγ. μβ΄. 15

κεῖται βιβ. μζ΄. τιτ. κγ΄." ἀνάγνωθι

10. ἙἝἙρμῆνεία. 'O ποπουλαρίαν κινῶν ἀγωγὴν οὐκ ἀναγκάζεται δεφενδεύειν τὸν δῆμον. K&v γὰρ ὀνόματι τοῦ δήμου κινῇ, ἀλλ᾽ οὖν ὡς εἷς τῶν ἀπὸ τοῦ δήμου χινεῖ. 11.

Σχόλιον.

Ζήτει ’Ivorr.

α΄. ttv. χγ΄. καὶ iB.

κς΄. τιτ. ε΄. διγ. ιγ΄.

12. Ἑρμηνεία. Εἰ μὲν πάρεστιν ὁ νέος, οὐ καλῶς δύναταί τις αὐτῷ κου20 ράτωρα αἰτεῖν μὴ πρότερον συναινοῦντος τοῦ νέου τῇ αἰτήσει τοῦ κουράτωρος᾽" εἰ δὲ ἄπεστιν, ἀνάγκην ἔχει ὁ αἰτῶν τὸν κουράτωρα διδόναι τὴν ῥάτα ῥέμ, ὅτι ῥατοναβιτεύει ὁ νέος τὴν δόσιν τοῦ κουράτωρος. | 13.

Σχόλιον. Βιβ.

14. Ζήτει 25 τοῦ λε΄. διγ.

Sw.

ι΄. τιτ. λε΄.

οη΄. καὶ βιβ. δ΄. vut. ς΄. διγ. κβ΄."

ἀνάγνωθι

τὸ τέλος

15. Ἑρμηνεία. Εἰρήκαμεν, ὅτι ἀλιενόμινε κινῶν ἀγωγὴν ὀφείλει δεφενδεύειν τὸν πρωτότυπον. Τίς δὲ 4 ἐξ ἀπειϑείας πόενα, καιρός ἐστιν εἰπεῖν. Ἡ τοῦ μὴ δεφενδεύοντος πόενα αὕτη ἐστίν, ἵνα ἀρνηϑῇ αὐτῷ ἀγωγή, τουτέστι 8 χρέον: Cod. 19 κουράτωρα: V

Haen. χρέων προκουράτωρα

|

11

κἂν --- ἀμφιβάλληται:

V

καὶ --- ἀμφιβάλχην |

124

LIB. VIII — TIT. II (V)

προκουράτωρ εἰ μὴ ἀνέχεται δεφενδεῦσαι τὸν ἐντειλάμενον ἤτοι τὰ τῆς δεφενσίονος ἱκανὰ παρασχεῖν, ἀρνεῖται αὐτῷ ἣ ἐναγωγὴ καὶ οὐ δύναται xıveiv ὀνόματι αὐτοῦ τὴν ἐνταλϑεῖσαν αὐτῷ ἀγωγήν. Σημείωσαι οὖν, ὅτι μετὰ προκάταρξιν οὐχ ἀναγκάζεται δεφενδεύειν ὁ προκουράτωρ τὸν ἐντειλάμενον" 5 ἐν γὰρ τῇ προκατάρξει δίδοται τὰ τῆς δεφενσίονος ἱκανά. Καὶ ἐν τούτῳ μόνῳ τιμωρεῖται ὁ δεφενδεύων, ἐν ᾧ μηδὲ αὐτὸς δύναται κινεῖν τὴν ὑπὲρ τοῦ προβαλλομένου ἀγωγήν.

ı0

16.

Σχόλιον.

᾿Εντολεύς --- προχουράτωρ.

17.

“Ὅμοιον τιτ. δ΄. Ow.

18.

Πάρεστι δοῦλος — ζήτει τὸ τελευτ. κεφ.

19.

Αὐτὸς

καὶ

20.

Οὐχ ὁ

ἐντολεὺς --- ζήτει τὸ κζ΄. κεφ.

21.

Τὴν ἀσφάλειαν --- τὴν ἰουδικάτον σόλουι.

ι΄.

οὐχ ὁ ἐντολεύς --- ζήτει

τιτ.

δ΄. διγ. τελευτ.

22. Elpnxe ὄπισϑεν, ὅτι τῷ δεσπότῃ ἁρμόζει ἣ ὁρισϑεῖσα ἐπερώτησις 1ὅ ἡ ἀπὸ τῆς ἰουδικάτον σόλουι. ᾿Επεὶ οὖν καὶ ὁ δοῦλος τῷ δεσπότῃ δύναται ἐπερωτᾶν, καλῶς αὐτῷ δίδοται, καὶ οὗτος ὀφείλει ἐπερωτᾶν. 23.

Παρὰ τοῦ ὡς εἰκὸς τὸν διάδυκον δεφενδεύοντος.

24.

Σχόλιον.

25.

᾿᾿Αναγκάζεται. λοιπὸν

Ζήτει τὸ ος΄. κεφ. ὑποδέξασϑαι

--- ζήτει τὸ λε΄.

καὶ τὸ ος΄.

διγ.

20 xai τὸ ιβ΄. 26. Ἑρμηνεία. 'O ἐκ προαιρέσεως καὶ μὴ ἐξ ἀνάγκης δεφενδεύων τὸν ἀπολιμπανόμενον καὶ ἅπαξ δεδωκὼς τὴν ἰουδικάτον σόλουι, κἂν μὴ πρὸς ἀνάγκης εἶχεν αὐτὸν δεφενδεύειν πρὶν ἣ τὴν τοιαύτην ἱκανοδοσίαν παράσχῃ, ὅμως μετὰ τὸ παρασχεῖν ἀνάγκην ἔχει τὴν ἀγωγὴν ὑποδέχεσϑαι διὰ τὸ μὴ 25 διαπαίζεσϑαι, φησί, τὸν εἰληφότα τὴν ἰουδικάτον σόλουι. Ταῦτα μὲν οὖν ὁ Παῦλος. Ο δὲ Λαβεὼν καῦσα κόγνιτά φησι τὴν ἀνάγκην αὐτῷ ἐπιφέρεσϑαι, τουτέστι τότε αὐτὸν ἀναγκάζεσϑαί φησιν, ὅτε βλάπτεται ὁ ἄκτωρ μὴ κινουμένης τῆς ἀγωγῆς, τεμποραλίας τυχὸν αὐτῆς τυγχανούσης. Ei μέντοι, φησὶν ὁ Παῦλος, 7j διαλυϑῇ τὰ τῆς ἀγχιστείας πρὸς τὸν πρωτότυπον, ὃν ὑπέσχετο 80 δεφενδεύειν, καὶ τὸν ὑποσχόμενον ὑπειςιέναι τὴν ὑπὲρ αὐτοῦ δεφενσίονα xai δεδωκότα τὴν ἰουδικάτον σόλουι, ἣ ἔχϑραι τινὲς μετὰ ταῦτα ἐπεγένοντο,

LIB. VIII — TIT. II (V)

125

ἢ ἐπὶ νομὴν τῶν ToU ῥέου πραγμάτων ἐπέμφϑησαν μετὰ ταῦτά τινες τῶν αὐτοῦ δανειστῶν, 7) ἐὰν μέλλῃ μακρὰν ἐχδημεῖν ὁ τὴν ἰουδικάτον σόλουι δεδωκὼς

ἱκανοδοσίαν, ἣ ἐὰν ἄλλη τις δικαία ὕπεστιν αἰτία, οὐκ ἀναγκάζεται

e

I

ὑπὸ τοῦ πραιτώρος τὴν δίκην ὑποδέξασϑαι. Ταῦτα μὲν οὖν, ὡς εἶπον, ὁ Παῦλος λέγων τὸν ἅπαξ δεδωκότα τὴν ἰουδικάτον σόλουι μηδέποτε ἀναγκάζεσϑαι ὑπὲρ τοῦ ἀπολιμπανομένου τὴν ἐναγωγήν ὑποδέξασϑαι, ὅταν αἰτίαν εὔλογον εἰς παραίτησιν ἔχει. 'O μέντοι Σαβῖνός φησι τὸν μὴ ἐξ ἀνάγκης, ἀλλ᾽ ἐκ προαιρέσεως δεδωκότα τὴν ἰουδικάτον σόλουι μηδέποτε. ἀναγκάζεσθαι ὑπὲρ ταῦ ἀπολιμπανομένου" ἀλλὰ λοιπόν, εἰ μὲν δίχα αἰτίας εὐλόγου δεφενδεύειν οὐκ 1 ἀνέχεται, κομμιτεύεσϑαι τὴν ἰουδικάτον σόλους κατὰ τῶν ἐγγυησαμένων αὐτόν. Δέδωκε γὰρ αὐτοὺς εἰπὼν ἀνδρὸς ἀγαϑοῦ δοκιμασίᾳ δεφενδεύειν τὸν ἀπολιμπανόμενον. ᾿Ανὴρ δὲ ἀγαθὸς οὐκ ἂν δοκιμάσοι, ἵνα δικαίαν ἐκ παραιτήσεως ἔχων αἰτίαν ἀναγκασϑῇ δεφενδεῦσαι. Οὐ κομμιτεύεται τοίνυν ἡ ἰουδυκάτον σόλουι κατὰ τῶν ἐγγυησαμένων αὐτόν. Εἰ δὲ καὶ μὴ δέδωκεν 15 ἐγγυητήν, ἀλλ᾽ αὐτὸς ἐπηρωτήϑη τὴν ἰουδικάτον σόλουι, καὶ οὕτως τὸ αὐτὸ πάλιν ὁρίζεσϑαι χρή, τουτέστι τῇ αὐτῇ κεχρήμεϑα διαστίξει. 27. Κυρίλλουι 'O ἑκουσίως δεφενδεύων τινά, ἐὰν δῷ τὴν ἰουδικάτον Hb I σόλουι, ἐὰν τῇ τοῦ χρόνου παραδρομῇ βλάπτηται ὁ ἄκτωρ, ἀναγκάζεται 387 δεφενδεῦσαι. Εἰ μέντοι fj πρὸς τὸν πρωτότυπον ἀγχιστεία διελύϑη ἣ ἔχϑρα 20 παρενετέϑη ἣ εἰς νομὴν ἐπέμφϑη τῶν πραγμάτων αὐτοῦ 7| ἀποδημία ἣ ἄλλη αἰτία ἐμποδίζει, οὐκ ἀναγκάζεται, μᾶλλον δὲ οὐ δύναται ἀναγκάζεσϑαι. "AM εἰ μὲν ἀλόγως παραιτεῖται, κομμιτεύεται ἣ ἰουδικάτον σόλουι᾽ εἰ δὲ εὐλόγως, οὐ κομμιτεύται. Ταὐτόν ἐστι, κἂν ἱκανὰ οὐκ ἔδωκεν, ἀλλ᾽ ἐπηρωτήϑη. 25

28. Δηλονότι τις τῶν αὐτοῦ δανειστῶν. Μὴ γὰρ πρὸς τὸν δεφένσορα λάβῃς τοῦτο. Τίς γὰρ τοῦτο εὔλογος αἰτία ἐστί, τὸ δεφένσορα μετὰ τὸ ἀσφαλίσασϑαι πεμφϑῆναι ἐπὶ νομὴν τῶν τοῦ δεφενδευομένου πραγμάτων; Πάντως ai εὔλογοι αἰτίαι ἀπροόπτως ὀφείλουσιν ἀνακύπτειν μετὰ τὴν ἀσφάλειαν ἤτοι τὴν ἱκανοδοσίαν᾽ καὶ πῶς δύναται ὁ δεφένσωρ λέγειν, ὅτι ἠγνόουν κατὰ 30 τοῦ πρωτοτύπου ἔχειν ἀγωγήν; ᾿Αλλὰ καὶ Στέφανος ἐν τῷ πλάτει οὕτως φησί" εὔλογος αἰτία ἐστί, καὶ ἐὰν ἐπὶ νομὴν τῶν τοῦ ῥέου πραγμάτων ἐπέμφϑησάν

τινες τῶν

δανειστῶν.

2 in V post σόλουι quaedam verba deleta sunt et quidem 7j ἔχϑραι τινές. In Cod. Haen. post ἰουδικάτον σόλουι omnia inde a verbis ἢ ἔχϑραι τινές usque ad loudındrov σόλουι δεδωκ c repetuntur | 4 πραιτώρος: V προκουράτωρος | 6 ὑπὲρ: V ὑπὸ | 7 graecus interpres legit: Non cogendum Sabinus ait. Nullas etc. |

26 ἀσφαλίσασϑαι:

V ἀσφαλήσασϑαι

126

LIB. VIII — TIT. II (V)

29. Τοῦ ἐνάγων ἐπὶ τι συμβῆναι ᾿Ανάγνωϑι

ὅ

BVII,

᾿Ανωνύμου. Ἴσως γὰρ ἀπὸ κελεύσεως ἄρχοντος ἐκελεύϑη ὁ νομῇ γενέσϑαι τῶν τοῦ ἀπόντος πραγμάτων. Μετὰ γὰρ τὸ τοιοῦτόν δοκεῖ λοιπὸν ἀποτάττεσϑαι ὁ ἄκτωρ τῇ δοϑείσῃ αὐτῷ δεφενσίονι. διγ. ος΄.

2, 45 = DII, 3, 45.

1.

Σχόλιον.

᾿Ανάγνωϑι

βιβ. ιζ΄. τιτ. α΄. διγ. η΄. Yen. δ΄.

2.

Ζήτει Bu. ζ΄. τιτ. ς΄. κεφ. ιβ΄. πρὸς τὸ τέλος.

3. Ἑ,ρμηνεία τοῦ ᾿Ανωνύμου. 'Qc ἀκίνητα ἔχων, ὡς βιβ. β΄. zv. η΄. Sw. ve’. Καὶ σημείωσαι, ὅτι οὐ πάντως δίδωσιν ἐγγύας ὁ δεφένσωρ. ' Ανάγνωϑι

10 διγ. μς΄. ϑέμ.γ΄. καὶ διγ. νβ΄. 4. Παραγραφή. Βλέπε, πῶς ἐθϑεμάτισα. Καὶ τὸ ῥητὸν ἐνταῦϑά φησιν, ὅτι ἐπὶ τοῦ ἑκουσίως ὑποσχομένου δεφενδεύειν τινὰ κεχρήμεϑα τῇ κατὰ τὸ παρὸν εἰρημένῃ διαστίξει. Οὐκοῦν μὴ ἐναντιωϑῇ σοι τὸ εἰρημένον τῷ Οὐλπιανῷ ἐν τῷ λε΄. διγ., ἔνϑα φησί, ὅτι οὐ δοκεῖ δεφενδεύειν ὁ μὴ ἐναγόμενος, ἀλλ᾽ 15 ἑτοίμως ὑποπίπτει τῇ ἰουδικάτον σόλουι. ᾿Εκεῖνο γὰρ περὶ τοῦ ἐξ ἀνάγκης δεφενδεύοντος εἴρηται" καὶ αὕτη τῶν ϑεμάτων ἡ διαφορά. Πάλιν δέ σοι μὴ ἐναντιωϑῇ τὸ κείμενον ἐν τῷ ος΄. διγ. τοῦ παρόντος τίτλου. Πολλὴ γὰρ τῶν ϑεμάτων ἣ διαφορά. 5.

Ζήτει βιβ. νη΄. τιτ. ι΄. κεφ. ε΄. ϑέμα τελευτ.

20

6. Ἑρνηνεία. 'O περὶ- καινοτομίας ἣ βλάβης δημοσίου τόπου κινῶν, ἐν à καὶ αὐτὸς ἐζημίωτο προφάσει τῆς γενομένης καινοτομίας, δύναται τὸ περὶ τόπου δημοσίου, περὶ βίας δημόσιον δικαστήριον διὰ προκουράτωρος κινεῖν, ὡς εἶπέ σοι ἀνωτέρω διγ. μγ΄. Τοσοῦτον δὲ ταῦτα τοῦτον ἔχει τὸν τρόπον, Hb I ὅτι ἐὰν ἕτερός τις ἔλϑῃ μετ᾽ αὐτὸν κινῶν, ἐκβάλλεται παραγραφῇ. Τινὲς μέντοι 388 25 ἐπὶ τοῦ ᾿Ιουλίου δὲ πριβάτου τὸ εἰρημένον ἐδέξαντο, ὡς ἔνϑα δοῦλος τυχὸν ἐφονεύϑη τινός. Οἶδας δέ, ὅτι πούβλικον ἔγκλημα διὰ προκουράτωρος οὐ δύναταί τις κινεῖν. Καλῶς δὲ εἶπε τὸ καῦσα κόγνιτα διδόναι αὐτὸν προχουράτωρα, ἵνα τυχόν, x&v πριβάτη τις ὕπεστι ζημία, μὴ ἄλλως δυνηϑῇ διδόναι προχουράτωρα, εἰ μὴ ἐξ εὐλόγων αἰτιῶν, ἔνϑα τυχὸν ὑπὸ νόσου τινὸς ἣ ἑτέρας 30 αἰτίας δι’ ἑαυτοῦ κινεῖν οὐ δεδύνηται. Καὶ σημείωσαι διὰ τὸ ἀδιαστίκτως χείμενον ἐν ἀρχῇ τοῦ μβ΄. διγ. 7.

Σχόλιον.

22 δημόσιον:

'IxavoSootav --- τὴν ῥάτα ῥέμ. Ν' δημόσιου

LIB. VIII —

TIT. II (V)

127

8. Ἑρμηνεία. ᾿Εὰν κτίζων ὁ προκουράτωρ δέξηται παραγγελίαν καὶ deξάμενος ἰντέρδικτον αἰτήσῃ τὸ ne vis fia, ἤτοι τὴν Ὑενομένην ῥεμεσίονα (ταύτην γὰρ ἑτοίμως ἔχει τὴν ἐπὶ τῶν καινοτομιῶν παρασχεῖν ἱκανοδοσίαν), τὸ ἀβίαστον ἔχειν ὀφείλει καὶ ἀκωλύτως λοιπὸν οἰκοδομεῖν. ᾿Εὰν αἰτήσῃ 5 τὸ εἰρημένον ἰντέρδικτον, ῥέου τάξιν ἐπέχει καὶ οὐκ ἀναγκάζεται δοῦναι τὴν ῥάτα ῥὲμ. Inavodoclav. Εἰ δὲ καὶ δῷ, περιττόν τι ποιεῖν αὐτόν φησιν ᾿Ιουλιανός. Τί γάρ, λέγει, «εἰ» ῥατοναβίτευσεν, ὁ πρωτότυπος εὖ ἂν ἔχοι; Τὸ ἐναντίον᾽ ἀναπαλαίει πρὸς τὴν ἐπὶ τῇ καινοτομίᾳ γενομένην ἱκανοδοσίαν, «xa9 ἣν» καταλύεται τὸ κατὰ καινοτομίαν οἰκοδομηϑέν. Πρόδηλον γάρ, ὅτι ἁρμόττει τὸ 10 quod vi aut clam ἰντέρδυκτον. 9. Κυρίλλου. Προκουράτωρ μετὰ παραγγελίας στως ἀπαιτεῖται τὴν ῥάτα ῥέμ.

αἰτήσας

ῥεμεσίονα

ἀχρήῆ-

10. Τοῦ ᾿Ανωνύμου. Περὶ καινοτομιῶν εἴρηται βιβ. AH. τιτ. α΄. καὶ περὶ τοῦ παρόντος ϑέματος ἐν τῷ τέλει τοῦ ε΄. διγ. καὶ ἐν τῷ ς΄., ὃ καὶ ἀνάγνωθι.

15

B VIII, 2, 46 = DIII, 3, 46. 1. Ἑρμηνεία. Προκουράτωρ suo nomine

δικαστήριον ὑποδεξάμενος, εἰ

βούλεται δοῦναι προκουράτωρα ἤτοι δεφένσορα, εἰς ὃν ὁ ἄκτωρ μεταϑήσει τὸ δικαστήριον, ἀκούεσϑαι ὀφείλει καὶ διδόναι τὴν ἰουδικάτον σόλουι κατὰ τὸ συνειθισμένον ἱκανοδοσίαν. Καὶ σημείωσαι, ποτὲ καὶ μετὰ προκάταρξιν 20 ἰουδικάτον σόλουι παρέχεται. 2. ἕως

3.

Τοῦ τοῦ

᾿Ανωνύμου.

Καὶ τῷ

ἄκτωρι.

᾿ΑνάγνωῚθι

καὶ ἀπὸ τοῦ

ις΄. διγ.

χζ΄.

Σχόλιον.

’EE ἀντιδιαστολῇς

νόει᾽ ἀλλ᾽

ὧν ἐναγόμενος.

4. “Epunvela. 'O μὲν τοῦ ἄκτορος mpoxoupktaop ἀναγχάζεται δεφενδεύειν Hb I 25 τὸν προβαλλόμενον’ ὁ μέντοι τοῦ ῥέου δεφένσωρ οὐκ ἀναγκάζεται χάριν 989 ἑτέρας αἰτίας δεφενδεύειν τὸν πρωτότυπον πλὴν ἐκείνης, ἐν 7) δεφενδεύειν ὑπέσχετο. 5. Τοῦ ’ Avwvöpou. 'O γὰρ ἐνάγων ἀναγχάζεται ἐπὶ πάσαις ταῖς ἀγωγαῖς δεφενδεύειν, ὡς διγ. λζ΄. 80

6.

Σχόλιον.

Ζήτει τὸ νγ΄. κεφ.

3 παρασχεῖν: Scheltinga παρασχών 19 σημείωσαι: V σημίωσαι

| 5 ἱντέρδικτον: V ἰντέρδε

| 7 λύγει: V λέγει: |

128 7.

LIB. VIII — TIT. II (V) ἹἹκανοδοσίας —

τῆς

ἰουδικάτον

σόλουι.

8. Ζήτει ᾽Ἵνστιτ. «δ΄.» τιτ. ια΄. καὶ Big. β΄. (5) τιτ. α΄. cp. ξγ΄. καὶ νγ΄. τούτου τοῦ τιτ. 9. Ἑρμηνεία. ᾿Ανάγνωθι δ διγ. κβ΄. (21) τὸ τέλος.

βιβ. ε΄. τιτ. α΄. διγ. ξγ΄. καὶ βιβ. δ΄. τιτ. ς΄.

10. Τοῦ ’Evavriov. Σατισδάτις μέν ἐστιν dj δι’ ἐγγυῶν, ὡς βιβ. β΄. cc. ἢ΄. διγ. α΄. καὶ βιβ. ς΄. τοῦ Κωδ. τιτ. λη΄. διατ. γ΄. Πλὴν ἔγνως ἐν τῷ τοιούτῳ τίτλῳ, ὅτι ἔστιν ὅτε καὶ ὁμολογίαν ποιεῖ ὁ δεφένσωρ. ᾿Ανάγνωθϑι καὶ τὸ νβ΄. διγ. (51—53?). 1

11]. “Ἑρμηνεία. ᾿Εδεφένδευσέ τίς τινα καὶ ἐνίκησεν" ἀλλὰ ὁ ἐνάγων ἤτησεν ἀποκατάστασιν κατὰ τῆς ἀποφάσεως. Καὶ ἐντεῦϑεν ἐζητήϑη, εἰ ὁ τὴν ἀρχὴν δεφενδεύσας ἀναγκάζεται πάλιν ἐξ ὑπαρχῆς κατὰ τὴν ἀποκατάστασιν ἐπὶ τῇ τοιαύτῃ αἰτήσει δεφενδεύειν τὸν πρωτότυπον; Καὶ ἤρεσεν, ὥςτε αὐτὸν ἀναγκάζεσϑαι τὸ ῥεστιτουτόριον ἤγουν τὸ τῆς ἀποκαταστάσεως ὑποδέξασϑαι 15 δικαστήριον. 12. "AXAo ἐστὶν ἐπὶ τῆς ἐκκλήτου, ὡς τὸ λε΄. xep. φησί, καὶ ἄλλο ἐπὶ τῆς ἀποκαταστάσεως. ᾽Εκεῖ γὰρ οὐκ ἄλλο τι ποιεῖν ἀναγκάζεται ὁ ἐντολεύς, εἰ μὴ τὴν ἔκκλητον εἰπεῖν, καὶ αὐτὸ τοῦτο, ὅτι ἐκκαλοῦμαι" οὐκ ἀναγκάζεται δὲ καὶ γυμνάσαι τὴν ἔκκλητον, ὅτι ἡ ἔκκλητος παρ᾽ ἄλλῳ δικαστῇ γίνεται. 80 °H δὲ διάταξις ἀπαγορεύει δύο δικαστηρίων εἶναι τὸν αὐτὸν ἐντολέα, ὡς χεφ. ρδ΄. 'Exei μὲν οὖν οὔ. Ἔνταῦϑα δέ, ἐπεὶ ἀποκαϑίσταται, δοκεῖ μηδ᾽ ὅλως προβῆναι δικαστήριον κατ᾽ αὐτῆς τῆς ἀποφάσεως ἀποκαταστάντος τοῦ ἐνάγοντος" καὶ διὰ τοῦτο, ἐπεὶ τὸ αὐτὸ δικαστήριον δοκεῖ προβαίνειν ἐν τῇ ἀποχαταστάσει, ὁ αὐτὸς ἐντολεὺς ἀναγκάζεται καὶ τὴν δίκην τῆς ἀπο25 καταστάσεως

δέξασθαι.

13. Σχόλιον. “ὥσπερ ἐπὶ τῶν ἄλλων αἰτιῶν ἑτέρας διοικήσεως --- γραπτέον ἐπὶ τῶν δικῶν.

80

14.

᾿Αποδίδωσι --- ὀφείλει διδόναι.

15.

Ὑπὲρ

16.

Ζήτει τιτ. ε΄. Ow. ε΄. καὶ χβ΄.

17.

Πρόφασιυν --- προφάσει τῆς δίκης.

τοῦ πράγματος — ἐξ αὐτῆς τῆς δίκης.

21 μηδ᾽ ὅλως: V μὴ δόλως

31 προφάσει: V προφάσι

Hb I 890

LIB. VIII — TIT. II (V)

δ

18.

Χρεωστούμενον — τῷ πρωτοτύπῳ.

19.

' Axó καταδίκης...

20.

Τὴν δίκην — διὰ τῆς κόντρα μανδάτου.

21.

Ζήτει βιβ. β΄. τιτ. γ΄. διγ. α΄. καὶ τούτου τοῦ τιτ. διγ. α΄.

129

22. Ἑ ρμηνεία. 'Qc ἐπὶ τοῦ de factis καὶ τοῦ δὲ Di, ὡς ἐν τῇ ἀρχῇ μβ΄." ἀνάγνωθι καὶ βιβ. μγ΄. τιτ. γ΄. διγ. ς΄. (9).

τοῦ

23. Τί γάρ, ὅτι ποινὴν ἔτυχεν ἐπερωτήσας, εἰ μὴ παραγένηται ὁ διάδικος εἰς τὸ δικαστήριον, καὶ ἐκομμιτεύϑη; 24. Τοῦ ᾿Ανωνύμου. “Ὅμοιον ctt. ε΄. διγ. ε΄. καὶ C'., καὶ ὑπόϑου ἔξω 10 δικαστήριον διὰ τὸ εἰρημένον τιτ. ς΄. τοῦ ιβ΄. βιβ. διγ. νζ΄. 25. Τί γάρ, ὅτι μετὰ ποινῆς ἐπηρωτήϑη καὶ ἐμπροϑέσμως οὐ παρεγένετο καὶ ἐκομμίτευσε xa)" ἑαυτοῦ τὴν ποινήν, ἢ καὶ ἠναντιώϑη τῷ ἄρχοντι καὶ ὑπὲρ τούτου προζετιμήϑη; Ὅτι γὰρ τὸν ἀπειϑοῦντα δύναται ὡς ἄρχων προςτιμᾶν, ἔγνως ἐν τῷ προλαβόντι βιβ. τιτ. γ΄. ἐν τοῖς προχειμένοις τῷ 15 τίτλῳ διγέστοις. 26.

Ὁμοίως Big. ιζ΄. τιτ. α΄. ἐν τῷ τέλει τοῦ νς΄. διγ.

B VIII, 2, 48 = D III, 3, 48. l. Ἑ,ρμηνεία. Ei γὰρ χρήσεται παραγραφῇ λέγων, ἀλλ᾽ εἰ μὴ ἐνετάλϑη μοι τοὺς δεβίτορας ἀπαιτῆσαι, κέχρηται ὁ κινῶν προκουράτωρ ἀντιπαραγραφῇ 20 λέγων, ἀλλ᾽ εἰ μὴ ἐνετάλϑη μοι ἰδυκῶς σε ἀποιτῆῇσαι. |:

B VIII, 2, 49 = D III, 3, 49. 1. Σχόλιον. Ζήτει Bıß. β΄. των Διγέστων τιτ. ιδ΄. Bey. κγ΄. καὶ βιβ. τούτου «τοῦ» τιτ. ε΄. διγ. λη΄. καὶ βιβ. κ΄. cv. ς΄. Scr. ζ΄. 2. Ἑρμηνεία. ' Ayvoodvros τοῦ πρωτοτύπου χείρων N αἵρεσις αὐτοῦ οὐκ 25 ὀφείλει διὰ τοῦ προχκουράτωρος γίνεσϑαι. Διὰ τοῦτο γὰρ ἀναγκαία T7 ῥάτα δέμ. Ei γὰρ ἐπὶ τῷ κινῆσαι προβάλλομαι προκουράτωρα, συμφωνήσῃ δὲ οὗτος πρὸς τὸν δεβίτορα τὸ χρέος μηδὲν ἀπαιτεῖν, οὐδὲν ἐντεῦϑεν ἐμοὶ τῷ ἐντειλαμένῳ γενήσεται πρόκριμα, ὡς ἔγνως ἐν τῷ ιγ΄. διγ. τοῦ δὲ Πάκτου 9 τοῦ

᾿Ανωνύμου:

προχειμένῳ-διγέστῳ SCHELTEMA,

Basilica,

deleta in V |

|

24 ἀγνοοῦντος: 1.

14 ἐν τοῖς προκειμένοις — διγέστοις: leg. ἐν τῷ V

ἀγνοῦντος 9

130

LIB. VIII — TIT. II (V)

τίτλου. Τὸ δὲ εἰρημένον ἐνταῦϑα νόησον περὶ τῆς ἰδυκὸν ἐχούσης μανδάτον. Ὃ γὰρ γενικὸς προκουράτωρ δύναται διὰ πάκτου βλάπτειν τὸν πρωτότυπον, ὡς ὁ Οὐλπιανὸς ἐν τῷ ιβ΄. διγ. τοῦ δὲ Πάκτου τίτλου φησίν. 3.

Τοῦ ᾿Ανωνύμου. Γενικῶς κεῖται Big. ιζ΄. τιτ. α΄. διγ. γ΄. ᾿Ανάγνωθι ὅ xal τὸ λη΄. διγ. τοῦ ε΄. τιτ. τούτου τοῦ βιβ. καὶ βιβ. β΄. τιτ. ιδ΄. διγ. ιβ΄. καὶ ιγ΄. καὶ βιβ. κ΄. τιτ. ς΄. Sw. ζ΄.

B VIII, 2, 50 = D III 3, 50. 1. Ἑρμηνεία. Χείρων μὲν dj αἵρεσις τοῦ ἐντειλαμένου διὰ τοῦ ἰδικοῦ προχουράτωρος οὐ δύναται γενέσϑαι, ὡς ἔγνως ἐν τῷ α΄. διγ. (?). Βελτίων 10 δὲ γίνεται’ ὥςτε ἀμέλει ἐὰν ἀκκεπτιλατίονα ποιήσω τῷ προκουράτωρι, ἐλευϑεροῦται ὁ πρωτότυπος. “Ὥσπερ οὖν καὶ εἰ xa9* ἕτερον οἱονδήτινα τρόπον ἐλευϑερώσω αὐτόν, κατὰ πάκτον ἢ αὐσολουτίονος γενομένης ἐν δικαστηρίῳ, καὶ τοῦτο συμβάλλεται τῷ πρωτοτύπῳ. Ὑπέξελε δέ μοι τὴν διάλυσιν" ἐπειδὴ μῆτε ὁ γενικὸς προκουράτωρ δύναται διαλύεσθαι, ὡς ὁ Παῦλος ἐν τῷ ξ΄. 15 διγ. φησίν. B VIIL 2, 51 = DIN, 3, 51. 1. Σχόλιον. Ζήτει τὸ ἢ. κεφ. 2. “Epunvelo. 'O ἐλάττων τῶν κε΄. ἐνιαυτῶν, ἐὰν ἑτοίμως ἔχῃ δεφενδεῦσαί τινα, ἐφ᾽ ὧν αἰτιῶν δύναται εἰς ἀκέραιον ἀποκαϑίστασϑαι, οὐκ ἔστιν ἐπιτήδειος 20 πρὸς δεφενσίονα, καὶ καλῶς αὐτὸν παραιτεῖται ὁ ἄκτωρ. Εἰ γὰρ καὶ δίδωσι τὴν ἰουδικάτον σόλουι, ἀλλ᾽ οὖν καὶ αὐτὸς καὶ οἱ ἐγγυηταὶ αὐτοῦ βοηϑοῦνται διὰ τῆς ἀποκαταστάσεως. Διὰ τοῦτο δὲ εἴρηται, ὅτι ἐφ᾽ ὧν αἰτιῶν δύναται ὁ ἐλάττων ἀποχαϑίστασϑαι, ἐπειδὴ οὐκ ἀεὶ δύναται, κἂν ἐλάττων ἐστίν, ἀπαιτεῖν ἀποκατάστασιν᾽ οἷον, ἐλάττων κατὰ ἐλάττονος οὐκ εὐχερῶς αἰτεῖ 25 ἀποκατάστασιν. "Ἔστι δὲ καὶ ἄλλας αἰτίας εὑρεῖν, ἐφ᾽ ὧν οὐχ εὐχερῶς δίδοται τοῖς ἐλάττοσιν. ᾿Αεὶ γὰρ αὐτοῖς καῦσα κόγνιτα τὸ τῆς ἀποκαταστάσεως παρέχεται δίκαιον, ὡς ὁ Οὐλπιανὸς πλατύτερον τρακταΐζει τὰ περὶ τούτου ἐν τῷ ἑξῆς βιβλίῳ τιτ. δ΄. διγ. i. 3. Τοῦ ᾿Ἑναντίου. Elol καὶ ἄλλοι μὴ καλῶς δεφενδεύοντες, ὡς διγ. νγ΄. καὶ 80 νδ΄, Καίτοι φησὶ βιβ. λϑ΄. cur. α΄. διγ. ς΄., ὅτι τινὰ δεφενδεύων οὐκ ἐκβάλλεται προκουρατορείᾳ παραγραφῇ.

12 γενομένης: V γενομένου, quae vox in margine adscripta est Παῦλος:

V

Πῶλος

| 14 ὡς: om. V

LIB. VIII — TIT. II (V)

131

4. Τοῦ ’ Ανωνύμου. ’ Aviervo9 Bi. δ΄. τιτ. δ΄. Bey. ς΄. καὶ ζ΄. καὶ κγ΄. καὶ μγ΄. (46) καὶ τὸν μα΄. τιτ. τοῦ β΄. βιβ. τοῦ Ko. 5. Τοῦ ’Evavrlou. Οὐ πάντοτε οἱ ἐγγυηταὶ τοῦ νέου βοηϑοῦνται. ᾿Ανάγνωθι περὶ τούτου βιβ. δ΄. τιτ. δ΄. διγ. ιγ΄. καὶ cer. η΄. διγ. λε΄. καὶ βιβ. μδ΄. τιτ. δ α΄. διγ. ζ΄. 6.

Σχόλιον. Εἰ μὴ μέχρις — in quantum

facere potest.

7. ἙἭ,ρμηνεία. Τοῦτο καὶ ἐπὶ παντὸς ἔστιν εἰπεῖν δεφενδεύοντός τινα in quantum facere potest χαταδικαζόμενον, ὡς ὁ Οὐλπιανὸς ἐν τῷ ς΄. τῶν δὲ ῥέβους βιβλίῳ τιτ. πρὸ σόκιο διγ. Ey’. φησίν. ı0

8.

Τοῦ

᾿Ανωνύμου.

Τὸ

αὐτὸ

καὶ ἐπὶ παντὸς

in quantum

facere potest

χαταδικαζομένου, ὡς Bip. ιζ΄. τιτ. β΄. διγ. Ey’. 9. Τοῦ ᾿Ανωνύμου. Περιόντος μὲν τοῦ ἀνδρὸς μέχρι ὁ προχουράτωρ αὐτοῦ καὶ ὁ δεφένσωρ καταδικάζεται" μετὰ εἰς ὁλόκληρον, ὡς βιβ. μβ΄. τιτ. α΄. Sw. κγ΄. ᾿Επειδὴ καὶ 15 λύσιν τοῦ γάμου εἰς ὁλόκληρον καταδικάζεται, ὡς Buy. κβ΄. μβ΄. βιβ., ὅπερ δεῖ νοεῖν κατὰ τὴν εἰρημένην διάστιξιν βιβ. πδ΄. καὶ περὶ ἀνδρὸς καὶ πενϑεροῦ. ᾿Ανάγνωθϑι τούτου τοῦ λδ΄. καὶ βιβ. μβ΄. τιτ. α΄. διγ. κ΄. καὶ νβ΄. 10.

εὐπορίας αὐτῶν δὲ ϑάνατον αὐτοῦ ὁ πενϑερὸς μετὰ Hb I τοῦ α΄. τιτ. τοῦ κγ΄. τιτ. γ΄. διγ. βιβ. τιτ. ε΄. διγ.

Ζήτει ᾿ἵνστιτ. δ΄. τιτ. ς΄. καὶ τούτου τοῦ Qt. τιτ. ε΄. διγ. λδ΄. καὶ

20 βιβ. ιγ΄. τιτ. ε΄. ty. γ΄. BVII, 2, 53 = DI, 3, 53. 1. Σχόλιον. Οὐ δοκεῖ --- ζήτει διγ. μς΄. deu. v. 2.

Τὴν ἱκανοδοσίαν --- τὴν ἰουδικάτον σόλουι.

3. Ἑρμηνεία. Οἶδας γὰρ τὸν κανόνα τὸν λέγοντα οὐδεὶς ἄνευ ἱκανοδοσίας 25 ἐχδικητὴς γίνεται ἀλλοτρίου.

B VIII, 2, 54 = DIII, 3, 54. 1. Σχόλιον. Ζήτει βιβ. 9. τιτ. η΄. κεφ. η΄. καὶ βιβ. β΄. τοῦ Κωδ. τιτ. ιβ΄. διατ. ιβ΄. καὶ ζ΄.

30

2.

᾿᾿Ανάγνωθι διγ. να΄.

3,

Ἢ ὁ

μὴ ἐναγόμενος —

10 παντὸς: V πάντα

|

ὁποῖός ἐστιν ὁ πρεσβευτής.

11 καταδικαζομένου:

V καταδικαζομένος

132

LIB. VIII — TIT. II (V)

4. Τοῦ ᾿Ανωνύμου. Τοὺς μὴ ἐναγομένους ἀκουσίως ἔγνως Bıß. β΄. τιτ. δ΄. καὶ βιβ. ε΄. τιτ. α΄. 5. Καλῶς οὖν τούτων ἕκαστον παραιτεῖται ὁ ἄρχων. Μέμνησο τῶν παραδεδομένων σοι ἐν τῷ Ay’. διγ. τοῦ παρόντος τίτλου.

5

BVI,

2,55

= DII,

3, 56.

1.

Σχόλιον. Τὸ παρὸν κεφ. vo’. διγ. ἐστὶν ἐν τῷ πλάτει" τὸ γὰρ ve’. παρείϑη.

2.

Bg.

3.

Τῇ φανερώσει --- τῇ ad exibendum.

ι΄. τιτ. δ΄. διγ. α΄. καὶ βιβ. iw. (6) τιτ. ι΄. Sw. α΄.

4. Ἑρμηνεία Κυρίλλου. 10 exibendum.

'O ἐνταλϑεὶς κινῆσαι τὴν in rem

κινεῖ καὶ ad

B VIH, 2, 56 = DII, 3, 57. 1.

Ζήτει Qig. 9^. τιτ. δ΄. κεφ. ρλα΄.

2.

Zire

Ow. η΄. καὶ βιβ. δ΄. τοῦ Ko.

3. ἙἝ ρρμηνεία τοῦ ᾿Ανωνύμου. 'O δεβίτωρ ἐπιτραπεὶς παρὰ τοῦ κρεδίτορος 15 εἴσω προϑεσμίας πωλῆσαι τὸ ἐνέχυρον οὐ βλάπτει αὐτὸν μετὰ ταῦτα πωλῶν, ὡς Bip. κ΄. τιτ. ς΄. διγ. η΄. 4,

Σχόλιον.

Ζήτει τὸ η΄. κεφ.

5.

Διοικήσεως — rpoxouparopelac.

6.

’Avadaßeiv — ζήτει τὸ ha’. κεφ.

Hb I 893

20

7. Ἑ, ρμηνεία. 'O παραλελοιπὼς προκουρατορείαν παραγραφήν — Ti γάρ, ὅτι στρατιώτης ἦν προκουρατόριο νόμινε κινῶν ἣ γυνή; 'O προκουρατωρείαν οὖν παραλελοιπὼς παραγραφὴν οὐ δύναται μετὰ ταῦτα τὸν προκουράτωρα διὰ τῆς αὐτοῦ ἐκβάλλειν παραγραφῆς. Εἶπον γάρ σοι ἐν τῷ ζ΄. διγ. (9), ὅτι N προκουρατωρεία παραγραφὴ διλατορία τυγχάνουσα ἐν αὐτῇ καὶ μόνῃ τῇ 25 προχατάρξει δύναται ἀντιτίϑεσϑαι. Μέμνησο τῶν ἐν αὐτῷ τῷ διγ. σοι παραδεδομένων. ᾿Ανάγνωθι Suy. δ΄. καὶ τὸ τέλος τοῦ τίτλου. B VIII, 2, 57 = DIN, 3, 58. 1. Σχόλιον. 'O γενικῶς — ὁ γὰρ προκουράτωρ᾽ ὁμοίως διγ. η΄. (?) καὶ βιβ. ε΄. τιτ. α΄. Bw. νβ΄. (9). 15 πωλῇσαι:

V

πολεμῆσαι

LIB. VIII — TIT. II (V)

133

2.

᾿Απαιτεῖν δύναται τοὺς τοῦτο προβαλλομένους

3.

᾿Ανταλλαγήν — περμουτατίονα.

ἰνδέβιτον.

5.

Ἑ, ρμηνεία. Τοῦ ᾿Ανωνύμου. ᾿Ανάγνωϑι διγ. Ey’. καὶ Qu. ι΄. (2) τιτ. ιδ΄, Bw. τα΄. καὶ βιβ. ιζ΄. τιτ. α΄. διγ. ς΄. καὶ βιβ. ιγ΄. τιτ. ζ΄. διγ. ιβ΄." δοκεῖ δὲ 5 ἐπιτετράφϑαι χρέος καταβάλλειν, ὡς βιβ. μγ΄. (46) «vc. γ΄. διγ. nd. 5. Περμουτατίονα μὲν δύναται ποιεῖσϑαι, πράγματα ἐχποιεῖν δέ τινα πλὴν τῶν εὐφϑάρτων καὶ τῶν καρπῶν οὐ δύναται, εἰ μὴ ἄρα ἰδωκὸν ἔχει περὶ τούτου μανδάτον, ὡς 6 Μοδεστῖνος ἐν τῷ Ey’. φησίν: ὥςτε καλῶς ἄν τις εἴποι τὸν προχουράτωρα μόνων τῶν εὐφθάρτων δύνασϑαι περμουτατίονα ποιεῖσϑαι. 10 Πρόδηλον γάρ, ὅτι καὶ 4j περμουτατίων ἐχποίησίς ἐστιν. A

Ll

>

/

B VIII 2,58

^

--

“

3

,

H

^

,

= DII, 3, 59.

1. Ἑρμηνεία. “Ὅμοιον ἔχεις ἐν τῷ α΄. τῶν de rebus βιβλίῳ cv. de condictione indebiti soluti διγ. c'., ἔνϑα φησίν, ὅτι καταβαλὼν ὁ δεβίτωρ τῷ προκουράτωρι, δηλονότι τῷ γενικῷ, ἐλευϑεροῦται τῆς ἐνοχῆς, κἂν μὴ 16 ῥατοναβίτευσεν ὁ πρωτότυπος. 2. Σχόλιον. Καὶ καταβάλλειν δανεισταῖς --- ἀνάγνωθι βιβ. ιβ΄. τῶν Διγ. τιτ. ς΄. διγ. ε΄. (6) καὶ νζ΄.

B VIII, 2, 59 = DI, 1.

'AXX

τὸ Ey’.

διγ. καὶ

3, 60.

οὐδὲ διακατοχὴν παραιτεῖσϑαι,

ὡς Bu.

με΄. τιτ. β΄. κεφ. κς΄.

20

2. Ἑρμηνεία. Té γενικῷ μανδάτῳ συνωμολόγηται μὴ περιέχεσϑαι τὴν διάλυσιν τὴν γενομένην ἐπὶ τομῇ ἤτοι ἐπὶ μειώσει πραγμάτων. Διά τοι τοῦτο ὁ γενικὸς προκουράτωρ οὐ δύναται διαλύεσϑαι, ἀλλ᾽ οὔτε αἰτεῖν ἀποκατάστασιν, εἰ μὴ ἰδικὸν ἔχει περὶ τούτου μανδάτον παρὰ τοῦ προβαλλομένου αὐτόν, ὡς μανϑάνεις ἐν τῷ ἐπιόντι Bip. τιτ. δ΄. εἰς τὸ τέλος τοῦ κε΄. διγ. πρὸς τὸν τοῦ 25 προβαλλομένου δεβίτορα ἢ κρεδίτορα. Καὶ διὰ τοῦτο μετὰ ταῦτα κινῶν ὁ πρωτότυπος κατὰ τοῦ δεβίτορος [xoi] οὐκ ἐκβάλλεται παραγραφῇ. Διαλύεσϑαι Hb 1 μὲν οὖν οὐ δύναται, πακτεύειν δὲ οὐ κεκώλυται, κἄν διὰ πάκτου τὸ πᾶν χρέος 894 παραχωρῇ, ὡς ἔγνως ἐν τῷ τέλει τοῦ ιβ΄. διγ. τοῦ de pactis rır., ἔνϑα σοι χαὶ ὁ τῆς διαφορᾶς παραδέδοται λογισμός. Τὸ δὲ εἰρημένον ἐνταῦϑα 30 de dicendis causa μὴ δέξῃ πρὸς ἀντιδιαστολήν. Τὸ γὰρ κυρίως ταῖς διαλύσεσι παρεπόμενον εἶπεν ὁ νόμος. Καὶ σημείωσαι, ὅτι οὐ δύναταί τις ὑπὲρ ἑτέρου διαλύεσϑαι, πλὴν εἰ μὴ ἰδυκὸν ἔχει περὶ τῆς διαλύσεως μανδάτον. 1 προβαλλομένους: Hb. προλαβομένους | 6 τινα: V τι | 7 εὐφθάρτων: V εὐθϑάρτων (hic et mox) | 21 ἐπὶ τομῇ: V ἐπιτομῇ | πραγμάτων: V πράγματα | 27 κἄν: V καὶ;

corr.

Scheltinga

| 30 de dicendis:

leg. decidendi

134

LIB. VIII — TIT. II (V)

3. Eöpnoeis τὸν λογισμὸν βιβ. ια΄. τιτ. α΄. κεφ. ια΄. τὴν εἰς τὸν Ἴνδικα τοῦ αὐτοῦ κεφ. ἀναγινώσκων παραγραφὴν τοῦ Στεφάνου. Ζήτει καὶ περὶ χαϑολικῶς διαλυομένου βιβ. ια΄. τιτ. β΄. κεφ. η΄. deu. —. Οἱ τὰ τῆς πόλεως διοικοῦντες ἐπὶ τοῖς ἀμφιβόλοις διαλύονται, οὐ μὴν καὶ ὁμολογούμενον χρέος

5 συγχωροῦσιν, ὡς βιβ. β΄. τοῦ Κωδ. τιτ. δ΄. dar, ιβ΄. B VIII, 2, 60 = 'O

Ὁ ΠΙ, 3, 61.

|.

Σχόλιον.

διοικητής —

ὁ προχουράτωρ.

2.

Ζήτει διγ. κη΄. καὶ τοῦ 9. Qi. τιτ. γ΄. κεφ. δ΄.

3. ᾿Ιδίῳ πράγματί ἐστιν --- ζήτει βιβ. ζ΄. τιτ. ε΄. κεφ. νζ΄. καὶ τὴν παρα10 γραφὴν τοῦ Στεφάνου. 4. ἙἭ,ρμηνεία. Λέγει ὁ Πλαύτιος᾽ πᾶσιν ἤρεσεν τοῖς νομικοῖς τὸν κατὰ μανδάτον ἐναχϑέντα καὶ καταδικασϑέντα un ἐνάγεσϑαι τῇ ἰουδικάτου, πλὴν εἰ μὴ ἄρα in rem suam ἦν προκουράτωρ, 7) τὴν ἰουδικάτον σόλουι «μὴ» δεδομένην εἰδὼς τῇ δίκῃ προςήγαγεν ἑαυτόν, ἦτοι τὸ δικαστήριον ὑπεδέξατο. Τὸ 15 δὲ αὐτὸ παραφυλάττεσϑαι χρῇ, καὶ ἔνϑα μὴ κατὰ μανδάτον, ἀλλ᾽ ὡς δεφένσωρ, τουτέστι δίχα μανδάτου, τὴν ἰουδικάτον σόλουι δεδωκὼς. ὑπεδέξατο mV ἐναγωγήν. Καὶ οὕτω γὰρ ἐνάγεται τῇ ἰουδικάτου, ὥςτε τὸ εἰρημένον ἐν τῷ κη΄. 8ty., ὅτι ἡ ἰουδικάτου δίδοται κατὰ τοῦ πρωτοτύπου, δηλοῖ, ὅτι κατὰ τοῦ δεφένσορος δίδοται. Πρὸς γὰρ δεφένσορα τοῦτο αὐτὸ ἀποδίδωσιν ἐκεῖσε ὁ 20 Οὐλπιανός᾽ καὶ τοῦτο οὐχ ἁπλῶς, ἀλλ᾽ ἔνϑα δίχα μανδάτου δεφενδεύει καὶ τὴν ἰουδικάτον σόλουι παρέσχε κατὰ τὸ ἐνταῦϑα ῥητόν. Συνελόντα τοίνυν εἰπεῖν ὁ μὲν δίχα μανδάτου δεφενδεύων καὶ δεδωκὼς τὴν ἰουδικάτον σόλουι ἐνάγεται τῇ ἰουδικάτου" ὁ δὲ μετὰ τοῦ μανδάτου δεφενδεύων οὐκ ἐνάγεται τῇ ἰουδικάτου, πλὴν εἰ μὴ ἐκ τῶν ἐνταῦϑα εἰρημένων αἰτιῶν, Tj κληρονόμος 86 τοῦ πρωτοτύπου γένηται, ὡς ἔγνως ἐν τῷ λβ΄. (31) διγ.

B VIII, 2,61

= DII, 3, 62.

1.

Ἑρμηνείᾳα. ‘O εἰς ἀπαίτησιν λεγάτου δοθεὶς προκουράτωρ οὐ μόνον τὴν ἐπὶ τῷ λεγάτῳ δύναται κινεῖν ἀγωγὴν τὴν ἐξ τεσταμέντου, [[καὶ]] ἣν ἔχουσιν οἱ λεγατάριοι, καὶ τὴν ἐπὶ τῷ λεγατευϑέντι πράγματι κινουμένην 30 in rem, τουτέστιν ἔνϑα τὸ λεγατευϑὲν πρᾶγμα τοῦ τεστάτορός ἐστιν, ἀλλὰ δὴ καὶ τὸ δὲ ταβούλλις ἐξνιβένδις κρύπτοντος τοῦ κληρονόμου τὴν διαϑήκην. Καὶ διὰ τοῦτο, ἐὰν κέχρηται τῷ δὲ ταβούλλις ἐξνιβένδις, ἤγουν τῷ περὶ διαϑήρκης 1 κεφ. ια΄.: Cod. Haen.:

ϑεμ. ια΄.

ut in Cod. Haen. indicatur. | λεγάτῳ ἔν τινι; corr. Scheltinga

| 3 Inde a οἱ τὰ τῆς Anonymi esse videntur,

13 «μὴ»:

suppl

Ruhnk.

| .29

λεγατευϑέντι:

V

LIB. VIII — TIT. II (V)

135

παραστάσεως ἰντερδίκτῳ, κατὰ τοῦ κληρονόμου ἐν δυνάμει κινεῖ, καὶ οὐκ ἀντίκειται αὐτῷ προχουρατωρία παραγραφὴ τοῦ κληρονόμου λέγοντος, ὅτι τοῦτο οὐκ ἐνετάλϑη.

5

D III, 3, 63. Deest in B.

Hb |

1.

8%

Σχόλιον. Παρείϑη

καὶ τὸ Ey’. διγ., ὅπερ ἦν Μοδεστίνου ῥητόν.

2. Ἑ,ρμηνεία τοῦ ᾿Ανωνύμου. “Ὅμοιον διγ. vc. (9) ᾿Ανάγνωθι καὶ τὸ ε΄. διγ. τοῦ γ΄. τιτ. τοῦ λς΄. Big. (9).

B VIII, 2, 62 = D III, 3, 64. 1. 'Ecv τις ἀπολιμπανομένου τινὸς δεφένσωρ ἀναφανῇ, τουτέστιν ὑπόσχηται 10 δεφενδεύειν αὐτόν, καὶ τὴν ἰουδικάτον σόλουι παράσχῃ, μήπω δὲ προκατάρξεως γενομένης ἐπανέλθῃ ὁ πρωτότυπος, δύναται suo nomine τὴν ἐναγωγὴν ὑποδέξασϑαι, καῦσα μέντοι κόγνιτα. Τί γάρ, ὅτι ἄπορός ἐστιν, ὡς μὴ δύνασϑαι τὸν ἄκτορα λαβεῖν τι παρ᾽ αὐτοῦ, 1) καὶ ῥέϊ πούβλικαε καῦσα μέλλει ἐχδημεῖν; ἝἭπτερόν ἐστιν ἐπὶ ἄκτορος προκουράτωρα προβαλλομένου" δύναται γὰρ αὐτὸν 15 ἀδιαστίκτως μήπω γενομένης προκατάρξεως ἀμείβειν xol 9 S0 ἑαυτοῦ ἢ δι᾿ ἑτέρου προχουράτωρος τὴν δίκην κινεῖν, ὡς ὁ Παῦλος ἐν τῷ ις΄. St. φϑάσας ἐδίδαξεν. 2. Τοῦ ᾿Ανωνύμου. “Ὅτε μεταφέρεται εἰς τὸν πρωτότυπον 7j δίκη, οὐκ ἐνέχονται οἱ παρά τοῦ δεφένσορος δοϑέντες ἐγγυηταὶ καὶ τὰ ἐνέχυρα, ὡς 20 βιβ. κ΄. τιτ. ς΄. διγ. α΄. 3. Τοῦ ᾿Ανωνύμου. ᾿Ανάγνωϑι καὶ τὸ ις΄.

Ἴσως

γὰρ

ἠπόρησεν

ὁ πρωτότυπος,

ὡς

διγ.

oc.

j

B VIII, 2, 63 = DIII, 3, 65. 1. Σχόλιον. Πιστουμένων --- ζήτει QiB. τῶν Aw. ε΄. τιτ. δ΄. «διγ.» 9". v. 25 καὶ βιβ. β΄. τοῦ Κωδ. τιτ. ιβ΄. διατ. ις΄. καὶ τοῦ παρόντος τιτ. διγ. tc. 2.

Ζήτει κεφ. o9. καὶ τὸν Ἴνδικα τοῦ ε΄. καὶ τοῦ pr’. ϑεμ. τελευτ.

3.

Καὶ ποίῳ πράγματι — ζήτει Qi. ε΄. τιτ. τελευτ. κεφ. ιβ΄. deu. α΄.

4. ‘Epunvelo. 'E&v ὁ πρωτότυπος ἀπόντα τὸν προκουράτωρα τὸν αὐτοῦ βούληται τῆς rata rem ἱκανοδοσίας ἀπαλλάξαι τε καὶ ἐπικουφίσαι, γράμματα ἴδια στέλλειν ὀφείλει πρὸς τὸν ἀντίδικον τὸν αὐτοῦ καὶ δι᾽ αὐτῶν σημαίνειν, ε

11 ἐναγωγὴν: V ἀναγωγὴν

|

17 ἐδίδαξεν: V δίδαξεν

136

LIB. VIII — TIT. II (V)

τίνα πρὸς αὐτὸν καὶ εἰς ποίαν αἰτίαν ἐποίησε προκουράτωρα, καὶ ὅτι κύριον ἡγεῖται τὸ πραττόμενον μεταξὺ αὐτοῦ. ' Exi τούτου γὰρ τοῦ ϑέματος δεχϑέντων αὐτοῦ τῶν γραμμάτων, τουτέστιν εἰ ὡμολόγηται αὐτοῦ εἶναι τὰ γράμματα, ὡςανεὶ παρὼν εἶναι προκουράτωρ δοχεῖ ὁ [[apov] παρ᾽ αὐτοῦ δεδομένος. 5 Ὅςτε εἰ καὶ μετὰ ταῦτα μεταμεληϑεὶς «μὴ» βουληϑῇ αὐτὸν εἶναι προκουράτωρα, ὅμως τὸ δικαστήριον, ὅπερ προκουράτωρ ἐκίνησε, τόδε βέβαιον ἔχει. Δοκεῖ γὰρ διὰ τῶν εἰρημένων γραμμάτων εἶναι προκουράτωρ, κἂν τὴν οἰκείαν μετὰ ταῦτα ἀμείψῃ βούλησιν ὁ πρωτότυπος. Εἰκότως οὐδὲν ἐντεῦϑεν γενήσεται πρόκριμα τῷ δεξαμένῳ τὰ γράμματα καὶ τούτοις πεισϑέντι καὶ ἐναχϑέντι

10 παρὰ τοῦ προκουράτωρος. 5, ἢ ἐν λα΄. τιτ. 18 περὶ 6.

Τοῦ ᾿Ανωνύμου. Πίστεως γράμματα οὐδαμῶς μέμνηται ἐν τοῖς Διγέστοις τοῖς ᾿Ινστιτούτοις, εἰ μὴ ἐνταῦϑα καὶ βιβ. κβ΄. τιτ. γ΄. διγ. κϑ'΄. καὶ (i. διγ. η΄. (89): πλατέως δὲ περὶ πιστώσεως διαλαμβάνει βιβ. δ΄. τοῦ ΚΚωδ. κα΄. dar. v. καὶ κ΄. καὶ ἐν τῇ ξη΄. νεαρᾷ deu. or’. (9) καὶ ἐν τῇ ἐκκλήτων με΄. (49 cap. 2) ϑεμ. ρος΄. Τοῦ

νς΄. διατ.

’Avwvöpou.

Καὶ ὅτε ἐν ὑπομνήματι προβληϑῇ,

ὡς βιβ. β΄. τιτ. Hb 1

α΄.

896

B VIII, 2, 64 = DIIL 3, 66. 1. Σχόλιον. 20 ρατώρι νόμινε. 2.

Ἕνα

Ἔν

τῷ παρὰ γνώμην

ἀπαιτήσαντος

--- τὸν Παῦλον

3. ’Αποδέξηται — - ἐπίδεκτον κινῆσαι τὸν ἐντολέα. 4. 25

Zara

βιβ.

αὐτοῦ εἰσελθεῖν καὶ κινῆσαι προκου-

ἡγήσατο.

τυχόν. Νόει

μὴ

παρὰ

γνώμην

αὐτοῦ

— τιτ. γ΄. κεφ. &.

5. Ἑ,ρμηνεία. Εἰ γὰρ μὴ τοῦτο ῥητῶς συνεφώνησεν, ὁ ῥέος εἶχεν αὖ τὴν ἐπιλογήν, ὡς Ἴνστιτ. δ΄. καὶ Big. τοῦ ἑξῆς τιτ. δ΄. διγ. ζ΄. καὶ (i. ιγ΄. τιτ.

δ΄. διγ. v. 6. Ἢ καὶ βιβ. 30 v9’ (60) διγ. ιγ΄.

γὰρ ῥατοναβιτίων ἄνωθεν κυροῖ τὸ ἀχρήστως γεγονός, ὡς διγ. κζ΄. ε΄. τιτ. α΄. «διγ. νς΄. καὶ χώρα τῇ μανδάτου, ὡς βιβ. ν΄. τιτ. ιζ΄» διγ. καὶ ρνα΄. (152). Παραβαίνεται δὲ ὁ κανών, vvv. β΄. τούτου τοῦ βιβλίου καὶ Big. α΄. τιτ. ις΄. διγ. δ΄. [τοῦ βιβ. τοῦ α΄.1.

2 δεχϑέντων: Hb. δειχϑέντων | 3 ὡμολόγηται: V ὁμολόγηται | 4 παρὼν: V παρόντος | προκουράτωρ: V προκουράτωρος | 5 μεταμεληϑεὶς: V μεμεληϑεὶς |. 6 τόδε: V τὸ δὲ | 7 κἀν: V καὶ | 17 διατ. α΄.: V δίγεστον α΄. | 29 «διγ. --- ιζ΄.»: ΞΌΡΡΙ. e Cod. Haen. Hb.

LIB. VIII — TIT. II (V)

137

7. Κἂν γὰρ μὴ ἐξ ἀρχῆς κατηνέχϑη τὸ πρᾶγμα εἰς δικαστήριον, ὅμως διὰ τῆς ῥατοναβιτίονος κατενηνέχϑαι δοκεῖ καὶ τὴν ἐπερώτησιν δαπανᾷ. B VIII, 2, 65 = DI, 1. Παρείϑη τὸ EL. διγ. 5

2.

᾿Ανάγνωϑι

3, 68.

διγ. νη΄.

3. Ἑ ρμηνεία. ᾿Ενετειλάμην τινὶ διοικῆσαι τὰ ἡμέτερα πράγματα, καὶ ἐποίησα αὐτὸν γενικὸν προκουράτωρα. Οὗτος δύναται τοὺς χρεώστας τοὺς ἐμοὺς ἐπερωτᾶν καὶ νοβατεύειν τὰς ἀγωγάς, εἰ μὴ ἄρα ἔχει βούλησιν ἐναντιουμένην αὐτῷ τοῦ ἐντειλαμένου "Ev d δὲ μὴ ἐναντιουμένης αὐτῷ τῆς 10 βουλήσεως ἐπερωτᾷ καὶ ἐνοβάτευσεν, οὐ δύναται κινεῖν ὁ δεσπότης ἤτοι ὁ πρωτότυπος παρὰ γνώμην αὐτοῦ. Σημείωσαι οὖν αὐτὸ διὰ τὸ ἀδιαστίκτως χείμενον ἐν τῷ νη΄. διγ.

. B VIIL 2, 67 = DI,

3, 71.

1. Παρείϑη καὶ τὸ ο΄. διγ. 15

2.

Keg. λγ΄. den. γ΄.

3. Ἑρμηνεία. Δύναταί τις τῆς ἰδίας ἀπουσίας διὰ προκουράτωρος λόγον διδόναι, εἰ μὴ τοῦ ἀντιδίκου ὀχλοῦντος μετὰ τὰ ἔδυκτα ἀπόντα αὐτὸν καταδικάσει ὁ ἄρχων, ἣ καὶ εἰς νομὴν πέμψει τῶν πραγμάτων αὐτοῦ. 4.

Τοῦ ' Avwvönov.

᾿Ανάγνωθϑι διγ. λγ΄. καὶ Bi.

μη΄. τιτ. α΄. διγ. ιγ΄. Bb 1 897

:?

BVII, I.

2, 68 = DII,

3, 72.

Σχόλιον. Av ἐλευϑερίας γὰρ προσώπου.

᾿Αγωγὴ

ἑτέρου οὐ xpoonopí-

ζεται.

2.

Ὅμοιον

βιβ. κβ΄. cr. α΄. διγ. κβ΄. (21).

3. Ἑ, ρμηνεία. Διὰ προκουράτωρος οὐκ ἀεὶ μὲν κτώμεϑα ἀγωγήν, φυλάτ25 rouev δὲ τὴν ἤδη πρότερον ἁρμόσασαν ἡμῖν ἀγωγήν. Καλῶς τὸ οὐχ ἀεί. Δανείζων γὰρ ὁ προχουράτωρ ὀνόματι τοῦ πρωτοτύπου προςπορίζει αὐτῷ οὐ μόνον τὸν δανειακὸν κονδικτίκιον, ἀλλὰ καὶ τὴν τῶν ἐνεχύρων ἀγωγήν 5

schol

2

in

margine

scriptum

est

|

21

δι᾽ —

προσπορίζεται:

Ruhnk.

corr.:

9v ἐλευϑέρου γὰρ προσώπου ἀγωγὴ ἑτέρῳ ob προσπορίζεται | 26 ὀνόματι: V ὀνόματα 27 δανειακὸν κονδικτίκιον: V δανείσκον κονδάτορα | ἐνεχύρων: V ἐνεχϑέντων χύρων; in marg.:

τὴν πιγνερατικήν

138

LIB. VIII — TIT. II (V)

τε xal τὴν ὑποϑηκαρίαν, καὶ αὐτὸ τὸ δίκαιον τῶν ἐνεχύρων, καὶ τὴν Evreüdev παρακατάσχεσιν, ὡς ἀνήνεκται Dig. δ΄. τοῦ Κωδ. τιτ. κζ΄. dar. γ΄. -Οὐκ ἀεὶ μὲν οὖν, ὡς εἴρηται, κτώμεϑα διὰ προκουράτωρος ἀγωγήν τὴν μέντοι ἁρμόσασάν μοι ἀγωγὴν τεμποράλιαν ὁ προκουράτωρ περπετουατεύει διὰ 5 προκατάρξεως. Εἰ δὲ καὶ κωλύσει τινὰ καινοτομοῦντα ὁ ἐμὸς προχουράτωρ, φυλάττεταί μοι καὶ οὕτως τὸ quod bi aut clam interdictum. Οὐκ εἶπον, προςπορίζεται" οὗτος γὰρ οὐκ ἔστι προςπορισμός, εἰ δὴ μὴ προςπορίζει μοι τὸ quod bi aut clam interdictum, ἀλλὰ [[xat]] φυλάττει μοι μόνον τὸ ἀρχαῖον δίκαιον. Τὸ γάρ ἀρχαῖον δίκαιόν ἐστιν, ἵνα μείνγ ὁ τόπος ἐπὶ σχήματος. “Ὥστε 10 τὸ ἀρχαῖον μᾶλλον φυλάττει μοι δίκαιον, καὶ οὐ δοκεῖ προςπορίζειν τὸ ἱντέρδυκτον. Καὶ δίχα γὰρ παραγγελίας ἔχω τὸ quod bi aut clam. Τίς δὲ ἡ διαφορά; Ὅτι διὰ τούτου τοῦ ἰντερδίκτου παραγγελίας μὲν μὴ γενομένης μόνα τὰ κατὰ καινοτομίαν οἰκοδομηϑέντα καταλύεται᾽ γενομένης δὲ παραγγελίας πάντα τὰ μετὰ ταύτην, εἰ καὶ μὴ καινοτομία γένηται, καταλύειν ἀνάγκη, 18 πλὴν πριμισίονος αἰτηϑείσης γένηται. 4.

Τοῦ ᾿Ανωνύμου. Τὸ οὐκ ἀεὶ διὰ τὸν δανειακὸν καὶ τὴν ὑποθϑηκαρίαν, ὡς βιβ. δ΄. τοῦ Κωδ. τιτ. κζ΄. διατ. β΄.

B VIII, 2, 69 = DIII, 3, 73. 22

1.

Σχόλιον. Bip. ζ΄. τιτ. ε΄.

2.

«᾿Ανάγνωϑι BrB. ε΄. τιτ. α΄. διγ. κα΄.»

3.

᾿Ανάγνωθϑι Big. δ΄. τιτ. δ΄. Bey. ζ΄. καὶ βιβ. κβ΄. τιτ. α΄. διγ. κα΄.

4.

᾿Ορφανικῶν --- ὅταν ὁ νέος οὐκ ἔχει προκουράτωρα.

5.

Γίνεται χρημάτων --- ἕτοιμος δέ εἰμι καταβαλεῖν ταῦτα.

6. Ἑρμηνεία. ᾿Εὰν προκατάρξεως μὴ γενομένης ἑτοίμως ἔχει καταβαλεῖν 26 6 ῥέος τῷ προκουράτωρι τοῦ ἄκτορος τὸ χρέος, ὁ δὲ προκουράτωρ κινῆσαι βούληται κατ᾽ αὐτοῦ ἐκ τοῦ ἐντεταλμένου καὶ ἐντεῦϑεν μὴ δύνηται τὸ χρέος λαβεῖν, τί γίνεσϑαι yon; Τὸ γὰρ εὐγνωμονοῦντα τὸν ῥέον ἀναγκάζεσϑαι δίκην εἰπεῖν ἄδικον ἂν εἴη, μηδὲν ἕτέρον ἐγκαλούμενον, ἣ ὅτι παρόντι τῷ πρωτοτύπῳ ἄκτορι καὶ ταῦτα δυνάμενος καὶ εὐχέρειαν ἔχων καταβαλεῖν οὐ κατέβαλεν. 30 Τότε γὰρ ἠδύνατο αὐτῷ τις ἐπιμέμφεσϑαι. Τί δέ, «εἰ» τότε μετὰ χεῖρας οὐκ Hb I ἔχων, νῦν δὲ εὐπορήσας, βούλεται τῷ προκουράτωρι καταβαλεῖν, καὶ ὁ προκου1 ὑποϑηκαρίαν: V ὁποτεκναρίων | 4 Post τεμποράλιαν denuo ἀγωγὴν V | 7 δὴ: V δὲ | 12 τοῦ ἱντερδίκτου: V τὸν ἱντέρδυκτον |

15 πριμισίονος: leg. ῥεμισίονος

|

16 δανειακὸν:

V δανεισκὸν | 20 Schol. 2 Cod. Haen. tantum exhibet | 26 αὐτοῦ ἐκ: V αὐτοῦ τοῦ ἐκ

LIB. VIII — TIT. II (V)

139

ράτωρ οὐκ ἀνέχεται δέξασϑαι; Μὴ ἄρα δίκαιόν ἐστιν αὐτὸν προτείνοντα τὸ χρέος ἐνάγεσϑαι, ἴσως καὶ ἀτιμοποιῷ ἀγωγῇ; Τί οὖν; Ἵνα μὴ τὴν περὶ τούτου μηκύνω μὲν ζήτησιν, συμβούλευσον αὐτῷ τῷ ῥέῳ, ἐναποϑέσϑαι αὐτὰ ἐν ἱερῷ κατὰ κέλευσιν τοῦ ἄρχοντος. Ταῦτα πρὸ προκατάρξεως᾽ μετὰ γὰρ δ προκάταρξιν ὀφφικίῳ τοῦ δικαστοῦ ταῦτα πάντα κρίνεται. Σημείωσαι δὲ τοῦτο, ὅτι ὁ πούπιλλος δεβίτωρ δύναται κατὰ κέλευσιν τοῦ ἄρχοντος ἀποϑέσθαι τὸ χρέος ἐν ἱερῷ. Τοῦτον γὰρ τὸν τρόπον ἐλευϑεροῦται τῆς ἀγωγῆς. 7. Τοῦ ᾿Ανωνύμου. Ὑπόϑου τὴν δίκην ὅτι μόνος ἐνετέταλτο. καλῶς αὐτῷ καταβάλλεται, ὡς βιβ. β΄. τιτ. δ΄. (14) διγ. ιγ΄.

101.

BVIIL

2, 70 = DII

Διὸ

οὐ

3, 74.

l.

Ἑρμηνεία. Οὔτε ὁ τῆς πόλεως ἄκτωρ τῆς πόλεως προβάλλεσϑαι προκουράτωρα.

ἤτοι

σύνδικος

δύναται

ὑπὲρ

2. Ἢρωτήϑη᾽ ἄρα δὲ οὔτε ἐπίτροπος, οὔτε κουράτωρ δύναται προβάλλεσθαι προχκουράτωρα; 15 Στεφάνου. Οὔτε κουράτωρ οὔτε ἐπίτροπος διδόναι δύνανται προκουράτωρα ἐπὶ τῇ δίκῃ τῶν ὀρφανῶν, ἀλλὰ μόνον ἄκτωρα καϑιστῶσιν. 'O δὲ πούπιλλος

καὶ

ὁ νέος

φύσεως

ἐναγόμενοι, παρόντων τῶν αὐτοὶ δὲ οἱ ἐπίτροποι καὶ 20 μετὰ προκάταρξιν ἑτέρῳ ὡς ἀνήνεκται βιβ. β΄. τοῦ 3.

Κυρίλλου.

ἑκατέρας,

τοῦτο

μὲν ἐνάγοντες,

τοῦτο

δὲ καὶ

κηδεμόνων δύνανται διδόναι προκουράτωρα. Καὶ οἱ κουράτωρες κατὰ μίμησιν τῶν προκουρατώρων δύνανται τὴν καταρχϑεῖσαν ἐντέλλεσϑαι δίκην, Κωδ. τιτ. ιβ΄. ἐν τῇ ι΄. (11) τοῦ τιτ. Star.

Οὔτε ὁ σύνδικος τῆς πόλεως καλῶς δίδωσι προκουράτωρα.

4. Τοῦ ' Avovópov. Πρὶν ἢ προκατάρξεται, διὰ τὴν η΄. καὶ κβ΄. καὶ xy'. διατ. τοῦ ιβ΄. ct. τοῦ β΄. βιβ. τοῦ Ko8.. Ὃ δὲ διοίκησιν ἐπιτραπεὶς καὶ 25 πρὶν ἣ ἄρξεται δύναται ἄλλῳ μετεντέλλεσϑαι, ὡς Big. ιζ΄. τιτ. α΄. διγ. η΄.

B VIII, 2, 71 = DI,

3, 75.

1. Ἑρμηνεία. 'O ἀγοραστὴς ἐν νομῇ γενόμενος τοῦ πραϑέντος ἀγροῦ αὐτῷ, τουτέστι παραλαβὼν τὴν τούτου νομήν, ἀπελείφϑη, καὶ ἐπελϑών τις ἐξεδίκει τοῦτον αὐτὸν τὸν ἀγρόν. 'O δὲ τοῦ ἀπολιμπανομένου προκουράτωρ 80 λόγους ἐκίνησε πρὸς τὸν πράτην τοῦ ἀγροῦ, ἐλϑεῖν καὶ δεφενδεῦσαι τὸν ἀγοραστὴν ἐκχδικουμένου τοῦ ἀγροῦ. 'O πράτης ἀπήτει τὸν προκουράτωρα rata rem emtore habitorum. Τὸ ζητούμενον, εἰ καλῶς αὐτὸ ἀπαιτεῖ; Καὶ 1 ἀνέχεται: V ἀνείχεται V

ἐξελϑών,

Reitz

ἐλϑών,

| 16 ἄκτωρα: V ἄκτω Hb.

ἐπελϑών

| 20 ἑτέρῳ: V ἑτέραν

| 27 ἐπελϑών:

140

LIB. VIII — TIT. II (V)

ἀπεκρίνατο ὁ ᾿Ιουλιανὸς λέγων, ὅτι καὶ πάνυ. ᾿Εὰν γάρ, φησί, μὴ λάβῃ τὴν rata rem καὶ συμβῇ αὐτὸν ἡττηϑέντα, ὡς εἰκός, ἀποκαταστῆσαι τῷ νυκήσαντι τὸν ἀγρόν, ἐπανερχομένου τοῦ ἀγοραστοῦ καὶ πειρωμένου τὸν ἀγρὸν ἐκνυκῆσαι παρὰ τοῦ νικήσαντος καὶ ἀναπαλαῖσαι τὸ γεγονὸς, ἀναγκάζεται ὁ πράτης ὅ δεφενδεύσας δηλαδὴ τὸν ἀπολιμπανόμενον ἀγοραστὴν αὖϑις στραφῆναι καὶ δεφενδεῦσαι τὸν κινήσαντα περὶ τοῦ ἀγροῦ καὶ νικήσαντα οἷα δεδωκὼς Hb I αὐτῷ τὴν rata rem dominum habitorum, ὅτε τὸν ἀγρὸν ἐδεφένδευσεν. Οἶδας 890 γὰρ μαϑὼν ἐκ τοῦ μ΄. διγ., ὅτι πᾶς ἀλιενόμινε τὴν in rem ὑποδεχόμενος ἀναγκάζεται διδόναι πρὸς τῇ ἰουδικάτῃ σόλουι καὶ τὴν ῥάτα rem. Καλῶς 10 οὖν εἴρηται, ὅτι τὴν rata rem ἀπαιτεῖ ὁ πράτης τὸν τοῦ ἀγοραστοῦ προχουράτωρα ἑτέρῳ λόγῳ, ὅτι ἐκνυκωμένου τοῦ ἀγροῦ κατέχεται τῇ ἐξ σκέμπτο ἢ τῇ ἀπὸ τῆς δούπλας ἐκ στιπουλάτου. Θεόφιλος μέντοι.ὁ «μακαρίτης τὸ rursa defendere πρὸς αὐτὸν ἐνόησε τὸν ἀγοραστὴν εἰπών, ἵνα μὴ τοῦ ἀγοραστοῦ ἐπανιόντος καὶ βουλομένου τὸν ἀγρὸν Ex τοῦ ἐκνικήσαντος ἐκδικῆσαι καὶ 15 ἀναλαβεῖν ἀναγκασϑῇ ὁ πράτης πάλιν αὐτὸν δεφενδεῦσαι, τουτέστι δικαιολογίαν αὐτοῦ κινοῦντος χορηγῆσαι, καὶ ἐπὶ ἄκτορος ἐχρήσατο τῇ δεφενσίονι. 2. ᾿Κυρίλλου. 'O τὸν ἀγοραστὴν δεφενδεύων ἐναγόμενον τὴν in rem ἐὰν ἀπαιτεῖ τὸν πράτην δεφενδεῦσαι αὐτόν, καλῶς ἀπαιτεῖται ἐξ αὐτοῦ τὴν rata 20 rem, ἵνα μὴ μετὰ καταδίκην ἐπανιὼν ἀγοραστὴς ἀνατρέψῃ τὰ γινόμενα.

B VIII, 2, 72 = DI, 3, 76. 1.

Σχόλιον.

Ζήτει τὸ τέλος τοῦ μγ΄. κεφ.

2.

Ὃ

3.

᾿Ανάγνωθϑι Ow.

Κύριυλλος" κομμιτεύεται ἣ ἰουδυκάτον σόλουι. μγ΄. μδ΄. καὶ με΄.

25

4. Ἑρμηνεία. Τίτιός τις ὑπέσχετό τινα δεφενδεύειν καὶ δέδωκεν ἱκανά. Μήπω δὲ προκατάρξεως γενομένης ἄπορος ὁ ῥέος ἐγένετο, καὶ διὰ τοῦτο Τίτιος ὑποσχόμενος αὐτὸν δεφενδεύειν καὶ δοὺς τὰ ἱκανὰ παρῃτήσατο λέγων μὴ χρῆναι δίδοσθαι κατ᾽ αὐτοῦ δικαστήριον ἀπόρου πρὸ προκαταρξεως γενομένου τοῦ ῥέου. Ζητῶ μαϑεῖν, εἰ χρὴ αὐτῷ παραχωρῆσαι τὴν ἐναγωγήν; 30 Λέγει τοίνυν ὁ Οὐλπιανός" δεδωκὼς ὁ δεφένσωρ ἱκανὰ τάξιν ὀφείλει ἐπέχειν τοῦ πρωτοτύπου. Καὶ οὔτε μέγα τι αὐτῷ χαρίζεται ὁ πραίτωρ, ἐὰν μὴ ἀναγκάσῃ αὐτὸν ὑποδέξασϑαι τὸ δικαστήριον᾽ ἐπειδὴ δύναται ὁ ἄκτωρ χωρεῖν κατὰ τῶν ἐγγυησαμένων αὐτὸν ἐπὶ τῇ ἰουδικάτον σόλουι ἐκ τῆς ob rem defensam clausulas: καὶ οἱ ἐγγυηταί, εἴ τι ἂν παράσχοιεν, παρὰ τοῦ δεφένσορος 2 νικήσαντι: Reitz. κινήσαντι

| 30 Οὐλπιανός: in nostris Iulianus

LIB. VIII — TIT. II (V)

141

λήψονται, Kat μὴ ἐναντιωϑῇ σοι τὸ εἰρημένον ἐν τῷ μγ΄. καὶ μδ΄. καὶ με΄. Sy. Εἴρηται δέ, ὅτι, ἐάν τις μὴ ἀναγκαζόμενος δεφενδεῦσαί τινα παράσχῃ τὴν loußındrov σόλουι, καὶ ἐξ εὐλόγου αἰτίας τὴν δεφενσίονα παραιτήσηται, οὐδὲ ἣ ἐκ στιπουλάτου κομμιτεύεται. Πρῶτον μὲν γὰρ εἰκός ἐστι λέγειν τινάς, ὅ ὅτι τὸ ἐνταῦϑα εἰρημένον περὶ τῶν ἀνάγκην ἐχόντων δεφενδεύειν εἴρηται. Τὸ δέ γε ἀληϑέστερον τοῦτό ἐστι" τὰς εὐλόγους αἰτίας ἀπαριϑμούμενός φησιν εὔλογον αἰτίαν εἶναι τὸ ὑπὸ νομὴν γενέσϑαι τὰ τοῦ ῥέου πράγματα. "Evraüde δὲ ἄπορον αὐτὸν γενόμενον ὑποτίϑεται᾽ τοῦ δὲ ὄντος ἀπόρου ἤδη τὰ πράγματα ὑπὸ νομήν ἐστι τῶν δανειστῶν. Καὶ οὐκ ἔστιν εὔλογος αἰτία τὸ λέγειν, ὅτι 10 ἄπορος γέγονεν ὁ ῥέος. Οὕτως εἰπέ, καὶ φεύγεις τὴν δοκοῦσαν ἐναντίωσιν. B VIII, 2, 13 = DIN, 3, 77. 1. Σχόλιον. ᾿Ανδρὸς ἀγαϑοῦ — ἀνάγνωθι διγ. ve’. (45) καὶ βιβ. δ΄. m. ς΄. διγ. κβ΄.

BVII, 15

2, 74 = D III, 3, 78.

1. Ἑρμηνεία. 'O ἐν. τῷ ὑπεέρτίϑεσϑαι καὶ συγχωρῶν εἰς πέρας ἀχϑῆναι τὴν ὑπόϑεσιν.

συντρίβειν

τὸν. ἄκτορα

μὴ HbI 400

2. Ἕ, ρμηνεία. Ο δοϑεὶς προκουράτωρ ἐπὶ τὸ δύο πράγματα διεκδικῆσαι δύναται καὶ Ev μόνον ἐκδυκῆσαι πρᾶγμα, καὶ οὐ διὰ τοῦτο κινῶν ἐκβάλλεται παραγραφῇ, ἀλλὰ καὶ ϑάτερον τῶν πραγμάτων, περὶ οὗ χινεῖ, κατάγει εἰς 20 δικαστήριον. B VIII, 2, 75 — CII, 12,1. 1. Big. β΄. τοῦ Κωδ. rır. ιβ΄. λέγει οὕτως᾽ ζήτει κεφ. ξε΄. 2. ‘Epunvela. Ἐὰν ἄδηλόν ἐστι τὸ μανδάτον, δώσει ἐν αὐτῷ ὁ mpoxouράτωρ τὴν ῥατοναβιτίονα. ᾿᾿Ανάγνωθι τὴν α΄. Star. τοῦ κβ΄. τιτ. τοῦ παρόντος 25 β΄, βιβλίου, καὶ τὴν ιβ΄. διατ. τοῦ λε΄. τιτ. τοῦ δ΄. βιβ. 3. Θαλελαίου. Ἣ προκειμένη διάταξις λέγει οὕτως N ἀσφάλεια — est ut in κειμένῳ. Made: διὰ τοῦτο ἐν τούτῳ τῷ βιβλίῳ ἐν τῷ ια΄. (56) τιτ. 4 μόνη ὑποβεβλημένη τῷ τίτλῳ διάταξις τὸν ἐν ὑπομνήματι δεδομένον προκουράτωρα νομοϑετεῖ μὴ διδόναι τὴν Tata rem, ἐπειδὴ οὐκ ἔστιν ἀμφίβολον 30 ἔτι τὸ ἐν ὑπομνήμασιν γενόμενον μανδάτον. Ei δὲ καὶ δίχα ὑπομνήματος ἄλλως πὼς ἀναμφίβολον καὶ ἄμαχόν ἐστι τὸ μανδάτον, οὐκ ἔτι δίδοται ἣ ῥάτα ῥέμ᾽ καὶ περιττὴ γάρ ἐστιν, ἐπειδὴ ὁ ἀληϑές ἔχων μανδάτον καταφέρει 28

διάταξις:

V

διάταξον

142

LIB. VIII — TIT. II (V)

τὴν δίκην xal δαπανᾷ εἰς αὐτήν. Καὶ λοιπὸν οὐκ ἔτι δεδίαμεν τὸν δεσπότην, μήποτε ἐλθὼν ἐναγάγῃ ἅπαξ τῆς δίκης ἀναιρεϑείσης τῇ προκατάρξει τοῦ προκουράτωρος. Ὑπέϑετο δὲ καὶ ἐν τῷ δὲ προκουρατορίβους βιβλίῳ (D 3,3, 65) μέϑοδον ἑτέραν ἀπαλλάττουσαν τὸν προκουράτωρα τοῦ δοῦναι ταύτην τὴν ὅ ἱκανοδοσίαν, τὸ γράμμασι κεχρῆσϑαι τὸν δεδωκότα τὸν προκουράτωρα πρὸς τὸν ἴδιον διάδικον, καὶ δι’ αὐτῶν τῶν γραμμάτων ἐπιστέλλειν αὐτῷ, ὅτι ἐγὼ ἐνετειλάμην τῷδε τῇ κατ' αὐτοῦ ἐναγωγῇ χρήσασϑαι. Μέμνησο οὖν κἀκείνης τῆς μεϑόδου.

B VIII, 2, 76 = CI, 10.

1.

12, 2.

Ζήτει κεφ. λγ΄. deu. γ΄.

2. Ἑρμηνεία. Θεοδώρου. Ἐπὶ χρηματιυκῆς δίκης δύναται ἑκάτερος τῶν δικαζομένων καὶ διὰ προκουράτωρος ἐκκαλεῖσϑαι τὴν ἔκχκλητον. ᾿Ανάγνωθι Hb I βιβ. ζ΄. τιτ. ξβ΄. διατ. 9΄. καὶ νεαρ. κγ΄. 401 3. Θαλελαίου. Γυνὴ χρηματικὴν. δίκην ἀγωνισαμένη ἐνίκησεν" fj δὲ ταύτης 15 ἀντίδικος ἐξεκαλέσατο, καὶ ἐβούλετο διὰ ἰδίου ἀνδρὸς πρᾶξαι τὴν ἔκκλητον. Καὶ δεξαμένη τὴν αἴτησιν αὐτῆς ἣ διάταξις ἀντέγραψεν οὕτως" ὁπότε τὸ πρᾶγμα χρηματικὸν εἶναι λέγεις, δύνασαι διὰ τοῦ ἀνδρὸς τῶν εἰωθότων πληρωϑέντων τῇ ἐκκλήτῳ τῆς ἀντιδίκου σου ἀποκρίνασϑαι, ὁπότε αἱ ἔκκλητοι αἱ χρηματικαὶ διὰ προκουράτωρος γυμνάζεσϑαι ἐξ ἑκατέρου μέρους τῶν 20 δικαζομένων δύνανται. ᾿Επειδὴ ἐν τῷ πρώτῳ μέρει περὶ μόνου ἀνδρὸς τῆς ἐκκαλεσαμένης ἐνομοθέτησεν f| διάταξις, λοιπὸν ἐνταῦϑα τὸ γενυκώτερον λέγει, ὅτι διὰ παντὸς προκουράτωρος δύναται ἑκάτερον μέρος γυμνάσαι τὴν ἔκκλητον, καὶ ὁ νυκήσας ἐν τῷ πρώτῳ δικαστηρίῳ, καὶ 6 ἡττηϑεὶς καὶ Exxaλεσάμενος.

25.

B VIIL 2, 77 — CH,

12, 3.

1. Θεοδώρου. 'O διουκῶν τινος πράγματα ἀναγκάζεται δεφενδεύειν αὐτὸν ἢ ἀφίστασϑαι τῆς διοικήσεως. ᾿᾿Ανάγνωθι τὴν E9'. νεαράν, καὶ μὴ λάϑῃ σε τὰ περὶ τούτου. 2. Θαλελαίου. Καταλέλειπταί τινι φιδεικόμμισσον, καὶ βουλόμενος ἀπαιτῆ30 σαὶ τοὺς χληρονόμους αὐτοὺς μὲν παρόντας οὐχ εὕρισκεν, εὗρε δέ τινας διοικοῦντας τὴν οὐσίαν αὐτῶν. Κἀκείνῳ παρηνώχλησε περὶ τοῦ φιδεικομμίσσου. Ὃ δὲ εἶπεν, διουκητής εἰμι τῆς οὐσίας τῶν κληρονόμων, καὶ οὐκ ἔχω ἀνάγκην δεφενδεῦσαι αὐτοὺς ἀπολιμπανομένους. Πρὸς ταύτην οὖν τὴν τοῦ διοικητοῦ 2 ἐναγάγῃ: προχουράτορος

V |

ἐναγάγει | 17 δύνασαι:

ἀναιρεθείσης: V δύναται

V

ἀνερεϑείσης

|

3

προχουράτωρος:

V

LIB. VIII — TIT. II (V)

143

ἀπολογίαν προςῆλθεν ὁ φιδεικομμισσάριος τῷ βασιλεῖ, καὶ ἀντέγραψεν ὁ βασιλεὺς πρὸς αὐτὸν οὕτως" ἐκεῖνον, ὅςτις τὰ πράγματα πράττει ἤτοι διοικεῖ τῶν χληρονόμων, παρ᾽ ὧν χρεωστεῖσϑαί σοι τὸ φιδεικόμμισσον λέγεις, προςκάλεσαι πρὸς τὸν λαμπρότατον πραέτωρα, ὅςτις προςκληϑεὶς ἣ ἀποχρίνασδϑαί σοι ἀναγκασϑήσεται ἣ κωλυϑήσεται διεχκδικῆσαι τὰ πράγματα τῶν χληρονόμων κατὰ τὸν τῆς δικαιοδοσίας τύπον. Διασκέψεται καὶ ὁ πραέτωρ, εἰ μὴ δεφενδεύσῃ τοὺς κληρονόμους ὁ διοικητής, εἰ ὀφείλει πέμψαι σε εἰς νομὴν τὴν φιδεικομμισσόρουμ σερβανδόρουν᾽ καῦσα, ἀκολουϑήσας τῷ ὑποδείγματι τῆς δικαιοδοσίας, ἥντινα δικαιοδοσίαν εἴωϑε κατὰ τῶν ἀδεφενδεύτων

10 ἐγγυμνάζειν. Καὶ τὸ μὲν κατὰ πόδας οὕτως. Κάλλιστον δὲ νόμιμον εἰςηγήσατο N διάταξις ἄλλως

κατὰ

τῶν

νεγοτιογεστόρων,

δύνανται κινεῖν τὰς ἐνταλϑείσας

ἵνα

ὥςπερ

οἱ προχκουράτωρες

αὐτοῖς ἀγωγάς,

οὐκ

ἐὰν οὐ -δεφενδεύσωσι

Φ

τοὺς ἐντειλαμένους αὐτοῖς, οὕτω καὶ οἱ νεγοτιογέστορες, εἰ μὴ ὑποδέχονται τὰς ἐναγωγὰς ὀνόματι τῶν δεσποτῶν τῆς οὐσίας, ἵνα κωλύονται τῆς διουκήσεως, 15 ὥςπερ οἱ προκουράτωρες τῆς ἐνταλϑείσης αὐτοῖς ἐναγωγῆς. Τοῦτο γὰρ λέγει ἢ διάταξις secundum formam iurisdictionis αὐτὴν τὴν ἐπὶ τῶν προχουρατώρων κειμένην νομοϑεσίαν δηλοῦσα. Περὶ γὰρ negotiorum gestorum οὐδαμοῦ τοιοῦτον κεῖται νόμιμον παρὰ τοῖς πραέτωρσιν" ἀλλ᾽, ὡς εἶπόν σοι, περὶ τῆς τῶν προκουρατώρων κειμένης νομοϑεσίας ἣ διάταξις αὕτη μνη2 μονεύσασα ἐξέτεινεν αὐτὴν καὶ ἐπὶ τοὺς νεγοτιογέστορας. Σημείωσαι οὖν τὸ νόμιμον αὐτῆς ἐστὶ γὰρ ϑαυμαστόν. Καὶ εἰ τὰ μάλιστα περὶ μόνου φιδεικομμίσσου χρεωστουμένου εἶπεν ἡ διάταξις, ὅμως καὶ ἐπὶ παντὸς χρέους δύναται τῷ αὐτῷ λογισμῷ ἕλκειν τὴν νομοϑεσίαν αὐτῆς. Στίξον οὖν τελείαν εἰς τὸ προδεβίτουρ. Λοιπὸν γὰρ ὡς ἄλλου νομίμου ἐστὶν ἀρχὴ ἀπὸ τοῦ deliberabit. 25 Ἐπειδὴ γὰρ εἰκός ἐστι τὸν νεγοτιογέστορα ἐπιλογὴν «ἔχειν» ἐκ ταύτης τῆς διατάξεως ἣ δεφενδεῦσαι τὸν κύριον τῶν πραγμάτων ἣ ἀποστῆναι τῆς διοικήσεως, εἰκότως ἐπήγαγε καὶ τὸ δεύτερον μέρος 1) διάταξις, ὅτι ἐὰν ὁ νεγοτιογέστωρ μὴ δεφενδεύσῃ τὸν ἀπόντα, διασκέψεται ὁ πραίτωρ, εἰ ὀφείλει πέμψαι σε εἰς νομήν. Νομὴν δὲ λέγει τὴν γενικωτάτην, ἣν αἰτοῦσιν οἱ δανεισταί, ὅταν 30 μέλλωσι ποιῆσαι διάπρασιν τὴν reis servandae καλουμένην. ᾿Αμέλει ἐπήγαγεν, ὅτι ἀκολουϑήσας τῷ ὑποδείγματι τῆς δικαιοδοσίας, ἣν εἴωϑεν ἐγγυμνάζειν κατὰ τῶν ἀπαιδεύτων. Κατὰ δὲ τῶν ἀδεφενδεύτων αὕτη μόνη 3| reis servandae καῦσα καλουμένη νομὴ ἐπινενόηται. :

B VIII, 2, 78 — CI, 85

12, 4.

Hb I

]. Ἑρμηνεία. "Axcvopa νόησον xal ϑεμάτισον, ὡς ὑπεϑέμην, τὸν ἄνδρα, ὑπὲρ οὗ ἐνήγαγεν ἡ γυνή, ἵνα τότε ὡς αὐτοῦ ἀδικηϑέντος ἐκ τῶν κεκριμένων 5

διεκδικῆσαι:

fortasse

leg. διουκῆσαι

(Cod.:

administratione)

|

7 διοικητής:

V

διηκητής | sl; νομὴν V ἀρνομήν | 12 ἐνταλϑείσας: V ἐνταλϑείας | 15 τῆς: V τοῖς | 20 ἐξέτεινεν: V. ἐξέτινεν | 24 προδεβίτουρ: i.e. prohibebitur | 31 ἐπήγαγεν: V ἐπίγαγεν

144

LIB. VIII — TIT. I (V)

προβῇ τὸ τῆς διατάξεως ῥητὸν τὸ λέγον, δίκαιόν ἐστι ἀνανεωθῆναί σοι τὴν ἀγωγήν. ᾿Ἔ δόκει γὰρ καὶ ἀπαλλάττεσϑαι τῆς ἐναγωγῆς τῇ κατὰ τῆς γυναικὸς αὐτοῦ δεφενσίονι. ᾿Αλλ᾽, ὡς εἶπόν σοι, μᾶλλον δέ, ὡς ἀπαιτεῖ τὸ ῥητὸν τῇς διατάξεως, ἄκτορα ϑεμάτισον εἶναι τὸν ἀπολιμπανόμενον ἄνδρα. 5

2.

Τὴν δίκην --- τὴν συνηγορίαν, τουτέστι τὸ ἄνωϑεν ἀγωνίσασϑαι τὴν δίκην.

3.

Ἑρμηνεία.

Οἱ μὲν ἐπιφανέστατοι

διδάσκαλοι ἐντειλάμενον

ἀπέϑεντο

a

τὸν ἄνδρα τῇ γυναικὶ τὴν δίκην ἀγωνίσασϑαι. "Eye δὲ μηδὲν τοιοῦτον τῆς διατάξεως ἐχούσης εὐλαβοῦμαι ϑεματίσαι, ὅτι ἐνετείλατο τῇ γυναικὶ ὁ ἀνήρ. Ἐὰν γὰρ τοῦτο ϑεματίσομεν, νόμιμον εἰςάγομεν παρὰ μηδενὶ τῶν νομυκῶν 10 εἰρημένον, ὅτι ἐὰν ἐντείλωμαί τινι μὴ δυναμένῳ κυρίως ὑπὲρ ἐμοῦ ἐνάγειν, ὁ δὲ δικασάμενος ἡττηϑῇ, δύναμαι ἀνατρέπειν τὴν ψῆφον τοῦ δικάσαντος. “Ὥστε κατὰ τοῦτον τὸν λόγον, ἐὰν ἐντείλωμαί τινι ἄλλως πως κεκωλυμένῳ δίδοσϑαι προκουράτωρα, καὶ μηδενὸς ἀντιτιϑέντος αὐτῷ τὴν ἀπὸ τοῦ ἐδίκτου παραγραφὴν συγχωρηϑείη δικάσασϑαι, καὶ δικασάμενος ἡττηϑῇ, μᾶλλον 1 δύναμαι τὰ χεχριμένα ἀνατρέπειν κατὰ τὸν ϑεματισμὸν τῶν ἐπιφανῶν διδασκάλων. Τὸ γὰρ πρὸς τὴν γυναῖκα μανδάτον ὅμοιόν ἐστι τῷ πρὸς τὸν μὴ δυνάμενον elvat προκουράτωρα γενομένῳ μανδάτῳ. Καὶ ὥςπερ ὁ μὴ δυνάμενος εἶναι προχουράτωρ κινῆσαι ϑέλων ἐκβάλλεται, οὕτω καὶ fj γυνὴ βουλομένη ἐνάγειν ὡς προκουράτωρ ἐκβάλλεται. ᾿Αλλ᾽ εἰ μὴ γυναικί σου οὔσῃ οὐκ 20 ἔξεστι κινεῖν alie nomine, οὐδαμῶς δὲ οἶδα τοῦτο τὸ νόμιμον ἀναγνούς, ὅτι ὁ ἀχρήστως δοθεὶς προκουράτωρ οὐ δαπανᾷ τὴν δίκην, οὐδὲ καταφέρει αὐτήν, καίτοι γνώμῃ δεσπότου κινῶν. ᾿Εγὼ οὖν νομίζω ἀσφαλέστερον εἶναι τὸ ϑεματίσαι δίχα μανδάτου τοῦ ἀνδρὸς ἐνάγουσαν τὴν γυναῖκα. Τότε γὰρ ἀκολουϑότερόν ἐστι τὸ μηδὲν αὐτῷ γίνεσϑαι πρόκριμα. 25

4. Τοῦτο ἐν δίκῃ νόησον μόνῃ, ἐπεὶ διοίκησιν πραγμάτων καλῶς ἐντέλλομαι γυναικί, Καὶ νεγότια γὰρ ἀλλότρια καλῶς διοικεῖ γυνή, καὶ κατέχεται τῇ νεγοτιόρουμ γεστόρουμ. Τὸ δὲ εἰρημένον τῇ διαταξει εἰ proprium ubarum ἐξήγησίς ἐστι τοῦ in rem suam, ἵνα τότε νοῶμεν αὐτὴν in rem suam δίδοσϑαι, ὅταν αὐτὴ μέλλῃ κερδαίνειν τὰ ἀπαιτούμενα.

»

ΒΨΙΙ, 2, 79 — CU, 12, 6. Hb I l. Ἑρμηνεία. Ταύτην τὴν διάταξιν Δομνῖνος μὲν καὶ Δημοσϑένης καὶ Εὐδόξιος oi πανάριστοι ἐπὶ πολιτικῆς δίκης ἐνόουν, ἐπειδὴ τὸ παλαιὸν d) 6 ἀπέθεντο:

Ruhnk.

ὑπέϑεντο

| 7 μηδὲν: V μηδὲ | τῆς διατάξεως: Cod. Haen.: τῆς

δίκης διατάξεως | 12 ἐντείλωμαι: V ἐντείλομαι, Ruhnk. ἐντέλλομαι (hic et mox)

μένῳ: V κεκωλυμένον

| 16 τῷ: V τῶν

proprium

constitutio habet:

ubarum:

| κεκωλυ-

| 19 σου: V σοι | 21 καταφέρει: V καφέρει | 27 εἰ et proprium lucrum

| 31 Δομνῖνος: V Δομνῖ

LIB.

VIII

—

TIT.

II (V)

145

διάταξις αὕτη ἔλεγε᾽ μηδὲ τιμὰς δύνασϑαι πράττειν τὸν ὑπὸ κατηγορίαν ἐγχληματυκὴν γενόμενον. 'O δὲ ἥρως Πατρίκιος καὶ ἐπὶ τῆς οἱαςδήποτε δίκης ἐδέχετο τὸ νόμιμον, καὶ μᾶλλον τὴν αὐτοῦ γνώμην ἐδέξαντο οἱ περιφανεῖς κωδικευταί, ἐξ ὧν περιεῖλον τῆς διατάξεως τὴν τῆς τιμῆς μνήμην. Σημείωσαι ὅ οὖν αὐτήν᾽ καὶ λογισμὸν γὰρ ἔχει τὸ νόμιμον, ὅτι ἐν ἐλπίδι ἀτιμίας ἐστὶ καὶ σκιᾷ τινι ὁ ὑπὸ ἐγκληματυκὴν κατηγορίαν γενόμενος, καὶ διὰ τοῦτο εἰκότως οὐδὲ προκουράτωρα αὐτῷ γενέσϑαι συγχωρεῖ 7j διάταξις. Νόει δὲ κατὰ τὴν ε΄. διάταξιν, ἐὰν ὑπὲρ ἄκτορος βούληται γενέσθαι προκουράτωρ. Ὑπὲρ γὰρ τῶν ἐναγομένων καὶ τοῖς προφανῶς ἀτίμοις ἐπιτέτραπται γενέσϑαι προ10 κουράτωρας.

B VIIL 2, 80 = CH,

12, 5.

1. Ἑρμηνεία. Θεοδώρου. Μὴ δεφενδεύων ἀπόντα τὸν αὐτῷ ἐντειλάμενον ξναγόμενον οὐδὲ χινεῖ ὑπὲρ αὐτοῦ, ἣν ἐνετάλϑη ἀγωγήν. Ἴσϑι δέ, ὅτι δεφενσίων οὐ νοεῖται ἐκ τῆς ἀσφαλείας, ὥς φησιν ἣ νεαρά. 15

2.

'O γὰρ τοῦ παρόντος προκουράτωρ οὐκ ἀναγκάζεται αὐτὸν δεφενδεύειν.

3.

᾿Ἐδίκτῳ.

B VII, 2, 81 = CI,

12, 7.

l. Ἑρμηνεία. Στρατιώτης οὐ γίνεται προκουράτωρ, οὐδὲ δεφένσωρ, πλὴν φησιν ἣ 9/. διατ. τοῦ παρόντος τίτλου, ὅτι καλῶς δικάζεται ὑπὲρ τῶν

20 ἰδίων πραγμάτων

καὶ in rem suam γίνεται προχουράτωρ.

᾿Ανάγνωθϑι δὲ

τὴν ιγ΄. διατ. τοῦ αὐτοῦ τίτλου λέγουσαν, ὅτι κινῶν ἀλιενόμινε ὁ στρατιώτης ἐκβάλλεται τῇ προκουρατορίᾳ παραγραφῇ, πρὸ προκατάρξεως μέντοιγε. Μὴ λάϑῃ σε ἡ κδ΄. διατ. τοῦ αὐτοῦ προκειμένου τίτλου, ἀλλ᾽ ἀνάγνωἹθι αὐτήν. Σὺ δὲ γνῶϑι, ὅτι ἐπὶ τοιοῦτο οὐ γίνεται προκουράτωρ ὁ στρατιώτης, ὅτι καὶ 25 ἀναδίδωσιν, ἃ ἔλαβε τούτου χάριν, ὡς κεῖται βιβ. δ΄. τιτ. ς΄. Star. ε΄." ἀνάγνωθι δὲ τὴν λ΄. διατ. τοῦ ξε΄. τιτ. τοῦ αὐτοῦ δ΄. Buß. 2. Θαλελαίου. Στρατιώτῃ οὐδὲ ὑπὲρ γαμετῆς, οὐδὲ ὑπὲρ πατρὸς ἔξεστι γίνεσϑαι προκουράτωρι, αὐδὲ ἀπὸ ϑείου ῥεσκρίπτου᾽ ἀλλ᾽ οὐδὲ ὑπὲρ ἐναγομένου γενέσϑαι δύναται δεφένσωρ, ἀλλ᾽ οὐδὲ δίκας ἀγοράζειν ἀλλοτρίας, οὔτε εἰς 30 βοήϑειαν τῶν δικαζομένων παραλαμβάνεσϑαι. Τοῦτο γὰρ ἣ κοινὴ χρησιμότης ἀπαιτεῖ, τουτέστιν ἵνα μὴ περὶ τὰς δίκας ἀσχολούμενος ῥᾳϑυμῇ τῶν ὅπλων καὶ τῶν ἐν πολέμοις κινδύνων. 16 sch. 3 in marg. adscriptum xB'.

διάταξιν

|

24 τοιοῦτο:

SCHELTEMA, Basilica,

1.

V

|

τοιοῦτον

19 τίτλου: V τίτλον |

|

23 ἣ κδ΄, διατι: VA

26 δ΄.: V δευτέρου 10

m

146

1

ὧν

10

LIB. VIII — TIT. II (V)

3. Μὴ νόμιζε ἐκ τῶν διατάξεων ἐπινενοῆσϑαι τοῦτο τὸ περὶ τῶν στρατιωτῶν γόμιμον, ἀλλὰ γίνωσκε, ὅτι καὶ τῷ ἐδίκτῳ τοῦ πραέτωρος ἀπηγόρευται τοὺς στρατιώτας προχουράτωρας γίνεσϑαι. ᾿Αμέλει ἐν μὲν ἄλλοις τισὶ προςώποις ἀπηγορευμένοις ὁ πραίτωρ προςετίϑει τὸ μὴ ἄχοντος τοῦ ἀντιδίκου γίνεσϑαι αὐτοὺς προκουράτωρας, ἐπὶ δὲ τοῦ στρατιώτου τὸ μεῖζον ἐπήγαγεν, ὅτι Hb 1 οὐδὲ ἑκόντος καὶ συγχωροῦντος τοῦ ἀντιδίκου δύναται ὁ στρατιώτης ἐν 404 ἀλλοτρίᾳ δίκῃ παρεμβαλεῖν ἑαυτόν. Οὕτως εἴρηται ἐν τῷ de procuratoribus τῶν πρώτων περὶ τοῦ στρατιώτου. “ὥστε f δοϑῆναι τὸν στρατιώτην προχκουράτωρ᾽ ἀλλ᾽ ὅμως δύναται ἐν αὐτῷ τῇ δύκῃ ἐμβαλεῖν ἑαυτὸν τῇ παραγραφῇ τῶν διατάξεων καὶ τῇ ἀπὸ τοῦ πραέτωρος ἐπινοηϑείσῃ. Γίνωσκε δέ, ὅτι in rem suam καλῶς δίδοται προχουράτωρ ὁ στρατιώτης, καὶ ὑπὲρ στρατιώτου δὲ καλῶς δίδοται προκουράτωρ. 4. Τοῦτο ὑπὲρ πάντας τοὺς κεκωλυμένους ἐστὶν ἐπὶ τοῦ στρατιώτου, ὅτι οὐδὲ ὑπὲρ ἐναγομένου δύναται ἀγωνίζεσϑαι, καίτοιγε πᾶσι τοῖς ἄλλως χεκωλυμένοις ἔξεστιν ὑπὲρ τῶν ἐναγομένων καλῶς δίκας ὑποδέχεσϑαι. 5. 'Ὡσανεὶ βοηϑὸς --- Πολλάκις γὰρ προκουράτωρ αὐτὸς οὐ γίνεται, προΐσταται δὲ τῶν δικαζομένων ἄκαιρον προστασίαν αὐτοῦ ἐπαγγελλόμενος. ᾿Αλλ᾽ οὐδὲ τοῦτο συγχωρεῖ αὐτῷ ἡἣ διάταξις | ποιεῖ αὕτη φανερῶς αὐτῷ ἀπαγορεύουσα μηδὲ βοηϑεῖν τινι τῶν δικαζομένων.

B VIII, 2, 82 = CI,

20

1.

Σχόλιον.

12, 8.

Ζήτει τὸ ρα΄. κεφ. καὶ βιβ. δ΄. τιτ. β΄. κεφ. η΄. ϑεμ. δ΄.

2. ἙἭ ρμηνεία. Θεοδώρου. Προκουράτωρ πρὸ προκατάρξεως ἄλλῳ οὐκ ἐντέλλεται τὴν ἐνταλϑεῖσαν αὐτῷ ἀγωγήν. ᾿Ομοίως φησὶν ἣ ι΄. διάταξις τοῦ παρόντος τίτλου. Εἰ γὰρ προκάταρξιν ποιήσει, καλῶς προβάλλεται ἄλλον 35 προχουράτωρα χατὰ τὴν κγ΄. διάταξιν τοῦ προχειμένου τίτλου, ἐπειδὴ δεσπότης γίνεται τῆς Stans ὁ προκουράτωρ μετὰ τὴν προχάταρξιν. "Odev οὐκ

ἀποχινεῖται

αὐτῆς

ἄνευ

δικαίας

αἰτίας,

ὡς

δηλοῖ

ἡ κβ΄.

διάταξις

τοῦ

αὐτοῦ παρόντος τίτλου.

30

3. Θαλελαίου. ᾿Ενετάλϑη τις ἐναγαγεῖν ὑπέρ τινος᾽ ἀλλ᾽ οὗτος ὁ ἐνταλϑεὶς ἠϑέλησεν ἑτέρῳ μετεντείλασϑαι τὴν τοῦ χρέους μέϑοδον. ᾿Ακολουϑοῦσα οὖν ἣ διάταξις τῷ γενικῷ νόμῳ τῷ λέγοντι προχουράτωρα προχουράτωρος 8 Ὥστε — δίκῃ: 'AXX ὅμως δύναται ἐν textu Basilicorum | αὕτη | 22 ἄλλῳ: V

Scheltinga: “Ὥστε μὴ δοθῆναι τὸν στρατιώτην προκουράτωρα. ἀλλοτρίᾳ δίκῃ | 16 lemma ὡσανεὶ βοηϑὸς non invenitur in 18 ἡ διάταξις ποιεῖ αὕτη: leg. ποιεῖν (iam Ruhnk.) ἡ διάταξις ἄλλων | 31 προκουράτωρος: V προκαράτωρος

LIB. VIII — TIT. II (V)

147

ἐν δικαστηρίῳ μὴ εἶναι ἀντέγραψεν αὐτῷ τῷ πρῶτον ἐνταλϑέντι τὴν ἐναγωγὴν οὕτως᾽ ὅπερ τις ἑαυτῷ χρεωστούμενον ἀπαιτῇσαί σοι ἐνετείλατο, πρὸ τῆς προχατάρξεως τῆς δίκης ἄλλῳ ἀπαιτητέον ἐντείλασϑαι οὐ δύνασαι. 4, Μετὰ γὰρ τὴν προκάταρξιν καλῶς δίδωσι καὶ ὁ προκουράτωρ προ5 κουράτωρα, ὡς οἰκειωσάμενος τῇ προκατάρξει τὴν δίκην, ὡς ἔχομεν εὑρεῖν ἐν τῇ ια΄. καὶ κγ΄. τούτου τοῦ τίτλου διατάξει. Καλῶς δὲ ἣ διάταξις χρεῶν ἀπαίτησιν ἐϑεμάτισεν ἐνταλϑεῖσάν τινι. Εἰ γὰρ διοίκησιν πραγμάτων ἐνετειλάμὴν σοι, τότε καὶ δειοικητὴς» ἀκωλύτως ἠδύνατο ἑτέρῳ τὴν αὐτὴν διοίκησιν ἐντείλασϑαι, ὡς εἴρηται ἐν πολλοῖς ϑέμασιν ἐν τῷ ς΄. βιβλίῳ. τῶν de rebus 10 τίτλῳ τῆς μανδάτου. 5.

Ἔγνωμεν

ἐκ

τῆς

ζ΄.

διατάξεως,

ὅτι

στρατιώτης

alie

noie

κινεῖν

οὐ δύναται" ἔλθωμεν τοίνυν ἐπὶ τὸ προκείμενον. Στρατιώτῃ κατελείφϑη xoa ὁμάδα φιδεικόμισσον καὶ ἐδωρήσατό τις ἀγωγὴν ἣ εἰς προῖκα αὐτῷ ἐπιδέδωκεν (ἐπιτέτραπται γὰρ αὐτοῖς καὶ γαμεῖν).ν᾽ Αλλὰ ϑέλοντι κινῆσαι ταύτην τὴν 15 ἀγωγὴν τῷ στρατιώτῃ καὶ alie noie ἰντετίονα ποιουμένῳ ἀντετίϑεσάν Hb I τινες, ὅτι στρατιώτης ἐστὶ καὶ οὐ δύναται δίκην ἀλλοτρίαν κινεῖν. Προςῆλϑεν 105 οὖν ὁ στρατιώτης οὗτος βασιλεῖ καὶ ἀντέγραψε πρὸς αὐτὸν ὁ βασιλεὺς οὕτως" οἱ στρατευόμενοι τῶν οἰκείων πραγμάτων περιγίνεσθαι καὶ φροντίζειν αὐτῶν μηδὲν προςκρούοντες τῇ στρατιωτικῇ ἐπιστήμῃ δύνανται. 20

6. Kai οὐδὲ δύναται λεχϑῆναι, ὅςτις ἐν τιμῇ καὶ σεμνότητι προηγουμένης αἰτίας τὰς ἐνταλϑείσας αὐτῷ ἀγωγὰς ἐγγυμνάζει, ἀλλοτρίῳ πράγματι λειτουρyeiv- ὁπότε καὶ εἰ ἰντεντίων ἐκ προςτώπου ἄλλου μετὰ πίστεως καλῇς λαμβάνεται, νῦν ὅμως τὸ ἴδιον πρᾶγμα χειρίζειν οὐκ ἀμφιβάλλεται. “Ὅπερ τὸ in rem suam γίνεσϑαι αὐτοὺς προχουράτωρας τοῖς ἐμοῖς στρατιώταις 25 ἀπαγορεῦσαι οὐ μόνον μωρόν, ἀλλὰ καὶ ἄδικόν ἐστιν. Μάϑε' ἐγὼ μὲν λόγου χάριν δύο ὑπεϑέμην αἰτίας, ἢ ὅτι ἐδωρήϑησαν αἱ ἀγωγαὶ τῷ στρατιώτῃ N ὅτι εἰς προῖκα αὐτὰς ὑπεδέξατο. Σὺ δὲ γενικῶς ἐκ τῆς διατάξεως κανόνιζε, ὅτι in rem suam καλῶς γίνεται προκουράτωρ ὁ στρατιώτης, ὅταν τὰ ἀπαιτούμενα μέλλῃ εἰς κέρδος ἴδιον ἀποφέρεσϑαι. 5

οἰκειωσάμενος:

V

οἰκεισαμένος

|

7 ἀπαίτησιν:

V

ἀπαίσης

|

9 ἐντείλασϑαι:

V

ἐνετείλασϑαι | 11 scholia 5 et 6 in V iniuria cum const. 8 coniuncta sunt; pertinent enim ad const. 9. | alie noie: i. e. alieno nomine, Ductus, qui super noie invenitur,

indicat

codices

abbreviatura

usos esse.

|

15 ἀγωγὴν:

V

ἀγαϑὴν

17 ἀντέγραψε: V ἀντίγραψε | 20 schol. 6 iniuria a praecedente seiungi videtur | σεμνότητι: in marg. V emendatur: σεμνῆς | 25 ἀπαγορεῦσαι: V ἀπαγορεύουσαι | μωρόν: V μέρον ᾿

.148

LIB. VIII — TIT. II (V)

B VIII, 2, 83 = (ἢ, 12, 9. l. Ἑρμηνεία. Διὰ τοῦτο προςέϑηκεν ἡ διάταξις τὸ βόνα φίδε, ἵνα ἐὰν ὡς ἐργολάβος δίκην ἀλλοτρίαν ἀγοράσει καὶ εἰςέλϑῃ κινῶν ἀλιενόμινε, εἰ καὶ αὐτὸς μέλλει κερδαίνειν τὰ ἀπαιτούμενα, ὅμως ἐκβληϑείη κατὰ τὴν ζ΄. ὅ διάταξιν τὴν ἀπαγορεύουσαν αὐτῷ ἀγοράζειν δίκας ἀλλοτρίας. Χρὴ οὖν τὰ δύο συντρέχειν, ἵνα καὶ αὐτὸς κερδαίνῃ τὰ ἀπαιτούμενα καὶ ἵνα πίστει καλῇ παρεμβάλλῃ ἑαυτόν, εἰ καὶ ἀλιενόμινε τὴν ἰντεντίονα ποιεῖται.

B VIII, 2, 84 = CII,

12, 10.

1. Ἑρμηνεία. Θεοδώρου. 'O προκουράτωρ ποιῶν tt παρὰ τὰ ἐνταλϑέντα 10 οὐ βλάπτει τὸν πρωτότυπον, εἰ μὴ ἄρα γενικός ἐστι καὶ δόλον οὐχ ἥμαρτε. ᾿Ανήνεκται γὰρ ἐν τῷ δ΄. βιβ. τιτ. λε΄. διατ. ιβ΄., ὅτι ὁ προκουράτωρ παρεξελϑὼν τὸ μανδάτον οὐ νοεῖταί τι ποιεῖν᾽ ἀνάγνωθι βιβ. ς΄. τιτ. β΄. διατ. υϑ'. 2. Θαλελαίου. Δέδωκέ τις προκουράτωρα ἐπὶ ἑνὶ πράγματι, τυχὸν ἵνα Τίτιον τὸν χρεώστην αὐτοῦ ἀπαιτήσῃ. 'O δὲ καὶ καϑ᾽ ἑτέρου χρεώστου 15 ἐνήγαγε καὶ οὕτω συμβὰν ἡττήϑη. Προςῆλθεν οὖν ὁ τῆς δίκης κύριος τῷ βασιλεῖ ἐξαιτῶν ἀνατραπῆναι τὴν ἀπόφασιν καὶ ἀντέγραψε πρὸς αὐτὸν οὕτως᾽ εἰ μὲν ἐπὶ ἑνὶ πράγματι τὸν προκουράτωρα δέδωκας, ὁ δὲ παρεξελϑὼν τὸ μανδάτον ἕτερόν τι πέπραχε, τοῦτο τὸ παρ᾽ αὐτοῦ πραχϑὲν οὐδὲ ἕν πρόκριμά σοι τῷ δεσπότῃ ποιεῖ. Εἰ δὲ τελείαν ἐξουσίαν τοῦ κινεῖν εἶχεν ὁ προκουράτωρ, 20 τὸ πρᾶγμα τὸ κριϑὲν οὐκ ἔτι χρὴ ἀνασχίζεσϑαι. Εἰ γάρ τι κατὰ ἀπάτην ἣ κατὰ δόλον ἔπραξεν ὁ παρά cou γενικῶς ἐνταλϑεὶς προκουράτωρ, δύνασαι ἐναγαγεῖν αὐτῷ κατὰ τῶν δικαστηρίων ἔϑος. "Ἔχει δὲ τὸ κατὰ πόδας τῆς διατάξεως οὕτως" εἰ ὁ προχουράτωρ εἰς ἕν ϑέμα καταστὰς τὸ ὀφφίκιον τὸ ἐνταλϑὲν παρεξῆλϑε, τοῦτο ὃ ἔπραξεν οὐδὲ ἕν cQ δεσπότῃ ποιεῖ πρόκριμα. Εἰ δὲ 25 τέλειαν ἐξουσίαν τοῦ ἐνάγειν εἶχε, τὸ πρᾶγμα τὸ κριϑὲν ἀνασχισϑῆναι οὐ Xp ὁπότε, εἴ τι κατὰ ἀπάτην 7, δόλον ἔπραξεν, μεϑοδεῦσαι αὐτὸν τῷ τρόπῳ τῶν δικαστηρίων οὐ κωλυϑήσῃ. 3. plenam potestate agendi — Τοῦτο τὸ χωρίον ὡς περὶ γενικοῦ προχουράτωρος ὁ ἥρως Πατρίκιος ἐνόησεν ἀναγαγὼν καὶ Δημοσϑένην 30 οὕτως αὐτὸ νενοηκότα. ᾿Εγὼ δὲ οὐ νομίζω τοῦτο ἐμφαίνεσϑαι διὰ τῶν τῆς διατάξεως λέξεων ἀλλ᾽ ὅτι μόνῳ τελείως ἐντέταλται αὐτῷ κινῆσαι κατὰ τοῦ χρεώστου, ἣ καὶ γενικῶς κατὰ πάντων τῶν χρεωστῶν ἐναγαγεῖν, οὐ μὴν καὶ περὶ πάσης οὐσίας ἐστὶ προκουράτωρ. ᾿Απλῶς γὰρ μόνον ἐζήτησεν ἣ Hb I 406 10 βλάπτει:

V

ἐξ αὐτῶν:

Δημοσϑένης

V βλάπτειν

corr. Hb.

| γενικὸς: V γενικόν

|

| 15 συμβὰν: V συμβᾶν

25 ἀνασχισϑῆναι: V ἀνασχεσϑῆναι

|

| 16 ἐξαιτῶν:

29 Δημοσϑένην:

V

LIB. VIII — TIT. II (V)

149

διάταξις, εἰ γνώμῃ τοῦ κυρίου τῆς δίκης ἐνήγαγεν ὁ προκουράτωρ, xat ἐπήγαγε re iudicatam pesidi nono pretiri. 4. Θεοδώρου. προκουράτωρα.

5

ΒΎΙΠ,2, ]:

Οὔτε ἐπίτροπος οὔτε κουράτωρ

85 = CI,

δίδωσι πρὸ προκατάρξεως

12, 11.

Ζήτει τὸ pa’. κεφ.

2. Σχόλιον. ᾿Ενάγοντα αὐτοῖς καϑιστᾶν ἔξεστιν -- Ἤτοι δίκης ἄκτορα, ὃς καὶ ἐνάγοντος καὶ ἐναγομένου ἐστίν, ὃς παρουσίᾳ τοῦ διλαστοῦ προβάλλεται παρὰ τοῦ κουράτωρος εἰς αὐτὸ μόνον τὸ δικάζεσϑαι. ᾿Εντολεὺς δὲ παρ᾽ αὐτοῦ 10 «οὐ» προβάλλεται" οὐδὲ γὰρ δύναται ἐντέλλεσϑαι. 3. Ἑρμηνεία. ᾿Αλλὰ αὐϑεντεῖν ὀφείλουσιν τοῖς ὀρφανοῖς προβαλλομένοις. ᾿Ανάγνωθϑι δὲ βιβ. ε΄. τιτ. v9". διατ. δ΄., ἔνϑα φησίν, ὅτι οὐκ ἐνάγεται ὁ ὀρφανὸς ἐκτὸς τοῦ ἰδίου κηδεμόνος οὐδὲ ἐγκληματυκῶς οὐδὲ χρηματικῶς. 4. Θαλελαίου. Καὶ εἰς τὸ de procuratoribus τῶν α΄. καὶ πολλαχοῦ 15 μεμαϑήκαμεν τὸ τῆς διατάξεως ταύτης νόμιμον, ὅτι οὐδὲ ἐπίτροπος, οὐδὲ χκουράτωρ δύνανται εἰς δίκην τοῦ πουπίλλου T, τοῦ κουρατωρευομένου νέου προχκουράτωρα αὐτοὶ καταστῆσαι ἐκ τοῦ οἰκείου προςώπου, ἀλλὰ μόνον ἄκτορα ἔξεστιν αὐτοῖς καϑιστᾶν. Αὐτὸς μέντοι ὁ ἐπιτροπευόμενος ἣ N ἐπιτροπευομένη 7| N κουρατωρευομένη ἣ ὁ κουρατωρευόμενος καὶ εἰς τὸ ἐναγαγεῖν 20 καὶ εἰς τὸ ὑπὲρ αὐτῶν ἐναχϑῆναι σὺν αὐϑεντίᾳ τοῦ ἐπιτρόπου Tj συναινέσει τοῦ χουράτωρος δύναται προχουράτωρα καϑιστᾶν ἐν τῇ οἰκείᾳ δίκῃ, ὃν βούλεται. Καὶ αὐτοὶ δέ, φησίν, οἱ ἐπίτροποι καὶ κουράτωρες, ἐὰν ἅπαξ προκατάρξωνται, κατὰ μίμησιν τῶν προκαταρξαμένων προκουρατώρων παρασχεῖν προκουράτωρα οὐ κωλυϑήσονται. 25

5. inter pupilli — Τὸ. ivrepe νόησον ἐν δίκῃ ἐπεὶ εἰς διοίκησιν τῶν πραγμάτων τῶν πουπιλλαρίων καλῶς δίδωσι προκουράτωρα. 6. Οἴδας, πόσα δεῖ συνδραμεῖν, ἵνα τὸν ἄκτορα προβάλλωνται ἢ οἱ κουράτωρες.

l εἰ γνώμῃ

Scheltinga:

V ἐγνώμ

| 2 re iudicatam

pesidi

nono

οἱ ἐπίτροποι

pretiri: i. e. rem

iudicatam rescindi non oportere. | 3 schol. 4 ad cap. 85 pertinere videtur 6 schol. 1 in marg. | 10 «ob»: suppl. Scheltinga | 11 schol. 3 fortasse iungendum cum schol 4 ad legem praecedentem | 25 inter: i.e. in re | lvrepe = in re.

150

LIB. VIII — TIT. II (V)

7. Τότε δύναται ὁ πούπιλλος προβάλλεσϑαι προκουράτωρα, ὅταν καὶ συμπάρεστι τῷ ἐπιτρόπῳ καὶ μὴ ἴμφας ἐστί. Πῶς γὰρ δύναται ἴμφας ὧν ἐντείλασϑαι; Ἢ λαλεῖν μὲν δύναται, ἀπολιμπάνεται δὲ ὁ ἐπίτροπος" πῶς ἔχει ἀπολιμπανόμενος αὐϑεντῆσαι αὐτῷ; Τὸ οὖν εἰρημένον τῇ διατάξει ἀπολελυ5 μένον, ὅτι καὶ ὁ€ πούπιλλος καὶ ἡ πουπίλλη καὶ ὁ νεώτερος xal ἣ νεωτέρα. δύνανται παρασχεῖν προκουράτωρα, κατὰ τὸ ἐνδεχόμενον νόησον, ἡνίκα καὶ λαλεῖν δύναται, ὥστε ἐντέλλεσθαι αὐτῷ ἡνίκα καὶ πάρεισιν αὐτοῖς ol ἐπίτροποι καὶ οἱ κουράτωρες αὐτῶν, ὡς καὶ δύνασϑαι συναινεῖν αὐτοῖς. “Ὅτι γὰρ ἀπόντι ὁ ἐπίτροπος οὐκ αὐϑεντεῖ, εἴπομεν ἐν τῷ de tutellis μονοβιβλίῳ. 10

8. Σημείωσαι, ὅτι καὶ οἱ ἐπίτροποι κἀὶ οἱ κουράτωρες κύριοι γίνονται τῶν Hb I ἀγωγῶν τῶν ἐπιτροπευομένων καὶ κουρατωρευομένων διὰ τῆς προκατάρξεως αὐτῶν, καὶ ὡς κύριοι γενόμενοι καὶ οἰκειοποιησάμενοι τὰς ἀγωγὰς δύνανται καὶ προκουράτωρα παρασχεῖν μετὰ τὴν προκάταρξιν. Αὕτη δὲ ἡ διάταξις αὐτολεξεὶ κεῖται καὶ ἐν τῷ ε΄. βιβ. τιτ. ξα΄. ἡ α΄. τοῦ τίτλου τῶν περιφανεστά15 τῶν κωδικευτῶν εἰς συντομωτέραν ἀκρόασιν τοῦ νομίμου καὶ ἐν τούτῳ καὶ ἐν ἐκείνῳ τῷ τίτλῳ καλῶς βαλλόντων αὐτήν. B VIII, 2, 86 = CIL 12, 12. l. Σχόλιον. Ζήτει τὸ 49°. κεφ. καὶ βιβ. ιβ΄. ctr. γ΄. κεφ. τελευτ. 2. 20

Γυμναζέτω --- ζήτει τοῦ λε΄. κεφ. τὸ α΄. Yen.

3. ᾿Εχβαλλέσϑωσαν va’. κεφ. 4.

Ὡς

--- σημείωσαι

διὰ τὸ ἀδιαστίκτως

εἰρημένον ἐν τῷ

καταφρονητήν — ζήτει τὸ ἔσχατον ϑέμα του A9'. ep.

5. ἙἝἙ,ρμηνεία. Θεοδώρου. Δύναται οἱοςδήποτε δεφενδεύειν τὸν ἐναγόμενον παρέχων τὴν εἰωϑυῖαν ἀσφάλειαν. "Os γάρ φησιν j| vexpá: δεφενσίων οὐ 25 γοεῖται μὴ διδομένης ἀσφαλείας" καὶ χωρὶς μανδάτου δεφενδεύει ὁ υἱὸς τὸν ἴδιον πατέρα. Τὸ αὐτό φησι ἐπὶ ἀνδρὸς 1] κα΄. διάταξις τοῦ παρόντος τίτλου,

ὅτι τὴν ἰδίαν γυναῖκα δεφενδεύει τις χωρὶς μανδάτου. 6. Θαλελαίου. Πατέρα ἀπολιμπανόμενον υἱὸς ἠβουλήϑη δεφενδεῦσαι" ἀλλὰ ἀντεῖπον οἱ διάδικοι πρὸς τὴν τοῦ παιδὸς δεφενσίονα, καὶ ὅτι μανδάτον οὐκ 30 εἶχε παρὰ τοῦ πατρός, καὶ ὅτι ἐλάττων ἦν τῶν κε΄. ἐνιαυτῶν. Καὶ διὰ ταῦτα μὴ δεχϑείσης τῆς τοῦ παιδὸς δεφενσίονος ὁ πατὴρ ἀπὼν κατεδικάσϑη καὶ ἐδεήϑη περὶ τούτου βασιλέως καὶ ἀντέγραψε πρὸς αὐτὸν ὁ βασιλεὺς οὕτως" 3 ἐπίτροπος: V ἐπίτριτος

|

7 πάρεισιν:

παρέχουσιν

|

12 αὐτῶν: V αὐτοῦ

LIB. VIII — TIT. II (V)

151

ἀπαιτηϑῆναι παρὰ ToU σοῦ υἱοῦ μανδάτον, ὃς τῇ σῇ δεφενσίονι εἰσήγαγεν ἑαυτόν, κατὰ διπλοῦν τινα λόγον οὐκ ἦν ἀνάγκη καὶ ὅτι ὁ βουλόμενος δύναται τὸν ἀπόντα δεφενδεύειν, κἂν ἀξιωματικὸς εἴη, κἂν ἀπελεύϑερος αὐτοῦ, παρέχων μέντοι τὴν ἰουδικάτον σόλουι ὑπὲρ τῆς οἰκείας δεφενσίονος᾽ καὶ ὅτι υἱὸς καὶ δ αὐθαιρέτως ὑπὲρ τοῦ πατρὸς ἐνάγων οὐκ ἀπαιτεῖται μανδάτον. Εἰ τοίνυν ἐνάγειν δύναται καὶ δίχα μανδάτου, πολλῷ μᾶλλον δύνάται δεφενδεύειν τὸν πατέρα ἀπολιμπανόμενον xai μανδάτου χωρίς. Ταῦτα μὲν οὖν πρὸς τοὺς τὴν ἀντίϑεσιν τοῦ μανδάτου ἐπιζητοῦντας ἐτρακτάϊσεν d) διάταξις. Λοιπὸν δὲ καὶ τὸ τῆς ἡλικίας ἐπιφέρουσα λέγει, ὅτι ἐὰν διὰ τὸ μήπω πεπληρωκέναι 10 αὐτὸν τὴν ἔννομον ἡλικίαν ἀπωθύήσατο τῆς δεφενσίονος ὁ δικαστής, οὐ παρανόμως ἐποίησεν. Οὐδὲ γὰρ ἐπιτήδειός ἐστι πρὸς δεφενσίονα, ἐπειδὴ ἐὰν ἡττηϑῇ, εὐχερῶς ἀπαιτεῖ τὴν ἀποκατάστασιν. Πολλῷ δέ, φησίν, δικαιότερον ἦν τοιοῦτον δεφένσορα δέξασϑαι ἥπερ ἀπόντα ἐᾶσαι ἀδεφένδευτον καὶ ὡς κοντούμακα βαρυτάτῃ δίκῃ προςπαγῆναι. ᾽ν τούτοις μὲν ἣ τοῦ κατὰ πόδας 15 δύναμις ἤτοι ὁ νοῦς τῆς διατάξεως παραδίδοται. 1. Τὴν ἰουδικάτον σόλουι λέγει παρέχεσθαι διὰ. τὸν κανόνα τὸν λέγοντα, nemo sine satisdatione definsor idoneus intelligitur. Κἂν πρόδηλός ἐστιν ὁ κανών, σημείωσαι δὲ τὸ ἰδικόν, ὅτι καὶ υἱὸς πατέρα δεφενδεύων ἀπαιτεῖται τὴν ἱκανοδοσίαν. 20

8.

Νέος" αὐτεξούσιον χρὴ ϑεματίσαι

τὸν

υἱὸν τὸν

ϑέλοντα

δεφενδεῦσαι

τὸν πατέρα, 7) καὶ ὑπεξούσιοι παῖδες δύνανται.τοὺς ἑαυτῶν πατέρας δεφενδεύειν; ᾿Αδιάφορόν ἐστιν, εἴτε αὐτεξουσίους εἴτε ὑπεξουσίους ἐνταῦϑα ϑεματίσεις Hb 1

τοὺς παῖδας. Καὶ εἰ καὶ τὸν τυχόντα 38 τὸν ἴδιον πατέρα δεφενδεύει, ἐν τῷ εἴτε αὐτεξούσιος

γὰρ τὸ μεῖζον ἔμαϑες ἐν τῷ δ΄. τῶν de rebus βιβλίῳ, ὅτι, 408 ἐξωτιυκὸν δύναται δεφενδεύειν ὁ ὑπεξούσιος, πολλῷ μᾶλλον δύναται δεφενδεύειν ἀκωλύτως. “Ὅτι δὲ καὶ τὸν πατέρα λόγῳ τῆς de in rem verso μεμαϑύήκαμεν. ᾿Αδιάφορον οὖν, εἴτε ὑπεξούσιος

ἦν ὁ vlóc.

9. Σημείωσαι, ὅτι ἡνίκα μέλλει καταδικάζεσϑαί τις ὡς κοντούμαξ, τότε δίκαιόν ἐστι καὶ τὸν ἐλάττονα τῶν κε΄. ἐνιαυτῶν πρὸς τὴν τούτου δεφενσίονα 30 προςδέχεσϑαι. ᾿Ιδοὺ γὰρ δικαιότερον ἐκάλεσε τοῦτο ἣ διάταξις ἤπερ τὸ τὸν ἀπόντα καταδικασϑῆναι. Οὕτως εἴπομεν καὶ ἐν τῷ de procuratoribus τῶν πρώτων, ὅτι ἡνίκα ἐπίτροπος ἀπολιμπανόμενος ὡς σούπεκτος κρίνεται, οὐ χρὴ δέξασϑαί τινα ποιούμενον ὑπὲρ αὐτοῦ λόγους, εἰ μὴ ἰδυκὸν ἔχει περὶ τούτου μανδάτον. Εἰ μέντοι μέλλει ὁ ἀπολιμπανόμενος χκαταδικάζεσθϑαι, 3 18

ἀπόντα: V ἀπονεύα | ἀξιωματικὸς: leg. ἐξωτικὸς (Cod.: extraneus)? | ἀπαιτεῖται: V ἀπαιτῇ | 20 Νέος: sic interpretor siglum (Né) quod Ruhnk.

tamquam

ἐρώτησις

legit.

152

LIB. VIII — TIT. II (V)

τότε καὶ τὸν εἴ τινα δήποτε δεχόμεϑα καὶ δίχα μανδάτου ὑπὲρ τοῦ ἐπιτρόπου λόγους ποιούμενον. Διὰ τοῦτο δὲ βαρεῖα λέγεται ἡ κατὰ τοῦ ἀπόντος κοντούμακος ἐχφερομένη ἀπόφασις, ἐπειδὴ xaT αὐτὴν οὐδὲ ἐκκαλεῖσϑαι δυνατόν. Τὸ δὲ περὶ τούτου κρατοῦν τελειότερον ἐν τῷ ζ΄. βιβ. τούτου τοῦ Κώδικος 5 σὺν ϑεῷ μαϑησόμεϑα.

BVII,

2,87

= CIL

12, 13.

1. Σχόλιον. Μετὰ γὰρ προκάταρξιν --- Ἢ γὰρ προκουρατωρεία παραγραφὴ ἐν ἀρχῇ μὴ λεχϑεῖσα τῆς δίκης ἔκτοτε οὐ δοκεῖ ἰσχυρῶς ἀντιτίϑεσϑαι. 2. Ἑ,ρμηνεία. Θεοδώρου. 'H τῆς προχκουρατωρείας παραγραφῆς ἀντίϑεσις 10 πρὸ προκατάρξεως γυμνάζεται, καὶ σημείωσαι, πλὴν μὴ λάϑῃ σε ἣ κδ΄. διάταξις τοῦ παρόντος τίτλου λέγουσα, ὅτι οὐκ ἂν μὴ ζητηϑῇ πρὸ προκατάρξεως ἡ παραγραφή, ὅμως εἰ δειχϑῇ ὁ προκουράτωρ πλαστός, ἄχρηστον νοεῖται τὸ rap’ αὐτοῦ πραττόμενον. "Hyouv εἰπέ, ὅτι καὶ μετὰ προκάταρξιν ἡ τοιαύτη παραγραφὴ ἀντιτίϑεται, x&v ἣ παροῦσα ιγ΄. διάταξις περὶ στρατιώτου προ15 κουράτωρός φησι τοῦτο γίνεσϑαι πρὸ προκατάρξεως, 7) δέξαι τὴν κδ΄. διάταξιν ἐπὶ πλαστοῦ προχουράτωρος μόνον λέγουσαν καὶ μετὰ προχάταρξιν τὴν εἰρημένην παραγραφὴν ἐξετάζεσϑαι, ὅπερ ἐστὶν εὔλογον. 'Oc γὰρ δηλατορία πρὸ προκατάρξεως ἀντιτίϑεται ἡ αὐτὴ παραγραφή. ᾿᾿Ανάγνωϑι Big. δ΄. τιτ. υϑ'. καὶ βιβ. η΄. τιτ. λε΄. Star. ιβ΄. καὶ ιγ΄. 20

3. Θαλελαίουι 'O καταδικασϑεὶς ἐν πράγματι καὶ ἐκκαλεσάμενος οὐ δύναται καιναῖς κεχρῆσϑαι δικαιολογίαις, ἃς οὐκ ἐγύμνασεν ἐν τῷ πρωτοτύπῳ δικαστηρίῳ. Ei γὰρ τοιαύτας προσενέγκῃ δικαιολογίας, οὐκ ἔτι παρὰ τὸν ἄρχοντα γέγονεν, ἀλλὰ παρ᾽ αὐτὸν τὸν δικασάμενον ὡς παραλιπόντα τὰς ἁρμοττούσας αὐτῷ δικαιολογίας, κἀκεῖνο δὲ κατ᾽ ἔϑος εἰρημένον, ὅτι στρατιώτης 25 οὐ δύναται κινεῖν alie noie ἀγωγήν, πρὸς τοῦτο εἴρηται, πρὸς τὸ εὐθὺς ἐν ἀρχῇ τῶν ἀγωγῶν ἀντιτίϑεσϑαι αὐτῷ τὴν ἐκ τῆς στρατείας αὐτοῦ παραγραφήν. ᾿Εὰν γὰρ ὁ παρ᾽ αὐτοῦ ἐναγόμενος μὴ ἀντιϑήσει αὐτῷ τὴν παραγραφὴν ἐν ἀρχῇ τῆς δίκης, οὐκ ἔτι δύναται μετὰ ταῦτα τὴν παραγραφὴν αὐτῷ ἀντιτιϑέναι. "Eidwuev τοίνυν ἐπὶ τὸ προκείμενον. Μήτηρ στρατιώτου ἐνετείλατο 80 αὐτῷ τὰς ἰδίας ἀγωγὰς κινῆσαι" καὶ ἠδύνατο μὲν ὁ χρεώστης τῆς μητρὸς ἐνάγόμενος ἀντιϑεῖναι τῷ στρατιώτῃ τὴν τῆς στρατείας παραγραφήν, ἀλλ᾽ οὐκ ἀντέϑηκεν καὶ ἡττηϑεὶς ἐξεκαλέσατο καὶ ἴσως ἠβούλετο ἐν τῷ δικαστηρίῳ τῆς ἐκκλησίας ἀντιτεϑῆναι τῷ στρατιώτῃ παραγραφήν. ᾿Εδεήϑη οὖν περὶ τούτου βασιλέως στρατιώτης, καὶ ἀντέγραψε πρὸς αὐτὸν ὁ βασιλεὺς οὕτως" 2 λόγους: V λόγου | 3 κατ᾽ αὐτὴν: V κατὰ ταυτὸν | 17 δηλατορία: V δηλοτορία | 24 κατ᾽ ἔϑος: V κάθετον; corr. Hb. | 25 alie noie i.e. alieno nomine | τὸ: V τὸν

LIB. VIII — TIT. II (V)

153

οὕτω δῆτα περὶ τῆς «δίκης», ἣν σοι ἣ μήτηρ ἐνετείλατο, τὴν ἀγωγὴν ἐπεντείνεσϑαι δύνασαι, εἰ ὅτε ἐκ προοιμίων τὴν δίκην προκατήρξω, μὴ ἀντετέϑη σοι τούτου ἕνεκεν d παραγραφὴ τῆς στρατείας, ἥτις παραγραφὴ οὐδὲ ὅτε ἣ ἔκκλητος πράττεται, ἀντιτεϑῆναί σοι δύναται. Εἰ μέντοι ἀκέραιόν ἐστι τὸ Hb I 5 πρᾶγμα, ὁ λογισμὸς τοῦ διηνεκοῦς ἐδίκτου οὐκ ἐπιτρέπει σοι ἀλιενόμινε 409 ἀγωγὴν ἐπιδείκνυσθαι. ᾿Ιδοὺ καὶ αὕτη ὥσπερ ἣ 9. διάταξις προανεφώνησεν, οὐδὲ ὑπὲρ μητρὸς συγχωρεῖ τῷ στρατιώτῃ τὴν δίκην ἀγωνίζεσϑαι. 4. Τοῦτο κατ᾽ ἐπίτασιν εἶπεν ἡ διάταξις, ὅτι οὐδέ, εἰ ἔχει μανδάτον τῆς μητρός, δύναται ἐναγαγεῖν ὑπὲρ αὐτῆς στρατιώτης ὦν. Εἰ γὰρ μὴ ἦν στρατιώτης, 10 πρόδηλον, ὅτι ὡς υἱὸς καὶ δίχα μανδάτου καλῶς ἐκίνει τὴν τῆς μητρὸς ἀγωγήν. 5. Σημείωσαι, ὅτι ἐν ἀρχῇ τῆς δίκης πρὸ τῆς προκατάρξεως χρὴ ταῦτα ἐντίϑεσϑαι τῷ στρατιώτῃ τὴν παραγραφήν, καὶ ὅτι εἰ μὴ τότε ἀντιτεϑείη, οὐκ ἔτι λοιπὸν μετὰ ταῦτα δύναται αὐτῇ κεχρῆσϑαι καλῶς ὁ ὑπὸ τοῦ στρατιώτου ἐναγόμενος. Δηλατορία γάρ ἐστιν αὕτη ἣ παραγραφή. Ταῖς δὲ δηλατορίαις 15 καιρός ἐστιν ἐπιτήδειος ὁ πρὸ τῆς προκατάρξεως. ᾿Αμέλει σήμερον ὁ δικολόγος παραλιπὼν δηλατορίαν παραγραφὴν καὶ μὴ ἐν προοιμίῳ τῆς δίκης ἀντιτεϑεικὼς αὐτήν, ἐὰν ἐπιχειρήσῃ μετὰ ταῦτα χρήσασϑαι αὐτῇ, καὶ λίτρον χρυσίου προςτιμᾶται, ὡς ἐν τῷ η΄. βιβ. τοῦ Κωδ. τούτου τιτ. λς΄. ἣ ιγ΄. (12) τούτου φησὶ διάταξις. Περὶ δὲ τούτου τελειώτερον ἀνάμεινον μαϑεῖν ἐν τῷ ζ΄. βιβ., 20 εἰ ἔξεστι τῷ ἐκκαλεσαμένῳ κεχρῆσϑαι καιναῖς δικαιολογίαις Tj οὐκ ἔξεστιν.

B VIII, 2, 88 = CII,

12, 14.

1. Σχόλιον. Ἔν τοῖς πράγμασι τοῖς αἰσίως --- Τὰ γὰρ ὑπέρ τινος εἰσενεχϑέντα νόμιμα κατ᾽ αὐτῶν οὐχ ἑρμηνεύεται. 2.

“Epunvela. Θεοδώρου. Ζημιουμένοις τοῖς ἥττοσιν οἱ νόμοι βοηϑοῦσι 86 δι’ ἀποκαταστάσεως. Καῦσα κόγνιτα δίδοται ἡ ἀποκατάστασις, ὥς φησι ἣ β΄. διατ. τοῦ κς΄. τιτ. τοῦ παρόντος δευτέρου βιβ.᾽ ἀνάγνωθι δὲ τὴν α΄. διατ. τοῦ μζ΄. τιτ. τοῦ προκειμένου ὡσαύτως βιβλίου. 3. Θαλελαίου. Γυνὴ ἐλάττων οὖσα τῶν κε΄. ἐνιαυτῶν καὶ κουράτωρα ἔχουσα μὴ συναινοῦντος αὐτῇ τοῦ κουράτωρος ἐνετείλατο τῷ ἰδίῳ ἀνδρὶ 30 δεβίτορα ἴδιον μεϑοδεῦσαι, καὶ ἐναγαγὼν ὁ ἀνὴρ αὐτῆς ἐνίκησεν. 'O δὲ ἡττηϑεὶς npochidev αἰτῶν βασιλέα ἀνατραπῆναι τὴν κατ᾽ αὐτοῦ ἀπόφασιν διὰ τοῦτο, ὅτι. ἡ γαμετὴ αὐτοῦ τοῦ δικασαμένου πρὸς αὐτὸν ἐλάττων οὖσα τῶν εἴκοσι πέντε ἐνιαυτῶν καὶ ὑπὸ κουράτωρος πράττουσα δίχα τοῦ κουράτῶρος ἐνετείλατο τῷ ἰδίῳ ἀνδρὶ τὴν κατ᾽ αὐτοῦ ἐναγωγήν. 'O δὲ βασιλεὺς 35 ἀντέγραψε πρὸς αὐτὰ τὰ ἐν τῷ βασιλικῷ κείμενα. “Ὁ

9

“

-

,

>

^-

,

,

1

ou

x

Led

3

»

,

s

202

LIB. XI — TIT. I (CA)

30. Κυρίλλου. incesápum.

Δύναμαι

πακτεύειν

μὴ

κινεῖν

τὴν

ἰουδικάτι

Ivraedium

31. Ζήτει Bıß. νη΄. τιτ. ι΄. κεφ. α΄. ϑεμ. α΄. β΄. γ΄. δ΄. καὶ ε΄. καὶ μάϑῃς περὶ καινοτομίας ἀκριβῶς. Ζήτει καὶ τιτ. ια΄. αὐτοῦ κεφ. τα΄. deu. ver. Ζήτει 5 καὶ βιβ. κα΄. τιτ. β΄. κεφ. α΄. περὶ τὰ μέσα καὶ κεφ. δ΄. περὶ τὸ τέλος καὶ M

»

^

᾿

x

,

>

-

,

7

χεφ. ς΄. ϑεμ. δ΄., dp’ ὧν μάϑῃς, πότε ἐπὶ τῶν τοιούτων ὁ συμφωνήσας ἀτι,

,

»

23

7

FA

3$

Ft

,

€

[A

3

μοῦται καὶ πότε οὔ. 32. Ὃ δὲ δημοσίαν ποιήσας καινοτομίαν δίχα βασιλικῆς προστάξεως δίδωσι λίτρας πεντήκοντα, ὡς βιβ. νη΄. τιτ. ιβ΄. διγ. κδ΄. Οὕτως γάρ φησιν 10 xal ὁ τοῦ Κωβιδ. ποινάλιος.

15

20

25

30

35

33. Προϑεώρησον. “Ὅρος καινοτομίας ἐστὶ τὸ τὴν παλαιὰν ὄψιν παραχαράττειν καὶ 7| ἀφαιρεῖσϑαί τι αὐτῆς, 7j προςτιϑέναι τι αὐτῇ. Τοῦτο δὲ προβαίνει λέγειν ἐπὶ οἰκοδομίας. Δεῖ δὲ τὸν ἐκ τούτου βλάπτεσϑαι νομίζοντα κεχρῆσϑαι παραγγελίᾳ καὶ λέγειν" καινοτομεῖς ne’ καὶ λοιπόν, εἰ μὴ κατέλθῃ ἐκεῖνος τοῦ ἔργου, ἀλλ᾽ ἐπιμείνῃ κτίζων, μὴ πρότερον ἐξετάσεως γενομένης, εἴτε ἐξῆν αὐτῷ οἰκοδομεῖν, εἴτε καὶ μή, πάντα, ὅσα μετὰ τὴν παραγγελίαν ἐπῳχκοδόμησε, καταστρέφουσι διὰ τοῦ κοῦοδ Pi αὖται κλὰμ ἰντερδίκτου. Ταὐτὸν δὲ δύναται τῇ παραγγελίᾳ ποιεῖν καὶ ἣ τοῦ λίϑου βολή. ᾿Αλλ᾽ ἐπειδὴ παραγγελίαις ἀκαίροις ἐκέχρηντο πολλάκις τινές βουλόμενοι οὐδὲν ἕτερον ἢ ἐμποδίζειν τῷ κτίζοντι, ὁ πραίτωρ παρεγγυᾷ μέν, εὐθὺς κατιέναι τὸν παραγγελϑέντα τοῦ ἔργου, αἰτεῖν δὲ τὴν λεγομένην ῥεμισίονα κατὰ τὴν διάτασιν xal οὕτως οἰκοδομεῖν, παρέχοντα πρότερον ἱκανά, ὅτι, ἐὰν ὀφϑῇ ἐποικοδο- pp | μῆσας κακῶς, καταστρέφεται τα ἐποικοδομηϑέντα μετὰ τὴν παραγγελίαν. 518 ᾿Επεὶ οὖν τοῦτο ἔγνως, ἔλϑε ἐπὶ τὸ προκείμενον. ᾿Ωῷκχοδόμει τις᾿ εἶτα ὁ γείτων ἐχρήσατο παραγγελίᾳ ἣ καὶ λίϑου βολῇ, καὶ ὁ κτίζων ἐπαύσατο τοῦ οἰκοδομεῖν. Μετὰ ταῦτα μήπω αἰτήσαντι ῥεμισίονα πάκτον αὐτῷ ἑποίησεν ὁ παραγγείλας, ὅτι συγχωρῶ σοι οἰκοδομεῖν. Εἶτα ἐκεῖνος ἐπῳκοδόμησε μὴ αἰτήσας, ὡς εἴρηται, ῥεμισσίονα. Τούτων δὲ οὕτω γεγενημένων ὁ παραγγείλας καὶ τὸ πάκτον ποιῆσας ἀπελθὼν ἤτησε τὸ κουὸδ Bi Ar κλὰμ ἰντέρδικτον᾽ ὁ δὲ τὸ πάκτον προέφερεν. ἾΑρα καλῶς κέχρηται τῇ τοῦ πάκτου παραγραφῇ καὶ ἔρρωται τὸ πάκτον; Λέγουσί τινες, οὐδαμῶς, ἀλλὰ ἀσύστατον τὸ πάκτον μήπω τῆς ῥεμισσίονος αἰτηϑείσης γινόμενον. ἔδοξε γὰρ ὥςπερ αὐτὸς ἐπιτρέπειν, ἅπερ ἐδόκει κελεῦσαι τὸν πραίτωρα. 'O δὲ Λαβεὼν οιαστίζων οὕτω φησίν: εἰ μὲν ἰδικὸς ἦν ὁ καινοτομούμενος τόπος, ἔρρωται τὸ πάκτον᾽ εἰ δὲ εἰς τὸ δημόσιον ἀνήχει, οὐκ ἔρρωται τὸ γινόμενον σύμφωνον. Καὶ ἔστιν 1 ivraedium:

leg. 3| τὴν aedium?

| 9 διγ.: leg. κεφ.

| 10 Κωβιδ.: i.e. Κωβιδίου

LIB. XI — TIT. I (CA) ἀληϑὴς

ἡ τοῦ

Λαβεῶνος

διάστιξις. Ἴσϑι

203

δέ, ὅτι ἐπὶ τοῦ κουὸδ Pi αὖτ κλάμ

ἰντερδίκτου ταὐτὸν δύναται τῇ παραγγελίᾳ καὶ τὸ εἰδέναι ἣ ὀφείλειν εἰδέναι τὸν καινοτομοῦντα, ὅτι, εἰ ὁ καινοτομούμενος ἔγνω, διεκώλυσεν ἄν, ὡς ὁ Πομπώνιος ἐν τῷ ε΄. τῶν δὲ ἰουδίκιις Buß. cx. β΄. διγεστ. μγ΄. φησίν. Τίς 5 δὲ ἡ διαφορά; “Ὅτι, ἔνϑα ὁ γείτων ἐχρήσατο παραγγελίᾳ ἣ λίϑου βολῇ, πάντα τὰ μετὰ τὴν παραγγελίαν 7) τὴν τοῦ λίϑου βολὴν ἐποικοδομηϑέντα μὴ ἀπαιτηϑείσῆς ῥεμισίονος κατάγεται, κἂν μὴ κατὰ καινοτομίαν φκοδόμησεν, ὡς ἔστι μαϑεῖν ἐν τῷ η΄. βιβ. τοῦ Κωδ. τιτ. ι΄. τελευτ. διατ. Σαφέστερον δὲ αὐτό φησιν ὁ Οὐλπιανὸς ἐν τῷ λ΄. Bi. τιτ. α΄. διγ. α΄. (39, 1, 1), ὅτι τοίνυν ἀληϑὴς 10 ἣ τοῦ Λαβεῶνός ἐστι διάστιξις οὐ μόνον ἐπὶ τοῦ εἰρημένου ϑέματος, ἀλλὰ καὶ ἐπὶ τῶν λοιπῶν πάκτων, τῶν ὅσα πρὸς τὸ ἔδυκτον ἀνήκει τοῦ πραίτωρος, τουτέστιν τῶν μὴ κατὰ δόλον γενομένων, τῶν μὴ ἐναντιουμένων νόμοις ἣ πλεβισκίτοις ἣ δόγμασιν ἣ διατάξεσι, μήτε πρὸς περιγραφὴν νόμου γεγενημένων. Τὰ γὰρ μὴ τοιαῦτα πάκτα φυλάττειν ὁ πραίτωρ ἐπηγγείλατο. "Ent 15 τούτων τῶν πάκτων ἔρρωται τὸ συμφωνηϑέν, ἔνϑα μὴ πρὸς δημοσίαν ἤτοι χοινὴν βλάβην ὁρᾷ τὸ γινόμενον, τουτέστιν, ἔνϑα μὴ προφάσει τῆς τοῦ κοινοῦ βλάβης κτησάμενός τις ἀγωγὴν ἣ καὶ ἰντέρδικιτον ἐπάκτευσε μὴ κεχρῆσϑαι αὐτό. Τότε γὰρ ἄχρηστόν ἐστι τὸ πάκτον᾽ οἷον, τῆς δημοσίας καινοτομουμένης παρόδου πάκτον ἐποίησά σοι μὴ κινεῖν κατὰ σοῦ τὸ δὲ BL πουβλίκα ἰντέρδικτον᾽ 20 οὐκ ἔρρωται τὸ πάκτον. Τὰ μέντοι περὶ ἰδιωτικῶν πραγμάτων I αἰτιῶν γινόμενα σύμφωνα καὶ μὴ διαμαχόμενα νόμῳ, μῆτε πρὸς περιγραφὴν γενόμενα νόμου φυλάττειν ὁ πραίτωρ ἐπαγγέλλεται τοσοῦτον, ὅτι δύναμαι πακτεύειν, οὐ κινῶ κατὰ σοῦ τὴν φοῦρτι" ἐμοὶ γὰρ καὶ μόνῳ τῷ κλαπέντι ἁρμόττει καὶ οὐχ ἑτέρῳ τυχόν τινι πουβλίκῳ δικαίῳ. Σημείωσαι οὖν, ὅτι καὶ νόμος τὸ 25 τοιοῦτον πάχτον χυροῖ. 34. Κυρίλλου. ᾿Εὰν παχτεύσω, ἵνα μὴ ἐπεξέλθω τῇ ἐπὶ τῇ καινοτομίᾳ παραγγελίᾳ, εἰ μὲν ἐπὶ δημοσίῳ κτίσματι παρήγγειλα, οὐκ ἔρρωται τὸ πάκτον᾽ εἰ δὲ ἐπὶ ἰδιωτικῷ, ἔρρωται. Καὶ ἐπὶ πάντων δὲ τῶν μὴ ἀνηκόντων εἰς δημοσίαν βλάβην, ἀλλ᾽ εἰς ἰδιωτωκήν, ἔξεστιν πακτεύειν᾽ καὶ ἐπὶ τῆς φοῦρτι γὰρ ὅτι

80 νόμος συγχωρεῖ πακτεύειν. 35. Εἰ δὲ καί τις πακτεύσει τὴν δεπόσιτο μὴ κινεῖν, ἔρρωται τὸ πάκτον. Καὶ μὴ μοι λέγε, ὅτι ἣ δεπόσιτο ἀπὸ δόλου κομμιτεύεται. 'O γὰρ πραίτωρ τὴν δὲ δόλο μισεῖ δι᾿ αὐτὸ τὸ ὄνομα καὶ αὐτὸ τὸ πάκτον τὸ κατὰ δόλον γενόμενον. Πάλιν ἐάν τις ποιήσῃ πάκτον, ὥςτε αὐτῷ τῷ τὴν παρακαταϑήκην λαβόντι 35 χινδυνεύεσϑαι καὶ τὰ τυχηρά, ἔρρωται τὸ πάκτον᾽ οὐδὲ γάρ, ἐπειδὴ νόμος εἶπε μὴ κινδυνεύειν ἐπὶ τοῖς τυχηροῖς τὸν λαβόντα τὴν παρακαταϑήκην, ἤδη τὸ πάκτον κόντα λέγες εἶναι δοκεῖ. ,

29 ὅτι: leg. 6?

x

x

,

| 33 μισεῖ: Ca κινεῖ

,

.

>

\

,

,

x

,

204

LIB. XI — TIT. I (CA)

36. Κυρίλλου. Δυνάμεϑα πακτεύειν τυχηρὰ τῷ δεποσιταρίῳ κινδυνεύηται.

μὴ

κινεῖν τὴν

δεπόσιτο,

7) ἵνα τὰ

37. Εἰρήκαμεν, ὅτι διὰ τῶν συμφώνων καὶ πλατύνειν καὶ μειοῦν τὰς Hb! φύσεις τῶν ἀγωγῶν δυνατόν ἐστι. Τοῦτο δὲ λέγω, ἐφ᾽ ὧν ἔρρωται τὸ γινόμενον 574 ὅ σύμφωνον. Χρὴ γάρ σε εἰδέναι κανονικῶς, ὅτι, ἐφ᾽ ὧν τὸ πάκτον ἀπὸ τοῦ κοινοῦ κεχώρισται νόμου, τουτέστιν ἐφ᾽ ὧν τὸ πάκτον ἐστὶν ἀνίσχυρον, οὔτε φυλάττεσϑαι αὐτὸ χρή, οὔτε ληγατεύεσϑαί τι τοιοῦτον δύναται, οὔτε ὁ περὶ τούτου δοϑεὶς ὅρκος, ἵνα τυχὸν μή τις ἐναγάγῃ, ὀφείλει φυλάττεσϑαι" οἷον δημοσίας καινοτομηϑείσης ὁδοῦ κατεδίκασα τὸν ἐμὸν κληρονόμον μὴ κινῆσαι 10 κατὰ σοῦ τὸ δὲ βία πουβλίκα ἰντέρδικτον. 3) καὶ ὅρκου ἐπενεχϑέντος μοι ὥμοσα μὴ κινεῖν κατὰ σοῦ τὸ αὐτὸ τὸ ἰντέρδικτον᾽ οὔτε τὸ ληγάτον ἔρρωται, οὔτε ὁ ἐπενεχϑεὶς ὅρκος ὀφείλει φυλάττεσϑαι, ἀλλὰ κατὰ πάντα τρόπον ἀναχαιτίζεσϑαί

τε καὶ ἀνατρέπεσϑαι.

Καὶ

ἁπλῶς

εἰπεῖν,

ἐφ᾽

ὧν

τὸ

πάκτον

ἀνίσχυρον, ἐπὶ τούτων οὐδὲ τὰ ληγάτα, οὔτε ὁ ἐπενεχϑεὶς ὅρκος, οὔδὲ ἣ 18 ἐπερώτησις ἔρρωται. Σημείωσαι οὖν, ὅτι οὔτε πρόςτιμον ἀπαιτεῖται ἀνισχύρου ὄντος

τοῦ

πάκτου.

38. Κυρίλλουι “Ὅτε τὸ πάκτον παρὰ τούς κοινούς λεγατεύεσϑαι δύναται, οὔτε ὅρκος δοϑεὶς 7| ἐπερώτησις φυλάττεται. 20

ἐστιν νόμους, οὔτε γενομένη En’ αὐτῷ

39. Τοῦ ᾿Ανωνύμου. ᾿Ανάγνωθι βιβ. ν΄. τιτ. ιζ΄. διγ. px9'. (81) καὶ ροζ΄. (178). ὯΩΔδε νόει τὸν κανόνα διὰ τὸ κείμενον iB. ια΄. cer: ζ΄. διγ. ια΄. ᾿Ανάγνωϑι καὶ Bıß. α΄. τοῦ Κωδ. «tv. ιδ΄. διατ. ε΄.

40. 'E&v ὀκνοῦντι τῷ κληρονόμῳ προςζελϑεῖν τῇ κληρονομίᾳ διὰ τὸ ἄπορον εἶναι αὐτὴν νομίζειν οἱ χκληρονομιαῖοί δανεισταὶ πάκτον ποιήσωσι 25 τὸ ἥμισυ τυχὸν μέρος τῶν χρεῶν αὐτὸν ἀπαιτεῖν, ἰσχύει τό πάκτον. Ei δὲ οἰκέτης ὑπὸ αἱρέσει ἐγράφη κληρονόμος καὶ τῆς αἱρέσεως ἠρτημένης μήπω χληρονομῶν ἣ ἐλεύϑερος γεγονὼς πακτεύσει περὶ μειώσεως τῶν νερεδιταρίων χρεῶν, γράφει Βίνδος 6 νομικὸς μὴ συμβάλλεσθαι αὐτῷ τὸ πάκτον. 'O δὲ Μάρκελλός πού φησιν καὶ τὸν σοῦον κληρονόμον καὶ τὸν οἰκέτην τὸν νεκεσ30 σάριον πούρως γραφέντας καὶ παχτεύσαντας μετὰ τὸ ἀναφανῆναι αὐτοὺς κληρονόμους, πρὶν 7j μέντοι ἐμμίξουσιν, ὀρϑῶς πακτεύειν' καὶ ἔστιν ἀληϑές τὸ εἰρημένον Μαρκέλλῳ. Τοῦτο δὲ αὐτὸ καὶ ἐπὶ ἐξωτικοῦ φϑάσαντες εἴπομεν, ὅςτις, εἰ καὶ μανδάτῳ τῶν νερεδιταρίων δανειστῶν τῇ κληρονομίᾳ προςῆλϑε καὶ ἠδίτευσε, δύναται καὶ τὴν μανδάτι xıveiv. Ταῦτα μὲν οὖν, εἰ πούρως 35 ἐγράφη κληρονόμος ὁ νεκεσσάριος οἰκέτης. Εἰ γὰρ ὑπὸ αἵρεσιν κληρονόμος 28 Βίνδος:

i.e.

Vindius

LIB. XI — TIT. I (CA)

205

ἐγράφη καὶ τῆς αἱρέσεως ἠρτημένης, ὡς ἀνωτέρω εἰρήκαμεν, ἔτι δοῦλος ὧν ἐπὶ μειώσει τῶν νερεδιταρίων χρεῶν παχτεύσει, ἀρνεῖται μὲν ὁ Μάρκελλος καὶ οὐ δίδωσιν αὐτῷ τὴν τοῦ πάκτου παραγραφὴν μετὰ τὴν ἀνάφανσίν τε καὶ ἔμμιξιν, ἐπειδὴ τὸ ἐν δουλείᾳ γενόμενον πάκτον οὐ συμβάλλεται αὐτῷ μετὰ 5 τὴν ἐλευϑερίαν. Τοῦτο δὲ αὐτό φαμεν, ὅσον εἰς τὸ μὴ τίκτειν αὐτῷ πάκτου παραγραφήν. "Apa δὲ δύναται δόλου παραγραφὴν ἀντιτιϑέναι μετὰ τὴν ἔμμιξιν ἀπὸ τῶν ἐν δουλείᾳ γεγενημένων συμφώνων; Τοῦτο ζητεῖται μέν" ὁ δὲ Μάρκελλος, εἰ καὶ τὸ κατ᾽ ἀρχὰς ἀμφέβαλλεν, ὅμως ἐπὶ ὁμοίων ϑεμάτων ἐδέξατο. Ἐραφεὶς γὰρ ὑπεξούσιος παρά τινος ἐξωτικοῦ κληρονόμος καὶ 10 πάκτου παρὰ τῶν νερεδιταρίων δανειστῶν πρὸ ἀδιτίονος τυχών, ἐμαγκίπατος γενόμενος τὴν κληρονομίαν ἠδίτευσε. Καὶ ἔφη Μάρκελλος δύνασϑαι αὐτὸν κεχρῆσϑαι δόλου παραγραφῇ. 41. ᾿Ηρωτήϑη. Ἐπὶ τίνων λέγεται ἔμμιξις, καὶ ἐπὶ τίνων ἀδιτίων; Καὶ Hb I ἀπεκρίναντο" ἐπὶ μὲν νεκεσσαρίων κληρονόμων, οἷον ἐπὶ υἱοῦ σούου καὶ 515 15 δούλου,

20

25

80

35

ἔμμιξις"

ἐπὶ δὲ ἐξωτυκῶν

ἀδιτίων.

42. Τὸ αὐτό φησιν, καὶ ἔνϑα περιόντος τοῦ οἰκείου πατρὸς αὐστινατεῦσαι τῆς οἰκείας κληρονομίας ὁ ὑπεξούσιος ἐφαντάζετο καὶ ἐπεφήμιζε, καὶ πάκτον αὐτῷ παρὰ τῶν νερεδιταρίων ἐγένετο δανειστῶν, ὅτι εἰ μετὰ τελευτὴν τοῦ πατρὸς τὸν ἐκείνου καταδέξεται χλῆρον, τὸ ἥμισυ τυχὸν μέρος τῶν χρεῶν αὐτὸν ἀπαιτοῦσιν. Καὶ ἐνταῦϑα γὰρ δόλου, καὶ οὐ πάκτου παραγραφὴν αὐτῷ δίδωσιν ὁ Μάρκελλος ὁρῶν τὸ πάκτον ἐν ὑπεξουσιότητι γεγενημένον᾽ ὥςτε καὶ ἐπὶ τοῦ ὑπὸ αἵρεσιν γραφέντος οἰκέτου καὶ ἐν δουλείᾳ πακτεύσαντος οὐκ ἔστιν ἀποδοκιμαστέα ἡ τοῦ δόλου παραγραφή, τουτέστι, καλῶς ἀντιτίϑεται τοῖς πρὸς τὸν οἰκέτην πακτεύσασι. Βλέπε, πῶς εἶπον, πρὶν ἣ ἐμμίξουσιν. 'O μὲν σοῦος δύναται αὐστινατεύειν, καὶ εἰ μὴ αὐστινατεύσει, ἀλλὰ τοῖς πράγμασιν ἐμμίξει τοῦ πατρός, ἔνοχον αὑτὸν ποιεῖ τοῖς νερεδιταρίοις κρεδίτορσιν εἰς ὁλόκληρον, πλὴν εἰ μή, καϑάπερ εἴρηται, πάκτον αὐτῷ παρὰ αὐτῶν ἔτυχε γεγονός, ἣ ἐχρήσατο τῷ τρόπῳ τῆς διατάξεως καὶ ἐποιήσατο ἰνβεντάριον. Ὃ δὲ οἰκέτης πᾶσι μὲν τρόποις ἀναγκάζεται κληρονόμος γενέσϑαι. "ἔχει μέντοι ἐν προνομίῳ τὸ μὴ συνυπάγεσϑαι τῇ διαπράσει τῶν κληρονομιαίων πραγμάτων τὰ μετὰ τὴν ἐλευϑερίαν ἐπικτηϑέντα αὐτῷ, μηδὲ ἀναγκάζεσϑαι αὐτόν ταῦτα τοῖς νερεδιταρίοις διδόναι δανεισταῖς, ἐν ᾧ μὴ αὐϑαιρέτως ἐνεμίξατο καὶ κατεδέξατο τὴν τοῦ δεσπότου χληρονομίαν, ἀλλὰ τοῦ ἄρχοντος ὑπὸ τῶν νερεδιταρίων δανειστῶν [προσέλϑοντος xal] προςελευσϑέντος καὶ ἀναγκάσαντος αὐτὸν ἐμμίξαι. Ἐὰν πακτεύσῃ τὸ ἥμισυ τῶν νερεδιταρίων χρεῶν παρασχεῖν, τοῦτο τὸ πάκτον παρασκευάζει αὐτόν ἀπόρου τῆς κληρο28 ἐποιήσατο:

Ca

ἐποίησα

|

32 ἐνεμίξατο:

Ca ἐνεμίξετε

206

LIB. XI — TIT. I (CA)

voulas ἴσως εὑρισχομένης, καὶ ἐκ τῶν οἰκείων ἤτοι τῶν ἐπικτηϑέντων αὐτῷ μετὰ τὴν ἐλευϑερίαν τὸ ἥμισυ τῶν χρεῶν ἀναπληρῶσαι. Πάκτον γὰρ ποιῆσας καὶ ἑκόν τι καὶ μὴ ἐξ ἀνάγκης ἐμμίξας ἑαυτὸν τῇ κληρονομίᾳ, οὐ δύναται λοιπὸν βοηϑείᾳ κεχρῆσϑαι τοῦ νόμου. 5

43. Κυρίλλου. Τῷ κληρονόμῳ πρὸ ἀδιτίονος δύνανται οἱ δανεισταὶ πάκτον μειωτικὸν ποιεῖν. Εἰ δὲ οἰκέτης ὑπὸ αἵρεσιν γραφεὶς ὑπὸ τοῦ δεσπότου κληρονόμος πρὸ τῆς αἱρέσεως πακτεύσει, ἔχει δόλου παραγραφήν. Εἰ δὲ πούρως ἐγράφη οἰκέτης 7) σοῦος υἱός, δύναται αὐτῷ γίνεσϑαι πρὸ τῆς ἐμμίξεως πάxrov. Τὸ αὐτὸ καὶ ἐπὶ ἐξωτικοῦ" ὅς, ἐὰν κατὰ μανδάτον τῶν δανειστῶν 10 ἀδιτεύσῃ, ἔχει κατ᾽ αὐτῶν τὴν μανδάτι. Εἰ μέντοι οἰκέτης ὧν πακτεύσει, οὐκέτι δίδοται αὐτῷ παραγραφὴ πάκτου (ἃ γὰρ ἐν δουλείᾳ πράττει τις, οὐ συμβάλλεται αὐτῷ μετὰ τὴν ἐλευϑερίαν) ἀλλὰ δόλου, ὥςπερ καὶ ὁ ἐν ὑπεξουσιότητι πακτεύσας καὶ μετὰ ἐμαγκιπατίονα ἀδιτεύσας, καὶ ὁ ἐν ζωῇ τοῦ πατρὸς

15

πακτεύσας

πρὸς

44. Τοῦ ᾿Ανωνύμου. παρὰ τούτους ἐξωτικοί,

τοὺς

δανειστάς.

Νεκεσσάριός ἐστι σοῦος καὶ δοῦλος" ὡς "Ivarer. β΄. τιτ. i9". (8 3).

πάντες

δὲ οἱ

45. Τοῦ ’Evavrıopavoüs. Καίτοι οὐκ ἰσχυρῶς πακτεύεται περὶ τῆς τοῦ ζῶντος κληρονομίας, ὡς βιβ. ε΄. τοῦ Κωδ. τιτ. γ΄. διατ. δ΄, (2, 3, 30) καὶ βιβ. λδ΄. τις. 9°. διγ. β΄. ἐν τέλει (8 3) καὶ Gig. A97. τιτ. ε΄. διγ. λ΄. καὶ περὶ 20 πάσης ὀρφανικῆῇῆς ἀποκαταστάσεως βιβ. ιη΄. τιτ. δ΄. Διγέστων Ow. β΄. ᾿Ανάγνωϑι xal Bu. m’. τοῦ Κωδ, τιτ. ν΄. διατ. δ΄. (8, 50, 4). 46. Οὐκ ἔστιν ἐναντίον τὸ παρὸν ᾧ ᾿Ανώνυμος. ᾿Ενταῦϑα γὰρ οὐ περὶ τοῦ πωλῆσαι ἣ δωρήσασϑαι τὴν τοῦ ζώντος κληρονομίαν ἐστὶ τὸ σύμφωνον. ᾿Ιδοὺ καὶ ἰἀγωγὴ καὶ παραγραφή. Καὶ ζήτει βιβ. ε΄. τιτ. λε΄. κεφ. x9". deu. 25 παρατελ. καὶ βιβ. ιδ΄. κεφ. λβ΄. ϑεμ. α΄.. 47. ᾿Αλλὰ περὶ τοῦ πῶς ὀφείλει ἐνέχεσϑαι ὁ κληρονόμος καὶ περὶ ἰδίας ἐνοχῆς ζήτει Dip. ι΄. τιτ. γ΄. κεφ. ζ΄. ϑεμ. η΄. καὶ βιβ. κδ΄. τιτ. ε΄. κεφ. γ΄. καὶ δ΄. καὶ τὸν ἐν αὐτῷ Ἴνδικα, καὶ μάϑῃς, ὅτι καὶ οἱ δοῦλοι οὐκ ἐνέχονται ἐκ τῶν ἐν δουλείᾳ συμφώνων ἑτέρᾳ ἀγωγῇ, εἰ μὴ τῇ περὶ δόλου, ὅταν πρὸς τὸν 30 δεσπότην συμφωνήσωσι τὶ παρασχεῖν ὑπὲρ τῆς ἐλευϑερίας μετὰ τὴν ἐλευϑερίαν, καὶ οὐκ ἀνέχονται ἐπερωτηϑῆναι. 48. Τοῦ ᾿Ανωνύμου. Καὶ οὐκ ἰσχυρῶς πακτεύει τις περὶ τῆς τοῦ ζῶντος χληρονομίας, ὡς βιβ. β΄. τοῦ Κωδ. τιτ. γ΄. διατ. λ΄. καὶ Big. λδ΄. τιτ. 9°. διγ. β΄. (8. 3) καὶ βιβ. λϑ'. τιτ. ε΄. διγ. λ΄. (29 ὃ 2). 17 Cf. 32 Cf.

schol.

schol.

45

48.

|

24 ἀγωγὴ

καὶ

| inter οὐκ et ἰσχυρῶς

33 τοῦ Ko8.: Ca τοῦ τοῦ Κωδ.

παραγραφή: vestigia

leg. ᾿Ανωνύμου

syllabae

obscura

παραγραφήν

|

discernuntur.

|

LIB. XI — TIT. I (CA)

ὅ

10

15

20

25

207

49. Τὸ μὲν παλαιὸν ἄνευ τινὸς περιεργίας τὰ μεταξὺ νερεδιταρίων κρεδιυτόρων ἐγίνετο πάκτα. Διάταξις δὲ γέγονε Μάρκου τοῦ ϑειοτάτου παρακελευομένη τότε τοῖς νερεδιταρίοις πᾶσι κρεδίτορσι τὰς ἐκ τῶν εἰρημένων πάκτων ἀντιτίϑεσθαι παραγραφάς, ὅτε κοινῇ πάντες οἱ νερεδιτάριοι δανεισταὶ συνελϑόντες φανερὸν ποιήσωσιν τὸ πάκτον τῷ κληρονόμῳ, ὅτι τυχόν, ἐὰν ἀδιτεύσῃ, οὐ πλέον τοῦ τοσοῦδε μέρους τῶν νερεδιταρίων αὐτὸν ἀπαιτοῦσι χρεῶν. Καὶ εἰ μὲν πρὸς αὐτεξούσιον ἐπάκτευσας, ἀντιϑήσεται ἣ τοῦ πάκτου παραγραpn, εἰ δὲ πρὸς ὑπεξούσιον, ἣ τοῦ δόλου, καϑάπερ ἐν τοῖς ἀνωτέρω δεδήλωται. Ταῦτα μὲν οὖν, εἰ πάντες συνελϑόντες οἱ δανεισταὶ τὸ ἐπὶ μειώσει τῶν νερεδιταρίων χρεῶν ἔϑεντο πάκτον. Εἰ δέ τινες μὲν αὐτῶν συνῆλϑον καὶ ἐπάκτευσαν, τινὲς δὲ αὐτῶν ἐδιχονόησαν, τότε διαγινώσκειν ὁ πραίτωρ ὀφείλει καὶ τῷ μείζονι πείϑεσϑαι μέρει καὶ ἐκ τούτου προκριματίζειν τοὺς ἄλλους. Τὸ δὲ πλέον τῶν νερεδιταρίων δανειστῶν μέτρον ὁ πραίτωρ οὐκ ἀπὸ τῆς τῶν προσώπων, ἀλλ᾽ ἀπὸ τῆς τοῦ χρέους κανονίζειν ὀφείλει ποσότητος. Ei γὰρ εἷς μὲν ἐποφείλεται α. νομίσματα καὶ ἐπάκτευσεν, ἕτεροι δὲ δ΄. ἀνὰ ἑκατὸν νομίσματα ὀφειλόμενοι οὐκ ἐπάκτευσαν, προχριματίζειν αὐτοὺς ὁ πακτεύσας ὀφείλει. Δεῖ γὰρ τὸν πραίτωρα τῇ τοῦ χρέους ποσότητι μᾶλλον, ἀλλ᾽ οὐ τῷ ἀριϑμῷ τῶν προςώπων προςέχειν. Εἰ δὲ οἱ πακτεύσαντες καὶ οἱ μὴ πακτεύσαντες ἴσην ἐποφείλονται ποσότητα, τότε τοῖς πλείοσι προςώποις ἐπακολουϑῆσαι τὸν πραίτωρα χρὴ καὶ ἐκ τῶν πλειόνων προχριματίζειν τοὺς μὴ πακτεύσαντας. Ἔν à δὲ καὶ jj ποσότης τοῦ χρέους ἴση ἐστί, καὶ ὁ τῶν προςτώπων ἀριϑμὸς τῶν πακτευσάντων τε καὶ τῶν μὴ πακτευσάντων ἴσος, τότε σχοπείτω, φησίν, ὁ πραίτωρ καὶ ἐπακολουϑείτω τῷ ἐν αὐτοῖς ἀξίᾳ προὔχοντι. Ei δὲ πάντες ἴσοι περὶ πάντα, καὶ μήτε κατὰ τὴν τοῦ χρέους ποσότητα, μήτε κατὰ τὸν τῶν προςώπων ἀριϑμόν, μήτε κατὰ τὴν ἀξίαν οἱ πακτεύσαντες τῶν μὴ πακτευσάντων διαφέρουσι, τότε ὀφείλει ὁ πραίτωρ τὸ φιλαγαϑώτερον μᾶλλον σκοπεῖν τε καὶ ἐπιλέγεσθαι. Τοῦτο γὰρ ἐκ τῆς Μάρκου τοῦ ϑειοτάτου διατάξεως δύναται συνάγεσϑαί τε καὶ νοεῖσϑαι.

50. Κυρίλλου. Δεῖ τοὺς δανειστὰς συναινεῖν τῇ μειώσει" εἰ δὲ μή, ἐὰν Hb I 30 οἱ ἐκ τοῦ μείζονος μέρους ὁμονοῶσιν, ὁ πραίτωρ βεβαιούτω τὴν γνώμην τοῦ 976 μείζονος μέρους. Τὸ δὲ μεῖζον μέρος πρὸς τὸ μέτρον τοῦ χρέους, οὐ πρὸς τὸ πλῆϑος τῶν προςώπων νοεῖται. Εἰ δὲ ἴσον ἐστὶ τὸ χρέος, τὰ πρόξτωπα σκοποῦμεν᾽ εἰ δὲ ἴσα ἐστὶ καὶ τὰ πρόσωπα, τὴν ἀξίαν" εἰ δὲ πάντα ἴσα, τὴν φιλανϑρωποτέραν γνώμην βεβαιοῖ ὁ πραίτωρ. 3

5]*. [Σημείωσαι)] τεχνολογίαν περὶ τῶν καλῇ πίστει συναλλαγμάτων] Hb I . 14.... ἀγωγῶν. Πάντα μὲν γὰρ τὰ καλῇ πίστει συν[αλλάγματα 968 καλῇ ] πίστει λέγεται κοινῶς, αἱ δὲ ἐξ αὐτῶν τικτόμεναι ἀγωγαὶ διαφορὰν ἔχουσι [καὶ ἑτέραν ἔχω ἀγω]γὴν ἐγὼ κατὰ σοῦ καὶ ἑτέραν σὺ κατ᾽ ἐμοῦ, ὡς

208

LIB. XI — TIT. I (CA)

ἐπὶ πράσεως καὶ ἀγορασίας, μισϑώσεως καὶ ἐκμισϑώσεως. [Ἔσϑ᾽] ὅτε δὲ 3| αὐτὴ διρρέκτως κινεῖται παρὰ τῶν δύο προσώπων κατ᾽ ἀλλήλων ... 8 ... ἀνταλλαγῆς, ποτὲ δὲ dj αὐτή, ἀλλ᾽ οὐ κατὰ τὸν αὐτὸν τρόπον, ἀλλὰ διρρέκτως μὲν παρὰ τοῦ ἐνός, κοντραρίως δὲ παρὰ τοῦ ἑτέρου, ὡς ἐπὶ τῆς μανδάτι, τῆς 5 παρακαταϑήκης, τῆς νεγοτιόρουμ καὶ τῶν ὁμοίων. Αἱ μὲν οὖν ἀγωγαὶ οὕτως. 'AXX ὅμως τὰ τοιαῦτα πάντα συναλλάγματα βόνα φίδε εἰσίν, ὡς Buß. ιβ΄. τιτ. — κεφ. λϑ΄. Ἔν δὲ τοῖς στρίκτοις συμφώνοις ἀεί ποτε ὁ εἷς μόνος κατὰ τοῦ ἑτέρου κινεῖ, οἷον τῇ ἐπερωτήσει, τῷ δανείῳ, τῇ δωρεᾷ καὶ τῷ ληγάτῳ. Ταῦτα γὰρ μόνα τέσσαρά εἰσι στρίκτα. Γνώρισμα δὲ τῶν καλῇ πίστει συναλλαγμάτων 10 ἐστὶν τοῦτο᾽ ἢ ἑκατέρους τοὺς συναλλάσσοντας ἐνόχους ἀλλήλοις ἑκόντας γίνεσϑαι, ἢ τὸν ἐναγόμενον παντὶ τρόπῳ εἶναι ἑκουσίως καϑυποβάλλοντα ἑαυτὸν τῷ συναλλάγματι. "Eni δὲ τῶν στρίκτων ἄκων γίνεται ἔνοχος ὁ ἐναγόμενος. Ei δέ τις εἴπῃ περὶ δανείου" καὶ μὴν ὁ δανειζόμενος ἑκὼν ὑποπίπτει τῷ συναλλάγματι᾽ ἀλλ᾽ ὅμως τῶν στρίκτων ἐστίν, διακούσεται, ὅτι καὶ 16 οὗτος, καϑὸ ἕτερόν τι, παρ᾽ ὃ ἔλαβε, δοῦναι ἀναγκάζεται, κατὰ τοῦτο ὡς οἰκεῖόν τι διδοὺς ἠναγκασμένως καὶ οἷον ἀκουσίως δίδωσιν αὐτό. 52*. Σημείωσαι καὶ ἑτέραν τεχνολογίαν ϑαυμαστήν: ὅτι πρωτότυπόν τι πρᾶγμα σύμφωνον ἔχον καὶ ποινὴν ἐν παρακολουϑήματι ἐπηρωτημένην ἣ τῶν ἐν παραγραφῇ ἐστιν, ἣ τῶν ἐν ἀπαιτήσει. Τὸ δὲ ἐν ἀπαιτήσει διαιρεῖται 20 εἰς δύο᾽ ἢ γὰρ καὶ τὰ δύο τις συμφωνεῖ ἐκ... 5... ἀπαιτήσεως τό τε πρωτότυπον καὶ τὴν ποινήν, ἢ ἁπλῶς ἐπηρωτήϑη fj ποινή, ἐὰν τόδε γίνηται. “Ομοίως καὶ τὸ ἐν παραγραφῇ εἰς δύο διαιρεῖται. Ἢ γὰρ ἐπὶ τούτῳ ἁπλῶς γίνεται 7| ἐπερώτησις τῆς ποινῆς, ἐὰν τόδε γένηται, ἣ καὶ τὰ δύο συμφωνεῖται, ὅτι οὔτε τόδε γενήσεται καὶ δοϑήσεται ἡ ποινή. Ἔνϑα μὲν οὖν εὕροις ἐπί τε τῶν 25 ἐν ἀπαιτήσει, ἐπί τε τῶν ἐν παραγραφῇ καὶ ποινὴν ἐπηρωτημένην καὶ πρωτότύπον πρᾶγμα, ἐπὶ μέν τῶν ἐν ἀπαιτήσει ἀπαιτεῖ ὁ ἐνάγων τὰ δύο, ἐπὶ δὲ τῶν ἐν παραγραφῇ κερδαίνει καὶ τὸ πρωτότυπον πρᾶγμα ὁ ἐναγόμενος, ἀπαιτεῖ δέ καὶ τὴν ποινῆν. Ἔνϑα δὲ ἁπλῶς γένηται ἡ ἐπερώτησις ἐπ᾽ ἀμφοτέρων, ἤγουν τῶν τε ἐν ἀπαιτήσει καὶ τῶν ἐν παραγραφῇ, ἐπὶ μὲν τῶν ἐν παραγραφῇ 30 ἐπιλογὴν ἔχει ὁ ἐναγόμενος, 3) τὴν ποινὴν ἀπαιτῆσαι, 9 τῷ δικαίῳ τοῦ πράγματος χρήσασϑαι. ᾿Εὰν οὖν τὸ ἕν ἐπιλέξηται, ἀπεντεῦϑεν ἀποκέκλεισται

τοῦ ἑτέρου, μὴ προζεχόντων ἡμῶν, ποῖον ἐπελέξατο ἣ τὸ ἔχον μεῖζον ποσόν, ἢ τὸ ἔλαττον. Ἐπὶ δὲ τῶν ἐν ἀπαιτήσει περὶ ἀμφοτέρου ἔχει ὁ ἐνάγων τὰς ἀγωγάς, οὐχὶ [τὸ ἕν ἐν παραγραφῇ, τὸ ἕτερον ἐν] ἀπαιτήσει" ἀλλ᾽ εἰ μὲν τὴν 36 τὸ μεῖζον ἔχουσαν κινήσει, τῆς ἄλλης ἀποχλείεται, εἰ δὲ τὴν τὸ ἔλαττον, κινεῖ xai τὴν ἄλλην ἐπὶ τῷ περιττῷ.

14 διακούσεται, ὅτι: Ca δὲ ἀκούσεται, ὅτι; Hb. καὶ ἀκουσίως γὰρ

LIB. XI — TIT. I (CA)

53*. Σημείωσαι τὸν παλαιὸν [λέγο]νται [πραι]τωρία πάκτα, ἀλλὰ μό[ζει] τὴν παραδίδωσιν αἰτιῶν. φύλλα τα΄. (ξ 28). Ζήτει καὶ τὸ [π.] 5

209

λέγοντα, ὅτι ἔνια τῶν συναλλαγμάτων [πολι]͵τωκὴν ἤτοι πραεσχρίπτις βέρβις &oΖήτει [τῶν] Ἴνστιτ. δ΄. τιτ. [ς΄.] μετὰ στοιχεῖον τοῦ [Γα]ριδᾷ μετὰ φύλλα... 0’.

54*. Ζήτει βιβ. ι΄. τιτ. γ΄. κεφ. μδ΄. καὶ μή σοι ἐναντιωϑῇ. "Exetvo γάρ ἐστι ποί[ησις ἐπὶ δόσει ἣ δόσις] ἐπὶ ποιήσει. "Eni δὲ ταύτης ἡ πραεσκρίπτις βέρβις γίνεται, En’ [ἐκείνης] δὲ fj δὲ δόλο. Τὴν δὲ αἰτίαν γνώσῃ πάντη ἀναγνοὺς τὴν ἐκεῖ κειμένην παραγραφήν.

55*. Τουτέστιν ψιλὸν αύμφωνον. Ἔστι δέ, ἡνίκα μὴ προηγήσηται δόσις Hb I 10 ἣ ποίησις, ἀλλὰ μόνον σύμφωνον συστῇ ἐπὶ δόσει ἣ ποιήσει" 7) ψιλὸν σύμφωνόν 564 ἐστιν, ὅτε μηδεμιᾶς ἐπικειμένης αἰτίας ἐπαγγέλλομαί τινι διδόναι. Λέγεται δὲ ψιλὸν καὶ τὸ ἀπροστίμωτον, ὡς τούτου τοῦ βιβ. τιτ. β΄. κεφ. κα΄. καὶ dc’. xal Bi. κ΄. τιτ. α΄. κεφ. οζ΄.

a

56*. Ζήτει περὶ ψιλοῦ συμφώνου xal βιβ. κε΄. τιτ. α΄. κεφ. α΄. Καὶ τὸ ἐνέχυρον γὰρ ψιλῷ δυμφώνῳ συνίσταται ἤτοι χωρὶς δόσεως ἣ ἀριϑμήσεώς τινος, ὡς τοῦ αὐτοῦ βιβ. καὶ ctr. κεφ. 9’. ϑεμ. δ΄. περὶ ψιλοῦ συμφώνου ἤτοι χωρὶς ἱκανοδοσίας. “Ὅρα καὶ ἕτερον παράδειγμα τοῦ ψιλοῦ συμφώνου ἐπὶ τόκῳ. Τόχος οὐκ ἀπαιτεῖται οὐδὲ τίκτεται ἀγωγή, ὡς Di. κγ΄. τιτ. γ΄. κεφ. νβ΄. Παραγραφὴ δὲ ἁρμόζει, ὡς τὸ αὐτὸ νβ΄. κεφ. φησὶν καὶ τὸ ve’. ᾿Απὸ 20 ψιλοῦ συμφώνου ποινὴ οὐκ ἀπαιτεῖται, εἰ μὴ καὶ ἐπερώτησις γένηται, ὡς βιβ. 197. τιτ. ζ΄. κεφ. ζ΄.

1

51*. Ζήτει νεαρὰν οβ΄. τοῦ βασιλέως κυρίου Λέοντος διδάσκουσάν σοι, ὅτι καὶ χωρὶς προστίμου ἰσχύει τὸ σύμφωνον καὶ ψιλὸν οὐ νενόμισται, ἐν

ᾧ ὁ ϑεῖος σταυρός ἐστιν προκείμενος. Καὶ ταῦτα μὲν τὰ τῆς νεαρᾶς. Σὺ δὲ

e

οι

γίνωσκε, ὅτι ψιλόν ἐστιν σύμφωνον μὴ τίκτον ἀγωγήν, ὅπερ οὔτε ὑπὸ νόμου χυροῦται, οὔτε ἰδικὸν ὄνομα ἔχει, οὔτε μίαν τῶν τεσσάρων αἰτιῶν" πολλάκις δέ τι σύμφωνον καὶ ὄνομα ἔχον καὶ ἀγωγὴν τίκτον λέγεται νόμῳ ψιλόν, ὡς τὸ ἐνέχυρον (τοῦτο γὰρ ὄνομα ἔχει καὶ ἀντὶ μιᾶς ἀγωγῆς τέσσαρας, τὴν πιγνερατυκίαν, τὴν Σερβιανήν, τὴν κουάσι Σερβιανήν, καὶ τὴν ὑποθηκαρίαν iv 3 ῥέμ) καϑὸ δὴ οὐδὲ xa9' ἑαυτὸ ϑεωρεῖται, οὐδ᾽ ἀφ᾽ ἑαυτοῦ ἔχει τὴν σύστασιν. Οὔτε μὴν ἐν ἑαυτῷ δύναται ἐδράζεσϑαι, ἀλλ᾽ ἑτέρου συμφώνου παρακολούϑημά ἐστιν. Τῶν δὲ παρακολουϑημάτων τὰ μὲν καὶ πρωτότυπά εἰσι καὶ xaO ἑαυτὸ συνιστάμενα, ὡς N ἐπερώτησις᾽ τὰ δὲ ἀεὶ παρακολουϑήματα μένουσι καὶ οὐδέποτε πρωτότυπα γίνονται, ὡς ὁ τόκος καὶ τὸ ἐνέχυρον. Καὶ ζήτει κεφ. 35 μα΄. καὶ με΄. καὶ οα΄. καὶ βιβ. β΄. τιτ. γ΄. κεφ. κγ΄. καὶ Buß. υϑ'. τιτ. ε΄. χεφ. γ΄. καὶ ttr. α΄. αὐτοῦ κεφ. οβ΄. καὶ τούτου τοῦ ttr. κεφ. ς΄. καὶ x9'. καὶ βιβ. κ΄. τιτ. α΄. κεφ. ς΄. καὶ τὴν. παραγραφήν. Ζήτει περὶ ψιλῶν συμφώνων καὶ ἕτερον ἐν Big. ζ΄. τιτ. — κεφ. οδ΄, καὶ π΄.

2

SCHELTEMA,

Basilica, 1.

14

210

LIB. XI — TIT. I (CA)

58*. Μὴ δόξῃ σοι ἐναντίως ἔχειν τούτῳ τὸ ἐν τῷ γ΄. τιτ. τοῦ χγ΄. Buß. χεφ. λ΄. να΄. καὶ νβ΄., ὅτι καὶ ἀπὸ ψιλοῦ συμφώνου ἀπαιτεῖται τόκος τῶν παρὰ τῆς πόλεως δανειζομένων χρημάτων, καὶ ταῦτα στρίκτου ὄντος τοῦ συναλλάγματος. ᾿Εχεῖνο γὰρ ἰδικοῦ νομίμου ἐστὶν καὶ τὰ ἰδικὰ τῶν γενικῶν 5 ἐπικρατέστερα. Ζήτει τοῦ αὐτοῦ τιτ. καὶ βιβ. κεφ. νη΄. λέγον" δανειζομένων καρπῶν δύναται καὶ ἀπὸ συμφώνου τόκος ἀπαιτεῖσϑαι. 59*. [Περὶ] τῶν στρίκτων ζήτει κεφ. ιςτ΄. [καὶ . . .] καὶ βιβ. κγ΄. [τιτ. γ΄.] xep. ια΄. [καὶ . . .] καὶ τὴν ἐκεῖ [παραγραφὴν] καὶ τιτ. αὐτοῦ [xeg. . . . καὶ] νβ΄. 60*. Τὸ δὲ ψιλὸν σύμφωνον ἤτοι τὸ μετὰ χρόνον ἐπὶ μειώσει τοῦ συναλ10 λάγματος γενόμενον ἐπὶ τῶν καλῇ πίστει καὶ ἀγωγὴν τίκτει καὶ παραγραφήν. Καὶ ζήτει βιβ. (9^. τιτ. α΄. κεφ. οβ΄. ϑεμ. β΄.. 61". ᾿Ωρισμένος χρόνος ἐν τῇ ἀναδόσει καὶ τῇ ἐπιδόσει τῆς προικὸς ἐνιαυτός ἐστιν καὶ κατὰ τοῦ ἀνδρὸς καὶ ὑπὲρ τοῦ ἀνδρὸς ἑρμηνεύεται. ᾿Απαιτῶν γὰρ τὴν προῖκα οὐ λαμβάνει μὴ τελειωθέντος ἐνιαυτοῦ, καὶ ἀπαιτούμενος 15 οὐ δίδωσιν πλὴν τῶν ἀκινήτων᾽ ταῦτα γὰρ παραχρῆμα χρεωστεῖ ἀποδοῦναι. 62". ... 8... . 10... εἰ μὴ χρησϑὲν .... 10 δόλῳ ἣ κινδυνεύειν 20

635.

δὲ ὁ δόλος τῇ κομμοδάτι τὸ μὴ κινδυνεύειν ἐπὶ τοῖς τυχηροῖς διὰ... 4... dev πρότερον ἐδόϑη τῷ χρησα[μένῳ] τὸ .... [συνε]φώνησεν ὁ δεποσίτωρ τὸ μὴ κινδυνεύειν ἐπὶ ἐπὶ τοῖς τυχηροῖς.

Πῶς ἐπὶ τῶν κατὰ φύσιν οὐ δεόμεϑα πάκτου ἰδιωτικοῦ, ἀλλὰ... 3...

ΒΒ]

ἔχει ὁ καϑ᾽ ἕνα συμφωνεῖν τὰ κατὰ φύσιν καὶ ποιεῖν, κἄν τε ϑέλῃ x&v τε μή, 568 ἐπὶ δὲ τῶν παρὰ φύσιν δεόμεϑα πάκτου ἰδιωτικοῦ; Ζήτει κεφ. μγ΄. καὶ τὸν αὐτοῦ ἴνδικα ἀναγκαῖον ὄντα, καὶ τούτου [παραγραφὴν καὶ] κεφ. λα΄. 64*. 85

....5....

φύ[σιν]

... 4 ...

τεῖσϑαι

τὰ...

3... παραχρῆσϑαι.

65*. “ὥσπερ τὸ παρὰ φύσιν καὶ πρὸς μείωσιν καὶ πρὸς αὔξησιν τοῦ συναλλάγματος.... 10... . ἐπὶ μειώσει τοῦ συναλλάγματος, εἰ καὶ μεταχρόvoc συμφωνουμένα εἰσὶ τῷ συναλλάγματι καὶ συμβάλλεται τῷ συναλλάττοντι, ὃν ὠφελεῖ τὸ σύμφωνον. Ἔν [βιβ.]..... 8.... ἐν βιβ. (9. τιτ. α΄. κεφ. ς΄. xal οη΄. ϑεμ. β΄. καὶ τοὺς ἐν αὐτῷ παλαιούς. Σὺ δὲ γίνωσκε, ὅτι ὑπανα[χώρησις] 80 γίνεται, ἢ ὅταντι ἐξ ἑκατέρου μέρους συμφωνηϑῇ, οὐ μὴν καταβληϑῇ τὸ τίμημα καὶ [παρα]δοϑῇ τὸ πρᾶγμα, ἣ ἐὰν μήπω καταβληϑέντος τιμήματος παραδοθῇ τὸ πρᾶγμα. Καὶ ζήτει Qu. (9^. τιτ. α΄. κεφ. [λ]ε΄. καὶ τὸν ἐκεῖ παλαιόν, καὶ τιτ. ε΄. κεφ. β΄. καὶ τὸν παλαιόν, καὶ κεφ. κδ΄. τοῦ αὐτοῦ τιτ. Γίνεται δὲ ῥὲ νόνδουμ σεκοῦτα ὑπαναχώρησις τοῦ πράγματος παραδοϑέντος

LIB.

XI — TIT.

I (CA)

211

καὶ πάλιν ἀντιστρεφομένου, ὅπερ οὐ δύναται γίνεσϑαι τοῦ τιμήματος φϑάσαντος καταβληϑῆναι, ὡς ἐν τῷ ιϑ'. βιβ. φησίν. ᾽Εὰν δὲ ἐν τῇ ἀρχῇ τοῦ συναλλάγματος καταλειφϑείσης τῆς περὶ τῆς δούπλας ἐκστιπουλάτου, οὐχ ὡς συγχωρηϑείσης, ἀλλὰ παρασιωπηϑείσης, βούλομαι ὁ ἀγοραστὴς ἐπερωτᾶν ταύτην τὸν πράτην, 6 οὐ ποιεῖ τι πρὸς αὔξησιν τοῦ συναλλάγματος, καὶ κἂν σιωπηϑῇ, σιωπηρῶς πάλιν ἐπακολουϑεῖ, ὡς βιβ. ιϑ΄. τιτ. α΄. κεφ. ἔς΄., εἰ μήπου συγχωρηϑῇ. Τότε γάρ, ἐὰν ἀναγκάζω τὸν ἀγοραστὴν καὶ ἐπερωτηϑῇ ταύτην μεταχρόνως, ἐπειδὴ πρὸς αὔξησιν δοκεῖ τοῦ συναλλάγματος, ψιλὸν δοκεῖ πάκτον xal ἀρκεῖ εἰς παραγραφήν. 10.

66%. ... 40.... ἐν τῷ γ΄. ϑεμ. ᾿κεῖ γὰρ ἐδιδάχϑης, ὅτι σύγχρονα τυγχάνει τὰ σύμφωνα καὶ ἐν τῇ ἀρχῇ καὶ ἐν τῇ συστάσει τῶν συναλλαγμάτων. Ἔνταῦϑα δὲ παραδίδοταί σοι, ὅτι ἐπὶ τῶν καλῇ πίστει συναλλαγμάτων οἷον πράσεως καὶ ἀγορασίας, κἂν ἐν τῇ ἀρχῇ καὶ ἐν τῇ συστάσει τοῦ συναλλάγματος οὐ [συ]Ἱνεφωνήϑη τι [ὑπ]εναντίον τῆς τοῦ συναλλάγματος φύσεως, ἀλλ᾽ [ἀ]πηρτίσϑη 15 τοῦτο κατὰ τὴν ἰδίαν φύσιν, δύναται ἐπὶ τῶν πραγμάτων ἀκεραίων ὄντων γίνεσϑαι σύμφωνον ἀναλύον τὴν πρᾶσιν 7| xa9' ὁλόκληρον ἣ ἐκ [uépouc]: καὶ τὸ τοιοῦτον [σύμφωνον] λογίζεται σύγ[χρονον] καὶ παραγραφὴν ἐνοῦσαν χαρίζεται. Καὶ ὅτι ἐνοῦσα λογίζεται, δῆλον ἐκ τοῦ ἀνα[λύεσ]ϑαι τὸ συνάλλαγμα 3| καϑόλου ἣ μερικῶς" οὐκ ἂν δὲ ἀνελύετο, εἰ μὴ [ἐνὸν] ἐλογίζετο τὸ σύμφωνον.

0

617". ᾿Αλλ᾽ ἡ μὲν εἰς τὸ πᾶν γενομένη ὑπαναχώρησις ἴψο ἰοῦρε ἀναιρεῖ Hb 1 τὸ συνάλλαγμα .... 1l .... εἰ μ..2... παραγραφήν᾽ καὶ λοιπὸν διὰ 509 μεταγενεστέρου συμφώνου 7j μερικὴ ὑπαναχώρησις δύναται ἀϑετεῖσθϑαι. ὡς χεφ. χζ΄. deu. δ΄. ὅλον.

68*. Τὰ κόντρα λί[έγεμ, olov ὅταν] ὁ πούπιλλος ἄνευ αὐθεντίας τοῦ ἐπιτρό- Hb I 25 που συμφωνήσῃ πρός τινα μὴ ἀπαιτῆσαι αὐτὸν τὸ χρέος" εἰς περιγραφὴν 570 δέ. ὅταν τις ἀπαιτῆσαι ϑέλων πλείονα τοῦ νομίμου τόκου συμφωνήσῃ πρὸς τὸν χρεώστην, ὡς ἐὰν «μὴ» δώσεις μοι τὸ κεφάλαιον ἄχρι τοῦ δεῖνα καιροῦ, ἵνα δῷς μοι ἀντὶ τόκων πρόςτιμον τόσον ἤγουν τὸ μέλλον εἶναι τῶν νομίμων τόκων En’ ἐκεῖνα. Φεύγων γὰρ οὗτος τὴν ἀπὸ τῶν νόμων ποινὴν εἰς τὸν παρά30 νομὸν τόχον, τίϑησιν ἀντὶ τόκου ποινὴν σπουδάζων. περιγράφειν τὸν νόμον, ὅπερ ἀπορραπίζει ὁ νόμος, καϑά φησιν τὸ μ΄. κεφ. τοῦ [α΄. τιτ. τοῦ β΄. βιβ.] καὶ ξε΄. τοῦ γ΄. rır. [τοῦ] xy’. βιβ. 69*. “Ὅταν τοῖς ῥήμασιν ἐναντιοῦται ὁ συγχλητικὸς δι᾿ ἑαυτοῦ δανείζων καὶ ἔπειτα [ὑπὲρ] τοῦ νομίμου τόκου ἐπερωτῶν.

35

70*. δανείζῃ).

'Qc ὅταν τῇ ἐϊννοίᾳ] μάχεται, ὡς ὅταν διὰ παρενϑίέτου] προσώπου

212

71%. ἀκριβῶς ἐστί, καὶ τὸ τέλος

LIB. XI — TIT. 1 (CA)

Τί ἐστιν ἐναντιοῦσϑαι νόμῳ καὶ τί τὸ περιγράφειν μαϑεῖν, ζήτει βιβ. β΄. τιτ. α΄. κεφ. λϑ΄., οὗ ἡ ἀρχή" τὸ μ΄. κεφ. τοῦ αὐτοῦ τιτ. καὶ βιβ. καὶ Buß. κγ΄. τιτ. καὶ i. x9". vtr. ε΄. κεφ. ε΄. καὶ βιβ. μα΄. τιτ.

5 βιβ. κβ΄. v.

αὐτόν, el ϑέλεις ἐναντίωσις νόμου γ΄. κεφ. ογ΄. περὶ α΄. κεφ. κζ΄. καὶ

α΄. κεφ. xt.

12*. Περὶ δὲ συμφώνων ἐναντιουμένων νόμοις φησὶν τὸ κη΄. κεφ. τοῦ παρόντος τιτ. καὶ βιβ. μγ΄. ver. α΄. κεφ. πγ΄. deu. δ΄. καὶ Bip. μα΄. τιτ. α΄. κεφ. χζ΄. xai pi’. καὶ τοῦ παρόντος κεφ. ϑεμ. 9'. ὅλον, καὶ κεφ. κζ΄. ϑεμ. ς΄. καὶ ζ΄. καὶ κεφ. π΄., οβ΄., κη΄. καὶ vut. β΄. κεφ. λε΄. καὶ Bi. κϑ'. τιτ. ε΄. 10 κεφ. ε΄. καὶ Ac καὶ βιβ. κγ΄. ctr. γ΄. κεφ. μγ΄. καὶ βιβ. υϑ'. τιτ. ιδ΄. κεφ. γ΄. καὶ βιβ. μα΄. τιτ. ζ΄. κεφ. κγ΄. Περὶ δὲ τῶν εἰς περιγραφὴν αὐτοῦ γινομένων διδάσκει τὸ ιβ΄. 9eu. τοῦ η΄. κεφ. τοῦ β΄. τιτ. τοῦ παρόντος βιβ., οὗ ἣ ἀρχή" οὔτε περὶ διατροφῶν, καὶ βιβ. κβ. τιτ. α΄. κεφ. χζ΄. καὶ βιβ. κγ΄. τιτ. γ΄. xep. ογ΄. ὅλον, μᾶλλον δὲ τὸ τέλος, καὶ κεφ. αὐτοῦ μγ΄. καὶ ὁ παλαιός. i5

73*. Ποῖα δέ εἰσιν ὑπεναντία τῶν καλῶν τρόπων εὑρήσεις ἐν τῷ τελευτ. κεφ. τοῦ παρόντος vtt. καὶ βιβ. μγ΄. τιτ. ς΄. κεφ. δ΄. καὶ Bip. κδ΄. c. β΄. χεφ. ιδ΄, καὶ βιβ. κη΄. Tur. η΄. κεφ. ιδ΄. καὶ τῷ παλαιῷ, καὶ τοῦ παρόντος τιτ. κεφ. κζ΄. ϑεμ. ς΄. καὶ τῇ ἐκεῖ παραγραφῇ. Τὰ τοίαυτα σύμφωνα καλοῦσιν ἐναντία τοῖς καλοῖς τρόποις καὶ βιβ. κε΄. τιτ. β΄. κεφ. ϑ΄. καὶ βιβ. ιγ΄. τιτ. β΄. 20 χεφ. β΄. deu. γ΄. κἀὶ ἡ ἐκεῖ α΄. παραγραφή. 74*. Τοῦτο ἐκ τῆς τῶν συμφωνησάντων κρίνεται διαϑέσεως. Εἰ γὰρ τυχὸν δύο ἣ r|peis εἰσι χρεώσται τῷ] Παύλῳ νομίσμασι λ΄. καὶ ὁ Παῦλος πρὸς ἕνα αὐτῶν συγχώρησιν ποιήσει τοῦ μὴ ἀπαιτῆσαι αὐτὸν τὸ ἐπιβάλλον αὐτῷ, τοῦτο γενικόν ἐστι καὶ εἰς κ[ληρονόμους μεταβαί]νει. 26

75*. Πῶς νοεῖται τὸ προσωπικὸν σύμφωνον μαϑήσῃ ἀπὸ τοῦ β΄. ϑεμ. τοῦ νς΄. κεφ..

εἶναι

προλήψει

γενικόν,

16". Ζήτει βιβ. κβ΄. τιτ. α΄. κεφ. 9΄. καὶ βιβ. μδ΄. τιτ. tc". κεφ. η΄. ϑεμ. β΄. xal βιβ. νη΄. rer. γ΄. κεφ. Ac'. καὶ τοῦ παρόντος τιτ. κεφ. ιζ΄. dep. γ΄. καὶ τὸν Ἴνδικα Στεφάνου καὶ κεφ. μ΄. deu. α΄. καὶ νς΄. deu. β΄. καὶ βιβ. κη΄. 30 ctr. η΄. κεφ. λα΄. ϑεμ. β΄. καὶ βιβ. μδ΄. τιτ. ις΄. κεφ. κ΄. 77". Σημείωσαι χρήσιμον καὶ &[voy ]xatov. [Τὰ] παρὰ [τῶν τα]βελλιώνων ἐϊντι]ϑεμένα τυπικὰ ῥήματα τοῖς συμφώνοις ἐ[νά]πτουσι τοὺς συν[α]λλάσσοντας, εἰ τὴν [ἐναντίαν] οὐκ ἔσχον [διά]ϑεσιν. Ζήτει καὶ βιβ. .. τιτ. ς΄. κεφ. E. . Ben... . [καὶ] βιβ. ιδ΄. τιτ. α΄. {κεφ. νς΄.] καὶ βιβ. β΄. τιτ. γ΄. [κεφ.

35 ἠδ΄.] καὶ κδ΄. καὶ βιβ... [{τιτ.]... κεφ. ξε΄. καὶ βιβ..

. τιτ. α΄. κεφ. γ΄. καὶ

[τὴν] «΄. παραγραφὴν καὶ [βιβ.].. . τιτ. β΄. κεφ. υϑ΄. καὶ τὸν ἐκεῖ [παλαιόν].

LIB. XI — TIT. I (CA)

213

78*. Σημείωσαι, πῶς xal Ex ποίων ῥημάτων ἁρμόζει ἡ ἐξ στιπουλάτου. Hb I Ζήτει xol Qi. μγ΄. vvv. β΄. κεφ. 9°. καὶ τιτ. αὐτοῦ α΄. κεφ. ρλδ΄. ϑεμ. γ΄. 572

ἀναγκαιότατον. Πότε δὲ οὔτε ἣ ἐξ στιπουλάτου ἁρμόζει, οὔτε ἄλλη τις ἀγωγή, ζήτει τοῦ παρόντος ttt. κεφ. μα΄. καὶ νζ΄. καὶ τὰς ἐκεῖ παραπομπάς, καὶ 5 πβ΄. καὶ nd’. καὶ vvv. β΄. κεφ. κγ΄. Πότε δὲ ἁρμόζει ἡ πραεσκρίπτις βέρβις, δηλοῖ τὸ οα΄. κεφ. τοῦ παρόντος τιτ. καὶ βιβ. x9^. τιτ. ε΄. κεφ. λβ΄. xal tur. αὐτοῦ α΄. κεφ. ἠς΄. καὶ τοῦ παρόντος χεφ. ϑεμ. α΄. περὶ τὸ τέλος. 79*. Ζήτει Qu. νη΄. τιτ. ι΄. κεφ. α΄. deu. α΄. β΄. γ΄. περὶ καινοτομίας xul τιτ. τα΄. αὐτοῦ κεφ. ια΄. ...6... [καὶ τού]του τοῦ τιτ. κεφ. κζ΄. deu. 10 ζ΄. καὶ κεφ. λβ΄. καὶ μβ΄. καὶ Big. β΄. τιτ. γ΄. κεφ. κζ΄. καὶ Bip. κη΄. τιτ. η΄. χεφ. ζ΄. ϑεμ. γ΄. καὶ βιβ. κϑ'. τιτ. ε΄. κεφ. ε΄. καὶ υϑ΄., καὶ μαϑήσῃ πάλιν ἐκ τούτων, ὅτι [συνεσ]τῶτος τοῦ γάμου οὐ δύνανται συμφωνεῖν ὁ ἀνὴρ ἣ ἣ γυνὴ πρὸς ἀλλήλους περὶ συγχωρήσεως βλάβης ἰδιωτικῇς 7) κλοπῆς, μετὰ

δὲ διαζύγιον δύνανται. 15

80*. ἣ κλοπὴ τιτ. β΄. ἀφ᾽ ὧν

Οὐ πρὸ τῆς καὶ [ζήτει] κεφ. α΄. περὶ μάϑῃς, πότε

κλοπῆς δηλαδή, ἀλλὰ μετὰ τὴν κλοπήν. ᾿Ιδιωτικὸν γὰρ τούτου τοῦ ctt. κεφ. χζ΄. ϑεμ. γ΄.. Ζήτει καὶ βιβ. κα΄. τὰ μέσα καὶ κεφ. δ΄. περὶ τὸ τέλος καὶ κεφ. ς΄. deu. δ΄., ἐπὶ τῶν τοιούτων συμφώνων ἀτιμοῦται καὶ πότε οὔ.

81*. Τοῦ ᾿Ανωνύμου. “Ὅμοιον βιβ. ιϑ΄. τιτ. β΄. διγ. κγ΄. (24 ὃ 5) ἤγουν 20 βιβ. κ΄. ctr. α΄. καὶ Big. η΄. τοῦ Κωδ. τιτ. ι΄. διατ. ιβ΄. καὶ ιδ΄. ἤγουν Br. νη΄. τιτ. tx. κεφ. α΄. καὶ «βιβ.» Ad”. τιτ. α΄. διγ. α΄. διαφορὰν παραγγελίας χαὶ ῥεμισίονος «ἔχον». 82%. Ζήτει κεφ. λη΄., μβ΄., καὶ E'., καὶ βιβ. κϑ'. τιτ. ε΄. κεφ. ε΄. καὶ ος΄. καὶ βιβ. v9. τιτ. ς΄. [κεφ.]... καὶ ιδ΄. ϑεμ. β΄. καὶ βιβ. λε΄. τιτ. α΄. κεφ. ς΄. 25 xal βιβ. μα΄. τιτ. α΄. κεφ. κα΄. καὶ κεφ. τε΄. deu. β΄. καὶ Bip. (9. τιτ. ιζ΄. κεφ. δ΄, καὶ τούτου τοῦ βιβ. τιτ. β΄. κεφ. v'., dp’ ὧν μάϑῃς, ὅτι, ὅταν [μὲν εἰς] ἰδιωτυκὴν ἀφορᾷ βλάβην fj γενομένη ζημία, ἔξεστι συγχωρεῖν ταύτην᾽ ὅταν δὲ εἰς δημοσίαν, ὡς ὅταν τις καινοτομεῖ δημοσίαν ὁδόν, οὐκ ἰσχύει τὸ σύμφωνον. 30

83%. Σημείωσαι τὸ παράνομον λήγατον] διὰ τὸν κανόνα τὸν ἐν τῷ λε΄. BiB.* τὸ λ[ήγατον] τὸ φάνερον βλ[άπτει)], τὸ ἐκτετυπω[μένον] οὐ βλάπτει"

δια... 2... γὰρ ἐὰν συμφωνήϑῃ τὸ T..... 84*. ᾿Εὰν aiperös ληγατευϑὲν ὀμόσῃ τις μὴ [ἀχϑεσϑ]ῆναι ἐπὶ τῷ ἀναλαβέσϑαι τὸ ληγάτον ἣ πολλάκις, ἐὰν ὀμόσῃ τις πρότερον μήπω γενομένου τοῦ 35 ἁμαρτήματος, ὅτι ἐὰν κλέψῃς, οὐ κινήσω κατὰ σοῦ, ἣ ἐὰν τὴν δημοσίαν καινοτομήσῃ ὁδόν, οὐδὲ τοῦτο ἔρρωται.

214

LIB. XI — TIT. I (CA)

85". Kat λοιπὸν οὐ δύναται] πρόστιμον ἀ[παιτεῖσϑαι] ὡς Bi. μα΄. τιτ. α΄. [κεφ.] ιε΄. ϑεμ. B’., οὔτε ἐγγυητὴν ἐν[άγεσϑαι] οὔτε ὁ ἐξ π[ροκουρατίονος] ὡς βιβ. να΄. τιτ. [ς΄. κεφ. α΄.] ϑεμ. δ΄. 86*. Οἷον υἱὸς αὐτεξούσιος᾽ εἰ γὰρ ὑπεξούσιος ἦν, οὐκ εἶχεν τὴν τοῦ Hb 1 5 συμφώνου παραγραφήν, ὡς παρόντος κεφ. «τῷ ι΄. ϑεμ.» δηλοῦται. 'O γὰρ 575 υἱὸς ὁ ὑπεξούσιος ἅμα τῷ τελευτῆσαι τὸν πατέρα αὐτεξούσιος γίνεται καὶ λέγεται ἅμα σοῦος. 87*. 'O δοῦλος τήνεδε τὴν παραγραφὴν Éysu» ἀλλ᾽ εἰ μὴ δόλον ποιεῖτε Hb I ἀπαιτοῦντές με τὸ ὅλον. 'H μὲν γὰρ τοῦ πάκτου παραγραφὴ τῆς ἀκριβείας 576 10 φροντίζει, fj δὲ τοῦ δόλου τὸ δίκαιον φυλάττει. Προτιμᾶται δὲ τῆς ἀκριβείας

τὸ δίκαιον, ὡς βιβ. ζ΄. τιτ. ς΄. κεφ. η΄. 88*. ζώντων

Διὰ τὸν κανόνα κληρονομίας

τὸν λέγοντα,

ὅτι οὐδεὶς δύναται κατὰ

τῆς τῶν

συμφωνεῖν.

898. Ζήτει κεφ. ις΄. ϑεμ. β΄. τὸν Ἴνδικα Στεφάνου, κεφ. νζ΄. τὸν Ἴνδικα 15 Στεφάνου. 908.

Ζήτει κεφ. οβ΄. τοῦ παρόντος τιτ. καὶ τὴν παραγραφὴν τοῦ Θαλελαίου.

91$.

᾿Αεδίουμ ἰνκενάρουμ ἀγωγήν.

928. Ἥτις τινὸς κινεῖται, 20 ἂν ἐγκλήματι κεφ. ι΄. ϑεμ.

δίκη εἰ κατὰ τοῦ καύσαντος οὐ κατὰ δόλον ἀλλὰ κατὰ ῥᾳθυμίαν ἰσχύει τὸ πάκτον. Βλέπε πῶς εἶπον, οὐ κατὰ δόλον. 1| γὰρ κατείχετο φονικῷ. Καὶ ζήτει περὶ τούτου βιβ.͵ ξ΄. c«m. 29. α΄. β΄. γ΄.

938. Τουτέστιν πρόςτιμον.

πρόστιμον.

B XI, 1, 9 = DII, 25

1.

'H

γὰρ

ἐπερώτησις

σημαίνει σύμφωνον

καὶ

14, 9.

Ζήτει περὶ μὲν τῶν ἐχόντων κοινὴν δίκην Qu.

ιβ΄. τιτ. τελευτ. κεφ. Hb I

ιβ΄. καὶ ιγ΄., ὅτι ὁ καϑεῖς ἐπὶ τῶν οἰκείων δύναται μόνων ἐνάγειν, περὶ δὲ 577 τῶν μὴ ἀνηκόντων αὐτῷ χωρὶς ἱκανοδοσίας οὐκ ἔστι δεκτός. Ζήτει καὶ βιβ. ζ΄, τιτ. ε΄. κεφ. λα΄. καὶ βιβ. 9΄. τιτ. ι΄. κεφ. 9°. ϑέμ. τελευτ. xal μάϑῃς κἀκεῖϑέν τινα διαφορὰν τῶν τοιούτων φάκτων᾽ πλὴν πᾶσαι αἱ ἀγωγαὶ οὐχ ἕν τι δοκοῦσι ποσόν, ὡς βιβ. ζ΄. τιτ. γ΄. κεφ. ια΄. Οὐ σκοποῦμεν δὲ περὶ τοῦ 5 xep.: Ca χεφ. τοῦ κεφ. 27 ἱκανοδοσίας:

Ca ἱκανοσίας

| 18 ἀλλὰ κατὰ: Ca οὐ κατὰ

26 χκαϑεῖς: Ca καϑεὶς |

LIB. XI — TIT. I (04)

215

χατ᾽ ἀλήϑειαν χρεωστουμένου ποσοῦ, ἀλλὰ περὶ τοῦ προτεινομένου εἰς τὸ δικαστήριον χρεωστεῖσϑαι, ὡς κεφ. κ΄. τοῦ αὐτοῦ καὶ τίτλου καὶ βιβ. Εἰ δὲ ἡ μία δίκη ἔχει πολλὰ κεφάλαια καὶ ποσότητας διαφόρους, ἕν εἰσι πᾶσαι ποσόν. Kat ζήτει βιβ. ϑ΄. τιτ. α΄. κεφ. ι΄. ϑεμ. β΄. Περὶ δὲ δύο ῥεστιπουλάνδων 5 ζήτει ᾽Ἶνστιτ. γ΄. τιτ. τις΄." καὶ γίνονται οὕτως᾽ ἐὰν γὰρ Πρῖμος καὶ Σεκοῦνδος δανείσωσί τινι ρ΄. νομίσματα, καὶ ἑκάτερος βουληϑῇ εἰς ὁλόκληρον ἔχειν ἔνοχον αὐτόν, ἐπερωτῶσιν κεχωρισμένως᾽ μετὰ δὲ τὴν ἐπερώτησιν τούτων φησὶν ὁ ἐπερωτώμενος" ὁμολογῶ ἑκατέρῳ ὑμῶν διδόναι. Εἰ γὰρ πρότερον τῷ ἑνί, ὁμολογῶ, ἀποκριϑῇ, διδόναι, καὶ μετὰ ταῦτα τῷ ἑτέρῳ, ἐτέρα καὶ 10 ἑτέρα ἐνοχὴ συνίσταται. Δύο δὲ ῥέοι προμιντένδι οὕτως γίνονται" οἷον ἐὰν Μαεβίῳ καὶ Σεΐῳ δανείσας ε΄. νομίσματα ἐπερωτήσω αὐτοὺς οὕτως" ὁμολογεῖς, ὦ Μαέβιε, ε΄. νομίσματα διδόναι μοι; ὁμολογεῖς, ὦ Σέϊε, τὰ αὐτὰ πέντε νομίσματα διδόναι μοι; καὶ ἕκαστος κεχωρισμένως εἴπῃ, ὁμολογῶ. 2. Ἔνϑα τῆς τοῦ χρέους ποσότητος ἴσης τυγχανούσης τὸν ἀριϑμὸν σκοπεῖ 15 τῶν προςώπων, τηνικαῦτα ὁ πραίτωρ καὶ οὐχ ὡς ἔτυχε τῷ ἀριϑμῷ τῶν προςώπων προςέχει. Συμβαίνει δὲ καὶ πολλοὺς εἶναι καὶ ὅμως ἑνὸς τάξιν ἐπέχειν: καὶ δεῖ τούτους ἀντὶ ἑνὸς προςώπου παραλαμβάνεσϑαι᾽ οἷον πολλοί

20

25

80

35

τινες τὴν αὐτὴν ἐπηρώτησαν ποσότητα᾽ οὗτοι πάντες, ὅσοι δ᾽ ἂν εἶεν, ἀντὶ ἑνὸς προςώπου παραλαμβάνονται, ἐπειδὴ δέβιτον καὶ αὐτοῖς αὐτὸ ἐποφείλεται. Καὶ διὰ τοῦτο καὶ οἱ ἀργεντάριοι, πρὸς οὕς τις συναλλάττει, κἂν πολλοὶ ὦσιν, ἀντὶ ἑνὸς προςώπου παραλαμβάνονται, κἂν μὴ κοινῶς τὴν αὐτὴν ποσότητα ἐπηρώτησαν, ὡς δύο ῥέοι στιπουλάνδοι, μόνον εἰ πρὸς ἅπαντας χοινῶς τὰ γραμματεῖα ἣ τὰ πιττάκια ὁ συναλλάττων ἐποίησεν, ἐπειδὴ Ev καὶ τὸ αὐτὸ ὑπόκειται χρέος. Εἰ δὲ καὶ ἑνὸς πουπίλλου χρέος ἐποφειλομένου πολλοί εἰσιν ἐπίτροποι, καὶ οὗτοι τάξιν ἐπέχουσιν ἑνὸς δανειστοῦ, ἐπειδὴ ὀνόματι ἑνὸς ὀρφανοῦ συνῆλϑον. Πρὸς τούτοις, εἰ καὶ εἷς ἐστι πολλῶν πουπίλλων ἐπίτροπος, τὸ αὐτὸ χρέος προτεινομένων, καὶ οὗτος ἀντὶ ἑνὸς παραλαμβάνεται δανειστοῦ. Δυςχερὲς γὰρ καὶ ἄτοπόν ἐστιν ἕνα ὄντα δύο προςώπων τάξιν ἐπέχειν. Καὶ γὰρ οὐδὲ ὁ πολλὰς ἔχων ἀγωγάς, ὅσον ἧκεν εἰς προςώπων ἀριϑμόν, διαφέρει τοῦ μίαν ἔχοντος ἀγωγήν, οὐδὲ εἰς τάξιν πολλῶν παραλαμβάνεται δανειστῶν. Τὸ δὲ εἰρημένον, ὅτι τῇ πλείονι ποσότητι τοῦ χρέους ὀφείλει προςέχειν ὁ πραίτωρ εἰς τὸ προχριματίζεσϑαι τοὺς κατὰ τὸ πάκτον διχονοοῦντας, οὕτω δεῖ νοεῖν, ὥςτε, εἰ καί τις τυχὸν ἀπὸ μιᾶς ἀγωγῆς ἐποφείλεται πεντήκοντα νομίσματα, ἕτερος δὲ ἐκ διαφόρων αἰτιῶν ἑκατόν, οἷον ἀπὸ δανείου λ΄. ἀπὸ πράσεως μ΄. καὶ ἀπὸ μισϑώσεως λ΄., πρόχριμα τῷ ἄλλῳ τῷ τὰ ν΄. νομίσματα ὀφειλομένῳ ποιήσει. Τὰ γὰρ ν΄. τούτου νομίσματα οὐ πρὸς τὰ λ΄. καϑ᾽ ἑαυτά, ἢ πρὸς τὰ μ΄., ἣ τὰ λ΄. συγκρίνεται, ἀλλὰ πρὸς τὴν πᾶσαν ὁμάδα τοῦ χρέους, 8 ὑμῶν:

Ca ἡμῶν

216

LIB. XI — TIT. I (CA)

τουτέστι πρὸς τὰ ρ΄. νομίσματα. Καὶ τοῦτό ἐστι τὸ Ev τῷ ῥητῷ ἡ σύνταξις τοῦ χρέους, ἵνα καὶ πρὸς πολλὰς ὁ πραίτωρ ἀναφέρων ἐκ διαφόρων αἰτιῶν τῷ αὐτῷ ὀφειλομένῳ προςώπῳ, καὶ ταύτας ὁμάδα συνάγων προχριματίζοι τοὺς ἐλάττονα ἐποφειλομένους 5 Ἐπὶ τοσοῦτον δὲ ταῦτα οὕτως ἔχει, ὅτι καὶ οἱ ὀφειλόμενοι τόκοι εἰς ἐπὶ ταύτης τάσσονται τῆς ζητήσεως"

κείμενον, συμβάσεις εἰς μίαν ποσότητα. κεφάλαιον

olov ἐπωφείλετό τις, ὅς οὐκ ἐπάκτευσε,

ρκ΄., ἐγὼ δὲ νομίσματα ρ΄. καὶ ἀπὸ τόκων λ΄." ἐνταῦϑα πακτεύων ἐγὼ προκριματίζω αὐτόν, ὡς ποσότητα προτεινόμενος ὑπερβαίνουσαν τὸ ποσὸν τῶν ἐποφειλομένων αὐτῷ. 10

3.

Κυρίλλου. 'E&v πολλοὶ ἔχωσι μίαν ἀγωγήν, ὡς οἱ ῥέοι στιπουλάνδι καὶ οἱ κοινῶς δανείσαντες καὶ πολλοὶ ἐπίτροποι ἑνὸς ἀνήβου, ἀντὶ ἑνὸς παραλαμβάνονται’ ὥςπερ καὶ εἷς ἐπίτροπος πολλῶν ἀνήβων ἕν χρέος προϊσχόμενος, Hb 1 καὶ ὁ πολλὰς ἔχων ἀγωγάς. ᾿Εὰν σὺ κεχρεώστησαι ἀπὸ μιᾶς ἀγωγῆς ν΄. 578 νομίσματα, κἀγὼ ἀπὸ τριῶν ἀγωγῶν ρ΄. νομίσματα, ἐγὼ δοκῶ πλείω χρεωστεῖσ15 ϑαι. Δεῖ δὲ καὶ τοὺς τόκους τῷ ποσῷ συμψηφίζειν. 4.

Τοῦ ᾿Ανωνύμου. Καὶ ἐπὶ τοῦ Τρεβελλιανείου εἶπε μετὰ ϑεματισμοῦ μὴ δύνασϑαι τὸν πραίτωρα γραφέντα κληρονόμον καὶ ὕποπτον λέγοντα τὸν κλῆρον τρία πληροῦν ὀφφίκια, καὶ ὕποπτον λέγειν τὸν κλῆρον, καὶ ἀναγκάζειν καὶ ἀναγκάζεσϑαι. Bi. λς΄. τιτ. α΄. διγ. ιγ΄. ϑεμ. β΄. (ξ 4) fioc Buß. λε΄. 20 τιτ. τα΄. 58.

Σημείωσαι, ὅτι ἄλλη ἀγωγὴ d περὶ τὸν τόκον καὶ ἄλλη ἡ περὶ τὸ κεφά-

λαιον.

B XI, 1, 10 = DII,

14, 10.

1.

Τὰ εἰρημένα φησὶν ἡ διάταξις, ὡς πάντων τῶν δανειστῶν παρόντων 25 καί τινων μὲν ἀρεσκομένων τῷ πάκτῳ, τινῶν δὲ διχονοούντων. Τί οὖν ὅτι τινὲς μὲν πάρεισι, τινὲς δὲ ἀπολιμπάνονται; " Apx καὶ οὕτως ἀνάγκην ἔχουσι οἱ μὴ παρόντες καταδέξασϑαι τοῦτο τὸ σύμφωνον καὶ ἐξ αὐτοῦ προκριματίζεσϑαι; Τί δέ, εἰ καὶ πριβιλεγιάριοί τινές εἰσι; Τυχὸν γάρ τις ἐδαπάνησε περὶ τὴν ταφὴν τοῦ τελευτήσαντος δεβίτορος καὶ ἔχει φουγνερατικίαν ἀγωγήν 80 πάντων τῶν ἀνυποθϑηκῶν χρεῶν προτιμωμένην᾽ τὸ γὰρ πριβιλέγιον ἐπὶ τῶν ἀνυποϑηκῶν τρακταΐζεται. Ἢ καὶ ῥᾳϑυμοῦντος τοῦ κοινωνοῦ μόνος ὁ κοινωνὸς τὸν ἐπίκοινον οἶκον ἀνενέωσε. Καὶ οὗτος γὰρ ἔχει πριβιλέγιον ἐπὶ τῶν ἀνυποϑηκῶν χρεῶν. Εἰ δὲ καὶ φίσκος οὐκ ἀπὸ τῶν εὐσεβῶν εἰςφορῶν (ἐπὶ τούτῳ γὰρ ἔχει καὶ ὑποθήκην), ἀλλ᾽ ἐξ ἑτέρας αἰτίας ὀφείλεται, δίδοται καὶ αὐτῷ

35 μετὰ τὴν φουγνερατικίαν πριβιλέγιον ἐπὶ τῶν ἀνυποϑηκῶν, ὡς εἶπον, χρεῶν. 2 αὐνταξις:

προϊσχομένων)

Ca

σύναξις

| 3 ὀφειλομένῳ:

leg. ὀφειλομένας"

| 26 ἀνάγκην: Ca ἀναγκάζειν

| 12 προϊσχόμενος: leg.

LIB. ΧΙ — TIT. 1 (CA)

217

"Apa οὖν ἀνάγκην ἔχουσιν καὶ μὴ παρόντες, κἂν πριβιλεγιάριοι ὦσι, τῷ πάκτῳ δουλεύειν; Λέγει Οὐλπιανός" τοῦτο καὶ ζητεῖν πέρισσόν" ὅλως γάρ, εἰ προχριματίζει τοὺς ἀπόντας, πολλῷ πλέον τοὺς πριβιλεγιαρίους. Τί οὖν; ᾿Αναπολῶ ἤτοι εὑρίσκω, φησὶν ὁ Οὐλπιανός, Πίου τοῦ ϑειοτάτου διάταξιν 5 μεταγενεστέραν τῆς Μάρκου τοῦ ϑειοτάτου διατάξεως, ἐν ἧ φησιν ὁ αὐτὸς ϑειότατος Πῖος, ὅτι, ἐὰν συνελϑόντες οἱ δανεισταὶ πάκτον ποιήσωσι, κρατεῖν ὀφείλει τοῦτο καὶ κατὰ τοῦ φίσκου καὶ κατὰ τῶν ἄλλων τῶν πριβιλέγια ἐχόντων, πλὴν εἰ μὴ ὑποθήκας ἔτυχον ἔχοντες. 2. Τούτῳ τῷ πάκτῳ καὶ οἱ ἀπόντες προκριματίζονται, κἂν προνόμιον 10 ἔχωσιν" ἀνυπόϑηκοι μέντοι, οἷός ἐστιν καὶ ὁ φίσκος, ἐφ᾽ ὧν οὐκ ἔχει ὑποϑήκας. 3. Τοῦ ᾿Εναντιοφανοῦς. Τυχὸν ἰδιώτην δανειστὴν ἀνυπόϑηκον διεδέξατο" ἐπειδὴ καὶ τὰ δημόσια σιωπηρὰς ὑποθήκας ἔχει, ὡς βιβ. δ΄. τοῦ Κωδ. τιτ. μς΄. διατ. α΄. ἤτοι βιβ. (^. τιτ. ιγ΄. κεφ. α΄. Καὶ ἀπὸ τῶν ἰδιωτικῶν συναλλαγμάτων ἁρμόζει τῷ φίσκῳ σιωπηρὰ ὑποϑήκη, ὡς Bu). η΄. τιτ. ιδ΄, dar. β΄. 15 ἤτοι βιβ. κε΄. τιτ. β΄., οὐκ ἐτέϑη. Καὶ βιβ. u’. τιτ. ιδ΄. διγ. γ΄. (8 7), ὅτι ὁ φίσκος μεταγενέστερον διαδεξάμενος δανειστὴν τοῖς ἐκείνου κέχρηται δικαίοις. "Ev δὲ τῷ ς΄. διγ. φησίν, ὅτι, ἐὰν ὁ φίσκος ἰδιώτην διαδέξηται, ἐπὶ μὲν τῷ πρὸ τῆς διαδοχῆς χρόνῳ τοῖς τοῦ ἰδιωτικοῦ κέχρηται δικαίοις, ἀφ᾽ Hb 1

οὗ δὲ τὸ χρέος ἐν τοῖς φισκαλίοις ἀναγράφεται χρέεσι, κέχρηται τοῖς ἰδίοις 519 20 προνομίοις ὁ δημόσιος καὶ τόκους φισκαλίους ἀπαιτεῖ, ἀφ᾽οὗ ὀχλήσει τῷ χρεὦστῃ, κἀκεῖνος ἐπιγνῷ τὸ χρέος. Οὐχοῦν καὶ ὑποθήκας ἔχει, dp’ οὗ διαδέξεται τὸ ἀνυπόϑηκον χρέος. 4. Τοῦ ’Evavrıopavou. Ἔν τῷ νη΄. διγ. τοῦ α΄. ttv. τοῦ ιζ΄. βιβ. (8 1) τὰ αὐτὰ λέγει περὶ ἐνεχύρων, ἅτινα καὶ περὶ τῶν προνόμιον ἐχόντων. ᾿Ανάγνωθι 25 δὶ ὅλου τὸ αὐτὸ ϑέμα. 5. Τοῦ ᾿Ανωνύμου. Τὰς πριβιλεγιαρίας ἀγωγὰς μανϑάνεις βιβ. χγ΄. τιτ. γ΄. διγ. ξα΄. (?) καὶ οε΄. (74) καὶ βιβ. μβ΄. τιτ. ε΄. ἀπὸ τοῦ ιζ΄. διγ. ἕως τοῦ x£'. καὶ βιβ. ιε΄. τιτ. α΄. διγ. νβ΄.. Ἴσϑι δὲ τὸ πριβιλέγιον ἐν ταῖς περσοναλίαις ἰσχύειν, ὡς ἐν τῷ εἰρημένῳ οε΄. (74) διγ. τοῦ γ΄. τιτ. τοῦ κγ΄. Bıß. καὶ βιβ. son’. τοῦ Κωδ., τιτ. ιζ΄. dar. ϑ΄.. 6. 'E&w τις ποιήσῃ uot πάκτον᾽ οὐκ ἀπαιτῶ σε τὸ χρέος, ἐπερωτηϑῇ δὲ xal ποινήν, εἰ ἀπαιτήσει τὸ χρέος, πότερον ἣ τοῦ πάκτου παραγραφὴ χώραν ἔχει 5 μεταγενεστέραν: dicit autem Ulpianus: et repeto ante formam a vivo Marco datam divum Pium rescripsisse. | 16 διαδεξάμενος: Ca διαταξάμενος | 30 τις. ιζ΄.: Ca τοῦ ιζ΄.

ων

218

10

a

1:

20

25

30

LIB. XI — TIT. I (CA)

κινοῦντος τοῦ πακχτεύσαντος, 7) μᾶλλον ἐξ στιπουλάτο κινηϑήσεται κατ᾽ αὐτοῦ; Καί φησιν ὁ Σαβῖνος, ὅπερ ἐστὶν ἀληϑές, ἑκατέρᾳ κεχρῆσϑαι ὁδῷ τὸν ἐπερωτήσαντα, ὡς ἂν αὐτὸς ἐπιλέξηται, τουτέστιν, ἔξεστιν αὐτῷ N ἀντιϑεῖναι τὴν τοῦ πάκτου παραγραφῆν, 7) τὴν περὶ τῆς ποινῆς ἐξ στιπουλάτο μετὰ ταῦτα κινῆσαι καὶ ἀπαιτῆσαι τὴν ποινήν. ᾿Αλλ᾽ εἰ μὲν ἐκείνου κινήσαντος κατ᾽ ἐμοῦ περὶ τοῦ χρέους μὴ ἀντιϑήσω τὴν παραγραφήν, δύναμαι τὴν ἐξ στιπουλάτο κινῆσαι καὶ ἀπαιτῆσαι τὴν ποινήν. Εἰ δὲ ἀντιϑήσω παραγραφήν, οὐ δύναμαι λοιπὸν αὐτὴν τὴν ἐξ στιπουλάτου περὶ τῆς ποινῆς ἔτι κινῆσαι. Καὶ τί λέγω, ὅτι οὐ δύναμαι κινῆσαι; Τὸ πλέον γάρ σοι λέγω᾽ δύναται λοιπὸν ὁ κρεδίτωρ κινήσας κατ᾽ ἐμοῦ περὶ χρέους καὶ ἐκβληϑεὶς παραγραφῇ κινεῖν πάλιν κατ᾽ ἐμοῦ τὸν ἰγκέρτον κονδικτίκιον, καὶ ἀναγκάζειν με ποιῆσαι αὐτῷ ἀκεπτιλατίονα ἐπὶ τῇ ἐπερωτήσει τῆς ποινῆς. Σημείωσαι δέ, ὅτι ἐγὼ μὲν τὴν ἐκ στιπουλάτου κινῆσαι κατ᾽ αὐτοῦ καὶ ἀναγκάσαι αὐτὸν ποιῆσαί μοι ἀκεπτιλατίονα τοῦ χρέους οὐ δύναμαι. Οὔτε γὰρ elnev' ὁμολογῶ μὴ ἀπαιτεῖν σε τὸ χρέος, ἀλλ’ ὁμολογῶ διδόναι ῥητὴν ποινήν, εἰ κινήσω κατὰ σοῦ. “Ὥςτε, ἐπειδὴ ἐπὶ τῇ ποινῇ γέγονεν ἐπερώτησις, οὐ δύναμαι προλαβεῖν ἣ κινῆσαι, πλὴν εἰ μὴ πρότερον κινήσαντος αὐτοῦ κομμιτευϑῇ 7| ἐπὶ τῇ ποινῇ ἐκ στιπουλάτο. Αὐτὸς μέντοι, ἀντιτεϑεικότος μου τὴν πάκτου παραγραφήν, τὸν ἰγκέρτον κινεῖ κονδικτίκιον ἀπαιτῶν ue ποιῆσαι αὐτῷ ἀκεπτιλατίονα. Μὴ δόξῃ δέ σοι ἐναντίως ἔχειν τὸ εἰρημένον ἐν τῷ μβ΄. διγ. τῆς πρὸ σόκιο τῶν δὲ ῥέβους, ἔνϑα φησὶν ὁ Οὐλπιανός, ὅτι ἐὰν οἱ κοινωνοὶ ποινὴν ἀλλήλους ἐπερωτήσωσι, τότε οὐ δύναταί τις αὐτῶν παραβαινόμενος κινεῖν κατὰ τοῦ παραβαίνοντος, ἔνϑα ἰσόμετρός ἐστιν ἣ ποινὴ τῷ διαφέροντι. Κινεῖ γὰρ ἐπὶ τῷ περιττῷ, ὡς εἶναι δῆλον, ὅτι καὶ ἡ ἐπὶ τῇ ποινῇ ἐκ στιπουλάτου κινεῖται xal ἣ πρὸ σόκιο ἐπὶ τῷ περιττῷ. Ταύτην γὰρ τὴν τῆς ἰσομέτρου τῷ διαφέροντι ποινῆς εἰρημένην διάστιξιν ἐπὶ τῶν ἐν ἀπαιτήσει νόησον, τουτἔστιν, ἔνϑα τις ἀγωγὴ ἁρμόττει ἐπὶ τῷ διαφέροντι καὶ ἐπὶ τῇ ποινῇ," μηκέτι δὲ καὶ ἐπὶ τῶν ἐν παραγραφῇ, τουτέστιν, ἔνϑα ὁ ῥέος εἰς τὸ μὴ παραβαϑῆναι τὸ πρὸς αὐτὸν γενόμενον σύμφωνον δύναται ἀντιϑεῖναι παραγραφήν᾽ ἐπὶ τούτων γάρ ἀδιαστίκτως, τουτέστιν, εἰ καὶ μή ἐστιν ἰσόμετρος ἣ ποινὴ τῷ διαφέροντι, οὐ δύναται ὁ παραβαινόμενος ἑκατέρᾳ κεχρῆσϑαι βοηϑείᾳ, τουτέστι, καὶ τὴν παραγραφὴν ἀντιτιϑέναι καὶ τὸ πρόςτιμον ἰδικῶς ἀπαιτεῖν. Τοῦτο δὲ αὐτὸ καὶ ὁ Παῦλος δείκνυσι ἐν τῷ δὲ πονσαλίβους μονοβιβλίῳ ccr. δ΄. διγ. ιβ΄. (8 2).

7. Κυρίλλου. ᾿Εὰν πρὸς τῷ πάκτῳ ἐπερωτηϑῇ καὶ ποινή, ἐπιλογὴν ἔχει Hb 1 35 ὁ ῥέος, εἴτε τῇ παραγραφῇ χρήσασϑαι, εἴτε τὴν ποινὴν ἀπαιτῆσαι. Ei δὲ 590 χρήσεται τῇ παραγραφῇ, ἀκεπτιλατίονα ποιείτω τῆς ποινῆς. 8. Τοῦτο νόησον, εἰ μὴ ἄρα συνεφωνήϑη, ἀμφότερον χρατεῖν, ὡς βιβ. μγ΄. τιτ. α΄. κεφ. pue". περὶ τὸ μέσον. "O καὶ σημείωσαι κεκρυμμένον τυγχάνον, ἵνα μὴ πλανηϑῇς, ὡς πολλοί, ἐπὶ μόνης διαλύσεως τοῦτο κρατεῖν.

LIB. XI — TIT. I (CA)

219

9. Νικαῖος. Τοῦτο ἐπὶ τῶν ἐν παραγραφῇ νόει, ἤγουν ἔνϑα ὁ ῥέος εἰς τὸ μὴ παραβαϑῆναι τὸ πρὸς αὐτὸν γενόμενον σύμφωνον δύναται ἀντιϑεῖναι rapaypaphv. Ent γὰρ τῶν ἐν ἀπαιτήσει τοὐναντίον. "Ev9a ἀγωγὴ ἁρμόζει καὶ ἐπὶ τῷ διαφέροντι καὶ ἐπὶ τῇ ποινῇ, ἑτέρα ἐστὶν ἡ παρατήρησις. ᾿Επὶ δμὲν γὰρ τῶν ἐν ἀπαιτήσει, οἷον, ὅταν οἱ κοινωνοὶ ποινὴν ἐπερωτήσωσιν ἀλλήλους, οὐ δύναταί τις αὐτῶν κατὰ τοῦ παραβαίνοντος κινεῖν τὴν πρὸ σόκιο, ἔνϑα ἰσόμετρός ἐστιν T ποινὴ τῷ διαφέροντι. πὶ μέντοι τῷ περιττεύοντι κινεῖ αὐτήν, ὡς βιβ. ιβ΄. cur. α΄. κεφ. μβ΄. καὶ Big. (9^. τιτ. η΄. κεφ. κη΄. Eri δὲ τῶν ἐν παραγραφῇ ἐπιλογὴν ἔχει ὁ ἐπερωτήσας, ὡς ἐνταῦϑα. Εἰ μέντοι 10 συμφωνηθῇ καὶ τὴν διάλυσιν ἐρρῶσϑαι καὶ τὴν ποινὴν καταβάλλεσϑαι, ἀμφότερα ἀπαιτεῖται παρὰ τοῦ παραβαίνοντος, ὡς κεφ. ις΄. τοῦ β΄. τιτ. τούτου τοῦ βιβ.

16

30

25

80

35

10. 'O Γρηγόριος. Ἑτέρα παρατήρησίς ἐστιν ἐπὶ τῶν ἐν παραγραφῇ, ἑτέρα ἐπὶ τῶν ἐν ἀπαιτήσει, ἑτέρα ἐπὶ τῶν ulEras, ἑτέρα ἐπὶ τῶν πραγμάτων ἀπαίτησιν ἐχουσῶν ἀγωγῶν. Καὶ ἐπὶ μὲν τῶν ἐν παραγραφῇ οὐ δύναμαι καὶ τῇ παραγραφῇ χρήσασϑαι καὶ τὴν ποινὴν ἀπαιτῆσαι, κἂν ἐπερωτήσει ἔγκειται, εἰ μήπου ἄμφω συμπεφώνηται ἤγουν τό τε χρατεῖν τὸ σύμφωνον καὶ δοῦναι τὸν παραβάτην τὸ πρόςτιμον᾽ τότε γὰρ καὶ ἀμφότερα γίνεται, καϑὼς τὸ λδ΄. χεφ. τοῦ β΄. τιτ. τούτου τοῦ βιβ. φησίν. "Exi δὲ τοῦ παρόντος ϑέματος οὐ πάντως ὁ ἐναγόμενος καὶ τῇ παραγραφῇ χρήσεται καὶ τὴν ποινὴν ἀπαιτήσει, ἀλλ᾽ ἑνὶ τῶν δύο, 7| τῇ παραγραφῇ καὶ ἐκβαλεῖ τὸν ἐνάγοντα τοῦ ἐνάγειν, ἢ ἀπαιτήσει τὸ πρόστιμον καὶ ἀπολογήσεται, πρὸς ὃ ἐνάγεται. Ἔνϑα δὲ ἀπὸ συναλλάγματος ἁρμόζει καὶ ποινὴ καὶ διαφέρει τῷ ἐνάγοντι, τότε, ἐὰν παραβαϑῇ τὸ ἕν μέρος, δύναται καὶ ἐπὶ τῷ διαφέροντι κινεῖν" καὶ εἰ μέν ἰσόμετρός ἐστι τῷ διαφέροντι ἡ ποινή, οὐ δύναται κινήσας περὶ τοῦ διαφέροντος ἐξ ἑτέρου λόγου ζητεῖν καὶ τὴν ποινήν, ἀλλ᾽ ὀφείλει σιωπᾶν τὸ ἕν ἐπιλεξάμενος. Εἰ δὲ πολλάκις ἐπιλέξεται μὲν τὴν ποινήν, εὑρίσκεται δέ τι περιττὸν ἐν τῷ διαφέροντι, ἔμπαλιν' τότε γάρ, κἂν τὸ ἕν ἐπιλέξηται, δύναται καὶ περὶ τοῦ ἑτέρου κινεῖν, ὅσον ἐπὶ τῷ περιττῷ. Καὶ ἔστιν αὕτη ἡ διαφορὰ ἐπὶ τῶν ἐν ἀπαιτήσει καὶ ἐν παραγραφῇ ἀμφοτέρων ἐπὶ τῶν ἐναγομένων καὶ ἐναγόντων. Καὶ τὴν τοιαύτην διαίρεσιν τῆς ἐπιλύσεως εὑρήσεις σαφῶς ἐνταῦϑα. Περὶ δὲ τοῦ ἐπὶ τῷ περιττῷ κινεῖν τὸν ἐνάγοντά φησιν τὸ οζ΄. καὶ μα΄. κεφάλαιον τοῦ α΄. τιτ. τοῦ ιβ΄. βιβ. καὶ γινώσκων εὐστοχήσεις τῶν κρισέων. ᾿Ανάγνωθϑι καὶ τὸν Ἴνδικα τοῦ παρόντος xep. καὶ τὸ μβ΄. κεφ. τοῦ α΄. τιτ. τοῦ ιβ΄. βιβ. λέγον᾽ ἐὰν ἐπερωτήσω ποινὴν τὸν κοινωνόν μου ἐπί τινι κεφαλαίῳ τῆς κοινωνίας, οὐ κινῶ τὴν περὶ κοινωνίας ἀγωγήν, εἰ τοσαύτη ἐστὶν ἢ ποινή, ὅσον τὸ διαφέρον" εἰ δὲ μετὰ τὸ λαβεῖν τὴν ποινὴν κινῶ τὴν περὶ κοινωνίας ἀγωγήν, παρὰ τοσοῦτον 30 ἀμφοτέρων:

Ca... . τέων

220

LIB. XI — TIT. I (CA)

raußava' f| ποινὴ γὰρ εἰς κεφάλαιον καταλογίζεται. Ἔνϑα δὲ μίξταε ἐστὶν ἀγωγή ἔχουσα καὶ πράγματος ἀπαίτησιν καὶ ποινήν, ἐὰν κινήσω εἴτε τὴν μίξταε τὴν ἔχουσαν καὶ πράγματος ἀπαίτησιν καὶ ποινῆς, εἴτε τὴν ἐπὶ τῷ πράγματι μόνην ἀγωγήν, ἑτέρα τὴν ἑτέραν ἀναιρεῖ. Λέγει γὰρ ὁ νόμος ἐν ὃ τῷ η΄. Yen. ($ 6) τοῦ 9'. κεφαλαίου τοῦ β΄. τιτ. τοῦ ι΄. Buß.’ εἴτε τὴν ἐπὶ τοῦ πράγματος ἀγωγήν, εἴτε τὴν διὰ φόβον κινήσει τις, ἀναιρεῖ τὴν ἑτέραν. Κινήσας γὰρ ὁ ἐνάγων τὴν πράγματος ἀγωγὴν ἔδοξε καταφρονεῖν τῆς μέτους καύσας τῆς τὸ τετραπλοῦν ἀπαιτούσης, ἐν fj σύγκειται καὶ αὐτὸ τὸ πρᾶγμα᾽ κινήσας δὲ τὴν μέτους καύσαν οὐκ ἔχει πάροδον ἐπὶ τὴν πραγματυκῆν" ἔνεστι 10 γὰρ τῷ μέτους καῦσα καὶ αὕτη, ὥς φησιν τὸ ια΄. Seu. τοῦ ιγ΄. κεφ. τοῦ β΄.

τιτ. τοῦ ι΄. βιβλίου. Ἔνϑα δὲ ἐπὶ τῆς αὐτῆς ὑποϑέσεως διάφοροι ἐμπίπτουσιν

15

20

25

80

35

ἀγωγαὶ ὁμοιογενεῖς, καὶ μὴ ἡ μὲν ποιναλία, ἣ δὲ πραγματυκῆ, τῆς μιᾶς κινουμένης ἀναιρεῖται ἡ ἑτέρα. Λέγει γὰρ τὸ ιβ΄. κεφ. τοῦ β΄. τιτ. τοῦ ν΄. βιβ.; Hb I ὅτι ἣ περὶ τῶν κεκριμένων ἀγωγὴ σιωπηρῶς πάντα περιέχει τὰ πρόςωπα τὰ εἰωθότα τὸ πρᾶγμα καχάγειν εἰς δικαστήριον. Εἶτα ἐπάγει" περὶ τοῦ αὐτοῦ πράγματος δοκεῖ κινεῖν ὁ ἕνεκα τοῦ αὐτοῦ πράγματος κινῶν, κἂν τὰς ἀγωγὰς ἐναλλάξῃ, οἷον «el» xıyhaas τὴν περὶ ἐντολῆς ἀγωγήν, ὕστερον τὴν χατὰ τῶν διοικησάντων ἀλλότρια πράγματα κινεῖ. Τὰ δὲ τοιαῦτα κεφάλαιά εἰσιν ἀφορῶντα πρὸς τὸ γ΄. κεφ. τοῦ αὐτοῦ τιτ. Aéyov: ὁσάκις 1) αὐτὴ ζήτησις μεταξὺ τῶν αὐτῶν προςώπων κινεῖται, χώρα τῇ περὶ τῶν κεκριμένων ἀγωγῇ᾽ ὅϑεν ὁ κινήσας περὶ τοῦ καϑ᾽ ἕκαστον τὴν περὶ ἐκδικήσεως ἀγωγήν, ἐὰν ὕστερον κινῇ τὴν περὶ κληρονομίας ἀναζήτησιν ἢ τοὐναντίον, ἐκβάλλεται. Οὕτως, ἐὰν πολλαί εἰσιν ἀγωγαὶ ἀπὸ τοῦ αὐτοῦ πράγματος ἀναφυόμεναι, ἡ μία κινουμένη τὰς ἄλλας ὁμοιογενεῖς ἀναιρεῖ. Ἔνϑα δὲ ἀναφαίνεται ἐκ τῆς αὐτῆς ὑποϑέσεως καὶ mpayparuch ἀγωγὴ καὶ ποιναλία, οὐ μίξσταε, τότε τῆς μιᾶς κινηϑείσης ἀναιρεῖται ἣ ἑτέρα, οἷον ἣ φοῦρτι καὶ ὁ φούρτιβος κονδικτίκιος᾽ ἣ μὲν γὰρ ποινῆς ἔχει ἀπαίτησιν, ἡ δὲ πράγματος. Kal τοῦτο μαρτυρεῖ τὸ ud”. κεφ. ἄχρι τοῦ να΄. τοῦ α΄. τίτλου τοῦ ιβ΄. BrB.: λέγεται γάρ᾽ ἐνέχεται τῷ ᾿Ακουιλίῳ πρὸς τῇ περὶ κοινωνίας ἀγωγῇ, ἐὰν τὴν κοινωνίαν ἔβλαψεν. ἴσως γὰρ τὸν πραγματευτὴν δοῦλον ἐφόνευσεν ἣ ἐτραυμάτισεν. ᾿Αρκεῖ γὰρ μία κινουμένη" ἑκατέρα γὰρ ἔχει πράγματος ἀπαίτησιν, καὶ οὐ μόνην ποινήν, ὡς ἡ περὶ κλοπῆς ἀγωγή. ᾿Ομοίως δὲ καὶ ἐὰν δύο ποιναλίαι συντρέχωσιν ἀγωγαί, τῆς μιᾶς κινουμένης ἀναιρεῖται ἢ ἑτέρα, ὅταν εἰσὶ xa9apóc ποιναλίαι" εἰ γὰρ ἣ μία καὶ πράγματος ἔχει ἀπαίτησιν, τότε τῆς μιᾶς κινηϑείσης ἣ ἑτέρα σῴζεται ἐπὶ τῷ περιττῷ. Ἢ πρώτη δηλαδὴ κινηϑεῖσα ἢ ἐλλείπουσα τῆς ἄλλης ἐπί τινι ποσῷ, ὥς φησιν τὸ α΄. κεφ τοῦ ιζ΄. ctr. τοῦ E'. βιβλίου: ὁ ἅρπαξ καὶ κλέπτης ἐστὶν ἀφανής" καὶ πρώτη μὲν fj περὶ βίας 1

λαμβάνω:

mutavit.

Ca

λαμβάνει

|

14

κεκριμένων:

| 20 κεκριμένων: Ca κεχρυμμένων

Ca

χεκρυμμένων;

j

corrector

u

in

t

LIB. XI — TIT. I (CA)

221

πράγματος ἀγωγὴ κινουμένη ἀναιρεῖ τὴν περὶ κλοπῆς εἰς τὸ διπλάσιον ἀγωγήν" εἰ δὲ πρώτη κινηϑῇ ἡ περὶ κλοπῆς εἰς τὸ διπλάσιον ἀγωγή, σῴζεται ἡ ἑτέρα ἐπὶ τῷ περιττῷ 7| παροῦσα. Εἰ δὲ κινήσει τις πρῶτον τὴν τὸ πλέον ἔχουσαν, ἀναιρεῖ τὴν τὸ ἐλάττον, ὡς τὸ πγ΄. κεφ. τοῦ ιβ΄. τίτλου τοῦ ξ΄. βιβ. φησὶ δ λέγον ἐάν τις κινήσῃ τὴν περὶ πραγμάτων ἀγωγὴν ἁρπαγέντων, ἀναιρεῖ τὴν περὶ κλοπῆς εἰς τὸ διπλάσιον. Ζήτει καὶ τιτ. ς΄. τοῦ αὐτοῦ βιβλίου κεφ. ια΄. ϑεμ. β΄. 11. ‘Ds ἐπὶ τὸ πλεῖστον καὶ σχεδὸν ἀεὶ λέγειν εἰώϑαμεν τὴν τοῦ δόλου παραγραφὴν σουβσιδιαρίαν εἶναι, τουτέατιν ἀσϑενούσης τῆς τοῦ πάκτου 10 παραγραφῆς δίδοσϑαι τὴν δὲ δόλο παραγραφήν, ὡς ἔγνως ἐν τῷ ζ΄. διγ. ἐπὶ τοῦ

ϑέματος

τοῦ

ὑπεξουσίου

καὶ τοῦ

οἰκέτου“

καί τινας

εἶναι πάκτου

μὲν

παραγραφῇ κεχρῆσϑαι μὴ δυναμένους, τὴν δὲ τοῦ δόλου παραγραφὴν ἀντιτιϑέντας, καϑάπου φησὶν ᾿Ιουλιανὸς καὶ οἱ πολλοὶ συναινοῦσιν τῷ νομικῷ. Οἷον εἰ πακτεύσει προκουράτωρ ἐμὸς μὴ ἀπαιτηϑῆναί με τὸ χρέος, τὴν μὲν τοῦ 15 πάκτου μὴ δίδοσϑαί μοι παραγραφήν, καϑὸ μὴ (Sus δύναται δι᾿ ἐλευϑέρου προςώπου προςπορίζεσϑαι πάκτον, συμβάλλεσϑαι δέ μοι καὶ δίδοσθαι τὴν τοῦ δόλου παραγραφήν, καϑάπου καὶ τῷ Τρεβατίῳ δοκεῖ᾽ ὅςτις οἴεται καί φησιν, ὅτι, ὥςπερ τὸ παρὰ τοῦ προκουράτορος γινόμενον πάκτον βλάπτει ᾿ μὲν τὸν πρωτότυπον, οὕτω καὶ τὸ πρὸς αὐτὸν παρὰ τοῦ ἡμετέρου χρεδίτορος 30 γινόμενον ὠφελεῖ τὸν πρωτότυπον, ἐν ᾧ δηλονότι γενικός ἐστι προκουράτωρ ἢ καὶ ἰδωκὴν ἔχει περὶ τοῦ πακτεύειν μανδάτην. Τοῦτο γὰρ ἐν τῷ ι΄. διγ. φησὶν ὁ Οὐλπιανός. 12. Κυρίλλου. Εἴωϑεν ἐξ ἀτονίας τῆς τοῦ πάκτου παραγραφῆς δόλου γίνεσϑαι παραγραφή, ὡς ὅταν ὁ προκουράτωρ μου παχτεύσῃ᾽ τὸ γὰρ πάκτον 25 αὐτοῦ καὶ ὠφελεῖ καὶ βλάπτει με, ἐπειδὴ καὶ καταβολῆς ἐστι δεχτικός. 13". “Ὅτε δηλονότι ἰδιώτην διαδέξεται καὶ οὕπω γράψασϑαι πράγματα ἐν τοῖς χάρταις αὐτοῦ. Μετὰ

φϑάσει τὰ αὐτοῦ ἀπο- Hb! γὰρ τὸ ἀπογράψασϑαι 579

καὶ ὑποθήκην ἔχει, ὡς ἐπὶ πᾶσιν τοῖς ἄλλοις αὐτοῦ χρέεσιν. "Exi δὲ τῶν ποινῶν ὑποθήκην οὐκ ἔχει, ἀλλὰ προνόμιον, καὶ νικᾷ τοὺς ἄλλους προςωπικοὺς 30 δανειστὰς μετὰ τὸν εἰς ταφὴν δαπανήσαντα καλούμενος. 14*. Κατὰ τοῦτο νικᾶται ὁ δημόσιος ἐνταῦϑα, καϑὸ πρόζωπον ὑπειςἦλϑεν ἀλλοτρίου χρεώστου αὐτός. Ἔξ ὀρϑοῦ γὰρ εἰ ἦν ὁ δημόσιος αὐτός, κἂν μὲν εἶχεν ὑποϑήκην, ἐνίκα ἂν καὶ τὸ ἰδιωτυκὸν ἐν ὑποϑήκῃ πρόςωπον. 15*. “ὥς ὅταν δανείσηται ἐπὶ ἀνανεώσει οἴκου" ὁ μὲν γὰρ τοιοῦτος ἔχει 35 μὲν τὸν οἶκον ὑποκείμενον σιωπηρῶς, νικᾷ δὲ τοὺς προσωπικοὺς μόνους. 17

Τρεβατίῳ:

Ca

Πρεβατίῳ

|

18

τὸ

παρὰ:

Ca

τὸ

παλαὶον

(mutavit

in παρὰ9)

222

LIB. XI — TIT. I (CA)

Ei γὰρ καὶ ῥητῶς εἰς ὑποϑήκην αὐτὸν ἔλαβεν, καὶ τοὺς ἐνυποθύήκους vuxü. Ταῦτα δὲ εὑρήσεις ἐν βιβ. κε΄. cvv. β΄. κεφ. κ΄. καὶ τιτ. γ΄. αὐτοῦ κεφ. «'., ἐξ οὗ ἡ σιωπηρὰ ὑποθϑήρκη τοῦ προνομίου ἐμφαινίζεται, καὶ Buß. κγ΄. τιτ. δ΄. χεφ. γ΄. καὶ βιβ. τη΄. ctv. β΄. κεφ. ε΄. deu. ι΄. 5

ı

16, τοῦ κε΄. τιτ. γ΄. βιβ. λη΄. δ΄. κεφ.

Ζήτει βιβ. 9°. τιτ. ε΄. κεφ. α΄. β΄. καὶ τιτ. ζ΄. αὐτοῦ κεφ. ιζ΄. καὶ βιβ. κγ΄. τιτ. α΄. κεφ. κε΄. καὶ τὴν παραγραφήν, καὶ βιβ. κεφ. δ΄. καὶ τιτ. ε΄. αὐτοῦ κεφ. ζ΄. καὶ τὴν αὐτοῦ παραγραφὴν τιτ. γ΄. κεφ. κη΄. καὶ βιβ. x9'. τιτ. α΄. κεφ. οδ΄. xoi Big. xy’. γ΄. καὶ βιβ. κϑ'. τιτ. β΄. κεφ. γ΄..

ἄχρι κε΄. καὶ τιτ.

17*. Περὶ τῶν σιωπηρῶς ὑποκειμένων ζήτει τὸν γ΄. τιτ. τοῦ κε΄. xai βιβ. ιδ΄, κεφ. νη΄., οὗ τὴν παραγραφήν.

(ip.

18*. Ζήτει βιβ. ιβ΄. τιτ. α΄. κεφ. ν΄., πῶς μή σοι ἐναντιωϑῇ. ᾿Εκεῖνο μὲν γάρ ἐστι τῶν ἐν ἀπαιτήσει, τοῦτο δὲ τῶν ἐν παραγραφῇ. Τοῦτ᾽ ἐστὶ διαφορά. 195. Σημείωσαι ὅτι τοῦ παρόντος κεφαλαίου ἐν... 4... τῷ συμφώνῳ 15.... 6 .... [ἢ τὸ] δια[φέρον] 7j ἣ ἐτέϑη ποινὴ... 8... εἶπεν ὁ ἐπερωτηϑείς, ὅτι ὁμολογῶ ποινὴν διδόναι. Ποινὴν. [ἀπαιτεῖν δύνασϑαι} καὶ τὸ σύμpwvov ἐρρωμένον καὶ ἔχειν δύο ἀγωγὰς τὸν ἐπερωτῶντα ἀπαιτεῖν Tj τὸ διαφέρον .. 5... τῆς ποινῆς ἀπαιτήσει χρώμενος ἤτοι τῇ ἐπ᾽ αὐτῆς ἀγωγῇ. Μετὰ τὴν ποινῆς ἀπαίτησιν κινήσεις ἐπὶ τῷ διαφέροντι ὡς συμφωνηϑέντι 20 ἐξ ἀρχῆς, οὕτως, ἵνα f) ποινὴ ἀπαιτ[εἴται]... 3... τὸ σύμφωνον ἐρρωμένον ἤτοι ἣ ἐπ᾽ αὐτοῦ ἀγωγή. 205. Μὴ ἐναντιωϑῇ σοι τὸ μβ΄. κεφ. τοῦ α΄. τιτ. τοῦ ιβ΄. βιβ., ἀλλ᾽ ἀνάγνωθι τὴν ἐκεῖ παραγραφήν, πότε δύο οὐσῶν ἀγωγῶν δυναμένων παρ᾽ ἔμου κινηθῆναι, χινῶ τὴν μίαν καὶ ἀπαιτῶ τὸ διαφέρον ἢ τὸ πρόστιμον, ὅπερ ἴσον ἐστὶ τῷ 25 διαφέροντι, καὶ παύομαι τῆς ἑτέρας, εἰ μήπω τὸ ἐνὸν τούτου τὸ πληρῶμά ἐστιν. ᾿Ανάγνωϑι Bip. ιβ΄. τιτ. α΄. κεφ. οα΄. 21*. Καλῶς τὸ ὡς ἐπίπαν. Οὐ πάντοτε γάρ᾽ εἰ δὲ σύμφωνον συγχωρητικὸν ποιήσει πρόξςωπον μίετά τινα] ἄνθρωπον πάντη ἀλλότριον καὶ μὴ φροντιστήν μου 7j ὑπεξούσιον υἱὸν 7) δοῦλον, οὐδὲ τὴν τοῦ συμφώνου παραγραφὴν ἔχει, 30 οὐδὲ τὴν τοῦ δόλου. ᾿Ανάγνωθι καὶ κεφ. Ec'. καὶ τὴν εἰς αὐτὸ παραγραφὴν ἀναγκαίαν οὖσαν. Ἢ οὕτως ciné: καὶ ὅταν μὲν ἔχωμεν τὴν τοῦ συμφώνου, ἔχομεν καὶ τὴν τοῦ δόλου, οὐ χρήζομεν δὲ αὐτῆς τοσοῦτον, ἐπειδὴ ἔχομεν ἀρκοῦσαν ἡμῖν τὴν τοῦ συμφώνου᾽ ὅτε δὲ ἀπορήσομεν παντελῶς τοῦ συμφώνου, τότε χρήζομεν τῆς τοῦ δόλου εἰς βοήϑειαν, ἥτις ὕπεστιν, καὶ ὅταν d τοῦ 53 συμφώνου παραγραφὴ ὕπεστιν ἡμῖν. 28

Mallem

μετά τινος κτλ.

vel potius πρός τινα

κτλ.

LIB. XI — TIT. I (CA) 22*.

Ἢ

τὸ ὡς ἐπίπαν

οὕτως,

223

ὡς ἐπὶ τὸ πλεῖστον’

οὐ μόνον

γὰρ

ἣ τοῦ

δόλου παραγραφὴ διὰ προχουράτωρος ἁρμόζει ἡμῖν, ἀλλὰ καὶ δι’ ἐλευϑέρου πάντη προςτώπου ὀνόματι ἡμῶν συμφωνήσαντος. Καὶ ζήτει Bug. κε΄. τιτ. α΄. κεφ. τα΄. ϑέμα τελευταῖον καὶ βιβ. να΄. τιτ. δ΄. κεφ. ια΄. Sep. κι΄. ὑπεμφαῖνον" ὅ τὸ δέ, δι᾿ ἐλευϑέρου προςώπου, δεῖ νοεῖν, τοῦ νεγοτιογέστορος. “Ὅπερ οὐκ ἀρέσκει μοι. ᾿Αλλὰ τὸ ὡς ἐπίπαν διὰ φροντιστοῦ νόει. Ποτὲ γὰρ καὶ τὸ τοῦ ἐγγυητοῦ σύμφωνον οὐχὶ τὸ πρόςωπον αὐτοῦ μόνου «ὁρᾷ», ἀλλὰ καὶ τοῦ πρωτοτύπου, ὡς κεφ. κς΄.

23*.

Γενικὴν A ἰδυκὴν ἔχοντος ἐντολήν. Καὶ ζήτει ig. β΄. τιτ. γ΄. κεφ.

10 ογ΄. ϑεμ. τελευτ. καὶ βιβ. να΄. τιτ. δ΄. κεφ. ιβ΄. καὶ βιβ. μγ΄. τιτ. α΄. κεφ. οβ΄. 24*. “Ὅταν ἀκούσῃς, δι᾿ ἐλευϑέρου προσώπου ἀγωγὴ τινι οὐ προσπορίζεται, τὸ ἐλεύϑερον πρόσωπον τοιοῦτον νόει τὸ μὴ μετέχον μετά τινος. Οἷον ἵνα μὴ προκουράτωρ ἐστὶν ἐκείνου ἣ νεγοτιογέστωρ ἤτοι διοικητὴς πραγμάτων αὐτοῦ 7| ἐντολεύς" ταῦτα γὰρ συμφωνοῦντα τὰ πρόσωπα ἑαυτοῖς μὲν ἀγωγὴν 15 οὐ προσπορίζουσι, καϑὸ μὴ προσώποις αὐτῶν ἐπηρώτησαν. ἐκείνοις δὲ πάλιν οὐ προσπορίζουσιν ἀγωγήν, ὡς δι᾽ ἐλευϑέρου προςώπου ἀγωγὴ τινι οὐ προςπορίζεται. "Ἔχουσι δὲ τέως τὴν τοῦ δόλου παραγραφὴν ἐν ἀτονίᾳ τῆς τοῦ συμφώνου τὰ πρωτότυπα πρόςωπα. 'O δὲ ὑπεξούσιος προςπορίζει" καὶ ὁ νεγοτιογέστωρ γὰρ συμφωνῶν καὶ ὁ γενικὸς καὶ ὁ ἰδικὸς ἐντολεὺς αὐτὴν δόλου παραγραφὴν 30 τῷ πρωτοτύπῳ προςπορίζουσι. Καὶ ἁπλῶς πᾶς φροντιστὴς En’ ὠφελείᾳ συμφωνῶν προςπορίζει τῷ πρωτοτύπῳ τὴν τοῦ δόλου παραγραφήν᾽ βλάπτουσι δὲ συμφωνοῦντες μόνον ὁ γενικὸς καὶ ὁ ἰδυκὸς ἐντολεύς, οὐ μὴν καὶ οἱ ἕτεροι. 25*. ᾿Ωφελεῖ οὐτιλίως διδομένης αὐτῷ βοηϑείας διὰ τῆς τοῦ δόλου παραγραqj; τῆς διρρέκτως ἀρνουμένης, ὡς ἐνταῦϑά φησι. Γνώσῃ δὲ τοῦτο ἀναγνοὺς 25 Br. η΄. τιτ. β΄. κεφ. κη΄. Οὔτε δίδοται αὐτῷ βοήϑεια. Χρᾶται δὲ ταύτῃ διὰ τῆς τοῦ δόλου παραγραφῆς. Τὸ μὲν παραγραφὴν οὐτιλίως διὰ τοῦ ἐντολέως ἁρμόζειν τῷ δεσπότῃ ἔχεις ἐνταῦϑα᾽ τὸ δὲ ἀγωγὴν προςπορίζεσϑαι οὐτιλίαν ἔχεις ἀπὸ τῆς ἐν τῷ κη΄. κεφ. τοῦ β΄. τιτ. τοῦ η΄. βιβ. νέας παραγραφῆς.

᾿Ανάγνωϑι καὶ κεφ. ξη΄. τοῦ αὐτοῦ mtt. xal Bip. 30

26%. ᾿Ωφελεῖ δὲ ὡς καὶ πᾶς ἐλεύϑερος συμφωνῶν ὀνόματι τοῦ πρωτοτύπου Hb I καὶ οὐ προσπορίζει αὐτῷ τὴν τοῦ πάκτου παραγραφήν, ἀλλὰ μόνον τὴν τοῦ 584 δόλου. Ζήτει τὴν παραγραφὴν τοῦ γ΄. deu. τοῦ V. κεφ. καὶ Dt. κε΄. τιτ. η΄. χεφ. ζ΄. ϑεμ. β΄. : 27*.

35 χινεῖν

Τὸ κατὰ

βλάπτειν τοῦ

ἐνταῦϑα

συγχωρηϑέντος

μὴ ἀδιαστίκτως κωλύεται᾽

καὶ

νοήσῃς, ὅσον

ἐπ᾽

ἀλλ᾽

ὅσον πρὸς τὸ Hb I

ἐκείνου,

βλάπτει" 582

ὅσον δὲ εἰς τὸ κινεῖν κατὰ τοῦ προκουράτωρος, οὐ βλάπτει᾽ ἐπὶ δὲ τοῦ ἀνήβου συνεχωρήϑη ἀπὸ διατάξεως, ἥτις κεῖται βιβ. ι΄. τιτ. — κεφ. --.

224

LIB. XI — TIT. I (CA)

288. ᾿Ανάγνωθι τελευταῖον διγ. τοῦ ζ΄. tur. τοῦ μδ΄. DB. xol βιβ. τῶν Βασιλικῶν νβ΄. κεφ. ξβ΄. καὶ βιβ. να΄. τιτ. α΄. κεφ. τελευτ. περὶ προστίμου παραγραφῆς ὑπεξουσίου.

5

B XI, 1, 11 Ξ- DI, 14, 11. 1. Λογισμὸν ὁ Παῦλος κατὰ τὸ παλαιὸν ἐπιφέρει διγ. καί φησιν διὰ τοῦτο δύνασϑαι τὸν προκουράτωρα πακτεύειν, ἐπειδὴ καλῶς αὐτῷ καὶ τὸ χρέος καταβάλλεται.

2. Τοῦ ᾿Ανωνύμου. ᾿Ανάγνωϑι βιβ. γ΄. τιτ. γ΄. διγ. κζ΄. (26), νη΄. καὶ ξ΄. καὶ τούτου τοῦ ttr. διγ. λζ΄. καὶ βιβ. ιβ΄. τιτ. ς΄. διγ. ς΄. καὶ βιβ. κ΄. τιτ. α΄. 10 διγ. κβ΄. (21) καὶ βιβ. ιγ΄. τιτ. ζ΄. διγ. τα΄. (8 6) καὶ ιβ΄. 38. Τῷ γενικῷ διοικητῇ᾽ οὐ μὴν τῷ νεγοτιογέστωρι ὡς Bi. ιζ΄. τιτ. α΄. κεφ. χβ΄. καὶ λη΄.

B XI, 1, 12 = DII,

14, 12.

].

15

20

25

30

Δύναται μὲν οὖν ὁ προκουράτωρ πακτεύων οὐ μόνον ὠφελεῖν, ἀλλὰ καὶ βλάπτειν τὸν πρωτότυπον, εἴτε ἰδυκὸν ἔχει περὶ τοῦ πακτεύειν μανδάτον, εἴτε γενικός ἐστι προχουράτωρ, ὥς πού φησιν καὶ ὁ Ποτελιανός. 'O γὰρ γενικὸς προχουράτωρ καλῶς κινεῖ τὰς ἁρμοττούσας μοι ἀγωγὰς καὶ καλῶς κατάγει ταύτας εἰς δικαστήριον, ὥςπερ οὖν καὶ ὁ ἰδικὸν ἔχων περὶ τούτου μανδάτον καὶ κύριος ὥςπερ ἐστὶ τῆς ἀγωγῆς" κἂν τὰ μάλιστα ὁ γενικὸς προχουράτωρ οὐ δύναται διαλύσασϑαι μετὰ τοῦ δεβίτορος τοῦ πρωτοτύπου, ὥς φησιν ὁ Παῦλος ἐν τῷ ἑξῆς βιβλίῳ τιτ. γ΄. διγ. ξα΄. (60). Καὶ ἔστι ϑαυμαστόν, ὅτι δυνάμενος κατάγειν εἰς δικαστήριον ἀγωγὴν οὐ δύναται διαλύσασϑαι. Δύναται γὰρ ὁ γενικὸς καὶ ἰδυκὸν ἔχων περὶ τούτου μανδάτον κατάγειν, ὡς ἔχει τὸ ἐνταῦϑα ῥητὸν καὶ ἐν τῷ ἑξῆς βιβ. τιτ. τῶν δὲ προκουρατωρίβους διγ. νη΄. καὶ ξβ΄. Θαυμαστὸν οὖν ὡς ἀληϑῶς, ὅτι ὁ δυνάμενος κατάγειν εἰς δικαστήριον ἀγωγὴν καὶ ὁ διὰ πάκτου ψιλοῦ τὸ πᾶν χρέος παραχωρῶν, οὗτος οὐ δύναται διαλύεσϑαι. ᾿Ηρωτήϑη, καὶ τίς ἣ διαφορά; “Ὅλως γάρ, εἰ δύναται πακχτεύειν πρὸς τὸν τοῦ πρωτοτύπου δεβίτορα, τί δήποτε μὴ καὶ διαλύεσϑαι δύναται, εἴπερ ἣ διάλυσις πάκτον μιμεῖται; Στέφανος: Οὐ μὴ γένοιτο: κακῶς ἐκανονίσϑης. " AXXo πάκτον καὶ ἄλλο διάλυσις. Τὸ γὰρ πάκτον ὡμολογημένου χρέους ἐστὶν ἀπαίτησις, ἡ δὲ διάλυσις ἀμφιβαλλομένου χρέους τομή. Τὰ μὲν οὖν ὡμολογημένως ὀφειλόμενα διὰ τοῦτο δύναται καὶ ὁ μὴ δεσπότης, ἀλλὰ μόνου xóptoc τοῦ διοικεῖν τὰ ἀλλότρια, τῷ δεβίτορι συγχωρεῖν, ἐπειδὴ δύναται ὡς διουκητὴς ἀπαιτεῖσϑαι δίκας 7| προδοὺς ἢ ῥαθυμήσας ἀδυκῆσας, 16 Ποτελιανός:

δοκεῖν

i.e.

Puteolanus

| 34 ἀδικήσας: Ca ἠδικήσας

| 31

ἀπαίτησις:

leg. ἀναίρεσις

| 33 διοικεῖν:

Ca

LIB. XI — TIT. I (CA)

225

πλὴν εἰ μὴ ἄρα δι᾽ ἀντιδώρων ὠφέλησε τὸν πρωτότυπον. Τὸ δὲ ἐπὶ τοῖς ἀμφιβόλοις διαλύεσϑαι μόνου τοῦ δεσπότου ἐστὶ τοῦ ἔχοντος τελείαν αὐϑεντίαν, οὐκέτι δὲ καὶ προκουράτωρος. ᾿Εγκαλούμενος γὰρ ὁ προκουράτωρ ἐνταῦϑα δύναται λέγειν, ὅτι πάντως γάρ τί ποτέ σοι ἐχρεώστει. Χάριτας μέντοι 5 ὀφείλεις μοι ὁμολογεῖν, ὅτι δι᾽ ἐμοῦ x&v μέρος ἔλαβες, ὧν λέγεις ὀφείλεσϑαι. Οὔτε γὰρ ἐδείχϑη, ὅ τι ποτέ σοι ἐποφείλεται. Οὕτως οὖν οὐ δεῖ κανονίζειν ἀπὸ τοῦ πάκτου τὴν διάλυσιν. Οὕτω καὶ Κύριλλος ὁ ἥρως φησίν. Σημείωσαι οὖν χρήσιμον καὶ ἀεὶ συχνάζον νόμιμον, ὅτι ὁ γενικὸς προκουράτωρ οὐ δύναται διαλύεσθαι, ὥςπερ οὖν οὐδὲ Exreoreiv, εἰ μὴ ἰδυκῶς αὐτῷ περὶ τούτων ἐνετέλϑη, 10 πλὴν εἰ μὴ ἄρα τοὺς καρποὺς καὶ τὰ εὔφϑαρτα, ὡς μανϑάνεις ἐν τῷ ἑξῆς βιβλίῳ τιτ. γ΄. διγ. ξ΄. καὶ Ey’. Πακτεύεϊν μέντοι δύναται, ὡς ἔγνως ἐνταῦϑα᾽ δύναται δὲ καὶ περμουτατίονα ποιεῖσϑαι, ὡς καὶ τοῦτο ἐν τῷ αὐτῷ νη΄. διγ. τοῦ δὲ προκουρατωρίβους τιτ. μανϑάνεις. "Occ δὲ πάκτον ἐστὶ ὡμολογημένου χρέους συγχώρησις, διάλυσις δὲ ἢ ἐπ᾽ ἀμφιβόλῳ χρέει γενομένη τομή, μανϑάνεις 15 ἐν τῷ ἑξῆς τίτλῳ διγ. α΄.

B XI, 1, 13 = DIL

14, 13.

1. 'O μὲν γενικὸς προχουράτωρ καὶ ὁ ἰδικὸν ἔχων περὶ τοῦ πακτεύειν μανδάτον καλῶς πακτεύει, καὶ ὠφελεῖ καὶ βλάπτει τὸν πρωτότυπον. 'O μέντοι προβληϑεὶς ἐπὶ τῷ κινῆσαι καὶ μόνον τὴν ἀγωγὴν οὐ καλῶς πάκτον 20 ποιεῖ τῷ δεβίτορι, ἐπειδὴ οὔτε ὁ δεβίτωρ καλῶς τῷ τοιούτῳ καταβάλλει προκουράτωρι. 'O iv deu σοῦαμ προβληϑεὶς προχουράτωρ τάξιν ἐπέχει δεσπότου, καὶ διὰ τοῦτο φυλάττεται τὸ μεταξὺ αὐτοῦ γενόμενον πάκτον. Ἴσϑι δέ, ὅτι οὐ κατὰ πάντα μιμεῖται δεσπότην. Μανϑάνεις γὰρ ἐν τῷ ἑξῆς τίτλῳ δὲ προκουρατωρίβους διγ. λγ΄. (83), ὅτι καὶ ὁ lv ῥὲμ σοῦαμ, ὡς πᾶς Hb I 25 προχουράτωρ, ἀπαιτεῖται τὴν ἰουδικάτουμ σόλουι, ἐν d δηλονότι προκουρα- 5B4 τώριο νόμινε ἐνάγεται. Ei γὰρ coto νόμινε (μανθάνεις γὰρ ἐν τῷ ιϑ'. Sw. (16 pr.?) τοῦ παρόντος τίτλου, καὶ ἐν τῷ ἑξῆς βιβ. τιτ. δὲ προκουρατωρίβους διγ. ve’., ὅτι ἐπὶ τὸν iv ῥὲμ σοῦαμ προκουράτωρα μεταφέρονται οὐτιλίως αἱ dywyal), εἰ τοίνυν coUo νόμινε κέχρηται ταῖς οὐτιλίαις, 3) καὶ ἐνάγεται, 80 τότε, ὡς πᾶς σοῦο νόμινε δικαζόμενος, οὐκ ἀνάγκην ἔχει τὴν ἰουδικάτουμ, σόλουι διδόναι. “Ὅτι γὰρ οὐδεὶς ἐναγόμενος σοῦο νόμινε δίδωσι τὴν ἰουδιχκάτουμ. σόλουι, ἔγνως ἐν τῷ ιβ΄. τιτ. τῆς δ΄. τῶν ᾿Ινστιτούτων (4, 11 pr.). Ὑπέξελέ μοι τὸ ϑέμα τὸ εἰρημένον τῷ Οὐλπιανῷ ἐν τῷ παρόντι Bip. τιτ. η΄. πρὸς τῷ τέλει τοῦ ζ΄. διγ. ἤτοι βιβ. ζ΄. τιτ. ιδ΄. 35

2. Κυρίλλου. Εἰ μέντοι εἰς τὸ κινῆσαι μόνον προεβαλλόμην αὐτόν, οὐ δύναται ἐπὶ βλάβῃ μου παχτεύειν, εἰ μὴ ἰν ῥὲμ σοῦάμ ἐστιν᾽ οὗτος γὰρ δεσπότου τάξιν ἔχει. SCHELTEMA,

Basilica,

1.

15

226

LIB. XI — TIT. I (CA)

3. Τοῦ ’Evavrıopavoöc. Ἔν τῷ γ΄. Buß. τιτ. γ΄. διγ. α΄. φησίν᾽ προκουράτωρ ἐστὶν ὁ διοικῶν ἀλλότριον πρᾶγμα κατὰ πρόςταξιν τοῦ δεσπότου. Οὐκοῦν ἐναντία εἰσίν; Ἢ δηλονότι [{τὸ]} ἐν τῷ ιδ΄. διγ. (13) τοῦ προκειμένου ιδ΄. τίτλου μετὰ προκάταρξιν λέγει, ἵνα μὴ δόξῃ ἐναντίον. 5

4. Τοῦ ᾿Ανωνύμου. Περὶ τοῦ iv ῥὲμ βιβ. γ΄. τιτ. γ΄. διγ. κε΄., uß’., νε΄. 58.

Τινὰ τῶν ἀντιγραφῶν

σοῦαμ

προκουράτωρος

ἀνάγνωθϑι

οὐκ ἔχει τοῦτο.

B XI, 1, 14 = DII, 14, 14. |. “ὥςπερ ὁ γενικὸς προκουράτωρ πακτεύων καὶ ὠφελεῖ καὶ βλάπτει 10 τὸν πρωτότυπον, οὕτω καὶ ὁ μάγιστρος ἤτοι ὁ σύνδικος τῶν κοινωνιῶν ἤτοι ἑταιρειῶν. Ei γάρ τινες κοινῇ μισϑώσονται τέλος καί τινα προβάλωνται τὸν ὀφείλοντα κινεῖν τε καὶ ἐνάγεσϑαι, μάγιστρος ἤτοι σύνδικος τῶν κοινωνιῶν ὁ τοιοῦτος ὀνομάζεται, καὶ ἔρρωται τὰ παρ᾽ αὐτοῦ πακτευόμενα πρὸς τοὺς ὀφείλοντας τῇ κοινωνίᾳ ἤτοι τῷ τέλει, ὅπερ ἔτυχον ἐξειληφότες οἱ σύνδικον 15 αὐτὸν προβαλλόμενοι ὥςτε προβαίνειν λέγεσθαι τοῦτο καὶ ἐπὶ σωματείων καὶ κολλεγίων προβαλλομένων τὸν λεγόμενον σύνδικον. Οἷον ὡς ἐπὶ ϑέματι" τὸ τῶν ἀργενταρίων σύστημα ἔχει τινά, τὸν ὑπὲρ αὐτοῦ τὰς δίκας ἐγγυμνάζοντα xai πάντα ποιοῦντα. Οὗτος οὖν πακτεύων ὠφελεῖ καὶ βλάπτει τὸ σύστημα. Μὴ νόμιζε δέ, ὅτι πᾶσιν ἐφεῖται, σύστημα ἣ ἑταιρείαν 3) κολλέγιον ἔχειν. Τὰ 20 γὰρ περὶ τούτων μανϑάνεις ἐν τῷ ἑξῆς βιβ. ἐν τοῖς ὑποκειμένοις ἐν τῷ τιτ. —, διγ. —. 2. Κυρίλλου. 'O' σύνδικος τῶν κοινωνῶν καὶ ἐπὶ βλάβῃ καὶ ἐπὶ ὠφελείᾳ καλῶς πακτεύει᾽ ὁ δὲ ἐπίτροπος ἐπὶ ὠφελείᾳ ᾿μόνον τοῦ ἀνήβου. 3. Τοῦ ᾿Ανωνύμου. Τίνας δηλοῖ τὸ ὄνομα τοῦ μαγίστρου; ᾿Ανάγνωθϑι 25 βιβ. ν΄. τιτ. ις΄. διγ. νζ΄. Φησὶν γάρ, ὅτι μάγιστροι λέγονται ἀπὸ μεταφορᾶς τῶν ἀρχόντων οἱ πλέον τῶν ἄλλων προνοεῖν ὀφείλοντες τῶν ἐπιτετραμμένων αὐτοῖς πραγμάτων, καὶ διδάσκαλοι οἱαςδήποτε ἐπιστήμης. 4. Πρόςκειται εἰς τὸν ᾿Ανώνυμον τῶν ἑταιρειῶν᾽ πρὸς ὃ παραγραφόμενός φησιν᾽ τίνες δύνανται ποιεῖν ἐταιρείας, ἔχεις βιβ. γ΄. τιτ. δ΄, καὶ βιβ. μζ΄. τιτ. 30 κβ΄. (sc. Dig.). 'O ἐπίτροπος καλῶς πρὸς τοὺς πουπιλλαρίους πακτεύει δεβίτορας ἢ κρεδίτορας, ἐν ᾧ τὸ πάκτον ὠφελεῖ τὸν πούπιλλον. Kal σημείωσαι αὐτὸ διὰ τὸ κείμενον ἐν τῷ κη΄. διγ. τοῦ παρόντος τίτλου. 58.

Τῶν

τοῦ

14 ἐξειληφότες:

συστήματος Ca

ἐξηλειφότες

προεστώτων.

LIB. XI — TIT. I (CA)

227

B XI, 1, 15 = DII, 14, 15. 13. Ζήτει Big. ζ΄. τιτ. β΄. περὶ τῶν ἑταιρειῶν. Οὐ μὴν καὶ βλάπτει διὰ τὰ προνόμια τοῦ ἀνήβου, ὡς κεφ. κη΄. τούτου τοῦ τιτ. ϑεμ. β΄. x

m

x

€

,

,

-

,

B XI, 1, 16 = DI, 14, 16. 1. Πέπρακέ τις κληρονομίαν τινὶ καὶ ἐτραδίτευσε ταύτης τὰ πράγματα Hb I τῷ ἠγορακότι, καὶ μετηνέχϑησαν οὐτιλίως αἱ ἀγωγαὶ τῆς κληρονομίας ἐπὶ 985 τὸν ἀγοραστήν. Μεταφέρονται γὰρ οὐτιλίως ἐκ τῆς Πίου διατάξεως. Τούτων οὕτω γεγενημένων ὁ ἀγοραστὴς πάκτον τινὶ τῶν τῆς κληρονομίας δεβιτόρων ἐποίησεν, ὅτι οὐκ ἀπαιτῶ σε τὸ χρέος. Μετὰ ταῦτα ὁ πράτης, ὡς ἔχων ἔτι 10 τὸ ἀσώματον καὶ διὰ τοῦτο τὰς διρέκτους, ἧκε κινῶν κατὰ τοῦ δεβίτορος νερεδιταρίου, πρὸς ὃν τὸ πάκτον ἐγένετο. Καὶ λέγει Οὐλπιανὸς ἐκβάλλεσϑαι αὐτὸν δόλου παραγραφῇ᾽ διὰ τοῦτο δὲ δόλου καὶ οὐ πάκτου, ἐπειδὴ πρωτοτύπως αὐτὸς τὸ πάκτον οὐκ ἐποίησε. Καὶ οὐδὲν ϑαυμαστόν. Μανϑάνεις γὰρ ἐν τῷ ἑξῆς βιβ. τιτ. δὲ προκουρατωρίβους διγ. ve’., ὅτι lv ῥὲμ σοῦαμ προκουράτωρ, ἐπειδὴ τὰς οὐτιλίας ἔχει, προτιμότερός ἐστι τοῦ πεπρακότος καὶ εἰς τὸ κινεῖν καὶ εἰς τὸ δέχεσϑαι καταβαλλόμενον αὐτῷ τὸ χρέος παρὰ τοῦ δεβίτορος. “Ὥςτε εἰκότως καὶ ὁ τῆς κληρονομίας ἀγοραστὴς πακτεύων βλάπτει τὸν πράτην᾽" καὶ ἐπὶ τούτῳ γάρ οὐτιλίως ἐκ τῆς παρούσης διατάξεως αἱ ἀγωγαὶ μεταφέρονται͵ ὡς ἔγνως ἐνταῦϑα. =

5

20

2. Κυρίλλου. 'E&v ἀγοραστὴς τῆς κληρονομίας ποιήσῃ πάκτον, τὰς οὐτιλίας, ἀντίκειται τῷ πράτῃ δόλου παραγραφή.

ὡς ἔχων

3. Ὃ ἐμὸς προκουράτωρ οἰκέτην ἐπώλησε Πρίμῳ τινί. Καὶ μὴ ἀντιπέσῃ : Got, ὅτι ὁ προχουράτωρ, x&v γενικός ἐστιν, οὔτε τὰ αὐτοκίνητα δύναται ἐχποιεῖν, ὡς μανϑάνεις ἐν τῷ ἑξῆς Buß. τιτ. δὲ προκουρατωρίβους Sw. Ey’. 25 θὲς γάρ, ὅτι ἐπὶ τούτῳ αὐτῷ ἰδικὸν εἶχε μανδάτον, ἁπλῶς ἐπώλησε μὲν καὶ ἐτραδίτευσε, οὕπω δὲ ἡ δεσποτεία μετηνέχϑη. Οὔτε γὰρ μεταφέρεται, εἰ μὴ καὶ ἀγοραστὴς τὸ τίμημα καταβάλῃ 7) σατιςφάκτον ποιήσει, ὡς ἐν τῷ '. cv. τῆς β΄. τῶν ᾿Ινστιτούτων μεμάϑηκας. Μήπω τοίνυν, ὡς εἴρηται, τῆς δεσποτείας μετενεχϑείσης εὑρὼν τὸν ἀγοράστὴν ὁ πρωτότυπος, τουτέστιν 30 ὁ τοῦ πεπραμένου πράγματος κύρίος, δυςχεραίνοντα περὶ τὸ συνάλλαγμα, πάκτον αὐτῷ ἐποίησεν εἶναι τὸν οἰκέτην ἀναγόραστον. Λέγει οὖν ὁ Οὐλπιανός" ἐὰν ὁ προκουράτωρ ἔλϑῃ μετὰ ταῦτα περὶ τοῦ τιμήματος κινῶν, ἐκβάλλεται δόλου καὶ οὐ πάκτου παραγραφῇ, καϑὸ μὴ πρωτοτύπως ὁ προχουράτωρ τὸ πάκτον ἐποίησε. Βλέπε, πῶς εἶπον, ἐκβάλλεται παραγραφῇ. Οὐκ εἶπον, 35 ὅτι διὰ τοῦ πάκτου αὐτῷ τῷ νόμῳ ἀναιρεῖται ἡ ἀγωγή. Τότε γὰρ ῥὲ νούνδουμ. σεκοῦτα δοκεῖ γίνεσϑαι ὑπαναχώρησις, ὅτε ὁ ἀγοραστὴς ἀναδῷ τὸ πρᾶγμα 34

(οὐκ) εἶπον:

Ca εἶπεν

228

LIB. XI — TIT. I (CA)

καὶ ὁ πράτης τὸ τίμημα, ὁ δὲ ἀγοραστὴςοὐ μόνον τὸ πρᾶγμα ἀναδῷ, ἀλλὰ xai ὅσα μετὰ τοῦ πράγματος ἐκομίσατο τὴν ἀρχήν, ὡς ὁ Νεράτιος ἐν τῷ νζ΄. (58) διγ. φησίν. Καλῶς δὲ εἶπον, μηδὲ σατιςφάκτου γινομένου ἀπὸ τοῦ ἀγοραστοῦ πρὸς τὸν πράτην. "H γὰρ ἂν ὡς πρὸς δεσπότην λοιπὸν γινομένου 5 τοῦ πάκτου ἐδόκει πρᾶσις ἐκ τῶν ἐναντίων καὶ ἀγορασία συνίστασϑαι, μήπω τοῦ πράγματος ἀναδοθέντος καὶ τῶν, ὅσα μετὰ τοῦ πράγματος ὁ ἀγοραστὴς

ἐκομίσατο τὴν ἀρχῆν. 48. Ζήτει κεφ. μζ΄. Aéyov διὰ παραγραφὴν τοῦ συμφώνου ἀναχωρεῖν τὸν ἀγοραστὴν καὶ μὴ διὰ τὴν τοῦ δόλου" ὧδε δὲ τὴν τοῦ δόλου ἔχειν παραγρα10 φὴν τὸν ἀγοραστήν. Καὶ μὴ ἐναντιωϑῇ σοι, διότι ἐνταῦϑα προκουράτωρ ἦν ὁ πωλήσας,

ἐκεῖ δὲ ὁ πρωτότυπος.

B XI, 1, 17 = DIL 1.

Ἐὰν

ἀπαριϑμήσω

14, 17. cot

δέκα

νομίσματα

καὶ

συμφωνήσω

εἰκοσί

μοι Hb I

παρὰ σοῦ τοῦ δεβίτορος ἐποφείλεσϑαι, οὐ τίκτεταί μοι ἐνοχή, εἰ μὴ ἐπὶ μόνοις 586 15 τοῖς ἀπαριϑμηϑεῖσι δέκα νομίσμασιν. οὐβλιγάτ., τουτέστιν οὔτε ἣ ῥὲ ἀγωγή, γέγονεν ἀπαρίϑμησις, οὔτε προῆλθεν φωνον. ᾿Ὑπέξελε τὰ ϑέματα, περὶ ὧν πιανῶν μονοβίβλων τιτ. β΄. vy. ε΄. 20

Βλέπε, πῶς εἶπον γενικῶς, νονασκίτουρ οὔτε f βέρβις. Οὔτε γὰρ κ΄. νομισμάτων ἀπαρίϑμησις, ἀλλὰ ψιλὸν γέγονε σύμὁ Σκαέβολάς φησιν ἐν γ΄. τῶν ᾿Αντιπαπ(D 22, 2, 5).

2. Κυρίλλου. ᾿Εὰν δανείσας σοι ι΄. νομίσματα πακτεύσω ux. ἀπαιτεῖν, οὐ δύναμαι κινεῖν «εἰ μὴ» ἐπὶ τοῖς δέκα. ἹῬΡὲ γὰρ ἀγωγὴ ὑπὲρ τὴν δόσιν οὐ τίκτεται. ' 3. Τοῦ ᾿Ανωνύμου. ἱΟμοίως BrB. ιβ΄. τιτ. α΄. Buy. ιβ΄. ϑεμ. α΄. (11 ᾿Ανάγνωθι τὰ ἐκεῖ παραγεγραμμένα.

25

$ 1).

4, Τιυνὰς ἔστιν εὑρεῖν ἀγωγὰς διὰ συμφώνου κατὰ τὸ αὐτὸ δίκαιον ἀναιρουμένας. Τοιαύτη ἐστίν ἡ ἰνιουριάρουμ καὶ ἣ φούρτη. Περὶ γὰρ τούτων ἰδικώτερον πακχτεύειν νόμος ἐπέτρεψε, καὶ εἰκότως, ὡς λεγιτίμου ὄντος τοῦ πάκτου,

κατὰ τὸ αὐτὸ δίκαιον διὰ τοῦ πάκτου σβέννυνται καὶ ἀναιροῦνται. Τὴν μὲν οὖν ἰνιουριάρουμ καὶ τὴν φούρτην, καϑάπερ εἴρηται, τὸ πάκτον κατὰ τὸ αὐτὸ 80 δίκαιον ἀναιρεῖ. Συνίστησι δὲ τὴν ὑποθϑηκαρίαν᾽ ἐπειδή, κἂν μὴ νόμος ἰδικός, ἀλλ᾽ οὖν ὁ πραίτωρ ἰδικώτερον τὸ περὶ ταύτης ἐκύρωσε σύμφωνον. Καὶ εἰκότως ἀπὸ ψιλοῦ πάκτου συνίσταται ἀγωγή, τουτέστιν ἣ ὑποϑηκαρία: οὐκέτι δὲ ἀπὸ πάκτου ἀναιρεῖται κατὰ τὸ αὐτὸ δίκαιον, ὥςπερ ἐπὶ τῆς φούρτης καὶ τῆς ἰνιουριάρουμ, ἀλλὰ διὰ παραγραφῆς, ὅτε πακτεύσω μὴ ἀπαιτεῖν τὰς ὑποϑήκας. 15 i.e. non

21 ῥὲ: Ca ῥέο

nascitur obligatio

|

18 ᾿Αντιπαππιανῶν:

Ca

ἀντὶ Παππιανῶν

|

LIB. XI — TIT. I (CA)

229

5. 'H φούρτη καὶ ἰνιουριάρουμ διὰ τοῦ πάκτου κατὰ τὸ ἵψο loüpe ἀναιροῦνται" dj περὶ ἐνεχύρου τίκτεται ἀγωγὴ ἀπὸ ψιλοῦ πάκτου, ἀναιρεῖται δὲ διὰ παραγραφῆς.

6. Γρηγορίου. Τὴν ποινὴν ἐνταῦϑα μόνην φησίν, οὐ μὴν δὲ καὶ τὸν φούρτιβον᾽". 5 ἕτερος μὲν γάρ ἐστι τῆς ἀγωγῆς τῆς τὸ κλαπὲν ἀπαιτούσης, ὅς ἐστι δεκατ. «τιτ.» τοῦ ξ΄. βιβλίου: ἥτις καὶ ἁρμόζει μόνῳ δεσπότῃ, ὡς τὸ α΄. κεφ. τοῦ αὐτοῦ τιτ. καὶ βιβ. φησίν' ἕτερος δὲ 6 περὶ τῆς κλοπῆς ἤτοι ὁ ιβ΄. Ταύτην δὲ οὐ μόνος ὁ δεσπότης κινεῖ, ἀλλὰ καὶ πᾶς, ᾧ διαφέρει μὴ γενέσϑαι τὴν κλοπήν, ἐὰν ἐξ εὐλόγου αἰτίας αὐτῷ διαφέρῃ, καϑὼς τὸ τελευταῖον ϑεμ. τοῦ ι΄. κεφ. 10 αὐτοῦ φησίν, οὗ ἡ ἀρχή᾽ ἐκεῖνος ἔχει τήν περὶ κλοπῆς εἰς τὸ διπλοῦν ἀγωγήν. Σκόπει μοι δὲ καί ὧδε, πῶς ἀναφύεται καὶ ἕτερον ἄτοπον. El γὰρ εἴποι τις, ὅτι τὸ ια΄. κεφ. τὸ λέγον, ὅτι ὁ κναφεὺς κλαπέντος τοῦ δοϑέντος αὐτῷ ἔχει τὴν περὶ κλοπῆς ἀγωγήν τε καὶ τὴν ποινὴν καὶ τὴν ἀπαίτησιν τοῦ πράγματος, δίδωσι τῷ μὴ δεσπότῃ ἔχειν τὸν φούρτιβον κονδικτίκιον᾽ καὶ μὴν ἔφϑη ὁ 15 νομοϑέτης διδάξας ἡμᾶς ἐν τῷ α΄. κεφ. τοῦ ι΄. τιτ. αὐτοῦ, ὡς d] τὸ κλοαπὲν ἀπαιτοῦσα ἀγωγὴ μόνῳ δεσπότῃ ἁρμόζει" ἄλλως τε ἐπὶ τοῦ κναφέως φανερῶς φησιν ὁ νομοϑέτης, ὅτι τὴν περὶ κλοπῆς εἰς τὸ διπλοῦν ἔχει ἀγωγήν, οὐ μὴν προςέϑετο καὶ τὸν φούρτιβον. Ζήτει καὶ τοῦ ιγ΄. κεφ. τοῦ ιβ΄. τιτ. τοῦ ξ΄. βιβ. ϑεμ. τὸ πρὸ δύο ϑεμάτων τοῦ τέλους, ὡς ὁ κομοδάριος καὶ μισϑωσάμενος

20 πρᾶγμα καὶ ὁ δεξάμενος ἐντολὴν καὶ ὁ δανειστὴς περὶ τοῦ ἐνεχύρου τὴν περὶ κλοπῆς εἰς τὸ διπλοῦν ἔχουσιν ἀγωγήν᾽ οὐ πρόςκειται δέ, ὅτι καὶ τὸν φούρτιβον. Τούτῳ τῷ κανόνι χρώμενος ὀρϑῶς βαδίσεις. 7.

"Iyo ἰοῦρε. Διαφέρει δέ, ὅταν κατὰ τὸ ἵψο ἰοῦρε ἀναιρεῖται ἀγωγὴ καὶ ὅταν μὴ κατὰ τὸ ἴψο ἰοῦρε, ἀλλὰ διὰ παραγραφῆς᾽ ὅταν μὲν γὰρ κατὰ 25 τὸ Io ἰοῦρε ἅπαξ ἀναιρεϑῇ, οὐκέτι δύναται ἀνακαινισϑῆναι" ὅτε δὲ μὴ κατὰ τὸ ἵψο ἰοῦρε, δύναται ἀνακαινίζεσϑαι πάλιν διὰ συμφώνου, ὡς κεφ. κζ΄. τούτου τοῦ tir. Seu. δ΄. 8. Τοῦ ᾿Ανωνύμου. Τὰς ὑπὸ τὴν κονσέσο ἀγωγὰς γενικῶς καὶ ἀπὸ ψιλοῦ συμφώνου καὶ ἀγράφως συνίστασϑαι, ὡς καὶ τὴν τοῦ ἐνεχύρου᾽ βιβ. κ΄. τιτ. 30 α΄. διγ. 8.

9.. Τοῦ αὐτοῦ. ᾿ΑνάγνωἹθι περὶ τῆς λεγατόρουμ. διγ. μς΄. 10.

Τοῦ ᾿Εναντιοφανοῦς. ᾿Ανάγνωϑθι 8t. ζ΄. ϑεμ. γ΄. καὶ βιβ. κ΄. τιτ. β΄. (1)

διγ. δ΄., ὁμοίως διγ. ιζ΄. ϑεμ. γ΄. «τούτου τοῦ τιτ.». Εἰ δὲ καὶ πάκτεύσω μὴ ἀπαιτηϑῆναι Πέτρον ἢ τὴν ϑυγατέρα μου, εἰ καὶ κληρονομήσουσί μου, 35 παραγραφὴν οὐκ ἔχουσιν. 'H ϑυγάτηρ ἕξει τὴν τοῦ δόλου παραγραφήν, ὡς 8 κλοπήν: Ca ποινήν

230

LIB. XI — TIT. I (CA)

διγ. κα΄. ᾿ΑνάγνωῚθι Bw. xy’. (33). Φησὶν yap' ὁμολογήσας ὑπεξουσίου μου ἐγγόνης ἐπάκτευσα μήτε ἐμέ, μήτε τὸν πατέρα τηϑῆναι" ἀποϑνήσκοντός μου ὁ υἱός μου παραγραφὴν ἔχει, οὐ μὴν νόμοι αὐτοῦ. "Ἕξεστι γάρ τινι προνοεῖν καὶ ἑνὸς μόνου τῶν ἰδίων 5

προῖκα ὑπὲρ αὐτῆς ἀπαιοἱ συγκληροκληρονόμων.

1]. Τουτέστιν, εἰ καὶ μὴ γένηται σύμφωνον πρωτοτύπως περὶ τῆς συμπαϑείας τῆς ὑποϑήκης, συγχωρηϑῇ δὲ τὸ χρέος, δι᾿ ὃ καὶ ἡ ὑποϑήκη συνέστη, συναναιρεῖται καὶ αὕτη ὡς παρακολούϑημα.

12. 'E&v τις πρὸς τὸν οἰκεῖον πακτεύσῃ δανειστήν, ὥςτε αὐτὸν μὴ ἀπαιτηϑῆναι, μόνος αὐτὸς ἔχει τὴν τοῦ πάκτου παραγραφῆν᾽ τὸ πλέον ἔγνως, ὅτι, 10 κἂν εἶπεν, οὐκ ἀπαιτήσεις με, οὐκ εἶπε δέ, ὅτι ἀπαιτεῖς τὸν κληρονόμον τὸν

ἐμόν, καὶ οὕτως ἐνδυνάμως ἀπαιτεῖται ὁ κληρονόμος αὐτοῦ. Κατὰ πρόληψιν γὰρ ἰν περσόναμ ἐστὶ τὸ πάκτον, ὡς ἐν τῷ ζ΄. διγ. τοῦ παρόντος τιτ. μεμάϑηκας. 13. Κυρίλλου. ᾿Εὰν πακτεύσω σε μὴ ἀπαιτεῖν, ἀλλὰ τὸν κληρονόμον μου, 6 κληρονόμος σου οὐχ ἕξει παραγραφήν. Εἰ δὲ πακτεύσω, μήτε σὲ ἀπαιτεῖν, 16 μήτε Τίτιον, ἢ μήτε σέ, μήτε τὴν ϑυγατέρα σου, κἂν κληρονομήσῃ σε Τίτιος ἢ ἡ ϑυγάτηρ σου, οὐχ ἕξουσιν παραγραφήν.

20

25

80

35

14. Πακτεύων τις πρὸς τὸν οἰκεῖον δανειστὴν οὕτως elnev' οὐκ ἀπαιτήσεις οὔτε ἐμέ, οὔτε Tiriov’ οὔτε δὲ ἐγγυητής, οὔτε μανδάτωρ, οὔτε ἀντιφωνητὴς ἣν ὁ Τίτιος. Καὶ λέγει Οὐλπιανὸς ἐκ τοῦ τοιούτου πάκτου μὴ ὠφελεῖσϑαι Hb I τὸν Τίτιον, μηδὲ εἰ κληρονόμος γίνεται τοῦ πακτεύσαντος Τίτιος, μήτε δύνασϑαι 588 αὐτὸν τῇ τοῦ πάκτου κεχρῆσϑαι παραγραφῇ, ἐπειδὴ ἐξ ἀρχῆς εἰς τὸ τοῦ Τιτίου πρόςωπον ἀνυπόστατον ἦν τὸ χρέος καὶ ἐξ ποστφάκτῳ δὲ οὐκ ἔρρωται:" τουτέστι, κἂν κληρονόμος γένηται Τίτιος, οὗ μνήμη κατὰ τὸ πάκτον ἐγένετο, μηδὲ οὕτως εἰς τὸ πρόςωπον αὐτοῦ τὸ πάκτον ἐρρῶσϑαι. Τοῦτο καὶ ᾿Ιουλιανὸς ἐπὶ τοιούτου παραδίδωσι ϑέματος. ᾿Επάκτευσε γάρ τις πρὸς τὸν οἰκεῖον δανειστήν, ὥστε μήτε αὐτόν, μήτε τὴν ϑυγατέρα αὐτοῦ τὸ χρέος ἀπαιτηϑῆναι. Καί φησιν ᾿Ιουλιανός, ὅτι, ἐὰν ἡ ϑυγάτηρ κληρονόμος γένηται τοῦ οἰκείου πατρός, οὐκ ὠφελήσει αὐτὴν τοῦτο τὸ πάκτον. Δῆλον δέ, ὅτι ἐπειδὴ μὴ ὡς κληρονόμος, ἀλλ᾽ ὡς ϑυγάτηρ μνήμην κατὰ τὸ πάκτον ὁ πατὴρ ἐποιήσατο. Εἰ γὰρ ὡς κληρονόμου κατὰ τὸ πάκτον τοῦ Τιτίου ἐμνημόνευσεν ἢ τῆς ϑυγατρός εἰπὼν οὕτως" οὐκ ἀπαιτήσεις Τίτιον, ἐὰν γένηταί μου κληρονόμος" ἢ καὶ τοῦτο μὲν οὐκ ἐξεφώνησαν οἱ πακτεύσαντες, ἐνεθυμήϑησαν δὲ ὅμως, τότε καὶ τῷ Τιτίῳ καὶ τῇ ϑυγατρὶ τὸ τοιοῦτο συμβάλλεται σύμφωνον. "Ἔγνως γὰρ ἐν τῷ ζ΄. διγ. τοῦ παρόντος τίτλου, ὅτι ἐπὶ τῶν πάκτων τῇ ἐννοίᾳ καὶ τῇ διαϑέσει τῶν πακτευόντων προςέχομεν. Τὸ οὖν εἰρημένον ἐνταῦϑα κατὰ 2 ὑπεξουσίου:

Ca ἐξουσίας

|

12 lv περσόναμ:

Ca ἵνπερσον

LIB. XI — TIT. I (CA)

231

πρόληψιν εἴρηται τῷ νόμῳ. "O xai σημείωσαι διὰ τὸ κείμενον τῷ δὲ σπονσαλίβους βιβ. τιτ. δ΄., ὅς ἐστιν δὲ πάκτις δοταλίβους Sw. ι΄. Συμβάλλεται δέ σοι πρὸς τὴν εἰρημένην παράδοσιν καὶ τὸ κείμενον ἐν τῷ μ΄. διγ. τοῦ παρόντος τιτ. ἐν τῷ ϑεμ., οὗ ἣ ἀρχή" πατὴρ ὁ τὴν προῖκα. Σημείωσαι διὰ τὸ κείμενον 5 ἐν τῷ κα΄. διγ. τούτου τοῦ τιτ. καὶ μὴ συναρπαγῇς. Διάφορος γὰρ ὁ ϑεματισμός. 15. Τοῦ ᾿Ανωνύμου. Ἣ ϑυγάτηρ ἕξει τὴν τοῦ δόλου παραγραφήν, ὡς διγ. κα΄. (8 2)" ἀνάγνωθι καὶ διγ. μ΄. (8 3) xal βιβ. κγ΄. τιτ. δ΄. Bey. γ΄. (23). 16. Τὸ πάκτον τὸ τῷ πράτῃ συμβαλλόμενον συμβάλλεται καὶ τῷ ἀγοράσαντι τὸ πρᾶγμα, περὶ οὗ τὸ πάκτον ἐγένετο, ἔνϑα ἰν ῥέμ ἐστι τὸ πάκτον, ὅτι τυχὸν 10 οὐκ ἀπαιτῶ τὸ πρᾶγμα. Καὶ τούτῳ κεχρήμεϑα τῷ νομίμῳ τῇ τῶν πολλῶν πειϑόμενοι γνώμῃ, μεϑ᾽ ὧν ἐστι καὶ Πομπώνιος. "Ἔλεγε μέντοι ὁ Σαβῖνος, ὅτι, κἂν περσονάλιόν ἐστι τὸ πάκτον, συμβάλλεται καὶ τῷ ἀγοραστῇ᾽ ὅςτις Σαβῖνος τὸ μεῖζον ὑπολαμβάνει, ὅτι καὶ τῷ κατὰ δωρεὰν τὸ πρᾶγμα λαβόντι τὸ πέρσονάλιον συμβάλλεται πάκτον. Σημείωσαι δέ, ὅτι καὶ ἐφ᾽ ἑνὶ πράγματί 16 ἐστι σουκεσσίων᾽ καὶ ὁ ἀγοραστὴς γὰρ καὶ ὁ κατὰ δωρεὰν εἰληφὼς En’ αὐτῷ μόνῳ τῷ πράγματι σουχεσῶρ εἶναι δοκεῖ τοῦ προχτήτορος. 17. Κυρίλλου. Τὸ γενόμενον τῷ πράτῃ πάκτον, ἐὰν iv ῥέμ ἐστιν, ὠφελεῖ Hb 1 καὶ τὸν ἀγοραστήν᾽ εἰ δὲ περσονάλιον, οὐκ ὠφελεῖ τὸν ἀγοραστὴν ἢ τὸν κατὰ

δωρεὰν λαβόντα. 20

18. 'E&v τις ἀλλοτρίαν νεμόμενος κληρονομίαν πάκτον ποιήσῃ πρός τινα τῶν νερεδιταρίων δανειστῶν, ἐκδυκήσῃ δὲ μετὰ ταῦτα τὴν κληρονομίαν ὁ ἀληϑὴς χληρονόμος, τοῦτο τὸ πάκτον οὔτε βλάπτει, οὔτε ὠφελεῖ τοῦτον αὐτὸν τὸν ἀληϑῇ κληρονόμον.

19. Εἴτε ὑπεξουσίῳ εἴτε οἰκέτῃ γένηται πάκτον, ὥςτε μὴ ἀπαιτηϑῆναι 25 τὸν πατέρα ἣ τὸν δεσπότην, ἐὰν οὖν πρὸς ὑπεξούσιον γενῆται τὸ πάκτον, ὥστε μὴ ἀπαιτηθῆναι τὸν πατέρα ἢ τὸν δεσπότην, εἴτε χάριν τοῦ πρὸς αὐτὸν τὸν ὑπεξούσιον ἣ τὸν οἰκέτην γενομένου συναλλάγματος προέλϑῃ τὸ πάκτον, εἴτε προφάσει

συναλλάγματος οὐ πρὸς

αὐτοὺς

τοὺς

ὑπεξουσίους,

ἀλλὰ

πρὸς

τὸν πατέρα ἣ τὸν δεσπότην γεγενημένου, -προςπορίζουσι τὴν τοῦ πάκτου 80 παραγραφὴν τῷ πατρὶ ἣ τῷ δεσπότῃ. Ταῦτα δὲ λέγω, ὅτι οὕτως ὁ ὑπεξούσιος ἢ ὃ οἰκέτης ἐπάκτευσεν᾽ οὐκ ἀπαιτήσεις τὸν πατέρα ἣ τὸν δεσπότην. Τὸ αὐτὸ δὲ λέγω καὶ ἐπὶ τοῦ βόνα φίδει δουλεύοντος. Βλέπε, πῶς εἶπον, εἰ ἐπάκτευσαν μὴ ἀπαιτηϑῆναι τὸν πατέρα ἣ τὸν δεσπότην᾽ εἰ γὰρ μνήμη τοῦ πατρὸς 1) τοῦ δεσπότου κατὰ τὸ πάκτον οὐκ ἐγένετο, τότε, εἰ μὲν ἐλεύϑερος ὑπεξούσιος 35 πακτεύων οὕτως εἶπεν" οὐκ ἀπαιτήσεις με, τοῦτο τὸ πάκτον καὶ αὐτῷ τῷ

ὑπεξουσίῳ τῇ δερέκτᾳ ἐναγομένῳ συμβάλλεται, καὶ τῷ ἔχοντι αὐτὸν ὑπεξούσιον, ἐὰν ἐναχϑῇ τῇ δὲ πεκούλιο ἣ τῇ δὲ βέρσο iv ῥὲμ ἀγωγῇ, ἢ ἔνϑα ὡς δεφενδεύων

232

LIB. XI — TIT. I (CA)

τὸν υἱόν, εἴπερ ἄρα βούλεται αὐτὸν δεφενδεῦσαι. Συμβάλλεται γὰρ καὶ οὕτως τὸ πάκτον, ἐν ᾧ δηλονότι χάριν συναλλάγματος γέγονεν ἐκ τοῦ πρὸς αὐτὸν συστάντος τὸν ὑπεξούσιον. Τὸ γὰρ εἰρημένον πάκτον εἰς οὐδὲν ὅλως συνάλλαγμα πρὸς τὸν πατέρα γενόμενον δύναται αὐτῷ συμβάλλεσϑαι τῷ πατρί. 5 Βλέπε γάρ, πῶς εἶπον, συμβάλλεται τῷ πατρὶ τοῦτο τὸ πάκτον ἐναγομένῳ τῇ δὲ πεκούλιο ἣ τῇ δὲ ἰν ῥὲμ βέρσο, «ἢ» ἔνϑα δεφενδεύει τὸν υἱόν. Οὐκ εἶπον, ὅτι, κἂν πρωτοτύπως αὐτὸς ἐνάγεται ὁ πατήρ, συμβάλλεται αὐτῷ τὸ πάκτον. 20. Κυρίλλου. 'Eàv πακτεύσῃ ὑπεξούσιος ἣ δοῦλος μὴ ἀπαιτηϑῆναι τὸν δεσπότην 7| πατέρα εἴτε πεκουλιάριον χρέος εἴτε πρωτότυπον, προςπορίζουσι 10 παραγραφήῆν, ὥςπερ καὶ ὁ βόνα φίδει δουλεύων. Εἰ δὲ πακτεύων ὁ υἱὸς εἰπῇ, ὅτι οὐκ ἀπαιτεῖς με, συμβάλλεται τῷ πατρὶ ἐναγομένῳ δὲ πεκούλιο ἣ δὲ ἰν ῥὲμ βέρσο ἣ ὡς δεφένσορι τοῦ υἱοῦ, εἰ τοῦτο βούλεται. 21. Ζήτει Bıß. ιη΄. τιτ. ε΄. κεφ. κα΄. deu. τελευτ., ὅτι ὑποδέχεται ὁ πατὴρ τὴν δὲ πεκουλίο ἀγωγήν, εἰ μήπου παραχωρήσει τοῖς δανεισταῖς τὴν περὶ 15 πεκουλίου ἀγωγήν, ὡς βιβ. ιβ΄. τιτ. β΄. κεφ. 9'. περὶ τὸ τέλος. 22%. Διότι ὁ ἀριϑμήσεως καὶ τῇ ἀπαιτήσει τῶν ἀλλ᾽ ἐπὶ μόνοις 0

κονδικτίκιος ἀπὸ δύο τούτων συνίστασθαι πέφυχεν, ἀπὸ Hb1 διαϑέσεως: ὧδε δέ, εἰ καὶ διάϑεσις παρηχκολούϑησεν ἐπὶ εἴκοσιν, ἀλλ᾽ οὐχὶ καὶ ἀπαρίϑμησις ἐγένετο ἐπὶ τοῖς εἴκοσιν, τοῖς δέκα.

23*. Ἢ μὲν περὶ ὕβρεως. ἀγωγή, ἐπειδὴ διὰ λόγου συνέστηκεν, ἀναιρεῖται πάλιν διὰ λόγου. 'Ομοίως καὶ ἡ περὶ κλοπῆς ποιναλία οὖσα ἀναιρεῖται διὰ ψιλοῦ συμφώνου, οὐ μὴν καὶ ὁ φούρτιβος κονδικτίκιος" ἐκεῖνος γὰρ τὸ κλαπὲν ἀπαιτεῖ πρᾶγμα καὶ οὐ διὰ λόγου, ἀλλὰ διὰ πράγματος ἀναιρεῖται.

24". Διπλῇ πάσης ἐνοχῆς fj ἀναίρεσις εἰς τὸ λυϑῆναι ἴψο loops: 7) γὰρ’ ὑπὸ 25 τοῦ κανόνος βοηϑεῖται τοῦ λέγοντος, ὅτι ᾧ τρόπῳ συνίστανται τὰ συναλλάγματα, τῷ αὐτῷ καὶ ἀναλύονται᾽ ἣ οὐκ ἀπὸ τοῦ παῤόντος κανόνος βοηϑεῖται, ἀλλ᾽

ὑπὸ

κανόνος

ἰδικῶς

κυροῦντος

αὐτὰς.

Καὶ

τοῦ

μὲν πρώτου

πολλά

σοι Hb I

παραδείγματα ἐπί γε ἁμαρτημάτων καὶ συναλλαγμάτων. ᾿Αμαρτημάτων 587 μέν, ὡς ἣ περὶ ὕβρεως ἀγωγή, ἧτις καὶ λόγῳ συνίσταται καὶ διαλύεται λόγῳ᾽ 80 συναλλαγμάτων δέ, ὡς ἐπὶ δανείου, ὅτε ἀντιστραφῶσι τὰ χρήματα πρὸς τὸν δανειστήν, καὶ ἕτερα πολλά. Τοῦ δὲ δευτέρου ἤγουν τοῦ βοηϑεῖσϑαι ὑπὸ γόμου ἰδικοῦ εἰς τὸ ἀναιρεῖσϑαι τὴν ἐνοχὴν ἵψο ἰοῦρε ταῦτά εἰσιν ἐπὶ τῶν ἁμαρτημάτων τὰ παραδείγματα᾽ 3| περὶ κλοπῆς ἀγωγὴ καὶ ἡ δι’ ἔργων ὕβρις" αὖται γὰρ διὰ ψιλοῦ συμφώνου Io ἰοῦρε ἀναιροῦνται, οὐκ ἀπὸ τοῦ κανόνος 35 ἐκείνου" ἐνταῦϑα γὰρ χώραν οὐκ ἔχει. Καὶ πῶς ἔργῳ μὲν συνίστανται, λόγῳ 35 συνίστανται:

Ca

συνίσταται

LIB. XI — TIT. I (CA)

233

δὲ διαλύονται; ᾿Αλλ᾽ ἐπειδὴ νόμος ἐστὶν ἰδικὸς ἐπ᾽ αὐταῖς κελεύων ἴψο loüpe ταύτας διὰ ψιλοῦ ἀναιρεῖσϑαι συμφώνου, «ὡς» καὶ ἐπὶ τῆς δὲ δόλο. Σχολιαστὴς δέ:

πῶς

οὐ συντρέχει

ὁ νόμος;

ψιλοῦ ἀναιρεῖσϑαι συμφώνου

Διὰ

ἵψο

τί δὲ νόμος

ἰοῦρε;

ἰδικὸς κελεύει

Διότι ἁμαρτήματά

ταύτας

slow:

διὰ

ἐπὶ δὲ

ὃ τῶν ἁμαρτημάτων συντρέχει ἀεὶ 6 νόμος τῷ ἐναγομένῳ ἁμαρτήσαντι, εἴπερ ἐφεύροι τινὰ ἀφορμήν. Ἣ δὲ ὑποθϑηκαρία ἀγωγή τῶν καλῇ πίστει οὖσα καὶ εἰς ἰδικὸν ὄνομα συναλλάγματος ἀναγομένη αὐτὴ μὲν καϑ᾽ ἑαυτὴν δύναται ἀναιρεϑῆναι διὰ ψιλοῦ συμφώνου Io ἰοῦρε, εἰ δὲ ἐνέχυρόν ἐστιν, ἀναδοϑέντος τοῦ ἐνεχύρου. “Ὅταν δὲ γένηται τοῦ χρέους συγχώρησις, ἐπειδὴ παρακολούϑημά 10 ἐστιν τῇ περὶ χρέους f) ὑποθηκαρία ἀγωγή, ἀναιρουμένης τῆς περὶ χρέους διὰ παραγραφῆς, συναναιρεῖται τῇ τοῦ χρέους συγχωρήσει καὶ τὸ παρακολούϑημα διὰ παραγραφῆς. 25*. Ei γὰρ δανείσω σοι καὶ τότε μὲν ἐνεχύρου οὐ μνησϑῶ, ὕστερον δὲ συμφωνήσω ὑποκεῖσϑαί μοι τὸ σὸν πρᾶγμα, τίκτεται ἣ Σερβιανή. 15.

26*. "O«xe γὰρ ἡ ὑποθηκαρία διὰ πάκτου συγχωρηϑῇ, οὐκ αὐτῷ τῷ δικαίῳ ἀναιρεῖται, ἀλλὰ διὰ παραγραφῆς πάκτου διὰ τὸ τὴν ὑποθηκαρίαν συναρμόττεσϑαι οἱονεὶ τῷ πρωτοτύπῳ συναλλάγματι, τυχὸν τῷ δανείσματι, καὶ δοκεῖ ἕν τι συνάλλαγμα εἶναι τό τε δάνειον καὶ ἣ ὑποϑήκη. Kat αὐτῷ μὲν τῷ δικαίῳ ἀναιρεῖται, ὅτε καταβληϑῇ τὸ χρέος" τοῦ γὰρ πρωτοτύπον σβεν20 νυμένου σβέννυται καὶ τὸ παρακολούϑημα ὁμοίως τῷ πρωτοτύπῳ. “Ὅτε δὲ συγχωρηϑῇ 1 ὑποϑηκαρία, οὐκ αὐτῷ τῷ δικαίῳ, ἀλλὰ διὰ παραγραφῆς συμφώνου ἀναιρεῖται. Καὶ μὴ ἐναντιωϑῇ σοι ὁ κανὼν ὁ λέγων, ὁ καὶ πανταχοῦ χείμενος, ὅτι ᾧ τρόπῳ συνίσταται τὸ συνάλλαγμα, τῷ αὐτῷ καὶ λύεται, αὐτῷ δηλονότι τῷ δικαίῳ. Λύεται μὲν γὰρ ἐνταῦϑα τὸ συνάλλαγμα τῷ τρόπῳ, 25 ᾧ συνέστη, πλὴν οὐκ αὐτῷ δικαίῳ. Δοκεῖ γὰρ συνίστασϑαι ἐξ ἀρχῆς διὰ καταβολῆς, ἐπεὶ διὰ τὴν ἀρίϑμησιν τῶν νομισμάτων ἐγένετο. 27%. Αὐτεξουσίαν τὴν ϑυγατέρα ϑεμάτισον- εἰ γὰρ ἦν ὑπεξουσία, εἶχεν Hb 1 ἂν τὴν τοῦ δόλου παραγραφήν. Καὶ ζήτει κεφ. κα΄. καὶ ϑεμ. «β΄.» αὐτοῦ. 588 28%. Οὐ γὰρ ὡς κληρονόμων αὐτῶν ὀφειλόντων εἶναι ἢ ὄντων τὸ πάκτον 80 ἐγένετο, ἀλλ᾽ ὡς ἐλευϑέρων καὶ μηδεμίαν μετουσίαν ἐχόντων εἰς τὴν τοῦ παχτεύσαντος κληρονομίαν. Τότε γάρ, κἂν κληρονομήσωσιν, οὐδὲν ὠφελοῦνται ὑπὸ τοῦ πάκτου᾽ δι᾽ ἐλευϑέρου γὰρ προςώπου ἀγωγή τινι οὐ προςπορίζεται. Εἰ δὲ ὡς κληρονόμων ἐκείνων ἐμνήσϑη ἣ ὀφειλόντων κληρονομῆσαι, ἔρρωται τὸ πάκτον, καὶ οὐδὲ ἀπαιτηϑήσεται τούτων τις. Ἢ δὲ ϑυγάτηρ ἔχει τὴν τοῦ 35 δόλου. Ζήτει γὰρ κεφ. κα΄. deu. β΄. αὐτοῦ. 23

λύεται: Ca διαλύεται, superscr. ἀνα.

234

LIB. XI — TIT. I (CA)

29*. Ἴστεον, ὅτι 8v ἐλευϑέρου προςώπου μηδεμίαν ἔχοντος ἐγγύτητα πρὸς τόν, ὑπὲρ οὗ τὸ πάκτον ἐποίησεν, ἀγωγή τινι οὐ προςπορίζεται, οὔτε παραγραφή. Δι’ ἐλευϑέρου δὲ προςώπου συμφωνήσαντος ὑπέρ τινος, πρὸς ὃν εἶχεν ἐγγύτητα ἣ ἐκ τοῦ πατὴρ ἢ ἄλλος τις προσέχ[ης] συγγενὴς εἶναι δ αὐτῷ 7 φροντιστής, προςπορίζεται δόλου παραγραφὴ μόνη τῷ, [ὑπὲρ] οὗ τὸ πάκτον ἐγένετο. Διὰ δὲ υἱοῦ 7) δούλου συμφωνήσαντος προςώπῳ τοῦ πατρὸς 7) τοῦ δεσπότου προςπορίζεται [καὶ] ἀγωγὴ καὶ παραγραφὴ πάκτου, οὐ μὴν δὲ [διὰ] πατρὸς τῷ υἱῷ, ἀλλὰ μόνη δόλου παραγραφῇ. 308. 10.

Ζήτει βιβ. 9”. τιτ. ε΄. κεφ. ζ΄. η΄. ϑ΄. καὶ τὸν ἐν αὐτῷ Ἴνδικα.

318. Οὐκ ὠφελεῖ μὲν ὅτε συμφωνήσω πρὸς τοὺς δανειστὰς τῆς κληρονομίας μὴ ἀπαιτῆσαι τὸ χρέος" οὐ βλάπτει δὲ ὅτε συμφωνήσω πρὸς [χρεώσ]τας μὴ [ἀπαιτήσειν με]. B XI, 1, 18 = DII, 14, 18. 1$. Oi γὰρ ὑπεξούσιοι κρείττονα

τὴν αἵρεσιν, οὐ μὴν χείρονα ὀφείλουσι

16 ποιεῖν.

B XI, 1, 19 = DII,

20

25

30

35

14, 19.

]*. Αξιον δέ ἐστιν ζητήσεως, ὅτι ἢ προσωπικόν ἐστι τὸ σύμφωνον [ἢ μὴ] προσωπικόν. Εἰ μὲν γὰρ προςωπικόν, μηδὲ ζῶντος τοῦ υἱοῦ ὠφελείτω τὸν πατέρα 7j τὸν τοῦ πατρὸς κληρονόμον, ἀλλὰ μόνον τὸν υἱόν, ἐπείπερ προςωπικόν᾽ εἰ δ᾽ οὐ προςωπικόν, ὠφελείτω καὶ μετὰ τὸν ϑάνατον τόν τε πατέρα «T» τὸν τοῦ πατρὸς κληρονόμον. Λεκτέον δὲ πρὸς αὐτήν᾽ προςωπικὸν ὁ νομοϑέτης ἀναμφιβόλως τὸ τοῦ υἱοῦ σύμφωνόν φησιν, τὴν δὲ αἰτίαν δι’ ἥν, κάτωθεν παραγραψόμεϑα. Πῶς οὖν προςωπικὸν ὃν ὠφελεῖ τὸν πατέρα, καὶ εἰ τὸν πατέρα, καὶ τὸν τοῦ πατρὸς κληρονόμον; " Axoucov, ἵνα μὴ ἐκ περιόδου τινὸς καὶ τρόπου ἀσυντελές τι καὶ τὸ μηδὲν φανείη πρὸς τὸν υἱὸν τὸ πρὸς αὐτὸν γενόμενον σύμφωνον καὶ μηδὲν αὐτὸν ὠφελοῦν. Εἰ γὰρ δώσομεν τὸν πατέρα ἐνάγεσϑαι ζῶντος τοῦ υἱοῦ δὲ Hb] πεχούλιο ἢ δὲ iv ῥὲμ βέρσο, ὁ πατὴρ ἐναγόμενος ἀφαιρήσεται ὑπὸ τοῦ ὑπεξουσίου αὐτοῦ υἱοῦ τὸ πεκούλιον, ἵνα ἐξ αὐτοῦ πληρῷ τὸν δανειστήῆν, καὶ βλαβήσεται ὁ υἱὸς ἀφαιρούμενος τὸ πεκούλιον. Διαφέρει γὰρ ἀεὶ αὐτῷ τὸ ἔχειν πεχούλιον, ὡς βιβ. ι΄. τιτ. δ΄. κεφ. γ΄. ϑεμ. ε΄. περὶ τὰ μέσα χαὶ τὸ τέλος. Οὐσίδιον γάρ ἐστιν τοῦ υἱοῦ τὸ πεκούλιον, ὡς Qu. ιη΄. τιτ. ε΄. κεφ. ε΄. deu. β΄. Καὶ ἐκ μεϑόδου εὑρίσκεται ὁ υἱὸς μὴ αὐτὸς ὠφελούμενος ἐκ τοῦ ἰδίου συμφώνου. ᾿Αλλὰ ταῦτα μὲν ἴσως εἴποι τις πιϑανὰ ἐπὶ τοῦ πατρός" ἐπὶ δὲ τοῦ τοῦ πατρὸς κληρονόμου, ὅτε ὁ μὲν πατὴρ ἐτελεύτησεν, ὁ δὲ υἱὸς αὐτεξούσιος γέγονεν τῇ τελευτῇ τοῦ πατρὸς. καὶ πεκούλιον

LIB.

XI

—

TIT.

I (CA)

235

οὐδαμῶς, ἐπεὶ μηδὲ ὑπεξούσιος, ὕπεστιν, πῶς ἂν ὁ ἄνωθεν ἑλκυσϑείη λόγος; "Axoucov xal περὶ τοῦ κληρονόμου τοῦ πατρός. 'O κληρονόμος, ὡς οἶδας, ἄλλος αὐτός ἐστιν ὁ διαϑέμενος καὶ τὰ τοῦ κληροδότου δίκαια καὶ εἰς τὸν κληρονόμον, οἷα καὶ παρὰ τῷ διαϑεμένῳ ἦσαν, κατέρχεται. Οὕτως οὖν καὶ 5 ἣ δὲ πεκούλιο καὶ ἡ δὲ iv ῥὲμ βέρσο κατάγονται, ὡς ἔμελλε παρὰ τῷ διαϑεμένῳ φυλάττεσϑαι᾽ καὶ οὕτως ὁ κληρονόμος κατέχεται ὡς ἐκ προςώπου τοῦ διαϑεμένου. Ποία γὰρ ἐνοχὴ κατὰ τοῦ προςώπου τοῦ κληρονόμου γέγονε xal μὴ κατὰ τοῦ διαϑεμένου; Καὶ 5j κατὰ τοῦ τελευτήσαντος ἐνοχή τὴν ἀρχὴν καὶ τὴν ῥίζην λαβοῦσα ἐξ ἐκείνου κατὰ τοῦ χληρονόμου κατέρχεται" καὶ λοιπὸν ἐπειδὴ 10 τοῖς δικαίοις τοῦ διαϑεμένου κέχρηται καὶ ὁ κληρονόμος, δύναται τοῖς αὐτοῖς χεχρῆσϑαι δικαίοις καὶ ταῖς αὐταῖς παραγραφαῖς, αἷς ἂν xal ὁ διαϑέμενος ἠδύνατο χρήσασϑαι, ἐπειδὴ καὶ ταῖς αὐταῖς ἐνοχαῖς ὑπόχειται, αἷς καὶ ὁ διαϑέμενος. Μετὰ δὲ ϑάνατον τοῦ υἱοῦ οὔτε ὁ πατήρ, οὔτε ὁ κληρονόμος ὠφεληϑήσεται, ἐπειδὴ προζςωπικὸν Tiv τὸ σύμφωνον.

1.

ΒΧΙ,

1, 20 = DII,

14, 20.

1.

Τοῦ 'Avovüuov. Ἔξ ἀνάγκης γὰρ ὁ πατὴρ καὶ ὁ δεσπότης ὑποδέχονται τὴν δὲ πεκουλίο, ὡς πᾶσαν περσοναλίαν, ὡς βιβ. ιε΄. τιτ. α΄. διγ. κα΄. ἐν τῷ τέλει ($ 3) ἤτοι βιβ. νη΄. τιτ. ε΄. Ἔξεστι δὲ αὐτοῖς ἀδόλως καὶ ἀνυπερϑέτως παραχωρεῖν τοῦ πεκουλίου καὶ μὴ ἐνάγεσϑαι τῇ δὲ πεκχουλίο, ὡς Buß. «τ΄. rer. 20 γ΄. διγ. 9°. ἤτοι βιβ. ιβ΄. τιτ. β΄. 2.

Τοῦ αὐτοῦ. ἜἜξεστι δὲ τῷ πατρὶ μὴ δεφενδεῦσαι τὸν ἀδρογατορευϑέντα, καὶ λοιπὸν οἱ δανεισταὶ διὰ τοῦ ἄρχοντος λαμβάνουσι τὰ προσπορισϑέντα αὐτῷ, ὡς Ἴνστιτ. γ΄. ir. ε΄. (3, 10 8 3). Λέγει δὲ βιβ. ϑ΄. τιτ. δ΄. διγ. λδ΄. λε΄. (33 et 34), ὅτι ὁ ὑπεξούσιος δύναται ἀδιαστίκτως ἑαυτὸν δεφενδεύειν. 25 Ἔν γὰρ τοῖς ἁμαρτήμασιν, εἰ μηδεὶς αὐτὸν δεφενδεύσει, αὐτὸς ἐνάγεται καὶ καταδικαζόμενος ποιεῖ τὰ χκριϑέντα, καὶ ὁ πατὴρ μετὰ ψῆφον ἐνάγεται τῇ δὲ πεκουλίο᾽ ἐν δὲ τῷ γ΄. διγ. τοῦ β΄. τιτ. τοῦ κε΄. βιβ. (ξ 4) φησίν, ὅτι ἐὰν ὁ πατὴρ μετὰ τῆς ϑυγατρὸς κινῇ περὶ τῆς προικός, εἰς ὁλόκληρον αὐτὴν μετὰ σάτισδατίονος δεφενδεύει ἐπὶ τῇ ῥέουμ βαβουτάρουμ. ᾿ΑνάγνωἙθϑι καὶ Qui. γ΄. 80 ctr. γ΄. Bw. λϑ΄. (8 3). 3.

'O δὲ ὑπεξούσιος υἱὸς ἀδιαστίκτως ἑαυτὸν Ev τοῖς ἁμαρτήμασιν ἐκδικεῖ,

ὡς βιβ. ζ΄. τιτ. ε΄. κεφ. λ΄. Ζήτει καὶ Qi. κη΄. τιτ. ια΄. κεφ. γ΄. ϑεμ. δ΄. Καὶ τῷ μὲν πατρὶ συμβάλλεται τὸ σύμφωνον τὸ γενόμενον παρὰ τοῦ υἱοῦ μετὰ τῶν συναλλαξάντων αὐτῷ διὰ τὸ διαφέρειν τοῦ υἱοῦ. Εἰ γὰρ εἴπωμεν μὴ 35 δίδοσϑαι τῷ πατρὶ τὴν τοῦ συμφώνου παραγραφήν, βλάπτεται ὁ υἱὸς τοῦ πατρὸς καταβάλλοντος. Διαφέρει γὰρ τῷ υἱῷ τὸ ἔχειν πεκούλιον. Καὶ ζήτει βιβ. δέκατον τιτ. δ΄. κεφ. γ΄. ϑεμ. ε΄. τὸ τέλος. Ζῶντι μὲν οὖν τῷ πατρὶ διὰ

236

LIB. XI — TIT. I (CA)

τὸ διαφέρον τοῦ υἱοῦ δίδοται ἣ τοῦ συμφώνου παραγραφῇ, τελευτήσαντος δὲ τοῦ πατρὸς δίδοται τῷ κληρονόμῳ αὐτοῦ j| τοιαύτη παραγραφή, οὐχ ὡς ἔτι διαφέροντος ὑπόντος τῷ υἱῷ (ἤδη γὰρ ἐπαύϑη καὶ ἐσβέσϑη τὸ πεκούλιον), ἀλλ᾽ ὡς τὰ δίκαια τοῦ τελευτήσαντος διαδεξαμένῳ᾽ ὁ γὰρ κληρονόμος ὁλοκλήρου ὅ δικαίου ἐστὶ διάδοχος. 4*. Καὶ ὅτε γὰρ τό δεφενδεῦον πρόξζωπον πατήρ ἐστι, δύναται τὴν τοῦ πάχτου παραγραφὴν ἀντιϑεῖναι προςπορισϑεῖσαν αὐτῷ ὡς πατρὶ καὶ οὐχί,

διότι δεφενδεύει. ᾿Ανάγνωθι περὶ τούτου καὶ τοῦ β΄. ϑεμ. τοῦ κα΄. κεφ. τὸν παλαιόν.

100

BXL

1,21

= DII, 14, 21.

1. Οὐ μόνον τῷ ὑπεξουσίῳ καὶ τῷ πατρὶ συμβάλλεται τὸ εἰρημένον πάκτον, ἀλλὰ καὶ τοῖς κληρονόμοις τοῦ πατρός. Τότε δὲ καὶ τῷ πατρὶ τοῦ ὑπεξουσίου Hb I

καὶ τῷ τὸν πατέρα κληρονομοῦντι συμβάλλεται, ὅταν περίεστιν ὁ ὑπεξούσιος᾽ 591 τούτου γὰρ τελευτήσαντος οὔτε ὁ πατήρ, οὔτε ὁ τούτου κληρονόμος δύναται 15 χεχρῆσϑαι τῷ πάκτῳ, ἐπειδὴ περσονάλιόν ἐστι καὶ ἐκ τοῦ πάκτου τοῦ ὑπεξουσίοὐ οὐ κανονίζεται. Ταῦτα μὲν οὖν, ἔνϑα πρὸς ἐλεύϑερον ὑπεξούσιον τὸ πεκουλιά-

ριον ἐγένετο πάκτον. Εἰ γὰρ δοῦλος οὕτως ἐπάκτευσεν, οὐκ ἀπαιτήσεις με, τότε. τὸ πάκτον ἀνίσχυρόν τέ ἐστι καὶ περιττόν. Εὔδηλον γάρ, ὅτι, κἂν μὴ τοιοῦτον παρηκολούϑησε σύμφωνον, οἰκέτης ὧν οὐχ ἐνήγετο, καὶ οὔτε αὐτὸς 20 ὁ οἰκέτης ἔχει πάκτου παραγραφὴν (πῶς γάρ, ὅτε μήτε ἐνάγεται;) οὔτε ὁ τούτου δεσπότης δύναται πάκτου κεχρῆσϑαι παραγραφῇ, καϑὸ ἣ τοῦ πάκτου παραγραφὴ μήτε εἰς τὸ τοῦ οἰκέτου συνέστη πρόξωπον. Ταῦτα δὲ νόησον, ἔνϑα τὸ πάκτον περσονάλιόν ἐστιν, ὡς τεϑεμάτισται. Made γάρ, εἰ μὲν iv ῥὲμ Av τὸ πάκτον τὸ πρὸς τὸν οἰκέτην γενόμενον, οἷον, οὐκ ἀπαιτήσεις, τότε 25 xxl ὁ δεσπότης καὶ ὁ τοῦ δεσπότου κληρονόμος τῇ δὲ πεχούλιο ἣ τῇ δὲ iv deu verso ἐναγόμενος ἔχει τὴν τοῦ πάκτου παραγραφήν᾽ εἰ δὲ περσονάλιόν ἐστι τὸ πρὸς τὸν οἰκέτην γενόμενον πάκτον, τότε ὁ δεσπότης τὴν μὲν τοῦ πάκτου παραγραφὴν οὐκ ἔχει, καϑὰ εἴρηται, ἔχει δὲ τὴν τοῦ δόλου παραγραφήν. 2.

Οἱ

μὲν

ὑπεξούσιοι

πακτεύοντες

ὅπως

καὶ

πότε

προςπορίζουσιν

ἡμῖν

30 τὰς ἐντεῦϑεν παραγραφάς, δῆλον ἐκ τῶν εἰρημένων. ἩἩμεῖς μέντοι πακτεύοντες ὠφελεῖν αὐτοὺς οὐ δυνάμεϑα ἑαυτοῖς δὲ τὴν ἐντεῦϑεν περιποιοῦμεν παραγραφήν, ἔνϑα ὀνόματι αὐτῶν ἐναγόμεϑα τοιαύτης ἡγησαμένης διαϑέσεως. ᾿Εὰν γὰρ πατὴρ πακτεύσῃ πρὸς τὸν τοῦ ὑπεξουσίου χρεδίτορα, οὐκ ἀπαιτήσεις τὸ χρέος, τοῦτο τὸ πάκτον τῷ ὑπεξουσίῳ μὲν οὐ συμβάλλεται. τῇ δὲ πεκούλιο 835 ἣ τῇ δὲ lv ῥὲμ βέρσο ἐναγομένῳ, τῷ δὲ πατρὶ συμβάλλεται δεφενδεύοντι τὸν 1 τελευτήσαντος δὲ τοῦ πατρὸς: Ca τελευτήσαντι δὲ τῷ πατρὶ βάλλεται verba interscripta

| 35 τῷ δὲ --- συμ-

LIB. XI — TIT. 1 (CA)

237

ὑπεξούσιον, ἐν ᾧ δηλονότι τοιαύτην ἔσχον διάϑεσιν ol πακτεύσαντες, ὥςτε τὸν πατέρα μόνον ὀνόματι τοῦ παιδὸς ἐνάγεσϑαι μέλλοντα, μηκέτι δὲ καὶ τὸν ὑπεξούσιον ὠφεληϑῆναι. Εἰ γὰρ τοιαύτῃ διαϑέσει τὸ πάκτον ἐγένετο, ὥςτε μὴτε τὸν πατέρα, μῆτε τὸν ὑπεξούσιον ἀπαιτηϑῆναι, τότε ὡς σιωπηρῶς 5 καὶ τῷ υἱῷ γενομένου τοῦ πάχτου, καὶ ὁ ὑπεξούσιος ἤμελλεν ἔχειν, εἰ καὶ μὴ πάκτου, ἀλλ᾽ οὖν δόλου παραγραφήν. Παχκτεύων μέντοι ὁ πατὴρ ἐπὶ πεκουλιαρίῳ συναλλάγματι, οὐκ ἀπαιτήσεις με, οὔτε τὸν ὑπεξούσιον, ἔχει μὲν αὐτὸς πάκτου παραγραφήν᾽ δίδοται δὲ τῷ ὑπεξουσίῳ ἡ τοῦ δόλου παραγραφή, ὡς μανϑάνεις ᾿ὑποκατιών, ἔνϑα καὶ τὸ δόξαν πως ἐναντίον λυϑήσεται" 10 ταῦτα μὲν οὖν, ἔνϑα πακτεύων ὁ πατὴρ εἶπεν, οὐκ ἀπαιτήσεις τὸ χρέος ἐφ᾽ οὗ τὴν διάϑεσιν ἐξετάζομεν τῶν παχτευόντων ἔσϑ᾽ ὅτε μόνῳ τῷ πατρί, ἔσϑ᾽ ὅτε καὶ τῷ ὑπεξουσίῳ παρέχομεν τὴν παραγραφήν.

16

30

25

30

3. Ἕτερόν ἐστιν, εἴ τις ἐξωτικὸς πακτεύων πρὸς τὸν «τοῦ Τιτίου δανειστὴν οὕτως εἶπεν οὐκ ἀπαιτήσεις Τίτιον. Ἔνταῦϑα γὰρ οὔτε ὁ Τίτιος, οὔτε ὁ παχτεύσας ἔχει παραγραφήν, οὔτε εἰ δεφενδεύει τὸν Τίτιον᾽ τὸ γὰρ πάκτον εἰς πρόςωπον Τιτίου ἄχρηστον ὃν οὐδὲ τῷ δεφένσορι Τιτίου συμβάλλεται, καὶ οὐκ ἔστιν εἰπεῖν, ὥςπερ ἐπὶ τοῦ πατρός, εἰ διαϑέσει τοῦ μὴ αὐτὸν ἀπαιτηvar τὸν πακτεύοντα τὸ πάκτον ἐποίησεν, ἔχει παραγραφὴν ὁ πακτεύσας. Μάλιστα γὰρ οὔτε μνήμην ἐποιήσατο τοῦ οἰκείου προςώπου, ἀλλ᾽ οὕτως Hb I εἴπεν᾽ οὐκ ἀπαιτήσεις" ἔπειτα δὲ αὐτὸς τὴν ἀρχὴν ἐξωτικὸς ὧν οὐκ ἐνήγετο 592 καὶ ἄχρηστον ἦν εἰς πρόςτωπον αὐτοῦ τὸ οὕτω .γινόμενον πάκτον. 'O μέντοι πατὴρ ὑπόκειται δὲ πεκούλιο καὶ εἰκότως πακτεύων περὶ ἑαυτοῦ δύναται πάκτου παραγραφὴν ἀντιτιϑέναι. Γράφει δὲ καὶ ᾿Ιουλιανὸς ϑέμα τοιοῦτον. Πατὴρ ἐπὶ πεκουλιαρίῳ μέντοι συναλλάγματι πακτεύων πρὸς τὸν τοῦ ὑπεξουσίου κρεδίτορα οὕτως εἶπεν" οὐκ ἀπαιτήσεις με, οὔτε τὸν ἐμὸν ὑπεξούσιον᾽ xxl φησιν ὁ ᾿Ιουλιανός, ὅτι, εἰ καὶ μὴ πάκτου, ἀλλ᾽ οὖν δόλου παραγραφὴν δύναται ἀντιϑεῖναι ὁ ὑπεξούσιος. Καὶ μή μοι λέγε, καίτοι ἔγνωμεν ιζ΄. διγ. ὅτι, ἐὰν πακτεύσῃ πατήρ, οὐκ ἀπαιτήσεις τὴν ϑυγατέρα, κἂν κληρονόμος γένηται αὐτοῦ ἡ ϑυγάτηρ, οὐκ ἔχει παραγραφήν. ᾿Εκεῖσε γὰρ τεϑεμάτισται πρὸς τὸν οἰκεῖον δανειστὴν ὁ πατὴρ ποιήσας τὸ πάκτον, ἐνταῦϑα δὲ πρὸς τὸν πεκχουλιάριον, τουτέστι πρὸς τὸν ὑπεξουσίου χρεδίτορα. Καὶ ἔστιν αὕτη ἡ διαφορά.

4. Κυρίλλου. Ἡμεῖς δὲ πακτεύοντες μὴ ἀπαιτεῖσϑαι τοὺς μὲν ὑπεξουσίους ἡμῶν οὐκ ὠφελοῦμεν᾽ ἐναγόμενοιδὲ τῇ δὲ πεκούλιο κεχρήμεϑα παραγραφῇ, 35 εἰ ἐν τῷ πακτεύειν τοῦτο ἐνεθυμήϑημεν. ᾿Εὰν πακτεύσω, ἵνα μὴ ἀπαιτήσῃς Τίτιον, εἶτα γένωμαι δεφένσωρ αὐτοῦ, οὐκ ἔχω παραγραφήν᾽ οὔτε γὰρ ἕξει ὁ δεφένσωρ, ὃ μὴ κέκτηται ὁ πρωτότυπος. ᾿Εὰν παχτεύσω μὴ ἀπαιτεῖν μήτε σέ, μῆτε τὸν υἱόν σου, ἔχει ὁ υἱός σου δόλου παραγραφήν.

238

LIB. XI — TIT. I (CA)

5. Δύναται 3) ὑπεξουσία ϑυγάτηρ πακχτεύειν μὴ ἀπαιτεῖν τήν προῖκα τὴν Hb I ἑαυτῆς, ὅτε γένηται αὐτεξουσία. Θεμάτισον δὲ τὸ πάκτον μετὰ διάλυσιν τοῦ 598 γάμου γενόμενον. Μανϑάνεις γὰρ ἐν τῷ κζ΄. διγ. τοῦ παρόντος τιτ. καὶ ἐν τῷ δὲ πονσαλίβους μονοβιῤλίῳ τιτ. δ΄. διγ. ις΄. ιζ΄, οη΄. (9. (23, 4; 14. 15. 5 16. 17.), ὅτι οὔτε χείρονα δύναται ποιεῖν τὴν αἵρεσιν τῆς προικὸς ἣ γυνή, οὔτε χαϑάπαξ ἀποτάττεσϑαι τῇ ἀπαιτήσει τῆς προικός. Θεμάτισον οὖν μετὰ διάλυσιν, ὡς εἶπον, τοῦ γάμου τὸ πάκτον γενόμενον. Τοῦτο γὰρ συνάδει μάλιστα τοῖς εἰρημένοις τῷ ᾿Ιουλιανῷ ἐν τῷ αὐτῷ μονοβιβλίῳ καὶ τιτ. διγ. ιη΄. Βλέπε δέ, πῶς εἶπον, οὐκ ἀπαιτήσει αὐτεξουσίχ γενομένη" εἰ Yap εἶπεν, οὐκ 10 ἀπαιτῶ σε ὑπεξουσία τυγχάνουσα, ἐδόκει χείρονα ποιεῖν τὴν αἵρεσιν τοῦ πατρός. Καὶ λοιπὸν κοινῆς οὔσης τῆς ἐπὶ τῇ προικὶ ἐξ στιπουλάτου οὐκ ἄλλως ἐβλάπτετο διὰ τοῦ γενομένου συμφώνου ὁ πατήρ, εἰ μὴ καὶ αὐτὸς ἐπάκτευσεν,

ὡς ᾿ἔστι μαϑεῖν ἐξ ὧν φησιν ὁ Πομπώνιος

ἐν τῷ αὐτῷ

δὲ πονσαλίβους ᾿

μονοβιβλίῳ τιτ. δ΄. διγ. ζ΄. 15

6.

Κυρίλλουι 'H ὑπεξουσία δύναται πακτεύειν μὴ ἀπαιτεῖν τὴν προῖκα, ὅτε γένηται αὐτεξουσία. *O ὑπεξούσιος καλῶς πακχτεύει περὶ τοῦ αἱρετικοῦ ληγάτου.

7. Τοῦ ᾿Ανωνύμου. Ὑπχόϑου μετὰ λύσιν τοῦ γάμου γενέσϑαι τὸ πάκτον᾽ ἐν συνεστῶτι γὰρ τῷ γάμῳ χείρονα τὴν αἵρεσιν τῆς ἰδίας προυκὸς οὐ δύναται 20 ποιῆσαι, ὡς διγ. κζ΄. (8 2) καὶ Bi. χγ΄. τιτ. δ΄. διγ. ιε΄. (14) καὶ Bi. λγ΄. τιτ. 8°. διγ. α΄. ᾿Ανάγνωϑι καὶ τὸ α΄. διγ. τοῦ δ΄. τιτ. τοῦ κδ΄. βιβ. (24, 3, 1?). 8. Μετὰ τὸ λυϑῆναι δηλαδὴ τὸν γάμον" συνισταμένου γὰρ τοῦ γάμου οὐκ ἔρρωται, ὡς βιβ. x9'. τιτ. ε΄. κεφ. ις΄. καὶ ιζ΄. καὶ τοῦ παρόντος ttt. κεφ. xC'. Yen. ε΄. Χείρονα γὰρ τὴν τῆς προικὸς αἵρεσιν ἐν συνεστῶτι τῷ γάμῳ 25 ποιεῖν οὐ δύναται. 9.

Καλῶς

τὸ αὐτεξουσία᾽

ὑπεξουσίας

yàp

οὔσης

χοινὴ

αὐτῆς

καὶ τοῦ

πατρὸς ἣ προίξ, ὡς βιβ. κη΄. vtr. η΄. κεφ. α΄. deu. β΄. ᾿Αλλὰ τοῦτο, ὅτε παρὰ τοῦ πατρός ἐστι δεδομένη ἡ προίξ΄ εἰ γὰρ χοινὴ τοῦ πατρὸς καὶ τῆς ϑυγατρός. Καὶ 30 κεφ. τοῦ αὐτοῦ καὶ τιτ. καὶ Big. Ζήτει καὶ τιτ. καὶ βιβ. η΄. τιτ. β΄. κεφ. η΄. deu. β΄. καὶ

παρ᾽ ἐξωτικοῦ δοϑῇ, οὐκ ἔστι ἀνάγνωθι περὶ τούτου τὸ γ΄. τὸ κβ΄. κεφ. ϑεμ. ς΄. τοῦ αὐτοῦ βιβ. κϑ΄. τιτ. ε΄. κεφ. ζ΄.

10. 'O ὑπεξούσιος καλῶς πακτεύει περὶ τοῦ ὑπὸ αἵρεσιν αὐτῷ καταλειφϑέντὸς λεγάτου πρὸς τὸν κληρονόμον, ὅτι οὐκ ἀπαιτῶ σε τὸ λεγάτον. Καλῶς 35 εἶπον περὶ τοῦ ὑπὸ αἵρεσιν αὐτῷ καταλειφϑέντος λεγάτου" εἰ γὰρ πούρως 4 ιζ΄. v.

t9.

secunda

manu

addita

LIB. XI — TIT. I (CA)

239

αὐτῷ καταλειφϑῇ Aeykrov, ἐπειδὴ παραχρῆμα καὶ ἀγνοοῦντι προςπορίζεται τῷ ἔχοντι αὐτὸν ὑπεξούσιον, οὐκ ἠδύνατο τὸ εἰρημένον ποιήσασϑαι σύμφωνον διὰ τὸ μὴ χείρονα γενέσϑαι τὴν αἵρεσιν τοῦ πατρός. Πῶς οὖν ἐπὶ τοῦ ὑπὸ αἵρεσιν αὐτῷ καταλειφϑέντος λεγάτου τὸ πάκτον ἐδεξάμεϑα, ἐπειδὴ χεῖρόν ὅ ἐστι, ὃ μετὰ τὴν αἵρεσιν ἀλλόκοτον γίνεται; Ἔνϑα μὲν οὖν ἠρτημένης ἔτι τῆς αἱρέσεως τοῦ λεγάτου τὸ πάκτον ἐποίησεν ὁ ὑπεξούσιος, τετρωμένην ἤδη καὶ τῷ nano βεβαρημένην προςεπόρισε τῷ πατρὶ τὴν τοῦ λεγάτου ἀγωγήν᾽ ἔνϑα δὲ ποῦρον ἦν τὸ λεγάτον, τὴν ἅπαξ προςπορισϑεῖσαν τῷ πατρὶ ἀγωγὴν χείρονα ποιεῖ, ἐὰν τὸ πάκτον δεξώμεϑα. “Ὅμοιον ἔχεις τὸ τοῦ δισπεν10 σάτορος ϑέμα κείμενον ἐν τῷ x9'. Bw. τοῦ παρόντος τίτλου.

12.

᾿Ἐπὶ τῶν δύο ῥέων στιπουλάνδων καὶ ἐπὶ τῶν δύο ἐπαγγελλομένων

ἄξιον ἔσται ζητῆσαι, εἰ τὸ πρὸς ἕνα τούτων γενόμενον σύμφωνον καὶ τῷ ἑτέρῳ τῷ μὴ πακχτεύσαντι συμβάλλεσϑαι δύναται. Φησὶ τοίνυν ὁ Παῦλος, 80 ὅτι τὰ lv ῥὲμ πάκτα πᾶσι συμβάλλεται, ὅταν ὁ τοῦ πάκτου τυχὼν οὕτως ἐστίν, ὡς μηδὲ τοῦ πάκτου τυχών, εἰ μὴ καὶ τοῖς ἄλλοις τοῖς χάριν τῆς αὐτῆς ἐναγομένοις αἰτίας τὸ πάκτον συμβάλλεται. Οἷον, δύο τινὲς τὴν αὐτὴν ἐπηρώτησαν ποσότητα, “καὶ πάκτον ἐγένετο παρ᾽ αὐτῶν, ὅτι οὐκ ἀπαιτοῦσι τὸ χρέος. Μετὰ ταῦτα πρὸς ἕνα καὶ μόνον αὐτῶν ἐγένετο πάκτον ἐπιτρέπον γενικῶς 25 τὴν ἀπαίτησιν. 'E&v οὖν ἐλθὼν ὁ ἄλλος κινήσῃ καὶ ἀντιτεϑῇ αὐτῷ παραγραφή, κέχρηται ῥεπλικατίονι ἀπὸ τοῦ πάκτου τοῦ πρὸς τὸν ἄλλον γεγενημένου, ἐν ᾧ δηλονότι κοινωνοί εἰσι καὶ συμφέρει τῷ ἄλλῳ τὸ μὴ ἐκβληϑῆναι τοῦτον κινοῦντα τὴν ἀγωγήν, ἀλλ᾽ ἐνδυνάμως δύνασϑαι τὸ χρέος ἀπαιτεῖν. Καὶ ταῦτα μὲν ἐπὶ τῶν δύο ῥέων στιπουλάνδων. Εἰ δὲ καί τις ἔχων δύο ῥέους προμιτένδους 80 πάκτον ἑνὶ τούτων ἐποίησεν, ὅτι οὐκ ἀπαιτῶ τὸ χρέος, πάλιν ἐνταῦϑα, εἰ μὲν κοινωνοί εἰσιν, ἔχει καὶ ὁ ἕτερος τὴν παραγραφήν, ἐπειδὴ ἑνὸς ἀπαιτουμένου

βλάπτεται καὶ ὁ ἕτερος, πρὸς ὃν τὸ πάκτον ἐγένετο. Εἴ τι γὰρ αὐτὸς καταβάλλει ὁ μὴ παχτεύσας, ἀπαιτήσει αὐτὸν διὰ τῆς πρὸ σόκιο. Εἰ δὲ μή εἰσι κοινωνοί, οὐ χρῆται παραγραφῇ πάκτου ὁ τοῦ πάκτου μὴ τυχών. Τοῦτο νόησον ἐπὶ 86 τῶν lv fen πάκτων᾽ εἰ γὰρ περσονάλιον πάκτον τινὶ τῶν ῥέων ποιήσω, τότε ἀδιαστίκτως οὐ χρήσεται ὁ ῥέος, πρὸς ὃν τὸ πάκτον μὴ ἐγένετο, τῇ παραγραφῇ, 20 τὰ: Ca τὴν

|

29

ῥέους:

Ca

ρένδους

δε

„14. Καλῶς τὸ ὑπὸ αἵρεσιν. τὸ γὰρ καταλειφϑὲν ληγάτον τῷ ὑπεξουσίῳ ἀπεντεῦϑεν τῷ ἔχοντι αὐτὸν ὑπεξούσιον προςπορίζεται, ὡς κεφ. im’. τοῦ γ΄. τιτ. τοῦ β΄. Bip. εἰ μέντοι ἐπερωτήσω τινὰ ὑπὸ αἵρεσιν προςώπῳ τοῦ πατρός μου τοῦ ἔχοντός με ὑπεξούσιον, προςπορίζω αὐτὴν αὐτῷ, κἂν μετὰ 15 τὸ γενέσθαι με αὐτεξούσιον ἐξέλϑῃ ἡ αἵρεσις τῆς ἐπερωτήσεως, ὡς Dp. β΄. TU. γ΄. κεφ. m.

240

LIB. XI — TIT. I (CA)

κἂν μέλλῃ κινεῖν κατὰ τοῦ τυχόντος τοῦ πάκτου τὴν πρὸ σόκιο καὶ ἀπαιτεῖν αὐτὸν τὸ μέρος, ὧν κατέβαλλε. Μόνα γὰρ τὰ lv ῥὲμ, ὡς εἴρηται, πάκτα συμβάλλεται καὶ τοῖς μὴ πακτεύσασιν, ἔνϑα ἐκ τούτου καὶ ὁ πακτεύσας αὐτὸς ὠφελεῖται. “ὥςτε ἀμέλει τὸ πρὸς τὸν πρωτότυπον lv ῥὲμ γενόμενον πάκτον 5 συμβάλλεται καὶ τῷ ἐγγυησαμένῳ αὐτόν, πλὴν εἰ μὴ ἰδικῶς συνέδοξε πρὸς τὸν πρωτότυπον, ὥςτε αὐτὸν μὴ ἀπαιτηϑῆναι, τὸν δὲ ἐγγυητὴν ἀπαιτηϑῆναι" τότε γὰρ 6 ἐγγυητὴς οὐ χρήσεται τῇ παραγραφῇ. Kal ἐφ᾽ ὧν δὲ τὸν ἐγγυητὴν εἴπαμεν ἔχειν τὴν τοῦ πάκτου παραγραφήν, τότε δύναται ταύτῃ κεχρῆσϑαι, ὅταν μὴ δονάνδι ἄνιμο τὸν ῥέον ἐνηγγυήσατο, ὡς ὁ Παῦλος ἐν τῷ λβ΄. διγ. 10 φησίν. ΄ 13. Κυρίλλου. Ἐὰν ἑνὶ τῶν δύο ῥέων προμιτένδων iv ῥὲμ γένηται πάκτον, ὠφελεῖ καὶ τὸν ἕτερον. Τὸ γενόμενον τῷ ῥέῳ πάκτον iv ῥὲμ. ὠφελεῖ τὸν ἐγγυητήν, εἰ μὴ ἄρα ἐνεθυμήϑη, ἵνα ὁ ῥέος μόνος μὴ ἀπαιτηϑῇ. 14. Τοῦ ᾿Ανωνύμου. Ἔν τῷ οα΄. διγ. τοῦ α΄. τιτ. τοῦ μς΄. βιβ. καὶ Sw. 15 λδ΄, τοῦ γ΄. τιτ. τούτου τοῦ Qi. λέγει (46, 3, 34 $ 1) μὴ ὠφελεῖσϑαι ἐκ τοῦ πάκτου τοῦ ἑνὸς ῥέου τὸν ἄλλον, οὔτε τὸν μανδάτωρα. Καί φησιν ἐν τῷ αὐτῷ οα΄. διγ., ὅτι καταβαλὼν ὁ μανδάτωρ κινεῖ τὴν μανδάτι κατὰ. τοῦ τυχόντος τοῦ συγχωρητικοῦ πάκτου. Τὸ γὰρ πάκτον τοῦ δανειστοῦ ἀλλοτρίαν ἀγωγὴν οὐκ ἀναιρεῖ. Δεῖ οὖν ἐν ἑκατέρῳ ϑέματι τοῦ μς΄. βιβλίου περσονάλιον ὑποϑέσϑαι 20 τὸ πάκτον᾽ τότε γὰρ ὁ εἷς τῶν ῥέων πακτεύων οὐκ ὠφελεῖ τὸν ἄλλον, ὡς διγ. κε΄. τούτου τοῦ τιτ. (S. 1). Καὶ λοιπὸν ὡς τοῦ ἑτέρου ῥέου μὴ ὠφελουμένου ἀπαιτεῖται ὁ ἐγγυητὴς καὶ καλῶς κινεῖ τῷ τυχόντι τοῦ πάκτου, ὡς ὑπὲρ μιᾶς ἐνοχῇς παρεμβάλλων. 'O δὲ sl; τῶν ῥέων δύο στιπουλάνδων οὔτε γενικῶς παχκτεύων βλάπτει τὸν ἕτερον, ὡς διγ. κζ΄. Καίτοι ὅρκον ἐπάγων βλάπτει 25 τὸν ἄλλον, ὡς βιβ. ιβ΄. τιτ. β΄. διγ. κζ΄. (28).

15.

᾿Ανάγνωθι βιβ. us’. τιτ. α΄. διγ. οα΄. καὶ βιβ. δ΄. τιτ. δ΄. Sv. xC'.

deu. προτελευτ.

($ 2).

16. Zire καὶ βιβ. 9°. τιτ. ια΄. κεφ. α΄. καὶ ιδ΄., εἰ κοινωνοί εἰσι. Καὶ ζήτει βιβ. ζ΄. τιτ. β΄. κεφ. λδ΄. Οὐ μὴν καὶ βλάπτουσιν ὡς κεφ. κζ΄. ϑεμ. α΄. 30

17. Τοῦ ᾿Εναντιοφανοῦς. Καὶ ἄκοντος τοῦ ἐναγομένου κέχρηται ὁ ἐγγυητὴς ταῖς ἁρμοζούσαις αὐτῷ παραγραφαῖς, ὡς Bu. A9". cur. ε΄. διγ. κδ΄. περὶ ἀμέτρου δωρεᾶς, καὶ περὶ τοῦ ἀναιτίως ὁμολογήσαντος καὶ δεδωκότος ἐγγυητὴν βιβ. us’. τιτ. α΄. διγ. τε΄. ᾿Ανάγνωθϑι διγ. λε΄. (9), ὅ φησιν ἐὰν μὴ ἔχῃ τὴν μανδάτι κατὰ τοῦ ἐναγομένου ὁ ἐγγυητής, τυχὸν δῶρον ἐνηγγυήσατο, οὐκ 35 ὠφελεῖται διὰ τοῦ πάκτου αὐτοῦ.

LIB. XI — TIT. I (CA)

241

18*. Προςπορίζει παραγραφήν, ὡς πρόζςωπον ἐμοῦ ἐπέχοντι᾽ ἄλλος γὰρ Hb I πρωτότυπος δοκεῖ ὁ κληρονόμος. Τυχὸν γὰρ ἐναχϑεὶς τῇ δὲ πεκούλιο μετὰ πρώτην ἢ δευτέραν διάγνωσιν ἐπὶ κληρονόμῳ ἑτέρῳ 7) τυχὸν συγκληρονόμῳ τοῦ υἱοῦ αὐτοῦ ἐτελεύτησεν, ἣ καὶ πρὸ τοῦ ἐναχϑῆναι. 5

195. Τουτέστιν, ἔνϑα πακτεύοντες, ὅτι οὐκ ἀπαιτήσεις τὸ χρέος, τοιαύτην ἔχομεν διάϑεσιν, ὥςτε τὸν μὲν πατέρα ἐνάγεσϑαι μέλλοντα ὀνόματι τοῦ παιδὸς μόνον ὠφεληϑῆναι, μηκέτι δὲ καὶ τὸν ὑπεξούσιον. Οὕτως οὖν πακτεύων ὁ πατὴρ ἑαυτὸν μὲν ὠφελεῖ ἐναγόμενος τῇ δὲ πεκούλιο 7) τῇ iv ῥὲμ βέρσο, 7j τὸν υἱὸν ϑέλων δεφενδεῦσαι᾽ οὕτω γὰρ ὀνόματι τοῦ παιδὸς ὁ πατὴρ ἐνάγεται.

10 Τοὺς

πάκτῳ

15

20

25 :

ὑπεξουσίους

δὲ

ὠφεληϑῆναι,

οὐκ

ὠφελεῖ,

διότι

μὴ

ἐνεθυμήϑη,

καὶ

αὐτοὺς

ἐν

τῷ

ἀλλ᾽ ἑαυτὸν μόνον.

20*. Καλῶς τὸ εἴγε τοῦτο ἐν τῷ συμφωνεῖν ἐνεϑυμήϑημεν. Καὶ γὰρ ἐν τῷ ἀνωτέρω εὐρέϑη παραγράφων, ὅτι δύο εἰσὶν ἀγωγαί, μία μὲν ἀγωγὴ 3| ἀπὸ τοῦ συναλλάγματος πρόςφορος, ἑτέρα δὲ κατὰ τοῦ πατρός. Καὶ ὁ πατὴρ συμφωνῶν ὀνόματι τοῦ υἱοῦ περὶ τῆς κατ᾽ αὐτοῦ ἀγωγῆς οὐ δοκεῖ συμφωνεῖν, ἀλλὰ περὶ τῆς καϑ᾽ ἑαυτοῦ ἀγωγῆς, εἰ μήπω καὶ τοῦτο ἐνεθυμήϑησαν. Τὰ γὰρ προςωπικὰ τὰ καὶ προλήψει γενικὰ εἰς κληρονόμους ἐμάϑομεν διαβαίνειν, οὐ μὴν καὶ εἰς ἑτέρους τινάς. Οὐκ ἤδη. τοίνυν τελευτῶντα τὸν υἱὸν ἐγὼ ὁ πατὴρ διαδέξομαι, ἵνα καὶ μετὰ ϑάνατον αὐτοῦ ὠφελοῦμαι, καὶ x&v τὰ προςωπικὰ προλήψει γενικά εἰσι, κἂν ῥητὸν ἐντίϑηται πρόςωπον, ὡς εἶπε τὸ --- ϑεμ. τοῦ ζ΄. χεφ., ἀλλ᾽ οὖν ἐκεῖ λέγει, ὅτι περὶ μιᾶς ἀγωγῆς ἁρμοζούσης κατά τινος προςώπου. 'Eàv οὖν ἐκεῖ συγχωρηϑῇ τῷ ἐνεχομένῳ ταῦτα προςώπῳ, δοκεῖ συγχωρεῖσϑαι καὶ τοῖς τοῦ προςώπου διαδόχοις. Ἔνταῦϑα δὲ δύο ἀγωγαί εἰσι, μία μὲν κατὰ τοῦ υἱοῦ ἣ ἀπὸ τοῦ συναλλάγματος πρόςφορος, ἑτέρα δὲ χατὰ τοῦ πατρὸς ἐκ τοῦ συναλλάγματος τοῦ υἱοῦ 7| δὲ πεκούλιο, 7) δὲ iv ῥὲ βέρσο. Καὶ οὐχ ὁ παραχωρῶν τῷ υἱῷ τῆς κατ᾽ αὐτοῦ ἀγωγῆς δοκεῖ κατὰ πρόληψιν παραχωρεῖν τῷ πατρὶ τῆς κατὰ τοῦ πατρὸς ἀγωγῆς, ἀλλὰ τῷ υἱῷ μόνῳ παραχωρεῖ τῆς κατ᾽ αὐτοῦ ἁρμοζούσης ἀγωγῆς.

21". Τὸ γὰρ ποῦρον τῷ πατρὶ προςπορίζει, καὶ πατὴρ δύναται συμφωνεῖν 80 περὶ αὐτοῦ. Ζήτει κεφ. κα΄. ξδ΄. xol σημείωσαι, ὅτι d) ὑπὸ αἵρεσιν ἐνοχὴ πούρως συγχωρηϑῆναι οὐ δύναται, ἀλλὰ εἰ γένηται συγχώρησις, πρὸ τῆς ἐκβάσεως τῆς αἱρέσεως ἔστιν οὐδέν. Καὶ πάλιν, ὅτε ἁρμόσει ἡ ἐνοχή, προβαίνει ἀκολούϑως καὶ ἡ ἀπαίτησις, εἰ μήπου καὶ ἣ συγχώρησις ἐγένετο ὑπὸ αἵρεσιν. 22". "Eppwraı τὸ τοιοῦτον σύμφωνον, καὶ εἰ ὑπεξουσίου αὐτοῦ ὄντος 35 ἐχβῇ ἡ αἵρεσις. Εἰ μέντοι ἐπερώτησιν αἱρετικὴν ποιήσω μετά τινος προςτώπῳ τοῦ πατρός μου ἔχοντός με ὑπεξούσιον, προσπορίζω αὐτὴν αὐτῷ, κἂν μετὰ τὸ γενέσϑαι αὐτεξούσιον ἐξέλϑῃ fj αἵρεσις τῆς ἐπερωτήσεως. "Eni γὰρ τῶν SCHELTEMA,

Basilica,

1.

16

Hb 1 598

Hb 1 594

242

LIB. XI

— TIT. I (CA)

ἐπερωτήσεων τῷ καιρῷ προςέχομεν τῆς ἐπερωτήσεως, καὶ οὐ τῇ ἐκβάσει τῆς αἱρέσεως" ἐπὶ δὲ τῶν ληγάτων τῇ ἐχβάσει μὲν προςέχομεν τῆς αἱρέσεως, καὶ οὐ τῷ καιρῷ τῆς ἐπερωτήσεως, ὡς βιβ. β΄. τιτ. γ΄. κεφ. τη΄. 23*. οινωνοὺς ἐνταῦϑα ϑεμάτισον τούτους. Διότι φησὶν ἣ ἐν τῷ β΄. 5 deu. τοῦ ε΄. κεφ. τοῦ λ΄. βιβ. νέα παραγραφή᾽ τὸ σχῆμα τῶν δύο ῥέων προμιττένδων 3j στιπουλάνδων τοιοῦτόν ἐστιν, ὥςτε τὸν μὲν ἕνα ἢ ἀπαιτηϑῆναι ἢ ἀπαιτῆσαι, αὐτὸν μόνον ζημιοῦσϑαι τὰ ὅλα ἢ κερδαίνειν, τοῦ ἑτέρου μήτε τὴν ζημίαν, μήτε τὸ κέρδος ἐπιγινώσκοντος. 'Ρέοι δὲ λέγονται οἱ στιπουλάνδοι Hb 1 οὐ διὰ τὸ ἀλλήλοις εἶναι ἐνόχους, ὥς τινες λέγουσι" πῶς γὰρ ὅπου γε καὶ 10 ὁ εἴς στιπουλάνδος ἐπερωτῶν ἕτερον περὶ αὐτῶν τι λέγεται ἔνοχος; Διὰ τοῦτο οὖν λέγονται ῥέοι διὰ τὸ ἅμα τῇ πρὸς αὐτοὺς καταβολῇ ἀναγκάζεσϑαι παρὰ τῶν καταβαλλόντων ἐπερωτηϑῆναι αὐτούς, ὡς οὐκέτι αὐτοὺς ἀπαιτήσουσιν, ὡς ἀναγκαίου ὄντὸς τοῦ λυϑῆναι τὴν ἀγωγὴν «τῷ» αὐτῷ τρόπῳ, ᾧ καὶ συνέστη. 24*. Σημείωσαι τεχνολογίαν ϑαυμαστήν, ὅτι οὐδεὶς τῶν δύο ῥέων στι15 πουλάνδων 7| δύο ῥέων προμιτένδων γενικῶς συμφωνῶν ὠφελεῖ 7| βλάπτει τὸν ἕτερον, ὅτε δηλαδὴ οὐκ εἰσὶ κοινωνοὶ τουτόρουμ βονόρουμ᾽ εἰ γὰρ τοιοῦτοί εἰσι, καὶ βλάπτουσι καὶ ὠφελοῦσιν ἀλλήλους. Εἰ δὲ κοινωνοὶ ὄντες 7) οἱ στιπουλάνδοι 7| οἱ προμιτένδοι οὐκ ὠφελοῦσιν ἀλλήλους, οὔτε βλάπτουσι, τότε νόει τούτους μὴ τουτόρουμ βονόρουμ ὄντας κοινωνούς, ἀλλ᾽’ ἐφ᾽ ἑνὶ καὶ 20 μόνῳ πράγματι. 25". Ζήτει βιβ. γ΄. τῶν ᾿Ινστιτούτων τιτ. tc, εἰ ϑέλεις μαϑεῖν κατὰ τὸ ἀκριβὲς τὰ περὶ τῶν δύο ῥέων προμιτένδων ἣ δύο ῥέων στιπουλάνδων. 26". “Ὅταν οἱ δύο ῥέοι στιπουλάνδων συμφωνήσωσι πρὸς τὸν αὐτὸν χρεώστην μὴ ἀπαιτῆσαι αὐτὸν τὸ χρέος, καὶ πάλιν συμφωνήσῃ αὐτὸς πρός εὖ τινα αὐτῶν, ἀπαιτηϑῆναι τὸ χρέος᾽ τότε γὰρ χρᾶται τῇ ῥεπλικατίονι ὁ μὴ συμφωνήσας κοινωνός. 27". Σημείωσαι, ὅτι τὸ προλήψει γενικὸν σύμφωνον οὐ μόνον διαδόχοις καὶ κληρονόμοις συμβάλλεται ,ἀλλὰ καὶ δεφένσορσι καὶ ἐγγυηταῖς, ὧν λυϑῆναι τὴν ἀγωγὴν διαφέρει τῷ συμφωνήσαντι. Τὸ δὲ γενόμενον παρὰ τοῦ χρεδίτορος 80 πρὸς τὸν ἐγγυητὴν σύμφωνον οὐκ ὠφελεῖ τὸν πρωτότυπον. 288. Μετὰ τὸ λυϑῆναι τὸν γαμόν, ὡς κεφ. x9^. καὶ ξδ΄. Καὶ τοῦ μὲν κϑ'. χεφ. ἀνάγνωθι τὸν Ἴνδικα τοῦ Στεφάνου, τοῦ δὲ ξδ΄. τὴν παραγραφὴν τοῦ Θαλελαίου.

298.

Ζῆἥτει τιτ. β΄. κεφ. τη΄. καὶ τὴν εἰς αὐτὸ τοῦ Θαλελαίου παραγραφήν.

6 τὸν μὲν éjx. Ca aliud

quid habere

10 ἕτερον περὶ αὐτῶν; Ca ἐντ. (er?)

m. α.

videtur:

px aut φλα (τὸν Φάβιον").

|

LIB. XI — TIT. I (CA)

B XL

5

10

15

20

1,23

= DII,

243

14, 23.

1. Τὸ μὲν οὖν πρὸς τὸν πρωτότυπον γενόμενον πάκτον ὠφελεῖ xal τὸν ἐγγυητήν, ἐν ᾧ μὴ συνέδοξεν, ὥςτε τὸν μὲν πρωτότυπον μὴ ἀπαιτηϑῆναι τὸ χρέος, ἀπαιτηϑῆναι δὲ τὸν ἐγγυητήν. Τὸ μέντοι πρὸς τὸν ἐγγυητὴν γενόμενον πάκτον οὐκ ἀεὶ συμβάλλεται τῷ ῥέῳ τῷ καὶ ἐξεγγυηϑέντι" οὐκ ἀεὶ συμβάλλεται τῷ συνεγγυητῇ, κἂν lv ῥέμ ἐστι τὸ πάκτον. Καλῶς εἶπον, οὐκ ἀεί. Μανϑάνει: γὰρ ὑποκατιών, πότε συμβάλλεται καὶ τῷ ῥέῳ καὶ τῷ συνεγγυητῇ τὸ ἑνὶ τῶν ἐγγυητῶν γενόμενον πάκτον. Διὰ τοῦτο δὲ οὐκ ἀεὶ τὸν ῥέον ἢ τὸν συνεγγυητὴν ὠφελεῖ τὸ ἑνὶ τῶν ἐγγυητῶν γενόμενον πάκτον, ἐπειδὴ xàv ὁ ῥέος ἢ ὁ συνεγγυητὴς ἀπαιτηϑῇ, τοῦτο οὐδὲν ἀδικεῖ τὸν τοῦ πάκτου τυχόντα ἐγγυητήν, ὥςπερ τὸ ἀπαιτηϑῆναι τὸν ἐγγυητὴν βλάπτει τὸν πρωτότυπον. Εἰκότως οὖν οὔτε τοῖς συνεγγυηταῖς συμβάλλεται τὸ πρὸς ἕνα τῶν ἐγγυητῶν γενόμενον πάκτον, οὔτε τῷ τυχόντι τοῦ πάκτου ἀεὶ διαφέρει, τὸν ἕτερον ὠφεληϑῆναι ἀπὸ τοῦ πάκτου" ἀλλὰ τότε αὐτῷ διαφέρει, ὅτε ἑτέρου κεχρημένου παραγραφῇ αὐτὸς ὁ τοῦ πάκτου τυχὼν εὑρίσκεται πρωτοτύπως ὠφελούμενος, ὡς ἐπὶ τῶν δύο ῥέων προμιτένδων καὶ τῶν ἐνεχομένων ὑπὲρ τοῦ ῥέου. Βλέπε, πῶς εἶπον, οὐκ ἀεὶ τὸν ἐγγυητὴν ὠφελεῖ, x&v lv ῥέμ ἐστι τὸ πάκτον. Τοῦτο δὲ εἶπον τῷ κανόνι προςέχων. Λέγει γάρ, ὅτι x&v lv ῥέμ ἐστι τὸ πάκτον, ἐκείνῳ παρέχομεν τὴν παραγραφὴν καὶ μόνῳ, δι’ οὗ καὶ ὁ τοῦ πάκτου τυχὼν ὠφελεῖται, ὡς ἐπὶ τῶν δύο ῥέων προμιτένδων᾽ ὥςτε ἐνταῦϑα, Hb 1 ἐπειδὴ μήτε ὠφελεῖται, μήτε βλάπτεται ὁ ἐγγυητὴς κεχρημένος 7) μὴ κεχρημένος παραγραφῇ τοῦ ῥέου 7) τοῦ συνεγγυητοῦ, εἰκότως οὐκ ὠφελεῖ τινα τούτων τὸ πάκτον πρὸς ἐγγυητὴν γεγονός.

2. Κυρίλλου. Τὸ πρὸς τὸν ἐγγυητὴν πάκτον οὐ συμβάλλεται τῷ ῥέῳ ἣ 25 τοῖς συνεγγυηταῖς" τότε γὰρ τῷ μὴ πακτεύσαντι δίδοται παραγραφή, ὅτε δι᾽ αὐτοῦ ὁ πακτεύσας ὠφελεῖται, ὡς ἐπὶ τῶν ῥέων προμιτένδων. 3. Κἂν γενικὸν ἦν, εἰ μὴ τοῦτο ἰδικῶς συνέδοξεν' ὠφελεῖ γὰρ τότε καὶ αὐτοὺς διὰ τῆς τοῦ δόλου παραγραφῆς, ὡς κεφ. κς΄. Ζήτει καὶ Bip. κδ΄. τιτ. 3’. χεφ. λβ΄. ϑεμ. β΄. 8..

4*. Ἐλν ὁ ἐγγυητὴς συμφωνήσῃ μετὰ τοῦ δανειστοῦ μὴ ἀπαιτηϑῆναι τὸν πρωτότυπον, καϑὰ μὲν δι᾽ ἐλευϑέρου προςώπου ἀγωγὴ τινι οὐ προςπορίζεται, οὐ δύναται περιποιεῖν αὐτῷ τὴν τοῦ πάκτου παραγραφήν᾽ καϑὰδὲ ὅσον En’ αὐτῇ τῇ ὑποϑέσει οὐ πάντη ἐλεύϑερόν ἐστιν πρόςωπον, περιποιεῖ αὐτῷ τὴν τοῦ δόλου παραγραφήν, καὶ περὶ αὐτοῦ ἐὰν ῥητῶς συνεφωνήϑη. ᾿Ομοίως 35 καὶ περὶ συνεγγυητοῦ. 15 κεχρημένου: Ca κεχρημένος

244

LIB. XI — TIT. I (CA)

B XI, 1, 24 = D II, 14, 24. l. Ἔστι δέ, ὅτε τὸ πρὸς τὸν ἐγγυητὴν γενόμενον πάκτον ὠφελεῖ τὸν πρωτότυπον. Τί γὰρ ὅτι ἐπὶ πράγματι διαφέροντι αὐτῷ παρενέβαλλέ τις ἑαυτὸν καὶ ἐνηγγυήσατο; Οἷον τὸν προκουράτωρά τις τὸν αὐτοῦ δανειζόμενον 5 ἐνηγγυήσατο. ᾿Ενταῦϑα γὰρ 6 ῥέος ἀντὶ ἐγγυητοῦ παραλαμβάνεται καὶ δοκεῖ τὸ πάκτον πρὸς τὸν ἐγγυητὴν γεγενημένον πρὸς αὐτὸν γεγενῆσϑαι τὸν ῥέον. Τὸ αὐτό’ ἐστι καὶ ἐπὶ τῶν δύο ῥέων προμιτένδων καὶ ἐπὶ τῶν δύο ἀργενταρίων, ἐν ᾧ δηλονότι κοινωνοί εἰσιν οἱ δύο ῥέοι προμιτένδοι καὶ οἱ ἀργεντάριοι, καὶ lv ῥέμ ἐστι τὸ πάκτον. Τότε γὰρ καὶ μόνον τὸ πρὸς «τὸν ἕνα τούτων γενόμενον 10 πάκτον καὶ τῷ ἑτέρῳ συμβάλλεται, ὡς ἐν τῷ κα΄. διγ. μεμάϑηκας. 2. Κυρίλλου. Τὸ πρὸς τὸν ἐγγυητὴν σοῦαμ ἰν ῥὲμ γεγονὸς πάκτον πρὸς τὸν ῥέον δοκεῖ γενέσϑαι. "E&v ἑνὶ τῶν δύο ῥέων προμιτένδων ἣ τῶν δύο ἀργενταρίων κοινωνῶν γένηται περσονάλιον πάκτον, οὐκ ὠφελεῖ τὸν ἔτερον, ὥςπερ τὸν κληρονόμον. 15.

3*. 'Qc ὅτε μέλλων δανείζεσθαι καὶ παρέχειν ἐγγυητὴν παρεσκεύασε τὸν μὲν ἐγγυητὴν γενέσϑαι πρωτότυπον, αὐτὸς δὲ ὡς ἐγγυητὴς ἐπηρωτήϑη. Ἢ ὑπόϑου τινὰ δόντα ἐντολέα ἐπὶ δίκῃ καὶ ἀποδημήσαντα καὶ πάλιν ἐλϑόντα. Καὶ μετὰ τὸ ἐλϑεῖν συνέβη ζητηϑῆναι περὶ τοῦ ἐντολέως τοῦ ὡς πρωτοτύπου δικαζομένου, τῇ ἀληϑείᾳ δὲ ὄντος ἐντολέως, ἐγγυητήν: καὶ ἐδόϑη οὗτος 30 ἐγγυητὴς ἐπὶ δίκῃ τῇ ἰδίᾳ ὁ δοὺς αὐτὸν ἐντολέα τὸν ὡς πρωτότυπον δικαζόμενον.

B XI, 1, 25 = DII,

14, 25.

1. Ταῦτα μὲν οὖν περὶ τῶν lv ῥέμ, ὡς εἴρηται, πάκτων. Τὸ μέντοι περσονάλιον πάκτον αὐτῷ καὶ μόνῳ συμβάλλεται, ὡς ἐν τῷ κα΄. διγ., τῷ πακτεύοντι. 25 Καὶ διὰ τοῦτο οὔτε χληρονόμοις δίδοσθαι τὴν ἀπὸ τοῦ περσοναλίου πάκτου παραγραφὴν φησι Λαβεών. Ἔτι δὲ κἂν μὴ lv ῥὲμ σοῦάμ. τις ἐνηγγυήσατο, καὶ οὕτω τὸ πρὸς τὸν ἐγγυητὴν γενόμενον πάκτον συμβάλλεται τῷ πρωτοτύπῳ, καὶ δίδωσιν αὐτῷ δόλου παραγραφήν. 2. Ζήτει (B. να΄. τιτ. ς΄. κεφ. α΄. Sep. γ΄. περὶ ἐγγυητοῦ ὀμνύοντος 30 γενικῶς ἢ μή, καὶ βιβ. κβ΄. τιτ. ε΄. κεφ. κη΄. ϑεμ. β΄. καὶ Big. ζ΄. τιτ. β΄. χεφ. χϑ'. 3. Τί γὰρ ὅτι φησίν. τοῦτο σιωπηρῶς συνεφωνήϑη καὶ τοιαύτῃ ἐννοίᾳ xal διαϑέσει τὸ πάκτον ἐγένετο, ὥςτε μήτε αὐτὸν τὸν ἐγγυητήν, μήτε τὸν 11 sociis

Cyrillus personale

legit:

Idem.

pactum

ad

In duobus alium

non

reis

promittendi

pertinere

etc.

et duobus

argentariis

LIB. XI — TIT. I (CA)

245

πρωτότυπον ἀπαιτηϑῆναι τὸ χρέος; Τοῦτο δὲ αὐτὸ καὶ ἐπὶ τῶν συνεγγυητῶν εἶναί φαμεν᾽ διὰ τοῦτο δὲ δόλου καὶ οὐ πάκτου παραγραφὴν ἔχει ὁ πρωτότυπος καὶ 6 συνεγγνητής, ἐπειδὴ μὴ δύναται πάκτον δι᾽ ἐλευϑέρου προςώπου προςπορίζεσϑαι. Καὶ εἰκότως, ἐπειδὴ ἡ τοῦ πάκτου παραγραφὴ δουλεύει τῇ ἀκρι- Hb 1 ὅ Bela, ταύτην μὲν οὐκ ἔχει ὁ πρωτότυπος, κἂν πρὸς τὸν συνεγγυητὴν συνεφω- 597 νήϑη, ὥςτε ure τὸν πρωτότυπον, μήτε τὸν συνεγγυητὴν ἀπαιτηϑῆναι" ἔχει δὲ διὰ τὸ δίκαιον τὴν τοῦ δόλου παραγραφήν φυσικωτέραν οὖσαν καὶ ἐν τελευταίᾳ βοηϑείᾳ παρεχομένην ἀσϑενούσης τῆς τοῦ πάκτου παραγραφῆς, ὡς ἐν τῷ ι΄. διγ. φϑάσας ἐδίδαξεν ὁ Οὐλπιανός. 10

4. Κυρίλλουι Ei δὲ ῥητῶς παχτεύων εἴπῃ μὴ ἀπαιτεῖσϑαι τὸν ῥέον, περιποιεῖ αὐτῷ δόλου παραγραφήν. Τὸ αὐτὸ καὶ ἐπὶ τῶν συνεγγυητῶν. 5*. "Ode γάρ ἐφάνη μόνον τὸ πρόξςωπον αὐτοῦ ἐλευϑερῶν καὶ οὐχὶ ἕτερον᾽ Hb I εἰ ἐπὶ πλεῖστον δὲ καὶ τοὺς σὺν αὐτῷ ὠφέλησεν, ὡς κεφ. ζ΄. ϑεμ. ς΄. καὶ Bip. 596 κε΄. τιτ. α΄. κεφ. η΄. ϑέμα παρατελευταῖον.

15

68. ᾿Αλλὰ φανερῶς εἰς πρόσωπον αὐτοῦ ϑεμάτισον, τῷ ζ΄. ϑεμ. τοῦ ζ΄. xep., οὗ N ἀρχή᾽ τῶν συμφώνων.

B XL

1,27

= DIL

ἵνα μὴ

ἐναντιωϑῇ

14, 27.

|. ’Eav εἷς τῶν δύο ἀργενταρίων κοινωνῶν παχτεύσῃ πρός τινα, εἰ μὲν Hb] συμβάλλεται τῇ κοινωνίᾳ τὸ πάκτον (τί γὰρ ὅτι πρὸς τὸν κρεδίτορα αὐτῶν 597 20 ἐπάκτευσε μὴ ἀπαιτηϑῆναι;), τότε καὶ τὸ πρὸς τὸν ἕνα γενόμένον πάκτον iv ῥὲμ ὃν καὶ τῷ ἄλλῳ συμβάλλεται, ὡς ἔγνως ἐν τῷ κε΄. διγ. Εἰ δὲ βλάπτονται ἐκ τοῦ πάκτου (τυχὸν γὰρ κρεδίτορες ἧσαν), τότε τὸ πρὸς τὸν ἕνα γενόμενον πάκτον, κἂν lv ῥέμ ἐστιν, οὐ βλάπτει τὸν ἕτερον. Τοῦτο γὰρ μόνον περὶ αὐτῶν διατέτακται, ὥςτε καὶ ϑάτερον αὐτῶν δύνασϑαι τὴν ἁρμόττουσαν αὐτοῖς 25 ἀγωγὴν κινεῖν εἰς ὁλόκληρον᾽ ἀλλ᾽ οὔτε νοβατίονα δύναταί τις αὐτῶν ποιεῖσϑαι

τοῦ χρέους, εἰ καὶ καλῶς τὸ χρέος καὶ ἑνὲ αὐτῶν καταβάλλεται. Τοῦτο δὲ xal ἐπὶ τῶν ἡμετέρων ὑπεξουσίων ἔστιν ἰδεῖν. Καὶ οὗτοι γὰρ οὐδέ πεκουλιάριον χρέος δύνανται νοβατεύειν, εἰ καὶ καλῶς παρὰ τοῦ πεκουλιαρίου δεβίτορος καταβάλλεται᾽ διὰ καταβολῆς γάρ, οὐ μὴν διὰ νοβατίονος δύνανται τὸν ὀφείλον30 τα αὐτοῖς τι ἐλευϑεροῦν. Μὴ ἐναντιωϑῇ δέ σοι τὸ κείμενον ἐν τῷ πρώτῳ τῶν δὲ ῥέβους βιβλίῳ τιτ. β΄. διγ. κα΄. Γαΐου ῥητῷ. Τότε γὰρ καὶ μόνον εἰπὲ τὸν οἰκέτην δύνασϑαι νοβατεύειν κατὰ τὸ Exei ῥητόν, ὅτε ὁ οἰκέτης αὐτὸς τῆς νοβατίονος γενομένης τὸν πεχόυλιάριον χρεώστην ἐπηρώτησεν’ οὕτω γὰρ xal 6 οἰκέτης καὶ ὁ ὑπεξούσιος δύνανται νοβατεύειν, τουτέστιν, ἐν ᾧ αὐτοὶ 20 καὶ: bis Ca

| ἕνα γενόμενον: Ca ἐναγόμενον

| 25 δύναταί: Ca δύνασϑαί

246

LIB. XI — TIT. I (CA)

ἐπερωτῶσιν, ὡς ὁ Γάϊος ἐν τῷ μγ΄. τῶν Ae. Buß. c. β΄. Bey. λγ΄. φησίν. Εἰ δὲ μὴ αὐτὸς ὁ οἰκέτης ἣ ὁ ὑπεξούσιος ἐπερωτήσει τῆς νοβατίονος γενομένης, ἀλλ᾽ ἕτερον ἐπερωτῆσαι παρασκευάσουσιν, οὐ γίνεται νοβατίων. Καὶ τοῦτό ἐστι τὸ εἰρημένον ἐνταῦϑα, ὅτι οἱ ἡμέτεροι ὑπεξούσιοι νοβατεύειν οὐ δύνανται,

5 εἰ καὶ καλῶς αὐτοῖς τὸ πεκουλιάριον καταβάλλεται χρέος. Οὔτε γὰρ γίνεται νοβατίων, ἔνϑα μὴ αὐτοὶ τὸν πεκουλιάριον ἐπερωτῶσι δεβίτωρα. Μὴ ἐναντιωϑῇ σοι τὸ εἰρημένον, ἀλλ᾽ οὕτως αὐτὸ ὑποδιάστιξον καὶ εἰπέ,

οὖν ὅτι,

εἰ μὲν αὐτοὶ ἐπερωτήσουσι, γίνεται νοβατίων, εἰ δὲ ἕτερον ἐρωτῆσαι παρασκευάσουσιν, οὐ γίνεται νοβατίων κατὰ τὸ εἰρημένον. ᾿Ενταῦϑα δὲ ὅσα ἡμῖν εἴρηται 10 περὶ τῶν δύο ἀργενταρίων, ἕλκε καὶ ἐπὶ τῶν δύο ῥέων στιπουλάνδων.

2.

Κυρίλλου. ᾿Εὰν εἷς τῶν δύο ῥέων στιπουλάνδων ἣ τῶν δύο κοινωνῶν

ἀργενταρίων ποιήσῃ πάκτον, οὐ βλάπτει τὸν ἕτερον, εἰ καὶ καταβολῆς ἐστι δεκτικός᾽" οὔτε γὰρ νοβατεύειν δύναται. Καὶ οἱ ὑπεξούσιοι γὰρ ἡμῶν οὐ δύνανται νοβατεύειν, εἰ καὶ καταβολῆς εἰσι δεκτικοί. 15

3. Τοῦ αὐτοῦ. Καίτοι ὄρκον ἐπάγων τιτ. ιβ΄. διγ. κζ΄. (12, 2, 28 pr.).

βλάπτει

τὸν ἕτερον,

ὡς

βιβ.

ιβ΄.

4. Τοῦ ᾿Ανωνύμου. Ei δὲ μὴ ἦσαν κοινωνοὶ ἀργυροπρᾶται, εἰς μόνον τὸ Hb I ἥμισυ ὁ δανείσας ἐνάγει, ὡς βιβ. ιβ΄. τιτ. α΄. διγ. vy. πρὸς τῷ τέλει. 509 5. Τοῦ ’Evavrıopavoüc. Περὶ τοῦ δύνασϑαι τὸν ὑπεξούσιον μετατιϑέναι, 20 ἔχεις βιβ. ιβ΄. τιτ. β΄. διγ. κδ΄. (21?) καὶ βιβ. μς΄. τιτ. β΄. διγ. λγ΄. (34): ὅπερ δεῖ νοεῖν ἐπὶ τοῦ ἔχοντος ἐλευϑέραν ὑπηρεσίαν ἣ λέγειν, ὅτι εἰς ἑαυτὸν, οὐ μὴν εἰς ἄλλον. ᾿Ανάγνωθϑι τοῦ αὐτοῦ βιβ. τιτ. κς΄. [ἤγουν βιβ. --- τιτ. —] διγ. λγ΄. (46, 2, 34), ὅπερ φησίν" υἱὸς καὶ δοῦλος δύνανται δι᾽ ἑαυτῶν μετατιϑέναι τὰς πεκουλιαρίας ἀγωγάς, μάλιστα ἐὰν κρείττονα τὴν ἑαυτῶν ποιήσωσιν 25 αἵρεσιν. ᾿Ανάγνωθι xol τοῦ us’. βιβ. τιτ. β΄. διγ. ιε΄. (16), κδ΄, (25) καὶ λδ΄. (34 ὃ 1?). Ἔν δὲ τῷ ιϑ'. διγ. τοῦ γ΄. τιτ. τοῦ us’. βιβ. φησίν, ὅτι δοῦλος ἀπαιτῶν, ἅπερ πεκουλιαρίως ἐδάνεισεν, ἐλευϑεροῖ τὸν χρεώστην, οὐ μὴν ἐὰν ἀποδώσει 7j μεταϑήσει. Φησὶν δὲ xol βιβ. ιε΄. τιτ. α΄. Sw. μϑ΄. (48), ὅτι ὁ ἔχων πεκουλίου ὑπηρεσίαν δύναται ἀποπληροῦν ἴδιον χρεώστην. 30

6. Ζήτει βιβ. γ΄. τῶν ᾿Ινστιτούτων ctt. χϑ'. καὶ κατ᾽ ἐκεῖνον ἑρμήνευσον τὸ. ἀνακαινίσαι, τουτέστιν ἀναιρῇσαι τὴν ῥενοβατευομένην εἰς ἐπερώτησιν, ἀναιρῆσαι δὲ καὶ τὴν ἐπερώτησιν. 7. Τοιαύτην ἐνταῦϑα τὴν διαίρεσιν ποιεῖται καί φησιν, ὅτι T) κοινωνοί εἰσιν οἱ δύο ῥέοι στιπουλάνδοι καὶ δύο ῥέοι προμιτένδοι μόνον, ἣ τὸ συναμφότερον 15 Τοῦ αὐτοῦ: lege τοῦ ᾿Ανωνύμου

| 33 ἣ: Ca εἰ

LIB. XI — TIT. I (CA)

247

κοινωνοὶ δύο ῥέοι προμιτένδοι xal δύο ῥέοι στιπουλάνδοι xotwovol: εἰ μὲν οὖν κοινωνοί εἶσι μόνον 7 δύο ῥέοι στιπουλάνδοι μόνον καὶ δύο ῥέοι προμιτένδοι, τὸ παρὰ τοῦ ἑνὸς γενόμενον οὐ βλάπτει τὸν ἄλλον, καϑά φησιν καὶ τὸ παρὸν κεφάλαιον. "8e γὰρ ϑεματίζει καὶ δύο ῥέους στιπουλάνδους καὶ δύο κοινωνοὺς 5 μόνον ἀργυροπράτας. Καί φησιν, ὅτι οὔτε γενικῶς συμφωνῶν ὁ εἷς βλάπτει

τὸν ἄλλον. 'Opoloc δὲ καὶ τὸ λδ΄. κεφ. τοῦ β΄. τιτ. τοῦ ζ΄. βιβλίου φησίν, ϑεματίζον κἀκεῖνο δύο $eouc στιπουλάνδους καὶ δύο ῥέους προμιτένδους, καὶ διδάσκει, ὅτι τὸ παρὰ τοῦ ἑνὸς γενόμενον οὐ βλάπτει τὸν ἄλλον. Ἔν δὲ τῷ τέλει φησίν, ὅτι, εἰ μήπου οὗτοι οἱ δύο ῥέοι στιπουλάνδοι καὶ δύο ῥέοι προμι10 τένδοι κοινωνοί εἰσι" τότε γὰρ τάχα βλάπτει τὸ τοῦ ἑνὸς σύμφωνον τὸν ἕτερον. Κοινωνοὺς δὲ λέγει τοὺς ἀπὸ συμφώνου προγενομένους κέρδους καὶ ζημίας κοινωνούς. Οἱ γὰρ μόνον στιπουλάνδοι ἣ προμιτένδοι ὄντες οὐκ εἰσὶν ἐκ τούτου μόνου κοινωνοί, ἀλλὰ κοινοπρᾶται. ᾿Ενάγουσι δὲ καὶ ἐνάγονται εἰς

ὁλόκληρον διὰ τὸ σχῆμα τῶν δύο ῥέων στιπουλάνδων.

Οὐχ ἁπλῶς γάρ εἰσι

15 κοινοπρᾶται, ἀλλὰ κατὰ τὸ σχῆμα τῶν δύο ῥέων στιπουλάνδων. Ot οὖν πολλοὶ ἐνεχόμενοι ἢ αὐτοὶ ἀλλήλους ἐνόχους ἔχοντες, εἰ μέν εἰσι κοινωνοί, μόνον

ὡς.... 8. ᾿Εὰν τεμποράλιον πάκτον ποιήσῃ τις τῷ οἰκείῳ δεβίτωρι, οἷον, οὐκ ἀπαιτῶ τὸ χρέος ἐντὸς τοσοῦδε χρόνου, μετὰ τὸ παραδραμεῖν τὸν χρόνον 20 τὸν τῷ πάκτῳ προςκείμενον οὔτε αὐτὸς ὁ ῥέος, οὔτε ὁ ἐγγυητὴς αὐτοῦ ἐναγόμενος δύναται ἀντιϑεῖναι παραγραφήν. 9. Κυρίλλου. Τὸ ἐπὶ χρόνῳ τῷ ῥέῳ γινόμενον πάκτον οὐκ ὠφελεῖ οὔτε αὐτόν, οὔτε τὸν ἐγγυητήν.

μετὰ τὸν χρόνον Hb] 600

10. 'E&v τις δίχα τοῦ οἰκείου προςώπου πακτεύσῃ πρὸς τὸν δανειστὴν 26 αὐτοῦ, οἷον, οὐκ ἀπαιτήσεις τὸν ἐγγυητήν μου τὸ χρέος, τινὲς μὲν φασι τοῦτο τὸ πάκτον μὴ ὠφελεῖν τὸν ἐγγυητήν, εἰ καὶ διαφέρει τοῦτο τῷ ῥέῳ. Μόνα γὰρ ἐκεῖνα τὰ πάκτα συμβάλλεται τῷ ἐγγυητῇ, ἅτινα καὶ τῷ ῥέῳ συμβάλλεται. ᾿Απὸ δὲ τούτου τοῦ πάκτου παραγραφὴν ἔχειν ὁ πακτεύσας οὐ δύναται ῥέος. Ταῦτα μὲν οὖν, ὡς εἶπον, τινές. 'O δὲ Οὐλπιανός, ἐδιδάχϑην ἐγώ, φησίν, 30 ὅτι τοῦτο τὸ πάκτον συμβάλλεται τῷ ἐγγυητῇ;, καὶ δύναται οὗτος ὁ ἐγγυητής, λέγω παρὰ τοῦ κρεδίτορος ἐναγόμενος, ἀντιϑεῖναι παραγραφήν. Καὶ μηδεὶς ein‘ καὶ πῶς δυνατὸν δι᾽ ἐλευϑέρου προςώπου προςπορίζεσϑαι πάκτον. Οὔτε γὰρ ὡς προςπορίζοντος τοῦ πρωτοτύπου τὸ πάκτον παρέχομεν τῷ ἐγγυητῇ τὴν παραγραφήν, ἀλλ᾽ ὡς προνοούμενοι αὐτοῦ τοῦ πρωτοτύπου καὶ ὡς αὐτοῦ 86 μᾶλλον ὠφελουμένου. Καὶ πῶς ὠφελεῖται, ὅτι κἂν μὴ παρὰ τοῦ ἐγγυητοῦ, 17 ὡς... .: Ca lacunam indicat

| 19 μετὰ: Ca παρὰ

| 24 μὲν: Ca δὲ

248

LIB. XI — TIT. I (CA)

ἀλλ᾽ οὖν παρὰ τοῦ κρεδίτορος ἐνάγηται; Συμφέρει αὐτῷ ἀπὸ τοῦ δανειστοῦ μᾶλλον ἐναχϑῆναι τῷ κονδικτικίῳ, ἀγωγῇ μὴ ἀτιμοποιῷ, μηδὲ βόνα φίδε τυγχανούσῃ, μηδὲ τὸν ἀπὸ μόρας ἀπαιτούσῃ τόκον, ἥπερ ἐνάγεσϑαι ὑπὸ τοῦ ἐγγυητοῦ τῇ κοντραρίᾳ μανδάτι, ἀγωγῇ ἀτιμοποιῷ, ὡς ἐν τῷ ἑξῆς βιβλίῳ 5 vr. β΄. Sw. ς΄. (8 5) ἤτοι βιβ. κα΄. τιτ. β΄. κεφ. ς΄. ϑεμ. ε΄. μανϑάνεις, προςέτι δὲ καὶ τὸν ἀπὸ μόρας ἀπαιτούσῃ τόκον, ὡς παρὰ τῶν βόνα φίδε ἀγωγῶν. ἤΑλλως τέ τίς οὐκ ἂν εἴποι συμφέρειν αὐτῷ καὶ μιᾶς ἀπαλλαγῆναι ἀγωγῆς καὶ μὴ ἐγγύῃ βαρύνεσθϑαι; ἯΙ. Κυρίλλουι Καλῶς 10 διαφέρει γὰρ αὐτῷ.

ὁ ῥέος

παχτεύει

μὴ

ἀπαιτηϑῆναι

τὸν

ἐγγυητήν"

12. “Ὡσπὲρ οὐ λύεται ἀγωγὴ πάκτῳ κατὰ τὸ αὐτὸ δίκαιον, οὕτως οὔτε πάχκτῳ πάκτον κατὰ τὸ Io ἰοῦρε ἀναιρεῖται, ἀλλὰ διὰ ῥεπλικατίονος ἐκβάλλεται. Τί γὰρ ὅτι ἐποίησά σοι πάκτον, οὐκ ἀπαιτῶ σε τὸ χρέος" μετὰ ταῦτα δὲ δεύτερον ἐγένετο πάκτον, ἐπιτρέπον μοι τὴν ἀπαίτησιν; Οὐκ ἀναιρεῖται κατὰ 15 τὸ ἵψο ἰοῦρε διὰ τοῦ δευτέρου πάκτου τὸ κατὰ πρώτην τάξιν γενόμενον πάκτον,

ἀλλ᾽ ἐκβάλλεται διὰ ῥεπλικατίονος. Τὸ πάκτον τοίνυν ἀναιρεῖται δευτέρου πάκτου μετὰ ταῦτα γεγενημένου διά ῥεπλικατίονος καὶ οὐ κατὰ τὸ ἰψοίουρε. ᾿Αλλ᾽ ὡς ἔτυχε μέντοι, Τάλλὰ διὰ hoc actum vest τοῦτο ἐπράχϑη, τουτέστιν, ἐὰν ἰδικῶς εἴπω, ὅτι νοβάνδι ἄνιβο ἐπερωτῶ. Δεῖ γὰρ ἰδυκῶς ἐκφωνηϑῆναι 30 παρᾶ τῶν μερῶν, ὅτι ἐπὶ τῷ νοβατεῦσαι συνῆλθον τὴν ἀγωγήν, ἐπεὶ οὐ καλῶς γίνεται νοβατίων, ὡς ἔγνως ἐν τῷ x9'. τιτ. τῆς γ΄. τῶν ᾿Ινστιτούτων. Διὰ τοῦτο δέ πάκτον μὲν οὐκ ἀναιῤεῖται κατὰ τὸ αὐτὸ δίκαιον διὰ δευτέρου máxtou* ἐπερώτησις δὲ δι᾿ ἐπερωτήσεως ἀναιρεῖται, ἐπειδὴ ἐπὶ τῶν πάκτων φάκτον μόνον ζητοῦμεν, εἰ γέγονε, τὸ δέ ἅπαξ γεγονὸς οὐ κατὰ τὸ μὴ παντελὲς εἰς 25 τὸ μήτε γεγενῆσϑαι δοκεῖν περιίσταται, ὡς εἶπον, καὶ τῷ γενομένῳ προςέxopev' ἐπὶ δέ τῶν ἐπερωτήσεων τῇ ἀκριβείᾳ μᾶλλον τοῦ νόμου, καὶ οὐ τοῦ γεγονότος προςέχομεν, τοσοῦτον, ὅτι, κἂν γένηται μεταξὺ ἀπόντος ἐπερώτησις, οὐκ ἔρρωται, «ὡς» ἐπὶ τῶν πάκτων. Οἷον ἐποίησά σοι πάκτον, ὅτι οὐκ ἀπαιτῶ σε, μετὰ ταῦτα δεύτερον ἐγένετο πάκτον ἐπιτρέπον μοι τὴν ἀπαίτησιν᾽ κἂν 80 τὰ μάλιστα ἑκάτερον αὐτῶν πάκτον καλήται, ἀλλ᾽ οὖν ἐπειδὴ ταῖς αἰτίαις καὶ τῷ γενομένῳ προςέχομεν, καὶ διάφορον τὴν αἰτίαν τῶν πάκτων εὑρίσκομεν, xal τὸ μέν ἐπιτρέπει τὴν ἀπαίτησιν, τὸ δὲ κωλύει, οὐ λέγομεν κατὰ τὸ αὐτὸ Hb I δίκαιον τὸ πρότερον ἀναιρεῖσϑαι πάκτον᾽ ἑτέρα γὰρ αἰτία ἑτέραν οὐκ ἀναιρεῖ 901 κατὰ ἀκρίβειαν ἐπὶ τῶν πάκτων, Ep’ ὧν ταῖς φυσικαῖς μᾶλλον ἐννοίαις προςέ-

35 χομεν. Τὸ δὲ κατὰ φύσιν γεγονὸς ἀγέννητον οὐκ ἄν εἴη ποτέ. ’Eni δὲ τῶν ἐπερωτήσεων

οὐ προςέχομεν

3 ἥπερ: Ca εἴπερ

ταῖς

ἐννοίαις,

ἀλλ᾽

αὐτῷ

τῷ

νόμῳ,

τουτέστι

| 18 διὰ hoc actum vest: cf. Dig. hac lege ὃ 2: si hoc actum est.

LIB. XI — TIT. I (CA)

ὅ

10

15

20

25

30

35

249

τῇ ἐπερωτήσει᾽ καὶ οὐ τοῦτο μόνον ζητοῦμεν, εἰ γέγονεν ἐπερῴτησις" τοσοῦτον, ὅτι κἂν πρὸς τῆς ἀληϑείας ἐγένετο ἐπερώτησις, πρὸς ἀπόντας δὲ αὐτὴ ἐγένετο, οὐκ ἔρρωται, οὐδὲ τίκτεται ἡ ἐξ στιπουλάτου. ᾿Επειδὴ τοίνυν ὑπὸ-τοῦ δευτέρου τὸ πρώην γενόμενον πάκτον οὐκ ἀναιρεῖται κατὰ τὸ αὐτὸ δίκαιον, εἰκότως διὰ ῥεπλικατίονος βοηϑεῖται ὁ τοῦ δευτέρου πάκτου τυχών. Εἰ μέντοι τὸ κατὰ πρώτην τάξιν γενόμενον πάκτον τοιοῦτόν ἐστιν, ὅπερ κατὰ τὸ Io ἰοῦρε, τὴν ἀγωγὴν ἀναιρεῖ, ὁποῖόν ἐστι τὸ ἐπὶ τῇ ἰνιουριάρουμ. καὶ τὸ ἐπὶ τῇ φοῦρτι δηλονότι γενόμενον σύμφωνον, τότε, εἰ καὶ δεύτερον γένηται πάκτον, ἐπιτρέπον κινεῖν τῷ ὑβρισϑέντι καὶ ἅπαξ συμφωνήσαντι μὴ κινεῖν, οὐ δυνήσεται τὴν ἅπαξ διὰ τοῦ πάκτου σβεσϑεῖσαν κινεῖν ἀγωγήν, ἐπειδὴ καὶ ἔσβεσται διὰ τοῦ κατὰ πρώτην τάξιν γενομένου συμφώνου, καὶ τὸ δεύτερον πάκτον νοῦδον ὃν ἀτελές ἐστιν ἤτοι ἀδύνατον ἦν εἰς τὸ τεκεῖν ἀγωγήν. Ἢ γὰρ ἰνιουριάρουμ οὐκ ἀπὸ πάκτου τινός, ἀλλὰ ἀπὸ ὕβρεως τίκτεσϑαι πέφυκε. Τοῦτο δὲ αὐτό φαμεν καὶ ἐπὶ τῶν βόνα φίδε συναλλαγμάτων, ἔνϑα τὸ πάκτον πᾶσαν τὴν ἀγωγὴν ἀναιρεῖ διὰ τῆς κατὰ τὸ ἐνὸν ἐξεταζομένης δηλονότι παραγραφῆς" οἷόν ἐστιν ἐπὶ τῆς πράσεως καὶ ἀγορασίας ἤτοι ἐπὶ τῆς γενομένης ῥὲ νούνδουμ. σεκοῦτα εἰς τὸ πᾶν ὑπαναχωρήσεως᾽ εἰ αὖϑις συνελθόντες ὅ τε πράτης καὶ ἀγοραστὴς εἴπωσι κρατεῖν τὸ συνάλλαγμα, οὐδὲν κρατεῖ, οὔτε διὰ τοῦ δευτέpou πάχτου ἀνανεοῦται ἡ ἀγωγή. Δεῖ γὰρ αὐτούς, εἰ βούλονται τὰ πάλαι δόξαντα χρατεῖν, καινήν τινα πρᾶσιν καὶ ἀγορασίαν ποιήσασϑαι. Βλέπε, πῶς εἶπον, ἐπὶ τῆς εἰς τὸ πᾶν ῥὲ νόνδουμ σεκοῦτα ὑπαναχωρήσεως οὐδὲν παιεῖ τὸ μετὰ ταῦτα γενόμενον σύμφωνον. Εἰ γὰρ μερωκὴ γέγονε ῥὲ νόνδουμ. σεκοῦτα ὑπαναχώρησις, τότε. τὸ μεταγενέστερον κάκτον ἀναζωπυροῖ τὰ πάλαι δεδογμένα. Καὶ δῆλος ὁ λογισμός. "Avo γὰρ εἰς τὸ πᾶν γενομένης τῆς ῥὲ νόνδουμ σεκοῦτα ὑπαναχωρήσεως εἰς τὸ πᾶν ἐτεϑνήχει τὸ συνάλλαγμα" τοῦ. δὲ συναλλάγματος ἅπαξ τεϑνηκότος πῶς οἷόν τε ἦν ἐκ δευτέρου πάκτου τὴν ἀγωγὴν ἀναζωπυροῦσϑαι καὶ τίκτεσϑαι; Ἔνϑα δὲ μὴ εἰς τὸ πᾶν γέγονε. ὑπαναχώρησις, οὐκ εἰς τὸ πᾶν ἐτεϑνήκει τὸ συνάλλαγμα, ἀλλὰ καινισμὸν ἐδέξατό τινα, καὶ διὰ τοῦτο ἐκ τοῦ μεταγενεστέρου πάκτου κρατεῖ τὰ πάλαι δόξαντα. Πῶς δὲ εἰς τὸ πᾶν καὶ πῶς εἰς μέρος γίνεται ῥὲ νόνδουμ σεκοῦτα ὑπαναχώρησις, ἐν τῷ ζ΄. διγ. τοῦ παρόντος τιτ. σοι παραδέδωκα. “Ὅπερ δὲ ποιεῖ τὸ μεταγενέστερον πάκτον ἐπὶ τῆς μερικῆς ῥὲ νόνδουμ σεκοῦτα ὑπαναχωρήσεως (Τί δὲ ποιεῖ; ᾿Ανακαινίζει τὰ πάλαι δεδογμένα), τοῦτο καὶ ἐπὶ τῆς τῶν ἀγωγῶν μετατυπώσεως τὸ μεταγενέστερον πάκτον ποιεῖ, τουτέστιν, ἐρρῶσϑαι παρασκευάζει τὰ πάλαι κρατοῦντα κατ᾽ αὐτὴν τὴν τοῦ συναλλάγματος φύσιν. Οἷον φύσις τῇ περὶ προικὸς ἐξ στιπουλάτου, τὰ πόνδερε, νούμερε, μενσοῦρα μετὰ ἐνιαυτὸν τῆς τοῦ γάμου διαλύσεως ἀπαιτεῖν. Πάκτον ἐγένετο 27 Ca ἀγωγὴν γάμου —

μένσουρα

iniuria

bis scriptum

iterantur.

| 37

In

Ca

verba

μετὰ ἐνιαυτὸν τῆς τοῦ

250

LIB, XI — TIT. I (CA)

τοῦ γάμου συνισταμένου, ὥςτε παραχρῆμα μετὰ τὸ διαλυϑῆναι τὸν γάμον καταβληϑῆναι καὶ τὰ πόνδερερέ νουμρο, μένσουρα. Καὶ ἡ ἐξτιπουλάτου μετετυπώϑη. Τοῦτο γὰρ ἔγνως ἐν τῷ ζ΄. διγ. τοῦ παρόντος τίτλου. Μετὰ ταῦτα δεύτερον ἐγένετο πάκτον, ὥςτε μετὰ ἐνιαυτὸν τοῦ λυϑῆναι τὸν γάμον 6 αὐτὰ καταβληϑῆναι κατὰ τὴν ἐξ ἀρχῆς φύσιν τῆς ἐξ στιπουλάτου. Κρατεῖ τοῦτο τὸ σύμφωνον καὶ ἀνακαινίζεται ἡ φύσις τῆς ἐξ στιπουλάτου κατὰ τὸ προςὸν αὐτῇ ἐξ ἀρχῆς, καὶ μετὰ ἐνιαυτὸν ἀπαιτεῖ τὰ πόνδερε, νούμερε, μενσοῦρα. Τοῦτο γάρ ἐστι τὸ ἐν τῷ ῥητῷ κείμενον, ἀρχόμενον εἰς τὸ ἴδιον δίκαιον ἐπανελϑεῖν, τουτέστιν, ἐπειδὴ ἅπαξ μετετυπώϑη, κινεῖται μὲν εἰς τὸ ἀπαιτῆσαι 10 παραχρῆμα τὰ πόνδερε, νούμερε, μενσοῦρα, διὰ παραγραφῇς δὲ βοηϑεῖται ὁ ἀνήρ. ᾿Αλλὰ διὰ τοῦ μεταγενεστέρου πάκτου δοχεῖ πάλιν μετατυποῦσϑαι καὶ πρὸς τὴν οἰκείαν φύσιν ἐπανατρέχειν. "Eri δὲ τοῦ δευτέρου τούτου συμφώνου τοῦ λέγοντος, ὥςτε μὴ παραχρῆμα κατὰ τὸ ἐξ ἀρχῆς γενόμενον σύμφωνον, ἀλλὰ μετ᾽ ἐνιαυτὸν τῆς τοῦ γάμου διαλύσεως ἀποδοθῆναι τὰ πόνδερε, νούμερε, 15 μενσοῦρα, οὐ χρὴ λέγειν, ὅτι χείρων γίνεται ἣ τῆς γυναικὸς αἵρεσις διὰ τοῦ δευτέρου τούτου συμφώνου. ᾿Οσάκις γὰρ ἡ περὶ προικὸς ἐξτιπουλάτου πρὸς τὴν ἐξ ἀρχῆς ὑπὸ τοῦ νόμου δεδομένην αὐτῇ φύσιν ἐπανατρέχει, οὐ γίνεται χείρων, ἀλλὰ τῷ οἰκείῳ πάλιν ἀποδίδοται τύπῳ. Ταύτης ἔχεται τῆς γνώμης καὶ ὁ ἡμέτερος XxaéfoAac. 20

13. Κυρίλλουι Ἐὰν ὁ πακχτεύσας μὴ ἀπαιτεῖν, πακτεύσῃ ἀπαιτεῖν, τὸ δεύτερον πάκτον ἀναιρεῖ τὸ πρῶτον διὰ παραγραφῆς, οὐ κατὰ τὸ ἵἴψο ἰοῦρε, ὡς ἣ ἐπερώτησις. Ἐὰν δὲ τὸ πρῶτον πάκτον ἀναιρεῖ τὴν ἀγωγήν, ὡς τὴν φοῦρτι καὶ ἰνιουριάρουμ, δεύτερον πάκτον οὐ δύναται αὐτὴν ἀνανεοῦν. Τὸ αὐτὸ καὶ ἐπὶ τῶν βόνα φίδε ἀγωγῶν καὶ ἐπὶ τῆς ῥὲ νούνδουμ σεκοῦτα ὑπαναχω25 ρήσεως. Οὔτε γὰρ δύναται διὰ πάκτου ἀνανεοῦσϑαι ἡ ἀγωγή, εἰ μὴ ἐν μέρει ὑπαναχωρήσει. ᾿Αλλὰ λοιπὸν καὶ συμβάλλεται εἰς τὸ ἕτερον συνάλλαγμα. Εἰ δὲ καὶ ἣ γυνὴ πακτεύσει παραχρῆμα τὴν προῖκα ἀπαιτεῖν, καὶ μετὰ ταῦτα εἴσω τοῦ ὡρισμένου τῷ νόμῳ χρόνου αὐτὴν ἀπαιτεῖν, ἔρρωται καὶ τὸ δεύτερον πάκτον. Οὔτε γὰρ γίνεται χείρων ἡ τῆς προικὸς αἵρεσις, ὅτε τῇ ἰδίᾳ φύσει 80 ἀποδίδοται. ε

€

»

3

LA

$5»

N

>

-

M

Led

^

/

>

"

3

“-

t

€

,

A

3

4

“

ε

ε

14. Διὰ τοῦτο δὲ ἀντιπαραγραφήν, διότι οὐκ ἀναιρεῖται κατὰ τὸ ἴψο ἰοῦρε διὰ τοῦ δευτέρου πάκτου τὸ κατὰ πρώτην τάξιν γενόμενον πάκτον.“Αρμόζει οὖν ἀντιπαραγραφὴ κατὰ τῆς. παραγραφῆς καὶ οὐδὲ τοῦτο ἀδιαστίκτως, ἀλλ᾽ ὅταν ἐκφωνηθῇ ἰδικῶς παρὰ τῶν μερῶν, ὅτι ἐπὶ τῷ νοβατεῦσαι 35 ἤτοι ἀνακαινίσαι συνῆλθον τὴν ἀγωγήν, ἐπεὶ οὐκ ἄλλως γίνεται νοβατίων ἤτοι ἀνακαίνισις, ὡς βιβ. γ΄. τῶν ᾿Ινστιτούτ. vtr. κϑ΄. περὶ τὸ τέλος φησίν. Ζήτει περὶ αὐτοῦ καὶ τὸ η΄. ϑεμ. τοῦ ζ΄. κεφ. τούτου τοῦ ctr. ᾿Επερώτησις δὲ δι’ ἐπερωτήσεως ἀνατρέπεται ἵψο ἰοῦρε. Τὸ γὰρ ἅπαξ γεγονὸς φάκτον

LIB. XI — TIT. I (CA)

251

οὔτε διὰ συμφώνου, οὔτε δι’ ἐπερωτήσεως δύναται ἀναιρεϑῆναι, οὔτε ἐκ τούτου τοῦ συμφώνου ἀγωγὴ ἣ πάκτον ἁρμόζει, ὡς βιβ. β΄. τιτ. γ΄. κεφ. λα΄. ῥητῶς οὕτως λέγει᾽ οὔτε διὰ συμφώνου, οὔτε διὰ πάκτου, οὔτε δι’ ἐπερωτήσεως δύναται ἀναιρεϑῆναι τὸ ἅπαξ γεγονὸς πρᾶγμα, οὔτε ἐκ τούτου τοῦ συμφώνου 5 ἀγωγὴ ἣ πάκτον ἁρμόζει. 4

-

;

>

M

[A

£

ε

,

,

,

15. Τυχὸν γὰρ γνώμῃ αὐτῶν ἐγένετο τὸ β΄. σύμφωνον, καὶ ἑκόντες ἑαυτοὺς πάλιν ὑπέβαλλον. Ei γὰρ παρὰ γνώμην αὐτῶν ἐγένετο, οὐ βλάπτονται ἐκ τοῦ ὑστέρου συμφώνου, ὡς κεφ. ξα΄. Οὕτως οὖν συμβίβασον τὰ τοιαῦτα κεφάλαια, τό τε παρὸν καὶ τὸ ῥηϑὲν ξα΄. καὶ ἐκφύγῃς τὴν ἐναντιότητα" ἣ καὶ οὕτως 10 ὧδε ϑεμάτισον, ὅτι κατὰ δῶρον ἐνηγγυήσαντο. Τότε γὰρ ὠφελοῦνται οἱ ἐγγυηταὶ ἐκ τοῦ συμφώνου τοῦ ἐναγομένου, ὅτε μήτε κατὰ δῶρον ἐνηγγυήσαντο, μῆτε συνέδοξεν, εἰ καὶ ὁ ἐναγόμενος ᾿ἐλευϑεροῦται, τὸν ἐγγυητὴν ἐνέχεσϑαι. Εἴτε γὰρ κατὰ δῶρον ἐνηγγυήσαντο, οὐκ ὠφελοῦνται ἐκ τοῦ συμφώνου τοῦ ἐναγομένου, ὡς κεφ. λβ΄. τούτου τοῦ τιτ. καὶ βιβ. ιδ΄. κεφ. ς΄. 15 deu. γ΄. περὶ τὸ τέλος καὶ κεφ. αὐτοῦ μ΄. καὶ λγ΄. περὶ τὸ τέλος, εἴτε συνέδοξε τὸν ἐναγόμενον μόνον ἐλευϑεροῦσϑαι, τὸν δ᾽ ἐγγυητὴν ἐνέχεσϑαι, οὐδ᾽ οὕτως ᾿ ὠφελεῖται ὁ ἐγγυητής, ὡς τούτου τοῦ τιτ. κεφ. κβ΄. ᾿Ἐνταῦϑα οὖν εἰπέ, ὅτι N κατὰ δῶρον ἐνηγγυήσαντο, ἣ ἐν τῷ συμφώνῳ συνέδοξε τὸν ἐγγυητὴν ἐνέχεσϑαι, ἣ ἑκὼν ἑαυτὸν ὁ ἐγγυητὴς καὶ ἐν τῷ β΄. συμφώνῳ ὑπέβαλλεν.

20 Ἔν δὲ τῷ ξα΄. κεφ. οὐδέν τι τοιοῦτον ἦν. Οὕτως γὰρ ἡ ἐναντιότης λυϑήσεται. Δεῖ γὰρ αὐτούς, εἰ βούλονται τὰ πάλαι δόξαντα κρατεῖν, καινήν τινα πρᾶσιν᾽ xal ἀγορασίαν ποιήσασϑαι. 16. “Ὅταν μὲν γὰρ οὐκ εἰς τὸ πᾶν γένηται ἣ ῥὲ νόνδουμ σεκοῦτα ὑπαναχώρησις, οὐκ εἰς τὸ πᾶν ἐτεϑνήκει τὸ συνάλλαγμα, ἀλλὰ καινισμὸν ἐδέξατό 25 τινα, ὅϑεν xal ἐκ τοῦ μεταγενεστέρου πάκτου κρατεῖ τὰ πάλαι δόξαντα. "Orav δὲ εἰς τὸ πᾶν, τότε παντελῶς ἐτεϑνήκει τὸ συνάλλαγμα. “Απαξ δὲ τεϑνηκότος τούτου πῶς οἷόν τε ἐστίν ἐκ δευτέρου ψιλοῦ συμφώνου τὴν ἀγωγὴν ἀναζωπυροῦσϑαι καὶ τίκτεσϑαι; 17. “A γὰρ ἔφη κρατεῖν ἐπὶ τῆς ῥὲ νόνδουμ σεκοῦτα ὑπαναχωρήσεως HbI 30 μερικῇῆς οὔσης, ταῦτά φησιν κρατεῖν καὶ Ent τούτου τοῦ ϑέματος, καὶ ἐπὶ 908 τῆς τῶν ἀγωγῶν μετατυπώσεως τὰ μεταγενέστερα πάκτα. 18. Ζήτει βιβ. τιτ. αὐτοῦ β΄. κεφ. ὅμοια τῷ παρόντι 35 vtr. περὶ τὸ τέλος, 12

συνέδοξεν:

κϑ'. τιτ. α΄. ϑεμ. κεφ., καὶ καὶ αὐτὸ

Ca συνέδοξαν

ε΄. κεφ. ε΄. καὶ βιβ. ιγ΄. τιτ. α΄. κεφ. ιζ΄. καὶ γ΄. καὶ βιβ. β΄. τιτ. γ΄. κεφ. κγ΄., ταῦτα πάντα τὸ παρατελευτ. ϑεμ. τοῦ ζ΄. κεφ. τούτου τοῦ ὅμοιον. Ζήτει καὶ βιβ. ιγ΄. τιτ. β΄. κεφ. λε΄. καὶ |

18 ἣ κατὰ

δῶρον:

Ca

εἰ κατὰ δῶρον

252

LIB. XI — TIT. I (CA)

Bıß. κ΄. τιτ. α΄. κεφ. μ΄. ϑεμ. τελευτ. Συμβάλλεται δὲ ἐνταῦϑα καὶ ὁ phe'. . κανὼν τοῦ γ΄. τιτ. τοῦ β΄. Big. λέγων: τὰ ἐκφωνούμενα βλάπτει, οὐ μὴν τὰ μὴ ἐκφωνούμενα. Ζήτει καὶ iB. λε΄. τιτ. ϑ΄. κεφ. ξζ΄., οὗ ἡ ἀρχή" εἰ μὲν εἴπω, Πέτρος ἔστω χληρονόμος. ᾿Ανάγνωθι καὶ τὸ ἑξῆς ϑεμ. τούτου τοῦ 5 κεφ. xal βιβ. μγ΄. τιτ. α΄. κεφ. να΄. καὶ ριϑ'. καὶ ρκα΄. καὶ Gi. λε΄. τιτ. 9. χεφ. λα΄. ϑεμ. α΄. καὶ (iQ. ıc’. τιτ. δ΄. κεφ. ε΄. καὶ μγ΄. Bip. τιτ. α΄. κεφ. λς΄. περὶ τὸ τέλος καὶ 59'. ϑεμ. α΄. καὶ βιβ. ζ΄. τιτ. ις΄. κεφ. δ΄. ϑεμ. γ΄. καὶ τὸ τέλος τοῦ Ἴνδικος αὐτοῦ, καὶ vvv. αὐτοῦ ιβ΄. κεφ. α΄. καὶ τούτου τοῦ τιτ. κεφ. .λϑ'., κατὰ τίνος ἑρμηνεύεται τὸ ἀσαφὲς σύμφωνον, καὶ βιβ. β΄. τιτ. γ΄. κεφ. 10 ροα΄. καὶ βιβ. κϑ'. τιτ. α΄. κεφ. μγ΄. καὶ τὸν Ἴνδικα, καὶ βιβ. κς΄. τιτ. ς΄. κεφ. δ΄. 19. Εἰ καὶ τὰ μάλιστα ἕν καὶ τό αὐτό ἐστι τοῦ πάκτου τὸ ἀποτέλεσμα, Hb I ὅμως ἔσϑ᾽ ὅτε ἣ τῶν ῥημάτων διαφορὰ τὸ μὲν ἐρρωμένον, τὸ δὲ ἄχρηστον 6 ἀπεργάζεται" οἷον ὁ λέγων, ὅτι οὐ κινῶ περὶ δόλου, ἔδοξε λέγειν, ὅτι οὐ κινῶ 15 τὴν δεπόσιτι, καὶ πάλιν ὁ λέγων, ὅτι οὐ κινῶ τὴν δεπόσιτι, ἔδοξε λέγειν, ὅτι οὐ κινῶ περὶ δόλου. Ἣ γὰρ δεπόσιτι ἀπὸ δόλου κομμιτεύεται, καὶ ὅμως, ἐπειδὴ τῶν ῥημάτων ἐστὶν διαφορὰ καὶ τὰ μὲν ἰδικῶς ἐκφωνεῖ τὸν δόλον, τὰ δὲ οὐχ οὕτως, τὸ μὲν ἔρρωται, τὸ δὲ οὐκ ἔρρωται. Εἰ μὲν γὰρ εἴπω, ὅτι οὐ κινῶ τὴν δεπόσιτι, ἔρρωται τὸ πάκτον, εἰ καὶ δόλος γένηται περὶ τὴν 20 παραϑήκην᾽ εἰ δὲ εἴπω, ὅτι οὐκ ἀπαιτῶ σε δόλον, οὐκ ἔρρωται τὸ πάκτον. Καὶ σημείωσαι καὶ ἐνταῦϑα καὶ ἐν τῷ δὲ τεσταμέντης μονοβιβλίῳ τιτ. ε΄. διγ.

ἔζ΄.

(28,

5, 69)

τὸν

κανόνα

χρατοῦντα,

τὸν

λέγοντα

τὸ

ἐκτυπωϑὲν

βλάπτει καὶ πάλιν οὐ τὸ ἐκτυπωϑὲν βλάπτει. Σημείωσαι καὶ τοῦτο, πότε τοῖς ῥήμασιν καὶ οὐ τῇ ἐννοίᾳ τῶν πακτευσάντων προςέχομεν. 25

20. Κυρίλλου. Ei καὶ τὰ μάλιστα δύναταί τις παχτεύειν, ὅτι οὐ κινῶ τὴν δεπόσιτι, ὅμως «οὐ» δύναται πακχτεύειν, ὅτι οὐ κινῶ περὶ δόλου.

e

21. “Ὅσα τῶν πάκτων αἰσχρὰν ἔχει αἰτίαν, οὐκ ὀφείλει φυλάττεσϑαι" οἷον εἰ πακτεύσω μὴ κινεῖν τὴν φοῦρτι ἢ τὴν ἰνιουριάρουμ, ἐὰν κλοπὴν ἣ ὕβριν ποιήσῃς. Περὶ δὲ τῆς μελλούσης γίνεσϑαι κλοπῆς ἣ ὕβρεως οὐκ ἐφεῖται 3 πακχτεύειν. Περὶ μέντοι τῆς ἤδη γενομένης κλοπῆς ἢ ὕβρεως καλῶς πακτεύει μὴ κινεῖν τὴν φοῦρτι ἢ τὴν ἰνιουριάρουμ. Τὸ μὲν γὰρ μετὰ τὸ πλημμέλημα συγχωρεῖν τὸ ἅπαξ γεγονὸς φιλανθρωπίας ἐστὶ τεκμήριον. τὸ δὲ πρὸ τοῦ πλημμελήματος συμφωνεῖν, ὅτι οὐ κινῶ τὴν φοῦρτι, ἐὰν κλέψῃς, 7j τὴν ἰνιουριάρουμ, ἐὰν ὑβρίσῃς, οὐδὲ ἕτερόν ἐστιν, 7| πρὸς ἀδικίαν 7) τὸ περιφρονεῖν 35 τῶν νόμων παροξύνειν τὸν πακχτεύσαντα. 33 ἐὰν κλέψῃς: Ca ἣ ἐὰν κλέψῃς

| 35 παροξύνειν: Ca παροξύνει

LIB. XI — TIT. I (CA)

253

22. Κυρίλλου. Τὰ αἰσχρὰ πάκτα οὐκ ἔρρωται, ἐὰν πακτεύσω, ὅτι οὐ κινῶ τὴν φοῦρτι 7| τὴν ἰνιοριάρουμ περὶ μελλούσης κλοπῆς ἣ ὕβρεως" περὶ δὲ παρελϑούσης

καλῶς

παχτεύομεν.

23. Τοῦ ᾿Ανωνύμου. Καὶ οἱ συνοικοῦντες 5 περὶ κακοτροπίας ἢ τῶν ἀποχλεπτομένων περὶ τὴν προῖκα δαπανωμένων. Μετὰ μέντοι χωροῦμεν, ὡς Bip. xy’. τιτ. δ΄. διγ. ε΄. καὶ κ΄.

οὐ καλῶς πακχτεύουσι μὴ κινεῖν 7) δωρουμένων ἣ νεκεσσαρίων διαζύγιον ἰσχυρῶς ταῦτα συγἤτοι βιβ. κε΄. τιτ. ε΄. κεφ. λβ΄.

24. Οὐκ ἐφεῖται πακτεύειν, ὅτι οὐ xwà κατὰ σοῦ τὸ οὖνδε Pl ἰντέρδικτον, ἐπειδὴ πουβλίκαν ἔχει καῦσαν. Τὸ γὰρ οὖνδε Di ἐντέρδικτον κοινοφελές τε 10 ἐστὶ καὶ ἀεὶ τίκτει τὸν ᾿Ιούλιον δὲ Bi πουβλίκα 7| δὲ Bi πριβάτα. Οὐδεὶς δὲ δύναται προχριματίζειν διὰ τοῦ πάκτου τὸ πούβλικον. “ἵνα δέ σοι ὡς ἐν κεφαλαίῳ καὶ γενικῶς εἴπω, τὸ πάκτον τὸ γενόμενον χάριν πράγματος T προςώπου πρόκριμα ἣ βλάβην ἄλλῳ πράγματι ἣ ἄλλῳ προςώπῳ ποιεῖν οὐκ ὀφείλει. Olov Πρῖμος

καὶ

Σεκοῦνδος

γειτνιαζούσας

εἶχον οἰκίας καὶ Τέρτιος πλησίον

15 οἰκίαν. Ὃ Πρῖμος ἐβάρησε δουλείᾳ πρὸς Τέρτιον τὴν ἰδίαν οἰκίαν παραχωρήσας αὐτῷ δίκαιον τοῦ ὑψοῦν μὴ ἔχοντι πρότερον. Τοῦτο τὴν Σεκούνδου βλάπτειν οὐκ οἶδεν οἰκίαν, οὐδὲ δι’ ὧν Πρῖμος τὴν ἰδίαν ἐβάρησεν οἰκίαν, ἤδη καὶ fj Σεχούνδου βεβάρηται. Καὶ τοῦτο εὑρήσεις ἐν τῷ δ΄. τῶν δὲ ἰουδίκιις βιβ. τιτ. β΄. διγ. λβ΄. Τὸν μὲν οὖν τοῦ πράγματος οὕτω ϑεμάτισον. Τὸν δὲ 20 τοῦ προςώπου ϑεματισμὸν οὕτως εἰπέ. Νόμου κελεύοντος τὸν νεμόμενον xal συντελεῖν δέδωκέ τις ἀγρὸν εἰς ἐνέχυρον καὶ συνεφώνησεν, ὥςτε μὴ αὐτὸν τὸν ἔχοντα καὶ νεμόμενον ἐνεχύρου λόγῳ τὸν ἀγρὸν συντελεῖν, ἀλλ᾽ αὐτὸν τὸν ὑποθέμενον. Τοῦτο τὸ σύμφωνον τὸ τοῦ φίσκου πρόξςωπον οὐ προχριματίζει, ἀλλὰ δύναται τὸν νεμόμενον ἀπαιτεῖν τοὺς φόρους ὁ φίσκος 25 μὴ κωλυόμενος ὑπὸ τοῦ συμφώνου. Καὶ τοῦτο εὑρήσεις κείμενον ἐν τῷ μβ΄. διγ. τοῦ παρόντος Tit. 25. Κυρίλλου. Οὐ δύναμαι πακτεύειν, ὅτι οὐ κινῶ τὸ οὖνδε Bl ἰντέρδικτον" ἐπὶ γὰρ πουβλίκων οὐ καλῶς πακτεύομεν. Τὸ γὰρ ἐπὶ ἄλλῳ πράγματι ἢ πρὸς ἄλλο πρόςωπον γενόμενον πάκτον οὐκ ὀφείλει ἕτερον πρᾶγμα N πρόζωπον 30 βλάπτειν. 26. Τῷ πλείονι καὶ τὸ ἔλαττον περιέχεται καὶ διὰ τοῦτο, ἐάν. μοι τ΄. νομίσματα ἐποφείλῃς, εἴπω δέ, ὅτι οὐκ ἀπαιτῶ σε εἴκοσιν, ἐπεὶ τοῖς εἴκοσιν xal τὰ δέκα περιέχεται, καλῶς κέχρησαι πάκτου ἣ δόλου παραγραφῇ. Δόλου δὲ εἶπον, ἐπειδὴ μὴ ἰδικῶς τῶν δέκα νομισμάτων μνήμην ἐποιησάμην πακτεύων. 35 Ei δὲ τὸ ἐναντίον εἴκοσί μοι νομισμάτων ἐποφειλομένων εἴπω, ὅτι οὐκ ἀπαιτῶ Hb1 σε δέκα νομίσματα, ἐπὶ τοῖς δέκα νομίσμασι μόνοις ἔχεις πάκτου παραγραφήν. 606 33

κέχρησαι:

Ca κέχρηται

254

LIB. XI — TIT. I (CA)

. 27. Τοῦ ᾿Ανωνύμου. Τῷ γὰρ πλείονι τὸ ἧττον περιέχεται, ὡς βιβ.. δ΄. τιτ. ν΄. διγ. x9. (4, 8, 27, ὃ 3) καὶ βιβ. ιβ΄. τιτ. β΄. Boy. ιζ΄. (8 2) καὶ Ἰνστιτουτ. γ΄. τιτ. ιϑ΄. ($ 18?). 28. Οὐ γὰρ τὸ πλέον τῷ ἐλάττονι περιέχεται, ἀλλὰ τοὐναντίον. Ζῆτει 5 Big. ζ΄. mir. β΄. κεφ. κζ΄. ϑεμ. ε΄. τὸν Ἴνδικα, καὶ βιβ. β΄. ccr. γ΄. κεφ. ρι΄. deu. α΄. καὶ κεφ. αὐτοῦ ριγ΄. καὶ ρμζ΄. 29. Ἐὰν ὑπὸ ἀλτερνατίονά τις ἐπερωτήσῃ, οἷον, ὁμολογεῖς διδόναι μοι Στίκνον ἢ ι΄. νομίσματα, εἶτα πάκτον ἐπὶ τοῖς δέκα νομίσμασι ποιήσῃ εἰπών, οὐκ ἀπαιτῶ τὰ ι΄. νομίσματα, οὐ μόνον, ἐὰν κινήσῃ κατὰ ταὐτὸν περὶ τοῦ 10 Στίκνου ἣ τῶν δέκα νομισμάτων, ἐκβάλλεται παραγραφῇ, ἀλλὰ κἂν εἰςέλϑῃ περὶ μόνου τοῦ Στίκνου κινῶν, καὶ οὕτως ἐκβάλλεται παραγραφῇ, ὡς μανϑάνεις ὑποκατιών. Κἂν τὰ μάλιστα γὰρ περὶ μόνων τῶν δέκα νομισμάτων ἐπάκτευσεν, ἀλλ᾽ οὖν εἰς τὸ πᾶν ἀντίκειται αὐτῷ ἡ παραγραφή. “Ὥςπερ γὰρ καὶ διὰ τῆς τοῦ ἑνὸς καταβολῇς 7| διὰ τῆς ἐπὶ τῷ ἑνὶ γινομένης ἀποχῆς δι᾽ 15 ἀκεπτιλατίονος λύεται καὶ ἐπὶ τῷ ἄλλῳ “ἡ ἐπερώτησις, οὕτω, κἂν πάκτον ἐπὶ τῷ ἑνὶ ποιήσῃ, ἐκβάλλεται παραγραφῇ, κἂν περὶ τοῦ ἄλλου κινήσῃ. Τοῦτο δὲ λέγω, πλὴν εἰ μὴ ἄρα τοῦτο ἐπράττετο καὶ συνεδόκει μεταξὺ ἡμῶν, ἵνα μὴ τὰ δέκα νομίσματα παρασχεϑῇ, ἀλλὰ Στίκνος ὁ οἰκέτης. Τότε γὰρ ἐνδυνάμως δύναμαι περὶ τοῦ Στίκνου κινεῖν μηδεμιᾶς ἀντιτιϑεμένης μοι παρα20 γραφῆς. Τὸ αὐτό ἐστι καὶ ἔνϑα περὶ μόνου τοῦ Στίκνου τὸ πάκτον ἐγένετο. Τὸ δὲ ἐν τῷ ῥητῷ κείμενον σολουτίονε Er πετιτίονε οὕτω νόησον σολουτίονα μὲν τὴν ἄνευ δικαστηρίου καὶ οἱαςδήποτε μεϑοδείας ἀγωγῆς, πετιτίονεμ. δὲ τὴν ἐν δικαστηρίῳ γινομένην ἀπαίτησίν τε καὶ ἀπόληψιν. Τὸ γὰρ πετιονού-

μερι μὴ νοήσῃς προκάταρξιν ψιλήν, ἀλλὰ τὴν διὰ τῆς ἐν δικαστηρίῳ μεϑοδείας 25 ἀπόληψιν᾽ ἢ ἐὰν τὸ πετιτίονα δέχῃ προκάταρξιν, εἰπέ, κατὰ κοινὴν συναίνεσιν γίνεσϑαι τὴν προκάταρξιν. "Ἔγνως γὰρ ἐν τῷ ς΄. τιτ. τῆς δ΄. τῶν ᾿Ινστιτούτων, ὅτι ὁ ἐπερωτήσας ὑπὸ ἀλτερνατίονα καὶ περὶ ἑνὸς μόνου κινῶν πλοὺς πετιτεύει, καὶ τὸ μὲν παλαιὸν ἐξέπιπτε τῆς ἀγωγῆς, σήμερον δὲ τὸ τριπλάσιον δίδωσι τῷ ῥέῳ δαπανημάτων Yevou£vov: ὡς δῆλον εἶναι, ὅτι διὰ τῆς ἐπὶ τῷ ἑνὶ 30 μεϑοδείας οὐκ ἀναιρεῖται ἡ ἀγωγή. Σημείωσαι οὖν, μὴ συναρπαγῇς τῷ πετιτιόνουμ προσέχων. 30. Κυρίλλου. ’Eav ἐπηρώτησα καὶ συνεφώνησα. “ὥςπερ γὰρ καταβολὴ καὶ ἀπαιτήσει καὶ ἀκεπτιλατίονι τοῦ ἑνὸς λύεται ἡ ἐνοχή, οὕτω καὶ πάκτῳ. Εἰ δὲ γενικῶς χρεωστουμένου οἰκέτου παχτεύσω Lrixvov μὴ ἀπαιτεῖν, 35 Irixvov μὲν οὐ δύναμαι ἀπαιτεῖν, ἕτερον δὲ δύναμαι. 9 χατὰ το τὸν: leg. κατ᾽ ἀλτερνατίονα [ 23 πετιονούμερι aut simile quid | 32 Post συνεφώνησα expositio par. 6 deesse videtur. | 34 χρεωστουμένου οἰκέτου: Ca χρεωστούμενον

οἰκέτην

LIB. XI — TIT. I (CA)

255

31. Τοῦ ᾿Ανωνύμου. Περὶ τῆς τοιαυτῆς λιβερατίονος xai ἀκεπτιλατίονος ἀνάγνωϑι βιβ. Ay’. διγ. ζ΄. (33, 3, 7) καὶ μς΄. βιβ. τιτ. δ΄. διγ. ιγ΄. ($6) καὶ ιζ΄.

32. ὅ

10

15

80

25

30

Ζ2ήτει βιβ. μδ΄. τιτ. ιζ΄. κεφ. ια΄. (10) λέγον᾽ ἐὰν δοῦλόν σοι ληγατεύσας

ἀφέλωμαι Πέτρον, οὐκ ἀναιρῶ, ἀλλὰ στενῶ τὸ ληγάτον καὶ τὴν αἰτίαν τούτου. Εὐϑὺς ἐπάγει τὸ ιβ΄. αὐτοῦ κεφ. λέγον" οὐ γὰρ αὐτὸν ἐπιλέγεσϑαι δύναμαι. "Eccl γὰρ διαφορὰ αὕτη ἐπὶ ληγάτου καὶ ἐπερωτήσεως γενικῶν καὶ ἀορίστων καὶ ἀμφοτέρων οὐσῶν. “Ὅταν μὲν γὰρ ληγάτον οὕτως ἐποφείληται, οὖχ ὁ ἐναγόμενος, ἀλλ᾽ ὁ ληγατάριος ἔχει τὴν ἐπιλογήν, οἷον βούλεται, ἀπαιτεῖν. Ἐπὶ δὲ ἐπερωτήσεως οὐχ ὁ ἐπερωτήσας καὶ ὁ ἐνάγων, ἀλλ᾽ ὁ ἐπερωτηϑεὶς Hb I καὶ ἐναγόμενος ἔχει τὴν ἐπιλογήν, οἷον βούλεται, καταβαλεῖν. Οὕτως οὖν 507 ϑεμάτισον καὶ συμβίβασον τὸ παρὸν κεφ. καὶ τὸ ἐν τῷ ς΄. τιτ. τοῦ χς΄. βιβ. κεφ. ιγ΄. deu. ε΄. κείμενον. Δοκεῖ γὰρ ἐναντίον τῷ παρόντι λέγον" ὁ ἐπερωτήσας γενικῶς δοῦλον, ἐὰν ἐπὶ Πέτρῳ ποιήσῃ ἀϑώωσιν, λύει πᾶσαν τὴν ἐνοχήν. Ἐπὶ τοῦ παρόντος οὖν ϑέματος ἐκ λεγάτου χρεωστεῖσϑαι τὸν οἰκέτην καὶ ἔχειν τὸν ληγατάριον τὴν ἐπιλογήν. Τὸ δὲ ἐν τῷ κς΄. βιβ. κεφ. ιγ΄. deu. ε΄. ἐπὶ ἐπερωτήσεως. Καὶ ἐπεί, ὡς εἶπον, ἐπὶ τῶν ἐπερωτήσεων ὁ ἐπερωτηϑεὶς ἔχει τὴν ἐπιλογήν, εἰκότως, ἐὰν ἐπὶ Πέτρῳ ποιήσῃ ὁ ἐπερωτήσας ἀϑώωσιν, λύει πᾶσαν τὴν ἐνοχήν. "Epei γὰρ ὁ ἔχων τὴν ἐπιλογήν, ὅτι τὸν Πέτρον ἠβουλόμην σοι δοῦναι, καὶ λοιπόν, ἐπεί μοι συνεχώρησας τοῦτον, ἤδη δοκεῖς ἀπολαβεῖν, καὶ λοιπὸν μὴ κίνει περὶ τοῦ λοιποῦ. 'Exi δὲ τοῦ ληγάτου, ἐπεὶ ὁ ληγατάριος ἔχει τὴν ἐπιλογήν, εἰκότως, ἐὰν ἐπί τινι ποιήσῃ συμφωνίαν, οὐ δοκεῖ περὶ πάντων ταύτην ποιεῖν᾽ ὥςπερ ἐνταῦϑα δεῖ ϑεματίσαι, ἵνα μὴ ἐναντιωθϑῶμεν τῷ ῥηθέντι κεφαλαίῳ. ᾿Εὰν μέντοι ἐπερωτήσας δέκα νομίσματα 7| δοῦλον ἀϑώωσιν ποιήσω ἐπὶ τοῖς δέκα, δύναμαι τὰ λοιπὰ ε΄. Tj τὸ ἥμισυ τοῦ δούλου ἀπαιτῆσαι, ὡς κεφ. αὐτοῦ ιζ΄. “Ὅτι δὲ ἐπὶ τῶν ληγάτων ὁ ληγατάρίος ἔχει τὴν ἐπιλογήν, φησὶ βιβ. μδ΄. τιτ. α΄. κεφ. ρζ΄. ϑεμ. γ΄. Ἢ καὶ ἐπὶ ἐπερωτήσεως ἐὰν ϑεματισϑῇ, δεῖ προςϑεῖναι καὶ τῇ ἐπερωτήσει, ὅτι συνεφώνησεν ὁ ἐπερωτήσας αὐτὸν ἔχειν τὴν ἐπιλογὴν καὶ μὴ τὸν ἐπερωτηϑέντα. Ὅτι δὲ ἐπὶ τῆς ἐπερωτήσεως ὁ ἐπερωτηϑεὶς ἔχει τὴν ἐπιλογήν, φησὶν βιβ. χδ΄, {ππιτ΄ — κεφ. — διγ. —] ϑέμα «ιδ΄.» τοῦ xc'. κεφ. τοῦ ς΄. τιτ. αὐτοῦ (813). Ζήτει καὶ «vr. αὐτοῦ 9. κεφ, β΄. καὶ γ΄. καὶ Buß. x9^. τιτ. α΄. κεφ. μς΄. deu.

β΄. (42 $ 1).

33. ’Eav. γενικῶς οὕτως ἐπερωτήσω, ὁμολογεῖς διδόναι μοι οἰκέτην, εἶτα ποιήσω πάκτον, ὅτι Στίκνον οὐκ ἀπαιτῶ, περὶ μὲν τοῦ Στίκνου κινῶν 35 ἐχβάλλομαι πάκτου παραγραφῇ. "AXXouc δὲ καὶ οὐ τὸν Στίκνον ἀπαιτῶν οὐκ ἐκβάλλομαι πάκτου παραγραφῇ. ᾿Ηρωτήϑη᾽ καίτοι ἐὰν γενικῶς ἐπερωτήσω, ὁμολογεῖς διδόναι μοι οἰκέτην, ἔχει τὴν ἐπιλογὴν ὁ ἐπερωτηϑείς, ὃν βούλεται παρασχεῖν. Τοῦτο γὰρ ἔγνως ἐν τῷ ς΄. τιτ. τῆς δ΄. τῶν ᾿Ινστιτούτων. Πῶς

256

LIB. XI — TIT. I (CA)

οὖν τοῦ ἐπερωτηϑέντος ἄδειαν ἔχοντος, ὃν βούλεται παρασχεῖν, ἐπάκτευσεν ὁ ἐπερωτῆσας, ὅτι οὐκ ἀπαιτεῖ Στίκνον, ὅτε καὶ τοῦ πάκτου χωρὶς οὐκ ἠδύνατο ἰδωκῶς Στίκνον ἀπαιτεῖν τῆς ἐπιλογῆς οὔσης παρὰ τῷ ῥέῳ; Στέφανος" Πρῶτον μὲν οὐ περὶ τὸ εἶναι ἣ μὴ εἶναι τὸ naxtov περιττὸν ὁ Παῦλος νῦν 5 καταγίνεται᾽ διαφορὰν δὲ ποιεῖται πάκτου γινομένου ἐπὶ τῇ ἀλτερνατίονι ἐπερωτήσει, καὶ ἔνϑα γενικῶς τις οἰκέτην ἐπηρώτησεν. ΓΑλλως τε τοῦ ῥητοῦ μὴ δηλοῦντος ἰδικῶς ἐξ ἐπερωτήσεως ὀφείλεσϑαι τὸν οἰκέτην, ἀλλ᾽ οὕτως ἔχοντος ἐὰν γενικῶς ἐμοὶ τὸ ὄνομα ὀφείλεις, δυνατόν ἐστιν εἰπεῖν ἀπὸ λεγάτου τὸν οἰκέτην ὀφείλεσϑαι, καὶ εἰκότως τὸν λεγάτάριον ἔχειν τὴν ἐπιλογήν. 10 Διαρρήδην γὰρ ὁ ᾿Αφρικανὸς ἐν τῷ πραττομένῳ δὲ λεγάτις (30) διγ. ἑκατοστῷ ἑβδόμῳ φησίν, ὅτι οἰκέτου γενυκῶς λεγατευϑέντος ὁ λεγατάριος ἔχει τὴν ἐπιλογήν. Θὲς οὖν ἀπὸ λεγάτου τὸν οἰκέτην ὀφείλεσϑαι τῷ πακτεύσαντι. Ἢ ἐὰν ἐπερώτησιν ϑεματίζῃς πρόςϑες τῇ ἐπερωτήσει, πότερον ἐγὼ ἣ ἐκεῖνος, ἵνα τὸ ϑέμα προβῇ. Διὰ τοῦτο δὲ τούτους εἶπον τοὺς ϑεματισμούς, ἵνα μὴ 15 εὑρεϑῇ τὸ πάκτον περιττόν μανϑάνεις γὰρ ἐν τῷ κη΄. διγ., ὅτι τὸ περιττὸν πάκτον οὐκ ἔρρωται. ᾿ΑνάγνωἹθι τὸ λ΄. διγ. τοῦ παρόντος τιτ. 34. Τοῦ ᾿Ανωνύμου. Εἰ δὲ ἀκεπτιλατίονα ποιήσω, πᾶσαν τὴν ἐνοχὴν λύω, ὡς βιβ. us’. vor. δ΄. διγ. ιγ΄. Εἰ δὲ δοῦλον ληγατεύσω καὶ adempreuswrtyov οὐκ ἀναιρῶ, ἀλλὰ στενῷ τὸ ληγάτον, ὡς Bi. λδ΄. διγ.--- καὶ (8^ (34,4, 11 et 12). 80

35. ᾿Εὰν παχτεύσας μετά τινος οὕτως᾽ οὐκ ἀπαιτῶ τὴν κληρονομίαν, καὶ ἔλϑω τὸ xa9' ἕκαστον ἐκδικῶν ὡς κληρονόμος, οὐ μὴν ἐξ ἑτέρας αἰτίας ἐμοὶ διαφέρον, ἐκβάλλομαι οὐδὲν ἧττον παραγραφῇ ὥςπερ ἐὰν εἴπω, οὐκ ἀπαιτῶ σε τὸν ἀγρόν, καὶ ἔλθω τὸν οὐσουφροῦκτον ἀπαιτῶν τοῦ ἀγροῦ" 7| ἐὰν εἴπω, τὴν ναῦν ἣ τὸν οἶκον οὐκ ἀπαιτῶ καὶ ἔλϑω τούτων λυϑέντων τὸ καϑ᾽ 25 ἕχαστον ἐκδικῶν. "Ent γὰρ τῶν τοιούτων εἰ μὴ τὸ ἐναντίον ἰδυκῶς συνέδοξεν, ἵνα δύναται τὸ καϑ᾽ ἕκαστον ἀπαιτεῖν, κινῶν ἐκβάλλεται τῇ παραγραφῇ. 36. Κυρίλλου. ᾿Εὰν πακτεύσας μὴ ἀπαιτεῖν τὴν κληρονομίαν 3| τὴν ναῦν ἢ τὸν ἀγρὸν ἣ τὸν οἶκον ἔλϑω ἀπαιτῶν τὸ καϑ᾽ ἕκαστον πρᾶγμα ὡς κληρονόμος 3 τὸν οὐσουφροῦκτον τοῦ ἀγροῦ ἣ τὴν ὕλην τῆς νηὸς ἣ τοῦ οἴκου, ἐκβάλλομαι, 80 εἰ μὴ ἄλλο τι ἔδοξεν. 37. Τοῦ ᾿Ανωνύμου. Περὶ τοιούτων βιβ. μδ΄. τιτ. β΄. Sw. γ΄., C'., κα΄.

ἀπὸ

καταδίκης

ϑεμάτων

ἀνάγνωθϑι

38. Καλῶς τὸ ὡς κληρονόμος" ἐὰν γὰρ ἐξ ἑτέρας αἰτίας εἴς τι κληρονομιαῖον ὡς διαφέρον μοι κινήσω, οὐκ ἐκβάλλομαι παραγραφῇ. Καὶ ζήτει βιβ. μβ΄.

35 rır. α΄. veg. ξε΄. 8 ὄνομα = hominem | 10 διαρρήδην: Ca διαρήδην | 18 adempreucwrigov adempteuso (adimam) Stichov | 20 πακτεύσας: leg. πακτεύσω"

=

LIB. XI — TIT. I (CA)

257

a

39. Οὐκ ἐναντιοῦται τῷ παρόντι τὸ ς΄. dep. τοῦ ιγ΄. κεφ. τοῦ ς΄. τιτ. τοῦ xc'. βιβ. "Exetvo γὰρ περὶ ἀϑωώσεως διδάσκει" τὸ δὲ παρὸν περὶ συμφώνου. Καὶ ἔστι αὕτη ἣ διάστιξις" φησὶν καὶ ὁ λογισμὸς δῆλος. μὲν γὰρ ἀϑώωσις δι’ ἀμοιβαίας ἐπερωτήσεως γινομένη, ὥς φησιν τὸ πρῶτον κεφάλαιον τοῦ αὐτοῦ βιβ. καὶ τιτ., Io ἰοῦρε λύει τὴν ἐνοχήν, καὶ ὥςπερ ἣ ἀληϑὴς καταβολὴ ἐλευϑεροῖ τὸν γενόμενον ἔνοχον αὐτῷ τῷ νόμῳ, οὕτως καὶ ἡ ἀϑώωσις, ἥτις εἰκονικὴ καταβολὴ λέγεται, ὡς ἰνστιτ. γ΄. τιτ. x9'. Εἰκότως οὖν ὁ ἐπερωτήσας γενικὸν δοῦλον, ἐὰν ἐπὶ Πέτρῳ ποιήσῃ ἀϑώωσιν, λύει πᾶσαν τὴν ἐνοχήν, ὥς φησιν τὸ ς΄. ϑεμ. τοῦ ιγ΄. κεφ. τοῦ εἰρημένου τιτ. καὶ βιβ. Ἔδοξε γὰρ 10 λαβεῖν τὸν Πέτρον᾽ καὶ ὥςπερ εἰ τῇ ἀληϑείᾳ, τοῦτον ἔλαβεν, οὐκ ἠδύνατο ἔτι κινεῖν,

οὕτως

καὶ

νῦν

διὰ

τοῦ

δόξαι. τοῦτον

λαβεῖν

ἀποκέκλεισται.

Τὸ

δὲ

παρὸν σύμφωνον ϑεματίζει γενέσϑαι περὶ τοῦ γενικοῦ ληγάτου ἐπὶ τῷ μὴ ἀπαιτηϑῆναι Στέφανον᾽ διὰ δὲ τοῦ συμφώνου οὔτε λαβεῖν ἔδοξε, οὔτε τὴν ἀγωγὴν ἀνεῖλεν, ἀλλ᾽ ἐστένωσεν τὸ ληγάτον. 15

40. Ἔν πολλοῖς γὰρ ϑέμασιν οὐσουφροῦκτος μέρος ἐστὶ τῆς δεσποτείας, ὡς Bıß. ζ΄. τιτ. α΄. διγ. δ΄. ᾿Ανάγνωθι τὰ ἐκεῖ παραγεγραμμένα.

4l. 'H ἀχρήστως γενομένη ἀκεπτιλατίων τίκτει πάκτου παραγραφήν, Hb I κἂν μὴ κατὰ τὸ ἴψο ἰοῦρε δύναται λύειν τὴν ἐνοχὴν ἄχρηστος οὖσα. Τοῦτο 609 δὲ νόησον, ἔνϑα τρόπῳ τοιούτῳ τὴν ἀκεπτιλατίονα «ἐποίησεν», ᾧτινι, δυνατόν 20 ἐστι πακτεύοντι ἀντικεῖσϑαι πάκτου παραγραφήν. Εἰ γὰρ πούπιλλος ἄνευ τῆς τοῦ ἐπιτρόπου αὐθεντίας τὴν ἀκεπτιλατίονα πεποίηκεν, οὐκ ἀντὶ τεϑήσεται αὐτῷ πάκτου παραγραφή᾽ ἐπειδή, κἂν ἰδικῶς ἐπάκτευσεν ὁ πούπιλλος cive τουτόρις αὐκτοριτάτε τὸ χρέος μὴ ἀπαιτεῖν, ἀνίσχυρον ἦν τὸ πάκτον, ὡς αὐτὸς ὁ Γάϊος ἐπιφέρει. ΓΑχρηστον δὲ νόησον ἀκεπτιλατίονα τὴν μὴ ἐπὶ τῇ 25 βέρβις, ἀλλ᾽ ἐπὶ ἑτέρᾳ τινὶ ἐνοχῇ γενομένην. Οἶδας γάρ, ὅτι f) ἀκεπτιλατίων μόνην τὴν βέρβις ἀναιρεῖ. ᾿42.

Κυρίλλουις

ΓΑχρηστος

ἀκεπτιλατίων

εἰσάγει

πάκτου

παραγραφήν.

43. Τοῦτο νόει, ὅτε μὴ ἐναντιοῦται ἣ γνώμη τοῦ ποιήσαντος᾽ ἐναντιοῦσϑαι δὲ δοκεῖ ὁ γινώσκων μὴ ἐρρῶσϑαι καὶ ὅμως ποιῶν αὐτήν, ὡς βιβ. xc. τιτ. ς΄. 30 χεφ. η΄. “Ὅταν μὴ ἐναντιοῦται ἡ γνώμη τοῦ ποιοῦντος, τότε καὶ τίκτεν τὴν παραγραφὴν ToU συμφώνου 7| τοιαύτη ἀποχή, ἤγουν ἣ ἄκυρος ἀκεπτιλατίων, x&v μὴ κατὰ τὸ ἴψο ἰοῦρε, λύει τὴν ἐνοχήν. ΓΑχρηστος δέ ἐστιν ἀκεπτιλατίων, ὅταν μὴ ἐπὶ τῇ βέρβις, ἀλλ᾽ ἐφ᾽ ἑτέρᾳ ἐνοχῇ γένηται. Κυρίως γάρ ἐστιν ἀκεπτιλατίων ἡ ἐπὶ τῇ βέρβις ἐνοχῇ γενομένη. Εἴτε γὰρ ἐπὶ τῆς ῥέ, εἴτε ἐπὶ τῆς 3 διάστιξις: ἀποκέκχλεισαι.

Ca

διάτ[αξις]»

SCHELTEMA,

Basilica,

I.

|

7

εἰκονικὴ:

Ca

εἰκονὴ

|

11

ἀποκέκλεισται: 17

Ca

258

LIB. XI — TIT. I (CA)

λίτερις γένηται, εἴτε εἰ ἐπὶ τῆς κονσέσο, οὐ γίνεται κυρίως. Αὕτη ἡ ἀκεπτιλατίων γάρ ἐστιν εἰκονυκὴ λῆψις. Ζήτει οὖν περὶ τούτου τὸν x9'. cur. τῆς γ΄. ἰνστιτούτ. 44. “ὥςτε ἁρμόζειν ἐξ αὐτοῦ: συμφώνου παραγραφήν. Τότε δὲ ἁρμόζει Hb 1 5 ἐξ αὐτοῦ συμφώνου παραγραφή, ὅτε τοιούτῳ τρόπῳ T) ἀκεπτιλατίων ἐγίνετο, 910 Ἢ ᾧτινι δυνατὸν πακτεύοντι ἀντικεῖσϑαι συμφώνου παραγραφήν. Εἰ γὰρ ἄνευ τῆς τοῦ ἐπιτρόπου αὐϑεντίας ὁ ἄνηβος ταύτην ἐποίησε, οὐκ ἀντιτεϑήσεται αὐτῷ παραγραφὴ τοῦ συμφώνου. Κἂν γὰρ ἰδικῶς συνεφώνησεν ὁ πούπιλλος μὴ ἀπαιτεῖν τὸ χρέος, ἀνίσχυρόν ἐστι τὸ σύμφωνον, ὡς τὸ ἑξῆς κεφ. τούτου 10 τοῦ τιτ. φησίν, ἤτοι τὸ κη΄. Ζήτει καὶ τὸ πγ΄. 45. Zire βιβ. μγ΄. τιτ. γ΄. κεφ. ις΄ (15). ὅμοιον τῷ παρόντι λέγον ὁ χληρονομιαῖος δοῦλος οὐ καλῶς ἐπερωτᾷ ὀνομαστὶ τῷ μέλλοντι κληρονομεῖν. Καὶ κεφ. αὐτοῦ τη΄. (17), ϑεμ. --- ὅμοιον καὶ αὐτῷ τῷ παρόντι λέγον᾽ ἐὰν ἐγὼ [ἢ] καὶ ὑπεξούσιος στρατιώτης κοινὸν ἔχωμεν δοῦλον, καὶ διαϑέμενος ὁ στρατιώτης 15 ἀποθάνῃ, καὶ πρὸ ὑπειςελεύσεως ὁ τοιοῦτος δοῦλος ἐπερωτήσει, τὸ πᾶν ἐμοὶ προςπορίζει᾽ πρὸ ὑπειςελεύσεως γὰρ οὐδὲ κληρονόμος πιστεύεται τοῦ ὑπεξουσίου στρατιώτου. ᾿Ονομαστὶ μὲν οὖν οὐ δύναται ἐπερωτᾶν τῷ μέλλοντι ὑπειςελϑεῖν τὴν κληρονομίαν ὁ κληρονομιαῖος δοῦλος, olov Τιτίῳ ἣ Πέτρῳ. Γενικῶς μέντοι τῷ ἐσομένῳ κληρονόμῳ καὶ τῇ κληρονομίᾳ καλῶς ἐπερωτᾷ, 20 ὡς κεφ. αὐτοῦ κη΄. ϑεμ. τελευτ., Ó φησιν᾽ κληρονομιαῖος δοῦλος ἐπερωτῶν τῷ ἐσομένῳ χληρονόμῳ προσπορίζει τῷ ὑπειςερχομένῳ τὰ κληρονομιαῖα. Καὶ κεφ. αὐτοῦ λε΄. λέγον᾽ ὁ κληρονομιαῖος δοῦλος καὶ τῇ κληρονομίᾳ καὶ τῷ ἐσομένῳ κληρονόμῳ καλῶς ἐπερωτᾷ, καὶ ἐὰν ὁ δοῦλός μου ὧν παρὰ τῷ κλέπτῃ ἐπερωτήσῃ τινὰ χάριν αὐτοῦ, οὔτε αὐτῷ, οὔτε ἐμοὶ προςπορίζει τὴν ἀγωγήν᾽ 25 εἰ δὲ ἀπροςώπως, ἐμὸϊ προςπορίζει, ὡς κεφ. ιδ΄. (13) τοῦ αὐτοῦ τιτ. 46. ᾿Εὰν κληρονομιαῖος οἰκέτης ἀναδιτεύτης τῆς κληρονομίας χανούσης πακτεύσῃ πρὸς νερεδιτάριον δανειστήν, οὐκ ἀπαιτήσεις Τίτιον τυχόν τὸν μέλλοντα γενέσϑαι κληρονόμον, οὐδὲν ποιεῖ. προςπορίζει τῷ Τιτίῳ πάκτον μὴ ὄντι τέως. δεσπότῃ. "Erepöv 80 ἀπροςώπως εἶπεν, o0x ἀπαιτήσεις τὸ χρέος" ἐνταῦϑα γὰρ ὡς iv πάκτον προςπορίζεται τῷ ἀσωμάτῳ τῆς κληρονομίας, καὶ διὰ τῆς ἁρμόττει λοιπὸν τῷ κληρονόμῳ.

ἔτι τυγτὸ χρέος Οὔτε γὰρ ἐστιν, εἰ ῥὲμ ὃν τὸ ἀδιτίονος

41. Κυρίλλου. Δοῦλος κληρονομιαῖος ὀνομαστὶ πακτεύειν μήπω ἀδιτεύσαντι τῷ κληρονόμῳ οὐ δύναται" γενυκῶς δὲ δύναται πακτεύειν. 16 τοῦ: Ca ἡ τοῦ

|

26 ἀναδιτεύτης: Ca ἀναδιτεύτας

LIB. XI — TIT. I (CA)

259

48. Οὔπω γάρ ἐστιν δεσπότης τοῦ δούλου καὶ διὰ τοῦτο οὔδε προσπορίζει Hb I αὐτῷ ὁ δοῦλος. Καὶ γὰρ ἐν μὲν ταῖς ἐπερωτήσεσι τῷ καιρῷ προσέχομεν τοῦ 911 συναλλάγματος, ὡς κεφ. ρμδ΄. τοῦ γ΄. τιτ. τοῦ β΄. βιβ. deu. β΄. καὶ τὰς ἐν ἐκείνῳ παραγραφάς, καὶ βιβ. μγ΄. τιτ. α΄. κεφ. οη΄. (75) ϑεμ. α΄. καὶ τιτ. 5 αὐτοῦ γ΄. κεφ. τελευτ. ᾿Επὶ μέντοι τῶν λεγαταρίων ἕτερόν ἐστιν, ὡς τιτ. γ΄. τοῦ β΄. βιβ. κεφ. τη΄. λέγει" ἐπὶ τούτων γὰρ τῷ καιρῷ τῆς προχωρήσεως προσÉyouev.. Ζήτει καὶ βιβ. ιδ΄. κεφ. λζ΄. καὶ τὰ ἐν αὐτῷ παραγεγραμμένα. 49. Τοῦ ᾿Εναντιοφανοῦς. “Ομοίως περὶ ἐπερωτήσεως βιβ. με΄. τιτ. γ΄. S. ις΄. καὶ τη΄. ᾿ΑνάγνωῚθι καὶ τὸ τέλος τοῦ κη΄. διγ. τοῦ αὐτοῦ τιτ. καὶ 10 τὸ λε΄. δοκοῦντα [ra] ἐναντία. ᾿Αλλ᾽ ἐν αὐτοῖς ὑπόϑου, ὅτι οὐκ ὀνομαστὶ ἐπηρώτησεν, ἀλλὰ τῷ ἐσομένῳ κληρονόμῳ. "Avdyvadı τοῦ αὐτοῦ cir. διγ. χζ΄. (25): φησιν, ἐὰν 6 κληρονομιαῖος ἣ ὁ τοῦ αἰχμαλώτου ἐπερωτήσῃ καὶ λάβῃ ἐγγυητήν, ὁ τῆς ἐνοχῆς τρέχει χρόνος, ἀφ’ οὗ παραδοϑῇ f| κληρονομία καὶ ὑποστρέφῃ ὁ αἰχμάλωτος. Kat βιβ. μς΄. τιτ. δ΄. διγ. ια΄. ὕστερον" καὶ τῷ κληρονομιαίῳ 16 δούλῳ ἐπὶ χρέει τοῦ τελευτήσαντος καλῶς γίνεται ἀποχή, καὶ τῷ δούλῳ τοῦ αἰχμαλώτου, καὶ βεβαιοῦται ὑποστρέφοντος αὐτοῦ καὶ ἐπερωτᾶν γὰρ «ὑπὲρ» τῶν αἰχμαλώτων δύναται. 50*. Συντόμῳ λόγῳ κανονικῶς ἔἴσϑι, ὅτι οἱ κοινωνοὶ μόνον ἣ οἱ προμιτένδοι ἢ οἱ στιπουλάνδοι ὠφελοῦσιν ἀλλήλους, ὡς κεφ. κα΄. ϑεμ. τελευτ. καὶ τοῦ 20 παρόντος κεφ. ὁ Ἴνδιξ ἐν ἀρχῇ" βλάπτουσι δὲ οὐδαμῶς, ὡς τὸ παρόν φησιν χεφάλαιον. Τὸ δὲ ἐνάγειν καὶ ἀπαιτεῖν ὄρχον ὁ νόμος βλάβην οὐχ ἡγεῖται. Ei δὲ καὶ ῥέοι ἅμα στιπουλάνδοι 3) προμιτένδοι ὄντες καὶ κοινωνοὶ οὐ μόνον ὠφελοῦσιν, ἀλλὰ καὶ βλάπτουσιν ἀλλήλους, ὡς βιβ. κε΄. τιτ. δ΄. κεφ. λ΄. ϑεμ. β΄. Καὶ ἀλλαχοῦ εὑρήσεις, ὅτι τινὲς μὲν δύνανται ὠφελεῖν, βλάπτειν δὲ οὐδαμῶς, 25 ὡς ὁ δοῦλος τὸν δεσπότην. ᾿Ανάγνωθι τούτου τοῦ τίτλου κεφ. ES'. ἐν τέλει. 51", Τοιαύτην ἐνταῦϑα ποιεῖται τὴν διαίρεσιν ὁ Δοξάπατρος κύριος Νικαεὺς καί φησιν, ὅτι 7) κοινωνοί εἰσι μόνον, ἢ δύο ῥέοι στιπουλάνδοι καὶ ἢ δύο ῥέοι προμιτένδοι μόνον, ἣ τὸ συναμφότερον κοινωνοὶ δύο ῥέοι στιπουλάνδοι μόνον καὶ δύο ῥέοι κοινωνοὶ προμιτένδοι. Εἰ μὲν οὖν; ἣ “κοινωνοί εἰσι μόνον, ἣ 30 δύο ῥέοι στιπουλάνδοι μόνον καὶ δύο ῥέοι προμιτένδοι, τὸ παρ᾽ ἑνὸς γενόμενον οὐ βλάπτει τὸν ἄλλον, καϑώς φησιν τὸ παρὸν κεφάλαιον. Ὧδε γὰρ ϑεματίζει καὶ δύο ῥέους στιπουλάνδους μόνον καὶ δύο κοινωνοὺς μόνον ἀργυροπράτας, καί φησιν, ὅτι οὔτε γενυεῶς συμφωνῶν. 6 εἷς βλάπτει τὸν ἄλλον. ᾿Ομοίως δὲ καὶ τὸ λδ΄. κεφ. τοῦ β΄. τιτ. τοῦ ζ΄. βιβ. φησίν, ϑεματίζον κἀκεῖνο δύο 35 ῥέους στιπουλάνδους καὶ δύο ῥέους προμιτένδους, καὶ διδάσκει, ὅτι τὸ παρὰ τοῦ ἑνὸς γενόμενον οὐ βλάπτει τὸν ἄλλον. "Ev δὲ τῷ τέλει φησίν, ὅτι εἰ μήπω οὗτοι οἱ δύο ῥέοι στιπουλάνδοι καὶ δύο ῥέοι προμιτένδοι κοινωνοί εἰσι. Τότε

Hb I 597

Hb I 998

260

LIB. XI — TIT. 1 (CA)

γὰρ βλάπτει τάχα καὶ τὸ παρὰ τοῦ ἑνὸς γενόμενον καὶ τὸν ἕτερον, ὅταν ol δύο ῥέοι στιπουλάνδοι καὶ δύο ῥέοι προμιτένδοι κοινωνοί εἰσι. Κοινωνοὺς δὲ λέγει δύο ῥέους στιπουλάνδους καὶ προμιτένδους τοὺς ἐκ συμφώνου κοινωνοὺς κέρδους καὶ ζημίας. Οἱ γὰρ μόνοι δύο ῥέοι στιπουλάνδοι καὶ δύο ῥέοι προμιὅ τένδοι ὄντες οὐκ εἰσὶν ἐκ τούτου μόνου κοινωνοί,. ἀλλὰ κοινοπράκται. Καὶ μή μοι εἴπῃς, ὅτι καὶ πῶς ἐνάγουσι καὶ ἐνάγονται εἰς ὁλόκληρον; ᾿Ακούσῃ γάρ, ὅτι διὰ τὸ σχῆμα τῶν δύο ῥέων στιπουλάνδων. Οὐχ ἁπλῶς γάρ εἰσι κοινοπράκται, ἀλλὰ κατὰ τὸ σχῆμα τῶν δύο ῥέων στιπουλάνδων καὶ προμιτένδων᾽ ἵνα γοῦν τὸν λόγον ἐπαναλάβωμεν, οἱ οὖν πολλοὶ ἐνεχόμενοι ἣ αὐτοὶ 10 ἄλλους [ἐνόχους] ἔχοντες, εἰ μέν εἰσι κοινωνοὶ μόνον, ὡς οἱ ἐνταῦϑα ϑεματιζόμενοι ἀργυροπρᾶται, οὐ βλάπτουσιν ἀλλήλους: οὐχ ἔξεστιν γὰρ τῷ κοινωνῷ βλάπτειν τὸν κοινωνὸν φανερῶς. Εἰ δέ εἰσι δύο [ῥέοι] στιπουλάνδοι καὶ ῥέοι προμιτένδοι μόνον, ὡς οἱ ἐν τῷ παρόντι κεφ. τὴν ἀρχὴν ϑεματιζόμενοι δύο ἔνοχοι ἐπερωτῶντες καὶ ἐν τῷ τοῦ ζ΄. βιβ. τιτ. β΄. κεφ. λδ΄. περὶ τὴν ἀρχὴν 15 πάλιν [ἐνθάδε] οὗτοι βλάπτουσιν ἀλλήλους. Ei δὲ καὶ δύο ῥέοι στιπουλάνδοι καὶ προμιτένδοι καὶ κοινωνοί εἰσιν, ὡς οἱ ϑεματιζόμενοι ἐν τῷ ῥηϑέντι λδ΄. χεφ. τοῦ β΄. rır. τοῦ ζ΄. βιβ. περὶ τὸ τέλος, [ἐκεῖνοι] βλάπτουσιν ἀλλήλους, ἐπειδὴ δύο συνελθόντων ὁμοῦ, τό τε σχῆμα τῶν δύο ῥέων στιπουλάνδων καὶ δύο ῥέων προμιτένδων καὶ ἣ κοινωνία εἰς ἀκρὸν ἡἠνωμένη [ἐστι] καὶ τοσοῦτον, 30 ὥςτε ἕνα τοὺς δύο καὶ τοὺς δύο ἕνα λογίζεσϑαι.

Καὶ ὥςπερ τις ἑαυτὸν δοκεῖ

βλάπτειν ἣ ὠφελεῖν καὶ τοῦτο ποιεῖν δύναται, εἰ βούλεται, οὕτω καὶ τὸ παρὰ τοῦ ἑνὸς γενόμενον τοιαύτην ἔχει τὴν δύναμιν. Δύναται γὰρ τὸ παρ᾽ ἑνὸς ἐκείνων γενόμενον βλάπτειν καὶ τὸν ἕτερον, ὡς ἑνὸς δοκούντων τῶν δύο καὶ ἑνὸς τάξιν ἐπεχόντων [κατὰ] τὸ πρόςωπον καὶ τὸ συνάλλαγμα. Τούτων γοῦν 25 οὕτω δοι προϑεωρηϑέντων μή σοι δόξῃ ὡς ἐναντίον τὸ β΄. ϑέμα τοῦ λ΄. κεφ. τοῦ δ΄. τίτ. τοῦ κς΄. βιβ. ᾿Αλλ᾽ εἰ μὲν En’ [ἐκείνου] τοῦ ϑέματος τοὺς δύο ῥέους στιπουλάνδους καὶ τούς δύο ῥέους προμιτένδους κοινωνοὺς βούλει ϑεματίσαι, εὔδρομος ὁ λόγος. Βλάπτουσι γὰρ ἐκεῖ ἀλλήλους. Εἰ δὲ μὴ κοινωνοὺς εἴπῃς, ἀλλὰ δύο ῥέους στιπουλάνδους μόνον καὶ προμιτένδους, πάλιν οὐδὲν 80 ἀντίξουν εὑρήσεις. Εἰ γὰρ ἀκριβῶς σκοπήσεις, ἡ ἀποχὴ καὶ N δελεγατίων εἰςτὰ δικαστήρια τῆς δίκης κατάφορα οὐ φανερῶς ἐμφαίνουσι βλάβην, ὅτε γίνονται. Ἧ γὰρ ἀποχὴ καταβολῇ ἔοικεν. 'O εἷς δὲ τῶν δύο ῥέων στιπουιλάνδων

καλῶς

ἀπαιτεῖν

τὸ

χρέος

καὶ

ὑποδέχεσϑαι

δύναται,

λοιπὸν

καλῶς

δύναται τὴν ἀποχὴν ποιεῖν. 'O γὰρ ποιῶν ἀποχὴν τοῦτό φησιν᾽ ἔχω λαβών. 35 ᾿Επεὶ οὖν φησιν ὁ ποιούμενος τὴν ἀποχήν, ἔχω λαβών, ἠλευϑέρωσε τὸν χρεώ'στην. Δύναται γὰρ λέγειν, ὅτι κατέβαλον. ᾿Αλλὰ καὶ ἐπὶ τῆς δελεγατίονος οὐκ ἔστιν φανερὰ βλάβη πως, ὁπότε [βλάπτει] ἕτερον χρεώστην. Καὶ μή μοι 10 hae minutae lacunae inde ortae sunt, quod folium ita ligatum est, ut semper nonnullae

litterae

in quavis linea non

appareant.

LIB. XI — TIT. I (CA)

261

εἴπῃς, ὅτι καὶ μὴν εἰκός ἐστιν, ἀπορῆσαι τὸν ἀρτιῶς χρεώστην ἣ τὸν ποιήσαντα τὴν ἀποχήν, καὶ πόϑεν πάϑοι τὸ ἱκανὸν ὁ εἷς τῶν [δύο] ῥέων στιπουλάνδων ὁ μήτε ποιήσας ἀποχήν, μήτε δελεγατεύσας; Μάϑε γάρ, ὅτι φανερῶς οὐ δύναται βλάπτειν ὁ εἷς τὸν ἕτερον, οἷον οὐ δύναται συγχωρεῖν τὸ χρέος καὶ 5 ποιῆσαι χινοῦντα τὸν ἕτερον ἐχβάλλεσϑαι παραγραφῇ. ᾿Ιδοὺ φανερὰ βλάβη. Εἰ οὖν τὸ παρ᾽ αὐτοῦ γενόμενον οὐ βλάπτει, οὐδὲ σκοπὸν ἔχει τοιοῦτον ὁ τοῦτο πεποιηκώς, ὕστερον δὲ τυχαίως οὕτω συμβὰν ἀποτέλεσμα γένηται ἐναντίον, οὐ διὰ τοῦτο αἰτιατέος ὁ τὴν ἀποχὴν ἣ τὴν δελεγατίονα ποιήσας Hb I ἄνϑρωπος. Τὸ γὰρ φανερῶς βλάπτειν καὶ ὅτε τὸ σύμφωνον γένηται, ἀπαγορεύει 599 10 ὁ νόμος. Οὔτε γοῦν ὁ δελεγατεύων βλάπτει νῦν᾽ ἔχει γὰρ πᾶλιν ἄλλον ἔνοχον, οὔτε ὁ ποιῶν ἀϑώωσιν' δοκεῖν γὰρ αὐτῷ καταβάλλεσϑαι πρὸς τὸν ἕνα τῶν στιπουλάνδων τὸ χρέος, ὁμολογουμένον πάντως ἐστίν. Καὶ μή μοι εἴπῃς, ὅτι πόϑεν ἱκανωϑήσεται ὁ ἕτερος, ἐὰν ὁ ἐλευϑερώσας ἀπορῇ, ἐπειδὴ ὁ ἔνοχος ὧν ἠλευϑερώϑη διὰ τῆς ἀποχῆς. ᾿Ακούσῃ γάρ, ὅτι ὁ νόμος τὸ σπάνιον οὐκ 15 ἐπιγινώσκει, ἀλλὰ εἰς τὰ ὡς ἐπὶ τὸ πλεῖστον συμβαίνοντα καταγίνεται καὶ ταῦτα μὲν ἐπιγινώσχει. Σπάνιον δὲ τοῦτο πάντως καὶ ἄδηλον, καὶ οὐδὲ φανερὰ βλάβη ἐμφαίνεται ἐντεῦϑεν. 52*. Ζήτει βιβ. κς΄. τιτ. δ΄. κεφ. λγ΄., οὗ ἣ ἀρχή" υἱὸς καὶ δοῦλος δύνανται δι’ ἑαυτῶν μεταφέρειν. Καὶ vtr. αὐτοῦ ε΄. κεφ. [λδ΄.] περὶ τὸ τέλος, καὶ βιβ. 20 τῶν ᾿Ινστιτούτων γ΄. τιτ. x9. Καὶ νόει τὸ ἀνακαινίσαι ἤτοι ἀναιρῇσαι τὴν ῥὲ νοβατευομένην εἰς ἐπερώτησιν, ἀναιρῆσαι δὲ πάλιν τὴν ἐπερώτησιν. Καὶ τοῦ δ΄. τιτ. τοῦ κς΄. βιβ. κεφ. ιε΄. καὶ κδ΄. καὶ βιβ. e. τιτ. ε΄. κεφ. μη΄. ϑεμ. β΄. 53*.. Σημείωσαι, ὅτι ἀπὸ ἐγγυητῇ ἥπερ τῷ δανειστῇ. 25

καιροῦ

μόρας

βαρύτατοι͵ τόκοι

δίδονται

τῷ

54*. Καλῶς εἶπε μὴ ἀνακαινίζεσϑαι διὰ τοῦ δευτέρου. ᾿Απὸ ψιλοῦ γὰρ Hb I συμφώνου 3 περὶ ὕβρεως ἀγωγὴ οὐ δίδοται, τοὐναντίον δὲ μᾶλλον συγχωρεῖται καὶ οὐ μετὰ συγχώρησιν ἀνακαινίζεται.

55*.

Οἷον οἶκον εἶχες" συνεφώνησας τὸ ἥμισυ τοῦ τιμήματος συγχωρήσας

μέν μήπω λαβὼν τὸ ἕτερον ἥμισυ. Σύμφωνον δὲ ἐποίησας ἐπὶ τῇ συγχωρήσει 80 τούτου. Μετὰ ταῦτα δύνασαι συμφωνῆσαι, ἀπαιτῆσαι τὸ ὅλον. Οὐ γὰρ τέϑνηκεν N τῆς πράσεως ἀγωγὴ διὰ τῆς καταβολῆς πρότερον, ἵνα μὴ δύνηται διὰ μεταγενεστέρου συμφώνου συνίστασϑαι᾽ ἀλλ᾽ ὡς μέρει ϑνήξασα, μέρει δὲ ζῶσα πάλιν διὰ μεταγενεστέρου συμφώνου εἰς τὸ ὅλον ἀνακαινίζεται᾽ ὡς γὰρ ζῶσα μὲν μέρει, μέρει δὲ ἀσϑενοῦσα, τὸ μεταγενέστερον πάκτον ὥςπερ τις ἰατρὸς Hb I 35 τελείαν ὑγιείαν αὐτῇ χαρίζεται, τὴν νόσον αὐτῆς καὶ τὴν πτῶσιν ἀνακαινίζον 908 τοῖς προφερομένοις φαρμάκοις τῆς συμφωνίας. 35

ὑγιείαν:

Ca ὑγείαν

262

LIB. XI — TIT. I (CA)

56*. ’Avdyvadı τὸν παλαιὸν προςεκτικῶς διδάσκοντά σε τὴν διδασκαλίαν ταύτην ἀρίστως, ἵνα [μὴ τὸ] παρὸν κεφάλαιον ἄνισόν σοι φανῇ πρὸς τὰ ἀνωτέρω λεχϑέντα. Ταὐτὸν γάρ ἐστιν τὸ μετατυπωϑῆναι τὴν ἀγωγὴν καὶ τὸ διὰ παραγραφῆς ἀναιρεϑῆναι. ᾿Αναίρεσις γὰρ καὶ ἣ μετατύπωσις λέγεται. Ἔνταῦϑα 5 γὰρ οὐκ ἀνῃρέϑη διὰ παραγραφῆς, ἀλλὰ μετετυπώϑη ἡ ἀγωγή. 57*. Καὶ πάλιν γὰρ ἐνταῦϑα ἄνωῚθεν ἀνατρέχει καὶ διαλέγεται περὶ συμφώνου ἀναιροῦντος τὴν ἐνοχὴν οὐκ ἵψο ἰοῦρε, ἀλλὰ διὰ παραγραφῆς. Τὸ γὰρ συμφωνῆσαι παραχρῆμα λαβεῖν τὴν προῖκα οὐκ ἤδη ἀνήρησεν τὴν ἀγωγήν. Διὰ γὰρ καταβολῇς ἔμελλεν αὕτη ἀναιρεϑῆναι φυσικῶς. Καὶ μή 10 μοι εἴπῇς, ὅτι καὶ πῶς ἐστιν εἰκός, ἐνταῦϑα μνημονεῦσαι ὅλως συμφώνου ἀναιροῦντος ἀγωγήν, κἂν οὐκ ἴψο ἰοῦρε, τρόπον τινὰ μᾶλλον ἐπὶ τῷδε τῷ συμφώνῳ δοκοῦσαν τὴν ἐνοχὴν μὴ ὡς ἀναιρουμένην εἶναι, ἀλλὰ μᾶλλον καὶ κρείττονα γίνεσϑαι ἐκ τοῦ μᾶλλον τὴν αἵρεσιν αὐτῆς κρείττονα ποιεῖν ὅσον πρὸς ἑαυτὴν ἣ γυνή; Ἔχουσα γὰρ ἔνοχον τὸν ἄνδρα δοῦναι αὐτῇ τὴν προῖκα 15 τῇ ὡρισμένῃ προϑεσμίᾳ εὑρίσκεται ἀπὸ τοῦ πρώτου συμφώνου ἐνοχοποιοῦσα αὐτόν δοῦναι ταύτην παραχρῆμα. ᾿Αλλ᾽ ἀναίρεσιν νόει μοι καὶ τὴν ἀλλαγήν τε χαὶ μεταβολήν. Οὐ πᾶν γὰρ τὸ ἀναιρούμενον παντελῶς ἀπαλείφεται, ἀλλὰ xai τὸ ἀλλασσόμενον ἀναιρούμενον λέγεται. Καϑὸ γὰρ ἀλλαγῇ τῆς προτέρας ὄψεώς τε καὶ καταστάσεως ἀνῃρέϑη, δύναται οὖν, ἐπειδὴ οὐκ ἀνῃρέϑη ἵψο 20 ἰοῦρε ἡ ἀγωγή, ἀλλὰ διὰ παραγραφῆς, πάλιν διὰ μεταγενεστέρου συμφώνου ἀναιρεῖσϑαι. 58". Ζήτει χεφ. ζ΄. ϑεμ. ιβ΄., οὗ ἡ ἀρχή᾽ καὶ περὶ ἰδιωτικῇς καινοτομίας, Hb 1 καὶ τὸν ἐκεῖ παλαιόν, ὅςτις τὴν αἰτίαν φησὶν τοῦ δύνασϑαι περὶ μὲν τοῦ μὴ κινῆσαι τὴν περὶ παραϑήκης ἀγωγὴν συμφωνεῖν, περὶ δὲ τοῦ μὴ κινῆσαι τὴν 25 περὶ δόλου μὴ δύνασϑαι συμφωνεῖν, καὶ λέγει, ὅτι τὴν δὲ δόλο μισεῖ ὁ νόμος 8t αὐτὸ τὸ ὄνομα. 59*. Ἤτοι περὶ δημοσίας αἰτίας: ἰδιώτης μετὰ ἰδιώτου συμφωνεῖν οὐ Hb I δύναται ἤτοι [περὶ] τοῦ πρὸς δημοσίαν βλάβην ἀφορῶντος. Εἰ γὰρ τῆς δημοσίας 905 ὁδοῦ παρὰ Πέτρου καινοτομουμένης συμφωνήσῃ ὁ Παῦλος μετὰ τοῦ καινοτο80 μοῦντος Πέτρου τὸ δὲ βία πούβλικον ἰντέρδικτον, οὐκ ἔρρωται τὸ πάκτον,

διότι οὐδεὶς διὰ τοῦ οἰκείου πάκτου δύναται προκριματίζειν τὸ πούβλικον. 60*. "Hyouv περὶ στενώσεως τῆς δημοσίας ἣ ἑτέρου τινὸς τοιούτου, 7) εἰ βούλει μὴ μόνον τὸ περὶ βίας παράδειγμα τῶν ἐγκλημάτων, ἀλλὰ καὶ τὸ ἄλλο ἤτοι τὸ πρὸς δημόσιαν αἰτίαν ἀνῆκον, ἤγουν ὅτι οὐ δύναταί τις συμφωνεῖν 36 περὶ δημοσέων ἐγκλημάτων. Περὶ γὰρ τοῦ, ὅσον αὐτῷ ἀνήκει εἰς ζημίαν, δύναταί τις συμφωνεῖν, περὶ δὲ τοῦ, ὅσον ἀνήκει τῷ πουβλίκῳ, οὐ δύναταί τις συμφωνεῖν.

LIB. XI — TIT. I (CA)

263.

61". Δῆλον πρόςωπον νόει μοι τὸν ἐγγυητήν, ὅτε δηλαδή τις πρὸς αὐτὸν τὸν ἐγγυητὴν συμφωνήσει μὴ ἀπαιτῆσαι αὐτὸν τὸ χρέος. Δῆλον δέ, ὅτι κατελείφϑη τινὶ ληγάτον ἀπὸ διαϑήκης τι πρᾶγμα. “Ὥρισε δὲ ὁ διαϑέμενος ποιήσας ὕστερον κωδίκελλον δοῦναι τὸν ληγατάριον πρὸς τὸν κληρονόμον δέκα νομίσ5 ματα. ' Exlvnoev οὖν ὁ ληγατάριος περὶ τοῦ ληγάτου κατὰ τοῦ κληρονόμου καὶ διελύσατο περὶ αὐτοῦ. Ὕστερον δὲ εὗρε τὸν κωδίκελλον ὁ κληρονόμος καὶ κινεῖ κατὰ τοῦ ληγαταρίου, πρὸς ὃν καὶ διελύσατο περὶ τοῦ ληγάτου. Προβάλλεται ὁ ληγατάριος τὴν διάλυσιν, ὅτι διελυσάμην μετὰ coU φησὶν δὲ ὁ κληρονόμος αὐτῷ, ὅτι περὶ δήλου πράγματος διελυσάμεϑα, περὶ τοῦ κτήματος, 10 οὐ μὴν περὶ τῶν δέκα νομισμάτων. 62". Ζήτει βιβ. κς΄. τιτ. ε΄. κεφ. ι΄. καὶ τούτου τοῦ βιβ. καὶ τιτ. κεφ. λ΄. καὶ τοῦ β΄. vtt. κεφ. γ΄. deu. β΄. καὶ κεφ. 9°. ^

-

,

,

,

b]

,

63*. Καὶ οὐ δυνάμεϑα λέγειν ὅτι, ἐπεὶ χρεωστούμενος εἴκοσιν εἶπον μὴ Hb 1 ἀπαιτῆσαι δέκα, παίζειν ἐδόκουν καὶ τὸ. σύμφωνον ἔσται οὐδέν. ᾿Εκείνῳ γὰρ 906 15 εἶπον μὴ ἀπαιτῆσαι, ἃ μὴ ἐχρεωστούμην ἀπό τινος ἁρμοζούσης ἐπ᾽ αὐτοῦ ἀγωγῆς ἐξ ὀρϑοῦ. Καὶ σημείωσαι τὸ παρὸν καὶ ἔχε ἐπὶ μνήμης αὐτό. 64*. Καὶ ἔχει τὴν ἐπιλογήν. Τί γὰρ ὅτι ἀπὸ ληγάτου μοι ἐχρεωστεῖτο; Hb I Ζήτει καὶ βιβ. xc. τιτ. ς΄. κεφ. ιγ΄. ϑεμ. η΄. καὶ βιβ. μδ΄. τιτ. α΄. κεφ. ρη΄. 9T

καὶ τιτ. αὐτοῦ η΄. xep. ι΄.. 20

65". Μέσον ϑεμάτισον εἶναι τὸν Στέφανον καὶ μῆτε χείρονα, μήτε κρείττονα, σὺν αὐτῷ δὲ καὶ ἕτερον μέσον. Καὶ ὑπόϑου, ὅτι δύο μέσων ὄντων, τοῦ τε Στεφάνου καὶ τοῦ ἑτέρου, καὶ εἰδώς, ὅτι ἐπιλογὴν ἔχει ὁ ληγατάριος, ἐκ δὲ τῆς ἐπιλογῆς εἰς τὴν τοῦ μέσου ἀπαίτησιν χωρεῖν, ηὐλαβήϑην μήπως τὸν Στέφανον ἀπαιτῆσαι. Εἶχον γὰρ εἰς αὐτὸν διάϑεσιν καὶ συνεφώνησα, ὥςτε 35 μὴ ἀπαιτῆσαι. 66*. “ὥςπερ γὰρ ἐν τῷ ἀνωτέρω ϑέματι ὠφέλει τὸν χρεώστην ἡ ἐπιλογὴ αὐτοῦ, οὕτω καὶ νῦν ὠφελεῖ με 7, ἐπιλογή μου. [Τὸ] Πλάτος γὰρ ἔχει" ἐπιλογῆς, ἐὰν συμφωνήσω μὴ ἀπαιτῆσαι, οὐκ ἀποκλείομαι ἐκ τούτου.

67". Σημείωσαι, ὅτι σήμερον f$; πλουςπετιτίων οὐκ ἐπάγει ἔκπτωσιν τῆς 30 ἀγωγῆς, ἀλλ᾽ εἰς τριπλάσιον τῶν δαπανημάτων καταδικάζει τὸν πλουςπετιτεύσαντα. >

A

>

5»

2

/

-

[4

LA

68*. Καλῶς πρόςκειται τὸ ὡς κληρονόμος. ᾿Εὰν γὰρ κατὰ ἄλλον τρόπον Hb]! (τυχὸν ὁ διαϑέμενος κατέλειψέ τινι ληγάτον' ἐκεῖνος δέ, d κατελείφϑη, 908 κατέλειψεν ἐμοὶ τὸ ληγάτον), δύναμαι ἀπαιτεῖν παρὰ τοῦ κληρονόμου, ᾧ 86 συνεχώρησα τὴν κληρονομίαν, τὸ ληγάτον. 27 ἔχει: (8 ἔχων

264

δ᾽

10

ἣν 15

20

25

80

LIB. XI — TIT. I (CA)

69*. Διότι τῷ πράγματι καὶ 3| χρῆσις περιέχεται: ἀνάγνωθι βιβ. β΄. ar. γ΄. κεφ. ριγ΄., ὃ φησιν τῷ παντὲ καὶ τὸ μέρος περιέχεται. “Ὅτι δὲ μέρος ἐστὶ τῆς δεσποτείας ἡ χρῆσις, ἀνάγνωῚθι βιβ. ις΄. τιτ. α΄. κεφ. δ΄. λέγον" ἐν πολλοῖς ϑέμασιν μέρος ἐστὶν ἣ χρῆσις τῶν καρπῶν τῆς δεσποτείας. ᾿Αλλὰ τοῦτο νόει, ὅτε μετὰ τὸ σύμφώνον κινῶ περὶ τοῦ οὐσουφρούκτου Hb I ἀπὸ τρόπου, οὗ ἤμην δεσπότης, ὅτε συνεφώνησα, οὐ μὴν ἀπὸ αἰτίας νέας 909 μετὰ τὸ σύμφωνον γενομένης καὶ περιποιησάσης μοι τὴν δεσποτείαν τοῦ πράγματος. Καὶ ἀνάγνωθι Qu. να΄. τιτ. β΄. κεφ. τα΄. Seg. γ΄., 6 φησιν᾽ τότε τῷ ἡττηϑέντι περὶ τοῦ αὐτοῦ πράγματος ἔξεστι κινεῖν, ὅτε ἀπὸ καινῆς αἰτίας ἐκτήσατο αὐτό. ᾿Ανάγνωθϑι καὶ τὸ δ΄. ϑεμ. τοῦ κδ΄. κεφ. αὐτοῦ, οὗ ἡ ἀρχή" ὁ κινήσας περὶ δεσποτείας ἀγροῦ. ᾿Αλλὰ καὶ τὸ ἑξῆς ϑέμα τὸ παρατελευτ. μή σοι νοείσϑω ἀδιαστίκτως, ἀλλὰ καὶ ἐπ᾽ ἐκείνου τὸν συμφωνήσαντα τότε λέγε μὴ χινεῖν ἐρρωμένως μετὰ ταῦτα, ὅτε κινεῖ ἀπὸ τῆς αἰτίας, xa9' ἣν δεσποτεία ἦν τοῦ οἴκου, ὅτε συνεφώνει᾽ εἰ γὰρ ἀπὸ καινῆς αἰτίας κινεῖ, περὶ τοῦ ὅλου ἣ καὶ τῶν σανίδων καὶ τῶν χαλκωμάτων xal τῶν λοιπῶν ὑλῶν κινεῖ καλῶς" 3| καὶ αἰτίαν καινὴν ἐὰν ob παρειςάγῃ, ἐκνικᾷ δὲ τὴν ὕλην καὶ τὰς σανίδας, οὐ διότι ἦν δεσπότης εἴδους, ἀλλ᾽ ὅτι τινῶν ὑλῶν εἶχε τὴν δεσποτείαν, οὐκ ἀντιπεσεῖται αὐτῷ τὸ σύμφωνον κινοῦντι περὶ τῶν ὑλῶν μετὰ τὴν διάλυσιν τοῦ εἴδους. Καὶ τοῦτό φημι ὁρμώμενος ἀπὸ τοῦ ϑέματος τοῦ ῥηϑέντος ἄνω περὶ κλήρου. Κἀκεῖσε γὰρ τὸν συμφωνήσαντα κεκώλυκεν ἐκνικᾶν τὸ xa9* ἕκαστον τῆς κληρονομίας, οὐ μὴν ἐὰν ἐχκνικᾷ αὐτὸ ἀπὸ τῆς σπεκιαλίας lv ῥὲμ ἣ καὶ ἀπὸ δωρεᾶς 3) ἀνταλλαγῆς αὐτῷ διαφέρον. Καὶ ἐνταῦϑα γοῦν μετὰ τὴν διάλυσιν, εἰ ἐκνικᾷ τὰς ὕλας ὡς δεσπότης τοῦ πλοίου ἣ τοῦ οἴκου, ἐκβληϑήσεται, κἂν δικαιολογηϑῇ, ὅτι ἄλλο ἦν τὸ εἶδος περὶ οὗ συνεφώνησα καὶ ἄλλο αἱ ὕλαι.. Καὶ χρᾶται πρὸ τούτου καὶ τῷ κη΄. κεφ. τοῦ γ΄. τιτ. [τοῦ ν΄. βιβ.] λέγοντι, ὁ οἶκον νεμόμενος, εἰ δὲ λέγει, ὅτι τοῦ δεῖνος κίονος ἣ τοῦ δεῖνος ξύλου ἤμην δεσπότης, καὶ κινῶ ἐπ᾽ αὐτοῖς τὴν lv ῥέμ, νομίζω, ὅτι παραδεχϑύσεται. Καὶ ζήτει βιβ. ιε΄. τιτ. α΄. κεφ. xy’. ϑεμ. τελευταῖον καὶ τὸν παλαιόν, xal βιβ. ν΄. τιτ. α΄. κεφ. ε΄. deu. ζ΄., οὗ ἣ ἀρχή" τὸ ἐκ τῆς σῆς ὕλης ἐν τῷ τόπῳ μου χτιζόμενον. Καὶ ἀνάγνωθι καὶ σὺ κἀκεῖνα καὶ σκόπησον, εἰ καλῶς

ἐπέβαλον τῇ περὶ τῶν σανίδων καὶ τῶν ὑλῶν διαστίξει μετὰ τὴν λύσιν τοῦ εἴδους.

70*. 'Eàv μέντοι συμ[φωνήσω] τὸ πλοῖον ἀπαιτῇσαι, οὐκ ἀεὶ καὶ περὶ τοῦ ἐξαρτισμοῦ δοκῶ συμφωνεῖν᾽ ἰδιαζόντως γὰρ ἐκδικοῦνται, ὡς βιβ. ιε΄. 35 τιτ. α΄. χεφ. γ΄. ϑεμ. β΄. 71". Σημείωσαι, ὅτι ἄλλο τι ὁ οἶκος τῷ νόμῳ νομίζεται, καὶ ἕτερον αἱ Hb I xarà μέρος αὐτοῦ ὕλαι ἢ δρία, ὡς καὶ πλοῖον καὶ ἀρμάριον. Τοῦτο δέ, ὡς 608 15 χαλκωμάτων:

Ca χαλικωνάτων

|

33 ἀεὶ incertum

|

37 δρία incertum

LIB. XI — TIT. I (CA)

265

ἔοικεν, ἐπὶ οὐσουκαπιόνων καὶ τῶν τοιούτων ὁρίζεται, ἐφ᾽ ὧν σκοποῦμεν, τίς τι νέμεται, ἵνα ἐχεῖνο αὐτὸς οὐσουκαπιτεύσῃ, ὃ νέμεται᾽ οὐ μὴν καὶ ἐπὶ πάντων. Ἐπὶ γὰρ συμφώνου συγχωρητικοῦ οὐχ ἕν ἡγεῖται τὰ δύο, ὥςπερ ἐνταῦϑα, ἀποβλέπων πάντως εἰς τὸν τοῦ συμφωνοῦντος σκοπόν. 'O ὅ γὰρ συμφωνῶν μὴ ἀπαιτῆσαι τὸν οἶκον πάντως εἶχε σκοπόν μὴ τὰ κατὰ μέρος αὐτοῦ ἀπαιτῆσαι. 72". Ἡ μὴ διὰ καταβολῆς γενομένη, ἡ μὴ εἰς πᾶν χρέος, ἀλλ᾽ εἰς μέρος Hb αὐτοῦ ἀϑώωσις. Κυρίως γὰρ ἀϑώωσις ἐπὶ τῇ τοῦ παντὸς χρέους ἀποχῇ 909 λέγεται γίνεσϑαι᾽ οὐ μὴν ἡ ἕτερα ἄκυρος ἤτοι ἣ παράνομος, ὡς ὅταν πούπιλλος 10 χωρὶς τοῦ ἐπιτρόπου αὐτοῦ ποιήσῃ ἀποχὴν τῷ ἰδίῳ χρεώστῃ ἐκεῖνο γὰρ ἀντ᾽ οὐδενός ἐστιν. ᾿ 13». Εἰπὲ καὶ ἄλλως" οἷον ἐδάνεισά cot νομίσματα᾽ μετὰ καιρόν τινα μὴ λαβὼν εἶπον οὕτως" ἀπέλαβον τὸ χρέος. Αὕτη ἡ ἀποχὴ ἀνίσχυρός ἐστιν οὐχ ὡς ἀσύστατος, ἀλλ᾽ ὡς μὴ λυϑέντος τοῦ συναλλάγματος, ᾧ τρόπῳ συνέστη. 15 Τέως δὲ κατὰ πρόληψιν δοκῶ συγχωρεῖν τὸ χρέος" εἰ γὰρ νομίζων λαβεῖν τὴν ἀποχὴν ἐποίησα, πάλιν εὐλόγως κινῶ. 14". "Ακυρος ἀποχὴ λέγεται καὶ ὅταν ὑπὸ αἵρεσιν χρεωστοῦντός τινος Hb I σήμερον γένηται αὐτῷ ἀποχὴ τοῦ χρέους. Σιωπηρὰν οὖν συγχώρησιν ἔχει, 910 ἕως οὗ ἐξέλϑῃ ἡ αἵρεσις καὶ ἰσχυρὸν ποιήσῃ τὸ σύμφωνον. 80

75*. "Αχυρος ἀποχή ἐστι, καὶ ὅταν ἁπλῶς συγχωρήσῃ τὸ χρέος διὰ συμφώνου τῷ ῥέῳ. Κυρίως γὰρ ἀποχή ἐστι, ὅταν καταβιβάσω.. πρῶτον. τὴν ἐνοχὴν εἰς ἐπερώτησιν, οἷον ὅτε εἴπω᾽ ὁμολογεῖς χρεωστεῖν μοι ν΄. νομίσματα; xal ὁμολογήσῃ ὁ ῥέος, καὶ οὕτω συγχωρήσω τούτῳ τὴν ἐνοχήν.

76*. "Ακυρος ἀποχήὴ ἐστι, ὅταν ἔχῃ χρόνον ἣ αἵρεσις ἐκπεφωνημένον᾽ 36 ἐὰν γὰρ ἔχῃ σιωπηρῶς νοούμενον, οὐ βλάπτεται, ὡς βιβ. β΄. τιτ. γ΄. χεφ. «plpe'. 77%. Καὶ ἄλλως οὕτω νόησον τὴν ἀποχὴν τὴν ἄκυρον. "Axupoc ἀποχή ἐστι, ὅταν μηϑὲν χρεωστούμενος παρὰ σοῦ ποιήσω σοι ἀποχήν᾽. οἷον εἰ ἐπηρωτήϑης δοῦναί μοι ι΄. νομίσματα, ἐὰν τυχὸν κρατηϑῇ Βούλγαρος, εἶτα 80 μήπω ἐκείνου κρατηϑέντος ποιήσω σοι ἀποχὴν περὶ τῶν ι΄. νομισμάτων, ὧν οὔπω ἐχρεωστούμην παρὰ σοῦ. Αὕτη ἡ ἀποχὴ κατὰ τὸ παρὸν μὲν ἄκυρός ἐστιν διὰ τὸ γενέσϑαι ἐπὶ τοῖς μὴ χρεωστουμένοις. Κρατηϑέντος δὲ τοῦ Βουλγάρου καὶ κινοῦντός σου περὶ τῶν ι΄. νομισμάτων ἔχει τὸ τῆς συγχωρήσεως σύμφωνον σιωπηρῶς I ἄκυρος αὕτη ἀποχή᾽ παραγράφομαί σοι γὰρ 35 διὰ τοῦ, ἀλλ᾽ εἰ μὴ συγχωρήσῃς μοι.

266

LIB. XI — TIT. I (CA)

18". Ζήτει βιβ. xz'. τιτ. ς΄. κεφ. η΄., οὗ ἣ ἀρχή" ἣ ἄχρηστος ἀϑώωσις. Καὶ κεφ. αὐτοῦ ζ΄. καὶ τοῦ η΄. κεφ. ϑεμ. β΄. xal .. 1. . καὶ Dip. ιϑ'. τιτ. €’ χεφ. δ΄. ϑεμ. α΄. καὶ τοῦ Ἴνδικος τὸ τέλος. 198. Ζήτει βιβ. β΄. τιτ. γ΄. κεφ. ρι΄., οὗ ἣ ἀρχῇ τῷ παντὶ καὶ τὸ μέρος 5 περιέχεται, καὶ ρμς΄. (147), οὗ ἡ ἀρχή" τὰ ἰδικὰ τοῖς γενικοῖς ἔνεισι καὶ οὐκ ἀπαιτῶ τι. 808. Ζήτει βιβ. β΄. ctv. γ΄. κεφ. ple’." τὰ ἐκφωνούμενα μὴ ἐκφωνούμενα οὐ βλάπτει.

βλάπτει, τὰ δὲ

818. Ζήτει Bip. ιε΄. τιτ. α΄. κεφ. κγ΄. dep. τελευτ., οὗ N ἀρχή" καὶ τοῖς 10 ἀλλοτρίοις χαλκώμασι, καὶ βιβ. να΄. τιτ. β΄. κεφ. γ΄. ζ΄. κα΄. ϑεμ. β΄. Y'., ἄχρι τοῦ παρατελευταίου.

B XI, 1, 28 = DII,

14, 28.

1.

Τὰ σύμφωνα τὰ διαμαχόμενα τοῖς κανόσιν τῆς πολιτικῆς νομοϑεσίας οὐκ ὀφείλει φυλάττεσϑαι, τουτέστιν, τὰ κόντρα λέγες οὐκ ἔρρωται πάκτα. 15 Οἷον πούπιλλος πρός τινα τῶν αὐτοῦ δεβιτόρων πάκτον ἐποίησεν᾽ οὐκ ἀπαιτῶ σε τὸ χρέος. Ἢ καὶ οὕτως ἐπάκτευσεν᾽ ἐντὸς πέντε ἐτῶν οὐκ ἀπαιτῶ σε τὸ χρέος. ᾿Ανίσχυρον τὸ πάχκτον ἄνευ τῆς τοῦ ἐπιτρόπου αὐθεντίας γενόμενον, ἐπειδὴ μήτε καλῶς δίχα τῆς αὐϑεντίας τοῦ ἐπιτρόπου τῷ πουπίλλῳ καταβάλλεται χρέος, μάλιστα, ὅτε σήμερον καὶ δεκρέτον ἐπὶ τῇ καταβολῇ πράττεσϑαι

30 χρή. Σημείωσαι οὖν ἐξ ἀντιδιαστολῇῆς, ὅτι μετὰ τῆς τοῦ ἐπιτρόπου αὐϑεντίας πάκτον γενόμενον ἔρρωται. "Ἔγνως γὰρ ἐν τῷ κα΄. τιτ. τῆς πρώτης τῶν ᾿Ινστιτούτων, ὅτι χείρονα τὴν αἵρεσιν αὐτοῦ δύναται ποιεῖν ὁ πούπιλλος μετὰ τῆς αὐϑεντίας τοῦ ἐπιτρόπου, ἑτέρῳ δὲ λόγῳ ὅτι δύναται αἰτεῖν ἀποκατάστασιν. Τὸ οὖν εἰρημένον ἐν τῷ ιε΄. διγ. τοῦ παρόντος τίτλου (εἴρηται δέ, ὅτι τὸ παρὰ 25 τοῦ ἐπιτρόπου γενόμενον πάκτον οὐκ ἄλλως ἔρρωται, εἰ μὴ τὸν πούπιλλον ὠφελεῖ) νόησον, ἔνϑα μόνος αὐτὸς δίχα τοῦ πουπίλλου τὸ πάκτον ἐποίησεν ὁ ἐπίτροπος. 2. Κυρίλλου. ΓΑνηβος ἄνευ τῆς αὐθεντίας τοῦ ἐπιτρόπου πακτεύειν οὐ δύναται ἐπὶ βλάβῃ ἑαυτοῦ, ἐπειδὴ οὔτε καταβολῆς ἐστι ὀδεκτικός" ἐπὶ ὠφελείᾳ 30 δὲ δύναται. Τὰ γὰρ παρὰ τοὺς κανόνας τοῦ νόμου πάκτα οὐκ ἔρρωται. 3. Zara βιβ. νβ΄. κεφ. v9'. καὶ βιβ. μα΄. ctc. α΄. κεφν κα΄. καὶ βιβ. μδ΄. air. κ΄. κεφ. χς΄. xai βιβ. κδ΄. vvv. ς΄. κεφ. κα΄. καὶ ιγ΄. καὶ βιβ. κς΄. τιτ. δ΄. κεφ. α΄. καὶ βιβ. κς΄. τιτ. ε΄. κεφ. ιδ΄, καὶ βιβ. λε΄. τιτ. ια΄. κεφ. Es’. ϑεμ. α΄. καὶ βιβ. μδ΄. τιτ. κ΄, κεφ. xc'. ϑεμ. γ΄. Πλέον δὲ ζήτησον τὸ μα΄. κεφ. τοῦ 35 ς΄. τιτ. τοῦ κδ΄, βιβ. καὶ τὴν ἐν αὐτῷ τοῦ Θαλελαίου rapaypaphv. Ζήτει καὶ

LIB. XI — TIT. I (CA)

267

Bıß. [x] . τῶν Ivorır. τιτ. κ΄. περὶ τὰς ἄρχας, περὶ τοῦ πουπίλλου δανεισαμένου χωρὶς αὐϑεντίας τοῦ ἐπιτρόπου. Καὶ βιβ. κβ΄. τιτ. ε΄. κεφ. μβ΄. καὶ τὴν ἐν αὐτῷ παραγραφήν, καὶ βιβ. κδ΄. ver. ς΄. κεφ. ιγ΄. καὶ βιβ. ιζ΄. τιτ. α΄. κεφ. γ΄. καὶ Bug. λζ΄. τιτ. η΄. κεφ. ε΄." ἐκ τούτων γὰρ πάντων ἀκριβῶς μαϑήσεις, 5 πότε δανεισάμενος ὁ ἄνηβος ἣ ἄλλως χρεωστῶν καὶ κατὰ φύσιν καὶ κατὰ γόμον ἐνέχεται, καὶ πότε οὔτε κατὰ φύσιν οὔτε κατὰ νόμον ἐνέχεται, καὶ πότε κατὰ φύσιν μὲν ἐνέχεται κατὰ δὲ νόμον οὐδαμοῦ. “Ὅτε μὲν γὰρ δανείσεται ὁ ἄνηβος χωρὶς ἐπιτρόπου, τουτέστι τουτόρις ἀκτοριτάτε, φυσικῶς μόνον ἐνέχεται ὡς Dip. γ΄. τῶν ’Ivorer. τιτ. κ΄. περὶ τὰς ἀρχάς. ὥς βιβ. μα΄. τιτ. 10 α΄. κεφ. κα΄. καὶ ὅτε μὴ γένηται πλουσιώτερος. Kal τότε γὰρ κατὰ φύσιν Hb I μόνον ἐνέχεται, ὡς βιβ. μδ΄. τιτ. κ΄. κεφ. κς΄. Sep. γ΄. Ζήτει περὶ τοῦ φυσικῶς 912 μόνον ἐνέχεσϑαι αὐτὸν δανεισάμενον σίναι τουτόρις ἀκτοριτάτε καὶ μβ΄. κεφ. τοῦ ε΄. τιτ. κβ΄. βιβ. Οὔτε κατὰ φύσιν δέ, οὔτε κατὰ νόμον ἐνέχεται, ὅταν μηδὲν λαβὼν ὁμολογήσγ, χρεωστεῖν σίνε τουτόρις ἀκτοριτάτε. Καὶ ὁ τδἶἴνφας καὶ μὴ δυνάμενος λαβεῖν οὔτε κατὰ φύσιν οὔτε κατὰ νόμὸν ἐνέχεται, κἂν δανείσηται᾽ οὔτε γὰρ ἐπερωτᾶν δύναται. Ζῆτει τὸ μα΄. κεφ. τοῦ ς΄. vtt. τοῦ κδ΄. βιβ. καὶ τὸν Ἴνδικα αὐτοῦ, καὶ κεφ. νϑ΄. (57) τοῦ νβ΄. βιβ. καὶ βιβ. γ΄. τῶν Ἴνστιτ. τιτ. (9. Κατὰ δὲ φύσιν xoi κατὰ νόμον ἐνέχεται, ὅταν μετὰ ἐπιτρόπου δανείσηται, καὶ ὅταν γένηται πλουσιώτερος. ᾿Αλλ᾽ ὅταν μὲν μετὰ 20 ἐπιτρόπου δανείσηται, δυνατόν ἐστιν ἀποκαϑίστασϑαι, οὐ μὴν ὅταν πλουσιώτερος γένηται. Καὶ ζήτει τὸ γ΄. ϑεμ. τοῦ κς΄. κεφ. τοῦ κ΄. τιτ. τοῦ μβ΄. βιβ. "Orav μὲν οὖν φυσυκῶς μόνον ἐνέχεται ὁ ἄνηβος, ἐὰν καταβάλῃ, ἀναλαμβάνει οὐδ᾽ ὅλως, ὅτε δαπανηϑῶσι δηλαδή. Εἰ γὰρ μένουσι, ἀναλαμβάνει αὐτά. Τοῦτο γὰρ δηλοῦται ἐκ τῆς ἀντιδιαστολῆς τοῦ μα΄. κεφ. τοῦ ς΄. τιτ. τοῦ κβ΄. 25 βιβ. Ζήτει καὶ τὸ τελευτ. ϑεμ. τοῦ ιδ΄. κεφ. τοῦ ι΄. Ttt. τοῦ xc. βιβ. καὶ τὸ β΄. deu. τοῦ ιϑ΄. κεφ. τοῦ α΄. τιτ. τοῦ κα΄. βιβ. καὶ τὸ ιγ΄. κεφ. τοῦ ς΄. τιτ. τοῦ κδ΄. Big. “Ὅταν δὲ μήτε κατὰ φύσιν μήτε κατὰ νόμον ἐνέχηται, καταβαλὼν ἀδιαστίκτως ἀναλαμβάνει, ὅτε μὴ μετὰ ἐπιτρόπου δηλαδὴ καταβάλῃ. Εἰ γὰρ μετὰ ἐπιτρόπου οὐκ ἀναλαμβάνει" ἱκανοῦται δὲ τὴν ζημίαν 80 ἀπὸ τοῦ ἐπιτρόπου. Καὶ ζήτει τὸ μα΄. κεφ. τοῦ ς΄. vtt. τοῦ κδ΄. Di. Ἔνϑα μέντοι καὶ φύσει καὶ νόμῳ ἐνέχεται, καταβαλὼν ἀδιαστίκτως οὐκ ἀναλαμβάνει. ᾿Αλλ᾽ ἐπὶ μὲν τῶν ἄλλων ϑεμάτων μὴ καταβαλὼν οὐκ ἐνάγεται᾽ ἐπὶ δὲ τούτου ἐνάγεται καταβαλῶν. Ζήτει οὖν περὶ διαφόρων ἀνήβων Bi. γ΄. τῶν ᾽Ἶνστιτ. τιτ. WW. 35

4. Δανειζόμενος ὁ ἄνηβος σίνε τουτόρις ἀχκτοριτάτε φύσει κρατεῖται, ὡς βιβ. γ΄. τῶν ᾿Ινστιτούτων ctc. κ΄. Φησὶν δὲ καὶ ὁ κ΄. τιτ. τῆς α΄. τῶν ᾿Ινστιτούτ., ὡς ὀφείλει εἰδέναι, ὅτι δεῖ τὸν ἐπίτροπον ἔν τισι γινομένοις ὑπὸ τοῦ πουπίλλου 1 πουπίλλου:

Ca τουπίλλου

Ι 28 ἀναλαμβάνει:

Ca καταλαμβάνει

268

LIB. XI — TIT. I (CA)

αὐϑεντεῖν, καὶ τὸ μὴ οὕτως γεγονὸς οὐδὲ γενέσϑαι δοκεῖ. Εἰσὶ δέ τινα, ἐφ᾽

οἷς οὐκ ἀναγκαία d τοῦ κηδεμόνος αὐϑθεντία᾽ οἷον ὁ πούπιλλος ἐπηρώτησέ

δ

10

15

20

25

30

35

ne’ ὁμολογεῖς διδόναι μοι δέκα νομίσματα; Εἰ δὲ αὐτὸς ὁ πούπιλλος ἐπηρωτήϑη, συνίστησι τὴν ἐπερώτησιν dj τοῦ ἐπιτρόπου συναίνεσις. "Hoeos γάρ τὸν ἄνηβον χαλλίονα μὲν τὴν αἵρεσιν ἐξεῖναι αὐτοῦ ποιεῖν σίνε «του»τούρις ἀκτοριτάτε, ἐλαττοῦν δὲ οὐχ ἑτέρως, εἰ μὴ προςῇ τῷ γινομένῳ j| τοῦ ἐπιτρόπου αὐϑεντία. Οἷον ἐφ᾽ ὧν ϑεμάτων ἐξ ἑκατέρου πλευροῦ τίκτονται ἀγωγαὶ τοῖς συναλλάττουσι, οἷον ἐπὶ μισϑώσεως καὶ τῶν ὁμοίων, ὁ μὲν συναλλάσσων τοῖς πουπίλλοις ἔνοχός σφισι γενήσεται, αὐτοὶ δὲ αὐτῷ οὐδαμῶς εὐθυνϑήσονται, εἰ μὴ ηὐϑέντει ὁ ἐπίτροπος, πλὴν εἰ μὴ καὶ ἐπὶ κέρδει ἐστίν. Τὸ φιδεϊκόμμισσον ὅμως χωρὶς αὐθεντίας τοῦ ἐπιτρόπουοὐ δύναται τοῦτο καταδέξασϑαι, οὐδὲ χληρονομίαν ἀδιτεῦσαι. Ἢ δὲ αὐϑεντία, ὅτε γίνεται τὸ συνάλλαγμα, ὀφείλει γίνεσϑαι, καὶ λέγειν τὸν ἐπίτροπον παρόντα, ὅτι αὐθϑεντῶ᾽ εἰ δ᾽ ἐνδημεῖ μὲν τῇ πόλει, μετὰ δὲ μίαν τυχὸν ἡμέραν ἐλϑὼν εἴπῃ, ὅτι αὐϑεντῶ, 7) καὶ ἀπολιμπανόμενος δι᾽ ἐπιστολῆς τοῦτο δηλώσοι, ἀνίσχυρος 1j αὐϑεντία. Ζήτει περὶ τούτου καὶ τὸ β΄. deu. τοῦ α΄. κεφ. τοῦ α΄. τιτ. τοῦ ιγ΄. βιβλίου. Ζήτει καὶ τὸ β΄. αὐτοῦ καὶ τρίτον xep., ἀφ᾽ οὗ μάϑε, ὅτι εἰ γένηται πλουσιώτερος, ἐνέχεται, κἂν μὴ παρῆν ὁ ἐπίτροπος. "Q συνάδει καὶ τὸ λς΄. κεφ. τοῦ α΄. τιτ. τοῦ ιζ΄. βιβ. Φησὶν δὲ καὶ τὸ ε΄. κεφ. τοῦ γ΄. τιτ. τοῦ β΄. βιβ., ὅτι πάντα ποιεῖ ὁ λαλεῖν δυνάμενος ἄνηβος σὺν αὐϑεντίᾳ τοῦ ἐπιτρόπου. Τὸ δὲ prx". αὐτοῦ κεφ. φησίν, ὡς οὔτε ϑέλειν οὔτε μὴ ϑέλειν ὁ ἄνηβος πιστεύεται ἄνευ τῆς τοῦ ἐπιτρόπου αὐϑεντίας. Περὶ δὲ αὐϑεντίας τῶν κηδεμόνων ζήτει τὸν β΄. τιτ. τοῦ λζ΄. βιβ., ἀφ’ οὗ μάϑε καὶ ἄλλα μὲν κάλλιστα νόμιμα, καὶ ὅτι, εἰ γένηται πλουσιώτερος ὁ ἄνηβος ἐν συναλλάγματι, χωρὶς ᾿αὐϑεντίας τοῦ ἐπιτρόπου. ἐνέχεται, καὶ ὅτι παραχρῆμα αὐϑεντεῖν ὀφείλει ὁ ἐπίτροπος, οὐ μετὰ χρόνον δὲ ἣ ἐπιστολῇ" δανειζόμενος δὲ σὺν αὐθεντίᾳ τοῦ ἐπιτρόπου καὶ σιωπηρῶς ἐνέχεται᾽ καὶ ζήτει τὸ ε΄. κεφ. καὶ 9°. αὐτοῦ μετὰ πάντων τῶν ϑεμάτων αὐτοῦ, καὶ τὸ ιγ΄. αὐτοῦ κεφ. Τέως δὲ ἐκ πολλῶν νόμων εὕρῃς, ὅτι ὁ ἄνηβος δανεισάμενος φυσικῶς ἐνέχεται, τουτέστιν, ὅταν δανείσηται σίνε τουτόρις ἀκτοριτάτε, καὶ ὅταν μὴ γένηται πλουσιώτερος. Τοῦτο γάρ φησιν καὶ ὁ Θεόφιλος ἐν τῷ x’. τιτ. βιβ. γ΄. τῶν ᾿Ινστιτούτων περὶ τὴν ἀρχήν. Σημείωσαι δὲ καὶ τὸ κα΄. κεφ. τοῦ α΄. τιτ. τοῦ μα΄. βιβλίου, οὗ ἡ ἀρχή" ἐὰν ἀνήβῳ τινὶ χωρὶς αὐϑεντίας ἐπιτρόπου δανείσω. Kal βιβ. μδ΄. τιτ. κ΄. κεφ. xy’. deu. γ΄., οὗ ἡ ἀρχή᾽ ἐδανείσατο παρ᾽ ἐμοῦ ἄνηβος χωρὶς αὐϑεντίας ἐπιτρόπου. Δηλοῖ δὲ τὸ αὐτὸ χεφ. καὶ ἑτέραν τινὰ διάστιξιν, ὅτι, ὅταν γένηται πλουσιώτερος ὁ νέος, κἂν σίνε τουτόρις ἀκτοριτάτε δανείσηται, ἔνοχός ἐστι καὶ φύσει καὶ νόμῳ. Ζήτει καὶ τὸ μβ΄. χεφ. τοῦ ε΄. τιτ. τοῦ χβ΄. βιβ., οὗ f) ἀρχή᾽ ἐὰν λεγόμενος ἄνηβος δανείσασϑαι. 6 ἐλαττοῦν: Big. γ΄.:

Ca ἐλατοῦν

Ca κ΄. mer. cv.

| γ΄.

7 olov: Ca do

|

10 κέρδει: Ca κρεδέι

|

30 κ΄. τιτ,

LIB. XI — TIT. 1 (CA)

269

Tivaoxe δὲ καὶ τοῦτο, ὅτι, ἔνϑα φυσικῶς ἐνέχεται ὁ ἄνηβος, καταβαλὼν Hb I οὐχ ἀναλαμβάνει. Καὶ ἀνάγνωθι τὸ μα΄. κεφ. τοῦ ς΄. τιτ. τοῦ κδ΄. βιβ., ὅτι, 618 ἐὰν χωρὶς τοῦ ἐπιτρόπου ὁ ἄνηβος ὁμολογήσας καταβάλῃ, ἀναλαμβάνει. Οὔτε γὰρ φυσικῶς ἐνέχεται. Λοιπὸν εἰ φυσικῶς ἐνέχεται καὶ καταβάλλει, οὐκ δ ἀναλαμβάνει. Σημείωσαι δὲ καὶ τοῦτο, ὅτι εἰ ὁμολογήσας ὁ ἄνηβος χωρὶς τοῦ ἐπιτρόπου καταβάλῃ, ἀναλαμβάνει, ὅτι μηδὲ φυσικῶς ἐνέχεται, ὅτε μὴ δανεισάμενος ὁμολογήσῃ. Καὶ μὴ ἐναντιωθϑῇ τὸ τέλος τοῦ α΄. κεφ. τοῦ δ΄. Tvt. τοῦ χς΄. βιβ. λέγον φυσικῶς ἐνέχεσϑαι τὸν ἄνηβον, ὅταν χωρὶς αὐϑεντίας τοῦ ἐπιτρόπου ἐπερωτηϑῇ. Ἐκεῖνο γὰρ περὶ ἀνακαινισμοῦ ἤτοι μεταϑέσεως 10 χρέους φησίν. Οὕτως γὰρ καὶ ὅ τι ἐπιγράφεται καὶ τὸ κεφ. οὕτως ἐμφαίνει, ὅτι μετετέϑη τὸ χρέος εἰς ἑτέραν ἐνοχήν. Καὶ ἔνϑα μὲν γὰρ λαβών τι δανεισάμενος τυχὸν ὁ νέος ἄνευ τῆς τοῦ ἐπιτρόπου αὐϑεντίας οὐ δεόντως ἐδαπάνησε καὶ ἐπερωτᾶται, ἐνέχεται φυσικῶς, ὡς τὸ αὐτὸ σημαίνει κεφ. Ἔνϑα μηδὲν ὅλως λαβὼν ἐπερωτᾶται δίχα τῆς τοῦ ἐπιτρόπου αὐϑεντίας, οὔτε κατὰ φύσιν, 15 οὔτε κατὰ νόμον ἐνέχεται, ὡς ὁ Στέφανος τὴν ἐναντιότητα ἄμφω τῶν κεφαλαίων ἐν τῷ μα΄. κεφ. τοῦ ς΄. τιτ. τοῦ κδ΄. βιβ. φησὶν λύων. Καὶ ζήτει βιβ. μγ΄. τιτ. ς΄. κεφ. α΄. Πλὴν γίνωσκε καὶ τοῦτο, ὡς, εἰ φυσυκῶς χρεωστῶν 6 ἄνηβος "καταβάλῃ χωρὶς αὐϑεντίας τοῦ ἐπιτρόπου, οὐ ποιεῖ τὰ χρήματα τοῦ λαββάνοντος, ἀλλὰ καὶ ἐκδικεῖ αὐτά. Εἰ μέντοι δαπανηϑῇ, ἐλευϑεροῦται, ὡς zo τὸ τελευταῖον ϑέμα τοῦ ιδ΄. κεφ. τοῦ κς΄. βιβ. τιτ. ε΄. φησίν. Ζήτει καὶ τὸ 'B/. ϑέμα τοῦ (9^. κεφ. τοῦ α΄. vt. τοῦ χγ΄. Buß. καὶ τὸ ιγ΄. κεφ. τοῦ ς΄. τιτ. τοῦ" κδ΄. βιβ. καὶ ἀνάγνωθι τὴν ἐν αὐτῷ τοῦ Στεφάνου παραγραφήν, ἀφ᾽ ἧς μάϑε μὲν καὶ ἄλλα νόμιμα ἄριστα" μᾶλλον δέ, ὅτι ὧν οἱ πρωτότυποι φύσει ἐνέχονται, τούτων οἱ ἐγγυηταὶ καὶ φύσει καὶ νόμῳ ὃν κανόνα εὕρῃς καὶ ἐν 36 τῷ κ΄. τιτ. τῆς γ΄. τῶν ᾽Ἶνστιτ. Ζήτει καὶ ἔς΄. κεφ. (61) τοῦ ια΄. τιτ. τοῦ λε΄. βιβ. Γίνωσκε δὲ καὶ τοῦτο, ὅτι, ἡνίκα ὁ ἐναγόμενος διὰ μῖσος τοῦ ἐνάγοντος ἐλευϑεροῦται, φύσει μένει ἔνοχος καὶ καταβαλὼν οὐκ ἀναλαμβάνει, ὡς κεφ. υϑ'. deu. α΄. τοῦ ς΄. tir. τοῦ κδ΄. βιβ. Ζήτει καὶ τὸ μ΄. κεφ. αὐτοῦ, 6 φησιν" ἐὰν ὑπούσης διηνεκοῦς παραγραφῆς ἐν λήϑῃ χαταβληϑῇ τὸ χρέος, εἰ μὲν δι᾽

30 εὐνοίας τοῦ ἐναγομένου ἐστὶν ἡ παραγραφῆ, ὡς ἐπὶ τῶν ἀντιφωνήσεων, χώρα τῇ ἀναλήψει" εἰ δὲ διὰ μῖσος τοῦ ἐνάγοντος, ὡς ἐπὶ τοῦ Μακεδονίου, ἀργεῖ ἡ ἀνάληψις. Εἰ γὰρ ὑπεξούσιος δανεισάμενος καταβάλει, ox ἀναλαμβάνει, πλήν, ὥς φησιν τὸ ιδ΄. xep. τοῦ α΄. tur. τοῦ κγ΄. βιβ., εἰ μὲν οὐ δαπανήσει αὐτὰ ὁ δανειστής, ἐκδικοῦνται παρὰ τοῦ πατρός" εἰ δέ δαπανήσει, ἀργεῖ 35 6 κονδικτίκιος, ᾿Αλλὰ μέχρι μὲν τοῦδε εὔδρομος ἡμῖν ὁ λόγος. Τοῦ δὲ νζ΄. κεφαλαίου τοῦ νβ΄. βιβ. λέγοντος, ὅτι ὁ πούπιλλος δανεισάμενος οὔτε φυσικῶς ἐνέχεται, πολλὴ ἀναφαίνεται d ἐναντιότης. Εἰ μὲν γὰρ αὐϑεντίαν εἴπῃ τις τοῦ ἐπιτρόπου, πολλὴ ἣ ἀτοπία" εἰ δὲ χωρὶς ἐπιτρόπου, καὶ πάλιν πολλὴ N) 12 δεόντως:

Ca δεόντος

|

24 ἐνέχονται:

Ca ἐνέχεται

270

LIB. XI — TIT. I (CA)

ἐναντιότης. Λοιπὸν ἐνταῦϑα ἄνηβον τὸν ἰμφάντα νοητέον᾽ τῶν γὰρ πουπίλλων οἱ μέν εἰσι ἰμφάντες, οἷον οἱ ἔτι ϑηλάζοντες καὶ οἱ μικρῷ μείζονες, οἱ δὲ πρώξιμοι ἰμφάντες οἱ ἀρξάμενοι λαλεῖν καλῶς, οἱ δὲ πρώξιμοι πουβερτίτι. Καὶ ὁ μὲν ἴνφας ἐπερωτᾶν οὐ δύναται διὰ τὸ μὴ δύνασϑαι λαλεῖν, οὔτε ὁ. 5 πρώξιμος ἴμφας, ὁποῖός ἐστι ὁ η΄. ἄγων ἐνιαυτόν: οὗτος γάρ, εἰ καὶ δύναται ἐκφωνεῖν τὰ ῥήματα, ἀλλὰ διακρίνειν οὐ δύναται, ὅτι ποῖα νοεῖ τὰ λεγόμενα. Ὃ δὲ πρώξιμος πουβερτάτι ἤτοι ὁ πλησιάζων τῇ ἥβῃ, ἐπειδὴ καὶ ἐκφωνεῖν καὶ τοῦ αἰσϑάνεσϑαι τῶν λεγομένων ἐστι δεχτικός, ἰσχυρῶς ἐπερωτᾷ. Ἤρεσε δὲ οὐ κατὰ τὸ ἀχριβές, ἀλλὰ κατὰ φιλάγαϑον λογιςμόν, ὥςτε καὶ τὸν πρώξιμον 10 ἰἐμφάντα ἰσχυρῶς ἐπερωτᾶν, ὡς καὶ τὸν τῇ fp πλησιάζοντα. Ταῦτα γάρ φησιν ὁ ιϑ'. cur. τῆς γ΄. τῶν ᾿Ινστιτούτων. ᾿Ενταῦϑα οὖν ἄνηβον τὸν ἰμφάντα

᾿ νοητέον τὸν μηδὲ λαλεῖν δυνάμενον. 5. Ζήτει τούτου τοῦ τιτ. κεφ. πγ΄. λέγον: μηδὲν ἀδικείτω τὸν νέον ἣ κουράτωρ ἣ ἐπίτροπος συμφωνῶν πρὸς τὸν τούτου χρεώστην καὶ τὸ χρέος 15 ἀπομειῶν. ᾿Αλλὰ μὴν οὐδ᾽ ὁ κουράτωρ τῆς πόλεως δύναται χρέος αὐτῷ συγχωρεῖν, ὡς κεφ. λζ΄. τούτου τοῦ τίτλου. "O δέ φησιν ὁ Παπιανὸς ἐν τῷ πγ΄. κεφ.; ὅτι οὐκ ἔρρωται, νόει, ὅταν ἄνευ αὐϑεντίας τοῦ νέου τοῦτο ἐποίησεν, ἵνα μὴ ἐναντιωϑῇ τῷ κ΄. vut. τῆς α΄. τῶν ᾿Ινστιτούτων. “Ὅταν γὰρ μετὰ αὐϑεντίας τοῦ νέου γένηται, ἔρρωται μὲν τὸ πραχϑέν, διὰ δὲ ἀποκαταστάσεως 20 ἀνατρέπεται, ὡς Bip. να΄. τιτ. β΄. κεφ. ζ΄. τὸ τέλος. Ζήτει καὶ κεφ. ιε΄. τούτου τοῦ τίτλου λέγον, ὅτι τὸ τοῦ ἐπιτρόπου ὠφελεῖ σύμφωνον τὸν ἄνηβον᾽ ὃ δεῖ γοεῖν, κἂν μόνος ὁ ἐπίτροπος ἄνευ τῆς τοῦ ἀνήβου αὐϑεντίας ἐποίησε τὸ σύμφωνον. Ζήτει xal βιβ. «ι΄.» τιτ. ιε΄. 6. Ἡνίκα δὲ ἀπὸ πράγματος ἀγωγὴ φέρεται, καὶ ὁ ἄνηβος καὶ ὁ μαινόμενος Hb X 25 ἐνέχεται χωρὶς αὐθεντίας τῶν κηδεμόνων, ὡς ὅτε κοινὸν ἀγρὸν ἔχω μετ᾽ 614 αὐτοῦ καὶ δαπανήσω εἰς αὐτόν, εἰ ὁ ἄνηβος ζημίαν εἰς αὐτὸν ποιῇ᾽ ἐνέχεται γάρ μοι τῷ κομονιοβιδοῦνδο, ὡς βιβ. νβ΄. κεφ. με΄. 1. Καλῶς φησιν, καταβάλλεται τῷ πουπίλλῳ τὸ χρέος μετὰ αὐϑεντίας τοῦ ἐπιτρόπου᾽ οὐκ ἄλλως δὲ τοῦτο γίνεται, εἰ μή γε πρότερον εἰςόδου γενομένης 80 εἰς δικαστήριον ὁ ἄρχων ἐπιτρέπει τὴν καταβολὴν γενέσϑαι᾽ τότε γὰρ ὁ καταβαλὼν οὐδεμίαν λοιπὸν ἐναγωγὴν εὐλαβεῖται, ὡς βιβ. λη΄. τιτ. 9°. κεφ. λη΄., ὑπεξῃρημένων μέντοι -τῶν ἀπὸ προςόδων 7) ἐνοικίων χρεωστουμένων τῷ vf: ταῦτα γὰρ καὶ χωρὶς ἀρχικῆς κελεύσεως καταβάλλονται, ὡς τὸ αὐτό φησιν κεφ. Ἔτι ὑπεξῃρημένων καὶ τῶν τόκων, εἰ unte ἐκ πλειόνων 35 τῶν δύο ἐνιαυτῶν χρεωστεῖται, μηδὲ ὑπερβαίνουσι τὰ ρ΄. νομίσματα, ὡς κεφ. 12

τὸν

per’ αὐτὸν

μηδὲ:

|

Ca

τοῦ

μηδὲ

|

15

ἀπομειῶν:

29 γενομένης: Ca γενομένου

Ca ἀπομιῶν

|

25

μετ᾽

αὐτοῦ:

Ca

LIB. XI — TIT. I (CA)

271

αὐτοῦ μ΄. ᾿Αλλ᾽ οὐδὲ κληρονομία ἣ διακατοχὴ ἄνευ τῆς τοῦ ἐπιτρόπου αὐϑεντίας δύναται καταδέχεσϑαι, ὡς βιβ. α΄. τῶν ᾿Ινστιτούτ. τιτ. κ΄. Μετὰ δὲ αὐϑεντίας τοῦ ἐπιτρόπου ἐρρωμένως τὸ χρέος συγχωρεῖ, ἔχει δὲ ἀποκατάστασιν. 8. Τοῦ ᾿Ανωνύμου. Κληρονομίαν 5 Ἵνστιτ. α΄. τιτ. κα΄. (8 1).

γὰρ

χωρὶς

αὐτοῦ

οὐ καταδέχεται,

ὡς

9. Κυρίλλου. "Exi ὠφελείᾳ τοῦ ἀσώτου καὶ τοῦ μαινομένου καλῶς πακτεύει ὁ κουράτωρ αὐτοῦ, οὐ μὴν ἐπὶ βλάβῃ.

10.

Τοῦ ᾿Ανωνύμου. Τοῦτο αὐτὸ ἐπὶ τοῦ παντὸς xoupáropoc, ὡς βιβ. β΄.

ToU Κωδ. «vr. γ΄. διατ. χβ΄. καὶ τούτου τοῦ ctr. dry. ιε΄. περὶ ἐπιτροπείων. 1

1].

'Eàv

υἱὸς

ὑπεξούσιος

ἣ. οἰκέτης

πακτεύσῃ

πρός

τινα

οὕτως

οὐκ

e

οι

ἀπαιτῶ σε τὸ χρέος, ἀνίσχυρον τὸ πάχτον ὡς περιττόν, ἐπειδή, κἂν μὴ ἐπάκτευσαν, οὐκ ἠδύναντο κινεῖν. "Emi δὲ τῆς ἰνιουριάρουμ, ἣν καὶ ὁ ὑπεξούσιος δύναται κινεῖν, καλῶς πακτεύσει καὶ ὁ ὑπεξούσιος, ὅτι οὐ κινῶ τὴν ἰνιουριάρουμ, x«i ἔρρωται τὸ πάκτον xal ἀντίκειται ἣ τοῦ πάκτου παραγραφὴ αὐτῷ τῷ 1 ὑπεξουσίῳ μόνῳ, οὐκέτι δὲ καὶ τῷ πατρί. Τοῦτο γὰρ μανϑάνεις ἐν τῷ λ΄. διγ. τοῦ παρόντος τίτλου. Ταῦτα μὲν οὖν, ἔνϑα εἶπον πακτεύοντες ὁ υἱὸς ἣ ὁ οἰκέτης, οὐκ ἀπαιτῶ σε. Εἰ γὰρ lv ῥὲμ τὸ πάκτον ἐποίησαν, οἷον οὐκ ἀπαιτηϑήσεται τὸ χρέος, ἔρρωται μὲν τὸ πάκτον καὶ ἀντίκειται τῷ πατρὶ καὶ τῷ δεσπότῃ, πλὴν οὐχ ἁπλῶς οὐδ᾽ ὡς ἔτυχεν, ἀλλ’ ἡνίκα καὶ λιβέραν ἔχουσι πεκουλίου 2 ἀδμινιστρατίονα, καὶ ἐπὶ συναλλάγματι πεκουλιαρίῳ τὸ πάκτον ἐγένετο. Καὶ τοῦτο δὲ οὐχ ἁπλῶς, ἀλλὰ μετὰ τῆς ἐπιφερομένης διαστίξεως. ᾿Οπότε γὰρ συνωμολόγητο τὸ εἰρημένον τῷ ᾿Ιουλιανῷ, ὅτι, κἂν λιβέραν τις ἔχῃ πεκουλίου ἀδμινιστρατίονα συγχεχωρημένην αὐτῷ παρὰ τοῦ δεσπότου ἣ τοῦ πατρός, οὐκ ἔχει δίκαιον τοῦ δωρεῖσϑαι, ἀκόλουθόν ἐστι λέγειν, ὅτι 26 ἐν ᾧ δωρουμένου αἰτίᾳ συνεφώνησε τὸ χρέος μὴ ἀπαιτεῖσϑαι, οὐκ ὀφείλει τὸ πάκτον ἐρρῶσϑαι τὸ γεγονός. Εἰ δὲ ὑπὲρ τούτου τοῦ πάκτου δέδοταί τι αὐτῷ, HbI δι’ οὗ πλέον τι ἣ οὐκ ἔλαττον τῶν συγκεχωρημένων ἔτυχεν εἰληφώς, ἵνα, ἐπὶ 615 τούτῳ παχτεύσῃ, τότε τὸ σύμφωνον ἔρρωται. Καὶ ἁπλῶς εἰπεῖν χρὴ τὸν ὑπεξούσιον ἣ τὸν οἰκέτην πάκτον ποιοῦντα συγχωρητικὸν καὶ ἐλευϑέραν 80 ἔχειν πεκουλίου ἀδμινιστρατίονα, καὶ ἐπὶ πεκουλιαρίῳ συναλλάγματι τὸ πάκτον ποιεῖν, προςέτι δὲ καὶ μὴ δονάνδι καῦσα τὸ χρέος παραχωρεῖν, ἀλλ᾽ en’ ἀντιδώρῳ μείζονι τοῦ χρέους ἢ μὴ ἐλάττονι. ᾿Ανάγνωθι δὲ τὸ λ΄. διγ. τοῦ παρόντος τίτλου μὴ ϑαυμάζων, εἰ μηδὲ ὁ ἔχων λιβέραν πεκουλίου ἀδμινιστρατίονα δύναται δωρεῖσϑαι, πλὴν εἰ μὴ En’ ἀντιδώρῳ μείζονι ἢ οὐκ 11

ἐπάκτευσαν:

Ca

ἐπάκευσαν

|

13

πακτεύσει:

Ca κινεῖ πακτεύσει

272

LIB. XI — TIT. I (CA)

ἐλάττονι. Διδοὺς γὰρ λιβέραν πεκουλίου ἀδμινιστρίονα ὁ πατὴρ ἢ ὁ δεσπότης δοκεῖ λέγειν" ὡς φρόνιμος καὶ συνετὸς διοίκησόν σου τὸ πεκούλιον. Συνετοῦ δὲ οὐκ ἔστι τὸ δωρεῖσϑαι,

ὡς ἔτυχεν᾽

ὅπερ

ἔστι μαϑεῖν

ἐξ ὧν

ὁ Οὐλπιανὸς

ἐν τῷ γ΄. τῶν δὲ ῥέβους Bi. τιτ. τελευτ. διγ. γ΄. (14, 6, 3 8 5 λϑ'΄. Big. τῶν Διγ. τιτ. ε΄. Bw. ζ΄. φησίν. ᾿ΑνάγνωἙθι δὲ καὶ ἐν τῶν ᾿Αντιπαπιανοῦ μονοβίβλων τιτ. γ΄. τὸ α΄. τοῦ τιτ. διγ. περὶ τῶν δωρεῶν, ὅσαι γίνονται παρὰ ὑπεξουσίων, πλατύτερον βιβ. λϑ΄. τιτ. παρατελευτ. διγ. ζ΄.

39) καὶ ἐν τῷ τῷ α΄. βιβλίῳ εἰδώς, ὅτι τὰ τετρακτάϊσται

12. Κυρίλλουι Ἐὰν δοῦλος ἣ ὑπεξούσιος περσοναλίως παχτεύσωσι μὴ 10 ἀπαιτεῖν, οὐκ ἔρρωται τὸ πάκτον᾽ εἰ δὲ iv ῥέμ, ἔρρωται, ἐὰν ἔχωσι λιβέραν πεκουλίου ἀδμινιστρατίονα καὶ πεκουλιάριόν ἐστι τὸ χρέος καὶ μὴ δωρουμένων ψυχῇ πακτεύσωσι. Οὔτε γὰρ ὁ ἔχων λιβέραν πεκουλίου διοίκησιν δύναται δωρεῖσϑαι. Εἰ δὲ ἐπὶ ἀντιδώρῳ μείζονι ἢ οὐκ ἐλάττονι, ἔρρωται. 13. Τοῦ ᾿Ανωνύμου. 'O δοῦλος κεχρεωστημένος παρὰ τοῦ ἔχοντος ἐπ᾽ 15 αὐτῷ χρῆσιν, δύναται διὰ πάκτου αὐτὸν ἐλευϑεροῦν, ὡς βιβ. us’. τιτ. γ΄.

διγ. ξγ΄. 14. Δύναται μέντοι συγχωρεῖν τὴν περὶ ὕβρεως ὁ υἱός, ἣν καὶ δύναται κινεῖν, καὶ ἀντίκειται αὐτῷ ἧ παραγραφῇ, οὐ μὴν καὶ τῷ πατρὶ περὶ τὴν ἀγωγήν, ἣν ἔχει ἐκ τοῦ ὑβρισϑῆναι τὸν υἱόν. 20

15. Οὔτε γὰρ δύνανται δωρεῖσϑαι, οὔτε ὑποθήκην λύειν, κἂν λιβέραν ἔχωσιν πεκουλίου διοίκησιν, ἣ τοῦ πεκουλίου ἦν τὸ δωρούμενον ἢ ὑποϑήκη, εἰ μὴ ἐπ᾿ ἀντιδώρῳ ἴσῳ ἣ μείζονι, # εἰ μὴ τίμημα λάβωσι ὑπὲρ τοῦ συμφώνου, ὡς βιβ. κε΄. τιτ. η΄. κεφ. η΄. ϑεμ. ς΄. ᾿Αλλ᾽ οὔτε ὑποτιϑέναι δύναται δοῦλος πρᾶγμα ἄκοντος ἣ ἀγνοοῦντος τοῦ δεσπότου, ὡς τιτ. δ΄. αὐτοῦ κεφ. ια΄.

25 ϑεμ.

a’., οὔτε

υἱὸς

ὑπεξούσιος

ἢ δοῦλος

ὑπὲρ

ἄλλου

πρᾶγμα

πεκουλιάριον

ἰσχυρῶς ὑποτίϑεται, x&v ἔχῃ ἐλευϑέραν διοίκησιν, ὥςπερ οὔτε δωρεῖται, ὡς xeg. α΄. Seu. β΄. τοῦ αὐτοῦ cur. 'O γὰρ ὑπεξούσιος, κἂν ἐπιτραπῇ διοικεῖν τὸ πεκούλιον, οὐ καλῶς δωρεῖται ἄνευ εὐλόγου αἰτίας, εἰ μὴ καὶ τοῦτο ἐπετράπη ἣ ἀξιωματικὸς ὧν οὐκ ἐκωλύϑη δωρεῖσϑαι" ϑανάτου δὲ 30 αἰτίᾳ μὴ δωρείσϑω ἄνευ γνώμης τοῦ πατρός, κἂν ἐπετράπη δωρεῖσϑαι γενικῶς, εἰ μὴ ἰδιόκτητον ἔχει πεκούλιον 3) ὡςανεὶ ἰδιόκτητον. ᾿Εὰν γὰρ κελεύσει τοῦ πατρὸς δωρήσηται, ὁ πατὴρ δωρεῖσϑαι δοκεῖ, ὡς κεφ. ζ΄. καὶ 9°. ϑεμ. γ΄. 5 cv. ε΄.: Ca βιβ. ε΄. | 9 Cyrilli nomen in margine additum est. | 11 δωρουμένων: Ca δορουμένη | 21 ἔχωσιν: Ca ἔχω | 24 ἄκοντος 3) ἀγνοοῦντος: Ca ἄκοντ. ἀγνοοῦντα τὰ | 25 πεκουλιάριον: Ca πεχουλιαρίου | 26 ἐλευϑέραν: Ca ἐλευϑερίαν | 28 εὐλόγου: Ca -εὐλόγως

LIB. XI — TIT. I (CA)

273

τοῦ κζ΄. βιβ. ver. a’. Συμφωνῶν μέντοι ὁ υἱὸς ἄνευ εἰδήσεως τοῦ πατρὸς πρὸς τὸν τοῦ πατρὸς χρεώστην 7) καὶ ὑποδεχόμενος παρ᾽ αὐτοῦ τὸ χρέος οὐκ ἀναιρεῖ τὴν ἁρμόζουσαν τῷ πατρὶ ἀγωγήν, ὡς κεφ. πδ΄. τούτου τοῦ τιτ. ᾽Εὰν μέντοι ἄνηβός τινος οἰκέτης ἐλευϑέραν ἔχων

πεκουλίου

διοίκησιν πράξῃ

5 τι, οὐκ ἀποκαϑίσταται ὁ δεσπότης αὐτοῦ τέλειος ὦν, x&v δι᾽ αὐτοῦ συνήλλαξεν, ὡς Bi. ι΄. τιτ. δ΄. ϑεμ. τελευτ. 16. Διὰ τοῦτο δὲ οὐ δύναται δωρεῖσϑαι, εἰ μὴ ἐπ᾽ ἀντιδώρῳ ἴσῳ ἣ μείζονι, ἐπειδὴ ὁ πατὴρ διδοὺς ἐλευϑέραν πεκουλίου διοίκησιν δοκεῖ λέγειν: ὡς φρόνιμος διοικήσῃ σου τὸ πεκούλιον. Συνετοῦ δὲ οὐκ ἔστι τὸ δωῤεῖσϑαι, ὡς ἔτυχεν,

10 ὡς κεφ. γ΄. deu. α΄. τοῦ δ΄. τιτ. τοῦ wy. βιβ. 17". Ὑπεναντίον δὲ τοῦ ἀεδιλίου νόμου δυνάμεϑα συμφωνεῖν, καὶ ἐξ HbI ἀρχῆς τοῦ συναλλάγματος, καὶ μετὰ ταῦτα, ὡς κεφ. λα΄. τούτου τοῦ τιτ. 511 18". Τὸ μέντοι ὑπὲρ τῶν ἀφηλίκων εἰσενεχϑὲν οὐδέποτε κατ᾽ αὐτῶν Hb] εἰσάγεται, ὡς [βιβ.] η΄. τιτ. α΄. κεφ. β΄. διὰ τὸν ἐν τῷ λε΄. κεφ. τοῦ α΄. 514 15 τιτ. τοῦ β΄. βιβ. κείμενον κανόνα τὸν λέγοντα᾽ τὰ ὑπέρ τινος εἰσενεχϑέντα κατ᾽ αὐτοῦ οὐχ ἑρμηνεύονται. 19*. Ζήτει βιβ. μζ΄. τιτ. α΄. κεφ. ζ΄., 6 qot: ὁ ὑπεξούσιος, κἂν ἐπιτραπῇ Hb I διουκεῖν τὸ πεκούλιον, οὐ καλῶς δωρεῖται ἄνευ εὐλόγου αἰτίας, εἰ μὴ καὶ 915 τοῦτο ἐπετράπη ἣ ἀξιωματικὸς ὧν οὐκ ἐκωλύϑη δωρεῖσϑαι, ϑανάτου δὲ 20 αἰτίᾳ μὴ δωρεῖσϑαι ἄνευ γνώμης τοῦ πατρός, κἂν ἐπετράπη δωρεῖσϑαι γενικῶς, εἰ μὴ ἰδιόκτητον ἔχει πεκούλιον 7jEA ὡςανεὶ ἰδιόκτητον.

B XI, 1, 29 — D II, 14, 29. 1. Ei γὰρ μετὰ ταῦτα γέγονεν, οὐκ Éopc av οὐ γὰρ δύναται ὁ οἰκέτης Hb 1 χείρονα τὴν αἵρεσιν τοῦ δεσπότου ποιεῖν, εἰ καὶ ἐν ἀρχῇ τοῦ συναλλάγματος 916 25 δύναται. Χεῖρον γάρ ἐστι τὸ μετὰ τὴν γένεσιν ἀλλόκοτον γενόμενον. "Ev9a μὲν οὖν ἐν ἀρχῇ τοῦ συναλλάγματος βλάπτον τι συνεφώνησε τὸν δεσπότην, οὐκ. ἔστι χεῖρον τοῦτο᾽ 7] γὰρ γένεσις αὐτοῦ τοιαύτη γέγονε καὶ βεβαρημένην προςεπόρισε τῷ δεσπότῃ τὴν ἀγωγήν. Ἔνϑα δὲ μεταγενέστερον πάκτον γέγονε πρὸς βλάβην τοῦ δεσπότου, τότε χείρων I) τοῦ δεσπότου αἵρεσις γέγονεν. 30 Οὐδὲ γὰρ ἦν xal ἣ γένεσις τοιαύτη ἐπειδὴ γὰρ ἔφϑασεν ἅπαξ αὐτῷ προςπορισϑῆναι καϑαρῶς ἣ ἀγωγή, ἐὰν τὸ πάκτον δεχϑῇ, χείρων γίνεται ἡ αἵρεσις τοῦ δεσπότου περὶ τῆς ἀγωγῆς. Διὰ τοῦτο γὰρ καὶ ἣ ὑπεξουσία καλῶς συμφωνεῖ πρὸς τὸν ἴδιον ἄνδρα μὴ ἀπαιτῆσαι τὴν προῖκα, ὅταν δηλαδὴ γένηται αὐτεξουσία. Εἰ γὰρ εἶπεν ἔτι ὑπεξουσία οὖσα, οὐκ ἔρρωται. Ἐπειδὴ γὰρ 31

αἵρεσις:

SCHELTEMA,

Ca

ἀναίρεσις

Basilica, I.

|

32 ὑπεξουσία:

Ca επεξουσία 18

274

LIB. XI — TIT. I (CA)

αὐτῆς καὶ τοῦ πατρός ἐστιν ἣ προίξ, εἴγε τέως παρ᾽ αὐτοῦ ἐδόϑη, δοκεῖ χείρονα τὴν αἵρεσιν τοῦ πατρὸς ποιεῖν, καὶ διὰ τοῦτο οὐκ ἔρρωται κατὰ τὸ β΄. ϑεμ. τοῦ κα΄. κεφ. τούτου τοῦ τίτλου. Ναὶ μὴν οὐδὲ ἐὰν δεσπότου δανείσαντος ἢ ἐξ ἄλλου τινὸς συναλλάγματος ἔχοντος χρεώστην ὁ οἰκέτης τούτου τοῦ 5 δανειστοῦ τῷ χρεώστῃ σύμφωνον ἐποίησεν 7) περὶ τοῦ μηδ᾽ ὅλως ἀπαιτηϑῆναι τὸ χρέος ἣ περὶ τοῦ μετὰ χρόνον, δύναται κἐχρῆσϑαι κατὰ τοῦ δεσπότου ὁ χρεώστης τῷ συμφώνῳ᾽ ὁ γὰρ δοῦλος βελτίονα τὴν αἵρεσιν τοῦ δεσπότου, οὐ μὴν χείρονα δύναται ποιεῖν, ὡς κεφ. ξδ΄. τούτου τοῦ τιτ. 2. Εἰ μὲν ἐπὶ πεκουλιαρίῳ συναλλάγματι ἐποίησεν πάκτον συγχωρητικὸν 10 ὁ υἱὸς 3j ὁ οἰκέτης, κρατεῖ κατὰ τὸ προλαβὸν ἡμῖν εἰρημένον διγέστον. Εἰ δὲ δοῦλος δισπενσάτωρ δανείσας δομινικὰ χρήματα ποιήσει iv ῥὲμ πάκτον, ὅτι τυχὸν οὐκ ἀπαιτηϑήσεται τὸ χρέος, ἐπ᾽ ἀντιδώρῳ δηλονότι μείζονι ἢ οὐκ ἐλάττονι (κἀνταῦϑα γὰρ ἕλκε τὴν ἀρτίως εἰρημένην διάστιξιν), εἰ μὲν ἐν ἀρχῇ τοῦ συναλλάγματος τὸ πάκτον ἐγίνετο, ἔρρωται, καὶ κινῶν ὁ δεσπότης 15 ἐκβάλλεται παραγραφῇ᾽ εἰ δὲ μετὰ ταῦτα γέγονεν, οὐκ ἔρρωται. Κανὼν γάρ ἐστιν ὁ λέγων μὴ δύνασϑαι τὸν οἰκέτην χείρονα τοῦ δεσπότου τὴν αἵρεσιν ποιεῖν. Πῶς οὖν ἔδοξε τὸ ἐν ἀρχῇ τοῦ συναλλάγματος γενόμενον πάκτον ποιεῖν χείρονα τοῦ δεσπότου τὴν αἵρεσιν; Ἤδη σοι τοῦτο καὶ ἐν τῷ κα΄. διγ. τοῦ παρόντος τιτ. παραδέδοται, ὅτι χεῖρόν ἐστιν, ὅπερ μετὰ τὴν αἵρεσιν ἀλλόκοτον 30 γίνεται, καὶ ἔνϑα μὲν ἐν ἀρχῇ τοῦ συναλλάγματος τὸ πάκτον ἐγένετο, τετρωμένην, ὡς εἴρηται, καὶ τῷ πάκτῳ βεβαρημένην προζεπόρισε τῷ δεσπότῃ τὴν ἀγωγήν. Ἔνϑα δὲ μεταγενέστερον πάκτον ἐγένετο, ἐπειδὴ ἔφϑασεν ἅπαξ καϑαρῶς αὐτῷ προςπορισϑῆναι ἣ ἀγωγή, ἐὰν τὸ πάκτον δεξώμεϑα, χείρων γίνεται τοῦ δεσπότου ἣ αἵρεσις περὶ αὐτὴν δηλονότι τὴν ἀγωγήν᾽ ἀνελόντι 25 τοίνυν εἰπεῖν, εἰ μὲν πεκουλιάριον ἦν τὸ συνάλλαγμα, κρατεῖ τὸ ὅτι δήποτε πάκτον μετὰ τῆς εἰρημένης διαστίξεως" εἰ δὲ δεσποτικόν, τότε κρατεῖ τὸ γενόμενον σύμφωνον, ὅτε ἐν ἀρχῇ γεγένηται τοῦ συναλλάγματος, πάλιν ἐπ᾽ ἀντιδώρῳ, καϑάπερ εἴρηται, μείζονι ἢ οὐκ ἐλάττονι. 3. Κυρίλλου. Εἰ τὸ πάκτον ὁ δεσποτικὰ δανείζων χρήματα ἐξ κοντονέκτι 30 ἐποίησεν, ἔρρωται. 4*. Σημείωσαι, ὅτι ὁ δοῦλος τετραπλοῦς ἐστιν ἣ γὰρ δοῦλός ἐστιν ἁπλῶς, ἢ δοῦλος ἔχων πεκούλιον, ἣ ἔχων μὲν καὶ πεκούλιον, ἔχων δὲ καὶ ἐπ᾽ αὐτῷ ἐλευϑέραν διοίκησιν, ἣ δεπενσάτωρ. Καὶ ὁ μὲν πεκούλιον μόνον ἔχων δοῦλος διαφέρει τοῦ ἁπλῶς δούλου μόνον, καϑὼς οὗτος βικαρίους δούλους καὶ ἄλογα 1 χείρονα: Ca χεῖρον | 5 τῷ χρεώστῃ: Ca τοῦ χρεώστῃ | 14 συναλλάγματος: Ca συναλάγματος 15 παραγραφῇ: Ca παραγραφή | 17 ἔδοξε: Ca ἔδοξω | 26 δεσποτικόν:

Ca δεσποτικὴν

LIB. XI — TIT. I (CA)

275

xal ἕτερα Trpóc τιΐ μὲν αὐτοῦ, συναλλάσσειν δὲ οὐ δύναται, καϑὸ πάλιν τούτου διαφέρει ὁ καὶ ἐλευϑέραν ἔχων ἐπὶ τῷ πεκουλίῳ διοίκησιν. Αὐτοῦ τούτου δὲ πάλιν διαφέρει ὁ δεπονσάτωρ, ἤγουν ᾧτινι ἀποδημῶν ὁ κύριος αὐτοῦ ἐμπιστεύσει τὴν ἅπασαν αὐτοῦ περιουσίαν᾽ διότι οὗτος μὲν δύναται καὶ χείρονα M » m , 3 vn 7 rA “κα SN ὃ ποιεῖν τὴν αἵρεσιν τοῦ κυρίου αὐτοῦ, el μὴ καὶ τῷ Παλαίῳ οὕτω δοκεῖ" ὁ δὲ ἔχων ἐλευϑέραν πεκουλίου διοίκησιν οὐ δύναται.

B XI, 1, 30 = D II, 14, 30. 1. Δύναται δὲ xal ὁ πατὴρ τὴν τοιαύτην δωρεῖσϑαι ἀγωγήν, καὶ οὐ δύναται ὁ υἱὸς κινεῖν, εἰ μὴ ἄρα εὐτελής ἐστιν ὁ πατήρ, ἣ τοιοῦτος, ὥςτε 10 χρήζειν κουράτωρος, ὁ δὲ υἱὸς σεμνός, ὡς τὸ ζ΄. κεφ. τὸ ι΄. Seu. τοῦ κα΄. τιτ. Hb I τοῦῦ ξ΄.ξ΄ βιβ. » 2. Ἐπειδὴ τὸν υἱὸν ἢ τὸν προςώπου τοῦ 15 ὁ ὑπεξούσιος

ἐν τῷ x9'. Bw. φϑάσαντες εἴπομεν ἀδιαστίκτως μὴ δύνασϑαι οἰκέτην πακτεύειν, ὅτι οὐκ ἀπαιτεῖ τὸ χρέος, ἴδωμεν ἐπὶ τοῦ υἱοῦ, μὴ ἄρα ἔσϑ᾽ ὅτε τὸ τοιοῦτον σύμφωνον ἔρρωται. Δύναται ἔσϑ᾽ ὅτε κινεῖν ἀγωγήν, οἷον τὴν ἰνιουριάρουμ᾽ ἀλλ᾽ ἐπειδὴ

διὰ τὴν ὕβριν τὴν γενομένην τῷ ὑπεξουσίῳ παιδὶ καὶ ὁ πατὴρ ἔχει ἀγωγήν, ἀμφιβαλεῖν οὐ χρή, ὅτι τὸ παρὰ τοῦ ὑπεξουσίου γενόμενον πάκτον οὐ προἈριματίζει τὸν πατέρα βουλόμενον τὴν ἁρμόσασαν αὐτῷ οἰκείῳ ὀνόματι κινεῖν lvtouptápum. Καὶ ἁπλῶς εἰπεῖν, ἡνίκα πακτεύῃ περὶ ἀγωγῆς ὑπεξούσιος, 20 ἣν καὶ ὑπεξούσιος ὧν δύναται κινεῖν, οἷον περὶ τῆς ἰνιουριάρουτι, ὅτι ταύτην οὐ κινεῖ, ἔρρωται τὸ πάκτον, καὶ κινῶν ὁ ὑπεξούσιος ἐκβάλλεται παραγραφῇ. Ὃ μέντοι πατὴρ κινεῖ τὴν ἰνιουριάρουμηῃ σοῦο “νόμινε᾽ παιδὸς γὰρ ὑβρισϑέντος ἁρμόττει καὶ τῷ πατρὶ ἡ lvtouptápoum, καὶ οὐ προκχριματίζεται ὑπὸ τοῦ πάκτου τοῦ γενομένου παρὰ τοῦ ὑβρισϑέντος ὑπεξουσίου παιδός. Βλέπε, 25 πῶς εἶπον, ἐὰν πακτεύσῃ περὶ ἀγωγῆς, ἦν καὶ ὑπεξούσιος ὧν ἔτι δύναται κινεῖν. Διὰ τοῦτο γάρ, ἔνϑα δανείσας 7) καὶ ἄλλο συνάλλαγμα ϑέμενος πακτεύῃ μὴ ἀπαιτεῖν, οὐκ ἔρρωται τὸ πάκτον, ὡς ἔγνως ἐν τῷ κη΄. διγ. τοῦ παρόντος τίτλου, ἐπειδή, κἂν μὴ τὸ πάκτον ἐποίησεν, οὐκ ἠδύνατο τὰς ἐπὶ τοῦ συναλλάγματος κινεῖν ἀγωγάς. 30

3,

Κυρίλλου. Ἔνϑα

δύναται κινεῖν ὁ ὑπεξούσιος,

καλῶς πακτεύει" τὴν μέντοι ἁρμόσασαν τῷ πατρὶ

ὡς ἐπὶ τῆς ἰνιουριάρουμ,,

ἰνιουριάρουμ οὐκ ἀναιρεῖ.

4. Τοῦ ᾿Ανωνύμου. ᾿Ανάγνωθι διγ. κα΄. Seg. γ΄. καὶ διγ. κη΄. den. γ΄. «καὶ βιβ. γ΄.» mec. γ΄. διγ. η΄. Ἔχει δὲ καὶ ἄλλας ἀγωγὰς ὁ ὑπεξούσιος, ὡς

ἔγνως τιτ. δ΄. διγ. ιβ΄. 1 ἱπρὸς ctf: 16... προστηςρεῖν» ῦ

5 Παλαίῳ:

Ca ma?

276

5.

LIB. XI — TIT. 1 (CA)

"E&v μέντοι ἄπεστιν ὁ πατὴρ καὶ οὐκ ἔχῃ τὸν κινήσοντα προκουράτωρα,

αὐτὸς ὁ ὑπεξούσιος ἐπιτρέπεται τῆς αἰτίας διαγινωσκομένης κινεῖν, ὡς βιβ. ξ΄.

τιτ. κα΄. κεφ. tg. ϑεμ. α΄. Εἰ δὲ καὶ παρὼν ὁ πατὴρ οὐ δύναται κινεῖν, ὡς μαινόμενος ἣ ἄλλως παραφρονῶν, καλῶς κινεῖ ὁ υἱός, ὡς τὸ β΄. αὐτοῦ dep. 5 φησίν. Εἰ δὲ μετὰ προκάταρξιν ὁ πατὴρ ἀπολειφϑῇ, ἢ τὴν ἐπεξέλευσιν τῆς δίκης ῥαθυμήσῃ, τῆς αἰτίας διαγινωσκομένης μεταφέρεται εἰς τὸν υἱόν. Τὸ αὐτό, κἂν αὐτεξούσιος ὁ υἱὸς γένηται μετὰ προκάταρξιν τοῦ πατρός, ὡς τὸ γ΄. αὐτοῦ ϑεμ. φησίν. 'O μέντοι ἐντολεὺς τοῦ πατρὸς εἰς τὸ κινῆσαι προτιμᾶται τοῦ ὑβρισϑέντος υἱοῦ. Εἰ μέντοι ῥᾳϑυμήσει f) συμπαίζει ὁ ἐντολεὺς 10 τῷ ὑβρίσαντι, ὁ υἱὸς κινεῖ τὴν περὶ ὕβρεως, ὡς τὸ δ΄. αὐτοῦ ϑεμ. φησίν᾽ ζήτει καὶ τὰ ἑξῆς ϑέματα πάντα τοῦ κεφ.

6. 'E&v τις ὀφειλόμενος παρὰ Τιτίου φανέραν ποσότητα ἐπερωτήσῃ ταύτην κατὰ νοβατίονα οἰκέτην Σεΐου τινός, ἴδωμεν, εἰ κινῶν κατὰ Τιτίου δύναται ἢ καὶ ὀφείλει ἐκβάλλεσϑαι παραγραφῇ, ἐπειδὴ δοκεῖ παχτεύειν 15 σιωπηρῶς μὴ ἀπαιτεῖν Τίτιον τὴν ποσότητα τὴν ἐποφειλομένην αὐτῷ. Φησὶ τοίνυν ὁ ᾿Ιουλιανός τότε αὐτὸν ἐκβάλλεσϑαι παραγραφῇ, ὅταν ἠδύνατο κινῆσαι τὴν δὲ πεχούλιο κατὰ τοῦ δεσπότου τοῦ ἐπερωτηϑέντος οἰκέτου, τουτέστιν, ὅταν ἐχρεώστει ὁ οἰκέτης Τιτίῳ, ὑπὲρ οὗ καὶ ἐπηρωτήϑη, καὶ τοσαῦτα ἐχρεώστει, ὅσα καὶ ὡμολόγησεν. Εἰ γὰρ τυχὸν ἑβδομήκοντα νομίσματα 30 χρεωστῶν ὁ οἰκέτης Τιτίῳ ἐπηρωτήϑη μοι παρασχεῖν ὑπὲρ αὐτοῦ, ὅσα καὶ ἐχρεώστει μοι Τίτιος, ἐπὶ λ΄. καὶ μόνοις νομίσμασιν, ἐφ᾽ οἷς καὶ ἰντερχέδευσεν ἤτοι παρενέβαλεν ἑαυτὸν ὁ οἰκέτης, κινεῖ κατ᾽ αὐτοῦ. Εἰ δὲ ὑπὲρ αἰτίας καὶ μηδὲν αὐτῷ διαφερούσης ἰντερκέδευσεν, ἄχρηστος ἣ ἐπερώτησις, καὶ κινῶν κατὰ

Τιτίου περὶ τῶν λ΄. νομισμάτων οὐκ ἐκβάλλεται παραγραφῇ. Ταῦτα μὲν οὖν,

Hh I

25 ἔνϑα χρεωστῶν ὁ οἰκέτης Τιτίῳ παρενέβαλεν ἑαυτὸν καὶ ἐπηρωτήϑη ὑπὲρ αὐτοῦ. 618 Εἰ μέντοι ὡς ἐγγυητὴς παρενέβαλεν ἑαυτὸν ἐξ αἰτίας, ἐξ ἧς οὐ δίδοται κατὰ τοῦ δεσπότου δὲ πεκούλιο, τουτέστιν, εἰ μηδὲν ὀφείλων Τιτίῳ παρενέβαλεν ἑαυτὸν καὶ ἐπηρωτήϑη τυχόν, 7) καὶ ἐνηγγυήσατο αὐτόν, οὐ κωλυϑήσεται ὁ ἐπερωτήσας κατὰ Τιτίου κινεῖν. Εἰ δὲ καὶ ἐλεύϑερον ἐνόμιζεν εἶναι τὸν 80 οἰκέτην ὁ ἐπερωτήσας αὐτὸν ὑπὲρ Τιτίου, καὶ οὕτως οὐδὲν ἧττον ἐνδυνάμως κατὰ Τιτίου κινεῖ. Ἔγνως δὲ xai ἐν τῷ τελευταίῳ τίτλῳ τῆς γ΄. τῶν ᾿᾽Ἶνστιτούτων, ὅτι, κἂν δονάνδι ἄνιμο τὸ ἐποφειλόμενον παρ᾽ ἑτέρου χρέος οἰκέτης ἐπερωτηϑῇ, μένει οὐδὲν ἧττον ἐπὶ σχήματος J| κατὰ τοῦ δεβίτορος ἀγωγή. ᾿Ανάγνωϑι δὲ καὶ βιβ. δ΄. τῶν δὲ ῥέβους τιτ. α΄. τὸ γ΄. τοῦ τιτ. διγ. [καὶ τιτ. β΄. 35 χεφ. ιγ΄.], ἔνϑα φησὶν ὁ Οὐλπιανός, ὅτι ὁ ὑπεξούσιος υἱὸς καὶ ὑπὲρ μὴ διαφερούσὴς αἰτίας αὐτῷ παρεμβάλλων ἑαυτὸν. τίκτει κατὰ τοῦ πατρὸς τὴν δὲ πεκούλιο. 7 προκάταρξιν: Ca πρώτην κάταρξιν (ἃ ἣ κατὰ

|

24 λ΄. νομισμάτων; :

(ἃ λη΄.

| 33 ἡ κατὰ:

LIB. XI — TIT. I (CA)

277

7. Κυρίλλου. *O ἐχρεώστεις μοι, ἐπηρώτησα οἰκέτην Τιτίου. ᾿Εὰν δικαίαν αἰτίαν εἶχεν τοῦ παρεμβαλεῖν ἑαυτὸν ὑπὲρ σοῦ ὁ οἰκέτης, ἐξ ἧς τίκτεταί μοι δὲ πεκούλιο, ἐὰν κινήσω κατὰ σοῦ, ἐκβάλλομαι πάκτου παραγραφῇ᾽ εἰ δὲ μὴ ἔχει, μήτε τίκτεταί μοι δὲ πεκούλιο, οὐκ ἐκβάλλομαι κινῶν κατὰ σοῦ. ὅ Ταὐτόν ἐστι, κἂν ἐλεύϑερον αὐτὸν ἐνόμισα. 8. ᾿Ανάγνωϑθϑι βιβ. ιε΄. vor. α΄. διγ. γ΄. ἤτοι βιβ. os. τιτ. ε΄. καὶ τιτ. β΄. χεφ. ιγ΄. καὶ βιβ. ιζ΄. τιτ. α΄. διγ. κς΄. καὶ ᾽Ἴνστιτ. γ΄. τιτ. x’. ἤγουν βιβ. ιδ΄. κεφ. Er’. 9. Πεκούλιόν ἐστι οὐσία φύσει προςκεκυρωμένη ὑπεξουσίῳ κατὰ γνώμην 10 πατρὸς 7| δεσπότου ἐξῃρημένων τῶν φυσικῶν χρεῶν πατρικῶν τε καὶ δεσποτικῶν καὶ τῶν τοῖς συνυπεξουσίοις ἐποφειλομένων. Φυσικὴ μέν, ἐπεὶ κατὰ νόμον οὐσίαν ἔχειν ὁ ὑπεξούσιος οὐ δύναται, κατὰ γνώμην δὲ πατρὸς 7) δεσπότου, ἐπειδὴ εἰ παρὰ γνώμην αὐτῶν ἔχει ὁ δοῦλος ἢ υἱός, οὐ συναριϑμήσεται τῷ πεκουλίῳ. ᾿ξῃρημένων δὲ φυσικῶν χρεῶν προςτίϑεται, ἐπεὶ ἐκεῖνό ἐστι 15 χυρίως πεκούλιον, ὃ χκαταλιμπάνεται μετὰ τῶν φυσικῶν χρεῶν ἐξαίρεσιν. Ἔστιν, ὅτε τὸ τῷ ὑπεξουσίῳ ἐποφειλόμενον χρέος οὐχ ὑπεξαιρεῖται, ὡς ἐπὶ τούτου τοῦ ϑέματος. 'O σὸς οἰκέτης εἶχεν ἐν τῷ πεκουλίῳ οἰκέτην (καὶ ᾿ὁ μὲν προοικέτης λέγεται ὀρδινάριος, ὁ δὲ τοῦ οἰκέτου οἰκέτης βικάριος) ὥςτε οὖν ἄμφω εἰσὶ συνυπεξούσιοι. ᾿Εχρεώστει τοίνυν ὁ σὸς οἰκέτης ἐμοὶ ρ΄. νομίσ20 ματα εἶχε δὲ πεκούλιον ρν΄. νομισμάτων, τουτέστιν εἰσαγομένης καὶ τῆς τοῦ βικαρίου διατιμήσεως. ᾿Εχρεώστεϊι δὲ ὁ ὀρδινάριος τῷ βικαρίῳ νομίσματα ρ΄. 'Evayóusvog σὺ δὲ τῇ δὲ πεκούλιο παρ᾽ ἐμοῦ οὐ δύνασαι λέγειν, ὅτι τὸ πεκούλιον τοῦ οἰκέτου ν΄. ἐστί, καὶ δεῖ με εἰς ν΄. μόνα καταδικασϑῆναι. Τοῦτο γὰρ τὸ χρέος οὐχ ὑπεξαιρεῖται. Καὶ τίς ὁ λογισμός, ἄκουε" ἡνίκα βουλόμεϑα 25 μαϑεῖν τὸ πεκούλιον τοῦ ὀρδιναρίου οἰκέτου, ψηφίζοντες τὰς διατιμήσεις τοῦ πράγματος καὶ τὴν τοῦ βικαρίου ψηφίζομεν. Οὐ δύναται οὖν ὁ βικάριος, ἃ ηὔξησε τὸ πεκούλιον, μειοῦν αὐτὸ διὰ τοῦ χρέους, ἵνα μὴ εὑρεϑῇ τὸ αὐτὸ πρόςωπον δύο ἐναντία ποιοῦν, καὶ αὔξησιν καὶ μείωσιν. "Ἔστιν οὖν ἡ περὶ πεχουλίου γενικὴ ἀντὶ πασῶν τῶν ἀγωγῶν κινουμένη κατὰ τοῦ δεσπότου, 30 οἷον τῆς τριβουτορίου, τῆς κουὸδ ἰούσο, τῆς ἰνστιτουτορίας καὶ τῆς ἐξερκιτορίας. Πλὴν ὁ ἐνάγων, ὃ συμφέρει αὐτῷ, ποιήσει. Ζήτει τιτ. ιζ΄. τῆς δ΄. ἰνστιτ.

xai βιβ. m’. τιτ. ε΄. κεφ. γ΄. deu. ε΄. 10. Τοῦ ᾿Ανωνύμου. ’Avayvası βιβ. ιε΄. cor. α΄. διγ. γ΄. καὶ Buß. ιζ΄. τιτ. “α΄. Bw. κς΄. καὶ ἰνστιτ. γ΄. τιτ. x9.

18 βικάριος: Ca βικαρίου

|

19 ὥστε: Ca ὧτ

|

29 κινουμένη: Ca κινουμένου

278.

Ὃ

LIB. ΧΙ — TIT. I (CA)

11. Κἂν dovavdı &vıno ὁ δοῦλος ἐπερωτηϑῇ, ὡς 'Ivarır. γ΄. τιτ. κϑ'. μὲν ὑπεξούσιος υἱὸς καὶ ὑπὲρ μὴ διαφερούσης αὐτῷ αἰτίας παρεμβάλλων

ἑαυτὸν τίκτει κατὰ τοῦ πατρὸς τὴν δὲ πεκούλιο, ὡς βιβ. ιη΄. τιτ. ε΄. κεφ. γ΄. deu. ε΄. καὶ β΄. Καὶ μετατίϑησι μέντοι ὁ ἐγγυητὴς ἴδιον χρεώστην τῷ 5 δανειστῇ καταβαλεῖν δόξας, κἂν ὁ δοϑεὶς ἀντ᾽ αὐτοῦ ἀπορῇ, ὡς Big. ιδ΄. χεφ. x;'. Deu. β΄. 12. ᾿Ἐὰν τὸ χρέος τὸ πούρως ἐποφειλόμενόν μοι παρὰ Τιτίου ἐπερωτήσω σε Hb I ὑπὸ αἵρεσιν, ἴδωμεν, εἰ ἀσϑενούσης τῆς αἱρέσεως κινεῖν κατὰ Τιτίου δύναμαι, 519 καὶ εἰ ὀφείλω ἐκβάλλεσϑαι παραγραφῇ. Φησὶν τοίνυν ὁ Γάϊος μὴ ἀντιτίϑεσϑαί 10 μοι παραγραφήν. Ἔγνως γὰρ καὶ ἐν τῷ κδ΄. τιτ. τῆς γ΄. τῶν ᾿Ινστιτούτ., ὅτι κἂν νοβάνδι ἄνιμο γέγονεν ἣ ὑπὸ αἵρεσιν ἐπερώτησις, φυλάττεταί μοι οὐδὲν ἧττον 4j πούρα, καὶ τῆς αἱρέσεως ἀσϑενούσης δύναμαι ταύτην κινεῖν. 13. Κυρίλλου. ᾿Εὰν ὃ χρεωστῇς μοι πούρως, ἐπερωτήσω αἵρεσιν, ἀσϑενούσης τῆς αἱρέσεως καλῶς κινῷῶ κατὰ σοῦ. ı5

14. Τοῦ ᾿Ανωνύμου. ᾿Ομοίως ἰνστιτ. γ΄. τιτ. x9. διγ. Ac'. xal τιτ. ς΄. Ow. ξ΄. ἤγουν βιβ. κγ΄. τιτ. α΄.

Τίτιον

ὑπὸ

καὶ βιβ. ιβ΄. τιτ. α΄.

15". Εἰ γὰρ μὴ τοσοῦτον ἐχρεώστει, ἀλλ᾽ αὐτὸς μὲν ἐχρεώστει τῷ ἐμῷ HbI χρεώστῃ [οἷον νομίσματα] ἑβδομήκοντα, ἐγὼ δὲ λ΄. ἐχρεωστούμην παρ᾽ 618 αὐτοῦ. καὶ ἐπηρωτήϑη μοι ὁ δοῦλος, εἰς ταῦτα μόνα τὰ λ΄. ἐνέχεταί μοι ὁ 20 δοῦλος,

ἐπὶ δὲ τοῖς λοιποῖς οὐκ ἐνάγεται.

168. Ζήτει ἐπερωτηϑέντος 178.

Bi. γ΄. τῶν ’Ivorır. τιτ. κϑ΄. περὶ τὰ μέσα κατὰ νοβατίονα καὶ ὅρα μὴ παχτεύεσθϑαι.

περὶ δούλου

Ζήτει βιβ. δ΄. τῶν ᾽Ἶνστιτ. τιτ. ζ΄. καὶ μάϑεις τὸν τοῦ πεκουλίου ὅρον.

B XI, 1, 31 = DI,

14, 31.

25

]. Δύναταί τις πακχτεύειν κόντρα ἐδίκτουμ ἐδίλιυπι᾽ οἷον ol αἐδήλε: τῷ Hb I οἰκέτην ἠγορακότι κρυπτὸν ἔχοντα πάϑος δεδώκασι τὴν ῥεδριβιτορίαν, ἣν 619 ἐντὸς ἐξ μηνῶν χινήῆσας ὁ ἠγορακὼς ἀναδίδωσι τὸν οἰκέτην τῷ πεπρακότι, καὶ ἀναλαμβάνει τὸ τίμημα. Τοῦτο οὖν ἐνταῦϑά φησιν, ὅτι δύναται ὁ ἀγοραστὴς πακτεύειν πρὸς τὸν πράτην, ὅτι οὐ κινεῖ κατ᾽ αὐτοῦ τὴν ῥεδνιβιτορίαν, καὶ 80 ἔρρωται τὸ πάκτον, εἴτε ἐν ἀρχῇ τοῦ συναλλάγματος γέγονεν, εἴτε μετὰ ταῦτα. 2. Κυρίλλου. Ὑπεναντίον τῇ πράσει καὶ μετὰ ταῦτα.

τῶν

15 γ΄. τιτ. κϑ'.: Ca τιτ. γ΄. x9'.

αἐδήλων

|

καλῶς

πακτεύομεν

26 δεδώκασι: Ca δέδωκά σοι

καὶ ἐν αὐτῇ

LIB. XI — TIT. I (CA) 3.

Tod

'Avovópou.

Tuyóv

ἵνα τὸ ἐμπαϑὲς

279 ἣ τὸ βιτίοσον

μὴ ἀναδοθϑῇ.

4*. Οἷον ὅτι οὐ μὴ κινήσω κατὰ σοῦ τοῦ πωλήσαντός μοι τὸν δοῦλον ἐμπαϑῇ τὴν ῥεδνιβιτορίαν. Καὶ ταῦτα τοῦ νόμου λέγοντος ἀναστρέφεσθαι αὐτὸν ἐντὸς BÉ μηνῶν κινηϑείσης αὐτῆς, τῆς δὲ κουάντι μινόρις ἐντὸς ιβ΄. ὅ

5*. "O νενομοθετήχασιν οἱ αἐδίλες, ἀφ᾽ οὗ καὶ ἣ ῥεδνιβιτορία δίδοται ἀγωγὴ καὶ 3j κουάντι μινόρις" περὶ ὧν διαλαμβάνει ὁ ι΄. τιτ. τοῦ ιϑ'. (i.

BXI

1, 32 = DII, 14, 32.

1. Τὸ εἰρημένον, ὅτι, ἐὰν τὸ πάκτον iv ῥὲμ δηλονότι γένηται τῷ ῥέῳ, ὅτι οὐκ ἀπαιτεῖται τὸ χρὲος, ἁρμόττει καὶ τῷ ἐγγυητῇ αὐτοῦ παραγραφῆ, 10 τοῦτο τοῖς πάλαι νομοϑέταις ἤρεσε διὰ τὸ πρόσωπον τοῦ πακτεύσαντος ῥέου, ἵνα μὴ τοῦ ἐγγυητοῦ ἀπαιτηϑέντος ἐναχϑῇ ὑπ᾽ αὐτοῦ τῇ μανδάτι, καὶ ἀνόνητον αὐτῷ τὸ πάκτον γενήσεται. Διάτοι τοῦτο, ἐὰν καταβαλὼν ὁ ἐγγυητὴς οὐ δύναται κατ᾽ αὐτοῦ τὴν μανδάτι κινῆσαι (τυχὸν γὰρ δονάνδι ἄνιμο αὐτὸν ἐνηγγυήσατο), προςἧκόν ἐστιν εἰπεῖν μὴ συμβάλλεσϑαι τῷ ἐγγυητῇ τὴν 15 παραγραφήν. 2. Κυρίλλου. Τὸ πρὸς τὸν ῥέον πάκτον οὐκ ὠφελεῖ τὸν ἐγγυητήν, ἐὰν ὁ ἐναχϑεὶς μὴ ἔχῃ μανδάτι, οἷός ἐστιν ὁ δωρουμένου ψυχῇ ἐγγυησάμενος. 3*. Οὔτε γὰρ ἀπὸ τῶν διαδόχων αὐτοῦ ἐστιν, οὔτε ἀπὸ τῶν, ἐνοχὴν λύεσϑαι συμφέρει τῷ συμφωνήσαντι.

ὃ

BXIL1,33

ὧν τὴν HbI 620

= DII, 14, 33.

1. Πάππος ὑπὲρ ἐγγόνης, ἣν εἶχεν ἐξ υἱοῦ, προῖκα ἐπηρωτήϑη καὶ ἐπάκτευσε, μῆτε αὐτόν, μήτε τὸν υἱὸν αὐτοῦ ἀπαιτηϑῆναι τὴν προῖκα, καὶ ἐτελεύτησε ἐπὶ κληρονόμῳ τῷ υἱῷ καὶ ἐξωτικῷ. Φησὶν τοίνυν ὁ Κέλσος, ὅτι ὁ μὲν υἱὸς ἐναγόμενος ἔχει παραγραφήν, ὁ δὲ σὺν αὐτῷ γραφεὶς κληρονόμος οὐ δύναται 25 ἀντιτιϑέναι παραγραφήν, οὔτε δὲ λέγειν, ὅτι δι’ ὧν τοῦ σὺν ἐμοὶ γραφέντος κληρονόμου, τουτέστι τοῦ υἱοῦ, προενοήσατο πακτεύων ὁ πατήρ, ἤδη καὶ τῶν ἄλλων αὐτοῦ κληρονόμων δοκεῖ πρόνοιαν πεποιηκέναι. Διὰ τοῦ πάκτου μόνος ὁ υἱὸς ἔχει παραγραφήν. Κωλύει γὰρ οὐδὲν τὸν πακτεύοντα καὶ ἑνὸς μόνου τῶν μελλόντων αὐτὸν κληρονομεῖν φροντίδα ποιεῖσϑαι διὰ πάκτου, 80 τῶν δὲ λοιπῶν μὴ προνοεῖσϑαι᾽ ὥςτε μὴ ἐναντιωϑῇ σοι τὸ εἰρημένον ἐν τῷ ιζ΄. Ov. Εἴρηται δέ, ὅτι ἐάν τις πρὸς τὸν κρεδίτορα παχτεύσῃ, ὥςτε uite αὐτόν, μήτε τὴν ϑυγατέρα αὐτοῦ τὸ χρέος αὐτοῦ ἀπαιτηϑῆναι, κἂν κληρονόμος γένηται ἡ θυγάτηρ τοῦ πατρός, οὐκ ἔχει παραγραφῆν᾽ καὶ ἐν αὐτῷ γὰρ εἶπόν 23

Κέλσος:

Ca Κέλαος

habere

videtur

280

LIB. XI — TIT. I (CA)

σοι τῷ διγέστῳ, ὅτι τότε ἡ ϑυγάτηρ οὐκ ἔχει παραγραφήν, ὅτε ὡς περὶ ϑυγατρός, καὶ μὴ ὡς περὶ κληρονόμου ἐλάλησαν ἢ ἐνεθυμήϑησαν οἱ πακτευσάντες. Οὔτε γὰρ τοῖς ῥήμασιν, ἀλλὰ τῇ ἐννοίᾳ προςέχειν δεῖ τῶν πακτευόντων, ὡς ἔγνωμεν ἐν τῷ ζ΄. Bw. τοῦ παρόντος τίτλου. ᾿Ἐνταῦϑα δὲ πρόδηλον, ὅτι ὅ ὡς περὶ κληρονόμου τοῦ υἱοῦ διενοήϑησαν οἱ πακτεύσαντες. Βλέπε γάρ, τί φησιν, ὅτι οὐδὲν κωλύει ἑνὸς μὲν τῶν κληρονόμων πρόνοιαν τίϑεσϑαι τὸν πακτεύσαντα, τῶν δὲ ἑτέρων μὴ προνοεῖσϑαι. Τοῦτο δὲ τί ἕτερον δηλοῖ, ἢ ὅτι ὡς περὶ κληρονόμου τοῦ υἱοῦ τὸ πάκτον γεγένηται; “Ὅμοιον ἔχεις ἐν τῷ δὲ πονσαλίβους μονοβιβλίῳ ctc. περὶ συμφώνων προικῴων διγ, ι΄. ᾿ΑνάγνωῚθι 10 πάντως αὐτὸ τὸ διγ. Συμβάλλεται δέ σοι καὶ τὸ ϑέμα τὸ κείμενον ἐν τῷ μ΄. διγ. τοῦ παρόντος τιτ. (8 3), οὗ ἡ ἀρχή" πατὴρ ὁ τὴν προῖκα ἐπαγγειλάμενος. 2. Κυρίλλου. Πάππος ὀνόματι ἐγγόνης προῖκα ἐτερωτηϑεὶς ἐπάκτευσεν οὕτως οὐκ ἀπαιτεῖς με, οὔτε τὸν υἱόν μου. 'O υἱὸς ἔχει παραγραφήν, οἱ συγκληρονόμοι οὐκ ἔχουσι. Δυνάμεϑα γὰρ xal ἑνὸς τῶν xXAnpovóuov διὰ 15 πάκτου προνοεῖσϑαι. 3. Ζήτει κεφ. ιζ΄. ϑεμ. γ΄. Mov: εἰ δὲ καὶ συμφωνήσω μὴ ἀπαιτηϑῆναι Πέτρον ἣ τὴν ϑυγατέρα μου, εἰ καὶ κληρονομήσουσί μου, παραγραφὴν οὐκ ἔχουσιν, ἐπεὶ οὐκ ἐμνημόνευσα ἐν ἐκείνῳ τῷ κεφ. τῆς ϑυγατρὸς ὡς κληρονόμου ἢ ἐνεϑυμήϑην, ἀλλ’ ὡς ϑυγατρός μου. Οὔτε γὰρ τοῖς ῥήμασιν, ἀλλὰ τῇ ἐννοίᾳ 80 τῶν συμφωνούντων προςέχειν δεῖ, ὡς κεφ. ζ΄. ϑεμ. ε΄. ᾿Ενταῦϑα δὲ ὡς περὶ χληρονόμου τοῦ υἱοῦ διενοήϑησαν. Ζήτει καὶ τὸ τελευταῖον ϑέμα τοῦ μ΄. χεφ. τούτου τοῦ τίτλου. Καὶ μή σοι δόξῃ ἐναντίον. Διαφορὰ γάρ ἐστι πρὸς τὸ παρόν. ᾿

4. Τοῦ ᾿Εναντιοφάνου. ᾿Ἀνάγνωϑι διγ. ιζ΄. κα΄. μα΄. καὶ βιβ. χγ΄. τιτ. δ΄. 25 διγ. ϑ΄. καὶ τ΄. Καίτοι ἐὰν ὁμολογήσω ἐμὲ καὶ Πέτρον τὸν κληρονόμον μου δοῦναι, οὐ μόνος ὁ Πέτρος, ἀλλὰ καὶ οἱ συγκληρονόμοι αὐτοῦ διδόασιν, ὡς βιβ. μα΄. τιτ. ε΄. διγ. νς΄. ϑεμ. β΄. (45, 1, 56, $ 1) καὶ ἐν τῷ τέλει τοῦ ρλα΄. διγ. τοῦ αὐτοῦ ctr. ᾿ΑνάγνωῚθι καὶ τὸ τέλος (ὃ 8) τοῦ ρλζ΄. διγ.᾽ ἐν αὐτῷ Y&p φησιν, ὅτι τὴν ἐπερωτωμένην δόσιν ob δυνάμεϑα προσχυροῦν ἑνὸς τῶν 80 χληρονόμων. Τὸ δὲ ἐπερωτώμενον πάκτον δυνάμεϑα εἰς τὸ τοῦ ἑνὸς ἀφαιρεῖν πρόσωπον. 5. Τοῦ ᾿Ανωνύμου. διγ. 9". V. 11 ἐπαγγειλάμενος: ὡς ϑυγατρός

μου

᾿Ανάγνωθϑι

διγ. ιζ΄. κα΄.

Ca ἐπαγγειλλάμενος

diversa

manu

addita

|

μ΄. καὶ βιβ. xy'. τιτ. δ΄.

17 ϑυγατέρα:

Ca ϑυγατέραν

|

19 ἀλλ᾽

LIB. XI — TIT. I (CA)

B XI, 1,35

= DII,

281

14, 35.

1. Τίτιος καὶ Ma£ftoc καὶ Σεΐα τὴν μητρῴαν αὐτῶν καὶ ἐπίκοινον xAnpovo- Hb I μίαν διείλοντο καϑ’ ἑαυτούς" καὶ δὴ καὶ συμβόλαια προέβησαν, ἐν οἷς τοῦτο 581 περιείχετο, ὅτι τὴν μητρῴαν ἡμῶν διειλόμεϑα κληρονομίαν καὶ οὐδὲν κοινὸν 5 ἐναπέμενε. Καὶ τοῦτο γὰρ ταῖς ὁμολογίαις προςέκειτο. ᾿Αλλὰ μετὰ ταῦτα Τίτιος καὶ ἢ Zeta, οἵτινες κατ᾽ ἀρχὰς μετὰ τὴν τῆς μητρὸς ἀπολιμπάνονται τελευτὴν (τοῦτο δὴ τοῦ φάκτου ἐστί) γνόντες, ὅτι χρήματα ὑφείλετο ὁ ἀδελφός, ἅτινα οὐδὲ τῷ τῆς διαιρέσεως ἰνστρουμέντῳ περιείχετο, κινῆσαι βούλονται κατ᾽ αὐτοῦ. Τὸ ζητούμενον, ἄρα καὶ μετὰ διαίρεσιν καὶ τὰς γενομένας 10 ὁμολογίας ἁρμόττει αὐτοῖς ἀγωγὴ κατὰ τοῦ ἀδελφοῦ χάριν τῶν ὑφαιρεϑέντων rap’ αὐτοῦ πραγμάτων; Λέγει ὁ Μοδεστῖνος, καὶ πάνυ, καὶ ἐὰν ἀντιτεϑῇ yevoci) παραγραφὴ τῷ Μαεβίῳ καὶ Σεΐᾳ, οἵτινες τὴν ἀπάτην τὴν ὑπὸ Τιτίου γεγενημένην ἀγνοοῦντες διελύσαντο, καλῶς δύνασϑαι αὐτοὺς ῥεπλικατεύειν, τουτέστι δόλου κεχρῆσϑαι ῥεπλικατίονι, καὶ λέγειν" ἀλλ᾽ εἰ μὴ κατὰ ἀγνοίαν 15 διειλόμεϑα. Τοῦτο δὲ νόησον, κἂν ᾿Ακουιλιανὴ ὁμολογία γεγένηται, πλὴν εἰ μὴ ἄρα ἰδικῶς καὶ τοῖς μὴ ἐνθυμηϑεῖσι κατὰ τὸ συνειϑισμένον ἀπετάξαντο. Φύσις μὲν γὰρ τῇ ᾿Ακουιλιανῇ ὁμολογίᾳ μόνας ἐκείνας καταφέρειν τὰς ἀγωγάς, περὶ ὧν οἱ τὴν διάλυσιν πεποιηκότες ἐνεθυμήϑησαν᾽ ἀπὸ δὲ τῶν ἐξ ἔϑους ἐντιϑεμένων ταῖς ᾿Ακουιλιαναῖς ὁμολογίαις ῥημάτων, BV ὧν, ὡς εἶπον, καὶ 20 τοῖς μὴ ἐνθυμηϑεῖσι ἀποτάσσονται, ἀναιρεῖται αὐτῷ καὶ ὁ περὶ τῶν μὴ ἐνθυμηϑέντων λόγος, ἐπειδὴ πᾶσα διάλυσις περὶ τῶν συναρεσάντων τοῖς μέρεσι γεγενῆσϑαι δοκεῖ. Συνήρεσε δὲ διὰ τῶν συνειϑισμένων, ὡς εἶπον, ῥημάτων καὶ τοῖς μὴ ἐνθυμηϑεῖσιν αὐτοὺς ἀποτάξασϑαι. ᾿Ανάγνωθϑι δὲ τὸ 9'. διγ. ToU

25

ἑξῆς τιτ.

2. Κυρίλλου. ᾿Αδελφοὶ γ΄. μητρῴαν ἐποιήσαντο, ὅτι οὐδὲν ἐπίκοινον ἔχουσι. ἕτερος χρήματα ἀπέχρυψεν, ὧν μνήμη ἐν χινεῖν καὶ ἐὰν ἀντιτεϑῇ αὐτοῖς πάκτου xarlove.

μερισάμενοι κλρονομίαν διαλύσεις Μετὰ ταῦτα - οἱ β΄. ἔγνωσαν, ὅτι ὁ τῇ διαλύσει οὐκ ἐγένετο. ᾿Οφείλουσι παραγραφή, κέχρηνται δόλου ῥεπλι-

30

3. Περὶ παραγραφῆς ζήτει Bıß. γ΄. (4) τῶν ᾿Ινστιτούτ. τιτ. ıy’., ἀφ᾽ οὗ μάϑε καὶ τὸν ὁρισμὸν τῆς παραγραφῆς, ὅτι En’ ὠφελείᾳ τῶν ἐναγομένων ἐπενοήϑη. Φησὶν γάρ, ὅτι παραγραφή ἐστι δικαιολογία τις ἁρμόζουσα τῷ béo κατὰ ἀγωγῆς, ἐρρωμένης μὲν τῷ νόμῳ, ἀδικῶς δὲ τῇ φύσει προβαλλομένης ἰσχύν. Ζήτει καὶ βιβ. να΄. τιτ. α΄. κεφ. α΄." ὁ ἐναγόμενος ἐνάγων ἐστὶν ἐν ταῖς 35 παραγραφαῖς. Ἥτις καὶ ἀποκλείειν εἴωϑε τὰ ἐν τῇ ἐπιτάσει καὶ τῇ καταδίκῃ χατενηνεγμένα, ὡς κεφ. αὐτοῦ β΄., ὅντινα τίτλον ὅλον ἀνάγνωθι. 6 Τίτιος; leg. Μαέβιος

| 30 tt:

Ca τῆς

282

LIB. XI — TIT. I (CA)

4. Τί διαφέρει ἣ τοῦ δόλου παραγραφὴ τῆς τοῦ δόλου ἀγωγῆς; Ζήτει Bu. να΄. τιτ. δ΄. κεφ. ς΄. ϑεμ. α΄, xal Big. 9'. τιτ. ι΄. κεφ. ιϑ΄. Φησὶν γὰρ τὸ μὲν πρῶτον ϑέμα τοῦ ς΄. κεφ. τοῦ δ΄. τιτ. τοῦ να΄. βιβ., ὅτι ἣ τοῦ δόλου παραγραφὴ διηνεκῆς ἐστιν ἄχρι τριακονταετίας, ἣ δὲ τοῦ δόλου ἀγωγὴ χρόνῳ περιπλείεται ὅ ἤγουν ἐντὸς διετίας ἀτιμοποιὸς οὖσα.

1

o

5.

‘Ds κεφ. ια΄. τοῦ γ΄. τιτ. τοῦ ι΄. βιβ. καὶ κεφ. αὐτοῦ μγ΄.

6. Τί διαφέρει ἡ τοῦ δόλου παραγραφὴ τῆς τοῦ φόβου; Ζήτει βιβ. να΄. τιτ. δ΄. κεφ. δ΄. ϑεμ. παρατελευταῖον, ὅτι ἣ μὲν τοῦ δόλου παραγραφὴ τὸ πρόςωπον ἀπαιτεῖ λέγειν τὸ ποιῆσαν τὸν δόλον, καὶ ὅτι οὐκ ἀντίκειται τῷ ἀγοραστῇ ὁ τοῦ πράτου δόλος, 3j δὲ τοῦ φόβου παῤαγραφὴ οὐκ ἀπαιτεῖ τὸ πρόςωπον τοῦ τὸν φόβον ποιήσαντος, καὶ οὐ μόνον ὁ τοῦ πράτου φόβος, ἀλλὰ καὶ ὁ παρ᾽ ἄλλου βλάπτει τὸν ἀγοραστήν. 7.

Τίς ἀνδρὸς δόξῃ δικαία εἶναι ἄγνοια, ὥστε ταὐτόν ἐστιν, εἰ καὶ παρῆσαν Hb I

καὶ δικαίως ἠγνόησαν; 15

8. “ὥστε εἰ ἐν εἰδήσει τῶν ὑφαιρεϑέντων διείλοντο καὶ διελύσαντο, οὐκ ἠδύναντο τῇ ῥεπλικατίονι κεχρῆσϑαι ἔτι οἱ γνωρίσαντες. Σημείωσαι, ὅτι τῷ διαλυσαμένῳ συμβάλλεται εἰς τὸ ἔχειν ἐπὶ τῷ γεγονότι τὸ ἀπρόκριτον ἡ δικαία ἄγνοια. Φησὶ δὲ καὶ 6 Οὐλπιανὸς ἐν τῷ ϑ΄. Ow. τοῦ ἑξῆς τιτ., ὅτι κατὰ ἀπάτην τοῦ συγκληρονόμου ὁ ἀγνοῆσας τὰ τῆς ἀληϑείας καὶ οὕτω διαλυσάμενος 20 ἀπατᾶσϑαι μᾶλλον δοκεῖ, καὶ οὐ διαλύεσϑαι. “ὥςτε ἐν τῷ β΄. βιβ. τοῦ Κωδ. τιτ. «δ΄.» διατ. κϑ΄. εἴρηται" οὐδεὶς δύναται τὴν γενομένην ἀνατρέπειν διάλυσιν προφάσει τῶν μετὰ ταῦτα εὑρεϑέντων πραγμάτων. Πρῶτον μὲν γὰρ οὔτε ἐνταῦϑά φησιν ἀνατρέπεσϑαι τὴν διάλυσιν, ἀλλὰ τὸ ἀπρόκριτον «ἔχειν» τοὺς ἀδελφοὺς ἐπὶ τοῖς ἀποκρυβεῖσιν ὑπὸ τοῦ ἀδελφοῦ, πρὸς ὃν διαλυσάμενοι γενι25 χοῖς ἐχρήσαντο ῥήμασιν. Ἔπειτα δὲ ἐνταῦϑα καὶ ἐν τῷ 9΄. διγ. τοῦ δὲ τρανςαχτιονίβους ἀπάτην ὑποτίϑεται τοῦ συγχληρονόμου. Τοιοῦτον δὲ οὐδὲν ὑποφαίνει ἡ διάταξις. ᾿Αναγνωϑι δὲ διγ. 9°. τοῦ δὲ τρανςακτιονίβους τιτ. τοῦ παρόντος συντάγματος. 9.

“ὥστε δοκεῖ μοι τὸν τοιοῦτον εἰς τὸ κινῆσαι ἔχειν τὸν τετραετῇ χρόνον 80 τῆς ἀποκαταστάσεως. Καὶ γὰρ καὶ ὁ δικαίαν πλάνην ἀγνοήσας καὶ ὁ κατὰ πανουργίαν ποιῆσας τι ἀποκαϑίσταται, ὡς κεφ. α΄. τοῦ α΄. tur. τοῦ ι΄. βιβ.

1 δόλου ἀγωγῆς: Ca δούλου ἀγωγῆς | 10 & τοῦ: Ca οὐ τοῦ | ἐστιν | 21 ἀνατρέπειν: Ca ἀτρέπειν | 24 ἀποκρυβεῖσιν: Ca ἀκριβεῖσιν Ca ἔχει

16 ἔτι: Ca | 29 ἔχειν:

LIB. XI — TIT. I (CA)

283

10. Ζήτει βιβ. ι΄. τιτ. Y’..xep. ve’. λέγον, «ὅτι ἐπὶ τῆς περὶ δόλου ἀγωγῆς χρὴ σημαίνεσϑαι τὸν ποιήσαντα τὸν δόλον. Καὶ » τὸ γενέσθαι δολερῶς τι ἐκ τοῦ ἀποτελέσματος καταλαμβάνεται. Γίνεται δὲ δόλος “ἐν συναλλάγματι, ἐν διαϑήκῃ, ἐν νόμοις, ὡς κεφ. α΄. τοῦ δ΄. tur. τοῦ να΄. βιβ. καὶ κεφ. αὐτοῦ β΄. 5 “Ὡς ἐξ ὧν ἁρμόζει ἡ τοῦ δόλου ἀγωγή, ἐκ τῶν αὐτῶν καὶ fj τοῦ δόλου παραγραφή. Ζήτει καὶ βιβ. τ΄. τιτ. γ΄. κεφ. μγ΄. καὶ βιβ. ξ΄. τιτ. γ΄. κεφ. ε΄. 11". Τὸ xouów διβιδοῦνδο ἐπὶ τοῖς νῦν εὑρεϑεῖσι, οὐ μὴν καὶ πάλιν τὸ Hb I φαμιλίαε νερκισκούνδαε᾽ τοῦτο γὰρ τὸ δικαστήριον οὐ πλέον ἣ ἅπαξ κινεῖται, 91

ὡς βιβ. μβ΄. τιτ. γ΄. κεφ. κ΄. ϑεμ. δ΄. καὶ βιβ. ιβ΄. τιτ. «β΄.» κεφ. δ΄. ϑεμ. β΄. 10

Ἢ μᾶλλον, εἰ χρὴ τἀληϑὲς εἰπεῖν, τὸ φαμιλίαε νερκισκούνδαε κινῶ" εἰ γὰρ ἐν τῷ ῥηϑέντι κεφ. τοῦ γ΄. τιτ. τοῦ μβ΄. βιβ. φησίν, τῆς αἰτίας διαγινωσκομένης κινεῖται καὶ δεύτερον, διαγνωσθϑείη ἂν ἐνταῦϑα εὔλογος αἰτία τὸ ἀποκρύψαι τινὰ τὸν ἀδελφόν. Ζήτει καὶ βιβ. μβ΄. τιτ. γ΄. κεφ. κζ΄.

B XI, 1, 36 = DII, 14, 36. 15

1. Κυρίλλου. 'Evéuou τὸν ἀγρόν pou: συνέδοξε μεταξὺ ἡμῶν, ἵνα τραδιτεύσῃς αὐτὸν Τιτίῳ. Οὐ καλῶς ἐκβάλλεις με παραγραφῇ ἐκδικοῦντα τὸν ἀγρόν, εἰ μὴ ἐτραδίτευσας, 7 En’ ὠφελείᾳ σου τὸ πάκτον ἐγένετο καὶ μόραν οὐκ ἐποίησας.

2. Ἔκ τοῦ Ἴνδικος. Τυχὸν γὰρ διὰ σὴν μὲν ὠφέλειαν ἐπάκτευσας τοῦτον Hb I 10 τὸν ἀγρὸν πωλῆσαι τῷ ᾿Αττίῳ, ὥς σοι διαφέροντα, καὶ ἐκινδύνευες ζημιωθῆναι προφάσει τοῦ συναλλάγματος ὡς ἀλόγως πεπρακώς. Εἶτα παρακληϑεὶς ὑπὸ σοῦ ἐπέτρεψά σοι τὸν ἀγρὸν τραδιτεῦσαι καὶ προφάσει τῆς τοιαύτης εὐεργεσίας ταῦτα συνεφωνεῖτο. Βουληϑέντος δέ cou τὸν ἀγρὸν τραδιτεῦσαι, "Αττιος ἢ οὐκ ἐνεδήμει, ἢ οὐκ ἠβουλήϑη δέξασϑαι τὸν ἀγρόν. "Emi τούτου γὰρ τοῦ 25 ϑέματος δοϑήσεταί σοι παραγραφή.

B XL

1, 37 = DI,

14, 37.

l. Καὶ γὰρ καὶ ὁ ἐπίτροπος τοσοῦτον οὐ δύναται συγχωρεῖν χρέος, ὅτι, κἂν μὴ ἐναγάγῃ τοῖς χρεώσταις καὶ ἐν τοσούτῳ ἀπορήσωσιν, ἐνάγεται εἰς τὸ μὴ ἀπαιτηϑὲν χρέος. Πολλῷ δὲ πλέον οὐ δύναται συγχωρεῖν. “Ὅμως σαφῶς 80 περὶ τούτου εὕρῃς ἐν τῷ κβ΄. κεφ. τοῦ αὐτοῦ τιτ. καὶ βιβ." καὶ ἐπὶ μαινομένου καὶ ἀσώτου κουράτωρος τούτου τοῦ vtt. κεφ. κη΄. deu. γ΄. Ζήτει καὶ τούτου

τοῦ τιτ. καὶ βιβ. κεφ. πγ΄. καὶ Qi. ι΄. τιτ. δ΄. κεφ. νγ΄. xal Bi. κα΄. τιτ. α΄. τῶν ’Ivarır. καὶ ἀνάγνωθι τὴν ἐν τῷ πγ΄. κειμένην ἡμετέραν παραγραφήν. Ζήτει καὶ τὸ τέλος τοῦ με΄. κεφ. τοῦ ζ΄. τιτ. τοῦ λζ΄. Big. καὶ Gi. An’. τιτ. 35 γ΄. χεφ. α΄. καὶ τιτ. αὐτοῦ ι΄. κεφ. ιζ΄. 5

δόλου

ἀγωγή:

Ca

δούλου

30 sed liber et titulus nondum

ἀγωγή

| δόλου

indicati sunt

παραγραφή:

Ca δούλου

παραγραφή

|

284 2.

LIB. XI — TIT. I (CA) Κυρίλλου.

'O κουράτωρ τῆς πόλεως οὐ καλῶς παραχωρεῖ χρέος αὐτῆς.

3. 'O Παπίριος ᾿Αντωνίνου καὶ Σεβήρου εἶναι διάταξιν τὸ παρὸν κεφ. Hb! φησίν. Καί φησιν ὁ Ἴνδιξ᾽ ἀμέλει καὶ Φιλιππησίοις ἐποφείλουσι πόλει χρήματα 523 συνεχωρήϑη ὑπὸ τοῦ τῆς πόλεως κουράτωρος, καὶ ἀνετράπη τὸ γεγονός. 5

4. 'Eolxxct γὰρ τοῖς ἐλάττοσιν αἱ πόλεις, καὶ περιγραφόμεναι ἔχουσιν ἀποκατάστασιν, ὡς κεφ. δ΄. τοῦ λς΄. τιτ. τοῦ V. βιβ. καὶ κεφ. κϑ'. τοῦ β΄. τιτ. τούτου τοῦ βιβ.

5. Τοῦ ᾿Ανωνύμου. ᾿Ανάγνωθϑι Bi. κβ΄. τιτ. α΄. διγ. κα΄. (17 8 79) καὶ βιβ. β΄. τοῦ Κωδ. τιτ. 8°. διατ. ιβ΄. καὶ βιβ. δ΄. τιτ. λβ΄. Bux. ε΄. περὶ σιωπηροῦ 10 συγχωρητικοῦ πάκτου ἐπὶ τόχοις παρὰ τοῦ κουράτωρος τῆς πόλεως γινομένου.

B XI, 1, 38 = DII, 14, 38. 1. Τοῦ ᾿Ανωνύμου. Περὶ καινοτομίας ἀνάγνωἙθι ovy. ζ΄., καὶ περὶ δημοσίας διγ. μβ΄." ὁμοίως δὲ τοῖς ἐνταῦϑα βιβ. ν΄. τιτ. ιζ΄. Bt. κζ΄. καὶ με΄.

B XI, 1, 39 = D II, 14, 39. 15

1. Δωρόϑεος. Τὰ ἀσαφῇ σύμφωνα ἐπὶ πράσεων καὶ μισϑώσεων γινόμενα κατὰ τοῦ πράτου καὶ τοῦ μισϑωτοῦ νσεῖται᾽ αὐτοῖς γὰρ ἐξῆν σαφέστερα ποιῆσαι τὰ σύμφωνα. 2. Κυρίλλου. Τὰ ἀμαυρὰ σύμφωνα τὸν πράτην καὶ τὸν μισϑώσαντα βλάπτουσι, οἷς ἐξῆν τὸ σύμφωνον εἰπεῖν.

20

3. Τοῦ ’Evavrıopavou. ᾿Ανάγνωϑι βιβ. κ΄. τιτ. α΄. διγ. ιγ΄. (?) Περὶ τῶν ἀμφιβόλων ἣ ἀσαφῶν λεγομένων ἀνάγνωθι Bi. ε΄. τιτ. α΄. Bey. Ec'. καὶ βιβ. ἡ΄. τιτ. δ΄. διγ. Es’. (10?) καὶ βιβ. τα΄. τιτ. α΄. Bey. λε΄. (11 ὃ 72) καὶ τιτ. β΄. διγ. μβ΄. (?) καὶ βιβ. m’. τιτ. α΄. διγ. λη΄. (9) καὶ Big. 197. τιτ. α΄. διγ. ιδ΄, (9) xai νδ΄. (?) καὶ «βιβ.» λδ΄. τιτ. ε΄. καὶ βιβ. μϑ΄. τιτ. ιδ΄. διγ. ι΄. καὶ (ig. ν΄. 25 ir. ιζ΄. Bw. μα΄., να΄. (?), ξς΄. (67), πδ΄. (85), de’. (96), ρια΄. (110), o£". (9),

ρξς΄. (?), pha". (192), pue".

4. Mn σοι δὲ δόξῃ ἐναντίον τὸ ἐν τῷ ιγ΄. Ow. τοῦ ε΄. τιτ. τοῦ κζ΄. Dip. κείμενον, λέγον, ὡς, ἐὰν πωλήσω σοι οἶκον, ἐφ᾽ ᾧ με λαβεῖν τοῦ πρώτου ἐνιαυτοῦ τὰ ἐνοίκια καί σε τῶν ἑξῆς, τὰ ἐνέχυρα τῶν ἐνοίκων ἐμοὶ πρώτῳ, μέχρι οὗ 30 πληρωϑῶ, ὑπόκεινται διὰ τὸ μὴ λεχϑῆναι φανερῶς, ἡμᾶς ἐκ τῶν ἐνεχύρων πρὸς ἀναλογίαν λαβεῖν. Τοῦτο γὰρ ὑπεξῃρημένον ἐπὶ τοῦ ῥηθέντος ἐστὶ 2 διάταξιν: (δ πρὸ, corr.

Ca Hb.

διὰ

|

19 σύμφωνον:

leg.

σύμφωνον

σαφεστέρον᾽

| 28 πρώτου:

LIB. XI — TIT. I (CA)

ὅ

. 10

15

285

ϑέματος. Ζήτει xal κεφ. ροα΄. (172) τοῦ γ΄. vtt. τοῦ β΄. βιβ. Aéyov: τὸ &pφίβολον σύμφωνον κατὰ τοῦ πράτου Eoriv' ἣ δὲ ἀμφίβολος ἐναγωγὴ οὐ καταβλάπτει τὸ τοῦ ἐνάγοντος πρᾶγμα. Φησὶν δὲ καὶ τὸ α΄. ϑεμ. τοῦ μα΄. κεφ. αὐτοῦ, ὅτι ἐπὶ τοῦ ἀσαφοῦς πράγματος κρεῖττον εὐνοεῖν τῇ ἀπαιτήσει, ἤπερ τῷ ἐπειςάκτῳ κέρδει. Φησὶν καὶ τὸ Lo’. κεφ. αὐτοῦ, ὅτι ἐν ταῖς ἀμφιβόλοις ἀφηγήσεσιν τῇ διανοίᾳ δεῖ προςέχειν τοῦ ἀφηγησαμένου᾽ ὅπερ δεῖ ἐν ταῖς ἀφηγήσεσιν, ὡς οἶμαι, νοεῖν. Φησὶν δὲ καὶ τὸ νς΄. κεφ. αὐτοῦ᾽ ἐν τοῖς ἀμφιβόλοις τὸ φιλάνϑρωπον ἐπικρατεῖ. Φησὶν δὲ καὶ τὸ ἔζ΄. κεφ. αὐτοῦ, ὅτι, ἐὰν ἡ αὐτὴ φράσις διχῶς νοῇται, ἣ ἁρμόζουσα τῷ κινουμένῳ πράγματι ἐπικρατεῖ. "Ev μέντοι τοῖς τοιούτοις ὑπὲρ τῆς προικὸς ἀποκχρινόμεϑα, ὡς κεφ. πε΄. αὐτοῦ. Ζήτει καὶ τὸ πη΄. κεφ. αὐτοῦ. Φησὶν δὲ καὶ τὸ ριδ΄. κεφ. αὐτοῦ᾽ ἐν τοῖς ἀμφιβόλοις τὸ πιϑανὸν ὡς ἐπὶ τὸ πολὺ ἐπικρατεῖ. Φησὶν καὶ τὸ ρπη΄. κεφ. αὐτοῦ" ἐν τοῖς ἀμφιβόλοις τὸ καλοϑελές δεχόμεϑα. “Ὅτι δὲ τὸ ἀσαφὲς σύμφωνον κατὰ τοῦ πράτου ἑρμηνεύεται, φησὶν καὶ τὸ λγ΄. κεφ. τοῦ α΄. τιτ. τοῦ 08°. βιβ., οὗ ἣ ἀρχή" ἐὰν ἐν τῇ πράσει λεχϑῇ. Φησὶν γὰρ τὸ τελευτ. ϑέμα τοῦ "γ΄. κεφ. αὐτοῦ, ὅτι δόλον ὁ πράτης ποιεῖ οὐ μόνον ἀσαφῶς ἐπὶ περιγραφῇ λαλῶν, ἀλλὰ καὶ ἀμαυρῶς εἰς βλάβην ἀποπροςποιούμενος. Τὸ αὐτὸ δὲ καὶ «ἐπὶ» ἐπερωτήσεως κρατεῖ. ᾽ν γὰρ τοῖς ἀμφιβόλοις ἡ ἐπερώτησις κατὰ τοῦ ἐπερωτήσαντος ἑρμηνεύεται, ὡς κεφ. λς΄. ϑεμ. τελευτ. τοῦ α΄. τιτ. τοῦ μγ΄. βιβ.

20

5. ᾿Επώλησέ τις ἀγρὸν ἐμοί, ἣ καὶ ἐμίσϑωσεν. Ἔν τοῖς ὠνεακοῖς 1j μισϑωτικοῖς πραγματείοις ἐνεγράφη σύμφωνον, ὅπερ ἀμφίβολον ἦν καὶ διπλῆν ἑρμηνείαν ἐπεδέχετο, ὧν f| μία ἠδίκει τὸν πεπρακότα ἤτοι τὸν μισϑώσαντα, ἡ δὲ ἄλλη κατέβλαπτεν ἐμέ. Ζητοῦμεν, ποίαν ἐν ταῖς μεταξὺ αὐτῶν ἐγειρομέναις φιλονεικίαις δέξασϑαι χρή. Καί φησιν ὁ Παπινιανός" τὴν ἀδικοῦσαν τὸν πράτην 25 ἤτοι τὸν μισϑώσαντα χρὴ λαμβάνειν: ἐν γὰρ τῇ τούτου ἀπόκειται ἐξουσίᾳ, σαφῶς ἐπὶ τῷ συναλλάγματι ὅρον ἤτοι τὸ σύμφωνον γράψαι. 68.

'E£5v γὰρ αὐτοῖς σαφεστέρον ποιῆσαι τὸ σύμφωνον.

B XI, 1,4

= DII,

14, 40.

1. Δωροϑέου. Διαλεγόμενός τις πρὸς τὸν χρεώστην αὐτοῦ οὕτως sirev: Hb I 30 ἐπαγγέλλομαι μὴ κατέχεσϑαί σε τῷ χρέει. Οὐκ ἔστι τοῦτο τὸ πάκτον περσονά- 5324 λιον, ὅϑεν καὶ εἰς τοὺς κληρονόμους τοῦ δεβίτορος διαβαίνει. 2. Κυρίλλου. Τῷ εἰπεῖν, ὁμολογῶ σε μὴ κατέχεσθαι, lv eu ἐστι τὸ πάκτον καὶ χληρονόμῳ δίδοται. 9 ἐν μέντοι: Ca εἰ μέντοι

|

32 τῷ: Ca τὸ

286

LIB. XI — TIT. I (CA)

3. Δοκεῖ μὲν τοῦτο προςωπικὸν εἶναι τὸ σύμφωνον᾽ ἀλλ᾽ εἴ τις ἐξακριβώσῃ τὸν ὁρισμὸν τῆς ἐνοχῆς, εὐστόχως γενικὴν εἴπῃ «τὴν ἐλευϑερίαν. ᾿Εστὶ γὰρ ἐνοχὴ δεσμὸς δικαίου, δι’ οὗ τις ἀναγκάζεται καταβαλεῖν τὸ ἐποφειλόμενον κατὰ τοὺς τῆς ἡμετέρας πολιτείας νόμους. 'O γοῦν εἰπών, ὅτι οὐκ ἀπαιτῶ ὅ σε, οὐκ εἶπεν, ὅτι ἐλευϑερῶ σε, ἀλλά σε οὐκ ἀπαιτῶ. Δῆλον δή, ὅτι τοὺς χληρονόμους ἀπαιτεῖ. Μένει γὰρ ἔτι ἔνοχος ὁ πρωτότυπος μόνης τῆς ἀπαιτήσεως ὑπερτεϑείσης. 'O δὲ ὁμολογῶν μὴ ἐνέχεσϑαί τινα δηλοῖ ἐλεύϑερον εἶναι τοῦ χρέους" ἐλευϑερουμένου δὲ ταύτης τῆς ἐνοχῆς καὶ οἱ κληρονόμοι ἐλευϑεροῦνται. Καὶ ζήτει περὶ τούτου τὸ β΄. ϑεμ. τοῦ νς΄. κεφ. τοῦ παρ10 ὄντος τιτ. καὶ μάϑῃς περὶ τῆς ἐνοχῆῇς τινα διαίρεσιν, ἥτις ἐν τῷ ῥήματι τοῦ ἀπαιτῆσαι ϑεωρεῖται, οὐ μέντοιγε ἐν τῷ λέγειν μὴ εἶναί τινα ἔνοχον. 4. Ei ὁ καταδικασϑεὶς ῥέος μετὰ τὸ ἐκκαλέσασϑαι διαλυσάμενος ἐπάκτευσε, ὡς εἰ μὴ εἴσω ἡμέρας δῷ τὰ ἐκ τῆς διαλύσεως, ὑποκείσεται τῇ ἰουδικάτι, x«i παραβῇ τὸ πάκτον, ὅπερ ἔτυχε ποιήσας, ὀφείλει ὁ ἄκτωρ εἰςιέναι καὶ 15 μηδὲν ἕτερον διδάσκειν τὸν τῇ ἐκκλήτῳ δικάζοντα, 7) ὅτι διάλυσις γέγονε καὶ σύμφωνον παρηχολούϑησε. Καὶ λοιπὸν ὁ δικαστὴς καταδικάζει τὸν ῥέον, καὶ βεβαιοῖ πρότερον τὴν κατ᾽ αὐτοῦ ἐξενεχϑεῖσαν ἀπόφασιν ἀκολουϑῶν τῷ συμφώνῳ, ὅπερ ὁ ῥέος ἐποίησεν. “Ὅμοιον ἔχεις ἐν τῷ μζ΄. διγ. τοῦ παρόντος τίτλου. 20

5. Κυρίλλου. Μετὰ ἔκκλητόν τις διαλυσάμενος ἐπάκτευσεν, εἰ μὴ εἴσω ῥητῆς ἡμέρας δῷ τὰ ἐκ διαλύσεως, ὑποκεῖσϑαι τῇ ἰουδικάτου" ἀγνωμονήσας ἀπαιτεῖται τὰ ἐκ τῆς καταδίκης, ὡς κομφέσσος.

6. Καὶ γὰρ καὶ ὁ ἐκκαλεσάμενος ἣ δυνάμενος ἐκκαλέσασϑαι καλῶς διαλύεται, ὡς κεφ. ζ΄. ϑεμ. α΄. τοῦ β΄. τιτ. «τούτου» τοῦ βιβ. Φησὶν δὲ καὶ τὸ ια΄. 25 xep. αὐτοῦ, ὅτι μετὰ ψῆφον, κἂν μὴ ἐκκληϑῇ, δυνατὸν διαλύεσϑαι, ὅτε ἀρνεῖται Ψηφισϑῆναι ἣ ἀγνοεῖται, ὅτι ἐψηφίσϑη. Ἔτι γὰρ τὰ μέρη δύναται δικάζεσϑαι. Φησὶν καὶ τὸ u9'. αὐτοῦ κεφ. ὡς" ἐὰν μήτε δι᾿ ἐκκλήτου, μήτε δι’ ἀποκαταστάσεως ἀναρτηϑῇ T) κατὰ διάγνωσιν ἐξενεχϑεῖσα ἀπόφασις, μάτην γίνεται διάλυσις. Ζήτει καὶ κεφ. xy’. deu. β΄. τοῦ ς΄. τιτ. τοῦ χκϑ'. 30 Bıß., λέγον, ὅτι μετὰ ψῆφον ἐρρωμένην οὐκ ἰσχυρῶς τις διαλύεται. 7. Zara (iB. xc'. τιτ. δ΄. κεφ. α΄. καὶ λα΄. ϑεμ. α΄. καὶ κεφ. αὐτοῦ As’. Hb E xai Big. — κεφ. —. Περὶ δὲ τοῦ, ὅτι πρὸς τὰ κληρονομιαῖα μέρη ἐνάγονται οἱ T κληρονόμοι, ζήτει Big. xy’. τιτ. α΄. κεφ. μγ΄.» κἂν πολλὰ πράγματα Evi τούτων aoa καταλειφϑῶσι, πάντες πρὸς τὰ κληρονομιαῖα μέρη ἐνάγονται, xol Bi. μβ΄. 35 τιτ. γ΄. κεφ. ξζ΄. 25 ὅτε:

Ca ὅτι

| 31 Ca λα΄. superscr. δ΄.

LIB. XI — TIT. I (CA) 8.

Τρεῖς

ἔχων

τις δανειστάς, Πρῖμον,

287

Σεκοῦνδον,

Τέρτιον, καὶ χρεωστῶν Hb 1

αὐτοῖς ἀνὰ ρ΄. νομισμάτα ἔγραψε τρεῖς τινας κληρονόμους ὁμωνύμους τοῖς 625 δανεισταῖς, Πρῖμον Σεκοῦνδον Τέρτιον. Εὔδηλον, ὅτι ἕκαστος κληρονόμος ἑκάστῳ τῶν δανειστῶν εἰς τὸ γ΄. κατέχεται πρὸ νερεδιταρία πάρτε ὑπὸ τοῦ ὅ κληρονομιαίου μέρους τέμνοντος τοῦ δωδεκαδέλτου ὁμοῦ τὰς ἀγωγάς. ᾿Αλλ᾽ οἱ χληρονόμοι τὰ σωματικὰ τῆς κληρονομίας διελόμενοι πράγματα καϑ' ἑαυτοὺς γενόμενοι ἀπόντων τῶν δανειστῶν xal μὴ συντεϑειμένων σύμφωνον πρὸς ἀλλήλους ἐποίησαν, ὥςτε ἕνα χληρονόμον ἑκάστῳ δανειστῇ καταβαλεῖν, xai τὸν μὲν Πρῖμον ἀπένειμαν Πρίμῳ, τὸν Σεκοῦνδον δὲ τῷ Σεκούνδῳ, καὶ τῷ A0 Τερτίῳ. τὸν Τέρτιον. Τούτων οὕτω γεγενημένων ἀπελϑόντες κατέβαλον τοὺς τόκους, ὁ μὲν Πρῖμος τῷ Πρίμῳ, Σεκοῦνοος δὲ τῷ Σεκούνδῳ, καὶ Τέρτιος τῷ Τερτίῳ, εἰπόντες, ἃ καϑ᾽ ἑαυτοὺς συνεφώνησαν, οἷς οὐ συνήνεσαν οἱ δανεισταί. Μετὰ ταῦτα Τέρτιος, εἷς τὼν κληρονόμων, εἰς ἀπορίαν ἦὖλϑεν. Εἶτα Τέρτιος ὁ δανειστὴς ἐχώρει κατὰ τῶν ἄλλων χληρονόμων ὑπέρ τοῦ κληρονομιαίου 16 μέρους κινῶν. Ka9" ἑαυτῶν ἔλεγον αὐτῷ ἐκεῖνοι, ὅτι σύμφωνον ἐποιήσαμεν xa9' ἑαυτούς,

ὥςτε τὸν Τέρτιόν σοι καταβαλεῖν.

'O δὲ ἔλεγεν" ἀλλὰ τὰ πρὸς

ὑμᾶς αὐτοὺς γενόμενα σύμφωνα οὐκ ἐποίησέ μοι πρόκριμα, ὥςτε μηκετι κινῆσαι καϑ᾿ ὑμῶν, καϑὸ μὴ παρόντος 7 συναινοῦντος ἐμοῦ προῆλϑε τὸ σύμφωνον, οὔτε δὲ γέγονεν δελεγατίων, τουτέστιν οὐκ ἐδελεγατεύϑη μοι 20 Τέρτιος.

Ἔλεγον

αὐτῷ,

ὅτι

δι’

ὧν

ἐδέξω

τοὺς

τόκους,

ἔδοξας

συμφωνεῖν,

ὅτι παρὰ τοῦ Τερτίου λαμβάνεις. Ο δὲ τοὐναντίον ἔλεγεν᾽ οὐκ ἔδοξα συμφωνεῖν, ἀλλὰ προςαγόμενον τὸν τόκον ἐδεξάμην, καὶ ὥςπερ ὑπὸ αἵρεσιν ἔδοξα δέχεσϑαι τοὺς τόκους τήν, εἰ καταβληϑείη μοι τὸ κεφάλαιον, καὶ οὐ μὴ ὅτι οὗτος ὁ Τέρτιος οὐκ ἠδύνατό μοι καταβαλεῖν, οὐκ ἠνόχλουν ὑμῖν. Τῆς ζητήσεως 25 οὔσης ἐν τούτοις, φησὶν Παπιανός, ὅτι οὐ χρὴ τὰς ἀγωγὰς ἐμποδίζεσϑαι, ἃς ἔχουσιν οἱ δανεισταὶ πρὸ πάρτε κατὰ τῶν χληρονόμων, εἰ μὴ ἕκαστος τῶν κληρονόμων κατὰ τὸ γεγραμμένον σύμφωνον τὸ πᾶν χρέος, κατὰ τὴν ἀναλογοῦσαν αὐτῷ δηλονότι. μοῖραν, ἑκάστῳ τῶν δανειστῶν προςαγάγῃ. 9. 30 καϑ᾽

Κυρίλλου. Τρεῖς κληρονόμοι ἑνὸς δεβίτορος τριῶν δανειστῶν ἐμερίσαντο ἑαυτοὺς

τὰ χρέα

ἄνευ

δελεγατίονος,

καὶ ἕκαστος ἑκάστῳ τόκους κατέ-

βαλεν. Οὐ προκρίνονται οἱ δανεισταί, ἀλλὰ καϑ᾽ ἑκάστου εἰς μέρος κινοῦσιν, εἰ μὴ πᾶν τὸ χρέος ἑκάστῳ προςενεχϑῇ. 10. Τοῦ ᾿Ανωνύμου. ᾿ΑνάγνωἙθι βιβ. β΄. τοῦ Κωδ. τιτ. γ΄. διατ. ιη΄. καὶ κη΄. καὶ βιβ. γ΄. τιτ. As’. διατ. xy’. καὶ βιβ. ι΄. τιτ. β΄. διγ. γ΄.

3 Πρῖμον: 11 Πρῖμος:

(ἃ Πρῖμνον Ca πρῖμνος

| 5 ὁμοῦ: leg. νόμου

[10 τοὺς τόκους: Ca τοὺς τοὺς τόκους |

|

[21

18 ἐμοῦ:

Ca ἐμοὶ

λαμβάνεις:

Ca λαμβάνει

288

LIB. XI — TIT. I (CA)

11. Ei γὰρ πρὸς ἕνα ἕκαστον μετὰ τῆς τῶν δανειστῶν εἰδήσεως ἐπελέξαντο, Hb I τότε ἕτερος ὑπὲρ ἑτέρου οὐκ ἀπαιτεῖται, ὡς δῆϑεν γενομένης δελεγατίονος 626 ἤτοι μεταϑέσεως, ὡς ἐμφαίνεται ἀπὸ τῆς ἐν τῷ οϑ'΄. κεφ. τούτου τοῦ τιτ. χειμένης διαστίξεως. 5

12. Πατὴρ ὑπὲρ ϑυγατρὸς ἐπηρωτήϑη τῷ γαμβρῷ προῖκα δοῦναι" μὴ ἔχων δὲ παῖδας ἄρρενας, ἀλλὰ μόνον ἀδελφόν, καὶ προςδοκῶν αὐτὸν γίνεσϑαι αὐτοῦ κληρονόμον πάκτον ἐποίησε πρὸς τὸν ἄνδρα τῆς ϑυγατρὸς τοιοῦτον, ἵνα ἐὰν συμβῇ τὴν ϑυγατέρα μου τοῦ γάμου ἔτι συνισταμένου τελευτῆσαι παίδων ἐκτός, μὴ πλέον τοῦ ἡμίσεος μέρους ἀπαιτηϑῆναι ἀδελφὸν καὶ κληρονό10 μὸν αὐτοῦ τοῦ ἐπερωτηϑέντος. Οὗτος ὁ πενϑερὸς ἐπιζώσας ἐποίησε παῖδας: xai τούτοις κληρονόμοις ἐχρήσατο. Λέγει Παπιανός, ἐὰν τελευτώσης ἐν τῷ γάμῳ τῆς γυναικὸς δίχα παίδων ἔλθῃ ὁ ἀνὴρ πᾶσαν ἀπαιτῶν τὴν προῖκα τοὺς παῖδας τοῦ πενϑεροῦ, ἐκβάλλεται δόλου παραγραφῇ. Εἰ καὶ τὰ μάλιστα γὰρ τὸ πάκτον ἕνεκεν τοῦ ἀδελφοῦ γεγένηται, ὅμως δῆλόν ἐστιν, ὅτι οὕτως αὐτὸ 16 ἐποίησε, ὡς ἐπ᾽ ἐκείνῳ κληρονόμῳ μέλλων τελευτᾶν. Δίκαιον δέ ἐστιν ἐκ τύχης αὐτῷ γεγενημένους τοὺς παῖδας καὶ τούτους τὸν ἴδιον πατέρα κληρονοεὖἦσαι καὶ τὸ ἐκ τοῦ πάκτου ὄφελος διαδέξασϑαι, ὅπερ ὁ πατὴρ τῆς τοῦ κληρονομοῦντος αὐτὸν ὠφελείας προνοῶν πρὸς τὸν γαμβρὸν ἐποιήσατο. Καὶ σημείωσαι, ὅτι δυνατόν ἐστιν ἀπὸ κληρονόμων ἄρχεσϑαι πάκτον. Διὰ. 20 τοῦτο γὰρ καὶ ὁ Παπιανὸς οὐ πάκτου, ἀλλὰ δόλου δέδωκεν αὐτοῖς παραγραqf. Βλέπε δὲ ϑεματίζων. Εἰπέ, ὅτι ἐπηρωτήϑη μὲν ἡ προίξ, οὔπω δὲ ἦν ἄρα τὸ πάκτον, ἵνα μὴ γένηται ἀπαίτησις συνεστηκότων ἔτι τῶν γάμων, ἣ τοῦτο εἶπεν, ἐὰν συμβῇ διαλυϑῆναι τὸν γάμον σοῦ τὴν προῖκα μὴ ἀπαιτήσαντος. 13. ᾿Αδιάφορόν ἐστιν, ὡς ἂν ϑεματίσῃς. "Ἔστι" φίλιος ἄλιος νὸν ναβουίτ, 25 ὥςτε εἶχε παῖδας, ὅτε ἐπάκτευσεν. "A)Àog οὐ κέχρηνται τῇ τοῦ πάκτου παραγραφῇ, ἀλλὰ μόνος ὁ ἀδελφός, κληρονόμος δηλονότι γινόμενος, οὐ μὴν οἱ παῖδες αὐτοῦ, ἐπειδὴ κατὰ τὸν καιρὸν τοῦ συμφώνου παῖδας ἔχων ἐσιώπησεν αὐτούς. Καὶ σημείωσαι, πότε τὸ ὑπὲρ ἄλλου γενόμενον πάκτον ἄλλῳ συμβάλλεται διὰ τὴν διάϑεσιν τῶν πακτευόντων, ἵνα τοὺς κληρονόμους παραμυϑήσῃ.30 ᾿Εντεῦϑεν ἔστιν εἰπεῖν, ὅτι, κἂν ἄλλον καὶ οὐ τοὺς παῖδας ἔγραψα κληρονόμον, xal οὗτος εἶχε δόλου παραγραφήν᾽ ἀποφαντικῶς γὰρ ἔχει τὸ ῥητόν, ἵνα τοὺς

κληρονόμους παραμυϑήσῃν 14. Κυρίλλου. Ὑπὲρ τῆς ϑυγατρός μου ἐπερωτηϑεὶς προῖκα ἐπάκτευσα, ἵνα, ἐὰν συνισταμένου τοῦ γάμου ἡ ϑυγάτηρ ἄπαις τελευτήσῃ, τὸ ἥμισυ τῆς 35 προικὸς μένῃ παρὰ τῷ κληρονόμῳ μου καὶ ἀδελφῷ. Δοκῶ γενικῶς τῶν κληρο- Hb I 627

2 Ca ἀπατεῖται | 6 ἀδελφὸν: Ca ὁ ἀδελφὸν | 21 huius loci, usque ad lin. 28, sensus valde obscurus est; sed cf. ea, quae emendanda seorsum addidi. | 24 Ca nomen Cyrilli praeponit | φίλιος ἅλιος νὸν ναβουίτ: i. e. filios alios non habuit

LIB. XI — TIT. I (CA)

νόμων προνοεῖσϑαι. Διὸ ἐὰν σχῶ ἔχουσι δόλου παραγραφήν.

παῖδας

καὶ γράψω

289

αὐτοὺς

κληρονόμους,

15. Ζήτει κεφ. λγ΄. τούτου τοῦ τίτλου καὶ μή σοι δόξῃ ἐναντία. "Exeivo γὰρ ἕτερον ἔχει τὸν ϑεματισμὸν καὶ διαφέρει τῷ πάκτῳ. ᾽Εκεῖ γὰρ ἑνὸς μόνου 5 τῶν κληρονόμων προενόησεν, ὡς τὸ αὐτὸ κεφ. φησίν: ἐνταῦϑα δὲ καὶ ἁπλῶς πάντων. Διὰ τοῦτο δὲ τὴν τοῦ δόλου ἔχουσιν, διότι μόνου τοῦ προςώπου ἐμνημόνευσα τοῦ ἀδελφοῦ nou: καὶ ἐπεὶ ἐν ἀτονίᾳ τῆς τοῦ συμφώνου παραγραφῆς ἁρμόζει ἣ τοῦ δάλου, ὡς κεφ. ι΄. τούτου τοῦ τιτ. ϑεμ. τελευτ. εἰκότως, ἐπεὶ μὴ δίδοται τοῖς υἱοῖς μου τοῖς καὶ κληρονόμοις μου ἣ τοῦ πάκτου παρα10 γραφή, δίδοται ἡ τοῦ δόλου. 16. Τοιοῦτον δὲ Av τὸ σύμφωνον, ἵνα μὴ γένηται ἀπαίτησις συνεστῶτος τοῦ γάμου" ἣ τοῦτο εἶπεν: ἐὰν συμβῇ διαλυϑῆναι σοῦ τὸν γάμον, τὴν προῖκα μὴ ἀπαιτήσεις. Οὕτως 6 Ἴνδιξ. 17. 15

Κύριλλος

δέ φησι διάφορον,

ὡς ἂν ϑεματίσῃς.

18. “ὥστε, εἰ εἶχε παῖδας, ὅτε τὸ τοιοῦτον ἐποίει πάκτον, οὔτε τὴν τοῦ δόλου παραγραφὴν οἱ παῖδες ἔχουσιν, ἀλλὰ μόνος ὁ γενόμενος κληρονόμος ἀδελφὸς αὐτοῦ ἔχει τὴν τοῦ πάχτου, ἐπεὶ κατὰ τὸν καιρὸν τοῦ συμφώνου παῖδας

ἔχων

ἐσιώπησεν

αὐτούς.

19. Εἰ μέντοι οἱ ἐπιτεχϑέντες 20 με, ὁ ἀδελφός μου παραλαμβάνει κἂν μὴ παῖδες ἐτέχϑησαν, ἔγραψα δόλου παραγραφήν, ὡς ἐμφαίνεται

Οὕτως

ὁ Ἴνδιξ.

μοι παῖδες ἐτελεύτησαν πρὸ τοῦ τελευτῆσαί αὐτήν, ὡς μέλλων με κληρονομεῖν" ὥςτε, δὲ ἄλλον κληρονόμον, ἔχει καὶ οὗτος τὴν τοῦ ἀπὸ τῆς ἐννοίας τοῦ ῥητοῦ. Οὕτως ὁ Ἴνδιξ.

20*. "A)Xo γάρ ἐστιν τὸ εἰπεῖν, ὁμολογῶ μὴ ἀπαιτῆσαί σε, καὶ ἄλλο τὸ HbI εἰπεῖν, ὁμολογῶ μὴ ἐνέχεσϑαί σε, ἣ διὰ τὸ τὰ προςωπικὰ σύμφωνα προλήψει 624 25 γενικὰ εἶναι, ὡς κεφ. ζ΄. ϑεμ. v. 21*. Τὰ τοιαῦτα κατὰ πρόληψιν γενικά εἰσι, κἂν ῥητὸν ἐντίϑηται πρόςωπον. Καὶ ζήτει κεφ. ζ΄. ϑεμ. ς΄. καὶ βιβ. κε΄. τιτ. α΄. κεφ. η΄. ϑεμ. παρατελευταῖον. Ἐὰν δὲ δῆλόν ἐστιν, ὅτι μόνῳ τῷ προςώπῳ αὐτοῦ ἐποίησε τὸ μὴ ἐνέχεσϑαι, ἐνέχεται ὁ κληρονόμος αὐτοῦ, ὡς κεφ. τοῦ παρόντος τιτ. καὶ βιβ. κε΄. »

22*. Ζήτει κεφ. μϑ΄. τοῦ β΄. ter. τούτου τοῦ βιβ., ἐκκλήτου, μήτε δι᾽ ἀποκαταστάσεως ἀνηρτήϑη ἡ κατὰ ἀπόφασις, μάτην γίνεται διάλυσις, πλὴν εἰ μὴ κατὰ ἐπερώτησιν, ὡς τὸ αὐτό φησιν xep. Καὶ σημείωσαι Ζήτει καὶ κεφ. κγ΄. deu. β΄. τοῦ ς΄. τιτ. τοῦ κδ΄. βιβ. 11 Cf. p, 288 lin, 21 SCHELTEMA,

Basilica, 1.

|

ὅ φησιν’ ἐὰν μῆτε δι᾿ διάγνωσιν ἐξενεχϑεῖσα ᾿Ακουιλιανὴν γέγονεν τοῦτο παράδοξον ὄν. Hh I 625

14 διάφορον: leg. ἀδιάφορον» Cf. sch. 13 19

290

LIB. XI — TIT. I (CA)

23". Εἴτε δικαίως, εἴτε ἀδίκως ἡ ἔκκλητος γέγονε. Τὸ γὰρ τῆς διαλύσεως ἰσχυρὸν οὐκ ἀναψηλαφᾷ τὰ κριϑέντα, ἀλλ᾽ ὡς παραβάντα τὸν ἀγνωμονήσαντα. εὐϑύνει εἰς πᾶσαν τὴν καταδίκην, καὶ ἀπαιτεῖ τὰ περὶ τὴν ἀρχὴν εἰς τὸ δικαστήριον καταχϑέντα. ὅ

24*. Ἢ σολουτίων λέγεται j| καταβολή ἀκεπτιλατίων δὲ 1| ἀποχὴ καὶ συμπάϑεια" δελεγατίων ἣ ἀπὸ προσώπου εἰς πρόσωπον μετάϑεσις" νοβατίων δὲ ἡ ἀπὸ ἀγωγῆς εἰς ἀγωγήν, οἷον ἀπὸ τῆς περὶ δανείου εἰς τὴν περὶ ἐπερωτήσεως.

Πολλάκις

χωρὶς

δελεγατιόνος

10 τοὺς

δανειστὰς

δὲ καὶ καὶ

ἄλλως

Tot

ἄλλοι

μεταϑέσεως᾽

συναινεῖν

ἐκλαμβάνονται.

ἐν γὰρ

τῇ

Καλῶς

μεταϑέσει

οὖν

εἴρηκε

τὸ

ἔδει παρεῖναι

ταύτῃ.

25". Ei γὰρ πρὸς ἕνα ἕκαστον μετὰ τῆς τῶν δανειστῶν [ἀρεσκείας] ἐπελέξαντο, τότε ἕτερος ὑπὲρ ἑτέρου οὐκ ἀπαιτεῖται, ὡς δῇϑα ἐν[άγεται] δελεγατίων ἤτοι μετάϑεσις, ὡς ἐμφαίνεται ἀπὸ τῆς ἐν τῷ οϑ'΄. κεφ. κειμένης διατάξεως.

15

26*. Σημείωσαι, ὅτι ἐὰν ἀπόντων τῶν δανειστῶν οἱ χρεώσται καϑ᾽ ἑαυτοὺς συμφωνήσωσι καὶ καταβάλωσιν καὶ τόκους, οὐ προκριματίζονται οἱ δανεισταὶ εἰς τὸ κατὰ πάντων ἐνάγειν.

271". Ἤτοι τὸ ἥμισυ ὁ γὰρ εἰπὼν μέρος καὶ μὴ δηλώσας, πόσον, τὸ ἥμισυ δηλοῖ, ὡς [βιβ. β΄. τιτ. β΄. κεφ.] ρξδ΄. καὶ βιβ. ιβ΄. τιτ. α΄. κεφ. κϑ΄. 2) καὶ βιβ. tc. τιτ. α΄. κεφ. μγ΄. λέγον" καὶ μέρους οὐσίας ληγατεύεται χρῇσις καρπῶν, καὶ ἐὰν μὴ ἐκφωνηϑῇ, πόσον μέρος, τὸ ἥμισυ νοοῦμεν. 288. Οἱ δανεισταὶ δηλονότι κατὰ πάντων τῶν κληρονόμων ἐνάγουσι κατὰ τὰ λάχη εἰς ἃ ἐκληρονόμησαν.

B XI, !, 41 = DII 25

14, 41.

1.

'E&v οὕτω παχτεύσῃ Tiriog, ὅτι ἐὰν εἴσω τριάκοντα ἡμερῶν καταβάλῃς μοι τὸ ἥμισυ τοῦ χρέους, οὐκ ἀπαιτῶ σε τὸ λοιπόν, καὶ ἔλϑῃ μετὰ ταῦτα περὶ τῶν ὑπολοίπων ὁ ἄκτωρ κινῶν, δύναται ὁ ῥέος ἀντιϑεῖναι παραγραφήν, x&v τὰ μάλιστα μὴ ἔχῃ ἀγωγὴν ἐκ τοῦ γινομένου συμφώνου, δι᾽ ἧς τὸ ἥμισυ τοῦ χρέους καταβαλὼν ἠδύνατο ἂν παρασκευάσαι τὸν ἄκτορα ποιῆσαι αὐτῷ 30 ἀκεπτιλατίονα τῶν ὑπολοίπων. 2. ἸΚυρίλλου. ᾿Εὰν πακτεύσω, εἰ εἴσω τῆςδε τῆς ἡμέρας καταβάλῃς μοι τὸ ἥμισυ τοῦ χρέους, τὸ λοιπὸν οὐκ ἀπαιτῶ σε, τοῦτο τὸ πάχτον οὐ τίκτει ἀγωγήν, ἀλλὰ παραγραφήν. 6 περὶ

συμπαϑείας

verwaltung

(1927),

vide

p. 141.

F.

Dölger,

|

11

Ca

Beiträge

pro

zur Geschichte

der

ἀρεσκείας exhibet εἰϑντᾶς

byz.

Finanz-

(εἰδήσεως)

|

12 ὡς 839a — μετάϑεσις: fortasse leg. ὡς δῆθεν γενομένης δελεγατίονος ἤτοι μεταϑέσεως Ὁ

LIB. ΧΙ — TIT. I (CA)

291

3. Ti σημαίνει τὸ μέρος, εἰ ϑέλεις μαϑεῖν, ζήτει βιβ. β΄. τιτ. β΄. κεφ. ρξδ΄. (158) ϑεμ. β΄. Φησὶν γάρ" ὁ λέγων μέρος, καὶ εἰ μὴ προςτίϑησι, ποῖον, τὸ ἥμισύ φησιν. Δηλοῖ xal Buß. ιβ΄. τιτ. α΄. κεφ. α΄. (29) λέγον" ἐὰν μὴ λεχϑῇ τὰ μέρη, πῶς χρὴ μερίζεσϑαι, ἴσά εἰσι. Καὶ βιβ. uc. τιτ. α΄. κεφ. μγ΄. Mov: καὶ 5 μέρους οὐσίας ληγατευομένη χρῆσις καρπῶν ἐὰν μὴ ἐκφωνηθῇ πόσον μέρος, τὸ ἥμισυ νοοῦμεν. 4.

Ei ϑέλεις μαϑεῖν, τί σημαίνει τὸ λαβεῖν, καὶ τί τό δέξασϑαι, ζήτει βιβ. β΄. «τιτ. B^.» κεφ. οα΄. Φησὶν γάρ᾽ ἕτερόν ἐστι λαβεῖν καὶ ἕτερον δέξασϑαι" τὸ λαβεῖν ἐνδυνάμως νοεῖται, δέξασϑαι δέ, κἂν οὐχ οὕτως τις ἐδέξατο, ἵνα ἔχῃ. Διά

10 τοι τοῦτο οὐ doxel τις λαβεῖν, ὅπερ μέλλει ἀποκαϑιστᾶν ὥςπερ περιεληλυϑέναι κυρίως Exeivo λέγεται τὸ ἀπομένειν μέλλον. Καὶ ctr. γ΄. τοῦ αὐτοῦ βιβλίου κεφ. να΄." οὐ δοκεῖ τις λαμβάνειν, ὅπερ ἄλλῳ ἀποκαταστῆσαι ἀναγκάζεται 5*. Διὰ τὸ εἶναι ψιλὸν τὸ σύμφωνον ἤτοι μετὰ χρόνον. Καὶ ζήτει κεφ. ζ΄. ϑεμ. γ΄. [καὶ] δ΄. [περὶ] μεταχρονίου καὶ συγχρόνου συμφώνου. Καὶ ὅτι τὸ 15 σύμφωνον τὸ σύγχρονον τίκτει ἀγωγήν, τὸ δὲ μετὰ χρόνον παραγραφὴν ἔχει ἐπὶ τῶν καλῇ πίστει ἀγωγῶν, ἐπὶ δὲ τῶν στρίκτων οὐδέποτε τίκτει ἀγωγήν, x&v σύγχρονόν ἐστι, ἀλλ᾽ ἀεὶ παραγραφὴν χαρίζεται τῷ ἐν[τεῦϑεν])] ἐναγομένῳ. 6*.

Σημείωσαι τὸ κεφ., ὅτι οὐκ εἶπεν ἁρμόζειν τὴν πραεσχρίπτις Bepßıs,

78. ᾿Ακεπτιλατίων καταχρηστικῶς 20 χυρίως ἐπὶ [ἐνοχῆς) ῥὲ λέγεται.

BXI

1,42

= DI,

ἐνταῦϑα γὰρ εἴρηται.

Ἢ

γὰρ ἀποχὴ

14, 42.

1. Τοῖς ἰδιωτικοῖς συμφώνοις ὁ φίσκος ἤγουν τὸ δημόσιον οὐ προκριματίζεται. Δίκαιον γὰρ τὸν νεμόμενον τὰς εὐσεβεῖς εἰςφορὰς παρέχειν. 'E&v ἀγρὸν εἰς ἐνέχυρον παράσχω τῷ ἡμετέρῳ κρεδίτορι, τουτέστιν ἐὰν τραδιτεύσω 25 αὐτῷ τὴν νομὴν, ὥστε αὐτὸν μὲν ἀντὶ τόκων λαμβάνειν τοὺς καρπούς, ἐμὲ δὲ τὸν δεβίτορα καταβαλεῖν τὰς εὐσεβεῖς εἰςφοράς, καὶ μὴ αὐτὸν τὸν νεμόμενον, τοῦτο τὸ σύμφωνον, ὅσον ἧκεν εἰς τὸ τοῦ φίσκου πρόςωπον, ἀνίσχυρόν ἐστι, xal καλῶς ὁ κρεδίτωρ ἐνάγεται χάριν τοῦ δημοσίου ὑπὸ τοῦ φίσκου xa9* ὑπόδειγμα τοῦ οὐσουφρουχτουαρίου, ὡς εὑρήσεις ἐν τῷ γ΄. τῶν δὲ ἰουδίκιις 30 βιβλίῳ. Τοῦτο δὲ αὐτὸ νόησον καὶ ἐπὶ κολώνου. ᾿Ανάγνωθι δὲ τὸ ἐν τῷ δὲ τουτέλις μονοβιβλίῳ τιτ. ζ΄. διγ. λβ΄. κείμενον ϑεμ., οὗ ἡ ἀρχή" Λούκιος Τίτιος. Ἔστι γὰρ ἐξ αὐτοῦ σημειώσασϑαι, ὅτι καὶ νόμου διαγορεύοντος Bux τὸν νεμόμενον καὶ συντελεῖν ἔσϑ᾽ ὅτε οὐχ ὁ νεμόμενος, ἀλλ᾽ ὁ δεσπότης συντελεῖ, ἔνϑα τοιοῦτο παρηκολούϑησεν ἀδιακόπῳ ἐν τῇ πόλει συνηϑείᾳ. 35 Σημείωσαι δὲ [διὰ] τὸ κείμενον ἐν τῷ νβ΄. διγ. τοῦ παρόντος τιτ. τουτέστιν, ὅσον εἰς τὸν τοῦ δημοσίου λόγον. Μανϑάνει γὰρ ἐν τῷ εἰρημένῳ νβ΄. διγ. ὅτι, ὅσον ἧκε πρὸς αὐτὸν τὸν δεβίτορα καὶ τὸν δανειστήν, ἔρρωται τὸ πάκτον,

292 ὥςτε

LIB. XI — TIT. I (CA) καὶ

μετὰ

τὸ

σύμφωνον

ἀπαιτεῖται

μὲν

ὁ δανειστὴς

τοὺς

φόρους

ὡς

νεμόμενος, ἀπαιτεῖ δὲ τὸν δεβίτορα διὰ παρακατασχέσεως δηλονότι τὴν βοήϑειαν ἔχων. Θὲς γὰρ, ὅτι ἐπὶ τούτῳ αὐτῷ ὑπετέϑη ὁ ἀγρός, ἐφ᾽ ᾧ ὑπὲρ τῶν τόκων καὶ τῶν δημοσίων, ἃ δίδωσιν ὡς νεμόμενος, ἔχειν αὐτὸν τοὺς 5 καρπούς. ᾿Ωφελεῖ οὖν αὐτῷ τὸ μετὰ ταῦτα γινόμενον πάκτον. 2. Τὸ πάκτον τὸ γενόμενον μεταξὺ τοῦ δεβίτορος καὶ τοῦ δανειστοῦ, ἵνα ὁ δεβίτωρ συντελῇ ὑπὲρ τοῦ ἐνεχυριασϑέντος ἀγροῦ, οὐ προχριματίζει τὸν φίσκον, ὥςπερ οὔτε ἕτερον ἰδιωτικὸν πάκτον. 3. Κατὰ τοῦτο δεῖ ϑεματίσαι καὶ τὸ ἐν τῷ ζ΄. ϑέματι τοῦ xc'. κεφαλαίου 10 τούτου τοῦ τίτλου κείμενον, λέγον, ὅτι τὸ πρὸς ἕτερον γενόμενον σύμφωνον οὐκ ὀφείλει βλάπτειν ἕτερον. “Ὅμοιον δὲ τῷ αὐτῷ κεφαλαίῳ καὶ τὸ ἐν τῷ νβ΄. κεφ. τούτου τοῦ τίτλου καὶ ἐν τῷ οβ΄. καὶ τὸ λη΄. κεφ., ὅτι διὰ τοῦ ἰδιωτικοῦ συμφώνου τὸ κοινὸν νόμιμον οὐκ ἐναλλάσσεται. Καὶ γὰρ καὶ ὁ τὴν χρῆσιν τῶν καρπῶν ἔχων δίδωσι τὰ δημόσια, ὡς κεφ. ξ΄. ϑεμ. γ΄. τοῦ α΄. τιτ. τοῦ 15 τς΄. βιβλίου. “Ομοίως αὐτῷ φησιν καὶ τὸ δ΄. ϑέμα τοῦ κζ΄. κεφ. αὐτοῦ, οὗ ἡ ἀρχή" τὸ τέλος τοῦ κανάλου καὶ τοῦ ὑδραγωγοῦ. Καὶ κεφ. αὐτοῦ μβ΄. λέγον᾽ τὰ δημόσια ὁ τὴν χρῆσιν ἔχων δίδωσιν. Ζήτει καὶ βιβ. vo’. cv. η΄. κεφ. β΄. περὶ τὸ τέλος, λέγον" τὴν δὲ τῶν κτημάτων συντέλειαν εἰς ὁλόκληρον δίδωσιν ὁ τὸ κτῆμα νεμόμενος. Φησὶν δὲ καὶ τὸ γ΄. κεφάλαιον αὐτοῦ" τὰ δημόσια οὐκ Hb I 30 εἰσὶ κατὰ προςώπων, ἀλλὰ κατὰ πραγμάτων, καὶ δεῖ τὸν ἄρχοντα τῆς ἐπαρχίας 629 σπουδάζειν, ἵνα μηδεὶς ὑπὲρ ὧν οὐ νέμεται συντελῇ. Κτήτωρ μέντοι ἀπαιτούμενος ὑπὲρ ἄλλων δημόσια τὰς κατ᾽ αὐτῶν ἀγωγὰς ἀπὸ τοῦ δημοσίου ἐχχωρεῖται, ὡς κεφ. ε΄. ϑεμ. α΄. τοῦ γ΄. τιτ. αὐτοῦ. Ζήτει xal τιτ. ιε΄. αὐτοῦ χεφ. β΄. περὶ τὸ μέσον, λέγον ἐκ μέρους᾽ εἰ δὲ τὸ τέλος μὴ καταβληϑῇ, ἐκ 25 τῶν τοῦ κατέχοντος πραγμάτων πληροῦται, καὶ τὰ ἑξῆς. Ζήτει περὶ τοῦ ὀφείλειν τῷ δημοσίῳ τὸ τέλος τοῦ ἀγροῦ τὸν νεμόμενον τὸν ιδ΄. τιτ. τοῦ υϑ'. βιβ. ὅλον. Φησὶν δὲ καὶ τὸ ι΄. κεφ. τοῦ η΄. τιτ. τοῦ νς΄. B1B." μηδεὶς προνόμιον ἀξίας προβαλλόμενος μὴ συντελείτω, ἀλλὰ πάντες πρὸς ἀναλογίαν, ὧν ἔχουσι κτημάτων συντελείτωσαν. Τὸ δὲ κγ΄. αὐτοῦ κεφ. ἐκ μέρους φησίν: ὁ μὴ 30 συντελῶν δημευέσϑω τὰ χρήματα. 4. Τοῦ ᾿Ανωνύμου. τουάριος, ὡς βιβ. ζ΄. ε΄., ἐν ᾧ ἄλλος ὑπὲρ avt. μζ΄. διατ. α΄. καὶ 35 τελείας βιβ. τα΄. τιτ. xy’. τιτ. 8. Ow. κη΄. v9. τιτ. τοῦ tx". βιβ. μανδάτου νεαράν (17,

'O γὰρ νομεὺς συντελεῖ τὰ δημόσια, ὅϑεν ὁ οὐσουφρουκτιτ. «α΄. διγ. ζ΄.» ᾿Ανάγνωθι καὶ βιβ. ν΄. τιτ. ιε΄. ty. ἄλλων ἀπαιτεῖται. "Avdyvası καὶ βιβ. δ΄. τοῦ Κωδ. γ΄. καὶ τούτου τοῦ τιτ. διγ. «λη΄.» καὶ περὶ ναυαρχυκῆς γ΄. διατ. ε΄. (9) καὶ (iB. AP”. τιτ. δ΄. διγ. ζ΄. καὶ Big. (9) καὶ 88; β΄. τοῦ Κωδ. τιτ. γ΄. διατ. ι΄. (11) καὶ τὸν «διατ. ς΄. καὶ» τοῦ ξδ΄. τιτ. διατ. ιγ΄. (9) καὶ τὴν περὶ 8, 1). ᾿Ανάγνωθϑι καὶ βιβ. χγ΄. τιτ. δ΄. διγ. κη΄. (9).

LIB. XI — TIT. I (CA)

293

5*. Καὶ λοιπὸν χαλῶς ὁ xpeöltwp χάριν τῶν δημοσίων ὡς νεμόμενος ἐνάγεται παρὰ τοῦ φίσκου xa9' ὑπόδειγμα τοῦ οὐσουφρουκτουαρίου καὶ τοῦ κολώνου. "Ec9' ὅτε δὲ οὐχ ὁ νεμόμενος, ἀλλ᾽ ὁ δεσπότης συντελεῖ. Καὶ - ἀνάγνωθι τὸν παλαιόν διδάσκοντά σε τὸ ϑέμα. >

5

10

18

20

25

30

/

x

,

,

,

x

ΒΧΙ,1, 43 = DII, 14, 43. 1. Πέπρακέ τις ἀγρόν, καὶ Av μέχρις συμφώνου τὰ τῆς πράσεως. "Iopev δὲ, ὅτι ἀπὸ μόνου τοῦ συνϑέσϑαι καὶ ὁρίσαι τὸ τίμημα ἐπὶ τῆς ἀγράφου πράσεως ἔνοχός ἐστιν ὁ πράτης, καὶ καταβαλόντος πρότερον τὸ τίμημα τοῦ ἀγοραστοῦ 7) σατιςφάκτον ποιοῦντος ἀναγκάζεται τραδιτεῦσαι τὸ πρᾶγμα καὶ ἐπερωτηϑῆναι τὴν δούπλαν. Τοῦτο γὰρ εὑρήσεις ἐν τῷ η΄. τῶν δὲ ῥέβους βιβ. τιτ. α΄. διγ. ια΄. Καὶ οὐ χρεία συμφώνων ἰδιωτυκῶν, ἵνα γένηται ταῦτα, ὁπότε κατὰ φύσιν ἔνεστι ταῦτα τῷ συναλλάγματι. Οὐ γὰρ δύναται εἰπεῖν ὁ πράτης᾽ οὐ συνεϑέμην σοι τραδιτεῦσαι τὸ πρᾶγμα ἣ ἐπερωτηϑῆναι τὴν δούπλαν᾽ συμφωνήσας γὰρ ἅπαξ καὶ ὁρίσας τὸ τίμημα οὕτως ἔδοξε συμφωνεῖν. Οἶδας, ποῦ χρεία πάκτων ἰδυκῶν, ὅταν τι ϑελήσωσι πακτεῦσαι, ὅπερ οὐκ ἔστι κατὰ φύσιν τῷ συναλλάγματι. Οἷον προείληπται περὶ τοῖς νόμοις χρῆναι τὸν πράτην σχολαίαν τῷ ἀγοραστῇ παραδιδόναι τοῦ πεπραμένου νομήν. Οὐ χρεία οὖν, ἵνα γένηται σύμφωνον, σχολαίαν παραδοϑῆναι νομήν, ἀλλὰ τοὐναντίον, εἰ βούλεται σχολαίαν μὴ παραδοϑῆναι τὴν νομήν, χρεία συμφώνου ἰδικοῦ. Τὰ γὰρ κατὰ φύσιν τοῖς συναλλάγμασι παρεπόμενα παχτεύειν οὐκ ἀναγκαῖον. "Eni τῶν ἀγορασιῶν τοίνυν (ὅρα γὰρ λοιπὸν τί φησιν τὸ τοῦ διγ. ῥητόν), ἐπὶ τῶν ἀγορασιῶν οὖν, εἴρηται, ἴσμεν, τί παρέχειν ὁ δεβίτωρ ἤτοι ὁ πράτης ὀφείλει, τουτέστι τραδιτεύειν τὸ πρᾶγμα καὶ ἐπερωτᾶσϑαι τὴν περὶ ἐκνικήσεως δούπλαν, ἢ σχολαίαν παραδιδόναι νομήν. Καὶ ὅτι ὁ ἀγοραστὴς ἐκ τοῦ ἐναντίου παρέχειν ὀφείλει, οἷον καταβάλλειν τὸ τίμημα, καὶ δεσπότην τούτου τὸν πεπρακότα ποιεῖν, καὶ τοὺς ἀπὸ μόρας διδόναι τόκους, ταῦτα κατὰ φύσιν παρέπεται τῷ τῆς πράσεως καὶ ἀγορασίας συναλλάγματι καὶ ἀπαιτεῖ ταῦτα τοῦτο μὲν ὁ πράτης, τοῦτο δὲ καὶ ὁ ἀγοραστής. Ei μέντοι ἐν τῷ συναλλάττειν ὑπεξήρηταί τι τῶν κατὰ φύσιν παρεπομένων τῷ συναλλάγματι, χρὴ καὶ τοῦτο παραφυλάττεσϑαι. 2. Κυρίλλου. 'Ev ταῖς ἀγορασίαις, εἴ τι παρὰ τὴν φύσιν τοῦ συναλλάγματος συμφωνηϑῇ γίνεσϑαι, φυλάττεται. .3.

Τοῦ

᾿Ανωνύμου.

Τί

δέ ἐστι

τὰ παρ᾽

ἑκατέρου

ὀφείλοντα

γίνεσϑαι, Hb I

λέγεται βιβ. 19^. τιτ. α΄. διγ. ιδ΄. (13) ἤτοι βιβ. (9^. cer. η΄. καὶ βιβ. κβ΄. τιτ. α΄. 680 35 διγ. ıc’. τη΄. ἤτοι βιβ. xy’. τιτ. γ΄. 16 ἔστι:

leg. ἔνεστι

|

23 τραδιτεύειν:

Ca τραδιτεύει

|

24

ὅτι: leg. ri?

294

LIB. XI — TIT. I (CA)

4*. Ἐπώλησά cot ἀγρόν συμφωνήσας λαβεῖν ιβ΄. νομίσματα. ᾿Αλλὰ Hb I μετὰ ταῦτα συγχωρήσας σοι τὰ δύο συνεφώνησα ι΄. λαβεῖν. Ἔρρωται τὸ 539 σύμφωνον. "Ἔξεστιν γάρ μοι τῶν ὑπὲρ ἐμοῦ εἰςτενηνεγμένων νομίμων καταφρονεῖν. Καὶ ζήτει κεφ. λα΄. τούτου τοῦ τιτ. Περὶ δὲ τῶν ἐξ ἔϑους προςόντων 6 τῷ τῆς πράσεως συναλλάγματι ζήτει βιβ. (9^. τιτ. α΄. κεφ. Ec'. ϑεμ. α΄. καὶ xep. χε΄. καὶ tur. η΄. κεφ. ια΄.

B XI, 1, 44 = DI,

14, 45.

1. Ἐὰν δύο τινὲς ἐπίκοινον κληρονομίαν διείλοντο καὶ εἶπον τυχὸν πρὸς Hb I ἀλλήλους, ὅτι λάβε σὺ μὲν τὸν ἀγρόν, ἐγὼ δὲ τὴν οἰκίαν, ἣ σὺ μὲν τὴν ἐσθῆτα, 990 10 ἐγὼ δὲ τὸν ἄργυρον, μήτε δὲ τραδιτίων, μήτε ἐπερώτησις παρηκχολούϑησεν, οὐδεμία μεταξὺ αὐτῶν τίκτεται ἀγωγὴ εἰς τὸ πέρατι παραδοϑῆναι τὰ συνδεδογμένα. «Μήτε; τραδιτίονος γάρ, μήτε ἐπερωτήσεως γεγενημένης, ὡς εἶπον, νοῦδον ὑπόκειται πάκτον. ᾿Απὸ δὲ νούδου πάκτου πῶς οἷόν τε ἐστί τίκτεσϑαι ἀγωγήν; Βλέπε, πῶς εἶπον, ἣ μέχρι συμφώνων γενομένη διαίρεσις 15 πρὸς τὸ ἔχειν ἀγωγὴν οὐ συμβάλλεται. Συμβάλλεται γὰρ εἰς τὸ ἔχειν παραγραφήν" ὥςτε, εἰ κατὰ τύχην ἐπὶ νομῆς γένωνται τῶν πραγμάτων, ὧν συνέδοξεν ἑκάτερον αὐτῶν γενέσϑαι δεσπότην, ἔχουσι παραγραφήν. 2. Κυρίλλου. Vv περὶ διαιρέσεως πάκτον, εἰ μὴ ἐπερώτησις Tj τραδιτίων ἀπακολουϑήσῃ, ἀγωγὴν οὐ τίκτει. 20

3. Αἱ δὲ διὰ παραδόσεως ἢ ἐπερωτήσεως λαβοῦσαι τὸ ἰσχυρὸν διαιρέσεις καὶ ἀγράφως γενόμεναι ἰσχύουσιν, ὡς βιβ. κβ΄. τιτ. α΄. κεφ. ξη΄. λέγον αἱ διαιρέσεις καὶ ἀγράφως γενόμεναι ἰσχύουσιν. ᾽᾿Οφείλει δὲ καὶ ἀδόλως γίνεσϑαι τὸ τῆς διαιρέσεως σύμφωνον" εἰ γὰρ κατὰ δόλον γένηται, οὐκ ἔρρωται, ὡς βιβ. ιβ΄. τιτ. β΄. κεφ. κγ΄. ϑεμ. β΄., οὗ fj ἀρχή" ἐν τῷ διαιροῦντι τὰ ἐπίκοινα. 86 Ὅτι δὲ ὁ παραλαβὼν τὰ ἐκ διαιρέσεως ἐπιλαχόντα αὐτῷ δεσπόζει αὐτῶν, ζήτει τὸ γ΄. κεφ. τοῦ γ΄. τιτ. αὐτοῦ, οὗ ἣ ἀρχή ὁ καϑολικὸς μεταξὺ ἰδιωτῶν. 'AAX οὐδὲ ἀνανεοῦσϑαι τὰ τῇ ἀμοιβαίᾳ πίστει περαιωϑέντα δύναται, ἐὰν N γενομένη μεταξύ τινων τελείων διαίρεσις ἐπερατώϑη μετενεχϑείσης ἣ χαταλειφϑείσης τῆς νομῆς παρὰ τῷ νεμομένῳ, ὡς κεφ. αὐτοῦ η΄., οὗ dj ἀρχή" 30 ἐὰν ἣ γενομένη μεταξὺ ἡμῶν. t

B XI, 1,45

= DII,

14, 46.

l. Προϑεώρησον. Ἔνϑα λεγάτον ὑπὸ αἵρεσιν καταλιμπάνεται, δύναται ὁ λεγατάριος ἀπαιτεῖν τὸν κληρονόμον ἐπερωτηϑῆναι αὐτῷ τὴν λεγατόρουμ σερβανδούρουμ ἱκανοδοσίαν, ὅτι τῆς αἱρέσεως ἐξερχομένης δίδοται αὐτῷ 25 διαιρέσεως:

Ca δικαιρέσεως

LIB. XI — TIT. I (CA)

295

τὸ λεγάτον, πλὴν εἰ μὴ ἄρα τὴν τοιαύτην ἱκανοδοσίαν ἀνεῖλεν ὁ διαϑέμενος εἰπών, ὡς οὐ βούλεται τὸν κληρονόμον τὴν τοιαύτην ἱκανοδοσίαν τῷ λεγαταρίῳ προσκαταστῆναι. Τοῦτο εἰδὼς ἔλϑε ἐπὶ τὸ προκείμενον. Κατελείφϑη λεγάτον τινὶ ὑπὸ αἵρεσιν’ ἠρτημένης δὲ τῆς αἱρέσεως ὁ λεγατάριος δυνάμενος τὴν 5 λεγατόρουμ. ἱκανοδοσίαν ἀπαιτῆσαι τὸν κληρονόμον πάκτον αὐτῷ ἐποίησεν, ὅτι οὐκ ἀπαιτῶ σε τὴν λεγατόρουμ, ἱκανοδοσίαν. Καὶ ζήτησις ἦν, εἰ ἔρρωται τὸ πάκτον. ᾿Εποίησε δὲ τὴν ζήτησιν τὸ πανταχοῦ κείμενον, ὅτι χρὴ τὴν τοῦ τεστάτορος φυλάττεσϑαι γνώμην, καὶ εἰκὸς ἦν ἀποροῦντος τοῦ κληρονόμου μὴ δίδοσϑαι τὸ λεγάτον καὶ ἀσϑενεῖν τὴν τοῦ τεστάτορος βούλησιν. Φησὶν οὖν Τρυ10 φωνῖνος, ὅτι τὸ μεταξὺ τοῦ κληρονόμου καὶ τοῦ λεγαταρίου γενόμενον «πάκτον», ὥςτε αὐτὸν μὴ ἀπαιτηϑῆναι τὴν λεγατόρουμ, ἐρρωμένον εἶναι συνωμολόγηται. Καὶ γὰρ ἐν ταῖς ἑξαμηνιαίαις Μάρκου τοῦ ϑειοτάτου διατάξεσιν ἔστι διάταξις N λέγουσα καὶ ἐν τούτῳ τὴν τοῦ τεστάτορος φυλάττεσϑαι βούλησιν, τουτέστι δύνασϑαι

τὸν

τεστάτορα

καὶ

αὐτὸν

τῆς

τοιαύτης

ἱκανοδοσίας

ἐπικουφίζειν

15 τὸν κληρονόμον. Ἔρρωται οὖν, ὡς εἴρηται, τὸ παρὰ τοῦ λεγαταρίου γενόμενον πάκτον, καὶ οὐ δύναται ὁ λεγατάριος ἅπαξ. διὰ συμφώνου παραχωρήσας Hb 1 τῷ κληρονόμῳ ἐκ μεταμελείας ἀνακαλεῖσϑαι τὴν παραχώρησιν᾽ ἔξεστι γάρ 981 τινι τὴν ἀπαίτησιν τοῦ οἰκείου δικαίου ἤτοι τὴν ἐλπίδα τῆς μελλούσης ἀπαιτήσεως χείρονα καϑιστᾶν. Καὶ σημείωσαι, ὅτι ἐφεῖται περιφρονεῖν τῶν ὑπὲρ 20 ἡμῶν elcevnveruivav. Τοῦτο δὲ καὶ ἀλλαχόϑεν ἔστι μαϑεῖν. ᾿Ανήνεκται δὲ καὶ ἐν τῷ β΄. βιβ. τοῦ Κωδ. «vr. γ΄. dar. ad’. Φησὶν δὲ αὐτὸ καὶ ᾿Ιουλιανὸς ἐν τῷ δ΄. βιβλίῳ τοῦ παρόντος συντάγματος Tw. δ΄. διγ. μα΄. ᾿Εστὶ σεμεντρίβους ἑξαμηνιαίαις" τοσαύτας γὰρ Μάρκος ὁ ϑειότατος ἐξεφώνει διατάξεις, ὥςτε κατὰ EE μῆνας συναγωγὴν αὐτῷ γίνεσθαι. Τοῦτο δέ σοι καὶ ἐν τοῖς 25 ᾿Ινστιτούτοις παραδέδοται. 2. Κυρίλλουι Δύναται ὁ λεγατάριος παραχωρεῖν τῷ κληρονόμῳ τὴν ἱκανοδοσίαν τοῦ λεγάτου, ἐπειδὴ καὶ ὁ τεστάτωρ εἰ τοῦτο εἴπῃ, ἔρρωται. Ἔξεστι γὰρ ἡμῖν καὶ τῆς ἀγωγῆς καὶ τῆς ἐλπίδος τῆς ἀγωγῆς ἡμῶν περιφρονεῖν. 30.3. Ζήτει βιβ. μδ΄. τιτ. κα΄. κεφ. α΄. ἀλλ᾽ εἰ ἀνάγκη γένηται ἀσφαλίσασϑαι, τελευτ. τοῦ αὐτοῦ Tir. καὶ βιβ. 4.

Ἢ πόλις δὲ μόνη οὐ δίδωσιν ἐγγύας, ὁμολογίαν ποιεῖ, ὡς κεφ. ς΄. ϑεμ.

Τοῦ ᾿Ανωνύμου. Περὶ ἧς διαλαμβάνει 6 ς΄. τιτ. τοῦ λς΄. βιβ. τοῦ Κωδ.

(D 36, 3).

12 Μάρκου:

Ca

ὁ Μάρκου

|

23

ἑξαμηνιαίαις:

Ca ἑξαμηνιαίας

296

LIB. XI — TIT. I (CA)

5. Περὶ τοῦ ἐξεῖναι ἑκάστῳ τῶν ἰδίων καταφρονεῖν ζήτει βιβ. ι΄. τιτ. δ΄. xep. μα΄., 6 quot μεταμελόμενος ὁ αἰτῆσας ἀποκατάστασιν οὐκ ἀναγκάζεται παρὰ τοῦ ἀντιδίκου- αὐτοῦ τοῖς ψηφισϑεῖσιν ἐμμένειν. Ἑ κάστῳ γὰρ ἔξεστι τῶν ὑπὲρ αὐτοῦ εἰσενηνεγμένων καταφρονεῖν. Καὶ γὰρ καὶ τῷ πράτῃ καὶ 5 τῷ ἀγοραστῇ ἔξεστιν ἀπὸ συμφώνου μειοῦν τὰ παρ᾽ αὐτῶν ἐποφειλόμενα γίνεσϑαι, ὡς κεφ. μα΄. τούτου τοῦ τιτ. Καὶ γὰρ καὶ ἐάν τις ὁμολογήσῃ ἐν συμβολαίῳ μὴ κεχρῆσϑαι φόρου παραγραφῇ διὰ ζώνην στρατείας ἰδίας ἣ δι᾿ ἀξίαν, ἰσχύει τὸ σύμφωνον, ὡς κεφ. 5’. τούτου τοῦ τιτ. Ζήτει καὶ Bi. κε΄. τιτ. α΄. κεφ. ς΄. ϑεμ. α΄. 10

6*. Τοῦ ᾿Ανωνύμου. "Ἔχεις τὸν κανόνα βιβ. δ΄. τιτ. δ΄. διγ. μα΄. καὶ βιβ. ιγ΄. cor. ζ΄, δῖγ. ς΄. καὶ βιβ. β΄. τοῦ Kos, τιτ. γ΄. διατ. κϑ'.

7". Νόει νῦν ἀσφάλειαν τὴν μετὰ ἐγγυητῶν, ὡς βιβ. μδ΄. τιτ. “κα΄. κεφ. α΄. καὶ ιβ΄. Ἣ μέντοι πόλις ἐγγύην οὐ δίδωσιν, ὡς κεφ. ς΄. (4) deu. τελευτ. τοῦ αὐτοῦ τιτ. καὶ Bıß. Ζήτει καὶ τὸ β΄. κεφ. τοῦ λα΄. τιτ. τοῦ αὐτοῦ Bi. καὶ 15 τὸ ς΄. κεφ. τοῦ xQ'. τιτ. τοῦ αὐτοῦ βιβ. καὶ Qi. ις΄. τιτ. 9'. κεφ. --. B XI, 1,51 = DII, 14, 52. 1. Τοῦ 'Avovóuou. ᾿Ανάγνωθι

διγ. μβ΄. καὶ G1. xy’. τιτ. δ΄. διγ. κη΄. Hh I

2. Ὁ γραφεὶς κληρονόμος τισὶ μέλλουσι τὴν δὲ ἰνοφφικιόσῳ κινεῖν πάκτον B I ἐποίησε, ὥςτε αὐτοὺς μὴ κινῆσαι μὲν τὴν δὲ ἰνοφφικιόσῳ, λαβεῖν δὲ παρ᾽988 20 αὐτοῦ τοῦ κληρονόμου, ἐφ᾽ ὅσον περίεστι χρόνον, xa9' ἕκαστον ἔτος φανερὰν χρυσίου ποσότητα᾽ οὗτοι δέ, οἷς ἥρμοσεν ἡ δὲ ἰνοφφικιόσο, πρὸς οὗς καὶ τὸ πάκτον ἐγένετο, τελευτήσαντος τοῦ παχτεύσαντος χληρονόμου ἦλθον ἀπαιτοῦντες τοὺς διαδεξαμένους αὐτὸν τὴν ἐξ ἔϑους αὐτοῖς παρ᾽ αὐτοῦ καταβαλλομένην ποσότητα λέγοντες, ὅτι τὸ πάκτον τὸ γεγονός, ἐπειδὴ δι’ αὐτὴν γέγονε τὴν 25 χληρονομίαν, ἔτι δὲ καὶ νῦν ἐστιν ἣ κληρονομία, κἂν ἐτελεύτησεν ὁ τὸ πάκτον ποιήσας,

περπετοῦόν

ἐστι.

Ταῦτα

μὲν

οὖν

οἱ

παχτεύσαντες.

Διάταξις

δὲ

γέγονε τεμποραλίον λέγουσα τὸ τοιοῦτον πάκτον καὶ μέχρι τῆς τοῦ πακτεύσαντὸς χληρονόμου στενούμενον τελευτῆς μήτε γὰρ νόμιμον, μήτε δίκαιον εἶναι τὰς τοιαύτας προςίεσϑαι τῶν πακτευσάντων αἰτήσεις. 88.

3. Κυρίλλου. 'O σκρίπτος πρὸς τοὺς μέλλοντας κινεῖν δὲ ἰνοφφικιόσο παῖδας ἐπάκτευσε ῥητόν τι αὐτοῖς, ἐφ᾽ ὅσον ζῇ, διδόναι. Μετὰ ϑάνατον αὐτοῦ οὐ δύναται τοῦτο τὸ σύμφωνον ἀπαιτεῖσϑαι.

27 μέχρι τῆς τοῦ: Ca μέχρι τοῦ τοῦ

LIB. XI — TIT. I (CA)

297

4. Ζήτει Big. β΄. τῶν ’Ivorer. τιτ. ιγ΄. καὶ ın’. Kal ἀπὸ μὲν τοῦ ιγ΄. τιτ. αὐτοῦ ᾿μάϑε τέως" εἰ μὲν ἔχει τις υἱὸν ὑπεξούσιον, δεῖ τοῦτον ἣ κληρονόμον γράφειν ἣ ἀπόκληρον ὀνομαστὶ ποιεῖν" εἰ δὲ ἀμνημόνευτον καταλείψει τοῦτον, ἀνυπόστατος ἣ διαϑήκη ἐξ αὐτῆς τῆς γραφῆς, καὶ κἂν προτελευτήσῃ ὁ πραίτερι5 τευϑεὶς

10

15

20

25

τοῦ

τεστάτορος,

καὶ

οὕτως

ἀνυπόστατός

ἐστιν

ἣ διαϑύήκη

διὰ τὸν

λέγοντα κανόνα" τὰ ἐξ ἀρχῆς ἀνυπόστατα ἐκ τῶν μετὰ ταῦτα ἐπιγενομένων ἰσχὺν οὐ λαμβάνει. Εἰ δέ τις ἔχει ϑυγατέρα ὑπεξουσίαν ἣ ἔγγονον ἢ προεγγόνην, ἐπραετερίτευσε δὲ αὐτούς, οὐκ ἀκυροῦται μὲν ἣ διαϑήκη ἀλλ᾽ εἰ μὲν ἐξώτεροί εἰσιν οἱ γεγραμμένοι ἔνστατοι, εἰς τὸ ἥμισυ γίνεται ἡ προςαύξησις τῷ πραετεριτευϑέντι, εἰ δὲ ἐξώτεροί εἰσιν, ὅσοι ἂν ὦσι, τὸ ἥμισυ πάντες λαμβάνουσιν" εἰ δὲ σοῦοι, ὁ πραετεριτευϑεὶς τὸ ἀναλογοῦν λαμβάνει τουτέστιν, ὃ ἔμελλεν λαμβάνειν ἀδιαϑέτου τοῦ τεστάτωρος τελευτήσαντος. ᾿Απὸ δὲ τοῦ ιη΄. τιτ. μάϑῃς, ὡς εἰ μὲν πατὴρ ἦν ὁ πραετέριτον τὸν παῖδα ποιήσας, ἢ μήτηρ 1) πραετεριτεύσασα τὸν παῖδα, δίδοται ἐν ἐσχάτῃ βοηϑείᾳ τῷ παιδὶ ἣ δὲ ἰνοφφικιόσο. Τοῦτο δὲ τότε δεχόμεϑα, εἰ μηδὲν παντελῶς κατελείφϑη τῷ παιδί" εἰ γὰρ ἕν κἂν νόμισμα κατελείφϑη αὐτῷ, ἀργεῖ μὲν 4| δὲ ἰνοφφικόσο, ἀναπληροῦται δὲ αὐτὸ τὸ ἐλλεῖπον, εἰ καὶ πάλαι, εἰ μὴ τὸ νόμιμον ἅπαν κατελείφϑη αὐτῷ, ἐδίδοτο 1 δὲ ἰνοφφικιόσο. Made δὲ ἐκεῖϑεν᾽ ἢ μὲν κόντρα τάβουλλας χώραν λαμβάνει χατὰ διαϑήκης τοῦ ἔχοντος ὑπεξούσιον τὸν παῖδα, ἐάσαντος δὲ αὐτὸν ἀμνημόνευτον᾽ εἰ δὲ ἐξνερεδάτευσε τοῦτον (πάντως δὲ ὀφείλει τοῦτο κατὰ τὴν νεαρὰν νοεῖν τουτέστιν ἐξ εὐλόγων αἰτιῶν), χώρα τῇ δὲ ἰνοφφικιόσο. Κατὰ δὲ ϑήλεος προςώπου οὐκ ἔχει μὲν χώραν αὕτη, ἀλλ᾽ ἡ δὲ ἰνοφφικιόσο. Ζήτει περὶ ταύτης τὸν πρῶτον vtr. τοῦ A9/. βιβλίου, καὶ τὸ ξβ΄. αὐτοῦ κεφ., ἀφ᾽ οὗ μάϑε ἀρίστας διαστίξεις. Καὶ κεφ. αὐτοῦ νβ΄. καὶ βιβ. λε΄. τιτ. η΄. κεφ. λη΄ xal ἀπὸ τούτων μάϑῃς τὰ περὶ τούτων κατὰ τὸ ἀχριβὲς σὺν ϑεῷ. 5*. Zire. Big. μδ΄. τιτ. ιη΄. κεφ. λ΄. ϑεμ. —., οὗ ἡ ἀρχή" ἡ διάταξις νομοϑετήσασα τὰ προσωπικὰ τοῖς συγγενέσι καταλιμπανόμενα- ἄχρι καὶ τῶν ἑξῆς ϑεμάτων ὅλων τοῦ αὐτοῦ κεφαλαίου περὶ τοῦ, πότε χρὴ τὰ ληγατευόμενα δίδοσϑαί τισι διηνεκῇ νομίζειν, καὶ πότε οὔ.

3

6*. ᾿Αλλὰ μεϑὸ τελευτήσει σβέννυται" ἐμοῦ δὲ ζῶντος xal σοῦ τελευτή- Hb I σαντος λαμβάνουσι ταῦτα οἱ κληρονόμοι σου. 684 7*. Ἵνα διαβαίνῃ καὶ εἰς κληρονόμους. Τὸ γάρ, ἐφ᾽ ὅσον ζῆν, περυκλείει τὸ σύμφωνον τῇ ζωῇ τοῦ συμφωνοῦντος καὶ ποιεῖ ῥητῶς προςωπικὸν τοῦτο οὐ συνεσχιασμένως. Καὶ ζήτει κεφ. ζ΄. ϑεμ. ς΄. καὶ τὰς ἐκεῖ παραγραφάς. 12: ΑΔ verba τὰ βούλλα

ἀπὸ

δὲ τοῦ

wm’. vv. μάϑῃς pertinet sch. 9.

|

18 τάβουλλας: Ca

298

8*.

LIB. XI — TIT. I (CA)

Ἡ

δὲ ἰνοφικιόσο ἐντὸς ε΄. ἐνιαυτῶν χινεῖται, καὶ κληρονόμοι τούτου Hb 1

ὁμοίως" μετὰ δὲ ταῦτα εἰς τὸ περιελϑὸν ἄχρι λ΄. ἐτῶν. Καὶ ζήτει βιβ. β΄. 688 τῶν ᾿Ινστιτούτων τιτ. ιγ΄. καὶ ιη΄., ἐξ ob γνῷς καὶ πῶς δεῖ γράφεσϑαι τὸν πατέρα κληρονόμον ἣ ἀπόκληρον. Κλείεται δέ ἐντὸς πενταετίας, ὡς Buß. λϑ΄. ὅτιτ. α΄. 9*, Γράφει xal οὕτως, ὡς εἰ μὲν ἦν τις τῶν κατὰ ἀρρενογονίαν ἀνιόντων, ἐποίησε δὲ ἐξνερεδάτον τὸν παῖδα, οὔτε Io ἰοῦρε ἀνυπόστατος ἦν ἡ διαϑήκη, οὔτε ἐξ ἀδιαϑέτου ὁ παῖς ἠδύνατο περιγένεσϑαι (πῶς γὰρ διαϑήκης ὑποκειμέvns;), οὔτε ἀπὸ τοῦ πραίτωρος τὴν κόντρα τάβουλλας εἶχε. Πραετερίτοις 10 γάρ, οὐ μὴν ἐξνερεδάτοις αὕτη παρέχεται. Εἰ δὲ μήτηρ ἦν ἡ διατιϑεμένη ἣ

κατὰ

μητέρα᾽ ἀνιόντες,

οὐδὲ ἐνθθυμηϑῆναι περὶ τῆς κόντρα τάβουλλας

div

κατὰ γὰρ διαϑήκης ϑήλεος προςώπου παισὶν οὐ δίδοται κόντρα τάβουλλας. Ἔν ἐσχάτῃ τοίνυν βοηϑείᾳ ἐπενοήϑη τοῖς παισὶν ἣ δὲ ἰνοφικιόσο.

15

ΒΧΙ,1, 52 = DII, 14, 53. 1. Τὸ μὲν προκιχρᾶν τῷ δικαζομένῳ τὰς περὶ τὴν δίκην δαπάνας οὐκ ἄσεμνον" τὸ δὲ συμφωνεῖν, ὥςτε μὴ αὐτὴν τὴν χορηγηϑεῖσαν δαπάνην μετὰ καὶ λεγιτίμων τόκων, ἀλλ᾽ ἥμισυ μέρος τῶν ἐκ τῆς δίκης δίδοσθαι τῷ δανείσαντι, οὐκ ἐπιτέτραπται.

2. Κυρίλλους Δαπανήματα προκιχρᾶν τῷ δικαζομένῳ καὶ συμφωνεῖν 20 ϑεμιτὸν τόκον δυνάμεϑα, οὐ μὴν ἐκ BENTU LITIS τι νοῦμιν δοϑέν. 3. Τοῦ ᾿Ανωνύμου. ᾿Ανάγνωθι τὸ ς΄. τοῦ α΄. τιτ. τοῦ ιζ΄. βιβ. καὶ περὶ συνηγόρου τοῦτο πράξαντος [c] βιβ. β΄. τοῦ Κωδ. τιτ. ς΄. διατ. γ΄. ε΄. καὶ βιβ. ν΄. τιτ. ιγ΄. Bey. α΄.,ἐν ᾧ καὶ ἐπιτρέπει μέχρις ρ΄. νομισμάτων συμφωνεῖν. ᾿Ανάγνωθϑι αὐτὸ κάλλιστον ὃν καὶ τὸ 9°. Ow. τοῦ ις΄. τιτ. τοῦ α΄. βιβ. περὶ 25 τοῦ σωφρονίζεσϑαι τοὺς κατασχευαστὰς καὶ ἀγοραστὰς τῶν δικῶν. 4". Οἷον, σοῦ μέλλοντος δικάσασϑαι περί τινος συνεφώνησα διδόναι σοι ἢ μᾶλλον εἰπεῖν, δανεῖσαί σοι τὰ τῆς δίκης δαπανήματα, λαβεῖν δὲ αὐτὰ ἀπὸ σοῦ μετὰ τόκων. 5Ἐ, Ζήχει Bip. ιδ΄. κεφ. ζ΄., νς΄. 09°. καὶ βιβ. ς΄. cir. β΄. κεφ. ι΄. deu. γ΄. 30 καὶ βιβ. η΄. τιτ. α΄. κεφ. ιγ΄. τε΄. τς΄. καὶ τιτ. αὐτοῦ β΄. κεφ. γ΄. καὶ Buß. νδ΄. τιτ. ιδ΄. κεφ. α΄. ϑεμ. ι΄., ιβ΄., ιγ΄. καὶ Gig. κδ΄. τιτ. α΄. κεφ. τελευτ.

20 νουμιν

=

nobis?

Hb I 684

LIBX. I — TIT. I (CA)

299

B XI, 1, 53 = D II, 14, 54.

1

€

2

e

1

-

1. Ze Bip. ζ΄. τιτ. ε΄. κεφ. ιβ΄. (?) καὶ βιβ. νγ΄. ter. ζ΄., τὰ περὶ τοῦ τέλους τοῦ τιτ. καὶ βιβ. υϑ'. τιτ. η΄. κεφ. να΄. καὶ μζ΄. καὶ «vv. ς΄. αὐτοῦ, χεφ. ια΄. καὶ κεφ. ἔς΄. τοῦ παρόντος τιτ., ἀφ᾽ ὧν μάϑε, ὅτι κἂν παρέλθῃ 6 5 ὁρισϑεὶς χρόνος, καὶ πληροῖ ὁ ἐπερωτηϑεὶς τὸ ἐπερωτηϑὲν πρὸ τῆς τῆς ἐπερωτήσεως προκατάρξεως, εἰς ὃν ὑπέρϑεσιν ἐποίησε, ἐλευϑεροῦται ἐκ τοῦ ὑστέρου συμφώνου. El γὰρ καὶ τότε ὑπέρϑηται, ὁ ἐπερωτηϑεῖς ἐνέχεται, ὡς κεφ. us’. [ϑεμ.] τελευτ. τοῦ α΄. vtr. τοῦ μγ΄. Qi. 2. Ἔδν τις Στίκνον τυχὸν ὀφειλόμενος τὸν οἰκέτην πάκτον ποιήσῃ τῷ δεβίτορι, ὅτι οὐκ ἀπαιτῶ τὸν Στίκνον, οὐ δοκεῖ κατ᾽ αὐτὸ τοῦτο, x«9' ὃ πάκτον ἐγένετο, ποιῆσαι μόραν ὁ δεβίτωρ. Διά τοι τοῦτο, κἂν συμβῇ μετὰ ταῦτα τελευτῆσαι τὸν Στίκνον, ὡς πρὸ μόρας αὐτοῦ τελευτῆσαι δοκοῦντος, ἐλευϑεροῦται κατὰ τὸ ἴπσο ἰοῦρε τῆς ἐνοχῆῇς ὁ ῥέος, εἰ καὶ πρὸ τοῦ πάκτου μόραν ἐποίησε. Βλέπε, πῶς εἶπον, ὅτι ἐλευϑεροῦται κατὰ τὸ ἴπσο loüpe' νοντέρι γὰρ ἔχει τὸ ῥητόν. Καὶ δῆλος ὁ λογισμός, δι᾽ ὃν ἐλευϑεροῦται κατὰ τὸ ἴπσο loüpe: ἔνϑα γὰρ ὅ τε ὀφείλων καὶ ὀφειλόμενος μόραν ποιήδουσι, τῇ δευτέρᾳ μᾶλλον προςέχομεν μόρᾳ. Τοῦ ἐπερωτηϑέντος τοίνυν ποιήσαντος κατὰ πρώτην τάξιν μόραν xal ἔτι περιόντος τοῦ οἰκέτου, πακτεύσας μετὰ ταῦτα μὴ ἀπαιτεῖν ὁ ἐπερωτήσάς ἔδοξέ πως δευτέραν μόραν ποιεῖν, καὶ λοιπὸν τῆς πρώτης μόρας ὡς μηδὲ γεγενῆσϑαι δοκούσης οὐ κινδυνεύεται τῷ ἐπερωτηϑέντι ὁ οἰκέτης, κἂν ἔτυχε ἤδη μόραν πεποιηκώς. Καὶ εἰκότως τελευτήσαντος αὐτοῦ μετὰ τὸ δεύτερον πάκτον ἐλευϑεροῦται ὁ ῥέος κατὰ τὸ ἴπσο loüpe. 3.

Κυρίλλου. 'Exv πακτεύσω μὴ ἀπαιτεῖν σε, ὃν ἐχρεώστεις μοι οἰκέτην, 25 εἰς ὃν μόραν ἐποίησας, ἀπαλείφεται ἣ μόρα. Κἂν τελευτήσῃ, οὐ κατέχει. 4.

"AM

ἠλευϑέρωται ἴψο lobpe* ὁ γὰρ ἐνάγων μετὰ ταῦτα δοκεῖ ὑπερϑέσ- Hb I

ϑαι, καὶ λοιπὸν αὐτῷ κινδυνεύεται.

685

5*. Εἰς ὃν ὑπέρϑεσιν ἐποίησας. Συντακτικὸν δὲ τὸ κὲφ. οὕτως᾽ ἐὰν χρεωστῶν Hh I σοι δοῦλον... 6.. ϑήσας πία]κ[τεύσω] μὴ ἀπαιτῆσαι] αὐτόν, τουτέστι "X 30 συμφώνησω μὴ ἀπαιτῆσαί ce T[oürov], μέχρις οὗ ποιήσῃς ὑπέρϑεσιν, καὶ gar ἀποθάνῃ ὁ δοῦλος ἐν τῷ μεταξὺ πρὸ τοῦ ποιῆσαι ὑπέρϑεσιν ἤτοι πρὸ τοῦ ὀχληϑῆναι, ἢ πρὸ τοῦ περιπροϑεσμῆσαι, οὐκ ἐνέχεται ὁ ἐναγόμενος. Ἣ γὰρ πρώτη μόρα διὰ τῆς δευτέρας ἀνῃρέϑη. 6 verba teneri

inde

ἃ ἐκ τοῦ

ὑστέρου

alia manu

addita sunt

|

15 νοντέρι =

non

300

LIB. XI — TIT. I (CA}

6*. Οἷον οἰκέτην τις ἐχρεώστει μοι ἐμπροϑέσμως ἐξ ἐπερωτήσεως. Τῆς δὲ προϑεσμίας παρελϑούσης καὶ τοῦ ἐναγομένου ὑποπεσόντος τῷ συμφώνῳ ἐκ τοῦ μὴ παραστῆναι ἐμπροϑέσμως συνεφώνησα μετὰ ταῦτα μὴ ἀπαιτῆσαι τὸν δοῦλον. Καὶ ἰδοὺ συμβαίνει τὴν μὲν τοῦ ῥέου μόραν δοκεῖν μηδὲ γίνεσϑαι, ὅ ἐπειδὴ 6 ἄκτωρ ἑτέραν μόραν ἐποίησε. Δύο γὰρ ὑπερϑέσεων γενομένων τῇ ὑστέρᾳ προςέχομεν, ὡς καὶ ὁ παλαιὸς λέγει. Κἂν τελευτήσῃ ὁ δοῦλος, οὐκ ἐνέχεται ὁ ἐναγόμενος, ὡς τῆς παρ᾽ αὐτοῦ γενομένης μόρας λυϑείσης διὰ τῆς τοῦ ἄκτορος μόρας.

B XI

1,54

= D TII, 14, 55.

10

]. 'O οἰκέτης, ob τὸν οὐσουφροῦκτόν τις ἔχει, πακτεύων πρὸς τὸν τοῦ οὐσουφρουχτουναρίου χρεδίτορα, οὐκ ἀπαιτήσεις τὸν οὐσουφρουκτουνάριον, ὠφελεῖ αὐτὸν τὸν τὸν οὐσουφροῦκτον ἔχοντα καὶ προσπορίζει αὐτῷ παραγραφήν. Τὸ αὐτό ἐστι, κἂν ὁ οὐσουφρουχτουνάριος πάκτον ἐποίησε τῷ οἰκείῳ δεβίτορι, οὐκ ἀπαιτῶ σε, καὶ μετὰ ταῦτα ὁ οἰκέτης, οὗ τὸν οὐσουφροῦκτον εἶχε, δεύτερον 16 ἐποίησε πάκτον ἐπιτρέπον τῷ οὐσουφρουκτουναρίῳ τὴν ἀπαίτησιν. Καὶ οὕτω γὰρ ἔχει ῥεπλικατίονα ὁ οὐσουφρουκτουνάριος προσπορισϑεῖσαν αὐτῷ διὰ τοῦ δευτέρου τούτου τοῦ συμφώνου.

2. Κυρίλλου. ’Edv δεβίέτωρ εἰμί, δύναται ὁ οἰκέτης, ἐφ᾽ ᾧ τὸν οὐσουφροῦκτον ἔχω, πακτεύειν μὴ ἀπαιτηϑῆναί με. Ei δὲ καὶ δανειστὴς ὧν ποιήσω πάκτον 30 μὴ ἀπαιτεῖν, δύναται πακτεύειν, ὥςτε ἀπαιτεῖν με. ,

3.

A

3

“-

H

1

^

μι

2

/

Τοῦ ᾿Ανωνύμου. ᾿Ανάγνωϑι βιβ. ζ΄. τιτ. α΄. Soy. κς΄. (25).

B XI, 1, 55 = DII, 14, 56. 1. ’Eav τῷ κολωνῷ πάκτον ὁ τοῦ ἀγροῦ ποιήσῃ δεσπότης, οὐκ ἀπαιτῶ σε τὸν μισϑὸν ἤτοι κανόνα, κινῶν μὲν αὐτὸς χάριν τοῦ μισϑοῦ ἐκβάλλεται 25 παραγραφῇ᾽ ἐναγόμενος δὲ ὑπὸ τοῦ κολωνοῦ χάριν τῶν περὶ τὸν ἀγρὸν γενομέvov δαπανημάτων οὐ δύναται χρήσασϑαι παραγραφῇ᾽ ὅμοιον ἔχεις ἐν τῷ Hb I ἑξῆς βιβ. τιτ. δὲ νεγότιις γέστις διγ. 9'. iusta causa. Τί γάρ, ὅτι ἀνομβρίας γενομένης τὸ πάκτον ἐποίησε τῷ κολωνῷ; Δυνατὸν δὲ τὸ ἰούστα καῦσα εἰπεῖν,

xal ἔνϑα μὴ κατὰ δόλον τὸ πάκτον ἐγένετο. 30

2. Κυρίλλου. με ἀπαιτεῖν. 3.

’Eav πακτεύσω μὴ ἀπαιτεῖν τὸν κολωνόν μου, αὐτὸς δύναταί

Τοῦ ᾿Ανωνύμου.

12 τὸν τὸν:

Ca τὸν τοῦ

Ὁμοίως

Bi. ζ΄. τιτ. α΄. διγ. λδ΄, den. β΄.

LIB. XI — TIT. I (CA)

301

4*. Ei un ῥητῶς συνεφώνησα καὶ αὐτός μὴ ἀπαιτεῖν σε, ὡς Buß. ιζ΄. Tt. α΄. κεφ. 9'. καὶ Big. κς΄. τιτ. ς΄. κεφ. xy’. καὶ τὸν Κύριλλον. Θεμάτισον δὲ τὴν ἀϑώωσιν ἐκεῖ γενομένην ἀκεραίων μενόντων τῶν πραγμάτων. 58. Ζήτει Big. ις΄. τιτ. α΄. κεφ. A8., οὗ ἣ &pyty 5 ληγατεύσω. BXI 1. 'O δεβίτορα ὅσου καὶ 1.

ἐὰν τῷ μισϑωτῷ μου

1,56 = DII, 14, 57. δανειστὴς μέλλοντος χρόνου τόκους λαβὼν δοκεῖ σιωπηρῶς πρὸς τὸν συμφωνεῖν, ὅτι οὐκ ἀπαιτῶ σε κεφάλαιον ἕως ἐκείνου τοῦ χρόνου, ἐκομισάμην τοὺς τόκους: Σημείωσαι αὐτό.

2. 'O μέλλοντος χρόνου τόκους λαβὼν δοκεῖ πακτεύειν ἕως τότε ἀπαιτεῖν τὸ κεφάλαιον. Ομοίως βιβ. μδ΄. διγ. β΄. (D 44, 4, 2 ὃ 6).

μὴ

3. Ἔσϑ᾽. ὅτε τὸ πάκτον ἐκ προςώπου τοῦ ἄκτορος lp περσόναμ ἐστίν, ἐκ προςώπου δὲ τοῦ ῥέου lv ῥέμ. Οἷον ἐπάκτευσέ τις οὕτως εἰπών᾽ ἐγὼ τὸ χρέος οὐκ ἀπαιτῶ. ᾿νταῦϑα γὰρ αὐτὸς μὲν περιὼν ὁ κρεδίτωρ οὔτε τὸν 15 δεβίτορα, οὔτε τοὺς κληρονόμους τοῦ δεβίτορος ἐνδυνάμως δύναται μεϑοδεύειν᾽ ὁ δὲ κληρονόμος αὐτοῦ καὶ τὸν δεβίτορα καὶ τοὺς τούτου κληρονόμους καλῶς ἀπαιτεῖ. Καὶ τὸ ἐναντίον ἔσϑ᾽ ὅτε τὸ πάκτον ἐκ προςώπου μὲν τοῦ ἄκτορος ῥέμ ἐστι, Ex προςώπου δὲ τοῦ ῥέου lp. περσόναμ. Οἷον οὐκ ἀπαιτῶ σε τὸ ε D m " € 1 ; χρέος. + ᾿Ενταῦϑα γὰρN ὁε μὲν ῥέος περιὼν\ οὐκ, ἀπαιτεῖται, οὔτε ὑπὸ τοῦm κρεδίτορος, 20 οὔτε ὑπὸ τῶν τοῦ κρεδίτορος κληρονόμων᾽ οἱ δὲ τοῦ δεβίτορος κληρονόμοι xxi ὑπ᾽ αὐτοῦ τοῦ κρεδίτορος ἔτι περιόντος καὶ ὑπὸ τῶν αὐτοῦ κληρονόμων ἐνδυνάμως ἐνάγονται. Δεῖ μέντοι τὴν διάϑεσιν τῶν παχτευόντων σκοπεῖν, 2

L4

€

iv

*

mot

,

δέ

ὡς

3

ἔγνως

3

2

m

f

ἐν τῷ

’

x

€

3

,

x

x

δὲ

ζ΄. διγ. τοῦ

"

m

δέ

JU

H

,

,

,

παρόντος

3

.

ἃ

,

Ot

>

3

^

x

-

m

^

τίτλου.

4.

Κυρίλλου. ᾿Εὰν εἴπω, ἐγὼ οὐκ ἀπαιτῶ τὸ χρέος, ὁ κληρονόμος μου 25 καὶ σὲ καὶ τοὺς κληρονόμους σου ἀπαιτεῖ. Εἰ δὲ εἴπω, παρὰ σοῦ οὐκ ἀπαιτεῖται To χρέος, τὸν κληρονόμον cou κἀγὼ καὶ ὁ κληρονόμος pou ἀπαιτοῦμεν. ^

€

5. Τοῦ ᾿Ανωνύμου. Δεῖ τῇ διαϑέσει προσέχειν, ὡς διγ. ζ΄. ᾿Ανάγνωθι βιβ. ιγ΄. τιτ. ζ΄. διγ. η΄. ϑεμ. προπαρατελευτ. καὶ Dig. κ΄. τιτ. ς΄. διγ. 9΄. 6. Ἔνταῦϑα γὰρ ἐκ προςώπου τοῦ ἐναγαγόντος προςωπικόν ἐστιν, ἐκ 30 δὲ τοῦ ῥέου iv fen. Περιὼν yàp ὁ δανειστὴς οὔτε τὸν χρεώστην, οὔτε τοὺς χληρονόμους ἐκείνου ἀπαιτεῖ. -«ε

H

[4

^

x

€

x

»

4

“Ἢ

U

302

LIB. XI — TIT. I (CA)

7*. Οἷον ἐὰν εἴπω, ἐγὼ οὐκ ἀπαιτήσω, προσωπικὸν μέν ἐστιν ἐμοί, [γενικὸν δὲ σοὶ ἢ τοὐναντίον.) Πρὸς γὰρ τὴν τῆς τύχης ἔκβασιν Τσημαίνει τοῦτο οἷον δὲ τι λέγειν. Συνεφώνησα ἐγὼ οὐκ ἀπαιτεῖν, δῆλον δὲ, ὅτι οἱ κληρονόμοι μου ἔχουσιν ἀπαίτησιν. Καὶ ἐὰν συμβ[ῇ ἐμὲ μὲν] ζῆν, σὲ δὲ τελευτῇὅ σαι, ὡσαύτως καὶ τοὺς κληρονόμους σου, ἰδοὺ συνέβη γενέσϑαι τὸ σύμφωνον ἐμοὶ μὲν προσωπικόν, σοὶ δὲ Yevuxóv: οὐ γὰρ ἀπῃτήϑης οὔτε σύ, οὔτε οἱ χληρόνομοι cou. Ωσαύτως καὶ τὸ ἐναντίον ἐὰν εἴπω, σὲ οὐκ ἀπαιτῶ, Xa συμβῇ σὲ μὲν ζῆν, ἐμὲ δὲ xal τοὺς κληρονόμους μου τελευτῆσαι, ἰδοὺ πάλιν σοὶ μὲν προσωπικόν, ἐμοὶ δὲ γενικόν. Οὐ: γὰρ ἀπήτησα οὔτε ἐγώ, οὔτε οἱ 10 κληρδνόμρι μου. B XI, 1,57 = DII, 14, 58. 1. Ἐπὶ τῆς ἐξ ἔμπτο καὶ ἐξ βένδιτο, καὶ τῆς λοκάτι καὶ κονδοῦχτι, xal Hb X τῶν λοιπῶν βόνα φίδει ἀγωγῶν καὶ ἐνοχῶν ἤτοι συναλλαγμάτων συνωμολόγηται de νόνδουμ σεκοῦτα γίνεσϑαι ὑπαναχώρησιν. Τοῦτο γὰρ ἔγνως ἐν τῷ ζ΄. 15 διγ. τοῦ παρόντος τιτ. Τῷ δὲ ᾿Αρίστωνι τὸ πλέον δοκεῖ. Λέγει γάρ, ὅτι ἐπὶ τῆς πράσεως καὶ ἀγορασίας, εἰ καὶ πάντα μετὰ τὸ γενέσϑαι τὸ σύμφωνον ὁ πράτης ἐποίησεν, ὅσα καὶ ἔχρην αὐτὸν ποιῆσαι, τυχὸν τραδιτεῦσαι τὸ πρᾶγμα καὶ ἐπερωτηϑῆναι τὴν περὶ ἐκνικήσεως δούπλαν, πρὶν 7) δὲ τὸ τίμημα καταβληϑῇ, σύμφωνον γένηται, ὥςτε τὸ μὲν πρᾶγμα καὶ ὅσα χάριν τοῦ 20 πράγματος ἔλαβεν ὁ ἀγοραστής, ἀναδοῦναι αὐτὸν τῷ πράτῃ, τὸ δὲ τίμημα. μηκέτι αὐτὸν ἀπαιτηϑῆναι, οὕτως ἐστίν, ὥςτε μήτε γεγονὸς τὴν ἀρχὴν τὸ συνάλλαγμα, καὶ παύεται ὁ ἀγοραστὴς ὀφείλειν τῷ πράτῃ τὸ τίμημα τοῦ. πράτου δηλονότι λαμβάνοντος αὖϑις, ὅσα [τις καὶ] παρέσχε τῷ ἀγοραστῇ, ἐπειδύ, φησίν, ἣ ἑρμηνεία τῆς ἀγαϑῆς πίστεως, πρὸς ἣν καὶ ἀναφέρεται τὸ τῆς πράσεως 25 xal ἀγορασίας συνάλλαγμα, x«i τὸ τοιοῦτον δέχεται σύμφωνον. Καί ἐστιν ἀδιάφορον, εἴτε μηδέπω τοῦ πράγματος τραδιτευϑέντος τῷ ἀγοραστῇ γέγονεν. ὑπαναχώρησις τοῦ συναλλάγματος, εἴτε τραδιτευϑέντος μέν, μήπω δὲ καταβλης-ϑέντος τοῦ τιμήματος ἐγένετο σύμφωνον, ὥςτε ἀναδιδομένου τοῦ πράγματος: τῷ πεπραχότι μὴ κινῆσαι αὐτὸν περὶ τοῦ τιμήματος. Βλέπε δέ, πῶς ἀκριβῶς 30 ὁ νομικὸς ἐθεμάτισεν τοῦ πράγματος τραδιτευϑέντος καὶ μήπω τοῦ τιμήματος. καταβληϑέντος τὸ σύμφωνον γεγονός. Εἰ γὰρ τοῦ πράγματος τραδιτευϑέντος. κατεβλήϑη τὸ τίμημα ἣ στατίσφακτον ἐγένετο, δεσπότης ἐγένετο τοῦ πράγματος: ὁ ἀγοραστῆς, ὡς ἔγνως ἐν τῷ α΄. τιτ. τῆς β΄. τῶν ᾿Ινστιντούτων, καὶ οὐκέτι. ἡ ῥὲ νόνδουμ σεκοῦτα ὑπαναχώρησις προέβαινε ἐνεργῶς. ᾿Επὶ προκουράτωρος: 35 ἔγνως ἐν τῷ ις΄. διγ. τοῦ παρόντος τιτ. Ἔκεϊ γάρ, ἐπειδὴ ἐθεμάτισε προκουρά-apa τόκον πεπραχότα καὶ τραδιτεύσαντα τὸ πραϑέν, εἶτα πρὸ τῆς ToU. τιμήματος καταβολῇς οὐκ αὐτὸν τὸν πωλήσαντα προκουράτωρα τὸ πάκτον 2 Ἰἰσημαίνει --- Akyeıvt: 36 τόκον πεπραχότα: leg:

leg. συμβαίνει τὸ τοιόνδε τι λέγειν | 23 τις xal: dubium [ ἄνθρωπον (homo qui emptus erat) πεπρακότα

LIB. XI — TIT. I (CA)

303

πεποιηκότα, ἀλλὰ τὸν πρωτότυπον, εἰκότως εἶπεν ἀντιτίϑεσϑαι δόλου παραγραφήν, οὐ μὴν καταλύεσϑαι τὸ συνάλλαγμα. Καὶ δι᾽ ἑτέρου. δὲ μάλιστα λογισμοῦ ἐν τῷ ις΄. διγ. διὰ δόλου παραγραφῆς εἰπὲ ἐκβάλλεσϑαι τὸν προκουράτωρα, καὶ οὐ κατὰ τὸ ἴπσο ἰοῦρε λύεσϑαι τὸ συνάλλαγμα. Τεϑεμάτισται γὰρ ὁ 5 προχουράτωρ ἐκεῖσε πρὸ τῆς τοῦ πράγματος ἀναδόσεως πειρώμενος κινεῖν κατὰ τοῦ ἠγορακότος. Ἔνταῦϑα δέ φησιν, ὅτι τότε ὡς ῥὲ νόνδουμ σεκοῦτα γενομένης ὑπαναχωρήσεως καταλύεται κατὰ τὸ ἴπσο ἰοῦρε τὸ συνάλλαγμα, ὅταν ὁ ἀγόραστὴς ἀναδῷ τῷ πεπρακότι τὸ πρᾶγμα καὶ ὅσα μετὰ τοῦ πράγματος ἐκομίσατο, ὥςτε καὶ ἐνταῦϑα μήπω τοῦ πράγματος ἀναδοϑέντος, ἐὰν μὴ 10 τὸ πρᾶγμα ϑελήσῃ λαβεῖν ὁ πράτης, ἀλλὰ κινήσῃ περὶ τοῦ τιμήματος (δύναται γὰρ κατὰ ἀκρίβειαν μήπω τοῦ πράγματος ἀναδοϑέντος αὐτῷ), ἐκβληϑήσεται

δόλου. παραγραφῇ. Καὶ ταῦτα μὲν τοῦτον ἐχέτω τὸν τρόπον. ᾿Εκεῖνο μέντοι οὐ δύναται γίνεσϑαι κατὰ τὸ σύμφωνον τὸ ἀνῆκον ὡς ἀνάλυσιν τοῦ γενομένου συναλλάγματος, τουτέστιν, ἡνίκα γίνεται σύμφωνον, ὥςτε ἀναδοϑῆναι τὸ 15 πρᾶγμα τὸ ἤδη τραδιτευϑέν, οὐ δύναται ὁ πράτης ἐκ τοῦ τοιούτου συμφώνου κινεῖν τινα ἀγωγὴν εἰς ἀπαίτησιν τοῦ πράγματος, οὔτε ἀναγκάζειν τὸν ἀγοραστὴν ἀναδιδόναι τὸ πρᾶγμα. Εἰ γὰρ τοῦτο εἴπομεν, εὑρισκόμεϑα λέγοντες, ὅτι διὰ τοῦ τοιούτου συμφώνου δύο κατ᾽ αὐτὸν πεπρᾶχϑαι νομίζονται καὶ καταλύεσϑαι τὸ συνάλλαγμα καὶ καινοτέραν τίκτεσϑαι ἀγωγήν, ὅπερ ἀδύνατον. 20

2. Κυρίλου. ’Ent τῶν βόνα φίδε ἀγωγῶν δύναται ῥὲ νόνδουμ, σεκοῦτα γίνεσϑαι ὑπαναχώρησις. Εἰ δὲ καὶ ἔφϑασα τραδιτεῦσαι τὸ πρᾶγμα καὶ τὰ σὺν αὐτῷ, οὔπω δὲ τὸ τίμημα ἔλαβον, καὶ πακτεύσω, ἃ δέδωκα, ἀναλαβεῖν xal μὴ ἀπαιτῆσαι τὸ τίμημα, ἀγωγὴν μὲν οὐκ ἔχω κατὰ σοῦ, ἵνα ἀναδῷς:" Hb1 εἰ δὲ ἀναδῷς, λύεται τὸ συνάλλαγμα.

25

3. Τοῦ ᾿Ανωνύμου. Εἴρηται διγ. ζ΄. καὶ βιβ. ζ΄. τοῦ Kos. «vt. με΄. διατ. «α΄.» καὶ βιβ. ιγ΄. τιτ. α΄. διγ. ς΄.

4*. Τὸ ἐν τῷ τέλει τοῦ ε΄. ϑέματος τοῦ ζ΄. κεφ. τούτου τοῦ ctt. εἰρημένον, ὅτι ὑπαναχώρησίς ἐστι τελείως καὶ μερικῶς, ἀφορμὴν λαβεῖν ἐκ τούτου τοῦ χεφαλαίου εἰ ϑέλεις, οὕτως ἑρμήνευσον, ὅτι μὲν τελείως ἤτοι πάντων ἐν 30 ἀκεραιότητι καὶ τελείᾳ καταστάσει μενόντων ἔξεστιν ὑπαναχωρεῖν᾽ τὸ δὲ μερικῶς, ὅτι καὶ περὶ μέρος εἰ ἐνηλλάχϑη ἀκεραιότης τοῦ συναλλάγματος καὶ ἐδόϑη μὲν τὸ πρᾶγμα, τὸ δὲ τίμημα οὔπω, ἔξεστι πάλιν καὶ οὕτως ὑπαναχωρεῖν. “Ὅτε δὲ πάντα γέγονε τὰ ὀφείλοντα γενέσϑαι καὶ ἀπὸ τοῦ ἑνὸς ἐδόϑη τὸ πρᾶγμα, ἐκ δὲ τοῦ ἑτέρου τὸ τίμημα, ἔκτοτε οὐ δυνατόν ὑπαναχώρησιν 35 γενέσϑαι, ὡς (iB. ı9°. τιτ. α΄. κεφ. ς΄. deu. τελευτι 58.

Ψιλὸν γὰρ δοκεῖ τὸ σύμφωνον, ἀφ᾽ οὗ οὐ τίκτεται ἀγωγή.

7 ἴπσο: Ca ἴσο

|

21 ἔφϑασα: Ca ἔφϑασε

|

30 μενόντων:

Ca μενώντων

304

LIB. XI — TIT. I (CA)

B XI, 1,58 = DII, 14, 59. ]. Οἷον οἱ ὑπεξούσιοι ἡμῶν. El γὰρ ἐπερωτήσει τις τῷ, οὗ οὐκ ἔστιν ὑπεξούσιος, οὐκ ἔρρωται, εἰ μὴ ἄρα διαφέρει αὐτῷ᾽ τότε γὰρ αὐτὸς κινεῖ. Καὶ ζήτει βιβ. γ΄. τῶν ᾽Ἴνστιτ. τιτ. κη΄. καὶ ιζ΄. καὶ βιβ. μγ΄. τιτ. ς΄. κεφ. γ΄. ὅ Τί δέ ἐστιν τό, αὐτὸς ἤγουν ὁ ἐπερωτήσας καὶ οὐχ ὁ ἐξωτικός, ὥς φησιν ὁ Θεόδωρος; Πλὴν εἰ ἐπερωτήσει καὶ. ἐκεῖνος, ὑπὲρ οὗ γέγονεν ἣ ἐπερώτησις, ἔρρωται καὶ δύναται ἀπαιτεῖν, ὧς τὸ τελευτ. κεφ. αὐτοῦ. "Hxyouv ἐπερωτήσει ὑπὲρ ἄλλου, κἂν οὐκ j| αὐτοῦ. ὑπεξούσιος, εἰ μὲν οὐκ ἔγκειται ποινή, ἔχει δὲ διαφέρον, οἷον, ὅτε ἐπερωτᾷ δοθῆναι τῷ φροντιστῇ αὐτοῦ 7| τῷ δανειστῇ, 10 ἔχει ἀγωγὴν εἰς τὸ διαφέρον. Εἰ δὲ οὐκ ἔχει διαφέρον, τεϑῇ δὲ πρόστιμον, xal οὕτως καλῶς ἐπερωτᾷ. "Ἔχει γὰρ ἀπαίτησιν τῆς ποινῆς παραβαίνοντος τοῦ ἐπερωτωμένου, ὡς βιβ. μγ΄. τιτ. α΄. κεφ. λζ΄. ϑεμ. γ΄. Εἰ δὲ ἐπερωτήσει τις τῷ, οὗ ἐστιν ὑπεξούσιος, προςπορίζει αὐτῷ ἀγωγὴν καὶ ὠφελεῖ αὐτὸν εἰς τὸ ἔχειν ἀγωγήν, ὡς τὸ παρὸν ἐμφαίνει κεφάλαιον. Ζήτει καὶ τὸ ρλ΄. 15 κεφ. τοῦ α΄. ctv. τοῦ μγ΄. βιβ. καὶ τούτου τοῦ τιτ. κεφ. κα΄. καὶ βιβ. γ΄. τῶν ’Ivorer. τιτ. 19°. ϑεμ. ιγ΄. καὶ βιβ. β΄. τιτ. γ΄. κεφ. ογ΄. 2. ἸΚανονικῶς ὅσοι δι᾿ ἐπερωτήσεως ἡμῖν προςπορίζουσι, οὗτοι καὶ πακτεύοντες δύνανται βελτίονα ἡμῶν τὴν αἵρεσιν διὰ τοῦ πάκτου ποιεῖν τὸ ὠφελοῦν ἡμᾶς πάκτον ἡμῖν προςπορίζοντες. 20

3. Κυρίλλου. Δι’ ὧν N ἐκ πάκτου ὠφέλεια.

προςπορίζεται

ἡμῖν

ἐπερώτησις,

διὰ

τούτων

καὶ

48. 'O γὰρ μὴ ὧν ὑπεξούσιός τινος οὐ προσπορίζει αὐτῷ, εἰ μήπω διαφέρει τῷ ἐπερωτήσαντι, ὡς βιβ. [μγ΄.] τιτ. ς΄. κεφ. γ΄. B XI, 1,59 = DII, 14, 60. 1. ᾽Εὰν μηδενὸς &veyouévou τὴν κληρονομίαν ἀδιτεῦσαι διὰ τὸ voultec9at αὐτὴν ἄπορον ἑτοίμως ἔχωσι οἱ νερεδιτάριοι κρεδίτορες τῷ τυχόντι ταύτην τὴν κληρονομίαν ἐπιτρέψαι, πρὸς τὸ αὐτῶν μέρος μόνον τῶν χρεῶν ἑκάστῳ τῶν νερεδιταρίων καταβαλεῖν δανειστῶν, τὸ ἥμισυ τυχόν, τιμιώτεροι πάντων εἰσὶν εἰς τὸ λαβεῖν τὴν κληρονομίαν οἱ τοῦ τελευτήσαντος συγγενεῖς. Μέμνησο 30 δὲ τῶν εἰρημένων ἐν τῷ γ΄. βιβ. τῶν ᾿Ινστιτούτων τιτ. ια΄. καὶ ἀνάγνωθι τὴν πρώτην τῶν μετὰ Κώδικα διατάξεων. 25

2.

Κυρίλλου. 'E&v οἱ δανεισταὶ βούλωνται ἐξωτυκῷ δοῦναι τὴν τοῦ δεβίτορος

χληρονομίαν καὶ λαβεῖν μέρος τοῦ χρέους, προτιμῶνται οἱ ἐξ ἀδιαϑέτου, ἀξιόπιστοί

εἶσιν.

26 αὐτὴν: Ca αὐτὸν

εἰ

LIB. XI — TIT. I (CA)

305

x

3. Τοῦ ᾿Ανωνύμου. Ἔν τῇ πράσει τῶν τοῦ χρεώστου τίνες προτιμῶνται, ἀνάγνωθι βιβ. μβ΄. τιτ. ε΄. διγ. ις΄. 4. Zire βιβ. γ΄. τῶν ᾿Ινστιτουτ. τιτ. ια΄. καὶ μή σοι ἐναντιωθῇ τὸ ις΄. κεφ. τοῦ ζ΄. τιτ. τοῦ ϑ΄. βιβ. Ἐκεῖνο γὰρ περὶ πωλουμένων ῥητῶν φησιν Hb 1 πραγμάτων, τοῦτο δὲ περὶ παραχωρήσεως τῆς κληρονομίας. Καὶ διὰ τοῦτο 989 δοκεῖ μοι ἐνταῦϑα τοὺς συγγενεῖς προτιμᾶσϑαι, ὡς ἂν μὴ δοκεῖ ὁ τελευτῶν ἀκληρονόμητος. Τὸ γὰρ τῆς κληρονομίας ὄνομα οἰκειότερον προςγίνεται τοῖς συγγενέσι τοῖς ἀπὸ νόμου καλουμένοις εἰς τὴν κληρονομίαν παρὰ τοῖς ἀλλοτρίοις τοῖς ἄλλως μὴ δυναμένοις κληρονομεῖν, εἰ μὴ ἀπὸ διαϑήκης καὶ μόνης.

ı

5% [Ἐνταῦϑα] γὰρ διὰ τοῦτο οὐ προτιμῶνται ol δανεισταὶ τῶν συγγενῶν, ὡς ἐν τῷ β΄. ϑεμ. τοῦ [tc'.] κεφ. τοῦ ζ΄. τιτ. τοῦ 9. Bıß., εἰς τὸ λαβεῖν τὰ τοῦ χρεώστου πράγματα, διότι αὐτοὶ οὐ ϑέλουσιν ἀγοράσαι αὐτά, ἀλλὰ τῶν ἐξ ἀδιαϑέτου συγγενῶν τοῦ χρεώστου μὴ βουλομένων ἀδιτεῦσαι καταναγκάζουσιν ἐξωτικόν τινα, ὥστε ὑπεισελϑεῖν καὶ δοῦναι αὐτοῖς μέρος τοῦ χρέους. 15 Ἐπὶ γοῦν τοῦ τοιούτου συμφώνου προτιμῶνται οἱ συγγενεῖς τοῦ ἐξωτικοῦ εἰς τὸ λαβεῖν τὴν κληρονομίαν, ὡς καὶ ἀπ᾽ ἐκείνου τοῦ νόμου ἐν τῇ διαπράσει τῶν αὐτοῦ πραγμάτων παντὸς ἐξωτικοῦ προτιμώμενοι. 6*. Εἰπὲ καὶ οὕτως, ὅτι ἐκεῖ μὲν περὶ ὁλοκλήρου κληρονομίας διδάσκει τὸ κεφ:, ἐνταῦϑα δὲ περὶ μέρους τῶν κληρονομιαίων πραγμάτων. Καὶ κατ᾽ 20 ἄλλους δὲ τρόπους εὔλογον ἐνταῦϑα τοὺς συγγενεῖς τῶν δανειστῶν προτιμᾶσϑαι, διά τε τὸ δίκαιον τοῦ πλησιασμοῦ καὶ διὰ τὸ μὴ ϑέλειν τινά, ὃν οὐ βούλονται, ἔχειν κοινωνόν. Θεμάτιζε γὰρ ἐνταῦϑά τινα ἔχοντα ἐπίκοινον οἶκον ἢ ἀγρὸν μετ᾽ οἰκείων συγγενῶν, καὶ τοῦ τελευτήσαντος τοὺς δανειστὰς ἑτοίμως ἔχοντας, λαβεῖν μέρος τοῦ οἴκου ἣ τοῦ ἀγροῦ. 25

18.

᾿Εὰν δὲ οὐκ ὦσιν εὔποροι, κἂν εὐυπόληπτοι

B XL .1, 60 = DI,

ὦσιν,

οὐ προτιμῶνται.

14, 61.

1. Οὐδεὶς δύναται πακτεύειν, ὥςτε μὴ ἐξεῖναι αὐτῷ τὸν ἴδιον οἶκον ἀφιεροῦν, ἣ ϑάπτειν ἐν τῷ ἰδίῳ τόπῳ, ἢ παρὰ γνώμην τοῦ γείτονος τὸν ἴδιον ἀγρὸν ἐκποιεῖν. 80

2. Κυρίλλου. Οὐ δύναται πακτεύειν, μὴ ἐξέστω σοι ἀφιεροῦν τὸν τόπον σου, ἣ ϑάπτειν ἐν τῷ τόπῳ σου, ἣ πωλεῖν τὸ πρᾶγμά σου ἄκοντος ἐμοῦ. ᾿Ανάγνωϑι βιβ. νη΄. τιτ. δ΄. διγ. δ΄. καὶ βιβ. νϑ'. τιτ. α΄. «κεφ. -- καὶ βιβ. — τιτ. ζ΄. διγ. ια΄. 21

τινά:

Ca τινάς

SCHELTEMA,

Basilica,

|

31 I.

ϑάπτειν:

Ca ϑάπτει 20

306

LIB. XI — TIT. I (CA)

3*. Zara BB. v9. τιτ. γ΄. κεφ. C'., ἐν ᾧ φησιν᾽ δύναται ὁ κτίζων τάφον στήλην ἐπιϑεῖναι 7] ἕτερον, ὃν βούλεται, xócuov: ἑκάστῳ γὰρ ἐφεῖται ἐν τοῖς ἰδίοις τόποις ποιεῖν, ὃ βούλεται, εἰ μὴ πρὸς βλάβην τινός. Μὴ οὖν δόξῃ σοι ἐναντίον τὸ ἐν τῷ οε΄. κεφ. τοῦ α΄. τιτ. τοῦ ιϑ'΄. βιβ. καὶ κεφ. τελευταῖον τοῦ δ αὐτοῦ τιτ., ἀλλ᾽ ἐκεῖ ϑεμάτισον, διαφέρον ὑπεῖναι καὶ διὰ τοῦτο ἰσχύειν τὸ σύμφωνον. 4*. Τῶν συμφώνων τὰ μέν εἰσιν ἄκυρα ὡς παράνομα ἤτοι αὐτῷ τῷ νόμῳ ἐναντιούμενα, τὰ δὲ ὡς τῇ φύσει ἀδύνατα, τὰ δὲ ὡς ἐναντία τοῖς ἀγαϑοῖς τρόποις, τὰ δὲ ὡς καταγέλαστα, οἷόν ἐστι καὶ τὸ μὴ ἐκποιῆσαί τινα τὸν τόπον 10 αὐτοῦ ἄκοντος τοῦ γείτονος αὐτοῦ. Καταγέλαστον δέ ἐστιν. τὸ σύμφωνον, διότι δίκαιον. προτιμήσεως οὐκ εἶχεν ὁ γείτων αὐτοῦ, οὔτε τι διαφέρον, ἵνα κρατῇ τὸ σύμφωνον, ὥςτε, ἐὰν ϑελήσῃ, ἐκποιηϑῆναι τὸν τόπον. Οὐ γὰρ συνεφώνησεν, ἵνα μὴ πρὸς ἄλλον τινά, ἀλλὰ πρός αὐτὸν ἐκποιήσῃ τὸν τόπον, ἀλλ᾽ ἁπλῶς μὴ ἐκποιῆσαι αὐτόν. 5*, Ἢ κἂν ἐπερώτησις παρεντεϑῇ τῷ συμφώνῳ, λέγε ταύτην μὴ κρατεῖν. Πλὴν ταῦτα νόει ἐπὶ τῶν νεμομένων καὶ δεσποζόντων πράγματός τινος καὶ olxodev ὁρμωμένων εἰς τὰς τοιαύτας συμφωνίας, οὐ μὴν ἐπὶ τῶν λαμβανόντων ἀφ᾽ ἑτέρων πράγματα ἐπὶ τοιαύτῃ συμφωνίᾳ" ἐπ᾽ ἐκείνων γὰρ ἰσχυρῶς κρατοῦσιν αἱ τοιαῦται συμφωνίαι. Καὶ ἀνάγνωθι βιβ. (9^. τιτ. α΄. κεφ. οε΄. καὶ 20 τελευτ. καὶ τὸ κατὰ πόδας ἔξωϑεν ἐν μέρει ὁπότε γὰρ ὁ πράτης ἣ ὁ ἄλλως ἐκποιῶν οὐκ ἐπὶ ἄλλῳ ὅρῳ xal τὰ ἑξῆς. ᾿Ανάγνωθι καὶ τὴν ἐκεῖ τελευταίαν παραγραφήν. ᾿Ανάγνωϑθι καὶ τὸ παρατελευτ. dep. τοῦ κα΄. κεφ. τοῦ η΄. vr. τοῦ αὐτοῦ ιϑ'. βιβ. Ζήτει καὶ τὸ β΄. ϑέμα τοῦ κα΄. κεφ. (24) τοῦ ε΄. τιτ. τοῦ αὐτοῦ βιβ., ὃ συντρέχει τῇ ἀρχῇ τῆς παρούσης ἐμῆς ἑρμηνείας. ᾿Αλλ’ ἀπὸ μὲν παλαιῶν νόμων ἐξῆν τῷ δεσπόζοντι πράγματος βουλομένῳ τοῦτο ἐκποιήσασϑαι μετατιϑέναι αὐτό, πρὸς ὃν ἠβούλετο, ἀκωλύτως, καϑώς φησιν τὸ κα΄. κεφ. τοῦ ε΄. τιτ. τοῦ ιϑ'΄. βιβ. μόνων τῶν μητροςκκωμητῶν» κωλυομένων πρὸς ἐξωτικὸν

τῷ a

ιὸ

ἐκποιεῖν τὰ αὐτῶν ἀκίνητα. Καὶ ἀνάγνωϑ: βιβ. ve’. τιτ. ε΄. κεφ. α΄. Σήμερον δὲ ἀπὸ. νεαρᾶς τοῦ βασιλέως κυρίου Κωνσταντίνου τοῦ Πορφορογεννήτου 80 (1.6. Nov. Romani, coll. III, πον. 2) ἐν πάσῃ πόλει καὶ ἐπαρχίᾳ ὁ ἔχων τι ἀκίνητον βουλόμενος τοῦτο κατὰ πρᾶσιν ἐκποιήσασϑαι 7) ἐμφύτευσιν ἣ xxi

μισϑωτικῶς

ἐκδοῦναι

οὐκ

ἄλλως

δύναται

τοῦτο

πρὸς

ξένον

τινὰ

καὶ

ἀλλότριον μετρεῖσϑαι, εἰ μὴ πρότερον διαμαρτύρηται τοὺς ἔχοντας δίκαιον προτιμήσεως, καὶ ἀπείπωσιν ἐκεῖνοι 7) κλεισϑῶσι παραδραμόντος τοῦ τρια35 χοντημέρου διακενῆς. Καὶ εἰ ϑέλεις πλατικωτέρας τὰς τῆς νεαρᾶς διαστίξεις μαϑεῖν, ἀνάγνωθι. αὐτήν. Καὶ λοιπὸν εἴ τις σήμερον συμφωνήσῃ πρὸς τὸν 27

Ca

loco

μητροχωμητῶν

habet

upo et lacunam.

HbI

LIB. XI — TIT. I (CA)

γείτονα

μὴ

ϑελήσει,

καλῶς

δύνασϑαι

πωλεῖν

συμφωνεῖ.

τὸ διαφέρον

᾿ΩὩςαύτως

αὐτῷ

307

ἀκίνητον,

καὶ περὶ τοῦ

ϑάπτειν,

εἰ μὴ

ὁ γείτων

εἴγε πλησιάζει

ὁ τόπος, ἐν à μέλλει ϑάψαι, καὶ ὁ γείτων ἐκ τῆς ὀσμῆς μέλλει βλάπτεσϑαι καὶ ἡ οἰκία αὐτοῦ ἀχρειοῦσϑαι, ὡς τοῦ ἀέρος διαφϑειροβμένου, καλῶς συμφωνεῖ ὅ μὴ ἔχειν ἄδειαν χωρὶς γνώμης τοῦ γείτονος ϑάπτειν. Καὶ ζήτει βιβ. νη΄. τιτ. τ΄. κεφ. λϑ΄. ϑεμ. ς΄. ᾿Ανάγνωϑι καὶ τὴν νγ΄. νεαρὰν τοῦ κυρίου Λέοντος τοῦ Φιλοσόφου. Ζήτει καὶ βιβ. κδ΄. τιτ. α΄. κεφ. λα΄. καὶ βιβ. vo’. τιτ. α΄. κεφ. ια΄. καὶ βιβ. νη΄. τιτ. δ΄. κεφ. δ΄. ϑεμ. α΄. β΄. καὶ τοῦ παρόντος τιτ. κεφ. ud”. ἀναγκαῖον, καὶ βιβ. μδ΄. τιτ. α΄. κεφ. ριγ΄. den. ιγ΄.

101

BXI

1, 61 = DII, 14. 62.

|] Zxörnoov, μήποτε ἐνταῦϑα ψιλὸν ὀφείλεις νοεῖν τὸ σύμφωνον καὶ κατὰ τοῦτο λέγειν αὐτὸ καὶ &vloyupov: τοῦτο δὲ λέγω διὰ τὰς παραπομπὰς τοῦ ιϑ'. βιβ. 2. Ἐὰν ὁ ῥέος πρὸς τὸν οἰκεῖον πακτεύσῃ κρεδίτορα μὴ ἀπαιτεῖσϑαι 16 τὸ χρέος, ἔχει καὶ ὁ ἐγγυητὴς τὴν ἐκ πάκτου λυσιτέλειαν, ὡς καὶ ἐν τῷ κα΄. διγ. τοῦ παρόντος τιτ. σοι παραδίδοται, πλὴν εἰ μὴ δονάνδι ἄνιμο αὐτὸν ἐνηγγυήσατο. Τοσοῦτον ἔχει τὴν ἐκ πάκτου καὶ αὐτὸς ὁ ἐγγυητὴς λυσιτέλειαν, ὅτι, κἂν δεύτερον ὁ ῥέος ποιήσῃ πάκτον ἐπιτρέπον τῷ δανειστῇ τὴν ἀπαίτησιν, τοῦτο τῷ ἐγγυητῇ πρόκριμα οὐκ οἶδε ποιεῖν, οὐδὲ ἀφαιρεῖται αὐτῷ τὴν ἅπαξ 20 αὐτῷ διὰ τοῦ προτέρου πάκτου προσγινομένην παραγραφήν. Σ᾽ημείωσαι διὰ τὸ κζ΄. διγ. τοῦ παρόντος τιτ. ἄκοντι ἀφαιρεῖσϑαι, ὥςτε εἰ κατὰ γνώμην τὸ πάκτον ἐγένετο τοῦ ἐγγυητοῦ, καλῶς καὶ αὐτὸς ἐνάγεται ὑπὸ τοῦ κρεδίτορος. Οὕτω γὰρ λέγων οὐκ ἐναντιοῦσαι τοῖς εἰρημένοις τῷ Παύλῳ ἐν τῷ κζ΄. Bw. τοῦ παρόντος τιτ. 25

3. Κυρίλλου. 'E&v γενικὸν πάκτον ποιήσας τῷ δεβίτορι ἕτερον πάκτον ποιήσω, ὥστε ἀπαιτεῖν, ὁ ἐγγυητὴς αὐτοῦ διὰ πρώτου πάκτου ἄκων ταῦτα οὐ στερηϑήσεται. 4. Τοῦ ᾿Ανωνύμου. Τὸ οὖν εἰρημένον διγ. κζ΄. νόησον, γνώμῃ τοῦ ἐγγυητοῦ γενέσϑαι τὸ ὕστερον σύμφωνον. ᾿ΑνάγνωἙθι δέκατον τοῦ β΄. τιτ. τοῦ δ΄. βιβ.

s:

BXI,

I, 62 — CI,

3,1.

1. Θεοδώρου. Διὰ πάκτου δύναται πληροῦσϑαι καὶ ἣ ἠρτημένη αἵρεσις. Hb I Ἔνγνωμεν ἐν τῷ α΄. βιβ. τῶν δὲ ῥέβους καὶ πολλαχοῦ, ὅτι τὰ ἐπὶ διαλύσει 68 χαταβαλλόμενα, x&v ἰνδέβιτα ἤτοι ἀχρεώστητα εἴη, οὐ ῥεπετιτεύεται. "ἔλθωμεν τοίνυν ἐπὶ τὸ προκείμενον" καὶ τὸ ἑξῆς «ὡς» ἐν τῷ βασιλικῷ κεῖται.

308

LIB. XI — TIT. I (CA}

2. Kai ei ἔσχε χώραν αἵρεσις καὶ οὐδὲ γέγονεν διάλυσις, ἀποκαϑίσταται ὁ κληρονόμος παρακρατῶν τῆς κληρονομίας τὸ γ΄. Τότε δὲ οὐ παρακρατεῖται φαλκίδιος, ὅτε ἀναγκασθῇ ὁ χληρονόμος προςελϑεῖν, ὡς βιβ. λε΄. τιτ. ια΄. χεφ. ιε΄. ϑεμ. δ΄. καὶ τὸ ια΄. ϑεμ. τοῦ κ΄. αὐτοῦ κεφ. καὶ ᾿Ινστιτούτων β΄. τιτ. ὅ χγ΄. κδ΄. 3. Ἔν τούτοις ὁ νοῦς ἤτοι τὸ κατὰ πόδας τῆς διατάξεως. Καὶ τὸ μὲν νόμιμον τῆς διατάξεως ἤδη γνώριμόν ἐστιν. ᾿Ανάγνωϑι δὲ καὶ τὴν ις΄. διατ. τοῦ τοιούτου τιτ. Σημείωσαι δὲ καὶ ἐκεῖνο, ὅτι ἡ διάταξις αὕτη πεπληρῶσϑαι τὴν αἵρεσιν λέγει διὰ τοῦ γενομένου συμφώνου. Καλῶς οὖν λέγομεν ἐπὶ τῶν τοιούτων Hb I 10 αἱρέσεων, ὅτι διὰ τῶν γενομένων συμφώνων πεπλήρωται jj τῆς αἱρέσεως 5453 ἀδηλία,

τουτέστιν ἀπηλλάγησαν

οἱ παῖδες τῆς ἐλπίδος τῆς ἀδήλου

αἱρέσεως"

Διὰ τοῦτο δὲ ἡ διάταξις ὑπέϑετο τὸ σύμφωνον γεγονέναι, πρὶν ἢ παιδοποιῆσαι τὸν Πέτρον, οὐχ ὡς νόμιμον, ἀλλ᾽’ ἵνα τοῦ φάκτου ἤτοι τοῦ ἀποτελέσματος τὴν ἀχήϑειαν ἐξηγήσεται, ἐπεί, κἂν γεννηθέντος ἤδη παιδὸς ὁ βεβαρημένος 15 τῇ τῆς ἀπαιδίας αἱρέσει διελύσατο, εὔλογος ἦν ἡ διάλυσις καὶ οὐκ ἀνατρέπεται, ἐπειδὴ εἰκὸς ἦν τελευτῆσαι τὸν γεννηθέντα αὐτῷ υἱόν, καὶ πάλιν ἄπαιδα αὐτὸν τελευτῶντα ὑποπεσεῖν. τῷ φιδεικομίσῳ. Τοῦτο γὰρ εἴρηται μὲν καὶ ἐν πολλοῖς τόποις τοῖς νομικοῖς. Σημείωσαι δὲ τοῦτο. Καὶ αὕτη ἣ διάταξις ἐπιζήσαντα γὰρ τῷ πατρὶ τὸν υἱὸν ἐθεμάτισεν, ἵνα τότε μόλις ἣ τῆς ἀπαιδίας 20 αἵρεσις ἀποκλεισϑείη, ὡς εἶπόν σοι. Πρὸς φάκτον εἶπεν dj διάταξις τὸ ἐν ἐκείνῳ τῷ καιρῷ γενέσϑαι τὸ σύμφωνον, πρὶν ὁ Πέτρος παιδοποιήσει. Σημείωσαι δέ, ὅτι καὶ πληϑυντικῶς ἐχούσης τῆς αἱρέσεως περὶ τοῦ φειδεικομίσσα σίνε λίβερις, ἤγουν ἐὰν δίχα υἱοῦ τελευτήσῃ, ὅμως ἑνὸς υἱοῦ ἐπιζήσαντος τῷ πατρὶ ἀποκλείεται ἣ τῆς ἀπαιδίας αἵρεσις καὶ πληϑυντικῶς πεφρασμένη, 25 ὅπερ καὶ ἣ ς΄. dar. τοῦ νζ΄. τιτ. τοῦ ς΄. βιβ. ῥητῶς φησιν. 4. Τοῦτο τοῦ φάκτου ἐστί. Μὴ γὰρ εἴπῃς, ὅτι διὰ τοῦτο κρατεῖ τὸ σύμφωνον, ὅτι τότε οὐχ εἶχε παῖδας ὁ Πέτρος" καὶ γὰρ κἂν εἶχε, πάλιν ἄδηλος ἦν ἡ αἵρεσις, μήποτε ἐν ἀπαιδίᾳ τελευτήσῃ. Λέγεται γὰρ ἄπαις οὐ μόνον ὁ μὴ γενόμενος πατὴρ παίδων, ἀλλὰ καὶ ὁ γενόμενος μὲν πατήρ, ἐν δὲ τῇ τελευτῇ εὑρισκόμενος 80 ἄπαις, ὡς ϑεμ. ς΄. τοῦ νη΄. κεφ. (17 ὃ 5) τοῦ ια΄. τιτ. τοῦ λε΄. βιβ., οὗ 5$ ἀρχῇ" ἐὰν δέ τις ἀποβάληται περιών. 5*. Zire Bi. μδ΄. τιτ. α΄. κεφ. ρμς΄. (141), οὗ fj ἀρχή᾽ τὶς εἶχε Παῦλον καὶ Πέτρον, καὶ ρνς΄., οὗ ἣ ἀρχή᾽ εἴ τις τὸν ἴδιον υἱὸν κληρονόμον ἐνεστήσατο, xal βιβ. β΄. τῶν ᾽Ἴνστιτ. τιτ. xy'. κδ΄. 2 τῆς κληρονομίας: Ca τοῦ κληρονόμου Ca πλὴν

|

19 ἐπιζήσαντα: Ca ἐπιζήσαντος

| 21 πρὶν:

LIB. XI — TIT. I (CA)

309

6*. Θεμάτισον τὸν Παῦλον, ᾧ ἔμελλεν fj κληρονομία ἀποκαταστῆναι τῆς Hb I αἱρέσεως ἐξελϑούσης, λαβόντα τὸν ἀνήκοντα αὐτῷ φαλκίδιον A ἀχάριστον 95 εὑρεϑέντα τῷ πατρὶ καὶ διὰ τοῦτο μὴ πούρως γραφέντα καὶ αὐτὸν κληρονόμον, ἀλλ᾽ ὑπὸ αἵρεσιν. Οὕτω γὰρ ϑεματίζων εἶπεν ἔχειν τὴν διαϑύήκην τὸ ἰσχυρόν. 5

7*. Ἤτοι ὁπότε συνομολογεῖς τὸν σὸν πατέρα παρὰ τοῦ πατρὸς αὐτοῦ Hb I 64 αἰτηϑῆναι ἀποκαταστῆσαι τὴν κληρονομίαν τῷ ἀδελφῷ αὐτοῦ. 8". Ἤτοι οὐ δύναται ἄδικον εἶναι, ὅτι μετὰ τὴν ἀρέσκειαν τῆς διαιρέσεως ἐτελεύτησεν ὁ σὸς πατήρ σὲ τὸν υἱὸν αὐτοῦ καταλείψας.

B XI, 1, 63 = CIII 3, 2. 10°

1.

Εἰ ϑέλεις μαϑεῖν τὰ περὶ πράσεως τῆς κληρονομίας, ζήτει τὸν δ΄. τιτ. Hb I τοῦ 19°. Bıß., μᾶλλον δὲ τὸ κε΄. καὶ κς΄. αὐτοῦ κεφαλαῖα, καὶ μή σοι δόξωσιν ἐναντία. Καὶ ἐκεῖνα γάρ φησιν, ὅτι ὁ μὲν κληρονόμος ὁ καὶ πράτης ἐνάγεται πρωτοτύπως παρὰ τῶν δανειστῶν, αὐτὸς δὲ λοιπὸν ἀναγκάζει τὸν ἀγοραστὴν δεφενδεύειν αὐτόν διὰ τῆς ἐξ στιπουλάτου, εἴγε ἐπηρώτησεν αὐτὸν, ἣ διὰ 15 τῆς ἐξ βένδιτο, εἰ μὴ ἐπηρώτησεν. Καὶ βιβ. μδ΄. τιτ. δ΄. κεφ. λζ΄. 2. Καλῶς εἶπε, ἑκουσίως. ΓΑκοντες γὰρ οὐκ ἠναγκάζοντο ἐνάγεσϑαι παρὰ τῶν δανειστῶν. Αἱ γὰρ ἀγωγαὶ ἔτι κατὰ τοῦ κληρονόμου εἰσίν, ὡς τὸ ἀσώματον ἔχοντος. “Ἑτέρῳ δὲ λόγῳ, ὅτι ἐὰν ἀπαιτηϑῇ, ἐπηρώτησεν περὶ δενφεσίωνος τὸν ἀγοραστήν, ἔχει ἐξ στιπουλάτου, 7| μὴ ἐπερωτήσας κινεῖ 20 κατ᾽ αὐτοῦ ἐξ βένδιτο καὶ ἀπαιτεῖ τὸ καταβληϑέν. 3. Καλῶς τὸ ἑκουσίᾳ. Οὐ γὰρ ἠναγκάζοντο δέξασϑαι αὐτοὶ τὰς τῶν δανειστῶν ἀγωγάς, ἀλλ᾽ οἱ κληρονόμοι, ὡς ἔτι τὸ ἀσώματον ἔχοντες δίκαιον. 4. Σημείωσαι καὶ ἄλλο σιωπηρὸν πάκτον μετὰ τὰ κείμενα ἐν τῷ δὲ πάκτις τῶν πρώτων.

25

5*. Τελευτήσαντος ὑπόϑου τὴν κληρονομίαν᾽ ζῶντος γὰρ κληρονομία οὐ Hb I πιπράσκεται, ἀλλ ἀνισχύρως πωλεῖται, ὡς Bu. (^. cur. δ΄. κεφ. «α΄.» Ζήτει καὶ τούτου τοῦ τιτ. κεφ. ος΄., οὗ ἣ ἀρχή" τὸ σύμφωνον τοῦτο, ὅπερ τῷ προικῴῳ δικαιώματι προςελήφϑη. Ζήτει καὶ xep. κε΄. κς΄. ἤτοι διατάξεις. Καὶ μή σοι ἐναντιωϑῶσιν ἀλλήλαις, ἀλλ᾽ ἀνάγνωῚθι προςσχὼν τῷ Θαλελαίῳ.

80

6*. Σημείωσαι, ὅτι αἱ ἀγωγαὶ τῷ τελευτήσαντι κατὰ τοῦ ζῶντος ἁρμόζουσαι εἰς τὸν κληρονόμον αὐτοῦ διαβαίνουσι, καὶ ἐκεῖνος ἐνάγει καὶ ἐνάγεται, οὐ μὲν οἱ ἀγοράσαντες τὴν κληρονομίαν, εἰ μὴ ἑκουσίως κατεδέξαντο τὸ ἐναχϑῆναι. ᾿Ανάγνωϑι δὲ τὸ ις΄. κεφ. περὶ τὴν ἀρχήν, καὶ τὸν Ἴνδικα καὶ τὸν Κύριλλον.

310

LIB. XI — TIT. I (CA)

Kai μάϑῃς, ὅτι ὁ ἀγοραστὴς τῆς κληρονομίας οὐτιλίας ἀγωγὰς κατὰ τῶν χληρονομιαίων χρεωστῶν ἔχει καὶ προτιμᾶται τοῦ πωλήσαντος αὐτῷ τὴν κληρονομίαν καὶ ταῦτα τὰς διρρέκτας ἔχοντος᾽ κατ᾽ αὐτοῦ μέντοι οὐδέ οὐτίλιαι Hb I δίδονται. Πρόςσχες γάρ, ὅπως τὸ παρὸν κεφάλαιον ἑκουσίως τοῦτον εἶπεν 949 5 ὑποδέξασϑαι τὰς ἀγωγὰς ὡς δεφένσορα. 7*. Κανών ἐστιν ὁ λέγων, ὅτι τὸ ἀσώματον δίκαιον τῆς κληρονομίας ἅπαξ ἐμπαγέν τινι οὐκ εὐχερῶς μεϑίσταται πρὸς ἕτερον. Εἶπε δέ, οὐκ εὐχερῶς, διότι εἰ ϑέλουσιν ἑκουσίως οἱ ἀγορασταὶ τῆς χληρονομίας ὑπειςέρχεσϑαι xai ἐνοχλεῖσϑαι ὑπὲρ αὐτῆς, οὐκ ἐνοχλεῖται ἔκτοτε ὁ πρῶτον γενόμενος 10 χληρονόμος. 8*. Σημείωσαι, ὅτι ὁ ἀγοράσας κληρονομίαν οὐκ ἀναγκάζεται ὑποδέχεσϑαι τὰς ἀγωγάς, ὥςπερ οὐδὲ ὁ κατὰ δωρεὰν λαβών, ὡς βιβ. μζ΄. τιτ. α΄. κεφ. κη΄. (27). Τίς δὲ f$ αἰτία, ὅτι προσωπικῶς ἣ ἀγωγὴ ἅπαξ ἐμπαγεῖσά τινι κατά τινος ἐφ᾽. ἕτερον οὐ μετέρχεται, ὡς Bi. ις΄. τιτ. α΄. κεφ. κε΄. ϑεμ. ς΄. 15 xal τὰς ἐκεῖ παραπομπάς, ἄνευ τῆς δελεγατίονος, ἀνάγνωθι βιβ. ιη΄. τιτ. ε΄. κεφ. νγ΄. 9*. Οὐχ εἶπεν, iv ῥὲμ σοῦαμ προκουράτωρες, ἀλλὰ διεκδοκηταί. Οὐδὲ γὰρ [ἐνε]τάλϑησαν αὐτοῖς ἐν τῷ τῆς πράσεως συναλλάγματι ῥητῶς καὶ αἱ ἀγωγαί. Ei γὰρ ἐντολὴ ἐγένετο, ἐγίνοντο λοιπὸν τοῦ ἐνεχομένου ἰν ῥὲμ σοῦαμ 20 rpoxoupdrwpes εἰς τὸ ζημιωϑῆναι. ᾿Ανάγνωθι κεφ. πε΄. καὶ τὴν ἐκεῖσε νέαν παραγραφὴν ἀναγκαίαν οὖσαν. ᾿Επεὶ δὲ τοῦτο οὐ γέγονεν, ἀλλ᾽ οἱ δανειδταὶ οὕτω δόξαν αὐτοῖς ἐκίνησαν κατὰ τῶν ἀγοραστῶν, καὶ οὗτοι πάλιν ἑκουσίως καὶ αὐτοϑελῶς ὑπεδέξαντο τὴν ἀγωγήν, ἣ κατὰ τοῦ πράτου ἥρμοσε, δηλονότι ὡς διεκδικηταὶ τοῦ πεπρακότος ἐνήχϑησαν οἱ ἀγορασταί. .... 25

10*. Εἰ γὰρ καὶ οὐ συνεφωνήϑη τῇ πράσει τοὺς ἀγοραστὰς τῆς κληρονομίας ἐνάγεσϑαι, ὅμως παραγράφεται τοὺς δανειστὰς ἐναγόμενος ὡς κληρονόμος διὰ τὸ κελεύειν τὸν νόμον τοὺς ἀγοράσαντας οἶκον ἣ ἀγρὸν ἣ κληρονομίαν καὶ νεμομένους ταύτην τὰς παρ᾽ αὐτῆς καὶ τῶν τοιούτων ὑφίστασϑαι δίκας xai καινοτομίας.

30

11". Σημείωσαι σιωπηρὸν σύμφωνον. Ζήτει καὶ κεφ. β΄. γ΄. καὶ δ΄. καὶ νς΄. xai ἔχε τὴν παροῦσαν διαίρεσιν ἐπὶ μνήμης. Συμβαλεῖται γάρ σοι εἰς πολλά. Καὶ

πρόςσχες,

τοῦ

κληρονόμου κινήσασιν ἅπαξ κατὰ τοῦ ἀγοραστοῦ.

25

19 ἐντολὴ: ita οὐ: leg. μὴ

πῶς

Hb.,

ἀπέκλεισεν

sed

ego

ἡ

διάταξις

dubito,

an

Ca

τοῖς

εἶτε

δανεισταῖς

vel

τὸ

κινεῖν

Καὶ σημείωσαι᾽ simile

quid

κατὰ

ἐπὶ

exhibeat.

|

LIB. XI — TIT. I (CA!

311

τούτου τοῦ ϑέματος ἀργεῖ ὁ κανὼν ὁ λέγων᾽ τὰ μεταξὺ ἑτέρων πραχϑέντα ἑτέρους οὔτε βλάπτουσιν, οὔτε ὠφελοῦσι, ὥς φησιν τὸ Ey’. κεφ. τοῦ γ΄. τιτ. τοῦ 9/. βιβ., διότι ὁ κανὼν ἐκεῖνος χώραν ἔχει Ep’ ὧν ϑεμάτων τὸ ῥηϑὲν κεφάλαιον παραδίδωσιν, καὶ ἐπὶ δικαιολογιῶν καὶ ὁμολογιῶν γινομένων ἣ 5 προτιϑεμένων πρὸς ἀντίδικον, καὶ πρὸς ἐκβολὴν τῶν παρ᾽ Exelvou δικαιολογουμένων καὶ εἰςαγομένων. Τὸ δὲ παρὸν νόμιμον οὐδέν τι τοιοῦτον παραδίδωσιν, ἀλλὰ φάκτον κατὰ δόλον εἰτάγει ἤτοι τὴν κατὰ τῶν ἀγορασάντων προχάταρξιν. Τὰ δὲ πρὸς φάκτον βλέποντα, ὡς μὴ πρὸς πρόςωπον, ἀλλὰ πρὸς πρᾶξιν ἀποτεινόμενα καὶ κατασπαζόμενα ταύτην, διαβαίνουσι πρὸς πάντας, οἷς ἣ τοῦ 10 φάκτου καταδοχὴ συμβάλλεται, οἵα ἐστὶ καὶ 7| καταδοχὴ τῆς κληρονομίας καὶ ἣ παραίνεσις (αὗται γὰρ πρὸς τὸ κοιαιστωρικὸν γενόμεναι σεκρέτον διαβαίvouct καὶ πρὸς πάντας τοὺς ἐντεῦϑεν ὠφελουμένους) καὶ ὁ περὶ τῆς ἀποκρυβῆῇς ὅρκος. Πάντες γὰρ οἵ τε ληγατάριοι καὶ οἱ δανεισταὶ καὶ οἱ πωλήσαντες τὰ χληρονομιαῖα, ὡς μετέχοντες χαὶ ἐκ τῆς αὐτῆς αἰτίας ἀλλήλοις συνδεόμενοι 15 χαλῶς τῇ τε καταδοχῇ καὶ τοῖς λοιποῖς ἀποκέχρηνται. ᾿Ανάγνωθι καὶ τὸ γ΄. κεφ. τοῦ α΄. τιτ. τοῦ xy’. βιβ. περὶ σιωπηροῦ διαλαμβάνον συμφώνου. €

2“. Κεῖνται δὲ τὰ ϑέματα κεφ. νη΄. dep. α΄. τοῦ η΄. τιτ. τοῦ χς΄. Buß. ἔχοντος οὕτως" ἐὰν ἀντιφωνήσῃ γυνή. ᾿Ανάγνωθι καὶ τὸν ἐν αὐτῷ Ἴνδικα xal τὸ κα΄. κεφ. τοῦ παρόντος τιτ., πλὴν ἀνάγνωθι τὸν ἐπ᾽ ἐκείνῳ Ἴνδικα καὶ 80 τὸν ἐν τῷ τελευτ. ϑεμ. τοῦ κη΄. χεφ. *

x

,

hd

^

>

/

323

À

138. Διὰ τὸν κανόνα τοῦ περὶ τῆς κληρονομίας ἀσωμάτου. xai τὴν ξ΄. διατ. ὅλην καὶ βιβ. μδ΄. τιτ. δ΄. κεφ. λζ΄. 148.

Σημείωσαι᾽

B XL 25

1.

1, 64

=

τί ἐστι κληρονομία; CIL

Δίκαιον

ὅπερ

»

᾿Ανάγνωϑι

ὁ τελευτήσας εἶχεν.

3, 3.

Ταύτην διάταξιν οἱ κοινοὶ διδάσκαλοι περὶ οἰκέτου δανείσαντος διαλεγο-

μένην ἐϑεμάτισαν. ᾿Εγὼ δὲ νομίζω ἀκολουϑότερον εἶναι τὸν ἐμὸν ϑεματισμὸν τῷ ῥητῷ τῆς διατάξεως τῷ καλέσαντι χρεδίτορα τὸν δεσπότην. Εἰ γὰρ καὶ τῷ νομίμῳ προςπορίζεται τῷ δεσπότῃ ἀγωγὴ ἐξ ὧν ὁ οἰκέτης συναλλάττει, ἀλλ᾽ ὅμως φυσικώτερόν ἐστι τὸ αὐτὸν τὸν δανείσαντα καλεῖν κρεδίτορα, 80 ἥπερ τὸν τοῦ δανείσαντος δεσπότην. Ταῦτα πῤὸς τὴν διαφορὰν τοῦ ϑεματισμοῦ, ἐπεὶ τὸ νόμιμον τὸ αὐτό ἐστι, κἂν ὁ δεσπότης ἦν δανείσας, κἂν ὁ οἰκέτης δανείσας προςεπόρισε τῷ δεσπότῃ τὴν ἀγωγήν. 2. Θεοδώρου. Ὃ δεσπότης ὠφελεῖται μὲν ἐκ τοῦ πάκτου τοῦ ἰδίου δούλου, οὐδέποτε δὲ βλάπτεται. ᾿Ανάγνωθι τὸ περὶ υἱοῦ λεχϑὲν ἐν τῇ κγ΄. διατ. τοῦ 35 παρόντος vtr. βιβ. β΄. τοῦ Κωδ.

'

312

LIB. XI — TIT. I (CA)

3. Πολλάκις γὰρ ὁ δεσπότης δανείσας συνεφώνει μετὰ δύο ἔτη τὸ δάνειον ἀπαιτεῖν: ὁ δὲ οἰκέτης ἐξέτεινε τοῦ πάχτου τὸν χρόνον συμφωνήσας μετὰ πέντε «ἔτη» ἀπαιτῆσαι τὸν τοῦ δεσπότου δεβίτορα. "Ex τούτου δὲ ἠναγκάσϑησαν οἱ περιφανέστατοι διδάσκαλοι ϑεματίσαι τὸν δοῦλον δεδανεικότα, καὶ παρήγαγον ὅ τὴν διαίρεσιν τὴν ἐν τῷ δὲ πάκτις τῶν πρώτων. τῶν εἰρημένων ἡμῖν. Ταῦτα μὲν ἐν παρεκχβάσει προςδιειλέχϑην, ἐπειδὴ γενικῶς εἶπεν ἡ διάταξις μὴ δύνασϑαι τὸν δοῦλον χείρονα ποιεῖν τὴν τοῦ δεσπότου τύχην. Μάνϑανε, πῶς χρὴ νοῆσαι τὸ μὴ χείρονα γενέσϑαι τὴν αἵρεσιν τοῦ δεσπότου, τουτέστιν εἰς τὸ μὴ ἀποκτήσασϑαι αὐτὸν προφάσει τοῦ δούλου τινά. Εἰς γὰρ τὸ μὴ 10 χκτήσασϑαι δύναται καταβλάπτειν τὸν δεσπότην ὁ οἰκέτης. Τί γάρ, εἰ ἐν αὐτῷ τῷ δανείζειν ἐπάκτευσε μὴ ἀπαιτεῖν; "ἜἜρρωται τὸ σύμφωνον. Ἢ πολλάκις ἐδάνεισε ὑπεξουσίῳ παιδὶ παρὰ τὸ Μακεδονιάνειον δανειζομένῳ, ἣ ἐλεύϑερον πρόςωπον ἠγόρασεν εἰδὼς αὐτὸ εἶναι ἐλεύϑερον, 7| τὸ ἐπίμαχον χωρίον, ἣ καὶ γυναῖκα ἔλαβεν ἰντερκεδεύσασαν παρὰτὸ Βελιάνειον. Ἔν τούτοις γὰρ 16 τοῖς τέταρσι ϑέμασιν καὶ τοῖς ὁμοίοις ζημιοῦται ὁ δεσπότης, καὶ ὅμως οὐ δοκεῖ χείρων N αἵρεσις αὐτοῦ γίνεσθαι διὰ τοῦ δούλου, ἀλλὰ μᾶλλον μηδὲν αὐτῷ

προςπορίζεσϑαι.

"Ἔξεστιν

οὖν

καὶ

δεσπότας ἐν τῷ μὴ προςπορίζειν αὐτοῖς,

τοῖς

δούλοις

ἀδικεῖν

τοὺς

ἰδίους

ἣ σαϑρὰς ἀγωγὰς προςπορίζειν αὐτοῖς.

B XI, 1, 65 — CIL 3, 4. 20

]. Θεοδώρου. 'O ἅπαξ ἀποταξάμενος προκαταρχϑείσης τῆς ἰδίας δίκης Hb I οὐ δύναται αὐτὴν ἔτι ἀνανεῶσαι. ᾿Ανάγνωθι τὴν κϑ'. διατ. τοῦ παρόντος 955 τιτ. τοῦ β΄. βιβλίου τοῦ Κώδικος.

2. Ζήτει βιβ. ζ΄. τιτ. ε΄. κεφ. ι΄. λέγον" ἀφιστάμενός ἐστιν οὐχ ὁ ὑπερτιϑέμενος, ἀλλ᾽ ὁ δίκης ἀφιστάμενος, ἣν κατὰ συκοφαντίαν ἐνεστήσατο. Εἰ μέντοι 25716 γνοὺς τὸ ἀληϑὲς ἀποστῇ μὴ ϑέλων ἐπιμεῖναι ἀναισχύντῳ δίκῃ, ἣν οὐκ ἐνεστήσατο κατὰ συκοφαντίαν, οὐκ ἔστιν ἀφιστάμενος. Ζήτει καὶ Qi. ξ΄. τιτ. α΄. κεφ. κβ΄. λέγον’ ἀφίστασϑαι δοκεῖ ὁ τελείως, οὐ μὴν ὁ ὑπερτιϑέμενος" καὶ ὁ κελεύσει βασιλέως ἀφιστάμενος ἀτιμώρητός ἐστι. Καὶ κεφ. αὐτοῦ ι΄. ϑεμ. ε΄., ὡς ὁ τῆς κατηγορίας χωρὶς ἀπολύσεως ἀφιστάμενος τιμωρεῖται.

30 Καὶ κεφ.

ια΄. αὐτοῦ, ὡς ὁ πακτεύσας οὐ δύναται περαιτέρω

κατηγορεῖν.

Ζήτει καὶ κεφ. αὐτοῦ tc^. ϑεμ. τελευτ. Φησὶν δὲ καὶ τὸ pi. κεφ. τοῦ γ΄. τιτ. τοῦ β΄. Big." οὐκ ἐκποιεῖ ὁ μόνην τὴν νομὴν ἀποβαλλόμενος. Καὶ βιβ. γ΄. τιτ. δ΄. xep. κα΄. λέγον᾽ ἀποστῆναί ἐστιν οὐ τὸ ὑπερϑέσϑαι, ἀλλὰ τὸ τελείως ἀπαγορεῦσαι τῇ δίκῃ. Ζήτει καὶ τιτ. αὐτοῦ τελευτ. κεφ. δ΄. ϑεμ. β΄., οὗ $ 35 ἀρχῇ" δύνατον καὶ χωρὶς δόλου. Περὶ δὲ τῶν ὑπερτιϑεμένων εἰς τὸ δικάζεσϑαι ἑτέρα ἐστὶ παρατήρησις, ἣν καὶ εὕρῃς ἐν τῷ 9. τιτ. τοῦ ζ΄. βιβ. 3 ἠναγκάσϑησαν:

Ca ἠνεγκάσϑησαν

πορίζειν: (8 ἀγωγὰς πρὸς τὸ πορίζειν

|

15 τέταρσι:

Ca τέρσασιν

| 18 ἀγωγὰς

προσ-

LIB. XI — TIT. I (CA)

313

B XI, 1,66 = CI, 3, 5. l. Καλῶς τὸ εἶτα ἤγουν μετὰ τὴν συνηγορίαν᾽ ob γὰρ ἔξεστι περὶ μελλούσης συνηγορίας συνάλλαγμα ποιεῖν ἤγουν σύμφωνον πρὸς τὸν συνηγορούμενον, ὡς βιβ. η΄. τιτ. α΄. κεφ. ιγ΄. καὶ ιε΄. δ

2. Σημείωσαι, ὅτι ὑπὲρ προηγησαμένης συνηγορίας δύναται καλῶς ὁ συνηγορηϑεὶς πακτεύειν πρὸς τὸν συνήγορον xal συγχωρεῖν αὐτῷ χρέος. ᾿Ιδοὺ γὰρ ῥητῶς εἶπε συγχωρηϑῆναι τὸν χρεώστην τὸ μέρος τοῦ χρέους, Hb I ἐπειδὴ συνηγόρησε τῷ δανειστῇ αὐτοῦ. Καίτοι πρὸ τῆς συνηγορίας οὐκ ἐξῆν πακτεύειν ὑπὲρ τοῦ ὀφείλοντος παρέχεσϑαι τῷ συνηγόρῳ μισϑοῦ, ὡς ἐν τῷ 10 παρόντι β΄. βιβλίῳ τούτου τοῦ Κωδ. ἔχομεν σὺν ϑεῷ προϊόντες μαϑεῖν ἐν τῇ ς΄. τοῦ ς΄. τιτ. διατ. Διὰ τοῦτο γὰρ οὐδὲ ἐϑεμάτισα, ὡς οἱ πρὸ ἐμοῦ ταύτην ἐξηγήσαντο τὴν διάταξιν, ὅτι ἐπὶ μελλούσῃ συνηγορίᾳ τὸ πάκτον ἐγένετο, ἀλλ᾽ ἐπὶ τῇ ἤδη προηγησαμένῃ" καὶ τὸ ῥητὸν γὰρ τῆς διατάξεως τοῦτο δηλοῖ, καὶ οὐδὲ ἔξεστιν, ὡς εἶπον, ὑπὲρ μελλούσης συνηγορίας συνάλλαγμα ποιεῖν 15 ἣ σύμφωνον πρὸς τὸν συνηγορούμενον. 3. Ἔν μέρει, φησίν, ἠλευϑερώϑη τοῦ χρέους τῷ πολιτικῷ δικαίῳ, τουτέστι. διὰ τῆς καταβολῆς ἴπεσ»ο ἰοῦρε γὰρ διὰ τῆς καταβολῆς fj ἐνοχὴ διελύϑη᾽ ἐν δὲ τῷ ἄλλῳ μέρει πραιτωρίῳ δικαίῳ, τουτέστιν διὰ τοῦ πάκτου τῆς ἐνοχῆς ἠλευϑερώϑη. Εἰ δὲ ἀντίκειταί σοι, ὅτι τὸ πάχτον οὐ διαλύει τὴν ἐναγω20 γήν, ἀλλὰ μόνον παραγραφὴν γεννᾷ, καὶ πῶς περὶ τοῦ πάχτου διαλεγομένη ἡ διάταξις εἶπε τὸ λιουρετοῦσες μάνϑανε, ὅτι οὐδὲν ϑαυμαστόν, εἰ ἡ διάταξις οὕτω πέφρασται᾽ καὶ οἱ νομικοὶ γὰρ ἐχρήσαντο τούτῳ τῷ σχήματι τῆς φράσεως, xai περὶ πάκτου εἶπον τὸ luirtum, ὡς ἐν τῷ γ΄. βιβ. τῶν δὲ ῥέβους εἴρηται περὶ τῶν ἐγγυητῶν, ὅτι κἂν ἀγνοοῦντες καταβεβληκέναι τὸν πρωτότυπον 25 3) ἀκεπτιλατίονα διαλελυκέναι τὴν ἐνοχήν κατέβαλον [δὲ], ἔχουσι τὴν μανδάτι. Καὶ τὸ ῥητὸν οὕτως ἔχει siveras ro livramm. ᾿Ελευϑεροῦσϑαι οὖν νοοῦμεν αὐτὸν οὐκ αὐτῇ τῇ ἀκριβείᾳ τοῦ νόμου, ἀλλὰ «διὰ» τὸ ἔχειν περπετοῦσαν παραγραφήν. 4. ᾿Αμέλει ἡ διάταξις ἐξηγουμένη τὸ λιβερατοῦν εὐθέως τὰ περὶ τῆς 30 παραγραφῆς ἐτρακτάϊσε. Σημείωσαι αὐτὸ τοῦτο ἐκ τῆς διατάξεως, ὅτι καλῶς λέγομεν ἐλευϑεροῦσϑαι τῆς ἐνοχῆς xal τὸν ἔχοντα διηνεκῇ παραγραφήν, καὶ μάλιστα τοιαύτην, ἧς κἂν ἐπιλαϑόμενος καταβάλῃ δύναται ῥεπετιτεύειν

διὰ τὸν xavóva: τὸ ἴδιον γὰρ ἀπαιτεῖται. 16 πολιτικῷ: Ca δεσποτικῷ | 21 λιουρετοῦσες — liberatus es | 23 τῷ γ΄. βιβ.: leg. τῷ ς΄. βιβ. Cf. 17, 1,8, 7. | 24 ἐγγυητῶν: Ca ἐνεγητῶν | 26 Siveras το livramm: i.e. sive pacto liberatum | ἐλευϑεροῦσθαι: Ca ἠλευϑεροῦσϑαι | 31 ἐλευϑεροῦσϑαι: Ca ἠλευϑεροῦσϑαι

314

LIB. XI — TIT. I (CA)

5. Οἴδας γάρ, ὅτι ἐν τῷ δὲ πάκτις τῶν πρώτων καὶ τῷ ἔχοντι ἐρρωμένην τὴν τοῦ πάκτου παραγραφὴν δίδωσι καὶ τὴν τοῦ δόλου. 6. 'O γὰρ ἔχων τὴν τοῦ συμφώνου παραγραφὴν ἐρρωμένως ἔχει καὶ τὴν τοῦ δόλου, ὡς βιβ. να΄. τιτ. δ΄. κεφ. β΄. ϑεμ. δ΄., οὗ ἡ &pyty 6 σύμφωνον ποιῆσας. 5

T*. ᾿Ανάγνωθϑι τὴν ἔξωϑεν τούτου τοῦ κεφ. τελευταίαν παραγραφήν, ἥτις φησίν οὕτως" ἐν τῷ δὲ πάκτις τίίτλῳ τούτου ToU] βιβ. ἔχοντι ἐρρωμένην τὴν τοῦ πάκτου παραγραφὴν δίδωσι καὶ τὴν τοῦ δόλου. “Ὥςτε λοιπὸν τὸ ἐν τῷ τελευταίῳ ϑέματι τοῦ ι΄. κεφ. εἰρημένον, ὅτι ἐν ἀτονίᾳ τῆς τοῦ συμφώνου παραγραφῆς ἁρμόζει ἣ τοῦ δόλου ὡς ἐπίπαν, εἴρηται μὲν καὶ διὰ τὴν ἐκεῖ 10 παραγραφήν, εἴρηται δὲ καί, ὅτι ὁ ἔχων τὴν τοῦ συμφώνου παραγραφὴν ἔχει καὶ τὴν τοῦ δόλου, ὡς ἣ παροῦσά φησιν διάταξις. Τέως δὲ μᾶλλον ἔχει ἐκεῖνος τὴν τοῦ δόλου ὡς ἐπίπαν ἐνδυναμωτέρως, ὁ μηδὲ ἀπὸ τῆς τοῦ συμφώνου παραγραφῆς βοηϑούμενος. 85". Σημείωσαι, 16 ἀναλαμβάνειν.

ὅτι 6..2.. περπετούας παραγραφῆς καταβαλὼν δύναται

B XI, 1, 67 = CU, 3, 6. l. Ταύτην τὴν διάταξιν ὑπομνηματίζων ὁ ἥρως Πατρίκιος τολμηρὸν ἔφη εἶναι τὸ ἐξαριϑμήσασϑαι καὶ καταλέξαι, ποῖά ἐστι.τὰ κόντρα λέγεμ ἤτοι ἐναντία νόμου γενόμενα πάκτα, ὡς τοῦ ἥρωος καὶ κοινοῦ τῆς οἰκουμένης 20 διδασκαλίας Κυρίλλου τελείως καὶ ἀνελχιπῶς τὰ περὶ τούτων συναγαγόντα ἐν τῷ ὑπομνήματι τῶν δεφινίτων αὐτοῦ. Τὸν γὰρ δὲ πάκτις τίτλον ὑπομνηματίζων τελείως καὶ ἀνελλιπῶς καὶ ὡς αὐτῷ μόνῳ δυνατὸν ἦν, συνήyayev τὰ περὶ τούτων᾽ νῦν δὲ διέσπαρται ἐν πᾶσι τοῖς Διγέστοις. “Ὅτε οὖν βούλῃ μαϑεῖν, ποῖα σύμφωνα κόντρα λέγες ὄντα κάμνει, δεῖ σε ζητεῖν ἐν τοῖς Διγέστοις. 25

2. Θεοδώρου. Τὰ κοντραλέγες καὶ τὰ κοντραβόνες καὶ μόρες πάκτα ἤτοι Hb 1 ἐναντία τοῦ καλοῦ τρόπου οὐκ ἔρρωται. ᾿Ανάγνωθϑι τὴν λ΄. διατ. τοῦ παρόντος 647 τιτ. Καὶ ἰστέον, ὡς κεῖται βιβ. η΄. τιτ. An’. διατ. δ΄., ὅτι τὰ τοιαῦτα πάκτα οὐδὲ δι’ ἐπερωτήσεως ἔρρωται. Πλὴν γνῶϑι, ὅτι δύναταί τις πακτεύειν κόντρα χονσουετούδινεμ, ὥς φησιν βιβ. δ΄. τιτ. ξε΄. διατ. 9". (8).

80

3. Σημείωσαι δέ, ὅτι καὶ ὁ πραίτωρ τοῦτο εἶπεν εἰς τὸ οἰκεῖον ἔδικτον, ὡς ἐδιδάχϑημεν ἐν τῷ δὲ πάχκτις τῶν πρώτων, ὅτι πᾶν σύμφωνον διατάξει μαχόμενον ἀσϑενεῖ, ὡς ὅτε συμφωνηϑῇ ῥεπουδίῳ ἤτοι διαζυγίῳ διαλυομένου τοῦ γάμου παρ᾽ αἰτίαν τῆς γυναικὸς μὴ χκερδαίνειν τὸν ἄνδρα τὴν προῖκα. 3 ἔχει: Ca Eye | 20 διδασκαλίας; legi non potest διδασκαλίου ut Schulzius proposuit | 21 δεφινίτων Ca δεφινιτῶν | 24 κόντρα λέγες: Ca κεντραλέγεις

LIB. XI — TIT. I (CA)

315

4. Τοῦ κόντρα βόνες μόρες ἤτοι τοῦ ὑπεναντίου τοῦ καλοῦ τρόπου ὁ μὲν πραίτωρ οὐκ ἐμνημόνευσεν, οἱ δὲ νομικοὶ ἐν διαφόροις ϑέμασιν ἡμῖν παραδεδώκασι, ὡς ἔνϑα προσυγχωροῦμεν ἁμάρτημα, τουτέστιν, ἐὰν κλέψῃς, οὐ κινῶ φοῦρτι᾽ οὐδὲ τὰ κόντρα urıliram oupBenrioum vot πολιτικῶν" οὔρβεμ 5 γὰρ ἣ πόλις" τουτέστι τὰ ἐπὶ τοῖς πολιτικοῖς πράγμασιν, ὡς ἔγνως ἐν τῷ δοτίβους πρώτῳ μονοβιβλίῳ᾽ οὐδὲ τὰ κόντρα ἐδίκτου πραίτωρις, ὡς ἔγνως ἐν τῷ δὲ Ράκτις τῶν πρώτων. Σημείωσαι οὖν ἐκ τῆς διατάξεως τῆς γ΄., ὅτι οὐδὲ τὰ κόντρα λέγες ἤγουν τὰ ἐναντία νόμου διατάξεσιν, οὐδὲ τὰ κόντρα βόνες μόρες ἤγουν τὰ ἐναντία καλοῦ τρόπου σύμφωνα ἔρρωται, οὐδὲ τὰ κόντρα 10 ἐδίκτουμ πραίτωρις ἤγουν τὰ ἐναντία τῷ ἐδίκτῳ τοῦ πραίτωρος, οὐδὲ τὰ κόντρα ουτιϊττάτεμ νουρβεντίουμ, ἤγουν τὰ ἐπὶ τοῖς πολιτικοῖς πράγμασιν. 5. Οὔτε δὲ διὰ ἐπερωτήσεως ἔρρωται τὰ παρὰ τοὺς ἀγαϑοὺς τρόπους, ὡς βιβ. μγ΄. τιτ. ς΄. κεφ. δ΄. καὶ κεφ. αὐτοῦ β΄. καὶ τιτ. αὐτοῦ α΄. κεφ. ιη΄. 6*. Πρὸ τοῦ γενέσϑαι τὰ ὑπεναντία τῶν νόμων {δίκαια 7) διατάξεων ἣ 15 πραιτώρων, τῆς δὲ πεκούλατο τῆς περὶ ἱεροσυλίας δηλαδὴ, ὡς κεφ. κζ΄. Seu. ς΄. καὶ nd’. deu. ἐσχ. καὶ βιβ. ιγ΄. τιτ. α΄. κεφ. ιζ΄. καὶ βιβ. xy'. τιτ. γ΄. κεφ. μγ΄. καὶ ξβ΄. 7*. 'Avkyvo βιβ. μγ΄. τιτ. ς΄. καὶ τούτου τοῦ ctt. κεφ. κη΄. ϑεμ. 20 τιτ. ε΄. κεφ. ε΄. VÀ. Ac'. xal τιτ. α΄. α΄. dep. γ΄. καὶ τιτ. α΄. αὐτοῦ κεφ. βιβ. κδ΄. τιτ. β΄. κεφ. ιδ΄. .

,

,

x

,

3

m

κεφ. β΄. δ΄. xal τιτ. α΄. αὐτοῦ κεφ. β΄. καὶ κεφ. παρατελευτ. καὶ βιβ. αὐτοῦ κεφ. λς΄. καὶ βιβ. ιγ΄. τιτ. β΄. ιζ΄. καὶ Qi. κη΄. τιτ. η΄. κεφ. ιδ΄. ,

M

,

Li

,

t. κϑ'. κεφ. καὶ

x

B XI, 1, 68 = CIL 3, 7. 1. Ζήτει Qi. κδ΄. τιτ. ζ΄. κεφ. α΄. καὶ τὰς ἐν αὐτῷ τοῦ Θεοδώρου παραπομὅ πάς. Καὶ μάϑῃς τὰ περὶ συγχύσεως τῆς κληρονομίας. 2. Αὐτὸ τὸ παραδοϑῆναι τὰ πράγματα τῆς κληρονομίας εἶπεν ἣ διάταξις Hb 1 τῆς κληρονομίας εἶναι τραδιτίονα᾽ τὸ δὲ καὶ δικάσασϑαι περὶ τῆς κληρονομίας ταύτης τὸν δανειστὴν καὶ νικῆσαι τοῦτον τοῦ φάκτου ἐστίν, ἐπεὶ οὐδὲ ἀνήκει πρὸς νόμον. Ταὐτὸν γὰρ ἂν ἦν, εἰ καὶ μὴ δικασάμενος παρεχώρησέ τινι τὴν 30 χληρονομίαν ἐπὶ τοιούτῳ συμφώνῳ. 3.

τοῖς

‘Ds

γὰρ

δανεισταῖς

2 Ca ϑέμασιν

ἀδιτεύσας

τοῦ

ὁ δανειστὴς

τελευτήσαντος

perperam

bis scriptum

23, 4, 6: propter utilitatern nubentium.

καὶ

δι’

ἐφρόντισεν

ἀδιτίονος

γενόμενος

ἐκεῖνον

ἀποκρίνασϑαι

| 4 πολιτικῶν:

Ca

| 14 ἣ (1): Ca εἰ

πολεμικῶν.

Lego

ἔνοχος

τοῖς in Ὁ

316

LIB. XI — TIT. I (CA)

δανεισταῖς τὸν λαβόντα παρ᾽ αὐτοῦ τὴν κληρονομίαν. Τοῦτο δὲ τὸ σύμφωνον οὐ δίδωσι τῷ δανειστῇ παρρησίαν κατὰ τοῦ μὴ κληρονόμου ἐναγαγεῖν. ᾿Αλλ᾽ ὁ μὲν δανειστὴς ἔχει κατὰ τοῦ ἀδιτεύσαντος διὰ τὸ πρόςωπον τοῦ κληρονόμου διὰ τὴν β΄. διάταξιν τὴν ἐναγωγὴν κατὰ νόμον ἁρμόζουσαν ἐκεῖνος δὲ λοιπὰν 5 χατὰ τοῦ λαβόντος τὴν κληρονομίαν κινῶν ἀπαιτεῖ αὐτὸν ἐλϑεῖν καὶ καταβαλεῖν τοῖς δανεισταῖς 7| δεφενδεῦσαι αὐτόν. Σημείωσαι δέ, ὅτι ῥητῶς f) διάταξις αὕτη ἐπήγαγε τὸ ὑπὸ αἵρεσιν γεγονέναι τὴν τραδιτίονα τῆς κληρονομίας, τὸ ὑποκεῖσϑαι τὸν λαβόντα ταύτην τοῖς λοιποῖς δανεισταῖς, ὡς εἶναι δῆλον, ὅτι ὁ παραχωρούμενος ὑπό τινος κληρονομῆσαι οὐκ ἄλλως ὑπόκειται τοῖς χρέεσιν 10 τῆς κληρονομίας, εἰ μὴ ῥητὸν περὶ τούτου γένηται σύμφωνον. Δυνατὸν δὲ εἰπεῖν, ὅτι χρειῶδες ἐνομίσϑη τῇ διατάξει τὸ ἰδικὸν σύμφωνον διὰ τὰ αὐτῷ τῷ ἀδιτεύσαντι χρεωστούμενα. Οὗτος γὰρ ἀπολέσας τῇ κονφουσίονι τὸ χρέος οὐκ ἄλλως ἠδύνατο ἀπολαβεῖν αὐτό, εἰ μὴ ῥητὸν ἐγένετο περὶ τούτου σύμφωνον. ᾿Αλλὰ πολλῷ βελτίων ἐστὶν ἣ πρώτη παράδοσις" ἰδικῶς γὰρ καὶ εἰς τοὺς 15 ἄλλους δανειστὰς ἐδεήϑη τοῦ συμφώνου ἣ διάταξις. 4. "E&v 4j πίστις τοῦ συμφώνου, φησίν, μὴ φυλαχϑείη, τότε κινηϑήσεται ἐκ στιπουλάτου, εἰ γέγονεν ἐπερώτησις᾽ μὴ γενομένης δὲ οὕτως ἐπερωτήσεως 7 πραεσκρίπτις βέρβις ὁμολογουμένως ἤρμοζεν. 5. 20

Ei δὲ μὴ γέγονεν, ἡ πραεσκρίπτις

ἁρμόζει.

6, Τοῦτο πρὸς τὸ παλαιόν" σήμερον γάρ, εἰ κατὰ τὴν διάταξιν τὴν κειμένην Hb I ἐν τῷ ριζ΄. κεφ. τοῦ ιδ΄. [τιτ. τοῦ] λε΄. βιβ. γένηται ἔννομος ἀπογραφή, οὐχ ΘΗ ὑφίσταται σύγχυσιν ὁ κληρονόμος καταδεξάμενος τὴν κληρονομίαν, ἐφ᾽ αἷς εἶχεν ἀγωγαῖς κατὰ τοῦ κληροδότου.

7*. ᾿ἸΙστέον, ὅτι ἐπὶ τῶν ἀσωμάτων. δικαίων, 25 δουλείας, αὕτη ἣ παραχώρησις τραδιτίων ἐστίν. Καὶ κεφ. ια΄. Οὐλπιανοῦ καὶ τὴν ἐν αὐτῷ τοῦ Στεφάνου εἰ τὸ ἀγορασϑέν. Ζήτει xal Buß. νη΄. τιτ. α΄. κεφ.

B XI

1, 69

2 CIL

οἷον κληρονομίας καὶ Hb I ζήτει βιβ. ιε΄. τιτ. β΄. 96 παραγραφήν, οὗ N ἀρχή" τελεῦυτ.

3, 8.

1. Ταύτην τὴν διάταξιν ὑπομνηματίσαντες ol τῆς οἰκουμένης διδάσκαλοι Hb 1] 30 πρόστιμον ὑπέϑεντο τὴν γυναῖκα ταύτην ἐπερωτηϑεῖσαν, ἐὰν ἐνάγῃ περὶ 999 τῶν οἰκετῶν. ᾿Αμέλει ὁ ἥρως Πατρίκιος καὶ ϑεωρίαν ὑπέβαλλε ταύτῃ τῇ διατάξει

τὴν

διδάσκουσαν,

πότε

καὶ

τοῦ

πρωτοτύπου

ἀσϑενοῦντος

τὸ

πρόστιμον ἔρρωται. ᾿Εγὼ δὲ οὐδαμόϑεν εὑρίσκω προστίμου μνήμην ἐν ταύτῃ 7

τὸ

ὑποκεῖσϑαι:

leg.

ὥστε

ὑποκεῖσϑαιῦ

|

12 Ca κονφουσίονι

superscr.

συγχύσει

LIB. XI — TIT. I (CA)

$

10

15

30

317

τῇ διατάξει κειμένην, ἀλλὰ μᾶλλον ψιλὸν σύμφωνον γεγονός. ᾿Αλλὰ πάντως ἐτάραξεν αὐτοὺς τὸ τέλος τῆς διατάξεως ἔχον" ἐὰν ἐκ ταύτης τῆς συμφωνήσεως. κατὰ τῆς μητρὸς κινεῖσϑαι ἄρξηται, ὁ δικαστὴς αὐτὴν ἐλευϑερώσει. Καὶ διὰ τοῦτο ἐπερώτησιν προστίμου ἐϑεμάτισαν γενομένην. "Eyó δὲ νομίζω ψιλὸν σύμφωνον γεγονέναι παρὰ τῆς γυναικός, καὶ διὰ τὴν περιγοαφὴν τοῦ ἡττηϑέντος ὡς κατὰ δόλον γενόμενον τοῦτο σύμφωνον ἀπεδοκίμασεν αὐτὸ ἡ διάταξις αὐτῇ, καὶ ἐπέτρεψε τῇ γυναικὶ ἐκδικῆσαι τὰ ἀνδράποδα, περὶ ὧν ἐπάκτευσεν. Καὶ ἐπειδὴ εἰκὸς ἦν πάκτου παραγραφῇ χρήσασϑαι κατ᾽ αὐτῆς τὸν ἐναγόμενον, πρὸς ταύτην τὴν παραγραφὴν εἶπεν ἡ διάταξις" εἰ ἐκ ταύτης τῆς συμφωνήσεως «κατὰ» τῆς μητρός σοὺ κινεῖσϑαι ἄρξεται, τουτέστι, εἰ ἀντιτεϑῇ αὕτη ἡ τοῦ πάκτου παραγραφή, ὁ δικαστὴς αὐτὴν ἐλευϑερώσει, δηλονότι διὰ τῆς τοῦ δόλου ῥεπλικατίονος. Καὶ οὐδὲ τὸ agi «coeperit? ταράττει Uue' οὐδὲ γὰρ ἐνάγοντα πάντως σημειοῖ, ἀλλὰ καὶ ἐναγόμενον καὶ χεχρημένον παραγραφῇ καὶ κατὰ τὸν κανόνα τὸν λέγοντα. vam reus in exertiovious actör esoe liidetup. Καὶ οὗτος δοκεῖ μοι ἀκολουϑότερος μᾶλλον εἶναι ὁ ϑεματισμός. Τῆς γὰρ διατάξεως τὸ πάκτον εἰπούσης ἐκβάλλεσϑαι καὶ πάντως κονουεντίονος μνημονευσάσης, οὐδαμοῦ δὲ ἐπερώτησιν τρακταῖςσάσης, οὐκ ἔστιν ἀσφαλὲς τὸν μὴ περιεχόμενον τῇ διατάξει ϑεματισμὸν ἔξωϑεν ἐπιφέρειν. Εἰ δέ τις νομίσῃ ἀσφαλὲς εἶναι τὸ ϑεματίσαι καὶ προστίμου ἐπερώτησιν, ἰδοὺ εἶδε καὶ τὴν τῶν ἐπιφανῶν διδασκάλων ἐξήγησιν καὶ τὴν ἐμήν, καὶ ὡς βούλεται, δύναται νοῆσαι τὴν διάταξιν. “Ὅτι δὲ τὸ ahgit καὶ τὸ ayer δύναται κυρίως καὶ ἐπὶ τοῦ ῥέου ueniateniat instructus agevdum. ᾿Εϑαύμασα δέ, ὅτι τοῖς μνημονευϑεῖσιν ἐπιφανεστάτοις διδασκάλοις ἔδοξεν εἰπεῖν᾽ διὰ τὸ μετὰ ἀπόφασιν γεγονέναι τὸ πάκτον, διὰ τοῦτο ἀνυπόστατον

25 αὐτὸ

ἐκάλεσεν

ἣ διάταξις.

Καίτοι

διαλύεσϑαι

μὲν πρὸς

τὸν καταδικασϑέντα

οὐκ ἔξεστιν, ἐπειδὴ ἧ διάλυσις ἀμφιβαλλομένου χρέους ἔχει συμβιβασμόν᾽ παχτεύειν δὲ πρὸς τὸν ἡττηϑέντα ἔξεστιν ὁμολογημένως. Διά τοι τοῦτο καὶ αὐτοὶ συμβιβασμὸν ἐκάλεσαν τοῦτο τὸ πάκτον, καίτοι τῆς διατάξεως φανερῶς

πάκτον αὐτὸ καλεσάσης.

Τὸ οὖν ἀληϑέστερον διότι, ciumuenerit,

εἶπεν ἣ

30 διάταξις, ἄχρηστον εἶναι τὸ πάκτον, οὐ διὰ τὸ μετὰ ἀπόφασιν αὐτὸ γεγονέναι. Καὶ ὅτι οὐ χρὴ ἐν τῷ πάκτου ϑέματι διάλυσιν τρακταΐσαι, ἐμαρτύρησαν καὶ οἱ ἐπιφανέστατοι κωδικευταί τούτῳ τῷ δὲ πάχτις τιτ. τὴν διάταξιν ὑποβαλόντες xal μὴ φυλάξαντες τῷ ἑπομένῳ τιτ.

7 τὰ: Ca τὸν | 12 Post agi lacunam indicat Ca, quam explevit Zach. v. L. (cf. Ztschr. d. Sav. St. VI p. 38) | 13 ταράττει us: Ca ἰαράπτει μέν (corr. Zach. v. L.) | 17 τρακταϊσάσης: Ca πρακταισάσης | 19 Ca ἔξωϑεν ἐπιφέρειν iteratur | 21 βούλεται, δύναται: Ca δύναται βούλεται | 22 Post ῥέου Zach. v. L. addere vult:

λέγεσϑαι, δείκνυται βιβ. β΄. τῶν πρώτων τιτ. ιγ΄. διγ. α΄., ἔνϑα εἴρηται" | 23 διδασκάλοις: Ca διδάσκει | 28 ἐκάλεσαν: Ca ἐκάλεσας

318

LIB. XI — TIT. I (CA)

2. "Hyouv κατὰ δόλον. 'O γὰρ δόλος ἀντίκειται τῇ συστάσει τῶν καλῇ πίστει συναλλαγμάτων, ὡς βιβ. ια΄. τιτ. α΄. κεφ. νζ΄. περὶ τὸ τέλος. 3%, Σημείωσαι ἐκ τοῦ τέλους ταύτης τῆς παραγραφῆς τοῦ παρόντος, ἀλλὰ δὴ καὶ ἐξ αὐτῆς τῆς διατάξεως, ὅτι μετὰ καταδίκην καλῶς τις συμφωνεῖ ὅ μὴ κινῆσαι τὴν ἀπὸ τῆς καταδίκης ἀγωγήν, καὶ ἔρρωται τὸ τοιοῦτον σύμφωνον, εἰ γένηται ἀγαϑῇ χάριτι. Σύμφωνον γάρ ἐστιν ὁμολογουμένου χρέους συγχώρησις, ὡς χεφ. α΄. τοῦ β΄. τιτ. 4*. Σημείωσαι καὶ τοῦτο ἐκ τοῦ τέλους τῆς παραγραφῆς, ὅτι οἱ τὰ βασιλικὰ ἀνακαϑάραντες ἕν ἕκαστον νόμιμον τῷ προςφόρῳ τιτ. ὑπέταξαν, ὡς ἐπὶ τῆς 10 προκειμένης διατάξεως. Ταύτην γὰρ περὶ συμφώνου διαλαμβάνουσαν εὑρόντες τῷ παρόντι α΄. ctr. συνέταξαν, οὐ μὴν τῷ β΄., ὅστις περὶ διαλύσεως διδάσκει. Ἔχε οὖν ἐπὶ μνήμης τὴν παράδοσιν καὶ σπούδαζε ἀεί, ὅταν τί σοι φαίνεται ἐναντίον, σκοπῆσαι xal τὸν τιτ., ἐν ᾧ ὑπετέϑη, περὶ τίνων διαλαμβάνει ἐξ ὀρϑοῦ καὶ πλατικώτερον, καὶ συνάξεις ἂν καὶ ἐκεῖϑεν τὰ λύσοντα τὸ ἐναντίον. 15 Καὶ ὅρα μοι αὐτίκα, ὅ σοι λέγω, ὅτι ἀληϑές ἐστιν ἐκ τοῦ ἑξῆς ο΄. κεφαλαίου. Καὶ αὐτὸ γὰρ οἱ κωδικευταὶ περὶ συμφώνου διαλαμβάνον εὑρόντες τῷ παρόντι τιτ. συνήρμοσαν καὶ δεδώκασι τῷ ϑέματι εἰς καὶ τὸ φυλαχϑῆναι τὸ σύμφωνον τὴν πραεσχρίπτις βέρβις, οὐ μὴν τὴν πρὸ σόκιο ἤτοι τὴν περὶ κοινωνίας, διότι ὡς

εἶπον

ὡς

ἁπλῶς

συμφωνοῦντες,

οὐ

μὴν

ὡς

κοινωνίαν

συνιστῶντες

30 οἱ συμβάλλοντες συνεφώνησαν, ἃ συνεφώνησαν. Ἦ γὰρ ἄν, εἰ διαϑέσει κοινωνίας ἐπάκτευσαν, οἱ κωδικευταὶ τὴν διάταξιν ταύτην τῷ περὶ κοινωνίας τιτ. ἐνέϑηxx», ἦτοι τῷ α΄. vtr. τοῦ ιβ΄. βιβ. B XI, 1.

1, 70 =

CH,

3, 9.

Θαλελαίου. Τὸ κατὰ πόδας. Ταῦτα

μὲν ἣ διάταξις. Κινεῖται δὲ δηλονότι Hb X

25 μεταξὺ αὐτῶν τῶν ταῦτα συμφωνησάντων, εἰ μὲν ψυχὴν καὶ διάϑεσιν ἐσχήκασιν 648 κοινωνίας, ἣ πρὸ σόκιο, ὡς ἔγνως ἐν τῇ πρὸ σόκιο τῶν δὲ ῥέβους ἐπὶ τούτου

αὐτοῦ τοῦ ϑέματος. Εἰ μέντοι μὴ συνέδραμεν αὐτοῖς κοινωνίας προαίρεσις, $| πραεσχρίπτις βέρσις κινηϑήσεται, ὡς ἀπὸ τῆς γενυκῆς κοβενδίονος. Καὶ μάλιστα πρὸς ταύτην βλέπει τὰ ῥήματα τῆς διατάξεως, δι᾿ ὧν λέγει, τὴν 80 πίστιν τοῦ συμφώνου παρέχειν ἀναγκασϑήσεται, κἂν παραιτῆται καλέσαι κοινωνίαν τὸ σύμφωνον ἡ διάταξις. Κατὰ μίμησιν τούτου τοῦ ϑέματος, ἔνϑα τις τὰ ἴδια γήδια δίδωσι γεωργοῖς ἐπὶ τῷ τοὺς ἐξ αὐτῶν γινομένους καρποὺς μερίζεσϑαι μεταξὺ αὐτοῦ καὶ τῶν γεωργῶν, κοινωνίαν αὐτὸ εἰπεῖν δυνάμεϑα. 24 Θαλελαίου in margine, τὸ κατὰ πόδας manu recentiore adscriptum Ca γυναικός. | 31 ἔνϑα: Ca ὁ ἔνϑα

| 28 γενικῆς

LIB. XI — TIT. I (CA)

319

2. Ἢ διὰ τῆς πρὸ σόκιο, ἐὰν ψυχῇ κοινωνίας συνεφώνησεν, N διὰ τῆς πραεσχρίπτις βέρβις, ἐὰν μὴ ψυχῇ κοινωνίας συνεφώνησεν. Καὶ ζήτει βιβ. ιβ΄. τιτ. α΄. κεφ. νγ΄. deu. γ΄.

5.

B XL 1, 71 — CH, 3, 10. 1. Σημείωσαι, ὅτι τὸ περὶ τῆς ἀναδόσεως τῆς προικὸς μετὰ τὴν τοῦ γάμου Hb I λύσιν σύμφωνον ἔρρωται, ἐὰν ἱπαραγραφὴ τοῦ συμφώνου ἐπιδέδοται οἱ προίξ. 650 Καλῶς

καὶ

ἀσφαλῶς

ἡ

διάταξις

τὸ

πάκτον

EX

COVTIVEVTI

ϑεματίζει

γεγονέναι εὐθύς, ὅτε ἡ προὶξ ἐδίδοτο. ᾿Εὰν γὰρ ὁ προικίσας μικρὸν χρόνον διαλιπὼν EX CINTERBALO πακχτεύσῃ. περὶ τοῦ ἀναδοϑῆναι ἑαυτῷ τὴν 10 προῖκα, οὐδὲν ὠφελεῖται ἐκ τοῦ τοιούτου συμφώνου. Τοῦτο γὰρ ἐν τῷ γ΄. τιτ. ἔγνως τοῦ δὲ δοτίβους πρώτου μονοβιβλίου, ἤτοι βιβ. κη΄. τιτ. η΄. κεφ. κϑ'. 2. ᾿Ιδοὺ ἐνταῦϑα κατὰ u9'. κεφ. (47) τοῦ παρόντος τιτ. ϑέμα τελευταῖον, ὅ φησιν ὅπερ ἂν συμφωνηϑῇ ἐν τῷ παραδίδοσθαι πρᾶγμα, ἔρρωται. Ζήτει καὶ βιβ. x9^. τιτ. α΄. κεφ. ἧς΄., Im’, κη΄. καὶ τιτ. ε΄. κεφ. λβ΄. καὶ τοῦ ιϑ΄. 15 αὐτοῦ κεφ. ϑεμ. β΄. καὶ βιβ. μδ΄. τιτ. κη΄. κεφ. ις΄. Πρὸ τοιούτων δὲ τὸ x9". χεφ. τοῦ η΄. τιτ. τοῦ κη΄. Buß. καὶ τιτ. ε΄. τοῦ κϑ΄. Bi. κεφ. ζ΄. καὶ βιβ. 9". τιτ. η΄. κεφ. μϑ'. 3. Θεοδώρου. Τὸ περὶ τῆς ἀναδόσεως τῆς προικὸς ex continenti γενόμενον πάκτον οὐ νοεῖται νοῦδον ἤτοι γυμνόν" ὅϑεν καὶ τίκτει τὸν κονδικτίρκιον. 20 “Ομοίως βιβ. ε΄. τιτ. ιδ΄. διατ. «α΄.» ἀνάγνωῚθι δὲ καὶ τὴν κα΄. διατ. τοῦ παρόντος τιτ. καὶ γνώσῃ, ὅτι ἀγωγὴ οὐκ ἔστιν ἀπὸ πάκτου δηλονότι νούδου ὄντος κατὰ τὸ ἐνταῦϑα λεχϑέν. Οὕτως οὖν νόει καὶ τὸ κείμενον ἐν τῇ ς΄. Sut. (7) τοῦδε ctv. τοῦ παρόντος βιβλίου, πλὴν ὑπέξελε μόνον τὸ ἐπὶ τῇ προικὶ γενόμενον πάκτον, μάλιστα περὶ μητρός, διὰ τὴν ς΄. διατ. τοῦ ιβ΄. τιτ. 25 xal τὴν α΄. διατ. τοῦ ιδ΄. τιτ. τοῦ ε΄. βιβ. 4. Σημείωσαι, πότε χώραν βούλεται 7| διάταξις ἔχειν τὸν κανόνα τὸν λέγοντα μὴ τίκτεσϑαι ἀπὸ πάκτου ἀγωγήν, ὅτε μηδὲν δέδοται παρά τινος, ἀλλὰ μόνον συμφωνήσω τινὶ δοῦναι τί ποτε ἣ ποιῆσαι. ᾿Εὰν οὖν εἴπω σοι, ὅτι αὔριον δίδωμί σοι ν΄. νομίσματα, αὔριον κτίζω τὸν οἶκόν σου, μηδεμιᾶς 30 δόσεως παρὰ σοῦ προηγησαμένης εἰς ἐμέ, οὐδεμία τίκτεται ἐκ τούτου τοῦ Hb I συμφώνου ἀγωγή, ἐπειδὴ νοῦδόν ἐστι τὸ σύμφωνον. Τοῦτο δὲ νόησον, ἐὰν 651 6

ἱπαραγραφὴ

--- οἱ προίξ:

Hb

emendat:

παραχρῆμα

τῷ

συμφώνῳ

ἐπιδέδοται ἡ

προίξ, | 11 ἤτοι Bi. κη΄. x... secunda manu. | 12 κατὰ: leg. καὶ «1? | 21 γνώσῃ: Ca γνώστῃ | 26 Idem schol exhibet Pa. | ἔχειν: Ca ἔχαι | 28 εἴπω σοι: Ca εἴπωσιν

320

LIB. XI — TIT. I (CA)

un ἐπὶ δωρεᾷ γέγονεν, ἐπείτοιγέ ἐστιν ὁ ἐξ λέγε κονδικτίκιος, ἀλλὰ 1) ὅτε ἐνόμιζον χρεωστεῖν 7) ὅτε ἐνόμιζον σὲ εἶναι Τίτιον, ᾧ ἐβουλόμην δωρήσασθϑαι. ᾿Ἐὰν δέ, ὡς ἐθϑεμάτισεν ἡ διάταξις, πρῶτον ἐδόϑη τί ποτε παρὰ σοῦ καὶ μετὰ τοῦτο συνεφωνήϑη περὶ αὐτῶν τῶν δεδομένων παρὰ σοῦ, ὅπως ὀφείλει ταῦτα 5 ἀναδοϑῆναι, οὐκέτι γυμνόν ἐστι τοῦτο τὸ σύμφωνον, ἀλλὰ χκομβεντίων ἐστὶ χαὶ τίκτει τὸν κονδικτίκιον ἤτοι τὴν πραεσχκρίπτις βέρβις. Ταύτην γάρ, ἣν οἱ νομικοὶ κυριώτερον καλοῦσι πραεσχρίπτις βέρβις, ἐκάλεσεν κονδικτίκιον. Διὰ τοῦτο δὲ ἡ διάταξις ἐδεήϑη ταύτης τῆς ἀχριβείας, ἐπειδὴ ὑπὲρ ἀλούμνης ἤγουν ἀναϑρεπτῆς τὴν ἐπίδοσιν spe γεγενημένην. Εἰ γὰρ αὐτὴ ἡ γυνὴ ἑαυτὴν t0 προικίσασα συνεφώνησε περὶ ἀποδόσεως τῆς προικός, οὐκέτι ὁ κονδυκτίκιος fot ἣ πραεσκρίπτις βέρβις, ἀλλ᾽ ἡ ἐξ στιπουλάτου πάντως ἐτίκτετο. 5*. Σημείωσαι τὴν παροῦσαν παραγραφὴν διδάσκουσαν, τί ἐστιν τὸ ψιλὸν σύμφωνον. Καὶ μέμνησαι ταύτης. Ζήτει καὶ κεφ. πϑ΄. καὶ τὰς ἐκεῖ κειμένας παραπομπάς, καὶ ὅτι, ὅτε ὑπὲρ ἑτέρας γυναικὸς ἐπιδοϑῇ προίξ 15 καὶ περὶ ἀναδόσεως αὐτῆς συμφωνηϑῇ τι, ἁρμόζει ἣ πραεσκρίπτις βέρβις" ὅτε δὲ ὑπὲρ ἑαυτῆς προῖκα ἐπιδώσει γυνή, ἁρμόζει J| ἐκ στιπουλάτου. Καὶ ζήτει βιβ. x9^. τιτ. α΄. κεφ. ρκα΄. Καὶ ὅτι ἣ διάταξις τὴν πραεσκρίπτις βέρβις κονδικτίκιον ἐκάλεσεν. ᾿Ανάγνωθι καὶ τὸν Παλαιὸν τοῦ «—» ϑεμ. τοῦ ζ΄. κεφ., ὅςτις τὴν πραεσκρίπτις βέρβις ἴμφακτον ὠνόμασεν, ἴμφακτον δὲ οὐ πραετωρίαν 20 ἀλλὰ πολιτικήν. 68. Ζήτει βιβ. κϑ'. τιτ. α΄. κεφ. Is’. καὶ τὴν ἐκεῖ δευτέραν παραγραφήν, χαὶ τιτ. ε΄. αὐτοῦ κεφ. λβ΄. 78.

Ὃ

διὰ τὴν πραεσχρίπτις βέρβις κονδιυκτίκιος.

B XI, 1, 72 — CI,

3,11.

25

1. Τὸ κατὰ πόδας οὕτως ἔχει᾽ ἀπὸ τοῦ συμφώνου μέν, δι᾽ οὗ συμπεφωνη- Hb 1 κέναι τὴν μητρυιάν σου μετὰ τοῦ σοῦ πατρὸς λέγεις, ὅτε ἀγρὸν εἰς προῖκα 652 ἐδίδου, ἵνα καὶ τὰ δημόσια τελέσματα αὐτὴ ἐπιγνῷ καὶ τοῖς δανεισταῖς, οἴςτισιν ἦσαν τὰ κτήματα ὑποκείμενα, τοὺς τόχους καταβάλῃ, ἀγωγή σοι κατ᾽ αὐτῆς ἁρμόζειν οὐ δύναται, εἰ καὶ τὸ σύμφωνον εἰς ἐπερώτησιν κατενεχϑὲν 80 ἀποδείκνυται. Εἰ δὲ ὁ ἀγρὸς διατιμηϑεὶς οὕτως, ὡς τὸ μέρος τοῦ δικαιώματος σημαίνει, εἰς προῖκα δέδοται, ἡ ἐξ βένδιτο ἀγωγῆ, ἵνα τοῖς ἀρέσασιν ἐμμείνωσιν, ἁρμόζει. 2. Πάντως ἀπορεῖς, «cl» κατὰ τὸν κανόνα τῆς πρὸ ταύτης διατάξεως μὴ εἰδοται καὶ ἐνταῦϑα ἀγωγὴ διὰ τοῦ πάκτου, ἐπειδὴ καὶ ἐνταῦϑα, ὡς f] πρὸ αὐτῆς 34

cf. schol,

ad

hanc

legem

Pa

1.

LIB. XI — TIT. I (CA)

321

ἐκανόνισεν, κτῆμα δέδοται καὶ σύμφωνον ἐπὶ τῇ δόσει τοῦ κτήματος τούτου παρηκολούϑησε, καὶ οὐ δοκεῖ νοῦδον ἦτοι γυμνον εἶναι τὸ σύμφωνον; Πρόςεχε οὖν τῷ ῥητῷ τῆς προλαβούσης διατάξεως. ᾿Εκείνη γὰρ τότε λέγει μὴ εἶναι τὸ σύμφωνον νοῦδον, ὅτε περὶ ἀναδόσεως τοῦ δεδομένου πράγματος σύμφωνον 6 παρακολουϑήσει" καὶ ἐνταῦϑα τοίνυν, εἰ μὲν ὁ λαβὼν τὸν ἀγρὸν εἰς προῖκα &vfjp τινα συμφωνεῖ περὶ τοῦ, πῶς δεῖ ἀναδοϑῆναι τὸν ἀγρόν, ὅν ἔλαβε, καλῶς ἐνήγετο. Νῦν δὲ αὐτὴ ἧ παρασχοῦσα τὸν ἀγρὸν [αὐτὴ]} ἐβαρήϑη πάλιν καὶ συνεφώνησε καὶ ἄλλα τινὰ μετὰ τοῦ ἀγροῦ διδόναι, τουτέστι τὰ δημόσια τοῦ ἀγροῦ καὶ τούς τόκους τῷ δανειστῇ. ᾽ξ ἑνὸς οὖν πλευροῦ τῶν δύο συμφώτόνων ὄντων ποίαν ἠδύνατο ἀγωγὴν κινεῖν ὁ ἀνὴρ κατὰ γυναικός; Δοκεῖ γὰρ «ἐν» τῷ συμφώνῳ εἶναι, ὥςτε τὴν γυναῖκα δεδωκυῖαν τὸν ἀγρὸν δοῦναι καὶ τοὺς τόκους καὶ τὰ ὑπέρ τοῦ ἀγροῦ τελέσματα, ὅπερ ἐστί dedi utabo ἦτοι δίδωμι, ἵνα δώσω, καὶ οὐδ᾽ ἐνδέχεται εἰς τὸ ὃν πλευρὸν τῶν δύο δόσεων ἀναφερομένων τίκτειν τινὰ ἀγωγὴν τοῦτό τὸ σύμφωνον. Εἰ μὴ γὰρ παρὰ β΄. μερῶν συμφωνης15 ϑείη τινά, οὐδὲ συνάλλαγμα δύναται καλεῖσϑαι τὰ παρὰ ἑνὸς μόνου συμφωνούμενα. 'H γὰρ κομβεντίων, ὡς ἔγνωμεν ἐν τῷ δὲ Ρακτις τῶν πρώτων, πρῶτον ζητεῖ εὔλογον αἰτίαν, ἔπειτα δόσιν ἐπὶ δόσει ἢ δόσιν ἐπὶ ποιήσει ἣ ποίησιν ἐπὶ ποιήσει. Τούτων δὲ οὐδὲν περιέχει τὸ σύμφωνον τοῦτο, ἀλλὰ τὰς δύο δόσεις ἐκ τοῦ προσώπου τῆς γυναικὸς συμπεφωνημένας περιέχει. Καλῶς 30 οὖν ἠρνήσατο πᾶσαν ἀγωγὴν ἐκ τούτου τοῦ συμφώνου κατὰ τῆς γυναικὸς ἣ διάταξις. 3. Σήμερον τοῦτο τὸ σύμφωνον ἀνυπόστατόν ἐστιν᾽ οὐδὲ γὰρ δυνατὸν xad” οἱονδήποτε συναλλάγματος τρόπον ἄλλον μὲν νέμεσϑαι τὸ χωρίον, ἄλλον δὲ τὰς ὑπὲρ αὐτοῦ καταβάλλειν συντελείας ἀπὸ διατάξεως ἀνηνεγμένης ἐν τῷ 26 δ΄. βιβ. τοῦ Κωδ. τιτ. μζ΄. τῆς α΄. καὶ β΄. τοῦ τιτ. dar. 4. ᾿Απορία. Πάντως μὲν γὰρ καὶ δίχα συμφώνου οὐκ αὐτὴ πάντως 7) γυνὴ ἀπῃτεῖτο τὸν τόκον καταβάλλειν τοῖς ἰδέαις δανεισταῖς διὰ τῆς περσοναλίας ἀγωγῆς; Λύσις. ᾿Αλλὰ κινῶν τὴν Σερβιανὴν ὁ δανειστὴς πάντως τὸν ἄνδρα ὡς νεμόμενον τοὺς ἀγροὺς ἀπῇτει τοὺς τόκουξ καταβαλεῖν αὐτῷ, καὶ ἀνάγκην 30 εἶχε ἐναγόμενος τῇ Σερβιανῇ, ἣ ἐπιγνῶναι τοὺς τόκους, I ἀποστῆναι τῆς νομῆς τοῦ χωρίου. 5. Καλῶς οὖν συμφωνεῖ ὁ ἀνὴρ καταβάλλεσϑαι παρὰ τῆς γυναικὸς τοὺς τόχους, οὐχ ἵνα ὁ δανειστὴς ἀναγκάζηται πάντως κινῆσαι κατὰ τῆς γυναικός, ἀλλ᾽ ἵνα, ἐὰν ἔλϑῃ κινῶν κατὰ τοῦ ἀνδρὸς τὴν ὑποϑηκαρίαν, ἀναγκάσῃ τὴν 5 εἰς προῖκα:

Ca εἰ προῖκα

| 20 ἠρνήσατο: Ca ἠρνήσαντο

|

25 α΄. καὶ β΄.: Ca

α΄. καὶ βιβ. SCHELTEMA,

Basilica,

1.

21

322

LIB. XI — TIT. I (CA)

γυναῖκα ὁ ἀνὴρ ἐκ τοῦ συμφώνου καταβαλεῖν τοὺς τόκους. τῆς περὶ τούτων ὀχλήσεως τὸν ἄνδρα.

Καὶ ἀπαλλάξῃ

6. Κἂν γὰρ ῥητῶς ἐπηρώτησεν ὁ ἀνὴρ τὴν γυναῖκα᾽ ὁμολογεῖς καταβάλλειν Hb I τοὺς τόκους; ἀγωγὴν οὐκ ἔχει κατ᾽ αὐτῆς τὴν ἐκ στιπουλάτου, ἐπειδὴ ἄλλοις 958 5 δοϑῆναι ἐπηρώτησεν, ὧν οὐκ ἦν ὑπεξούσιος. Εἰς δὲ τὸ τῶν δημοσίων κεφάλαιον οὐκ ἠδύνατο ἔχειν ἀγωγὴν ἐκ τῶν εἰρημένων μοι νεαρῶν διατάξεων. 7. Καὶ μὴν ὅτε διαφέρει μοι, ὅπερ ἄλλῳ ἐπερωτῶ, ἐρρωμένως ἐπερωτῶ, ὡς βιβ. μγ΄. «vc. α΄. κεφ. λζ΄. ϑεμ. γ΄. 8. Καὶ πάντως διέφερεν τῷ ἀνδρὶ καταβάλλειν τὴν γυναῖκα τοὺς τόκους 10 καὶ μὴ αὐτὸν ἐνάγεσϑαι τῇ Σερβιανῇ. Μάϑε οὖν᾽ ἐκ τούτου ἀμφιβολία ἀναφύεται. Ὅταν μὲν γὰρ οὐ γένηται ἐπερώτησις, τότε οὐκ ἔρρωται, καὶ ὡς παράνομον καὶ ὡς ψιλὸν Óv: παράνομον μέν, διότι ἀπαγορεύει ὁ νόμος ἄλλον μὲν νέμεσϑαι, ἄλλον δὲ διδόναι τὰ δημόσια, ὡς κεφ. τελευτ. τοῦ ιδ΄, vtr. τοῦ ιϑ'. βιβ. Ψιλὸν δέ ἐστι, διότι ἐξ ἑνὸς πλευροῦ τὰ δύο σύμφωνά εἰσιν. Οὔτε γὰρ ὕπεστιν εὔλογός 15 τις αἰτία, οὔτε δόσις ἐπὶ δόσει, οὔτε ποίησις ἐπὶ ποιήσει, οὔτε τι τῶν τοιούτων, ἵνα ἁρμόσῃ ἡ πραεσκρίπτις βέρβις, ἀλλ᾽ ἐξ ἑνὸς μέρους ἦν τὸ σύμφωνον ἤγουν τῆς γυναικός. Δοκεῖ γὰρ λέγειν, δίδωμι, ἵνα δώσω. ᾿Απὸ τοῦ τοιούτου συμφώνου ὡς

ψιλοῦ

ὄντος καλῶς

εἶπεν ἡ διάταξις

μὴ εἶναι ἀγωγήν.

Ταῦτα

μὲν

οὖν,

ὅταν μὴ γένηται ἐπερώτησις. Εἰ μέντοι γένηται, τότε ὡς παράνομον, ὃν οὐκ 20 ἔρρωται. “Ομοίως γὰρ τοὐτῷ φησὶν καὶ τὸ α΄. κεφ. τοῦ ιδ΄. τιτ. τοῦ ιϑ'. βιβ. Ἐπὶ μέντοι τοῖς τόκοις ἐὰν γένηται ἐπερώτησις παρὰ τοῦ ἀνδρὸς τούτους καταβάλλειν τὴν γυναῖκα, οὐκ ἔρρωται, διότι ἄλλοις δοϑῆναι ἐπηρώτησεν, ὧν οὐκ ἦν ὑπεξούσιος. ᾿Ομοίως δὲ καὶ ὅταν μὴ γένηται ἐπὶ τοῖς τόκοις ἐπερώτησις, οὐκ ἔρρωται. Ὑπὲρ γὰρ ἄλλου προτώπου συμφωνῶν τις οὐκ

26 ὠφελεῖ αὐτόν, ᾿ὥςπερ οὐδ᾽ ὅταν ἐπερωτᾷ ὑπὲρ ἄλλου. "Ἔρρωται διὰ τοῦτο δὲ συμφωνῶν τοῖς

δανεισταῖς,

μετὰ τῆς γυναικὸς διότι ἴσως

ὁ ἀνήρ, ὥςτε αὐτὴν διδόναι τοὺς τόκους

οἱ δανεισταὶ

κατ᾽

αὐτοῦ

ἐκίνουν

ὡς

νεμομένου

τὸν ἀγρὸν τὸν ὑποτεϑέντα αὐτοῖς. Ζήτει καὶ βιβ. (9^. κεφ. ιδ΄. τὸ τέλος λέγον, ὅτι κἂν εἰς διατίμησιν ἠνέχϑη ὁ τοιοῦτος ἀγρός, οὐκ ἔστιν ἀγωγὴ ἐπὶ 30 τοῦ τοιούτου συμφώνου εἰς τὸ πληρωϑῆναι τὰ συμφωνηϑέντα. Καὶ μή σοι δόξῃ ἐναντία. ᾿Ισάζει γὰρ τῷ παρόντι’ καὶ γὰρ τὸ παρὸν τὴν ἐξ ἔμπτο οὐκ ἐπὶ τῇ τῶν δημοσίων καταβολῇ, ὡς οὐδὲ ἐκεῖνο δέδωκεν, ἀλλ᾽ ἐπὶ τῇ καταβολῇ τῶν τόκων, περὶ ὧν ἐκεῖ οὐ μνημονεύει.

1 ἀπαλλάξῃ: leg. aut ἀπαλλάξει, aut ἀπαλλάξαι 25 ὠφελεῖ: Ca ἐφελεῖ

22 ἐπηρώτησεν: Ca ἐπερώτησεν |

LIB. XI — TIT. I (CA)

323

9. Πάντως γὰρ μετὰ τῆς δόσεως καὶ “μέρος τοῦ. προικῴου συμβολαίου Hb 1 ἐπιδέδωκε βασιλεῖ ὁ δεηϑείς, καὶ ἐν μέρει τούτῳ ἔκειτο ἡ τῶν προικῴων 99* χτημάτων διατίμησις. 10. ᾿Αντὶ τῆς ἐξ ἔμπτο, ἥτις ἐστὶν ἀγωγὴ κινουμένη παρὰ τοῦ ἀγοραστοῦ δ κατὰ ἔχτισιν πράγματος, τὴν ἐξ βένδιτο, ἥτις ἐστὶν ἀγωγὴ παρὰ τοῦ πράτου κινουμένη κατὰ τοῦ ἀγοραστοῦ, δέδωκεν ὁ βασιλεύς. 'O γὰρ ἀνὴρ ἀγοράζειν δοκεῖ τὰ διατετιμημένα τῆς προικὸς πράγματα, ἡ δὲ γυνὴ πιπράσκειν. Οὐκ ἔπταισεν δὲ ὁ τὴν διάταξιν ὑπαγορεύσας. Πολλάκις γὰρ καὶ τοὺς νομικοὺς εὑρίσκομεν ἀντὶ τῆς ἐξ ἔμπτο τὴν ἐξ βένδιτο τρακταΐσαντας, καὶ τὸ ἐναντίον 10 ἀντὶ τῆς ἐξ βένδιτο τὴν ἐξ ἔμπτο δεδωκότας. "Ἔγνως δέ, ὅτι δυνάμεϑα ἀκωλύτως ἐπὶ τῆς πράσεως καὶ τῆς ἀγορασίας ἀλλήλων ὁρίζεσϑαι τὰς ἀγωγάς, ἀντὶ τῆς ἐξ ἔμπτο τὴν ἐξ βένδιτο καὶ ἔμπαλιν. Σημείωσαι δέ, ὅτι καὶ μὴ ἀκριβὴς οὖσα 3| πρᾶσις ἣ ἐκ τῆς διατιμήσεως τῶν προικιμαίων πραγμάτων κατασχευαζομένη ὅμως τοῖς συμφώνοις καὶ ἀλλοκότοις οὖσι χρῆται. Τί γὰρ κοινὸν πρὸς τὴν ἀγο15 ρασίαν τῶν ἀγρῶν, πρὸς τοὺς τόκους τοὺς ὑπὸ τῆς γυναικὸς κεχρεωστημένους; 11*. Ζήτει βιβ. κε΄. τιτ. α΄. κεφ. 9°. ϑεμ. γ΄. καὶ τιτ. β΄. αὐτοῦ κεφ. ε΄. Hb I ϑέμα παρατελευταῖον περὶ ἐνεχύρου ὑποϑηκαρίου. Πλὴν πρόςσχες τῷ "Ivdıxı, 552 ἵνα μὴ ἐναντιωϑῶσί σοι. 12*. Τινὲς νομίζουσιν οὐ καλῶς ἔχειν τὴν περιγραφήν, διότι σιωπηρῶς 20 τὸ ἐνέχυρον οὐχ ὑπόκειται ἐπὶ τοῖς τόκοις, εἰ μὴ καὶ En’ αὐτοῖς ὑποτεϑῇ. Καὶ ἀνάγνωθι βιβ. κε΄. τιτ. α΄. κεφ. ια΄. deu. γ΄., ὅ φησιν᾽ εἴ τι ὑπὲρ μόνου τοῦ κεφαλαίου εἴτε ὑπὲρ τῶν τόκων δοϑῇ ἐνέχυρον, καὶ καταβληϑῇ τὸ ὑπὲρ οὗ ἠνεχυριάσϑη, κινεῖται ἡ περὶ ἐνεχύρου ἀγωγή. Καὶ ὁ Παλαιὸς ἔξωϑεν᾽" σημείωσαι, ὅτι οὐχ ὑπόκειται κατὰ πρόληψιν καὶ ἐπὶ τοῖς. τόκοις τὸ ἐνέχυρον, 25 εἰ μὴ ἰδυκῶς καὶ ἐπ᾽ αὐτοῖς ὑποτεϑῇ. Συνάδει δὲ τούτῳ καὶ τὸ κείμενον ἐν τῷ τελευταίῳ ϑέματι τοῦ ιγ΄. κεφαλαίου τοῦ β΄. vtr. τοῦ αὐτοῦ βιβ. ᾿ΑνάγνωῚθι xal τὰ τοῦ Παλαιοῦ. Αλλοι δέ φασιν, ὅτι ἐπὶ τοῖς ἐπηρωτημένοις τόκοις σιωπηρῶς ὑπόκεινται, καὶ χρῶνται πρὸ μαρτυρίου τῷ ιη΄. (16). κεφ. τοῦ αὐτοῦ βιβ. καὶ τιτ. λέγοντι’ προτιμῶμαι τοῦ δευτέρου δανειστοῦ ἐπὶ τοῖς 30 δραμοῦσι τόχοις μετὰ τὸ δανεῖσαι αὐτῷ καὶ τῷ κ΄. (18) φράζοντι" ἐὰν πρὸ σοῦ καὶ μετὰ σὲ τὸ αὐτὸ ὑποτεϑῇ μοι, εἰς μόνον τὸ πρῶτον ποσὸν προτιμῶμαι σου, καὶ ἄδειαν ἔχεις προςφέρειν μοι αὐτὸ μετὰ τῶν τόκων. Καὶ βιβ. κγ΄. Hb I τιτ. γ΄. κεφ. νβ΄. καὶ τῇ ἐκεῖ τελευτ. παραγραφῇ ἐχούσῃ περὶ τὰ μέσα᾽ x&xtivo δὲ σημείωσαι, ὅτι ἡ διάταξις ἐπὶ τῶν ἀνεπερωτήτων τόκων ἠϑέλησε 1 δόσεως: βενδίτο:

ΗΡ.

coni.

δεήσεως

Ca τῆς ἐξ βενδίτο

|

13

| 5 Hb.

ἔκτισιν

προικιμαίων:

mutat

in ἔκδοσιν

Ca πρικιμαίων

|

9 τὴν ἐξ

324

LIB. XI — TIT. I (CA)

γίνεσϑαι σύμφωνον, ὥςτε ὑποκεῖσϑαι καὶ ἐπὶ τοῖς τόχοις τὸ ἐνέχυρον. "Eni μὲν γὰρ τῶν ἐξ ἐπερωτήσεως τόκων οὐδαμῶς τὸ Lov σύμφωνον παρά τινι τῶν νομικῶν ἐζητήϑη. Οἶμαι τὴν δευτέραν ἑρμηνείαν ἀληϑευειν. “Ὅρα γὰρ καὶ τὴν παροῦσαν παραγραφήν᾽ συντρέχει πᾶν τῇ δευτέρᾳ παραδόσει. δ

13», Οὕτω νόει τό, ἀγωγὴ ἁρμόζειν οὐ δύναται κατὰ τῆς γυναικός, ὥςτε δηλονότι ἀναγκάζειν καταβάλλειν τὰ δημόσια πρὸς τὸν δημόσιον καὶ τοὺς τόκους πρὸς τοὺς δανειστάς. ᾿Εναντίον γάρ ἐστιν τὸ τοιοῦτον σύμφωνον τῶν καλῶν τρόπων, ὥςτε ἄλλον παρὰ τὸν νεμόμενον καταβάλλειν τὰ δημόσια ἢ τοὺς τόκους. Πρὸς μέντοι τὸν ἄνδρα αὐτὸν ἔρρωταιτὸ σύμφωνον καὶ δύναται 10 ἐνάγειν, ὥςτε ὅσα κατέβαλε πρὸς τὸν δημόσιον 7) πρὸς τοὺς ὑποϑηκαρίους δανειστάς, ἀντιλαμβάνειν πάλιν παρ᾽ αὐτῆς" ἐὰν τοῦτο δηλονότι συνεφώνησε τό, ὅσα καταβάλῃ, ἀναλαβεῖν παρ᾽ αὐτῆς. Καὶ ζήτει κεφ. νβ΄. ϑεμ. γ΄. καὶ μέμνησαι τοῦ μβ΄. κεφαλαίου. 14*. Φησὶν δὲ ἔξωϑεν ὁ Παλαιὸς διὰ τοῦτο μὴ ἔχειν ἀγωγήν, ἐπειδὴ ἄλλοις 15 ἐπηρώτησεν, ὧν οὐκ ἦν ὑπεξούσιος. ᾿Ηπόρησε δέ τις πρὸς τοῦτο. 15*. 'O γάμος γὰρ ἐλευϑεροῖ τὴν γυναῖκα φροντίδων καὶ βαρῶν τῶν ἐπὶ πράγματι, καὶ τῷ ἀνδρὶ ἐπιγινώσκονται πάντα. Τὸ ἐναντίον γοῦν συμφωγήσαντος τοῦ σοῦ πατρός, ἵνα ἣ γυνὴ ἐπιγινώσχῃ τὰ βάρη τοῦ ἀγροῦ, ἀπὸ τοῦ τοιούτου συμφώνου ἀγωγὴν οὐχ ἕξει κατὰ τῆς γυναιχός. Τὸ γὰρ τοιοῦτον 20 σύμφωνον ὑπεναντίον τῶν καλῶν τρόπων καὶ τῶν νόμων ἐστίν. Εἰ δὲ διατετιμημένος ἐδόϑη, φαίνεται, ὅτι τοῦ βάρους συμμετέσχεν ἣ γυνὴ τῷ ἀνδρὶ καλῇ πίστει: ἀρχεῖ γὰρ εἰς βάρος διατετιμημένον δοθῆναι τὸν ἀγρὸν τῷ ἀνδρί. Καὶ un μοι εἴπῃς, ὅτι πάλιν τῇ γυναικὶ βάρους ἐπιγνωσθέντος παράνομόν ἐστιν τὸ σύμφωνον. ᾿Ακούσῃ γάρ, ὅτι, ἐπεὶ καλὴ πίστις ἐμεαρλάβησεν, HbI 25 ἐρρωμένον ἐστὶν τὸ σύμφωνον, καὶ δύναται ὁ ἀνὴρ κινῆσαι τὴν ἐξ ἔμπτο κατὰ τῆς γυναικὸς ἐπὶ τῷ φυλάξαι τὸ σύμφωνον. 165. Ἐναντίον γάρ ἐστι τῶν καλῶν τρόπων τὸ σύμφωνον. Ἢ γὰρ γυνὴ διὰ τοῦτο λαμβάνει τὸν ἄνδρα, ἵνα ὠφέλειαν ἔχῃ διττὴν ἐξ αὐτοῦ. Πῶς οὖν καλοῦ τρόπου ἐστὶν τὸ τὸν ἄνδρα τὸν ἀγρὸν ἔχειν, τὴν δὲ γυναῖκα ἐγκινδυνεύειν 80 En’ αὐτῷ καὶ προσέτι ἀποπληροῦν καὶ τοὺς δανειστάς: 17*. Σήμερον δὲ γίνωσκε, ὅτι τὰ τέλη ὁ νεμόμενος ἀεί ποτε ἀπαιτεῖται, x&v διατετιμημένος, κἂν ἀδιατίμητός ἐστιν ὁ ἀγρός. Καὶ ἐπὶ δωρεᾶς καὶ πράσεως καὶ παντὸς συναλλάγματος, κἂν ὁ πράτης ἣ ὁ δωρησάμενος συμφωνήoy καταβαλεῖν αὐτὰ, ἄχρηστον τὸ σύμφωνον. Καὶ ζήτει βιβ. (97. cec. ιδ΄. 85 xep. α΄. καὶ τελευτ. καὶ τὸν ὅλον cir.

LIB. XI — TIT. I (CA)

18*.

325

Τὴν ἐξ βενδίτο φησὶν τὸ κατὰ πόδας" ὁ δὲ Βασιλικὸς τὴν ὑπὲρ τῶν

ἀγοραστῶν ἔγραψεν, ἥτις ἐστὶν ἡ ἐξ ἔμπτο. Πρὸς γοῦν τὸ παλαιὸν ἐκληφϑὲν τῇ διατάξει ἔγραψεν ὁ Θαλελαῖος ἀντὶ τῆς ἐξ ἔμπτο τῇ ἐξ βένδιτο χρήσασϑαι τὴν διάταξιν. 19», Ζήτει Dig. (97. τιτ. ιδ΄, κεφ. α΄., ὅ ἐστιν διάταξις α΄. τοῦ μζ΄. «ctr. Hb I τοῦ δ΄.» Big. τοῦ Κωδ. Κατὰ γοῦν τὴν διάταξιν ἐκείνην καὶ τὰς ἐπ᾽ ἐκείνῃ 996 χειμένας διατάξεις ἐν τῷ αὐτῷ τιτ. περὶ νομέων τὰ περὶ τῶν συντελειῶν γινόμενα τοιουτότροπα σύμφωνα ὀφείλεις νοεῖν, καὶ τὴν παροῦσαν διάταξιν τὴν ἐξ ἔμπτο ϑεματίζειν ἐνδυνάμως κινεῖσϑαι κατὰ τῆς γυναικὸς ἐπὶ τῇ τῶν 10 τόκων καταβολῇ, οὐ μὴν καὶ τῇ τῶν τελεσμάτων δόσει. Καὶ ἀνάγνωθι καὶ τὴν ἐν τῇ παρούσῃ διατάξει τελευταίαν παραγραφήν, πῶς καὶ αὕτη περὶ τῶν τόκων μόνων λέγει ἁρμόζειν τὴν ἐξ βένδιτο. Καὶ μὴ ϑαυμάσῃς, ὅτι καὶ τὴν ἐπερώτησιν τὴν ἐπὶ τούτῳ γενομένην φησὶν ἡ διάταξις ἀνίσχυρον. Γενυκῶς γὰρ ἔμαϑες ἐν τῷ τέλει τοῦ 9°. der. τοῦ ζ΄. κεφ. τοῦ παρόντος τιτ., ὅτι παρα15 νόμου τοῦ συμφώνου ὄντος οὔτε ἐπερώτησις γενομένη κρατεῖ. ᾿Ανάγνωθϑι καὶ τὸ γ΄. dep. τοῦ νβ΄. κεφ. τοῦ παρόντος ctt. ᾿ 5

B XI, 1, 73 = C II, 3, 12.

20

25

30

86

l. Καλῶς πάνυ συμπέφρασται τὸ προοίμιον τῆς διατάξεως λέγον, ὅτι τὰ τελευταῖα σύμφωνα χρὴ φυλάττεσϑαι. ’Erel γὰρ τὸ πρῶτον σύμφωνον καὶ τοῦ β΄. γενομένου ἔτι ἔρρωται, ὡς τῶν β΄. κατὰ τὸν νόμον ἐρρωμένων, δικαίως εἶπεν ἣ διάτ. τὸ τελευταῖον χρῆναι φυλάττεσϑαι᾽ οὕτω γὰρ εἶπε καὶ ἐν πρώτοις, ὅτι ἐὰν πακτεύσω πρός τινα μὴ ἀπαιτεῖν τὸ χρέος, κἂν μετὰ ταῦτα ἐκεῖνος πακτεύσῃ ἐξεῖναί μοι ἀπαιτεῖν, ἔστι καὶ τὸ πρότερον σύμφωνον ἐρρωμένον ἔτι, καὶ τίκτει τὴν οἰκείαν παραγραφήν, καὶ διὰ τοῦτο χρεία γίνεται ῥεπλικατίονος. Ei γὰρ ἀνῃρεῖτο τὸ πρῶτον τῷ β΄. συμφώνῳ, μόνον ἔμενεν εἰκότως τὸ δεύτερον σύμφωνον, καὶ τὸ πρῶτον ὡς μηδὲ γενόμενον ἦν. Καὶ οὐκέτι συγκριτυκῶς ἐλέγομεν, ὅτι τὸ μεταγενέστερον σύμφωνον χρὴ φυλάττεσϑαι, ἀλλ᾽ ὅτι μόνον ὑπὸν σύμφωνον ἐφυλάττετο. “Ὅτι δὲ πάκτῳ οὐ νοβατεύεται, εἶπεν ἐν τῷ δὲ πάκτις τῶν πρώτων. Δύο οὖν ἐναντίων συμφώνων γενομένων τὰ δύο μὲν ἔρρωται τῷ νόμῳ, ἐπικρατέστερον δέ ἐστι τοῦ πρώτου τὸ δεύτερον. ᾿Αμέλει τὸ μὲν πρότερον τίκτει παραγραφήν, τὸ δὲ δεύτερον εἰςάγει τὴν ῥεπλικατίονα. Τοῦτο οὖν ϑέλουσα καὶ ἡ διάταξις παραστῆσαι τὸ νόμιμον εἶπε τὰ σύμφωνα τὰ τελευταῖα χρῆναι παραφυλάττεσϑαι, ὡς καὶ τῶν πρώτων ἐρρωμένων μὲν ἔτι τῷ νόμῳ, παραχωρούντων δὲ τῇ δυνάμει τοῦ δευτέρου συμφώνου. Καὶ οὐκ ἀναιρεῖται τῷ β΄. τὸ πρῶτον, ἐπικρατέστερον δέ ἐστι τοῦ πρώτου τὸ δεύτερον κατὰ τὸν ταύτης τῆς διατ. Προςέχε δὲ καί, πῶς γενικῶς 3, διάταξις 20

τὸν νόμον:

Ca τῶν νόμων

| 36 Ca ταύτης bis habet (fortasse: κανόνα ταύτης})

326

118. XI — TIT. I (CA)

πέφρασται. Οὐ γὰρ eine τὸ δεύτερον σύμφωνον. ἐπικρατέστερον εἶναι, ἀλλὰ τὸ τελευταῖον, ὥςτε x&v τρία ἢ δ΄. εἴτε καὶ πλείω ἐξεφωνήϑη ἐναντία ἑαυτοῖς σύμφωνα, τὸ πάντων τελευταῖον ἐπικρατέστερον. Καὶ γὰρ ἐν τῇ δ΄. ἰνστιτούτ. τέσσαρα σύμφωνα ἐφεξῆς ἐναντία τρακταΐσας τὸ μὲν πρῶτον εἶπε τίκτειν 5 παραγραφήν, τὸ δὲ β΄. ῥεπλικατίονα, τὸ γ΄. τὴν δουπλικατίονα, τὸ δ΄. τριπλικατίονα᾽ καὶ ὅμως ἐπήγαγεν, ὅτι καὶ περαιτέρω τῶν δ΄. συμφώνων ἐνδέχεται ἐναντία σύμφωνα ἐφεξῆς γενέσϑαι. Μὴ στενοχωρήσῃς οὖν ἑαυτὸν ϑεματίζων πρῶτον καὶ δεύτερον σύμφωνον μόνον, ἀλλὰ γενωεῶς κανόνισον μετὰ τῆς διατάξεως, ὅτι ἐν πολλοῖς συμφώνοις περὶ τοῦ αὐτοῦ πράγματος γενομένοις 10 τὸ μεταγενέστερον ἐπικρατέστερόν ἐστιν. 2.

Θεοδώρου.

πρότερα.

Ὁμοίως

Τοῖς

τελευταίοις

πάκτοις

mpocÉyousv:

ἀναιροῦσι

γὰρ

τὰ Hb

βιβ. δ΄. τιτ. νδ΄. διατ. η΄.

3. Καλῶς εἶπεν 9 διάταξιςτὰ τελευταῖα καὶ οὐ τὰ β΄., ὥςτε κἂν πλείω ἤγουν γ΄. ἣ δ΄. ἐξεφωνήϑη ἐναντία ἑαυτοῖς σύμφωνα, τὰ τελευταῖα κρατεῖν, 15 ὡς βιβ. δ΄. τῶν Ἴνστιτ. τιτ. ιγ΄. Καὶ σημείωσαι, ὅτι ἐν πολλοῖς συμφώνοις περὶ τοῦ αὐτοῦ πράγματος γενομένοις τὸ μεταγενέστερόν ἐστιν ἐπικρατέστερον. 4.

'Aci γὰρ κατὰ τοὺς νόμους τὰ δεύτερα τῶν πρώτων εἰσὶν ἐπικρατέστερα.

5. Δίκαιόν ἐστι μὴ τά ποτε δόξαντα ἡμῖν ἐρρῶσϑαι, ἀλλὰ τὰ νῦν δοκοῦντα. Πρὸς ἑκάτερον οὖν ἀπέδωκεν 3 διάταξις, ὅτι καὶ τῷ νόμῳ καὶ τῷ δικαίῳ 20 γνωρίζεται τὸ φυλάττεσϑαι τὰ τελευταῖα σύμφωνα. 6. Ὃ γὰρ χρεώστης ἐπίστευσεν, ὡς οὐκέτι κέχρημαι τῷ συμφώνῳ. Καὶ σημείωσαι, ὅτι τὸ σύμφωνον ἔρρωται. Τὸ δὲ ἐν ὑπομγήμασι αὐτὸν καταϑέσϑαι, πρὸς φάκτον εἴρηται" ταὐτὸν γὰρ ἦν, εἰ καὶ δίχα ὑπομνημάτων ἀπετάξατο χεχρῆσϑαι τῷ συμφώνῳ. 35

7. Διὰ τῆς ἀντιπαραγραφῆς, παραγραφῇ χρήσεται.

εἴγε

ἐκεῖνος

τῇ

τοῦ

πρώτου

συμφώνου

8. Εἰ γὰρ ἀντιϑήσει σοι τὴν τοῦ πάκτου παραγραφήν, ἐκβάλλεις αὐτὸν τῇ δευτέρου συμφώνου ῥεπλικατίονι. Τοῦτο οὖν ἐστι τὸ, οὐ κωλυϑήσῃ κινῆσαι.

B XI, 1, 74 = CI, 30

3, 13.

1. Θεοδώρου. Τὰ ἐξ κοντινέντια πάκτα ἐπὶ τῶν βόνα φίδει ἀγωγῶν Hb I μετατυποῦσι τὴν ἀγωγήν, τὰ δέ EX ITERVALO παραγραφὴν τίκτουσι. 997 ᾿Ανάγνωϑι βιβ. δ΄. τιτ. νδ΄, διατ. β΄. 5 τριπλικατίονα: Ca τὴν διπλικατίονα

(usurum se non esse)

| 30

| 21:in margine additur οὐσουρουμ σεουονέσεμ.

1 et 2, vide schol 5.

LIB. XI — TIT. I (CA)

327

2. Τοῦ Θαλελαίου. “Ὅπερ κεκανόνισται ἡμῖν ἐν τῷ δὲ πάκτις τῶν πρώτων, τοῦτο καὶ ἡ διάταξις αὑτὴ κανονίζει. “Ὅτι ἐπὶ τῶν βόνα φίδει συναλλαγμάτων τότε τυποῦται ἀπὸ πάκτων ἀγωγή, ὅτε ἐξ κοντινέντι ἤγουν ἐκ τοῦ παραχρῆμα τὸ σύμφωνον γένηται. El γὰρ ἐξιντερβάλω ἤγουν μετὰ χρόνον τὸ συνάλλαγμα ὅ γένηται, τοῦτο οὐκ ἀγωγήν, ἀλλὰ παραγραφὴν γεννᾷ. "Ἔχεις τὸν κανόνα τῆς διατάξεως ἐν τῷ δὲ πάκτις τῶν πρώτων. Εἰ καὶ τὰ μάλιστα δὲ ἡ διάταξις ἀπὸ τῶν μεταγενεστέρων... εἶτα λείπει. 3». Ἔστι δὲ παραγραφὴ ἔξωϑεν ἔχουσα οὕτως" ἡἣ συναλλαγμάτων τῆς πράσεως καὶ τῆς ἀγορασίας τίκτει 10 τὴν ἐξ ἔμπτο, τῷ δὲ πράτῃ τὴν ἐξ βένδιτο. 'H δὲ φύσις τὸ ἀπαιτεῖν ἐπέρωτηϑῆναι τὸν πράτην ἐκδικουμένου τοῦ πλοῦν, κἂν μὴ βούληται. Εἰ δὲ ἀμελήσει ὁ ἀγοραστῆς

τὸ 15

20

25

80

διπλάσιον

ἢ καὶ τὸ οἱονοῦν ποσόν,

ἀπαιτεῖται

ἄκρα διαίρεσις τῶν yy I μὲν τῷ ἀγοραστῇ 666 τῆς ἐξ ἔμπτο ἐστὶν πράγματος.τὸ διἐπερωτῆσαι αὐτὸν

ὁ πράτης

τὸ ἁπλοῦν

μόνον. Τοῦ πράγματος ἐχνικωμένου τοίνυν εἰ σύμφωνον γέγονεν ἐν τῇ ἀρχῇ τοῦ συναλλάγματος, ἵνα μὴ ἐπερωτηϑῇ τὸ διπλάσιον ὁ πράτης, διὰ τοῦ συμφώνου μετηλλάγη d φύσις τῆς εἰρημένης ἀγωγῆς τῆς ἐξ ἔμπτο, καὶ ἐμειώϑη, καὶ οὐκ ἀναγχάζεται ἐπερωτηϑῆναι τὸ διπλάσιον ὁ πράτης. Τοῦτο γίνεται ἐπὶ μειώσει τῆς ἀγωγῆς. "Ert δὲ αὐξήσει ὡς ὅταν ἐν ἀρχῇ τοῦ συναλλάγματος συμφωνήσῃ, ὃ μὴ κατὰ φύσιν ἐστὶν τῇ πράσει" οἷον ὁπηνίκα πρὸς τῇ ἐπερωτήσει τοῦ διπλοῦ καὶ ἐγγυητὴν δοῦναι ἐπερωτηϑῇ, ἰδοὺ πάλιν ἠμείφϑη ἡ ἐξ ἔμπτο ἀπὸ τοῦ τοιούτου συμφώνου, καὶ ηὔξησε τὴν δόσιν ἐπὶ τῇ παροχῇ τοῦ ἐγγυητοῦ. Οὕτω μὲν ἐπὶ τῶν καλῇ πίστει τὰ ἐξ κοντινέντι πάκτα fiot τὰ ἐξ ἀρχῆς γινόμενα μετατυποῦσι τὴν ἀγωγήν. Τὰ δὲ ἐξ ἰντερ- gy 1 βάλο ἤτοι τὰ μετὰ ταῦτα ἐπὶ τῶν αὐτῶν ἤτοι τῶν καλῇ πίστει, εἰ μὲν μειωτικά 657 ἐστιν τοῦ συναλλάγματος (ϑὲς γὰρ, ὅτι συνέδοξε τὸν πράτην μὴ ἐπερωτηϑῆναι τὸ διπλάσιον, ὅπερ ἣ φύσις ἔχει τοῦ συναλλάγματος καὶ παραπέπηγε τῇ ἐξ ἔμπτο), ὡσαύτως μετατυποῖ αὐτὴν καὶ οὐκ ἀπαιτεῖ τὸν πράτην ἐπερωτηϑῆναι τὸ διπλάσιον. Εἰ δὲ αὐξητικά ἐστι τοῦ συναλλάγματος (ϑὲς γάρ, ὅτι συνέδοξε τὸν πράτην καὶ ἐγγυητὴν παρασχεῖν ἐπὶ τῇ ἐπερωτήσει τοῦ διπλασίου, ὅπερ ἡ ἐξ ἔμπτο κατὰ φύσιν οὐκ ἔχει), οὐκ ἀμείβει αὐτὴν τοῦτο τὸ σύμφωνον, οὐδὲ αὔξει 7) μεταποιεῖ αὐτὴν᾽ παραγραφὴν δὲ χαρίζεται τῷ ἠγορακότι, καὶ ἐὰν οὐκ ἔφϑασε δοϑῆναι τὸ τίμημα καὶ ἐναχϑῇ περὶ αὐτοῦ τῇ ἐξ βένδιτο ἤγουν τῇ ἀπαιτούσῃ τὸ τίμημα τοῦ διαπραϑέντος πράγματος, προστίϑησι ταύτην τὴν ἀπὸ τοῦ συμφώνου παραγραφὴν ἀπαιτῶν κατὰ τὰ συνδεδογμένα 1 Τοῦ erat

Θαλελαίου

lacuna,

in

qua

manu

recentiore

scholastes

scriptum

recentior

|

scripsit

7 post εἶτα

μεταγενεστέρων λείπει;

8 Idem schol. et Pa exhibet inde a verbis ἄκρα διαίρεσις ἐξ ἀρχῆς novum schol. incipit in Pa

vide

schol

magna 55.

| 23 Verbis ἤτοι τὰ

|

328

LIB. XI — TIT. I (CA)

καὶ ἐγγυητὴν ἐπὶ τῇ ἐπερωτήσει τοῦ διπλασίου αὐτῷ παρασχεϑῆναι" ὥςτε εἰ μὴ εὑρεϑῇ ἐναγόμενος περὶ τοῦ τιμήματος, ἀλλ᾽ ἔφϑασεν δοῦναι αὐτό, οὐκ ὠφελεῖται ἐκ τοῦ μετὰ ταῦτα γενομένου συμφώνου ἐπὶ αὐξήσει τῆς ἀγωγῆς περὶ τοῦ δοῦναι τὸν πράτην ἐγγυητὴν περὶ τοῦ διπλασίου. ὅ

4", Δεῖγμα τῶν στρίκτων ἐπὶ τῶν ἐξ κοντινέντι πάκτων ἐκ μέρους τοῦ ἐναγομένου. "E[rc]o 750€ τις τινὰ καϑαρῶς ρ΄. νομίσματα, ἐφ᾽ ὅσον ἀμέμπτως καταβάλλει τοὺς τόκους ὁ ἐναγόμενος μὴ ἀπαιτηϑῆναι αὐτόν. Τοῦτο τὸ σύμφωνον ἐν ἀρχῇ γινόμενον τὴν φύσιν ἀμείβει τοῦ συναλλάγματος καὶ τὴν καϑαρὰν καὶ στρίκτην ἐκ στιπουλάτου ἤτοι τὴν ἀπαίτησιν τὴν ἐξ ἐπερωτήσεως 10 xal συμφώνου ἀποκρίσεως μεταποιεῖ, καὶ αἱρετωεὴν εἶναι παρασκευάζει,

καὶ τῶν τόκων εὐγνωμόνως διδομένων ἀργεῖ ἡ ἀπαίτησις αὐτῶν. Τὰ δὲ ἐξ ἰντερβάλλο ἦτοι τὰ μὴ ἐν ἀρχῇ γενόμενα τοῦ συναλλάγματος ἐπὶ τῶν εἰρημένων στρίκτων ἀγωγῶν οὔτε τὴν φύσιν ἀμείβει τοῦ συναλλάγματος, οὔτε μεταποιοῦσιν αὐτήν" παραγραφὴν δὲ καὶ μόνην τῷ ῥέῳ χαρίζεται. "Os ὅτε μὴ εὑρεϑεὶς 15 ἐναγόμενος, ἀλλ᾽ ἐνάγων, οὐδὲν ἐκ τούτου τοῦ συμφώνου ὠφεληϑήσεται. 5*. Θεοδώρου. Τὰ ἐξ κοντινέντι πάκτα ἐπὶ τῶν βόνα φίδει. ἀγωγῶν μετατυποῦσι τὴν ἀγωγήν, τὰ δὲ. ἐξ ἰντερβάλο παραγραφὴν τίκτουσιν. ’Avdyvası βιβ. δ΄. τιτ. νδ΄, Star. β΄. ἤτοι βιβ. (9. τιτ. α΄. “Ὅπερ κεκανόνισται ἡμῖν ἐν τῷ δὲ πάκτις τῶν πρώτων, τοῦτο καὶ ἣ διάταξις αὕτη κανονίζει, ὅτι ἐπὶ 80 τῶν βόνα φίδε συναλλαγμάτων τότε τυποῦται ἀπὸ πάκτου ἀγωγή, ὅταν ἐξ κοντινέκτι ἤγουν ἐκ τοῦ παραχρῆμα τὸ σύμφωνον γένηται. εἰ γὰρ ἐξ ἰντερβάλο ἤγουν μετὰ χρόνον τὸ συνάλλαγμα γένηται, τοῦτο οὐκ ἀγωγήν, ἀλλὰ παραγραφὴν γεννᾷ. "Ἔχεις τὸν κανόνα τῆς διατάξεως ἐν τῷ δὲ πάχκτις τῶν πρώτων, εἰ καὶ τὰ μάλιστα ἡ διάταξις ἀπὸ τῶν μεταγενεστέρων. 25

6*. Ζήτει τὸν Θαλελαῖον περὶ τοῦ μὴ ἐπερωτηϑέντος τὸ ἁπλοῦν ἀπαιτεῖται ἐκνικωμένου τοῦ πράγματος. B XI, 175 = CIE 3, 14. 1. ᾿Ανάγνωθι τὰ Βασιλικά καὶ στοχάσῃ, ἔλειπε τὸ Πλάτος

88

2.

Ζήτει

τελευτ.

καὶ 4

καὶ

βιβ. τιτ.

τούτων

τῶν

λειπουσῶν

ζ΄. τιτ. γ΄. κεφ. α΄.

αὐτοῦ

κεφ.

ς΄.

(9.

ὅλως πράτου,

ὅτι

ὅτι καὶ ὅτε ἐκεῖνα συνετίϑετο,

διατάξεων.

καὶ

τιτ. ε΄. αὐτοῦ

τὸ τέλος

καὶ τιτ.

κεφ.

ς΄. αὐτοῦ

ζ΄. ϑεμ. κεφ.

ιϑ'.

Big.

β΄. τιτ. β΄. κεφ. ρλα΄., ἀφ᾽ ὧν μάϑῃς, τίνες δύναται προστιμοῦν᾽

Post

διπλασίου

idem

schol.

τῆς τοιαύτης ἀγωγῆς ἐπὶ τῶν etc.

continuatur

|

in

16 vide schol.

Pa hisce verbis: Παράδειγμα

1 et 2.

δὲ

ΝΕ

LIB. XI — TIT. I (CA)

329

τὸ δὲ προσκυροῦν δικαιοδοσίας ἐστί, αὕτη δὲ ἀρχόντων ἐστί. Kal ζήτει βιβ. ζ΄. τιτ. γ΄. κεφ. α΄. ὅλον καὶ μάϑε περὶ τῶν ἐχόντων δικαιοδοσίαν, ποῖα ἔχουσι προνόμια. Γίνωσκε δὲ καὶ τοῦτο, ὅτι τῇ παραγραφῇ ἀεὶ ὁ ἐναγόμενος κέχρηται, ὡς βιβ. να΄. τιτ. δ΄. κεφ. κζ΄. xal τιτ. α΄. αὐτοῦ ὅ χεφ. γ΄.

B XI, 1, 76 = CII, 3, 15. 1. Θεοδώρου. Οὐκ ἀναιρεῖ τὸ Ev τῷ προικῴῳ συμβολαίῳ κείμενον πάκτον Hb I τὴν τεσταμέντι φακτίονα τοῦ ἐπιδόντος προῖκα ὑπὲρ ϑυγατρὸς αὐτοῦ. Τί γάρ, 658 ὅτι συμφωνῶν τις ἐν τῷ προικῴῳ χάρτῃ γράψαι κληρονόμον τὴν ϑυγατέρα 10 αὐτοῦ ἐξ ἴσου τῷ αὐτῆς ἀδελφῷ εἰς ἧττον μέρος αὐτὴν ἐνεστήσατο; ᾿Ανάγνωθϑι τὴν χε΄. dar. καὶ λδ΄. τοῦ δ΄. τιτ. τοῦ παρόντος βιβλίου λέγουσαν, ὅτ᾽ οὐκ ἐνέχεταί τις μὴ γράψας, ὃν ὑπέσχετο ἐνστήσασϑαι κληρονόμον, κἂν ἐπερωτηϑῇ. Ἴσϑι δέ, ὅτι, ὥςπερ οὐκ ἀναγκάζεται τὸ εἰρημένον ποιεῖν ὁ πατήρ, οὕτως οὔτε δύναται συμφωνεῖν ἐν τῷ προικῴῳ, ἵνα ἀρκεσϑῇ τῇ προικὶ αὐτοῦ ἡ 15 ϑυγάτηρ καὶ μὴ κληρονομήσῃ αὐτόν. Τοῦτο γὰρ εἴρηται Buß. ς΄. τιτ. x’. διατ. γ΄. ᾿Ανάγκη γὰρ πάντως γράψαι τὸν παῖδα κληρονόμον, ὥς φησι ριε΄. νεαρά, εἰς τὸ νόμιμον ποστημόριον κατὰ τὴν ριζ΄. νεαράν. 2.

'H ιϑ'. νεαρὰ τοῦ βασιλέως κυρίου Λέοντος τοῦ φιλοσόφου ἀναιρεῖ τὴν παροῦσαν διάταξιν. Φησὶ γὰρ ἐν μέρει οὕτως" ϑεσπίζομεν μηδένα τῶν 20 γονέων ἐπιχειρῆσαι τὰ δίκαια τῶν παίδων καινοτομεῖν, ὅσοις ἂν ἐν τοῖς γαμηλίοις καϑωμολόγησαν συμβολαίοις τὸ ἶσον διατηρηϑῆναι τοῦ κλήρου πρὸς τοὺς λοιποὺς

τῶν

παίδων.

᾿ῶς

εἴτις ὀφθείη

τῶν

ἰδίων

συνθηκῶν

ἀλογήσας

ἢ κατασπῶν πρὸς τὸ ἔλαττον Exelvou τὴν μερίδα, ᾧ καϑωμολόγησε τὸ ἶσον τοῖς ἄλλοις ἀδελφοῖς ἕξειν, ἴστω, ὡς ἄκυρος αὐτοῦ καὶ ματαία ἣ ἐκ μεταμελείας 25 βούλησις. 3.

ὋὉ δὲ Ῥωμαῖος

τόν τε παρόντα νόμον καὶ τὴν παροῦσαν νεαρὰν τοῦ

βασιλέως οὕτως ἡρμήνευσεν ἐν σημειώματι. ᾿Εξακουστός τις ᾿Αγκυριανὸς τῷ υἱῷ αὐτοῦ Κωνσταντίνῳ διδοὺς γυναῖκα ἔγραψεν ἐν τοῖς συμφώνοις τὴν λοιπὴν αὐτοῦ ἅπασαν ὑπόστασιν εἰς τέσσαρας μερίδας διαμερισϑῆναι μετὰ 80 τὴν αὐτοῦ τελευτήν, καὶ μέαν μὲν λαβεῖν τὸν Κωνσταντῖνον, μίαν δὲ τὸν Λέοντα, καὶ μίαν τὸν Μιχαήλ, τοὺς υἱοὺς αὐτοῦ, καὶ τετάρτην κατέλιπεν «γυναικὶ» ἑαυτοῦ. “Hpunveusev οὖν ὁ 'Ῥωμαῖος δικάζων, ὅτι τοῦτο τὸ σύμφωνον τῷ πατρὶ χατὰ μὲν τοῦ Κωνσταντίνου μεταμελείας οὐκ ἀπολείπει χώραν, τοῖς δὲ δύο παισί, τῷ τε Λέοντι καὶ τῷ Μιχαήλ, οὐκ ὀρέγει κατὰ τοῦ πατρὸς ἰσχύν᾽ 86 οὐ γὰρ πρὸς αὐτοὺς ἐξέϑετο τὴν ἀσφάλειαν, ἀλλὰ πρὸς τὸν Κωνσταντῖνον, 17 ποστημόριον

1. 6. portionem;

cf. Zachariae,

Anecdota

p.

112

lin. 8.

330

LIB. XI — TIT I (CA)

καὶ τούτῳ μὲν παραφυλάττειν πρὸς ἀνάγκης εἶχε τὸ δ΄. τῆς ἰδίας ὑπάρξεως. Τοῖς

δὲ λοιποῖς

καὶ ἐν διαϑήκαις

καὶ ἐν συμφώνοις τὰς

μερίδας

ἀπομειοῦν

ἠδύνατο. Θεσπίζομεν γάρ, φησὶν νεαρὸς νόμος τοῦ βασιλέως κυρίου Λέοντος, μηδένα τῶν γονέων ἐπιχειρεῖν καὶ ἑξῆς, ὡς ἀνωτέρω. κεῖται. Τούτῳ μὲν οὖν 6 ὠχύρωται τῷ νόμῳ ὁ, πρὸς ὃν ἐκτέϑειται τὸ σύμφωνον᾽ οἱ δ᾽ ἄλλοι παῖδες ἐκ τοῦ προτέρου συμφώνου τοῦ πρὸς ἕτερον συντεϑέντος οὔτε ἀγωγήν, οὔτε παραγραφὴν ἔχουσι κατὰ τοῦ πατρός. Φησὶν γὰρ f| διάταξις τοῦ Kos. ἤτοι τὸ παρὸν κεφ., τὸ σύμφωνον τοῦτο καὶ τὰ ἑξῆς.

B XI, 1, 77 = C II, 3, 16. 10

1% Καλῶς συμφωνοῦσιν οἱ ἀδελφοὶ πρὸς ἀλλήλους ἀναιρεῖσϑαι τὸ ὑπάρχον ἐν τῇ διαϑήκῃ τοῦ οἰκείου πατρὸς ἀμοιβαδὸν φιδεικόμμισσον: Τί γὰρ ὅτι ἐκελεύσϑησαν, ἵνα τὸ μέρος τοῦ τελευτῶντος ἐξ αὐτῶν ἀποκατασταθῇ τοῖς περιοῦσιν; ᾿Ανάγνωϑθϑι βιβ. ς΄. τοῦ Κωδ. τιτ. μβ΄. διατ. κα΄. καὶ λ΄. ἤτοι Buß. μδ΄. τιτ. α΄. κεφ. ρκη΄. καὶ ρια΄. ϑεμ. τελευτ. Ζήτει τὴν κα΄. dar. τοῦ παρόντος 15 τιτ. ἤτοι κεφ. κβ΄. τοῦ β΄. τιτ. τοῦ παρόντος Big. Λέγει γάρ, ὅτι καὶ ἄγραφος διάλυσις ἔρρωται. 2*. Σημείωσαι ἀποκατάστασιν.

20

πότε

διαλυομένος

τις

ἐν

ἥττονι

ἡλικίᾳ

οὐκ

ἔχει

B XI, 1, 79 = CI 3, 18. 1* Καλῶς συμφωνοῦσιν οἱ ῥέοι προμιτένδοι, ὥςτε μὴ εἰς τὸ πᾶν, ἀλλ᾽ εἰς Hb I μέρος ἐνέχεσϑαι αὐτῶν ἕκαστον, καὶ ἄλλος ὑπὲρ ἄλλου οὐκ ἐνέχεται. "Oyoloc 659 βιβ. η΄. τιτ. A97. Star. β΄. ἤτοι Buß. κς΄. cec. γ΄. κεφ. ε΄.

2*. Μὴ σοι ἐναντιωθῇ τὸ γ΄. deu. τοῦ μ΄. κεφ. Μᾶλλον γὰρ συμφωνεῖ τῷ παρόντι. Κἀκεῖνο γὰρ διὰ τοῦτο εἶπε τοὺς δανειστὰς μὴ βλάπτεσϑαι, ἐξ 25 ὧν οἱ κληρονόμοι καϑ’ ἑαυτοὺς συνεφώνησαν, διότι μὴ συνήνεσαν τοῖς παρὰ τῶν κληρονόμων πραχϑεῖσιν 7) ἐπελέξαντο ὁ καϑεῖς τὸν καϑένα. Καὶ μή μοι εἴπῃς, ὅτι τὸ καταδέξασϑαι λαβεῖν τοὺς τόκους καϑ᾽ ὁλόκληρον ἀφ᾽ ἑνὸς ἄντικρύς ἐστιν κατάδηλον. Τοῦτο γὰρ οὐκ ἔστιν xaradoyn. Καὶ ἀνάγνωθι τὸν ἐκεῖ Παλαιόν, καὶ μάϑῃς πλατικώτερον, πῶς οὐκ ἔστιν καταδοχή. Ζήτει 30 xal τὸ πς΄. καὶ πζ΄. κεφ. ὅμοια τυγχάνοντα τῷ ῥηϑέντι ϑέματι.

B XI, 1, 80 = CI,

3, 19..

1. Θεοδώρου. Παρανόμως ποιοῦσιν ol συμφωνοῦντες ἀλλήλους κληρονομεῖν, εἰ μὴ ἄρα στρατιῶταί εἰσι. Κεῖται γὰρ βιβ. ε΄. τιτ. ιδ΄. Star. ε΄., ὅτι οὐδὲ ἀνὴρ 10 Ca schol.

1* bis exhibet

|

28 κατάδηλον:

leg. καταδοχήν

LIB. XI — TIT. I .(Α)

331

καὶ γυνὴ δύναται ποιῆσαι τοῦτο. ᾿Ανάγνωθι δὲ καὶ λ΄. διατ. τοῦ παρόντος γ΄. τιτ. καὶ ἴσϑι, ὅτι εἴρηται ἐν τῷ δ΄. βιβ. τιτ. λζ΄. διατ. δ΄., ὡς δύνανταί τινες συμφωνεῖν, ὥςτε τὰ αὐτῶν ἐξ ἴσου διαμερίσασϑαι, κἂν μὴ δύο ὦσι κοινωνοί, κἂν τελευτήσῃ εἷς ἐξ αὐτῶν ἐπὶ διαϑήκῃ 7) ἐξ ἀδιαϑέτουι. Μὴ λάϑωσί σε δ ἣ ε΄. καὶ ς΄. διατ. τοῦ κδ΄. «vr. τοῦ ς΄. βιβ. λέγουσαι δύνασϑαι τὸν ἄνδρα καὶ τὴν γυναῖκα ἀλλήλους γράφειν κληρονόμους, οὐκ ἀπὸ συμφώνου δηλονότι. 2. Σημείωσαι τὴν λεγομένην ἀλληλοκληρονομίαν. Ζήτει βιβ. μγ΄. κεφ. δ΄. καὶ τοῦ μζ΄. βιβ. τιτ. γ΄. κεφ. λβ΄. ϑεμ. δ΄. καὶ τοῦ x9'. βιβ. τιτ. ε΄. κεφ. λα΄.

10.

3",

Σημείωσαι,

ὅτι ἧ- ἀλληλοκληρονομία

ἄδεκτος παρὰ τοῖς νόμοις.

438.

Σημείωσαι τοῦτο ἰδικὸν προνόμιον τῶν στρατιωτῶν.

B XI, 1, 81 = CII 3, 20. 1. Τοῦ αὐτοῦ. Δεσποτεία οὐ μεταφέρεται ἐπί τινα διὰ πάκτου, ἀλλὰ διὰ τραδιτίονος καὶ οὐσακαπίονος, ἐὰν δηλονότι ὁ τυχὼν τοῦ πάκτον οὐχ εὑρεϑῇ veuöuevos. ὍΟτι δὲ δεσποτεία διὰ τῆς τραδιτίονος μεταφέρεται, φησὶ καὶ 15 βιβ. γ΄. τιτ. λς΄. διατ. ιε΄. 2. Καλῶς εἶπε, διὰ παραδόσεως καὶ χρήσεως. Ἢ γὰρ δεσποτεία ἢ διὰ παραδόσεως προςγίνεται ἀπὸ τοῦ δεσπότου γενομένης, 7) διὰ χρήσεως, τουτέστι καλῇ πίστει νομῆς. Δεσποτεία γὰρ διὰ ταύτης οὐ περιποιεῖται, εἰ μὴ διὰ τῆς τριακονταετίας παραγραφῆς. Περὶ τούτου οὖν εὑρήσεις ἐν τῷ 9'. κεφ. τοῦ 20 ιδ΄. τιτ. τοῦ ν΄. Bip. 38.

'Oc

ὅταν

ὁ ἀληϑὴς

δεσπότης ἐκποιῇ.

48.

'Oc ὅταν ὁ μὴ ὧν δεσπότης.

B XI, 1, 82 — CI, 3, 21. 1. Tod αὐτοῦ. 'O ἐπὶ διαιρέσει πράγματος διαλυσάμενος, εἰ μὲν νέμεται, Hb I 25 ἔχει τὸ ἀσφαλὲς ἐπὶ τῷ λαχόντι αὐτῷ μέρει ἀπὸ τῶν πάκτων᾽ εἰ δὲ οὐ νέμεται, 99 οὐκ ἔχει ἀγωγήν, εἰ μὴ ἄρα καὶ ἐπηρώτησε. Μὴ οὖν ἐναντιωϑῇ σοι ἡ λς΄. dar. τοῦ δ΄. «tr. τοῦ παρόντος βιβ. λέγουσα, ὅτι ὁ μὴ ἔχων τὰ δόξαντα πράγματα, κἂν οὐκ ἀνατρέψῃ τὴν διάλυσιν, ἀλλ᾽ οὖν κινεῖ ἐπὶ τοῖς συμφωνηϑεῖσι καὶ δηλονότι τὴν πραεσκρίπτις βέρβις ἀγωγὴν κατὰ τὴν ε΄. διατ. τοῦ αὐτοῦ 29 δηλονότι τὴν: Ca δηλονότι τὴν τὴν

332

LIB. XI — TIT. I (CA)

εἰρημένου δ΄. τιτ. Ἢ γὰρ προκειμένη διάταξις περὶ διανεμήσεως διαλέγεται" καὶ σημείωσαι τὴν διαφοράν. Χρεία γὰρ ἐπὶ τῶν διαιρουμένων πραγμάτων οὐ μόνον ἐπερωτήσεως, ἀλλὰ καὶ παραδόσεως, ἐπεὶ οὐκ ἔχει τὸ ἀσφαλὲς ὁ λαβὼν αὐτά.

5

ΒΧΙ,11, 83 = CIL

3, 22.

l.

Τουτέστι χωρὶς τῆς παρουσίας τοῦ νέου, ἵνα μὴ ἐναντιωϑῇ τῷ κ΄. τιτ. τῆς α΄. ἰνστιτούτ. Τότε γὰρ ἔρρωται μὲν τὰ πραχϑέντα, διὰ δὲ ἀποκαταστάσεως ἀνατρέπεται ὅμως. ᾿Ανάγνωϑι καὶ τὸν ἐν τῷ κη΄. κεφ. Ἴνδικα, καὶ εὕρῃς καλῶς τὰ περὶ τούτων. i10,

2. Ἠρωτήϑη. Οὐδὲ ἀκκεπτιλατίονα δύναται ποιεῖν ὁ ἐπίτροπος πρὸς πουπιλαρίους δεβίτορας; Μάϑε, οὐδὲ τοῦτο δύναται ποιεῖν ὁ ἐπίτροπος, ὥς φησιν ἐν τῷ δὲ τουτέλις μονοβιβλίῳ. Ei μέντοι νοβατεύουσι τὸ xa9 ἡμᾶς χρέος, τότε ὡς αὐτοὶ γενόμενοι ἔνοχοι καλῶς διὰ τῆς νοβατίονος 7) ἀκκεπτιλατίονος ἐλευϑεροῦσιν ἡμᾶς. Οἱ μὲν γὰρ νομικοὶ καὶ ὠφελεῖσϑαι καὶ ἀδικεῖσϑαι

15 τὸν πούπιλλον

ἔλεγον,

ἐξ ὧν ὁ ἐπίτροπος

πακτεύει.

Ἢ

δὲ διάταξις

αὕτη τὸ

ἀδικεῖσϑαι αὐτὸν ἀνελοῦσα οὐ συνανεῖλε καὶ τὸ ὠφελεῖσθαι αὐτὸν ἐκ τῶν τοῦ ἐπιτρόπου γενομένων πάκτων. Μόνον γὰρ τὸ ἀδικεῖσϑαι τὸν πούπιλλον ἀνήρηται. Τὸ μέντοι εὐεργετεῖσϑαι αὐτὸν ἐκ τῶν τοῦ ἐπιτρόπου συμφώνων καὶ μετὰ τὴν διάταξιν ἔρρωται. 20

3. Θεοδώρου. Τὸ τοῦ κουράτωρος σύμφωνον οὐ βλάπτει τὸν νέον. ᾿Ανάγνωϑι βιβ. ε΄. τοῦ Κωδ. τιτ. λζ΄. διατ. κς΄. καὶ τιτ. οβ΄.

BXL1,8

= CIL

3, 23.

1.

Θεοδώρου. Γενικῶς ἡ διάταξις εἶπε τὸν υἱὸν τὸν πατέρα. “Ὅμως μέμνησαι, ὧν εἶπον εἰς τὸ δὲ 25 υἱοῦ καὶ δούλου παχτευόντων, καὶ ὧν συνήγαγόν γ΄. τοῦ παρόντος τιτ. διατ. Τὸ δὲ τῆς καταβολῆς

πακτεύοντα μὴ βλάπτειν πάκτις τῶν πρώτων περὶ σοι ὑπομνηματίζων τὴν νόησον πάντως κατὰ τὸ

εἰρημένον τοῖς νομικοῖς περὶ πατρῴου χρέους. Εἰ γὰρ αὐτοῦ τοῦ υἱοῦ πεκουλιάpıor δεβίτορες ἦσαν οἱ καταβάλλοντες, καὶ εἶχεν ἐλευϑέραν διοίκησιν, ἠλευϑεροῦντο τῆς ἐνοχῆς οἱ καταβάλλοντες αὐτῷ. 8.

τοῦ πεκουλίου

BXI, 1, 85 = CH, 3, 24. 1. Ei ϑέλεις εἰδέναι καλῶς τὰ περὶ παραχωρήσεως τῶν ἀγωγῶν ἤτοι Hb δωρεῶν πρός τινας, ζήτει βιβ. ιδ΄. κεφ. πγ΄. μέχρι τοῦ παρατελευτ. κεφ. τοῦ 981 τέλους

τοῦ

τιτ.

10 ἀκκεπτιλατίονα:

Ca ῥεπλικατίονα

|

20 Θεοδώρου

secunda manu

LIB. XI — TIT. I (CA)

333

2. Καλῶς εἶπε κινούσης τῆς γυναικὸς τοῦ Aeydrou ἀγωγὴν μὴ ἐκβάλλεσϑαι αὐτὴν πάκτου παραγραφῇ. Τῆς τοίνυν γυναικὸς ψιλῶς δωρησαμένης τὰς ἀγωγὰς ἤτοι παραχωρησάσης ἑτέροις τισὶ καλῶς 1| dar. εἶπε μηδεμιᾷ πάκτου παραγραφῇ αὐτὴν ἐκβάλλεσθαι παρὰ τῶν κληρονόμων᾽ τοῦ ἀνδρὸς 5 αὐτῆς. ‘cs γὰρ ὁρᾷς, τὸ μεῖζον εἶπεν, ὅτι κἂν τὸ γραμματεῖον τοῦ χρεώστου δώσω τινὶ ἑτέρῳ δωρούμενος αὐτῷ τὸ χρέος, μὴ γένηται δελεγατίων ἤτοι ἐκπλήρωσις, οὐκ ἔρρωται ἡ δωρεά. 3. Θεοδώρου. Κἂν παραχωρήσῃ τις ἄλλῳ τὴν ἁρμόζουσαν αὐτῷ ἀγωγήν, οὐδὲν ἧττον κινεῖ κατὰ τοῦ χρεωστοῦντος αὐτῷ, καὶ οὐκ ἀντίκειται αὐτῷ 10 πάκτου παραγραφῇ, ἐπεὶ δελεγατίων οὐκ ἐγένετο. ᾿Ανάγνωϑι βιβ. ϑ΄. τιτ. οε΄. διατ. ς΄. καὶ γνώσῃ τὸ μεῖζον, ὅτι, κἂν παραχωρήσῃ ὁ δανειστὴς τῷ χρεώστῃ τὴν κατ᾽’ αὐτοῦ ἀγωγήν, ἀπαιτηϑεὶς παρ᾽ αὐτοῦ κινεῖ κατ᾽ αὐτοῦ ἐντὸς ἐνιαυτοῦ, εἰς ὅσον εὐπορεῖ. Τὸ πρός τινα γὰρ γενόμενον σύμφωνον ἕτερον οὐκ ὠφελεῖ, κἂν διαϑέσει ἐκείνου γέγονεν, ἀλλ᾽ οὐδέ, ὥς φησιν ἡ ἑξῆς κε΄. διατ., 15 ἄλλον βλάπτει. 4. Διότι f) παραχώρησις οὐ γέγονε δι᾿ ἐπερωτήσεως, ἵνα σχῇ καὶ τὸ ἰσχυρόν, ἀλλὰ διά ψιλοῦ συμφώνου, καὶ λοιπὸν ὡς ἔτι παρ᾽ αὐτῇ μενούσης τῆς ἀγωγῆς καλῶς κινεῖ περὶ τοῦ λεγάτου κατὰ τῶν κληρονόμων. Ἢ καὶ ἄλλως εἰπέ, ὅτι, ἐπεὶ ἠβούλετο τοῖς κληρονόμοις καταλιπεῖν τὴν ἀγωγήν, καὶ ἐκείνους 30 μὴ εὑροῦσα ἐποίησε τὴν παραχώρησιν πρὸς ἕτερον, ἔδοξε μηδὲν ποιῆσαι διὰ τὸ δι᾽ ἐλευϑέρου προςώπου μὴ προςπορίζεσϑαί τινι ἀγωγήν. Διὰ συμφώνου γὰρ ἡμᾶς ὠφελοῦσιν, ὅσοι καὶ ἀγωγὴν ἡμῖν προςπορίζουσι, ὡς κεφ. νη΄. τοῦ παρόντος ttr. Ζῆτει καὶ βιβ. κδ΄. τιτ. γ΄. κεφ. ε΄. καὶ ιβ΄. καὶ τοὺς ἐκεῖ παλαιούς. 5*. [Σημείωσαι], ὅτι ἄνευ 25 ὡς χεφ. ι΄... 4... [τοῦ] δ΄. γέγονε. Λοιπὸν οὐ μετετέϑη τοῦ αὐτοῦ xcG'. βιβ. καὶ τιτ.

ἐπερωτήσεως ἢ προστάξεως οὐ γίνεται δελεγατίων, τιτ. τοῦ xc'. βιβ.. Ἐνταῦϑα δὲ οὐδέν τι τοιοῦτον ἡ ἀγωγὴ καὶ μένει παρὰ τῇ γυναικί. Καὶ ζήτει κεφ. λδ΄. καὶ τὴν ἐκεῖ παραγραφήν.

6*. Τοῦ Νικαέως. Κακῶς, οἶμαι, τοῦτο λέγεις. Κἂν γὰρ μὴ δελεγατίων γένηται, ἔρρωται ἡ ἐκχώρησις, ὥςπερ συνίσταται καὶ f| πρᾶσις. Καὶ ζήτει 30 χεφ. κη΄. τοῦ δ΄. ttr. τοῦ (9^. βιβ., ἀλλ᾽ ὑπόϑου ἐνταῦϑα μὴ προκαταρχϑῆναι τὴν ἐκχωρηϑεῖσαν ἀγωγὴν κατὰ τῶν κληρονόμων᾽ ἥτις προκάταρξις ἀεὶ παράδοσίς ἐστιν ἐπὶ τῶν ἀσωμάτων, ὥςπερ καὶ 1j νοβατίων. Καὶ οὐκ ὦφειλεν εἰπεῖν, ὅτι οὐκ ἔρρωται, ἀλλ᾽ ὅτι, ἐπεὶ μὴ ἔφϑασε γενέσϑαι προκάταρξις ἤγουν νοβατίων, δεσπότης μένει ἔτι ὁ δωρησάμενος καὶ δύναται κινεῖν ἐκ 86 μεταμελείας. 12

verba

ἀπαιτηϑεὶς

παρ᾽

αὐτοῦ

κινεῖ

versuum ad marginem adscripta sunt.

et

εἰς

ὅσον

εὐπορεῖ

| 34 ἔτι Ca ἐπὶ

alia

manu

in

fine

334

LIB. XI — TIT. I (CA)

B XI, 1, 86 = CH, 3, 25. |. Θεοδώρου. Τὰ μεταξὺ τῶν δεβιτόρων γενόμενα πάκτα οὐκ ἀναιροῦσι Hb I τὰς ἀγωγὰς τοῖς δανεισταῖς κατ᾽ αὐτῶν. ᾿Ανάγνωθι τὴν κε΄. διατ. τοῦ παρόντος 968 γ΄. τις. τοῦ β΄. βιβ. τοῦ Κωδ. ᾿Ομοίως δὲ βιβ. γ΄. τοῦ Κωδ. τιτ. λς΄. διατ. κγ΄. ὅ ἤγουν βιβ. μβ΄. ver. γ΄. κεφ. νη΄.

B XI, 1, 87 = CI,

3, 26.

1. ’Avayvadı τὸ προοίμιον τῆς προλαβούσης Sur. Καὶ ἐκείνη γὰρ ἐνομοϑέτησεν, ὅτι τὰ σύμφωνα τῶν χρεωστῶν οὐκ ἐναλλάττει τὰ τῶν δανειστῶν δίκαια, οὐδὲ ἀναιρεῖ αὐτά. Καὶ αὕτη δὲ λέγει τοῖς συμφώνοις τῶν κληρονόμων 10 τοῦ χρεώστου μὴ περιίστασϑαι καὶ τὴν κατὰ πάντων τῶν κληρονόμων ἀγωγήν, εἰ εἰς τὸν ἕνα μόνον συνέδοξε τὸ πᾶν χρέος καταβαλεῖν. Τὸ δὲ ῥητὸν κακοσύνϑετον ὃν οὕτως ἀπόδοτι' τὸ πάκτον τῶν διαδόχων τοῦ χρεώστου τὸ χρέος τὸ νερεδιτάριον τὸ ἐκ τοῦ δυοδεκαδέλτου νόμου κατὰ τὰ μέρη τὰ ἑκάστῳ χτηϑέντα αὐτῷ τῷ νόμῳ διῃρημένον εἰς ὁλόκληρον ἕνα ἔνοχον ποιῆσαι τῷ δανειστῇ 15 οὐκ ἠδυνήϑη. Τὸ αὐτὸ κρατείτω, φησί, νόμιμον καὶ ἐπὶ τῶν πραετωρίῳ δικαίῳ διαδεχομένων τινὰ διὰ τὴν τῆς πλάσεως βοήϑειαν. 2. Ἢ ἄλλων τινῶν χειρόγραφα ἐπίκοινα κατεῖχεν ὁ εἷς κληρονόμος, καὶ ταῦτα βούλεται αὐτὸν ἧ ddr. ἀποχαταστῆσαι τοῖς ἰδίοις κληρονόμοις᾽ ἣ περὶ τοῦ χειρογράφου τοῦ ἐπὶ τούτῳ τῷ ἐπικοίνῳ χρέει λέγει ἡ διατ., ὅτι 20 δύνασϑε τὸν χληρονόμον τὸν συμφωνήσαντα μόνον καταβαλεῖν τὸ χρέος ἀναγκάσαι ῥύσασϑαι παρὰ τοῦ δανειστοῦ τὸ γραμματεῖον ὑμῶν τὸ ἐπίκοινον, καὶ ὑπὲρ τοῦ μὴ περαιωϑῆναι τὰ σύμφωνα τῆς διανεμήσεως ἐναγαγεῖν αὐτῷ πρὸς τὸ διαφέρον ὑμῶν. Δῆλον δέ, ὅτι τὴν πραεσκρίπτις βέρβις ἐπέτρεψεν αὐτοῖς χινεῖν ἡ διάταξις. Πάντα γὰρ τὰ ἐν διανεμήσει συμφωνούμενα, ἐὰν 35 μὴ εἰς ἐπερώτησιν ἐναχϑείη, διὰ τῆς πραεσχρίπτις βέρβις ἐκβιβάζεται, ὡς ἔγνωμεν ἐν τῷ φαμιλίαε νερκισκούνδαε τῶν δὲ ἰουδίκιις. 3. Ἐπεὶ κατεμέμφοντο οἱ συγκληρονόμοι τὸν ἕνα ἐξ αὐτῶν, ὅντινα συνέδοξε μόνον τὸ χρέος καταβαλεῖν, ὡς κατέχοντα. ἐπίκοινα. δικαιώματα καὶ ὡς μὴ πληροῦντα τὸ τῆς καταβολῆς σύμφωνον, ἀποχρίνεται καὶ πρὸς τοῦτο ἣ διατ. 380

4", Θαλελαίου. Τὸ σύμφωνον τοῦ διαδόχου τοῦ χρεώστου ἐκ τοῦ νόμου τοῦ δυοδεκαδέλτου τὸ χρέος τὸ κληρονομιαῖον κατὰ τὰ μέρη τὰ κτηϑέντα ἑκάστοις αὐτῷ τῷ νόμῳ διαιρεϑὲν εἰς ὁλόκληρον ἔνοχον ποιῆσαι αὐτὸν τῷ δανειστῇ οὐκ ἠδύνατο, ὅπερ καὶ ἐπὶ τῶν κατὰ πραιτώριον δίκαιον διαδεχομένων 5 ἤγουν alia manu

x.1.%. manu

βιβ. μβ΄. κτλ. ad marginem

alia manu addita sunt. | 11 verba inde a τὸ δὲ ῥητὸν addita sunt. | 13 κτηϑέντα: Ca κληϑέντα | 25 ὡς ἔγνωμεν

recentiore interscripta sunt.

| 31 δυοδεκαδέλτου: Ca δυωδεκαδέλτου

LIB. XI — TIT. 1 (CA)

335

τῇ τῆς πλάσεως βοηϑείᾳ τόπον ἕξει. Περὶ τῶν χειρογράφων τοιγαροῦν [{π-τῶν ἐπιχοίνων παραστατέων μετὰ τοῦ συγχληρονόμου ὑμῶν A περὶ τοῦ ἀτελῇ εἶναι τὰ ἐν τῇ διαλύσει συνδόξαντα ἐνάγειν, εἰς ὅσον ὑμῖν διαφέρει,

δύνασϑε. s

5*. Τὸ πᾶν τῆς διατάξεώς ἐστιν, ὅτι ὁ μὲν δανειστὴς οὐ βλάπτεται" οἱ δὲ συγκληρονόμοι ἐχέτωσαν κατὰ τοῦ συμφωνήσαντος {είς εἴτι διέφερεν αὐτοῖς καταβαλεῖν αὐτὸν τῷ δανειστῇ.

B XI, 1, 88 = CIL 3, 27. 1. Θαλελαίου. Τὸ κατὰ πόδας. Σημείωσαι, ὅτι, ὥςπερ πακτεύοντες πρότερον Hb I 10 καλῶς ἐπιφέρομεν εἰς ἀσφάλειαν τῶν πάκτων ἐπερώτησιν, οὕτω δυνάμεϑα 568 καὶ προτάττειν τῶν συμφώνων τὴν ἐπερώτησιν, καὶ μετὰ ταῦτα ὑποτάττειν αὐτῇ τὰ σύμφωνα. Μέμνησο οὖν, ὅτι, ὥςπερ κυροῖ τὰ προηγησάμενα σύμφωνα ἡ ἐπιφερομένη ἐπερώτησις, οὕτω δύναται καὶ τὰ μετ᾽ αὐτὴν ὑποτεταγμένα σύμφωνα περιλαμβάνειν καὶ ἀσφαλίζεσϑαι ἣ προηγησαμένη ἐπερώτησις. 15

2. Θεοδώρου. Καὶ μετὰ πάκτον ἐντίϑεται ἐπερώτησις᾽ ὁμοίως δὲ καὶ προηγεῖται τῶν συμφώνων ἀπαίτησιν ἔχουσα. ᾿Ανάγνωθι τὴν ς΄. Sur. τοῦ ἑξῆς τιτ. καὶ μέμνησαι τῆς κα΄. διατ. τοῦ παρόντος «t.

3. Ἔκ τοῦ ιε΄. ctt. τῆς γ΄. τῶν ᾿Ινστιτούτ.᾽" συνίσταται ἣ βέρβις ἐνοχὴ ἐξ ἐπερωτήσεως καὶ συμφώνου ἀποχρίσεως, ἡνίκα ἣ γενέσϑαι τι 7) δοϑῆναι 20 ἐπερωτῶμεν, οἷον, ὁμολογεῖς διδόναι μοι ρ΄. νομίσματα; Γενέσϑαι δέ, οἷον, ὁμολογεῖς κατασκευάζειν μοι οἰκίαν; Ἔκ δὲ τῆς βέρβις ἐνοχῆῇς δύο ἀγωγαὶ ἀναφύονται, κονδικτίκιος καὶ ἐξ στιπουλάτου. Καὶ εἶ μὲν κέρτον ἐστὶ τὸ ἐν τῇ ἐπερωτήσει κείμενον, ὁ κονδικτίκιος ἁρμόζει" εἶπον γάρ, ὁμολογεῖς διδόναι μοι τόνδε τὸν ἀγρὸν A τόδε τὸ βιβλίον; Εἰ δὲ ἴγκερτον f (εἶπον γάρ, ὁμολογεῖς 25 διδόναι μοι τὰ ἐν τῇ κιβωτῷ ἣ τὰ ἐν τῷ ὡρείῳ;), τότε τίκτεται ἡ ἐκ στιπουλάτου. Στιπουλατίων δὲ ἐντεῦϑεν ὠνόμασται" περὶ τὸ παλαιότερον στιπούλουμ ἐγένετο τὸ ἰσχυρὸν ἃ στίπε, ἀπὸ τοῦ στελέχους. Καὶ πάλαι μὲν τυπικὰ ἦσαν ἐν χρήσει τῇ βέρβις: μετὰ ταῦτα δὲ Λέοντος διάταξις ἀνεῖλε τὰ τῶν ἐπερωτήσεων τυπικὰ ῥήματα ἀπαιτοῦσα συναίνεσιν καὶ σύμφωνον ἐξ ἑκατέρου μέρους 30 προιέναι μηδεμιᾶς ῥημάτων ἐπιζητουμένης παραφυλακῆς. Περὶ ταύτης οὖν τῆς. ἀγωγῆς ἐνταῦϑα οἶμαι τὴν διάταξιν λέγειν. 3 διαλύσει: marginem

Ca

διαλύει

adscripta

sunt,

|

διαφέρει: sed iniuria.

ἐπερωτήσει: Ca τῷ ἐπερωτήσει

|

Ca

διαφέρειν

| 9 Θαλ.

| 22 κονδικτίκιος:

28 Λέοντος: Ca λέγοντος

Ca

|

Id κατὰ

καὶ δικτίκιος

πόδας ad | 23 τῇ

30 ταύτης: Ca ταῦτα

336

LIB. XI —.TIT. I (CA)

B XI, 1, 89 = C II, 3, 28. 1. οὕτως"

Ei γὰρ ἐπὶ αἰτίᾳ τινὶ τοῦτο τὸ πάκτον ἐγένετο (τυχὸν γὰρ συνεφώνησεν ἕως

ὅτε φροντίζεις

τῶν

ἐμῶν

1) ἕως

ὅτε συνδιάγεις

μοι, δίδωμί

σοι

ἐτήσια νομίσματα ν΄.) τότε οὐκέτι νοῦδον ἦν τὸ σύμφωνον, ἀλλὰ ποίησις ἦν 5 ἐπὶ δόσει, καὶ καλῶς ἐκεῖνος πληρῶν τὴν αἰτίαν καὶ φροντίζων τῶν αὐτοῦ πραγμάτων ἣ συνδιάγων αὐτῷ ἐκίνει ἀπὸ τοῦ φίκεοὐτ δὲς 1j τὴν πραεσκρίπτις βέρβις, ἢ τὴν δὲ δόλῳ, ὡς ἔχομεν κάτω μαϑεῖν ἐν τῷ χβ΄. τιτ. τούτου τοῦ β΄. Bıß. τοῦ K«8., ὅς ἐστι δὲ δόλο μάλο, ἐν τῇ ε΄. τοῦ τιτ. διατάξει. Νῦν δὲ ἐπειδὴ γυμνὸν ἦν τὸ σύμφωνον, εἰκότως οὐδεμίαν ἀγωγὴν δέδωκεν f; διάταξις. 10.

2. Σημείωσαι δέ, ὅτι καὶ ἐπί τινας ἐνιαυτοὺς καταβληϑέντα τὰ ἐτήσια ν΄. νομίσματα ϑεματίσασα ἣ διάταξις ὅμως ὑπὲρ τῶν ἐφεξῆς ἐνιαυτῶν οὐκ εἶπεν ἀπαιτεῖσϑαι μέν, ἀλλ᾽ ἕως ἔτι ϑέλει ὁ καταβαλών. "Axev γὰρ οὐκ ἀπαιτεῖται ταῦτα, εἰ μὴ ἄρα καὶ ἐπερωτηϑῇ, ἢ ἀνήρ ἐστι καὶ κατὰ χάριν ἐπερωτηϑῇ αὐτὰ τῇ ἰδίᾳ γυναικί. Τοῦτο γὰρ εἴρηται βιβ. ε΄. τοῦ Κωδ. τιτ. 15 τς΄. διατ. α΄. Κεῖται δὲ πολλαχοῦ, μάλιστα ἐν τῷ δ΄. βιβ. τοῦ Κωδ. τιτ. ξε΄, Hb 1 Star. κζ΄. καὶ βιβ. ε΄. τοῦ Κωδ. «vr. ιδ΄. διατ. α΄. καὶ ζ΄. καὶ η΄., ὅτι ἀπὸ ψιλοῦ πάκτου ἀγωγὴ οὐ τίκτεται. 3. Ζήτει βιβ. μγ΄. τιτ. ε΄. κεφ. ε΄." ai προῖκες ἀπὸ πάσης ὁμολογίας ἀπαίτησιν ἔχουσιν, ὡς βιβ. x9'. τιτ. α΄. κεφ. πϑ'΄. ϑεμ. β΄. καὶ ρκα΄. ϑεμ. β΄. 20 καὶ πη΄. καὶ μα΄. Καὶ ὁ ἐπαγγειλάμενος πόλει ποιεῖν ἔργον ἣ διδόναι χρήματα χωρὶς αἰτίας οὐ κατέχεται, εἰ μὴ τοῦ ἔργου ἤρξατο. ΓΑρχεσϑαι δὲ doxei ϑεμέλιον τιϑεὶς 7) καϑαίρων τὸν τόπον, ἢ ἐὰν ἀφορισϑῇ αὐτῷ τόπος, ἢ ἐὰν ὕλας ἀπόϑηται ἣ τὰς δαπάνας, ὡς βιβ. νδ΄. τιτ. ις΄. κεφ. α΄. deu. β΄. “Ὁμοίως x«i ἐὰν χρήματα μὲν ἐπαγγείληται, dj δὲ πόλις ϑαρροῦσα τοῦ ἔργου ἄρξηται,. 25 ὡς ϑεμ. γ΄. αὐτοῦ καὶ κεφ. γ΄." καὶ ἐὰν διασεισμὸν ἣ ἐμπρησμὸν ἢ ἑτέραν πτῶσιν ἐπαγγείληται, ἐνέχεται, ὡς κεφ. δ΄. αὐτοῦ καὶ ζ΄., καὶ ὁ διὰ τιμὴν ἐπαγγειλάμενος.

B XI, 1, 90 = CII

3, 29.

1. Τὸ κατὰ πόδας τῆς διατάξεως οὕτως ἔχει" εἴ τις ἐν τῷ συγγραφέντι 80 συμβολαίῳ ὁμολογήσει μὴ χρήσασϑαι ἑαυτὸν φόρου παραγραφῇ διὰ ζώνην στρατείας ἰδίας ἢ ἀξιώματος, 7| καὶ προνόμιον ἱερωσύνης, εἰ καὶ πρότερον ἀμφιβάλλεται, εἴτε χρὴ τὴν τοιαύτην κρατεῖν γραφήν, καὶ ἐκεῖνον, ὅστις τοῦτο συνεφώνησε, μὴ ὀφείλειν κατὰ τοῦ ἰδίου συμφώνου ἐλϑεῖν, ἢ ἐξουσίαν αὐτῷ παρασχεϑῆναι ἀναχωρεῖν μὲν τῆς ἰδίας γραφῆς, τῷ ἰδίῳ δὲ δικαίῳ κεχρῆσϑαι, 6 gíxcoór δὲς: i.e. feci ut des 21

εἰ μὴ: Ca εἰ μὲν

|

| 16 καὶ ζ΄. καὶ η΄.: Ca καὶ η΄. καὶ ζ΄. καὶ η΄.

25 ἐμπρησμὸν:

Ca ἐμπροσμὸν

|

LIB. XI — TIT. I (CA)

337

ϑεσπίσομεν μηδενὶ ἐξεῖναι κατὰ τῶν ἰδίων συμφώνων ἐλϑεῖν. Εἰ γὰρ καὶ τῷ ἐδίκτῳ τοῦ πραίτωρος τὰ σύμφωνα τὰ συναρέσαντα, ἅτινα. μήτε παρὰ. τοὺς νόμους, μῆτε κατὰ δόλον γεγόνασι, παντὶ τρόπῳ φυλακτέα ἐστί, διὰ τί καὶ ἐνταῦϑα τῇ αἰτίᾳ.τὰ σύμφωνα μὴ ἰσχύουσι, ὁπότε ἄλλος κανών ἐστι τοῦ ὅ ἀρχαίου πάντας ἐξουσίαν ἔχειν τούτοις, ἅπερ ὑπὲρ αὐτῶν εἰςενεχϑέντα ἐστίν, ἀπαγορεύειν; Πάντες τοίνυν οἱ δικασταὶ οἱ ἡμέτεροι τοῦτο ἐν ταῖς δίκαις φυλαττέτωσαν, καὶ f| τοιαύτη παρατήρησις καὶ εἰς τοὺς χαμαιδικαστὰς καὶ τοὺς κομπρομισσαρίους καὶ τοὺς διαιτητὰς τοὺς ἐπιλεγέντας ἐρχέσϑω γινώσκοντας, ὅτι, ἐὰν ῥᾳθυμήσωσι, καὶ LITEM SUA ποιεῖν νοοῦνται. 10

2. Σημείωσαι δέ, ὅτι χαμαιδικασταί εἰσιν ἣ οἱ παρὰ ἄρχοντος δοϑέντες κομπρομισσάριοι, ἣ οἱ μετὰ προστίμου ἐπιλεγέντες αἱρετοί, Y, οἱ χωρὶς προστίμου. 3.

Σημείωσαι δέ, πότε καὶ αἱρετὸς δικαστὴς λίτεμ cola ποιεῖ.

4. Θεοδώρου. 168 ἣ καὶ φόρῳ μὴ βιβ. α΄. τιτ. γ΄. οὖν, ὅτι ἔξεστιν

Δύναταί τις ἐν συμβολαίῳ συμφωνεῖν, καὶ φόρου παραγραφῇ χρήσασϑαι καὶ προνομίῳ. Τοῦτο καὶ ἐπὶ κληρικῶν ἔγνως διατ. η΄. ᾿Ανάγνωθϑι Bip. 8°. τιτ. κα΄. dar. γ΄. Σημείωσαι ἑκάστῳ καταφρονεῖν τῶν ἰδίων δικαίων.

5. Κομπρομισσάριος 7| αἱρετὸς ἣ διαιτητὴς μὴ φυλάττοντες τὸ γενόμενον πάκτον, ὥςτε μὴ χρήσασϑαι φόρου παραγραφῇ 7j προνομίῳ, Alten σοῦαν 30 ποιοῦσιν.

B XI, 1,91

= CI, 3, 30.

1. Τὸ κατὰ πόδας τῆς διατάξεως οὕτως ἔχει. Περὶ ζητήσεως τοιαύτης παρὰ τῶν ἐν Καισαρείᾳ συνηγόρων ἐρωτηϑέντες «ἐσμέν», εἰ μὲν δυσὶν ἣ καὶ πλείοσι προςώποις ἐλπὶς ἣν ἀλλοτρίας κληρονομίας ἀπὸ συγγενείας τυχὸν 25 μελλούσης εἰς αὐτοὺς κατακυλισϑῆναι, x«l σύμφωνα μεταξὺ αὐτῶν πλείονά ἐστι περὶ τῆς ἐλευσομένης κληρονομίας, ἐν ote. ἰδυκῶς ἐσαφηνίζετο, εἰ ὁ δεῖνα τελευτήσει καὶ $ κληρονομία εἰς αὐτοὺς ἔλϑοι, ῥητὰ μέτρα ἐν τῇ αὐτῇ κληρονομίᾳ φυλάττεσϑαι. Τυχὸν ἐὰν εἴς τινας ἐξ αὐτῶν τὸ κέρδος τῆς κληρονομίας περιέλϑῃ, ῥητὰ σύμφωνα συμβαίνει. Καὶ ἀμφεβάλλετο, εἰ τὰ τοιαῦτα σύμφωνα Hb I 30 φυλάττεσϑαι χρή. ποίει δὲ αὐτοῖς τὴν -ζήτησιν, ἐπειδὴ περιόντος ἐκείνου, 965 οὗτινος περὶ τῆς κληρονομίας ἠλπίζετο, τὸ τοιοῦτον σύμφωνον προέβη, καὶ 1 ϑεσπίσομεν:

leg. ϑεσπίζομεν᾽

an latine

sanciemus

legendum?

| &A8eiv:

Codex

addit „et contrahentes decipere". | 4 ἐνταῦϑα τῇ αἰτίᾳ: leg. dv ταύτῃ τῇ αἰτίᾳ (lat.: in hac causa)? | τοῦ ἀρχαίου: suppl. δικαίου (lat.: veteris iuris)? | 15 Ca habet in margine: σημείωσαι περὶ κληρικῶν | 28 φυλάττεσϑαι: βαίνει: latine: observari vel si forte... . evenire. SCHELTEMA,

Basilica, I.

Tuyóv.... 2

συμ-

338.

LIB. XI — TIT. I (CA)

ἐπειδὴ μή ἐστιν οὕτω γενόμενον, ὡς παντὶ τρόπῳ τῆς κληρονομίας εἰς αὐτοὺς ἐλευσομένης, ἀλλ᾽ ἢ ὑπὸ δύο αἱρέσεις, ἐὰν ὁ δεῖνα τελευτήσῃ καὶ ἐὰν εἰς τὴν κληρονομίαν κληϑῶσιν οὗτοι οἱ πακτεύσαντες᾽ ἀλλ᾽ ἡμῖν πάντα τὰ τοιαῦτα σύμφωνα μεμισημένα δοκοῦσιν καὶ πεπληρωμένα στυγνοῦ καὶ ἐπικινδύνου 5 ἀποτελέσματος. Διὰ τί γάρ τινος ζῶντος καὶ ἀγνοοῦντος περὶ τῶν πραγμάτων αὐτοῦ τινες συμφωνοῦντες προςέρχονται; Κατὰ τοὺς παλαιοὺς τοίνυν κανόνας ϑεσπίζομεν παντὶ τρόπῳ᾽ τὰ τοιαῦτα σύμφωνα, ἅτινα παρὰ τὰ καλὰ ἔϑη ἀρχϑέντα ἐστιν ἐκβάλλεσϑαι, καὶ μηδὲ ὃν ἐκ τούτων τῶν συμφώνων φυλάττεσϑαι, εἰ μὴ αὐτὸς τυχόν, οὗτινος περὶ τῆς κληρονομίας συμφωνηϑέν ἐστιν, 10 τὴν βούλησιν τὴν ἰδίαν αὐτοῖς παράσχῃ καὶ ἐν ταύτῃ μέχρι τοῦ τελευταίου τῆς ζωῆς διαστήματος διαμείνῃ. Τότε γὰρ ἀναιρεϑείσης τῆς τραχυτάτης ἐλπίδος

ἔξεστιν αὐτοῖς ἐκείνου γινώσκοντος

καὶ κελεύοντος τὰ τοιαῦτα

σύμ-

φωνὰα φυλάττειν. Ὅπερ καὶ τοῖς ἀρχαίοις νόμοισ καὶ ταῖς διατάξεσι οὐκ ἔστιν ἄγνωστον, εἰ καὶ ἐξ ἡμῶν φανερώτερόν ἐστιν εἰςενεχϑέν. Κελεύομεν γάρ 15 μήτε δωρεὰς τοιούτων πραγμάτων, μήτε ὑποθήκας παντελῶς εἶναι δεκτέας, μῆτε ἄλλο τί ποτε συνάλλαγμα, ὁπότε ἐν τοῖς ἀλλοτρίοις πράγμασι παρὰ τὴν τοῦ δεσπότου βούλησίν τί ποτε γίνεσϑαι 7; συμφωνεῖσϑαι τὸ δόγμα τῶν ἡμετέρων καιρῶν οὐκ ἀνέχεται. 2. Εἰ μὴ ἦν τὸ σύμφωνον αἱρετικόν, ἄμαχον Tv, ὅτι οὐκ ἔρρωται. Τὴν 30 ζήτησιν δὲ ποιεῖ, ὅτι τὸ σύμφωνον τοῦτο αἱρετικόν ἐστιν. j 3. Ἐπειδὴ εἰκὸς τοὺς ἐλπίζοντας εἰς τήν τινος κληρονομίαν ἐπιβουλεῦσαι, διὰ τοῦτο ἐπικίνδυνον ἐκάλεσε τὸ ἀποτέλεσμα τοῦ τοιούτου συμφώνου. 4. Σημείωσαι, ὅτι ἕως τελευτῆς τὴν αὐτὴν βούλησιν ϑέλει εἶναι, μᾶλλον δὲ κέλευσιν. ᾿Επάγει γάρ" ἐκείνου γινώσκοντος xal κελεύοντος. 25

80

5. Θεοδώρου. Οὐ συμφωνεῖ τις περὶ τῆς τοῦ ζῶντος κληρονομίας. Μέμνησαι τῆς παρούσης ιε΄. διατ. τοῦ παρόντος γ΄. τιτ. τοῦ β΄. βιβ. τοῦ Κωδ. καὶ ἀνάγνωθι βιβ. η΄. τοῦ Κωδ. τιτ. λη΄. Stc. δ΄., ἔνϑα φησίν, ὅτι οὐδεὶς πακτεύει περὶ ἐλπιζομένης κληρονομίας. Καὶ σημείωσαι, ὅτι ἄκοντός τινος τὰ αὐτοῦ οὐ δωρούμεϑα, οὐδὲ x«9' οἱονδήτινα τρόπον ἐκποιούμεϑα. 6*

Σημείωσαι περὶ συμφώνου

l μή ἐστιν οὕτω

γενόμενον:

latine:

ὑπεναντίου τῷ ἀγαϑῷ non

sunt ita confecta

τρόπῳ. | 9 συμφωνηϑέν

ἐστιν:

Ca prius συνεφωνήϑη | 10 ἐν τα τῃ: Ca prius ἐνταῦϑα | 12 ἔξεστιν: latine: licebit | 14 δά. εἰσενεχϑέν adscriptum est: vp. κελευσϑέν..

LIB. XI — TIT. I (P)

SCHOLIA

AD

BASILICORVM

E COD.

MS. PAR.

339

LIB. XI TIT. I

1352 (P).

Ad rubricam. 1. Οὗτος ὁ τίτλος. τρίτος ἐστὶ τοῦ β΄. Bıß. τοῦ Κώδικος. 5 Διγ. cvv. ιδ΄. κεφ. α΄.. 2.

Bip. β΄. τῶν

'O τοιοῦτος τίτλος κεῖται εἰς τὰ παλαιὰ εἰς τὸν ιδ΄. τιτ. τοῦ α΄. (2) Bıß.-

τῶν πρώτων. Β

ΧΙ,

]. 10

Ι,

]

2

DI,

14,

1.

Βιβ. ν΄. τιτ. ιβ΄. διγ. ς΄. (3), ἐν ᾧ κεῖται

BXLI,

2-—DIIi,

f οὐρα.

14, 2.

1. 'Qs ἐπὶ τοῦ ὄντος μὲν ἐν ᾿Ιταλίᾳ καὶ τὸν ὄντα οἶκον αὐτοῦ ἐν Ῥώμῃ πιπράσκοντος ἐκ συμφώνου τοῦ ὠνουμένου. |

BXL,1,3=DI, 1.

14, 3.

HbI

᾿Αναδιδοὺς τὸ γραμματεῖον δοκῶ κατὰ πρόληψιν συγχωρεῖν τὸ χρέος. 354

15 Ἔνϑα δὲ παρέχω τὸ ἐνέχυρον, οὐ δοκῶ ἀποτάξασϑαι τὸ χρέος, ἀλλὰ μόνον τὸ ἐνέχυρον, εἰ μὴ τὸ ἐναντίον δειχϑῇ.

2. Εἰ δὲ τὸ ἐνέχυρον ἀναδῶ — ἀποδέδωκα (vide infra leg. 3 schol. 2). Hb I 655

BXL1,3=DI,

14, 3.

1. Τουτέστι σιωπηρῶς, ὥσπερ xai τὸ γραμματεῖον" ἡ γὰρ τοῦ ἐνεχύρου 20 ἀνάδοσι: τῆς αὐτοῦ μόνον ἐνοχῆς, οὐχὶ καὶ τοῦ χρέους ἀφίησι. Φησὶ γὰρ ὁ κανών" ὁ πρᾶγμα ἀναδοὺς τῆς ὑπὲρ αὐτοῦ ἐνοχῆς ἀπολύει τὸν λαμβάνοντα. 2. Ἐὰν γὰρ τῷ ἐμῷ χρεώστῃ ἀναδῶ τὸ γραμματεῖον αὐτοῦ, δοκῶ σιωπηρῶς ἐπαγγέλλεσϑαι, ὅτι οὐκ ἀπαιτῶ τὸ χρέος. Εἰ δὲ τὸ ἐνέχυρον ἀναδῶ τῷ χρεώστῃ μου, οὐ δοκῶ ἀποτάττεσϑαι τῇ περὶ τοῦ χρέου: ἐναγωγῇ, ἀλλὰ 36 χαλῶς ἀπαιτῶ, εἰ μὴ τὸ ἐναντίον ἐκεῖνος ὁ χρεώστης ἀποδείξει, ὅτι ὡς ἀποταξάμενος τῷ χρέει τὸ ἐνέχυρον ἀποδέδωκα. 9 obox; leg. ἔρος»

|

11 ὄντα: P ὄντος

|

12 ὠνουμένου:

P ὠνομένου

340

LIB. XI — TIT. I (P)

B XI, 1, 4— D II, 14, 4. 1. Ὃ Φιλόξενος παρέϑετο ἐν ταῖς νεαραῖς ἐξήγησιν Θεοφίλου λέγουσαν᾽ ἰνβέκτα μέν ἐστι τὰ βασταζόμενα, οἷον ἐσϑής, χρυσός, ἄργυρος, βιβλία καὶ εἴ τι τοιοῦτον᾽ ἰνλάτα τὰ ἔμψυχα, οἷον βοῦς, ἵππος, οἰκέτης καὶ τὰ τοιαῦτα. ὅ

2. Ἔνθα δάνειον προβῇ καὶ ἐπερωτηϑῇ τόχος, δύο σύμφωνα λέγομεν [εἷναι] γενέσθαι. Καὶ τὸ μέν ἐστιν (ἤτοι τὸ δάνειον) σύμφωνον φυσικόν" πᾶς γὰρ ὁ λαβὼν φυσικῶς εὐθϑύνεται δοῦναι. 'O δὲ τόκος, εἰ μὴ ἐπερώτησις προβῇ, οὐ δίδοται" καὶ λέγεται τὸ περὶ τόκου σύμφωνον ἀπὸ ἐπερωτήσεως. "E&v οὖν ἐρωτήσῃς τόκον λαμβάνειν xal συμφωνῇς μὴ ἀπαιτεῖν τὸ κεφάλαιον,

10 ἕως οὗ ὁ τόκος δίδοται;. οὐ. δύνασαι ἀπαιτεῖν. τὸ κεφάλαιον" ἑνοῦται γὰρ τὸ φυσικὸν σύμφωνον τῇ ᾿ἐπερωτήσει καί ἐστιν τὸ κεφάλαιον τῶν τόκων καταβαλλομένων.

ἰσχυρόν,

μὴ ἐῶν ἀπαιτηϑῆναι

3. Ὅταν ἐπερωτᾶται τὶς προῖκα ὑπέρ τινος διδόναι, εἰ καὶ πούρως ἐπερωτᾶται, οὐ δύναται πρὸ τῶν γάμων ἀπαιτεῖσϑαι, ἐπειδὴ σιωπηρῶς αὐτῷ τῷ 16 ὀνόματι τῆς προικὸς συμφωνεῖσϑαι δοκεῖ τὸ μή ἀπαιτεῖν πρὸ τῶν γάμων τὴν προῖκα" ἐὰν δὲ τελείως ὁ γάμος ἀπαγορευϑῇ, Tvrroo loüpe ἤτοι αὐτῷ τῷ δικαίῳ, ἡ ἐνοχὴ διαλύεται.

B XI, 1, 5D II, 14, 5. 1. Πᾶσα κονβεστζίων, 6 ἐστι auvalvears, ἢ διὰ δημοσίαν αἰτίαν γίνεται, 20 ἣ διὰ ἰδιωτωκῆν. Τὰ δὲ ἰδιωτικὰ σύμφωνα N λεγίτιμά ἐστιν 7) νόμιμα, ἣ φυσικά. Καὶ δημοσία μὲν κονβεντίων γίνεται, ὅτε πολέμου κρατοῦντος συμφωνοῦσι περὶ εἰρήνης οἱ ἑκατέρων στρατευομένων ἡγεμόνες" λεγίτιμα δὲ dj ὑπὸ νόμου τινὸς βεβαιουμένη. Καὶ διὰ τοῦ λεγιτίμου συμφώνου καὶ τίκτεται ἀγωγὴ καὶ ἀναιρεῖται, τουτέστιν, ὅτε τὸ σύμφωνον ἀπὸ νόμου τινὸς ἣ δόγματος

25 βεβαιοῦται, καὶ ἔνϑα δανείζων καρποὺς συμφωνεῖ τόκους λαβεῖν. ᾿Απὸ γὰρ μόνου συμφώνου τίκτεταί μοι ἐξ «λέγε» κονδικτίκιον. Ζήτει.....

BXL,1,7=DI

14,783.

HbI

1. ᾿Αντὶ τοῦ’ ὅταν δὲ μετέρχεται elc ἰδικὸν συνάλλαγμα. τότε «ob» τίκτεται 99 ἐνοχῆ, ὅτε αἰτία τις γένηται ἣ τὸ συνάλλαγμα δυναμένη ἀνατρέψαι. 80

2.

Ζήτει παραγραφὴν

τοῦ νβ΄. κεφ.

3.

Ζήτει παραγραφὴν

τοῦ u9'. κεφ.

2 λέγουσαν: P λέγουσα | 4 ἵππος: P (xoc; | 10 δύνασαι: P δύναται | 19 κονβεστζίων: i.e. conventio | 23 τοῦ: P τοῦ τοῖς | 26 post ζήτει signum, quo leg. 7 schol.

5 significatur.

LIB. XI — TIT. I (P)

4.

341

Ziärer τοῦ βιβ. μγ΄. τὶτ. ε΄. κεφ. ε΄.

5. Διὰ τὸν κανόνα τὸν λέγοντα, ὅτι ἔνϑα αἰσχρότης ἐστὶ μόνου τοῦ λαμβάνοντος, ἀργεῖ 3| ἀπαίτησις" ἔνϑα δὲ αἰσχρότης τοῦ διδόντος καὶ λαμβάνοντος, ἀργεῖ ἡ ἀνάληψις. ὅ

6.

Ὅτε τις ἐπαγγέλλεται προικίζειν τινά᾽ τὰ γὰρ δύο ταῦτα σύμφωνα Hh I καὶ ἐκ διατάξεων βεβαιούμενα τίκτει καὶ ἀγωγάς. Τῶν δὲ φυσικῶν συμφώνων τὰ μὲν τίκτουσιν ἀγωγάς, τὰ δὲ γεννῶσι παραγραφάς. Οὐ μένει δ᾽ ἐπὶ τοῦ οἰκείου ὀνόματος οὐδὲ μόνην τὴν τῆς παραγραφῆς προσηγορίαν ἔχει, ἀλλὰ μεταβαίνει πρὸς ἰδικὸν ὄνομα συναλλάγματος, ὡς πρᾶσις, ἀγορασία καὶ 10 τὰ λοιπά. Εἰ δὲ καὶ εἰς ἕτερον ἰδυκὸν συνάλλαγμα μὴ μεταβαίνει τὸ σύμφωνον, ἔχει δὲ ὅμως εὔλογον ὑποκειμένην αἰτίαν, σοφῶς ὁ ᾿Αρίστων ἀπεκρίνατο τῷ Κέλσῳ τίκτεσϑαι καὶ ἐκ τούτου τοῦ συμφώνου ἐνοχήν᾽ οἷον δέδωκά σοι πρᾶγμα, ἵνα «ἀντὶ» αὐτοῦ ἄλλο μοι δῷς, ἣ δέδωκά σοι πρᾶγμα, ἵνα τι σεμνὸν ποιήσῃς, ἵνα τυχὸν ἐλευϑερώσῃς δοῦλόν σου, 7| ποιήσῃς ἐμαγκίπατον τὸν

15 υἱόν σου. Τοῦτο συνάλλαγμά ἐστι καὶ ἐκ τούτου τίκτεται προςωπικὴ ἐνοχή. Εἰ γὰρ ϑέλω σε πληρῶσαι τὸ συμφωνηϑέν, ἔχω κατὰ σοῦ τὴν πραεσκρίπτις βέρβις, 7j «el» σου μὴ ποιήσαντος τὸ συμφωνηϑὲν ϑέλω ἀναλαβεῖν, ὅπερ cot δέδωκα, κινῶ κατὰ σοῦ τὴν περὶ πράγματος ἀγωγὴν ἤτοι σοπαϊοτίκιον xaüca δάτα χαῦσα νὸν σεκοῦτα. Εἰ δέ τινι ἐπηγγειλάμην διδόναι, ἵνα μὴ 20 ἄτοπόν τι ποιήσῃ, ἣ ἵνα μὴ μοιχεύσῃ, ἐκ ταύτης τῆς ἐπαγγελίας οὐδεμία γίνεται ἐνοχή, οὐδὲ εἰ πληρώσει τὴν αἰτίαν, ἐφ᾽ f ἐπηγγειλάμην αὐτῷ. Εἰ δὲ μηδεμιᾶς ὑποκειμένης αἰτίας ἐπηγγειλάμην τινὶ διδόναι, τὸ τοιοῦτον σύμφωνον γυμνόν ἐστιν: ἀπὸ γυμνῶν συμφώνων οὐδέποτε τίκτεται ἐνοχή.. 7. Τὸ ψιλὸν σύμφωνον κατὰ δ΄. τρόπους λέγεται᾽ ἢ τὸ 25 ἣ ὅταν τις εἴπῃ δοῦναι A ποιῆσαί τι μὴ προηγησαμένης 3| ὅταν μετὰ χρόνον γένηται. Σκληροτέραν ἔχει αἵρεσιν δόξαντα᾽ οἷον ὅταν πωλήσω ἢ ἄλλως πως συναλλάξω μὴ ἐγγυητήν, ὕστερον συμφωνήσας καὶ ἐγγυητὴν δοῦναι. μὲν τίκτει τῷ ἐναγομένῳ, ἀγωγὴν δὲ τῷ ἐνάγοντι οὐ 80 ψιλὸν τὸ μὴ ἔχον ἐπερώτησιν. 8.

19

᾿Ανάγνωθι

ἄνευ αἰτίας γεγονός, HbI δόσεως 7) ποιήσεως, παρὰ τὰ ἐξ ἀρχῆς συμφωνήσας δοῦναι ὅπερ παραγραφὴν παρέχει. ἜἜστι καὶ

βιβ. β΄. τῶν Bac. τιτ. γ΄. κεφ. χζ΄.

5 Cf. leg. 5 schol. I fin. | 10 μεταβαίνει: P μεταβένει | 16 σε: P σοι μὴ (ἄτοπον): P μοι͵ | 20 ποιήσῃ: Pa ποιήσει | 31 scholia 8 et 9 coniun-

genda

sunt

342

LIB. XI — TIT. II (P)

9. Ἔν ᾧ anaıv' ἀπὸ ἰδιωτικοῦ ται, εἰ καὶ τὰ μάλιστα κατ᾽ ἀρχὰς οὐκχ]}] ἐναλλάσσονται. Εἰς δὲ ud’. σύμφωνον ox ἀναιρεῖ τὸ κοινὸν

συμφώνου τὸ κοινὸν νόμιμον οὐκ ἐναλλάσσεal ἀγωγαὶ ἀπὸ συμφώνου [[τὸ κοινὸν νόμιμον κεφ. τοῦ αὐτοῦ ctt. γ΄. φησί" τὸ ἰδιωτικὸν νόμιμον.

5

10. Εἰ καὶ τὰ μάλιστα τὰ γυμνὰ σύμφωνα πρὸς τοχετὸν ἐνοχῆῇς οὐ συμβάλλεται, ὅμος ἔσϑ᾽ ὅτε τυποῖ τὴν μέλλουσαν τίκτεσϑαι ἀγωγὴν καὶ ὥςπερ μορφὴν ἑτέραν αὐτῇ παρέχει, ὡς ἐπὶ τῶν καλῇ πίστει συναλλαγμάτων. Εἰώϑαμεν γὰρ λέγειν ταῖς καλῇ πίστει ἀγωγαῖς ἤτοι τοῖς συναλλάγμασιν ἐνεῖναι καὶ ὥςπερ ἐμπεφυκέναι τὰ σύμφωνα. ᾿Αλλὰ τοῦτο οὕτω χρὴ νοεῖν, ἵνα, ὅτε μὲν 10 ἐκ τοῦ παραχρῆμα ἐπακολουϑῇ τῷ συναλλάγματι τὰ σύμφωνα, τότε καὶ 6 ἐνάγων ἐν τούτοις ὠφελεῖται μεταποιηϑείσης αὐτῷ τῆς ἀγωγῆς. Εἰ μέντοι μετὰ χρόνον τοῦ συναλλάγματός τι συμφωνηθῇ ὑπὲρ τοῦ ἐνάγοντος, οὐ δύναται αὐτὸν ὠφελεῖν τὸ τοιοῦτον σύμφωνον ἐνάγοντα, ἐπευδὴ εὑρίσκεται ἀπὸ ψιλοῦ συμφώνου τικτομένη ἀγωγή᾽ ἐκεῖνα γὰρ ἁπλᾶ τὰ σύμφωνα ἔνεστι 16 τοῖς συναλλάγμασιν, ὅσα πρὶν γεννηϑῆναι τὰς ἀγωγὰς συμπεφώνηται καὶ ὥςπερ νόμον τινὰ καινὸν ταῖς ἀγωγαῖς παρέχουσιν, ὡς ἐν ἀρχῇ τοῦ συναλλάγμᾶτος γενόμενα. 11. ᾿Επώλησέ τίς τινι ἀγρὸν ἑκατὸν νομίσματων, ἀλλὰ μηδενὸς ἔτι γενο- Hb I μένου ἐτελεύτησεν οὗτος ἐπὶ δυσὶ κληρονόμοις. Καὶ ὁ εἷς τῶν κληρονόμων 569 20 ἐλϑὼν πρὸς ἐμὲ συνεφώνησεν εἰς τὸ μέρος αὐτοῦ λελύσϑαι τὸ συνάλλαγμα. Τὸ σύμφωνον πρὸς τοῦτοςν» μόνον ἔρρωται .... καὶ τὴν πρᾶσιν εἰς τὸ μέρος αὐτοῦ διαλελύσϑαι. 12. Εἰ γὰρ καὶ τὸ σύμφωνον μεταξὺ ἡμῶν γέγονε καὶ τὸ ὠνειακὸν ὑπηγο- Hb I ρεύϑη, ὅμως ἐὰν μὴ τὸ πρᾶγμα τὸ πραϑὲν παρεδόϑη, μήτε τὸ τίμημα ἐδόϑη, 988 35 ἔξεστιν ἡμῖν ἀναχωρεῖν τοῦ συναλλάγματος καὶ οὕτως ἀνατρέπειν αὐτό, ὡς εἰ μὴ τὴν ἀρχὴν ἐγένετο. 13. Οἷον μετὰ τὴν πρᾶσιν τοῦ ὅλου οἴκου γενέσϑαι δυνάμεϑα ἀναχωρεῖν τοῦ ὅλου, καὶ εἰς μέρος τοῦ οἴκου ποιεῖν τὴν πρᾶσιν. 14. Καὶ τελείαν μὲν ἔχοντα. συγχωρῶ προσωπικὼς, ὅταν δύο ἣ τρεῖς Hb I 80 εἰσι χρεῶσται καὶ εἴπω, οὐ μή σε ἀπαιτήσω τὸ χρέος. Τοῦτο τὸ σύμφωνον 570 xal εἰς κληρονόμους μεταβαίνει. 9 μὲν: P μὴ

| 21

post ἔρρωται

Fortasse supplendum:

24 παρεδόθη: 31

κληρονόμους:

P ductus

aliquot exhibet, qui legi vix possunt.

ὥστε (?) | 23 ὠνειακὸν ὑπηγορεύϑη: P ὠνεκὸν ὑπαγορεύϑη

P πεπαρεδώϑη P κληρόμους

| ἐδόϑη:

P ἐδώϑη

| 29 συγχωρῶ:

P ovyxópo

|

|

LIB. XI — TIT. I (P)

.343

15. Olov πίστει καλῇ γέγονε σύμφωνον δωρήσασϑαί με τῷ Πέτρῳ τὸν Hb I ἀγρόν μου. Εἶτα SóAov περὶ τὴν δόσιν πεποίηκεν ἀναλαβόμενος καὶ ἕτερον 971 κατὰ δόλον αὐτοῦ. ᾿Εντεῦϑεν ἀνατρέπω τὸ σύμφωνον τῆς δωρεᾶς διὰ τὸ δόλον γενέσϑαι. 5

16. Ἔϑος ἐστὶ τοῖς συμβολαιογράφοις ἐντιϑέναι τῷ τέλει τῶν συμβολαίων ἐπερώτησιν ἔχουσαν, ὅτι ὁ δεῖνα ἐπηρώτησε καὶ ὁ δεῖνα ὡμολόγησε. Διὰ ταῦτα τοίνυν τὰ ῥήματα οὐ μόνον πάκτου παραγραφὴ ἐκ τοῦ συμβολαίου Hb I τούτου τίκτεται, ἀλλὰ ἐκστιπουλάτο, τουτέστιν ἀγωγὴ χρηματιυκὴ ἀπὸ συμ- 572 φώνου A προικὸς xal 1j περὶ μελλούσης ζημίας ἀγωγή, εἰ μὴ ἄρα τὸ ἐναντίον 10 ἀποδειχϑῇ, ὅτι οὐκ ἠϑέλησαν οἱ ἐναλλάσσοντες τεχϑῆναι αὐτοῖς ἀγωγήν, ἀλλὰ μόνου συμφώνου παραγραφήν. 17. Σημείωσαι, ὅτι περὶ μελλούσης μὲν ἀγωγῆς περὶ δὲ μελλούσης ζημίας καὶ μάλιστα.

οὐ κινεῖται δικαστήριον, Hb I 573

18. Πρὸ τοῦ ἐγκλήματός τι γένεσϑαι παρά τινος ἀνισχύρως συμφωνῶ HbI 1ὅ πρὸς τὸν ὑπονοούμενόν τι ποιῆσαι, ὡς" εἰ τόδε ποιήσῃς ἁμάρτημα ἐν τοῖς 572 ἐμοῖς, ob κινῶ κατὰ σοῦ δικαστήριον: μετὰ δὲ τὸ γενέσϑαι ἔρρωται τὸ σύμφωνον, ὃ ποιεῖται. 19. Καὶ τῷ ἐμπρησμὸν ποιήσαντι κατὰ τῶν ἐμῶν οἰκημάτων αὐτοῦ ἁρμόζουσάν μοι ἀγωγὴν καλῶς κατὰ πάκτον συγχωρῶ. 20

20. Παρὰ τὰ κοινὰ συνεζευγμέναι" ἐπὶ τῶν

τὴν

κατ᾽

νόμιμα συμφωνοῦσι ἀφήλικες, γυναῖκες ἄνδρασι Hb I τοιούτων γάρ οὐδὲν ὅρκος δοϑεὶς τὸ πάγιον ἔχει, 578

ὥσπερ οὔτε ὁ παρὰ τοὺς νόμους διατιϑέμενος καὶ ὁρκίζων εἰς γάμου χοινωνίαν

ἀγαγέσϑαι τὴν ἀπελευϑέραν «ἢ» ἕτερόν τι παρὰ τοὺς ἀγαϑοὺς τρόπους. 21. Διὰ τὸ ἀνελεῖν ἀμφισβήτησιν 25 ἀναιρεῖ τὸ κοινὸν νόμιμον.

ἐντιϑέμενα

τοῖς

συναλλάγμασιν

οὐκ Hb I vn

22. “Ὅτε τις ἄπορος γράψει δοῦλον αὐτοῦ χληρονόμον, ἐὰν οὖν ὁ τοιοῦτος συμφωνήσῃ πρὸς τοὺς δανειστάς ἧττον αὐτοῖς καταβαλεῖν τῶν χρεωστουμένων καὶ ἐπιχειρήσῃ ὅλον τὸ χρέος ἀπαιτεῖν, ἔχει τὴν τοῦ συμφώνου παραγραφήν. Καὶ $ μὲν τοῦ πάκτου παραγραφὴ τῆς ἀκριβείας φροντίζει, ἣ δὲ τοῦ δόλου Hb I 80 τὸ δίκαιον φυλάττει. 675 ‚3 αὐτοῦ: Fabr. coni. αὐτῷ διδοὺς | 6 ἐπηρώτησε: P ἐπερώτησε ὡμολόγησε: P ὁμολόγησε | 8 τίκτεται: P τίκτεσϑαι | 18 ἐμπρησμὸν: P ἐμπρισμὸν | 24 ἀμφισβήτησιν: P ἀσφιβήτησιν | 27 συμφωνήσῃ: P σύνφωνον | 28 ἐπιχειρήσῃ: Fabr. ἐπιχειρήσῃ

τις

344 B

1.

LIB. XI — TIT. I (P) XI,

1,

9

DII,

14,

9,

Οὐ γὰρ βούλεται ὁ νόμος πλέον τοῦ νομιμοῦ τόχου τινὰ ἐπερωτᾶσϑαι.

Φησὶ γὰρ ὁ νόμος" τὸν ἴδιον οὐ συγχωρεῖ.

5

B XI, 1, 10 Ξ D II, 14, 10. Hb I 1. Κἂν mpovóutov ἔχωσιν ἤτοι ἐπιλογὴν καὶ προτίμησιν οἱ ἀπόντες, ὅμως 578 xpareiv τὰ σύμφωνα τὰ παρὰ τῶν πλειόνων δανειστῶν γεγονότα. Εἰ δὲ ὑποϑήκας ἰδικῶς ἔχουσιν οἱ ἀπολιμπανόμενοι δανεισταί, οὐδὲν βλάπτεται ἐξ ὧν οἱ παρόντες συμφωνοῦσιν.

2. Τὸ 10 βλάπτει.

παρὰ

τοῦ

ἐξωτικοῦ

γεγονὸς

σύμφωνον

ἕτερον

οὔτε

ὠφελεῖ

οὔτε Hb I 588

3. Συμφωνεῖ τις μὴ ἀπαιτεῖν τὸν χρεώστην᾽ ἐπηρωτήϑη καὶ πρόςτιμον. Hb I Ἐὰν ἐπιχειρήσῃ αὐτὸν ἀπαιτῆσαι, δύναται ὁ χρεώστης οἵᾳ βούλεται χρήσασϑαι 990 βοηϑείᾳ, οὐ μὴν καὶ τῇ τοῦ συμφώνου βοηϑείᾳ καὶ τὸ πρόςτιμον ἐπιζητῆσαι" εἰ γὰρ ἀντιτίϑεται τὴν τοῦ πάκτου παραγραφῆν, λύειν ὀφείλει τὴν τοῦ προςτίμου 16 ἀπαίτησιν. 4. Οἰκέτην ἐμὸν ἐπώλησέ τις, ὡς ὑπὲρ ἐμοῦ τὴν. πρᾶσιν ποιούμενος" Hb I τυχὸν γὰρ ἐνετειλάμην αὐτῷ πωλῆσαι. Ἐγὼ δὲ μετὰ ταῦτα εὑρὼν τὸν ἀγο- 981 ραστὴν συνεφώνησα ἐξεῖναι αὐτῷ ἀναδοῦναι τὸν οἰκέτην τῷ πεπρακότι καὶ λύσαι τὸ συνάλλαγμα. ᾿Εὰν μετὰ τὸ ἐμὸν σύμφωνον ἐλϑὼν ὁ πωλήσας ὀνόματί 20 «μου» αὐτὸν δοῦλον ἐνάγει περὶ τοῦ τιμήματος, ἐκβάλλει αὐτὸν ὁ ἀγοραστὴς δόλου παραγραφῇ. 5.

Ἔνταῦϑα

ἀργεῖ τὸ ψιλὸν σύμφωνον.

B XI, 1, 14 — D, II, 14, 14. 1. Τῶν προεχόντων ἐν τέχνῃ" μάγιστροι ἑταιρειῶν ἀπὸ μεταφοροῦ τῶν 5 ἀρχόντων οἱ πλέον τῶν ἄλλων προνοεῖν ὀφέλοντες τῶν ἐπιτετραμμένων αὐτοῖς πραγμάτων, ὡς μάγιστρος πλοίου ὁ πρὸς τὸν ναύκληρον καὶ μάγιστρος ἣ διδάσκαλος καὶ μάγιστροι οἱ ἀντιγραφεῖς.

B XI, 1, 17 — D II, 14, 17. l. Ἐάν 30 ἐλευϑέρου ὠφελεῖται. διοικῶ, καὶ

Hb I

τις συμφωνήσῃ μὴ ἀπαιτηϑῆναι Πέτρον χρεωστοῦντα, ἐπεὶ δὲ 588 προςώπου ἀγωγή τινι οὐ προςπορίζεται, εἰκότως οὔτε Πέτρος "E&v οὖν κληρονόμος αὐτοῦ γένωμαι ἢ ἄλλως πως τὰ αὐτοῦ ἐνάγωμαι ὑπὲρ αὐτοῦ, οὐκ ἔχω τὴν τοῦ συμφώνου παραγραφήν.

. 17 αὐτῷ: P αὐτό | 20 περὶ: P παρὰ P πλέων | 32 ἐναγωμαι:" P ἐνάγομαι

| 21 παραγραφῇ:

P παραγραφὴ

| 25 πλέον:

LIB. XI — TIT. I (P)

345

2. Συμφωνῶν ὁ νομεύς — Ἐάν τις νεμόμενος ἀλλοτρίαν κληρονομίαν Hb I πρὸς δανειστὰς νερεδιταρίους συμφωνήσῃ μὴ ἀπαιτηϑῆναι, καὶ μετὰ ταῦτα ἡττηϑῇ τῷ ἀληϑεῖ κληρονόμῳ, οὐ συμβάλλεται τὰ παρ᾽ αὐτοῦ γινόμενα σύμφωνα τῷ νικήσαντι αὐτόν: ὥςπερ οὐδὲ ἀδικεῖ αὐτόν, εἰ πρὸς τοὺς χρεώστας 5 τῆς κληρονομίας 6 νομεύς τινα συνεφώνησεν.

B XI, 1, 21

2 DII,

14, 21.

HbI

1. Ἐὰν δὲ ὁ δοῦλος ποιήσῃ σύμφωνον περσονάλιον ἤτοι προςωπικόν, 591 ὡς αὐτὸς μὴ ἀπαιτηϑῇ, αὐτὸς μὲν οὐδεμίαν ἔχει παραγραφήν, ἐπειδὴ οὐδὲ ἐνάγεταί ποτε ὁ οἰκέτης. Περὶ δὲ τῆς τοῦ δόλου παραγραφῆς σκχοπήσομεν. 10 Καὶ εἰ μὲν γενικῶς ἐγένετο τὸ σύμφωνον, καὶ τῷ δεσπότῃ δίδοται πάκτου παραγραφῇ, καὶ τῷ κληρονόμῳ αὐτοῦ᾽ εἰ δὲ περσονάλιον ἐγένετο, τότε δόλου παραγραφὴν ἔχει ὁ δεσπότης αὐτοῦ. 2. ᾿Ονόματι τῶν ὑπεξουσίων -- Οὕτω μὲν οἱ οἰκέται ἡμῶν καὶ οἱ υἱοὶ Hb 1 συμφωνοῦντες ὑπέρ ἡμῶν ὠφελοῦσιν ἡμᾶς" ἡμεῖς δὲ οἱ πατέρες καὶ δεσπόται 992 15 πακτεύοντες περὶ τοῦ μὴ ἀπαιτηϑῆναι αὐτοὺς τοὺς ὑπεξουσίους ἡμῶν 7) τοὺς δούλους,

αὐτοὺς

μὲν οὐδὲν

ὠφελοῦμεν᾽

ἐὰν δὲ ὀνόματι τῶν

ὑπεξουσίων

ἡμῶν συμφωνήσωμεν, ἐναγόμενοι ὑπὲρ αὐτῶν κεχρήμεϑα τῷ συμφώνῳ, εἴπερ τοῦτο μεταξὺ ἡμῶν συνήρεσεν᾽ εἰ δὲ μὴ συνήρεσεν, οὐ χεχρήμεϑα. Εἰ γὰρ περὶ Τιτίου τινὸς ἐξωτικοῦ συμφωνήσω μὴ ἀπαιτηϑῆναι αὐτόν, οὐδὲν 20 αὐτὸν ὠφελῶ᾽ καὶ διὰ τοῦτο, εἰ μετὰ ταῦτα ὡς δεφένσορ αὐτοῦ ἤτοι ἐκδυκητὴς τὴν ὑπὲρ αὐτοῦ ἀγωγὴν ὑποδέξομαι, οὐ κέχρημαι τῇ τοῦ συμφώνου παραγραφῇ᾽ εἰς αὐτὸν γὰρ τὸν Τίτιον ἀχρήστως γενόμενον τὸ σύμφωνον, οὐδὲ ἐμοὶ τῷ δεφένσορι αὐτοῦ συμβάλλεται. Καὶ ἦν ἂν καὶ ἐπὶ τῶν ὑπεξουσίων καὶ ἐπὶ τῶν δούλων τοιοῦτον. ᾿Αλλ᾽ εἰ καὶ μηδὲν ὠφελοῦμεν αὐτοὺς ὅσον ἀπὸ τοῦ 25 γινομένου συμφώνου, ὅμως διὰ τῆς τοῦ δόλου παραγραφῆς ὠφελοῦται. 3. Ὑπόϑου μετὰ λύσιν τοῦ γάμου γενέσϑαι τὸ máxTow ἐν συνεστῶτι Hb I γὰρ τῷ γάμῳ χείρονα τὴν αἵρεσιν τῆς ἰδίας προικὸς οὐ δύναται ποιῆσαι, ὡς 598 Bıß. κγ΄. τῶν Διγ. τιτ. δ΄. διγ. ιε΄. 4. 'H ὑπεξουσία — Θυγάτηρ ὑπεξουσία καλῶς συμφωνεῖ πρὸς τὸν ἴδιον 80 ἄνδρα, ἵνα, ὅτε γένηται αὐτεξουσία, μὴ ἀπαιτῆσαι αὐτὴν τὴν προῖκα" καὶ ὑπεξούσιος δέ, ἐὰν συμφώνῳ τὸ καταλειφϑὲν αὐτῷ ὑπὸ αἵρεσιν ληγάτον ἐξιούσης τῆς αἱρέσεως μετὰ τὴν αὐτεξουσιότητα συγχωρῇ, καλῶς συμφωνεῖ. 1 in margine scriptum:

adscriptum:

Ζήτει

Ζήτει ἔμπροσϑεν τὸ κείμενον.

cf. p. 238 lin.

18 sqq.

ἔμπροσϑεν |

τὸ κείμενον.

|

7 in margine ad-

22 ἀχρήστως: P ἀχρίστως

| 28 τιτ. δ΄.: Pa τοῦ 8'.

| 26 schol. 3:

346

LIB. XI — TIT. I (P)

5. Καλῶς συμφωνεῖ ὥστε μὴ τὴν αὐτεξουσιοτήτα ἐκβαινούσης.

ἀπαιτεῖν

τὸ Anydrov

τῆς αἱρεσέως

6. Πολλάκις ἡ αὐτή ἀγωγὴ πολλοῖς τισιν ἁρμόζει ἐξ ὁλοκλήρου, πολλῶν ἁρμόζει ἐξ ὁλοκλήρου" σκοπητέον οὖν τὸ παρ᾽ ἑνὸς τούτων 5 ἕνα γενόμενον σύμφωνον ἣ πάντας ὠφελεῖ ἣ πάντας βλάπτει᾽ ἐὰν γὰρ ἐγένετο πάκτον, πάντες κέχρηνται τῇ παραγραφῇ, οὗς μὴ ἀπαιτηϑῆναι τῷ τοῦ πάκτου ἐπιτυχόντι.

μετὰ

à Kara rd I ἢ πρὸς 995 γενικὸν διέφερε

B XI, 1, 22— D II, 14, 22. 1.

i0

Ζήτει B.

μγ΄. τιτ. β΄. κεφ. 9.

BXL125=DII,

14, 25.

Hb I

1.

Οὐχ ὑπερβαίνει γὰρ τὸ πρόσωπον τοῦ συμφωνήσαντος.

2.

Ἕτερόν

τι συμφωνεῖν

πρὸς

βλάβην

τοῦ

κοινωνοῦ

7) τοῦ

δανειστοῦ.

3. Εἰ καὶ τὰ μάλιστα τὰ πρὸς τὸν ἐγγυητὴν σύμφωνα οὐ δίδωσι τῷ Hb I πρωτοτύπῳ πάκτου παραγραφήν, ἔσϑ᾽ ὅτε δόλου παραγραφὴν αὐτῷ δίδωσιν, 15 ὅτε τοῦτο ἐθυμήϑησαν οἱ συμφωνηϑέντες, ὥςτε μηδὲ τὸν πρωτότυπον

ἀπαιτηϑῆναι. B XI, 1, 27

2 DII, 14, 27.

“ὥσπερ πρὸς β[λά]β[ην καὶ νο]βατεύειν τὸ σύμφωνον. 20

Hb I

1.

συ]μφωνῶν

2.

Τὸ πρόσκαιρον γινόμενον σύμφωνον

3.

Ζήτει τὸ σημείωσαι ὄπισϑεν.

οὐ δύναται

βλάψαι

αὐτόν,

[οὕτω 509

ἕως τοῦ ὁ δεῖνος μηνός.

4. "Eàv συμφωνήσω --- Olov εἰ χρεωστούμενος νομίσματα ρ΄. συμφωνήσω Hb I πάλιν λαβεῖν νομίσματα ν΄., εἶτα καὶ τοῦ χρεωστοῦντος «μὴ». ἀρνουμένου 602 συνεφώνησα πάλιν τὰ ρ΄. νομίσματα λαβεῖν. Εἰ οὖν προτείνει μοι ὁ χρεώστης 25 εἰς παραγραφὰς τὴν τῶν ν΄. νομισμάτων διάλυσιν, ἀντιτίϑημι ἐγὼ πάλιν τὴν ἐπὶ τοῖς ρ΄. κοινὴν ἀρέσκειαν, καὶ καλῶς καὶ αὐτὸν καὶ τὸν ἐγγυητὴν τὰ ρ΄. νομίσματα ἀπαιτῶ. El δὲ τέλεον ἐξ ἀρχῆς τὰ ρ΄. νομίσματα ἀφῆκα, οὐ

καλῶς

δι᾽

ἀπαρέσκεται" 3

πολλάκις:

ἑτέρου

συμφώνου

τὸ

χρέος

ἀνακαινίζω,

κἂν

ὁ

χρεώστης

ἀφεϑεὶς γὰρ τοῦ χρέους οὐκ εἰμὶ χρεώστης. incertum

| 22

Vide

infra

schol

5.

|

23

ἀρνουμένου:

schol. 5

ἀρεσκομένου | 24 προτείνει: P προτίνει | 25 τὴν τῶν ν΄. νομισμάτων διάλυσιν: schol. 5 τὸ σύμφωνον τῶν ν΄. νομίσματων | ἀντιτίϑημι: P ἀντιτίϑει μοι | 27 νομίσματα: om.

schol 5

| 29 ἀπαρέσκεται: P οὐκ ἀπαρέσκετας, |

διὰ τὸν κανόνα

τὸν λέγοντα᾽

schol. 5 post ἀπαρέσκεται ins.:

LIB. XI — TIT. I (P)

347

5. Οἷον εἰ χρεωστούμενος ρ΄. νομίσματα συμφωνήσω λαβεῖν μόνα v'., εἶτα xal τοῦ χρεωστοῦντος ἀρεσκομένου χ.τιλ. (vide schol. 4).

δ

10

15

80

6. Olov νεαρᾶς διατάξεως βουλομένης τὰ κινητὰ πράγματα τῆς προικὸς Hb I μετὰ ἐνιαυτὸν τοῦ λυϑῆναι τὸν γάμον διδόναι τὸν ἄνδρα τῇ γυναικί. Ἐὰν 908 δὲ συμφωνήσῃ f, γυνὴ ἅμα τῇ λύσει τοῦ γάμου λαβεῖν αὐτά, εἰ μὲν ἐν τῇ ἐπιδόσει τῆς προικὸς ἢ ἐν ὅλῳ τῷ καιρῷ τῶν γάμων τοῦτο συμφωνήσει, ἔρρωται τὸ σύμφωνον καὶ καλῶς ἀπαιτεῖ λαβεῖν αὐτὰ παραχρῆμα, ἐπειδὴ πρὶν τοῦ τεχϑῆναι τὴν ἐν τῇ προικὶ ἀγωγὴν ἐγένετο τὸ σύμφωνον. Εἰ δὲ μετὰ τὴν λύσιν τοῦ γάμου τὸ τοιοῦτον γένηται σύμφωνον, οὐκ ὠφελεῖ τὴν γυναῖκα οὐδὲ δύναται μεταμορφῶσαι τὸν δεδομένον ἐκ τῆς διατάξεως τύπον τῇ τῆς προικὸς ἀπαιτήσει, ἐπειδὴ ἐξ ἰντερβάλλῳ ἤτοι μετὰ χρόνον γέγονε. Πάλιν ὥρισται τοῖς νόμοις, ὁποίους τόκους ὡρίους χρὴ τὸν ἐπίτροπον διδόναι τῷ ἀνήβῳ. Εἰ δὲ ὁ πούπιλλος συμφωνήσει μείζονας τῶν διατεταγμένων λαβεῖν, εἰ μὲν ἔτι νήπιος ὧν συμφωνήσει, ἔρρωται τὸ σύμφωνον. Τικτομένη γὰρ αὐτῷ μετὰ τὴν ἥβην ἣ τουτέλας εὑρίσκει τὸ σύμφωνον ἤδη γινόμενον, καὶ μεταμορφοῦταιOU αὐτοῦ, καὶ καλῶς ἀπαιτεῖ τὸν βαρύτατον τόκον. ᾽Εὰν δὲ ἤδη ἡβήσας καὶ ἔχων τὴν τουτέλαε ἤδη τεχϑεῖσαν συμφωνῇ βαρυτέρους τόκους λαβεῖν, οὐκ ἰσχύει τοῦτο τὸ σύμφωνον, οὐδὲ μεταμορφοῖ τὴν ἅπαξ κατὰ τὴν οἰκείαν φύσιν γεννηθεῖσαν τουτέλας ἀγωγήν, ἵνα μὴ εὑρεϑῇ καινὴ ἀγωγὴ ἐκ τοῦ συμφώνου τικτομένη᾽ ἐκεῖνα γὰρ ἁπλῶς τὰ σύμφωνα ἔνεστι τοῖς συναλλάγμασιν, ὅσα πρὶν γεννηϑῆναι τὰς ἀγωγάς συμφωνεῖται καὶ ὥςπερ νόμον τινὰ καινὸν ταῖς ἀγωγαῖς παρέχουσιν, ὡς ἐν ἀρχῇ τοῦ συναλλάγματος γινόμενα.

7. Κανὼν γάρ ἐστιν ὁ λέγων, ὡς οὐκ ἔξεστι τῇ γυναικὶ τὴν αἵρεσιν τῆς 25 οἰκείας προικὸς ποιεῖν χείρονα" καὶ οὔτε ἔνταυϑα ποιεῖ χείρονα αὐτήν, εἰ καὶ δοκεῖ. ᾿Ἐνδόξει γάρ τισι χείρον εἶναι τὸ μετ᾽ ἐνιαυτὸν ἀναδοϑῆναι τὴν προῖκα τοῦ παραυτίκα. ᾿Αλλ᾽ ἐπειδὴ μᾶλλον τοῦτο ὁ νόμος τίϑεται καὶ φύσις ἐστὶ τῆς προικὸς τὸ μετ᾽ ἐνιαυτὸν τὰ κινητὰ. στρέφεσϑαι, οὐ χείρονα ταύτην ποιεῖ ἀναιροῦσα τὸ πρῶτον σύμφωνον, ἐν à συμπέφυκε παραυτίκα ἀναδοϑῆναι 80 τὴν προῖκα καὶ συμφωνοῦσα τοῦτο μετ᾽ ἐνιαυτὸν γενέσϑαι. 8. Διὰ τὸν κανονα τὸν λεγόντα, ὅτι τὰ En’ αἰσχρὰ γινόμενα σύμφωνα οὐκ Hb I ἔρρωται. 9.

Πρὸς τὸ μειοῦν τὰ τοῦ δημοσίου. Οἷον ἐὰν τυχὸν συμφωνήσω, ἐὰν σε βιάσωμαι δημοσίᾳ, ἵνα μὴ δύνασαι κινεῖν κατ᾽ ἐμοῦ. 25 ποιεῖ: P ποιεῖν

11 initium). ὦ

| 29 ποιεῖ: P ποιεῖν

| 33 συμφωνήσω:

ὅτι,

P τὸν δου (cf. schol.

348

10.

LIB. XI — TIT. I (P)

Ἐπὶ yàp t&v πουβλυκῶν πακτεύειν οὐ δυνάμεϑα, ἐπειδὴ τὸ ἐπὶ ἄλλο

πρᾶγμα ἣ πρὸς ἄλλο πρόσωπον γινόμενον πάκτον οὐκ ὀφείλει ἕτερον πρόσωπον 3| πρᾶγμα βλάπτειν. 11. Olov ἐὰν τυχὸν τὸν δοῦλον ἐάσῃ, ϑελήσῃ δὲ λαβεῖν τὰ νομίσματα᾽ Hb I ὁ εἶτα συμφωνήσῃ, μηδὲ τὰ νομίσματα ἀπαιτῆσαι, ἐκβάλλεται τελείως ἀπὸ 906 πάσης ἀγωγῆς. Οὔτε γὰρ τὸν δοῦλον δύναται ἀπαιτεῖν, οὔτε τὰ ι΄. νομίσματα᾽ τῇ γὰρ τοῦ ἑνὸς συγχωρήσει καὶ τὸ ἕτερόν συγκεχώρηται. 12. [Ὁ νομοϑέτης] ἀποχὴν λέγει, ὅτι ὑπὸ αἵρεσιν χρεωστοῦται. Σήμερον γίνεται ἀποχὴ χρέους σιωπηρὸν συνάλλαγμα ἔχουσα, ἕως οὗ ἐξέλϑῃ ἡ αἵρεσις. 10 ’Edv οὖν ἀπόχὴ γένηται ἀχρήστως ἤγουν ἀρρίστως, δοκεῖ σύμφωνον γεγονέναι περὶ τοῦ μὴ ἀπαιτηϑήναι τὸ χρέος" j| γὰρ σαϑρὰ ἀποχὴ τὸ πάκτον ἴσχυρον ποιεῖ.

13. ᾿Εὰν ἀκεπτιλατίον ἢ συγχώρησις τοῦ χρέους γένηται, φησί, ἀχρήστως δοκεῖ σύμφωνον γενέσϑαι ὑπενάντιον τοῦ δόγματος τῶν ἀγορασέων ἤγουν 15 τοῦ ἐδεικτοῦ τῶν αἐδίλων, τούτεστι τοῦ δόγμα τῶν ἀγορανόμων ἤγουν τοῦ συμφώνου καὶ τῶν ὁμοίων. 14. Διὰ τὸ ἄδηλον τῆς γνώμης τοῦ κληρονόμου" οὔπω γὰρ ἐγένετο κύριος Hb I τοῦ δούλου, ἀλλ᾽ ἔτι ἀλλότριός ἐστι. Ξένος δὲ οἰκέτης ἀπὸ συμφώνου ἑτέρῳ 511 ἀγωγὴν οὐ περιποιεῖ, ἀλλὰ μόνῳ τῷ οἰκείῳ δεσπότῃ. 2

BXIL128=DII, 14, 28. Hb I 1. Οἷον ἐὰν πρὸς τόν ἄνηβον ὁ δανειστὴς αὐτοῦ συμφωνήσῃ, ὥςτε μὴ 914 ἀπαιτῆσαι αὐτόν, τοῦτο τὸ σύμφωνον καὶ χωρίς αὐϑεντίας ἐπιτρόπου ἔρρωται διὰ τὸ ὠφελεῖσϑαι.

B XI, 1, 30 — D II, 14, 30. 25

Hb I

1. Tuybv μετὰ τὸ νοῆσαι τὸν πατέρα οὐ δύναται ὁ υἱὸς ποιεῖν cuyydpnow: 917 εἰ γὰρ ποιήσει, ἀνατρέπει αὐτὴν ὁ πατήρ, καὶ ἐν τούτῳ οὐδὲ βλάπτει τὸν πατέρα: οἷον οὐκ ἀποκλείει αὐτὸν ὁ υἱὸς διὰ τοῦ συμφώνου αὐτοῦ τοῦ μὴ ἔχειν ἀγωγὴν ἐκ δικαίας αἰτίας.

2. Ὃ πατὴρ δὲ καλῶς συμφωνεῖ. Τὸν πατέρα οὐ βλάπτει περὶ τὴν ἀγωγήν, 80 ἣν ἔχει éx τῆς ὕβρεως τοῦ υἱοῦ. 3

πρᾶγμα:

14 δόγματος:

P

πράγματα

Ῥ πράγματος

| βλάπτειν: |

21

Ῥ

βλάπτει

συμφωνήσῃ:

Ῥ prius

|

9

γίνεται;

συγχωρήσῃ

Ῥ

ἐγένετο

|

LIB. XI;— TIT. I (P)

349

3. Τυχὸν ἐχρεώστει μοι δοῦλος, ὅπερ ποσὸν ἣ εἰς τὸ τοῦ δεσπότου ἔτρεψεν, Hb I ἢ ἐλευϑέραν εἶχε πεκουλίου διοίκησιν, ἢ ἐξ ὧν ὅλως ὁ δεσπότης ἐνήγετο. 918 Εἰ δὲ οὐδὲν τοιοῦτον ἦν, πάλιν αὐτὸς ἐνέχῃ. Τοσοῦτον δὲ νόει τὸ παρὰ τοῦ. δούλου συγχρεωστουμένον.

5

BXL

1, 31

2 D IH, 14, 31.

Hb I

1. Δόγμα ἐστίν ἐν ταῖς ἀγορασίαις δύνασϑαι περιγράφεσϑαι ἀλλήλους 919 ἄχρι τοῦ ἡμίσεος. ᾿Εὰν δὲ ἐν τῷ καιρῷ τῆς ἀγορασίας ἣ μετὰ ταῦτα συμφωνήσωμεν μηδὲ ὅλως περιγράφεσϑαι ἀλλήλους 7, καὶ ὑπὲρ τὸ ἥμισυ, ἔρρωται.

B XI, 1, 32 Ξ DII,

14, 32.

i10

1. Τὸ εἰρημένον, ἐκ τῶν πρὸς τὸν πρωτότυπον συμφώνων xai ὁ ἐγγυητὴς ἔχει παραγραφήν, διὰ τὸν πρωτότυπον λέγεται, ἵνα αὐτὸς ὠφελῆται μὴ κατεχόμενος τῷ ἐγγυητῇ τῇ μανδάτι. "Eàv οὖν εὕρωμαι, ὅτι καταβαλὼν ὁ ἐγγυητὴς οὐκ ἔχει τὴν μανδάτι κατὰ τοῦ πρωτοτύπου -- τοῦτο συμβαίνει, ἡνίκα ψυχῆς δωρουμένης ἠγγυήσατο —, οὐ δίδομεν αὐτῷ παραγραφὴν ἐκ 15 τῶν πρὸς τὸν πρωτότυπον συμφώνων.

B XI, 1, 36 =DII,

14, 36.

Hb I

l. Ἢ ὑπὲρ σοῦ ἦν τὸ σύμφωνον, τούτεστι συνεφώνησα μετὰ σοῦ, ὅτι, ἐπεὶ χρεωστεῖς τριακόσια νομίσματα τῷ Πέτρῳ, καὶ οὐκ ἔχεις ἀποδοῦναι ταῦτα, δίδωμί σοι τόνδε τὸν ἀγρόν, ἵνα δεδωκὼς αὐτὸν τῷ Πέτρῳ ὑπὲρ τοῦ 20 σοῦ χρέους ἐλευϑερωϑήσῃ᾽ εἰ οὕτως γὰρ γέγονε τὸ σύμφωνον, ὑπὲρ σοῦ ἦν, καὶ δύνασαι παραγράφεσϑαί με λέγωγ, ὅτι σὺ ὑπὲρ ἐμοῦ τοῦτο πεποίηκας, καὶ οὐ δεῖ σε ἀναγκάζειν με μὴ ποιεῖν τὰ ὑπὲρ ἐμοῦ, ὡς ἂν βούλωμαι. B XI, 1, 39 — D II, 14, 39. 1. Αὐτοὺς γάρ βλέπουσιν, οἷς ἐξῆν φανερῶς 2

τὸ σύμφωνον

B XI, 1, 40— D II, 14, 40. HbI 1. Οὐ γάρ ἐστι προσωπικὸν τὸ τοιαῦτα εἰπεῖν, ἀλλὰ γενικόν: διὰ τοῦτο εἰς κληρονόμους διαβαίνει. 2. Δελεγατίον ἐστὶ τὸ δοῦναί τινα τὸν χρεώστην ὑπεύϑυνον τῷ δανειστῇ 7| ᾧτινι ὁ δανειστὴς ἐπιτρέψει.

30

Hb I 623

εἰπεῖν.

εἰς

τόπον

ἑαυτοῦ Hb I 626

3. Συγχληρονόμοι διαιρούμενοι τὰ τῆς κληρονομίας πράγματα διείλοντο Hb I μεταξὺ αὐτῶν καὶ τοὺς δανειστάς, ἵνα λόγου χάριν Πέτρος ὁ κληρονόμος 1 ἐχρεώστει μοι δοῦλος: P ἐχρεώστεις μοι δοῦλον ψυχῇ δωρουμένου | 29 P τῷ δανειστῇ in rasura. ὁ

|

14 ψυχῆς δωρουμένης: Hb:

350

LIB. XI — TIT. I (P)

Παύλῳ τῷ δανειστῇ καταβάλῃ πάντα τὰ χρεωστούμενα αὐτῷ, καὶ Θωμᾶς ᾿Ιωάννῃ καταβάλῃ. Οἱ μέντοι δανεισταὶ οὐκ ἐπηρώτησαν ἰδιαζόντως ἕκαστος τὸν ἐπιλαγχάνοντα αὐτῷ χρεώστην. ᾿Ακολουϑήσαντες δὲ ὅμως τοῖς συμφώνοις τοὺς τόχους τῶν χρεῶν ὁλοκλήρους ἔλαβον παρὰ ἐπιλαγχανόντων αὐτοῖς ὅ χρεωστῶν. Εἰ μετὰ ταῦτα ἀγνωμονήσουσιν οἱ κληρονόμοι, καὶ μὴ τέλειον ἕκαστος καταβάλῃ τὸ χρέος ἐκείνῳ τῷ δανειστῇ, ᾧ ἐπέλαχεν, ἔξεστι τοῖς δανεισταῖς κινεῖν κατὰ τῶν κληρονόμων πρὸς τὰ κληρονομιαῖα μέρη. Οὐδὲν γὰρ ὑπομένουσιν ὑπόκριμα ἐξ ὧν οἱ κληρονόμοι συνεφώνησαν πρὸς ἀλλήλους, ἢ ἐξ ὧν οἱ δανεισταὶ τοὺς τόκους παρ᾽ ἑκάστου ἔλαβον εἰς ὁλόκληρον. 10

3. Σημείωσαι, ὅπως οὐχὶ τὴν προῖκα εἶπεν, ἀλλὰ τὸ μέρος τῆς προικός, Hb I ἐπειδὴ καὶ τοῦ πατρὸς γράψαντος ἴσως τὴν ὅλην προῖκα ἀναδοϑῆναι ἐξῆν 697 τῇ ϑυγατρὶ ἀπὸ νόμου τὸ ἀναλογοῦν τῷ Φαλκιδίῳ μέρος τῆς προικὸς ὑποκρατεῖν. Καὶ λέγεται ἐξ ἁπλῆς τοῦτο καὶ δωρεᾶς" τοῖς παισὶ γὰρ καὶ μὴ βουλο-᾿

μένων τῶν πατέρων ἕξεστι ὑποχρατεῖν τὸν Φαλκίδιον διὰ τὸν xavóva τὸν 15 λέγοντα᾽ τὸ ἐκ τοῦ νόμου διδόμενον ἰδιώτης ἀφελέσϑαι οὐ δύναται. ἱΩσαύτως καὶ ὁ πατὴρ δύναται συμφωνεῖν παίδων ὑπόντων τῇ ϑυγατρί τὸ μέρος ὑποκρατεῖν αὐτῶν τοῦ Φαλκιδίου, τὸ δὲ λοιπὸν παραπέμπειν τοῖς κληρονόμοις. 4. Καὶ καλῶς ἔχουσι τὴν παῖδας κατὰ τὸν καιρὸν τοῦ 30 αὐτοῦ καταλιπεῖν. Ὕστερον γράψας, σιωπηρῶς δέδωκεν

παραγραφήν᾽ ὁ γὰρ πατήρ,.ὡς μὴ ἔχων ἑτέρους συμφώνου, ἔμελλεν τὸν κληρονόμον τὸν ἀδελφὸν δὲ ἀπογεννήσας υἱοὺς καὶ κληρονόμους αὐτοὺς ἀπαιτεῖν καὶ τὴν προῖκα τῆς ἀδελφῆς αὐτῶν.

9. Ὃ ὡρίσμενος χρόνος ἐν τῇ ἐπιδόσει καὶ κατὰ τοῦ ἀνδρὸς καὶ ὑπὲρ τοῦ ἀνδρὸς ὁ ἀνὴρ xaO" ἑαυτοῦ τοῦτον ἔχει" οὐ γὰρ 25 ἐνιαυτοῦ. ᾿Απαιτούμενος δὲ ὑπὲρ ἑαυτοῦ ὁ ἀνὴρ [μὴ ἀπαιτούμενος] μέχρι ἐνιαυτοῦ. γάμου λυομένου ὀφείλει δίδοσϑαι.

τῆς προικὸς ἐνιαυτός ἐστιν, ὃς ἑρμηνεύεται. ᾿Απαιτῶν γὰρ καὶ λαμβάνει μὴ τελειωθέντος τοῦ ὀφείλει [[δὲ]] κατέχειν τὰ κινητὰ Τὰ γὰρ ἀκίνητα πρόσϑεν τοῦ

10. Εἰώϑαμεν λέγειν ἐν πολλοῖς ϑέμασιν ἀτονούσης τῆς τοῦ πάκτου παραγραφῆς ἐσχάτην βοήϑειαν δίδοσθαι τὴν τοῦ δόλου. Οἷον μὲν προκουράτορ 30 uou πακχτεύσει πρὸς τὸν ἐμὸν χρεώστην, ὅτι οὐκ ἀπαιτῶ αὐτὸν τὸ χρέος" πάκτου μὲν οὐκ ἐκβάλλομαι παραγραφῇ, δόλου δὲ ἐκβάλλομαι. “Ὥσπερ γὰρ ἔνϑα πρὸς τὸν δανειστήν μου συμφωνεῖ ὁ προχουράτορ μου περὶ τοῦ μὴ . ἀπαιτηϑῆναί με, ὠφελεῖν μὲν τὸ σύμφωνον, οὕτω καὶ ἔνϑα τῷ χρεώστει 2 ἐπηρώτησαν: P ἐπερώτησαν 9 map’ ἑκάστου: P ὁ κληρονόμος

| 4 post ἔλαβον. P iniuria finis indicium exhibet |

P mep ἑκάστῳ | 14 ὑποκρατεῖν: P ἀποχρατεῖν | 19 τὸν κληρονόμον: | 20 υἱοὺς: P ἕως | 22 ἐπιδόσει: P ἐπιδώσει

LIB. XI — TIT. I (P)

351

pou πακτεύοντι βλάπτομαι, ἐπειδὴ καταβάλλεται τῷ προκοράτορι. Τότε δὲ ἀντίκειται τὸ σύμφωνον, ὅτε ἣ ἐνετειλάμην ἤδε κατὰ τὸ συμφωνηϑὲν γενικῶς ἦν προχουράτορ τῆς ἐμῆς οὐσίας.

B XI, 1, 41 — D II, 14, 4l. s

Hb I

1. Οὐ δύναται ὁ χρεώστης καταναγχάζειν τὸν δανειστήν ποιῆσαι αὐτῷ ἀποχὴν τοῦ χρέος, ἀλλ᾽ ἐναγόμενος περὶ τοῦ λείποντος [παρακολουϑῇ τῷ συμφώνῳ]] ἔχει παραγραφὴν τοῦ συμφώνου.

B XI, 1, 42 — D H, 14, 42. 1. Τὸ 10 παρὰ τοῦ δημοσίου χρεώστου δημόσια.

BI

σύμφωνον οὐκ ἔρρωται" ὡς νεμόμενος γὰρ δημοσίου. τὰ ὑπὲρ αὐτοῦ συντελεῖν τέλη. τὸ τοιοῦτον πάκτον ἀνίσχυρον᾽ δύναται δὲ κινεῖν καὶ ἀναγχάζειν αὐτὸν ἐπιγνῶναι

ὁ δανειστὴς ἀπαιτεῖται Καὶ ὅσα μὲν πρὸς τοῦ ὁ δανειστὴς κατὰ τοῦ κατὰ τὸ σύμφωνον τὰ

B XI, 1, 43 — D II, 14, 43. 15.

1. Tuyóv συνεφωνήϑη πρῶτον περὶ ἐκνυκήσεως, ἵνα ἐνέχωμαι, εἴτα ἐποίησα σύμφωνον, ἵνα μὴ ἐνέχωμαι. Τὸ μετὰ ταῦτα σύμφωνον οὐκ ἔρρωται, ἀλλὰ τὸ πρῶτον.

B XI, 1, 44 — D II, 14, 15.

Hb I

1.

Τὰ γὰρ τοιαῦτα σύμφωνα γυμνά εἰσι καὶ. οὐδὲ τίκτουσιν ἀγωγάς, 20 μὴ παράδοσις 7| ἐπερώτησις ἀκολουϑήσει.

εἰ 980

B XI, 1, 45 — D II, 14, 46. l. Ὅτε εἴπῃ ὁ διαϑέμενος: ἀσφάλειαν τοῖς ληγαταρίοις.

Hb I οὐ

βούλομαι

τὸν

κληρονόμον

δοῦναι

τὴν 931

B XI, 1, 46 — D II, 14, 47. 25

]. 'O παραχωρηϑεὶς μέρος χρέους καὶ συμφωνήσας τὸ λοιπὸν εἴσω προϑεσμίας καταβαλεῖν, ἐπεὶ διδόναι τοῦτο οὐκ ἠϑέλησεν, ὑπερήμερος γενόμενος ἀπαιτεῖται τὸ ὅλον.

2. ΛΔῇῆμμά ἐστιν, ὅπερ λάβῃ αὐτὸς ὁ δοὺς εἴτε δι’ αὐτοῦ εἴτε δι᾽ ἑτέρου Hb I πρόστάξει αὐτοῦ, ἀνάλωμα δὲ τὸ διδόμενον εἰς ὥνησιν σίτου, οἴνου καὶ τῶν 682 30 λοιπῶν προςτάγματι αὐτοῦ. 6 P παραχολουϑῇ --- συμφώνῳ in rasura. | 10 τοῦ δημοσίου: Fabr.: τὸν δημόσιον | 20. παράδοσις: P παράδωσις | 22 τὸν: P τὴν | 28 inter δι’ et ἑτέρου in rasura legitur ἀποστολὴν | 29 προστάξει: P προστάξεως; corr. Hb.

352

LIB. XI — TIT. I (P)

B XI, 1, 47 — D II, 14, 48.

-

1.

Οἷόν ἐστι ἀκεραίων μενόντων καὶ μήτε παραδόσεως γενομένης, μήτε τοῦ τιμήματος δοϑέντος. ᾿Εὰν παντελῶς ἀπείπωμεν τῇ ἀγορᾷ, οὐ δύναται ἀνανεοῦσϑαι ἣ προτέρα δι’ ἄλλου συμφώνου, ἀλλὰ δεῖ παντελῶς ὥσπερ ἐξ 5 ἀρχῆς συμφωνεῖν" ἐὰν δὲ ἐπὶ μέρος τὸ σύμφωνον καλῶς ἀνανεοῦται,

B XI, 1, 48 2 D II, 14, 49. l. 'Avàp &vayeraı παρὰ τῆς γυναικός, xal 4j γυνὴ παρὰ τοῦ ἀνδρός, καὶ ὁ υἱὸς παρὰ τοῦ πατρός, καὶ ὁ πατὴρ παρὰ τοῦ υἱοῦ μέχρις εὐπορίας, τουτέστι μέχρι τῶν ἀναγκαίων᾽ τὰ γὰρ περιττὰ πάντα ἀφαιρεῖται πολλοῦ ὄντος τοῦ 10 χρέους. Εἰς δὲ τὸ δημόσιον πάντα ἀφαιρεῖται. “Ομοίως καὶ ἐπὶ δανείου, εἰ οὐ συμφωνήσῃ τις τῶν μέχρι τῆς εὐπορίας. ἐνάγεσϑαι. Εἰ δέ γε συμφωνήσῃ, καλῶς συμφωνεῖ" Eppwrar γάρ. 2.

Καλῶς συμφωνεῖ. Δανείσας τις συνεφώνησε μηδὲν πλέον ἀπαιτεῖν τὸν δανεισάμενον, ὧν ἂν δυνηϑείη καταβαλεῖν" ἔρρωται τοῦτο «τὸ» σύμφωνον᾽ 15 οὐδὲ γάρ ἐστιν ἀναισχυντία τὸ βούλεσϑαι τὸν χρεώστην τοσαῦτα ἀπαιτεῖσθαι, ὅσα καταβαλεῖν δυνηϑῇ. Ὑπεξαιρεῖται γὰρ ἐκ τοῦ τοιούτου συμφώνου᾽ τὰ πρὸς χρείαν αὐτοῦ οὐκ ἀπαιτεῖται εἰς ὁλόκληρον, τουτέστιν͵ οὐκ ἀναγκάζεται πωλῆσαι τοὺς δουλεύοντας αὐτοῦ οἰκέτας, ἢ ὃν ἔχει εἰς χρῆσιν ἵππον, ἢ τὰ ἀναγκαῖα πρὸ: τὴν ὀλιγαρκῇ αὐτοῦ χρείαν. 2

BXL,149=DII, 14, 50. 1. Ἵνα κλέψῃ A φύγῃ, καὶ ἐπέλϑει σοι ἀγωγὴ δίδοται

κατὰ

τοῦ

ὑπονοθεύσαντος

τὸν

I σέρβι κορρούπτι, ἥτις

δοῦλον.

2. Αὕτη ἡ ἀγωγὴ σέρβι κορρούπτι ποινὴν ἔχει εἰς τὸ διπλάσιον τῆς eri τῇ ἐλαττώσει τοῦ δούλου διατιμήσεως. 25

B

ΧΙ,

Ι,

5]

ΞΞ

D

IL,

14,

52.

l. Διὰ γραφῆς γὰρ j| συναίνεσις oóo0 ἐνίσταται, χεφ. τοῦ χβ΄. βιβ. τιτ. α΄.

ὡς ἔγνως ἐν τῷ με΄.

B XI, 1, 52 - D II, 14, 53. 1. Φησὶ γὰρ ὁ xavóv' οὐδεὶς καταβαλὼν πλείονα τοῦ νομίμου τόκου 30 λαμβάνειν, εἰ μὴ ζημιοῦται. Ζημιοῦται δὲ οἷον ὁ ἐμπορίαν τινὶ καταβαλὼν xai τὸ ταύτης χέρδος καὶ τὴν ζημίαν κοινοποιῶν᾽ οὗ δύναται γὰρ ἐνταῦϑα ὁ λαβὼν κέρδους γινομένου ἀρκεῖσϑαι λέγειν τῷ καταβαλόντι τὸ χρέος ἐπὶ τῷ νομίμῳ τόκῳ. ᾿Εζημιοῦτο γάρ, εἰ ἐπιζήμιος γέγονεν ἐμπορία. 2

παραδόσεως:

συμφωνεῖ

|

Ῥ

παραδώσεως

|

19 ὀλιγαρκῇ: P ὀλιγαρκεῖ

4

παντελῶς:

|

P

πᾶς

ἐστιν

|

5

26 συναίνεσις: P συνέναινις

συμφωνεῖν:

P

LIB. XI — TIT. I (P)

353

B XI, 1, 53 — D II, 14, 54.

|.

Bbl

1. Ἐὰν Στίχον χρεωστούμενος πακτεύσω μὴ ἀπαιτῆσαι αὐτόν, cl καὶ 985 μετὰ ταῦτα ἐνοχλήσω λαβεῖν αὐτόν, οὐ δοκεῖ μόραν, ὅ ἐστιν ὑπέρϑεσιν, ποιεῖν ὁ χρεώστης μὴ ἀποδιδοὺς αὐτόν᾽ ὅϑεν εἰ καὶ μετὰ ταῦτα τελευτήσει ὁ Στίχος, 5 οὐ κινδυνεύεται τῷ δεβίτορι ἤτοι τῷ χρεωστοῦντι αὐτόν, εἰ μὴ ἄρα ἀρχαιοτέpav τοῦ πρὸς αὐτὸν συμφώνου μόραν ἤτοι ὑπέρϑεσιν ἐποίησεν. 2. Συνάδει τὸ παρὸν νόμιμον τῷ ιϑ'΄. κεφ. τοῦ β΄. τιτ. τοῦ ι΄. Br." κἀκεῖ γὰρ ὁ κατὰ βίαν ἀφαιρεϑεὶς δοῦλον καὶ παρὰ τοῦ δικαιοδοτοῦντος ψηφισϑεὶς ἀναδοϑῆναι τῷ δεσπότῃ, εἴπερ ἔσωϑεν τοῦ χρόνου τοῦ διδομένου προϑεσμίου 10 τοῖς καταδικασϑεῖσιν ἀποθάνῃ, οὐ προκριματίζει τὸν τὴν βίαν ποιήσαντα εἰς τὴν ἀπαίτησιν τοῦ τιμήματος αὐτοῦ, ἀλλὰ μόνον ὁ βιασάμενος τὸ πρόστιμον τῆς αἰδοῦς ἀπαλλάττεται μὴ ἐνεχόμενος καὶ τῇ ἐχτίσει τοῦ τιμήματος τοῦ δούλου. Εἰ δὲ ὁ δοῦλος μετὰ τὴν ὑπέρϑεσιν τελευτήσῃ, ἐνέχεται ὁ βιασάμενος xal εἰς τὴν αὐτοῦ ἀποτίμησιν ὡς ὑπέρϑεσιν ποιησάμενος.

15

BXL,1,55=DII,

14, 56.

Hb I

l. Σημείωσαι, ὅτι ὅσα ἀπὸ δωρεᾶς 7) ἄλλως τυχηρά προςπορίζει αὐτῷ τῷ δεσπότῃ" ὅσα δὲ ἀπὸ οἰκείων ἔργων 7) πραγμάτων τοῦ ἔχοντος τὴν χρῆσιν, «τῷ οὐσουφρουχτουαρίῳ.» 2. Ἐὰν γὰρ συμφωνήσῃ πρὸς τὸν ἐμὸν δανειστὴν 20 μὴ ἀπαιτηϑῆναι τὸ χρέος, ὠφελεῖ με. Εἰ δὲ συνεφώνησα χρεώστην δανειστὴς ὧν μὴ ἀπαιτῆσαι αὐτόν, ὁ δὲ δοῦλος, εὑρὼν αὐτὸν συνεφώνησεν, ἵνα ἀπαιτήσῃ αὐτόν, ὠφελεῖ

ὁ τοιοῦτος δοῦλος ἐγὼ πρὸς τὸν ἐμὸν xa9* οὗ ἔχω χρῆσιν, καὶ οὕτως.

B XI, 1, 55 — D II, 14, 56. 1. 'E&v «à μισϑωσαμένῳ τὸν ἐμὸν ἀγρὸν κατὰ σύμφωνον παραχωρήσω, 25 ἅπερ μοι χρεωστεῖ, οὐ παρὰ τοῦτο κωλύεται αὐτὸς ὁ κολωνὸς ἀπαιτεῖν με, εἴ τι ἂν αὐτῷ ἀντιχρεωστῶ. 2. Μισϑωτὸν λέγει τὸν μισϑωσάμενον τὸν ἀγρόν μου, ᾧ συγχωρήσω, ἅ μοι χρεωστεῖ" οὐ παρὰ τοῦτο ἀποχλείω αὐτὸν τοῦ ζητῆσαι, ἃ τούτῳ χρεωστῶ.

8.

B XI, 1, 59 — DII,

14, 60.

Hb I

1.

᾿Εὰν τελευτήσαντός τινος ἐπὶ ἀπόρῳ περιουσίᾳ οἱ δανεισταὶ ἕτοιμοι 688 ὦσι μέρος τῶν χρεῶν λαβεῖν ἀντὶ τοῦ παντὸς χρέους, κατ᾽ αὐτὸν δὲ «καιρὸν» .5 fro:

P διάτοι

P ἀπαιλλάγεται SCHELTEMA,

|

| 7 τῷ: P τοῦ 19 συμφωνήσῃ:

Basilica,

I.

| 9 προϑεσμίου: incertum. P συμφωνήσω

| 27 λέγει:

12 ἀπαλλάττεται: Ῥ λέγεται 23

354

LIB. XI — TIT. I (P)

x«l ἐξωτικοὶ xol συγγενεῖς τοῦ τελευτήσαντος βούλονται τοῦτο τὸ μέρος τῶν ᾿ χρεῶν τοῖς δανεισταῖς δοῦναι καὶ λαβεῖν τὴν οὐσίαν τοῦ τελευτήσαντος, προτιμότεροί εἰσιν οἱ συγγενεῖς τοῦ τελευτήσαντος ὑπὲρ τοὺς ἐξωτικούς, ἐὰν ὦσιν ἀξιόπιστοι πρὸς τὴν δόσιν ἤτοι ἀπόδοσιν.

5

BXL1,61=DII

14, 62.

Hb 1

1. Γενικῶς σύμφωνον εἶπεν διὰ τὸ μήτε αὐτόν, 1 ἐγγυητήν, ἣ ἕτερον ὑπὲρ αὐτοῦ τινα μεϑοδεῦσαι᾽ εἰ γὰρ τοιοῦτον γέγονε σύμφωνον, καὶ ὁ ἐγγυητὴς τύχῃ παραγραφῆς, μὴ βουλόμενος αὐτὸς διὰ τοῦ Β΄. συμφώνου οὐχ ἐμπεσεῖται

τῇ ἐγγύῃ10

2.

᾿Ἐὰν γενικὸν σύμφωνον πρωτότυπος δανειστῇ χρεώστης ᾿ συνεφώνησε μὴ ἀπαιτῆσαι τὸ χρέος, καὶ ἥρμοσεν ἐκ τούτου τῷ ἐγγυητῇ ἣ παραγῤῥαφή, ἀλλὰ ὁ χρεώστης ἀπελθὼν ἐπάκτευσεν ἐξεῖναι αὐτὸν ἀπαιτεῖσϑαι, εἰ καὶ αὐτὸς ὁ χρεώστης δύναται καλῶς ἀπαιτεῖσϑαι διὰ τὸ δεύτερον αὐτοῦ σύμφωνον, ὅμως μένει ἣν ὁ ἐγγυητὴς αὐτοῦ ἅπαξ ἔχων ἐκτήσατο παραγραφὴν Ex τοῦ 16 πρώτου συμφώνου᾽ γενικῶς γὰρ συμφωνῆσας ἔφϑασε καὶ τὸν ἐγγυητὴν ἐλευϑερῶσαι. Καὶ διὰ τοῦτο ἣν ἅπαξ ἐκτήσατο παραγραφήν, ἔχει διηνεκῶς" εἰ γὰρ πρόσκαιρον ἐγένετο τὸ σύμφωνον, οὐκ ἠλευϑεροῦτο ὁ ἐγγυητής. Οἶδας γάρ, ὡς ἐπὶ τῶν προσώπων καὶ οἱ χληρονόμοι ἐνάγονται τοῦ πρωτοτύπου.

B XI, 1, 62Ξ-( 1], »»

3,1.

]

1.

Καλου..2.. ἔχον....6.... τῶν γενομένων. σύϊμφων]ον.....6.... ὡς τῆς αἱρέσεως ἀδήλου, τουτέστιν ἀπ[ηλλάγη]σαν οἱ παίδες τῆς ἐλπίδος τῆς ἀδήλου αἱρέσεως. Διὰ τοῦτο δὲ ὡς διάταγμα ὑπέϑετο τὸ σύμφωνον Hb I γεγονέναι, πρὶν ἣ παιδοποιῆσαι τὸν Πέτρον οὐχ ὡς νόμιμον, ἀλλ᾽ ἵνα τὴν 6 τοῦ φάκτου ἀλήϑειαν ἐξηγήσεται᾽ ἐπεὶ κἂν γεννηθέντος ἤδη παιδὸς 6

26 βεβαρημένος

ἁρμόσασαν

τῇ τῆς ἀπαιδείας

αἱρέσει

διελύσατο,

εὔλογος

ἦν

ἡ διάλυσις καὶ οὐκ ἀνετρέπετο, ἐπεὶ εἰκὸς ἦν τελευτῆσαι τὸν γεννηθέντα υἱόν, καὶ πάλιν ἄπαιδα αὐτὸν τελευτῶντα ὑποπεσεῖν τῷ φιδεικομμίσσῳ. 2. Τὸ τῆς αἱρέσεως ἄδηλον μεταξύ τινων νομίμως διὰ συμφώνου λύεται, xal ἰσχυρόν ἐστι τὸ τοιοῦτο σύμφωνον ἐχβάσης τῆς αἱρέσεως ἢ μὴ ἐκβάσης.. 80 Τὸ γὰρ ἄδηλον τῆς αἱρέσεως ἤτοι μὴ φανερὰν ἔχον ἀπαίτησιν. 3

προτιμότεροί —

τελευτήσαντος

iterantur

in

P |

4 ἀπόδοσιν:

P

ἀπόδωσιν

14 ἣν ὁ ἑγγυητὴς ἀυτοῦ: P 6 ἐγγυητὴς αὐτοῦ ἦν; corr. Hb. | 19 cf. p. 308 1. 9 sqq. | initium huius scholii prae rasuris legi vix potest; praecedit scholium

omnino erasum.

ἐποιήσατο

| 21 τῆς (ἐλπίδος):

Ῥ τοῦ | 24 ὁ: Pod

| 30 ultima pars scholii deleta est.

| 25 διελύσατο: 166. διάλυσιν

|

LIB. XI — TIT. I (P)

355

3. Οἷον ἐχρεώστησα χρέος αἱρετικόν, ἵνα ὅταν ἔλϑῃ τυχὸν τὸ πλοῖον δώσω σοι τοῦτο. Τῆς αἱρέσεως ἠρτημένης ἀποχωρήσεις μοι τὸ χρέος" ἄκυρος &moyi. ᾿Ενταῦϑα [γὰρ $] συγχώρησις «οὐ» προβαίνει μὴ τῆς αἱρέσεως ἐξιούσης. Πῶς γάρ; Ἔτι ἠρτημένης ἐκείνης ὅμως σὺ ὁ συγχωρῶν μοι τὸ 8 χρέος δοκεῖς σιωπηρῶς συμφωνεῖν ἀποχωρῆσαί μοι, τοῦτο καὶ τῆς αἱρέσεως «μὴ» ἐξιούσης. B XI, 1, 6 — CII 3, 2. l. Περὶ τῶν ἀγοραζόντων κληρονομιαίων, ἐὰν κινήσωσιν oi δανεισταὶ κατὰ τῶν ἀγοραστῶν καὶ μὴ προσκαλήσονται τοὺς πωλήσαντας. 10

BXI,

1.

1l,

66—-

CIL

3, 5.

Mi

Ei δὲ ἀντίκευταί σοι, ὅτι τὸ πάκτον οὐ διαλύει τὴν ἀγωγήν, ἀλλὰ μόνον 646

παραγραφὴν γεννᾷ, μάνϑανε, ὅτι οὐδὲν ϑαυμαστὸν Ev [τῇ διατάξει] οὕτω πέφρασται᾽' καὶ ol νομικοὶ γὰρ ἐχρήσαντο τούτῳ τῷ σχήματι τῆς φράσεως καὶ περὶ πάκτου, εἰ παρὰ τοῦ λιβεράτουμ, τούτεστι τῆς τῶν πραγμάτων 15 προσκυρούσης ἐλευϑερίας — ὡς ἐν τῷ ς΄. βιβ. τῶν δὲ ῥέβους, τουτέστι τῶν

περὶ συμφώνων -- εἴρηται περὶ τῶν ἐγγυητῶν, ὅτι, κἂν ἀγνοοῦντες καταβεβληκέναι

τὸν

πρωτότυπον

ἣ

[SU

ἀϊποχῆς

«ἢ

συμφώνου»

ἐνοχήν, κατέβαλον, «οὐκ» ἔχουσι «δανεισταὶ» τὴν μανδάτι

λελύσϑαι

τὴν

(D 17, 1, 8, 7).

B XI, 1,67=CIL 3, 6. 1. Ζήτει τὸ τελευταῖον xeq.* ζήτει καὶ τοῦ x9. βιβ. τιτ. ε΄. κεφ. ς΄. deu.

20

ζ΄., ὥστε συμφωνήσω διαλυομένου τοῦ γάμου παρ᾽ αἰτίαν τῆς γυναικὸς μὴ χερδαίνειν τὸν ἄνδρα τὴν προῖκα. 2. ᾿ς ὅτε συμφωνήσω, ἐὰν κλέψῃς, οὐ κινῶ κατὰ σοῦ τὴν ἀπαιτοῦσαν Hb I τὸ διπλοῦν ἀγωγήν' ἢ ἐὰν ὁ δεῖνα τελευτήσῃ, συμφωνῶ τόδε σοι ποιῆσαι. 97 25 "Evavıia νόμων, πρὸς περιγραφὴν τῶν νόμων. ᾿Εναντία δὲ τῶν καλῶν τρόπων, τὰ μὴ καλῇ πίστει γενόμενα συναλλάγματα, ἀλλὰ βίᾳ. BXI 1, 70=CI, 3, 9. 1. Σημείῳσαι ἀνάγνωσμα περὶ γυναικὸς

ΓΙ, 30

περιγραφείσης

3, 0 Ξ B XI, |, 71.

μετὰ τὴν νίκην:

,

Hbl

| ] Σημείωσαι, πότε βούλεται ἡ διάταξις χώραν ἔχειν τὸν xavóva τὸν 95t λέγοντα μὴ τίκτεσϑαι ἀπὸ συμφώνου ἀγωγήν, ὅτε μηδὲν δέδοται παρά τινος, 2 ἀποχωρήσεις: τὸ ut in Ca

[τῆς

P ἀποχωρίσω τῶν

| Il cf. p. 313 1. 19 524.

πραγμάτων

προσκυρούσης

προσκυροῦσαν ἐλευϑερίαν .| .18 τὴν (μανδάτι): τοῦ

ιθ΄. βιβ.

«vr. ν΄. (βῖνα η΄.)

P τῇ

ἐλευϑερίας:

| 14 εἰ παρὰ leg. Εἶπον P τὴν τῶν πραγμάτων

| 20 τοῦ κϑ'.

βιβ. τιτ. ε΄. P

| 30 vide ad hanc legem sch. Ca 4, p. 319 1. 26 344.

356

LIB. XI — TIT. I (P)

ἀλλὰ μόνον συμφωνηθῇ τινι δοῦναί τί ποτε ἢ ποιῆσαι. ᾽Εὰν οὖν εἴπωσιν, ὅτι αὔριον δίδωμί σοι ν΄. νομίσματα, αὔριον κτίζω τὸν οἶκόν σου, μηδεμιᾶς δόσεως παρὰ σοῦ προηγησαμένης εἰς ἐμὲ οὐδεμία τίκτεται ἐκ τούτου τοῦ συμφώνου ἀγωγή, ἐπειδὴ γυμνόν ἐστι τὸ σύμφωνον. Τοῦτο δὲ νόησον, ἐὰν 5 μὴ ἐπὶ δωρεάν γέγονεν, ἐπείτοιγέ ἐστιν ἣ ἐκ νόμου ἀπαιτοῦσα ἀγωγή, ἀλλὰ ἢ ὅτε ἐνόμιζον χρεωστεῖν 7) ὅτε ἐνόμιζον σὲ εἶναι Πέτρον, ᾧ ἐβουλόμην δωρήὅὄασϑαι. "Eà&v δέ, ὡς ἐθεμάτισεν ἡ διάταξις, πρῶτον ἐδόϑη τί ποτε παρὰ σοῦ καὶ μετὰ τοῦτο συνεφωνήϑη περὶ αὐτῶν τῶν δεδομένων παρὰ σοῦ, πῶς ὀφείλει σοι ταῦτα ἀγαδοϑῆναι, οὐκέτι γυμνόν ἐστι τοῦτο τὸ σύμφωνον. 10 Ἐὰν γὰρ αὐτὴ ἣ γυνὴ ἑαυτὴν προικίσασα συνεφώνησε περὶ ἀναδόσεως τῆς προικός, ἀγωγὴ ἁρμόζει ἣ ἀπαιτοῦσα τὴν προῖκα. 2. Ψιλὸν σὐμφωνόν ἐστιν, ἡνίκα μὴ προηγήσεται δόσις 7, ποίησις" ἀλλὰ Hb I μόνον σύμφωνον συστῇ ἐπὶ δόσει ἣ ἐπὶ ποιήσει ὡς ὅταν εἴπω τῷ χρεώστῃ 951 μου, ὅτι ἀποχαρίσασϑαί σοι βούλομαι τὸ δάνειον, μηδὲ παρέχοντός μου τὸ ᾿ 15 γραμματεῖον - οὐδὲν . ὠφελεῖται ὁ. ὑποσχεϑεὶς ἐκ μόνης τῆς ὑποσχέσεως. Ἢ ὅταν συμφωνήσω παρέχειν σοι ἐτησίως δέκα ἢ y&prtov: καὶ γὰρ ὅσους μὲν χρόνους κατέβαλόν σοι, ταῦτα ἀναφαίρετα ἕξεις καὶ οὐδεμίαν ἕξεις τοῦ λοιποῦ ἀγωγήν. Σὺ δὲ ἕξεις παραγραφὴν ταῦτα τυχὸν ἐπιζητοῦντός μου. Εἰ δὲ οὐκ ἔφϑασα ὅλως καταβαλεῖν σοι, οὐδὲ ἀναγκάζομαι καταβαλεῖν. Σὺ

30 μὲν χὰρ ἀγωγὴν οὐκ ἔχεις, ἐγὼ δὲ μᾶλλον ἔχῳ παραγραφὴν τὸ ψιλὸν προβαλλόμενος σύμφωνον.

᾿

BXL,1,72=CI,

3, 11.

HbI

1. Πάντως ἀπορεῖς κατὰ τὸν κανόνα τῆς πρὸ ταύτης διατάξεως. Μὴ 994 δίδοται καὶ ἐνταῦϑα ἀπὸ τοῦ συμφώνου ἀγωγή, ἐπειδὴ καὶ ἐνταῦϑα; ὡς 25 ἣ πρὸ αὐτῆς ἐκανόνισε, κτῆμα δίδοται, καὶ σύμφωνον ἐπὶ τῇ δόσει τοῦ κτήματος τούτου παρηχκολούϑησε, καὶ οὐ δοκεῖ γυμνὸν εἶναι τὸ σύμφωνον. Προςέχε οὖν τὸ ῥητὸν τῆς προλαβούσης διατάξεως" ἐκείνη γὰρ τότε λέγει μὴ εἶναι τὸ σύμφωνον γυμνόν, ὅτε περὶ ἀναδόσεως τοῦ δεδομένου πράγματος σύμφωνα παρακολουϑήσει. Καὶ ἐνταῦϑα τοίνυν, εἰ μὲν ὁ λαβὼν τὸν ἀγρὸν εἰς προῖκα 80 ἀνὴρ συνεφώνησε περὶ τοῦ πῶς ἀναδοϑῆναι τὸν ἀγρόν, ὃν ἔλαβε, καλῶς ἐνήγετο. Νῦν δὲ αὐτὴ ἡ παρασχοῦσα τὸν ἀγρόν, αὕτη ἐβαρήϑη πάλιν καὶ συνεφώνησε καὶ ἄλλα τινὰ μετὰ τοῦ ἀγροῦ διδόναι, τουτέστι τὰ δημόσια τοῦ

ἀγροῦ

καὶ

τοὺς

τόκους

τῷ

δανειστῇ.

Ἔξ

ἑνὸς

οὖν

πλευροῦ

τῶν

δύο

συμφώνων ὄντων ποίαν ἠδύνατο κινεῖν ἀγωγὴν ὁ ἀνὴρ κατὰ τῆς γυναικός; 35 Δοκεῖ γὰρ τὸ σύμφωνον εἶναι, ὥςτε τὴν γυναῖκα δεδωκυῖαν τὸν ἀγρὸν δοῦναι 15 μόνης: P μόνη | 17 ἕξεις (τοῦ): P ἕξω | 20 προβαλλόμενος: P προβαλλόμενον | 23 cf. p. 3211. 1 sqq. | 33 πλευροῦ: P πλεροῦ

φι

LIB. XI — TIT. I (P)

10

357

καὶ τοὺς τόκους καὶ τὰ ὑπὲρ τοῦ ἀγροῦ τελέσματα, ὅπερ ἐστί. Καὶ οὐκ ἐνδέχεται τῷ ἕνι πλευρῷ τῶν δύο δόσεων ἀναφερομένων τίκτειν τινὰ ἀγωγὴν τοῦτο τὸ σύμφωνον. El μὴ γὰρ «παρὰ» τῶν δύο μερῶν συμφωνηϑείη τινά, οὐδὲ συνάλλαγμα «δύναται» καλεῖσϑαι τὰ παρ᾽ ἑνὸς μόνου συμφωνούμενα᾽ dy γὰρ συνέλευσις, ὡς ἔγνωμεν ἐν τῷ δὲ πάκτις τῷ τῶν πρώτων, πρῶτον ζητεῖ εὔλογον αἰτίαν, ἔπειτα δόσιν ἐπὶ δόσει ἣ δόσιν ἐπὶ ποιήσει ἣ ποίησιν ἐπὶ δόσει ἣ ποίησιν ἐπὶ ποιήσει. Τούτων δὲ οὐδὲν περιέχει τὸ σύμφωνον τοῦτο᾽ ἀλλὰ τὰς δύο δόσεις ἐκ τοῦ προςώπου τῆς γυναικὸς συμπεφωνημένας περιέχει. Καλῶς οὖν ἠρνήσατο πᾶσαν ἀγωγὴν ἐκ τούτου τοῦ συμφώνου κατὰ τῆς γυναικὸς ἡ διάταξις. 2.

Σημείωσαι ἀνάγνωσμα᾽ ζήτει τοῦ (9^. βιβ. τιτ. ιδ΄. κεφ. α΄.

3. Παράνομον γάρ δημόσια καταβαλεῖν.

ἐστι

τὸ

σύμφωνον,

ἕτερον

νέμεσϑαι

καὶ

ἕτερον

τὰ

4. “ὥστε διαλύσεως γενομένης τυχὸν τοῦ γάμου ἀναδιδομένου τοῦ ἀγροῦ ὑποκρατεῖν τὸν ἄνδρα, εἴ τι ὑπὲρ αὐτοῦ εὐλόγως κατεδαπάνησεν ἣ τελέσματα 16 κατεβάλετο.

B XI, 1,74=CIL

3, 13.

Hb I

1. "Axp« διαίρεσις τῶν συναλλαγμάτων τῆς πράσεως καὶ τῆς ἀγορασίας ebe οὕτως ἐστί" τὸ συνάλλαγμα τῆς πράσεως καὶ τῆς ἀγορασίας τίκτει τῷ μὲν ἀγοραστῇ τὴν ἐξ ἔμπτο, τῷ δὲ πράτῃ τὴν ἐξ βένδιτο. Ἢ δὲ φύσις τῆς ἐξ 30 ἔμπτο ἐστὶν τὸ ἀπαιτεῖν ἐπερωτηϑῆναι τὸν πράτην ἐκδικουμένου τοῦ πράγματος τὸ διπλοῦν, κἂν μὴ βούληται. Εἰ δὲ ἀμελήσει ὁ ἀγοραστὴς ἐπερωτῆσαι αὐτὸν τὸ διπλάσιον 7| καὶ τὸ οἱονοῦν ποσόν, ἀπαιτεῖται ὁ πράτης ἁπλοῦν μόνον τοῦ πράγματος ἐκνικωμένου. Εἰ σύμφωνον γέγονεν τῇ ἀρχῇ τοῦ συναλλάγματος, ἵνα μὴ ἐπερωτηϑῇ τὸ διπλάσιον ὁ πράτης, καὶ ἐκ τούτου τοῦ συμφώνου μεταλ25 λάξει ἣ φύσις τῆς εἰρημένης ἀγωγῆς τῆς περὶ πράσεως καὶ ἐμειώϑη, καὶ οὐκ ἀναγκάζεται ἐπερωτηϑῆναι τὸ διπλάσιον ὁ πράτης. Τοῦτο γίνεται ἐπὶ μειώσει τῆς ἀγωγῆς. ᾿Επεὶ δὲ } αὐτῆς μὴ ἔχουσα καὶ ἐγγυητὴν φύσις πρὸςτῇ ἀπαιτήσει τῆς ἐπερωτήσεως αὐτὸν προσαπαιτηϑῆναι συμφωνηϑέντος ἐξ ἀρχῆς δοῦναι T καὶ ἐγγυητὴν πρὸς τῇ ἐπερωτήσει τοῦ διπλασίου καὶ ἰδοὺ πάλιν ἠμείφϑη 1] 30 ἐξ ἔμπτο ἀπὸ τοῦ τοιούτου συμφώνου, καὶ ηὔξησε τὴν δόσιν ἐπὶ τῇ παροχῇ τοῦ ἐγγυητοῦ. Οὕτω μὲν οὖν ἐπὶ τῶν καλῇ πίστει τὰ ἐξ κοντινέντι πάκτα, 2. ἤτοι τὰ ἐξ ἀρχῆς γινόμενα μετατυποῦσι τὴν ἀγωγήν. Τὰ δὲ ἐξ ἰντερ- Hb I βάλο ἤτοι τὰ μετὰ ταῦτα ἐπὶ τῶν αὐτῶν ἦτοι τῶν καλῇ πίστει, εἰ μὲν μειωτικά 657 1 post

P τὸ ἕν 3 (Ca)

ἐστί

quaedam

excidisse

| 4 παρ᾽ ἑνὸς: P περὶ ἑνὸς ad

eandem

legem,

unde

videntur:

|

cf.

p.

13 διαλύσεως:

emendes.

|

32 Vide

320

1.

14

P διάλυσις p. 327

sqq.

|

|

2 τῷ £w:

17 Vide schol.

1. 23 sqq.

358

ὅ

10

15

20

25

LIB. XI — TIT. I (P)

ἐστιν τὰ συναλλάγματα (ϑὲς γάρ, ὅτι συνέδοξε τὸν πράτην μὴ ἐπερωτηϑῆναι τὸ διπλάσιον, ὅπερ ἡ φύσις ἔχει τοῦ συναλλάγματος καὶ παραπέμπει σε τῇ ἐξέμπτο) ὡσαύτως μετατυποῖ αὐτὴν καὶ οὐκ ἀπαιτεῖ τὸν πράτην ἐπερωτηϑῆναι τὸ διπλάσιον. Εἰ δὲ αὐξητικά ἐστι τοῦ συναλλάγματος (ϑὲς γάρ, ὅτι συνέδοξε τὸν πράτην καὶ ἐγγυητὴν παρασχεῖν ἐπὶ τῇ ἐπερωτήσει τοῦ διπλασίου, ὅπερ ἡ ἐξ ἔμπτο κατὰ φύσιν οὐκ ἔχει), οὐκ ἀμείβει αὐτὴν τούτῳ τῷ συμφώνῳ, οὐδὲ αὔξει 7) μετατυποῖ αὐτήν. Παραγραφὴν δὲ χαρίζεται τῷ ἠγοραχότι, καὶ ἐὰν οὐκ ἔφϑασε δοῦναι τὸ τίμημα καὶ ἐναχϑῇ περὶ αὐτοῦ τῇ ἐξ βένδιτο ἤγουν ἀπαιτήσει τοῦ διαπραϑέντος πράγματος τὸ τίμημα, ἀντιτίϑησι ταύτην τὴν ἀπὸ τοῦ συμφώνου παραγραφὴν ἀπαιτῶν κατὰ τὰ συνδεδογμένα καὶ ἐγγυητὴν ἐπὶ τῇ ἐπερωτήσει τοῦ διπλασίου αὐτῷ παρασχεϑῆναι, ὥστε «ἐὰν» μὴ εὐρεϑῇ ἐναγόμενος περὶ τοῦ τιμήματος, ἀλλ᾽ ἔφϑασεν δοῦναι αὐτό, οὐχ ὠφελεῖται ἐκ τοῦ μετὰ ταῦτα γενομένου συμφώνου ἐπὶ αὐξήσει τῆς ἀγωγῆς πεῤὶ τοῦ δοῦναι τὸν πράτην ἐγγυητὴν περὶ τοῦ διπλασίου. Παράδειγμα δὲ τῆς τοιαύτης ἀγωγῆς ἐπὶ τῶν στρίκτων ἐπὶ τῶν ἐξ κοντινέντι πάκτων, τουτέστι τῶν ἐξ ἀρχῆς γενομένων συμφώνων᾽ ἐχρεώστησέ τίς τινι χαϑαρῶς ρ΄. νομίσματα᾽ σύμφωνον δὲ γέγονεν ἐξ ἀρχῆς τοῦ συναλλάγματος, ὥστε τὰ ρ΄. νομίσματα, ἐφ᾽ ὅσον ἀμέμπτως καταβάλλει τοὺς τόκους, μὴ ἀπαιτηϑῆναι. Ταῦτα τὰ σύμφωνα ἐν ἀρχῇ γινόμενα τὴν φύσιν ἀμείψει τοῦ συναλλάγματος, καὶ τὴν καϑαρὰν δὲ καὶ στρίκτην ἐκ στιπουλάτου ἤτοι τὴν ἀπαίτησιν τὴν ἐξ ἐπερωτήσεως καὶ συμφώνου ἀποκρίσεως μεταποιεῖ καὶ αἱρετικὴν παρασκευάζει, καὶ τῶν τόκων εὐγνωμόνως διδομένων ἀργεῖ ἡ ἀνάδοσις. Τὰ δὲ ἐξ ἰντερβάλλο ἤτοι τὰ μὴ ἐν ἀρχῇ τοῦ συναλλάγματος ἐπὶ τῶν εἰρημένων στρίκτων ἀγωγῶν οὔτε τὴν φύσιν τοῦ συναλλάγματος ἀμείβει, οὔτε μεταποιεῖ τὴν ἀγωγην, παραγραφὴν δὲ μόνην τῷ ῥέῳ χαρίζεται. 3. “Ὅταν κατὰ καιρὸν τοῦ συναλλάγματος γένηται τὸ σύμφωνον, τουτέστι μετὰ τὸ πρῶτον συνάλλαγμα ἐξ κοντινέντι, ἣ κατ᾽ ἀρχὴν τοῦ συμφώνου, 7) ὅταν κατ᾽ ἀρχὴν κατὰ τὸν καιρὸν τοῦ συναλλάγματος γένηται. Β

30

1*.

ΧΙ,

l,

76

=

ς

II,

3,

15.

Σημείωσαι περὶ προικὸς ἀναιρεϑείσης παρὰ τοῦ βασιλέως.

B XI, 1, 79 — C II, 3, 18. |]. Καλῶς γὰρ συμφωνοῦσιν οἱ ῥέοι προμιτένδοι, ὥστε μὴ ὡς εἰς τὸ πᾶν, ἀλλ᾽ εἰς μέρος ἐνέχεσϑαι ἕκαστον αὐτῶν. Καὶ ἄλλος ὑπὲρ ἄλλου κατέχεται. 2. 35 χεφ.

νζ΄.

21 30

Ζ2ήτει τοῦ {τ΄. Bg.] Gi. μγ΄. τιτ. ς΄. κεφ. δ΄. καὶ τοῦ μδ΄. Gig. ccr. α΄. ἐπερωτήδεως:

βασιλέως:

P

ἐπερωτήσει

leg. βασιλικοῦ

| .28

τὸν

καιρόν:

supra

lineam:

χρόνον

|

LIB.

XI

—

TIT.

I (D)

3.

Ζήτει xai τοῦ [[e'.] βιβ. μζ΄. τιτ. γ΄. κε.

4.

Ζήτει τοῦ [vy'.] Gig. x9". τιτ. ε΄. κεφ. λϑ΄.

1359

λβ΄. ([9eu. 8°.]

B XI, 1, 81 2 C II, 3,.20.

HbI

l. Παραδόσεσι καὶ χρήσει συνισταμέναις χυριότησι, οὐ μὴν ψιλοῖς 659 5 συμφώνοις αἱ δεσποτεῖαι μεταφέρονται, ἤτοι ἡ ἐξουσία τοῦ πράγματος ἤτοι τὸ ἔχειν δεσποτείαν ἐπί τινι πράγματι καὶ διὰ τοῦ χρόνου δεσπόζειν τότε συνίσταται, ὅτε καὶ διὰ χρήσεώς τις χυριεύσει τοῦ πράγματος, οὐ μὴν ὅτε ἀπὸ συμφώνου τὸ πρᾶγμά τις κτήσεται. Hb I B XI, 1, 83 2 CII, 3, 22.. 680 10 1. Σημείωσαι περὶ xouparöpos καὶ περὶ υἱοῦ. Ζήτει βιβ. λζ΄. τιτ. ζ΄. κεφ. με΄." ἀπαιτεῖν οἱ ἐπίτροποι χρέος δύνανται, οὐ μὴν δωρεῖσϑαι ἣ ἐπὶ μειώσει

διαλύεσϑαι. -B

l. 15

ΧΙ,

᾿ l,

86

=

Σημείωσαι,

CI,

2,

25.

ὅτι οὐδὲν βλάπτονται

οἱ δανεισταί.

2. Παρανόμως γὰρ συμφωνοῦσί τινες ἀλλήλοις κληρονόμοι, ὥστε τὰ ἐξ αὐτῶν ἐξ ἴσου διαμερισϑῆναι, x&v μή εἰσι κοινωνοί, κἂν εἷς ἐξ αὐτῶν τελευτήσει ἐπὶ διαϑήκῃ 3) ἐξ ἀδιαϑέτου, εἰ μὴ ἄρα στρατιῶταί εἰσιν. Οὐδὲ γὰρ ἀνὴρ καὶ γυνὴ τοῦτο δύνανται ποιεῖν ἀπὸ συμφώνου, κατὰ διαϑήκας δὲ κληρονομοῦσιν.

B XI, 1, 89 — C II, 3, 28. 20.

1. Χωρὶς ἐπερωτήσεως. El γὰρ ἐπὶ αἰτίᾳ τινὶ τοῦτο τὸ πάκτον ἐγένετο, (τυχὸν συνεφώνησεν οὕτως, ἕως ὅτε φροντίζεις τῶν ἐμῶν 7) ὅτε συνδιάγεις μοι, δίδωμί. σοι ἐτήσια νομίσματα) τότε οὐκέτι γυμνὸν ἦν τὸ σύμφωνον, ἀλλὰ ποίησις ἐπὶ δόσει. Καὶ καλῶς ἐκεῖνος πληρῶν τὴν αἰτίαν καὶ φροντίζων τῶν αὐτοῦ N συνδιάγων [κι]νεῖ. A

»

ΒΧΙ, 1, 90 — C II, 3, 29. l. 'Qc κριϑῆναι. Β

ΧΙ,

ὅτι λέγει Ttg" στρατιώτης

1,

91

=

CI,

3,

Hb I

εἰμὶ καὶ αἰτοῦμαι

ὑπὸ τοῦ

ἄρχοντος Hb I

30.

1.: Συνεφώνησαν τυχὸν «τρεῖς, ἵνα, ἐὰν ἔλϑῃ πρὸς αὐτοὺς ἐξ ἀνίσων μερῶν 995 30 ἡ xAnpovoula, ἀπὸ τρίτου μέρους κληρονομήσουσιν, ἣ ἐὰν «πρός» τινας αὐτῶν ἔλϑγῃ dj πᾶσα κληρονομία, πάντως εἰς τοὺς τρεῖς ἐναχϑῇ. ᾿Επεὶ γὰρ εἰκὸς τοὺς ἐλπίζοντας τὴν κληρονομίαν τινὸς ἐπιβουλεύειν αὐτῷ, διὰ τοῦτο ἐπικίνδυνον ἐκάλεσε τὸ ἀποτέλεσμα τοῦ τοιούτου συμφώνου. 8 κτήσεται: P δύναται

P κτίσεται |

10 schol. 1 manu

recentiore scriptum. || 18 δύνανται: ᾿

360

LIB. XI — TIT. 11 (CA)

SCHOLIA

AD

BASILICORVM

E COD. Β

ΧΙ,

2,

1

2DII

15,

MS. COISL.

LIB. XI TIT. I 152 (Ca).

1l.

1. Οὐκ ἔρρωται διάλυσις μηδενὸς δοϑέντος ἢ παρακατασχεϑέντος ἢ 5 ἐπαγγελϑέντος, ὡς κεφ. νε΄. τούτου τοῦ τιτ. καὶ βιβ. λε΄. τιτ. ιδ΄, κεφ. px’. 2. Τὸν περὶ πάκτου διδάξαντα καὶ περὶ διαλύσεως μέλλοντα διεξιέναι προςῆκόν ἐστιν εἰπεῖν τοῦ τε πάκτου καὶ τῆς διαλύσεως διαφοράν. Τοῦτο καὶ Οὐλπιανὸς ἐν προοιμίοις τοῦ τιτ. ποιεῖ, καὶ δείκνυσι, τί μὲν πάκτον, τί δὲ διάλυσις. Διάλυσις μὲν οὖν ἐστιν ἀμφιβαλλομένου πράγματος τομή, πάκτον Hh I 10 δὲ ὁμολογουμένου χρέους συγχώρησις. 'O μὲν γὰρ διαλυόμενος ὡς περὶ 666 ἀμφιβόλου διαλύεται πράγματος καὶ δίκης ἀδήλου καὶ. μήπω περαιωϑείσης᾽ ὁ δὲ πακτεύων πρᾶγμα φανερὸν καὶ ἀναμφιςβήτητον δωρεᾶς ὥςπερ χάριν κατὰ φιλοτιμίαν παραχωρεῖ. 3. Κυρίλλου. Διάλυσίς ἐστιν ἀμφιβαλλομένου 16 δὲ ὁμολογουμένου χρέους συγχώρησις.

πράγματος

τομή,

πάκτον

4. ᾿Ηρωτήϑη᾽ τί γάρ᾽ οὐχ εἰσὶ καὶ ἕτερα σύμφωνα μὴ ὄντα ὁμολογουμένου χρέους συγχωρητικά, οἷον τὰ τῆς ἀγοράσεως καὶ τῆς πράσεως, καὶ ἕτερα πλείονα; Πῶς οὖν ἐνταῦϑα γενικῶς εἴρηκε σύμφωνον; Δοκεῖ γὰρ διὰ τὸ οὕτω εἰπεῖν πάντα δηλοῦν τὰ σύμφωνα. ᾿Απόκρισις. Ἐνταῦϑα τῷ νομοϑέτῃ περὶ 20 συμφώνου συγχωρητικοῦ ὁ λόγος. Τὰ οὖν τοιαῦτα, φησίν, σύμφωνα, εἰ μὲν περὶ ἀμφιβόλου ἐστί, διάλυσις λέγεται" εἰ δὲ μὴ περὶ ἀμφιβολίας, πάκτου σύμφωνον. Ζήτει xxl «vv. α΄. κεφ. α΄. καὶ μή σοι δόξῃ ἐναντίον. ᾽Εχεῖσε γὰρ παντὸς συμφώνου τὸν ὁρισμὸν λέγει καὶ τοῦ γενικοῦ. ᾿Ενταῦϑα δὲ τῶν εἰδῶν αὐτοῦ τὸν ὅρον ἀποδίδωσι. 35

5.

Ποσαχῶς λέγεται γὰρ τοῦτο᾽ διαλυϑέντα βήτησις γέγονεν, ἀλλὰ ἐν δικαστηρίῳ ὁρισϑέντα 6

διαλύσεως

Ca:

διάλυσις, ζήτει βιβ. β΄. τιτ. γ΄. κεφ. ox9'. Φησὶ ἢ πληρωθϑέντα νοεῖν ὀφείλομεν οὐ μόνον ol; ἀμφισκαὶ τὰ δίχα ἀμφισβητήσεως τμηϑέντα, ὡς ἔστι τὰ καὶ τὰ ὑπὸ σιωπῆς μακροτέρου χρόνου πληρωϑέντα.

διαλύσεως

διάλυσις

|

17 πράσεως:

Ca παροράξσεως

ξονως) | 25 manus secunda ad φησὶ γὰρ τοῦτο addit ἐν τῇ ἀρχῇ Ca τοῖς δίχα | 28 μακροτέρου: (ἃ μακρότερα

(Hb.

παρορά-

| 27 τὰ δίχα:

LIB. XI — TIT. II (CA)

361

6. Τοῦ ᾿Ανωνύμου. Τὸ πάκτον οὐ μόνον τὸ ἀπὸ φιλονεικίας διαλυϑὲν δηλοῖ, ἀλλὰ καὶ τὸ χωρὶς φιλονευκίας διαλυϑέν, ἣ τὸ ἐν δικαστηρίῳ τμηϑέν, καὶ τὸ τῇ χρονίᾳ σιωπῇ περαιωϑέν, ὡς βιβ. ν΄. τιτ. ις΄. Bw. ox9'. καὶ σλ΄. 7. Τοῦ αὐτοῦ. Οὐκ ἔρρωται διάλυσις μηδενὸς δοϑέντος ἢ παρακρατηϑέντος 5 ἣ ἐπαγγελϑέντος, ὡς βιβ. β΄. τοῦ Ko8. τιτ. δ΄. dtar. λη΄. καὶ Big. ς΄. τιτ. λα΄. διατ. γ΄. 8. Εἰ γὰρ ἐπεραιώϑη fj δίκη καὶ οὔτε ἐξεκαλεσάμην, οὔτε ἠδυνάμην ἐκκαλέσασϑαι, οὐ καλῶς διαλύομαι, ὡς ἔστι μαϑεῖν ἐκ τοῦ πρώτου ϑέματος τοῦ ς΄. κεφ. τούτου τοῦ τιτ. καὶ τοῦ ιβ΄. κεφ. αὐτοῦ, μᾶλλον δὲ ἐκ τοῦ μα΄. 10 χεφ. αὐτοῦ. Ζήτει καὶ τὸ β΄. ϑέμα τοῦ μ΄. χεφ. τοῦ α΄. τιτ. τούτου τοῦ βιβλίου.

ΒΧΙ,2, 2ΞΞὨ1], 15, 2. 1. Διάλυσιν δέ τις δύναται νοεῖν οὐ μόνον, εἰ ᾿Ακουιλιανὴ παρενετέϑη ἐπερώτησις καὶ ὁμολογία καὶ f| προκειμένη αὐτὴ δηλονότι ἀκεπτιλατίων, 15 ἀλλὰ καὶ εἰ πάκτον μεταξὺ τῶν διαλυσαμένων ἐγένετο τῆς. ᾿Ακουιλιανῇς ὁμολογίας ἐκτός, τουτέστι τὸ En’ ἀμφιβόλῳ πράγματι γινόμενον πάκτον διόλυσίς ἐστι, κἂν ᾿Ακουιλιανὴ μὴ παρενετέϑη ἐπερώτησις.

2.

Κυρίλλου.

Διάλυσις καὶ ἄνευ ᾿Ακουλιανῆς ἐπερωτήσεως τῶν διαλυο-

μένων γίνεται διὰ ψιλοῦ πάκτου. 20

3. ᾿Αντὶ τοῦ μετὰ ἐπερωτήσεως. Ζήτει καὶ τὸ γ΄. ϑεμ. τοῦ 9°. κεφ. τούτου τοῦ Tur. ἣ ἀντὶ τοῦ κατὰ ᾿Ακουλιανὴν ἐπερώτησιν τε καὶ ὁμολογίαν. Πῶς δὲ γίνεται ᾿Ακουλιανὴ ἐπερώτησις, εὕρῃς ἐν τῷ βιβ. γ΄. τῶν ᾿νστιτουτ.

x9'. vvv." φησὶν γὰρ ἐκ μέρους" ἣ γὰρ ᾿Ακουλιανὴ ἐπερώτησις ἀνακαινίζει πᾶσαν ἐνοχῆν. Ὑπὸ δὲ Γάλλου ᾿Ακουιλίου τοῦ νομικοῦ οὕτως σύγκειται" 25 εἴ τί ποτέ με ἐξ οἱαςδήποτε αἰτίας δοῦναι 7) ποιῆσαι χρὴ 3) ἔχρην ἣ πούρως ἢ lv δίομ, καὶ τῶν πραγμάτων χάριν ἐμοὶ κατὰ σοῦ ἀγωγὴ ἢ ἰν ῥὲμ ἢ περσοναλία ἐστὶν ἣ ἔσται, καὶ ὅπερ ἂν ἔχῃς, 1 κρατεῖν με’ ὁ δὲ εἶπεν, ὁμολογῶ᾽ εἶτα μετὰ τὸ γενέσϑαι τὴν τοιαύτην ἐπερώτησιν καὶ πάντα εἰς τὴν βέρβις ἐνεχϑῆναι τότε ὁ ἐπερωτώμενος ἐκ τοῦ ἐναντίου ἐπερωτᾷ τὸν ἐπερωτῶντα, ὅτι, εἴ τί 30 σοι κατὰ τὴν σήμερον ἡμέραν ἐγὼ ὁ δεῖνα διὰ τῆς ᾿Ακουλιανῆς ἐπερωτήσεως ὡμολόγησα, τοῦτο ὅλως ἔχεις λαβών; ᾿Αποκρίνεται ὁ πρώην μὲν ἐπερωτῆσας, νῦν δὲ ἐπερωτώμενος, ὅτι καὶ ἔχω λαβὼν ἢ καὶ ληφϑὲν ἀπηνεγκάμην. Καὶ 2 ἣ τὸ:

Ca ἣν vel ἣμ

inveniuntur,

qui tamen

|

25 Inter ἔχρην

legi non

possunt.

(Ca ἐχρῆν) et πούρως quidam ductus |

31

ὡμολόγησα:

Ca ὡμολογήσασα

362

LIB. XI — TIT. II (CA)

ἰδοὺ μὲν διὰ τῶν προτέρων ῥημάτων συνέστη ἡ βέρβις, ἥτις διὰ τῆς ' Axoutλιανῆς πᾶσαν αἰτίαν προὔύπάρχουσαν ἐνοβάτευσε" διὰ δὲ τῶν δευτέρων ἐτέχϑη ἡ ἀκεπτιλατίων τὴν ᾿Ακουιλιανὴν ἐπερώτησιν διαλύουσα. ᾿ 4. Κυροῦται γὰρ τὰ τῆς διαλύσεως ἀπὸ ἰδικοῦ νόμου καὶ χωρὶς ᾿Ακου- Hb I 5 λιανῆς ἐπερωτήσεως εὐλόγου οὔσης αἰτίας. Καὶ ζήτει κεφ. ις΄. καὶ τὸ (^. καὶ χγ΄. καὶ λγ΄. Καὶ κἂν ᾿Ακχουιλιανὴ ἐπερώτησις οὐκ ἐνετέϑη, ὅμως ὁ Enayyeıλάμενος ἀπὸ διαλύσεώς τι διδόναι ἔνοχός ἐστι καὶ ἐνάγει ἐνδυνάμως, καὶ οὐκ ἔχει χώραν ὧδε τὸ νόμιμον τὸ λέγον τὸ ψιλὸν σύμφωνον ἀγωγὴν οὐ τίκτει, ἀλλὰ παραγραφήν. “Ὅτε γὰρ εὔλογος ἡ αἰτία, οὐκ ἔστι ψιλὸν τὸ 10 σύμφωνον, ὡς κεφ. ζ΄. ϑεμ. α΄. τοῦ α΄. τιτ. τοῦδε. τοῦ βιβ. 5%, Διαφορὰ τῆς κατὰ ᾿Ακχκουιλιανὴν ἐπερώτησιν διαλύσεως καὶ τῆς διὰ συμφώνου αὕτη, ὅτι En’ Exelvns μὲν φϑαρεῖσαν τὴν ἀγωγὴν κινεῖν αὖϑις οὐ δυνάμεϑα, ἐπὶ δὲ ταύτης κινεῖσϑαι μὲν δύναται ἡ ἀρχαία ἀγωγή, ἐξωϑεῖται δὲ διὰ παραγραφῇς. Ἢ γὰρ διάλυσις παραγραφὴν χαρίζεται τοῖς διαλυσαμένοις. 15 Ἔστι δὲ ὅτε τινῶν διαλυσαμένων ἐπὶ ὑποσχέσει δόσεώς τινος ἢ καὶ ποιήσεως ἁρμόζει καὶ ἀγωγὴ πραεσκρίπτις βέρβις.

B XI, 2,

20

36

30

86

3 — DII,

15, 3.

.

1. Διάταξίς ἐστιν, ἥτις οὕτω φησίν: ἀναμφίβολόν ἐστι τοῖς ἰδιωτικοῖς πάκτοις ἤτοι ταῖς διαλύσεσι ταῖς μεταξὺ ἑτέρων γεγενημέναις μὴ βλάπτεσϑαι ἤτοι προχριματίζεσϑαι τὸ δίκαιον τῶν λοιπῶν, τουτέστιν τῶν μὴ ἰδικῶς διαλυσαμένων. “ὥςτε ἀμέλει, ἐάν τις ἐξωτυκὸν ἐνστησάμενος κληρονόμον πραετερίταν ἐάσῃ τὴν μητέρα αὐτοῦ, καὶ διαλύσεται πρὸς αὐτὴν ὁ κληρονόμος φανερά τινα ταύτῃ παρεσχηκώς, ἵνα μὴ κινήσῃ δὲ ἰνοφφικιόσο κατὰ. τῆς διαϑήκης, ἐκ τῶν οὔτω γεγενημένων οὔτε 7j διαϑήκη ἀνατετράφϑαι δοκεῖ, οὔτε τοῖς τιμηϑεῖσιν ἐλευϑερίᾳ κατὰ τὴν αὐτὴν διαϑήκην 7) τοῖς ληγαταρίοις ἀνῃρημέναι τυγχάνουσιν αἱ ἁρμόττουσαι αὐτοῖς ἀγωγαί. Διά τοι τοῦτο πᾶν, ὅπερ ἀπαιτοῦσιν ἐκ τῆς διαϑήκης, μόνον ἀπαιτεῖν δύνανται τὸν κληρονόμον, τουτέστι καὶ τὰ λεγάτα καὶ τὰς ἐλευϑερίας μόνος ὁ κληρονόμος παρασχεῖν ἀναγκάζεται. Καὶ μὴ ἀγανακτείτω, φησίν' «εἰ γὰρ ἀσφάλειαν ἀπήτησε τὴν τοῦ κατοιχομένου μητέρα, ὅτι τυχόν, ἐὰν ἔλθωσι κινοῦντες οἱ λεγατάριοι, ἐπιγινώσχει καὶ αὐτὴ τὸ ἀναλογοῦν αὐτῇ μέρος, 7) καὶ αὐτοὺς τοὺς ληγαταρίους, ὅτι τυχον, ἐὰν διὰ τὸ μὴ κινῆσαι τὴν δὲ ἰνοφφικιόσο τὴν τοῦ κατοιχομένου μητέρα καὶ πᾶσαν καταλῦσαι τὴν διαθήκην διαλύσεται πρὸς αὐτήν, μέρος ἐπιγινώσκουσι καὶ αὐτοί" εἰ μὲν. οὖν ἕν τι τῶν. εἰρημένων ἐποίησεν, ὑφίσταται τὸ ἀζήμιον" εἰ δὲ τοῦτο τὸ μέρος ἐρρᾳϑύμησεν, μέμφεσϑαι μᾶλλον ὀφείλει 4 ἀπὸ unoev:

ἰδικοῦ

νόμου

alia manu interscripta sunt.

Ca τούτου τὸ μέρους ἐρᾳϑύμησεν

| 35 τοῦτο τὸ μέρος ἐρρᾳϑύ᾿

LIB. XI — TIT. II (CA)

363

ἑαυτῷ, καὶ μὴ τὴν οἰκείαν pa9uuíav εἰς βλάβην ἀναφέρειν ἤτοι προφέρειν ἑτέρων. Διὰ τοῦτο δὲ εἶπον, ὅτι μόνος ὁ κληρονόμος τέλεια “καταβάλλειν ἀναγκάζεται τὰ λεγάτα καὶ τὰς ἐλευϑερίας παρέχειν τοῖς ταύταις τετιμημένοις. ᾿Ἐπειδὴ δὲ ἰνοφφικιόσο κατὰ τῆς Statuen; ἠπείλει κινεῖν ἡ τοῦ τελευτήσαντος 5 unmp καὶ διελύσατο πρὸς τὸν κληρονόμον καὶ ἧττον ἔλαβεν τῶν πρὸς τῆς ἀληϑείας αὐτῇ καταλειφϑέντων, εἶτα ὕστερον εὑρέϑη κωδίκελλος τὴν ἀληϑῆ τοῦ φιδεικομμίσσου δηλῶν ποσότητα. Καὶ ζητῶν μαϑεῖν, εἰ δύναται ἣ τοῦ τελευτήσαντος μήτηρ προφάσει τοῦ φιδεικομμίσσου λαβεῖν παρ᾽ ὅσον ἧττον τοῦ οἰκείου μέρους ἔτυχεν ἐκ τῆς διαλύσεως κομισαμένη, φησὶν τοίνυν ὁ 10 Σκαέβολας δύνασϑαι αὐτὴν τὸ λεῖπον εἰς ἀναπλήρωσιν ἀπαιτεῖν. ““Ομοιον ἔχεις ἐν τῷ ιβ΄. διγ. τοῦ παρόντος τίτλου. Καὶ σημείωσαι, πότε καὶ διάλυσις ἀναψηλαφᾶται καὶ οὐ προχριματίζεται τῆς ἀληϑείας δεικνυμένης ὁ διαλυσάμενος. Ταῦτα δὲ νόησον ἐπὶ ἁπλῆς διαλύσεως, μηκέτι δὲ καὶ ἐπὶ ᾿Ακουλιανοῦ. Μέμνησαι δὲ καὶ τῶν εἰρημένων τῷ Μοδεστίνῳ ἐν τῷ προλαβόντι τιτ. διγ. 15 λε΄, μὴ νομίζων ἐναντίον εἶναι τὸ ἐν τῷ μζ΄. τοῦ αὐτοῦ τίτλου κείμενον περὶ τραπεζίτου. ᾽Εκεῖ γὰρ ἰδικῶς καὶ τοῖς μὴ φαινομένοις πιττακίοις ὁ τραπεζίτης

ἀπετάξατο εἰπὼν ἰδικῶς, ὅτι, εἰ ebpedeln πιττάκιον ἔστω, καὶ ἀντὶ κεχιωμένου παραλαμβανέσϑω. 2.

ἕτερον,

τοῦτο

ἀργὸν

ΚΚυρίλλου. Τοῖς ἰδιωτικοῖς πάκτοις τὸ δίκαιον τῶν ἑτέρων οὐ βλάπτεται.

20 "Odev ἐὰν ὁ σχρίπτος κληρονόμος πρὸς τὸν κινοῦντα τὴν δὲ ἰνοφφικιόσο διαλύσηται, οὐ προκριματίζονται αἱ ἐλευϑερίαι καὶ τὰ λεγάτα᾽ xal μεμφέσϑω ἑαυτῷ ὁ κληρονόμος, τί δήποτε ἐν τῇ διαλύσει ἑαυτῷ μὴ ἐπρονοήσατο. ᾿Εὰν Hb I μετὰ τὸ διαλύσασϑαι περὶ τοῦ φιδευκομίσσου προςενεχϑῶσιν οἱ χκωδίκελοι, 968 δύναται ἀπαιτέϊν, εἴ τι ἧττον ἐκ τῆς διαλύσεως ἔλαβεν. 25

3.

Τοῦ

᾿Ανωνύμου.

Διὰ πάκτου γὰρ ἰδιωτικοῦ τὸ κοινὸν νόμιμον ἤγουν

δημόσιον οὐκ ἐναλλάσσεται, ὡς τιτ. ιδ΄. διγ. ξ΄. λε΄. Τὸ δὲ διατίϑεσϑαι οὐκ ἰδιωτυκοῦ, ἀλλὰ δημοσίου δικαίου ἐστίν, ὡς βιβ. κβ΄. τιτ. α΄. διγ. αὐτὸ δὲ τὸ δίκαιον τῆς διαϑέσεως δημόσιόν ἐστιν, ὡς βιβ. κη΄. τιτ. α΄. Καὶ αὐτὸ δὲ τὸ δικαίωμα τῆς διαϑήκης δημόσιόν ἐστιν, ὡς βιβ. κϑ'. 80 διγ. β΄. Δημοσίᾳ γὰρ τὰς τελευταίας βουλήσεις ἐρρῶσϑαι συμφέρει, ε΄. τούτου τοῦ τιτ.

γ΄. διγ. τιτ. ὡς

Καὶ γ΄. γ΄. διγ.

4. Περὶ τοῦ, ὅτι ἐξ ἰδιωτικοῦ συμφώνου ἕτεροςo6 βλάπτεται, ζήτει βιβ. 9΄. τιτ. γ΄. κεφ. μη΄. λέγον, ὅτι τοῖς ἀποῦσιν ἡ ψῆφος οὐ προκρίνει. Καὶ χεφ. αὐτοῦ Ey’. ϑεμ. α΄. λέγον: τὰ μεταξὺ ἄλλων γενόμενα ἑτέροις οὐ 35 προχρίνει. Καὶ κεφ. αὐτοῦ γ΄. λέγον" ὁ μή τι ἐντειλάμενός τινι πρᾶξαι δίκην 7%Ca el | 18 κεχιωμένου: Ca κοχιωμένου | 21 ἐλευϑερίαι: Ca λευϑερίαι | 23 περὶ τοῦ: Ca περὶ τὸ

364

5

10

16

20

LIB XI — TIT. II (CA)

ἰδίαν, μῆτε βέβαιον ἡγησάμενος τὸ δικαστήριον ἐκείνου οὐ βλάπτεται ἐκείνου καταδικαζομένου. Καὶ κεφ. αὐτοῦ de’. λέγον’ καὶ ἐπὶ ἐγκλήματος τὰ μεταξὺ ἄλλων ἑτέροις οὐ προκρίνει. Καὶ κεφ. αὐτοῦ ἠς΄. περὶ τοῦ τέλους λέγον" οὐ γὰρ δεῖ τῷ μὴ παρόντι πρόκριμα γίνεσϑαι ἐκ τῶν κριϑέντων. Καὶ τούτου τοῦ ttr. κεφ. Xl. ϑεμ. ζ΄. λέγον᾽ τὸ δὲ γενόμενον εἰς δῆλον πρόςωπον σύμφωνον ἢ πρᾶγμα οὐκ ὀφείλει βλάπτειν ἕτερον. Καὶ κεφ. μβ΄. Καλῶς δὲ προςέϑηκε τὸ ἐκ τῶν ἰδιωτικῶν, Πολλάκις γὰρ ἐπί τινων ἀφορώντων εἰς δημόσιαν αἰτίαν οὐδ᾽ αὐτὸς ὁ συμφωνήῆσας κεκώλυται, ὡς Tur. α΄. κεφ. ζ΄. ϑεμ. ια΄. Γνώριζε δὲ καὶ τοῦτο, ὅτι φησὶν πρὸς ιδ΄. κεφ. τοῦ α΄. tur." τὸ σύμφωνον τῶν μαγίστρων καὶ ὠφελεῖ καὶ βλάπτει. Διὰ τοῦτο χρὴ λέγειν ἐκτὸς τοῦ παρὰ τῶν μαγίστρων ἤτοι τῶν προεχόντων εἰς ἕκαστον σύστημα. Ἔχει δέ τινα πρὸς τὸ κεφάλαιον τοῦτο ὁμοιότητα καὶ τὸ κζ΄. κεφ. τοῦ γ΄. τιτ. τοῦ β΄. Bıß., ὅτι ἐκ τοῦ ἰδιωτικοῦ συμφώνου τὸ κοινὸν νόμιμον οὐκ ἐναλλάσσεται. Κἂν γὰρ παραχωρήσῃ τοῦ οἰκείου δικαίου τι ἑκὼν ὁ νόμος, οὐ περιχαράττεται. Περὶ δὲ δημοσίου δικαίου ζήτει βιβ. λε΄. τιτ. α΄. κεφ. γ΄. τελ. περὶ τοῦ διατίϑεσϑαι. Περὶ δὲ ταφῆς καὶ τοῦ εἶναι καὶ τοῦ δημοσίου δικαίου ἐμφαίνει τὸ β΄. ϑεμ. τοῦ ιδ΄. κεφ. τοῦ α΄. τιτ. τοῦ v9'. βιβ. Περὶ δὲ τοῦ μὴ χρήσασϑαι τὸν υἱὸν τῷ Φαλκιδίῳ, εἰ συμφωνηϑῇ πρὸ τῆς τελευτῆς τοῦ πατρός, ζήτει βιβ. μα΄. τιτ. α΄. κεφ. ε΄. Seu. β΄. "AXXo οὖν τὸ κοινὸν νόμιμον καὶ ἄλλο τὸ συμφωνούμενον παρ᾽ ἑνὸς δικαστοῦ καὶ ἄλλο τὸ παρὰ τῶν μαγίστρων. 5.

Τοῦ

᾿Ανωνύμου.

᾿ΑνάγνωῚθι

Str.

ιδ΄. καὶ βιβ. ε΄. τιτ. β΄. Sw. κϑ'.

6. Τοῦ αὐτοῦ. Οὔτε ὠφελεῖται, ὡς τιτ. ιδ΄. διγ. ζ΄. καὶ ιζ΄. ἤτοι τιτ. α΄., καὶ βιβ. ιβ΄. τιτ. β΄. διγ. ι΄. ἤτοι βιβ. κβ΄., καὶ βιβ. β΄. τοῦ Κωδ. τιτ. γ΄. dar. κδ΄. καὶ τιτ. δ΄. dar. α΄. 25

7. Ἡ γὰρ διαϑήκη δημοσίου δικαίου ἐστίν, ὡς βιβ. λε΄. τιτ. ς΄. κεφ. β΄. xai Ttt. ς΄. αὐτοῦ κεφ. ε΄. Τὸ δὲ δημόσιον δίκαιον ἐκ τῶν ἰδιωτυκῶν οὐ βλάπτεται συμφώνων.

8. Ὑπόϑου μὴ γεγονέναι σύμφωνον ἐπιτρέπον τῷ ἐνεχύρων διάπρασιν, μήτε μὴν τὰς ἀπὸ τῶν διατάξεων 80 αὐτοῦ φυλαχϑείσας.

δανειστῇ τὴν τῶν παρατηρήσεις παρ᾽ |

9. ᾿Εδανείσατό τις παρά τινος καὶ ἐνέχυρα δέδωκεν. ᾿Αλλ᾽ ὁ δανειστὴς μῆτε πάκτον τὴν πρᾶσιν τῶν ἐνεχύρων αὐτῷ ἐπιτρέπον, μήτε τὴν τῆς διατάξεως παρατήρησιν φυλάξας ἐπώλησε τὰ ἐνέχυρα, ὡς ἁρμόσαι κατ᾽ αὐτοῦ τῷ δεβίτορι τὴν πιγνερατικίαν ἐπὶ τούτοις. 'O δανειστὴς ἐτελεύτησε Σεπτίκιόν τινα 5 σύμφωνον bis Ca | 13 ἐναλλάσσεται: Ca ἀναλλάσσεται | 20 δικαστοῦ: Ca κάστου | 25 à: Ca ὁ | 32 ἐπιτρέπον: Ca ἐπιτρέποντι

LIB. XI — TIT. II (CA)

5

10

15

20

365

γράψας κληρονόμον. Kal τούτων οὕτως ἐχόντων ἦλϑεν 6 δεβίτωρ κατὰ Μαεβίου τὴν πιγνερατικίαν κινῶν λέγοντός τε καὶ ϑρυλλοῦντος ἑαυτὸν λεγίτιμον εἶναι χληρονόμον τοῦ τελευτήσαντος δανειστοῦ. Φίλων δὲ μεσασάντων διελύσατο πρὸς τὸν Μαέβιον ἀντὶ παντὸς τοῦ χρέους ὀλίγα τινὰ τούτῳ καταβαλὼν ὑπὲρ ὧν ἐπράϑη τὸ ἐνέχυρον. ᾿Αλλὰ μετὰ ταῦτα τῆς διαϑήκης τοῦ τελευτήσαντος nposevexdelong ὥφϑη Σεπτίκιος ὧν κληρονόμος. Τὸ οὖν ζητούμενον, εἰ κινῶν κατὰ Σεπτικίου τοῦ ἀληϑοῦς κληρονόμου τὴν πιγνερατικίαν ἐκβάλλεται παραγραφῇ διὰ τὴν πρὸς τὸν Μαέβιον γενομένην διάλυσιν. Κἀκεῖνο δὲ ζητῶ, ἄρα, τὰ ὑπὲρ παντὸς τοῦ χρέους καταβληϑέντα τῷ Μαεβίῳ νομίσματα παρὰ τοῦ δεβίτορος δύναται διὰ τοῦ EX bonos πδεκοῦς κονδικτικίου ῥεπετιτεύειν Σεπτίκιος οἷα δὴ προφάσει καὶ προσχήματι τῆς κληρονομίας τῷ Μαεβίῳ καταβληϑέντα. Λέγει τοίνυν ὁ Σκαέβολας ὅσον ἐκ τῶν ἀφηγηϑέντων μήτε τὸν δεβίτορα προκριματίζεσϑαι, ἀλλ᾽ ἐνδυνάμως κατὰ τοῦ Σεπτικίου τὴν πίγνερατικίαν κινεῖν, μήτε τὸν Σεπτίκιον δύνασϑαι τὰ λόγῳ διαλύσεως καταβληϑέντα ῥεπετιτεύειν. Οὔτε γὰρ πρὸς αὐτόν, φησίν, τὸν Σεπτίκιον γέγονεν ἡ διάλυσις, ἵνα, ἐὰν ἐναχϑῇ αὐτὸς ὁ Σεπτίκιος τῇ πιγνερατικίᾳ, διαλύσεως ἀντιτεϑῇ παραγραφή, οὔτε δὲ νεγότιον τοῦ Σεπτικίου τοῦ ἀληϑοῦς κληρονόμου χειρίζων τὰ καταβληϑέντα παρὰ τοῦ δεβίτορος ἐδέξατο χρήματα, ἵνα εἴπωμεν ταῦτα τὸν Σεπτίκιον ἀπαιτεῖν. Ἔχει οὖν κατὰ τοῦ δεβίτορος τὴν ἐπὶ τῷ χρέει ἀγωγὴν ὁ Σεπτίκιος᾽ οὐ γὰρ ἠλευϑερώϑη καταβαλὼν Μαεβίῳ τῷ μὴ ὄντι κληρονόμῳ.

10. Κυρίλλου. Τοῦ δανειστοῦ μου, ὃς ἐπώλησεν τὸ ἐνέχυρόν μου, νομίσας σὲ εἶναι κληρονόμον διελυσάμην μετὰ σοῦ δεδωκώς σοι ρ΄. νομίσματα. Εὐρέϑη Τίτιος κληρονόμος, καὶ ἐκίνησα κατ᾽ αὐτοῦ τὴν πιγνερατικίαν. Οὐ δύναται 25 Τίτιος οὔτε σε ἀπαιτεῖν τὰ ρ΄. νομίσματα οὔτε ἐμὲ ἐκβάλλειν τῇ τῆς διαλύσεως

παραγραφῇ. 11.

Τοῦ ᾿Ανωνύμου.

'O μέντοι ἐναγαγὼν καὶ λαβὼν τὴν ἀποτίμησιν [ὡς

ἐνάγεται, ὡς Buß. ε΄. τιτ. γ΄. διατ. ις΄. dep. —, ἦτοι βιβ. μβ΄. τιτ. α΄. ᾿Ανάγνωθϑι τούτου τοῦ βιβλίου ctr. ιδ΄. τὸ τέλος τοῦ ιζ΄. dry. ἤτοι τιτ. α΄. 80

12. Ζήτει βιβ. μβ΄. τιτ. α΄. κεφ. ις΄. deu. ἀλλ᾽ ἀνάγνωθι τὸν εἰς αὐτὸ Ἴνδικα καὶ vtt. γ΄. τιτ. α΄. κεφ. τελευτ: καὶ Dip. κδ΄. τιτ. ᾿ς΄. κεφ. ἐπιμελῶς" καὶ Bip. ιζ΄. cur. α΄. κεφ. ε΄. ϑεμ.

13.

β΄., καὶ μή σοι ἐναντιωϑῇ, αὐτοῦ κεφ. ς΄. καὶ βιβ. ιζ΄. τη΄. ϑεμ. β΄. Πρόσσχες αὐτῷ ιβ΄.

Τούτῳ σύναψον τὸ΄ οὔτε γὰρ πρὸς αὐτὸν τὸν Πέτρον γέγονεν 1) διάλυσις.

2 λεγίτιμον: Ca λεγίτινον | 10 Ex bonos πϑεχοῦς: i.e. ex bono et aequo 20 ἔχει x.7.X. alia manu adscripta sunt | 22 ἐπώλησεν: Ca ἐπώλυσεν

|

366

LIB. XI — TIT. II (CA)

14. Τοῦ 'Avevóuou. Δύναταί τις λέγειν ἁρμόζειν τῷ κληρονόμῳ νεγοτιόρουμ γεστόρουμ κατὰ τὰ εἰρημένα βιβ. γ΄. τιτ. ε΄. διγ. ὑστέρῳ.

τὸ

155. [Τὸ ὅλον] λέγει], ὅτι d) διάλυσις ἀνατρέπεται καὶ ὁ χρεώστης ἐνάγεται πίερὶ τ]οῦ χρέους παρὰ τοῦ ἀληϑοῦς κληρονόμου᾽ αὐτὸς δὲ ὁ χρεώστης ἀπαιτεῖ, 5 ὅσα δέδωκε τῷ πλαστῷ κληρονόμῳ. 165. Σημείωσαι ἐκ τούτου ἀναγκαῖον, ὅτι ἐὰν νεγότιον πράττων τις ὑπέρ τινος, τυχὸν ὑπὲρ Πέτρου διαλύηται μετὰ τοῦ ἀντιδίκου τοῦ Πέτρου, ὁ δὲ Πέτρος, ὑπὲρ οὗ τὸ νεγότιον, ῥατοναβιτεύσῃ, ἔρρωται ἣ διάλυσις καὶ μετ᾽ αὐτοῦ τοῦ Πέτρου δοκεῖ γενέσϑαι. Οὕτω γὰρ παρηχολούϑη καὶ ἡ ὑπόϑεσις 10 τοῦ σεβαστὸῦ κυροῦ Κωνσταντίνου τοῦ υἱοῦ τοῦ μεγάλου δούκου, ἣν εἶχε μετὰ τῶν Κερροιωτῶν, ἐν fj διελύσαντο οἱ ἄνθρωποι αὐτοῦ καὶ ὑπὲρ ἑαυτῶν καὶ ὑπὲρ τοῦ σεβαστοῦ, κἄν τινες ἠναντιώϑησαν δικασταὶ προβαλλόμενοι γόμους τοὺς λέγοντας᾽ τὰ μεταξὺ ἑτέρων γινόμενα ἑτέρους οὐδὲ ὠφελεῖ οὐδὲ βλάπτει, καὶ ὅτι ἐπερωτᾷ ἑτέροις οὐδείς, καὶ ὅτι δι᾽ ἐλευϑέρου προσώπου 15 ἀγωγὴ τινι οὐ προσπορίζεται. Ζήτει καὶ Big. ι΄. τιτ. η΄. κεφ. α΄. περὶ τὰ μέσα καὶ τὴν ἐκεῖ παραγραφήν. ᾿ 178.

Ἵνα

μὴ κινήσῃ τὴν δὲ ἰνοφικιόσο

ἣ μήτηρ.

188. Ζήτει Bıß. AP’. τιτ. α΄. κεφ. x9'. deu. α΄., οὗ ἡ ἀρχή" ἐὰν ὑπονοῶσιν οἱ ληγατάριοι. ^

20

198.

t

᾿Αντὶ τοῦ’ παρ᾽ αὐτοῦ τοῦ Πέτρου.

B XL 2,

4— D II, 15, 4.

1.

Ἢ ᾿Ακουιλιανὴ ἐπερώτησις πάσας εἰς ἑαυτὴν καταφέρει καὶ νοβατεύει τὰς προλαμβανούσας αὐτὴν ἐνοχάς, καὶ ταύτας εἰς ἑαυτὴν περιστέλλουσα ὕστερον καὶ αὐτή, λέγω, d$ ᾿Ακουιλιανὴ ἐπερώτησις ἀκεπτιλατίονος γενο25 μένης ἀναιρεῖται" xol, τούτῳ κεχρήμεϑα τῷ νομίμῳ, διοτι τοῦτο. καὶ τὴν τοῦ αἱρετικοῦ λεγάτου ἐνοχὴν εἰς ἑαυτὴν κατάγει, κἂν τῆς αἱρέσεως ἠρτημένης 4 ᾿Ακουιλιανὴ γέγονεν ἐπερώτησις, καὶ διὰ τῆς ἐν αὐτῇ ἀκεπτιλατίονος ἀναιρεῖται, δηλονότι μετὰ τὴν τῆς αἱρέσεως ἔκβασιν. Χρὴ γὰρ τοὺς ἀσφαλῶς ἀπαγορεύοντας διαλύσεις καὶ βουλομένους πᾶσαν ἐκκόψαι ἄκτορι φιλονεικίας 30 ὁδόν, ἐπερωτᾶν τὴν ᾿Ακουιουλιανὴν ἐπερώτησιν οὕτως" ὁμολογεῖς, εἴ τι ἐξ Hb 1 οἷαςδήποτε αἰτίας ὀφείλεις μοι διδόναι, καὶ ἁπλῶς εἰπεῖν, ἐκεῖνα λέγειν τὰ 670 ῥήματα τῆς ᾿Ακουιλιανῆς, ἅπερ ἔγνως ἐν τῷ κϑ'. τιτ. τῆς γ΄. τῶν ᾿Ινστιτούτων. 3 Cf. infra p. 435 lin. 11sqq.

| 10 δούκου, ita Ca.

| de hac transactione fortasse

agitur in Pirae tit, VII cap. 16. | 14 ἑτέροις: Ca ἑτέρους 31 μοι: Ca με | 32 ᾿Ἰνστιτούτων: Ca. ἰνστιντούτων

| 25 διότι: Ca διά τοι E

LIB. XI — TIT. II (CA)

367

Καὶ λοιπὸν τοῦ ῥέου λέγοντος, ὁμολογῷ πᾶσαν, πάσας νοβατεύει τὰς ἀγωγὰς εἰς ἑαυτὴν ἡ ἐξ στιπουλάτου. Εἶτα λοιπὸν τοῦ ῥέου λέγοντος, xouxe vii δέβεο, χρεωστῶ δέ σοι πάντα τὰ κατενεχϑέντα εἰς τὴν ἐξ στιπουλάτου, 7| ἀβεςσακκεπτα, εἶτα καὶ τοῦ ἄκτορος ἀποχρινομένου, ἅβεο ἀκεπτα, λύεται 5 καὶ αὐτὴ ἣ ἐξ στιπουλάτου πάσας τὰς ἀγωγὰς εἰς ἑαυτὴν νοβατεύσασα, ὥςτε ᾿ μηδεμίαν παραλιμπάᾶνεσϑαι φιλονεικίαν τοῖς μέρεσι. Βλέπε, πῶς εἶπον, ἣ ᾿Ακουιλιανὴ ἐπερώτησις πᾶσαν νοβατεύει ἐνοχήν, ὥστε καὶ τὴν βέρβις καὶ ποῦραν οὖσαν νοβατεύει, κἂν τὰ μάλιστα μήτε ἡμέρα, μήτε αἵρεσις, μῆτε πρόςωπον, μῆτε ἕτερόν τι καινὸν προςτεϑῇ. ᾿Αλλὰ καὶ ἡ δευτέρα, τουτέστιν 10 ἣ ᾿Ακουιλιανὴ ἐπερώτησις ποῦρά ἐστι. Καὶ σημείωσαι, πότε μηδενὸς καινοῦ

παρεντεϑέντος

γίνεται νοβατίων,

καὶ ὅτι καὶ τὴν τοῦ αἱρετικοῦ λεγάτου,

ἐνοχὴν καταφέρει καὶ ἀναιρεῖ, δηλονότι μετὰ τὴν τῆς αἱρέσεως ἔκβασιν. Διὰ τοῦτο δὲ τὸ αἱρετικὸν λεγάτον καταφέρεται, ἐπειδὴ μετὰ τὴν τῆς αἱρέσεως ἔχβασιν

οὕτως

ἐστίν,

ὡς

ἐξ ἀρχῆς

πούρως

καταλειφϑὲν

καὶ εἰκότως

ὡς ἐξ

15 ἐκείνου τοῦ χρόνου νομιζομένης ἐξ ἀποτελέσματος ὑφεστάναι τῆς En’ αὐτῷ ἀγωγῆς καὶ ταύτην δαπανᾷ ἡ ᾿Ακουιλιανὴ ὁμολογία. Εἰ γὰρ καὶ νῦν ἐξῆλϑεν ἢ αἵρεσις, δοκεῖ ἐξ ἀρχῆς ποῦρα ἐξ ἀποτελέσματος εἶναι. Τὰς δὲ ὑπούσας ἀγωγὰς ἡ ᾿Ακουιλιανὴ καταφέρει καὶ δαπανᾷ. "Ev δὲ τῇ ᾿Ακουιλιανῇ ὁμολογίᾳ ἐκεῖναι μόναι αἱ ἀγωγαὶ καταφέρονται, περὶ ὧν ἐνεθυμήϑη τὰ μέρη. ᾿Επειδὴ 20 γὰρ συγχώρησίν πως φιλότιμον f| διάλυσις ἔχειν δοκεῖ (ἑκάτερος γὰρ τῷ ἑτέρῳ δοκεῖ πως παραχωρεῖν εἰκότως περιγραφείσαν ἤτοι κατὰ περιγραφὰς͵ γενομένην φιλοτιμίαν), ἡ ἑρμηνεία τῶν νομικῶν οὐκ ἐπικυροῖ οὔτε προςίεται. “Ὅτε τοίνυν αἱ μὴ ἐνθυμηϑεῖσαι ἀγωγαὶ κατὰ φύσιν τῆς ᾿Ακουιλιανῆς ὁμολογίας «ἐντάττονται,» ἰδικῶς ἐντάττουσι ταῦτα τὰ ῥήματα᾽ ἔτι ὁμολογεῖ ὁ δεῖνα 25 μηδένα λόγον ἔχειν πρὸς τόνδε περὶ τοῦδε ἣ τοῦδε μὴ περὶ ἑτέρου τινὸς τὸ σύνολον. πράγματος ῥηθέντος ἢ μὴ ἐκφωνηϑέντος ἢ μὴ νοηϑέντος ἢ ἐνθυμηϑέντος 7) μὴ ἐνθυμηϑέντος καταχϑέντος ἰδικῶς εἰς τήνδε τὴν ᾿Ακουιλιανὴν ὁμολογίαν, ἢ μὴ καταχϑέντος καὶ τὰ λοιπά. Διὰ γὰρ τούτων τῶν ῥημάτων οὐδὲ περὶ τῶν͵ μὴ ἐνῚθυμηϑέντων δύναται κινεῖν ὁ διαλυσάμενος, καὶ οὔτε δοκεῖ περιγράφεσϑαι. 30 ᾿Ιδικῶς γὰρ

αὐτὸς καὶ τοῖς μὴ

ἐνῚθυμηϑεῖσιν

ἑκὼν

ἀπετάξατο.

Συνάδει

τοῖς

νῦν εἰρημένοις τὸ ἐν τῷ 9΄. διγ. τοῦ παρόντος τίτλου κείμενον ϑέμα, οὗ ἡ ἀρχή" «pavcáxTio, κουαεκούμκουε pic. Λέγει γάρ᾽ εἰ οἱαδήποτε διάλυσις γένηται περὶ ἐκείνων γεγενῆσϑαι δοκεῖ, περὶ τῶν συναρεσάντων voie μέρεσι. Συνήρεσε δὲ αὐτοῖς διὰ τῶν τοιούτων ῥημάτων καὶ τοῖς μὴ ἐνθυμηϑεῖσιν 35 ἀποτάξασϑαι. Μὴ ἐναντιωθϑῇ δέ σοι τὸ εἰρημένον τῷ. Οὐλπιανῷ ἐν τῷ α΄. τιτ. τῶν δὲ ἰουδίκιις διγ. ξα΄. "Exeüvo γὰρ περὶ ᾿Ακουιλιανοῦ τύπου χώραν 1 νοβατεύει: Ca νονβατεύει | 2 στιπουλάτου: Ca πιπουλάτού | 23 ὁμολογίας: ὁμολογίας «μὴ καταφέρονται, διὰ τοῦτο τῇ ᾿Ακουλιανῇ ὁμολογίᾳ» ἰδυκῶς κτλ. Zachariae

(ZSS VL.p. 41);

| 30 éxày:;Ca εἰκὼν

| 31 τῷ: Ca τῶν.

368

LIB. XI — TIT. II (CA)

ἔχοντος ἐν τῷ Οὐλπιανός.

2.

δικαστηρίῳ,

Κυρίλλου.

xal

οὐ περὶ

ὁμολογίας

᾿Ακουιλιανῇῆς

φησιν

ὁ

Ἧ ᾿Ακουιλιανὴ ἐπερώτησις πάσας τὰς προλαβούσας καταφέρει

ἐνοχὰς καὶ δαπανᾷ καὶ αὐτὴ δαπανᾶται δι᾿ ἀκεπτιλατοῦ. Διὸ καὶ τὰ αἱρετικὰ Hb 1

ὃ λεγάτα καταφέρει.

en

3. Tod ᾿Ανωνύμου. 'Ouoioc Bw. 9'. ὁ δὲ πολλὰς ἔχων ἀγωγὰς κατά τινος καὶ ποιῶν κατ᾽ αὐτοῦ προκάταρξιν δοκεῖ πάσας καταφέρειν, εἰ μὴ ῥητῶς ὑπεξέλῃ τινάς, ὡς βιβ. ε΄. τιτ. α΄. Bey. ξα΄. καὶ βιβ. ζ΄. τοῦ Ko8. vt. μ΄. διατ. γ΄. i10.

15

4*. Ζήτει Bw. χς΄. τιτ. ς΄. κεφ. τη΄. ϑεμ. β΄. καὶ Ἴνστιτ. γ΄. τιτ. κϑ'." οὐδεὶς δύναται διαλύεσϑαί ἐπὶ πράγματι ἀγνοουμένῳ ἣ μὴ ἐκφωνουμένῳ. Περὶ δὲ ᾿Ακουιλιανοῦ τύπου εὑρήσεις τὸ ἐναντίον ἐν κεφ. ξα΄. τοῦ ε΄. τιτ. τοῦ ζ΄. βιβ. Καὶ ἀνάγνωθι τὴν ἐκεῖ ε΄. παραγραφὴν. τοῦ Ἴνδικος τοῦ αὐτοῦ βιβ. καὶ τιτ. κεφ. μγ΄. καὶ βιβ. ν΄. τιτ. τε΄. κεφ. τελευτ.

BXL,2,6=DII

15,6.

|

1. Περὶ τῶν ἐκ διαϑήκης ἐγειρομένων φιλονεικιῶν οὔτε δύναταί τις διαλύεσϑαι, οὔτε δίκης συγκροτουμένης ζητεῖσϑαί τε xal ἀνερευνᾶσϑαι δύναται ἄλλως τὸ ἀληϑές, εἰ μὴ πρότερον γνωσθέντων τῶν ἐν τῇ διαϑήκῃ ῥημάτων.

Βλέπε, πῶς φησιν τὸ ῥητόν, δὲ his κοντροβερσις, περὶ τῶν ἐκ διαϑύρης φιλονει20 κιῶν᾽ ὥςτε εἰ μὴ φιλονεικεῖται τὰ ἐγγεγραμμένα τῇ διαϑήκῃ, συνωμολόγηται δέ, ὅτι ὁ δεῖνα τυχὸν ἐκ τρίτου μέρους ἐστὶ κληρονόμος, δύναται καὶ μήπω τῆς διαϑήκης ἐμφανισϑείσης διαλύεσϑαι πρὸς τοὺς κληρονόμους αὐτοῦ καὶ . τυχὸν ἀντὶ τοῦ τρίτου μέρους τόδε τι λαμβάνειν. Οὕτω. γὰρ καὶ προβαίνει λέγειν διάλυσις" ἐπειδὴ, κἂν ὡμολόγηται ἐκ τρίτου μέρους αὐτὸν εἶναι κληρο25 νόμον, εἰκὸς ἣν περὶ τῆς ἐν τῇ οὐσίᾳ ποσότητος φιλονεικίαν γεγενῆσϑαί τινα καὶ ἐπὶ ταύτῃ γενέσϑαι τὴν διάλυσιν.. Σημείωσαι οὖν τὸ δὲ νις. κοντροβέρσις ᾿ καὶ τὰ εἰρημένα μοι κατὰ τὸ παρόν, ἵνα μὴ εὑρεϑῇ πὰρὰ τοῦ νόμου σκοπὸς πολλὰς ἀνατρέπων διαλύσεις γενομένας μήπω τῆς διαϑήκης ἐμφανισϑείσης. 2. Κυρίλλου. Περὶ τῶν ἐκ διαϑήκης φιλονεικιῶν οὐ δύναταί τις διαλύεσϑα" 80 πρὸ ἀνοίξεως τῆς διαϑήκης. 3. Τοῦ ᾿Ανωνύμου. ᾿Ομοίως βιβ. x9'. τιτ. γ΄. διγ. α΄. ᾿Ανάγνωθι τούτου τοῦ τιτ. διγ. ι΄. καὶ (ig. λζ΄. τιτ. a’. διγ. α΄. 20 ἐγγεγραμμένα: Ca ἐγγραμμένα

| 26 8e vis κοντροβέρσις i. e. de his controversiis

LIB. XI — TIT. II (CA)

BXL,2,7=DI,

369

15, 7.

1. “Ὅρος ἐστὶ διαλύσεως ἀμφιβαλλομένου χρέους τομὴ δηλονότι καὶ τὸ ἐκ τῆς ἰουδικάτι συνωμολόγηται χρέος. καὶ κατὰ τοῦτον μὲν τὸν λόγον οὐ προβαίνει γίνεσϑαι μετὰ καταδίκην διάλυσις. Πλὴν ἀλλ᾽ ἔσϑ᾽ ὅτε καὶ 5 μετὰ καταδίκην δύναταί τις διαλύεσϑαι, ἐν à ἣ ἐξεκαλέσατο ἢ καὶ ἠδύνατο ἐκκαλέσασϑαι. Τυχὸν γὰρ οὔπω δέκα μετὰ καταδίκην παρῆλθον ἡμέραι, ἢ ἑτέρα τις αἰτία τὴν ἔκκλητον διεκώλυσεν. Εἰ γὰρ μήτε ἐξεκαλέσατο, μήτε ἠδύνατο ἐκκαλέσασϑαι;, τότε ὡμολογημένον ἦν τὸ ἐκ τῆς ἰουδικάτι χρέος" ἐπὶ δὲ ὡμολογημένου χρέους οὐκ ἔστι λέγειν διάλυσιν. Ἔσϑ᾽ ὅτε δέ, κἂν 10 μῆτε ἐξεκαλέσατο μῆτε. ἠδύνατο ἐκκαλέσασϑαι, δυνατόν ἐστι γίνεσϑαι διάλυσιν. Καὶ τοῦτο εὑρήσεις κείμενον ἐν τῇ ιβ΄. διατ. τοῦ παρόντος τιτ. Σημείωσαι δὲ τὸ εἰρημένον ἐν τῷ β΄. βιβλίῳ τοῦ Κωδ. cur. δ΄. διατ. λβ΄. καὶ ἀνάγνωθι τὸ ϑέμα τὸ ἐφεξῆς. 2. Κυρίλλου. ᾿Εὰν ἔκκλητος 16 μετὰ καταδίκην διαλύεσϑαι.

20

25

30

35

ἐδόϑη

ἣ ἐλπίζεται

δίδοσθαι,

δυνατὸν

καὶ

3. Τοῦ ἐγγυητοῦ καταδικασϑέντος δύναται διαλύεσθαι ὁ πρωτότυπος, καὶ εἰ διαλύσεται πρὸς ἐκεῖνον, d καταδικασϑεὶς ἦν ὁ ἐγγυητής, ἔρρωται 3) διάλυσις τῆς αἰτίας παραδιαλυϑείσης καὶ πρὸς τὸν ῥέον καὶ πρὸς τὸν ἐγγυητήν, τουτέστι συμβάλλεται dj τοιαύτη διάλυσις καὶ αὐτῷ τῷ διαλυσαμένῳ καὶ τῷ ἐγγυητῇ. "Erepöv ἐστι, εἰ αὐτὸς ὁ ἐγγυητὴς ὁ καταδικασϑεὶς διελύσατο μετὰ καταδίκην, μήτε ἐκκαλεσάμενος δηλονότι, μήτε δυνάμενος ἔκκλητον ἐπιδιδόναι. Τότε γάρ, εἰ καὶ μὴ ἔρρωται ἡ διάλυσις, ὅμως τὰ παρ᾽ αὐτοῦ καταβληϑέντα λόγῳ τῆς τοιαύτης διαλύσεως μειοῖ τὴν ἐξενεχϑεῖσαν κατ᾽ αὐτοῦ ἰουδικάταμ. Olov εἰ τῆ: καταδίκης χιλίων οὔσης νομισμάτων κατέβαλεν ἐπὶ διαλύσει φ΄. νομίσματα, ἐπὶ φ΄. καὶ μόνοις ἁρμόττει λοιπὸν κατ᾽ αὐτοῦ ἰουδικάτι᾽ τοσοῦτον γὰρ τὰ ἐπὶ διαλύσει διδόμενα τῆς διαλύσεως μὴ ἐρρωμένης, κἂν μὴ συμβάλληται πρὸς διάλυσιν, ἀπομειαοῖ τὸ πρωτότυπον χρέος᾽ ὅ τι καὶ ἐπὶ τῆς διαλύσεως τῆς μὴ δυναμένης δίχα τῆς τοῦ" πραίτωρος κελεύσεως γίνεται" ὁποία ἐστὶν ἐπὶ τοῖς ἀλιμέντοις γινομένη διάλυσις. Ἔνϑα τυχὸν κατελείφϑη τινὶ λόγῳ ἀλιμέντων xaO ἕκαστον ἔτος ν΄. νομίσματα, διελύσατο δὲ οὗτος δίχα τοῦ πραίτωρος πεντακόσια τυχὸν νομίσματα παρὰ τοῦ κληρονόμου λαβών, οὐκ ἔρρωται μὲν ἣ διάλυσις, ἀνάγκη δὲ τὸν ἀλιμεντάριον τὰ φ΄. ταῦτα νομίσματα λογίσασϑαι τῷ κληρονόμῳ εἰς τὴν τῶν ἀλιμέντων καταβολήν. ᾿Ανάγνωθϑι δὲ πάντως ἐν τῷ ἑξῆς διγέστῳ τὸ ϑέμα, οὗ fj ἀρχή, σι κουις δὲ ἀλιμέντις τρανσέyepır. Τίς δὲ ὁ λογισμός, δι᾽ ὃν ὁ μὲν πρωτότυπος μετὰ τὴν ἐπὶ τῷ ἐγγυητῇ καταδίκην καλῶς διαλύεται, ὁ δὲ ἐγγυητὴς τὸ ἐναντίον; ᾿Επειδὴ ὁ ἐγγυητὴς 11

εὑρήσεις:

SCHELTEMA,

Ca εὑρήσει Basilica,

1.

|

28 γίνεται:

Ca γίνεσθαι 24

370

LIB. XI — TIT. II (CA)

ἐξ αἰτίας καὶ ἐκ προςώπου τοῦ πρωτοτύπου κατέχεται. Τῆς οὖν πρωτοτύπου αἰτίας, ἐξ ἧς καὶ κατεδικάσϑη ὁ ἐγγυητής, καταλυϑείσης ἤτοι διαλύσεως

γενομένης ἐπὶ τῷ πρωτοτύπῳ χρέει, ἐξ οὗ γέγονεν ἔνοχος ὁ ἐγγυητὴς καὶ ἐναχϑεὶς κατεδικάσϑη, εἰκότως καὶ ἐπὶ τῷ ἐγγυητῇ ἡ καταδίκη διαλύεται" $ 5 γὰρ διάλυσις καὶ δόσιν ἤτοι καταβολὴν ἔχει καταβολὴ δὲ γενομένη παρὰ τοῦ πρωτοτύπου καὶ τὴν πρωτότυπον ἀγωγήν, ἐξ ἧς ὁ ἐγγυητὴς κατεδικάσϑη, καταλύουσα πρόδηλον, ὅτι καὶ τὸν ἐγγυητὴν ἐλενϑεροῖ. Αὐτὸς μέντοι 6 ἐγγυητὴς ὑπὲρ οἰκείου προςώπου μετὰ καταδίκην οὐ δύναται διαλύσασϑαι διὰ τὸν καϑόλου κανόνα τὸν λέγοντα, ὅτι οὐδεὶς δύναται διαλύσασϑαι μετὰ 10 καταδίκην, ἐφ᾽ ἢ μήτε ἐξεκαλέσατο, μήτε ἠδύνατο ἐκκαλέσασθαι, μήτε ὕπεστί τις αἰτία τῶν εἰρημένων ἐν τῷ ια΄. διγ. τοῦ παρόντος ctt. 4. Κυρίλλου. 'E&v μετὰ τὸ καταδικασϑῆναι τὸν ἐγγυητὴν γένηται διάλυσις, εἰ μὲν πρὸς τὸν ῥέον, συμβάλλεται καὶ τῷ ἐγγυητῇ᾽ εἰ δὲ πρὸς τὸν ἐγγυητήν, οὐκ ἔρρωται. Τὸ δὲ δοϑὲν εἰς τὴν ἰουδικάτι καταλογίζεται, ὥςπερ καί, ὅτε 16 περὶ ἀλιμέντων διάλυσις γένηται δίχα τοῦ πραίτωρος, τὸ δοϑὲν λογίζεται εἰς τὰ ἀλιμέντα καὶ τὸ λεῖπον δίδοται. *O γὰρ ἀλιμεντάριος οὐ δύναται δίχα τοῦ πραίτωρος διαλύεσϑαι. 5. Τοῦ ᾿Ανωνύμου. Τῇ προςηγορίᾳ καὶ ἐσϑὴς καὶ οἴκησις καὶ τὰ πρὸς τὸ 20 φροντίδα τοῦ σώματος ἐπιτήδεια, οὐ xal αὐτὰ ἠβουλήϑη ὁ διαϑέμενος, ὡς τις. ις΄. διγ. μγ΄. μδ΄. ᾿Ἐὰν δὲ κιβάρια ἣ οὔτε οἴκησιν, οὔτε ὑπόδημα λαμβάνεις, τιτ. α΄. διγ. κβ΄. 25

τῶν ἀλιμέντων περιέχεται καὶ κιβάρια ζῆν ἀναγκαῖα καὶ τὰ πρὸς φυλακὴν ἣ μὴν τὰ πρὸς μάϑησιν τέχνης, εἰ μὴ Bip. λδ΄. τιτ. α΄. διγ. ς΄. καὶ (iB. ν΄. διάρια ληγατεύσω σοι, οὔτε βεστιάριον, ἀλλὰ καὶ μόνην τροφήν, ὡς βιβ. λδ΄.

6. Τοῦ αὐτοῦ. Eig τὰ παρελθόντα λογίζεται, οὐ μὴν εἰς τὰ μέλλοντα. "AM? εἰ γέγονεν ἐξ αὐτῶν εὐπορώτερος, ἀναδίδωσι, ὡς ϑέμα προτελευταῖον τοῦ παρόντος διγ. ᾿Ανάγνωθι xal βιβ. ιβ΄. τιτ. ς΄. διγ. χγ΄.

7. Τοῦ. αὐτοῦ. ᾿Ανάγνωϑι βιβ. β΄. τοῦ Κωδ. τιτ. δ΄. dar. η΄. BXL 2, 8—D II, 15, 8. 30

1.

Hb I

Ἐπείπερ, φησίν, ol ἄνθρωποι τὸ παρὸν ἀγαπῶντες, κἂν μέτριον ἢ 979 ἐπὶ μεγάλοις διαλύονται, διάταξιν ὁ ϑειότατος ἐξεφώνησε Μάρκος, ἧς ἀναγνωσϑείσης ἐν τῇ συγκλήτῳ παρεσχεύάσέ τε καὶ παρεκελεύσατο, ἵνα μὴ ἄλλως $| περὶ ἀλιμέντου γενομένη διάλυσις ἔρρωται, εἰ μὴ κελεύσει καὶ ἀὐϑεντίᾳ 15 περὲ ἀλιμέντων: Ca x&cepl ἀλιμέντων | 21 βιβ. λδ΄.: Ca Bey. λδ΄. | 22 κιβάρια: Ca κικάρια | 30 x&v μέτριον ἣ ἐπὶ μεγάλοις:. Hb.: καὶ μέτριον ἐπὶ μεγάλοις

LIB. XI — TIT. II (CA)

371

τοῦ πραίτωρος γένηται. Τοιγαροῦν ἐπὶ τῇ τῶν ἀλιμέντων διαλύσει παρεμβάλλειν ἑαυτὸν ὁ πραίτωρ εἴωϑε, καὶ συναινούντων -τῶν μερῶν σκοπεῖν τε καὶ διακρίνειν, εἴπερ ὀφείλει διάλυσις γίνεσϑαι, καὶ ὅπως αὐτὴν γίνεσϑαι χρή. Τοῦ δὲ αὐτοῦ πραίτωρος ἔσται ἡ διάγνωσις διὰ τὴν διάλυσιν, τουτέστιν ὀφείλει 5 παρεμβάλλειν ἑαυτὸν καὶ διαγινώσκειν ὁ πραίτωρ περὶ τῆς γενομένης διαλύσεως οὐ μόνον, εἰ ἀλίμεντόν ἐστιτὸ καταλειφϑέν, ἐφ᾽ à γίνεται ἡ διάλυσις, ἀλλὰ καὶ εἰ ναβιτατίων, ἢ βεστίων, ἣ καὶ ἀπὸ ἀγρῶν ἣ προςόδου ἀγρῶν ἐληγατεύϑη τὸ ἀλίμεντον. 2. Τουτέστιν οὐ μόνον ὁ ἀλιμεντάριος δίχα τοῦ πραίτωρος οὐ δύναται 10 διαλύεσϑαι, ἀλλ᾽ οὐδ᾽ ἐκεῖνος, ᾧτινι ναβατίων ἣ καὶ λόγῳ βεστίουμ καϑ᾽ ἕχαστον δηλονότι ἐνιαυτὸν κατελείφϑη τινά, οὐδὲ «εἰ ἀπ᾽» ἀγροῦ κατελείφϑη τὸ ἀλίμεντον. Αὕτη δὲ ἡ τοῦ ϑειοτάτου Μάρκου διάταξις, ἥτις τὰς δίχα τοῦ πραίτωρος ἐπὶ τοῖς ἀλιμέντοις γινομένας διαλύσεις ἀνισχύρως εἶναί φησιν; ἀνήκει καὶ ἔχει χώραν, εἴτε Ev διαϑήκῃ κατελείφϑη τὸ ἀλίμεντον, εἴτε ἐν 15 χωδικέλλοις διαϑήκης ὑπούσης 1) καὶ ἐξ ἀδιαϑέτου τελευτήσαντος τοῦ καταλελοιπότος ἐν κωδίλλοις τὸ ἀλίμεντον. Τοῦτο δὲ εἶναί φαμεν, καὶ εἰ μόρτις καῦσα κατελείφϑη τὸ ἀλίμεντον 7| καὶ παρὰ τοῦ μόρτις καῦσα τοῦτο παρ᾽ ἑτέρου τινὸς εἰληφότος. Εἰ δὲ καὶ ἐνπλένδαε κονδικίονις στρατεία κατελείφϑη τὰ ἀλίμεντα (τυχὸν γάρ τις ἔγραψέ τινα κληρονόμον ἣ λεγάτον αὐτῷ καταλέλοιπεν 20 ὑπὸ αἵρεσιν τήν, ἐὰν δῷ τῷδε λόγῳ ἀλιμέντων xa9' ἕκαστον ἔτος ἢ καϑ᾽ ἕκαστον μῆνα τοσούςδε χρυσούς),. καὶ οὕτω γὰρ χώρα τῇ διατάξει. Περὶ μέντοι τῶν ἵντερ βίβως δοϑέντων ἀλιμέντων ἔξεστι διαλύεσϑαι xal τῆς τοῦ πραίτωρος αὐϑεντίας ἐκτός. Ep’ ὧν δὲ χώρα γίνεται τῇ διατάξει, οὐ διαφέρομαι εἴτε καϑ᾿ ἕκαστον μῆνα, εἴτε xa) ἑκάστην ἡμέραν ἢ xaO" ἕκαστον ἔτος 25 κατελείφϑη τὸ ἀλίμεντον, εἴτε περπετούως, εἴτε προςκαίρως κατελείφϑη, τυχὸν ἕως δέκα ἐνιαυτῶν. Εἰ δὲ καί τινι φανερὰν χρυσίου καταλείψω ποσότητα πρὸς τὸ αὐτὸν ἐκ τῶν τόκων αὐτῆς ἀποτρεφόμενον τὸν χρόνον τῆς αὐτοῦ fef ἀποκαταστῆσαι αὐτὴν τὴν τοῦ χρυσίου ποσότητα μορτις σουσουατέμπορε, τουτέστιν ὅτε μέλλει τελευτᾶν, ἑτέρῳ τινί, κἂν τὰ μάλιστα τοῦτο 80 οὐ δοκεῖ lv σίνγουλος ἄννος αὐτῷ καταλελεῖφϑαι (πρὸς ἅπαξ γὰρ ἡ τῶν νομισμάτων ποσότης καταλέλειπται), ὅμως καὶ οὕτω χώρα γίνεται τῇ διατάξει. "Erepöv ἐστιν, εἰ Τιτίῳ μὲν ἐλεγάτευσα ποσότητα φανερὰν ἢ πρᾶγμα ῥητὸν ἐπὶ τῷ αὐτὸν ἐκ ταύτης διδόναι τῆς ποσότητος ἣ τοῦ πράγματος ἀλιμενταρίῳ

τινί: ἐνταῦϑα γὰρ οὐδὲν. κωλύει τὸν Τίτιον διαλύεσϑαι πρὸς τὸν κληρονόμον 35 καὶ δίχα τοῦ πραίτωρος.

Οὔτε γὰρ δι’ ὧν αὐτὸς ὁ Τίτιος, λέγω, διαλύεται

10 λόγῳ βεστίουμ: Ca λόγου βεστίου | 18 στρατεία: i.e. gratia | 21 γὰρ: leg. γίνεται | χώρα τῇ διατάξει: Ca χωρὶς τῇ Su. | 28 μορτις σουσουατέμπορε: id est: mortis

suae

tempore

372

LIB. XI — TIT. II (CA)

πρὸς τὸν κληρονόμον, ἤδη τὸ τοῦ Σεΐου ἀλίμεντον 'μειοῦται 7) τὸ οἷον δήποτε ὑφίσταται πρόκριμα. Τὸ αὐτό ἐστιν, εἰ καὶ κατὰ φιδεικόμισσον ἀπὸ τοῦ Τιυτίου τοῦ λεγαταρίου κατελείφϑη Σεΐῳ τὸ ἀλίμεντον᾽ καὶ οὕτω γὰρ οὐδὲν κωλύσει τὸν Τίτιον διαλύεσθαι πρὸς τὸν κληρονόμον περὶ τοῦ καταλειφϑέντος ὅ αὐτῷ λεγάτου. "Ἔστιν, ἐτσι περ φιδεικομίσσου ἀλιμέντουμ &3voh λεγαταρίῳ, τουτέστιν εἰ καὶ κατὰ φιδεικόμισσον καταλειφϑῇ τὰ ἀλιμέντα παρ᾽ αὐτοῦ ἐπὶ τούτῳ λεγαταρίῳ. 3. Κυρίλλου. Ταὐτὸν δέ φαμεν καὶ ἐπὶ ἀβιτατίονος καὶ βεστιαρίου καὶ τῶν ἀπὸ κτήματος λεγατευϑέντων ἀλιμέντων, εἴτε ἐν διαϑήκῃ, εἴτε ἐν κωδικέλ10 λοις, εἴτε πρὸς διαϑήκην, εἴτε ἐξ ἀδιαϑέτου γενομένοις, εἴτε κατὰ μόρτις καῦσα δωρεάν, οὐ μὴν τὴν Tvrep βίβιος, εἴτε παρὰ τοῦ μόρτις καῦσα δωρεὰν λαβόντος καταλειφϑέντων, εἴτε χάριν αἱῤέσεων πληρωϑεισῶν καταλειφϑεισῶν διατροφῶν, εἴτε καϑ’ ἕκαστον 7) μῆνα ἣ ἡμέραν κατελείφϑη, εἴτε διηνεκῶς, εἴτε εἴσω ῥητοῦ χρόνου. Ταὐτόν ἐστι, κἂν ποσότης τινὶ καταλειφϑῇ, (va 15 ἐκ τῶν τόκων αὐτῆς πέφυται καὶ μετὰ ϑάνατον ἀποδῷ αὐτήν᾽ εἰ δὲ καταλειφθῇ Τιτίῳ ποσότης ἣ πρᾶγμα, ἵνα ἐξ αὐτοῦ παρέχῃ μοι ἀλίμεντον, Τίτιος δύναται διαλύεσϑαι πρὸς τὸν κληρονόμον" ἐγὼ δὲ οὐ δύναμαι πρὸς τὸν Τίτιον. Ταὐτόν ἐστι, κἂν κατὰ φιδεικόμισσον καταλειφϑῇ μοι ἐξ αὐτοῦ ἀλίμεντα. 4. Τίνα περιέχονται τῷ ὀνόματι τῆς τροφῆς, ζήτει Dip. β΄. τιτ. β΄. κεφ. 20 μγ΄. deu. α΄. Τίνα τῆς ἐσθῆτος, τὸ β΄. αὐτοῦ ϑέμα. Τίνα τοῦ ζῆν, κεφ. αὐτοῦ σλδ΄. ϑέμα β΄. Τίνα τῆς ἐσθῆτος, βιβ. μδ΄. τιτ. ιε΄. κεφ. κβ΄. Τῷ δὲ ὀνόματι τῆς προςόδου τοῦ ἀγροῦ οὐ περιέχεται ἡ οἴκησις, ὡς βιβ. μδ΄. τιτ. ε΄. κεφ. λη΄. Τίνα τοῦ ἀνάγαγε τῷ ῥήματι περιέχεται, ζήτει τὸ τελευτ. κεφ. τοῦ ιδ΄. Hb I τιτ. τοῦ ud’. βιβ. “Ὅτε δὲ ἄποσοι διατροφαὶ καταλιμπάνονται, ζήτει βιβ. μδ΄. 572 25 τιτ. ιδ΄. κεφ. κβ΄. Περὶ δὲ ϑυγατρὸς ὁρισϑείσης λαμβάνειν διατροφὴν ἀνδρὸς ἀγαϑοῦ δοκιμασίᾳ ὁριζομένην ζήτει τοῦ αὐτοῦ Tur. κεφ. ι΄. Sep. γ΄. Περὶ δὲ ἐτησίου ληγατευϑέντος ζήτει τιτ. δ΄. κεφ. ιδ΄, Ζήτει καὶ περὶ κωδικέλλων πρὸς τοὺς ἐξ ἀδιαϑέτου γινομένους βιβ. λς΄. κεφ. γ΄. ϑεμ. α΄. καὶ κεφ. ις΄. Περὶ δὲ τῶν εἰς διαϑήκην ἀφορώντων κωδικέλλων ζήτειτὸ β΄. ϑεμ. τοῦ γ΄. 30 xep. αὐτοῦ καὶ κεφ. ε΄. αὐτοῦ καὶ η΄. 5. Ζήτει περὶ τούτου (ig. μδ΄. τιτ. α΄. κεφ. pi^. Seu. α΄. καὶ τιτ. αὐτοῦ δ΄. κεφ. κα΄. καὶ τιτ. ε΄. αὐτοῦ κεφ. λη΄. σύντρεχοντα πάντα τῷ σκόπῳ τοῦ παρόντος χεφ. 5 ἄδνοι

id est ad hoc

|

12 πληρωϑεισῶν

λειφϑέντων | 13 ἡμέραν: Ca ἡμέρα 26 ὁριζομένην: Ca ὁριζομένας

καταλειφϑεισῶν: Ca πληρωθϑέντων κατα-

| 20 ζῆν: Ca ζ΄.

| 25 διατροφὴν: Ca διὰ τροφῆς | ᾿

LIB. XI — TIT. II (CA)

373

6. Τοῦ ᾿Ανωνύμου. ᾿Ανάγνωθι τὸ παρακατιὸν Ev τούτῳ τῷ Ow. περὶ ὑποτεϑέντος ἀγροῦ ἐπὶ ἀλιμέντοις, καὶ βιβ. λ΄. διγ. ριϑ΄. xol Qi. λγ΄. τιτ. α΄. διγ. κα΄. καὶ τιτ. β΄. διγ. λη΄.

e

7. Ἐκείνην δὲ τὴν διάλυσιν dj ὀρατίων ἀποδοκιμάζει, ἥτις διὰ τοῦτο ΒΒ] γίνεται, ἵνα τις ἐμπαρουσιασϑέντα τὰ τοῦ ἀλιμέντου χρήματα δαπανᾷ, 97 τουτέστιν ἵνα ὑπὲρ παντὸς τοῦ μέλλοντος χρόνου τόδε τι λάβῃ καὶ διαλύσηται. Ἡ γὰρ τοιαύτη διάλυσις οὐκ ἔρρωται δίχα τῆς αὐϑεντείας γινομένη τοῦ πραίτωρος, ἐπειδὴ περὶ τῶν ἀλιμέντων παντὸς τοῦ μέλλοντος χρόνου διελύσατο. Τί οὖν, ὅτι διελύσατο δίχα τῆς αὐϑεντίας τοῦ πραίτωρος οὕτως, ἵνα τὸ xad 10 ἕκαστον ἔτος καταλειφϑὲν αὐτῷ ἀλίμεντον xa9' ἕκαστον μῆνα λαμβάνῃ, ἢ τὸ nad” ἕκαστον μῆνα καταλειφϑὲν xa9' ἑκάστην ἡμέραν λαμβάνῃ; Τί δέ, ὅτι συνεφώνησαν, ἵνα ὅπερ ἔλαβεν πληρουμένου τοῦ ἐνιαυτοῦ, τοῦτο ἀρχομένου λαμβάνειν τοῦ ἔτους; "Apa ἔρρωται ἡ τοιαύτη διάλυσις; Καί φησιν ὁ Οὐλπιανός ἐρρῶσϑαι αὐτήν, ἐπειδὴ βελτίονα τὴν οἰκείαν αἵρεσιν ποιεῖ 16 διὰ τῆς τοιαύτης διαλύσεως ὁ ἀλιμεντάριος. Καὶ εἰκότως ἔρρωται τὰ οὕτω συνδεδογμένα. Ἣ γὰρ διάταξις ἕνα καὶ μόνον ἔχει σκοπὸν μὴ ἀφανίζεσθαι τὸ ἀλίμεντον.

σι

ς

8. Οὐ διαφέρομεν δέ, πότερον εὐγενεῖς εἴσιν οἱ ἀλιμεντάριοι 7| ἀπελεύϑεροι, πλούσιοι 7j πένητες. Βούλεται τοιγαροῦν ἡ ὀρατίων παρὰ τῷ πραίτωρι περὶ 2 τούτων ζητεῖσϑαι, τουτέστι διαγινώσκειν. τὸν πραίτωρα καὶ διαγινώσκοντα περὶ τῆς ἐπὶ ἀλιμέντοις γινομένης διαλύσεως τρία ταῦτα σκοπεῖν᾽ πρῶτον μὲν τὰς αἰτίας τῆς διαλύσεως, δεύτερον, ἐπὶ πόσῃ ποσότητι διαλύεται, τρίτον τῶν διαλυομένων τὰ πρόςωπα. Περὶ μὲν οὖν τῆς αἰτίας προξήκει σκοπεῖν, τίς αἰτία, δι᾿ ἣν ὁ ἀλιμεντάριος βούλεται διαλύεσϑαι" δίχα γὰρ αἰτίας οὐδενὸς 2 ὁ πραίτωρ διαλυομένου τὸ παράπαν ἀκούσεται" εὔλογοι δὴ αἰτίαι σχεδὸν αὗται εἰώϑασιν εἰς δικαιολογίαν προφέρεσϑαι, ὅτι τυχὸν: ἀλλαχοῦ μὲν ὁ χληρονόμος ἔχει τὸ δοκιμίλιον, ἀλλαχοῦ δὲ ὁ ἀλιμεντάριος, ἢ. ὅτι προήρηταί τις αὐτῶν ἀλλαχοῦ μεταστῆσαι τὸ δοκιμίλιον, 7) ὅτι ἄλλη τις εὔλογος αἰτία κατεπείγει. πρὸς τὸ παρὸν καὶ κατὰ τὸ ἀναγκαῖον δεομένη χρημάτων, ἣ ὅτι 30 ἀπὸ πολλῶν κληρονόμων τυχὸν καὶ ληγαταρίων αὐτῷ κατελείφϑη τὸ ἀλίμεντον καὶ δυσχερές ἐστιν αὐτῷ, ἴσως δὲ καὶ ἐπιζήμιον, τὸν xa9' ἕκαστον αὐτῶν ἐλαχίστην μεϑοδεύειν ποσότητα, 7j καὶ ἄλλη τις ὕπεστιν αἰτία. Πολλαὶ δὲ εἰώϑασιν ἐμπίπτειν, αἵτινες πιϑαναὶ δοκοῦσιν εἶναι τῷ πραίτωρι, καὶ συμβουλεύουσιν ἤτοι πείϑουσιν αὐτὸν ἐπιτρέψαι τὴν διάλυσιν. Ταῦτα μὲν οὖν Ca

I 3w.: Ca διάγειν | 4 Ad ὀρατίων suprascr.: ἣ Μάρκου διάταξις | 14 βελτίονα: βερτίονα | 18 διαφέρομεν: Ca διαφέρομεναῦ | 20 διαγινώσκοντα: Ca διαγινώσ-

κοντες | 23 προσήκει: Ca πείϑου

Ca προσήκοι

| 25 ὁ πραίτωρ: Ca ὁ πραίτωρος

| 34 πείϑουσιν:

374

5

10

16

20

LIB. XI — TIT. II (CA)

περὶ τῆς αἰτίας. Καὶ τὸ μέτρον δὲ τῶν χρόνων, ἐφ᾽ οἷς ὁ ἀλιμεντάριος διαλύεται, σχοπεῖσϑαι ὀφείλει ὑπὸ τοῦ πραίτωρος, τουτέστιν ἣ ποσότης, ἐφ᾽ ἧ ποιεῖται τὴν διάλυσιν ὁ ἀλιμεντάριος. Καὶ ἐκ τῆς ποσότητος γὰρ ἡ τῆς διαλύσεως δοκιμασϑήσεται πίστις. Δοκιμάζεται δὲ ἡ ποσότης πρὸς τὴν ἡλικίαν τοῦ διαλυομένου καὶ πρὸς τὴν ὑγίειαν αὐτοῦ. ᾿Επειδὴ γὰρ τῇ τελευτῇ τοῦ ἀλιμενταρίου σβέννυσθαι πέφυκε τὸ ἀλίμεντον, οὐ δίκαιόν ἐστιν ἐπὶ τῇ αὐτῇ ποσότητι τὸν παῖδα καὶ τὸν νέον καὶ τὸν ἤδη γεγηρακότα, ἣ τόν ὑγιᾶ καὶ τὸν νόσῳ κατεχόμενον xal ἴσως μικρὸν ὕστερον μέλλοντα τελευτᾶν διαλύεσϑαι. Ταῦτα μὲν οὖν καὶ περὶ ποσότητος, ἐφ᾽ fj γίνεται ἡ διάλυσις. Καὶ ἡ τῶν προςώπων δὲ διάϑεσις ἤτοι ποιότης ὀφείλει σκοπεῖσϑαι, ποίου βίου καὶ ποίας εἰσὶ διαγωγῆς οἱ ἀλιμεντάριοι, πότερον χρηστοῦ τυγχάνουσι βίου καὶ δύνανται καὶ δίχα τοῦ καταλειφϑέντος αὐτοῖς ἀλιμέντου τρέφειν ἑαυτούς, ἣ τοὐναντίον καταδεεστέρου βίου εἰσί, τουτέστι χείρονος, ὥςτε καὶ αὐτῶν ἠρτῆσϑαι τῶν ἀλιμέντων. ᾿Αλλὰ ταῦτα μὲν περὶ τοῦ προςώπου τῶν ἀλιμενταρίων. "Ent δὲ τοῦ προςώπου τῶν χληρονόμων ἣ τῶν λεγαταρίων 7| ἁπλῶς, ἐξ ὧν κατελείφϑη τὸ ἀλίμεντον, ταῦτα χρὴ σκοπῆσαι τὸν πραίτωρα, ἐν ποίαις εἰσίν οὗτοι περιουσίαις, ποίου σκοποῦ ἢ ποίας ὑπολήψεως. Τούτων γὰρ ἐξεταζομένων δειχϑήσεται, μή τις περιγράψαι βούλεται τὸν ἀλιμεντάριον, πρὸς ὃν τίϑεται τὴν διάλυσιν. Σημείωσαι δὲ ἐν ῥητῷ, ὅτι τῇ τελευτῇ τοῦ ἀλιμενταρίου σβέννυται τὸ ἀλίμεντον. 9. Κυρίλλου. 'E&v τις διαλύσηται, κατὰ μῆνα λαμβάνειν, καὶ τὸ κατὰ μῆνα διδόμενον ἐν ἀρχῇ τοῦ ἔτους, ἔρρωται Βελτίονα γὰρ ποιεῖ τὴν ἑαυτοῦ αἵρεσιν.

25 πλούσιος

7| πένης

ἐστὶν

ἵνα πακτεύσῃ τὸ καϑ᾽ ἔκαστον Eros xa9* ἡμέραν, 7) τὸ ἐν τέλει τοῦ ἔτους ἡ διάλυσις καὶ ἄνευ τοῦ πραίτωρος. ᾿Αδιάφορον, ἀπελεύϑερος N εὐγενής,

ὁ ἀλιμεντάριος."

ὁ πραίτωρ

σκοπείτω

τὰς

αἰτίας,

τὸν τρόπον, τὰ πρόςωπα τῶν διαλυομένων. Αἰτία ἐστὶν τὸ ἀλλαχοῦ οἰκεῖν τὸν ἀλιμεντάριον, ἢ μέλλειν ἕνα μετοικεῖν, ἢ χρείαν εἶναι πρὸς τὸ παρὸν χρημάτων, ἣ παρὰ πολλῶν καταλειφϑῆναι τὸ ἀλίμεντον καὶ δυσχερὲς εἶναι Hb I κατὰ μικρὸν αὐτὸ ἀπαιτεῖν. Εἰσὶ δὲ καὶ ἄλλαι πολλαὶ αἰτίαι. Τρόπος ἐστὶν 516 80 ἡ ποσότης, ἥτις διατιμᾶται πρὸς τὴν ἡλικίαν καὶ ἰσχὺν τοῦ διαλυομένου᾽ τὸ γὰρ ἀλίμεντον ϑανάτῳ τοῦ ἀλιμενταρίου σβέννυται. Τὰ δὲ πρόςωπα σκοπείτω, ἐπὶ μὲν τοῦ ἀλιμενταρίου, εἰ χρηστοῦ βίου ἐστὶ καὶ δύναται καὶ ἄνευ τῶν ἀλιμέντων τρέφεσϑαι 7| τοὐναντίον" ἐπὶ δὲ τοῦ χληρονόμου, εἰ εὔπορός ἐστι, ποίου σκοποῦ καὶ ὑπολήψεως" ἐκ τούτων γὰρ δείκνυται, εἰ περιγράφειν

35 ϑέλει τὸν ἀλιμεντάριον. 10. Τοῦ ᾿Ανωνύμου. Ei δὲ ἁπλῶς ληγατευϑῇ ποσὸν ἐτησίον, ἐν ἀρχῇ τοῦ ἐνιαυτοῦ κεχρεώστηται, Gc βιβ. λγ΄. τιτ. β΄. διγ. κι΄., ὅϑεν ἐὰν μὴ ζήσῃ 5 ὑγίειαν: Ca ὑγείαν

LIB. XI — TIT. II (CA)

375

ὅλον τὸν ἐνιαυτὸν ὁ ληγατάριος, ὅλου τοῦ ἐνιαυτοῦ κεχρεώστηται, ὡς βιβ. λγ΄. τιτ. α΄. Bw. ε΄., κἂν ἐν ἀρχῇ τοῦ ἐνιαυτοῦ τελευτήσῃ, ὡς διγ. η΄. τοῦ «αὐτοῦ» τιτ. 11. Κυρίλλου. Ἔδξελε τὸ περὶ 5 ἑξῆς ἐν τούτῳ τῷ Bw. ($ 23). 12. Sw.

Τοῦ

αὐτοῦ.

Τὸ ποσὸν

ὅπως

σαλαρίου

τιμίῳ

συλλογίζηται,

ἀνθρώπῳ

καταλειφϑὲν

κεῖται βιβ. λε΄. τιτ. β΄.

E&'.

13. Ζήτει βιβ. μα΄. τιτ. α΄. κεφ. Es’. Λέγει γὰρ ἐν συνόψει ὁ Κύριλλος τὰ ἀλίμεντα οὕτω διατιμᾶσϑαι᾽ ἀπὸ πρώτης ἡλικίας ἕως κ΄. ἐτῶν εἰς λ΄. 10 ἔτη,

ἀπὸ χῇε]}.

ἕως κε΄. εἰς κη΄., ἀπὸ λ΄. ἕως λε΄. εἰς κβ΄., ἀπὸ λε΄. ἕως μ΄.

εἰς κ΄., καὶ τὰ λείποντα ἐν τῷ κεφαλαίῳ ἐν τῷ προρηϑέντι. "Eni δὲ πόλεως ἀεὶ εἰς λ΄., κἂν ἁπλῶς καταλειφϑῇ,

κἂν εἰς ϑέας.

14. ᾿Ἐάν τινι καταλειφϑῇ λόγῳ μὲν ἀλιμέντων ἤτοι λη΄., λόγῳ δὲ βεστίου δέκα, ἣ ἀβιτατίων, εἶτα ἐπὶ τοῖς ἀλιμέντοις διαλύσηται, οὐ δοκεῖ καὶ ἐπὶ 15 τῷ βεστίῳ καὶ ἐπὶ τῇ ἀβιτατίονι διαλύεσϑαι, πλὴν εἰ μὴ ἰδικῶς καὶ περὶ τούτων διελύσατο᾽ ἐπειδὴ καὶ Μάρκος ὁ ϑειότατος ἠβουλήϑη καὶ περὶ τούτων ἰδυκῶς γίνεσϑαι διάλυσιν κατὰ τὰς εἰρημένας δηλαδὴ παρατηρήσεις. "Exeivo μέντοι τῶν ὡμολογημένων ἐστί, ὅτι ἐπὶ: τοῖς ἀλιμέντοις διαλυόμενος οὐκ ἀνάγκην ἔχει καὶ ἐπὶτῷ βεστίῳ καὶ ἐπὶ τῇ hadırarlovı διαλύεσϑαι. Δύναται 20 γὰρ κατὰ τὴν εἰρημένην μέντοι παρατήρησιν, τοῦτο μέν περὶ πάντων, τοῦτο δὲ xol περὶ μόνων τῶν ἀλιμέντων, τοῦ βεστίου ἣ τῆς ἀβιτατίονος ποιεῖσϑαι τὴν διάλυσιν, μετὰ τῆς ἐν ὅλῳ τῷ παρόντι διγ., καϑάπερ εἶπον, κειμένης - παρατηρήσεως. Μὴ οὖν συναρπαγῇς πρὸς τοῦτο μόνον ἀφορῶν τὸ ῥητόν. .15. Κυρίλλου. 'O περὶ τοῦ ἀλιμέντου διαλυσάμενος οὐ δοκεῖ καὶ περὶ τῆς 25 ἀβιτατίονος ἢ βεστίου διαλύεσϑαι. Δύναται γάρ καὶ ἐπὶ ἑνὶ μόνῳ διαλύεσϑαι, εἰ μὴ. ῥητῶς ἐκφωνήσει. Περὶ τοῦ ὑποδημάτων λόγῳ καταλειφϑέντος οὐ δύναται χωρὶς τοῦ πραίτωρος διαλύεσϑαι. 16. Μὴ ἐναντιωϑῇ τὸ ς΄. κεφ. τοῦ ιδ΄. τιτ. τοῦ μδ΄. Big. λέγον" ταῖς διατροφαῖς καὶ ἣ τροφὴ καὶ 7| ἐσθὴς καὶ ἡ οἴκησις περιέχεται" ἐκεῖνο γὰρ ἐπὶ 80 ληγάτου δεῖ νοεῖν. Διότι πλατύτερον ἑρμηνεύομεν τὰς γνώσεις τῶν διαϑεμένων, διὰ τοῦτο πάντα περιέχονται ταῦτα, ὅταν ληγατευϑῶσι διατροφαί. 'Ομοίως 4. hoc

et

sequens

scholia

Anonymi

aut

Enantiophanis

potius

esse videntur

quam Cyrilli | rd: Ca τοῦ | 13 ἥτοι λη΄.: leg. ληγάτων ι΄.) | 20 uiv: Ca μέντοι | 26 el μὴ — ἐκφωνήσει alia manu supra textum addita, Cyrilloque deroganda

376

LIB. XI — TIT. II (CA)

δὲ αὐτῷ φησιν καὶ τὸ μγ΄ κεφ. τοῦ β΄. τιτ. τοῦ β΄. Buß. λέγον" τῷ τῆς τροφῆς ὀνόματι καὶ τὰ βρώσιμα καὶ τὰ πόσιμα πάντα περιέχεται, καὶ τὸ ἔνδυμα καὶ τὰ πρὸς τὸ ζῆν τὸν ἄνθρωπον ἀναγκαῖα, καὶ τὰ πρὸς φυλακὴν A φροντίδα τοῦ σώματος ἐπιτήδεια. Κἀκεῖνο γὰρ ἐπὶ ληγάτου δεῖ νοεῖν, τὸ δὲ παρὸν 5 ἐπὶ διαλύσεως. ᾿Εὰν μέντοι βρώσιμοί τε καὶ πόσιμοι τροφαί τινι ῥητῶς ληγατευϑῶσιν, olov ὑπόϑου μοι χοίρεια κρέα τόσα, προβάτεια τόσα, τότε οὐ περιέχονται καὶ τὰ λοιπά, ἀλλὰ τὰ πρὸς τροφὴν μόνα ἐπιτήδεια, ὡς κεφ. κα΄. τοῦ ιδ΄. Tir; τοῦ. μδ΄. βιβ. 17.

Τοῦ

᾿Εναντιοφανοῦς.

Καίτοι

εἴρηται

βιβ. λδ΄. τιτ.

α΄. διγ.

ς΄. καὶ Β51

10 χβ΄. καὶ ταῦτα τοῖς ἀλιμέντοις περιέχεσθαι. 18. 'E&v καταλείψῃ τίς τινι xa9' ἕκαστον Eros δέκα νομίσματα εἰπὼν οὕτως" βούλομαι τοῦτον xaO! ἕκαστον ἔτος λόγῳ ὑποδημάτων λαμβάνειν δέκα νομίσματα (εἰώϑασι γὰρ οὕτως εὐφήμως τὴν ἐλαχίστην οἱ διατιϑέμενοι χκαταλιμπάνειν ποσότητα), οὐδὲ οὗτος, ᾧ ταῦτα κατελείφϑη, δύναται δίχα 15 τοῦ πραίτωρος διαλύεσθϑαι. 19. "E&v κατελείφϑη ἑνὶ 7j πολλοῖς ἀγρὸς λόγῳ ἀλιμέντων, καὶ βούλονται αὐτὸν πωλῆσαι, ἀνάγκη ἐστὶν τὸν πραίτωρα διαγινώσκειν περὶ τῆς τοῦ ἀγροῦ διαπράσεως᾽ ὥςπερ οὖν καὶ περὶ τῆς διαλύσεως. Ἔν d δὲ πολλοῖς ὁ ἀγρὸς ἀλιμέντων χάριν καταλέλειπται καὶ αὐτοὶ πρὸς ἑαυτοὺς οἱ ἀλιμεντάριοι 20 βούλονται διαλύσασθαι ἐπὶ τῷ καταλειφϑέντι λόγῳ ἀλιμέντων ἀγρῷ, καὶ οὕτως ἀνάγκη τὴν τοῦ πραίτωρος αὐϑεντίαν παρεντεϑῆναι᾽ οὔτε γὰρ ἔρρωται 3j διάλυσις γενομένη δίχα τῆς αὐθεντίας τοῦ πραίτωρος. Τὸ αὐτό ἐστι, κἂν μὴ αὐτὸν τὸν ἀγρὸν λόγῳ ἀλιμέντων κατέλειψεν ὁ διαϑέμενος, ἀλλ᾽ ἑκατὸν τυχὸν νομίσματα εἰπὼν ὑποκεῖσϑαι τοῖς ἀλιμενταρίοις ἐπὶ τῷ ἀλιμέντῳ τόνδε τὸν 25 ἀγρόν" ἣ καὶ ὁ κληρονόμος χάριν τῶν ρ΄. νομισμάτων τῶν διδομένων λόγῳ ἀλιμέντων ὑπέϑετο τοῖς ἀλιμενταρίοις τὸν ἀγρόν οὐδὲ ἐπὶ τούτῳ γὰρ τῷ ἀγρῷ τῷ χάριν τῶν ἀλιμέντων ὑποτεϑέντι αὐτοῖς δύνανται πρὸς τὸν κληρονόμον ἢ πρὸς ἄλλους διαλύεσϑαι ἐχποιεῖν ἀγνωμονοῦντα τυχὸν τὸν κληρόνομον, δίχα τῆς αὐϑεντίας τοῦ πραίτωρος. Σημείωσαι οὖν, ὅτι. οὐδὲ τὸ χάριν τῶν 80 ἀλιμέντων ὑποτεϑὲν ἐνέχυρον δύνανται οἱ ἀλιμεντάριοι δίχα τοῦ πραίτωρος ἐλευϑεροῦν τῆς ὑποθήκης. Κατὰ δὲ δοκιμασίαν τοῦ πραίτωρος καὶ περὶ πάντων τῶν ἀλιμέντων καὶ περὲ μέρους αὐτῶν χρῆναι διαλύεσϑαι, παρὰ πάντων συνωμολόγηται, τουτέστιν οὔτε περὶ παντὸς ToU ἀλιμέντου, οὔτε περὶ μέρους αὐτοῦ διάλυσις γενομένη δίχα τοῦ πραίτωρος ἔρρωται. 6 προβάτεια legi νὶχ potest. | 14 καταλιμπάνειν: Ca καταλιμπάνει | 28 ἄλλους: leg. ἀλλήλους}. .[᾿ ἀγνωμονοῦντα τυχὸν τὲν κληρόνομον: leg. ἀγνωμονοῦντος τυχὲν τοῦ κληρονόμου | 32 παρὰ πάντων: Ca περὶ πασῶν

678

LIB. XI — TIT. II (CA)

377

20. . Κυρίλλου. '"E&v ἑνὲ ἣ πολλοῖς εἰς ἀλίμεντον ἀγρὸς καταλειφϑῇ, οὐ δύνανται τοῦτον πωλεῖν ἣ μεταξὺ ἀλλήλων διαλύεσϑαι ἄνευ τοῦ πραίτωρος. Εἰ δὲ καὶ ἐν τάξει ἐνεχύρου εἶχον τὸν ἀγρόν, οὐ. δύνανται αὐτὸν ἐλευϑεροῦν δίχα τοῦ πραίτωρος. ᾿Αδιάφορον, εἴτε περὶ παντὸς τοῦ ἀλιμέντου, εἴτε περὶ 5 μέρους τις διαλύεται. 21. 'E&v ὁ πραίτωρ προςελευσϑεὶς δίχα τοῦ ἀναγνῶναι τὴν αἰτίαν, τουτέστι μὴ διαγνοὺς πρότερον τὴν αἰτίαν ἐπίτρέψῃ τὴν διάλυσιν, ἀντὶ οὐδενὸς ἔσται j| κατὰ τοῦτον τὸν τρόπον γινομένη διάλυσις" τῷ γὰρ πραίτωρι ζητεῖν ὑπὸ τῆς ὡρατίωνος κατεπιστεύϑη τὰ τῶν τοιούτων διαλύσεων, οὐ μὴν ἀμελεῖν 10 3 χαρίζεσϑαι, τουτέστι δεῖ τὸν πραίτωρα μὴ μόνον διαγινώσκειν, ἀλλὰ καὶ ἐπιμελῶς διαγινώσχειν. Εἰ δὲ καὶ μὴ περὶ πάντων, ὧν ἡ ὀρατίων ἐπιτρέπει, διαγνῷ ὁ πραίτωρ, τουτέστιν, εἰ μὴ πρὸς τῇ αἰτίᾳ καὶ τὸν μόδον ἐξετάσει x«l τὰ πρότωπα τῶν διαλυομένων, ἄκυρον εἶναί φαμεν τὴν διάλυσιν, εἰ καὶ τὰ μάλιστα περί τινων, περὶ τῆς αἰτίας τυχόν, ὁ πραίτωρ διέγνω. Εἴτε γὰρ 15 τὰ τρία, τουτέστιν τὴν καῦσαν, τὸν μόδον, τὰ πρόςωπα [x«t] μὴ πρότερον διαγνοὺς ἐπιμελῶς, εἴτε ἕν Y) καὶ δεύτερον, τὸ δὲ τρίτον μὴ ἐξετάσας ἣ ἀμελῶς ἐξετάσας ἐπιτρέψῃ γινέσϑαι τὴν διάλυσιν, ἀνίσχυρον τὸ γεγονός. ᾿Αλλ᾽ οὔτε τῆς τοιαύτης χάριν αἰτίας ἑτέρῳ δύναται τὴν οἰκείαν ἐντέλλεσϑαι δικαιοδοσίαν 3| ὁ τῆς ἐπαρχίας ἡγούμενος 7j ὁ πραίτωρ κατὰ τὴν Ῥώμην, τουτέστιν, οὐ 20 δύναται τὴν περὶ τῶν ἀλιμέντων διάγνωσιν ἐπιτρέπειν ἑτέρῳ. Δεῖ γὰρ αὐτοὺς δι’ ἑαυτῶν τὴν αἰτίαν, τὸν μόδον, τὰ πρόςωπα σκοπεῖν τῶν διαλυομένων, x&i οὕτως 7) ἐπιτρέπειν N μὴ συγχωρεῖν γίνεσϑαι τὴν διάλυσιν. ᾿ 22. Κυρίλλου. Ἐν ὁ πραίτωρ μὴ ἐξετάσας 3) μὴ πάντα ἐξετάσας ἐπιτρέψῃ τὴν διάλυσιν, ἄχρηστός ἐστιν. Οὐ δύναται δὲ ἑτέρῳ τοῦτο ποιεῖν ἐπιτρέπειν 25 6 ἄρχων ἣ ὁ πραέτωρ. ᾿ 23. Αἱ τῶν ἀλιμέντων διαλύσεις δύνανται γίνεσϑαι καὶ παρὰ τῷ προκουράτωρι τοῦ βασιλέως, τουτέστιν παρὰ τῷ καϑολικῷ, ἔνϑα ὁ φίσκος ἀπαιτεῖται τὸ ἀλίμεντον᾽ τυχὸν γὰρ οὐσίαν ἀλιμέντοις βεβαρημένην διεδέξατο καὶ βούλεται ὁ ἀλιμεντάριος διαλύσασϑαι" τότε [ἐὰν] δύναται καὶ ὁ καϑολικός, ὃν 80 ἣ συνήϑεια σήμερον κόμητα πριβάτων ἀποκαλεῖ, περὶ τῆς τοιαύτης διαγινώσχεῖν διαλύσεως᾽ ἀκολούϑως δὲ τοῖς εἰρημένοις καὶ ὁ κόμης τῶν ϑησαυρῶν δύναται περὶ τούτων διαγινώσχειν. Ἴσϑι δέ, ὅτι, ἐὰν ἀγνοοῦντος τοῦ βασιλέως διαλύσηται ὁ καϑολικός, οὐκ ἔρρωται ἡ διάλυσις, ὡς εὑρήσεις ἐν τῷ ιγ΄. διγ. τοῦ παρόντος τιτ. 2 τοῦτον: Ca τούτων | 7 ἀντὶ οὐδενὸς: exhibet | 29 δύναται: Ca δύναντον (9)

Ca ἀντὶ δενὸς

|

14 περί τινων Ca bis

378

LIB. XI — TIT. II (CA)

24. Κυρίλλου. Αἱ διαλύσεις τῶν ἀλιμέντων xal παρὰ τῷ προκουράτωρι τοῦ καέστωρος γίνονται" ὅτε ἐκ τοῦ φίσκου καταλειφϑῇ ἀλίμεντον, καὶ παρὰ τοῦ προχκουράτωρος τοῦ. βασιλέως. 25. Οὐ δύνανται δὲ οὗτοι ἄνευ εἰδήσεως τοῦ βασιλέως διαλύεσϑαι, ὡς 5 κεφ. ιγ΄. τοῦ τούτου tir. Οἶμαι δέ, ὡς καὶ ἐν εἰδήσει τοῦ πραίτωρος διάλυσις γίνεται. 26. Δίκη συνεκροτήϑη μεταξὺ τοῦ ἀλιμενταρίου καὶ τοῦ λεγομένου βεβαρῆσϑαι τῷ ἀλιμέντῳ᾽ τυχὸν γὰρ ἔλεγεν μῆτε καταλελεῖφϑαι αὐτῷ τὸ ἀλίμεντον. ᾿Αλλὰ μετὰ προκάταρξιν διάλυσις ἐπὶ τῇ συγκροτηϑείσῃ γίνεται 10 δίκῃ. Καί φησιν ὁ Οὐλπιανός, ὅτι, εἰ καὶ μὴ πρωτοτύπως ἐπ᾽ αὐτοῖς διαλύσηται τοῖς ἀλιμέντοις, ἀλλ᾽ ἐπὶ τῇ περὶ τούτων συγχροτηϑείσῃ, οὐδὲ οὕτως ἐρρῶσϑαι δύναται ἡ διάλυσις παρὰ γνώμην γενομένη τοῦ πραίτωρος, ἵνα μὴ ἐντεῦϑεν περιγραφῇ ἡ ὀρατίων. Δύναται γὰρ λοιπὸν πλάττεσϑαι καὶ σχηματίζεσϑαι δικάζεσϑαι, ἵνα διάλυσις γένηται καὶ δίχα τῆς αὐϑεντίας τοῦ πραίτωρος" 15 εἰκὸς γὰρ ἐντεῦϑέν τινα σχηματίζεσϑαι τὸν κινοῦντά τε καὶ προκαταρχόμενον καὶ οὕτω δίχα τοῦ πραίτωρος διαλύεσθαι. 21. Κυρίλλου. Κἂν δίκη κινεῖται περὶ τῶν ἀλιμέντων, τοῦ πραίτωρος διαλύεσθαι.

οὐ δυνατὸν

δίχα

28. Zhre Big. β΄. «vv. α΄. κεφ. λϑ'., ἀφ᾽ οὗ μάϑῃς, ὅτι ἕτερόν ἐστιν ἡ 20 βλάβη τοῦ νόμου ἤγουν περιγραφή, καὶ ἕτερον ἡ ἐναντίωσις. Φησὶ yàp: ἣ ἐναντίωσις νόμου ἐστὶ τὸ ἐναντιωϑῆναι τοῖς ῥήμασι τοῦ νόμου εἰς βλάβην δὲ τὸ περιγράψαι τὴν διάνοιαν φυλαττομένων τῶν ῥημάτων. Φησὶν τὸ μ΄. χεφ. αὐτοῦ, ὅτι περιγράφει ὁ ποιῶν μέν, ὅπερ ῥητῶς ὁ νόμος οὐκ ἐκώλυσεν, οὐ μὴν αὐτὸ βούλεται γίνεσϑαι. Μάϑῃς δὲ καὶ ἐκ τοῦ δ΄. ϑέματος τοῦ pP’. 25 χεφ. τοῦ β΄. τιτ. αὐτοῦ, ὅτι ἕτερον ἣ ἀπομείωσις τοῦ νόμου καὶ ἕτερον ἡ ἀποδαπάνη. ᾿Απομειοῦται γάρ, ὅταν μέρος ἀφαιρεῖται᾽ ἀποδαπανᾶται δέ, ὅταν παντελῶς ὁ νόμος ἀναιρῇται. Ζήτει καὶ κεφ. αὐτοῦ ι΄. λέγον" μηδὲν παρὰ τὴν τῶν νόμων ἔννοιαν πραχϑὲν ἐρρώσϑω, ἀλλ᾽ ἄχρηστόν ἔστω, κἂν μὴ τοῦτο ἰδυκῶς ὁ νομοϑέτης ἐπήγαγε. 8.

29. Ἐὰν τῷ αὐτῷ καὶ ἀλίμεντα καὶ πρὸς τούτοις ποῦρον κατελείφϑη ληγάτον, εἶτα διάλυσις γίνεται δίχα τῆς αὐϑεντίας τοῦ πραίτωρος, τὰ λόγῳ τῆς τοιαύτης διαλύσεως δεδομένα καταλογισϑήσεται αὐτῷ πρῶτον εἰς τὸ ποῦρον ληγάτον, καὶ οὕτως εἰς τὸ ἀλίμεντον, εἴτι περιττὸν εὑρεϑῇ. 2 καέστωρος: Hb. καίσαρος

Hb.

| 4 sch. 25: cf. sch. 54*

| 9 γίνεται: Ca γένηται: co:T.

| 27 κεφ. αὐτοῦ «΄.: leg. τιτ. ς΄. αὐτοῦ κεφ. V. | 32 τὸ: Ca τὸν | 33 τὸ Ca τὸν

LIB. XI — TIT. II (CA)

379

30. Κυρίλλουι Ἐὰν τῷ αὐτῷ ἀλιμενταρίῳ καὶ λεγάτον καταλειφθῇ, καὶ διαλύσηται περὶ τοῦ ἀλιμέντου, τὸ δοϑὲν λογίζεται αὐτῷ εἰς τὸ ληγάτον, καὶ τὸ περιττὸν εἰς τὰ ἀλίμεντα᾽ καὶ εἰ μὲν ἧττόν ἐστι τὸ δοϑέν, τὸ λεῖπον ἀπαιτεῖται" εἰ δὲ πλέον, καὶ γέγονεν ἐκ τούτου πλουσιώτερος ὁ ἀλιμεντάριος, 5 τὸ περιττὸν ῥεπετεύεται. 31. 'E&v τις περὶ ἀλιμέντων διαλύσηται δίχα τῆς αὐϑεντίας τοῦ πραίτωρος, οὐκ ἔρρωται μὲν ἡ διάλυσις" τὸ μέντοι λόγῳ διαλύσεως δεδομένον προχωρεῖ καὶ καταλογίζεται εἰς τὰ ἀλίμεντα τοῦ πρὸ τῆς διαλύσεως χρόνου, εἴπερ ἄρα καὶ ὀφείλεταί τινα ὑπὲρ τοῦ φϑάσαντος χρόνου. Καὶ ἀδιάφορον, εἴτε 10 τοσοῦτον ὑπὲρ ἀλιμέντων τοῦ φϑάσαντος ὀφείλεται χρόνου, ὅσον ἐστὶ τὸ δεδομένον, εἴτε ἔλαττον, εἴτε πλέον" εἰ γὰρ καὶ ἔλαττον εἴη τὸ ὀφειλόμενον, καὶ οὕτως οὐδὲν ἧττον τὸ εἰς καταβολὴν δεδομένον ὑπὲρ «τῆς» τῶν ἀλιμέντῶν διαλύσεως εἰς τὰ ἀλίμεντα τοῦ προλαβόντος καταλογισϑήσεται χρόνου" ἐπὶ δὲ τῷ περιττῷ δίκαιόν ἐστιν δίδοσθαι κατὰ τοῦ ἀλιμενταρίου ῥεπετιτίονα, 15 μόνον εἰ ἐκ τῆς τοιαύτης καταβολῆς ἐγένετο πλουσιώτερος. 32. Τοῦ ᾿Εναντιοφανοῦς. Ἔν τῷ γ΄. ϑεμ. τοῦ κγ΄. διγ. τοῦ ς΄. τιτ. τοῦ ιβ΄. βιβ. ἀπροςδιορίστως εἶπε τὸ διδόμενον ὑπὲρ διαλύσεως διατροφῶν ἀπαιτεῖσθαι. 33. Elnep ἄρα καὶ ὀφείλεταί τινα ὑπὲρ τοῦ φϑάσαντος χρόνου" εἰ γὰρ μὴ ὀφείλεται, οὔτε καταλογίζεται αὐτὸ εἰς τὰς μελλούσας, οὔτε ἀναδίδωσιν 20 αὐτό, εἰ μὴ γέγονε πλουσιώτερος κατὰ τὴν ἑξῆς κειμένην διάστιξιν. 34. ᾿Αλλ᾽ οὐδὲ ἐφ᾽ à οὐκ ἐγκινδυνεύει, χερδαίνειν ὀφείλει, ὡς Bu. ιγ΄. TU. α΄. κεφ. Y. den. β΄. καὶ BB. ιδ΄. κεφ. ι΄. dep. γ΄. καὶ βιβ. να΄. τιτ. δ΄. Hb I κεφ. δ΄. den. ε΄. 681

35.

Τοῦ ᾿Ανωνύμου. Γενυκῶς γὰρ εἴρηται Bıß. ν΄. τιτ. ιζ΄. διγ. 8 ., ὅτι οὐκ

25 ἔστι δίκαιόν τινα κερδᾶναι ἐκ τῆς ἑτέρου ζημίας, ὡς βιβ. ιβ΄. τιτ. ς΄. διγ. ιδ΄, xal βιβ. ιδ΄. τιτ. γ΄. ἐν τῷ τέλει τοῦ ιζ΄. διγ. καὶ βιβ. ιζ΄. τιτ. α΄. διγ. V. ϑεμ. β΄. καὶ Bi. χγ΄. τιτ. γ΄. ἐν τῷ τέλει τοῦ ιζ΄. διγ. ἤγουν βιβ. κε΄. τιτ. α΄. 36. Ἐὰν φανερὰ ποσότης καϑ' ἕκαστον ἔτος καταλειφϑῇ τινι τιμιωτέρας ὄντι τάξεως, οἷον ἐὰν εὐπόρῳ τινὶ καταλειφϑῇ λεγάτον ἀννάλιον φανερᾶς 30 χρυσίου ποσότητος ὡςανεὶ σαλάριον ἐνιαυσιαῖον ἢ οὐσουφροῦκτος, δύναται διάλυσις γίνεσϑαι καὶ δίχα τῆς αὐϑεντίας τοῦ πραίτωρος. Εἰ μέντοι σύμμετρος οὐσουφροῦκτος ἐν τάξει ἀλιμέντων ἤτοι χάριν ἀποτροφῆς κατελείφϑη τινί, τότε ἀντ᾽ οὐδενὸς εἶναί φαμεν τὴν διάλυσιν δίχα τῆς αὐϑεντείας γενομένην τοῦ πραίτωρος. 2 τὸ ληγάτον: Ca τὸν ληγάτον

|

21 ὀφείλει: Ca ὀφείλειν

380

LIB. XI — TIT. II (CA)

37. Κυρίλλου. ᾿Εὰν ἐντίμῳ τινὶ ἐν τάξει σαλαρίου ἐνιαυσιαῖόν τι καταλειφϑῇ N οὐσουφροῦχκτος, δύναται περὶ τούτου διαλύεσθαι" εἰ δὲ μέτριος οὐσουφροῦκτος πένητι ἐν τάξει ἀλιμέντου, οὐ δύναται ἄνευ τοῦ πραίτωρος διαλύεσϑαι. >

5

-

3

,

>

,

>

,

-

38. Τοῦ ᾿Ανωνύμου. Σαλάριον κυρίως λέγεται τὸ διδόμενον ἀξιωματικῷ, σαλάρια τὰ διδόμενα ϑυμελικοῖς, σολέμνια δὲ τὰ διδόμενα παιδευταῖς, ἰατροῖς xal τοῖς τοιούτοις. Περὶ σαλαρίου διαλαμβάνεται τιτ. λζ΄.. τοῦ ιβ΄. Buß. τοῦ Κωδ. xal βιβ. ν΄. cw. 9°. διγ. 8.

39. 'E&v τινι μὴ νομίσματα εἰς ἀλίμεντον, σῖτος δὲ καὶ ἔλαιον ἣ καὶ ἄλλα 10 τινὰ τὰ πρὸς ἀποτροφὴν ἀναγκαῖά τε καὶ ἐπιτήδεια καταλέλειπται, οὐδὲ περὶ τούτων δύναται διάλυσις γίνεσϑαι δίχα τοῦ πραίτωρος, εἴτε x«9^ ἕκαστον ἐνιαυτόν, εἴτε καϑ᾿ ἕκαστον μῆνα ταῦτα αὐτῷ καταλέλειπται. Εἰ μέντοι οὕτω περὶ τούτων δίχα τοῦ πραίτωρος διελύσατο, ἵνα ἀντὶ αὐτῶν νομίσματα x«9' ἕκαστον ἔτος 7j xa9" ἕκαστον μῆνα λαμβάνῃ, καὶ μῆτε τὴν ἡμέραν 15 ἤμειψεν, ἵνα τυχὸν μὴ καταλειφϑὲν αὐτῷ καϑ᾽ ἑκατέραν ἡμέραν ἣ καϑ᾽ ἕκαστον μῆνα συνεφώνησε κατ᾽ ἐνιαυτὸν 7 διετίαν λαμβάνειν (τοὐναντίον γὰρ αὐτῷ ποιεῖν ἐπιτέτραπται, ὥςτε τὸ ἀνάλιον λαμβάνειν καϑ᾽ ἕκαστον μῆνα ἣ καϑ' ἑκάστην ἡμέραν), εἰ τοίνυν μήτε τὴν ἡμέραν ἤμειψεν, μῆτε τὸ μέτρον, ἵνα μὴ τυχὸν τοῦ διδομένου αὐτῷ x«9' ἕκαστον μῆνα ἢ xaO ἕκαστον ἔτος ἀξίου 20 ὄντος ν΄. νομισμάτων συνδόξῃ τριάκοντα νομίσματα λαμβάνειν αὐτόν, ἀλλὰ μόνον τὸ γένος ἤτοι τὸ εἶδος ἤμειψε τοῦ ἀλιμέντου, olov ἀντὶ σίτου ἢ ἐλαίου νομίσματα συμφωνήσας λαβεῖν, 7| τὸ ἐναντίον εἰ συνεφώνησε [[λαβεῖν, ἣ τὸ ἐναντίον εἰ συνεφώνησε!]}, ἵνα ἐν γενήμασι κομίζεται τὰ ἀλίμεντα τὰ ἐν vouloμασιν αὐτῷ καταλειφϑέντα, ἢ οἶνον ἀντὶ ἐλαίου, ἣ ἔλαιον ἀντὶ οἴνου, ἢ καὶ 25 ἕτερόν τι ἤμειψεν, ἣ καὶ τὸν τόπον ἐνήλλαξεν, ἵνα τυχὸν τὰ ἐν Ῥώμῃ αὐτῷ διδόμενα ἀλίμεντα δίδοται ἐν ταῖς ἐπαρχίαις ἢ τὸ ἐναντίον, ἢ προςώπων γέγονεν ἐναλλαγή, ἵνα τυχὸν τὸ ἀπὸ πολλῶν διδόμενον ἀλίμεντον ἐξ ἑνὸς δίδοται, ἢ ἵνα τὸ ἀπὸ Πρίμου διδόμενον ἀπὸ Σεκούνδου παρέχεται, καὶ κρατεῖ τὸ Hb I γεγονὸς καὶ ἔρρωται ἡ διάλυσις καὶ δίχα τῆς αὐϑεντίας γενομένη τοῦ πραίτωρος. 582 80 Ταῦτα γὰρ πάντα δοκεῖ σιωπηρῶς καὶ τὴν τοῦ πραίτωρος ἐν ἑαυτοῖς ἔχειν διάγνωσιν, καὶ ἐπὶ ὠφελείᾳ τοῦ ἀλιμενταρίου νοεῖται, δηλαδὴ ἐν ᾧ εὔπορός ἐστι Σεκοῦδος, παρ᾽ οὗ τὸ ἀλίμεντον συνέδοξε λαμβάνειν αὐτόν. Χείρονα γὰρ οὐ δύναται τὴν αἵρεσιν αὑτοῦ ποιεῖν ὁ ἀλιμεντάριος, ὡς ἐκ τῶν ἀνωτέρω δεδήλωται. ἜἜ στιν vox. ὀμνία haßevrı δεισγκεπτατίονεμ πραίτωρις, τουτέστι 35 διαγινώσκων ὁ πραίτωρ οὐκ εἶχε ποιῆσαί τι πλέον. Καὶ σημείωσαι, ὅτι ἐφ᾽ 29

διάλυσις:

35 τι: bis Ca

Ca

διάταξις

| 34

veux

ὀμνία

haßevrı

i.e. haec omnia habent

|

LIB. XI — TIT. II (CA)

381

ὧν ὠφελεῖται ὁ ἀλιμεντάριος, κρείττονα ποιῶν τὴν αἵρεσιν τὴν αὐτοῦ δύναται . xal δίχα τῆς τοῦ πραίτωρος αὐϑεντίας διαλύεσϑαι. Τοῦτο δὲ σαφέστερον καὶ ἀνωτέρω μεμάϑηκας ἐν τῷ παρόντι διγέστῳ. 40. Κυρίλλου. Ἔν τινι λόγῳ ἀλιμέντων σῖτος ἤ τι τοιοῦτον καταλειφϑῇ, 5 διαλύεσθαι περὶ τούτων οὐ δύναται δίχα τοῦ πραίτωρος. Εἰ μέντοι οὕτω διαλύσηται, ἵνα ἀντὶ τούτων τῶν εἰδῶν νομίσματα λάβῃ κατ᾽ ἔτος ἢ κατὰ μῆνα, ἢ τὸ ἐναντίον, καὶ μηδὲ τὴν ἡμέραν T, τὸ μέτρον ἐναλλάξει, κἂν τὸ πρόσωπον 7) τὸν τόπον, ἀφ᾽ οὗ δίδοται, ἐναλλάξῃ, ἔρρωται καὶ δίχα τοῦ πραίτωρος ἣ διάλυσις πρὸς ὠφελείας οὖσα τοῦ ἀλιμενταρίου. ı0

41. Ἤγουν οὐ δεῖ συμφωνεῖν, ἵνα τυχὸν νομισμάτων λαμβάνει ἄξιον λ΄. νομισμάτων.

ὄντος ἀξίου τοῦ διδομένου ν΄.

42. ᾿Ἐὰν ναβιτατίων, τουτέστιν εἰ λόγῳ οἰκήσεως, κατελείφϑη τινὶ xa9* ἕκαστον ἔτος δέκα τυχὸν νομίσματα καὶ γένηται διάλυσις δίχα τοῦ πραίτωρος, ἵνα παρασχεϑῇ ἡ ἁβιτατίων ἀντὶ τῶν νομισμάτων, ἔρρωται ἡ διάλυσις, ἐπεὶ 15 παρέχεται ὁ τῆς ἁβιτατίωνος καρπός, τουτέστιν ὅσον ἧκεν εἰς ἀποτέλεσμα δοκεῖ τὰ δέκα νομίσματα δίδοσϑαι ad” ἕκαστον ἔτος. Καὶ εἰκότως ἔρρωται ἡ διάλυσις, εἰ καὶ ὑπόκειται συμπτώσει τυχὸν 7| ἐμπρησμῷ, καὶ ἐν τούτῳ βλάπτεται ὁ ἀλιμεντάριος, ὅτι, ἡνίκα μὲν ἐδίδοτο αὐτῷ τὰ δέκα νομίσματα, οὐκ ἐβλάπτετο ὑπὸ ἐμπρησμοῦ ἣ ὑπὸ πτώσεως, νυνὶ δὲ ναβιτατίωνα λαβὼν 20 κινδυνεύει ἐπὶ τοῖς εἰρημένοις. Καὶ τὸ ἐναντίον, ἐὰν ἀντὶ τῆς Παβιτατίωνος αὐτῷ καταλειφϑείσης συνήρεσε φανερὰν δίδοσθαι αὐτῷ χρυσίου ποσότητα, ἔρρωται ἡ διάλυσις καὶ δίχα τοῦ πραίτωρος γεγενημένη. 43. Κυρίλλου. 'Eàv λόγῳ ἀβιτατίωνος ῥητόν τι καταλειφϑῇ σοι, δύνασαι καὶ ἄνευ τοῦ πραέτωρος «διαλύειν» ἐπὶ τῷ λαβεῖν ναβιτατίωνα, εἰ καὶ ὑπό25 χεισαι πτώσει καὶ ἐμπρησμῷ᾽ εἰ δὲ καὶ ναβιτατίων σοι καταλειφϑῇ, δύνασαι ἀντ᾽’ αὐτῆς νομίσματα λαβεῖν. H

Ld

EA

44.

Τοῦ

,

15

᾿Ανωνύμου.

-

a

>

;

x

Σημείωσαι,

x

-

x

LJ

,

[4

L4

x

ε

,

,

ὅτι τὰ τυχηρὰ τῆς ναβιτατίωνος

τὸν

ληγατάριον ὁρᾷ. “Ὅτι γὰρ καὶ τῷ ϑανάτῳ τοῦ ναβιταρίου σβέννυται, ἔγνως βιβ. vn. ter. ς΄. διγ. ιη΄, (19) καὶ βιβ. δ΄. τιτ. ε΄. Sw. ιζ΄. 3

45. Ζήτει βιβ. (97. τιτ. ς΄. κεφ. τη΄., ἀφ᾽ οὗ μάϑῃς, ὅτι ϑανάτῳ τοῦ ληγαταρίου σβέννυται dj οἴκησις. Καὶ βιβ. us’. τιτ. β΄. κεφ. ι΄. καὶ Bip. ις΄. TV. η΄. κεφ. λβ΄. A9'. καὶ βιβ. μδ΄. τιτ. δ΄. κεφ. η΄. 4 καταλειφϑῇ: Ca καταλειπϑῇ} | 7 verba τὴν ἡμέραν dubia | 23 λόγῳ ἀβιτατίωνος: Ca λόγων ἀβιτατίων | δύνασαι: Ca δύνασθαι | 24 ὑπόχεισαι: Ca ὑπόκεισϑαι

382

LIB. XI — TIT. II (CA)

465, ’Ep’ ὧν δὲ χώρα γίνεται τῇ διατάξει, ob διαφέρομεν, εἴτε xa9' Hb I ἕκαστον μῆνα εἴτε xa9' ἑκάστην ἡμέραν, εἴτε καϑ᾽ ἕκαστον ἔτος κατελείφϑη, 975 ἢ τυχὸν ἕως δέκα ἐνιαυτῶν. Εἰ δέ τινι φανερὰν χρυσίου κατέλειψε ποσότητα πρὸς τὸ αὐτὸν ἐκ τῶν τόκων αὐτῆς ἀποτρέφεσϑαι τὸν χρόνον τῆς αὐτοῦ ζωῆς, ὅ ἀποκαταστῆσαι δὲ αὐτὸν τὴν τοῦ χρυσίου ποσότητα μόρτις καύσαε τέτορε, τουτέστιν ὅτε μέλλει τελευτᾶν, ἑτέρῳ τινί, κἂν τὰ μάλιστα τοῦτο οὐ δοκεῖ lv σικουλόσανος αὐτῷ καταλελεῖφϑαι (πρὸς ἅπαξ γὰρ 4$ τῶν νομισμάτων ποσότης καταλέλειπται), ὅμως καὶ οὕτω χώρα γίνεται τῇ διατάξει. 47*. Κυρίλλου. Etre καϑ᾿ ἕκαστον μῆνα, εἴτε xa9' ἑκάστην ἡμέραν 10 κατελείφϑη, εἴτε διηνεκῶς, εἴτε εἴσω ῥητοῦ χρόνου. Ταὐτόν ἐστιν κἄν ποσότης τινὶ καταλειφϑῇ, ἵνα ἐκ τῶν τόκων αὐτῆς τρέφηται καὶ μετὰ ϑάνατον ἐπιδῷ αὐτήν. 3

[A

48%. “Ἑτερόν ἐστιν, εἰ Τιτίῳ μὲν ἐληγάτευσα ποσότητα φανερὰν ἣ πρᾶγμα ῥητόν, ἐπὶ τῷ αὐτὸν ἐκ “ταύτης διδόναι τῆς ποσότητος 7) τοῦ πράγματος 15. ἀλίμεντα Leto τινί" ᾿ ἔξεστιν γὰρ Τιτίῳ ἐπ᾽ αὐτοῖς διαλύεσϑαι, καὶ ὅμως ἐκ τούτου ὁ Σεῖος οὐδὲ τὸ οἱονδήποτε ὑφίσταται πρόκριμα. Τὸ αὐτόν ἐστιν, εἰ καὶ κατὰ φιδεικόμισον ἀπὸ Τιτίου τοῦ ληγαταρίου Σεΐῳ κατελείφϑη τὸ ἀλίμεντον. Καὶ οὕτω γὰρ οὐδὲν κωλύει τὸν Τίτιον διαλύεσϑαι πρὸς τὸν

κληρονόμον. "Eyó δὲ οὐ δύναμαι πρὸς τὸν Τίτιον. Ταὐτόν ἐστι, κἂν κατὰ 20 φιδεικόμισον καταλειφϑῇ

μοι ἐξ αὐτοῦ ἀλίμεντον.

49%. Τοῦ ᾿Ανωνύμου. Εἰ δὲ ἁπλῶς ληγατευϑῇ ποσὸν ἐτήσιον, ἐν ἀρχῇ τοῦ ἐνιαυτοῦ κεχρεώστηται, ὡς βιβ. λς΄. τιτ. β΄. διγ. ι΄. (12 ὃ 1) ἤγουν βιβ. μδ΄. ctv. x'., ὅϑεν, ἐὰν μὴ ζήσῃ ὅλον τὸν ἐνιαυτὸν ὁ ληγατάριος, ὅλου τοῦ ἐνιαυτοῦ κεχρεώστηται, ὡς διγ. ε΄. τοῦ λγ΄. βιβ. τιτ. α΄. ἤγουν βιβ. -25 tv. —, x&v ἐν ἀρχῇ τοῦ ἐνιαυτοῦ τελευτήσει, ὡς διγ. η΄. τοῦ αὐτοῦ τιτ. 505. [Διάνοια] τῷ νομοθέτῃ καϑόλου τὸν νόμον ἐκφέρειν. Τοῦτο γοῦν Hb I ἐνταῦϑα διαπραττόμενός φησιν, ὅτι χωρὶς τοῦ πραίτωρος ἐπὶ διατροφαῖς 576 χαταλειφϑείσαις οὐ γίνεται διάλυσις, ἵνα μὴ τι πρὸς περιγραφὴν τῶν ἀσϑενῶν γένηται. Περιλαμβάνει καὶ εὐγενεῖς καὶ πλουσίους, ob εἰκὸς μὴ περιγράφεσϑαι, 30 χαϑόλου ἐκφέρων τὸ νόμιμον, ὡς εἴρηται. 515. Στεφάνου. Καὶ ἡ τῶν προςώπων διαίρεσις ἤτοι ποιότης ὀφείλει Hb I σχοπεῖσϑαι, olov, ποίου βίου καὶ ποίας ἀγωγῆς εἰσιν οἱ ἀλιμεντάριοι, πότερον 677 χρηστοῦ τυγχάνουσι βίου καὶ δύνανται καὶ δίχα τοῦ καταλειφϑέντος αὐτοῖς 5 τέτορε: i.e. tempore

|

7 Σσικουλόσανος: i.e. singulos annos.

LIB. XI — TIT. II (CA)

383

ἀλιμέντου τρέφειν ἑαυτούς, ἣ τοὐναντίον καταδεεστέρου βίου εἰσίν, τουτέστιν χείρονος, ὥςτε καὶ αὐτῶν ἠρτῆσϑαι τῶν ἀλιμέντων. ᾿Αλλὰ ταῦτα μὲν περὶ τοῦ προςώπου τῶν ἀλιμενταρίων. "Eni δὲ τοῦ προςώπου τῶν κληρονόμων ἢ τῶν ληγαταρίων 7| ἁπλῶς ἐξ ὧν κατελείφϑη τὸ ἀλίμεντον, ταῦτα χρὴ 5 σκοπῆσαί τὸν πραίτωρα, ἐν ποίαις οὗτοί εἰσιν περιουσίαις, ποίου σκοποῦ ἢ ποίας ὑπολήψεως. Τούτων γὰρ ἐξεταζομένων δειχϑήσεται, μή τις περιγράφειν βούλεται τὸν ἀλιμεντάριον, πρὸς ὃν τίϑεται τὴν διάλυσιν. Σημείωσαι δὲ ἐν τῷ ῥητῷ, ὅτι τῇ τελευτῇ τοῦ ἀλιμενταρίου σβέννυται τὸ ἀλίμεντον. 52%. Κυρίλλου. Τὰ 10 εἰ χρηστοῦ βίου ἐστὶν τοὐναντίον" ἐπὶ δὲ τοῦ ὑπολήψεως" ἐκ τούτων

δὲ πρόςωπα σκοπεῖται᾽ ἐπὶ μὲν τοῦ ἀλιμενταρίου, καὶ δύναται καὶ ἄνευ τῶν ἀλιμέντων τρέφεσϑαι ἣ κληρονόμου, εἰ εὔπορός ἐστιν καὶ ποίου σχοποῦ καὶ γὰρ δείκνυται, εἰ περιγράφειν ϑέλει τὸν ἀλιμεντάριον.

53*. Σημείωσαι, ὅτι οὐδὲ τὸ χάριν τῶν ἀλιμέντων ὑποτεϑὲν ἐνέχυρον δύνανται οἱ ἀλιμεντάριοι δίχα τοῦ πραίτωρος ἐλευϑεροῦν τῆς ὑποϑήκης. 15 Κατὰ δοκιμασίας τοίνυν [τοῦ] πραίτωρος καὶ περὶ πάντων τῶν ἀλιμέντων καὶ περὶ μέρους αὐτῶν χρῆναι διαλύεσϑαι παρὰ πᾶσιν ἀνωμολόγηται, τουτέστιν αὔτε περὶ πάντος τοῦ ἀλιμέντου οὔτε περὶ μέρους αὐτῶν διάλυσις γενομένη τοῦ πραίτωρος δίχα ἔρρωται. 54*. ᾿Ακολούϑως τοῖς 20 περὶ τούτων διαγινώσκειν. λύσηται ὁ χκαϑολικός, οὐκ τοῦ παρόντος τιτ. Οἶμαι δέ,

εἰρημένοις Ἴσϑι δέ, ἔρρωται ἡ ὡς καὶ ἐν

καὶ ὁ κόμης τῶν ϑησαυρῶν δύναται Hb I ὅτι ἐὰν ἀγνοοῦντος τοῦ βασιλέως δια- 979 διάλυσις. Καὶ εὑρήσεις ἐν τῷ ιγ΄. κεφ. εἰδήσει τοῦ πραίτωρος διάλυσις γίνεται,

55, Τοῦτο εἰπεῖν λέγει τὸν νομοϑέτην πρὸς ποινὴν τοῦ κληρονόμου εἰδότος τὸν νόμον καὶ παρὰ τὸν νόμον διαλυομένου, καὶ τούτου χάριν, ὃ ἔλαβεν ὁ 25 χηγατάριος διαλύσεως ἕνεκεν, καταλο[γίζεσϑαι) εἰς τὸ ληγάτον, εἰς ὃ ὑποψία τις ἔστι, μή πὼς βλαβῇ πανουργεύσαντος τούτου «τοῦ» κληρονόμου. Καταλογίζεται οὖν τὰ δοϑέντα εἰς τὸ ληγάτον, οὐχὶ εἰς τὴν διά[λυσιν], ὡς προείρηται, καὶ χρεωστοῦνται πάλιν αὗται. 56*. Καὶ γίνωσχε, ὅτι, κἂν πλεῖον ἔδωκε τῷ ληγαταρίῳ ὑπὲρ διαλύσεως, 30 τὸ περιττὸν εἰ μὲν ἀπώλεσεν, οὐ δίδωσιν αὐτῷ ὁ ληγατάριός τι. Εἰ δὲ ἐκ τοῦ περιττοῦ γέγονε πλουσιώτερος, ἀντιστρέφει αὐτὸ καὶ σκόπει ποινὴν τοῦ κληρονόμου τοῦ παρανόμως διαλυσαμένου. 19 sch. 54*: cf. sch. 25

|

23 εἰπεῖν: Ca εἰπὲ

|

26 ἔστι; incertum

384

LIB. XI — TIT. II (CA)

57%. [Ζήτει] ὄπισϑεν ἐναντίον εἰς τὸ κεφ. τὸ λέγον᾽ εἴτε εὐγενέσιν εἴτε πλουσίοις [καταλειφϑῇ], οὐ δυνατὸν διαλύεσϑαι. Τοῦτο οὖν εἰπὲ συμβιβάζων ἀμφότερα τὰ κεφάλαια, ὅτι ἐκεῖνο μὲν διαλαμβάνει περὶ διατροφῶν. ἀναγκαίως καταλιμπανομένων τισίν, ὁποῖοι ἂν ὦσιν, οἷς κατελείφϑησαν᾽ τοῦτο δὲ περὶ 5 τῶν χάριν μνήμης καταλιμπανομένων, περὶ ὧν, φησίν, καὶ χωρὶς τοῦ πραίτωρος διάλυσις γίνεται. 58*. Οἷον οὐ δεῖ συμφωνεῖν, ἵνα τὸ. καταλειφϑὲν αὐτῷ xa9' ἑκάστην Hb I τυχὸν ἡμέραν ἣ μῆνα κατ᾽ ἐνιαυτὸν 1) διετίαν λαμβάνει. Οὕτως ὁ Ἴνδιξ ἔχει. 982 Τοὐναντίον δὲ ὀφείλει συμφωνεῖν. Ἢ οὐ δεῖ συμφωνεῖν, ἵνα τυχὸν ὄντος ἀξίου 10 τοῦ διδομένου νομισμάτων πεντήκοντα λαμβάνει πρᾶγμα ἀξιούμενον νομισμάτων λ΄. ἢ τυχὸν τὸ παρὰ Πέτρου διδόμενον παρέχηται παρὰ Παύλου, ἢ τὸ ἐν Ῥώμῃ αὐτῷ διδόμενον ἐν ταῖς ἐπαρχίαις λαμβάνει.

B XL, 2, 9 2 D IL, 15,9. l.

Πρῖμος

xai

Σεκοῦδος

ἀδελφοὶ

Hb I ὄντες

τοὺς

αὐτοὺς

ἔλαβον

ἐπιτρόπους᾽

15 ἀλλὰ τούτων ὁ Πρῖμος μετὰ τὴν ἤβην τελείας γενόμενος ἡλικίας ἐκίνησε κατὰ τῶν ἐπιτρόπων περὶ τῆς οἰκείας ἐπιτροπῆς ἤτοι περὶ τοῦ ἀνήκοντος αὐτῷ μέρους τῆς πατρῴας κληρονομίας, καὶ τῆς En’ αὐτῷ διουκήσεως, καὶ μετὰ προκάταρξιν διελύσατο πρὸς αὐτούς. Καὶ τούτων οὕτω γεγενημένων ἐτελεύτησε Σεκοῦδος, ὁ τοῦ Πρίμου ἀδελφὸς ἐπὶ κληρονόμῳ Πρίμῳ τῷ ἀδελφῷ. ᾿Ετελεύτησε 20 δὲ μήπω τοὺς λόγους ἐκ τῶν ἐπιτρόπων λαβών. Μετὰ τὴν τούτου τελευτὴν βούλεται κινῆσαι κατὰ τῶν ἐπιτρόπων ὁ Πρῖμος χάριν τῆς ἐπιτροπῆς τοῦ ἀδελφοῦ. Τὸ ζητούμενον, ἄρα μή, ἐπειδὴ ἅπαξ διελύσατο πρὸς αὐτούς, κινῶν ἐχβάλλεται παραγραφῇ. Λέγει Οὐλπιανός, οὐδαμῶς" κἄν γὰρ διελύσατο περὶ τῆς οἰκείας καὶ μόνης ἐπιτροπῆς, οὐκέτι δὲ καὶ περὶ τῆς τοῦ ἀδελφοῦ διελύσατο. 26

2. Κυρίλλου. 'E&v εἷς τῶν δύο ἀδελφῶν περὶ τοῦ οἰκείου μέρους διαλύσηται πρὸς τὸν ἐπίτροπον, εἶτα κληρονομήσει τὸν ἀδελφόν, οὐ δοκεῖ καὶ περὶ τοῦ μέρους τοῦ ἀδελφοῦ διαλύσασϑαι᾽ ἑκάστη γὰρ διάλυσις τὰ συναρέσαντα μόνα καταφέρει.

3. Τοῦ ᾿Ανωνύμου. 30 Star. γ΄. κϑ'΄. λα΄.

᾿Ανάγνωθι

By.

ε΄. καὶ βιβ.

β΄. τοῦ

Κωδ.

cv.

δ΄.

4. Ei οἱαδήποτε διάλυσις γένηται, τουτέστιν εἴτε ἁπλῇ εἴτε ᾿Ακουιλιανή, περὶ ἐκείνων γεγενῆσϑαι δοκεῖ, περὶ τῶν συναρεσάντων τοῖς τὴν διάλυσιν ποιησαμένοις. Εἶπον γάρ σοι καὶ ἐν τῷ ε΄. διγέστῳ, ὅτι διὰ τοῦτο οἱ ἀσφαλῶς 8 λαμβάνει: Ca hic et mox λαμβάνειν | 19 κληρονόμῳ: αὐτούς: Ca πρὸς αὐτὸν | 33 διγέστῳ: Ca διάγειν

Ca κληρονομίᾳ

| 22 πρὸς ᾿

LIB. XI — TIT. II (CA)

385

᾿Ακουιλιανὴν ὁμολόγησιν ὑπαγορεύοντες καὶ βουλόμενοι μηδεμίαν περιλειφϑῆναι τοῖς μέρεσι φιλονεικίας ἀμφιςβήτησιν, ἐκεῖνα τὰ ῥήματα παρασκευάζουσιν ἐνταγῆναι τῇ ὁμολογίᾳ, δι’ ὧν ἀποτάττονται οἱ διαλυόμενοι καὶ τοῖς μὴ ἐνθυμηϑεῖσι μήτε λαληϑεῖσιν, ἵνα καὶ περὶ τούτων δόξωσι διαλύεσϑαι μέμνησο ὅ τῶν εἰρημένων ἐν αὐτῷ τῷ διγ.

10

15

20

25

5. Ζήτει τιτ. α΄. τούτου τοῦ βιβ. κεφ. λε΄. ὅμοιον τοῦ παρόντος, καὶ τοῦ παρόντος τιτ. χεφ. μγ΄. καὶ κ΄. καὶ κα΄. καὶ x9'. τοῦ γ΄. vtt. τοῦ ι΄. βιβ. Ἔκ τούτων οὖν ἁπάντων ἔστι συναγαγόντι εἰπεῖν, ὅτι ἐὰν μὴ ἀπάτη γένηται ἢ δόλος περὶ τὴν διάλυσιν, ὡς ὅτε τις χιλίων νομισμάτων τῆς ἀληϑοῦς ποσότητος οὔσης περὶ μόνων φ΄. διέλυσεν ἀγνοῶν, γινώσκοντος μέντοι τοῦ ἀντιδίκου, τότε, εἰ μὲν ἣ ποσότης αὕτη τῶν φ΄. ῥητῶς ἐτέϑη ἐν τῇ διαλύσει καὶ κατὰ ᾿Ακουλιανὴν ἐπερώτησιν γέγονεν ἡ διάλυσις, ἔρρωται μὲν αὕτη, ἀπαιτεῖται δὲ τὰ ὑπόλοιπα, ὡς κεφ. κ΄. τούτου τοῦ τιτ. ᾿Εὰν μέντοι ᾿Ακουιλιανῆς γενομένης ἐπερωτήσεως μὴ γένηται μνήμη καὶ τῆς ῥητῆς ποσότητος τῶν φ΄., καὶ τότε ἡ μὲν διάλυσις ἔρρωται, ἁρμόζει δὲ ἡ δὲ δόλο, εἰ μήπω καὶ περὶ αὐτῆς διελύσαντο, ὡς κεφ. κα΄., ἣ ἰμφάκτουμ, ὅταν δηλαδὴ ἡ διετίᾳ παρῆλθε. ᾿Αλλὰ ταῦτα ἐπὶ τῶν βόνα φίδε" ἐπὶ γὰρ τῶν στρίκτων, εἰ καὶ νομισμάτων γένηται μνεία ποσότητος, οὐκ ἀναψηλαφᾶται. Εἰ μέντοι δόλος μὲν ἐγένετο, μὴ ᾿Ακουλιανὴ δὲ παρηκολούϑησε ἐπερώτησις, τότε οὐδὲ ἡ διάλυσις ἔρρωται, ὡς τὸ παρόν φησιν xep., εἰ μὴ ἤδει καὶ ὁ διαλυσάμενος τὴν ἀληϑῇ ποσότητα. Τότε γάρ, εἴτε ᾿Ακουλιανὴ γέγονεν ἐπερώτησις, εἴτε καὶ μή, δύναται κινεῖν. Ταῦτα μέν, εἰ γέγονε δόλος. Εἰ δὲ μὴ γέγονε, τότε ἀδιαστίκτως ἔρρωται ἡ διάλυσις. Εἰ μέντοι ἐναγόμενός τις ὡς κατέχων αὐτὰ διελύσατο, οὐ δύναται ὁ πρώην ἐναγόμενος, εὑρεϑεὶς δὲ μὴ νεμόμενος, ἀνατρέπειν τὴν διάλυσιν, ὡς κεφ. μς΄. αὐτοῦ.

6. Στεφάνου. 'O κληρονόμος, ἐὰν κατὰ πανουργίαν τοῦ συγχληρονόμου Hb 1 ἀγνοῶν πάντα τὰ τῆς ἀληϑείας διελύσατο πρὸς τὸν συγκληρονόμον καὶ συμβόλαιον ἐποιήσατο διαλύσεως μὴ ἔχον ᾿Ακουλιανὴν ἐπερώτησιν καὶ ὁμολογίαν καὶ τὴν En’ αὐτῇ δηλονότι ἀκεπτιλατίονα, οὐχ οὕτω πακτεύειν ἤτοι διαλύεσϑαι 30 δοκεῖ, «ἀλλ᾽» ὥςπερ ἀπατᾶσϑαι, καὶ εἰκότως οὐκ ἔρρωται ἡ διάλυσις. Βλέπε, πῶς elne‘ κατὰ πανουργίαν τοῦ κληρονόμου ἀγνοῶν τὰ τῆς ἀληϑείας. EL γὰρ εἰδὼς διελύσατο, ἔρρωται 1) διάλυσις, κἂν μὴ ᾿Ακουλιανὴ προῆλϑε ἐπερώτησις. “Ὥςτε ᾿Ακουιλιανῇῆς ὁμολογίας παρεντεϑείσης πᾶς λόγος ἀνήρηται τῷ διαλυσαμένῳ, κἂν ἠγνόει τὸ ἀληϑὲς κἂν ᾿ πανάρτως τοῦ κληρονόμου. Τοῦτο δὲ 1 ὁμολόγησιν: Ca ὁμολογήσαν | 2 φιλονεικίας: Ca φιλονεικίαν [10 γινώσκοντος: Ca γινώσκοντα | 12 δὲ: Ca δὴ | 13 ᾿Ακουιλιανῆς: Ca ᾿Ακουλιανὴ | 15 διελύσαντο: Ca διαλύσαντες SCHELTEMA,

|

34 x&v f πανάρτως: Basilica,

1.

Hb.

κατὰ

πανουργίαν;

num

leg. κἂν ἀπατήϑῃ 25

386

LIB. XI — TIT. II (CA)

σι

a

νόησον, ἐπειδὴ τὴν αἰτίαν ἐγίνωσκε, ἐφ᾽ ἧ διελύσατο, τὴν δὲ τῶν πραγμάτων ἠγνόει ποσότητα. Οἷον ἤδει, ὅτι περὶ πάσης αἰτίας τὴν κληρονομίαν ὁρώσης διελύσατο᾽ κἂν ἐπλανήϑη περὶ τὸ ποσὸν τῶν πραγμάτων, προκριματίζεται διὰ τῆς ᾿Ακουιλιανῇῆς ὁμολογίας. Πᾶσαν γὰρ ἀγωγήν, περὶ ἧς ἐνεθυμήϑησαν. ὅ οἱ τὴν διάλυσιν πεποιηκότες, εἰς ἑαυτὴν καταφέρει καὶ δαπανᾷ ἡ ᾿Ακουιλιανὴ ὁμολογία. Διέλυσεν δὲ τῷ διαλυσαμένῳ τὰς κατὰ τοῦ κληρονόμου προφάσεις τῆς χληρονομιαίας ἀγωγῆς, ἐπειδὴ περὶ τῆς κληῤονομίας ἐνεϑυμήϑησαν διαλύσασϑαι, καὶ ἐδαπάνησε. ταύτας διὰ τῆς ἀκεπτιλατίονος, ὥςτε μήτε ἴχνη αὐτῶν ὑπεῖναι λοιπόν. Εἰ γὰρ μὴ ᾿Ακουιλιανή, ἀλλ᾽ ἁπλῇ προῆλϑε 1 9 διάλυσις, ἐπειδὴ αὕτη μὴ κατὰ τὸ ἴπσο ἰοῦρε τὰς ἀγωγὰς ἀναιρεῖ, δύναται ὁ διαλυσάμενος περὶ τῶν ἀποκρυβέντων πραγμάτων xıveiv’ κἂν ἀντιτεϑῇ αὐτῷ ἡ τῆς διαλύσεως παραγραφή, δόλου κέχρηται ῥεπλικατίονι, ὡς ὁ Μοδεστῖνος: ἐν λε΄. διγ. τοῦ προλαβόντος ttr. φησίν. Βλέπε, πῶς εἶπον, εἰ τὰς αἰτίας εἰδὼς διελύσατο, κἂν ἠγνόει τὸ ἀληϑές, προκριματίζεται διὰ τῆς ᾿Ακουλιανῆς 1 ὁμολογίας. Εἰ γάρ τις πολλὰς ἔχων ἀγωγὰς διαλύσηται, εἰ καὶ μὴ περὶ πασῶν ἐνεθυμήϑη τῶν ἀγωγῶν, κἂν ᾿Ακουιλιανὴ προῆλϑεν ὁμολογία, τὸ ἀπρόκριτον ἔχει ἐπὶ τοῖς μὴ ἐνθυμηϑεῖσι κατὰ τὴν φύσιν τῆς ᾿Ακουιλιανῆς ὁμολογίας, ἥτις μόνας ἐκείνας δαπανᾷ τὰς ἀγωγάς, περὶ ὧν ἐνεθυμήϑησαν οἱ διαλυσάμενοι, ὡς ἔγνως ἐν τῷ ε΄. διγ. τοῦ παρόντος tur. ἑτέρῳ δὲ λόγῳ, ὅτι ἐκ τῶν συνειϑισ2 Ὁ μένων ταῖς ᾿Ακουιλιαναῖς ὁμολογίαις ῥημάτων, δι᾿ ὧν καὶ τοῖς μὴ ἐνθυμηϑεῖσιν. ἀποτάττονται οἱ ταῦτα ποιοῦντες, προχριματίζονται καὶ περὶ τῶν μὴ ἐνθυμηϑέντων διαλυσάμενοι᾽ πᾶσα γὰρ διάλυσις περὶ τῶν συναρεσάντων τοῖς μέρεσι γεγενῆσϑαι δοχεῖ, ὡς ἐν τῷ προλαβόντι ϑέματι φϑάσας εἶπεν ὁ Οὐλπιανός. Δοκεῖ δὲ συναρέσαι τοῖς μέρεσι διὰ τῶν συνειϑισμένων, ὡς εἶπον, ῥημάτων, 2 καὶ τὸ [μὴ] ἐπὶ τοῖς μὴ ἐνθυμηϑεῖσιν αὐτοὺς ἀποτάξασϑαι. Μὴ ἐναντιωϑῇ δέ σοι τὸ εἰρημένον βιβ. β΄. τοῦ Κωδ. τιτ. δ΄. διατ. κϑ'., ἀλλὰ μέμνησαι τῶν παραδεδομένων σοι παρ᾽ ἐμοῦ ἐν τῷ λε΄. διγ. τοῦ προλαβόντος τίτλου. 7. Κυρίλλουι Ἐάν τις κατὰ ἀπάτην τοῦ συγχληρονόμου ἐν τῇ κληρονομίᾳ ἁπλὴν ποιήσῃ διάλυσιν, οὐκ ἔρρωται. 80

ἀγνοήσας

τὰ

8. Στεφάνου. Ἥρμοσέ τινι κατὰ τῆς πατρικῆς διαϑήκης ἡ δὲ ἰνοφφικιόσο᾽ Hb 1 μήπω δὲ τοῦτο γινώσκων, ἔχων δέ τινα συναλλάγματα πρὸς τοὺς ἐν αὐτῇ τῇ διαϑύήκῃ γραφέντας κληρονόμους, διελύσατο χάριν τῶν αὐτῶν συναλλαγμάτων, οὐ μὴν χάριν τῆς μέμψεως, ἣν εἶχε κατὰ τῆς διαϑήκης. Οὔπω γὰρ ἔγνω ταύτην ἁρμόττειν αὑτῷ. Φησὶ τοίνυν ὁ Οὐλπιανὸς δύνασϑαι αὐτὸν μετὰ τὴν 3 5 γενομένην χάριν τῶν συναλλαγμάτων διάλυσιν κινῆσαι τὴν δὲ ἰνοφφικιόσο" περὶ γὰρ ταύτης οὐ διελύσατο" ἔστι δὲ Aus καῦσις ῥιστατουμ. El καὶ μείζων 36. ῥιστατουμ:, i. e. transactum?

LIB. XI — TIT. II (CA) ἐστὶ

τῶν

κε΄.

ἐνιαυτῶν

ὁ διαλυσάμενος,

ἐκείνοις

387 μόνοις

τοῖς

συναλλάγμασι

καὶ ταῖς αἰτίαις ἀντίκειται ἣ διάλυσις, περὶ ὧν δείκνυται συμπεφωνῆσϑαι" καὶ γὰρ ἄδικον ἂν εἴη περὶ ἐκείνων τῶν πραγμάτων δοκεῖν αὐτὸν ποιήσασϑαι τὴν διάλυσιν, ὧν ἁρμόττειν αὐτῷ τὰς ἀγωγὰς ἔγνω μετὰ τὸ γενέσϑαι τὴν 5 διάλυσιν, ἔτσι πόστεα κονπερτουμάτ. Μὴ εἴπῃς, ὅτι μετὰ διαλύσεως ἥρμοσαν αὐτῷ αἱ ἀγωγαί (τοῦτο γὰρ καὶ λέγειν εὔηϑες)" ἀλλ᾽ ὅτι μετὰ τὴν διάλυσιν ἐγνώσϑη, ὅτι πρὸ τῆς διαλύσεως ἥρμοττον αὐτῷ αἱ ἀγωγαΐ, περὶ ὧν [[οὐ]} διελύσατο. 9. Κυρίλλου. ᾿Εὰν μετὰ τὸ διαλύσασϑαι περί τινων πρὸς σὲ γνῶ ἁρμόττειν 10 μοι τὴν δὲ ἰνοφφικιόσο, καλῶς κινῶ αὐτήν᾽ ὁ γὰρ διαλυσάμενος τοῖς Evduunϑεῖσιν ἀποτάττεται᾽" οὐ δοκῶ δὲ ἐνθυμηϑῆναι, ὃ ἠγνόουν ἔχειν. 10. Κἂν ᾿Ακουιλιανὴ Yéyovev: αὕτη γὰρ μόνα τά, περὶ ὧν ἐνεθυμήϑησαν, κατάγει, οὐ μὴν τά, περὶ ὧν μὴ ἐνεθυμήϑησαν, εἰ μὴ ῥητῶς καὶ αὐτῶν γέγονεν μνήμη, ὡς κεφ. δ΄. τούτου τοῦ τίτλου. 1

]1*. Τοῦ ᾿Ανωνύμου. ᾿Ανάγνωθι τιτ. ιδ΄. διγ. λε΄. xal Bip. β΄. τοῦ Ko3.. τιτ. δ΄. διατ. 9 ., we. 128. Εἰ γὰρ ἐγίνωσκε, τότε συναινεῖν δοκεῖ καὶ οὐκ ἀνατρέπεται ἡ διάλυσις. Καὶ ζήτει τοῦ α΄. τιτ. κεφ. λδ΄.

B XI, 2, 10=DJ, 20

15, 10.

1. 'O πατὴρ διαλυόμενος περὶ πράγματος διαφέροντος τοῖς ἐμαγκιπάτοις παισὶν οὐδὲ ἕν αὐτοῖς πρόχριμα δύναται διὰ τῆς τοιαύτης ποιεῖν διαλύσεως. 2.

Eic πρᾶγμα τοῦ αὐτεξουσίου μου υἱοῦ οὐ καλῶς διαλύομαι.

38. ᾿Αλλὰ καὶ ἐπὶ τοῦ ὑπεξουσίου ἐπὶ τῶν κανστρενσίων ἢ ὡσανεὶ κανστρενσίων. "Ev ἐκείνοις γὰρ ὡς αὐτεξούσιος περιλαμβάνεται ὁ ὑπεξούσιος. €

25

BXL23,11=DI,

t

15, 11.

1. Μετὰ καταδίκην εἰ καὶ μὴ ἔκκλητος ἐπεδόϑη παρά τινος τῶν λιτιγατόρων, ὅμως ἐφεῖται διαλύεσϑαι, uovovei ὁ ῥέος ἀρνεῖται καταδίκην γενέσϑαι, ἣ ὁμολογεῖ, ὅτι κατεδικάσϑη, συμβὰν δὲ οὕτως ἀγνοεῖται ἣ ποσότης, ἐφ᾽ ἧ κατεδυκάσϑη" τότε γὰρ ἔρρωται ἡ γινομένη διάλυσις, ἐπειδὴ ἔτι ὑπεῖναι δύναται 80 δίκη, ut οὐκέτι δοκεῖ ὡς ἐπὶ ὡμολογημένῳ πράγματι γίνεσϑαι ἡ διάλυσις. 5 κονπερτουμάτ: i.e. conpertum est

| μὴ εἴπῃς κιτιλ.: vide infra p. 438 lin. 6 sqq. |

διαλύσεως: P melius διάλυσιν | 13 καὶ: Ca κἂν 30 ἐπὶ ὡμολογημένῳ: Ca ἐπωλογημένῳ

| 26 λιτιγατόρων: C ληγατόρων

|

388

LIB. XI — TIT. II (CA)

2. Κυρίλλουι Μετὰ καταδίκην, εἰ μὴ ἔκκλητος δέ, εἰ γέγονε καταδίκη, καλῶς διαλυόμεϑα. 3.

Τοῦ

᾿Ανωνύμου.

᾿Ανάγνωθϑι

Bw.

ζ΄. καὶ Bi.

γέγονεν,

ἀμφιβάλλεται

ιβ΄. τιτ.

ς΄. διγ. κγ΄.

xal βιβ. β΄. τοῦ Κωδ. τιτ. δ΄. διατ. λβ΄. 5

48. Κἂν εἰ ὁ καιρὸς τῆς ἐκκλήτου διῆλθεν καὶ οὔτε ἐξεκαλέσατο. xal κεφ. ud”. τούτου τοῦ τιτ.

Ζήτει

B XI, 2, 12 — D II, 15, 12. l. 'E&v τινι Anyarov καταλειφϑῇ Ev διαφόροις τῆς διαϑήκης μέρεσι, καὶ γενικῶς οὕτω διαλύσηται πρὸς τὸν κληρονόμον περὶ τῶν ἐν αὐτῇ τῇ διαϑήκῳῃ 10 καταλειφϑέντων αὐτῷ ληγάτων, οὐκ ἔστι φορητός, οὔτε δύναται μετὰ ταῦτα λέγειν, ὅτι περὶ μόνων τῶν ἐν τῷ πρώτῳ μέρει τῆς διαϑήκης, καὶ οὐκέτυ δὲ καὶ περὶ τῶν ἐν τῷ κατωτέρω μέρει τῆς διαϑήκης μοι καταλελειμμένων διελυσάμην. Εἰ μέντοι κωδίκελλοι μετὰ ταῦτα προενεχϑῶσι, ἐν οἷς ἕτερόν τι αὐτῷ καταλέλειπται, οὐκ ἀναιδῶς ὁ τοιοῦτος δύναται λέγειν περὶ ἐκείνου 15 μόνου κατὰ τὸν τῆς διαλύσεως ἐντεϑυμῆσϑαι καιρόν, ὅπερ τῇ γραφῇ περιέχεται τῶν διαϑηκῶν, ἃς καὶ μόνας ἐγίνωσκεν ὑπεῖναι κατὰ τὸν τῆς διαλύσεως χρόνον. Τοῦτο δὲ αὐτὸ ἔγνως καὶ ἐν τῷ γ΄. διγ. τοῦ παρόντος vvr. 2. Κυρίλλου. 'O γενικῶς περὶ τῶν ἐν τῇ διαϑήκῃ λεγατευϑέντων αὐτῷ διαλυσάμενος περὶ πάντων τῶν ληγατευϑέντων αὐτῷ ἐν τῇ διαϑήκῃ δοκεῖ 80 διαλύεσϑαι, οὐ μὴν περὶ τῶν ἐν τοῖς μετὰ ταῦτα δειχϑεῖσι κωδικίλλοις καταλειφϑέντων. 3. Τοῦ ’Evavrıopavoüc. “Ὅμοιον διγ. γ΄. Καίτοι μέρος τῆς διαϑήκης εἶναί φησι τοὺς κωδιυκίλλους βιβ. κς΄. τιτ. β΄. διγ. γ΄. καὶ βιβ. κϑ'. τιτ. γ΄. Sw. ιβ΄. καὶ ver. ζ΄. Sw. β΄. ἤγουν Big. λς΄. m. α΄.

8.

BXL2,13=DI,

15, 13.

1. Οὐδενὶ τῶν προκουρατώρων τοῦ βασιλέως ἤτοι τῶν καϑολυκῶν ἔξεστιν ἀγνοοῦντος τοῦ βασιλέως διαλύεσϑαι. 2. Κυρίλλουι Οὐδεὶς τῶν προκουρατώρων διαλύεσϑαι δύναται ἐπὶ βασιλικῷ πράγματι.

τοῦ

βασιλέως

ἄνευ

αὐτοῦ

1 Ca post Κυρίλλου: ο΄ vel p' [ἀμφιβάλλεται: Ca ἀμβάλλεται | 4 Κωδ.: Ca Κων... δου. | 14 καταλέλειπται: Ca καταλέλοιπται | 15 ἐντεϑυμῆσϑαι: Ca ἐντεϑυμεῖσϑαι | 26 Ca inter βασιλέως

et Aroı lacunam

exhibet.

LIB. XI — TIT. II (CA)

389

[2]

3. Τοῦ ᾿Ἐναντιοφανοῦς ' Avkyvo9t βιβ. α΄. cv. (97. διγ. α΄. Φησίν' τὰ παρὰ τοῦ προκουράτωρος τοῦ βασιλέως γενόμενα ὡς ἀπ᾽ αὐτοῦ τοῦ βασιλέως γενόμενα τὸ βέβαιον ἔχει. Λύσις. Διοικεῖν ἐπιτέτραπται, οὐ μὴν ἐκποιεῖν πρᾶγμα βασιλικὸν παρὰ γνώμην αὐτοῦ.

10

4*. ζήτει βιβ. μδ΄. τιτ. α΄. κεφ. Ad”. ϑεμ. τελευτ. καὶ βιβ. ν΄. τιτ. — κεφ. υιϑ'. καὶ Bi. ς΄. τιτ. κγ΄. κεφ. α΄. deu. β΄. Οὔτε δύναται πωλεῖν παρὰ γνώμην" ὅπου δέ ἐστιν γενικὸς προκουράτωρ, καὶ φαίνεται καὶ fj πίστις καὶ ἡ ἐπιμέλεια αὐτοῦ τοῦ διοικοῦντος, καλῶς πιπράσκει καὶ δίχα τοῦ βασιλέως. Καὶ ζήτει βιβ. νς΄. τιτ. β΄. κεφ. γ΄. ϑεμ. δ΄. 58. «Σημείωσαυ ἀπὸ τοῦ παρόντος ιγ΄. κεφ. καὶ τοῦ ἐν αὐτῷ ᾿Εναντιοφανοῦς, ὅτι ὁ μὴ δυνάμενος πράγματα ἐκποιεῖν οὐδὲ διαλύεσϑαι δύναται" καὶ ἴσως ἑλκύσεις τοῦτο καὶ εἰς τοὺς λαβόντας συγγνώμην ἡλικίας καὶ διαλυομένους ἐπὶ ὑποϑέσεσιν ἀκινήτων.

68. Περὶ δὲ ἰδιωτικῶν προκουρατώρων 16 β΄. κεφ. νη΄. καὶ κεφ. η΄. ϑεμ. ιβ΄.

διαλυομένων

ζήτει

βιβ. η΄. τιτ.

B XI, 2, 14 — D II, 15, 14. 1. 'E&v ὁ γραφεὶς κληρονόμος ἐπιφυέντος τινὸς xai διισχυριζομένου τὴν χληρονομίαν ἁρμόττειν αὐτῷ ἐξ ἀδιαϑέτου διαλύσηται. πρὸς αὐτόν, ὥστε αὐτὸν μέν τὸν κληρονόμον δίμοιρον τυχὸν τῆς πάσης ἔχειν κληρονομίας, τὸν 20 δὲ λεγίτιμον τοῦ τελευτήσαντος συγγενῆ τὸν λέγοντα τὴν κληρονομίαν αὐτῷ ἁρμόττειν τρίτον τῆς κληρονομίας μέρος λαμβάνειν, ἔλϑῃ δὲ μετὰ ταῦτα αὐτὸς ὁ κέρτος κληρονόμος ἢ ὁ λεγίτιμος, πρὸς ὃν γέγονεν N διάλυσις, λέγων τι ὀφείλεσϑαι παρὰ τοῦ τεστάτωρος, δεῖ σχοπεῖν, τί περὶ τούτων συνέδοξε τῶν χρεῶν, ὅτε περὶ τῆς κληρονομίας διελύοντο. Ταῦτα μέν, ἔνϑα, καϑάπερ 25 εἶπον, αὐτοὶ οἱ τὴν διάλυσιν ποιησάμενοι λέγουσί τι ἐποφείλεσϑαι. Εἰ δὲ ἕτεροί τινες ἔλϑωσι λέγοντες ὀφείλεσϑαί τι παρὰ τοῦ τεστάτωρος, τότε διὰ τὸ ἄδηλον τῆς διαδοχῆς (διαλύσεως γὰρ γενομένης μεταξὺ τοῦ σκρίπτου καὶ τοῦ ἐξ ἀδιαϑέτου φήσαντος διαφέρειν αὐτῷ τὸν τοῦ τελευτήσαντος κλῆρον, ἄδηλον, τίνι πρὸς: τῆς ἀληϑείας ὁ τοῦ τελευτήσαντος διαφέρει κλῆρος) τότε 30 καὶ ὁ σχρίπτος καὶ ὁ λεγίτιμος κατὰ τὸ μέρος, ὅπερ ἔλαβον ἐκ τῆς κληρονομίας, ὀφείλει τοῖς νερεδιταρίοις ἀποχκρίνεσϑαι δανεισταῖς οὐτιλίως ἐναγόμενος. Τοῦτο δὲ νόησον, ἔνϑα καϑ᾽ ἕτερον τρόπον, οἷον ὡς πλαστῆς ἢ ῥούπτας ἣ ἄλλως μὴ κατὰ νόμους γενομένης ἐπελαμβάνετο τῆς διαϑήκης 6 λεγίτιμος τοῦ τελευτήσαντος συγγενής, καὶ οὐκ ἐκ τῆς δὲ ἰνοφφικιόσο᾽ μάλιστα, ὅτε 3

Δύσις

alia

manu

supra

textum

additum

est

|

26 τεστάτωρος:

Ca τεστάρος

390

LIB. XI — TIT. II (CA)

οὐδεὶς τῶν ἐκ πλαγίου πλὴν ἀδελφοῦ καὶ ἀδελφῆς, καὶ αὐτοὶ μετά τινος παρατηρήσεως, δύναται δὲ ἰνοφφυκιόσο κινεῖν. Καϑ᾽ ἕτερον οὖν τρόπον εἰπὲ τὸν λεγίτιμον ἐπιλαβέσϑαι τῆς διαϑύρης" εἰ γὰρ προφάσει τῆς δὲ ἰνοφφικιόσο τις διελύσατο, τότε οὐκ ἦν ἄδηλον, τίς ἦν κληρονόμος" 3] γὰρ δὲ ἰνοφφικιόσο 5 κατὰ ἐρρωμένης διαϑήκης κινεῖται. Καὶ λοιπὸν ἀργοῦντος τοῦ λογισμοῦ τοῦ λέγοντος, πρόπτερ ἰνκέρτουμ Gouxougolovoc, μόνος ὧν καὶ νομιζόμενος εἰκότως κληρονόμος ὁ σχρίπτος ἐνήγετο ταῖς νερεδιταρίαις ἀγωγαῖς, ὡς ἔγνως ἐν τῷ γ΄. διγ. τοῦ παρόντος τιτ. Σημείωσαι οὖν τὴν διαφοράν, ἵνα μὴ δόξῃ πως ἐναντίως ἔχειν τὰ ϑέματα. 10

2. Κυρίλλου. 'E&v μεταξὺ τοῦ σχρίπτου καὶ τοῦ λεγιτίμου κληρονόμου γένηται διάλυσις, εἰ μὲν οἱ διαλυσάμενοι αὐτοί εἰσι δανεισταί, τὰ συμφωνηϑέντα μεταξὺ αὐτῶν κρατείτω περὶ τῶν χρεῶν᾽ εἰ δὲ ἕτεροι, κατὰ ἀναλογίαν τοῦ μέρους αὐτοῦ ἑκάτερος ἐνάγεται.

3. Ἤτοι πλαγιαστικὰς κινοῦσιν κατὰ τοῦ γεγραμμένου καὶ τοῦ νομίμου" 15 χατὰ μὲν τοῦ γεγραμμένου, διότι τὸ περὶ πλαστοῦ ἐκίνει ὁ λεγίτιμος κατὰ τῆς διαϑήκης, ἣ ἄλλως μὴ κατὰ νόμον ἔλεγεν γενέσϑαι, οὐ μὴν τὴν δὲ ἰνοφφικιόσο (αὕτη γὰρ κατὰ ἐρρωμένης κινεῖται διαϑήκης) καὶ διελύσατο μετὰ τοῦ γεγραμμένου, καὶ διὰ τοῦτο οὐκ ἦν ἀναμφίβολος κληρονόμος ὁ Ypapels' ἐδόκει γὰρ ἀκυροῦσϑαι 1) διαϑήκη᾽ διὰ τοῦτο οὐ κινοῦσι κατ᾽ αὐτοῦ ἐξ ὀρϑοῦ 20 τὰς ἀγωγὰς οἱ δανεισταί, ἀλλ᾽ οὐτιλίως. Κατὰ δὲ τοῦ νομίμου οὐ κινοῦσι ἐξ ὀρϑοῦ, διότι οὐκ αὐτὸς ἦν ὁ γραφεὶς κληρόνομος. ᾿Επεὶ οὖν ἀμφιβάλλεται, ποῖός ἐστιν ὁ κυρίως κληρονόμος, πότερον ὁ νόμιμος 7| ὁ γεγραμμένος, διὰ τοῦτο οὐτιλίαν κατὰ ἀμφοτέρων τοῖς δανεισταῖς ἀγωγὴν ὁ νόμος δέδωκεν. Ἔν μέντοι τῷ πρώτῳ ϑέματι τοῦ γ΄. κεφ. τούτου τοῦ ctr.

δ

“

διελύσατο

>

πρὸς

^

rır.:

i e..conducti

MJ

5

A

4

ΝΣ,

^

Ca

|

3

-

2 ἐξ: Hb. corr. ἔξω τελευταίῳ

x

,

4

,

3

Σ

νέμεσϑαι

,

/

*

2

,

€

αὐτόν.

,

Ἦρωτήϑη᾽

ἄρα

οὖν

καὶ ἐὰν κινήσῃ τὴν ἰν ῥὲμ κατὰ τοῦ τὰ πράγματα κατέχοντος ὁ διαλυσάμενος πρὸς ἐμέ, καὶ λάβῃ αὐτὰ τὰ πράγματα ἣ τὴν ἀποτίμησιν αὐτῶν, οὐδὲ οὕτω δύναμαι κινεῖν κατ᾽ αὐτοῦ ὁ τὰ ἀπὸ τῆς διαλύσεως καταβεβληκὼς αὐτῷ; Made: ἐὰν οὗτος ὁ πρότερον διαλυσάμενος μετὰ τοῦ νομισϑέντος διακρατεῖν τὰ πράγματα μετὰ ταῦτα εὑρὼν τὸν ταῦτα τὰ πράγματα νεμόμενον κινήσῃ κατ᾽ αὐτοῦ τὴν lv ῥὲμ καὶ ἐκδυκήσῃ τὸ πρᾶγμα καὶ λάβῃ αὐτὰ τὰ πράγματα ἣ τὴν ἀποτίμησιν αὐτῶν, νομίζω τὸν διαλυσάμενον καλῶς κινεῖν κατ᾽ αὐτοῦ τὸν sine ausa condicticion κατὰ μίμησιν ϑέματος εἰρημένου ἐν τῷ α΄. βιβ. τῶν δὲ ῥέβους ἐν τῷ τελευταίῳ τιτ. τοῦ βιβ., ἔνϑα χκναφεὺς λαβὼν ἐσθῆτα ἐπὶ τῷ κνάψαι ἀπώλεσεν αὐτήν, καὶ ἐνήχϑη παρὰ τοῦ δεσπότου τῆς ἐσθῆτος, xai κατεδικάσϑη, καὶ δέδωκεν αὐτῷ τὴν διατίμησιν τῶν ἀπολομένων ἐσϑημάτων. Εἶτα μετὰ ταῦτα ἐδυνήϑη ὁ δεσπότης εὑρεῖν τὰ ἀπολόμενα ἐσθήματα καὶ λαβεῖν αὐτά. Ἔζήτησεν, εἰ δύναται ὁ χναφεὺς ἀναλαβεῖν, ἅτινα κατέβαλεν ὑπὲρ τῆς ἀπολομένης ἐσϑῆτος, καὶ εἴπεν, ὅτι δύναται κινῆσαι τὸν sine causa condixrixıov, 4 αὐτὴν τὴν ἀπὸ τῶν συναλλαγμάτων ἀγωγὴν τὴν condictio καὶ ἀναλαβεῖν, ἅπερ δέδωκεν. Εἰ τοίνυν ὁ καταδικασϑεὶς καὶ ἀπὸ καταδίκης καταβαλών μετὰ ταῦτα τοῦ δεσπότου εὑρόντος τὰ οἰκεῖα ἐπετράπη κινῆσαι τὸν Sinec causa κονδικτίκιον, πολλῷ μᾶλλον καὶ ὁ διαλυσάμενος ἀπὸ ψευδοῦς ὑπονοίας, εἰ μετὰ ταῦτα ὁ δεσπότης τῶν πραγμάτων, περὶ ὧν διελύσατο, δυνηϑείη αὐτὰ ἀναλαβεῖν παρὰ τοῦ ταῦτα σχόντος, δύναται κινῆσαι τὸν χονδικτίκιον τὸν sine causa. ᾿Εὰν γὰρ εἴπῃς μοι, καίτοι τὰ ἀπὸ διαλύσεως χαταβαλλόμενα οὐ ῥεπετιτεύεται ὡς ἰνδέβιτον, κἀγώ: σοι λέγω, οὐδὲ τὰ ἐξ ἀποφάσεως καταβαλλόμενα ῥεπετιτεύεται ὡς ἰνδέβιτον, καὶ ὅμως διὰ τοῦ sine cauca ἐπέτρεψε ταῦτα ἀναλαμβάνεσϑαι. Θαρρῶ δὲ μάλιστα τῇ τοιαύτῃ pou συγχρίσει ἐκ τῆς κ΄. διατ. τούτου τοῦ τιτ., ἥτις εἶπεν τὰς διαλύσεις ,

1

>

τῇ

3,

|

,

(ἢ

“-

ς

διατάξει;

3

^

m

M

/

€

»

^

/

A

6 παρὰ: Ca περὶ

τελευταίᾳ

3

MJ

3

m

29 ὁ δεσπότης bis habet Ca

ad

D

12,

,

-

2

3

>

3

| 7 διαλύσει: Ca διαλύσεως

alludit

τ

7, 2.

|

,

|

19 τῷ

25 condictio:

LIB.

XI — TIT II (CA)

419

δύναμιν ἔχειν ἀποφάσεως. “Ὥςπερ οὖν, εἰ ἐνήγαγές με περὶ τῶν πραγμάτων, ἅπερ ὑπονοεῖς με νέμεσϑαι, καὶ κατεδικάσϑην cot, ὥςπερ ὁ χκναφεύς, καὶ ἔλαβες παρ᾽ ἐμοῦ τὸ διαφέρον σοι, καὶ μετὰ ταῦτα εὗρες τὸν τὰ πράγματα Hb I H , E 3 ^ cial. € A \ 4 Su 714 νεμόμενον καὶ κινήσας κατ᾽ αὐτοῦ τὴν lv ῥέμ, 7) τὰ πράγματα ἔλαβες 7) τὴν δ τιμὴν αὐτῶν, ἠδυνάμην ἔχειν κατὰ σοῦ τὸν ne causa condicticion‘ οὕτως H 4 $^ eo^ d , καὶ μετὰ y τὴν πρὸς^ ἐμὲ διάλυσιν, ἐὰν εὑρὼν τὰA πράγματά σου παρ᾽ ᾽ς ἑτέρῳ ἀπολάβῃς αὐτά, δύναμαι κινῆσαι κατὰ σοῦ τὸν sine causa οοῃάϊοτίκιον ἐκ τοῦ Ulpiantou ϑέματος. 6. ὥς γὰρ εἶπόν σοι, ἐν τῷ καιρῷ τῆς διαλύσεως οὐδὲ ἐνάγων περὶ τούτων 10 τῶν πραγμάτων, οὐδὲ ὁ ἐναγόμενος ἐνέμοντο αὐτά, ἀλλ᾽ ἕτερός τις ταῦτα διακατέχων, ὃς νῦν ἀπεδείχϑη ἐν νομῇ εἶναι τῶν πραγμάτων. B XII, 2, 47 — C II, 4, 30. l. 'Heec/9«. Ποῖον γὰρ ὅλως ἔγκλημα ἐτίκτετο ἐκ τοῦ γενέσϑαι τὸν δόλον; Πολλάκις, ὡς εἴρηται ἐν τῇ (9. τούτου τοῦ τιτ. διατ., ὑπέκλεψέ τινα 15 δικαιώματα ἢ ἀπέκρυψε διαϑήκην καὶ οὕτω παρεσκεύασε γενέσϑαι τὴν διάλυσιν, ὥςτε ὡμολογημένως ὑποπίπτειν αὐτὸν τῷ Κορνελίῳ δὲ φάλσις. Τοῦτον

οὖν

αἰνιττόμενος

ὁ βασιλεὺς

τὸν

Κορνέλιον

εἶπεν

ἐγκλήματος

ἄξιον

εἶναι τῷ συνομολογοῦντι τὸ παρ᾽ αὐτοῦ ἡμαρτημένον. Ἵνα δέ σοι καὶ κανόνα χκαϑολικὸν ero ὁ πρᾶγμα πράττων ἐξ ὑπερβαλλούσης πονηρίας, ὡς ἐγκλήματος 20 ἄξιον εἶναι τὸ γεγονός, κἂν μηδενὶ τῶν ὡμολογημένων ἐγκλημάτων περιπίπτῃ, ὅμως τῷ στελιανάτους ἐγχλήματι. κατέχεται, ὡς εἶπεν ὁ Οὐλπιανὸς ἐν τῷ n'. βιβ. τῶν de offcio proconsulis αὐτοῦ, τιτ. δὲ στελιανάτους ἐγχλήματος, ὅς ἐστι εἰκοστὸς τοῦ μζ΄. Bi. Ἔκεῖϑεν γὰρ ἀνήνεκται τὸ.γ΄. διγ. τοῦ τιτ. τοῦ στελιανάτους ἐγκλήματος, ὅς ἐστιν εἰκοστὸς τοῦ μζ΄. βιβ. τῶν Διγέστων. 25 Kavovileı γὰρ ἐκεῖ, ὅτι, ὥςπερ ἐστὶν ἐπὶ τῶν πριβάτων ἁμαρτημάτων ἣ δὲ δόλο, οὕτως ἐστὶν ἐν τοῖς ἐγκλήμασι τὸ στελιανάτους᾽ ἣ οὖν οὕτως ὁ ὁμολογῶν πεποιηκέναι τὸν δόλον ἐν τῇ διαλύσει δικαιώματα ἀποκρύψας ὑπέπεσε τῷ Κορνελίῳ δὲ φάλσις, 7) κἂν μηδὲν τοιοῦτον ἥμαρτε, κατ᾽ αὐτὸ τὸ ποιῆσαι τὸν δόλον τῷ γενικῷ ἐγκλήματι τῷ τοῦ στελιανάτους ὑπέκειτο, καὶ διὰ τοῦτο 30 εἶπεν ἣ διάταξις τὸ ἐγκλήματος ἄξιον.

2. Τοῦ γὰρ παϑόντος συμβαλεῖται αὐτῷ τὸ λε΄. τοῦ βιβ. β΄. καὶ λέγει" τὰ Καὶ τὸ ια΄. κεφ. τοῦ ς΄. 35 παραπομπάς. 13 ἐτίκτετο: Ca ἐτίκετο

τὸν δόλον μὴ βουλομένου ἀνατραπῆναι τὴν διάλυσιν κεφ., ὅπερ ἐστὶ Μοδεστίνου, κεῖται δὲ ἐν τῷ α΄. τιτ. ὑπέρ τινος εἰσενεχϑέντα κατ᾽ αὐτοῦ οὐχ ἑρμηνεύεται. τιτ. αὐτοῦ. Ζήτει καὶ τὰς ἐν τῷ λε΄. κεφ. αὐτοῦ

| 24 Διγέστων: Ca διάταξιν

420

LIB. XI — TIT. II (CA)

B XII, 2, 48 — C 1. Θεοδώρου. 'O λόγον ἔχειν πρὸς τὸν τῆς αἰτίας, οὐδὲν ἧττον 5

2.

Θαυμαστὸν

II, 4, 31. Hb 1 περὶ μιᾶς αἰτίας διαλυσάμενος, εἰ καὶ εἴπῃ μηδένα 715 διέκδικον αὐτοῦ, μηδὲ προςϑέμενος, ὅτι περὶ αὐτῆς ἐνάγει περὶ τῶν λοιπῶν πραγμάτων, ὧν ἔχει πρὸς αὐτόν.

νόμιμον

ἡ διάταξις αὕτη διδάσκει nad” ἑκάστην ἡμέραν,

ὡς εἰπεῖν, ζητούμενον. Ἔστι

δὲ ὁ ϑεματισμὸς αὐτῆς οὗτος. Πολλάκις ἐκινοῦν

περὶ παραϑήκης, καὶ ὑπὲρ ταύτης τῆς ἐναγωγῆς ἔδοξε λαβεῖν ue λόγῳ διαλύσεως ν΄. .νομίσματα. ᾿Ενετέϑη δὲ ἐν τῇ διαλύσει, ὥςτε ταῦτα μὲν λαμβάνοντα μηδὲν πλέον ἀπαιτεῖν τὸν πρὸς ἐμὲ διαλυσάμενον. Εἶχον δὲ κατὰ 10 τοῦ αὐτοῦ προςώπου. καὶ ἀπ’ ἄλλου συναλλάγματος ἐναγωγήν, τυχὸν ἀπὸ δανείου. Ἦλϑον οὖν ἀπαιτῆσαι μετὰ ταῦτα τὰ ἀπὸ τοῦ δανείου καὶ ἀντιτίϑησί μοι τὴν διάλυσιν λέγων, ἰδοὺ ὡμολόγησας λαμβάνων τὰ ν΄. νομίσματα πὰρ’ ἐμοῦ μηδὲν πλέον ἀπαιτεῖν με΄ πῶς οὖν ἐπιχειρεῖς ἀπαιτῆσαί με; Εἰ γὰρ ἠβούλου φυλαχϑῆναί σοι ἄλλας τινὰς κατ᾽ ἐμοῦ ἐναγωγάς, ὥφειλες προςϑεῖναι 16 ἐν τῇ διαλύσει μηδέν με ἀπαιτεῖν ἄλλο ταύτης οὕνεκεν τῆς ὑποθέσεως" καὶ δῆλον ἦν, εἰ ταῦτα προςέϑηκας, ὅτι περὶ τῆς παραϑήκης μόνης διελύσω πρὸς ἐμέ" νῦν δέ, μηδὲν τοιοῦτόν σου ἐντεϑεικότος, ἀλλὰ καὶ γενικῶς συμφωνήσαντος πρὸς ἐμέ, εἰ λάβῃς τὰ ν΄. νομίσματα, μηδὲν πλέον με ἀπαιτεῖν, πᾶσαν ἐναγωγὴν συνεχώρησάς

20 διατ. ἐνάγων

'H

μοι διὰ τῆς τοιαύτης

δὲ διάταξις ϑαυμαστὸν καὶ διαλυσάμενος

διαλύσεως.

ἐπιφέρει

καὶ τὰ ἑξῆς,

ὡς

Οὗτος

νόμιμον, ἐν τῷ

μὲν ὁ ϑεματισμὸς

τῆς

ὅτι ὁ περὶ μιᾶς αἰτίας

Βασιλικῷ

κεῖται.

3. Τοῦτο δὲ τὸ ῥητόν, ὡς εἶπόν σοι, περὶ ῥητοῦ συναλλάγματος νόησον, οἷον περὶ παραϑύκης ἢ περὶ ἰδυκοῦ πράγματος: τυχὸν γὰρ περὶ ἀγροῦ σοι ᾿ἐνῆγον ἣ περὶ δίσκου, καὶ ὑπὲρ τῆς ἐπὶ τῷ δίσκῳ διαλύσεως ἔδοξέ με λαβεῖν 25 τὰ ν΄. νομίσματα παρὰ σοῦ καὶ μηδὲν πλεὸν ἀπαιτῆσαι. Κἂν μὴ πρόςκειται τό, ταύτης ἕνεκεν τῆς αἰτίας, οὐδέν μοι γίνεται πρόκριμα ἐπὶ ταῖς ἄλλαις ταῖς ἁρμοζούσαις μοι κατὰ σοῦ ἀγωγαῖς, ἢ ἐπὶ ἄλλοις πράγμασι παρὰ σοῦ μοι

χρεωστουμένοις.

᾿

B XI, 2, 49 — C II, 4, 32. 30

1. Θεοδῴρου. Εἰ μὴ μόνον ἣ ' Axoutuavt), οὐ γίνεται μετὰ ψῆφον διάλυσις, εἰ μὴ ἄρα ἔκκλητος 7| ἀποκατάστασις παρηκολούϑησεν. Μὴ οὖν ἐναντιωϑῇ σοι ἣ ς΄. διατ. τὸῦ παρόντος τιτ. λέγουσα, ὅτι 7] ἐπὶ τῇ Such) τῆς δὲ ἰνοφφωείοσο γενομένη διάλυσις οὐκ ἀνατρέπεται (οὐδὲ γὰρ λέγει, ὅτι πέρας ἔσχεν ἣ δίκη) τουτέστιν τῇ ἀγωγῇ καὶ κινήσει τῆς δὲ ἰνοφφικίοσο. 3 διέκδικον: Ca διάδικον | 27 ἁρμοζούσαις: Ca ἁρμουζόσαις | παρὰ σοῦ: Ca παρὰ σοῖ | 30 Εἰ μὴ — διάλυσις: Hb. corr.: εἰ μὴ μόνη ἡ ᾿Ακουιλιανὴ παρηκολούϑησεν, οὐ γίνεται

μετὰ ψῆφον διάλυσις

LIB. XI — TIT. II (CA) 2.

5

10

15

20

Δύο

μόνασ

αἰτίας,

ὡς ὁρᾷς,

ὑπεξεῖλε ἡ διάταξις,

421 ἐξ ὧν ἐπιτρέπει καὶ

μετὰ ἀπόφασιν διαλύεσϑαι, τῷ τῆς ἐκκλήτου λόγῳ καὶ τὴν τῆς ἀποκαταστάσεως. Οἴδας δέ, ὅτι ἐν τῷ α΄. τῶν δὲ ῥέβους βιβ. τιτ. ς΄. διγ. χγ΄. καὶ ἄλλας εἶπεν, ὡς τὴν τῆς lv duplum rebocarlovog καὶ τὴν τοῦ ἐλλόγως ἀμφιβάλλεσϑαι, εἰ γέγονεν ἀπόφασις 7) μὴ γέγονεν ὅλως. Καὶ εἰ καὶ τὰ μάλιστα ὁ τῆς iv duplum rebocariovog τρόπος ἄχρηστός ἐστι σήμερον, ἀλλ᾽ ὅμως μέμνησο τῆς ἑτέρας αἰτίας τῆς εὐλόγου, δι᾽ ἣν ἔξεστι μετὰ ἀποφάσεως διαλύεσϑαι. K&v τὰ μάλιστα 3j διάταξις αὕτη γενομένης ἐκκλήτου μέμνηται, ὅμως γίνωσκε, ὅτι, κἂν μήπω ἐξεκαλέσατο ὁ καταδικασϑείς, ἤμελλε δὲ ἐκκαλεῖσϑαι ἐνδαψιλευομένου ἔτι τοῦ χρόνου, ἢ καὶ ἠπείλει ἐκκαλέσασϑαι, καὶ διὰ τοῦτο διελυσάμην πρὸς αὐτόν, ἔρρωται πάντως ἣ διάλυσις ἡ μετὰ ἀπόφασιν γενομένη, ὥς φησιν ἐν τῷ αὐτῷ τόπῳ τῶν δὲ ῥέβους. Οὐ μόνον οὖν τὸ ἐπιδοϑῆναι τὴν ἔκκλητον ἐρρῶσϑαι ποιεῖ τὴν ἐπὶ τῷ ἰουδικάτῳ διάλυσιν, ἀλλὰ καὶ τὸ ἔτι δύνασϑαι ἐπιδοϑῆναι ἔκκλητον κατὰ τῆς ἀποφάσεως. Καὶ μετὰ ἀπόφασιν γὰρ μετὰ τῆς ᾿Ακουιλιανῆς ἐπερωτήσεως καὶ acceptilarlovos γενομένην τὴν διάλυσιν Hb I ἐρρῶσϑαι δεχόμεϑα, ὡς δηλοῖ ἡ προκειμένη διάταξις. Καὶ λοιπόν, ἐὰν δόλος 716 ἐπὶ τῇ διαλύσει ταύτῃ γέγονεν, δίδοται ἣ δὲ δόλο. ' Acl γὰρ τῆς ᾿Ακουιλιανῆῇς ἐπερωτήσεως ἀδίκως 7| κατὰ δόλον γινομένης ἣ μὲν ἀγωγὴ ἀναιρεῖται διὰ τὴν ἰσχὺν καὶ τὴν νοβατίονα τῆς ᾿Ακουιλιανῆς ἐπερωτήσεως" ἡ δὲ δόλο δὲ δίδοται ὡς ἐν ἐρημίᾳ πάσης ἄλλης ἀγωγῆς κατὰ τοῦ πεποιηκότος τὸν δόλον. 3. Καλῶς εἶπεν ἣ διάταξις τὸ κατὰ διάγνωσιν᾽ ἣ γὰρ παρὰ τὸν τύπον τῶν δικαστηρίων ἐξενεχϑεῖσα ἀπόφασις ἀνυπόστατός ἐστιν, ὡς κεφ. -- τοῦ α΄. vw. τοῦ 9°. prp.

B XI, 2, 50 -- C II, 4, 33. 25

1. Σημείωσαι, ὅτι δυνατόν ἐστι τῷ περὶ ἀγροῦ Evayovrı λόγῳ διαλύσεως ἄλλον ἀγρὸν δοϑῆναι. Δῆλα δὲ ὁροϑέσια ἔχοντα ὑποτίϑεται τὸν ἀγρόν, ἐπειδὴ μέλλει λέγειν, ἐφάνη μετὰ ταῦτα μέρος τοῦ ἀγροῦ ἀλλότριον. Εἰ γὰρ ἀορίστως ἐπηγγέλθϑη δοθῆναι ἀγρὸς μὴ ἔχων ὁροθϑεσίαν, πῶς ἠδυνάμεϑα νοῆσαι, εἰ μέρος ἐξ αὐτοῦ ἀλλότριον εὑρεϑῇ; “Ὅσον γὰρ δήποτε μέρος εἰ ἐξεδικήϑη ὡς 80 ἀλλότριον, ὁ ἀκμὴν T περιλαμπόμενος ἠδύνατο καλεῖσϑαι predium μηδαμόϑεν ὅροις ἰδίοις περικλειόμενος. Νῦν δὲ τὸ ἔχειν ὁροϑέσια τὸν ἀγρὸν δείκνυσιν, ἐὰν μέρος ἐξ αὐτοῦ ἐκδικεῖται. 2. Καὶ τοῦτο πρὸς τὸ μέλλον περὶ τῆς ὑποϑήκης λέγεσϑαι προανεφώνησεν, ἵνα εὑρεϑῇ παρὰ τὴν ῥητὴν ἐπαγγελίαν τοῦ παρέχοντος τὸν ἀγρὸν ὑποκείμενος 35 τοῖς δανεισταῖς ὁ ἀγρός. Ηρωτήϑη᾽ εἰ γὰρ καὶ μὴ ἐπηγγείλατό μοι παρέχειν 7 ἣν: malim ἧς (Hb.).

[17 ταύτῃ: Ca ταῦτα | 30 περιλαμπόμενος: leg. περιλειπόμενος ὃ

422

LIB. XI — TIT.

II (CA)

ἐλεύϑερον τὸν ἀγρόν, ἀλλὰ μόνον εἶπε, δίδωμί σοι λόγῳ διαλύσεως τόνδε τὸν ἀγρόν, εὑρέϑη δὲ ὑποκείμενος, οὐκ ἀνάγκην εἶχεν ἐλεύϑερον τῆς ὑποϑήκης παραδοῦναι τὸν ἀγρόν; Μάϑε᾽ πᾶς μὲν. ὁ χρεωστῶν δεσπότην ποιῆσαι τινὰ πράγματος καὶ ἐλεύϑερον ὑποθήκης χρεωστεῖ διδόναι τὸν ἀγρόν. Διὰ γὰρ 5 τοῦτο καὶ ἐπὶ τῆς δαμνατίονος ὁ κληρονόμος αὐτὸς βαρεῖται πάσης ὑποϑήκης ἀπηλλαγμένον τὸν ληγατευϑέντα ἀγρὸν διδόναι, ὡς δεσπότην με χρεωστῶν ποιῆσαι τοῦ ἀγροῦ. ᾿Αλλὰ καὶ ἐν τῇ δὲ δόλο τῶν πρώτων ἐκ τοῦ Ulpiavoo μεμαϑήκαμεν, ὅτι καὶ ὁ τῇ νοξαλίᾳ ἐναγόμενος καὶ ἐκδιδοὺς τὸν οἰκέτην ἐκ νοξαλίας ἐλεύϑερον ὑποθήκης ὀφείλει παρέχειν αὐτόν᾽ ἐὰν γὰρ ὑποχείμενον 10 αὐτὸν ἐκδῷ, εἰ μὲν ἔξω δικαστηρίου κατέβαλεν αὐτόν, ἔτι κατέχεται τῇ νοξαλίᾳ, ὡς μηδὲ ἐλευϑερωϑεὶς τῆς ἐνοχῆς᾽ ἐὰν δὲ ἐν δικαστηρίῳ δεδωκὼς τὸν ὑποκείμενον οἰκέτην εἰς νόξαν absolutiovos ἐπέτυχεν, ἠλευϑέρωται μὲν τῆς νοξαλίας διὰ τὴν absolutiova, κατέχεται δὲ τῇ τοῦ δόλου. Τὸ δὲ ἄμαχον βουλομένη ἣ διάταξις ϑεματίσαι εἶπεν, ὅτι καὶ ῥητῶς ἐπηγγείλατο 16 ἐλεύϑερον πάσης ὑποθήκης διδόναι τὸν ἀγρόν. 3.

Ei γὰρ ἦν ἐλάττων

τῶν xe’. ἐνιαυτῶν,

ἠδύνατο

δι᾽ ἀποκαταστάσεως Hb I

ἀνατρέπειν τὴν διάλυσιν, ὡς προϊόντες ἔχομεν εὑρεῖν ἐν τῷ βιβ. τούτῳ ἐν 717 τῷ λα΄. τιτ. ἥτοι βιβ. ι΄. τιτ. ιδ΄, Σημείωσαι δέ, ὅτι ὁ μείζων τῶν χε΄. ἐνιαυτῶν οὐδὲ ἀλλοτρίων εὑρεϑέντων τῶν ἐπὶ διαλύσει δεδομένων αὐτῷ οὐδὲ ὑποχκει30 μένων δύναται ἀνατρέψαι τὴν διάλυσιν, ἀλλ᾽ ἢ διὰ τῆς ἐκ στιπουλάτου, ἣ διὰ τῆς πραεσχρίπτις βέρβις γίνεται αὐτῷ τὸ ἀζήμιον, ἣ δὲ διάλυσις μένει βεβαία. 4. Θαυμάζω, ὅτι ἀνωτέρω περὶ ἀγροῦ ϑεματίσασα κινῆσαι τὸν διαλυσάμενον νῦν πληϑυντικῶς ἐμνημόνευσε πολλῶν πραγμάτων T, διάταξις. Τοῦτο δὲ οὐδεμίαν παραλλαγὴν τῷ νομίμῳ ποιεῖ. "Eoapnvioe γὰρ τὸ ϑαυμαστὸν 25 νόμιμον ἐκεῖνο, ὅτι ἐάν τις περὶ πραγμάτων διαλύσηται πρὸς ἐμὲ παρ᾽ αὐτῷ χειμένων, καὶ ἐπαγγείλωμαι μὲν αὐτῷ παρέχειν ὑπὲρ διαλύσεως ἕτερα πράγpara, συμβῇ δὲ ἔτι παρ᾽ αὐτῷ ὄντα ἐκδικηϑῆναι ἀπ᾽ αὐτοῦ 1| παρὰ τοῦ φίσκου, ἢ παρὰ ἰδιώτου τινὸς ἐκεῖνα τὰ πράγματα, περὶ ὧν διελύσατο ἤδη πρὸς ἐμέ, οὐδὲ ἔχει λοιπὸν ἀγωγὴν κατ᾽ ἐμοῦ εἰς ἀπαίτησιν τῶν ἐπαγγελϑέντων αὐτῷ 80 λόγῳ διαλύσεως.

B XL 2, 51 2 C II, 4, 34. 1. Θεοδώρου. διὰ δωρεὰν γενομένη διάλυσις ἔρρωται καὶ μὴ παρακολουϑούσης τῆς δωρεᾶς. Μέμνησο τῆς κε΄. διατ. τοῦ παρόντος vtr. καὶ μὴ ἐναντιωϑῇ σοι ἡ λη΄. διατ. τοῦ παρόντος τιτ., ἀλλὰ ἰδικὸν ἐπὶ δωρεᾶς δέξαι τοῦτο. Τῷ 35 μὴ ϑέλοντι καὶ τῷ εἰδότι, κἂν βούληται, δόλος οὐ γίνεται. 6 χρεωστῶν: Ca χρεωστοῖς | 18 σημείωσαι 19 οὐδὲ ἀλλοτρίων: Ca 68: ἀλλοτρίων

δέ x.r.ı. cf. infra p. 445 lin 15 sqq. |

LIB.

2.

—

TIT.

II

(CA)

423

Οὐκ ἐνέχεταί τις μὴ γράφων κληρονόμον, ὅν ὑπέσχετο.

οε΄. διατάξεως

οι

XI

τοῦ γ΄. τιτ. τοῦ παρόντος

βιβ. Σημείωσαι

Μέμνησο

τῆς

τοὺς δύο κανόνας

τῆς διατάξεως πάνυ ϑαυμαστοὺς ὄντας" τὸν ἕνα μέν, ὅτι οὐδέποτε τῷ βουλομένῳ δόλος γίνεται, τὸν δὲ ἕτερον, ὅτι κἂν ἐπαγγείληταί τις γράφειν τινὰ κληρονόμον, Hb I ἐκ τοιαύτης ἐπαγγελίας οὐ κατέχεται, οὐδὲ ἀναγκάζεται πληροῦν αὐτήν᾽ 71 οὐδὲ γὰρ δυνάμεϑα τὴν ἐλευϑέραν τῆς διαϑήκης ἐξουσίαν στενοχωρεῖν ἑαυτοῖς ἢ διὰ πάκτου 7| xa9" ἕτερον τρόπον, ὡς ἔγνωμεν καὶ ἐν τῷ ς΄. Big. τῶν δὲ ῥέβους. “Ὅμοιον ἐν τῇ κε΄. διατάξει. Καλῶς δὲ ἡ διάταξις ἁπλῶς καὶ ἀπολελυ-

10

15

μένως ἐϑεμάτισεν αὐτὰς δωρησαμένας τῷ ἰδίῳ ἀδελφῷ τὸ χρέος καὶ ἐκεῖνον ἔξωϑεν ἐπαγγειλάμενον γράφειν αὐτὰς κληρονόμους" εἰ γὰρ ῥητῶς ἐπὶ τούτῳ ἐγένετο ἣ τοῦ χρέους συγχώρησις, ἠδύναντο ἔχειν κατὰ τοῦ παραβαίνοντος τὸν causa data causa non secuta condictikion, καὶ κινεῖν ἄνωϑεν τὴν ἀρχαίαν ἀγωγήν, καὶ ἀντιτιϑέναι τῇ τοῦ πάκτου παραγραφῇ δόλου ῥεπλικατίονα. B XI, 2, 52- C II, 4, 35. 1. Θεοδώρου. Οὐκ ἀνατρέπει τις τὴν γενομένην ἔμπροσϑεν φίλων διάλυσιν διὰ τοῦ λέγειν αὐτὸν κατὰ βίαν αὐτὴν ποιῆσαι. Καὶ σημείωσαι, ὅτι, ὅπου φιλία ἔστι, βία οὐ τρακταΐζεται. 2. Πολλάκις πράγματα μόνον διαλύσηται.

20

3. Πολλάκις ἐπηρτω»τήϑη διελύσατο.

αὐτῷ

ἐδόϑησαν,

ὧν

x«l

γέγογε

δεσπότης,

ἵνα

αὐτῷ τινα διδόναι ὁ διάδικος αὐτοῦ καὶ τότε

4. Tola εἴδη διαλύσεως ἐθϑεμάτισεν ἣ διάταξις, ὅτε εἴτε πράγματα ἔλαβες ἐπὶ τῇ διαλύσει, εἴτε ἀγωγὴν κτησάμενος διελύσω, εἴτε ἀγωγὴ κατά σου ἁρμόζουσα ἀνῃρέϑη καὶ διὰ τοῦτο διελύσω, καὶ τότε ἐπήγαγε τὰ ἐφεξῆς ῥητά. 25

5. Σημείωσαι δὲ ϑαυμαστὴν πρόληψιν, ὅτι ὁ ὁμολογῶν φίλων παρόντων πεποιηκέναι τί ποτε οὐ δύναται τὸ γεγονὸς διαβάλλειν ὡς κατὰ φόβον γενόμενον᾽ αὐτὸ γὰρ τὸ συνομολογεῖν ἐμέ, ὅτι παρόντων μου φίλων τόδε πέπρακται,

ἀναιρεῖ μοι τὴν τοῦ φόβου κατηγορίαν. B XI, 2, 53 - C II, 4, 36. 30

Hb I

1. Οὐ δύναται τοῦτο γοῆσαι περὶ τέκνων᾽ τὰ γὰρ παλαιὰ ῥητὰ τῆς διατάξεως T19 ἐναγωγὴν εἶχον λέγουσαν᾽ εἰ δὲ μετὰ δούλων διελύσω. Πρὸς οὖν ἀντιδιαστολὴν ἐκείνων τῶν δούλων κεῖται ὧδε τὸ μετὰ ἐλευϑέρων. 2 dubito

an

ante

verbum

σημείωσαι

Ca

initium

σημείωσαι κιτιλ.: cf. infra p. 446 lin. 1 sqq. | 20 ὁ: Ca ὅτε | 23 ἀγωγὴν: Ca ἀγωγῇ; corr. Hb.

alterius scholii indicet

6 ἐλευϑέραν:

Ca

ἐλευϑερίαν

| |

424

LIB. XI — TIT. II (CAj

2. Σημείωσαι δέ, ὅτι καὶ ὁ μήπω καταβαλὼν ἤδη τὰ ἀπὸ τῆς διαλύσεως ἐπαγγελϑέντα, μῆτε μὴν ἐνάγοντι τῷ διαδίκῳ προςφέρων αὐτὰ καλῶς κέχρηται τῇ τοῦ πάκτου παραγραφῇ. 3. Μέχρι μὲν τούτων ἡ διάταξις αὕτη ἐνομοϑέτησεν. Οἶδας δὲ αὐτὸς 5 ἀπὸ τῆς x’. τοῦ τίτλου τούτου διατάξεως, ὅτι, εἰ μηδέπω ἔλαβεν τὰ συμφωνηϑέντα ὁ ἐνάγων, ἔχει κατὰ τῆς τοῦ πάκτου παραγραφῆς δόλου ῥεπλικατίονα καὶ ἰμφάκτουμ, καὶ δι’ αὐτῆς ἀναγκάζει τοὺς διαδίκους τούτῳ καταβαλεῖν τὰ λόγῳ διαλύσεως ἐπαγγελϑέντα. "Ἔχει δὲ τὸ καταπόδιον τῆς διατ. οὕτως" εἰ μετὰ ἐλευϑέρων μείζων τῶν κε΄. ἐνιαυτῶν ὑπάρχων διελύσω, εἰ καὶ τὰ μάλιστα 10 τὰ δοϑῆναί σοι ἀρέσαντα μήπω καταβεβλῇσϑαί σοι ἐκ τοῦ παραχρῆμα ἀποδείκγυται, μηδὲ προςφέρουσί σοι ταῦτα οἱ ἐναγόμενοι, ὅμως, ἵνα μή τι πλέον rap’ αὐτῶν ἀπαιτηϑῆναι δυνηϑείη, N τῆς παραγραφῆς ἀνύει δικαιοσύνη. Καὶ τὸ μὲν κατὰ πόδας οὕτως ἔχει. Τὸ δὲ ἀποδείκνυται εἴρηται, διότι, εἰ ὅλως 1 ἔλεγον οἱ διαλυσάμενοι καταβεβληκέναι αὐτῷ, ἦν ἡ ἀπόδειξις. Σημείωσαι 15 δέ, ὅτι καὶ τὰ ἀπὸ διαλύσεως συμφωνηθϑέντα καταβληϑῆναι ἐὰν λέγῃ τις καταβεβληκέναι, αὐτὸς βαρεῖται τῇ περὶ τούτου ἀποδείξει" τῷ δὲ προςφέρουσί σοι προςυπάκουσον τὸ νῦν ἐναγόμενοι παρὰ σοῦ. 4. ᾿Ἐὰν βούλωνται δηλόνοτι ἐνάγοντος τοῦ ἀντιδικοῦντος περὶ τῆς προτέρας ἀγωγῆς.

2

B XL, 2, 54 — C HI, 4, 37.

1. Θεοδώρου. 'O παραβαίνων διάλυσιν, £v fj πρόςτιμον ὡμολόγησεν, δίδωσι τὸ πρόςτιμον, καὶ μένει ἐρρωμένως f| διάλυσις, ἐὰν περὶ καταβολὴν μόνον ἀγνωμονήσῃ. ᾿ΑνάγνωἙθι τὴν μ΄. διατ. τοῦ παρόντος τιτ. καὶ ἴσϑι, ὅτι ἔρρωται ἐπὶ τοῖς ἐπερωτηϑεῖσιν ἀπὸ διαλύσεως καὶ ἰγκέρτα ἐπερώτησις, ὡς εἴρηται 25 βιβ. η΄. τιτ. λζ΄. Star. ς΄. Σημείωσαι δὲ ἀναγκαῖον κατὰ τῶν ἀγνωμόνων σημείωσιν, ὅτι ἐπερωτώμενος μηδὲν ἐναντίον ποιῆσαι τῇ διαλύσει, ἐὰν δὲ ποιήσῃ, πρόςτιμον καταβαλεῖν, οὐ μόνον ἀνατρέπειν ἐπιχειρῶν τὴν διάλυσιν ὑποπίπτει τῷ προςτίμῳ, ἀλλὰ καὶ μὴ καταβάλλων, ἅπερ ἐπηγγείλατο λόγῳ διαλύσεως

30

διδόναι,

καὶ οὕτως

ὑποπίπτει

τῷ

προςτίμῳ

τῆς διαλύσεως.

2. Γρηγορίου. Τοῦτο ἐπὶ ἐναγομένοις τὸ κεφάλαιον ἐξετέϑη τὰ ὑπὲρ διαλύσεως ὑπεσχημένα μὴ καταβαλοῦσι, ἵνα μὴ δόξῃ σοι τὸ B'. Seu. τοῦ ι΄. κεφ. τοῦ α΄. τιτ. ἐναντίον. Θεμάτισον δὲ καὶ οὕτως ἐπερωτηϑῆναι αὐτόν, ὡς, εἰ μὴ καταβάλῃ τὰ ὑπεσχημένα ἐμπροϑέσμως, χάριν προςτίμου πλείω καταβαλεῖν, ἵνα μὴ ἐναντιωϑῇ τῷ κγ΄. κεφ. τοῦ προκειμένου τιτ. ’Exeivo γὰρ 11 μή τι: Ca μήτε Ca καταβάλοντα

|

16 τῷ: Ca τὸ

| 30 ἐξετέϑη: Ca ἐξετέϑε

| 31 καταβαλοῦσι:

οι

LIB. XI — TIT. II ἴΟΑ)

425

ἴσως μηδὲ ἔχειν ἐπερώτησιν προςτίμου, ἀλλ᾽ ἁπλῶς ἐπερωτηϑῆναί τινα χαταβαλεῖν αὐτὸν ὑπὲρ διαλύσεως. Μὴ ϑεματίσῃς οὖν περὶ τῆς ὑποϑέσεως τῆς κατὰ διάλυσιν τμηϑείσης ἐναγόμενον παρὰ τὸ σύμφωνον (τότε γὰρ εἶχε χώραν ὁ ϑεματισμὸς τοῦ β΄. ϑέματος τοῦ ι΄. κεφ. τοῦ α΄. τιτ.), ἀλλ᾽ ὅτι μᾶλλον αὐτός ἐστιν ὁ παραβάτης καὶ οὐ παραβαίνεται παρὰ τοῦ ἐνάγοντος.

1

οι

1

e

B XI, 2, 55 — C I, 4, 38.

20

25

30

1. Μόνον τοῦτο προςέϑηκεν αὕτη ἣ διάταξις, ἐπεὶ καὶ ἡ λε΄. εἶπε τὰς διαλύσεις 7) μεταφερομένης δεσποτείας γίνεσθαι ἢ συνισταμένης ἀγωγῆς ἢ διαλυομένης τῆς ἀγωγῆς. 'AXX αὕτη συντόμως διὰ μὲν τοῦ ἣ δοθῆναί τίποτε ἐσήμανε, κἂν πράγματα δοϑείη, κἂν ἀγωγὴ συσταίη. Μόνον δέ, ὡς εἶπον, τὸ κἂν παρακατασχεϑείη περιττὸν ἔχει τῆς λε΄. Σημείωσαι δὲ καὶ τοῦτο αὐτό, ὅτι καὶ διὰ τοῦ παρακατασχεῖν με τὸ ὃν παρ᾽ ἐμοὶ πρᾶγμα δύναται προβῆναι διάλυσις. 2. Δοϑέντος τινὸς ἢ παρακατασχεϑέντος ἣ ὁμολογηϑέντος προβαίνει οἱαδήποτε διάλυσις" εἰ γὰρ μὴ προβῇ τι τῶν εἰρημένων, οὐκ ἰσχύει fj γενομένη διάλυσις. Ὁμοίως βιβ. ς΄. τιτ. λα΄. διατ. γ΄. Σὺ δὲ ἴσϑι, ὅτι, κἂν οὐκ ἔρρωται ἡ μὴ ἔχουσα ἕν τῶν λεχϑέντων διάλυσις, ὡς νῦν εἴπομεν, ὅμως τὰ δοϑέντα ἐν αὐτῇ οὐκ ἀναλαμβάνεται, ὡς ἐδίδαξαν ἡμᾶς ἣ β΄. καὶ Tj γ΄. καὶ dj x9. διατ. τοῦ παρόντος τιτ. Μὴ οὖν ἐναντιωϑῶσί σοι. Οὐ γάρ φασιν τὰς τοιαύτας διαλύσεις ἐρρῶσϑαι, ἀλλὰ λέγουσι μὴ ῥεπετιτεύεσϑαι τὰ ἰνδεβίτως. καταβληϑέντα ἐπ᾽ αὐταῖς κατὰ τὴν κϑ'΄. διατ. τοῦ παρόντος τιτ.. Μὴ νομίσῃς δὲ ἐναντίαν unre τὴν λδ΄. διατ. τοῦ παρόντος ctr. Alta γάρ ἐστι καὶ τὸ διαλύσασϑαι ἐπὶ ὁμολογίας δωρεᾶς. Μέμνησο οὖν τῆς ζ΄. καὶ ιδ΄. dar. τοῦ παρόντος τιτ. B XI, 2, 56 — C II, 4, 39. l. “ἵνα μή τις ὑπολάβῃ, ὅτι, ὥςπερ πολλάκι: παραχρῆμά τις τὴν οἰκείαν ἀνακαλεῖται πλάνην ἐπὶ τῶν ἀποφαινομένων κατ᾽ αὐτοῦ, οὕτω καὶ ἐπὶ τῆς διαλύσεως ἐξεῖναι τῷ διαλυσαμένῳ εὐθέως μεταμελεῖσϑαι διὰ τὸ ἰσοδυναμεῖν τὴν διάλυσιν τῇ ἀποφάσει, διὰ τοῦτο ἐρρήϑη fj παροῦσα διάταξις. 2. Σημείωσαι, πῶς f| διάταξις ἐν ἀρχῇ εἰποῦσα συμφωνήσαντα ἐπήγαγε Hb 1 τὸ τῆς διαλύσεως ὄνομα δηλοῦσα, ὅτι ἐν καταχρήσει κἂν ἡ διάλυσις πάκτον 721 ἐστίν, οὐκέτι μέντοι καὶ τὸ πάκτον διάλυσις" οὐ γὰρ ἀντιστρέφει ὁ λόγος. Σημείωσαι dt, ὅτι, κἂν εὐθέως ἅμα τῷ συμφωνῆσαί με περὶ τῆς διαλύσεως

μεταμεληϑῶ, οὐ δύναμαι ἀνατρέπειν τὴν ἅπαξ προελϑοῦσαν διάλυσιν. Μέμνησο δέ, ὧν εἶπόν σοι ἀνωτέρω ἐν τῷ τῆς κ΄. διατάξεως ὑπομνήματι τούτου τοῦ 10 ἀγωγὴ: Ca ἀγωγὴν

| 21 αὐταῖς: Ca αὐτοὺς

| 25 μή τις: Ca μήτε

426

LIB. XI — TIT. II (CA)

Tv. καὶ περὶ τῶν δανειστῶν τῶν πακτευόντων πρὸς τὸν κληρονόμον τὸν διασχεπτόμενον, ὅτι, κἂν ἄπαξ πακτεύσωσι πρὸς αὐτόν, δύνανται μεταμέλεσϑαι πρὸ τῆς ἀδιτίονος αὐτοῦ καὶ λέγειν, οὐ φυλάττομεν τὸ σύμφωνον" μὴ οὖν ἀδιτεύσῃς.

Ἔν

τούτοις

B XI, 2, 57 — C I,

μὲν

ὁ προκανὼν

τῆς διατάξεως.

4, 40.

1

e

1.

Τὸ δὲ κατὰ πόδας οὕτως ἔχει. Ἔνϑα σύμφωνον ἣ διάλυσις γέγραπται καὶ τοῖς τῆς ᾿Ακουιλιανῆς ἐπερωτήσεως δεσμοῖς 3| βεβαίωσις τοῦ νομίμου ἐδεσμήϑη, 7| τοῖς συμπεφωνημένοις κατὰ τοὺς νόμους παρασχετέα ἐστὶν ἣ συναίνεσις, ἣ τὸ πρόςτιμον μετ᾽ ἐκείνων, ἅτινα δέδοσϑαι ἀποδείκνυται, καὶ πρὸ διαγνώσεως τῆς δίκης εἰςενεκτέον ἐστίν, ἐὰν ὅλως καὶ ὁ ἀντίδικος τοῦτο βουληϑείη.

9c

σι

2. Σημείωσαι δὲ τὴν διάταξιν καὶ μέμνησο, πότε χώραν ἔχει τὸ νόμιμον αὐτῆς, ὥςτε πρὸ τῆς οἱαςδήποτε διαγνώσεως καὶ τὸ πρόςτιμον ἀπαιτεῖσϑαι τὸν παραβαίνοντα καὶ πάντα, ὅσα λόγῳ διαλύσεως ἔλαβεν, ἀναδιδόναι, τουτέ1 στιν, ὅτε καὶ ἐγγράφως ἡ διάλυσις γέγονεν, ἤτοι τὸ πάκτον, καὶ τῇ ᾿Ακουιλιανῇ ἐπερωτήσει ἠσφάλισται. ᾿Εὰν οὖν ἄγραφον διάλυσιν παραβαίνῃ τις, 7) τὴν ἔγγραφον μέν, μὴ ἔχουσαν δὲ τὴν ᾿Ακουιλιανὴν ἐπερώτησιν, οὐ χώρα τῷ νομίμῳ ταύτης τῆς διατάξεως. “Ὅτι δὲ καὶ ἀγράφως γινομένη διάλυσις ἔρρωται, ἔγνως ἐν τῇ ε΄. καὶ κη΄. τοῦ τιτ. τούτου διατάξει. ᾿Αλλ᾽ ἐπὶ τῶν 20 τοιούτων διαλύσεων, εἰ μὲν ἐπηρώτησε πρόστιμον ὁ διαλυσάμενος καὶ προςέϑηκε μετὰ τὴν τοῦ προςτίμου καταβολὴν ἐρρῶσϑαι καὶ οὕτω τὴν διάλυσιν, δύναται καὶ τὸ πρόςτιμον ἀπαιτεῖν τὸν παραβαίνοντα [δύναται καὶ ἐναγόμενος χεχρῆσϑαι τῇ τοῦ πάκτου παραγραφῇ, ὡς εἶπον ἐν ιζ΄. τούτου τοῦ τιτ. διατ. ἤτοι κεφ. λδ΄. Εἰ δὲ μόνον πρόςτιμον ἠρώτησεν ἐκ παραβάσεως 7) καὶ συνεφώνησε 5 τὸν παραβαίνοντα ἀναδοῦναι τὰ δεδομένα, τότε ἢ τῇ τοῦ πάκτου παραγραφῇ κέχρηται βουλόμενος ἐρρῶσϑαι τὴν διάλυσιν ὁ ῥέος, ὡς εἶπεν ἡ αὐτὴ ιζ΄. τοῦ τιτ. τούτου διατ., καὶ οὐκέτι δύναται ῥεπετιτεύειν, ἅτινα λόγῳ διαλύσεως xatéBaAev: ἢ εἰ ϑαρρεῖ ταῖς οἰκείαις δικαιολογίαις ὁ ῥέος, καὶ βούλεται ἄνωϑεν κινηϑῆναι τὴν δίκην, καλῶς ἐπιζητεῖ ἀναλαβεῖν, ἃ δέδωκεν λόγῳ 3 διαλύσεως κατὰ τὴν ιδ΄. τούτου τοῦ τιτ. διατ. ἤτοι κεφ. λα΄. Τὸ οὖν συναγόμενον, ὁ μὲν ἔγγραφον διάλυσιν παραβαίνων τῇ προκειμένῃ διατάξει περιπίπτων xai τὸ πρόςτιμον ἀπαιτεῖται καταβαλεῖν, καὶ ὅσα λόγῳ διαλύσεως ἔλαβεν, ἀναδοῦναι. ἡνίκα δὲ ἣ ἄγραφός ἐστιν ἣ διάλυσις, 7) χωρὶς ᾿Ακουιλιανῆῇῆς ἐπερωτήσεως γέγονεν, ἐν γνώμῃ κεῖται τοῦ ῥέου, εἰ βούλεται χρήσασϑαι 35 τῇ παραγραφῇ τῇ ἀπὸ τῆς διαλύσεως καὶ ἀπωθήσασϑαι τὸν ἐνάγοντα, ὡς ἡ ιζ΄. τούτου τοῦ ctr. φησὶν διάταξις, ἢ μᾶλλον εἰ ϑέλει ἐπιζητεῖν ἀναδοϑῆναι 19 τούτου: προσέϑηκε: Ca

Ca τοῦ | προσσέϑηκε

20 ἐπηρώτησε πρόστιμον: | 23 εἶπον: Ca εἶπας

Ca

ἐπερώτησιν

προστίμου

|

LIB. XI — TIT. II (CA)

5

10

15

20

25

427

αὐτῷ, ἃ κατέβαλε, καὶ ἄνωθεν { καὶ ἣ δίκη λέγεταιT, ὡς εἶπεν ἡ ιδ΄. dar. Ταῦτα μὲν περὶ τοῦ ἐνάγοντος παραβαίνοντος, ἃ συνεφώνησεν, καὶ βουλομένου τὴν διάλυσιν ἀνατρέψαι. 'O δὲ ἐναγόμενος οὐδέποτε μὲν δύναται λέγειν, ὡς ἰνδέβιτον κατέβαλε καὶ βούλεται ῥεπετιτεῦδαι τὰ καταβληϑέντα ἐπὶ μὴ δύο μόνων αἰτιῶν, ἃς ἐσημειωσάμην σοι ἀνωτέρω, ἔνϑα 7) προφανὴς ἦν ἡ συκοφαντία τοῦ ἐνάγοντος, ἣ περὶ ἀλιμέντων ἤτοι διατροφῶν δίχα διαγνώσεως ἄρχοντος διελύσατο. ᾿Εὰν δὲ τὰ ἐπαγγελθέντα παρ᾽ αὐτοῦ δίδοσθαι λόγῳ διαλύσεως οὐ πληροῖ, ἀτελοῦς μὲν ὑπαρχούσης τῆς διαλύσεως δύναται ὁ ἐνάγων ἄνωθεν κινεῖν τὴν ἀρχαίαν ἀγωγήν, καὶ ἀντιτιϑέντος ἐκείνου τὴν τοῦ πάκτου παραγραφὴν χεχρῆσϑαι τῇ τοῦ δόλου ῥεπλικατίονι ἣ τῇ ἰμφάκτουμ, καὶ ἀπαιτεῖν αὐτὸν πληροῦν, ἅπερ συνεφώνησεν, ὡς εἶπεν ἣ κη΄. τούτου τοῦ τιτ. διατ. ἤτοι κεφ. με΄. Εἰ δὲ καὶ ἐπερωτηϑῇ διδόναι τινὰ λόγῳ διαλύσεως ὁ ῥέος καὶ μὴ δίδωσιν, ἔστι κατ᾽ αὐτοῦ f| ἐξ στιπουλάτου, ὡς ἡ αὐτὴ κη΄. Hb 1 διατ. ἐσαφήνισεν. Εἰ δὲ καὶ πρόςτιμον ἐπηρωτήϑη διδόναι, ἐὰν παραβῇ, 772 καταβαλεῖν ἀναγκάζεται τὸ πρόςτιμον καὶ διὰ μόνην τὴν ἐπὶ τῇ καταβολῇ ὑπέρϑεσιν, ὡς εἶπεν ἣ λζ΄. διατ. ἤτοι κεφ. νδ΄. ᾿Εὰν δὲ τελείας γενομένης τῆς διαλύσεως ἐπὶ τῇ ἐπαγγελίᾳ τῆς δόσεως ἀγνωμονῇ ὁ ῥέος, καὶ οὐ βούληται καταβαλεῖν, ἅπερ ἐπηγγείλατο, δύναται τότε τὴν πραεσκρίπτου βέρβις κινεῖν ὁ ἄκτωρ κατ᾽ αὐτοῦ, ὡς εἶπε f| λγ΄. τούτου τοῦ τιτ. διατ. ἤτοι κεφ. ν΄. '[8ob τελείως συνήγαγόν σοι, καὶ ἐνάγοντος καὶ ἐναγομένου μὴ ἐμμένοντος ταῖς οἰκείαις διαλύσεσιν, ἣ ταῖς ἐγγράφαις ἣ ταῖς ἀγράφοις, ἣ ταῖς τελείαις ἣ ταῖς μὴ ἐχούσαις ᾿Ακουιλιανὴν ἐπερώτησιν καὶ ἀκεπτιλατίονα, τί δεῖ γενέσϑαι. Μέμνησο δὲ τούτου παντότε συνηγορῶν, ἵνα αὐτῷ τὴν ἀρχὴν μηδὲ συγχωρήσῃς ἐξετασϑῆναι τὰ τῆς δίκης, εἰ μὴ πρότερον καταβάλῃ καὶ τὸ πρόςτιμον καὶ τὰ λόγῳ διαλύσεως δεδομένα ὁ παραβαίνων τὴν ἔγγραφον καὶ τελείαν διάλυσιν. Πάνυ γὰρ ϑαυμαστόν ἐστι τὸ ἀπαιτεῖν αὐτὸν πρὸ πάσης διαγνώσεως ἑκάτερα.

3. Θεοδώρου. 'O τὴν ἔγγραφον ᾿Ακουιλιανὴν παραβαίνων διάλυσιν καὶ τὸ πρόςτιμον, καὶ ὅσα ἔλαβε χάριν αὐτῆς, δίδωσι. Μέμνησο τῆς λζ΄. διατ. τοῦ παρόντος rır. Ἤρωτήϑη᾽ ἄρ᾽ οὖν διδοὺς τὰ β΄., καὶ τὸ πρόςτιμον καὶ ἅπερ 30 διαλύσεως λόγῳ ἔλαβεν, ἐρρωμένως λοιπὸν κινεῖ τὴν παλαιὰν ἀγωγήν; 4. περὶ Καὶ ᾿Ἐμοὶ

Θαλελαίου. Made. 'O μὲν κοινὸς διδάσκαλος Πατρίκιος πολὺν ἐκίνησε τούτου λόγον ϑεωρίαν ὑποτάξας τῷ πονήματι ταύτης τῆς διατάξεως. πρόχειρόν ἐστι ταύτῃ καὶ ἐντυχεῖν καὶ μαϑεῖν τὰ ἐκείνῳ δεδογμένα. δὲ δοκεῖ μηδὲ ὅλως ἰσχυρῶς ἐνάγειν αὐτόν. Τεϑεμάτισται γὰρ ᾿Ακουι-

2 βουλομένου: Ca βουλόμενος

| 31 Θαλελαίου: hoc nomen recentiore manu additum

est. Sed aut hoc scholium e Theodori opere sumptum est, aut in scholio 3 verba ἠρωτήϑη χτλ. Theodoro non sunt tribuenda

1

>

1

ex

e

428

LIB. XI — TIT. II (CA)

λιανὴν ποιησάμενος ἐπερώτησιν καὶ ἀκεπτιλατίονα. Καὶ ποίαν δύναται λοιπὸν ἔχειν ἀγωγὴν πᾶσαν ἀνελὼν ἑαυτῷ διὰ τῆς ἀκεπτιλατίονος; Εἰ καὶ τὰ μάλιστα γὰρ τὸ παλαιόν, ὡς αὐτὸς ὁ Ἥρως Πατρίκιος ἐδίδαξεν, ἠδύνατό τις εἰπεῖν, ὅτι περὶ τῆς νερεδιτάτις πετιτίονος διελύσατο τῆς μὴ ἀναιρουμένης τότε διὰ τῆς ᾿Ακουιλιανῆς ἐπερωτήσεως, ὅμως σήμερον οὐδὲ τοῦτο προχωρεῖ τρακταΐζειν ἡμῖν, ἐπειδὴ ἣ ιε΄. Star. καὶ τὴν νερεδιτάτις πετιτίονα καὶ τὴν σπεκιαλίαν lv ῥὲμ ἐνομοϑέτησεν ἀναιρεῖσϑαι διὰ τῆς ᾿Ακουιλιανῆς ἐπερωτήσεως. ᾿Εκεῖνο οὖν μόνον περιλέλειπται τό, εἰ κατὰ δόλον γέγονεν ἣ διάλυσις, δύνασϑαι τὸν ἄκτωρα ἀποδεικνύντα τὸν δόλον τὴν δὲ δόλο κινεῖν ἐρρωμένως. Ἔν πολλαῖς γὰρ διατάξεσιν ἔγνωμεν καὶ μάλιστα ἐν τῇ ιϑ'. τούτου τοῦ τιτ., ὅτι κατὰ δόλον γενομένης ᾿Ακουιλιανῆς ἐπερωτήσεως δύναται ἡ δὲ δόλο χκινεῖσϑαι. Ἢ οὕτως χρὴ ϑεματίσαι, ὅτι μετὰ ἀπόφασιν διελύσατο ἐπὶ τῇ ἰουδικάτι κατὰ ᾿Ακουιλιανὴν ἐπερώτησιν μηδὲ γενομένης ἐκκλήτου, μηδὲ δυναμένης γενέσϑαι, xai μάλιστα τῷ νόμῳ μὲν ἀνῃρέϑη καὶ πᾶσα ἀγωγή, ἥρμοσε δὲ διὰ τὸν δόλον τοῦ ἐναγομένου τῷ ἄκτορι ἡ δὲ δόλο. Εἰ μέντοι εὕρομεν ϑεμιτὴν τὴν διάλυσιν καὶ βόνα φίδε γενομένην, καὶ ἔγγραφον καὶ τελείαν ὑπάρχουσαν, dc fj διάταξις αὕτη ϑεματίζει, εἰ καὶ προςενέγκῃ τὸ πρόςτιμον καὶ ἅπερ ἔλαβεν λόγῳ διαλύσεως, οὐ δύναται κινῆσαι τὴν ἀρχαίαν ἀγωγὴν τὴν ἅπαξ ἀναιρεϑεῖσαν διὰ τῆς ᾿Ακουιλιανῆς ἐπερωτήσεως καὶ ἀκεπτιλατίονος.

»

B XI,

2, 58 —- C II, 4, 4l.

3

e

1. Θεοδώρους ζημιοῦται πάντα ἐκπίπτει καὶ τὴν Μέμνησο γὰρ τῆς 25 τοῦ παρόντος τιτ.

2. Αἱ προλαβοῦσαι διατάξεις οὐδεμίαν ἐποιήσαντο μνήμην διαλύσεως ἐχούσης ὅρκον, ἀλλὰ πάντα τὰ ἐκείναις νενομοϑετημένα περὶ τῶν ὅρκου χωρὶς γενομένων διαλύσεων νενομοϑέτηται. Αὕτη μέντοι 3| διατ. ἐκείνας μόνας περιέλαβε τὰς διαλύσεις τὰς ὅρκον ἐχούσας ἐν αὐταῖς κατὰ τοῦ παντοχράτορος ϑεοῦ καὶ τῆς σωτηρίας τῶν εὐσεβεστάτων βασιλέων. Ἔχει δὲ τὸ κατὰ πόδας αὐτῆς οὕτως᾽ εἴ τις μείζων τῶν κε΄. ἐνιαυτῶν ὑπεναντίον τῶν

συμφώνων δοκιμασίᾳ ἄρχοντι, ἣ 86 ταύτας δὲ

Ca

.HbI

'O ϑέλων παραβαίνειν τὰς ἔχουσας ὅρκον διαλύσεις 128 τὰ χάριν αὐτῶν κερδανθϑέντα αὐτῷ καὶ τῆς ἰδίας ἀγωγῆς ποινὴν δίδωσιν, ἐὰν μείζων ἐστὶ τῶν κε΄. ἐτῶν δηλονότι. ιζ΄. διατ. τοῦ παρόντος τιτ. Πλὴν ἀνάγνωθι τὴν μβ΄. διατ.

ἣ τῶν διαλύσεων ἐκ μηδεμιᾶς ἐξουσίας ἀναγκαζόμενος ἐλευϑέρᾳ καὶ βουλήσει συγκειμένων ἐνόμισεν εἶναι ἐλευστέον ἢ παρενοχλῶν δεήσεις ἐπιδιδοὺς τῷ βασιλεῖ, ἣ μὴ πληρῶν, ἅπερ ἐπηγγείλατο, τὰς διαλύσεις ἐπικληϑέντος τοῦ ὀνόματος τοῦ ϑεοῦ τοῦ πάντα

6 σπεκιαλίαν: Ca mexouMav | 17 προσενέγκῃ: Ca npooceveyun | 33 συγκειμένων: συγχειμέ, ut non minus συγκειμένῃ quam συγκειμένων legi possit.

LIB. XI — TIT. II (CA)

429

δυναμένου τῇ αὐτοῦ αὐϑεντίᾳ ἐβεβαίωσεν, μὴ μόνον ἐγκεέσϑω τῇ ἀτιμίᾳ, ἀλλὰ γὰρ καὶ τῆς ἀγωγῆς ἀποστερούμενος ἀποκαϑισταμένου τοῦ προςτίμου, ὅπερ τοῖς συμφώνοις ἔγχειται, καὶ τῆς τῶν πραγμάτων δεσποτείας ἀποστερείσϑω καὶ τοῦ κέρδους, ὅπερ ἐκ τοῦ συμφώνου. ?) ἐκ τῆς διαλύσεως ἐκείνης ὅ εἴληφεν. Τοιγαροῦν πάντα παραχρῆμα τὰ κέρδη ἀφοριζέσϑω ἐκείνοις, οἵτινες ἀκέραια τὰ τοῦ συμφώνου δίκαια ἐφύλαξαν" καὶ ἐκείνους δὲ τῆς τούτου τοῦ νομίμου ζημίας ἀξίους εἶναι κρίνομεν ἦτοι τῆς λειτουργίας, οἵτινες τὴν ἡμετέραν ϑειότητα τοῖς ἀρέσασι ἐντιϑέντε: κατὰ τῆς σωτηρίας τῶν βασιλέων τὴν βεβαίωσιν τῶν γινομένων ἐπωμόσαντο εἶναι συμφώνων. 10

3. Μείζων τῶν κε΄. ἐνιαυτῶν. Τοῖς γὰρ ἐλάττοσιν, ὡς ἔγνωμεν ἐν πολλαῖς προλαβούσαις διατάξεσι, ἐπιτέτραπται τὰς παρ᾽ αὐτῶν γινομένας. διαλύσεις f

f

ἀνατρέπειν.

Ἣ

x

3

3

-

,

δὲ παροῦσα διάταξις καὶ τὸ μεῖζον δηλοῖ, ὅτι καὶ ἐπιορκοῦσι

αὐτοῖς κατὰ τῆς σωτηρίας τοῦ βασιλέως καὶ κατὰ τοῦ παντοκράτορος ϑεοῦ συγχωρεῖ

τὴν

διάλυσιν

ἀνατρέψαι"

καίτοι

μαϑεῖν

ἔχομεν

προϊόντες

ἐν τῷ

15 χζ΄, vtt. τούτου τοῦ βιβ. Star. α΄. μὴ ἀνατρέπειν τὴν πρᾶσιν. Οὐκ ἐπέτρεψε ἡ διάταξις τὴν ἀποκατάστασιν. ᾿Αλλὰ μὴ νόμιζε ταύτην τὴν διάταξιν ἐναντίαν ἐκείνῃ χκαϑεστάναι. Καὶ ἐκείνη γὰρ τοῦτο δοκεῖ λέγειν, ὅτι ἔξεστι μέν σοι vo D 5 ’ pr , καὶ ὀμόσαντι ἀποκαταστῆναι, οὐκ ἐμοῦ δὲ τοῦ βασιλέως ἐπιτρέψαντός cot ἐπιορκήσεις. Τὸ οὖν ἀληϑέστερον ἐκ τῶν β΄. τούτων διατάξεων δείκνυται, ὅτι 20 δύναται καὶ ὀμόσας ὁ νεώτερος ἐμμένειν τινὶ τῶν παρ᾽ αὐτοῦ πραχϑέντων, καὶ ὑπεναντίον τοῦ ἰδίου ὅρκου αἰτεῖν ἀποκατάστασιν. Τοῦτο δὲ νόησον, εἰ μὴ ἄρα περὶ τῆς οἰκείας ὥμοσεν ἡλικίας, ὅτι μείζων ἐστὶ τῶν κε΄. ἐνιαυτῶν, x«i ὀμόσας ἠἤπάτησε τὸν συναλλάξαντα. Τότε γὰρ ὡς δόλον ἁμαρτάνων οὐ δύναται ἀποκαταστῆναι οὐ διὰ τὸν ὅρκον, ἀλλὰ διὰ τὸν οἰκεῖον δόλον κωλυό2

/

M

“ω

b]

3

2

3

-

-

t

25 μενος τῆς ἀποκαταστάσεως, 4

^

,

,

x

-

Li

2

et

ὡς εἴπομεν εἰς τὸν δὲ iv ἰντέγρουμ τοῦ δ΄. Bip. €

H

A»

,

m

,

τῶν πρώτων. Σημείωσαι οὖν ἐν τῷ ϑέματι τῆς προκειμένης διατάξεως, ὅτι xai ἁμαρτάνων ὁ νέος ἐν τῷ ἐπιορκεῖν συγγινώσχεται καὶ διὰ τῆς ἀποκαταστάσεως βοηϑεῖται. “Ὅτι γὰρ ἁμάρτημά ἐστι τὸ ἐπιορκῆσαι κατὰ τῆς βασιλικῆς σωτηρίας, καὶ εἰς τὸ δὲ ῥέβους κεῖται βιβ. α΄. τιτ. β΄. διγ. ιγ΄. Λέγει γάρ » t n e ) ᾿ 2 » » m n 30 αὐτὸν ὡςC ἁμαρτήσαντα ῥάβδοις τύπτεσϑαι καὶ . ἐπιβοᾶν αὐτῷ τὸν\ κήρυκα" προπετῶς μὴ ὄμνυς. Σημείωσαι οὖν, ὅτι ἐπὶ ἁμαρτήματι xal ἐν πληγαῖς ἔχοντι τὴν τιμωρίαν ὅμως ἣ διάταξις συγγινώσκει τῷ ἐλάττονι τῷ συμφωνοῦντι" σημείωσαι οὖν, καὶ ἐπὶ πάκτων ψιλῶν χώρα τῇ νομοϑεσίᾳ τῆς διατάξεως, ὥςτε οὖν, κἂν τὸ ὡμολογημένον χρέος πακτεύσας τις μὴ ἀπαιτεῖν με ἐπωμόσηται 35 μὴ ἀνατρέπειν τὸ σύμφωνον, καὶ μετὰ ταῦτα ἀνατρέψῃ, δύναμαι ταύτῃ χρήσασϑαι κατ᾽ αὐτοῦ τῇ διατάξει. Εἰ καὶ μὴ χώραν ἔχει πάντα αὐτῆς τὰ | ἐγκεέσϑω: leg. ἐγκαιέσϑω vel ἐγκείσϑω | 10 τοῖς γὰρ ἐλάττοσιν κιτιλι: cf. infra p. 447 lin. 2 sqq. | 23 ὀμόσας: Ca ὥμοσεν | 28 ἐπιορκῆσαι: Ca ἐπιορκῖσαι

430

LIB. XI — TIT. II (CA)

ἐπιτίμια κατὰ τούτου (οὐδὲ γὰρ ἔλαβέν τι, ἵνα αὐτὸ ἀναδῷ), ὅμως τὰ ἐνδεχόμενα Hb I καὶ ἐπὶ τούτοις τρακταΐζεται, ὡς τὸ ἀτιμηϑῆναι αὐτὸν καὶ ἐκπεσεῖν τῆς T ἀγωγῆς, ἥτις ἥρμοσεν αὐτῷ κατ᾽ ἐμοῦ, ὥςτε λοιπὸν μὴ δεέσϑαι με τῆς τοῦ πάκτου παραγραφῆς εἰς ἐκβολὴν τῆς ἐναγωγῆς αὐτοῦ, ἀλλ᾽ ἐκ ταύτης τῆς 5 διατάξεως ἴπσο ἰοῦρε τῆς ἀγωγῆς αὐτοῦ ἐκπίπτειν. Δύνασαι δὲ καὶ ἐπὶ ἄλλων συμφώνων ψιλῶν ἐνομότως γενομένων καὶ παραβαινομένων χκεχρῆσϑαι τῇ προειρημένῃ διατάξει, 4. ᾿Ἐκείνας περιέλαβεν ἣ διάταξις τὰς διαλύσεις, ἃς ἐποιήσατό τις οὐδεμιᾷ ἐξουσίᾳ τοῦ ἀναγκάζοντος ὑποχύψας, τουτέστιν οὐ κατὰ ἀνάγκην T) κέλευσίν 10 τινος. Μὴ νόμιζε, ὅτι τοῦτο τὸ ῥητὸν περιλαμβάνει ἐκείνας τὰς διαλύσεις, ἃς κατὰ φόβον τοῦ ἀντιδίκου συνελαϑεὶς ἐποιησάμην. Τὸ γὰρ ἰμπέριο δηλοῖ ἄρχοντα εἶναί τινα τὸν ἀναγκάσαντά με διαλύσασϑαι. Εἰ δὲ μὴ ἄρχων ἐστὶ ὃ ἀναγκάσας με, ἀλλ᾽ αὐτὸς ὁ διάδικός μου κατὰ βίαν με παρεσχεύασε διαλύσασϑαι, ἐκ τῶν ἑπομένων ῥητῶν ἡ τοιαύτη διάλυσις ἐκβάλλεται. “Ὅλως γάρ, 10 εἰ βίαν ἔπαϑον, οὐκέτι ἐλευϑέρᾳ δοκιμασίᾳ διελυσάμην, οὐδὲ βολουντάτε, ἀλλὰ ἀνάγκῃ καὶ συγγινώσκεται τὴν τοιαύτην διάλυσιν ἐπιχειρῶν ἀνατρέψαι. ᾿Εγὼ καὶ ἐκεῖνο ϑαρρῶν παραδίδωμί σοι, ὅτι, κἄν τις πεπλανημένος περὶ τὸ οἰκεῖον πρᾶγμα διαλύσηται, εἰ καὶ ἐνώμοτον ποιήσηται τὴν διάλυσιν, δύναται διὰ τὴν αὐτοῦ πλάνην συγγινώσκεσϑαι ἐπιχειρῶν ἀνατρέψαι τὴν 15 διάλυσιν ταύτην.

Ἣ

γὰρ

διάταξις,

ὡς

ὁρᾷς,

ἐκείνας

βούλεται

τὰς διαλύσεις

μὴ ἀνατρέπεσϑαι, ἃς ἐποιήσατό τις ἐλευϑέρᾳ δοκιμασίᾳ. Εἰ δὲ ἐν τῷ α΄. βιβ. τιτ. η΄. (18) ἡ η΄. τοῦ «tz. διάταξις ἐκανόνισεν μηδεμίαν εἶναι τῶν πεπλανης μένων βούλησιν, εἰ τοίνυν μηδεμίαν ἔχει βούλησιν ὁ πεπλανημένος, αἱ παρ᾽ αὐτοῦ γενόμεναι διαλύσεις οὐ δοκοῦσι βολουντάτε αὐτοῦ γεγονέναι, καὶ διὰ 20 τοῦτο συγγνώμην ἔχει ταύτας ἐπιχειρῶν ἀνατρέψαι. Εἰ δὲ καὶ δόλον τις παϑὼν διελύσατο, οὐ περιέχεται ταύτῃ τῇ διατάξει. Πῶς ἐνδέχεται λέγειν ἡμᾶς, ὅτι λίβερο ἀρβίτριο ἐτι βολουντάτε διελύσατο ὁ δόλον ὑπομείνας παρά τινος; Οὔτε οὖν τὰς κατὰ πρόςταξιν ἄρχοντος καὶ ἀνάγκῃ γενομένας διαλύσεις, οὔτε τὰς κατὰ φόβον παρὰ τοῦ διαδίκου ἐπενεχϑείσας μοι, ἣ τὰς κατὰ πλάνην 80 ἣ τὰς κατὰ δόλον γενομένας διαλύσεις ἣ διάταξις αὕτη περιλαμβάνει, ἀλλὰ τὰ: καϑαρᾷ καὶ ἐλευϑέρᾳ προαιρέσει γενομένας διαλύσεις περιλαμβάνει. 5. Οὐ περιμένει d) διάταξις τελείως οὕτως ἐπιφέρει τὸ ἐπιτίμιον, ἀλλὰ μόνον δέησιν βασιλεῖ, κἂν μὴ προκατάρξηται ἐπὶ 35 ὑποπίπτοι τῇ νομοϑεσίᾳ τῆς προχειμένης 16 τις: Ca τῆς

ἀγῶνας συγχροτηϑῆναι, καὶ τότε ἐὰν προςέλϑῃ τις ἄρχοντι ἣ ἐπιδῷ τῇ ἀνατροπῇ τῆς διαλύσεως, ὅμως διατάξεως.

| 31 περιλαμβάνει: Ca περιλαμβάνουσι

| 33 προσέλϑῃ: Ca προέλϑῃ

LIB. XI — TIT. II (CA)

431

6. Σημείωσαι δέ, ὅτι, κἂν μὴ βασιλεῖ, x&v μηδὲ ἄρχοντι προςέλϑῃ ὁ μετ᾽ «ἐμοῦ διαλυσάμενος, μηδὲ ϑελήσῃ ἀνατρέψαι τὴν διάλυσιν, μὴ πληρώσῃ δὲ ὅμως, ἅπερ ἐπηγγείλατο, καὶ οὕτως ὑποπίπτει τῇ νομοϑεσίᾳ ταύτης τῆς διατάξεως ἣ γὰρ Ex τοῦ ἐπιχειρῆσαι ἀνατρέψαι, ἣ ἐκ τοῦ μὴ σπουδάσαι 5 πληρῶσαι τὴν διάλυσιν περιπίπτει τις τῇ προχειμένῃ νομοϑεσίᾳ. Καὶ ἀνωτέρω γὰρ ἡ λζ΄. διάταξις τὸν μὴ πληροῦντα, ἃ ἐπηγγείλατο, ὡς ἀνατρέποντα τὴν διάλυσιν εἶπεν ὑποπίπτειν τῷ προςτίμῳ. Εἶδος οὖν ἐστιν ἀνατροπῆς διαλύσεως τὸ μὴ πληρῶσαί τινα τὰ ἐπὶ τῇ διαλύσει ἐπαγγελϑέντα δίδοσϑαι. 7. Τοῦτο πρὸς τό, ἣ διαλύσεις, ἀποδέδωκεν N διάταξις" ἀεὶ γὰρ πολλῶν 10 πραγμάτων μεμνημένοι εἰώϑαμεν πρὸς τὸ τελευταῖον ἐκφωνούμενον ποιεῖσϑαι τὰς ἀποδόσεις τοῦ λόγου. Καὶ ἣ διάταξις δὲ ἀνωτέρω εἰποῦσα, σύμφωνον ἣ διάλυσιν, πρὸς τό, ἣ διαλύσεις, ἐποιήσατο τὴν ἀπόδοσιν. 8. φώνων 15 μένην σαντα

Πολλάκις γὰρ οὐκ ἦν ᾿Ακουιλιανὴ ἡ διάλυσις, ἀλλὰ μέχρι ψιλῶν συμπροῆλϑεν ἤτοι ὅρκοις ἠσφαλισμένων, καὶ εἶχεν ἔτι τὴν ἀγωγὴν ἐρρωτῷ νόμῳ. Βούλεται οὖν καὶ αὐτῆς τῆς ἀγωγῆς ἐκπίπτειν αὐτόν ἐπιχειρήπαραβῆναι τὴν ἐνώμοτον διάλυσιν.

9. ᾿Ἐὰν οὖν μὴ ἔχῃ προςτίμου ἐπερώτησιν ἣ ὁμολογίαν, οὐ νομίζεις εἶναι χώραν τῇ παρούσῃ διατάξει; Μάϑε, ὁποίαν εἶναι ζητεῖ τὴν διάλυσιν ἣ διάταξις. Εἶπεν ἐν τοῖς ἄνω ῥητοῖς, ὅτι παρὰ μείζονος αὐτὴν δεῖ γεγονέναι καὶ

20 ἐκ μηδεμιᾶς ἀνάγκης τοῦ ἔχοντος ἰμπέριον, καὶ λίβερο ἀρβίτριο er βολουντάτε, Hb I καὶ ἔχειν καὶ αὐτὴν καὶ τὸν ὅρκον. Τὸ δὲ πρόςτιμον ἐγκεῖσϑαι τῇ ὁμολογίᾳ 725 οὐκ

ἀπαιτεῖ

πάντως

ἡ διάταξις,

ἀλλὰ

τὸ

ὡς

ἐπὶ τὸ πλεῖστον

παρεπόμενον

τραχταΐζει. ᾿Αμέλει ὡς μὴ στενοχωροῦσα ἑαυτὴν ἐπήγαγεν, ἀποδιδομένου τοῦ προςτίμου, ἐὰν ὅλως ἀποδειχϑείη τοῖς συμφώνοις ἐγκείμενον πρόςτιμον. 26

10. Καλῶς πάνυ καὶ ἀσφαλῶς ἡ διάταξις τιμωρησαμένη τὸν παραβαίνοντα τὴν διάλυσιν ἐν τῇ ἐκπτώσει τῶν πραγμάτων καὶ τῇ γυμνώσει παντὸς κέρδους ἐπήγαγε, τίνι βούλεται ταῦτα προςτίϑεσϑαι" ἐπεὶ ἠδύνατό τις εἰπεῖν, ὅτι ὡς παρὰ ἀναξίου ἀφείλετο ταῦτα ἣ διάταξις xal τῷ φίσκῳ βούλεται διαφέρειν αὐτὰ κατὰ τὸν κανόνα τὸν λέγοντα τὰ παρὰ ἀναξίων ἀφαιρούμενα τῷ φίσκῳ 80 διαφέρειν. Τελείως οὖν καὶ ἀναμφιβόλως ἐπήγαγε τοῦτο 1| διάταξις, ἵνα μηδεμία γένηται περὶ τούτου τοῦ κέρδους ἀμφιβολία. Σημαίνει δέ, ὅτι τόσα κερδαίνει ὁ διάδικός μου, ὅσα ἐγὼ ζημιοῦμαι παραβὰς τὴν διάλυσιν, ὅτε αὐτὸς ἐμμένει τῇ διαλύσει. 6 ἃ: Ca σὲ Ca τὸ κερδαίνειν

|

25 sch.

10: cf. infra p. 447 lin. 11 sqq.

|

31 τόσα κερδαίνει:

432

LIB. XI — TIT. II (CA)

Hb I B XI, 2, 59 - C II, 4, 42. l. Ἡ πρὸ ταύτης διάταξις τὴν Ed” ὅρκου γενομένην διάλυσιν παρακελευσα- 726 μένη μὴ ἀσϑενεῖν αὕτη μίαν αἰτίαν ὑπεξαιρεῖ, δι’ ἣν καὶ τὰς ἐνωμότους διαλύσεις ἀνατρέπεσϑαι συγχωρεῖ. ᾿

e

2. Θεοδώρου. ᾿Ανατρέπεται καὶ fj ἐνώμοτος διάλυσις, ἐὰν ἀπὸ πλαστῶν συμβολκίων γέγονεν ὅλη ἣ μέρος αὐτῆς. Τὸ γὰρ γενόμενον πλαστῶς ἀναλύεται. Καὶ σημείωσαι, ὅτι διάλυσις ἀνατρέπεται ἀνὰ μέρος καὶ ἀνὰ μέρος ἰσχύει. Σημείωσαι πᾶσαν τὴν διάταξιν ἀκριβεστάτην ὑπάρχουσαν: x«9' ἑκάστην γὰρ ζητεῖται τὰ δ΄. αὐτῆς κεφάλαια. Οὐδὲν δὲ ξένον ἐνομοϑέτησεν περὶ τῆς 10 ἀπὸ πλαστῶν συμβολαίων γενομένης διαλύσεως. Τὸ γὰρ πλέον ἔχομεν μαϑεῖν προϊόντες ἐν τῷ ζ΄. βιβ. τούτου τοῦ Κώδικος, ὅτι καὶ ἀπόφασις δικαστικὴ ἀπὸ πλαστῶν συμβολαίων ἐξενεχϑεῖσα ἀνυπόστατός ἐστι. Καὶ ἀνωτέρω δὲ ἔγνωμεν ἐν τῇ ις΄. τούτου τοῦ τιτ. διατάξει, ὅτι ἡ διάλυσις οὐκ ἔλαττον ἔρρωται τῆς ἀποφάσεως" ὥςτε οὖν ἐκ τῆς πρὸς τὴν ἀπόφασιν συγκρίσεως 15 τοῦτο παρειςήχϑη τὸ γόμιμον, ἵνα ὥςπερ ἀποφάσεις ἀπὸ πλαστῶν ἐξενεχϑεῖσαι συμβολαίων ἀσϑενοῦσιν, οὕτω καὶ διαλύσεις ἀπὸ πλαστῶν συμβολαίων γινόμεναι οὐκ ἰσχύουσιν. Ἔγὼω δὲ τούτῳ τῷ λόγῳ ϑαρρῶν καὶ τὸ μεῖζον

2

e

διαβεβαιοῦμαι,

ὅτι καὶ ἀπὸ

ψευδῶν

μαρτυριῶν

διαλυσάμενός

τις δύναται

τὴν διάλυσιν ἀνατρέπειν: πρῶτον μέν, ἐπειδὴ εἶπεν ἡ διάταξις αὕτη τὰς el facsis instrumentis γινομένας διαλύσεις μὴ ἐρρῶσϑαι (ἰστρουμέντις δέ εἰσι καὶ οἱ μάρτυρες), ἔπειτα, ὅτι καὶ ἐν τῷ ζ΄. βιβ. τιτ. νε΄. (7, 58, 3) 9 διατ. λέγει τὴν ἀπὸ ψευδοῦς μαρτυρίας ἐξενεχϑεῖσαν ἀπόφασιν μὴ ἐρρῶσϑαι. Ei γὰρ ἡ ἀπόφασις ἀσϑενεῖ, ὁμολογουμένω: καὶ ἣ διάλυσις κάμνει ἐοικυῖα τῇ ἀποφάσει.

τὸ I2

B XI, 2, 60 —- C II, 4, 43. 1. Θεοδώρου. Περὶ ἐναπογράφου καὶ δουλυκῆς καταστάσεως διάλυσις γίνεται, εἰ μὴ ἄρα νόμῳ κωλύεται" μέμνησο τῆς ιδ΄. διατ. τοῦ παρόντος τιτ., ἐξ ἧς ἔγνως, ὅτι δεσπότης πρὸς δοῦλον ἴδιον οὐ διαλύεται, δηλονότι ἐφ᾽ ὅσον δουλεύει αὐτῷ, ἵνα μὴ ἐναντιωϑῇ σοι f| παροῦσα διάταξις. Ἦσαν πολλαὶ 80 διατάξεις, μάλιστα ἐν τῷ ποτε λεγομένῳ 'Ἑρμονιακῷ Κώδικι, λέγουσαι τὴν περὶ τύχης διάλυσιν μὴ ἐρρῶσϑαι, καὶ λογισμὸν εἶχον ἀκριβῆ, ὅτε συνέβαινε τῇ ἀληϑείᾳ δοῦλον εἶναι τὸν περὶ τύχης διαλυσάμενον. Καὶ πῶς δύναται μεταξὺ δούλου καὶ δεσπότου τὰ συμφωνούμενα κρατεῖν; Ἔξ ἐχείνων τῶν διατάξεων ἐπεχείρουν τινὲς «ἄνευ διαιρέσεως λέγειν», ὅτι οὐδὲ πρὸς ἐναπόγραφον 14 ἀπόφασιν: Ca ἀποφάσει

| 20 el facsis instrumentis: i.e. e falsis instrumentis |

27 μέμνησο: Ca μέμνηται | 29 ἦσαν πολλαὶ κιτ.λ.: 34 «ἄνευ διαιρέσεως λέγειν»: supplevi e Cod. P.

cf. infra p. 447

lin. 24

sqq.

|

LIB. XI — TIT. II (CA)

433

γεωργὸν ἔξεστι τῷ δεσπότῃ τοῦ ἀγροῦ περὶ τῆς τύχης αὐτοῦ διαλύεσθαι. ᾿Αλλ᾽ dj προκειμένη διάταξις καταφρονήσασα τῆς Axpıßelas, ἐπιμελησαμένη δὲ τοῦ δικαίου, λέγει καὶ ὑπὲρ δουλυκῇς καὶ ὑπὲρ Evanoypapou τύχης ἐξεῖναι διαλύεσθαι, καὶ κατ᾿ αὐτὸ μὲν τοῦτο τὸ γεγονέναι δοῦλον ἣ ἐναπόγραφον 5 τὸν διαλυσάμενον μὴ ἀσϑενεῖν τὴν. διάλυσιν. Εἰ μέντοι καϑ᾽ ἕτερόν τινα τρόπον ἡ διάλυσις κάμνει, τότε αὐτὴν ἀνατρέπεσϑαι. Κρατεῖν δὲ βούλεται ταύτην ἡ διάταξις καὶ ἐπὶ τῶν ἤδη κινηϑεισῶν τοιουτοτρόπων ὑποθέσεων, καὶ ἕως τῶν αὐτῆς καιρῶν ἠρτημένων, καὶ ἐπὶ τῶν μετὰ ταῦτα μελλουσῶν κινεῖσϑαι. Πάνυ δὲ ϑαυμασία καὶ εὐσεβής ἐστιν ἡ νομοϑεσία τῆς παρούσης διατάξεως, Hb I 10 ἐπειδὴ κατὰ καινοτομίας εἰςενήνεκται τὸ νόμιμον αὐτῆς. "Qc γὰρ εἶπόν σοι, 197 πολλαὶ

ἧσαν

διατάξεις

τὸ

παλαιὸν

ai

τὰ

ἐναντία

νομοϑετοῦσαι.

Φύλαττε

οὖν τὸν ϑεματισμὸν αὐτῆς καὶ τότε λέγε τὴν διάλυσιν ἐρρῶσϑαι, ὅταν κινηϑῇ

πρότερον I περὶ τύχης δίκη, x&v ἠρτημένης ἔτι τῆς δίκης ἡ διάλυσις γέγονε" xal οὐδὲν ϑαυμαστόν, εἰ μετὰ προκάταρξιν μὲν λέγω τὴν διάλυσιν ἐρρῶσϑαι, 15 πρὸ προκατάρξεως δὲ λέγω αὐτὴν ἀσϑενεῖν. ᾿Αδιαιρέτως δὲ λέγομεν, ὅτι «περὶ» τῆς γενομένης δουλικῆς ἣ ἐναπογράφου τύχης οὐκ ἔξεστι διαλύεσθαι" διάλυσις γὰρ ἀμφιβαλλομένου χρέους συμβιβασμός ἐστι. “Ὅτε καὶ αὐτὸ τοῦτο ἀμφιβάλλεται, εἰ δοῦλός ἐστί τις 7] ἐναπόγραφος, καὶ ἐπὶ τῇ ἀμφιβολίᾳ ταύτῃ χινηϑῇ δίκη, καὶ ἐπὶ τῇ δίκῃ γένηται διάλυσις, τότε ἔρρωται ἀπὸ τῆς προχει30 μένης διατάξεως. |:

B XI, 2, 61 1.

μετά μῆτε 25 λόγον αὐτόν. λόγους

— C II, 5 1. un.

Σημείωσαι, ὅτι καὶ πολλάκις συμψηφισϑέντας τοὺς λόγους, οὗς ἔϑετό τις

τινος, δύναται πάλιν ἀναψηλαφᾶν, εἰ μήτε ἀπόφασις ἐπηκολούϑησε, διάλυσις. Πολλοὶ γὰρ νομίζουσιν, ὅτι, ἐὰν ἅπαξ προςδέξηταί τις τὸν τὸν ἐπιδοϑέντα αὐτῷ καὶ δόξῃ στοιχεῖν αὐτῷ, οὐκέτι δύναται ἀναψηλαφᾶν Τὸ δὲ ἐναντίον ἡ διάταξις βοᾷ, ὅτι καὶ πολλάκις ψηφισϑέντας τοὺς ἄνωθέν

τις

ἀναψηλαφᾶν

τούτοις παρηκολούϑησεν, 2. >

’Avarorlou.

δύναται,

εἰ

μήτε

ἀπόφασις

ἐν τοῖς

λόγοις

μῆτε διάλυσις γέγονε.

'H ἐπιγραφὴ

τοῦ τιτ." περὶ ψήφου

πεπλανημένης.

3. Ἡ πλάνη τῆ: ψήφου, εἴτε ἐν ἑνί, εἴτε ἐν διαφόροις συναλλάγμασι γένηται, οὐ προχρίνει τῇ ἀληϑείᾳ, ἀλλ᾽ ἀναψηλαφᾶται πολλάκις ἡ ψῆφος, εἰ μὴ τὸ πρᾶγμα ἐκρίϑη ἣ εἰς διάλυσιν ἠνέχϑη. Εἰ δὲ καὶ κατὰ πλάνην ψήφου ἰνδεβίτως τις ὡμολόγησεν, ἔχει κονδικτίκιον ἢ λιβερατίονα.

16 ἔξεστι: Ca: SCHELTEMA,

ἐξὸν vel ἐξειν}

Basilica,

1.

|

30 ἐν ἑνί: Ca. ἐν ἐν ἑνί 28

434

LIB. XI — TIT. II (CA)

4. ᾿Ηρωτήϑη ἄρα οὖν καὶ ἐὰν ἐπερωτηϑῇ, διὰ τὴν τῆς ψήφου πλάνην δύναταί τις βοηϑεῖσϑαι; Τί γάρ, ὅτι μεταξὺ ἡμῶν φιλονεικίας οὔσης, λόγου χάριν περὶ ρ΄. νομισμάτων, ἐγὼ κατὰ πλάνην ψήφου ἐνόμισα χρεωστεῖν σοι «g»n'., καὶ μὴ ἔχων παραχρῆμα καταβαλεῖν αὐτὰ ἐπηρωτήϑην σοι καταβαλεῖν 5 ταῦτα, ἵνα ἀποστῇς τῆς κατ᾽ ἐμοῦ ἐναγωγῆς᾽ ἄρα, ἐπειδὴ εἶδός ἐστι καὶ τοῦτο διαλύσεως τὸ ἐπερωτηϑῆναί τινα διδόναι ῥητὴν ποσότητα ἐπὶ διαλύσεως,

καὶ οὕτως ἡ διάταξις βοηϑεῖ μοι παρέχουσά μοι τὸν κονδικτίκιον εἰς ἀπαίτησιν λιβερατίονος ἤγουν ἐλευϑερίας; Τὸ μὲν πλάτος τῶν ῥημάτων τῆς διατάξεως γενικῶς ἔχει τὸν διὰ τὴν πλάνην τῆς ψήφου ἐπερωτηϑέντα μὴ κεχρεωστημένον 10 ὡς χρεωστούμενον δύνασϑαι διὰ τὸν κονδικτίκιον λαμβάνειν τὴν λιβερατίονα. ᾿Αλλ’ ἵνα μὴ ἐναντίαν ἑαυτῇ ποιήσωμεν τὴν διάταξιν διὰ τὴν πλάνην τῆς ψήφου, μὴ ϑεματίσῃς, ὅτι ἀπὸ διαλύσεως ἐπηρωτήϑης, ἃ μὴ ἐχρεώστεις κατὰ πλάνην τῆς ψήφου. ᾿Εὰν γὰρ τοῦτο ϑεματίσῃς, καὶ τῷ ἄλλῳ κανόνι μάχῃ τῷ λέγοντι τὰ ἀπὸ διαλύσεως, κἂν ἰνδέβιτα εἴη, μηδὲ καταβληϑέντα 15 ῥεπετιτεύεσϑαι, μηδὲ ἐν ἐπερωτήσει κείμενα κωλύεσϑαι ἀπαιτεῖσϑαι, ὡς ἡ κγ΄. τοῦ προλαβόντος vut. φησὶν διατ. ὙὙπόϑου τοίνυν, ὅτι οὐδὲ ἀμφιβάλλων, οὐδὲ ψυχὴν.... 7 παρέχουσά μοι: Ca παρέχουσά με |; 9 κεχρεωστημένον: Ca κεχρεωστημένοις | 10 κονδικτίκιον: Ca κονδικτικίου | 17 ψυχὴν... .: cetera desunt, ut ζήτει indicat in margine scriptum.

LIB. XI — TIT. II (P)

SCHOLIA

AD

BASILICORVM

435

LIB. XI TIT. II

E COD. MS. PAR. GR. 1352 (P). Ad rubricam. 1. Οὗτος ὁ τίτλος ἐστὶ τοῦ β΄. βιβ. τοῦ Κώδικος, Big. β΄. τῶν Aw. τιτ. δ ιε΄. κεφ. α΄.

B XL 2, 3 Ξ- DII,

15, 3.

Hb I

1. ᾿Ιδιωτικὰ σύμφωνα λέγονται τὰ χωρὶς εἰδήσεως τῶν συμμετόχων 998 γενόμενα «ὡς βιβ. ζ΄. τοῦ Κωδ. «vr. ξ΄. κεφ. α΄.», ἐν ᾧ φησι" τὰ μεταξὺ ἄλλων γενόμενα ἄλλους ob βλάπτει καὶ I μετ᾽ ἄλλου γενομένη διάλυσις 10 ἕτερον οὐ προχκριματίζει οὔτε ὠφελεῖ. 2. Τὸ ὅλον τοῦτο “λέγει, ὅτι ἡ διάλυσις ἀνατρέπεται, καὶ ὁ χρεώστης Hb I ἐνάγεται περὶ τοῦ χρέους παρὰ τοῦ ἀληϑοῦς κληρονόμου, αὐτὸς δὲ ὁ χρεώστης 669 : ἀπαιτεῖ, ὅσα δέδωκε λόγῳ διαλύσεως τῷ πλαστῷ κληρονόμῳ. BXL2,4-—DII,

15,4.

Hb I

15.

1. Ἢ ᾿Ακουιλιανὴ ἐπερώτησις παντὶ τρόπῳ νοβατεύει ἤτοι ἀνακαινίζει 610 πάσας τὰς προλαβούσας Evoxas καὶ ἀναιρεῖ αὐτάς, καὶ ἀναιρεῖται αὐτὴ OU ἀκεπτιλατζίωνος ἤτοι εἰκονυκῆς λήψεως καὶ ἀϑωώσεως. "Odev καὶ τὰ ὑπὸ αἵρεσιν καταλελειμμένα ληγάτα κατάγεται εἰς αὐτὴν τὴν ἐπερώτησιν, εἰ καὶ μήπω “ἐνδυνάμως xexpenomrar. ᾿Επειδὴ δὲ κατὰ συναίνεσιν τῶν μερῶν ἡἣ 20 ἐπερώτησις αὕτη γίνεται, τὴν αἰτίαν ἐκείνην, περὶ ἧς οὐκ ἐνεθυμήϑησαν ἀμφότερα, οὐκ ἀναιρεῖ τὴν γὰρ ἐπιζήμιον τοῖς διαλυομένοις δύναμιν αὐτῆς

ἡ τῶν συμφώνων στενοχωρία συγχωρεῖ. 2. ᾿Ακουιλιανὴ δέ: ἐστιν ἐπερώτησις, «εἰ» τυχὸν ἐπερώτησέ τίς τινα οὕτως" ὁμολογεῖς, εἴ τι ἐξ οἱαςδήποτε αἰτίας ὀφείλεις μοι διδόναι ἣ ποιῆσαι" ὁ δὲ 25 ἐπερωτηϑεὶς ἀπεκρίνατο λέγων, ὁμολογῶ καὶ χρεωστῶ σοι πάντα᾽ εἶτα μετὰ τὸ γενέσϑαι τὴν τοιαύτην ἐπερώτησιν, τότε ὁ ἐπερωτηϑεὶςἐκ τοῦ ἐναντίου ἐπερωτᾷ τὸν ἐπερωτήσαντα οὕτως" εἴ τί σοι κατὰ τὴν σήμερον ἡμέραν ἐγὼ διὰ τῆς ἐπερωτήσεως ὡμολόγησα, τοῦτο ὅλον ἔχεις λαβών; ἀποκρίνεται ὁ ἐπερωτήσας λέγων" ἔχω λαβὼν ἣ ληφϑὲν ἀπηνεγκάμην. Καὶ 30 ἰδοὺ διὰ τῶν προτέρων ῥημάτων συνέστη fj ἐπερώτησις διαλύουσα, ὥς φησιν Ἴνστιτ. γ΄. τοῦ κϑ'. τιτ. ($ 2). ΑἹ

Cf. supra p. 366 lin. 3 sqq.

SCHELTEMA,

Basilea,

1.

| 30 συνέστη: P συνέστι ' 28*

436

LIB. XI — TIT. II (P)

3.

Zire

5.

Ζήτει τοῦ [γ΄.] βιβ. κς΄. τιτ. ς΄. κεφ. m. ϑεμ. β΄. (8 1).

B XI, 2,

Dig. xc. τιτ. ς΄. κεφ.

6— DII,

15, 6.

1. "Hyouv πρὸ τοῦ ἀνοιγῆναι 5 Σημείωσαι α΄. περὶ διαϑύήκης. Β

10

ΧΙ,

2,

7=DI,

ιε΄.

15,

.HbI τὴν διαϑήκην

οὐ δύναταί

τις διαλύεσθαι. 971

7.

1.

Ζήτει τοῦ [e .]] βιβ. με΄. τιτ. α΄. κεφ. κε΄. ϑεμ. ι΄. (27, $ 12).

2.

Σημείωσαι

3.

Σημείωσαι, ποῖαι αἰτίαι ἣ ποῖαι λύσεις χωρὶς τοῦ πραίτορος οὐκ ἔρρωνται.

περὶ ἐγγυητῶν.

4. ᾿Αντὶ τοῦ εἰς αὐτὴν καταλογίζεται ἰουδικάτον. ἐγγυητὴς ρ΄. νομίσματα, λάβε καὶ ἀπ᾽ ἐμοῦ ν΄.

B XI, 2 8— D II, 15, 8 ὃ 2. 1. ᾿Ἐπειδὴ γὰρ εὐχερῶς διαλύονται πρὸς τοὺς κληρονόμους χρεωστούμενοι ληγατάριοι ἀρκούμενοι τοῖς πρὸς τὸ παρὸν 15 λόγῳ διαλύσεως χρήμασι, καὶ μετὰ τοῦτο ἐπένοντο, διὰ ἐνομοϑέτησε μὴ χωρὶς τοῦ πραίτωρος διαλύεσϑαι τοῦ καὶ δυναμένου

Τυχὸν

δέδωκεν

ὁ Hb I 612

Hb I ol τὰς διατροφὰς 974 διδομένοις αὐτοῖς τοῦτο ὁ Μάρκος τὰς αἰτίας ζητεῖν

τῆς λύσεως.

2. Διὰ τὸν κανόνα τὸν λέγοντα" οὐχ ὀφείλει ἐξεῖναι τῷ ἐνάγοντι, ὅπερ τῷ Hb I ἐναγομένῳ οὐκ ἐπιτέτραπται. Τοῦ γὰρ διαϑεμένου καταλιπόντος τῷ Πέτρῳ 976 20 διατροφάς, εἰ πολλάκις οὗτος ἀναγκαίαν ἔχει τὴν μετοικίαν (τυχὸν γὰρ ἐν ᾿Ιταλίᾳ τὴν κατοίκησιν ἔχει καὶ μέλλει ἐκεῖσε ἀπαίρειν, 7) εἰς μέταλλα κατεδικάσϑη) οὐ κωλύεται παρὰ τοῦ κληρονόμου λαβεῖν τὰς ἀνηκούσας αὐτῷ διατροφάς λέγοντος αὐτῷ, ὅτι ἔσο σὺ ἐνταῦϑα, καὶ λάμβανε τὰς διατροφάς. 3. 'Amó τῆς ἡλικίας. Οὐ γὰρ δίκαιόν ἐστιν ἐπὶ τῇ αὐτῇ ποσότητι 25 παῖδα καὶ τὸν νέον καὶ τὸν ἤδη γεγηρακότα ἣ τὸν νόσῳ κατεχόμενον ἴσως μικρῷ ὕστερον μέλλοντα τελευτᾶν διαλύεσθαι. 4. ai

τὸν HbI καὶ 9T

Olov ποίου βίου καὶ ποίας εἰσὶ διαγωγῆς ἐκεῖνοι, οἷς κατελείφϑησαν διατροφᾳί, πότερον. χρηστοῦ τυγχάνουσι βίου καὶ δύνανται δίχα τῆς

4 ἀνοιγῆναι: P ἀνειγῆναι | 9 ποῖαι αἰτίαι: Ῥ ποίας αἰτίας | ποῖαι: P ποίας | ἔρρωται: P ρρωται | 15 λόγῳ: P λόγου | χρήμασι: P χρήματα | 20 οὗτος: P οὕτως 23 post ἐνταῦϑα P indicat lacunam | λάμβανε: P λαμβάνει | 25 νόσῳ: P νόσον

LIB. XI — TIT. II (P)

437

xaroreıpdelong αὐτοῖς διατροφῆς τρέφειν αὑτούς᾽ ἣ βίου εἰσίν, ὥςτε καὶ αὐτῶν ἠρτῇσϑαι τῶν διατροφῶν. 5.

Zire τοῦ [[e’. βιβ.} Bx.

τοὐναντίον

χείρονος

μδ΄. τιτ. ιδ΄.- ζήτει βιβ. ιγ΄. τιτ. α΄. κεφ.

ιη΄. (8 2). 5

6. Kdv πολὺς γὰρ εἰς ἀλίμεντα ἀγρὸς κατελείφϑη, ob δύνανται ToUTo«v» Hb I πωλεῖν ἢ μεταξὺ ἀλλήλων διαλύεσϑαι χωρὶς τοῦ πραίτωρος. 618 7. ᾿Αναζητεῖν γὰρ ἐπετράπη τὰ περὶ τῆς διαλύσεως ὁ πραίτωρ, οὐ ῥᾳθυμεῖν Hb 1 αὐτῆς: καὶ καταπροδιδόναι αὐτήν. 679 8.

i109

Ἐνταῦϑα

δῆλον,

ὅτι

χωρὶς

τοῦ

πραίτωρος

οὐκ

ἔξεστι

διαλύεσϑαι.

9. Ὅτε ὁ δημόσιος — Τυχὸν οὐσίαν διατροφαῖς βεβαρημένην καὶ βούλεται ὁ χρεωστούμενος τὰς διατροφὰς διαλύεσϑαι.

ἐδέξατο,

10. Ἐὰν δίκης συγκροτουμένης περὶ. τοῦ χρέους τῶν ἀλιμέντων ἐπὶ HbI τῇ δίκῃ διάλυσις γένηται, οὔτε αὐτὴ δίχα τοῦ πραίτωρος γενομένη ἰσχύει, 680 ἵνα μὴ περιγράφηται ἡ Μάρκου νομοϑέτησις, καὶ προσχήματι δικάζονται 15 περὶ τῶν ἀλιμέντων, καὶ τότε διαλύονται. 11. Κἂν πλεῖον -- Κἂν γὰρ πολλῷ πλέον εἰσὶ τὰ δεδομένα τῶν χρεωστουμένων ἀλιμέντων, ὅμως εἰς μόνα τὰ ἤδηϊτὰ]) χρεωστούμενα καταλογίζεται τὸ δοϑέν. Τὸ δὲ περὶ τοῦ πλουσιωτέρου γενόμενον ὁ ἀλιμεντάριος ἀπαιτεῖται. 12. 'E&v δὲ οὐσουφροῦκτος σύμμετρος λόγῳ ἀποτροφῆς 20 οὐ καλῶς ἐπὶ τούτῳ διαλύεται χωρὶς τοῦ πραίτωρος. 13.

Ἢ

ἑνὶ καταλειφϑῇ, Hb I 681

τὸ πρόσωπον τοῦ χορηγοῦντος — Τυχὸν τὸ ἀπὸ πολλῶν διδόμενον Hh I

καὶ ἐξ ἑνὸς δίδοσθαι,

ἢ τὸ ἀπὸ Πέτρου

διδόμενον

ἀπὸ Παύλου

παρέχεσϑαι. 682

14. Ei καὶ ὑπόκειται συμπτώσει τυχὸν ἢ ἐμπρησμῷ καὶ ἐν τούτῳ βλάπτεται ὁ τὰς διατροφὰς λαμβάνων.

»

BXL,23,9=DII 1.

15,9.

Hb I

Τὰ κατὰ ἀπάτην γινόμενα οὐκ ἔρρωται καὶ κατὰ πανουργίαν.

2. Οἷον οὐ μόνον ἵνα παρέχω πρόστιμον τόδε, ἀλλ᾽ ἵνα ἀντιστρέφω, ἔλαβον τοῦτο γὰρ λέγεται ὁμολογία ἀναδόσεως. 2 βίου:

P βίας

|

10 διατροφαῖς βεβαρημένην:

χρεωστούμενος in P iterantur

|

23 τούτῳ:

P διατροφὰς βεβαρημένος

Ρ τοῦτο

ἃ

| τυχὸν ---

438

LIB. XI — TIT. II (P)

3. Πᾶς γὰρ διαλυόμενος, κἂν μείζων τῶν κε΄. ἐνιαυτῶν, xal περὶ ὧν HbI ἐνεθυμήϑη μόνον πιστεύεται διαλύεσϑαι. Εἰ δέ τινες ἀγωγαὶ μετὰ τὴν διάλυσιν 985 ἥρμοσαν αὐτῷ, οὐ δύναται ταύτας ἀνελεῖν ἡ διάλυσις" πῶς γὰρ ἐνδέχεται περὶ τούτων αὐτὸν ἐντεϑυμῆσϑαι τῶν μὴ ἁρμοζόντων αὐτῷ ἐν τῷ καιρῷ τῆς 5 διαλύσεως: 4. Μὴ εἴπῃς, ὅτι μετὰ διάλυσιν ἥρμοσαν αὐτῷ αἱ ἀγωγαί — τοῦτο γὰρ λέγειν εὔηϑες —, ἀλλ᾽ ὅτι μετὰ τὴν διάλυσιν ἐγνώσϑη, ὅτι πρὸ τῆς διαλύσεως ἥρμοττον αὐτῷ ἀγωγαὶ, περὶ ὧν διελύσατο.

ı

B XI, 2, 10.- D II, 15, 10. 1. Harp’ ὑπὲρ υἱῶν αὐτεξουσίων οὐ δύναται.

διαλυόμενος

πρόκριμα

Tiv

αὐτοῖς ᾿

B XI, 2, 11 2 D IL 15, 11. 1. ᾿Αναγκάζεται τοῖς συμφωνηϑεῖσιν ἐκμανϑάνειν, ὅτι ἐψηφίσϑη. Καὶ ὁ μὴ ἐκκαλεσάμενος κατὰ τῆς ἀποφάσεως, ἐὰν ἀρνῆται γεγονέναι τὴν ψῆφον, 15 καλῶς ἐπὶ τοῖς κεκριμένοις διαλύεται" τί γὰρ ὅτι ὁ πατῆρ uou ἦν ὁ καταδικασϑείς, ἢ ὁ τεστάτωρ ὁ γράψας με κληρονόμον, ἐγὼ δὲ οὐδὲν τούτων ἐπιστάμενος "διελυσάμην; B XI, 2, 14 — D II, 15, 14. 1.

Μεταξὺ

τοῦ

νομίμου

τοῦ

Hb 1 ἐξ ἀδιαϑέτου -- Τοῦτο

δὲ νόησον, ἔνϑα ὡς 687

20 πλαστῆς ἢ ῥηγνυμένης 7| ἄλλως μὴ κατὰ νόμους γεγενημένης τῆς διαϑήκης ἐλαμβάνετο «ἐκ» τῆς διαϑήκης ὁ ἐξ ἀδιαϑέτου τελευτήσαντος συγγενής, καὶ οὐκ ἐκ τῆς μέμψεως τῆς διαϑήκης" N γὰρ μέμψις τῆς διαϑήκης κατὰ ἐρρωμένης διαϑήκης κινεῖται. 2.

Διαλύσωνται — Τοῦτο λέγει, ὅτι διαμάχη γέγονε περὶ τῆς διαϑήκης 25 ἐπὶ μέσου τοῦ γεγραμμένου κληρονόμου ἐξωτικοῦ ὄντος καὶ τοῦ ἐξ ἀδιαϑέτου βοηϑουμένου διασείοντος τὴν διαϑήκην καὶ διελύσαντο τοῦ ἐξ ἀδιαϑέτου βοηϑουμένου λαβόντος μέρος τι. Εἰ μὲν οὗτοι οἱ διαλυσάμενοι ἐχρεωστοῦντο παρὰ τοῦ τελευτήσαντος, οὐ δύνανται κινεῖν περὶ τῶν χρεῶν᾽ ἀντίκειται γὰρ αὐτῷ ἡ τῆς διαλύσεως δύναμις. Εἰ δὲ ἕτεροί εἰσιν οἱ χρεωστούμενοι, κινοῦσι 30 χατὰ τοῦ κληρονόμου γεγραμμένου, οὐχὶ δὲ κατὰ τὸῦ ἐξ ἀδιαϑέτου ἐλθόντος xal εἰληφότος μέρος τι. ͵ 3. Οἱ δανεισταὶ κληρονόμους κατὰ ἀναλογίαν τῶν μερῶν τῆς κληρονομίας «ἐνάγουσι» καὶ ἀπαιτοῦσιν αὐτοὺς τὰ χρέα. 6 sch. 4: cf. supra p. 387 lin. 5 sqq. καὶ τοῦ ἐξωτικοῦ

ὄντος

|

29 κινοῦσι:

| 8 ὦν: P &v

P κινῶσι

|

| 25 ἐξωτικοῦ: P ἐξωτυκοῦ

32 κληρονόμους:

P κληρόνομοι

LIB. XI — TIT. II (P)

B XI, 2, 15 = DII,

439

15, 15.

Hb I

1. Πρόστιμον ἤγουν τὰ £v τῇ διαλύσει πληρῶσαι — Ἴσϑι δέ, ὅτι τῆς ποινῆς 988 ἀπαιτουμένης μένει οὐδὲν ἧττον ἡ διάλυσις φυλαττομένη, ὥς φησι τὸ ἑπόμενον δίγεστον. 5

BXL2, 17 2 DII 15, 17. 1. Κατὰ τὸ Τρεβελλιάνιον — τὸ βοηϑοῦν τοῖς κληρονόμοις τὸ Φαλκίδιον ἀπὸ τῶν ληγάτων παρακρατεῖν, βοηϑοῦν δὲ καὶ τοῖς κληρονόμοις ἀφήλιξιν ὑπεισερχόμενοις εἰς το ἀποστῆναι.

B XI,2, 18—C II, 4, 1.

Hb I

10

1. Εἰ καὶ τὰ μάλιστα δὲ ἡ διάταξις εἶπε μὴ ὠφελεῖσϑαι τὸν μὴ διαλυσάμενον 680 ἐκ τῆς πρὸς ἑτέρους γενομένης διαλύσεως, ὅμως [συμβάλλετ]αι, ὅτι, ὅσον κατέβαλον οἱ διαλυσάμενοι, τοσοῦτον κουφίζεται τῆς κατὰ τοῦ μὴ διαλυσα- Hb I μένου καταδίκης. Λόγου χάριν ζημιωθεὶς ἦν ὁ ἄνηβος ἐκ τῆς τριῶν ῥᾳθυμίας 999 σ΄. νομίσματα" ἀλλὰ παρὰ τῶν δύο «ἀνὰ» ν΄. νομίσματα λαβὼν διελύσατο πρὸς 15 αὐτούς. Kal εἶπεν ἣ διάταξις μὴ ὠφελεῖσϑαι τὸν μὴ διαλυσάμενον ἐκ τῆς γενομένης διαλύσεως. ᾿Αλλ᾽ εἰ καὶ μὴ ὠφελεῖται, ὅμως καλῶς λέγει τῷ ἀνήβῳ, ὑπολόγισαί μοι τὰ ρ΄. νομίσματα, ἅπερ ἔλαβες ἐκ τῶν συνεπιτρόπων [{ιβ. ε΄. τοῦ Κωδ. cv. δ΄. κεφ. δ΄. (C2,4, 4) διελύσαντο] καὶ εἰς τὰ λοιπὰ ρ΄. καταδικάζομαί σοι. “Ὥστε οὖνἡ μὲν διάλυσις αὕτη οὐκ ὠφελεῖ τὸν μὴ διαλυσάμενον, f| ποσότης 20 δὲ ἡ παρὰ τοῦ διαλυσαμένου καταβληϑεῖσα συμβάλλεται τῷ μὴ διαλυσαμένῳ. 2.

᾿Αρχὴ τοῦ Κώδικος

βιβ. β΄. τιτ. δ΄. διατ. α΄.

B XI,2, 19 Ξ C H, 4, 2. HbI 1. Σημείωσαι τὸν κανόνα — διελυσάμην vide supra p. 395 lin. 15 sqq. 591 2. Σημείωσαι, ὅτι καὶ μηδεμιᾶς ὑπούσης αἰτίας τὰ δοϑέντα ἣ συμφωνηθϑέντα 25 ἀπὸ τῆς προβαινούσης διαλύσεως: οὐκ ἀνατρέπεται. 3. Xmusiecat, ὅτι κἂν μὴ ἔννομος ἣ ἀπειλουμένη -- διάλυσις vide supra p. 395 lin. 17 sqq. B XI,2, 20

— C II, 4, 3.

Hb I

1. Μνημονεύσασα μέντοι -— Διὰ τοῦτο ἐπέτρεψεν αὐτὸ ἄνωϑεν ἐνάγειν, 99 30 ἐπειδὴ ῥητῆς ποσότητος ἐμνημόνευσεν «ἐν» τῇ διαλύσει, καὶ νῦν βεβαιοῦται ἀποδεικνύειν, ὅτι πολλῷ πλέον τῆς ῥητῆς ποσότητος ἐποφείλεται. 2 sch. 1 initium in rasura. |: 11 γενομένης: P γενομένους | [συμβάλλετ]αι: P [συμβάλλε]σϑαι» | 13 τριῶν: P τρεῖς (in rasura?) | «ἀνὰ»: P lac. | 20 καταβληϑεῖσα: P κατακληϑεῖσα

440

LIB. XI — TIT. II (P)

2. Σημείωσαι, ὅτι mepiypapels εἰς τὴν μνημονευϑεῖσαν ποσότητα δύναται τὰ μὴ μνηςμοννευϑέντα ἀπαιτεῖν.

ἐν.τῇ διαλύσει

3. Καλῇ πίστει-- Τοῦτο δὲ τὸ ἐξεῖναι τὰς ἐπὶ τῇ ποσότητι γενομένας διαλύσεις ἀναψηλαφᾶν ἐπὶ μόνων τῶν καλῇ πίστει ἀγωγῶν ἐδέξατο ἣ διάταξις. Οὐκ 5 οὖν περὶ στρίκτης ἀγωγῆς γενομένη ᾿Ακουιλιανὴ διάλυσις, κἂν μνημονεύσῃ ῥητῆς ποσότητος, κἂν μὴ μνημονεύσῃ, οὐκέτι ἀναψηλαφᾶται, ἀλλ᾽ ἐὰν ὅλως ἐγένετο» δόλος, 4 δὲ δόλῳ δίδοται. 4.

Ἐπειδή,

φησίν κιτιλ. vide

supra p. 396 lin. 24 sqq.

B XI, 2, 21 ΞΞ- C II, 4, 4. 10

Hb 1

1. Γενικῶς καὶ ἀορίστως διελύσατο περὶ τῶν &x τῆς κουρατωρείας κεχρεω- 998 στημένων αὐτῷ καὶ διὰ τοῦτο - πᾶσαν ἠρνήσατο αὐτῷ ἀγωγήν, πλὴν τὴν περὶ δόλου.

B XI, 2, 2=CIH45.

Hb 1

1. Ti; ἀγράφως — Ὃ γὰρ νέος μετὰ τὸν κε΄. χρόνον διαλυσάμενος πρὸς 595 15 τοὺς κληρονόμους τοῦ ἐπιτρόπου οὐ δύναται ἀνατρέπειν τὰ δόξαντα, κἂν

ἄγραφος 1) διάλυσιςT. 2.

Τῇ διετίᾳ δηλονότι.

3.

Σημείωσαι,

ὅτι καὶ

Ζήτει τοῦ ς΄. βιβ. κϑ'. mer. ... κεφ. πη΄. ἄγράφως

διάλυσις

ἔρρωται.

“Ὅμοιον

τούτῳ

τῷ

τιτ. ἣ κϑ'. διατ, ᾿Αλλ᾽ οὕτω νόησον ταύτας τὰς διατάξεις, ἐὰν ἐξ ἀρχῆς ἔδοξε

20 καὶ συνεφωνήϑη ἄγραφον μεῖναι τὴν διάλυσιν᾽ εἰ γὰρ ὁ σκοπὸς ἦν τῶν διαλυσαμένων ἔγγραφον γενέσϑαι τῆς διαλύσεως τὸν χάρτην, προδιελέχϑησαν δὲ ἀλλήλοις καὶ προσεφώνησαν, ὅπως ὀφείλει γενέσϑαι τὸ ἔγγραφον, ἣ καὶ σχεδάριον γέγονε καὶ προτύπωμα τῆς ἐγγράφου διαλύσεως, 7) καὶ καϑαρῶς μὲν γέγονεν: ὁ [τῆς διαλύσεως χάρτης, οὔπω δὲ ὑπέγραψαν, ἣ ὑπέγραψαν 86 μέν, οὐκ ἐτέλεσε δὲ τὸν χάρτην ὁ νομικός, ἣ καὶ ἐτελέσϑη, μέν, οὐκ ἀπέλυσαν δὲ αὐτὸν ἀλλήλοις οἱ διαλυσάμενοι, οὔπω ἔρρωται ἧ τοιαύτη διάλυσις ἀπὸ διατάξεως τοῦ εὐσεβεστάτου βασιλέως ἡμῶν κειμένης ἐν τῷ δ΄. Buß. τούτου. τοῦ Κωδ. ctr. κα΄. Star. ιζ΄.] 3 sch. 3: vide supra p. 396 lin. 11 54ᾳ. | τῇ: P τὴν | 4 μόνων: P μόνον | 5 γενομένη P γενομένης | 11 (ἠρνήσατο) αὐτῷ: P αὐτὸς | 24 inde a verbis τῆς διαλύσεως hoc scholium: itemque scholia insequentia, quae "huiusmodi uncinis saepta sunt, non iam exhibet P, cum trium foliarum margines editionem sequimur, ea adhuc legisse videtur.

abscissi

sint.

Fabr.,

cuius

LIB. XI — TIT. II (P)

441

DJ

B XI, 2, 23 2 C II, 4, 6. ]. [Kai πᾶς yàp γενικῷ λόγῳ ἀποταττόμενος τῇ δὲ ἰνοφφικιόσο, εἴτε ῥήματι, εἴτε. καὶ σιωπηρᾷ ἀπαγορεύσει, οὐ δύναται αὐτὴν κινεῖν, ὡς εἶπε καὶ ἐν τοῖς δὲ ἰουδίκιις. Οὐ μόνον οὖν ὡς διαλυσαμένης τῆς μητρὸς αὐτῶν, ἀλλὰ καὶ ὡς ἀποταξαμένης, ἀπεκλείσϑησαν. Καϑόλου δὲ τὰ περὶ τῶν τεστατώρων σύμφωνα οὐ δύνανται οἱ κληρονόμοι ἀνατρέπειν. “Ὑπέξελε δὲ ἐκ τοῦ κανόνος πρόςωπον τοῦ νέου᾽ τούτου γὰρ ὁ κληρονόμος καὶ μείζων ὑπάρχων αἰτεῖ τὴν ἁρμόζουσαν περιόντι τῷ νέῳ ἀποκατάστασιν. BXIL2,24=CIl

10

4, 7.

Hb I

1. [Σημείωσαι οὖν ἐκ τῆς διατάξεως, ὅτι ὁ ἰδικὸς προκουράτωρ οὐκ 696 ἰσχυρῶς διαλύεται, εἰ μὴ ἄρα LOrxóv ἔχει μανδάτον τοῦτο ἐπιτρέπον αὐτῷ. 2. [Σημείωσαι, ὅτι ἐπὶ δίκῃ δοθεὶς προκουράτωρ οὐ δύναται διαλύεσϑαι ἐπ᾽ αὐτῇ, εἰ μὴ ἔχει ἰδυκὸν μανδάτον πρὸς τὸ διαλύσασϑαι᾽ οὐδὲ γὰρ ἐλευϑεροῖ τὸν μὴ καταβάλλοντα χρεώστην, οὐδὲ καινοποιεῖ ἀγωγήν.]

16

3. [Διὰ τὸν κανόνα τὸν λέγοντα᾽ ὁ παρὰ τὴν ἐντολὴν τι πεποιηκὼς ἔστιν ἐντολεύς.]

οὐκ

B XI, 2, 25 — C II, 4, 8. l. [Ὀφείλει γὰρ σκοπεῖσϑαι παρὰ τοῦ πραίτωρος, διατροφῶν ἤρτηται ὁ ὀφείλων τρέφεσϑαι.] :;

ΒΧΙ,2, 1.

22--(]],

('Herov. δοκίμως

εἰ τούτων μόνων τῶν

4, 10. ἐξαιτεῖς,

Hb I τουτέστιν

ἀδοκίμως]

698

2. [Σημείωσαι, ὅτι ἡ ἐπὶ τομῇ τῆς δίκης «διάλυσις» γενομένη μετὰ καλῆς πίστεως οὐκ ἀνατρέπεται.

B XI, 2, 28 - C II, 4, 11. 25

1. [Αὕτη ὁμοία ἐστὶ τῆς πρώτης καὶ ις΄. τοῦ προλαβόντος «τιτ.» Abo τινὰ παράδοξα ϑέματα μανθάνομεν διὰ τοῦ παρόντος ϑεματισμοῦ' ἕν μέν, ὅτι δυνάμεϑα παραβαίνειν ἐν τοῖς τοιούτοις τὴν διάταξιν τοῦ διαϑεμένου ἐπ’ ἄλλων μὴ δυνάμενοι τὰς ἐννόμους διατάξεις τῶν διαϑεμένων παρορᾶν" δεύτερον, ὅτι ἐν μὲν τοῖς ἄλλοις τὰ μεταξὺ ἐλαττόνων γενόμενα εὐανάτρεπτα 30 εὑρίσκονται’ ἐνταῦϑα ἰσχυρὰν καὶ ἐρρωμένην καὶ ἀμετακίνητον τὴν μεταξὺ

ἐλαττόνων διάλυσιν γεγονυῖαν διδασκόμεϑα.] 2. [Ἢ γενομένη καὶ παρ᾽ διάλυσις μένει ἐρρωμένη.]

ἡττόνων

ἐπὶ τοῦ

ἀμοιβαδὸν- φιδεικομμίσσου Hb I 699

442

LIB. XI — TIT. II (P)

B XI, 2, 29 - C II, 4, 12. I. [Σημείωσαι, ὅτι κατὰ προδοσίαν 7) κολακείαν 7) φόβον γενομένη διάλυσις οὐδὲν ἰσχύει.]

5

HbI B XI, 2, 30 — C II, 4, 13. 1. [Διηνεκὲς δόγμα ἐστὶν τὸ λέγον" τὰ κατὰ φόβον γενόμενα οὐκ ἔρρωται.] 700

2. [Σημείωσαι τὸν κανόνα τῆς διατάξεως" ἐπὶ γὰρ ἄλλων πάκτων χωρὶς τῆς περὶ τύχης διαλύσεως ἀσφαλίζεται καὶ σήμερον ὁ κανὼν λέγων τὰ παρὰ δεσπότου πρὸς οἰκέτας συμφωνούμενα μηδεμίαν ἀγωγὴν ἔχειν. “Ὑπέξελε οὖν τὸ ἐπὶ τῇ διαλύσει περὶ τῆς τύχης γινόμενον παρὰ τοῦ δεσπότου πρὸς οἰκέτην 10 πάκτον᾽" τοῦτο γὰρ ἔρρωται σήμερον. Πᾶν δὲ ἄλλο σύμφωνον τῷ προςκειμένῳ κανόνι τῆς διατάξεως περιλαμβάνεται. El δὲ καὶ ἔγγραφον ποιήσει ὁ δεσπότης πρὸς τὸν ἴδιον οἰκέτην ὁμολογῶν αὐτὸν ἐν τούτῳ ἐλεύϑερον, ἔρρωται.]

B XI, 2 31

2 C II, 4, 14.

Hb I

1. [Τὸ μέν, ὅτι διαλυσάμενος, εἰ καὶ μέχρι ψιλῶν συμφώνων γέγονεν 5 701 15 διάλυσις, ἐὰν ἐνάγηται παρὰ τὴν τῆς διαλύσεως δύναμιν, κέχρηται τῇ τοῦ πάκτου παραγραφῇ, εἴπομεν πολλάκις. Τὸ δὲ ἐξεῖναι αὐτῷ ἐπιζητεῖν, ἅπερ δέδωκεν λόγῳ διαλύσεως, καὶ ἄνωϑεν τὴν δίκην κινεῖσϑαι, ἣ παροῦσα διάταξις αὐτῷ φιλοτιμεῖται. Ἐπιλογὴν οὖν ἔχει παραβαινόμενος, ἣ διὰ τοῦ πάκτου ἀπωϑεῖσϑαι τὴν ἀγωγήν, A διὰ τῆς ἀπαιτήσεως καὶ ἀναλαμβάνειν, ἅπερ 20 δέδωχε, καὶ τὴν ἐναγωγὴν ὑπομένειν.]

B XL 2, 35 — C II, 4, 18. 1. Ἡ διάταξις αὕτη τὴν τοῦ ἥρωος Πατρικίου ἑρμηνείαν etc. usque ad τὴν τοῦ Πατρικίου παράδοσιν (vide supra p. 409 lin. 20 544.) 2. Av αἵματος --- Ἔφ᾽ ὧν μὲν γὰρ ἐπιτρέπει τὴν διάλυσιν αὐτὸς ὁ διαλυσά25 μενος οὐκέτι δύναται κινεῖν. Ζήτει τοῦ ς΄. βιβ. [[δ΄.]} τιτ. νγ΄. κεφ. α΄. 3. Ἑτέρων βουλομένων κινῆσαι τὸ αὐτὸ ἔγκλημα οὐδὲ ἕν γίνεται πρόκριμα, ἐξ ὧν ἕτερος περὶ τοῦ αὐτοῦ ἐγκλήματος διελύσατο. 4. [Τῶν πουβλίκων δικαστηρίων τὰ μέν ἐστι κεφαλικά, τὰ δὲ οὐ κεφαλικά. Hb I Κεφαλικὰ δὲ λέγόμεν, ἅτινα τῇ ἐσχάτῃ ὑποβάλλει τιμωρίᾳ τὸν ἐναγόμενον, 704 30 τουτέστι τῇ ἀπωλείᾳ τῆς ψυχῆς᾽ τὰ δὲ λοιπά, ἅτινα καὶ ἀτιμίαν μετὰ ζημίας ἐπάγει χρηματικῆς, ταῦτα πούβλικα μὲν λέγεται, οὐ μὴν κεφαλικά.] 14 sch.

1: cf. supra

p. 405

lin.

11

sqq.

LIB. XI — TIT. II (P)

443

5. [᾿Αρέσκει τὸν μοιχὸν ξίφει ὑποκεῖσθαι" ὥςτε οὐ μόνον κεφαλικόν ἐστι Hb τὸ τῆς μοιχείας ἔγκλημα, ἀλλὰ δι᾽ αἵματος ἔχει τὴν τιμωρίαν, καὶ ὅμως περὶ 706

αὐτοῦ πακτεύειν καὶ διαλύεσϑαι οὐκ. ἔξεστιν.) B XI, 2, 3=CI, 4, 19. 5

1.

[Ἄνευ

Hb I 706

προςτίμου.]

B XI, 2.37=CII,

4, 20.

l. [Τῆς ἐρρωμένης ἀποφάσεως κρατεῖ καὶ ἐπὶ διαλύσεως.]

ἀνατροπὴ

οὐκ

ἔστι. Τοῦτο

δέ,

φησί,

2. [Συνάδει τοῦτο τῷ εἰρημένῳ εἴ τι ἐν ταῖς κδ΄. ὥραις ἐπράχϑη, τουτέστιν 10 ἐν τῷ προηγουμένῳ ἡμίσει μέρει τῆς νυκτὸς.καὶ τῷ ἑπομένῳ, οὕτως ἐστίν, ὡς ἐὰν ola δήποτε ὥρᾳ τῆς ἡμέρας γίνεται. Τοῦτο δὲ νόησον, εἰ μὴ νόμος ἰδυκῶς ἐν καιρῷ ῥητῷ ἐπιτρέψει τι πραχϑῆναι" τότε γὰρ ἀνάγκη ἐν ἐκείνῳ πράττεσϑαι τὸ εἰρημένον. τῷ νόμῳ οἷον τὸν. ἐν νυκτὶ κλέπτοντα ἔξεστιν ἀκινδύνως φονεύειν. Καίτοι τὸν ἐν ἡμέρᾳ οὐκ ἔξεστιν, ὥςπερ. ἐπὶ τοῦ φονευο15 μένου ἐν νυχτὶ κλέπτου.]

B XI, 2, 40— C II, 4, 23.

Hb I

1. [Οὐκ ἐρρῶσϑαι, φησί, τὴν ἐναγωγὴν οὐ προέβη, οὐδὲ ἐπερώτησις, ἀλλ᾽ ἀκεραίου ἤτοι ἐδοκιμάσϑη τὰ τῆς ὑποϑέσεως. Νῦν 20 μετὰ τῆν διάλυσιν καὶ τὴν ἐπερώτησιν καὶ ζητηϑῆναι,

λέγειν οὐ κενὸν ἦν, εἴτε διάλυσις 108 τοῦ πράγματος ὄντος ἐτρακταΐσϑη Hb I δὲ ἀναισχύντως λέγει τὴν ὑπόϑεσιν 709 τὴν καταβολήν.]

2.

[Μελετηϑῆναι,

δοκιμασϑῆναι.]

3.

[Νόμος γάρ ἐστι τὸν καταβάλλοντα ἀχρεώστητον ἀναλαμβάνειν αὐτό.]

4. [Διὰ τὸν κανόνα τὸν λέγοντα ἐν ταῖς διαλύσεσιν οὐ ζητοῦμεν, τί ἔσχεν ὁ ἐναγόμενος, ἀλλ᾽ εἰ ἀγωγῆς ἠλευϑερώϑη.]

»

B XI, 2,

42 - C I, 4, 25.

Hb I

1. [Σιωπηρὰ οὖν ἐλπὶς καὶ μὴ ἐκφωνουμένη οὐ δύναται ἀνατρέψαι 1) διαλύσαι 710 δωρεάν' ἐκφωνουμένη δὲ μᾶλλον καὶ μὴ πρὸς ἔργον ἐκβαίνουσα ἀνατρέπει τὴν δωρεὰν ἤτοι τὴν διάλυσιν. Εἴρηται οὖν περὶ αἰτίας. σιωπηρᾶς μὴ περαιουμένης καὶ μὴ ἐχούσης ῥεπετιτζίονα καὶ ἐν τῷ α΄. βιβ. τῶν δὲ ῥέβους, ἔνϑα 80 τις ἐλπίζων ἀντίδωρον λαμβάνειν, ἣ γνησιώτερον αὐτῷ γενέσϑαι φίλον τινὰ ἐπὶ ταύτῃ τῇ ἐλπίδι ἐδωρήσατο καὶ διήμαρτε τῆς ἐλπίδος.] 26 σιωπηρὰ κιτιλι: cf. supra p. 415 lin. 3 sqq. P. 415

lin. 6 sqq.

| 28 εἴρηται κιτιλι: cf. supra

444

LIB. XI — TIT. II (P)

B XI, 2, 43 — C II, 4, 26.

Hb 1

1. Ἐὰν τυχὸν ὁ ἀπελεύϑερος ἔκ τινος ἁμαρτήματος μέλλῃ δουλωϑῆναι, 711 οὐ δύναται διαλύεσϑαι πρὸς τὸν δεσπότην αὐτοῦ, ὥςτε αὐτὸν μὲν μένειν, τοὺς δὲ παῖδας αὐτοῦ δούλους καταλιμπάνειν. 5

BXL 2, 44 — C II, 4, 27. 1. Ζήτει κεφ. με΄., ὅτι dj παντοία διάλυσις Eppwrat. 28.

Τὸ αὐτὸ καὶ ἐπὶ τοῦ διαϑεμένου κρατεῖ.

B XI, 2, 45 — C II, 4, 28. 1. Μέμνησο δὲ xai τῆς μεϑόδου τῆς διατάξεως. Ent μὲν τῶν μέχρι ψιλοῦ Hb I 10 συμφώνου διαλυσαμένων «εἰ» ὁ ἐπαγγειλάμενός τι δοῦναι ὑπερτίϑεται καὶ 712 μηδὲν καταβάλλει, ἔξεστι τῷ ἑτέρῳ κινεῖν τὴν παλαιὰν ἀγωγήν. Ἔτι «ἔχει» γὰρ αὐτὴν σωζομένην καὶ ἀντιτιϑέντορ ἐκείνου τὴν ἀπὸ τῆς διαλύσεως παραγραφὴν κέχρηται ἀντιπαραγραφῇ δόλου, ἀλλ᾽ εἰ μὴ δόλον ποιεῖς μὴ πληρῶν μοι, ἅπερ ἐπηγγείλω, καὶ διὰ ταύτης διάλυσις ἔρρωται καὶ ἀναγκάζει 15 τὸν συμφωνήσαντα πρὸς αὐτὸν καταβαλεῖν, ἅπερ συνεφώνησεν᾽ εἰ δὲ μή,

κινεῖ τὴν ἀρχαίαν ἀγωγήν. B XI, 2, 46 — C II, 4, 29.

Hb I

l. Θαυμαστόν τι ὁ Θαλέλαιος περὶ τούτου ἐξηγήσατο. Ἐπειδὴ γάρ, 718 φησί, κελεύει ὁ νόμος τὴν διαλυσιν ἐοικέναι ταῖς ἐρρωμέναις ἀποφάσεσι 20 xal κατὰ μίμησιν ἐκείνων καὶ πράττεσϑαι καὶ στέργειν, δεῖ κἀνταῦϑα τὴν διάλυσιν ἰσωϑῆναι τῇ ἀποφάσει. Ἵνα δὲ ἀκριβέστερον διαγνοίημεν, λόγου χάριν ὑποθώμεϑα τοιοῦτον ϑεματισμόν᾽ ἐνὴγέ τις τινὶ ὡς χρεωστοῦντι αὐτῷ βιβλίον, καὶ καταδικάσας αὐτὸν ἀνελάβετο ἐξ ἀποφάσεως τὸ ποσὸν τοῦ τιμήματος τῆς βίβλου. Εἶτα εὑρέϑη παρ᾽ ἄλλῳ ἡ βίβλος. Καὶ δίδωσιν ὁ νόμος 25 αἵρεσιν τῷ ἀπαιτήσαντι΄ τὰ νομίσματα, ἢ τὴν βίβλον ἀναλαβεῖν, ἀποδοῦναι «δὲ» τὰ νομίσματα, ἀφ᾽ οὗ ταῦτα ἀνελάβετο, ἢ τὰ νομίσματα κατέχειν, τὴν δὲ βίβλον λαβεῖν τὸν ἀπαιτηϑέντα τὸ τίμημα αὐτῆς. 'Ouoloc οὖν, φησὶν ὁ Θαλέλαιος, καὶ ἐπὶ τῆς διαλύσεως δεῖ γίνεσϑαι" εἰ γὰρ ὁ ἐνάγων ἄλλον ἀπαιτήσει τὸ τοῦ πράγματος αὐτοῦ τίμημα, παρ᾽ ἄλλῳ δὲ εὑρεϑῇ τὸ πρᾶγμα, ἣ τὸ 80 πρᾶγμα ἀναλαβόμενος ἀναδίδωσι τὰ νομίσματα τῷ ἀπαιτηϑέντι ταῦτα, ἢ μὴ ἀναδιδοὺς ταῦτα τὸ πρᾶγμα δίδοται τῷ ἀπαιτηϑέντι τὸ τίμημα αὐτοῦ. Β

ΧΙ,

2,

4=CI,

4,

20.

HbI

l. Πολλάκις ὑπέκλεψά τινα δικαιώματα ἢ ἀπέχκρυψα διαϑήκας, καὶ οὕτω 714 παρεσχεύασα γενέσϑαι τὴν διάλυσιν, ὡς ὑποπεσεῖν τῷ Κορνελίῳ δὲ φάλστζις. 3 αὐτοῦ:

P αὐτό

|

9 cf. supra

p. 416

lin. 30 sqq.,

unde

emendes.

LIB. ΧΙ --- TIT. II (Ρ)

445

[^]

"H δὲ cot καὶ κανόνα καϑολικὸν εἴπω ὁ πρᾶγμα πράττων ἐξ ὑπερβαλλούσης πονηρίας, ὡς ἐγκλήματος ἄξιον εἶναι τὸ γεγονός, κἂν μηδενὶ τῶν ὧμολογηςμένων ἐγκλήματι περιπίπτει, ὅμως τῷ στελλιονάτους ἐγκλήματι κατέχεται. Ei οὖν οὕτως ὁμολογεῖ πεποιηκέναι τὸν δόλον ἐν τῇ διαλύσει δικαιώματα ἀποκρύψας, ὑπέπεσεν τῷ Κορνελίῳ δὲ φάλστζις. Β

ΧΙ,

1. τιτ.

10

2,

48

=

ς

II,

4,

31.

Ζήτει κεφ. λβ΄. τοῦ δ΄. vr. τοῦ Κώδικος. Ζήτει τοῦ γ΄. Gig T pug. κδ΄. ς΄.

j

B XI, 2, 49 — C II, 4, 32. 1. Οὐκ ἔστιν ἀμφίβολον — Δεῖ γινώσκειν, ὅτι διὰ τῆς ἐκκλήτου καὶ διὰ τῆς ἀποκαταστάσεως ἀναρτᾶται ἀπόφασις, καὶ δυνατὸν ἐν τῷ μεταξὺ διαλύεσϑαι" εἰ γὰρ πρὸ τῆς διετίας τῆς ἐκκλήτου διάλυσις γέγονεν, εἰ καὶ μήπω τὴν ἔχκλητον ἐκίνησεν ὁ καταδικασϑείς, δύναται διαλύεσϑαι.

B XI, 2, 50 - C II, 4, 33.

20

1l. Σημείωσαι, ὅτι ὁ μείζων τῶν ἐπὶ διαλύσεως δεδομένων τὴν διάλυσιν, ἀλλ᾽ ἡ T διάταξις xai συμφώνου ἀποκρίσεως ἣ T τῶν προγεγραμμένων ῥημάτων ἢ δὲ διάλυσις μένει βεβαία.

2

2. Σημείωσαι, ἐάν τις περὶ πραγμάτων διαλύσηται πρὸς ἐμὲ παρ᾽ αὐτῷ χειμένων, καὶ ἐπαγγείλωμαι μὲν αὐτῷ παρέχειν ὑπὲρ διαλύσεως ἕτερα πράγματα, συμβῇ δὲ ἔτι παρ᾽ αὐτῷ ὄντα ἐκδυκηϑῆναι παρὰ τοῦ φίσκου 7) παρὰ τοῦ ἰδίου τινὸς ἐκεῖνα τὰ πράγματα, περὶ ὧν διελύσατο πρὸς ἐμέ, οὐδεμίαν ἔχει λοιπὸν ἀγωγὴν κατ᾽ ἐμοῦ εἰς ἀπαίτησιν τῶν ἐπαγγελθϑέντων αὐτῷ λόγῳ

ον

15

τῶν xe'. ἐνιαυτῶν οὐδὲ ἀλλοτρίων εὑρεϑέντων αὐτῷ οὐδὲ ὑποχειμένων δύναται ἀνατρέπειν τῆς ἐξ στιπουλάτου ἤτοι τῆς ἐξ ἐπερωτήσεως διάταξις τῆς πραεσχρίπτις βέρβις ἤτοι ἀγωγῆς ἤγουν συμφώνων γίνεται αὐτοῦ τὸ ἀζήμιον,

διαλύσεως.

3.

Τότε δύναται κινεῖν, ὅτε ἦν προὐποκείμενον χρέεσιν ἣ ὑπῆρχεν ἠνεχυρασ-

μένον.

80

B XI, 2, 51 Ξ: ΟἹ], 4, 34. 1. Διὰ τὸν κανόνα τὸν λέγοντα᾽ οὐ δυνάμεϑα τὴν ἐλευϑέραν τῆς διαϑήκης 718 ἐξουσίαν τινὸς στενοχωρεῖν. 1%: P εἰ | 2 γεγονός: P γεγονώς | 4 ὁμολογεῖ: P ὁμολογῶν | 11 ἀπόφασις: P ὑπόφασις | 15 sch. 1: cf. supra p. 422 lin. 18 sqq. | 17 ἡ διάταξις: fortasse leg. hic et mox

ἣ διὰ

|

24

ἰδίου τινὲς:

Hb.

ἰδιώτου

|

30 ἐλευϑέραν:

P ἐλευϑερίαν

446

LIB.

XI — TIT.

II (P)

2. -Σημείωσαι δύο. κανόνας" Eva μέν, ὅτι οὐδέποτε τῷ βουλομένῳ δόλος γίνεται, τὸν δὲ ἕτερον, ὅτι κἂν ἐπηγγείλατό τις γράφειν τινὰ κληρονάμον, ἐκ τῆς τοιαύτης ἐπαγγελίας οὐ κατέχεται, οὐδὲ ἀναγκάζεται πληροῦν αὐτήν: οὐ γὰρ δυνάμεϑα τὴν ἐλευϑέραν τῆς διαϑήκης ἐξουσίαν στενοχωρεῖν ἑαυτοῖς δ. ἣ διὰ πάκτου ἢ xaO ἕτερόν τινα τρόπον. Καλῶς δὲ N διάταξις ἁπλῶς καὶ ἀπολελυμένως αὐτὰς δωρησαμένας ἐθεμάτισεν τῷ ἰδίῳ ἀδελφῷ τὸ χρέος καὶ ἐκεῖνον ἔξωϑεν ἐπαγγειλάμενον γράφειν αὐτὰς. κληρονόμους" εἰ γὰρ ῥητῶς. ἐπὶ τούτῳ ἐγένετο ἡ τοῦ χρέους συγχώρησις, ἠδύνατο ἔχειν «κατὰ» τοῦ παραβαίνοντος τὴν ἀγωγὴν τὴν περὶ αἰτίας συμφωνηϑείσης 10 xxl μὴ ἀποτελεσϑείσης ἢ ἀποκινεῖν ἄνωθεν τὴν ἀρχαίαν ἀγωγήν, καὶ ἀντιτιϑέναι τῇ τοῦ πάκτου παραγραφῇ δόλου ῥεπλικατίονα ἦτοι ἀγωγὴν

ἀναλυτιυκήν. B XI, 2, 52

2 C HI, 4, 35.

1. [Τρία εἴδη τῆς διαλύσεως ἐθεμάτισεν ἡ διάταξις, ὅτε εἴτε πράγματα 16 ἔλαβες ἐπὶ τῇ διαλύσει, εἴτε ἀγωγὴν κτησάμενος διελύσω, εἴτε ἀγωγὴ κατὰ σοῦ ἁρμόζουσα ἀνῃρέϑη καὶ διὰ τοῦτο διελύσω, καὶ τότε ἐπήγαγε τὰ ἐφεξῆς

ῥητά.] B XI, 2, 53 — C II, 4, 36.

Hb I

1. [Οἴδας ἀπὸ τῆς κη΄. τοῦ τίτλου διατάξεως, ὅτι, εἰ μηδέπω ἔλαβε τὰ 719 20 συμφωνηϑέντα ὁ ἐνάγων, ἔχει κατὰ τῆς τοῦ πάκτου παραγραφῇς δόλου ἀντιπαραγραφὴν καὶ ἴνφακτον, καὶ δι’ αὐτὰς ἀναγκάζει τοὺς διαδίκους αὐτῷ. χαταβαλεῖν τὰ λόγῳ διαλύσεως ἐπαγγελϑέντα.]

BXL2,55=CII,

4, 38.

m

1. Σημείωσαι, ὅτι καὶ διὰ τοῦ παραςκατα»σχεῖν με τὸ ὃν παρ᾽ ἐμοὶ 25 πρᾶγμα προβῆναι δύναται διάλυσις. ᾿Επαγγελϑῆναι δὲ νομίσματα ἐπαγγελίαν ποιῆσαι δοϑῆναι.

B XI, 2, 56 — C II, 4, 39. 1. [Οὐ χρὴ οὖν ἐκ μεταμελείας τῇ προφάσει, ὅτι οὐ κατέβαλον ἐκεῖνσι τὰ συμφωνηϑέντα, ἀνατρέπειν. τὴν διάλυσιν, ἀλλ᾽ ἔχουσι τὴν παραγραφὴν καὶ 30 καταβάλλουσιν.]

| sch. 2: cf. supra p. 423 lin. 2 sqq. | 4 ἐλευϑέραν: P ἐλευϑερίαν P ἑκάϑερόν | 26 ποιῆσαι: dubium | 29 καὶ: leg. κἂν μὴν

| 5 ἕτερόν:

LIB. XI — TIT. II (P)

447

B XI, 2, 58 2 C HI, 4, 41. 1. Τοῖς γὰρ ἐλάττοσιν, ὡς ἔγνωμεν ἐν πολλαῖς προλαβούσαις διατάξεσι, Hb I ἐπιτέτραπται τὰς παρ᾽ αὐτῶν γινομένας διαλύσεις ἀνατρέπειν. Ἢ δὲ παροῦσα 799 διάταξις μεῖζον δηλοῖ, ὅτι, κἂν ἐπιορκοῦσι αὐτοὶ κατὰ τῆς σωτηρίας τοῦ 5 βασιλέως καὶ τοῦ παντοχράτορος ϑεοῦ, συγχωρεῖ. τὴν διάλυσιν ἀν«ατρρ»έψαι" καὶ μαϑεῖν ἔχομεν προϊόντες ἐν τῷ κζ΄. vtr. τούτου τοῦ βιβ. διατ. α΄. μὴ ἀνατρέπειν τὴν πρᾶσιν. Οὐκ ἐπέτρεψε ἡ διάταξις τὴν ἀποκατάστασιν. ᾿Αλλὰ μὴ νόμιζε ταύτην τὴν διάταξιν ἐναντίαν ἐκείνῃ καϑεστάναι. Kal ἐκείνη γὰρ τοῦτο δοχεῖ [εἶναι] λέγειν, ὅτι ἔξεστιν ἔσοι καὶ ὀμόσαντι ἀποκαταστῆναι, 10 οὐκ ἐμοῦ δὲ τοῦ βασιλέως ἐπιτρέποντος σοι ἐπιορκεῖν. 2.

['AegaAGc ἐπήγαγε, τίνι ταῦτα βούλεται προςτίϑεσϑαι" ἐπεὶ ἠδύνατό Hb 1 τις εἰπεῖν τῷ φίσκῳ διαφέρειν κατὰ τὸν καϑόλου κανόνα τὸν λέγοντα“ τὰ 725 παρὰ ἀναξίων. ἀφαιρούμενα τῷ φίσκῳ διαφέρουσιν.]

B XI, 2, 59 - C II, 4, 42.

Hb I

15

]. [Eni πάντων τῶν ἐγκληματικῶν κινουμένων οὐ γυμνάζεταὶ τὸ ἔγκλημα, εἰ μὴ ὁ ἐνάγων ἐν τῇ προκατάρξει ἐγγράψηται, ὡς εἰ μὴ τὸ κινούμενον συστήσω νομίμως, ὑπέχω τὴν ταυτοπάϑειαν. ᾿Ενταῦϑα δέ, τουτέστιν ἐν τῷ περὶ πλαστογραφίας, καὶ μὴ ἐγγραψάμενος κινεῖ, καὶ ἐξ ἀποτυχίας καταδικάζεται" οὐ γὰρ δοκεῖ συκοφαντῶν κινεῖν, ἀλλὰ ζημίας ἑαυτὸν ἀπαλλάττων.

80

2. «Σημείωσαι», ὀνομάζει.

ὅτι καὶ τὴν

διαϑήκην

καὶ τὸν

κωδίκελλον

συμβόλαιον

B XI, 2, 60 - C II, 4, 43. ]

Ὑπὲρ

δουλικῇς.

2. Ἦσαν τὸ παλαιὸν διατάξεις μάλιστα ἐν τῷ ποτε λεγομένῳ “Ἑρμογενιανῷ 35 χωδίκι λέγουσαι τὴν περὶ τύχης διάλυσιν «μὴ» ἐρρῶσϑαι, καὶ λογισμὸν εἶχον ἀκριβῆ, ὅτι συνέβη τῇ ἀληϑείᾳ δοῦλον εἶναι τὸν περὶ τύχης διαλυσάμενον. Καὶ

πῶς

δύναται

μεταξὺ

δούλου

καὶ

δεσπότου

τὰ

σύμφωνα

κρατεῖν;

Ἔξ

ἐκείνων τῶν διατάξεων ἐπεχείρουν τινὲς «ἄνευ διαιρέσεως λέγειν», ὅτι οὐδὲ πρὸς ἐναπόγραφον ἔξεστι τῷ δεσπότῃ τοῦ ἀγροῦ περὶ τῆς τύχης αὐτοῦ 80 διαλύεσϑαι. "AM ἣ προκειμένη διάταξις καταφρονήσασα τῆς ἀκριβείας, ἐπιμελησαμένη τοῦ δικαίου, λέγει καὶ ὑπὲρ δουλυκῇς σχέσεως καὶ ἐναπο2 sch. 1: Cf. suprap. 429 lin. 10 sqq. | 24 sch. 2: cf. supra p. 432 lin. 29 sqq. | 25 λογισμὸν: P λοσγισμὸν | 27 καὶ πῶς: P in rasura exhibet

448

LIB. XI — TIT. II (P)

γράφου τύχης ἐξεῖναι διαλύεσϑαι [φησίν]. Λέγει δὲ τότε τὴν διάλυσιν ἐρρῶσϑαι, ὅτε χινηϑῇ πρότερον ἡ περὶ τύχης δίκη, κἂν ἠρτημένης αὐτῆς ἔτι ἡ διάλυσις γέγονε" καὶ οὐδὲ ϑαυμαστόν,εἰ μετὰ προκάταρξιν λέγει μὲν αὐτὴν ἐρρῶσϑαι, πρὸ προκατάρξεως δὲ ἀσϑενεῖν. Εὐδιαιρέτως δὲ λέγομεν, ὅτι περὶ τῆς ὁμολογου5 μένης δουλικῆς ἢ ἐναπογράφου τύχης οὐκ ἐξὸν διαλύεσϑαι: διάλυσις γὰρ ἀμφιβαλλομένης δίκης συμβιβασμός ἐστι. “Ὅτε δὲ τοῦτ᾽ αὐτὸ ἀμφιβάλλεται, εἰ δοῦλος ἐστὶ ἣ ἐναπόγραφος, καὶ ἐπὶ τῇ ἀμφιβολίᾳ ταύτῃ κινηϑεῖ δίκη, καὶ ἐπὶ τῇ δίκῃ γένηται διάλυσις, τότε ἔρρωται ἀπὸ τῆς προκειμένης διατάξεως.

B XI, 2, 61 10

Ξ-Ξ C II

5, 1.

1. ᾿Ανάγνωϑι βιβ.β΄. τοῦ Κώδικος τιτ. ε΄. [τοῦ αὐτοῦ (tB. τιτ. ε΄.} κεφ. α΄., ὅτι κατὰ πλάνην γενόμενος ψηφισμὸς ἀνατρέπεται, εἰ μὴ ψῆφος ἣ διάλυσις γέγονε περὶ αὐτοῦ. 2. Περὶ ἀρίϑμησιν --- Νῦν τὴν ἀρίϑμησιν λέγει τῶν χρεῶν καὶ τὴν ἀπὸ Hb I δικαστοῦ ψῆφον. 127 13

ante

schol.

2 deleta

χρέα ἐνάγειν, ὡς βούλονται

sunt

haec:

Τουτέστι

προνόμιον

ἔχουσιν

εἰς τὰ

οἰκεῖα

CONSPECTVS TITVLORVM LEGVM IVSTINIANARVM IN HOC VOLVMINE COMMENTANTVR

D

Ll....

B IL |

L 3.......:. II, 1 et IL, 6

€

Ic... L 12 ........ L18........ loc... IL 2 ........ Lil... I, 14 ....... IL 15 ....... HL1....... HL3 ....... IV,8........ XXIL 6 ..... L, 16........ L, 17 ........ LM... L 17 ........ L18 ........ L19 ........ L20........ L21........

VL 1 VL 4 VL 1 VII, 3 VII, 3 VII, 16 XI, 1 ΧΙ, 2 VIIL, 1 VIII, 2 VII, 2 II, 4 IL, 2 II, 3 II, 6 II, 6 II, 4 IL, 5 IL, 5 II, 5

L51........ VII, 1 L53........ ΥἹ, 3

IL3 ........ Lac... IL 5 ........ IL6 ........ IL 7 ........ IL8 ........ IL9 ........ IL, 10. ....... IL, 12 ....... HL8....... II, 14 ...... XIL 1....... XII, 10...... Nov. 60 .......... 82... Ben. 112 ......... Men 123 ......... 125 .........

XL 1 ΧΙ, 2 XL .2 VIII, 1 VIII, 1 VIIL 1 ΨΠΙ, 1 VIII, 1 VIII, 2 VII, 3 VII, 3 VL 1 VL 1 VII, 1 VII, 1 VII, 4 VII, 4 II, 6 HI, 1 VII, 1

QVI

HOC Praefatio. Exemplum

VOLVMINE .

. . . 2 oo llle editionis textus . . . . . . . . ..

Collatio codicis Addenda

H

. . ...

et Corrigenda

Conspectus

CONTINENTVR

notarum

EM

. . . . . . ......

numerorum

.

.

.

.

.

.

.

.

Abbreviaturae . . . . .... ls Unci. . . Co on Sigla. codicum manuscriptorum. . . . . . .. 2 Scholia ad BIL1(P ............

»

»

BIL2(P)....

» »

» »

BIL3(P.:........... BIL4(PB............

»

»

BILS(PB............

» » » » » » » » » » » » » » » » »

»» » » » » » » » » »» » » » » » » »

BIL6(P............ BIHLI(B............ BVLI(P............ BVL3(PB............ BVLA4(PD............ BVILI(P ........... BVIL2(P ........... BVIL3(P ........... BVILA4 (P........... BVILI6(P........... BVIHL!I(V)........... BVIL1(P........... BVHL2(V)........... BVIL2(P)........... BXLI1!(CaQ ........... BXLI(P....... n BXL2(a) ...........

»

»

os

BXL2(B............

SCRIPTA

UNIVERSITATIS

GRONINGANAE

ED En

EET

By m

BOEKDRUKKERIJ

J. B. WOLTERS'

U.M.

BASILICORUM LIBRI LX SERIES B VOLUMEN Il SCHOLIA IN LIBR. XII-XIV ediderunt

H. J. SCHELTEMA turis

doctor,

antecessor

Universitate

in

Groningana

et

D. HOLWERDA

Suena

QN ZB SHTe Ed

IN 4g uil J. B. WOLTERS MARTINUS

S

* GRONINGEN,

NIJHOFF

DJAKARTA

* '-GRAVENHAGE *

1954

UITGEGEVEN

MET

STEUN

ZUIVER

VAN

DE

„NEDERLANDSCHE

WETENSCHAPPELUK

ORGANISATIE

ONDERZOEK"

VOOR

PRAEFATIO Quod

hic

post tam

tomus

secundus

parvum

nostrae

intervallum

Basilicorum

editionis

primum

sequitur, valde gaudemus.

Ut in priore volumine hic quoque multo maioris sunt momenti quae e cod. Coisl.

152 quam

quae e cod. Par.

1352 hausimus scholia. Quin

etiam glossas interlineares quae hic exhibet magna ex parte non digna iudicavimus voce

ζήτει

locum,

quae imprimerentur. praefixa

utriusque

tantummodo

ad

codicis eas, quae

Basilicorum

delegant

fere semper negleximus.

Editores laborem partiti: XIV,

studiosos

Itemque

Scheltema

textus constituendi hunc in modum codicem

Coislianum

1, 53 excussit, ceteram

Holwerda.

Deinde

quod

usque

ad

inter se sunt

XIII,2

partem eius codicis et codicem

fecit

alter,

alter correxit

et

inde

a

Parisinum

et ille libros manu-

scriptos diligenter investigans. Quibus peractis duo editores una cum viro doctissimo Van der Wal omnia

denuo

perlegerunt

et

sensum

penitus

perscrutantes

textum

emendare et lacunas explere conati sunt. Coniecturas tamen non plane necessarias

parce

dedimus

codex cum

fide adnotavimus.

Sunt

sine

dubio,

placeat

aut

qui

emendare

posse

precamur,

ut

et ubi

quibus locos,

aut

quos

mutavimus

coniectura immutatos

textum

a nobis e

quae

proposita

codicibus

exhibet

minus

recepimus,

se

putent. Quos ut de sua sententia nos certiores faciant collectas

suo

tempore

edere

possimus

eorum

animad-

versiones. Grati sumus erga bibliopolam, speciem cuius

intendit

liberalitati

curam; debemus

erga quod

qui maximam Institutum prodire

ut solet in huius libri

Batavum

Scientiae

potest hoc volumen;

Purae, denique

VI

erga

omnes

fuerunt

qui

et

consilio

in

hoc

volumine

edendo

nobis

auxilio.

Proximum incerti

ut prodeat

adhuc

scholiorum a. D. m.

opera

sumus,

post anni spatium

utrum

textus

edendi

volumen, initium

operam facturi

damus; an

hanc

seriem simus persecuturi.

MDCCCCLIV

Febr. d. XV

Groningae

H.

J. SCHELTEMA

D.

HOLWERDA

ADDENDA ET EMENDANDA AD VOL. I SER. B p. X l paenult.: dele (etsi) | p. XII: post uncinorum conspectum explicatio signorum omissa est; vide huius voluminis p. XI | p. 19 1. 14 ᾿Ιδοὺ : leg. ᾿Ιδού | p. 251. 7 των: leg. τῶν | p. 321. 6: hic pone duo scholia sumpta e P: ad B V, 2, 7 = Nov. 120 cap. 7. Μέμνησο τῆς us’. νεαρᾶς καὶ μὴ ἐναντιωϑῇ σοι τὸ εἰρημένον ἐν τῇ ζ΄. νεαρᾷ΄ ἐκαινοτομήϑη γὰρ ἐκ τῆς προκειμένης διατάξεως. ad B V, 3, 9 = Nov. 131 cap. 8. ᾿Ανάγνωθι βιβ. α΄. τοῦ Κωδ. ttc. α΄. διατ. β΄. xal τιτ. γ΄. dar. ιε΄. καὶ τιτ. ε΄. dar. γ΄. καὶ ε΄. καὶ μέμνησο τῆς νη΄. νεαρᾶς. | p. 29 1. 28 τοῦ β΄. τιτ. κεφ. η΄.: leg. τοῦ α΄. βιβ. κεφ. η΄. (4616 notam) | p. 33 1. 2: adde hoc scholium: Ad rubricam. Οὗτος ὁ τιτ. α΄. ἐστὶ τοῦ ιβ΄. βιβ. τοῦ Κωδ. καὶ ἕως τοῦ ις΄." ἐν δὲ τῇ Ἴνστιτ. οὐκ ἔστι" ἔχει δὲ καὶ vw. im’. τοῦ α΄. βιβ. τῶν Aw. | p. 33 1. 6 Big. «ιβ΄.» τοῦ Ko3.: leg. Big. τοῦ Ko. «ιβ΄.»; adde notam: «ιβ΄.» P lac. indicat | τῶν Ae. i9". (9): leg. τῶν Διγ. «α΄. τιτ.» υϑ΄. (9) |

p. 33

1. 18—20:

’Evavrıopkvov

dele scholium

(dele notam)

| p.

40 1. 23 ’Evavriopavoüg:

| p. 43 1. 17—26:

cf. Prochirum

leg.

auctum,

paratitlum 30 | p. 177 1. 28 λύσει: leg. «δια»λύσει; dele notam | p. 245 l. 12 γάρ: leg. yàp | p. 247 1. 32 εἰπῃ: leg. εἰπῇ | p. 248 1. 24 δέ: leg. δὲ | p. 248 1. 32 μέν: leg. μὲν | p. 283 adn. ad 1l. 34 Pa: leg.

P;

item

ad 1. 20 |

p. 327

adn.

ad

l. 8, p. 328

adn.

ad

l. 4, p. 341

adn.

ADDENDA ET EMENDANDA AD HOC VOLUMEN p. 481

1. 8 “ὥστε κτλ.: cf. p. 541 1. 12

| p. 491 1. 20 λέγει κτλ.: cf.

p. 543 1. 10 | p. 507 1. 11 sch. 28: cf. p. 5461. 5 | p. 5221. 6 καταβαλών: Ca καταβαλεῖν;

corr.

e P

| p. 524 1. 23: sch. 5 ad legem 71 pertinet

|

p. 541 1. 12 sch. 3: cf. p. 481 1. 8 et p. 4821. 5 | p. 541 1. 18 sch. 4: cf. p. 4821. 24 | p. 5421. 14 sch. 11: cf. p. 4881. 8 | p. 546 1. 5 Κανὼν κτλ.: cf. p. 507 1. 11

| p. 548 1. 21 εὔλογον κτλ.: cf. p. 5181.24

| p. 5501.2

sch. 1: cf. p. 5261. 11

| p. 550 1. 9 sch. 1: cf. p. 5281. 7 | p. 550 1. 13

sch. 2: cf. p. 528 1. 11

| p. 552 1. 7 εἴτε δὲ κτλ.: cf. p. 5531. 18 | p. 553

1. 18 εἴτε ἀπὸ x*A.: cf. p. 552 1. 7 sunt | p. 695 τοῦ β΄. κεφ. p. 798 1. 14 παρα[γραφὰς] κατέχεται

| p. 674 1. 9: sch. 8 et 9 iungenda

1. 2 Μή σοι ἐναντιωϑῇ κτλ.: leg. Μή σοι ἐναντιωϑῇ «ὁ κανὼν τοῦ β΄. τιτ. τοῦ κδ΄. βιβ.» | p. 711 1. 20 αὐτῷ: Ca αὐτὸν | sq.: suppl. ita: ['Av&yve9«] καὶ τὰς E[v τῷ —] κε[φαλαί]ῳ ἀναγκαίας πίάντως] | p. 834 1. 4 κατ᾽ «αὐτοῦ» ἐχέτω: P

CONSUETUDO AUCTORUM SAECULI SEXTI IN LAUDANDIS DIGESTORUM LOCIS Πρώτων »

βιβ. α΄. » β΄. -

D. lib. I: τῶν Π:, III:

„

»

»

Y.

IV:

,

»

»

9.

V:

δὲ

"Tovsıxdes

»

α΄.

VI: VI: VII: IX:

, |,

» n » »

» » » »

β΄. Y. 9. ε΄.

X:

,

»

»

ς΄.

XI:

,

»

»

ζ΄.

XII:

δὲ

Ῥέβος,,

ΧΙΙ:,, » XIV: ,, » XV: , n XVI: , » XVII: , » XVIII: ,, »n XIX: ,, » XX: ᾿Αντιπαππιανοῦ ΧΧΙ:

»

α΄.

» Pp. » Y. » δ΄. » εἰ. » ς΄. » t. » mq. μονοβιβ. α΄. sive μονοβιβ. τῆς ὑποθηκαρίας »

β΄.

XXI: » » γ΄. sive wovoßıß. XXIII: μονοβιβ. de sponsalibus sive de dotibus XXIV XXV: uovoßıß. de tutelis XXVI—XXVII XXVIII: μονοβιβ. de testamentis XXIX XXX: μονοβιβ. de legatis α΄. XXXI: » » β΄. XXXII—XXXV XXXVI—L: τὰ ἔσχατα

de usuris

ABBREVIATURAE B

—

Basilica

C

—

Codex

D

—

Digesta

Fabr.

—

Fabrotus

Hb pip.

— =

Heimbachius βίβλιον

dar.

—

διάταξις

Iustinianus

àw.

=

διγέστον

den.

=

Hua

ἰνστιτ. χεφ.

= —

ἰνστιτουτίων κεφάλαιον

μονοβιβ.

=

μονοβίβλιον,

μονόβιβλος

παρατελευτ.

— παρατελευταῖος

προτελευτ.

==

προτελευταῖος

τελευτ.

=

τελευταῖος

air.

=

τίτλος

UNCINI

SIGNA

his uncinis saepsimus quae verba a codd. mss. absunt.

[.

]

his uncinis saepsimus quae verba, cum nostra opinione in codd. mss. adsint vel adfuerint, legi tamen nequeunt.

[61]

his uncinis tavimus.

(

)

saepsimus

quae

verba

delenda

esse

pu-

hi uncini sententiae recte interpretandae causa positi sunt.

... 6.

notis in lacunis positis syllabarum deficientium numeros indicavimus.

*

stellula indicat scholia, recentiore scripta sunt.

$

quae

in

marginibus

manu

hoc signum indicat scholia, quae litteris minutis inter lineas interscripta sunt.

+

crux indicat locos, qui aptum sensum non praebent, quorumque emendationem satis obviam non invenimus. numerus inter uncinos positus allegationem praecedentem emendat. signum interrogationis inter uncinos positum allegationem praecedentem non quadrare.

12 Av:

dubium:

vocabula

indicant non

satis

,,dubium"

vocem clare

aut

vel voces, exhibet.

,incertum"

quas

codex

in

notis

indicat posita

manuscriptus

SIGLA CODICUM

MANUSCRIPTORUM

Ca

=

Cod.

Gr.

Coislianus

P

=

Cod.

Parisinus

Gr.

152 1352

SCHOLIA

IN BASILICORUM

LIBROS

XII—XIV

LIB. XII — TIT. I (CA)

SCHOLIA

AD

BASILICORVM

E COD.

MS. COISL.

449

LIB. XII TIT. I 152 (Ca).

Ad rubricam. 1*. 5

Bg.

Hb I 128

ιζ΄. τῶν Aw. ἤγουν τῶν δὲ ῥέβους Buß. ς΄. Ζήτει τὸ ξ΄. κεφ.

2*. Οὗτος ὁ τιτ. λζ΄. ἐστι τῆς δ΄. Dig. τοῦ Κωδ. Ζήτει [τοῦ α΄. Bıß.] βιβ. β΄. τιτ. γ΄. κεφ. xy’. ἕως τοῦ κδ΄." ζήτει τὸ γ΄. βιβ. τῶν ᾽Ἶνστιτ. τιτ. κε΄.

ων

B XII, 1, 1 — D XVII 2,1. l. Τὴν κοινωνίαν οὖσαν ἐν τοῖς πράγμασι συνεχεστάτην τῆς ἑαυτῶν ἠξίωσαν οἱ νόμοι προνοίας. Συνίσταται δὲ αὕτη καὶ περπετούως, τουτέστιν 10 ἕως οὗ ζῶσιν οἱ κοινωνοί" καὶ &dumpus, οἷον μέχρι δύο ἐνιαυτῶν" καὶ exmpore, οἷον μετὰ δύο ἔτη «ἢ» ὑπὸ αἵρεσιν, οἷον ci νάβις ἐξ ᾿Ασίης βένεριτ, ἔσο μου χοινωνός. ἩΗνίκα δὲ κοινωνία συνίσταται Toröpum βονόρουμ, τὰ τῶν κοινωνούντων πάντα πράγματα εὐθέως κοινὰ γίνεται. Καί φησιν ὁ Γάϊος, εἰ καὶ μὴ γένηται ἰδυκῶς τραδιτίων, σιωπηρῶς ἔνεστιν αὐτῷ τῷ συμφώνῳ τῆς κοινωνίας 1 καὶ δοκεῖ ἕκαστος τῶν κοινωνῶν μέρος ἥμισυ ἣ τρίτον δύο τυχὸν 7j τριῶν ὄντων κοινωνῶν τῷ κοινωνῷ τραδιτεύειν᾽ εἴ τινες δὲ ἀγωγαὶ ἁρμόζουσι τοῖς χοινωνοῖς, αὗται μένουσιν ἐπὶ σχήματος" ὅϑεν ἀναγκαία ἑκατέρωθεν T) εἰς μέρος ἐκχώρησις. 2. Κυρίλλου. Κοινωνία συνίσταται καὶ ἄχρι τελευτῆς καὶ ἕως χρόνου καὶ 20 ἀπὸ χρόνου καὶ ὑπὸ αἵρεσιν. Ἔν τῇ Tovröpouum Bovöpouum κοινωνίᾳ πάντα τὰ πράγματα κοινὰ γίνεται" σιωπηρὰν γὰρ ἔχει τραδιτίονα“ αἱ δὲ ἀγωγαὶ μένουσιν ἐπὶ σχήματος, διὸ χρεία ἐκχωρήσεως. Φέρεται δὲ εἰς αὐτὴν καὶ κληρονομία καὶ ληγάτον καὶ δωρεὰ καὶ ἑκάστη κτῆσις.

2

[I2]

3

x

7,

MEA

\

,

=

,

,

H

J

^

3. Τοῦ ᾿Ανωνύμου. Καὶ ἐπὶ τῆς προικός φησιν, ὅτι περπέτουά ἐστιν || αἰτία αὐτῆς, καὶ εὔχεται ὁ διδοὺς αὐτὴν cemmip εἶναι παρὰ τῷ ἀνδρί" ὅπερ προδήλως μέχρι τῆς ζωῆς τῶν γαμούντων σημαίνει, ὡς βιβ. κγ΄. τιτ. γ΄. διγ. α΄. καὶ ἐν τῷ ιγ΄. διγ. τοῦ α΄. τιτ. τοῦ λδ΄. βιβ., ὅπερ λαμβάνει τὰ ἀλίμεντα ἰνπερπετούεμ᾽ καίτοι! τῷ ϑανάτῳ φϑείρονται, ὡς βιβ. λγ΄. τιτ. α΄. Ow. η΄. 6 τὸ γ΄.: Ca ιγ΄. | 8 sch. I u.a. οἷον ol νάβις: cf. infra p. 535 lin. 9 | sch. 1, 2 et 3 usque ad ὅπερ bis exhibet Ca | 10 &dumpus: i.e. ad tempus | exmpore:

i.e.

ex tempore

|

11 μετὰ δύο ἔτη:

Ca

μέχρι δύο ἐνιαυτῶν

καὶ εχ olov

μετὰ δύο ἔτη; corr. e P | «ἢ»: suppl. e P | 17 ἑκατέρωθεν: Ca ἑκατέρας | 24 ὅτι: Ca ὃ SCHELTEMA,

Basilica, 11.

1

450

4.

LIB. XII — TIT. I (CA)

Τοῦ αὐτοῦ. Ei δὲ ληγατεύων

εἰς τὸ διηνεκὲς ἤγουν περπετούουμ,

συγγένοις προσϑείη"

xal τοῖς ἐξ αὐτῶν

οὐδέποτε παύεται, ἕως ἄν τις τοῦ γένους

ὑπολείπηται, ὡς βιβ. ς΄. τοῦ Κωδ. ctr. un’. dar. α΄. καὶ. μόνη ($ 16). 5. Τοῦ αὐτοῦ. Ἢ δὲ περπετούα μίσϑωσις 5 ὡς βιβ. δ΄. τοῦ Κωδ. τιτ. ξε΄. διατ. ι΄.

διαβαίνει

εἰς κληρονόμους,

6. Στεφάνου, ἐκ τῆς παραγραφῆς. Οὔτε γὰρ οἷόν τέ ἐστι μετὰ τὴν αὐτῶν ἢ ϑατέρου αὐτῶν τελευτὴν κοινωνίαν συνίστασϑαι, πλὴν εἰ μὴ ἐπὶ τῶν πολιτυκῶν ἢ δημοσίων τελῶν, [ἔνϑα] τὸ αὐτὸ ἰδυκῶς συνεφωνήϑη καὶ É[v9]a «μὴ» ὁ προ- HbI τελευτήσας τοιοῦτος ἦν, δι’ οὗ τὸ πᾶν ἐπράττετο τῆς κοινωνίας. Οὕτως ὁ 10 Πομπώνιος ἐν τῷ v8". διγ. τούτου τοῦ τιτ. φησίν. Τὸ οὖν διηνεκῶς οὕτως, ὡς εἶπον, νόησον, ἵνα μὴ ἐναντιωϑῇ σοι τὸ κείμενον ἐν τῷ β΄. (1) διγ. τοῦ παρόντος vtr. Δύνανται μέντοι οἱ κληρονόμοι τῶν τελεύτησάντων κοινωνῶν ὡς ἀπὸ κοινῆς διαϑέσεως κοινῶς τὰ χληρονομιαῖα διουκήσαντες πράγματα κατέχεσϑαι τῇ προσοκίο, καὶ ὑπὲρ ὧν ἕκαστος αὐτῶν μετὰ τὴν τοῦ ἰδίου 15 τεστάτορος τελευτὴν διῴκησε, ὡς καὶ τοῦτο πάλιν ὁ Πομπώνιος ἐν τῷ λγ΄. (40) διγ. τοῦ παρόντος τιτ. φησίν. 7. Zire κεφ. Ey’. ϑεμ. ε΄. καὶ κεφ. vi’. περὶ τοῦ μὴ δύνασϑαι συμφωνεῖν, εἰ μὴ ἐπὶ δημοσίων τελῶν, διαβαίνειν εἰς κληρονόμους τὴν κοινωνίαν, καὶ τοῦτο μετὰ λογισμοῦ. Ζήτει καὶ κεφ. δ΄. καὶ λη΄. 20.

8*. Σημείωσαι γινομένης.

... 15...

μήτε

προηγησαμένης

νομῆς

μῆτε

νῦν ἐπι-

B XII, 1, 2 — D XVII, 2, 2. 1. Στεφάνου. Καὶ δίχα τραδιτίονος" τοῦτο γὰρ καὶ ὁ Γάϊος ἐν τῷ ζ΄. (2) διγέστῳ δηλοῖ᾽ μεταφέρονται δὲ οὐχ εἰς ὁλόκληρον, ἀλλ᾽ εἰς μέρος" οὐδέποτε 25 γὰρ κοινωνία συνίσταται τῆς δεσποτείας εἰς ὁλόκληρον παρὰ ϑατέρου μεταφερομένης πρὸς ἕτερον, ὡς ὁ Οὐλπιανὸς ἐν τῷ η΄. βιβ. τιτ. τελευτ. διγ. ν΄. (9)

φησίν. 2. Τοῦ ’Evavrıopavoöc. Καίτοι εἴρηται Bi. (9^. τιτ. ε΄. διγ. ι΄. (13) ϑεμ. β΄., ὅτι ὁ ποιῶν κοινωνίαν οὐ παύεται τοῦ ἰδίου δεσπόζειν. 30

3. Στεφάνου. Σημείωσαι, ὅτι ἐπὶ τῆς τουτόρουμ βονόρουμ σύστασις ταύτης σιωπηρὰν ἐν ἑαυτῇ τραδιτίονα ἔχειν δοκεῖ. 26 Bw.

v'.: vel &y. η΄."

(6£?) legitur

cf. D

19, 5, 13 pr.

κοινωνίας

| 30 post κοινωνίας nota quaedam

j|

LIB. XII — TIT. Ι (CA)

'481

B XII, 1, 3 = D XVII, 2, 3. 1. Τοῦ αὐτοῦ. Εἶπον γάρ cow xai ἐν τοῖς φϑάσασιν, ὅτι ἀγωγὴ -ἐμπαγεῖσα: προσώπῳ δίχα ἐκχωρήσεως ἐφ᾽ ἕτερον οὐ. μετατίϑεται.

ἅπαξ

2. Στεφάνου. Δεῖ γὰρ αὐτοὺς ἰδικῶς ἐκφωνεῖν, ὅτι τουτόρουμ βονόρουμ 5 συνιστῶσι κοινωνίαν, καὶ ὅτι οὐ μόνον ἐπὶ τοῖς οὖσι συναλλάγμασι καὶ πράγμασι, ἀλλὰ καὶ ἐπὶ ἐσομένοις ἑκατέρῳ αὐτῶν πράγμασι κοινωνοῦσι, ὡς ὁ Οὐλπιανὸς ἐν τῷ ογ΄. διγ. φησί. Σημείωσαι δέ, ὅτι ἐπὶ τῆς τουτόρουμ βονόρουμ κοινωνίας πάντα τὰ καϑ' οἱονδήποτε τρόπον ϑατέρῳ τῶν κοινωνῶν διαφέροντα γίνεται κοινά, καὶ οὐ μόνον τὰ εὑρισκόμενα αὐτῷ κατὰ τὸν τῆς 10 κοινωνίας καιρόν, ἀλλὰ καὶ ὅσα ἂν ἐπιχτήσηται, ἔνϑα τοιοῦτον γένηται σύμφωνον" αὔτη γάρ ἐστιν κυρίως τουτόρουμ. βονόρουμ κοινωνία, ὡς ὁ Οὐλπιανὸς ἐν τῷ ογ΄. διγ. τοῦ παρόντος «τιτ.» φησίν. ᾿Ανάγνωθι τὸ β΄. (1) καὶ τὸ γ΄. καὶ νδ΄. καὶ νε΄. καὶ νς΄., νζ΄., ξε΄., ξζ΄. διγ. Τοῦτο δὲ καὶ τὰ eyfurtuirisl-

'

sis, ὡς 4 κληρονομία καὶ τὸ ληγάτον. Καὶ ἡ προσγενομένη δὲ δωρεὰ ϑατέρῳ 15 τῶν χοινωνῶν γίνεται κοινή, ὅταν..... 3. Ζήτει Big. β΄. τιτ. β΄. κεφ. ha’. λέγον’ τῇ προσηγορίᾳ τῶν ἐμῶν καὶ τῇ προσηγορίᾳ τῶν σῶν καὶ αἱ ἀγωγαὶ περιέχονται" καὶ τὸ με΄. αὐτοῦ κεφ. καὶ : τὸ μγ΄. καὶ τιτ. αὐτοῦ γ΄. κεφ. ιε΄. καὶ pm. 4. 'E&» τι ἀπὸ ἰούστας κληρονομίας οἷῳδήποτε προςγένηται, κοινόν ἐστι 40 τοῦτο. ᾿Εζητήϑη, ποία ἐστὶν ἰούστα κληρονομία, πότερον ἣ ἐξ ἀδιαϑέτου λεγιτίμῳ δικαίῳ προςγινομένη, ἣ 7| ἀπὸ διαϑήκης. Καὶ μᾶλλον εἰς τὴν ἐξ. ἀδιαϑέτου κληρονομίαν τοῦτο λέγομεν ἀνήκειν. 5. ἸΚυρίλλου. Et τινες κοινωνήσουσιν, ἵνα κατενεχϑεῖσα ἰούστα κληρονομία ἑνὶ αὐτῶν κοινὴ εἴη, περὶ τῆς ἐξ ἀδιαϑέτου δοκοῦσι λέγειν. 25

6. Στεφάνου. Σημείωσαι, ὅτι ἰούσταν κληρονομίαν καλεῖ τὴν λεγιτίμαν, Hb 1 οὐ μὴν τὴν ἀπὸ διαϑήκης καταφερομένην τινί. ᾿Ιούστα γάρ ἐστι dj νόμιμος, 780 x«l οὐχ ἣν ἣ γραφὴ τῆς διαϑήκης χαρίζεται" ὥςτε οὖν οὐδὲ τὴν κογνάτοις χαταφερομένην κληρονομίαν ἰούσταν δεῖ καλεῖν᾽ ταύτην γὰρ οὐχ ὁ νόμος, ἀλλ᾽

ὁ πραίτωρ χαρίζεται: μάλιστα ὅτι καὶ ὁ Παῦλος ἐνταῦϑά φησιν, ὅτι ἰούσταν 30 κληρονομίαν

δεῖ καλεῖν τὴν λεγιτίμαν.

7. Τοῦ ᾿Ανωνύμου. Ἔν τῷ ρλ΄. διγ. τοῦ ις΄. τιτ. τοῦ ν΄. βιβ. λεγίτιμον χληρονόμον λέγει καὶ τὸν ἀπὸ διαϑήκης. 13 xal τὰ: Ca κατὰ | exfurtuitislsis: i.e. ex fortuitis causis (Hb)? ὅταν Ca lacunam indicat | 23 κατενεχϑεῖσα: Ca κατενεχϑῇ

| 15: post

452

LIB. XII — TIT. I (CA)

8. Ζήτει κεφ. β΄. ϑεμ. τελευτ. τοῦ β΄. vir. τοῦ με΄. βιβ. καὶ τιτ. γ΄. κεφ. παρατελευτ." καὶ ἀπὸ μὲν τοῦ β΄. κεφ. μάϑῃς περὶ τῶν νομίμων κληρονόμων, ἀπὸ «δὲ» τοῦ παρατελευτ. τοῦ γ΄. τιτ., «ὅτι» οὐδεμία διαφορὰ ἀρρένων καὶ ϑηλειῶν. 5

9. Στεφάνου. Τί γάρ, ὅτι ἄπορός τις ἐχρήσατο ἐσθῆτα παρά τινος ἣ ἀργυρίον ἣ νομίσματα, καὶ οὕτως τινὰ εὔπορον εἰδὼς ἐδελέασε κοινωνῆσαι αὐτῷ βουλόμενος κακῶς τοῖς αὐτοῦ χρήσασϑαι πράγμασιν;

10. φησίν,

Τοῦ ᾿Ανωνύμου. Καὶ ἐν τῷ τέλει τοῦ νζ΄. διγ. τοῦ α΄. τιτ. τοῦ τη΄. βιβ. ὅτι

ὁ δόλος

ἐμποδίζει

τῇ συστάσει

τῶν

βοναφίδε

συναλλαγμάτων.

ι

BXIL 1, 4 — DXVII, 2, 4. Ι. *O Μοδεστῖνος διδάσκει διὰ βραχέων τρόπον συστάσεως τῆς κοινωνίας. Λέγει γὰρ αὐτὴν συνίστασϑαι re, βέρβις, renuntium. Re, τουτέστιν ὅτε αὐτὰ τὰ πράγματα συνεισηνέχϑη οὐδὲν ἡμῶν περὶ τούτων διαλεχϑέντων. Τυχὸν γὰρ γνώριμον ἦν ἑκατέρῳ τούτων, ὅτι ἕκαστος βούλεται συστήσασϑαι 15 κοινωνίαν. Βέρβις, ἡνίκα εἴπωμεν, ἐσόμεϑα κοινωνοί. IIep metium, ὅτε διὰ μεσίτων τινῶν ἀλλήλοις τοῦτο δηλώσομεν. Διαλύεται δὲ d, κοινωνία ἀπαγορεύσει, τελευτῇ, κάπιτις δεμενουτίονι, τῇ μεγάλῃ ἣ μέσῃ δηλονότι. Καὶ ὁ Οὐλπιανὸς δὲ περὶ συστάσεως κοινωνίας διαλέγεται" λέγει γὰρ συνίστασϑαι τὰς κοινωνίας εἴτε τουτόρουμ βονόρουμ ἢ πραγματείας τινός, οἷον ἀνδραπόδων ἣ δημοσίων 20 τελεσμάτων, «ἣ ἑνὸς πράγματος», οἷον ἐπὶ τῇδε τῇ οἰκίᾳ ἣ ἐπὶ τῷδε τῷ ἀγρῷ. Συνίσταται δὲ ἐρρωμένως 7| κοινωνία καὶ μεταξὺ ἡττόνων τῶν οὐκ ἐχόντων ἰσομέρους περιουσίας: ὡς ἐπὶ τὸ πλεῖστον γὰρ ὁ [ἧττον] ἄπορος ἀναπληροῖ τὸ ἐλλεῖπον τῇ αὐτοῦ περιουσίᾳ πρὸς ἀντεξέτασιν τῆς τοῦ ἑτέρου εὐπορίας διὰ τῆς οἰκείας σπουδῆς.

25

2. Κυρίλλου. Κοινωνία συνίσταται πράγματι, ῥήματι καὶ δι’ ἀγγέλου. Λύεται ϑανάτῳ, κάπιτις δεμινουτίονε, ἐκστάσει ἢ ἐνδείᾳ. Κοινωνία συνίσταται καὶ τουτόρουμ βονόρουμ καὶ ἑνὸς πράγματος, καὶ μεταξὺ καὶ ἀπόρου καὶ εὐπορωτέρου. Δωρεᾶς δὲ χάριν 60 συνίσταται.

3. Στεφάνου. Ἔνϑα τυχὸν αὐτὰ τὰ πράγματα συνειςφέρουσί τινες. ἐπὶ 30 τῷ κοινωνῆσαι μηδὲν περὶ τούτου προδιαλεχϑέντες ἀλλήλοις. 2 μὲν: Ca μὴν | τοῦ: Ca τούτου | 12 renuntium: i.e. per nuntium | 15 περ metium: i.e. per nuntium | 20 «ἢ ἑνὸς πράγματος»: suppl. Hb. | 27 ἀπόρου: Ca εὐπόρου

LIB XII — TIT. I (CA)

453

4. Τῇ μεγάλῃ φησὶ καταστάσεως ἐναλλαγῇ x«i τῇ μέσῃ. Τριῶν γὰρ ὄντων fjuiv, ὧν ἔχομεν, ἐλευϑερίας, πολιτείας καὶ συγγενείας, διὰ τῶν τριῶν ἀφαιροῦνται ἡμῖν ταῦτα, οὐχ ἅμα πάντα διὰ τοῦ ἑνὸς τῶν τριῶν. Τοῦτο γὰρ τότε γίνεται, ὅταν μὲν μεγάλῃ περιπέσωμεν. 'H μέση μόνην τὴν πολιτείαν 5 ἀφαιρεῖται ἡμῖν καὶ τὴν συγγενείαν, ἣ δὲ μικρὰ τὴν συγγενείαν, ὡς κεφ. τελευτ. τοῦ β΄. vvv. τοῦ μς΄. βιβ. Μικρὰ δέ ἐστι κάπιτις δεμινουτίων, ὅταν τις υἱοϑετηϑῇ, περὶ ἧς φησιν ὁ β΄. τιτ. τοῦ uc. βιβ. Ζήτει περὶ τῶν γ΄. κάπιτις δεμινουτιόνων βιβ. ις΄. τιτ. η΄. κεφ. μ΄. deu. α΄." εἰ ϑέλεις δὲ τὰ περὶ τούτων μαϑεῖν ἀκριβέστερον, ζήτει τὸν ιε΄. τιτ. τῆς α΄. ἰνστιτ. Τέως δὲ τῷ ϑανάτῳ 10 δοκεῖ περιλαβεῖν ὁ νομοϑέτης καὶ τὴν δουλείαν: ὡς γὰρ ἐν ἐκείνῳ καὶ τὰ γ΄. ἀφαιρεῖται, οὕτως καὶ ἐν ταύτῃ. Περὶ δὲ μικρᾶς κάπιτις δεμινουτίονος ζήτει τοῦ παρόντος τιτ. κεφ. νη΄. den. γ΄. καὶ κεφ. ξδ΄. ϑεμ. 9. 5. Στεφάνου. Τῇ μεγάλῃ νόησον καὶ τῇ μέσῃ κάπιτις δεμινουτίονι" μικρὰ γὰρ κάπιτις δεμινουτίων οὐ φϑείρει τὴν κοινωνίαν, ὡς ἔστι μαϑεῖν ἐξ ὧν ὁ 15 Οὐλπιανὸς ἐν τῷ νη΄. διγ. φησὶν καὶ ὁ Παῦλος ἐν τῷ ξε΄., καὶ ὡς ἐν τῷ τέλει τοῦ ξγ΄. διγ. 6. Τοῦ αὐτοῦ. Τῇ ἐνδείᾳ τέως ἑκατέρας ἣ δημεύσει. Λύεται γὰρ καὶ οὕτως ἡ κοινωνία, ὡς μανϑάνεις £v τοῖς ἐφεξῆς. Βλέπε δέ, πῶς ἔχει τὸ ῥητόν, τῇ ἐνδείᾳ, x«i οὔ, τῇ πενίᾳ" ἐνδεὴς μὲν γάρ ἐστιν ὁ μηδὲν ἔχων καϑάπαξ, πένης δὲ ὁ ἔχων μὲν οὐσίαν, ἥττονα δὲ τῶν ν΄. νομισμάτων, ὡς ὁ "Epuoyeviic ἐν τῷ μη΄. τῶν At. βιβ. τιτ. β΄. διγ. ια΄. (10) φησίν. Βλέπε δέ, ὅτι ἀπροςδιορίστως περὶ πάσης κοινωνίας φησίν. Δυνατὸν γὰρ [ὅτι] καὶ ἐπὶ τῆς τριτόρουμπι βονόρουμ κοινωνίας τὸν ἕνα μόνον τῶν κοινωνῶν περιπίπτειν, μηκέτι δὲ καὶ τὸν ἕτερον. 'O γὰρ κοινωνὸς οὐ δύναται τὰς ἐξ οἰκείων ἁμαρτημάτων προστριβομένας αὐτῷ ζημίας ἀναγκάζειν τὸν κοινωνὸν ἐπιγινώσκειν, ὡς ὁ Οὐλπιανὸς ἐν τῷ νβ΄. διγ. φησίν. Οἶδας δέ, ὅτι ἀπὸ δόλου 7| ῥαϑυμίας ὁ κοινωνὸς εὐθύνεται τῷ κοινωνῷ. Καὶ συμβαίνει τὸν ἕνα τῶν κοινωνῶν ἔχοντα τριακοσίων νομιRB » ἢ “ A H ^ 1 σμάτων οὐσίαν οὕτω κακῶς= κατὰ \ δόλον T,ot ῥαθϑυμίαν διαϑεῖναι τὴνP κοινωνίαν, ὥςτε αὐτὸν ὑπὲρ τὰ τριακόσια νομίσματα ὀφείλειν τῷ κοινωνῷ. Πρὸς δὲ τούτοις μὴ νόμιζε, ὅτι ἐπὶ τῆς τουτόρουμ βονόρουμ κοινωνίας πᾶσα ζημία ϑατέρῳ προςγινομένη κοινή ἐστιν᾽ ῥητὰ γὰρ ἰδικῶς δαπανήματα γενόμενα. παρὰ ϑατέρου τῶν κοινωνῶν λογίζεται τῷ κοινωνῷ, οἷον εἰ δύο ὄντων ἀδελφῶν συγχληρονόμων καὶ τουτόρουμ βονόρουμ, κοινωνῶν ϑάτερος αὐτῶν στρατηγήσας ἐπώφλησε τῇ πόλει, ὡς ὁ Σκαεβόλας φησὶν ἐν τῷ ς΄. τῶν δὲ ἰουδιυκίις βιβ. τιτ. α΄. διγ. A9'. (10, 2, 39). Εἰ δὲ καί τινες τουτόρουμ βονόρουμ κοινωνίαν HhbI συνεστήσαντο καὶ ϑάτερος αὐτῶν εἰς τιμὴν τῶν αὐτοῦ παιδῶν ἐδαπάνησέ 781 ς

€

x

20

7

25

30

36

LA

,

L4

,

,

H

17 τέως ἑκατέρας:

A

H

bd

,

x

,

^

M

,

“

€

x

leg. τουτέστιν egestate

^5

|

A

\

€

,

—-

|

H

,

^

22 [{ὅτ|}:

^^

leg.

\

/

αὐτῇ

,

(sc. τῇ

ἐνδείᾳ)

€

454

LIB. XII — TIT. I (CA)

τι, τότε δύναται τὴν τοιαύτην δαπάνην λογίζεσϑαι τῷ κοινωνῷ, ὅτε συνέδοξεν ἰδυκῶς πρὸς τῇ τουτόρουμ Bovöpouum κοινωνίᾳ, ὥςτε καὶ ἐπὶ τῷ κέρδει καὶ ἐπὶ τῇ ζημίᾳ εἶναι αὐτοὺς κοινωνούς,

ὡς ὁ Οὐλπιανὸς πρὸς τῷ τέλει τοῦ ογ΄.

διγ. φησίν. Εἰ δὲ ϑάτερος τῶν κοινωνῶν τελείαν ὑποστῇ δήμευσιν, λύεται T, 5 κοινωνία, ὡς ἐν τῷ κε΄. τιτ. τῆς γ΄. τῶν "Ivottr. σοι παραδέδοται, καὶ ὡς ὁ Παῦλος ἐν τῷ ξε΄. διγ. φησίν. Τοῦτο γὰρ μάλιστα σημαίνει τὸ ἐγεστάτε, τουτέστι τὴν ἀπὸ δημεύσεως ἔνδειαν. Οἶδας γάρ, ὅτι ὁ Τρυφωνῖνος“ἐν τῷ τελευτ. τιτ. τοῦ προλαβόντος βιβ. τὸν ἐμπεσόντα ἐγκλήματι καὶ δημευϑέντα φησὶν χρῆναι καὶ ἐνδείᾳ κατατρύχεσϑαι. Πρὸς τούτοις λύεται ἡ κοινωνία, καὶ 10 ἔνϑα τὴν οὐσίαν ϑατέρου τῶν κοινωνῶν οἱ τούτου διαπεπράκασι κοινωνοί, ὡς ὁ Παῦλος ἐν τῷ ἔε΄. διγ. φησίν. 7".

Σημείωσαι

ἐκ τοῦ παλαιοῦ,

B XII, 1, 5 =

D XVII 2, 5.

τίς λέγεται πένης καὶ τίς ἐνδεής.

]. Στεφάνου. 'Qc ἔνϑα τινὲς κοινωνοῦσιν 16 ἣ ἐλαίου N ἑτέρων τινῶν.

ἐπὶ ἐμπορίᾳ

2. Τοῦ αὐτοῦ. Πολιτικοῦ ἢ δημοσίου τελέσματος, λιμένων xai τῶν πυλῶν καὶ τῶν ἁλικῶν.

ἐσθῆτος

ὁποῖόν

ἣ οἴνου

ἐστιν τὸ τῶν

3. Τοῦ αὐτοῦ. Τί γάρ, ὅτι πένητά σε εἰδὼς καὶ οὔτε σπουδαίως οὔτ᾽ ἄλλως χρήσιμον καὶ βουλόμενός σοι δωρήσασϑαι, τοῦτο μὴ ποιήσας προςελαβόμην 20 σε κοινωνόν; ᾿Ανάγνωϑι τὴν ἀρχὴν τοῦ κϑ΄. διγ." ἔχεις γὰρ ἐκεῖ τὸν ϑεματισμόν. 4. Τοῦ ᾿Ανωνύμου. Εἴρηται Gi. δ΄. τιτ. δ΄. Bw. ce. Οὐλπιανῷ καὶ βιβ. κδ΄. τιτ. α΄. διγ. AS. TU. τιτ. ς΄. διγ. λδ΄, (9). ᾿Ανάγνωϑι περὶ πράσεως δονατιόνις καύσα γενομένης βιβ. δ΄. τοῦ Κωδ. τιτ. λη΄. dar. λς΄. 5. Τοῦ αὐτοῦ. Οὔτε μεταξὺ πάτρωνος καὶ 25 λιβερτάτις καύσα, ὡς βιβ. λη΄. τιτ. α΄. διγ. λς΄.

ἀπελευϑέρου

συνίσταται

B XII, 1, 6 2 D XVII, 2, 6. 1. Κυρίλλου. 'O συμφωνήσας, ὥςτε τὸν κοινωνὸν ὁρίσαι τὰ μέρη τῆς κοινωνίας, δοκεῖ λέγειν, ἀνδρὸς ἀγαθοῦ κρίσει" καὶ οὐ πάντως ἴσα δεῖ αὐτὰ εἶναι. 2. Τοῦτο, κἂν μὴ ϑάτερον τῶν κοινωνῶν, ἀλλ᾽ ἕτερόν τινα ἐξωτικὸν ἔδοξεν 30 ὁρίσαι τῆς κοινωνίας τὰ μέρη" ἕκαστος γὰρ ἐπὶ τούτῳ αἱρεϑεὶς ὀφείλει ὡς ἀνὴρ ἀγαϑὸς ὁρίζειν τὰ τῆς κοινωνίας μέρη, ὡς ἔστι μαϑεῖν ἐν τῷ οη΄. διγ. τοῦ παρόντος vtr." ἀνάγνωθι καὶ τοῦ ἑξῆς βιβ. τιτ. α΄. διγ. ζ΄. 7 τουτέστι: Ca τέως | 12 sch. 7 pertinet ad scholii 6 initium. Ca Οὐλπιανὸν | 32 τοῦ: Ca τῷ

| 21

Οὐλπιανῷ:

LIB. XII — TIT. I (CA)

3.

x

C.

Τοῦ ᾿Ανωνύμου. διγ.. κβ΄.

Τοῦτο

455.

γενικόν ἐστιν, ὡς Dt.

οη΄. καὶ βιβ. ν΄, τιτ.

4. Τοῦ ’Evavrıopavoös. Καὶ ἐν τῷ ν΄. βιβ. τοῦ ις΄. «ctv.» διγ. ξη΄. φησίν, δοκιμασίᾳ Πέτρου, πρὸς νόμον φέρεται καὶ οὐκ ἔχει χώραν ἐπὶ δούλου. Καὶ τιτ. ιζ΄. διγ. κβ΄." ὁσάκις ἐν τοῖς καλῇ πίστει δικαστηρίοις εἰς πρόςωπον τοῦ δεσπότου ἢ τοῦ ἐντολέως αὐτοῦ ἀναφέρεται αἵρεσις, οὕτως ἐστίν, ὡςανεὶ ἀνδρὸς ἀγαϑοῦ δοκιμασίᾳ ἐλέχϑη.

Ue

a

B XII, 1, 7 Ξ DXVU, 2, 7. 1. "E&£cocí μοι συνιστᾶν ἁπλούστερον κοινωνίαν xai λέγειν, ἔσο μοι Hb 1 10 κοινωνός" ἐν ᾧ δὲ οὐδείς ἐστι προσδιορισμὸς ἐν τῇ κοινωνίᾳ, πάντων δοκεῖ 732 τῶν πραγμάτων γενέσϑαι, ἅτινα ἀπὸ κουέστου παραγίνεται, τουτέστιν ἐάν τι κέρδος ἀπὸ ἀγοράσεως ἣ πράσεως 7) μισϑώσεως ἣ ἐκμισϑώσεως καταφέρηται" χουαίστους γάρ ἐστι τὸ ἀπὸ τῆς σπουδῆς τῶν συναλλαγμάτων προσγινόμενον, οὐ μὴν τὰ ἀπὸ κληρονομίας" οὐδὲ γάρ, προςτίϑησιν ὁ Σαβῖνος τούτοις, οὔτε 1 ληγάτον οὔτε δωρεὰν μόρτις καῦσα ἣ ἵντερ βίβον᾽ καί, ὡς ἔοικε, τούτου χάριν, ἐπειδὴ τὰ εἰρημένα οὐκ ἄνευ αἰτίας προσγίνεται ἡμῖν, ἀλλὰ διά τινα προῦπάρξασαν ἐξ ἡμῶν εὐεργεσίαν ἣ περὶ ἡμᾶς στοργήν᾽ ἐπειδὴ ὡς ἐπὶ τὸ πλεῖστον ἡ ἀπὸ γονέων ἢ ἀπελευϑέρων προςγινομένη ἡμῖν κληρονομία ὡς χρέος ἡμῖν προςγίνεται. Καὶ σημείωσαι, ὅτι οὐ μόνον ἣ τῶν γονέων, ἀλλὰ καὶ ἣ τῶν 2 ἀπελευϑέρων κληρονομία ὡς χρέος ἡμῖν προςγίνεται. Τοῖς δὲ περὶ κληρονομίας x«i δωρεᾶς καὶ ληγάτων εἰρημένοις καὶ Kotvros Μούκιος συμφϑέγγεται. ᾿Αλλ’ οὐδὲ χρέος ἐποφειλόμενόν μοι εἰς τὴν τοιαύτην συνειςφέρω κοινωνίαν, εἰ μὴ τὸ ἀπὸ κουέστων ἐποφληϑέν, οἷον ἀπὸ πράσεως 7| τῶν τοιούτων. Εἰ δὲ τῷ συμφώνῳ τῆς κοινωνίας προςετέϑη, ὥςτε κοινὰ εἶναι τὰ ἀπὸ κουέστου 25 N τὰ ἀπὸ κέρδους τινὶ προςγινόμενα, δοκεῖ ἐκ παραλλήλου τὸ αὐτὸ εἰρῆσϑαι, χκαὶ ἡ προςϑήκη τοῦ κέρδους οὐδὲν ἀνύει πλέον. 2. Κυρίλλου. Οἱ ἁπλῶς κοινωνήσαντες ἐπὶ τῷ πόρῳ δοκοῦσι κοινωνεῖν (πόρος δέ ἐστιν τὸ ἐξ ὀπέρουν κέρδος), οὐ μὴν ἐπὶ κληρονομίας ἣ ληγάτου ἣ δωρεᾶς ἁπλῆς ἣ μόρτις καῦσα. Ταῦτα γὰρ ὡς ἐπὶ τὸ πλεῖστον ἀπὸ γονέων ἣ 80 ἀπὸ ἀπελευϑέρων εἰς ἡμᾶς ἔρχεται καὶ δοκοῦσιν ὥςπερ κεχρεωστῆσϑαι, ὡς ὁ Kotvros Μούκιός φησιν. Οὐδὲ ἐπὶ τοῖς χρέεσιν, el μὴ ἐκ τοῦ πόρου ἐστίν. Ταὐτόν ἐστι, κἂν εἴπωσιν ἐπὶ πόρῳ καὶ κέρδει κοινωνεῖν. ,

B XII, 1. 35

à

1, 9 —

Στεφάνου. id

D XVII,

2, 9.

Πολλάκις c Y«p γάρ

τινες ς κοινωνοῦσι

μημὴ

ἐκφωνήσαντες, ἔκφωνη c, ἐφ᾽ £9

&ᾧ

μέλλουσι κοινωνεῖν, olov, ἵνα εἴημεν κοινωνοί, καὶ οὐ λέγουσιν, ἐπὶ τίνι κοινωνοί.

4

22 τὴν: Card

|

28 ὀπέρουν: i. e. operum

456

LIB. XII — TIT. I (CA)

B XII, 1, 10 = D XVII, 2, 10. 1. Τοῦ ’Evavrıopavodc. Τὸ γὰρ νόμιμον τῶν ἀνιόντων xal κατιόντων χρέος 6 νόμος ὀνομάζει, ὡς ἐν τῇ α΄. τῶν Νεαρῶν καὶ ἐν τῷ ῥητῷ τῆς περὶ τῶν νόϑων πα΄. (89) νεαρᾶς ϑεμ. ξα΄. καὶ ἐν τῇ περὶ τετραουγκίου καὶ 5 ἑξαουγκίου λεγούσῃ νεαρᾷ (18) καὶ ἐν τῷ ῥητῷ τῆς α΄. νεαρᾶς τοῦ λς΄. τιτ. τοῦ ι΄. βιβ. (sc. Codicis) καὶ βιβ. λη΄. τιτ. δ΄. Bey. γ΄. ϑεμ. τα΄. Ὁμοίως τὸ v. ἐνταῦϑα περὶ πάτρωνος᾽ καὶ ἐν τῇ διδούσῃ ἄδειαν γράφειν τὸν ὑπεξούσιον χληρονόμον, ἐφ᾽ ᾧ μὴ ἔχειν τὸν πατέρα τὸν οὐσούφρουκτον, ρδ΄. νεαρᾷ. Λέγει δὲ βιβ. ε΄. τιτ. β΄. ἐν τῷ τοῦ ιδ΄. (15) διγ. «ϑεμ. — καὶ βιβ. λη΄. τιτ. ζ΄. διγ. 10 ζ΄. (15), ὅτι οἱ γονεῖς τῷ λόγῳ τοῦ οἴκτου χληρονομοῦσι τὸν παῖδα, οἱ δὲ παῖδες τῶν γονέων κληρονομοῦσι καὶ τῷ φυσυκῷ λόγῳ καὶ τῇ εὐχῇ τῶν γονέων. Παράδοξον δέ φησι βιβ. ς΄. τοῦ Kos. vtr. An’. Star. η΄., ὅτι καὶ οἱ κατὰ ἀρρενογονίαν συγγενεῖς καὶ οἱ κατὰ ϑηλυγονίαν ὡς χρέος λαμβάνουσιν. 2. Στεφάνου. Σημείωσαι, ὅτι χρέος καλεῖ τὴν ἀπὸ γονέων καὶ ἀπελευϑέρων 15 χαταφερομένην τινὶ κληρονομίαν. Ταῦτα δὲ ἤγουν ἣ κληρονομία x«l τὸ ληγάτον καὶ f| δωρεὰ ἐπὶ τῆς ἁπλῆς καὶ ἀπροςδιορίστου κοινωνίας οὐ συνειςφέρεται. Τὰ γὰρ τοιαῦτα ἐπὶ τῆς τουτόρουμ βονόρουμ κοινωνίας συνειςφέρεται, ὡς ὁ Παῦλος ἐν τῷ γ΄. διγέστῳ φϑάσας ἐδήλωσεν. B XII, 80

1.

Τοῦ

1, 12 =

D XVII

αὐτοῦ.

Οἷον

ἀπὸ

2, 12. πράσεως

xai

ἀγορασίας

καὶ

μισϑώσεως

καὶ Hb I

ἐκμισϑώσεως. Τὸ γὰρ ἐκ τῶν τοιούτων κερδῶν οὐ μόνον κερδανϑὲν ἀλλὰ 788 καὶ ἐποφειλόμενον ἔτι συνειςφέρεται τῇ ἁπλῇ καὶ ἀπροςδιορίστῳ κοινωνίᾳ. 3

L4

x

^

,

fh

t

-

>

,

x

>

x

B XII, !, 13 = DXVI, 2, 13. 1. Τοῦ αὐτοῦ. Σημείωσαι, ὅτι οὐ τῇ ToU χκουαέστου προςηγορίᾳ ἕτερον 25 σημαίνεται κέρδος, 7) τὸ ἀπὸ σπουδῆς καὶ μόνης τινὶ προςγενόμενον, οὐ μὴν τὰ ἀπὸ κληρονομίας 7| ληγάτου 7) δωρεᾶς. ᾿Ανάγνωθι καὶ τὸ πρὸς τῷ τέλει τοῦ οα΄. διγ. κείμενον ϑέμα. 28. Σημείωσαι,

ὅτι κουαέστους καὶ τὸ ἀπὸ σπουδῇς προσγινομένον.

H

30

L4

4

x

^

>

x

,

B XII, 1,14 = D XVII, 2, 14. 1. 'E&v συμφωνηϑῇ μεταξὺ τῶν κοινωνῶν, ὥστε «εἴσω» ῥητοῦ χρόνου τόδε τι τὸ κοινὸν πρᾶγμα μὴ διαιρεϑῆναι, οὐ δοκεῖ συμπεφωνῆσϑαι τὸ μὴ λυϑῆναι τὴν κοινωνίαν. Ζητοῦμεν, εἰ τὸ πάκτον ἔρρωται. Καί φησιν ὁ Πομπώνιος μάτην τοῦτο συμπεφωνῆσϑαι. Καὶ γάρ, εἰ καὶ τοῦτο μὴ συνεφωνήϑη, πρὸ δὲ τοῦ 4 τετραουγκίου

καὶ

ἑξαουγκίου:

Ca

BTo

καὶ

στο.

|

6 τὸ «ι΄.: Ca

«oi

LIB. XII — TIT. I (CA)

457

δέοντος ἀπαγορεύσω τῇ κοινωνίᾳ, κατέχομαι τῇ πρὸ σόκιο. Πρὸ δὲ τοῦ δέοντος καιροῦ ἐστιν, οἷον εἰ ὄντων τινῶν τουτόρουμ. βονόρουμ. κοινωνῶν, εἶτ᾽ ἀποδημησάντων ἐπί τινα ἐμπορίαν, ἐν τῷ μεταξύ οὔπω περαιωϑείσης τῆς ἐμπορίας ἀπηγόρευσα τῇ κοινωνίᾳ. Εἰ δὲ σύμφωνον γέγονεν, ὥςτε εἴσω διετίας μὴ δ λύεσϑαι τὴν κοινωνίαν, ἐντὸς δὲ τῆς διετίας ἀπαγορεύσω, οὐ πάντως ἐνέχομαι τῇ πρὸ σόχιο, εἴγε εὔλογός τις πρόςεστιν αἰτία. Τί γάρ, ὅτι ἐπὶ αἱρέσει συνεστησάμην πρὸς σὲ τὴν κοινωνίαν, οἷον ἐπὶ τῷ σε προστῆναί μου ἐν τῷδε τῷ πράγματι, τοῦτο δὲ οὐκ ἔπραξας; Ἢ πολλάκις ὑβριστής ἐστι καὶ λίαν ἐπαχϑὴς ὁ κοινωνός, ἢ ζημιῶν πρόξενος, ὡς μὴ συμφέρειν μοι τὴν τοιαύτην κοινωνίαν 10 ἀνέχεσϑαι. Ἢ 209° ὅτε συνεστησάμην κοινωνίαν ἐλπίζων διὰ τὰς ἐμπορίας χατὰ τήνδε διατρίβειν τὴν χώραν εὔπορον οὖσαν ἢ εὐϑηνουμένην τυχόν, οὐ γέγονα δὲ τούτου ἐν ἀπολαύσει διὰ τὸ πολεμεῖσϑαι τὴν χώραν Éc9' ὅτε ἣ 8€ ἄλλην αἰτίαν. Τὸ δὲ αὐτό ἐστιν, εἰ καὶ ἀπηγόρευσα τῇ κοινωνίᾳ ὡς pei3

,

b

x

y

3

,

[4

;

N

x

t

»

2

πουβλίκαε

,

4

>

>

μέλλων

m

x

Uu

^

καῦσα

;

1

7,

3

x

x

f

>

H

3

ME

*

A

3

M

3,

1

,

Ὁ

H

ἀποδημεῖν

2

A^

7,

,

3

t

3

v

1

A^

t

{u

ἄκων καὶ πολὺν ἐπιμένειν τῇ ἀποδημίᾳ

^v

M

1

3

,

-

>

Η

15 μέλλων χρόνον. "AAN ἔχει τις ἀντιτιϑέναι μοι, ὡς ἠδυνάμην 9v ἑτέρου τὰ τῆς κοινωνίας διοικεῖν, ἤγουν τὰ πάντα τῷ κοινωνῷ καταπιστεῦσαι. ᾿Αλλ᾽ ἐροῦμεν, ὡς οὐκ ἄλλως t

μὲν ταῦτα

>

x

προςξέβαλλον,

Led

ei μὴ ἄρα

,

H

οὐκ ἦν ἀξιόπιστός

A

2

>

,

τε καὶ

,

x

ἁρμόδιος ὑπερβαλόντως ὁ κοινωνός, 7, ἀπόντι μοι οὐκ ἦν εὐχερὲς τὸ δι᾽ ἑτέρου τὴν κοινωνίαν ἀνύειν. €

20

4

€

,

€

,

A^

2

,

>

3

x

x

re

,

2. Κυρίλλουι Οἱ συμφωνήσαντες εἴσω πέντε ἐτῶν μὴ διαιρεϑῆναι τὸ κοινὸν πρᾶγμα οὐ δοκοῦσι περὶ τοῦ μὴ διαιρεθῆναι τὴν κοινωνίαν λέγειν. Τοῦτο γάρ, κἂν συμφωνηϑῇ, ἄχρηστόν ἐστι καὶ οὐ κωλύει τινὰ εὐλόγως ἀπαγορεῦσαι. Τυχὸν γὰρ τὰ σύμφωνα οὐ πληροῖ ὁ κοινωνός, ἣ ὑβριστής ἐστιν, 7j οὐκ ἐᾷ αὐτὸν τῶν κοινῶν ἀπολαύειν, 7| ῥειπουβλίκαε καῦσα μέλλει ἐπὶ πολὺν a

>

»

ὦ

25 ἀποδημεῖν διουκῆσαι.

3

x

“-

m

3

t

καὶ οὐκ ἔχει προκουράτωρα

ae

Led

οὔτε ὁ κοινωνὸς

>

^

U

μόνος ἵκανός ἐστι

3. Δύνανται γὰρ τῆς μὲν κοινωνίας ἀναχωρεῖν, τὰ δὲ πράγματα κοινὰ μεῖναι. ᾿Ανάγνωϑι βιβ. ι΄. τιτ. γ΄. διγ. ιδ΄, Seg. προτελευτ. καὶ τούτου τοῦ τιτ. Bw. ις΄. 30

4, Στεφάνου. Παρὰ καιρὸν φορτίων τινῶν ἢ δοθέντων δι’ ἀρραβώνων, ἢ καὶ ἀγορασϑέντων μὲν ἤδη τῶν πραγμάτων, μήπω δὲ πραϑέντων ϑάτερος τῶν κοινωνῶν ἀπηγόρευσε τῇ κοινωνία. a

^

3

,

x

m

A

"ui

x

4

,

5. Τοῦ αὐτοῦ. Μὴ ἐναντιωθϑῇ σοι τὸ κείμενον ἐν τῷ ξε΄. Ow. τοῦ παρόντος Hb 1 τις. ἐν τῷ ϑέματι, ob N ἀρχή" τε rısinrempus. Καὶ ἐκεῖ γὰρ ὑποκατιὼν ὁ 784 8 ἐπαχϑὴς: Ca ἐπαχϑεὶς

|

12 γέγονα: Ca γέγονε

| 23 inde a verbis τυχὸν γὰρ

scriba conatus est hoc scholium delere | 34 τε xisinrzempus: Item qui societatem in tempus coit etc.

cf. D

17, 2, 65, 6:

458.

LIB. ΧΗ — TIT. I (CA)

Παῦλος ἐν τῷ αὐτῷ ϑέματι τότε συγγινώσχκει τῷ παρὰ καιρὸν ἀπαγορεύσαντι, ὅτε εἐχπεςεβίτατε cuavóam, ὡς φησὶ τὸ ἐκεῖσε xeluevov, cuandicıosuam. Τυχὸν γὰρ ἦν δεδογμένον, ὥστε τὸν ἕνα τῶν κοινωνῶν πλεῖν 7| καὶ ἄλλως ἀποδημεῖν ἢ καὶ συνεισφέρειν τόδε τῇ κοινωνίᾳ. Τούτου γὰρ μὴ γενομένου 5 δύναται 6 ἕτερος ἀπαγορεύειν τῇ κοινωνίᾳ. ᾿ 6. Σημείωσαι καὶ ἄλλας αἰτίας, ἐξ ὧν δύναται λῦσαι τὴν κοινωνίαν ἀκινδύνως ὁ κοινωνός.

7. Τοῦ αὐτοῦ. Τί γάρ, ὅτι οἰκέτας ἔχεις δυναμένους ἐμπορίαν μετιέναι τινά, καὶ τοῦτο εἰδὼς συνεστησάμην πρὸς σὲ κοινωνίαν ἐπὶ τῷ ταύτην 10 πράττεσϑαι δι᾿ αὐτῶν, καὶ οὐκ ἐᾷς τοὺς οἰκέτας ὑπουργῆσαι τῇ κοινωνίᾳ; Ἢ καὶ ἐργαστήριον εἶχες ἐν τῷ κοινῷ τῆς πόλεως τόπῳ, καὶ τοῦτο εἰδὼς ἐϑέμην πρὸς σὲ κοινωνίαν ἐπὶ τῷ ἐν τῷ σῷ ἐργαστηρίῳ τὰ φορτία πιπράσκεσϑαι; B XII, 1,15 = D XVII 2, 15. ]. Τοῦ 'Avavóuou. Tuyóv γενόμενον σακρὸν 15

ἣ ῥελεγίοσον,

ὡς Ow.

Ey’.

B XII, 1,16 = DXVI, 2, 16. ]. Τοῦ αὐτοῦ. Οὐ λέγομεν γὰρ [ἀπεῖναι] ῥειπουβλίκαε καῦσα τοὺς μὴ κατὰ ἀνάγκην, ἀλλὰ διὰ κέρδος ἴδιον ἀπιόντας, ὡς βιβ. δ΄. τιτ. ς΄. διγ. λζ΄.

2. Στεφάνου. “ὥστε δεῖ τὰ δύο συνδραμεῖν καὶ ἐπὶ πολὺν χρόνον μέλλειν αὐτὸν ἀπολιμπάνεσϑαι ῥειπουβλίκαε καῦσα, καὶ μὴ ἐπίτηδες τὴν τοιαύτην 20 ἀπελϑεῖν ἀποδημίαν. 3. Ἐὰν συμφωνήσω πρὸς τὸν κοινωνόν, ὥςτε μὴ διελέσϑαι τόνδε τὸν ἀγρόν, οὐ δυνατὸν οὐδὲν ἐκποιηϑῆναι αὐτοῦ, εἰ μή τις εὔλογος αἰτία παρεμπέσῃ, οἷον πολλάκις δημοσίων ἣ καὶ ἰδιωτυκῶν χρεῶν ἀπαίτησις, T) καὶ ἑτέρα τις τοιουτότροπος. Διὰ τοῦτο δὲ οὐ δεῖ τοῦτον ἐχκποιεῖν, ἵνα μὴ ἑτέρῳ λόγῳ 25 ἀναγκασϑῶ τοῦτον διελεῖν. Πρόδηλον γάρ, ὡς 6 ἀγοραστὴς κινήσει κατ᾽ ἐμοῦ τὸ κομόνι βιδούμδο. Ἢ μᾶλλον (δεῖ γὰρ ἐπιλογισάμενον εἰπεῖν) οὐκ ἐμποδίζεσθαι μὲν τὴν πρᾶσιν, τὸν δὲ ἀγοραστὴν κινοῦντα τὸ κομόνι βιδούμδο ἐκβάλλεσϑαι. παραγραφῇ, εἴ γε βουληϑῇ ἐντὸς τῆς ὁρισϑείσης προϑεσμίας τῆς διετίας διελέσθαι, ἢ ἂν ἐξεβλήϑη ὁ τοῦτο πωλήσας. 'O δὲ κοινωνὸς ἐκποιήσας παρὰ 30 τὸ σύμφωνον τὸ κωλύον τὴν διαίρεσιν εἴσω διετίας κρατείσϑω τῇ προσοκίο ἢ τῇ κομονιβιδούμδο. Ἴσως γὰρ καί τινος ἐπειράϑη δυσχερείας, ἐπειδὴ δυνατῷ ἐξεποίησε προςώπῳ. 2

autem

exnecesirate

κιτιλι:

i.e.

ex

necessitate

quadam

sensus sit notarum cuandiciosuam nescio

26 xopövi

βιδούμδο:

i. e. communi

dividundo

(cf. D.

17, 2, 65, 6); quis

| 3 πλεῖν: Ca πλέον, Hb. πλέοντα |

LIB. XII — TIT. I (CA)

459.

4. Κυρίλλου. Ei σύμφωνον γένηται, ἵνα μὴ διέλωνται, εἰ μὴ ἐκ δικαίας αἰτίας, οὔτε ὁ ἀγοράζων παρ᾽ ἑνὸς αὐτῶν διαιρεῖται, ἀλλὰ καὶ ὁ πωλήσας ^ κατέχεται ἢ npocoxto ἢ κομονιβιδούμδο. 5. Στεφάνου. Ei γὰρ συνέδοξε μηδέποτε παντελῶς διαιρεϑῆναι τὸ ἐπίκοινον, .. 5 τότε ἄχρηστον ἦν τὸ οὕτως γενόμενον σύμφωνον, ὡς ὁ Παῦλος ἐν τῷ τέλει τοῦ ιδ.΄ διγ. τοῦ κομονιοβιδούμδο τῷ δειουδίκιίς φησιν. 6.

Τοῦ ᾿Ανωνύμου.

7.

Ὃ

Ὁμοίως

Big. «τ΄.» τιτ. γ΄. Su. ιδ΄. ϑεμ. προτελευτ.

γὰρ ἀγοραστὴς τοῖς δικαίοις κέχρηται τοῦ πράτου, ὡς κεφ. ος΄. τοῦ α΄. τιτ. τοῦ ιϑ'. βιβ. ϑεμ. β΄., καὶ πᾶσα πρᾶσις μετὰ ἰδίας αἰτίας γίνεται 10 καὶ οὕτως μετέρχεται πρὸς τὸν ἀγοραστῆν, ὡς ἔμελλεν εἶναι παρὰ τῷ πράτῃ, εἰ μὴ ἕτερόν τι συνέδοξεν, ὡς κεφ. ξζ΄. αὐτοῦ καὶ βιβ. β΄. τιτ. γ΄. κεφ. νδ΄., ὅτι ὁ πράτης πλέον οὗ ἔχει δικαίου οὐ δίδωσι τῷ ἀγοραστῇ. 8. Στεφάνου. Ἵνα μὴ τυχὸν ὁ ἀγοράσας Πέτρου κοινωνοῦ τὸ μέρος ἀναγ- Hb I κάσῃ τὸν ἕτερον κοινωνὸν ἐλϑεῖν εἰς διαίρεσιν. Τοῦτο δὲ ὡς ἐν ἐπιχειρήματί 799 15 φησιν. Λέγει γάρ, ὅτι, κἂν ὁ ἀγοραστὴς προκαλέσηται τὸν κοινωνὸν εἰς διαίρεσιν τοῦ πράγματος, ἐκβάλλεται παραγραφῇ,. ἢ [9 ] ἂν ἐξεβάλλετο καὶ ὁ τὸ οἰκεῖον μέρος πωλήσας κοινωνὸς πρὸ τοῦ ὁρισϑέντος χρόνου τὸν κοινωνὸν εἰς διαίρεσιν τοῦ ἐπικοίνου προςκαλεσάμενος πράγματος. 9. Στεφάνου. ᾿Νρωτήϑη. Λέγεις, ὅτι κατέχεται ὁ κοινωνὸς πρὸ τοῦ 20 ὁρισϑέντος χρόνου [[6]] πωλήσας. Εἰς τί δὲ κατέχεται; Εἰ γὰρ ἐντὸς τῆς διετίας κινήσει «ὁ» ἀγοραστὴς διαίρεσιν τοῦ πράγματος γενέσϑαι βουλόμενος, ἐκβάλλεται παραγραφῇ καὶ οὐκ ἀναγκάζεται ὁ τοῦ πεπρακότος κοινωνὸς ἐλϑεῖν εἰς διαίρεσιν ἐνδαψιλευομένης ἔτι τῆς διετίας. Πόϑεν οὖν διαφέρειν κατασχευάζεις; Τοῦ αὐτοῦ. Πρῶτον μέν ἐστι δυνατὸν εἰπεῖν, ὅτι λήϑῃ τῆς παραγραφῆς ἠναγκάσϑη 85 διελέσϑαι τὸ πρᾶγμα πρὸ τῆς διετίας ὁ τοῦ πεπρακότος κοινωνὸς κινήσαντος τοῦ ἀγοραστοῦ. Ἔπειτα δὲ καὶ εἰκὸς ἦν αὐτὸν δαπανήματα ποιῆσαι περὶ τὴν δίκην, ἅπερ οὐκ ἠδυνήϑη παρὰ τοῦ κινήσαντος λαβεῖν, καὶ ἐντεῦϑεν ἐζημίωτο.

B XII, 1, 17 — 30

1.

DXVI,

2, 17.

Τοῦ ’Evavrıopavoös. Ὑπόϑου, ὅτι δυνατῷ προσώπῳ ἐξεποίησε καὶ διὰ τοῦτο ὡς ἔτι νεμόμενος ἐνάγεται τῷ κομονιουβιδόμδο. ’ Avdyvası δὲ βιβ. δ΄. τιτ. ζ΄. τὸ τέλος [τοῦ ζ΄. τιτ.} «καὶ» βιβ. ι΄. τιτ. γ΄. διγ. κδ΄, den. δ΄. ὃ πράτου:

Ca

πάρτου

460

LIB. XII — TIT. I (CA)

2. Στεφάνου. Σημείωσαι, ὅτι τὸ κομονιοβιδούμδο οὐ μόνον ἐπὶ διαιρέσει τοῦ ἐπικοίνου πράγματος κινεῖται, ἀλλὰ καὶ ἐπὶ τῷ διαφέροντι" ἰδοὺ γὰρ ὁ παρὰ τὸ πάκτον πωλήσας ἑτέρῳ τινὶ τὸ οἰκεῖον μέρος κοινωνὸς κατέχεται τῷ κομονιοβιδούμδο δικαστηρίῳ. Καὶ αἱ λεγόμεναι γὰρ ποστατίονες εἰς τὸ 5 χομονιοβιδούμδο καταφέρονται δικαστήριον, ὡς κεῖται βιβ. ς΄. τῶν δὲ ἰουδίκιις τιτ. τῷ προςφόρῳ. "m

᾿

“

>

x

3.3

2

-

,

Al

x

€

3. ᾿Εὰν ἀπαγορεύσω ἀπόντι τῷ κοινωνῷ, μέχρις οὗ μάϑῃ, ὅσα ἂν κτήσωμαι ἐγὼ ὁ ἀπαγορεύσας, κοινὰ γίνεται. τὴν δὲ συμβαίνουσάν μοι ζημίαν μόνος ἐπιγνώσομαι᾽" ὁ δέ, πρὸς ὃν γέγονεν N ἀπαγόρευσις, εἰ μέντοι κτήσεται, μόνος 10 ἀπολαύει τούτου. Ei δὲ καὶ ζημιωϑῇ, μεϑέξω τῆς βλάβης. 4. Κυρίλλου. Εἰ ἀπόντι μοι ὁ κοινωνός μου ἀπαγορεύσει, ἕως οὗ γνῶ, εἴτι κερδανῇ, κοινόν, εἴ τι ζημιωϑῇ, αὐτοῦ" εἴ τι κερδανῶ, ἐμόν, εἴ τι ζημιωϑῶ, κοινὸν ἔσται. 5. Στεφάνου. Σημείωσαι ἐφεξῆς, τί συμβαίνει, ἔνϑα ϑατέρου τῶν κοινωνῶν 15 ἀπαγορεύσαντος τῇ κοινωνίᾳ ὁ ἕτερος οὐδέπω ἔγνω κοινωνός. 6. Εἴρηται γάρ, ὅτι * παρὰ τόδε ἀπαγόρευσις γινομένη ἔνοχον ποιεῖ τὸν ἀπαγορεύσαντα. 7.

Περὶ τῆς ἀπαγορεύσεως

εἰς τὸ διαφέρον

περιττὸν συμφωνεῖν.

8. Στεφάνου. Τουτέστι καὶ δίχα συμφώνου τινὸς ὁ παρὰ καιρὸν ἀπαγορεύσας 20 εἰς τὸ διαφέρον κατέχεται. B XII, 1, 18 = D XVII, 2, 18. 1. Κυρίλλου. Εἰ ὁ δεσπότης κελεύσει τῷ δούλῳ οὐ λύεται, εἰ μὴ καὶ τῷ κοινωνῷ ἀπαγορεύσει.

λῦσαι

τὴν

κοινωνίαν,

B XII, 1, 19 = D XVII, 2, 19. 1. Πρῖμος, Σεκοῦνδος, Teprios συνεστήσαντο κοινωνίαν. 'O Τέρτιος προσελάβετο Κουάρτον κοινωνόν. .Ο Κουάρτος τῷ Τερτίῳ μόνῳ, οὐ μὴν τοῖς ἄλλοις ἔσται κοινωνός. Καὶ εἰκότως. 'Onóre γὰρ f| κοινωνία τῆς κονσέσο ᾽ r Yol , , en ἐστίν, οὐ» δύναταί μοι κοινωνὸς\ εἶναι ἐκεῖνος, ὃν^ οὐκ᾽ ἠβουλήϑην᾽ ὥςτε οὖνx ἔσται Τερτίου μόνον, ὡς εἴρηται, κοινωνός (ὁ γὰρ κοινωνὸς τοῦ ἐμοῦ κοινωνοῦ 30 ἐμὸς οὐκ ἔστι κοινωνός) καὶ ἐάν τι κερδάνῃ Κουάρτος ἐκ τῆς παρακοινωνίας, χοινὸν ποιήσει τοῦτο Τερτίῳ τῷ προσλαβομένῳ αὐτόν. Πρῖμος δὲ καὶ Σεκοῦνδος

25

A

rA

,

€

,

-

4 ποστατίονες: i.e. praestationes | 9 ὁ δέ x.r.A.: 11 γνῶ: Ca ζῶ; corr. Hb. | 19 τουτέστι: Ca τέως

,

3

A

Ὁ

cf. infra p. 536 lin. 25 |

LIB.

XII — TIT.

I (CA)

461

οὐδὲν ἕξουσι κοινὸν πρὸς Κουάρτον. El δέ τι βλάψει Κουάρτος τὴν κοινωνίαν, ἐναχϑήσεται ὑπὸ Τερτίου. Τέρτιος δὲ τὸ ἐντεῦϑεν ληφϑὲν συνειςφέρει τῇ κοινωνίᾳ, τουτέστιν Πρίμῳ καὶ Σεκούνδῳ. 'Ex δὲ τοῦ ἐναντίου, εἴ τι πταῖσμα ὑπὸ Πρίμου γέγονεν καὶ Σεκούνδου, Τέρτιος τοῦτο λαβὼν παρέξει Κουάρτῳ δ «τὸ» περὶ τούτου. ᾿Αδιάφορον δέ ἐστιν, πότερον «πρότερον» μεταξὺ Κουάρτου καὶ Τερτίου κινεῖται ἣ πρὸ σόκιο, εἶτα κινεῖ κατὰ Πρίμου Τέρτιος καὶ Σεκούνδου τὴν πρὸ σόκιο, ἤγουν ἐναχϑεὶς ὁ Τέρτιος ὑπὸ τῶν δύο ἣ καὶ ἐναγαγὼν αὐτοῖς, ἐφ᾽ οἷς ἔπταισαν 7) ἐκέρδαναν, κινεῖ μετὰ ταῦτα κατὰ Κουάρτου ἣ ἐνάγεται ὑπ᾽ αὐτοῦ. :

2.

Κυρίλλου.

Εἰ

σὺ

κοινωνός

μου

ὧν

προςλάβῃς

κοινωνόν,

σὸς

ἔσται

χοινωνός, οὐκ ἐμός, καὶ ἡμεῖς μὲν οὐ κοινοποιοῦμεν μετ᾽ αὐτοῦ, ἃ κερδαίνομεν. Αὐτὸς δέ, εἴ τι κερδάνῃ, ἀπαιτεῖται ὑπὸ σοῦ, κἀγὼ σὲ ἀπαιτῶ. Κἂν ἐγὼ χερδάνω, ἀπαιτεῖς με καὶ ἀπαιτῇ ἐξ αὐτοῦ. Kıya δὲ κατὰ σοῦ καὶ πρὶν ἢ κατ᾽ ἐκείνου κινήσεις, οὐκ εἰς ἐκχώρησιν ἀγωγῶν, ἀλλ᾽ εἰς διαφέρον. Ei δὲ καὶ 16 ζημίας καὶ κέρδους αἴτιος γένηται, οὐκ ἔσται κομπεσατίων, ὥςπερ ὅτε τὸν ἑαυτοῦ οἰκέτην εἷς τῶν κοινωνῶν προεβάλλετο διοικεῖν" εἰ δὲ οἱ δύο͵ αὐτὸν προεβάλλοντο, δεκεπεχουλίῳ κατέχεται ὁ δεσπότης αὐτοῦ. 2

,

ε

-

»

3

>»,

ha

,

3.

Στεφάνου.

Σ

L4

>

hd

T

2

3

,

᾿

,

,

^

€

3

,

x

€

,

x

x

3

m

Σημείωσαι τὸν κανόνα, ὅτι ὁ κοινωνὸς τοῦ ἐμοῦ κοινωνοῦ

οὐκ ἔστι μου κοινωνός. Τοῦτο 20 (D 50, 17, 47 $ 1). >

7,

,

m

δὲ αὐτό φησιν καὶ ἐν τῷ νβ΄. Bıß. τιτ. τελευτ. x

»

d

'5

“-

,

4. Τοῦ ᾿Ανωνύμου. Ἐΐρηται Bi. ν΄. τιτ. ιζ΄. διγ. us’. (47), ὅτι 6 κοινωνὸς τοῦ κοινωνοῦ «μου» οὐκ ἔστι μου κοινωνός.

B XII, 1, 21 = D XVII 2, 21. ]. Στεφάνου. Kai ὁ προςλαβόμενος γὰρ αὐτὸν κοινωνός, εἰ κερδήσει τι 25 ἢ βλάψει τὴν κοινωνίαν, οὐ μόνον ὑπὸ τῶν ἄλλων ἐνάγεται κοινωνῶν, ἀλλὰ καὶ ὑπὸ τοῦ προσληφϑέντος ὑπ᾽ αὐτοῦ κοινωνοῦ.

B XII, 1, 23 = D XVII 2, 23. 1. Ἐκεῖ ζητεῖ ὁ Πομπώνιος, πότερον ὁ Τέρτιος ὀφείλει τοῖς περὶ Πρῖμον Hp 1 xai Σεκοῦνδον ἐκχωρεῖν τὴν κατὰ τοῦ Κουάρτου ἀγωγὴν καὶ διαφεύγειν τὴν 787 30 πρὸ σόκιο καὶ μηκέτι ἐνοχλεῖσϑαι, εἰ καὶ ἄπορος εὑρεϑῇ Κουάρτος, 7 τὸ ἀζήμιον αὐτοῖς ὀφείλει παρέχειν αὐτὸς ἐναγόμενος. Καί φησιν Οὐλπιανὸς παντὶ τρόπῳ κατέχεσϑαι τὸν Τέρτιον ὀνόματι τοῦ Κουάρτου, ὃν αὐτὸς προςελά4 Κουάρτῳ: Ca Κουάρτος | 6 εἶτα: Ca εἴτι | 7 Σεκούνδου: Ca Σεκοῦνδος Ca à; Hb. oe | 17 δεκεπεχουλίῳ: i.e. de peculio

| 12 σὲ:

462

LIB. XII — TIT. I (CA)

ex

Bero. Οὐδὲ γὰρ ἀρνηϑῆναι δύναται ἁμάρτημα εἶναι τοῦ Tepriou τοῦ προςλαβομένου Κουάρτον. Ζητεῖ δὲ καὶ ἐκεῖ, εἰ ἄρα τὸ κέρδος, ὅπερ προςετέϑη τῇ κοινωνίᾳ ἐκ τῆς Κουάρτου σπουδῆς, κομπεσατεύεται τῇ ζημίᾳ, ἣν προςήγαγε τῇ κοινωνίχ Κουάρτος. Καὶ ὁ μὲν Πομπώνιος χώραν δίδωσι τῇ κομπεσατίονι. 86 Ὃ Οὐλπιανὸς δὲ τοῦτον ἐκβάλλει τὸν λόγον μάρτυρι χρώμενος Μαρκέλλῳ ἐπὶ τῷ τοιούτῳ ϑέματι: Πρῖμος καὶ Σεκοῦνδος συνεστήσαντο κοινωνίαν ἐπὶ ἀνδραπόδων τυχὸν 7) ἄλλων τυχὸν πραγμάτων ἐμπορίᾳ: ὁ Πρῖμος οἰκέτην ἴδιον προεστήσατο ἐπὶ τῷ πράττειν ὑπὲρ αὐτοῦ τὰ τῆς ἐμπορίας πράγματα. Ὃ προβληϑεὶς οἰκέτης ἐὰν βλάψῃ τὴν κοινωνίαν, ὁ Πρῖμος ἐναχϑήσεται 10 τῇ πρὸ σόκιο, ὥς φησιν Μάρχελλος, μὴ ἀντιτιϑεμένης κομπεσατίωνος, εἰ συνέβη ἔν τισιν ὠφελῆσαι τὴν κοινωνίαν" καὶ βεβαιοῦσϑαι τὴν οἰκείαν γνώμην Μάρχκελλός φησιν δι’ ἀποφάσεως Μάρκου τοῦ βασιλέως" μηδὲ γὰρ δύνασϑαι τὸν Πρῖμον λέγειν τῷ Σεκούνδῳ᾽ ἀπόστηϑι τοῦ κέρδους, ὅπερ διὰ τοῦ ἐμοῦ οἰκέτου προςετέϑη τῇ κοινωνίᾳ, εἰ ϑέλεις ἀπαιτῆσαι τὴν ποσότητα, ἐφ᾽ 4, 1 ἠλάττωσε. τὴν κοινωνίαν. Ei δὲ ἀμφότεροι οἱ κοινωνοὶ οἰκέτην ἀλλότριον προεστήσαντο, ὁ τούτου δεσπότης μόνῃ κατέχεται τῇ δὲ πεκούλιο. Οὗτοι δὲ ᾿ κατ᾽ ἀλλήλων οὐδεμίαν ἕξουσιν ἀγωγήν: ἀμφοτέρων γὰρ προεβλήϑη γνώμῃ. Τούτοις δὲ τοῖς ὑπὸ Οὐλπιανοῦ καὶ Μαρκέλλου, ὡς ἀνήγαγεν Οὐλπιανός, εἰρημένοις συμφϑέγγεται καὶ Παῦλος λέγων οὐ διὰ τοῦτο μὴ ἐνάγεσϑαι τὸν 80 κοινωνόν, ἐφ᾽ οἷς ῥᾳθύμως ἐζημίωσε τὴν κοινωνίαν, ἐπειδὴ τῇ οἰκείᾳ σπουδῇ ἐν πολλοῖς ὠφέλησεν᾽ καὶ τοῦτο λέγει ἐξ ἐκκλήτου ἀποφανϑῆναι καὶ βασιλέως ἀκροωμένου. Παραπλήσια δὲ τοῖς εἰρημένοις ὑπὸ Σαβίνου Οὐλπιανὸς καὶ ἐν τῇ τοῦ ἐδίκτου ἑρμηνείᾳ διέξεισιν ἀναφέρων κἀνταῦϑα τὸν Μάρκον.

B XII, 1, 24 = D XVII, 2, 24. 25

1. Στεφάνου. Μὴ ταράξῃ σε τὸ εἰρημένον ἐν τῷ δ΄. Big. τῶν δὲ ῥέβους Hb I ir. α΄. By. ις΄. (15), ἔνϑα φησὶν ὁ Παῦλος, ὅτι οἱ κοινωνοὶ προφάσει τοῦ 788

οἰκέτου τὴν δεπεκουλίο κατ᾽ ἀλλήλων ἔχειν οὐ δύνανται. ᾿Εκεῖνο γὰρ περὶ

e

χοινοῦ οἰκέτου εἴρηται τὸ νόμιμον" τοῦτο δὲ περὶ ἰδικοῦ ἑνὸς αὐτῶν. Καὶ οὔτε τῇ δὲ πεκουλίο ἐνάγεται ὁ τὸν οἰκέτην προστησάμενος, ἀλλ᾽ ὡς αὐτὸς 80 αἴτιος τῆς βλάβης γενόμενος.

B XII, 1, 26 —.D XVII, 2, 26. 1. X«epávov. 'O γὰρ τὴν κοινωνίαν βλάψας κοινωνός, ἐν ἑτέροις δὲ ὠφελήσας, οὐ δύναται κομπεσατεύειν τὴν ζημίαν τῷ κέρδει, ὅπερ αὐτὸς ἐν ἄλλοις τῇ κοινωνίᾳ περιεποίησεν. 9

βλάψῃ:

Ca

nibus Ulpianus

κλέψῃ;

|

corr.

Hb.

| 23

ἐν:

34 ἄλλοις: Ca ἀλλήλοις

C ἐκ

| 26 Παῦλος:

in nostris

editio-

LIB. XII — TIT.

I (CA)

463

σι

B XII, 1, 27 = D XVII, 2, 27. l. Σημείωσαι αὐτό: πάντα τὰ χρέα, ὅσα κατά τινος συνέβη συστῆναι τῶν κοινωνῶν μήπω τῆς κοινωνίας διαλυϑείσης, ἐκ τῶν κοινῶν δεῖ καταβάλλεσϑαι πραγμάτων, εἰ καὶ τὰ μάλιστα μετὰ διάλυσιν τῆς κοινωνίας μέλλει ταῦτα δίδοσθαι. “ὥςτε οὖν, εἰ καὶ ὑπὸ αἵρεσιν ἐπηρωτήϑη τις τῶν κοινωνῶν ὑφ᾽ ἑτέρου, 7| δὲ αἵρεσις ἐξῆλθε μετὰ λύσιν τῆς κοινωνίας, καὶ οὕτως ἐκ τῶν κοινῶν πραγμάτων ἀποδοϑήσεται τὸ χρέος. Διό, εἰ ἠρτημένης αὐτῆς d] κοινωνία διαλυϑῇ, καυτίων ὑπὸ τοῦ μὴ ἐποφείλοντος τῷ ἐνεχομένῳ δοϑήσεται ἀσφαλιζομένῳ τὸ ἐσόμενον, ὡς μικρὸν ὕστερον ἐροῦμεν. Εἰ δὲ καὶ ἰν δίεμ ἕτερος 10 ἐποφείλει τῶν κοινωνῶν, πρὸ δὲ τῆς ἡμέρας ἡ κοινωνία διαλυϑῇ, οὐ δεῖ τὴν ποσότητα τοῦ ἰ δίεμ χρέους ἐντεῦϑεν ἤδη τῶν κοινῶν ἐξαιρεϑῆναι πραγμάτων, ὥςπερ ἐπὶ τοῦ πούρου, ἀλλὰ πάντα μὲν διαιρείσϑω᾽ καυτίων δὲ διδόσϑω τῷ ἐποφειλομένῳ, ὡς ἐπειδὴ ὁ καιρὸς περιγένηται τῆς κατ᾽ αὐτοῦ ἀπαιτήσεως, δεφενδευϑήσεται κατὰ τὸ ἐπιβάλλον τῷ μὴ ἐποφείλοντι μέρος" ὅπερ ὀφείλομεν 15 νοεῖν καὶ ἐπὶ τοῦ προειρημένου αἱρετικοῦ χρέους. 2. Κυρίλλου. "A ὑπὲρ τῆς κοινωνίας ἐχρεώστησεν ὁ εἷς τῶν κοινωνῶν, ὑπεξαιρεῖ" εἰ δὲ αἱρετικὰ εἴη, ἀσφάλειαν λαμβάνει δεφενσίωνος. Τὸ αὐτὸ καὶ ἐπὶ τῶν ἰν δίεμ, οὐ μὴν καὶ ἐπὶ τῶν πούρων. 3%, Σημείωσαι, ὅτι ὑπὸ ἡμέρας διδόμενον 20 τὸ δυνάμενον ἐν μέρει κέρδος περιποιηϑῆναι.

B XII, 1,29

οὐ παρακρατεῖται,

οἶμαι

διὰ

= D XVII, 2, 29.

1. 'E&v τινες συστήσονται κοινωνίαν, μηδὲν δὲ συμφωνήσωσι περὶ τῶν Hb I μερῶν, ὅπως αὐτοὺς μερίζεσϑαι χρὴ τὸ προςγινόμενον κέρδος ἣ τὴν ζημίαν ἐπιγινώσκειν, ἰσότης μεταξὺ αὐτῶν φυλαχϑήσεται. Εἰ δὲ ἀρέσει ἕνα τῶν 25 χοινωνῶν δύο ἣ γ΄. λαβεῖν μέρη, τὸν δὲ ἕτερον ἕν, ἔρρωται τὸ πάκτον, μόνον εἰ πλέον τῇ κοινωνίᾳ προςάγει τὸ πλέον ἀποφερόμενος 7| ἐν χρήμασιν ἣ ἐν σπουδῇ 7) καϑ᾽ ἑτέραν αἰτίαν ἐπωφελεῖ τῇ κοινωνίᾳ. Τί γάρ, ὅτι τῶν δυναμένων ἀνεπηρέαστον φυλάττειν τὴν κοινωνίαν ἐστὶν ἢ καὶ πλήϑους εὐπορῶν φίλων πλεῖστα κέρδη ταύτῃ προςάγειν; Συνίστασϑαι δὲ κοινωνίαν καὶ οὕτως δύνασϑαι 80 Κάσιός φησιν, ὥςτε τὸν ἕτερον μὴ ὑποκεῖσϑαι κατ᾽ οὐδὲν μέρος τῇ συμβησομένῃ ζημίᾳ, τοῦ δὲ προςγινομένου κέρδους ῥητὴν αὐτὸν ἀποφέρεσϑαι μοῖραν. Τότε δὲ λέγει Σαβῖνος ἐρρῶσϑαι τὸ τοιοῦτον δύμφωνον, ἡνίκα τούτου περὶ τὴν κοινωνίαν τοσαύτη σπουδὴ γένηται, ὅσον τιμήματος ἄν τις ἐτιμήσατο τὴν ζημίαν. Πολλάκις γὰρ τοσαύτη πρόςεστιν ἑνὶ μέρει, τῷ τιμηϑέντι διὰ τοῦ 35 τοιούτου συμφώνου χοινωνῷ, ὥςτε πλέον ὠφελῆσαι τὴν κοινωνίαν, ἥπερ τὸ 4 διάλυσιν: Ca διάδοσιν

|

11 ἰ δίεμ: 1. 6. in diem

|

34 ἑνὶ: Ca ἐπὶ

464

LIB. XII — TIT. I (CA)

ἑτέρου χρῆμα προςέφερε κέρδος. Ti γάρ, εἰ διὰ ϑαλάσσης ἐγένετο 1) ἐμπορία, καὶ μόνος ἔπλει, ἢ καὶ διὰ τῆς γῆς πραγματευόμενος μόνος ἐπὶ ξέναις εὑρίσκετο xal τοὺς ἐντεῦϑεν ἀπειλουμένους μόνος ἀνεδέχετο κινδύνους; "Ap’ οὐκ ἄξιος τοιούτου νομισϑήσεται πάκτου; 5

2. δὲ καὶ Τότε κοινὸν

Κυρίλλου. Εἰ μὴ ὀνομασϑῇ μέρος ἐν τῇ κοινωνίᾳ, ἴσα γίνονται" δύνανται ἄνισα συμπεφωνῆσϑαι, εἰ ὁ εἷς πλείονα σπουδὴν ἣ χρήματα συνειςφέρει. γὰρ δύναται συμφωνεῖν τὴν μὲν ζημίαν τὸν ἕτερον ὁρᾶν, τὸ δὲ κέρδος εἶναι.

3. Στεφάνου. Τοῦτο ἔγνως ἐν τῷ κε΄. τιτ. «τοῦ γ΄. βιβ.» τῶν Ἴνστιτ." 10 ἔνϑα γὰρ μηδὲν περὶ κέρδους ἣ ζημίας λεχϑῇ, ἐπίσης εἰσὶ κοινωνοί. 4. Τοῦ αὐτοῦ. Τυχὸν γὰρ μόνος τῶν ἐπικοίνων προΐσταται ἣ ἐν δυναστείᾳ ὧν ἀντελαμβάνετο τούτων καὶ ἀνεπηρέαστον τὴν κοινωνίαν φυλάττων συνεβάλAero ταύτῃ. 5. Τοῦτο νόησον, ἔνϑα μόνη ζημία γένηται κέρδους μὴ ὑποκειμένου. Εἰ 15 γὰρ κατὰ ταὐτὸν κέρδος ἐγένετο καὶ ζημία ἐξ ἑτέρας καὶ ἑτέρας αἰτίας, δηλονότι ἣ ζημία ἐκ τοῦ κέρδους ὑπεξαιρεῖται κατὰ τὸ κείμενον ἐν τῷ ἑξῆς. 6. ᾿Αρίστων ἀναφέρει Κάσιον τὸ τοιοῦτον τῆς κοινωνίας ἀποδοκιμάζοντα πάχκτον, ὥςτε τὸν μὲν τῶν κοινωνῶν ὅλον τὸ κέρδος λαμβάνειν, τὸν δὲ τῇ ζημίᾳ βαρύνεσϑαι, καὶ λεοντείαν τὴν τοιαύτην εἴωϑε προςαγορεύειν, τουτέστιν 20 ἁρπακτυκὴν διὰ τὴν τοῦ ϑηρίου φύσιν. Πλεονέκτης γὰρ καὶ ἅρπαξ ὁ λέων xal τοῦ προςγεγονότος αὐτῷ ϑρέμματος ἕτερον μετασχεῖν οὐκ ἀνεχόμενον ϑηρίον. Καὶ συνεργεῖ τοῖς εἰρημένοις ὑπὸ Κασίου ὁ Οὐλπιανὸς ἄχρηστον εἶναι λέγων τὴν κοινωνίαν, «καϑ᾽» ἣν ἕτερος μὲν κερδαίνει, ἕτερος δὲ μέτοχος ὧν ταύτης μόνην τὴν συμβαίνουσαν ὑφίσταται ζημίαν" ἀδικώτατον γὰρ εἶναι τὸ 25 τῆς ἀδικίας εἶδος ἐκεῖνο, ἐξ οὗ ζημιοῦται μέν τις ἔσϑ᾽ ὅτε, κερδαίνει δὲ οὐδέποτε.

7. ἸΚυρίλλου. Ἵνα μέντοι ὁ slg τὸ κέρδος ὅλον, ὁ δὲ ἕτερος πᾶσαν ζημίαν ἐπιγινώσκει, οὐ δυνατὸν συμφωνεῖσϑαι.

τὴν

8. ᾿Αδικώτατον γὰρ τὸ τῆς κοινωνίας εἶδος ἐκεῖνο, ἐξ οὗ ζημιοῦται μέν τις ἔσϑ᾽ ὅτε, κερδαίνει δὲ οὐδέποτε. 'O δὲ Σιτέφανος λεοντείαν ἔφη, πρὸς 6 80 φησιν πλεονεχτικήν, ϑηριώδη καὶ ἁρπαχτυκὴν καὶ μὴ μεταδιδοῦσαν τῶν προςπιπτόντων ἑτέροις. Τοῦτο γὰρ ἡ τοῦ ϑηρίου φύσις δηλοῖ. 'O γὰρ λέων, Hb I ἐπειδάν τι ἁρπάσῃ, οὐκ ἐᾷ ϑηρίον ἕτερον τούτου μετασχεῖν. ᾿Ανάγνωθϑι τὸ 140 ἑξῆς διγ. 9 «.: Ca &w. | 17 sch. 6: cf. infra p. 538 lin. 9 | 25 ἀδικίας: Hb. κοινωνίας | 29 Στέφανος: cf. sch. 6

LIB.

δ

10

15

20

XII

—

TIT.

I (CA)

465

B XII, 1, 30 = D XVII, 2, 30. 1. 'O Παῦλος ἀναφέρει τὸν Μούκιον λέγοντα μὴ τοιαύτην δύνασϑαι συνίστασϑαι κοινωνίαν, ὥςτε τὸν ἕνα μὲν τὸ δίμοιρον τῆς τοιαύτης ἐπιγινώσκειν ζημίας, ἥμισυ δὲ κατὰ ταὐτὸν τοῦ κέρδους ἀποφέρεσϑαι" καὶ γὰρ ὁ Σερούιος ἐν τοῖς οἰκείοις συντάγμασιν, ἐν οἷς ἐνότευσε τὸν Μούκιον, τὸ αὐτό φησι, ὡς μὴ συναλλάττεσϑαι κοινωνίαν τοιαύτην᾽ οὐδὲ γὰρ κέρδος νοηϑήσεται, εἰ μὴ ὅπερ περιλιμπάνεται τῆς ζημίας ἐξαιρουμένης, οὔτε ζημία, εἰ μὴ ὅπερ ἐξαιρουμένου παντὸς τοῦ κέρδους ὑπολιμπάνεται. [Οἷον] συνεστήσαντό τινες χοινωνίαν᾽ συνέβη δὲ ἐν τῇδε τῇ ἐμπορίᾳ κερδᾶναι μὲν αὐτοὺς φ΄. νομίσματα ἔν τισι φορτίοις, ἔν τισι δὲ ζημιωϑῆναι σ΄. Οὐ δυνάμεϑα καϑαρῶς κέρδος χαλέσαι τὸ τῶν φ΄. νομισμάτων διὰ τὴν γενομένην ζημίαν, ἀλλ᾽ ἀνεπιλήπτως εἴποιμεν αὐτοὺς κερδᾶναι τ΄. νομίσματα. Τοῦτο γάρ ἐστι κυρίως κέρδος, ὃ μετὰ τὴν ἐξαίρεσιν τῆς ζημίας ὑπολιμπάνεται" καὶ ἐκ τοῦ ἐναντίου δέ, εἰ συνέβη ἐπί τισιν φορτίοις ζημιωϑῆναι αὐτοὺς φ΄. νομίσματα, ἔκ τινων δέ, ὅσον ἐκ τῆς γενομένης ἐπ᾽ αὐτοῖς ἀγορασίας, κερδᾶναι σ΄. νομίσματα, οὐκ ἄν τις ὀρθῶς καλέσοι τὴν τῶν φ΄. νομισμάτων μείωσιν ζημίαν καϑαρὰν διὰ τὸ ἐν μέρει τῆς ἐμπορίας προςγινόμενον ὄφελος τῶν διακοσίων νομισμάτων, οὗτινος μιγνυμένου τῇ ζημίᾳ “καϑαρὰ χριϑήσεται τριακοσίων νομισμάτων γενέσϑαι ζημία. Λέγει τοίνυν ὁ Σερούιος δύνασϑαι τὴν τοιαύτην συνίστασϑαι χοινωνίαν, ἵνα τούτου τοῦ χέρδους, ὅπερ ἐστὶν ὑπόλοιπον μετὰ τὴν πάσης ζημίας ἐξαίρεσιν, ὁ μὲν τὸ δίμοιρον, ὁ δὲ τὸ τρίτον ἀποφέρηται, καὶ ἐκ τοῦ ἐναντίου ταύτης τῆς ζημίας, ἥτις ὁμοίως ὑπολιμπάνεται παντὸς κέρδους ἐξαιρουμένου, ὁ μὲν τὸ δίμοιρον, ὁ δὲ τὸ τρίτον ἀπενέγκηται μέρος.

2. Κυρίλλου. 25 ζημίαν.

Ζημίαν

νόει τὴν

μετὰ τὸ κέρδος καὶ κέρδος

3. Στεφάνου. Σημείωσαι τοῦτο συμβάλλεται γάρ τῶν μερῶν τοῦ κέρδους τε καὶ ζημίας διαίρεσιν.

τὸ μετὰ τὴν

σοι εἰς τὴν καϑόλου

4. Τοῦ αὐτοῦ. Σημείωσαι, ὅτι κέρδος ἐκεῖνο νοεῖται τὸ μετὰ τὴν ὑπεξαίρεσιν τῆς προγενομένης ζημίας" τοῦτο γὰρ συμβάλλεταί σοι εἰς τὴν καϑόλου τῶν 80 μερῶν τοῦ κέρδους τε καὶ τῆς ζημίας διαίρεσιν. B XII, 1, 31 = D XVII, 2, 31. l. Ἵνα χώρα γένηται τῇ πρὸ σόκιο ἀγωγῇ, κοινωνίαν ὑπεῖναι δεῖ" οὐδὲ γὰρ ἀρκεῖ πρὸς κοινωνίας κατασκευὴν ἣ πρόληψις τοῦ κοινῇ δεσπόζεσϑαι 9 ἐν τῇδε τῇ — δυνάμεϑα in marg. addita 17 διακοσίων: corr. ΗΡ. SCHELTEMA,

Ca

Basilica,

σῶν II.

(σ΄. = 200);

corr.

Hb.

| 16 καϑαρὰν: Ca κατά τι; corr. Hb. | | 18 τριακοσίων:

Ca τῶν (τ΄

= 300); 2

466

LIB. XII — TIT. I (CA)

παρά τινων πρᾶγμα᾽ προσγίνεσϑαι γὰρ καὶ πράττεσϑαι κοινὸν δύναται πρᾶγμα

καὶ κοινωνίας ἐκτός, ἡνίκα διαϑέσεως οὐχ ὑποκειμένης τῆς ἐπὶ κοινωνίᾳ εἰς χοινὸν συμβαίνει, οἷον ἐπὶ ἀγροῦ δύο τισὶ ληγατευϑέντος" T) ἡνίκα δύο τινὲς ἅμα τὴν αὐτὴν ἠγόρασαν οἰκίαν, 7, συνέβη κληρονομίαν ἣ δωρεὰν κοινῶς ἡμῖν προσγενέσϑαι ἢ ἀγροῦ τινος ἐγὼ μὲν ἥμισυ παρὰ Πρίμου, σὺ δὲ τὸ ἕτερον ἥμισυ παρὰ Σεκούνδου ἠγοράσαμεν οὐχ ὡς ἐσόμενοι κοινωνοί. "Eri γὰρ τούτων HbI 744 πάντων κοινὸν μὲν εὑρίσκεται πρᾶγμα, κοινωνία δὲ οὐ συνέστηκεν.

ex

^

l4

3

x

>

=

t

x

Fi

a

€

,

x

2. KopÜ2ov. Ilpocoxto ἐστίν, ὅτε κοινωνία ἡγήσεται, κοινὸν δὲ πρᾶγμα, ὅτε εἰς δύο περιήχϑη μὴ ἐπίτηδες, ἀπὸ λεγάτου τυχὸν 7) ἀγορασίας T) κληρονομίας 10 ἣ δωρεᾶς. 3. Στεφάνου. Ἐπὶ τούτων τῶν ϑεμάτων, ἔνϑα μὴ διαϑέσει κοινωνίας κοινῶς ἐχτησάμεϑα πρᾶγμα, τότε φαμιλίας ἐρκισκούνδαε ἢ κομονιοβιδούμδο παρέχεται, ὡς ὁ Γάιος Ev τῷ λδ΄. Ow. τοῦ παρόντος τιτ. φησί, καὶ [TO] ἐν τῷ ς΄. τῶν δειουδικέις βιβ. (10, 3, 2). 15

4. Ἐπὶ τούτων γὰρ 9) τὸ φαμιλίας ἑρκισκοῦνδο 7| τὸ κομονιοβιδούμδο δίδοται, ὡς κεφ. λε΄. τούτου τοῦ Tur." ζήτει καὶ τὸ β΄. κεφ. τοῦ β΄. τιτ., ὅτι καὶ οἱ κοινωνοὶ καὶ οἰκοπράκται κινοῦσι τὸ χκομονιδιβιδόμδο.

5. Στεφάνου. Θεμάτισον τοὺς καὶ ἕκαστον αὐτῶν τὸ οἰκεῖον 20 οὔτε κοινωνίᾳ προδήλως ἐστὶ τὸ οὕτως, ὡς εἶπον, ϑεμάτισον τοὺς καὶ ἕκαστον αὐτῶν τὸ οἰκεῖον ἐξ

πράτας ἐξ ἀδιαιρέτου τὸ πρᾶγμα ἐσχηκότας, μέρος ἐξ ἀδιαιρέτου πεπρακότας" εἰ δὲ μή, πραϑέν, οὔτε ἐπίκοινον τὸ ἀγορασϑέν. ᾿Αλλ᾽ πράτας ἐξ ἀδιαιρέτου τὸ πρᾶγμα ἐσχηκότας ἀδιαιρέτου, καϑάπερ εἶπον, πεπρακότα μέρος.

68. Τοῦτο αὖϑις τοὺς δύο ϑεμάτισον ἀδιαιρέτως τὸ πρᾶγμα ἐσχηκότας ἢ ἀδιαιρέτως πωλήσαντας. 2

B XII, 1, 32 = D XVII 2, 32. l. Ἕτερόν ἐστι σοκίετας καὶ ἕτερον κομουνιτάρσεκτον. Σοκίετας μὲν γάρ ἐστιν, ἡνίκα δύο τινὲς διαλεχϑέντες ἀλλήλοις, ὡς δὴ συστησάμενοι κοινωνίαν, elta ἀναχωρήσουσιν, ἐπὶ πολὺν δὲ χρόνον ἕκαστος καϑ᾽ ἑαυτὸν λογίζηται, τί μὲν ἐπωφελές, τί δὲ ἐναντίον (εἰκὸς γὰρ ἐνταῦϑα συμβαίνειν καὶ ταῦτα 30 τελευτησάσης πολλάκις), εἶτα κρίνας ἐπικερδὲς μετὰ ταῦτα συνίστησι τὴν κοινωνίαν, ‚pa ἐφ᾽ ᾧ γενομένῳ μενς καὶ fj πρὸ σόκιο τίκτεται. Εἰ δὲ δίχα τοῦ περὶ A

2

t

iL

,

x

>

[A

€

A

P

11 διάϑεσει: Ca διάϑεσις; corr. Hb. | 13 ([6]: postea add. | 17 οἰκοπράκται: Hb. κοινοπράχται | 18 πράτας: Ca πράτους | 26 κομουνιτάρσεκτον: i. e. communiter gestum (hic et mox) | 29 ἐνταῦϑα: leg. &vreüdev? | 30 post πολλάκις lac. latere videtur

LIB. XII — TIT. I (CA)

1

e

σι

κοινωνίας

15

20

ἐνθυμηϑῆναι

κοινῶς

τι πραχϑῇ

πρᾶγμα,

467 κοσιουνιτέρσεκτον

τοῦτο

χαλοῦμεν' ὅπερ συμβαίνει ἐπὶ τῶν ἐπὶ τοῦ φίσκου xtwouufvov: κατὰ γὰρ ὑπερϑεματισμὸν εἴωϑε ταῦτα γίγνεσϑαι᾽ καὶ ἐπειδὴ τυχὸν ἐμὲ συμβαίνει προςιόντα τῇ μισϑώσει τοῦ φισκαλίου ἀγροῦ ἣ τῇ ἀγοράσει λέγειν, ὡς παρέξω ρ΄. νομίσματα ὑπὲρ τοῦ μισϑώματος ἣ λόγῳ τιμήματος, τὸν δὲ ἄλλα προςτιϑέναι δέκα διὰ τὸ βούλεσϑαι προτιμηϑῆναι, εἶτα ἐμὲ τοῖς ἐπηγγελμένοις ὑπὸ σοῦ προςτιϑέναι τι διὰ τὸ εἰς ἐμαυτὸν συνελκύσαι τὸ συνάλλαγμα, ἵνα μὴ ἐντεῦϑεν τῷ κατὰ τὸν ὑπερϑεματισμὸν νικῶντι ζημία προςγενήσηται ἐκ τῆς πρὸς ἀλλήλους ἡμῶν ἔριδος, μέσῳ τινὶ χρώμενοι διακονουμένῳ τῷ πράγματι εἰώϑασιν οἱ τοιαῦτα φιλονεικοῦντες ἀγοράζειν ἤτοι μισϑοῦσϑαι τὸ πρᾶγμα ἐπὶ κοινῇ ὠφελείᾳ. Τοῦτο δὲ πολὺ κεχώρισται τῆς σοκιέτας. Καὶ οὐ μόνον ἐν τούτοις διαφορὰ τῆςς» σοκιότατις καὶ τοῦ κομονιτερσέκτου, ὅτι ἣ μὲν σοκίετα σκέμματος καὶ μελέτης προηγησαμένης συναλλάττεται, τὸ δὲ κομουνισέρτεκτον αὐτοσχεδίως καὶ ἐξ ἀπροςδοκήτου συμβαίνει, ἀλλὰ καὶ ἐν ἐκείνῳ, ὅτι πούπιλλος σοκιέταν μὲν σίνε τουτόρις αὐχτοριτάτε συστησάμενος οὐ χρατεῖται πρός τινα, ἐκ δὲ τοῦ κομόνιτερ γέστου γίνεται ἔνοχος, εἰ καὶ δίχα ἐπιτρόπου ἔπραξε τοῦτο. 2. Κυρίλλου. 'H προσόκιο ἀπὸ συναινέσεως, τὸ κοινὸν πρᾶγμα ἅμα συναινέσει γίνεται, ὡς ἐπὶ τῆς τῶν δημοσίων μισϑώσεως καὶ τῶν δι᾽ ἑτέρων κοινῶς πρᾶγμα ἀγοραζόντων. " Avnfoc ἄνευ ἐπιτρόπου προσόκιο οὐ κατέχεται, χομβιδούμδο δὲ κατέχεται. B XII, 1, 33 = D XVII 2, 33. 1. 'Exe γὰρ μετὰ σκέμματος καὶ διαϑέσεως χρὴ τὴν κοινωνίαν συνίστα- Hb I σϑαι, οὐ δύναται πούπιλλος δίχα τῆς αὐϑεντίας τοῦ ἐπιτρόπου συνιστᾶν κοινωνίαν. 742

25

B XII, 1, 34 = D XVII, 2, 34. l. Κυρίλλου. 'Eg! ὧν οὐκ ἔστι κοινωνία, ἣ φαμιλίαε νεκισκούνδας κινεῖται ἢ κομμιδούνδο, ὅπερ καὶ οἱ συγκληρονόμοι κινοῦσιν ἔσϑ᾽ ὅτε. 28.

30

Δύνανται γὰρ οἱ κληρονόμοι καὶ ἀμφότερα χινεῖν.

B XII, 1,35 = D XVII, 2, 35. 1. Συνιστῶν ἐγὼ πρὸς σὲ κοινωνίαν οὐ δύναμαι τοιοῦτον ποιῆσαι πάκτον, ὥςτε σε κοινωνὸν εἶναι τοῦ ἐμοῦ κληρονόμου, εἰ καὶ ὁ τοῦ κοινωνοῦ κληρονόμος ἐνάγεσϑαι δύναται τῇ πρὸ σόκιο τὸ ἀπὸ τῆς καλῆς ἀπαιτούμενος πίστεως, δι ἣν ἀπαιτηϑήσεται λόγον, καὶ χάριν ὧν ἐρρᾳϑύμησεν ἐπὶ τῆς κοινωνίας πραγμάτων, ὡς ὁ τελευτήσας αὐτὸς ἐνεκαλεῖτο ῥαθυμήσας. 18 ἅμα συναινέσει: leg. ἄνευ συναινέσεως (Hb)? | 21 κομβιδούμδο: dividundo | 27 κομμιδούνδο: : i. e. communi dividundo

i. e. communi

468

LIB.

XII — TIT.

I (CA)

2. Κυρίλλου. 'O κληρονόμος τοῦ κοινωνοῦ οὐκ ἔστιν κοινωνός" ἀπαιτεῖται δὲ διὰ τῆς πρὸ σόκιο καλὴν πίστιν καὶ κούλπαν, ὧν διῴκησεν ὁ τεστάτωρ. 3. Στεφάνου. Πλὴν εἰ μὴ ἐπὶ τῶν ἰδυκῶν καὶ δημοσίων τελῶν, μετά τινος μέντοι παρατηρήσεως, ὡς ἐν τῷ v9'. διγ. μανϑάνομεν. ' 5

4. Τοῦ ᾿Ανωνύμου. Εἴρηται βιβ. γ΄. τιτ. ε΄. διγ. κ΄." ἐν δὲ τῷ ζ΄. (6) διγ. τοῦ β΄. τιτ. τοῦ γ΄. βιβ. λέγει τὸν κληρονόμον τοῦ κοινωνοῦ μὴ καταδικάζεσϑαι σουονόμινε, ἐπειδὴ μὴ διαβαίνει εἰς κληρονόμον. 5.

Τοῦ

Δυνατὸν

αὐτοῦ.

᾿ΑνάγνωῚθι

δὲ συμφωνεῖν,

,

ὥστε

περὶ κληρονόμου καὶ τοῦ

ἑνὸς

τοῦ κοινωνοῦ

τελευτῶντος

διγ. νζ΄. (59)

μεῖναι τοὺς

ἄλλους

1 9 10 κοινωνούς, ὡς€ ἔστι μαϑεῖν- ἐκ τοῦMA ς΄.f den. τοῦ- ξε΄.’ διγ.

6. Στεφάνου. 'Ev à μὴ μετὰ πίστεως ἀγαϑῆς ἀνεστράφη περὶ τὰ ἐπίκοινα πράγματα. Τίς οὖν ἡ διαφορά; “Ὅτι ὁ μὲν κοινωνὸς ἐναχϑεὶς ἀτιμοῦται, ὁ δὲ χληρονόμος αὐτοῦ τῇ πρὸ σόκιο καταδικασϑεὶς οὐκ ἀτιμοῦται, καϑὸ μὴ σοῦο νόμινε, ἀλλὰ νερεδιταρίῳ ὁ τοῦ κοινωνοῦ κληρονόμος ἐνάγεται, ὡς ὁ 15 Οὐλπιανὸς ἐν τῷ γ΄. βιβ. τῶν πρώτων τιτ. ς΄. διγ. β΄. φησίν (3,2, 6). "Ἔστιν δὲ καὶ ἄλλη διαφορὰ κοινωνοῦ καὶ τοῦ κληρονόμου αὐτοῦ, ἦν φησιν ὁ Πομπώνιος ἐν τῷ ξγ΄. (62) διγ." λέγει πρὸς τούτοις, ὅτι ὁ τοῦ κοινωνοῦ κληρονόμος τὰ ἀρχϑέντα πληροῦν ἀναγκάζεται μόνα, καινοτέρας δὲ ἅψασϑαι διοικήσεως οὐκ ἀναγκάζεται. ᾿Ανάγνωθι τὸ μα΄. (40) διγ. 20

17.

Τοῦ

᾿Ανωνύμου.

'AXX

οὐκ

ἀτιμοῦται,

ὥςπερ

αὐτὸς

ὁ κοινωνός,

ὡς

βιβ. γ΄. τιτ. β΄. διγ. ς΄. ἐν τέλει. B XII, 1, 37 = D XVII, 2, 37. l. Πρῖμος xai Σεκοῦνδος συνεστήσαντο κοινωνίαν. Συνέβη τούτους ἐν ναυαγίῳ ἢ ἐμπρησμῷ ἣ συμπτώσει ἅμα τελευτῆσαι" καὶ τοῦ μὲν Τέρτιος, 25 τοῦ δὲ Κουάρτος γέγονε κληρονόμος. Οἱ τῶν κοινωνῶν κληρονόμοι οὔκ εἰσιν ἀλλήλων κοινωνοί" εἰ δὲ ταύτην ἐσχήκασι διάϑεσιν, ὡς ἀπὸ καινῆς συναινέσεως τὰ μετὰ τὴν συναίνεσιν ἐφ᾽ ἑκαστῷ πράγματι ἐν τῷ τῆς πρὸ σόκιο δικαστηρίῳ ἐξετασϑήσεται. 2. Κυρίλλου. Εἰ οἱ κληρόνομοι τῶν κοινωνῶν ἐπιμείνωσι τῇ αὐτῇ διαϑέσει, Hb I 148 30 Ex καινῆς συναινέσεως γίνονται κοινωνοί. 3. Στεφάνου. Τουτέστι διὰ τῆς καινῆς συναινέσεως προβαίνει τὸ καταφέρεσϑαι εἰς τὴν πρὸ σόκιο ἀγωγήν, ὅπερ μετὰ τελευτὴν τῶν οἰκείων τεστατόρων ἐνεχείρησαν οἱ κληρονόμοι. 5 sch. 4: cf. infra p. 473 lin. 10 | 26 καινῆς: Ca κοινοῦ; corr. Hb.

| 31 τουτέστε:

Ca τέως

νι

LIB. XII — TIT.

10

15

I (CA)

B XII, 1, 38 — D XVII, 2, 38. 1. Ὃ τῇ πρὸ cóxto δικάζων mpovolav ὀφείλει ποιεῖσϑαι διὰ καυτιώνων τῆς ἐσομένης ζημίας, ἢ καὶ κέρδους τῶν ἠρτημένων τῆς κοινωνίας" οἷον ἕνα συμβέβηκε τῶν κοινωνῶν ἀγοράσαι πρᾶγμα καὶ περὶ ἐκνυκήσεως ἐπερωτῆσαι τὸ διπλάσιον, 7) πωλῆσαι καὶ ὁμοίως ἐπερωτηϑῆναι τὸ διπλάσιον προφάσει ἐκνικήσεως᾽ ἠλπίζετο δὲ τὸ πεπραμένον 7| καὶ ἠγορασμένον ὑποϑεμένων τῶν κοινωνῶν ἐκχδικεῖσϑαι, ὥςτε μέντοι κομμιτεύεσϑαι κατὰ ταὐτὸν τὴν τοῦ διπλοῦ ἀπαίτησιν. ὁμολογίαν αὐτῷ ποιήσουσι οἱ κοινωνοί, ὅτι ἐὰν γένηται κατ᾽ αὐτοὺς ἀπαίτησις προφάσει τῆς ἐκνικήσεως τοῦ πεπραμένου κοινοῦ πράγματος, αὐτοὶ δεφενδεύσουσι αὐτόν, 7) τὸ ἀνάλογον παρέξουσιν, ὥςπερ καὶ αὐτὸς ὁμολογήσει, ὅτι τοιούτου συμβάντος τὸ ἐκ τῆς ἐπὶ τῇ ἐκνικήσει ἐπερωτήσεως προςγινόμενον αὐτῷ κατὰ τὰ μέρη παρέξει τῆς κοινωνίας. Τούτῳ δὲ Σαβῖνος ἐπὶ πασῶν τῶν βόνα φίδε ἀγωγῶν χώραν εἶναι λέγει, εἰ καὶ γενικαί εἰσιν, olov πρὸ σόκιο, νεγοτιόρουμ γεστόρουμ, τουτέλαε. ᾿Εὰν γὰρ ὁ ἐπίτροπος ἣ νεγοτιόρουμ γεστόρουμ ἀγοράσῃ τι 7| xal πωλήσῃ, καὶ ἐπερωτήσῃ I καὶ ἐπερωτηϑῇ περὶ ἐκνικήσεως, ἐλπὶς δὲ ὑπόκειται μετὰ τὸ παυϑῆναι αὐτοὺς τῆς διοικήσεως χώραν λαμβάνειν τὴν ἐχνίκησιν, τὰ αὐτὰ ὁμολογήσει ἤγουν τὴν ὁμοίαν ἀσφάλειαν λήψεται κινουμένου τοῦ δικαστηρίου τῆς τουτέλαε ἣ τῆς νεγοτιόρουμ γεστόρουμ᾽

20

,

,

.

σι I1

2

,

x

>

/

,

A

“-

35

7

,

[4

3

εἰ δὲ καὶ ἰδικαὶ ὑπῆρχον ἀγωγαί,

olov μανδάτι, κομιδάτι, δεπόσιτι, ἐστὶ τὸ αὐτό. Καὶ τὸ μὲν τῆς μανδάτης χώραν ἕξει ἐπὶ τοῦ ϑεματισμοῦ τῆς ἐκνικήσεως" τὸ δὲ τῆς κομοδάτι ἣ τῆς δεπόσιτι ἐπὶ τοιούτου ϑεματισμοῦ, olov ἔχρησά σοι 7| καὶ παρεϑέμην σοι οἰκέτην᾽ δέδωκας τούτῳ φάρμακον, ὅπερ εὐθὺς μὲν οὐκ ἔβλαπτε, μικρὸν δὲ ὕστερον τὴν οἰκείαν ἐνεδείκνυ ἐνέργειαν. Λαμβάνων παρὰ σοῦ τὸν οἰκέτην διὰ τῆς δεπόσιτι ἢ κομοδάτι ἐπερωτήσω σε περὶ τῆς ἐσομένης βλάβης. Ἢ καὶ ἔσϑ' ὅτε ὁ χρησϑείς σοι ἣ καὶ παρατεϑεὶς οἰκέτης ἠπίστατο τέχνην᾽ εἶτα βόνα φίδε καὶ οὐ φωράνδι Avıno, ἀλλὰ ϑαρρῶν τῇ ἐμῇ φιλίᾳ ἐμίσϑωσας αὐτοῦ τὰς ὄπερας ἑτέρῳ τὸν ὁρισϑέντα μισϑὸν ἀγαγὼν εἰς ἐπερώτησιν᾽ καὶ διὰ τοῦτο γέγονε τυχὸν σύμφωνον ἰδίεμ ἐπερωτήςσαντος σοῦ» τὴν τοιαύτην ποσότητα. Εἶτα ἐν τῷ μεταξὺ ὁ οἰκέτης ἀπεδίδοτό μοι. ᾿Επειδὴ ἄτοπόν ἐστιν βόνα φίδε τῶν ἀγωγῶν οὐσῶν κερδαίνειν σέ τι ἐκ τῶν ἀλλοτρίων πραγμάτων, οὔπω δὲ ἔδοξε ταῦτα διὰ τὸ μήπω παραγενέσϑαι τὴν ἡμέραν τὴν τῇ ἐπερωτήσει περιεχομένην, ἀσφάλειάν μοι παρέξεις, ὡς ἀπαιτήσεις ταῦτα καὶ καταβαλεῖς μοι. ,

2

469

1

A

^

,

3

Hh

P

,

,

3

u

,

3

t

x

Fat

Ὁ»

=

m

2. Κυρίλλου. Καυτίονα ὥφειλε γενέσϑαι περὶ ζημίας, ὥσπερ ἐπὶ πάσης βοναφίδε ἀγωγῆς. 4 ἐπερωτῆσαι: in diem

Ca

ἐπερώτ

|

7 μέντοι:

Ca

m

͵

;

“

,

x

A

3

1

b

3

,

fl

\

^

U

2

,

3,

x

\

μένειν, emend.

M

a

>

τοῦ

,

J

H

x

m

x»

x

μέλλοντος κέρδους ἢ

Hb.

|

29

ἰδίεμ:

i. e.

3

470

LIB. XII — TIT. I (CA)

3.

Στεφάνου.

Σημείωσαι,

ὅτι ἐπὶ πάσης

τῆς βοναφίδε

ἀγωγῆς

χρὴ

τὸν

δικαστὴν περὶ τοῦ ἠρτημένου [[χρόνου εἴτουν]! κέρδους καὶ τῆς ἠρτημένης ζημίας παρασκευάζειν τοὺς λιτιγάτορας καυτίονα παρέχειν ἀλλήλοις [κομιδάτι]. Τί γάρ, ὅτι τὸν οἰκέτην, ὃν ἔχρησά σοι ἣ παρεϑέμην, τῇ ἐμῇ φιλία ϑαρρῶν 5 «οὐ» φωρανδιανίμο ἐμίσϑωσας ἑτέρῳ τινί; 4.

Τοῦ

᾿Ανωνύμου.

Εἰκότως

τὰς

μὲν

γενικάς,

τὰς

δὲ

ἰδυκὰς

Ὃ μὲν γὰρ ἐπίτροπος πάντων τῶν πραγμάτων ἔχει τὴν διοίκησιν ἀπὸ νόμου" ἔξεστι δὲ τῷ ἄρχοντι ἣ τοῖς κηδεμόσιν 7) τῷ τεστάτορι διελεῖν τὴν διοίκησιν μεταξὺ τῶν πολλῶν. Καὶ ὁ νεγοτιόρουμ γεστόρουμ, οὔ τινα τοῦ ἀπόντος, ἀλλὰ 10 πάντα διοικεῖν ὀφείλει, εἴπερ ἦν ἕτερος ὁ διοικήσων, ὡς Bip. γ΄. τιτ. ε΄. διγ. ε΄. αἱ ἣ κοινωνία δὲ καὶ χωρὶς συμφώνου ῥητοῦ ἐὰν ἁπλῶς γένηται, οὐκ ἐφ᾽ Evi μόνῳ πράγματι, ἀλλ᾽ ἐπὶ παντὶ πόρῳ τε καὶ κέρδει συνίσταται, ὡς Ow. ζ΄. τούτου τοῦ τιτ. Κ

3

£8

,

x

x

,

ς

mo»

t

m

>

3

’

5. Ἡ δὲ κομοδάτι καὶ ἡ δεπόσιτι δυσχερῶς, μᾶλλον δὲ καὶ ἀδυνάτως 16 συνίσταται, καὶ μάλιστα ἀκινήτων ὑπόντων, ἐπὶ πάσῃ οὐσίᾳ" ὁ δὲ προκουράτωρ εἰ καὶ δύναται «πάντων» τῶν πραγμάτων εἶναι, ὅμως οὐ προβαίνει τοῦτο, εἰ μὴ ῥητῶς ἐνταλϑῇ. 6.

Αὕτη πολλάκις νοεῖται μετὰ τῶν ἰδικῶν, ὅταν ἕν τι πρᾶγμα διουκήσῃ

6 νεγοτιογέστωρ᾽

ἀνάγνωθι τὸ κ΄. κεφ. τοῦ β΄. τιτ. τοῦ

ιζ΄. βιβ. “Ὅταν γὰρ

20 διοικήσῃ τίς τινα τῶν ἀλλοτρίων τινὰ καταλιπὼν ἀδιοίκητα, τότε ἐνέχεται m ΠῚ 5. ν R8 , . Te γενικῶς, ὅτε δι’ » αὐτὸν ἕτερος οὐ᾽ διῴκησε᾽ καὶ \ καλῶς λέγεται γενική.vo Ὅτε δὲ δι’ αὐτὸν οὐ γέγονε κώλυσις τοῦ διοικῆσαι ἕτερον, τότε νοεῖται (Suc νεγοτιόρουμ, γεστόρουμ. 7. Πολλάκις καὶ ὁ ἐπίτροπος οὐκ ἐφ᾽ ὅλῃ τῇ οὐσίᾳ δίδοται, ἀλλὰ τυχὸν 25 ἐπὶ τοῖς ἐν τῇ ᾿Ασίᾳ ἢ τοῖς ἐν ᾿Εφέσῳ πράγμασι καὶ διὰ τοῦτο ποτὲ μέν ἐστιν ἰδική, ποτὲ δὲ γενικὴ ἡ τουτέλαε. Σ

M]

-

2

-

9

A

-

3

»

,

,

.

*

x

-

*

,

8. Τοῦτο νόησον κατὰ τὸ παρατελευταῖον ϑέμα τοῦ ε΄. κεφ. τοῦ α΄. τιτ. τοῦ ιζ΄. βιβ.᾿ οὕτως γὰρ ἑρμηνευόμενον τὸ περὶ τῆς διορκήσεως εἰκότως ποιεῖ ταύτην μετὰ τῶν γενικῶν. 30

9. Πρόσσχες τῷ περὶ ἐντελλομένων. ᾿Ερώτησις γὰρ ἐντεῦϑεν ἀναφύεται οὐκ ἀγεννής, ὅτι πῶς ὁ γενικὴν δεξάμενος ἐντολὴν διορκεῆσαι τὰ ἐμὰ LE ὑπόκειται ἀγωγῇ τῇ περὶ ἐντολῆς καὶ ταῦτα γενωυκῆς οὔσης διοικήσεως; ᾿Αλλὰ δοχεῖ μοι μὴ πάντη ἐφειμένον εἶναι τῷ γενυκῷ προκουράτωρι διοικεῖν, 25

᾿Ασίᾳ:

Ca

οὐσίᾳ

|

30 Πρόσσχες:

Ca πρόσχες

Hb I 744

ὠνόμασεν.

\

LIB.

XII

—

TIT.

I (CA)

471

e

ἀλλ᾽ ἐπί τινων φάκτων κωλύεσϑαι τοῦτόν τινα διαπράττεσϑαι. Ἢ καὶ οὕτως" τῶν γὰρ νόμων περὶ τῶν ὡς ἐπὶ τὸ πλεῖστον γινομένων ἐκτεϑειμένων, οὐ μὴν τῶν σπανίως, ἐπειδὴ σπανίως ἄν τις τοιαύτην ποιήσειεν ἐντολήν, διὰ τοῦτο δεῖ ἐκληφϑῆναι τὸ παρὸν ῥητὸν μὴ ἐπὶ τῶν γενυκῶν προκουρατώρων.

10

10. Πρῖμος καὶ Σεκοῦνδος συνεστήσαντο κοινωνίαν. Ἔκ τῶν ἐπικοίνων πραγμάτων καρποὺς ἔλαβε ὁ ἕτερος μόνος, ἣ καὶ ἐδαπάνησεν «εἰς» αὐτὰ τὰ πράγματα. Διαλυομένης τῆς κοινωνίας διὰ τῆς πρὸ σόκιο ἤγουν τοῦ κουμουνιδιβιδούμδο τούτων γίνεται λόγος. Κινηϑεῖσα δὲ ἡ ἑτέρα τὴν ἑτέραν ἀναλίσκει. 11. Κυρίλλου. Οἱ καρποὶ καὶ αἱ δαπάναι 7| διὰ τῆς προσοκίο ἣ τοῦ κομιδούμδο ἀπαιτοῦνται. ᾿Ετέρα δὲ ἀγωγὴ τὴν ἑτέραν ἀναιρεῖ. 12. Στεφάνου. Οἱ γὰρ κοινωνοὶ οὐ μόνον τὴν προσοκίο, ἀλλὰ καὶ τὸ κομ- Hb I 745 μιδούμδο δύνανται κατ᾽ ἀλλήλων χινεῖν. 13. Τοῦ αὐτοῦ. Τοῦτο νόησον μὴ καὶ ἐπὶ πᾶσιν τοῖς ἐποφειλομένοις τῷ κοινωνῷ, ἀλλ᾽ ἐφ᾽ οἷς ἐκίνησε τὴν πρὸ σόκιο ἣ τὸ κομμονιδούνδο. "Exi γὰρ τούτοις μόνοις τοῖς πράγμασι ἢ κεφαλαίοις ἣ πρὸ σόκιο ἣ τὸ κομμονούδο παρ᾽ ἑνὸς κινηϑεῖσα τῶν κοινωνῶν ἀναιρεῖ τὴν ἑτέραν, οὐ μὴν ἐπὶ τοῖς ἄλλοις πράγμασιν ἣ κεφαλαίοις, ἐφ᾽ οἷς οὐκ ἐκινήϑη. Σαφῶς γὰρ καὶ διαρρήδην ὁ Οὐλπιανὸς ἐν τῷ αὐτῷ διγ. φησὶν μὴ ἀναιρεῖσϑαι τὸ κομμονιδούνδο τῆς πρὸ σόκιο χκινηϑείσης, ἀλλὰ δύνασθαι αὐτὸ χινεῖσϑαι μετὰ ταῦτα ἐφ᾽ ol; μὴ ἀπήτησεν $j πρὸ o6xıo. Οὕτως οὖν νόησον, ἵνα μὴ ἐναντιωϑῇ σοι τὸ αὐτὸ dry. ^

16

2

f

20

5

3

»

a

,

>

»

7

[4

LA

ἢ

ς

»

x

3

x

,

x

3

x

5

3

,

»

[4

*

,

A

x

Uu

,

€

x

Aj

σ

M

N

x

^

H

5

A

-

5

x

3

m

4

,

A

>”

ἃ

B XII, 1, 39 = D XVII, 2, 39. 1. Οὐχ ὡς ῥελεγίοσον ποιῆσας τὸν τόπον, ἀλλ᾽ ὡς μολύνας αὐτόν. 2.

25

3. Στεφάνου. Θὐχ ὅτι ῥελεγίοσον τὸν τόπον ἐποίησε (πανταχοῦ γὰρ κεῖται xai μάλιστα ἐν τῷ α΄. vtr. τῆς β΄. τῶν ’Ivarırour., ὅτι οὐ δύναται ὁ κοινωνὸς παρὰ γνώμην τοῦ κοινωνοῦ ῥελεγίοσον τὸν ἐπίκοινον τόπον ποιεῖν), ἀλλ᾽ ὅτι " N , -— 3 v € ^ , ^ τυχὸν βούλεται τὸ διαφέρον λαβεῖν ἐπὶ τῷ ῥελεγίοσον ἐᾶσαι τὸν τόπον, 7) παρασκευάσαι αὐτὸν ἐλεύϑερον τοῦ ἀποτεϑέντος λειψάνου καταστῆσαι τὸν τόπον. Διὰ τοῦτο δὲ τὴν πρὸ σόκιο δέδωκεν ἐνταῦϑα ὁ Πομπώνιος ὡς κοινωνίας ὑποκειμένης. Εἰ γὰρ ἐπίκοινος ἦν ὁ τόπος δύο τινῶν T) καὶ πλειόνων κοινωνίας ἐχτός, ἴμφακτο ἐδίδοτο, ὡς μανϑάνεις ἐν τῷ ς΄. διγ. τοῦ κομουνίδουμδο τῶν δειουδίκεης᾽ ἀνάγνωθι βιβ. ι΄. τιτ. γ΄. διγ. ς΄. deu. ε΄.

e

,

3

Κυρίλλου. Ὁ ϑάψας νεκρὸν εἰς τὸν κοινὸν ἀγρὸν κατέχεται τῇ προσοκίο.

x

8 γίνεται:

-

x

Ca γένηται

A,

,

,

-

t

7,

e

H

472

LIB. XII — TIT. I (CA)

4. Εἰς τὸ διαφέρον δηλαδή, ὡς deu. ε΄. τοῦ ς΄. κεφ. τοῦ β΄. vut." εἰ καὶ ὧδε μὲν τὴν πρόσφορον τῷ τίτλῳ δέδωκεν ἀγωγὴν ἤτοι τὴν περὶ κοινωνίας, κἀκεῖσε τὴν ἴμφακτο τὴν πρόσφορον ἐκείνῳ τῷ τίτλῳ, ἄλλως τε καὶ ἐπὶ τῷ διαφέροντι κινοῦνται. 5

5. Πῶς ἐνταῦϑα μὲν δέδωκεν ὁ σοφώτατος ἱΡομρώνιος τὴν προσοχίο, ἐν δὲ τῷ β΄. τιτ. κεφ. ς΄. ϑεμ. ε΄. διαλεγόμενος ὁ νομικὸς ἐν τῷ ῥητῷ περὶ χοινωνῶν, ὧν ϑάτερος ἔϑαψε ἐν τῷ ὑπ᾽ αὐτῶν κοινωνικῶς νεμομένῳ τόπῳ, παρέσχε τὴν ἴμφακτον; Οὔκ εἰσιν ἐναντία, ὥς γέ μοι δοκεῖ, ἀλλὰ καὶ μᾶλλον ἀγχίνοια πολλὴ τοῦ νομοϑέτου ἐνδείκνυται. Καὶ γὰρ εἰ καὶ ὧδε μὲν παρεχώρησε 10 δοϑῆναι τὴν πρὸ σόκιο, ἐκεῖ δὲ τὴν ἰμφακτούμ, ἀλλ᾽ οὐδὲν διαφέρουσιν αἱ προςοῦσαι ταύταις ταῖς ἀγωγαῖς ἀπαιτήσεις. Καὶ 7) πρὸ σόκιο γὰρ αὐτὸ τὸ προςγινόμενον ἀπαιτεῖ κέρδος, καὶ ἣ ἰμφακτοὺμ ὁμοίως αὐτὸ τὸ πρᾶγμα. Καὶ γίνεται καὶ αὐτὸ μεριστὸν τούτοις, 7) ἀπαιτοῦσι καὶ αὐτὸ τὸ κοινὸν τούτοις πρᾶγμα. Οὕτως γὰρ καὶ τὴν ἰμφακτοὺμ δέδωκε τέλειον τὴν ἀπαιτοῦσαν αὐτὸ 15 τὸ πρᾶγμα, ὅπερ σημαίνει τὸ εἶναι τοῦτο, καϑὼς καὶ πρότερον εἶχε τῆς καϑαporhrog' διὰ τοῦτο γὰρ προςέϑηκε καὶ ἐν τῷ ῥητῷ ἐκεῖσε, ἤγουν τῷ ς΄. κεφ. τοῦ β΄. vvv. ϑεμ. ε΄., ὡς οὔτε τάφον αὐτὸν ποιεῖ, καὶ ἐνάγεται τῇ ἰμφακτούμ, τουτέστι τῇ ἀπαιτούσῃ αὐτὸ «τὸ» πρᾶγμα, ὅτι τοῦτο δηλοῖ τό, ὡς εἶχε καὶ πρώην, ἀποκαταστῆναι.

Οὐδὲ

γὰρ

δὴ

εἴποι

τις τοὺς

νόμους

ἐξετάζων,

ὅτι

δέδωκα

20 τὴν ἀπαιτοῦσαν ἀγωγὴν τὸ κέρδος, ἐπεί, εἰ τοῦτο γένηται, εὑρίσκεται δισσῶς βλαπτόμενος ὁ δεηϑεὶς τοῦ ϑάψαι, ἕν μέν, ὅτι ἐκβάλλεται καὶ ὁ νεκρὸς τοῦ τάφου μὴ γενομένου, ἄλλο δέ, ὅτι καὶ τὸν δεδομένον ἀπόλλει μισϑόν. ' AM’ ἀνάγκη ϑάτερον τῶν δύο γενέσϑαι, ἢ τάφον γενέσϑαι καὶ μοιράσαι τὸ μίσϑωμα, ἢ τούτου μὴ γενομένου ἀντιστραφῆναι τὸ μίσϑωμα πρὸς τὸν δεδωκότα. Λοιπὸν 25 δεῖ οὕτως τὰ ῥητὰ ἐκλαμβάνειν, ὅτι δέδοται 7) πρὸ σόκιο ἣ ἴμφακτον ἀδιαφόρως αἱ ἀπαιτοῦσαι αὐτὸ τὸ πρᾶγμα. Πάντως γὰρ καὶ ὁ κοινωνὸς αὐτὸ τὸ πρᾶγμα ζητεῖ τὴν πρὸ σόκιο κινῶν. Πλὴν οὐ μάτην ἐνταῦϑα μὲν δέδωκε τὴν πρὸ σόκιο, ἐκεῖ δὲ τὴν ἴμφακτον- οὐδὲ ἀργῶς ἐτέϑη τῶν ῥημάτων ἐναλλαγή. Διότι γὰρ ἢ ἐπιγραφὴ τοῦ τίτλου περὶ κοινωνίας ἐπιγέγραπται, ἐκεῖνο δὲ περὶ διαιρέσεως 30 τῶν κοινῶν, διὰ τοῦτο ὁ μὲν κοινωνὸς ἔλαβε τὴν οἰκείαν ῥῆσιν ὧδε τοῦ ctr." Hb I ἐχεῖ δὲ πάλιν τὴν ἁρμόζουσαν, τὴν ἀπαιτοῦσαν τὸ. πρᾶγμα τῷ λόγῳ τῆς κοι 746 νωνίας. Καὶ δοκεῖ μοι κρείττων αὕτη f| λύσις τῆς προτέρας. B XII, 1, 40 = D XVII, 2, 40. 1. Otov ἠγόρασεν ἀνδράποδα ὁ τελευτήσας ἐμπορευσόμενος" ὀφείλει ταῦτα 35 πιπράσχκειν. ᾿Απαιτηϑήσεται δὲ «ἐν» τῷ ταῦτα πληροῦν δολὸν, οὐ μὴν διλιγεντίαν. 7 ὑπ᾽ αὐτῶν: Ca ὑπ᾽ ἀστῶν;

|

18 ὅτι: dubium

|

21 τοῦ (τάφου): dubium

LIB.

σι

2. Κυρίλλου. δόλου χωρίς.

XII

—

TIT.

I (CA)

473

'O κληρονόμος τοῦ κοινωνοῦ ὀφείλει πληροῦν τὰ ἀρχϑέντα

3. Στεφάνου. Τυχὸν γὰρ κοινωνίας συστάσης ἐπὶ ἐμπορίᾳ πραγμάτων τινῶν ὁ εἷς τῶν κοινωνῶν ἀρραβῶνας δούς, εἶτα ἀγοράσας μὲν πράγματα, pfe δὲ αὐτὰ πωλήσας, ἐτελεύτησεν. 4.

Τοῦ αὐτοῦ. Τουτέστι δόλον ποιεῖ, ἐν ᾧ τὰ ἀρχϑέντα παρὰ τοῦ τεστάτορος μὴ πληροῖ. Πρόδηλον γάρ, ὅτι καὶ δίχα τοῦ ὑποκειμένου ϑέματος οὐ μόνον ἀπὸ δόλου, ἀλλὰ καὶ ἀπὸ κούλπας κατέχεται ὁ τοῦ κοινωνοῦ κληρονόμος, >

x

ὡς ὁ Παῦλος ἐν τῷ λς΄. διγ. φϑάσας ἐδίδαξεν.

1

σι

10

20

5. Τοῦ ᾿Εναντιοφανοῦς. Εἴρηται Big. γ΄. τιτ. ε΄. διγ. κ΄." ἐν δὲ τῷ τέλει τοῦ ς΄. διγ. τοῦ β΄. τιτ. τοῦ γ΄. βιβ. λέγει τὸν κληρονόμον τοῦ κοινωνοῦ μὴ χκαταδικάζεσϑαι ἰδίῳ ὀνόματι, ἐπειδὴ μὴ διαβαίνει εἰς κληρονομίαν. B XII, 1, 41 = D XVII, 2, 41. ]. 'Exv τὸν ἐμὸν κοινωνὸν πρόςτιμον ἐπερωτήσω ἐπί τινι κεφαλαίῳ τῆς κοινωνίας, ὑποπεσόντος τοῦ κοινωνοῦ τῷ προστίμῳ ἐκ στιπουλάτου, οὐ μὴν τὴν πρὸ σόκιο κινήσω, εἴγε τῷ μέτρῳ τοῦ διαφέροντος N περιεχομένη τῇ ἐπερωτήσει συντρέχει ποινή. Εἰ γάρ τι πλέον ἐστὶν ἐν τῷ διαφέροντι περιεχόμενον, κινηϑήσεται οὐδὲν ἧττον μετὰ ταῦτα T) πρὸ σόκιο ἐπὶ ἀπαιτήσει πάντως τοῦ διαφέροντος. Λήψομαι δὲ τὸ διαφέρον [ὁ κληρονόμος] ὁλόκληρον ἐξαιρουμέvng ἐντεῦϑεν τῆς ποσότητος, ἧς ἔτυχον διὰ τῆς ἐκ στιπουλάτου λαβών. 2.

Κυρίλλου. 'O ἐπερωτήσας μὴ πλεῖον I τὸ διαφέρον.

e

3

3

οὐ κινεῖ προσοχίο,

εἰ

3. Σημείωσαι, ὅτι, ἐὰν οἱ κοινωνοὶ ποινὴν ἀλλήλους ἐπερωτήσωσιν, οὐ δύναταί τις αὐτῶν παραβαίνων τὴν προσοκίο κινεῖν κατὰ τοῦ παραβαίνοντος, ἔνϑα ἰσόμετρός ἐστιν ἡ ποινὴ τῷ διαφέροντι. Μὴ ἐναντιωϑῇ δέ σοι τὸ κείμενον ἐν τῷ δ΄. Bi. τοῦ Κωδ. τιτ. ξε΄. Star. ıe’. Οὔτε γάρ φησιν ἣ αὐτὴ διάταξις, ὥς τινες ἐπεχείρησαν εἰπεῖν, ὅτι ὁ μισϑωσάμενος καὶ πρόστιμον ἐπερωτήσας, εἶτα ἐπὶ τῶν μισϑωϑέντων χκονδούκτι κινῶν, εἰς τὸ διαφέρον καὶ πρόστιμον ἀπαιτεῖ. "O γάρ φησιν ἣ αὐτὴ διάταξις, τοῦτό ἐστιν, ὅτι διὰ τῆς κονδούκτις δύναται τὸ συμφωνηϑὲν πρόστιμον ὁ παραβὰς ἀπαιτεῖν ὡς διαφέρον, μάλιστα δέ, ὅτι ἀπαιτήσας τὸ πρόστιμον οὐ δύναται τὸ διαφέρον ἀπαιτεῖν ἐν à ἰσόμετρός ἐστιν ἡ ποινὴ τῷ διαφέροντι, κατὰ τὸ ἐνταῦϑα εἰρημένον. Τοῦτο δὲ αὐτὸ καὶ

xy. ων

2

ποινὴν τὸν κοινωνὸν

Σ

4

^"

FA

ἡ

3

/

ς

A

ς

»

Pel

Z

/

4 εἶτα: Ca εἰ [6 τουτέστι: Ca τέως χοινωνοῦ:

Ca τοῦ κοινοῦ

A

m-

4

5

A

-

?

J

A

,

| 10 sch. 5: cf. supra p. 468 lin. 5 | 15 τοῦ

| 24 παραβαίνων:

Hb. παραβαινόμενος; sed cf. mox παραβάς.

σι

474

LIB. XII — TIT. I (CA)

ὁ Οὐλπιανὸς £v τῷ η΄. Bıß. τοῦ παρόντος συντάγματος τιτ. α΄. [xeg.]] 9w. κη΄. φησίν. Ταύτην δὲ τὴν τῆς ἰσομέτρου τῷ διαφέροντι ποινῆς διαίρεσιν ἐπὶ τῶν ἐν ἀπαιτήσει νόησον, τουτέστιν ἔνϑα ἀγωγὴ ἁρμόττει ἐπὶ τῷ διαφέροντι xal ἐπὶ τῇ ποινῇ, μηκέτι δὲ καὶ ἐπὶ τῶν ἐν παραγραφῇ, τουτέστιν ἔνϑα ὁ δέος εἰς τὸ μὴ παραβῆναι τὸ πρὸς αὐτὸν γενόμενον σύμφωνον δύναται ἀντιϑεῖναι παραγραφήν᾽ ἐπὶ γὰρ τούτοις ἀδιαστίκτως, τουτέστι κἂν μὴ ἰσόμετρός ἐστιν $ ποινὴ τῷ διαφέροντι, οὐ δύναται ὁ παραβαινόμενος ἑκατέρῳ κεχρῇσϑαι βοηϑήματι, τουτέστι καὶ τὴν παραγραφὴν ἀντιτιϑέναι καὶ τὸ πρόστιμον

e

1

e

ἰδυκῶς 1

ἀπαιτεῖν, ὡς ἔστι μαϑεῖν ἐξ ὧν ὁ Παῦλος ἐν τῷ δὲ πονσαλίβους μονο-

βιβλίῳ τιτ. δ΄. διγ. ιβ΄. φησίν. Τῇ γὰρ γυναικὶ τῇ πακτευσάσῃ μὴ ἀπαιτεῖσϑαι περαιτέρω τοῦ ἡμίσεως μέρους τῆς προικός, ἐπερωτησάσῃ δὲ καὶ ποινήν, εἰ ἀπαιτηϑείη παρὰ τὸ σύμφωνον, οὐ δίδωσι καὶ τὴν παραγραφὴν καὶ τὴν ἐπὶ τῷ προςτίμῳ ἀπαίτησιν, ἀλλ᾽ 9 τὴν παραγραφὴν καὶ μόνην δύνασϑαι αὐτὴν ἀντιϑεῖναι, ἢ μόνον φησὶ τὸ πρόετιμον ἀπαιτεῖν. Τούτῳ γὰρ συναδεῖ καὶ τὸ γενικῶς εἰρημένον τῷ Οὐλπιανῷ ἐν τῷ ι΄. διγ. τοῦ δεπάγκτις τῶν πρώτων. 4. Τοῦ ᾿Ανωνύμου. ᾿Ανάγνωθϑι βιβ. ιβ΄. τιτ. ς΄. διγ. λε΄. καὶ μη΄. καὶ βιβ. κγ΄. τιτ. δ΄. διγ. ιβ΄. καὶ τὰ ἐν αὐτῷ παραγεγραμμένα.

5. Τοῦ αὐτοῦ. Καλῶς εἶπε μόνην ποινήν" καὶ ὁ ᾿Ακουιλία γὰρ ἔχει ποινὴν καὶ ῥειπερσεκουτίονα, οὐ μόνον ἐξ ἀρνήσεως εἰς τὸ διπλοῦν, ἀλλὰ xal ὡς 20 ἀνακλώμενος εἰς τοὐπίσω, ὡς ἰνστιτ. δ΄. τιτ. ς΄." ἔστιν οὖν μίξταε, καὶ οὐ μόνον ποινάλιος. x

t

9

I4

4,

,

3

3

H

,

H

€

>

A

3

H

,

x

,

=

F4

3

>

Η

x

b

t

x

3

2

e

6.

Τοῦ ’Evavrıopavodc. ᾿Ανάγνωϑι διγ. οα΄. καὶ βιβ. (97. τιτ. α΄. διγ. κη΄. xai ιγ΄. καὶ μζ΄. πρὸ β΄. ϑεμάτων τοῦ τέλους καὶ βιβ. μς΄. τιτ. γ΄. διγ. οδ΄. καὶ βιβ. β΄. τιτ. ιγ΄. (14) Sey. ε΄. καὶ τιτ. τε΄. διγ. ις΄. καὶ βιβ. κβ΄. τιτ. α΄. διγ. μ΄. (44) καὶ βιβ. μδ΄. τιτ. δ΄. Bey. δ΄. καὶ βιβ. ν΄. τιτ. ιζ΄. διγ. μς΄. καὶ βιβ. β΄. τοῦ Κωδ. τιτ. δ΄. διατ. ιζ΄. καὶ βιβ. δ΄. τιτ. ξε΄. διατ. ιε΄., ἐν οἷς εὑρίσκεις ποτὲ μὲν ἀπαιτουμένην, ποτὲ δὲ μὴ ἀπαιτουμένην τὴν ὁμολογηϑεῖσαν ποινήν.

B XII, 1, 43 — D XVII, 2, 43. 1. Εἰρήκαμεν, ὡς ὁ κοινωνὸς ἐπὶ διαιρέσει τῶν κοινῶν πραγμάτων οὐ Hb I 30 μόνον τὴν πρὸ σόκιο ἔχει, ἀλλὰ καὶ τὸ κομουνιβιδούμδο. Κινηϑέντος δὲ τοῦ 7147 κομονιβιδούμδο ἡ πρὸ σόκιο οὐκ ἀναιρεῖται: ἔστι γὰρ πλατυτέρα. "Emi μὲν γὰρ τοῦ κομονιοβιδούμδο τῶν σωματικῶν γίνεται λόγος, ἐπὶ δὲ τῆς πρὸ σόκιο καὶ τῶν ἀσωμάτων, οἷον γραμματείων. Εἰ τοίνυν εἴη ἐπίκοινά τινι σωματικὰ 1 Οὐλπιανὸς:

Ca

ἡμίσεος

|

in nostris editionibus

18 ὁ ᾿Ακουιλία:

Iulianus

sc. νόμος

|

| 6 τούτοις: Ca τούτους

33 τῶν:

Ca ὃ

| 11 ἡμίσεως:

LIB. XII — TIT. I (CA)

475

xai ἀσώματα, διαιρεϑέντων τῶν πραγμάτων διὰ τοῦ κομονιοβιδούμδο σώζεται 3$ πρὸ σόκιο ἐπὶ τοῖς ἀσωμάτοις. ᾿Αλλ᾽ Ev τούτῳ μὲν πλεονεκτεῖ ἣ πρὸ σόκιο ἐλαττοῦται δὲ κατ᾽ ἐκεῖνο, nad” ὃ ἀδιουδικάτη ἐστίν. Ἢ κομοδάτι τοσοῦτον παρέξει, ὅσον οὐκ ἴσχυσεν ἀπισῶσαι τὸ κομονιοβιδούμδο. u

!

ς

2

e

,

,

2

“

x

x

-

:

-

>

»»

,

,

,

-

2.

3

A

5

m

,

,

>

,

,

P

2

7,

€

1

^

,

,

.

-

2. Κυρίλλου. Τὸ κομονιοβιδούμδο κινηϑὲν οὐκ ἀναιρεῖ τὴν πρὸ σόκιο, ἀλλὰ κινεῖται ἐπὶ τῷ περιττῷ. Ἣ γὰρ πρὸ σόκιο κινεῖται καὶ ἐπὶ τοῖς γραμματείοις καὶ προςκυρώσεις οὐκ ἔχει.

3. Στεφάνου. Τὸ μὲν γὰρ κομονιοβιδούμδο μόνα τὰ σωματικὰ πράγματα διαιρεῖ, ἀπαιτεῖ δὲ καὶ τὸ διαφέρον, ὡς ἔστι μαϑεῖν ἐξ ὧν ὁ Παῦλος ἐν τῷ 10 ιζ΄. διγ. τοῦ παρόντος τιτ. φϑάσας ἐδήλωσεν. Ἧ δὲ πρὸ σόκιο καὶ τὰ σωματικὰ μὲν καὶ τὰ ἐνοχαῖα καταφέρει. Οὐ μὴν δύναται ὁ δικαστὴς ἀδιουδικατίονα ποιεῖσθαι xal διὰ τῆς οἰκείας φωνῆς θατέρῳ τῶν κοινωνῶν τὰ ἐπίκοινα πράγματα ἣ μέρος αὐτῶν προςκυροῦν. Μόνην γὰρ κονδεμνατίονα, οὐ μὴν ἀδιουδικατίονα τὸ τῆς πρὸ σόκιο δικαστήριον ἔχει. 15.

B XII, 1,44 = D XVII, 1. Κυρίλλου. Ei δώσω σοι πωλήσῃς, δέκα δῷς μοι, εἰ δὲ κοινωνίας, κινῶ πρὸ σόκιο, εἰ

2, 44. μαργαρίτας, ἵνα, ei εἰς δέκα νομίσματα αὐτοὺς πλείονος, κερδάνῃς τὸ περιττόν, εἰ διάϑεσις ἦν δὲ μή, πραεσκρίπτις βέρβις.

2. Στεφάνου. Σημείωσαι, 20 διαϑέσει προσέχειν. 3.

Τοῦ

αὐτοῦ. Μὴ

ὅτι

πανταχοῦ

χρὴ

τῇ

τῶν

συναλλασσόντων

νόμιζε τὸ ϑέμα μὴ ἔχειν γνώρισμα κοινωνίας. “Ὅλως

γάρ, εἰ εἶχέ τι κέρδος, καὶ ἀμφότεροι τοῦ κέρδους μετέχουσιν, κἂν εἰ μὴ ἐξέλϑῃ ὁ κάσσος, κοινωνία ἐστίν, ἐν ᾧ -διάϑεσιν κοινωνίας ἔσχον οἱ συναλλάξαντες. »

28

,

€

,

r4

3

2

T

,

-

[4

€

4. Στεφάνου. Σημείωσαι αὐτά. 'Ev γὰρ τῷ η΄. βιβ. τοῦ παρόντος συντάγ- Hh ματος vtr. ε΄. διγ. ιγ΄. τὴν ἴμφακτον δίδωσιν ὁ αὐτὸς Οὐλπιανός. Ἴμφακτον 7% οὖν τὴν πραεσχρίπτις βέρβις νόησον. 5. Τοῦ ’Evavrıopavoüc. ιζ΄. (19) βιβ. ε

Οὕτω νόει καὶ τὸ ιζ΄. (13) διγ. τοῦ ε΄. cur. τοῦ

3 $ κομοδάτι: leg. ἡ κονδεμνατίων indicat | 23 κάσσος: i.e. casus

|

17 δῷς

μοι: inter

haec

verba

Ca

lacunam

476

LIB. XII — TIT. I (CA)

B XII, 1,45 = D XVII, 2, 45. ]. Ἐὰν τυχὸν κατὰ ἀπάτην 7) δόλον ἀπεσύλησε τὸ κοινὸν πρᾶγμα ἤτοι L. = 3 vn ^ IL EL ψυχῇ κλέπτοντος ψηλαφᾷ, ἔσται δὴ ἔνοχος καὶ τῇ πρὸ σόκιο, καὶ οὐδὲ T) ἑτέρα ἀγωγὴ τὴν ἑτέραν ἀναιρεῖ κινηϑεῖσα. Τούτῳ δὲ χώρα τῷ λόγῳ καὶ ἐπὶ πασῶν 5 τῶν βόνα φίδε ἀγωγῶν, τουτέστιν ἐπὶ τῆς veyoriöpoun γεστόρουμ καὶ μανδάτι καὶ τουτέλαε καὶ λοκάτι. ' E&v γὰρ ὁ διουκῶν ὡς φίλος, ἣ κατὰ μανδάτου, ἣ καὶ χατὰ τουτέλαε τὰ ἐμὰ πράγματα ὑφέληταί τι τῶν ἐμῶν, κρατεῖται τῇ φοῦρτι καὶ τῇ μανδάτι καὶ τῇ νεγοτιόρουμ γεστόρουμ. Ei καὶ ἐπίτροπος κλέψας τι τῶν πουπιλαρίων πραγμάτων ψηλαφᾷ ταῦτα μετὰ διάλυσιν τῆς ἐπιτροπῆς, 10 χρατεῖται τῇ τουτέλαε καὶ τῇ φοῦρτι διὰ τὴν μετὰ ταῦτα ψηλάφησιν, οὐ μὴν τὴν ἐν τῇ ἐπιτροπῇ. Τότε γὰρ οὔτε φούρτη τίκτεται κατ᾽ αὐτοῦ. 'Ωῶς δεσπότης γὰρ ἀναστρέφεται περὶ τὰ πουπίλια πράγματα. Οἶδας δέ, ὅτι ἔστι κατ᾽ αὐτοῦ ἣ ῥατονίβους διστραένδι εἰς τὸ διπλοῦν. Τὸ δὲ τῆς λοκάτι" olov ἐμίσϑωσά σοι ἀγρόν, ἐν à ἀπέκειντο ἐργαλεῖα μισϑωτικά. ὙὙ φρελών τι τῶν ἐργαλείων κατέχῃ 15 μοι τῇ λοχάτι καὶ τῇ φούρτῃ. ᾿Επὶ πάντων δὲ τούτων ἡ ἀπὸ τῶν συναλλαγμάτων ἀγωγὴ κινηϑεῖσα οὐκ ἀναιρεῖ τὴν φοῦρτι, οὐδὲ μὴν ὑπ’ αὐτῆς ἀναιρεϑήσεται. Ei δὲ κατὰ τοῦ κλέψαντος κοινωνοῦ κινήσω τὸν φουρτίβον κονδικτίκιον, ἀπόλλυται ἣ πρὸ σόκιο, εἰ μὴ ἄρα ἐστί τι πλέον. »

,

€

\

J

3

A

H

,

2.

Κυρίλλουι Ὑπὲρ τοῦ κοινοῦ πράγματος ἐνάγεται φοῦρτι ὁ κοινωνὸς 20 καὶ πρὸ σόκιο, καὶ οὐκ ἀναιρεῖ ἑτέρα τὴν ἑτέραν. Τὸ αὐτὸ δὴ καὶ ἐπὶ πασῶν βόνα φίδε φίδε ἀγωγῶν᾽ ἀγωγῶν᾽ λοκά λοκάτι, veyoriöpoun. 6 γεστόρουμ, ó μανδάτι, δά τουτέλαε. ἐλαε. Ο δὲὲ φουρτίβος κονδικτίκιος ἀναιρεῖ τὴν πρὸ σόκιο ἐπὶ τῷ ἰσομέτρῳ. x

x

,

x

[4

>

3

>

^

-

€

,

A

A

x

t

FA

,

x

LENA]

>

-

^

5

^

^

5

M

-

FA

3. Στεφάνου. Σημείωσαι, ὅτι καὶ κατὰ τοῦ κοινωνοῦ καλῶς κινεῖται N φοῦρτι. Τοῦτο δὲ αὐτὸ καὶ ὁ Οὐλπιανὸς ἐν τῷ μζ΄. τῶν Διγ. βιβ. τιτ. β΄. διγ. 25 με΄. φησίν. Δῇλον δέ, ὅτι ἡ ἐπὶ τῇ ποινῇ καταδίκη οὐκ εἰς ὁλόκληρον τὸ πρᾶγμα γίνεται, ἀλλ᾽ εἰς τὸ μέρος τὸ μὴ διαφέρον τῷ τὴν κλοπὴν ἐργασαμένῳ κοινωνῷ. ᾿Ανάγνωθϑι τὸ α΄. διγ. τοῦ παρόντος τιτ. 4. Στεφάνου. Τουτέστιν, ὅτε οὐκ ἀναιρεῖται 7) φούρτη τῆς λοκάτης ἣ τῆς νεγοτιόρουμ ἣ τῆς τουτέλαξ κινουμένης T) τῆς μανδάτι. 89

5. Τὸ αὐτό --- Ποῖον τό, Ep’ ὧν ϑεμάτων ἁρμόττει φούρτη καί τί τῶν βόνα φίδε ἀγωγῶν μὴ ἀναιρεῖσϑαι τὴν ϑατέραν ὑπὸ τῆς ἑτέρας; Μήτε γὰρ εἴπῃς, ὅτι ἐπὶ πασῶν τῶν βόνα φίδε ἀγωγῶν δυνατόν ἐστιν ἁρμόττειν καὶ τὴν φοῦρτι xai τὴν ἀπὸ τοῦ συναλλάγματος ἀγωγήν. "Ent γὰρ τῆς πράσεως καὶ τῆς ἀγοράσεως μήπω τραδιτευϑέντος τοῦ πρᾶγματος οὐ δύναται κατὰ τοῦ 3 δὴ: Ca δὲ | 8 ἐπίτροπος: Ca ἐπίτροπον φλαφᾷ | 28 τουτέστιν: Ca τέως.

| κλέψας: Ca βλέψας

| 9 ψηλαφᾷ: Ca ᾿

1

e

a

LIB. XII — TIT. I (CA)

477

πεπρακότος ὁ ἠγορακὼς ἔχειν τὴν φούρτην, οὔτε κἂν ἕτερος, οὐχ ὁ πράτης ἐστὶν ὁ τὴν κλοπὴν ἐργασάμενος, οὐδὲ οὕτως ἁρμόττει τῷ ἠγορακότι, ἀλλ᾽ ὁ πράτης αὐτὴν ἔχει πρὸ τῆς τραδιτίονος, ὡς εἴρηται, κλαπέντος τοῦ πράγματος᾽ ἐκχωρεῖν δὲ αὐτὴν ἀναγκάζεται τῷ ἠγορακότι, ὡς ὁ Οὐλπιανὸς ἐν τῷ μζ΄. τῶν Διγ. βιβ. διγ. ιγ΄. (14) τιτ. β΄. φησίν. Κανονικῶς γὰρ οὐδεὶς δύναται τὴν φούρτην κινεῖν, εἰ καὶ τὸ μὴ κλαπῆναι τὸ πρᾶγμα διαφέρει αὐτῷ, οἷός ἐστιν ὁ μηδέποτε κἂν ἐν ψιλῇ τοῦ πράγματος κατοχῇ γεγονώς. B XII, 1, 47 = DXVI, 2, 47. ]. Στεφάνου. 'O γὰρ φούρτιβος τὴν τοῦ πράγματος διατίμησιν ἤτοι Hb I τὸ διαφέρον ἀπαιτεῖ, ὥςπερ καὶ ἡ πρὸ σόκιο καὶ εἰκότως κινηϑέντος αὐτοῦ ἀργεῖ ἡ πρὸ σόκιο τῶν βόνα φίδε τυγχάνουσα, καὶ τὸν ἀπὸ μόρας τόκον ἀπαιτεῖ, ὅπερ οὐκ ἔστιν ἐπὶ τοῦ κονδικτικίου στρίκτου τυγχάνοντος.

B XII, 1, 48 — D XVII, 2, 48. 1. 'Exv ζημιώσῃ με ὁ κοινωνὸς περὶ τὸ ἐπίκοινον πρᾶγμα, κατέχεται τῷ 15 ᾿Ακουιλίῳ. Τοῦτο γὰρ Κέλσος καὶ ᾿Ιουλιανὸς καὶ Πομπώνιος γράφουσιν. Οὐδὲν δὲ ἥττων ἔσται καὶ ἡ πρὸ σόκιο. Τότε δὲ καὶ fj πρὸ σόκιο χώραν ἕξει, εἰ τὸ ἁμαρτηϑὲν αὐτὸ τὴν κοινωνίαν ἔβλαψεν, οὐ καϑὸ ταῦτα ἀπεμείωσεν ἔν τινι πράγματι, ἀλλὰ καϑὸ ταῦτα ὠφελείας ἀπεστέρησεν. Ὑ πόϑου γὰρ οἰκέτην πραγματευτὴν πόρον ἱκανὸν δυνάμενον περιποιῆσαι τῇ κοινωνίᾳ 30 ὑπ’ αὐτοῦ τετραυματίσϑαι ἤγουν ἀναιρεῖσϑαι. Τῆς πρὸ σόκιο χκινηϑείσης ἀναιρεῖται ὁ ᾿Ακουίλιος, ὥςπερ καὶ τὸ ἐναντίον. Εκατέρα γὰρ ῥέϊ περσεκουτίων ἐστίν. “ἕτερόν ἐστιν ἐπὶ τῆς φούρτης᾽ αὕτη γὰρ οὐκ ἀναιρεῖ τὴν πρὸ σόκιο, οὐδὲ ὑπ’ αὐτῆς ἀναιρεϑήσεται. Ἣ μὲν γὰρ ἔχει mepoexouztova, ἣ δὲ φούρτη ποινῆς μόνης ἀπαίτησιν. 25

2.

Κυρίλλου.

Ζημιώσας

τὸ

κοινὸν

πρᾶγμα

προσοκίο, el ἐκ τούτου τὴν κοινωνίαν ἔβλαψεν. 4

5

LA

^

t

t

κατέχεται

᾿Ακουιλίῳ

καὶ

τέρα δὲ τὴν ἑτέραν ἀναιρεῖ. £

x

A

t

nd

3. Στεφάνου. “ὥςτε, εἰ μὴ ἔβλαψε τὴν κοινωνίαν, οὐ χώρα τῇ πρὸ σόκιο ἐπὶ τῷ διαφέροντι, ἀλλ᾽ ἐπὶ τῇ βλάβῃ μόνῃ τοῦ σώματος τοῦ οἰκέτου. Ἢ καὶ ϑεμάτισον ἐνταῦϑα τὸν ἀναιρεϑέντα οἰκέτην διαφέροντα ἰδικῶς ἑνὶ τῶν 30 χοινωνῶν, x«l ὅτι βλάβη τις ἐπὶ τῶν κοινῶν πραγμάτων γίνεσϑαι δοχεῖ, καὶ ἔνϑα τὸν ἰδικῶς μὲν διαφέροντα ϑατέρῳ τῶν κοινωνῶν ὁ ἕτερος ἔβλαψε, τοιοῦτος δὲ ἦν ὁ οἰκέτης, δι’ οὗ τὰ τῆς κοινωνίας ἐπράττετο πράγματα. 4. Σημείωσαι τὴν παροῦσαν κανονικὴν παράδοσιν χαϑαρῶς ποιναλίων ἀγωγῶν καὶ περὶ τῶν μίξτων.

τοῦ

παλαιοῦ

περὶ

478

LIB. XII — TIT.

I (CA)

en

B XII, 1, 48a = D XVII, 2, 49. 18. Ζήτει Bi. ιγ΄. τιτ. α΄. κεφ. ζ΄. καὶ τὴν ἐκεῖ β΄. xal γ΄. παραγραφὴν x«i κεφ. αὐτοῦ ι΄. der. β΄. καὶ τὴν ἐκεῖ τοῦ Νομοφύλακος παραγραφὴν καὶ τὸ νέον σχόλιον.

10

15

B ΧΙ, 1, 48b = D XVII, 2, 50. Ι. Τοῦ αὐτοῦ. “Ὅτι αἱ καϑαρῶς οὖσαι ποινάλιαι ἀγωγαὶ οὐκ ἀναιροῦσι τὰς ἀδρειπερσεκουτιόνεμ, ἀλλὰ μόνον αἱ ἀδρειπερσεκουτιόνεμ. καὶ Τβία μίξταε. B XII, 1, 49 = D XVII, 2, 51. ]. ᾿Ορϑῶς πρόςκειται, τότε κατασχεϑήσεται, εἰ τὸ κοινὸν ἀπέκρυψε πρᾶγμα δίχα γὰρ δόλου τοῦτο πράξας οὐ κρατεῖται τῇ φούρτῃ. ᾿ς ἐπὶ τὸ πλεῖστον γὰρ καὶ κατὰ πρόληψιν ὁ κατά τι μέρος δεσπόζων τοῦ πράγματος, ὡς δεσπότης μᾶλλον, 7| ὡς κλέπτης, δοκεῖ τὸ ἐπίκοινον ψηλαφᾶν πρᾶγμα. ᾿Αμέλει εἰ καὶ παρ᾽ ἑνὶ μόνῳ διάγων ὁ οἰκέτης ἐδραπέτευσε, τότε χρατεῖται τῷ Φαβίῳ δὲ πλαγιάρις ἐκεῖνος, παρ᾽ à ταῦτα γένηται, ἡνίκα ψυχῇ ὑπονοθεύον- Hb 1 τος φυγεῖν αὐτὸν παρεσκεύασεν, 7, ἔκρυψεν αὐτόν, ἐπεὶ προλήψει οὐ νομίζεται ἐπὶ τούτῳ τῷ σκοπῷ τὸν ἐπίκοινον κρύπτειν οἰκέτην καὶ διὰ τοῦτο οὐχ ὑπόκειται τῷ Φαβίῳ. ^

3

,

a

3

,

3

^

u

»

2. Προλήψει οὐ δοκεῖ φωράνδι ἄνιμο ψηλαφᾶν τὸ ἐπίκοινον. δὲ καὶ Φαβίο, ἐὰν ὑπενόϑευσε τὸν ἐπίκοινον οἰκέτην 7) ἀπέκρυψεν.

Κατέχεται

20

3. Στεφάνου. Σημείωσαι, ὅτι ὁ ἐγκαλῶν κλοπὴν τῷ κοινωνῷ καὶ ταῖς περὶ τούτων βαρούμενος ἀποδείξεσιν οὐκ ὀφείλει αὐτὴν τὴν ἀποψηλάφησιν προφέρειν εἰς ἀπόδειξιν. Κατὰ πρόληψιν γὰρ ὁ κοινωνὸς οὐ δοκεῖ κλοπὴν ἁμαρτάνειν ψηλαφῶν τὸ ἐπίκοινον. Δεῖ οὖν αὐτὸν τὸν ἐγκαλοῦντα τὴν κλοπὴν δεῖξαι, ὅτι ψυχῇ κλέπτοντος 7] ἀποκρύπτοντος αὐτὸ ἐψηλάφησε.

25

4. Τοῦ ᾿Ανωνύμου. ᾿Αδιαστίκτως φησὶ Big. μζ΄. τιτ. β΄. διγ. με΄., ὅτι ὁ κοινωνὸς κλέπτων κοινὸν δοῦλον ἢ πρᾶγμα ὑπόκειται τῇ φούρτῃ" ἀνάγνωθι Sw. με΄.

30

5. Τυχὸν γὰρ τῷ ἐπικοίνῳ οἰκέτῃ φυγὴν συνεβούλευσεν ἣ καὶ ἄκοντος τοῦ κοινωνοῦ τοῦτον ἀπέκρυψεν 7) δεδεμένον ἔσχεν. ᾿Αρμόττει γὰρ ἐπὶ τούτων ὁ περὶ τῶν πλαγιαρίων Φάβιος νόμος. "Ἔστι δὲ πούβλικον ἔγκλημα κατὰ τὸ μέτρον τοῦ ἁμαρτήματος ἔχον τὴν τιμωρίαν καὶ ὡς ἐπὶ τὸ πλεῖστον εἰς τὸ μετάμελον καταδικάζον τὸν ὑποπεπτωκότα αὐτῷ. Kat ὅτι μὲν πούβλικον ’

6 Τοῦ αὐτοῦ: αἱ μίξταε

᾿

i.e.

\

Stephani

t

LE

|

7

Pla:

sensum

m

x

habere

x

non

^

videtur;

Hb.

LIB. XII — TIT. I (CA)

479

ἔγκλημά ἐστιν ὁ Φάβιος, ἀνήνεκται Big. 9^. τοῦ Κωδ. τιτ. η΄. διατ. δὲ τὴν εἰρημένην ἐπάγει τιμωρίαν, μαρτυρεῖ ὁ ἙἭ. ρμογενιανὸς ἐν τῶν Διγ. βιβ. τιτ. τε΄. διγ. τελευτ. τοῦ τιτ. “Ὑπέξελέ μοι ἐκεῖνον, ὃς φυγὴν συνεβούλευσε τῷ οἰκέτῃ, ἀλλὰ καὶ πέπρακεν αὐτὸν δοῦλον 5 εἶπον, καὶ μὴ εὐγενῆ. Οὗτος γὰρ καὶ εἰς κεφαλὴν τιμωρεῖται, ὡς ἐν τῷ βιβ. 9°. τοῦ Κωδ. τιτ. κ΄. φησὶ ἣ ζ΄. τοῦ τιτ. διατ. 6. Τοῦ ᾿Ανωνύμου. Περὶ βιβ. καὶ βιβ. κ΄. τιτ.......

τοῦ

Φαβίου

διαλαμβάνει

ιγ΄. "Orı τῷ μη΄. οὐ μόνον ὄντα, ὡς εἰρημένῳ

ὁ ιε΄. τιτ. τοῦ

μη΄.

B XII, 1,50 = D XVII, 2, 52. 10 1. Πρῖμος καὶ Σεκοῦνδος ἀγρογείτονες ἧσαν. Εἶχε δὲ καὶ ὁ Τέρτιος ἀγρόν, ὃς παρεστέγαστο καὶ ὅμορος ἦν τοῖς ἀγροῖς Πρίμου καὶ Σεκούνδου. Φήμη τις γέγονε, ὡς Τέρτιος μέλλει τὸν ἴδιον ἐκποιεῖν ἀγρόν. Γνοὺς τοῦτο Πρῖμος xai δεδιώς,

15

20

25

30

un πως

εἰς δυνατὸν

ἔλϑοι πρόζςωπον

καὶ

μέλλει ἀδικεῖσϑαι

περὶ

ὅρου 7| καὶ ἑτέρων τινῶν διὰ τὴν τοῦ παρακεκτημένου ἰσχύν, διειλέχϑη Σεκούνδῳ φίλῳ τυχὸν ὄντι τοῦ Τερτίου, ὥςτε ἀγοράζειν τὸν ἀγρὸν τοῦ Τερτίου xal τὸ μὲν συνημμένον μέρος τῷ ἀγρῷ τοῦ Σεκούνδου αὐτὸν παρακρατῇῆσαι τὸν Σεχκοῦνδον, τὸ δὲ πλησιάζον τῷ ἀγρῷ Πρίμου Πρίμῳ παρασχεῖν. Ταῦτα Πρῖμος διαλεχϑεὶς τῷ αὐτῷ φϑάσας ἠγόρασε τὸν ἀγρὸν οὐκ εἰδότος Σεκούνδου. Ζητεῖται, εἰ &p& τις ὕπεστιν ἀγωγὴ Σεκούνδου κατὰ Πρίμου. Καὶ ᾿Ιουλιανὸς ἐρωτηϑεὶς πεπλανῆσϑαί φησιν καὶ δύσκολον εἶναι τὴν ἐρώτησιν ἤτοι τὴν ζήτησιν. Πλὴν ὑποβάλλει τὸ ϑέμα τοιαύτῃ διαστίξει. Εἰ μὲν γὰρ τοῦτο μόνον ἦν τὸ ἀνυόμενον, ὥςτε τὸν Τερτίου ἀγρὸν ἀγοράσαντα Σεκοῦνδον καὶ μετὰ Πρίμου μερίσασϑαι, καὶ ὡς ἐντελλόμενος ταῦτα Πρῖμος Σεκούνδῳ διελέγετο, ὥςπερ εἰ ἐνετείλατο αὐτῷ, ἀγόρασόν μοι τὸν ἀγρόν τόνδε, οὐδεμίαν ἕξει Σεκοῦνδος ἀγωγὴν κατὰ Πρίμου. Οὐδεὶς γὰρ ἐντειλάμενός μοι ἀγοράσαι αὐτῷ πρᾶγμα, εἶτα προλαβὼν καὶ ἀγοράσας ἔνοχός μοι γενήσεται καϑότι ἠγόρακε. Εἰ δὲ τοῦτο ἦν τὸ ἀνυόμενον, ἵνα communı vegorioum gretour, τῇ πρὸ σόκιο γενήσεται Πρῖμος ὑπεύϑυνος, ὥςτε τὰ μὲν αὐτῷ πλησιάζοντα μέρη ἐκ τοῦ ἀγροῦ τοῦ Τερτίου παρακρατῆσαι, τὰ λοιπὰ δὲ Σεκούνδῳ παραδοῦναι. 2. Κυρίλλου. "Htrno& σε τὸν μέσον ἀγρὸν τοῦ ἐμοῦ καὶ σοῦ ἀγροῦ ἀγοράσαι, ἐφ᾽ ᾧ κοινὸν ἡμῶν εἶναι" προλαβὼν ἠγόρασα αὐτόν. Εἰ μὴ ἁπλῶς τοῦτο εἶπον, ἀλλὰ διαϑέσει κοινωνίας, κατέχομαί σοι πρὸ σόκιο. 8 post

χεχτημένος; 25

ἀγωγὴν:

gereretur

wr.

Ca

corr. Ca

lacunam

Hb.

ἀγορὰν

indicat

|

17

|

Πρίμου:

| 27 communi

14 παρακεχτημένου: Ca: πα. (πάλιν παλαιοῦὉ)

Ca

Πρίμῳ

vegorloum

|

gretour:

18

Πρῖμος:

Ca

i. e. commune

Πρίμῳ negotium

|

480

LIB. XII — TIT. I (CA)

3. Τοῦ ’ Avwvöpov. μανδάτι ἐκινεῖτο.

Καλῶς

τὸ πέτιτ καὶ οὐχὶ μανδαουίτ.

Kat γὰρ ἂν ἣ

4. 'H πρὸ σόκιό ἐστι τῶν βόνα φίδε. Ζητεῖται δέ, πότερον δόλον 7) καὶ gy | κούλπαν ἀπαιτεῖται. Καὶ 6 Κέλσος γράφει τοὺς κοινωνοὺς ἀλλήλοις ἐποφείλειν 751 5 δόλον καὶ διλιγεντίαν, ἐν ᾧ ἐν τῇ συστάσει τῆς κοινωνίας ὁ μὲν σπουδὴν ἤτοι τέχνην ἐπηγγείλατο, ὁ δὲ πράγματα συνήγαγεν. Οἷον ϑρέμματα δέδωκά τινι ἐπὶ τῷ κατανέμειν καὶ κοινὰ εἶναι τὰ ἐντεῦϑεν γινόμενα, οἷον γάλα, τυρούς, ἀρνούς, Éptov' 7| ἀγρὸν- δέδωκα γεωργῷ, ὡς αὐτὸν μὲν γεωργεῖν, κοινοὺς δὲ εἶναι τοὺς καρπούς. ᾿Απαιτηϑήσεται γὰρ ἐνταῦϑα δόλος ἣ καὶ ῥᾳϑυμία 10 τοῦ λαβόντος, ἐν ᾧ δυνάμενος πλεῖον περιποιῆσαι κέρδος οὐ περιεποίησε. Λαμβάνει δὲ ἐπὶ τοῦ παρόντος ϑέματος ἑκάτερος τὸ γινόμενον, ἐγὼ μὲν διὰ τὴν τῶν πραγμάτων συνειςφοράν, ἐκεῖνος δὲ διὰ τὴν σπουδήν. Τοῦτο δὲ τὸ λαμβανόμενον ὑπ᾽ αὐτοῦ ὑπὲρ τιμήματος τῆς σπουδῆς εὐπρεπές ἐστι προκάλυμμα. Εἰ δὲ ἕκαστος συνειςενέγκῃ πράγματα, ὁ τὴν κοινωνίαν ἐλαττῶν δόλῳ 15 ἢ ῥᾳθυμίᾳ κρατεῖται τῇ πρὸ oóxto* ὥςτε οὖν, ἡνίκα μὲν μὴ ἀμφότεροι συνειςφέρουσιν, ὁ ἐπὶ τῷ αὐξῆσαι ῥᾳϑυμήσας κρατεῖται" ἔνϑα δὲ ἀμφοτέρωϑεν συνειςφέperat πράγματα, οὐχ ὁ μὴ αὐξήσας διὰ ῥᾳθυμίαν, ἀλλ᾽ ὁ μειώσας ὑπεύϑυνος ἔσται τῷ ἑτέρῳ. 5. Κυρίλλουιςι 'H πρὸ σόκιο δόλον καὶ κούλπαν ἀπαιτεῖ. 'O δὲ σπουδὴν 20 μόνην συνειςφέρων, τυχὸν βόσκων ϑρέμματα ἢ γεωργῶν ἀγρὸν ἐπὶ τῷ κοινοὺς εἶναι τοὺς καρπούς, ἀπαιτεῖται κούλπαν᾽ καὶ ὁ κατὰ κούλπαν βλάψας τὰ κοινὰ πράγματα κατέχεται. 6.

Σημείωσαι, ὅτι οὐ μόνον ὁ κοινωνὸς ἀπὸ δόλου, ἀλλὰ καὶ ἀπὸ κούλπας

κατέχεται. Ποίας

δὲ κούλπας,

αὐτὸς

ὑποδιαστίζων

δεικνύει.

Λέγει

γάρ,

ὅτι

25 ὁ μὲν «πράγματα» συνειςφέρων τῇ κοινωνίᾳ κούλπαν ἀπαιτεῖται εἰς τὸ μὴ βλάψαι, ὁ δὲ σπουδὴν ἣ τέχνην συνειςφέρων κούλπαν ἀπαιτεῖται εἰς τὸ ὠφελῆσαι τὴν κοινωνίαν.

7.

Τοῦ ᾿Ανωνύμου. Καὶ ἡ ἀπειρία ἔοικε τῇ κούλπᾳ, ὡς βιβ. (9^. τιτ. α΄. (2)

διγ. 9΄. "ἀνάγνωθι καὶ τὰ ἐν αὐτῷ παραγεγραμμένα. 80

8. Στεφάνου. Τουτέστιν ἐν τῇ ποιήσει τῶν καρπῶν ἀπαιτεῖται κούλπαν᾽ ἐνταῦϑα γὰρ ἡ κούλπα ἐξετάζεται ἐν τῷ ὠφελεῖν, καὶ οὐ μόνον ἐν τῷ βλάπτειν. 9. Σημείωσαι, ὅτι «cl» μὲν ἑκάτερος συνειςήνεγκε πράγματα τῇ κοινωνίᾳ, ἀπὸ βλάβης fj πρὸ σόκιο εἰςάγεται" ἔνϑα δὲ ὁ ἕτερος ἀντὶ πραγμάτων τέχνην N σπουδήν, καὶ ἀπὸ βλάβης καὶ ἐκ τοῦ μὴ περιποιῆσαι κέρδος τῇ κοινωνίᾳ. 32 «εἰ»: suppl.

Hb.

LIB. XII — TIT. I (CA)

481

10. Οὐκ ἀπαιτεῖ ἣ πρὸ σόκιο τὰ παρ᾽ ἐλπίδα συμβαίνοντα, τουτέστιν τὰ τυχηρά. Διὸ ἐὰν ϑρέμματα παράσχω τινὶ διατιμησάμενος αὐτά, συμβῇ δὲ ταῦτα ὑπὸ λῃστῶν ἀφαιρεϑῆναι 7| ἐμπρησμῷ δαπανηϑῆναι, ἔσται κοινὴ ἣ ζημία, εἰ μὴ κατὰ δόλον ἣ ῥᾳθυμίαν τοῦ λαβόντος Tj τυχηρὰ γέγονεν ἐν τούτοις 5 περίστασις. Εἰ δὲ ἐκλάπησαν ὑπό τινων, ζημιωθήσεται μόνος ὁ λαβὼν διὰ Hb I τὸ κουστωδίαν αὐτὸν ἐποφείλειν. Τοῦτο γὰρ προστίϑησιν ἡ αἰστιματίων ἐπὶ 752 τῆς πρὸ σόκιο᾽ καὶ ἀληϑῆς ἐστιν αὕτη T) γνώμη, μόνον εἰ ἐπὶ συστάσει κοινωνίας ἐπὶ τῷ νέμειν δέδωκα ταῦτά τινι αἐστίματα γενόμενα. “ὥςτε οὖν ἐπὶ τῆς πρὸ σόκιο ἡ αἐστιματίων οὐ τοῖς τυχηροῖς ὑποβάλλει τὸν λαβόντα, ὥςπερ ἐπὶ 10 τῆς κομοδάτι, ἀλλ᾽ ἐνέχεσϑαι αὐτὸν ποιεῖ καὶ ἀπὸ κουστωδίας. Δεῖ τοίνυν εἰδέναι, ὅτι f) αἐστιματίων τῇ φύσει τοῦ συναλλάγματος προςτίϑησί «vi καὶ ἐπὶ μὲν τοῦ κομοδάτι, ἐπειδὴ καὶ κουστωδίαε ἐγίνετο λογισμός, προςτίϑησι τὰ τυχηρά, ἐπὶ δὲ τῆς κοινωνίας, διὰ τὸ δόλον εἶναι καὶ ῥᾳϑυμίαν μόνην, προςτίϑησι τὴν κουστωδίαν N αἐστιματίων. 15.

1]. Kuptarou. 'O διατετιμημένα πρόβατα λαβὼν βόσκειν πρὸ σόκιο κατέχεται, εἰ διάϑεσις ἦν κοινωνίας, καὶ εἰ μὲν τυχηρόν τι συμβῇ, κοινὴ 5 ζημία, ὡς ἐπὶ τῆς τῶν λῃστῶν ἐπιδρομῆς" εἰ δέ κλοπή, αὐτῷ κινδυνεύεται.

12. Στεφάνου. Σημείωσαι,. ὅτι ἣ μὲν τῶν λῃστῶν ἔφοδος τυχηρὰ εἶναι δοκεῖ περίστασις, ἣ δὲ κλοπὴ οὐκ ἔστι τυχηρὰ περίστασις, κουστωδίᾳ δέ, 20 τουτέστιν φυλακῇ κχκαϑυποβαλλέτω διὸ τῷ κουστωδίαν χρεωστοῦντι ἐκ περιστάσεως καὶ T) κλοπὴ κινδυνεύεται, ἐν ᾧ μὴ κουστωδίαν περὶ τὸ κλαπέν ἐνεδείξατο. Κουστωδίαν δὲ νόησον ἐνταῦϑα, ἣν ἀεὶ λέγει πλέμαμ κουστωδίαν, τουτέστι τὴν ἐπιμελῇ χουστωδίαν, ὥςτε καὶ κλοπῆς περιγίνεσϑαι" καὶ μὴ τὴν γενικὴν λεγομένην κουστωδίαν, τουτέστι τὴν τῷ δόλῳ προςεοικυῖαν’ καὶ 26 ἁπλῶς εἰπεῖν κουστωδίαν ἐνταῦϑα νόησον τὴν φυλακήν, τὴν ἀσφάλειαν. Μέμνησο τῶν παραδεδομένων σοι παρ᾽ ἐμοῦ ἐν τῷ ε΄. διγ. τῆς κομμοδάτι τοῦ παρόντος συντάγματος, καὶ σημείωσαι, ὅτι ἣ κλοπὴ οὐχ ὑπερβαίνει τὴν ἐξάκταν διλιγεντίαν, εἰ μὴ κατὰ δόλον ἢ ῥᾳθυμίαν ἣ τυχηρὰ γέγονεν αὕτη περίστασις. 13. Στεφάνου. Τοῦτο, ἐπειδὴ κατὰ διατίμησιν ἔλαβε τὰ ϑρέμματα. 80 Σημείωσαι δὲ ἐξ αὐτοῦ δύο κάλλιστα, ὅτι καὶ κατὰ φύσιν ἣ πρὸ σόκιο, τουτέστι μὴ γενομένης διατιμήσεως, τοιαύτην κουστωδίαν οὐκ ἀπαιτεῖ, καὶ ὅτι διατιμήσεως γενομένης εἰςάγεται κουστωδία, πλέναμ δηλονότι, ὥςτε καὶ κλοπὴν ὑπερβαίνειν. 'O μὲν τυχηρὸς κίνδυνος «....». Καίτοι ἐπὶ κομοδάτου 1) διατίμησις εἰςάγει τὰ τυχηρά. “

3.7

4

5 Εἰ δὲ ἐκλάπησαν x.73.: cf. sch.

λέτω: Ca καϑυποβάλλετο τέως | 26 τῆς: Ca d? SCHELTEMA,

Basilica,

II.

14

| 8 γενόμενα:

| 22 πλέμαμ: i.e. plenam

FA

LA

Ca γενόμενον

x

| 20 καϑυποβαλ-

| 23 τουτέστι: Ca hic et mox 3

1

2

σι

482

LIB. XII — TIT. I (CA)

14. Ei ἐκλάπη, φησίν, ὑπό τινος, ζημιωϑήσεται μόνος ὁ λαβὼν διὰ τὸ φυλακὴν αὐτὸν ἐποφείλειν. Τοῦτο γὰρ προςτίϑησιν 7| αἐστιματίων ἐπὶ τῆς πρὸ oóxio' καὶ ἀληϑῆς ἐστιν αὕτη ἡ γνώμη, μονονεὶ ἐπὶ συστάσει κοινωνίας ἐπὶ τῷ νέμειν δέδωκα ταῦτά τινι αἐστίματα ἤτοι διατετιμημένα γενόμενα. “Ὥςτε οὖν ἐπὶ τῆς πρὸ σόκιο ἣ αἐστιματίων οὐ τοῖς τυχηροῖς ὑποβάλλει τὸν λαβόντα, ὥςπερ ἐπὶ τῆς κομμοδάτι, ἀλλ᾽ ἐνέχεσϑαι αὐτὸν ποιεῖ καὶ ἀπὸ κουστωδίας. Δεῖ τοίνυν εἰδέναι, ὅτι ἣ αἐστιματίων τῇ φύσει τοῦ συναλλάγματος προςτίϑησί τι. Καὶ ἐπὶ μὲν τῆς κομμοδάτι, ἐπειδὴ καὶ κουστωδίας ἐγένετο λογισμός, προςτίϑησι τὰ τυχηρά, ἐπὶ δὲ τῆς κοινωνίας διὰ τὸ δόλον εἶναι xal ῥᾳθυμίαν μόνην προςτίϑησι τὴν κουστωδίαν 3) αἐστιματίων. 15. Τοῦ ᾿Εναντιοφανοῦς. "Ent δὲ τοῦ αἐστιμάτου κομοδάτου ὁ λαβὼν ἐπιγινώσκει τὰ τυχηρά, ὡς βιβ. ιγ΄. τιτ. ς΄. διγ. ε΄. καὶ ἐπὶ λοκάτου, ὡς βιβ. WW. τιτ. β΄. ἐν τῷ τέλει τοῦ νδ΄. διγ.

2

e

2

,

x

e

,

,

,

HE

DAT

,

ε

17. Δύο τινὲς συνεστήσαντο κοινωνίαν ἐπὶ σαγίων ἤτοι ἐρίνης ἐσθῆτος Hb I ἐμπορίᾳ. Ἕτερος τούτων ἐπὶ τῷ συνίστασϑαι τὰ τοιαῦτα φορτία ἐκδημήσας, 788 λῃσταῖς περιπεσὼν. ἀπώλεσε τὰ οἰκεῖα χρήματα, τραυματίαι γεγόνασιν οἱ τούτου δοῦλοι καί τινα τῶν οἰκείων πραγμάτων ἀπώλεσεν, ὧν ἐπεφέρετο. Τὴν τοιαύτην ζημίαν κοινῶς ἐπιγινώσκειν τοὺς δύο φησὶν ὁ ᾿Ιουλιανός, τοῦτο μὲν τῶν χρημάτων, ἅπερ οὐκ ἂν ἐβάστασε, εἰ μὴ διὰ τὴν κοινὴν ἀπεδήμησε ἐμπορίαν. Εἰ δὲ καί τι λόγῳ τῶν τῆς ἰατρείας ἐδαπάνησεν μισϑῶν, ἔσται καὶ τοῦτο κοινόν. Εἰ δὲ καὶ ναυαγίῳ χειμασϑεὶς ἀπώλεσέ τι, ὁπότε σύνηϑες ἦν μὴ ἑτέρως, εἰ μὴ διὰ νηὸς ταῦτα διακομίζεσϑαι τὰ φορτία, ἀμφότεροι ζημιωϑήσονται. “Ὥςπερ γὰρ τὸ κέρδος, οὕτω xal 3j συμβᾶσα ζημία ob κατὰ ῥαθυμίαν τοῦ κοινωνοῦ ἑκάτερον ὄψεται. 2

,

30

FA

16. Τῇ γὰρ ἀρχῇ δεῖ προςέχειν τοῦ συναλλάγματος, εἰ καὶ διατετιμημένα ἧσαν, ὡς κεφ. η΄. τοῦ ιδ΄. Bi." χώρα γὰρ τῇ περὶ τῆς διατιμήσεως συμφωνίᾳ, ὁσάκις ἀμφιβάλλεται τὸ ὄνομα τοῦ συναλλάγματος, ὅτε ὑπὸ διατίμησιν δοϑῇ πρᾶγμα, ὡς Bip. (9^. τιτ. ϑ΄. Ἐνταῦϑα δὲ φανερὸν τὸ ὄνομα τοῦ συναλλάγματος, καὶ ὅτι κατ᾽ ἀρχὰς κοινωνία συνέστη.

,

I2

1

e

2

X

b

[4

A

=

,

x

/

v

>

/

vr

^

=

18. Κυρίλλου. Ei ἐν τῇ διὰ τὴν κοινωνίαν ἐκδημίᾳ βλαβῇ ὑπὸ λῃστῶν ἣ ναυαγίου, καὶ τοῦτο ἀπαιτεῖ. 19. x’.

x

H

»

τι ὁ κοινωνὸς

Τοῦ ’Evavrıopavoüc. Τὸ ἐναντίον ἐπὶ τοῦ μανδάτου, ὡς τιτ. α΄. Ow. ᾿ἀνάγνωθι καὶ τούτου τοῦ vtr. διγ. ξ΄. καὶ ξα΄.

I sch. 14: cf. p. 4811. 5 | 5 ἐπὶ τῆς κτὲ.: τὴν τοιαυτ.. | 23 ἐπιγινώσχειν: Ca ἐπινώσκειν

οἵ, p. 541 1. 12 | 20 τὰ τοιαῦτα: Ca | 24 ἅπερ κτὲ.: cf. p. 541 1. 18

^

LIB.

XII

—

TIT.

I (CA)

483

20. Σημείωσαι, ὅτι οὐ κινδυνεύει ὁ κοινωνὸς ἐπὶ τῷ vavaylo, φορτία διὰ ϑαλάσσης εἴωϑε μετακομίζεσϑαι.

ἐν ᾧ τὰ

Li

21.

Δύο

τραπεζίται

συνεστήσαντο

κοινωνίαν,

^

ὥςτε κοινὰ αὐτοῖς γενέσϑαι

τὰ ἐκ τοῦ τραπεζιτικοῦ ἐπιτηδεύματος προςγινόμενα. Συνέβη τὸν ἕτερον οὐκ ὅ ἐκ τῆς τοιαύτης ἐμπορίας, ἑτέρωθεν δέ τι κερδᾶναι. Ζητήσεως οὔσης, εἰ κοινὸν τοῦτο γενήσεται, ἀντέγραψε Σεβῆρος ὁ βασιλεύς, ὅπερ ἂν ἕκαστος αὐτῶν

οὐκ

ἐκ

τῆς

αἰτίας

τοῦ

τραπεζίτου

προςεκτήσατο,

ἴδιον

ἔχειν"

εἶναι

γὰρ τοῦτο τῶν ὡμολογημένων. 22. Κυρίλλου. Εἴτι ἔξωϑεν τῆς τραπέζης κτήσεται εἷς τῶν ἀργυροπρατῶν 10 κοινωνῶν οὐ συνεισφέρει. 23. Ei γὰρ προφάσει τῆς τραπέζης φίλους ἐσχηκὼς ἐγράφη ὑπ᾽ αὐτῶν κληρονόμος, ἣ λεγάτον αὐτῷ κατελείφϑη, οὐδὲ τοῦτο συνεισφέρειν ἀναγκάζεται, ὡς ὁ Παῦλος ἐν τῷ ξ΄. διγ. φησίν. 24.

Τὸν

Παπιανὸν

ἐν

18 διάφορα τρακταΐζοντα

τοῖς

οἰκείοις

ϑέματα,

ῥεσπόνσοις

ἀναφέρει

ὧν ἐστιν τὸ πρῶτον

ὁ

Οὐλπιανὸς

ἐν τούτῳ.

Δύο τινὲς

γονέων διαδεξάμενοι κλήρους οὐ διείλοντο τούτους κοινὴν τὴν τούτων ἔσεσϑαι ζημίαν καὶ κέρδος συμφωνήσαντες. ᾿Ἐδν ἑτέρωθεν καὶ οὐκ ἐξ αἰτίας τῆς χληρονομίας συμβῇ τι τῷ ἑνὶ προσγενέσϑαι, εἰς τὴν τοιαύτην οὐκ εἰςάγεται κοινωνίαν. ᾿ 20

25. Κυρίλλου. Εἰ διὰ τοῦτο οἱ ἀδελφοὶ μὴ διέλωνται κοινωνοὶ εἶεν, τὰ ἔξωϑεν κτώμενα οὐ κοινοποιοῦνται.

τὰ

πατρῷα,

ἵνα

26. Στεφάνου. “ὥςτε οὐ μέντοι «τὸ» ἀδιαίρετα τοὺς ἀδελφοὺς ἐᾶσαι τὰ πράγματα τῆς κληρονομίας κοινωνίαν εἰςάγει, ἀλλὰ καὶ ἐπὶ τούτῳ ἀδιαίρετα ἐᾶσαι, ἐφ᾽ ᾧ κοινὸν αὐτοῖς εἶναι τὸ ἐκ τούτων προςγινόμενον κέρδος καὶ τὴν ζημίαν 25 κοινήν. Πρὸς γὰρ τῷ ἀδιαίρετα ἐᾶσαι τὰ πράγματα καὶ ἰδυκῆς δέονται βουλήσεως συνιστώσης χοινωνίαν μάλιστα, ὅτι σήμερον ἀνήρηται ἡ Reotovovarro κοινωνία. 27. Τοῦ ᾿Ανωνύμου. Σημείωσαι, ὅτι τὸ εἶναι τὴν τῶν γονέων κληρονομίαν Hb 1 ἀδιαίρετον οὐκ εἰσάγει κοινωνίαν᾽ ὁμοίως βιβ. ε΄. τιτ. β΄. διγ. λϑ΄. Σκαεβόλας 754

80 (D 10, 2, 39, 3). 11 addita

sch.

23:

lineola;

Pomponius

|

scholia lineola

a

praecedentibus

quidem

26 Resrovovarro:

hoc

loco

semper

deest

i. e. ercto

non

|

distinguuntur

13 Παῦλος:

cito

binis

in nostris

punctis

editionibus

484

LIB. XII — TIT. I (CA)

28. Βίκτωρ ᾿Ασιανῷ τινι οὕτω λεγομένῳ δέδωκε χίλια νομίσματα, ὥςτε τὸν ᾿Ασιανὸν ἀγοράσαντα τόπον κατασχευάζειν οἰκείᾳ σπουδῇ καὶ τέχνῃ μνήματα καὶ ταῦτα διαπιπράσχειν καὶ αὐτὰ μὲν τῷ Βίκτωρι ἀποδοῦναι τὰ χίλια νομίσματα μετὰ καὶ ἄλλων λόγου χάριν ρ΄. νομισμάτων, τὸ περιττὸν 5 αὐτὸν τὸν ᾿Ασιανὸν κερδᾶναι. ᾿Ερρῶσϑαι τὴν κοινωνίαν βούλεται Παπιανός. 29. Κυρίλλου. Εἰ συμφωνήσω, ὥστε σὲ κτίσαι μνήματα ἐκ τῶν νομισμάτων pou καὶ ταῦτα πραϑῆναι καὶ λαβεῖν ἐμέ, ἃ ἔδωκα καὶ ἕτερόν τι ῥητόν, καὶ τὰ λοιπὰ σέ, τίκτεται mpocoxío. 30. 10.

31. χαλὴν

᾿Ανάγνωθι

βιβ. ιϑ'. τιτ. ε΄. ϑεμ. β΄. διγ. ιγ΄.

Τοῦ ᾿Ανωνύμου. Σημείωσαι ἐκ τῶν συμφώνων εἰς περιγραφὴν τόκων μέϑοδον καὶ ἐφ᾽ ἑτέρων πραγμάτων.

32. Πῶς ἐνταῦϑα ὁ νομικὸς οὐ δέδωκεν τὴν περὶ ἐντολῇς ἀγωγήν, ἥτις συνίσταται, ὡς ὁ Γαίος ἐν τῷ β΄. κεφ. τοῦ ιδ΄. Big. τῶν Βασιλυεῶν διδάσκει ἡμᾶς, κατὰ διαίρεσιν πενταδικήν, τουτέστιν ἢ χάριν ἐμοῦ μόνον ἣ ἄλλου ἣ 16 ἐμοῦ καὶ ἄλλου ἣ ἐμοῦ καὶ σοῦ ἣ σοῦ καὶ ἄλλου; Πάντως γὰρ καὶ ἐνταῦϑα συνέδοξε καὶ ὑπὲρ ἐμοῦ καὶ σοῦ τὰ συνδόξαντα, ὥστε λαβεῖν καὶ ἐμέ, ἅπερ δέδωκα, σὺν ἑτέρᾳ δήλῃ ποσότητι, καὶ σὲ τὰ λοιπά. Λύσις. 'Eq' ἑκάστῳ συναλλάγματι, εἰ καὶ διάφοραι ἁρμόζουσιν ἀγωγαί, ὅμως τῇ ἀρχῇ δεῖ προσέχειν ἡμᾶς" καὶ ἐνταῦϑα οὖν, εἰ καὶ ἴσως ἀναφύεται ὁ μανδάτου, ὅμως ὁ σκοπὸς καὶ 20 ἡ διάϑεσις τῶν συναλλασσόντων ἐπὶ κοινωνίᾳ γέγονεν. “Ὅτι δὲ οὕτως ἔχει καὶ τὸ ἀκριβές, ζήτει βιβ. ιγ΄. τιτ. β΄. κεφ. α΄. ϑεμ. ζ΄., οὗ 4$ ἀρχή" εἰ δὲ εἶπόν σοι φυλάξαι τὸ πρᾶγμα μὴ δεχομένου Πέτρου. Καὶ βιβ. ιδ΄. κεφ. η΄. deu. «'., οὗ ἡ &pyty ἐὰν ὁ διοικητὴς τῆς δίκης. Καὶ τοῦ παρόντος βιβ. καὶ τιτ. κεφ. νη΄. dep. τελευτ. xai Bi. ιζ΄. [9εμ.} τιτ. α΄. κεφ. ιδ΄. (15) καὶ ογ΄. 25 καὶ οε΄. καὶ πγ΄. καὶ Dig. ιη΄. ver. δ΄. κεφ. ιβ΄. ᾿Ἐνταῦϑα οὖν, ὡς εἴρηται, ὁ σκόπος καὶ f| ἀρχὴ κοινωνία ἦν. ᾿Ανάγνωθι καὶ τὸ β΄. ϑεμ. τοῦ ιγ΄. κεφ. xai πρόσσχες κἀκείνῳ, ἵνα μή σοι ἐναντιωϑῇ. Οὐδὲ γὰρ ἐν παρέργῳ ἐτέϑη ἐκεῖ τὸ διατετιμημένα εἶναι τὰ πράγματα. 33. Ἔχε ταῦτα ὡς ἐν προϑεωρίᾳ. Ἔν τις ἀδιάϑετος τελευτήσῃ δύο 30 παίδων ὑπαρχόντων, τοῦ μὲν ὑπεξουσίου, τοῦ δὲ ἐμαγκιπάτου, κληϑήσεται μὲν ἑκάτερος ἐπὶ τὴν κληρονομίαν, ὁ δὲ ἐμαγκίπατος ἀναγκάζεται συνειςφέρειν τῷ ἐν τῇ ὑπεξουσιότητι μείναντι ὅσα ἐκτήσατο μετὰ τὴν ἐμαγκιπατίονα μέχρι τῆς τελευτῆς τοῦ πατρός, ἅπερ συνεπόριζε τῷ πατρί, εἰ μὴ ἡ ἐμαγκιπατίων ἐγεγόνει. Εἰ γὰρ οὐ προςεπόριζεν, ὁποῖά ἐστιν τὰ κανστρέσια πράγματα 14

τουτέστιν:

Ca

τέως

|

17 ἑκάστῳ:

Ca

Bro

ex

LIB.

10

15

XII

—

TIT.

I (CA)

485

ἢ καὶ ἕτερα μὴ προςποριζόμενα, τότε χληρονομεῖ μηδὲν συνεισφέρων τῷ οἰκείῳ ἀδελφῷ. ᾿Ἐπειδή σοι ταῦτα προτεϑεώρηται, ὅρα λοιπὸν τὸ προκείμενον. Πρῖμος καὶ Σεκοῦνδος ὄντες ἀδελφοὶ προαιρέσει καὶ δίχα τινὸς ἀνάγκης συνεστήσαντο κοινωνίαν τουτόρουμ βονόρουμ. Εἰ συμβῇ τὸν ἕτερον τούτων εἶναι στρατιώτην, τὰς ἀννόνας τὰς ἀπὸ στρατείας (λέγεται δὲ ταῦτα στιπένδα), ἔτι δὲ καὶ τὰ λοιπὰ σαλάρια, τουτέστιν τὰ τοῖς στρατευομένοις χορηγούμενα, εἰς κοινὸν φέρεται κέρδος διὰ τῆς πρὸ σόκιο. ᾿Αλλ᾽ ἔχει τις εἰπεῖν" καίτοι εἰ ἀδιάϑετος ἐτελεύτησεν ὁ πατήρ, τὰ ἀπὸ τῆς στρατείας ὁ ἐμαγκίπατος ἀδιαϑέτως διαδεχόμενος τὸν πατέρα οὐκ ἂν συνειςήνεγχκε τῷ ἀδελφῷ διὰ τὸ μηδὲ ἐν ὑπεξουσιότητι ταῦτα προςπορίζειν' οὔκουν ἐνταῦϑα δεῖ κοινοποιεῖν. ᾿Αλλ᾽ ἐροῦμεν ἕτερον τοῦτο καὶ ἕτερον ἐκεῖνο ὑπάρχειν τὸ μὲν γὰρ ἐξ ἀνάγκης, λέγω δὴ τὸ τῆς συνειςφορᾶς τοῦ ἐμαγκιπάτου, τὸ δέ τῆς κοινωνίας ἐκ προαιρέσεως" πλατυτέρα δὲ τῆς ἐκ νόμων ἀνάγκης ἣ βούλησις. 34. ἸΚυρίλλου. Οἱ κοινωνοὶ ἀδελφοὶ καὶ τὰ ἐκ τῆς στρατείας συνειςφέρουσιν, εἰ καὶ ὁ ἐμαγκίπατος ἀδελφὸς ταῦτα οὐ συνειςφέρει, ἐπειδὴ καὶ ὑπεξούσιος ei ἦν, ταῦτα οὐ προςεπόριζεν. H

--

3

f

35. Στεφάνου. Σημείωσαι οὖν, ὅτι ἃ οὐ προςπορίζουσιν οἱ ὑπεξούσιοι, ταῦτα οἱ ἐμαγκίπατοι οὐ συνειςφέρουσιν, ὡς βιβ. ς΄. τοῦ Kos. τιτ. κδ΄. dar. τελευτ. t»

e

36. 2

3

e

25

1

>

Τοῦ

,

᾿Ανωνύμου.

e

Στιπένδια

,

τὰς

-

,

στρατιωτικὰς

ἀνόνας,

σαλάρια

τὸ

διδόμενον ἀπὸ τοῦ δημοσίου ἄρχοντι ἣ συνέδρῳ T) ἰατρῷ ἣ παιδευτῇ. Λέγεται Hb I σαλάριον καὶ τὸ ἀπὸ στρατείας, ὡς Big. (9^. τιτ. α΄. διγ. νβ΄. deu. γ΄. 37. Συστησάμενοί τινες κοινωνίαν συνεφώνησαν, ὥςτε xal μετὰ τελευτὴν τοῦτο κρατεῖν καὶ κληρονομεῖσϑαι ὑπὸ τοῦ ζῶντος τὸν τελευτῶντα προτιμωμένου τοῦ περιόντος κοινωνοῦ πάντων τῶν συγγενῶν, ἣ ὄντα συγγενῆ νικᾶν τοὺς ἐγγυτέρω. ᾿Ανυπόστατον τὸ τοιοῦτον πάκτον᾽ ἀναιρεῖ γὰρ ἑκατέρῳ τὴν τεσταμεντιφαχτίονα. Εἰ γὰρ εἴποιμεν αὐτό συνιστάναι, οὐδέτερος δυνήσεται διατίϑεσϑαι. Τὴν δὲ τεσταμεντιφαχτίονα οὔτε αὑτοῦ, οὔτε μὴν ἑτέρου δυνήσεταί τις ἀφελέσϑαι. Μόνου γὰρ νόμου ἴδιόν ἐστιν τοῦτο. 38. Κυρίλλου. Περαιτέρω ϑανάτου οὐ συνίσταται χληρονομίας ἀλλήλων καλῶς συμφωνοῦμεν.

κοινωνία,

οὔτε

περὶ

39. Τοῦ ᾿Ανωνύμου. Εἶπον συμφωνηϑῆναι μετὰ τελευτὴν συνίστασθαι τὴν κοινωνίαν: τελευτῆς ἑνὶ συμβαινούσης ὁ ἕτερος πάντων εὑρεϑήσεται δεσπότης xxl λοιπὸν τὸ τοιοῦτον πάκτον ἀναιρεῖ τὴν τεσταμεντιφακτίονα, ἣν ἐπέχειν μόνου νόμου ἐστίν, καὶ οὐκ ἰδιωτικοῦ συμφώνου. 17 ἃ: Ca

σε

|

22 sch.

37:

cf. infra p. 541

lin. 25

|

26 τὴν: Ca τὸν

ex

486

40. Tod αὐτοῦ. “Ὅτι γὰρ φακτίων, εἴρηται βιβ. β΄. τοῦ καὶ Dig. ε΄. τιτ. ιδ΄, διατ. ς΄. ε΄. τιτ. β΄. διατ. ς΄. καὶ βιβ. διγ. τς΄. καὶ βιβ. μη΄. τιτ. α΄.

2

e

15

ZI

,

“ὉὍ᾽σ

^

ς

€

^

,

,

80

35

H

x

H4

25

οὐδενὶ ἀπὸ συμφωνίας ἀναιρεῖται 7) τεσταμέντι Κωδ. τιτ. γ΄. St. ιε΄., 9. καὶ τιτ. δ΄. διατ. λα΄. καὶ βιβ. ς΄. τοῦ Κωδ. ctr. η΄. Star. γ΄. καὶ Qi. λδ΄. διγ. οη΄. ϑεμ. xe’.(?) καὶ Buß. λη΄. τιτ. ις΄. διγ. Eo (2): ἀνάγνωθι τοῦ αὐτοῦ τιτ. διγ. ε΄.. λε΄.

4]. Ἔχε ταῦτα ὡς ἐν προϑεωρίᾳ. ᾿Εὰν δύο ἣ καὶ πλείονες κοινωνοὶ ἔχωσιν ἐπίκοινον οἰκίαν, συμβῇ δὲ ταύτην πτῶσιν ἀπειλοῦσαν ὑπὸ ἑνὸς διὰ τὴν τοῦ ἑτέρου ἣ ἑτέρων ῥᾳϑυμίαν ἀνανεωϑῆναι, λήψεται ὁ ἀνορθϑώσας μετὰ τὸ πέρας τοῦ ἔργου τὰ δαπανηϑέντα τινὸς προςϑήκης λόγῳ τόκων παρεχομένης μέχρι τετραμήνου" ταύτης δὲ παραδραμούσης καὶ τῶν δαπανηϑέντων μὴ δοθέντων μετὰ τοῦ συμμέτρου τόκου δεσπότης ὁ ἀνανεώσας τοῦ παντὸς οἴκου γενήσεται ἀπὸ διατάξεως Μάρκου τοῦ βασιλέως. Ἔν δὲ τῷ μεταξὺ τῆς τετραμήνου εἰ συμβῇ διαπραϑῆναι τοῦ κοινωνοῦ τὰ πράγματα ὡς ἐνεχομένου καὶ ἑτέραις περσοναλίαις ἀγωγαῖς, προτιμηϑήσεται τῶν ἄλλων ὁ κοινωνὸς προτεινόμενος τὴν πρὸ σόκιο. Τοῦτο εἰδὼς ὅρα λοιπὸν τὸ προχείμενον. ᾿Επίκοινον οἰκίαν ᾽ m. € , 4 5 ἀνενέωσα οἰκεῖον δαπανήσας χρυσίον. Τελειωϑέντος τοῦ- ἀνοικοδομηϑέντος παρέδραμον τέσσαρες μῆνες᾽ οὐκ εὐγνωμόνησαν περὶ τὰ δαπανηϑέντα μετὰ τόκων ὁ χοινωνὸς ἣ οἱ κοινωνοί. Τῷ ς΄. καὶ ζ΄. μηνὶ βούλομαι κινῆσαι τὴν πρὸ σόκιο καὶ τὴν ἀπ᾽’ ἐμοῦ γενομένην δαπάνην μετὰ τῶν προςφόρων λαβεῖν τόκων. Ζητοῦμεν, εἰ τοῦτο δύναμαι ποιεῖν. Τὸ δὲ ποιοῦν τὴν ζήτησίν ἐστιν ἐκεῖνο, τὸ λέγειν τὴν διάταξιν, ὅτι [ὁ] ἀγνωμονηϑεὶς ὁ ἀνανεώσας μετὰ δ΄. μῆνας γίνεται δεσπότης τῆς οἰκίας. El τοίνυν γέγονα δεσπότης μετὰ δ΄. μῆνας, [xot] σβεσϑείσης τῆς κοινωνίας οὐχ ἕξω τὴν πρὸ σόκιο. ᾿Αλλὰ δίδωσί σοι ταῦτα ὁ Παππιανός. Ἢ γὰρ διάταξις περιποιοῦσά μοι τὴν δεσποτείαν ἑκόντα με, οὐ μὴν ἄκοντα εὐεργετεῖ. Οὐκοῦν δύναμαι καταφρονεῖν τῆς ἀπὸ τοῦ νόμου χαταφερομένης εὐεργεσίας καί, ὅπερ ἀνάλωσα χρυσίον, ἀπαιτεῖν μετὰ τῶν τόκων. Καὶ λοιπὸν ἐλθὼν ἐπὶ τὴν ἀπαίτησιν, ὧν ἐδαπάνησα, ob δύναμαι μεταγνοὺς ἐπὶ τὴν δεσποτείαν ἔρχεσθαι τοῦ πράγματος. ᾿Εξέπεσον γὰρ τῶν ἐκ τῆς διατάξεως εὐεργεσιῶν τὴν τῶν χρημάτων ἀπαιτήσας ἀπαίτησιν. Ἢ γὰρ τοῦ Μάρκου ὡρατίων διὰ τοῦτο τοῖς τέσσαρσιν μησὶν συνέστειλε τῶν χρημάτων Hb 1 xal τῶν τόκων τὴν ἀπαίτησιν, ἐπειδήπερ ἠπίστατο δεσπότην με γενόμενον 756 μετὰ δ΄. μῆνας τοῦ πράγματος. Ἔν ᾧ δὲ κατεφρόνησα τῆς δεσποτείας, ἣ διὰ τῆς πρὸ σόκιο σώζεταί μοι μεϑοδεία φυλαττομένης μοι καὶ τῆς ἐν διαπράσει προτιμήσεως κατὰ τῶν χρεδιτώρων. €

10

LIB. XII — TIT. I (CA)

x

m

,

>

x

3

5,

>

€

ἢ

L

3

€

x

2

€

4

5

x

4

3

x

2

x

x

A

A

3

I4

kA

,

,

,

ji

,

,

=

=

M

3

,

42. Κυρίλλου. Krioas ὁ κοινωνὸς τὸν κοινὸν οἶκον εἰ μὴ ϑέλει χρήσασϑαι τῇ διατάξει καὶ «μὴ» λαβὼν εἴσω δ΄. μηνῶν τόκους, εἶτα γενέσϑαι δεσπότης τοῦ οἴκου, καὶ μετὰ τοὺς δ΄. μῆνας τόκους ἀπαιτεῖ διὰ τῆς πρὸ σόκιο. 16 ἀνενέωσα: Ca ἀνανέωσα | 24 ἡ γὰρ διάταξις κιτιλ.: cf. infra p. 542 lin. 32 διὰ τῆς: Ca διάταξις | 36 λαβὼν: Ca λαβεῖν

1 |

LIB. XII — TIT. I (CA)

43. ᾿Ανάγνωϑι διγ. α΄.

βιβ. η΄. τοῦ Ko8.

487

τιτ. ι΄. Star. δ΄. xol pig. κ΄. τιτ. α΄.

44. Στεφάνου. Τότε γὰρ τόκος ἄρχεται τοῦ παντὸς κεφαλαίου, ὅταν τὸ ἔργον περαιωϑῇ" καὶ οὐ κατὰ μέρος ἑκάστῃ ἡμέρᾳ γενομένου δαπανήματος 5 τρέχει ὁ τόκος. Tóxov δέ φησι ἑκατοστιαῖον, ὡς ἀνήνεκται Buß. η΄. τοῦ Κωδ. ε

,

I

t

-

ε

>

᾿

,

m.

air. ι΄. Star. α΄., ἀλλὰ καὶ τῇ ε΄. τοῦ αὐτοῦ Qi. καὶ τιτ. dar. ,

,

>

x

x

m

,

-

3

m

x

45. Τοῦ ᾿Ανωνύμου. Πριβιλέγιον, οἷον ἔχουσιν οἱ δανείζοντες ἐπὶ ἀνανεώσει οἰκίας. καὶ αὐτὸν δὲ τὸν οἶκον σιωπηρῶς ὑποκείμενον. “Ὅτι μὲν γὰρ οἱ δαπανῶντες εἰς ἐπανόρϑωσιν οἴκου πριβιλέγιον ἔχουσιν, φϑάσας ἐδίδαξεν ὁ 10 Οὐλπιανὸς ἐν τῷ ε΄. τοῦ παρόντος συντάγματος τιτ. α΄. διγ. κε΄. Ὅτι δὲ σιωπηρῶς αὐτοῖς ὑποκείμενον τὸν οἶκον ἔχουσι, φησὶν ὁ Παππιανὸς ἐν τῷ α΄. τῶν ἀντιπαπιανοῦ μονοβίβλων τιτ. α΄. (2) διγ. α΄. 46. Κυρίλλου. Εἰ κατὰ κούλπαν ἑνὸς τῶν κοινωνῶν μὴ ἠγοράσϑη τὸ πρᾶγμα, ἐφ᾽ ᾧ ἐκοινώνησαν, κατέχεται. 18

47. Τοῦ ᾿Ανωνύμου. Εἰ δὲ καὶ ἀπαρεσϑεὶς τῇ ἀγορασίᾳ οὐκ ἐνέχεται, κἂν ὁ ἄλλος αὐτὸ ἀγοράσῃ, ὡς διγ. ξε΄. ϑεμ. γ΄.

ἀπαγορεύσει,

48. 'O Κάσιος δίδωσί σοι διὰ τῆς προσοκίο τὴν ἀπαίτησιν τοῦ ἡμίσεος τῶν δαπανηϑέντων εἰς ἀνανέωσιν τοῦ κοινοῦ ῥείϑρου. 49. ΙΚυρίλλου. Ο 20 προσοχίο.

εἷς τῶν κοινωνῶν εἰς τὸν κοινὸν ὁλκὸν δαπανήσας ἔχει

50. Πρῖμος καὶ Σεκοῦνδος ψιλὸν εἶχον τόπον κοινόν. Διειλέχϑησαν πρὸς ἀλλήλους, ὥστε ἕκαστον φανερὸν μέτρον ἐκ τοῦ οἰκείου μέρους παρασχεῖν, Hb I οἷον ἡμίποδα πρὸς ἀλλήλους, λόγου χάριν ὥςτε ἐνταῦϑα κατασχευασϑῆναι 757 τοῖχον ἀπὸ πεπηγμένων ξύλων συγκείμενον, ἅμα βαστάζειν ὀφείλοντα τὰ 25 ἀμφότερα βάρη. Κατασκχευασϑέντος τοῦ τοίχου ὁ ἕτερος τὸν ἕτερον οὐ συγχωρεῖ τὰ οἰκεῖα κατὰ τοῦ τοίχου ἐπιτιϑέναι βάρη. ᾿Ενάγεσϑαι αὐτὸν ὁ Μέλας τῇ πρὸ σόκιό φησιν. 51. Κυρίλλου. Ei οἱ γείτονες ἐν τῷ μέσῳ αὐτῶν ϑρίγκιον κτίσωσι, καὶ ὁ εἷς τὸν ἕτερον οὐκ ἐᾷ εἰςπέμψαι ξύλον εἰς αὐτόν, καίτοι συμφωνήσας, ἢ τὸ 30 μέσον ἔδαφος ἀγοράσωσι καὶ τῷ ἑνὶ τραδιτευϑῇ, κινεῖ ὁ ἕτερος πρὸ cóxto. 3

,

F4

>

m

3

,

7 πριβιλέγιον: Ca πριβιλεγίου

FA

,

M

-

,

5

εν

,

,

“

; 9 πριβιλέγιον: Ca προβιλέγιον

17 δίδωσί: Ca δίδωμί | 24 πεπηγμένων: Ca πεπληγμένων

,

-

€

a

t

,

| 12 α΄. τῶν: Ca αὐτῷ |

| 25 ἀμφότερα: leg. ἀμφοτέρων}

488

LIB. XII — TIT. I (CA)

52. Καλῶς οὐκ εἶπε τῷ κομονιοβιδούμδο᾽ τὸ γὰρ κομονιοβιδούμδο κωλυτι xóv ἐστι τοῦ ἐπιτίϑεσϑαι δουλείαν τῷ κοινῷ τοίχῳ παρ᾽ ἑνὸς τῶν κοινωνῶν, ὡς Big. νη΄. τιτ. β΄. κεφ. κς΄., οὗ ἣ ἀρχή" οὐδεὶς τῶν κοινωνῶν. Πρόσσχες xxl τῷ δ΄. κεφ. τοῦ ς΄. Ttt. τοῦ μγ΄. βιβ. καὶ τῷ ἐν αὐτῷ ᾿Ανωνύμῳ καὶ 5 γνώσῃ, ὅτι διὰ τοῦ κομονιοβιδόυμδο κωλύεται ὁ εἷς τῶν κοινωνῶν βάρος ἐπιϑεῖναι τῷ κοινῷ τοίχῳ. ᾿Ακριβῶς δὲ μᾶλλον τέϑεικεν ὁ νομοϑέτης χώραν εἶναι τῇ περὶ κοινωνίας ἀγωγῇ διὰ τὸ ἐπὶ τοιαύτῃ διαϑέσει κτισϑῆναι τὸν τοῖχον. 53. Τίτιος

Εἶχον ἐγὼ οἶκον’ εἶχες δὲ καὶ σὺ μικρῷ τόπῳ ψιλῷ διεστῶσαν οἰκίαν᾽ ἐδέσποζε

τοῦ

μέσου

τόπου

ὄντος

ψιλοῦ.

Λογισάμενος

ἐγὼ

ὡς

εἰκὸς

10 τὸν Τίτιον ἐν τῷ μέσῳ τόπῳ οἰκίαν οἰκοδομεῖν καὶ ἑκατέρας οἰκίας ἀφαιρεῖσϑαι τὸ φῶς διειλέχϑην σοι, ὥςτε τοῦτον ἀγοράσαι παρὰ Τιτίου τὸν τόπον ἐσόμενον χοινόν, ἵνα μὴ Τίτιος ἔχων τοῦτον τὸν τόπον εἶτα ἀνοικοδομήῆσας οἰκίαν ἐνταῦϑα τὰς ἡμετέρας οἰκήσεις καταβλάψῃ. ᾿Ηγόρασας" ἐτραδιτεύϑη σοι. Οὐ βούλῃ μοι παραχωρῆσαι τοῦ ἡμίσεος. Ἔνοχος ἔσῃ μοι πρὸ σόκιο. 18

54. Στεφάνου. "Ἔξεστι γὰρ ἑκάστῳ κατὰ τὴν διάταξιν μετὰ τὸ διάστημα ^ τῶν ιβ΄. ποδῶν, 7) ἐν & ϑαλάσσης ὑπόκειται ἄποψις, ἑκατὸν ποδῶν κτίζειν. 55.

Εἰ καὶ πολλαὶ κοινωνίαι εἰσίν,

ἀρκεῖ

μία

προσοχίο.

56. Τοῦ ᾿Ανωνύμου. Ἔν τῷ γ΄. ϑεμ. τοῦ κε΄. διγ. τοῦ β΄. vtt. τοῦ τ΄. βιβ. φησίν, ὅτι εἰ ἐκ διαφόρων αἰτιῶν διαφόρους ἔχομεν κληρονομίας, δυνάμεϑα 20 τὸ φαμιλιαερισκούνδαε κινεῖν καὶ περὶ πασῶν καὶ περὶ μιᾶς. Εἰ δὲ κἀγὼ καὶ σὺ Τιτίου ἐσμὲν κληρονόμοι καὶ εἰ δύο Σείου καὶ Μαεβίου, δυνατὸν μεταξὺ τῶν τριῶν τὸ φαμιλιαερισκούνδαε κινεῖσϑαι. 57. Τοῦ ’Evavrıopavoüc. τούτῳ τῷ διγ.

Καὶ

τὰς

αὐτῷ

συμβάσας

ζημίας,

ὡς

ἄνω

ἐν

25

58. Στεφάνου. Τυχὸν γὰρ δέδωκέ τινα ἐπὶ τῇ μετακομιδῇ τῶν ἐπικοίνων φορτίων’ τουτέστιν ἀπαιτήσω τὰ γινόμενα δαπανήματα ἐπὶ τῇ ἀγοράσει τῶν φορτίων καὶ τὰ τῆς ὁδοῦ ἀναλώματα καὶ τὰ δοϑέντα ἐν καπήλοις ἢ πανδοχείοις ἢ τὸν παρασχεϑέντα μισϑὸν ἕνεκα τῶν ὑποζυγίων 7) ἁμαξῶν ἐμοῦ χάριν αὐτοῦ ἣ τῶν λόγῳ ἐμοῦ βασταζομένων, οἷον στρωμάτων καὶ ἐσθῆτος ἐμῆς᾽ 30 ἀπαιτήσω δὲ καὶ τὰ παρασχεϑέντα ἐπὶ τῇ μετακομιδῇ τῶν φορτίων. 59. ἀπαιτεῖ

Κυρίλλου.

Τὰ

εἰς

τὴν

ὑπὲρ

τῆς

κοινωνίας

ἐκδημίαν

δαπανηϑέντα

ὁ κοινωνός.

8 sch. 53:

cf. infra p. 542 1. 14

| 23 ἄνω: Ca ἂν ὁ

| 28 ἁμαξῶν: Ca ἁμαζῶν

LIB. XII — TIT. I (CA)

489

60. 'E&v συστήσωμαι πρὸς σὲ τουτόρουμ, βονόρουμ κοινωνίαν, ὁ Νεράτιός Hb 1 φησιν τὰ ὁϑενδήποτε προςγινόμενα χρῆναι γενέσϑαι κοινά. Διὸ ἐὰν κινήσας 758 τὴν ἰνιουριάρουμ, ἢ τὸν ᾿Ακουίλιον λάβω τι ἀπὸ τῆς γενομένης παρά τινος ὕβρεως ἢ βλάβης τοῦ σώματος τοῦ ἐμοῦ ἢ τῶν ἐμῶν ὑπεξουσίων, ὀφείλω ταῦτα 5 συνειςενεγκεῖν. Εἰ δὲ σχῶ τι ἀπὸ ἱεροσυλίας ἣ τυμβωρυχίας ἢ τι τῶν ἀϑεμίτων, ταῦτα συνειςφέρειν οὐκ ἀναγκάζομαι. ᾿Αμέλει καὶ ἐκ τοῦ ἐναντίου τοιοῦτον ζητεῖται παρὰ τοῖς παλαιοῖς. Τουτόρουμ βονόρουμ [x«t] πρὸς σὲ συνεστησάμην χοινωνίαν. ᾿Εναχϑεὶς τῇ ἰνιουριάρουμ φανερὸν δοῦναι κατεδικάσϑην χρυσίον. Ζητοῦμεν, εἰ ἐκ τοῦ κοινοῦ ταῦτα λαβεῖν ὀφείλω. Καὶ ᾿Ατιλυκῖνος, Σαβῖνος, 10 Κάσιός φασιν εἰ μὲν ἀδίκῳ περιπεσὼν δικαστῇ κατεδικάσϑην, λήψομαι τὸ χρυσίον, εἰ δὲ ὡς τῇ ἀληϑείᾳ ὑβρίσας, ἐγὼ μόνος ἐπιγνώσομαι τοῦτο. Τούτῳ δὲ παραπλήσιον ᾿Αλφῖνος ἀποκρίνασϑαι λέγει τὸν Σέρβιον. Δύο τινὲς γεγόνασιν τουτόρουμ, βονόρουμ κοινωνοί. Θάτερος αὐτῶν χκληϑεὶς ἐπὶ δικαστηρίου οὐ παρεγένετο καὶ κατεδικάσϑη αὐτὸς ὑφέξει τὴν ζημίαν. Ei δὲ παραγενόμενος 15 ἐπὶ τὸ δικαστήριον ἀδίκως ὑπὸ τοῦ δικαστοῦ κατεδικάσϑη, ὡςεὶ τυχηροῦ τινος συμβάντος

61. Κυρίλλου. 'O τουτόρουμ βονόρουμ κοινωνὸς x«l εἴτι ἐκ τῆς ἰνιουριάpoup. ἣ ἐκ τοῦ ᾿Ακουιλίου λάβῃ κινήσας ὑπέρ ἑαυτοῦ ἣ τοῦ υἱοῦ συνειςφέρει τὰ δὲ ἀπὸ χεκωλυμένων αἰτιῶν οὐ συνειςφέρει. Ei δὲ αὐτὸς ζημιωϑῇ ὡς ὑβρίσας ἣ μὴ ἐλθὼν εἰς τὸ δικαστήριον, εἰ μὲν περ ἰνιουριάρουμ ἰουδικίης, τοῦτο ἐκ τοῦ κοινοῦ δίδοται, εἰ δὲ μή, τουναντίον. A

«

e

2

μεϑέξει τῆς ζημίας ὁ κοινωνός.

I

2

-»

a

A

3

,

x

H

,

*

J

/

e

t£

3

o

m

e

᾿

om

5

62. T'pnyoptov. Σημείωσαι, ὅτι τῇ προςηγορίᾳ τοῦ πράγματος καὶ τὰ ἔξω τῆς οὐσίας ὄντα περιέχεται. "Ἔξω γὰρ τῆς οὐσίας λέγεται 3) ὕβρις, ὅτι ἡ οὐσία οὐκ ἐζημίωται καὶ μετὰ ἐνιαυτὸν φϑείρεται προκατάρξεως μὴ γενομένης 25 καὶ εἰς κληρονόμους καὶ κατὰ κληρονόμων οὐ διαβαίνει. Ζήτει καὶ βιβ. κγ΄. τιτ. α΄. κεφ. α΄. καὶ τὸν ἐν αὐτῷ νδικα. 63. Τοῦ ᾿Ανωνύμου. Πῶς xıveita ἐπὶ τούτων ὁ ᾿Ακουίλιος, ἔγνως pi. 9. τιτ. β΄. διγ. ζ΄., ιγ΄. καὶ τιτ. α΄. τοῦ — Bi. διγ. γ΄.(9) καὶ τιτ. α΄. διγ. α΄., ζ΄ .Ο) ' 80

64. Τουτέστι τοῦ οὐτιλίου: τὸν γὰρ ἐξ ὀρϑοῦ δεσπότης κινεῖ. ᾿Ελεύϑερος δὲ δεσπότης οὐκ ἔστι τῶν ἰδίων μελῶν, ὡς βιβ. ξ΄. τιτ. γ΄. κεφ. ιγ΄. καὶ τιτ. αὐτοῦ β΄. κεφ. γ΄." ζήτει βιβ. δ΄. τῶν Ἴνστιτ. τιτ. γ΄. περὶ τοῦ ἀνελόντος ἀλλότριον οἰκέτην χωλὸν ὄντα 7| τῆς μιᾶς ἐστερημένον χειρὸς καὶ μάϑε, ὅτι xai ποινάλια ἡ τούτου ἐστὶν ἀγωγή. 4 τοῦ ἐμοῦ: Ca τοῦ τοῦ ἐμοῦ | 9 ᾿Ατιλυκῖνος: Ca λικῖνος | 12 ᾿Αλφῖνος: est autem Aufidius | 16 ζημίας: Ca κοινωνίας | 20 περ ἰνιουριάρουμ ἰουδικίης : i. e. per iniuriam iudicis | 22 sch. 62: cf. infra p. 542 lin. 27

.

490

e

65.

LIB. XII — TIT. I (CA)

Τοῦ

᾿Ανωνύμου.

"As ἀπαριϑμεῖται ἐν τῷ ἐξῆς Ow.

66. Στεφάνου. Θὲς γάρ, ὅτι εἰδὼς μηδὲν ἐποφείλεσϑαι παρὰ Τιτίου τινὸς εἰς νομὴν ἐπέμφϑην τῶν ἐκείνου πραγμάτων καὶ ἐντεῦϑέν τι εἰςήγαγον τῇ χοινωνίᾳ. ᾿Εναγόμενος οὖν τῇ iwtoupukrum ἐκ τοῦ κοινοῦ δίδωμι τὰ τῆς καταδίκης, ἐν ᾧ δηλονότι εἰδότων τῶν κοινωνῶν τὸ ἐντεῦϑεν κέρδος συνήγαγον. 67. Τοῦ αὐτοῦ. Σημείωσαι, ὅτι ἀδιαστίκτως δίδωσι τὴν πρὸ oóxto τῷ κοινωνῷ περὶ ἰνιουριάρουμ ἰουδικίις καταδικασϑέντι καὶ οὐκ ἐγκαλεῖ αὐτῷ, διὰ τί μὴ ἐξεκαλέσατο. Πρόσεχε δέ, ὅτι τουτόρουμ. βονόρουμ αὐτὸν ϑεματίζει κοινωνόν.

10

68. Καὶ μάλα οὖν δικαίως ἐνταῦϑα ἐκ τοῦ κοινοῦ δίδοται ἡ ζημία. Τοῖς γὰρ κοινωνοῖς πᾶσι τὰ ἐκ τῆς τύχης ἐπιαυμβαίνοντα ἐγκινδυνεύεται, οἷον ἐξ ἐμπρησμοῦ, ἢ λῃστῶν καὶ τῶν ὁμοίων. Τυχηρόν δὲ καὶ τὸ ἄδικον καὶ τυφλὸν ἢ καὶ λῃστρικόν. Καὶ ζήτει κεφ. νγ΄. ϑεμ. δ΄. τοῦ προκειμένου τιτ.

2

e

2

Il

69. Ζήτει περὶ τῶν κοινὴν ἐχόντων δίκην τοῦ παρόντος βιβ. τιτ. τελευτ. κεφ. 15 τελευτ. καὶ παρατελευτ. Θεμάτισον δὲ ἑλκυσϑῆναι τὸν κοινωνὸν ἐπὶ ἰδίᾳ δίκῃ ἐξ αἰτίας πρὸ τῆς κοινωνίας συστάσεως. Οὐκ εὔηϑες δέ, εἰ καὶ μετὰ P y τ D τὴν κοινωνίαν ([ei]] ϑεματισϑῇ συστῆναι τὴν δίκην. 70. Διότι ἁμαρτήματα εἰργάσατο" τὰ δὲ ἁμαρτήματα τῇ κεφαλῇ ἕπονται. Δόλον γὰρ ποιεῖ, φησὶν τὸ ρϑ΄. κεφ. τοῦ γ΄. τιτ. τοῦ β΄. βιβ., ὁ τῷ ἄρχοντι Hb I μὴ πειϑαρχῶν" καὶ ἀπαιτούμενος ὁ ἀπειϑήσας οὐ δοκεῖ ζημιοῦσϑαι. 'O γὰρ 759 ἐξ οἰκείου ἁμαρτήματος ζημιούμενος οὐ δοκεῖ ζημιοῦσϑαι, ὡς τὸ σγ΄. κεφ. τοῦ γ΄. tw. τοῦ β΄. QiB.* ἄλλως τε ἐπὶ τῶν ἁμαρτημάτων κοινωνίας μὴ συνισταμένης, ὡς βιβ. κς΄. τιτ. α΄. κεφ. ο΄. den. τελευτ. Πῶς κοινωνὸς κληϑῇ ἐπὶ τῷ ἁμαρτήματι ὁ συγκσινωνός; Ol: γὰρ κοινωνοὶ, ἐν οἷς δικαίως καὶ νομίμως ἔχουσι, κοινωνοῦσι. 718. Σημείωσαι, ὅτι ὁ κοινωνὸς δὲ καὶ ἀπὸ ῥαϑυμίας. 728. Στιπένδια' τελευτ. καὶ β΄. 30

738.

ποτὲ

μὲν

ἀπὸ

δόλου

εὐϑύνεται,

ποτὲ

πόϑεν δὲ καλοῦνται οὕτως, ζήτει Buß. β΄. κεφ. κζ΄. ϑεμ.

Σαλάρια' ζήτει βιβ. μα΄. τιτ. ζ΄. κεφ. λη΄. καὶ μ΄. καὶ κα΄.

2: 508. 66: cf. p. 493 1. 8 | ἐποφείλεσϑαι: Ca ἐποφείλασϑαι ἐναγόμενον

| 4 ἐναγόμενος: Ca

a

LIB. XII — TIT. I (CA)

10

15

20

25

491

B XII, 1, 51 = D XVII, 2, 53. 1. Τὸ ἀπὸ κλοπῆς ἢ ἄλλου τινός κακουργήματος κτηϑὲν εἰς τὴν κοινωνίαν οὐ συνειςφέρειν dei. Τῶν γὰρ ἁμαρτημάτων αἰσχρά τις καὶ κατάρατός ἐστιν ἡ κοινωνία. Εἰ δὲ ἔφϑασέ τι ἐκ τῆς τοιαύτης αἰτίας προςγενόμενον συνειςενεχϑῆναι, μέχρις «οὗ» οὐκ ἀπαιτεῖ τοῦτο ὁ δεσπότης, δοκεῖ ὥςπερ κοινὸν γίνεσϑαι κέρδος" τότε γὰρ λήψεται τοῦτο ὁ cuvetceveyxav, ἐπειδὰν προφάσει αὐτοῦ κατεδικάσϑη. Καὶ ὅτι μὲν αὐτὸ τὸ πρᾶγμα ὁ κλέψας παρέχει ἐκ τῆς κοινωνίας λαμβάνων, συνωμολόγηται. Ζητοῦμεν δέ, εἰ καὶ τὴν ποινὴν ἐκ τῶν κοινῶν λαμβάνει πραγμάτων. Καὶ εἰ μὲν ἀγνοοῦντος τοῦ κοινωνοῦ τὴν αἰτίαν τῇς κτήσεως εἰς τὴν κοινωνίαν εἰςηνέχϑη τὸ πρᾶγμα, οὐ «συ»ζημιοῦται ὁ κοινωνὸς τῷ κεκλοφότι᾽ εἰ δὲ ἠπίστατο, ὡς κλοπιμαῖόν ἐστι τὸ πρᾶγμα, μέρος ἐπιγνώσεται τῆς ποινῆς. Δίκαιον γὰρ αὐτὸν μετέχειν τῆς ζημίας, ὥςπερ ἠβουλήϑη χοινωνεῖν καὶ τοῦ κέρδους. Οὐ διαφέρον δέ, πότερον συνεστώσης ἣ λυϑείσης τῆς κοινωνίας δέδωκέ τι προφάσει τῆς κλοπῇς. Τὰ δὲ αὐτὰ κρατείτω ἐπὶ πασῶν τῶν ἐξ ἁμαρτημάτων ἐγειρομένων ἀγωγῶν, οἷον ἰνιουριάρουμ, pi Bovöpouu ῥαπτόρουμ, σέρβι κουρόπτι καὶ τῶν ὁμοίων, καὶ ἐπὶ πασῶν χρηματικῶν τιμωριῶν, αἵτινες ἀπὸ τῶν πουβλίκων ἀναφύονται δικαστηρίων, οἷον τοῦ ᾿Ιουλίου δὲ Bi πριβάτου, ὃς εἰς τὸ τρίτον δημεύει τὸν ἀπαιτήσαντα δι’ ἑαυτοῦ τὸν οἰκεῖον δεβίτορα. Οὐ δεῖ δὲ σιωπῆσαι οὐδὲ τὸ Πομπονίῳ δοκοῦν" λέγει γὰρ ἀληϑῇ τότε εἶναι τὰ εἰρημένα, ἐν & .... τὴν ἀρχὴν ἡ κοινωνία συνέστη, olov ἐπὶ ἐμπορίᾳ ἢ τουτόρουμ. βονόρουμ. εἰ γὰρ ἕνεκα τῶν ἐξ ἁμαρτημάτων συμβαινόντων κερδῶν συνέστη N κοινωνία, οἷον ὥςτε ἡμᾶς ἐπὶ τοῖς ἀπὸ κλοπῆς ἢ ἱεροσυλίας 7, ἁρπαγῆς 3) τυμβωρυχίας εἶναι κοινωνούς, ὡμολογημένως ἄχρηστον εἶναι τὴν κοινωνίαν. Γενικῶς γὰρ εἰδέναι χρή, ὡς αἰσχρῶν πραγμάτων οὐ συνέστηχε κοινωνία.

2. Κυρίλλου. Ei τι ἀπὸ δελίκτου κτήσεται, τοῦτο οὐ ἑκὼν συνειςενέγκῃ; γίνεται κοινὸν καὶ οὐκ ἀναλαμβάνει αὐτό, καὶ εἰ μὲν ἠγνόει ὁ κοινωνός, αὐτὸ μόνον ἀναδίδωσι" εἰ δὲ ἐκ τοῦ κοινοῦ δίδοται, εἴτε συνισταμένης τῆς κοινωνίας 30 εἴτε καὶ ὕστερον. Τὸ αὐτὸ καὶ ἐπὶ παντὸς δελίκτου. Εἰ ἑτέρων οἱ ἐπὶ ἑτέροις κοινωνοί, εἰ μὴ ἐπὶ τοῖς ἐκ τῆς σταται κοινωνία. t

^

*

/

H

*

3

,

*

€

,

»

VN

>

,

3

,

»

1

»

,

,

x

συνειςφέρει. Εἰ δὲ πρὶν καταδικασϑῇ᾽" ἤδει, πᾶσα ἡ ζημία κινηϑῇ ἡ φοῦρτι, δὲ μὴ ἦσαν ἀπὸ κλοπῆς, οὐ συνίM

“-

-

tc

H

3.

Τοῦ ᾿Ανωνύμου. "Eri δὲ ἁμαρτήμασιν ἢ ἀσέμνοις πράγμασιν οὐ συνίσταται κοινωνία, ὡς διγ. νζ΄. καὶ βιβ. μς΄. τιτ. α΄. διγ. ο΄. 13 3: Car 20 post

| 14 Τὰ δὲ αὐτὰ κτὲ.: cf. p. 492 1. 30

ἐν & Ca

Ca εἴτε habere

lacunam

videtur

|

indicat;

fort. cum

Hb.

30 ἀπὸ ἑτέρων οἱ: del.?

| 18 ᾿Ιουλίου: Ca οὐτιλίου |

suppl.: honestae rei | 26 εἴ τι:

492

LIB. XII — TIT. I (CA)

4. Στεφάνου. Σημείωσαι, ὅτι ὁ κλέπτης κατὰ κλέπτου οὐ δύναται ἔχειν ἀγωγὴν ἐπὶ τοῖς ἀπὸ κλοπῆς κερδανϑεῖσι. Τοῦτο δὲ καὶ ἐπὶ πάσαις αἰσχραῖς νόησον αἰτίαις. Καϑόλου γὰρ οἱ δόλον ποιήσαντες οὐ δύνανται κατ᾽ ἀλλήλων ἔχειν ἀγωγήν. 5. Τοῦ αὐτοῦ. Σημείωσαι, ὅτι τὰ ἀπὸ αἰσχρῶν αἰτιῶν κερδανϑέντα οὐκ ἀναγκάζεται συνεισφέρειν ὁ κοινωνός: ἅπαξ δὲ αὐτὰ συνεισενεγκὼν κοινὰ ποιεῖ.

ex

2

2

σι

1

e

10

30

B XI, 1,52 = D XVII, 2, 54. 1. ᾿Ανάγνωϑι ἐφεξῆς ἕως τοῦ νη΄. Sry." el μὴ ἐναχϑεὶς ὑπὲρ τοῦ κλοπιμαίου καταδικασϑῇ δοῦναι αὐτό. B XII, 1,53 = DXVIL 2, 55. l. Στεφάνου. Μὴ ἐναντιωϑῇ σοι τὸ εἰρημένον, ὅτι ἔνϑα δύο τινὲς 7) καὶ Hb I πλείονες δόλον ἐποίησαν, οὐ δύνανταί τινα κατ᾽ ἀλλήλων ἔχειν deriv 760 ἐνταῦϑα γὰρ οὐκ ἐξ ἀρχῆς τὸν δόλον ἐποίησεν ὁ κοινωνὸς οὔτε xa^ ὑποθήκην ἢ βούλησιν αὐτοῦ τὴν κλοπὴν ὁ κοινωνὸς εἰργάσατο, ἀλλὰ χκαϑ᾽ ἑαυτὸν ἀποκχινήσας καὶ γνώμῃ οἰκείᾳ κλέψας τὰ ἐκ τῆς κλοπῆς εἰδότος τοῦ κοινωνοῦ ἤνεγκε" καὶ διὰ τοῦτο ὡς ἐν εἰδότι κερδήσας ἐκ τῆς τοιαύτης αἰτίας ὁ κοινωνὸς ἀναγκάζεται καὶ τὴν προφάσει τῆς κλοπῆς ἐπενεχϑεῖσαν τῷ κοινωνῷ ζημίαν τε καὶ ποινὴν ἐπιγνῶναι κατὰ ἀναλογίαν. “ὥςτε, ἐπειδὴ καὶ τὴν ἀρχὴν οὐκ ἐβουλεύσατο κοινῶς καὶ τῆς κλοπῆς γενομένης ἐκέρδησεν, ὁ κοινωνὸς ἐνάγεται παρὰ τοῦ χοινωνοῦ καὶ ἀναγκάζεται αὐτῷ τὴν ἀναλογίαν τῆς διὰ τὴν κλοπὴν ἐπιγνῶναι ποινῆς. 2. Ὃ τὴν ὠφέλειαν ἔχων τοῦ πράγματος καὶ τὴν βλάβην αὐτοῦ ἐπιγινώσκει, ὡς βιβ. β΄. cur. γ΄. κεφ. τ΄. καὶ pad”. ζήτει καὶ Bi. κα΄. τιτ. α΄. κεφ. μα΄. xal βιβ. κβ΄. τιτ. γ΄. περὶ τὸ μέσον. Ἔν γὰρ τοῖς ἁμαρτήμασι τῆς πράξεως ἣ ἀποδοχὴ σκοπεῖται, ὡς βιβ. β΄. vtr. γ΄. κεφ. ρνα΄. ϑεμ. γ΄. ᾿Αλλὰ καὶ τὸ ὑποδέξασϑαι τὰ ἁρπαγέντα ἐν εἰδήσει ὁμοῖόν ἐστι τῷ ἁρπάσαι, ὡς βιβ. ζ΄. Tut. m’. neo. κη΄. deu. α΄. B XI, 1, 54 = DXVII, 1. Τὰ αὐτὰ κρατείτω καὶ ἀγωγῶν, οἷον ivtouptkpum, τῶν ὁμοίων, καὶ ἐπὶ πασῶν ἀναφύονται δικαστηρίων, οἷον 27 ὑποδέξασϑαι:

Ca βλίκων

|

Ca

2, 56. ἐπὶ πασῶν τῶν ἐξ ἁμαρτημάτων ἐγειρομένων i βονόρουμ parröpom, σέρβι κουρούπτι καὶ χρηματικῶν τιμωριῶν, αἵτινες ἀπὸ πουβλίκων τοῦ ᾿Ιουλίου δὲ βὶ πριβάτου, ὃς εἰς τὸ τρίτον

ὑποδείξασϑαι

33 τὸ: Ca τὸν

|

30

sch.

1: cf. p. 491

1. 14

| 32 πουβλίκων:

LIB. XII — TIT. 1 (CA)

493

δημεύει τὸν ἀπαιτήσαντα δι᾽ ἑαυτοῦ τὸν οἰκεῖον δεβίτωρα. Οὐ dei δὲ σιωπῆσαι οὐδὲ τὸ Πομπωνίῳ δοκοῦν. Λέγει γὰρ ἀληϑῆ τότε εἶναι τὰ εἰρημένα, ἐν à τὴν ἀρχὴν ἣ κοινωνία συνέστη, οἷον ἐπὶ ἐμπορίᾳ 7j τουτόρουμ βονόρουμ καὶ τὸ ἑξῆς, ὡς μεμάϑηκας. 5

2. Θεμάτισον αὐτὸν ἀδίκως κατέχειν πρᾶγμα καὶ συνειςαγαγεῖν τοῦτο τῇ κοινωνίᾳ. Ο γὰρ ἀδίκως κρατῶν τινος πρᾶγμα ὑπόκειται τῇ περὶ ὕβρεως, ὡς Big. ζ΄. τιτ. κα΄. κεφ. te'. ϑεμ. 1:9".

3. Στεφάνου. Θὲς γάρ, ὅτι εἰδὼς μηδὲν ἐποφείλεσϑαι παρὰ Τιτίου τινὸς εἰς νομὴν ἐπέμφϑη τῶν ἐκείνου πραγμάτων καὶ ἐντεῦϑέν τι συνεισήγαγε 10 τῇ κοινωνίᾳ. ᾿Εναγόμενος οὖν τῇ ἰνουριάμπι ἐκ τοῦ κοινοῦ δίδωσι τὰ τῆς δίκης, ἐν ᾧ δηλονότι εἰδότων τῶν κοινωνῶν τὸ ἐντεῦϑεν κέρδος συνειςήγαγεν. B XII, 1, 55 = D XVII, 2, 57. 1. 'AAX οὐδὲ μανδάτον, ὡς κεφ. ς΄. ϑεμ. δ΄. τοῦ ιδ΄. Qi. xep. deu. c'., συνίσταται ἐπὶ αἰσχρῷ πράγματι’ ἀλλ᾽ οὐδὲ 16 σύστημα παράνομον συνίσταται, ὡς κεφ. γ΄. τοῦ λβ΄. τιτ. τοῦ καὶ ταῖς ϑεμιταῖς συμφωνίαις ϑεμιτὰ συμφωνεῖν ἔξεστιν, ὡς αὐτοῦ βιβ. καὶ τιτ.

καὶ τοῦ κβ΄. ἑταιρία ἤγουν ξ΄. Buß.’ ἀλλὰ κεφ. δ΄. τοῦ

BXI, 1,56 = D XVII, 2, 58. 1. Κυρίλλου. Ei τρεῖς ἵππους ἔχεις κἀγὼ ἕνα, καὶ δέδωκά σοι τὸν ἐμόν, ἵνα Hb I 20 γένηται τέϑριππον, εἰ μὲν διὰ τὸ ἅμα πραϑῆναι καὶ λαβεῖν με τὸ τέταρτον 761 ἧς τιμῆς τοῦτο ἐποίησα, καὶ ἀποϑάνῃ ὁ ἑμός, ἐμοὶ κινδυνεύεται" εἰ δὲ διὰ τὸ ἐπίκοινον εἶναι τὸ τέϑριππον, τὸ ἐναντίον. Εἰ δὲ χρήματα ἀφορίσω τῇ κοινωνίᾳ καὶ ἀπώλοντο, εἰ μὲν μετὰ τὴν συνειςφοράν, ἑκατέροις κινδυνεύεται, εἰ δὲ πρότερον, ἐμοὶ μόνῳ. 25

2. Ἐὰν ὅπερ συνειςήγαγον τῇ κοινωνίᾳ συμβῇ φϑαρῆναι, ζητοῦμεν, εἰ δύναμαι κινεῖν τὴν πρὸ σόκιο. Καὶ ὁ Κέλσος πρὸς ἐπιστολὴν Κορνηλίου Φήλικος ἐρωτηϑεὶς ἀπεκρίνατο ἐν ϑέματι τοιούτῳ, ὅπερ ἐν τοῖς γαμικοῖς κεῖται.

3. Τοῦ ᾿Ανωνύμου. 80 γ΄. διγ. α΄.(9)

᾿Ομοίως Bi. μς΄. τιτ. α΄. διγ. ο΄. καὶ βιβ. κζ΄. τιτ.

4. Στεφάνου. Οὐ γὰρ ἐπὶ τῷ κοινωνῆσαι εἰς τὸ τέϑριππον δέδωκε ὁ Τίτιος τὸν ἑαυτοῦ ἵππον, ἀλλ᾽ ἐπὶ τῷ πραϑῆναι κοινῶς τὸ τέϑριππον. Εἰ δὲ τοῦτο 8 sch. 3: cf. p. 490 1. 2 | 24 ἐμοὶ μόνῳ: Ca σοὶ μόνῳ; corr. Hb. Ca φιλικῶς | γαμικοῖς: Hb. corr. βασιλικοῖς

| 27 diuo:

494

LIB. XII — TIT. I (CA)

συμπεφώνηται, ἵν᾽ Evreüdev ἤδη συστῇ τέϑριππον καὶ τοῦτο κοινοποιηϑῇ, ὥςτε «ἐγμὲ ἑκάστου ἵππου δεσπόζειν κατὰ τὸ τέταρτον, σὲ «δὲ» τρεῖς ἔχειν μοίρας en’ αὐτῷ, εἰ καὶ τὸν ἐμὸν συνέβη τελευτῆσαι ἵππον, τῆς διατιμήσεως τῶν ὑπολελειμμένων ἵππων τὸ τέταρτον μέρος λήψομαι ἀναμφιβόλως. 5.

Ὑπόϑου τὸν ἕνα λαβόντα τὰ κοινὰ πράγματα ἀποδημῆσαι ἐπὶ ἐμπορίᾳ τῆς πραγματείας καὶ ἐπὶ ξένης ταῦτα ἀπολέσαι. Εἰ δὲ πρὸ τῆς συνεισφορᾶς τοῦτο γέγονε (τυχὸν γὰρ ἐνεγκὼν ἐπέδειξα τῷ κοινωνῷ τὰ λ΄. νομίσματα, εἶχον δὲ αὐτὰ παρ᾽ ἐμαυτῷ χωρίσας τῆς ἄλλης uou περιουσίας) ἣ τούτου ἀπώλεια ἐμὲ μόνον ζημιοῖ" οὐδὲ γὰρ τῇ κοινωνίᾳ ἀπόλλυσϑαι δοκεῖ ταῦτα.

5

10

6. Οἷον ὅπερ εἴωϑε λέγεσϑαι, ἰδοὺ τὰ φ΄. νομίσματα, φέρε καὶ σὺ πεντακόσια σοῦ xxi κοινωνοῦμεν. ᾿Ενταῦϑα γάρ, ὡς μὴ γενομένης συνειςφορᾶς, εἰ ἀπόλλωνται, αὐτῷ μόνῳ κινδυνεύεται. Τὸ δὲ χωρίσαι αὐτὸν τὰ νομίσματα τῆς ἰδίας οὐσίας διὰ τὸ εὐσχημότερον ἐπήγαγεν ὁ νομικός, ἐπειδὴ τὸ ἄλλο ἀζήτητον ἦν.

15

Ἴ. Ὃ ἐμὸς ὑπεξούσιος συνεστήσατο πρὸς σὲ χοινωνίαν. Μετὰ διετίαν λόγου χάριν τοῦ συστῆναι τὴν χοινωνίαν γέγονε ἐμαγκίπατος" ἐπέμεινε τῇ κοινωνίᾳ. Παρέδραμεν ἑτέρα διετία. Ζητοῦμεν, εἰ μία ἐστὶν ἡ κοινωνία ἤγουν δύο. Καί φησιν ᾿Ιουλιανὸς τὴν αὐτὴν εἶναι κοινωνίαν τὴν ἀρξαμένην ἐν ὑπεξουσιότητι. Καὶ γὰρ ἣ ἐλαχίστη κάπιτις δεμινουτίων οὐ φϑείρει τὴν κοινωνίαν. Ἔν ᾧ δὲ ἔπταισεν ὁ ἐμὸς υἱὸς περὶ τὴν κοινωνίαν, ὁ τούτου κοινωνὸς δύο πρὸ σόκιο κινήσει, μίαν μὲν κατ᾽ ἐμοῦ, ἑτέραν δὲ κατὰ τοῦ ἐμαγκιπάτου᾽ ἀλλὰ κατ᾽ ἐμοῦ μὲν τῆς προτέρας διετίας, οὐ μὴν χάριν τῆς μετὰ τὴν ἐμαγκιπατίονα

2

e

διετίας᾽

κατὰ

δὲ

τοῦ

παιδὸς

κινῶν

τῆς

δευτέρας

διετίας

αὐτὸν

ἀπαιτήσει

λόγον, ἐν ᾧ μὴ κινήσας ἔτυχε κατ᾽ ἐμοῦ. Εἰ δὲ καὶ κοινωνὸς τοῦ ἐμοῦ παιδὸς ἔπταισέ τι, διὰ μὲν τὴν προτέραν διετίαν ἐγὼ κινήσω κατ᾽ αὐτοῦ τὴν πρὸ σόκιο προςπορισϑεῖσάν μοι, διὰ δὲ τῆς δευτέρας ὁ παῖς. 8.

Κυρίλλου.

Εἰ

ὁ ὑπεξούσιος

κοινωνὸς

μετὰ

ἐμαγκιπατίονα

ἐπιμείνῃ Hb 1

τῇ κοινωνίᾳ, αὐτὸς μὲν ὑπὲρ ὅλου τοῦ χρόνου κινεῖ καὶ ἐνάγεται" ὁ δὲ πατὴρ

ὑπὲρ μόνου τοῦ ἐν ὑπεξουσιότητι. Εἰ δὲ οἰκέτης κοινωνὸς πραϑῇ, καὶ πράτης κινεῖ καὶ ὁ ἀγοραστὴς ὑπὲρ τοῦ οἰκείου ἕκαστος χρόνου καὶ ἐνάγεται" ὁ δὲ ἀγοραστὴς καὶ ὑπὲρ τοῦ πρὸ τῆς πράσεως. ε

30

\

,

"m

ε

,

,

*

H

x

L4

x

!

9. Καὶ πῶς ὁ ὑπεξούσιος κοινωνίας συνίστησι χρήματα συνεισφέρειν μὴ δυνάμενος, εἰ μήτοι λέγομεν σπουδὴν ἀντὶ χρημάτων αὐτὸν συνεισφέρειν; 2 ἔχειν: Ca ἔχοντα | sch. iungatur sequenti.

5 sch.

5:

cf.

infra

p. 543

lin.

14

| 32

sch. 9: hoc

LIB.

10.

Στεφάνου.

Καλῶς

XII

μὲν

—

TIT.

I (CA)

ἐπεχείρησας.

495

“Ὅμως

καὶ

οὕτως

λῦσον,

ὅτι

δοκεῖ καὶ χρήματα συνειςφέρειν, δι’ ὧν ἔνοχον ποιεῖ τὸν πατέρα τῇ δὲ πεκούλιο ἢ καὶ λιβέραν ἔχει πεκουλίου ἀδμινιστρατίονα. τότε γὰρ συνειςφέρειν δύναται

σι

χρήματα.

11. Τοῦ ᾿Ανωνύμου. ᾿Ανάγνωθι τὴν ἀρχὴν τοῦ η΄.(9) διγ. τοῦ α΄. τιτ. καὶ διγ. ξα΄. καὶ τούτου τοῦ τιτ. διγ. ξβ΄. 12. Οὐκοῦν, εἰ τῇ ἀρχῇ προςέχομεν, πρὸς ὑπεξούσιον ἣ πᾶσα δοκεῖ γενέσϑαι κοινωνία. Καὶ οὐ μόνον κατὰ φύσιν τῆς πρὸ σόκιο ἰν κουάντουμ φάκερε πότεστ καταδικάζεται, ἀλλὰ καὶ ὡς Ev ὑπεξουσιότητι τὸ πᾶν ποιήσας συνάλλαγμα οὕτω καταδικάζεται, ὡς ἔγνως ἐν τῷ γ΄. βιβ. τοῦ παρόντος συντάγματος τιτ. ε΄. ἐν τοῖς ὑποκειμένοις τῷ Tut. διγέστοις ἐνάγεσϑαι καὶ ,

10

,

χαταδικάζεσϑαι “

,

τοὺς U

>

x

x

ὑπεξουσίους

τι

e

DAS

1

e

H

συναλλάξαντας

-

καὶ

/

Uu

ἐμαγκιπάτους

'

3

[4

7)

ἐξνερεδάτους γενομένους ἢ αὐστινατεύσαντας τῆς πατρῴας κληρονομίας. 13. Τοῦ ᾿Ανωνύμου. Πῶς ἐνάγεται μετὰ ἐμαγκιπατίονα περὶ ὑπεξουσιότητι πραχϑέντων, ἔγνως ἐκ τοῦ ε΄. τιτ. τοῦ ιδ΄, Bıß. €

σι

1

=“

>

14. Στεφάνου. Ἔν ᾧ μὴ κινήσας περὶ τῶν ἐν ὑπεξουσιότητι.

20

m

,

ἔτυχεν

-

ὁ κοινωνὸς

τῶν

ἐν

,

κατὰ

τοῦ πατρὸς

15. 'O ἐμὸς οἰκέτης Τιτίου γέγονε κοινωνός: Μαεβίῳ πραϑεὶς ἐπέμεινε τῇ κοινωνίᾳ. Τῇ ἐχποιήσει ἣ μὲν προτέρα ἔσβεσται κοινωνία, καινοτέρα δὲ ἤρχϑη. Διὸ ἐγὼ μὲν ἕνεκα τῆς προτέρας ἕως χρόνου κινήσω κατὰ Τιτίου τὴν πρὸ σόκιο, ὁ δὲ Μαέβιος χάριν τῶν μετὰ τὴν ἀγορασίαν. Καὶ ἐκ τοῦ ἐναντίου Τίτιος ἴντρα &voup ἕξει κατ᾽ ἐμοῦ τὴν πρὸ σόκιο περὶ τῶν πρὸ τῆς πράσεως ἐγκαλῶν, κατὰ Μαεβίου κινήσει καὶ περὶ τῶν μετὰ τὴν ἀγορασίαν συμβάντων περπετούως.

16. Στεφάνου. Σημείωσαι καὶ ἕτερον τρόπον λύσεως κοινωνίας. Τῇ γὰρ ἐχποιήσει τοῦ οἰκέτου λύεται 7) πρὸς αὐτὸν συστᾶσα πρὸ τῆς ἐκποιήσεως χοινωνία. Διὰ τοῦτο δὲ ἐπὶ μὲν τοῦ οἰκέτου τῇ ἐκποιήσει αὐτοῦ λύεται ἡ κοινωνία, ἐπὶ δὲ τοῦ υἱοῦ μία καὶ ἡ αὐτή ἐστι κοινωνία, ἐπειδὴ ὁ μὲν υἱὸς ἐξ ἀρχῆς νόμιμον ἔχειν πιστεύεται πρόςωπον᾽ ἀμέλει καὶ ὑπεξούσιος ὧν ἐνά3 γεται ταῖς ἐκ τῶν πρὸς αὐτὸν συναλλαγμάτων ἀγωγαῖς" καὶ εἰκότως, «ὡς» ἐν ὑπεξουσιότητι, μετὰ τὴν ἐμαγκιπατίονα μένει κοινωνός. And γὰρ τοῦ προςώπου αὐτοῦ νομίμου ὄντος κανονίζεται τὸ συνάλλαγμα. 'O δὲ δοῦλος ἀπρόξωπόν τί ἐστι, καὶ ἐκ τοῦ προςώπου τοῦ δεσπότου αὐτοῦ τὸ πρὸς αὐτὸν συνάλλαγμα κανονίζεται. Δύο οὖν δεσποτῶν κατὰ διαφόρους καιροὺς εὑρισκομένων εἰκότως 35 δύο χοινωνίας φαμέν. e

25

13 γενομένους:

Ca γενομένου

|

32 νομίμου

ὄντος:

ita Hb.;

Ca

νόμιμον

ὄντως

496

LIB. XII — TIT. I (CA)

17. Κατὰ τοῦ πράτου ἵντρα ἄνουμ δηλονότι κινεῖται ἡ δὲ πεκουλίο. Οἶδας δὲ μαϑὼν ἐν τῷ δ΄. βιβ. τοῦδε τοῦ συντάγματος τιτ. β΄. Su. α΄., ὅτι οὐτίλιος ὁ ἐνιαυτός ἐστι τῆς δὲ πεκουλίο.

B XII, 1, 57 = D XVII, 2, 59. 1. Ἐπὶ τοσοῦτον δὲ τῇ τελευτῇ τοῦ κοινωνοῦ λύεται ἣ κοινωνία, ὅτι Hb 1 οὐδὲ ἐξ ἀρχῇς πακτεύειν δυνάμεϑα, ὥςτε μετὰ τὴν ἐμὴν τελευτὴν τὸν ἐμὸν 768 κληρονόμον εἶναί σοι κοινωνόν. Ταῦτα δὲ λέγομεν ἐπὶ τῆς πριβάτων κοινωνίας, ἐπειδὴ ἣν ποιούμεϑα προφάσει πολιτωκῶν. 7) δημοσίων τελῶν [[xpeov]) ἣ ἐπὶ τέλει τῶν λιμένων ἢ πυλῶν ἣ ἁλυκῶν, καὶ μετὰ τελευτὴν ϑατέρου ἣ κοινωνία 10 συνίσταται. Τότε δὲ τοῦτο χώραν ἔχει, ὅτε τὸ ἐμὸν μέρος τῷ ἐμῷ κληρονόμῳ καὶ μετὰ τὴν ἐμὴν τελευτὴν ὀφείλειν τελεῖσϑαι συνεφωνήϑη, ἀλλ᾽ οὐχ ὡς ἔτυχε, ἀλλ᾽ ὡς εὐλόγου αἰτίας ὑποκειμένης. Τί γάρ, ὅτι τετελεύτηκεν οὗτος, οὗ μάλιστα διὰ τὸ σπουδαῖον ἡ κοινωνία συνέστη, ἤγουν τοιοῦτος ἦν, ὥςτε χωρὶς αὐτοῦ τὴν τῆς κοινωνίας διοίκησιν μὴ δύνασϑαι προβαίνειν; 5

15

2. Κυρίλλου. Θάνατος λύει κοινωνίαν, διὸ οὔτε ἀπὸ συμφώνου παραπέμπεται εἰς κληρονόμον, εἰ μὴ ἐπὶ βικτιγαλίων τελῶν, xai τότε καῦσα κόγνιτα. Ti γάρ, ὅτι ἄνευ τοῦ ἀποθανόντος οὐ συνίσταται τὰ τῆς συμφωνίας: ,

H

3.

A

Τοῦ ᾿Ανωνύμου.

HAT

H

m

x

,

m

,

H

᾿Ανάγνωθι διγ. λε΄. καὶ τοῦ Ey’. den. δ΄.

4.

᾿Ιδοὺ ἐνταῦϑα᾽ σαφῶς σημείωσαι ἐν ῥητῷ, ὅτι οὐδὲ ἐξ ἀρχῆς δύναταί 80 τις διὰ συμφώνου ἐπεχτείνειν ἐπὶ κληρονόμων τὴν κοινωνίαν. Τοῦτο δὲ ἐπὶ τῶν ἰδυεῶν κοινωνιῶν νόησον, οὐ μὴν ἃς ποιούμεϑα προφάσει τῶν πολιτυκῶν (δημοσίων) τελῶν, ὡς ὁ νομικὸς ἐπιφέρει. 5. Μανδάτον δὲ μετὰ ὡς βιβ. ιδ΄. κεφ. ιη΄. 25

τελευτὴν

ἔρρωται,

ὅτε ἐπ᾽

αὐτῷ

τούτῳ γένηται,

6. Κυρίλλου. Τὰ εἰς κόττον ἢ μοιχείαν διδόμενα οὐχ ὁρᾷ τὸν κοινωνόν. Εἴ τι δόλῳ τοῦ κοινωνοῦ ζημιωϑῶ, τοῦτο ἀπαιτῶ αὐτόν.

B XII, 1,58

= D XVII, 2, 60.

1. Τοῦ αὐτοῦ. 'O μὴ ἀποδιδούς, ἃ ἐκέρδησε, κοινωνός, εἰ μὴ καὶ μόραν ' ποιήσει καὶ συγχρήσεται, οὐκ ἀπαιτεῖται τόκον. 2

τιτ.

β΄.:

p. 543 lin. 23 in alea)

Ca

τὰς

|

δύο

|

11 ὀφείλειν:

Ca

ὀφείλει

16 βικτιγαλίων: i.e. vectigalium

|

12 τί γάρ κιτιλ.:

cf. infra

| 25 κόττον: Ca κόπον

(Dig.:

LIB. XII — TIT. I (CA)

497

2. Στεφάνου. Σημείωσαι, ὅτι δεῖ πάντως τὰ δύο συνδραμεῖν, xal μόραν xal σύγχρησιν᾽ εἴτε γὰρ μόραν ποιήσει, μὴ συγχρήσεται δὲ τοῖς ἀπὸ τοῦ χέρδους νομίσμασι ὁ κοινωνός, ἐφ᾽ οἷς καὶ τὴν μόραν ἐποίησε, εἴτε συγχρήσεται τούτοις, μόραν δὲ μὴ ποιήσει, τόκους αὐτῶν οὐκ ἀπαιτεῖται. Μὴ ἐναντιωϑῇ δέ σοι τὸ κείμενον ἐν τῷ γ΄. τῶν ᾿Αντιπαππιανοῦ μονοβιβ. τιτ. α΄. διγ. α΄., ἔνϑα φησὶν τὸν κοινωνὸν συγχρησάμενον τοῖς νομίσμασι τόκους αὐτῶν παντὶ τρόπῳ ἀπαιτεῖσϑαι, τουτέστι καὶ μόρας ὑπ᾽ αὐτοῦ μὴ γινομένης. ᾽Εκεῖ γὰρ 6 Παππιανὸς 10

συγχρησάμενον, καὶ οὐ τοῖς ὑπ᾽ αὐτοῦ κερδανϑεῖσι προφάσει τῆς κοινωνίας. Ἔστιν οὖν ἐν τούτῳ ἡ διαφορά. Εἰ μὲν γὰρ τοῖς In’ αὐτοῦ ἰδυκῶς κερδανϑεῖσι ὁ κοινωνὸς συγχρήσεται νομίσμασιν, τότε εἰς τὸ ἀπαιτηϑῆναι αὐτὸν τόκους αὐτῶν δεῖ τὰ δύο συνδραμεῖν, καὶ μόραν καὶ σύγχρησιν, ὡς κατὰ τὸ παρὸν ἔγνως δίγεστον: εἰ δὲ αὐτοῖς τοῖς πρωτοτύποις νομίσμασι συγχρήσεται ὁ χοινωνός,

1 $

20

ϑεματίζει τὸν κοινωνὸν αὐτοῖς ἰδυκῶς τοῖς ἐπικοίνοις πράγμασιν

τότε

καὶ

μόρας

ἐκτὸς

τόκους

ἀπαιτεῖται

αὐτῶν,

ὡς

ὁ Παῦλος

ἐν

τῷ εἰρημένῳ Bi. καὶ τιτ. (22, 1, 38) φησίν: ὥςπερ οὖν εἰ καὶ μὴ συγχρήσεται, μόραν δὲ ποιήσει περὶ αὐτὰ τὰ πρωτότυπα ἤτοι τὸ κεφάλαιον. 'H γὰρ πρὸ σόκιο βόνα φίδε οὖσα πάντως τὸν ἀπὸ μόρας τόκον ἀπαιτεῖ. 3. Τοῦ αὐτοῦ. ᾿Απαιτεῖται τόκους οὐχ ὡς τόκους, ἀλλ᾽ ὡς διαφέρον, ὥςτε καὶ ὑπὲρ τὸν νόμιμον ἀπαιτεῖται τόκον. Οὕτω Δωρόϑεος καὶ Θαλέλαιος οἱ μακαρῖται. Πῶς γὰρ ἠδύνατο τόκους ἀπαιτεῖσϑαι τῶν χρημάτων, ὧν αὐτὸς δεσπόζει; Δῆλον γάρ, ὅτι τοῦ κέρδους ὁ τοῦτο περιποιησάμενος δεσπότης ἐστίν. 4. Zire κεφ. ξζ΄. ϑεμ. γ΄., ἀφ᾽ οὗ μάϑῃς," ὅτι τὸ δανεῖσαι οὐκ ἔστι σύγχρησις" καὶ βιβ. κε΄. τιτ. α΄. κεφ. ς΄. dep. τελευτ. καὶ βιβ. κγ΄. τιτ. γ΄. κεφ. α΄. Yen. β΄., καὶ μή σοι ἐναντιωϑῇ.

25

5. Τοῦ ᾿Ανωνύμου. Εἰ δὲ τοῖς κεφαλαίοις πρὸ μόρας, ὡς βιβ. κβ΄. τιτ. α΄. διγ. α΄.

συγχρήσεται,

δίδωσι

τόκους Hb I

6. Οὔτε γὰρ δυνάμεϑα λέγειν τῷ κληρονόμῳ τοῦ κοινωνοῦ, ὅτι ἔδει σε μᾶλλον εἰς κοινὴν χρείαν καὶ μὴ εἰς ἰδίαν χρήσασϑαι τοῖς νομίσμασιν καὶ

ὠφελῆσαι μᾶλλον τὸ κοινὸν καὶ μὴ ἑαυτόν. ΕῚ

30

“-

En

σι

x

€

,

,

᾿Απαιτεῖται οὖν ὁ κληρονόμος τῷ -

T

t

14

m

χοινῷ λόγῳ, οὐχ ὡς κοινωνός, ἀλλ᾽ ὡς πᾶς ἕτερος χρεωστῶν. 7. Τουτέστιν ἀπόληψιν.

3

*

ὅσον διέφερέ μοι τὸ μὴ ὑποστῆναι

μόραν περὶ τὴν τούτων

8. Τοῦ ᾿Ανωνύμου. Οἱ τόκοι τάξιν ἐπέχουσι καρπῶν καὶ τοῦτο φυλάττεται ἐπὶ ληγάτων καὶ φιδεικομίσσων καὶ τῆς τουτέλας καὶ τῶν λοιπῶν βοναφίδει ἀγωγῶν, ὡς βιβ. κβ΄. τιτ. α΄. διγ. λβ΄. 27

ἔδει: m. rec. add.

SCHELTEMA,

Basilica,

11.

|

33 sch. 8: cf. infra p. 544 lin. 7 4

ex

498

10

15

20

LIB. XII — TIT.,1 (CA)

9. Στεφάνου. Τοῦτο κατὰ τὴν τοῦ Λαβεῶνος γνώμην, ἐπείτοιγε λαμβάνει τὰ τοιαῦτα δαπανήματα κατὰ τὴν τοῦ ᾿Ιουλιανοῦ γνώμην, ὡς ὁ Οὐλπιανὸς ἐν τῷ ἑξῆς διγ. φησί. Διὰ τοῦτο δὲ λαμβάνει, ἐπειδὴ καὶ τοῦτο τὸ δαπάνημα περὶ αὐτὴν γεγενῆσϑαι τὴν κοινωνίαν δοκεῖ. Εἰ γὰρ μὴ προέδραμε καὶ κατέσχε τοὺς οἰκέτας, αὐτὴ πρωτοτύπως ἐζημιοῦτο ἣ κοινωνία. 10. “ὥςπερ εἰ συνέβη τὸν Πρῖμον φίλους ἔχειν τινὰς 7) συγγενεῖς, οὗς ἐθεράπευε παρὼν καὶ ἀμάχως γενέσϑαι κληρονόμος αὐτῶν ἠλπίζετο᾽ εἶτα διὰ τὴν διακονίαν ἀποδημήσας ἐλύπησε τούτους, καὶ γραφέντων ἑτέρων χληρονόμων τοῦ τοιούτου κέρδους ἐστερήϑη. Ἢ λεγάτον αὐτῷ κατελείφϑη ὑπὸ αἵρεσιν τήν, «εἰ» εἴσω ἑκατὸν ἡμερῶν μετὰ τελευτὴν τοῦ τεστάτορος εἰς τὸ Καπετώλιον ἀνενεχϑῇ. Οὐκ ἠδυνήϑη δὲ ἤγουν οὐκ ἐθέλησεν πληρῶσαι τὴν αἵρεσιν διὰ τὴν ἀσχολίαν τὴν περὶ τὴν κοινωνίαν, καὶ διὰ τοῦτο ἐξέπεσε τοῦ ληγάτου. Ἢ καὶ ἔσϑ᾽ ὅτε οὐ συγχωρούμενος ὑπὸ τῆς περὶ τὴν κοινωνίαν σπουδῆς τῆς ἰδικῆς αὐτοῦ περιουσίας οὐκ ἐφρόντισε καὶ πολλὴν ὑπέστη ζημίαν. Οὐκ ἀπαιτήσει γὰρ οὐδὲ ταῦτα, ἐπειδὴ τὸ προσγενόμενον αὐτῷ κέρδος ἑτέρωϑεν διὰ τὴν κοινωνιάν συνειςφέρειν οὐκ ἀναγκάζεται τῷ κοινωνῷ, οἷον ἕνεκα τῆς ἐμπορίας, ἐφ᾽ 7, κοινωνὸς ἦν, εἰ ἐκδημήσας γέγονέ τισι φίλος καὶ παρ᾽ αὐτῶν ἐγράφη κληρονόμος ἣ καὶ δωρεᾶς ἔτυχεν. 'O δὲ Οὐλπιανὸς ἀναφέρει τὸν ᾿Ιουλιανὸν παρέχοντα τῷ Πρίμῳ τὴν πρὸ σόκιο ἕνεκα τῶν περὶ τὴν ἐμπορίαν δαπανηϑέντων. “ὥςτε οὖν ἕνεκα μὲν τῶν παραδειγμάτων ἀληϑῇ τὰ εἰρημένα ὑπὸ Λαβεῶνος, ἐπὶ δὲ τῶν μισϑῶν τῆς ἰατρείας κρατεῖ τὸ δοκοῦν ᾿Ιουλιανῷ. 11. Κυρίλλου. Ei ὁ κοινωνὸς ἀνθιστάμενος τοῖς φεύγουσιν ἀνδραπόδοις τραυματισϑῇ, εἰ καὶ τὰ ἔξωϑεν τῆς κοινωνίας συμβαίνοντα οὐκ ἀπαιτεῖ ἣ ἀπαιτεῖται, οἷον εἰ διὰ τὴν «κοινωνίαν» κληρονομίαν ἢ λεγάτον κτήσεται ἢ

25

παραιτήσεται,

ὅμως

τοὺς

μισϑοὺς

τῶν

ἰατρῶν

ἀπαιτεῖ.

12. Στεφάνου. Τί γάρ, ὅτι παρὼν ἐθεράπευσεν αὐτόν, καὶ ἐπειδὴ ἀπεδήμησε διὰ τὴν κοινωνίαν, λυπηϑεὶς ὁ τεστάτωρ ἤλλαξε τὴν διαϑήκην;

30

13. Στεφάνου. Τί γάρ, ὅτι εὐχαριστῶν αὐτῷ διὰ τὸ καλλίστους οἴνους ἣ καλλίστην ἐσθῆτα παρ᾽ αὐτοῦ ἀγοράζειν, ἢ καὶ ἄλλως προφάσει τῶν πρὸς αὐτὸν συναλλαγμάτων φιλίαν κτησάμενος πρὸς αὐτὸν ἔγραψε αὐτὸν κληρονόμον ἢ ἐδωρήσατό τι αὐτῷ; Μέμνησο τῶν εἰρημένων ἐν τῷ ιβ΄. διγ. ἐν τῷ ϑέματι τῶν ἀργυροπρατῶν. 1452. ᾿Ἐπίστρεφε τῷ παρόντι ϑέματι καὶ σημείωσαι, ὅτι καὶ διγ. ὑπὸ διγ. ἀναιρεῖται, καὶ ἀνάγνωθι τὸ ἑξῆς διγ. 8 διακονίαν: ἐχδυκήσας

|

Hb.

κοινωνίαν

20 ἕνεκα:

Ca

|

11

ἕνεγρᾶ

|

ἀνενεχϑῇ:

Ca

24 «κοινωνίαν»:

ἀνανεχϑῇ

|

suppl.

Hb.

17 ἐκδημήσας:

Ca

LIB. XII — TIT. I (CA)

499

e

-

2

σι

e

B XII, 1, 60 — D XVII, 2, 62. |l. ᾿Εγὼ xai Τίτιος συνεστησάμεϑα κοινωνίαν. ᾿Ετελεύτησε Τίτιος ἐπὶ σοὶ κληρονόμῳ" νομίσας ἐγὼ Σέϊον ἐκ νόμων ἐπὶ τὴν τοῦ Τιτίου καλεῖσϑαι κληρονομίαν ἐπώλησα μετ᾽ αὐτοῦ πάντα τὰ τῆς κοινωνίας πράγματα. ἘἜδεξά5 μεϑα πρὸς ‚ax. νομίσματα. Τελευταῖον παραγέγονας σὺ ὁ ἀληϑὴς κληρονόμος βουλόμενος ἀπαιτῆσαί με τὸ ἥμισυ τῶν ἐμοὶ δεδομένων νομισμάτων. Ζητοῦμεν, εἰ ὀρθῶς ἐπὶ δικαστηρίου καλεῖς με. Καί φησιν Νεράτιος καὶ ᾿Αρίστων μὴ ὀρθῶς κεχρῆσϑαι τῇ πρὸ σόκιο, ἐπειδὴ μόνου τοῦ ἁρμόζοντός μοι ἔλαβον τὴν διατίμησιν. Οὐδεμία γὰρ ἔσται μοι διαφορά, πότερον ἐγὼ κατ᾽ ἐμαυτὸν 1 τὰ ἐπιβάλλοντά μοι μέρη ἐπὶ τοῖς πράγμασιν ἐπώλησα, ἣ καὶ μετὰ Σεΐου, ὃς ἑαυτὸν διεβεβαιοῦτο Τιτίου κληρονόμον εἶναι. "Er οὐδενὸς γὰρ τούτων ἀπαιτηϑήσομαι τῶν ἐμοὶ δοϑέντων τιμημάτων μέρος. Εἰ γὰρ καὶ εἴπωμεν τοῦτο, συμβήσεται ἐντεῦϑεν ἐκεῖ τὸ πρωτότυπον ἀναφυῆναι, «ὅτι» εἰ περιόντος τοῦ Τιτίου ἐπώλησα ἅμα αὐτῷ τὰ ἐπίκοινα πράγματα, ἠδυνάμην λέγειν, ὦ Τίτιε, τῶν διδομένων σοι χρημάτων ἐμοὶ τὸ ἥμισυ διαφέρει" κἀκεῖνος πάλιν τοῖς αὐτοῖς ἠδύνατο πρὸς ἐμὲ κεχρῆσϑαι ῥήμασι. “Ὅπερ ἐστὶν ἀτοπώτατον. "Ocre οὖν ἀνενόχλητος ἔσομαι ἐπὶ τοῖς ‚a. νομίσμασιν. Καὶ γὰρ οὐδὲ ἐγὼ χινήσω κατὰ σοῦ τὴν πρὸ σόκιο, εἴγε συμβῇ σε κινήσαντα κατὰ Σεΐου τὴν νερεδιτάτις πετιτίονα λαβεῖν τὰ α. νομίσματα, ἅπερ ἔτυχεν ἐκεῖνος ἐκ τῆς 20 διαπράσεως τῶν χληρονομιαίων πραγμάτων χομίσασϑαι. Τὸ γὰρ εἰς Σέϊον περιελϑὸν χρυσίον τοῦ σοὶ προςήκοντος μέρους ἐστίν, καὶ οὐδέν μοι δοθῆναι δεῖ ἐντεῦϑεν τῆς ἐπιβαλλούσης μοι μερίδος ἔχοντι τὴν διατίμησιν. 2. Κυρίλλου. 'O κοινωνός μου ἐτελεύτησε᾽ νομίσας σε εἶναι κληρονόμον αὐτοῦ ἐπώλησα κοινὰ πράγματα καὶ ἐμερισάμην τὸ τίμημα. 'O ἀληϑὴς κληρονόμος οὐ κινεῖ κατ᾽ ἐμοῦ, ἀλλὰ κατὰ σοῦ νερεδιτάτις πετιτίονα, καὶ οὐδὲ αὐτὸς δίδωσίν μοί τι ὧν δίδως αὐτῷ κἂν γὰρ μετὰ τοῦ κοινωνοῦ μου πωλήσας ἔλαβον τὸ μέρος τῆς τιμῆς, οὐκ ἐνηγόμην παρ᾽ αὐτοῦ. 3. Στεφάνου. Μὴ ἐναντιωϑῇ σοι τὸ κείμενον ἐν τῷ ἑξῆς διγ. den. δ΄., ἀλλ᾽ ἀνάγνωθι τὴν ἐκεῖ κειμένην παραγραφήν.

30

B XII, 1,61

= D XVII, 2, 63.

1. Ὃ κοινωνὸς τῷ κοινωνῷ εἴωϑε cic ὅσον εὐπορεῖ ἤγουν δόλῳ ἐπαύσατο χκεχτῆσϑαι καταδικάζεσϑαι. Τοῦτο κρατεῖ οὐ μόνον, ἡνίκα τουτόρουμ εἰσὶν χοινωνοί, ἀλλὰ γὰρ καὶ εἰ ἐφ᾽ ἑνὶ πράγματι συστήσονται τὴν κοινωνίαν, ὡς ὁ Σαβῖνος βούλεται. Τοῦτο γὰρ ἐκ τοῦ «τοῦ» φυσικοῦ δικαίου ὥρμηται λογισμοῦ pp ı 35 διὰ τὸ τὴν κοινωνίαν ἔχειν ἐν ἑαυτῇ τρόπον τινὰ ἀδελφότητος δίκαιον. Σκοπή- 766 20 τὸ γὰρ x.1.ı.: cf. infra p. 544 lin. 22

[E]

500

10

15

LIB. XII — TIT. I (CA)

σωμεν δέ, εἰ ἄρα καὶ τῷ ἐγγυητῇ τοῦ κοινωνοῦ τοῦτο παρέχεσϑαι δεῖ, ἢ περσοναλία ἐστὶν ἣ τοιαύτη χάρις τῷ κοινωνῷ περιστελλομένη καὶ εἰς τὸν ἐγγυητὴν μὴ διαβαίνουσα. “Ὅπερ καὶ μᾶλλον ἀληϑές ἐστιν. “Ο γὰρ ἐγγυητὴς εἰς ὁλόκληρον κατέχεται. Ταῦτα δέ φαμεν, ἐν ᾧ μὴ ὡς δεφένσωρ τοῦ Eyyundevros ὁ ἐγγυητὴς ὑπεδέξατο τὸ δικαστήριον. Εἰ γὰρ ὡς δεφενδεύων ὑπῆλθεν ὑπὲρ αὐτοῦ τὴν δίκην (ἔξεστι γὰρ αὐτῷ ὠφελήσειν) δύνασϑαί «φησιν» ᾿Ιουλιανὸς τὸν τοῦ κοινωνοῦ ἐγγυητὴν καὶ εἰς τοσοῦτον καταδικάζεσϑαι, ὅσον ὁ κοινωνὸς εὐπορεῖ. Τὸ δὲ αὐτό ἐστιν, εἰ καὶ ἀπελευϑέρου κινοῦντος κατὰ τοῦ οἰκείου πάτρωνος ἀγωγήν τινα ἀναφανῇ τις τὸν πάτρωνα δεφενδεύων. Εἴΐωϑε δὲ ἀεὶ ὁ πάτρων εἰς ὅσον εὐπορεῖ καταδικάζεσϑαι τῷ ἀπελευϑέρῳ. Καὶ ἐπὶ πάντων ἁπλῶς τῶν εἰς ὅσον εὐποροῦσι καταδικαζομένων τῷ αὐτῷ χρησόμεϑα λόγῳ. Τούτων γὰρ οἱ μὲν ἐγγυηταὶ εἰς ὁλόκληρον, οἱ δὲ δεφένσορες εἰς ὅσον εὐποροῦσιν καταδικάζονται. Ei δὲ κατὰ κέλευσιν πατρὸς ἣ δεσπότου συνεστησάμην πρὸς σὲ κοινωνίαν, ἐνάγεται δὲ τῇ κουοδιούσω πρὸ σόκιο ὁ πατὴρ ?) ὁ δεσπότης, οὐ δύναται τῇ αὐτῇ κεχρῆσϑαι βοηϑείᾳ ἤτοι παραγραφῇ, ὥςτε αὐτοὺς καταδικά-

2

e

ζεσϑαι

2$

30

,

οι

3

εἰς ὅσον ἐστὶ τὸ τοῦ οἰκέτου 7 παιδὸς πεκούλιον, ὅπερ ἐπὶ ὑπεξουσίων

οὐσία νομίζεται, διὰ τὸ μηδὲ κληρονόμοις ἤγουν τοῖς λοιποῖς διαδόχοις τῶν χοινωνῶν, 7j τῶν λοιπῶν προςώπων τῶν εἰς ὅσον εὐποροῦσιν καταδικαζομένων τὸ αὐτὸ παρέχεσϑαι. Οἱ γὰρ τούτων κληρονόμοι, ὥςπερ οἱ ἐγγυηταί, εἰς ὁλόκληρον καταδικάζονται. ᾿Εοίκασι δὲ κληρονόμοις ὁ πατὴρ ἣ ὁ δεσπότης. ᾿Ζητήσεως ἄξιον, ἄρα μετὰ τὴν ὑπεξαίρεσιν τῶν ἑτέροις ἐποφειλομένων τὸ ὑπολιμπανόμενον τοῦτο νομίζεται εἶναι τοῦ κοινωνοῦ περιουσία καὶ εἰς τοσοῦτον χκαταδικάζεται, ἤγουν τῆς νῦν ὑφεστώσης οὐσίας οὐδενὸς ἐξαιρουμένου χρέους" οἷον ὡς ἐπὶ ϑέματι᾽ εἶχον o. νομισμάτων περιουσίαν. ᾿Εχρεώστουν τῷ κοινωνῷ ‚X. νομίσματα, ἐχρεώστουν δὲ καὶ ἑτέροις τισὶ υ΄. νομίσματα. τ Α 97 1 [4 ε 4 , / pa 8 δεῖT2 ἐξαιρεϑῆναι τὰx υ΄., νομίσματα, ὡς ὑπολιμπάνεσϑαι μόνα v'.L νομίσματα x«i τοῦτο καλέσαι οὐσίαν, ἵνα εἰς μόνα τὰ τετρακόσια καταδικασϑῶ τῷ m M » €" t4 H 1 L 2 M vx , H κοινωνῷ, 7, οὐ δεῖ ἑτέρων χρέων ἐξαίρεσιν γενέσϑαι, ἀλλὰ τὰ w’. νομίσματα ταῦτα περιουσίαν ἐμὴν εἶναι νομίζεσϑαι καὶ εἰς τοσαῦτα μὲ καταδικάζεσϑαι τῷ κοινωνῷ; “Ὅπερ μᾶλλον ἤρεσε τῷ Μαρκέλλῳ τὸ ἑτέρων χρέων ἐξαίρεσιν γενέσϑαι, εἰ μὴ ἄρα τὸ ἐποφειλόμενον ἑτέρῳ προφάσει τῆς κοινωνίας ἐχρεωστήϑη. Τί γάρ, ὅτι υ΄. ἐποφείλων Πρίμῳ παρ᾽ αὐτοῦ δανεισάμενος περὶ τὴν χοινωνίαν ἐδαπάνησα; Τότε γὰρ ἐξαιρεϑείσης τῆς τῶν υ΄. νομισμάτων ποσότητος ἐπὶ τοῖς λειπομένοις νομίσμασιν εὐπορεῖν δοκῶ καὶ εἰς ταῦτα μόνα καταδικασϑήσομαι. Ἡνίκα δὲ καταδικάζεται ὁ κοινωνὸς εἰς ὅσον εὐπορεῖ, ζητεῖται, εἰς τὴν λοιπὴν ποσότητα, ἐφ᾽ I μὴ καταδικάζεται, πότερον νοῦδαν παρέχει προμισίονα, ὡς ἐὰν ἐπυκτήσηταί τι, τοῦτο καταβαλεῖ τῷ γενομένῳ χοινωνῷ, ἣ ἐγγυητὰς ἀπαιτεῖται. Kol λέγομεν ψιλὴν αὐτὸν καταπιστεύεσϑαι 6 δύνασϑαί:

ε

Ca

δύναται

H

x

|

13 πατρὸς:

[7

€

Ca πατρώνος

ji

,

e

3

bd

| 22 περιουσία: Ca περιουσίαν

LIB. XH

— TIT.

I (CA)

501

ὁμολογίαν, καὶ οὕτως ἀφίεσϑαι τοῦ δικαστηρίου, οὐ μὴν ἐγγυὰς ἀπαιτεῖσϑαι, ἵνα μὴ ἀπορῶν ἐγγυῶν διαστροφαῖς καὶ ὕβρεσιν ὑποπίπτειν μέλλοι, αἷς ὑπέπεσεν ἄν, εἴγε εἰς ὁλόκληρον, ἀλλὰ μὴ εἰς ὅσον εὐπορεῖ κατεδικάζετο. t

?

x

"s

3

:

-

3

A

>

^

>

^

2. Κυρίλλου. Καὶ οἱ ἐπὶ ἑνὶ πράγματι κοινωνοὶ εἰς ὅσον εὐποροῦσιν ἣ δόλῳ ἐπαύσαντο εὐπορεῖν καταδικάζονται ὡς ἀδελφότητος μιμούμενοι" ἐγγυητῆς, κληρονόμος, πατήρ, δεσπότης, οὗ κέλευσις παρενετέϑη, τῶν εἰς ὅσον εὐποροῦσι καταδικαζομένων οὐκ ἔχει τοῦτο τὸ προνόμιον᾽ ὁ δὲ δεφένσωρ ἔχει. Οὐχ ὑπεξαιροῦμεν ἃ χρεωστεῖ ὁ κοινωνός, ὅτε σκοποῦμεν, εἰς τί εὐπορεῖ" ἀπαιτοῦμεν δὲ αὐτὸν ψιλὴν καυτίονα. 3.

10

Τοῦ

᾿Ανωνύμου.

'O

μέχρις εὐπορίας

καταδικαζόμενος

οὐκ

ἀπαιτεῖται

ὅσον ἔχει, ἵνα μὴ πτωχεύσῃ, ὡς βιβ. ν΄. τιτ. ιζ΄. διγ. ροα΄. (173). 4. “ὥστε σημείωσαι ἐνταῦϑα, φάκερε ποτέστατε καταδικάζεται. 5. Τοῦ ᾿Ανωνύμου. 15 γ΄. διγ. ιζ΄, m. 6.

Στεφάνου. i

20

L4

Σημείωσαι,

ὅτι

ὧν

U

καταδικάζονται, >

=

ἀδελφὸς

ἀδελφῷ

ἰν κουάντουμ Hb I 767

>

>

,

3

οἱ EN

TOUTOV

εἰς ὅσον εὐποροῦσιν (οὐκ αὐτοί, ἀλλ᾽ H

καὶ

᾿Ανάγνωθι τὸ τέλος τοῦ ξζ΄. διγ. καὶ βιβ. κδ΄. τιτ.

i

TOTESTATE

ὅτι

οὐχ ,

πρωτότυποι

ἰνκουάτουμ

eo.»

2

Ol

H

EYYLNTAL,

ἄλλ᾽

,

ε

οἱ

φάκερε A

δεφένσωρες.

οἱ πρωτότυποι) καταδικάζονται. *

,

,

7. Τοῦ ᾿Εναντιοφανοῦς. Περιόντος μὲν τοῦ πρωτοτύπου μέχρις εὐπορίας αὐτοῦ ὁ προκουράτωρ καὶ ὁ δεφένσωρ αὐτοῦ καταδικάζεται, μετὰ δὲ ϑάνατον αὐτοῦ εἰς ὁλόκληρον, ὡς βιβ. μδ΄. (42) τιτ. α΄. διγ. κγ΄. περὶ ἀνδρὸς εἴρηται.

[51

8. Ζήτει βιβ. να΄. τιτ. α΄. κεφ. ζ΄. καὶ μάϑῃς διδασκαλίαν ϑαυμασίαν, ὅτι αἱ μὲν τοῖς προσώποις ἡνωμέναι παραγραφαὶ οὐχ ἁρμόζουσι τοῖς ἐγγυηταῖς, αἱ δὲ τῷ πράγματι ἡνωμέναι δίδονται καὶ αὐτοῖς. Ζήτει καὶ βιβ. β΄. τιτ. γ΄. χεφ. ξζ΄. Acyov τὰ προσώποις ὑπάρχοντα προνόμια σβέννυται αὐτοῖς, τὰ δὲ προσόντα ταῖς ἀγωγαῖς πρὸς πάντας μετέρχονται" καὶ τὸν pls’. τοῦ αὐτοῦ τιτ. χαὶ βιβ. κανόνα φάσκοντα᾽ τὰ τοῖς πράγμασι δεδομένα προνόμια, οὐ μὴν τοῖς προσώποις, καὶ εἰς κληρονόμους διαβαίνει. Ζήτει καὶ βιβ. ζ΄. τιτ. ε΄. κεφ. χζ΄., οὗ ἡ ἀρχή" αἱ τῷ ἐναγομένῳ ἁρμόζουσαι παραγραφαί. Θεμάτισον 30 γὰρ ἐκεῖ περὶ παραγραφῶν λέγειν ἁρμοζουσῶν τῷ πράγματι. 9. Πολλὴ ἄλλος αὐτός

διαφορὰ ἐγγυητοῦ καὶ διεκδικητοῦ. ἐστιν ὁ πρωτότυπος καὶ τὴν αὐτὴν

12 lv κουάντουμ

φάκερε

ποτέστατε

(hic et mox):

'O μὲν γὰρ διεκδυκητὴς τάξιν ἐν τῷ δικαστηρίῳ

i. e. in quantum

facere

potest

502

LIB. XII — TIT. I (CA)

ἀναπληροῖ, ἀφ᾽ οὗ δίδοται 1j loudırdroun σόλουι, ὡς βιβ. η΄. τιτ. β΄. κεφ. λε΄. ϑεμ. παρατελευτ., ob ἣ &pydy πάτρων καὶ δι᾿ ἐντολέως δύναται. Λέγει περὶ τὰ μέσα᾽ διεκδικεῖν δέ ἐστι τὸ τὰ αὐτὰ ποιεῖν τῷ πρωτοτύπῳ, ὥσπερ καὶ ὁ

πρωτότυπος ἐποίει παρών. Λέγει δὲ καὶ ὁ Οὐλπιανὸς ἐν τῷ va’. κεφ. ToU 5 αὐτοῦ τιτ. καὶ βιβ. τὸν λογισμόν, δι᾽ ὃν ὁ διεκδυκητὴς οὐ πλέον καταδικάζεται ,

>

f

\

x

ε

3

Α

3

-

,

-

τῆς εὐπορίας τοῦ πρωτοτύπου᾽ ἐπάγει γὰρ ῥητῶς obrwol' διεκδυκῆσαί ἐστι τὸ τὰ αὐτὰ ποιῆσαι τῷ ἐναγομένῳ- εἰκότως ὁ διεκδικητὴς τοῦ ἀνδρὸς οὐ " » L BR χκαταδικάζεται, εἰ2μὴ μέχρις εὐπορίας τοῦ“ἋΣἀνδρός᾽ . πλὴνN πάντες οἱ€ διεκδυκηταὶ τῶν μέχρις εὐπορίας καταδικαζομένων προςτώπων μετὰ τελευτὴν ἐκείνων 10 εἰς ὁλόκληρον καταδικάζονται. Καὶ ζήτει Gu. 9^. τιτ. γ΄. κεφ. κγ΄." ὁ διοικητὴς ἢ ἐκδικητὴς ἀνδρός. ᾿Αλλὰ ταῦτα μὲν περὶ ἐκδυκητῶν. 'O δὲ ἐγγυητὴς οὐ δοκεῖ ποιεῖν τὰ αὐτὰ τῷ ἐναγομένῳ. Οὐ γὰρ δικάζεται προσώπῳ ἐκείνου" ἀλλὰ τοὐναντίον πρῶτος ὁ πρωτότυπος ἐνάγεται, εἶτα ἐξ ἀπορίας ἐκείνου ὁ ἐγγυητῆς, καϑώς φησιν f, νεαρὰ τοῦ ᾿Ιουστιανοῦ ἣ κειμένη ἐν τῇ ἀρχῇ τοῦ 15 β΄. vtr. τοῦ xc'. Bu. A

>

A

>

3

^

-

*

x

3

“-

Li

*

3

x

>

10. Ζήτει βιβ. 97. τιτ. γ΄. κεφ. ιζ΄." γονεύς, xal πάτρων, καὶ πατρωνίσσα, xai παῖδες αὐτῶν καὶ γονεῖς, καὶ ἀνὴρ περὶ προικὸς ἐναγόμενος, καὶ ἔνοπλος στρατιώτης μεϑοδεύονται εἰς ὅσον εὐποροῦσιν. Τοῦτο δὲ σημαίνεται προφανῶς ἀπὸ τοῦ ις΄. αὐτοῦ xep., καὶ ὅτι οὐχ ὑπεξαιροῦνται τὰ κεχρεωστημένα παρ᾽ 20 αὐτῶν ἑτέροις, οὔτε παρὰ τοῦ πάντων πραγμάτων κοινωνοῦ. Ὃ μέντοι ἐκ δωρεᾶς οἰκείας ἐναγόμενος εἰς ὅσον εὐπορεῖ ἐνάγεται καὶ ὑπεξαιρεῖ τὰ χρέα. ὡς κεφ. αὐτοῦ ιϑ΄. ϑεμ. παρατελευτ. “ἵνα δὲ γνῷς, τί ἐστι τὸ μέχρις εὐπορίας n » 3 1 , E D " καταδικάζεσϑαι, ἀνάγνωθι τὸ τελευταῖον ϑέμα τοῦ αὐτοῦ ιϑ΄. κεφ. Λέγει γάρ, ὅτι γίνεται καὶ τοῦ δικαζομένου λόγος, ἵνα μὴ δεῖται: ὥςτε ἐκ τούτου 35 νοητέον, ὅτι χρὴ καὶ αὐτῷ εὐπορίαν καταλειφϑῆναι τοσαύτην, ὥςτε μὴ ἐνδεῖ, λογίζεσϑαι. ε

3

[7

m

4,

e

H

x

*

c

,

-

2)?

ΓΑ

^

5

"Ὁ

.

"

3

Η

,

il. Τοῦ ᾿Εναντιοφανοῦς. Μὴ νομίσῃς ἐναντιοῦσϑαι τὸ παρὸν τῷ «πδ΄. τούτου τοῦ» ttt. διγ., ἔνϑα ἀπὸ τῆς οἰκείας κελεύσεως διρέκτως φησὶ ἐνάγεσϑαι τὸν πατέρα᾽ καὶ ἐνταῦϑα γὰρ οὕτω νοητέον. Διὸ οὔτε τὴν παραγραφὴν ἕξει Hb I 30 ἀπὸ προςώπου τοῦ ὑπεξουσίου. Ἢ εἰ ὑπόϑηταί τις ἐπὶ τούτῳ τὴν κουοδιούσο 768 κινεῖσϑαι, ἐπὶ δὲ τοῦ κάτω διρέκταν, τούτῳ τῷ λόγῳ ἀπολύεται τῆς ἐναντιώσεως. Διαϑέσει μὲν γὰρ τοῦ ὑπεξουσίου συνέστη ἣ κοινωνία᾽ παρενετέϑη δὲ f| τοῦ πατρὸς κέλευσις «ὡς» παρακολούϑημα. Ἔν δὲ τῷ ὑστέρῳ διγ. σκοπῷ τῷ πρὸς τὴν κέλευσιν τοῦ πατρὸς νόησον γίνεσϑαι τὴν κοινωνίαν, ,

3

m

\

35 ἵνα πρὸς

31

LA

2

-

αὐτὸν

€

δόξῃ

H

*

ted

hu

4j σύστασις

5 τὸν λογισμόν: Ca ὁ λογισμός ἀπολύεται: Ca ἀπολύεσϑαι

H

re

I4

,

,

τῆς κοινωνίας

5.

,

b]

U

s

!

συναλλάττεσϑαι.

| 10 διοικητὴς: Ca ἐχδικητὴς

| 25 ἐνδεῆ: Ca ἐνδεεῖ |

LIB. XII — TIT. I (CA)

503

2

e

2

e

σι

12. Στεφάνου. Ἕτερόν ἐστιν ἐπὶ τῆς δὲ πεκούλιο᾽ κἂν γὰρ μὴ δυνηϑῇ τὸ εὑρισκόμενον παρὰ τῷ πατρὶ τυχὸν ἣ τῷ δεσπότῃ πεκούλιον πληρῶσαι τὸν πεκουλιάριον δανειστήν, οὐδὲ οὕτως ὁ πατὴρ ἣ ὁ δεσπότης καυτίονα παρασχεῖν ἀναγκάζεται, ὡς ἔγνως ἐν τῷ μζ΄. διγ. τῆς δὲ πεκούλιο. "Emi γὰρ τῆς δὲ πεκούλιο κἂν ἣ ἰντεντίων τοῦ παντὸς μέμνηται χρέους, ἀλλ᾽ οὖν οὔτε ἐκ προςώπου τοῦ ἐναγομένου καὶ δεσπότου τυποῦται, οὔτε ἡ καταδίκη ὁλόκληρον καταφέρει τὸ χρέος, ἀλλὰ τὸ μόνον εὑρισκόμενον πεκούλιον. 'O γὰρ τὴν δὲ πεκούλιο κινῶν οὕτω λέγει" εἰ τόνδε τὸν ὑπεξούσιον φαίνεται ἐποφείλειν μοι τ΄. νομίσματα, καταδίκασον τὸν πατέρα 7j τὸν δεσπότην δὲ πεκούλιο ἤτοι πρὸς τὸ 10 εὑρισκόμενον πεκούλιον. "Emi δὲ τῆς πρὸ σόκιο καὶ fj ἰντεντίων καὶ ἣ κονδεμνατίων ἐκ προςώπου τοῦ κοινωνοῦ τυποῦται, καὶ ὁλόκληρον καταφέρει τὸ χρέος. 'O γὰρ κινῶν οὕτως φησίν εἰ φαίνεται τόνδε ὀφείλειν μοι τ΄. νομίσματα, καταδίκασον. ᾿Επεὶ οὖν καὶ ἡ ἰντεντίων καὶ 7) κονδεμνατίων ὅλον καταφέρει τὸ χρέος, εἰκότως ἐπὶ τῆς πρὸ σόκιο καὶ ἐπὶ τῶν ἄλλων τῶν lv κουάντουμ. 15 φάκερε ποτέστατον καταδικαζομένων ἀναγκαία ἐστὶν N καυτίων ὡς τῆς ἀγωγῆς δαπανωμένης. 13. Ζήτει βιβ. β΄. τιτ. β΄. κεφ. ρπϑ΄. λέγον: ἀσφάλειά ἐστι καὶ 7| διὰ προςώπων καὶ 7j διὰ πραγμάτων. Πῶς οὖν οὐκ ἐμνημόνευε τὸ κεφ. ἐκεῖ, καὶ ἡ ψιλή; Λύσις. 'O καί σύνδεσμος τοῦτό σε διδάσκει, ὅτι, εἰ καὶ ψιλή ἐστι πολλάκις ἀσφάλεια, ὅμως γίνεταί ποτε διὰ πραγμάτων. Καὶ καλῶς τὸ καί ἐκεῖσε ἐτέϑη" ὅταν γὰρ ἀκούσῃς ἀσφαλείας, εἰ μὴ μνημονευϑῶσιν ἢ πρόςωπα ἢ πράγματα, ψιλὴ νοεῖται dei’ καὶ διὰ τοῦτο, ἵνα μὴ νοῇς ἀεὶ ψιλὴν τὴν ἀσφάλειαν, ἔϑηκεν, ὅτι λέγεται ἀσφάλεια καὶ διὰ προςτώπων καὶ διὰ πραγμάτων. Ὅτι δέ, εἰ μὴ νόμος ῥητῶς καὶ ἐγγύης μνημονεύσῃ ἐπὶ τῇ ἀσφαλείᾳ, μόνη N) ψιλὴ νοεῖται, ζήτει βιβ. μδ΄. τιτ. γ΄. κεφ. ρδ΄., οὗ fj ἀρχή" ϑεσπίζομεν τῷ τῆς ἀσφαλείας ὀνόματι.

14. Πρῖμος, Σεκοῦνδος, Teprios συνεστήσαντο κοινωνίαν εἰςαγαγόντες ἀπὸ διακοσίων νομισμάτων. Πάντα λαβὼν ὁ Τέρτιος ἐδαπάνησε. Ἔχει δὲ περισσὰ τ΄. νομίσματα. ᾿Εκίνησε κατ᾽ αὐτοῦ Πρῖμος, καὶ εὑρὼν αὐτὸν εὔπορον 80 πρὸς τὴν ἐναγωγὴν ἀπέλαβεν ἀκέραια τὰ σ΄. νομίσματα" ἐλθὼν Σεκοῦνδος εὗρεν αὐτὸν ἔχοντα ρ΄. νομίσματα, καὶ δηλονότι ταῦτα μόνα λαμβάνειν ἠδύνατο, χαϑὸ εἰς μόνα ταῦτα ὁ Τέρτιος ηὐπόρει. Ζητοῦμεν, εἰ ὁ Σεκοῦνδος κατὰ Πρίμου τοῦ λαβόντος ἀκέραιον τὸ χρέος ἀγωγὴν ἔχει τινὰ ἐπὶ τῷ μεταξὺ Hb I αὐτῶν ἐξισωϑῆναι τὰ μέρη διὰ τὸ ἄδικον εἶναι ἐκ τῆς αὐτῆς κοινωνίας 169 35 διακόσια μὲν Πρῖμον, ἑκατὸν δὲ κομίζεσϑαι Σεκοῦνδον. Καὶ μᾶλλον ἤρεσε, ὥςτε τὸν Σεκοῦνδον διὰ τῆς πρὸ σόκιο λαμβάνειν παρὰ Πρίμου πεντήκοντα 21-3) (πρόσωπα): bis Ca :|

29 περισσὰ: Ca περισοῦ

504

LIB. XII — TIT. I (CA)

νομίσματα, ὥςτε τούτῳ ἐξισωϑῆναι τῶν δύο τὰ μέρη. Ἥτις ἐκράτει γνώμη ὡς ἔχουσα πλεῖστον ἐν ἑαυτῇ τὸ δίκαιον. Τὴν δὲ εὐπορίαν τοῦ κοινωνοῦ ϑεωροῦμεν οὐκ ἐν τῇ προκατάρξει, τίς ἐστιν, ἀλλ᾽ ἐν τῇ καταδίκῃ, ἵνα πρὸς αὐτὴν μετρηϑῇ ἡ κονδεμνατίων. Θεωρουμένης δὲ τῆς τοῦ κοινωνοῦ περιουσίας 5 οὐ μόνον σχοπεῖται τὰ παρόντα πράγματα; ὅσα κέκτηται, ἀλλὰ καὶ ὅσα κατὰ δόλον ἔχειν ἐπαύσατο. Δοκεῖ γὰρ καὶ ἐπὶ τούτοις εὐπορεῖν καὶ εἰς αὐτὰ καταδικάζεται. Οὐδὲ γάρ ἐστι δίκαιον δόλον ὠφελεῖν τινα καὶ περὶ τὴν καταδίκην κουφίζεσϑαι. Τοῦτο δὲ οὐ μόνον ἐπὶ τοῦ κοινωνοῦ, ἀλλὰ καὶ ἐπὶ πάντων τῶν εἰς ὅσον εὐποροῦσιν καταδικαζομένων νοεῖν ὀφείλομεν..Εἰ δὲ μὴ δόλῳ, 10 ῥᾳθυμίᾳ δὲ ἡ αὐτῶν ἐμειώϑη περιουσία, εἰς τὴν ἐκ ῥᾳϑυμίας γενομένην ἐλάττωσιν τῇ αὐτῶν περιουσίᾳ οὐ καταδικάζονται. "Aronov γάρ ἐστιν εὐϑύνεσϑαί τινα καὶ καταγινώσκεσϑαι, διότι ῥᾳϑυμῶς τὴν ἑαυτοῦ διῴκησεν ὑπόστασιν. m

€

\

e

x

>

15. Κυρίλλου. πληρωϑῇ, ὁ δὲ 15 εἰς ὅσον εὐπορεῖ σκοποῦμεν καὶ εἰ

e

3

,

,

3

x

-

m

7,

3

^

>

x

2

x

€

2

x

"A

[4

Εἰ ἐκ τριῶν ὄντων κοινωνῶν ὁ εἷς καϑ᾽ ἑτέρου κινήσας ἕτερος εὕρῃ αὐτὸν ἄπορον, κινεῖ κατὰ τοῦ πληρωϑέντος ὁ κοινωνὸς T, «τὸ» ὁμοιοῦν αὐτῷ. Ἔν καιρῷ καταδίκης δόλῳ ἐπαύσατο εὐπορεῖν, οὐ μὴν εἰ κούλπᾳ.

16.

Μὴ ἐναντιωϑῇ σοι τὸ εἰρημένον τῷ Πομπωνίῳ ἐν τῷ ξβ΄. διγ.

17.

Τοῦτο προςκείμενον τῷ παρόντι νομίμῳ, λέγω δὴ τὸ ἄδικον εἶναι ἐκ

τῆς αὐτῆς κοινωνίας

ἄλλον ἧττον καὶ ἄλλον πλέον λαβεῖν, λύει τὰς δοκούσας

20 ἐγείρεσϑαι ἐναντιοφανείας πρὸς τὸ προκείμενον ἀπό τε τοῦ ξα΄. κεφ. τρίτου τιτ. τοῦ 9°. βιβ. καὶ ἀπὸ τοῦ ιδ΄. χεφ. τοῦ ε΄. τιτ. τοῦ ξ΄. βιβ. ἀπὸ τοῦ α΄. ϑεμ. καὶ τελευταίου τοῦ ιϑ΄. κεφ. τοῦ προλεχϑέντος γ΄. τιτ. 9/. Bıß. Ἔπ᾽ ἐκείνων γὰρ ὁ προνικῆσας οὐ ϑεματίζεται ἐκ τοῦ αὐτοῦ >

x

-

,

Li

,

x

’

1

2

^

ἑνὸς συναλλάγματος

Ld

,

€

m

A

τοῦ καὶ τοῦ καὶ

,

3

H

>

“

3

-

-

συστάντος κοινῶς μέσον αὐτοῦ καὶ τῶν ἄλλων δανειστῶν

25 χρεωστούμενος, ἀλλὰ ἀπ᾽ ἄλλου καὶ ἄλλου τρόπου καὶ συναλλάγματος, κἂν ὁμοιότης εὕρηται τοῦ χρέους, ὡς ἐπὶ τῶν ἀπὸ δωρεᾶς χρεωστουμένων. Καὶ κατὰ τοῦτο ὁ προλαβὼν ἐπὶ τῇ καταδίκῃ προτιμᾶται καὶ ἐχβιβάζει καὶ οὐκ ἀναμένει τὸν ἕτερον, ἣ ἀντιστρέφει αὐτῷ τὸ οἱονοῦν μὴ δυνηϑέντι λαβεῖν ὁλόκληρον τὸ χρεωστούμενον αὐτῷ. ᾿Ανάγνωθϑι καὶ βιβ. ξ΄. τιτ. ε΄. κεφ. ιδ΄., 80: ὅ φησιν ἐὰν παρὰ πλειόνων ἐνάγωμαι νοξαλίως προφάσει τοῦ αὐτοῦ δούλου, ὁ πρώτως νικήσας λαμβάνει αὐτόν, καὶ οὐχ ὑπόκειμαι τοῖς μετὰ ταῦτα νικῶσι, x&v πρῶτοι ἐνήγαγον. Καὶ Qt. ιη΄. τιτ. ε΄. κεφ. ι΄. λέγον καὶ αὐτό᾽ ἐπὶ τῆς περὶ πεκουλίου ἀγωγῆς προτιμᾶται οὐχ 6 πρώτως ἐγαγαγών, ἀλλ’ ὁ πρῶτος τὴν ψῆφον ἀπενεγκάμενος, καὶ οὐχ ὑπεξαιρεῖται τὸ χρεωστούμενον τῷ 35 προκινήσαντι. "Emi δὲ τοῦ προκειμένου νομίμου, ἐπεὶ ἐκ τῆς αὐτῆς αἰτίας - ἤτοι τῆς κοινωνίας ἐχρεωστήϑησαν οἱ πάντες, καὶ ἣ κοινωνία, f) μήτηρ τοῦ τ

ΣᾺ

a

μι

A

x

,

,

᾿

5

6 καταδικάζεται:

Σ

x

^

t

4,

Li

[4

,

-

Ca καταδικάζεσϑαι

15 7: leg.

ἐπὶ

3

^

,

|

-

^

|

2

m

ὁμοιοῦν:

Fed

5

^.

>

Ca

m

,

x

=

HN

ὅμοιον

NM

x

LIB. XII — TIT. I (CA)

χρέους, τὰς

κατὰ

ζημίας

γνώμην ἐπίσης,

συνέστη μᾶλλον

τῶν

ὅλων,

δὲ ἀναλόγως,

505

φύσιν τοῖς

ἔχουσα πᾶσι

xai τὰ χέρδη

καταμερίζειν,

καὶ

καλῶς

ὁ

a

νομοϑέτης τῷ μετὰ ταῦτα καὶ κινήσαντι καὶ νικήσαντι δέδωκεν ἄδειαν χωρεῖν κατὰ τοῦ ἤδη ἱκανωϑέντος. 18. Τοῦ ’Evavrıopavoüc. "Ent πουπίλλου τῇ προκατάρξει ὡς βιβ. γ΄. τιτ. ε΄. Ow. Ac'. καὶ Bip. δ΄. τιτ. 8°. διγ. λδ΄. 19. Στεφάνου. Οὐ μὴν x«i εἰς ὃ δυνάμενος Τοῦτο γὰρ ὁ Γάϊος ἐν τῷ ξη΄. διγ. φησίν.

κτήσασϑαι

προσέχομεν,

μὴ

ἐκτήσατο.

20. Τοῦ ᾿Ανωνύμου. ᾿Επὶ γὰρ τοῖς ἰδίοις πράγμασιν οὐκ ἀπαιτεῖται 10 χούλπα, ὡς ἐπὶ ἀπαιτήσει προικὸς εἴρηται Big. κδ΄. cvv. γ΄. διγ. ın’., ἐν ᾧ διαλαμβάνει, ποῖον δόλον ἐπιζητοῦμεν. Ὁ δὲ δόλον ποιήσας εἰς τὸ παύσασϑαι νέμεσϑαι ὑπόκειται τῷ ἰν λίτεμ ὅρκῳ, καὶ πρὸς αὐτὸν εἰς ὁλόκληρον καταδικάζεται, ὡς ἐπὶ δωρεᾶς εἴρηται βιβ. μβ΄. ver. α΄. διγ. μα΄. ᾿Ανάγνωθι καὶ διγ. ξη΄. κατὰ τὸν καϑόλου λόγον τῶν βοναφίδει ἀγωγῶν, ὡς βιβ. ιγ΄. τιτ. ς΄. 15 διγ. γ΄. 21. Κωνσταντίνου τοῦ Νικαέως. Περὶ τοῦ πωλήσαντος τὸ ἐπίκοινον HbI πρᾶγμα μετὰ τοῦ νομισϑέντος εἶναι κληρονόμον τοῦ τελευτήσαντος κοινωνοῦ. 770 σϑι γάρ, ὅτι οὐδεὶς πλέον τοῦ οἰκείου μέρους δύναται ἐκποιεῖν, κἂν τουτόρουμ βονόρουμ ὦσι κοινωνοί, ὡς ὁ Γάϊος ἐν τῷ ξη΄. διγ. φησίν. Καὶ εἰκότως ὁ μετὰ τοῦ νομισϑέντος εἶναι «κληρονόμου» κοινωνοῦ τὰ πράγματα πωλήσας μόνον τὸ οἰκεῖον μέρος πεπρακέναι δοκεῖ. ᾿Ενταῦϑα δὲ διὰ τοῦτο κοινὰ ποιεῖται τὰ πρώην ἀπαιτηϑέντα, ἐπειδὴ καὶ ἡ ἀπορία τινὸς τῶν κοινωνῶν πᾶσι κοινῶς τοῖς ἄλλοις κινδυνεύεται εἰς τὸ ὀφειλόμενον παρ᾽ αὐτοῦ τῇ κοινωνίᾳ, ὡς ὁ Παῦλος ἐν τῷ ἔζ΄. διγ. φησίν. ^

MJ

L4

3

,

to e

m

A

25

L4

x

,

;

ΚΑ

I4

-

t

€

Γ

-

H

,

Io

,

Lad

A

Σ

,

^

^

(f

K

^

^

᾿

j

€

^

22. Ἢ πρὸ σόκιο καὶ κατὰ κληρονόμου τοῦ κοινωνοῦ ἁρμόζει. Εἰ καὶ μάλιστα γὰρ ὁ τοῦ κοινωνοῦ κληρονόμος οὐκ ἔστι μου κοινωνός, ἀλλ᾽

τὰ

ὅμως τοῦ κέρδους ἐστὶ διάδοχος xal εἰκότως ἐνάγεται. Τοῦτο δὲ οὐ μόνον ἐπὶ τῆς: ἰδιωτωυκῆς κοινωνίας, ἀλλὰ καὶ ἐπὶ τῆς προφάσει τῶν βεκτιγαλίων συστάσης παραφυλάττομεν: ὥστε τὸν τοῦ κοινωνοῦ κληρονόμον μὴ καλεῖν Ld

3

e

3

Lud

x

=

,

,

,

^.

Ὁ

,

/

M

2

\

3

x

r4

»

3

su

Lo

[A

“

,

*

3

A

P

4

κοινωνόν, εἰ μὴ ἄρα ἰδικῶς ἐν τῇ συστάσει τῆς κοινωνίας εἰς αὐτὸ περιίσταται.

Δεῖ δὲ αὐτόν ἐνάγεσϑαι τῇ προσοκίο᾽ καὶ ὁμοίως τὴν ἐντεῦϑεν συμβαίνουσαν ἐπιγινώσκει ζημίαν,

εἴτε ἔτι ζῶντος

τοῦ ἐπὶ τοῖς βεχτιγαλίοις κοινωνοῦντος,

εἴτε μετὰ ταῦτα ζημία τις ἀνεφάνη. Τοῦτο δὲ ἐπὶ τῆς βολουνταρίας, τουτέστι τῆς πριβάτου κοινωνιάς χρατεῖν οὐ λέγομεν. 1 ἔχουσα: Ca ἔχουσι

|

14 καϑόλου: dubium

| 30 κοινωνόν: Ca κληρονόμον

506

LIB. XII — TIT. I (CA)

23. Κυρίλλου. 'O κληρονόμος τοῦ κοινωνοῦ ἐνάγεται πρὸ σόκιο. Ei δὲ καὶ ἐπὶ βεκτιγαλίοις ἣν f) κοινωνία καὶ μὴ γέγονεν αὐτοῦ μνήμη, καὶ τὴν μετὰ ϑάνατον τοῦ τεστάτωρος ζημίαν ἐπιγινώσκει καὶ τὸ κέρδος, ὅπερ οὐκ ἔστιν ἐπὶ τῶν ἄλλων κοινωνιῶν. 5

24. Στεφάνου. Τὸ καὶ τὴν μετὰ τελευτὴν τοῦ κοινωνοῦ συμβαίνουσαν ζημίαν τοῖς κληρονόμοις αὐτοῦ ἐπικλᾶσϑαι οὐκ ἔστιν ἐπὶ τῶν ἄλλων κοινωνιῶν. Ἐπὶ γὰρ τῆς μὴ ἐπὶ βεκτιγαλίῳ τέλει γενομένης κοινωνίας, εἴ τις τῶν κοινωνῶν ἐν τοῖς ἐπικοίνοις πραγματεύσεται χρήμασιν μετὰ τὸ λυϑῆναι τὴν χοινωνίαν, κἂν ὀνόματι τοῦ κοινοῦ τοῦτο ποιήσας ζημιωϑῇ,, μόνος ἐπιγνώσεται 10 τὴν ἐντεῦϑεν ζημίαν. Εἰ δέ τι ζημιωϑῇ περὶ τὸ ἐπίκοινον πρᾶγμα, τὴν οὕτω γενομένην δαπάνην διὰ τοῦ κομονιοβιδούμδο, καὶ οὐ διὰ τῆς πρὸ σόκιο λήψεται, ὡς ὁ Παῦλος ἐν τῷ ξη΄. (65) διγ. φησίν, εἰ μὴ ἄρα ἐξαντεστέστω ἤτοι ἀπὸ κονέξας

ἐδαπάνησε

διοικήσεως.

Διὰ

τοῦτο Ὑὰρ

ὡς

ἐπὶ

βεκτιγαλίων

τελῶν

xai τὴν μετὰ τελευτὴν τοῦ κοινωνοῦ γενομένην ζημίαν ὁ κληρονόμος αὐτοῦ 15 ἐπιγινώσκειν ἀναγκάζεται, ἐπειδὴ δοκεῖ πως κονέξα καὶ συνημμένη εἶναι ἣ τῶν τελῶν ἀπαίτησις καὶ λογοποιΐα. ᾿Επὶ γὰρ ταύτης μάλιστα συμβαίνει τὸ ἐν τῇ κοινῇ συνηϑείᾳ λεγόμενον, καιρὸς δίδωσι, καιρὸς λαμβάνει. Τούτῳ γὰρ συνάδει τῷ λόγῳ τὸ παρατέλευτον τοῦ ξε΄. διγ. ϑεμ. 25. Τοῦ ᾿Ανωνύμου. "Eni γὰρ τῆς πριβάτου τῶν ἐξ ἀντελλόγων κινδύνων 20 χαὶ ζημιῶν μόνων ὁ κληρονόμος μετέχει, ὡς διγ. ξε΄. περὶ τὰ μέσα. 26. Πρῖμος καὶ Σεκοῦνδος συνεστήσαντο κοινωνίαν. Ἦν δὲ καὶ Στίχος οἰκέτης ἐπίκοινος αὐτοῖς. Τελευτῶν ὁ Πρῖμος Τέρτιον ἐνεστήσατο κληρονόμον᾽ Hb I Στίχῳ δὲ τῷ ἐπικοίνῳ οἰκέτῃ αὐτοῦ καὶ Σεκούνδου λεγάτον κατέλιπεν ὁ T Πρῖμος σίνε λιβερτάτε. Ζητεῖται" τοῦτο τὸ ληγάτον καταλειφϑὲν τῷ Στίχῳ 25 ἐπὶ τίνα χωρεῖ; Πότερον μόνου τοῦ Σεκούνδου γίνεται κέρδος, 7 Σεκοῦνδος μὲν λαμβάνει τὸ πᾶν, Τέρτιος δέ, ὁ Πρίμου κληρονόμος, κινεῖ κατ᾽ αὐτοῦ τὴν πρὸ σόκιο ἀπαιτῶν αὐτὸν τοῦ ληγάτου τὸ ἥμισυ; Καί φησιν ᾿Ιουλιανός, ὅτι Σέξτος [καὶ] Πομπώνιος ἀναφέρει Σαβῖνον λέγοντα μὴ κοινοποιεῖσϑαι μεταξὺ Σεκούνδου καὶ Τερτίου τὸ ληγάτον, καὶ ταύτην ἀποδέχεται ᾿Ιουλιανὸς 30 τὴν ἀπόκρισιν οὐδὲ γὰρ διὰ τὴν κοινωνίαν τοῦτο προςγέγονεν Σεχκούνδῳ τὸ ληγάτον (πῶς γὰρ τὴν ἤδη λελυμένην τελευτῇ τοῦ Πρίμου;), ἀλλὰ διὰ τὸ πρὸς αὐτὸν μέρος, τουτέστιν ἐπειδὴ μέρους ἐδέσποζεν. Οὐ χρὴ δὲ εἰς κοινὸν ἄγεσϑαι ἐκεῖ τὸ κέρδος, ὅπερ τις ἔσχεν οὐ διὰ τὴν κοινωνίαν, ἀλλὰ διὰ τὸ 2 αὐτοῦ: Ca αὐτῆς; corr. Hb. | 4 κοινωνιῶν: Ca videtur habere κοινωνῶν | 12 ἐξαντεστέστω: i. e. ex ante gesto | 25 πότερον: Ca πρότερον | 32 αὐτὸν: Ca αὐτὸ | 33

τις: Ca τίτος

507

e

δεσποζόμενον ὑπ᾽ αὐτοῦ μέρος. Τὸ γὰρ μέρος τοῦ ληγάτου οὐκ ἠδύνατο προςπορισϑῆναι τῷ Τερτίῳ διὰ τὸν κανόνα τὸν λέγοντα τὸν ἀπὸ κληρονομίας χτηϑέντα οἰκέτην μὴ δύνασϑαι ἡμῖν προςπορίζειν τὸ ἐκ τῆς κληρονομίας κτηϑέν. Τοῦτο δὲ τὸ μέρος τὸ μὴ κτηϑὲν ὑπὸ Τερτίου ἕτερος κανὼν ἐπὶ Σεκοῦνδον παραπέμπει ὁ λέγων τὸ μὴ δυνηϑὲν ὑφ᾽ ἑνὸς κτηϑῆναι τῶν χοινωνῶν τῷ ἑτέρῳ δίδοται εὑρισκομένῳ δεκτικῷ τοῦ προςπορισμοῦ. "(cre οὖν οὐ διὰ τὴν κοινωνίαν, ἀλλὰ διὰ τὸ μέρος ἔχειν ἐπὶ τῷ οἰκέτῃ τὸ ὅλον ἐκτήσατο χέρδος ὁ Σεκοῦνδος καὶ εἰκότως οὐκ ἐνάγεται En’ αὐτῷ τῇ πρὸ σόκιο. 21. Κυρίλλου. Εἰ τῷ κοινῷ ἐμοῦ καὶ σοῦ οἰκέτῃ δίχα ἐλευϑερίας ληγατεύσεις, ἐμοὶ μόνῳ προςπορίζει καὶ οὔτε ἐνάγομαι παρὰ τοῦ κληρονόμου σου πρὸ σόκιο.

οι

σι

LIB. XII — TIT. I (CA)

28. Θεοφάνου. Κανὼν ἔστιν ὁ λέγων τὸν ἀπὸ κληρονομίας χτηϑέντα δοῦλον ἡμῖν μὴ δύνασϑαί τι προςπορίζειν ἡμῖν ἐκ τῆς αὐτῆς κληρονομίας, ὡς Big. κϑ'. τιτ. β΄. διγ. μγ΄. Καὶ ἕτερος κανὼν λέγει" τὸ μὴ δυνάμενον ὑφ᾽ ἑνὸς κτηϑῆναι τῶν κοινωνῶν τῷ ἑτέρῳ δίδοται εὑρισκομένῳ δεκτυκῷ τοῦ προςπορισμοῦ, ὡς βιβ. με΄. τιτ. α΄. Bw. α΄., ζ΄., ι΄.

1

29. Τοῦ ᾿Εναντιοφανοῦς. ᾿Ανάγνωθϑι βιβ. ι΄. τιτ. γ΄. διγ. x8. δοκοῦν ἐναντιοῦσϑαι τῷ παρόντι. “Ὅμοιον δὲ τοῖς ἐνταῦϑα βιβ. λγ΄. τιτ. ε΄. διγ. τα΄. xai Big. με΄. τιτ. γ΄. διγ. κη΄. deu. β΄." ἀνάγνωθι καὶ βιβ. λε΄. τιτ. β΄. διγ. μη΄.

ς

30. 2

Ἡ

Y

ς

E

»

M

3.

m

3

I4

H

^

L4

14

m»

30

λύεται

ἀπὸ

προςώπων,

πραγμάτων,

γνώμης,

ἀγωγῆς.

2

m

u

€

H

x

3

AH

t

μὲν κοινωνία μεγάλῃ κάπιτις δεμινουτίωνι ἤγουν τελευτῇ τὰ δὲ πράγματα, ei τελείως διαφθαρῇ καὶ μηδὲν ἐξ αὐτῶν ὑπολιμπάνεται 7, τὴν οἰκείαν αἵρεσιν ἐξαλλάξει (ποία γὰρ κοινωνία ἐπὶ πράγματι μηδαμῶς συνεστῶτι ἤγουν ἐπὶ τούτῳ, ὅπερ ἤμειψε τὴν οἰκείαν κατάστασιν!:) ἣ καϑιερωϑὲν καὶ σάκρον γενόμενον ἣ εἰς φίσκον περιελϑόν. Ἢ γὰρ τελευτῶν τις ἐνεστήσατο κληρονόμον Πρῖμον καὶ Σεκοῦνδον, προςέταξε δὲ ἐν τῇ διαϑήκῃ τήνδε αὐτοῦ τὴν οἰκίαν ἐκκλησίαν γενέσϑαι ὑπὸ αἵρεσιν, olov ci ναῦις ἐξ ᾿Ασίης αὐτοριτάτε᾽ εἶτα τῆς αἱρέσεως ἠρτημένης τὰ μὲν ἄλλα διείλοντο, ἐπὶ δὲ τῇ οἰκίᾳ συνεστήσαντο H

2

κοινωνία

Διὸ εἴτε τῶν κοινωνῶν τις, εἴτε τὰ πράγματα, εἴτε ἡ ἐπὶ τῆς κοινωνίας βούλησις, εἴτε N ἐπὶ αὐτῆς ἀγωγὴ ἀπολεῖται, διαλύεται ἣ κοινωνία. Καὶ ἀπόλλυται ἣ

t

x

€

7

x

δὲ

Fa

€

[A

M

x

συνέβη

>

\

»

κοινωνίαν

>

X

μετὰ

-

H

χρόνον

2

2

τινὰ

a

3

,

:

x

ἐξελθεῖν

A

\

>

Ὁ

τὴν

H4

..

/

.

4

,

αἵρεσιν,

καὶ

γέγονεν

ἀνάγκη καϑιερωϑῆναι τὴν οἰκίαν κατὰ τὸ προςταχϑὲν ὑπὸ τοῦ τεστάτωρος᾽ N καὶ πολλάκις διά τινα αἰτίαν συνέβη ταύτην φισκωθϑῆναι τὴν οἰκίαν, καὶ >

A

,

L4

*

,

9 χοινῷ:

Ca

M

,

xowovà

indicare

potest,

σφίσκον 29 τῆς:

| 28 ci Ca τοῦ

„,

.

| 11

Ca

^

f

x

;

ϑφν., quod

,

ἐξ

᾿Ασίης

αὐτοριτάτε:

x

m

compendium

sed suspicor Enantiophanis ναῦις

€

nomen i.e.

A

/

3.4

*

vix aliud atque ϑεοφάνου

hic latere si

A

navis

| 26 φίσκον: Ca

ex Asia

advenerit

|

508

LIB. XII — TIT. I (CA)

οὐκ ἠδύναντο κοινωνίαν ἔχειν ἐπὶ πράγματι ἱερατικῷ ἤδη 7) φισκαλίῳ γενομένῳ. Γνώμῃ δὲ διαλύεται ἣ κοινωνία, οἷον τῇ ἀπαγορεύσει. Eis γνώμην δὲ ἤτοι ἀπαγορεύσεως κατασχευὴν ἐνάγεται καὶ τοῦτο. Πρῖμος xai Σεκοῦνδος ἐπραγματεύοντο κοινῇ κατὰ τὴν αὐτὴν πόλιν" εἶτα μετὰ χρόνον οὐδὲν εἰπόντες

ἐχωρίσϑησαν ἀλλήλων, καὶ ὁ μὲν διῆγε κατὰ τήνδε τὴν ἐπαρχίαν ἐμπορευόμενος καὶ ἑαυτῷ πράττων τὸ ὅλον, ὁ δὲ xaO ἑτέραν οὐδεμίαν εὔνοιαν ἔχων ἐπὶ κοινωνίᾳ. ᾿Αναμφιβόλως τούτῳ » τῷτῷ τρόπῳ ἢ 1) κοινωνία διαλύεται. ᾿Αγωγῆς δὲ ἀπωλείᾳ διαλύεται 7) κοινωνία, ὁπότε νοβατευϑῇ Hroı ἐναλλαγῇ δι’ ἐπερωτήσεως ἣ δικαστηρίου. "E&v γὰρ ἐπερωτήσωμεν ἀλλήλους τὰ ἀπὸ τῆς κοινωνίας, Hb I οὐκ ἔστι πρὸ cóxto: ἐνοβατεύϑη γάρ. Κοινωνία γὰρ ποία, ἐξ ἧς οὐ τίκτεται 712 κοινωνία; Οὐδὲ μήν, ἐὰν κινήσω κατὰ. σοῦ τὴν πρὸ σόκιο ψυχῇ διαλύοντος τὴν κοινωνίαν, εἰς καταδίκην δὲ πέσῃ τὸ πρᾶγμα καὶ μετέλϑῃ εἰς τὸ ἰουδικάτουμ, ἣ κοινωνία δύναται συνεστάναι. “ὥςπερ γὰρ ἐπερώτησις νοβατεύει τὴν πρὸ σόκιο, οὕτω καὶ καταδίκη ἐπ᾽ αὐτῇ συμβᾶσα ταύτην ἀμείβει. Φησὶν γὰρ ὁ Πρόκλος αὐτῷ τούτῳ, τῷ κινεῖν με κατὰ τοῦ κοινωνοῦ ψυχῇ διαλύοντος, τὴν κοινωνίαν ἀπαγορεύσει δοκεῖν διαλύεσϑαι. Τούτῳ δὲ χώρα τῷ λόγῳ, εἴτε τουτόρουμ βονόρουμ εἴτε ἐφ᾽ ἑνὶ πράγματι dj κοινωνία συνέστη. Εἰ δὲ

a

Σ

H

x

10

3

3

ς

m

»

x

1

σι

^

ὁ

I4

εἷς

τῶν

᾿

à

,

\

,

€

3

3

κοινωνῶν

x

A

L4

e

Uu

r4

ὑπέστη

2

,

ς

*

4

διάπρασιν

M

£

[4

διαλύεσϑαι ἣ κοινωνία Λαβεῶνι 20

A

x

H

1

Σ

H

^

=

τῆς

,

>

4

M

οἰκείας

,

x

Σ

3

r4

^

᾽

H

περιουσίας,

,

καὶ

[A

οὕτω

δοκεῖ.

31. Κυρίλλου. Λύεται κοινωνία ϑανάτῳ, ἀπωλείᾳ, ἐναλλαγῇ, πράγματι, ἀπαγορεύσει, ὅτε χωρὶς ἀλλήλων ἄρξονται πραγματεύεσϑαι, νοβατίονι, τῇ προχατάρξει τῆς πρὸ σόκιο, τῷ διαπραϑῆναι τὴν οὐσίαν τοῦ ἑτέρου. 32. ᾿Ανωνύμου. Τί δηλοῖ τὸ φϑαρῆναι, διαλάμβανει βιβ. ε΄. τιτ. γ΄. διγ. κα΄. xai Bip. 9^. τιτ. β΄. διγ. κζ΄. καὶ Qi. ν΄. τιτ. 15’. διγ. ιγ΄.

25

30

33. Ἔκ τοῦ χε΄. τιτ. τοῦ γ΄. τῶν "Ivocur." λύεται 7) κοινωνία πρὸς τούτῳ τῇ τοῦ κοινωνοῦ τελευτῇ. 'O γὰρ κοινωνὸν συνιστῶν ἐγνωσμένον πρόσωπον ἐπιλέγεται" οὐ πάντως δὲ ὁ τοῦ ἐμοῦ κοινωνοῦ κληρονόμος ἔσται μοι πρὸς κοινωνίαν ἐπιτήδειος. 34. Στεφάνου. Σημείωσαι καὶ ἐνταῦϑα, ὅτι ἣ μίκρα κάπιτις δεμινουτίων οὐ λύει τὴν κοινωνίαν. 35. Τουτέστιν ὅταν ὑποστῇ τελείαν δήμευσιν. °H μερυκὴ γὰρ δήμευσις οὐ λύει τὴν κοινωνίαν, ὡς ttt. κε΄. τῆς «γ΄.» ἰνστιτ., ἐν à εὕρῃς καὶ τοῦτο Eycyerypapnevov. “Οπότε γὰρ εἰς τὴν περιουσίαν τοῦ δημευϑέντος ἕτερος ὑπειζςέρχεται, τυχὸν ὁ φίσκος, μίμησις ἐπειςάγεται τελευτῆς. Καλῶς δὲ 11 κοινωνία:

corr. Hb.

leg. πρὸ

σόκιο

[16

δοκεῖν: Ca δοκεῖ |

| 19 ἡ κοινωνία: Ca τὴν κοινωνίαν

18 διάπρασιν: Ca διὰ πράσεως;

LIB. XII — TIT. I (CA)

509

παρεγραψάμεϑα ἐπὶ τῆς μέσης κάπιτις δεμινουτίονος δήμευσιν τὴν τελείαν. Καὶ ὁ Θεόφιλος γὰρ δημεύσεως γενομένης ἑνὶ τῶν κοινωνῶν διδάσχει λύεσϑαι τὴν κοινωνίαν. Ei γὰρ μόνον ἀτιμωϑῇ ὁ κοινωνός, μὴ μέντοιγε καὶ δημευϑῇ. τυχὸν τὴν μέσην παϑὼν κάπιτις δεμινουτίωνα καὶ μὴ τὴν μεγάλην (ϑεμάτισον 5 δὲ παῖδας ἔχειν αὐτὸν καὶ διὰ τοῦτο μὴ δημευϑῆναι κατὰ τὴν ᾿Ιουστινιανοῦ νεαρὰν), οὐ λύεται 7) κοινωνία [διάταξιν], διότι, εἰ καὶ τὴν πολιτείαν ἀπόλλει ὁ περιοριζόμενος, ὅμως τῶν νόμων τῶν πολιτωεῶν ἀλλοτριοῦται, τουτέστιν οἷς μόνοι Ρωμαῖοι χέχρηνται, ὡς περεγρῖνος γενόμενος, ἣ τοῦ ἔχειν τοὺς παῖδας ὑπεξουσίους, τοῦ διατίϑεσθαι, τοῦ λαμβάνειν ληγάτον, τῆς EuA

H4

vi

3

A

,

e

3

Far

10 φυτεύσεως,

-

€

H

I4

m

A

L

᾿

,

au

,

mA

,

τοῦ νοβατίονας ποιεῖν καὶ τῶν παραπλησίων [ἐν οἷς ἐστιν πάντως

xai ἡ κοινωνία]. Τῶν δὲ ἐθϑνυκῶν οὐκ ἐκπίπτει, οἷον τοῦ πωλεῖν, τοῦ μισϑοῦν 3

£6

I4

T

x«i μισϑοῦσϑαι,

ἐστιν πάντως καὶ μόνον "Popatoı. 15 τῆς δημεύσεως ἐξ ἅπαντος καὶ ε

καὶ

led

&

5

-

3

3

H

m

“

“

τοῦ δανείζειν καὶ δανείζεσϑαι καὶ τῶν παραπλησίων,

-

ἐν οἷς

4j κοινωνία. Καὶ γὰρ πάντες κουνταρβεσίας ποιοῦσι καὶ οὐ Καλῶς οὖν τεϑείκαμεν τὴν μέσην κάπιτις δεμινουτίονα παρὰ εἰσάγεσϑαι τελείας νοεῖσϑαι. Δημεύσεως γὰρ γενομένης ἀτιμία, οὐ μὴν τοὐναντίον. ᾿Ατιμοῦται γάρ τις πολλάκις,

διὰ τὸ ἔχειν

-

IC

παῖδας

H

\

οὐ φισκοῦται,

,

εἰ μὴ

ἐπὶ

μόνης

τῆς

x

καϑοσιώσεως,

xa $c 1) ᾿Ιουστινιανοῦ διέξεισιν νεαρά. Εἰ ϑέλεις μαϑεῖν, τίνων νόμων ἐκπίπτει 6 περιοριζόμενος καὶ τίνων οὐκ ἐκπίπτει, ζήτει τὸ ιδ΄. κεφ. τοῦ νδ΄. [ιβ.]} 20 τιτ.

τοῦ

36.

ξ΄. βιβ.

Καλῶς πρόσκειται τὸ παντελῶς. Εἰ γὰρ ἐμειώϑη ἐν μέρει, οὐ λέγεται

φϑαρῆναι,

37.

ὡς

α΄. κεφ.

vr.

μβ΄.

βιβ.

᾿

κα΄.

Τοῦ ᾿Ανωνύμου. Τὴν δήμευσιν εἰς ὁλόκληρον νόει, ὡς διγ. ξε΄.

38. “ὥστε καὶ ἣ τοῦ βάσ... πομπὴ λύει τὴν κοινωνίαν. Δῆλος γάρ ἐστιν 25 ὁ τὸ βιβλίον πέμψας, ὡς ἀπαγορεύει τῇ κοινωνίᾳ. 398. Κἂν συμφωνήσω εἰς βιβ. κη΄. τιτ. η΄. κεφ. ιδ΄. 408.

Σημείωσαι,

418. Εὔλογον 80 ἐπιγινώσχειν. 428.

ὁλόκληρον

καταδικάζεσϑαι,

οὐκ ἔρρωται,

ὡς

ὅτι καὶ ἀδελφὸς ἀδελφῷ μέχρις εὐπορίας καταδικάζεται.

γάρ

ἐστι

τοὺς

κοινωνοὺς

κοινῶς

καὶ

ζημίαν

x«l

κέρδος

Σάκρον ἐγένετο.

8 μόνοι: Ca μόνοις

| 13 κουνταρβεσίας: i. e. controversias

15 τελείας: Ca τέ., quod βάσ. solvere nequeo

compendium

τουτέστι

| 14 παρὰ: Ca περὶ |

significare solet

| 24 compendium

510

LIB. XII — TIT. I (CA)

B XII, 1, 63 = l. Στεφάνου. Ei ἐπεὶ πᾶσα βόνα φίδε ὅτι καὶ συνισταμένης ὅ ἐν τῷ παρόντι διγ.

HbI D XVII 2, 65. μὴ yàp ἐπὶ τούτῳ κινήσει τις, οὐ λύεται 7) κοινωνία, 713 ἀγωγὴ ἐπ᾽ ἐκείνοις δαπανᾶται, ἐφ᾽ οἷς κινεῖται, τοσοῦτον, ἔτι τῆς κοινωνίας κινεῖται ἣ πρὸ σόκιο, ὡς ἔστιν εὑρεῖν

2. ᾿Ανωνύμου. Καλῶς εἶπεν, ἐπὶ διαλύσει τῆς κοινωνίας, διὰ τὸ προτέλευτον ϑέμα τούτου τοῦ διγ. καὶ τὸ ο΄. διγ. 3. Τοῦ ᾿Εναντιοφανοῦς. Καὶ ἀπορίᾳ τοῦ ἑνὸς κοινωνοῦ, ὡς διγ. δ΄. φησίν. Φησὶ δὲ καὶ βιβ. δ΄. «vv. β΄. (8) διγ. ιζ΄., ὅτι, ἐὰν ὁ εἷς τῶν δικαζομένων 10 ἐκστῇ, ἐπειδὴ ἐνάγειν 9 ἐνάγεσϑαι οὐ δύναται, οὐκ ἀναγκάζεται ψηφίζεσθαι ὁ αἱρετὸς δικαστής. ᾿Ανάγνωθι τὰ ἐκεῖ παραγεγραμμένα. 4. Ἔκ τοῦ κε΄. (25) τιτ. τῶν Ἴνστιτ.᾽ εἰ μέντοι μετὰ τὴν ἔκστασιν τῆς αὐτῆς ἔχονται διαϑέσεως, καινοτέρα νῦν ἄρχεσϑαι δοκεῖ κοινωνία. Πῶς δὲ γίνεται τοῦτο, ζήτει τὸν ε΄. καὶ ς΄. τιτ. τοῦ 9^. βιβ. καὶ μάϑῃς τὸν τρόπον. Ποτὲ μὲν 15 γὰρ γίνεται ἣ διάπρασις τῶν τοῦ χρεώστου πραγμάτων, ὅταν αὐτὸς ἐκστῇ (καὶ ἀνάγνωθι τὸν ε΄. τιτ. τοῦ ϑ΄. βιβ.), ποτὲ δέ, ὅταν διὰ περιγραφὴν κρύπτηται καὶ μὴ διεκδικῆται" τότε γὰρ ὁ χρεώστης καὶ νομὴν καὶ διάπρασιν ὑφίσταται, ὡς κεφ. ζ΄. ϑεμ. β΄. τοῦ ς΄. ctr. τοῦ 9. βιβ., “ὥστε τὰ τῆς διαπράσεως ἣ ἀπὸ ἐχστάσεως νόησον, ἣ ἀπὸ τοῦ χρύπτεσϑαι καὶ μὴ διεχδικεῖσϑαι. Διὰ τοῦτο 20 δὲ ὁ Καλλίστρατος φιλοσυντομώτερον τῇ τοῦ ἑνὸς σημασίᾳ τὰ δύο παρεδήλωσε, διὰ τὸ καὶ ἄμφω διαλύειν τὴν κοινωνίαν. Εὐλόγως πραγμάτων γὰρ μὴ ὑπόντων τῷ ἑνὶ πῶς κοινωνία συστήσεται; 5. Τοῦ ’Evavrıopavoüc. Εἴτε διὰ δημόσιον χρέος ἣ ἰδιωτικόν. Λύεται καὶ τῇ παντελεῖ δημεύσει" ἔοικε γὰρ τῷ τελευτήσαντι. Λύεται καὶ τῇ ἐκστάσει. 25 Ἐπὶ δὲ τούτου τοῦ ϑέματος ἐὰν συναινέσωσιν εἰς τὴν κοινωνίαν, δοκεῖ συνίστασϑαι νέα, ὡς περὶ πάντων εἴρηται ἰνστιτουτ. γ΄. τιτ. κε΄. 6. Συνεστησάμην πρὸς σὲ κοινωνίαν" ἐπὶ τῷ ῥητῶς τινα ἀγοράσαι πράγματα ἤγουν μισϑώσασϑαι γέγονε τοῦτο᾽ ἠγοράσϑη τὰ πράγματα 7, ἐμισϑωσάμεϑα ταῦτα. Συνέβη σε τελευτῆσαι" καὶ τὰ μετὰ τὴν σὴν τελευτὴν προφάσει τῆς 30 τοιαύτης ἀγοράσεως συμβαίνοντα κέρδη ἢ ζημιώματα ἐγώ τε καὶ ὁ σὸς ὀψόμεϑα κληρονόμος, ὡς ὁ αὐτὸς βούλεται Λαβεών. 7. Κυρίλλου. Ei ἐπὶ ῥητῷ πράγματι τοῦ ἑνὸς κοινὸν τὸ κέρδος καὶ 3 ζημία. 13 καινοτέρα

--- κοινωνία:

Ca

καινοτέρας

κοινωνήσομεν,

—

κοινωνίας

|

27

καὶ

μετὰ

ῥητῶς:

ϑάνατον

i.e. certa

LIB. XII — TIT. I (CA)

51]

ex

8. Τὸ εἰρημένον ἡμῖν ἐν τοῖς προλαβοῦσιν, ὡς τῇ διανοίᾳ διαλύεται ἡ χοινωνία, οὕτως ἔχει, ἐν ᾧ πάντες οἱ κοινωνοὶ διχονοοῦσι. Τί δέ, εἰ εἷς μόνος ἀπηγόρευσε τῇ κοινωνίᾳ; Φησὶν ὁ Κάσιος τὸν ἀπαγορεύσαντα ἐνάγεσϑαι μὲν τοῖς λοιποῖς τῇ πρὸ σόκιο, αὐτὸν δὲ μηδεμίαν ἔχειν κατ᾿ αὐτῶν ἀγωγήν. Τοῦτο δὲ τότε φυλάττεται, ἐν ᾧ κατὰ δόλον γέγονεν dj ἀπαγόρευσις. Οἷον Hb I τουτόρουμ βονόρουμ ἧσαν κοινωνοί: τῷ ἑνὶ τούτων κατηνέχϑη κληρονομία: 774 βουλόμενος οὗτος μόνος οἰκειώδασϑαι τὴν κληρονομίαν ἀπηγόρευσε τῇ κοινωνίᾳ καὶ τότε ἠδίτευσεν᾽ ἔνοχος ἔσται τῇ πρὸ σόκιο, καὶ εἰ μὲν ἐπιζήμιος ὁ κλῆρος εὑρεϑῇ, μόνος ὁ ἀπαγορεύσας ἐντεῦϑεν ζημιωϑήσεται᾽ εἰ δέ τι κέρδος ἐντεῦϑεν 10 προςγένηται, ἀναγκασϑήσεται τοῦτο συνειςφέρειν᾽ εἰ δὲ μετὰ τὴν ἀπαγόρευσιν προςγένηταί τι τῷ ἀπαγορεύσαντι κέρδος ἐξ ἑτέρας τινὸς αἰτίας, οὐ μεϑέξει τούτου ὁ τὴν ἀπαγόρευσιν δεξάμενος διὰ τὸ μηδὲ δόλον En’ αὐτῷ πεπρᾶχϑαι.

σι

9. Κυρίλλου. 'E&v πάντες ἀπαγορεύσωσιν ol κοινωνοί, λύεται ἡ κοινωνία’ εἰ δὲ εἷς ἀπαγορεύσει δόλῳ (τί γάρ, ὅτι κληρονομία αὐτῷ κατεφέρετο;), εἰ 1 μὲν ἐπικερδὴς εἴη, συνειςφέρει αὐτήν, εἰ δὲ ἐπιζήμιος, μόνος ζημιοῦται. Τὰ δὲ μετὰ ταῦτα κτηϑέντα οὐ συνειςφέρει. Εἰ δὲ καὶ διὰ τὸ μόνος ἀγοράσαι τὰ πράγματα, ἐφ᾽ ᾧ ἐκοινώνησαν, ἀπαγορεύσει, κατέχεται. Ei δὲ καὶ διέφερε τῇ κοινωνίᾳ μὴ ἀγοράσαι αὐτόν, κατέχεται. Πανταχοῦ δὲ τὸ διαφέρον ὅλης τῆς κοινωνίας σκοποῦμεν, οὐ τὸ ἑνὸς τῶν κοινωνῶν. Εἰ δὲ καὶ πρὸ τοῦ ὁρισϑέντος 20 χρόνου ἀπαγορεύσῃ, τοῦ κέρδους οὐ κοινωνεῖ, ἀλλὰ τῆς ζημίας. 10. Συνεστησάμην πρὸς σὲ κοινωνίαν ἐπὶ ἀγορασίᾳ ἀγροῦ᾽ εἶτα γνοὺς μετὰ ταῦτα ἐπωφελεστάτην οὖσαν τὴν ἀγορασίαν τῆς ὠφελείας μετασχεῖν σε μὴ βουληϑεὶς ἀπηγόρευσα τῇ κοινωνίᾳ. Κατέχομαι εἰς τὸ διαφέρον τῇ πρὸ σόκιο. Εἰ δὲ ὡς ἀπαρεσϑεὶς τῇ ἀγορασίᾳ ἀπηγόρευσα, οὐ κατέχομαι τῇ πρὸ cóxto, 35 εἰ καὶ τὰ μάλιστα σὺ τὸ πρᾶγμα ἠγόρασας (οὐδεὶς γὰρ ὕπεστι δόλος ἐν τῷ πράγματι), οὐδὲ δυνήσῃ κινεῖν κατ᾽ ἐμοῦ τὴν πρὸ σόκιο ἀνάγκην ἐπιτιϑείς μοι ἐπὶ τῷ δοῦναί με τῆς διατιμήσεως τὸ ἥμισυ καὶ λαβεῖν τοῦ ἀγροῦ τὸ ἥμισυ.

Οὐκοῦν

δυνατὸν

ἐξ ἀντιδιαστολῇῆς

τοῦτο

κατασχευάσαι,

ὡς,

εἰ κατὰ

δόλον ἀπηγόρευσα τῇ κοινωνίᾳ, προλαβὼν δὲ σὺ ἠγόρασας τὸ πρᾶγμα, κινήσεις 80 κατ᾽ ἐμοῦ τὴν πρὸ σόχκιο ἀναγκάζων us δόντα μέρος τοῦ τιμήματος τῆς ἀγορασίας μετασχεῖν τοῦ ἀγροῦ; 'O δὲ Λαβεὼν τοιοῦτο γράφει᾽ ἐὰν συμβῇ τὸν κοινωνὸν ἀπαγορεῦσαι τῇ κοινωνίᾳ κατ᾽ ἐκεῖνον τὸν χρόνον, ἐν à διέφερε τῷ ἑτέρῳ μὴ λυϑῆναι τὴν κοινωνίαν, ἔνοχος ὁ κοινωνὸς γίνεται τῇ πρὸ σόκιο. Εἰ γὰρ συστάσης μεταξὺ ἡμῶν κοινωνίας ἐπὶ ἐμπορίᾳ ἀνδραπόδων γένηται 35 4j τούτων ἀγορασία, εἶτα ἀπηγόρευσας κατ᾽ ἐκεῖνον τὸν χρόνον, ἐν à πιπράσκεσϑαι οὐ συνέφερε τὰ τοιαῦτα ἀνδράποδα, ἐπειδὴ χείρονα τὴν αἵρεσιν ποιεῖς τὴν 34 γένηται:

bis Ca

512

LIB. XII — TIT. 1 (CA)

ἐμήν, κατέχῃ τῇ πρὸ σόκιο. 'O δὲ Πρόκλος τότε φησὶν [ἀληϑὲς] τοῦτο εἶναι καὶ τὸν ἀπαγορεύσαντα τῇ κοινωνίᾳ κατέχεσϑαι τῇ πρὸ σόκιο, ἡνίκα ἐκ τῆς ἀπαγορεύσεως t) κοινωνία [βλάπτε]ται, οὐ μὴν ὁ ἕτερος ζημιοῦται τῶν κοινωνῶν. Καὶ πῶς τοῦτο συμβαίνει; Οἷον ὡς ἐπὶ ϑέματι. Συνεστησάμην μετὰ σοῦ 5 κοινωνίαν ἐπὶ [ἀγορ]ασίᾳ ἀνδραπόδων. ᾿Ηγόρασα ἑκατόν. ᾿Επηγγείλατό τις ἐμοί, εἴγε περιποιήσω αὐτῷ τὴν τῶν ρ΄. ἀνδραπόδων δεσποτείαν, γράφειν με κληρονόμον, ἢ δωρεὰν εἰς ἐμὲ ποιεῖσϑαι, N ὠφελεῖν με διὰ τῆς οἰκείας προστασίας. Διέλυσας τὴν πρὸς ἐμὲ κοινωνίαν καὶ ἦν ἀνάγκη σοὶ μὲν δοϑῆναι πεντήκοντα ἀνδράποδα, μεῖναι δὲ παρ᾽ ἐμοὶ πεντήκοντα. “ὥςπερ δὲ ἐπι10 πράσκετο πάλαι ἕν ἕκαστον ἀνδράποδον, τουτέστιν ἀπὸ εἴκοσι νομισμάτων, ἡνίκα τις ὑφ᾽ ἕν ἠγόραζε τὰ ἀνδράποδα, οὕτω καὶ νῦν δυνατὸν αὐτὰ πραϑῆναι, καὶ οὐδὲν πλέον N ἔλαττον γέγονεν ἐκ τοῦ λυϑῆναι τὴν κοινωνίαν. ᾿Εγὼ μὲν βέβλαμμαι’ μὴ δυνηϑεὶς γὰρ χρησιμεῦσαι αὐτῷ εἰς τὴν τῶν ρ΄. ἀνδραπόδων δεσποτείαν κέρδους ἐστερήϑην᾽ ἀλλ᾽ οὐχ ἕξω τὴν πρὸ σόκιο, ἐπειδὴ οὐκ 15 ἔβλαψεν ἣ ἀπαγόρευσις τὴν κοινωνίαν, εἰ καὶ ἐγὼ δι’ αὐτὸ ὁ κοινωνὸς ἠδίκημαι" εἰ μὴ ἄρα ἰδικῶς τοῦτο συνεφωνήϑη, ὥςτε καὶ μὴ βλαπτομένης τῆς κοινωνίας εἰ ἐμὲ μόνον συμβῇ ζημιωϑῆναι ἐκ τῆς ἀπαγορεύσεως, ἔχειν με τὴν πρὸ cóxto. 11. Τοῦ ᾿Ανωνύμου. Εἰ δὲ καὶ χρόνος ὡρίσϑη τῇ «κοινωνίᾳ» καὶ παρῆλϑεν Hb 1 ἄνευ κούλπας, ἀργεῖ f| προσοκίο, ὡς διγ. νβ΄. ϑεμ. ια΄. ἀνάγνωθι καὶ τὸ 775 80 πρῶτον τοῦ αὐτοῦ διγέστου «ϑεμ.» 12. Στεφάνου. Τυχὸν γὰρ ϑάτερος τῶν κοινωνῶν τελώνης μετὰ ἕξ μῆνας ἴσως ἔμελλε γενέσϑαι καὶ εἰ δ᾽ ἂν περιέμεινεν ὁ κοινωνὸς τὴν ἑξάμηνον, καὶ μὴ διελόμενος πρὸ τῆς ἑἐξαμήνου τὰ ἐπιλαχόντα αὐτῷ ἀνδράποδα πέπρακεν, ἤμελλεν ὁ κοινωνὸς τελώνης γενόμενος ὠφελεῖσθαι πάντων τῶν ἀνδραπόδων, 25 ἤτοι τοῦ τέλους αὐτῶν δεδομένου ἤτοι λογιζομένου τῷ κοινωνῷ. ᾿Επειδὴ γὰρ ἐνταῦϑα μόνῳ αὐτῷ διαφέρει, οὐ καλῶς κατὰ τοῦ ἀπαγορεύσαντος κοινωνοῦ κινεῖ τὴν πρὸ σόκιο, μόνον εἰ μὴ τῇ κοινωνίᾳ διαφέρει τὸ μὴ ταύτην λυϑῆναι. 13. Συνεστησάμην πρὸς σὲ κοινωνίαν μέχρι διετίας. ’Edv πρὸ τοῦ τέλους 30 τῆς διετίας ἀπαγορεύσῃς μοι, σαυτὸν μὲν ὑπεύϑυνον ποιήσεις τῇ πρὸ σόκιο, οὐ κτήσῃ δέ με ἔνοχον τῇ τοιαύτῃ ἀγωγῇ. Διὸ εἴ τι συμβῇ «με» μετὰ ταῦτα χερδᾶναι, οὐ μεϑέξεις τούτου εἰ δὲ προςγένηταί τις ζημία, ἐπιγνώσῃ ταύτην, εἰ μὴ ἄρα τις ἀνάγκη ποιήσασϑαί σε ταύτην ἀπαγόρευσιν ἐβιάσατο, οἷον ῥειπουβλίκας καῦσα ἀποδημία ἣ καὶ ἕτερόν τι τοιοῦτον. Τῆς δὲ διετίας 35 πληρωϑείσης ἠλευϑερώϑης καὶ ἀζημίως σοι ἔσται παρρησία διαλύειν τὴν κοινωνίαν διὰ τὸ μηδεμίαν ὑποψίαν εἶναι δόλου. 18 «κοινωνίᾳ»:

Ca

lacunam

indicat;

suppl.

Hb.

|

31

τι: Ca τις; corr.

Hb.

LIB.

ΧΙ

—

TIT.

I (CA)

513

14. Στεφάνου. “ὥστε οὐδὲν ἐναντίον τοῖς εἰρημένοις πρὸς τῷ τέλει τοῦ ιδ΄, διγ. τούτου τοῦ τιτ. Καὶ ἐκεῖ γὰρ δέχεται τὴν εὔλογον ἀπαγόρευσιν, εἰ χαὶ ῥητὸς ὡρίσϑη χρόνος τῇ κοινωνίᾳ.

e

15. ᾿Απαγορεῦσαι τῇ κοινωνίᾳ οὐ μόνον δι᾽ ἑαυτοῦ, ἀλλὰ καὶ δι᾿ ἑτέρων δύναμαι, οἷον διὰ προκουράτωρος" ἀλλὰ ζητοῦμεν, πότερον διὰ τοῦ ἰδιυκὸν ἔχοντος ἐπὶ τούτῳ μανδάτον ἣ δι᾽ ἐκείνου, à πάντων τῶν ἐμαυτοῦ πραγμάτων ἐνετειλάμην τὴν διοίκησιν, ἢ δι᾿ ἑκατέρου. Καὶ τοῦτο μᾶλλον ἤρεσεν, ὥςτε Hb 1 διὰ τῶν δύο ὀρϑῶς λύεσϑαι τὴν κοινωνίαν, εἰ μὴ ἄρα ἴδυκῶς ἐκώλυσα᾽ δύναται 776 δὲ ὁ κοινωνὸς οὐ μόνον ἐμοί, ἀλλὰ καὶ τῷ ἐμῷ ἀπαγορεύειν προκουράτωρι, 10 ὅπερ καὶ ὁ Σερούιος, ὡς ἀναφέρει αὐτὸν ᾿Αλφῖνος, ἀληϑὲς εἶναί φησιν" τῆς δὲ ἐμῆς ἐξουσίας ἠρτῆσϑαι τοῦτο, πότερον βούλομαι κυρίαν ἡγεῖσϑαι τὴν ἀπαγόρευσιν τὴν εἰς τὸν ἐμὰν γενομένην προκουράτωρα ἣ οὔ. Καὶ τῆς ἀπαγορεύσεως γενομένης εἰς τὸν ἐμὸν προκουράτωρα ἐγὼ μὲν ἐλευϑερ.ωϑ»ήσομαι τοῦ κατέχεσϑαι τῷ κοινωνῷ τῇ πρὸ σόκιο ἐπὶ τοῖς μετὰ ταῦτα ἐσομένοις. Τὸ δὲ καὶ τὸν 16 ἀπαγορεύσαντα τῆς αὐτῆς ἐλευϑερίας τυγχάνειν ἐν τῇ ἐμῇ ἀπόκειται γνώμῃ. Εἰ γὰρ ἀρεσϑῶ τῇ ἀπαγορεύσει, οὐδὲ ἐκεῖνος ἐμοὶ κατέχεται τῇ πρὸ σόκιο ἐπὶ τῷ διαφέροντι, ὥςπερ εἰ μὴ πρὸς τὸν προκουράτωρα, πρὸς ἐμὲ δὲ ἐξ εὐθείας ἐποιήσατο τὴν ἀπαγόρευσιν. 16. 20 ἐπὶ

Κυρίλλου.

τούτῳ

Av

προτραπεὶς

ἄλλου

καλῶς

καὶ

ὁ γενικὸς

ἀπαγορεύομεν. ὁ μὴ

Προχουράτωρ

ἰδυωκῶς

τοῦτο

ὁ ἰδικῶς

κωλυϑεὶς

καλῶς

ἀπαγορεύει. El τῷ προκουράτωρι τοῦ χοινωνοῦ 7| καὶ αὐτῷ τῷ κοινωνῷ ἀπαγορεύσεις, ἐλευϑεροῖς αὐτὸν ἀπὸ σοῦ σὺ δὲ οὐκ ἐλευϑεροῦσαι, ἕως οὗ ῥατοναβιτεύσει. >

(4

3

^

>

x

>

=,

4

x

3

Σ

-

17. Καλῶς τῇ τελευτῇ τοῦ ἑνὸς πᾶσα λύεται ἣ κοινωνία πρὸς ἀντιδιαστολὴν 85 τῆς τοῦ ἑνὸς ἀπαγορεύσεως. ᾿κεῖ γὰρ οὔ φησιν ὁ νομοϑέτης πᾶσαν τὴν κοινωνίαν λύεσϑαι, ἀλλὰ μᾶλλον προσέϑηκεν, ὅτι τότε λύεται, ὅτε πάντες ἀπαγορεύουσιν οἱ κοινωνοί. Καὶ ἀνάγνωθι τοῦ ξδ΄. (61) κεφ. deu. δ΄., οὗ ἣ ἀρχή" εἰ μὲν πάντες ἀπαγορεύσουσιν οἱ κοινωνοί, λύεται ἣ κοινωνία. Διὰ τοῦτο γὰρ ὁ Καλλίστρατος ἐν τῷ a’. ϑεμ. τοῦ αὐτοῦ κεφ. φησίν γνώμῃ 80 λύεται ἣ κοινωνία, ὅταν πάντες ἀπαγορεύσωσιν᾽ μονονουχὶ τοῦτο διδάσκων μὴ τῇ τοῦ ἑνὸς ἀπαγορεύσει χρεὼν εἶναι λύεσϑαι τὴν κοινωνίαν. Ἔνϑα μὲν γὰρ εἷς τῶν κοινωνῶν γνώμην ἐναντίαν εἰσάγει ταῖς τῶν λοιπῶν, οὐδὲ ταύτην διαλύειν ἐκείνας, ἀλλὰ δεῖ πρὸς τὴν λύσιν τῆς κοινωνίας

εἰσαγαγεῖν καὶ αὐτοὺς

τὴν ἐναντίαν γνώμην τῆς προτέρας αὐτῶν διαϑέσεως. “Ὅπου δὲ τελευτὴ 35 συμβῇ, ἐκεῖ οὐ σκοπεῖται [καὶ αὐτοὺς τὴν ἐναντίαν γνώμην] «ἢ» διάϑεσις τοῦ 17 προχουράτωρα: διαϑέσει SCHELTEMA,

Basilica,

Ca κουράτωρα II.

| 35 «ip: Ca lacunam indicat

| διάϑεσις: Ca 5

514

LIB. XII — TIT. I (CA)

ὧν

τελευτήσαντος,

---

ἀλλ᾽ 1

οὐδὲ

αἴτιος

ἐκεῖνος

λογίζεται,

ἵνα

μὴ

εἰσακούηται,

ἀλλὰ

πρᾶγμα ἐπιγέγονεν ἀλλότριον καὶ ἀναίτιον καὶ φυσικὸν καὶ οἷόν τι τυχηρόν, καὶ διὰ τοῦτο λύεται ἣ κοινωνία. ᾿Αλλὰ ταῦτά φαμεν, εἰ μήπου ἕτερόν τι συνέδοξε. Τοῦτο δὲ πάλιν οὕτως νοητέον, μὴ ὥστε τὸν κληρονόμον τοῦ ἑνὸς εἶναι κοινωνόν (τοῦτο γὰρ ἀπηγόρευται, καϑὼς ἐν τῷ ζ΄. ϑεμ. τοῦ νγ΄. κεφ. ἐμάϑομεν λέγοντι τὴν κοινωνίαν πέρα ϑανάτου μὴ ἐκτείνεσϑαι, εἰ μή που ἐπὶ δημοσίων τελῶν, κατὰ τὴν ἐν τῷ v9'. (57) κεφ. διάστιξιν Πομπωνίου), ὥστε καὶ τοῦ ἑνὸς τελευτῶντος

τῶν

ἄλλων

συνίστασϑαι

τὴν κοινωνίαν.

Διὰ τοῦτο γὰρ ὁ νομοϑέτης μετὰ τὸ εἰπεῖν, εἰ μή τι ἄλλο συνέδοξε, ἐπήγαγεν εὐϑύς, καὶ οὐχ ὑπεισέρχεται ὁ κληρονόμος αὐτοῦ, ἵνα μὴ ὑπολάβῃς τὸ συνέδοξεν ἑλκέσϑαι εἰς τό,. καὶ τὸν κληρονόμον τοῦ τελευτῶντος ἀπὸ συμφώνου τὴν κοινωνίαν ὑπεισέρχεσθϑαι εἰς τὸν τόπον ἐκείνου, ἀλλὰ νοήσῃς τὸ συνέδοξεν ἐφ᾽ ἑτέροις φάκτοις.

i]

18. 'E&v πολλοὶ συστήσωνται κοινωνίαν, τῇ τοῦ ἑνὸς τελευτῇ διαλύεται 15 $ κοινωνία, εἰ καὶ οἱ πλείονες ζῶσι τῶν χοινωνῶν, εἰ μὴ συνέβη ἕτερόν τι πακτευϑῆναι ἐν τῷ συνίστασϑαι τὴν κοινωνίαν, οἷον τριῶν ὄντων T) τεσσάρων, ὥστε τελευτήσαντος τοῦ ἑνὸς τοῖς περιοῦσιν οὐδὲν ἧττον σώζεσϑαι τὴν χοινωνίαν. Τελευτήσαντος δὲ τοῦ ἑνὸς ὁ κληρονόμος οὐ γίνεται κοινωνὸς εἰς τάξιν τοῦ ἀποθανόντος. “Ὅπερ δὲ ἐκ τοῦ κοινοῦ πράγματος ἐκτήϑη καὶ 2 ἐπὶ τοῖς ἠρτημένοις τῶν πραχϑέντων ὑπὸ τοῦ τελευτήσαντος κἀγὼ τῷ χληρονόμῳ τοῦ κοινωνοῦ, κἀκεῖνος ἐμοὶ δόλον ἐποφείλει καὶ διλιγεντίαν. 19. Κυρίλλου. Ἑ “νὸς κοινωνοῦ τελευτήσαντος πᾶσα ἣ κοινωνία λύεται, εἰ μὴ ἕτερόν τι δόξει. 'O γὰρ κληρονόμος αὐτοῦ οὐκ ἐπέχει τὴν τάξιν αὐτοῦ. Εἰ δέ τι ἐκ τῶν κοινῶν amd, εἰ δόλος T) κούλπα ἐπὶ τοῖς κτηϑεῖσι γένηται, 25 ἐνάγει καὶ ἐνάγεται. 20.

Στεφάνου.

Σημείωσαι

ϑανάτου

xai

ἀπαγορεύσεως

διαφοράν,

ὅτι

πολλῶν ὄντων κοινωνῶν ὁ μὲν ϑάνατος τοῦ ἑνὸς λύει πρὸς πάντας τὴν κοινωνίαν,

ἡ δὲ ἀπαγόρευσις οὐ πρὸς πάντας, ἀλλὰ πρὸς μόνον τὸν ἀπαγορεύσαντα. 21. Τοῦ ᾿Ανωνύμου. “Ὥστε καὶ μετὰ τελευτὴν τοῦ ἑνὸς μεῖναι τοὺς περι30 ὄντας κοινωνούς" ἀνάγνωθι διγ. λη΄. καὶ v9. 22. Στεφάνου. Οἶδας μαϑὼν ἐκ τοῦ λς΄. διγ., ὅτι, ἔνϑα ὅλως ὁ τοῦ κοινωνοῦ χληρονόμος ἀνέχεταί τι πρᾶξαι κοινόν, καὶ ἀπὸ κούλπας κατέχεται, ὥστε ὁ τοῦ κοινωνοῦ χληρονόμος, εἰ ἀπὸ κοντινούας διουκήσεώς τι ἔπραξεν, οὐ μόνον ἀπὸ δόλου, ἀλλὰ καὶ ἀπὸ κούλπας κατέχεται. 6 λέγοντι:

p. 5471.16

Ca

λέγεται

|

12 ὑπεισέρχεσϑαι: Ca ὑπεισέρχεται

| 24 εἰ (δόλος): Ca 3

|

17 ὥστε κτέ.: cf.

LIB. XII — TIT. I (CA)

515

e

E

23. Ἐὰν ἐπί τινι πράγματι συστῇ κοινωνία, πέρας δὲ δέξηται αὐτὸ τὸ πρᾶγμα, ἐφ᾽ ᾧ γέγονεν, ἣ κοινωνία περαιοῦται. Εἰ δὲ ἁπάντων ἀκεραίων ὄντων καὶ μηδεμιᾶς γενομένης ἀρχῆς ὁ ἕτερος τελευτήσει, εἶτα ἀρχὴν δέξηται τὸ πρᾶγμα, ἐφ᾽ ᾧ 7) κοινωνία συνέστη, τῇ αὐτῇ χρώμεϑα διαστίξει, ἢ καὶ ἐπὶ τοῦ μανδάτου. Οἷον συνεστησάμην πρὸς σὲ χοινωνίαν ἐπὶ ἀγορασίᾳ ἀνδραπόδων᾽ ἔδει συνεισενεχϑῆναι πρὸς ‚x. νομίσματα. Σὺ μὲν ἤνεγκας τὰ σαυτοῦ ‚x. νομίσματα, ἐγὼ δὲ οὐκ ἔχων πρὸς τὸ παρὸν ἐπέτρεψά σοι, ὥστε ἐκ τῆς οὐσίας cou ὑπὲρ ἐμοῦ εἰσενεγκεῖν τῇ κοινωνίᾳ τὰ ‚x. νομίσματα. Λαβὼν ταύτην τὴν ποσότητα ἀπεδήμησας ἐπὶ τῇ τῶν ἀνδραπόδων ἀγορασίᾳ 10 ἢ γοῦν καὶ παρεσκευάζου πρὸς τὴν ἀποδημίαν. Ἔν τῷ μεταξύ, πρὶν ἄρξῃ τῆς ἀποδημίας, 7| γοῦν τῆς ἀγορασίας, συνέβη με τελευτῆσαι. ᾿Ηγόρασας τὰ ἀνδράποδα. Ζητεῖται, εἰ δύνασαι ἔχειν κατὰ τοῦ ἐμοῦ χληρονόμου τὴν rpoooxto. Καὶ λέγομεν, ὅτι, εἰ μὲν ἐπιστάμενος τὴν ἐμὴν τελευτὴν ἠγόρασας τὰ ἀνδράποδα, σαυτοῦ νεγότιον ἔπραξας, οὐ κοινόν, διὸ οὐδὲ δίδοταί σοι N 1 προσοχίο. Ei δὲ μὴ γνοὺς τὴν ἐμὴν τελευτὴν ἤρξω τῆς ἐμπορίας, ἕξεις τὴν προσοκίο κατὰ τοῦ ἐμοῦ κληρονόμου, καὶ ταῦτα τῆς κοινωνίας μετὰ τὴν ἐμὴν τελευτὴν λαβούσης ἀρχήν. Σημείωσαι οὖν παράδοξον, ὅτι, ἐὰν συστήσωμαι πρὸς σὲ κοινωνίαν, ῥειντέγρα δὲ τελευτήσω, εἶτα τὸν ἐμὸν ϑανατὸν ἀγνοῶν ἄρξῃ τῆς ἐφ᾽ ἧπερ ἐκοινωνήσαμεν ἐμπορίας, ἔνοχον ἕξεις τὸν ἐμὸν τῇ προσοκίο 20 κληρονόμον. 24. Κυρίλλουι Τοῦ πράγματος, ἐφ᾽ ᾧkA ἐκοινωνήσαμεν, πληρωϑέντος λύεται ἣ ἐμπορία. Εἰ δὲ ῥειντέγρα ὁ εἷς τελευτήσῃ καὶ ὁ ἄλλος ἀγνοῶν ἀγοράσῃ, ἔσται κοινωνία. 25. Ἡ κοινωνία, ὥςπερ ἐπὶ τὸν κληρονόμον οὐ μετέρχεται τοῦ κοινωνοῦ, 25 οὕτως οὐδὲ πρὸς τὸν ἀδρογάτωρα, ἵνα μὴ ἄκων γένωμαι κοινωνὸς ἀνδρὶ οὐ πάντως τοῖς ἐμοῖς συμβαίνοντι τρόποις. Αὐτὸς μέντοι ὁ κατὰ τοῦ ἀδρογάτωρος ληφϑεὶς

μένει

κοινωνός,

ἐπειδὴ

καὶ

ὑπεξούσιός

τις

ὧν

καὶ

συστησάμενος

πρὸς σὲ κοινωνίαν, εἶτα γεγονὼς ἐμαγκίπατος, οὐ παύεται τοῦ εἶναι κοινωνός. Ἑκατέρα γάρ, ἡ ἀδρογατίων φημὶ καὶ 5j ἐμαγκιπατίων, ἐστὶν ἐλαχίστη κάπιτις 80 δεμινουτίων. Τῇ δὲ μεγάλῃ καὶ τῇ μέσῃ μόναις τὴν κοινωνίαν λύεσϑαι μεA x n *& € “n 3 Á n 4 μαϑύήκαμεν. Καὶ δήμευσις δὲ Evi τῶν κοινωνῶν ἐπενεχϑεῖσα διαλύει τὴν κοινωνίαν᾽ τότε δὲ τοῦτο νοοῦμεν, ἡνίκα πᾶσαν αὐτοῦ τὴν ὑπόστασιν δημευϑῆναι συνέβη. ᾿Επειδὴ γὰρ ὁ φίσχκος ὑπειςέρχεται τὴν αὐτοῦ περιουσίαν μιμούμενος χληρονόμον, διὰ τοῦτο μένειν ἐπὶ σχήματος ἣ κοινωνία οὐ δύναται. Μιμεῖται 35 γὰρ ὁ δημευϑεὶς τὸν τελευτήσαντα. Οὐκοῦν, εἰ μερικὴ γένηται δήμευσις, ε c m5 ; / x ie “ “3m olov ὡς ἐπὶ τοῦ ᾿Ιουλίου δὲ Bi πριβάτα, ὃς τὸ τρίτον ὑπεξαιρεῖ τοῦ αὐτῷ ὑποπεσόντος, συνέστηκεν οὐδὲν ἧττον d) κοινωνία. x

t

x

*

22 ἐμπορία: leg. κοινωνία

,

| 25 ἵνα κτὲ.:

3

m

3

cf. p. 5471. 23

N

A

| 30 λύεσϑαι: Ca λούεσϑαι

516

LIB. XII — TIT. I (CA)

26. Κυρίλλου. Κοινωνία eis κληρονόμον οὐ παραπέμπεται, οὔτε εἰς ἀδρογά- Hb I τωρα. Ὃ δὲ υἱοποιηϑεὶς μένει χοινωνός, ὥςπερ καὶ ὁ ἐμαγκιπατευϑείς. 771 Δημεύσει πάσης οὐσίας λύεται κοινωνία. 21. Εἰ δὲ ϑέλεις μαϑεῖν, πῶς ἐνέχεται ὁ υἱοϑετηϑεὶς ὑπὲρ ὧν πρὸ τῆς υἱοϑεσίας συνήλλαξεν, ζήτει βιβ. μς΄. vtr. β΄. κεφ. β΄. ϑεμ. β΄. καὶ γ΄." μᾶλλον δὲ τὸ χκανονικῶς εἰρημένον ἐπὶ τούτων, ὅτι τὰς ἐχούσας φυσικὴν δόσιν ἀγωγὰς οὐ φϑείρει Tj μικρὰ κάπιτις δεμινουτίων: ζήτει τὸ η΄. κεφ.

τοῦ αὐτοῦ τιτ. καὶ βιβ. 28. Στεφάνου. Ἔγνως γὰρ πανταχοῦ, ὅτι μικρὰ κάπιτις δεμινουτίων 10 οὐ φϑείρει τὴν κοινωνίαν, καὶ μάλιστα πρὸς τῷ τέλει τοῦ Ey’. διγ. 29. Τοῦ ᾿Ανωνύμου. ᾿Ομοίως ἰνστιτ. γ΄. τιτ. κς΄. Καὶ ὁ δεπορτάτος ἀντὶ τεϑνεῶτός ἐστιν, ὡς βιβ. λζ΄. τιτ. δ΄. διγ. α΄. καὶ βιβ. λη΄. τιτ. β΄. διγ. τρίτον, τὸ ἐναντιοφανὲς δὲ βιβλίον μδ΄. τιτ. α΄. διγ. κα΄.(9). 30. 'E&v μετὰ τὴν διάλυσιν τῆς κοινωνίας δαπανήσω τι περὶ τὰ ἐπίκοινα 15 πράγματα, διὰ τῆς πρὸ σόκιο ταύτην ἀπαιτεῖν οὐ δύναμαι τὴν ποσότητα᾽ οὐδὲ γὰρ ἐκ μελέτης πως ἀπὸ τοῦ κομόνιτερ γέστου ταῦτα συνέβη. Οὐ γάρ τι διειλέχϑην πρὸς σέ. "E£o δὲ τὸ κομονιοβιδούμδο, ἐν à οὐ μόνον τῆς διαιρέσεως, ἀλλὰ καὶ τοῦ σωϑῆναί μοι ταῦτα τὰ δαπανήματα γενήσεται λόγος. El καὶ τὰ μάλιστα γὰρ ἣ κοινωνία διαλύεται, ἀλλ᾽ οὖν οὐκ ἐπαύσατο ἐπίκοινα εἶναι 20 τὰ πράγματα, καὶ εἰκότως ἐπ᾽ αὐτοῖς ἁρμόζει 7) πρὸ σόκιο. 3

jJ

^

x

,

-

t

^

t

H

-

H

A

,

31. Κυρίλλου. 'O μετὰ ἀπαγόρευσιν δούμδο ἔχει, οὐ προσοχίο.

[A

3

3

x

[A

»

3

,

,

2

εἰς τὰ κοινὰ δαπανήσας

3

Hn

κομονιοβι-

32. Στεφάνου. Σημείωσαι, ὅτι τὰ μετὰ τὸ διαλυϑῆναι τὴν κοινωνίαν εἰς τὰ ἐπίκοινα πράγματα παρ᾽ ἑνὸς τῶν κοινωνῶν γενόμενα δαπανήματα 85 οὐ διὰ τῆς πρὸ σόκιο, ἀλλὰ διὰ τοῦ κομονιοβιδούμδο ἀπαιτοῦνται. 33.

᾿Ἐὰν τρεῖς ἢ καὶ πλείονες συστήσωνται κοινωνίαν, εἷς δὲ τῶν κοινωνῶν

τὰ ἀπὸ τῆς κοινωνίας συναχϑέντα χρήματα κοινὰ ἔχῃ παρ᾽ ἑαυτῷ, ἄλλος δέ τις ἐξ αὐτῶν τυχηρὰν ὑποστῇ ζημίαν, οἷον ἀδίκου πειραϑεὶς ἀγανακτήσεως ἄρχοντος προςετιμήϑη ἑκατὸν νομίσματα, δύναται κινῆσαι κατ᾽ αὐτοῦ τοῦ 80 τὰ χρήματα ἔχοντος τὴν πρὸ σόκιο καὶ ταύτην λαβεῖν τὴν ποσότητα. Μετὰ δὲ ταῦτα πάντων κινούντων τὴν πρὸ σόκιο N λειπομένη ποσότης μετὰ τὰ ρ΄. νομίσματα ἀναλόγως ἑκάστῳ μερισϑήσεται.

M

LIB. XII — TIT. I (CA)

517

34. Ei τὰ κοινὰ χρήματα εἷς τῶν κοινωνῶν κρατεῖ, ἕτερος δὲ κεχρεώστηται, Hb I 778 κατ᾽ αὐτοῦ ὀφείλει κινεῖν. 35. Ἔστιν ὅτε καὶ συνισταμένης τῆς κοινωνίας ἀναγκαῖόν ἐστι κινεῖσθαι τὴν πρὸ cóxto' οἷον ἡνίκα ἐπὶ δημοσίοις συστῇ τέλεσι καὶ διαφόρων ἕνεκα συναλλαγμάτων, οἷον, ἐπειδὴ προέχρησαν I καὶ κατέβαλλον ὑπέρ τινων 7) καὶ δεδώκασιν ἀρραβῶνας, οὐδενὶ συμφέρει τῶν κοινωνῶν ἀναχωρεῖν τῆς κοινωνίας" καὶ ἐπειδὴ τὸ ἐντεῦϑεν συναχϑὲν κέρδος ἐστὶ παρὰ τῷ ἑνί, διὰ τοῦτο κινεῖται ἣ πρὸ σόκιο, ὥςτε εἰς μέσον ἐνεχϑῆναι τοῦτο καὶ μερισϑῆναι μεταξὺ ἡμῶν ἐπὶ τῷ τὰς τῆς κοινωνίας ἐντεῦϑεν ἀποπληροῦν χρείας.

I2

ὔ

[4

10

2

.

M

2

^

M

x

2

A

-

M

e

*

36. Τοῦ 'Avovógou. ᾿Ανάγνωθι ἑβδομηκοστὸν τέταρτον.

τὴν

,

ἀρχὴν

τοῦ

^

a

^

bá

παρόντος

e.

διγ.

^

καὶ

τὸ

37. Συνεστησάμην μετὰ Πρίμου κοινωνίαν τουτόρουμ βονόρουμ. Ὑπεδεξάμὴν προῖκα παρὰ τῆς ἐμῆς γαμετῆς. Μετὰ χρόνον τινὰ διελύϑη ἣ κοινωνία συνεστῶτος ἔτι τοῦ γάμου. Kar’ ἐξαίρετον λήψομαι τὴν προῖκα τῷ ἀναδέξασϑαι 1 ἀνέχεσϑαι τῶν βαρῶν τοῦ γάμου. Εἰ δὲ μετὰ τὴν λύσιν τοῦ γάμου ἣ κοινωνία διαλυϑῇ, λήψομαι μὲν καὶ οὕτως τὴν προῖκα κατ᾽ ἐξαίρετον, ἀλλ᾽ οὐκ ἀπεντεῦϑεν ἤδη, ἀλλὰ κατ᾽ ἐκεῖνον τὸν χρόνον, ἐν ᾧ ταύτην ἀναδιδόναι ἀναγκάζομαι τῇ ἐμαυτοῦ γαμετῇ, οἷον μετ᾽ ἐνιαυτόν κατὰ τὸ σήμερον δοκοῦν τῆς λύσεως τοῦ γάμου. Εἰ δὲ κατ᾽ ἐκεῖνον τὸν χρόνον, ἐν ᾧ διαιρεῖσϑαι τὴν κοινωνίαν 20 συνέβαινεν, ἐν τοιαύτῃ τάξει τὰ τῆς προικὸς ἦν, ὡς δῆλον εἶναι πᾶσαν T) καὶ μέρος αὐτῆς εἰς κέρδος χωρεῖν τοῦ ἀνδρός, ὁ ἀνὴρ ταύτην οὐ λήψεται, ἀλλὰ κοινὴ γενήσεται τῷ κοινωνῷ. L4

"m

,

»5

᾿

M

^

-

3

£

σι

“-

909.

;

>

ἠδ

>

m

,

x

.5

14

^e

x

--

,

m

>

2

f

kA

€

Uu

>»

Δ

2

ὃ

,

δό

3

3

᾿

Y

>

38. ΙΚυρίλλου. Εἰ εἷς τῶν κοινωνῶν γυναῖκα ἔχει, λυομένης τῆς κοινωνίας ὑπεξαιρεῖ τὴν προῖκα. Εἰ δέ ἐλύϑη ὁ γάμος, μετὰ ἐνιαυτὸν ἀπαιτεῖ αὐτήν. 25 Εἰ δὲ κάσος ἀπέβη, μερίζονται τὰ ἐξ αὐτοῦ. 39. Στεφάνου. ἀλλήλοις περὶ τῶν ϑέματος μόνος ὁ xal μόνος φέρων 80

“ὥςτε, κἂν εἰώϑασιν οἱ κοινωνοὶ λυομένης τῆς κοινωνίας ἠρτημένων κερδῶν ἀσφαλίζεσϑαι, ὅμως ἐπὶ τοῦ ὑποκειμένου τὴν γαμετὴν ἔχων κατ᾽ ἐξαίρετον λαμβάνει τὴν προῖκα ὡς τὰ βάρη τοῦ γάμου.

40. Τοῦ ᾿Ανωνύμου. Εἴρηται Bi. κγ΄. τιτ. γ΄. διγ. νζ΄. Sep. β΄. καὶ Gig. τ΄. τις. β΄. διγ. μς΄. 12 sch. 37: cf. infra p. 548 lin. 5

^

518

LIB. XII — TIT. I (CA)

41. Στεφάνου. Τὰ μὲν κινητὰ ἐντὸς ἐνιαυτοῦ παρέχεται, παραχρῆμα, ὡς Du. ε΄. τοῦ Κωδ. τιτ. ιγ΄. 428. Ζήτει Στεφάνου. 5

χεφ.

Ey’.

deu.

ε΄. καὶ

τὴν

τὰ δὲ ἀκίνητα

ἐκεῖ δευτέραν παραγραφὴν

τοῦ

438. Ζήτει βιβ. β΄. τιτ. β΄. κεφ. ιγ΄. «ϑεμ.» β΄. καὶ Bi. ιζ΄. τοῦ α΄. «cto χεφ. χζ΄. λέγον" ἀπεῖναι ἐμοῦ δοκεῖ, εἰς ὅσον ἐνέχομαι. 448.

Ζήτει κεφ. ιδ΄., ἔνϑα εὕρῃς, ὅτι καὶ ἐπὶ διαλύσει τις ἐνάγει.

B XII, 1. Τοῦ 10 τοῦ γάμου ἐτελεύτησε

1,64 = D XVII, 2, 66. αὐτοῦ. Τί γάρ, ὅτι συνεφωνήϑη τελευτῇ τῆς γυναικὸς λυομένου κερδᾶναι τὸν ἄνδρα ἢ πᾶσαν τὴν προῖκα 7| τὸ μέρος αὐτῆς καὶ N γυνή;

BXI, 1,65 = DXVI, 2, 67. 1. Πρῖμος, Σεκοῦνδος, Τέρτιος, Κουάρτος συνεστήσαντο κοινωνίαν. Hb I Συναινέσει πάντων ὁ Πρῖμος ἐπίκοινον ἐπώλησε πρᾶγμα εἰς τετρακόσια 7719 15 νομίσματα. Διαιρεϑῆναι τοῦτο χρὴ μεταξὺ τῶν κοινωνῶν διαλυομένης τῆς κοινωνίας. Δεῖ μέντοι ἕκαστον ἀσφάλειαν ἐκϑέσϑαι τῷ Πρίμῳ, ὡς, εἰ συμβῇ ἐκδικηϑῆναι τὸ πρᾶγμα καί τινα προφάσει τῆς τοιαύτης πράσεως ὑποστῇ ζημίαν, ἀναλόγως αὐτῷ πάντες ϑεραπεύουσι τὴν ζημίαν. Εἰ δὲ συμβῇ τὸν Πρῖμον καϑ᾽ οἱονδήποτε τρόπον τὴν τοιαύτην μὴ λαβεῖν καυτίονα, καίτοι 20 μετὰ ταῦτα δῷ τῷ ἀγοραστῇ, συμβῇ δὲ τυχὸν Koudprov ἄπορον εἶναι, ζητοῦμεν, εἰ ὅπερ οὐ δύναται Κουάρτος ἀπαιτηϑῆναι διὰ τὴν ἀπορίαν, ἐκ τῶν ἄλλων αὐτῷ ἀποσώζεται. Καί φησιν ὁ Πρόκλος καὶ τὸ δι᾿’ ἀπορίαν ὑφ᾽ ἑνὸς τῶν κοινωνῶν οὐ δυνάμενον καταβληϑῆναι, τοὺς λοιποὺς τοῦτο βαρύνειν διὰ χάλλιστον λογισμόν. Εὔλογον γάρ ἐστι τοὺς κοινωνίαν συστησαμένους κοινῶς 25 xal ζημίαν καὶ κέρδος ἐπιγινώσκειν. 2. Εἰ εἷς τῶν κοινωνῶν πρᾶγμα πωλήσῃ συναινέσει πάντων, τὸ τίμημα μερίζονται. Πάντες παρέχονται αὐτῷ καῦτα περὶ τοῦ ἀζημίου. Εἰ δὲ ἤδη ἐζημιώϑη, κινεῖ κατ᾽ αὐτῶν᾽ καὶ οἱ εὔποροι ὑπὲρ τῶν ἀπόρων κατέχονται. 3. Στεφάνου. Ei γὰρ παρὰ γνώμην αὐτῶν πέπρακε, τότε τὴν ἐπὶ τῷ 80 οἰκείῳ μέρει δεσποτείαν μόνην καταφέρει ἐπὶ τὸν ἀγοραστήν. Οὔτε γὰρ δύναταί τις τῶν κοινωνῶν πλέον τοῦ οἰκείου μέρους ἐκποιεῖν εἴτε ἐφ᾽ ἕτερον μετατιϑέναι, ὡς ὁ Γάιος ἐν τῷ ξη΄. διγ. φησίν. Καὶ διὰ τοῦτο οὐδὲ τὸ τίμημα συνειςέφερεν, οὔτε καυτίονα ἔλαβεν. 24 εὔλογον κτὲ.: cf. p. 548 1. 21

| 27 καῦτα: i. e. cautiones

1

e

σι

LIB. XII — TIT. I (CA)

15

4. Olux. τὴν ἀσφάλειαν ταύτην 9v ἐγγυητῶν νοεῖσϑαι. Ei γὰρ συμβῇ ἴσως πάντας ἀπορεῖν τοὺς κοινωνούς, τί ὠφεληϑήσεται ἀπὸ τῆς ψιλῆς ἀσφαλείας ὁ πεπρακὼς τὸ κοινὸν πρᾶγμα γνώμῃ τῶν λοιπῶν; ᾿Οδηγοῦμαι δὲ εἰς ταύτην τὴν ἔννοιαν ἀπὸ τοῦ Ad”. κεφ. τοῦ παρόντος τίτλου ἐπάγοντος ἐπὶ πασῶν τῶν καλῇ πίστει ἀγωγῶν, ἔνϑα ἠρτημένα ἐστὶ τὸ κέρδος καὶ ἣ ζημία, ἀσφάλειαν δίδοσϑαι, Καὶ γὰρ καὶ ἡ τοῦ ληγάτου ἀπαίτησις ἔνϑα ἐστὶν ἠρτημένη, ἀπαιτεῖται ὁ χληρονόμος ἐγγύας παρὰ τῶν ληγατόρων, ὡς ὁ Οὐλπιανὸς ἐν τῷ α΄. κεφ. τοῦ κα΄. τιτ. τοῦ μδ΄. βιβ. φησίν. Ἔνϑα μέντοι ἐδίδαξεν ἡμᾶς ὁ νομοϑέτης, ὅτι ψιλὴ ἀσφάλεια δίδοται παρὰ τοῦ κοινωνοῦ, ἤγουν ἐν τῷ β΄. ϑεμ. τοῦ Ey’. xep., ἑτέρα ἔννοιά ἐστι. Καὶ ὁ λογισμὸς εὔλογος᾽ ἐκεῖ γὰρ ὑποτίϑησι...... Σχληρὸν γὰρ ἐδόκει τὸν ἀπαιτηϑέντα μέχρις εὐπορίας κοινωνὸν καὶ ϑαλφϑέντα παρὰ τοῦ νόμου περὶ μελλούσης εὐπορίας ἐγγύας ἀπαιτεῖσϑαι, καὶ τυχὸν μὴ εὐπορούντων ἐγγυῶν σκυλμοῖς ὑποπίπτειν, καὶ κινδυνεύειν ἐντεῦϑεν, καὶ τῶν καταλειφϑέντων αὐτῷ εἰς εὐπορίαν ἐκπίπτειν. Ἴσως γὰρ ὁ μέλλων ἐγγυᾶσϑαι τοῦτον ἐζήτησε ὑπὲρ τούτου μισϑόν. ᾿Ενταῦϑα γοῦν μέλλοντες λαβεῖν τὸ τίμημα οἱ κοινωνοὶ εὑρήσουσι δικαίως τὸν διδόντα ζητοῦντες ἐγγύας. Πολλὴ δὲ διαφορά, ἔνϑα τις ἐλευϑεροῦται καὶ ἔνϑα τι μέλλει λαβεῖν. “Ὅμως τῆς ἡμετέρας ἐννοίας τοῦτο διερμηνευούσης εἴπερ τι ἕτερον ἐννοήσεις κρεῖττον, ἐκείνῳ δὴ προςεχτέον. 5.

20

Πολλοί τινες συνεστήσαντο κοινωνίαν ἐπὶ ἐμπορίᾳ τινί" ἐκ τῶν ἐντεῦϑεν

προςγενομένων συνέβη ἱκανὸν συναχϑῆναι χρυσίον. Εἷς τῶν κοινωνῶν τὸ ἐπίκοινον λαβὼν χρυσίον ἐδάνεισε καὶ τόκους ἔλαβε. Τότε τοὺς τόκους κοινοὺς πάντας γενέσϑαι δεῖ, ἡνίκα μὴ ὀνόματι οἰκείῳ αὐτοῦ μόνου τοὺς τόκους ἀποκερδαίνει, ἐπειδὴ καὶ ἣ ἀπορία τοῦ δανεισαμένου αὐτὸν ἑώρα. Ei δὲ πολλῶν ὄντων κοινωνῶν εἷς ἐξ αὐτῶν ἐποίησεν νεκεσσάρια δαπανήματα περὶ τὰ κοινὰ πράγματα, διὰ τῆς πρὸ σόκιο ταῦτα λήψεται μετὰ τόκων, εἰ τυχὸν δανεισάμενος παρά τινος ἐπὶ τόκοις ἐδαπάνησε. Εἰ δὲ καὶ οἴκοθεν δέδωκεν χρήματα, δίκαιόν >

I4

^

3

25

519

H

,

ἐστι

[4

2

FE

τοσούτους

3

A

,

^

3

αὐτὸν

€

/

3

x

,

A

προφάσει

,

L4

led

2

τῶν

,

,

x

x

3

1

x

e

7

“

δαπανηϑέντων

,

ι

,

M

,

λαβεῖν

τόκους,

Ped

H

,

ὅσους

ἠδύνατο λαβεῖν ἑτέρῳ δανείσας τὸ χρυσίον. 30

35

6. Κυρίλλου. Εἰ εἴς τῶν μὴ τουτόρουμ βονόρουμ κοινωνῶν τὰ κοινὰ νομίσματα δανείσει, εἰ μὲν κοινῷ ὀνόματι, συνειςφέρει τόκους, εἰ δὲ ἰδίῳ, οὐ συνειςφέρει, ἐπειδὴ καὶ μόνος κινδυνεύει. "Ov δαπανᾷ ὁ κοινωνὸς τόκους ἀπαιτεῖ, εἰ τόκους παρέχει ἣ ἠδύνατο τόκους λαβεῖν. 7. Ζήτει κεφ. ιβ΄. den. η΄. τοῦ ιδ΄. βιβ. καὶ κεφ. αὐτοῦ π΄. καὶ ι΄. ϑεμ. γ΄. καὶ δ΄. καὶ Bip. ιζ΄. τιτ. α΄. κεφ. λς΄. dep. γ΄. καὶ βιβ. xy'. vr. γ΄. κεφ. α΄. 10 post ὑποτίϑησι Ca lacunam indicat

|

18 τι: Ca τις

:

520

LIB. XII — TIT. I (CA)

den. λζ΄. χεφ. χεφ.

β΄. καὶ κεφ. αὐτοῦ An’. Seu. τελευτ. καὶ τιτ. αὐτοῦ α΄. κεφ. Ac'. καὶ Gi. τιτ. ζ΄. κεφ. ζ΄. ϑεμ. 9'. καὶ κεφ. αὐτοῦ νζ΄. ϑεμ. β΄. καὶ βιβ. κγ΄. τιτ. γ΄. ιγ΄. deu. β΄. καὶ τιτ. ϑ΄. τοῦ λζ΄. βιβ. [{τοῦ]] κεφ. β΄. καὶ βιβ. λη΄. τιτ. 9". β΄.

5

B. Στεφάνου. Θές, ὅτι ἐδαπανήϑη τὰ νομίσματα παρὰ τοῦ δανεισαμένου. Ἐπεὶ πῶς οἷόν τε ἦν ἐπὶ τῷ μέρει τῶν κοινωνῶν συστῆναι δάνειον; Τοῦτο δὲ καὶ ἐνταῦϑα σημείωσαι, ὅτι τὸ δάνειον οὐκ ἔστι συγχρήσασϑαι. "H γὰρ ὡς συγχρησάμενος «τόκους» τούτων αὐτῶν ἀπῃτεῖτο, ὡς ὁ Παπιανὸς ἐν τῷ γ΄. τοῦ ᾿Αντιπαπιανοῦ βιβ. τιτ. α΄. διγ. α΄. φησί, καὶ ὡς πλατύτερόν σοι περὶ 10 τούτου κατὰ τὸ ἑξῆς διγ. τοῦ παρόντος συντάγματος παραδέδοται. "O τι γὰρ αὐτὸ τὸ δανείσασϑαι, παρέστησε σαφῶς ὁ ᾿Ιουλιανὸς ἐν τῷ α΄. Big. τοῦ παρόντος συντάγματος vtr. α΄. διγ. 9^. ἐν τῷ ϑεμ., οὗ N ἀρχή" sipüpillu: δι᾿ ὧν φησιν, ὅτι τὸ δανεῖσαι οὐκ ἔστιν ἀξία τῆς δαπάνης, εἰ μὴ ἰδικῶς δαπανηϑῇ. τῷ προλαβόντι

τιτ.

ων

9. Τοῦ ᾿Ανωνύμου. ᾿Ομοίως ἐπὶ προκουρατώρος 15 διγ. τ΄. (12): ἀνάγνωθι καὶ βιβ. ιβ΄. τιτ. α΄. Bey. ις΄.

10. Στεφάνου. “ὥστε, εἰ ἑτοίμως ἔχουσιν οἱ κοινωνοὶ τὸν τῶν γραμματείων ἐπιγνῶναι κίνδυνον, ἀνάγκη ἐστὶ συνεισενεχϑῆναι αὐτοῖς τοὺς τόκους κατὰ τὸ εἰρημένον Ev τῷ δὲ τουτέλα μονοβίβλῳ rır. ζ΄. παρὰ Πομπωνίου" ὁ τόκος, ὅσον ὁ ἐπίτροπος ἔλαβεν, εἰς τὸν κίνδυνον κατέρχεται τῶν γραμματείων. 20 «Εἰ δὲ» οὐ καταδέχονται οἱ κοινωνοί, τόκον οὐκ ἀπαιτοῦσιν, εἰ μὴ μόραν ποιήσῃ. Καὶ τοῦτο εἰκότως ἣ γὰρ προσοκίο ἀγωγὴ τόκον τοῦ κεφαλαίου ἢ ἀπὸ μόρας Y, ἀπὸ συγχρήσεως ἀπαιτεῖ. Μὴ ϑεματίσῃς δὲ τὸν δανείσαντα κοινωνὸν μόραν ἐπ᾽ αὐτοῖς τοῖς ὑπ’ αὐτοῦ δανεισϑεῖσί τε καὶ ὀφειλομένοις πεποιηκότα᾽ ἣ γὰρ ἂν μόραν ποιήσας ἐπὶ τῷ κεφαλαίῳ τὸν ἀπὸ μόρας ἀπῃτεῖτο 28 τόχον. x

Σ

,

2

^

f

,

,

MJ

I4

PES

,

,

^

2

x

,

-

3

x

A

3

^

A

:

*

*

4

11. Οὐχ ἑτέρως ἐναγόμενός τις τῇ προσοχίο εἰς ὅσον εὐπορεῖ καταδικάζεται, εἰ μὴ τοῦτο συνομολογηϑῇ τὸ γεγενῆσϑαι αὐτὸν κοινωνόν. 12.

Κυρίλλου. Ο ἀρνούμενος ἑαυτὸν κοινωνὸν εἰς ὁλόκληρον καταδικάζεται.

13.

Τοῦ ᾿Εναντιοφανοῦς. 9

Κατὰ τοῦτο νόει καὶ τὸ εἰ

νον διγ.

ξγ΄." καὶ ὁ ε

30 ἀρνησάμενος γὰρ ἑαυτὸν εἶναι κοινωνὸν καὶ ὁ ἀπὸ δόλου καταδικασϑεὶς εἰς ὁλόκληρον μεϑοδεύεται, ὡς βιβ. μβ΄. τιτ. α΄. διγ. κβ΄. €

>

18 Πομπωνίου: Ca Πομπιλίου; leg. Οὐλπιανοῦ (26, 7, 7, 6)? | 24 ἀπῃτεῖτο: Ca ἀπήτει

LIB. XII — TIT. I (CA) B

XII,

l,

66

=

D

XVII,

2,

521

68.

a

1. Πολλῶν ὄντων κοινωνῶν ἐὰν εἷς πειραϑῇ ἐπίκοινον meMjoat πρᾶγμα, εἰ καὶ τουτόρουμ βονόρουμ εἶεν κοινωνοί, οὐ πλέον μεταφέρει τοῦ οἰκείου μέρους. 2. Κυρίλλου. μέρους αὐτοῦ.

Οὔτε

ὁ τουτόρουμ

βονόρουμ

κοινωνὸς

ἐκποιεῖ

ὑπὲρ

τοῦ

3. Τοῦ ᾿Ἐναντιοφανοῦς. Εἰ μὴ συναινέσωσι καὶ οἱ λοιποί, ὡς ἐν τῇ ἀρχῇ τοῦ πρὸ τούτου διγ. 4. ΖΣήτει τὸν περὶ τούτων κανόνα ἐν κεφ. ια΄. τοῦ γ΄. τιτ. τοῦ β΄. βιβ., 10 ὅς qrov τὸ ἡμέτερον οὐ μεταβαίνει πρὸς ἕτερον ἄνευ ἡμετέρου φάκτου᾽ εἰ δὲ συναινέσουσι καὶ οἱ λοιποὶ κοινωνοί, καλῶς ἐκποιεῖται τὸ κοινόν, ὡς κεφ. ξζ΄.

ϑεμ.

α΄. τοῦ

παρόντος

τιτ.

c

5. ᾿Ἐπειδὴ εἰρήκαμεν τὸν κοινωνόν, εἰς ὅσον εὐπορεῖ, καταδικάζεσϑαι, χρὴ ζητῆσαι, πότερον οὗτος σπουδάζειν δοκεῖ τὸ μὴ καταβάλλειν ὁλόκληρον 15 τῷ κοινωνῷ, ὅστις δαπανᾷ τὴν οἰκείαν περιουσίαν πρὸς περιγραφὴν τῆς Hb I μελλούσης κατ᾽ αὐτοῦ χινεῖσϑαι πρὸ σόκιο, 7| καὶ ὃς δυνάμενος πρόφασιν 781 δεξάμενος [[roo]] τὴν οἰκείαν αὐξῆσαι περιουσίαν κατεφρόνησε τούτου. Καὶ ἀληϑέστερόν ἐστι περὶ τούτου ταῦτα λέγειν τὸν πραίτωρα τοῦ δαπανῶντος τὴν οἰκείαν περιουσίαν, οὐ μὴν τοῦ μὴ αὔξοντος, «ὡς ἐπὶ» φραουδατορίου 2 ἰντερδίκτου, ὅπερ οἱ δανεισταὶ κινεῖν εἰώϑασιν πρὸς περιγραφὴν αὐτῶν τοῦ κοινοῦ δεβίτωρος τὴν ἰδίαν ἐλαττώσαντος περιουσίαν. Κινοῦντες γὰρ τούτοις χρῶνται πρὸς αὐτὸν τοῖς ῥήμασιν, ὅτι χρῇ σε καταδικασϑῆναι εἰς ὅσον δόλον ἐποίησας τοῦ παύσασϑαί σε χκεκτῆσϑαι, τουτέστιν εἰς ὅσον ἠλάττωσας τὴν σαυτοῦ περιουσίαν. με

28.

,

>

H

m

,

1

m

H

6. Κυρίλλου. Δόλῳ παύεται εὐπορεῖν ὁ ἀποχτησάμενός ἐπικτησάμενος" ὅπερ κρατεῖ καὶ ἐπὶ ἰντερδίκτων.

τι,

οὐχ

ὁ μὴ

7. Ζήτει βιβ. β΄. τιτ. β΄. κεφ. κη΄. καὶ τιτ. γ΄. κεφ. ρλδ΄, καὶ βιβ. κη΄. Ttt. η΄. χεφ. ιϑ΄. ϑεμ. β΄. καὶ βιβ. 9΄. cv. η΄. κεφ. δ΄., &'., ς΄. καὶ βιβ. λε΄. vtr. ια΄. xep. ξϑ'. καὶ Bi. μα΄. τιτ. ζ΄. κεφ. τα΄. ϑεμ. ιβ΄. καὶ Bip. ϑ΄. τιτ. 30 €’. χεφ. τελευτ. 8. Τοῦ ᾿Εναντιοφανοῦς. "Exi τοῦ φισκαλίου δεβίτωρος καὶ ὁ δυνάμενος χτήσασϑαι καὶ μὴ κτώμενος ἰμφραούδεμ ποιεῖ, ὡς βιβ. μϑ΄. τιτ. ιδ΄. διγ. με΄." ἀνάγνωϑι xol Big. ν΄. τιτ. ιζ΄. διγ. φλδ', 20 αὐτῶν: 25 εὐπορεῖν:

Ca Ca

αὐτοῦ ὁ (del.)

| 21 ἀπορεῖν

κινοῦντες:

Ca κινοῦνται

22 αὐτὸν:

Ca αὐτοῖς |

a

522

10

15

20

LIB. XII — TIT. I (CA)

B XII, 1, 67 = DXVI, 2, 69. 1. ’Exextmro Τίτιος ἀγρόν. Πρῖμος ἐρῶν τῆς τούτου κτήσεως, οὐκ ἔχων δέ τινα πρὸς αὐτὸν συνήϑειαν, Σεκούνδῳ καὶ Τερτίῳ διειλέχϑη φίλοις οὖσι τοῦ Τιτίου; ὥςτε αὐτοὺς διαλεχϑῆναι Τιτίῳ περὶ τῆς τοῦ ἀγροῦ ἀγοράσεως ὡς ὀφειλόντων κοινῇ τῶν τριῶν ἀγοράσαι ἀγρὸν συνθέμενος, ὡς παρέξει αὐτοῖς ὅπερ ἂν ἕκαστος λόγῳ τιμήματος τύχῃ καταβαλών, καὶ πάσης αὐτοὺς ἐκτὸς καταστῆσαι φροντίδος. Ἵνα δὲ μηδὲν τοῦ φάκτου καταλείψω, καὶ εὐωχήσειν αὐτοὺς ὑπέσχετο. Διειλέχϑησαν Τέρτιος καὶ Σεκοῦνδος τῷ Tie: ἔπεισαν προςελϑόντες" μετὰ Πρίμου τὸν ἀγρὸν ἠγόρασαν κοινῇ τριακοσίοις νομίσμασιν. ᾿Απαιτοῦσιν ἀνὰ ἑκατὸν νομίσματα. Ζητοῦμεν, ποία αὐτοῖς ἀγωγὴ ἁρμόζει κατὰ Πρίμου. Καὶ λέγομεν δίδοσθαι καὶ τὴν πρὸ σόκιο᾽ δυνατὸν γὰρ ἐπὶ λύσει κοινωνίας ζητεῖσϑαι ταύτην᾽ ἔτι δὲ καὶ τὴν ἐξ βένδιτο διὰ τὸ γεγονὸς μεταξὺ αὐτῶν σύμφωνον, ἐν ᾧ ἐπηγγείλατο Πρῖμος διδόναι αὐτοῖς, ὅσαπερ αὐτοὺς συμβαΐη- λόγῳ τιμήματος δοῦναι τῷ Τιτίῳ. 2. Κυρίλλου. 'O χοινωνὸς ὑποσχόμενος δεῖπνα, ἵνα παραχωρηϑῇ μόνος πραγματεύσασϑαι, εἰ μὴ ποιεῖ ταῦτα, πρὸ σόκιο κατέχεται καὶ ἐξ βένδιτο. B XII, 1,68 = D XVII, 2, 70. 1. Ὁ Παῦλος κανονικῶς φησιν μηδεμίαν συνίστασϑαι κοινωνίαν αἰωνίως, τουτέστιν, ὥςτε καὶ μετὰ τελευτὴν ἰσχύειν τῶν συστησαμένων. Τὸ οὖν εἰρημένον ἐν ἀρχῇ τοῦ παρόντος τίτλου, ὅτι περπετούως δύναται κοινωνία συνίστασϑαι, ἔχει τὴν ἑρμηνείαν, τισὶ τὸ περπέτουον, τουτέστιν ὥσπερ ἐπεχτείνεσθϑαι μέχρι Hb I τῇ ς

τῶν

ετὰ

2. 25

συναλλαττόντων

τελευτὴν ’ ἵνα

μὴ

ζωῆς.

ταῦτα

Τὸ

ἐναντία

οὖν

αἐτέρνου p

φανῇ

ἐνταῦϑα

δεῖ

νοῆσαι

καὶ

ἀλλήλοις.

Κυρίλλου. Eis ἀπέραντον οὐ συνίσταται κοινωνία.

3. Στεφάνου. Εἰς τὸ διηνεκές, τουτέστιν παραπέμπεσϑαι αὐτὴν καὶ εἰς κληρονομίαν. Ἔγνως γὰρ ἐν ὅλῳ τῷ τίτλῳ, ὅτι οὐδὲ διὰ σύμφωνον δυνάμεϑα τὴν κοινωνίαν καὶ ἐπὶ κληρονόμους ἐπεχτείνειν, εἰ μὴ ἐπὶ τοῖς βεκτιγαλίοις τέλεσιν,

καὶ ταῦτα

μετὰ

διαστίξεως,

ἣν ἐν τῷ

νϑ΄. διγ. φϑάσας

ἐδίδαξεν

ὁ

Πομπώνιος. 30

B XII, 1, 69 = D XVII 2, 71. 1. Πρῖμος καὶ Σεκοῦνδος τὸ τῶν γραμματικῶν ἐπιτήδευμα μετιόντες συνεστήσαντο χοινωνίαν, ὥςτε τὰ λαμβανόμενα παρὰ τῶν φοιτητῶν ἔσεσϑαι αὐτοῖς

κοινά.

᾿Επάκτευσαν

2 sch. 1: cf. infra 14 Τιτίῳ: Ca Πρίμῳ |

δὲ καί τινα περὶ τῆς τοιαύτης

p. 549 lin. 13 | 21 τισὶ: Hb. ταύτην

κοινωνίας

12 ταύτην: Ca ταῦτα; | ὥσπερ: Hb. ὥστε

corr.

ἕτερα, Hb.

|

e

LIB. XII — TIT. I (CA)

1

σι

10

οἷον λόγου χάριν, ὥςτε τοῦ ἑνὸς νοσοῦντος τὸν ἕτερον ἐξηγεῖσθαι τοῖς φοιτηταῖς, καὶ ἔτι τὰ ἐκ τοῦ τοιούτου ἐπιτηδεύματος ἀϑροιζόμενα κατὰ τόνδε αὐτοὺς συνειςφέρειν τὸν μῆνα xal ἄλλα δέ τινα τοιαύτῃ πρόςφορα κοινωνίᾳ. Εἶτα μετὰ ταῦτα ἐπερωτήσεις μεταξὺ ἀλλήλων ἐποιήσαντο διὰ τούτων τῶν Prev: ταῦτα, ἅτινα προσγέγραπται, οὕτω δοϑῆναι καὶ γενέσϑαι καὶ μηδὲν ὑπεναντίον γενέσϑαι cv εἰ δὲ ταῦτα μὴ οὕτω 9093, ἣ γένηται, δέκα νομίσματα λόγῳ ποινῆς καταβληϑῆναι. Ζήτησις τοίνυν ἐστίν, ἄρα δέδοται 7) πρὸ σόκιο κατὰ τοῦ τῷ τοιούτῳ πάκτῳ ἐναντιωϑέντος. Καί φησιν ' AAgtvoc: εἰ μὲν τῷ συμφώνῳ τῷ περὶ κοινωνίας γενομένῳ ἡ ἐπερώτησις ἐπῆκται οὕτως ἔχουσα: ταῦτα οὕτω δοϑῆναι ἣ γενέσθαι ὡμολόγηται" e [γὰρ] νοβατίονος χάριν οὕτως ἐπερωτήσει, ἀργεῖ μὲν ἣ πρὸ σόκιο, οἷα δὲ πάντη τοῦ συναλλάγματος τῆς κοινωνίας εἰς ἐπερώτησιν μετελθόντος ἡ ἐξ στιπουλάτου δοϑήσεται. ᾿Επεὶ δὲ ἐν τῷ παντὶ ϑέματι οὐχ οὕτως ἐπηρώτησαν, ὅτι ταῦτα δοϑῆναι 7) γενέσθαι συνομολογεῖς, ἀλλ οὕτως, ἐὰν ταῦτα μὴ γένηται, λόγῳ ποινῆς δώσεις δέκα νομίσματα, οὐ δοκεῖ τὰ πάκτα τῆς κοινωνίας εἰς ἐπερώτησιν ἐληλυϑέναι, ἀλλ᾽ ἡ τῆς ποινῆς μόνης ποσότης. Οὐδὲ γὰρ ἐφ᾽ ἑκατέρῳ ἔνοχος ὁ ἕτερος τῷ ἑτέρῳ γέγονε τῇ βέρβις, τουτέστιν καὶ ἐπὶ τῷ ποιῆσαι καὶ ἐπὶ τῇ ποινῇ, ἐν ᾧ οὐχ ἐποίησεν. “θϑεν, εἰ μὲν ὁ ἕτερος βούλεται πραχϑῆναι τὰ ὑπὸ τοῦ ἑτέρου συμφωνηϑέντα, οἷον

20

523

τὸ

αὐτοῦ

νοσοῦντος

ἐξηγήσασϑαι

τὸν

ὑγιαίνοντα

τοῖς

τοῦ

νοσοῦντος

ἀκροαταῖς" τοῦτο γὰρ εἰ βούλεται ὁ νοσῶν ἐχβιβάσαι, ὥςτε γίνεσϑαι, κινήσει τὴν πρὸ cóxto: εἰ δὲ ψιλῶς δηλώσαντος τῷ ὑγιαίνοντι περὶ τῆς ἐξηγήσεως τοῦτο πληρῶσαι ὁ μὴ νοσῶν ὑπέρϑηται, ἀπαιτηϑήσεται τὴν ποινὴν διὰ τῆς ἐξτιπουλάτο.

25

2. Κυρίλλου. Εἰ μὲν οὕτως ἐπερωτηϑῶσιν ἀλλήλοις οἱ κοινωνοί" ὁμολογεῖς ταῦτα οὕτω ποιεῖν, εἰ δὲ μή, διδόναι δέκα νομίσματα, νοβατεύεται ἣ πρὸ Góxto: εἰ δὲ οὕτως, ταῦτα μὴ ποιήσας ὁμολογεῖς διδόναι δέκα νομίσματα, οὐ νοβατεύεται. .

3

ὧν

30

H

x

[4

-

A

,

€

^

,

1

»

3. Τοῦ ᾿Εναντιοφανοῦς. Τοῦτο νόει περὶ τοῦ κοινοπραξίᾳ χοινωνοῦ ἣ τοῦ ἀγοράσαντος ὀνόματι τῆς κοινωνίας. Εἴρηται γὰρ Buß. γ΄. τοῦ Κωδ. ctc. λη΄. Star. δ΄., ὅτι ὁ μὴ ὧν ἐπὶ πάσῃ τῇ περιουσίᾳ κοινωνός, ἐὰν ἐκ κοινῶν χρημάτων ἀγοράσῃ τι οἰκείῳ ὀνόματι, τὸ ἀζήμιον ποιεῖ τοῖς κοινωνοῖς, οὐ μὴν τὸ πρᾶγμα κοινοποιεῖται. ᾿Ανάγνωθι διγ. μα΄., μβ΄. 4. Δύο συναπελεύϑεροι συνεστήσαντο κοινωνίαν τοῦ ἐσομένου αὐτοῖς κέρδους ἤτοι πόρου. Τούτοις γὰρ ἐχρήσαντο τοῖς ῥήμασιν᾽ lucpcues: Hb I tusconepeidss. Μετὰ χρόνον ὁ τῶν δύο πάτρων τελευτῶν τὸν μὲν ἐνεστήσατο 30 περιουσίᾳ: compendii

Ca

κοινωνίᾳ

|

34

lucpcues:tusconepeidss:

i.e.

lucri,

quaestus,

524

LIB. XII — TIT. I (CA)

1

=

e

χληρονόμον, τῷ δὲ ληγάτον κατέλιπεν. Ζητοῦμεν, εἰ ταῦτα συνειςφέρειν ἀναγκάζονται τῇ κοινωνίᾳ. Καί φησιν ᾿Αλφῖνος οὐδέτερον ποιεῖν ἀναγκάζεσϑαι. Εἰρήκαμεν γὰρ ἐν τοῖς προλαβοῦσιν, ὅτι τῷ ὀνόματι τῷ cuestus luc&pum οὐ περιέχεται κληρονομία ἣ ληγάτον. 5. Στεφάνου. Οἶδας μαϑὼν ἐν τῷ ζ΄. καὶ ἐν τῷ. μετὰ «τοῦ»το διγ., ὅτι τῇ τοῦ géstus καὶ τῇ τοῦ κέρδους προςηγορίᾳ οὔτε ληγάτον οὔτε κληρονομία περιέχεται, ἀλλὰ μόνα τὰ ἀπὸ ἐργασίας ἤτοι κόπων τινὶ προςγινόμενα. B XII, 1, 70 = D XVII, 2, 72. ]. 'O Γάϊος ἐπερωτηϑείς, εἰ γίνεται ἔνοχος ὁ κοινωνὸς τῷ κοινωνῷ ἀπὸ ῥαθϑυμίας τῆς ἐπὶ τοῖς κοινοῖς πράγμασιν, φησίν, ὅτι πάνυ. ᾿Απαιτηϑήσεται δὲ οὐ τὴν ἀκριβεστάτην ἐπιμέλειαν, ἀλλ᾽ ἣν εἴωϑε τοῖς οἰκείοις προςάγειν πράγμασιν. Βλαβήσεται τοίνυν ἐντεῦϑεν ὁ κοινωνὸς καὶ ἑαυτὸν αἰτιάσϑω κοινωνήσας. 2.

2

ce

15

Κυρίλλου.

'O χοινωνὸς

ἀπαιτεῖται σπουδήν,

ἣν ἐπὶ τοῖς ἰδίοις τίϑεται.

3. Στεφάνου. Σημείωσαι, ὅτι ὁ κοινωνὸς τοιαύτην ἐπὶ τοῖς τῆς κοινωνίας πράγμασιν ἀπαιτεῖται σπουδήν, οἵαν ἐπὶ τοῖς ἰδίοις τίϑεται. Τοῦτο γὰρ μὴ ποιῶν κούλπαν ἁμαρτάνει καὶ κατέχεται τῇ πρὸ σόκιο. Τοῦτο δὲ νόησον, εἰ μὴ ἄρα χρημάτων τυχὸν ἢ πραγμάτων παρὰ ϑατέρου συνειςενεχϑέντων ὁ ἕτερος κοινωνὸς σπουδὴν ἢ τέχνην συνειςφέρειν ἐπηγγείλατο. Μέμνησο δὲ τῶν εἰρημένων καὶ παραδεδομένων σοι ἐν τῷ νβ΄. διγέστῳ. 4. *

Βλαβήσεται

αϑύμως ,

τοίνυν

ἐνταῦϑα

ὁ κοινωνὸς

καὶ

ἑαυτὸν

αἰτιάσϑω

ὡς

συγκοινωνήσας. LA

5. Κυρίλλου. 'O τουτόρουμ, βονόρουμ κοινωνὸς κληρονομίαν συνεισφέρει. Εἰ δὲ δόξει πᾶσαν δαπάνην κοινὴν εἶναι καὶ πᾶν κέρδος, καὶ τὰ εἰς τιμὴν τοῦ 25

ἑνὸς ἀπὸ

τοῦ

κοινοῦ

B XII, 1,71

δαπανῶνται.

= D XVII, 2, 73.

1. Στεφάνου. “Ὥςτε f| πρόληψις καὶ ἐπὶ τοῖς μέλλουσιν εἶναι κοινωνοὺς τοὺς λέγοντας, ἐπὶ πᾶσιν κοινωνήσωμεν.

30

2. Τοῦ ᾿Ανωνύμου. ᾿Ανάγνωθι διγ. xe'., vB’., νϑ΄. καὶ Buß. ι΄. ter. β΄. διγ. χε΄. πρὸ πέντε ϑεμάτων τοῦ τέλους, καὶ τὸ τέλος τοῦ κε΄. τιτ. τῆς γ΄. ἰνστιτ. 6 géstus: i.e. quaestus

|

IO τῆς: Ca τοῖς; corr. Hb.

| 27 εἶναι: Ca εἶδε

LIB. XII — TIT. I (CA)

525

3. Στεφάνου. Τὸ κατὰ φύσιν ἑπόμενον τῇ τουτόρουμ βονόρουμ κοινωνίᾳ φησίν᾽ καὶ ταύτης γὰρ τῆς τῶν ῥημάτων προςϑήκης ἐκτὸς ἐπὶ τουτόρουμ κοινωνίας τὰ τοιαῦτα δαπανήματα καταλογίζεται τῷ κοινωνῷ, ὡς ἔγνως ἐν τῷ A9'. διγ. τοῦ φαμιλίαε ἑρκιςκούνδας τῶν δὲ ἰουδικίης. 5

4. Τοῦ ᾿Ανωνύμου. ᾿Ανάγνωϑι βιβ. γ΄. τοῦ Κωδ. τιτ. λη΄. Star. δ΄. καὶ βιβ. κς΄. τιτ. ζ΄. διγ. μς΄.

B XII, 1, 72 1. 'E&v τινες ὑφ᾽ ἑνὸς κἀκείνῳ 10 δὲ τῆς πρὸ σόκιο t

»

ει

,

— D XVII, 2, 74. συστήσωνται κοινωνίαν ἐπὶ ἐμπορίᾳ τινί, τὸ ἀγορασϑὲν τραδιτευϑὲν οὐκ ἔσται κοινὸν κατὰ δεσποτείαν. Κινουμένης κοινοποιεῖν ἀναγκάζεται τοῦτο.

H4

3

2. Κυρίλλου. Εἴτι ἀγοράζει εἰ καὶ κατέχεται τῇ προσοχίο.

x

ὁ κοινωνὸς

H4

αὐτοῦ γίνεται κατὰ δεσποτείαν,

3. Στεφάνου. Σημείωσαι καὶ ἐνταῦϑα, ὅτι τὸ ἀπὸ κοινῶν χρημάτων Hb I ἀγορασϑὲν μόνου γίνεται τοῦ ἠγορακότος. Ἑ τέρῳ δὲ λόγῳ, ὅτι ἐν ᾧ κοινωνός 788 15 ἐστιν ἑτέρου τινός, ἀναγκάζεται αὐτὸ τὸ ἀγορασϑὲν κοινοποιῆσαι. Εἴτε γὰρ μὴ ἦν τουτόρουμ βονόρουμ κοινωνός, μόνος ἐγίνετο τοῦ ἀγορασϑέντος δεσπότης καὶ οὐκ ἠναγκάζετο αὐτὸ κοινοποιῆσαι. Τὸ μέντοι ἀζήμιον ἐπὶ τῷ μέρει τῶν νομισμάτων ἐγίνετο τῶν κοινωνῶν, ὡς βιβ. γ΄. tod Κωδ. τιτ. λη΄. ;

€

διατ.

δ΄.

"

,

>

[4

»

1

2

=

3

x

»

B XII, 1,73 = D XVII 2, 75. l. 'Eàv συστήσωμεν πρὸς σὲ κοινωνίαν ἐπὶ τῷ τὰ μέρη ὁρίσαι Tíctov, πρὸς ὃ ἕκαστος ἐκ τῆς κοινωνίας ὀφείλει μέρος ἀποφέρεσϑαι, συμβῇ δὲ Τίτιον τελευτῆσαι, πρὶν 7] ὁρισϑῇ τὰ μέρη, οὐ συνίσταται ἣ κοινωνία οἷα τῆς αἱρέσεως ἀτονησάσης, ὑφ᾽ ἣν γενέσϑαι συνεβιβάσϑη.

25

2. Κυρίλλου. Εἰ δόξει οὕτω γενέσϑαι τὰ μέρη, ὡς ἂν Τίτιος ὁρίσῃ, καὶ ἀποϑάνῃ Τίτιος, οὐδὲν πέπρακται. 3. Τοῦ ᾿Εναντιοφανοῦς. ᾿Ομοίως x«i ἐπὶ πράσει καὶ ἐπὶ μισϑώσει (ip. δ΄. τοῦ Κωδ. «vt. λη΄. Star. ιε΄." ἐναντίον δὲ ἐπὶ ὀπτίονος ληγάτου βιβ. ς΄. TU. μγ΄. διατ. γ΄.

80

4. Διάφορόν ἐστι τὸ γ΄. κεφ. τοῦ κε΄. τιτ. τοῦ μδ΄. (ug. ἐκεῖ γὰρ οὐκ ἔστιν ἄλλος παρὰ τοὺς ὡςανεὶ συναλλάξαντας, ᾧ κατελείφϑη ἡ ἐπιλογὴ τοῦ

526

LIB. XII — TIT. I (CA)

κέρδους, ἀλλ᾽ ὁ ληγατάριος, καὶ ἐπεὶ τελευτήσει, «οἷ» ἐκείνου κληρονόμοι «ὡς» δικαίου διάδοχοι εἰκότως ἔχουσι καὶ τὴν ἐπιλογήν. Ἐνταῦϑα δὲ ἕτερός ἐστιν, ᾧ ἀνετέϑη 1j δοκιμασία, καὶ ὡς μηδενὸς ἐκείνῳ δικαίου προζςαρμόσαντος ἐκ τῆς μεταξὺ ἑτέρων συντεϑείσης συμφωνίας, εἰκότως ἀργεῖ τὰ συνδόξαντα τοῖς 5 μέρεσι" καὶ οὔτε ὁ ἐκείνου κληρονόμος δοκιμάζει, ὅτι μὴ δίκαιόν τι προςήρμοσε τῷ ἐκείνου κληροδότῃ, καὶ ἐντεῦϑεν διέβη καὶ πρὸς αὐτόν, οὔτε ἕτερος, διότι οὐκ ἔφϑασεν ὁ Πέτρος δοκιμάσαι, ἵνα τὴν ἐκείνου δοκιμασίαν ἕτερος ἐπιδιορϑώσηται. B XII, 1,74 = D XVII, 2, 76. 1. Ζήῆτει βιβ. β΄. τιτ. β΄. κεφ. ξη΄. καὶ βιβ. ζ΄. τιτ. β΄. κεφ. ζ΄. καὶ Gi. 9. Ttt. α΄. κεφ. ξ΄. καὶ βιβ. ς΄. «vr. ζ΄. κεφ. ξ΄. περὶ δόλου εἰρημένα καὶ Bip. ζ΄. τιτ. β΄. κεφ. κζ΄. ϑεμ. α΄. καὶ κεφ. αὐτοῦ λα΄. καὶ νε΄. καὶ τὴν ἐν αὐτῷ παραγραφήν, καὶ βιβ. 9°. τιτ. α΄. κεφ. κβ΄." ζήτει κανόνα ρκβ΄. τῆς ἐν Καϑαργένῃ συνόδου, ἐν à εὑρήσεις, ὅτι χωρὶς προστίμου ἔρρωται, καὶ βιβ. (9^. τιτ. α΄. 15 ne. xe’. deu. β΄. καὶ Big. ξ΄. τιτ. β΄. κεφ. (9. καὶ κεφ. αὐτοῦ ιζ΄. deu. δ΄. 10.

xal ip. (9^. τιτ. α΄. κεφ. ζ΄. καὶ βιβ. ξ΄. τιτ. γ΄. κεφ. χβ΄. καὶ i

x'. τιτ. α΄.

κεφ. χγ΄., κδ΄. x£'., v9'. deu. β΄. καὶ βιβ. ξ΄. τιτ. ς΄. κεφ.

20

86

30

35

2. Ὃ Πρόκουλος τοιοῦτόν τι τρακταΐζει. Συνεστήσω πρὸς ἐμὲ κοινωνίαν ἐπὶ τούτῳ τῷ ὅρῳ, ἐπὶ τῷ Νερούαν τὸν κοινὸν φίλον ὁρίσαι μεταξὺ ἡμῶν τὰ μέρη τῆς κοινωνίας. “Ὥρισεν ὁ Νερούας, ὥςτε ἐμὲ μὲν τὸ δίμοιρον, σὲ δὲ τὸ τρίτον ἀποφέρεσϑαι. Ζητοῦμεν, εἰ κρατεῖ τὸ παρ᾽ αὐτοῦ ὁρισϑέν, 7) οὐδὲν ἧττον ἐξ ἴσου ἡμᾶς δεῖ μερίζεσϑαι τὰ τῆς κοινωνίας. Δικαίαν γὰρ οἶμαι τὴν ζήτησιν εἶναι, πότερον, καϑάπερ ὥρισε τὰ μέρη, δεῖ ἡμᾶς κοινωνεῖν, ἢ κατ᾽ ἐκεῖνα τὰ μέρη, ἅτινα ἂν ὥρισεν ἀνὴρ ἀγαϑός. Τῶν γὰρ ἀρβίτρων ἤτοι μεσιτῶν ἔστι δύο γένη, ἕν μέν, οὗ τῇ κρίσει ἐμμένειν ὀφείλομεν, εἴτε δίκαιον εἴτε ἄδικόν ἐστι τὸ παρ᾽ αὐτοῦ τυπωϑέν, ὅπερ ἐστὶν ἐπὶ τῶν κομπρομισαρίων᾽ ἕτερον δὲ τὸ τοιουτότροπον, ὅπερ εἰς ἀνδρὸς ἀγαϑοῦ δοκιμασίαν ἀναφέρεται, εἰ καὶ τὰ μάλιστα ἐν τῷ πακτεύειν πρὸς ἀλλήλους ὀνομαστί τινος ἐμνήσϑησαν, οἷον Τιτίου ἢ Νερούα ἣ Πρίμου. Καὶ ὁ Παῦλός φησιν ὁμοῖον εἶναι τοῦτο, ὥςπερ ἐὰν μισϑούμενος παρὰ σοῦ ἐπὶ τῷ κατασχευάσαι σοι οἰκίαν τοιᾶςδε διαγραφῆς συμφωνήσω πρὸς σὲ τοῦτό με ποιήσειν τὸ ἔργον τοσούτου, ὅσου ἂν δοκιμάσῃς. Εἰ καὶ τὰ μάλιστα γὰρ ἐν τῷ πάκτῳ σοῦ πεποίημαι μνήμην, ἀλλ᾽ οὖν εἰς κρίσιν ἀνδρὸς ἀγαϑοῦ τοῦτο ἀναφέρεται" καὶ ὁ Πρόκουλος τοῖς οἰκείοις ἀκόλουϑον λέγων φησὶν ἀνδρὸς ἀγαϑοῦ μεσιτείαν ἐνταῦϑα δέχεσϑαι μάλιστα διὰ τὸ τὴν πρὸ σόκιο εἶναι τῶν βοναφίδων. "Odev φησὶν ὁ Παῦλος, εἰ συμβῇ τὸν Νερούαν ὁρίσαι κάκιστα, ὥςτε πᾶσιν γενέσϑαι πρόδηλον τὴν 2 διάδοχοι: Ca διάδοχος Νεαρούας

| 33 Πρόκουλος:

| 11 καὶ βιβ. ζ΄. xv£.: cf. p. 550 1. 2 Ca Προύκουλος

| 20 Νερούας: Ca

LIB. XII — TIT. I (CA)

527

ἄδικον αὐτοῦ διατύπωσιν, τὸ παρ᾽ αὐτοῦ λεχϑὲν διόρϑωσιν δέχεται διὰ τῆς πρὸ σόκιο. Εἶτα ὁ Πρόκουλος ἐπάγει καί φησιν" τί γάρ, εἰ ὁ Νερούας ὥρισεν, ὥςτε ἐμὲ μὲν χιλιοστόν, ἕτερον δὲ χιλιοστὸν ἀποφέρεσϑαι μέρος καὶ αὐτόν; Ἐκεῖνο δὲ ἀκόλουθον καὶ πρέπον ἀγαϑῷ νομισϑήσεται ἀνδρί, τὸ μὴ πάντως Hb I 8 ἐξ ἴσων μερῶν ἀποφέρεσϑαι τῆς κοινωνίας τὰ γινόμενα κέρδη. Τί γάρ, εἰ ὁ T85 ἕτερος πλείονα σπουδήν, 7| ἐπιμέλειαν, Y) χρήματα συνειςφέρει; Καὶ τοῦτο δεῖ τιμᾶσϑαι. 3. Κυρίλλου. 'H κρίσις τοῦ Τιτίου πρὸς τὴν ἀγαϑοῦ ἀνδρὸς ἀναφέρεται κρίσιν, οὐ πάντως πρὸς τὴν ἀρέσκουσαν αὐτῷ, ὡς ἐπὶ τοῦ κομπρομισσαρίου. 10 Τὸ αὐτό φαμεν καὶ ἔργα μισϑώσαντες, ἵνα κρίσει μου γένηται. Τὴν κακὴν οὖν κρίσιν διορϑοῦται ὁ δικαστής. Οὐ πάντως δὲ ἴσα ὀφείλει εἶναι τὰ μέρη. 4. Τοῦ ᾿Ανωνύμου. Οὕτως εἴρηται Big. δ΄. τιτ. η΄. διγ. (9. καὶ κζ΄. ᾿Ανάγνωϑι καὶ βιβ. λβ΄. διγ. ιβ΄. (11) ϑεμ. γ΄. καὶ βιβ. λη΄. τιτ. α΄. διγ. λ΄. 5. Στεφάνου. Θές, ὅτι μισϑούμενος παρὰ σοῦ ἐπὶ τῷ κατασκευάσαι σοι 15 οἰκίαν συνεφώνησα πρὸς σὲ τοῦτο ποιήσειν τὸ ἔργον τοσούτου, ὅσου ἂν ὁ Πέτρος δοκιμάσῃ. €

B XII, 1, 75 = D XVII, 2, 77. 1. Τοῦ ’Evavrıopavoüc. ᾿Ομοίως ἐπὶ πράσει B1B. τη΄. τιτ. α΄. διγ. ζ΄. ἤτοι Buß. (9^. ver, α΄. καὶ βιβ. (9. τιτ. β΄. Bey. κδ΄." ἐν δὲ τῷ κε΄. διγ. τοῦ τιτ. 20 λέγει, ὅτι πάντως πρὸς τὸ λεχϑὲν ἔρρωται. B XII, 1, 76 ]. Στεφάνου. ὅτι ἣ λοκάτι οὐκ συναλλαγμάτων,

= D XVII, 2, 78. Μὴ ἐκ τούτου συναρπαγῇς καὶ ἐξ ἀντιδιαστολῇς νομίσῃς, ἔστιν τῶν βόνα φίδει. Καὶ αὐτὴ γὰρ τῶν βόνα φίδει τυγχάνει ὡς ἔγνως ἐν τῷ ς΄. τιτ. τῶν Ἴνστιτ. (4, 6, 28).

28

B XII 1,79 = D XVII, 2, 8]. 1. ᾿Εποιησάμην πρὸς σὲ κοινωνίαν ἐπί τισιν ἐμπορίαις. Ὑπὲρ τῆς ἐμῆς ϑυγατρὸς προῖκα δώσειν ὡμολόγησα τῷ ἐμῷ γαμβρῷ νομισμάτων χιλίων. Πρὶν καταβάλω, ἐπὶ τῇ ϑυγατρὶ τετελεύτηκα κληρονόμῳ. ὁ γάμος μετὰ ταῦτα διελύϑη. Ἢ ἐμὴ ϑυγάτηρ ἀπήτει τὸν ἄνδρα τὴν προῖκα. Οὐκ ἀναγκασϑήσεται 80 ὁ ἐμὸς γαμβρὸς ταῦτα ἀποδοῦναι τῇ γαμετῇ (πῶς γὰρ ὁ μηδὲν λαβών;), ἀντὶ δὲ τῆς καταβολῆς ποιήσει αὐτῇ ἀκεπτιλατίωνα. ᾿Εζητήϑη δέ, εἰ ἄρα κινουμένης Hb 1 τῆς πρὸ σόκιο μεταξὺ σοῦ xai τῆς ἐμῆς ϑυγατρὸς κατ᾽ ἐξαίρετον ἣ ἐμὴ 786 6 τοῦτο:

Ca

τοῦτον

528

5

10

e

15

25

30

LIB. XII — TIT. I (CA)

ϑυγάτηρ τὴν τῶν χιλίων νομισμάτων λήψεται ποσότητα, ἣν καὶ ἐπηγγειλάμην λόγῳ προικὸς αὐτῆς, εἰ τυχὸν συνεβιβάσϑη μεταξὺ τῶν κοινωνῶν, ὥςτε ἐκ τῶν κοινῶν χρημάτων χωρισϑῆναι τὴν προῖκα. Καὶ περὶ μὲν τῆς κατ᾽ ἐξαίρετον λήψεως ὁ Παππιανὸς οὐδὲν ἀπεκρίνατο τέως οὐ διαβάλλει δὲ τὸ πάκτον ὡς ἄδικον, καὶ μᾶλλον, εἰ μὴ μόνον περὶ τῆς ἐμῆς ϑυγατρός, ἀλλὰ καὶ περὶ τῆς τοῦ ἑτέρου ὥρισται τὸ αὐτό, ὥςτε κἀκείνην ἐκ τῶν κοινῶν προικίζεσϑαι χρημάτων. Εἰ γὰρ τὸ τοιοῦτον σύμφωνον ἐπὶ τῶν δύο ἐγεγόνει, οὐ διαφέρομεν, εἰ καὶ ὁ ἕτερος τῶν κοινωνῶν ἔσχε ϑυγατέρα. Τί δέ, εἰ συνέβη καὶ καταβληϑῆναι τῷ γαμβρῷ τὴν προῖκα, ἣν ἔτυχον ὁμολογήσας ἐγώ, περιόντος δέ μου τελευτῇ τῆς ϑυγατρὸς διελύϑη ὁ γάμος; ᾿Αναλαμβάνων τὴν προῖκα συνειςφέρω τὰ χρήματα τῇ κοινωνίᾳ. Οὕτω γὰρ νοεῖσϑαι τὸ πάκτον τὸ ἐπιτρέπον ἐκ τῶν κοινῶν χρημάτων προικισϑῆναι τὴν ϑυγατέρα ὁ τοῦ δικαίου λόγος ὑπαγορεύει. Εἰ δὲ καὶ τῆς κοινωνίας συνισταμένης ῥεπουδίῳ ὁ γάμος διελύϑη, ἀναλαμβάνω τὴν προῖκα ἐγὼ ὁ πατήρ, καὶ κοὺμ σοῦαμ καῦσα συνειςφέρω ταύτην ἐν τῇ κοινωνίᾳ, τουτέστιν ὥςτε παραγενομένης τῆς ἐμῆς ϑυγατρὸς ἐπὶ δεύτερον γάμον ἄδειαν ἔχειν με τὴν αὐτὴν ἐπιδιδόναι ποσότητα ἐκ τῶν κοινῶν χρημάτων διὰ τὸ ἅπαξ τοσαύτην ἀφορισϑῆναι ποσότητα λόγῳ προικὸς τῆς ἐμῆς ϑυγατρός. Εἰ δὲ συμβῇ τὸν πρότερον ἄνδρα ἄπορον εἶναι καὶ μὴ δυνηϑῆναι ἅπασαν ἀποδοῦναι τὴν προῖκα, οὐ δύναμαι πάλιν ἑτέραν τοσαύτην ποσότητα ἐκ τῶν χοινῶν χρημάτων λαβὼν ὑπὲρ τῆς ἐμῆς ἐπιδοῦναι ϑυγατρός, εἰ μὴ τοῦτο ἰδυκῶς συνεφωνήϑη. "Ent δὲ τοῦ παρόντος ϑέματος πολλή τίς ἐστι διαφορά, πότερον ἐπιδέδωκε τὴν προῖκα τῶν χιλίων νομισμάτων ἐκ τῶν κοινῶν χρημάτων, ἢ μόνον ἐπηρωτήϑη. Εἰ γὰρ δοὺς ἐπὶ τῇ ϑυγατρὶ ἐτελεύτησα κληρονόμῳ, γενομένη δέ μου κληρονόμος ἣ ϑυγάτηρ διαλυϑέντος τοῦ γάμου τῷ οἰκείῳ χρωμένη δικαίῳ, τουτέστιν τῷ ὑπὲρ αὐτῆς ἀποδίδοσθαι τὴν προῖκα, ἔλαβεν τὰ χίλια νομίσματα, οὐκ ἀναγκάζεται τῇ κοινωνίᾳ ταῦτα συνειςφέρειν τῇ ἤδη διαλελυμένῃ. "Ἔμελλε γὰρ εἰς οἰκεῖον ἀποφέρεσϑαι κέρδος ταύτην ἣν ἀπαιτεῖ προῖκα, εἰ καὶ ποιήσας αὐτὴν ἐξνερεδάτον ἕτερον ἐνεστησάμην κληρονόμον. Εἰ μέντοι μόνον ἐπηρωτήϑην τὴν προῖκα, μήπω δὲ ταύτην καταβαλὼν ἐτελεύτησα, ἀντὶ δὲ τοῦ λαβεῖν τὴν προῖκα ἡ ἐμὴ ϑυγάτηρ 9v ἀκεπτιλατίωνος ἠλευϑερώϑη, οὐ δυνατὸν καταλογισϑῆναι τῇ κοινωνίᾳ τὴν μὴ καταβληϑεῖσαν προῖκα.

2. Κυρίλλου. Εἰ συμφωνήσουσιν oi κοινωνοί, ὥςτε ἐκάτερον, μὴ τὸν Eva μόνον, τὴν ϑυγατέρα ἐκ τῶν κοινῶν προικίζειν, ἔρρωται, κἂν ὁ clc μόνος 35 ἔχῃ ϑυγατέρα. Καὶ ei ἐπιδῷ ὁ εἷς προῖκα, εἰ μὲν μετὰ ϑάνατον τῆς ϑυγατρὸς ἀναλάβῃ αὐτήν, συνειςφέρεται" εἰ δὲ ἀπὸ διαζυγίου, φυλάττεται ἑτέρῳ ἀνδρί. Εἰ δὲ ἄπορος fj ὁ ἀνήρ, οὐ προικίζεται πάλιν ἐκ τῶν κοινῶν, εἰ μὴ τοῦτο 7 El κτέ.: ἔλαβον

|

29

cf. p. 5501. Ei κτέ.

9

|

11 Οὕτω xr£. cf. p. 550

cf. p. 550 1. 20.

1. 13

| 25 ἔλαβεν: Ca

LIB. XII — TIT. I (CA)

529

ἔδοξεν. Εἰ δὲ ἣ ϑυγάτηρ ἀναλάβῃ τὴν προῖκα, οὐδὲν ἀπαιτεῖται, ἣν ἔμελλεν ἔχειν, καὶ εἰ μὴ ἐκληρονόμει τοῦ πατρός. Εἰ δὲ μόνον ἐν ἐπερωτήσει ἦν ἡ προΐξ, οὐδὲν ἀπαιτεῖ 7| ϑυγάτηρ τὸν κοινωνὸν λυϑέντος τοῦ γάμου. 3. Zara βιβ. κη΄. τιτ. ε΄. χεφ. κϑ'., EC'., ο΄. καὶ βιβ. x9". τιτ. α΄. κεφ. κη΄. 6 ηζ΄. xal τιτ. ε΄. αὐτοῦ κεφ. ζ΄. «καὶ» τὴν εἰς αὐτὸ πρώτην παραγραφήν, καὶ μάϑῃς τὰ περὶ τούτων κατὰ ἀκριβῇ διάστιξιν. Ζήτει καὶ βιβ. η΄. τιτ. β΄. χεφ. η΄. deu. α΄. 4.

᾿Ενταῦϑα ἀδιαστίκτως δίδοται ὅλη T) προῖξ οἷα τῆς κοινωνίας οὖσα καὶ μὴ τοῦ πατρός" εἰ γὰρ παρεκράτησέ τι, οἶμαι ὀφείλειν τοῦτο τῇ κοινωνίᾳ 10 ἀντειςαχϑῆναι. Οὐκ ἂν δὲ ἐμέλησεν τῷ πατρὶ πλέον τῆς κοινωνίας ἣ τῆς ϑυγατρός᾽ εἰ γὰρ ὁ πατὴρ ἐπροίκισε τὴν ϑυγατέρα ἐξ οἰκείων, καὶ μὴ ἀπὸ τῆς κοινωνίας, ἐλύϑη δὲ ὁ πρῶτος γάμος, ποτὲ μὲν ὅλη fj προτέρα προὶξ δίδοται εἰς τὸν δεύτερον, ποτὲ δὲ ἐλαττονεῖται. Καὶ ζήτει τὸ τελευτ. κεφ. τοῦ β΄. τιτ. τοῦ x9'. βιβ. καὶ μαϑήσῃ τὰ περὶ τούτων κατὰ τὸ ἀκριβές. 15

5. Γρηγορίου. Ὃ εἷς τῶν δύο κοινωνῶν ἀργυροπρατῶν καὶ ὁ εἷς τῶν δύο ἐνόχων ἐπερωτώντων οὔτε γενικῶς συμφωνῶν βλάπτει τὸν ἄλλον, οὔτε ἀνανεοῦν μόνος δύναται, ὡς κεφ. κζ΄. ϑεμ. α΄. τοῦ α΄. «vt. τοῦ ια΄. βιβ."

ἀλλὰ καὶ ὅρκον ἐπάγων βλάπτει τὸν ἄλλον, ὡς βιβ. κβ΄. τιτ. ε΄. κεφ. κζ΄. 6.

Τοῦ ᾿Ανωνύμου. 'O γὰρ πατὴρ τὴν εἰς αὐτὸν ἐπανελϑοῦσαν τῆς ϑυγατρὸς

20 προῖκα

ὑπεξουσίας

καὶ

ἐμαγκιπάτης

ἀναγκάζεται

ὑπ’

αὐτῆς

ἐπιδιδόναι

δευτερογαμούσης, εἰ μὴ ἠλαττώϑη 7) οὐσία αὐτοῦ" καὶ εἴτι ἐκ τοῦ μέσου τοῦ προτέρου ἀνδρὸς ἐκέρδανεν ἕξει ἐν παραφέρνοις. Εἰ δὲ μὴ πᾶσαν ἐπιδοὺς τελευτήσει, λαμβάνει τὸ λεῖπον ἡ παῖς ἐν τῇ διανομῇ, ὡς ἣ μετὰ τὸν Κώδικα διαλαμβάνει περὶ ἰσότητος προικὸς καὶ πρὸ γάμου δωρεᾶς πϑ΄. (97) νεαρά. 25 ᾿Ανάγνωθϑι δὲ ὡραῖον βιβ. γ΄. τοῦ Κωδ. ctv. λη΄. διατ. ιβ΄. 7.

Οὔτε γὰρ δυνάμεϑα λέγειν, ὅτι διὰ τῆς γενομένης αὐτῇ ἀκεπτιλατίωνος Hb

ἠλευϑέρωσεν τὸν κοινωνὸν τοῦ πατρός. Οὐδὲ γὰρ ἥρμοσεν αὐτῇ ἀγωγὴ κατ᾽ 787 αὐτοῦ, ἐξ ὧν ὁ κοινωνὸς αὐτὸς ὑπὲρ τῆς ἰδίας ϑυγατρὸς ἐπηρωτήϑη προῖκα διδόναι. Καϑόλου γὰρ ἐξ ὧν ὁ κοινωνὸς χρεωστεῖ, οὐκ ἐνέχεται ὁ ἕτερος, εἰ 30 μὴ εἰς κοινὴν τράπεζαν ἐδαπανήϑη τὸ χρέος, ὡς τὸ ἑξῆς δηλοῖ διγ. ᾿Αλλ᾽ οὔτε αὐτὴ ἣ κόρη κατέχεται ἐνδυνάμως τῷ ποτὲ ἀνδρί, εἰ καὶ κληρονόμος ἐστὶ τοῦ πατρός. Λυϑέντος γὰρ ἅπαξ τοῦ γάμου, κἂν κινήσει ὁ ἀνήρ, ἐκβάλλεται παραγραφῇ. Προῖκα γὰρ μετὰ τὴν τοῦ γάμου διάλυσιν ἀπαιτεῖ, ὅτε καὶ ἡ συστᾶσα διαλύεται προΐξ. “ὥςτε εἰκότως οὐ δύναται κατ᾽ ἐξαίρετον ἣ κόρη 2 Εἰ δὲ κτέ.: cf. p. 5501. SCHELTEMA,

Basilica,

II.

15

| 34 εἰκότως: bis Ca 6

530

LIB. XII — TIT. I (CA,

ἐκ τῶν κοινῶν λαμβάνειν χρημάτων. Πᾶς γὰρ ἣ ὡς ἐλευϑερούμενος ἀγωγῆς ἢ κατ᾽ εὔνοιαν δίδωσι. Καὶ ὅτι μὲν ἀγωγῆς oóx ἐλευϑεροῦται, δηλοῖ τὸ καὶ μὴ κατὰ τῆς ϑυγατρὸς τοῦ κοινωνοῦ ἁρμόττειν τινὰ τῷ ἀνδρὶ σήμερον ἐνδύναμον ἀγωγὴν λυϑέντος ἅπαξ τοῦ γάμου. "Oct δὲ οὐ δι᾿ εὔνοιαν δίδωσιν, δηλοῖ τὸ 5 λυϑῆναι τὴν κοινωνίαν. Εἰκότως οὖν οὐ μόνον τῆς κοινωνίας λυϑείσης, ἀλλὰ xal αὐτοῦ τοῦ πρὸς τὴν κόρην γάμου λυϑέντος, οὐδὲν ὁ κοινωνὸς παρασχεῖν ἀναγκάζεται, μάλιστα ὅτε καὶ ἀκεπτιλατίων τῇ κόρῃ γεγένηται, ἵνα μηδὲ αὐτῷ τῷ νόμῳ κατέχηται. “ὥςτε εἰ καὶ μέχρι νῦν ὁ γάμος συνίσταται, 7) καὶ ἄλλως ἐνδύναμον ἀγωγὴν κατὰ τῆς κόρης εἶχεν ὁ ἀνήρ, τότε ἀπαιτουμένη N 10 κόρη ἀπήτει τὸν τοῦ ἀνδρὸς κοινωνόν, ἐπειδὴ τοῦτο τὸ χρέος τὴν κοινωνίαν ἑώρα διὰ τὸ γενόμενον σύμφωνον. 8. Τοῦ ᾿Ανωνύμου. Τουτέστιν οὐκ ἀπαιτεῖ τὸν τοῦ πατρὸς κοινωνὸν προῖχα. Οὔτε γὰρ ἠλευϑέρωσεν αὐτὸν ἀγωγῆς, ὡς τὸ ἑξῆς διγ. δηλοῖ.

15

B XII, 1, 80 = D XVII, 2, 82. 1. 'Evóg κοινωνοῦ δανεισαμένου ὁ ἄλλος οὐ κατέχεται, εἰ μὴ εἰς τὰ κοινὰ τὸ δανεισϑὲν στραφῇ.

2. Σημείωσαι, ὅτι οὐ τὸ εἶναί τινα κοινωνὸν τοῦ δανεισαμένου ποιεῖ αὐτὸν ἐνέχεσϑαι τῷ δανειστῇ, εἰ μὴ καὶ τὰ δανεισϑέντα εἰς ἐπίκοινον χρείαν ἐδαπανήϑη" τότε γάρ, εἰ μὲν τραπεζῖταί εἰσιν, μιμοῦνται τοὺς β΄. ῥέους 20 προμιντένδι" εἰ δὲ μή, κατέχεται ὁ ἕτερος τῷ cxbónu et κονδικτικίῳ (οὔτε γὰρ δίκαιόν ἐστί τινα ἐκ τῆς ἑτέρου ζημίας κέρδος ἑαυτῷ περιποιεῖν) ἢ μᾶλλον κονδικτικίῳ ἰνστιτουτορίῳ, οὐτιλίως μέντοι. »

Σ

x

HAMA

\

A

x

.

,

^

,

2

“

/

I

2

»

>

A,

x

*

M

I4

x

!

Hi

H

3

-

L4

-

>

U

,

^

^

t

“ω-

3. Τοῦ ᾿Ανωνύμου. Εἰ δὲ καὶ ὁ εἷς δανείσει, εἰς μόνον τὸ ἥμισυ ἔχει τὸν χονδικτίκιον, ὡς BIB. ιβ΄. τιτ. α΄. Bey. ιγ΄." εἰ δὲ ἀργυροπράται εἰσὶν οἱ κοινωνοί, 25 ἕκαστος τὸ ὅλον ἀπαιτεῖ, ὡς βιβ. β΄. τιτ. ιδ΄. Boy. κζ΄. deu. α΄.

B XII, 1, 81 = D XVII, 2, 83. ]. ᾿Εγὼ xai Πρῖμος ἀγρογείτονες ἦμεν. Ἔν ἐκείνῳ τῷ τόπῳ, xa)" ὃν Hb I οἱ τῶν δύο ἀγρῶν ἀλλήλοις ὅροι συνήπτοντο, ἀνεφύη δένδρον ἤγουν λίϑος 788 ἀπέκειτο ἀρχόμενος μὲν ἀπὸ τῶν ἐμῶν γηδίων, λήγων δὲ εἰς τὰ τοῦ ἀγρογείτο30 voc. "Erundn τὸ δένδρον ἤγουν ὁ λίϑος τῆς γῆς ἐξῃρέϑη. Ζητοῦμεν, εἰ, xa9* ὅσον ἐδέσποζον ἐγὼ μέρος τοῦ δένδρου ἢ τοῦ λίϑου, ἡνίκα τὸ μὲν ἐφύετο καὶ εἱστήκει, ὁ δὲ ἔκειτο, κατὰ τοσοῦτον διῃρημένως f) ἀρχαία μοι σώζεται 10 ἀνδρὸς: leg. πατρὸς (Hb.) | 15 εἰ: Ca εἰς | 20 cxbönu et: i.e. ex bono et aequo | 27 sch. 1: cf. infra p. 551 lin. 2

LIB.

XII

—

TIT.

I (CA)

531

ὧν

δεσποτεία, ἣ λέγομεν ἐξ ἀδιαιρέτου μετὰ τὴν ἀπὸ γῆς λῆψιν αὐτῆς ἡμᾶς δεσπόζειν τούτων, ὥςπερ εἰ δύο βώλους ἀργύρου, οἷον ἐμήν, ἔτι δὲ σὴν συνέβη χωνευϑῆναι" ἵνα, ὥςπερ ἐπὶ τῆς ἀποτελεσϑείσης βώλου μιᾶς ἐξ ἀδιαιρέτου πρόςεστιν ἡμῖν ἣ κοινωνία, οὕτω καὶ ἐπὶ τοῦ δένδρου καὶ τοῦ λίϑου εἰπεῖν ὀφείλομεν, «ὅτι» μετὰ τὴν ἀπὸ τῆς γῆς ἐξαίρεσιν ἐξ ἀδιαιρέτου τῆς ἡμετέρας ἔσται δεσποτείας, καὶ μᾶλλον ἐπὶ τούτων T) ἐπὶ τῆς βώλου εἶναι τὴν ἐξ ἀδιανεμήτου μεταξὺ ἡμῶν δεσποτείαν, ὅσον ἣ μὲν βῶλος ἔκ τινος τέχνης, οἷον ἐκ τῆς χωνεύσεως ἀπὸ δύο εἰς μίαν περιέστη, ὁ δὲ λίϑος ἤγουν τὸ δένδρον ἕν τι ὑπῆρχεν ἐκ τῆς φύσεως οὕτω προενεχϑέν, ὡς δεῖν ἡμᾶς διὰ τοῦτο ἐξ ἀδιαιρέτου 10 χοινῶς τούτων δεσπόζειν. ᾿Αλλὰ λέγομεν τῷ φυσικῷ συνάδειν λόγῳ, ὥςτε xab μετὰ τὴν ἀπὸ τῆς γῆς ἐξαίρεσιν κατὰ τοσοῦτόν με δεσπόζειν τοῦ δένδρου

3j τοῦ λίϑου κεχωρισμένων, καϑ᾽ ὅσον ἐδέσποζον καὶ ἡνίκα συνήνωτο τῇ γῇ. 2. Κυρίλλου. 'O ἐν τοῖς μεϑορίοις λίϑος 7j τὸ δένδρον εἰ ἀποσπασϑῇ, χοινὸς ἔσται, εἰ καὶ πρότερον ἐκεχώριστο, ὥςπερ ἐπὶ δύο βώλων χωνευϑεισῶν. 15 Μερίζεται δὲ πρὸς τὰ μέρη, ἃ εἶχεν ἕκαστος, πρὶν ἣ ἀποσπασϑῇ. 3. Στεφάνου. ᾿Επικοίνους καὶ ἀδιαιρέτους ϑεμάτισον τοὺς ὡς ὁ Μαρκιανὸς ἐν τῷ μα΄. βιβ. τοῦ α΄. τιτ. διγ. η΄. φησίν.

δύο

ἀγρούς,

4. Στεφάνου. Ἡ μὲν γὰρ βῶλος ἔκ τινος τέχνης, οἷον ἐκ τῆς χωνεύσεως ἀπὸ δύο βώλων εἰς ἕνα περιίσταται, ὁ δὲ λίϑος καὶ τὸ δένδρον ἐξ ἀρχῆς καὶ 30 πρὸ ἐκτομῆς 7| τῆς ἀφαιρέσεως ἕν τι ὑπῆρχεν ἐκ φύσεως" καὶ δεῖ ἡμᾶς μὲν ἐξ ἀδιαιρέτου εἶναι κοινωνοὺς ἐπ᾽ αὐτῷ, τοσοῦτον δὲ μέρος ἔχειν ἐπ αὐτῷ... .. 5. Τοῦ ᾿Ανωνύμου. ᾿Ομοίως βιβ. δέκατον «vr. γ΄. διγ. ιϑ΄., ἐν ᾧ φησιν, ὅτι ἐφ᾽ ὅσον ἥνωται τῇ γῇ, οὐκ ἔστι κοινόν.

B XII, 1,82

= DXVI,

2, 84.

25

1. Ἡνίκα κατὰ κέλευσιν σὴν πρὸς τὸν Dtóv τὸν σὸν ἤγουν ἐξωτικόν τινα συνιστῶ κοινωνίαν, ἐξ εὐθείας κατὰ σοῦ κινήσω τὴν πρὸ σόκιο. Σοῦ γὰρ ἀκολουϑήσας τῷ προςώπῳ καὶ σοὶ πιστεύσας καὶ πρὸς σὲ διάϑεσιν ἐσχηκὼς τὴν τοιαύτην συνεστησάμην χοινωνίαν. Οὐκοῦν τὸ εἰρημένον ἡμῖν ἐν τοῖς ἄνωθεν, ἔνϑα περὶ τῶν εἰς ὅσον εὐποροῦσι καταδικαζομένων ἦν ὁ λόγος, 30 ὥςτε τὸν πράτην ἣ τὸν δεσπότην ἐνάγεσϑαι τῇ κουοδιούσῳ, νόει, ἡνίκα πρὸς τὸν ὑπεξούσιον ἐϑέμην ἐγὼ τὴν κοινωνίαν ἔχων φιλίαν πρὸς αὐτόν, ἑπόμενος

δὲ καὶ τῇ τοῦ πατρὸς ἢ δεσπότου κελεύσει. ᾿Ενταῦϑα δὲ τῇ πίστει τὸ ὅλον 3 βώλου: μὴ; i.e.

Ca βόλου

corr. Hb. | quod iussu

21

| post

10 ὥστε καὶ κιτ.λ.: cf. infra p. 551 lin. 6 ἐπ᾿

αὐτῷ

nonnulla

deesse

videntur

|

| 30

11 με: Ca κουοδιούσῳ:

532

LIB. XII — TIT. I (CA)

πεποιϑὼς τῇ τοῦ πατρὸς ἤγουν σοῦ πρὸς τὸν σὸν ὑπεξούσιον υἱὸν 7; καὶ πρὸς ἐξωτικὸν ἐποιησάμην τὴν κοινωνίαν. "EvraU9a γὰρ οὐχ ἣ κουοδιούσο, ἀλλ ἐξ εὐθείας 7, πρὸ σόκιο κατὰ σοῦ κινηϑήσεται" καὶ δῆλον, ὅτι ἐπὶ τῷ παρόντι ϑέματι ἣ κουοδιούσο ἀργεῖ, ἐξ ὧν συνῆψε τῷ ὑπεξουσίῳ τὸν ἐξωτιυκόν, ᾧτινι 5 ἠνεσχόμην διὰ σοῦ κοινωνῆσαι, ἐφ᾽ οὗ τρακταΐζεσϑαι τὴν κουοδιούσο τῶν ἀνοήτων ἐστίν. Οὕτως οὖν ϑεματίσας καὶ τὰ ἐν τοῖς δύο τόποις εἰρημένα γοήσας τὴν δοκοῦσαν ἐντεῦϑεν ἐναντιότητα φύεσϑαι δυνήσῃ διαφυγεῖν. »

x

>

FA

M

H

3

-

x

3

€

,

3

5

2. Κυρίλλου. 'O κελεύσει μου κοινωνῆσας τῷ υἱῷ T) δούλῳ μου ἣ ἐξωτικῷ κατ᾽ ἐμοῦ κινεῖ προσοκίο διρέκτως. 103.

Στεφάνου.

λέγειν"

νόμιζε,

'O γὰρ ἐπιτρέπων τινὶ κοινωνίαν ϑέσϑαι πρὸς ἕτερον δοκεῖ Hb I ὅτι ἐμοὶ

κοινωνεῖς,

καὶ

εἰκότως

κατέχεται

τῇ

πρὸ

ἣ 789

σόκιο

τῇ κουοδιούσο, Év9a δηλονότι ἐξωτικὸς προκουράτωρ ἐστὶ τοῦ κελεύσαντος. "Act δὲ κατὰ πρόληψιν τοῦτο εἶναι δοκεῖ. Οἶδας δὲ μαϑὼν ἐν τῷ ζ΄. τίτλῳ τῆς δ΄. τῶν ᾿Ινστιτούτων, ὅτι οἱ κατεχόμενοι τῇ κουοδιούσο καὶ διρέκτως 15 ἐνάγεσθϑαι δύνανται τῷ γενικῷ κονδικτικίῳ, ὡςανεὶ πρωτοτύπως ἔτυχον Led

^

αὐτοὶ

,

συναλλάξαντες.

“ὥςτε

>

,

οὐδὲν

ϑαυμαστόν,

3

Ld

εἰ ὁ κελεύσας

t

τινὶ κοινωνίας

ϑέσϑαι πρὸς ἕτερον διρέχκτως ἐνάγεται τῇ πρὸ cóxio, ἐν ᾧ δηλονότι πατὴρ ἣν ἣ δεσπότης. Τὸ δὲ ϑαυμαστόν, ὅτι καὶ ἐξωτικὸς ὧν ὁ κελεύσας κατέχεται κατὰ μέν γὰρ τὸ πάλαι κρατοῦν μόνος ὁ πατὴρ κελεύσας κατείχετο ἣ ὁ δεσπότης. ,

*

A

a

20 ᾿Απὸ

x

δὲ

τῆς

»

x

διατάξεως

,

,

Led

"

,

*5

κατέχεται

*

κουοδιούσο

Σ

^

᾿

€

,

^

H

ὁ κελεύσας

τινὶ

συναλλάξαι

τῷ προκουράτωρι αὐτοῦ ἣ τοῖς γεωργοῖς αὐτοῦ, ὡς βιβ. δ΄. τιτ. κς΄. διατ. τελευτ. Κατέχεται οὖν καὶ ἐνθάδε ὁ χελεύσας τῇ κουοδιούσο εἰς ὁλόκληρον, xal οὐκ iv κουάντουμ φάκερε ποτέστατε καταδικάζεται. Τοῦτο γὰρ ἔγνως περὶ πατρὸς κελεύσαντός μοι κοινωνῆσαι τῷ ὑπεξουσίῳ αὐτοῦ ἐν τῷ ξγ΄. διγ. 2

25

4.

M

x

55

FA

ε

,

t

Uu

Σ

€

,

Kovodıoboo 7 μανδάτου" ἀνάγνωθι διγ. Ey’. ϑεμ. β΄.

B XII, 1, 83 — CIV, 37,1. ]. Καλῶς εἶπε, τοῦ ἑτέρου σπουδήν. Τὸ γὰρ ἀμφοτέρους χρήματα συνειςάγεῖν παντελῶς ἀζήτητον. Εἰ γὰρ μηδὲ σπουδὴ εἰςάγεται, δοκεῖ κατὰ δῶρον γίνεσϑαι ἣ κοινωνία καὶ οὐ συνίσταται, ὡς κεφ. ε΄. ϑεμ. τελευτ. τοῦ παρόντος 30 ctv. xai βιβ. 28.

Big. δ΄. τοῦ Ko8.

2 4$: Ca ποτέστατε:

ἤτοι

|

vv. λζ΄.

18 κελεύσας

1. e. in quantum

(κατέχεται):

facere

potest

Ca κέλσος

|

23 lv κουάντουμ φάκερε

ΜΝ

1

e

τι

LIB. XII — TIT. I (CA)

ὧν

1:

20

25

B XII, 1, 84 = CIV, 37, 2. ]. Θεοδώρου. 'Exv δύο κοινῶς ἠγόρασαν ἀγρὸν xai ὁ εἷς τὸ τίμημα ἣ τὰ δημόσια κατέβαλλεν, οἱ δύο μένουσι δεσπόζοντες τοῦ ἀγροῦ. Πλὴν ὁ καταβαλὼν ἕν τῶν εἰρημένων ἔχει τὴν πρὸ σόκιο κατὰ τοῦ κοινωνοῦ αὐτοῦ εἰς τὸ ἀναλογοῦν αὐτῷ μέρος. Μέμνησο τῆς ιβ΄. Star. τοῦ β΄. τιτ. καὶ τῆς κε΄. διατ.. τοῦ λβ΄. τιτ. τοῦ β΄. βιβ." ἀνάγνωθι δὲ τὴν β΄. διατ. τοῦ παρόντος τιτ. καὶ τὴν η΄. διατ. τοῦ νϑ΄. τιτ. τοῦ προκειμένου δ΄. βιβ. Ἔχει δὲ τὸ κατὰ πόδας οὕτως" ἐπειδὴ ϑεματίζεις σαυτὸν τὸ κτῆμα ἐν συνημμένῃ δεσποτείᾳ μετὰ τοῦ κατὰ πατέρα σου ϑείου ἠγορακέναι καὶ εἰς νομὴν τοῦτο μὲν «σραυτόν, τοῦτο δὲ κἀκεῖνον εἰςενεχϑέντα, ὁ τοῦ νομίμου λογισμὸς ποιεῖ, ἵνα ἡ δεσποτεία τοῦ ἀγροῦ πρὸς ἑκάτερον ἀνήκει. Πλὴν ἐπειδὴ τὸ τίμημα τοῦ ἀγορασϑέντος ἀγροῦ παρὰ σοῦ μόνου ἠριϑμῆσϑαι καὶ ταῖς εἰϑισμέναις καταβολαῖς ῥᾳθυμοῦντος τοῦ κοινωνοῦ τὸ ἱκανὸν γεγονέναι λέγεις, διὰ τῆς προσοκίο ἀγωγῆς τὸ ὑπὲρ τούτων καταβληϑὲν ἀποκαταστῆναι χρή. Οὐκ εἶπε τὸν ἀγρόν, ἀλλὰ τὸ δοϑέν. Ἔγνως γάρ, ὡς τοῦ τιμήματος ἐκ τῶν τοῦ ἑνὸς νομισμάτων καταβληϑέντος οὐ γίνεται αὐτοῦ τὸ πρᾶγμα. Τὸ γὰρ ἐκ τῶν ἡμετέρων δοϑῆναι τὸ τίμημα οὐ ποιεῖ τὰ πράγματα ἡμέτερα, ὡς ἔγνως ἐν τῇ ς΄. διατ. τοῦ λδ΄. τιτ. τοῦ γ΄. Big. Ἔγνως δὲ καὶ ἐν τῇ νυποτνεβαρίᾳ ἤγουν ὑποθηκαρίᾳ, ὅτι οὐδὲ τὸ ἀγορασϑῆναι πρᾶγμα ἐκ τῶν ὑποχειμένων ἡμῖν νομισμάτων ποιεῖ αὐτὸ τὸ πρᾶγμα ὑποκεῖσϑαι ἡμῖν. Μόνον γὰρ ἐπὶ προικὸς κεκαινοτόμηται τὸ τοιοῦτον νόμιμον. Τὸ γὰρ ἀγορασϑὲν ἐκ τῶν προικιμαίων νομισμάτων προϊκιμαῖον γίνεται, ὡς ἐν τῷ δὲ δότιβους κεῖται πρώτῳ μονοβίβλῳ ἐν τῷ γ΄. τιτ. ἐν διγέστῳ Γαΐου (23, 3, 54). B XII, 1, 85 = CIV, 37, 3. 1. Ei γὰρ καὶ λέλυται ἣ κοινωνία τῷ ἴσμεν μαϑόντες, ὅτι καὶ τῶν κερδῶν τῶν μέρος λαμβάνει καὶ δίδωσιν ὁ κληρονόμος στραφῇ περὶ τὰ ἐπίκοινα πράγματα κακῶς, ὡς ἔγνωμεν ἐν τῇ πρὸ σόχκιο. Ei

x

x

#

7

30

533

B

XII,

l,

ς

x

86

=

n

C

[4

€

IV,

31,

-

ϑανάτῳ τοῦ ἑνὸς τῶν κοινωνῶν, ἐν τῇ ζωῇ καὶ τῶν ζημιωμάτων τοῦ κοινωνοῦ: ὁπότε κἂν αὐτὸς λόγον καὶ τῶν ἰδίων ἀπαιτεῖται, ^

Ὁ

m

εν»

-

M

€

-

A

^

5

4.

1. Θεοδώρου. Δύνανταί τινες συμφωνεῖν, ὥςτε τὰ ὄντα αὐτοῖς πράγματα Hb I ἐξ ἴσου διαμερίσασϑαι, κἂν μή εἰσι κοινωνοί, κἂν τελευτήσῃ εἷς ἐξ αὐτῶν 190 ἐπὶ διαϑήχῃ, ἢ ἀδιάϑετος. Μέμνησο τῆς ιϑ'΄. καὶ λ΄. διατ. τοῦ γ΄. τιτ. τοῦ 8'. βιβ., καὶ μὴ δόξῃς αὐτὰς ἐναντίας. Οὐ γὰρ ϑεματίζει ἐνταῦϑα μνήμην 8 σαυτὸν: Ca αὐτὸν; correxi collato Codice (te) | 11 τοῦ ἀγορασϑέντος ἀγροῦ: non habet Cod. | 13 τὸ ὑπὲρ τούτων καταβληϑὲν ἀποκαταστῆναι χρή: Cod.: id quod eo nomine praestari oportuerit consequeris

m

534

10

LIB. XII — TIT. I (CA)

κληρονομίας. "Exec δὲ τὸ κατὰ πόδας οὕτως᾽ εἰ δικαίῳ κοινωνίας ἣ τῇ διαλύσει ἐπερωτήσεως ὑποβληϑείσης περὶ πάντων τῶν πραγμάτων ἐξ ἴσου μέρους μεταξὺ σοῦ καὶ Φαβίου διαίρεσιν ὀρθῶς γενέσϑαι συνήρεσεν, εἰς τὸ μὴ λυϑῆναι ταύτην οὐδεμία ἐστὶν διαφορά, πότερον διαϑέμενος ὁ ἐνεχόμενος ἐτελεύτησεν ἢ ἀδιάϑετος. Καὶ τὸ μὲν κατὰ πόδας οὕτως. Πρόςκειται δὲ ἐν αὐτῷ τό, τῇ διαλύσει ἐπερωτήσεως ὑποβληϑείσης᾽ καϑὸ εἰ μὴ ἦν ἐπερώτησις ὑποβεβλημένη, ἐκ πάσης ἀνάγκης τὴν πραεσκρίπτις βέρβις ἐμέλλομεν παρασχεῖν ὡς δόσεως ἐπὶ δόσει συμφωνηϑείσης. B XI, 1, 87 = CIV, 37, 5. 1. Τοῦ αὐτοῦ. Ἕως τότε ἡ κοινωνία συνίσταται, ἐφ᾽ ὅσον καὶ ἕως ὅτε ϑέλει ἑκάτερος τῶν κοινωνῶν. Μετὰ λύσιν τῆς κοινωνίας ἣ πρὸ σόκιο κινεῖται κατὰ τῶν κοινωνῶν. "Eyvas δὲ ἐν τῷ β΄. βιβ. τιτ. ια΄. Star. κβ΄., ὅτι καὶ ἀτιμοῖ τὸν καταδικασϑέντα En’ αὐτῇ. x

ja

Lad

2. Τὸ νόμιμον 15 τὴν κοινωνίαν. B XII, 1.

1, 88 =

»

τῆς

*

2

διατάξεως

CIV,

-

,

ὡμολογημένον,

,

ὅτι

,

ἣ

Ld

ἀπαγόρευσις

x

λύει

37, 6.

Τινὲς τῶν νομικῶν ἔλεγον, ὅτι δεῖ τοὺς κοινωνοὺς ἐκ διαϑέσεως ἀμοιβαίας

ὁρμᾶσϑαι πρὸς τὸ συνάλλαγμα, καὶ πρότερον ὑπεῖναι κοινωνίαν, καὶ τότε διοίκησιν ἐπικοίνων πραγμάτων. ᾿Ενταῦϑα δὲ σημαίνει κοινωνία οὐκ ἐκ 80 προαιρέσεως αὐτῶν, ἀλλ᾽ ἐκ τῆς ἐκβάσεως τῆς αἱρέσεως αὐτοὺς κοινωνεῖν. ᾿Αλλ᾽ ἐξεβλήϑη δικαίως ὁ τοιοῦτος αὐτῶν λογισμός. B XII, 1,89 = CIV, 37, 7. l. ᾿Αμφέβαλον γὰρ καὶ ὑπὲρ τούτου λέγοντες, ὅτι καὶ αὐτὸς ὁ κοινωνὸς Hb I ὀφείλει ἀπαγορεύειν. ' AXI, ὡς ὁ [Παῦλός φησιν, 7) διάταξις τοῦτο ἀνεῖλεν. 191 25

2. ‘Os γὰρ ἐν τοῖς ἄλλοις οὕτω καὶ ἐν τούτῳ τῷ μέρει.

συναλλάγμασιν

αὐϑεντεῖν

ἐπετράπη

αὐτῷ,

3. Ἐὰν δὲ διακατοχὴν κατενεχϑεῖσαν τῷ μαινομένῳ παραιτήσηται κουράτωρ, οὐδὲν δοκεῖ ποιεῖν, ὡς εἴρηται βιβ. λζ΄. τῶν Διγ. τιτ. γ΄.

ὁ

3 Φαβίου: Ca Φανίου; Cod. Fabiam | 3 εἰ: τὸ μὴ λυϑῆναι ταύτην: Cod. quominus haec rata serventur | 19 σημαίνει: Ca συμβαίνει

LIB. XII — TIT. I (P)

SCHOLIA AD

535

BASILICORVM

E COD.

MS.

PAR. GR.

LIB. XII TIT. I 1352 (P).

Ad rubricam. 1. Οὗτος 6 τίτλος λζ΄. ἐστι τοῦ δ΄. Buß. τοῦ Ko9., (ig. ιζ΄. τῶν Aw. str. β΄. κεφ. α΄. Ζήτει κεφ. ξδ΄. Διὰ τὸν καιρὸν ζήτει [[τοῦ α΄. βιβ.} i. β΄. TU. γ΄. κεφ. xY'. ἕως τοῦ κδ΄. 2.

Ζήτει γ΄. Big. τῶν ᾿Ϊνστιτούτων ctr. λε΄. κεφ. α΄.

B XII, 1, 1 — D XVII, 2, 1. 1. Τὴν κοινωνίαν οὖσαν ἐν τοῖς πράγμασι συνεχεστάτην τῆς ἑαυτῶν 10 ἠξίωσαν οἱ νόμοι προνοίας. Συνίσταται δὲ κοινωνία καὶ περπετούως, τουτέστιν ἕως οὗ ζῶσιν οἱ κοινωνοί. Καὶ X8 τέμπους, οἷον μέχρι δύσεως αὐτῶν. Καὶ ἐξ τέμπορε, olov μετὰ δύο ἔτη. Ἢ ὑπὸ αἵρεσιν. 2

x

,

L4

^

e

x

Ld

B XII, 1, 2 — D ΧΥ͂ΙΙ, 2, 2. 1. Ἔν τῇ κοινωνίᾳ— Σιωπηρῶς παραδίδονται πάντα τὰ τῶν συναλλασσόντων Hb I 16 πράγματα ἐν τῇ κοινωνίᾳ, πλὴν τῶν χρεῶν, φησί, τῶν αὐτοῖς προυπαρχόντων. 729 B XII, 1, 3 — D XVII, 2, 3. 1. Πλὴν τῶν χρεῶν — Αἵτινες ἀγωγαὶ ἁρμόζουσι τοῖς κοινωνοῖς, αὗται μένουσιν ἐπὶ σχήματος" ὅϑεν ἀναγκαία ἑκατέρων εἰς ἡμᾶς ἐκχώρησις. 2. 20

Τουτέστι προνόμιον ἔχουσιν εἰς τὰ οἰκεῖα χρέα ἐνάγειν, ὡς βούλονται.

3. Τῇ κοινωνίᾳ φησὶν ἐναντιοῦσϑαι καὶ διὰ τοῦτο τῷ δικαίῳ οὐκ ἔρρωται.

τῇ

μετὰ

δόλου

γενομένῃ

ὁ νόμος,

B XII, 1, 5 — D XVII, 2, 5. 1. Zuvioraraı ἣ κοινωνία xal ἐπὶ πράγματι, olov ἀνδραπόδων ἣ ἄλλων Hb I τινῶν, καὶ ἐπὶ δημοσίῳ τελέσματι, olov ἐπὶ τῇδε τῇ τοῦ δημοσίου δουλείᾳ, 25 καὶ ἐφ᾽ ἑνὶ πράγματι, οἷον ἐπὶ τῷδε τῷ ἀγρῷ ἣ τῇδε τῇ οἰκίᾳ, καὶ μεταξὺ τῶν οὐκ ἴσως ἐχόντων περιουσίαν. n"

x

2. τι

καὶ

Δωρεᾶς ἔχειν

9 sch. 17

»

Αἴτινες:

x

,

,

3

αἰτίᾳ — Οὐ γὰρ δύναται κοινωνίαν En’ αὐτῷ. Οὔτε

1: cf. supra P ἥτινες

p. 449

lin. 8

|

x

A

-

,

[4

δωρεῖσϑαι τίτλῳ τινὶ πρᾶγμά δυνατὸν κοινωνίαν ποιεῖν τινα

11 δύσεως

αὐτῶν:

Ca

δύο ἐνιαυτῶν

|

536

LIB. XII — TIT. I (P)

πρὸς ἕτερον καὶ ἐπερωτᾶν αὐτὸν δωρεὰν χάριν τῆς κοινωνίας, ἣν πρὸς αὐτὸν ποιεῖται" οὐκ ἔρρωται γὰρ οὔτε μεταξὺ πάτρωνος καὶ ἀπελευϑέρου χάριν ἐλευϑερίας κοινωνία, ὡς βιβ. ιζ΄. (38) τιτ. α΄. διγ. λς΄., ὅτι, «el» κοινωνίαν συστήσομαι πρὸς τὸν πάτρωνά μου ὑπὲρ τῆς ἐλευϑερίας, οὐκ ἔρρωται. 5

ı

BXIL 1, 9— D XVIL 2, 9. |. ᾿ὥς μισϑός τινος --- Τουτέστιν ἀγαϑοεργίας τινὸς παρ᾽ ἡμῶν γενομένης Hb I εἰς τοὺς δωρουμένους" δοκοῦσι γὰρ οἱ δωρούμενοι χρηστόν τι παϑεῖν παρ᾽ 732 ἡμῶν καὶ οὕτως ἐπὶ τὴν δωρεὰν ἐλϑεῖν. Καὶ διὰ τοῦτο ἐπὶ τῆς ἁπλῶς κοινωνίας αἷ δωρεαὶ οὐκ ἀφαιροῦνται. 2.

Εἰ δὲ καὶ τῷ συμφώνῳ

τῆς κοινωνίας προςτεϑῇ,

ὥςτε χοινὰ τὰ ἀπὸ Hb I 733

προςϑήκη

τοῦ κέρδους οὐκ ἀνύει πλέον.

B XII, 1, 13 — D XVII, 2, 13. 1. Ei δὲ λεχϑῇ — Ἔν à, φησίν, οὐδείς ἐστι προςδιορισμὸς Ev τῇ κοινωνίᾳ, Hb I 15 πάντα τὰ ἀπὸ πόρου γινόμενα συνειςάγεται, οἷον τὰ ἀπὸ ἀγορασίας καὶ τῶν 792 λοιπῶν, καὶ ὅσα ἀπὸ σπουδῆς τοῦ συναλλάγματος προςγίνεται, ἐπειδὴ ὡς ἐπὶ τὸ πλεῖστον ἣ τῶν γονέων καὶ τῶν ἀπελευϑέρων περιουσία ὡς χρέος ἡμῖν ἐπέρχεται. B XII, 1, 14 — D XVII, 2, 14. ]. Οὐδὲ ἐκ τούτου σημαίνεται ἐκεῖνο. ᾿Ἐὰν γὰρ συμφωνηϑῇ ἐπὶ ἐνιαυτοῖς Hb I 20 κοινωνοὺς ἡμᾶς εἶναι, οἷον ἐγὼ μετὰ Πέτρου, συμβῇ δὲ τὸν Πέτρον ἄκοντα 188 μέλλειν ἀποδημεῖν 3) μετοικίζεσϑαι, ἔξεστι λύειν τὴν κοινωνίαν καὶ μένειν τὸ τοιοῦτον πάκτον ἄπρακτον. 2%.

25

Τυχὸν πολέμιοι κατέλαβον τὸν τόπον ἐκεῖνον.

B XII, 1, 17 — D XVII 2, 17. 1. Τὸ δὲ χέρδος --- Ὁ δέ, πρὸς ὃν γέγονεν ἣ ἀπαγόρευσις, εἰ μέν τι κτήσεται, Hb I μόνος ἀπολαύει τούτου" εἰ δὲ ζημιωθῇ, μεϑέξω τῆς βλάβης. 785 2. Διὰ τὸν κανόνα τὸν λέγοντα" οὐδεὶς κελεύων σύμφωνον τὸ καλῇ πίστει Hb I γεγονὸς μεϑίστησιν, εἰ μὴ νόμος. 186

B XII, 1, 18 — D XVII, 2, 18. 30.

1. ᾿Απαγορεύειν -- Τουτέστιν ἐξ αἰτίας μιᾶς τῶν εἰρημένων, ὅτι ὑβριστής ἐστι καὶ ἐπιζήμιος ὁ κοινωνός, ἣ εἷς τῶν κοινωνῶν πολλῶν ὄντων ἐτελεύτησεν. 3 post κοινωνία rasura in P | 9 ἀφαιροῦνται: P ἀφαίρονται; Hb. εἰσφέρονται 25 sch. 1: cf. supra p. 460 lin. 9 | 26 ἀπολαύει: P ἀπολάβῃ

|

LIB. XII — TIT. I (P)

537

2. Καὶ ἄλλως, οἷον BV εὐλόγου αἰτίας" εἰ τυχὸν βούλεται πωλῆσαι δοῦλον, ἣ διὰ τὸ μὴ εἶναι τὸ μέλλον ἐν κοινότητι ἀγορασϑῆναι.

τὸν

B XII, 1, 19 — D XVII, 2, 19. Il. Κοινωνός — 'H γὰρ χοινωνία τῆς κονσένσου ἤτοι τῆς συναινετικῆῇς δ ἐστι, καὶ διὰ τοῦτο οὐ δύναται κοινωνὸς εἶναι ἐκείνου, ὃς οὐκ ἠβουλήϑη. $

x

“Ὥςτε

x

Ld

κοινωνός

3

,

x

ἐστι μόνος κοινωνὸς

τοῦ

2

3

συναινοῦντος

,

καὶ ἐκείνῳ κοινοποιεῖ

τὸ χέρδος, ὅπερ ἂν κερδάνῃ.

B XII, 1, 21 = D XVII, 2, 21. 1. Τὸ μὲν ἀφαιρεϑὲν παρὰ τοῦ κοινωνοῦ τοῦ κοινωνοῦ μου πρᾶγμα κοινὸν 10 γίνεται τοῦ ἀφελομένου καὶ τοῦ κοινωνοῦ μου’ ἐνέχεται δὲ ἐμοὶ ὁ κοινωνός μου πρὸς τὸ ποιεῖν μοι τὸ ἱκανόν.

B XII, 1, 23 — D XVII, 2, 23. 1. Κοινωνοῦ uou — Εἰ γάρ, φησί, μεταξὺ τοῦ κοινωνοῦ τοῦ προςληφϑέντος

Hb I

χινήσω, οὐκ ἐκβάλλομαι παρ᾽ αὐτοῦ. Εἰ δὲ ἄπορος εὑρεϑῇ, ἔχω «ἀγωγὴν» 137 16 χατὰ τοῦ προςλαβομένου αὐτόν, ἐπειδὴ ἐκείνου ἐστὶ τὸ πταῖσμα, ὃς αὐτὸν προςελάβετο. 2. Ei μὲν ὁ slg τῶν κοινωνῶν τὸν αὐτοῦ δοῦλον προστήσει, βλάψει δὲ τὴν κοινωνίαν τῷ ἑτέρῳ, ἄλλοϑεν δὲ ὠφελήσῃ, οὐκ ἀντελλογίζεται τὸ κέρδος τῇ ζημίᾳ" ἐνάγεται γὰρ ὁ δεσπότης αὐτοῦ εἰς ὁλόκληρον καὶ μὴ δυνάμενος 20 λέγειν, ἀπόστηϑι τοῦ κέρδους, ὅπερ διὰ τοῦ ἐμοῦ οἰκέτου προςετέϑη τῇ χοινωνίᾳ, εἰ ϑέλεις ἀπαιτεῖν τὴν ποσότητα, Ep’ Tj ὁ οἰκέτης ἠλάττωσε τὴν κοινωνίαν. Εἰ δὲ ἀμφότεροι οἱ κοινωνοὶ τὸν δοῦλον προεστήσαντο τὸν ἀλλότριον, ὁ τούτου δεσπότης μόνῃ κατέχεται τῇ δὲ πεκουλίο. Οὗτοι δὲ κατ᾽ ἀλλήλων οὐδεμίαν ἔχουσιν ἀγωγήν. ᾿Αμφοτέρων γὰρ γνώμῃ προεβλήϑη. Ταῦτα νόει 1 244 ! , 25 x«l 3 ἐπὶ κοινωνοῦ"= οὐ» γὰρD συλλογίζεται τῷ= κέρδει fjt£ ἀμέλεια. Δυνατόν, φησί,N Hb I συμφωνεῖν, ἵνα μὴ κατ᾽ οὐδὲν ὁ εἷς ὑπόκειται τῇ συμβησομένῃ ζημίᾳ, τοῦ δὲ προσγινομένου κέρδους ῥητὴν αὐτὸν ἀποφέρεσϑαι μοῖραν. Τοῦτο δὲ γίνεται, ἡνίκα τὴν περὶ κοινεων»ίαν τούτου σπουδὴν τοσούτου τιμήματος ἀξίαν κρίνει, ὅσου ἄν τις ἐτιμήσατο τὴν ζημίαν. Πολλάκις γὰρ τοσοῦτον ὠφέλησε τὴν 80 χοινωνίαν N ἐπιμέλεια τοῦ τιμηϑέντος διὰ τοῦ τοιούτου συμφώνου, ὅσον οὐκ ἂν τὸ τοῦ ἑτέρου χρυσίον προσέφερε κέρδος. Τί γάρ, εἰ διὰ ϑαλάσσης γίνεται ἣ ἐμπορία καὶ μόνος ἔπλει ἣ μόνος ἐπὶ ξένης εὑρίσκετο τοὺς ἐντεῦϑεν ὑπομένων ζημίας κινδυνούς; 5

;

L4

24

4

>

H

3

s;

^

*

t

5 ἐκείνου:

£

14

x

4

,

ἐκεῖνος

A

6 ἐκείνῳ: |

4,

,

13 προσληφϑέντος: P προληφϑέντος

P προσέϑετο; corr. Hb.

^

A

t

l4

P

»

,

Ld

,

A

Ῥ

^

,

FA

x

|

Ὁ

m

,

2

ἐκεῖνο

,

[A

5

᾽

€

10 ἀφελομένου:

| 18 ἀντελλογίζεται: P ἀντιλλογίζεται

33 ζημίας: P ζημίαν

,

^

x

/

1

3

-

P ἀφελουμένου | 20 προσετέϑη:

|

538

LIB. XII — TIT. I (P)

B XII, 1, 27 — D XVII

2, 27.

|. Zire Q4. β΄. τιτ. γ΄. κεφ. τη΄., οὗ ἡ ἀρχή" τῶν δυναμένων εἰς xXnpovó- Hb I μους" καὶ κεφ. ρμδ΄., οὗ ἡ ἀρχή" ἐν ταῖς ἐπερωτήσεσι τῷ καιρῷ. Ζήτει βιβ. 738 β΄. vt. β΄. κεφ. ty'., οὗ fj &pyfy τὸ προςχωρεῖν τὴν ἡμέραν. s

BXII 1, 29 — D XVII, 2, 29. 1l. “Ὅπως χρὴ μερίζεσϑαι, ζήτει Bip. ις΄. τιτ. α΄. κεφ. μγ΄. καὶ Bıß. β΄. Hb 1 τιτ. β΄. κεφ. ρξε΄" ὁ λέγων μέρος καὶ μὴ προστιϑεὶς ποσὸν τὸ ἥμισυ δηλοῖ. 799 2.

Ζήτει Buß. ις΄. κεφ. μγ΄. καὶ τοῦ [α΄.] βιβ. β΄. τιτ. β΄. κεφ. ρξε΄.

3. ᾿Αρίστων ἀποδοκιμάζει τὸ τοιοῦτον εἶδος τῆς κοινωνίας καὶ καλεῖ Hb I , λ H L t \ ὃ x , . λ " 740 10 ταύτην λεωνίαν, τουτέστιν ἁρπαχτικὴν διὰ τὴνA τοῦn λέλέοντος φύσιν" πλεονέκτης γὰρ ὁ λέων τοῦ προςγεγονότος αὐτῷ ϑρέμματος ἕτερον μὴ ἀνασχόμενος Inplov

μετασχεῖν.

᾿Αδικώτατον

τῆς

κοινωνίας

τὸ

εἶδος,

ἐξ

οὗ

ζημιοῦται

μέν τις, κερδαίνει δὲ οὐδέποτε. B XII, 1, 31 = D XVII, 2, 31. 15 1. Διαφορὰ κοινωνίας καὶ κοινοπραξίας, ὅτι ἣ μὲν κοινωνία ἐκ μελέτης Hb I γίνεται καὶ χρονυκῆς διαϑέσεως, ἡ δὲ κοινοπραξία ἐκ τοῦ παραχρῆμα εἰςάγει 741 τὸ ἀποτέλεσμα. Ἡνίκα γάρ τις βούλεται ἀγοράσαι ἀγρὸν καὶ τυχὸν τὸ ποσὸν συμφωνηθῇ μέχρι τῶν ἑκατὸν νομισμάτων καὶ πεντήκοντα, εἶτα ἕτερος ὑπερϑεματίζει καὶ διὰ μέσου τινὸς συμβιβασϑῶσιν, ὥςτε κοινῶς ὠνήσασϑαι 20 αὐτὸν καὶ μὴ κατ᾽ ἔριν πρὸς ὑπερϑεματισμοὺς χωρῆσαι ζημίαν, τοῦτο κοινοπραξία ἐστί. Καὶ διὰ τοῦτο καὶ ἄνηβος ἐνέχεται καϑὸ οὐ ζημιοῦται, ἀλλὰ μᾶλλον ὠφελεῖται. B XII, 1, 34 = D XVII, 2, 34. l. Μερίσαι τὸ πρᾶγμα, ὥςπερ ἐπὶ τῶν παίδων 7| τῶν κληρονόμων

25 ζομένων τὰ τῆς κληρονομίας,

ἢ ὥςπερ

uspt- Hb I

μερίζουσι τὸ ἐπίκοινον οἱ ἔχοντες 742

αὐτὸ τυχὸν διὰ δικαστοῦ. B XII, 1, 35 = D XVII, 2, 35. 1. Ζ2ήτει τοῦ μϑ΄. κεφ. ϑεμ. β΄., Bıß. κα΄. τιτ. β΄. κεφ. δ΄.

30

B XII, 1, 33 = D XVII, 2, 38. 1. Tuyóv ἐπώλησαν γάρ τι καὶ ἐλπίζουσιν ἐλπίζουσιν ἐκ τούτου χερδᾶναι.

ἐνάγεσϑαι,

7) ἠγόρασαν xai Hb I 148

9 sch. 3: cf. supra p. 464 lin. 17 | 16 διαϑέσεως: superser. σκέψεως P &xarav | 30 ἐπώλησαν: P ἐπώλησας | 31 τούτου: P τοῦτο

| 18 ἑκατὸν:

LIB. XII — TIT. I (P)

539

2. Εἴτε γενικαί εἰσιν — Γενικά εἰσι τὰ περιέχοντα τὴν διοίκησιν πάσης τῆς περιουσίας" olov ἣ κοινωνία, εἰ μὴ ῥητῶς ἐπί τινι πράγματι συνέστη, γενωςὴ ἐστιν, ὡς δυναμένου πάντα διοικεῖν. Καὶ ὁ ἐπίτροπος ἐκ τοῦ νόμου ἔχει τὴν διοίκησιν πάντων τῶν πραγμάτων" καὶ ὁ διοικῶν τὰ τοῦ ἀπόντος Hb] 5 πράγματα οὔ τινα, ἀλλὰ πάντα διοικεῖν ὀφείλει. "Eni δὲ τοῦ χρησϑέντος "M ἢ παρατεϑέντος πράγματος κατ᾽ ἐντολὴν διουκηϑέντος, ὡς ἑνὸς ὄντα πράγματος καὶ ἐπὶ μέρους γινόμενα ἰδικὰ λέγονται" ἣ γὰρ κοινωνία ἐπὶ παντὶ πόρῳ καὶ χέρδει συνίσταται, καὶ οὐκ ἐφ᾽ ἑνὶ πράγματι, ὥςπερ ταῦτα. 3. Περὶ ὧν ἐδαπάνησα καὶ ἐξωδίασα ἐν τοῖς κοινοῖς πράγμασιν, f, περὶ 10 κοινωνίας ἀγωγή᾽ περὶ τῶν κοινῶν καρπῶν T) περὶ διαιρέσεως τῶν κοινῶν [[α΄. νομισμάτων], ὥςτε διαιρεθῆναι τοὺς καρπούς. 4. Γενικὰς καλεῖ τὴν περὶ κοινωνίας καὶ τὰς λοιπάς, ὅτι πολλῶν πραγμάτων εἰσὶ περιεκτικαί. Καὶ ὁ μὲν ἐπίτροπος τὸν νέον ἀσφάλειαν ἀπαιτεῖ μετὰ τὴν ἥβην περὶ Exvinhoews τοῦ διαπωληϑέντος:" ὁ δὲ φροντιστὴς τὸν κύριον τοῦ 15 πράγματος. ᾿Ιδικὰς δὲ τὰς μετὰ ταῦτα ἐκάλεσε διὰ τὸ τυχὸν ἐπὶ ἑνὸς πράγματος ἀγωγὴν συνίστασϑαι. Καὶ περὶ μὲν τοῦ κιχρῶντος καὶ τῶν ἐντελλομένων τὰ αὐτά ἐστι τῆς ἐκνυκήσεως. ᾿Επὶ δὲ τῆς παραϑήκης ϑέμα τοιοῦτον ἡμῖν παραδίδοται" οἷον παρεϑέμην σοι οἰκέτην ὕστερον ἀναδιδούς μοι αὐτὸν καὶ περὶ ὑποφϑορᾶς ἀσφαλίζῃγ,. £,

ij

3,

3

ὔ

x

,

m

x

,

^

^

ft

-

3

Σ

/

M

*

^

m

»$

[4

2l:

LN

ji

/,

Led

e

DJ

?

BAII 1, 39 = D XVII, 2, 39. Ι. Θάπτων -- Οὐχ ὡς ποιῶν τὸν τόπον ἱερόν: οὐδὲ γὰρ δύναται παρὰ Hb I γνώμην τοῦ κοινωνοῦ" ἀλλ᾽ ὡς μολύνας αὐτόν. ᾿Ανάγνωθϑι βιβ. ι΄. τιτ. γ΄. 745 διγ. ς΄. ϑεμ. ε΄., ὅτι ἔξεστιν ἑκάστῳ τῶν κοινωνῶν ϑάπτειν ἐν τῷ κοινῷ τάφῳ᾽ εἰ δὲ ϑάψει Ev καϑαρῷ τόπῳ, οὔτε ῥελεγίοσον αὐτὸν ποιεῖ καὶ ἐνάγεται 25 τῇ lv φάχκτουμ. ' ,

.

,

x

,

5

-

,

x

B XII, 1, 40 — D XVII, 2, 40. l. ᾿Απαιτηϑήσεται δὲ ἐν τῷ ταῦτα ἤτοι ἐπιμέλειαν.

€

1

πληροῦν

3,

δόλον,

x

-

^5

/

οὐ μὴν diligencia Hb I 746

B XII, 1, 41 — D XVII, 2, 41. 80.

1.

Ζήτει βιβ. ια΄. τιτ. α΄. κεφ. ια΄. deu. α΄., οὗ ἣ ἀρχή" ἐὰν ὑποβληϑῇ τῷ συμφώνῳ᾽ καὶ Di. β΄. ctr. γ΄. κεφ. us’. καὶ Buß. κδ΄. τιτ. ς΄. κεφ. λε΄. καὶ μβ΄. καὶ βιβ. (9^. cvv. η΄. κεφ. κ΄. καὶ ιγ΄. καὶ μζ΄. καὶ βιβ. xc'. τιτ. ε΄.

χεφ. οδ΄. καὶ βιβ. xy’. vvv. γ΄. κεφ. μ΄. καὶ Qi. να΄. τιτ. δ΄. κεφ. δ΄. 2 μὴ: Ρ μὲν | 16 ἀγωγὴν: P ἀγωγὴ | ἐντελλομένων: P ἐτελλομένων μὴν: P παραϑέμην | 22 τοῦ κοινωνοῦ: P τὸν κοινωνὸν | 24 ποιεῖ: 28 ἐπιμέλειαν: Ῥ ἐπιμέλεια

| 18 παρεϑέP ποιεὶν()) |

540

LIB. XII — TIT. I (P)

2. Ζήῆτεν χεφ. γ΄. deu. παρατελευτ. frod α΄. τιτ. κεφ. α΄. ϑεμ. α΄. καὶ τιτ. γ΄. ϑεμ. 9΄., πῶς γίνονται ἐπὶ τῶν κοινῶν πραγμάτων προσκυρώσεις. Ζήτει τιτιβ΄. κεφ. λβ΄.

ὅ

10

B XII, 1, 43 — D XVII, 2, 43. 1. Σημείωσαι, ὅτι κινουμένη ἣ τὰ ἐπίκοινα διαιροῦσα ἀγωγὴ τὰ σωματικὰ Hb I μόνα διαιρεῖ, ἡ δὲ περὶ κοινωνίας καὶ τὰ ἀσώματα, τυχὸν γραμματεῖον καὶ ΤΗ ὅσα ἐν λόγοις ἐστί, καὶ προςκύρωσιν οὐκ ἐπιδέχεται" ἐν μὲν γὰρ τῷ ἐπικοίνῳ προςκυροῦται τῷ ἑνὶ ὁλόκληρον τὸ πρᾶγμα΄ ἐν δὲ τῇ κοινωνίᾳ τοῦτο οὐ προβαίνει. 2. Ἡ διαιροῦσα τὰ ἐπίκοινα πράγματα ἀγωγὴ ἐπὶ. τῶν περιττῶν κινεῖται τῶν ἀπὸ κέρδους πορισϑέντων, ὥςτε μερισϑῆναι" διὸ οὐκ ἀναιρεῖ τὴν περὶ κοινωνίας ἀγωγὴν ὡς περὶ πάντων ἐκείνων τῶν κοινῶν διαλαμβάνουσαν. Ll

5»

LA

^

x

3

2

lod

A

x

3. Ἡ περὶ κοινωνίας ἀγωγὴ προςκύρωσιν ἤτοι ὑπερϑεματισμὸν οὐ δέχεται, ὥςπερ 7) διαιροῦσα τὰ ἐπίκοινα.

15

B XII, 1, 45 -- D XVII, 2, 45. 1. 'H περὶ κλοπῆς μέν, ὥςτε τὸ κλαπὲν μόνον ἀποκαταστῆσαι διὰ τὸν Hb I κανόνα τὸν λέγοντα’ κοινωνὸς ἐπὶ τῷ κοινῷ πράγματι οὐ δοκεῖ κλοπὴν ποιεῖν" 749 1j δὲ περὶ κοινωνίας εἰς τὸ διαφέρον.

2. ᾿Ἐνέχονται γὰρ οὗτοι πάντες οὐ μόνον τῇ περὶ κλοπῆς, ἀλλὰ καὶ ταῖς 20 ἁρμοζούσαις ἀγωγαῖς ἤτοι τῇ περὶ ἐπιτροπῆς, τῇ περὶ διοικήσεως πραγμάτων, τῇ περὶ μισϑώσεως. Καὶ ἁπλῶς οὐκ ἀναιρεῖ ϑατέρα τὴν ἑτέραν ἀγωγήν. B XII, 1, 48 = D XVII, 2, 48/49/50. l. ᾿Αγωγῇ «ἐξ» ὁμολογίας ἀπαιτούσῃ τὸ ἁπλοῦν, ἐξ ἀρνήσεως δὲ τὸ διπλοῦν. 2. Ζήτει βιβ. να΄. τιτ. β΄. κεφ. ε΄., οὗ 3j ἀρχή" περὶ τοῦ αὐτοῦ πράγματος" 25 xxl βιβ. ιγ΄. τιτ. α΄. κεφ. vn. deu. β΄. B XII, 1, 49 = D XVII, 2, 51. l. Bg. us’. «vx. β΄. διγ. με΄. φησίν, ὅτι ὁ κοινωνὸς κλέπτων κοινὸν δοῦλον ἢ πρᾶγμα ὑπόκειται τῇ φοῦρτι. 2. Ζήτει βιβ. ξ΄. τιτ. ς΄. κεφ. ι΄., ποία ἐστὶν ἣ τιμωρία τοῦ Φαβίου νόμου Hb I 30 καὶ τιτ. μη΄. τοῦ. αὐτοῦ βιβ. κεφ. «η΄.», ὡς ὄντες ἀγρογείτονες ἐν τῷ τοιούτῳ ἀγρῷ᾽ καὶ τὸ τελευταῖον καὶ βιβ. ζ΄. τιτ. ια΄. κεφ. μγ΄. 6 γραμματεῖον:

P γραμματικόν

|

23 ἀπαιτούσῃ:

P

ἀπαιτοῦσα

LIB. XII — TIT. I (P)

541

3. ᾿Ἐπίκοινά ἐστι τὸ κατὰ δωρεὰν ἤτοι Anyarov ἢ ἑτέρῳ τρόπῳ τισὶ HbI καταλιμπανόμενον. Καὶ τὸ ἐπίκοινον πρᾶγμα αὐτὸ μόνον διαιρεῖται, εἰς οὖς 747 κατελείφϑη. Ἢ δὲ κοινωνία xal χρέα καὶ κέρδη ἀπαιτεῖ.

5

B XII, 1, 50 — D XVII, 2, 52. Hb 1. Ei τοῦτο μόνον τὸ ἀνυόμενον, ὥςτε τὸν ἀγρὸν ἀγοράσαι καὶ μετ᾽ ἐμοῦ m μερίσασϑαι" ὥςπερ el ἐνετειλάμην σοι, ἀγόρασόν μοι τόνδε τὸν ἀγρόν, οὐδεμίαν zs. ἕξεις ἀγωγὴν κατ᾽ ἐμοῦ" οὐδεὶς γὰρ ἐντειλάμενός μοι ἀγοράσαι αὐτῷ τὸ πρᾶγμα, εἶτα προλαβὼν καὶ ἀγοράσας ἔνοχός μοι γενήσεται, καϑότι ἠγόρασεν.

2. Ζ2ήτει Bi. ιγ΄. τιτ. α΄. κεφ. ε΄. ϑεμ. α΄. καὶ βιβ. κ΄. τιτ. α΄. κεφ. d. 10 ϑεμ. ς΄. xoi βιβ. ιϑ΄. τιτ. 9΄., ὅτι τὰ τυχηρὰ οὐκ ἐπιγινώσκει. Ζήτει τοῦ ἔμπροσϑεν βιβ. τιτ. α΄. κεφ. ε΄. ϑεμ. γ΄. 3. Χρεωστεῖ— Ἐπὶ τῆς κοινωνίας ἡ διατίμησις οὐ τοῖς τυχηροῖς ὑποβάλλει Hb I τὸν λαβόντα, ὥςπερ ἐπὶ τῶν ἐν χρήσει διδόντων, ἀλλ᾽ ἐνέχεσϑαι αὐτὸν ποιεῖ 792 ἀπὸ κουστωδίας. Δεῖ τοίνυν εἰδέναι, ὅτι ἡ διατίμησις τῇ φύσει τοῦ συναλλάγ15 ματὸς προςτίϑησιν᾽' καὶ ἐπὶ μὲν τῶν ἐν χρήσει, ἐπειδὴ καὶ κουστωδίας ἐγένετο λογισμός, προςτίϑησι τὰ τυχηρά᾽ ἐπὶ δὲ τῆς κοινωνίας διὰ τὸ δόλον εἶναι καὶ ῥαϑυμίαν προςτίϑησι τὴν κουστωδίαν ἡ διατίμησις. 2

x

;

bd

H

ΨΩ

Ni

,

m

,

m

[A

4. “Απερ οὐχ ἂν ἐβάστασεν, εἰ μὴ διὰ τὴν κοινὴν ἀπεδήμησεν ἐμπορίαν' Hb I ὥςπερ γὰρ τὸ κέρδος, οὕτως καὶ ἣ συμβᾶσα ζημία οὐ κατὰ ῥᾳθυμίαν τοῦ 30 κοινωνοῦ ἑκάτερον ὄψεται. 5. Σημείωσαι ὡραῖα διαφανήματα. Ζήτει τοῦ ε΄. βιβ. [βιβ. μδ΄.} τιτ. β΄. κεφ. γ΄. ϑεμ. β΄. Ζήτει καὶ βιβ. λε΄. τιτ. ιδ΄. κεφ. λδ΄. ϑεμ. ε΄. καὶ μα΄. 6. Ἐπειδὴ ἣ κοινωνία μετὰ συναινέσεως γίνεται. ἣ δὲ βούλησις τῆς ἐκ Hb I 754 τῶν νόμων ἀνάγκης ἐστὶ πλατυτέρα. 25.

7. Δύναταί τις ἀνελεῖν --- Οἷον συνεστήσαντό τινες κοινωνίαν συμφωνήσαν- Hb I τες, ὥςτε μετὰ ϑάνατον τοῦτο κρατεῖν καὶ κληρονομεῖσϑαι ὑπὸ τοῦ ζῶντος 755 τὸν προτελευτῶντα προτιμωμένου τῶν ἐγγυτέρων συγγενῶν. Τοῦτο σύμφωνον ἀνυπόστατον.

8. Ζήτει βιβ. κε΄. τιτ. γ΄. κεφ. α΄. καὶ βιβ. 9°. τιτ. ε΄. κεφ. α΄. Ἵνα δὲ 30 μάϑῃς, ἐν τίσι ϑεωρεῖται τὸ προνόμιον, ζήτει βιβ. χϑ΄. τιτ. α΄. κεφ. δ΄., οὗ N ἀρχή" ἣ μνηστὴ παρασχομένη προῖκα. 7 αὐτῷ: Ῥ αὐτόν | 16 ἐπὶ δὲ: Ῥ ἐπει δὲ | 21 sch. 5: hoc scholium valde dubium est, incertumque est ad quam legem pertineat | 25 sch. 7: cf. supra p. 485 lin. 22 | 27 προτιμωμένου:

P προτιμώμενον;

corr.

Hb.

e

542

LIB. XII — TIT. I (P)

9. Ἢ τὰ δαπανηϑέντα — Ἡ διάταξις περιποιοῦσά μοι τὴν δεσποτείαν Hb I ἄχοντα οὐκ εὐεργετεῖ ne’ καὶ λοιπὸν δύναμαι καταφρονῆσαι τῆς δεσποτείας 158 χαὶ τὴν περὶ κοινωνίας κινεῖν ἀγωγήν, καὶ ἅπερ ἀνάλωσα χρήματα ἀπαιτεῖν μετὰ τόκων. Καὶ λοιπὸν ἐλθὼν ἐπὶ τὴν ἀπαίτησιν, ὧν ἐδαπάνησα, οὐ δύναμαι μεταγνοὺς ἐπὶ τὴν δεσποτείαν ἔρχεσθαι τοῦ πράγματος. ᾿Εξέπεσον γὰρ τῶν ἐκ τῆς διατάξεως εὐεργεσιῶν τὴν τῶν χρημάτων ζήτησιν ἀπαιτήσας. Ὃ δὲ Μάρκος διὰ τοῦτο τοῖς τέσσαρσι μησὶ συνέστειλε τῶν χρημάτων τὴν ἀπαίτησιν καὶ τῶν τόκων, ἐπειδήπερ μετὰ τετράμηνον δεσπότης ἐγινόμην τοῦ πράγματος. Καταφρονήσαντι δὲ τῆς δεσποτείας σώζεταί μοι tj προσοοσίο ἔχοντι κατὰ τῶν χρεδιτώρων ἐπὶ τῇ διαπράσει προνόμιον ἤτοι προτίμησιν. 10. Χρόνος ὁρισϑῇ -- Εἰπών, ἔσῃ μοι ἐπὶ τῷ πράγματι κοινωνός, ἐὰν εἴσω τῶν δέκα τοῦ μηνὸς τοῦτο ἀγοράσῃς. Τοῦ χρόνου οὖν παραδραμόντος σοῦ μὴ ῥᾳθυμήσαντος οὐχ ἕξω κατὰ σοῦ τὴν προσοστζίο.

15

11. Δύο γείτονες— Εἶχον ἐγὼ obxov: εἶχες καὶ σὺ μυκρῷ τόπῳ ψιλῷ διε- Hb I στῶσαν οἰκίαν. Πέτρος ἐδέσποζε τοῦ μέσου τόπου ὄντος ψιλοῦ. Λογισάμενος ἐγώ, ὡς εἰκὸς τὸν Πέτρον ἐν τῷ μέσῳ τόπῳ οἰκίας οἰκοδομεῖν καὶ τῆς οἰκίας ἀφαιρεῖσϑαι τὸ φῶς, διειλέχϑην σοι τοῦτο ἀγοράσαι ἐσόμενον κοινόν. ᾿Αγοράσας οὖν καὶ μὴ παραχωρῶν μοι τοῦ ἡμίσεως, ἔνοχος ἔσῃ μοι τῇ προσοστζίο. >

20

25

30

-

x

-

-

3

,

,

,

,

12. Συνεστησάμην πρὸς σὲ κοινωνίαν ἐπὶ ἀγορασίαν ἀνδραπόδων, ἑτέραν «ἐπ᾽» ἐμπορίαν ἐλαίου, καὶ τρίτην ἐπὶ τῷ πραγματεύεσθϑαι.

>

καὶ

13. Ζήτει βιβ. μβ΄. rer. γ΄. κεφ. κε΄. ϑεμ. γ΄., ὅτι «εἰ» ἐκ διαφόρων χληρονομιῶν διαφόρους ἔχομεν ἀγωγάς, δυνάμεϑα τὸ φαμιλία ἑρστζισκούδδε κινῆσαι καὶ περὶ πασῶν καὶ μιᾶς. Σημείωσαι, ὅτι ἐπὶ τῶν συναλλαγμάτων τῶν ὁμοίων κατά τε τὴν κλῆσιν καὶ τὴν φωνήν, καὶ μὴ διαφόρων, ἀρκεῖ δικαστήριον ἕν εἰς τὸ κινηϑῆναι τὴν πρόςφορον ἀγωγήν, κἂν κατὰ διαφόρους καιροὺς συνέστησαν τὰ αὐτὰ συναλλάγματα. 14. 'O πάντων τῶν πραγμάτων --- Σημείωσαι ἐκ τούτου, γορίᾳ τοῦ πράγματος καὶ τὰ ἔξω τῆς οὐσίας ὄντα περιέχεται" οὐσίας λέγεται ἡ ὕβρις, ὅτι καὶ ἡ οὐσία «οὐκ ἐζημίωται» καὶ φϑείρεται προκατάρξεως οὐ γενομένης, καὶ εἰς κληρονόμους καὶ μον οὐ διαβαίνει, ὡς βιβ. xy’. τιτ. α΄. κεφ. α΄.

ὅτι τῇ προςη- Hb I ἔξω γὰρ τῆς 158 μετ᾽ ἐνιαυτὸν κατὰ κληρονό-

15. “Ἱεροσυλίας τυχὸν καὶ τυμβωρυχίας καὶ τῶν ἄλλων ἀϑεμίτων ζἀναδῷ τὸ κλαπέν. | sch. 9: cf. supra p. 486 lin. 24 | 3 ἅπερ: P ὅπερ | 7 συνέστειλε: P συνέστολε | 11 δρισϑῇ: P ὡρίσϑει | 16 εἰκὸς: P cloxóc | 17 διειλέχϑην: P διηλέχϑην | 27 sch. 14: cf. supra p. 489 lin. 22 | 29 post οὐσία P lacunam exhibet; suppl. eCa | 32 1: fort. leg. «ἐὰν» ἀναδῷ τὸ κλαπέν, id quod in archetypo glossa fuit ad ἐκ τοῦ κοινοῦ δίδοται

LIB.

XII — TIT. I (P)

543

B XII, 1, 51 = D XVII, 2, 53. 1. Οἷον τῆς ἰδιωτυκῆς βίας, ὡς Bug. ξ΄. τιτ. m’. κεφ. τα΄. καὶ τιτ. xy'., Hb l1 ἀφ᾽ οὗ μάϑε, ὅτι οὐ πάντα τὰ δημόσια ἐγκλήματα χωρὶς χρηματικῆς ϑεωροῦνται 790 ἀπαιτήσεως, ἀλλά τινα καὶ χρηματικά. 5

10

ΒΧΠ,1, 53 = D XVII, 2, 55. 1. Θεμάτισον ἀδίκως αὐτὸν κρατεῖν πρᾶγμα καὶ συνειςαγαγεῖν τοῦτο ΗΝ 1 τῇ κοινωνίᾳ" ὁ γὰρ ἀδίκως κρατῶν τι πρᾶγμα ὑπόκειται τῇ περὶ ὕβρεως ἀγωγῇ, 7569 ὡς βιβ. ξ΄. τιτ. ια΄. κεφ. ιδ΄., οὗ ἡ ἀρχή" ὁ πρᾶγμά τινος ἀδίκως κρατῶν. B XII, 1, 55 = D XVII, 2, 57. 1. Τοῦτο δὲ — - Τότε κρατεῖν Πομπώνιος λέγει τὰ εἰρημένα, ὅτε ἐν ἀρχῇ Hb 1 συνέστη N κοινωνία ἐπὶ ἐμπορίᾳ" εἰ γὰρ ἕνεκα τῶν ἐξ ἁμαρτημάτων συμβαινόντων κερδῶν συνέστη 1| κοινωνία, ἄχρηστός ἐστιν.

B XII, 1, 56 = D XVII, 2, 58. ].

Ὑπόϑου γὰρ τὸν ἕνα λαβόντα νομίσματα 15 τῆς ἐμπορίας" καὶ ἐπὶ ξένης ταῦτα ἀπωλέσϑη. 2.

ἀποδημῆσαι

ἐπὶ ἀγορασίᾳ

Ζ2ήτει βιβ. ιδ΄. κεφ. η΄. ϑεμ. α΄." ἐὰν ὁ διουκητῆς" καὶ βιβ. η΄. τιτ. β΄.

χεφ. μβ΄. ϑεμ. γ΄. καὶ βιβ. ιζ΄. τιτ. β΄. [καὶ] κεφ. ιδ΄. καὶ βιβ. ιγ΄. τιτ. α΄. χεφ. α΄. Sep. γ΄., οὗ ἡ ἀρχή" εἰ δὲ εἶπον τὸ φυλάξαι τὸ πρᾶγμα.

20

B XII, 1, 57 — D XVII, 2, 59. 1. ᾿Ανάγνωϑι κεφ. π΄. Yen. γ΄. ἀναγκαίαν κοινωνίαν λέγει τὴν ἐπὶ τῶν Hb I δημοτελῶν. 168 2.

Τῶν λιμένων, τῶν

τελῶν,

τῶν

ἁλικῶν.

3. Τί γάρ, ὅτι τετελεύτηκεν οὗτος, οὗ μᾶλλον διὰ τὸ σπουδαῖον ἣ κοινωνία συνέστη, ἤγουν τοιοῦτος ἦν, ὥστε χωρὶς αὐτοῦ τὴν τῆς κοινωνίας διοίκησιν 25 μὴ δύνασϑαι προβαίνειν; 4. “Ὅτι ἐπιτήδειος ἦν ἐκεῖνος γινωσχόμενος τοῖς πολλοῖς ἐπὶ τὸ καταβάλλεῖιν τὰ δημόσια τέλη τῷ πράκτορι. B XII, 1, 58 = D XVII, 2, 60. l. Ζήτει B1B. κε΄. rır. α΄. κεφ. ς΄. ϑεμ. τελευταῖον. 10 sch. 1: cf. supra p. 491 lin. 20

P ἀπολέσϑι

|

17 κεφ. (uB.') P xai

| 14 sch. 1: cf. supra p. 494 lin. 5 | 15 ἀπωλέσϑη:

| 23 sch. 3: cf. supra p. 496 lin.

12

544

LIB. XII — TIT. I (P)

2. Διὰ τί ἐπὶ τοῦ κληρονόμου τοιοῦτον οὐδὲν λέγομεν; “Ὅτι ὁ κληρονόμος Hb I οὐχ ὡς κοινωνὸς ἐνάγεται περὶ τῶν ὑποκρατηϑέντων πραγμάτων ἐκ τῆς 764 κοινωνίας παρὰ τοῦ διαϑεμένου, ἵνα καὶ τὸ διαφέρον δῷ, ἀλλ᾽ ὡς χρεώστης αὐτῶν᾽ καὶ ἐπὶ τῶν χρεῶν ὁ νόμος ἐπιτρέπει ἀσυμφώνητον τόκον μὴ ἀπαιτη5 ϑῆναι. Λοιπὸν οὖν καὶ ἐνταῦϑα ὁ κληρονόμος ὡς χρεώστης ἐναγόμενος οὐκ ὀφείλει καὶ τόκους διδόναι, ἐπεὶ μηδὲν τοῦτο μεταξὺ αὐτῶν συνεπεφώνητο. t

>

=

x

x

f

m

>

3

€

,

3. Οὐχ ὡς τόκον — Οἱ γὰρ τόκοι τάξιν ἐπέχρυσι καρπῶν. Καρπὸς δὲ ᾿ καρπῶν οὐκ ἀπαιτεῖται" καὶ τοῦτο φυλάττεται ἐπὶ λεγάτων καὶ φιδικομίσσων καὶ

x

-

τῆς

"

τουτέλαε

\

M

καὶ τῶν

-

λοιπῶν

4

βοναφίδε

,

Fr

ε

ἀγωγῶν,

ὡς

Dig.

,

χβ΄.

τιτ.

,

γ΄.

10 κεφ. ς΄. καὶ Diu. ιζ΄. τιτ. α΄. κεφ. τελευτ. καὶ Buß. κδ΄. τιτ. ς΄. κεφ. κη΄. ϑεμ. α΄. 4. Τουτέστιν ὅσον διέφερέ μοι μὴ ὑποστῆναι μόραν ἤγουν ὑπέρϑεσιν περὶ τὴν τούτων ἀπόληψιν. 5.

€

,

B XII, 1, 59 — DXVI, 2, 61. 1. Zfre βιβ. ιδ΄. κεφ. (9. ϑεμ. τελευτ. ἐπὶ ἐντολῆς, ἐπὶ δαπανημάτων, οὗ ἡ ἀρχή" τὰ καλῇ πίστει δαπανήματα" καὶ βιβ. ξ΄. τιτ. γ΄. κεφ. μα΄., οὗ ἡ ἀρχῇ" ὁσάκις τοῦ δεσπότου" καὶ κεφ. ιγ΄. τοῦ αὐτοῦ τιτ., οὗ T] ἀρχή ὁ ἐλευϑερωϑεὶς παρὰ τῆς αὐτῶν βλάβης, .... vtr. α΄. διγ. λβ΄.

15.

. 20

Ζήτει βιβ. κγ΄. τιτ. γ΄. κεφ. A3., οὗ ἡ ἀρχή" ol τόκοι τάξιν ἐπέχουσιν.

B XII, 1, 60 — D XVII, 2, 62. 1. Ἔξ ἐμοῦ λαμβάνει --- ᾿Αλλὰ κατὰ σοῦ κινῶν τὴν ἑρεδιτάτης πετιστζίωνα Hb I 765 καὶ ἀπαιτεῖ σε ὃ ἐξ ἐμοῦ ἔλαβες. 2. Τῷ κληρονόμῳ -- Τοῦ γὰρ προςήκοντος αὐτῷ μέρους ἥμισύ ἐστι, x«i οὐδὲν «χρὴ» δοϑῆναι ἐντεῦϑεν τῆς ἐπιβαλλούσης μοι μοίρας ἔχοντι τὴν διατίμησιν.

25

B XII, 1, 61 — D XVII, 2, 63. 1. Ζήτει τοῦ παρόντος vtr. κεφ. En’. Kol ζήτει καὶ βιβ. ιε΄. τιτ. α΄. κεφ. Hb I κα΄., οὗ 7] ἀρχῇ"... περὶ τοῦ κατὰ δόλον παυσαμένου νέμεσϑαι {εὐπορεῖν ἔχει. 766 Ζήτει καὶ Bug. κη΄. cr. η΄. κεφ. κε΄. ϑεμ. β΄., οὗ 4 ἀρχή" ἐν τῷ διδόναι. 2 ἐνάγεται:

Ῥ ἐνάγει

|

6

συνεπεφώνητο:

P συμπεφώνητο

|

7 sch.

3: cf. supra

Ρ. 497 lin. 33 | καρπὸς: P καρπῶν | 12 ἀπόληψιν: P ἀπόλησιν | 18 P lacunam indicat post βλάβης | 21 ἀπαιτεῖ σε: P ἀπαιτῆσαι | 22 sch. 2: cf. supra p. 499 lin. 20 | 23 ἔχοντι: Ῥ ἔχοντα | 27 P lacunam indicat post ἀρχή.

LIB. XII — TIT. I (P)

545

2. Δύνασϑαι — Γνούς, ὅτι μέλλει ἀπαιτεῖσϑαι, ἐδαπάνησε τὰ περιόντα πράγματα περιττὰ εἰς ἀνονήτους ὑποϑέσεις᾽ xal ὡς κατὰ δόλον ἀναλώσας αὐτὰ ἐνάγεται καὶ ἀπαιτεῖται περὶ τούτων, ἀφ᾽ ὧν εὐπορεῖ. 'O γὰρ μέχρις εὐπορίας καταδικαζόμενος συγχωρεῖται εὐπορεῖν τὰ εἰς ἀναγκαίαν αὐτοῦ 5 χρείαν ἐπιτήδεια, οἷον οἰκίαν, στρωμνήν, ἐσθῆτα καὶ πάντα τὰ πρὸς ὑπηρεσίαν αὐτῷ, τὰ δὲ περιττεύοντα τῶν ἀναγκαίων ἀπαιτεῖται, ὑπὲρ ὧν ἔβλαψεν /

^

2

3

,

€

Fi

.

x

€

A

,

3

7,

Hb I 767

Hb I 766

ἐν τοῖς κοινοῖς.

3. Κἂν συμφωνήσῃ εἰς ὁλόκληρον καταδικάζεσθαι, οὐκ ἔρρωται, ὡς βιβ. κη΄. τιτ. η΄. κεφ. ιδ΄. ἐπὶ ἀνδρὸς ῥηϑέν, ὅςτις μέχρις εὐπορίας καταδικά10 ζεται.

Καὶ

ἐπεὶ

καὶ

ὁ κοινωνὸς

μέχρις

ὁμοιότητα κατὰ τοῦτο πρὸς τὸν ἄνδρα, δεῖ ὅτι καὶ τὰ ὁμοῖα διὰ τῶν ὁμοίων τέμνεται, Tur. η΄. κεφ. νβ΄., οὗ ἡ ἀρχή" ὁ νομεύς, ὑπεξαιρεῖ τὰ ἑτέροις χρεωστούμενα. Kal 15 deu. β΄." κἀκεῖνο γὰρ ὁμοίως φησίν.

εὐπορίας

καταδικάζεται

καὶ

ἔχει Ab I

τὸ ἐκεῖ εἰρημένον κἀνταῦϑα ἕλκειν, 767 ὡς ὁ νόμος φησί. Ζήτει βιβ. κη΄. ἀφ’ οὗ μάϑῃς, ὅτι ὁ δωρησάμενος βιβ. I. ζήτει τιτ. γ΄. κεφ. ιϑ'.

4. Ze βιβ. ζ΄. τιτ. ιβ΄. κεφ. α΄., ἀφ᾽ οὗ μάϑε. Ζήτει Buß. κη΄. τιτ. v. κεφ. κα΄. Seu. γ΄., οὗ ἀρχή εἰ χρὴ δοϑῆναι τῇ γυναικὶ ἐγγύας. 5. δὲ

Τοῦ πάτρωνος — Τὰ τοῦ ἀπελευϑέρου πράγματα κατέχοντος. Πάντες οἱ

φιλοτιμηϑέντες

εἰς

τὸ

μέχρις

εὐπορίας

καταδικάζεσϑαι

ὄντες

τῶν

20 ὁμοίων προςτώπων καὶ τῆς αὐτῆς συγγενείας μέχρις εὐπορίας καταδικάζονται" fjrot χαταλιμπάνεται καὶ αὐτοῖς τὰ πρὸς ὑπηρεσίαν αὐτῶν. ᾿Ομοίως καὶ τοῖς διεκδικοῦσιν αὐτούς᾽ οἱ δὲ ἐγγυηταὶ εἰς ὁλόκληρον. 6.

Ζήτει

Bi.

κη΄. τιτ. η΄. κεφ.

ιϑ΄. deu. α΄., οὗ N ἀρχή" καὶ οἱ παῖδες Hb I 768

τῆς γαμετῆς. 25

7.

Δηλονότι dj παραγραφὴ

8. Τῶν ἀπὸ τῆς καταβαλεῖν αὐτά.

κοινωνίας

οὐχ ἁρμόζει τοῖς κληρονόμοις αὐτῶν. χρεωστουμένων,

ὥστε

ἐπικτήσασϑαι

9. ᾿Αναγκαίαν χοινωνίαν φησὶν ὁ Xxpt...... τὴν ψιλὴν δὲ τὴν ἁπλῶς καὶ διὰ λόγου μόνου γενομένην.

μετὰ

«καὶ»

συμφώνου, Hb I 770

5 οἰκίαν: P οἰκεῖαν | ὑπηρεσίαν: P ὑπερεσίαν | 10 ἔχει: P ἔχειν | 11 εἰρημένον: P εἰρημένων | 21 τὰ: P τὴν | 28 Σκρι. .. .: fortasse σχρίβας; abbreviatura quomodo interpretanda sit nescio | 29 γενομένην: P γενομένη SCHELTEMA,

Basilica,

II.

7

546

LIB. XII — TIT. I (P)

©.

10. ‘O γὰρ δοῦλος τῷ δεσπότῃ μόνῳ προςπορίζει. Kai εὐλόγως τοῦ ἑνὸς κοινωνοῦ τὸν δοῦλον ληγατεύσαντος τῷ ἑτέρῳ μόνῳ τῷ ληγαταρίῳ προςπορίζεται. 11. Ζήτει βιβ. μγ΄. τιτ. γ΄. κεφ. β΄. καὶ βιβ. λε΄. τιτ. ιδ΄. κεφ. μγ΄... οὗ ἡ ἀρχή" 5 κληρονόμος. Κανὼν γὰρ ἔστιν ὁ λέγων τὸν ἀπὸ κληρονομίας χτηϑέντα δοῦλον ἡμῖν μὴ δύνασϑαί τι προςπορίζειν ἡμῖν ἐκ τῆς αὐτῆς κληρονομίας, ὡς Big. (9'. τιτ. β΄. Καὶ ἕτερος κανὼν ὁ λέγων" τὸ μὴ δυνάμενον ὑφ᾽ ἑνὸς κτηϑῆναι τῶν κοινωνῶν τῷ ἑτέρῳ δίδοται εὑρισκομένῳ δεκτικῷ τοῦ προςπορισμοῦ, ὡς βιβ. μγ΄. τιτ. γ΄. διγ. α΄. 12.

10

Μεγίστη

τὴν ἐλευϑερίαν ρ

ἐστὶν

ἐναλλαγὴ

ἀπόλλυσιν

καταστάσεως,

ὅτε καὶ

οἵτινες παραδίδονται

ϑηρίῳ

τῆς κατ᾽ αὐτῶν ἐξενεχϑείσης ἀποφάσεως.

τὴν

πολιτείαν

καὶ Hb I

A πυρὶ διὰ τὸ τραχὺ' 118

13. Μέση δέ ἐστιν, ὅταν ἣ μὲν πολιτεία ἀπόλλυται, ἣ δὲ ἐλευϑερία μένῃ ἀκεραία" ὅταν τις εἰς νῆσον περιορισϑῇ᾽ ἐλεύϑερος γὰρ ὧν ἐκπίπτει τῆς πολιτείας. 14*. Zhi: βιβ. μδ΄. τιτ. β΄. κεφ. κ΄. καὶ [ὡς] βιβ. ν΄. τιτ. α΄. κεφ. ιζ΄. Ζήτει τιτ. β΄. τοῦ παρόντος βιβ. κεφ. κδ΄. Δοκεῖ ἐναντιοῦσϑαι τῷ παρόντι. 3 , Καὶ βιβ. μδ΄. τιτ. η΄. κεφ. t«'., οὗ ἡ ἀρχή᾽ ἐὰν Πέτρον. B XII, 1.

20

1, 63 — D XVII,

Πῶς

γίνεται τοῦτο

,

Li

διεχδικεῖται᾽

σι

μάϑε. Ποτὲ Hb I

τότε

,

γὰρ

*

[4

ὁ χρεώστης

καὶ

^

A

νομὴν

καὶ

,

x

διάπρασιν ὑφίσταται,

773

M

ὡς

χεφ. ζ΄. ϑεμ. κ΄. τοῦ ς΄. τιτ. τοῦ 9°. βιβ. “Ὥςτε τὰ τῆς διαπράσεως 7, ἀπὸ ἐκστάσεως νόησον ἢ ἀπὸ τοῦ χρύπτεσϑαι καὶ μὴ διεκδικεῖσϑαι. “Οϑεν ὁ Καλλίστρατος τῇ τοῦ ἑνὸς σημασίᾳ τὰ δύο ἐδήλωσε διὰ τὸ καὶ ἄμφω διαλύειν τὴν κοινωνίαν. Εὐλόγως᾽ πραγμάτων γὰρ μὴ ὑπόντων παρὰ τῷ ἑνὶ ποῦ χοινωνία, ὁπότε ἀμφότεροι ἐπὶ τοῖς αὐτῶν ἐκοινώνησαν πράγμασιν; Ἔκ τοῦ κε΄. τῆς γ΄. τῶν ᾿Ϊνστιτούτων᾽. .... εἰ μέντοι μετὰ τὴν ἔκστασιν τῆς αὐτῆς ἔχονται διαϑέσεως, καινοτέρα νῦν ἄρχεσϑαι δοκεῖ κοινωνία. 3

80

βιβ.

᾿ τῶν τοῦ χρεώστου " πραγμάτων, ὅταν αὐτὸς ἐκστῇ, μὲν γὰρ γίνεται ἣ διάπρασις ὡς B1B. 9°. cur. ε΄. κεφ. 9'.* ποτὲ δέ, ὅταν διὰ περιγραφὴν κρύπτεται καὶ μὴ Lj

2

2, 65. noas τὸν ε΄. χαὶ ς΄. τιτ. τοῦ ϑ΄.

,

,

A^

»

x

Led

,

*

A

bd

e

€

2. Ὃ εἷς ἀπαγορεύσει --- Τὸν ἀπαγορεύσαντά φησιν ἐνάγεσϑαι μὲν τοῖς Hb I λοιποῖς τῇ πρὸ σοστζίο, αὐτὸν δὲ μηδεμίαν ἔχειν κατ᾽ αὐτῶν ἀγωγήν. Τοῦτο 772 δὲ τότε φυλάττεται, ἐν ᾧ κατὰ δόλον γέγονεν Tj ἀπαγόρευσις. 5 κανὼν; P κανὸν | 7 ἕτερος: P ἕτερον | δυνάμενον: P δυνάμενος P εὑρισκομένου

| 11 ϑηρίῳ:

P ὑποστῇ; corr. Hb.

|

P ϑηρίων

| 12 ἐξενεχϑείσης: P ἐξενεκϑείσης

26 πραγμάτων:

P πράγματα

| 8 εὑρισκομένῳ: | 22 ὑφίσταται:

LIB. XII — TIT. I (P)

547

3. Τουτέστιν εἰ κατὰ δόλον ἀπηγόρευσας γνοὺς κληρονομίαν εἰς περιελϑεῖν" εἰ γὰρ μετὰ τὴν ἀπαγόρευσιν περιέλϑῃ, οὐ κοινοποιεῖται.

σὲ Hb I 714

4. Οὐδεὶς γὰρ ὕπεστι δόλος ἐν τῷ πράγματι καὶ οὐ δυνήσῃ κινῆσαι κατ᾽ BbI 775 ἐμοῦ τὴν προσόστζιο. 5

5.

ἪἬΤτοι πρὸ τοῦ ὁρισϑέντος χρόνου" ὁ χρόνος γὰρ ὡρίσϑη τῇ ἀγορασίᾳ

xal «οὐ» παρῆλϑεν. 6.

Εἰ δὲ ὁ εἷς μόνος βλάπτεται, τυχὸν ἐπαγγελϑεὶς παρά τινος, εἰ τὸ πᾶν τῆς κοινωνίας διαπωλήσει πρὸς αὐτόν, κληρονόμος γραφῆναι παρ᾽ αὐτοῦ, x«l ὁ κοινωνὸς λύσει τὴν κοινωνίαν καὶ διαμερισμὸς γίνεται, οὐδεμίαν ἔχει 10 ἀγωγὴν κατ᾽ αὐτοῦ. 7. Ei μὴ ἄρα ἰδικῶς τοῦτο συνεφωνήϑη, ὥςτε καὶ μὴ βλαπτομένης τῆς χοινωνίας, εἰ ἐμὲ μόνον συμβῇ ζημιωϑῆναι ἐκ τῆς ἀπαγορεύσεως, ἔχειν με τὴν προσόστζιο. 8. Προκουράτωρ καλῶς ἀπαγορεύει. Ζήτει 15 οὗ ἀρχή" διοικητὴς τῆς γυναικὸς ὁ ἀνήρ. 9.

“ὥςτε

τυχὸν

τελευτήσαντος

τοῦ

ἑνὸς

βιβ. η΄. τιτ.

β΄. κεφ.

59^., Hb I 776

τοῖς

περιοῦσιν

οὐδὲν

ἧττον

σώζεσϑαι τὴν κοινωνίαν. 10. Τῶν μὴ διαμερισϑέντων κοινῶν πραγμάτων τὴν ἀμέλειαν καὶ τὸν δόλον καὶ τὰ ἐπυκτηϑέντα πράγματα καὶ ὁ κοινωνὸς καὶ ὁ κληρονόμος ἐπιγινώ20 σχουσιν. 11.

’Evayeı κατὰ τῶν κοινωνῶν

ἣ τῆς ῥᾳθυμίας.

ὑπὲρ τῶν περιποιηϑέντων ἢ τοῦ δόλου

12. Ἵνα μὴ ἄκων γένωμαι κοινωνὸς ἀνδρὶ οὐ πάντως τοῖς ἐμοῖς συμ- Hb I βαίνοντι τρόποις. 'O δὲ υἱοϑετηϑεὶς μένει κοινωνός᾽ ἐλαχίστη γάρ ἐστι 777 25 καταστάσεως ἐναλλαγή. ΄ 13. Εἰ γὰρ πολλῶν ὄντων κοινωνῶν εἷς αὐτῶν κατέχει τὰ κοινὰ χρήματα, ἕτερος δὲ ἐξ οἰκείων δαςπαρνήσει εἰς τὰ κοινὰ πράγματα, κατὰ μόνου τοῦ ἔχοντος τὰ κοινὰ χρήματα ὀφείλει κινεῖν, dre ὑπεξαιρεϑῆναι τὸ κεχρεωστημένον αὐτῷ. Καὶ τότε ἕκαστος ὑπὲρ τοῦ ἀνήκοντος αὐτῷ μέρους κινείτω. 1 εἰς σὲ: P εἰς δὲ; corr. Hb. | 16 sch. 9: cf. p. 514 1. 17 | 19 κοινωνὸς: P κοινῷ | 23 sch. 12: cf. p. 515 1. 25 | 26 κατέχει: P κατὰ; corr. Hb. | 28 κεχρεωστημένον:

P κεχρεωστημένων

548

LIB. XII — TIT. I (P) 14.

Τὰ. τῆς

κοινωνίας

παρ᾽

Evi

τῶν

κοινωνῶν

ἧσαν

καὶ

ὁ εἷς

ἀδίκως

ὑπέστη ζημίαν παρὰ τοῦ ἄρχοντος προστιμηϑεὶς νομίσματα ρ΄. ᾿Απαιτεῖ ταῦτα παρὰ τοῦ ἔχοντος τὰ χρήματα. Ὕστερον δὲ μετὰ τὴν ὑπεξαίρεσιν τούτων ἕκαστος ἀναλόγως" ἐνάγει αὐτῷ. ὧι

15. Τῆς κοινωνίας ὑπεξαιρεῖ — Συνεστησάμην μετὰ Πρίμου κοινωνιάν tutorum bonorum. Ὑπεδεξάμην προῖκα τῆς ἐμῆς γαμετῆς. Μετὰ χρόνον τινὰ διελύϑη ἣ κοινωνία συνεστῶτος ἔτι τοῦ γάμου. Kar’ ἐξαίρετον λήψομαι τὴν προῖκα ὡς ἀνεχόμενος τῶν βαρῶν τοῦ γάμου. Εἰ δὲ μετὰ τὴν διάλυσιν τοῦ γάμου ἡ κοινωνία διαλυϑῇ, λήψομαι μὲν καὶ οὕτως τὴν προῖκα κατ᾽ 10 ἐξαίρετον, ἀλλ᾽ οὐκ ἀπεντεῦϑεν ἤδη, ἀλλὰ ἐν ᾧ χρόνῳ ταύτην ἀποδιδόναι ἀναγκάζομαι τῇ ἐμαυτοῦ γαμετῇ, οἷον μετ᾽ ἐνιαυτόν. 16. Ζήτει Bi. μβ΄. τιτ. γ΄. κεφ. να΄. καὶ v9'. καὶ μς΄. Ζήτει, ποία ἐστὶν HbI ἡ προϑεσμία ἡ εἰρημένη περὶ τῆς καταβολῆς τῆς προικός. Kat βιβ. x9'. τιτ. TT8 α΄. κεφ. ρκα΄. ϑεμ. γ΄. Περὶ δὲ τῆς ταχυτέρας αὐτῆς ἀποδοχῆς ζήτει up. 15 x9. τιτ. ε΄. κεφ. ιδ΄. “Ομοίως δὲ καὶ περὶ τοῦ ὡρισμένου καιροῦ τῆς καταβολῆς τῆς προικὸς ζήτει βιβ. μδ΄. τιτ. ζ΄. κεφ. α΄. Πότε δὲ ὁ ἀνὴρ τὴν προῖκα διὰ συμφώνου καὶ πότε οὐ δύναται κερδαίνειν, κἂν συμφωνήσῃ, ζήτει βιβ. x9. τιτ. ε΄. κεφ. κε΄.

B XII, 1, 65 = DXVI, ?0

2, 67.

1. Τὸ μέρος — “ὥςτε τῶν δύο ἀπόρων εὑρισκομένων τὴν ὑπὲρ τούτων HbI ζημίαν οἱ λοιποὶ γνωρίζουσι, τουτέστι διδόασιν᾽ εὔλογον γάρ ἐστι τοὺς TT9 κοινωνοὺς

καὶ τὴν ζημίαν καὶ τὸ κέρδος ἐπιγινώσκειν.

2. Ζήτει κεφ. wx'. Seu. ι΄. τοῦ ιδ΄, βιβ. καὶ βιβ. κγ΄. τιτ. γ΄. κεφ. ιγ΄. Hb I Σημείωσαι, ὅςτι» τὸ δανεῖσαι οὐκ ἔστι σύγχρησις. Ἢ γὰρ ἂν οὐ προσεδίδου 780 25 τοὺς τόχους, ὡς βιβ. μγ΄. τιτ. γ΄. κεφ. α΄. ϑεμ. β΄. 3. Ζήτει βιβ. 9΄. κεφ. κβ΄. τιτ. γ΄. Δοκεῖ μοι ἔχειν ci vd» ὁμοιότητα τὸ παρὸν κεφάλαιον πρὸς τὴν t]. νεαράν, ἥτις κεῖται ἐν βιβ. κγ΄. tur. α΄. κεφ. «ξβ΄.», ἔνϑα φησίν" εἰ δέ τις τὴν ἀρίϑμησιν En’ αὐτῷ γενέσϑαι τῶν χρημάτων κοινωνὸς ὧν ἀρνησάμενος, εἶτα ὕστερον Τχρῆσαι τὸ καταβαλεῖν παρ᾽ αὐτοῦ 80 γενομένῳ τι τοιούτῳ μηδὲν ὄφελος εἶναι τῶν ταῖς ἀληϑείαις καταβεβλημένων, 2 προστιμηϑεὶς: P προτιμοϑεὶς | 3 ἔχοντος: P prius ἄρχοντος | 5 sch. 15: cf. supra p. 517 lin. 12 | 10 &nevreüßev: P ἀντεῦϑεν | 22 ἐπιγινώσκειν: P. ἐπιγινώσκει | 24 προσεδίδου: P προσδίδου | 28 ἀρίϑμησιν: P ἀρήϑμησειν | 29 B 23, I, 62 habet: χρήσαιτο καταβολαῖς παρ᾽ αὐτοῦ γενομέναις, τῷ τοιούτῳ μηδὶν ὄφελος εἶναι τῶν ταῖς ἀληϑείαις καταβεβλημένων ϑεσπίζομεν

LIB. XII — TIT. I (P)

549

ἀλλ᾽ ὁλόκληρον αὐτὸν τὸ χρέος ἀπαιτεῖσϑαι. Οἶμαι yàp διὰ τοῦτο μὴ ἀκούεσϑαι τὸν ἀρνησάμενον, ὅτι ὃν οὐχ ὡμολόγησε δανειστήν, πῶς φησιν ὕστερον ὡς χρεώστης καταβαλεῖν αὐτῷ; 4. 5 τιτ.,

'O κοινωνός — Τοῦτο λέγει καὶ ἐν τῷ τέλει τοῦ ξγ΄. κεφ. τοῦ παρόντος Hb 1 ὅτι

ὁ δόλον ποιήσας

ἐνάγεται ὑπὸ τῶν κοινωνῶν,

τουτέστιν

οὐ μέχρις 181

εὐπορίας, ἀλλ᾽ εἰς ὁλόκληρον. Φησὶ γὰρ βιβ. μβ΄. τιτ. α΄. διγ. κβ΄., ὅτι ὁ ἀρνησάμενος ἑαυτὸν μὴ εἶναι κοινωνὸν καὶ ἀπὸ δόλου καταδικασϑεὶς εἰς ὁλόκληρον μεϑοδεύεται. >

10

[A

€

M

x

x

3

x

^

H

5. Ζήτει βιβ. μγ΄. τιτ. η΄. κεφ. κη΄. καὶ ἀνάγνωθι κακεῖνο ἀκριβῶς καὶ βιβ. ια΄. κεφ..ζ΄. Seu. ζ΄., οὗ ἡ ἀρχή" ἐὰν ἔγκειται τῷ συμφώνῳ.

B XII, 1, 67 — D XVII, 2, 69. 1. Made τὸ dtyeorov. ᾿Εκέκτητο Tirios ἀγρόν. Πρῖμος ἐρῶν τῆς τούτου κτήσεως, οὐκ ἔχων δέ τινα πρὸς αὐτὸν συνήϑειαν, Σεκούνδῳ καὶ Tepcio 15 διειλέχϑη φίλοις οὖσι Τιτίου, ὥςτε αὐτοὺς διαλεχϑῆναι Τιτίῳ περὶ τῆς τοῦ ἀγροῦ ἀγορασίας ὡς ὀφειλόντων κοινῇ τῶν τριῶν ἀγοράσαι τὸν ἀγρόν. Συντιϑέμενος, ὡς παρέξει αὐτοῖς ὅπερ ἂν ἕκαστος λόγῳ τιμήματος καταβαλὼν τύχῃ, καὶ πάσης αὐτοὺς ἐκτὸς καταστήσει φροντίδος, πρὸς τούτοις καὶ εὐωχήσειν αὐτοὺς ὑπέσχετο. Διειλέχϑησαν οἱ δύο Τιτίῳ- ἔπεισαν. Τὸν ἀγρὸν 20 ἐξηγόρασαν τ΄. νομίσμασιν. ᾿Απαιτοῦσιν ἀνὰ ρ΄. Ζητοῦμεν, ποία τις ἀγωγὴ αὐτοῖς ἁρμόζει κατὰ Πρίμου. Καὶ λέγομεν, ἣ προσόστζιο᾽ δυνατὸν γὰρ ἐπὶ λύσει τῆς κοινωνίας ταύτην ζητεῖσϑαι. B XII, 1, 69 = D XVII, 2, 71. 1. ᾿Επεὶ οὐ δυνατὸν ἀμφοτέρας κινεῖν, δεῖ τὴν ἀτιμοποιὸν ἀργεῖν. 25

30.

m

B XII, 1, 70 — D XVII, 2, 72. 1. ᾿Απαιτεῖται καὶ μεγάλην ἐπιμέλειαν ὁ κοινωνός, ὅταν ἐν τῇ κοινωνίᾳ Hb 1 σπουδὴν συμφωνήσῃ καταβαλεῖν. Τότε γὰρ καὶ μεγίστην περὶ τὴν κοινωνίαν 188 ἐπιμέλειαν ἀπαιτεῖται, καὶ οὐχ οἵαν ἐν τοῖς ἰδίοις. B XII, 1, 72 — D XVII, 2, 74. 1. Ζήτει Big. λζ΄. τιτ. ζ΄. κεφ. us’. dep. παρατελ. Ζήτει Gig. (^. τιτ. ε΄. κεφ. κα΄. καὶ τιτ. α΄. κεφ. ζ΄. καὶ βιβ. κ΄. τιτ. α΄. κεφ. κγ΄. Ζήτει καὶ βιβ. β΄. τιτ. β΄. κεφ. ζ΄. καὶ βιβ. ζ΄. τιτ. α΄. κεφ. ξ΄. καὶ βιβ. ς΄. τιτ. ζ΄. περὶ δούλου ἐρωμένου. Σημείωσαι, ὅτι δύο εἴδη διαγνωμόνων. 13 sch. 1: cf. supra p. 522 lin. I [16 συντιϑέμενο:: P συντεϑέμενος P μεγάλη | 27 συμφωνήσῃ: P συμφώνησε | μεγίστην: P μεγίστα

| 26 μεγάλην:

550

LIB. XII — TIT. I (P}

B XII, 1, 74 — D XVII, 2, 76. |l. Ζήτει Big. ζ΄. τιτ. β΄. ᾿Ανωνύμου παραγραφὴν καὶ ἁγίας συνόδου κανόνα prß’., 5$ ψῆφος τοῦ ἐκεῖ ῥηϑέντος 2. Καὶ ἔρρωται.

ἐπὶ

αἱρετῶν

κεφ. κζ΄. ϑεμ. γ΄. καὶ κεφ. ι9΄. ϑεμ. α΄. καὶ τὴν Hb 1 βιβ. ϑ΄. τιτ. α΄. κεφ. β΄. καὶ τῆς ἐν Καρϑαγένῃ 185 ἐν ᾧ εὑρήσεις, ὅτι καὶ χωρὶς προστίμου ἔρρωται αἱρετοῦ δικαστοῦ.

δικαστῶν,

ἐὰν

κατὰ

δόλον

γένηται

ἡ κρίσις,

οὐκ

B XII, 1, 79 — D XVII, 2, 81. 1. Προικίζειν — Εἰ γὰρ τὸ τοιοῦτον σύμφωνον ἐπὶ τῶν δύο ἐγεγόνει, Hb I 10 οὐ διαφέρομαι, εἰ μηδὲ ὁ ἕτερος τῶν κοινωνῶν ἔσχε ϑυγατέρα᾽ εἰ γὰρ ἐν τῷ συμφώνῳ ἐστὶ τὸ προικίζειν ἀμφοτέρους τὰς ἑαυτῶν ϑυγατέρας, κἂν συμβῇ τὸν ἕνα μὴ ἔχειν ϑυγατέρα, ὁ ἄλλος τὴν ἑαυτοῦ προικίζει. 2. Οὕτω γὰρ ὁ τοῦ δυκαίου λόγος ἀπαγορεύει τὸ ἐπιτρέπον πάκτον ἐκ Hb I τῶν κοινῶν προικίζειν χρημάτων νοεῖσϑαι. 181 15

3. Ei δὲ τῆς προικὸς --- 'O δὲ Κύριλλος οὕτως" εἰ δὲ μόνον ἐν ἐπερωτήσει ἣν ἡ προΐξ, οὐδὲν ἀπαιτεῖται 7| ϑυγάτηρ τὸν κοινωνὸν λυϑέντος τοῦ γάμου" οὔτε γὰρ ἠλευϑέρωσεν αὐτὸν ἀγωγῆς, ὡς τὸ ἑξῆς δηλοῖ δίγεστον. Εἰ δὲ ὁ εἷς δανείσει, εἰς μόνον τὸ ἥμισυ ἔχει τὸν κονδικτίκιον, ὡς βιβ. ιβ΄. τιτ. α΄. διγ. ιγ΄.

20

4. Εἰ μέντοι μόνον ἐπηρωτήϑη τὴν προῖκα, μήπω δὲ ταύτην καταβαλὼν ἐτελεύτησεν, ἀντὶ δὲ τοῦ λαβεῖν τὴν προῖκα ἣ ἐμὴ ϑυγάτηρ ἠλευϑερώϑη δι᾿ H [i ἀποχῆς, οὐ δύναται καταλογισϑῆναι τῇ κοινωνίᾳ ἣ μὴ καταβληϑεῖσα pott.

5. Οὐ καταλογίζεται — Οὐ δύναται ὁ κοινωνὸς T, ἀπαιτεῖν τὴν μὴ καταβληϑεῖσαν προῖκα, ἣ λέγειν ἐπὶ τῇ μερησίᾳ τῶν κοινωνῶν, ὅτι ἀντὶ τῶν 25 καταβληϑέντων εἰς προῖκα καταλογισϑήτωσάν μοι τὰ πράγματα. B XII, 1, 80 = D XVII, 2, 82. l. Οὐ γὰρ γενήσομαι ἔνοχος τῷ δανειστῇ ἐκ τοῦ δανεῖσαι τὸν ἐμὸν χοινωνόν. Ζήτει βιβ. κγ΄. τιτ. α΄. κεφ. ιγ΄. ϑεμ. τελευτ. καὶ κεφ. αὐτοῦ ις΄., ὅτι, ἐὰν ὁ εἷς δανείσῃ τὰ κοινὰ κοινωνός, εἰς μόνον τὸ ἥμισυ ἔχει τὸν κονδικτί30 xıov. Εἰ δὲ ἀργυροπράται εἰσὶν οἱ κοινωνοί, τὸ ὅλον ἀπαιτεῖ, ὡς βιβ. β΄. τιτ. γ΄. κεφ. ια΄. καὶ βιβ. wa’. τιτ. α΄. κεφ. ζ΄. 10 ϑυγατέρα:

P ϑυγατέραν

|

12 προικίζει:

P προικίζειν

|

15 Κύριλλος:

cf. supra

p. 529 lin. 2 | 20 sch. 4: cf. p. 528 1. 29 | 23 ἀπαιτεῖν: P ἀπατεῖν | 24 κοινωνῶν: κοινῶν Hb.

| 27 δανειστῇ: P δανειστεῖ

LIB. XII — TIT. I (P)

551

B XII, 1, 81 = D XVII, 2, 83. 1. 'Exxozjj — Ἐγὼ xai Πέτρος ἀγρογείτονες Auev. Ἔν ἐκείνῳ τῷ τόπῳ, Hb 1 xx9' ὃν ol τῶν δύο ἀγρῶν ὅροι ἀλλήλοις συνήπτοντο, ἀνεφύη δένδρον ἣ λίϑος 788 ἀπέκειτο ἀρχόμενος μὲν ἀπὸ τῶν ἐμῶν γηδίων, λήγων δὲ εἰς τὰ τοῦ ἀγρο5 γείτονος. 2. Πρὸς τὸ μέτρον — "(cre καὶ μετὰ τὴν ἀπὸ τῆς γῆς ἐξαίρεσιν κατὰ τοσοῦτόν με δεσπόζειν τοῦ δένδρου ἣ τοῦ λίϑου κεχωρισμένως, xx9' ὅσον ἐδέσποζον, καὶ ἡνίκα συνήνωνται τῇ γῇ. B XII, 10.

].

1,8

= CIV,

37, 3.

Διὰ τὸν κανόνα τὸν λέγοντα"

οὐδεὶς ἐκ τῆς οἰκείας σπουδῆς κερδαίνει. Hb I 189

B XII, 1, 87 2 CIV,

37, 5.

Ι.

Ei ἤδη σοι — Εἰ ἔνοχος ἐγένου ἐν κοινωνίᾳ, οὐ κωλυϑήσῃ εἰςελϑεῖν Hb I τῷ δικαστῇ τῷ ἔχοντι τὴν περὶ κοινωνίας διάγνωσιν, εἰ μὴ ἀρκεῖται εἰς τὴν 190 τοῦ Πέτρου δοκιμασίαν. 15

2. Ταύτην ἐπιφέρειν — Εἰ κινεῖται, φησί, κατὰ σοῦ N περὶ κοινῶν πραγμάτων ἀγωγή, ἔξεστί μοι μὴ Ev ἄλλῳ δικαστῇ, ἀλλ᾽ ἐν τῷ προςφόρῳ ἀπελϑεῖν x«i δικάσασϑαι. ,

3,

[A

,

A

5

L4

>

,5

“

,

3

^

B XII, 1, 88 = C IV, 37, 6. 1. Γράφει καλῶς" xal ὑπὸ αἵρεσιν f| κοινωνία συνίσταται διὰ τὸν κανόνα 20 τὸν λέγοντα᾽ ai βουλήσεις τῶν νομίμως συναλλασσόντων παντὶ τρόπῳ δεκτέαι

εἰσίν. Σ

ἡ

2. Καὶ ἕτερος κανὼν λέγει, ὅτι τὰ σύμφωνα τὰ νόμοις ἣ καλοῖς τρόποις ἐναντιούμενα ἀντὶ μηδὲ γενομένων εἰσίν. 3. Σημείωσαι ἀναγκαῖον 26 ὑπὸ νόμου ἔχουσιν.

τοῖς δικάζουσιν,

εἰ μήπου

ῥητῶς

τὴν κώλυσιν

B XII, 1, 89 — C IV, 37, 7. 1. Ἐὰν δὲ διακατοχὴν κατενεχϑεῖσαν τῷ μαινομένῳ παρῃτήσατο ὁ HbI κουράτωρ, οὐδὲν δοκεῖ ποιεῖν, ὡς εἴρηται βιβ. λζ΄. τῶν Διγ. τιτ. γ΄. Ζήτει 791 βιβ. μ΄. τιτ. α΄. 2 sch. 1: cf. supra p. 530 lin. 27 | 4 λήγων: P λῆγον | τὰ: P τὸν [6 sch. 2: cf. supra p. 531 lin. 10 | 13 τὴν (περὶ): P τῆς | 23 γενομένων: P γονομένων | 24 μήπου:

P μὴ ποῦ

552

LIB. XII — TIT. II (CA)

SCHOLIA

AD BASILICORVM E COD.

MS. COISL.

LIB. XII TIT. II 152 (CA).

B XIL 2 1 D X, 3, 1. . ]. Ἐπειδὴ f πρὸ σόκιο μόνας τὰς κατὰ τῶν προςώπων Evaywyds καὶ Hb I ἐ t = £ Η L “ 4 791 5 μέμψεις Ev, ἑαυτῇ περιέχει, οὐκ᾽ ἐπαγγέλλεται. δὲX τὴνb τῶν κοινῶν πραγμάτων διανέμησιν, διὰ τοῦτο χρειῶδές ἐστι τὸ κομονιοβιδούμδο δικαστήριον. ᾿Αμέλει, ἐὰν μὴ ὕπεστι πρᾶγμα κοινόν, ἀργεῖ τοῦτο τὸ δικαστήριον. Εἴτε δὲ ἀπὸ κοινωνίας εἴτε ἐξ ἄλλης αἰτίας ἔχουσίν τινες ἐπίκοινα πράγματα, οὐδεμία διαφορά. Πάντως γὰρ αὐτοῖς ἁρμόζει τὸ κομουνιοβιδούμδο. Καὶ ἀπὸ κοινωνίας 10 μὲν ἔχουσιν ἐπίκοινον πρᾶγμα οἱ κοινῶς τὸ αὐτὸ ἠγορακότες, δίχα δὲ κοινωνίας ἐστὶν ἐπίκοινον, εἰ δυσὶ ληγατευϑῇ. ?

s

2

H

H4

FEE

I

᾿

3

7

2. Τὸ κομονιοβιδούμδο κοινὰ πράγματα διαιρεῖ, κοινοῦ δὲ πράγματος μὴ ὑπόντος ἀργεῖ. Ἢ γὰρ πρὸ σόκιο ἐπὶ τῶν περσοναλίων ἁρμόττει. 3. Τοῦ ᾿Ανωνύμου. Τῶν κουάσι κονπράκτων ἐστὶ τὸ κομονιοβιδούμδο, 15 ἔνϑα μὴ ἀπὸ κοινωνίας ἔσχον τὸ πρᾶγμα, ἀλλὰ τυχὸν ἐδωρήϑη ἢ ἐληγατεύϑη αὐτοῖς,

ὡς

ἰνστιτ.

γ΄. τιτ. xL.

4. Οὐ μὴν ἐν ταῖς προσχυρώσεσι. Τοῦτο γὰρ τοῦ κομουνιοβιδούμδο ἐστίν, ὡς κεφ. ς΄. deu. παρατελευτ. τοῦ παρόντος vtr. καὶ κεφ. λγ΄. καὶ λδ΄. 5. Καὶ γάρ φησι τὸ πε΄. κεφ. τοῦ παρόντος τιτ. τοῦ παρόντος Buß.” ἐὰν 20 εἷς τῶν κοινωνῶν καρπώσηται τὸ κοινὸν πρᾶγμα, κατέχεται τῷ κοινωνῷ xal τοῖς κληρονόμοις αὐτοῦ ἀναγκαζόμενος διὰ τῆς ἐπὶ τῇ κοινωνίᾳ ἀγωγῆς εἰς τὸ κοινὸν ἀπαγαγεῖν τὸ μέρος. Ταῦτα γοῦν πραεστατίονας καλεῖ ὁ νόμος ἔν τε τῷ κε΄. κεφ. ϑεμ. ϑ΄. τοῦ α΄. τιτ. τοῦ μβ΄. βιβ. καὶ τῷ τελευταίῳ ϑέματι τοῦ κβ΄. κεφ. τοῦ γ΄. τιτ. αὐτοῦ. Τοῦτο γοῦν κοινὸν κοινωνίας καὶ τοῦ 25 χομονιοβιδούμδο, ὅτι ἄμφω ἔχουσι τὰς πραεστατίονας, πλὴν ὅσον ἐπὶ τοῦ κομονιοβιδούμδο τῶν σωματικῶν γίνεται λόγος, ὡς κεφ. δ΄. τοῦ παρόντος τιτ., ἐπὶ δὲ τῆς mpocoxlo καὶ τῶν ἀσωμάτων, τουτέστι τῶν γραμματείων. Καὶ τὸ μὲν κομονιοβιδούμδο προσχυρώσεις ἐπιδέχεται, ἣ δὲ προσοκίο οὐδαμῶς, ὡς κεφ. μδ΄. τοῦ α΄. τιτ.

4 sch. 1: cf. infra p. 585 lin. 7 | 19 sch. 5: cf. 25 τὰς πραεστατίονας: Ca τοὺς προεστάτορας; corr. Hb. |

infra p. 585 lin. 18 27 τουτέστι: Ca τέως

|

οι

LIB. XII — TIT. II (CA)

10

553

6. Τουτέστι ταῖς πραεστατίοσι. Ti δέ ἐστι πραεστατίων, ζήτει Dig. μβ΄. τιτ. α΄. κεφ. κε΄. ϑεμ. 9'., οὗ dj ἀρχή" εἰ καὶ ἐπὶ τοῖς πράγμασίν ἐστιν T) περὶ χληρονομίας ἀγωγή, ὅμως ἔχει προσωπικὰς δόσεις. Φησὶ δὲ ὁ Ἴνδιξ- 9 νερεδιτάτις πετιτίων, εἰ καὶ ἰν ῥέμ ἐστιν ἀγωγή, ὅμως ἔχει καὶ πραεστατίονας ἤτοι ἀποτελέσματα. 'H γὰρ νερεδιτάτις πετιτίων ἀπαιτεῖ καὶ, ἅπερ ἔτυχεν ὁ ποσέσωρ τοὺς νερεδιταρίους ἀπαιτήσας δεβίτορας᾽ καίτοι τούτων οὐχ ἦν δεσπότης ὁ τελευτήσας. Φησὶ δὲ καὶ τὸ τελευταῖον ϑέμα τοῦ χβ΄. κεφ. τοῦ γ΄. vtr. τοῦ μβ΄. Big. τὸ διαιροῦν τῇ φαμιλίᾳ τὸν κλῆρον δικαστήριον ἀπὸ δύο συνίσταται, τουτέστι πραγμάτων καὶ δαπανημάτων ἤγουν προσωπικῶν Hb I ἀγωγῶν. Ταύτας οὖν καὶ ἐκεῖ ὁ Ἴνδιξ φησὶ πραεστατίονας, τουτέστι τὰς 192 κατὰ τῶν προσώπων αἰτιάσεις, ἔνϑα τις τῶν κληρονόμων αἰτιᾶται ὡς κλέψας τὰ ἐπίκοινα πράγματα T| καρπωσάμενος αὐτά. x

Lad

7,

’

/

^^

,

3

2

ων e

-

7. Τοῦ ᾿Ανωνύμου. Καὶ μετὰ τὸ φϑαρῆναι τὸ πρᾶγμα ἐπὶ ταῖς πραεστατίοσιν, ὡς διγ. ς΄. (8 1), τα΄.

=

t

ἁρμόζει οὐτιλίως

8.

Τὸ ἐξ ὀρϑοῦ δηλαδή" τὸ γὰρ οὐτίλιον κινεῖται καὶ μετὰ τὸ φϑαρῆναι ἐπὶ ταῖς πραεστατίοσιν, ὡς κεφ. ta’. τοῦ παρόντος τιτ. | BXIL2,2—DX, 3, 2. 1. Εἴτε ἀπὸ κοινωνίας εἴτε ἐξ ἄλλης αἰτίας ἔχουσί τινες ἐπίκοινα πράγματα, οὐδεμία διαφορά' πάντως γὰρ αὐτοῖς ἁρμόζει τὸ κομονιοβιδούμδο. Καὶ ἀπὸ κοινωνίας μὲν ἔχουσιν ἐπίκοινον πρᾶγμα οἱ κοινῶς αὐτὸ ἠγορακότες᾽ δίχα δὲ κοινωνίας ἐστὶν ἐπίκοινον τὸ δυσί τισιν ληγατευϑὲν πρᾶγμα. Ποία γὰρ κοινωνία τὸ κοινῶς ληγάτον τιμηϑῆναι; 2. Κυρίλλου. ᾿Αδιάφορον, εἴτε ἀπὸ κοινωνίας ἔχομεν πρᾶγμα, ὡς ὅτε «τὸ αὐτὸ ἠγοράσαμεν, εἴτε χωρὶς κοινωνίας, ὡς ὅτε τὸ αὐτὸ» κοινῶς ἡμῖν ἐληγατεύϑη.

30

3. Kowowvía τότε γίνεται, ὅταν διαϑέσει τοιαύτῃ ἅμα τὸ αὐτὸ ἀγοράσωσιν. Εἰπὼν γὰρ σοι ὁ σοφός, ὡς σοφὸς τῷ ὄντι, τὰ ἐξ ὧν συνίστανται, καϑάπερ ἐξ εἴδους τινὸς ὕλη, εἰδοποιούμεναι T, τε κοινοπραξία καὶ ἣ κοινωνία (ἐκείνη μὲν ἐκ μόνου τοῦ ἀγοράσαι ἅμα τοὺς δύο τὸ αὐτὸ T) κεχωρισμένως τὸ αὐτό" αὕτη δὲ καὶ ἐκ τοῦ συναινέσαι εἰς τὸ φάκτον) ἀφῆκε τὰ μερικὰ διδάσκειν διὰ τὸ εὐκατάληπτα εἶναι ἐκ τοῦ κανονικοῦ ῥητοῦ προςϑεὶς τὴν ὁδήγησίν σοι ὀρϑότερον. Σὺ γοῦν, εἰ προςϑήσεις ἐν τούτῳ τῷ ῥητῷ τῷ λέγοντι, ἀπὸ κοινωνίας, ὡς ὅτε δύο τὸ αὐτὸ ἀγοράσωσι, καὶ τὴν συναίνεσιν, οὐχ εὑρήσεις

ἐναντιότητά

τινα,

ὥςτε

ἐκεῖσε

μὲν

νόει

χωρὶς

συναινέσεως

τοὺς

δύο τὸ αὐτὸ ἀγοράσαι, ἐνταῦϑα δὲ μετὰ συναινέσεως. 2 οὗ ἡ ἀρχὴ κτὲ.: cf. infra p. 585 lin. 20 τάληπτα:

Ca

ἀκατάληπτα;

corr.

Hb.

| 26 ὁ σοφός: leg. 6 Xogóc?

| 30 εὐκα-

554

LIB. XII — TIT. II (CA)

4. ’Eri τῶν τριῶν διπλῶν δικαστηρίων ἐζητήϑη μέν, πότερος τῶν δικαζομένων ἐνάγειν δοκεῖ, ἵνα αὐτός τῷ βάρει τῶν ἀποδείξεων ὑποπέσῃ. Ἤρεσε δὲ τὸν προσκαλούμενον τὸν ἕτερον εἰς τὸ δικαστήριον αὐτὸν πιστεύεσϑαι ἄκτορα εἶναι. 5

5. KupfAou. καλεσάμενος.

᾿Επὶ τῶν τριῶν διπλῶν δικαστηρίων ἄκτωρ νοεῖται ὁ προσ-

6. Τοῦ ᾿Ανωνύμου. Ταῦτα γὰρ τὰ δικαστήρια καὶ τὸ οὔτι ποσιδέτις καὶ τὸ οὐμτρίουμ μικτὰς ἀγωγὰς ἐκάλεσεν, ὡς Buß. μδ΄. τιτ. ζ΄. διγ. λζ΄. x

3

Hi

^

>

x

2

A

ε

,

,

,

7. Φινίουμ ῥεγουνδόρουμ. Περὶ τούτου φησὶν ὁ 9°. τιτ. τοῦ νη΄. βιβ. 10 Ἔχει δὲ τὸ περὶ ὅρων τοῦτο προσκύρωσιν, ὡς κεφ. β΄. τοῦ 9'. rer. τοῦ νη΄. βιβ. καὶ τοῦ δ΄. κεφ. αὐτοῦ ϑεμ. παρατελευτ. Πλήν, ᾧ προσκυροῦται, δίδωσι τῷ ἑτέρῳ μέρει χρήματα, ὡς κεφ. γ΄. αὐτοῦ. Περὶ δὲ ὅρων ἀποκινηϑέντων ζήτει βιβ. ξ΄. τιτ. λα΄. καὶ μάϑῃς, ποία τιμωρία ἁρμόζει κατὰ τοῦ ἀποκινήσαντος. 15

8. Τοῦ ’Evavrıopavoöc. ᾿Ανάγνωθϑι τιτ. β΄. διγ. μδ΄. (8 4) καὶ Qip. ε΄. τιτ. α΄. Ow. ιγ΄., ιδ΄. Ἔν δὲ τῷ ιβ΄. διγ. τοῦ αὐτοῦ τιτ. τοῦ ιγ΄. Dip. λέγει, ὅτι ὁ προσκαλούμενος δοκεῖ οἰκείῳ φάκτῳ ἐκποιεῖν.

BXIL 2,3 Ξ ὈΧ, 3,3. Ι. Ἔν τούτῳ τῷ κομονιοβιδούμδο δικαστηρίῳ διανέμησις μόνη τῶν Hb I 20 ἐπικοίνων πραγμάτων φέρεται καὶ εἴ τις τῶν δικαζομένων προςώπων ἐζημίωσεν αὐτά ἣ ἔλαβέ τι ἐξ αὐτῶν A προφάσει αὐτῶν ἐζημιώϑη. 2. Κυρίλλου. Eis τὸ κομονιοβιδούμδο οὐ φέρεται, εἰ μὴ J| διαίρεσις τοῦ πράγματος καὶ ἣ γενομένη εἰς αὐτὸ βλάβη καὶ τὸ ἐξ αὐτοῦ κέρδος καὶ ἣ περὶ αὐτὸ δαπάνη. 25

3. Ἔν τούτῳ τῷ δικαστηρίῳ τὸν δικαστὴν ἐξετάζειν χρή, εἴ τι αὐτοὶ πρὸς ἀλλήλους οἱ κοινωνοὶ συνεφώνησαν. Τοῦτο γὰρ καὶ Ev τῷ φαμιλίας ἑρκισκούνδαε κρατεῖ, τὸ φυλάττειν πρὸ πάντων τὸν δικαστὴν τὸ μεταξὺ τῶν χληρονόμων συμφωνούμενον. 3

,

€

!

4. Κυρίλλου. Ei τι οἱ κοινεων»οὶ 80 σχοπείτω ὁ δικαστής. 8 οὐμτρίουμ: i. e. utrubi

|

m

πρὸς

10 κεφ.: Ca βιβ.

jJ

ἀλλήλους

|

x

3

--

συνεφώνησαν,

16 αὐτοῦ: leg. α΄.

4

πρῶτον

LIB. XII — TIT. II (CA)

555

5. Καλῶς εἶπεν τὸ ἀδόλως. 'O γὰρ δόλος ἀντίκειται τοῖς καλῇ πίστει συναλλάγμασιν, ὡς Big. (9^. τιτ. α΄. κεφ. νζ΄. περὶ τὸ τέλος αὐτοῦ. Εἰ γὰρ συμφωνήσει τις μηδέποτε διελέσϑαι, οὐ κρατεῖ, ὡς κεφ. ιδ΄. ϑεμ. α΄" ζήτει xal τοῦ α΄. τιτ. κεφ. ο΄. Καλῇ δὲ πίστει ἐστὶν καὶ τὸ κονιοβιδούμδο, ὡς κεφ. 5 δ΄. ϑεμ. β΄. τοῦ παρόντος τιτ. Γενιυκῶς οὖν ϑεμάτισον τὸ παρὸν χκεφ., ὅτι ὅπερ κατὰ δόλον τις συμφωνήσει ἐπὶ τοῦ κομονιουβιδούμδο οὐ κρατεῖ. ΒΧΙ!, 2, 4 -- ὈΧ, 3, 4. 1. Ἔν τῷ κομονιοβιδούμδο μόνα τὰ σωματικὰ πράγματα διαιρεῖται, ὧν ἐπικοίνως δεσπόζομεν, οὐκέτι καὶ κληρονομία. Ἐζητήϑη δέ, εἰ καὶ περὶ κοινοῦ λάκκου ἤτοι φρέατος δύναται κινεῖσϑαι τὸ κομονιοβιδούμδο. Καὶ ἤρεσεν, εἰ τὸ ἔδαφος αὐτοῦ ἐπίκοινον T, τοῦτον τὸν λάκκον φέρεσϑαι εἰς τοῦτο τὸ δικαστήριον’ ἔστι δὲ τῶν βόνα φίδε τοῦτο τὸ δικαστήριον καὶ διὰ τοῦτο, εἰ καί τινα τῶν πραγμάτων ἀδιαίρετα μείνῃ, ἔρρωται ἡ ἐπὶ τοῖς ἄλλοις γενομένη διαίρεσις, καὶ δυνατὸν ἐκ δευτέρου τὸ κομονιοβιδούμδο κινεῖσθαι περὶ τῶν ἀδιαρέτων. “Ὥςπερ δὲ T, διανέμησις τῶν ἐπικοίνων φέρεται εἰς τοῦτο τὸ δικαστήριον, οὕτω καὶ αἱ περὶ αὐτὸ πραεστατίονες. “Οϑεν, εἴ τις τῶν κοινωνῶν ἀναλώσει περὶ τὰ ἐπίκοινα πράγματα, λαμβάνει τὰ δαπανηϑέντα. Ei δὲ μὴ κατ᾽ αὐτοῦ τοῦ δαπανήσαντος κοινωνοῦ κινεῖται τὸ κομονιοβιδούμδο, ἀλλὰ κατὰ κληρονόμων τοῦ κοινωνοῦ, ὅσα ἐδαπάνησεν ὁ τελευτήσας, καὶ ὅσους καρποὺς ἔλαβεν ἐκ τῶν ἐπικοίνων πραγμάτων, κατάγονται εἰς τοῦτο τὸ δικαστήριον. Εἰ δέ, πρὶν γενέσϑαι τὸ πρᾶγμα ἐπίκοινον, εἷς ἐξ αὐτῶν ἡ ἔλαβεν παρ᾽ αὐτοῦ, ἣ ἀνάλωσε περὶ τοῦτο, οὐ φέρονται ταῦτα τὰ δαπανήματα, οὔτε οἱ καρποὶ ἐν τῷ κομονιοβιδούμδο. “Οϑεν ᾿Ιουλιανὸς ἔλεγεν, ὅτι, ἐὰν εἰς HbI τὴν δάμνι ἰμφάκτι πρώτην νομὴν ἐπέμφϑημεν ἐγὼ καὶ σύ, καί, πρὶν ἡμᾶς 194 πεμφϑῆναι εἰς τὴν δευτέραν νομὴν ἐπὶ τῷ δεσπόσαι τοῦ πράγματος, ἀναλώσω εἰς οἰκοδομίαν τοῦ οἴκου, μὴ δύνασϑαί με ἔχειν κατὰ σοῦ τὸ κομονιοβιδούμδο, ἐπειδή, πρὶν γενέσϑαι τὸ πρᾶγμα ἐπίκοινον, ἐδαπάνησα. Εἰ δὲ μηδενὸς δεφενδεύοντος τὴν οἰκίαν ἐκελεύσϑημεν τὴν δευτέραν νομὴν νεμηϑῆναι καὶ δεσπόται τοῦ οἴκου γεγόναμεν, ἀπεκρίνατο Πρόκουλος διὰ τοῦ κομονιοβιδούμδο δικαστηρίου καλῶς ἀπαιτεῖν με τὸ ἥμισυ ὧν ἐδαπάνησα.

1

e

>

[4

x

15

20

3

e

3

oO

25

-

,

>

[A

>

£

t

[4

M

e;

\

͵

;

t

-

-

»

x

2

J^

2

2,

’

x

,

x

^

,

x

“

-

\

2. ἸΚυρίλλου. Τὸ κομονιοβιδούμδο σωματικὰ διαιρεῖ, οὐ μὴν κληρονομίαν. Φρέαρ οὐ διαιρεῖ, εἰ μὴ κοινὸν fj τὸ ἔδαφος αὐτοῦ. "ἔστι δὲ βόνα φίδε, ὅϑεν, ἐὰν πρᾶγμα ἕν μείνῃ ἀδιαίρετον, πάλιν κινεῖται. Φέρονται δὲ ἐν αὐτῷ καὶ πραεστατίονες, τυχὸν δαπανήματα. Τὰ πρὸ τῆς κοινωνίας οὐκ ἀπαιτεῖ. Διὸ ἐὰν πεμφϑῶμεν εἰς νομὴν ἐκ τῆς δάμνι ἰμφάκτι καὶ ὁ εἷς δαπανήσῃ εἰς τὸν οἶκον, οὐ χώρα τῷ κομονιοβιδούμδο, εἰ μὴ ἄρα πεμφϑῶμεν εἰς δευτέραν νομήν. 13 γενομένη: Ca γενομένοις; corr. Hb. Ca πομφϑῶμεν

| 23 ἔλεγεν: Ca ἔλαβεν

| 35 πεμφϑῶμεν:

556

LIB. XII — TIT. Il (CA)

3. Ei yàp δίκαιον τοῦ ἀντλεῖν εἶχον, οὐκ ἔρχονται. ᾿Ασωμάτων γὰρ τοῦτο τὸ δικαστήριον οὐκ ἔστιν δεκτικόν. 4. Τοῦ αὐτοῦ. Καὶ τὸ φαμιλίαε ἐρκισκούνδαε βοναφίδει ἐστίν, ὡς ἰνστιτ. δ΄. τιτ. ς΄. Καὶ ὅμως εὐχερῶς οὐ κινεῖται δεύτερον, ὡς διγ. κ΄. ($ 4) τοῦ πρὸ τούτου Tir. ἤτοι βιβ. μβ΄. τιτ. γ΄. κεφ. κ΄. den. ε΄. ,

x

en

,

>

-

LA

3

^

,

,

,

t

,

,

ed

x

,

5. Τούτων γὰρ ἣ διὰ τοῦ οὐτιλίου κομονιοβιδούμδο γίνεται λόγος κατὰ τὸν Κωβίδαν, ἢ διὰ τῆς νεγοτιόρουμ γεστόρουμ κατὰ τὸν Νομοφύλακα. \

I

^

M

t

,

,

A

x

,

6. Τοῦ ’Evavrıopavoös. Κατὰ τοῦτο διάστιζε τὸ ἀδιαστίκτως εἰρημένον βιβ. λϑ΄. τιτ. β΄. διγ. ve’. ϑεμ. η΄. (8 19). Φησὶ γὰρ, ὅτι ἐάν τις πεμφϑεὶς εἰς τὴν νομὴν δαπανήσῃ περὶ τὸν οἶκον καὶ ὕστερον ἄλλος πεμφϑῇ, ἀπαιτεῖ αὐτὸν τὰς δαπάνας διὰ τοῦ κομονιοβιδούμδο. 78. Ζήτει βιβ. ιγ΄. τιτ. α΄. κεφ. γ΄. ϑεμ. β΄." ἐκεῖνο γὰρ πρὸς τὴν ἐν αὐτῷ παραγραφὴν ἔχει τὴν λύσιν, ὡς οἶμαι, καλῶς. "88.

Τουτέστιν

].

'E&v ,

τις

»

x

ἔχων

Σεΐῳ Y

ἐπίκοινον

ἀγρόν,

ἢ

2

D.

H4

Ju

οἴκου πτῶσιν

νομίζων

,

u

δὲ

>»

x

!

,

led

€

,

D

3

30

εἰς νομὴν

ἀπειλοῦντος.

Τίτιον

εἶναι

τὸν Hb I

συγκτήτορα αὐτοῦ, ἢ καρποὺς ἔλαβεν τοῦ ἀγροῦ μόνος, ἣ ἐδαπάνησεν περὶ 795 αὐτόν, οὐτίλιον κινεῖται κομονιοβιδούμδο δικαστήριον. Εἰ δὲ καὶ ἔφϑασεν ὁ νομιζόμενο: εἶναι τοῦ ἀγροῦ δεσπότης Τίτιος πωλήσας αὐτόν, οὐ δύναμαι μὲν κινῆσαι τὸ κομονιοβιδούμδο κατ᾽ αὐτοῦ, ἐπειδὴ ἐπαύσατο νέμεσϑαι τὸν κοινὸν ἀγρόν" οὐτίλιον δὲ πάλιν κινῶ. ᾿Οσάκις γὰρ μὴ ὕπεστιν τὸ κοινὸν πρᾶγμα, περὶ δὲ τῶν ἐξ αὐτοῦ πραεστατιόνων βούλομαι ἐνάγειν, οὐτίλιον χομονιοβιδούμδο παρέχεται. Εἴτε δὲ μισϑώσας τις τὸν ἐπίκοινον ἀγρόν, εἴτε γεωργήσας αὐτὸν λάβῃ τίποτε ἐξ αὐτοῦ, ἀπαιτεῖται διὰ τοῦ κομονιοβιδούμδο. Καὶ εἰ μὲν κοινῷ ὀνόματι ἐκαρπώσατο, οὔτε κερδαίνειν οὔτε ζημιοῦσϑαι ὀφείλει λαβὼν τοὺς καρπούς. Εἰ δέ τις ὡς ἀποσιωπήσας τὸν κοινωνὸν αὐτοῦ μόνος ἐκαρπώσατο 7) ἐμισϑώσατο τὸν ἀγρόν, ὑπόκειται τῇ ἐντεῦϑεν ζημίᾳ" τυχὸν γὰρ εἰς ἀπορίαν ἦλϑεν ὁ μισϑωσάμενος παρ᾽ αὐτοῦ. Διὰ τοῦτο δὲ ὁ μισϑωσάμενος τὸν ἐπίκοινον ἀγρὸν 7| γεωργήσας αὐτοὺς ἀπαιτεῖται τοὺς χαρποὺς 7| τὸ μίσϑωμα διὰ τοῦ κομονιοβιδούμδο δικαστηρίου, ἐπειδὴ οὐκ ἠδύνατο ἥμισυ μόνον ἐξ ἀδιαιρέτου γεωργῆσαι, ἣ εὐχερῶς ἑτέρῳ μισϑῶσαι:" οὐδέποτε γὰρ χώρα γίνεται τούτῳ τῷ δικαστηρίῳ, εἰ μὴ ὅτε διὰ τὸ μὴ δύνασϑαι 5

25

πεμφϑεὶς

B XII, 2, 6 — D X, 3, 6.

15

20

ὁ νομεὺς

[4

^

1

^

uU

x

[4

τοῦ: Ca

τῆς

x

M

x

M

»

ri

x

\

,

t

2

^

3 Τοῦ αὐτοῦ: leg. Τοῦ ᾿Ανωνύμου 30

2

2

M

€

2

,

,

x

x

I4

2

3

M

-

>

| τὸ: Ca τῷ | 19 νομιζόμενος: Ca νομοζόμενος |

LIB. XII — TIT. II (CA)

557

τοῦ οἰκείου φροντίσαι. ᾽Εὰν γὰρ δυνάμενος τὸ ἴδιον μέρος εὐχερῶς καὶ ἀβλαβῶς διοικῆσαι διοικήσῃ καὶ τὸ ἀλλότριον, οὐκέτι χρεία τῆς κομονιοβιδούμδο, ἀλλὰ τὴν veyoriöpoun γεστόρουμ, καὶ αὐτὸς ἔχει καὶ κατέχεται αὐτῇ εἰ καὶ μετὰ προκάταρξιν τοῦ δικαστηρίου τούτου δαπανήσῃ τις περὶ τὰ ἐπίκοινα ὅ πράγματα, γίνεται τούτων τῶν δαπανῶν λόγος. Φέρονται δὲ ἐν τούτῳ τῷ δικαστηρίῳ καὶ οἱ τοκετοὶ τῶν ἐπικοίνων ϑεραπαινῶν, ὥςπερ καὶ πᾶσα ἑτέρα προςϑήκη καὶ ἀπομείωσις. 2. Κυρίλλου. ᾿Ἐὰν ἕτερον νομίσας ἔχειν κοινωνὸν N τὸν ἀληϑῇ λάβω καρπὸν ἢ δαπανήσω, κινεῖται οὐτίλιον χομονιοβιδούμδο᾽ ὥςπερ καὶ ὅτε ὁ 10 κοινωνός μου ἐπώλησε τὸ ἴδιον μέρος, κινῷ κατ᾽ αὐτοῦ ἐπὶ ταῖς πραεστατίοσιν. 5

[A

^e

>

ἢ

,

RA

x

€

3. Ἐὰν ὁ κοινωνὸς μισϑώσας ἣ γεωργήσας τὸν ἀγρὸν κερδάνῃ, εἰ μὲν κοινῷ ὀνόματι, κοινὸν τὸ κέρδος καὶ Tj ζημία’ εἰ δὲ ὡς μόνος ϑέλων κερδᾶναι, αὐτὸν ὁρᾷ ἣ ζημία.

4. Τοῦ ᾿Ανωνύμου. 15

Ὁμοίως διγ. ια΄. ᾿Ανάγνωθι καὶ τὸ α΄. καὶ τὸ ιδ΄.

5. Τοῦ αὐτοῦ. ᾿Ομοίως ἐπὶ νεγοτιόρουμ γεστόρουμ. βιβ. γ΄. τιτ. ε΄. dry. ε΄. deu. δ΄. ᾿Ανάγνωθι τούτου τοῦ τιτ. διγ. ιδ΄. 6.

Τουτέστι μόνος" τὸ γὰρ κέρδος xol f ζημία κοινὸν γίνεται.

7. Τοῦ ᾿Ανωνύμου. ᾿Ανάγνωθι διγ. ιδ΄. καὶ ιϑ΄. Κεῖται δὲ ὁ κανὼν καὶ τιτ. β΄. διγ. κε΄. καὶ βιβ. ιβ΄. τιτ. α΄. διγ. μα΄. ᾿Ανάγνωθι καὶ Bi. γ΄. τις. 20 ε΄. διγ. A9". 8. Πλὴν γίνωσκε, , ὅτι διὰ τοῦ δὲ μβόρτους μόρτους ἰνφέρενδο ἰντερδίκτου ὁ κοινωνὸς Bb I tvoep ϑάπτει καὶ Ev καϑαρῷ 1 τόπῳ,»; ὡς κεφ. μα΄. καὶ Y μγ΄. τοῦ α΄. τιτ. τοῦ νϑ΄. βιβ., , 796 ὅταν ἢ αὐτὸς ϑάπτηται ἢ τις τῶν ὑπεξουσίων αὐτοῦ. El γὰρ ἐξωτικὸς ϑάπτεται ?

δεῖ πάντας συναινεῖν, ὡς τὸ μ΄. κεφ. τοῦ α΄. τιτ. τοῦ v9'. βιβ. φησίν. 25.

9. ᾿Εὰν εἰς τὸ ἐπίκοινον ἔδαφος εἷς ἐκ τῶν κοινωνῶν ἀπόϑηται λείψανον, ζητεῖται, εἰ γίνεται ῥελεγίοσος ὁ τόπος. Καὶ ὅτε μὲν μνημεῖόν ἐστιν ἐξ ἀρχῆς ἐπίκοινον, ἕκαστος τῶν κεκτημένων αὐτὸ ἐξ ὁλοκλήρου ἔχει δίκαιον τοῦ ϑάπτειν ἐν αὐτῷ. Τόπον δὲ καϑαρὸν ἐπίκοινον οὐ δύναται ποιεῖν ῥελιγίοσον εἷς ἐκ τῶν κοινωνῶν. Ei καὶ μὴ γένηται δὲ ῥελεγίοσος ὁ τόπος τῷ νόμῳ, 80 ὅμως κατὰ τοῦ ἀποϑεμένου τὸ λείψανον ἴμφακτον ἀγωγὴ ἁρμόζει τῷ ἑτέρῳ. 11 sch. 3: cf. infra p. 587 lin. 8

558

LIB. XII — TIT. H1 (CA)

10. Κυρίλλου. Τῷ κοινῷ τάφῳ ἑκάτερος κεχρήσϑω. "Ev καϑαρῷ δὲ τόπῳ ϑάπτων, εἰ καὶ οὐ ποιεῖ αὐτὸν ῥελεγίοσον, κατέχεται ἰμφάκτῳ. 11. Τοῦ 'Avovópov. ᾿Ομοίως ἰνστιτ. β΄. τιτ. α΄. καὶ Bx. τα΄. τιτ. ζ΄. διγ. μα΄. ἤτοι βιβ. νϑ΄. τιτ. α΄. ᾿Ανάγνωθϑι τούτου τοῦ τιτ. διγ. β΄. καὶ μγ΄. 5 xxi τὸ λ΄. τοῦ πρὸ τούτου τίτλου. 12. Τοῦ ’Evavrıopavoöc. Ἔν τῷ β΄. διγ. τοῦ α΄. τιτ. τοῦ ιϑ'. βιβ. εἶπε μὴ ἐνάγεσϑαι τὸν κοινωνὸν τῇ ἰμφάκτῳ, ἀλλὰ τῇ μεριζούσῃ τὴν φαμιλίαν ἀγωγῇ ἣ τῇ διαιρούσῃ τὰ ἐπίκοινα. 13.

Ἡ

αὐτὸ μόνον τὸ πρᾶγμα ἀπαιτοῦσα, ἰμφάκτουμ δὲ ἣ τὸ ἀκαινοτόμητον

10 περιποιοῦσα.

14. Τοῦ ᾿Ανωνύμου. "Ev τῷ β΄. διγ. (ξ 1) τοῦ ζ΄. «tr. τοῦ ια΄. βιβ. εἶπε μὴ ἐνάγεσθαι τὸν κοινωνὸν τῇ ἰμφακτοὺμ, ἀλλὰ τῷ φαμιλίαε ἐρκισκούνδο 7j τῷ κομονιοβιδούμδο. 15. ᾿Ἐὰν ὁ γείτων τῆς ἐπικοίνου οἰκίας ἠβούλετο εἰς νομὴν αὐτῆς πεμφϑῆναι, 15 xai εἷς ἐκ τῶν δεσποτῶν μόνος ἔδωκε τὴν δάμνι ἰμφάκτι, οὐκ ἔχει τὸ κομονιοβιδούμδο κατὰ τοῦ ἑτέρου οὐδὲ γὰρ ἐπάναγκες ἦν αὐτῷ εἰς ὁλόκληρον δοῦναι τὴν δάμνι ἰμφάκτι, ἀλλ᾽ ἠδύνατο εἰς μόνον τὸ ἐπιβάλλον αὐτῷ μέρος ταύτην ἐπερωτηϑῆναι. 16. Κυρίλλου. 'O ἐπερωτηϑεὶς δάμνι ἰμφάκτι ὑπὲρ τοῦ κοινοῦ οἴκου οὐκ 20 ἔχει κομονιοβιδούμδο᾽ ἠδύνατο γὰρ καὶ μερικῶς ἐπερωτηϑῆναι. 17. Τοῦ ᾿Ανωνύμου. ε΄. διγ. Ad.

Χώρα

τῇ νεγοτιόρουμ γεστόρουμ,

ὡς βιβ. γ΄. τιτ.

18. 'Exv τὸν ἐπίκοινον ἀγρὸν κατενεχυριάσω, ἔρχεται μὲν εἰς τὸ κομονιοβιδούμδο οὗτος ὁ ἀγρός, μένει δὲ τὸ ἐπ᾽ αὐτῷ ἐνέχυρον ἐρρωμένον, εἰ καὶ 25 προςκυρωϑῇ τούτῳ τὸ χωρίον ἤτοι τὸ ἁρμόζον μοι μέρος ἐπὶ αὐτῷ, ἐπειδὴ δύναται κατὰ σύμφωνον πιπράσχειν αὐτὸ ὁ δανειστῆς μου. Εἰ δέ τις τὸν ἐπίκοινον ἐμοὶ δοῦλον ἐνεχυριάσας μοι μετὰ ταῦτα κινεῖ περὶ αὐτοῦ τὸ φαμιλίαε ἑρκισκούνδαε δικαστήριον, δύναμαι μὲν αὐτὸν ἐκβαλεῖν παραγραφῇ, ἀλλ᾽ εἰ μὴ ἐνέχυρον δέδωκάς uot τὸν οἰκέτην" εἰ δὲ ἐμοῦ τὴν παραγραφὴν μὴ ἀντιτεϑει80 χότος δόξει τῷ δικαστῇ προςχυρῶσαι τῷ κοινωνῷ καὶ χρεώστῃ uou τὸν πάντα οἰκέτην, καταδικάζειν αὐτὸν ὀφείλει τὸ τίμημα τοῦ ἡμίσεος μέρους “

ε

:

“

x

[A

M5

Fi

,

A

^

f

x

€

,

A

H

>

»

A

5

3

\

3.

-

^

,

^

A

-

A

^

6 sch. 12: cf, sch. 14 | ιϑ'. βιβ.: leg. v9". βιβ. (immo Basilicorum) cf. sch. 12 | 27 ἐνεχυριάσας: Ca ἐγχυριάσας

A

3

3

3

Σ

2

| 11 sch. 14:

LIB. XII — TIT. II (CA)

τοῦ ἐμοῦ παρέχειν ἐμοὶ ὁλόκληρον, ἐπειδὴ τὸ τοῦ ἐνεχύρου δίκαιον ἐπὶ τῷ οἰκέτῃ σώζεταί μοι, εἰ καὶ τῷ χρεώστῃ uou προσεκυρώϑη. '"Exv δὲ ἐμοὶ τῷ δανειστῇ προςκυροῖ τὸν ἐπίκοινον οἰκέτην, ὀφείλει εἰς τοσαῦτα μὲν μόνα καταδικάζειν αὐτόν, ὅσῳ πλείονός ἐστιν ἄξιον τὸ ἥμισυ μέρος τοῦ οἰκέτου ὑπὲρ τὰ κεχρεωστημένα μοι’ καὶ τοῦτο ποιῶν ἐλευϑεροῦν ὀφείλει τῆς ἐπὶ τῷ χρέει ἐναγωγῆῇς τὸν δεβίτορα. "Epyov δέ ἐστι τοῦ δικάζοντος ἔσϑ᾽ ὅτε τῷ μὲν ἑνὶ τῶν κοινωνῶν τὸν ἀγρὸν προςκυροῦν, τῷ δὲ ἑτέρῳ τὸν κατ᾽ αὐτοῦ οὐσουφροῦκτον. Τὰ δὲ λοιπὰ πάντα, ὅσα ἐν τῷ φαμιλίαε ἐρκισκούνδο τετραχτάϊσται, τὰ αὐτὰ καὶ εἰς τὸ κομονιοβιδούμδο ἑλκύσαι δυνάμεϑα.

οι

2

A

I

10

3

x

>

x

x

-

7,

;

x

f

€

t

3

^

Σ

M

-

᾿

19. Ἐὰν εἷς τῶν κοινωνῶν ὑπόϑηται τὸ ἴδιον μέρος 7| τῷ κοινωνῷ, ἣ ἑτέρῳ, εἰ μὲν αὐτῷ προσκυρωϑῇ τὸ πρᾶγμα, παρέχει τὰ ἐκ τῆς καταδίκης, καὶ μένει τὸ μέρος τοῦ πράγματος ὑποκείμενον εἰ δὲ τῷ κοινωνῷ, εἰς τὴν μετὰ τὸ χρέος διατίμησιν καταδικάζεται. Δυνατὸν τὸν οὐσουφροῦκτον ἑτέρῳ τοῦ ἀγροῦ προςκυροῦσϑαι. Τὰ δὲ λοιπὰ «τὰ» αὐτά ἐστιν, ἃ καὶ ἐν τῷ φαμιλίαε ἑρκισκούνδαε. -

15

559

5

-

-

x

x

A

A

3

᾿

}

3

5

-

20. Τοῦ ’Evavrıopavoüs. Καὶ χωρὶς συμφώνου πιπράσκει, κἂν τοὐναντίον συμφωνηϑῇ μὴ πωλῆσαι, κατὰ τὴν κειμένην διαίρεσιν βιβ. ιγ΄. τιτ. ζ΄. διγ. δ΄., ε΄. καὶ βιβ η΄. τοῦ Κωδ. τιτ. λε΄. διατ. γ΄. 21. 20

25

Τοῦ ᾿Ανωνύμου. Κατὰ τὰ εἰρημένα διγ. κβ΄. τοῦ β΄. τιτ.

22. Ἤγουν τὸ τῷ ἑνὶ ἣ τὸ πᾶν ἢ τὸ μέρος προςκυροῦν. Καὶ τὸν εἰς κλίματα Hb 1 διῃρημένον ἀγρὸν δύναται προςκυροῦν, ὡς ἐστί. Καὶ ἐν τῷ προςκυροῦν δύναται 798 ποιεῖν δουλεύειν τὸν ἕνα τῷ ἑτέρῳ, ὡς βιβ. μβ΄. τιτ. γ΄. κεφ. κβ΄. ϑέμα παρατελευταῖον. 23. Πλὴν ὅτι μὲν τοῦτο πολλάκις εὐχερῶς, ὡς τιτ. β΄. διγ. κ΄. (8 4).

κινεῖται,

ὡς διγ.

δ΄., ἐκεῖνο

δὲ οὐκ

24. Κοινὸν ἐχόντων ἡμῶν οἶκον καὶ βουλομένων αὐτὸν ἐπικτίσαι, ὁ γείτων παρήγγειλε μηδὲν ἐποικοδομηϑῆναι ἐπ᾽ αὐτῷ. ᾿Αλλ᾽ εἴς ἐξ ἡμῶν ἐποικοδομήσας μετὰ τὴν οἰκοδομίαν κατεδικάσϑη τῷ παραγγείλαντι.

30

25. Σίσιος ἔλεγεν, ὅτι δύναται τὸ μέρος, ὧν κατεδικάσϑη, ἀπαιτῆσαι τοὺς κοινωνούς" ὁ δὲ ᾿Ιουλιανὸς τότε συγχωρεῖ τοῦτο γίνεσϑαι, ὅτε συνέφερε τῷ ἐπικοίνῳ οἰκῷ τὸ ἐποικοδομῆσαι κατ᾽ αὐτοῦ. 7 τῷ «μαϑεῖν

μὲν: ἐν τῷ

Ca

μὲν τῷ

κτλ.»

|

|

21 ἐστί:

29 Σίσιος:

i.e.

fortasse quaedam Urseius

exciderunt,

6.8. ὡς ἔστι

560

LIB. XII — TIT. II (CA)

a

26. Κυρίλλου. Εἰ μετὰ παραγγελίαν τοῦ γείτονος κτίσει ὁ κοινωνός uou καὶ ἐκ τούτου καταδικασϑῇ, ἀπαιτεῖ με τὸ μέρος, εἰ τούτῳ συνέφερε τῷ οἴκῳ.

1

ὧν

10

218. Ζήτει βιβ. κε΄. τιτ. β΄. κεφ. μ΄., ν΄. (48), καὶ ξ΄. (59?) περὶ [[τῆς]] τοῦ ἀπεντεῦϑεν παραχωρήσεως πρὸς τὸν δανειστὴν ἐπὶ τῷ ἐνεχύρῳ παρὰ τοῦ χρεώστου «μεταβαίνειν τὴν δεσποτείαν». Ὑπὸ αἵρεσιν γὰρ οὐ συνίσταται πρᾶσις τοῦ ἐνεχύρου, ὡς κεφ. ξα΄. τοῦ ζ΄. τιτ. τοῦ κε΄. Big. καὶ v9'. xal vtr. αὐτοῦ β΄. κεφ. tc. deu. τελευτ. BXI 2, 7=DX, 3,7. 1. Καὶ περὶ τῶν βεκτιγαλίων ἀγρῶν, ὁποῖοί εἰσιν σήμερον οἱ κατὰ ἐμφύτευσιν διδόμενοι, κινεῖται τὸ κομονιοβιδούμδο. Οὐ χρὴ δὲ τοὺς τοιούτους ἀγροὺς εἰς κλίματα διαιρεῖν τὸν δικάζοντα, ἵνα μὴ τῇ τοιαύτῃ διαιρέσει συγχεῖται καὶ συνταράττηται καὶ 7) τοῦ ἐμφυτεύματος. καταβολὴ ἀγνοούντων ἡμῶν λόγου χάριν, πόσον μέρος τοῦ ἐμφυτεύματος ὀφείλει καταβαλεῖν ὁ τὸν ἀμπελῶνα λαβών, καὶ πόσον ὁ τὸν ἐλαιῶνα. “Ὅτε δὲ τὸν μὴ βεκτιγάλιον ἀγρὸν εἰς χλίματα διαιρεῖ ὁ τοῦ κομονιοβιδούμδο δικαστής, δύναται ὡς ἐπὶ δύο ἀγρῶν δουλείαν ἐπιτιϑέναι τοῖς προςκυρουμένοις παρ᾽ αὐτοῦ κλίμασιν. 2. Κυρίλλου. Καὶ ἐμφυτευταὶ κινοῦσιν κομονιοβιδούμδο. Οὐκ ὀφείλει Hb I δὲ ὁ ἀγρὸς διαιρεῖσϑαι εἰς κλίματα. *O δικαστὴς διαιρῶν τὸν ἀγρὸν εἰς κλίματα 799 δύναται τὸ ἕν μέρος βαρύνειν δουλείᾳ.

2

ex

20

3.

Τοῦ ᾿Ανωνύμου. Ἔν τῷ καιρῷ τῆς ἀδιουδικατίονος, ὡς τιτ. β΄. διγ. κβ΄.

4. Τυχὸν κατελείφϑη τισὶν ἀλλότριον εἰς ληγάτον, καὶ μὴ δεσπόσαντες ἀπὸ χρόνου ἐκίνησαν κατ᾿ ἀλλήλων τὸ κομονιοβιδούμδο. Τέως δὲ γίνωσκε καὶ τοῦτο, ὅτι ἣ πουβλικιανὴ μίμησιν ἔχει δεσποτείας καὶ οὐ νομῆς, ὡς τὸ γ΄. ϑεμ. τοῦ ζ΄. κεφ. τοῦ β΄. τιτ. τοῦ ιε΄. βιβ. Κατὰ τίνων δὲ νοητέον τό, ἔχοντες τὴν πουβλικιανήν; Πάντως καϑ᾽ ἑτέρων ὡς τάχα 7) οὐσουκαπιτεύσαντες τὸ ἀπὸ πράσεως ἢ ἀπὸ δωρεᾶς ἣ ἀπὸ ληγάτου ἢ ἑτέρας αἰτίας ἐγνωσμένης τοῖς νόμοις περιελθϑὸν αὐτοῖς. >

30

x

[4

A^

2

x

^

3,

,

a

€

Σ

ἢ

2

£

5. "Ex τοῦ ς΄. ttt. τῆς δ΄. τῶν ᾿Ινστιτούτων᾽ ὅτε ἐξ εὐλόγου αἰτίας παραδέδωκάς μοι ἀλλότριον πρᾶγμα βόνα φίδε λαμβάνοντι Y, πωλήσας τοῦτο N δωρησάμενος ἣ εἰς προῖκά μοι ἐπιδούς, ἐδεόμην ἐγὼ τριετίας εἰς τὸ οὐσουκαπιτεῦσαι τὸ πρᾶγμα. ᾿Ενεμήϑην αὐτὸ τυχὸν διετίαν' ἐξέπεσον αὐτοῦ κατά τινα τύχην. Διρέκταν iv ῥὲμ κατὰ σοῦ κινεῖν οὐ δυνήσομαι" πῶς γάρ, ὁπότε «οὐχ» οὐσουκαπίτευσα; Αἱ γὰρ ἰν ῥὲμ ἐπενοήϑησαν ἐπὶ τῷ ἕκαστον τὴν 28 ὅτε κτλ.: ex Theoph.

|

29 λαμβάνοντι: Ca λαμβάνονται; corr. Hb.

οι

LIB. XII — TIT. II (CA)

10

προςοῦσαν αὐτῷ ἐκδικεῖν δεσποτείαν δι’ αὐτῶν. ᾿Αλλ᾽ ἐπειδὴ ἀπάνθρωπον ἦν ἐν τούτῳ τῷ ϑέματι ἀγωγήν μοι μὴ δίδοσθαι ἀνδρὶ βόνα φίδε νεμομένῳ xal κατὰ τύχην ἐκπεσόντι ἐφηῦρεν ὁ πραίτωρ ὁ Πουβλίκιος iv ῥὲμ ἀγωγήν, ἣν κινῶν λέγω᾽ ἐπειδὴ τόδε τὸ πρᾶγμα ἐξ εὐλόγου αἰτίας ἐνεμόμην βόνα φίδε, ἔτρεχε δέ μοι ἡ οὐσουκαπίων, ἐν δὲ τῷ μεταξὺ τῆς οὐσουκαπίονος ἐξέπεσον, ὡςανεὶ οὐσουκαπίτευσα, φαίνεται τόδε τὸ πρᾶγμα τῆς ἐμῆς εἶναι δεσποτείας. Λέγεται δὲ αὕτη ἰν ῥὲμ Πουβλικιανόν, ἐπειδὴ μόνος πρῶτος Πουβλίκιος πραίτωρ ταύτην ἐπενόησεν. 6. Καὶ οἱ δυνάμενοι ἔχειν Πουβλικιανὴν ἰν ῥὲμ δύνανται καὶ τὸ κομονιοβιδούμδο κινεῖν ἐπὶ διαιρέσει τοῦ πράγματος. Εἰ δὲ ἐκ δικαίας αἰτίας νέμονταί τινες αὐτό, ὀφείλουσιν οὐτίλιον κομονιοβιδούμδο συγκροτεῖν. Οἷον ἰνδέβιτον κατέβαλόν σοι τὸ ἥμισυ τοῦ ἀγροῦ μου, καὶ ἐκδικεῖν μὲν αὐτὸ δύναμαι παρὰ σοῦ. ᾿Ἐὰν δὲ βούλωμαι διελέσϑαι τὸν ἀγρόν, οὐτίλιον κομονιοβιδούμδο κινῶ. 'E&v δέ τινες ὡς πραέδονες βιαίως ἔχωσι πρᾶγμα, οὐ δύνανται κινεῖν τὸ κομονιοβιδούμδο- ἀλλ᾽ οὐδὲ οἱ λαϑραίως 7, κατὰ παράκλησιν τοῦ δεσπότου νεμόμενοι δύνανται τοῦτο τὸ δικαστήριον xıveiv, ἐπειδὴ ὁ μὲν λαϑραίως νεμόμενος xai ἀδίκως νέμεται, οὐκ ἔχει δὲ ὑπὲρ τούτου τοῦ πράγματος τὴν εἰς τὸ δικαστήριον elsodov. '"Eàv ὁ μὲν εἷς τῶν νεμομένων προκαλῆται τὸν ἕτερον εἰς τὸ χομονιοβιδούμδο, οὗτος δὲ ἐκεῖνον λέγῃ κατὰ βίαν νέμεσϑαι, οὐ δύναται κινεῖσϑαι τὸ κομονιοβιδούμδο, καὶ μετὰ ἐνιαυτὸν οὐ δίδοται κατὰ τοῦ βιασαμένου τὸ οὖνδε Qi ἰντέρδικτον εἰς εἴτι περιῆλϑεν εἰς αὐτόν. Εἰ δὲ καὶ κατὰ παράκλησιν λέγω τὸν κοινωνόν μου νέμεσϑαι, οὐδὲ τότε χώρα γίνεται, ἐπειδὴ τὸ πραεκάριον ἰντέρδικτον ἁρμόζει κατ᾽ αὐτοῦ. Εἰ δὲ καὶ αὐτὸς ὁ προκαλούμενος τὸν ἕτερον εἰς τὸ κομονιοβιδούμδο λάϑρα νέμεται, καὶ οὕτως ἀργεῖ τοῦτο τὸ δικαστήριον, ἐπειδὴ καὶ κατὰ τῶν λάϑρα νεμομένων ἁρμόζει τὸ ἰντέρδικτον. ,

15

HP

20

Mv

ATA

m

,

[A

25

561

5

Ford

3

,

ec

x

v2

X

^

,

9.

-

ἃ

t

/

,

3

^

A

,

-

,

7,

᾿

I4

2

A

7. Κυρίλλου. 'O κινῶν Πουβλικιανὴν κινεῖ κομονιοβιδούμδο: ἔνϑα δὲ οὐχ ἁρμόττει lv ῥέμ, ὕπεστι δὲ εὔλογος αἰτία, ὡς ἐπὶ τοῦ ἰνδέβιτον παρὰ τοῦ μὴ δεσπότου λαβόντος, οὐτίλιον δίδοται. 'O δὲ πραέδων καὶ ὁ πραεκαρίως 3j λάϑρα νεμόμενος οὐ κινεῖ οὐτίλιον. ’Eav εἷς κινῇ κομονιοβιδούμδο, ὁ δὲ 3

o

ς

3

ἕτερος

λέ

€

KA

(aD

χομονιοβιδούμδο’

X

N

λάϑρα

N

3

€

ἣ πραεκαρίως

2

x

"m

νέμεσϑαι

A

αὐτόν,

,

m

ὑπερτίϑεται

M

τὸ

ταῦτα γὰρ τὰ ἰντέρδικτα xal μετὰ ἐνιαυτὸν κινεῖται.

8. ᾿Ιωάννου. Kai γὰρ ἐφ᾽ οἷς τὸν ἰνδέβιτον κινεῖ τις κονδικτίκιον, ἐπὶ Hb I , , € & = 8 A $ vl ? H 800 τούτοις οὐ» δύναται κινεῖν- τὴνs iv2 ῥὲμ ὡςε τῆς δεσποτείας ἐπὶ τὸν ἰνδεβίτως λαβόντα μετατεϑείσης. 35

9. Τοῦ ᾿Ανωνύμου. Τὸ γὰρ ἰνδεβίτως καταβληϑὲν βάνοντος, ὡς βιβ. ζ΄. τιτ. α΄. κεφ. κε΄. deu. β΄. 20 οὐ: leg. y&p? cf. D 10, 3, 7,5. SCHELTEMA,

Basilica,

II.

|

οὐ γίνεται τοῦ λαμ-

28 δεσπότου: Ca δεσποτείαν 8

562

LIB. XII — TIT. II (CA)

νι

10. Ἴσως γὰρ ὁ sig τῶν κοινωνῶν νομίσας τῇ κοινωνίᾳ χρεωστεῖν κατέβαλε τῷ κοινωνῷ νομίσματα ἑκατόν. "Ἔχει οὖν οὐτίλιον τὸ κομονιοβιδούμδο εἰς ἀνάληψιν τῶν νομισμάτων. Σώματα γάρ εἰσιν καὶ ταῦτα ζήτει κεφ. δ΄. 11. Περὶ τούτου διαλαμβάνει ὁ xy’. τιτ. τοῦ νβ΄. βιβ. “Ὡς φησι δὲ τὸ α΄. ϑεμ. τοῦ α΄. κεφ. αὐτοῦ, ἀποκαταστατικόν ἐστι τοῦτο τὸ νόμιμον παράγγελμα κατὰ τῶν Bla ἣ λάϑρα τι ποιησάντων, κἂν δικαίως T, ἀδίκως. 'Opx δὲ πρὸς τὰ ἐδαφικὰ μόνον πράγματα. Καὶ τὸ β΄. ϑεμ. αὐτοῦ." βία ἐστὶ τὸ πρᾶξαί τι ἐναντίον οὗ ἐκωλύετο, κἂν μικροῦ λίϑου βολῇ κωλυϑῇ, κἂν ἀπὸ διαμαρτυρίας, xai ἐπιμείνῃ ποιῶν, x&v ὀφείλων κωλυϑῆναι ἐμηχανήσατό τινα μὴ κωλυϑῆναι. “Αρμόζει δὲ τὸ τοιοῦτον παράγγελμα καὶ μετ᾽ ἐνιαυτόν, ὡς τὸ β΄. ϑεμ. τοῦ ιγ΄. κεφ. φησὶ τοῦ αὐτοῦ xy’. τιτ. τοῦ νη΄. βιβ., οὗ ἣ ἀρχή" πραεκάριόν ἐστι τὸ παρακλήσει εἰς χρῆσιν διδόμενον. A

Ft

^»

19

12.

,

,

m

a

>

^

H

,

m

a

2

38/7

€

A

-

*

^

^

Περὶ τούτου διαλαμβάνει ὁ κδ΄. τιτ. τοῦ νη΄. βιβ., οὗ ἣ ἀρχή" πραεκάριόν

ἐστι τὸ παρακλήσει εἰς χρῆσιν διδόμενον, ἐφ᾽ ᾧ ἀναλαβεῖν, ὅπερ ἐπὶ δωρεᾶς οὐκ ἔστιν. "Ἔοικεν οὖν τῷ ἐν χρήσει διδομένῳ. Κακεῖνο γὰρ ἀναλαμβάνεται. Φησὶ δὲ καὶ τὸ γ΄. αὐτοῦ κεφ." λέγει ὁ πραίτωρ᾽ ὃ κατὰ παράκλησιν λαβὼν ἔχεις, εἰ δόλῳ ἐπαύσω ἔχειν, ἀποκατάστησον' ὥστε ἀποκαταστικόν ἐστι τὸ νόμιμον παράγγελμα. "Eo. ᾧ γὰρ ϑέλω, δεῖ σε χρήσασϑαι τῇ φιλοτιμίᾳ μου, οὐ μὴν εἰ ἀλλάξω τὴν γνώμην μου. "Ἔχει δὲ ὁ διδοὺς καὶ τὴν τῶν συμπεφωνημένων ἀγωγὴν καλῇ πίστει οὖσαν. Ἔχει δὲ [[ric]) κατὰ παράκλησιν ὁ νομὴν σώματος ἣ δικαίου παρακλήσει λαβών. Καὶ τὸ 8’. κεφ." οἷον εἰ αἰτήσει; με παριέναι Tj ἐλαύνειν διὰ τοῦ χωρίου μου T) εἰς τὴν στέγην μου T) εἰς τὸ ἔδαφος σταλαγμὸν κεράμων πέμψαι 7, δοκὸν εἰς τὸν τοῖχόν μου. x

3

20

a

;

3

15

I4

A

L

A

5

^A

3

/

=

A

,

,

;

\

3

Μ᾿

-

/

3

\

a

7

€

3

>

^

Y

A

*

,

»

A

2

“-

“-

>

x

13. Τοῦ ’Evavrıogavoöc. Εἴρηται βιβ. μγ΄. τιτ. α΄. διγ. δ΄., ὅτι καὶ τὰ ἀνάλια ἰντέρδικτα ἁρμόζει καὶ μετὰ τὸν ἐνιαυτὸν εἰς τὸ περιελϑόν. Περὶ δὲ τοῦ οὐνδεβὶ λέγει vtr. ις΄. τοῦ β΄. (43) «βιβ.» διγ. α΄., ὅτι ἐνιαυτῷ οὐτιλίῳ περικλείεται. Ἔν δὲ τῷ γ΄. διγ., ὅτι καὶ μετὰ τὸν ἐνιαυτὸν εἰς τὸ περιελϑὸν χινεῖται. Περὶ δὲ κουοδβιαυτκλὰμ τιτ. ιδ΄. (24) διγ. ιε΄. φησίν, ὅτι καὶ ἀνάλιόν ἐστι καὶ μετὰ τὸν ἐνιαυτὸν ἔστιν ὅτε κινεῖται.

2

σι

Y

30

35

A

14. Τὸ οὖνδε Bi ἰντέρδικετον κατὰ τοῦ βιασαμένου τινὰ ἣ βίᾳ ἐξελάσαντος Hbi τὸν νομέα ἐντὸς ἐνιαυτοῦ κινεῖται. ἀπαιτεῖ δὲ πᾶσαν καῦσαν καὶ καρπούς, 801 ob; ἠδύνατο λαβεῖν ὁ ἄκτωρ, μετὰ δὲ τὸν ἐνιαυτὸν εἰς εἴτι περιῆλθεν εἰς αὐτούς. ᾿Αποδειχϑείσης δὲ τῆς βίας καὶ μὴ δεικνυμένων τῶν ἀφαιρεϑέντων ὅρκῳ τοῦ ἄκτωρος μετὰ ταξατίωνος ἡ καταδίκη πιστοῦται. Τοῦτο οὖν τὸ ἰντέρδικτον ὁ βίᾳ ἐχβληϑεὶς ἐπὶ ἀναλήψει νομῆς ἔχει. "Ἔχει δὲ καὶ τοὺς 11 τιτι: Ca βιβ.

|

31 πᾶσαν: Ca παῦσαν

LIB. XII — TIT. II (CA)

563

᾿Ιουλίους νόμους, ὡς τὸ β΄. ϑεμ. τοῦ ζ΄. κεφ. τοῦ ιζ΄. τιτ. τοῦ ξ΄. βιβ. φησί. Λέγει δὲ καὶ τὸ α΄. αὐτοῦ ϑεμ." λέγει ὁ πραίτωρ᾽ -εἰ ἐκβάλλεις βίᾳ τινὰ ἣ σὺ ἢ «i» φαμιλία σου ἀπὸ τόπου, καὶ περὶ αὐτοῦ καὶ περὶ ὧν εἶχεν ἐκεῖ ἐντὸς ἐνιαυτοῦ, καὶ μετ᾽ ἐνιαυτὸν εἰς τὸ περιελϑὸν εἰς τὸν ἐκβαλόντα νυκήσεις. 5

15. Φησὶ δὲ καὶ τὸ δ΄. κεφ. τοῦ ιδ΄. τιτ. τοῦ νη΄. Bıß." τὰ ἐτήσια νόμιμα παραγγέλματα καὶ μετὰ ταῦτα εἰς τὸ περιελϑὸν διηνεκῶς κινοῦνται.

16. ᾿Εὰν δύο τινὲς δανείσαντες εἰς ἐνέχυρον ἔλαβον τὸ αὐτὸ πρᾶγμα, δύναται μεταξὺ αὐτῶν οὐτίλιον κινεῖσϑαι κομονιοβιδούμδο, ὥςπερ καὶ ὅτε δύο τινὲς κατὰ τοῦ αὐτοῦ πράγματος ἔχουσιν οὐσουφροῦκτον. Καὶ ἐκείνοις 10 γὰρ ἔξεστιν οὐτιλίως κινῆσαι τοῦτο τὸ δικαστήριον. Ei δὲ καὶ δύο τινὲς πεμφϑῶσιν εἰς νομὴν τὴν Aeyaröpoun. σερβανδόρουμ, ἐπειδὴ καὶ οὗτοι ἔχουσι δικαίαν νομὴν εἰς παραφυλακὴν τῶν πραγμάτων πεμφϑέντες, δίδοται αὐτοῖ τὸ xouovioßıdobpdo" εἰ δὲ καὶ δύο γυναῖκας ἐγκυμονούσας ὑπὸ TOD τελευτήσαντος ἔπεμψεν ὁ πραίτωρ εἰς τὴν βέντρις νόμινε νομήν, καὶ αὖται καλῶς 15 χινοῦσι τὸ χομονιοβιδούμδο. 'Eàv δὲ sig τὴν δάμνι ἰμφάκτι τὴν δευτέραν πεμφϑείη τις, ὥςτε δεσπόσαι τοῦ πράγματος, οὐ δύναται πρὸς ἄλλον τινὰ μέρους: τοῦ οἴκου δεσπόζοντα κινεῖν τὸ χομονιοβιδούμδο οὐτίλιον, ἀλλὰ διρέκτως, ἐπειδὴ τὴν iv ῥὲμ ἔχει, ὡς δεσπότης τοῦ πράγματος γεγονώς. m

,

A

^

,

,

3

A

3

*

,

“-

^

,

3

ΑἹ

x

H

A

/

,

/

A

17. Κυρίλλου. Οἱ εἰς ἐνέχυρον λαβόντες πρᾶγμα ἔχουσιν οὐτίλιον χομονιο20 βιδούμδο, καὶ οἱ οὐσουφρουχτουάριοι, καὶ δύο πεμφϑέντες 7) πεμφϑεῖσαι εἰς λεγατόρουμ σερβανδόρουμ ἣ βέντρις νόμινε νομήν. Οἱ δὲ εἰς δευτέραν νομὴν ἐκ τῆς δάμνι ἰμφάκτι πεμφϑέντες διρέκτως κινοῦσιν. 18. Τί γάρ, ὅτι ἐξ εὐλόγου τις αἰτίας στείλας διαζύγιον πρὸς τὴν ἰδίαν γυναῖκα ἐγκυμονοῦσαν ἔλαβεν ἑτέραν καὶ ἐτελεύτησεν ἀδιάϑετος ἐπὶ τῶν 25 δύο ἐγκυμόνων οὐσῶν, καὶ ἐπέμφϑησαν καὶ αἱ δύο ὀνόματι τῶν οἰκείων γαστέρων εἰς νομὴν τῶν τοῦ τελευτήσαντος πραγμάτων; -

4

-

19. "Eua9sc γὰρ τὸ κομονιοβιδούμδο.

ς

ἀνωτέρω,

x

>

ὅτι οἱ ἔχοντες

,

3

τὴν

ἰνρὲμ

Z/

,

^t

διρέκτως - κινοῦσι

20. “Ὅτε οἱ δύο οὐσουφρουχτουάριοι χινοῦσι πρὸς ἀλλήλους.τὸ κουμονιο30 βιδούνδο, ἔργον ἐστὶ τοῦ δικάζοντος ἢ εἰς κλίματα διαιρεῖν αὐτοῖς τὸν HbI οὐσουφροῦκτον, 7) κατὰ μισϑώσεως δίκαιον ἑνὶ ἐξ αὐτῶν διδόναι τὴν ἐξουσίαν τοῦ καρπώσασϑαι, 7j καὶ ἐξωτυκῷ τινι προςώπῳ τρίτῳ μισϑοῦν τὸν οὐσουPpoüxrov, καὶ τὸν παρεχόμενον μισϑὸν παρ᾽ ἑνὸς τῶν δικαζομένων εἴτε παρὰ τοῦ 3

-

4 νικήσεις:

a

x

Hb. κινήσεις

,

|

17 δεσπόζοντα:

εν»

Ca

3

“

δεσπόζοντος

A

,

564

LIB. XII — TIT. II (CA)

a

ἐξωτικοῦ eis μέσον φέρειν καὶ διαιρεῖν ἑκατέροις. El δὲ κινητά ἐστιν τὰ πράγματα, xx9' ὧν ἔχουσι τὸν οὐσουφροῦκτον, ἀπαιτείτω αὐτοὺς συμφωνεῖν πρὸς ἀλλήλους, ἵνα κατά τινα χρόνον ἀμοιβαδὸν κέχρηνται, λόγου χάριν μῆνα παρὰ. μῆνα, ἐνιχυτὸν παρ᾽ ἐνιαυτόν. 21. Τοῦ ᾿Ανωνύμου. Οὐδεὶς πρᾶγμα νέμεται, ὡς βιβ. ς΄. τιτ. α΄. διγ. η΄.

κινητὸν ἣ xXnpovoutav

διῃρημένως

22. Τοῖς δὲ ἅμα μισϑωσαμένοις τὸ αὐτὸ πρᾶγμα 9 κατὰ παραϑήκην εἰληφόσιν, εἰ καὶ φυσυκῶς νέμονται, οὐχ ἁρμόζει τοῦτο τὸ δικαστήριον. 23. “Ὅτε δανεισταὶ κινοῦσι πρὸς ἀλλήλους τὸ κομονιοβιδούμδο, οὐ τῆς 10 ἀληϑοῦς ἀξίας τοῦ πράγματος γίνεται διατίμησις, ἀλλὰ σκοπεῖται, πόσον ὑπὲρ ἑκατέρου μέρους κεχρεώστηται. Καὶ προςκυροῦται μὲν ἑνὶ τῶν δανειστῶν τὸ πρᾶγμα καταβάλλοντι τοῖς ἄλλοις τὰ κεχρεωστημένα αὐτοῖς. Οὐκ ἀπηγόρευται δὲ τῷ χρεώστῃ προςφέρέιν τὸ χρέος τῷ δανειστῇ καὶ ῥύεσϑαι τὸ ἴδιον ἐνέχυρον. Kat ὅτε γὰρ κινήσῃ δανειστὴς κατά τινος νεμομένου τὸ ἐνέχυρον 15 τὴν ὑποθηκαρίαν iv Bei, ὁ δὲ μὴ βουληϑεὶς αὐτῷ ἀποκαταστῆσαι τὸ πρᾶγμα καταδικασϑῇ δοῦναι αὐτῷ τὴν διατίμησιν αὐτοῦ, ἔξεστιν τῷ χρεώστῃ διδόναι τούτῳ τῷ καταβαλόντι τὴν διατίμησιν τοῦ ἐνεχύρου τῷ δανειστῇ αὐτοῦ

ὅσα κατέβαλεν αὐτῷ, καὶ ῥύεσθαι τὸ ἴδιον ἐνέχυρον. 24. Κυρίλλου. 'E&v οἱ λαβόντες ἐνέχυρον κινῶσιν καὶ προςκυρωϑῇ ἑνί, 20 ἡ καταδίκη εἰς τὸ χρέος γίνεται" δύναται δὲ ὁ δεβίτωρ προςφέρειν αὐτῷ τὸ χρέος, ὥςπερ καὶ τῷ ἐναχϑέντι τῇ Σερβιανῇ καὶ δεδωκότι τὴν διατίμησιν. 25.

Περὶ προσκυρώσεως

ζήτει ἀπὸ τοῦ λε΄. κεφ.

26. Τῇ Σερβιανῇ, ἥτις ἁρμόζει τῷ δανειστῇ ἐπὶ ἐκνυκήσει τοῦ δοϑέντος αὐτῷ ἐνεχύρου, περὶ ἧς φησι τὸ γ΄. κεφ. τοῦ β΄. τιτ. τοῦ κε΄. βιβ. Ζήτει καὶ 25 κεφ. αὐτοῦ κα΄. deu. τελευτ. καὶ τιτ. αὐτοῦ α΄. κεφ. κη΄. καὶ τιτ. αὐτοῦ ε΄. xem. ιζ΄., 19^. καὶ τιτ. ζ΄. κεφ. β΄. 27. ᾿Αγρῷ γάρ, καὶ οὐ τῷ προσώπῳ 1) προσχύρωσις γίνεται, ὡς βιβ. νη΄. Tur. χκϑ΄. κεφ. δ΄. ϑεμ. ε΄. 28. Τοῦ ᾿Ανωνύμου. Εἰ δὲ ἀπαιτεῖ τὸ ἐνέχυρον ὁ δεβίτωρ 30 χρέος, ἐκβάλλεται παραγραφῇ, ὡς βιβ. ιγ΄. τιτ. ζ΄. διγ. κη΄. 10 ἀληϑοῦς: Ca ἀληϑείας

|

27

sch. 27: cf. sch. 31

μὴ διδοὺς τὸ

LIB. XII — TIT. II (CA)

565

e

29. Ὃ ἐμὸς κοινωνὸς δανεισάμενος κατηνεχυρίασε τὸ ἁρμόζον αὐτῷ Hb I 2 9 ! en D m E D = , A^ 808 μέρος ἐν τῷ ἐπικοίνῳ ἡμῶν ἀγρῷ. Καὶ μετὰ τοῦτο προςεκαλούμην ἐγὼ τὸν δανειστὴν τοῦ κοινωνοῦ μου ὡς νεμόμενον τὸ μέρος αὐτοῦ εἰς τὸ xouovtoβιδούνδο. Ἢ συνέβη ἐμὲ δανείσασϑαι καὶ κατενεχυριάσαι τὸ μέρος μου, καὶ ὁ ἐμὸς δανειστὴς τὸν τοῦ κοινωνοῦ μου προςκαλεσάμενος δανειστὴν εἰς τὸ χομονιοβιδούμδο, καὶ νικήσας τὸν ὑπερϑεματισμὸν ἔλαβε κατὰ ἀδιουδικατίονα τὸν ἀγρὸν ὁλόκληρον, καὶ ϑέλει νῦν ὁ ἐμὸς κοινωνὸς καταβαλεῖν τὸ χρέος καὶ τὸ ἴδιον μέρος ἀναρρύσασϑαι τοῦ ἀγροῦ. ᾿Αλλ᾽ ἤρεσε μὴ ὀφείλειν αὐτὸν ἀκούεσϑαι ταῦτα προτεινόμενον, εἰ μὴ ἄρα βούλεται καὶ τὸ ἕτερον 10 μέρος τό ποτε ἐμόν, προςκυρωϑὲν δὲ τῷ δανειστῇ, ἀναλαβεῖν. Εἰ γὰρ καὶ πωλήσει τις τὸ ἐπίκοινον πρᾶγμα καὶ πρὶν 7| τραδιτευϑῇ αὐτὸ τῷ ἀγοραστῇ προςκαλέσεται αὐτὸν ὁ συγκτήτωρ εἰς τὸ κομονιοβιδούμδο, καὶ προςκυρωϑῇ αὐτῷ καὶ τὸ ἕτερον μέρος, οὐ δύναται ἄλλως κινεῖν τὴν ἐξ ἔμπτο [κινεῖν] ὁ ἀγοραστὴς καὶ ἀπαιτεῖν τὸ ἥμισυ μόνον τὸ πεπραμένον αὐτῷ, εἰ μὴ ὅλον 4 Η A n 1 , 1 τὸ πρᾶγμα βουληϑῇ λαβεῖν, ἐπειδὴ προφάσει ToU πραϑέντος ἐπικοίνου προςεκυρώϑη τῷ πράτῃ καὶ τὸ ἕτερον μέρος. Καὶ ἐκ τῶν ἐναντίων δὲ δύναται ὁ πεπρακὼς τὸ ἥμισυ μετὰ τὸ προςκυρωϑῆναι αὐτῷ τὸ [ἥμισυ] ἕτερον ἥμισυ κινεῖν ınv ἐξ βένδιτο κατὰ τοῦ ἀγοράσαντος. Εἰ δὲ οὗτος ὁ πεπρακὼς τὸ ἥμισυ ἡττηϑῇ ἐν τῷ ὑπερϑεματισμῷ, καὶ προςκυρωϑῇ τὸ ἕτερον ἥμισυ 2 μέρος τῷ ἄλλῳ κοινωνῷ, οὐκέτι κατέχεται τῇ ἐξ ἔμπτο πρᾶγμα ἀπαιτούμενος, ὃ πέπρακεν, ἀλλ᾽ εἰς τὸ ἀναδοῦναι τὸ τίμημα, ὃ ἔλαβεν. Τὰ δὲ αὐτὰ καὶ ἐν τῷ τῆς μανδάτι δικαστηρίῳ καὶ ἐν τοῖς ἄλλοις τοῖς ὁμοίοις παραφυλάττεται. "Ocre εἰ κατὰ μανδάτον σου κτησάμενος ἐπίκοινον πρᾶγμα καὶ προσχληϑεὶς εἰς τὸ κομονιοβιδούμδο καὶ τὸ ἕτερον ἥμισυ μέρος ἔλαβον, μὴ ἀναγκάζεσϑαί 25 με τὸ μέρος ἀποδιδόναι σοι, ἀλλὰ τὸ πᾶν πρᾶγμα. ,

x

\

“-

“

3

Ὁ

3

x

x

e

-

>

b

^

H

x

-

>

rA

,

x

T

ε

AJ

e

[4

30. Κυρίλλου. "Ἔδωκάς μοι εἰς ἐνέχυρον μέρος ἀγροῦ. 'O κοινωνός cou ἢ ὁ δανειστὴς αὐτοῦ ἐκίνησεν κατ᾽ ἐμοῦ κομονιοβιδούμδο. Προςεκυρώϑη μοι. “Ὅλον τὸν ἀγρὸν ἀναγκάζω λαβεῖν, ὥςπερ εἰ καὶ μέρος ἀγροῦ ἐπώλησά σοι καὶ κινηθέντος τοῦ κομονιοβιδούμδο προςεκυρώϑη μοι, εἰ μὴ δόλον 30 ἐποίησα. Ei δὲ τῷ κοινωνῷ μου προζςεχυρώϑη ὁ ἀγρός, ὃ ἔλαβον ἐκ τῆς χκονδεμνατίονος ἀπαιτοῦμαι. Τὰ αὐτὰ καὶ ἐπὶ προκουρατώρων καὶ τῶν ὁμοίων. Τυχὸν γὰρ ἐπέτρεψά σοι μέρο: ἀγροῦ ἐπικοίνου ἀγοράσαι, καὶ μετὰ ταῦτα ἐκινήϑη κατὰ σοῦ τὸ κομονιοβιδούμδο καὶ προξεκυρώϑη. σοι τὸ πᾶν' ἢ νεγότιόν μου πράττων ὁ κηδεμών pou προξτεκλήϑη εἰς τὴν διαίρεσιν καὶ 35 ἡἥττήϑη τῷ ὑπερϑεματισμῷ. 3

νεμόμενον:

corr. Hb.

Ca

νεμόμενος;

corr.

Hb.

| 6 ἔλαβε: Ca ἔλαβον; corr.

26 σου: Ca μου

|

28 el xai: leg. καὶ el

|

Hb. |

4

κατενεχυριάσαι:

Ca

| 9 αὐτὸν: Ca αὐτὸ; 30 τῆς: Ca τοῦ

κατενεχυρίασε;

corr.

Hb. |

566

LIB. XII — TIT. II (CA)

31. ᾿Αγρῷ, xal οὐ τῷ προσώπῳ προσκύρωσις γίνεται, ὡς βιβ. νη΄. vor. 9. χεφ. ε΄. deu. ς΄. Ζήτει καὶ βιβ. κϑ'΄. ver. “α΄. κεφ. on’. deu. β΄. ὅλον. 32. Τοῦ ᾿Ανωνύμου. 'Ouotec βιβ. ιϑ΄. τιτ. α΄. διγ. ιγ΄. (8 17) καὶ ἐπὶ προικὸς βιβ. κγ΄. τιτ. γ΄. ἐν τῷ τέλει 100 09°. διγ. (78 ὃ 4). 5

33. Kat δοῦναι εἴτι δέδωκε τῷ κοινωνῷ 6 πράτης ὑπὲρ τοῦ προσκυρωϑέντος κατὰ διάστιξιν τοῦ ιβ΄. deu. τοῦ ty’. κεφ. τοῦ η΄. vtr. τοῦ ιϑ'. βιβ.

34, “Ὅπερ ἔλαβον διὰ τῆς προςκυρώσεως ὑπερϑεματισμοῦ πάντως γεγονότος. Οὕτως νόει τὸ παρὸν κεφάλαιον κατὰ τὴν διάστιξιν τοῦ ιβ΄. Seu. τοῦ ιγ΄. κεφ. τοῦ η΄. ir. τοῦ (O^. βιβ. Ζήτει καὶ τιτ. ς΄. αὐτοῦ κεφ. α΄. ϑεμ. β΄. 10 καὶ κεφ. αὐτοῦ β΄. xol ı8°., ἀφ’ ὧν μάϑῃς, ὅτι μετὰ τὴν πεπληρωμένην πρᾶσιν τὸ χέρδος καὶ ἣ ζημία τὸν ἀγοραστὴν ὁρᾷ, καὶ ὅτι ἐπὶ τοῖς ἀπὸ καινοτέρας: αἰτίας συμβαίνουσιν οὐχ ὑπόκειται ὁ πράτης. Καὶ κατὰ τοῦτον τὸν λόγον οὐδὲ ἐπὶ τῇ γενομένῃ προσκυρώσει ὑπόκειται ὁ πράτης. ,

155

A

,

*

FA

A

UI

/

-

,

ΒΧΙΙ, 2, 8 Ξ ὈΧ, 3, 8. 1. Εἰ καὶ μὴ πάντες οἱ κοινωνοὶ βούλονται διελέσϑαι τὸ ἐπίκοινον, ἀλλά Hb I τινες ἐξ αὐτῶν, δύνανται καὶ παρὰ γνώμην τῶν ἄλλων οἱ βουλόμενοι συγκροτεῖν μετὰ ἀλλήλων τοῦτο τὸ δικαστήριον. 2. Κυρίλλου. Κἂν μὴ πάντες, ἀλλά τινες τῶν κοινωνῶν πάρεισι καὶ βούλονται, χινεῖται τὸ χομονιοβιδούμδο.

20

3.

Τοῦ

’Evavriou.

4.

Τοῦ

᾿Ανωνύμου.

γ΄. τοῦ

Ko.

Ὑπέξελε

τιτ. λς΄.

τὴν

Ὁμοίως dar:

εἴσοδον

τοῦ

πυλῶνος,

τιτ. β΄. διγ. β΄. (8 4).

ὡς

Ow.

9°.

(19).

Καὶ ἀνάγνωθι Qu.

ιζ΄.

5. Ὅτε ἀμφιβάλλεται, εἰ χώρα γέγονε τῷ Φαλκιδίῳ, τότε τὸν ληγατάριον δεσπότην γένόμενον χρὴ τὸ κομονιοβιδούμδο κινεῖν κατὰ τοῦ κληρονόμου, 25 εἰ σχοίη χώραν ὁ Φαλχκίδιος καὶ τὸ μὲν ἥμισυ τέταρτον λάβῃ ὁ ληγατάριος, τὸ δὲ τέταρτον προςτκυρωϑῇ τῷ κληρονόμῳ. Δύναται δὲ καὶ ἰγκέρτον ἰν ῥὲμ κινεῖν εἰς. ἀπαίτησιν τοῦ ληγάτου. Τὸ δὲ αὐτὸ κρατεῖ, καὶ ἔνϑα πεκούλιον ληγατεύεται" ἐπειδὴ γὰρ ἄδηλόν ἐστιν, πόσον μέρος τοῦ πεκουλίου μειοῦται τῷ δεσπότῃ χρεωστουμένῳ, εἰκότως διὰ τὴν ἀδηλίαν τῆς ἐπὶ τοῖς πράγμασιν 80 δεσποτείας κινεῖται τὸ κομονιοβιδούμδο. Φέρεται δὲ ἐν τούτῳ τῷ δικαστηρίῳ καὶ εἴτι καὶ παρ᾽ αἰτίαν ἑνὸς τῶν κοινωνῶν ἐβλάβη τὸ ἐπίκοινον πρᾶγμα. 1

sch.

31:

cf. sch.

27

|

7 ὑπερϑεματισμοῦ:

Ca

ὑπερϑεματισμῷ

LIB. XII — TIT. II (CA)

567

Τί γάρ, ὅτι τὸν κοινὸν οἰκέτην ἐτραυμάτισέ τις 7) καὶ χείρονα ἐποίησε τὸν λογισμὸν αὐτοῦ, ἣ δένδρα ἐκ τοῦ ἐπικοίνου ἀγροῦ ἐξέτεμεν; 6. Κυρίλλουι Ei ἄδηλόν ἐστιν, εἰ τὸ ληγάτον Φαλκιδίῳ μειοῦται ἢ δεσποτικοῖς χρέεσι (τυχὸν γὰρ πεκούλιόν ἐστι) κινεῖται κομονιοβιδούμδο δ ἣ ἰγκέρτα lv ῥέμ. ᾿Απαιτεῖ τὸ κομονιοβιδούμδο xal εἴτι εἷς τῶν κοινωνῶν τὸ πρᾶγμα ἔβλαψεν. 7. Τοῦ ᾿Ανωνύμου. ᾿Ανάγνωϑι Bi. ς΄. τιτ. α΄. διγ. v'., ος΄. καὶ τὸ τέλος τοῦ γ΄., ἐν οἷς ἔγνως τὴν iv ῥὲμ ἀδήλως κινουμένην. 8. Δύναται τό, ,ἤ᾽ καὶ διαζευχτικῶ ; γράφεσϑαι, ὡς ἀπὸ τοῦ Anyaraplou' 10 τοῦτο xai ἀπὸ τῆς τοῦ Κυρίλλου ἐκδόσεως φαίνεται καὶ ἀπὸ τοῦ "Ivöixoc. Εἰ γὰρ

καὶ τό „uera&b”

τέϑειται,

ἀλλ᾽

οὖν πάντως

ἐκ τῆς ἐνάγοντος

πρὸς

τὸ δικαστήριον εἰσόδου νοεῖται γίνεσϑαι τό, ,μεταξύ᾽᾽. Οὗτος δὲ τίς ἄλλος νοηϑείη 7, ὁ ληγατάριος ὁ μέλλων λαβεῖν; Ἢ τό ,,ἦ᾽ ἀντὶ τοῦ, καϑό᾽᾽, τουτέστι nad ἣν ἔχει φύσιν τὸ κομονιοβιδούμδο καὶ διαφέρον ἀπαιτεῖν καὶ 15 ἐπὶ ζημίᾳ κινεῖσϑαι. Τὸ γὰρ ἄδηλον ἢ κατὰ φύσιν ἐστίν, ἢ ἀπὸ τῆς ἀγνοίας [τῶν συναλλαγμάτων]. Ἢ τῷ „I ϑηλυκὸν ὄνομα προσαπτέον, τουτέστι διὰ τῆς παρτιτιρίας ἰν ῥὲμ ἰνκέρτας. "

»

LENA]

«€

Hi

,

,

»

A

A

M

x

x

,

3

Z

n

a

5

3

^

x

£f

2

x

;

9. Ζήτει βιβ. μδ΄. ctv. β΄. κεφ. 09°. deu. —. Ζήτει καὶ κεφ. αὐτοῦ β΄. xal μάϑῃς ἀρίστην διδασκαλίαν, ὅταν ὁ κληρονόμος ὑπερτίϑηται προφάσει 20 τοῦ μέλλοντος ἀνακύψαι Φαλκιδίου δοῦναι τὸ ληγάτον. Ζήτει καὶ τιτ. αὐτοῦ ια΄. κεφ. ς΄., ἀφ᾽ οὗ μάϑῃς, ὅτι τὰ τοῦ πεκουλίου πράγματα, δι᾿ ὧν ὁ δοῦλος χρεωστεῖ τῷ δεσπότῃ ἣ τοῖς συνυπεξουσίοις, «μειοῖ ἕκαστον πραγμάτων τοῦ πεκουλίου ἀναλόγως». *O γὰρ τοιοῦτος τα΄. τιτ. περὶ πεκουλίου ληγατευϑέντος ἔχει τὴν ἐπιγραφήν. Γίνωσκε δὲ καὶ τοῦτο, ὅτι, εἰ μὲν ἐν ζωῇ ἐλευϑερωϑῇ 25 ὁ δοῦλος καὶ οὐκ ἀδιτευϑῇ τὸ πεκούλιον ἐν τῷ καιρῷ τῆς ἐλευϑερίας παρὰ τοῦ δεσπότου, ἕπεται αὐτῷ τὸ πεκούλιον. ᾿Ενάγειν δὲ τοῖς χρεώσταις οὐ δύναται, εἰ μὴ ἐκχωρηϑῇ τὰς κατ᾽ αὐτῶν ἀγωγάς. Εἰ δὲ ἐν διαϑήκῃ ἐλευϑερωϑῇ, εἰ μὴ ληγατευϑῇ αὐτῷ καὶ τὸ πεκούλιον, οὐ λαμβάνει αὐτό. Καὶ περὶ τοῦ ἐν τῇ ζωῇ ἐλευϑερουμένου ζήτει βιβ. κη΄. vtr. ε΄. κεφ. νγ΄. καὶ κεφ. αὐτοῦ νε΄. 80 Περὶ δὲ τοῦ ἐν διαϑήκῃ ἐλευϑερουμένου φησὶ τὸ β΄. ϑεμ. τοῦ ιϑ΄. κεφ. τοῦ ια΄. τιτ. τοῦ μδ΄. βιβ., ὡς ἐὰν ἐν διαϑήκῃ δοῦλον ἐλευϑερώσω καὶ ληγατεύσω αὐτῷ τὸ πεκούλιον, εἶτα ζῶν αὐτὸν ἐλευϑερώσω, ἀναγκάζει τὸν κληρονόμον Hb I διὰ τῆς ἀπὸ τῆς διαϑήκης ἀγωγῆς ἐκχωρῆσαι τὰς κατὰ τῶν πεκουλιαρίων χρεωστῶν ἀγωγάς. “Ὅμως ἀνάγνωθι τὰ παραγεγραμμένα παρ᾽ ἡμῶν ἐν τῷ ,

,

m

>

»

]

T

ἢ

m5

-

7

,

5 εἴτι: Ca εἴ τις; corr. Hb. 25 ἀδιτευϑῇ:

^

leg. ἀδεμπτευϑῇ

m

>

-

1

,

,

,

L4

[A

>

,

>

x

[4

| 9 ληγαταρίου: Ca ληταρίου | 13 ἢ: Cas

T

e£

5,

x

t

m

,

H

| 16 f: Ca ἣ [

e

568

LIB. XII — TIT. II (CA)

τελευταίῳ Seu. τοῦ ιγ΄. Bıß., xal γνώσῃ τὰ περὶ τούτων πλατύτερον κατὰ διαίρεσιν ἀκριβῆ. Περὶ δὲ τῆς δὲ πεκούλιο, καὶ τί διαφέρει αὕτη τῶν λοιπῶν ἀγωγῶν τῶν διδομένων ἐκ τῶν πρὸς τοὺς οἰκέτας ἡμῶν ἣ ὑπεξουσίους συναλλαγμάτων, ἤτοι τῆς τριβουτορίας, τῆς κουοδιούσο, τῆς ἐξερκιτορίας, τῆς ἰνστιτουτορίας, τῆς δεινρὲμ βέρσε, ζήτει ἰνστιτουτ. δ΄. τιτ. ζ΄. 10. ᾿Αρμόζει ὁ ᾿Ακουίλιος, καὶ ζήτει ig. ξ΄. τιτ. γ΄. κεφ. τη΄., οὗ ἣ ἀρχή" 6 τὸν ἐπίκοινον δοῦλον φονεύων. ᾿Επὶ δὲ ὑποφϑορᾶς δούλου ἁρμόζει 3| σέρβι κουρούπτι᾽ καὶ ζήτει Dig. ξ΄. τιτ. ς΄. κεφ. ζ΄., οὗ ἡ ἀρχή" ὁ κοινωνὸς ὑποφϑείρων τὸν κοινὸν δοῦλον.

10

2

e

15

25

30

35

11. Ἐάν τις ὑπὲρ κοινοῦ οἰκέτου ἐναχϑεὶς τῇ νοξαλίᾳ κατέβαλε τὸ διαφέρον, διατιμᾶται ὁ δοῦλος, πόσου ἄξιός ἐστι, xal τῆς τοῦ οἰκέτου τιμῆς μέρος λαμβάνει ὁ καταβαλὼν ὑπὲρ αὐτοῦ τὸ διαφέρον, οὐ μὴν τὸ ἥμισυ ὧν κατέβαλεν. ᾿Ἐὰν γὰρ πλείονα τῆς τιμῆς τοῦ δούλου κατέβαλε, μωρὸν πρᾶγμα ἐποίησεν ὑπὲρ οἰκέτου ἀξίου ὄντος ιε΄. νομισμάτων καταβαλὼν τυχὸν κ΄. ἣ καὶ πλείονα. Εἰ δὲ ἀπὸ τῶν συναλλαγμάτων τοῦ κοινοῦ οἰκέτου εἷς τῶν δεσποτῶν ἐναχϑεὶς εἰς ὁλόκληρον τῇ δὲ πεκούλιο κατέβαλεν, ἔχει τὸ κομονιοβιδούνδο κατὰ τοῦ κοινωνοῦ, ἵνα τὸ μέρος τοῦ πεκουλίου λάβῃ, οὐ μὴν τὸ μέρος ὧν κατέβαλεν. Εἰ δὲ μετὰ τὸ καταδικασϑῆναι τὸν δεσπότην τοῦ οἰκέτου τῇ δὲ πεκούλιο εἰς ὁλόκληρον συνέβη τὰ πεκουλιάρια πράγματα παρὰ τῷ ἄλλῳ κοινωνῷ κείμενα φϑαρῆναι, οὐδὲν ἧττον ὁ καταδικασϑεὶς ἔχει τὸ κομονιοβιδούνδο εἰς τὸ λαβεῖν μέρος ὧν κατεδικάσϑη. Εἰ γὰρ μὴ τοῦτο εἴπωμεν, μεγάλα ἀδικεῖται ὁ καταδιχασϑείς, ἐὰν μόνος ζημιωϑείη ὅσα κατέβαλε. Χρὴ γὰρ τὸν ἐπὶ τοῖς πεχουλιαρίοις πράγμασι κίνδυνον κοινὸν ἑκατέρων εἶναι τῶν δεσποτῶν. "Av γὰρ xai ἐντείληταί τις ἑτέρῳ δεφενδεῦσαι τὸν ἴδιον δοῦλον, εἴ τι καταδικασϑῇ 6 δεφένσωρ τοῦ οἰκέτου καὶ μετὰ πίστεως ἀγαϑῆς καταβάλῃ, ἀπαιτεῖ τὸν δεσπότην τὸν ἐντειλάμενον αὐτῷ, εἰ καὶ συμβῇ μετὰ ταῦτα τὸ πεκούλιον ἀφανισϑῆναι. Ταῦτα δὲ λέγω, εἰ μὴ παρ᾽ αἰτίαν ἑνὸς τῶν δεσποτῶν ἐφϑάρη τὸ πεκούλιον. Εἰ γὰρ παρ᾽ αἰτίαν ἑνὸς τῶν δεσποτῶν ἐφθάρη, δηλονότι μόνος ζημιοῦται ὁ τῆς φϑορᾶς αἴτιος γενόμενος. Δύναται δὲ πᾶς δεσπότης ἐναγόμενος τῇ δὲ πεκούλιο, εἰ βούλεται, παραχωρεῖν τῷ ἐνάγοντι τοῦ παντὸς πεκουλίου. Κατὰ εὔλογον γὰρ αἰτίαν δεχόμεϑα αὐτὸν τοῦτο ποιοῦντα, τουτέστιν ἐὰν χωρὶς δόλου παντὸς καὶ ὑπερϑέσεως τοῦτο ποιῇ. 12. Κυρίλλου. 'O νοξαλίᾳ ἢ δὲ πεχούλιο ἐναχϑεὶς καὶ πλέον δεδωκώς, οὗ ἄξιος ἦν ὁ οἰκέτης ἢ τὸ πεκούλιον, τὸ ἥμισυ λαμβάνει τῆς τιμῆς τοῦ οἰκέτου ἢ τοῦ πεχουλίου, κἂν φϑαρῇ μετὰ καταδίκην τὸ πεκούλιον παρὰ τῷ κοινωνῷ" 9 χοινὸν:

Ca χοινωνὸν

LIB. XII — TIT. II (CA)

569

ὥςπερ καὶ ὁ κατὰ μανδάτον δεφενδεύων οἰκέτην, εἴτι δῷ καλῇ πίστει, ἀπαιτεῖ, κἂν ὕστερον φϑαρῇ τὸ πεκούλιον. Ταῦτα, εἰ μηδενὸς τῶν κοινωνῶν κούλπα ἐλέγχεται" ὁ γὰρ δεσπότης ἄνευ δόλου παραχωρῶν τὸ πεκούλιον οὐκ ἐνάγεται τῇ δὲ πεχούλιο.

1

=

5

13. Ὃ γὰρ πλέον τοῦ δέοντος καταβαλὼν τὸ δεδοκιμασμένον λαμβάνει, ὡς κεφ. κδ΄. (25) ϑεμ. τελευτ. τοῦ α΄. τιτ. τοῦ ιζ΄. βιβ. Δεδοκιμασμένον δὲ πάντως τὸ πρὸς τὸ ποσὸν τοῦ [E] πεκουλίου ἣ τῆς τιμῆς δούλου γενέσϑαι τὴν καταβολῆν᾽ κρεῖττον γὰρ ἐκστῆναι αὐτὸν ἐπὶ τῆς νοξαλίας, ἣ τὸ ποσὸν ὅλον καταβαλεῖν ὑπερβαῖνον ὄν. Ζήτει καὶ τὸ γ΄. Seu. τοῦ ϑ΄. κεφ. τοῦ α΄. ttt. τοῦ ιζ΄. Bip.

ΒΧΙ!, 2,

9 Ξ- ὨΧ,

3, 9.

]. Τοῦ ᾿Ανωνύμου. ἐν mexouALQ, ὡς βιβ. Yen. ε΄. 15

2. Τοῦ ’Evavriov. Καὶ μὴν εἴρηται ἐν τῷ τέλει τοῦ κα΄. διγ. τοῦ α΄. τιτ. τοῦ ιε΄. βιβ., ὅτι οὐ δύναται ὁ πατὴρ ἢ ὁ δεσπότης παραιτεῖσϑαι τὴν περὶ τοῦ πεκουλίου ἀγωγήν" ἐξ ἀνάγκη: γὰρ αὐτὴν ὡς πᾶσαν περσοναλίαν ὑποδέχεται. ^

20

Ἔν γὰρ τῷ καιρῷ τῆς ψήφου σκοπεῖται, πόσον ἦν HbI ιε΄. τιτ. α΄. διγ. λ΄. καὶ βιβ. λδ΄. τιτ. γ΄. διγ. ε΄. 806

,

3

,

4

A

^

€

-—

A

B XII, 2, 10 — D X, 3, 10. 1, Τοῦ κοινωνοῦ βλάψαντος τὸ κοινὸν πρᾶγμα, ὥςτε τὴν ζημίαν χώραν ποιεῖν τῷ ᾿Ακουιλίῳ, καὶ τελευτήσαντος, ὁ μὲν ᾿Ακουίλιος οὐ κινεῖται κατὰ τῶν κληρονόμων τούτου τοῦ βλάψαντος τὸ πρᾶγμα, τὸ δὲ κομονιοβιδούμδο" διαβαίνει δὲ κατὰ τῶν χληρονόμων αὐτοῦ.

σι

2. 'O κληρονόμος τοῦ βλάψαντος τὸ ἐπίκοινον πρᾶγμα κατέχεται κομονιο25 βιδούνδο, εἰ καὶ μὴ κατέχεται κληρονόμος ᾿Ακουιλίῳ. 3.

Τουτέστιν

εἰς

ὁλόκληρον,

πρὸς

τὸ

μέτρον

δηλαδὴ

τῆς

οὐσίας

τοῦ

τελευτήσαντος. 4. Τοῦ ᾿Ανωνύμου. ᾿Αρμόζει εἰς τὸ περιελϑόν, ὡς βιβ. 9°. cr. β΄. διγ. xY'. u9'. (48): μέμνησο καὶ τοῦ κζ΄. διγ. 30

4. Οὐκ εἰς ὁλόκληρον, ἀλλ᾽ εἰς ὃ ἐκ τῆς ζημίας ἐγένοντο πλουσιώτεροι, τουτέστιν ἐκ τοῦ ἁμαρτήματος τοῦ μὴ ὄντος ἀπὸ συναλλαγμάτων, ὡς βιβ. ξ΄, τιτ. γ΄. κεφ. κβ΄. ϑεμ. ς΄. 5 καταβαλὼν: Ca λαβὼν; corr. Hb.

|

7 δούλου: Ca δόλου; corr. Hb.

M

570

LIB. XII — TIT. II (CA)

6.

Ἡ

ψιλὴ δηλονότι, ἥτις ἄλλων οὐ μετέχει, el μὴ λαχάνων ἣ ἀέρος.

7.

KaAGc

τό,

I

ἣ κοινὴ

χρῆσις,

τουτέστιν

?

ἢ

ψιλή,

5

διὰ τὸ

μέλλον κάτωϑεν

ἐπάγεσϑαι τό, εἰ καὶ μὴ δύναται χρῆσις πιπράσκεσϑαι 7) μισϑοῦσϑαι. 'O γὰρ οὐσουφροῦκτος ἀναμφιβόλως μισϑοῦται. Καὶ ζήτει βιβ. τῶν ᾽ἵνστιτ. «β΄.» 5 τιτ. ε΄., ἀφ᾽ οὗ μάϑῃς τὰς διαφορὰς. οὔσου καὶ οὐσουφρούκτου. ᾿Εὰν δὲ τὴν 3

[4

,

x

δεσποτείαν

ἔχῃ

διαιρέσεως λη΄. βιβ.

εἰρημένῳ.

A

A

-

ἄλλος καὶ ἄλλος

Οὐ γάρ

τὴν

,

χρῆσι

τῶν

εἰσι κοινωνοί,

-

καρπῶν,

ὡς κεφ.

“

οὐ

Ἵ

€

χώρα τῷD περὶ

ς΄. τοῦ 9'. cut. τοῦ

8. 'E&v μόνον οὖσον ἔχωμεν ἐν τῷ* αὐτῷ 1 πράγματι δύο τινὲς5 ἣ καὶ πλείονε * Hb 1 10 ἐπειδὴ οὔτε πραϑῆναι, οὔτε μισϑωθῆναι οὖσος δύναται, πῶς ἄρα δύναται ἡμῖν διαιρεϑῆναι κινουμένου τοῦ κομονιοβιδούνδο; Καὶ ἄπορον μέν ἐστι τὸ 9éua- χρὴ δὲ παρεμβάλλειν ἑαυτὸν τὸν πραίτωρα καὶ κελεύειν, ἵνα τῷ μέν ἑνὶ μόνῳ προσχυρῶται 6 00005, ὁ δὲ ἄλλος ὑπὲρ τοῦ μέρους τῆς χρήσεως ἀργύρια λαμβάνει καὶ μηδὲ ἐκπίπτει τοῦ οὔσου. t

5

,

T

€

zT

ε

x

e

m

,

t

,

9. ..... χεχρῆσϑαι αὐτῷ, ἐπειδὴ πλεῖόν τι ποιεῖ ὧν ἔξεστιν αὐτῷ ουββοαρίο᾽ «οὖσον» γὰρ οὗτος λαμβάνει καὶ δοκεῖ μιμεῖσϑαι οὐσουφρουχτουάριον. ᾿Αλλ᾽ ἐπειδὴ ἀνάγκῃ καὶ περιστάσει τοῦ ϑέματος τοῦτο ποιεῖ, οὐκ ὀφείλει ἐκπίπτειν τοῦ οὔσου.

10. Κυρίλλου. Δύναται ὁ δικαστὴς 20 ἐφ᾽ à ῥητὸν μισϑὸν τῷ ἑτέρῳ διδόναι.

τὸν

κοινὸν

οὖσον

ἑνὶ προσκυροῦν,

11. Τοῦ ᾿Ανωνύμου. Δύναται μισϑοῦσϑαι, ὅτε μέντοι καὶ αὐτὸς 6 οὐσουάριος μένει, ὡς βιβ. ζ΄. τιτ. η΄. διγ. δ΄. καὶ ζ΄. 12. Χρὴ τὸν δικαστὴν τοῦ κομονιοβιδούνδο τοῦ δικαίου τιμήματος διατιμᾶσϑαι τὰ πράγματα καὶ ἀναγκάζειν τὴν περὶ τῆς ἐχκνυκήσεως καυτίονα 26 δίδοσϑαι ἐκείνῳ, ᾧ προςκυροῖ τὸ ἐπίκοινον πρᾶγμα. 13. Τοῦ ᾿Ανωνύμου. Τοῦτο ἔγνως τιτ. β΄. διγ. κε΄. ϑεμ. προτελευτ. 14.

Τοῦ αὐτοῦ.

καὶ

ἐπὶ

τοῦ

φαμιλίαε

ἐρκισκούνδο

᾿Ωραῖον πάνυ διὰ τὰ ἐνέχυρα, ὡς by. ζ΄.

B XII, 2, 11 — D X, 3,11. 30 1. 'Eàv μετὰ τὸ φϑαρῆναι τὸ ἐπίκοινον πρᾶγμα εἷς τῶν γενομένων δεσποτῶν αὐτοῦ βούλεται τὸν ἕτερον ἀπαιτῆσαι ὡς χρεωστήσαντα αὐτῷ ἐκ τοῦ ἐπικοίνου 16 ουββοαρίο:

i. e,. usuario

LIB. XII — TIT. JI (CA)

571

πράγματος, οὐτίλιον κομονιοβιδούμδο δίδοται δικαστήριον. Τί γάρ, «εἰ» εἷς τῶν κοινωνῶν ἀναλώματα ἐποίησε περὶ τὸ ἐπίκοινον πρᾶγμα, T; οὐκ ἀνάλωμα μέν, λέγει δὲ τὸν ἕτερον κοινωνὸν κέρδος ἐκ τοῦ ἐπικοίνου πράγματος μόνον εἰληφέναι, τυχὸν τὰς ὄπερας τοῦ τελευτήσαντος οἰκέτου ἣ τὰ μισϑώματα τοῦ 5 καυϑέντος οἴκου; Τούτων οὖν πάντων λόγος ἐν τῷ κομονιοβιδούμδο δικαστηρίῳ γίνεται. 2. Κυρίλλου. Μετὰ φϑορὰν τοῦ πράγματος κινεῖται οὐτίλιον κομονιοβιδούνδο περὶ ὧν ὁ εἷς ἐδαπάνησεν ἢ ἐκέρδησεν.

ι

B XII, 2, 12 — D X, 3, 12. 1. Ἐὰν τὰ ἐπίκοινα ἡμῶν οἰκήματα 7| τὸν ἀνανεωϑῆναι βούληται 7) καταλῦσαι αὐτὸν ὡς τοίχου δοκοὺς ἐπιϑεῖναι, A τὸ κομονιοβιδούμδο 3| τὸ οὔτι ποσιδέτις ἤγουν τὸ τῆς διακατοχῆς

ἐπίκοινον τοῖχον ὁ εἷς ἡμῶν σαϑρόν, 1| κατὰ τοῦ ἐπυκοίνου χρὴ κινεῖν ἡμᾶς κατ᾽ ἀλλήλων, ἰντέρδικτον.

2. Τοῦ ᾿Ανωνύμου. ᾿Ανάγνωθϑι διγ. κβ΄. καὶ βιβ. η΄. τιτ. β΄. διγ. η΄. 15 Καὶ περὶ τοῦ ἀνανεοῦντος τὸν κοινὸν τοῖχον τῶν ἄλλων ὑπερτιϑεμένων ἀνάγνωϑι βιβ. ιζ΄. τιτ. β΄. διγ. νβ΄. 3. Τοῦ αὐτοῦ. Δοκεῖ γὰρ ὁ ἐναντιούμενος κοινωνὸς ἑαυτὸν μόνον δεσπότην ποιεῖν καὶ περὶ τῆς νομῆς ποιεῖσϑαι καὶ τὴν ἀμφισβήτησιν.

80

B XII, 2, 13 — D X, 3, 13. 1. Ἔν τούτῳ τῷ δικαστηρίῳ πάντα τὰ ἐπίκοινα καταφέρεται, εἰ μή τι Hb ! ῥητῶς συνεφώνησαν πρὸς ἀλλήλους οἱ κοινωνοί, ὥςτε τινὰ τῶν ἐπικοίνων πραγμάτων μὴ ἐνεχϑῆναι.

2. Τοῦ ᾿Εναντίου. ’Avayvası βιβ. ε΄. rer. α΄. διγ. ξα΄., ὅτι οὐ δοκεῖ εἰς τὸ δικαστήριον κατάγεσϑαι, ὅπερ μὴ ῥητῶς ὑπεξῃρέϑη. Τὸ αὐτὸ καὶ βιβ. ζ΄. 25 τοῦ Ko8. τιτ. μ΄. διατ. γ΄. B XII, 2, 14 — D X, 3, 14. 1. Πάντα, ὅσα ὀνόματι τῶν κοινῶν πραγμάτων πράττεται ἣ πραχϑῆνα! ὀφείλει, φέρεται εἰς τοῦτο τὸ δικαστήριον, ἐὰν ἠπίστατό τις ἐπίκοινα εἶναι τὰ πράγματα καὶ κοινωνὸν ἔχειν ἐν αὐτοῖς. Ei δὲ ἀναλώματα ποιήσω περὶ 80 ἐπίκοινον ἀγρὸν πιστεύων αὐτὸν ἐμοὶ μόνῳ διαφέρειν, ὅτι μὲν διὰ τῆς lv ῥὲμ ἐκδικοῦντος τοῦ κοινωνοῦ τὸ ἥμισυ τοῦ ἀγροῦ ἔχω περὶ τῶν δαπανημάτων τὴν τοῦ δόλου παραγραφήν, ὁμολογεῖται. Εἰ δὲ καὶ τὸ κομονιοβιδούνδο κινεῖται κατ᾽ αὐτοῦ, ἐπειδὴ δικαιοσύνῃ τέμνει τοῦτο τὸ δικαστήριον καὶ τῶν βόνα A

m

ji

?

t

t

H

x

x

4

“

572

LIB. XII — TIT. II (CA)

φίδε ἐστίν, δύναμαι καὶ Ev τούτῳ λόγον ποιεῖν περὶ ὧν ἐδαπάνησα, ἐὰν ἔτι τὸν ἐπίκοινον ἀγρὸν νέμωμαι καὶ ἐνάγωμαι τῷ κομονιοβιδούνδο. Εἰ γὰρ πέπρακα τὸ ἐμὸν μέρος, οὐκ ἔχω λοιπόν, πόϑεν παρακατασχεῖν τὰς δαπάνας. Ἴδωμεν δέ, εἰ ἄρα ὁ παρ᾽ ἐμοῦ ἀγοράσας τὸ μέρος τοῦ ἀγροῦ μου δύναται παρακατασχεῖν ἐν τῷ κομονιοβιδούνδο ἅπερ ἐγὼ ἐδαπάνησα. Εἰ γὰρ καὶ τὸν πάντα ἀγρὸν νεμόμενος ἐνήγετο τῇ iv ῥὲμ παρὰ τοῦ συγχτήτορός μου, ὥςπερ ἐγὼ ἠδυνάμην παρακατέχειν ἅπερ ἀνάλωσα ἐναγόμενος τῇ ἰν ῥέμ, οὕτω καὶ αὐτὸς παρακατέχει αὐτά. Μᾶλλον δὲ οὖν καὶ ἐν τῷ κομονιοβιδούνδο καλῶς παρακατέχει τὰ παρ᾽ ἐμοῦ δαπανηϑέντα. Ei τοίνυν καὶ ὁ ἀγοράσας παρ᾽ ἐμοῦ δύναται ἐναγόμενος παρακατέχειν ἅπερ ἀνάλωσα, μᾶλλον οὐ μόνον ἐναγομένῳ μοι ἔξεστι παρακατέχειν τὰ δαπανήματα, ἀλλὰ καὶ κινεῖν δύναμαι οὐτίλιον κομονιοβιδούνδο κατὰ τοῦ κοινωνοῦ μου περὲ ὧν ἐδαπάνησα. Εἰ γὰρ πιστεύων αὐτὸν ἐμοὶ μόνῳ διαφέρειν ἐδαπάνησα, παρακατάσχεσιν μόνον ἔχω τῶν ἀναλωμάτων, ἐπειδὴ δαπανῶν οὐδένα ἠβουλόμην Évoyóv μοι γενέσϑαι. Εἰ δὲ νομίζων ἐπίκοινον εἶναι ἐμοῦ xal Τιτίου τὸ ὃν ἐπίκοινον ἐμοῦ H HA 1 , 1 A x«i Η Μαεβίου ἐδαπάνησα, πάντως τῇ- τοιαύτῃ ψυχῇ22 ἐδαπάνων, ὡςε ϑέλων Évoyóv μοι γενέσϑαι τὸν νομιζόμενον εἶναι δεσπότην τοῦ πράγματος. Καὶ ὥςπερ νεγοτιόρουμ γεστόρουμ δίδοται ἀγωγὴ κατὰ τοῦ δεσπότου τῶν πραγμάτων ἐκείνων, ἅτινα διῴκησα νομίζων αὐτὰ ἑτέρῳ διαφέρειν, οὕτω καὶ ἐν τῷ κομονιοβιδούνδο φέρεται ὁ περὶ τούτων τῶν ἀναλωμάτων λόγος. Εἰκότως: οὖν, ὅπερ νομίζων ἔχειν μετὰ ἄλλου ἐπίκοινον ἐδαπάνησα περὶ αὐτό, δίδοταί μοι κατὰ τοῦ ἀληϑοῦς κοινωνοῦ pou νεγοτιόρουμ, γεστόρουμ. x

10

2

3

Fa

e

1

,

20

,

x

>

2

^

H

με

!

^

>

-

>

A

/

,

M

aa

,

Σ

/

,

-

2. Κυρίλλου. Ἐκεῖνα ἀπαιτῶ, ἃ εἰδὼς ἔχειν κοινωνὸν ἐδαπάνησα εἰ δὲ ἴδιον ἐνόμισα τὸ πρᾶγμα, παραγραφὴν μόνην ἔχω ἐναγόμενος iv ῥὲμ ἣ χομονιοβιδούνδο. Ei δὲ καὶ πωλήσω τὸν ἀγρόν, ὁ ἀγοραστὴς ἐναγόμενος iv ῥὲμ ἢ κομονιοβιδούνδο παρακρατεῖ ἃ ἐποίησα δαπανήματα. Ei δὲ εἰδώς σε κοινωνόν μου εἶναι ἐδαπάνησα καὶ ἐπώλησα τὸ μέρος uou Τιτίῳ, ἔχω κατὰ σοῦ uttliov κομονιοβιδούνδο καὶ πρὶν ἣ μερίσεασϑαί σε» μετὰ Τιτίου. *O γὰρ ἴδιον νομίσας τὸ κοινὸν 7) τὸ ἀλλότριον καὶ δαπανήσας οὐκ ἔχει ἀγωγήν, ἀλλὰ παραχράτησιν. 'O δὲ εἰδὼς ἔχειν κοινωνόν, x&v ἕτερον νομίσῃ παρὰ τὸν ἀληϑῆ, ἔχει νεγοτιόρουμ γεστόρουμ, κἂν ἐχκποιήσῃ, ὥςπερ καὶ ὁ τὸν Τιτίου ἀγρὸν Μαεβίου νομίσας καὶ διοικήσας αὐτόν. j »

30

,

H

,

a

2

H

,

ς

>

a

“

\

*

,

ε

x

FAN

[A

x

»ν

»

ἃ»

,

Hi

^

€

2

A

Fl

4

2

H

M

*

»

4,

>

f

3.

Τοῦ ᾿Ανωνύμου. ᾿Ενταῦϑα μόνον ἑαυτὸν δεσπότην ἐνόμιζεν, ἐν δὲ HbI τῷ β΄. ϑεμ. τοῦ ς΄. διγ. γινώσκων ἔχειν κοινωνοὺς οἰκείῳ ὀνόματι ἔλαβεν 35

κακοϑελῶς. 12 δύναμαι: Ca δύνασαι | 28 post cod. Florentino hoc loco deficiunt

μερὶς Ca

lacunam

indicat;

etiam

Digesta

in

LIB. XII — TIT. II (CA)

573

4. Zire Big. ιζ΄. τιτ. α΄. κεφ. τη΄. ϑεμ. β΄. καὶ Qu. κδ΄. vut. ς΄. κεφ. Ac'. καὶ βιβ. ν΄. τιτ. α΄. κεφ. νγ΄. Ζήτει καὶ Big. ιε΄. τιτ. α΄. κεφ. μη΄. καὶ τὴν τοῦ Στεφάνου παραγραφῆν᾽ καὶ κατ᾽ ἐχεῖνο ἑρμήνευε τό τε παρὸν κεφ. περὶ τῆς παρακατασχέσεως καὶ τὸ τελευτ. τοῦ α΄. cvv. τοῦ ιζ΄. Qi. καὶ τὸ

δ ε΄. αὐτοῦ κεφ. 5. Τοῦ ᾿Ανωνύμου. ᾿Ανάγνωθι Ot. x9'. καὶ βιβ. ια΄. τιτ. ζ΄. διγ. λβ΄. 6.

Τοῦ αὐτοῦ. ᾿Ανάγνωθϑι βιβ. γ΄. ter. ε΄. διγ. ε΄. καὶ ὕστερον.

7. Ἐὰν κοινωνοὶ συμφωνήσωσι πρὸς ἀλλήλους μηδέποτε διελέσϑαι τὸ ἐπίκοινον, οὐκ ἔρρωται τὸ τοιοῦτον σύμφωνον" ἐὰν δὲ εἴσω ῥητοῦ χρόνου 10 συμφωνήσωσι μὴ διαιρεῖσϑαι, ἐπειδὴ πολλάκις καὶ αὐτῷ τῷ πράγματι συνέφερε τὸ μὴ πρὸ καιροῦ διαιρεϑῆναι αὐτό, ἔρρωται τὸ τοιοῦτον σύμφωνον. “Ὅτε δὲ κοινωνοὶ συμφωνήσουσι ἐντὸς ῥητοῦ χρόνου μὴ διελέσϑαι, δύναται μὲν ἕκαστος αὐτῶν πωλεῖν τὸ ἴδιον μέρος" καὶ αὐτὸς δὲ ὁ παρ᾽ αὐτοῦ ἀγοράζων, ἐὰν ἐπιχειρήσῃ πρὸ τοῦ χρόνου κινῆσαι τὸ κομονιοβιδοῦνδο ἐπὶ τῇ τῶν κοινῶν 15 πραγμάτων διαιρέσει, τῇ αὐτῇ παραγραφῇ ἐκβάλλεται, Frıvı καὶ ὁ πράτης ἐξεβάλλετο.

8. Τοῦ ’Evavtiou. ᾿Ανάγνωθϑι Bi. ιζ΄. τιτ. β΄. διγ. ις΄. καὶ ιζ΄. Φησὶν γάρ, ὅτι μετὰ τὸ σύμφωνον ἐκποιήσας ἐνέχεται τῇ προσοκίο καὶ τῇ κομοδάτι. 9.

Τοῦ

᾿Ανωνύμου.

ἜἜδοξε γὰρ δωρεῖσϑαι.

»»

JB XII, 2, 15 — D X, 3, 15. 1. ’Eav ὑπὲρ κοινοῦ οἰκέτου ἐναχϑεὶς ὁ slg τῶν δεσποτῶν καταδικασϑῇ καὶ μήπω καταβάλῃ 'καταδικασϑείς, καλῶς χινεῖ κατὰ τοῦ κοινωνοῦ τὸ κομονιοβιδούνδο. Ei γὰρ καὶ τὴν νοξαλίαν ὑπεδέξατο ὑπὲρ τοῦ ἐπικοίνου οἰκέτου, δύναται παραχρῆμα κινεῖν κατὰ τοῦ κοινωνοῦ, ἵνα τραδιτεύσῃ 25 αὐτῷ τὸ ἥμισυ τοῦ οἰκέτου ἐπὶ τῷ ἐκδοῦναι αὐτὸν εἰς νόξαν. Κινῶν δὲ πρὸ τῆς καταδίκης εἰς τὸ ἥμισυ ἐπερωτᾶται τῷ ἰδίῳ κοινωνῷ, ὅτι, ἐὰν μὴ ἐκδῷ τὸν οἰκέτην εἰς νόξαν, ἀποδίδωσιν αὐτῷ τὸ ἥμισυ τοῦ οἰκέτου. 2. Κυρίλλου. 'O κοινωνὸς ἐναχϑεὶς ὑπὲρ τοῦ κοινοῦ οἰκέτου καὶ καταδικασϑεὶ: καὶ πρὸ καταβολῆς κινεῖ κατὰ τοῦ κοινωνοῦ" ἐπὶ δὲ τῆς νοξαλίας εὐθὺς 30 μετὰ προχκάταρξιν, ἵνα τραδιτευϑῇ αὐτῷ ὁ οἰκέτης, ἀσφάλειαν παρεχόμενος, ὅτι, εἰ μὴ δῷ, αὐτὸν ἀναδίδωσιν. x

/

5 ε΄. αὐτοῦ: Ca ἑαυτοῦ

-

3,

Led

€

,

| 18 κομοδάτι: 1. 6. communi

»

/

dividundo

,

574

LIB. XII — TIT. II (CA)

B XII, 2, 16 — D X, 3, 16. 1. Ἐὰν διαιρῶνται κοινωνοὶ πρὸς ἀλλήλους, κεχρεώστηνται κοινωνίᾳ ὑπὸ αἵρεσιν, διὰ καυτίονος ἀλλήλους ἀσφαλίζονται.

δέ τινα τῇ Hb I 810

2. Κυρίλλου. Περὶ τῶν αἱρετικῶν χρεῶν ἀσφαλείας δεῖ ποιεῖν τοὺς κοινωνοὺς 5 ἀλλήλοις. B XII, 2, 17 — D X, 3, 17. 1. Ἐὰν δύο κληρονόμων ὁ εἷς ἐξ αὐτῶν τὸ ὑπὸ τοῦ τεστάτορος κατενεχυριασϑὲν πρᾶγμα ἀγοράσῃ παρὰ τοῦ δανειστοῦ, οὐκ ἐνάγεται παρὰ τοῦ συγχληρονόμου αὐτοῦ τῷ κομονιοβιδούνδο, ἐπειδὴ καὶ ἐξωτικὸς ἀγοράζων 10 παρὰ δανειστοῦ οὐχ ὑπόκειται προςφορᾷ. ,

3

-

^

u

Σ

A

x

3

y

x

>

/

2. Κυρίλλου. Εἴς τῶν κληρονόμων ἀγοράσας τὸν ἀγρόν, ἃν ἐνεχυρίασεν ὁ τεστάτωρ παρὰ τῷ δανειστῇ, οὐ κατέχεται τοῖς ἄλλοις κομονιοβιδούνδο. 3. Τοῦ ’Evavrlou. ᾿Ανάγνωθι αὐτῷ παραγεγραμμένα. 15

βιβ. ιγ΄. τιτ. ζ΄. διγ. μ΄. (39) καὶ τὰ ἐν

4, Τοῦ ᾿Ανωνύμου. "Ἔγνως γὰρ xai τιτ. β΄. διγ. κε΄., ὅτι ἣ προέμπορε 3j προδονάτο νεμόμενος οὐκ ἐνέχεται τῷ φαμιλίαε ἐρκισκούνδο.

B XII, 2, 18 - D X, 3, 18. 1. Οὐ δύναται ὁ δικάζων ἐν TQ φαμιλίας ἑρκισκούνδαε χελεῦσαι τὸν κληρονομιαῖον ἀγρὸν τῷ μὴ κληρονομιαίῳ ἀγρῷ δουλεύειν, ἐπειδὴ οὔτε 20 κατενήνεκται εἰς τὸ δικαστήριον ὁ μὴ κληρονομιαῖος ἀγρός, οὔτε παρεξιέναι τὰ φερόμενα εἰς τὸ δικαστήριον πράγματα ὁ δικάζων δύναται. 2. Κυρίλλου. Οὐ ἐξωτυκῷ δουλεύειν.

δύναται

ὁ δικαστὴς

τὸν

χληρονομιαῖον

ἀγρὸν

ποιεῖν

B XII, 2, 19 — D X, 3, 19. 1. ᾿Ἐὰν ἐν αὐτοῖς τοῖς ὁροϑεσίοις τῶν δύο ἀγρῶν πέφυκε δένδρον ἢ λίϑος μέγας τῶν δύο ἀγρῶν ἐφαπτόμενος, ἕως ὅτου συνήνωται τῇ γῇ, ἑκατέρων πιστεύεται εἶναι τῶν ἀγρῶν, xal οὐ φέρεται ταῦτα εἰς τὸ κχομονιοβιδοῦνδο δικαστήριον, ἐπειδὴ οὐ δύναται ταῦτα διαγνωσθῆναι. "Edv δὲ οὗτος 6 λίϑος ἀφαιρεϑῇ τῶν ὁροϑεσίων ἢ τὸ δένδρον τμηϑῇ, ἑκάτεροι ἐξ ἀδιαιρέτου δεσπό80 ζουσι καὶ φέρεται εἰς τὸ κομονιοβιδούνδο δικαστήριον. Καὶ γὰρ ὥςπερ εἰ 25

15 ἢ: Ca ἡ

LIB. XII — TIT. II (CA)

575

ex

βῶλοι χρυσοῦ καὶ ἀργύρου δυσὶ δεσπόταις διαφέροντες χωνευϑῶσιν καὶ συμμιγέντες ἀλλήλοις εἰς ἕνα βῶλον περιστῶσι, κοινὸς ὁ βῶλος εὑρίσκεται, εἰ καὶ μείνῃ μέρος ἑνὸς τῶν πάλαι βώλων συνεστηκὸς καὶ γνωριζόμενον, οὕτω καὶ τὸ δένδρον καὶ 6 λίϑος, ἡνίκα διαιρεϑῇ, ἐξ ἀδιαιρέτου παρ᾽ ἑκατέρων δεσπόζεται.

2. Ἰυρίλλου. 'O ἐν τοῖς μεϑορίοις λίϑος 7j τὸ δένδρον κοινός ἐστι κατὰ τὸ μέρος, ὃ εἰς τὴν ἑκάστου γῆν ἐκτέταται’ ἀποσπασϑεὶς δὲ ὅλος κοινὸς γίνεται HbI xal χώρα τῷ κομονιοβιδούνδο, ὥςπερ ἐπὶ βώλων δύο δεσποτῶν συγχωνευ- 811 ϑεισῶν. 10

15

3. Τοῦ ᾿Ανωνύμου. ᾿Ομοίως βιβ. μα΄. cor. α΄. διγ. η΄." καὶ ἀνάγνωῚθι βιβ. ιζ΄. τιτ. α΄. (2) διγ. πγ΄." ὁμοίως βιβ. ς΄. τιτ. α΄. Bey. γ΄. καὶ δ΄. 4. Περὶ τῆς εἰςόδου ἤτοι τῆς ὁδοῦ τῶν ἐπικοίνων οἰκημάτων οὐ δύναται τὸ κομονιοβιδούνδο παρὰ γνώμην ἑνὸς τῶν δεσποτῶν συγκροτεῖσϑαι" εἰ γὰρ ἀναγκάσομεν ἕνα αὐτῶν ὑπερϑεματισμὸν ποιῆσαι περὶ τῆς εἰςόδου τῶν οἰκημάτων, ἀποτίμησιν περιλαμβάνομεν τῷ ὑπερϑεματισμῷ, ἐὰν μὴ ἑτέρωϑέν ποϑεν πρὸς τὸν ἐπίκοινον τόπον εἴςοδον ἔχῃ" ἐὰν γὰρ ἐκπέσῃ τῆς ὁδοῦ, οὐκέτι δύναται

2

e

5.

25

30

εἰςελϑεῖν

Κυρίλλου.

εἰς τὸν

οἶκον.

Κοινὸς πυλεὼν ἑνὸς ἄκοντος οὐ διαιρεῖται.

6. Ἐὰν διὰ τοῦ αὐτοῦ τόπου ἣ ὁδὸς ἀμφοτέροις ἡμῖν κεχρεώστηται, καὶ ἀναλώματα γένηται περὶ τὴν ὁδόν, οὐ καλῶς ἔλεξεν ὁ Πομπώνιος xıveichen περὶ τούτων κομονιοβιδούνδο ἣ τὴν πρὸ σόκιο. Τοῦ γὰρ δικαίου τῆς δουλείας ἀτμήτου ὄντος καὶ ἑκατέροις ἐξ ὁλοκλήρου διαφέροντος ποία δύναται κοινωνία μεταξὺ ἡμῶν ἐπὶ αὐτῷ συνεστηκέναι; Μᾶλλον οὖν χρὴ τὴν νεγοτιόρουμ γεστόρουμ κινεῖν. 7. Κυρίλλουι γεστόρουμ.

'O

εἰς τὴν

8. Τοῦ ᾿Ανωνύμου. Εἰ γὰρ δίκαιον, ἀλλὰ κοινόν, ἔμελλεν ὅπου τις μὴ δύναται ἰδίᾳ τὸ «ὡς ὁ Οὐλπιανὸς» ἐν τῷ τέλει τὸ κοινὸν ὕδωρ δεφενδεύσαντι 2 ἀλλήλοις:

Ca

ἀλήλλοις

|

21

κοινὴν

δουλείαν

δαπανῆσας

ἔχει νεγοτιόρουμ

μὴ τοῦτο ἦν τὸ κεχωρισμένον εἶναι τὸ ἑκάστου ἔχειν χώραν τὸ ἀνωτέρω εἰρημένον dry. c'., ὅτι ἑαυτοῦ εὐλυτοῦν, τὸ κομονιοβιδοῦνδο δίδοται, τοῦ λ΄. διγ. τοῦ ε΄. τιτ. τοῦ γ΄. βιβ., ἐν ᾧ ra τὴν νεγοτιόρουμ, ἐπὶ τῇ δαπάνῃ δέδωκεν. Τοῦ

γὰρ

κτέ.:

cf.

infra p. 5921.

10.

576

LIB. XII --- TIT. II (CA)

9. 'O δικάζων Ev τῷ κομονιοβιδοῦνδο καὶ Ev τῷ φαμιλίαε ἐρκισκούνδαε καὶ περὶ τοῦ ἐν φυγῇ ὄντος οἰκέτου ὀφείλει κελεύειν αὐτοὺς ὑπερϑεματίζειν, » ε 5 NEN! 1 ‚nal 5.τῷ νυκῶντι τὸν ὑπερϑεματισμὸν προσκυροῦν- αὐτόν" οὐδὲ γὰρEI ὑποπίπτουσι τῷ δόγματι τῆς συγκλήτου τῷ κωλύοντι πιπράσκεσϑαι τὸν ἐν φυγῇ οἰκέτην. σι

i]

--

L4

15

20

25

80

,

3

*

€

10. Κυρίλλου. Δύναται ὁ δικαστὴς τοῦ φαμιλίαε ἐρκισκούνδαε ἢ [τοῦ] κομονιοβιδούνδο καὶ τὸν ἐν φυγῇ οἰκέτην ἑνὶ προσκυροῦν, καὶ οὐκ ἐναντιοῦται ὁ Φάβιος. 11. Τοῦ ᾿Ανωνύμου. Περὶ Φαβίου καὶ Big. 9'. τοῦ Ko8. τιτ. ιζ΄. (20).

10

>

διαλαμβάνει

βιβ.

λη΄.

(48)

τιτ.

ιε΄.

12. 'E&v ὑδραγώγιον ἐπίκοινον ἔχωσί τινες, οὐ φέρεται εἰς τὸ κο- Hb I μονιοβιδοῦνδο᾽ 7| γὰρ τῷ ἀγρῷ διαφέρει ἡ τοιαύτη δουλεία καὶ διὰ τοῦτο 812 οὐ φέρεται, ἢ κεχώρισται μὲν τοῦ ἀγροῦ, διήρηται δὲ 7; τῷ μέτρῳ τοῦ ὕδατος, 7| τῷ χρόνῳ, xa9' ὃν ἕκαστος ἕλκει τὸ ὕδωρ. ᾿Αλλὰ ταῦτα μὲν ὁ Λαβεὼν ἔλεγεν. Δύναται δὲ ἔσϑ᾽ ὅτε καὶ τὰ ἀσώματα δίκαια καὶ κεχωρισμένα εἶναι τῶν ἀγρῶν, καὶ μῆτε μέτρῳ μῆτε χρόνῳ διῃρῆσϑαι. Τί γάρ, ὁπότε τεστάτωρ ἔχων τοῦτο τὸ δίκαιον τοῦ ὕδατος ἐτελεύτα ἐπὶ πολλοῖς κληρονόμοις; ᾿Εὰν οὖν τί ποτε τοιοῦτον συμβῇ, φέρεται καὶ ταῦτα εἰς τὸ φαμιλίαε ἐρκισκοῦνδο οὐδὲν ἧττον καὶ εἰς τὸ κομονιοβιδοῦνδο, ἵνα 7) μέτρῳ ἣ χρόνῳ διαιρεϑῇ μεταξὺ τῶν κεκτημένων αὐτὸ τοῦ ὑδραγωγίου δίκαιον. 13. Κυρίλλουι Ἢ ὁδὸς τοῦ ὕδατος, εἰ μὲν τοῦ κεχρημένου διαιρεῖται" εἰ δὲ κεχώρισται τοῦ ἀγροῦ, διαιρεῖται μέτρῳ ἣ καιρῷ.

ἐστίν,

οὐ

14. "Τοῦ ᾿Ανωνύμου. Εἰ μὲν ἑνὶ προσκυρωϑῇ ὁ δουλευόμενος ἀγρός, αὐτῷ μόνῳ κεχρεώστηται τὸ ὑδραγώγιον. Εἰ δὲ μὴ διαιρεθῇ, πᾶσι κεχρεώστηται κατὰ τὰ εἰρημένα βιβ. η΄. τιτ. γ΄. διγ. κγ΄. (20) ἐν τῷ τέλει καὶ τιτ. ς΄. διγ. ς΄. ϑεμ. β΄. B XII, 2, 20 — D X, 3, 20. ]. Ἐὰν ὁ ἔχων μετὰ σοῦ τὸν ἐπίκοινον ἀγρὸν ἐπὶ ἀμαρτήματι ἐναγόμενος καὶ χληϑεὶς ὑπὸ τοῦ δικαστοῦ μὴ παραγέγονεν, καὶ κινηϑεὶς ὁ ἄρχων ἐκέλευσε καταστραφῆναι τὸν κοινὸν ὑμῶν ἀγρὸν 7) τὰ δένδρα αὐτοῦ τμηϑῆναι, ἔχεις xar’ αὐτοῦ τὸ κομονιοβιδοῦνδο. Εἴτι γὰρ δήποτε ἐὰν γένηται παρ᾽ αἰτίαν ἑνὸς τῶν κοινωνῶν, φέρεται εἰς τοῦτο τὸ δικαστήριον.

3 οὐδὲ γὰρ κιτιλι: cf. infra p. 592 lin. 18 | 29 ὑμῶν: Ca ἡμῶν | ἀγρὸν: Ca κοινὸν

LIB. XII — TIT. II (CA)

577

2. Κυρίλλου. ᾿Εὰν τοῦ κοινωςνοῦ» pou πρὸς πταῖσμα μὴ ἀποκρινομένου ὁ ἄρχων στρέψας καταστρέψῃ τὸν κοινὸν ἀγρόν, ἀπαιτῶ αὐτῷ τὴν ζημίαν. 3. Τοῦ ᾿Ἑναντιοφανοῦς. “Ὅτι γὰρ δύναται ὁ ἄρχων κελεύειν καταλυϑῆναι, γνώσῃ βιβ. μγ΄. vor. κδ΄. διγ. κα΄. καὶ τούτου τοῦ βιβ. τιτ. α΄. Bw. ε΄. Καὶ , 3 U , 2 m sh ς ρνζ΄.’ (142) νεαρὰ M κωλύει ὡςε Ev3 ἀγανακτήσει καταλύειν οἶκον ἐπιτρέπουσα τοῦτο μόνον ἀπὸ καινοτομίας γίνεσθαι. B XII, 1. Ὃ χοινωνοῖς 10 χοινωνοὶ

2, 21 — D X, 3, 21. δὲ δικάζων τὸ κομονιοβιδοῦνδο ἣ πρὸς τό συμφέρον ἅπασι τοῖς ὀφείλει διαιρεῖν αὐτοῖς τὰ ἐπίκοινα πράγματα, Tj ὡς ἂν αὐτοὶ οἱ βούλονται, δικαζέτω.

2.

Ἔν γὰρ τοῖς ἐνορδίνοις οὐκ ἔστιν ἄτοπον ψηφίζεσθαι τὸν δικαστήν, ὡς ἂν οἱ λιτιγάτωρες συμφωνήσωσιν, ὡς βιβ, μβ΄. τιτ. α΄. Bey. xs. ὅπερ οὐκ ἰσχύει ἐπὶ κομπρομισαρίου, ὡς βιβ. 8°. τιτ. η΄. Bey. ιϑ'΄. ᾿Ανάγνωθι καὶ τὸ τέλος τοῦ γ΄. διγ. τούτου τοῦ τιτ. ὁμοίως τῷ ἐνταῦϑα. 15

B XIL 2, 22 — D X, 3, 22. 1. ᾿Εὰν ὀνόματι ἐμοῦ καὶ τοῦ γείτονός μου οἰκοδομήσω τοῖχον, ἣ ὡς Hb I μέλλων λαμβάνειν παρ᾽ ἑκατέρου τὸ μέρος τῶν δαπανημάτων, ἢ ὡς δωρούμενος 913 αὐτῷ, κοινὸς ἑκατέρων γίνεται ὁ τοῖχος. 2.

Κυρίλλου. Εἰ τὸν κοινὸν κτίσω τοῖχον εἴτε ὡς δωρούμενος τῷ κοινωνῷ

20 εἴτε ὡς ἀπαιτήσων

αὐτὸν τὰ δαπανήματα,

κοινὸς ἔσται 6 τοῖχος.

B XII, 2, 23 — D X, 3, 23. ]l. Συνεφώνησαν δύο δεσπόται ἀγροῦ πρὸς ἀλλήλους ἐνιαυτὸν παρ᾽ ἐνιαυτὸν καρποῦσϑαι᾽ καὶ καρπωσάμενος ὁ εἷς τὸν ἐνιαυτὸν αὐτοῦ οὐ συγχωρεῖ τῷ ἑτέρῳ καρπώσασϑαι τὸν ἐνιαυτὸν αὐτοῦ. ᾿Εζητήϑη οὖν, πότερον τὴν 25 χονδοῦχτι ἔχει κωλυόμενος καρπώσασϑαι, ἣ μᾶλλον τὸ κομονιοβιδοῦνδο. Ἡ

δὲ αὐτὴ

ζήτησίς

ἐστι,

καὶ

εἰ καρπωσάμενος

ὁ εἷς μετὰ

τὸ λαβεῖν

τοὺς

ἁρμόζοντας αὐτῷ καρποὺς ϑρέμματα βαλὼν ἔφϑειρε τοὺς καρπούς, οὗς ἤμελλε καρποῦσϑαι ὁ κοινωνὸς αὐτοῦ. Καὶ μᾶλλον ἤρεσε τὸ κομονιοβιδοῦνδο καὶ μὴ τὴν κονδοῦκτι κινεῖσϑαι. Πῶς γὰρ δύναται εἶναι μίσϑωσις μὴ ὁρισϑέντος 80 μισϑοῦ; Δυνατόν δὲ δοῦναι καὶ τήν πραεσχρίπτις βέρβις.

4 διγ. ε΄.: leg. ΗΡ. ἐμβαλὼν SCHELTEMA,

dry.

Basilica, Il.

«δ΄, ϑεμ.» e’.?

|

17 ἑκατέρου:

ἑτέρου

Hb.

cj.

|

27 βαλὼν: 9

578

LIB. XII --- TIT. II (CA)

2. Κυρίλλου. Συνεφώνησα μετὰ τοῦ κοινωνοῦ ἐνιαυτὸν παρ᾽ ἐνιαυτὸν καρποῦσϑαι' ὁ δὲ παρέβη τὰ δόξαντα ἢ ἀπολύσας ϑρέμματα ἔφϑειρε τοὺς τοῦ ἐμοῦ ἔτους καρπούς. Ἔχω κατ᾽ αὐτοῦ οὐ κονδοῦκτι (οὐ γὰρ ὡρίσϑη μισϑός), ἀλλὰ κομονιοβιδοῦνδο ἣ πραεσκρίπτις βέρβις. 5

3. Ζήτει βιβ. — τιτ. — κεφ. xc'. καὶ ἐκ τοῦ παρόντος «τιτ.» κεφ. «κη΄.» καὶ τὸ β΄. ϑεμ. τοῦ ς΄. κεφ. Ἑ ρμήνευσον ἐκεῖνο καὶ ἐκεῖνο, ἵνα μή σοι ἐναντιωϑῇ, πρὸς τὸ — κεφ. τοῦ — τιτ. τοῦ ζ΄. βιβ. H

,

-

,

€

,

3

^

^5

^

4

H

“

B XII, 2, 24 — D X, 3, 24. 1. Τοῦ ’Evavrıopavoüc. ᾿Εναντιοφανὲς ἔχεις βιβ. ιζ΄. τιτ. β΄. Sw. Ey". 10 ϑεμ. προτελευτ. “Ὁμοίως δὲ τοῖς ἐνταῦϑα κεῖται βιβ. με΄. τιτ. γ΄. Bor κη΄." ἀνάγνωθι καὶ βιβ. λγ΄. τιτ. ε΄. διγ. ιβ΄. (11) καὶ βιβ. λε΄. τιτ. β΄. διγ. μη΄. 2. Τῇ γὰρ ἀγαϑῇ πίστει συνάδει ἕνα ἕκαστον τῶν δεσποτῶν ἐξαίρετον λαμβάνειν, ὅπερ ἂν ὁ οἰκέτης ἐκ τῶν αὐτοῦ πραγμάτων χτήσηται. 3. Κυρίλλου. *O κοινὸς ἡμῶν οἰκέτης καὶ ἐξ $6 μου ἑκατέρῳ προσπορίζει. 15 Ἔν δὲ τῷ κομονιοβιδοῦνδο προσκυροῦταί μοι. 4. 'O κοινωνὸς διὰ τὸ μετατεϑῆναι τὴν δίνεην πωλήσας τὸ ἑαυτοῦ μέρος ἐνάγεται ἰμφάκτῳ. 5. Τοῦ ’Evavrlov. ᾿Ανάγνωθι τὸ τέλος τοῦ ζ΄. τιτ. τοῦ δ΄. βιβ. περὶ τῶν ἐκποιούντων διὰ τὸ μὴ ἐναχϑῆναι, καὶ Qi. ιζ΄. τιτ. β΄. Bw. ιζ΄. 20

6.

Τῇ ἰμφάκτῳ ἤτοι τῷ διαφέροντι, ὡς βιβ. ι΄. τιτ. τελευτ. κεφ. α΄. καὶ ιβ΄.

B XII, 2, 25 — D X, 3, 25. 1. 'E&v κοινὸς ἡμῶν δοῦλος εἶχε Πάμφιλον βικάριον ἄξιον ὄντα δέκα Hb I νομισμάτων, καὶ ἐναχϑεὶς ὑπὲρ αὐτοῦ τῇ δὲ πεκούλιο κατεδικάσϑην διὰ τὸν 814 βικάριον αὐτοῦ ὡς ὄντα ἐν πεκουλίῳ, καὶ δέδωκα τὰ δέκα νομίσματα, εἰ 25 xal ἀποϑάνῃ ὁ βικάριος, ὅμως διὰ τοῦ κομονιοβιδοῦνδο ἣ διὰ τῆς πρὸ σόκιο παρέχειν μοι ὀφείλεις ε΄. νομίσματα, ἐπειδὴ ἠλευϑέρωσά σε τῆς δὲ πεκούλιο. Πολλῷ δὲ μᾶλλον, εἰ μετὰ τὴν τελευτὴν Παμφίλου ἄλλον βικάριον ὁ ἐπίκοινος ἡμῶν οἰκέτης ἐκτήσατο. 2. Κυρίλλου. 'O ἐναχϑεὶς τῇ «δὲ» πεκουλίο καὶ καταβαλών, 80 ὕστερον τὸ πεκούλιον, ἀπαιτεῖ τὸν κοινωνὸν τὸ μέρος. 6 τὸ β΄.: Ca τοῦ

| 13 κτήσηται: Ca κτίσηται

κἂν φϑαρῇ

| 23 κατεδικάσϑην: Ca κατεδικάσϑη

LIB. XII — TIT. 11 (CA)

579

B XII, 2, 26 — D X, 3, 26. 1. Τοῦ ἐπικοίνου οἰκέτου παρ᾽ ἑνὶ τῶν δεσποτῶν ὑπάρχοντος καὶ Epyaloμένου αὐτῷ ἐκλάσϑη τὸ σκέλος αὐτοῦ. Καὶ ἐζητήϑη, ποίᾳ δύναται ἀγωγῇ ὁ ἕτερος τοῦ οἰκέτου δεσπότης κεχρῆσϑαι κατὰ τοῦ χοινωνοῦ, παρ᾽ ᾧ ἐργαζό5 μενος ὁ οἰκέτης ἐκλάσϑη. Καὶ ἤρεσεν, ei παρ᾽ αἰτίαν τοῦ δεσπότου xal μὴ χατὰ τύχην συνέβη κλασϑῆναι τὸν πόδα τοῦ οἰκέτου, διὰ τοῦ κομμονιδούνδο δύνασθαι τὸν ἄλλον δεσπότην ἀπαιτεῖν τὴν ἐντεῦϑεν ζημίαν. ε

H

Fi

3

LA

^

H

,

Σ

ἢ

Id

,

M

2. Κυρίλλου. Εἰ ὁ κοινὸς ἐμοῦ καὶ σοῦ οἰκέτης παρὰ σοὶ κλασϑῇ χούλπαν, σοὶ ἐνάγω κομονιοβιδοῦνδο. 19?

B XIL 2, 27 — D X, 3, 21. 1. Οὐ δύναται εἷς τῶν δεσποτῶν ἐμβάσανον τῷ ἐπικοινῷ οἰκέτῃ, εἰ μὴ προφάσει κοινῆς αἰτίας. 2.

Κυρίλλου.

ἐρώτησιν

N

παρὰ

ποιεῖσϑαι

ἐπὶ

Οὐ δύναται τὸν κοινὸν οἰκέτην βασανίζειν, εἰ μὴ εἰς κοινὸν

πρᾶγμα.

35

B XII, 2, 28 — D X, 3, 28. 1. 'E&v ἐπίκοινον ἔχωμεν οἶκον 7| ἀγρόν, οὐδεὶς ἡμῶν δύναται ἄκοντος τοῦ ἑτέρου ποιεῖν ἔργον ἐν αὐτῷ, ἀλλὰ κωλύεται ποιῶν ὑπὸ τοῦ ἑτέρου. ῬἙκατέρων γὰρ μίαν τύχην ἐχόντων ἐπὶ τῷ πράγματι d τοῦ κωλύοντος αἵρεσις βελτίων ἐστίν. ᾿Αλλὰ ποιῆσαι μὲν βουλόμενον τὸν κοινωνὸν δύναται 20 ὁ ἕτερος κωλῦσαι, ποιήσαντα δὲ ἅπαξ κατὰ καινοτομίαν οὐ δύναται ἀναγκάσαι καταλύειν, ἅπερ ἐποίησεν. "Eder γὰρ μᾶλλον τότε κωλῦσαι, ὅτε τὸ ἔργον Hh I ἐπράττετο. Ei δὲ τότε οὐκ ἐκώλυσε, διὰ τοῦ κομμονιδούνδο δύναται ἀπαιτῆσαι 815 τὴν συμβᾶσαν αὐτῷ ζημίαν ἐντεῦϑεν. Εἰ μέντοι συνήνεσεν αὐτῷ τὴν ἀρχὴν οἰκοδομοῦντι, οὐδὲ ὑπὲρ τῆς συμβάσης ζημίας ἐνάγειν αὐτῷ δύναται. "E&v 25 δὲ ἀπόντος τοῦ ἑνὸς τῶν κοινωνῶν ὁ ἕτερος πρὸς βλάβην αὐτοῦ τινα διαπράξηται, τότε καὶ ἀναγκάζεται καταλύειν ὅσα ἐποίησεν. t

-

,

Σ

/

H

,

τ

3

2

-

,

,

^

1

w

3

€

2

J

,

m

»

€

x

,

»

m

-

,

[A

Σ

J

/

"

x

Hi

3

»

-

,

A

»

x

2. Κυρίλλου. Δύναμαι κωλύειν τὸν κοινωνὸν ποιεῖν τι ἐν τῷ κοινῷ" μετὰ δὲ τὸ ποιῆσαι, εἰ μὲν παρήμην, οὐ καταλύεται τὸ ἔργον, τὸ δὲ διαφέρον ἀπαιτῶ ἐν τῷ κομμονιδούνδο, εἰ μὴ ἄρα καὶ συνήνεσα αὐτῷ εἰ δὲ ἀπελιμπανόμην 80 καὶ βλάπτει, τὸ γεγονὸς καταλύεται. 3. Τοῦ ᾿Εναντιοφανοῦς. ᾿Ανάγνωθι διγ. ιβ΄. καὶ Buß. η΄. τιτ. β΄. διγ. η΄. καὶ xc. καὶ τιτ. ε΄. διγ. ια΄. 16 sch.

1: cf.

infra p.

593

1. 25

19 βελτίων:

Ca

Bevrt...;

corr.

Hb.

580

LIB. XII — TIT. II (CA)

4. Τοῦ ᾿Ανωνύμου. ᾿Ανάγνωθι βιβ. ια΄. τιτ. η΄. διγ. γ΄. καὶ Gi. η΄. τιτ. ε΄. διγ. ς΄. ϑεμ. β΄. B XII, 2, 29 — D X, 3, 29. 1. 'E&v τις ὑπονοῶν τὸν ἐπίκοινον ἑαυτῷ καὶ Τιτίῳ ἀγρὸν μᾶλλον ἑαυτῷ καὶ Σεΐῳ προζήκειν ἀνάλωσε περὶ αὐτόν, ἀρκεῖ τὸ κομμονιδούνδο εἰς τὴν 2 £ n \ L Fe D τῶν ἀναλωμάτων ζήτησιν. Τὸ μεῖζον γὰρ λέγω" εἰ μόνον ἐπίσταμαι εἶναι πρᾶγμα κοινόν, ἀγνοῶ δέ, τίς ἐστιν ὁ συγκεκτημένος μοι, δαπανῶν περὶ

σι

x

L

αὐτὸ

ἔχω

κατ᾽

3

/

αὐτοῦ

x

τὸ

>

>

κομμονιδούνδο᾽

bd

οὐδὲ

U

γὰρ

νεγότιον

2

ν᾿.

χειρίζω

τοῦ

e

κοινωνοῦ μου, ἵνα ἀπαιτῶμαι εἰδέναι, τίς ἐστιν ὁ κοινωνός μου, ἀλλὰ τοῦ 1 ἰδίου φροντίζω, καὶ μᾶλλον διὰ τὸ πρᾶγμα, περὶ ὃ δαπανῶ, τίκτεταί μοι f ἀγωγῆ, οὐ μὴν διὰ τὸ πρόςτωπον τὸ δεσπόζον τοῦ πράγματος. ᾿Αμέλει κἂν πουπῖλός ἐστιν ὁ συγκτήτωρ μου, ἔχω κατ᾽ αὐτοῦ τὸ κομμονιδούνδο, ἵν᾽ ἀποκαταστήσῃ μοι τὰ ἀναλώματα... .. δεσπότῃ προσείχομεν, οὐκ ἠδύνατο ὁ πουπῖλος γενέσϑαι ἔνοχος. "Erepöv ἐστιν, ἐὰν πιστεύων ἐμοὶ μόνῳ διαφέρειν 15 τὸ πρᾶγμα τὸ ἐπίκοινον ἀνάλωσα εἰς αὐτό τότε γὰρ οὐδὲ τὸ κομμονιδούνδο δύναμαι ἔχειν, ὡς ἀνωτέρω εἴρηται, ἀλλ᾽ οὐδὲ οὐτίλιον δίδοταί μοι κομμονιδούνδο. Ὃ μὲν γὰρ εἰδὼς πρᾶγμα εἶναι ἐπίκοινον... .. ἀλλότριον καὶ δαπανῶν περὶ αὐτό, βούλεται ἔνοχον αὐτῷ γενέσϑαι τινά,7) συγκτήτορα αὐτοῦ, Tj πάντως δεσπόζοντα τοῦ ἀγροῦ" μόνον δὲ περὶ τὸ πρόσωπον ὀλισϑαίνει, τουτέστιν 20 ἀγνοεῖ τὸν μέλλοντα αὐτῷ ἔνοχον γίνεσϑαι. >

[4

,

A

x

A

,

*

m

FA

’

a

2. Κυρίλλου. 'O εἰς ἐπίκοινα δαπανῶν, εἴτε ἀγνοεῖ, τίς ἐστι κοινωνὸς αὐτοῦ, εἴτε ἕτερον ἀνϑ’ ἑτέρου νομίζει, ἔχει κομμονιδιβιδοῦνδο" τὸ γὰρ πρᾶγμα τίκτει αὐτὴν τὴν ἀγωγήν, οὐ τὸ πρόςωπον τοῦ κοινωνοῦ. ᾿Αμέλει καὶ πουπῖλος ἐνάγεται αὐτῷ. Ei δὲ ἴδιον τὸ πρᾶγμα ἐνόμισεν, οὐκ ἔχει ἀγωγήν. 3

Σ

26

Ld

/

3

3

Lud

H

5»

ε

L

LÀ

͵

^

-

3.4

3

.

2

x

x

4

3.

Τοῦ ᾿Ανωνύμου. Τὸ παρὸν νόει κατὰ τὴν διαίρεσιν τοῦ ιδ.΄ διγ.

4.

Τοῦτο

τὸ

κχκομμονιδούνδο

οἱοςδήποτε

τῶν

=

κοινωνῶν

καλῶς

ἐξαιτεῖ Hb I

μόνος κατὰ τῶν ἄλλων ἁπάντων. Εἰ δὲ καί τις ἐκ τῶν κοινωνῶν εὑρεϑῇ ἄλαλος, 816 καλῶς κινεῖται κατ᾽ αὐτοῦ τοῦτο τὸ δικαστήριον. Καὶ εἴτε μηδὲ ἕτερος τῶν χοινωνῶν νέμεται τό ἐπίκοινον, εἴτε εἷς ἐξ αὐτῶν οὐ νέμεται, καλῶς κινεῖ 80 τὸ κομμονιδούνδο. 5.

Κυρίλλου.

6.

Κινεῖται τὸ κομμονιδιβιδοῦνδο καὶ κατὰ ἀλάλου.

8 αὐτὸ: Ca αὐτῷ 15 αὐτό: Ca αὐτόν

Καὶ εἷς τῶν κοινωνῶν

καλῶς

αἰτεῖ δικαστήν.

| 11 x&v: Ca καὶ | 13 inter ἀναλώματα et δεσπότῃ lac. indicat Ca | | 17 inter értxotvoy et ἀλλότριον lac. indicat Ca

| 20 αὐτῷ: Ca αὐτοῦ

LIB. XII — TIT. II (CA) 7.

581

Τοῦ ’Evavrıopavoöc. "E£eAe τὸ τοῦ πυλῶνος,

ὡς Ovy. ιϑ'.

8. Τοῦ ᾿Ανωνύμου. 'O δὲ ἄλαλος ὑπὸ κουράτωρα τελεῖ, ὡς βιβ. γ΄. τιτ. α΄. διγ. ιγ΄. (3) καὶ ἰνστιτ. α΄. τιτ. χγ΄.

5

B XII, 2, 30 — D X, 3, 30. 1. Κυρίλλου. Καὶ μὴ νεμομένων χκομμονιδιβιδοῦνδο.

τῶν

δύο

ἢ τοῦ

ἑνὸς

καλῶς

κινεῖται

B XII, 3, 31 — D X, 3, 31. l. Τελευτήσαντος πατρὸς ἐκέλευσεν ὁ πραίτωρ δύο ἀνδράποδα αὐτοῦ φυλαχϑῆναι πρὸς ὑπηρεσίαν τοῖς τέκνοις αὐτοῦ. Μὴ νόμιζε διὰ τῆς τοῦ πραίτω10 ρος κελεύσεως διῃρῆσϑαι ταῦτα τὰ ἀνδράποδα τοῖς πουπίλλοις, ἀλλὰ γίνωσκε πάντων ἐπίκοινα αὐτὰ μεμενηκέναι τῶν κληρονόμων, εἴ καὶ πρὸς ὑπηρεσίαν ἀφορισϑῇ τοῖς πουπίλλοις. 2. Κυρίλλου. Ei ὁ πραίτωρ ἀφορίσει τοῖς ἀνήβοις ἀνδράποδα εἰς ὑπηρεσίαν, οὐ παρὰ τοῦτο δοκοῦσιν διῃρῆσϑαι. 15

Β ΧΙ; 2, 32 = CIIH, 37, 1. 1. Θεοδώρου. Μετὰ προκάταρξιν τοῦ κομμόνι διβιδοῦνδο οὐκ ἐκποιεῖ τις τὸ ἀνῆκον αὐτῷ μέρος ἐκ τοῦ ἐπίκοινου πράγματος χωρὶς τοῦ κοινωνοῦ" πρὸ γὰρ προκατάρξεως τοῦτο ποιεῖ. Καὶ λοιπὸν ὁ ἀγοραστὴς ἐνάγεται ἐν τῷ κομμόνι διβιδοῦνδο εἰς τὸ διαιρεῖν ὃ ἠγόρασεν. Μὴ ἐναντιωϑῇ σοι ἣ α΄. 20 διατ. τοῦ νβ΄. τιτ. τοῦ δ΄. βιβ. Ἐνταῦϑα γὰρ λέγει προκάταρξιν γίνεσϑαι.

2. Τὸ κατὰ πόδας οὕτως ἔχει. 'O σὸς ἀδελφὸς εἰ μόνον τὸ ἀνῆκον αὐτῷ μέρος τοῦ κτήματος ἐπώλησε, τὴν πρᾶσιν ἀνατρέπεσϑαι οὐ χρή, ἀλλὰ κατ᾽ ἐκείνου, τοῦ ἀγοραστοῦ φημι, μεϑ᾽ οὗ σοι τὸ αὐτὸ κτῆμα κοινὸν εἶναι ἤρξατο, κίνει τὸ κομμόνι διβιδοῦνδο. Διὰ ταύτης δὲ τῆς ἀγωγῆς ὁλόκληρον τὸ κτῆμα, 25 εἰ ἐν τῷ ὑπερϑεματισμῷ νικήσεις, καταβαλλομένης τῷ κοινωνῷ τῆς ὑπὲρ τοῦ μέρους τιμῆς καϑέξεις, ἢ τὸ τοῦ τιμήματος μέρος, ἐὰν ὁ ἕτερος βελτίονα αἵρεσιν προςήγαγεν ὑπερϑεματίσας, λήψῃ. ᾿Εὰν δὲ ἣ διαίρεσις τοῦ κτήματος χωρίς τινος βλάβης λυσιτελῶς γενέσϑαι δύναται, τὸ μέρος τοῦ ἀγροῦ προςκυρωϑέν σοι νεμηϑείης, τούτου δηλαδὴ φυλαττομένου, ἵνα μετὰ προκάταρξιν 30 μηδεὶς μηδὲ τὸ ἴδιον μέρος τῶν λοιπῶν τοῦ πράγματος δεσποτῶν μὴ συναινούντῶν δύνηται ἐκποιῆσαι. 23 τοῦ ἀγοραστοῦ φημι: non habet Cod. | 24 δὲ (autem): Cod. aut | 25 εἰ ἐν: Ca εἶεν | 26 καϑέξεις: Ca καϑεξῆς | 27 ὑπερϑεματίσας: non habet Cod. | 28 τοῦ ἀγροῦ:

non

habet

Cod.

| 29 νεμηϑείης:

Ca veundeln

| 31

ἐκποιῆσαι:

Ca ἐκποιήσῃ

582

LIB. XII — TIT. II (CA)

3.

Διήρητο γὰρ ἴσως εἰς ἐλαιῶνα καὶ ἀμπελῶνα καὶ τὰ κλίματα διῃρέϑη. Hb I

Οὕτω γὰρ ἔγνως καὶ ἐν τῷ κομμονιδούνδο, ὅτι δύναται καὶ εἰς κλίματα διαιρεῖν 817 τὸν ἀγρὸν ὃ δικαστῆς, ἐὰν ἀβλαβῶς τοῦτο ποιῇ. ᾿Εὰν γὰρ ἀνάγκη ἣ δένδρα τμηϑῆναι 7) ἐλαίων βλάβην γενέσϑαι εἰς τὴν διαίρεσιν, οὐκ ὀφείλει τοῦτο 5 ποιεῖν ὁ δικαστῆς. Εἰ δὲ τῆς διαιρέσεως γινομένης εὑρεϑῇ τὸ τοῦ ἑνὸς μέρος πλείονος ἄξιον, ἐν χρήμασιν ὁ ἕτερος ἀναπληροῦται τὸ διαφέρον. Οὕτω γὰρ καὶ ἣ ἑπομένη διάταξις εὑροῦσα ἐν ἀμπελῶνι μόνον τὸν ἀγρὸν τῷ ἑνὶ πάντως ἐκέλευσε προςκυρωϑῆναι αὐτὸν καὶ μὴ διαιρεϑῆναι. Σημείωσαι, τί φησιν ἡ διάταξις, ὅτι μετὰ προκάταρξιν οὐδεὶς δύναται ἐκποιεῖν οὐδέν᾽ πρῶτον 10 μέν, ἐπειδὴ οὐτιλίοσα γίνεται τὰ πράγματα δίκης περὶ αὐτῶν κινουμένης" ἔπειτα, καὶ ὅτι ὁ δικαστὴς γίνεται αὐτῶν δεσπότης, ἵνα ὡς ἔχων αὐτῶν ἐξουσίαν, ᾧ βούλεται, προςκυρώσῃ καὶ ποιήσῃ αὐτὸν ἐξ ὁλοκλήρου δεσπότην μερικῶς αὐτῷ διαφερόντων.

15

B XII, 2, 33 = C III, 37, 2. 1. Θεοδώρου. 'O ὑποθέμενος τὸ κοινὸν πρᾶγμα οὐ ποιεῖ ἐνέχεσϑαι τὸ μέρος τοῦ ἰδίου κοινωνοῦ, ἀλλὰ ἀναδίδοται ἐκείνῳ τὸ ἀναλογοῦν αὐτῷ μέρος. Τὸ αὐτό φησι καὶ ἡ ζ΄. διατ. τοῦ λη΄. vtt. τοῦ παρόντος γ΄. βιβ. ἱΟμοίως δὲ λέγει ἣ πρώτη διατ. τοῦ κ΄. τιτ. τοῦ η΄. Bi.

2. Τὸ κατὰ πόδας οὕτως ἔχει. ᾿Εὰν ἀποδειχϑῇ «τῷ ἄρχοντι» τῆς ἐπαρχίας 80 τὸν ἀδελφὸν τὸν σὸν τὰς κοινὰς ἀμπέλους εἰς ἐνέχυρον εἰςδεδωκέναι, ἐπειδὴ τὸ

μέρος

τὸ

σόν,

ὅπερ

ἐν ταῖς

ἀμπέλοις

ταῖς

σαῖς

εἶχες,

τοῖς

δανεισταῖς

ὑποϑέσϑαι οὐκ ἠδυνήϑη, ὁ ἄρχων τῆς ἐπαρχίας ἀποκαταστῆναι σοι τοῦτο τὸ μέρος κελεύσει μετὰ τῶν καρπῶν, οὕςτινας ὁ δανειστὴς ἐκ τοῦ σοῦ μέρους ἔλαβεν. Ο δὲ αὐτὸς ἄρχων τῆς ἐπαρχίας περὶ τῆς διαιρέσεως τῶν ἀμπελώνων 25 μεταξὺ σοῦ καὶ τοῦ δανειστοῦ τοῦ ἀδελφοῦ σου διαγνώσεται, καὶ κελεύσει τοῦτον λαμβανομένης ποσότητος, ὅσης ἂν ὁρίσῃ τὸ μέρος τοῦ ἀδελφοῦ σου ἄξιον εἶναι, τὸ μέρος τοῦτο, ὅπερ ἐκ τοῦ ἀδελφοῦ σου ἔλαβεν, σοὶ ἀποκαταστῆσαι, ἣ διατιμηϑέντος τοῦ σοῦ μέρους πρὸς τὸν δανειστὴν τοῦ ἀδελφοῦ cou τὸ σὸν μέρος μετενεγκεῖν. Σημείωσαι δέ, ὅ φησιν ἣ διατ., ὅτι μετὰ καρπῶν 30 ἀναδώσει ὁ δανειστὴς τὸ μέρος τοῦ ἀμπελῶνος" ἐπειδὴ γὰρ ὁ δανειστὴς μαλαφίδε καρποῦται εἰδὼς τὸ ἀλλότριον εἶναι τὸν καρπόν (κἂν γὰρ ἐνόμιζεν αὐτὸν τελείως εἶναι τοῦ δανειζομένου, οὐδὲν ἧττον ἀλλότριον αὐτὸν ἠπίστατο), διὰ τοῦτο

καὶ τοὺς

καρποὺς

2 διαιρεῖν: Ca διαιρεϑῆναι

οὐ κερδαίνει.

|

5 μέρος: Ca μέρους

|

10 οὐτιλιόσα: i.e. litigiosa |

21 ταῖς σαῖς: non habet Cod. | εἶχες: Cod. habes | 23 τὸ μέρος: non habet Cod. | 28 τὸ σὸν μέρος: Cod. data pecunia quanti aestimaverit eam | 32 τελείως: Ca τελέως

LIB.

XII

—

TIT.

II (CA)

583

οι

3. Πρῶτον γὰρ χρὴ ὁμολογηθῆναι διὰ τῆς partiticiarias in rem, ὅτι δεσπότης ἐστίν, καὶ οὕτω μεταξὺ δύο δεσποτῶν κινηϑῆναι τὸ κομμονιδούνδο. Καὶ βλέπε ἐκ τῆς διατάξεως, ὅτι καὶ μετὰ δανειστοῦ κινεῖται τὸ κομμονιδούνδο. 4. Ἐπειδὴ γὰρ ὅλος ἦν ἀμπελών, καὶ τῆς διαιρέσεως γινομένης ἀνάγκη ἦν τινας τῶν ἀμπελώνων τμηϑῆναι, ὡς ἐπιβλαβοῦς οὔσης τῇς διαιρέσεως ὁλόκληρόν φησιν ἑνὶ τὸν ἀμπελῶνα προςκυρωϑῆναι.

B XII, 2, 34 = 1. Τὰ μείναντα, περὶ δὲ τῶν λουπῶν 10 xotw&, ὡς ἔγνως ἐν

C III, 37, φησίν, παρ᾽ κινήσομεν τῇ πρώτῃ

3. αὐτῷ ἐν τῇ πρὸς αὐτὸν διαιρέσει nepllovrar' Hb I κατὰ τῶν ἀγοραστῶν. Mer’ αὐτῶν γάρ ἐστιν 818 Star.

1

e

2. ζαϑ᾽ ἑκάστου ἀναγκάζεται κινῆσαι. ᾿Επειδὴ γὰρ ἕκαστος αὐτῶν ἐπὶ ἑτέρῳ πράγματι κοινωνός ἐστιν, οὐχ ἕν δικαστήριον μεταξὺ πάντων συνίσταται. 3. Τότε διαιρεϑῆναι οὐ δύναται, ὡς ἐθεμάτισά σοι ἐν τῇ β΄. διατ., ὅταν ἑτέρῳ βλάβη τις γένηται. Ἔγνως δὲ ἐν τῷ κομμονιδούνδο τῶν δὲ ἰουδίκιις, ὅτι ὁ ἐμφυτευτικὸς ἀγρὸς οὐκ ὀφείλει εἰς κλίματα διαιρεῖσϑαι, ἵνα μὴ σύγχυσις γένηται τῷ ἐμφυτευτικῷ κανόνι. 4.

lloXAdxig γὰρ εἷς τῶν κοινωνῶν πενέστερος ὧν δέδωχε ‚a. νομίσματα, 6

δὲ ἕτερος ὑπερεϑεμάτισεν

αὐτὸν εἰς ἕτερα σ΄. Καὶ «ὁ» τὰ χίλια δεδωκὼς λέγει"

A t H e D A I ᾿ ἐγὼ μένL οὐκ» ἔχω ὑπερϑεματίσαι, εὑρίσκω δὲ τὸν ἀνεχόμενον τὸ^ πρᾶγμα λαβεῖν 20 ατ΄. νομίσμασιν. Δεῖ οὖν καὶ τὸν ἐξωτικὸν ἀγοραστὴν προςδεχϑῆναι. Σημείωσαι δέ, ὅτι κἂν μή ἐστι πένης, παραιτῆται δὲ ἴδια νομίσματα παρασχεῖν, δύναται ἐξωτικὸν ἐπενεγκεῖν ὑπερϑεματίζοντα.

οι

B XII, 2, 35 = C II, 37, 4, l. Θεοδώρου. 'O διαιρῶν ἀγράφως μετὰ τοῦ ἰδίου ἀδελφοῦ τὰ γονικὰ 2 αὐτῶν πράγματα οὐκ ἀνατρέπει τὴν γενομένην διαίρεσιν, ἐὰν μείζων ἐστὶν τῶν κε΄. ἐνιαυτῶν, εἰ μὴ ἄρα ἔξω δυκαστηρίου διεῖλε καὶ περιεγράφη" τότε γάρ, κἂν μείζων ἐστίν, ἀναλύει τὴν διαίρεσιν, ὥς φησιν ἣ γ΄. διατ. τοῦ λη΄. τιτ. τοῦ προκειμένου γ΄. βιβ. ᾿Ανάγνωϑθι τὴν η΄. διατ. τοῦ αὐτοῦ λη΄. τιτ. λέγουσαν, ὅτι οὐκ ἀνατρέπεται ἣ γενομένη διαίρεσις μεταξὺ τῶν μειζόνων, δηλονότι 80 εἰ ἐν δικαστηρίῳ προβῇ, διὰ τὴν γ΄. διατ. τοῦ εἰρημένου λη΄. τιτ. ὡσαύτως τοῦ παρόντος γ΄. βιβ. Ἴσϑι δέ, ὅτι γενικῶς κεῖται καὶ ἐν τῷ δ΄. βιβ. τιτ. κα΄. διατ. 9΄., ὡς ἡ ἄγραφος διανέμησις ἔρρωται, ἐὰν ὀρϑῶς ἐγένετο. Μέμνησο δὲ καὶ τῆς ς΄. διατ. τοῦ δ΄. vtr. τοῦ β΄. βιβ. καὶ «τῇς» ιβ΄. διατ. τοῦ λς΄. ctr. τοῦ παρόντος γ΄. βιβ. 33 δὲ: Ca εἰ

584

LIB. XII — TIT. II (CA)

e

2. Τὸ κατὰ πόδας οὕτως ἔχει. ᾿Εὰν μείζων τῶν κε΄. ἐνιαυτῶν ὑπάρχουσα ἡ σὴ ἀδελφὴ τὰ ἐπίκοινα πράγματα διεῖλε, κἂν τὰ μάλιστα μὴ δι᾽ ἐγγράφων, ἀλλὰ καὶ δι’ ἄλλων ἀποδείξεων τὴν τούτων κοινωνίαν διαιρεϑῆναι δείκνυται, ἐνίστασϑαι τοῖς περαιωϑεῖσι χρή. Εἰ δὲ ἥττων ἦν καὶ μήτε ὁ χρόνος ὁ τῇ ἀποκαταστάσει [ἐστὶν] ὡρισμένος, ἔτι διέδραμεν, εἰ ἄρα εἰς ἀκέραιον ἀποκαταστῇῆναι ὀφείλει διὰ τὴν διαίρεσιν, τῆς αἰτίας διαγινωσκομένης ὁ ἄρχων τῆς ἐπαρχίας δοκιμάσει. 'O δὲ αὐτὸς καὶ τῶν μενόντων ὑμῖν ἐπικοίνων γενέσϑαι τὴν διαίρεσιν προνοήσει, τοῦτο μὲν τῶν δαπανημάτων, εἴ τις ὑμῶν εἰς τὰ ἐπίκοινα πράγματα ἐδαπάνησε, τοῦτο δὲ καὶ τῶν καρπῶν καὶ δόλου καὶ κούλπας (ἐπειδὴ ἐν τῷ 10 χομμονιδούνδο δικαστηρίῳ πάντα ταῦτα καταφέρεσϑαι οὐκ ἀμφιβάλλεται) λόγον ποιησάμενος, ἵνα ἐν πᾶσιν ἣ ἰσότης φυλαχϑῇ.

^

σι

1

3. Πάντα τὰ νόμιμα τῆς διατάξεως ἐπὶ Toig ..... ἀνηνεγμένα, τὰ μὲν περὶ τῆς ἀποκαταστάσέως ἐν τοῖς πρώτοις, τὰ δὲ περὶ κομμονιδούνδο καὶ τῶν καρπῶν καὶ τῶν δαπανημάτων ἐν τοῖς κομμονιδούνδο τῶν δὲ ἰουδίκιις, τὰ δὲ περὶ δόλου καὶ κούλπας καὶ Ev αὐτῷ μὲν τῷ τίτλῳ, εἴρηται δὲ καὶ £v τῇ πρὸ σόκιο καὶ. τῶν δὲ ῥέβους xal τῶν ᾿Ινστιτούτων. Ἔν μὲν γὰρ τοῖς Hb I ᾿Ινστιτούτοις ἁπλούστερον, ὅτι τοσαύτην ἀπαιτεῖται πρόνοιαν, ὅσην περὶ 819 τὰ ἴδια: ἐν δὲ τοῖς δὲ ῥέβους, ὅτι, ἐὰν διὰ σπουδὴν προςελήφϑη κοινωνός, τὴν ἄκραν ἐπιμέλειαν ἀπαϊτεῖται. \

*

M

^

»

x

,

i5

-

B XII, 2, 36 = C III, 1. Θεοδώρου. Ο ἔχων προχαλούμενος αὐτὸν διὰ οὗτος γὰρ καλεῖται καὶ οὐ

ε

>

x

bd

n

-

3,

H

,

x

,

*

35

^

Pd

37, 5. πρᾶγμα ἐπίκοινον μετά τινος δύναται αὐτὸ διαιρεῖν τοῦ χκομμονιοδούνδο. Σὺ δὲ ὑπέξελε τὸν ἄνδρα" καλεῖ, ὡς δηλοῖ ἡ β΄. διατ. τοῦ κγ΄. τιτ. τοῦ ε΄.

βιβ.

3

e

25

2.

Τὸ δὲ κατὰ πόδας οὕτως ἔχει. Οὐδεὶς ἄκων μένει κοινωνός, ἀλλ᾽ ἔξεστιν

αὐτῷ ἀπαγορεύειν τὴν κοινωνίαν. Διὸ προςέλευσιν δεξάμενος ὁ ἄρχων τῆς. ἐπαρχίας ταῦτα, ἅπερ εἶναί σοι κοινὰ μετὰ τῆς ἀδελφῆς κατανοήσει, διαιρεϑῆναι προνοήσει. Καὶ τὸ μὲν κατὰ πόδας οὕτως ἔχει. Σὺ δὲ ἔγνως ἐν τῷ δὲ ῥέβους, ὅτι κοινωνία μέν ἐστιν ἡ κατὰ ϑέλησιν' ἐπίκοινος δὲ χκτῆσίς ἐστι καὶ ἀπὸ κληρονομίας καὶ ἀπὸ λεγάτου. "Ext δὲ σημείωσαι, ὅτι περὶ τοῦ κινηϑῆναι πὴν δίκην εἶπεν αὐτὸν προςελϑεῖν τῷ ἄρχοντι’ ἡ γὰρ ἀπαγόρευσις οὐδαμοῦ δεῖται προςελεύσεως. 2 4 σὴ ἀδελφὴ: Cod. soror tua tecum | 3 ἀλλὰ καὶ: Cod. sed | 4 τῇ droκαταστάσει: Ca τῆς ἀποκαταστάσεως | 10 οὐκ ἀμφιβάλλεται: Ca οὐ καμφιβάλλεται |

12

post

τοῖς

vel societatem €orr. Hb.

lac.

indicat

nemo

Ca

| 25

Οὐδεὶς — κοινωνίαν: Cod. in communionem

compellitur invitus detineri

| 29 κατὰ ϑέλησιν: Ca κατάϑεσις;

LIB. XII — TIT. II (P)

SCHOLIA

AD BASILICORVM E COD.

MS.

PAR.

GR.

585

LIB. XII TIT. II 1352 (P).

Ad rubricam. 1. Big. ι΄. τῶν Διγ. τιτ. γ΄. κεφ. α΄. Οὗτος ὁ τίτλος λζ΄. ἐστι τοῦ τρίτου 5 βιβ. τοῦ Κωδ. Ζήτει τοῦ δ΄. βιβ. [λη΄.} τιτ. 9΄. κεφ. α΄. ϑεμ. β΄.

1

[I2]

BXIL2,1—- DX 3, 1. 1. 'Aveyxaióv ἐστι — Ἐπειδὴ ἣ προσόστζιο τὰς κατὰ τῶν προσώπων ἐναγωγὰς καὶ μέμψεις ἐν αὐτῇ ἐπέχει, οὐκ ἐπαγγέλλεται δὲ τῶν κοινῶν πραγμάτων διανέμησιν, διὰ τοῦτο χρειῶδές ἐστι τὸ comuni dividundo 1 0 δικαστήριον. ᾿Αμέλει, ἐὰν μὴ ὕπεστι κοινὸν πρᾶγμα, ἀργεῖ τοῦτο τὸ δικαστήριον. 2. Ζήτει cw. α΄. κεφ. x9'. [καὶ] ϑεμ. παρατελευτ. καὶ κεφ. ἔς΄. Εἰ μὲν οὖν ϑέλεις μαϑεῖν τὸ ἰδικὸν τῆς προσόσιο, εἰπὲ προσωπικὰ «εἶναι» τὰ χρέα. Τοῦτο γὰρ ἰδικόν ἐστι τῆς προσόοιο, οὐ μὴν τὸ communis dividundo. Ζήτει κεφ. λβ΄. τοῦ α΄. τιτ. Εἰ δὲ μή, εἰπέ, ὅτι ἔχει ἣ περὶ κοινωνίας τὰς πραεσταστζίονας, τὴν τῶν σωματικῶν οὐκ ἔχει διαίρεσιν. Ταύτης γάρ ἐστι καὶ ἣ προσκύρωσις, ἧς καὶ τὸ κομμοῦνι διβιδούνδο ἐστί [xal 7) προσκύρωσις], ὡς κεφ. λβ΄.

3. Ζήτει «vr. α΄. κεφ. πα΄., 6 φησιν" ἐὰν εἷς Ex τῶν κοινωνῶν. Ταύτας γοῦν πραεσταστζίονας καλεῖ ὁ νόμο: ἐν τελευτ. τοῦ κεφ. κε΄. ϑεμ. τοῦ α΄. 20 τιτ. τοῦ μβ΄. βιβ., οὗ ἡ ἀρχή᾽ εἰ καὶ ἐπὶ τοῖς πράγμασίν ἐστιν 4] περὶ κληρονομίας ἀγωγή, ὅμως ἔχει προσωπικὰς δόσεις. Φησὶν δὲ ὁ ᾿Ϊνδιξ' 9 νερεδιτάτης πετίστζιο, εἰ καὶ iv ῥέμ ἐστιν ἀγωγή, ὅμως ἔχει καὶ πραεστατζίονας ἤτοι ἀποτελέσματα. Καὶ γὰρ ἀπαιτεῖ ἅπερ ἔτυχεν ὁ ποσσέσσωρ τοὺς νερεδιταρίους ἀπαιτῆσας «δεβίτορας»" καίτοι τούτων οὐκ ἦν δεσπότης ὁ τελευτήσας. Φησὶ 25 δὲ καὶ τὸ τελευτ. ϑεμ. τοῦ κβ΄. κεφ. τοῦ γ΄. τιτ. τοῦ μβ΄. βιβ." τὸ διαιροῦν τῇ φαμιλίᾳ τῶν κληρονόμων [[16]] δυκαστήριον ἀπὸ δυοῖν συνίσταται, τουτέστι πραγμάτων, δαπανημάτων ἤγουν προσωπικῶν ἀγωγῶν. Ταύτας οὖν «καὶ ἐκεῖ ὁ Ἴνδιξ φησὶ πραεσταστζίονας, τουτέστι τὰς κατὰ τῶν προσώπων αἰτιάσεις, «ἔνϑα τις» τῶν κληρονόμων αἰτιᾶται ὡς [6]] βλάψας τὰ ἐπίκοινα 30 πράγματα ἣ καρπωσάμενος αὐτά. 7 sch. 1: cf. supra p. 5521. 4 | 12 προσόσιθ: superscr. εὑρεῖν" | «εἴναυ: lac. indicat P | 18 sch. 3: cf. supra p. 552 lin. 19 | 19 ἐν τελευτ. τοῦ: P £y τε ra | 20 οὗ ἡ ἀρχή xx&.: cf. supra p. 5531. 2 | 24 «δεβίτορας»: lac. indicat P | 26 δυοῖν: P δευτέρων | 27 «καὶ ἐκεῖ»: lac. indicat P

| 29 «ἔνϑα τις» lac. indicat P

| 30 καρπωσάμενος: P καρποσάμενος

586

LIB. XII — TIT. II (P)

BXIL2,2—- DX, 3, 2. ]. Ἔν τοῖς τρισί — Ζήτει ἐν τῇ μετὰ ταῦτα σελίδι (cap. 6 ὃ 12): τοῦτο Hb 1 ϑεματίζει, ὅτι ἐπὶ συμφέροντι τοῦ κοινοῦ οἴκου ἔδει κτισϑῆναι τοῖχον" ὁ γείτων παρήγγειλε μὴ κτίσαι διὰ τὸ καινοτομεῖσϑαι ὑπὸ τοῦ τοιούτου τοίχου. 'O εἷς 5 τῶν χοινωνῶν μετὰ τὴν τοῦ γείτονος παραγγελίαν κατεδικάσϑη ἐπὶ τῷ χτίσματι καὶ ἐζημιώϑη" κοινή, φησί, γίνεται ἣ τοιαύτη ζημία ἀμφοτέροις τοῖς κοινωνοῖς. Καὶ ἄλλως" ἐὰν μετὰ παραγγελίαν τοῦ γείτονος κτίσῃ ὁ κοινωνός μου ἐν τῷ κοινῷ οἴκῳ, «καὶ» ἐκ τούτου καταδικασϑεὶς ζημιωϑῇ, ὁ κοινωνός μου ἀπαιτεῖται τὸ ἀνῆκον μέρος τῆς ζημίας, ἐὰν ἄρα τὸ κτίσαι συνέφερε τῷ οἴκῳ. 10

2. Ζήτει βιβ. λη΄. τιτ. ϑ΄. κεφ. β΄. Ζήτει βιβ. βιβ. η΄. τυτ. β΄. κεφ. te'. ϑεμ. α΄. ὅλον. Ζήτει κεφ. μβ΄. τιτ. γ΄. Κατὰ τοῦτο δὲ ἣ τοιαύτη ζήτησις ἴδωμεν, ποῖος ὀφείλει βαρεῖσϑαι ταῖς. ἀποδείξεαιν. ἄκτωρ αὐτὸς βαρεῖται.

ζ΄. τιτ. ε΄. λς΄. τοῦ ιβ΄. ἐπὶ τούτων “Ὥςτε οὖν

κεφ. ιγ΄. καὶ βιβ. καὶ βιβ. ἐγένετο, ἵνα Hb I ὀνομαζόμενος 792

15

ΒΧΙ,2,3 ΞΌΧ, 3, 3. 1. Ζήτει τὸ α΄. Yen. τοῦ μβ΄. Bıß. τοῦ μδ΄. κεφ. τοῦ γ΄. τιτ., ἀφ᾽ οὗ μάϑῃης, Hb I ὅτι τὰ μὲν κληρονομιαῖα πράγματα διαιροῦνται, «οὐ» μὴν αἱ ἀγωγαί. 194

2. Σημείωσαι, ὅτι τέσσαρα ταῦτα δεῖ ζητεῖν ἐπὶ τοῦ ἐπικοίνου πράγματος᾽ Hb I τὸ διαιρῇσαι αὐτό, τὴν ἐν αὐτῷ γινομένην βλάβην, τὴν περὶ αὐτοῦ δαπάνην 20 καὶ τὸ ἐξ αὐτοῦ κέρδος. B XII, 2, 4 — D X, 3, 4. l. Τὰ σωματικά.---- Οὐ γὰρ δύναταί τις διαιρεῖν τὴν κληρονομίαν, τουτέστι τὸ Hb I αὐτῆς ἀσώματον᾽ ἕκαστος γὰρ δικαίῳ ἀσωμάτῳ εἰς ὁλόκληρον κληρονόμος ἐστίν. 795 2. 25

30

Ei δὲ καὶ λάκκος ἐστὶν ἐν τῷ κοινῷ ἐδάφει, καὶ οὗτος διαιρεῖται.

3. Οὐ μὴν οἱ πρὸ τῆς κοινωνίας — Ei γὰρ οἱ δύο εἰς τὴν δάμνι ἰνφέκτι νομὴν ἐπέμφϑημεν, ἐγώ τε καὶ σύ, καὶ πρὶν ἡμᾶς εἰς τὴν δευτέραν πεμφϑῆναι νομὴν ἐπὶ τῷ δεσπόσαι τοῦ πράγματος ἀνάλωσας σὺ εἰς ἀνοικοδομὴν ἐκείνου τοῦ οἴκου, οὐκ ἔχεις ταύτην τὴν ἀγωγήν, καϑὸ μὴ γινόμεϑα κοινωνοί. Πῶς γὰρ «ob» οὐκ ἐδεσπόσαμεν ἐσόμεϑα κοινωνοί; 4. 2

Τουτέστιν ἡνίκα πεμφϑῇ σελίδι:

P

σελλίδι

|

εἰς νομὴν οἴκου πτῶσιν ἀπειλοῦντος.

5 παραγγελίαν;

P παραγγελείαν

(hic et mox)

|

6 γίνεται:

P γένεται | 7 ἐὰν μετὰ κτὲ: cf. leg. 6 schol. 11 | 9 τὸ: P τῷ | 11 τοῦ: Pu. | 16 τοῦ (μδ΄.): P «tz. | μάϑῃς: P μάϑεις | 17 μὴν: P μὲν | 19 διαιρῇῆσαι: P διαιρεῖσαι | 29 «ob»: suppl. Hb. | ἐσόμεϑα: P écóuevot

LIB. XII — TIT. II (P)

587

B XII, 2, 5 -Ξ-Ξ D X, 3, 5. 1. Olxov — Kai ἐπὶ μὲν τοῦ ἀνωτέρω δεσπόσαι τῶν οἰκημάτων οὐ HbI γινόμεϑα κοινωνοὶ διὰ τὸ βουληϑῆναι τὸν δεσπότην ἐκδικῆσαι τὰ ἴδια, ὅσον 195 xal τὰ δαπανηϑέντα παρὰ σοῦ «οὐ» δώσει σοί. ᾿Ενταῦϑα δέ, ἐπειδὴ μηδενὸς 5 ἐκδικοῦντος μετὰ τὴν δεσποτείαν ἐγενόμεϑα κοινωνοί, εἰκότως τὸ ἥμισυ μέρος τῶν δαπανημάτων ἀπολήψει. B XII, 2, 6 -- D X, 3, 6. 1. Ἐὰν ὁ κοινωνὸς μισϑώσας «Gc»

κοινωνός,

κοινὸν

καὶ

ἣ γεωργήσας

τὸ κέρδος

καὶ

τὸν ἀγρὸν κερδάνῃ,

ἣ ζημία:

εἰ δὲ

ὡς

μόνος

εἰ μὲν ϑέλων

10 κερδᾶναι, αὐτὸν μόνον ὁρᾷ Ti ζημία, τὸ δὲ κέρδος κοινὸν ἔσται. Ζήῆτει Buß. ιγ΄. τιτ. α΄. 2. Ei μὲν ὁ κοινωνὸς μὴ δύναται ἰδίως διουκῆσαι τὸ ἁρμόζον αὐτῷ ὡς Hb I δυςδιαίρετον ὄν (τυχὸν γὰρ ὑπάρχει ἕν οἴκημα), τότε χώρα τῷ τὰ ἐπίκοινα 796 διαιροῦντι δικαστηρίῳ εἰ δὲ ἠδύνατο καὶ δέδωχέ τι εἰς βελτίωσιν 7) ἀνοι18 χοδομεῖν, χώρα τῷ περὶ διοικήσεως. Εἰ δὲ μετὰ προκάταρξιν τοῦ δικαστηρίου τούτου δαπανήσει τις ἐν τῷ ἐπικοίνῳ πράγματι, καὶ τούτων τῶν δαπανημάτων γίνεται λόγος. 3. zır.,

Ζήτει βιβ. ιζ΄. τιτ. α΄. κεφ. ε΄. Μὴ ἐναντιωϑῇ σοι τὸ x9'. κεφ. τοῦ α΄. ὅτι ἐκεῖ μὲν δέδωκε τὴν προσοστζίο ὁ νομοϑέτης, ἐνταῦϑα δὲ τὴν d

20 ἰνφάκτουμ᾽

Σ

^

^

ἐν ἀμφοτέροις

γὰρ

!

τοῖς

τίτλοις

€

2

δι’ ἑκατέρων

τῶν

"m

A

ἀγωγῶν

αὐτὸ

τὸ πρᾶγμα ἀπαιτεῖται. "AAN ἐχεῖ μὲν διὰ τὴν ἐπιγραφὴν τοῦ τίτλου ἡ προσοστἢ N .2 ΠῚ "A 5 AES » " D m ΜΕ ζίο δέδοται" ἐνταῦϑα δὲ ἰνφάκτουμ οὐκ ἀργῶς οὐδὲ μάτην ἀπαιτοῦσαν αὐτὸ τὸ πρᾶγμα δέδωκε τῷ λόγῳ τῆς κοινωνίας. Δεῖ γὰρ ταῖς ἐπιγραφαῖς τῶν τίτλων προςέχειν καὶ πρὸς αὐτὰς τοὺς ϑεματισμοὺς τῶν κεφαλαίων ποιεῖν. 25 Πλὴν γίνωσχε, ὅτι διὰ τοῦ μούρτῳ ἰνφερένδῳ ἰντερδίκτου ὁ κοινωνὸς ϑάπτει, ὡς κεφ. λγ΄. καὶ λε΄. τοῦ α΄. τιτ. [ὁ]] τοῦ v9”. βιβ. Καὶ οἶμαι, ὅταν ἣ αὐτὸς ϑάπτηται ἢ τις τῶν ὑπεξουσίων αὐτοῦ᾽ εἰ γὰρ ἐξωτικὸς ϑάπτεται, δεῖ πάντας

συναινεῖν, ὡς τὸ τέλος τοῦ λγ΄. κεφ. τοῦ αὐτοῦ τιτ. φησίν. 4. ᾿Ινφάκτος ἐστὶν ἀγωγὴ καὶ διπλὴν ἐπάγουσα καταδίκην, οὐχ ὅτι τὸν 30 τόπον ἱερὸν ἐποίησεν, ἀλλ᾽ ὅτι ἔχρανεν αὐτόν. Ἢ δὲ ἰνφάκτουμ ἐπὶ τῶν τοιούτων ζημιοῖ ν΄. νομίσματα. 2 οἶκον:

perperam

praecedentis

legis

vocabulum

ultimum

allegatur

pro huius

legis initio | 8 sch, 1: cf. supra p. 5571. 11 | κοινωνὸς: P κοινῷ ὀνὸς | 12 αὐτῷ: P αὐτὸ | 16 δαπανημάτων: P δαπανηπανημάτων | 20 ἀμφοτέροις: P ἀμφωτέροις | 25 ἰνφερένδῳ: P ἰνφερενδδ [ϑάπτει: P βλάπτει | 27 ἐξωτικὸς: P ἐξωτικὸν | 29 sch. 4 perperam cum sch. 2 coniunxit P '

388

LIB. XII — TIT. II (Pj

5. Ζήτει βιβ. (97. τιτ. 97. κεφ. ιγ΄. Ζήτει Buß. κε΄. τιτ. β΄. κεφ. μη΄. Bb I xal ξ΄. περὶ τῆς ἀπεντεῦϑεν παραχωρήσεως πρὸς τὸν δανειστὴν ἐπὶ ἐνεχύρῳ 797 τοῦ χρεώστου. Ὑπὸ αἵρεσιν γὰρ οὐ συνίσταται πρᾶσις τοῦ ἐνεχύρου, ὡς τὸ ξα΄. κεφ. τοῦ ζ΄. τιτ. τοῦ κε΄. βιβ. φησίν. 5

10

15

6. Τουτέστιν «ἐὰν» ἐμοὶ 7| ἑτέρῳ ὑπόϑηται τὸ μέρος αὐτοῦ ὁ κοινωνός μου, προςκυρωϑῇ δὲ ἐμοὶ τὸ πρᾶγμα διὰ τὸ ἐπαυξῆσαί με τὴν τιμήν, σώζεται ἡ ὑποθήκη τῷ ὑποτιϑέντι παρεχομένου παρ᾽ ἐμοῦ τοῦ τιμήματος εἰς τὸ χρέος αὐτοῦ. Πλὴν οὐ δοκιμάζεται παρὰ τῷ δικαστῇ ἡ ἀποτίμησις καὶ ἀποτιμώμεϑα ἥττονος, τουτέστι κατὰ τὸν δίκαιον λόγον καὶ οὐ κατὰ τὴν φύσιν τοῦ πιπράσκοντος, ἐπειδὴ συμφωνῶν δύναται «πιπράσκειν» αὐτὸ ὁ. ἐνάγων. Εἰ δὲ ἐμοὶ τῷ κοινωνῷ αὐτοῦ ὑπόϑηται καὶ κινεῖ τὸ διαιροῦν δικαστήριον, παραγράφομαι αὐτόν. Εἰ δὲ αὐτῷ προςκυροῦται καὶ οὐ παραγράψομαι αὐτόν, δίδωμι τὴν ἀποτίμησιν τοῦ μέρους μου, ἣ δὲ τῆς ὑποϑήκης ἀγωγὴ σώζεταί μοι’ εἰ δέ ἐμοὶ προςκυρωϑῇ, τὸ περιττεῦον τοῦ χρέους δίδωμι αὐτῷ. 1. Οὕτως γὰρ συνεφώνησεν δανειζόμενος, ὥςτε μὴ καταβάλλων τό χρέος πιπράσκεσϑαι τὴν ὑποϑήκην. Ὅσον οὖν χρεωστεῖ ὁ δανεισάμενος, τοσούτου Hb I \ ε , ; € N 2 T ? \ HA n 798 τὴν ὑποϑήκην τιμήματος ὁ δικαστὴς ἀποτιμᾶται. Εἰ γὰρ καὶ x’. νομισμάτων

ἐστὶν ἄξιον τὸ πρᾶγμα, τὸ δὲ χρέος ἐστὶ νομισμάτων ιε΄., καὶ τὸ πρᾶγμα ιε΄. ὁ δικαστὴς διορίζεται πραϑῆναι. 20

25

8. Τί γάρ, ὅτι ἐχρεώστει μοι νομίσματα ν΄., τὸ δὲ μέρος ἀπετιμήϑη Μόνον τοίνυν λαμβάνω τὰ ν΄. νομίσματα καὶ ἐλευϑεροῦται τοῦ χρέους.

ρ΄;

9. Λέγει, εἰ προςκυρωϑῇ τῷ ἔχοντι αὐτὸν ἐνέχυρον ἢ τῷ ἐξωνησαμένῳ, Hb 1 οὐ δύναται οὔτε ὁ χρεώστης τὸν ἴδιον μόνον λαβεῖν διδοὺς τὸ χρέος, οὔτε 797 ὁ ἀγοραστὴς εἰς τὸ ἐξωνήσασϑαι, ἀλλὰ τὸν ἀγρὸν λαμβάνει" τοῦτο καὶ ἐπὶ τῶν ὁμοίων. 10. Καλῶς τό, εἷς τῶν κοινωνῶν ἐὰν γὰρ εἷς τῶν δεσποτῶν μετὰ τὴν Hb I 198 παραγγελίαν ἐποικοδομήσει, οὐ βλάπτει τοὺς ἄλλους, ὡς ϑεμ. δ΄. τοῦ ε΄. χεφ. τοῦ ι΄. ctr. τοῦ νη΄. βιβ. φησίν.

30

11. Τουτέστιν ἐὰν μετὰ παραγγελίαν τοῦ γείτονος κτίσῃ ὁ κοινωνός μου ἐν τῷ κοινῷ οἴκῳ, «καὶ» ἐκ τούτου καταδικασϑεὶς ζημιωθῇ ὁ κοινωνός μου, ἀπαιτεῖ με τὸ ἀνῆκόν μοι μέρος τῆς ζημίας, ἐὰν ἄρα τὸ κτίσαι συνέφερε τῷ οἴκῳ. Ν᾽

3 τοῦ (χρεώστου): Ρ ποῦ | 5 ἐμοὶ: P ἐμὴ | 12 αὐτῷ: Ῥ αὐτὸ | 14 δίδωμι: dubium | 20 ἀπετιμήϑη: P ἀπαιτιμήϑη | 21 μόνον: P μόνος | 22 sch. 9: cf. leg. 7 schol. 10] 29 sch. 11: cf. p. 586 1. 7 | 32 οἴκῳ: P οἰκείῳ

LIB. XII — TIT..II (P)

589

BXIL2,7 2 DX, 3, 7. 1. Ως ἐπὶ τῶν δύο Aypav' ἔμαϑες γὰρ Ev τῷ περὶ δουλειῶν, ὅτι Ev τῷ Hb κοινῷ ἀγρῷ παρ᾽ ἑκατέρῳ δουλεία οὐ συνίσταται" εἰ δὲ μετὰ τὴν διαίρεσιν, 199 δύο δοκοῦσιν εἶναι ἀγροί. 5

2. Olov ἐὰν el; τῶν κοινωνῶν κινήσῃ τὸ διαιροῦν τὰ ἐπίκοινα δικαστήριον, Hb I ὁ δὲ ἕτερος λέγει, [ὅτι] βίᾳ 3| λάϑρα ἢ κατὰ παράκλησιν νέμεσϑαι αὐτόν, ὑπερ- 900 τίϑεται τὸ περὶ διαιρέσεως δικαστήριον. Ὑπόϑου τινὰ δόξαντα χρεωστεῖν καταβαλεῖν τῇ κοινότητι᾽ εἰ κινεῖ ὕστερον τὴν ὑπὲρ αὐτοῦ ἀγωγήν, ἀναλήψεται τὸ ἴδιον" φησὶ γὰρ ὁ κανών" τὸ μὴ χρεωστούμενον καταβληϑὲν ἀντιστρέφεται.

10

3. Φησὶ τὸ δ΄. κεφ. τοῦ ιδ΄. ctc. τοῦ νη΄. Big. τὰ ἐτήσια παραγγέλματα καὶ μετὰ ταῦτα εἰς τὸ περιελϑὸν διηνεκῶς κινοῦνται. Πλὴν τὸ μὲν οὖνδε βὶ κατὰ τοῦ ἐξελάσαντος τὸν νομέα ἐντὸς ἐνιαυτοῦ κινεῖται, μετὰ δὲ τὸν ἐνιαυτὸν εἰς τὸ περιελϑόν᾽ καὶ ἔχει τοῦτο τὸ ἰντέρδικτον ὁ βίᾳ ἐκβληϑεὶς ἐπὶ ἀναλήψει νομῆς. Ἔχει καὶ τοὺς ᾿Ιουλίους νόμους, ὡς τὸ β΄. ϑεμ. τοῦ ζ΄ κεφ. τοῦ ιζ΄. 15 tir. τοῦ ξ΄. Bıß. φησί. Τὸ δὲ αἱ viat ut clam interdicion ὁρᾷ πρὸς τὰ ἐδαφικὰ μόνα πράγματα, περὶ οὗ διαλαμβάνει ὁ κγ΄. τιτ. τοῦ νη΄. βιβ. Βία γάρ ἐστι τὸ πρᾶξαί τι ἐναντίον, οὗπερ ἐκωλύετο, κἂν μικροῦ λίϑου βολῇ κωλυϑῇ, x&v ἀπὸ διαμαρτυρίας, καὶ ἐπιμείνῃ ποιῶν" κἂν ὀφείλων κωλυϑῆναι ἐμηχανήσαιό τινα μὴ κωλυϑῆναι, ὡς φησι τὸ α΄. ϑεμ. τοῦ α΄. κεφ. τοῦ κγ΄. τιτ. τοῦ νη΄. βιβ. 80 Περὶ δὲ τοῦ πραεκαερίου διαλαμβάνει ὁ x8. cvv. τοῦ νη΄. βιβ. ἐν κεφ. β΄. 4. Τουτέστιν οὐ μόνον κοινωνοὶ τὴν ἀγωγὴν ταύτην δύνανται κινεῖν, Hb I ἀλλὰ καὶ πάντες οἱ κοινῶς ἔχοντες πρᾶγμα κινοῦσι τὴν περὶ διαιρέσεως, 801 5.

Τουτέστιν ἡνίκα τις λέγει κυοφορεῖν ἐκ τοῦ τελεευτή»σαντος διὰ τῆς κυοφορίας πεμφϑῇ εἰς νομὴν τῶν πραγμάτων αὐτοῦ. 25

καὶ

6. Τοῦτο λέγει, ὅτι δύο δανεισταὶ ἔχοντες ἕνα χρεώστην καὶ πρᾶγμα Hb I «ἀρδιαίρετον εἰς ὑποϑήκην, ἀναλαμβάνει ὁ εἷς τοῦτο καὶ ἀποπληροῖ τόν ἕτερον. 7. Zire βιβ. κε΄. τιτ. η΄. κεφ. β΄. Zia Bi. ζ΄. τιτ. ιβ΄. κεφ. ιδ΄. deu. α΄. ᾿Ανάγνωθι βιβ. ιγ΄. τῶν Διγ. τιτ. ζ΄. διγ. xm, ὅτι ἀπαιτῶν ὁ δεβίτορ τὸ ἐνέχυρον καὶ μὴ διδοὺς τὸ χρέος ἐκβάλλεται παραγραφῇ.

80

8. Τοῦτο λέγει, ὅτι τοῦ κοινωνοῦ μου τὸ μέρος τοῦ κοινοῦ ἀγροῦ ὑποϑεμένου Hb I xai τοῦ δανειστοῦ μου ὑπερϑεματισμὸν ποιήσαντος καὶ πληρώσαντος καὶ 808 8 κινεῖ: 14 ᾿Ιουλίους:

P

χοινεῖν P ἰουμους

|

10 τὸ: |

P τὸν

28 ἀπαιτῶν:

|

13 τὸ

P ἀπαιτεῖ

περιελϑόν: |

P

τὸν

29 παραγραφῇ:

περιελϑόντα

|

P παραγραφῆς

590

LIB. XII — TIT. II (Ρ)

τὸ χρέος τοῦ κοινωνοῦ οὐκ ἀκούεται ὁ κοινωνὸς ϑέλων καταβαλεῖν τὸ χρέος αὐτοῦ καὶ ἀναλαβεῖν τὴν μερίδα μόνην, ἀλλὰ καὶ ἀναγκάζεται καὶ τὸν ὑπερϑεματισμὸν δοῦναι καὶ ὅλον τὸν ἀγρὸν ἀναλαβεῖν. 3

-

x

>

€

^

x

A

-

>=

x

>

x

2

x

»

/

M

x

-

9. Παρὰ τοῦ δανειστοῦ μου — Ἐνταῦϑα δύο δανειστὰς ἔχοντας ϑεματίζει" 5 xxi γὰρ ὁ μὲν elc τῶν κοινωνῶν μου ὑποϑέμενος τὸ μέρος αὐτοῦ ἐδανείσατο, ὥςπερ καὶ ὁ ἄλλος. Δίδοται οὖν καὶ μεταξὺ τῶν δανειστῶν 7) προςκύρωσις. 10. Σημείωσαι. Περὶ προσκυρώσεως ζήτει ἀπὸ τοῦ λα΄. κεφ. Λέγει áp: εἰ προσκυρωϑῇ τῷ ἔχοντι αὐτὸν ἐνέχυρον 7| τῷ ἐξωνησαμένῳ, οὐ δύναται οὔτε ὁ χρεώστης τὸ ἴδιον μόνον λαβεῖν διδοὺς τὸ χρέος οὔτε ὁ ἀγοραστὴς 10 εἰς τὸ ἐξωνήσασϑαι, ἀλλὰ λαμβάνει. τὸν. ἀγρόν. Τοῦτο. καὶ ἐπὶ τῶν ὁμοίων. 11. “Ὅπερ ἔλαβε διὰ τῆς προσκυρώσεως ὑπερϑεματισμοῦ πάντως γεγονότος. Οὕτως οὖν νόει τὸ παρὸν κεφάλαιον κατὰ τὴν διάστιξιν τοῦ ι΄. Deu. τοῦ ι΄. χεφ. τοῦ η΄. τιτ. τοῦ τϑ΄. Di. καὶ βιβ. κϑ'. τιτ. α΄. κεφ. οη΄. deu. παρατελευτ.

15

20

ΒΧΙΙ, 2, 8 Ξ ὨΧ, 3, 8. 1. Περὶ τῆς SemouxouM καὶ τί διαφέρει αὕτη τῶν λοιπῶν ἀγωγῶν τῶν Hb 1 διδομένων ἐκ τῶν πρὸς τοὺς οἰκέτας ἡμῶν ἢ ὑπεξουσίους συναλλαγμάτων, ἢ τῆς τριβουτορίας, τῆς cod iusso, τῆς ἐξερστζιτορίας, τῆς ἰνστιτουτορίας, τῆς de in rem bersa, ζήτει βιβ. δ΄. τῆς ᾿Ινστιτουτίονος. 2.

Παρά

τινος

3.

Πλέον — Τοῦ τιμήματος τοῦ δούλου.

4.

᾿Απὸ

τοῦ

ὁ εἷς κοινωνός.

κοινωνοῦ

Hb I

αὐτοῦ.

5. Διατιμᾶται γὰρ ἐν τῷ καιρῷ τῆς διαιρέσεως, καὶ ὥφελεν αὐτὸν ἐκδοῦναι" μώρου γὰρ πρᾶγμα ἐποίησεν ὑπὲρ οἰκέτου ἀξίου ὄντος τυχὸν νομισμάτων ι΄. δεδωκὼς κ΄. Τουτέστιν, εἰ μὲν ἐγκλημα«τυκῶ:» ἐναχϑεὶς πλέον τῆς τιμῆς 25 τοῦ δούλου παράσχῃ, αὐτὸς τὸ πλέον ζημιοῦται" εἰ δὲ χρηματικῶς πλέον τοῦ TExouALoU καταβάλῃ, αὐτὸς ὁμοίως τὸ πλέον ζημιοῦται. BXIL 2,9 Ξ- DX, 3,9. ]. Τυχηρὰ yàp ἣ ἀπώλεια, καὶ διὰ τοῦτο τῇ κοινότητι λογίζεται" φησὶ Hb 1 γὰρ ὁ κανών’ τὰ τυχηρὰ τῇ κοινότητι, καὶ «οὐ» τῷ κοινωνῷ λογίζονται. 806 5 αὐτοῦ:

P

αὐτὸς

19 sch. 2, 3, 4 πλέον et λαμβάνει

|

7 sch.

coniunxit P; | 23 μώρου:

10:

cf. leg. 6 schol. 9

|

13 (19'.) βιβ: P ur.

in archetypo fortasse erant glossae ad P μουροῦ | 24 δεδωκὼς: P δεδωκὸς

ἐναχϑεὶς,

|

LIB.

XII

—

TIT.

II (P)

591

B XH, 2, 10 — D X, 3, 10. 1. ZWr& βιβ. ξ΄. τιτ. γ΄. κεφ. κβ΄. den. ς΄. Ζήτει ver. α΄. κεφ. κς΄. καὶ ιζ΄. Τουτέστι πρὸς τὸ μέτρον τῆς οὐσίας τοῦ τελευτήσαντος. 2. 'H κοινὴ χρῆσις — ΟΟὖσον λέγει ἤτοι χρῆσιν qv: εἰ γὰρ καὶ μὴ Hb]! , “ $344 7 = 5 δύναται μισϑοῦσϑαι, ὅμως ἀνάγχῃ καὶ ' περιστάσει τοῦτο ποιεῖ8 ὁ δικαστὴςx. 807 «εἰς τὸ» φυλάττειν αὐτοῦ τὸν οὖσον. 3. Τυχὸν γὰρ ἐπέτρεψά σε μέρος ἐπικοίνου ἀγροῦ ἀγοράσαι, καὶ μετὰ HbI ταῦτα ἐκινήϑη κατὰ σοῦ τὸ κομούνι διβιδούνδῳ καὶ προτεκυρώϑη cov ἣ 904 νεγόστζιόν μου πράττων ὁ κηδεμών μου προςεκλήϑη εἰς τὴν διαίρεσιν. 10

135

4. Καλῶς τό, ἡ κοινὴ χρῆσι:, τουτέστιν ἣ ψιλή, διὰ τὸ μέλλον κάτωθεν Hb I ἐπάγεσϑαι τό, [[καὶ] εἰ καὶ μὴ δύναται «ἡ» χρῆσις. 'O γὰρ οὐσούφρουκτος 907 ἀναμφιβόλως πιπράσκεται Y) καὶ μισϑοῦται. Καὶ ζήτει βιβ. β΄. τῶν ᾿Ινστιτούτων Ttt. ε΄., ἀφ᾽ οὗ μάϑῃς τὰς διαφορὰς οὔσου «καὶ οὐσουφρούκτου᾽ καὶ Bi. ιζ΄. τιτ. η΄. [καὶ] κεφ. ιδ΄. ϑεμ. β΄. 5.

Ζήτει βιβ.

T καὶ κεφ.

ι΄. τοῦ παρόντος ttr.

B XII, 2, 14 — D X, 3, 14. 1. 'O γὰρ[δ] εἰς ἴδιον δαπανῶν ποῖον εἶχε λογισμόν, ἵνα ἕτερον ἐνοχοποιήσῃ; Hb I 809

2. Ze βιβ. ιγ΄. τιτ. α΄. κεφ. ιγ΄. deu. τελευτ. Ζήτει βιβ. ιζ΄. τιτ. α΄. χεφ. ιη΄. der. β΄. καὶ βιβ. κδ΄. «vv. ς΄. κεφ. λγ΄. καὶ βιβ. ιε΄. τιτ. α΄. κεφ. 20 λη΄. καὶ τὴν τοῦ τέλους παραγραφήν, καὶ κατ᾽ ἐκείνην ἑρμήνευε τὸ παρὸν κεφάλαιον περὶ τῆς κατασχέσεως" καὶ τὸ τελευτ. τοῦ α΄. ttt. τοῦ ιζ΄, βιβ. B XIL 2, 15 — D X, 3,15. 1. Τὸ μέρος τῆς ζημίας τὸ ἀνῆκον τῷ ἑτέρῳ κοινωνῷ, ἤτοι τὸ μέρος τῆς τοῦ δούλου διατιμήσεως. 285

B XII, 2, 17 — D X, 3, 17. l.

‘OD; μὴ ἀπὸ τῆς κληρονομίας, ἀλλ᾽ ἀπὸ τοῦ δανειστοῦ δεσπόζων αὐτοῦ. Hb I

Ἰδίοις γὰρ νούμμοις τοῦτο ἐξωνησάμενος οὐ κοινοποιεῖ᾽ οὐδὲ γὰρ τῆς xowó- 910 τητός ἐστι τὸ ἅπαξ ἐνεχυριασϑέν, ἀλλὰ δοκεῖ ἐκποιηϑῆναι. 2.

Ἐπειδὴ

καὶ ἐξωτικὸς ἀγοράζων “παρὰ

τοῦ

δανειστοῦ

οὐχ

ὑπόκειται

30 τῇ προςφορᾷ. 5 μισϑοῦσϑαι: P μιοῦσϑαι | 7 ἀγοράσαι: P ἀγοράσας | 10 κάτωθεν: P κάτοϑεν | 11 οὐσούφρουκτος: P οὐσούφρουκτον | 12 μισϑοῦται: P μισϑουτοῦται | 13 μάϑῃς:

P μάϑῇ

592

LIB. XII — TIT. II (P)

B XII, 2, 19 — D X, 3, 19. 1. Ζήτει τοῦ ὄπισϑεν τιτ. κεφ. οζ΄. 2. Ἐπειδὴ οὐκ ἠδύνατο διαιρεθῆναι" ἐνταῦϑα δέ, ἡνίκα {τοῖς ἐξ ἀδιαϑέτου Hb I παρὰΐ ἀναλόγως .... ψυχῇ. 811 5

3. Ei γὰρ ἀναγκάσομαι ἕνα τὸν ὑπερϑεματισμὸν ποιῆσαι, περιλαμβάνω τῷ ὑπερϑεματισμῷ πᾶσαν τὴν εἴςοδον, καὶ οὐκέτι δύναται παρελθεῖν εἰς τὸν οἶκον ἐκπεσὼν τῆς ὁδοῦ. Τοῦτο δέ, εἰ μὴ ἑτέρωϑεν eicodov ἔχει. Ζήτει βιβ. ιζ΄. τιτ. α΄. κεφ. λ΄. Ζήτει βιβ. ις΄. τιτ. α΄. κεφ. ε΄. καὶ τὴν ἐκεῖσε χειμένην

TOU] ς΄. vtr. παραγραφήν. 10

4. Τὴν περὶ κοινωνίας — Τοῦ γὰρ δικαίου τῆς δουλείας ἀτιμήτου ὄντος καὶ ἑκατέρῳ ἐξ ὁλοκλήρου διαφέροντος ποία δύναται ποινωνία μεταξὺ ἡμῶν ἐπὶ αὐτοῦ συστῆναι; ᾿Εὰν οὖν δαπανήσῃ τις ἐπὶ τούτῳ, τὴν neyoctópoup. γεζστόρουμ». €

,

2

ς

,

!

1

U

€

-

5. 'O φυγὰς δοῦλος — Τοῦτο λέγει, 6 τι σημείωσαι, ὅτε φυγὼν ὁ δοῦλος 15 ἄδηλός ἐστι, καὶ ὁ εἷς τῶν κοινωνῶν δίδωσι πλείονα τιμὴν ὑπὲρ αὐτοῦ.ῦ 6. στε ες δεσποτεία.

εὑρισκομένου

"O

€

δεσπόζειν ,

αὐτοῦ 3

m

προςκυροῦται -

7. Προσκυροῦται — Οὐδὲ γὰρ ὑποπίπτουσι τῷ τῷ κωλύοντι πιπράσχεσϑαι τὸν ἐν φυγῇ οἰκέτην. ?0

δόγματι

αὐτῷ 3

m

7) τούτου t

,

τῆς συγκλήτου

8. Ζήτει βιβ. να΄. τιτ. κγ΄. κεφ. κϑ'΄. καὶ κεφ. δ΄. deu. γ΄. καὶ τοῦ α΄. τιτ. τοῦ παρόντος βιβ. κεφ. να΄. 9. Μέτρῳ μέν, τυχὸν ἀνὰ ἥμισυ ἣ τρίτον καὶ δίμοιρον: χρόνῳ δέ, τυχὸν Hb I ἡμέραν παρ᾽ ἡμέραν, T. μῆνα παρὰ μῆνα, 9 ἐνιαυτὸν παρ᾽ ἐνιαυτόν. 812

10. Ἢ χρόνῳ — “ἵνα τυχόν, ἐὰν ἀρχῇ, διαιρεϑῇ εἰς τρία" ἐὰν δὲ οὐκ ἀρκῇ, 25 χρῶνται τούτῳ ἡμέραν παρ᾽ ἡμέραν.

B XII, 2,20=DX,

3, 20.

1. Μὴ ὑπακούοντος — Τυχὸν ἐπὶ ἁμαρτήματος ἐνήγετο καὶ κληϑεὶς οὐχ ὑπήκουε" κατέλυσε δὲ ὁ δικαστὴς τὸ κοινὸν ἐποίκιον᾽ τῇ ἐντεῦϑέν μοι ζημίᾳ διὰ τοῦ δικαστηρίου κατασχεϑήσεται ὡς παρ᾽ αἰτίας αὐτοῦ γενομένης ταύτης. 3 ante τοῖς del.: διαιρεϑῇ | 8 (ις΄.) wr: Prod | 9 ς΄. vt.: leg. Στεφά.ου | 10 sch. 4: cf. suprap. 5751. 21 | 12 συστῆναι: P συνεστῆναι | 18 sch. 7: cf. supra p. 576

1. 3

|

23 ἡμέραν

(nap:

P ἡμέρα

|

28

ἐποίκιον:

P ἐπίκιον

LIB. XII — TIT. II (P)

593

σι

B XII, 2, 21 — DX, 3, 21. |. Ζήτει Qi. νη΄. τιτ. 9°. κεφ. ις΄. καὶ Bi. ζ΄. τιτ. β΄. κεφ. ιζ΄. ϑεμ. δ΄. καὶ Big. 9°. τιτ. γ΄. κεφ. κγ΄. Ζήτει βιβ. μ΄. τιτ. α΄. κεφ. λε΄. ϑεμ. γ΄. καὶ un σοι ἐναντιωϑῇ. B XII, 2, 24 — D X, 3, 24. l. Τοῦτο δηλοῖ, ὡς οὐ δύναμαι τοῦτο, κἂν διαφέρῃ μοι, ἀνάρχως λαβεῖν, Hb I ἀλλὰ διὰ τοῦ δικαστοῦ᾽ πρὸ γὰρ τῆς ἐγκλήσεως κοινόν ἐστιν. 818 2. Τῇ ἀγαϑῇ πίστει γὰρ συνάδει ἕνα ἕκαστον τῶν δεσποτῶν λαμβάνειν, ὅπερ ἂν ὁ οἰκέτης ἐκ τῶν αὐτοῦ πραγμάτων χτήσηται. 10

15

3. Τουτέστιν ἐτραδίτευσας αὐτὸ ἑτέρῳ, καὶ οὐ δύναμαι κινῆσαι τοῦτο τὸ δικαστήριον. "Ἔχω. τοίνυν κατὰ σοῦ πρατορίαν ἀγωγήν, ὡς εἴρηται ἐν τῷ τελευτ. βιβ. τῶν πρώτων. διὰ γὰρ τὸ φυγεῖν σε τοῦτο τὸ δικαστήριον ἀπεκτήσω τὴν τοῦ πράγματος δεσποτείαν, τυχὸν δυνατῷ παραδούς. B XII, 2, 25 — D X, 3, 25. 1. 'O τοῦ δούλου δοῦλος — Τοῦτον γὰρ εἶχε μόνον Ev πεκουλίῳ τὸν δοῦλον Hb I ὁ BoUAXoz καὶ ἐὰν ἐναχϑεὶς ἐγὼ διὰ τὸν πρῶτον δοῦλον τῇ περὶ τοῦ πεκουλίου 315 παράσχω ι΄. νομίσματα ἀξίου τυχὸν ὄντος καὶ τοῦ πεκουλιαρίου δούλου ι΄. νομισμάτων, δίδως μοι τὰ πέντε καὶ μετὰ τελευτὴν τούτου, ἐπειδὴ ἠλευϑέρωσά σε τῆς ἐπὶ τῷ πεκουλίῳ ἀγωγῆς. ,

20

14

,

x

x

A

u

2

A23

,

,

,

2

*

3

/

“-

Uu

x

,

-

B XII, 2, 28 2 D X, 3, 28. 1. 'Exv ἐπίκοινον ἔχωμεν ἀγρὸν ἣ οἶκον, οὐδεὶς ἡμῶν δύναται ἄκοντος Hb I we = x H . m D \ , t = € Pe Su} 815 τοῦ ἑτέρου ποιεῖν τι ἔργον Ev αὐτῷ, ἀλλὰ κωλύεται ὁ ποιῶν ὑπὸ τοῦ ἑτέρου. κατέρων γὰρ μία τύχη ἐστὶν ἐπὶ τοῦ πράγματος. ᾿Αλλὰ μετὰ τὸ κτίσαι οὐ δύναται καταναγκάζειν αὐτὸν καταλῦσαι, ὅτε ἔργου ἥπτετο᾽ δύναται δὲ αὐτὸν ἀπαιτεῖν τὴν συμβᾶσαν αὐτῷ ζημίαν ἐντεῦϑεν. ?

‘E

30

MJ

B XII, 2, 26 — D X, 3, 26. 1. Ὁ τὸν ἐπίκοινον δοῦλον βαλὼν f, τραυματίζων ὑπόκειται τῷ ᾿Ακουιλίῳ" πλὴν ὁ μὲν δεσπότης τέλειον σωφρονισμὸν ἐπάγει τῷ δούλῳ, ὡς κεφ. ιζ΄. τοῦ tc. βιβ. deu. β΄." ὁ δὲ οὐσουφρουχτουάριος μέτριον, ὡς κεφ. μγ΄. τοῦ αὐτοῦ ctt. ^

25

ἐξαίρετον

,

\

H

,

,

x

2

x

-

5

=

3

x

M

ji

4

B XII, 2, 29 — D X, 3, 29. l. Οὐκ ἔχει ἀγωγήν — 'O μὲν γὰρ εἰδὼς ἐπίκοινον τὸ πρᾶγμα καὶ ὡς εἰς κοινὸν δαπανῶν, εἰ καὶ περὶ πρόςτωπον πλανᾶται, ὅμως βούλεται ἔνοχον 6 δύναμαι: P δύναται | 10 αὐτὸ: P αὐτῷ | 12 σε: P δὲ | 15 in marg. adscr.: Σημείωσαι. Ζήτει τοῦ ἔμπροσϑεν βιβ. vc. α΄. κεφ. ε΄. ϑεμ. ε΄. | 21 βαλὼν: P λαβὼν | 25 sch. 1: cf. supra p. 579 1. 16 | 32 κοινὸν: P κοινῶν SCHELTEMA,

Basilica, 11.

10

594

LIB. XII — TIT. II (P)

ἑαυτῷ ποιῆσαί τινα, καὶ διὰ τοῦτο οὐτίλιον δίδοται τοῦτο τὸ δικαστήριον κατὰ τοῦ ἀληϑοῦς κοινωνοῦ. Ἔνϑα δὲ ὡς «εἰς» ἴδιον δαπανήσγ, ἔνοχον αὑτῷ ἕτερον οὐκ "jDOUAT) ἠβουλήϑη ποιῆσαι, ἔχει ἀγωγήν, τέρον οὐκ σαι, καὶ διὰ τοῦτο οὐδεμίαν M χει ἀγώγην, ἢ Tj τῇτὴν διρέκταν, ἣ τὴν οὐτιλίαν, μόνην δὲ παρακατάσχεσιν ὧς ἀνωτέρω ἔμαϑες. €

T

5

2.

b

H

^

^

»

ἢ,

,

-

x

,

III, 37,1. τιτ. α΄. κεφ. ε΄. λέγον ἐκ μέρους" ἣ χρῆσις τῶν καρπῶν Hb I διῃρημένως συνίσταται. Πλὴν οὖν ὀφείλομεν λέγειν, 819 τὸ μέρος, ὅμως δῆλον ἔχει τὸ ποσόν, τουτέστι τὸ μέρος.

2. Zh βιβ. νη΄. τιτ. 9°. κεφ. β΄. καὶ γ΄. ϑεμ. α΄. Φησὶ γὰρτὸ μὲν β΄. κεφ." ὁ δικαστής, ἔνϑα μὴ δύναται τοὺς ὅρους διελεῖν, προςκυροῖ καὶ μετατίϑησι τοὺς ὅρους. Τὸ δὲ γ΄. κεφ. ϑεμ. α΄." προςκυρῶν καὶ καταδικάζων τοῦ ἑνὸς λαμβάνοντος μέρη [τὴν] τοῦ γείτονος καὶ ὑπέρ τούτων διδόντος χρήματα. Τὸ δὲ β΄. ϑεμ." καὶ ἕνα μόνον τόπον φιλονεικούμενον δύναται διαιρεῖν καὶ Hb I

15 προςκυροῦν.

817

3. Zire βιβ. (^ τιτ. η΄. κεφ. γ΄. καὶ Buß. λε΄. τιτ. γ΄. κεφ. α΄. καὶ pip. μζ΄. τιτ. α΄. [καὶ] κεφ. μ΄. Καλῶς τό ἥμισυ. Φησὶ γὰρ τὸ κδ΄. κεφ. τοῦ β΄. Tv. τοῦ ν΄. Big. δῆλον τόπον καλῶς νέμομαι καὶ διὰ τῆς χρονίας νομῆς δεσπόζω, καὶ δῆλον μέρος ἀδιαίρετον ἐκποιηϑέν, οὐ μὴν ἄδηλον οἷον, εἴ τι 20 ἔχω᾽ τοῦτο γὰρ οὐδὲ παραδίδοσϑαι δύναται. B XII, 2, 33 = C III, 37, 2. ]. Big. γ΄. τοῦ Κωδ. rır. λζ΄. κεφ. α΄. 2. τοῦ

6.

^

Τὴν διαιροῦσαν δηλονότι τὰ ἐπίκοινα" ἀλλὰ ἔχει παρακατάσχεοιν.

B XII, 2, 32 = C 1. Ζήτει βιβ. ις΄. xai ἀδιαιρέτως xoi ὅτι, εἰ καὶ μὴ διήρηται 10

x

Zara βιβ. η΄. τιτ. β΄. κεφ. κδ΄. Ζήτει Buß. μζ΄. τιτ. α΄. κεφ. μς΄. Ζήτει ε΄. τιτ.....

B XII, 2, 35 = C III, 37, 4. |l. Ζήτει βιβ. ix. τιτ. β΄. κεφ. κβ΄. καὶ βιβ. κβ΄. τιτ. α΄. κεφ. ογ΄. 2.

Ζ2ήτει βιβ. ι΄. τιτ. γ΄. κεφ. ζ΄.

B XII, 2, 36 = C III, 37, 5. 1. Ζήτει «Big.» x9'. τιτ. α΄. κεφ. on’. Yen. β΄. καὶ τιτ. ς΄. τοῦ αὐτοῦ Bip. 30 χεφ. τελευτ. καὶ βιβ. δ΄. περὶ κοινωνοῦ. 2 ὡς ἴδιον: bis P; «clo: suppl. indicium exhibet P

Hb.

|

18 τόπον:

P τόπος

| 30 post τελευτ. finis

LIB. XII — TIT. III (CA)

SCHOLIA

AD

BASILICORVM

595

LIB.

E COD. MS. COISL.

XII

TIT.

III

152 (CA).

B XIL 3, 1 — CIL 38, 1. l. Ἢ «àv κτημάτων διαίρεσις πράσει ὁμοιοῦται. Μέμνησο τῆς ιε΄. Sus. 5 100 As’. rır. τοῦ παρόντος γ΄. Di. 2. Τουτέστιν διατ. δ΄. 3.

Ἐπειδὴ

ὡς

ἔγνως

9 διαίρεσις. Τοῦτο

γὰρ

ἣ

ἀνωτέρω,

διαίρεσις ποιεῖ

καὶ

ἔγνω: ἐν τῷ γ΄. τιτ. τούτου

τῶν

πραγμάτων

τὴν

πραεσχρίπτις

ἐναλλαγὴν

τοῦ βιβ. Hb I 819

μιμεῖται,

βέρβις,

εἰκότως

καὶ ἔοικεν

" 2 N) H $2 10^5ἀγορασίᾳ. Kai 4 fj ἐναλλαγὴ ἀγορασίαν μιμεῖται, καὶ \ αὐτὴ ἦν τὸ\ παλαιὸνN ἣς πρᾶσις xal 7| ἀγορασία, ὡς ἔγνως ἐν προοιμίοις τοῦ ζ΄. βιβ. τοῦ δὲ ῥέβους. Τοσοῦτον δὲ Éotxev, ὅτι καὶ ῥεδεβιτορίαν ποιεῖ, ὡς εἴρηται ἐν τῷ κα΄. Bip. Ev τῷ α΄. τιτ. m

x

Led

€

,

€

xy

eu

2

^

r4

€

I

m

^

e

Li

m

ΕΣ

>

*

μο

t,

,

H

B XIL 3, 2 — CII, 38, 2. 1. Θεοδώρου. Κἂν ἀπὸ τοῦ μὴ ἔχοντος δίκαιον τοῦ δικάζειν ἐδόϑη δικαστὴς ἐπὶ τῷ μερίσαι τὰ ἐπίκοινα πράγματα, ὁμοίως ποιεῖ δεσπότην ἕκαστον τῶν χοινωνῶν τοῦ ἐπιλαχόντος αὐτῷ μέρους, ἐὰν μέντοιγε ἐπὶ τῇ διαιρέσει συνήνεσαν. Σημείωσαι οὖν, ὅτι συναίνεσιν ϑεματίζει τῶν δικαζομένων ἣ παροῦσα διάταξις, διὰ τὴν πρώτην διατ. τοῦ δ΄. ttv. τοῦ παρόντος γ΄. βιβλίου. 20 Μέμνησο γὰρ τῆς α΄. διατ. τοῦ ιγ΄. τιτ. τοῦ προκειμένου γ΄. βιβ. καὶ ἀνάγνωθι βιβ. ζ΄. τιτ. μ΄. διατ. α΄. 15

A

F

Led

kx

,

4

x

x

m

H

A

Lad

!

L

=

m

!

,

-

-"

c

FA

4

,

,

I4

ΝΟ,

ἡ

2. Τὸ κατὰ πόδας οὕτως ἔχει. El καὶ οὗτος τῇ διαιρέσει δικαστὴν δέδωκεν, ᾧτινι δίκαιον τοῦ δοῦναι μὴ ἐστι, ὅμως, ἐὰν οἵ ποτε κοινωνοὶ τῇ διαιρέσει συνήνεσαν, ὅπερ ἕκαστος αὐτῶν κατὰ τὰ συναρέσαντα νεμηϑῇ, τοῦ μέρους 25 τοῦ

χοινωνοῦ

ἐγὼ λόγου στρατιωτῶν ἐρρῶσϑαι τὸ βιβ. τῶν δὲ 30 τῶν μερῶν δικαστήν. >

x

,

Far

τὴν

δεσποτείαν

κρατεῖ.

Τοῦ

δὲ

κατὰ

πόδας

οὕτως

ἔχοντος

χάριν ἐϑεμάτισά σοι τὸν καϑολυκὸν ἐπιδοῦναι μεταξὺ ἰδιωτῶν ἢ ὡς βούλει ϑεμάτισαι. Σημείωσαι δέ, ὅτι τοῦτό ἐστι τὸ ποιοῦν δικαστήριον, ὅτι συνήνεσαν. Ἔγνως γὰρ καὶ ἐν τῷ α΄. τιτ. τοῦ α΄. ἰουδίκιις καὶ ἐν τούτῳ τῷ ιγ΄. (3) βιβ. τοῦ Κωδ., ὅτι f) συναίνεσις καὶ τὸν μὴ ἔχοντα τὴν κατ᾽ αὐτῶν δικαιοδοσίαν νόμιμον ποιεῖ [4

^

5

,

€

9 ποιεῖ: Ca ποιεῖν

,

|

/

^

/

30 αὐτῶν: Ca αὐτὴν

,

H

£

Pd

uU

-

H

,

3

x

nt

Iud

596

LIB. XII — TIT. III (CA)

B XII, 3, 1.

Τὸ

3 — C III, 38, 3.

κατὰ πόδας οὕτως ἔχει.

Καὶ τοῖς μείζοσι κατὰ περιγραφὴν ἣ δόλον Hb I

ἢ προπετῶς χωρὶς δικαστηρίου γενομένων διαιρέσεων εἰώϑαμεν βοηϑεῖν" 979 ἐπειδὴ ἐν τοῖς βόνα φίδε δικαστηρίοις καὶ ὅπερ ἀνίσως ἐγένετο εἰς τὸ βέλτιον ὅ μετατυποῦται. Καὶ τὸ μὲν κατὰ πόδας οὕτως. Σημείωσαι δέ, ὅτι, εἰ καὶ ἐλάττονες

ἦσαν,

ἀμάχως

ἀποκαϑίστανται"

αἴτιον

δὲ τοῦ

καὶ

τοὺς

μείζονας

βοηϑεῖσϑαι τὸ εἶναι βόνα φίδε τὰ β΄. δικαστήρια. Καλῶς δὲ πρόςκειται καὶ τό, χωρὶς δικαστηρίου. Ei γὰρ ἐν δικαστηρίῳ γέγονεν ἣ διαίρεσις καὶ μὴ παρηκολούϑησεν T, ἔκκλητος, ἀμάχως ἴσχυεν ἣ καταδίκη. Ταῦτα δέ, εἰ μείζονες 10 ἧσαν οἱ κοινωνοὶ τῶν κε΄. ἐνιαυτῶν" εἰ γὰρ ἐλάττονες, οὐκ ἐκκλήτου χρεία. 2. Πρόςκειται ἐν τῷ κατὰ πόδα: τό προπετῶς. Ἴσως γὰρ πρὸς τὸν μὴ ὄντα μου κοινωνὸν διειλόμην κατὰ ἄγνοιαν νομίσας ἐπίκοινον εἶναι τὸ πρᾶγμα. Ἔγνωμεν δὲ ἀνωτέρω, ὅτι ἡ περὶ τὴν δεσποτείαν τοῦ πράγματος γενομένη πλάνη οὐδὲν ἡμᾶς ἀδικεῖ. 15

BXIL 5, 4 — C III, 38, 4. 1. Τὸ κατὰ πόδας οὕτως ἔχει. ᾽Εὰν ὁ σὸς ϑεῖος ἐκ τῶν ἐπικοίνων χρημάτων πράγματα ἠγόρακεν αὑτῷ τὸ πρᾶγμα χειρίζων, μὴ τουτόρουμ βονόρουμ κοινωνὸς ὑπάρχων, κατὰ τὸ μέτρον τῶν ἁρμοζόντων σοι μερῶν τῷ ἀζημίῳ cou γενέσϑαι πρόνοιαν mpocfxev καὶ διὰ τοῦτο τὸ πρᾶγμα τὸ ἀγορασϑὲν 20 ἐκεῖνον εἰς κοινὸν ἀγαγεῖν παρὰ τὸν τοῦ νόμου τύπον ἀπαιτεῖς. Καὶ τὸ μὲν κατὰ πόδας οὕτως ἔχει. Τὸ δέ κατὰ, τὸ μέτρον τῶν ἁρμοζόντων σοι μερῶν, εἴρηται ἀντὶ τοῦ, κατὰ τὸ ἥμισυ μέρος, ᾧ ἐξ ἡμισείας ἦσαν κοινωνοί. 2. Εἰ γὰρ εἰς λόγον τῆς κοινωνίας ἠγόρασεν, ἣ μὲν τραδιτίων αὐτὸν ἐποίησε δεσπότην ἐνήγετο δὲ τῇ πρὸ σόκιο ἀναγκαζόμενος κοινὸν ποιῆσαι τὸ πρᾶγμα. 25 Κἂν γὰρ ἐκ τῶν ἐπικοίνων χρημάτων γέγονεν ἡ ἀγορασία, ὅμως ἐκείνῳ μόνῳ διαφέρει, ἐπειδὴ εἰς πρόςωπον ἴδιον ἠγόρασεν. Τὸ γὰρ πλέον ἔγνωμεν ἐν τῇ ς΄. διατ. τοῦ λβ΄. τιτ., ὅτι, κἂν ἐκ τῶν διαφερόντων ἐμοὶ μόνων χρημάτων ἀγοράσῃ τις, αὐτὸς γίνεται δεσπότης τοῦ πράγματος.

30

B XII, 3, 5 = C III, 38, 5. 1. Τὸ κατὰ πόδας οὕτως ἔχει. Περὶ τῶν συμβολαίων, ἅτινα κοινὰ ὄντα τὸν ἀδελφὸν διακρατεῖν λέγετε, ὁ ἄρχων τῆς: ἐπαρχίας, παρὰ τίνι μένειν ὀφείλουσι, δοκιμάσει. 3 εἰώϑαμεν

βοηϑεῖν:

Cod.

solet subveniri;

interpres legit: „solemus subvenire”

4 ἀνίσως: Ca ἂν ἴσως | ἐγένετο: Cod. factum esse constiterit | 18 σοι: interpres legit: ,,competentium tibi portionum" | 19 τὸ (ἀγορασϑὲν): Ca τοῦ | 31 λέγετε: Cod. proponitis | ὁ ἄρχων τῆς ἐπαρχίας: Cod. rector aditus provinciae

|

LIB. XII — TIT. III (CA)

597

2. Σημείωσαι, ὅτι τοῦ ἄρχοντός ἐστιν τὸ κρίνειν, παρὰ τίνι δεῖ τῶν xotvovàv εἶναι τὰ αὐϑεντικὰ συμβόλαια. Τοῦτο δὲ νόησον, ἐὰν παρὰ ἄρχοντι τότε ὁ δικαστὴς διακρίνῃ, ὡς Big. ..... διατ. δ΄. ἐν τέλει. Μὴ νομίσῃς δὲ ἐναντίον εἶναι τοῦτο τῷ κειμένῳ ἐν τῷ φαμιλίαε νερκισκούνδαε τῶν δὲ ἰουδίκιις, Ll

ὅτι χρὴ

en

v

^

^

παρὰ

MJ

τῷ

-

»

M

-

ἐκ πλείονος 2

I4

μέρους κληρονόμῳ ,

νόησον τὴν διάταξιν, ὅτε πᾶσα ἄλλη

1

en

10

20

B Ι. ὑμῖν ἃ ἦν

30

£

»

5

MJ

μένειν τὰ αὐϑεντικά" ^

>

I.

ἀλλὰ 3

A

αἵρεσις ἐκεῖσε μένει ἀτονοῦσα.

XII, 3,6= C III, 38, 6. Ταῦτα ἐπὶ τῇ διαιρέσει τῶν ἰδυκῶν μερισϑέντων πραγμάτων γενόμενα σύμφωνα. Οὐ γὰρ ὑμῖν λυμαίνεται περὶ τὸ ἐπιζητεῖσϑαι τὰ ἀδιαίρετα, ὑποκλέψας ὁ ϑεῖος, περὶ ὧν συνέδοξε καὶ τὸν ὅρκον παρασχεϑῆναι.

B XIL 3, 7 — CI, 38, 7. |]. Τὸ κατὰ πόδας οὕτως ἔχει. ᾽Εὰν οἱ ἀδελφοὶ ot ὑμέτεροι τὸ ἐξ ἀδιαιρέτου Hb I ἐπίκοινον χωρὶς ὑμετέρας βουλήσεως ὑπέϑεντο, καὶ τοῦτο εἰς ὑμᾶς κατὰ 821 τὸ σύμφωνον τῆς διαιρέσεως μηδεμιᾶς τοῦ ἐνεχύρου γενομένης μνήμης ἦλθεν ἐχκδυκηϑέντων τῶν μερῶν, ἅτινα πρὸ τῆς διαιρέσεως τῶν κοινωνῶν ἦσαν, ἐν οἷς ἣ ἐνοχὴ μόνον συνέστη, τὴν ἐξ στιπουλάτου, εἰ παρηκολούϑησεν ἐπερώτησις, εἰ δὲ μή, εἰς τὸ διαφέρον πραεσχρίπτις βέρβις κατὰ τῶν ἀδελφῶν χινεῖν δυνήσεσϑε. Εἰ γὰρ τὴν τοῦ ἀγροῦ ὑποθήκην εἰδότες τὴν δεσποτείαν ἐδέξασϑε, μόνον τὴν περὶ τῆς ἐκδικήσεως ἐπερώτησιν τῇ συνηϑείᾳ τῶν ῥημάτων ἢ ἀπὸ συμφώνου ἐπαγγελθϑεῖσαν ἀποδεικνύντες, τοῦ μεϑοδεύειν αὐτοὺς εὐχέρειαν ἕξεσϑε. 2. Σημείωσαι, ὅτι εἰδὼς τὴν ὑποθήκην εἰ καὶ συνήνεσεν, ἐξεδικεῖτο καὶ τὸ αὐτοῦ μέρος ὡς ἐρρωμένης τῆς ὑποθήκης κατὰ τὸ ις΄. διγ. τοῦ α΄. τιτ. τοῦ κ΄. Bıß. Οὐ γὰρ ἀρκεῖ ἡ εἴδησις μόνη, el καὶ μὴ συναινεῖ ὁ δεσπότης. Βολουντάτε γὰρ δόμινε κεῖται ἐπὶ τῷ εἰρημένῳ uot ις΄. Ow. Αλλως τε δὲ περὶ δανειστοῦ καὶ ἰδωεῶς ἀνήνεκται, ὅτι ὁ δανειστὴς ὁρῶν ὑποϑέμενον ἑτέρῳ τὸ ἅπαξ ὑποτεϑὲν αὐτῷ πρᾶγμα καὶ σιωπῶν οὐδὲν ὑπομένει πρόκριμα. Εἴρηται δὲ τοῦτο ἐν τῇ η΄. Star. τοῦ ς΄. τιτ. τοῦ Ko. (?) "m

25

x

,

»

A

>

€

Fi

H

x

A

-

€

3. Εἰ γὰρ μηδὲ ἐπηρώτησε μηδὲ ἰδωεῶς ἐπάκτευσεν, οὐδεμίαν ἔχει ἀγωγήν. Ἣ γὰρ ῥερουμαμουταρίων κατηγορίᾳ ἔοικεν. "Odev ὁ εἰδὼς τὸ ἐν τῷ πράγματι 3 post

Big. lac.

indicat

Ca

| 4 τοῦτο:

Ca

τούτῳ;

corr. Hb.

|

5 τῷ —

κληρο-

νόμῳ: Ca τῶν --- κληρονόμων | 12 ὑμέτεροι: Ca ἡμέτεροι | 13 ἐπίκοινον: Cod. commune praedium | κατὰ: Ca καὶ | 16 el παρηκολούϑησεν ἐπερώτησις: Cod. si intercessit | 18 δυνήσεσϑε: Cod. potestis | δεσποτείαν: Ca ὑποθήκην | 20 ἐπαγγελϑεῖσαν: Ca ἐπαγγελϑεῖσα

τιτ

|

τοῦ κ΄. βιβ.

28

τῇ

η΄.

διατι:

Ca

τῷ

η΄. &w.;

fortasse leg.

τῷ

η΄. διγ.

τοῦ

ς΄.

598

LIB. XII — TIT. III (CA)

=

32, , , N ^. rA 395A 5 A d 1 ἐλάττωμα οὐ» δύναται περὶ 3 τούτου κινεῖν, ὥσπερ οὐδὲ ὁ€ ἀγοραστής. Σημείωσαι, ὅτι ὁ λέγων ὡς. ἐπερωτῆσας αὐτὸς ἀναγκάζεται δεῖξαι ὀρθῶς γενομένην τὴν ἐπερώτησιν.

B XII, 3, 8= CII, 38, 8. 1. Ἢ γὰρ ἐν νομῇ εὑρίσκεταί τις τῶν ἐπιλαχόντων αὐτῷ, καὶ μένει παρ᾽ αὐτῷ 1] νομή᾽ ἣ οὐχ εὑρίσκεται νεμόμενος, καὶ μεταφέρεται ἐπὶ αὐτὸν ἣ νομή. 2. νομῇ

10

Ἢ γὰρ κατὰ σύμφωνον διαίρεσις τότε τὸ βέβαιον γένωνται τῶν πραγμάτων.

B XIL 3,9 = C 1. Θεοδώρου. Τὸ ἐπὶ κοινῶν μενόντων ζ΄., η΄. dar. τοῦ Ac'.

ἔχει,

ὅτε καὶ Ev

III, 38, 9. φαμιλίαε νερκισκούνδαε καὶ τὸ κομμονιδούνδο κινεῖται σωματικῶν ἀδιαιρέτων πραγμάτων. Μέμνησο τῆς ς΄.; τιτ. τοῦ παρόντος γ΄. Big.

. γὰρ ἀσώματα, ὡς αἱ ἀγωγαὶ τυχόν, dinpnvraı ἤδη καὶ οὐ καταφέρονται εἰς τὴν διαίρεσιν φαμιλίαε νερκισκούνδαε" εἰς δὲ τὸ κομμονιδούνδο καὶ πάνυ. 2

15.

Τὰ

ὰ

>

LA

e

^

€

5»

x

,

8

,

δ

*

3

BXI,3, 10 Ξ C III, 38, 10. 1. Θεοδώρου. Käv εἴπῃ ὁ τεστάτωρ, ὅτι πάντα διῃρέϑησαν, τῇ ἀληϑείᾳ μὴ διαιρεϑέντα καλῶς διαιροῦσιν οἱ κληρονόμοι.

,

ὅμως

τὰ

2. Πολλάκις γὰρ ὁ διαϑέμενος, τινὰ ἴσως ἀγνοήσας, ἣ καὶ ἐπιλαϑόμενος Hb I αὐτῶν εἶπεν, ὅτι πάντα τὰ πράγματα διεῖλε. Λέγει οὖν d$ διατ., ὅτι τοῦτο 822 20 οὐδὲν ποιεῖ πρόκριμα τῇ ἀληϑείᾳ, ἀλλὰ δύναται ἐπὶ τοῖς ἀδιαιρέτοις κινηϑῆναι τὸ φαμιλίαε ἐρκισκούνδαε ἢ τὸ κομμονίδουνδο. »

m

L4

ὔ

M

B XII, 3, 11 = C III 1.

Οὐκ

,

,

T

e

Fed

38, 11.

ἔστι ξένον τὸ νόμιμον, ἀλλὰ παλαιόν,

οὐκ ἐπὶ διαιρέσεως, ἀλλ᾽ ἐπὶ

ἀναδόσεως ἀνδραπόδων. Λέγει γάρ, ὅτι ἐὰν δύο ἀδελφοὶ πραϑῶσιν μὴ ἑνὸς 25 τιμήματος, κἂν εὑρεϑῇ εἷς ἐξ αὐτῶν ἐμπαϑής, οὐκ ἀναδίδοται. Λέγει δὲ τοῦτο ἐν τῷ λϑ΄. διγ. ἀρξαμένου τοῦ νομίμου ἀπὸ τοῦ λη΄. διγ. B XII, 3, 12 — C III, 40, 1. l. Θεοδώρου. Κἂν ἐνάγωσι, κἂν ἐνάγωνται πολλοὶ περὶ τοῦ αὐτοῦ πράγproc,

80 μέρος.

δύναται ἕκαστος

'Opoloc

6 3: Ca

εἰ

|

αὐτῶν

κατ᾽

ἰδίαν ἐνάγειν καὶ ἐνάγεσϑαι

Bip. δ΄. τιτ. β΄. Sur. 23

ἔστι: Ca

ἔξεστι

ιβ΄.

εἰς τὸ ἴδιον

LIB. XII — TIT. III (CA)

2. ᾿Επεὶ τὸ παλαιόν, εἰ μὲν οὐκ ἠδύναντο ἀναβάλλεσϑαι διὰ αὐτὸν φόρον ἐχόντων᾽ εἰ δὲ ἑνὸς ἀναμένειν. Τοῦτο νῦν ἣ διάταξις >

5

>

,

>

[4

M

599

διάφορον ἐπεγράφοντο οἱ ἐναγόμενοι φόρον, τὴν ἀπουσίαν τῶν κοινωνῶν τῶν μὴ τὸν φόρου ὑπῆρχον, τότε ἔλεγον τοὺς. κοινωνοὺς ἀναιρεῖ. x

3

14

-

-

m

A

3. ᾿Απολιμπανομένου γὰρ ἑνὸς οὐκ ἐνήγοντο οἱ λοιποὶ λέγοντες" δεῖ ἐχεῖνον παραγενέσϑαι καὶ τότε κινηϑῆναι τὴν δίκην" καὶ ἐκ τούτου ὑπερετίϑεντο τὴν ἐναγωγήν.

4. Ἵνα μὴ ἀντίκειται τῷ ἐνάγοντι τὸ μὴ παρεῖναι τοὺς αὐτοῦ κοινωνούς, μηδὲ ὁ ἐναγόμενος δικαιολογεῖται τὴν ἀπουσίαν τῶν ἰδίων κοινωνῶν καὶ 10 ἀναβάλληται τὴν δίκην. B ΧΗ, 3, 13 = C III, 40, 2. 1. Θεοδώρου. Δύναται ἣ κοινὴ δίκη ἀναπληροῦσϑαι καὶ ἀπόντος ἑνὸς τῶν δικαζομένων, δηλονότι διδομένης παρὰ μὲν τοῦ ἄκτορος τῆς ῥάτα ῥέμ, παρὰ δὲ τοῦ ῥέου τῆς ἰουδικάτουμ, σόλουι ἀσφαλείας. ᾿Ανάγνωθι τὸν ιζ΄. 15 vtr. τοῦ ζ΄. pip. 2. Σημείωσαι τὸ νόμιμον τῆς διατάξεως (ξένον ἐστίν), πότε δύναταί τις τὴν ἀλλοτρίαν καὶ χωρὶς μανδάτου κινεῖν. Πανταχοῦ γὰρ τὸ ἐναντίον κεκανόνυσται ὑπεξῃρημένων τῶν προςώπων ἐκείνων τῶν χωρὶς μανδάτου κινεῖν δυναμένων. Διὰ γὰρ τοῦτο καὶ ἐν τῇ δὲ νεγοτιογέστο εἴρηται, ὅτι οὐκ ἐγκα20 λοῦμεν τῷ negotiogesto μὴ ἀπαιτήσαντι ἐξωτικόν. Οὐδὲν γὰρ ἠδύνατο χωρὶς μανδάτου κινεῖν" διὰ τί δὲ αὐτὸς ἑαυτὸν οὐκ ἀπήτησεν, ἐγκαλεῖται. 3. Τοῦτο τὸ νόμιμον κοινόν ἐστι" κρατεῖ γὰρ καὶ ἐπὶ τῶν μὴ ἐπίκοινον δίκην ἐχόντων τὸ δύνασϑαι πάντα τὸν βουλόμενον ὑπὲρ τῶν ἀπολιμπανομένων ἐνάγεσϑαι παρέχοντα τὴν ἰουδικάτουμ σόλουι ἱκανοδοσίαν. 13 διδομένης:

gestori

Ca

διδομένου

|

14 τοῦ: Ca τῆς

| 24 ἱκανοδοσίαν: Ca δικαιοδοσίαν

| 20 negotiogesto: i.e. negotiorum

600

LIB. XII — TIT.

SCHOLIA

III (P)

AD BASILICORVM E COD.

MS. PAR.

GR.

LIB. XII TIT. III 1352 (P).

B XII, 3, 1 — C III, 38, 1. l. Ζήτει τοῦ ε΄. βιβ. [m] τιτ. ιβ΄. κεφ. γ΄. περὶ τριακονταετίας. Ζήτει 5 βιβ. a’. τιτ. γ΄. κεφ. α΄. περὶ διαφορὰς πράσεως καὶ ἀνταλλαγῆς. Ζήτει βιβ. β΄. «vr. δ΄. κεφ. ιγ΄. καὶ Bu. (O7. τιτ. ι΄. κεφ. ιϑ΄. Seu. παρατελευτ. καὶ Big. ν΄. τιτ. — χεφ. γ΄. Ζήτει «Bip.» ζ΄. τιτ. γ΄. κεφ. t9. καὶ τοῦ αὐτοῦ ε΄. κεφ. ζ΄. 2. Ζήτει τοῦ Ip’. [g. λζ΄ 2. ... 0

βιβ.} βιβ. (97. τιτ. η΄. κεφ. ογ΄. Ζήτει τοῦ δ΄. pip.

BXIL 3, 4 — C III 38, 4. 1. Ζήτει τιτ. α΄. κεφ. οδ΄. καὶ Buß. ιε΄. rır. α΄. κεφ. ξε΄. καὶ βιβ. ιγ΄. Tt. β΄.

B XII, 3, 5 — C III, 38, 5. l. Ζήτει βιβ. μβ΄. τιτ. γ΄. κεφ. δ΄. den. γ΄. καὶ Buß. κβ΄. τιτ. α΄. κεφ. 18 λδ΄, καὶ μή σοι ἐναντιωϑῇ. B XII, 3, 6 2 C LIII, 38, 6. l. Ζήτει Big. ια΄. τιτ. α΄. κεφ. κα΄. B XII, 3, 7 — C III 38, 7. l. Διὰ τὸν κανόνα τὸν λέγοντα᾽ εἰδότα δόλος οὐ πλημμελεῖται. 2

ΒΧΙ͂Ι, 3, 8 Ξ- CII 38, 8. 1. Ζήτει τοῦ [[δ΄. Qig.] βιβ. λη΄. τιτ. ϑ΄. κεφ. ν΄. xoi Bi. ua’. τιτ. α΄. B XII, 3, 10 = C III, 38, 10. 1. Διὰ τὸν κανόνα τὸν λέγοντα: οὐ τῇ γραφῇ δεῖ προσέχειν, &Xn9ela* εἰκὸς γὰρ τὸν διαϑέμενον «οὐ» κατ᾽ ἀλήϑειαν γράψαι.

85

2.

Ζήτει τοῦ [[β΄. Bıß.] βιβ. μβ΄. τιτ. γ΄. κεφ.

ἀλλὰ

τῇ Hb I

οβ΄.

B XII, 3, 13 — C III, 38, 13. l. Σημείωσαι καὶ ζήτει Di. η΄. κεφ. ς΄. τιτ. α΄. καὶ κεφ. A’. τοῦ αὐτοῦ.

LIB.

SCHOLIA

XIII

I (CA)

MS.

COISL.

601

LIB. XIII TIT. I 152 (Ca).

B XIII, 1, 1 — D XIII, 6, 1. 1. Στεφάνου. Σημείωσαι, ὅτι οὐδεμία διαφορὰ [vov] οὐτένδου καὶ κομμοδάτι" Hb TI H N m m \ N ya! 1 1 x«i διὰ τοῦτο καλῶς χκιχρῶνται x«l κινητὰ καὶ ἀκίνητα. Σημείωσαι δέ, ὅτι χαὶ ἐπὶ ἀσωμάτων χώραν ἔχει τὸ κομμοδάτον: δυνάμεθα γὰρ ναβιτατίονα xıypav. Μὴ ἐναντιωϑῇ δέ σοι τὸ κείμενον ἐν τῷ η΄. βιβ. τοῦ παρόντος συντάγματος τιτ. ε΄. διγ. ιζ΄., ἀλλὰ ἀνάγνωθι τὴν ἐκεῖσε κειμένην παραγραφήν. -

10

TIT.

AD BASILICORVM E COD.

5

—

A

>

fi

\

[4

2

-

,

m

,

!

2. Καὶ ἄνηβος ἄνευ ἐπιτρόπου χρησάμενος οὐ κατέχεται, οὔτε εἰ μετὰ τὴν ἥβην δόλον ποιήσῃ, οὔτε μαινόμενος, κινεῖται δὲ ἀδεξνιβενδοὺμ καὶ ivpem' ἐφ᾽ οἷς δὲ πλουσιώτερος γέγονεν ὁ ἄνηβος, κατέχεται. 3. Στεφάνου. Τὸ κατὰ τὴν πρώτην ὄψιν φησὶν Oblpianós, ἐπείτοιγε ἐν τῷ γ΄. Ow. φησὶν τὸν πούπιλλον δίχα τῆς αὐθεντίας τοῦ ἐπιτρόπου χρησάμενον 3

Y

εἰς εἴτι 1ὄ

γέγονε

οὐτιλίως

ἐκ τῆς

Πίου

κατέχεσϑαι

[4

2

,

,

ς

/

᾿

5. Τοῦ ᾿Ἐναντιοφανοῦς. τιτ. δ΄. διγ. δ΄.

,

*

>

ut

“ἕτερον

,

2

x

ἔγνως

ἐπὶ

x

^

>

τῆς

e

68. Διρρέκτα κομοδάτι, ἐπείτοιγε, ἐὰν γένηται οὐτιλίως κομοδάτι, ὡς τὸ γ΄. κεφ. λέγει.

2

διατάξεως.

4. Τοῦ ’Evavrıopavoös. Εἴρηται ’Inorirour. α΄. ctr. κα΄., ὅτι, ἐὰν ἀμοιβαῖον συνάλλαγμα, οἷον πρᾶσις, ἀγορασία, μίσϑωσις, δεπόσιτον, μανδάτον, χωρὶς αὐϑεντίας ἐπιτρόπου πράξει πούπιλλος, οὐκ ἐνέχεται μὲν αὐτός, ἔχει δὲ τὸν συναλλάξαντα ὑπεύϑυνον. Kal f κομμοδάτι δὲ τῶν ἀμοιβαίων ἐστίν. »

20

πλουσιώτερος

B XIII, 1, 2 — D XIII, l. Στεφάνου. Σημείωσαι, τὴν κομμοδάτι κινεῖν, ἀλλ’ ἀδεξνιβένδουμ, φαινομένου δὲ συνέβη τὸ πρᾶγμα φϑαρῆναι πρώξιμος πουβερτάτις, καὶ

3

1

,

X.

2

x

M

/

τριβουτορίας

πλουσιώτερος,

βιβ.

ιδ΄.

ἐνέχεται

6, 2. ὅτι ὁ χρήσας μαινομένῳ πρᾶγμα, x&v μὴ δύναται οὖν χρυπτομένου μὲν τοῦ πράγματος ἔχει τὴν τὴν ἰνρέμ. Εἰ δὲ καὶ κατὰ δόλον τοῦ πουπίλλου καί ἐστι δόλου δεκτικὸς ὁ πούπιλλος, τουτέστιν οὕτω χώρα γίνεται τῇ ἀδεξνιβένδουμ, μάλιστα

4 In margine adscripta sunt nonnulla, legi possunt | 7 συντάγματος: superscr. superscr. ἤτοι f. «η΄. τιτ. β΄. κεφ. α΄.

quae propter ἤτοι βιβ. κ΄.

schedae anfractum vix c. δ' | 19 βιβ. i:

602

LIB. XIII — TIT. I (CA)

μέν, ὅτι ὁ δόλῳ παυσάμενος μάλιστα δέ, ὅτι καὶ πούπιλλοι

νέμεσϑαι ἀντὶ νεμομένου περιλαμβάνεται, Hb ἢ δόλον ποιοῦνται καὶ κατέχονται, ὡς ἔγνως

πολλάκις.

B XIIL 1, 3 — D XIII, 6, 3. 1. Στεφάνου. ᾿Ιδοὺ ἐνταῦϑα᾽ σημείωσαι, πῶς φησιν τὸν πούπιλλον χρησάμενον δίχα τῆς αὐϑεντίας τοῦ ἐπιτρόπου εἰς εἴτι γέγονε πλουσιώτερος ἐνέχεσϑαι ἐκ τῆς Πίου διατάξεως. 'Ex γὰρ τῶν εἰρημένων διατάξεων ὁ πούπιλλος οὐ μόνον ἐπὶ κομμοδάτι, ἀλλὰ καὶ ἐπὶ παντὸς συναλλάγματος χατέχεται εἰς εἴτι γέγονε πλουσιώτερος, ὡς ὁ Οὐλπιανὸς ἐν τῷ γ΄. διγ. τοῦ 10 óenegovtogéotrc τῶν α΄. καὶ ἐν τῷ ε΄. διγ. τοῦ η΄. ctr. τοῦ δὲ τουτέλις μονοβιβ. φησίν, ἐπειδὴ ἐκ τῆς Πίου διατάξεως f) δεπόσιτι δίδοται, εἰς εἴ τι γέγονε 5

πλουσιώτερος

ὁ πούπιλλος.

2. Τοῦ ᾿Ανωνύμου. Ἔν καιρῷ τῆς προκατάρξεως σχοπεῖται, εἰ γέγονε πλουσιώτερος, ὡς (B. δ΄. τιτ. δ΄. διγ. λδ΄. καὶ βιβ. ε΄. (3) τιτ. γ΄. (5) διγ. λς΄. 15

3. Κυρίλλου. Τὸ χεῖρον δοκεῖ μήτε ἀποδοθῆναι.

ἀποδοϑέν,

εἰ μὴ

μετὰ

τοῦ

διαφέροντος

9097.

4, Στεφάνου. Τοῦτο νόησον ἐπὶ τῶν βόνα φίδε ἀγωγῶν, ὡς ὁ νομικὸς δείκνυσιν ἐπὶ τῆς κομμοδάτι ϑεματίζων τὸ νόμιμον. Μάϑε γάρ᾽ ἐπὶ μὲν τῶν βοναφίδε ἀγωγῶν κατὰ δόλον 7) ῥᾳθυμίαν τοῦ ἐναγομένου χεῖρον τὸ πρᾶγμα. 20 καταβληϑέν οὐ δοκεῖ καταβεβλῆσϑαι, οὐδὲ λύει τὴν-ἐκ τοῦ συναλλάγματος ἀγωγήν" πέφυκε γὰρ ἣ βοναφίδε ἀγωγὴ πολλάκις κινεῖσϑαι καὶ ἐπὶ μόνῳ τῷ διαφέροντι, οὐ μὴν καὶ j| στρίκτα, τοσοῦτον, ὅτι κἂν ἀρβιτραρίως ἥρμοσέ τινι ἀγωγὴ ἐπὶ κεφαλαίῳ καὶ διαφέροντι, καταβληϑῇ δὲ βουλομένῳ δηλονότι τῷ χρεδίτωρι τὸ χεφάλαιον, οὐχέτι δύναται κινεῖν ἐπὶ τῷ διαφέροντι, ὡς 25 ἔγνως ἐν τῷ παρόντι βιβ. τιτ. 8. διγ. β΄. καὶ γ΄. Ὑπέξελε τὸ ἐν τῷ β΄. διγ. τοῦ αὐτοῦ τιτ. κείμενον ϑέμα, ἔνϑα τις ἐπηρώτησεν δοϑῆναί τι αὐτῷ ἣ Τιτίῳ ἐν τόπῳ ῥητῷ. Ταῦτα μὲν ἐπὶ τῶν βοναφίδε συναλλαγμάτων: οἷς ἐναντίως ἔχειν μὴ νόμιζε τὸ εἰρημένον τῷ Οὐλπιανῷ ἐν τῷ ιε΄. διγ. τοῦ ἑξῆς τιτ. "Eni δὲ τῶν στρίκτων καὶ χεῖρον γενόμενον τὸ πρᾶγμα καταβληϑὲν λύει τὴν ἐκ 30 τοῦ συναλλάγματος ἀγωγὴν καὶ χώρα τῇ δὲ δόλῳ, ἐν ᾧ δόλῳ γέγονεν N τραδιτίων, ὡς ὁ Οὐλπιανὸς ἐν τῷ ζ΄. διγ. τῆς δὲ δόλο τῶν πρώτων φϑάσας ἐδίδαξεν ἤγουν ἐν τῷ γ΄. ϑεμ. τοῦ ζ΄. κεφ. τοῦ γ΄. τιτ. τοῦ ι΄. βιβ. Καὶ ἐπὶ τῶν στρίκτων ἀγωγῶν τότε χεῖρον τὸ πρᾶγμα γενόμενον καταβληϑὲν λύει 30 xai marginem

χώρα: haec verba scripta sunt

u.a.

ἐνοχήν,

καὶ

alia

manu

supra

textum

et ad

LIB. XIII — TIT. I (CA)

603

σι

τὴν ἐκ τοῦ συναλλάγματος ἐνοχήν, καὶ ὅταν ἄνευ μόρας τοῦ ῥέου χεῖρον τὸ πρᾶγμα ἐγένετο, ἐπεὶ ἐὰν μόρᾳ τοῦ ῥέου χεῖρον τὸ πρᾶγμα καταβληϑῇ, οὐ λύει τὴν ἐκ τοῦ συναλλάγματος ἀγωγήν, κἂν στρίκτα ἐστίν, ὡς καὶ τοῦτο πάλιν ὁ Οὐλπιανὸς ἐν τῷ παρόντι τῶν δὲ ῥέβους βιβλίῳ τιτ. γ΄. διγ. γ΄. φησίν. 5 Σημείωσαι οὖν καὶ ἐνταῦϑα, ὅτι ἐπὶ μόνῳ τῷ διαφέροντι κινεῖται καὶ βοναφίδε καὶ στρίκτη ἀγωγή. Καὶ μὴ ἐναντιωϑῇ σοι τὸ κείμενον ἐν τῷ παρόντι βιβλίῳ τιτ. δ΄. διγ. η΄. καὶ ιε΄. (10), ἔνϑα ὁ ᾿Αφρικανὸς καὶ ὁ Παῦλός φασιν, ὅτι κἂν μόρας ὑπὸ τοῦ ῥέου γεγενημένης τὸ πρᾶγμα καταβληϑῇ, λόγος οὐκέτι γίνεται τοῦ διαφέροντος οὐδὲ κινεῖται λοιπὸν ἐπὶ μόνῳ τῷ διαφέροντι ἀγωγή. 10 Ἔνϑα μὲν γὰρ μὴ αὐτὸ πρωτοτύπως τὸ πρᾶγμα ἐπωφείλετο, ἀλλ᾽ ἐξὸν ἦν τῷ χρεώστῃ καὶ ἕτερα ἀνθ᾽ ἑτέρων καταβαλεῖν, ὡς ἐπὶ δανείου, ἔνϑα τυχὸν νομίσματα τῷ δανειστῇ καταβληϑῇ, τότε μένει καὶ οὕτω σωζομένη, κἂν στρίκτα ἐστίν, f ἀγωγή, ὡς ἔστι μαϑεῖν ἐν τῷ παρόντι βιβλίῳ τιτ. ζ΄. διγ. Hb x8'. Ἔνϑα δὲ μὴ ἕτερα ἀνθ᾽ ἑτέρων ἠδύνατο τῷ κρεδίτωρι καταβάλλεσϑαι, 1 τότε, εἰ μὲν τὸ διαφέρον ἐκ τῆς τοῦ καταβληϑέντος πράγματος βλάβης τε καὶ ἀπομειώσεως κατασκευάζεται, τὴν μὲν βόνα φίδε ἀγωγὴν ἀδιαστίκτως τε xal μηδεμιᾶς ὑπὸ τοῦ ῥέου μόρας γεγενημένης κινοῦμεν᾽ τὴν δὲ στρίκταν μετὰ μόραν ὑπὸ τοῦ ῥέου γεγενημένην δυνάμεϑα κινεῖν ἐπὶ τῷ διαφέροντι xxi μετὰ τὴν τοῦ πράγματος καταβολήν. Ἔνϑα δὲ μὴ ἐκ τῆς τοῦ πράγματος 20 βλάβης

τε καὶ

ἀπομειώσεως

κατασκευάζει

τὸ

διαφέρον

ὁ ἄκτωρ,

ἀλλ᾽

ἀπὸ

τόπου τινός, λέγων, ὅτι τυχὸν διαφέρει αὐτῷ ἐν ᾿Εφέσῳ καταβληϑῆναι, τότε κἂν μετὰ μόραν ὑπὸ τοῦ ῥέου γεγενημένην τὸ πρᾶγμα καταβληϑῇ, καὶ ὁ ἄκτωρ ἑκὼν αὐτὸ δέξηται προςφερόμενον, οὐ κινεῖται λοιπὸν ἐπὶ μόνῳ τῷ διαφέροντι ἀγωγή. Καὶ μὴ ἐναντιωϑῇ σοι τὸ εἰρημένον ἐν τῷ δ΄. τοῦ παρόντος 25 συντάγματος βιβλίῳ τιτ. διγ. β΄., ἔνϑα καὶ ἐπὶ μόνῳ τῷ διαφέροντι κινεῖται ἡ ἐξτιπουλάτου, ἀλλὰ μέμνησο τῶν παραδεδομένων σοι παρ᾽ ἐμοῦ ἐν τῷ η΄. διγ. «τοῦ» τελευτ. ttt. ᾿Ανάγνωϑθϑι καὶ βιβ. ζ΄. τοῦ Κωδ. cr. μζ΄. τὴν α΄. καὶ μόνην τοῦ τίτλου διάταξιν, ἥτις φησίν, ἐπὶ ποίων συναλλαγμάτων xal: αἰτιῶν οὐκ ἔστιν ἐπὶ τὸ διπλάσιον διαφέρον.

8

a

30

5. "Apa δὲ δύναται καὶ ἀπὸ διαϑέσεως διαφέρον κατασκευάζεσθαι; Στεφάνου. ’Eri μὲν οὖν τῶν βοναφίδε ἀγωγῶν καὶ πάνυ, ὡς ἔστι μαϑεῖν βιβ. ς΄. τοῦδε τοῦ συντάγματος τιτ. δευτέρῳ (1) διγ. νδ΄. ᾿Ανάγνωθϑι καὶ βιβ. ζ΄. τῶν αὐτῶν δὲ ῥέβους τελευτ. τιτ. «ς΄.» καὶ κζ΄. (7) διγ. Ἐπὶ δὲ τῶν ἰνρὲμ οὐκ ἔστιν ἀπὸ διαϑέσεως ἢ τέρψεως διαφέρον, ὡς χεῖται βιβ. γ΄. τῶν δὲ ῥέβους τιτ. ζ΄. Sw. ς΄. (2) Μέμνησο καὶ τῶν παραδεδομένων σοι παρ᾽ ἐμοῦ ἐν τῷ παρόντι βιβ. τιτ. δ΄. διγ. β΄. πρὸς τὸ τέλος. 12 μένει καὶ οὕτω:

δανειστῇ καταβληϑῇ leg.

βιβλίου

manus

recentior

superscripsit:

εἰ ἀδόκιμα τυχὸν νομίσματα τῷ

σωζομένη: Ca prius τοῦ σωζομένου

| 25 συντάγματος βιβλίῳ:

604

LIB.

XIII

—

TIT.

I (CA)

6. ᾿Ανάγνωϑι Big. ι΄. τιτ. δ΄. Ow. 9'. καὶ τὰ ἐν αὐτῷ παραγεγραμμένα καὶ τοῦ αὐτοῦ τιτ. διγ. ιζ΄. καὶ βιβ. ις΄. τιτ. γ΄. διγ. α΄. deu. 9΄. 7. Κυρίλλου. Ἐπὶ τῆς κομμοδάτι, ὥςπερ καὶ ἐπὶ πασῶν βόνα φίδε ἀγωγῶν, χώρα τῷ lv λίτεμ ὅρκῳ, καὶ dj διατίμησις τὸν καιρὸν τῆς καταδίκης σκοπεῖ, 5 οὐ τὸν τῆς προκατάρξεως, «ὡς» ἐπὶ τῶν στρίκτων. 'O κληρονόμος πρὸς τὸ μέρος αὐτοῦ ἐνάγεται, εἰ καὶ μὴ τὸ πᾶν δύναται ἀποκαταστῆσαι. Ei τῷ υἱῷ μου ἢ ϑυγατρὶ χρήσεις, κινεῖς κατ᾿ αὐτῶν κομμοδάτι, κατ᾽ ἐμοῦ δὲ «δὲ» πεχούλιο᾽ εἰ δὲ δούλῳ ἢ δούλῃ, μόνην δὲ πεκούλιο, ἐν f| καὶ ὁ δόλος μου σκοπεῖται, ὥςπερ καὶ ἐπὶ τῆς πιγνερατικίας. Τὰ ἐν ἀποχρήσει οὐ κιχρᾶται, 10 εἰ μὴ εἰς πομπὴν ἢ εἰκονυκὴν καταβολήν. 8. Τοῦτο νόησον, ἔνϑα κατὰ δόλον ἣ κατὰ κοντουμακίαν ὁ ῥέος μὴ ἀποκαϑίστησιν ἣ παρίστησι τὸ χρησϑέν᾽ ἀπὸ γὰρ δόλου καὶ μόνου καὶ κοντουμακίας χώραν 6 iv λίτεμ ὅρκος λαμβάνει. ὡς ἐν τῷ προςφόρῳ cic: μεμάϑηκας. 9. [4

Τοῦ 3

16 ὅτι ἀπό

,

᾿Ανωνύμου. ^

δόλου,

οὐ

3

A

μὴν

Τοῦτο νόει πρὸς τὰ εἰρημένα τιτ. γ΄. τοῦ ιβ΄. Qip., >

ἀπὸ

*

,

κούλπας.

10. Τοῦτο ἐν ᾧ μὴ κατὰ δόλον 7) κοντουμακίαν, ἀλλὰ κατὰ ῥαϑυμίαν ὁ χρησάμενος τὸ πρᾶγμα μὴ ἀποκαϑίστησιν, ὁ δὲ ἄκτωρ οὐ βούλεται τὸν lv λίτεμ ὅρκον ὀμόσαι" τότε γὰρ τὸν καιρὸν τῆς καταδύκης ὀφείλει σκοπεῖν ὁ δικαστὴς καὶ πρὸς αὐτὸν ποιεῖσϑαι τὴν τοῦ πράγματος διατίμησιν. Πανταχοῦ 20 δῆλον ὅτι σχκοπουμένης τῆς μόρας ἤτοι τοῦ ἐξ αὐτῆς κατασχευαζομένου διαφέροντος... .. ... Διὰ τοῦτο γάρ σοι καὶ προανεφώνησα ἀρχομένου Hb II 100 παρόντος διγ., ὅτι, ἐὰν τὸ πρᾶγμα χεῖρον γενόμενον ἀποδίδοται, [[καὶ]] * οὐ δοκεῖ ἀποδίδοσϑαι, εἰ μὴ καὶ τὸ διαφέρον παρεσχέϑη. "Eni δὲ τῶν στρίκτων τὸν τῆς προκατάρξεως σχοποῦμεν καιρόν. 35

11. “ὡραῖον πάνυ διὰ τὸ εἰρημένον Dip. ιζ΄. τιτ. α΄. διγ. λζ΄. καὶ βιβ. Q^. τιτ. α΄. διγ. γ΄. den. ὑστέρῳ. ’Avayvası καὶ βιβ. κβ΄. τιτ. α΄. διγ. β΄.᾿

12. Τοῦ ᾿Εναντιοφανοῦς. Περὶ τοῦ καιροῦ, πρὸς ὃν ἀποτιμᾶται τὸ πρᾶγμα, διάφορα νόμιμα εὑρίσκεις. Καὶ ἀνάγνωθι τούτου τοῦ βιβ. τιτ. γ΄. διγ. δ΄. xai βιβ. ιβ΄. τιτ. α΄. διγ. κβ΄. καὶ βιβ. ιζ΄. τιτ. α΄. διγ. λζ΄. καὶ Bip. (97. τιτ. 30 α΄. διγ. γ΄. καὶ βιβ. κβ΄. τιτ. α΄. διγ. β΄. καὶ βιβ. μβ΄. τιτ. α΄. Boy. ια΄. καὶ βιβ. με΄. τιτ. α΄. διγ. νϑ΄. "Eni δὲ τοῦ νέου, εἰς ὃ ἐγένετο πλουσιώτερος, ὁ καιρὸς σχοπεῖται τῆς προχατάρξεως" καὶ ἀνάγνωθι τὰ περὶ τῶν τοιούτων χρόνων γεγραμμένα pig. δ΄. τιτ. δ΄. διγ. λδ΄. 19 post διατίμησιν

scholiastes

recentior

inserere

voluit

scholium

20*

| 21 post

διαφέροντος lac. indicat Ca; in marg. adscr. ζήτει | προανεφώνησα: Ca προανεφώνησας |

27 sch. 12: cf. p. 626 1. 26

| 31 ὃ: Ca ὃν

LIB. XIII — TIT. I (CA)

605

13. Οὐ μόνον δυνάμενος ἀποκαταστῆσαι ὁ μερικὸς τοῦ χρησαμένου κληρονόμος εἰς ὁλόκληρον καταδικάζεται᾽ ἀλλὰ γὰρ 91, κἂν δόλον αὐτὸς ὁ χληρονόμος ποιήσῃ περὶ τὸ χρησϑὲν τῷ τεστάτορι, πάλιν οὐδὲν ἧττον εἰς ὁλόκληρον καταδικάζεται, κἂν μερικός ἐστιν, ὡς ὁ Παῦλος ἐν τῷ ιζ΄. διγ. τοῦ παρόντος τιτ. φησίν. 14.

Τοῦ ᾿Ανωνύμου.

15. Δηλονότι ἣ ὑπεξουσία ϑυγάτηρ καὶ αὐτοπροςτώπως ἐνάγεται. Καὶ un ταράξῃ σε, «ὅτι» τῷ ὀνόματι τῶν ὑπεξουσίων ἀρρένων καὶ ϑηλειῶν 1] περὶ τοῦ πεκουλίου ἀγωγὴ δίδοται. Τοῦτο γὰρ εἴρηκε δηλῶν, ὅτι ἐπὶ μόνῳ τῷ πεχκουλίῳ τίκτεται κατὰ τοῦ πατρὸς 7| κομμοδάτι, οὐ μὴν ὅτι ὁ ὑπεξούσιος A

[A

Pos

€

10

[4

3

αὐτοπροςώπως

3

,

-

L3

A

I4

m

ἐνάγεται"

x

οὐ μόνον γὰρ

>

M

»

-

“

ὁ ὑπεξούσιος,

ς

$»

,

x

μι

ἀλλὰ καὶ ἡ ὑπεξουσία

καλῶς ἐκ τῶν πρὸς αὐτὴν συναλλαγμάτων xal αὐτοπροςώπως ἐνάγεται, [i : = 5,12 H . - ὡς ἔστι μαϑεῖν πανταχοῦ.- Ταῦτα δὲ1 διὰN τὸν οἰκέτην πρόςκειται' κοινῶς γὰρD 1 3X L4 , H n M4 περὶ ve ὑπεξουσίας καὶ 3.οἰκέτου"a λέγων εἰκότως τούτοις ἐχρήσατο. Οἰκέτης γὰρN οὐκ ἐνάγεται. Καὶ πρὸς ἄλλην δὲ σημασίαν πρόςκειται ταῦτα, ὅτι ὁ πατὴρ ἢ ὁ δεσπότης οὐκ εἰς ὁλόκληρον, ἀλλ᾽ εἰς μόνον ἐνάγεται τὸ πεκούλιον. >

2

/

^

\

\

H

£

A

€

A

σι

1

᾿Απὸ δὲ οἰκείου φάκτου εἰς ὁλόκληρον, ὡς διγ. ιζ΄.

a

ς

,

>

3

€

,

>

3

2

,

2

/

x

,

16. Τοῦ ᾿Ανωνύμου. ’Ert δουλῆς οὐχ ἁπλῶς ἁρμόζει N δὲ πεκούλιο, ἀλλ᾽ Hb II εἰς ὅσον ἐκ τούτου τὸ πεκούλιον αὐτῆς γέγονεν εὐπορώτερον, ὡς βιβ. δ΄. 5 τοῦ 20

Κωδ. -

κς΄. x

διατ.

€

ια΄. 1

4

-

17. Τῶν γὰρ ὑπεξουσίων χρησαμένων καὶ τοῦ ἐναγομένου τῇ δὲ πεκούλιο, κατάγεται καὶ ὁ τοῦ δόλος"

καὶ σκοπῶν

ὁ δικαστὴς

τὴν κατὰ

H

^

I

n

δεσπότου δεσπότου

ἢ τοῦ πατρὸς N τοῦ πατρὸς

δόλον τοῦ δεσπότου

ἣ τοῦ πατρός,

οὐ μὴν τὴν ἀπὸ ῥᾳθυμίας αὐτῶν ἐπὶ τῷ πράγματι γενομένην βλάβην, προςτίϑησιν τὴν αὐτῆς ἀποτίμησιν τῷ πεκουλίῳ, καὶ εἰς τοσοῦτον καταδικάζει τὸν δεσπότην ἣ τὸν πατέρα. Τοῦτο δὲ αὐτὸ καὶ ἐπὶ ἐνεχύρου δοϑέντος δούλῳ ἣ ὑπεξουσίῳ κρατεῖ. 3

25

τιτ.

A

A

18.

Τοῦ

3

t

1

᾿Ανωνύμου.

»

-

3

^

-

"Ex πάσης

,

γὰρ

,

F

αἰτίας ὁ ὑπεξούσιος

F

ὡς αὐτεξούσιος

ἐνέχεται, καὶ ἐνάγεται καὶ ἀπὸ συναλλάγματος καὶ ἀπὸ ἁμαρτήματος, βιβ. ε΄. τιτ. α΄. διγ. νζ΄. καὶ βιβ. μδ΄. τιτ. ζ΄. διγ. λϑ'. 30

19. Ἔσϑ᾽ ὅτε γὰρ καὶ νομίσματά τινες πομπῆς γινομένης προςφέρουσι A . Ní T , πρὸς ἐπίδειξιν. ὅπερ ἐν2 ταῖς2. ἀνοίξεσιν τῶν βασιλικῶν- λούτρων καὶ 5A ἐν τοῖςἐγκαινίοις τοῦ ἁγίου Θωμᾶ ποιοῦσιν ol ζυγοστάται. Τοῦτο δὲ καὶ ἐν Θεουπόλει ἐγένετο παριόντος ἐκεῖθεν τοῦ πατρικίου Βελισσαρίου. Τινὲς γὰρ καὶ ἐν σκεύεσιν ὑελίνοις νομίσματα βαλόντες προςέφερον δημοσίᾳ δηλοῦντες τὴν τότε κρατοῦσαν εἰρήνην. Σ

35

ὡς

H

wm

14 ὑπεξουσίας:

ot

-

Ca

cf. infra p. 627 l. 19

ὑπεξουσία

m

| 24 τῷ

€

,

πεκουλίῳ:

m

Ca

x

τοῦ πεκουλίου

^5

,

| 30

sch. 19:

606

LIB. XIII — TIT. I (CA)

20*. Kai σημείωσαι, ὅτι ἐπὶ μὲν τῆς κομοδάτι xal τῶν λοιπῶν Bovapide ἀγωγῶν τῷ καιρῷ προσέχομεν τῆς καταδίκης, καὶ πρὸς αὐτὸν ποιούμεϑα τὴν τοῦ πράγματος διατίμησιν. 218.

Πλὴν

οὐτιλίως.

B XIII, 1, 4 = D XIII, 6, 4. 1. Olov ἐχρεώστεις uot νομίσματα σ΄. καὶ βουλομένου μου ταῦτα συγχωρῆσαι ἐπέτρεψά σοι χρήσασϑαι παρά τινος χρήματα, καὶ ἐπὶ μαρτύρων δῆϑεν ταῦτα καταβαλεῖν ἐμοὶ τῷ δανειστῇ, καὶ πάλιν ἤδη ταῦτα ἀναλαβεῖν καὶ ἀποδοῦναι τῷ χρήσαντι. 10

15

2. Τοῦ ᾿Ανωνύμου. ᾿Αμέλει ὁ χρεωστῶν ρ΄. νομίσματα καλῶς δίδωσι δέλια δέκα, ἀναλαμβάνων αὐτὰ ἀπὸ τοῦ δανειστοῦ, καὶ ἐλευϑεροῦται τοῦ χρέους τῶν ρ΄. νομισμάτων ὡς Bg. μγ΄. (46) τιτ. γ΄. διγ. ξζ΄. B ΧΙΠ, 1, 5 = D XIII, 6, 5. l. Κυρίλλου. Ei ἐν ῥητῷ τόπῳ ἢ χρόνῳ καὶ τοῦτο σχοπεῖ ὁ δικαστής.

ἔδοξεν ἀποδοθῆναι τὸ πρᾶγμα,

2. Στεφάνου. Τοῦτο νόησον, ἐν ᾧ μετὰ τὴν παραδρομὴν τῆς ὁρισϑείσης ἡμέρας ἐκίνησεν ὁ χρήσας τὸ κομμοδάτι" εἴτε γὰρ πρὸ τῆς ἡμέρας ἐκίνησε, ἀπὸ χρόνου πλουςπετιτεύει καὶ ὑπέπιπτε τῇ Ζήνωνος διατάξει, ἥτις ἀνήνεκται Big. γ΄. τοῦ Κωδ. τιτ. ι΄. διατ. α΄. 20

3

e

2$

3.

Κυρίλλου.

'O ἄκτωρ

λαβὼν

τὴν διατίμησιν δεσπότην

ποιεῖ τὸν ῥέον.

4. Στεφάνου. Τότε νόησον γίνεσϑαι δεσπότην τοῦ πράγματος τὸν προςε- Hb 1 νηνοχότα τὸ τίμημα, ὅταν ἐν κατοχῇ τοῦ χρησϑέντος ἐτύγχανε πράγματος, 6 ὡς ἔστι μαϑεῖν ἐξ ὧν ὁ Παῦλος ἐν τῷ με΄. καὶ μζ΄. διγ. τῆς πεκιαλίας τῶν δεϊουδικίις φησίν. Εἰ γὰρ μὴ ἦν ἐν κατοχῇ, δεσπότης οὐκ ἐγένετο διὰ τῆς τοῦ τιμήματος προςφορᾶς, ἀλλὰ καυτίονα ἐλάμβανεν παρὰ τοῦ ἄκτορος, ὅτι, ἐὰν ὁτεδήποτε ἔλϑῃ τὸ πρᾶγμα εἰς τὰς αὐτοῦ χεῖρας, τοῦτο ἀποκαϑίστησιν, καὶ ὅτι οὐ γίνεται παρ᾽ αὐτῷ οὔτε ἐμποδίζει τῷ καταδικασϑέντι τὸ πρᾶγμα κατασχεῖν, καὶ οὕτως ἔχειν αὐτοῦ τὴν δεσποτείαν, ὡς ὁ Πομπώνιος ἐν τῷ ιγ΄. διγ. τοῦ παρόντος τιτ. φησίν. Ἕτερόν ἐστιν ἐπὶ τοῦ φουρτίβου κονδικτικίου. Πεκουλίας γὰρ καταδίκης ἐξ αὐτοῦ γινομένης οὐδεμία γίνεται καυτίων, ὡς «ὁ» Οὐλπιανὸς ἐν τῷ ιδ΄. dry. τοῦ αὐτοῦ τιτ. φησίν, ἐπειδὴ τὴν μόραν δοκεῖ ποιεῖν ὁ κλέπτης, «ὡς» ἔγνως πρὸς τῷ τελευταίῳ τοῦ α΄. τιτ. «διγ.» ἐπὶ τῆς 1 sch. 20: cf. sch. 10. | 6 sch. 1: cf. p. 6281. 5 | 14 Εἰ: Ca ἣ | 30 πεκουλίας: i.e. specialis | 31 ἐπειδὴ: Ca ἐπεὶ δὲ

LIB. XIII — TIT. I (CA)

607

χομμοδάτι. Εἰ δὲ καυτίονα συμβὰν οὕτω μὴ λάβῃ παρὰ τοῦ ἄκτορος ὁ καταδικασϑείς, δύναται τοῦ πράγματος εὑρεϑέντος τὴν κοντραρίαν κομμοδάτι χινῆσαι, xol 7) τὸ πρᾶγμα λαμβάνειν, ἣ ὅπερ ἔδωχε τίμημα, ὡς ὁ Παῦλος ἐν τῷ ιζ΄. διγ. τοῦ παρόντος τιτ. φησίν. Οὕτως οὐ γίνεται [ὁ]}] δεσπότης διὰ 5 τὴν τοῦ τιμήματος προςφοράν, εἰ μὴ ἐν κατοχῇ τυγχάνων τοῦ πράγματος τὸ τίμημα καταβέβληκεν. Τοῦτο δὲ αὐτὸ σαφέστερον ὁ Παῦλος ἐν τῷ β΄. τῶν Seiudiciis Big. τίτ. α΄. διγ. pc’. καὶ μζ΄. φϑάσας ἐδίδαξε. Σημείωσαι οὖν διὰ τὸ κεχρυμμένον, ὡς εἴρηται τῷ Οὐλπιανῷ ἐν τῷ κε΄. βιβ. «τιτ. β΄.» διγ. κβ΄. 5. Τοῦ ᾿Ανωνύμου. Τοῦτο, εἰ παρῆν τὸ πρᾶγμα᾽ εἰ γὰρ μὴ παρῆν, τότε 10 γνώμῃ τοῦ δεσπότου δράξεται, ὡς βιβ. ς΄. τιτ. α΄. διγ. μζ΄., ὃ καὶ ἀνάγνωθι λέγον, ὅτι ἀσφαλίζεται αὐτόν, ὡς οὐκ ἐμποδίζει αὐτῷ παραδοϑῆναι τὸ πρᾶγμα. 6. Κυρίλλου. ἜἜνϑα τὸν διδόντα ὠφελεῖ τὸ συνάλλαγμα, δόλος μόνος ἀπαιτεῖται, ὡς ἐπὶ τοῦ δεπόσιτι, εἰ μὴ μισϑὸς ἐδόθη, T7) σύμφωνον γέγονεν περὶ κούλπας ἢ τύχης. Εἰ δὲ ἑκάτερον ὠφελεῖ, ὡς ἐπὶ ἀγορασίας, μισϑώσεως, 15 προικός, ἐνεχύρου, κοινωνίας, καὶ δόλος ἀπαιτεῖται καὶ κοῦλπα. Τὸ δὲ κομμοδάτι τὸν λαβόντα μόνον ὠφελεῖ, διὸ καὶ διλιγεντίαν ἀπαιτεῖ. Εἰ δὲ διατιμηϑῇ, καὶ τὰ τυχηρά, εἰ διὰ ταῦτα διετιμήϑη. ἔΑλλως δὲ οὐχ ὑπόκειται τοῖς τυχηροῖς, εἰ μὴ δυνάμενος τὸ χρησϑὲν σῶσαι τὰ ἴδια προετίμησεν. 1. Τοῦ ᾿Ανωνύμου. ᾿Επὶ τῶν 20 διγ. ρζ΄. deu. ι΄. (108 $ 12).

βοναφίδεϊ

τὸν

κανόνα

ἐχτίϑεται

Qu.

λ΄.

8. Στεφάνου. Ἴσϑι, ὅτι δόλος ἐστὶ καὶ τὸ μηδὲ ὡς τῶν οἰκείων ἐπιμελεῖσϑαί τινα τῶν παρατεϑέντων αὐτῷ. Καὶ τοῦτό φησιν ὁ Κέλσος ἐν τῷ ε΄. βιβ. τοῦ παρόντος συντάγματος τιτ. τελευτ. Ot. λβ΄. 9. Σημείωσαι, ὅτι ὁ δεποσιτάριος μισϑὸν λαβὼν οὐ μόνον ἀπὸ δόλου, 25 ἀλλὰ καὶ ἀπὸ κούλπας ἤτοι διλιγεντίας κατέχεται τῷ παραϑεμένῳ. 'O γὰρ μισϑὸν ἐπὶ πάκτου φυλακῆς πραγμάτων λαβὼν ἀπαιτεῖται διλιγεντίαν, ὡς ἔστιν μαϑεῖν ἐν τῷ λοχάτι τοῦδε τοῦ συντάγματος. ᾿Απαιτεῖται δὲ διὰ τῆς δεπόσιτι καὶ τῶν τυχηρῶν ἐπιγνῶναι κίνδυνον, ἐν ᾧ τὴν ἀρχὴν τοιοῦτον γένηται σύμφωνον. Καλῶς εἶπον, ἐξ ἀρχῆς. Εἰ γὰρ μετὰ ταῦτα τὸ εἰρημένον 80 ἐγίνετο σύμφωνον, οὐ μετατυποῖ τὴν ἀγωγήν, καὶ ἐπὶ ὠφελείᾳ τοῦ ἄκτορος παρὰ τὴν αὐτὴν φύσιν παρασχευάξει. τὸν δεποσιτάριον κινδυνεύειν καὶ ἀπὸ χούλπας, καὶ ἀπὸ τῶν τυχηρῶν. 'O γὰρ δεποσιτάριος δόλον xal μόνον ἐπὶ τῷ παρατεϑέντι ποιήσας κατέχεται. Δόλος δέ ἐστι τὸ μηδὲ ὡς οἰκείων φροντίσαι τῶν παρατεϑέντων, ὡς ὁ Κέλσος ἐν τῷ ε΄. βιβλίῳ τοῦ παρόντος 1 συμβὰν:

Ca συμβᾶν

| 9 τότε: Ca ὅτε

608

LIB. XIII — TIT. 1 (CA)

συντάγματος Ttt. τελευτ. διγ. α΄. (32) φησίν. Ἴσϑι δέ, ὅτι ἣ μεγάλη καὶ Hb H ἄκρα ῥᾳθυμία τῷ δόλῳ προξέοικε, καὶ ὑπόκειται ταύτῃ καὶ ὁ δεποσιτάριος,7 ὡς ὁ Γάϊος ἐν τῷ μϑ. βιβ. τῶν Διγέστων (D 44, 7, 1) φησίν. ’Avayvosı μου τὸ περὶ κούλπας μονοβίβλιον. 5

10. Τοῦ ᾿Ἐναντιοφανοῦς. ᾿ΑνάγνωῚθι τὸ κα΄. ϑεμ. ($27?) τοῦ γ΄. τιτ. τοῦ ις΄. βιβ., £v ᾧ καὶ χωρὶς συμφώνου ὑπόκειται.

τοῦ α΄. διγ.

1

e

1

τῆς δηλονότι, ὡς ἐπὶ προικός, καὶ ὡς ἐπὶ ἐνεχύρου καὶ κοινωνίας, τότε οὐ μόνον ἀπὸ δόλου, ἀλλὰ xal ἀπὸ κούλπας ἤτοι κουστωδίας ὁ ῥέος κατέχεται.

οι

11. Σημείωσαι, ὅτι ἐφ᾽ ὧν ἐκ τοῦ αὐτοῦ συναλλάγματος ἑκάτερος ὠφελεῖται τῶν συναλλαξάντων, ὡς ἐπὶ τῆς πράσεως καὶ μισϑώσεως, καὶ ὡς ἐπὶ διατιμη-

Ὃ χρησάμενος οὖν, ὅτε μὲν ἐκ τοῦ χρησϑέντος πράγματος ἑκάτερος ὠφελεῖται ὅ τε χρήσας καὶ ὁ χρησάμενος, τότε ἀπὸ δόλου καὶ ἀπὸ κούλπας ἤτοι κουστωδίας μόνης κατέχεται. Ἔνϑα δὲ μόνος ὁ χρησάμενος ὠφελεῖται, τότε οὐ μόνον δόλον, ἀλλὰ καὶ κούλπαν ἤτοι κουστωδίαν καὶ διλιγεντίαν ἀπαιτεῖται. Διλιγεντίαν δὲ οὐχ ἣν αὐτὸς περὶ τὰ οἰκεῖα τίϑεται πράγματα, ἀλλ᾽ ἣν ὁ ἐπιμελέστατος

ἀνὴρ

ἐν τῷ μδ΄. τῶν καλῶς ἄν τις καὶ ἀποκαλέσῃ. Kai 80 ὠφέλειαν αὐτοῦ νομικὸς ἐν τῷ >

fi

2

-“

x

ἐπὶ

τοῖς

οἰχείοις

-

πράγμασιν.

Οὕτως

ὁ Γάϊος

Διγ. βιβ. (Ὁ 44, 7, 1) φησίν. Τὴν δὲ τοιαύτην διλιγεντίαν κουστωδίαν, οὐχ ἁπλῆν, οὐδὲ τὴν καϑόλου, ἀλλ᾽ ἐπιμελεστάτην κουστωδίαν γὰρ ὁ χρησάμενος ἐπιμελεστάτην, ἐν ᾧ πρὸς μόνου ὁρᾷ τὸ χρησϑέν, ἐπὶ τῷ πράγματι χρεωστεῖ, ὡς ὁ παρόντι διγ., δι’ ὧν ἐπιφέρει λέγων αὐτὸν κουστωδίαν, οὐ /

A

,

€

3

>

x

A

/

kA

τὴν τυχοῦσαν, οὐδὲ τὴν καϑόλου, ἀλλ᾽ A

τίϑεταν

>

3

3

ΓΑ

2

»

3

T

x

ἢ

>

ἐπιμελεστάτην ὀφείλειν ἐπὶ τῷ πράγματι

3.2

,

3

H

,

x

--

,

παρασχεῖν. Συνελόντα τοίνυν εἰπεῖν ὁ χρησάμενος, εἰ μὲν καὶ αὐτὸς καὶ ὁ χρήσας ἐκ τοῦ πράγματος ὠφελεῖται, δόλον καὶ κούλπαν ἤτοι κουστωδίαν 25 ἐπὶ

τῷ

πράγματι

μόνον

χρεωστεῖ"

εἰ

δὲ

μόνος

ὠφελεῖται,

τότε

χρεωστεῖ

δόλον καὶ κούλπαν καὶ διλιγεντίαν ἤτοι κουστωδίαν ἐπιμελεστάτην. Εἰ δὲ μόνος ὁ χρῆσας ὠφελεῖται [τότε χρεωστεῖ δόλον xal κούλπαν καὶ διλιγεντίαν ἤτοι κουστωδίαν ἐπιμελεστάτην᾽ el δὲ μόνος ὁ χρῆσας ὠφελεῖται] τότε δόλον ἀπαιτεῖται καὶ μόνον ὁ χρησάμενος, ὡς ἐπὶ τῶν σκηνικῶν, οἷς ὁ ἄρχων ἐπιτελῶν 80 ϑέαν ἔχρησέ τινα, φαιδροτέραν δεῖξαι τοῖς συνιοῦσι τὴν ϑέαν βουλόμενος. Δυνατὸν δέ ἐστιν αὐτόν, τὸν χρησάμενον λέγω, ὑποκεῖσϑαι καὶ τοῖς τυχηροῖς, ἐὰν τοιοῦτον γένηται σύμφωνον, ὡς ἀνήνεκται Bu. δ΄. τοῦ Κωδ. τιτ. κδ΄. (23) διατ. α΄. Θεμάτισον δὲ τὸ σύμφωνον ἐξ κοντινέντι γενόμενον, ἐπεὶ οὐ μετατυποῦται 7| ἀγωγὴ ἐπ᾽ ὠφελείᾳ τοῦ ἄκτωρος, οὐδὲ τὴν οἰκείαν ἣ κομοδάτι 35 φύσιν ἀμείβει, ὡς ἀνωτέρω ἐπὶ τῆς δεπόσιτί σοι παραδέδοται. Καὶ ἐν ᾧ δὲ ς

7

>

bd

3

9 ὡς ἐπὶ προικός: Hb. xtÉ: cf. p. 628 ]. 26

FA

,

ὡς εἰκός,

bd

"

3

x

προικός

,

,

x

€

|

7,

13 μόνης:

,

5

Ca μόνος

x

Ὁ

/

,

4,

| 26 εἰ δὲ μονός

LIB. XIII — TIT. I (CA)

609

διατετιμημένον ἔλαβε τὸ χρησϑέν, οὐχ ἁπλῶς, οὐδὲ ὡς ἔτυχεν, ἀλλ᾽ ὡς ἀναδεχόμενος τὸν τοῦ πράγματος κίνδυνον, ὑπόκειται καὶ τοῖς κατὰ τύχην συμβαίνουσιν ὁ χρησάμενος. 12. Τοῦ ’Evavrıogavoöc. Ἔν τῷ κδ΄. διγ. τοῦ γ΄. ttr. τοῦ κδ΄. βιβ. φησίν, 5 ὅτι ἐπὶ τῇ προυκὶ ὁ ἀνὴρ ἀπαιτεῖται διλιγεντίαν, οἵαν ἐν τοῖς ἰδίοις πράγμασιν. 13. Τοῦ αὐτοῦ. Sw. ιγ΄. καὶ ιδ΄.

Ἐπὶ

τοῦ

ἐνεχύρου

καὶ κουστωδίαν

προςέϑηκε

τιτ.

ζ΄.

14. Καλῶς εἶπεν, ὡς ἐπὶ τὸ πλεῖστον. ἜἜσϑ᾽ ὅτε ἑκάτερον ὠφελεῖ τὸ πραττόμενον (ὠφέλειαν λέγω καὶ τὴν τοῦ σκοποῦ ἀποπλήρωσιν), ὡς ἔνϑα 10 δύο τινὲς κοινῶς ἠβουλήϑησαν ἑστιάσασϑαι φίλον, καὶ ὁ μὲν εἷς ἀνεδέξατο τὴν φροντίδα τοῦ πράγματος, ὁ δὲ ἕτερος τὸν ἄργυρον ἐκομίσατο. "Ἔσϑ᾽ ὅτε δὲ μόνος 6 χρῆσας ὠφελεῖται, ὡς ἔνϑα τις τῇ οἰκείᾳ μνηστῇ μελλούσῃ αὐτῷ πρὸς γάμον συνάπτεσϑαι κόσμια δέδωκεν ἐν χρήσει, καὶ ὡς ἔνϑα ῥήτωρ τις φιλότιμος ὧν ἔχρησεν ἐσθῆτά τε xal περιπετάσματα τοῖς σκηνικοῖς, 15 7j καὶ ἕτερός τις ἔχρησε τῷ ῥήτορι διὰ τὸ δειχϑῆναι αὐτῷ τὴν εὐπορίαν. "Eri τούτων γὰρ τῶν ϑεμάτων τοὐναντίον μόνον ὁ χρήσας ὠφελεῖται, οὐ μὴν ὁ χρησάμενος, καὶ εἰκότως ἀπὸ δόλου μόνου κατέχεται ὁ χρησάμενος, ὡς μανϑάνεις ὑποκατιὼν ἐν τῷ παρόντι διγ. Hb II 8

15. Πάντα κίνδυνον ὑπέχει, ὅτε ἐπ’ αὐτῷ τούτῳ διετιμήϑη. Καὶ τοῦτο 20 δῆλον ἀπὸ τῆς τοῦ Κυρίλλου ἐκδόσεως καὶ τῆς τοῦ Στεφάνου σημειώσεως. Ἔχει γὰρ ἣ τοῦ Στεφάνου σημείωσις οὕτως σημείωσαι, πῶς οὐ μόνον τὸ διατετιμημένον λαβεῖν τὸ χρησϑὲν ποιεῖ τὸν χρησάμενον χινδυνεύειν ἐπὶ τοῖς τυχηροῖς, ἀλλὰ. καὶ τὸ τοιαύτῃ διαϑέσει λαβεῖν. ᾿Ανάγνωθϑι τὰ εἰρημένα τῷ Πομπωνίῳ περὶ τῶν ἰνστρουμέντων τοῦ μισϑωϑέντος ἀγροῦ κατὰ διατίμησιν 25 διδομένου, καὶ τῶν ἐν διατιμήσει διδομένων πάλιν λόγῳ προικός, ἐφ᾽ ὧν ἀγοραστὰς αὐτοὺς ἀδιατιμήτους μιμεῖσϑαί φησιν. 16. Τοῦ ’Evavrıopgavoöc. ᾿Ανάγνωϑι βιβ. ιζ΄. τιτ. β΄. διγ. να΄. deu. γ΄., ἐν ᾧ τὸν λαβόντα esrimaron οὐχ ὑπέβαλε τοῖς τυχηροῖς. 17. Σημείωσαι, ὅτι ὁ χρησάμενος οἰκέτην οὐ χρεωστεῖ En’ αὐτῷ κουστωδίαν 80 ἤτοι διλιγεντίαν, εἰ μὴ ἄρα δεδεμένος ἦν ὁ οἰκέτης, ὃν ἔχρησεν, 7 ἄνηβος, ὡς δεῖσϑαι αὐτὸν παραφυλακῇς, 7| σύμφωνον γέγονε, ὥςτε καὶ ἐπὶ τῷ οἰκέτῃ χουστωδίαν παρασχεῖν τὸν χρησάμενον. Τοῦτο δὲ λέγω, ὅσον ἧκεν ἐπὶ τῇ 16 τοὐναντίον: bis Ca | 23 τοιαύτῃ διαϑέσει: Ca τοιαύτην διάϑεσιν; 26 ἀγοραστὰς αὐτοὺς ἀδιατιμήτους: ΗΡ. τὴν διατίμησιν ἀγορασίαν SCHELTEMA,

Basilica, II.

corr.

Hb. l1

|

610:

LIB. XIII — TIT. I (CA)

φυγῇ τοῦ οἰκέτου. Αὐτὸς γὰρ τοὐναντίον δύναται ἐγκαλὲῖν τῷ δεσπότῃ, τί: δήποτε τοιοῦτον ἔχρησεν οἰκέτην. "Eni μὲν οὖν τῇ φυγῇ τοῦ οἰκέτου κουστωδίαν ἤτοι διλιγεντίαν οὐκ ἀπαιτεῖται ὁ χρησάμενος, ὡς καὶ ὁ Γάϊος ἐν τῷ ιη΄. διγ. φησίν, εἰ μὴ δεδεμένον ἣ μικρὸν ὄντα ἐχρήσατο. ᾿Επὶ μέντοι τῷ σώματι αὐτοῦ 5 διλιγεντίαν ἀπαιτεῖται, οἷον διὰ γῆρας, διὰ νόσον, διὰ τὴν τῶν πολεμίων ἐπιδρομήν, ὡς εἴπομεν ἀνωτέρω. 18. Κυρίλλου. Φυλακὴν ἐπιμελῇ ἀπαιτεῖται ὁ χρησάμενος" οἰκέτην οὐκ ἀπαιτεῖται φυλάττειν, εἰ μὴ δεδεμένος ἐδόϑη, ἢ μικρᾶς Av ἡλικίας, 7) τοῦτο συνεφωνήϑη. 10

19. Τοῦ ᾿Εναντιοφανοῦς. Εἴρηται διγ. τη΄. dep. α΄., ὅτι τὴν φυγὴν ἐπιγινώσκει τῶν μὴ εἰωϑότων φυλάττεσϑαι δούλων.

20. Κυρίλλου. Ei χρήσω σοι ἵππον ἐπὶ κώμῃ, σὺ δὲ λάβῃς αὐτὸν σὲ ὁρᾷ τὰ τυχηρά. Εἰ χρήσω σοι τέκτονα καὶ πέσῃ ἀπὸ μηχανῆς, εἰ ἐπὶ μηχανῆς αὐτὸν ἔλαβες καὶ κούλπα σου οὐ δείκνυται περὶ 15 τῆς μηχανῆς. Εἰ χρήσω λαοτόμον δοῦλον καὶ πέσῃ ἀπὸ μηχανῆς, εἰ κακῶς αὐτὴν ἔδησεν. ᾿ 21. Στεφάνου. Εἰ γὰρ αὐτὸς ὁ χρησϑεὶς σκάλαν, οὐ κατέχεται ὁ χρησάμενος.

20

'O ἀλλοίως

τῷ κομοδάτῳ

ἔδησε

τὴν

χρησάμενος

εἰς πόλεμον, οὐ κατέχῃ, τὸ σαϑρὸν κατέχεται,

μηχανὴν

ἤτοι

22.

Κυρίλλου.

23.

Τοῦ ᾿Ανωνύμου. ᾿Ανάγνωθι βιβ. (9^. τιτ. α΄. διγ. νδ΄. ϑεμ. α΄.

24. ᾿Ἰστέον, ὅτι καὶ τῇ φοῦρτι κατέχεται ἔλαβεν τῷ χρησϑέντι πράγματι προςενεχϑείς, ὧν ὑποκατιών ἐπιφέρει.

οὐκ

τὴν

φοῦρτι κατέχεται.

ὁ χρησάμενος ἄλλως ἤπερ ὡς ὁ νομικὸς δείκνυσι δι᾿

25. Τοῦ '"EvavttogavoüUc. Τοῦτο νόει κατὰ τὴν διάστιξιν τοῦ α΄. ctt. τῆς 25 δ΄. ἰνστιτουτ. καὶ βιβ. μζ΄. τιτ. α΄. (2) διγ. οζ΄. 26. Εἰ χρήσω σοι βιβλίον καὶ ποιήσεις τὸν χρεώστην σου ἐν αὐτῷ χειρογράφειν, καὶ ἀπαλείψω τοῦτο, εἰ μὲν ἐπὶ τούτῳ ἔχρησα, κατέχομαι κομμοδάτι, εἰ δὲ «μή,» μήτε εἶπάς μοι περὶ τούτου «τοῦ» χειρογράφου, κατέχῃ. κομμοδάτι xai φοῦρτι. 12 εἰ χρήσω:

Ca ἐχρήσω

| 16 ἔδησεν: Ca (hic et mox)

ἐδέησεν

LIB. XIII — TIT. I (CA)

611

27. Στεφάνου. Σημείωσαι, ὅτι ὁ ἄλλως χρησάμενος τῷ πράγματι, ἣ ἐφ᾽ ᾧ ἔλαβεν, οὐ μόνον τῇ κομμοδάτι, ἀλλὰ καὶ τῇ φούρτῃ κατέχεται. Τοῦτο δὲ νόησον, ἔνϑα καὶ ψυχῇ κλέπτοντος τοῦτο ἐποίησεν, τουτέστιν εἰδώς, ὅτι λύπη διὰ τῆς τοιαύτης χρήσεως τῷ δεσπότῃ γενήσεται, καὶ ὁ δεσπότης 5 ἐλυπήϑη μαϑών. ᾿ 28. Σημείωσαι, ὅτι, κἂν μὴ ἐπὶ τούτῳ τὸν οἰκεῖόν τις ἔχρησε χκώδικα, ἐπὶ τῷ τὸν τοῦ χρησαμένου δεβίτορα χειρογραφεῖσϑαι ἐν αὐτῷ, χειρογραφήσαντος δὲ τοῦ δεβίτορος παραγγελϑεὶς ὁ χρήσας ἀπήλειψε τὸ ἐν τούτῳ χειρογραφηϑέν, κατέχεται τῇ κοντραρίᾳ κομμοδάτι. Ἑτέρῳ δὲ λόγῳ ἔχει καὶ 10 αὐτὸς κατὰ τοῦ χρήσαντος τὴν κομμοδάτι. 29. Κυρίλλου. Ei χρήσω διλιγεντίαμ ἀπαιτεῖ.

σοι ἵππον, ἧ ἀκολουϑεῖ πῶλος, καὶ τοῦ πώλου Hb II 10

30. Στεφάνου. Σημείωσαι, ὅτι ἅπερ ἀπαιτούμεϑα ἐπὶ τοῖς πρωτοτύποις, ταῦτα καὶ ἐπὶ τοῖς ἐφολκίοις ἀπαιτούμεϑα. 15.

31. Τοῦ ᾿Ανωνύμου. "Exi δὲ τοῦ δεπόσιτι ἣ προςϑήχκη οὐκ ἰδεπόσιτο, ὡς βιβ. τς΄. τιτ. α΄. διγ. α΄. Seg. β΄. ($ 5): οὔτέ ἐπὶ τοῦ κομμοδάτι ἣ γονὴ ἣ τὸ παρακολούϑημά ἐστι κομμοδάτον, κἂν χρεωστῇ καὶ ἐπ᾽ αὐτοῖς: κουστωδίαν, ὡς

βιβ.

μζ΄.

τιτ.

β΄. διγ.

ιδ΄. ὁ αὐτὸς

Οὐλπιανός.

32. Κυρίλλου. "Ἔσϑ᾽ ὅτε ὁ χρήσας δόλον μόνον ἀπαιτεῖ, εἰ τοῦτο συμ20 φωνηϑῇ ἣ ἑαυτοῦ χάριν ἔχρησε, τυχὸν τῇ γαμετῇ κόσμια, 7) ἄρχων τοῖς σκηνικοῖς ἐσϑῆτα. 33. Στεφάνου. ᾿Ιδοὺ σημείωσαι, ὅτι, ἔνϑα πρὸς ὠφέλειαν μόνου τοῦ χρήσαντος ὁρᾷ τὸ κομμοδάτον, ἀπὸ δόλου καὶ μόνου κατέχεται ὁ χρησάμενος, καὶ ὅτι κιχρῶν. τις οἰκείᾳ μνηστῇ μελλούσῃ αὐτῷ πρὸς γάμον συνάπτεσϑαι 25 χόσμια, δοκεῖ πρὸς ὠφέλειαν ἑαυτοῦ μόνου «πράττειν». Τὸ αὐτὸ καὶ ἐπὶ ἄρχοντος ἐπιτελοῦντος πανήγυριν καὶ παραπετάσματα κιχρῶντος τοῖς σκηνικοῖς. 34. ᾿᾿Αναστασίου. Ἡνίκα τις χρήσει τῷ ἄρχοντι, ἵνα σχῇ αὐτὸν εὔνουν. Kußlöng δέ φησιν, ἡνίκα τις παράσχῃ τῷ ἄρχοντι ἐπὶ τῷ δοῦναι ταῖς σκηνικαῖς. 35. Ἔχρησά σοι πρᾶγμα, ἵνα ἐνεχυριάσῃς᾽ ἔχω κατὰ σοῦ κομμοδάτι' 30 εἰ δὲ μισϑὸν ἔλαβες, ἴμφακτον 7j λοκάτι" εἰ δὲ ἐγὼ ὑπὲρ σοῦ ἠνεχύρασα, μανδάτον. Ei δὲ ὁ δανειστὴς οὐκ ἀναδίδωσι αὐτό, ἐκχωρεῖς μοι τὴν πιγνερατυκίαν ἢ τὴν περὶ ἐνεχύρων ἀγωγήν, καὶ xtvà αὐτὴν σοῖς δαπανήμασιν. 7 χειρογραφεῖσϑαι: Ca χειρογραφῆσϑαι

deposito

| 8 ἀπήλειψε:

| 26 παραπετάσματα: Ca παραπετάσματος

(ἃ ἀπέλειψε [15 ἰδεπόσιτο: i.e. in

| 27 sch. 34: cf. infra p. 629 1. 22

612

LIB. XIII — TIT. I (CA)

36. Στεφάνου. Ἴμφακτον μέν, ὅταν μὴ Ev ἀργυρίοις ὡρίσϑη μισϑός" λοκάτι δέ, ὅτε ἐν ἀργυρίοις.

ἣ ἐδόϑη

ὁ

37. Τοῦ ᾿Ανωνύμου. Τὴν πολιτικὴν ἰμφάκτον, τουτέστι τὴν πραεσκρίπτις βέρβις, ἔνϑα τυχὸν ἔλαβόν τι μὴ ἐν ἀργυρίοις 3) συνεφώνησα λαβεῖν ὕστερον, 8 ὅσον ἂν συνδόξῃ, ὡς βιβ. (9. τιτ. ε΄. διγ. κα΄. (22). 38. Κυρίλλου. Εἰ αἰτήσειςμε οἰκέτην χρῆσαί σοι μετὰ δίσκου, καὶ ἀπολέσῃ Hb ii τὸν δίσκον, κατέχῃ" εἰ δὲ φύγῃ λαβὼν τὸν δίσκον, οὐ κατέχῃ. 39. Στεφάνου. ᾿Επειδὴ ὁ δίσκος ἐν χρήσει δεδόσϑαι δοκεῖ, διὰ τοῦτο κούλπαν ὀφείλει καὶ ἐπὶ τῷ δίσκῳ κούλπαν δὲ λέγω τὴν ἐξάκτον διλιγεντίαν, 10 ἣν ἀπαιτεῖται ὁ χρησάμενος, ἔνϑα πρὸς κέρδος αὐτοῦ καὶ μόνου τὸ κομμοδάτον ὁρᾷ, ὡς ὁ Γάϊος ἐν τῷ η΄. (18) διγ. τοῦ παρόντος τιτ. φησίν. "Eni μέντοι τῇ φυγῇ τοῦ οἰκέτου κουστωδίαν ἤτοι διλιγεντίαν οὐκ ἀπαιτεῖται, εἰ μὴ ἄρα τοιοῦτος ἦν οἰκέτης, ὃν ἔδει φυλάττειν, δεδεμένον τυχὸν ἣ καὶ μικρὸν τὴν ἡλικίαν, ὡς εἶπεν ἀνωτέρω. 15

40. Τοῦ ᾿Ανωνύμου. Οὐ γὰρ ἐπιγινώσκεις τὴν φυγὴν τῶν δούλων τῶν μὴ εἰωϑότων φυλάττεσϑαι, ὡς dry. ιη΄. Ποῖοι δὲ δοῦλοι ὥφελον φυλάττεσθαι, ἔγνως ϑεμ. ε΄. ($ 6) τούτου τοῦ dry.

41. Εἰ αἰτήσεις με τρίκλινόν σοι στρῶσαι καὶ ἄργυρον χορηγῆσαι, εἶτα αἰτήσεις με τῇ ἑξῆς τὸ αὐτὸ ποιῆσαι, καὶ καταλίπω ἐκεῖ τὸν ἄργυρον παρὰ 80 σοί, σὺ χρεωστεῖς κουστωδίαν En’ αὐτῷ, εἰ μὴ ἄλλο τι συνέδοξεν. 42. Στεφάνου. ᾿Ἐπειδὴ οὐκ ἦν ἀσφαλὴς ἣ μετακομιδῆ. Δέος γὰρ ἦν, μὴ λῃσταὶ ἣ κλέπται περιπεσόντες ἐν ἑσπέρᾳ τὸν ἄργυρον ἁρπάσωσι. Καὶ σημείωσαι, ὅτι οὐ δύναται λέγειν αὐτῷ ὁ χρησάμενος, ὅτι, [ei] καὶ εἰ διεκόμισας τὸν ἄργυρον εἰς τὸν σὸν οἶκον, ἀπώλλυτο᾽ ὅλως γάρ, ὅτι ἤτησεν αὐτόν χρῆσαι 25 αὐτῷ ἄργυρον καὶ κατὰ τὴν ἐπιοῦσαν ἡμέραν, ὑπόκειται ὁ χρησάμενος, εἰ καὶ μὴ ἦν ἀσφαλὲς τῷ χρήσαντι μετακομίζειν τὸν ἄργυρον εἰς τὸν αὐτοῦ οἶκον. 43. Κυρίλλου. Εἰ δυσί τισι χρήσω ὄχημα ἢ μισϑώσω, ἕκαστος εἰς ὁλόκληρον Hb II κατέχεται, ὡς ἐπὶ ῥέων προμιτένδων, καὶ elc καταβαλὼν ἐλευϑεροῖ τὸν ἄλλον" 12 καὶ οἱ δύο ἔχουσι τὴν φοῦρτι, καὶ ἑνὸς κινήσαντος ἐλευϑεροῦται ὁ κλέπτης. 80 Εἰ δὲ μὴ ὁ κινήσας τὴν φοῦρτι ἐναχϑῇ κομμοδάτι, δύναται λέγειν τῷ ἄκτορι, κίνησον κατὰ τοῦ κοινωνοῦ μου κινδύνῳ μου. Εἰ δὲ εἷς αὐτῶν ἔβλαψε τὸ πρᾶγμα, εἰ μὲν κατὰ τοῦ ἑτέρου κινεῖ, ἐκχωρεῖ αὐτῷ τὸν ᾿Ακουίλιον" εἰ δὲ κατ᾽ αὐτοῦ, ἢ παραχωρεῖ τὸν ᾿Ακουίλιον, ἣ ἐπὶ τῷ περιττῷ κινεῖ αὐτόν. “

»

\

4 συνεφώνησα: ἀπώλυτο

|

^

Ca

"ot

συνεφώνησε

26 χρήσαντι:

Ca

-

|

2

9 κούλπαν:

χρησαμένῳ

^

Ca

>

^

κουλπᾶς

x

»

|

,

24

ἀπώλλυτο:

x

Ca

1

=

σι

LIB. XIII — TIT. I (CA)

15

20

25

30

613

44. Στεφάνου. Σημείωσαι, ὅτι ob μόνον ἐπὶ ἐπερωτήσει, ἀλλὰ καὶ ἐπὶ χομμοδάτῳ δυνατὸν δύο τινὰς ἐξ ὁλοκλήρου κατέχεσϑαι καὶ μιμεῖσϑαι δύο ῥέους προμιτένδους, ὅτι ἐπὶ τῶν δύο ῥέων προμιτένδων ἣ καταβολὴ τοῦ ἑνὸς τὸν ἕτερον ἐλευϑεροῖ, καὶ οὐχὶ ἣ προκάταρξις, οὐδὲ ἡ καταδίκη. Βλέπε γάρ, πῶς ἔχει τὸ ῥητόν, κἂν ὁ ἕτερος μεϑοδευϑεὶς καταβάλῃ" οὐ γὰρ ἠρκέσϑη τῇ μεϑόδῳ, ἀλλ᾽ ἐπήγαγε καὶ τὴν καταβολὴν εἰς τὸ ἐλευϑερωϑῆναι τὸν ἕτερον.

x

45. Τοῦ 'EvavrtogavoUc. Ἔν τῷ τρίτῳ διγέστῳ τοῦ ιζ΄. τιτ. τοῦ μγ΄. Bıß. λέγει ϑέματα, ἐν οἷς δυνατὸν «δύο» τὸ αὐτὸ πρᾶγμα ἐξ ὁλοκλήρου νέμεσϑαι. Ἔν δὲ τῷ ιϑ'. διγ. τοῦ κς΄. τιτ. τοῦ «μγ΄.» βιβ. ὁμοίως τῷ ἐνταῦϑα κεῖται, xai βιβ. μα΄. τιτ. β΄. διγ. 8°. (3 ὃ 5). Ἔν μὲν γὰρ τῷ δ΄. Bw. τοῦ β΄. τιτ. τοῦ μα΄. βιβ. φησίν, ὅτι εἰς ὁλόκληρον τὸ αὐτὸ πρᾶγμα οὐ δύνανται νέμεσϑαι δύο πλὴν τοῦ πραεκαρίουι Ἔν δὲ τῷ ιδ΄. (13 8 7) διγ. τοῦ τιτ. φαίνεται λέγων μὴ νέμεσϑαι τὸν δόντα τὸ πραεκάριον᾽ καὶ Buß. μγ΄. τιτ. ιζ΄. διγ. γ΄., ὅτι, ἐὰν δύο εἰς ὁλόκληρον νέμονται τὸ αὐτό (δυνατὸν γάρ ἐστιν ἐμὲ μὲν ἀπὸ δικαίας αἰτίας νέμεσϑαι, σὲ δὲ βίᾳ ἣ λάϑρα) εἰ μὲν ἐξ ἐμοῦ τὴν νομὴν ἔχεις, ἐγώ εἰμι ἐπικρατέστερος" εἰ δὲ ἐξ ἑτέρου οἱ δύο νεμόμεϑα, οὐδεὶς ἡττᾶται. Ἔν δὲ τῷ xc. vtr. τοῦ μγ΄. Bi. διγ. ιϑ΄. φησίν, ὅτι δύο εἰς ὁλόκληρον οὐ δύναντάι νέμεσϑαι πραεκαρίως, οὔτε βιαίως, οὔτε λαϑραίως᾽ οὔτε γὰρ εὔλογοι οὔτε ἀναίσχυντοι νομαὶ συντρέχουσιν ἀλλήλαις. 46. Τοῦ Νομοφύλακος. Οὐδὲ γὰρ εἶπε, κιχρῶ σοι περὶ κουλοκομμοῦνι Hb ἤτοι κοινῷ κινδύνῳ, ἀλλὰ περὶ κουλοτοῦο ἤτοι κινδύνῳ σῷ. ᾿Ανάγνωθι τὸ 13 να΄. κεφ. 47. Τοῦ ᾿Ανωνύμου. Πολλῶν μισϑωσαμένων ἑκάστου εἰς ὁλόκληρον ἐναγομένου. ᾿Ανάγνωθϑι βιβ. ιϑ΄. τιτ. β΄. διγ. on, μζ΄. καὶ βιβ. δ΄. τοῦ Κωδ. τις. ξε΄. διατ. ιγ΄. Λέγει δὲ καὶ βιβ. με΄. τιτ. β΄. Suy. «9/.»* οὐ μόνον ἐπὶ τῆς βέρβις, ἀλλ᾽ ἐπὶ τῆς κομμοδάτι, δεπόσιτι, λοκάτι κονδούκτι, ἔμπτι βενδίτι, καὶ τῆς ἐκ τεσταμέντο γίνονται δύο ῥέοι προμιτένδοι, ὅτε πολλοὺς γράψας χληρονόμους ἐν τῇ «διαϑήκῃ ἐνετείλατο» Γάϊον καὶ Σέϊον δοῦναί σοι ι΄. νομίσματα. Ἐΐρηται δὲ καὶ βιβ. A9/. τιτ. δ΄. διγ. 8΄., ὅτι ἐπὶ τῆς κοινωνίας τῆς μισϑώσεως τῶν τελῶν, ἐὰν ἀνὰ μέρος οὐ διῃρημένως διοικῶσι, καλῶς ὁ εἷς ἐπιζητεῖ τὸ μέρος τοῦ ἀποροῦντος κοινωνοῦ εἰς ἑαυτὸν μετενεχϑῆναι. 48. Τοῦ ᾿Εναντιοφανοῦς. εἶπεν ἐνάγεσϑαι.

Ἔν

τῷ

κε΄.

(?) Sw.

τοὺς

πολλοὺς

προπάρτε

7 ctt. τοῦ: Ca καὶ | IO τῷ: Ca τὸ | 15 βίᾳ: Ca βίας | 20 Οὐδὲ: Ca οὐδὲν | περὶ κουλοκομμοῦνι; i.e. periculo communi | 21 περὶ κουλοτοῦο: i.e. periculo tuo | 25 «9'.»:

suppl.

Hb.

614

LIB. XIII — TIT. I (CA)

49.

Τοῦ ᾿Ανωνύμου. Κἂν δόλον ἐποίησεν, ὡς Buß. κζ΄. τιτ 8. dry. ιε΄. (9).

50. Σημείωσαι, ὅτι ἐὰν δύο τισὶν ἁρμόζει περὶ τοῦ αὐτοῦ πράγματος καὶ ἐκ τῆς αὐτῆς αἰτίας f) φοῦρτι, ϑάτερος τὴν φοῦρτι κινῶν ἀναιρεῖ τῷ ἑτέρῳ τὴν ἀγωγήν. 5

51. Τοῦτο μὴ ὡς ἔτυχε μηδὲ ἀπροςδιορίστως νοήσεις" κλαπέντος γὰρ τοῦ χρησϑέντος πράγματος ὁ δεσπότης ἔχει τὴν ἐπιλογήν, εἴτε βούλεται τὴν φοῦρτι κατὰ τοῦ κεκλοφότος κινεῖν, εἴτε τὴν κομμοδάτι. Καὶ ἐὰν εἰδὼς τὸ πρᾶγμα κλαπὲν μίαν τούτων ἐπιλέξηται, οὐ δύναται λοιπὸν ἐκ μεταμελείας τὴν ἑτέραν κινεῖν. Εἰ γὰρ ἀγνοῶν τὸ πρᾶγμα κλαπὲν ἐκίνησε τὴν κομμοδάτι, 10 μετὰ ταῦτα δὲ γνούς, ὅτι ἐκλάπη τὸ χρησϑέν, βούλεται ἀποστῆναι μὲν τῆς κομμοδάτι, κινῆσαι δὲ κατὰ τοῦ κλέπτου τὴν φοῦρτι, δύναται τοῦτο ποιεῖν, πλὴν εἰ μὴ ὁ χρησάμενος ἔτυχεν αὐτῷ ποιῆσαι τὸ ἱκανόν, ὡς ἔγνως ἐν τῷ α΄. τιτ. τῆς δ΄. τῶν ’Ivarırour. καὶ ὡς κεῖται σαφέστερόν τε καὶ πλατύτερον ἐν τῷ ς΄. τοῦ Κωδ. βιβ. τιτ. β΄. διατ. τελευτ. τοῦ τιτ., ἣν καὶ ἀνάγνωθι πλατύ16 τερον ἔχουσαν, ὡς εἴρηται, τὰ περὶ τούτων. 52. ᾿Ηρωτήϑη. Εἰ μόνη καταβολή ἐστιν ἣ ἐλευϑεροῦσα τὸν ἕτερον τῆς ἐνοχῆς τοῦ ἑτέρου ἐναγομένου, καὶ οὔτε προκάταρξις οὔτε καταδίκη κατὰ ἑτέρου αὐτῶν γινομένη τὸν ἕτερον ἐλευϑεροῖ, ὡς ἔγνως ἀνωτέρω, περιττόν ἐστι τὸν Eva τῶν χρησαμένων βουλόμενον μὴ ἑαυτόν, ἀλλὰ καὶ τὸν καὶ τὴν 20 φοῦρτι χκινήσαντα κατὰ τοῦ χλέψαντος ἐναχϑῆναι, λέγειν τῷ κυρίῳ τοῦ πράγματος, κινδύνῳ ἐμῷ κίνησον κατὰ τοῦ ἑτέρου, ὁπότε δύναται ὁ τοῦ πράγματος κύριος καὶ κατὰ τοῦ ἑτέρου κινήσας καὶ μὴ δυνηϑεὶς παρ᾽ αὐτοῦ παϑεῖν τὸ ἱκανὸν ἔχειν κατὰ τοῦ ἑτέρου τὴν κομμοδάτι. Μόνη γάρ, ὡς εἶπον, ἡ παρὰ ϑατέρου τῶν χρησαμένων καταβολή, καὶ οὐδὲ προκάταρξις οὐδὲ 25 καταδίκη τὸν ἕτερον ἐλευϑεροῖ. ,

ji

€

u

x

^

Ei

[i

,

Uu

x

3

MJ

>

'

'

,

M

3

*

B XIII, 1, 7 — D XIII, 6, 7. l. Στεφάνου. Τινὲς μὲν οὕτως εἰρήκασιν" ϑεμάτισον μετὰ x9. ἔτος κινεῖν Hb Il κατὰ τοῦ ἑνὸς τῶν χρησαμένων τὸν τοῦ πράγματος χύριον. .. .. λήγειν τὴν κομμοδάτι" καὶ εἰρήκασιν, ὅτι, εἰ μὴ τοιαύτης ἔτυχεν ἐξ αὐτοῦ ἀσφαλείας, 80 συνέβαινε γυμναζομένης κατὰ τοῦ ἄλλου τῆς κομμοδάτι καὶ τριακονταετίας παρατρεχούσης ἐπὶ τῷ προςώπῳ τοῦ ἄλλου σβέννυσϑαι τὴν ἐναγωγήν, ὥςτε μὴ πάσχοντα τὸ ἀζήμιον ἐκ τοῦ μεϑοδευομένου βλάπτεσϑαι καὶ μηδεμίαν 10 τῆς: Ca τοῦ | 27 ϑεμάτισον: post

κύριος

lac.

indicat

Ca,

Ca 9e’; Hb. ϑέλει | 28 τὸν --- κύριον: Ca ὁ --- κύριος |

quae

ita fere supplenda

τό, κινδύνῳ αὐτοῦ, προστεϑῆναι, διὰ τὸ μετὰ λ΄. ἔτη» 30

γυμναζομένης:

Ca γυμναζομένου

|

32 πάσχοντα:

esse

videtur «καὶ διὰ τοῦτο

| λήγειν: Ca λγ΄.; Hb. λέγω Ca

πάσχοντος

|

LIB. XIII. — TIT. I (CA)

ἔχειν κατὰ τοῦ ἑτέρου ὑποστροφήν. Τοῦτο δὲ οὐ καλῶς εἰρήκασιν. "Ὅλως γάρ, εἰ ϑεματίζεις αὐτὸν κατὰ τοῦ ἑτέρου κινοῦντα, περπετουατεύεται ἣ ἀγωγή, οὐ μόνον κατὰ τοῦ ἐναχϑέντος, ἀλλὰ καὶ κατὰ ToU μὴ ἐναχϑέντος. Ev9a γὰρ δύο τινὲς 7) καὶ πλείονες τῇ αὐτῇ κατέχονται ἀγωγῇ, κἂν καϑ ἑνὸς μόνου προκάταρξις γίνεται, περπετουατεύεται N ἀγωγή, ὡς ἀνήνεχται σαφῶς βιβ. η΄. τοῦ Κωδ. τιτ. λη΄. (39) διατ. δ΄. Τί οὖν; Περιττόν ἐστι τὸ ἀσφάλειαν λαμβάνειν τὸν χρήσαντα; Οὐδαμῶς. Τυχὸν γὰρ ὁ εἷς τῶν χρησαμένων καὶ προτείνων τῷ χρήσαντι κινῆσαι κατὰ τοῦ ἑτέρου νῦν εὔπορός ἐστιν, καὶ δύναται ὁ χρήσας παϑεῖν παρ᾽ αὐτοῦ τὸ ἀζήμιον. ᾿Εὰν δὲ τυχὸν ἀπέλθῃ κατὰ τοῦ ἄλλου κινήσων καὶ διαδράμῃ χρόνος, καὶ μὴ δυνηϑείς, οἷα συμβαίνει, παϑεῖν παρ᾽ αὐτοῦ τὸ ἱκανὸν ἔλϑῃ κατ᾽ αὐτοῦ κινῆσαι βουλόμενος, εἰ μὲν εὕρῃ αὐτόν, ὡσαύτως εὔπορον, ὑφίσταται παρ᾽ αὐτοῦ τὸ ἀζήμιον" εἰ δὲ ἄπορον ὡς εἰκὸς γενόμενον εὕρῃ; τότε δύναται κατὰ τῶν ἐγγυησαμένων αὐτὸν χωρῆσαι καὶ παϑεῖν ὑπ᾽ αὐτῶν τὸ ἀζήμιον. Τὸ οὖν, κινδύνῳ αὐτοῦ, μὴ ψιλὴν νομίσῃς ἀσφάλειαν ὑπεκφαίνειν, ἀλλὰ τὴν μετὰ ἐγγυητῶν δόσεως, ἐπεὶ 3

Uu

>

e

»

en

-

"m

T

30

35

A

a

(A

f

περιττὸν

25

,

x

x

20

^

A

Σ

10

615

€

^

3

EUPLOXETAL

é

(

bd

e

*

3

m

7

X:

ct

>

x

H4

^

»

»

ἀλλὰ

x

m

^

-

᾿

3

-

M

x

M

>

3,

M

2

M

᾿

3

“

é

T^

3

A

δό

-

,

x

,

TO

καϑάπαξ.

2. Τοῦτο οὐ μόνον ἐπὶ ᾿Ακουιλίου, ἀλλὰ καὶ ἐπὶ τῆς φοῦρτι κρατεῖ" καὶ ἔνϑα γὰρ κλοπὴν ὁ χρησάμενος ἥμαρτεν ἐπὶ κομμοδάτῳ, καὶ ἁρμόττει τῷ χρήσαντι καὶ N κομμοδάτι καὶ f| φοῦρτι, δύναται μὲν ὁ χρήσας ἑκατέραν τούτων κινεῖν ϑατέραν δὲ κινήσας τὴν ἑτέραν ἀπόλλυσι, πῇ μὲν κατὰ τὸ Insotupe, πῇ δὲ διὰ παραγραφῇς. Εἰ μὲν γὰρ πρότερον τὴν φοῦρτι χινήσῃ, σβέννυται καὶ ἣ κομμοδάτι" εἰ δὲ τὴν κομμοδάτι κινήσῃ πρότερον, ἀντίκειται τῇ φοῦρτι παραγραφῇ. 3. Κινήσας τὴν κομμοδάτι καὶ λαβὼν τυχὸν ι΄. νομίσματα, εἰ κινήσῃ μετὰ ταῦτα τὸν ᾿Ακουίλιον, καὶ εὑρεϑείη τοῦ ᾿Ακουιλίου κατασχευαζομένου N τοῦ πράγματος ἀποτίμησις ιε΄. νομίσματα τοῦ δικαστοῦ ἀνακλῶντος ἑαυτὸν εἰς τοὐπίσω ἐνιαυτὸν ἣ λ΄. ἡμέρας καὶ σκοποῦντος τὴν πλείονα διατίμηςσιν, ἀνάγκην ἔχει τὴν κομμοδάτι κινήσας ἃ ἀπέλαβε δι᾽ αὐτῆς V. νομίσματα, λογίσασϑαι εἰς τὴν καταδίκην τοῦ ᾿Ακουιλίου. Τὸ οὖν εἰρημένον πρὸς τῷ τέλει τοῦ oo. τιτ. τοῦ δ΄. (3) βιβ. τῶν "Ivorırovr. (εἴρηται δέ, ὅτι πολλῶν ἐκ τῆς αὐτῆς αἰτίας ὑπουσῶν ἀγωγῶν οὐδέποτε ἀναιρεῖταί τις αὐτῶν ἐκ τῆς ἑτέρας) νόησον εἰς τὸ μὴ ἀναιρεῖσϑαι αὐτὴν ἐπὶ τῷ περιττῷ ἀναιρεῖται γὰρ ἐπὶ τῷ ἰσομέτρῳ. Φησὶν ὁ αὐτὸς Οὐλπιανὸς ἐν τῷ αὐτῷ ς΄. BIB. τιτ. — διγ. μγ΄. (17, 2, 439), ὅτι πολλῶν ἐκ τῆς αὐτῆς αἰτίας ὑπουσῶν ἀγωγῶν μίαν ὁ ἄκτωρ ὀφείλει κινεῖν. Οὕτως ἐν τῷ μζ΄. τῶν Διγ. (9) φησίν. Κινῶν δέ, ὡς εἴρηται, τὴν ἑτέραν ἀπόλλυσι κατὰ τὸ ἰσόμετρον, ὡς ἐνταῦϑά φησιν ὁ Οὐλπιανός. 2 κινοῦντα: Ca κινοῦντος

| 6 σαφῶς: Ca σαφή

περιττὸν ὃν οὐχ εὑρίσκεται αὐτὸ καϑάπαξ;

19 δύναται: Ca δύναμαι

| 15 ἐπεὶ --- καϑάπαξ: Hb. cj.: ἐπεὶ

suspicor ἐπεὶ περίττὸν ὃν εὑρίσκετο καϑάπαξ |

| 30 δ΄. βιβ.: Ca διγ.

616

LIB. XIII — TIT. I (CA)

B XIII, 1, 8 — DXIII, 6, 8. 1. Κυρίλλου. 'O χρήσας ἔχει καὶ τὴν δεσποτείαν καὶ τὴν νομῆν᾽ γὰρ κιχρῶν τὴν δεσποτείαν μετατίϑησιν.

οὐδεὶς

2. Στεφάνου. Σημείωσαι, ὅτι ὁ κιχρῶν τὴν φυσικὴν μόνην μεταφέρει 5 νομὴν ἤτοι κατοχὴν ἐπὶ τὸν χρησάμενον, ἐπείτοιγε αὐτὸς μέλλει καὶ τὴν δεσποτείαν καὶ τὴν νομὴν ἔχειν τοῦ πράγματος. B XIII, 1, 10 — D XIII, 6, 10. 1. Κυρίλλου. 'Eg' ᾧ ἔλαβεν [[6]] χρησάμενος, εἰ τὸ πρᾶγμα χεῖρον γένηται Hb II μὴ κατὰ κούλπαν αὐτοῦ, οὐ κατέχεται. 10

2. Κυρίλλου. Εἰ πρᾶγμα δώσω σοι διατιμήσασϑαι, εἰ μὲν δι’ δόλον ἀπαιτῶ᾽ εἰ δὲ διὰ σήν, καὶ κουστωδίαν᾽ διὸ καὶ φοῦρτι δὲ ὡς πέμπεις μοι αὐτὸ ἀπόληται, εἰ uiv ἐγὼ εἶπον, διὰ τίνος κατέχῃ. Εἰ δὲ μὴ, «εἰ» διὰ σὴν χρείαν ἐδόϑη, κούλπαν ἀπαιτῶ, ὅτι ἔπεμψας" εἰ δὲ δι’ ἐμήν, δόλον μόνον.

ἐμὴν χρείαν, κινήσεις. Εἰ πέμψαι, οὐ διὰ τοιούτου

ιὸ

3. Ἡρωδότου. Οἵαν δὲ ἀγωγὴν ἔχει ὁ δεδωκὼς πρᾶγμά τινι ἐπὶ τῷ διατιμήσασϑαι; Στεφάνου. Εἰ μὲν οἷδε καὶ πέπεισται παρ᾽ αὐτῷ εἶναι τὸ πρᾶγμα, ἐπιφημίζει δὲ τὴν ἀπώλειαν ὁ λαβὼν βουλόμενος ἀποκερδᾶναι καὶ ἀγνωμονῶν, ἔχει κατ᾽ αὐτοῦ τὴν ἰνρέμ, τὴν adeEhibendum, τὴν Εαρτι καὶ τὸν φούρτιβον κονδικτίκιον: εἰ δὲ νομίζει ἀληϑῇ τὴν ἀπώλειαν εἶναι καὶ 20 ἀμφιβαλὼν οὐ δύναται ἀποδεῖξαι παρὰ τῷ λαβόντι τὸ πρᾶγμα εἶναι, τότε τὴν scpaprıbin κινεῖ. Καὶ τοῦτο μανϑάνεις ἐν τῷ η΄. βιβ. τοῦ παρόντος συντάγματος τιτ. ε΄. διγ. ς΄. (17) Οὐλπιανοῦ ῥητῷ. ^"

2

2

x

H

3

x

(A

,

A

>

,

>

!

€

NY

x

^

,

,

^

»

,

^

t

»

x

m

-

,

-

B XIII, 1, 11 = DXIII, 6, Il. ]. Στεφάνου. 'Exyp?j γὰρ αὐτὸν ὡς ὀφείλοντα καὶ κουστωδίαν ἐπὶ τῷ 25 πράγματι πάνυ ἐπιτηδειότατον πρὸς τὴν τῆς μετακομιδῆς ἐπιλέξασϑαι διακονίαν. B XIII, 1, 13 = D XIII, 6, 13. ]. Κυρίλλου. Ei μὴ φαινομένου τοῦ πράγματος καταδικασϑῇ ὁ χρησάμενος, ἀσφάλειαν ἀπαιτεῖ τὸν δεσπότην, ὡς εἰ εὑρεϑῇ, παρέχει αὐτό. 5 κατοχὴν:

Ca

κατὰ

τὴν;

ἀπόλληται | 15 Ἡρωδότου: an corr. Ἠρωτήϑη | Olav:

corr.

Hb.

|

6 ἔχειν:

Ca ἔχων

|

12 ἀπόληται: Ca

sic interpretor pw superscr. ὃτ, quod exhibet Ca; Hb. cj. ποίαν | 21 scpepribin: i.e. praescriptis verbis

x

LIB. XHI — TIT. I (CA)

617

2. Στεφάνου. "Exe? γὰρ f| καταδίκη δεσπότην οὐ ποιεῖ τὸν κομμοδατάριον, εἰ μὴ πάρεστιν, μήτε ἐστὶ ὑπὸ τὴν αὐτοῦ κατοχήν, εἰκότως καυτίονα προςῆκόν ἐστι λαβεῖν αὐτὸν παρὰ τοῦ δεσπότου τοῦ πράγματος, καὶ οὕτω τὴν ἐκ τῆς ἰουδικάτι καταβαλεῖν. Τοσοῦτον γάρ, ἐν ᾧ μή ἐστιν ἐν κατοχῇ 8 τοῦ πράγματος ὁ καταδικασϑείς, οὐ γίνεται τούτου δεσπότης διὰ τῆς καταδίκης,

ὅτι οὐδὲ καταβαλὼν δεσπότης τῆς γίνεται, γί τοῦῦ πράγματος, πρά ς, ὡςὡς εἶπον, εἴ μὴj παρόντος, όντος, Hb Il μῆτε ὄντος ὑπὸ τὴν αὐτοῦ χκατοχήν. Εἰ δὲ καὶ συμβὰν οὕτως N καυτίων παραμεληϑῇ, δύναται τοῦ πράγματος ὑπὸ τὴν δεσπότου κατοχὴν γινομένου τὴν κοντραρίαν κομμοδάτι κινεῖν κατ᾽ αὐτοῦ, ὡς ὁ Παῦλος ἐν τῷ ιζ΄. διγ. 10 τοῦ παρόντος Tur. φησίν. ᾿Ανάγνωθι δὲ τὴν En’ αὐτῷ τῷ διγ. κειμένην παραγραφὴν εἰδώς, ὅτι καὶ Πουβλικιανὴν ἐπὶ τῶν τοιουτοτρόπων ϑεμάτων ἔχει ὁ καταδικασϑεὶς καὶ τὴν τῆς δίκης προάγων διατίμησιν, ὡς ἔγνως ἐν τῷ β΄. βιβ. τῶν δὲ ἰουδίκιις τιτ. προςφόρῳ. -

Hn

3

/

\

A

2

3

3

-

Lad

3. Κυρίλλου. 'O λαβών τι εἰς δοκιμὴν εἴτι κερδανεῖ ἐξ αὐτῶν ἀπαιτεῖται᾽ 15 οὐδεὶς γὰρ κερδαίνει ἀπὸ πράγματος, ἐφ᾽ ᾧ οὐκ ἐγκινδυνεύει. >

x

x

1

2

Α

,

3

3

T

»

3

,

4. Στεφάνου. Ποίᾳ δὲ ἀγωγῇ κατέχεται ὁ βουληϑεὶς ἀγοράσαι τὰ ὑποζύγια xal λαβὼν ἐπὶ τῷ ταῦτα γυμνάσαι; Ἦ δηλονότι τῇ πραεσκρίπτις βέρβις. 5. Τοῦ ᾿Ανωνύμου. Sw. κ΄. ϑεμ. α΄. 80

Διὰ τὴν πραεσχρίπτις

βέρβις,

ὡς βιβ.

ιϑ΄.

τιτ. ε΄.

6. Τοῦ αὐτοῦ. Καὶ ὁ πράτης γάρ, ὅσα διὰ τοῦ πραϑέντος πρὸ τραδιτίονος κτήσεται, ἀποκαϑίστησι τῷ ἀγοραστῇ, ὡς βιβ. (9. τιτ. α΄. διγ. ιγ΄. περὶ τὰ μέσα.

7. Τοῦ αὐτοῦ. Καὶ ἐξ ἀντιστρόφου εἴρηται βιβ. ν΄. τιτ. ιζ΄. διγ. Vu, ὅτι ὁ τὴν ὠφέλειαν τοῦ πράγματος ἔχων καὶ τὴν βλάβην αὐτοῦ ἔχει. Καὶ βιβ. 25 ς΄. τοῦ Κωδ. τιτ. β΄. διατ. κβ΄., ὅτι ὁ κινδυνεύων ἐπὶ πράγματι καὶ τὸ κέρδος αὐτοῦ ἔχει. Τότε δὲ ἐκινδύνευεν ἐπ᾽ αὐτοῖς, ὅτε xol J| πρᾶσις δηλονότι συνέστη. 8. Τοῦ ᾿Ανωνύμου. Εἰκὸς χλέπτειν 3) ἐγκινδυνεύειν. 80

γὰρ

βοναφίδε

ἐμίσϑωσεν,

ὥςτε

μὴ

δοκεῖν

9, Τοῦτο ὡς ἀπὸ τοῦ Κέλσου φησὶν ὁ Πομπώνιος δεῖξαι βουλόμενος, ὅτι κατὰ τὸν Κέλσον τέως ἁρμόττει ἀγωγή᾽ ἐπείτοιγε σαφῶς καὶ ἀνενδοιάστως ὁ Παῦλος Ev τῷ ιη΄. διγ. τοῦ δενεγοτιογέστο τῶν πρώτων κατὰ τοῦ βοναφίδε ε

m

3

e

,

a

et

LA

2 αὐτοῦ: Ca (hic et mox) αὐτὴν | 7 Et: Ca ἡ | συμβὰν: Ca συμβᾶν τῇ: Ca τὴν | 26 πρᾶσις: Ca πράσις

^

m

| 17 Ἧ: Ca

|

618

LIB. XIII — TIT. I (CA)

δουλεύοντος τὴν νεγοτιόρουμ δέδωκε τῷ νομιζομένῳ δεσπότῃ καὶ ἐντειλαμένῳ τῷ βοναφίδε δουλεύοντι" τοσοῦτον, ὅτι καὶ αὐτὸς ὁ Κέλσος ἀμφιβάλλει, εἴτε N μανδάτι, εἴτε ἣ πραεσχρίπτις βέρβις παρέχεται: οἶδε γὰρ μηδὲ ἑτέραν αὐτῶν κυρίως ἁρμόττειν. ᾿Αλλὰ διὰ τοῦτο αὐτὸν. ἀνήγαγεν ὁ Πομπώνιος 5 x«i ταῦτα ἀμφιβάλλοντα, ὅτι τέως ἁρμόττει καὶ κατὰ τὸν Κέλσον ἀγωγὴ κατὰ τοῦ βοναφίδε δουλεύοντος. Δῆλον δέ, ὅτι ἡ νεγοτιόρουμ, ὡς ὁ Παῦλος ἀνενδοιάστως ἐν τῷ εἰρημένῳ τόπῳ φησίν. 10. Τοῦ ᾿Ανωνύμου. "Exi τοῦ αὐτοῦ ϑέματος λέγει βιβ. γ΄. τιτ. ε΄. διγ. ιη΄. μὴ ἔχειν χώραν τὴν μανδάτι. ᾿Ανάγνωϑι καὶ βιβ. μα΄. τιτ. α΄. διγ. νδ΄. 10 Πομπωνίου. 11. Κυρίλλου. Καὶ ἰνδέβιτον καταβαλών.

ὁ μὴ

ἔχων

γὰρ

ψυχὴν

ἐνοχοποιὸν

ἔχει ἀγωγὴν

ὡς

12. Σημείωσαι, ὅτι συμβαίνει καὶ παρὰ τὴν τοῦ συναλλάγματος διάϑεσιν ἐνοχὴν τίκτεσϑαι παρὰ τὸν καϑόλου κανόνα καὶ παρὰ τὸ ῥητῶς εἰρημένον 15 ἐν τῷ ιδ΄. καὶ x9'. Bw. τοῦ κομμοδάτι τῶν δὲ loudicis. Διὰ τοῦτο δὲ ὁ χαταβαλὼν τὸ ἰνδέβιτον ἔχει κατὰ τοῦ λαβόντος ἐνοχήν, ὅτι κἂν μὴ ψυχὴν ἐνοχοποιὸν ἔχῃ, ἀλλ᾽’ οὖν αὐτῷ τούτῳ, ὅτι. κατέβαλεν αὐτῷ, δοκεῖ νεγότιον πρὸς αὐτὸν ἐγχειρίζειν, ὥς. φησιν ὁ Οὐλπιανὸς Ev τῷ Ay’. Sw. τοῦ ἰνδεβίτου χονδικτικίου τοῦδε τοῦ συντάγματος" τοῦτο γὰρ ποιεῖ τὸν χρησάμενον xol 20 τῇ φοῦρτι κατέχεσϑαι, τὸ εἰδέναι μὴ βούλεσϑαι τὸν δεσπότην. ἣν u Σ

^

x

UJ

3

,

\

,

I4

M

€

>

^

A

2

u

€

,

P

3

mo»

1

13. 'Exépo δὲ λόγῳ ὑπόκειται φοῦρτι τῷ δεσπότῃ τοῦ πράγματος παρὰ γνώμην αὐτοῦ τοῦτο κιχρῶν. B XIII 1,16 = D XIII, 6, 16. 1. Τοῦτο νόησον, ἔνϑα δόλος καὶ μόνον τὴν ἀγωγὴν ἐκομίτευσεν᾽ τότε γὰρ 25 6 χλέπτης καὶ ὁ πραέδων τὴν κομμοδάτι κατὰ τοῦ χρησαμένου παρ᾽ αὐτῶν κινεῖ ἀπὸ δόλου κομμιττευομένην, ὡς εἴρηται. Οὕτω δύνανται καὶ τὴν φοῦρτι κατ᾽ αὐτοῦ κινεῖν, ἐὰν ἄλλως, ἤπερ ἔλαβεν παρ᾽ αὐτῶν, χρήσεται τῷ πράγματι. 2. Στεφάνου. Κανονικῶς ὁ βοναφίδε νομεὺς οὐ δύναται καϑ᾽ ἑτέρου φοῦρτι κινεῖν, ὡς ὁ Οὐλπιανὸς ἐν τῷ μζ΄. τῶν Διγ. βιβ. φησίν. 80)

3. Τοῦ ᾿Ανωνύμου. Καὶ ὁ μαλαφίδε νομεὺς καὶ ὁ κλέπτης παραϑέμενοι ἔχουσι τὴν δεποσίτι. Διαφέρει γὰρ αὐτοῖς, καϑὸ ἐνέχονται; ὡς Bi. ιτ΄. τιτ. γ΄. διγ. α΄. Sep. x$'. (8 39). 1 ἐντειλαμένῳ: 15

κομμοδάτι:

leg.

Ca

ἐντειλάμενος communia

18 Οὐλπιανὸς: in nostris edd.

|

10 Πομπωνίου:

praediorum

Iulianus

tam

in

nostris

urbanorum

| 26 κινεῖ: Ca κινεῖν

edd. quam

Modestini

|

rusticorum

|

LIB.

XIII — TIT.

I (CA)

619

B XIII, 1,17 = DXIII 6, 17. 1. Κυρίλλου. Οὐδεὶς παχτεύει μὴ ἀπαιτεῖσϑαι δόλον. 2. ᾿Ανωνύμου. Ὁμοίως ἐπὶ δεποσίτι βιβ. β΄. τιτ. ιδ΄. διγ. κζ΄. καὶ βιβ. is. τιτ. γ΄. διγ. α΄. Seu. γ΄. ($ 7) καὶ Buß. γ΄. cec. ιζ΄. διγ. κγ΄. (Ὁ) 5

3. Τοῦτο περὶ μέλλοντος γενέσθαι δόλου νόησον. Τὸν γὰρ 4 L ᾿ χαὶ 55 χρεωστηϑέντα δόλον δυνάμεϑα διὰ\ πάκτου συγχωρεῖν, ὡς< πάχκτις τῶν πρώτων εἴρηται. 4.

Κυρίλλου.

Αἱ κοντραρίαι

ἀγωγαὶ

καὶ

ἄνευ τῶν

διρέκτων

5. Στεφάνου. Σημείωσαι, ὅτι ἐπὶ τῶν ἀμοιβαίων ἀγωγῶν 10 τὴν κοντραρίαν κινεῖσϑαι καὶ τῆς διρέκτας μὴ κινουμένης. 6. Τοῦ ὁλόκληρον

᾿Ανωνύμου. ’Eri propárre: ἐνάγεται, ὡς διγ. γ΄.

ὁ δὲ δυνάμενος

γενόμενον ἐνH τῷ- δὲ\

κινοῦνται.

δυνατόν

ἐστι

ἀποκαταστῆσαι

εἰς

7. 'O χρήσας, εἰ μηδὲ συνεφώνησεν, παρὰ καιρὸν οὐ καλῶς ἀπαιτεῖ τὸ Hb II χομμοδάτον' συναλλάσσει μὲν γὰρ αὐθαιρέτως, κατέχεται δὲ συναλλάξας, 15 ὥςπερ καὶ ὁ νεγοτιγέστωρ καὶ ὁ ἐνταλϑείς τι. Διὸ εἰ διφϑέρας μοι χρήσεις ἐπὶ τῷ γενέσϑαι μοι χειρόγραφον, ἣ ὑπορϑώματα, καὶ ταῦτα παρὰ καιρὸν ἀφέλῃς, ἣ εἰδὼς σαϑρὰ δῷς, κατέχῃ τῇ κοντραρίᾳ κομμοδάτι. Σημείωσαι, ὅτι τὸ κιχρᾶν προαιρέσεώς ἐστιν καὶ οὐκ ἀνάγκης. ,

-

»

,

x

^

€

x

8. Σημείωσαι, ὅτι, κἂν 20 κατέχεται τῇ κομμοδάτι.

€

5

L

,

ἐπιβλαβὲς

/

,

*

πρᾶγμα

»

χρήσῃ

ji

[A

7

τίς τινι

,

ἀγνοῶν,

οὐ

9. Μὴ νομίσῃς ἐναντίον εἶναι τοῦτο τῷ κειμένῳ ἐν τῷ δὲ τουτέλις μονοβιβ. τιτ. ζ΄. διγ. λη΄. (39), ἔνϑα φησὶν ὁ Παπιανός, ὅτι δύναται ὁ νεγοτιογέστωρ καὶ ἕν πρᾶγμα διουκήσας ἀποστῆναι τῶν λοιπῶν, ὧν μήπω ἥψατο. ᾿Ενταῦϑα γὰρ ϑετέον, ὅτι τῆς διουκήσεως πάντων ἥψατο τῶν πραγμάτων. 25

10. ᾿Ανάγνωθι παραγραφήν.

τὴν

ἐν τῷ

λβ΄.

Ow.

τοῦ

ζ΄. τιτ.

δετουτέλις

κειμένην

11. Τοῦ ᾿Ανωνύμου. “Ὅμοιον βιβ. γ΄. τιτ. ε΄. διγ. ε΄. ϑεμ. προτελευτ. (8 14) καὶ βιβ. κς΄. τιτ. ζ΄. διγ. λη΄. dep. γ΄. (39 ὃ 2). Δηλονότι τὸ ἀρχϑέν, ἐπείτοιγε δύναται ὁ τὴν μανδάτι δεξάμενος ἰντέγραρε παραιτεῖσϑαι τὸ μανδάτον. 80

12.

Εἰ δύο πράγματα χρήσω, καὶ ἕν ἀπαιτῶ,

τῇ ἁμάξῃ.

εἰ μὴ ἥνωνται, ὡς 6 τροχὸς

620

LIB. XIII — TIT, I (CA)

13. Στεφάνου. Χρὴ δὲ τὸν οὕτω κινοῦντα φυλάττειν ἑαυτῷ τὸ ἀπρόκριτον, ἵνα μὴ δόξῃ ἔλαττον ἀπαιτεῖν ἐν εἰδήσει. 14. Κυρίλλου. Εἰ τὴν διατίμησιν λάβῃ ὁ χρήσας, εἶτα δράξεται τοῦ πράγματος, διὰ τῆς κομμοδάτι ἀπαιτεῖται 7) τὸ πρᾶγμα, ἣ ὅ τι ἔλαβεν. 5

15. Στεφάνου. ᾿Ιδοὺ ἐνταῦϑα. Σημείωσαι, ὅτι ἐν d μή ἐστιν ἐπὶ κατοχῇ τοῦ πράγματος ὁ χρησάμενος, κἂν καταδικασϑῇ καὶ «κατα»βάλῃ τὴν τούτου διατίμησιν, οὐ γίνεται τούτου δεσπότης. Ἦ γὰρ ἂν inrem καὶ οὐ κοντραρίαν ἐχίνει κομμοδάτι. Σημείωσαι διὰ τὸ ἀδιαστίκτως κείμενον ἐν τῷ ε΄. διγ. τοῦ παρόντος Tit. Τοῦτο αὐτὸ ἔγνως καὶ ἐν τῷ cive καῦσα κχονδικτικίῳ, ὅτι 10 χναφεὺς τῆς ἐσθῆτος κλαπείσης, εἰ καὶ καταβάλῃ ταύτης τὴν διατίμησιν, δράξεται

δὲ μετὰ ταῦτα

τῆς ἐσθῆτος

ὁ ταύτης

δεσπότης,

δύναται

δὴ αὐτός,

ὁ χκναφεύς λέγω, διὰ τοῦ cive καῦσα κονδικτικίου τὸ τίμημα, ὃ κατέβαλεν, ἀπαιτεῖν. “ὥςτε καὶ ἐνταῦϑα, εἰ βουληϑῇ ὁ χρησάμενος τὸ τίμημα πάντως λαβεῖν, δύναται διὰ τοῦ σίνε καῦσα κονδικτικίου καὶ διὰ τῆς κομμοδάτι τῆς 15 κοντραρίας τοῦτο λαμβάνειν. "ἔγνως γὰρ ἐπὶ τοῦ o0 τούρπεμ καῦσαν κονδυκτικίου καὶ διὰ τῆς ἀπὸ τοῦ συναλλάγματος ἀγωγῆς, εἰ τύχοι, βοναφίδε οὔσης μεϑοδεύεσϑαι. B XIII 1, 18 = D XIII, 6, 18. 1. ᾿Ανωνύμου. ᾿Ανάγνωθι πάντως βιβ. ς΄. τιτ. α΄. διγ. &5’. (63) καὶ 20 βιβ. μζ΄. τιτ. β΄. διγ. β΄. (12) καὶ βιβ. ι΄. (12) τιτ. ζ΄. διγ. β΄. καὶ βιβ. ζ΄. τοῦ Κωδ. rır. νβ΄. dar. α΄. 2. Κυρίλλου. 'O χρησάμενος ἐξάκταν διλιγεντίαν ἀπαιτεῖται, οὐ μὴν τὰ Hb II τυχηρά, οἷον ϑάνατον, φυγὴν οἰκέτου μὴ εἰωϑότος φυλάττεσϑαι, ἐπιδρομὴν 19 λῃστῶν 7) ναυάγια, ἀφ᾽ ὧν ἔξεστιν αὐτῷ ἐπὶ ξένης τὸ πρᾶγμα λαμβάνειν. 25 Ἔνϑα δὲ ἑκάτερος ὠφελεῖται (τί γάρ, ὅτι εἰς κοινὸν φίλον ἄργυρόν σοι ἔχρησα!;), τότε κούλπαν ἀπαιτεῖεται», οἵαν ἐπὶ ἐνεχύρῳ ἣ προικιμαίοις πράγμασιν. 3. Στεφάνου. «Σημείωσαι», ὅτι ὁ χρησάμενος τοιαύτην ἐπιμέλειαν ἐπὶ τῷ χρησϑέντι πράγματι χρεωστεῖ [92], οὐχ ὅσην αὐτὸς ἐπὶ τοῖς οἰκείοις τίϑεται πράγμασιν, ἀλλ᾽ ὅσην ὁ ἐπιμελέστατος ἀνὴρ περὶ τὰ οἰκεῖα τίϑεται πράγματα. 80 Τοῦτο δὲ νόησον, ἔνϑα πρὸς ὠφέλειαν μόνον τοῦ χρησαμένου τὸ κομμοδάτον ὁρᾷ, ὡς ὁ νομικὸς ἐπιφέρει, ὡς ἔγνως ἐν τῷ ε΄. διγ. τοῦ παρόντος τιτ. 4. Σημείωσαι καὶ ἐνταῦϑα καὶ ἐν τῷ ε΄. διγ., πότε τῇ τῶν λῃστῶν καὶ . τῇ τῶν πειρατῶν ἐπιδρομῇ καὶ τῷ κινδύνῳ τοῦ ναυαγίου ὑπόκειται ὁ χρησάμενος. 6 «κατα»βάλῃ: Ca λάβῃ | 11 δὴ: Ca δὲ | 12 λέγω: Ca λέγων εἰωθότα | 31 τῷ ε΄. &w.: Ca τῇ ε΄. διατ.

| 23 εἰωθότος: Ca

LIB.

XIII

—

TIT.

I (CA)

621 ,

5. Τοῦτο διὰ τοὺς ἀνήβους καὶ τοὺς ἐν δεσμοῖς φησιν, περὶ ὧν ἐν τῷ ε΄. διγ. φϑάσας εἶπεν ὁ Οὐλπιανός. 6. Τοῦ ᾿Ανωνύμου. Ποῖοι διγ. ε΄. ϑεμ. ε΄. 5

δοῦλοι ὥφειλον

ἀσφαλῶς

φυλάττεσϑαι,

ἔγνως

7. Τοῦ Νομοφύλακος. “Ὅσον ἀπὸ τῶν πάλαι ῥητῶν, ἄμεινον ἦν οὕτω μᾶλλον γεγράφϑαι᾽ χρεωστεῖς κούλπαν, ὥςπερ ἐπὶ τῶν ἐνεχύρων καὶ τῶν προικιμαίων. Μέμνησο δέ, ὅτι ὁμώνυμος φωνή ἐστιν ἣ κούλπα, τοῦτο μὲν τὴν ἄκραν ἐπιμέλειαν σημαίνουσα, τοῦτο δὲ τὴν μέσην ἐπιμέλειαν.

8. Τοῦ ᾿Ανωνύμου. Τουτέστι δόλον καὶ κούλπαν, 10.85 διγ. ε΄.

οὐ μὴν καὶ διλιγεντίαν,

9. Σημείωσαι αὐτό. Καὶ γὰρ ἐν τῷ ιδ΄. τιτ. τῆς γ΄. τῶν ’Ivorır. καὶ ἐν τῷ ἑξῆς vtr. τούτου τοῦ βιβλίου Suy. τγ΄. καὶ ιδ΄, κεῖται ῥητῶς, ὅτι ὁ δανειστὴς ἐξάκταν ἐπιμέλειαν ἐπὶ τῷ ἐνεχύρῳ τίϑεσϑαι χρεωστεῖ. "Ocre, ἐὰν εἴπωμεν, οἵαν ὁ δανειστὴς ἐπὶ τοῖς ἐνεχύροις ἀπαιτεῖται σπουδήν, τοιαύτην ἀπαιτεῖται 15 καὶ 6 τὸ κομμοδάτον λαβὼν ἐπὶ τοῦ χρησϑέντος πράγματος, Evda μὴ μόνον ἑαυτόν, ἀλλὰ καὶ τὸν χρήσαντα ὠφελεῖ τὸ πραττόμενον, ἐξάκταν ἀπαιτεῖται σπουδήν, οἵαν ὁ ἐπιμελέστατος ἀνὴρ ἐπὶ τοῖς οἰκείοις κατατίϑεται πράγμασιν, ὡς καὶ ἐν τῷ εἰρημένῳ ιδ΄. τῆς γ΄. τῶν ᾿Ινστιτούτων καὶ ἐν τῷ ιγ΄. καὶ ιδ΄. διγ. τοῦ ἑξῆς τιτ. σαφῶς ἔστιν μαϑεῖν. “να οὖν φύγωμεν τὴν ἐναντιότητα, 20 βέλτιόν ἐστιν εἰπεῖν, ὅτι τοῦτο ὡς ἐνδοιάζων καὶ xa9' ἑαυτὸν ἀμφιβάλλων φησὶν ὁ Γάϊος, οὐχ ὥςτε ἀληϑείας ἐνούσης. Βλέπε γάρ, ὅτι φησίν, £x doralibus. Ἐπὶ δὲ τῶν δοταλίων πραγμάτων τοιαύτην ὁ ἀνὴρ ἀπαιτεῖται σπουδήν, -

>

[yw

,

Z

x

-

Σ

ε

*

3

,

A

F4

m

,

,

x

4

3

x

x

,

^

€

,

^-

ld

1

lad

e"

€

»

x

4

LÀ

[4

b

H

2

ex

ὁποίαν αὐτὸς ἐπὶ τοῖς οἰκείοις τίϑεται πράγμασιν, ὡς ὁ Παῦλος ἐν τῷ δεσπον-

salibus μονοβιβ. τιτ. γ΄. διγ. ιζ΄. φησίν. Θεόφιλος μέντοι ὁ μακαρίτης βουλόμενος φυγεῖν τὴν ἐναντιότητα οὕτως ἑρμηνεύει λέγων, ὥςπερ ἐπὶ τῶν ἐνεχυριασϑέντων πραγμάτων καὶ εἰς προῖκα ἐπιδοϑέντων τοιαύτην παρέχει ἐπιμέλειαν, οἵαν ἐπὶ τοῖς ἑαυτοῦ. 10. ᾿Ανωνύμου. "Eri τῆς προικὸς ὁ ἀνὴρ χρεωστεῖ διλιγεντίαν, τοῖς ἰδίοις πράγμασιν, ὡς βιβ. κδ΄. τιτ. γ΄. διγ. κα΄. (24). 11. Σημείωσαι, ὅτι ὁ δανειστὴς καὶ ὁ τὸ κομμοδάτον ἤτοι λαβὼν χεῖρον ποιήσαντες τὸ πρᾶγμα, ὅπερ ἔλαβον, ἐνάγονται οὐ προςφόρῳ ἀγωγῇ, ἀλλὰ καὶ τῷ ᾿Ακουιλίῳ. Μιᾶς δὲ κινηϑείσης ἡ ἑτέρα, κατὰ τὸ ἰσόμετρον μέντοι, ὡς ἔγνως ἐν τῷ ιζ΄. διγ. τοῦ τίτλου. 2 finem sch. 5 non indicat Ca

| 21 ἐνούσης: Ca ἐχούσης

οἵαν ἐν

δεπόσιτον Hb II μόνον τῇ ἀναιρεῖται παρόντος

622

LIB.

12. ὡς

διγ.

13. τις. 8. 5 xal τί v'. τιτ.

XIII — TIT.

I (CA)

᾿Ανωνύμου. Ei δὲ τῆς μιᾶς κινηϑείσης μὴ πληρωϑῇ, κινεῖ τὴν ἑτέραν, ζ΄.

᾿

Τοῦ αὐτοῦ. Τὰ βρώματα οὐ μόνον. τὴν τροφὴν δηλοῦσι, ὡς Buß. «΄. διγ. τα΄. ᾿Ανάγνωθι καὶ βιβ. κδ΄. τιτ. α΄. Bey. κη΄. Τί δέ ἐστιν ἀλίμεντον, κιβάρια, μανϑάνεις βιβ. λη΄. τιτ. α΄. διγ. ς΄., να΄. ᾿ΑνάγνωἙθι καὶ βιβ. ις΄. διγ. μγ΄. (42), μδ΄. (43).

14. Κυρίλλουι Ἣ περὶ τὴν ἀσϑένειαν τοῦ οἰκέτου ἢ τὴν ζήτησιν τῆς, φυγῆς αὐτοῦ δαπάνη μεγάλη οὖσα τὸν χρήσαντα ὁρᾷ" 4| δὲ περὶ τὴν τροφὴν τὸν χρησάμενον. ı0

15.

15. Τοῦ Νομοφύλακος. Ἢ ἄλλως βλαβέντος δηλονότι᾽ τὸ γὰρ παρὸν ῥητὸν κορούπτουμ ἔχει, ὃ δηλοῖ τὴν φϑοράν. Τούτῳ τῷ ῥητῷ συνάδει ὁ Στέφανος ἐν ταῖς παραγραφαῖς. Φησὶν γάρ, ὅτι οὐχ ἐξεχύϑη μὲν ὁ οἶνος ἢ τὸ ἔλαιον, μετεποιήϑη δέ. 16.

Κυρίλλου.

'O ἐν εἰδήσει σαπρὰ ἀγγεῖα χρήσας κατέχεται.

17.

Κυρίλλου.

'O ἔχων κοντραρίαν καὶ κομπεσατίονα ἔχει.

B XIII, 1,19 = D XIII, 6, 19. l. Ἡ ἄλογος ζημία τοῖς τυχηροῖς ἔοικε.

Hb H 21

2. Στεφάνου. ᾿ΑνάγνωἹθι Sıy.... τελευτ. Ὑπερβάλλει τὴν ἀνϑρωπίνην τε φροντίδα καὶ ἐπιμέλειαν τὸ πάντη ἐκκλῖναι τοὺς ἀλόγως τε καὶ παρανόμως 20 ἡμᾶς ἡμᾶς ἀδικοῦντας. ς. Τὸ αὐτό pm φησιν ὁ Οὐλπιανὸς 6 ἐν τῷ» μα΄. μα΄. διγ. ovy. τῆςτῆς λοκάτι τοῦδε τοῦ συντάγματος. ᾿Ανάγνωθι πάντως τὰς ἐκεῖσε παραγραφάς. i5

[A

32

^

Uu

B XIII 1,20 = D XIII, 6, 20. l. Κυρίλλου. Ei διὰ πιστοῦ οἰκέτου ἀποστείλω ἀπόληται, οὐ κατέχομαι. 25

>

x

cot ὃ ἔχρησάς

,

μοι, καὶ

2. ᾿Ανάγνωϑι τοῦ ε΄. διγ. deu. ıB’., διγ. ιβ΄., καὶ βιβ. (9. τιτ. ε΄. διγ. «ε΄.» xai τὸ τελευτ. «ϑεμ.» τοῦ x'. διγ.

B XIIL

1, 21 = D

XIII, 6, 21.

1. Κυρίλλου. "O ἔχρησάς μοι ἔκλεψας καὶ κινήσας ἔλαβες τὴν διατίμησιν᾽ ἔχω κατὰ σοῦ κομμοδάτι, οὐ φοῦρτι. 1 μὴ: Ca μου | 8 4: Ca el | 14 σαπρὰ: Ca σαπρᾶ

Ca | 18 post à. lac. indicat Ca

| 15 finem sch. 17 non indicat

| 24 ἀπόληται: Ca ἀπόλληται | 29 σοῦ: Ca τοῦ

LIB. XIII — TIT. I (CA)

2. Σημείωσαι, ὅτι ὁ χρῆσας τινὶ πρᾶγμα ἰδικὸν καὶ ὑποκλέψας τοῦτο 3 t n ͵ Δ “Ὁ t » 33 οὐχ ἁμαρτάνει κλοπήν, οὐδὲ τῇ φοῦρτι κατέχεται. Τοῦτο δὲ αὐτὸ. xai ἐν τῷ μζ΄. τῶν Διγ. βιβ. τιτ. β΄. διγ. «ιε΄.» φησὶν ὁ Οὐλπιανός. "Erepöv ἐστιν ἐπὶ τοῦ ὑποϑεμένου᾽ ἐκεῖνος γὰρ κλέψας ἐνάγεται τῇ φοῦρτι ὑπὸ τοῦ δανειστοῦ, ὡς 6 Οὐλπιανὸς ἐν τῷ ἑξῆς τιτ. φησίν. 'O γὰρ δανειστῆς, x&v μὴ τὴν ἐπὶ τῇ δεσποτεία, ἀλλ᾽ ὅμως ὑποθηκαρίαν ἔχει ἐπὶ τῷ πράγματι. 'O μέντοι χρησάμενος οὐδὲ ἐπὶ τοῖς νομίσμασιν, ἅπερ κατεδικάσϑη τε καὶ κατέβαλεν, €

T

623

€

>

Ld

3

;

^

3

/

>

\

E4494

3

!

€

>

€

I4

bd

x

[A

ΟΝ

:

FA

Id

-

σι

A

20

A

2

^

€

x

εἰ γὰρ καὶ ἰνδέβιτον

χατέβαλε ἤδη τοῦ χρήσαντος ἔχοντος τὸ ἴδιον, ἀλλ᾽ οὖν ἀπὸ καταδίκης αὐτὰ καταβαλὼν οὐκ ἔχει τὴν fürti, οὔτε τὸν ἰνδέβιτον κονδικτίκιον. Τὴν μέντοι xovrapplav κομμοδάτι κινεῖ. Δῆλος δὲ ὁ λογισμός, δι᾿ ὃν ὁ χρησάμενος τὴν φούρτι οὐ δύναται κινεῖν κατὰ τοῦ χρήσαντος ὑφελομένου τὸ κομμοδάτον, εἰ καὶ ὁ δανειστὴς κινεῖ τὴν φούρτι κατὰ τοῦ ὑποϑεμένου κλέψαντος τὸ ἐνέχυρον. Οἴδας γὰρ μαϑὼν ἐκ τοῦ ς΄. τιτ. τῆς δ΄. τῶν ᾽ἵνστιτουτ., ὅτι, κἂν ἕτερός τις ἔκλεψε τὸ κομμοδάτον, ἐν τῷ χρήσαντι ἦν τὸ κινεῖν ἢ μὴ κινεῖν τὸν χρησάμενον κατὰ τοῦ κλέπτου τὴν φούρτι. "Ev αὐτῷ γάρ ἐστιν ἣ τὸν χρησάμεvov ἣ τὸν κλέπτην ἐπιλέγεσϑαι, καὶ ἐλευϑεροῦν τὸν χρησάμενον κατὰ τὴν ἐκεῖσε κειμένην διάστιξιν. Εἰ τοίνυν ἐν τῷ δεσπότῃ ἐστὶ τὸ κινεῖν 7) μὴ κινεῖν, ὡς εἴρηται, τὴν φούρτι τὸν χρησάμενον, οὐκ ἄν τις εἴποι ποτὲ βούλεσθαι αὐτὸν κατ᾽ αὐτοῦ κινεῖσϑαι παρὰ τοῦ χρησαμένου τὴν φοῦρτι. /

1

A

/

^

τὴν φοῦρτι xıveiv ἐπὶ τοῦ ὑποκειμένου δύναται ϑέματος᾽ 10

^

A

^

2

x

3

ε

M

Σ

,

,

€

ft

/

i.

,

x

^

2

σι

3. Κυρίλλου. Ἔν ἐξπεδιτιονίβους συσκήνοις σκεύη κοινῶς ἔχρησα᾽ ἔκλεψεν Hb II ταῦτα δοῦλος ἐμὸς καὶ ηὐτομόλησεν᾽ ἐπανῆλϑεν ἄνευ τῶν σκευῶν. Κινῶ κομμοδάτι καὶ ἐνάγομαι φούρτι νοξαλίως, κἂν ἔδοξεν αὐτοὺς τοῖς τυχηροῖς ὑποκεῖσϑαι. 4, Στεφάνου. Διαφορὸν τοῦ παρόντος καὶ τοῦ ε΄. διγ., ὅτι ἐνταῦϑα εἶπεν ἰδικῶς, ὅτι κοινῷ πάντων κινδύνῳ ἑκάστοῦ δέδωχε τὰ σχεύη, καὶ διὰ τοῦτο πρὸ πάρτε κινεῖ. Οἶδας γάρ, ὅτι οὐδὲ ἄλλως τινὲς δύο ῥέοι προμιτένδοι γίνονται, εἰ μὴ ἰδυκῶς ἕκαστος τὴν πᾶσαν ποσότητα ἐπερωτηϑῇ, καὶ ἰδυκῶς καὶ κεχωρισμένως ὁμολογήσηται. Εἰ γὰρ μὴ κεχωρισμένως, ἀλλὰ κοινῶς πάντες ὁμολοε

γοῦσι, 30

4

τότε

εἰς

,

μέρος

^

^

ἕκαστος

3

αὐτῶν

κατέχεται,

x

Ld

ὡς

ἔστι

FA

μαϑεῖν

= ©

«ἐκ»

τῆς

γ΄. τῶν ᾿Ινστιτουτ. 5. Τοῦ ᾿Εναντιοφανοῦς Ἔν τέλει τοῦ ε΄. διγ. δύο χρησαμένων ὁλόκληρον ἕκαστον ἐνάγεσθϑαι.

&

€

εἶπεν εἰς

6. Τοῦτο, ἵνα μή τις νομίσῃ ἐπὶ στρατιώτου μόνου χώραν ἔχειν τὸ ἐνάγεσϑαι τὸν δεσπότην τῇ νοξαλίᾳ᾽ κἂν γὰρ ἰδιώτης ἐστὶν ὁ χρησάμενος, καὶ ὁ τοῦ χρήσαντος οἰκέτης ἔκλεψε τὸ κομμοδάτον, κινεῖ μὲν ὁ δεσπότης κατὰ τοῦ χρησαμένου τὴν κομμοδάτι" ἐνάγεται δὲ ὑπ᾽ αὐτοῦ νοξαλίᾳ φοῦρτι. ,

3

3 Οὐλπιανός: 35 οἰκέτης; Ca

A

x

immo Paulus | 19 τὴν: οἰκέτου; corr. Hb.

/

Ca τῇ

Dd

ji

| 28 πάντες:

€

r4

A

Ca πάντως; corr. Hb.

Fd

|

624

LIB. XIII — TIT. I (CA)

B XIIL 1, 22 = D XIII, 6, 22. 1. Κυρίλλου. "Eyprox; μοι δοῦλον" ἔκλεψε παρ᾽ ἐμοῦ" ἔχω τέως φοῦρτι νοξαλίαν᾽ εἰ δὲ εἰδὼς κλέπτην ἀγνοοῦντι ἔχρησας, καὶ κομμοδάτι. 2. Στεφάνου. Τότε γὰρ ὡς ἀπατήσας τὸν χρησάμενον κατέχεται τῇ 5 χοντραρίᾳ χομμοδάτι, ὡς καὶ ἐν τῷ ιζ΄. διγ. φϑάσας εἶπεν ὁ Παῦλος, ὅτι εὐεργετεῖσϑαι τοὺς χρησαμένους ὑπὸ τῶν ἐν χρήσει δεδωκότων προςήκει, οὐ μὴν ἀπατηϑῆναι. Σημείωσαι οὖν καὶ ἐκ τοῦ παρόντος καὶ ἐκ τοῦ ιζ΄., ὅτι ὁ χρησάμενος καὶ βλαβεὶς ἐκ τοῦ χρησϑέντος αὐτῷ πράγματος τότε͵ χατὰ τοῦ χρήσαντος κοντραρίαν τὴν κομμοδάτι κινεῖ, ὅταν εἰδὼς τὸ τοῦ 10 πράγματος βίτιον ἀγνοοῦντι τῷ χρησαμένῳ δέδωκεν ὁ δεσπότης τὸ κομοδάτον. Τοῦτο δὲ αὐτὸ διὰ τοῦ ἑξῆς δηλοῦται Bw. Φησὶν δὲ αὐτὸ «ὁ» ᾿Αφρικανὸς Hb II πρὸς τῷ τέλει τοῦ λα΄. διγ. τοῦ ἑξῆς τιτ. 23 3. Τοῦ ᾿Ανωνύμου. ὡς διγ. wm. 15

Τὴν

μετρίαν

δαπάνην

ὁ χρησάμενος

ἐπιγινώσχει,

B XIII, 1,23 = D XIII, 6, 23. ]. Στεφάνου. Καὶ τὴν xovrpaplav δὲ κομμοδάτι τοὐναντίον χινεῖς κατ᾽ ἐμοῦ, ἐν ᾧ δηλονότι τὸν ἵππον τοιοῦτον εἰδὼς ἔχρησά σοι, κατὰ τὰ εἰρημένα σοι καὶ ἐν τῷ προλαβόντι διγ.

B XIII, 1, 24 -- CIV, 23, 1. 1. Τὸ κατὰ πόδας οὕτως ἔχει. Ταῦτα μέν, κατὰ βίαν ἅτινα μείζονα ἀφαιρεῖται, εἰς ζημίαν ἐκείνων, οἴςτισι τὰ πράγματα κιχρῶνται, καταλογίζεσϑαι οὐκ εἰώϑασιν. ᾿Αλλ᾽ ὁπότε οὗτος, ὅςτις παρὰ σοῦ εἰς χρῆσιν πρόβατον ἐξήτησεν, τῇ συνεχείᾳ τῆς τῶν πολεμίων ἐπιβουλῆς καὶ ἐπιδρομῆς τὸν κίνδυνον τῆς ἀπωλείας χαὶ τὴν τύχην τῆς μελλούσης ζημίας εἰς ἑαυτὸν ἀναδέξασϑαι λέγεται, 25 ὁ ἄρχων τῆς ἐπαρχίας, ἐὰν ἀποδείξῃς αὐτὸν τὸ ἀζήμιον συνεπαγγείλασϑαι, τὴν συναίνεσιν τῶν συμφώνων πληρῶσαι αὐτὸν ἀναγκάσει.

20

B XIII, 1, 25 — 1.

CIV,

23, 2.

Ei γὰρ διηνεκῶς ἦν ἣ ὑπηρεσία, οὐσούφρουκτος ἦν, οὐχὶ κομμοδάτον.

2. Θεοδώρου. 'H κομμοδάτι οὐκ ἀπαιτεῖ τὰ τυχηρὰ τὸν χρησάμενον, 30 εἰ μὴ ἄρα καὶ τοῦτο δόξει. 'Ομοίως φησὶνf) α΄. διατ. τοῦ λδ΄. τιτ. τοῦ παρόντος 22

3 ἀγνοοῦντι:

(ἃ

ἀγνοοῦντα;

ἐξήτησεν:

Ca

ἐζήτησεν

corr. Hb.

|

23

| 7 ἀπατηϑῆναι: Ca ἀπαιτηϑῆναι; corr. Hb.

συνεχείᾳ:

nuatione) | ἐπιβουλῆς (fortasse: ἐπιβολῆς) 24 λέγεται: Ca λέγων | 25 συνεπαγγείλασϑαι promisisse | 30 'Opolec: Ca uoles

Cod. καὶ (leg.

contemplatione

(legit:

|

conti-

ἐπιδρομῆς: Cod. incursionis | σοι ἐπαγγείλασϑαι): Cod. tibi

LIB. XHI — TIT. I (CA)

625

δ΄. BB. ἐπὶ τῆς δεπόσιτι. “Ὁ πρὸς καιρὸν χρησάμενος δοῦλον ὀφείλει ἀναδοῦναι αὐτὸν μετὰ τὸν ὡρισμένον χρόνον. B XIII, 1,26 = CIV, 1. Δύναταί τις κιχρᾶσϑαι 5 τὸ χρέος ὀφείλει ἀναλαβεῖν πράγματος. Τὸ κομμοδάτον δεπόσιτι. Φησὶν γὰρ «τοῦτο»

23, 3. πρᾶγμα ἐπὶ αὐτὸ καὶ οὐ δέχεται ἡ ια΄. διατ.

τῷ ἐνεχυριάσαι αὐτό, καὶ καταβαλὼν ἀποδοῦναι τῷ δεσπότῃ αὐτοῦ τοῦ κομπεσσατίωνα. ᾿Ομοίως [os] ἐπὶ τοῦ λ΄. (34) τιτ. τοῦ παρόντος βιβ.

2. Τό, ὑπὲρ ἑαυτοῦ, εἶπεν, ἵνα νοήσωμεν περὶ τοῦ χρησαμένου τὸ πρᾶγμα. Εἰ δὲ ϑέλεις ϑεματίσαι πάντως, ὅτι αὐτὸς ὑπὲρ ἰδίας ἐνοχῆς τὸ πρᾶγμα 10 ἔδωκεν, ἵνα μὴ εὑρεϑῇς συνεμπίπτων τῇ πιγνερατικίᾳ, ϑετέον, ὅτι συνεφώνησαν αὐτὸ εἶναι παρὰ τῷ χρησαμένῳ λόγῳ ἐνεχύρου. Ei γὰρ μὴ συνεφώνησαν, Hb II οὐκ ἠδύνατο ἐκεῖνος ἐξ ἰδίας αὐθεντίας παρακατέχειν τὸ πρᾶγμα, ὡς εὑρήσεις ἐν τῇ ἑπομένῃ διατ. 3. Θεοδώρου. Δύναταί τις κιχρᾶσϑαι πρᾶγμα ἐπὶ τῷ ἐνεχυριάσαι αὐτό, 15 χαὶ καταβάλλων τὸ χρέος ὀφείλει ἀναλαβεῖν αὐτὸ καὶ ἀποδοῦναι τῷ δεσπότῃ αὐτοῦ τὰ πράγματα. B ΧΙΠ,Ι, 27 — CIV, 23, 4. ]. Θεοδώρου. Τὸ κομμοδάτον οὐ δέχεται κομπεσατίωνα ἤτοι ἀντέλλογον. “Ὁμοίως ἐπὶ δεπόσιτι, ὥς φησιν ἣ ια΄. διατ. «τοῦ λδ΄. tur.» τοῦ παρόντος βιβ. 4 prior pars

legis scholio

SCHELTEMA,

sch,

|

Basilica,

1 similis est huius

14 sch. 3: cf. sch.

1

legis sch. 3, posterior

|

18 sch.

1:

autem

cf. leg. 26 sch.

insequentis

1 fin.

12

626

LIB. XIII — TIT. I (P)

SCHOLIA

AD BASILICORVM E COD.

MS. PAR. GR.

LIB. XIII TIT. I 1352 (P).

Ad rubricam. 1. Ζήτει Big. ιγ΄. τῶν Διγ. τιτ. ς΄. ἣ «β΄.» τῶν δερέβους xal Bıß. δ΄. τοῦ 5 Κωδ. τιτ. xy’. 2.

Ζήτει βιβ. κ΄. ctr. δ΄. κεφ. ιζ΄. Aéyov: εἰ παράσχω σοι χρήματα δῶρον" xal μή σοι ἐναντιωϑῇ, ἀλλὰ ζήτει τὴν ἐκεῖ τοῦ Στεφάνου παραγραφήν. B XIII, 1, 1 — D XIII, 6, 1. ]. Οὐκ ἐνάγονται εἰς τὴν τοῦ πράγματος μείωσιν, ἀλλὰ τῇ τοῦ πράγματος Hb ἢ 10 ἀπαιτήσει μόνον, κἄν τε σώζηται, κἄν τε δίχα δόλου ἀπώλετο, καὶ εἰς «ci» 2 τι πλουσιώτεροι ἐξ αὐτῶν γένωνται. B XIII, 1, 2 = D XIII, 6, 2. l. Φαινομένου μὲν γὰρ τοῦ πράγματος ἔχει τὴν lv ῥέμ, xpumTouévou δὲ αὐτοῦ ἔχει τὴν ἀδεξιβένδουμ ἤτοι τὴν περὶ ἀποκρυβέντων πραγμάτων 15 ἀγωγήν. Εἰ δὲ καὶ γέγονε πλουσιώτερος ὁ ἄνηβος, ἐνέχεται οὐτιλίως τῇ περὶ τῶν ἐν χρήσει διδομένων ἀγωγῇ. B XIII, 1.

1,3

ὁ ἔνδικος

=

XIII, 6, 3.

ὅρκος

—

Τοῦτο

νόησον,

ἔνϑα

κατὰ

δόλον

ἢ προπέτειαν

ὁ Hbi

ῥέος μὴ ἀποκαϑίστησι τὸ χρησϑέν, ἐξ ὧν χώραν λαμβάνει ὁ ἰν λίτεμ ὅρκος. 20 Εἰ γὰρ καὶ τούτων ὑποκειμένων τῶν αἰτιῶν ὁ ἄκτωρ οὐ βούλεται τὸν ἔνδικον ὅρκον ὀμόσαι, τότε τὸν καιρὸν τῆς καταδίκης ὀφείλει σκοπεῖν ὁ δικαστὴς καὶ πρὸς αὐτὸν ποιεῖσϑαι τὴν τοῦ πράγματος διατίμησιν. 2. Σημείωσαι κανονικῶς, ὡς ἐπὶ μὲν τῶν καλῇ πίστει, εἰ κατὰ δόλον γέγονε χεῖρον τὸ πρᾶγμα ἢ ἀπώλετο, ὁ ἔνδικος ὅρκος ἀπαιτεῖται" ἐπὶ δὲ τῶν 25 στρίκτων xal χωρὶς δόλου, εἰ ὑπέρϑεσιν ἐποίησεν ὁ λαβών. 3. χαὶ ἐν τῷ καιρῷ --- Περὶ τοῦ καιροῦ, πρὸς ὃν ἀποτιμᾶται τὸ πρᾶγμα, Hb Il εἰσὶ διάφορα νόμιμα. ᾿Ανάγνωθϑι βιβ. ιγ΄. τιτ. γ΄. διγ. γ΄. καὶ δ΄. καὶ βιβ. ιβ΄. τιτ. α΄. διγ. κβ΄. καὶ βιβ. ιζ΄. τιτ. α΄. διγ. λζ΄. καὶ Big. (97. τιτ. α΄. διγ. 7 Στεφάνου: P τέλους | 9 (τὴν) τοῦ: bis P | 10 x&v τε δίχα δόλου ἀπώλετο: P in rasura | 13 φαινομένου: P φαινουμένου | 19 χώραν: P χώρα | 21 ὀμόσαι: P ὀμῶσαι | 26 sch.

3: cf. p. 604

1. 27

LIB. XIII — TIT. I (P)

627

γ΄. καὶ BB. μβ΄. τιτ. α΄. Bey. ια΄. καὶ βιβ. με΄. τιτ. α΄. διγ. νϑ΄. "Ent δὲ τοῦ

E

νέου,

εἰς ὅσον γέγονε

πλουσιώτερος,

εἰ γέγονε πλουσιώτερος, ὡς πετιστζίονο: τῷ καιρῷ τῆς "Emi δὲ τῆς δὲ πουκουλίῳ πεκούλιον, ὡς βιβ. ιε΄. τιτ.

ὁ καιρὸς

τῆς προκατάρξεως

σκοπεῖται,

Bi. γ΄. τιτ. ε΄. διγ. λς΄. "Ent δὲ τῆς νερεδετάτης ψήφου προςέχομεν, ὡς βιβ. ε΄. τιτ. γ΄. διγ. λς΄. τῷ καιρῷ τῆς ψήφου προξέχομεν, πόσον ὃν τὸ α΄. διγ. λ΄. καὶ βιβ. λδ΄. τιτ. γ΄. διγ. ε΄. ϑεμ. β΄.

4. x«i ἐν τῷ καιρῷ τῆς ψήφου — 'Emi τῶν κοινωνῶν ἣ εὐπορία ἐν τῷ καιρῷ τῆς ψήφου σχοπεῖται, ὡς Bu. ιζ΄. τιτ. β΄. διγ. ξγ΄. "Ent δὲ τῶν ἐγγάμων δωρεῶν τῇ προκατάρξει προςέχομεν, ὡς Di. κδ΄. τιτ. «α΄.» διγ. ζ΄. Ἐπὶ 10 δὲ τῆς ἀποδόδεως

«y'»

Sw.

τῆς

προικός τῷ καιρῷ

τῆς ἀποφάσεως,

ὡς Bip. κδ΄. τιτ.

v.

5. Ἐπὶ δὲ τῶν στρίκτων, x&v χεῖρον γενόμενον τὸ πρᾶγμα καταβληϑῇ, λύει τὴν ἐκ τοῦ συναλλάγματος ἀγωγήν, καὶ χώραν τῇ δὲ δόλῳ ποιεῖ, εἰ μὴ κατὰ μόραν. 18

6. Ei γὰρ μερικῶς, ὅμως δύναται εἰς ὁλόκληρον ἀποκαταστῆσαι, T) καταδικάζεται" καὶ πολλῷ πλέον, εἰ δόλον ἐποίησεν ἐπὶ τῷ χρησϑέντι τῷ τεστάτορι. 7.

εἰς

τὸ

2

e

μέρος αὐτοῦ

πᾶν

ἐνάγεται —

'O

Κύριλλος

ἐνάγεται τῇ κομοδάτι,

οὕτως

ὁ χληρονόμος

πρὸς

τὸ

εἰ μὴ τὸ πᾶν δύναται ἀποκαταστῆσαι.

8. Ἔσϑ᾽ ὅτε γὰρ καὶ νομίσματά τινες πομπῆς γενομένης προσφέρουσιν πρὸς ἐπίδειξιν, ὅπερ ἐν τοῖς ἐγκαινίοις τοῦ ἀγίου Θωμᾶ ποιοῦσιν οἱ ζυγοστάται" ὅπερ ἐγένετο καὶ ἐν Θεουπόλει παριόντος ἐκεῖ τοῦ πατρικίου Βελισαρίου. Τινὲς δὲ καὶ ἐν σκεύεσιν ὑελίνοις νομίσματα βάλλοντες δημοσίᾳ δηλοῦσι τὴν τότε γινομένην εἰρήνην.

9*, Ζήτει Bip. ζ΄. τιτ. ι΄. [xeg. . . καὶ Bi. ] ζ΄. τιτ. ε΄. κεφ. ιζ΄., οὗ ἣ &pyty 25 ὁ ὑπεξούσιος καὶ [ἀπὸ] συναλλάγματος, [καὶ βιβ.] ιβ΄. τιτ. γ΄. κεφ... 3... οὗ N ἀρχῇ" ἀπὸ [σπεκι]αλίας αἰτίας, [καὶ Bıß... τιτ.] νβ΄. κεφ. λε΄. den. δ΄., οὗ I ἀρχή" ἐκ πάσης αἰτίας ὁ ὑπεξούσιος υἱός.

80

108.

Οὐτιλίᾳ κομοδάτι, ὥς φησι γ΄. διγ. τοῦ Πίου.

118.

Zire

128.

Τῆς

5 ὃν: exhibet

Bi.

δ΄. τῶν

ἀποφάσεως

τοῦ

Ae.

τιτ. δ΄. διγ. λδ΄.

δικαστοῦ.

leg. Av? | 7,schol. 4 et | schol. 4: in marg. adscr.:

7 P ante Σημείωσαι,

lib. 12 tit. 3 schol ultimum ὅτι οὐ dei χωρίζεσϑαι τὸν πατέρα

ἐκ τοῦ παιδὸς A τοὺς ἀδελφοὺς ἢ τὰ ἀνδρόγυνα | 8 ψήφου: P ψήφῳ | 10 ἀποδόσεως: Ῥ ἀποδώσεως | 16 δόλον: Ῥ δῆλον; corr. Hb. | 19 sch. 8: cf. supra p. 605 1. 30

628

5

10

LIB. XIII — TIT. I (P)

13$.

Ζήτει κεφ.

ιζ΄. Mov:

ὁ μερικὸς κληρονόμος.

148.

Οἷον σίτον, ἔλαιον, οἶνον.

158.

'AXX

εἰς ἀγοράν.

BXI, 1, 4 = D XIII, 6, 4. l. ἐπὶ τῷ προχωρῆσαι — Οἷον ἐχρεώστεις νομίσματα σ΄., καὶ βουλόμενος Hb II ταῦτα συγχωρῆσαί σοι ἐπέτρεψά σοι χρήσασϑαι παρά τινος χρήματα καὶ 5 ἐπὶ μαρτύρων δῆϑεν αὐτὰ καταβαλεῖν μοι, καὶ πάλιν ταῦτα ἀναλαβεῖν καὶ ἀποδοῦναι τῷ χρήσαντι. Τοῦτο καὶ ἐπὶ προγαμιαίας δωρεᾶς, ἣν πρὸ τῶν γάμων λαμβάνουσι’ πάλιν ἐπιδίδοται τὰ δοϑέντα λόγῳ προικὸς τῷ ἀνδρί. 2. Εἰκονυκιῆς, οὐ μὴν ἀληϑοῦς. Οἷον ἔχρησά σοι ι΄. νομίσματα, ἵνα μοι καταβάλῃς αὐτά. Ζήτει βιβ. κς΄. τιτ. ε΄. κεφ. ἔζ΄., οὗ ἣ ἀρχή" ἐὰν χρεωστῶ σοι δύο δούλους."

B XIII, 1,5

= D XIII, 6, 5.

1. Ze pu. κ΄. τιτ. α΄. κεφ. μ΄. λέγον: ὁ λαβὼν μισϑόν, καὶ 15 τούτου τοῦ Bıß. κεφ. β΄. Τὴν παρ᾽ ἑτέρου μέντοι οὐκ ἐπιγινώσκει 6 μισϑωσάμενος ἢ χρησάμενος, ὡς κεφ. 18’. τούτου τοῦ Tur. ϑεμ. μὴ ἠδύνατο φυλαχϑῆναι, ὡς βιβ. κ΄. ctr. α΄. κεφ. μα΄. καὶ βιβ. κ΄. κεφ. ϑ΄. Seu. α΄. Aéyov: καὶ ὁ ποιμὴν καὶ ὁ ῥάπτης καὶ κναφεύς" ζ΄. τιτ. ιβ΄. κεφ. ια΄." ὁ κναφεὺς ἔχει. 20

25

τιτ. β΄. Hb II βλάβην 7 δ΄., «εἰ» τιτ. «α΄. καὶ βιβ.

2. Ἔξ ἀρχῆς εἶπε διὰ τὸ παρὰ φύσιν εἶναι τὸ σύμφωνον" φύσει γὰρ εἴτουν νόμῳ ἐπὶ τῆς παρακαταϑήκης τὰ τυχηρὰ τῷ δεσπότῃ κινδυνεύεται. Τὰ δὲ παρὰ φύσιν εἰ μὴ ἐξ ἀρχῆς, ἀλλὰ μετὰ τὸ παραληφϑῆναι τὴν παραϑήκην συμφωνηϑέντα οὐδὲν ἰσχύει. Φησὶ γὰρ ὁ κανών" τὰ παρὰ φύσιν τοῦ συναλλάγματος, εἰ μὴ σύγχρονά εἰσι συμφωνούμενα, ἀγωγὴν οὐ τίκτουσιν, ἀλλὰ παραγραφήν. 3. ὥς ἐπίπαν εἶπεν, ἐπειδὴ εὑρίσκονται ϑέματα, ἐν οἷς πολλάκις ὁ χρήσας Hb Ii ὠφελεῖται μόνος" ὡς ἐπὶ τῶν σκηνικῶν, οἷς ὁ πραίτωρ ϑέαν ἐπιτελῶν βουλόμενος αὐτὴν φαιδροτέραν δεῖξαι ἔχρησεν αὐτοῖς Ta^ τότε γὰρ ὁ χρησάμενος δόλον ἀπαιτεῖται μόνον.

30

4. Σημείωσαι, ὅτι τὸ κομοδάτον ἔχει ἐπιμέλειαν, οὐ μέντοιγε ἐπὶ δούλῳ, εἰ μήπερ δεδεμένος αὐτός σοι δοϑῇ, 7) μικρᾶς ἡλικίας ὧν 7, ἄνηβος, ὥςτε φυλάττεσϑαι. 5 sch.

1: cf. p. 606 1. 6

16 ϑεμ.: P c.

δοῦλον

| 21

τὰ

|

9 ἐπιδίδοται: P ἐπιδίδωται

(δὲ): P τὸ

| 31 δεδεμένος: P δεδόμενος

|

26 sch.

|

3: cf. p. 608

14 λέγον: P λέγων 1. 26

| ὧν ἣ ἄνηβος: P ὄντα ἣ ἄνηβον

| 30 δούλῳ:

| P

LIB. XIH — TIT. I (P)

629

5. ἐνέχεται — Πάντα γὰρ τὰ εἰς χρῆσιν διδόμενα, 7j μισϑώσει, 7, ἄλλως Hb Il πως διδόμενα τοῦ λαμβάνοντος ἀλλοίως ἢ κατὰ τὰ συμπεφωνημένα χρωμένου ? τῷ πράγματι δύναται ὁ διδοὺς εἰς τὸ διπλοῦν ἀπαιτῆσαι αὐτόν" ὁ γὰρ παρὰ τὸ συμφωνηϑὲν ποιῶν κλοπὴν ποιεῖ, καὶ εἰς τὸ διπλοῦν ἀπαιτεῖται τὸ πρᾶγμα. 5.

6. Ζήτει [τοῦ ς΄. βιβ.} βιβ. ξ΄. τιτ. ιβ΄. κεφ. λη΄. Ζήτει καὶ [τοῦ e’.] βιβ. νβ΄. τιτ. α΄. κεφ. α΄. ϑεμ. β΄. Ζήτει (iB. ξ΄. τιτ. ιβ΄. κεφ. ος΄. ϑεμ. β΄.; ἀφ᾽ οὗ μάϑῃς" ὁ χναφεὺς καὶ ὁ ῥάπτης κεχρημένοι τοῖς δεδομένοις αὐτοῖς ἐσϑήμασι κλέπτουσιν.

1. Ζ2ήτει βιβ. ξ΄. τιτ. ιβ΄. κεφ. ve'., οὗ «f ἀρχή" ὁ χρῆσας 10 χλέψῃ αὐτό, οὐχ ὑπόκειται τῇ περὶ κλοπῆς ἀγωγῇ. 'O δὲ μὲν ἐξωτικοῦ ἔχει τὴν περὶ κλοπῆς εἰς τὸ διπλάσιον ἀγωγὴν τοῦ ἐνεχύρου᾽ κατὰ δὲ τοῦ χρεώστου «εἰς» τὸ χρέος καὶ τοὺς E'. mm. ιβ΄. κεφ. πβ΄.

μοι πρᾶγμα, «εἰ» δανειστὴς κατὰ εἰς τὸ διατίμημα πόνους, ὡς βιβ.

8. Οἷον ἔχρησά σοι ἀγράφους τετράδας ἐπὶ τῷ οὕτω πάλιν ἀπολαβεῖν 15 αὐτάς. Εἰ μὴ δίδως μοι ταύτας, ἔχω κατὰ σοῦ τὴν ἀγωγὴν τὴν κινουμένην xatà τῶν ἐν χρήσει τι λαβόντων καὶ τὴν περὶ κλοπῆς εἰς τὸ διπλάσιον ἀγωγήν, ἀπαιτουμένου σου δηλονότι μὴ οὕτω συνδόξαν. Εἰ δὲ ἐπὶ τῷ ἀσφαλίσασϑαι , L 1 » » > " » κ΄ τὸνN χρεώστην σου δέδωκα καὶ m ἀπαλείφω αὐτό, μᾶλλον ἐκn τοὐναντίου ἐνέχομαί σοι. Ei δὲ μὴ ἐπὶ τούτῳ δέδωκα, ihre ἐν εἰδήσει με τοῦ γραφέντος ἐποίησας, 20 ἔχω κατὰ σοῦ τὴν ἀγωγὴν τὴν κινουμένην, ὡς ἀνωτέρω εἴρηται, καὶ τὴν περὶ κλοπῆς εἰς τὸ διπλάσιον. Σ

^

Σ

,

A

2

»,

Uu

Ed

4

3

H4

9. Ἡνίκα τις χρήσει τῷ ἄρχοντι, ἵνα ἔχῃ αὐτὸν εὔνουν. Κωβίδης φησιν, ὅτι ἡνίκα τις παράσχῃ τῷ ἄρχοντι ἐπὶ τῷ δοῦναι ταῖς σκηνικαῖς.

δέ HbH 10

10. Ζ2ήτει βιβ. x’. τιτ. δ΄. κεφ. ε΄. deu. δ΄., ἀφ᾽ οὗ μάϑης, ὅτι ἀπὸ συμφώνου 25 τοῦ γεγονότος, ἵνα δώσῃς, fj περὶ δόλου ἀγωγὴ ἁρμόζει" ᾧτινι συνάδει τὸ μδ΄. κεφ. τοῦ γ΄. τιτ. τοῦ τ΄. Bip. ll. Σημείωσαι κανονικῶς, «ὅτι,» ὅτε ποιήσω, ἵνα δώσῃς, ἔχω τὴν περὶ Hb II δόλου᾽ ὅταν δὲ δώσω, ἵνα ποιήσῃς, εἰ μὲν ἀργύριον δέδωκα, τὴν περὶ μισϑώσεως: 11 εἰ δὲ πρᾶγμα, τὴν πραεσχκρίπτις βέρβις, μὴ ἀποδιδόντος εὐχερῶς τὸ πρᾶγμα, 30 ἀλλὰ καχοπραγμονοῦντος δηλονότι. ὁ γὰρ τοιοῦτος ὡς κλοπὴν ποιῶν καὶ δόλον

εἰς

τὸ

διπλοῦν

ἀπαιτεῖται.

1 εἰς χρῆσιν: corrector ἐν χρήσει superscripsit | 5 τιτι: P τοῦ | 12 πόνους: τόκους Hb. | 22 sch. 9: cf. supra p. 611 1. 27 | Κωβίδης: P Κωβίδες | 23 τῷ: P τὸ | σκηνικαῖς: P κηνικαῖς

630

LIB. XIII — TIT. I (P)

12. Πῶς ἐν μὲν τῷ γ΄. deu. τοῦ ε΄. κεφ. τοῦ παρόντος τιτ. ἐπὶ τοῦ παραϑηχαρίου φησὶν ὁ Οὐλπιανός" δυνατὸν συμφωνεῖν ἐξ ἀρχῆς, ἵνα καὶ δόλον καὶ ἀμέλειαν ὑπέχῃ, ἐνταῦϑα δὲ ἐπὶ τοῦ χρησαμένου λέγει ἀκριβεστάτην φυλακὴν χρεωστεῖν, εἰ μὴ ἕτερον ῥητῶς ἔδοξεν, οὐ προςετέϑη δὲ χκἀνταῦϑα τό, ἐξ 5 ἀρχῆς; Λύσις" ἐπεὶ ἐπὶ τῶν καλῇ πίστει ἀγωγῶν τὰ ἐξ ἀρχῆς πάκτα τὴν φύσιν τοῦ συναλλάγματος μετατυποῦσιν αὐξητικὰ ὄντα ταύτης, οὐ μὴν τὰ μετὰ ταῦτα, εἰ μήπου μειωτικὰ ὦσι, διὰ τοῦτο ἐκεῖ μὲν ὡς αὐξήσεως γενομένης ἐπὶ τῶν συναλλαγμάτων ὑπὸ τοῦ ἐνάγοντος (συνεφωνήϑη γὰρ καὶ ἀμέλειαν xai δόλον ὑπέχειν τὸν παραϑηκάριον, καὶ ταῦτα μόνον δόλον χρεωστοῦντα) 10 προςετέϑη τό, ἐξ ἀρχῆς. Εἰ γὰρ μετὰ ταῦτα συνεφωνήϑη, οὐκ ἔρρωται ὡς αὐξητικὸν ὄν. Ἐνταῦϑα δὲ ἐπὶ τοῦ κομοδάτου, ἐὰν μετὰ τὴν ἀκριβεστάτην φυλακήν (τοῦτο γὰρ φύσει τῷ συναλλάγματι) εἰ μὲν αὐξητικόν τι συνεφωνήϑη, «οἷον» τὸ καὶ ὑποκεῖσϑαι τοῖς τυχηροῖς, ὅπερ παρὰ τὴν φύσιν ἐστὶ τοῦ συναλλάγματος, ἐξ ἀρχῆς ὥφειλε συμφωνηϑῆναι. Εἰ δὲ μὴ χρεωστεῖν ἀκριβεστάτην 15 φυλακὴν τὸν χρησάμενον συνεφωνήϑη, ἀλλ᾽ ἢ δόλῳ ὑποκεῖσθαι N ἀμελείᾳ, μειωτικὸν τοῦτο τὸ σύμφωνον συναλλάγματος᾽ καὶ εἴτε ἐξ ἀρχῆς συμφωνηϑῇ Hb II εἴτε μετὰ ταῦτα, οὐδὲν ἐμποδών: ἐν ἑκατέρῳ γὰρ καιρῷ T) φύσις μετατυποῦται 12 τοῦ συναλλάγματος ἐνδυνάμως ὑπὲρ τοῦ ἐναγομένου γεγονότος τοῦ συμφώνου. 13. Ζήτει βιβ. β΄. τιτ. β΄. κεφ. κβ΄. λέγον" μέρος πράγματός ἐστιν’ καὶ 20 βιβ. κ΄. τιτ. α΄. κεφ. ιγ΄. ϑεμ. ι΄. 14. Τοῦ ἔξω τῆς πόρτης οἰκήματος οἷον τοῦ ἐν τῷ πυλῶνι ὄντος οἴκου πρὸς ὑπηρεσίαν τῶν φυλασσόντων τὸν πυλῶνα.

25.

15*.

Πότε

165,

.....

175.

Διὰ τὸν κανόνα τὸν λέγοντα" τῷ ὅλῳ τὸ μέρος ἕπεται.

188.

Ὠφελεῖται.

198. ἀνήρ.

88

δόλον μόνον,

[ἀλ]λ᾽ οὐχὶ ἀμέλειαν ὁ χρησάμενος

περὶ ἀπωλείας

τοῦ χρεωσϑέντος,

Ὃ

218.

Τὸ ψιλὸν νόησον.

228.

Τῆς αὐλῆς.

238.

Οἱ λαβόντες ἐν χρήσει πρᾶγμα.

9 τὸν:

πότε εὐϑύνεται.

Οὐχ οἵαν περὶ τὰ οἰκεῖα ποιεῖται πράγματα, ἀλλ᾽ οἵαν ἐπιμελέστατος

208.

15 δόλῳ:

ὑπόκειται.

λαβὼν ἐν χρήσει τὸ πρᾶγμα.

P τοῦ P δόλον

| μόνον: |

16 τὸ:

P ὅμοιον P τοῦ

|

13 τυχηροῖς:

P τυχειροῖς

| παρὰ: P περὶ

|

LIB.

XIII

—

TIT.

I (P)

631

B XIII, 1, 7 = D XIII, 6, 1. 1.

Zi

Qi. ξ΄. τιτ. ς΄. κεφ. λζ΄. ὅλον περὶ τούτου ἀκριβῶς.

2. ᾿Ασφάλειαν δηλονότι διδοὺς νόμιμον: χατὰ τὴν τοῦ Στεφάνου παραγραφήν. 5

γὰρ

δεῖ

ἑρμηνευϑῆναι Hb Il 14

3. Ὃ ᾿Αχκουίλιος προνόμιον ἔχει, ἵνα ἀναποδίζῃ καὶ ἀποτιμᾶται τὸ πρᾶγμα, ὅσον ἦν ἄξιον πρὸ τοῦ ἐνιαυτοῦ, καϑ᾽ ὃν εἰς χρῇσιν ἐδόϑη" ἀναποδίζει δὲ οὐχὶ ἀορίστως, ὅσον ἂν βούλεται, ἀλλ᾽ εἰς ὅσον ἕνα ἐνιαυτὸν εἰς ὁλόκληρον.

4. Τίνωσκε κανονικῶς, ὡς 10 «tr. τοῦ ξ΄. βιβ. ῥητῶς οὕτως" κλαπέντος αὐτοῦ ἔχουσι τὴν τοῦ ἐν χρήσει διδομένου καὶ καὶ τοῦ ἐνεχύρου. 58. 15.

οὕτω

εἴρηται ἐν τῷ rei. deu. τοῦ ιγ΄. κεφ. τοῦ ιβ΄. ΒΒ1 πάντες οἱ κινδυνεύοντες ἐπ᾽ ἀλλοτρίῳ πράγματι 18 περὶ κλοπῆς εἰς τὸ διπλάσιον ἀγωγήν, ὡς ἐπὶ τοῦ μισϑουμένου πράγματος, καὶ τοῦ μανδάτου

Συμψηφίζεται.

B XII, 1,8 = D XIII, 6, 8. 18. Καὶ ἐπὶ τῆς παραϑήκης ὁμοίως, ὡς τιτ. β΄. κεφ. ιζ΄. deu β΄.

ΒΧΠΙ, 1,9 = D XIII 6, 9. l. Καὶ ἡ νομὴ καὶ ἣ δεσποτεία καλῶς οὐ γίνεται τοῦ χρησαμένου διὰ Hb II δύο αἰτιῶν. Μία μέν, ὅτι κλαπέντος τοῦ χρησϑέντος παρὰ τοῦ δεσπότου 12 20 οὐκ ἔχει ὁ χρησάμενος κατ᾽ αὐτοῦ τὴν περὶ κλοπῆς ἀγωγήν, εἰ μήπου ἀναγκαία ἦν τῷ χρησαμένῳ N παρακατάσχεσις τοῦ χρησϑέντος διὰ δαπάνας παρ᾽ αὐτοῦ ἀναγκαίως γινομένας" τότε γὰρ ἁρμόζει ἣ περὶ κλοπῆς" καὶ ταύτην τὴν διάστιξιν εὑρήσεις ἐν τῷ νς΄. κεφ. τοῦ ιβ΄. τιτ. τοῦ ξ΄. βιβ., οὗ ἡ ἀρχή" ἐὰν ὁ χρήσας μοι πρᾶγμα κλέψῃ αὐτό. Ζήτει τοῦ αὐτοῦ τιτ. καὶ κεφ. ιδ΄. ϑεμ. 25 &'., οὗ ἣ ἀρχή" καὶ ὁ τὴν χρῆσιν ἔχων. ζαϑ᾽ ἑτέραν δὲ αἰτίαν, ὅτι, ἐὰν ἡ νομὴ μετέβαινεν ἐπὶ τὸν χρησάμενον, ὥςπερ ἐπὶ τοῦ δανείου, οὐκ ἐχρεώστει δοῦναι «τὸ» αὐτὸ ὁ χρησάμενος, ἀλλὰ τοῦ αὐτοῦ γένους" ἐπὶ δὲ τοῦ κομοδάτου τὸ αὐτὸ χρεωστεῖται, ὥςπερ καὶ ἐπὶ τοῦ δεποσίτου, ὡς κεφ. β΄. τοῦ α΄. τιτ. τοῦ «τοῦ» Κωδ. xy’. Big. Φησὶ γάρ᾽ δανείζει τις οὐκ ἐπὶ τῷ λαβεῖν τὸ αὐτό, 80 ἀλλὰ τοῦ αὐτοῦ γένους" εἰ γὰρ τὸ αὐτό, ἐν χρήσει διδόμενόν ἐστιν, ἣ £v παραχαταϑύήχῃ᾽ εἰ δὲ γένος ἕτερον, δάνειον οὐκ ἔστιν. 4 Στεφάνου: P τέλους | 5 ἀποτιμᾶται: P ἀποτιματιμᾶται 23 διάστιξιν:

Ῥ διάταξιν

[

29 τῷ:

Ρ τὸ

| 22 γινομένας: P γινομένως |

632

LIB. XIII — TIT. I (P)

B XIII, 1, 12 — D XIII, 6, 12. l. Σημείωσαν περὶ δούλου. 2.

Σημείωσαι.

᾿Ανάγνωθϑι κεφ.

ιζ΄.

3. Τοῦτο νόησον, εἰ μὴ διὰ χρησίμου οἰκέτου καὶ ἐπιτηδείου ἔπεμψε τὸ HbIl 5 πρᾶγμα ὁ χρησάμενος" τότε γὰρ οὐκ ἐνέχεται, ὡς τὸ x'. κεφ. τούτου τοῦ Í9 τιτ. φησίν. B XIII, 1, 13 = DXIII, 6, 13. 1. Ζήτει τοῦ παρόντος Ttt. κεφ. ε΄. ϑεμ. B'. καὶ κεφ. ιζ΄. 2. 10

£

Ζ2ήτει βιβ. ιζ΄. τιτ. α΄. κεφ. ι΄. ϑεμ. α΄. καὶ β΄., πότε τὴν μὲν ζημίαν Hb 1 ,

»

Y

δ

H

0 ἐπιγινώσκει τις, οὐ μὴν κερδαίνει.

Zi

l

nn!

A

L

Ζήτει καὶ τοῦ β΄. vtr. τοῦ ιβ΄. βιβ. — καὶ

:

16

τοῦ α΄. αὐτοῦ Tut. κεφ. δ΄., ἐξ ὧν μάϑῃς" κερδαίνων τις ἐκ τοῦ πράγματος τὴν ζημίαν ἐπιγινώσκει" καὶ βιβ. ιζ΄. τιτ. α΄. κεφ. ε΄. 3. Περὶ δὲ τοῦ «τὸν» καλῇ πίστει δουλεύοντά μοι ἐλεύϑερον διουκήσαντα τὰ2,» ἐμὰ ἔχειν κατ᾽ ἐμοῦ ἀγωγήν, κἀμὲ κατ᾽ αὐτοῦ, ζήτει Big. ιζ΄. τιτ. α΄. »»

15

4.

Μᾶλλον

5.

᾿Ανάςγνωθι»"

ΠΣ

LA

3

X

»

5

-

[A

,

,

ἰσχύει τῆς ὑπονοίας ἣ ἀλήϑεια. μεταξὺ δούλου xai δεσπότου συνάλλαγμα οὐ συνίσταται.

68. “Ὅσα ἐξ ἀρχῆς συνεφώνησαν ἐπὶ τοῖς συμβολαίοις, κἂν ἁπλῶς οὕτως ἐτέϑησαν πρόστιμά τινα ἐν τῷ συμφώνῳ.

20

B XIII, 1, 14 = DXIII, 6, 14. ]*. Ζήτει Big. ζ΄. τιτ. β΄. κεφ. ξβ΄. 2%.

Ζήτει τοῦ β΄. τιτ. χεφ. α΄.

38.

Τῷ

φουρτίβῳ

κονδικτικίῳ.

B XIII, 1, 15 = D XIII, 6, 15. l. Πλὴν εἴγε χρήσεται ἀλλοτρίῳ πράγματι κατὰ γνώμην τοῦ δεσπότου Hb II 25 τις, εἶτα χρήσεται τούτῳ, ἄρα καὶ οὕτως ὑπόκειται τῇ περὶ κλοπῆς ἀγωγῇ; 17 Καὶ μάλα. 'O γὰρ τῷ χρησϑέντι ἄλλως καὶ ἐφ᾽ ἑτέρου χρησάμενος ὑπόκειται τῇ φοῦρτι, ὡς κεφ. ε΄. deu. ε΄. τοῦ παρόντος τιτ. καὶ Buß. ξ΄. τιτ. ιβ΄. κεφ. η΄. 10 κερδαίνει: P κερδάνει 12 verba καὶ βιβ. 16 ’Ava: ᾿Ανωνύμου

| post ιβ΄. βιβ. lac. indicat

ιζ΄. vw. Hb. cj.

α΄.

κεφ.

ε΄.

postea

P | 11 μάϑῃς:

addita

|

14

ἔχειν:

P μάϑεις | P

ἔχει

|

LIB.

XIII

—

TIT.

I (P)

633

B XIIL 1,16 = D XIII, 6, 16. 18. Δοὺς ἐν χρήσει τὸ κλαπέν. 28.

δ

Ἢ

ὁ ἅρπαξ.

B XIII 1,17 = DXIII, 6, 17. 1. Zire if. ια΄. τιτ. α΄. κεφ. ζ΄. ϑεμ. ς΄. Ζήτει καὶ τοῦ ἑξῆς τιτ. τοῦ παρόντος βιβ. κεφ. α΄. ϑεμ. γ΄. 2. Τουτέστι πταίσματος" ἐπίκοινον δοῦλον φονεύσει.

οἷον ἡνίκα τὴν ἐπίκοινον οἰκίαν ἐμπρήσει ἣ τὸν

3. Ζήτει τὸ γ΄. ϑεμ. τοῦ γ΄. κεφ. τούτου τοῦ τιτ. καὶ Dig. νη΄. τιτ. κδ΄. 10 κεφ. η΄. deu. γ΄." καὶ ὁ δόλον πταισάμενος ἐνάγεται' καὶ Seu. ζ΄. τοῦ αὐτοῦ.

4.

Ὃ

δὲ πραεκάριον ἐπὶ χρόνον δοὺς δύναται καὶ [[ó] πρὸ τοῦ χρόνου HbIl

λαμβάνειν αὐτό, ὡς βιβ. νη΄. τιτ. κδ΄. κεφ. ιβ΄. ϑεμ. β΄. καὶ κεφ. γ΄.

15.

20

5.

Ὡς

ἅμαξα:

6.

Ζήτει τοῦ παρόντος xe. ε΄. deu. η΄. καὶ κεφ. ιγ΄.

8

οὐ δύναται γάρ τις κινεῖν περὶ τοῦ ἑνὸς τροχοῦ.

78.

Πριγκιπαλίας.

88.

'H xovrpapın.

98.

Εἰς δοχὴν καμάρας 7) οἰκήματος.

108.

Σαϑρά.

118.

Ἡνωμένα.

128.

Πλοῖον τυχόν" ζητεῖται 4j κώπη

B XIII 1,18 = DXIII, 6, 18. l. Οἵαν ἐπὶ τῶν ἐνεχύρων χρεωστεῖ «ἀ»διατιμήτου προικός.

καὶ τὸ ἄρμενον αὐτοῦ.

τις φυλακήν,

καὶ

ὁ ἀνὴρ

ἐπὶ τῆς HbIl

2. Zire βιβ. νβ΄. κεφ. λα΄., λγ΄., να΄, καὶ βιβ. κβ΄. τιτ. ε΄. κεφ. κη΄. ma. : , 25 den. ε΄.D καὶ 3 τοῦ= Buß. ιε΄., τιτ. α΄., κεφ. ιγ΄., καὶ P τιτ. 9., τοῦ"Eδ΄. τῶν ᾿Ινστιτούτων. 6 inter sch. 1 et 2 deletum est hoc scholion: Ζήτει xeq. deu. raparei." πρὸς ἐκεῖνο γὰρ ϑεμάτιζε | 10 δόλον πταισάμενος:

ιη΄. τούτου τοῦ ctt. P δόλου παισάμενος

634

LIB. XIII — TIT. I (P)

e

3. Καλῶς τὰ βρώματα, xal οὐ τὴν τροφήν" εἰ γὰρ ἔκειτο ἡ σημασία τῆς Hb II τροφῆς, εἰς τὸ ἄτοπον περιίστατο, ὥςτε ἀναγκάζεσϑαι τὸν χρησάμενον καὶ 20 τὸ ἔνδυμα ποιεῖν, καὶ τὰ πρὸς τὸ ζῆν τὸν ἄνϑρωπον ἀναγκαῖα ὄντα, τὰ πρὸς φυλακὴν ἣ φροντίδα τοῦ σώματος ἀδιαστίκτως, «ὡς» ἐν τῷ μγ΄. κεφ. τιτ. α΄.

βιβ. β΄. 4.

᾿Ανάγνωϑι βιβ. κα΄. τῶν Διγ. τιτ. α΄. διγ. AB”. περὶ τροφῶν.

5. Ζήτει βιβ. ve’. τιτ. δ΄. κεφ. ια΄. καὶ Bi. τα΄. τιτ. β΄. κεφ. η΄. περὶ τοῦ, τίνα περιέχονται «τῷ ὀνόματι» τῶν ἀλιμέντων᾽ πλὴν εἰ καὶ τὸ μέτρια ἐκεῖ οὐ πρόςκειται, εὐλόγως, ὡς οἶμαι, οὐ πρόςκειται" καὶ γὰρ τροφεῖα «ὀφείλεται» 10 ἐκεῖ ἀγράφως, οἷς ἀδιάστικτος ὀφείλεται ἡ κατασκήνωσις. Καὶ ἄλλα γὰρ πολλὰ

x

-

τῷ

3a

=

ὀνόματι τῶν τροφείων

-

περιέχονται,

ε

ὡς βιβ.

,

,

β΄. τιτ. β΄. κεφ.

,

μγ΄.

Μὴ ἐναντιωϑῇ σοι τὸ κα΄. κεφ. τοῦ αὐτοῦ καὶ vtr. καὶ [κεφ.}} βιβ., 6 quo: ΣΧ Na Il N 1 2.0 x ». 4 ἐὰν τροφὰς ἣ ὀψώνια ληγατεύσω σοι, οὔτε ἐσθῆτα, οὔτε οἴκησιν λαμβάνεις, οὔτε ὑπόδημα, ἀλλὰ μόνον τροφήν: ἄλλο γὰρ τὸ ὁρίσαι τὸν διαϑέμενον 16 διατρέφεσϑαί τινα, καὶ ἄλλο τὸ ῥητὰ βρώσιμα καταλιπεῖν τινι, ὅ ἐστι τοῦτο τὸ ἐναντίον τοῦ μδ΄. βιβ. τιτ. ιδ΄. Περιέχει δὲ καὶ τὸ πράσιμον ὕδωρ.

2

[^]

e

6. Ζήτει κεφ. xB'., ἐξ un xou δοῦλον ἔχρησε x«i οἰκείου ἁμαρτήματος, ἀλλ᾽ 20 x&v πλεῖον ἣ ζημία ἧ τῆς 7*.

Σημείωσαι

88.

Ἢ

οὗ μάϑῃς" ἐν ἀγνοίᾳ οὐκ ἐνέχεται ὁ χρῆσας, εἰ ἔκλεψε" τότε γὰρ ἐνέχεται τῇ νόξᾳ, οὐχ ὡς ἀπὸ ὡς τοῦ δούλου ἐνόχου γεγονότος ἰδίῳ ἁμαρτήματι, διατιμήσεως τοῦ δούλου.

περὶ τυχηρῶν.

διατετιμημένως αὐτὰ ἔλαβεν.

B XIII, 1,19 = D XIII, 6, 19. l. Βλάβην λέγει τὴν κατὰ βίαν γενομένην. Οἷον δέδωκάς μοι ἀγρὸν εἰς Hb II φυλακήν. Εἰςελϑών τις κατὰ βίαν δένδρα ἐξέκοψεν. Οὐκ ἐνέχομαί σοι ἐγώ, ἀλλὰ κινεῖς σὺ κατ᾽ αὐτοῦ.

2. ἐξ κλέπτου, τὴν τῶν 80 ἀλλοτρίου οβ΄., καὶ

ἑτέρου — Νόησον λῃστοῦ, 7j τοιχωρύχου, ἣ ἅρπαγος᾽ μὴ μέντοι ἵνα μὴ ἐναντιωϑῇ πολλοῖς κεφαλαίοις" ὁ γὰρ χρησάμενος ὑπερβαίνει κλεπτῶν ἐπήρειαν, ᾧ συντέτακται καὶ ὁ μισϑωσάμενος φυλακὴν πράγματος. Ζήτει καὶ βιβ. κ΄. ver. α΄. κεφ. ζ΄. deu. β΄. καὶ κεφ. μάϑε, ὅτι ἄκρα ἐπιμέλεια ὑπερβαίνει οὐδαμῶς τὴν τοιχωρυχίαν.

3 ζῆν: P ζεῖν | 8 μέτρια: P μετρία | 9 πρόσκειται (1): P πρόσκεινται | 10 κατασκήνωσις: P κατακένωσις; Hb. κατοίκησις | 12 ἐναντιωϑῇ: P ἐναντιωϑεῖ | 17 μάϑῃς: P μάϑεις | 20 ἢ: P ἧ; corr. Hb. | 24 δέδωκάς: P δέδωσκάς | 27 τοιχωρύχου: P rorxopuxon | 29

μισϑωσάμενος:

P χρησάμενος;

corr.

Hb.

|

31

τοιχωρυχίαν:

P τοιχορυχίαν

LIB. XIII — TIT. I (P)

635

38. Ὃ μισϑὸν λαμβάνων, οὐ μέντοιγε ὁ μισϑὸν διδοὺς λαβών τι πρᾶγμα ἀπὸ τοῦ δεσπότου. B XIII, 1, 21 = D XIII, 6, 21. ]. Οὐ μὴν ἐπὶ τοῦ διαϑεμένου, ὡς βιβ. ξ΄. τιτ. ιβ΄. κεφ. wm. Ζήτει τοῦ 5 παρόντος Ttt. κεφ. η΄. καὶ τὰς ἐκεῖ παραπομπάς. 2.

Κατὰ

τὸν

κανόνα

τὸν

λέγοντα᾽ Y

οὐδεὶς

ἐπὶ

τῷἢ

ἰδίῳι

πρᾶγματι

κλοπὴν

ἁμαρτάνει.

3. Σημείωσαι, πῶς ὁ χρησάμενος οὐχ ἔχει τὴν περὶ κλοπῆς ἀγωγὴν κατὰ τοῦ δεσπότου, ἀλλὰ μὴν οὐδὲ κατὰ ἀλλοτρίου" κατὰ μὲν τοῦ δεσπότου, ὅτι, 10 κἂν ἀλλότριος ἔκλεψε τὸ πρᾶγμα, ὁ δεσπότης εἶχε τὴν περὶ κλοπῇς ἀγωγήν, οὐχὶ ὁ χρησάμενος, εἴπερ ἐβούλετο᾽ εἰ δ᾽ οὖν, ἐκλογὴν ποιεῖ, καὶ ἢ τὸν κλέπτην Hb II ἐπιλέγεται ἢ τὸν χρησάμενον. Εἰ τοίνυν ἐν τῷ δεσπότῃ ἐστὶ τὸ κινεῖν κατὰ τοῦ χρησαμένου τὴν φούρτου, πῶς ὁ χρησάμενος κατ᾽ αὐτοῦ κινήσει τὴν φούρτου; Κατὰ ἀλλοτρίου δὲ οὐ κινεῖ παρόντος τοῦ δεσπότου καὶ βουλομένου 15 αὐτοῦ χινῆσαι τὴν φούρτου. ᾿Αλλ᾽ οὐ μὴν οὐδὲ ὁ παραϑηκάριος" T; γὰρ οὐκ ἀπὸ δόλου αὐτοῦ ἐκλάπη ἡ παραϑύήκη, καὶ οὐ κινδυνεύει αὐτῷ ἢ ἀπὸ δόλου αὐτοῦ, καὶ x&v ἐγκινδευν»εύῃ, οὐκ ἔχει τὴν qobprou διὰ τὸν ἴδιον δόλον καὶ διὰ τὸν κανόνα τὸν λέγοντα᾽ κλέπτης τὸ χλοπιμαῖον ἔχων οὐκ ἐξουσιάζει, ὡς βιβ. ξ΄. τιτ. ιβ΄. κεφ. ιγ΄. ϑεμ. β΄. »

x

€

,

,

.

5,

2

^

20

A

3

H4

A

,

-“

x

>

2

3

-

x

“2

^

,

,

2

Pi

3

T

-

»

LH

e

3,

3

3

/

>

>

^

-

M

9»

ga

Uu

M

x

SX

,

[A

t

,

3

^

A

x

x

Li

>

x

A

.-.

-

LÀ

a

(ἃ

x

>

^

>

,

ji

4.

Δύο ἧσαν κουντουβερνάριοι, καὶ ἔχρησα τὰ πράγματα τῷ ἑνὶ ὑποπεσόντος καὶ τοῦ ἑτέρου τῷ κινδύνῳ αὐτῶν, ὃν καὶ κοινωνὸν καλεῖ. B XIII, 1, 22 = 1. Περὶ δούλου.

D XIII, 6, 22.

B XIII, 1, 23 = D XIII, 6, 23. 25

18.

Tuyóv

μίλια δέκα.

B XIII, 1, 24 — CIV, 23, 1. l. Bip. δ΄. τοῦ Κώδικος Tw. xy’. κεφ. α΄. 2.

Bp.

δ΄. τοῦ Ko3.

12 κατὰ

τοῦ χρησαμένου:

P ἔχρησε

τιτ. κγ΄. Ῥ καὶ τὸν χρησάμενον

l 16 αὐτῷ:

P αὐτῇ

| 20 ἔχρησα:

*

636

LIB.

XIII — TIT.

I (D)

B XIII, 1, 25 = CIV, 23, 2. l. Μέχρις ὡρισμένου χρόνου, τυχὸν ἐνιαυτοῦ ἑνὸς ἣ τριῶν T, δέκα.

m u

B XIII, 1,26 = CIV, 23, 3. l. ἐὰν χρήσω τινὶ πρᾶγμα — Τοῦτό φησιν, ὅτι, ei δέδωκά σοι πρᾶγμα ΗΒ ἢ 5 ἐπὶ τῷ δοῦναί σε αὐτό τινι εἰς ἐνέχψρον, καὶ λαβὼν χρυσὸν δάνους ἕνεκεν 33 δώσεις μετὰ τοῦτο τὸ χρέος, [od] δύναμαι κινεῖν κατὰ σοῦ τοῦ χρησαμένου εἰς τὴν τοῦ πράγματος ἀνάληψιν. B XIII, 1, 27 — CIV, 23, 4. l. Ζήτει βιβ. ιζ΄. τιτ. α΄. κεφ. κε΄. Ζήτει καὶ περὶ τῶν ἀπὸ iudecátis 10 καταβληϑέντων ἀχρεωστήτων, ὡς οὐςδὲ» δέχονται ἀντέλλογον ἐφ᾽ ἑτέρῳ, οὗ ὑπόκειται τούτοις ἣ χρῇσις, [wc] χρέει, βιβ. κδ΄. τιτ. «ι΄.» κεφ. χε΄. 2 τριῶν: P τρία | 5 δοῦναί: P δοϑεῖναι ἡ χρῆσις: P prius εἰς χρῆσιν

|

6 δώσεις:

P δοὺς

|

11 o6: P οὐχ |

LIB. XIII — TIT. II (CA)

SCHOLIA

637

AD BASILICORVM LIB. XIII TIT. II E COD. MS. COISL. 152 (Ca).

σι

B XIIL 2, 1 — D XVI, 5, 1. 1. Δικαίως τὰς τοιαύτας αἰτίας τῆς παρακαταϑήκης ὁ πραίτωρ ἐχώρισεν" HbII ὅ τυχηρὰν γὰρ αὖται καὶ ἀκουσίαν αἱ παρακαταϑῆκαι ἔχουσιν πρόφασιν, οὐκ ἐκ προαιρέσεως ἐγειρομένην. 'Exeivog δὲ νομισϑήσεται ταραχῆς 7) ἐμπρησμοῦ ἢ τῶν εἰρημένων αἰτιῶν ἕνεκεν παρατίϑεσθαι, ὃς οὐχ ἑτέραν αἰτίαν ἔχει τῆς παρακαταϑήκης ἣ τὸν ἀπειλούμενον ἐκ τῶν εἰρημένων αἰτιῶν κίνδυνον. Ἡ δὲ τῶν λεχϑεισῶν αἰτιῶν ὑπεξαίρεσις δικαίαν ἔχει τοῦ χρησίμου τὴν 10 πρόφασιν. Ei μὲν γάρ τις ἐπιλεξάμενός τινα ὡς πιστότατον τὸ οἰκεῖον αὐτῷ παρέϑετο πρᾶγμα, ἀγνωμονούμενος ἀρχεῖσϑαι ὀφείλει τῇ τοῦ ἁπλοῦ λήψει" εἰ δὲ ἀνάγκης ἐπικειμένης παράϑηταί τις, 4j γενομένη περὶ τοῦ λαβόντος τὸ δεπόσιτον ἀγνωμοσύνη αὔξει τὸ τῆς ἀπιστίας ἁμάρτημα, καὶ διὰ τὸ κοινὸν χρήσιμον χρὴ τιμωρεῖσϑαι τὸν ἄπιστον, καὶ ἐπὶ συμφέροντι τὴς πόλεως 1 ἐκδικεῖσϑαι ταῦτα. "Ἔστι γὰρ ἄτοπον ἐν ταῖς τοιουτοτρόποις αἰτίαις τὴν πίστιν παραβαίνεσϑαι. 2. Kuplädou. 'H δεπόσιτι εἰς τὸ ἁπλοῦν κινεῖται" ἐκ δὲ τῶν δ΄. αἰτιῶν, ϑορύβου, ἐμπρησμοῦ, πτώσεως, ναυαγίου εἰς τὸ διπλοῦν, ἐὰν μηδὲ ἄλλη μία ὑπῆν αἰτία τῆς παραϑήκης" κατὰ δὲ κληρονόμων ἀπὸ δόλου τοῦ τεστάτωρος «

20 εἰς τὸ

Lo

»

ἢ

ἁπλοῦν,

T

ἀπὸ

f

.

δὲ οἰκείου

A

*

δόλου

,

3

ji

,

m

/

εἰς τὸ διπλοῦν.

2

σι

. 3. Τοῦ ’Evavrıopavoöc. 'Ev τῷ ς΄. ttr. τῆς δ΄. ἰνστιτουτ. ἐν τῇ δ΄. διαιρέσει (8 26) ἐξ ἀρνήσεως αὐτοῦ, ὥςπερ τὸν ᾿Ακουίλιον, λέγει διπλασιάζεσϑαι, οὐ μὴν καὶ χωρὶς ἀρνήσεως᾽ καὶ ἔστιν ξένον καὶ ἀλλαχοῦ μὴ εἰρημένον. 4. Τοῦ Νομοφύλακος. παραϑήκην δεξάμενος καὶ ὥφειλε καὶ ὁ κληρονόμος καῦσα. ᾿Αλλ᾽ ἤρεσεν ὅμως αὐτοὺς ἐνέχεσϑαι.

Σημείωσαι ἰδικῶς" ἐπεὶ γὰρ δόλον ἥμαρτεν ὁ τὴν ὡς ἐξ ἁμαρτήματος καταδικάζεται εἰς τὸ διπλοῦν, εἰς τὸ περιελϑὸν ἐνέχεσϑαι, ὡς ἐπὶ τῆς μέτους τοῖς νομικοῖς εἰς τὸ πᾶν, καὶ μὴ εἰς τὸ περιελϑὸν

5. Τοῦ ’Evavrıogavodc. Εἴρηται Buß. γ΄. τιτ. β΄. διγ. ζ΄. (686), ὅτι ὁ 30 κληρονόμος κακῶς εἰς τὸ δεπόσιτον διαγινόμενος καὶ σουονόμινε καταδικάζεται καὶ ἀτιμοῦται. 4 sch. 1: cf. p. 6721. 15 | ἐχώρισεν: Ca ἐχώρησεν 15 τοιουτοτρόποις: Ca τοιουτοτοτρόπως 3: cf. p. 672 1. 25

| 6 ἐγειρομένην: Ca ἐγειρομένων |

| 16 παραβαίνεσϑαι: Ca προβαίνεσϑαι

| 21 sch.

e

638

10

15

2

e

20

LIB. XIII — TIT. H (CA)

6. Τοῦ ᾿Ανωνύμου. ’Eri τοῦ κομοδάτι καὶ ἣ ἀκεσίων κομμοδάτον ἐστίν. ὡς βιβ. ιγ΄. τιτ. ς΄. διγ. ε΄. ᾿ΑνάγνωῚθι τὰ ἐκεῖσε παραγεγραμμένα. Τῶν παρατιϑεμένων πραγμάτων τὰ παρακολουϑήματα οὐ δοκεῖ καὶ αὐτὰ παρατίϑεσϑαι. «Οὐ γὰρ οἰκέτου μετὰ ἐσθῆτος παρατεϑέντος τὴν ἐσθῆτα», οὐδὲ ἵππου παρατεϑέντος μετὰ χαλινοῦ τὸν χαλινὸν παρατίϑεσϑαι λέγομεν, ἀλλ᾽ ἣ τὸν Hb ll οἰκέτην ἣ τὸν ἵππον᾽ καὶ ἐπὶ μὲν τοῦ οἰκέτου τὴν ἐσθῆτα, ἐπὶ δὲ τοῦ ἵππου 26 τὸν χαλινὸν ἐν παρακολουϑήματι λαμβάνομεν. 7. Στεφάνου. Σημείωσαι, ὅτι τὰ παρακολουϑήματα τῷ δεποσίτο οὐ δοκεῖ κατὰ πρόληψιν αὐτὰ παρατίϑεσϑαι. Σημείωσαι δὲ ἐνταῦϑα καὶ ποῖά ἐστιν τὰ παρακολουϑήματα, ὡς f) ἐσθὴς τοῦ οἰκέτου καὶ ὁ χαλινὸς τοῦ ἵππου. "Eni μέντοι τοῦ κομμοδάτι τὴν αὐτὴν παρὰ τοῖς παρακολουϑήμασι διλιγεντίαν ὀφείλει παρέχειν ὁ χρησάμενος, ἣν καὶ ἐπὶ τῶν πρωτοτύπων χρὴ χρεωσϑῆναι, ὡς ὁ Οὐλπιανὸς ἐν τῷ β΄. βιβ. τοῦδε τοῦ συντάγματος Ttt. ς΄. διγ. ε΄. φησίν. j 8. Παραϑέμενος ἐγώ τινι πρᾶγμα σύμφωνον ἐποίησα, ὥςτε αὐτὸν καὶ ἀπὸ ῥᾳθυμίας κρατεῖσϑαι. ᾿Ισχύσει τὸ πάκτον αὖξον τῆς δεπόσιτι τὴν φύσιν ἐξ αὐτοῦ τοῦ τρόπου μου. Ei δὲ πάκτον γένηται, ὥςτε ἀπὸ δόλου μὴ κατέχεσϑαι τὸν λαμβάνοντα τὸ δεπόσιτον, οὐκ ἔρρωται τὸ σύμφωνον" ἐναντιοῦται γὰρ τὸ τοιοῦτον συμφωνηϑὲν τῇ καλῇ πίστει καὶ τοῖς χρηστοῖς μάχεται τρόποις. 9. Ἔξ κοντινέχτι, διὰ τὸ εἶναι αὐξητὸν τὸ σύμφωνον τῆς ἀπαιτουμένης ἐπὶ τῶν συναλλαγμάτων, ἐφ᾽ ὧν ἀμφότερα ὠφελοῦνται τὰ μέρη. 10. Στεφάνου. Τοῦτο νόησον, ἔνϑα ἐξ κοντινέκτι τό σύμφωνον γέγονεν" x«i γὰρ ἐπὶ τῶν βόνα φίδε ἀγωγῶν τὰ μὲν ἐξ κοντινέκτι πάκτα τὴν φύσιν ἀμείβει τοῦ συναλλάγματος καὶ τὴν ἀγωγὴν μετατυποῖ' παραγραφὴν δὲ τῷ ῥέῳ χαρίζεται. Τοῦτο δέ σοι πλατύτερον ἐν τῷ α΄. βιβ. τοῦ παρόντος «συντάγματος» τιτ. α΄. διγ. μ΄. φϑάσας παραδέδωκα. 11. Κυρίλλου. ᾿Απὸ συμφώνου οὐ μὴν δόλος παραχωρεῖται.

30

καὶ κούλπα ἀπαιτεῖται ἐπὶ τῇ παραϑήκῃ,

12. Τοῦ ’ Ανωνύμου. Καὶ πλέον γὰρ καὶ ἧττον τῶν προςόντων ταῖς βοναφίδε ἀγωγαῖς ἐν ἀρχῇ δυνάμεϑα συμφωνεῖν, ὡς Bi. ιγ΄. τιτ. ς΄. διγ. ε΄. καὶ βιβ. ν΄. τιτ. ιζ΄. διγ. χγ΄. 4 «οὐ — ἐσϑῆτα», supplere vult Hb. | 7 ἐν: Ca ὃν | 9 ἐνταῦϑα: Ca ἐν ταῦτα | 12 χρὴ χρεωσϑῆναι: Ca χρησϑῆναι | 17 τοῦ τρόπου μου: leg. τυπουμένην, cf. p. 682 1.1

σι

LIB. XIII — TIT. II (CA)

10

639

13. Στεφάνου. Σημείωσαι, ὅτι ἐάν τις συμφωνήσῃ μὴ ἀπαιτεῖν δόλον τὸν δεποσιτάριον, ἀνίσχυρόν ἐστι τὸ πάκτον, ὡς κόντρα βόνες μόρες τυγχάνον. Τοῦτο δὲ νόησον περὶ τοῦ μέλλοντος ὡς εἰκὸς γίνεσϑαι δόλου" τὸν γὰρ ἤδη γενόμενον δόλον δυνάμεϑα διὰ συμφώνου παραχωρεῖν. Τὰ μὲν γὰρ ἤδη ἁμαρτηϑέντα παραχωρεῖν φιλανθρωπίας ἂν ein‘ τὸ δὲ πρὸ τοῦ ἁμαρτήματος συγχωρεῖν τὸ γίνεσϑαι μέλλον πλημμέλημα, τοῦτο οὐδὲν ἕτερόν ἐστι Tj πρὸς ἀδικίαν προτρέπεσϑαι. Διὰ τοῦτον γὰρ τὸν λογισμὸν περὶ μὲν τῆς ἤδη γενομένης κλοπῆς 7| ὕβρεως καλῶς πακτεύομεν μὴ κινεῖν τὴν φοῦρτι ἣ τὴν ἰνιουριάρουμ᾽ περὶ δὲ τῆς μελλούσης γίνεσϑαι κλοπῆς 7) ὕβρεως πακτεύειν οὐ δυνάμεϑα καὶ συμφωνεῖν μὴ κινεῖν τὴν φοῦρτι 7| τὴν ἰνιουριάρουμ, ὡς ὁ Παῦλος ἐν τῷ κζ΄. Ow. τοῦ δὲ πάκτις τῶν πρώτων κανονίσας ἐδίδαξεν.

Οὐ δυνάμεϑα τοίνυν,

ὡς εἶπον, δόλον παχτεύειν μὴ ἀπαιτεῖσϑαι τὸν δεποσιτάριον᾽ πακτεύειν μέντοι μὴ κινεῖν κατ᾽ αὐτοῦ τὴν δεπόσιτι δυνάμεϑα, ὡς καὶ τοῦτο φϑάσας ἐδίδαξεν 6 Οὐλπιανὸς ἐν τῷ ζ΄. διγ. τῶν δὲ πάκτις τῶν πρώτων. 14. Τοῦ ᾿Ανωνύμου. Καὶ ὁ νυχτέπαρχος διαγινώσκει περὶ τῶν καμψαρίων, Hb II ἐάν τι πλημμελήσωσι περὶ τὴν ὑπ᾽ αὐτῶν φυλαττομένην ἐσθῆτα, ὡς βιβ. α΄. τιτ. ε΄. (15) διγ. γ΄. 15. Δυνατὸν δὲ ἀπὸ συμφώνου πάντα κίνδυνον ἀναδέχεσϑαι τὸν δεποσιτάpiov, ὡς βιβ. β΄. τιτ. ιδ΄. διγ. ζ΄. 20

τῷἢ δεποσιταρίῳ i κινεῖσϑαι 16. . Τ Τοῦ αὐτοῦ. Ἔνι xai u μισϑοῦ διδομένου ui

2

e

τὴν δεπόσιτι, ἐφ᾽ οὗ οὐ μόνον δόλον, ἀλλὰ καὶ κούλπαν ἀπαιτεῖται, ὡς βιβ. ιγ΄. τιτ. ς΄. διγ. ε΄.

30

17. Στεφάνου. Σημείωσαι, ὅτι γρατούιτον ἤτοι κατὰ χάριν εἶναι δεῖ τὸ δεπόσιτον᾽ μισϑοῦ γὰρ δοϑέντος 7j συμφωνηϑέντος οὐκέτι δεπόσιτι, ἀλλὰ λοκάτι καὶ κονδοῦκτι᾽ καὶ λοιπὸν οὐ μόνον ἀπὸ δόλου, ἀλλὰ καὶ ἀπὸ κούλπας xai διλιγεντίας κατέχεται ὁ τὸ πρᾶγμα «λαβών,» λαβὼν ἤτοι μισϑὸν ἐπὶ τῇ παρακαταϑήκῃ τοῦ πράγματος ἤτοι ἐπὶ τῇ φυλακῇ τοῦ παρατεϑέντος, εἰ καὶ μὴ τὴν αὐτὴν ἐπιμέλειαν fj κονδοῦχτι κατὰ φύσιν ἀπαιτεῖ, ὡς ἐν τῷ προςφόρῳ τιτ. μανϑάνεις. 18. ᾿Ιωάννου. ᾿Απαιτεῖ δὲ ἐνταῦϑα ἣ περὶ ἐκμισϑώσεως καὶ ἐξάκταν διλιγεντίαν παρὰ τὴν οἰκείαν φύσιν, ὃ καὶ σημείωσαι. Ζήτει βιβ. κ΄. τιτ. α΄. χεφ. μ΄. 19. Βουλόμενος τὸν ἐμὸν οἰκέτην ὡς φυγάδα λοιπόν, ἢ καί τι πταίσαντα μετὰ τοῦ τιμωρεῖσϑαι καὶ φυλάττεσϑαι ἐνέβαλον εἰς ἕν ἀρτοκοπεῖον. Μισϑοῦ 34 ἕν: del?

| μισϑοῦ μὲν κτὲ.: cf. p. 673 1. 25

640

LIB. XIII — TIT. UI (CA)

μὲν

δεδομένου

παραφυλακῆῇς

χάριν

ἔσται

κατὰ

τοῦ

ἀρτοκόπου. ἡ κονδούκτι"

εἰ δὲ μισϑὸν ἐγὼ ὁ τοῦ οἰκέτου δεσπότης ἔλαβον ὑπὲρ τούτου τοῦ οἰκέτου διὰ τὸ τυχὸν ἐργάζεσϑαι αὐτόν, ἕξω τὴν λοκάτι. Εἰ δὲ ἐναντίον τοῦ διδόναι μισϑὸν ὑπὲρ τῆς φυλακῆς τοῦ ἀρτοκόπου τὰς τοῦ οἰκέτου ὄὅπερας ἐκομπεσσάH

x

x

5 τευσὰ

τῇ

>

x

t

2I

παραφυλακῇ,

2

€

ἔοικε

μὲν

τοῦτο

x

μισϑώσει

r

καὶ

-

H

£

ἀντιμισϑώσει᾽

ἀλλ᾽

ἐπειδὴ οὐ δίδοται ἀργύριον, ὅπερ 7) μίσϑωσις ἀπαιτεῖ, ἣ πραεσκρίπτις βέρβις ἁρμόζει μοι. Εἰ δὲ τὴν τροφὴν παρεῖχον μὲν οὐδὲ περὶ τῶν ἐργασιῶν τοῦ οἰκέτου συμφωνήσας, δίδοταί μοι 7, δεπόσιτι. ' Ext οὖν τῶν εἰρημένων ϑεμάτων 2

^

3

14

3

»

,

A

ἁρμόζει

μοι

ποτὲ

ς

’

μὲν

/

Hh

€

>

,

1| κονδοῦκτι,

οἷον

3

^

x

ἡνίκα

*

t

-

δίδωμι

4

,

/

μισϑόν᾽

ποτὲ

δὲ

7]

10 δεπόσιτι, ὅτε μόνην τὴν τροφὴν παρεῖχον. ᾿Αλλ᾽ ἐπὶ μὲν τῶν πρώτων τριῶν καὶ δόλον xal διλιγεντίαν ὁ ἀρτοκόπος ἐποφείλει᾽ ἐπὶ δὲ τοῦ τελευταίου μόνον δόλον. Λέγει δὲ ὁ Πομπώνιος δεῖν ἡμᾶς ἕπεσϑαι τῇ τούτων συμβάσει καὶ τοῖς συμφωνηϑεῖσι, καὶ ἐάν τι συνεφωνήϑη πλέον, ὥςτε καὶ διλιγεντίαν ἀπαιτεῖσϑαι, ἔνϑα τὰ κιβάρια δίδονται, καὶ τοῦτο δὴ τὸ σύμφωνον ἐποφληϑήσε15 ται. Τέως μέντοι τοῦτο δῆλον, ὅτι ἣ δεπόσιτι nad’ ἑαυτὴν μόνον δόλον ἀπαιτεῖ. ,

,

A

A

^

,

,5

x

ji

m

20. Κυρίλλου. "Ἔδωκά σοι φυλάξαι οἰκέτην μου ἐν μυλῶνι. ἔδωκα, κινῷ κονδοῦκτι" εἰ ἔλαβον, λοκάτι" εἰ δὲ ὑπὲρ φυλακῆς πραεσκρίπτις βέρβις, ἐπειδὴ οὐκ ἐν ἀργυρίοις ὁ μισϑός. "Exi χκούλπα ἀπαιτεῖται" εἰ δὲ μόνην τὴν τροφὴν παρέχω, δόλος. Δεῖ 80 καί, τί προγέγραπται τοῦ μυλῶνος. Δόλον δὲ πάντως ἀπαιτεῖ. Ἔν περὶ ὀπερῶν ἔδοξε, δεπόσιτι κινῶ.

4

A

Εἰ μισϑὸν ἔχαμνέ σοι, πάντων δὲ δὲ σκοπεῖν ᾧ δὲ μηδὲν

21. Ἠξίωσά σε λαβόντα τὸ ἐμὸν πρᾶγμα ἀπαγαγεῖν πρὸς Τίτιον, ὥςτε Hb II μοι τοῦτο φυλάττεσϑαι παρ᾽ ἐκείνου. Ζητεῖται, ποίαν ἕξω κατὰ σοῦ ἀγωγήν. 33 Καί φησιν ὁ Πομπώνιος, εἰ μὲν οὐκ ἀπήγαγες τὸ πρᾶγμα Τιτίῳ, ἔνοχον εἶναί 25 σε τῇ μανδάτι᾽ εἰ δὲ δέδωκας, σὺ μὲν ὡς πληρώσας τὸ μανδάτον ἀνεύϑυνος ἔσῃ" δέδοται «δέ» μοι κατὰ Τιτίου δεπόσιτι. Εἰ δὲ ὁ Τίτιος τοῦτο ἐφύλαξεν οὐκ ἐμοί, κατὰ σοῦ μὲν ἕξω τὴν μανδάτι" ἐκεῖνος δέ σοι τῇ δεποσίτῳ κατασχεϑήσεται, ἣν ἐξεχώρησάς μοι ἐναγόμενος τῇ μανδάτι. Ἐῤ δὲ ἐπὶ τούτῳ δέδωκά σοι τὸ πρᾶγμα, ὥςτε σὲ τοῦτο φυλάττειν, εἰ μὴ Τίτιος ἀνάσχηται 80 λαβεῖν τοῦτο καὶ φυλάξαι, Τιτίου μὴ δεξαμένου ἄρα 7) δεπόσιτι ἣ N μανδάτι ἔστω μοι κατὰ σοῦ; Καὶ ὁ μὲν Πομπώνιος ἀμφιβάλλει. Δεῖ δὲ λέγειν, ὡς ἣ μανδάτι ἔσται μοι κατὰ σοῦ ἐκ τοῦ συμφώνου πλατυνομένη καὶ εἰς παραφυλαχήν. ᾿Ἐνετειλάμην γάρ σοι. τοῦτο δοῦναι Τιτίῳ ἐπὶ παραφυλακῇ᾽ ἐκείνου δὲ μὴ δεξαμένου σὲ τοῦτο φυλάττειν. “Ὥςτε οὖν ἐπὶ δύο τούτοις ὕπεστιν ἣ 5 μισϑώσει: Ca μισϑώσεως | 7 uiv: Ca μου | 15 δῆλον, ὅτι: Ca δηλονότι | 20 μηδὲν: Ca μὴ δενὶ | 24 ἀπήγαγες: Ca ἀπήγαγε | 27 τῇ: Ca τὴν | 30 Τιτίου μὴ δεξαμένου κτέ.: cf. p. 674 1. 25 | 32 πλατυνομένη: Ca πλατυνόμενος

LIB. XIII — TIT.

II (CA)

641

μανδάτι, ἐπὶ τῷ ἀπαγαγεῖν σε τὸ πρᾶγμα πρὸς Tireov, ἐκείνου δὲ μὴ δεξαμένου σὲ τοῦτο φυλάττειν. 22. Κυρίλλουι Ἐὰν δώσω σοι πρᾶγμα ἀπενεγκεῖν Τιτίῳ, ἵνα φυλάξῃ μοι, κινῶ κατὰ σοῦ μανδάτι, κατὰ Τιτίου δεπόσιτι. Ei δὲ ὀνόματί σου εἶπόν 5 σοι παραϑέσϑαι, ἔχεις δεπόσιτι, ἣν ἐχχωρεῖς μοι διὰ τῆς μανδάτι. Εἰ δὲ εἶπον, εἰ μὴ δέξηται αὐτὸ Τίτιος, σὺ φύλαξον αὐτό, μανδάτι κατέχῃ" ὥςπερ εἰ καὶ εἶπόν coi, δέξαι ἀπὸ τοῦδε πρᾶγμά uou καὶ φύλαξαι αὐτό. 2

A

14

»

7

^

,

23. Παρὰ Πρίμου ἐμοὶ 10 Πότερον τῇ τῇ μανδάτι,

H4

»

᾿

x

,

m

>

bd

,

J

[4

τῷ Πομπωνίῳ κἀκεῖνο διαφέροντα πράγματα μανδάτι ἢ τῇ δεπόσιτι ἐπειδὴ καὶ ἣ τοῦ πρὸς

x

£

,

.

»

[A

3

ζητεῖται. ᾿Ενετειλάμην σοι λαβεῖν παρὰ καὶ ταῦτα φυλάξαι. Λαβὼν δὲ ἐφύλαξας. ἔνοχος ἔσῃ μοι; Καὶ μᾶλλον ἀποδέχεται, σὲ συναλλάγματος ἀρχὴ μανδάτον ἐστίν.

24. Τοῦ ᾿Ανωνύμου. Τῇ γὰρ ἀρχῇ τούτου τοῦ διγ. ϑεμ. ιζ΄. (8 13).

τοῦ

συναλλάγματος

προσεκτέον,

ὡς

25. Εἰ δὲ κατὰ δόλον συνεβούλευσας, χώρα τῇ δεδόλω, ὡς βιβ. δ΄. τιτ. 15 γ΄. διγ. 9°. Εἰ δὲ τὸν ἀπελεύϑερον ὑποδεχόμενος παρὰ σοῦ τὸ δεπόσιτον ἠγγυήσω, ὁ Λαβεὼν ἀμάχως δίδωσί μοι κατὰ σοῦ τὴν ἐξτιπουλάτου, οὐ 2

,

μόνον

ε

εἰ κατὰ ;

A]

2

δόλον

x

[A

ἠφάνισε

Hi

5

,

1

.

x

,

I4

ταῦτα, m

x

ἀλλ᾽ >

»

Ford

εἰ καὶ 5

A

2

μηδένα

x

/

περὶ

,

^

αὐτὸ >

3

δόλον

\

,

ἥμαρτεν πλὴν μέντοι εἰ σώζεται παρ᾽ αὐτῷ τὸ πρᾶγμα (τί γάρ, εἰ τῷ τῆς μανίας ὑπέπεσε οὗτος, [ἦν] ὃν ἠγγυήσω τὴν παρ᾽ ἐμοῦ δεχόμενον παρα20 καταϑήκην, 7) καὶ πούπιλλος ἦν, I) καὶ τετελεύτηκεν οὐδένα παντελῶς διάδοχον Éyov;) ὡς ἐγγυητὴς δηλονότι κατασχεϑήσῃ,; ὥςτε σε παρασχευάσαι δοϑῆναι, ὅπερ ὁ λαβὼν τὸ δεπόσιτον ἠδύνατο παρασχεῖν, εἰ δεκτιυκὸς ὑπῆρχεν τῆς ἐναγωγῆς τῆς ἐπὶ τοῦ δεποσίτου. 26. Κυρίλλου. Εἰ ϑέλοντί μοι παραϑέσϑαι σοι εἴπῃς, δὸς τῷδε, εἰ μὲν 25 ὡς αὐτὸς φυλάξων εἶπας, κατέχῃ δεπόσιτι" εἰ δὲ ὡς συμβουλεύων μοι ἑτέρῳ παραϑέσϑαι, οὐδὲ μανδάτι κατέχῃ, εἰ μὴ εἶπας κίνδυνον. 'O ἐγγυητὴς τοῦ δεποσιταρίου κατέχεται, «εἰ» καὶ δόλον οὐκ ἐποίησεν ὁ πρωτότυπος, ἀλλ᾽ ἔχῃ αὐτό, καὶ οὐκ ἀποκαϑίστησιν οὐ δόλῳ, ἀλλ᾽ ὅτι μαίνεται ἣ ἄνηβός ἐστιν ἢ δίχα κληρονόμων ἀπέϑανεν. 80

27. Τί γάρ, ὅτι νομίσματα ἣν τὰ παρατεϑέντα, δαπανήσας δὲ ταῦτα οὐ Hb II κατὰ δόλον (τυχὸν γὰρ ὡς ἔτι πούπιλλος ὧν ἐνόμισεν οὐχ ἁμαρτάνειν, ἐν 80 ᾧ ταῦτα ἐδαπάνα) γέγονεν [δὲ]] πλουσιώτερος ἐντεῦϑεν; Κατασχεϑήσεται x

ὰρ

,

x

τῇ δεπόσιτι, 5 ἔχεις:

Ca

€

καὶ ταῦτα

,

ἔχειν

21 παρασκευάσαι: ἁμαρτῶν SCHELTEMA,

x

Ca

Basilica, 11.

|

(A

^

>,

>

€

,

3

μηδὲν ἁμαρτών.

8 sch. 23: παρασχεύασται

cf. p. 674 1. 31 |

28

δόλῳ:

| Ca

10 τῇ (μανδάτι): Ca τὴν | δόλως

|

33

ἁμαρτών: 13

Ca

642

LIB.

XIII

—

TIT.

II (CA)

28. Τοῦ ᾿Ανωνύμου. Σκοποῦμεν τὰς εὐπορίας Ev τῷ καιρῷ τῆς προκατάρξεως, ὡς βιβ. γ΄. τιτ. ε΄. διγ. λς΄. καὶ βιβ. 8°. τιτ. δ΄. διγ. λδ΄. 29. Παρεϑέμην ἐσθῆτα Πρίμῳ. Χείρονα ταύτην ποιήσας ὁ Πρῖμος ἀπέδωκέ μοι" κινήσω χατ᾽ αὐτοῦ τὴν δεπόσιτι, καὶ ταῦτα τὸ δεπόσιτον ἀπολαβών᾽ ὁ 5 γὰρ χείρονα ποιῆσας τὰ πράγματα, εἶτα μετὰ τοῦτο ἀποδοὺς οὐ δοκεῖ νόμοις Hb II ἐγνωσμένην ἀπόδοσιν ποιεῖσϑαι. 31 30.

Κυρίλλου. Τὸ γὰρ χεῖρον ἀποδοϑὲν

31. Τοῦ αὐτοῦ. Τὸ παρατεϑὲν ἀναλαμβάνειν ἐγὼ δύναμαι. >

/

3

^

ὑπὸ τοῦ

δοκεῖ μὴ ἀποδοϑῆναι. ἐμοῦ

δούλου

διὰ τῆς

δεπόσιτι

[A

10

32. Οἰκέτῃ Τιτίου παρεϑέμην ἐμὸν πρᾶγμα᾽ ἐλευϑερωθέντος αὐτοῦ τοῦ οἰκέτου xtvà τὴν δεπόσιτι" καί φησιν ὁ Μάρκελλος μὴ συνεστάναι κατ᾽ αὐτοῦ τὴν δεπόσιτι" εἰ καὶ τὰ μάλιστα γὰρ εἰώϑαμεν λέγειν προφάσει τῶν ἁμαρτηςμάτων ἐν δουλείᾳ τὸν οἰκέτην ἐλευϑερωϑέντα κατέχεσϑαι, ἀλλ᾽ ἐπειδὴ οὐ καϑαρὸν ἁμάρτημα τὸ λεχϑέν, συναλλάγματι δὲ ἐστι συμπεπλεγμένον, τὰ 15 δὲ ἐν δουλείᾳ συναλλάγματα οὐ ποιεῖ μετὰ τὴν ἐλευϑερίαν ἐνόχους τοὺς συναλλάξαντας,

εἰκότως

οὐ

δίδωσιν

ὁ Μάρκελλος

τὴν

δεπόσιτι

κατὰ

τοῦ

ἐλευϑερωϑέντος, ἀλλὰ πάλιν ἐφ᾽ ἑτέρας Ὁ ὁρμᾶν ἡμᾶς ἀγωγὰς κατεγγυᾷ, οἷον τὴν φοῦρτι, τὸν φούρτιβον χονδικτίκιον, ἐπειδήπερ εἴρηται" ὁ δολερῶς ἀναστραφεὶς περὶ τὸ δεπόσιτον τῇ φοῦρτι κρατεῖται. Δεῖ γὰρ οὕτω ϑεματίζειν, 20 ἵνα μὴ εὑρεϑῇ ἐναντίον τὸ κάτω κείμενον τῷ ἄνω ἐνεχϑέντι ἐκ τοῦ ζ΄. Big. τοῦ ἐδίκτου τοῦ Παύλου. 33. ᾿Ανωνύμου. Κεῖται ὁ κανὼν βιβ. 9°. τιτ. δ΄. Bw. β΄. καὶ βιβ. δ΄. m. β΄. διγ. C'.(?) καὶ βιβ. γ΄. τοῦ Κωδ. vtr. μα΄. διατ. α΄. 34. Κυρίλλου. 25 μισσάριος.

Κινεῖ τὴν δεπόσιτι καὶ κληρονόμος καὶ καϑομάδα ᾿

φιδικο-

35. Οὐ μόνον ὁ πρὸ τῆς προκατάρξεως δόλος ἐπὶ τῆς δεπόσιτι περιγίνεται, ἀλλὰ καὶ μετὰ τὴν προχάταρξιν. “Οϑεν τοιοῦτόν τι ὁ Νεράτιος ἔγραψεν. Παρεϑέμην Τιτίῳ πρᾶγμα ἀπώλετο τοῦτο οὐ κατὰ δόλον αὐτοῦ. ᾿Εκίνησα xaT αὐτοῦ τὴν δεπόσιτι" μετὰ προκάταρξιν εἰς αὐτὸν περιέστη σα] τὸ πρᾶγμα" 80 ὀρθῶς συνελαύνεται πρὸς τὴν τοῦ πράγματος ἀποκχατάστασιν' ὅϑεν τοῦτο μὴ ποιήσας καταδικάζεται. Καίτοι ὁ τῆς προχκατάρξεως καιρὸς οὐχ εὗρεν 1 τὰς: Ca τῆς | 6 ἐγνωσμένην: Ca ἐγνωσμένοις | 13 ἀλλ᾽ ἐπειδὴ κτέ.: cf. p. 676 1. 21 | 17 ὁρμᾶν κτλ.: cf. p. 676 1. 25 | 20 τῷ — ἐνεχϑέντι: Ca τὸ --- ἐνεχϑὲν | 24 τὴν: Ca τὸν | 26 sch. 35: cf. p. 676 1. 29 et 1. 33

LIB. XIII — TIT. II (CA)

643

αὐτὸν ἔνοχον τῇ δεπόσιτι οἷα μὴ κατὰ δόλον αὐτοῦ τοῦ πράγματος ἀπολομένου. Hb II Εἰ δὲ καὶ παρεϑέμην τῷ Τιτίῳ δίσκον, τοῦτον δὲ λαβὼν ὁ Τίτιος ἀσφαλεστέρας 32 χάριν φυλακῆς ἀπέϑετο ἐν ὡρείῳ, ἐγὼ δὲ κατ᾽ αὐτοῦ προκατηρξάμην κατ᾽ ἐχεῖνον τὸν καιρόν, ὅτε τὴν τούτου οὐκ ἠδύνατο ποιῆσαι ἀποκατάστασιν 5 (τυχὸν τῶν ὡρείων κεκλεισμένων καὶ μὴ παρόντος τοῦ ἀνοίγειν δυναμένου ταῦτα), εἶτα πρὸ τῆς κοδεμνατίονος εὐχερείας ἐδράξατο τοῦ ἀποκαταστῆσαι, καταδικάζεται μὴ ἀποκαϑιστῶν οἷα τοῦτο ποιεῖν δυνάμενος καὶ μὴ ποιῶν. νίκα γὰρ ὁ τὴν παραϑήκην δεξάμενος οὐκ ἔχει τὸ παρατεϑέν, ζητοῦμεν, εἰ κατὰ δόλον οὐκ ἔχει τοῦτο. Νῦν δὲ παρ᾽ αὐτῷ ἐστιν εὐχέρειαν ἔχειν τοῦ 1 0 ἀποκαϑιστᾶν. ᾿Αμέλει παρὰ ᾿Ιουλιανοῦ τοιοῦτόν τι γέγραπται, ἐν ᾧ Μάρκελλος αὐτὸν ἐνοβάτευσεν. Φησὶν ᾿Ιουλιανὸς δύνασθαι τὸν παραϑέμενον εὐθέως μετὰ τὸ παραϑέσϑαι χινεῖν τὴν δεπόσιτι. Τοῦτο γὰρ αὐτὸ δόλον ποιεῖ ὁ τὴν παραϑύήκην δεξάμενος, καϑὸ τῷ παραϑεμένῳ ἀπαιτοῦντι τὸ δεπόσιτον οὐκ ἀποδίδωσιν. 'O δὲ Μάρκελλος λέγει νοβατεύων οὐχ ἑκάστοτε δόλον ποιεῖν 1 τὸν δεξάμενον τὸ δεπόσιτον οὐκ ἀποκαϑιστῶνετα» αὐτῷ" τί γάρ, εἰ δι᾽ ἀσφάλειαν ἔν τινι ἐπαρχίᾳ αὐτὸ ἀπέϑετο ἤγουν ἐν ὡρείοις, ὧν τὴν ἄνοιξιν οὐκ εἶχεν ἐν ἐξουσία κατὰ τὸν τῆς δίκης καιρόν; Ἢ ἔσϑ᾽ ὅτε ἡ συμφωνηϑεῖσα, ἡνίκα παρέϑετο τὸ πρᾶγμα, αἵρεσις οὐκ ἦν ἐχβᾶσα; Εἶπε γὰρ ὁ παραϑέμενος᾽ ἀποδώσεις μοι τὸ δεπόσιτον, ἐὰν ἡ ναῦς ἐξ ᾿Ασίας ἔλθῃ ἤρτητο δὲ τέως 2 ἡ αἵρεσις. 5

*

^

*H

[4

^

3

x

€

^

N

,

RA

3

x

A

M.

^.

>

,

-

4

,

m

,

-

A

-

3

A

3

!

,

»

-

-

4

£

}

-

9

x

3

\

3j

,

-

€

A

[^]

^

,

X.

3

5,

x

*

»

,

^

2

[4

e

3

,

-T

A

»

^T

A

€

2

,

e

,

I4

36. Κομμιτευϑείσης γὰρ ἤτοι βεβαιωθείσης τῆς δεπόσιτι διὰ τὸν γενόμενον δόλον τὸ μετὰ ταῦτα πραχϑὲν οὐκ ἤρκεσεν ἅπαξ τεχϑεῖσαν δεπόσιτι.

xav ἐμοῦ ἀνέλεῖν τὴν

σι

37. Τοῦ ᾿Ανωνύμου. ᾿Ανάγνωϑι βιβ. κβ΄. τιτ. α΄. διγ. α΄. καὶ τὰ ἐν αὐτοῖς παραγεγραμμένα, καὶ τὸ τέλος τοῦ λς΄. (38) διγ. Φησὶν γὰρ ἐν τῷ αὐτοῦ β΄. διγ., ὅτι, κἂν περσοναλίως κινεῖται, δίδονται μετὰ προκάταρξιν αἱ καῦσαι καὶ οἱ μετὰ ταῦτα ληφϑέντες καρποὶ καὶ οἱ roxerol* olov γὰρ ἐν τῇ προκατἄρξει τὸ πρᾶγμα, τοιοῦτον ὀφείλει δίδοσϑαι. Kat διγ. γ΄. τοῦ τιτ., ὅτι, κἂν οὐκ ἔστι βοναφίδε ἣ ἀρβιτραρία ἀγωγή, λαμβάνει τὰς καύσας ὁ ἄκτωρ μέχρι Hb II 3 0 ψήφου. Ὑπὲρ γὰρ τοῦ μετὰ τὴν ψῆφον χρόνου καρπὸς οὐ δίδοται. 3

P4

[4

e

3

I4

»

A

/

A

,

€

33

38. 'Eni τῆς δεπόσιτι, ὥςπερ ἐπὶ πάντων τῶν βοναφίδε, τῷ iv Alte ὅρκῳ χώρα᾽ ἐὰν γὰρ μὴ ἀποκαϑίστησιν ὁ ἐναγόμενος τὸ δεπόσιτον, εἰς ὅσον ὁ παραϑέμενος ὀμόσει ὁ ῥέος καταδικάζεται. Τὸ iv λίτεμ ἐπὶ τῆς δεποσίτι κατ᾽ ἐμοῦ διὰ τὸν γενόμενον δόλον νόει διὰ τὸ ε΄. dry.“ τῆς διρέκτας, οὐ τῆς 5 χοντραρίας, διὰ τὸ ε΄. Bt. t

€

t

1 ἀπολομένου: Ca ἀπολυμένου | 8 τὴν: Ca τῶν | 11 ἐνοβάτευσεν: i.e. notavit; Ca hic et mox verbo νοβατεύειν usus est pro νοτατεύειν | 24 διγ.: Ca διατ. | 34 xa ἐμοῦ: leg. κατομοῦσϑαι | διὰ τὸ: Ca Star.

644 39.

LIB. XIII — TIT. II (CA; Τοῦτο

νόησον,

ἔνϑα

τῶν

προςποριζομένων

ἐστὶν

τὰ

παρατεϑέντα.

40. Κἂν συνελευϑερωϑῇ αὐτῷ τὸ πεκούλιον, εἰ μὴ ἐκχωρηϑῇ τὰς ἀγωγάς, Hb II οὐ δύναται κινεῖν αὐτάς, ὡς βιβ. ιε΄. τιτ. α΄. διγ. νγ΄. 41. Τοῦ αὐτοῦ. “Ὅτι τῇ ἀρχῇ τοῦ συναλλάγματος προςέχομεν, ἔγνωμεν 5 βιβ. ιδ΄. τιτ. ς΄. διγ. ιβ΄. καὶ Qi. ιζ΄. mer. α΄. διγ. η΄. καὶ τούτου τοῦ διγ. den. β΄. ἐν τῷ τέλει ($ 13). ᾿ 42. Οἰκέτης Τιτίου παρέϑετό μοι πρᾶγμα᾽ ἐγὼ νομίσας τοῦτο εἶναι Πρίμου Πρίμῳ δέδωκα τὸ δεπόσιτον. Οὐ κατέχομαι τῷ Τιτίῳ τῇ δεπόσιτι, ἐπειδὴ μὴ κατὰ δόλον ἐπράχϑη ταῦτα᾽ ἕξει δὲ Τίτιος κατὰ Πρίμου τὴν ἀδεξνι10 bendüm, ἐφ’ ᾧ εἰς μέσον ἀχϑὲν τὸ πρᾶγμα διὰ τῆς ἰνρὲμ ἐκδικήσει. Εἰ δὲ εἰδὼς ὁ Ηρῖμος ἀλλότριον εἶναι τὸ πρᾶγμα τοῦτο κακῶς ἐδαπάνησεν, καταδικάζεται τῇ ἀδεξνιβενδοὺμ πρὸς τῷ ὑποκεῖσϑαι τῇ φοῦρτι. 43. Κυρίλλου. Εἰ δοῦλος Πρίμου παράϑηταί σοι, καὶ νομίσας αὐτὸν ἐμὸν ἀποδώσεις μοι, οὐ κατέχῃ σύ, ἀλλ᾽ ἐγὼ ἰνρὲμ καὶ ἀδεξνιβενδούμ. 15

44. Τοῦ ᾿Ανωνύμου. Κινῶ γὰρ τὴν ἀδεξνιβενδούμ, μοι διαφέρει, ὡς βιβ. ι΄. τιτ. δ΄. διγ. ιγ΄.

ἐπειδὴ χρηματικῶς

45. Τοῦ ᾿Ανωνύμου. ᾿Ανάγνωϑι βιβ. μ΄. τιτ. α΄. διγ. ı9°. καὶ βιβ. ιζ΄. τιτ. α΄. διγ. η΄. ϑεμ. ς΄. (δ 5). 46. Οὐκ ἐνέχομαι τῇ δεπόσιτι δηλονότι οἷα δόλον μὴ ἡμαρτηκώς᾽ εἰδότι 20 γὰρ τὴν αἰτίαν, ἐφ᾽ T, παρετέϑη v6: δεπόσιτον, κατέβαλλον. 47. Ὑπόκειται, καϑὸ οὐ λέγομεν ἐνταῦϑα, ὡς οὐ δίχα δόλου τὸ δεπόσιτον ἀποδέδοται, ἀλλ᾽ αὐτὸ τὴν ἀρχὴν οὐδὲ ἀποδέδοται. Ὡς οὖν μὴ ἀποδοὺς χκατέχομαι τῇ δεπόσιτι. 48. Εἰ δοῦλός μου παράϑηταί σοι ἐπὶ τῷ δοῦναι ὑπὲρ τῆς ἐλευϑερίας 25 αὐτοῦ, εἰ μὲν ὡς ἐκ παραϑήκης δῷς μοι αὐτὰ, ἐλευϑεροῦσαι᾽ εἰ δὲ ὡς «σὰ» ὑπὲρ τῆς ἐλευϑερίας, κατέχῃ. 49.

Τοῦ ᾿Ανωνύμου. Ei δὲ δώσω σοι τὰ ἐμὰ ὡς σά, οὐ ποιῶ σε δεσπότην. Hb II UJ

€

,

>

50. Παρεϑέμην σοι χρυσίον ἐπιτρέψας σοι συγχρήσασϑαι τὸ χρυσίον, εἴ γε βουληϑείης᾽ πρὶν τοῦτο συγχρήσῃ; εἰ βουληϑῶ τοῦτο ἀπολαβεῖν, κινήσω 80 τὴν δεπόσιτι. 4 ἔγνωμεν: Ca ἔγνομεν | 9 τὴν ἀδεξνιρεπάύτη κτὲ.: cf. p. 678 1. 8 | 12 τῷ: Ca τὸ | τῇ: Ca τὴν | 24 sch. 48: cf. p. 678 1. 14 | 25 μὲν: Ca μὴ | 29 εἴ γε βουληϑείης: Ca εἴτε βουληϑεὶς;

corr.

Hb.

LIB. XIII — TIT. II (CA)

645

51. Κυρίλλου. Ἐὰν παράϑωμαί cot, ἐφ᾽ ᾧ, εἰ βούλῃ, χρήσασϑαι αὐτοῖς, ἕως οὗ χρήσει, δεπόσιτι κατέχῃ" μετὰ δὲ τὸ χρήσασϑαι ἣ τῇ χκομμοδατι, ἐν Σ ᾧ εἰς29. ἐπίδειξιν ἔμελλες χρήσασϑαι τοῖς νομίσμασιν, 7) τῷ δανειακῷ κονδυκτικίῳ, ἐν ᾧ ἄλλως ἠβούλου χρήσασϑαι τοῖς νομίσμασιν. σι

kA

10

52. Εἰρήκαμεν τὴν δεπόσιτι ἀπὸ δόλου κομμιτεύεσϑαι. Ἔστι δ᾽ ὅτε καὶ ὁ τυχηρὸς κίνδυνος ὁρᾷ τὸν δεξάμενον τὴν παρακαταϑύήκην, εἰ τοῦτο ἰδικῶς ἐπαχτεύϑη, ὥςτε αὐτὸν ἐπιγινώσκειν τὰ τυχηρά. Εἰ δὲ καὶ ἐμοῦ ζητοῦντός τινα τῶν ἐμῶν φίλων, ᾧ χρή με παραϑέσϑαι τὸν ἐμὸν δίσκον, προςήγαγες [σε]αυτὸν τὸ δεπόσιτον ὑποδέξασϑαι βουλόμενος, οὐ μόνον ἀπὸ δόλου, ἀλλὰ xai ἀπὸ κούλπας ἢ κουστωδίας κατέχῃ" οὐχ ὑποκείσῃ μέντοι τοῖς τυχηροῖς. 53. Τοῦ ’Evavrıopavoüc. Καὶ χωρὶς συμφώνου τυχηρὰ ἐπιγινώσχει, ὡς βιβ. ιβ΄. τιτ. α΄. διγ. δ΄.

ἔστιν

ϑέμα,

ἐφ᾽

ᾧ

τὰ

54. Τοῦ ᾿Ανωνύμου. ᾿Ανάγνωϑθι dry. ιδ΄. καὶ βιβ. δ΄. τοῦ Κωδ. τιτ. λδ΄, διατ. ὑστέραν καὶ Bi. us’. τιτ. γ΄. διγ. πα΄. 15

55. Οὐ δοκεῖ γὰρ παραβαίνειν τὸν ὅρον τοῦ δεπόσιτι ἀποσφραγίζων τὴν παρακαταϑήκην, ὁπότε κελεύσει τοῦ πραίτωρος ἢ τιμίων ἀνδρῶν τοῦτο συμβαίνῃ παρόντων. 56. Καυτίονα ἀξιόπιστον παρέχοντι, ἐν 7) ὁμολογεῖ δεφενδεύειν αὐτὸν εἰς τὸ μέρος, ὅπερ ἔλαβεν ὑπὲρ τὸ ἐκ νόμου ἁρμόζον αὐτῷ.

20

57. 'O ἀναγνοὺς τὴν παρατεϑεῖσαν αὐτῷ διαϑύκην ἐφ᾽ ὕβρει ἐπὶ πολλῶν, x«i δεπόσιτι καὶ ἰνιαριούρουμ, κατέχεται. 58. Περιόντος τοῦ παραϑεμένου δηλονότι εἰς τὸ ἀνοῖξαι, εἰς εἴτι διέφερεν αὐτῷ μὴ ἀνοιγῆναι τὴν διαϑύήκην.

25

59. Τοῦ ᾿Ανωνύμου. Ἐπὶ κομμοδάτι βιβ. ιγ΄. ctr. ς΄. διγ. ις΄. καὶ ἐπὶ ἐνεχύρου τιτ. ζ΄. διγ. 9°." τὸ δὲ ἐναντίον ἐπὶ τῆς ἀδεξνιβενδοὺμ. Buß. ι΄. τιτ. δ΄. διγ. γ΄. 60. Τοῦ ’Evavriou. Ὑπόκειται καὶ τῷ Κορνελίῳ, καὶ εὐτελὴς μὲν ὧν μεταλλίζεται, τίμιος δὲ δεπορτατεύεται, ὡς Buß. μη΄. τιτ. ι΄. διγ. ια΄. καὶ τιτ. (9^, διγ. λη΄. ᾿Ανάγνωθϑι καὶ βιβ. 9^. τιτ. β΄. Ow. μα΄. 2 τῇ:

Ca

15 sch.

55:

τὴν

|

7 εἰ δὲ καὶ κτέ.:

cf. p. 679

1. 31

|

cf. p. 679 1. 1

19 ἐκ νόμου:

Ca ἐννόμου

|

14 ὑστέραν: Ca ὑστέρα | | 22 διέφερεν: Ca διέφερον

646

LIB.

XIII

—

TIT.

II (CA)

61. Ἐπελάβετο Πρῖμος ἀλλοτρίας κληρονομίας ἀλόγως" Σεκοῦνδος ἔκλεψε Τιτίου πρᾶγμα᾽ παρέϑεντο ὁ μὲν τὰ πράγματα τῆς κληρονομίας, ὁ δὲ τὰ κλαπέντα Μαεβίῳ. Δίδωσιν ὁ Μάρκελλος ἑκατέρῳ τὴν δεπόσιτι" διαφέρει γὰρ αὐτοῖς τὸ ἀπολαβεῖν τὸ δεπόσιτον, ἐπειδὴ ὁ μὲν τῇ νερεδιτάτις πετιτίονι, 56 δὲ τῷ φουρτίβῳ κονδικτικίῳ κρατεῖται. 62. εἶδος δίσκον μενον. 10 ἕτερον

'O παραϑέμενος ἄργυρον ἣ χρυσὸν κινῶν τὴν δεπόσιτι οὐ μόνον τὸ Hb II τὸ παρατεϑέν, ἀλλὰ καὶ τὸν σταϑμὸν ὀφείλει λέγειν, σκύφον τυχὸν ἣ 37 ἣ φιάλην δηλῶν᾽ καὶ τὴν ὕλην, οἷον ὅτι χρυσοῦν ἣ ἀργυροῦν τὸ ἀπαιτούΠροςτίϑησι καὶ τὸν σταϑμόν. Εἰ δὲ καὶ πορφύρα ἦν ἀνέργαστος ἢ ἔργον, τὰ αὐτὰ λεγέτω᾽ εἰ δὲ οὐ δύναται τὸν σταϑμὸν ἀποδεῖξαι, δι᾽

ὅρκου τοῦτο σαφηνιζέτω. 63. Κυρίλλου. Δεῖ τὸν κινοῦντα xai τὸ εἶδος καὶ τὴν ὕλην καὶ τὸν σταϑμὸν λέγειν: εἰ δὲ ἀμφιβάλλεται ὁ σταϑμός, ὀμνύει. 64. Παρεϑέμην σοι κιβωτὸν ἐσφραγισμένην. Ζητεῖται, πότερον κιβωτοῦ 15 μόνης ἐνάγων ὀφείλω μεμνῆσϑαι, 7) καὶ τὰ εἴδη ὀνομαστὶ διεξιέναι. Καὶ ὁ μὲν Τερβάτιος ἀρκεῖν φησιν τὸ μεμνῆσϑαί με τῆς κιβωτοῦ, οὐ μὴν τῶν χαϑέκαστον. Εἰ δὲ πρότερον δείξας τὰ εἴδη, εἶτα ἐμβαλὼν ἐν κιβωτῷ παρεϑέμην, ὀνομάζειν δεῖ καὶ τὰ εἴδη, τυχὸν ἣ δεῖνα καὶ 7j δεῖνα ἐσϑής. 'O δὲ Λαβεὼν λέγει τὸν παραϑέμενον κιβωτὸν καὶ τὰ καϑέκαστον δοκεῖν παρατίϑεσθϑαι. 20 Χρὴ οὖν αὐτὸν μεμνῆσϑαι τῶν καϑέκαστον μηδεμιᾶς οὔσης διαφορᾶς, πότερον ἠγνόει ὁ δεποσιτάριος, εἰ ἔνεστι πρᾶγμα ἐν τῇ κιβωτῷ, καὶ ποῖα ταῦτά ἐστιν, ἤγουν ἠπίστατο. Καὶ ὁ Οὐλπιανὸς μᾶλλον ἐπικλίνει εἰς τὸ μόνον τὴν κιβωτὸν ὀνομάζειν" ἐξεῖναι δὲ καὶ «τὰ» χαϑέκαστον λέγειν, εἰ καὶ ἐσφραγισμένη 7, κιβωτὸς παρετέϑη. 3

2

25

:

᾿

^

"

2

€

^

>

\

*

^

bd

3

,

H

x

x

,

,

M

x

4

,

,

€

65. Τοῦ ᾿Ανωνύμου. Περὶ τῶν ἐξ ἐμβρουλίκου ἣ ἀρμαρίου τελείως κλεπτομένων ἀνάγνωθι βιβ. μζ΄. τιτ. β΄. διγ. κα΄., κβ΄. 66.

'O

ἐμὸς

υἱὸς

ὑπεξούσιος

δεπόσιτον

ὑποδεξάμενος

ὀρθῶς

ἐνάγεται

τῇ δεπόσιτι, ἐπειδὴ καὶ πάσῃ ἀγωγῇ κρατεῖσϑαι δύναται μιμούμενος κατὰ τοῦτο τὸν αὐτεξούσιον. Δύναται δὲ καὶ κατὰ τοῦ πατρὸς αὐτοῦ fj δὲ πεκούλιο 30 κινεῖσϑαι δεπόσιτι. Ei δὲ οἰκέτῃ παρετέϑη, μόνος ὁ δεσπότης ἐνάγεται. Ἐναγομένου δὲ πατρὸς ἣ δεσπότου τῇ δὲ πεχούλιο οὐ μόνον ὁ τῶν ὑπεξουσίων, 3

2

ἀλλὰ

ji

καὶ ὁ τοῦ

x

πατρὸς

a

,

B^

7| δεσπότου

NN

J

δόλος

3

,

€

-

e

ἐξετασϑήσεται.

67. Κυρίλλου. Ὑπεξούσιος ἐνάγεται δεπόσιτι καὶ πάσῃ ἀγωγῇ᾽ πατὴρ I δεσπότης δὲ πεκχούλιο, ἐν T, καὶ δόλος αὐτοῦ σκοπεῖται. x

^

,

x

,

2

x

H

,

3

Id

ὁ δὲ

b

1 sch. 61: cf. p. 679 1. 16 | 14 sch. 64: cf. infra p. 680 1. 17 | 16 Τερβάτιος: i. e. Trebatius | 22 ἐπικλίνει: Ca ἐπικρίνει | 25 ἐξ &ußpouAlxou: i.e. ex involucro

LIB. XIII — TIT. II (CA)

68.

Τοῦ

'Avevóuou.

“Ὅτε

αὐτὸς

647

ὁ υἱὸς ἔχει τὸ πρᾶγμα,

ὡς Ot.

κα΄.

69. Τοῦ αὐτοῦ. ᾿Ανάγνωϑθϑι βιβ. ιε΄. τιτ. α΄. διγ. ε΄. καὶ λη΄., ἐν ᾧ φησι γενικὸν εἶναι τοῦτο ἐπὶ πασῶν τῶν βοναφίδε ἀγωγῶν. 2

70. Πρίμῳ καὶ Σεκούνδῳ ἐμὸν παρεϑέμην πρᾶγμα: ἑκάτερος αὐτῶν Hb II 5 εἰς ὁλόκληρον ἐναχϑήσεται, καὶ τῇ γενομένῃ κατὰ τοῦ ἑνὸς ἀγωγῇ 6 ἕτερος οὐκ ἐλευϑεροῦται, ἀλλὰ τῇ καταβολῇ. Εἰ δὲ οἱ δύο δόλον ἥμαρτον περὶ τὸ δεπόσιτον, καὶ ὁ εἷς εἰς ὁλόκληρον ἐναχϑείς (ἀδιαίρετα γὰρ τὰ ἁμαρτήματα) παρέσχε τὸ διαφέρον, ὁ ἕτερος οὐκ ἐναχϑήσεται [καὶ] κατὰ μίμησιν δύο ἐπιτρόπων δόλον πλημμελησάντων περὶ τὰ πουπιλλάρια πράγματα, ἐφ᾽ ὧν 10 τοῦ ἑνὸς ἐναχϑέντος καὶ τὸ διαφέρον καταβάλλοντος ὁ ἕτερος ἐλευϑεροῦται. Εἰ δὲ ὁ πρότερον ἐναχϑεὶς ἢ οὐδὲν 7) οὐχ ὅλον εὐπορῇ καταβαλεῖν, ὁ ἕτερος τὸ πᾶν ἣ τὸ λειπόμενον ἀπαιτηϑήσεται. 71. Οὔτε γὰρ ἐλευϑεροῖ τοὺς συνεπιτρόπους f| κατά τινος τῶν ἐπιτρόπων γενομένη προκάταρξις. 15

72. Στεφάνου. Ἔν ᾧ γὰρ μὴ ἐπλημμέλησε δόλον ὁ εἷς τῶν δεξαμένων τὴν παρακαταϑύήκην, ἀπολύεται μέν’ ἑτέρῳ δὲ λόγῳ, ὅτι τοῦ ἑτέρου πεποιηκότος δόλον καὶ ἐναχϑέντος

καὶ καταδικασϑέντος

καὶ μὴ εὐπορήσαντος

εἰς τὸ πᾶν

ἢ μέρος ποιῆσαι τοῦ παραϑεμένου τὸ ἱκανὸν πάλιν ἐνάγεται ὡς σὺν αὐτῷ τὴν παραϑήκην δεξάμενος καὶ μὴ ἐλευϑερούμενος διὰ τῆς κατ᾽ αὐτοῦ γενομένης 20 προκατάρξεως ἣ καταδίκης" μόνη γὰρ καταβολὴ παρὰ ϑατέρου τῶν δεποσιταρίων γενομένη καὶ τὸν ἕτερον ἐλευϑεροῖ. Ταύτῃ συνάδει τῇ παραδόσει καὶ τὸ χβ΄. διγ. τοῦ παρόντος τιτ. 73. Ἐὰν δύο ἅμα παραϑέμενοι ἐνάγωσιν, εἰ μὲν οὕτως γέγονεν f) παραχαταϑήκη, ὥςτε καὶ ἕνα δύνασϑαι τὸ πᾶν ἀπαιτεῖν, εἰς ὁλόκληρον ὁ προλαβὼν 25 ἐνάγειν δυνήσεται εἰ δὲ τοῦτο συνεφωνήϑη, ὥςτε ἕκαστον εἰς μέρος τὸ αὐτῷ διαφέρον κινεῖν, ὁ δεποσιτάριος οὐκέτι εἰς ὁλόκληρον, ἀλλ᾽ εἰς μέρος καταδικάζεται.

74.

Στεφάνου.

"lo94,

ὅτι ἐν ᾧ

μηδὲν

συνεφωνήϑη,

τότε

δοκεῖ ἕκαστος

τὸ οἰκεῖον μόνον παρατίϑεσϑαι μέρος, ὡς 6 Φλωρεντῖνος ἐν τῷ ιζ΄. διγ. φησίν. 30

75. Παρεϑέμην σοι πρᾶγμα συμφωνήσας, ὥςτε σε μετὰ τελευτὴν ἀποδοῦναι. Hb Il "Ebo τὴν δεπόσιτι κατὰ τοῦ σοῦ κληρονόμου. Δύναμαι δὲ καὶ κατὰ σοῦ κινεῖν τὴν ἐμαυτοῦ γνώμην ἀμείψας ἐξουσίας μοι προςτούσης παραβαίνειν τὸ πάκτον καὶ πρὸ τῆς τελευτῆς ἀπαιτεῖν τὸ δεπόσιτον. Εἰ δὲ καὶ παρεϑέμην συμφωνήσας 4 αὐτῶν: Ca αὐτοῦ

|

25 αὐτῷ διαφέρον: Ca αὐτὸ διαφέρει

648

LIB. XIII — TIT. II (CA)

μετὰ τελευτὴν ἐμὴν ἀποδοϑῆναι τὸ δεπόσιτον, ὁ ἐμὸς κληρονόμος ἤγουν ἐγὼ μεταμεληϑεὶς ἐπὶ τοῖς πακτευϑεῖσι δύναμαι κινεῖν τὴν δεπόσιτι. 76. Στεφάνου. Μὴ ἐναντιωϑῇ σοι τὸ εἰρημένον ἀνωτέρω κατὰ «τὸ — ϑεμ.», ἔνϑα εἰρήκαμεν τὸν ὑπὸ αἵρεσιν λαβόντα τὸ δεπόσιτον, ἵνα τυχὸν ἀποδῷ τοῦτο 5 αὐτῷ, ἐὰν 7j ναῦς ἔλϑῃ, μὴ ποιεῖν δόλον, ἐν ᾧ τῆς αἱρέσεως ἠρτημένης μὴ ἀποδίδωσιν τὸ δεπόσιτον᾽ πολλὴ γὰρ ἣ διαφορὰ αἱρέσεως καὶ ἀδήλου ἡμέρας, καϑὸ fj μὲν αἵρεσις οὐ πάντως ἐκβαίνει, ἡ δὲ ἄδηλος ἡμέρα πάντως παραγίνεται. Καὶ τὸ μὲν ὑπὸ αἵρεσιν παρατεϑὲν ἤτοι συμφωνηϑὲν ἀναδίδοσϑαι οὐ πάντως ἀναδίδοται, «τὸ δὲ ἕως ἀδήλου ἡμέρας παρατεϑὲν τιάντως ἀναδίδοται» τῆς 10 ἡμέρας πάντως ἐχβαινούσης, κἂν ἄδηλός ἐστιν. Εἰκότως οὖν ὁ μὲν ὑπὸ αἵρεσιν παραϑέμενος εἴτε συμφωνήσας ἀναδοϑῆναι αὐτῷ τὸ δεπόσιτον οὐ δύναται τῆς αἱρέσεως ἠρτημένης ἐκ μεταμελείας κινεῖν τὴν δεπόσιτι διὰ τὸ ἐλπίζεσϑαι, ὡς εἰκός, ἐναπομένειν τῷ δεποσιταρίῳ τὸ παρατεϑέν᾽ ὁ δὲ sub incerta bie παραϑέμενος ἤτοι συμφωνήσας ἀναδίδοσθαι αὐτῷ τὸ παρατεϑὲν 15 δύναται ἐκ μεταμελείας xıveiv τὴν δεπόσιτι, καϑὸ μὴ ἐλπίζεται παρὰ τῷ δεποσιταρίῳ τὸ δεπόσιτον ἐναπομένειν. 77. Ἐπειδὴ δόλον ἀπαιτεῖ ἡ δεπόσιτι, γέγονε ἐκεῖνο ζητήσεως ἄξιον. Παρεϑέμην Τιτίῳ ἐμὸν πρᾶγμα ἣ γοῦν καὶ ἔχρησα. 'O τούτου κληρονόμος νερεδιτάριον εἶναι τοῦτο νομίσας ἐπώλησε τὸ δεπόσιτον 7j κομμοδάτον. 20 Ζητεῖται μέν, εἰ κρατεῖται τῇ δεπόσιτι ἢ τῇ κομμοδάτι ὁ κληρονόμος. 'H δὲ ζήτησις, ἐπειδὴ δόλον οὐχ ἥμαρτεν. Πῶς γὰρ ὅ γε ἀγνοῶν; Καὶ λέγομεν ἐπὶ μὲν τῷ πράγματι μηδὲ ἑτέρᾳ αὐτὸν ἀγωγῇ κρατεῖσϑαι, ἀπαιτεῖσϑαι δὲ αὐτὸν τὸ εἰς αὐτὸν περιελϑὸν τίμημα διὰ τῆς deposito 7) τῆς commodäro' καϑὸ γὰρ τὸ ληφϑὲν τίμημα ἀποδοῦναι μὴ βούλεται, δόλον 25 ἁμαρτάνειν δοχεῖ. .Ὃ δὲ Παῦλος ἀναπληρῶν φησιν, ὅτι, εἰ μηδέπω τὸ τίμημα ἀπῇτησεν, ἢ ἐλάττονος διαπέπρακε τῆς ἀξίας, τὰς ἁρμοζούσας αὐτῷ μόνον D

,

»

^

^^

ἀγωγὰς ἀναγκάζεται ἐκχωρεῖν.

^

^

3

A

>

,ὔ

^

e

,

€

P

t

Λέγει δὲ ὁ Οὐλπιανός, ὅτι, εἰ καὶ δυνάμενος

^

AL

X

€

»

,

3

x

,

ὁ κληρονόμος ἀνταγοράσαι τὸ πρᾶγμα καὶ καταβαλεῖν οὐ βούλεται, καταδικάζεται ὡς οὐκ ἂν ἁμαρτήματος ἐλεύϑερος᾽ ὥςπερ ἐκεῖνος ὁ κληρονόμος κατα30 δικάζεται, ὃς κατὰ ἄγνοιαν τὸ παρ᾽ αὐτοῦ πραϑὲν ἀντηγόρασε 7| καὶ ἑτέρῳ ,

\

x

3

3

“

X

,

Hl

aA

*

t

τρόπῳ, τυχὸν ἀπὸ δωρεᾶς ἣ ἀπὸ περμουτατίονος, ἐκτήσατο, εἶτα οὐ βούλεται ἀποδοῦναι τοῦτο μόνον προφασιζόμενος, ὅτι ἀγνοῶν διαπέπρακεν καὶ τούτου χάριν οὐ γέγονεν ἔνοχος τῇ δεπόσιτι, ἡνίκα τοῦτο διαπέπρακε. Εἰ δὲ καὶ μὴ κληρονόμος ἀληϑὴς τοῦ δεξαμένου τὴν παρακαταϑήκην τὸ δεπόσιτον 3 «τὸ — ϑεμ.»: lac. indicat Ca; cf. p. 643 1. 14 sqq. | 13 ἐναπομένειν: Ca ἐναποίῴ΄. | 15 ἐλπίζεται: Ca ἐλπίζεσϑαι | 17 sch. 77: cf. infra p. 681 1. 19 | 21 Πῶς: Ca πάντως

|

25 Παῦλος:

Ca πᾶν corr.

Hb.

LIB.

XIII

—

TIT.

II (CA)

649

ἐπώλησε, ἕτερος δέ τις ἑαυτὸν ὑποπτεύσας χληρονόμον, τὸ περιελϑὸν εἰς αὐτὸν ἀποδιδόναι τίμημα. ,

[A

σι

788.

14

Δηλονότι

t

x

ς

Uu

ὁμοίως ἀναγκάζεται €

;

>

,

μὴ ἔχων πεκούλιον.

798. Τοῦ κχκληρονομιαίου περὶ παραϑήκης ἀγωγήν.

δούλου

παραϑεμένου

ὁ

κληρονόμος

ἔχει

τὴν

B XIII 2, 2 = D XVI, 3, 2. l. Στεφάνου. Μὴ γὰρ τὸ τίμημα λαβὼν ἴσως ἔλαβεν ἐγγυητὴν ἐπὶ τῷ τιμήματι, καὶ ἔχει κατὰ τοῦ ἀγοραστοῦ τὴν ἐξ βενδίτο, κατὰ δὲ τοῦ ἐγγυητοῦ τὴν ἐξτιπουλάτου, καὶ τὴν pecuniae constitutae κατὰ τοῦ ἀντιφωνήσαντος. 10

15

20

25

2. Ἢρωτήϑη. Ἔστω: ἡνίκα μήπω τὸ τίμημα ἔλαβεν, ἔχει τὴν ἐξ βένδιτο κατὰ τοῦ ἀγοραστοῦ, καὶ τὴν ἐξ στιπουλάτου κατὰ τοῦ ἐγγυητοῦ, καὶ τὴν πεκουνίας κονστιτούταε κατὰ τοῦ ἀντιφωνήσαντος. Ποίαν δὲ ἔχειν δύναται [ἔχειν] ἀγωγήν, ἡνίκα ἥττονος τὸ πρᾶγμα ἐπώλησε, ὅτι μάλιστα τὰς ἐν ταῖς πράσεσιν καὶ ἀγορασίαις ἐπὶ τῷ τιμήματι γινομένας περιγραφὰς συγχωροῦσιν οἱ νόμοι; Στεφάνου. Μὴ οὕτως, ὡς ἔτυχεν, νόμιζε τὰς ἐν ταῖς πράσεσι καὶ ἀγορασίαις συγκεχωρῆσϑαι περιγραφάς᾽" ἔνϑα γὰρ μηδὲ τοῦ ἡμίσεος μέρους τῆς ἀξίας τιμῆς τὸ πρᾶγμα πραϑῇ, δύναται ὁ πεπρακὼς προςφέρων πρότερον ὅπερ ἔλαβε τίμημα τῷ ἀγοραστῇ ἀναγκάζειν αὐτὸν ἐξ αὐϑεντίας τοῦ ἄρχοντος δυοῖν ϑάτερον ἐπιλέγεσϑαι, 7) τὸ λεῖπον εἰς τὴν ἀξίαν διατίμησιν τοῦ πράγματος ἀναπληρῶσαι καὶ ἔχειν βεβαίως τὸ πρᾶγμα, ἣ ἀναδοῦναι μὲν τοῦτο, λαβεῖν δὲ ὅπερ δέδωκε τίμημα. 'H δὲ ἀξία διατίμησις τοῦ πράγματος σχοπεῖται, ἥτις οὐ νῦν «σχοπεῖται», ὅτε καὶ ἀνατρέπειν ὁ πράτης βούλεται τὸ συνάλλαγμα, ἀλλ᾽ ὅτε τὴν ἀρχὴν τοῦτο ἐπώλησεν, ὡς ἔστιν μαϑεῖν ἐν τῷ δ΄. Big. τοῦ K«8. «τιτ. μδ΄.» ἐν τῇ β΄. καὶ η΄. τοῦ τιτ. διατάξει. 3. Τοῦ ᾿Ανωνύμου. ᾿Ανατρέπεται 1| πρᾶσις, εἰ μήτε τὸ ἥμισυ τῆς ἀξίας τιμῆς συνεφώνησαν, ὡς βιβ. δ΄. τοῦ Κωδ. Tw. μδ΄, dar. β΄. καὶ η΄. B XIII, 2, 3 — D XVI, 3, 3. l. Ti γάρ, ὅτι ἐπὶ τοιούτῳ ὅρῳ πέπρακεν, ἵνα εἰ βουληϑῇ, τοῦτο πάλιν ἀνταγοράσῃ ἐντὸς ῥητῆς προϑεσμίας;

30

28.

Ἤτοι

16 ἀγορασίαις: Ca ἡ npa’

δόλον. Ca ἀγορασίας

| συγκεχωρῆσϑαι: Ca συγκεχωρεῖσϑαι

| 22 ὁ πράτης:

650

LIB. XIII — TIT. II (CA)

B XIII 2, 4 = D XVI, 3, 4. ]. Κινεῖ ὁ παραϑέμενος τὴν δεπόσιτι κατὰ τοῦ ἀληϑινοῦ κληρονόμου καὶ ἐκχωρεῖται τὴν νερεδιτάτις πετιτίονα κατὰ τοῦ νομίσαντος αὑτὸν εἶναι κληρονόμον xal πεπραχότος τὸ δεπόσιτον: ἢ xal πρωτοτύπως κινεῖ κατὰ ToU πεπρακότος

ex

m

e

>

Uu

;

L

4

I

A

’

€^

H

3

,

-

"4

M

x

“

,

-

,

»

ΕΣ

4

u

^

Lol

e

Ll

x

x

,

>

4

ὑπὸ e

x

,

ἀλτερνατίονα 3

x

οὐκ

H

»

3

x

Ev τῷδε ,

με

>

,

ἢ τῷδε ^

,

τῷ

m

τόπῳ,

-

,

x

ἀλλ᾽ »

‚gi

ἁπλῶς

,

€

t

ἐν πολλοῖς καὶ ἀπολελειμμένοις, οἷον ἐν Συρίᾳ, ἐν Κύπρῳ, ἐν ᾿Αντιοχείᾳ. Ανάγνωθι τὰ ἐν τῷ αὐτῷ β΄. διγ. τοῦ δ΄. cv. τοῦ ιγ΄. βιβ. εἰρημένα καὶ παραγεγραμμένα περὶ ἀλτερνατίονος πραγμάτων ἣ τόπων. »

σι

2

3. Τοῦ ᾿Ανωνύμου. Σημείωσαι καὶ ἐπὶ ἀλτερνατίονος τόπων τὸν ῥέον ἔχοντα τὴν ἐπιλογήν. Μέμνησο τῶν εἰρημένων βιβ. ιγ΄. τιτ. δ΄. διγ. β΄. Ἐκεῖ γάρ φησιν, ὅτι ὁ ῥέος ἔχει τὴν ἐπιλογήν, ὅπου ϑέλει καταβαλεῖν" μὴ καταβάλλοντος δὲ αὐτοῦ ὁ ἄκτωρ, ὅπου ϑέλει, ἀπαιτεῖ. Δυνατὸν οὖν λέγειν, ὅτι συνεφωνήϑη ,

4.

80

LENA]

-

Led

2

2

2. Στεφάνου. Σέκους ἐστὶν ὁ λεγόμενος συνθηκοφύλαξ' ἔνϑα δύο τινὲς περὶ πράγματος φιλονεικοῦντες μεσεγγυῶσι τοῦτό τινι ἐπὶ τῷ τῷ νικῶντι παρασχεϑῆναι, ὡς ὁ Παῦλος ἐν τῷ ἑξῆς διγ. καὶ 6 Φλωρεντῖνος ἐν τῷ ιζ΄. διγ. τοῦ παρόντος τιτ. φησίν. Κινεῖται δὲ κατ᾽ αὐτοῦ N κουαεστράρια δεπόσιτι, ὥς φησιν διγ. v. (12) “τουτέστιν, εἰ συνεφωνήϑη, ὥςτε τὸ μεσεγγυηϑὲν ἐν τῷδε ἣ τῷδε τῷ τόπῳ ἀποδοῦναι. ,

20

x

,

,

15

a

B XIII, 2, 5 = D XVI, 3, 5. l. “ὥςπερ τῷ παραϑεμένῳ ἁρμόζει ἣ δεπόσιτι, οὕτω καὶ τῷ δεποσιταρίῳ N κοντραρία δοϑήσεται δεπόσιτι ἐπὶ ἀπαιτήσει τῶν δαπανηϑέντων περὶ τὸ δεπόσιτον. Κινουμένης δὲ τῆς κοντραρίας δεπόσιτι οὐ γίνεται χώρα τῷ ἰν λίτεμ ὅρκῳ᾽ οὐδὲ γὰρ ἐνταῦϑα δοκεῖ παραβαίνεσϑαι πίστις, ὥςπερ ἐπὶ τῆς διρέκτας, ἀλλὰ μόνων ἀναλωμάτων γίνεται λόγος, ὥςτε τὸ ἀζήμιον. ἐνταῦϑα γενέσϑαι τῷ δεποσιταρίῳ. t

1

ἀδεξνιβενδοὺμ 7) τὸν ἐξ ἀπορίας τῆς lv ῥὲμ κονδικτίκιον.

,

MJ

Τοῦτο

H

M

νόησον, , εἰ

3

^

Nμήπω

,

m

προχάταρξις

,

m

γέγονε

,

κατ᾽

2

αὐτοῦ"

fi

ἔγνως

x

γὰ

ἐν τῷ β΄. βιβ. τοῦ παρόντος συντάγματος τιτ. δ΄. διγ. β΄., ὅτι περὶ τῆς τῶν τόπων ἀλτερνατίονος πρὸ μὲν τῆς προκατάρξεως ὁ ῥέος ἔχει τὴν ἐπιλογὴν ἐν οἷῳδήποτε τόπῳ τὸ πρᾶγμα καταβαλεῖν, οὐκέτι δὲ καὶ μετὰ προκάταρξιν. 5.

Σημείωσαι, ὅ τι ὀφείλει ποιεῖν ὁ μεσεγγυῶν τὸ πρᾶγμα, τῆς bens ἠρτημένης ἔτι ἀπαλλάξαι ἑαυτὸν τῆς μεσεγγύης. 6.

Σημείωσαι᾽

καϑεκάστην

εἰ βούλεται

γὰρ Gc εἰπεῖν συχνάζει.

2 τὴν δεπόσιτι: Ca τὸ δεπόσιτον | 3 αὑτὸν: Ca αὐτὸν | 7 sch. 1: cf. infra p. 6831.23 | 10 πίστις: Ca πίστιν | 13 σέκους: i.e. sequester | 16 κουαεστράρια: i. e. sequestraria| 24 ἀπολελειμμένοις:

Ca ἀπολελυμένοις

| 31

μεσεγγυῶν:

Ca

μεσεγγυητὴς

LIB. XIII — TIT. II (CA)

B XIIL 2, 6 =

D XVI

651

3, 6.

1. Τοῦ 'Avovópov. ᾿Ανάγνωϑι Sıy. τε΄. καὶ Qi. ν΄. τιτ. ιζ΄. (16) διγ. ρι΄., ἐν ᾧ προστίϑησιν, ὅτι πρᾶγμα ἐπίδικον. 2. Τοῦ ᾿Εναντιοφανοῦς. Ἔν τῷ μ΄. (39) διγ. τοῦ β΄. vv. τοῦ μα΄. Hb Il 5 Bıß. φησίν, ὅτι ἐὰν πρᾶγμα παραϑώμεϑα σεκουέστορι καὶ δείκνυται, ὅτι 42 ἀφιστάμενοι τῆς αὐτοῦ νομῆς τοῦτο ἐποιήσαμεν, οὐ συμβάλλεται ἡμῖν πρὸς οὐσουκαπίονα 7 ἐκείνου von] εἰ δὲ διὰ φυλακὴν παρετέϑη, συμβάλλεται 3| νομὴ τῷ νυκήσαντι. ᾿Ανάγνωθι τούτου τοῦ τιτ. Bw. ιζ΄. /

v

ΣᾺ

=

,

,

x

/

"

B XIIL 2,7 — D XVI, 3, 7. 1. Κατεχρήσατο ἐνταῦϑα τῷ ὀνόματι. “ἵνα δὲ μὴ μόνον ἐπὶ τοῦ τυχόντος δεποσιταρίου, ἀλλὰ καὶ ἐπὶ συνθηκοφύλακος χώραν ἔχει τὸ εἰρημένον, Dec, ὅτι δύο τινὲ: ἐφιλονείκουν περὶ κληρονομίας, καὶ ἕκαστος ἑαυτὸν ἔλεγεν εἶναι κληρονόμον" καὶ τέως τῆς περὶ τούτου ζητήσεως γυμναζομένης οἰκέτην νερεδιτάριον παρέϑεντό τινι ὀφείλοντα OU ἐμβασάνου ζητήσεως φανερῶσαι 16 τὰ κληρονομιαῖα πράγματα μετὰ τὸ δειχϑῆναι, τίς ἐστὶν ὁ κληρονόμος. 10

2. Παρεϑέμην Toig: δόλον ἥμαρτεν περὶ τὸ παρατεϑέν᾽ ἐτελεύτησεν. Ὃ τούτου κληρονόμος χρατεῖται. Εἰ καὶ τὰ μάλιστα γὰρ ἐκ τῶν ἁμαρτημάτων τοῦ τελευτήσαντος οὐ σύνηϑες ἐνάγεσϑαι τοὺς κληρονόμους, εἰ μὴ εἰς μόνον τὸ περιελϑόν, ὅμως ἐπὶ τοῦ παρατεϑέντος, ἐπειδὴ τὸ συνάλλαγμα ὑποχείμενον 120 ἔχει ῥέϊ persecutiona, εἰς ὁλόκληρον ὁ κληρονόμος ἐνάγεται, ἐν ᾧ μόνος ἐστί. Πολλῶν δὲ ὄντων pro parte nereditärie. 3.

Κυρίλλουι

'O

κληρονόμος

τοῦ

δεποσιταρίου

εἰς

τέλειον

κατέχεται,

εἰ καὶ ἀπὸ δόλου τοῦ τεστάτωρος εἰς τὸ περιελϑὸν εἰς αὐτὸν εἴωϑεν ἐνάγεσϑαι.

4. Τοῦ ᾿Ανωνύμου. "Ns ἐπὶ τῆς μέτους καῦσα εἴρηται Gig. δ΄. τιτ. δ΄. (2) 25 διγ. ιε΄. (16), ις΄. (17) καὶ ἐπὶ τῆς δεδόλο τιτ. γ΄. τοῦ «δ΄.» βιβ. Bw. κε΄. ^ χαὶ γενικῶς ἰνστιτ. δ΄. τιτ. ιβ΄. 5. Στεφάνου. Τοῦτο μὴ ἐπὶ μόνης τῆς δεποσίτι δέξῃ γινώσκων, ὅτι διαβαίνει διὰ πάντων τῶν συναλλαγμάτων ὁ λογισμός, ὡς ὁ Οὐλπιανὸς ἐν τῷ ν΄. τῶν Διγ. φησίν, τιτ. τελευτ. πρὸς τῷ τέλει τοῦ ρνζ΄. (164) διγ. ᾿Ανάγνωϑθι τὸ ι΄. 80 διγ. τοῦ παρόντος τιτ. 6.

Τοῦ ᾿Ἐναντιοφανοῦς. ᾿Ανάγνωϑθι Bi. μβ΄. τιτ. ε΄. διγ. κδ΄. Οὐλπιανοῦ᾽" Hb II ἐκεῖ γὰρ τοὺς πριβιλεγιαρίους προετίμησεν. Kai ἐν ἑτέρῳ δέ ἐστιν 48

5

δείκνυται:

xal

Ca δίκνυται

|

17 εἰ καὶ κτέ.: cf. p. 684 1. 24

|

23 αὐτὸν:

Ca αὐτὸ

652

LIB. XIH — TIT. II (CA)

1

Φ

ἐναντιοφάνεια. "Exei γὰρ τὴν ἰνρὲμ ἐκ τοῦ παρατεϑέντος᾽ ἐνταῦϑα δὲ ναλίαις ἰσχύει τε καὶ χώραν ἔχει, βιβ. η΄. τοῦ Κωδ. τιτ. ιζ΄. διατ.

15

7. Ταῦτα ἐπὶ ἀνυποϑήκων τραχτάισον δανειστῶν" οἱ γὰρ ὑποϑήκην ἔχοντες προγενεστέραν προτιμῶνται. Προτιμηϑήσονται οὖν οἱ παραϑέμενοι τοῦ δαπανήσαντος εἰς τὴν fugneratician καὶ τῆς μνηστῇῆς, ἥτις πράγματα λόγῳ μελλούσης γίνεσϑαι προικὸς ἐπιδέδωχε καὶ οὐ προῆλθον οἱ γάμοι. Καὶ αὕτη γὰρ ἔχει προνόμιον ἐν ταῖς περσοναλίαις ἀγωγαῖς, ὥςπερ καὶ ἣ ἐλάττων τῶν ιβ΄. ἐνιαυτῶν γαμηϑεῖσα, ὡς ὁ "Epuogenstanós ἐν τῷ δὲ σπονσαλίBo μονοβιβλίῳ τιτ. ς΄. (3) διγ. δ΄. (74) καὶ ὁ Οὐλπιανὸς ἐν τῷ μβ΄. τῶν Aw. βιβ. τιτ. ε΄. Bey. ιζ΄. φησίν. Καὶ εἰ ϑέλεις τὰ περὶ τῶν πριβιλεγιαρίων εἰδέναι πλατύτερον, ἀνάγνωθι αὐτὸν τὸν τιτ. εἰδώς, ὅτι τὰ περὶ τῶν ὑποϑηκῶν ἔχει τὰ εἰρημένα. 8. Τραπεζίτης πολλοῖς ἐποφείλων τὸ οἰκεῖον κατέλιπεν ἐργαστήριον ὡς ἄπορος. Ζητοῦμεν, ὑποϑύρκης οὐχ ὑποχειμένης τίνες τῶν ἐχόντων κατ᾽ αὐτοῦ περσοναλίας ἀγωγὰς προτιμῶνται. Kat φησιν ὁ Οὐλπιανὸς προτιμᾶσϑαι τοὺς παραϑεμένους αὐτῷ χρυσίον, ὅπερ οὐδὲ αὐτῷ τῷ τραπεζίτῃ, οὐδὲ σὺν αὐτῷ, οὐδὲ δι’ αὐτοῦ ἐτόκισαν. Προτιμηϑήσονται δὲ οὗτοι xal τῶν ἐχόντων πριβιλεγιαρίας ἀγωγάς, οἷον φουνερατικίαν καὶ ὅσαι τοιαῦται. Εἰ δὲ τὴν ἀρχὴν παραϑέμενοι, οὐ μὴν δανείσαντες τῷ τραπεζίτῃ τὰ χρήματα, ἠνέσχοντο μετὰ ταῦτα λαβεῖν τὰ χρήματα, ἔδοξαν ἀπαγορεύειν τὸ δεπόσιτον, καὶ διὰ τοῦτο τὴν προτίμησιν οὐχ ἕξουσιν. Εἰ δὲ ἔτυχον πολλοὶ παραϑέμενοι, ζητοῦμεν, πότερον ἀπὸ χρόνου γενήσεται προτίμησις ἐν αὐτῷ, T) μία καὶ ἣ αὐτὴ τάξις

e

>

2

^

m

25

30

35

ἔδωκε τῷ παραϑεμένῳ ἐπὶ τῶν φαινομένων τὸ πριβιλέγιον, ὅπερ ἐν μόναις ταῖς περσοὡς βιβ. κδ΄. (23) τιτ. γ΄. διγ. οε΄. (74) καὶ 9΄.

3

x

,

N

3

[4

ἔσται πάντων.

"m

,

>

Kot

φησιν

FA

4

Sg

,

ὁ Οὐλπιανὸς

*

x

κα

x

x

ἀπὸ

διατάξεως

m

5

[4

-

ὁμοίους

εἶναι πάντας

τοὺς παραϑεμένους. Τοῦτο δὲ τὸ προνόμιον κρατεῖ οὐκ ἐπὶ μόνων τῶν χρημάτων τῶν ἐν τῇ περιουσίᾳ εὑρεϑέντων τοῦ τραπεζίτου, ἀλλὰ καὶ κατὰ πάντων αὐτοῦ τῶν πραγμάτων. Τοῦτο γὰρ ἐπὶ πάσης ἀναγκαίως τῶν τραπεζιτῶν κτήσεως Hb I διὰ τὸ δημόσιον χρήσιμον κρατεῖ. "Ἔστι γὰρ «τὸ» τῶν τραπεζιτῶν σύστημα ἀναγκαῖον τῇ πολιτείᾳ. Τὸ δὲ τοὺς πολλοὺς προςτρέχειν τοῖς τούτων συναλλάγμασιν αὐτοὺς συνίστησι τοὺς τραπεζίτας. Προςδραμοῦνται αὐτῷ πολλοὶ τὰ οἰκεῖα παρατιϑέμενοι χρήματα εἰδότες, ὡς, εἰ συμβῇ τὸν τραπεζίτην ποιῆσαι δαπανήματα ἀπορήσαντα, ἕξουσι προνόμιον ἐπὶ τῇ τῶν παρατεϑέντων ἀπαιτήσει, καὶ συμβήσεται τούτῳ τῷ τρόπῳ τὸ δημόσιον χρήσιμον αὔξεσϑαι. Εἰ δέ τις νεκεσσάριον ποιήσῃ δαπάνημα περὶ τὴν τοῦ τραπεζίτου περιουσίαν, 5 ol: Ca prius el | 7 πράγματα: cf.

p. 685

1. 6

|

16 ὑποθήκης

21 ἠνέσχοντο: Ca ἠνέσχετο

οὐχ

Ca πράγματος ὑποκειμένης:

9 αὕτη: Ca αὐτὴ Ca

ὑποϑήκην

οὐχ

| 15 sch. 8: ὑποχειμένην

|

| 22 ἔδοξαν: Ca ἔδοξεν | 26 οὐκ: Ca καὶ | 29 Ἔστι: Ca el

LIB. XIII — TIT. II (CA)

653

ex

οἷον ἐνοίκιον ὑπὲρ αὐτοῦ καταβαλών, ἣ διὰ παραφυλακὴν τῶν αὐτοῦ φορτίων χρυσίον διδούς, ἁπάντων προτιμηϑήσεται" ἀεὶ γὰρ χρὴ κατὰ πρώτην τάξιν ἐξαιρεϑῆναι τὴν ποσότητα ταύτην, καὶ οὕτως τὴν λειπομένην ὑπόστασιν σχοπηϑῆναι τοῦ τραπεζίτου. B XIII 2, 8 — D XVI, 3, 8. 1. Στεφάνου. Σημείωσαι, ὅτι πανταχοῦ τὰ νεχεσσάρια μειοῦσι τὴν περιουσίαν, εἰς ἣν καὶ ἐδαπανήϑη. Διὰ τοῦτο xal τῶν παραϑήκας ἐχόντων 6 νεχκεσσάρια δαπανήματα περὶ τὴν οὐσίαν τοῦ τραπεζίτου ἤτοι τοῦ ἀργυροπράτου ποιήσας προτιμᾶται, οὐ μόνον δὲ διὰ τοῦτον τὸν λογισμόν, ἀλλ᾽ ἐπειδὴ ὁ νεκεσσάρια ποιῆσας δαπανήματα καὶ σιωπηρὰν προγενεστέραν πάντως ἔχει τὴν ὑποϑήκην ἐπὶ τῷ πράγματι, περὶ ὃ τὴν ἀναγκαίαν δαπάνην ἐποίησεν, ὡς ἔστι μαϑεῖν ἐξ ὧν ὁ Παππιανὸς ἐν τῷ πρώτῳ τῶν ᾿Αντιπαππιανοῦ μονοβιβλίων τιτ. β΄. διγ. α΄. φησίν. 3

Δ

x

1

e

A

15

20

3

=

L

>

^

,

-“

\

x

M

m

Led

A

x

3

,

3

,

,

3

B XIII, 2, 9 = D XVI, 3, 9. l. Παρεϑέμην Τιτίῳ δοῦλον" οὗτος ἥμαρτεν περὶ τὸ δεπόσιτον" ἐτελεύτησεν ἐπὶ πολλοῖς κληρονόμοις. Πρὸ πάρτε νερεδιτάρια ἕκαστος ἐναχϑήσεται. Διὰ «δὲ τὰ» τοῦ μερικοῦ κληρονόμου χακουργήματα περὶ τὸ δεπόσιτον εἰς ὁλόκληρον ἕξω κατ᾽ αὐτοῦ τὴν δεπόσιτι' ἡ γὰρ διατίμησις τοῦ πράγματος διὰ τὸν δόλον γίνεται τοῦ πλημμελήματος, ὃν εἰς ὁλόκληρον καὶ μερικὸς ὧν ὁ κληρονόμος ἐξήμαρτεν. ᾿Αμέλει κατὰ τῶν συγχληρονόμων αὐτοῦ μηδὲν ἁμαρτόντων οὐ κινήσω τὴν δεπόσιτι. 2.

Κυρίλλου.

'O κληρονόμος,

πρὸς τὸ μέρος αὐτοῦ ἐνάγεται᾽ x

*

>

€

5

,

εἰ μὲν ὁ τεστάτωρ

αὐτοῦ

εἰ δὲ αὐτός, εἰς τέλειον'

.

H

*

3

,

H

t

.

δόλον ἐποίησεν,

οἱ γὰρ συγκληρονόμοι €

A

,

αὐτοῦ οὐ κατέχονται. 25

30

B XIII, 2, 11 = D XVI, 3, 11. l. 'O σὸς οἰκέτης παρέϑετό uot δίσκον. Τὴν καλὴν πίστιν ἀποπληροῦν Hbi πο oh = VE 7 \S WERE L = FR 2 δοκῶ τῷ οἰκέτῃ τοῦτον παραδιδούς" οὐδὲ γὰρ συνάδει τῇ καλῇ πίστει ἀπαρνεῖσϑαί με τοῦτο, ὅπερ ὑπεδεξάμην παρὰ τοῦ οἰκέτου, ἀλλὰ δεῖ με ἀποδοῦναι τῷ παραϑεμένῳ, οὕτω μέντοι, εἰ δίχα παντὸς ἀποδίδωμι λόγου, ὥςτε μηδὲ ῥᾳθυμίας ὑπόνοιαν εἶναι. Τὸ δὲ τῆς ῥαϑυμίας τί σημαίνει, ὁ Σαβῖνος ἑρμηνεύει λέγων τὸ μηδεμίαν αἰτίαν εἶναι, δι’ ἣν ὑποπτεύειν δυνατὸν μὴ βούλεσϑαι τὸν τοῦ οἰκέτου δεσπότην ἀποδοϑῆναι τοῦτο τῷ οἰκέτῃ. ᾿Ηδύνατο δὲ δικαία τις -

>»,

,

3

ὑπόνοια τῆς τοῦ δεσπότου

m

-

-

Fa

A

3

,

X

4

διανοίας ὑπεῖναι, ἐξ ἧς ἐνῆν καταστοχάσασϑαι, ὡς

ἄκοντος «αὐτοῦ» τῷ οἰκέτῃ τὸ δεπόσιτον ἀποδέδοται. Τί γάρ, εἰ ἀκήκοε ἔσϑ᾽ ὅτε 7 διὰ: Ca δεῖ

|

28 με (τοῦτο): Ca μου

654

LIB. XIII — TIT. II (CA)

EI

ὁ€ τὸH δεπόσιτον ὑποδεξάμενος τοῦ δεσπότου κακῶς μεμνημένου τοῦ οἰκέτου, ὡς χλέπτου τυχόν, 7| κακῶς δαπανῶντος, ἣ οὐ πιστοῦ φανέντος περὶ αὐτόν; ᾿Ἐντεῦϑεν γὰρ δυνατὸν καταλαβεῖν, ὡς ὁ δεσπότης οὐ βούλεται αὐτὸν ἀπολαβεῖν τὸ δεπόσιτον. Πανταχοῦ μὲν γὰρ ἀρκεῖ τῷ δεποσιταρίῳ πρὸς ἀπαλλαγὴν τῆς δεπόσιτι τῇ χαλῇ πίστει τὸ δεπόσιτον ἀποδοῦναι. Εἰ δὲ καὶ κλέψας ὁ οἰκέτης τοῦτον παρέϑετο τὸν δίσκον, ἀγνοῶν δὲ τὴν κλοπὴν ὑπεδεξάμην, 7) νομίζων οὐκ ἀπαρέσκειν τῷ δεσπότῃ τὴν εἰς τὸ δεπόσιτον χλοπήν, ἐλευϑεροῦμαι τῆς δεπόσιτι διὰ τὸ καλὴν πίστιν ζητεῖσϑαι πανταχοῦ. Οὐ μόνον δὲ ἔτι μένοντος αὐτοῦ ἐν τῇ οἰκετικῇ τύχῃ ἐλευϑεροῦμαι, ἀλλὰ καὶ ἐλευϑερωϑέντος 7| καὶ 10 ἐκποιηϑέντος, ἀγνοῶν δηλονότι ἠλευϑερῶσϑαι αὐτὸν 7) ἐκπεποιῆσϑαι. Τοῦτο δὲ οὐ μόνον ἐπὶ δεπόσιτι, ἀλλὰ καὶ ἐπὶ παντοίων χρεῶν ὁ Πομπώνιος βούλεται φυλάττεσϑαι᾽ οἷον δισπενσάτωρ ἦν ὁ οἰκέτης, ἣ λιβέραν εἶχε πεκουλίου ἀδμινιorpariova, xal συναλλάξας ἔνοχον ἐκτήσατό με, εἶτα κατέβαλον αὐτῷ τὸ χρέος οὐκ εἰδώς, ὅτι ἠλευϑερώϑη ἣ ἐξεποιήϑη. 3,2

-

m

,

2

^

FA

^

x

>

1

15

Z

t

2

A

x

^

bd

-

,

b

-Ὡ

/

m

5»

-

x.

A

2

»

[A

5

N

,

Fe

€

"4

,

x

|

A

4

m

“-

*

>

^

2.. Στεφάνου. φάνου. Τί Ti γάρ, γάρ, «εἰ» «εἰ» ἔγνως E ἐνἐ φυγῇἢ ὄ ὄντα τὸνὁν οἰκέτην οἰκέτην ἣἢ τὸν τὸν δεσπότην δεσπό ὀργισϑέντα xal ἀφελόμενον αὐτῷ τὴν ἐλευϑέραν τοῦ πεκουλίου διοίκησιν: Καϑόλου γὰρ ὁ οἰκέτῃ χρεωστῶν οὐ καλῶς αὐτῷ καταβάλλει μαϑών, ὅτι ἀφῃρέϑη αὐτῷ ἡἣ ἐλευϑέρα τοῦ πεκουλίου διοίκησις, ὡς ἀνήνεκται βιβ. η΄. τοῦ Κωδ. ctt. μβ΄. (43) διατ. γ΄. Τοῦτο δὲ αὐτὸ οὐ μόνον ἐπὶ παραϑήκης, ἀλλὰ Σ

,

20 καὶ

ἐπὶ

.

b

παντὸς

>

,

5

χρατεῖ

m

A

συναλλάγματος,

Σ

,

ὡς

m

1

μανϑάνεις

H

ὑποκατιών,

καὶ

ὡς

ὁ ᾿Αλφῆνος ἐν τῷ με΄. τῶν Aw. φησὶν τιτ. γ΄. διγ. λε΄., ἔνϑα τὸ πλέον προςτίϑησιν, ὥσπερ οὖν καὶ ἐνταῦϑα ὁ Οὐλπιανός, ὅτι, κἂν πραϑέντος 7) ἐλευϑερωϑέντος τοῦ οἰκέτου καταβάλῃ τὸ χρέος ὁ πεκχουλιάριος δεβίτωρ μηδεμίαν ἔχων ὑποψίαν, ὡς παρὰ γνώμην τοῦ παλαιοῦ δεσπότου τοῦτο αὐτῷ 5 χαταβάλλει, καὶ οὕτως ἐλευϑεροῦται τῆς ἀγωγῆς" εἰπὼν δέ, ὅτι οὐ κατέχεται ὁ δεποσιτάριος καταβαλὼν τῷ οἰκέτῃ τὴν παρακαταϑύρκην, ἔνϑα [[δὲ] μηδεμία αἰτία ὑπῆν, ἐξ ἧς ἠδύνατο νομίζειν ἀπαρέσκεσϑαι τὸν δεσπότην, δοκεῖ λέγειν, ὅτι, «cl» ὑπῆν αἰτία, κατέχεται, καὶ διὰ τοῦτο εὐθὺς ἐπιφέρει᾽ τότε ὑπούσης αἰτίας κατέχεται, ὅτε ἠδύνατο δικαίῳ λογισμῷ κινηϑεὶς νοῆσαι, ὅτι ἀπαρέσκεται. Ei γὰρ ὑπὴν αἰτία, οὐκ ἠδύνατο δὲ ὁ δεποσιτάριος γνῶναι, συγγινώσχκεται. ft

m

,

L

ὔ

*

,

€

J,

H

3

e

to οι

2

B XIII, 2, 12 = D XVI, 3, 12. l1. Hpornyeı δαπανήμασιν ἐμοῖς ἐπὶ τὴν Ρώμην μετακομίζεσϑαι" 8 μένοντος:

Ca

τοῦτο μένοντι

11 βούλεται: Ca βούλεσϑαι (8

πᾶσα

γὰρ

σιωπηρῶς

| 10 ἐκπεποιῆσϑαι:

ἔγκειται

τῷ

Ca ἐκποιῆσϑαι

ὀφείλειν τὸ δεπόσιτον

Hb II

συμφώνῳ. (corr.

ex ἐκποιεῖσϑαι)

| 17 οἰκέτῃ: Ca οἰκέτης | καλῶς: Ca καλλῶς

| 24 παρὰ:

|

LIB. XIII — TIT. II (CA)

655

-

2. Τοῦ ᾿Ανωνύμου. Περὶ τῶν δαπανῶν ἀνάγνωθι Bi. ς΄. τιτ. α΄. Sw. ι΄. Καὶ κατὰ τοῦτον ἀποδίδοσθαι τὸν τόπον ὀφείλει τὸ δεπόσιτον, καϑ᾽ ὃν εὑρίσκεται δίχα δόλου τοῦ τὸ δεπόσιτον εἰληφότος, ὥςτε οὖν οὐ διαφερόμεϑα, ἐν ποίᾳ παρατέϑειται χώρᾳ, ἀλλ᾽ ἐν ποίῳ τόπῳ εὑρίσκεται δίχα δόλου τοῦ δεποσιταρίου. Τυχὸν γὰρ ἢ ὡς ἐν ἀσφαλεῖ τόπῳ ἀπέϑετο αὐτὸ κατὰ τήνδε τὴν πόλιν, 7| διὰ τὸ μὴ ἀπολέσϑαι ἀποδημῶν ἐπεφέρετο τὸ δεπόσιτον, εἶτα χατέλιπεν αὐτὸ ἐπιλαϑόμενος ἐν τῷδε τῷ τόπῳ. Καὶ τοῦτο οὐκ ἐπὶ μόνης τῆ: δεπόσιτι, ἀλλὰ xal ἐπὶ πάντων τῶν βόνα φίδε συναλλαγμάτων νοεῖσϑαι xp, οἷον ἐπὶ κομμοδάτου, N ἐπὶ λοκάτου, 9 ἐπὶ τοῦ ἐνεχυριασϑέντος. Ei 10 δὲ ὁ ἐνάγων οἰκείοις δαπανήμασι καὶ οἰκείῳ κινδύνῳ ἐξ ἐπαρχίας ἐπὶ τὴν “Ῥώμην μετακομίζεσϑαι βούλεται τὸ δεπόσιτον, ἀκολουϑητέον. Καὶ ἐπὶ τῆς &ósbnibendüm γὰρ κινουμένης τοῦτο κρατεῖ, ἡνίκα ἐν ἑτέρῳ τόπῳ, οὐ xa ὃν κινεῖται τὸ δικαστήριον, τὸ πρᾶγμα διάκειται. M

a

A

1

a

x

>

€

2.

,

^

x

N

M

>

/

2

3

A

14

$

m

. «λ

,

{A

*

3

a

,

2

3

H4

x

m

,

,

»

>

2

H4

>»

Δ

^A

3. Τοῦ ’Evavrıopavoöc. Τὸ τῆς ἀδεξνιβενδοὺμ μετὰ λεπτοτέρας διαστίξεως εἴρηται Big. ι΄. τιτ. δ΄. διγ. ια΄. ϑεμ. β΄. (S 1).

4 Στεφάνου. Τῆς γὰρ ἀδεξνιβενδοὺμ κινουμένης ἐν τῷ τόπῳ, xa9 ὃν γέγονεν ἡ προκάταρξις, δεῖ παραστῆναι τὸ πρᾶγμα, κινδύνῳ μέντοι τοῦ ἐνάγοντος καὶ δαπανήμασι, πλὴν εἰ μὴ ἐπίτηδες ὁ ἐναγόμενος εἰς ἄλλον μετενήνοχε τόπον τὸ πρᾶγμα διὰ τὸ βλάψαι τὸν ἄκτορα, ὡς ὁ Οὐλπιανὸς 20 ἐν τῷ ς΄. τῶν δὲ iudiciis βιβ. τιτ. δ΄. διγ. ια΄, φησίν.

e

5. 'E&v ἐπερωτήσω τινά, ὁμολογεῖς διδόναι μοι Στίχον τὸν σὸν οἰκέτην, 7| εἰ καί τις τελευτῶν γράψει σε κληρονόμον xai τὸν σὸν οἰκέτην ἐμοὶ λης γατεύσει, κινήσω xarà σοῦ τὴν ἐξτιπουλάτου 7) τὴν ἐκστεσταμέντο. Εἰ δέ τις μετὰ προκάταρξιν προςγένηται βλάβη τῷ πράγματι, ταύτην ὁ ἐναγόμενος 25 ἐπιγνώσεται. Τῷ αὐτῷ τρόπῳ ἐάν τις ἐναχϑεὶς τῇ δεπόσιτι μὴ κατ᾽ αὐτὴν ἀποδῷ τὴν ἡμέραν τὸ δεπόσιτον, ἠρνήσατο «δὲ» τὴν ἀπόδοσιν, οὐκ ἐπειδὴ δεσπότης «obo ἦν ὁ κινῶν, ἀλλ᾽ ἐπειδὴ τὸν κινοῦντα προκουρατίο νομίζε ὑπώπτευεν μὴ κατὰ γνώμην τοῦ δεσπότου κινεῖν, T) μὴ εἶναι κληρονόμον τοῦ παραϑεμένου, οὐχ ὑπόκειται τῇ ὁμοίᾳ βλάβῃ. Γνοὺς μέντοι μετὰ ταῦτα 3 τὸ ἀληϑές, καὶ μὴ ἀποδιδοὺς τὴν τῷ πράγματι συμβαίνουσαν ἐπιγνώσεται ζημίαν: δόλον γὰρ ἁμαρτάνει μαϑὼν τὸ ἀληϑές, εἶτα οὐκ ἀποδιδοὺς τῷ παραϑεμένῳ. Πρὸς τῇ δεπόσιτι καὶ ὁ κονδιυκτίκιος ἁρμόζει, ἀλλὰ τηνικαῦτα, ἡνίκα δόλος οὐχ ἁμαρτηϑῇ παρὰ τοῦ δεποσιταρίου. Οὐδὲ γὰρ ὁ δεχόμενος τὸ δεπόσιτον ἐκ μόνου τοῦ δέξασϑαι ἔνοχος γίνεται τῇ δεπόσιτι, ἀλλὰ καὶ 35 ἐκ τοῦ δολερῶς ἀναστραφῇναι περὶ αὐτό. 3 ob διαφερόμεϑα

κτλ.:

cf.

p. 686

p. 687 1. 10 | 25 τῷ αὐτῷ: Ca τὸ αὐτὸ νομίζε:

i.e. procuratorio

nomine

1.

14

| 7 τόπῳ:

Ca τόποι

| 26 ἀπόδοσιν: Ca ἀπόδωσιν

|

11 Kal xzé.:

cf

| 27 προκουρατίο

Σ

656

LIB. XIII — TIT. 1I (CA)

6. Στεφάνου. Τοῦτο νόησον, ἐν ᾧ un φυσικῇ τινι ἀπωλείᾳ τὸ πρᾶγμα Hb Il διεφϑάρη" τότε γάρ, κἂν μετὰ προκάταρξιν τοῦτο γένηται, τὸν ἄκτορα ὁρᾷ #7 ἡ ζημία, ὡς ὁ Γάιος ἐν τῷ ιδ΄. διγ. φησίν.

5

10

B XIII 2, 13 = D XVI 3, 13. 1. Τοῦ 'Avovóuou. Οὐ γὰρ πάντως τὸ δεπόσιτον ἀρνούμενος καὶ κλέπτης ἐστίν, ἀλλ᾽ ὅτε διὰ τὸ ἀποστερῆσαι καὶ ἔχειν αὐτό «ἀρνεῖται», ὡς βιβ. μζ΄. τιτ. β΄. διγ. α΄., ξβ΄. Φησὶν δὲ xol βιβ. μα΄. vv. β΄. διγ. δ΄. (3 8 18), ὅτι, ἐὰν πρᾶγμα παράϑωμαί σοι καὶ ἀρνήσῃ αὐτό, παρ᾽ ἐμοὶ ἣ νομὴ μένει" ἐὰν δὲ ὡς κλέπτων ἀποκινήσεις, ἀποπαύομαι νέμεσϑαι. B XIII, 2, 14 = D XVI, 3, 14. 1. Τίτιος παραϑέμενός uot πρᾶγμα τελευτῶν ἐνεστήσατο s'.- κληρονόμους, ἐξ ὧν οἱ μὲν β΄. εἰς ζ΄. ἐγράφησαν οὐγγίας, ol δὲ γ΄. εἰς ε΄. Τινὲς ἐκ τούτων ἠδίτευσαν. Ζητοῦμεν, εἰ τοῖς ἀδιτεύσασιν ὀρθῶς ἀποδίδωμι τὸ δεπόσιτον. Καὶ λέγομεν, ὅτι, εἰ τὸ μεῖζον μέρος ἠδίτευσεν, ὀρθῶς παροῦσιν αὐτοῖς ἀποδοϑήσεται τὸ δεπόσιτον. Τὸ δὲ μεῖζον οὐκ ἐκ τοῦ πλήϑους τῶν προςώπων, ἀλλ᾽ ἐκ τοῦ μείζονος τῆς κληρονομίας μέρους νοοῦμεν᾽ olov εἰ συνέβη τοὺς δύο τοὺς γεγραμμένους εἰς τὰς ζ΄. οὐγκίας ἀδιτεῦσαι, παρέχοντας ἀσφάλειαν δηλονότι ὡς δεφενδεύσουσί με πρὸς τοὺς μετὰ ταῦτα ἀδιτεύοντας. ἐξ 3

15

ΚΑ

ε

*

Li

!

,

m

,

3

2

LA

3

bd

2

7

€

(A

,

δὲ

--

v

).

,

T

*

3

x

H

,

,

2. Στεφάνου. Σημείωσαι καὶ ἐνταῦϑα, ὅτι χρὴ γενέσϑαι τὴν διαίρεσιν τοῦ δεποσιτεαρίρου τελευτῶντος ἐπὶ πολλοῖς κληρονόμοις, καί τινων μὲν ἀδιτευσάντων, τινῶν δὲ μήπω. Τοῦτο δὲ νόησον, ἔνϑα τὸ πρᾶγμα φυσικὴν διαίρεσιν ἐπιδέχεται. Οἶδας γὰρ ἐκ τοῦ α΄. Ow. μαϑών, ὅτι, ἔνϑα τὸ δεπόσιτον οὐκ ἐπιδέχεται διαίρεσιν (τυχὸν γὰρ δίσκος ἦν ὁ παρατεϑείς, οὐ νομίσματα), τότε ἀδιαστίκτως καὶ ἑνὶ τῶν κληρονόμων, ἀσφάλειαν μέντοι ἀξιόχρεων παρέχοντι, 25 χρὴ δοθῆναι τὸ δεπόσιτον ἐξ ὁλοκλήρου. Διαφορὰ οὖν, ὅτι τοῦ πλείονος μέρους ἀδιτεύσαντος, κἂν τὸ πρᾶγμα διαίρεσιν ἐπιδέχηται φυσικήν, δίδοται τοῖς ἀδιτεύσασι καυτίονα παρεχομένοις. Εἶπον δέ σοι καὶ ἐν τῷ αὐτῷ α΄. διγ., Hb II ὅτι ἀναγνωστέον τὴν τελευτ. διατ. τῆς δεπόσιτι τοῦ δ΄. βιβ. τοῦ Κωδ." ὥςτε 8 τὸ εἰρημένον ἐν τοῖς προλαβοῦσιν, ὡς ἣ μετὰ προκάταρξιν ἀπώλεια ζημιοῖ 80 τὸν ῥέον, ἐπὶ τῆς μὴ φυσικῶς προςγινομένης νόησον φϑορᾶς.

20

3

,

1

^

I

€

3. Στεφάνου. Τοῦτο ποιεῖ τὴν διαφορὰν ἐπειδὴ φυσυκῇ τινι ἀπωλείᾳ λέγει φϑαρῆναι "Exs οὖν ταύτην τὴν διαφοράν. Προκατάρξεως ἀπώλειαν ἐφϑάρη τὸ παρατεϑέν, τῷ ἐνάγοντι

I4

3

Hn

,

τοῦ παρόντος καὶ τοῦ ιβ΄. διγ.; μετὰ προκάταρξιν τὸ παρατεϑέν. γὰρ γενομένης ἐὰν μετὰ φυσικὴν κινδυνεύεται, πλὴν εἰ μὴ βενάλιον

1 sch. 6: cf. p. 686 1. 26 | 14 παροῦσιν: Ca παρουσίᾳ vel aliud quid | 27 καυτίονα: Ca xaurlovog | 28 ὥστε κτλ.: cf. p. 688 1. 1 | 30 τῆς: Ca τοῖς | 34 ἐνάγοντι: Ca ἐναχϑέντι | πλὴν κτέ. cf. infra p. 687 1. 27

LIB. XIII — TIT. II (CA)

657

ἤτοι πράσιμον ἣν τὸ πρᾶγμα καὶ ἔμελλεν αὐτὸ πιπράσκων ὁ παραϑέμενος μὴ ζημιοῦσϑαι, εἰ ἀπεδόϑη αὐτῷ ἐν καιρῷ προκατάρξεως. Καὶ ἐκεῖνο δὲ ὁμολογεῖται, ὅτι μετὰ προνουντιατίονα πάντως τῷ ἐναχϑέντι κινδυνεύεται, κατὰ τὸ χείμενον ἐν τῷ ιζ΄. διγ. τῆς σπεκιαλίας τῶν δὲ ἰουδίκιις. 5

BXIIL 2,15 = D XVI, 3, 15. 1. Στεφάνου. Σημείωσαι, ὅτι, ἐάν τις τὸ ἴδιον δέξηται πρᾶγμα ὡς δεπόσιτον, ἢ χομμοδάτον, ἣ πραεκαρίως, ἢ κατὰ μίσϑωσιν, οὐχ ὑφίσταται πρόκριμα περὶ τὴν οἰκείαν δεσποτείαν, οὐδὲ κατέχεται τῇ ἀπὸ τοῦ συναλλάγματος ἀγωγῇ. Ὑπέξελέ μοι τὸν χρεώστην᾽ οὗτος γὰρ δύναται καὶ μισϑοῦσϑαι καὶ πραεκαρίως 10 λαμβάνειν παρὰ τοῦ δανειστοῦ τὸ ἐνέχυρον, ὡς ὁ Φλωρεντῖνος ἐν τῷ λε΄. διγ. τῆς πιγνερατικίας τοῦ παρόντος συντάγματος φϑάσας ἐδίδαξεν. 'O γὰρ δανειστὴς ἐπὶ τοῖς ἐνεχύροις δικαίαν ἔχει νομήν. Εἰδὼς οὖν ἰδικὸν τὸ πρᾶγμα μισϑοῦται xal εἰκότως κατέχεται. “ὥςτε καὶ ὁ Τρυφωνῖνος πρὸς τῷ τέλει τοῦ λα΄. διγ. λέγει μὴ συνίστασϑαι δεπόσιτον, ἔνϑα τῷ δεσπότῃ τὸ πρᾶγμα 15 παρατίϑεται ὁ κλέπτης. Πανταχοῦ ἀγνοοῦντα τὸν δεσπότην ϑετέον. B XIII, 2, 16 = D XVI, 3, 16. 1. Στεφάνου. Τοῦτο νόησον, Ev & δίχα δόλου τοῦτο παρεϑέμην᾽ πανταχοῦ γὰρ ἔγνως, ὅτι ἀπὸ δόλου κατέχεται ὁ δεποσιτάριος. 2. Τοῦ ᾿Ανωνύμου. ᾿Ανάγνωθϑι 20 «τιτ. μβ΄.» διατ. κ΄. (δ).

βιβ. δ΄. τιτ. λδ΄. Star.

ζ΄. καὶ Bip. γ΄.

3. Τοῦ ᾿Εναντιοφανοῦς. Ἔν τῇ ζ΄. διατ. τοῦ λδ΄. τιτ. τοῦ δ΄. βιβ. τοῦ Κωδ. φησίν, ὅτι ὁ δεποσιτάριος οἰκείῳ ὀνόματι ἑτέρῳ παραϑέμενος ἀναγκάζεται αὐτῷ δοῦναι. Ἔν δὲ τῇ κ΄. (8) διατ. τοῦ μβ΄. vvv. τοῦ γ΄. βιβ. φησίν, ὅτι εἰ Hb II ἕτερος παρατίϑεται πρᾶγμά uou, κινῶ κατὰ σοῦ ἀδεξνιβενδοὺμ. καὶ ἰνρέμ. 49 25 Εἰ δὲ συνεφώνησεν αὐτὸ δοϑῆναί μοι, κληρονομῶν μὲν αὐτοῦ. διρέκταν ἔχω δεπόσιτι, μὴ χκληρονομῶν δὲ οὐτιλίαν. 4. Τοῦ διγ. να΄.

80

᾿Ανωνύμου.

B ΧΙ, 2, 17 = D 1. Σημείωσαι, ὅτι δεπόσιτι" ὥςπερ οὖν οὐδὲ Σημείωσαι δέ, ὅτι καὶ 1 πιπράσκων: Ca

δεπόσιτον

SCHELTEMA,

Διὰ τὸν κανόνα

30 sch.

Basilica, 1I.

βιβ.

ιε΄. τιτ.

β΄. (1)

XVI, 3, 17. ἑνὸς παραϑεμένου πρᾶγμα οὐ γίνεται σεκουεστορία πολλῶν παρατιϑεμένων, εἰ μὴ ἐπίμαχον ἣν τὸ πρᾶγμα. ἐάν τις ἄρξηται νέμεσϑαι πρᾶγμα, καὶ μετὰ ταῦτα

Ca πιπράσχειν |

τὸν χείμενον

| 8 Ὑπέξελέ κτέ.: cf. infra p. 688 1. 7 | 26 δεπόσιτι:

1: cf. p. 688

1. 22 14

658

LIB.

XIII —

TIT. II (CA)

γενομένης αὐτῷ ἀμφιβολίας περὶ αὐτοῦ μεσεγγυήσῃ τοῦτο, οὐ προστίϑεται τῷ πρὸ τῆς ἀμφιβολίας τῆς νομῆς χρόνῳ ὁ χρόνος, x«9* ὃν ἔμεινε τὸ πρᾶγμα παρὰ τῷ σεκουέστωρι ἤτοι συνθηκοφύλαχκι. 2. 'O παραϑέμενος οὐ μόνον ἔχει παρ᾽ ἑαυτῷ φυλαττομένην τὴν δεσποτείαν, 5 ἀλλὰ καὶ τὴν νομήν᾽ φυσυκὴ γὰρ μόνη κατοχή ἐστι παρὰ τῷ δεποσιταρίῳ. Εἰ δὲ παρὰ σεκουέστορι δέδοται, τότε T) νομὴ μετατίϑεται ἐπὶ τὸν σεκουέστορα. ᾿Αμέλει οὐδ᾽ ἑτέρου τῶν δικαζομένων «νοσμὴ συνάπτεται τῷ χρόνῳ, ὃν ἐνεμήσατο ὁ σεχκουέστωρ. Οἷον ἐνεμόμην ἐγὼ ἀλλότριον πρᾶγμα βοναφίδε" ἐδεόμην οὐσουκαπίονος πρὸς κτῆσιν δεσποτείας. Ὑ πελιμπάνετο χρόνος βραχύς, οἷον 10 δίμηνος πρὸς πλήρωσιν τῆς οὐσουκαπίονος. "Ev τῷ μεταξὺ καὶ ἐμοὶ καὶ ἑτέρῳ γέγονε περὶ τοῦ αὐτοῦ πράγματος ἀμφιςβήτησις" ἐμεσεγγυήϑη τὸ πρᾶγμα᾽ ἔμεινε παρὰ τῷ σεχουέστορι μῆνας γ΄. Δικασάμενος περὶ τοῦ πρᾶγματος καλλίονος ἔτυχον ψήφου. Λαβὼν τὸ πρᾶγμα οὐ δύναμαι λέγειν ἐναγόμενος ἔσϑ᾽ ὅτε παρὰ τοῦ ἀληϑοῦς δεσπότου, ὡς διὰ τῆς οὐσουκαπίονος ἐκτησάμην τὴν 15 ἐπὶ τῷ πράγματι δεσποτείαν" οὐδὲ γὰρ τῇ πρὸ τῆς ἀμφιςβητήσεως νομῇ προςτίϑεται ὁ χρόνος, xa9' ὃν ἔμεινε τὸ πρᾶγμα παρὰ τῷ σεκονέστορι. B XIII, 1. 'E&v σεως φόβῳ 20 περὶ τοῦτο, ἁπλοῦν xai καὶ εἰς τὸ

2, 18 = D XVI, 3, 18. τις παράϑηται οἰκεῖον πρᾶγμα ταραχῆς 7, ἐμπρησμοῦ 7, καταπτώ- Hb Hl ἣ ἐν καιρῷ ναυαγίου, ὁ δὲ λαβὼν τὸ δεπόσιτον δολερῶς ἀναστραφῇ ὁ μερικὸς αὐτοῦ κληρονόμος καὶ πρὸ πάρτε νερεδιτάρια εἰς τὸ εἴσω ἐνιαυτοῦ μεϑοδεύεται" ὁ γὰρ πρωτότυπος εἰς ὁλόχληρον διπλοῦν καὶ περπετούως κρατεῖται.

2. Κυρίλλου. 'Ex τῶν δ΄. αἰτιῶν ἀπὸ δόλου τοῦ τεστάτωρος πρὸ νερεδιτάρια πάρτε καὶ εἰς τὸ ἁπλοῦν καὶ ἰντραάνουμ ἐνάγομαι" ἀπὸ δὲ οἰκείου δόλου εἰς 25 τέλειον καὶ εἰς τὸ διπλοῦν καὶ περπετούως. ,

x

ji

€

e.

HE

B XIII, 2, 19 =

D XVI,

1.

οὐ

Κινεῖ

πρώτῳ

30

,

δὲ

αὐτὸ

[7

>»,

.

3

x

x

3

/

3

3, 19.

διρέκτως,

ἀλλ᾽

οὐτιλίως,

ὡς

ὁ

Οὐλπιανὸς

ἐν τῷ

τῶν δὲ ἰουδίκιίς φησιν Big. τιτ. α΄. διγ. υη΄.

B XIII, 2, 20 = D XVI, 3, 20. 1. Μιμοῦμαι γὰρ τὸν μὴ ἔχοντα εὐχέρειαν ἐν τῷ μεταξὺ τοῦ ἀποκαταστῆσαι τὸ πρᾶγμα, καὶ ἀπολύομαι πάλιν ἐναγόμενος, εἰ εὑρεϑῇ τὸ πρᾶγμα ἐν ἐμοί. 4

sch.

dubium

2:

|

cf. infra

p. 689

15 πρὸ: Ca πρώτῃ

1.

4

|

|

7 «vog:

in Ca

μὴ

superscr.

24 ἰντραάνουμ: i. e. intra annum

|

ἐνεμήσατο:

σι

LIB. XIII — TIT. II (CA)

659

B XIII 2, 21 = D XVI, 3, 21. l. [Σημείωσαι, π]ότε ὁ δοῦλος ἀπὸ τῶν ἐν καιρῷ δουλείας μετ᾽ ἐλευϑερίαν χατέχεται. Συμβαίνει δὲ τοῦτο, ἡνίκα τὸ ἐν καιρῷ δουλείας [αὐτῷ παρατεϑὲν] εὑρεϑῇ μετὰ τὴν ἐλευϑερίαν κατέχων. Τότε γὰρ αὐτὸς ἐνάγεται, καὶ ὅτε ἰντραάνουμ δὲ πεκούλιο xaT αὐτοῦ [...... κιν]εῖται δεπόσιτι. ᾿Αεὶ γὰρ ὁ δεποσιτάριος ὡς ἀπὸ καινοτέρας ἐνοχῇς εὐθϑυνόμενος καινοτέραν δοκεῖ τίκτειν χαϑ᾽ ἑαυτοῦ δεπόσιτι, ὡς [..... τὸ π]ρολαβὸν σημαίνει διγ. Καὶ διὰ τοῦτο μετὰ τὴν ἐμαγκιπατίονα, ἢ τὴν ἐλευϑερίαν, οὐδὲ ἰντραάνουμ: ἐνάγεται ὁ πατὴρ ἣ ὁ δεσπότης [δὲ πεκούλιο], μόνον εἰ εὑρεϑῇ ὁ οἰκέτης ἢ ὑπεξούσιος χατέχων μετὰ τὴν ἐμαγκιπατίονα ἣ τὴν ἐλευϑερίαν τὸ πρᾶγμα. [“Ὥςτε οὖν τὸ] ἀνωτέρω εἰρημένον, οὐ κατέχεται ὁ οἰκέτης δεπόσιτον λαβὼν μετὰ τὴν ἐλευϑερίαν, δεῖ νοεῖν, ἡνίκα μὴ κρατεῖ [τὸ πρᾶγμα]. ς

^

aA

€

,

x

t

,

3

€

e

€

H

^

ε

4

e

35

2. Στεφάνου. Σημείωσαι, ὅτι καὶ ἐνταῦϑα τοὺς δύο τοῦ τελευτήσαντος κληρονόμους ϑεματίζει πεποιηκότας τὸν δόλον κοινῶς. Εἰ γὰρ μὴ οἱ δύο τὸν δόλον ἐποίησαν, ἀλλ᾽ εἷς ἐξ αὐτῶν, ὁ μὴ ποιήσας τὸν δόλον οὐκ ἐνήγετο παντελῶς, ὡς ὁ Οὐλπιανὸς ἐν τῷ ι΄. διγ. τοῦ παρόντος τιτ. φησίν, πλὴν εἰ μὴ ἀπὸ δόλου τοῦ τεστάτωρος, ὡς ἐκεῖ σοι παραδέδοται. j

2

2

ὧν

30

B XIII, 2, 22 = D XVI, 3, 22. l. Παρεϑέμην τι πρᾶγμα Τιτίῳ τούτου δύο γεγόνασι κληρονόμοι" δόλον Hb HI ἥμαρτον περὶ τὸ δεπόσιτον. Δυνατὸν κατά τινα ϑεματισμὸν ἕκαστον εἰς μέρος 5 ἐνάγεσϑαι. Τί γάρ, εἰ καὶ δέκα μου παραϑεμένου νομίσματα μερισάμενοι προςεδαπάνησαν ταῦτα καὶ ἑκάτερος εὐπορεῖ ἀποδοῦναι τὸ ἥμισυ; “Ἕκαστος αὐτῶν, ὡς εἴρηται, εἰς μέρος ἐναχϑύήσεται" οὐδεμίαν γὰρ ὑφίσταμαι ζημίαν, οὐδὲ κατά τινα ἐλαττοῦται τὰ ἐμὰ δίκαια εὐπόρων ὄντων τῶν δύο. Εἰ δὲ παρατεϑέντα δίσκον Τιτίῳ ἐχώνευσαν ἢ ἑτέρου χωνεύσαντος ἠνέσχοντο, j| καὶ ἕτερόν τι εἶδος ὑπῆρχεν τὸ παρατεϑέν, ὃ διανέμησιν οὐκ ἐπιδέχεται, εἰς ὁλόκληρον ἕκαστος ἐνέχεται, ὥςπερ εἰ αὐτοῖς, ἀλλ᾽ οὐ τῷ τελευτήσαντι παρετέϑη. Τὸ γὰρ ἕκαστον αὐτῶν εἰς ὁλόκληρον ἡμαρτηκέναι τῶν ὧὡμολογημένων ἐστί, καὶ τὸ πρᾶγμα τόδε τὸ παρατεϑὲν εἰς ὁλόκληρον, οὐ μὴν ἐν μέρει ἀποχκαϑίστασϑαι δύναται. ᾿Ανόητον γάρ ἐστι λέγειν, ὡς ἑκάτερος αὐτῶν μέρος ἀποδιδοὺς τοῦ δεποσίτου τῆς ἐναγωγῆς ἐλευϑεροῦται. ᾿Αμέλει οὐδὲ ἀφίεται τοῦ δικαστηρίου εἷς ἐξ αὐτῶν ἐναχϑείς, εἰ μὴ δῷ τὸ ὁλόκληρον" τοῦτο δὲ μὴ ποιῶν καταδικάζεται πρὸ πάρτε νερεδιτάρια. “ὥςτε οὖν ἐνταῦϑα N δεπόσιτι ἔχει μὲν εἰς ὁλόκληρον τὴν ἰντετίονα, μερικὴν δὲ ποιεῖται τὴν χονδεμνατίονα.

2 sch. 1 oblitterata sunt nonnulla | 16 δέκα: Dig. decem milia (milia del. corrector) | 18 ὑφίσταμαι: Ca ὑφίσταται | 19 ἐλαττοῦται: Ca ἐλαττοῦσϑαι | 34 Οὐλπιανὸς:

in

nostris

edd.

Iulianus

XIII — TIT. II! (CA)

e

1

LIB.

3. Τοῦ ᾿Ανωνύμου. Ἐὰν φϑαρὲν ἢ μετατυπωϑὲν 7| σχισϑὲν ἱμάτιον, 7; πρᾶγμα κλασϑὲν 3| ἀποκολληϑέν, ἣ εἰκὼν ἀποζευχϑεῖσα ἀποδοϑῇ, ἔτι δοκεῖ ἀπεῖναι" τὸ γὰρ τίμημα τῶν τοιούτων πραγμάτων πλέον ἐστὶν ἐν τῇ τέχνῃ καὶ τῇ χειρὶ τοῦ τεχνίτου, ἤπερ ἐν τῷ πράγματι, ὡς βιβ. ν΄. τιτ. 15’. διγ. ιγ΄.» ιδ΄, ᾿Ανάγνωθϑι καὶ τὸ τέλος τοῦ τιτ.

eo

660

B XIII, 2, 23 = D XVI, 3, 23. 1. Τουτέστιν οὐ μόνον τὴν κοντραρίαν δεπόσιτι κινεῖ περὶ τῶν τοῦ οἰκέτου τροφῶν, ἀλλὰ καὶ παρὰ τῷ αὐτῷ δικαστῇ. Κἂν ἀντιϑεῖναι κομπέσατον μὴ δύνηται ὁ λαβὼν κομοδάτο, παραχρατεῖ αὐτὸ ὡς ἐνέχυρον ἐπὶ ταῖς γενομέναις δαπάναις, ὡς βιβ. μζ΄. τιτ. β΄. Bey. ιε΄., ξ΄. 2. Τοῦ αὐτου. ᾿Ανάγνωϑι βιβ. μ΄. (13) τιτ. ς΄. διγ. m’. ϑεμ. γ΄. καὶ τοῦ ΗΠ χρησϑέντος περὶ τῶν τροφῶν τοῦ ἐνεχυρασϑέντος βιβ. 9^. τιτ. β΄. Sw. x9. (87). 92

15

20

25

30

3. Στεφάνου. Σημείωσαι, ὅτι οὐ μόνον τὴν χκοντραρίαν δεπόσιτι χάριν ὧν ἐδαπάνησε περὶ τὸ παρατεϑὲν «κινεῖ» ὁ δεποσιτάριος, ἀλλὰ καὶ δύναται περὶ τῶν τοιούτων δαπανημάτων ἀντενάγειν παρὰ τῷ αὐτῷ δικαστῇ, παρ᾽ ᾧ καὶ ἐνήχϑη τῇ δεπόσιτι, κἂν ἀντιϑεῖναι κομπένσατον μὴ δύνηται. Παρὰ τῷ αὐτῷ δικαστῇ εἴρηται διὰ τὰ εἰρημένα βιβ. β΄. τιτ. α΄. διγ. χβ΄. (11). B XIII, 2, 24 = D XVI, 3, 24. ]. Τοῦ Νομοφύλακος. Ei βούλει ἀνεπισφαλῇ δοῦναι τὴν τοῦ παρόντος κεφαλαίου ἐξήγησιν, οὕτως αὐτὸ σύνταξον καὶ ἀνάγνωθι. ᾿Εὰν συμφωνήσω τὰ παρατεϑέντα μοι δοῦναι, χώρα τῇ περὶ παραϑήκης ἀγωγῇ. Εἰ δὲ μὴ τὰ αὐτά, ἀλλὰ τοσαῦτα συνεφώνησα δοῦναι, οὐκ ἐνάγομαι τῇ περὶ παραϑήκης ἀγωγῇ καὶ πρὸ ὑπερϑέσεως οὐκ ἀπαιτεῖται τόκος, εἰ μὴ ἐξ ἀρχῆς συνεφωνήϑη δοϑῆναι, εἰ καὶ τὰ μάλιστα ἐπὶ τῶν βόνα φίδε ἀγωγῶν ἰσοδυναμεῖ τῇ ἐπερωτήσει τῶν τόκων τὸ ὀφφίκιον τοῦ δικαστοῦ. Οὕτως αὐτὸ ἀνάγνωθι, ἐπεὶ καὶ ὁ Κύριλλος κατὰ λέξιν οὕτως ἔχει᾽ εἰ εἴπῃ ὁ δεποσιτάριος, ὅτι τὰ αὐτὰ χρήματα ἀποδίδωμι, δεπόσιτόν ἐστι" εἰ δὲ εἴπῃ, τοσαῦτα, παρεξέρχεται τὴν ἀκρίβειαν τοῦ δεποσίτου καὶ ἀπαιτεῖται τόκος ἀπὸ μόρας καὶ συμφώνου διὰ τῆς δεπόσιτι, οὐ μὴν ἀπὸ συγχρήσεως, εἰ καὶ ἐπὶ τῶν βόνα φίδε ἀγωγῶν τὸ τοῦ δικαστοῦ ὀφφίκιον ποιεῖ, ὅσα ἐπερώτησις. Ταῦτα δὴ καὶ ὁ Κύριλλος. Εἰ οὖν οὕτω συντάξεις, ὡς εἴρηται, τὸ κεφάλαιον, ἀναγνῷς δὲ καὶ τὴν παραγραφὴν τοῦ 4 ὡς: “τῶν

Ca καὶ

τροφῶν

1.2 in Ca,

|

20 post

| 7 sch.

1: cf. infra p. 690 1. 30 | 11 καὶ τοῦ x:X.: leg. περὶ καὶ τοῦ χρη σϑέντος 19 sch. 1: cf. infra Ρp. 691 Ca αὐτῷ; corr. Hb. | 21 verba εἰ δὲ μὴ --- ἀγωγῇ iterantur

τοῦ ἐνεχυρασϑέντος

αὐτὸ: quae

tertium

verba εἰ δὲ μὴ

—

δοῦναι

exhibet

LIB. XIII — TIT. II (CA)

661

Στεφάνου, γνώσῃ σαφῶς τὸν ϑεματισμόν. Εἰ δὲ ἀναγινώσκεις αὐτό, καϑὼς κεῖται, ἀνόητόν ἐστιν παντελῶς καὶ τῷ Κυρίλλῳ καὶ τῷ Στεφάνῳ καὶ τῇ ἀχριβεῖ ἐξηγήσει ἐναντιούμενον.

=

[2]

2. Τίτιος ἐπιστολὴν ἔπεμψε Σεμπρονίῳ ἔχουσαν οὕτως. Τοὺς νούμμους, od; παρέϑου μοι Στίχου τοῦ διουικητοῦ τούτους ἀπαριϑμοῦντος, φυλάττεσϑαι rap’ ἐμοὶ διὰ τῆς παρούσης ἐπιστολῆς ἐμῇ γραφείσης χειρὶ δῆλόν σοι ποιῶ᾽ οὃς ὁπότε ἂν βουληϑῇς, καὶ τότε ἀπαριϑμήσω σοι παραχρῆμα. Ζητεῖται, εἰ τόκων ἀπαίτησις εἰςάγεται ἐντεῦϑεν. Καὶ ἀπεκρίνατο «ὁ» Παππιανὸς χώραν μὲν ἔχειν τὴν δεπόσιτι τῷ τόδε οὕτως συμπεφωνῆσϑαι τοὺς αὐτοὺς νούμμους, οὐ μὴν τοσούτους ἀποδοϑῆναι" εἰ γὰρ τοσούτους, ὑπερβαίνει τὸ ϑέμα τοὺς ὅρους τοῦ δεποσίτου" τό γε γὰρ δεπόσιτον αὐτοῦ τοῦ παρατεϑέντος σώματος βούλεται γίνεσϑαι τὴν ἀπόδοσιν. Ἔν δὲ τῇ παρούσῃ ζητήσει, ct τις εἴποι μὴ χώραν ἔχειν τὴν δεπόσιτι, ἐπειδὴ τοσούτους, οὐ μὴν τοὺς αὐτοὺς συνεφωνήϑη δοϑῆναι (οὐδεὶς δὲ τοῦτο λέγει ἁρμόζει γὰρ N δεπόσιτι, ὡς 1 ὑποχατιὼν δηλοῖ) οὐκ εὐχερῶς [δὲ τοῦ πρὸ τῆς προκατάρξεως χρόνου τόκος ἀπαιτηϑήσεται. Διὰ τί δὲ εἶπον, οὐκ εὐχερῶς, τὰ ἑξῆς διδάξει. "AAN ἔχει τις ἀντιϑεῖναι πρὸς τὸ εἰρημένον, ὅτι κρατεῖ τοῦτο ἐπὶ τῶν βόνα φίδε δικαστηρίων, olov εἰς τὴν τῶν τόκων ἀπαίτησιν ἀνήκει, τοσαῦτα δύνασϑαι τὸ τοῦ δικαστοῦ ὀφφίκιον, ὅσον ἣ ἐπερώτησις, τουτέστιν ὥςπερ ἐπερωτήσας τόκον 20 δύναμαι τοῦτον ἀπαιτεῖν, οὕτω καὶ κινήσας βόνα φίδε δικαστήριον διὰ τοῦ ὀφφικίου Tod δικαστοῦ λήψομαι τόκον. ᾿Αλλ᾽ ἐροῦμεν πρὸς ταῦτα, ὡς ἐναντιοῦται τῇ καλῇ πίστει καὶ τῇ φύσει τῆς δεπόσιτι ἣ τῶν τόκων ἀπαίτησις μόρας μὴ γενομένης" ὃς γὰρ ὑπεδέξατο τὸ δεπόσιτον, εὐεργεσίας καὶ χάριτα καταϑέμενος τῷ παραϑεμένῳ τὸ δεπόσιτον ὑπεδέξατο. "Aronov οὖν λέγειν τὸν χατατιϑέμενον χάριτας τόκους καταβαλεῖν τῷ εὐεργετουμένῳ. Εἰ δὲ γέγονε σύμφωνον ἐξ ἀρχῆς τόκους ἐπανελόμενον, ἣ δεπόσιτι πλατυνθϑεῖσα ἕξει xal τόκων ἀπαίτησιν. Τοῦτο οὖν ἐστι τὸ παρὰ βραχέων εἰρημένον, οὐκ εὐχερῶς. ΗΒ 1 7,

[4

Mi

m

>

x

3

,

*

3

m

P

,

€

=

,

,

A

;,

€

»

,

ε

σι

RA

Hi

δ,

m

Η

2

t

Fr

-

L4

[A

*

,

᾿

3

I4

3.2

m

[A

x

-“

A

ε

2

m

m

to ex

2

53

3. Τοῦ ᾿Βναντίου. ᾿Αλλὰ τῷ δανειακῷ, εἴγε τῷ πόνδερε, νούμερε, μενσοῦρα ἦσαν τὰ παρατεϑέντα, ὡς βιβ. ιβ΄. τιτ. α΄. διγ. β΄. 30

4, Ἕτερον δὲ ἐπὶ χρημάτων λυτῶν, ὡς τὸ ἑξῆς διγ. κε΄. καὶ Bug. (9^. τιτ. 9'. διγ. λα΄. «καὶ» ἐν τῷ παρόντι διγέστῳ. B XIII, 2, 25 = D XVI, 3, 25. 1. Ἐποίησέ τις οἰκείαν ϑυγατέρα ἐμαγκίπατον. ᾿Εμνηστεύσατό τις ταύτην. Ἔν τῇ τῆς μνηστείας ἡμέρᾳ ἤγουν καὶ μετὰ ταῦτα φανερὰ προςήγαγεν ὡς 9 συμπεφωνῆσϑαι:

cf. p. 691 1. 10

Ca

συμπεφώνηται

| 12 "Ev:

Ca

ἐὰν; corr.

Hb.

| 18 οἷον κτέ.:

662

LIB. XIII — TIT. II (CA)

δωρούμενος αὐτῇ πράγματα ὁ μνηστήρ᾽ ὁ πατὴρ ὑπεδέξατο ταῦτα. ᾿Ετελεύτησεν ταύτην μὲν ἐξνερεδατεύσας, ἕτερον δὲ γράψας κληρονόμον. 'O κληρονόμος τοῦ πατρὸς οὐ μόνον τῇ ἀδ ἐξνιβένδουμ, ἀλλὰ καὶ τῇ δεπόσιτι κατασχεϑύήσεται. 2. Στεφάνου. Διὰ τοῦτο ἐνταῦϑα ἀπὸ μόρας, οὐκ εὐθὺς ἐξ ἀρχῆς ἀπαιτεῖται 5 τοὺς ἀπὸ συγχρήσεως TÓxouc, ἐπειδὴ δι᾽ ὧν ἀσφράγιστα αὐτῷ παρετέϑη τὰ νομίσματα, καὶ συνέδοξε μὴ τὰ αὐτά, ἀλλὰ ἕτερα ἀποδοϑῆναι, ἔδοξε πάλιν σιωπηρῶς ἐπιτρέπεσϑαι τούτων τὴν σύγχρησιν, καὶ εἰκότως οὐκ ἀπαιτεῖται τοὺς ἀπὸ συγχρήσεως, ἀλλὰ μόνους τοὺς ἀπὸ μόρας τόκους, ὡς καὶ ἐν τῷ χϑ'. διγ. μανϑάνεις. Εἰ γὰρ μὴ ἐπετράπη τούτων τὴν σύγχρησιν, ἀπαιτεῖται 10 τοὺς ἀπὸ συγχρήσεως tóxouc, ὡς ἀνήνεκται βιβ. δ΄. τοῦ Κωδ. τιτ. λδ΄. διατ. δ΄. Καὶ ἁπλῶς εἰπεῖν, ἔνϑα σιωπηρῶς δηλονότι ἐπετράπη τὴν χρῆσιν ὁ δεποσιτάριος, τότε 7| τοὺς ἀπὸ συμφώνου τόκους ἀπαιτεῖται ἣ τοὺς ἀπὸ μόρας. Μὴ ἐναντιωϑῇ σοι τὸ κείμενον ἐν τῷ τελευταίῳ ϑέματι τοῦ x9'. διγ. τοῦ παρόντος τιτ., ἀλλ᾽ ἀνάγνωθι τὴν ἐκεῖ κειμένην παραγραφήν. M

>

U

(A

>

,

A

2

2

A

3

x

kA

4

3

f

39.

3

,

“ὦ

€

x

2

--

15.

3. Στεφάνου. Ei τοὺς οἰκείους, φησίν, ὅρους ὁ δεποσιτάριος παρεξέρχεται, ἀπαιτεῖται μὲν τόκος, οὐκ εὐχερῶς δέ, τουτέστιν οὐ κατὰ τὴν καϑόλου τῆς δεπόσιτι καὶ τῶν ἄλλων συναλλαγμάτων φύσιν τῶν βόνα φίδε. Φύσις δὲ αὐτοῖς τόκον ἀπαιτεῖν ἀπὸ συμφώνου 7| μόρας ἢ συγχρήσεως. ᾿Επὶ γὰρ τῶν βόνα φίδε συναλλαγμάτων τοσοῦτον δύναται τὸ ὀφφίκιον τοῦ δικάζοντος 20 περὶ τὴν τῶν τόκων ἀπαίτησιν, ὅσον fj ἐξτιπουλάτου. Ἔνταῦϑα δὲ εἰ παρεκβαίνει τοὺς ὅρους τῆς δεπόσιτι τὸ συνάλλαγμα, καϑὸ αὐτὸς ὁ παραϑέμενος σιωπηρῶς ἔδοξεν ἐπιτρέπειν τὴν χρῆσιν, δι’ ὧν ἕτερα ἀνθ᾽ ἑτέρων ἀποδοϑῆναι συνεφώνησεν, ὅμως οὐκ ἀπαιτηϑήσεται ὁ ἀπὸ συγχρήσεως τόχος, ἀλλ᾽ ὁ ἀπὸ Hb II μόρας, ἐπειδὴ δεπόσιτί ἐστιν ἣ κινουμένη, ὡς ἔστιν μαϑεῖν ἐκ τοῦ ἑξῆς διγ. 86 Ὅτι ἐπὶ τῶν βόνα φίδε ἀγωγῶν καὶ ἀπὸ συγχρήσεως ἀπαιτεῖται τόκος, πανταχόϑεν ἔστιν μαϑεῖν. Φησὶν δὲ ὁ Παπιανὸς ἐν τῷ δεουσούρις μονοβιβλίῳ τιτ. α΄. διγ. α΄. τὸν τοῖς ἐπικοίνοις χρησάμενον νομίσμασιν τόκον ἀπαιτεῖσϑαι, οὐ μὴν τὸν ἐξ..... περιποιηϑέντα, ὡς ὁ Πομπώνιος ἐν τῷ ἑξηκόστῳ διγ. τῆς προσοκίο φησίν. Ταῦτα μὲν οὖν ὁ Παπιανὸς xai ὁ Πομπώνιος. μέντοι 80 Οὐλπιανὸςἐν τῷ ἑξῆς βιβ. τιτ. α΄. διγ. ι΄. φησὶ τὸν προκουράτωρα μὴ μόνον τοῖς ἀπὸ κεφαλαίου, ἀλλὰ τοῖς ἀπὸ τόκου ἀπαιτηϑεῖσι συγχρησάμενον ἀπαιιεῖσϑαι τὸν ἀπὸ συγχρήσεως τόχον, ὅτι, ὅπερ ἐπὶ τῶν στρίκτων ἀγωγῶν P, ἐπερώτησις ποιεῖ ἣ ἐπὶ Toi; τόκοις, τοῦτο ἐπὶ τῶν βόνα φίδε δικαστηρίων τὸ ὀφφίκιον δύναται τοῦ δικάζοντος. "Eni τούτων γὰρ ὀφφικίῳ τοῦ δικαστοῦ F

3

^

5

x

me

,

e

2

I4

3

>

€

/

κατασχεϑήσεται:

2

Lud

Ca

x

*

M

€

x

|

H

,

€

χατασχεϑητήσεται

,

18

2

MA

τόκον:

€

II

Ca

---ς 7,

τόκων;

»

53ς

2

,

*O

corr.

,

Hb.

|

28 post ἐξ lac. indicat Ca; fort.: suppl. facto heredis | περιποιηϑέντα: dubium | ἑξηκόστῳ: Ca ἑξῆς | 29 Παπιανὸς: Ca Οὐλπιανὸς | 33 δικαστηρίων: Ca δικαστοῦ | 34 ὀφφίκιον:

Ca ὀφφικίης

LIB. XIII — TIT. II (CA)

663

ἀπαιτηϑήσεται τόκος. Ti ἐστιν ὀφφίκιον τοῦ δικαστοῦ; "EXv γὰρ ἀπόφασις ἐξενεχϑῇ περὶ τοῦ κεφαλαίου, καὶ μηδαμοῦ μνήμη γένηται τόκων, οὐκέτι ἀπαιτεῖται τόκος ἰδιαζούσης ἐπ᾽ αὐτοῖς μὴ ὑπούσης ἀγωγῆς, εἰ μὴ ἄρα παραἀκολουϑήσῃ ἔκκλητος, ὡς ἀνήνεχται βιβ. δ΄. τοῦ Κωδ. τιτ. λβ΄. διατ. ιγ΄. (4). 5 Ὑπέξελέ μοι τὴν τουτέλαε᾽ αὕτη γὰρ περὶ τὴν τῶν τόκων ἀπαίτησιν ([o5]) δίδοται ὀφφυκίῳ τοῦ δικάζοντος, ὡς ὁ Παππιανὸς ἐν τῷ Seousüris μονοβιβλίῳ τιτ. α΄. διγ. α΄. φησίν. B XIII, 2, 26 = D XVI, 3, 26. 1. Τοῦ ᾿Ανωνύμου. 'O λέγων, ὅτι ἐὰν συμβῇ μοί τίποτε, ϑάνατον δηλοῖ, ὡς 10 βιβ. ν΄. mir. ις΄. διγ. ρξβ΄. 2. Τοῦ αὐτοῦ. Οὐκ εἰςάγεται ἐκ τούτου παρὰ τῆς παραϑεμένης εἰς τὸν υἱὸν δωρεά, ὡς βιβ. A9'. τιτ. ε΄. διγ. λβ΄. ϑεμ. δ΄. (31 8 3). ᾿Ανάγνωθϑι καὶ Big. λα΄. dry. οη΄. ϑεμ. κζ΄. (77 ὃ 26). 3. Στεφάνου. Ὑπόϑου, ὅτι ἐκ τούτου ἔσχε παῖδας [7] καὶ ἠβούλετο ὡς 15 xai αὐτῶν χληρονομούντων ἀπαιτεῖν τὴν παρακαταϑύρην. 4. Τοῦ αὐτοῦ. Δῆλον δέ, ὅτι ὡς κληρονόμῳ γενομένῳ αὐτῷ τῆς μητρὸς ἁρμόττει νερεδιτάριο lüre depósiton. Τεϑεμάτισται γὰρ ἀδιάϑετος ἣ μήτηρ τελευτήσασα, ὡς αὐτὸν ἐξ ἀδιαϑέτου καλεῖσϑαι υἱὸν τῆς τελευτησάσης. 5. Τίτιος τοιαύτην εἴς τινα ἐξέϑετο καυτίονα" ἔλαβον καὶ ἔχω εἰς λόγον 20 χαταϑήκης τὰ προγεγραμμένα τοῦ ἀργύρου μυρία δηνάρια, καὶ πάντα ποιήσω καὶ συμφωνῷῶ καὶ ὡμολόγησα, ὡς προγέγραπται" καὶ συνεϑέμην χορηγῆσαί σοι τόκον ἑκάστης μνᾶς ἑκάστου μηνὸς ὀβολοὺς δ΄. μέχρι τῆς ἀποδόσεως παντὸς τοῦ ἀργύρου. Ζητεῖται, εἰ ἄρα τόκος ἑκάστου μηνὸς ἀπαιτεῖσϑαι δύναται. Καὶ ὁ Παῦλος ἀπεχρίνατο τοῦτο τὸ συνάλλαγμα, περὶ οὗ γένηται 25 ζήτησις, ὑπερβαίνειν τοὺς ὅρους τῆς δεποσίτι᾽ καὶ διὰ ταῦτα κατὰ τὸ σύμφωνον (οὐδὲ γὰρ κατὰ τὰς ἐπερωτήσεις᾽ πρὸς ἀπόντα τοῦτο ἐγένετο) ἀπαιτηϑήσονται τόχοι. 6. Στεφάνου. Παρεξέρχεται δὲ τῆς χρήσεως δοκούσης σιωπηρῶς ἐπιτραφϑῆναι, δι᾽ ὧν μέχρι τῆς ἀποδόσεως παντὸς τοῦ ἀργύρου τόκον διδόναι nah” 30 ἕχαστον ὡμολόγησε μῆνα, καὶ ἔδοξεν, ὥςπερ καὶ μερυκῶς ἐπαγγέλλεσϑαι καταβολὰς ποιεῖσϑαι τῶν νομισμάτων, μάλιστα τὴν σιωπηρὰν Ταΐρεσιν ἐπιτρέπειν [δοκεῖ]. Σημείωσαι δέ, πῶς φησιν, ἐπειδὴ τὸ συνάλλαγμα μὴ καϑαρόν ἐστι 12 δωρεά:

Ca δωρεᾶς;

hic lac. latere videtur

corr.

Hb.

| 22 ἑκάστης μνᾶς: Ca ἑκάστῃ ἡμέρᾳ

| 31 αἵρεσιν: Hb. χρῆσιν

| 30 ἔδοξεν:

a

664

LIB.

XIII. — TIT.

II (CA)

δεπόσιτον, ἀλλὰ παρεξέρχεται 77); δεπόσιτι τοὺς ὅρους, δύναται ἀπὸ συμφώνου τόκους ἀπαιτεῖσϑαι ὡς τοῦ συμφώνου παρὰ τὴν ἀγαϑὴν πίστιν καὶ τὴν φύσιν τοῦ συναλλάγματος γεγενημένου τοῦτο γὰρ εἶπόν σοι καὶ ἐν τῷ κδ΄. διγ. Καὶ ἁπλῶς εἰπεῖν ἐπὶ τῆς δεπόσιτι τόκος 7| ἀπὸ μόρας ἀπαιτεῖται ἣ ἀπὸ συγχρήσεως, ἐν f$ μὴ τὴν χρῆσιν ἐπετράπη σιωπηρῶς ὁ δεποσιτάριος. Τῆς γὰρ χρήσεως ἐπιτραπείσης οὐκ ἀπαιτεῖται τόχος, εἰ μὴ σύμφωνον γέγονεν ἰδικόν, ὥςτε καὶ τόκον παρέχεσϑαι᾽ ὥςπερ καὶ τὸ ἐναντίον δίχα μόρας 7 Hb II συγχρήσεως εἰ «μὴ» συνεφωνήϑη τόκος, οὐκ ἀπαιτεῖται.

σι

e

7. Τίτιος Σεμπρωνίῳ ἔπεμψε ἐπιστολὴν ἔχουσαν οὕτως" ἔχω παρ᾽ ὑμῶν λαβὼν χρυσίου λίτρας πλέον ἢ ἔλαττον δέκα καὶ δίσκους δύο, σάκκον ἐσφραγιouévov: ἐξ ὧν προςοφείλετέ μοι νομίσματα δέκα, ἅτινά τινι Τιτίῳ παρέϑεσϑε' ὁμοίως καὶ ἕτερα ι΄., ἅτινα Τροφίμῳ τινὶ παρέϑεσθϑε" ὁμοίως ἐκ τοῦ λόγου τοῦ ὑμετέρου πατρὸς ι΄., καὶ εἴτι ἐδαπανήϑη. Ζητεῖται, εἰ ἄρα ἐκ τῆς τοιουτοτρόπου γραφῆς τίκτεταί τι. ἐνοχὴ ἐπὶ τοῖς χρήμασι κατὰ τοῦ ταῦτα γράψαντος. 1 Καὶ ἀπεκρίνατο ὁ Παῦλος ἐκ τῆς τοιαύτης ἐπιστολῆς ἐνοχὴν μὴ τίκτεσϑαι, ἀπόδειξιν δὲ εἶναι τῶν παρατεϑέντων χρημάτων. Εἰ δὲ ἄρα καὶ οὗτος, ὅςτις ἐποφείλεσϑαι εἶπεν, ἐν οἷς ἐπέστειλε, πιστεύεται 7) ὡς μὴ οὔσης καϑ᾽ ἑαυτὴν πιϑανοῦς τῆς γραφῆς ἀποδεικνύειν ἀναγκάζεται. Ὃ Παῦλος οὐκέτι τὸ αὐτὸ 1

-

“Ὁ

ἀπεκρίνατο,

m

3

,

,

ὅπερ ἐπὶ τοῦ προλαβόντος,

,

t

Ped

>

,

νυ]

ἔνϑα τις εἶπε xa9' ἑαυτοῦ,

x

ὡς δῆλον

* DA D L > 52 H 20 ᾿ εἶναι, ὅτι πρὸς^ ἀπόδειξιν οὐκ> ἀρκεῖ ταῦτα τὰ N γεγραμμένα: ἀλλὰ ἀπεκρίνατο x«i λέγει, ὅτι ὁ δικαστὴς ταῦτα σχοπήσει. Πρόδηλον οὖν, ὅτι ὅσα μέν τις xa9' ἑαυτοῦ γράφει, eis ἀπόδειξιν συμβάλλεται ταῦτα τῷ &wubxo οὐκ ἔσται «δὲ» πιϑανὸς ὑπὲρ ἑαυτοῦ γράφων. 3

ε

=

,

,

3

,

Á,

m

A

>

;

8. Κυρίλλου. 'O γράψας ἑαυτὸν χρεωστεῖν καὶ χρεωστεῖσϑαι 25 ποιεῖ τοῦ χρεωστεῖν, οὐ μὴν τοῦ χρεωστεῖσϑαι. 9. Τοῦ ᾿Ανωνύμου. παραγεγραμμένα.

»

ἀπόδειξιν

᾿ΑνάγνωἙθϑι βιβ. ιγ΄. τιτ. ε΄. διγ. x9. καὶ τὰ ἐν αὐτῷ

10. Τοῦ ᾿Ανωνύμου. Σημείωσαι, ὅτι ὁ γράψας ἐν μιᾷ ἐπιστολῇ χρεωστεῖν καὶ χρεωστεῖσϑαι τὰ μὲν xa9' ἑαυτοῦ βεβαίως ἀπέδειξε, τὰ δὲ ὑπὲρ ἑαυτοῦ 30 οὐ πάντως. Καὶ πότε τις προφέρων ἔγγραφον δύναται μὴ στοιχεῖν αὐτῷ ἐν μέρει, ἀνάγνωθι βιβ. λδ΄. τιτ. μ΄. (3) διγ. κη΄. ϑεμ. προτελευτ. καὶ βιβ. λη΄. τιτ. α΄. διγ. λϑ΄. φησὶν ὁ Πομπώνιος f. 2 παρὰ:

Ca

τόπον; corr. Hb.

περὶ

| 3

γεγενημένου:

Ca

γεγενημένην;

| 28 sch. I0: cf. infra p. 691 1. 27

corr.

Hb.

|

7 τόκον: Ca

οι

LIB.

15

B XIII, 2, 28 = D XVI, 3, 28. 1. Kóivrog ἔγραψε ἐπιστολὴν ἔχουσαν οὕτως" τὰ x&'., ἅτινα εἶναι παρ᾽ Hb II ἐμοὶ ἠβουλήϑης, γνώριστόν σοι καϑίστημι διὰ ταύτης τῆς ἐπιστολῆς εἰς 57 τὴν ἐμὴν περιεληλυϑέναι φροντίδα" ἐφ᾽ οἷς πρόνοιαν ποιήσομαι, ὡς μὴ εἶναι ταῦτα ἀργά, τουτέστιν, ὅπως τόκους τούτων λάβῃς. Ἐζητήϑη τοίνυν, εἰ ἐκ ταύτης τῆς ἐπιστολῆς ἀπαιτεῖσϑαι δύνανται τόχοι. Καὶ ἀπεκρίνατο ὁ Σκαέβολας ἐποφείλεσϑαι τόκους διὰ τὴν καλὴν πίστιν, εἴτε ἐξ ἑτέρου τὰ χρήματα δαπανήσας ἔλαβεν, εἴτε αὐτὸς εἰς οἰκείας χρείας τούτοις ἀνεχρήσατο. 2.

Στεφάνου. Εἰ γὰρ μήπω ἔλαβεν τόκον, μηδὲ ἀνεχρήσατο τοῖς νομίσμασιν,

οὐκ

ἀποιτηϑήσεται ^

-

a

τόκους᾽

οὔτε

γὰρ

συνεφώνησεν

τόκους

αὐτῶν

διδόναι,

ἀλλὰ φροντίδα τίϑεσϑαι Tod μὴ εἶναι ἀργὰ τὰ νομίσματα. Ei γὰρ πάντως ὑπέσχετο τόκον διδόναι, τότε, ἐπειδὴ καὶ ἐνταῦϑα παρεχβαίνει τὸν ὅρον τοῦ δεποσίτου τὸ συνάλλαγμα (εἶπε γάρ, ὅτι εἰς τοὺς λόγους αὐτοῦ περιῆλϑε τὰ νομίσματα) πάντως ἀπῃτεῖτο τοὺ- ἀπὸ συμφώνου τόκους διὰ τῆς: δεπόσιτι, ὡς εἶπεν ἐν τῷ χς΄. διγ. Διὰ τοῦτο δὲ καὶ τοὺς ἀπὸ συγχρήσεως καὶ ταῦτα πρὸ μόρας ἀπαιτεῖται τόκους, ἐπειδὴ ἰδικῶ: εἶπεν, σπουδάζω μὴ εἶναί σοι ἀργὰ τὰ νομίσματα, τουτέστιν δοϑῆναί σοι τόκον. >

30

665

B XIII, 2, 27 = D XVI, 3, 27. 1. Τίτιος ἔχων ϑυγατέρα ὑπεξουσίαν Σεΐαν λεγομένην Παμφίλῳ τινὶ οἰκέτῃ Μαεβίου ἀγνοῶν αὐτὸν οἰκέτην εἶναι συνῆψε πρὸς γάμον δεδωκώς τινα λόγῳ προικὸς ὑπὲρ αὐτῆς. Ταῦτα δὲ λαβὼν Πάμφιλος χειρόγραφον ἐξέϑετο, ὡς ἐπ’ ὀνόματι δεποσίτου ἔχει ταῦτα παρ᾽ ἑαυτῷ. Οὐδεμιᾶς γενομένης ὑπὸ Μαεβίου παραγγελίας, ὥςτε ἐντεῦϑεν μαϑεῖν τὸν Τίτιον, ὡς οἰκέτης ἐστὶν ὁ Πάμφιλος ἐτελεύτησεν ὁ Τίτιος ὁ τῆς κόρης πατήρ, εἶτα καὶ Πάμφιλος ὁ οἰκέτης. Ζητεῖται, ποίαν ἀγωγὴν ἣ Σεΐα ὡς κληρονομήσασα τοῦ πατρὸς ἐπὶ τῇ τῶν πραγμάτων ἀναλήψει ἕξει κατὰ Μαεβίου. Καὶ ἀπεκρίνατο ὁ Παῦλος ἀγωγὴν μὲν μηδεμίαν εἶναι ὡς ἐπὶ προικός" τὴν δὲ «δὲ» πεκούλιι δεπόσιτι πρὸς ἀνάληψιν τῶν πραγμάτων χινεῖσϑαι xarà τοῦ Μαεβίου.

20

2

XIII — TIT. II (CA)

H

,

1:

-

᾿

!

^

2

T

»

^

x

^5

x

Ped

B XIII, 2, 29 = D XVI, 3, 29. 1l. Κυρίλλου. Ei τὰ ἐσφραγισμένα ψηλαφήσῃ κατέχεται. 2. ἀπαιτῶ

Hh

,

I

^

[4

x

=

ὁ δεποσιτάριος, καὶ φοῦρτι

Τοῦ αὐτοῦ. Εἰ κατὰ κέλευσίν μου ol; παρεϑέμην σοι νομίσμασι χρήσῃ. Hb II τόχους.

2 sch. 1: cf. p. 692 1. 15 | 14 γνώριστόν: Ca γνώρισόν | 19 δαπανήσας: Hb. δανείσας | 20 ἀνεχρήσατο: Ca ἐνεχρήσατο | 24 δεποσίτου: Ca δεποσιταρίου; corr. Hb.

666.

LIB. XIII — TIT. II (CA)

3. Ὑπόϑου, ὅτι οὐ προςῆλϑεν αὐτῷ ὁ δεποσιτάριος, ἀλλ᾽ ὁ παραϑέμενος εἶπεν αὐτῷ ἑκόντι χρήσασϑαι, ἐπεὶ δάνειον ἦν, ὡς βιβ. ιβ΄. τιτ. α΄. διγ. ιϑ΄. (182). 4. Στεφάνου. Τὴν ἐπιτροπὴν νόησον μὴ ὡς τοῦ παραϑεμένου ἰδικῶς ἐπιτρέψαντος τὴν χρῆσιν καὶ εἰπόντος, χρῆσαι" T; γὰρ ἂν δάνειον ἦν καὶ στρίκτα 5 ἀγωγή, καὶ ἀνεπερώτητος τόκος οὐκ εἶχεν ἀπαίτησιν: ἀλλὰ τὴν ἐπιτροπὴν τῆς χρήσεως ἐκ τῆς ἐννοίας αὐτοῦ δέξεται" τυχὸν γὰρ παρατιϑέμενος εἶπεν, ὅτι τοσαῦτά μοι ἀποδίδως κατὰ τὸ εἰρημένον τῷ Παππιανῷ ἐν τῷ κδ΄. διγ. B XIII, 2, 30 = D XVI, 3, 30. l. Στεφάνου. Τοῦτο νόησον, ἔνϑα ἐν νομῇ τοῦ πράγματος ἦν ὁ δεποσιτάριος, 10 ὅτε καταδικασϑεὶς ὁ ἐγγυητὴς τὴν τοῦ πράγματος κατέβαλεν διατίμησιν᾽ κἂν γὰρ αὐτὸς πρωτοτύπως ὁ δεποσιτάριος κατεδικάσϑη καὶ κατέβαλεν, οὐκ ἄλλως ἐγίνετο τοῦ πράγματος δεσπότης. εἰ μὴ ἐν νομῇ τοῦ πράγματος ἦν, ὅτε κατεδικάσϑη καὶ κατέβαλεν, ὡς ἔστιν μαϑεῖν ἐξ ὧν ὁ Παῦλος ἐν τῷ β΄. τῶν Setudictis βιβ. τιτ. α΄. διγ. μς΄. φησίν. 16

2. Τοῦ ᾿Ανωνύμου. Οὐχ ἁπλῶς γίνεται τὸ πρᾶγμα τοῦ δεποσιταρίου, ἀλλὰ κατὰ τὴν χειμένην διάστιξιν βιβ. ς΄. τιτ. α΄. διγ. μς΄., μζ΄. 2

x

x

A

,

,

B XIII, 2, 31 = D 1l. Κυρίλλου. Ei ὁ ἀναδίδοται. Εἰ κλέπτης 20 τὸ πρᾶγμα δίδωσιν, εἰ

,

,

,

,

XVI, 3, 31. παραϑέμενος δεπορτατευϑῇ, τῷ φίσκῳ τὸ πρᾶγμα ἀγνοοῦντι παράϑηται, εἰ μὲν φανῇ ὁ δεσπότης, αὐτῷ δὲ μή, τῷ κλέπτῃ.

2. Τοῦ ᾿Ανωνύμου. Τῇ δεπορτατίονι σιωπηρῶς δήμευσις ἕπεται, ὡς βιβ. μη΄. τιτ. κη΄. (20) διγ. α΄. καὶ τιτ. κβ΄. διγ. ζ΄. καὶ βιβ. ϑ΄. τοῦ Κωδ. tt. μζ΄. Star. γ΄. (8). "Ἔστι δὲ ὅτε τοῖς δεπορτάτοις μέρος ὁ βασιλεὺς φιλοτιμεῖται, ὡς βιβ. μη΄. τιτ. η΄. (20) διγ. ι΄." ἔστι δὲ ὅτε καὶ πᾶσαν τὴν οὐσίαν, ὡς τιτ. 25 χβ΄. διγ. ιε΄. 3. Στεφάνου. Ἵνα μὴ ἀφαιρεθῇ ἤτοι στερηϑῇ τοῦ πράγματος ὁ τούτου ΒΡ ἢ δεσπότης ἀπὸ τῆς δικαιοτέρας ἐναγωγῆς τοῦ πρωτοτύπου ἐκείνου τε τοῦ λῃστοῦ n καὶ τοῦ ραϑεμένου. παραϑεμέ Δ Δικαιοτέρα ἔρα δέδέ ἐστιν ἐ ἡhé ἐναγωγὴ ἡ αὐτοῦ, αὐτοῦ, ἔνϑαἔνϑα τὸτὸ πρόςωπον αὐτοῦ μόνου καὶ τοῦ λαβόντος παραϑήκην σκοποῦμεν, ὡς ἀνωτέρω 80 μεμάϑηκας. Εἰ γὰρ πᾶσαν αἰτίαν τοῦ πράγματος ἐξετάσομεν, τότε δίκαιόν ἐστι fi 5 Y 35 3 -= 3 1 τῷ δεσπότῃ, παρ᾽ οὗ καὶ ἀφῃρέϑη, τὸ πρᾶγμα δοϑῆναι. Καὶ σημείωσαι, ὅτι ὁ νομικὸς πανταχοῦ τὸ ἔννομον δίκαιον τοῦ φυσικοῦ προκρίνει δικαίου. Ei δὲ μέχρι τέλους ἀγνοήσας ὁ δεσπότης οἰκεῖον εἶναι τὸ παρατεϑὲν αὐτῷ ἐπιδέδωκε τῷ κλέπτῃ, οὐ τίκτεται δεπόσιτι, ἀλλὰ κἂν ἀποδῷ αὐτῷ, ἔχει ῥεπετιτίονα. /

“

>

^

3

[4

1 sch. 3: nomen

=

HN

A

,

-

/

3

x

Fl

a

3

commentatoris udore oblitteratum

,

Led

,

>

-

4

€

,

2

,

| 34 ἔχει: Ca ἔχω; corr. Hb.

LIB. XIII — TIT. II (CA)

667

B XIII, 2, 32 = D XVI, 3, 32. l. Σημείωσαι, ὅτι τοιαύτην ἀπαιτεῖται ὁ δεποσιτάριος περὶ τὸ δεπόσιτον σπουδήν, οἵαν ἐπὶ τοῖς οἰκείοις τίϑεται πράγμασιν. 2. ὅ

Σημείωσαι

αὐτό’ πάνυ γὰρ λανϑάνει.

3. Στεφάνου. Σημείωσαι ἐνταῦϑα, ὅτι ἣ λάτα κούλπα τῷ δόλῳ mpocéouxs, xai ὅτι λάταν κούλπαν δοκεῖ τις ποιεῖν, ἔνϑα μὴ κατὰ τὴν οἰκείαν δύναμιν ἐπιμελεῖται τοῦ παρατεϑέντος αὐτῷ πράγματος. Σημείωσαι αὐτό.

B XIII, 2, 33 = D XVI, 3, 33. 1. Τοῦ ᾿Ανωνύμου. ᾿Ανάγνωϑι Bi. ι΄. τιτ. δ΄. διγ. ε΄. Seu. α΄. xol Gi. Hb m j 59 10 (9^. τιτ. β΄. διγ. to. Sep. γ΄. (?). 2. Στεφάνου. Σημείωσαι καὶ ἐνταῦϑα, ποιεῖν τοῦ δεσπότου τὴν αἵρεσιν.

ὅτι οὐ δύναται ὁ οἰκέτης χείρονα

‚BXII, 2, 34 = D XVI, 3, 34. l. Κινεῖται δὲ καὶ 6b turpem causa χονδικτίκιος, ὡς ἔγνως ἐν τῷ α΄. 16 βιβ. τοῦ παρόντος συντάγματος τιτ. ε΄. διγ. β΄. Τοῦτο δὲ αὐτὸ καὶ ἐπὶ τῆς λοχάτι καὶ ἐπὶ τῆς ἐξέμπτο κρατεῖ, ὡς ὁ Παῦλος ἐν τῷ τελευτ. «διγ.» τοῦ εἰρημένου βιβ. καὶ τιτ. φϑάσας ἐδίδαξεν. B XIII, 2, 35 = CIV, 34,1. Ι. Θεοδώρου. AóAov καὶ κούλπαν ἀπαιτεῖ 7 δεπόσιτι᾽ τυχηρὰ γὰρ ἐχτὸς 20 συμφώνου οὐκ ἀπαιτεῖ δηλονότι, εἰ μὴ ἄρα κατὰ διάστιξιν τῆς πη΄. νεαρᾶς, ἣν καὶ ἀνάγνωθι. ᾿Ομοίως ἔγνως ἐν τῇ α΄. διατ. τοῦ κς΄. (23) τιτ. τοῦ παρόντος βιβ. ἐπὶ τῇ κομμοδάτι. Δυνατὸν γὰρ ἀπὸ συμφώνου καὶ τὰ τυχηρὰ κινδυνεύεσϑαι τῷ λαβόντι τὴν παραϑήκην.

25

B XIII, 2, 36 = CIV, 34, 2. 1. Θεοδώρου. Ἐπὶ τῆς δεπόσιτι, ὥςπερ ἐπὶ πάσης ὁ ἀπὸ μόρας τόκος ἀπαιτεῖται, οὐ μὴν ἀλλὰ καὶ ὁ ἀπὸ γὰρ ἐποίει ἡ γ΄. Star. τοῦ παρόντος τιτ. Οὐ γὰρ ἁρμόζει γνώμην τοῦ δεσπότου τῆς παραϑήκης ἐχρήσατο αὐτῇ ὁ 6 ποιεῖν: τῷ

α΄. dıy.

Ca |

ποιεῖ

|

22 δυνατὸν

16 post τελευτ. lac. indicat Ca κτέ.: cf. p. 695

1. 10

βόνα φίδε ἀγωγῆς, Hb II συγχρήσεως. Τοῦτο ἡ φοῦρτι, κἂν παρὰ δεποσιτάριος. | 21 τῇ α΄. διατ.: Ca

668

LIB. XIII — TIT. II (CA)

C IV, 34,

3 omissa

in Bas.

]. Θαλελαίου. 'O συγχρησάμενος τοῖς παρατεϑεῖσιν ἀργυρίοις καὶ κλοπὴν ἁμαρτάνει καὶ ἀπαιτεῖται τὸν ἀπὸ συγχρήσεως τόκον, τουτέστιν ἡμιεκατοστιαῖον. ww

Ἔχει

1

οι

10

2

e

20

30

δὲ τὸ κατὰ πόδας οὕτως"

᾿Εὰν τὴν δεπόσιτι κινῇς, οὐκ ἀναξίως τόκους

παρασχεϑῆναί σοι ἀξιοῖς, ὁπότε σοι ὀφείλει εὐχαριστεῖν, ὅτι τῇ φοῦρτι ἀγωγῇ ἔνοχον αὐτὸν οὐ ποιεῖς, εἴπερ τὸ αὐτὸ πρᾶγμα τὸ παρατεϑὲν ἄκοντος τοῦ δεσπότου εἰδὼς καὶ προγινώσκων εἰς χρῆσιν ἰδίαν ἔστρεψε καὶ τῷ ἁμαρτήματι τῆς κλοπῆς ὑπειςέρχεται. Ἔν τούτοις μὲν τὸ κατὰ πόδας. Οὐκ εἶπε δέ, ἀπὸ μόρας" καὶ γὰρ ἀπὸ συγχρήσεως ἀπαιτεῖται τοὺς τόκους, ἡμιεκατοστιαίους μέντοι πάντως, οὐκέτι τοὺς ἐν τῷ κλίματι. Εἰδὼς καὶ προγινώσκων᾽ εἰ γὰρ κληρονόμος ὧν ἠγνόησεν ἀπὸ παραϑήκης εἶναι τὰ νομίσματα, συγγινώσκεται, καὶ πάλιν, εἰ μὴ ἤλπισε τὸν δεσπότην λυπεῖν, οὐ νοεῖται κλέπτειν. B XIII, 2, 37 = CIV, 34, 4. 1. Θεοδώρου. 'O μίαν μόνην ἀγωγὴν ἔχων ἐπὶ τῷ κεφαλαίῳ καὶ ἐπὶ τοῖς τόκοις, ἐὰν κινῶν περὶ τοῦ κεφαλαίου μὴ ῥητῶς μνημονεύσῃ καὶ περὶ τῶν τόκων, οὐ δύναται ἰδιαζόντως ἔτι τὴν αὐτὴν ἀγωγὴν γυμνάσαι μετὰ τὴν «κατα»δίκην. Μέμνησο τῆς ιγ΄. διατ. τοῦ λβ΄. τιτ. τοῦ παρόντος βιβλίου λεγούσης" ἐπὶ τῶν βόνα φίδε ἀγωγῶν τυποῦνται οἱ «μὴ» ἐπερωτηϑέντες τόκοι ὀφφικίῳ τοῦ δικάζοντος, ὅϑεν, εἰ μὴ ποιήσεται αὐτῶν μνήμην, οὐ μεϑοδεύονται, εἰ μὴ ἄρα παρακολουϑήσεται ἔκχλητος. Τὸ κατὰ πόδας οὕτως ἔχει" Εἰ τοῖς παρατεϑεῖσιν ἀργυρίοις οὕτως ὁ ταῦτα ὑποδεξάμενος ἐχρήσατο, ἀναμφιβόλως καὶ τόχους ὀφείλει παρασχεῖν. Εἰ δέ, ὅτε τὴν δεπόσιτι ἀγωγὴν ἐκίνει, μόνου τοῦ χεφαλαίου ἐγένετο ἡ καταδίκη, περαιτέρω οὐ δύναται διὰ τοὺς τόκους χινεῖν. Οὐδὲ γὰρ δύο εἰσὶν ἀγωγαί, ἄλλη περὶ τοῦ κεφαλαίου, καὶ ἄλλη περὶ τοῦ τόκου, ἀλλὰ μία, ἐξ ἧς τῆς καταδίκης γενομένης δευτερωϑεῖσα, τουτέστιν εἰς δεύτερον κινουμένη ἣ ἀγωγὴ ἐκβάλλεται διὰ τῆς ῥέϊ ἰουδικάταε παραγραφῆς. Ἔν τούτοις μὲν τὸ κατὰ πόδας. Καλῶς δὲ εἶπεν ἐκβάλλεσϑαι αὐτήν᾽ μάλιστα μὲν γὰρ οὐκ εἶπεν, ὅτι ἐσιωπήϑη τὸ τῶν τόκων κεφάλαιον, ἀλλ᾽ ὅτι οὐ γέγονεν ἢ καταδίκη, καὶ οὐ δύναται χρήσασϑαι τῇ β΄. "Am; τε δὲ οὐδὲ κεφάλαιον ὁλόκληρον ἐσιωπήϑη, ἀλλὰ μέρος τοῦ ἑνὸς κεφαλαίου, τουτέστιν ὁ τόκος. 1 Ca scholion huius legis tamquam duo exhibet scholia, quorum prius verbo οὕτως finitum cum legis praecedentis scholio subiungitur leg. 35, posterius autem leg. 36 | 3 ἡμιεκατοστιαῖον: Ca εἰμιεκατοστιαῖον | 4 τόκους: Cod. etiam usuras | 6 εἴπερ τὸ αὐτὸ πρᾶγμα (i.e. si quidem eandem rem): Cod. si quidem qw: rem | 8 εἶπε: Ca el περὶ | 20 παραχολουϑήσεται: Ca παρακολουϑήσαντος | 21 οὕτως: non habet Cod. (Hb.: οὗτος, fortasse recte) | 22 ἐκίνει: Ca ἐκίνεις | 23 δύναται: Hb. δύνασαι (fortasse propter praecedens ἐκίνεις), quo collato Krueger

in

Cod.

,expertus

cum est'"

dett. et

,expertus , potest"

|

es’ 25

et ,,potes" ἐξ

ἧς:

Ca

ἑξῆς;

scripsit. corr.

Attamen Hb.

codd. PCR:

1

e

[2]

LIB.

αὐταῖς

ταῖς καταβολαῖς

ἠσφαλισμένος

εἶ.

B XIII, 2, 40 = CIV, 34, 7. l. Θεοδώρουι 'O παραϑέμενος ἑτέρῳ, ἅπερ ἔχει εἰς παρακαταϑήκην αὐτός, ἀναγκάζεται λαβεῖν αὐτὰ καὶ ἀποδοῦναι αὐ«τὰ» τῷ παραϑεμένῳ αὐτῷ. , “Ὁμοίως ἔγνως ἐν τῷ παρόντι δ΄. βιβ. τιτ. κγ΄. διατ. γ΄. ἐπὶ τοῦ ἔχοντος ἐν χρήσει πρᾶγμα καὶ ἄλλῳ αὐτὸ κιχρῶντος. 2.

᾿Ανάγνωθι

τὴν ἑξῆς η΄. dar.

B XIII, 2,41 = CIV, 34, 8. 1. Θεοδώρου. Δανείζων τις τὰ παρατεϑέντα αὐτῷ κατέχεται τῇ δεπόσιτι Hb II 3. 2 r4 2 ’ » IM “2 A Εἰ ἘΝῚ 62 ἐπὶ τῷ€ ἀποκαταστῆσαι ἕτερα ἀντ᾽ αὐτῶν τῶν ἀναλωϑέντων. Εἰ γὰρx αὐτὰ τὰ παρατεϑέντα καὶ δανεισϑέντα φαίνεται παρὰ τῷ δανειστῇ, διεκδικεῖται παρὰ τοῦ παραϑεμένου. Kat σημείωσαι, ὅτι καλῶς τις δανείζει ἃ ἐν παραϑήχγ, ἔχει. "Ἔγνως γὰρ ἐν τῷ γ΄. βιβ. τιτ. λβ΄. Star. ς΄., ὅτι καὶ δίδωσί τις εἰς ἀγορασίαν τὰ παρατεϑέντα αὐτῷ πράγματα. Μέμνησο δὲ καὶ τῆς β΄. (9) διατάξεως τοῦ α΄. τιτ. εἰπούσης, ὅτι δύναται κεχρῆσϑαι τῷ παρατεϑέντι αὐτῷ 6 δεποσιτάριος καὶ οὐκ ἐνέχεται τῇ φούρτι, εἰ καὶ xa9' ἕτερον λόγον ἀπὸ συγχρήσεως μεϑοδεύεται. ^

>

30

669

2. Τὸ κατὰ πόδας οὕτως ἔχει. Διὰ τὰ συμβόλαια, ἅτινα σαυτὸν παρεντεϑεικέναι ἅμα τῷ σῷ ἀντιδίκῳ λέγεις, ἵνα τοῦ ὑπολοίπου ἀργυρίου, ὅπερ ἐκ τῆς μισϑώσεως ἐχρεώστεις, καταβαλλομένου ταῦτα τὰ συμβόλαια ἀναλάβῃς, εἰ τοῦτο, ὅπερ ἤρεσκεν, ἐπλήρωσας, τὸν μεσεγγυητὴν δύνασαι μεϑοδεῦσαι. Εἰ καὶ τὰ μάλιστα δὲ ταῦτα τὰ συμβόλαια, τουτέστιν τὸ μισϑωτικὸν γραμματεῖον, μὴ ἀποδοϑῇ σοι, ἀλλ᾽ οὖν ὑπεναντίον ἐκείνου, παρ᾽ οὗ τὸν ἀγρὸν ἐμισϑώσω, ἐὰν ὅλον, ὅπερ ἐκ τούτου τοῦ συναλλάγματος χεχρεώστηται,

20

25

II (CA)

B XIII, 2, 38 = CIV, 34, 5. l. Θεοδώρου. Ὁ λαβὼν πρᾶγμα μέσῃ χειρὶ ἐπί τινι αἰτίᾳ ὀφείλει ἀναδοῦναι πληρουμένης τῆς αἰτίας" τοῦτο γὰρ μὴ ποιῶν κατέχεται κουαεστορίᾳ δεπόσιτι. Hb II "Ouotóv φησιν dj πη΄. νεαρά. ᾿Ανάγνωθι δὲ τὴν ς΄. Star. τοῦ παρόντος τιτ. 9l λέγουσαν, ὅτι ὀφείλει ὁ σεκουαιστόριος δεποσιτάριος φυλάξαι τὰ συνδόξαντα μεταξὺ τῶν παραϑεμένων αὐτῷ τὸ πρᾶγμα.

ἀποδέδωκας,

1$

XIII — TIT.

m

,

H

M

A

,

3 κουαεστορίᾳ: φυλάξαντα; corr.

ματεῖον:

Cod.

26 διατ.:

Ca

i. e. Hb.

haec dry.

t

>

-

sequestraria | 11 ταῦτα

|

12

σοι:

non

/

-

Hn

^a»

Mé

δὲ

*

?

τω

,

?

| 5 φυλάξαι τὰ συνδόξαντα: Ca συνδόξαι τὰ τὰ συμβόλαια, τουτέστιν τὸ μισϑωτικὸν γραμ-

habet

Cod.

|

17

abi»

τῷ:

Ca

αὐτῷ

|

670

e

B ]. παρ᾽ νομίᾳ

LIB. XIII — TIT. II (CA)

XIII, 2, 42 = CIV, 34, 9. Διὰ γὰρ τοῦτο χληρονόμος καλῶς γράφεται ὁ νερεδιτάριος δοῦλος ἑτέρου ὡς ἔχων δέσποιναν τὴν κληρονομίαν, καὶ προςπορίζει τῇ κληρο[αὐτήν].

B XIII, 2, 43 = C IV, 34, 10. l. Ei γὰρ ὡς προκουράτωρ ἐνήχϑη, οὐκ ἀτιμοῦται, ὡς Ev τοῖς πρώτοις. Ἔξῆν γὰρ αὐτῷ πρὸ καταδίκης καταβαλόντα φυγεῖν τὴν ἀτιμίαν.

Β XIII, 2, 44 = CIV, 34, 11. . 1. Οὐδὲ γὰρ ἐπὶ τούτῳ τῷ τρόπῳ τὸ δεπόσιτον ἔλαβεν, ἵνα ἣ μὴ συγκεχωρη10 μένη αὐτῷ παρακατάσχεσις τεχϑῇ αὐτῷ, καὶ τὸ συνάλλαγμα, ὅπερ ἐξ ἀγαϑῆς πίστεως

τίκτεται,

εἰς ἀπιστίαν

ἑλκυσϑῇ.

B XIII,2, 45 = CIV, 34, 12. 1. [Θεοδώρου]. ᾿Εὰν τοῦ παραϑεμένου τινὶ πρᾶγμα τελευτῶντος ἀναφανῶσι Hb H β΄. κληρονόμοι, καὶ ὁ εἴς αὐτῶν τὸ ἁρμόζον αὐτῷ μέρος λάβῃ, οὐ κινδυνεύει 62 15 εἰς τὸ μέρος τοῦ ἰδίου συγκληρονόμου, κἂν ἀπολεσϑῇ διὰ τὴν ἐκείνου ῥᾳθυμίαν: ὥφειλε γὰρ αὐτὸς ἀναλαβεῖν τὴν προςήκουσαν αὐτῷ μοῖραν. 2. Θαλελαίου. "Ἔλεγον οἱ παλαιοί, ὅτι, ἐάν τις παράϑηται ἢ πράγματα ἢ νομίσματα καὶ τελευτήσῃ ἐπὶ β΄. κληρονόμοις, καὶ ὁ εἷς ἐκ τῶν δύο κληρονόμων χινήσας τὸ ἴδιον μέρος ἀπαιτήσῃ, συμβῇ δὲ κατὰ τύχην ἀπολέσϑαι τὰ λοιπά, 20 ὀφείλει ὁ τὸ ἴδιον μέρος λαβὼν χληρονόμος τὸ ἥμισυ τῶν ἀπαιτηϑέντων παρασχεῖν τῷ ἰδίῳ συγκληρονόμῳ. 'AXX ἣ διάταξις ταύτην ἀναιρεῖ τὴν γνώμην λέγουσα διαφορὰν εἶναι μεταξὺ τοῦ σπουδάζοντος καὶ τοῦ ῥᾳθϑυμοῦντος. Ἔχει δὲ τὸ κατὰ πόδας

τῆς διατάξεως,

ὡς ἐν τῷ βασιλικῷ κεῖται.

3. "Ἐλεγόν τινες τῶν νομικῶν, ὅτι εἰ μὲν ἐν βώλοις ἦν ὁ χρυσὸς 7, ἐν ἀριϑμῷ, 25 ὁ ἀπαιτήσας οὐκ ὀφείλει παρὰ τοῦ ἑτέρου ἐνοχλεῖσϑαι. Λίτραι γὰρ ῥηταὶ ἑκάστῳ διέφερον. Εἰ μέντοι ἐν σκεύεσιν ἦν ὁ χρυσός, ἕκαστον σχεῦος ἑκάστῳ διέφερε᾽ καὶ ὁ λαβὼν τέλειον σκεῦος μέρος ἴδιον ἔλαβεν καὶ μέρος τοῦ συγκληςρονόμου, καὶ ὀφείλει ἐναχϑῆναι. ε

2

A

»

2

H

J

A

ς

2

-

^

€

x

4. Καὶ αὕτη πάλιν ἄλλη διάστιξις Av λεγόντων τινῶν, ὅτι, εἰ μὲν κατὰ 30 ῥᾳϑυμίαν οἰκείαν μὴ ἀπῇήτησε, μὴ ἐναγάγῃ τοῖς συγκληρονόμοις αὐτοῦ. Εἰ 13

sch.

1:

cf.

infra

p.

698

1. 9;

17 sch, 2: cf. infra p. 698 1. 13 | infra p. 698 1. 20 | 29 sch. 4: cf. corr. Hb.

nomen

commentatoris

udore

oblitteratum

19 ἀπαιτήσῃ: Ca ἀπαιτήσει | 24 sch. 3: cf. infra p. 698 1. 25 | διάστιξις: Ca διάταξιν;

|

LIB.

XIII

—

TIT.

δὲ ἀνάγκης τινὸς συμβάσης οὐκ ἠδυνήϑη τὸν ἴδιον συγκληρονόμον αὐτοῦ. B XIII, 2, 46 = Nov. 88. ]. Θεοδώρου. 'O παραϑήκην 5 τῶν

δοξάντων

ἀποκαϑιστάτω

αὐτὴν

II (CA)

ἀπαιτῆσαι,

δεξάμενος μὴ

671

ἐπί

τότε μεριζέσϑω

τισιν

κωλυόμενος

ὅροις,

[ἀφ᾽

πρὸς

πληρουμένων Hb II

οἱ]ουδήποτε,

ὥςτε 6:

αὐτὴν διδόναι. ᾿Αλλὰ καὶ ὁ παραγγέλλων αὐτῷ μὴ ἀποκαταστῆσαι ὑποκείσϑω τοῖς συμβησομένοις [r6] κατὰ τύχην τῷ παρατεϑέντι πράγματι καὶ ἀπαιτείσϑω τοὺς ἀπὸ τρίτης ἑκατοστῆς τόχους, κἂν μὴ χρυσίον εἴη τὸ παρατεϑέν. ᾿Ανάγνωθϑι Big. δ΄. τοῦ Κωδ. τιτ. λδ΄. διατ. ε΄., ς΄. περὶ τῶν δοξάντων ἐπὶ ταῖς παραϑήκαις, 10 xai διατ. ια΄. τοῦ αὐτοῦ tur. καὶ βιβ. περὶ τῶν γενομένων ἀλόγως παραγγελιῶν ἐν ταῖς παρακαταϑήκαις. Μέμνησο δὲ τῆς ογ΄. νεαρᾶς. 2. [Θεοδώρου]. Μηδεὶς ὑπεύϑυνον ὄντα τινὰ νομίζων κωλυέτω τὰ τῶν πολιτυκῶν ἄρτων ἢ τὴν. τῶν ἐνοικίων χορηγίαν αὐτοῦ᾽ ἐπειδὴ κινδυνεύει εἰς τὴν ἀπώλειαν αὐτῶν καὶ τρίτης ἑκατοστῆς τόκον παρέχει τῷ ἀπολλυμένῳ. 15 ᾿Ανάγνωϑι βιβ. «α΄.» τοῦ Κωδ. ctt. μδ΄. διατ. α΄., β΄. περὶ ἄρτων καὶ ἀννόνων, καὶ βιβ. δ΄. τιτ. «λδ΄. διατ.ι»α΄, περὶ κατασχέσεως. m

p.

^

A

^

3

14

3

-

3

M

,

,

1 ἠδυνήϑη: Ca ἠδυνήϑην | 4 sch. 1: cf. infra p. 699 1. 6 | 12 sch. 2: οἵ. infra 699 1. 17, nomen commentatoris udore oblitteratum | 14 παρέχει: Ca

παρέχειν

|

16 «Ad. διατιι»: suppl. Zach. Anecdota p. 85.

672

LIB. XIII — TIT. II (P)

SCHOLIA

AD BASILICORVM E COD.

MS.

LIB. XIII TIT. II

PAR. GR.

1352 (P).

Ad rubricam. 1.- Οὗτος ὁ τίτλος λδ΄. ἐστὶν τοῦ δ΄. βιβ. τοῦ Kos. 5

2.

Big.

ιζ΄. τῶν

Διγ. τιτ. γ΄. κεφ. α΄. καὶ τη΄. κεφ. --

B XIII, 2, 1 Ξ DXVL3, 1. 1. Δεπόσιτόν ἐστιν, ὅπερ ἐπὶ τῷ φυλάττειν ἐδόϑη τινί. Δείχκνυσι δέ, ὅτι Hb ἡ πᾶσα τοῦ πράγματος παραφυλακὴ τῇ πίστει τοῦ λαβόντος κατεπιστεύϑη. 4 Ἢ δὲ τούτων ἑρμηνεία ἐστὶν ἐν τούτοις ὅπερ οὔτε ταραχῆῇς γενομένης ἐν HbIl 10 τῇ πόλει, οὔτε ἐμπρησμοῦ, οὔτε καταπτώσεως ἀπειλουμένης, οὔτε ἐν καιρῷ ναυαγίου παρέϑετό τις, εἰς ἁπλοῦν ἔχει τὴν ἀπαίτησιν. Εἰ δὲ μία τῶν προειρημένων αἰτιῶν συνέβη, εἰς τὸ διπλοῦν ἡ καταδίκη κατὰ τοῦ λαβόντος καὶ τοῦ κληρονόμου αὐτοῦ, εἰ κἀκεῖνος δόλον ἐποίησε, γενήσεται" εἰ γὰρ ὁ κληρονόμος δόλον [ἐποίησε]] μὴ ἥμαρτεν, οὐκ εὐςϑυν»ϑήσεται εἰς τὸ διπλοῦν. 15 Kai δικαίως τὰς τοιαύτας αἰτίας τῆς παραϑύήκης ὁ πραίτωρ ἐχώρισεν αὖται γὰρ τυχηρὰν καὶ ἀκουσίαν παρακαταθήκης ἔχουσι πρόφασιν, καὶ οὐκ ἐκ προαιρέσεως ἐγειρομένην. Ἢ δὲ τῶν τεσσάρων αἰτιῶν τῶν εἰρημένων ὑπεξαίρεσις δικαίαν ἔχει τοῦ χρησίμου τὴν πρόφασιν. Εἰ μὲν γάρ τις ἐπιλεξάμενός τινα πιστότατον τὸ οἰκεῖον αὐτοῦ παρέϑετο πρᾶγμα, ἀγνωμονούμενος ἀρκεῖσϑα!ι 20 ὀφείλει τῇ τοῦ ἁπλοῦ λήψει. Εἰ δὲ ἀνάγκης ἐπικειμένης παράϑηταί τις, N γενομένη παρὰ τοῦ λαβόντος τὸ δεπόσιτον ἀγνωμοσύνη αὔξει τὸ τῆς ἀπιστίας ἁμάρτημα, καὶ διὰ τὸ δημόσιον χρήσιμον χρὴ τιμωρεῖσϑαι τὸν ἄπιστον καὶ ἐπὶ συμφέροντι τῆς πολιτείας ἐχδικεῖσϑαι ταῦτα᾽ ἔστι γὰρ ἄτοπον ἐν ταῖς τοιουτοτρόποις αἰτίαις τὴν πίστιν παραβαίνεσϑαι. 25

2. 'O μὲν ᾿Ἐναντιοφανής φησιν, ὡς ἐν τῷ ς΄. τιτ. τῆς δ΄. τῶν ᾿Ινστιτούτων ἐν τῇ δ΄. διαιρέσει ἐξ ἀρνήσεως τὴν δεποσίτου διπλασιάζεσϑαι περιέχεται, οὐ μὴν xal χωρὶς ἀρνήσεως. Εἶτα ἐπάγει, ὅτι καὶ ἔστι ξένον καὶ ἀλλαχοῦ μὴ εἰρημένον. μεῖς δὲ λέγομεν, ὡς τὸ κ΄. κεφ. τοῦ γ΄. τιτ. τοῦ νγ΄. βιβ. φησίν" ἐάν τις ἀπὸ ναυαγίου παραϑῇ τινι πρᾶγμα καὶ ἀρνηϑῇ, εἰς τὸ διπλοῦν ἔχει 30 τὴν καταδίκην ἡ δεποσίτου. Μάτην οὖν τὸ ἐναντιοφανὲς εἴρηται ξένον εἶναι καὶ >

A

M

3

»ὕ

M

ε

3

>

bd

;,

2

x

ε

:

m

/

x

HEN

,

Ὁ

m

x

4

4

x

,

2

m

Led

H

3

Led

Li

x

^

14

*

9 ‘H: P sl; corr. Fabr. | 10 ἀπειλουμένης: P ἀπηλουμένης | 14 ἥμαρτεν: P ἥρματεν | 15 καὶ δικαίως κτὲ.: cf. p. 6371. 4 | ἐχώρισεν: P ἐχώρησεν | 16 τυχηρὰν: P τυχηρῶς | 17 'H: P εἰ | 18 τοῦ: P τὴν | 21 ἀπιστίας ἁμάρτημα: P ἀπιστείας μάρτιμα | 25 sch. 2: cf. p. 637 postea insertum

1. 21

|

30 τὸ ἐναντιοφανὲς:

leg.

τῷ ᾿Εναντιοφανεῖῦ

|

εἶναι:

e

LIB. XIII — TIT. II (P)

ἀλλαχοῦ μὴ εἶναι εἰρημένον τὸ Ev τοῖς ᾿Ϊνστιτούτοις. Ζήτει βιβ. νγ΄. τιτ. γ΄. κεφ. η΄. deu. τ΄., οὗ 7] ἀρχή ἡ ἀγωγὴ ἡ ἁρμόζουσα κατὰ τῶν ἀφελομένων τὴν παρακαταϑήκην πράγματος ἀπὸ ναυαγίου. Εἰς τὸ διηνεκές, ὡς ἐν τῇ ἀρχῇ τοῦ νη΄. κεφ. φησὶ τούτου τοῦ τιτ. Σημείωσαι οὖν, ὡς ὁ λαβὼν τὴν παρακαταϑήχὴν ἐπὶ τῶν εἰρημένων δ΄. αἰτιῶν καὶ εἰς τὸ διηνεκές (ζήτει κεφ. τη΄., ἐν à φησιν, ἐντὸς ἐνιαυτοῦ" ζήτει κεφ. ζ΄. ϑεμ. β΄. τοῦ παρόντος βιβ.) καὶ εἰς τὸ διπλοῦν ἐνέχεται, ὁ δὲ ἀπὸ ναυαγίου Y, πλοίου πορϑηϑέντος ἅρπαξ N κατὰ δόλον ὑποδεχόμενος ἣ ζημιῶν εἴσω μὲν ἐνιαυτοῦ εἰς τὸ τετραπλοῦν, μετὰ δὲ ἐνιαυτὸν

10

673

εἰς τὸ ἁπλοῦν.

3. Ζήτει Dif. ς΄. τιτ. ε΄. κεφ. α΄. περὶ τὸ τέλος αὐτοῦ, ὅπερ ἐξεφωνήϑη Hb II περὶ τῶν ἐν τοῖς λουτροῖς καμψαρίων, ἐάν τι περὶ τὴν ὑπ᾽ αὐτῶν ἐπὶ μισϑῷ 9 φυλαττομένην ἐσθῆτα πλημμελήσωσιν.

4. Εἰ καὶ τὰ μάλιστα γὰρ εἰώϑαμεν λέγειν προφάσει τῶν ἁμαρτηϑέντων ἐν δουλείᾳ τὸν οἰκέτην ἐλευϑερωϑέντα κατέχεσϑαι διὰ τὸν κανόνα τὸν λέγοντα᾽ 15 noxa capitu secuitur, τοῦτο νόησον, ὅταν μὴ φαίνεται κρατῶν τὸ δεπόσιτον μετὰ τὴν ἐλευϑερίαν. τότε γὰρ ὡς ἀπὸ καινοτέρου δεποσίτου κατέχεται, ὡς ἐν τῷ κα΄. κεφ. τούτου τοῦ τιτ. μαϑήσει. 5. Τουτέστι κατατριβέντων αὐτῶν αὐτὸς οὐχ ἕξει τὴν ἀποτίμησιν" γὰρ δουλεῦον τῇ παραϑήκῃ δυνάμενον φϑαρῆναι οὐκ ἔστι παραϑήκη. 20

τὸ ΗΒ 1

6. τὸ ἀπὸ δόλου --- Οὐκ ἔρρωται γὰρ τὸ σύμφωνον διὰ τὸ ἐναντιοῦσϑαι τῇ καλῇ πίστει καὶ τοῖς χρηστοῖς μάχεσϑαι τρόποις. 7. εἰ μὲν ἄνευ μισϑοῦ — Εἰ μὲν γὰρ οὐκ ἔδωκα μισϑόν, Serrootrou Hb II ἁρμόζει δόλον μόνον ἀπαιτοῦσα: εἰ δὲ μισϑὸν τούτῳ ἔδωκα, ἁρμόζει ἡ 27 περὶ μισϑώσεως ἀγωγὴ τὸ ἁπλοῦν ἀπαιτοῦσα᾽ εἰ δὲ τοὐναντίον ....

25

8. ἐὰν δοῦλόν μου -- Μισϑοῦ μὲν δεδομένου τῆς παραφυλακῇς χάριν ἔσται κατὰ τοῦ ἀρτοκόπου ἡ κονδοῦκτι ἤτοι ἡ περὶ μισϑώσεως ἀγωγή. Εἰ δὲ μισϑὸν ἐγὼ ὁ τοῦ οἰκέτου δεσπότης ἐλάμβανον διὰ τὸ τυχὸν ἐργάζεσϑαι αὐτόν, ἕξω τὴν λοκάτην ἤτοι τὴν περὶ ἐκμισϑώσεως ἀγωγήν, ἥτις εἰς τὸ ΗΒ ἢ ἁπλοῦν τὴν ἀπαίτησιν ἔχει. Εἰ δὲ ἀντὶ «τοῦ» διδόναι μισϑὸν ὑπὲρ τῆς παρα- 28 30 φυλακῆς τοῦ ἀρτοκόπου τὰς τοῦ οἰκέτου ὀπέρας ἐκομπενσάτευον τῇ παραφυλακῇ, ἔοικε μὲν τοῦτο μισϑώσει' ἀλλ᾽ ἐπειδὴ οὐ δίδοται ἀργύρια, ὅπερ ἡ μίσϑωσις ἀπαιτεῖ, 7| πραεσχρίπτις βέρβις ἁρμόσει μοι ἤτοι 3j περὶ τῶν 3 πράγματος:

P πράγματα

| 15 noxa

capitu secuitur: i.e. noxa caput sequitur |

17 ἐν τῷ: Ῥ τὸ | 19 δυνάμενον: P δυνάμενος | 24 ἁπλοῦν: P διπλοῦν | 25 sch. 8: cf. p. 639 1. 34 | 29 ἀντὶ «τοῦ» διδόναι: P ἀντιδιδόναι; corr. e Ca SCHELTEMA,

Basilica, 11.

15

674

LIB. XIII — TIT. II (P)

προγεγραμμένων ῥημάτων ἤτοι συμφώνων ἀγωγή. Εἰ δὲ τὴν τροφὴν παρεῖχον μόνον, οὐδὲν δὲ περὶ τῶν ἐργασιῶν τοῦ οἰκέτου συνεφώνησα, δίδοταί μοι ἡ δεποσίτου. ᾿Αλλ᾽ ἐπὶ μὲν τῶν πρώτων τριῶν καὶ δόλον καὶ διλιγεντίαν ἤτοι ἐπιμέλειαν ὁ ἀρτοκόπος ἐποφείλει᾽" ἐπὶ δὲ τοῦ τελευταίου δόλον μόνον. Λέγει 5 ὁ Πομπώνιος᾽ καὶ ἐάν τις συνεφώνησε πλέον, ὥςτε καὶ διλιγεντίαν ἀπαιτεῖσϑαι, ἔνϑα τὰ κιβάρια δίδοται, τουτέστι βρῶσις καὶ πόσις, καὶ τοῦτο διὰ τὸ σύμφωνον ἐποφληϑήσεται. Τέως μέντοι τοῦτο δῆλον, ὅτι 9 δεποσίτου xad” ἑαυτὴν μόνον δόλον ἀπαιτεῖ. 9. Καὶ ὅτι ὁ λαβὼν μισϑὸν ἐπὶ φυλακὴν πράγματος ἴσος ἐστὶν τῷ χρησαμένῳ, 10 καὶ μόνοις τοῖς τυχηροῖς οὐχ ὑπόκειται. Καὶ ζήτει τὸ ιϑ΄. κεφ. τοῦ α΄. Ttt. ὁμοίως καὶ περὶ τοῦ μισϑοῦντος ἑαυτὸν ἐπὶ φυλακῇ πράγματος 7) τέχνῃ βιβ. κ΄. τιτ. α΄. κεφ. μα΄. καὶ κεφ. ξα΄. ϑεμ. β΄. καὶ κεφ. οβ΄. 10. Καὶ τοῦτο μὲν ἔοικε μισϑώσει καὶ ἐκμισϑώσει, ἀλλ᾽ ἐπειδὴ οὐ δίδοται ἀργύριον, ὅπερ I μίσϑωσις ἀπαιτεῖ, δίδοται ἡ πραεσκρίπτις βέρβις. ı5

1]. Ἐπὶ δὲ τῆς δεποσίτι δόλον μόνον χρεωστεῖ" καὶ ἐάν τι συνεφωνήϑη πλέον, ὥστε xal διλιγεντίαν ἀπαιτεῖσϑαι, καὶ τοῦτο διὰ τὸ σύμφωνον ἐποφληϑήσεται. Τέως μέντοι τοῦτο δῆλον, ὅτι ἣ δεποσίτι xa9' ἑαυτὴν δόλον μόνον ἀπαιτεῖ.

12. Προτερεύει γὰρ τὸ τῆς ἐντολῆς συνάλλαγμα καὶ οὐ χρὴ κινηϑῆναι HbIl 20 τὴν δεποσίτι, ἥτις ἀπὸ δόλου μόνου χώραν λαμβάνει, ἀλλὰ τὴν διρέκταν μανδάτι, ἥτις ἀπαιτεῖ καὶ ἐπιμέλειαν, xa τὸ ξα΄. κεφ. τοῦ ιδ΄. βιβ. φησὶν καὶ τὸ οα΄. αὐτοῦ κεφ., ὅτι σπουδαίῳ ὀφφικίῳ χειρίζει ὁ τὸ μάνδατον δεξάμενος. Ζήτει τοῦ αὐτοῦ βιβ. — καὶ βιβ. η΄. τιτ. β΄. κεφ. us’. ϑεμ. ε΄. καὶ γίνωσχε, ὅτι ἣ δερέκτα μανδάτι ἀτιμοῖ, ἐπὶ δὲ τῆς ἐγγυήσεως καὶ ἣ κοντράρια. 35

13. εἰ δὲ εἶπόν σοι — 'O γοῦν Πέτρος μὴ δεξάμενος, ἄρα δεποσίτου 7) Hb II μανδάτι ἔσται μοι κατὰ σοῦ; Καὶ ὁ μὲν Πομπώνιος ἀμφιβάλλει. Δεῖ δὲ λέγειν, 38 ὡς ἣ μανδάτι ἔσται μοι κατὰ σοῦ ἐκ τοῦ συμφώνου πλατυνομένη ἕως εἰς HbII παραφυλακήν. ᾿Ενετειλάμην γάρ σοι τοῦτο δοῦναι Πέτρῳ ἐπὶ παραφυλακῇ᾽ ἐκείνου δὲ μὴ δεχομένου σὲ τοῦτο φυλάττειν. “Ὥςτε οὖν ἐπὶ δύο τούτοις 80 ἔπεστιν ἣ μανδάτι, ἐπὶ τῷ ἀπαγεαγ»εῖν σε τὸ πρᾶγμα πρὸς Πέτρον, ἐκείνου δὲ μὴ δεξαμένου σὲ φυλάττειν. Παρὰ τῷ αὐτῷ Πομπωνίῳ κἀκεῖνο ζητεῖται. ᾿Ενετειλάμην σοι λαβεῖν παρὰ Πέτρου ἐμοὶ διαφέρον πρᾶγμα καὶ τοῦτο φυλάξαι. 5 Πομπώνιος:

P Παμπώνιος

|

καὶ

ἐὰν κτὲ.:

cf.

sch.

11

|

7 ἐποφληϑήσεται:

P

ἐπωφληϑήσεται | 15 sch. 11: jcf. sch. 8 fin. | 21 καϑὼς: P καϑῶς | 23 post βιβ. lac. indicat P | 25 sch. 13: cf. p. 640 1. 30 | 30 «à: P τὸ | 31 Παρὰ τῷ κτέ.: cf. p. 641 1. 8

LIB. XIII — TIT. 11 (P)

675

Λαβὼν ἐφύλαξας. Πότερον τῇ μανδάτι ἢ τῇ δεποσίτι ἔνοχος ἔσῃ μοι; Kat μᾶλλον ἀποδέχεται τῇ μανδάτι, ἐπειδὴ καὶ ἣ τοῦ πρὸς σὲ συναλλάγματος ἀρχὴ μάνδατόν ἐστιν.

σι

14. ἐὰν ϑέλοντί μοι --- ᾿Ανάγνωθϑι Bi. ιδ΄. τιτ. α΄. κεφ. —' ἣ τῆς ἐντολῇς ἀγωγὴ ἐνόχου. ᾿ΑνάγνωῚθι καὶ τὰ λοιπὰ τούτου τοῦ τιτ. ᾿Ανάγνωθι καὶ βιβ. νγ΄. τιτ. α΄. κεφ. —, ἐν à qnot: ὁ ἐνταλϑεὶς οὐκ ἀπαιτεῖ ἅπερ. ᾿Ανάγνωθι xal βιβ. ιζ΄. vv. α΄. κεφ. κζ΄. xal Buß. xc'. τιτ. δ΄. κεφ. λε΄., ἐν ᾧ φησιν" οὐ δύναται ὁ ἐνταλϑείς. ᾿Ανάγνωθι καὶ cur. ε΄. κεφ. ριε΄. ᾿Ανάγνωθι [καὶ] περὶ ἐντολέως καὶ Bi. η΄. τιτ. β΄. ἀπὸ τοῦ π΄. κεφ. ᾿Ανάγνωϑι καὶ κεφ. πϑ'., 10 ἐν ᾧ φησιν᾽ μηδεὶς τὴν ἑτέρου δίκην" καὶ βιβ. 9°. cer. ι΄. κεφ. α΄. καὶ τιτ. ια΄. ^ 2,X% , € X . 3 , , ru 2, κεφ. χ΄., £v ᾧ qot: οὐ μόνον ὁ ἐνάγων᾽ καὶ Buß. να΄. τιτ. δ΄. κεφ. 9°." ἐὰν ὁ ἐντολεύς" καὶ βιβ. ξ΄. τιτ. να΄. κεφ. λδ΄. Sep. C'., οὗ N ἀρχή" ὁ ἐντολεὺς ,

,

3

κα

.α

Σ

9

^

9

3

-

κῃ

"A

,

τὴν τῆς δίκης. οι

15. ᾿Ἐρωτητέον: Πῶς ἐν μὲν τῷ α΄. κεφ. τοῦ α΄. ttt. τούτου «τοῦ Big.» φησὶν ὁ Οὐλπιανὸς ἐν β΄. ϑεμ. μὴ συνίστασϑαι τὸ κομοδάτον τὴν ἀρχὴν ἐπὶ Hb II τῷ πουπίλλῳ, ἐνταῦϑα δὲ ὡς τάχα συνισταμένου τοῦ δεποσίτου λέγει ὁ αὐτὸς ἔνοχον εἶναι τὸν ἐγγυητήν; Φαμὲν οὖν, ὅτι ἐκ πολλῶν αἰτιῶν ἐπὶ τοῦ δεποσίτου ἔνοχος γίνεται ὁ ἄνηβος, «οὐ μὴν ἐπὶ τοῦ κομοδάτου»" πρῶτα ἐ 0 ΠῚ δά , a _ 1 H L ^ us, μέν, ὅτι ἐπὶ τοῦ= κομοδάτου, ὅπερ ὀφείλει EEcdurav διλιγιτίαν, παρὰ \ φύσιν 20 ἐστὶν ἔνοχον γίνεσϑαι τὸν &vnBov: Τὴ εἶναι τὸν ἄνηβον, ταύτην καὶ [ἐπιμελεστάτου ἀνδρός σπουδὴν ἀπαιτεῖσϑαι. "Exi δὲ τοῦ δεποσίτου δόλου ἀπαιτουμένου εἰκότως ἔνοχος γίνεται τούτῳ ὁ ἄνηβος, εἰ πλησιάζει τῇ Toy, διὰ τὸ 1 D 4 ’ H H € , 4 nt τοὺς τοιούτους ἀνήβους ἀπὸ δόλου ἐνέχεσϑαι, ὡς κεφ. ρπϑ΄. τοῦ γ΄. τιτ. τοῦ β΄. φησὶν βιβ. ᾿Αλλὰ καὶ τὸ ἑξῆς ϑέμα τοῦ προχειμένου κεφ. τὸν δεκτικὸν δόλου 25 ἄνηβον παραϑήκην λαβόντα φησὶν ἐνέχεσϑαι ἀπὸ δόλου: ὥςτε κατὰ φύσιν ἀπαιτουμένου ἐπὶ τῆς δεποσίτου ἔνοχος εἰκότως ὁ τοιοῦτος ἄνηβος γίνεται. 1

3.

SN

ἔ

x

,

3

,

H

,

3

e

Ἔπειτα,

2

M

>

UNA

T

bd

3

.

A

ei ϑεματίσεις,

ὅτι καὶ

x

*

3

-

€

3

ὁ διδοὺς

-

αὐτῷ

τὴν

H

-

$

>

Ä

mos

παραϑήκην

MJ

οὐκ ἄλλως

ἐνεπίστευεν αὐτῷ ταύτην, εἰ μὴ μετὰ ἐγγυητοῦ, καὶ οὕτως πρόςφορος 6 ϑεματισμός" καὶ γὰρ ἐν τῷ λε΄. κεφ. τοῦ β΄. τιτ. τοῦ ζ΄. βιβ., οὗ ἡ ἀρχή᾽ οὐκ ἰσχυρῶς ὁ ἄνηβος ἄνευ τῆς αὐϑεντίας τοῦ ἐπιτρόπου τίϑεται σύμφωνον πρὸς αἱρετὸν δικαστήν" ὁ μέντοι παρ᾽ αὐτοῦ δοϑεὶς ὡς εἰκὸς ἐγγυητὴς δίδωσι τὴν ποινήν, οὕτως ὁ ᾿Εναντιοφανὴς ἐπιλύει τὸ ἐνέχεσϑαι τὸν ἐγγυητὴν ἀχκολούϑως τῷ ιβ΄. (13) κεφ. τῷ α΄. ϑεμ. τοῦ δ΄. τιτ. τοῦ ι΄. βιβ., οὗ ἡ ἀρχή" ἐὰν εἰδώς

σε νέον οὐκ ἐπίστευόν σοι. Καὶ ὡσαύτως

35 ἐπιλύει, el τάχα καὶ κανὼν ἔστιν ὁ λέγων᾽ 2

,

,

/

x

x

ς

18 «οὐ μὴν ἐπὶ τοῦ κομοδάτου»: Hb. suppl. τὸν ἄνηβον: P γίνεται ὁ ἄνηβος

31 δοϑεὶς: P δοϑὲν

| ἢ — καὶ:

| δίδωσι: P δίδοσι

PE

δὲ ὁ "Iyài οὕτως τοῦτο

ὧν ol πρωτότυποι φύσει κρατοῦνται, A

t

4

^

| 19 post ἐξ lac. indicat P | 20 γίνεσϑαι

fort. leg. ἢ ἐᾶσαι τὸν ἄνηβον τὴν αὐτὴν καὶ |

|

34 ὡσαύτως:

P ὁ ἄνηβος

Y

676

5

10

15

30

LIB. XIII — TIT. II (P)

τούτων οἱ ἐγγυηταὶ καὶ φύσει καὶ νόμῳ ἐνέχονται᾽ ὃν εὕρῃς ἐν τῷ κ΄. τιτ. τῆς γ΄. τῶν ᾿Ινστιτούτων. "Ἔστι δὲ καὶ ἑτέρως ϑεματίσαι. ὙὯπόϑου τὸ πρᾶγμα εἶναι παρὰ τῇ οὐσίᾳ τοῦ ἀνήβου σωζόμενον᾽ καὶ ἐπεὶ ἔνοχος γίνεται ὁ ἄνηβος καὶ τῇ lv ῥέμ, καὶ τῇ ἀδ ἐξιβένδουμ, ὡς τὸ β΄. κεφ. τοῦ α΄. τιτ. τούτου τοῦ βιβ. φησίν, εἰκότως καὶ οὕτως ὁ ἐγγυητὴς ἐνέχεται᾽ καὶ γὰρ καὶ τὸ μς΄. κεφ. τοῦ νβ΄. βιβ. φησίν: ἡνίκα ἀπὸ πράγματος ἀγωγὴ φέρεται, καὶ ὁ μαινόμενος x«i ὁ ἄνηβος ἐνέχεται χωρὶς αὐθεντίας τῶν κηδευομένων. Τέως δὲ γίνωσκε, ὅτι ἣ κοντραρία μανδάτι οὐ δίδοται κατ᾽ αὐτοῦ, ὡς βιβ. κε΄. τιτ. α΄. κεφ. κε΄. λέγον᾽ ὁ ἐγγυησάμενος ἄνηβον χωρὶς αὐϑεντίας τοῦ ἐπιτρόπου ἐνεχόμενον, ἣ ἄσωτον, ἣ μαινόμενον, ἐνέχεται μέν, οὐκ ἔχει δὲ κατ᾽ αὐτῶν τὴν τῆς ἐγγυήσεως ἐνοχήν. Kai ταῦτα μὲν οὕτω. Πῶς δὲ δίδοται ἐγγυητὴς τῷ μαινομένῳ, ἑτέρα ἀναφύετοι ζήτησις τοῦ β΄. ep. τοῦ β΄. cur. τοῦ μγ΄. Bi. ἐγγυητὰς ὑπὲρ αὐτοῦ κωλύοντος δίδοσθαι, οὗ ἀρχή" ᾧτινι d διοίκησις τῶν αὐτοῦ πραγμάτων ἀπηγορεύϑη. Θεμάτισον πρὸ τῆς μανίας ἔνοχον γενέσϑαι τὸν μαινόμενον, καὶ ἣ μετὰ τὴν μανίαν προςληφϑῆναι τὸν ἐγγυητήν, Tj πρὸ τῆς μανίας, ἣ καὶ ἐκ διαλημμάτων μαίνεσϑαι. “Ὅτι δὲ καὶ μετὰ τὴν μανίαν προςλαμβάνεται ἐγγυητὴς τῷ νομίμως ἐνεχομένῳ μαινομένῳ, φησὶ τὸ δ΄. ϑεμ. τοῦ ο΄. κεφ. τοῦ α΄. τιτ. τοῦ xc'. βιβ., οὗ A ἀρχή" ἐὰν ἐπερωτήσω μαινόμενον xol λάβω ἐγγυητήν, οὐκ ἐνέχεται" εἰ δὲ νομίμως ἐνεχομένου τοῦ μαινομένου λάβω τὸν ἐγγυητήν, [[οὐχ]}] ἐνέχεται.

16. οὐκ ἐνάγεται μετὰ ἐλευϑερίαν --- Ἐπὶ τούτου οὐκ ἔστι καϑαρὸν Hb Il ἁμάρτημα τὸ πραχϑέν' συναλλάγματι γάρ ἐστι συμπεπλεγμένον. Τὰ δὲ ἐν 81 δουλείᾳ συναλλάγματα οὐ ποιεῖ ἐνόχους τοὺς συναλλάξαντας μετὰ τὴν ἐλευϑερίαν. Καὶ εἰκότως οὐ δίδωσιν ὁ Μάρχελλος κατὰ τοῦ ἐλευϑερωθϑέντος τὴν 25 δεποσίτου: ἀλλ᾽ ἐφ᾽ ἑτέρας ὁρμὰς καὶ ἀγωγὰς ἡμᾶς εἰςάγει, τουτέστιν εἰς τὴν φούρτου καὶ τὸν φούρτιβον κονδικτίκιον' εἴρηται γάρ, ὅτι ὁ δολερῶς ἀναστραφεὶς περὶ τὸ δεπόσιτον ἐν φούρτῳ κρατεῖται. Οὕτως οὖν δεῖ ϑεματίσαι, ἵνα μὴ εὑρεϑῇ ἐναντίον. 17. καὶ ἀπαιτεῖ — Οὐ μόνον ὁ πραετέριτος δόλος ἐπὶ τῆς περὶ παραϑήκης Hb II 30 παραγίνεται, τουτέστιν ὁ πρὸ τῆς προκατάρξεως, ἀλλὰ καὶ ὁ μετὰ προχάταρξιν. Καίτοι ὁ τῆς προκατάρξεως καιρὸς οὐχ εὗρεν αὐτὸν ἔνοχον τῇ δεποσίτου, οἷον μὴ κατὰ δόλον αὐτοῦ τοῦ πράγματος ἀπολομένου. 18. καὶ τὸν μετὰ προκάταρξιν — Τοιοῦτον ἐπὶ τούτῳ Νεράτιος ἐθεμάτισεν. Παρεϑέμην Τιτίῳ πρᾶγμα. ᾿Απώλετο τοῦτο οὐ κατὰ δόλον αὐτοῦ" ἀλλὰ μετὰ 1 εὕρῃς: P εὕρεις | 4 τὸ: P τῷ | 5 τὸ: P τῷ | 15 verba ἣ πρὸ τῆς μανίας --προσλαμβάνεται ἐγγυητὴς excepto καί iterantur in P | 21 sch. 16: cf. p. 6421. 13 | 22 τὰ — cf. p. 677

συναλλάγματα: P τῶν — συναλλαγμάτων; corr. Hb. 1. 3 | 32 ἀπολομένου: P ἀπολλομένου hic et mox

|

31

καίτοι κτλ.:

LIB. XIII — TIT. II (P)

677

προχάταρξιν εἰς αὐτὸν περιέστη τὸ πρᾶγμα. Ti οὖν; " Apa ὀρϑῶς συνελαύνεται εἰς τὴν τοῦ πράγματος ἀποκατάστασιν: Καί φησιν ὁ Παῦλος" xai πάνυ. "Odev τοῦτο μὴ ποιήσας καταδικάζεται. Καίτοι ὁ τῆς προκατάρξεως καιρὸς οὐχ εὗρεν αὐτὸν ἔνοχον τῇ δεποσίτου ὡς μὴ κατὰ δόλον αὐτοῦ τοῦ πράγματος 5 ἀπολομένου. μένου. "O “Ὅμως δὲδὲ καταδικάζεται δικάζ καὶ ὶ ὁὁ μὴμὴ ἔ ἔχων μὲνἐν ἐπὶ τῇτῇ προκατάρξει, Lo ὡς εἴρηται, τὸ πρᾶγμα, ὕστερον δὲ πρὸ τῆς ψήφου εὐχέρειαν ἔχων ἀποκαταστῇσαι τοῦτο καὶ μὴ ποιῶν αὐτό. Ἡνίκα γὰρ ὁ τὴν παραϑήκην δεξάμενος οὐκ ἔχει τὸ παρατεϑέν, ζητοῦμεν, εἰ κατὰ δόλον οὐκ ἔχει τοῦτο. Νῦν δὲ map αὐτῷ ἐστι, καὶ εὐχέρειαν ἔχει τοῦ ἀποκαϑιστᾶν τοῦτο. 3

1᾽

^

-

/

3

,

t£

Lad

x

/

LÀ

19. Τουτέστιν dj συμφωνηϑεῖσα xa9' ὃν παρετέϑη τὸ πρᾶγμα καιρὸν αἵρεσις οὐκ ἦν ἐκβᾶσα. Εἶπε γὰρ ὁ παρατιϑέμενος᾽ ἀποδώσεις τὸ δεπόσιτον, ἐὰν γένηται τόδε. [d

>

Σ

Id

x

€

,

2

J,

\

,

20. Ἐπὶ μὲν τοῦ δούλου δανείσαντος ἐκ τοῦ ἐμοὶ μόνῳ ἁρμόζοντος πράγματος ἣ τοῦ πεκουλίου «καὶ» ἐπερωτήσαντος ὀνόματι τοῦ ἑτέρου ζήτει 15 βιβ. μγ΄. τιτ. γ΄. κεφ. α΄. Sep. y’., καὶ μάϑῃς, ὅτι ἐμοὶ ἣ ἀγωγὴ προςπορίζεται. Περὶ δὲ τοῦ καλῇ πίστει δουλεύοντος ἐλευϑέρου ἐμοὶ εἰ ἐκ τῶν ἐμῶν πραγμάτων 3| ἐκ τῶν ἰδίων ἐργασιῶν «ἐδάνεισε ζήτει....». 'O δὲ κληρονομιαῖος δοῦλος οὔτε χωρὶς αἱρέσεως οὔτε ὑπὸ αἵρεσιν ἐπερωτᾶν χρῆσιν καρπῶν δύναται. Καὶ γὰρ ἐπὶ τῶν αἱρετικῶν ἐπερωτήσεων 1| μὲν ἐνοχὴ τίκτεται, 20 ἣ δὲ ἀπαίτησις ὑπερτίϑεται᾽ ἀπρόςωπος δὲ χρῆσις καρπῶν οὐ δύναται εἶναι. Ληγατεύεσϑαι δὲ δύναται τῷ κληρονομιαίῳ δούλῳ, ἐπειδὴ οὐκ εὐϑέως προχωρεῖ, ὥς φησι τὸ κς΄. κεφ. τούτου «τοῦ» γ΄. τιτ. τοῦ μγ΄. Bip. 21. Μάϑε ἐκ τοῦ κ΄. κεφ. τούτου τοῦ τιτ. καὶ βιβ., ὅτι ἐμοὶ προςπορίζει τὴν ἀγωγήν. Περὶ δὲ τοῦ ἐν χρήσει ὄντος δούλου ζήτει τὸ τέλος τοῦ τη΄. κεφ. 25 τοῦ αὐτοῦ καὶ τιτ. καὶ βιβ. Ομοίως δὲ καὶ τὸ κβ΄. κεφ. λέγει" ὁ oboougpouxτουάριος δοῦλος ἀχρήστως ἐπερωτᾷ τῷ ἔχοντι τὸν οὐσουφροῦκτον ἐκ τοῦ τὴν δεσποτείαν ἔχοντος πράγματος. Τῷ μέντοι ἔχοντι τὴν δεσποτείαν καλῶς ἐπερωτᾷ ἐκ τοῦ ἔχοντος τὴν χρῆσιν. Πλὴν εἰ καὶ τοῦτο οὕτως φησὶ τὸ κεφ., ἀλλὰ «τὸ» γ΄. ϑεμ. «τοῦ α΄. κεφ.» τοῦ αὐτοῦ καὶ τιτ. καὶ βιβ., εἰ μὲν ἐπερωτηϑῇ, 30 φησίν, αὐτῷ προςπορίζει" δύναται δὲ καὶ ἐπερωτηϑεὶς ἐκβάλλειν αὐτὸν διὰ παραγραφῆς. Τοιάδε εἰσὶ τῷ οὐσοφρουχταρίῳ. Ζήτει βιβ. ις΄. τιτ. α΄. κεφ. λα΄. 22. Ζήτει βιβ. ιη΄. τιτ. ε΄. κεφ. νγ΄., ὅτι τῷ ἐλευϑερουμένῳ ἕπεται τὸ πεχούλιον, εἰ μὴ ἀφαιρεϑῇ᾽ ἐνάγειν δὲ τοῖς χρεώσταις οὐ δύναται, εἰ μὴ 1 περιέστη: P περίεστι | 14 πράγματος: P πρᾶγμα; corr. Fabr. | ἣ τοῦ: P ἤτοι | 21 δούλῳ: P δόλῳ | 28 τοῦ ἔχοντος: P τῷ ἔχοντι | οὕτως: Ρ ὅμως

678

LIB. XIII — TIT. II (P)

ἐχχωρηϑεὶς τὰς κατ᾽ αὐτῶν dywyds’ εἰ μέντοι Ev διαϑήκῃ ἐλευϑερωθϑῇ, οὐχ ἕπεται, εἰ un που ὁρισϑεὶς [᾿Αντωνίνῳ. Καὶ τοῦτο εὕρεις ἐκ δηλοτέρου] παρὰ τοῦ διαϑεμένου διδόναι τὰς λοιπάδας ἣ δῆλον ποσόν" τουτέστιν ἕπεται τὸ πεκούλιον, καϑὼς ἐτηρήϑη Σεβήρῳ καὶ ᾿Αντωνίνῳ. Καὶ τοῦτο εὕρῃς 5 ἐκδηλότερον ἐν τῷ x’. τιτ. τῆς β΄. τῶν ᾿Ινστιτουτιόνων.

23.

2ήτει βιβ. ιδ΄. κεφ. ε΄. καὶ βιβ. ιζ΄. τιτ. α΄. κεφ. ιδ΄." καὶ ἐπὶ τῆς

ἐπερωτήσεως τῷ καιρῷ προςέχομεν τῆς ἐπερωτήσεως. 24. ὑπόχειταί μοι — Τῇ ἀδ ἐξιβένδουμ. δηλονότι, ἐφ᾽ à εἰς μέσον ἀχϑὲν τὸ πρᾶγμα ἐχκδυκήσει αὐτὸ διὰ τῆς lv ῥέμ. Εἰ δὲ εἰδὼς ἀλλότριον εἶναι τοῦτο 10 κακῶς ἐδαπάνησε, καταδικάζεται τῇ ἀδ ἐξιβένδουμ πρὸς τῷ ὑποκεῖσϑαι τῇ φούρτου. 25. Περὶ τοῦ χκλέψαντος καὶ δεδωκότος ἐπὶ τῷ ἐλευϑερωθϑῆναι βιβ. μη΄. τιτ. ε΄. κεφ. δ΄. den. δ΄. καὶ Qi. κδ΄. τιτ. α΄. κεφ. γ΄.

ζήτει

26. Δηλονότι τῶν βεβουλημένων τῷ δούλῳ καὶ εἰ μὲν. ὡς ἐκ παραϑύήκης 15 δῷς ἃ ἔλαβες ἀπὸ τοῦ δούλου, ἐλευϑεροῦσαι" εἰ δὲ ὡς «σὰ» ὑπὲρ τῆς ἐλευϑερίας, κατέχῃ. 27. οὐκ ἐνέχομαι — Ola ἐμοῦ δόλον μὴ ἁμαρτόντος" ἔμαϑες γὰρ τὴν Hb II αἰτίαν, ἐφ᾽ 7 παρετέϑη [17v αἰτίαν ἤτοι] τὸ δεπόσιτον καὶ ἀνέλαβον τοῦτο. 28. οὔτε ἀποδοῦναι — Οὐδὲ γὰρ λέγομεν ἐνταῦϑα, ὡς οὐ δίχα δόλου τὸ 20 δεπόσιτον ἀποδέδοται" ἀλλ αὐτὴν τὴν ἀρχὴν ὡς οὐδὲ ἀποδέδοται" ἕτερον γάρ ἐστι πέδεπρε, ὅ ἐστιν ἀλλότριον ἀποδοῦναι, καὶ ἕτερον δάρε, ὅτε τις ὡς οἰκεῖον δίδωσιν. “ὥς οὖν μὴ ἀποδιδοὺς κατέχομαι τῇ δεποσίτου. 29. ᾿Αεὶ ὁ νόμος ἄλλην παρατήρησιν ἀπαιτεῖ ἐπὶ τῶν παραγαγόντων [καὶ]] αὑτοὺς ταῖς παραϑύήκαις. Ναὶ μὴν καὶ ἐπὶ τῆς πεκιλίας ἰνρέμ, ὡς Bu. (9. *

e

t

-

[A

x

A

^5

x

:

᾽

4

e

25 τιτ. α΄. κεφ. ζ΄. xe'., κς΄., κζ΄. καὶ ἐπὶ τῆς νερεδιτάτις πετιτζίονος,

,

ὡς βιβ.

μβ΄. τιτ. α΄. κεφ. τγ΄. ϑεμ. 9΄. καὶ κεφ. μγ΄. Ὑπέξελε μέντοι τὸν negociogestora: οὗτος γὰρ δόλον καὶ μεγάλην ἐπιμέλειαν χρεωστεῖ, τουτέστι τὴν κουφοτάτην, ὡς βιβ. ιζ΄. τιτ. α΄. κεφ. κ΄. 2 ὁρισϑεὶς: P ὡρισϑεὶς | 8 sch. 24: cf. p. 644 1. 9 | 10 τῷ: P τό; corr. Hb. | 14 sch. 26: cf. p. 644 1. 24 | 17 ἁμαρτόντος: P ἁμαρτῶντος | 21 méBempe: i. e. reddere |.22 τῇ δεποσίτου: P τὸ δεπόσιτον | 23 ἀπαιτεῖ: P ἀπαιτεῖν | 24 πεκιλίας: i e. specialis

LIB. XIII — TIT. II (P)

679

30. Οἷον ei ζητοῦντος ἐμοῦ τινα τῶν ἐμῶν φίλων, à χρή ue παραϑέσϑαι τὸν ἐμὸν δίσκον, σὺ [γὰρ]] προςήγαγες ἑαυτὸν τῷ δεποσίτῳ ὑποδέξασϑαι αὐτὸ βουλόμενος. Οὐ μόνον ἀπὸ δόλου, ἀλλὰ καὶ ἀπὸ κούλπας ἣ κοστωδίας κατέχῃ, οὐ μὴν ἀπὸ τῶν τυχηρῶν. 5

31. παρουσίᾳ τοῦ πραίτωρος — Οὕτως γὰρ ποιῶν οὐ δοκεῖ παραβαίνειν τὸν ὅρον τοῦ δεποσίτου ἀποσφραγίζων τὰ χρήματα, ὅποτε κελεύσει τοῦ πραίτωρος 7) τιμίων ἀνδρῶν παρόντων τοῦτο συμβαίνει. 32.

Τοῦ ἀνήκοντος τῷ ἑνὶ τῶν κληρονόμων, τρίτου τυχὸν ὄντος ἢ τετάρτου. Hb ii 86

33. Κατὰ τὴν πρώτην διαίρεσιν τοῦ ἐχβιβασμοῦ τῶν ἐνοχῶν περὶ τοῦ 10 ἕκαστον τῶν χληρονόμων eis μέρος ἀπαιτεῖν 7| ἀπαιτεῖσϑαι, ὡς βιβ. μγ΄. τιτ. α΄. κεφ. πε΄. m

,

3

,

>

^

a

>

lod

ε

,

34. Ζήτει Dig. λε΄. τιτ. ς΄. κεφ. te'., ἐν ᾧ περιέχεται καὶ μετὰ τελευτὴν τοῦ διαϑεμένου μεταγράφειν τὸν υἱὸν τὴν τοῦ πατρὸς βούλησιν περὶ συκοφαντίας πρότερον ὀμνύντα, δίχα ὧν ἀνοιγῆναι ὁ διαϑέμενος ἐκώλυσεν, εἰ πρὸς ὕβριν 15 εἴρηνταί τινων. Σ

,

H

*.

2

-

€

Li

3

(7

,

x

"ü

35. xei ὁ κλέπτης — Τί γάρ, ὅτι κακῇ πίστει κληρονομίας ἀλόγως οε Τίτιος ἐπελάβετο ἀλλοτρίας [κληρονομίας], ἔκλεψε δὲ πράγματα παρ᾽ αὐτο ῦ Σεκοῦνδος, ἃ καὶ παρέϑετο διαφόροις; ᾿Αμφότεροι ἔχουσι τὴν ἀγωγήν. Δίδωσιν ὁ Μάρκελλος ἐκατέρῳ τὴν δεποσίτου᾽ διαφέρει γὰρ αὐτοῖς τὸ λαβεῖν 20 τὸ δεπόσιτον, ἐπειδὴ ὁ μὲν κατέχεται τῇ νερεδιτάτις πετιστζίονι, ὁ δὲ τῷ φουρτίβῳ κονδικτικίῳ κρατεῖται. 36. “Ὁμοίως δὲ καὶ ἐπὶ ἀδεξιβένδουμ᾽ καὶ ὁ λαβὼν πρᾶγμα εἰς ἐνέχυρον ἢ παραϑήκην ἣ ἐν χρήσει ἣ ἐν μισϑώσει ἐνάγεται τῇ παραστατικῇ᾽ καὶ λοιπὸν : ἐπεὶ κἀκεῖνοι ἐνάγονται, καὶ αὐτοὶ ἔχουσι προςφόρους τὰς ἀγωγάς, ὡς κεφ. 25 δ΄. τοῦ δ΄. vtt. τοῦ ιε΄. βιβ. καὶ τιτ. α΄. τῆς σπεκιαλίας ἰνρέμ. 37. Ζ2ήτει βιβ. ιε΄. τιτ. α΄. κεφ. c'., 6 φησιν ἐπὶ μὲν τοῦ εἰργασμένου Hb II ἀργύρου τὸ εἶδος ὀφείλειν λέγειν τὸν ἐνάγοντα, τουτέστιν ἐπὶ τῆς σπεκιαλίας 87 1 sch. 30: cf. p. 645 1. 7 | ζητοῦντος: P ζητοῦμεν τοῦντος | 2 τῷ δεποσίτῳ: P τῇ δεποσίτι | 3 αὐτὸ: P ἑαυτὸν | κούλπας: P χκούπας | 5 post schol. 32 P iterum schol.

31

exhibet

usque

ad

primam

p. 645 L 15 | παρουσίᾳ: P παρὰ καλῇ | 17 πράγματα: P πρᾶγμα |

litteram

postremi

vocabuli

|

sch.

31:

cf.

| 16 sch. 35: cf. p. 646 1. 1 | κακῇ: P 18 ἀμφότεροι: P ἀμφώτεροι | 20 τῷ φουρτίβῳ

κονδικτικίῳ: P τὸν φούρτιβον κονδυκτίκιον λειν: P ὀφείλει

| 26 εἰργασμένου: P ἐργασαμένου

| 27 ὀφεί-

680

LIB. XIII — TIT. II (P)

1

e

iv ῥέμ’ οὐ περιέχει δὲ xai περὶ ἐπὶ τῆς ἀνεργάστου ὕλης. ᾿Αλλὰ τοῦ ξ΄. βιβ. λέγει τὸν κινοῦντα εἶδος αὐτοῦ λέγειν xal τὴν ὕλην, οἶμαι ἐπὶ τῆς δεποσίτου᾽ ὅτι ἐκεῖ δὲ οὐδαμῶς.

38. ἐὰν οὖν τῶν δύο δόλον ποιησάντων — Τό, καϑ᾽ ὑπόδειγμα τῶν Hb II ἐπιτρόπων, ὅσον πρὸς τὸν νέον χάριν τοῦ ἐλευϑεροῦσϑαι αὐτούς, εἴτε περὶ τοῦ κοινοῦ δόλου νοήσεις τὴν καταβολήν, εἴτε περὶ τῆς κοινῆς διοικήσεως, καλῶς νοήσεις ὅσον δὲ καὶ πρὸς τὸν καταβαλόντα, ἐπὶ μόνου τοῦ κοινοῦ δόλου νοητέον. Καὶ περὶ μὲν «τοῦ» ἀπὸ τῆς κοινῆς διοικήσεως καταβαλόντος τοῦ ἑνὸς τῶν ἐπιτρόπων, ὅσον πρὸς τὸν νέον, ἐλευϑεροῦσϑαι τὸν ἕτερον, μὴ μέντοι ὅσον πρὸς τὸν καταβάλλοντα, φησὶ τὸ λα΄. κεφ. «τοῦ γ΄. τιτ.» τοῦ λη΄. βιβ., οὗ ἡ ἀρχή" εἰ πάντες διῴκησαν ἐπίτροποι. Περὶ δὲ τοῦ ἀπὸ τοῦ κοινοῦ δόλου tu

e

*ot

1

m

2

2

᾿ς

\

2

/

,

25

30

2

,

Fl

t

Ld

b]

x

A

m

32

-

χκαταδικασϑέντος καὶ καταβαλόντος, ὡς οὔτε ἐκχωρεῖται οὐτιλίας

χατὰ τοῦ ἐπιτρόπου...

20

τοῦ σταϑμοῦ᾽ τοῦτον γὰρ λέγεσϑαί φησιν καὶ τὸ β΄. ϑεμ. τοῦ ιζ΄. κεφ. τοῦ ιβ΄. τιτ. τὴν φοῦρτι περὶ σκεύους, ὡς ὀφείλει καὶ τὸ οὐ μὴν καὶ τὸν σταϑμόν. ᾿Ενταῦϑα δὲ ἰδυκὸν μὲν ἐνδέχεται ἀγνοεῖν τὸν σταϑμόν, ἐνταῦϑα

m

,

ἢ κοντραρίας

..

39. Παρεϑέμην σοι κιβωτὸν ἐσφραγισμένον. Ζητεῖται, πότερον κιβωτοῦ Hb II μόνης ἐνάγων ὀφείλω μεμνήσϑαι ἢ κατὰ τῶν εἰδῶν ὀνομαστὶ διεξιέναι. Καὶ 37 ὁ μὲν Τρεβάστζιός φησιν ἀρκεῖν τὸ μεμνῆσϑαί με τῆς κιβωτοῦ, οὐ μὴν τῶν xx” ἕκαστον. Εἰ δὲ πρότερον δείξας τὰ εἴδη εἶτα ἐμβαλὼν ἐν κιβωτῷ παρεϑέμην, ὀνομάζειν δεῖ καὶ τὰ εἴδη, τυχὸν ἣ δεῖνα καὶ ἣ δεῖνα ἐσθής. 'O δὲ Λαβεὼν λέγει τὸν παραϑέμενον κιβωτὸν καὶ τὰ καϑ᾽ ἕκαστα doxeiv παρατίϑεσϑαι:" χρὴ οὖν αὐτὸν μεμνῆσϑαι τῶν nad” ἕκαστον μηδεμίας οὔσης διαφορᾶς, πότερον ἠγνόει ὁ δεποσιτάριος, εἰ ἔνεστι πρᾶγμα ἐν τῇ κιβωτῷ, καὶ ποῖα ταῦτά ἐστιν, ἢ ἠπίστατο. Καὶ ὁ Οὐλπιανὸς μᾶλλον ἐπικλίνει εἰς τὸ μόνην τὴν κιβωτὸν ὀνομάζειν, ἐξεῖναι δὲ καϑ᾽ ἕκαστον λέγειν, καὶ εἰ ἐσφραγισμένη ἣ κιβωτὸς παρετέϑη. 40. ᾿Αδιάφορον γάρ, εἴτε ἠγνόει N ἐγίνωσκεν ὁ δεποσιτάριος τὰ ἐν τῇ κιβωτῷ πράγματα᾽ ἔξεστι γὰρ τῷ παραϑεμένῳ καὶ τὰ καϑ᾽ ἕκαστα ἐπιζητεῖν, ἐπειδὴ ὁ παρατιϑέμενος κιβωτὸν δοχεῖ «καὶ» τὰ xa9' ἕκαστον παρατίϑεσθϑαι. 41. οὐκ ἐλευϑεροῦται — Εἰ γὰρ καὶ προκάταρξις γένηται, καταβολὴ δὲ Hb II μὴ προβῇ, οὐδὲ ὁ ἕτερος, xaO οὗ μὴ προκάταρξις γένονεν, ἐλευϑεροῦται. Σημείωσαι οὖν, ὅτι καὶ ἐπὶ τῆς δεποσίτου γίνονται δύο ῥέοι. Εἰ δὲ δόλον 8 περὶ: Ρ παρὰ | 13 ὅσον: P ὡς | 17 sch. 18 εἰδῶν: P εἴδη | διεξιέναι: P δεξείναι | 21 ἐσθής: 22 δοκεῖν: P δοκεῖ προκάταρξιν

|

25

ἐπικλίνει:

P ἐπικρίνει

| 31

39: cf. P εὐϑής

supra p. 6461. 14 | | Λαβεὼν: P λαβὼν |

προκάταρξις:

P

(hic et mox)

LIB. XIII — TIT. II (P)

681

ἀμφότεροι ἥμαρτον, τοῦ ἑνὸς καταβαλόντος ἐλευϑεροῦται ὁ ἄλλος" καὶ ἐπίτροποι γὰρ δόλον πλημμελήσαντες περὶ τὰ πουπιλλάρια πράγματα ἕκαστος εἰς ὁλόκληρον εὐθύνεται" ἀδιαίρετα γάρ, ὡς ἔγνως, τὰ ἁμαρτήματα. 42. εἰς τὸ πᾶν -- Εἰ μὲν οὕτως γέγονεν ἣ παραϑήκη, ὥςτε καὶ ἕνα δύνασϑαι δ τὸ πᾶν ἀπαιτῆσαι, εἰς ὁλόκληρον ὁ προλαβὼν Evayayeiv δυνήσεται" εἰ δὲ τοῦτο συνεφωνήϑη, ὥςτε ἕκαστον εἰς μέρος τὸ αὐτῷ διαφέρον κινεῖν, ὁ dex

=

>

͵

ποσιτάριος

=

>

οὐχ

Η

F4

,

€

€

€

,

ἔτι εἰς ὁλόκληρον,

3

ἀλλ᾽

^

»

H

r4

εἰς μέρος

H

^

4

H

X

/

καταδικάζεται.

2

e

43. ᾿Επεὶ ἐμνήσϑη ἐνταῦϑα ὁ νόμος συμφώνου ἐπὶ τῶν δύο παραϑεμένων, Hb II καλῶς ἐπήγαγε τὸ εἰς πᾶν ἕκαστον αὐτῶν Tj εἰς τὸ διαφέρον αὐτῷ μέρος ἐνά10 γειν, τουτέστι καϑὼς συνεφώνησαν᾽ εἰ γὰρ μὴ συνεφώνησαν, εἰς μέρος δοκεῖ ἕκαστος ἔχειν τὴν δεποσίτου, ὡς τὸ ιζ΄. κεφ. τούτου τοῦ τίτλου φησίν. ᾿Αλλὰ ταῦτά φαμεν ἐπὶ τῶν κοινῶν πραγμάτων. Εἰ δὲ ἀμφισβητήσιμόν ἐστι πρᾶγμα, ἕκαστος εἰς ὁλόκληρον ἔχει τὴν ἀγωγὴν κατὰ τοῦ μεσεγγυητοῦ, ὡς τὸ αὐτὸ ιζ΄. φησι κεφάλαιον. Πλὴν πρόςσχες, ὅτι καὶ ἐπὶ τῶν παραϑεμένων τὸ κοινὸν 15 πρᾶγμα, ἐάν ἐστιν ἀδιαίρετον τοῦτο, οἷον κοινὸν δοῦλον, f| μὲν πρότασις τῆς ἀγωγῆς καϑ᾽ ὁλόκληρον γίνεται, fj δὲ καταδίκη εἰς μέρος. Τὰ δὲ περὶ τούτου εἰ ϑέλεις μαϑεῖν, ζήτει τὸ πε΄. κεφ. τοῦ α΄. τιτ. τοῦ μγ΄. βιβ., ὃ διδάσκει περὶ τοῦ ‚ei διαιρεῖται τὸν ἐχβιβασμόν.

25

44. ἐὰν ὁ κληρονόμος --ὀ Ἐπειδὴ δόλον ἀπαιτεῖ ἡ δεποσίτι, γέγονε Hb II κἀκεῖνο ζητήσεως ἄξιον. Παρεϑέμην Τιτίῳ ἐμὸν πρᾶγμα ἣ καὶ ἔχρησα. “OÖ τούτου κληρονόμος νερεδιτάριον τοῦτο νομίσας ἐπώλησεν. ᾿Ενέχεται ἐπὶ τῷ ὀνόματι 7) τιμήματι. 45%.

Διὰ τὸ κακοπραγμονῆσαι ἐπὶ τῇ ἀποδόσει τὸν τὴν μίσϑωσιν ἔχοντα.

46*.

Ζήτει «pig.» ιζ΄. τιτ. α΄. κεφ. ιδ΄. xai βιβ. ιδ΄. κεφ. ε΄. ϑεμ. δ΄.

47*.

Καὶ βιβ. ιβ΄. τιτ. α΄. κεφ. νδ΄. καὶ τὸ ὄπισϑεν

Bip.

48*. Ζήτει βιβ. ιγ΄. τιτ. α΄. κεφ. β΄." ὁ ἤδη τὸν ιδ΄. χρόνον ὑπεισελϑὼν ἤτοι ὁ πλησιάζων τῇ fn. Ζήτει βιβ. α΄. cor. γ΄. καὶ τὸν ἐκεῖσε κανόνα". οὐ δεῖ γενέσϑαι τινὰ πλουσιώτερον ἐκ τῆς ἑτέρου ζημίας.

30

49*.

ζήτει βιβ. νβ΄. κεφ. (9. καὶ βιβ. κς΄. cur. ζ΄. κεφ. μδ΄.

50%.

Περὶ τῆς παρὰ διαφόρων προσώπων

518.

Διὰ τοῦτο ἀπαιτεῖται φϑειρόμενον.

ζητουμένης παραϑήκης.

2 πχημμελήσαντες: P πλημελήσαντες | 11 τὴν: P τοῦ | 14 πρόσσχες: P πρόσχες | 19 sch. 44: cf. supra p. 648 1. 17 | 28 ἑτέρου: P ἑτέρας

682

LIB. XIII — TIT. II (P)

528.

᾿Ισχύει τοῦτο τὸ πάκτον ὡς αὖξον τὴν τοῦ δεποσίτου φύσιν ἐξ αὐτοῦ

τυπουμένην. 538. “Αρμόζει δὲ τῷ μισϑωτῷ κατὰ τοῦ κλέπτου J| περὶ κλοπῆς ἀγωγῇ, ὡς βιβ. ζ΄. τιτ. ιδ΄, κεφ. β΄. 5

548.

Conduti.

558.

"E&v παρὰ σοῦ ἔλαβον μισϑόν.

568.

Locati.

518. ποιεῖν. 10.

Ἔν

τούτοις

καὶ

διλιγεντίαν

καὶ

δόλον

ὁ ἀρτοκόπος

588.

Διὰ τὸν κανόνα τὸν λέγοντα᾽ ὁ συμβουλεύων

598.

Οὗτος, ὃν ἐγγυήσω τὴν παρ᾽ ἐμόῦ δεχόμενον ὑποθήκην.

χρεωστεῖ

μὴ

οὐ δοκεῖ ἐντέλλεσϑαι.

608. 'Oc ἐγγυητὴς δηλονότι κατασχεϑήσῃ, ὥστε σε παρασκευάσαι δοϑῆναι ὅπερ ὁ λαβὼν τὸ δεπόσιτον ἠδύνατο παρασχεῖν, εἰ δεκτικὸς ἦν τῆς ἐπὶ τούτου ἐναγωγῆς. 15.

618. Ὃ γὰρ χεῖρον ποιεῖσϑαι τὴν ἀπόδοσιν.

παραδιδοὺς

πρᾶγμα

οὐ

δοκεῖ

νόμοις

ἐγνωσμένην

628. Τουτέστιν ὅταν πρὸς ἕτερον καὶ μὴ πρὸς τὸν δεσπότην αὐτὸ τὸ ἁμάρτημα γέγονεν, ὡς x&p.— τοῦ β΄. τιτ. τοῦ κδ΄. βιβ. ϑεμ. παρατελ. ᾿Ανάγνωϑι, x«i μάϑῃς τὰ περὶ τούτου ἀκριβές, καὶ ὅτι ἐπὶ τῶν πρὸ τῆς ἐλευϑερίας πρὸς 20 τὸν δεσπότην ἁμαρτημάτων οὐκ ἐνέχονται οἱ δοῦλοι μετὰ τὴν ἐλευϑερίαν. 638. Τῇ γὰρ ἀρχῇ τοῦ συναλλάγματος δεῖ προσέχειν" ἐμὸς γὰρ τηνικαῦτα δοῦλος Tv.

25

648.

Εἰ μὴ κατὰ δόλον γέγονεν ἣ ἀπώλεια.

658.

Ζήτει Big. τῶν ᾿Ινστιτούτων γ΄. τιτ. κβ΄.

668. Οὐ γὰρ φαίνομαι ἐλευϑερίας τοῦ δούλου.

δοὺς

τὸ δεπόσιτον,

678. Οἷον εἰ τοῦτο ἰδικῶς ἐπακτεύϑη, τὰ τυχηρά.

ἀλλ᾽

ἐμὰ

δέδωκα

ὑπὲρ

τῆς

ὥστε τὸν δεξάμενον ἐπιγινώσκειν

688. Ζήτει βιβ. τη΄. τιτ. ζ΄. κεφ. κη΄. καὶ μή σοι ἐναντιωϑῇ τὸ x'. χεφ. 30 τοῦ αὐτοῦ καὶ τιτ. καὶ βιβ., οὗ ἡ ἀρχή" ἐὰν παράϑωμαι τῷ υἱῷ σου. 15 ἐγνωσμένην: 29

μή:

P μοί

Ῥ ἐγνωμένην

| 16 ποιεῖσϑαι: P ποιῆσϑαι

| 19 μάϑῃς:

P μάϑεις |

LIB. XIII — TIT. II (P)

698.

Οὐκ ἔτι δὲ ὁ δοῦλος, ὡς ἀνωτέρω

683

ἔμαϑες.

708. Τότε γὰρ καταδικάζεται εἰς ὅσον ἐστὶ τὸ πρᾶγμα χαλῇ πίστει ἀγωγῶν, ὡς κεφ. — τοῦ ε΄. τιτ. τοῦ ιη΄. βιβ.

ἐπὶ πασῶν

τῶν

B XIII 2, 2 = D XVI, 3, 2. 18. Ἔλαττον τοῦ ἡμίσεως τιμήματος.

δ

B XIII, 2,3 = D XVI, 3, 3. 1. εἰ δὲ τὸ πρᾶγμα — Οὗτος γὰρ καταδικάζεται, ὃς τὸ κατὰ ἄγνοιαν ὑπ᾽ αὐτοῦ πραϑὲν ἀντηγόρασεν, 7| ἑτέρῳ τρόπῳ, ἀπὸ δωρεᾶς τυχὸν Tj ὑπερμοταστζίονος ἤτοι ἀνταλλαγῇῆς ἐκτήσατο, εἶτα οὐ βούλεται ἀποδοῦναι τοῦτο μόνον 10 προφασιζόμενος, ὅτι ἀγνοῶν διαπέπρακε καὶ τούτου χάριν οὐ γέγονεν ἔνοχος τῇ δεποσίτου, ἡνίκα τοῦτο ἐπίπρασκεν. Εἰ δὲ καὶ μὴ κληρονόμος ἀληϑὴς τοῦ δεξαμένου τὴν παραϑήκην τὸ δεπόσιτον ἐπώλησεν, ἕτερος δέ τις [εἰς]] ἑαυτὸν ὑποπτεύσας κληρονόμον, ὁμοίως ἐνάγεται εἰς τὸ περιελϑὸν εἰς αὐτὸν ἀποδιδόναι τὸ τίμημα. 15

2. ἣ λαβὼν — Εἰ γὰρ 7| ἐξ ἀγορασίας τοῦτο πάλιν ἐπεκτήσατο ἢ ἀπὸ περμουτατίονος, οὐ βούλεται «δὲ» τοῦτο ἀποδοῦναι, καταδικάζεται" οὐ γὰρ δύναται προφασίζεσϑαι, ὅτι ἀγνοῶν διαπέπρακα τοῦτο καὶ οὐ γέγονα ἔνοχος τῇ δεποσίτου ὡς δόλον μὴ ἁμαρτήσας.

38. Θεμάτισον ὑπὸ ἡμέραν 7, αἵρεσιν 20 διαλαμβάνει ὁ β΄. τιτ. τοῦ WW’. βιβ. 48.

Ἤτοι

συνίστασϑαι

τὴν πρᾶσιν,

περὶ ἧς

δόλον.

B XIII, 2, 5 = D XVI, 3, 5. l. 9 ἀντεναγωγὴ — "Ὥσπερ τῷ παραϑεμένῳ ἁρμόζει ἡ δεποσίτι, οὕτως Hb II καὶ τῷ δεποσιταρίῳ N κοντραρία δοϑήσεται δεποσίτι ἐπὶ ἀπαιτήσει τῶν 25 δαπανηϑέντων En’ αὐτῇ, καὶ οὐ γίνεται ἐπὶ τῇ κοντραρίᾳ χώρα τῷ lv λίτεμ ὅρκῳ (οὐδὲ γὰρ ἐνταῦϑα δοκεῖ παραβαίνεσϑαι πίστις, ὥσπερ ἐπὶ τῆς διρέκτας), ἀλλὰ μόνων ἀναλωμάτων γίνεται λόγος, ὥστε τὸ ἀζήμιον γενέσϑαι τῷ δεποσιταρίῳ. 2. τὸν ἔνδικον ὅρκον --- "ἔνδικος ὅρκος ἐστίν, ὃν ὁ ἐνάγων ὄμνυσι" τοῦτον, 30 φησίν, οὐκ ὀμνύει ὁ ἀντίδικος 7) ἀντενάγων. Οὐκ ὀμνύει δέ, εἴ τι κατεκένωσεν, ἀλλὰ δεικνύει. 4

3

3

ε΄.:

2

dubium

,

Ξε

2

a

>

| 8 ὑπερμοταστζίονος:

,

’

i.e.

2

,

permutationis

,

»

|

4

19 τὴν πρᾶσιν:

πρᾶσις | 23 sch. 1: cf. supra p. 650 1. 7 | 30 ἣ ἀντενάγων: P τενάγων leg. κατ᾽ ἐχείνου ἐκίνησεν

Pi

[κατεκένωσεν:

684

LIB. XIII — TIT. II (P)

3. Σεκουέστωρ ὀνομάζεται ὁ λαβὼν Ev μεσεγγύῃ πρᾶγμα ἀμφισβητούμενον αἱρέσεως ἐντιϑεμένης, ὥςτε φυλάττειν καὶ ὁλόκληρον ἀποδιδόναι τῷ νικῶντι. 4. Οἷον Πρῖμος καὶ Σεκοῦνδος περὶ πρᾶγμα εἶχον φιλονεικίαν καὶ παρέϑεντο τοῦτο Τιτίῳ, ἵνα τῷ νικήσαντι παράσχῃ αὐτό. 'E&v μὴ εἷς, ἀλλὰ πολλοὶ τόποι 5 ὡρίσϑησαν, ὅπου δεῖ τὸ πρᾶγμα παραδοθῆναι, ὅπου Beier Τίτιος, ἀποκομίζει xai παρέχει τοῦτο. 5. παρὰ τὸ σύμφωνον τὸ ἅπαξ ὑποδεχϑὲν παρ᾽ ὅρους τῆς παραϑήκης, εἰ 10 τοῦτο 7) τῷ παραγενομένῳ σεται μεσιτείᾳ δικαστοῦ. *

KA

€

\

5

— 'O γὰρ σεκουέστωρ, καϑώς φησιν ὁ Οὐλπιανός, αὐτοῦ ὀφφίκιον οὐ δύναται ἀποσείεσθαι παρὰ τοὺς μὴ δικαία τις ὑπέλϑοι αἰτία. Καὶ τότε οὐ παντὶ δοϑήσεται τὸ μεσεγγυηϑέν, ἀλλ᾽ ἐν ναῷ ἀποτεϑύή3

ἊΣ

!

3

,

2

x

uU

6. Διδόντων τὰ δαπανήματα, ὡς κεφ. ιβ΄. τούτου τοῦ τιτ. κατὰ τὸν νόμον τὸν λέγοντα᾽ ἐπερωτήσεως γενομένης ὑπὸ ἀλτερναστζίονα τὴν ἐπιλογὴν ἔχει ὁ ἐπερωτηϑείς, ὡς βιβ. κδ΄. τιτ. 9°. κεφ. β΄. 5

B XIII, 2, 7 — D XVI, 3, 7. 1. Σημείωσαι, ὅτι τὰ ἀπὸ συναλλαγμάτων χρέα διαβαίνει καὶ κατὰ HbI χληρονόμων᾽ τὰ δὲ ἀπὸ ἁμαρτημάτων οὐχί, ἀλλ᾽ εἰς τὸ περιελϑὸν μόνο. 4

2. τὸ γεγονός — Διὸ κρατεῖται" ἐχρὴν γὰρ αὐτὸν εἰδέναι, ἐπὶ τίνι 6 οἰκέτης παρετέϑη, καὶ οὐκ ἔδει τοῦτον φιλανϑρωπεύεσϑαι παρὰ τὸν δέοντα καιρόν᾽ 20 ἠδύνατο ἠδύν ἀρχὴν μὴμὴ ὑποδέξασϑαι ὑποδέξασϑαι τοῦτον τοῦτον: ὑποδεξάμενος ὑποδεξάμε γὰρXp τὴντὴν ἀρχὴν γὰρx καὶ ὶ ἀπατήσας ὡς ἀπατεὼν κατέχεται. *

,

bd

3

t

^

>

*

H

2

^

H

€

,

3. Ζ2ήτει βιβ. κι΄. τιτ. γ΄. κεφ. ζ΄., οὗ d ἀρχή" ἐὰν τὸν δοῦλόν μου «3e» δεμένου ἔλυσας. Ζήτει βιβ. δ΄. τῶν ᾿Ἶνστιτ. τιτ. γ΄. 4. Ei καὶ τὰ μάλιστα γὰρ ἐκ τῶν ἁμαρτημάτων τοῦ τελευτήσαντος σύνηϑες 25 μὴ ἐνάγεσϑαι τοὺς κληρονόμους, εἰ μὴ εἰς μόνον τὸ περιελϑόν, ὅμως ἐπὶ τῷ παρόντι ϑέματι, ἐπειδὴ τὸ συνάλλαγμα ἐπικείμενον ἔχει hei persecuciona, εἰς ὁλόκληρον ὁ κληρονόμος ἐνάγεται, ἐν ᾧ μόνος ἐστίν" εἰ γὰρ πολλοί εἰσι, πρὸ πάρτε ἐνάγονται. 5.

Σημείωσαι.

3 φιλονεικίαν:

Φησὶ γὰρ 6 κανών" ὁ ἄκαιρος οἶκτος δόλῳ ἔοικεν.

Ῥ φιλονικίαν

ἁμαρτήματα | 17 περιελϑὸν: cf. p. 651 1. 17

| 4 τόποι ὡρίσϑησαν:

P περιελθὼν

P τόπῳ ὁρίσϑησαν

| 21 ἀπατεὼν:

P ἀπαταιῶν

| 16 χρέα:

P

| 24 sch. 4:

LIB. XIII — TIT.

II (P)

685

6. Σημείωσαι περὶ προτιμήσεως δανειστῶν καὶ παραϑεμένων. Ζήτει Hb Il βιβ. 9°. τιτ. ζ΄. κεφ. κδ΄. καὶ μή σοι δόξῃ ἐναντίον. Οἶσϑα δὲ ἀποκαλέσαι 48 ἐνταῦϑα τὰ πράγματα διὰ τὸν τόκον τὸν μνημονευόμενον, ὡς βιβ. β΄. τιτ. β΄. κεφ. ε΄. Εἰ δὲ ϑέλεις, καὶ ἐπὶ τῶν ἄλλων πραγμάτων τῶν δαπανωμένων διὰ δ τῆς χρήσεως οὐκ ἀδόκιμος ὁ χρηματισμός. 7. ἐὰν δημοσίᾳ — Πολλοῖς ἐποφείλων τραπεζίτης τὸ οἰκεῖον κατέλιπεν ἐργαστήριον. Καὶ ζητοῦμεν, ὑποϑήκης οὐχ ὑποκειμένης τίνες τῶν ἐχόντων προςωπικὰς ἀγωγὰς κατ᾽ αὐτοῦ προτιμῶνται. Καὶ λέγομεν ἐκείνου: προτιμᾶσϑαι τοὺς χρυσίον αὐτῷ παραϑεμένους, ὅπερ οὔτε αὐτῷ τῷ τραπεζίτῃ, οὔτε 10 σὺν αὐτῷ, οὔτε 9v αὐτοῦ ἐτόκισαν, T) μετὰ τὸ παραϑέσϑαι τόκους ἔλαβον" ἔδοξαν γὰρ ἀπολέγεσϑαι τῇ παραϑήκῃ. Προτιμηϑήσονται οὗτοι «τῶν» ἐχόντων προνόμιον, τουτέστι προυιλεβίας ἀγωγάς, τουτέστι φουρνεραρίαν καὶ ὅσαι τοιαῦται. Οἱ γὰρ ὁπωςοῦν μὴ τοχίσαντες μήτε διὰ τῆς ὕστερον τῶν τόκων ἀποδοχῆς τῷ δεποσίτῳ ἀποταξάμενοι πάντων προτιμηϑήσονται τῶν ἐχόντων 15 προςωπικὰς ἀγωγάς, οὐ μόνον ἐπὶ χρημάτων εὑρεϑέντων, ἀλλὰ καὶ ἐπὶ πάντων αὐτοῦ τῶν πραγμάτων. Τοῦτο γὰρ ἐπὶ τὸ δημόσιον χρήσιμον κρατεῖ᾽ τὸ γὰρ τῶν τραπεζιτῶν σύστημα ἀναγκαῖον τῇ πόλει ἐστί. Τὸ δὲ πολλοὺς προ:τρέχειν τοῖς τούτων συναλλάγμασι συνίστησι τοὺς τραπεζίτας. "Ov νόμον μαϑόντες πολλοὶ αὐτοῖς προςδραμοῦνται καὶ ἕξουσι τοσοῦτον προνόμιον" αὔξει γὰρ ἐκ 20 τούτου τὸ δημόσιον χρήσιμον. ᾿Αλλ᾽ οὐδὲ ἀλλήλων ἀπὸ χρόνου προτιμηϑήσονται. B XIII, 2,8 — D XVI, 3, 8. 1. Οὐ μόνον ἐπὶ Toi; εὑρισκομένοις ἐκ τῆς παραϑήκης ἔχουσι τὴν προτί- HbH μησιν ἐν τοῖς πριγελαρίοις, ὡς βιβ. 9'. τιτ. ζ΄. κεφ. δ΄., ἀλλὰ καὶ ἐπὶ πᾶσι τοῖς τοῦ ἀργυροπράτου πράγμασι, πλὴν μετὰ τὰ προνόμια. 25

2. Τουτέστιν ἡ γενομένη δαπάνη εἰς τὰ σωζόμενα πράγματα. τί γάρ, ὅτι εἰς ἐνοίκια τοῦ τραπεζίτου ἐδαπάνησεν, ἣ ἐπὶ τῷ τὰ πράγματα αὐτοῦ φυλαχϑῆναι; 3%.

Σημείωσαι,

ὅτι προτιμῶνται τῶν ἐχόντων προνόμια οἱ παραϑέμενοι.

B XIII, 2, 9 = D XVI, 3, 9. 1. Zfret Qi. νη΄. τιτ. κδ΄. κεφ. η΄. 30

2. Zyre τιτ. α΄. κεφ. ιζ΄., κεφ. ιϑ΄. τούτου τοῦ τιτ. Εἰ γὰρ καὶ μερυκῶς ἥμαρτεν, ἔξω κατ᾽ αὐτοῦ" ἡ γὰρ διατίμησις τοῦ πράγματος διὰ τὸν δόλον γίνεται τοῦ πλημμελήσαντος, ὃν εἰ καὶ μερυκὸς ὧν εἰς ὁλόκληρον ἐξήμαρτεν. 2 Οἴσϑα: 11 οὗτοι:

δεποσίτι

P οἶσϑαι

P οὖν οἱ

|

15

6 παραϑέμενος

ἐπὶ:

| 6 sch. 7: cf. p. 652 1. 15 |

12 προυιλεβίας:

dubium

|

16

i.e.

| 8 προσωπικὰς:

privilegiarias

κρατεῖ:

P

κρατεῖν

|

|

P προσιπικὰς |

14 τῷ δεποσίτῳ:

27

P τῇ

οἱ παραϑέμενοι:

P

686

LIB. XIII — TIT. II (P)

B XIII 2, 11 = D XVI, 3, 11. 1. Τὴν καλὴν πίστιν ἀποπληρῶ τῷ παραϑεμένῳ διδούς" οὐ γὰρ ταύτῃ Hb συνάδει τὸ ἀρνεῖσϑαί με τοῦτο, ὅπερ ὑπεδεξάμην παρὰ τοῦ οἰκέτου. Ζήτει 59 Bi. as’. τιτ. ε΄. κεφ. γ΄. καὶ λε΄. καὶ p9*. ,

δ

,

,

x

1

x

,

2. Τὸ μὲν πεκούλιον ἐλευϑερωϑέντι τῷ δούλῳ συνέπεται, αἱ δὲ ἀγωγαὶ οὐ συνέπονται διὰ τὸν κανόνα τὸν λέγοντα ἐν τῷ ιη΄. DID. τιτ. ε΄. κεφ. μγ΄." ἀγωγὴ ἅπαξ ἐμπαγεῖσα οὐ δύναται μεταβαίνειν. 3

M

x

x

2

E

Li

,

4,

3. ἔνϑα μὴ ἐστιν ἀμέλεια --- Τὸ δὲ τῆς ἀμελείας τοῦτο σημεῖον, εἰ ἔτυχεν ἀκούσας ὁ λαβὼν παρὰ τοῦ δεσπότου ὡς κλέπτου μεμνημένου τοῦ δούλου >

,

t

10 ἣ κακῶς

x

M

m

e

,

Ed

,

δαπανῶντος.

B XIII, 2, 12 = D XVI, 3, 12. Hb II 1. Διὰ τὸν κανόνα τὸν λέγοντα᾽ οὐδενὶ" ἐπιζήμιον γίνεται τὸ ἴδιον ὀφφίκιον. 2.

ἀποδίδοται --- Τί γάρ;

3. ἔνϑα ἐστὶ τὸ κεχρημένον --- Οὐ διαφερόμεϑα, ἐν ποίᾳ παρατέϑειται 15 χώρᾳ, ἀλλ᾽ ἐν ποίῳ τόπῳ εὑρίσκεται δίχα δόλου τοῦ δεποσιταρίου, ἀποδίδοται. Τυχὸν ὡς ἐν ἀσφαλεῖ τόπῳ παραϑέμενος ἣ διὰ τὸ μὴ ἀπολέσϑαι ἀποδημῶν ἐπεφέρετο τοῦτο. Εἶτα κατέλιπεν ἐπιλαϑόμενος ἐν τῷδε τῷ τόπῳ τοῦτο. Ἐπὶ πάντων δὲ χρὴ νοεῖν τῶν χαλῇ πίστει συναλλαγμάτων, οἷον ἐπὶ κομμοδάτου ἤτοι τοῦ ἐν χρήσει δοϑέντος, 7j ἐπὶ λοκάτου ἣ μισϑώσεως ἐκδόσεως, 20 ἢ ἐπὶ τοῦ ἐνεχυρασϑέντος. ᾿Ανάγνωθϑι καὶ βιβ. ιϑ΄. cor. α΄. κεφ. ι΄. καὶ τα΄. καὶ ιβ΄. τοῦ παρόντος βιβ. καὶ τιτ. δ΄. τοῦ μγ΄. βιβ. 4. ὥσπερ τὸ ἐξ — Ἐπὶ μὲν γὰρ τῆς ἐπερωτήσεως ἔχω τὴν ἐξ στιπουλάτου, ἐπὶ δὲ τοῦ ληγάτου τὴν ex testameto. Ζήτει βιβ. ιε΄. [καὶ ι΄.} τιτ. α΄. κεφ. ιβ΄. καὶ βιβ. μγ΄. τιτ. α΄. κεφ. ba’. ϑεμ. παρατελ. καὶ κεφ. x'. καὶ λβ΄., μη΄. 25 χαὶ Dip. 9°. τιτ. γ΄. κεφ... 5. Ζήτει κεφ. ιδ΄. Τοῦτο νόησον, ἐν ᾧ μὴ φυσικῇ τινί ἐστιν ἀπωλείᾳ τὸ Hb II πρᾶγμα διαφϑαρέν' τότε γάρ, κἂν μετὰ προκάταρξιν τοῦτο γένηται, τὸν #7 ἄχτωρα ὁρᾷ ἡ"ζημία. ᾿Ιστέον, ὅτι ἐπὶ τῆς παραϑήκης, ἐὰν φϑαρῇ φυσικῶς τὸ πρᾶγμα, χωρὶς αὐϑεντίας δηλονότι τοῦ ἐναγομένου, καὶ πρὸ ψήφου, 7 30 μετὰ ψῆφον μέν, ἐντὸς δὲ τοῦ καιροῦ τῆς καταδίκης, καὶ οὐκ Av βενάλιον τὸ πρᾶγμα, τῷ δεσπότῃ ἐγκινδυνεύεται. Καὶ ζήτει περὶ τούτου τοῦ ϑέματος τὸ ιδ΄. κεφ. τούτου τοῦ τιτ. Ὅτι δέ, ἐντὸς τῆς τετραμήνου εἰ φϑαρῇ τὸ πρᾶγμα, 7 ἐμπαγεῖσα:

P ἐνπαγεῖσα

26 sch. 5: cf. p. 6561.

| 8 ἔτυχεν:

P τυχὸν

1 | 27 διαφϑαρέν: P διεφϑαρέν

|

14 sch. 3: cf. p. 6551.

3 |

| 30 βενάλιον: P prius πενάλιον

LIB. XIII — TIT.

II (P)

687

οὐκ ἐγκχινδυνεύει τῷ ἐναγομένῳ, καὶ ἐπὶ τῆς μετέκεινα, εὑρήσεις ἐν κεφ. ιγ΄. τοῦ ι΄. Big. τιτ. β΄. Ζήτει τὸ ϑεμ. α΄. 6. ᾿Αλλ᾽ fj παρατήρησις αὐτοῦ περὶ τοῦ φυσυκῶς φϑαρέντος [τοῦ]] πράγματος πρὸ ψήφου μὴ βεναλίου ὄντος δηλαδή, ἀπὸ προκατάρξεως μὴ ἐγκινδυνεύοντος 5 τῷ ἐναγομένῳ, ἐπὶ τῶν iv ῥὲμ νοείσϑω. "Eni δὲ τῶν περσοναλίων, οἷον ἐπὶ τοῦ ἀπὸ ἐπερωτήσεως κεχρεωστημένου 37, ἀπὸ ληγάτου, ἀδιαστίκτως γίνεται ἣ χαταδίκη. ᾿Ομοίως καὶ ἐπὶ τοῦ τρικιτιαρίου. ᾿ΑνάγνωῚθι δὲ τὴν παραγραφὴν τοῦ τέλους, ἥνπερ ἐγράψατο ἐν τῷ ις΄. κεφ. τοῦ ια΄. vvv. τοῦ ιε΄. βιβ., οὗ ἡ ἀρχή" ἐὰν τὸ ἐκνυκώμενον ἀποθάνῃ. A

,

^

moy

10

15

FA

Σ

^

L4

Far

2

[A

[31

:

2

»

x

,

3

A

^

2

,

/

2

M

-"

78. Καὶ ἐπὶ τῆς ἀδεςξιρβένδουμ γὰρ κινουμένης τοῦτο κρατεῖ᾽ ἡνίκα ἑτέρῳ τόπῳ, οὐ καϑ᾽ ὃν κινεῖται τὸ δικαστήριον, τὸ πρᾶγμα διάκειται, ὁ ἐν μεσσεγγύῃ δεξάμενος τὸ πρᾶγμα οὐ μόνον αὐτὸς ἐνάγεται τῇ δεποσίτι, ἀλλὰ καὶ ὁ κληρονόμος. B XIII, 2, 13 = D XVI, 3, 13. 18. Σημείωσαι ἐνταῦϑα, ὅτι ἀντὶ iv ῥὲμ κινεῖται κονδικτίκιος, δηλονότι ex gusta cousa xal ὁ γενικὸς κονδικτίκιος, οὐ κατὰ τὴν οἰκεῖαν μέντοι φύσιν καὶ ἰδιότητα (φύσις γὰρ αὐτοῦ δεσποτείαν ἀνακαλεῖσϑαι), ἀλλὰ τὴν «τοῦ» ex gusta cousa κονδικτυκίου. ᾿Ανάγνωθι κεφ. ια΄. ,

20

I

i?

,

,

B XIII, 2, 14 1. Ζήτει περὶ βιβ. ιδ΄. κεφ. μη΄. βιβ. μη΄. τιτ. δ΄.

^

>

m

»

-

3

^

^

led

= D XVI, 3, 14. ἀσφάλειαν Ev πρώτῳ μὲν Buß. β΄. τιτ. α΄. κεφ. ρπη΄. καὶ καὶ βιβ. μδ΄. τιτ. δ΄. κεφ. ρδ΄., καὶ μή σοι ἐναντιωϑῇ᾽ καὶ κεφ. δ΄. καὶ βιβ. β΄. τιτ. γ΄. κεφ. κε΄.

2. ἀποδίδοται — Ti γάρ, ὅτι δύο μὲν εἰς ἑπτὰ οὐγκίας, {τρεῖς μὲν εἰς Hb Il ἐξ δὲ οὐκ ἐγράψατο εἰς ε΄. δέϊ; Οἱ γοῦν ἀδιτεύσαντες τὸ πλεῖον μέρος λαμ25 βάνουσι τὸ δεπόσιτον ἀσφαλιζόμενοι πρὸς τὸν δεποσιτάριον, ὡς δεφενδεύουσιν αὐτὸν πρὸς τοὺς ἄλλους τοὺς μήπω ἀδιτεύσαντας. 3. Πλὴν εἰ μὴ βενάλιον ἤτοι πράσιμον ἣν τὸ πρᾶγμα καὶ ἤμελλεν αὐτὸ πιπράσκων ὁ παραϑέμενος μὴ ζημιοῦσϑαι" εἰ γὰρ ἀπεδόϑη αὐτῷ ἐν καιρῷ [τοῦ] τῆς προκατάρξεως..... 80

4. πρὸ ψήφου — Δεῖ γὰρ τὴν φυσυκὴν φϑορὰν τοῦ δεποσίτου ἐπιγινώσχειν τὸν ἐνάγοντα μόνον, εἰ τῇ τοιαύτῃ. ὑπέπιπτεν ἂν φϑορᾷ καὶ ἀποδοϑὲν τῷ 1

μετέχκεινα:

Στεφάνου

P

μετέκαινα

| 9 ἐκνικώμενον:

|

4

ἐγκινδυνεύοντος:

P ἐνικώμενον

23 trpeig — δέτ: fort. leg. τρεῖς δὲ εἰς ε΄. ἐγράψατο

28 πιπράσκων:

P πιπράσκειν

| 31 ὑπέπιπτεν:

P

ἐγκινδυνεύει

| 10 sch. 7: cf. supra

|

8 τέλους:

leg.

p. 655 1. 11

|

| 27 sch. 3: cf. supra p. 656 1. 34 |

P ὑπέπεπτεν

| ἀποδοϑὲν:

P ὑποδοϑὲν

688

LIB. XIII — TIT. II (P)

παραϑεμένῳ, ὡς τὸ εἰρημένον ἐπὶ τοῖς προλαβοῦσιν, ὡς ἣ μετὰ προκάταρξιν φϑορὰ [καὶ &mo«80»9àv τῷ παραϑεμένῳ] καὶ ἀπώλεια ζημιοῖ τὸν ῥέον, ἐπὶ τῆς μὴ φυσικῶς προςγινομένης φϑορᾶς νοήσομεν. 5. Εἰ δὲ ἠϑέλησε πιπράσκειν ὁ ἐνάγων 5 φϑαρῇ, τῷ ἐναγομένῳ ἀφορᾷ T) ζημία.

αὐτό,

x&v καὶ πρὸ τῆς ψήφου

B XIII, 2, 15 = D XVI, 3, 15. l. Ὑπέξελέ μοι τὸν χρεώστην᾽ οὗτος γὰρ δύναται καὶ μισϑοῦσϑαι καὶ πραεκαρίως λαμβάνειν παρὰ τοῦ δανειστοῦ τὸ ἐνέχυρον, ὡς «ὁ» Φλωρεντίνος ἐν τῷ λε΄. διγ. τῆς πεγνερατικίας τοῦ παρόντος συντάγματος φϑάσας ἔδειξεν. 10 *O γὰρ δανειστὴν ἔδειξεν δικαίαν ἐπὶ τοῖς ἐνεχύροις ἔχειν νομήν. Εἰδὼς οὖν ἰδυκὸν τὸ πρᾶγμα μισϑοῦται καὶ εἰκότως κατέχεται, ὥστε καὶ ὁ Τροφονίνος πρὸς τὸ τέλος τοῦ λβ΄. κεφ. λέγει μὴ συνίστασϑαι δεπόσιτον, ἔνϑα τῷ δεσπότῃ τὸ πρᾶγμα παρατίϑεται ὁ κλέπτης. ᾿Αεὶ ἀγνοοῦντα τὸν δεσπότην ϑεμάτισον. 2. Ζήτει Qi. 15 παρακαταϑήκη. 3.

vvv.

β΄.

κεφ.

ghc'.,

ὅτι

ταὐτό

ἐστι

παραϑήχκη

καὶ

Εἰ μὴ ἄρα χρεδίτωρ Tv ὁ διδοὺς εἰς ἐνέχυρον, [ἐδόϑη τοῦτο παρ᾽ ἐμοῦ.

B XIII,

1.

β΄.

2,

16

=

D XVI,

3,

16.

Hb II

Ζήτει τούτου τοῦ ctt. τὸ μ΄. κεφ., xal μή σοι ἐναντιωϑῇ.

2. 'O πρῶτος κατέχεται τῇ 20 ἣν αὐτὸς ἐχρήσατο x«9' ἑτέρου.

δεποσίτου

ἐπὶ

ἐκχωρήσει

τῆς

40 δεποσίτου,

B XIII, 2, 17 — D XVI, 3, 17. 1. Znuelooeı ἑνὸς παραϑεμένου πρᾶγμα οὐ τίκτεται σεκουεστώρια δεποσίτου, ὥςπερ οὖν οὐδὲ πολλῶν παρατιϑεμένων, εἰ μὴ ἐπίμαχον ἦν τὸ πρᾶγμα" ἐπιμάχου γὰρ ὄντος σεκουνεστώρια τίκτεται δεποσίτου. “Ὅταν δὲ 25 πολλοὶ κοινὸν πρᾶγμα παράϑωνται, «ἕκαστος» πρὸ πάρτε ἔχει τὴν δεποσίτου. 2. φιλονεικίας --- Τουτέστιν, ὅταν φιλονεικούμενον πρᾶγμα παρὰ πολλῶν παρατεϑῇ, δοκεῖ παρ᾽ ἑκάστου εἰς ὁλόκληρον πολλὰ πράγματα παρατίϑεσθϑαι. Ὅταν δὲ πολλοὶ παράϑωνται πρᾶγμα κοινόν, δοκεῖ παρ᾽ ἑνὸς ἕν πρᾶγμα παρατίϑεσϑαι.

P

| ὡς κτέ.: cf. p. 656 1. 28 | 7 sch. 1: cf. supra p. 657 1.9 συναλλάγματος; corr. e Ca | 10 δανειστὴ": P δανειστὴς |

22 sch.

1: cf. p. 657

1. 30

| 9 συντάγματος: 19 τῆς: P τοῦ |

LIB. XIII — TIT. II (P)

689

3. xai δοχεῖ ἕκαστος — ἔΑδηλον γάρ, ποῖός ἐστιν ὁ νικῆσαι ὀφείλων ἐπὶ τῷ πράγματι. "Eni δὲ τοῦ κοινοῦ ἕκαστος ἕξει πρὸ πάρτε ἣ εἰς μέρος τὴν δεποσίτου. 4. ἣ δεσποτεία καὶ ἣ νομὴ --- 'O παραϑέμενος οὐ μόνον ἔχει παρ᾽ ἑαυτῷ 5 φυλαττομένην τὴν δεσποτείαν τοῦ δεποσίτου, ἀλλὰ καὶ τὴν νομήν φυσικὴ γὰρ μόνη κατοχή ἐστι παρὰ τῷ δεποσιταρίῳ. Εἰ δὲ παρὰ τῷ σεκουέστωρι ἤγουν τῷ μεσσεγγυητῇ δίδοται, τότε N νομὴ μετατίϑεται ἐπ᾽ αὐτόν. ᾿Αμέλει οὐδετέρου τῶν δικαζομένων νομὴ συνάπτεται τῷ χρόνῳ, ὃν ἐνεμήϑη ὁ σεκουέστωρ. Οἷον ἐνεμόμην ἐγὼ ἀλλότριον πρᾶγμα βοναφίδεϊ: ἐδεόμην 10 οὐσουχαπίονος πρὸς κτῆσιν δεσποτείας. Ὑπελιμπάνετο χρόνος βραχύς, οἷον δίμηνος, πρὸς πλήρωσιν τῆς οὐσουκαπίονος. Ἔν τῷ μεταξὺ ἐμοὶ καὶ ἑτέρῳ γέγονε περὶ τοῦ αὐτοῦ πράγματος ἀμφισβήτησις" «ἐγμεσσεγγυήϑη τὸ πρᾶγμα" ἔμεινε παρὰ τῷ σεχκουέστωρι μῆνας τρεῖς. Δικασάμενος περὶ τοῦ πράγματος καλλίονος ἔτυχον ψήφου. Λαβὼν τὸ πρᾶγμα οὐ δύναμαι λέγειν 15 ἐναγόμενος ἔσϑ᾽ ὅτε παρα τοῦ ἀληϑοῦς δεσπότου, ὡς διὰ τῆς οὐσουκαπίονος ἐχτησάμην ἐπὶ τῷ πράγματι δεσποτείαν" οὐδὲ γὰρ τῇ πρὸ τῆς ἀμφισβητήσεως νομῇ προστίϑεται ὁ χρόνος, x«9' ὃν ἔμεινε τὸ πρᾶγμα παρὰ τῷ σεκουέστωρι. 58.

Τῷ

secuestori.

68. Ἕκαστος γὰρ τὸ ἴδιον πρᾶγμα 30 γάρ ἐστι φιλονεικούμενον.

ἤτοι μέρος

B XIII 2, 18 = D XVI, 3, 18. 18. Περπετούως ἤγουν μέχρι τριακονταετίας, δόλου ἐναχϑῶμαι. 28.

2;

Intra

δοκεῖ παρατίϑεσθϑαι"

εἰ

ἐντὸς

ἐνιαυτοῦ

οὐ

ἀπὸ

annum.

B XIII, 2, 21 = D XVI, 3, 21. 1. Ei γὰρ xai ὁ οἰκέτης ἐλευϑερωϑείς, à παρετέϑη τὸ πρᾶγμα, [ob] κατέχει Hb 1 , \ » , 2 x 3 , €T 6 ὃ / 4 50 τοῦτο, οὐ κατὰ τοῦ δεσπότου, ἀλλὰ κατ᾽ αὐτοῦ N δεποσίτου κινηϑήσεται, el καὶ τὰ »

x

^

μάλιστα

ἐκ τῶν

᾿

Σ

^

λοιπῶν m

Ev δουλείᾳ 3

1

συναλλαγμάτων [A

οὐδεμία 3

4,

κατὰ

MJ

τοῦ ἐλευϑερωθϑέντος ἀγωγὴ δίδοται. “Ὥστε οὖν τὸ εἰρημένον ἄνω, ὅτι οὐ 80 κατέχεται μετὰ τὴν ἐλευϑερίαν, δεῖ νοεῖν, ἡνίκα μὴ κρατεῖ τὸ πρᾶγμα. 4 sch. 4: cf. supra p. 658 1. 4 | 12 ἑτέρῳ: P ἑτέρου | περὶ: P παρὰ | 16 πρὸ: Ῥ πρῶτῃ | 17 τῷ: Ῥ τὸ | 26 κατέχει: Ῥ κατέχεται | 29 “ὥστε κτέ.: cf. sch. 2 | ὅτι: P ὅτε | οὐ: Ca δόι SCHELTEMA,

Basilica,

II.

16

690

LIB. XIII — TIT. II (P)

E

2. “ὥςτε οὖν τὸ εἰρημένον ἐν τῷ α΄. κεφ. [καὶ] ιβ΄. ϑεμ., ὡς οὐ κατέχεται ὁ οἰκέτης δεπόσιτον λαβὼν μετὰ τὴν ἐλευϑερίαν, δεῖ νοεῖν, ἡνίκα μὴ κρατεῖ τὸ πρᾶγμα. Ζήτει βιβ. λα΄. τιτ. α΄. κεφ. τα΄. ϑεμ. β΄. 3. Πᾶς ὑπεξούσιον αὑτοῦ ἀπολύσας τῆς αὐτοῦ χειρὸς ἣ ἐλευϑερώσας χατέχει τὸ πεκχούλιον αὐτοῦ ἄχρι συμπληρώσεως ἐνιαυτοῦ ὑφορώμενος ἀνακύψουσαν ἀγωγήν. 48. Οἷον περὶ συναπτά εἰσιν.

10

2

IJ I

20

30

περὶ

διοικήσεως"

τοῦτο

νόησον,

εἰ

μὴ

B XIII, 2, 22 = D XVI, 3, 22. 1. "Ἔγνως ὄπισϑεν, ὅτι, ἐὰν δόλον οἱ χληρονόμοι ποιήσωσιν, ἕκαστος Hb UI εἰς ὁλόκληρον εὐθϑύνεται. ᾿Ενταῦϑα δὲ διὰ τὰ νομίσματα ἀνὰ μέρος ἐνάγονται" 51 ἐπὶ δὲ τῷ ἀδιαιρέτῳ εἰς ὁλόκληρον, ὥςπερ εἰ αὐτῷ παρετέϑη. Ἕκαστος γὰρ αὐτῶν εἰς ὁλόκληρον ἥμαρτεν. Οὐκ ἀςφίεται» οὖν τοῦ δικαστηρίου, εἰ μὴ τὸ πᾶν ἀποδώσει, εἰ καὶ τὰ μάλιστα πρὸς τὸ μέρος, εἰς ὃ κληρονομεῖ, κατα»

1

ἀναργυρίας,

t

,

>

,

5

lad

x

x

x

[4

3

^

Z

H

!

δικάζεται.

2. Κατὰ τὴν πρώτην διαίρεσιν τῶν ἐνοχῶν τοῦ ἐκβιβασμοῦ, ὡς ὅταν ἀπαιτῆται παρὰ τῶν κληρονόμων ἀνὰ μέρος᾽ οἷον ὅταν ὁ διαϑέμενος ὁμολογήσῃ ῥητὰ χρήματα: ἕκαστος γὰρ τῶν κληρονόμων ἐκ μέρους αὐτοῦ xal ἀπαιτεῖται καὶ καταβάλλει. Κατὰ τὴν τετάρτην διαίρεσιν τοῦ ἐκβιβασμοῦ τῶν ἐνοχῶν, ὡς ὅταν τὸ πρᾶγμα εἰς ὁλόκληρον ἀπαιτεῖται, εἰς μέρος δὲ χαταβάλλεται᾽ οἷον ἔνϑα περὶ ἐχνικήσεως ἐπερωτήσω σε. Πάντες γὰρ οἱ χληρονόμοι cou παραγγέλλονται καὶ πάντες ἐκδικοῦσι, καὶ ἑνὸς ἀποφυγόντος τὴν ἐκδίκησιν οἱ λοιποὶ ἐνέχονται᾽ ἕκαστος μέντοι αὐτῶν τὸ διαφέρον δίδωσιν ἀναλόγως τῇ κληρονομίᾳ. Τὸ αὐτό ἐστιν, ὅταν ποινὴν ἐπερωτῶ ἐκ τοῦ μὴ δοϑῆναί μοι τὸν ἀγρόν᾽ εἰ γὰρ μὴ εἰς ὁλόκληρον ὁ ἀγρὸς δοϑῇ, βεβαιοῦται ἡ ποινή, x&v τινες τῶν χληρονόμων τὰ μέρη αὐτῶν τραδιτεύσωσιν. Καὶ οὔτε τὸ ἐνέχυρον λύει τό τινας τῶν κληρονόμων δοῦναι τὸ ἁρμόζον αὐτοῖς τοῦ χρέους μέρος. B XIII, 2, 23 = ]. Τουτέστιν ob οἰκέτου τροφῶν, ἀλλὰ τζίονα ἢ ἀντέλλογον | sch.

2:

cf.

indicat P; suppl

sch.

Hb.

D XVI, 3, 23. μόνον τὴν xovrpaplav δεποσίτου κινεῖ περὶ τῶν τοῦ Hb II καὶ παρὰ τῷ αὐτῷ δικαστῇ, κἂν ἀντιϑεῖναι κομπενσασ- 52 μὴ δύναται. 1i.f.

|

|

5

ὑφορώμενος:

18 γὰρ: bis P

|

P

ὑφορύμενος

30 sch.

|

13

ἀςφίεται»:

1: cf. supra p. 660 l. 7

lac.

LIB.

XIII

—

TIT.

II (P)

691

B XIII, 2, 24 — D XVI, 3, 24. 1. Ei βούλῃ ἀνεπισφαλῶς δοῦναι τὴν τοῦ παρόντος κεφ. διήγησιν, οὕτως αὐτὸ καὶ ἀνάγνωθι καὶ σύνταξον: ἐὰν συμφωνήσω τὰ παρατεϑέντα μοι δοῦναι, χώρα τῇ περὶ παραϑήκης ἀγωγῇ εἰ δὲ μὴ τὰ αὐτά, ἀλλὰ τοσαῦτα 5 συνεφώνησα δοῦναι, οὐκ ἐνάγομαι τῇ περὶ παραϑήκης ἀγωγῇ καὶ πρὸ ὑπερϑέσεως οὐκ ἀπαιτεῖται τόχος, εἰ μὴ ἐξ ἀρχῆς συνεφωνήϑη δοθῆναι, εἰ xal τὰ μάλιστα ἐπὶ τῶν βοναφίδε ἀγωγῶν ἰσοδυναμεῖ [ἐπὶ] τῇ ἐπερωτήσει τῶν τόκων τὸ ὀφφίκιόν [ἐστι]! τοῦ δικαστοῦ. Οὕτως αὐτὸ ἀνάγνωθι καὶ πρόσσχες τῷ Κυρίλλῳ λέγοντι κατὰ λέξιν οὕτως. €

>

-

,

x

>

b

>

,

Σ

;

A

»

Led

>

=

,

m

ü

>

=

.

3

/

,

*

10

2. Οἷον εἰς τὴν τόκων ἀπαίτησιν ἀνήκει τοσαῦτα δύνασϑαι τὸ τοῦ δικαστοῦ Hb Il ὀφφίκιον ἐπὶ τῶν ἄλλων καλῇ πίστει ἀγωγῶν, ὅσον ἡ ἐπερώτησις᾽ τουτέστιν, 59 ὥςπερ δυνάμεϑα τόκον ἐπερωτῶντες ἀπαιτῆσαι, οὕτω καὶ κινοῦντες βόνα φίδε δικαστήριον διὰ τοῦ δικαστοῦ ληψόμεϑα τόκον. ᾿Αλλ᾽ ἐπὶ τῆς δεποσίτου πρὸ μόρας οὐκ ἀναγκαία ἡ ἀπαίτησις τῶν τόκων᾽ ὁ γὰρ δεξάμενος En’ εὐεργεσίᾳ 15 ἐδέξατο. "Ατοπον οὖν τὸν χάριτας καταϑέμενον τόκους καταβάλλειν τῷ εὐεργετηϑέντι. Τοῦτο νόει, εἰ μηδὲν περὶ τόκων συνεφωνήϑη.

38. Ἐπειδὴ τοὺς ὅρους ὑπερβαίνει τοῦ δεποσίτου" τοῦτο γὰρ δηλοῖ καὶ βούλεται ἣ φύσις τοῦ συναλλάγματος, τὸ ἐκεῖνα ἀναδιδόναι, ἅπερ ἔλαβεν ὁ δεποσιτάριος. “Ὥςτε οὖν κυρίως οὐκ ἔσται παραϑήκη. Πλὴν ὑποκατιὼν γνώσῃ, 20 ὡς ἁρμόζει ἐπὶ τούτου 7j δεποσίτου. ,

.

4

m

,

x

3

bod

>

e

€

B XIII, 2, 25 = D XVI, 3, 25. l. Zfre B. ιζ΄. τιτ. α΄. κεφ. λα΄. πρὸς τὸ τέλος ϑέματος β΄., xol μή cot ἐναντιωϑῇ. Ζήτει Di. νγ΄. τιτ. «— κεφ.» Ec'. den. α΄. Ζήτει βιβ. xy’. τιτ. α΄. κεφ. 9°. καὶ τούτου τοῦ τιτ. κεφ. x9'. μὴ ἐναντιωϑῇ σοι δὲ τὸ τέλος 25 τοῦ αὐτοῦ ϑέματος. B XIII, 2, 26 = D XVI, 3, 26. 1. Σημείωσαι, ὅτι ὁ γράψας ἐν μιᾷ ἐπιστολῇ χρεωστεῖν καὶ χρεωστεῖσϑαι Hh II τὰ μὲν καϑ᾽ ἑαυτοῦ βεβαίως ἀπέδειξε, τὰ δὲ ὑπὲρ αὐτοῦ οὐ πάντως: καὶ 55 [πότε τις] προφέρων ἔγγραφον δύναται μὴ στ[οι]χεῖν αὐτῷ ἐν μέρει. Καὶ 30 ἀνάγνωϑι βιβ. λδ΄. τιτ. γ΄. κεφ. κη΄. ϑεμ. προτελευτ. καὶ βιβ. λη΄. τιτ. α΄. χεφ. x9. 2 sch. 1: cf. supra p. 660 l 19 | 9 Κυρίλλῳ: P Κωδ. (cf. p. 660 1. 26) | 10 sch. 2: cf. p. 661 1. 18 | 15 τὸν: P τῶν | 16 μηδὲν: P μηδὲ | 17 τοῦ: P τῆς | 20 δεποσίτου: P διάταξις | 22 μή: P μοί | 27 sch. 1: cf. supra

p. 664 1. 28

692

LIB. XIII — TIT. II (P)

2. Σημείωσαι, ὅτι ὅσα τις xa9' ἑαυτοῦ γράφει δύναται προφέρεσϑαι κατὰ αὐτοῦ εἰς ἀπόδειξιν" ὅσα δὲ ὑπὲρ αὑτοῦ, ταῦτα ὀφείλει ζητεῖν ὁ δικαστής. x

>

-

H

3

᾿

Ν

4

Pj

e

m

-

2

!

"

€

A

3. Θεμάτισον οὕτως. Πέτρος ἐπιστολὴν ἔγραψε Παύλῳ, ὡς φροντίδα Hb I ποιοῦμαι τῶν παρὰ σοῦ παρατεϑέντων μοι, ἐφ᾽ ᾧ «μὴ εἶναι» αὐτὰ ἀργά, 99 5 τουτέστιν, ὅπως τόκους τούτων λάβῃς. "Ἔχει οὖν ἔνοχον En’ ἐκείνοις

ὁ Παῦλος

τὸν Πέτρον ἐν τοῖς τόκοις ἄλλως γὰρ εἰ ϑεματίσεις, ἐναντιωϑήσῃ τῷ κδ΄. χεφ. τούτου τοῦ τιτ. διὰ τὸ τὴν ἐπιστολὴν ἀνεπερώτητον εἶναι. Ἔστιν ἐνταῦϑα ἢ ἐπιστολὴ ἀπόδειξις κατὰ Tod γράψαντος, ὡς ἔχει παραϑύήκην. ς

2

48. 10

A

>

Ἤγουν

,

^

m

,

€

x.

A

ϑάνατον.

58. Ζήτει «Qi.» μδ΄. τιτ. α΄. κεφ. οη΄. ϑεμ. κζ΄. καὶ βιβ. μζ΄. τιτ. α΄. κεφ. λ΄. καὶ βιβ. λ΄. τιτ. --- κεφ. ογ΄. καὶ βιβ. κγ΄. τιτ. γ΄. κεφ. νε΄. (59), οὗ ἣ ἀρχή" καρπῶν δανειζομένων δύναται καὶ ἀπὸ συμφώνου τόκος ἀπαιτεῖσϑαι. 68.

"Hyouv πρὸς ὑπόληψιν.

B XIII, 2, 27 = D XVI, 3, 27. 1. δούλῳ ἀλλοτρίῳ — Ἔχων ϑυγατέρα ὑπεξουσίαν ἐξεδόμην Παμφίλῳ τινὶ αὐτὴν δούλῳ Μαεβίου τινὸς ἀγνοῶν οἰκέτην αὐτὸν εἶναι. Τῶν δὲ εἰς προῖκα δοθέντων αὐτῇ χειρόγραφον ὁ δοῦλος ἐξέϑετο, ὡς ἐπ᾽ ὀνόματι δεποσίτου ἔχειν ταῦτα παρ᾽ ἑαυτῷ. Καὶ τὸ μὲν ἄλλην ἀγωγὴν μὴ εἶναι τῇ κόρῃ κατὰ τοῦ δεσπότου δῆλον᾽ οὐδὲ γὰρ συνέστη Jj προΐξ, ἵνα ἔχῃ τὴν περὶ προικός. 20 Καὶ διὰ τοῦτο δέδοται αὐτῇ κατὰ τοῦ Μαεβίου ἡ δὲ πεκουλίῳ ἐπὶ τῷ δεποσίτῳ. Οὐδεμιᾶς γὰρ γενομένης ὑπὸ Μαεβίου παραγγελίας, ὥςτε μαϑεῖν με, ὡς οἰκέτης ἐστὶν ὁ Πάμφιλο:, «ὁ πατὴρ» ἐτελεύτησεν᾽ εἶτα καὶ Πάμφιλος ὁ οἰκέτης. Ζητεῖται, ποίαν ἀγωγὴν ἔχει f) γυνὴ ὡς κληρονομήσασα τοῦ πατρὸς ἐπὶ τῇ [τοῦ πατρὸς] ἀναλήψει τῶν πραγμάτων [ἕξειϊκατὰ Μαεβίου. Καὶ ἀπεκρίνατο 25 ὁ Παῦλος ἀγωγὴν μὲν μηδεμίαν εἶναι ὡς ἐπὶ προικί, τὴν δὲ «δὲ» πεκουλίῳ δεποσίτου πρὸς ἀνάληψιν τῶν πραγμάτων χινεῖσϑαι κατὰ Μαεβίου. 15

Hb HI 99

ΗΒ Il 59

2. Διάφορον τὸ παρὸν κεφ. πρὸς τὸ xz. διγ. Ζήτει βιβ. κη΄. τιτ. η΄. κεφ. κβ΄. "Exei ῥητῶς: συνεφωνήϑη τῷ υἱῷ τῇ παραϑήκῃ, ἐνταῦϑα δὲ οὐδὲν ἐρρέϑη τοιοῦτον. καὶ διὰ ταῦτα ὡς χληρονόμος ἐνάγει ἡ ϑυγάτηρ τῇ δεποσίτου 4 παρὰ:

P

περὶ

|

post

ἐφ᾽

ᾧ lac.

indicat

τῷ: P τὸ | 12 τόκος: P τόκους | 15 sch. 1: 17 δ: P εἰ | 18 τὸ: P ὅτὸ | 20 τῷ δεποσίτῳ: ὑπὲρ βίας; corr. Hb. | 24 τοῦ πατρὸς: leg. τῆς ἀποδόσεως τῆς παραϑήκης Hb. cj. ! ἐρρέϑη: P πεκούλιον:

leg. δεπεκούλιο

P

|

6

τὸν Πέτρον:

cf. p. 665 1.2 | P τῇ δεποσίτου | προικὸς | 28 τῇ ἐρέϑη | 29 τῇ:

P τῷ Πέτρῳ

|

16 αὐτὴν: P αὐτῇ | 21 ὑπὸ Meeßlou: P παραϑήκῃ: περὶ τῆς P τὴν | δεποσίτου

LIB. XIII — TIT. II (P)

693

e

πεκούλιον. Προὶξ γὰρ οὐ συνέστη, ὅτι οὐδὲ γάμος μεταξὺ δούλου καὶ ἐλευϑέρας. Θεμάτισον δὲ μὴ ἐν εἰδήσει τοῦ δεσπότου τὴν ϑυγατέρα συζευχϑῆναι" οὕτω γὰρ καὶ «τὸ κείμενον» σημαίνει. Εἰ γὰρ ἄν, τότε καὶ ὁ γάμος συνίστατο, καὶ ἢ προὶξ «ἐρθεματίζετο προςφορώτατα. 3*.

Σημείωσαι

περὶ δούλου καὶ περὶ προικός.

48.

'O γὰρ γάμος ἀναμεταξὺ δούλου «καὶ» ἐλευϑέρας οὐ συνίσταται.

B XIII, 2, 28 = D XVI, 3, 28. 1. Zire B. xy'. Txeq. λα΄. «vc. γ΄. ϑεμ. μ΄. καὶ Bu. ιδ΄. κεφ. ιζ΄. καὶ πρὸ ὑπερϑέσεως βιβ. ιδ΄. κεφ. ζ΄. καὶ ιγ΄. ϑεμ. β΄. τοῦ α΄. τιτ.

1

e

10

28. Καὶ ἀπὸ ὑπερϑέσεως, τιτ. φησίν.

κἂν οὐ συγχρήσηται,

ὡς κεφ. λς΄. τούτου τοῦ

B XIII, 2, 29 = D XVI, 3, 29. 1. Θεμάτισον δὲ οὕτως" ἐὰν μὲν ἀσφράγιστον λάβῃ τι παρὰ τοῦ παρατιϑέντος Hb il x«i χρήσηται αὐτῷ, κινεῖται ἣ περὶ παραϑήκης ἀγωγή᾽ εἰ δὲ ἐσφραγισμένον, κινεῖται T] περὶ κλοπῆς. j 2.

Ζήτει Bıß. περὶ παντὸς ἐπιτρόπου ἐναγομένου τῇ ῥαστζιονίους διστρα u

M

ἔνδις λη΄. X.

,

τιτ.

x

γ΄. κεφ. ,

,

H

α΄. Sep.

Σ

,

παρατελευτ.

,

L4

Ζήτει RA

€

t

βιβ.

ξ΄. τιτ. ,

κα΄.

κεφ.

,

λα΄. καὶ βιβ. λζ΄. τιτ. ζ΄. κεφ. μδ΄., οὗ ἡ ἀρχή εἰ δὲ κλέπτουσιν οἱ ἐπίτροποι. B XIII, 2, 31 = D XVI, 3, 31. 1. 'O Τρυφόνιος ζητεῖ τοῦτο. Ἐπειδὴ ἐπὶ τῶν συναλλαγμάτων 7 ἐπιζητουμένη καλὴ πίστις ἄκραν ἀπαιτεῖ δικαιοσύνην, πότερον ταύτην κρίνομεν πρὸς τὸ καϑολικὸν καὶ ἐθνικὸν νόμιμον, 7j πρὸς τὴν πολιτυκὴν καὶ πραίτωρος "δικαιοδοσίαν; Οἷον ὑπεύϑυνός τις ἐπὶ κεφαλικῷ κατασταϑεὶς ἐγκλήματι ρ΄. νομίσματά σοι παρέϑετο. Γέγονε δεπορτάτος καὶ ἐπὶ τὸν φίσκον N τούτου 25 κατηνέχϑη περιουσία. Πότερον αὐτῷ ἀποδοϑῆναι χρὴ τὸ δεπόσιτον, ἢ τῷ φίσκῳ; Εἰ μὲν τὸ φυσικὸν καὶ ἐθνικὸν σκοπήσωμεν δίκαιον, τῷ δεδωκότι » " Pre 98 Η A L 12 H PS ἀποκαϑίστασϑαι τοῦτο ypf εἰ δὲ τὸ πολιτικόν, τάξιν τε καὶ ἀκρίβειαν, μᾶλλον τῷ φίσκῳ παρασχεϑήσεται. “Ὅπερ καὶ ἀληϑές. 'O γὰρ κακῶς δημόσιος πολιτευσάμενος ὀφείλει πενίᾳ τρύχεσϑαι. Καὶ ἑτέρα τις συντρέχει ϑεωρία. 3 Οἷον λῃστὴς ἐν ἀγρῷ περιτυχών τινι ἀφείλετο τὰ τούτου πράγματα. Πέτρῳ 20

,

f

3

-

3

=

M

^

ji

^

ou

e

[4

3 «τὸ κείμενον»:

21 πίστις: P πίστεις τασϑαι

|

lac.

indicat

P

|

13 παρατιϑέντος:

| 26 ἐϑνικὸν: P ἐθνηκὸν

30 περιτυχών:

P περιτυχόν

P παρατεϑέντος;

| 27 ἀποκαϑίστασϑαι:

corr.

Hb.

P ἀποκαϑίστα-

|

694

LIB. XIII — TIT. II (P)

ταῦτα παρέϑετο ἀγνοοῦντι τὴν κακουργίαν. 'O λαβὼν πότερον τῷ λῃστῇ ἢ τῷ δεσπότῃ ἀποκαταστῆσαι ταῦτα ὀφείλει; Καὶ εἰ μὲν ἐξετάσωμεν καϑ' ἑαυτὸν τὸν δόντα καὶ τὸν εἰληφότα, αὕτη ἐστὶν ἣ καλὴ πίστις, τὸν λῃστὴν ἀναλαμβάνειν ἃ κατεπίστευσεν᾽ εἰ δὲ τὴν τοῦ παντὸς πράγματος δικαιοσύνην, ὅ τῷ δεσπότῃ παρέχεσϑαι μᾶλλον. ᾿Αποδέχομαι δικαιοσύνην εἶναι ταύτην, ἥτις ἑκάστῳ τὸ οἰκεῖον ἀπονέμει. Hb II ^

a

>

-

t.

A

>

?

m

Led

€

x

2

x

,

3

m

2

“-

,

2

2. Φ4Σήτει τὸ ια΄. κεφ. τοῦ νδ΄. τιτ. τοῦ ξ΄. βιβ. καὶ τὸ ιδ΄. καὶ τὸ ιε΄. καὶ τὸ β΄. ϑέμα τοῦ αὐτοῦ κεφ., ἀφ᾽ ὧν μάϑῇς, ὅτι ὁ περιορισμὸς καὶ τὴν πολιτείαν xai τὴν οὐσίαν ἀπόλλει. Φησὶ δὲ καὶ τὸ ις΄. κεφ. αὐτοῦ" ὁ ἐξόριστος ἀκεραίαν 10 ἔχει τὴν οἰκείαν κατάστασιν. Ζήτει καὶ τὸ με΄. κεφ. τοῦ να΄. τιτ. τοῦ ξ΄. βιβ. M

^

»

>

x

x

x

’

3

-

e

3.5»

>

H

3. ἣ τῷ πατρὶ — Ei δὲ τοῦ ἐμοῦ υἱοῦ ἣ οἰκέτου ὁ λῃστὴς T) ὁ κλέπτης ἀφείAero πράγματα, «καὶ» ἐμοὺς αὐτοὺς ἀγνοῶν ὑπεξουσίους παρέϑετό μοι ταῦτα οὐκ εἰδότι, ὡς ἐκ τῶν ἐμῶν ὑπεξουσίων ἀφείλετο τὰ παρατεϑέντα, τηνικαῦτα οὐ μόνον κατὰ τὸ πολιτικὸν καὶ τὸ ἀχριβές, ἀλλ᾽ οὐδὲ κατὰ τὸ ἐϑνικὸν καὶ 15 xa96Aou νόμιμον παραϑήκη τὸ γεγονός ἐστι. Τῆς γὰρ παραϑήκης f| ἰσχύς τε καὶ σύστασις ἐν τούτοις ἐστίν, ὥςτε μὴ εἶναι δεσπότην τὸν ὑποδεχόμενον τὴν παραϑήκην᾽ οὐ γὰρ ἔχεται τῆς καλῆς πίστεως τὸ συνωθϑεῖσϑαι τὸν δεσπότην ἀποκαϑιστᾶν τῷ κλέπτῃ τὸ πρᾶγμα. ^

>

-

,

x

x

H

-

*

x

9

m

*

wen

x

,

>

,

Fi

€

2

5

A

2

05

Aot

^

Fi

\

3

>

!

\

'

4, Καλῶς τὸ κατὰ ἄγνοιαν. Φησὶ τὸ νγ΄. κεφ. τοῦ γ΄. τιτ. τοῦ β΄. βιβ.’ τὸ 20 ἐν ἀγνοίᾳ ἢ κατὰ πλάνην διδόμενον ἀπαιτεῖται. Καὶ τὸ α΄. κεφ. τοῦ ς΄. τιτ. τοῦ κδ΄. Pıß., ὅτι «ὁ» ἐν ἀγνοίᾳ, οὐ μὴν ὁ ἐν εἰδήσει καταβαλὼν μὴ χρεωστούμενον ἀναλαμβάνει. »

€

,

>

>

A

€

»

3

A

x

M

5%,

[Ζήτει] κεφ. ζ΄. τοῦ ς΄. βιβ. «καὶ» βιβ. ξ΄. τιτ. νγ΄. κεφ. ις΄.

68.

Καλῶς

ἀγνοοῦντί

cov

,

εἰ γὰρ ἐν εἰδήσει, ὑπόκειται τῇ περὶ κλοπῆς

35 ἀγωγῇ. 78.

Εἰ καὶ τὰ μάλιστα ἐκ κακούργου πράξεως ἐκτήσατο ταῦτα.

B XIII, 2, 33 = D XVI, 3, 33. 18. Ζήτει βιβ. κ΄. τιτ. α΄. κεφ. U., ἀφ᾽ οὗ μάϑῃς" χείρων πολλάκις f| αἵρεσις τοῦ δεποσιταρίου ἀπὸ τῶν ὑποχειμένων αὐτῷ δούλων.

9 ἀπόλλει: P ἀπόλει | 10 τοῦ (να΄.): bis P | 28 μάϑῃς: 29 δεποσιταρίου:

P δεποσίτου

|

αὐτῷ:

P αὐτῶν

P μάϑεις

| χείρων: P χεῖρον |

LIB. XIII — TIT. II (P)

695

B XIII, 2, 34 = D XVI, 3, 34. 1. ὁ μὴ ἀνασχόμενος --- Μή σοι ἐναντιωϑῇ διὰ τοῦ κονδικτυκίου ἀπαιτεῖσϑαι λέγων ἐπὶ τῷ δοῦναι τὴν παραϑήκην᾽ ἁρμόζει μὲν γὰρ ὁ κονδικτίκιος, δυνατὸν δὲ καὶ διὰ τῆς πρωτοτύπου ἀγωγῆς ἀπαιτεῖν τὰ ἐκδοϑέντα᾽ τοῦτο γὰρ ἑρμηνεύει ἡ ἐν τῷ 9΄. κεφ. κειμένη παραγραφῇ ... 2... τοῦ εἰρημένου καὶ τιτ. καὶ βιβ. Ἢ εἰπὲ καὶ οὕτως, ὅτι ἐνέχεται μὲν τῇ δεποσίτου, διὰ δὲ τοῦ ἰνδεβίτου χονδικτικίου....

10

B XIII, 2, 35 = CIV, 34,1. l. τυχηρά — Τυχὸν ἐξ ἐπιδρομῆς λῃστῶν T) ἄλλου vuy poU ἀποτελέσματος. Hb Il Δυνατὸν Y&p ἀπὸ συμφώνου xxl τὰ τυχηρὰ κινδυνεύεσϑαι τῷ λαβόντι τὴν παραϑήκην. Ζήτει τοῦ παρόντος βιβ. δ΄. τοῦ Κωδ. τιτ. λδ΄. χεφ. α΄. 2. Kat ἐπὶ τῆς κομοδάτου, ἐὰν συμφωνηϑῇ ἐγκινδυνεύειν ἐν τοῖς τυχηροῖς, ἔρρωται, ὡς [κεφ. ε΄. τοῦ πρώτου τιτ.] τούτου τοῦ βιβ. j 3.

2

=

15

᾿Ἐνέχεται τῇ περὶ τοῦ πράγματος

ἀγωγῇ.

4. Καὶ αὕτη γὰρ δόλος ἐστίν, ὡς βιβ. ιβ΄. κεφ. α΄. ϑεμ. δ΄., τουτέστι πλησιάζουσα τῷ δόλῳ ῥᾳθυμία, ἣν ϑεματίζει τὸ κεφ. τούτου τοῦ τιτ. [λβ΄..] ὅταν ὁ δεποσιτάριος οὐκ ἐπιμελεῖται τῆς παραϑύήρκης ὡς τῶν ἰδίων. 5. Τριχῶς ἡ καταβολῇ" ἣ γὰρ ἐπ᾽ αἰσχρᾷ αἰτίᾳ καὶ τοῦ διδόντος [καὶ τοῦ διδόντος} καὶ τοῦ λαμβάνοντος καὶ οὐκ ἀναστρέφοντος, ὡς ὅταν τις δέδωκε τῷ δικαστῇ νομίσματα ἐπὶ τῷ προδοῦναι τὴν δίκην. ἢ ἐπὶ αἰσχρᾷ αἰτίᾳ τοῦ διδόντος μόνον, ὡς ὅτε τις γυνή τινι κατέβαλε νομίσματα ἐπὶ τῷ πορνεύειν αὐτήν, ἥτις καὶ αὐτὰ οὐκ ἀναλαμβαν.... 6. Καὶ ἐπὶ τῆς κομοδάτης, ἐὰν συμφωνηϑῇ ἐγκινδυνεύειν τοῖς τυχηροῖς, ἔρρωται, ὡς κεφ. δ΄. τοῦ α΄. τιτ. τούτου τοῦ βιβ.

25

30

7. Σημείωσαι, «ὅτι» μεγάλην ἀμέλειαν ἀπαιτεῖται ὁ δεποσιτάριος, ὡς βιβ. μδ΄. τιτ. κα΄. κεφ. ε΄. ϑεμ. η΄. καὶ βιβ. ιδ΄. κεφ. κα΄. ϑεμ. α΄. xol βιβ. λζ΄. τιτ. ι΄. κεφ. ζ΄, Seu. α΄. καὶ Bi. β΄. τιτ. β΄. κεφ. oxc'. καὶ ριγ΄. πρὸς τὸ τέλος. “Ὅπερ καὶ ἐρρέϑη βιβ. ξ΄. τιτ. A9'. κεφ. η΄. χωρίζον τὴν μεγάλην ἀμέλειαν ἀπὸ τοῦ δόλου, ἀφ᾽ οὗ ἐμπίπτει τις τῷ κατὰ ἀνδροφόνων ἐγκλήματι. Φιλανϑρωπότερόν ἐστιν, ὡς ἄν, μὴ «εἰν ἀπὸ μεγάλης ἀμελείας τινὸς φόνος γέγονεν, εὐθύνηται οὗτος ὡς ἀνδροφόνος, ἀλλ᾽ ὅταν ἀπὸ δόλου προφανῶς ποιήσῃ φόνον. 2 post sch. 1 in rasura κατέβαλεν αὐτῷ νομίσματα

cf. p. 667 1.22 γεγονότος

exhibet nonnulla P, quorum media: .... ἐπίβουλος(9) ἢ δεπόσιτον παρέσχον ἄλλων... . | 10 δυνατὸν κτὲέ.:

| 21 τῷ: P τοῦ | 28 ἐρρέϑη:

P ἐρέϑη

| 30 φόνος γέγονεν: Ῥ φόνου

696

LIB. XIII — TIT. II (P)

88.

Ζήτει βιβ. δ΄. τοῦ Ko.

τιτ. λδ΄. κεφ. α΄. deu. γ΄.

98. ᾿Ενταῦϑα xai ἀτιμοῦται ὁ ἐναγόμενος ἰδίῳ ὀνόματι, ὡς βιβ. κα΄. Tvr. β΄. κεφ. α΄. καὶ ς΄., ὅπερ φησὶν ἀτιμοῦσϑαι καὶ τὸν κληρονόμον ἀπὸ δόλου οἰκείου. 5

10

BXIIL 2, 36 = CIV, 34, 2. 1. Ζήτει τοῦ a’. τιτ. κεφ. ιγ΄. deu. β΄. καὶ τοῦ α΄. κεφ. τούτου τοῦ ctt. Hb II ϑεμ. ιγ΄. Ἐπεὶ δὲ καλῇ πίστει ἐστὶν dj δεπόσιτι, τόκαυς ἀπαιτεῖται ὁ δεποσι- 90 τάριος ἀπὸ συγχρήσεως, ὡς κεφ. κη΄. τούτου τοῦ Ttt. καὶ βιβ. κγ΄. τιτ. γ΄. χεφ. λβ΄. B XIIL 2, 37 = CIV, 34, 4. 1. Ζήτει B. κ΄. τιτ. γ΄. κεφ. α΄. καὶ Bip. ζ΄. τιτ. ς΄. κεφ. α΄. καὶ βιβ. xy’. τιτ. γ΄. κεφ. ξ΄. (61) λέγον, ὅτι ἐὰν ὁ δικαστὴς μὴ καταδικάσῃ᾽ καὶ βιβ. ϑ΄. Tur. α΄. κεφ. ιζ΄.

B XIII, 2, 38 = CIV, 34, 5. 1. ’Epwrä’ καὶ ποία ὠφέλεια τῷ χρεώστῃ,; εἴγε μὴ δείκνυται διὰ ἀποδείξεων Hb H ἑτέρων καταβαλὼν τὸ χρέος; Καὶ μάλα. 'H γὰρ τοῦ γράμματος ἀνάδοσις 57 ἀπόταξιν εἰςάγει τῇ ἐνοχῇ, ὡς βιβ. ια΄. τιτ. α΄. κεφ. β΄. Ἔχει γὰρ ὁ λαβὼν τὸ γραμματεῖον συμφώνου παραγραφήν. Οὐ μὴν δὲ τοῦ ἐνεχύρου ἀνάδοσις. Ζήτει καὶ Big. β΄. τιτ. β΄. κεφ. δ΄. xal Dip. κβ΄. τιτ. α΄. κεφ. κδ΄. περὶ τῆς 20 γραμματείου χιώσεως.

15

B XIII, 2, 39 = CIV, 34, 6. 1. Τουτέστι πληρωϑῆναι καὶ πέρας λαβεῖν" εἰ μὴ γὰρ ἀπολυϑῇ βόλαιον καὶ λάβῃ τὸ τοῦ συμβολαιογράφου τέλεσμα, εἴτε πρᾶσίς ἀνταλλαγή, 7, δωρεά, ἢ ἕτερον ἔγγραφον συνάλλαγμα, οὐκ ἔρρωται, 25 ος΄. τοῦ α΄. Ttt. τοῦ χβ΄. βιβ. ᾿Απόλυσις δέ ἐστιν, ὡς φαίνεται ἀπὸ τῆς γ΄. τῶν ᾿Ινστιτούτων.

τὸ συμἐστιν, T) ὡς κεφ. τοῦ χγ΄.

B XIII, 2, 40 = CIV, 34, 7. 1. ὁ λαβὼν πρᾶγμα -- Ζήτει τιτ. α΄. κεφ. κς΄. καὶ τοῦ ε΄. αὐτοῦ κεφ. ϑεμ. 9". "Exeios γὰρ δικαίως ζητεῖ τὴν ἐκχώρησιν ὁ χρήσας, ἐνταῦϑα δὲ οὐδαμῶς ὡς 80 παρὰ γνώμην αὐτοῦ τοῦ δεποσιταρίου ἄλλῳ παραϑεμένου. Πλὴν εἰ μὲν μὴ κατὰ δόλον ἑτέρῳ παρέϑετο ὁ δεποσιτάριος, ἐνέχεται τῷ παραϑεμένῳ εἰς τὸ ἐκχωρῆσαι τὴν ἀγωγήν, ὡς τῷ ις΄. κεφ." εἰ δὲ καὶ κατὰ δόλον, αὐτὸς ὀφείλει ἀποκαταστῆσαι κατὰ τὸ παρὸν κεφ. 12 δικαστὴς: P διοικητὴς | 28 ε΄. αὐτοῦ: Ρ ἑαυτοῦ | 30 παραϑεμένου: P παραϑεμένῳ

LIB. XIIl — TIT. II (P) B

XIII,

2,

41

=

C

IV,

34,

697

8.

18. Δηλονότι ὁ δανείσας. Τουτέστι τὸν ἀπὸ καλοῦ δαπανήματος δυκτίκιον. Ζήτει Bip. ις΄. τιτ. α΄. κεφ. ζ΄. λέγον ^ ὁ ἀγοράσας ἑαυτῷ.

[1!

B XIII, 2, 42 = C IV, 34, 9. l. Διὰ τοῦτο γὰρ καὶ τὸν κληρονομιαῖον δοῦλον καλῶς γράφομεν κληρονόμον᾽ δέσποινα γάρ ἐστιν j| κληρονομία τόπον ἔχουσα τοῦ τελευτήσαντος, ὥς φησι τὸ γ΄. ϑεμ. τοῦ λ΄. κεφ. τοῦ 9'. τιτ. τοῦ λε΄. βιβ. καὶ τὸ να΄. κεφ. λέγον: ὁ χληρονομιαῖος δοῦλος καλῶς γράφεται κληρονόμος, ἐὰν εἶχεν ὁ διαϑέμενος τοῦ διατίϑεσϑαι ἐξουσίαν, κἂν ὁ κληρονόμος μὴ εἶχε. Τέως ἣ ἀκληρονόμητος κληρονομία, «εἰ» καὶ δεσποινά ἐστιν, ὅμως ἐν τῷ μέσῳ οὐ δεσπόζεται, ὡς βιβ. μς΄. τιτ. «γ΄.» κεφ. α΄. B XIII, 2, 43 = CIV, 34, 10. 18. Καλῶς τό, ἰδίῳ ὀνόματι. ὁ γὰρ οὐκ ἀτιμοῦται, ὥςπερ οὐδὲ ἄλλως.

5

xov- Hb Il

ἀλλοτρίῳ

ὀνόματι καταδικασϑεὶς

B XIII, 2,44 = CIV, 34, 11. l. Ἡ περὶ παραϑήκης ἀγωγὴ καὶ ἣ περὶ τῶν ἐν χρήσει διδομένων ἀντελλόγῳ οὐχ ὑπόκειται. 2.

Δύναται

καὶ

ἐξ ἄλλου

παρακαςτα»τεϑέντος

εἶναι,

οἷον ἐξ ἄλλ... 2.

[2

παρακαταϑήκης δύναται εἶναι καὶ ἐξ ἄλλου παρακαςτα»τεϑέντος. ᾿Επεὶ γὰρ 2 0 ἡ διάταξις περὶ τοῦ παραϑεμένου προσώπου διαλέγεται μόνον πρὸς τοὺς δικαστὰς ὡς... 6... τὸν τὴν παραϑήκην δεξάμενον, οὕτως 9 ..3.. δικαστὴν μηδεμία ἀντιτιϑέσϑω ἀγωγὴ .. 2... ἀντέλλογον τῷ παρακαταϑεμένῳ, μηδὲ εἰ λέγεται αὐτὸν ἀντιχρεωστεῖν ἐκ προσώπου τοῦ παραϑεμένου καταϑ' .3.. ἄλλα παρακαταϑέντι πρὸς ἕτερον παρακαταϑέντα, καὶ τὸ ὅλον εἰπεῖν 2 οὕτως νοήσεις" μηδὲ εἰ ἐξ ἄλλου παρακαταϑήκην δεξάμενος λέγ... 3 .. ἀντιχρεωστεῖν ἐκείνῳ τῷ παρακαταϑεμένῳ αὐτῷ καὶ τούτῳ περὶ τῆς ἰδίας ἐνάγοντι παρακαταϑήκης .. 4... ἄλλου παρακαταϑέντος ἀπόλυτον νόησον ὁμοιοῦσϑαι καὶ τὸ ἑαυτῷ ἀντιχρεωστεῖν λέγεται. Οὕτω γὰρ .. 3... α νοούμενα καὶ πρὸς ἄλληλα δι... 4... χρὴ ..].. παρέξουσι τὴν καταλ.. 2..." ἀλλ᾽ 30 ἔσϑι, ὅτι κρεῖττόν ἐστι τὸ ἐξ ἄλλης παρακαταϑήκης διὰ τὸ x. κεφ. καὶ λγ΄. τοῦ κι΄. τιτ. τοῦ κδ΄, Bip. 3*. 13 τό:

[Σημείωσαι], Ῥ τῷ

|

21

ὅτι οὐκ ἐᾷ ἀντέλλογον οὕτως:

incertum

[ἢ] παραϑήκη.

698

LIB. XIII — TIT. II (P)

4*.

Zire

τοῦ α΄. τιτ. τὸ πλήρωμα.

58. Τυχὸν ἐξεῖναι αὐτῷ λέγειν κατ᾽ παραϑήκης δηλονότι πράγματος.

5

15

ἀγωγὰς

T, περὶ

B XIII, 2,45 = C IV, 34, 12. 1. Τοῦτό φησιν’ εἰ παρέϑετό τις ἢ χρυσὸν ἣ ἕτερόν τι, ἐτελεύτησε δὲ ἐπὶ Hb Π πολλοῖς κληρονόμοις, καὶ ὁ εἷς τὸ ἴδιον ἔλαβεν, ὁ δὲ ἕτερος ἠμέλησεν, ἣ ἐκ 88 τυχηρᾶς περιστάσεως κατέλιπε τὸ ἴδιον, οὐ δεῖ τὸ τοῦ ἑτέρου καινοτομεῖν ἐξ αἰτίας

10

αὐτοῦ προσωπικὰς

ἰδίας τὸ ἴδιον ἀπολέσας.

2. Ἐὰν τοῦ παῤαϑεμένου τινὶ πρᾶγμα τελευτῶντος ἀναφανῶσι β΄. κληρονόμοι, καὶ ὁ εἷς [αὐτὸς] αὐτῶν τὸ ἁρμόζον αὐτῷ μέρος λάβῃ, οὐ χινδυνεύει εἰς τὸ μέρος τοῦ ἰδέου συγκληρονόμου, x&v ἀπολεσϑῇ διὰ τὴν ἐκείνου ῥᾳϑυμίαν' ὥφειλε γὰρ αὐτὸς ἀναλαβεῖν τὴν προσήκουσαν αὐτῷ μοῖραν. 3. Θαλελαίου. "Ἔλεγον οἱ παλαιοί, ὅτι ἐάν τις παράϑηται νομίσματα καὶ τελευτήσῃ ἐπὶ δυσὶ κληρονόμοις, καὶ ὁ εἷς ἐκ τῶν gov κινήσας τὸ ἴδιον μέρος ἀπαιτήσῃ, συμβῇ δὲ κατὰ τύχην λοιπά, ὀφείλει ὁ τὸ ἴδιον μέρος λαβὼν κληρονόμος τὸ ἥμισυ τῶν παρασχεῖν τῷ ἰδίῳ συγχληρονόμῳ. ᾿Αλλ᾽ ἡ διάταξις ἀναιρεῖ λέγουσα διαφορὰν εἶναι μεταξὺ τοῦ σπουδάζοντος καὶ τοῦ Ἔχει τὸ κατὰ πόδας τῆς διατάξεως, ὡς ἐν τῷ βασιλικῷ κεῖται.

πράγματα ἣ δύο κληρονόἀπολέσϑαι τὰ ἀπαιτηϑέντων τὴν γνώμην ῥᾳϑυμοῦντος.

20

4. "Ἐλεγόν τινες τῶν νομικῶν, ὅτι εἰ μὲν ἐν βώλοις ἦν ὁ χρυσὸς 7, ἀριϑμῷ, n , , , " t 4 ὁt5 ἀπαιτήσας οὐκE ὀφείλει παρὰ ἫΝ τοῦoe ἑτέρου ἐνοχλεῖσϑαι. Λίτραι γὰρ4 ῥηταὶ ἑκάστῳ διέφερον. Εἰ δὲ ἐν σκεύεσιν ἦν ὁ χρυσός, ἕκαστον σκεῦος ἑκάστῳ διέφερε καὶ ὁ λαβὼν τέλειον σκεῦος μέρος ἴδιον ἔλαβε καὶ μέρος τοῦ συγχληρονόμου, καὶ. ὀφείλει ἐναχϑῆναι.

25

5. Καὶ αὕτη πάλιν διάστιξις ἣν λεγόντων τινῶν, ὅτι εἰ μὲν κατὰ ῥᾳθυμίαν οἰκείαν μὴ ἀπῇήτησε, μὴ ἐνάγῃ τοῖς κληρονόμοις αὐτοῦ" εἰ δὲ ἀνάγκης τινὸς συμβάσης οὐκ ἠδυνήϑη ἀπαιτῆσαι, τότε μεριζέσϑω πρὸς τὸν ἴδιον συγκληςρονόμον αὐτοῦ. ᾿ ,

30

,

»

,

68.

Ἡ

ἐπιμέλεια.

78.

Τὸ

ἀπολεσϑὲν

3

μέρος

A

τοῦ ῥᾳθυμήσαντος

9 sch. 2: cf. supra p. 6701.13 ἴδιον: bis

P

| 18 σπουδάζοντος:

βώλοις: P βόλοις

|

,

|

ἀναπληρώσῃ.

13 sch. 3: cf. supra p. 6701.17

P δεσπόζοντος

21 παρὰ: P περὶ

»

|

| 20 sch.

4: cf. supra

| 16 ὁ τὸ

p. 670 1. 24

25 sch. 5: cf. supra p. 670 1. 29

|

LIB. XIII — TIT.

II (P)

699

B XIII, 2, 46 = Nov. 88. 1. Αὕτη ἡἣ νεαρὰ ἐξεφωνήϑη πρὸς ᾿Ιωάννην πατρίκιον καὶ ἔπαρχον τῶν ΗΒ 1 πραιτωρίων περὶ παραϑήκης καὶ διαμαρτυρίας ἐνοίκων καὶ περὶ ἀναρτήσεως χορηγίας ἄρτων. 5

2.

Ξ-

Περὶ τῆς ἐν τῇ ἀπαιτήσει σπουδῆς. x

M

2

m

3

,

m

3. Θεοδώρου. 'O παραϑύκην δεξάμενος ἐπί τισιν ὅροις πληρουμένων τῶν δοξάντων ἀποκαϑιστάτω αὐτὴν μὴ κωλυόμενος ἀφ᾽ οἱουδήποτε, ὥστε αὐτὴν διδόναι. ᾿Αλλὰ καὶ ὁ παραγγέλλων αὐτῷ μὴ ἀποκαταστῆσαι ὑποκείσϑω τοῖς συμβησομένοις κατὰ τύχην τῷ παρατεϑέντι πράγματι καὶ ἀπαιτείσϑω 10 τοὺς ἀπὸ τρίτης ἑκατοστῆς τόκους, κἂν μὴ χρύσιον εἴη τὸ παρατεϑέν. ᾿Ανάγνωϑι βιβ. δ΄. τοῦ Κωδ. τιτ. λδ΄. διατ. ς΄. περὶ τῶν δοξάντων ἐπὶ ταῖς παραϑήκαις, καὶ διατ. α΄. τοῦ αὐτοῦ τιτ. καὶ βιβ. περὲ τῶν γενομένων ἀλόγων παραγγελιῶν ἐν ταῖς παραϑήκαις. Μέμνησο δὲ «τῇς» ογ΄. νεαρᾶς. »

A

U

,

»

4.

3

^

^

t

t€

L

f

3

^

-

M

A

»

A

,

€

Ν᾽

5

[4

Καὶ ἀναγκάζεσϑαι τὸν τὴν παραϑήκην δεξάμενον διεκδυκήσεις ἀπαιτεῖν

15 τὸν παραϑέμενον, 5

νι

.

"I

καὶ ὀχλήσεις τινὰς καὶ ζημίας ὑφίστασϑαι.

᾿Ιστέον, ὡς ἐπὶ τῶν νομίμων διηνεκῶς τὰ νομίσματα χρήματα λέγονται. L

ε

t

m

H

e

A

LH

A

,

6. Μηδεὶς ὑπεύϑυνον ὄντα τινὰ νομίζων κωλυέτω τὴν τῶν πολιτυκῶν Hb II ἄρτων ἣ τὴν τῶν ἐνοικίων χορηγίαν αὐτοῦ, ἐπειδὴ κινδυνεύει εἰς τὴν ἀπώλειαν 69 αὐτῶν καὶ τρίτης ἑκατοστῆς τόκον παρέχει τῷ ἀπολλυμένῳ. ᾿Ανάγνωθϑι 20 βιβ. «α΄.» τοῦ Κωδ. τιτ. μδ΄. διατ. β΄. περὶ ἄρτων καὶ ἀνόνων, xal βιβ. δ΄. «τιτ. λδ΄.» διατ. α΄. Περὶ κατασχέσεων καὶ διαμαρτυρίας ἐνοίκων, καὶ περὶ κωλύσεως ἐνοικίων καὶ ἄρτων, καὶ ὅτι ὁ κωλύων τὴν ἀπώλειαν καὶ τὸν τόκον ἐπιγινώσκει, καὶ τὸ πᾶν τούτων εἰς αὐτὸν τρέχει" λέγει γὰρ, ὅτι χρεωστούμενα λήψει, καὶ ὅτι μὴ δώσει ἐκδίκησιν τῷ χρεωστουμένῳ. 25

80

178.

Παρέλϑοιεν.

88.

Παρὰ

98.

Εἴπερ καὶ ἧπερ ἀντὶ τοῦ τινί.

ἄλλων τινῶν.

108.

Τῶν

παρακαταϑεμένων.

118.

Οἱ κωλύοντες

128.

Κωλυμάτων.

πρὸς τὴν ἀπόδοσιν.

6 sch. 3: cf. supra p. 6711. 4 | Θεοδώρου: P ϑέμα | 9 τῷ: P τῶν | 17 sch. 6: cf. supra p. 671 1. 12 | 19 ἀπολλυμένῳ: P ἀπολυμένῳ | 21 inde a Περὶ scholiastae est recentioris | 22 ἄρτων: P ἄρτον | 24 λήψει: P λαβεῖν

700

LIB. XIV — TIT. I (CA)

SCHOLIA AD BASILICORVM E COD.

ὅ

LIB. XIV TIT. I

MS. COISL.

152 (Ca).

Ad

rubricam.

1.

Οὗτος ὁ τίτλος λε΄. ἐστὶ τοῦ δ΄. βιβ. τοῦ Κωδ.

2.

Βιβιευζ΄. τῶν Aw.

3.

Ζήτει ἰνστιτ. γ΄. τιτ. κς΄. ὅλον εἰς τὸ παρὸν βιβ. κάμνοντα.

[τιτ.] α΄. κεφ. x"...

τῶν δερέβους.

B XIV, 1, 1 — D XVII, 1, 1. 1. Τουτέστιν οὐ διαφερόμεϑα περὶ ῥημάτων, ποίοις ὁ ἐντειλάμενος Hb il ἐχρήσατο, εἴτε τῷ ῥόγω ἤτοι τῷ παρακαλῶ, εἴτε τῷ βέλω ἤτοι τῷ ϑέλω καὶ 87 10 βούλομαι, εἴτε τῷ μάνδω ἤτοι τῷ ἐντέλλομαι, 7j ἕτερον οἱονδήποτε ἔγραψε ῥῆμα᾽ δοϑήσεται γὰρ ἣ μανδάτι. 2. Δεῖ τὸ μανδάτον εἶναι γρατούιτον ἤτοι κατὰ ydp τὴν γὰρ ἀρχαιογονίαν Hb TI ἐκ τοῦ καϑύήχκοντος x«i φιλίας ἕλκει" ἐναντιοῦται δὲ τούτοις T) τοῦ μισϑοῦ δόσις" πρόδηλον γάρ, ὡς ὁ τῷ μανδάτῳ ὑπουργῶν ἐπὶ μισϑῷ οὐ διὰ φιλίαν, 15 ὅπερ ἐπαγγέλλεται ἣ μανδάτι, ἀλλὰ διὰ τὸ κέρδος τοῦτο ποιεῖ" χρυσίου γὰρ διδομένου μίσϑωσις καὶ ἐκμίσϑωσις μᾶλλον ἢ μανδάτον ἐστίν. 3. Στεφάνου. Σημείωσαι, ὅτι κατὰ χάριν εἶναι δεῖ τὸ μανδάτον᾽ μισϑὸς γὰρ ὁρισϑεὶς ἀμείβει τοῦ μανδάτου τὴν φύσιν καὶ ποιεῖ λοιπὸν λοκάτον καὶ χονδοῦχτον τὸ συνάλλαγμα. Ἕτερον δέ ἐστιν, εἰ σαλάριον ἐχωρήγησεν ὁ 20 ἐντειλάμενος ἢ ἀντίδωρον δέδωκεν ἐπὶ τούτοις γὰρ μένει 7| τοῦ μανδάτου φύσις ἐπὶ σχήματος σωζομένη καὶ οὐκ ἀμείβεται διὰ τοῦ διδομένου σαλαρίου, ὡς ς ὁ Οὐλπιανὸς ς ἐνἐν τῷτῷ ς΄. 5' κεφ. τοῦῦ παρόντος ὄντος τίτλου τίτλ φησίν.tv. "OQ “ὥσπερ οὖνÜv οὐoU διὰ τοῦ διδομένου σαλαρίου, «οὐδὲ διὰ τοῦ ὁρισϑέντος», ὡς ὁ Οὐλπιανὸς ἐν τῷ ζ΄. διγ. τοῦ παρόντος τιτ. φησίν’ τότε ἀπαίτησιν ἔχει τὸ ὁρισϑὲν σαλάριον, 25 ἐν ᾧ σύμμετρόν ἐστιν. "E£rox ὄρδινεμ δὲ αὐτὸ ἀπαιτεῖσϑαί φησιν. Led

x

,

A^

5

Σ

^-

,

/

3

-

e

t

A

᾿

Ζ

ΝΜ

2

>

x

las.

,

,

,

>

f

^

͵

3

,

X.

ς

US

1

,

Hi

-

,

x

,

4. Τοῦ Ανωνύμου. Καλῶς καὶ ἐπὶ τοῦ μανδάτου κερδοῦκτον σαλάριον ὁρίζεται, ὡς ἐν τῇ ἀρχῇ τοῦ ς΄. καὶ ζ΄. «διγ.» καὶ τοῦ vo’. «διγ.» deu. προτελευτ. 9 τῷ

(παρακαλῶ):

Ca τὸ; corr.

23 Οὐλπιανὸς: in nostris i.e. certum salarium

Hb.

edd. Papiniani

|

13 μισϑοῦ:

nomen

legitur

Ca |

μισϑωτοῦ;

corr. Hb.

26 xepdoüxtov

σαλάριον:

|

LIB. XIV — TIT. I (CA)

701

5. Ἔν τῷ τέλει τοῦ β΄. κεφ. τοῦ β΄. ttr. τοῦ η΄. βιβ. φησίν’ γίνεται ἐντολεὺς Hb II xxl ὑπὸ ἡμέραν καὶ ὑπὸ αἵρεσιν καὶ ἕως χρόνου xal διηνεκῶς" ἐνταῦϑα δὲ τὸ 97 μὲν ὑπὸ αἵρεσιν καὶ τὸ ὑπὸ ἡμέραν ἐπιτέϑειται, τὸ δὲ ἕως χρόνου καὶ τὸ διηνεκῶς 3

€

x

t

νι

παρελείφϑη" e e

,

'

“

.

ἃ

-

^

δικαίως. Ei γὰρ ἐντείλωμαί τινι ἀγοράσαι T) πωλῆσαι

,

[4

>

x

2

4

Σ

:

[4

3

,

a

=

2

[A

bd

H

c

L3

᾿

LENA]

m

»

U

Lad

,

^

“

*

δὲ

TOAA

3

^

,

ἢ γὰρ MJ

=

,

”

Σ

^

3

[A

,

2

€

λό

διαφορά, πότερον παρών τις ἔδωκε προκουράτωρα T, ἀπών.

ὃ

ὔ

,

,

£8.

ὔ

a

3

LA

r

*H

δὲ

ὲ

διαφορὰ περὶ τὰ ἱκανά ἐστιν, ἥτις ἐν τῷ τ΄. τιτ. τῆς δ΄. ᾿Ινστιτούτων γέγραπται"

οὕτω γὰρ καὶ ὁ "Ivàe ἐν τῷ α΄. κεφ. τοῦ β΄. vvv. τοῦ η΄. Buß. φησίν. Διὰ τοῦτο ἐκεῖ τὸ κατὰ παρουσίαν ἐτέϑη. ea

20

^

|

t€»

3

x

2

78. δέχεται 35

m

x

3

H

3

A

30

>

,

Led

,

m

,

H

^

-

6*. Ζήτει βιβ. η΄. τιτ. β΄. κεφ. α΄., 6 qnot: προκουράτωρ ἐστὶν ὁ διοικῶν ἀλλότρια πράγματα κατὰ ἐντολὴν τοῦ δεσπότου. Γίνεται δὲ ἢ κατὰ παρουσίαν ἢ δι’ ἐπιστολῆς ἣ δι᾿ ἀγγέλου καὶ τὰ ἑξῆς. Πῶς οὖν ὧδε μέν φησιν, καὶ συνίσταται καὶ δι’ ἀγγέλου καὶ δὶ ἐπιστολῇς καὶ οἱοισδήποτε ῥήμασιν, ἐκεῖ δὲ τοῦτο μὲν οὐ προςετέϑη, ἀλλὰ τό, κατὰ παρουσίαν; Καὶ πῶς ἐκεῖ μὲν περὶ τὸ τέλος τοῦ β΄. κεφ. φησίν, καὶ πρὸς μέλλουσαν δίκην καὶ ὑπὸ αἵρεσιν καὶ ὑπὸ ἡμέραν A “2 “ ; . Ὁ 3. RT καὶ \ ἕως ypóvou' ἐνταῦϑα δὲ τό,20dἕως χρόνου οὐ» κεῖται; Αρα κἀκεῖ καὶ vrὧδε οὐ περιέχεται περὶ ἐντολῇς; Nat, ἀλλὰ διαφορὰ πολλὴ ἐκεῖσε τοῦ τιτ. πρὸς τὸ παρὸν βιβ. καὶ ἄλλα τὰ Ev ἐκείνῳ νόμιμα, ἕτερα δὲ τὰ ἐν τούτῳ. Τὸ μὲν γάρ, οἱοιςδήποτε ῥήμασιν, ἐκεῖ οὐ προςετέϑη, διότι ἐπὶ τῶν προκουρατώρων οὐχ ἁπλῶς δεχόμεϑα τὴν ἐντολὴν τῆς δίκης, ἀλλὰ μετὰ πολλῆς ἀκριβείας. x

25

.

ev δὲ τῷ β΄. rır. τοῦ η΄. Buß. «οὔκ», ἐπεὶ περὶ προκουράτωρός ἐστιν ὁ λόγος, xai ἐπὶ μὲν τῶν ἀπόντων χρεία ἱκανῶν δόσεως, ἐπὶ δὲ τῶν παρόντων οὐδαμῶς" Σ

σι

μάλα

x

>»,

W

1

x

3j κτίσαι οἰκίαν, οὐκ ἔστιν ἀναγκαῖον τεϑῆναι ὡς ἐπὶ τὸ πολὺ τὸ ἕως χρόνου χρόνος γὰρ δοκεῖ τοῦ ἐνταλϑέντος ἣ ἐκπλήρωσις. "AA οὐδὲ τὸ διηνεκῶς ἐτέϑη πῶς γὰρ ἐνδέχεται τοιαύτην ἐπὶ τῶν τοιούτων ἐκφωνεῖν συμφωνίαν; Evda δὲ προβάλλεταί τις προκουράτωρα τῶν αὐτοῦ, N διηνεκῶς καὶ ἀπροςδιορίστως προβαλεῖται τοῦτον, ἢ ἐπὶ ῥητῷ χρόνῳ. Πῶς δ᾽ ἐνταῦϑα μὲν οὐ μνημονεύει τοῦ κατὰ παρουσίαν, ἐν δὲ τῷ α΄. κεφ. τοῦ β΄. τιτ. τοῦ η΄. βιβ. φησίν, ὅτι γίνεται προκουράτωρ 7| κατὰ παρουσίαν, ἢ δι’ ἐπιστολῆς, ἣ δι᾿ ἀγγέλου; ᾿Ακριβῶς. "Os μὲν γὰρ οὐκ Tv ἀναγκαῖον μνημονευϑῆναι τὸ κατὰ παρουσίαν ῥητῶς, εἰ καὶ ἄλλως ἀναφαίνεται διὰ τῆς, οἱοιςδήποτε ῥήμασιν, A . i8 A \ ὧδ ἴ x y. 2 2^ δέ H S542 "n φράσεως" ἀδιάφορον γὰρ ὧδε, εἴτε παρὼν εἴτε ἀπὼν δέξεταί τις τὴν ἐντολήν a

1

καὶ

.

4

^

x

H

L4

,

^

x

€

x

,

Σ

H

;

7,

e

.

,

x

2

jd

v

2

x

“Ὁ

A

^

x

3

X

x

,

-

x

,

*

*

'O δεχόμενος τοὺς προχουράτωρας οὐκ ἐπὶ ψιλῷ λόγῳ καὶ ἀδιαφόρους τούτους,

ἀλλὰ

καὶ

ἐξετάζει,

εἰ δεκτοί

εἰσι

τοῦ

δέχεσϑαι

ἐντολήν.

Ζητεῖ δὲ καὶ βεβαιῶσαι, εἰ ἀμφίβολός ἐστιν καὶ ἐξ ἀνάγκης ὑποδέχεται τὴν κατὰ τοῦ ἐνάγοντος δίκην ἐπιφερομένην παρὰ τοῦ ἐναγομένου, ὡς τὸ δ΄. 1 sch. 5: cf. infra p. 814 1. 8 | 9 πῶς κτέ.: cf. infra p. 813 1. 10 sc.

ἀδιάφορόν

ἐστιν

|

25 προσετέϑη:

Ca

προετέϑη;

corr.

Hb.

| 15 «obo

702

LIB. XIV — TIT. I (CA)

deu. τοῦ μγ΄. κεφ. τοῦ β΄. τιτ. τοῦ η΄. Bi. καὶ τὸ δ΄. ϑεμ. [τοῦ] ν΄. χεφ. τοῦ αὐτοῦ

Tur. 2

3

E

καὶ

βιβ.

φησίν:

ἐνταῦϑα

δὲ

ὁ δεξάμενος

ἐντολὴν

ἐξωνήσασϑαί

τινι ἀγρὸν ἢ δοῦλον ἤ τι πρᾶξαι ἕτερον οὐχ ὑποδείκνυσιν τὴν ἐντολὴν [καὶ ἐξ ἀν]άγκης ἀφ᾽ ἑαυτοῦ μὲν πράττει ὃ ποιεῖ, ἔχει δὲ τὴν κοντραρίαν μανδάτι χατὰ τοῦ ἐντειλαμένου" ἐνέχεται δὲ αὐτῷ τῇ διρρέκτᾳ, καὶ διὰ τοῦτο οὐδὲν ἄλλο σκοπεῖ ὁ δικ[αστής], εἰ μὴ ἐξ οἵου προέβη μανδάτου ὁποιοιςδήποτε ῥήμασιν" ἐν δὲ τοῖς δικαστηρίοις πρῶτον δεῖ φανῆναι τὸ πρόςωπον, εἰ ἐντολὴν x

3

a

,

Ed

»

ἐδέξατο,

9

=

t

2

-

καὶ τότε γενέσϑαι

᾿

ε

x

bd

τὸ ἐνταλϑέν,

M

2

\

Η

οἷον τὸ δικασϑῆναι"

x

/

ἐνταῦϑα

δὲ τὰ

τῆς ἐντολῆς αὐτοῖς τοῖς προσώποις χρεία γενέσϑαι. Καὶ τότε μετὰ τὸ πραχϑῆναι 10 παρὰ τοῦ ἐνταλϑέντος τίκτεται f| κοντραρία ἣ κατὰ αὐτοῦ ἣ διρρέκτα μετὰ τὸ δῆλον γενέσϑαι μὴ περαιωϑῆναι τὸ ἐνταλϑέν. Τὰ γὰρ τῆς κονσέσο συναλλάγματα καὶ ἀπὸ συναινέσεως μόνης συνίσταται. Φησὶν γὰρ τὸ β΄. κεφ. τοῦ «α΄.» τιτ. τοῦ νβ΄. Dig. τῆς ἐξ ἑκατέρων μερῶν συναινέσεως καὶ συμφωνίας ἐστὶν πρᾶσις, ἀγορασία, μίσϑωσις, προτροπή, καὶ οὐ χρήζουσιν T) κυριότητὸς 15 ῥημάτων ἣ γραμμάτων καὶ συνίσταται καὶ μεταξὺ ἀπόντων καὶ δι’ ἐπιστολῆς xal δι’ ἀγγέλου, καὶ ἑκάτερος τῷ ἑτέρῳ ἐνέχεται. Καὶ τὸ τέλος τοῦ να΄. κεφ. τοῦ αὐτοῦ iB." καὶ συναίνεσις γυμνὴ ἀρκεῖ πρὸς ἐνοχήν,. εἰ καὶ δύναται - ῥήμασιν ἐκφωνεῖσϑαι, καὶ νεύματι μόνῳ ὡς ἐπὶ τὸ πολὺ συνίσταται. Αὕτη μὲν ἣ αἰτία τοῦ ἐκεῖ μὴ τεϑῆναι τό, οἱοισδήποτε ῥήμασιν. Ζήτει καὶ Qu. κβ΄. 20 ctr. α΄. κεφ. λγ΄. x

x

5.

€

5

»

4

ἢ

^ot

"m

bd

/

^

-

L4

t

oL

,

3,

€

x

,

LU!

*

=

,

,

x

,

e

8*. Ei μήπω ἀντίδωρον δέδοται, ὡς τὸ ς΄. κεφ. φησίν, ἣ σαλάριον συμ- Hb 1I πεφώνηται, ὡς τὸ ζ΄. Τότε γὰρ πάλιν τὸ μανδάτον τετήρηται. Σαλάριον δὲ 68 τὸ xéptov νόει᾽ τὸ γὰρ ἴνκερτον ἀπαίτησιν οὐκ ἔχει, οὔτε διὰ τῆς περὶ ἐντολῆς ἀγωγῆς, οὔτε ἐξτραορδιναρίως, ὡς τὸ παρατελευτ. ϑεμ. τοῦ νς΄. κεφ. φησὶν 25 xal τὸ 09°. κεφ." τὸ ἀφανὲς ἐπερωτηϑὲν δόμα ἀπαίτησιν οὐκ ἔχει. Καὶ 6 λογισμὸς δῆλος. "Ἔξεστιν γὰρ τῷ ἐπερωτηϑέντι, εἰ ἐναχϑῇ, εὐτελέστατον δοῦναι" ὥςπερ καὶ ὁ ὁμολογῶν σῖτον μὴ προςτιϑεὶς καλὸν οἱονδήποτε διδοὺς ἐλευϑεροῦται, ὡς τὸ νβ΄. κεφ. τούτου τοῦ τιτ. φησίν. Εἰ μέντοιγε συμφωνήσει τις τὸ ἥμισυ μέρος τῶν τῆς δίκης ἀναλωμάτων ἣ τὸ τρίτον τυχὸν διδόναι, 30 οὐκ ἔρρωται, ὡς τὸ νγ΄. κεφ. τοῦ α΄. τιτ. τοῦ ια΄. Buß. φησίν: ἀλλὰ καὶ οἱ συνήγοροι οὕτω συμφωνοῦντες ἐκβάλλονται τοῦ συνηγορεῖν, ὡς κεφ. ιε΄. τοῦ α΄. vt. τοῦ η΄. βιβ. φησίν. Ζήτει καὶ βιβ. νδ΄. τιτ. ιδ΄, κεφ. β΄. ϑεμ. «΄., ιβ΄., ιγ΄. περὶ τούτου. Μᾶλλον δέ, ὅτι τὰ συνηγορικὰ δίδοται πρὸς τὸ μέτρον τῆς δίκης καὶ τὴν εὐγλωττίαν καὶ τὴν συν[ϑειαν] τοῦ φόρου καὶ τοῦ δικαστης8 ρίου, ὥςτε μέντοι μὴ παρεξιέναι τὸ ἐπιτετραμμένον ποσόν" ὁ δὲ περισσὸν δοὺς ἀναλαμβάνει" καὶ ὅτι ἐλπίδι τοῦ μέλλοντος κέρδους οὐ δεῖ τῆς δίκης ἠρτημένης συμφωνεῖν 7) λαμβάνειν ἀσφάλειαν τὸν συνήγορον᾽ μετὰ μέντοι 21 sch. 8: cf. infra p. 814 |. 17

LIB.

XIV

—

TIT.

I (CA)

703

τὸ πέρας τῆς δίκης δίδοται ἀσφάλεια καὶ συμφωνεῖται ὑπὲρ συνηγορικοῦ xal νυκητικοῦ οὐ πλέον ἐφ᾽ ἑκάστῃ δίκῃ τῶν ρ΄. νομισμάτων, συναριϑμουμένων τοῖς μέλλουσι δίδοσθαι καὶ τῶν ἤδη δοϑέντων. Ζήτει καὶ Gu. ς΄. τιτ. β΄. κεφ. ι΄. ϑεμ. γ΄. καὶ Big. η΄. τιτ. α΄. κεφ. ιγ΄. καὶ ὑγ΄., ὅτι κεκώλυται τὸ ἀγοράζειν ὅ δίκας. 98.

Τῆς κονσέσο᾽ τουτέστιν ἐπὶ συναινέσει τῶν συναλλασσόντων συνίσταται.

108.

Οἷον ἐντέλλομαί σοι πρᾶξαι μετὰ δύο ἐνιαυτούς.

118.

᾿Εὰν ἡ ναῦς ἐξ ᾿Ασίας m.

B XIV, 1, 2 = D XVI, 1, 2. 10 1. Στεφάνου. Τουτέστιν οὐ συνίσταται μανδάτον. Τοῦτο δὲ νόησον, ci μὴ ἄρα οὐκ ἄν ποτε ταῦτα ἔπραξεν ὁ τὸ μανδάτον δεξάμενος, εἰ μὴ ἐνετάλθη, ὡς ὁ Οὐλπιανὸς ἐν τῷ ς΄. διγ. τοῦ παρόντος τιτ. φησίν. 2. Στεφάνου. Σημείωσαι, ὅτι, κἂν γενικῶς T] τὸ ἴγκερτον καὶ ἀπροςδιορί- Hb II στως ἐντέλλωμαί σοι ἀγρὸν ἀγοράσαι, ἔρρωται τὸ μανδάτον. "Ev γὰρ τῷ δὲ 69 15 πονσαλίβους μονοβιβ. τιτ. γ΄. διγ. ξβ΄. (69) φησὶν ὁ Παπιανός, ὅτι ἐάν τις ἐπερωτηϑῇ διδόναι ἀγρὸν μὴ σημάνας ποῖον ἀγρόν, ἄχρηστος ἣ ἐπερώτησις. “Ὡξαύτως x&v ληγατεύσῃ, ἄχρηστον τὸ ληγάτον, ἐν ᾧ δηλονότι μὴ ἔχων ἀγρὸν ὁ διατιϑέμενος ἐληγάτευσεν. Οὕτω γὰρ λέγων οὐκ ἐναντιοῦσαι τοῖς εἰρημένοις ἐν τῷ — διγ. τοῦ «δὲ» λεγάτις τοῦ πραττομένου. "Ich: δὲ καὶ ἐπὶ 20 μὲν τοῦ μανδάτου, εἰ μὲν εἴπω, ἀγόρασόν μοι ἀγρόν, ἄχρηστον τὸ μανδάτον, ὡς ὁ Κέλσος ἐν τῷ τέλει τοῦ μη΄. διγ. φησίν. Εἰ μέντοι" ἀγόρασόν μοι ἀγρόν, οἷον ἂν δοκιμάσῃ ἀνὴρ ἀγαϑός, «ἔρρωται τὸ μανδάτον». Καὶ τὴν τοιαύτην σημασίαν ἔχεις ἐν τῷ ἑξῆς βιβ. τιτ. α΄. διγ. ζ΄. καὶ ἐν τῷ πραττομένῳ δὲ λεγάτις διγ. 09°. (75) καὶ βιβ. ν΄. τιτ. ιζ΄. διγ. κε΄. 25

3.

Τοῦ ᾿Ανωνύμου. ᾿Ανάγνωϑθϑι διγ. ς΄. ϑεμ. δ΄., ἐν ᾧ εἶπεν ἐνέχεσϑαί με.

4. Στεφάνου. Τοῦτο ϑεματίζων οὕτως εἰπέ, ὅτι ἀμφιβάλλοντί τινι, πότερον ὀφείλει δανείζειν ἢ ἀγοράζειν ἀγρούς, εἶπον ποιῆσαί τι τῶν εἰρημένων" εἰ γὰρ μηδένα σκοπὸν μήτε ἔννοιαν ἔχοντί σοι τόδε πρᾶξαι ἐντείλωμαί σοι τοῦτο, ὅπερ οὐχ ἂν ἐποίησας, εἰ μὴ τὸ ἡμέτερον παρετέϑη μανδάτον, τότε κατέχομαι 80 τῇ μανδάτι, ὡς ἐν τῷ ς΄. διγ. φησὶν Οὐλπιανός. Τὸ οὖν εἰρημένον τῷ Κέλσῳ πρὸς τῷ τέλει τοῦ μη΄. διγ., ὅτι ἐάν σοι ἐντείλωμαι δανεῖσαι οἱῳδήποτε ϑέλεις, κἂν εἴπω, κινδύνῳ ἐμῷ δάνεισον ὀνόματι σῷ, οὐ κατέχομαι, νόησον, 7 πρᾶξαι:

Ca πράξαι

Ca μὴ; corr. Hb. ποτε:

Ca

οἱαδήποτε

| 22 «ἔρρωται

τὸ μανδάτον»:

supplere

vult

Hb.

| ἐντείλωμαι: Ca (hic et mox) ἐντείλομαι; corr. Hb.

| 28 μήτε:

| 31 οἰῳδή-

οι

704

ὅτι ἀμφέβαλες, εἴτε δεῖ αὐτῷ δανεῖσαι, εἴτε καὶ μή. Εἰ γὰρ οὐκ ἄν ποτε ἐδάνεισας τὰ χρήματα τὰ σά, εἰ μὴ τὸ ἡμέτερον παρενετέϑη μανδάτον, κατέχομαι κατὰ τὸ κείμενον ἐν τῷ ς΄. διγ., ἔνϑα σοι ἀμφιβάλλοντι, πότερον ὀφείλεις τῷ ὑπεξουσίῳ δανεῖσαι ἢ ut), εἶπον, ὅτι κινδύνῳ μου δάνεισον, καὶ κατέχομαι" μὴ ἐκ τούτου κανονίσῃς ἑαυτόν, ὡς εἴρηται, καὶ εἴπῃς, ὅτι κἂν ἀμφιβάλλοντί σοι, εἴτε ὀφείλεις τόδε τι ποιῆσαι, «eive» καὶ μή, «μὴ» μόνον ἐντείλωμαι, ἀλλὰ καὶ εἴπω, κινδύνῳ ἐμῷ, κατέχομαι τῇ μανδάτι᾽ οὔτε γὰρ διὰ τὸ ἐπαγαγεῖν με, κινδύνῳ ἐμῷ, ἐπὶ τοῦ ϑέματος τοῦ ὑπεξουσίου κατέχομαι καὶ κατὰ τοῦ ἀμφιβάλλοντος, ἀλλ Hb II ἐπειδὴ ῥητὸν ὑπόκειται πρόξωπον “τοῦ. ὑπεξουσίου καὶ τὸ μέλλον δανείζεσϑαι. >

2

10

LIB. XIV — TIT. I (CA)

μ

x

,

m

A

-

5. Τοῦ ᾿Ανωνύμου. δ΄, τιτ. γ΄. διγ. 9΄.

x

o£

,

^

᾿

Εἰ δὲ κατὰ

,

x

δόλον

3

H4

x

>

m5

συνεβούλευσα,

x

x

,

ἐνέχομαι,

v

3

ὡς

2

βιβ.

6. Ἐλευϑέρα γὰρ ἑκάστῳ δίδοται παρρησία x«9' ἑαυτὸν ἐξετάσαι καὶ λογίσασϑαι, εἴ ἐστιν ἐπωφελὴς ἣ συμβουλή. 'O τοίνυν πράξας xal βλαβεὶς ἑαυτόν, ἀλλὰ μὴ τὸν συμβουλεύσαντα μεμφέσϑω. 15

2

a

20

30

35

715. Καὶ ἐγὼ μὲν τὴν διρρέκταν μανδάτι τότε ἔχω κατὰ τοῦ ἐνταλϑέντος, Hb HI ὅτε ἐμοὶ διαφέρει, ὡς τὸ ζ΄. ϑεμ. τοῦ η΄. κεφ. τοῦ παρόντος τιτ. φησὶ λέγον᾽ 69 τότε ἁρμόζει ἣ περὶ ἐντολῆς ἀγωγή, ὅτε τῷ ἐντειλαμένῳ διαφέρει. Ἢ πολλάκις, κἂν κατ᾽ ἀρχὰς μὲν οὐ διαφέρει, ὕστερον δὲ διαφέρῃ, καὶ οὕτως ἣ μανδάτι ἁρμόζει. Οὕτω γὰρ καὶ f| παραγραφὴ τοῦ ε΄. ϑεμ. τοῦ ς΄. κεφ. τούτου τοῦ βιβ. φησίν, οὗ 7j ἀρχή" x&v ἐντείλωμαί σοι ὑπὲρ ἑτέρου τι πρᾶξαι, τίκτεται μεταξὺ ἐμοῦ καὶ σοῦ [5 περὶ ἐντολῆς] ἀγωγή. 'H δὲ κοντραρία [μανδάτι] μὴ ὑπόντος διαφέροντος δίδοται κατὰ [τοῦ ἐν]τειλαμένου κατὰ τὴν κειμένην διάστιξιν....20.... Yet, εἰ δ᾽ ὑπὲρ σοῦ μόνου, οὐκ ἐνάγομαι, εἰ μὴ ἄρα οὐκ ἂν ἔπραξας, εἰ μὴ ἐνετειλάμην ἢ καὶ ἐμοί διαφέρει. Οὕτω γὰρ λύεται ἣ ἐναντιότης. Φησὶν γὰρ καὶ τὸ ζ΄. ϑεμ. τοῦ γ΄. κεφ. τοῦ α΄. τιτ. τοῦ ιζ΄. βιβ." ἐὰν προϑεμένῳ μοι διοικῆσαι τὰ πράγματα Πέτρου ἐνετείλω μοι τοῦτο πρᾶξαι [ἢ ἐγγυήσω, καὶ] σὺ καὶ Πέτρος ἐνέχεσϑέ μοι. Πῶς οὖν ἐν τῷ τοιούτῳ, ἠρώτησε, σὲ δέδωκέ μοι ὁ νόμος ἔνοχον τῇ μανδάτι μὴ σκοπήσας, εἰ ὕπεστιν διαφέρον; [Λύσις. ᾿Επὶ τῆς] ὑποχειμένης οὐ σκοπεῖται, εἰ καὶ διαφέρον ὕπεστιν τῷ ἐντειλαμένῳ. Αὕτη γὰρ ἡἣ διάστιξις ἐπὶ τῆς διρρέκτας ἐστίν. ᾿Αλλὰ ταῦτα μέν, ὅταν ὑπὲρ ἄλλου ποιήσηταί τις τὴν ἐντολήν" εἰ δ᾽ ὑπὲρ σοῦ μόνου ἐντείλωμαι, οὐκ ἄλλως ἐνέχομαι τῇ κοντραρίᾳ, εἰ μὴ ἄρα οὐκ ἂν ἔπραξας, εἰ μὴ ἐνετειλάμην, ἣ καὶ ἐμοὶ διαφέρει κατὰ τὸ ε΄. ϑεμ. τοῦ ς΄. κεφ. τούτου τοῦ τιτ., ὃ συμβαλεῖταί σοι εἴς τε τὸ ἐνέχεσϑαι τὸν ἐντειλάμενον καὶ διαφέροντος μὴ ὑπόντος αὐτῷ᾽ καὶ εἰς τό, ὅταν [ὑπὲρ] σοῦ μόνου ἐστὶν, [τότε] ὑποκεῖσϑαί με τῇ κοντραρίᾳ, ὅτε οὐκ ἂν ἔπραξας, εἰ μὴ ἐνετειλάμην. l1 εἴτε δεῖ αὐτῷ:

Ca

ὅτε δεῖ αὐτὸν;

corr.

Hb.

LIB. XIV — TIT. I (CA)

705

8*. Σημείωσαι, ὅτι οὐδεὶς κατέχεται τῇ μανδάτι, ἀπὸ συμβουλῆς εἰ ἐνέχεται (ζήτει καὶ κεφ. λβ΄. .. 2... Sep. ε΄. καὶ βιβ. ι΄. τιτ. γ΄. κεφ. ϑ΄. ϑεμ. β΄.), ἐπείτοιγε ἔστιν ὅτε καὶ ἀπὸ συμβουλῆς κατέχεταί τις ἑτέραις ἀγωγαῖς, ὡς ὁ συμβουλεύσας οἰκέτῃ ἀνελϑεῖν εἰς δένδρον 7| κατελϑεῖν εἰς 5 φρέαρ. Κατέχεται γὰρ τῇ σέρβι κουρούπτι. 98. Ἢ διουκήσῃς.

1.

ἀμφότερα ἀγοράσῃς ἀγρόν, ἣ ἀμφότερα ἐγγυήσῃ, ἣ τὰ ἀμφότερα

108.

Τῷ

προκουράτωρί

μου.

118.

Τὸ γὰρ τοιοῦτον δάνειον σοὶ μὲν ἀκερδές, ἐπωφελὲς δὲ Πέτρῳ.

128.

᾿Αδόλου δηλαδή.

B XIV, 1, 3 = D XVII, 1, 3. 1. Ἔν τῇ μανδάτι ἐκεῖνο συμβαίνει, ὥςτε Evreüdev γίνεσϑαι καλλίονα Hb Il τὴν αἵρεσιν τοῦ ἐντελλομένου- ἔσϑ᾽ ὅτε δὲ καλλίονα, οὐδέποτε χείρονα. Εἰ 70 γὰρ ἐντείλωμαί σοι, ἵνα μοι ἀγρὸν ἀγοράσῃς, οὐκ εἶπον δὲ κέρτον ἤτοι ῥητὸν 15 τίμημα, ἠγόρακας δὲ σύ, ἑκατέρωθεν N μανδάτι τίκτεται. Ei δὲ ἐγὼ μὲν ὥρισα τίμημα, οἷον ρ΄. νομισμάτων, σὺ δὲ ρν΄. ἠγοράκας τοῦτον, ἀρνηϑήσεται κατὰ τὰ ν΄. νομίσματα f] μάνδατι, εἰ καὶ μὴ γέγονας ἕτοιμος παραχωρῆσαι μὲν τὰ v'., ἀρκεσϑῆναι δὲ μόνοις τοῖς ρ΄. Ἔστι γὰρ ἄτοπον μὴ δίδοσϑαί μοι κατὰ σοῦ τὴν μανδάτι, εἰ μὴ ϑέλεις, τουτέστιν εἰ μὴ παρεχώρησας τὰ v'., σοὶ 20 δὲ πάλιν παρέχεσϑαι τὴν κοντραρίαν μανδάτι, εἰ ϑέλεις παραχωρῆσαι τὰ ν΄. νομίσματα᾽ ὥςτε ἐν τῇ σῇ ἀποκεῖσϑαι γνώμῃ καὶ οὐκ ἐν ἐξουσίᾳ εἶναι τοῦ νόμου, ὁπότερον ἐμοὶ κατὰ σοῦ ἢ σοὶ κατ᾽ ἐμοῦ N μανδάτι δίδοται. 'O δὲ Γάϊος ἀναπληρῶν τὸ τοῦ Παύλου ἀναφέρει τὸν Πρόκουλον λέγοντα ἵ τῶν μέχρι τῶν ρ΄. νομισμάτων, εἰ βουληϑῇς παραχωρῆσαι τὰ ν΄." καὶ τούτου τὴν γνώμην 25 ἀποδέχεται, ὡς τὸ φιλάγαϑον ἔχουσαν ἐν αὐτῇ. Ev ἐπιμελείᾳ δὲ τῷ δεχομένῳ 3

^

,

/

τὸ

Pi

2

-

€

>

3

/

,

x

>

“

μανδάτον

e

^

,

a

,

*

ἔσται

,

^

-

ε

€

,

x

x

Fi

A

/

»

»,5

M

,

,

,

ὅρους

H

mt

A

x.

τοὺς

,

x

M

>

/

τοῦ

>

Y

14

3

l4

μανδάτου

:

φυλάττειν:

x

A

€

A

,

^

H

,

m

3

x

Pe

Fi

X

“

m

ὁ γὰρ

4

ὑπερβὰς

τὸ

μανδάτον ἕτερόν τι παρὰ τὸ ἐντεταλμένον δοκεῖ πράττειν καὶ ὡς μὴ πληρῶν τὸ ἐνταλϑὲν κατέχεται τῇ μανδάτι. ᾿Αμέλει ἐὰν ἐντείλωμαί σοι τὴν οἰκίαν ἀγοράσαι Σεΐου νομίσμασιν ρ΄., ἀγοράσῃς δὲ σὺ Τιτίου παρὰ τῶν αὐτῶν 30 νομισμάτων πλείονος οὖσαν ἀξίαν, ἢ καὶ ἐλάττονος, olov L’., οὐ δοκεῖς πεπληρωχέναι τὸ μανδάτον. 'Ouoloc «ἐὰν» ἐντείλωμαί cot, ἵνα τὸν ἐμὸν ἀγρὸν πωλήσῃς ρ΄. νομίσμασιν, π΄. νομίσμασι «δὲ» παρὰ σοῦ πραϑῇ, κινοῦντί μοι τὴν iv ῥὲμ κατὰ τοῦ τὸν ἀγρὸν ἠγορακότος οὐκ ἀντιτεϑήσεταί [co] ;

[4

᾿

FA

^

3

v!

A

€

A

€

^

m

:

>

18 ἀρκεσϑῆναι: Ca ἀρκεσϑῇ; corr. Hb. 30 3: Ca SCHELTEMA,

οἷον;

corr.

Basilica, 11.

Hb.

|

31

*

ΣᾺ

>

2

/

2

,

Η

,

5

H

5

^

x

>

[A

3

*

Η

| 24 βουληϑῇς: Ca βουληϑείς; corr. Hb. |

τὸ μαφδάτον:

Ca τὴν μανδάτι;

corr.

Hb. 17

706

LIB. XIV — TIT. I (CA)

παραγραφῇ, ἀλλ᾽ εἰ μὴ κατὰ μανδάτον σου ἐπράϑη, εἰ μὴ τὰ ἐλλείποντα τῷ μανδάτῳ ι΄. νομίσματά μοι καταβληϑῇ καὶ ἀζήμιος φυλαχϑῶ δι’ αὐτῶν. Εἰ καὶ τῷ ἐμῷ οἰκέτῃ κελεύσω ρ΄. νομίσμασιν ἐμὸν πρᾶγμα πωλῇσαι, ἐλάττονος δὲ τοῦτο πωλήσει τιμήματος ὁ οἰκέτης, ὁμοίως κινοῦντι τὴν iv ῥὲμ, οὐκ 5 ἀντιτεϑήσεται παραγραφή, ἐν ᾧ μὴ τὸ ἐλλεῖπον ἀναπληροῦται. 'H δὲ τοῦ ἐντελλομένου αἵρεσις καλλίων ἐπὶ τούτου γενήσεται τοῦ ϑέματος" οἷον ἐνετειλάμην σοι, ἵνα Στίχον τὸν οἰκέτην ἀγοράσῃς ι΄. νομίσμασιν, σὺ τοῦτον ἠγόρακας 9°. ἣ ι΄. νομίσμασιν ἑτέρου προςτεϑέντος πράγματος, οἷον ἵππου ἢ βιβλίου ἢ οἱουδήποτε ἄλλου" ἐφ᾽ ἑκατέρου ϑέματος ἣ μανδάτι κινεῖται" 10 ἔπραξας γὰρ τοῦτο οὐ περαιτέρω τιμήματος, ólov ἐν à δέδωκας ι΄. νομίσματα, ἢEA ἐντὸς τοῦ τιμήματος, παρασχὼν 9'. 2.

Στεφάνου. 'Qc ἔνϑα τὸν Σεϊανὸν οἶκον ἐνταλϑεὶς ρ΄. ἀγοράσαι νομίσμασιν

ἠγόρακας

τὸν Τιτιανὸν

Τιτιανὸν

ρ΄. νομίσμασιν

ἄξιον

ὄντα πλείονος

7j καὶ ἐλάττοσιν

ποσότητος,

τῷ

καὶ

ἐντειλαμένῳ

ἑτοῖμος

ἧς

παρασχεῖν"

τὸν

οὔτε

15 γὰρ ἀναγκάζεται αὐτὸν καταδέξασϑαι ὁ ἐντειλάμενος. ᾿Ἐνταῦϑα οὖν ὁ ἐνταλϑεὶς

οὐδὲ βελτίονα δύναται ποιῆσαι τοῦ ἐντειλαμένου τὴν αἵρεσιν, καϑὸ καὶ οὐχ ὃν ἐνετάλϑη, ἠγόρακεν. Οὕτως ὁ Παῦλος ἐν τῷ ε΄. διγ. φησίν. .3.

Στεφάνου.

Τοῦτο

νόησον,

ἔνϑα

ὁ ἐνταλϑεὶς

ἀγοράσαι

ἕτερον,

πρᾶγμα

μὴ Hb II

ὁρισϑέντος, ὡς τεϑεμάτισται, τιμήματος μετὰ ἀγαϑῆς πίστεως ἠγόρακε τοῦτο᾽ TI 20 πανταχοῦ γὰρ ὁ ἐνταλϑεὶς ὀφείλει τῷ ἐντειλαμένῳ τὴν ἀγαϑὴν πίστιν φυλάξαι. 4*. Ζήτει Bi... τιτ. α΄. κεφ. ζ΄. β΄. κεφ. μς΄. καὶ μϑ'. [καὶ] βιβ. μδ΄. χεφ..... xy’. καὶ gi. καὶ Buß... xal βιβ. κε΄. vr. . . κεφ. κα΄. καὶ τιτ. 25 α΄. καὶ κεφ. αὐτοῦ... ϑεμ. β΄.

ϑεμ. γ΄. [καὶ] κεφ. κβ΄. καὶ λη΄. τιτ. κα΄. κεφ. .. καὶ Buß. κς΄. ctr. α΄. κεφ. ι΄. περὶ τὸ [τέλος] η΄. τοῦ αὐτοῦ τιτ. καὶ Bıß. κεφ.

καὶ τιτ. τιτ. ε΄. καὶ ιγ΄. ζ΄. den.

B XIV, 1, 4 — D XVII, !, 4. l. Τοῦ αὐτοῦ. Τοῦτο πρὸς τὴν γνώμην τῶν. εἰρηκότων, ὅτι ὁ ἐνταλϑεὶς ρ΄. νομίσμασιν ἀγοράσαι πρᾶγμα καὶ πλείονος αὐτὸ ἀγοράσας, κἂν ἑτοίμως ἔχει παραχωρῆσαι τὸ περιττόν, οὐ δύναται τὴν μανδάτι κατὰ τοῦ ἐντειλαμένου 30 χινεῖν. ἼΑτοπον γάρ ἐστιν, φησίν, ἐν αὐτῷ κεῖσϑαι τὸ ἐνάγεσϑαι. Τυχὸν γάρ, εἰ μὲν ϑελήσει παραχωρῆσαι τὸ περιττόν, ἔρρωται ἣ μανδάτι" εἰ δὲ μὴ ϑελήσει παραχωρῇσαι, οὐκ ἔρρωται. Τοῦτο δέ, ὡς εἶπον, ὁ λογισμός ἐστι τῆς γνώμης τῶν εἰρηκότων μὴ δύνασϑαι αὐτὸν τὴν μανδάτι κατὰ τοῦ ἐντειλαμένου κινεῖν, κἂν ἑτοίμως ἔχει παραχωρῆσαι τὸ περιττόν. 1 ἐλλείποντα τῷ μανδάτῳ: Ca ἐλείποντα τῇ μανδάτι; corr. superscr. m. rec. [10 περαιτέρω: Ca παρ᾽ ἑτέρου; corr. Hb.

τὰ τούτου

|

15 αὐτὸν: Ca αὐτὸς

|

19 τοῦτο: Ca τοῦτον

Hb. | 8 πράγματος | 13 τὸν Τιτιανὸν: Ca

| 31 ἔρρωται: Ca ἔρωται

LIB. XIV — TIT. I (CA)

2.

707

’Avdyvadı τὰ ἐφεξῆς.

3%, ᾿Ιδοὺ ἐνταῦϑα᾽ σημείωσαι, ὅτι «ὁ» πλείονος τῆς: ἐνταλϑείσης αὐτῷ ποσότητος ἀγοράσας τὸ πρᾶγμα δύναται τὴν μανδάτι κινεῖν τὸ περιττὸν παραχωρῶν τοῦ τιμήματος. Μὴ ἐκ τούτου δὲ νομίσῃς, ὅτι τῆς προαιρέσεως 5 ἤρτηται τοῦ ἐνταλθϑέντος κινῆσαι τὴν μανδάτι, ἣ τοὐναντίον. ἐὰν γὰρ μὴ ἀνάσχηται τῆς ἐνταλϑείσης αὐτῷ ποσότητος δοῦναι τὸ πρᾶγμα, τότε αὐτὸς μὲν ἐνάγεται τῇ μανδάτι, δηλονότι εἰς τὸ διαφέρον, ὡς μὴ πληρώσας τὴν μανδάτι" οὐ δύναται δὲ τὴν μανδάτι κινεῖν ὡς παρεξελθὼν τοῦ μανδάτου τὸν ὅρον. “Ὅταν γὰρ ὁ ἐνταλϑεὶς παρεξέλθῃ τοῦ μανδάτου τὸν ὅρον, ἐξ ἑνὸς 10 πλευροῦ δίδοται ἣ μανδάτι καὶ αὐτὸς μὲν ἐνάγεται, οὐ κινεῖται δὲ κατὰ τοῦ ἐντειλαμένου. Καὶ τοῦτό φησιν ὁ Γάϊος ἐν τῷ μα΄. διγ. τοῦ παρόντος τιτ. Συνάδει δὲ τοῖς εἰρημένοις καὶ ὅπερ ὁ Νεράτιος ἐν τῷ λε΄. φησιν. 4*. Σημείωσαι τὸν παλαιὸν λέγοντα, ὅτι, ἡνίκα μὴ φυλάξῃ τὴν ἐντολὴν 6 ἐνταλϑείς, 4j μανδάτι ἐξ ἑνὸς πλευροῦ ἤτοι τοῦ ἐντειλαμένου κινεῖται. Καὶ 15 ζήτει κεφ. μα΄. 58.

Τοῦτο τοῦ Πρόχλου

ἐστὶν εἰς ἀνατροπὴν τοῦ Σαβίνου Κασίου.

B XIV, 1, 5 = D XVII, 1,5. 1. Τοῦ 'Evavríou. Et γε διαφέρει τῷ ἐντειλαμένῳ, ὡς Ow. η΄. ᾿Ανάγνωθι τὸ μα΄. καὶ τὸ μς΄. 20

2.

Διὸ

οὐδὲ

ἀναγκάζεται

αὐτὸν

καταδέξασθαι

ὁ ἐντειλάμενος.

᾿Ενταῦϑα

οὖν ὁ ἐνταλϑεὶς οὐδὲ βελτίονα δύναται ποιῆσαι τοῦ ἐντειλαμένου τὴν αἵρεσιν, χαϑὸ ἕτερον, καὶ οὐχ ὃν ἐνετάλϑη, ἠγόρασεν. 3. Τοῦ ’Evavrıopavoöc. Περὶ ἧς διαλαμβάνει βιβ. κα΄. τιτ. κγ΄. (3). Hb nu ᾿Ανάγνωϑι τοῦ αὐτοῦ ctr. διγ. α΄. ϑεμ. β΄. καὶ βιβ. ιβ΄. τιτ. α΄. Sw. ἔγ΄. (3). 72 25 Κατὰ τὸ παρὸν διάστιζε τὸ εἰρημένον Bi. κα΄. τιτ. α΄. (3) διγ. α΄. Ἔκεϊ γὰρ ἀπροςδιορίστως φησίν ἥττονος ἐάν, οὗπερ ἐνετειλάμην, πραϑῇ πρᾶγμά μου, οὐ δοκεῖ πεπρᾶσϑαι καὶ οὐκ ἀντίκειταί μοι παραγραφὴ ἀπαιτοῦντι αὐτό. 4*. Σημείωσαι, ὅτι οὐκ ὀφείλει παρεξιέναι τοὺς ὅρους ὁ ἐνταλϑείς. Ζήτει καὶ κεφ. μα΄. καὶ ξβ΄. ϑεμ. β΄. καὶ γ΄. 30

τοῦ

μανδάτου

55, Δηλονότι παρὰ τοῦ ἠγορακότος, κινοῦντός μου κατ᾽ αὐτοῦ τὴν lv peu. ᾿Ενταῦϑα δὲ ϑεματίζει, πῶς ὁ ἐνταλϑεὶς οὐ δύναται χείρονα ποιῆσαι τοῦ ἐντειλαμένου τὴν αἵρεσιν. 22 καϑὸ: Ca xa8* ὃν; corr. Hb.

| 27 πεπρᾶσϑαι: Ca πεπράσϑαι

| 31 πῶς: incertum

708

LIB. XIV — TIT. I (CA)

σι

6*. Σημείωσαι ἐντεῦϑεν, ὅτι ὁ ἐνταλϑεὶς ἀγοράσαι ῥητὸν πρᾶγμα ἐπὶ Hb II δήλῳ τιμήματι καταλιμπάνων τὸ περιττόν, οὗ κατέβαλεν οἴκοϑεν τιμήματος, 71 κινεῖ τὴν κοντραρίαν μανδάτι ἐνδυνάμως καὶ καταναγκάζει τὸν ἐντειλάμενον δοῦναι αὐτῷ τὸ ποσόν, ὃ ἐκεῖνος ὥρισεν. Εἰ μέντοι μὴ ἀγοράσει τὸ πρᾶγμα, ὃ ἐνετάλϑη, ἀλλ᾽ ἕτερον, κἂν χρεῖττόν ἐστιν τὸ map! αὐτοῦ ἐξωνηϑὲν καὶ τίμημα κατεβλήϑη ἔλαττον, οὐ δύναται τὸν ἐντειλάμενον ἄκοντα παρασκευάσαι τοῦτο λαβεῖν, διότι, ὅτε ἕτερον παρὰ τὸ ἐνταλϑὲν ἐξωνήσεται, εὑρίσκεται ἀγοράζων ὃ οὐκ ἐνετάλϑη καὶ ἐφ᾽ ᾧ οὐ συνήνεσεν ὁ ἐντειλάμενοςξ᾽ xal οὐκ ἐκχωρεῖ τίκτεσϑαι ἀγωγὴν κατὰ τοῦ μὴ συναινέσαντος T) καταναγκάζεσϑαι 10 κτᾶσϑαι τὸ ἐφ᾽ ᾧ μὴ ἠρέϑη ἣ ἔσχε διάϑεσιν. Τὰ γὰρ συναλλάγματα ἐκ τῶν ,

Led

»

»"

>

P

3

,

3

,

x

[4

>

,

A

[A

x

2

»

,

x

kA

3

,

*

>

,

,

,

€

€,

2

!

n

N

3

1

σι

διαϑέσεων, ὡς ἐμάϑομεν, κανονίζονται᾽" καὶ ἄνευ διαϑέσεως οὐκ ἔστιν δυνατὸν

συνίστασϑαι συνάλλαγμα᾽ μήτηρ γάρ ἐστιν τῶν συναλλαγμάτων ἣ διάϑεσις. Ὅτε τὸ αὐτὸ πρᾶγμα ἀγορασϑῇ καὶ καταβληϑῇ τίμημα πλέον, καὶ ὁ δοὺς τοῦτο χκαταλιμπάνει τὸ περιττόν, καλῶς λέγομεν ἰσχυρῶς αὐτὸν κινεῖν, διότι εὕρηται καὶ τὸ αὐτὸ πρᾶγμα ἀγορασϑέν, ὅπερ ἤϑελεν ὁ ἐντειλάμενος, καὶ τὸ αὐτὸ ποσὸν καταβληϑέν, καὶ πάντα τά, ἐφ᾽ οἷς συνήνεσαν καὶ ἄμφω οἱ συναλλάξαντες, γενόμενα. Διὰ τὴν αὐτὴν αἰτίαν, καὶ ὅτε ἑτέρῳ προςώπῳ Hb II πωλήσει ὁ ἐνταλϑεὶς παρὰ τὸ ὁρισϑὲν πρόξτωπον, οὐκ ἔρρωται 7| πρᾶσις. 72 Καὶ ἀνάγνωθι βιβ. (9^. ctr. α΄. κεφ. ἔγ΄., ὅ φησιν" ἐὰν ἐλευϑέρῳ ἣ δούλῳ μου ἐπιτρέψω πωλῆσαι «σοί», ὁ δὲ πωλήσῃ ἑτέρῳ, οὐχ ἔρρωται. x

x

€

»

e

2

>

x

λλάξ

b

^

14

t

A

H

M

€

^

X

᾿

[A

3

x

,

2

3

,

3.

€

x

3

6

x

€

Z

!

y

78. Εἰς τὸ διαφέρον, ὡς τὸ ζ΄. Yen. τοῦ η΄. κεφ. τοῦ παρόντος βιβ. φησὶν Aévov: τότε ἁρμόζει. Τὰ δὲ λοιπὰ ζήτει. 88. Σημείωσαι, πῶς ἐνταῦϑα ϑεματίζει, ὅτι συμβαίνει μὴ δύνασϑαι βελτίονα ποιεῖν τοῦ ἐντειλαμένου τὴν αἵρεσιν. 25

τὸν

ἐνταλϑέντα

9$. Εἰ δὲ ἐγὼ μὲν ἑτέρῳ ἐντείλωμαι πωλῆσαι, σὺ δὲ ἑτέρῳ πωλήσῃς ἀδιαστίκτως, οὐκ ἔρρωται ἡ πρᾶσις, ὡς βιβ. «9^. τιτ. β΄. κεφ. Er’. καὶ ξζ΄. 108. ᾿Ἐνταῦϑα ϑεματίζει, πῶς γίνεται βελτίων ἣ αἵρεσις τοῦ ἐντειλαμένου. Καὶ ζήτει Big. ιζ΄. τιτ. α΄. κεφ. η΄. Διὸ χἂν ἐντειλάμενος μεταμεληϑῇ, προβαλλόμενος τὸ τὸν ἐνταλϑέντα παρεξελϑεῖν τὸ μάνδατον οὐδὲν ποιεῖ.

30

ΒΧΙ͂Ν, 1,6 — D XVII, 1, 6. 1. ᾿Ἐνετειλάμην σοι τὰ ἐμὰ διοικῆσαι πράγματα ἢ ἕτερόν τι πρᾶξαι. Δίδοταί μοι ἡ μανδάτι, καὶ εἴ τι προςήγαγόν σοι τιμῶν καὶ τὸν σὸν ἀμειβόμενος κάματον. ᾿ 2. 31

Ei ὡς ἐν ἐπαντιδώρῳ λάβῃ τι ὁ ἐνταλϑείς, μένει ἣ μανδάτι. sch.

1: cf. infra

p. 815 1. 7

|

34 εἰ ὡς:

Ca εἰως

LIB. XIV — TIT. I (CA)

709

3. Στεφάνου. ᾿Ιδοὺ ἐνταῦϑα᾽ σημείωσαι, ὅτι x&v τι δωρήσωμαι τῷ ἐνταλϑέντι, οὐκ ἐμποδίζεται τὸ μανδάτον. 4, Τοῦ ᾿Ανωνύμου. ᾿Ανάγνωθι περὶ τῶν ὀνοραρίων διγ. ζ΄. καὶ τὸ τέλος τοῦ α΄. διγ. καὶ διγ. νς΄. ϑέμα προτελευτ. 5

5. Τῶν ἐμῶν πραγμάτων ἐνετειλάμην σοι τὴν διοίκησιν" ἔνοχος ἔσῃ μοι HbTI τῇ μανδάτι, οὐ τῇ νεγοτιογέστι" οὐδὲ γὰρ διὰ τοῦτο γέγονας ἔνοχος, ἐπειδὴ Τ διῴκησας τὰ ἐμὰ πράγματα, ἀλλὰ διὰ τοῦτο, ἐπειδὴ τὸ μανδάτον ὑπεδέξω. 6.

Κυρίλλου.

'O ἐνταλϑεὶς διουκῆσαι μανδάτι κατέχεται.

7. Τοῦ ᾿Ἐναντιοφανοῦς. ᾿ΑνάγνωἙθι βιβ. μδ΄. τιτ. β΄. διγ. ε΄., ἐν à τὸν 10 ἐνταλϑέντα οἶδας ἐναγόμενον τῇ μανδάτι καὶ τῇ νεγοτιογέστι. 2

.8. Στεφάνου. Τότε δὲ μὴ διουκήσας κατέχεται, ὅταν βλαβῇ ὁ ἐντειλάμενος £x τοῦ μὴ διοικῆσαι τὸν ἐνταλϑέντα᾽ εἰ γὰρ μηδεμίαν ὑπέστη ἐντεῦϑεν βλάβην, οὐ κατέχεται ὁ ἐνταλϑείς, ὡς ὁ Οὐλπιανὸς ἐν τῷ η΄. διγ. τούτου τοῦ τίτλου φησίν. Σ

15

-

=

*

>

,

.

Η

x

14

e

;

H

m

,

9. "EvoyAoóusvóv us παρά τινος ἢ καὶ δανειζόμενον παρὼν ἐνηγγυήσατο Τίτιος ἀνεχόμενον xal ἐπὶ τῷ γινομένῳ σιωπῶντα. Κατέχομαι τῇ μανδάτι. Ei δὲ xai ἄκοντά με ἐνηγγυήσατο ἣ δόνανδι Aveluo, ἢ ἀπόντος τὴν ἐγγύην ὑπειςῆλϑε τὴν ὑπὲρ ἐμοῦ, ἐπὶ μὲν τῶν δύο οὐδεμίαν ἀγωγὴν ἕξει xav! ἐμοῦ ἐπὶ δὲ τοῦ τελευταίου τὴν νεγτιογέστι. 5

?

,

>

5»

FA

/

,

*

€

20

M

x

mM

N

FA

,

M

t

2

x

»

Pi

3

^

M

u

m

3

x

,

A

A^

N

*

x

jas

/

Far

2

[4

>

Σ

,

Hn

^

Hi

3

,

τω

3

,

A

,

^

24

Σ

5,5

,

=,

10. Στεφάνου. Σημείωσαι, ὅτι ἐν ᾧ τις εἰδὼς τὸ γενόμενον ὑπ᾽ αὐτοῦ μὴ ἀντιλέγει, δοκεῖ σιωπηρῶς ἐντέλλεσϑαι. Τοῦτο δὲ αὐτὸ μανϑάνεις καὶ ἐν τῷ m. Ow. 2

"m

,

11. Τοῦ αὐτοῦ. Τοῦτο νόησον, ἔνϑα μὴ μόνον οὐ βούλεται, ἀλλὰ καὶ ἰδυκῶς ἀντιλέγει καὶ κωλύει αὐτὸν ἐγγυήσασϑαι" τότε γὰρ οὐκ ἔχει κατ 25 αὐτοῦ τὴν μανδάτι, ὡς ὁ Παῦλος ἐν τῷ μ΄. διγ. φησίν. H

m

3

>

m

^

1

x

,

,

€

€

»

led

κι

Σ

,

4

“

.

Li

12. Τοῦ αὐτοῦ. Τότε γὰρ οὐχ T7) μανδάτι, δῆλον δέ, ὅτι ἐν ᾧ ἀπόντος ἐνηγγυήσατο. 13. Οἷον ἐπὶ τῷ ἱεροσυλῇσαι, φονεῦσαι, ἐν τῷ κε΄. (22) διγ. περὶ τὰ μέσα ϑεματίζει. 30 ϑεμάτων, ἀλλὰ καὶ ἐπὶ παντὸς αἰσχροῦ κανόνα" καϑολικῶς γάρ φησιν, ὅτι αἰσχροῦ 15 sch.

9: cf. infra p. 816

1.

1

,

x

>

*.

3

H

ἀλλ᾽ N νεγοτίορουμ

τίκτεται"

τραυματίσαι' τοῦτο γὰρ ὁ Παῦλος Hb Il Σὺ δὲ μὴ μόνον ἐπὶ τῶν εἰρημένων 74 πράγματος ἐρρωμένον δέξαι τὸν πράγματος μανδάτον οὐκ ἔρρωται.

710

LIB. XIV — TIT. I (CA)

14. ᾿Ἑνετειλάμην σοι πρᾶγμα μὴ διαφέρον μοι, olov ἵνα ἐγγυήσῃ Σέϊον ἢ ἵνα Τιτίῳ δανείσῃς. Ὑποδεξάμενος τὸ μανδάτον καὶ μὴ ποιῆσας ἐναχϑήσῃ μοι τῇ μανδάτι καὶ πράξας τὸ ἐνταλϑὲν ἕξεις κατ᾽ ἐμοῦ τὴν κοντραρίαν. Ei δὲ ἐντείλωμαί σοί τι, ὃ συμφέρει σοι, οὐκ ἔχεις τὴν μανδάτι, εἰ μὴ καὶ ἐμοὶ 5 διαφέρει τὸ γινόμενον, ἤγουν οὐκ ἂν ἑτέρως ἐποίησας, εἰ μὴ ἐνετειλάμην ἐγώ᾽ τότε γάρ, εἰ καὶ μηδέν μοι διαφέρει, ἐναχϑήσομαι τῇ μανδάτι. 15. Τοῦτο νόησον, ὅσον ἧχεν εἰς τὸ ἐνάγεσϑαι τὸν ἐνταλϑέντα τῇ μανδάτι, Hb II οὐ νῦν, ἔνϑα μηδὲ τῷ ἐντειλαμένῳ διαφέρει (οὔτε γὰρ κινεῖται μανδάτι μὴ ὑπόντος διαφέροντος, ὡς ὁ Οὐλπιανὸς ἐν τῷ η΄. διγ. φησίν), ἀλλ᾽ ὅτε ἤρξατο 10 διαφέρειν τῷ ἐντειλαμένῳ ἄρχεται δὲ αὐτῷ διαφέρειν, ἐὰν ἐκεῖνος, ὑπὲρ οὗ ἐνετείλατο, μηδὲν αὐτῷ διαφέρων τὴν ἀρχήν, ἤρξατο νῦν διαφέρειν προκουράτωρ αὐτοῦ γενόμενος καὶ δεόμενος χρημάτων περὶ τὴν διοίκησιν τῶν πραγμάτων τοῦ ἐντειλαμένου. 16. Τί γάρ, ὅτι ἐνετειλάμην σοι τὸν σὸν φιλοκαλῆσαι 15 γάρ τινας εἶχεν ὑπούσας καὶ τὸν ἐμὸν βλαπτούσας ἀγρόν.

ἀγρόν;

Βοτάνας

17. ᾿Ἐνετειλάμην τῷ ἐμῷ προκουράτωρι λαβόντι ῥητὸν χρυσὸν οἰκείῳ κινδύνῳ τοῦτον τοχκίσαι, ὥςτε ἐμοὶ τὸν ἀπὸ τρίτης παρασχεῖν ἑκατοστῆς εἰ δέ τι πλέον δυνηϑείη λαβεῖν, εἰς οἰκεῖον ἀπενέγκασϑαι κέρδος δάνειον πρὸς τὸν «προσκουράτωρα γενέσϑαι δοκεῖ" ὅϑεν οὐ τῇ μανδάτι, ἀλλὰ τῷ κονδικτικίῳ 20 κατασχεϑήσεται. Εἰ δὲ πάντων μου τῶν πραγμάτων εἶχεν ἐνταλϑεῖσαν αὐτῷ τὴν φροντίδα, κατέχεται καὶ τῇ μανδάτι, ὥςπερ ἐὰν ἐδάνεισά σοι ρ΄. νομίσματα καὶ κτησάμενος κατὰ σοῦ τὸν κονδικτίκιον ἐντείλωμαί σοι τῶν ἐμῶν πραγμάτων τὴν διοίκησιν κινήσω γὰρ κατὰ σοῦ πρὸς τῷ κονδικτικίῳ καὶ τὴν μανδάτι ἐγκαλῶν σοι, διότι μὴ ἑαυτὸν ἀπήτησας. 25

18. Στεφάνου. ᾽ν τούτοις παραβαίνεται τοῦ μανδάτου ἣ φύσις, ἐπειδὴ μὴ γρατούϊτον εἶναι δοκεῖ τὸ μανδάτον, ἔχει δὲ κέρδος ἐνταῦϑα, κέρδος οὐχ ἁπλῶς, ἀλλὰ κατ᾽ ἐπιτροπὴν ἰδυκῶς ἐμὴν τὸ ὑπὲρ τρίτον τῆς ἑκατοστῆς. Τὸ μέντοι διὰ συμφώνου ἐπιτεϑῆναι τῷ ἐνταλϑέντι τὸν χίνδυνον, οὐ μὴν κέρδος διὰ ἰδωκῶν αὐτοῦ συμφώνων ἀναιρεϑῆναι, οὐκ ἀναιρεῖ τὸ μανδάτον᾽ τοσοῦτον, 80 ὅτι, ἐὰν ἐντείλωμαί σοι δανεῖσαι τὰ ἐμὰ χρήματα Τιτίῳ κινδύνῳ σῷ δίχα τόκων, καὶ δανείσεις ἐπὶ τόκοις, μανδάτι κατέχῃ μοι χάριν τοῦ κεφαλαίου καὶ μόνου, οὐκέτι καὶ χάριν τῶν τόκων. ᾿Ἐνετειλάμην σοι δανεῖσαι, καὶ δανεῖσαι οὐχ ἁπλῶς, ἀλλὰ κινδύνῳ σῷ ῥητὸν ἐκφωνήσας πρόζςωπον᾽ εἶπον γάρ cot ^A

ε

Pe

m

3

bd

MJ

M

>

ε

Fat

/

,»»

4,

»

2 ὑποδεξάμενος:

^

H

,

Ll

£t

,

^

“

€

x

3

A

x

2

x

cf. infra p. 816 1. 12

€

,

3

IH

x

7

|

2

t

Ld

=

H

3

t

Ὁ

2

,

4 ὃ: Ca #; corr. Hb.

A

,

| τὴν: Ca τῇ;

corr. Hb. | 16 sch. 17: cf. infra p. 816 1. 22 | 19 κονδικτυκίῳ: Ca 20 εἰ δὲ κτέ.: cf. infra p. 816 1. 26 | 22 κονδυκτίκιον: Ca xovölxıov

κονδικίῳ

|

LIB. XIV — TIT. I (CA)

711

δάνεισον Τιτίῳ. Τοῦτο γὰρ ὁ Οὐλπιανὸς ἐν τῷ ι΄. διγ. φησίν: μὴ δόξῃ σοι ἐναντίως ἔχειν τὸ εἰρημένον ἐκεῖσε. "Ioa δὲ καὶ ἐπὶ τοῦ προτεϑέντος εἰς ζήτησιν ϑετέα. Ei καὶ συνεφωνήϑη τυχὸν τὸν ἀπὸ τρίτης ἑκατοστῆς ἑαυτῷ ἀποδίδοσθαι τόκον, ὅμως ἐπειδὴ κονδικτίκιος μᾶλλον ἁρμόζει καὶ στρίκτα ὅ ἀγωγὴ καὶ οὐ μανδάτι, οὐ δύναται τῶν συμφωνηϑέντων καὶ μὴ ἰδικῶς ἐπερωτηϑέντων τόκων ἀπαίτησιν ἔχειν, ἀκολούϑως τοῖς εἰρημένοις ἐν τῷ V. Bw. ἑτέρῳ δὲ λόγῳ, ὅτι, ἐὰν εὑρεϑῇ τοὐναντίον αὐτὸς ἐναγόμενος, τυχὸν τῇ κοντραρίᾳ μανδάτι, δύναται παραγραφὴν καὶ κομπεσατίονα καὶ παρακατάσχεσιν ἔχειν ἐπὶ τοῖς δόξασι τόκοις. 10

19.

»

τήτους

Ἐπὶ τῷ κεφαλαίῳ δηλαδὴ μόνῳ᾽ 3

τόκους

^

H

οὐκ

^

.

ὁ γὰρ δανειακὸς κονδικτίκιος ἀνεπερω- Hb 1] E

A

x

t

2

76

ἀπαιτεῖ.

20. Τοῦ ’Evavrıopavoüs. Ἔν ὅϑεν ὁ δανειακὸς οὐχ ἁρμόζει. 21. Τοῦ ᾿Ανωνύμου. 15 c., ζ΄., λδ΄. καὶ λζ΄.

τῷ

ι΄. διγ.

οὐδὲν

τοιοῦτον

συνεφωνήϑη"

Οὕτως ἔγνως βιβ. γ΄. τιτ. ε΄. Bey. ε΄. ἐν τῷ τέλει,

22. Δάφνις τις οὕτω λεγόμενος ὑποδέχεται παρ᾽ ἐμοῦ κινουμένην τὴν iv ῥὲμ ἀγροῦ χάριν, ὃν ἐνέμετό τις ὑπ’ αὐτοῦ δεφενδευόμενος. ᾿Απαιτούμενος τὴν ἰουδικάτουμ σόλουϊ ἤγουν τὴν ἐπὶ τοῖς κεκριμένοις ἱκανοδοσίαν οἷα δεφένσωρ Μαρίῳ τινὶ Παύλῳ ὄντι δικολόγῳ διειλέχϑη περὶ τῆς ἐγγύης. Ὁ 20 δὲ καὶ ἐγγυήσασθαι αὐτὸν ὑπέσχετο καὶ συνηγορῆσαι αὐτῷ μισϑὸν συμφωνήσας ὑπὲρ τῆς ἐγγύης αὐτῷ δοϑήσεσϑαι. Καὶ ἐπειδὴ ὁμολογίαν εἰς αὐτὸν γίνεσϑαι ὑπὲρ τοῦ ἐπαγγελϑέντος μισϑοῦ αἰσχρὸν ἐφαίνετο, ἐπ᾽ ὀνόματι ἑτέρου τὴν ὁμολογίαν ἐδέξατο ὡς δὴ Πρίμου τινὸς τὸν Δάφνιν ἐπερωτήσαντος καὶ τοῦ Δάφνιδος ὁμολογήσαντος ὑπὲρ τοῦ τῆς δίκης ἀποτελέσματος δώσειν 25 αὐτῷ ρ΄. νομίσματα. Κλαύδιος, Σατορνῖνος, Πέτρος ἠκροῶντο τῆς δίκης καὶ μαϑόντες τὴν τοῦ Μαρίου Παύλου κακουργίαν, καὶ ὅτι δικολόγος ὧν ἠνέσχετο ἐπὶ μισϑῷ ἐγγυήσασϑαι πρὸς τὸ ὑποκείμενον κακούργημα κινηϑείς, οὐχ ὡς τοῦ νομίμου ὄντος ἀπεκίνησαν τὸν Μάριον Παῦλον τῆς συνηγορίας" κατεδίκασαν δὲ καὶ τὸν Δάφνιν οὐ μόνον ἀποκαταστῆσαι τὸν ἀγρόν, ἀλλὰ 30 καὶ τοὺς ἐξ αὐτοῦ ληφϑέντας καρποὺς ἀποκαταστῆσαι μετά τινος προ:ϑήκης" τυχὸν γὰρ ἀντὶ χιλίων μοδίων μοδίους αφ΄. κατεδίκασαν. ᾿Απαιτηϑεὶς τὰ τῇ καταδίκῃ περιεχόμενα ὡς ἐγγυητὴς ὁ Μάριος Παῦλος ἐκίνει κατὰ τοῦ Δάφνιδος τὴν μανδάτι ἀπαιτῶν ἅπερ κατέβαλε προφάσει τῆς καταδίκης ὡς 3 τρίτης: Ca Ῥιτίου | 4 κονδικτίκιος: Ca (hic et mox) κονδίκιος [6 ἐπερωτηϑέντων τόκων: Ca ἐπερωτησάντων τόκον; corr. Hb. | 25 Πέτρος: leg. πραίτωρ (Hb.)? quod si accipias verba in numerum singularem mutes (cf. adnot. ad lin. 25, 26, 28) |

ἠκροῶντο: Ca ἠκροᾶτο

| 26 μαϑόντες:

prius μαϑὼν

prius

ἀπαιτηϑεὶς:

ἀπαιτηϑῆναι;

ἀπεκίνησεν

|

31

Ca

| ὧν: Ca ἦν corr.

Hb.

| 28 ἀπεκίνησαν:

712

LIB. XIV — TIT. I (CA)

σι

ἐγγνητὴς τῆς ἰουδικάτουμ σόλουι γεγονώς. Ζητεῖται, καὶ εἰ δίδοται αὐτῷ 1) μανδάτι κατὰ τοῦ Δάφνιδος. Καὶ ἀντέγραψαν αὐτῷ οἱ ϑειότατοι «ἀδελφοὶ» οὐδεμίαν αὐτὸν ἔχειν ἀγωγήν (οὔτε γὰρ τὴν λοκάτι ἔχει, ἐπειδὴ μὴ ὑπὲρ τῆς συνηγορίας συνεφώνησε λαβεῖν μισϑὸν εὐτελῇ, ἀλλ᾽ ὑπὲρ τῆς ἐγγύης, γρατούϊτον δὲ εἶναι δεῖ τὸ μανδάτον) διὰ τὴν οἰκείαν κακουργίαν, διὰ τὸ εἶναι αὐτὸν ἐργολάβον᾽ ἐπὶ μισϑῷ γὰρ προῆλθεν τὸ ἀποτέλεσμα ὥςπερ εἰς αὐτὸν ἑλκύσας τῆς δίκης. Ὃ δὲ Μάρκελλός φησιν ταῦτα΄ πᾶς ἐγγυητὴς ἐπὶ χρήμασιν ἐγγυησάμενος, εἰ μὲν οἰκείῳ κινδύνῳ ὑπειςῆλϑεν ἐγγύην μισϑὸν συμφωνήσας ὑπὲρ τούτου χαὶ πᾶσαν τὴν τοῦ πράγματος ζημίαν, ἀγωγὴν οὐχ ἕξει" εἰ δὲ τοῦτο οὐ 10 συνεφωνήϑη, ἀλλά τι εὐτελὲς μισϑοῦ χάριν, δίδοται αὐτῷ ἀγωγὴ οὐτιλία

ἤτοι πλαστή,

καὶ κοντραρία.

Καὶ καϑόλου

τοὺς ἐγγυητὰς

οὐτιλίαν

ἔχειν

e

e

μανδάτι. Ἥτις τοῦ Μαρκέλλου γνώμη τῷ χρησίμῳ συνάδει τῶν δικαστηρίων. Καὶ ἀναπληρῶν ἤτοι ἑρμηνεύων τὸ προκείμενον νόμιμον ὁ Παππιανὸς τοιοῦτον ἐποίει ῥεν εἰς πόσον ἤτοι ἀπόκρισιν [νόμιμον]. Φησὶν γάρ' τὸ ὁρισϑὲν τῷ προ1 χουράτωρι σαλάριον ἔξτρα ὄρδινεμ, εἴωϑεν ἀπαιτεῖσϑαι οὐκ ἀγωγῆς ὁριζομένης, ἀλλὰ προςελεύσεως γινομένης. Εἶτα τοῦ ἐπαγγελλομένου τὸ σαλάριον μεϑοδευομένου ἐκ τῆς κατ᾽ αὐτοῦ γενομένης προςελεύσεως σκοπεῖσϑαι χρή, πότερον ἀμειβόμενος τὸν τοῦ προκουράτωρος κάματον ὁ τῆς δίκης δεσπότης ὥρισε σύμμετρόν τι σαλάριον, καὶ διὰ τοῦτο τοῖς τυπωϑεῖσι χρὴ τὸ πιστὸν 2 ἐπαγαγεῖν, τουτέστι τὸν ἐπαγγειλάμενον τὸ σαλάριον καταδικάσαι, 7) τὴν ἀπόβασιν τῆς δίκης εἰς ἑαυτὸν μετήγαγεν ὁ προκουράτωρ᾽ τυχὸν γὰρ χιλίων Hb II νομισμάτων οὔσης τῆς δίκης σαλάριον αὐτῷ σ΄. νομισμάτων ὥρισε" τότε 77 γὰρ ὡς δοκῶν ἄϑλον τοῦ χινδύνου λαμβάνειν, ὃν ὑπειςῆλϑεν, ὡς κόντρα βόνες μόρες «ὄντος» τοῦ τυπωϑέντος, ἀπαιτῶν τοσαῦτα ἐργολάβος ἄντικρυς φαίνεται 25 xal od λήψεται τὸ ἐπαγγελϑὲν σαλάριον. 23. Τοῦ ᾿Ανωνύμου. “Ὁμοίως βιβ. β΄. τιτ. ιδ΄. Boy. νγ΄. ᾿Ανάγνωθι Bip. τοῦ Κωδ. «β΄.» τιτ. ς΄. Star. ε΄. καὶ βιβ. γ΄. τιτ. ιγ΄. διατ. α΄., ἐν ἢ καὶ ἐπιτρέπει μέχρι ρ΄. νομισμάτων συμφωνεῖν τὸν συνήγορον. Καὶ ἀνάγνωθι αὐτὸ κάλλιστον ὃν xal τὸ 19. (9) διγ. τοῦ ις΄. τιτ. τοῦ α΄. βιβ. περὶ τοῦ σωφρονίζεσϑαι τοὺς 30 κατασχευαστὰς καὶ ἀγοραστὰ: τῶν δικῶν. ^

x

24.

*

,

-

Στεφάνου.

μετήγαγεν [A

,

Lud

Li

M

t

Fi

A}

Οὐκ εἶπεν, ἔστιν, ἀλλὰ δοχεῖ, ἣ ὅτι οὐ πᾶσαν τὴν δίκην

εἰς ἑαυτόν, ἀλλὰ μισϑὸν μόνον ’

m

,

3

^

96

Li

&

ἄμετρον συνεφώνησε ,

λ

λαβεῖν, ἢ “

A

ὅτι οὐκ ὀνόματι οἰκείῳ ἐπηρώτησε τὸν μισϑόν. 6 τῆς δίκης: Ca τὴν δίκην quod

melius

Ca πρότερον

quadrare

| 13 νόμιμον postea-insertum

videtur

|

ῥὲν

εἰς

πόσον:

i.e.

| 14 ἐποίει: prius ἐπάγει, responsum

|

| 21 verba ἑαυτὸν --- τῆς δίκης postea inserta | 27 ἧ: Ca ᾧ

λαβεῖν erasa sunt haec: ἀπλήστως καὶ μετὰ μεγάλης ὡς ἀνήνεκται βιβ. β΄. τοῦ Ke. τιτ. ς΄. διατ. ε΄. | verba manu in margine sunt adscripta; cf. schol 355

18 πότερον:

| 32 post

τοῦ συνηγορουμένου ζημίας, ἢ ὅτι --- τὸν μίσϑον: eadem

LIB.

XIV

—

TIT.

I (CA)

713

25. Στεφάνου. Οὔτε γὰρ ἦν κυρίως ἐργολάβος μὴ πᾶσαν τῆς δίκης τὴν ἔκβασιν εἰς ἑαυτὸν καταδεξάμενος" ἐργολάβος γάρ ἐστι κυρίως ὁ ἐπιϑυμίᾳ τῶν ἀλλοτρίων ἀπαγοράζων ὥςπερ τὴν δίκην, ἐκτρέπων εἰς ἑαυτὸν ταύτης τὴν ἔχβασιν ἤτοι τὸν κίνδυνον᾽ ὃς εἰ καὶ τίμημα δέδωκεν, οὐ πλέον τοῦ δοϑέντος 5 τιμήματος ἀπαιτεῖ τὸν δεβίτορα, ὡς ἀνήνεχται βιβ. δ΄. τοῦ Ko9. τιτ. λε΄. διατ. χβ΄. Καὶ εἰ ϑέλεις τὰ περὶ τούτου εἰδέναι πλατύτερον καὶ ἀκριβέστερον καὶ ,

x

»

,

^

x

,

»

,

,

b

,

,

x

χατὰ τὸ σήμερον κρατοῦν, ἀνάγνωθι τὰς μετ᾽ αὐτὴν ἐν τῷ αὐτῷ τιτ. χειμένας διατάξεις.

26. Στεφάνου. Οὔτε ἐφ᾽ οἷς ἐγγυησάμενος κατέβαλεν, ἐπειδὴ οὐκ ἐπὶ 10 μισϑῷ μόνῳ ἐνηγγυήσατο, ἀλλὰ x«l adatalerebemgtione, ὥς φησιν, προήγαγεν ἑαυτόν, éx ebentucis ἔχειν τὴν ἀγωγὴν ταὐύτην᾽ ὅπερ ἀπηγό- Hb Il ρευται, καὶ οὐ συνεχωρήϑη τὸ συμφώνῳ λαβεῖν οὐδὲ ἐφ᾽ οἷς ἐγγυησάμενος 18 χατέβαλεν, ὡς ὁ Μάρκελλος [ἐφ᾽ ols]] ὑποδιαστίζων φησίν. Γράφει δὲ καὶ Οὐλπιανὸς ἐν τῷ νγ΄. διγ. τοῦ δὲ πάκτις τῶν πρώτων, ὅτι προκιχρᾶν μὲν 15 τὰ τῆς δίκης ἔξεστι δαπανήματα᾽ συμφωνεῖν δέ, ὥςτε μὴ χορηγηϑέντα μετὰ xal νομίμων τόκων, ἀλλ᾽ éx bentu cis τι λαμβάνειν τινά, οὐκ ἐπιτέτραπται. Τὸ πλέον φησὶν ἐν τῷ β΄. Big. τοῦ Κωδ. τιτ. ς΄. 5$ γ΄. τοῦ τιτ. διατ., ὅτι εἰ γραμματεῖον δανειακὸν ἐσχηματισμένον ἐποίησεν ὁ πρόςφυξ τῷ συνηγόρῳ . ... 27%. Zara βιβ. ιζ΄. τιτ. β΄. κεφ. ιζ΄. ϑεμ. παρατελευτ. ᾿ῶς ὅταν διαμαρτύ- Hb TI 20 ρηταί τις μὴ δανεῖσαι τῷ ἰνστιτουτορίῳ αὐτοῦ οἰκέτῃ, ὅτι, εἰ μὴ αὐξηϑῇ ἀπὸ τοῦ συναλλάγματος αὐτοῦ τὸ πεκούλιον, [οὐκ] ἔνοχός ἐστιν. 'O δὲ ἀνάγκῃ διουκῆσας ἢ ὑπονοίᾳ ἀνάγκης ἔνοχός ἐστιν τῇ νεγοτιόρουμ γεστόρουμ, ὡς Big. ιζ΄. τιτ. α΄. κεφ. δ΄. Ζήτει καὶ βιβ. β΄. τιτ. γ΄. κεφ. ξ΄. λέγον" ὁ μὴ κωλύων τὸν ὑπὲρ αὐτοῦ ἐγγυώμενον xal ὁ δεκτὸν ἡγούμενος ἐνέχεται τῇ μανδάτι. 25 Ζήτει καὶ Buß. ζ΄. τιτ. ε΄. κεφ. vc." καὶ ὁ μὴ ὧν ἐντολεὺς ἐὰν κινήσῃ ἀγωγὴν καὶ ἀποδέξηται ὁ δεσπότης, ἄνωθεν δοκεῖ κατενεχϑῆναι εἰς δίκην τὸ πρᾶγμα" ᾧ συνάδει τὸ κζ΄. κεφ. ϑεμ. α΄. τοῦ β΄. τιτ. τοῦ η΄. βιβ. καὶ τὸ Ec'.- ὁ ἐρωτώμενος ἐπὶ δικαστηρίῳ, εἰ ἔστιν κληρονόμος, καὶ σιωπῶν. >

-

*

,

m

[A

*

45

3

,

m

x

,

LH

,

,

5,

^

,

€

bd

285. Ἐπὶ τῆς πράσεως καὶ 30 ὁμολογήσῃ πρὸς τὴν ἐπερώτησιν, τιτ. α΄. κεφ. λδ΄, ϑεμ. β΄.

M

-^

14

,

,

H

1a

L4

€

»

2

8

\

,

H

2

/

2

*

A

bol

τῆς μισϑώσεως εἰ x«i [μὴ] προςφόρως ὅμως δὲ συναινεῖ, ἔρρωται, ὡς Bi. μγ΄.

29%, 'Eni τοῦ ἐνταλϑέντος ἐπὶ δίκῃ ἄκων λέγεται οὐ μόνον ὁ ἀντιλέγων, HbU ἀλλὰ καὶ ὁ μὴ συναινῶν, ὡς βιβ. η΄. τιτ. β΄. κεφ. η΄. ϑεμ. γ΄. ᾿Επὶ δὲ τῆς 3 τὴν (ἔκβασιν): bis Ca

[10 adatalerebemgtione: i. e. ad talem redemptionem |

11 éx ebentucis: i.e. ex eventu litis | ταύτην: Ca τουτέστιν | 12 συμφώνῳ: Ca σύμφονον | 15 χορηγηϑέντα: Ca χορηγηϑέντι | 18 post συνηγόρῳ folium desideratur;

cf. legis 8 schol.

1 | 27 &: Ca ὡς

j

714

LIB. XIV — TIT. I (CA)

ἀπαιτήσεως τῆς προικὸς δοκεῖ συναινεῖν τῷ πατρὶ 7) ϑυγάτηρ σιωπῶσα καὶ μὴ ῥητῶς ἀντιλέγουσα, ὡς βιβ. κη΄. τιτ. η΄. κεφ. α΄. περὶ τὸ τέλος. Ζήτει τοῦ αὐτοῦ Tur. καὶ Di. κεφ. Ac'. Καὶ ἐπὶ τῆς ἰουδικάτουμ σόλουι, κἂν ὁ ἐντειλάμενος δοὺς ταύτην τελευτήσῃ, τοῦ ἐνταλϑέντος μὴ ἀντειπόντος ἐπὶ τῇ δόσει αὐτῆς καὶ ταῦτα εἰδότος ἀναγκάζεται ὁ προκουράτωρ ὑποδέξασϑαι τὴν δίκην, κἂν ἀποθάνῃ ὁ ἐντειλάμενος πρὸ τῆς προκατάρξεως, ὡς pip. y. vtr. β΄. κεφ. ιε΄. deu. α΄. A

2

€

-

ε

7

τ

m

>

t

3

m

,

,

Li

[A

^

2

m

3

F

,

2

x

A

€

x

,

»

/

4

,

Σιων

€

30*. Σημείωσαι, ὅτι ἀπὸ τοῦ προτερεύοντος συναλλάγματος κανονίζεται ἡ ἀγωγή, ὅτε πολλά εἰσι συναλλάγματα. Καὶ ζήτει βιβ. ιγ΄. τιτ. β΄. κεφ. α΄. 10 ϑεμ. ς΄. καὶ τούτου τοῦ βιβ. κεφ. η΄. καὶ βιβ. η΄. τιτ. β΄. κεφ. μβ΄. ϑεμ. δ΄. 31*. Σημείωσαι τὸν κανόνα, ὅτι ἐπὶ αἰσχρῷ πράγματι ἐντολὴ οὐ συνίσταται. Hb II Ζήτει καὶ κεφ. κβ΄. ϑεμ. ς΄. καὶ κεφ. ιβ΄. ϑεμ. ι΄. ᾿Αλλ᾽ οὐδὲ ἕτερόν τι συνάλ- 78 λαγμα συνίσταται ἐπὶ αἰσχρῷ πράγματι. Καὶ ζήτει τὰ: κειμένας ἐν τῷ ἔξωϑεν τοῦ τελευταίου ϑέματος σχολίῳ παραπομπάς. a

32*. Ζήτει βιβ. ac’. τιτ. α΄. κεφ. ο΄. Yeu. ε΄., ὅ φησιν τὸ λεγόμενον Hb II μὴ δίδοσϑαι ἐπὶ τῶν ἁμαρτημάτων ἐγγυητήν, οὕτω νοοῦμεν, ἵνα ὁ μετά τινος κλέψας μὴ δύνηται λαβεῖν ἐγγυητὴν ἐπὶ τῷ ἁρμόζοντι αὐτῷ μέρει τῆς κλοπῆς" μῆτε μὴν ὁ παρά τινος κλέψαι προτραπεὶς λάβῃ παρ᾽ αὐτοῦ περὶ τοῦ ἀζημίου ἐγγυητήν᾽ δοχεῖ γὰρ καὶ ἀλόγως ὁ διοικητὴς προςλαμβάνεσϑαι, ἐπειδὴ 20 ἀτόπου πράγματος οὐχ ἔστιν κοινωνία. 'O μέντοι χλοπὴν ὑποστὰς καλῶς ἐπὶ τῇ ποινῇ λαμβάνει ἐγγυητήν᾽ συμφέρει γὰρ τὰς ποινὰς ἀπαιτεῖσϑαι τῶν ἁμαρτημάτων. Σὺ δὲ toO. ὅτι, κἂν μὴ συνίσταται ἐξ ὀρϑοῦ κοινωνία ἐπὶ αἰσχρῷ πράγματι, ἀλλ᾽ οὖν εἴ τινες ὄντες κοινωνοὶ ἐπὶ ἐφειμένοις πράγμασι μαϑόντες, ὅτι εἷς ἐξ αὐτῶν ἀπό τινος ἁμαρτήματος κτησάμενός τι συνειςήνεγκε 25 τῇ κοινωνίᾳ, καταδέξονται τὸ γεγονὸς καὶ συμμερίζουσιν τοῦτο, καὶ τὴν ποινὴν ἐπ᾽ ἴσης διδόασιν. Καὶ ἀνάγνωϑι βιβ. ιβ΄. τιτ. α΄. κεφ. νγ΄. deu. τελευτ. καὶ κεφ. νδ΄., ve'., νς΄., νζ΄. ᾿Ανάγνωϑθϑι καὶ βιβ. ξ΄. τιτ. λβ΄. 1

33%, "Ov προενέβαλεν ἐπερωτῆσαι αὐτῷ δοϑῆναι ὑπὲρ τοῦ τῆς δίκης Hb ἀποτελέσματος [ῥητὸν ποσόν. 'O] γὰρ δοὺς τὴν ἰουδικάτουμ σόλουι αἰσχρὸν ΤΊ 30 ἡγήσατο αὐτὸς ἐπ[ερωτῆσαι οἷα καὶ] συνηγορῆσαι ὑποσχόμενος. 34%, Τοῦ Νικαέως. Σημείωσαι τὴν τοῦ Στεφάνου παραγραφὴν διδάσχουσαν, τί [ἐστι κυρίως ἐργολάβος.] ᾿Ανάγνωθι καὶ τὰς παραγραφὰς πάσας τὰς ἐνταῦϑα διδομένας καὶ Buß. η΄. τιτ. α΄. κεφ. ιε΄. λέγον: ὁ δι’ ἀπληστίας τῷ οἰκείῳ [συνϑέμενος πρόσ]φυγι φανεράν τινα τῆς δίκης μοῖραν μετὰ τὴν 33 ἐνταῦϑα

διδομένας:

incertum

LIB. XIV — TIT. I (CA)

715

νίκην λαμβάνειν καὶ ἐπιμείνας τοῦ συνηγορεῖν ἐκβαλέσϑω. ᾿Ανάγνωθϑι καὶ τὴν ἐκεῖ τοῦ Θαλελαίου παραγραφὴν εἰς τὸ κατὰ πόδας οὕτως ἔχουσαν᾽ πρόσκειται εἰς τὸ κατὰ πόδας τὸ παντελῶς, καί [φησιν] ὁ Θαλέλαιος" διηνεκῶς, φησὶν 9 διάταξις, κεκωλύσϑω τοῦ συνηγορεῖν. Μᾶλλον γὰρ ἣ διάταξις αὐτὸ ὅ τοῦτο, τὸ συμφωνεῖν εἰς κέρδος οἰκεῖον μέρος τοῦ πράγματος λαβεῖν, εἰς ἀπόδειξιν τοῦ εἶναι τὸν δικολόγον ἐργολάβον ἐδέξατο᾽ οἱ δὲ ἐργολάβοι κωλύονται τοῦ συνηγορεῖν, ὡς ἔγνωμεν ἐν τῷ ς΄. Bi. τῶν δὲ ῥέβους εἰς τὸ ϑέμα Μαρίου Παύλου τοῦ δικολόγου ἐν τῇ μανδάτι (ἔστιν δὲ τὸ προκείμενον τοῦ τιτ. νόμιμον). ᾿Αλλ᾽ ἐπειδὴ ἐκεῖ (ἤτοι ἐνταῦϑα) οὐχ ὡς νόμιμον τοῦτο παραδέδωκεν, 10 ἀλλ᾽ ὡς ἐν φάκτῳ συμβέβηκός, ὅμως ὁ βασιλεὺς καὶ ἐργολάβον εἶναι πιστεύσας τὸν συνήγορον τὸν συμφωνήσαντα μέρος τοῦ πράγματος εἰς κέρδος οἰκεῖον λαβεῖν, εἰκότως ἐκώλυσεν αὐτὸν τοῦ συνηγορεῖν. 'H τοιαύτη τοῦ Θαλελαίου παραγραφὴ συνάδει τῇ ἐνταῦϑα πρώτῃ παραγραφῇ τοῦ Στεφάνου, ἧς N ἀρχὴ οὕτως ἔχει" τοῦτο δὲ νόει κατὰ συναρπαγὴν γενόμενον τοῦ δικαστοῦ. ᾿Ανάγνωθϑι 15 καὶ τοῦ παρόντος Di. κεφ. πβ΄. καὶ τὴν ἐκεῖ παραγραφήν. 35*. Στεφάνου. Τοῦτο νόησον κατὰ συναρπαγὴν γενόμενον τοῦ δικαστοῦ, xal μὴ ὡς τοῦ νόμου τοῦτο κελεύοντος" τότε γὰρ ὁ δικολόγος ἐξιμεύεται τῆς μάτρικος, ὅταν προφάσει τοῦ ὀνοραρίου ἄμετρον βουληϑεὶς ἀπαιτῆσαι ποσότητα μέρος αὐτοῦ τοῦ πράγματος, περὶ οὗ ἡ δίκη γυμνάζεται, συμφωνήσῃ 20 λαβεῖν ἀπλήστως καὶ μετὰ μεγάλης τοῦ συνηγορουμένου ζημίας, ὡς ἀνήνεκται βιβ. β΄. τοῦ Κωδ. τιτ. ς΄. διατ. ε΄. ΓΆρχεται δὲ ὁ τοιοῦτος vtr. ἀπὸ τοῦ ξγ΄. χεφ. τοῦ παρόντος τιτ. 368. Ζήτει βιβ. β΄. τιτ. β΄. κεφ. pH ., ım’., ov. περὶ τό, πόσα σημαίνει τὸ δόνουμ καὶ τὸ μούνους. 86

378. Ζήτει «παραγραφῆν».

βιβ.

κδ΄.

cvv.

α΄.

κεφ.

τελευτ.

καὶ

τὴν

ἐκεῖ

Θαλελαίου

388. Ζήτει βιβ. ιγ΄. τιτ. β΄. κεφ. α΄. ϑεμ. ς΄. Ἐνταῦϑα οὖν οὕτως εἶπεν. ὅτι κυρίως τῇ μανδάτι ἐνέχεται, κἂν διουκήσῃ κἂν οὐ διουκήσῃ. 398.

Οἷον

ἐπερωτηϑῆναι

ἣ ἐνέχυρον

δοῦναι

7| νοβατεῦσαι

τὴν

ἐνοχὴν

80 εἰς ἑαυτόν.

408. Ζήτει κεφ. ι΄. ϑεμ. v. τοῦ παρόντος τιτ. καὶ μή σοι ἐναντιωϑῇ, ἀλλ᾽ ἀνάγνωθι τὴν ἐκεῖ καὶ ἐν τῷ παρόντι κεφαλαίῳ κειμένην παραγραφήν. Ζήτει καὶ κεφ. μη΄. ϑεμ. β΄. 418.

᾿Εγκαλεῖται γάρ, τί δήποτε

αὐτὸς ἑαυτὸν οὐκ ἀπήτησεν.

3 πρόσχειται: cf. supra p. 641.10 | 13 παραγραφῇ: cf. 5080Ι.35 | 16sch.35: cf.schol. 24

716

LIB. XIV — TIT. I (CA)

428. σόλουι.

Δεφενδεύοντος δηλαδὴ ἕτερον ἐναγόμενον τῇ ἰνρὲμ δοὺς τὴν ἰουδικάτον

438.

’Ep’

οἷς ἐζημίωται,

οὐ μὴν ἐφ᾽ οἷς συνεφώνησεν

ἄμετρον

μισϑόν.

B XIV, 1, 8 Ξ D XVII, 1, 8. 1. ..... xen Ἱματικῶν οὐ δύναται ὁ τυχὼν ὑπὲρ τοῦ τυχόντος ἔκχλητον ἐπιδιδόναι, ὡς ὁ Οὐλπιανὸς ἐν τῷ εἰρημένῳ μϑ΄. Διγ. βιβ. τιτ. α΄. διγ. ς΄. φησίν. 2. Ἢ μανδάτι δόλον ἀπαιτεῖ" δόλον δὲ ποιεῖν δοκεῖ ὅστις τοῦτο, ὅπερ Hb II ἀποκαταστῆσαι δύναται, οὐκ ἀποκαϑίστησιν. ᾿Αμέλει ἵνα ἐὰν ἐντείλωμαί σοι, ἵνα οἰκέτην ἀγοράσῃς μοι, σὺ δὲ τοῦτον ἐξωνήσω, ἀποκαταστῆσαί μοι ἀναγκάζῃ τὸν οἰκέτην. Εἰ δὲ κατὰ δόλον οὐκ ἠγόρασας (τυχὸν γὰρ διειλέχϑης τῷ πράτῃ >

10

M

(2

3

>

/

3

Γ᾿

x

H

H4

/

xai συνεφώνησας᾽ λαβὼν δὲ παρά τινος χρήματα ἐκείνῳ συνεχώρησα: ἀγοράσαι) A [A [4 , BA / € t x 2 Fi A ’ N λάταν ἥμαρτες κούλπαν ἤγουν μεγάλην ῥᾳθυμίαν καὶ ἀμέλειαν (τί γάρ, εἰ

φιλίᾳ πεισϑεὶς Tırlov ἠνέσχου, ἵνα τὸν οἰκέτην ἀγοράσῃ Τίτιος;) κατέχῃ Y&p En’ ἀμφοτέρῳ τῇ μανδάτι. El δὲ ἠγόρασας μὲν τὸν οἰκέτην, ἔφυγεν δὲ I

x

1 5

x

Σ

,

ἐκεῖνος,

,

εἰ σὸς >

σι

t

3

e

3

5,

,

9.

Led

[A

\

,

μὲν ἐλέγχεται

\

δόλος,

3

»

3

,

/

*

κατέχῃ

τῇ

1

x

.

2

μανδάτι"

,

y

*

εἰ δὲ δόλου

«καὶ»

ῥαθυμίας ἀπήλλαξαι, ἀνεύϑυνος ἔσῃ εἰς αὐτὸ τοῦτο χρατούμενος, εἰς τὸ ποιῆσαι ἀσφάλειαν, ὡς, εἴπερ ὑπὸ τὴν σὴν γένηται κατοχήν, ἀποκαταστῆσαι αὐτόν. ᾿Αποκαϑιστῶν δὲ ὀφείλεις τραδιτεύειν, οὐ μὴν λέγειν ψιλῷ λόγῳ, ὅτι ἀποκαϑιστῶ σοι τὸν οἰκέτην. Ei δὲ ἔτυχες ἀσφάλειαν περὶ ἐκνικήσεως χομισάμενος 7) καὶ δύνασαι ταύτην ἀπαιτῆσαι τὸν πράτην, ἀρκέσει σοι πρὸς ἀπαλλαγὴν τῆς μανδάτι, ἐὰν τὴν ἐπὶ τούτῳ προτοῦσάν σοι ἀγωγὴν ἐκχωρήσῃς xai ποιήσῃς με lv ῥὲμ σοῦαμ προκουράτωρα᾽ οὐ γὰρ δεῖ σε πλέον παρασχεῖν, ἤπερ ἔμελλες ἀπαιτεῖν. ᾿Ασφάλειαν δέ μοι ποιήσεις καὶ περὶ σοῦ φάκτου. Τί γὰρ ὅτι, μεϑὸ ἠγόρασας τὸν οἰκέτην, ἐδανείσω παρά τινος, εἶτα ὑπέϑου τὰ ἑαυτοῦ πράγματα καὶ τῇ γενικῇ ὑποθήκῃ συνυπήγετο καὶ οὗτος, καὶ ἴσως ἀγνωμονήσαντός cou μετὰ ταῦτα ἐναχϑήσομαι ἐγὼ τῇ ὑποθηκαρίᾳ λέγοντος τοῦ δανειστοῦ σου, ὅτι ὑπέϑετό μοι τοῦτον τὸν οἰκέτην ὁ παρὰ σοῦ δεξάμενος ^ L tul i t om „m, N 3 L ΣΝ τὸ μανδάτον, ἡνίκα [SE] δεσπότης ὑπῆρχεν αὐτοῦ; Τὰ εἰρημένα ἐπὶ τοῦ οἰκέτου ἀγορασϑέντος κατὰ μανδάτον ἐμόν, τὰ αὐτά σοι εἰρήσω καὶ περὶ ἀγροῦ. Οὐδὲ γὰρ πλέον ἀπαιτηϑήσεται παρέχειν ἢ τὸ τῇ καλῇ πίστει περιεχόμενον ὁ τὸ μανδάτον ὑποδεξάμενος. Εἰ δὲ καὶ περὶ τοῦ ὑγιῆ εἶναι τὸν οἰκέτην ὁ προκουράτωρ ἐπηρώτησεν Tj ἐπερωτῆσαι δύναται ἣ περὶ τῶν λοιπῶν παϑῶν, τὸ αὐτὸ λέγομεν, ὅτι δεῖ μοι ταύτας τὰς ἀγωγὰς ἐκχωρηϑῆναι᾽ εἰ δὲ κατὰ ῥᾳϑυμίαν οὐκ ἐφρόντισε τοῦ γενέσϑαι αὐτῷ ἀσφάλειαν παρὰ τοῦ πράτου, καταδικασϑῆναι. ε

20

[4

>

x

MUI

>

*

5 initium 20

Ca

|

,

x

3

schol.

δύνασαι:

,

,

A

6 subiungit

corr. Hb.

3

e

-

legi

[A

12.4

3

3

;,

x

m

H

,

!

,

/

a

x

t

^

t

x

H

/

1 in folio desiderato (cf. leg. 6 schol. 26); iniuria Hb. schol.

|

15 κατέχῃ: Ca κατέχεται;

δύναται;

corr.

Hb.

|

23

corr. Hb.

ἤπερ:

34 πράτου: Ca πρώτου; corr. Hb.

Ca

εἴπερ

|

1

18 λέγειν: Ca λέγει | |

31

ὑγιῆ:

Ca ὑγειᾶ;

LIB. XIV — TIT. I (CA)

717

3. "E&v ὀνόματί μου παραλάβῃς αὐτόν, καὶ ἀγνοοῦντί μοι περιποιεῖς αὐτόν, ὡς βιβ. μα΄. τιτ. α΄. διγ. ιγ΄. Καὶ ἀνάγωθι περὶ τούτου «τούτου» τοῦ τιτ. διγ. x'.(?), νϑ΄(9) καὶ τιτ. β΄. τοῦ β΄. Big. διγ. β΄. μγ΄. κ΄. (9) καὶ τιτ. γ΄. διγ. ιγ΄. (9). 5

4. Σημείωσαι, ὅτι ὁ μανδάτον ὑποδεξάμενος δόλον καὶ κούλπαν χρεωστεῖ. Hb II 81 ᾿Ανάγνωθι τὸ ἐν ἀρχῇ τοῦ ιε΄. διγ. κείμενον ϑέμα.

5. Στεφάνου. ᾿Ἦρωτήϑη. Τί γάρ; Τὸν οἰκέτην ἀγοράσας «οὐ» δύναται διὰ τῆς ἐξέμπτο παρασκευάζειν τὸν πράτην ἐπερωτηϑῆναι αὐτῷ τὴν περὶ ἐκνικήσεως δούπλαν; Στεφάνου. ᾿Αλλὰ ϑεμάτισον, ὅτι παρὰ δανειστοῦ τὸ 10 πρᾶγμα ἠγόρασεν δανειστικῷ δικαίῳ τὸ πρᾶγμα πωλοῦντος" οὗτος δὲ οὐκ ἀναγκάζεται τὴν περὶ ἐκνυκήσεως δούπλαν ἐπερωτηϑῆναι τοσοῦτον, ὅτι οὔτε ὑπόκειται ἐκνικήσει τὸ πρᾶγμα ἐκνικώμενος, ὡς ἔστι μὲν τοῦτο καὶ ἀλλαχόϑι μαϑεῖν, σαφέστερον δὲ ἐν τῷ η΄. βιβ. τοῦ Κωδ. τιτ. με΄. ἐν ταῖς ὑποκειμέναις τῷ τιτ. διατάξεσι. 16

6*. [᾿Αποκαϑιστῶν] ὀφείλει τραδιτεύειν xol μὴ ψιλῷ λόγῳ 7, καὶ ἐγγράφως λέγειν, ὅτι ἀποκαϑιστῶ. Δεῖ γὰρ καὶ τραδιτεύειν, ἵνα δεσπότην ποιήσῃ.

T*. [Καλῶς τό], χωρὶς δόλου καὶ ῥάϑυμίας. Χρεωστεῖ γὰρ ῥᾳθυμίαν xai ἐπιμέλειαν ἡ ἐντολή, ὡς βιβ. β΄. τιτ. γ΄. κεφ. κγ΄. καὶ τοῦ παρόντος βιβ. χεφ. ογ΄. καὶ πγ΄., οὐ μὴν δὲ τὰ [τυχηρὰ ἐπιγιν]ώσκει, ὡς κεφ. οε΄. τούτου 20 τοῦ iT. 8*. ἾΑρα δὲ ἔχει ὁ ἐνταλϑεὶς κατὰ τοῦ ἐντειλαμένου τὴν περὶ ἐντολῆς ἀγωγὴν περὶ τοῦ τιμήματος ἀποφυγόντος τοῦ δούλου; Ναί. Τὰ γὰρ χρησίμως διουκηϑέντα, κἂν μὴ χρηστὸν σχῇ ἀποτέλεσμα, δίδωσι τὴν περὶ διοικήσεως ἀγωγήν᾽ οἷον δοῦλος ἐπιμεληϑεὶς ἀπέϑανε, 7, οἶκος ἀνανεωϑεὶς ἐκαύϑη, ὡς κεφ. 86 9°. 9eu. β΄. τοῦ α΄. τιτ. τοῦ ιζ΄. βιβ." «ζήτει. τοῦ αὐτοῦ βιβ. καὶ τιτ. β΄. κεφ. η΄. Καὶ γὰρ ἀμφοτέρας ἔχει ὁ ἐνταλϑεὶς τὰς ἀγωγάς, ἤγουν τὴν νεγοτιόρουμ, γεστόρουμ. καὶ τὴν περὶ ἐντολῆς ἤτοι τὰς κοντραρίας, ὡς κεφ. ε΄. τοῦ β΄. τιτ. τοῦ να΄. Bıß., εἰ καὶ ἐκεῖ περὶ τῶν διρρέκτων ἐμφαίνει τὸ κεφάλαιον. εἰ διρρέκται γὰρ δίδονται, καὶ ἐκ τοῦ ἑτέρου πάντως μέρους ἁρμόζουσιν αἱ κοντράριαι. 30

— 9$. 108.

“Ὁμοίως διγ. μδ΄., με΄. καὶ κ΄. Τουτέστιν ἐὰν εὕρῃς αὐτόν.

1 παραλάβῃς: Ca παραλάβῃ | 7 sch. 5: cf. infra p. 8191. 14 Ca ἐκνικώμενον, corr. Hb. | 17 sch. 7: cf. infra p. 819 1. 26

|

12 &voxápevoc:

Hb II 80 Hb II 81

718

LIB. XIV — TIT. I (CA)

B XIV, 1, 9 = D XVIL 1, 9. 18. Τί γάρ, εἰ ὑπέϑου αὐτὸν ἢ ἐφάρμαξας: B XIV, 1,10 = D XVII, 1, 10. ]. Σημείωσαι, ὅτι οὐδὲν ἕτερον ἀναγκάζεται ὁ ἐνταλϑείς, 7) ἀγαϑὴν πίστιν 5 τῷ ἐντειλαμένῳ παρέχειν. Καὶ μὴ ἐναντιωϑῇ σοι τὸ μικρῷ πρόσϑεν εἰρημένον ἡμῖν, ὅτι καὶ ἀπὸ κούλπας κατέχεται ὁ τὸ μανδάτον δεξάμενος. Κανονικῶς γὰρ ἐν τῷ προλαβόντι βιβ. «τιτ.» τελευταίῳ Sw. λβ΄. φησίν, «ὅτι... .». 2. Τυχὸν γὰρ παρόντα τὸν πεπρακότα ἐρρᾳϑύμησεν ἐπερωτῆσαι περὶ τῶν τοῦ οἰκέτου βιτίων καὶ παϑῶν, καὶ νῦν οὐκ ἔστιν αὐτῷ εὐχερὲς τοῦτον 10 εὑρεῖν" 7) καὶ πάκτον αὐτῷ ἐποίησε μὴ ἐπερωτῆσαι αὐτὸν περὶ πάϑους ἣ βιτίου, καὶ ταῦτα μὴ ὀφείλων αὐτῷ πάκτον ποιῆσαι τοιοῦτον᾽ ἣ τὸ λεγόμενον, ἁπλῇ καὶ ἀναποδότῳ αἱρέσει, τὸν οἰκέτην ἠγόρασεν. t

LÀ

A

*

/

3

Far

3,

!

A

>

3

M

[4

a

3. Τοῦ ’Evavrıopavoöc. "Ev τῷ ιγ΄. διγ. τοῦ α΄. τιτ. τοῦ κβ΄. βιβ. φησίν, Hb II ὅτι ἡ μανδάτι ὑπὲρ τῶν ἀργῶν χρημάτων οὐκ ἀπαιτεῖ τόκον, ἐὰν σύνηϑες ἦν 82 16 τῷ δεσπότῃ ἔχειν αὐτὰ κείμενα. 4. Τοῦ ᾿Ανωνύμου. Κἂν ἐγὼ ἐντείλωμαι αὐτῷ δανεῖσαι χωρὶς τόκων, ὁ δὲ δανείσει ἐπὶ τόκοις, ei μὴ ἰδίῳ κινδύνῳ ἐδάνεισε, ὡς ἐν τούτῳ τῷ διγέστῳ μετ᾽ ὀλίγα ϑεμάτισον. ε

\

3

x

;

M

}

Uu

Σ

,

e

Σ

,

-

,

5. 'O τόχος ἄλλως οὐκ ἀπαιτεῖται, εἰ μὴ μόρα γένηται" ἀπαιτεῖται δὲ 20 ὀφφικίῳ τοῦ δικάζοντος᾽ τοῦτο γάρ ἐστιν ἐπὶ τῶν βόνα φίδε ἀγωγῶν, ὡς ἀνήνεκται βιβ. δ΄. τοῦ Ko. τιτ. λβ΄. διατ. ιγ΄. »

--

,

-

,

>

3

-

ji

>

-

ε

6. Σημείωσαι, ὅτι ὅσα ἐκέρδησεν ὁ τὸ μανδάτον δεξάμενος ἐκ τῆς ἐνταλ- Hb II ϑείσης αὐτῷ χρείας, ἀποδίδωσιν, ἵνα μὴ εὑρεϑῇ ἐκ τῶν ἀλλοτρίων κερδαίνων. 81 1. Στεφάνου. “ὥςτε κἂν μὴ μόραν ἐποίησεν, ἀπαιτεῖται καὶ τοὺς καρποὺς 25 τοῦ πράγματος, οὗπερ ἐνετάλϑη ἀγοράσαι" ἐπὶ γὰρ τῶν βόνα φίδε ἀγωγῶν καὶ ὁ πρὸ μόρας ἀπαιτεῖται καρπός, ὡς ἔστιν «μαϑεῖν» ἐξ ὧν ὁ Παῦλος ἐν τῷ

γ΄. βιβ. τῶν ᾿Αντιπαππιανᾶᾷ μονοβιβ. τιτ. α΄. διγ. λη΄. φησίν. παντὶ τρόπῳ τοὺς ὁτεδήποτε γενομένους καρποὺς ἀπαιτεῖσϑαι.

Λέγει γὰρ

8. Ἔνϑα τις μηδὲν κατὰ τὴν οἰκείαν σπουδάζῃ δύναμιν, οὐκ ἐστέρηται 80 δόλου. Καὶ τοῦτο ἔγνως ἐξ ὧν ὁ Κέλσος ἐν τῷ «ῥητῷ» φησίν. 9. Στεφάνου. Ἡ γὰρ μανδάτῳ ὡς βόνα φίδε καὶ ἀνεπερωτήτους ἀπαιτεῖ Hh II 82 τόχους ὀφφικίῳ τοῦ δικάζοντος. 8 ἐρρᾳϑύμησεν: Ca ἐρᾳϑύμησεν | 10 ἐπερωτῆσαι: Ca ἀγωγῶν; corr. Hb. | 17 ἐδάνεισε: Ca ἐδάνεισα

leg. ἐπερωτήσας

|

14 ἀργῶν:

LIB. XIV — TIT. I (CA)

719

10. Τοῦ ᾿Ανωνύμου. ᾿Ομοίως ἔγνως βιβ. ιβ΄. τιτ. ς΄. διγ. ιδ΄, καὶ βιβ. HbH ιδ΄, «τιτ. γ΄.» διγ. ιζ΄. ἐν τῷ τέλει καὶ βιβ. κγ΄. τιτ. γ΄. διγ. ε΄. καὶ Buß. ν΄. 88 ar. ιζ΄. διγ. οδ΄. (72).

1

e

en

11.

Ἔν

τῷ

πλάτει

οὕτως

κεῖται"

τοὺς

κατὰ

τὸ κλίμα

συχνάζοντας

καὶ

τὸ ἐκ νόμων μέτρον μὴ ἐξιόντας. Καί φησι πρὸς τοῦτο ἐν ταῖς παραγραφαῖς ὁ Στέφανος ταῦτα᾽ σημείωσαι, ὅτι τότε πρὸς τὸ κλίμα συχνάζοντα τόκον ἀπαιτεῖται ὁ ἑνταλϑείς, ὅταν νόμιμός ἐστιν ὁ ἐν τῷ κλίματι συχνάζων τόκος" εἰ γὰρ τυχὸν ἀπὸ τελείας ἑκατοστῆς εἰώϑασιν ἐκεῖσε δανείζειν, οὐκ ἀπαιτεῖται ὑπὲρ τὸν νόμιμον τόκον ὁ ἐνταλϑείς. Τοῦτο δὲ αὐτὸ καὶ περὶ πάσης βόνα φίδε ἀγωγῆς φησιν ὁ Οὐλπιανὸς ἐν τῷ ς΄. διγ. τοῦ δὲ ἰουδίκιις μονοβιβ. (22, 1,6). Καὶ σημείωσαι, ὅτι οὐ δεῖ τῷ παρανόμῳ προσέχειν Eder: τότε γὰρ τὸ ἔϑος κρατεῖ, ὅταν μὴ ἐγγράφῳ διαμάχηται νόμῳ, ὡς ἐν τῷ πρώτῳ βιβ. φησὶν ὁ Ulgranós τιτ. γ΄. διγ. λγ΄.

12. Στεφάνου. “ἕτερόν ἐστιν ἐπὶ τῆς πρὸ cóxto: ὁ γὰρ κοινωνὸς τοῖς 15 μὲν ἐπικοίνοις συγχρησάμενος τὸν ἀπὸ συγχρήσεως ἀπαιτεῖται τόκον, ὡς ὁ

Παῦλος ἐν τῷ α΄. διγ. τοῦ δὲ rusuris μονοβιβ. φησίν. Τοῖς μὲν ἐξ ἐπικερδειῶν συναχϑεῖσιν εἰ συγχρήσεται, τόκον ἀπὸ συγχρήσεως Πομπώνιος ἐν τῷ ἑξῆς τιτ. διγ. ξ΄. φησίν.

οὐκ ἀπαιτεῖται,

ὡς ὁ

e

13. Τοῦ ’Evavrıopavoüc. "Eyvas διγ. β΄., ὅτι, ἐὰν ἐντείλωμαι ἐπὶ τόκῳ 20 δανεῖσαι τῷ εἰς πρᾶγμά uou δανειζομένῳ, ἁρμόζει ἡ μανδάτι. 14. ᾿Ἐνετειλάμην Τιτίῳ γράφειν τοῖς αὐτοῦ δανεισταῖς δανεῖσαί μοι χρήματα. Οὐχ ἕξει κατ᾽ ἐμοῦ ὁ Τίτιος τὴν μανδάτι, ὥς φησιν 6 Παπιανός, ἀλλὰ τὸν κονδικτίκιον δηλονότι" δάνεισμα γάρ ἐστι τὸ πραχϑὲν᾽ διὸ τόκους ὡς ἀπὸ τῆς μανδάτι οὐκ ἀπαιτεῖ, εἰ μὴ γέγονεν ἐπερώτησις προφάσει αὐτῶν. 2

15. Κυρίλλου. 'O ἐντειλάμενός μοι δανείσασϑαι παρὰ αὐτοῦ δανείζειν δοκεῖ, οὐκ ἐντέλλεσϑαι" διὸ οὐδὲ τόκους ἐπηρώτησεν.

τῶν διοικητῶν ἀπαιτεῖ, εἰ μὴ

16. Τοῦ ᾿Ανωνύμου. Καὶ εἰ μὴ δαπανήσει τὰ χρήματα εἰς τὰ πράγματά μου, ὡς Bi. γ΄. cur. ε΄. διγ. λ΄. καὶ Bip. ιδ΄. cor. γ΄. διγ. (9^. καὶ βιβ. β΄. (4) 80 τοῦ K«0. τιτ. κε΄, Ou. ε΄. 17. Στεφάνου. Οὔτε γάρ ἐστιν αὕτη κυρίως πρόστασις ἣ ἰνστιτουτορία, Hb II ὡς καὶ ὁ νομικὸς ἐπιφέρει λέγων, cuasiposusev, ὡςανεὶ προεστήσατο τοῦτον. 84 6 21

συχνάζοντα: Ca συχνάζοντος; corr. Hb. | 10 δὲ ἰουδίκιις: leg. de usuris | δανεισταῖς: διοικηταῖς Hb. cj. | 23 ἀλλὰ τὸν κονδικτίκιον: Ca ἀνάγνωθι τὸν

xovölxıov; corr. Hb.

|

32 cuasiposuser:

i.e. quasi praeposuisset

720

LIB. XIV — TIT. I (CA)

18. Κινήσω γὰρ οὐτιλίαν ἰνστιτουτορίαν κατὰ σοῦ" διὰ τοῦτο δὲ οὐτιλίαν, διότι ἐλεύϑερον πρόςωπον τὸ δανεισάμενον. 19. Κυρίλλου. Εἰ ἐντείλωμαί σοι ἐπερωτῆσαί τινα, xw μανδάτι, ἵνα ἐλευϑερώσῃς αὐτόν, ἣ δελεγατεύσῃς μοι ἣ ἄλλῳ. Ταὐτόν ἐστι, κἂν μήτηρ ὅ ἣν ἐπιδέδωχκε προῖκα ἐπερωτήσῃ μανδάτῳ τῆς ϑυγατρός. 20. Μήτηρ ὑπὲρ ϑυγατρὸς ἐπιδέδωκεν προῖκα. Παραχρῆμα μετὰ τὴν Hb II ἐπίδοσιν ἢ καὶ μετὰ χρόνον ἐπηρώτα τὴν ταύτης ἀνάληψιν τῆς ϑυγατρὸς ἐντελλομένης. Κατέχεται N μήτηρ τῇ ϑυγατρὶ τῇ μανδάτι προφάσει τῆς τοιαύτης ἐπερωτήσεως, εἰ καὶ αὐτὴ ἔτυχεν ἐπιδοῦσα τὴν προῖκα τότε γὰρ 10 καλῶς ἐπερωτᾶν ἠδύνατο, ἡνίκα 7, ἐν τῷ ἐπιδιδόναι ἐπηρώτησεν N μήτηρ ἢ καὶ πρὸ τῆς ἐπιδόσεως ἐπάκτευσεν τοῦτο. Μηδενὸς τοιούτου συμβάντος ἅμα τῇ ἐπιδόσει περφέκτα εἰς τὴν ϑυγατέρα τῶν πραγμάτων δωρεὰ γεγενῆσϑαι δοκεῖ τῶν ἐπιδεδομένων εἰς προῖκα. Διὸ ἐπερωτήσασα μετὰ ταῦτα τῆς συναινέσεως

δεῖται τῆς οἰκείας ϑυγατρός.

15

21. Τοῦ αὐτοῦ. Σημείωσαι, ὅτι, κἂν ἅματῇ ἐπιδόσει τῆς προικὸς ἡ μήτηρ [καὶ] ἡ ἐπιδεδωκυῖα τὴν προῖκα ἐπηρώτησεν τὴν ταύτης ἀνάδοσιν, κατὰ μανδάτον μέντοι τῆς ϑυγατρός, ὑπὲρ ἧς καὶ ἐπιδέδωκε, τῇ μανδάτι κατέχεται" μεϑὸ γὰρ περφέκτα ἐγένετο ἣ δωρεὰ ἣ πρὸς τὴν ϑυγατέρα ἅμα τῇ ἐπιδόσει, οὐκέτι λοιπὸν περὶ τὰ τῆς μητρὸς πράγματα δοκεῖ! ἐντέλλεσϑαι ἡ ϑυγάτηρ, ἀλλὰ 20 μᾶλλον περὶ τὰ αὐτῆς. Τοῦτο δὲ νόησον, ἔνϑα μὴ ἐπὶ τούτῳ ἐπιδέδωκε τὰ ἑαυτῆς, ἵνα αὐτῇ φυλαχϑῇ ἡ τῆς προικὸς ἀπόδοσις. 22.

Μέλλων

τις ἐκδημεῖν

ἰδίοις

ἀνθρώποις

καὶ

οἰκέτῃ

διενετείλατο

τῶν

οἰκείων πραγμάτων τὴν διοίκησιν εἰπὼν τότε τὰ παρ᾽ αὐτῶν πραχϑέντα ἡγεῖσϑαι κύρια, ἡνίκα παρόντος ἤτοι γνώμῃ ταῦτα ἐπράχϑη Σεμπρωνίου. 25 Μεσιτεύοντος Σεμπρωνίου ἐδανείσϑη χρήματα παρὰ τῶν διοικητῶν. Ἢ πόρησαν οἱ δανεισάμενοι. .Ο Σεμπρώνιος ἐν ᾧ δόλον οὐχ ἥμαρτεν, οὐ κατασχεϑήσεται" ὁπότε γὰρ οὐ ψυχῇ προκουράτωρος ἑαυτὸν παρέϑηκεν, ἀλλὰ φιλυκὴν Erenyγείλατο διάϑεσιν ὑποσχόμενος ὑπομιμνήσκειν ἤτοι παραινεῖν τοῖς προκουράτορσι καὶ διουκηταῖς τοῦ ἀποδημοῦντος τὰ νομιζόμενα αὐτῷ καλῶς ἔχειν, 30 οὐ κατέχεται τῇ μανδάτι" ἀλλ᾽ εἰ κατὰ δόλον ἔπραξέ τι, ὑπεύϑυνος ἔσται τῇ δὲ δόλο. Συμβουλὴ γὰρ δόλῳ συμπεπλεγμένη τίκτει τὴν δὲ δόλο' δόλου γὰρ μὴ ὑποκειμένου ἀνεύϑυνος ὁ συμβουλεύσας. 5 post ϑυγατρός deletum μου | 6 sch. 20: cf. infra p. 821 1. 1 | 7 ἐπηρώτα: Ca ἐπερώτα

| 9 εἰ: Ca ἣ

24 Zeunpovlou:

| 12 τῇ: Ca τῆς

Ca Σεμπρωνίῳ

| 19 περὶ τὰ: Ca τὰ παρὰ; corr. Hb. |

LIB. XIV — TIT. I (CA)

721

23. Ἡ τοῦ στελιονάτους παραγραφή, δι᾿ ἧς παραγραφόμεϑα τοὺς κακούρ- Hb II ε yovs xai κακοτρόπους (στέλιος γὰρ ὁ κακοῦργος), περὶ ὧν διαλαμβάνει βιβ. 88 μβ΄. (47) τῶν Διγ. τιτ. κ΄., τῶν δὲ Βασιλικῶν βιβ. ξ΄. τιτ. α΄. 24. ᾿Ιστέον δέ, ὅτι ταύτην τὴν παραγραφὴν ἤτοι τῶν κακούργων καὶ 5 κακοτρόπων δεκόκτωρ δεκόκτωρι οὐκ ἀνετυτίϑησιν. Δεκόκτωρ δέ ἐστιν ὁ χρεοκόπος ἤτοι ὁ χρεωστῶν τινι καὶ διὰ μηχανῆς τινος παρασκευάσας 3 m \ \ 4 m m Η͂ Y ἐκκοπῆναι τὸ χρέος καὶ μὴ καταβληϑῆναι τῷ δανειστῇ. Toyóv γὰρ ἔδοξε τοῖς κρατοῦσιν, ὃ παρὰ τῶν παλαιῶν ἐπὶ προνοίᾳ πολλάκις γέγονε τῶν πενήτων, σεισάχϑειαν ἤτοι ἀποκοπὴν τῶν χρεῶν ἐπὶ καιροῦ νομοϑετῆσαι 10 πρὸς τὸ ἀποσεῖσαι τοῖς ἀπόροις τῶν ὀφλημάτων τὸ ἄχϑος. Σχηματισάμενος δέ τις εὔπορος χρεώστης τὸν ἄπορον ἔλαχε καὶ αὐτὸς χρεοκοπηϑεὶς καὶ μὴ τῷ δανειστῇ δεδωκώς" ἣ πλασάμενος ὑπεξούσιος εἶναι, καϑ᾽ ὃν καιρὸν ἐδανείσατο Fr

Lo

N

[4

Y

a

M

/

[3

M

LN

,

,

-

>

;

,

4

xal βοηϑηϑεὶς κατὰ συναρπαγὴν ἀπὸ τοῦ Maxedovinvelou δόγματος, ἐχρεοκόπῆσεν ὡξαύτως καὶ τὸν δανειστὴν περιεγράψατο. Τοὺς οὖν οὕτω κακούργως 15 χρεοκοποῦντας εἶτα διαγινωσχομένους ὁ νόμος μισεῖ, καὶ βούλεται τούτους πάσχειν ἑτέροις δανείζοντας: ἅπερ ἔδρασαν αὐτοὶ πρὸς τούς, ἐξ ὧν ἐδανείσαντο, Hb II -

x

=

᾽

4

-

y

"

\.

τοσοῦτον ἀπὸ τῶν ἰδίων λαμβάνοντας χρεωστῶν, ὅσον κατέβαλον πρὸς τοὺς ἑαυτῶν δανειστάς" ὃ γὰρ ἄν τις εἴπῃ κατά τινος 7| λεχϑῆναι παρασκευάσῃ, τῷ αὐτῷ καὶ αὐτὸς ὑπόκειται" καὶ ἐὰν ἄδικόν τι κατὰ τοῦ ἀντιδίκου μου 5

-

30 αἰτήσω,

τῷ

3

“-

αὐτῷ

t

,

ὑπόκειμαι,

€

ὡς

Bi.

,

m

β΄. τῶν

Διγ.

,

x

,

x

89

-

τιτ. β΄. καὶ γ΄. καὶ τοῦ

ζ΄, βιβ. τιτ. α΄. κεφ. κε΄. “Ὅϑεν ἂν ὁ τοιοῦτος δεκόκτωρ ἤτοι ὁ χρεοκόπος Toà μὴν καὶ ὁ χρεώστης, εἰ δὲ ὡς τῷ δεκόκτορι χρεώστης ἐγένετο καὶ αὐτὸς πρότερον δεκόκτωρ πρὸς ἕτερον ἑαυτοῦ δανειστήν, οὐ δύναται

ἀντιτιϑέναι τῷ δευτέρῳ αὐτοῦ {ἀγοραστῇ τὴν τοῦ στελλίονος παραγραφήν. 25 Δεκόκτωρ δεκόκτορι τὴν τοιαύτην παραγραφὴν οὐκ ἀντιτίϑησιν.

25.

᾿Ἐπειδὴ ἀντιπαραγράφεται ἐχεῖνος λέγων, εἰ μὴ καὶ δεκόκτωρ γέγονας

χαὶ τῷ αὐτῷ ἐγκλήματι ὑπεύϑυνος εἰ. Καὶ διὰ ταῦτα, ἐὰν δεκόκτωρ παρὰ δεκόκτορος δανεισάμενος ἐγγυητὴν δῷ, καὶ ὁ ἐγγυητὴς ἀπαιτούμενος τὸ δάνειον μὴ ἀντιτιϑῇ τῷ δεκόκτωρι. 80

26. 'H στελλιονάτους παραγραφὴ ἀνέγχκλητός ἐστιν, ἐπειδὴ οὐδὲ ὁ ἐγγυητὴς ἠδύνατο ταύτην ἀνετωυτιϑέναι, οἷα καὶ αὐτὸς δεκόκτωρ ὑπάρχων, ὡς βιβ. ιζ΄.

τῶν Διγ. τιτ. α΄. διγ. λ΄. (29 85). 27. Ἐνετειλάμην τῷ ἐμῷ προκουράτωρι Τιτίῳ δανεῖσαι τὸ ἐμὸν χρυσίον. Hb II Δίχα τόκων αὐτῷ δανείζειν ἐπέτρεψα. Εἰ δὲ εἶπον προκουράτορί μου, κινδύνῳ 86 35 cou δάνεισον, ἀργήσει ἐπὶ τῇ τῶν τόκων ἀπαιτήσει 7) μανδάτι. ] in marg. adser.: Ζήτει τὸ σχόλιον τούτου ἔμπροσϑεν εἰς τὸ κεφ., οὗ ἡ ἀρχή᾽ ἐὰν ὁ ἐγγυητής | 16 πάσχειν: Ca παρασχεῖν; corr. Hb. | ἐδανείσαντο: Ca ἐδανείσατο | 26 sch. 25: fortasse iungendum cum sch. 24 | 32 X.: Ca α΄. SCHELTEMA,

Basilica, 11.

18

722

LIB. XIV — TIT. 1 (CA)

28. Στεφάνου. Μέμνησο τῆς ἐν τῷ [Dk διγ. κειμένης παραγραφῆς, ἵνα μὴ δόξῃ σοι ἐναντίως ἔχειν τὸ εἰρημένον ἐκεῖσε διὰ γὰρ τοῦτο ἐνταῦϑα μανδάτι ἐστὶν καὶ οὐ κονδικτίκιος, καὶ ταῦτα τοῦ δεξαμένου τὸ μανδάτον xal κινδυνεύοντος καὶ κερδαίνοντος, ἐπειδὴ κἂν κερδαίνῃ διὰ τὸν ἐπιτεϑέντα 5 αὐτῷ κίνδυνον ἐνταλϑεὶς δίχα τόκων δανεῖσαί τινα κινδύνῳ ἰδίῳ, ὅμως οὐκ ἐξ ἡμετέρας φωνῆς, ὡς ἐν τῷ ς΄. διγ., τὸ κέρδος ἔχει τῶν τόκων. M

[A

M

>

x

^

^

Σ

,

29. Κινουμένης τῆς μανδάτι τοῖς ἀντελλογισμοῖς χώρα, τουτέστιν λόγοι γενήσονται τῶν δαπανημάτων, ὧν ἀνάλωσεν ὁ ἐμὸς προκουράτωρ' ὥςπερ γὰρ οὖς ἔλαβε καρποὺς ἀποκαϑιστᾶν ἀναγκάζεται, οὕτω xal τὰ ἀναλώματα, 10 ἃ ἐποίησεν ἐπὶ τῇ τῶν καρπῶν συλλογῇ, χρὴ αὐτὸν ὑπεξελεῖν. Εἰ δὲ εἰς μισϑώματα τῶν ζώων ἀναλώσεί τι ἐν τῷ διατρέχειν τοὺς ἀγρούς, λογισϑήσεται χαὶ ταῦτα, εἰ μὴ ἄρα σαλάριον ὡρίσϑη τῷ προκουράτωρι κομψόν, τούτου πακτευϑέντος, ὥςτε τὰ μισϑώματα τῶν ζώων ἐντεῦϑεν αὐτὸν ποιεῖν. 9

f

M

[d

7

2

A

,

J

2

^^

ὃ

Fi

Y

3

,

λ

A

,

30. Τοῦ ᾿Ανωνύμου. Καρπὸς γὰρ μετὰ ὑπεξαίρεσιν τῶν δαπανῶν τῶν 15 ἐν τῷ γενέσϑαι καὶ συναχϑῆναι καὶ φυλαχϑῆναι προχωρουσῶν ἐπὶ μάλα φίδε xai βόνα φίδε νομέως «νοεῖται», ὡς βιβ. ε΄. τιτ. γ΄. διγ. λη΄. ᾿Ανάγνωθϑι καὶ βιβ. λγ΄. τιτ. ζ΄. διγ. m’. 31. Ἐὰν ὁ τῶν ἐμῶν πραγμάτων διοικητὴς οὐ κατὰ μανδάτον ἐμὸν ἐποίησε βουλουμπτάρια δαπανήματα περὶ τὴν ἐμὴν οἰκίαν, οἷον ὑποχαρτώσεις 20 xai ζωγραφίας καὶ ἀναβρυτὰ καὶ ὅσα τοιαῦτα, παρέχοντα μὲν τέρψιν, τὴν δὲ πρόσοδον οὐκ αὔξοντα, ἐπιτρέπομεν αὐτῷ ἀφελέσϑαι ταῦτα οὐδεμιᾶς ἐντεῦϑεν τῷ δεσπότῃ προςγινομένης ζημίας" εἰ μὴ ἄρα ὁ τῶν πραγμάτων χύριος δεκτὸν ἡγήσεται τὸ πραχϑέν᾽ τότε γὰρ καὶ τούτων τῶν δαπανημάτων γενήσεται λόγος. »

A

25

δὲ

^

L4

,

ὃ

^t^

2

>

^

»

/

2

x

ἐ

3

,

hl

>

^

é

,

-

3

3

^

-

32. Στεφάνου. Σημείωσαι, ὅτι οἱ ἐγγυηταὶ καὶ οἱ μανδάτορες καὶ δίχα Hb II δικαστηρίων καταβαλόντες ἔχουσι τὴν μανδάτι. ᾿ΑνάγνωῚθι τὴν ἐν τῷ κη΄. «διγ.» κειμένην παραγραφήν.

33. Ἔχε ταῦτα ὡς ἐν προϑεωρίᾳ. 'E&v τις χρεοκοπήσῃ πρὸς τοὺς οἰκείους Hb II χρεδίτορας ἤγουν δανειστάς, κινοῦντι αὐτῷ κατὰ τῶν ἰδίων χρεωστῶν ἀντιτε30 ϑήσεται ἣ τῆς στελλίονος παραγραφή;, καὶ τοσοῦτον μέρος χρέους ἀπολήψεται ἀπὸ τοῦ δεβίτωρος, ὅσον μέρος αὐτὸς τῶν ἐποφειλομένων τῷ ἰδίῳ κρεδίτορι δέδωκε. «Δεκόκτωρ δὲ» δεκόκτωρι ἤγουν χρεοκόπος τὴν τῆς στελλίονος ἤτοι τὴν τοῦ κακούργου οὐκ ἀντιϑήσει παραγραφήν. “Ὅρα λοιπὸν τὸ ζητούμενον.

28 sch. 33: cf. infra p. 821 1. 13 | 32 «δεκόκτωρ δὲ» suppl. e P

1

e

-

σι

a

LIB. XIV — TIT. I (CA)

723

Πρῖμος δανεισάμενος παρὰ Τιτίου Σεκοῦνδον δέδωκεν ἐγγυητήν. Ὅ ἐγγυητὴς ἀντιϑεῖναι παραγραφὴν δυνάμενος ἐναγόμενος ταύτην οὐκ ἀντέϑηκε παραγραφήν, Jw ὁ ῥέος οὐκ ἠδύνατο κεχρῆσϑαι (τί γάρ, ὅτι ὁ Τίτιος δεκόκτωρ ἦν καὶ ἠδύνατο τὴν στελλιονάτους αὐτῷ παραγραφὴν ἀντιϑεῖναι, ὁ δὲ Πρῖμος οὐκ ἠδύνατο’ τυχὸν γὰρ καὶ αὐτὸς δεκόκτωρ Tjv;) κινήσει τὴν μανδάτι κατὰ τοῦ Πρίμου" οὐ γάρ τις ἐγκαλέσει αὐτῷ ταύτην οὐκ ἀντιτιϑέντι τὴν παραγραφήν, ἥτις ἐφύβριστος εἶναι νομίζεται. 'O γὰρ νόμος εἰ καὶ μισεῖ τὸν δεκόκτορα, ἀλλ᾽ οὖν οὐκ ἐπαινεῖ τὸν δι᾿ οἰκεῖον κέρδος ἀποχεχρημένον τῷ κατὰ τοῦ ἐνάγοντος μίσει τοῦ νόμου. Εἰ δὲ ὁενέστα» ἦν ἣ παραγραφὴ ἤγουν εὐσχήμων καὶ ὠφέλιμος (τυχὸν γὰρ ἦν αὐτῷ περσονάλιον γενόμενον πάκτον) ἀποσιωπήσας ταῦτα οὐ κτᾶται τὴν μανδάτι, εἴγε τοιαύτη ἦν ἣ παραγραφῇ, ἥτινι καὶ ὁ ῥέος ἠδύνατο χεχρῆσϑαι. Εἰ δέ τις ἦν τῶν οὐκ ἐπαινουμένων (olov f$ τῆς σταλλίονος, κἂν γὰρ οὐδέτερος αὐτῶν, οἷον Πρῖμος καὶ Σεκοῦνδος, ἔτυχε δεκοκτορεύσας) εἰ μὲν ἀγνοῶν ὁ φιδεϊάϑωτϊ παρῆκε τὴν napa parv, βοηϑεῖται᾽ εἰ δὲ ἠπίστατο, οὐκ ἔχει τὴν μανδάτι" μόνον εἰ παρῆκε γνώριμον τοῦτο ποιῆσαι τῷ Πρίμῳ καίτοι ἔχων εὐχέρειαν τοῦ περιτυχεῖν αὐτῷ καὶ εἰπεῖν, ὥςτε παραγενόμενον τὸν Πρῖμον αὐτὸν ὑποδέξασϑαι τὸ δικαστήριον καὶ ἀντιϑεῖναι τὴν τῆς σταλίονος παραγραφήν, 7j σουονόμινε ἐναγόμενον, ἐν ᾧ οὔπω ἦν προκαταρχϑεῖσα j| χατὰ τοῦ ἐγγυητοῦ ἀγωγή, ἣ προκουρατοριονόμινε ἀρχϑείσης ἤδη τῆς κατὰ

20 τοῦ ἐγγυητοῦ δίκης. Εἰ δὲ τοῦ Πρίμου ἀπόντος ἔσϑ᾽ ὅτε δυςχερὲς γέγονε τῷ ἐγγυητῇ πρᾶξαι τὰ εἰρημένα, δίδοται ἣ μανδάτι κατὰ τοῦ Πρίμου᾽ οὐδὲ γὰρ ἐγκαλέσει τῷ Σεχούνδῳ, τίνος ἕνεκα παραγραφὴν ἐφύβριστον οὐκ ΕΝ aN'TEAPÜXEV.

34. Τοῦ Νομοφύλακος. Ei γὰρ ἦν εὐπρεπής, τὴν μανδάτι οὐκ ἔχει κατὰ Hb Il 25 τοῦ ῥέου᾽ συνέφερε γὰρ αὐτῷ τῷ κονδικτικίῳ ἐνάγεσϑαι. τῶν στρίκτων ὄντι xai ἀπὸ μόρας τόκον μὴ ἀπαιτοῦντι, ἣ τῇ μανδάτι τῶν βόνα φίδε καὶ ἀτιμοποιῷ οὔσῃ. Τὴν μὲν οὖν μανδάτι διὰ ταῦτα οὐχ ἕξει, ἐκχωρηϑήσεται δὲ αὐτῷ χινοῦντι παρὰ τοῦ δανειστοῦ ὁ κονδικτίκιος καὶ ἀπαιτήσει δι᾿ αὐτοῦ ἃ ὑπὲρ τοῦ ῥέου τῷ δανειστῇ κατέβαλεν. 80

35.

Τοῦ ᾿Ανωνύμου.

᾿Ανάγνωθϑι διγ. κϑ΄. καὶ BB. μς΄. cw. α΄. vy. ξζ΄.

36. Δανεισάμενος ἐγὼ παρὰ Τιτίου ἔσχον ἐγγυητήν. Τίτιος δωρεᾶς χάριν ἀκεπτιλατίονι τὸν ἐμὸν ἠλευϑέρωσεν ἐγγυητήν. Εἰ μὲν ἐπ᾽ ἀντιδώρῳ (τυχὸν γὰρ ἤδη δεξάμενος ἦν τινας ὁ Τίτιος δωρεάς, ἢ καὶ εὐεργετηϑεὶς ἔν τισιν 2 post

ἀντέϑηχκε

P

ins.:

ζητοῦμεν,

εἰ καταδικασϑεὶς

δύναται

κινεῖν τὴν

μανδάτην.

Καὶ γενυκῶς ὁ ᾿Ιουλιανός φησιν᾽ εἰ μὲν ὁ ἐγγυητὴς οὐκ ἀντέϑηκε | 4 τὴν: Ca τῇ | 6 ἀντιτιϑέντι: Ca ἀντιτιϑέντα | 9 post ὁ lacunam exhibet Ca; ὀνέστα P | 12 εἰ δέ τις Av: Ca εἰς τὴν | 23 ἀντέϑηκεν: Ca ἀντέϑεικεν | 32 ἠλευϑέρωσεν: Ca ἐλευϑέρωσεν

724

LIB. XIV — TIT. I (CA)

ὑπὸ τοῦ ἐμοῦ ἐγγυητοῦ) διὰ τοῦτο τὴν ἀκεπτιλατίονα ἐποίησεν, ἐναχϑήσομαι τῇ μανδάτι" δοκεῖ γὰρ τὰ προγεγενημένα εἰς τὸν Τίτιον καταβολὴ τρόπον τινὰ τοῦ χρέους εἶναι. Πολλῷ πλέον ἔσται τοῦτο, εἰ μόρτις καῦσα ἐποιήσατο τὴν ἀκεπτιλατίονα ἢ καὶ λιβερατίονα ἐληγάτευσεν αὐτῷ προλήψει γὰρ ἐπ 5 ἀντιδώρῳ Soxei ταῦτα πεποιηκέναι. Τὴν γὰρ ἴντερ βίβους ἀκεπτιλατίονα δύναταί τις εἰπεῖν, ὅτι πεποίηκεν ὁ κρεδίτωρ εἰς εὔνοιαν προκαλούμενος τὸν ἐγγυητήν μου, ὅπερ ἐπὶ τῆς μόρτις καῦσα ἀκεπτιλατίονος ἣ τῆς ληγατευϑείσης λιβερατίονος οὐκ ἔστιν εἰπεῖν διὰ τὸ βεβαιοῦσϑαι ταῦτα τῷ τελευτήσαντι. Λοιπὸν οὐκ ἐδεῖτο τῆς τοῦ ἐγγυητοῦ εὐνοίας οὐκ ὧν ἐν τοῖς ζῶσιν. A

»

10

3

a

!

Dd

x

[4

2

-

,

A

3

-

᾿

A

>

!

^

»

3

H

37. Τοῦ Νομοφύλακος. Σημείωσαι οὖν, ὅτι διὰ μὲν συμφώνου ἀπολυϑέντος τοῦ ἐγγυητοῦ «οὐ» συνελευϑεροῦται καὶ ὁ ῥέος εἰ δὲ δι’ ἀκεπτιλατίονα, συνελευϑεροῦται καὶ ὁ ῥέος διὰ τὴν ἀκεπτιλατίονα μόνον σόλου τινί, τῇ δὲ καταβολῇ τοῦ ἐγγυητοῦ ἐλευϑεροῦν τὸν ῥέονΐ.

38. Στεφάνου. “ὥςτε σημείωσαι, ὅτι διὰ τῆς γενομένης τῷ ἐγγυητῇ Hb IL 15 ἀκεπτιλατίονος ἐλευϑεροῦται καὶ ὁ πρωτότυπος᾽ οὐ γὰρ ἐκίνει κατ᾽ αὐτοῦ τὴν μανδάτι ὁ ἐγγυητὴς ἀκεπτιλατίονος τυχών, εἰ μηδὲ αὐτὸς ἠλευϑεροῦτο €

διὰ τῆς

3

ἀκεπτιλατίονος.

39. Στεφάνου. Μὴ ϑεματίσῃς οὕτω γενομένην τὴν ἀκεπτιλατίονα, ἐὰν τελευτήσω, ἐπεὶ ἄχρηστος ἣ ἀκεπτιλατίων ὡς ὑπὸ αἵρεσιν oboe: ἀλλὰ ϑεμάτισον 20 πούρως μὲν αὐτὴν γενομένην. Ὑπὸ αἵρεσιν, ὡς εἴρηται, ἀκεπτιλατίονα ἄχρηστον εἶναι [ac] βιβ. κεῖται μς΄. τιτ. προςφόρῳ διγ. γ΄. (4). 40. Τοῦ ’Evevriopavoüs. ᾿Ανάγνωϑι καὶ τὸ ιβ΄.

Κατὰ

τοῦτο

νόει τὸ ἐν τῷ

κς΄.

διγ. Παύλου.

41*. [Ζήτει βιβ. xy’. ver. γ΄. κεφ. λη΄. ϑεμ. τελευταῖον λέγον: καὶ ἐπὶ HbII 25 τῶν] καλῇ πίστει ἀγωγῶν ἅπαντες οἱ καρποὶ δίδονται" καὶ ἣ ἐν αὐϊἰτῷ παραγρα- En u qj]: ἐπὶ πάσης βοναφίδε ἀγωγῆς οἱ ὅτεδήποτε γενόμενοι [καρποὶ] ἀπαιτοῦνται" go τόκοι δέ, εἰ μὴ ἀπὸ μόρας, οὐκ ἀπαιτοῦνται, ὡς ἀνώτερον μεμαϑήκαμεν ἐν τῷ λβ΄. διγ. Καὶ μὴ συναρπαγῇς ἐκ τοῦ λδ΄. διγ. Λέγει γάρ᾽ ἀπὸ «μό»ρας τόχοι τάξιν καρπῶν ἐπέχουσιν ἐπὶ τῶν καλῇ πίστει ἀγωγῶν. 80)

42*. Γίνωσκε δέ, ὅτι 6 νεγοτιογέστωρ καὶ ὁ φροντιστής μου ὑπὲρ τῶν ἀργῶν χρημάτων οὐ δίδωσιν τόκους, ἐὰν συνήϑεια ἦν μοι ἔχειν αὐτὰ κείμενα, ὡς βιβ. χγ΄. τιτ. γ΄. κεφ. ιγ΄. ϑεμ. β΄. Πολλάκις δὲ ἐγκινδυνεύει, ὅταν χωρὶς 3 εἰ: Ca ἡ | 8 λιβερατίονος: Ca λιβερτατίονος | 12 διὰ — ῥέον: διὰ τὸ ἀκεπτιλατίονα μὲν «μιμεῖσϑαι» σολουτίονα, τὴν δὲ καταβολὴν ἐλευϑεροῦν τὸν ῥέον

fortasse leg.: τοῦ ἐγγυητοῦ

LIB. XIV — TIT. I (CA)

725

or

εὐλόγου αἰτίας τῆς ἀποϑέσεως γενομένης ἀπόλλυνται καὶ ταῦτα δανειστῶν ὑπόντων, ὡς βιβ. ιζ΄. τιτ. α΄. κεφ. ιβ΄. Ζήτει τοῦ αὐτοῦ rer. καὶ βιβ. κεφ. τη΄. ϑέμα παρατελευτ., ὅτι δίδωσιν καὶ οὖς λαβεῖν ἠδύνατο τόχους.

1

e

10

2

a

20

30

35

43%. Ἢ καὶ ἀπὸ συγχρήσεως, ἕτερον ἑξῆς φησιν ϑέμα, τουτέστιν ἐπ᾽ ἀμφοτέροις τοῖς ϑέμασι τοὺς ἐν τῷ κλίματι συχνάζοντας. Ei δὲ καὶ οὐ ουνεχρήcato μέν, οὔτε ὑπερέϑετο, ἀργὰ δὲ τὰ μετὰ τὴν ἀναγκαίαν δαπάνην περισσεύονται χρήματα, δίδωσι καὶ οὕτω τόκους, ὡς βιβ. ιζ΄. τιτ. α΄. κεφ. λ΄. ϑεμ. 9'., εἰ μήπου συνήϑεια ἦν τῷ δεσπότῃ ἔχειν αὐτὰ κείμενα. Τοῦτο γάρ φησιν κρατεῖν ἐπὶ τῆς τοῦ φροντιστοῦ τῶν πραγμάτων μου ἀγωγῆς, καὶ ἐπὶ τῆς περὶ τοῦ διουκήσαντος τὰ πράγματά uou πραγματείας τρόπῳ᾽ καὶ Hbn τὸ β΄. ϑεμ. τοῦ γ΄. τιτ. τοῦ xy’. βιβ. Δίδωσι δὲ ὁ διουκητὴς τόκους, οὗς ἔλαβεν ἢ λαβεῖν ἠδύνατο, καὶ λαμβάνει, οὖς ἔδωκεν ἣ λαβεῖν ἠδύνατο ἐφ᾽ οἷς αὐτὸς οἴκοϑεν ἐδαπάνησε, ὡς βιβ. ιζ΄. τιτ. α΄. κεφ. vr. ϑεμ. παρατελευτ. χαὶ τιτ. αὐτοῦ β΄. κεφ. τη΄. Φησὶν δὲ τὸ λδ΄. καὶ λζ΄. κεφ. τοῦ γ΄. τιτ. τοῦ xy’. Big." εἰ δὲ ὁ διοικητής μου δανεισάμενος καταβάλῃ δανειστῇ μου μέλλοντι πέμπεσϑαι εἰς νομὴν τῶν ἐμῶν ἢ πιπράσκειν τὰ ἐνέχυρα, λαμβάνει τόχους, οὗς δίδωσιν, ἐὰν πλέον ὠφέλησέ με’ εἰ δὲ οἴκοϑεν δέδωκε, λαμβάνει τοὺς ἐν τῷ κλίματι συχνάζοντας. Ζήτει καὶ τὸ η΄. deu. τοῦ ιβ΄. κεφ. τοῦ παρόντος τιτ. ἐπὶ ἐγγυητοῦ εἰρημένον διὰ τὸ ἐξ ἀνάγκης καταβαλεῖν ὑπὲρ τοῦ χρεώστου. (Αλλὴν τὴν παρατήρησιν). Ἔνϑα μέντοι φησὶν διδόναι τοὺς ἐν τῷ κλίματι συχνάζοντας τόκους, νόει, ὥςτε μὴ ὑπερβαίνειν τὸν νόμιμον. Τοῦτο γὰρ γενικῶς κρατεῖν φησιν τὸ α΄. κεφ. τοῦ γ΄. tut. τοῦ χγ΄. Bi. ἐπὶ τῶν καλῇ πίστει πασῶν ἀγωγῶν. 44*. [(ὐ γὰρ ὀ]φείλει τις κερδαίνειν ἀπὸ πράγματος, ἐφ᾽ ᾧ οὐκ ἐγκινδυνεύει, ὡς βιβ. ιγ΄. τιτ. [α΄.] κεφ. ιγ΄. ϑεμ. β΄. Ζήτει καὶ Bip. κδ΄. τιτ. ς΄. χεφ. ιδ΄, καὶ βιβ. ι΄. τιτ. β΄. κεφ. η΄. ϑεμ. πρὸ τριῶν ϑεμάτων τοῦ τέλους eO vss. XEQ. IL. περὶ τὸ τέλος xal βιβ. β΄. τιτ. γ΄. κεφ. σδ΄. καὶ σς΄. καὶ Big. (9. τιτ. β΄. κεφ. ς΄. περὶ τὸ τέλος καὶ Big. λζ΄. τιτ. ζ΄. κεφ. ζ΄. Sep. 9. καὶ κεφ. αὐτοῦ νζ΄. ϑεμ. β΄. καὶ τὸ τελευταῖον αὐτοῦ ϑεμ. καὶ Qi. λη΄..... 45%. ....7.... εἰ μήπου ἐνετειλάμην αὐτῷ δανεῖσαι τόκων χωρίς, ὁ δὲ ἐπὶ τόκῳ ἐδάνεισε μέν, οἰκείῳ δὲ κινδύνῳ, ὡς ϑεμ. ι΄. τούτου τοῦ κεφ. “Ὥστε, κἂν ἐνετειλάμην αὐτῷ δανεῖσαι χωρὶς τόκου, δανείσας δὲ ἔλαβε τόκους, χίνδυνος δὲ αὐτὸν οὐχ ἑώρα, δίδωσι τόκον. 46%. Καὶ ἐὰν δανείσας λάβῃ τόκους, δίδωσιν, ἐὰν καὶ τῶν λοιπῶν γραμματείων ἐπιγινώσκει τὸν κίνδυνον, ὡς βιβ. λζ΄. τιτ. ζ΄. κεφ. ζ΄. ϑεμ. ς΄. Εἰ γὰρ ἐπὶ τῶν ἐπιτρόπων ἐρρήϑη, ἀλλ᾽ οὖν κἀκεῖνο τῶν καλῇ πίστει δικαστηρίων ἐστίν. 30 sch. 45: cf. infra p. 820 1. 17

726

LIB. XIV — TIT. 1 (CA)

47*. Οὐ δοκεῖ μοι καλῶς ἔχειν f) παραγραφή. Kai yàp ἐν τῷ ζ΄. τιτ. τῆς Hb II δ΄. ἰνστιτουτῖνος ῥητῶς φησιν οὕτως" ἡ δὲ ἰνστιτουτορία χώραν ἔχει, ἡνίκα 9* τις καπηλείου τυχὸν Tj οἷαςδήποτε πραγματείας τὸν ἴδιον προέστησεν οἰκέτην. Ἐὰν γὰρ μετ᾽ αὐτοῦ τι συνάλλαγμα γένηται ταύτης χάριν τῆς αἰτίας, ἐφ᾽ N προέστη, ἐναχϑήσεται ὁ δεσπότης εἰς ὁλόκληρον τῇ ἰνστιτουτορίᾳ. Χώρα δὲ ταύτῃ, εἰ καὶ ἀλλότριόν τις οἰκέτην ἢ ἐλεύϑερον καπηλείου ἣ ἑτέρας πραγματείας προέστησεν. Κἀνταῦϑα γὰρ ὁ τῆς δικαιοσύνης αὐτὸς λόγος κατὰ τοῦ προστήσαντος τὴν ἰνστιτουτορίαν δίδωσιν᾽ ὁ γὰρ προϊστῶν τινα δοκεῖ λαμπρᾷ λέγειν τῇ φωνῇ, ὅτι ἐγὼ τοῦτον προέστησα᾽ ὁ βουλόμενος αὐτῷ συναλλαττέτω. Καὶ ἐν τῷ γ΄. ϑεμ. τοῦ ζ΄. κεφ. τοῦ α΄. τιτ. τοῦ κη΄. βιβ. φησίν: γίνονται προεστῶτες καὶ ἄρρενες καὶ ϑήλειαι, ἐλεύϑεροι καὶ δοῦλοι, ἴδιοι καὶ ἀλλότριοι. Καὶ τὸ α΄. κεφ. τοῦ αὐτοῦ τιτ. καὶ βιβ. τοῦτο ὑποσημαίνει.

1

e

e

,

Koi

γὰρ

L4

καὶ Ev τῷ

A

^

Σ

(9.

Fa

3

κεφ.

,

αὐτοῦ, >

ea

m5

οὗ ἣ ἀρχὴ

m

T

€

>

H

!

ὁ προβαλλόμενος

N

ε

ἐπὶ τῷ

,

,

x

Led

δανείζεσϑαι, οὕτως ἔχει καὶ ἣ ἐν αὐτῷ κειμένη παραγραφή, ὡς καὶ ἡ παροῦσα. Ἐνταῦϑα οὖν διὰ τοῦτο ἡ ὡςανεὶ ἰνστιτουτορία ἐδόϑη, ὅτι οὐ κυρίως ἐμπορία ἐστὶν τὸ δανείζεσϑαι. Οὕτω γὰρ καὶ ἐν τῷ μνημονευϑέντι ιϑ΄. κεφ. τοῦ α΄. Tut. τοῦ τη΄. βιβ. φησὶν ἣ παραγραφὴ ἐπὶ τοῦ προβαλλομένου φροντιστὴν ἐπὶ τῷ δανείσασϑαι. “Οϑεν φησὶν τὸ κε΄. κεφ. αὐτοῦ" ὁ παρά τινος ἐπιτραπεὶς 3

o

1

x

£,

Led

x

A

Led

€

e

^

95

H

2

,

[4

>

>

/

δανείσασϑαι καὶ δανεισάμενος ποιεῖ κατ᾽ αὐτοῦ ὡςανεὶ κατὰ τοῦ προεστῶτος

ἀγωγήν. Αὕτη ἐστὶν ἡ κυριωτέρα ἐπίλυσις, εἰ καί τισι τὸ ἐλεύϑερον ὑποχεῖσϑαι πρόςωπον τὴν ὡςανεὶ ἰνστιτουτορίαν ποιεῖν ἐδόκει. Ζήτει καὶ βιβ. ιζ΄. cu. α΄. κεφ. A'., ὅ μοι δοκεῖ ὅμοιον εἶναι τῷ παρόντι κεφαλαίῳ καὶ ἐνταῦϑα γὰρ τὴν νεγοτιογέστορος εἰ ϑεματίσεις, ὥςπερ ἐκεῖ τεϑεμάτισται, οὐκ ἀπεικότως ποιήσεις. 3,

e

2

[A

“

2

x

ς

2

[4

,

14

Y

,

€

bd

ex

48%. Ζήτει βιβ. μγ΄. τιτ. α΄. κεφ. α΄. ϑεμ. β΄., ὅτι οὔτε ὁ ἀπὼν ἐπερωτᾶν δύναται" καὶ κεφ. αὐτοῦ οϑ΄., ὅτι τοῦ φροντιστοῦ μου ἐπερωτήσαντος οὐτιλίαν ἐξ στιπουλάτου ἔχω" καὶ τιτ. αὐτοῦ ε΄. κεφ. γ΄., ὅτι, ἐὰν ἀπαριϑμῶν τινι χρήματα ἐπερωτήσεις ἀπόντι τινὶ δοϑῆναι, οὐδὲν ἔπραξας" εἴ μέντοι κατεβλήϑησαν αὐτῷ καὶ σὺ δεκτὸν ἡγήσω, ἔχεις κατ᾽ αὐτοῦ τὴν νεγοτιόρουμ γεστόρουμ. 30 Ζήτει καὶ τοῦ ς΄. τιτ. αὐτοῦ κεφ. γ΄. καὶ τελευταῖον, καὶ μάϑῃς ἀπὸ τοῦ [ς΄.] κεφ. αὐτοῦ, [ὅτι ὁ ἐπερωτήσας ἑαυτῷ καὶ Πέτρῳ, ἐὰν καὶ] ἑκυτῷ μὲν προςπορίζει, οὐ μὴν καὶ Πέτρῳ, οὗ οὐκ ἦν ὑπεξούσιος. Εἰ δὲ καὶ Πέτρος ἐπερωτήσει τὸ προσῆκον αὐτῷ [μέρος, ἔρρωται λοιπὸν] καὶ εἰς αὐτὸν ἡ ἐπερώτησις καὶ δύναται ἀπαιτεῖν. Καλῶς οὖν καὶ ἐνταῦϑα ἐζήτησε τὴν δελεγατίονα διὰ τὸν 2

86 αὐτὸν λογισμόν. 49*. Ζήτει Bi. κη΄. tur... . τιτ. αὐτοῦ ε΄. κεφ. ζ΄. xal νϑ΄. Seu. α΄. κεφ. α΄. deu. β΄. καὶ τὸ γ΄. αὐτοῦ χεφ. η΄. den. β΄. καὶ βιβ. xc'. vtr. 39

Led

,

Li

x

,

βιβ. κε΄. τιτ. α΄. κεφ. κη΄. καὶ ἠζ΄. καὶ α΄. καὶ κεφ. αὐτοῦ tc. καὶ Buß. κη΄. τιτ. κεφ. καὶ τὸ ς΄. deu. τοῦ κβ'. [κεφ........] ζ΄. xep. τελευτ. ,

x

3

m

,

x

,

LIB. XIV — TIT. I (CA)

727

50%. Κατὰ τὸν xoa$óAou κανόνα τὸν λέγοντα᾽ ἣ ἄδολος συμβουλὴ οὐκ ἐνοχοποιεῖ, ἐπὶ δὲ τῆς κατὰ δόλον ἁρ]μόζει 7, [περὶ] δόλου. Ἔστιν δὲ οὗτος ὁ κανὼν κεφ. μζ΄. τοῦ γ΄. τιτ. τοῦ β΄. βιβ. Ζήτει καὶ Bi. ιγ΄. τιτ. β΄. κεφ. α΄. ϑεμ. η΄. καὶ τὴν ἐν αὐτῷ παραγραφήν. ὃ

51". Σημείωσαι χρήσιμον, ὅτι ὁ διὰ φιλίαν ἐπιτηρῶν τὰ παρὰ τῶν Hb Il διουκητῶν τοῦ φίλου αὐτοῦ πραττόμενα οὐκ ἔστιν ἔνοχος, εἰ μὴ ἀπὸ δόλου. 85

52*.

...4...

ὀφείλει

τις

κερδαίνειν

ἀπὸ

..... 30........

περὶ

τὸ τέλος .... 7... βιβ. xy’. τιτ. γ΄. κεφ. λη΄. ϑεμ. τελευτ. καὶ κεφ. αὐτοῦ μη΄. καὶ βιβ. νζ΄. τιτ. η΄. κεφ. ζ΄. ϑεμ. τελευτ. καὶ κεφ. αὐτοῦ η΄. ϑεμ. β΄. 10 καὶ βιβ. νδ΄. τιτ. ιϑ΄. κεφ. AD. ϑεμ. β΄. καὶ μή σοι ἐναντιωθϑῇ. 53%. Zire Big. ιζ΄. τιτ. α΄. κεφ. β΄. καὶ κεφ. τη΄. αὐτοῦ ϑεμ. προτελευτ. καὶ κεφ. αὐτοῦ λ΄. ϑεμ. δ΄. καὶ κεφ. αὐτοῦ ε΄. ϑεμ. ε΄. καὶ πρόσσχες αὐτοῖς. Ζήτει καὶ βιβ. κγ΄. cec. γ΄. κεφ. λδ΄., ὅτι οἱ τόκοι τάξιν καρπῶν ἐπέχουσιν ἐν τοῖς καλῇ πίστει δικαστηρίοις. 15

54*. Eis τρία διαιροῦνται αἱ δαπάναι’ ἢ γὰρ ἀναγκαῖαί εἰσιν, ὥςτε εἰ μὴ Hb Il γένοιντο, 7) ἀπόλλυται τὸ πρᾶγμα ἣ χεῖρον γίνεται, ἣ χρήσιμοί εἰσι καὶ βέλτιον ποιοῦσιν αὐτό, ἣ ἐπιτερπεῖς, αἱ τὸ εἶδος μόνον κοσμοῦσαι. Ταύτην τὴν διαίρεσιν εὗρες ἐν τῷ 08°. κεφ. τοῦ β΄. τιτ. τοῦ β΄. βιβ. καὶ ἐν τῷ α΄. κεφ. τοῦ ι΄. τιτ. τοῦ κη΄. βιβ. Ζήτει οὖν καὶ γ΄. καὶ δ΄. καὶ ε΄. καὶ ς΄. καὶ η΄. αὐτοῦ κεφ. καὶ 20 τοῦ η΄. Ttt. τοῦ αὐτοῦ βιβ. κεφ. ζ΄. ϑεμ. τελευτ. καὶ βιβ. x9^. τιτ. α΄. κεφ. vo’. περὶ τὰ τέλη, καὶ ἰνστιτουτῖνος β΄. vvv. α΄. περὶ δαπανημάτων λέγοντα γενομένων εἰς ἀλλότριον ἔδαφος παρὰ καλῇ πίστει νομέως᾽ καὶ Bıß. ιε΄. τιτ. α΄. κεφ. κς΄. καὶ λζ΄., 6 φησιν" εἰ καὶ καλῇ πίστει ἀγοράσω ἔδαφος, μετὰ δὲ τὸ μαϑεῖν αὐτὸ ἀλλότριον εἶναι κτίσω, τὰς μὲν δαπάνας οὐ λαμβάνω, δύναμαι 4 " 3 m 25 δὲ\ περιελεῖνm τὸ᾿ κτίσμα ἄνευ ζημίας τοῦ- δεσπότου" καὶ x κεφ. αὐτοῦ ba’., ὁ€ κακῇ πίστει σπείρας ἣ φυτεύσας τὸν ἀλλότριον ἀγρὸν ἀπόλλυσι καὶ τὰ φυτὰ καὶ τὸν σπόρον" ὁ δὲ καλῇ πίστει διὰ δόλου παραγραφῇς λαμβάνει τὰ Samavipara. Τὸ δὲ An’. αὐτοῦ κεφ. φησίν: ἐὰν ἀγοράσας ἀλλότριον ἀγρὸν καλῇ πίστει γεωργήσω ἣ καὶ κτίσω ἐν αὐτῷ, εἰ μὲν ἔμελλεν ὁ δεσπότης τὰ αὐτὰ 1 n 2.022 1 n » 2 30 ποιεῖν, δίδωσιν ὅσου γέγονε τιμιώτερος" el δὲ893 πλέον τῆς δαπάνης ὠφέληται, Hb II a

“

3

,

m

,

L

3

!

,

H

x

μόνα

ἃ

x

Li

,

A

,

>

ἐδαπάνησα

m

δίδωσιν:

,

*

,

,

3

*

δὲ πένης

>

/

ἐστίν,

^

3

m

x

x

,

᾿

2

A

,

*

=

x

2

,

3

,

fe.

εἰ

*

Η

,

n

>

^

Li

᾿

“Ὁ

x

,

=

a

x

2

€

x

,

[4

^

l4

\

x

-

2

M

“

*

z

^

[A

3

ἐφεῖταί

,

MJ

^

5

x

4

*

μοι περιελεῖν

m

ὅσα

δύναμαι, ὥςτε μὴ γενέσϑαι χείρονα τὸν ἀγρόν, οὗ ἦν ἐξ ἀρχῆς, εἰ μὴ ϑέλει 6 δεσπότης

ϑέλων

δοῦναί μοι ὅσον μέλλω σχεῖν ἐκ τῆς περιαιρέσεως" οὐ γὰρ ἀκούομαι

ἀποξέσαι

τὰς γραφὰς

κακοϑελῶς.

Εἰ

μέντοι

ϑέλει

1 sch. 50: cf. infra p. 822 1. 17 | 6 πραττόμενα: Ca πρατόμενα ὥσπερ; corr. Hb. | 26 κακῇ: Ca καλῇ; corr. Hb.

πιπράσκειν

τὸν

| 15 ὥστε: Ca

728

5

10

15

20

25

80

35

LIB. XIV — TIT. 1 (CA)

ἀγρόν, αἱ δαπάναι πρὸς τὸ ἀνωτέρω λεχϑὲν λογίζονται. Kai τὸ τέλος τοῦ χζ΄. χεφ. αὐτοῦ, ὡς καταλογίζεται τῷ νομεῖ τὰ παρ᾽ αὐτοῦ καταβληϑέντα πρὸ τῆς προκατάρξεως 7) οἰκοδομηϑέντα, εἰ μὴ ἀνέχεται αὐτὸν ὁ δεσπότης περιελεῖν τὸ οἰκοδομηϑὲν. Ζήτει καὶ κεφ. αὐτοῦ πβ΄. deu. α΄. καὶ κεφ. πδ΄." ὁ τὸν ἀλλότριον οἶκον καλῇ πίστει νεμηϑεὶς τὰ ἀναγκαῖα δαπανήματα λαμβάνει, τὰ δ᾽ ἐπωφελῇ ἀφελεῖν δύναται μὴ βλάπτων τὴν ἀρχαίαν ὄψιν. Ζήτει καὶ βιβ. ις΄. τιτ. δ΄. κεφ. ε΄. περὶ τὸ τέλος καὶ ς΄. καὶ ζ΄. καὶ βιβ. (9^. τιτ. η΄. κεφ. με΄. xxi βιβ. κδ΄. vuv. ς΄. κεφ. λγ΄., ὡς διὰ παρακατασχέσεως μόνης δύναται ὁ καλῇ πίστει νομεὺς λαβεῖν τὰ δαπανήματα᾽ καὶ βιβ. κε΄. ctv. β΄. κεφ. x. ϑεμ. γ΄. καὶ βιβ. μβ΄. τιτ. α΄. κεφ. λβ΄., ὅτι τὰ ἐπωφελῇ καὶ ἀναγκαῖα ὁ μὲν χαλῇ πίστει ὑπεξαιρεῖ, ὡς ἐπὶ τῶν κηδεμόνων, κἂν τὸ πρᾶγμα, περὶ ὃ γεγόνασιν, μὴ φαίνηται" ὁ δὲ κακῇ πίστει οὐκ ἄλλως, εἰ μὴ κρεῖττον γέγονε. Τὸ δὲ A9'. κεφ. αὐτοῦ᾽ ἐπὶ δὲ τῆς γραφῆς καὶ τῶν μαρμάρων ἔχει παραγραφὴν ὁ καλῇ πίστει, οὐ μὴν ὁ κακῇ δύναται δὲ περιελεῖν αὐτὰ μὴ βλαπτομένου τοῦ πράγματος. Καὶ βιβ. ιζ΄. τιτ. α΄. κεφ. 9°. ϑεμ. β΄. καὶ κεφ. ια΄. ϑεμ. τελευτ. καὶ κεφ. κα΄. καὶ λς΄. ϑεμ. β΄. καὶ τιτ. αὐτοῦ β΄. κεφ. κβ΄., ὅτι ἐπὶ τῆς νεγοτιόρουμ γεστόρουμ, κἂν ἐναντίον τι γένηται ἀποτέλεσμα μὴ ἐξ αἰτίας τοῦ διοικητοῦ, ἐπὶ τοῖς χρησίμως διοικηϑεῖσι δίδοται N νεγοτιόρουμ. Ζήτει καὶ βιβ. λ΄. κεφ. λα΄. ϑεμ. γ΄. καὶ χεφ. με΄. καὶ βιβ. μδ΄. τιτ. α΄. κεφ. μγ΄. καὶ Bi. x9^. τιτ. α΄. κεφ. ρκα΄. ϑεμ. γ΄., ἐξ οὗ μάϑῃς, ὅτι τὰ μὲν εἰς τέρψιν ἐπὶ τοῦ προικιμαίου γενόμενα εἴτε χρησίμως, εἴτε κατὰ γνώμην τῆς γυναικός, μόνον περιαιρεῖται δίχα τοῦ βλάψαι τὴν προτέραν ὄψιν" εἰ δὲ βελτίονα ποιεῖ τὴν προῖκα, εἰ μὲν γνώμῃ [τῆς γυναικὸς ἐδαπανήϑη, ἐντολή ἐστιν᾽ εἰ δὲ παρὰ γνώμην, εἰ μὲν χρήσιμον ἐστιν, ἣ διὰ τὸ κατὰ γνώμην αὐτῆς διοικηϑῆναι τὰ πράγματα αὐτῆς ἀγωγή. Εἰ δὲ χρή]σιμον ἦν, οὔκ εἰσιν πρὸς τέρψιν, ἀλλ᾽ ἐπωφελῇ. Καὶ τὸ ια΄. «eq. κἂν γνώμῃ τῆς γυναικὸς γεγόνασιν, οὐκ ἀπαιτεῖται. Καὶ τὸ 9°. κεφ., ὡς ἐπιλογὴν ἔχει ἣ γυνὴ αὐτὴ δοῦναι τὴν [γενομένην πρὸς] τέρψιν δαπάνην, [ἢ] συγχωρῆσαι τῷ ἀνδρὶ περιελεῖν τὸ γεγονός, εἰ δύναται περιαιρεϑῆναι, καὶ ἔχειν αὐτό. Kol Qi. ιβ΄. τιτ. β΄. κεφ. ιδ΄., ὡς [ἔχει παρα-] κατάσχεσιν ἐφ᾽ οἷς ἐδαπάνησε᾽ καὶ κεφ. x9'. αὐτοῦ Deu. παρατελευτ. 'Ex πάντων οὖν τούτων συνάγεται, ὅτι καὶ τὰ ἐπιτερπῇ τότε δύναται περιελεῖν ὁ καλῇ πίστει [νομεύς], ὅταν οὐχ ἕτοιμος μέν ἐστιν ὁ δεσπότη: δοῦναι ὅσον μέλλει σχεῖν ἐκ τῶν περιαιρουμένων, μέλλει δέ τι κερδαίνειν ὁ δαπανήσας ἐκ τῆς περιαιρέσεως. Εἰ [γὰρ] δίδωσιν ὁ δεσπότης ὅσον μέλλει κερδαίνειν &x τῆς περιαιρέσεως, ἢ οὐ δίδωσιν μέν, οὐδὲν δὲ μέλλει κερδαίνειν ὁ δαπανήσας ἐκ τῆς: περιαιρέσεως, οὐ περιαιρεῖται (τοῦτο γὰρ ἐκ τοῦ λη΄. κεφ. τοῦ α΄. τιτ. τοῦ ιε΄. βιβ. καὶ τοῦ ϑ΄. κεφ. τοῦ ι΄. ttv. τοῦ κη΄. βιβ. ἔστιν μαϑεῖν), εἰ μήπως πράσιμόν ἐστιν τὸ πρᾶγμα τότε γὰρ xal τὰ ἐπιτερπῇ ἐπωφελῇ 13 μαρμάρων:

μαρμαρώσεων

Hb.. cj.

LIB. XIV — TIT. I (CA)

729

εἰσιν, ὡς τὸ ι΄. κεφ. τοῦ ι΄. τιτ. τοῦ κη΄. βιβ. φησίν. Καὶ ei μὲν ἔμελλεν καὶ ὁ δεσπότης τὰ αὐτὰ ποιεῖν, ὅσου γέγονεν τὸ πρᾶγμα τιμιώτερον λαμβάνει ὁ δαπανήσας, κἂν πλείονα ἐδαπάνησεν. Εἰ δὲ πλείων fj ὠφέλεια τῆς δαπάνης γέγονεν, μόνον τὸ δαπανηϑὲν δίδοται. Εἰ δὲ οὐ πράσιμόν ἐστιν, πένης δέ ἐστιν ὅ ὁ δεσπότης, τὰ περὶ τῆς περιαιρέσεως εἰρημένα κρατεῖ, ὡς τὸ λη΄. κεφ. τοῦ α΄. τιτ. τοῦ ιε΄. βιβ. περὶ τούτων σαφῶς διαστίζει. "Eni δὲ τῆς νερεδιτάτις πετιτίονος [ἤτοι]! ἐν τῷ A9'. κεφ. τοῦ α΄. τιτ. τοῦ μβ΄. βιβ. φησίν᾽ ἐπὶ τῶν ἐπιτερπῶν ὁ μὲν καλῇ πίστει νομεὺς ἔχει παραγραφήν, οὐ μὴν ὁ κακῇ δύναται δὲ περιελεῖν αὐτὰ μὴ βλαπτομένου τοῦ πράγματος. ᾿Αλλὰ καὶ ἐπὶ τῆς πεκιαλίας 10 ivptu ὁ καλῇ πίστει νομεὺς ἐπωφελῆ ποιήσας ταῦτα δύναται ἀφελέσϑαι μὴ βλάπτων τὴν ἀρχαίαν ὄψιν. 55%. Zire βιβ. ια΄. τιτ. α΄. κεφ. κα΄. deu. τελευτ. ἄχρι τοῦ xc'. κεφ. ΒΡ 1] αὐτοῦ, καὶ κεφ. λβ΄. καὶ τούτου τοῦ βιβ. κεφ. ς΄. deu. γ΄. καὶ β΄. κεφ. καὶ μάϑῃς ἐκ πάντων, πότε ἀπὸ συμφώνων τοῦ ἐγγυητοῦ ὠφελεῖται ὁ πρωτότυπος 15 καὶ πότε οὔ, καὶ πότε ἀπὸ τῶν συμφώνων τοῦ πρωτοτύπου ὠφελεῖται ὁ ἐγγυητὴς καὶ πότε οὔ. ,

56*. Τοῦτο ἐπὶ τῆς ταλίονος τῆς ὑποκειμένης τῷ δεκόκτωρι τὸ παλαιὸν ϑεματίζεται" δεκόκτωρ δὲ δεκόχτωρι τὴν τῆς ταλίονος οὐκ ἠδύνατο ἀντιϑεῖναι παραγραφήν. 20.

57%

Τῆς

ἀκεπτιλατίονος τῆς διὰ λόγων τεϑειμένης

58".

Σημείωσαι,

μόνων.

ὅτι τὸ ληγάτον ἀντίδωρόν ἐστι καὶ οὐ ψυχικόν.

59*, ....5.... ὑπὸ αἵρεσιν γεν .... 9... . ἐπεὶ οὐ γιν....4.. ὑπὸ ἡμέραν .... 4... ttt. ς΄. xe9. δ΄. Ζήτει καὶ (iB. β΄. τιτ. γ΄. κεφ. οζ΄. ὅ φησιν" αἱ νόμιμαι πράξεις αἱ μὴ ἐπι[δεχόμεναι ἡμέραν] ἣ αἵρεσιν, ὡς ἐπὶ 35 τῆς αὐτεξουσιότητος καὶ ἀποχῆς χρέους καὶ ὑπεισελεύσεως κληρονομίας καὶ ἐπιλογῆς δούλων καὶ δόσεως ἐπιτρόπου, ἐὰν᾿ ἐκφωνούμενος χρόνος ἣ αἵρεσις [αὐτοῖς προστεϑῇ], εἰς τὸ παντελὲς ἀκυροῦνται. "Eo9? ὅτε δὲ σιωπηρῶς ἐπιδέχονται καὶ οὐ βλάπτονται. ἐὰν γὰρ τῷ ὑπὸ αἵρεσιν χρεώστῃ ποιήσω ἀποχὴν τοῦ [χρέους, οὐ βλάπτεται αὕτη ὡς σιωπηρὰν αἵρεσιν ἔχουσα. 80

60%. Σημείωσαι, ὅτι ἀντίδωρά εἰσι τὰ ληγάτα διὰ τοὺς λέγοντας, ὅτι HbII ψυχικά εἰσι ταῦτα. Μὴ δελεασϑῇς δέ. [Οὐκ] εἶπον, ὅτι ὑπὸ αἵρεσίν ἐστιν ἐξ 9 ἅπαντος T, ἐπὶ ϑανάτου δωρεά, καὶ διὰ τοῦτο ὑπονοήσας ἀσϑενῆ ταύτην εἶναι. Τρία γάρ εἰσιν εἴδη τῆς ἐπὶ ϑανάτου δωρεᾶς, ὥς φησιν τὸ β΄. κεφ. τοῦ [γ΄.] 17 ταλίονος:

1. 6, stellionatus

|

32 ϑανάτου:

Ca ϑανάτος

730

LIB. XIV — TIT. I (CA)

τιτ. τοῦ μζ΄. BiB., ἕν μέν, ὅτε τις μηδενὸς ἐπηρτημένου φόβου δωρεῖται δι᾽ ὑπόνοιαν μόνην ϑανάτου" δεύτερον, ὅτε διὰ τὸν ἐπηρτημένον ϑάνατον δωρεῖται" τρίτον, ὅτε διὰ κίνδυνον δίδοται. Εὔδηλον οὖν, ὅτι οὐκ ἐκφωνεῖται ἣ αἵρεσις. 618. Ζήτει βιβ. ιγ΄. τιτ. β΄. κεφ. λβ΄., ἀφ᾽ οὗ μάϑῃς, ὅτι δόλος ἐστὶ τὸ 5 μὴ ἐπιμελεῖσθαί τινὰ τῆς παραϑήκης. 628.

Θὲς γάρ, ὅτι μόραν ἐποίησε περὶ τὴν τῶν χρημάτων

638. Οὐ μόνον προσεγένετο. 648. Τουτέστιν 10 γ΄. κεφ. οδ΄,

τούτους,

ἀλλὰ

εἰ συνεχρήσατο

καὶ

ὁσονδήποτε

voi; χρήμασιν.

κέρδος

ἀπόδοσιν. αὐτῷ

ἐντεῦϑεν

Ζήτει καὶ βιβ.

ιγ΄. τιτ.

658. Ζήτει κεφ. α΄. τοῦ γ΄. vut. τοῦ xy’. βιβ. γενικῶς τοῦτο λέγον ἐπὶ πασῶν τῶν καλῇ πίστει ἀγωγῶν, ὥστε μέντοι μὴ ὑπερβῆναι τὸν νόμιμον. 668. Ζήτει κεφ. E9'. Θὲς γάρ, ὅτι ὑπερϑεμένου τοῦ διουκητοῦ cou περὶ τὴν τῶν χρημάτων καταβολὴν ἀπῃτήϑην ἐγὼ ταῦτα. 16

678.

Τὴν

ὡσανεὶ

ἰνστιτουτορίαν.

688.

Ζήτει κεφ. νϑ΄. ὅμοιον Ot. νε΄.

698.

Δελεγατευϑῆναί

μοι.

108. Τὸ αὐτὸ πάντως κινδύνῳ χωρὶς τόκου. 20

ἐρεῖ τις,

1718.

Τὸ ὑπὸ τοῦ χρεώστου

728.

Οὐ

πᾶν

γάρ,

ὅπερ

κἂν

ἐνετειλάμην

αὐτῷ

δανεῖσαι

οἰκείῳ

ὀφειλόμενον δηλονότι.

ἔξεστιν, ἤδη καὶ εὐπρεπές ἐστιν, ὡς βιβ. β΄. τιτ.

γ΄. κεφ. ρμγ΄. 133. Ζ2ήτει ὄπισϑεν εἰς τὸ ἀριστερὸν καταβατὸν ἦν εὐπρεπὴς T) παραγραφή.

σχόλιον τοῦ

εἴπερ οὐκ

B XIV, 1, 11 — D XVII, 1, 11. 1. Τοῦ ᾿Ανωνύμου. Καλῶς εἶπε, μετὰ τὸ καταδικασϑῆναι" εἰ γὰρ πρὶν ἢ χκαταδικασϑῆναι τῷ ἐγγυηϑέντι κληρονομήσῃ αὐτοῦ, οὐ τὴν μανδάτι κινεῖ κατὰ τοῦ δεβίτορος, ἀλλὰ τὴν πρωτότυπον, ὡς βιβ. μς΄. τιτ. α΄. διγ. κα΄. 11 sch. 65: cf, infra p. 8221. 13 | 23 τοῦf: leg. τοῦ Νομοφύλακος9

cf. sch. 34

LIB. XIV — TIT. I (CA)

731

2*. [Ipó yàp τοῦ καταδικασθῆναι κληρονομῶν τὸν δανειακὸν δικτίκιον, ὡς Bi. κς΄. τιτ. α΄. κεφ. κα΄. ϑεμ. τελευτ. καὶ β΄.

ἔχει xov-

3*. Τουτέστιν μετὰ τὸ ἐναχϑῆναι περὶ τοῦ χρέους καὶ καταβαλεῖν. Καίτοι οὐ κατέβαλεν, ἀλλὰ δοκεῖ ὥςπερ ἑαυτὸν ἀπαιτεῖν, καὶ διὰ τοῦτο ἣ μανδάτι δοϑήσεται αὐτῷ.

[^]

>

;,

>

x

€

"m

€

x

2

^v.

M

^

m

e

,

4*. ᾿Αποφάσεως γὰρ γενομένης ἐλύϑη ὁ δανειακὸς κονδικτίκιος καὶ ἐφθάρη παντελῶς, καὶ ἐτέχϑη ἑτέρα ἀγωγή, ἡ ἰουδικάτι, ἧς οὐκ ἔστιν ρακολούϑημα N περὶ ἐγγύης ἀγωγή, ἥτις ἥρμοζεν, ὅτε τὸ δάνειον προὔβαινε, x«i ὁ ἐκ τῆς ἀριϑμήσεως τῶν νομισμάτων δανειακὸς κονδικτίκιος. Kal κἂν 10 κληρονόμος ἐγένετο ὁ ἐγγυητὴς τοῦ δανειστοῦ, οὐκ ἐσβέσϑη f) περὶ ἐγγύης κατὰ τὸν κείμενον κανόνα ἐν τῷ ε΄. κεφ. τοῦ α΄. τιτ. τοῦ χς΄. βιβ. οὑτωσὶ ᾿ λέγοντα ἡνίκα γὰρ εἰς τὸ αὐτὸ πρόςωπον δύο συντρέχουσιν ἀγωγαί, f| μὲν πρωτότυπος, fj δὲ ἐν προςϑήκῃ, οὐκ ἀναιρεῖται ἣ προςϑήκη, ἀλλὰ μᾶλλον ἐπερρώσϑη καὶ κινεῖται ἐνδυνάμως ὡς δοκοῦντος τοῦ ἐγγυητοῦ καταβαλεῖν. 15 Πάντως γάρ, εἴτε Φαλκίδιον ἐπιχειρήσει ζητῆσαι ὁ ἐγγυητὴς ὡς κληρονόμος τοῦ δανειστοῦ ἐκ τῶν ληγαταρίων ἐκείνου, εἴτε τινὸς κινοῦντος δανειστοῦ τοῦ τελευτήσαντος καὶ ζητοῦντος τὸ αὐτῷ χρεωστούμενον αὐτὸς προβαλεῖται N μὴ εὐπορεῖν τὴν οὐσίαν τοῦ τελευτήσαντος ἢ μὴ περισώζεσϑαι τὸν Φαλκίδιον, ἀκούσει ἐξ ἐκείνων᾽ ἀλλὰ χρεωστεῖς σὺ τῇ κληρονομίᾳ καὶ συλλογίσαιν τὸ 2

7

Ηκὶ

πα.

A

ΔΑ

20

25

x

,

>

b

ὃ ὦφελες

ἐγγύης

μανδάτι.

^

3

EI

A

χρέος, ,

Y

ς

>

,

ς

,

1

"4

>

RA

"m

»

[A

*

^

,

ζ

A^

K

t

er

[A

αὐτὸς καταβαλεῖν.

»

»

"

,

e

x

^

,

L4

!

*

Καλῶς οὖν καὶ ἐνδυνάμως n2

*

^5

L4

δά

8

I4

κινεῖ τὴν περὶ

,

bd

M

B XIV, 1l, 12 = D XVII, 1, 12. l. Ταῦτα διὰ μέσου ἀνήνεκται λέγων ὁ Πομπώνιος. Λοιπὸν οὖν ἀναδράμω- Hb II μεν καὶ τὴν ἀκολουϑίαν εἴπωμεν προτεϑέντος Οὐλπιανοῦ ἀναγνώσματος. 91 Ἐπειδὴ δὲ οὐκ ἀντιδώρου χάριν, ἀλλὰ πρωτότυπον εἰς τὸν ἐγγυητὴν τιϑέμενος δωρεὰν συνεχώρησεν τὸ χρέος, οὐ κινεῖ τὴν μανδάτι οἷον μηδὲν καταβαλών. 2. Τοῦ ’Evavrlov. ’Avdyvası βιβ. ε΄. τιτ. γ΄. διγ. κη΄. ϑεμ. ς΄. (258 11), ἐν ᾧ φησιν, ὅτι ὁ δωρούμενος δοκεῖ τὸν λαμβάνοντα φυσικῶς ἔχειν ἐπ᾽ ἀντιδώρῳ ὑπεύϑυνον.

30

3. 'E&v τις δωρούμενος τῷ παρ᾽ ἐμοῦ δεδομένῳ ἐγγυητῇ ὑπὲρ αὐτοῦ κατέβαλε τῷ χρεδίτωρι, ὁ Μάρκελλος δίδωσι κατὰ τοῦ ῥέου τῷ ἐγγυητῇ τὴν μανδάτι οὐδὲν διαστίξας. Δυνατὸν δὲ κἀνταῦϑα τὴν ἐπὶ τῆς μόρτις καῦσα M

/

>

ἀκεπτιλατίονος

4. 35

x

x

x

,

ἑλκύσαι

\

x

3

,

x

m

H

m

Δεῖ γὰρ τὰ δύο συντρέχειν, ὥςτε ἐκεῖνον, ὑπὲρ οὗ γέγονεν ἡ καταβολή, M

M

».

ὁ πατὴρ

ἀγωγήν, >

A

διάστιξιν. m

,

3

x«i τὴν εὔνοιαν ἔχειν τοῦ καταβαλόντος.

οὔτε

=

F

ἀλλ᾽ >

5

κινήσει τὴν οὖν τῇ 3

Lo

φιλίᾳ 1

᾿Αλλ᾽

μανδάτι.

Ei γὰρ

τῇ

αὐτὸν

n

πρὸς *

>

*

3

2

A

ἀγωγὴν

>

,

^

οὐ δύναται κτᾶσϑαι,

ὡς αὐτεξούσιος κατεβλήϑη [A

δύναται

τὸ χρέος. x

L

κινεῖν

732

LIB. XIV — TIT. I (CA)

5. Ei yàp βουλόμενος δωρήσασϑαι τῷ πατρὶ ἐξωτικὸς τὰ ἐκ τῆς ἐγγύης κατέβαλε, δοκεῖ ὁ πατὴρ τὰ ἐκ τῆς δωρεᾶς λαβεῖν καὶ οὕτως ἐκ τῶν οἰκείων καταβαλεῖν. Ἔνϑα μέντοιγε τοῖς ὑπεξουσίοις ἠβουλήϑη δωρήσασϑαι, τοῦτο λέγειν οὐ δυνατόν, ἐπειδὴ τὸ μήπω

κτηϑὲν τοῖς ὑπεξουσίοις οὐ προςπορίζεται

5 τῷ πατρί᾽ οὐδὲ δυνάμεϑα λέγειν, ὅτι δοκοῦσιν ὑπεξούσιοι λαβεῖν καὶ πάλιν δοκοῦσιν προςπορίζειν τῷ πατρί, καὶ οὕτω πάλιν δοχεῖ ὁ πατὴρ καταβάλλειν ὑπὲρ αὐτῶν. Οὐδεὶς γὰρ δόκησιν εἰςάγει δοκήσεως. 6. Στεφάνου. Τοῦτο ζήτησιν ἐντεῦϑεν ἔσχε τὸ ϑέμα᾽ ἐπειδὴ γὰρ ὁ οἰκέτης οὔτε ἐπερωτᾷ οὔτε ἐγγυᾶται ὑπὲρ αἰτίας μὴ διαφερούσης αὐτῷ, ὡς ἔγνως 10 ἐν τῷ γ΄. διγ. τῆς δὲ πεκούλιο τοῦ παρόντος συντάγματος, εἰκός ἐστι νομίσαι τινὰ εἰπεῖν, ὅτι, εἰ πεκουλιάριον αὑτοῦ δανειστὴν ὁ οἰκέτης ἐνηγγυήσατο, οὐκ ὀφείλει κατ᾽ αὐτοῦ xıveiv ὁ τοῦ οἰκέτου δεσπότης εἰς τὸ κατὰ μηδὲν αὐτῷ διαφέρον, καὶ οὐκ ἔρρωται | ἐγγύη καὶ ὡς μὴ ἐρρωμένης κακῶς ὁ οἰκέτης κατέβαλεν, καὶ ὁ δεσπότης ἔχει τὴν lv ῥέμ ἢ τὴν ἀδεξνιβενδοὺμ κατὰ τοῦ 15 ἀπειληφότος. ᾿Αλλ᾽ ὁ Οὐλπιανὸς εἰδώς, ὅτι δι’ ὧν μὴ κινῇ κατ᾽ αὐτοῦ, ῥατοναβιτεύει

τὸ γεγονός,

εἰκότως

ἐξ ἀποτελέσματος

ῥατοναβιτατίονος δόξαντος τοῦ οἰκέτου τὴν ἐγγύην ἐξ ὑπαρχῆς ὑπελϑεῖν.

αὐτὸν

κατὰ γνώμην

κινεῖν

φησιν,

ὥςπερ

τοῦ

διὰ τῆς

δεσπότου

1. Ὃ ὑπεξούσιός μου υἱὸς εἰ μὴ κατὰ κέλευσιν ἐμὴν ἐνηγγυῆσατό σε καὶ Hb II 20 ἕτερος ὑπὲρ αὐτοῦ κατέβαλεν, οὐ κινήσω κατὰ τοῦ ῥέου τὴν μανδάτι, ἐν 92 ᾧ πεκούλιον οὐκ ἔχει ὁ παῖς" εἰ γὰρ τῇ ἐμῇ κελεύσει κατέβαλεν, δίδοταί μοι κατὰ σοῦ ἡ μανδάτι. Ei δὲ καὶ ἐκ τοῦ πεκουλίου κατέβαλεν, πολλῷ πλέον ἡ μανδάτι μοι προςγίνεται. 8. Τοῦ Νομοφύλακος. Οὐ 25 ἀγωγή τινι οὐ προςπορίζεται.

μὴν

ὁ πατήρ᾽

δι’ ἐλευϑέρου

γὰρ

προτώπου Hb II

9. ἨἬρωτήϑη: Εἰ δὲ ὑπεξούσιος ὧν ἔτι καταβαλὼν εἶτα γένηται αὐτεξούσιος, πότερον αὐτοῦ ὁ πατὴρ ἔχει τὴν μανδάτι; Προζςεπορίσϑη γὰρ αὐτῷ 7 ἀγωγὴ ὑπεξουσίου ὄντος τοῦ υἱοῦ ἐν τῷ καιρῷ τῆς καταβολῆς. 10. Δοϑήσεται γὰρ αὐτῷ N μανδάτι οὐτιλία, ἣν ἰμφακτούμ καλεῖ ἐν τῷ 80 ῥητῷ, διὰ τὸ κάπιτις δεμινουτίονι λύεσϑαι τὸ μανδάτον. 11.

Τοῦ

αὐτοῦ.

Διὰ

τῆς

κάπιτις

δεμινουτίονος

λύεται

ἡ

μανδάτι.

Καὶ

εἰκότως ἴμφακτον αὐτῷ δίδωσιν διὰ τὸ δίκαιον ἀγωγήν, τῷ δὲ πατρὶ μετὰ τὴν ἐμαγκιπατίονα καταβάλλοντι νεγοτιόρουμ γεστόρουμ, ἐπειδὴ λυϑέντος ἤδη τοῦ μανδάτου διὰ τῆς καπίτις δεμινουτίονος κατέβαλεν. 12 εἰς: Ca ἢ | 26 scholia 9, 10, 11 separata exhibet Ca. Videtur autem scholion 11 λύσις esse scholii 9 | 31 τοῦ αὐτοῦ: sc. Στεφάνου (cf. schol. 6) | 32 τὸ: Ca τοῦ

LIB. XIV — TIT. I (CA)

733

12. Τοῦ ᾿Εναντιοφανοῦς. Τὸ τῆς νεγοτιόρουμ γεστόρουμ νόει κατὰ τὴν διάστιξιν τοῦ μζ΄. (45) διγ. ᾿Αφρικανοῦ τοῦ ε΄. τιτ. τοῦ γ΄. βιβ. 13.

Κατὰ τοῦ ἐντειλαμένου.

Οὕτως

ὁ Νομοφύλαξ.

14. ᾿γόρασα παρά τινος ἀγρὸν συμφωνήσας En’ αὐτῷ. Νομίσματα σ΄. 5 κατέβαλον τῷ πράτῃ. ᾿Εκέλευσα τὸν πράτην τὸν ἀγρὸν τραδιτεῦσαι τῷ ἐμῷ ἀπελευϑέρῳ καὶ λαβεῖν ρ΄. νομίσματα παρ᾽ αὐτοῦ, τουτέστι τὸ ὑπόλοιπον μέρος τοῦ τιμήματος. Τούτου γενομένου, εἶτα χρόνου παραδραμόντος πιπράld

>

[A

᾿

3

x

^

,

FA

,

x

t

»

3

9

*

m

ὋΣ

-

€

“

,

σκοντί μοι τὸν ἀγρὸν ὁ ἀπελεύϑερος συνήνει᾽ ἔλαβον τὰ νομίσματα παρὰ τοῦ

ἀγοραστοῦ. 10 μίσματα,

Ζητοῦμεν,

εἰ ἄρα τὸ τρίτον τοῦ τιμήματος, τουτέστι τὰ ρ΄. νο-

ὁ ἀπελεύϑερος ἀπαιτεῖ με διὰ τῆς μανδάτι. Kat φησιν «ὁ» Παπιανός"

εἰ μὲν μανδάτον ὁ πάτρων ἐποίει γενέσϑαι τὴν τοῦ ἀγροῦ τραδιτίονα εἰς τὸν ἀπελεύϑερον, ἐφ ᾧ καταβαλεῖν ἐκεῖνον τοῦ τιμήματος τρίτον, ἀπαιτηϑύήσεται διὰ τῆς κοντραρίας μανδάτι τοῦ τιμήματος τρίτον, ἐξαιρουμένων δηλονότι τῶν μισϑωτ μισϑίωτ]κὸν τοῦ τοῦ ἀγροῦ ἀγροῦ ἤτοι Gv, οὖς οὖς ἐνἐν τῷ τῷ μεταξὺ ἀπελεύϑερορος ἤτοι καρπῶν, μεταξὺ ὁ ἀπε 15 ἐκομίσατο. Εἰ δὲ ὡς δωρεὰν εἰς τὸν ἀπελεύϑερον ποιούμενος ὁ πάτρων τὴν τραδιτίονα παρεσκεύασεν εἰς αὐτὸν γενέσϑαι τοῦ ἀγροῦ, δοκεῖ προλήψει xal ὁ ἀπελεύϑερος δωρεᾶς χάριν τῆς εἰς αὐτὸν τὸν πάτρωνα συναινεῖν τῇ γενομένῃ πράσει. >

,

J

I

>

,

x

c

t

^

x

2

2

x

^

-

2

,

,

,

,

€

7,

[A

A

15. Κυρίλλου. ᾿Ηγόρασα ἀγρὸν τ΄. νομίσμασιν. Δέδωκα τὰ σ΄. ᾿Εκέλευσα Hh Il 20 τῷ πράτῃ τραδιτεῦσαί σοι αὐτὸν διδόντι ρ΄. νομίσματα. Μετὰ ταῦτα συνήνεσάς 9* μοι πωλοῦντι αὐτόν. Εἰ ὡς κατὰ μανδάτον παραδοθήσεται, ἀπαιτεῖς με τὰ ρ΄.

λογιζόμενος

τοὺς

γὰρ ἀντιδωρεῖσϑαί

καρπούς"

εἰ δὲ

κατὰ

δωρεάν,

οὐδὲν

ἀπαιτεῖς"

ἔδοξας

μοι αὐτόν.

16. Οὐ μόνον τὰ ὑπὲρ ἐμοῦ δοϑέντα ἀπαιτεῖ, ἀλλὰ καὶ τόκους καὶ δίχα 25 μόρας" τοῦτο γὰρ τῷ ὀφφικίῳ ἁρμόζει τοῦ δικαστοῦ. Τί γάρ, εἰ ἐμὸν ἀπήτησα δεβίτορα πολύν μοι τελοῦντα τόκον; Δίκαιον γὰρ νομισϑήσεται τοσούτους με λαβεῖν τόκους. Εἰ δὲ καὶ δανεισάμενος βαρυτέροις τελῶ ὧν ἔστησα καταβαλών, οὐδὲν ἧττον οὖς ἀπαιτοῦμαι λήψομαι, εἴτε τὸν ῥέον, ὑπὲρ οὗ κατέβαλον, οὐκ ἠλευϑέρωσα τόκων διὰ τὸ ἄτοκον εἶναι τὸ χρέος, ἢ καὶ ἐλάττονος ὧν 30 ἐγὼ καταβάλλω τῷ δεδανεικότι μοι. Ei δὲ καὶ ἐμοὶ τρέχοντα τόκον παρὰ τῶν ἐμοὶ ἐποφειλόντων ἀπαιτήσας τὸ χρέος διέλυσα, εἴτε κατέβαλον ὑπὲρ τοῦ Σ H H E A 4 H ἐντειλαμένου ἀτόκως ἣ2 xal $21)234 ἐπὶ ἐλάττονι * τόκῳ ἐποφειλόμενόν τί1 μοι, δοϑήσεταί .

3

m

^

3

-

,

,3

H

t

,

m

A

5 ἐκέλευσα: Ca ἐκέλευσε; corr. Hb.

-

H

,

2

| 10 με: Ca μὴ; corr. Hb.

2.3

v2

>

[4

᾿

kA

| 12 à: Ca ὦν;

corr. Hb. | 17 συναινεῖν: Ca συναινεῖ; corr. Hb. | 20 διδόντι: Ca διδόντα | 21 παραδοϑήσεται: Ca παρεδοϑήσεται (leg. παρεδόϑη coi?) | 22 οὐδὲν: Ca οὐδὲ | ἔδοξας: Ca ἔδοξε | 24 ἀλλά: m. rec. add. | 29 ἠλευϑέρωσα: Ca ἐλευϑέρωσα | üv: Ca

ὧν; corr. Hb.

|

32 ἐποφειλόμενόν:

Ca ἐποφείλον

734

LIB. XIV

— TIT. I (CA)

uo. ἣ μανδάτι ἀναμφιβόλως καὶ ἐπὶ τῇ τῶν τόκων ἀπαιτήσει. Οὐδὲ γὰρ ἐγχληϑήσομαι, διὰ τί ἀτόκου τοῦ χρέους ὄντος 7, καὶ ἐπὶ ἐλάττονος ἐποφειλομένου τόκου ἠνεσχόμην ἐγὼ ἐπὶ βαρυτέρῳ δανείσασϑαι τόκῳ καὶ καταβαλεῖν. Οὐδὲ γὰρ ἠδυνάμην ἑτέρως τὴν καλὴν πίστιν ἀποπληροῦν μὴ τὸ ἐνταλϑέν 5 uot ποιῆσας" ὁπότε γὰρ ἔδει πάντως διὰ τὸ γενόμενον εἰς ἐμὲ μανδάτον διαλῦσαί σε τὸ χρέος, ὅπερ ἐμοὶ ἐντειλάμενος ἐχρεώστεις, ἄτοπόν ἐστι μή, ὅσα δίδομεν, τοσαῦτα ἀναλαβεῖν. Διὰ τί γάρ φησιν, ὅτι δεῖ ταῦτα πάντα κρίσει τοῦ δικάζοντος Hb II κατὰ τὸ δίκαιον καὶ τὸ κάλλιον τυπωϑῆναι; 2

“

x

u

x

2

t

,

m

^

Z

,

»

/

15

^

᾿

a

x

2

ΣΙΩΝ

,

|

»

!

,

,

,

Σ

\

>

᾿

ὔ

m

4

H

L4

17. Κυρίλλου. 'O ἐνταλϑεὶς ἀγοράσαι ἢ ἄλλο τι ποιῆσαι εἴτι καλῇ πίστει 10 ἐδαπάνησε «λαμβάνει» καὶ τόκους οὐ μόνον ἀπὸ μόρας, ἀλλὰ καὶ εἰ ἠδύνατο τοκίσαι τὰ ἴδια νομίσματα ἢ δανεισάμενος ἔδωκε, κἂν μὴ τόκων τὸν ῥέον ἐκούφισεν. 18.

Τοῦ ᾿Ανωνύμου.

Σημείωσαι τοῦτο διὰ τὸ εἰρημένον Sur. κς΄. Παύλῳ.

19. Τοῦ αὐτοῦ. ᾿Ανάγνωθϑι διγ. κβ΄. deu. ζ΄. καὶ βιβ. μγ΄. (46) τιτ. γ΄. 15 Ot. ιζ΄. καὶ βιβ. μβ΄. τιτ. β΄. Bey. νβ΄.(9)ὴ περὶ τὰ μέσα. 20. Νέος τις ἀσελγὴς καὶ πόρνης ἐγχείμενος ἔρωτι ἐνετείλατό μοι πόρνην ἐγγυήσασϑαι. Εἰδὼς ἐγὼ τὸν ἐντειλάμενον, ὅςτις ἐστίν, τὸ ἐνταλϑὲν ἔπραξα. Οὐχ ἔξω τὴν μανδάτι, ὥςπερ οὐδεμία μοι δίδοται ἀγωγή, εἴγε εἰδὼς ἄσωτον εἶναι Τίτιον ἐδάνεισα αὐτῷ. Εἰ δὲ καὶ περαιτέρω παρῆλϑεν τὸ τοῦ εἰρημένου 20 νέου μανδάτον, «ἵνα! δανείσω πόρνω οὐκ ἐνέχεταί μοι ὡς τῆς ἐντολῆς» κόντρα βόνες μόρας γενομένης. 21. Στεφάνου. Σημείωσαι, , ὅτι τότε ὁ ἀσώτῳ D δανείζων οὐκ δανεισϑέντων ἀπαίτησιν, ὅτανπερ ἄσωτον αὐτὸν εἰδὼς ἐδάνεισεν. 22. Τοῦ αὐτοῦ. ᾿Ἦρωτήϑη. Τί γάρ; Οὐ πᾶς νέος βοηϑεῖται 25 ἔνοχον ἑαυτὸν ὑπὲρ μὴ διαφέροντος αὐτῷ προςώπου; Διὰ τί οὖν τὸν ἐντειλάμενον νέον ἐϑεμάτισεν; Στεφάνου. "Exi μὲν τῶν ἄλλων οἱ νέοι δι’ ἀποκαταστάσεως βοηϑοῦνται, ἡ δὲ ἀποκατάστασις ἕως ἐνιαυτοῦ

τούτοις παρέχεται,

καὶ

τοῦτο,

ἐὰν

εἰςελθϑόντες

ταύτην αἰτήσωσιν’ ἐπὶ δὲ τοῦ ὑποχειμένου ϑέματος 80 τὴν βοήϑειαν, καὶ αὐτὸς τὴν ἀρχὴν οὐδὲ κατέχεται. P

$5

.

am

x

m

€

,

Fi

εἰς τὸ

ἔχει

καϑιστῶν HbII τρυφητὴν 98 ϑεμάτων τοῦ κε΄.

δικαστήριον

αὐτόϑι ἑδραίαν 3

L4

τῶν

ἔχουσι

23. ᾿Ανωνύμου. ᾿Ανάγνωϑι βιβ. ιε΄. τιτ. γ΄. διγ. γ΄. περὶ δούλου δανεισαμένου εἰς τρυφὴν ἣ αἰσχρὰν τοῦ δεσπότου δαπάνην. 2 ἐγκληϑήσομαι:

Ca ἐκκληϑήσομαι

| ἀτόχου:

Ca ἀτόκους

| post ἐλάττονος. lacunam

indicat Ca | 6 ἐχρεώστεις: Ca ἐχρεώστει | 10 «λαμβάνει»: suppl. Ca ἔρρωτι | 20 «ἵνα — ἐντολῆς» supplevi partim Hb. secutus

Hb.

| 16 ἔρωτι:

LIB. XIV — TIT. I (CA)

735

24. Τοῦ αὐτοῦ. 'O γὰρ δανείζων τῷ μέλλοντι δαπανᾶν οὐχ ἔχει ἀπαίτησιν, ὡς πρὸς τῷ τέλει τοῦ κδ΄. διγ. τοῦ δ΄. ctr. τοῦ δ΄. Buß. 25. Περὶ τῶν διδομένων πόρνῃ ἀνάγνωθι βιβ. τα΄. τιτ. γ΄. διγ. ις΄., ὅτι ὑπόκειται τῇ σέρβι κορούπτι᾽ καὶ Bip. ιβ΄. τιτ. ε΄. Bey. δ΄., ὅτι οὐχ ὑπόκειται 5 ῥεπετιτίονι" καὶ βιβ. AB”. mor. ε΄. διγ. ς΄. (317), ὅτι ἔρρωται 7 εἰς πόρνην γενομένη δωρεά. ᾿Ανάγνωθϑι καὶ βιβ. μα΄. τιτ. δ΄. διγ. η΄. Φησὶν γάρ, ὅτι ὁ παρὰ ἀσώτου καὶ παραχρῆμα μέλλοντος διδόναι τῇ πόρνῃ τὸ τίμημα ἐν εἰδήσει ἀγοράζων οὐκ οὐσουκαπιτεύει. 26. Πρός τινα τῶν ἐμῶν φίλων ἔγραψα τοιαύτην ἐπιστολήῆν᾽ παρακαλῶ 19 σε ἔχειν ἐν παρακαταϑήκῃ Σουξτίλιον Κρεσκένδον τὸν ἐμὸν φίλον. "Evoyoc οὐ γενήσομαι τῇ μανδάτι ἐκ τοῦ τοιούτου γράμματος. Οὐ γὰρ μανδάτον, ἀλλ᾽ ἔπαινος μᾶλλον τρόπων ἐστὶ τὸ τοιοῦτον. 27.

Κυρίλλου. Τὰ παραϑετικὰ γράμματα

οὐ τίκτει μανδάτον.

28. 'H γὰρ ψιλὴ παράϑεσις οὐδὲν ποιεῖ.. Εἴρηται γὰρ βιβ. κη΄. τιτ. ε΄. ow. 15 ES'. (66), ὅτι τὸ παραϑέσϑαι με τὸν δοῦλόν μου ὡς ἀπελεύϑερον τῷ μὴ ὄντι κληρονόμῳ οὐ ποιεῖ αὐτὸν κληρονόμον, οὔτε τούτῳ περιποιεῖ ἐλευϑερίαν. Kai Big. λβ΄. διγ. τια΄., ὅτι, ἐὰν παράϑωμαί σε τῷ κληρονόμῳ μου, οὐ δοκῶ χαταλιμπάνειν σοι φιδικόμισσον. Καὶ βιβ. μ΄. τιτ. ε΄. διγ. μ΄. (41), ὅτι, ἐὰν εἴπω πρὸς τὸν κληρονόμον μου, παρακατατίϑημί σοι τούςδε τοὺς δούλους, καὶ 20 τῆς σῇς ἔστω κρίσεως ἔχειν αὐτοὺς ἀπελευϑέρους, καλῶς οὐκ ἐλευϑεροῖ αὐτοὺς ἄκων. Καὶ Big. ζ΄. τοῦ Κωδ. ctc. δ΄. διατ. ιβ΄." τὸ εἰπεῖν ἐν διαϑήκῃ ἢ κωδικέλλῳ, παρατίϑημι, οὐ ποιεῖ ἐλεύϑερον. 29. ’Evereio μοι δανεῖσαι ὑπεξουσίῳ τινί. Ζητοῦμεν, εἰ δανείσας, εἶτα Hb Hi κινῶν κατὰ σοῦ τὴν μανδάτι τῇ τοῦ Μακεδόνος ἐχβάλλομαι παραγραφῇ. 97 25 Καὶ λέγομεν, εἰ τοιοῦτον ἦν τὸ δάνεισμα, ὅπερ ἔτικτε κατὰ τοῦ πατρὸς τὴν δὲ πεκούλιο ἢ τὴν δὲ iv ῥὲμ βέρσο ἣ τὴν κοῦοδ᾽ ἰοῦσο, οὐδεμία μοι ἀντιτεϑήσεται κινοῦντι κατὰ σοῦ τὴν μανδάτι παραγραφῇ" ϑεμιτὸν γὰρ τὸ μανδάτον. Εἰ δὲ οὐ τοιοῦτον ἦν τὸ δάνεισμα, ἀντιϑήσεις τὸ Μακεδονιάνειον. Εἰ δὲ ἀμφέβαλλον, πότερον ὑπεναντίον τοῦ δόγματος ἐδανείζοντο οἱ ὑπεξούσιοι 30 ἢ μή, καὶ διὰ τοῦτο οὐκ ἂν ἐδάνεισα δεδιὼς τὸ Μακεδονιάνειον, σὺ δὲ μέσος γενόμενος διεβεβαιοῦ οὐκ εἶναι παρὰ τὸ δόγμα τὸ συνάλλαγμα λέγων, ἐμῷ κινδύνῳ δανείζων καλῶς δανείσεις, οὐκ ἀντιϑήσει: τῇ μανδάτι τὸ Μακεδονιάνειον. 3 iniuria schol 29

πότερον:

25 post διγ. ις΄. dividit Ca

Ca πρότερον

| 15 ue: Ca μοι

| 28 οὐ: Ca «i |

736

LIB. XIV — TIT. I (CA)

30. Κυρίλλου. Εἰ ἐνετείλω μοι σῷ δανεῖσαι ὑπεξουσίῳ οὐ παρὰ τὸ δόγμα, ἀμφιβάλλοντι δέ μοι τοῦτο αὐτό, κατέχῃ τῇ μανδάτῃ. 31. Σημείωσαι, βοηϑοῦνται. 5

ὅτι καὶ οἱ μανδάτορες τῶν δανειζομένων παρὰ τὸ δόγμα

32. Toö ’Avwvöuou. Εἰ γὰρ χώραν σχῇ τὸ Μακεδονιάνειον, καὶ οἱ μανδάτορες xal οἱ ἐγγυηταὶ βοηϑοῦνται, εἰ μὴ δόνανδι ἀνείμο παρενέβαλον, ὡς βιβ. ιδ΄. τιτ. ς΄. Ow. 9΄. ϑεμ. γ΄. ᾿Ανάγνωθι καὶ διγ. νη΄. τούτου τοῦ τιτ. ϑεμ. β΄.

33. Μέμνησο τῆς ἐν τῷ β΄. διγ. παραγραφῆς, καὶ μὴ εἴπῃς, ὅτι διὰ τοῦτο, Hb II xàv ἀμφιβάλλοντί σοι δανεῖσαι τῷ ὑπεξουσίῳ ἐνετειλάμην, κατέχομαι, ἐπειδὴ 98 10 οὐ μόνον ἐνετειλάμην, ἀλλὰ καὶ ἐπήγαγον, κινδύνῳ ἐμῷ δάνεισον. ᾿᾽Ενταῦϑα γὰρ οὐ διὰ τὸ εἰπεῖν, κινδύνῳ ἐμῷ, κατέχομαι, ἀλλ᾽ ἐπειδὴ ῥητὸν ὑπόκειται πρόςωπον τὸ τοῦ ὑπεξουσίου τὸ μέλλον δανείσασϑαι. ἹΡητοῦ γὰρ μὴ ὑποκειμένου προςώπου, κἂν ἀμφιβάλλοντί σοι εἴπω, δάνεισον οἵῳ ϑέλεις κινδύνῳ ἐμῷ, οὐ κατέχομαι, ὡς ὁ Κέλσος παρὰ τῷ τέλει τοῦ μη΄. διγ. φησίν. ^

3

x

/

>

^

A

£

x

*

,

-

Led

€

-

,

>

£f

n

-

>

[4

“

>

»,»

?

Lt

2

^

e

3

€

Led

\

x

€

A

,

€

15 . 34. Δεῖ τὸ μανδάτον προηγεῖσϑαι τοῦ συναλλάγματος, οὐ μὴν ἕπεσϑαι. Διὸ ἐὰν δανείσαντί σοι Πρίμῳ ἐντείλωμαι, ὅτι δάνεισον Πρίμῳ, οὐκ ἐναχϑήσομαι τῇ μανδάτι. Ἔστιν δὲ ὅτε καὶ μετὰ τὸ συνάλλαγμα γενόμενον τὸ μανδάτον τίκτει τὴν μανδάτι, οἷον ἐπὶ τούτου τοῦ ϑέματος. ᾿Εχρεώστει μοι Πρῖμος" περιτυχὼν αὐτῷ κατὰ τὴν ἀγορὰν ὑπεκείμην .... 20

35*. Ἔπ᾽ ἀντιδώρῳ δηλονότι τῷ κατ᾽ ἐνέργειαν δοϑέντι, κατὰ φύσιν χρεωστουμένῳ᾽ ὁ γὰρ δωρούμενος δοκεῖ φυσικῶς τόν, πρὸς ὃν δωρεῖται, ὡς βιβ. μβ΄. τιτ. α΄. κεφ. κε΄. ϑεμ. ς΄.

36*. Φυσικὴ δὲ ἐνοχὴ νοεῖται οὐ ἀλλὰ καὶ ἧς γινομένης καταβολῆς 25 χρεώστης, εἰ καὶ μὴ κυρίως, ἀλλὰ βιβ. κς΄. τιτ. α΄. κεφ. ις΄. ϑεμ. γ΄. φυσικαὶ ἐνοχαὶ οὐκ ἐκ τούτου μόνου ὀνόματι αὐτῶν, ἀλλὰ καὶ ἐκ τούτου, βάνεσϑαι. 30.

μὴ μέντοιγε Hb II ἔχειν ἔνοχον 9t

μόνον, ἐξ ἧς «οὐχ» ἁρμόζει τις ἀγωγή, ἀργεῖ ἡ ἀνάληψις. Καὶ ὁ φυσικὸς γὰρ καταχρηστικῶς χρεώστης λέγεται, ὡς καὶ βιβ. νβ΄. κεφ. ϑ΄. περὶ τὸ τέλος" αἱ κρίνονται, ἐὰν δύνηταί τις ἀγωγὴ εἶναι εἰ τὰ καταβληϑέντα μὴ δύναται ἀναλαμ-

37*. Εἰ ϑέλεις [μαϑ]εῖν ἐκ [ποίων] αἰτιῶν δίδοται fj περὶ [πε]κουλίου Hb II ὑπεξουσίου [ἐγγυ]ησαμένου ἢ μανδα[τωρ]εύσαντος ἣ ἄλλως παρεμ[βα]λόντος, 1 ἐνετείλω

μοι σῷ:

cap. 22 schol p. 822 L 26

1

Ca ἐντείλομαί σοι

|

19 post ὑπεκείμην folium desideratur;

| 28 δύναται: Ca δύνασϑαι; corr. Hb.

cf.

| 30 sch. 37: cf. infra

σι

LIB. XIV — TIT. I (CA)

737

τουτέστιν ὅταν [ἐν πράγματι πεκουλιαρίῳ [παρενέ]βαλε, ζήτει βιβ. m’. [τιτ. ε΄.] κεφ. γ΄. ϑεμ. ε΄. “Ὅταν [δὲ π]ρᾶγμα τοῦ ἔχοντος αὐτὸν [ὑπεξ]οὐσιον ἐγγυήσηται, [ζήτει] κεφ. μζ΄. ϑεμ. β΄. τοῦ αὐτοῦ cv. [καὶ] Gi. Μὴ ἐναντιωϑῇ σοι τὸ ιζ΄. χεφ. τοῦ β΄. «vr. αὐτοῦ λέγον ἀδιαστίκτως, ὡς ὁ μείζων τῶν κε΄. ἐνιαυτῶν υἱὸς ἐγγυησάμενος ποιεῖ ἔχειν χώραν κατὰ πατρὸς τὴν περὶ πεκουλίου. "Ἔχει γὰρ εκεῖνο πολλήν, ὡς οἶμαι, τὴν ζήτησιν. Πανταχοῦ μέντοι χρὴ προςέχειν ταῖς ἐπιγραφαῖς. Ζήτει καὶ Bip. τα΄. ver. α΄. κεφ. λ΄. ϑεμ. β΄. καὶ τὸν Ἴνδικα. Ζήτει τὸν κϑ'΄. τιτ. τῆς γ΄. τῶν ᾿Ινστιτούτων περὶ τὸ τέλος.

10

38%. Σημείωσαι, ὅτι δόκησιν δοκήσεως ἀγνοεῖ νόμος. Καὶ ἔχε τὸ κεφάλαιον Hb II τοῦτο διὰ μνήμης. Ζήτει βιβ. ν΄. τιτ. β΄. κεφ. α΄. deu. ιβ΄. 91 39*. Θεμάτισον ἕτερον μετὰ τὴν ἐγγύην ὑπὲρ ἐγγυησαμένου. Οὕτως γὰρ ἔχει τὴν περὶ ἐντολῆς.

2»

N

x

e

’

2

€

30

35

m

.

>

-

x

-

9

>

Uu

[A

=

2

υἱοῦ

καταβαλεῖν Hb II

40*. Ζήτει βιβ. ιη΄. τιτ. ε΄. κεφ. δ΄. deu. α΄. καὶ μάϑῃς, ὅτι [πεκούλιόν] ἐστιν οὐχ ὅπερ ὁ δοῦλος ἀγνοοῦντος τοῦ δεσπότου ἔχει, ἀλλ᾽ ὅπερ ἀφορίσει αὐτῷ καὶ κατὰ γνώμην αὐτοῦ σχῇ. Αὔξειν γὰρ αὐτὸ καὶ ἀφαιρεῖν μερικῶς καὶ παντελῶς δύναται ὁ [δεσπότης.] Πράγματι δὲ καὶ οὐ ῥήματι αὔξεται τὸ πεκούλιον᾽ ἐὰν γὰρ αὐτὸς μὴ χρεωστῶν τῷ δούλῳ γράψῃ χρεωστεῖν, οὐκ αὔξει τὸ πεκούλιον. Καὶ τὸ ζ΄. αὐτοῦ κεφ." f| μὲν σύστασις τοῦ πεκουλίου χρήζει παραδοῦναι τὸν δεσπότην ἢ τὸ ὃν παρὰ τῷ δούλῳ ἀντὶ παραδοϑέντος ἡγήσασϑαι’ ἣ δὲ ἀφαίρεσις ψιλῇ μόνῃ βουλήσει γίνεται. Καὶ κεφ. αὐτοῦ us’. (39): οὐ μόνον τὸ συγχωρηϑὲν παρὰ τοῦ δεσπότου πεκούλιόν ἐστιν, ἀλλὰ καὶ τὸ κτηϑέν, εἴπερ ἔμελλε γινώσκων ἀνέχεσϑαι αὐτὸ εἶναι ἐν πεκουλίῳ. Καὶ κεφ. αὐτοῦ δ΄. ϑεμ. τελευτ.᾽ πεκούλιον τοῦ δούλου ἐστὶν οὐ μόνον ὅπερ τῶν λογισμῶν τοῦ δεσπότου κεχώρισται, ἀλλὰ καὶ τοῦ πρώτου δούλου. 2

σι

1

τοῦ

^

,

4,

,

x

^

>

>

m

A

"EK:

aan

x

>

H

x

x

3

-

A

H

m

,

3

,

?

b]

4

Uu

/

3

41*. Συημείωσαι, ὅτι, ἐὰν ὁ ὑπεξούσιός μου ἐγγυήσηταί τινα καὶ μετὰ Hbi αὐτεξουσιότητα καταβάλῃ, οὐκ ἔχει κατὰ τοῦ ἐξεγγυηϑέντος τὴν περὶ ἐγγύης μανδάτι, ἀλλὰ ἴμφακτον διὰ τὸ τῇ καπίτις δεμινουτίονι φϑείρεσϑαι τὸ μανδάτον. Εἰ δὲ καὶ ἐγὼ μετὰ τὴν τοῦ υἱοῦ μου αὐτεξουσιότητα καταβάλω, οὐκ ἔχω τὴν περὶ ἐγγύης μανδάτι ἅτε διὰ τοῦ υἱοῦ μου προςπορισϑεῖσάν μοι, ὁπότε ἦν uou ὑπεξούσιος, καὶ νῦν τῇ καταβολῇ βεβαιωϑεῖσαν, ἀλλὰ νεγοτιόρουμ, γεστόρουμ, διὰ τὸν αὐτὸν λογισμὸν ἤγουν διὰ τὸ τῇ τῆς καταστάσεως ἐναλλαγῇ σβέννυσθαι τὸ μανδάτον. Περὶ δὲ τοῦ τὸν υἱὸν ἔχειν ἴμφακτον, ὁπότε ἐν ὑπεξουσιότητι ἐντείληταί τινι, ζήτει βιβ. λε΄. τιτ. 9'. κεφ. με΄. Καὶ σημείωσαι τοῦτο᾽ πάνυ γάρ ἐστιν ἀναγκαῖον. 14

sch.

SCHELTEMA,

40:

cf. schol,

Basilica, 11.

57 19

738

LIB. XIV — TIT. I (CA)

42*. Γίνωσχε, ὅτι fj μὲν πρᾶσις ἣ ἔγγραφος ἀπαρτίζεται, ὅταν τὸ ταύτης ΗΒ ἢ συμβόλαιον εἰς καϑαρὸν ἐναχϑῇ ἢ καὶ ὑπογραφῇ παρὰ τῶν μαρτύρων καὶ 95 χομπλατευϑῇ καὶ ἀπολυϑῇ, ὡς Bu. γ΄. τῶν ᾿Ινστιτούτων τιτ.. κγ΄., τὴν δὲ ἄγραφον ἀπαρτίζει μόνον τὸ σύμφωνον, ὡς κεφ. β΄. περὶ τὸ τέλος τοῦ α΄. 5 τιτ. τοῦ (9^. Bip. " AxXAcc δὲ οὐ γίνεται τοῦ πραϑέντος δεσπότης ὁ ἀγοραστής, εἰ μὴ δώσει τὸ τίμημα, ἣ ἱκανοδοσίαν, ἣ καταπιστευϑῇ αὐτῷ χωρὶς ἱκανοδοσίας, ὡς pi. ιϑ'. cur. α΄. κεφ. 19°. καὶ ιγ΄. καὶ νγ΄. καὶ βιβ. ιζ΄. τιτ. α΄. χεφ. ἠβ΄. λέγον, ὡς ὁ πράτης παραδούς, κἂν τὸ τίμημα οὐκ ἔλαβε, δεσπότην μὲν ποιεῖ τὸν ἀγοραστῆν, κινεῖ δὲ περὶ τοῦ τιμήματος. Καὶ τὸ Le’. αὐτοῦ 10 χεφ. περὶ δύο ἀγορασάντων τὸ αὐτό. Καὶ βιβ. (9^. τιτ. η΄. κεφ. ve’. ϑεμ. β΄., ὡς 6 πράτης. μετὰ τὴν παράδοσιν τὴν μὲν περὶ τοῦ τιμήματος ἀγωγὴν ἔχει, οὐ μὴν δὲ τὴν περὶ τοῦ πράγματος. Καὶ τὸ ξγ΄. αὐτοῦ κεφ., ὡς ὁ ἀγοραστὴς οὐκ ἄλλως ἐνάγει παραδοθῆναι αὐτῷ τὸ πραϑέν, εἰ μὴ δώσει τὸ τίμημα" x&v γὰρ καταβάλῃ τὰ τέλη, οὐ ποιεῖ αὐτὸν τοῦτο δεσπότην. Καὶ κεφ. πδ΄., 15 ὡς, κἂν παραβαϑῇ τὸ σύμφωνον παρὰ τοῦ ἀγοραστοῦ, οὐ γίνεται ἀνυπόστατος ἣ πρᾶσις. Kal βιβ. τοῦ αὐτοῦ ctr. ε΄. κεφ. ıc’. καὶ ιζ΄. Καὶ πρόςσχες αὐτῷ ἀκριβῶς καὶ τῇ παραγραφῇ τῇ ἐν τῷ ιζ΄. κεφ. Καὶ κεφ. αὐτοῦ α΄. deu. τοῦ ιβ΄. τιτ. τοῦ ιϑ'. Bi. καὶ τιτ. αὐτοῦ η΄. κεφ. ξε΄. καὶ ἔς΄. καὶ νϑ΄. καὶ Buß. ιε΄. τιτ. α΄. κεφ. ρζ΄. ϑεμ. τελευταῖον. Καὶ πρόςσχες ἐκείνῳ ἰδωεῷ ὄντι, ὡς ἔοικεν. x.

>

a

€

A

x

A

^

,

Dd

25

!

x

3

-

3

bd

Ld

,

5

x

x

,

=

;

5

ε

-

,

5

,

,

x

-

x

2

x

,

H

,

,

3

>

Pd

€

=

d

43*. Σημείωσαι ἐντεῦϑεν, ὅτι ἐν ἀπορίᾳ ἀγωγῆς 7j παραγραφῆς δίδοται ἴμφακτος διὰ τὸ φύσει δίκαιον καὶ τὸ μὴ ὀφείλειν τινὰ χερδαίνειν ἐκ τῆς ἑτέρου ζημίας. 44*. 'H ἴμφαϊ[κτον] αὕτη ἀπὸ νόμου [τὴν] καταδίκην ἔχει εἰς τὸ διαφέρον. Hb ἢ Διὰ τοῦτο δὲ 1j ἴμφακτος καὶ οὐχ 1) μανδάτι ἐδόϑη, ὅτι f) κάπιτις δεμινουτίων, εἰ μικρά ἐστιν, ἀλλ᾽ οὖν [ἔοικε] ϑανάτῳ. Θανάτῳ δὲ [τοῦ] ἐνταλϑέντος λύεται $ ἐν[τολή.] Καὶ κἂν πληρώσῃ τὸ [ἐν]ταλϑὲν ὁ χληρονόμος αὐτοῦ, οὐκ ἔχει τὴν περὶ ἐντολῆς, ὡς κεφ. κζ΄. τούτου τοῦ τιτ. ϑεμ. γ΄. Εἰ δὲ ὁ [ἐν]ταλϑεὶς ϑανόντος τοῦ ἐντειλαμένου πληρώσῃ τὸ ἐνταλϑὲν ἐν ἀγνοίᾳ τοῦ ϑανεῖν τὸν ἐντειλάμενον, ἔχει τὴν μανδάτι, ὡς κεφ. κ[ς΄.} Τί δέ ἐστιν κάπιτις δεμινουτίων; Ἢ τῆς προτέρας καταστάσεως ἐναλλαγή; Οὕτως. Ἵνα δὲ ἄμφω τὰς ὑπογραφὰς τοῦ Θεοφίλου εἴπωμεν᾽ πάϑος ἐκ περιστάσεως νόμων συμβαῖνον χατάστασιν ἀμεῖβον ἤτοι ἐλαττοῦν τοῦ πάσχοντος. Εἰ ϑέλεις δὲ μαϑεῖν τὰς διαφορὰς τῶν ἐναλλαγῶν τῶν καταστάσεων, ζήτει βιβ. α΄. τῶν ᾿Ινστιτούτων A

30

-

^

M

Li

20

bM

HE!

L4

t

,

,

m

,

,

ε

2

τιτ. ιε΄. καὶ Buß. us’. τιτ. β΄. περὶ τὸ τέλος καὶ βιβ. ις΄. τιτ. η΄. κεφ. μ΄. Li

35

Li

,

x

\

*

,

Li

4,

45%, Τουτέστιν συναινέσῃ ὁ ἀπελεύϑερος πιπράσκοντί μοι. Οὕτω γὰρ Β51 xai ὁ Ἴνδιξ καὶ ὁ Κύριλλος διεξίασι. Τὸ δὲ περὶ τοῦ ἀπελευϑέρου τοῦ φάκτου ἐστίν: ἀδιάφορον γάρ, εἴτε ἀπελεύϑερος, εἴτε ἕτερος ἐλεύϑερός ἐστιν, ᾧ ἐπέτρεψε παραδοϑῆναι.

LIB. XIV — TIT. I (CA)

739

a

46%. Τοῦτο ἐπὶ τοῦ καλῇ πίστει νομέως γενικῶς εἰρημένον, ὅταν ϑέλῃ ἔχειν παρακατάσχεσιν, ἐφ᾽ οἷς ὁ ἀγρὸς κρείττων ἐκ τῶν αὐτοῦ δαπανημάτων ἐγένετο, εὕρῃς τῷ Παππιανῷ ἐν τῷ μη΄. κεφ. τοῦ α΄. τιτ. τοῦ ιε΄. βιβ. 47%. [0:5] γάρ, ὅτι τῷ ταβελλίονι παρέσχον δαπανήματα, μετὰ ἀγαϑῆς μέντοι πίστεως.

>

!

Led

e

A

[4

^5

A

3

,

^

>

€

2

ἐποίησα

\

H

A

H

3

7

^

H

2.

P

^

3

€

a

Fed

A

,

A

3

€

^,

Σ

24

*

=

x

,

e

up}

*

Η

LJ

€

A

m

3

x

E

»

^

m

49*. “Ὅτι ἣ πόρνη τῇ σέρβι κουρούπτι καὶ τῇ περὶ κλοπῆς ἐνάγεται Hb II λαβοῦσα ἀπὸ τοῦ [εἰωθότος δούλου δανείζειν [ἢ] διοικεῖν τὰ δεσποτικὰ 96 χρήματα, φησὶν βιβ. ξ΄. τιτ. ς΄. [κεφ. ι]δ΄. ϑεμ. α΄. “Ὅτι δὲ οὐ ῥεπετιτεύεται τὰ διδόμενα πόρνῃ, φησὶν τὸ β΄. ϑεμ. [τοῦ] δ΄. κεφ. τοῦ β΄. τιτ. [τοῦ] κδ΄. βιβ. 50*. Σημείωσαι ὑπερϑέσεως.

25

FA

AJ

^

2

ὁδῷ

48%. Κατὰ τίνος δέ φησιν ὁ νόμος, οὐκ ἔχει τὴν περὶ ἐντολῆς ἀγωγήν; Hb II Κατὰ μὲν τοῦ νέου τοῦ ἀσώτου. Διὰ τῆς ἐπαγομένης κατασκευῆς δέδεικται, 95 xai οὐ χώραν ἔχει fj μανδάτι. Οὐχ εἶπε δὲ ὁ νόμος, ἐὰν ἄρα οὐκ ἔχῃ xal κατὰ τῆς πόρνης τὴν μανδάτι, ἣν ἐνηγγυήσατο. Καὶ πῶς τοῦτο νοήσομεν; Ἴἴσϑι οὖν, ὡς οὐδὲ κατ᾽ ἐκείνης ἔχει τὴν μανδάτι" φησὶν γὰρ τὸ κα΄. κεφ. τούτου ToU Qig.: ἐὰν ἕτερος ἐντείληταί μοι ἐγγυήσασϑαι ἣ ὁμολογῆσαι ὑπὲρ σοῦ, τὴν περὶ ἐντολῆς ἀγωγὴν οὐκ ἔχω κατὰ σοῦ, εἰ μὴ ἄρα καὶ σὺ ἐνετείλω. ᾿Αλλὰ ταῦτα μὲν οὕτω. Ei δὲ ἐνετειλάμην σοι ἐγγυήσασϑαί τινα παρόντα καὶ μὴ ἀντιλέγοντα, ἔχεις καὶ κατ᾽ ἐμοῦ καὶ κατ᾽ ἐκείνου τὴν μανδάτι, ὡς κεφ. νγ΄. τοῦ παρόντος βιβ. Θεμάτισον οὖν ἣ ἐγγυήσασϑαί σε τὸν νέον πρὸς τὴν πόρνην, ὡς ἀντ᾽ αὐτοῦ καταβαλεῖν, ἢ τὴν πόρνην δῶρον ἐγγυήσασϑαι πρὸς ἕτερον, ἢ μὴ δῶρον μὲν ἐγγυήσασϑαι, ἀλλὰ μετὰ τὴν ἐγγύην καταβαλεῖν ὑπὲρ αὐτῆς διὰ τὸ οὕτω συμφωνηϑῆναι, ἢ καὶ ἐξ ἀπορίας αὐτῆς. x

15

τι 7| ἐν τῇ

τὸ

κεφ.

λέγον

τὴν

μανδάτι

ἀπαιτεῖν

τόκους

καὶ

πρὸ

51*. Σημείωσαι, ὅτι τότε οὐκ ἔχει ἀγωγὴν ὁ δανείζων ἀσώτῳ, ὅτε ἤδει, ὅτι ἄσωτος ἦν. Καὶ ζήτει βιβ. κδ΄. τιτ. β΄. κεφ. δ΄. ϑεμ. β΄.

52*.

Γίνωσχε, ὡς τὰ παραϑετικὰ γραμματεῖα οὐ τίκτουσιν τὴν μανδάτι"

οἷον, ὅταν ....30.... κἂν τὸν δοῦλόν μου ὡς ἀπελεύϑερον παράϑωμαί σοι, οὐ ποιῶ ἐλεύϑερον αὐτόν, ὡς βιβ. λε΄. τιτ. 9°. κεφ. ES. ᾿Αλλὰ καὶ τὸ 30

,

€

,

m.

=

,

β΄. ϑεμ. τοῦ tx". κεφ. τοῦ γ΄. τιτ. τοῦ ud’. βιβ. φησίν’

Ar}

-

1

-

[ἐὰν παραϑῶμαί σε] τῷ

κληρονόμῳ μου, οὐ δοκῶ καταλιμπάνειν σοι τὸ ληγάτον. Kal τὸ ιβ΄. κεφ. τοῦ ιγ΄. vtr. τοῦ μη΄. Buß." ἐκ τοῦ εἰπεῖν τὸν τελευτῶντα ἐν διαϑήκῃ, τόνδε σοι παρατίϑημι, οὐ δοκεῖ [ἐλεύϑερος] αὐτῷ καταλειφϑῆναι. Μὴ ἐναντιωϑῇ 17 ὑπὲρ:

superscr.

mepl(?)

740

LIB. XIV — TIT. I (CA)

e

P

σοι τὸ δ΄. deu. τοῦ μ΄. κεφ. τοῦ δ΄. τιτ. τοῦ μη΄. Buß. λέγον: παρακαλῶ, γλυκύτατέ μου ἀδελφέ, τὴν παρακαταϑήκην ἔχειν σε Πέτρον καὶ Παῦλον [τοὺς] πραγματευτάς μου, οὗς οὐκ ἠλευϑέρωσα, ἄχρις ἂν λόγους ποιήσωσιν" ἐὰν δὲ καὶ σοὶ ἀρέσωσιν, ἐμήνυσά σοι τὴν γνώμην μου. ᾿Εὰν ἐκεῖνοι ἕτοιμοι ὦσι δοῦναι τοὺς λόγους, εἰ καὶ μὴ ἀρέσκῃ τῷ κληρονόμῳ, ἐκεῖνοι ἐλευϑεροῦνται" ἐνταῦϑα γὰρ διὰ τοῦτο ἐκεῖνοι ἐλευϑεροῦνται, εἰ καὶ ἀπήρεσκεν τῷ κληρονόμῳ, οὐ διὰ τὸ ῥῆμα τῆς παρακαταϑήκης; ἀλλ᾽ ὅτι ἕτοιμοί εἰσι δοῦναι τοὺς λόγους. Hb II Καὶ πάντως πρὸς ἀρέσκειαν ἀνδρὸς ἀγαϑοῦ τὸ πρᾶγμα κρίνεται. Αἱ γὰρ 9T πράξεις αἱ γινόμεναι, ἐὰν δοκιμάσῃ Παῦλος, πρὸς δοκιμασίαν ἀνδρὸς ἀγαϑοῦ 1 γίνονται. Καὶ ζήτει περὶ τούτου τὸ ζ΄. κεφ. τοῦ α΄. vvv. τοῦ ιϑ΄. βιβ. Καὶ ἐν τῷ ς΄. κεφ. τοῦ α΄. tit. τοῦ ια΄. Br." συνέδοξε, φησίν, ἕνα τῶν κοινωνῶν ὁρίσαι τὰ μέρη τῆς κοινωνίας. Δοκοῦσι λέγειν, ὡς ἂν ἀνὴρ ἀγαϑὸς δοκιμάσῃ. Καὶ τὸ ος΄. αὐτοῦ xep. φησὶ πρὸς ἀγαθοῦ ἀνδρὸς δοκιμασίαν φέρεσϑαι τὴν «κρίσιν», ἐάν τῷ ἑτέρῳ ὁρίσῃ" τὴν. μέντοι αἵρεσιν διὰ τὸ εἶναι καλῇ πίστει 16 προζήχουσαν, καὶ τὴν φαύλην αὐτοῦ κρίσιν διορθοῦται ὁ δικαστής. Ζήτει xal τὸ β΄. 9ep. τοῦ κβ΄. κεφ. τοῦ γ΄. «vt. τοῦ β΄. Bip. 53%. Ζήῆτει Bıß. νη΄. τιτ. δ΄. κεφ. C ., ὡς δανειζομένου ὑπεξουσίου βοηϑεῖται ὁ ἐγγυητής, κἂν ὡς ῥέος καὶ αὐτὸς ἐδόϑη, ἵνα μὴ βοηϑηϑῇ ὡς ἐγγυητής. Καὶ κεφ. αὐτοῦ ι΄. dep. δ΄., ὡς καὶ οἱ μανδάτορες καὶ οἱ ἐγγυηταὶ τοῦ ὑπεξουσίου 20 βοηϑοῦνται, εἰ μὴ ὁλοψύχῳ προαιρέσει παρενέβαλον. 54*. Ei δὲ προέϑου μὲν δανεῖσαι, οὔπω δὲ ἐδάνεισας, ἐντείλωμαι δὲ Hb II δανεῖσαι, ἔνοχος ἔσομαι τοῦτο γὰρ καὶ ἐπὶ τῆς νεγοτιόρουμ γεστόρουμ 9 εὕρῃς, ὡς βιβ. ιζ΄. τιτ. α΄. κεφ. γ΄. deu. τελευτ. 55*. Σημείωσαι, ὅτι, εἰ μὴ προηγεῖται 25 δανείου τὸ μανδάτον, ἄχρηστόν ἐστιν. 56%.

τοῦ

συναλλάγματος

ἤτοι

τοῦ

Σημείωσαι, ὅτι τὰ παραϑετικὰ γράμματα οὐ τίκτουσι τὴν μανδάτην.

57*. Πεκούλιόν ἐστιν ὅπερ οὐκ ἀγνοοῦντος τοῦ δεσπότου ἔχει ὁ δοῦλος, Hb II ὡς βιβ. m’. rır. ε΄. χεφ. δ΄., ἀλλ᾽ ὅπερ ἀφορισϑὲν αὐτῷ καὶ κατὰ γνώμην αὐτοῦ σχῇ. Καὶ τὸ u9'. αὐτοῦ κεφ. οὐ μόνον τὸ συγχωρηϑὲν παρὰ τοῦ 80 δεσπότου πεχούλιόν ἐστιν, ἀλλὰ καὶ τὸ ἐπικτηϑέν, εἴπερ ἔμελλε γινώσκων ὁ δεσπότης ἀνασχέσϑαι εἶναι αὐτὸ ἐν πεκουλίῳ. Καὶ τὸ τελευτ. den. τοῦ δ΄. κεφ. αὐτοῦ πεκούλιον τοῦ δούλου ἐστὶν οὐ μόνον ὅπερ τῶν λογισμῶν τοῦ δεσπότου κεχώρισται, ἀλλὰ καὶ τοῦ πρώτου δούλου. Καὶ κεφ. ε΄. deu. D. πεχούλιόν ἐστιν ὡς μικρὸν κτησείδιον. 2 τὴν: leg. εἰς cf. schol

40

| 5 τῷ κληρονόμῳ: Ca τῇ κληρονομίᾳ hic et mox

| 27 sch. 57:

LIB. XIV — TIT.

I (CA)

741

ὡς ttt. 58*. Ἡνίκα τὸ ληφϑὲν ὁ δοῦλος εἰς τὸ τοῦ δεσπότου δαπανή ’ C. τοῦ ιη΄. Bi. κεφ. αὐτοῦ α΄. καὶ τοῦ γ΄. τιτ. αὐτοῦ κεφ. α΄. περὶ τοῦ ὑπεξουσίου ἁπλῶς λέγον: ἐὰν μὴ κελεύσει τοῦ ἔχοντος αὐτὸν ὑπεξούσιον

συναλλάξας δαπανήσῃ εἰς τὰ αὐτοῦ πράγματα. Γΐίνωσκε δέ, ὡς ἣ περὶ πεκουλίου Hb II ὅ χινεῖται, ὅταν ἐλευϑέραν ἔχων ὁ ὑπεξούσιος διοίκησιν τοῦ πεκουλίου συναλλάξῃ παρὰ γνώμην τοῦ ἔχοντος αὐτὸν ὑπεξούσιον. Ζήτει καὶ βιβ. δ΄. τῶν ᾿Ινστιτούτων Tw. ζ΄. x«i μάϑῃης περὶ τῶν ἀγωγῶν τῶν κινουμένων κατὰ τοῦ πατρὸς ἣ τοῦ δεσπότου χάριν τῶν ὑπεξουσίων αὐτῶν. 59*. Περὶ ταύτης φησὶν ὁ y. τιτ. τοῦ ın’. Buß." ὅταν ol ὑπεξούσιοι κελεύσει 10 τῶν ἐχόντων αὐτοὺς ὑπεξουσίους ἔνοχοι γίνωνται" τότε γὰρ αὐτοὶ οἱ ἔχοντες αὐτοὺς ὑπεξουσίους εἰς ὁλόκληρον ἐνέχονται, ὡς κεφ. αὐτοῦ α΄.

15

608.

Τοῖς πατράσιν 7) τοῖς δεσπόταις.

618.

Τὸ χρέος δηλονότι.

628.

"Ex τοῦ πεκουλίου.

638. Θὲς γάρ, ὅτι μετὰ τὴν ἐντολὴν γέγονεν ἐμαγκίπατος, εἶτα κατέβαλε. Καὶ ζήτει βιβ. λε΄. τιτ. 9. κεφ. με΄. 648.

'O

ὑποδεξάμενος

658.

Τὴν κοντραρίαν

τὸ

μανδάτον.

μανδάτι.

668. Τουτέστιν οὐ μόνα τὰ χρήματα, 20 τοῦ σὲ μὴ καταβαλεῖν.

26

30

678.

Ἤγουν

688.

Δαπανήσαντος

698.

Ἢ

108. 'Oc πεκούλιον.

ἀλλὰ καὶ εἴτι ἐζημίωμαι προφάδει

οἰκειώσω, τῆς σῆς προσπαϑείας

ἀξιοῦσϑαι ποιήσω.

σοῦ τινα περὶ αὐτό.

ἔστι μέν, δονανδιανίβο δὲ ἐντείλωμαι ἤτοι ψυχῇ ἔνϑα

ἐλευϑέραν

ἔχων

πεκουλίου

διοίκησιν

δωρουμένου.

ἐδανείσατο

718.

Τῇ δεινρὲμ βέρσο.

728.

Κοδιοῦσο.

738.

'O πατὴρ ἐνέχεται, καλῶς ἐνάγομαι τῇ περὶ ἐντολῆς ἀγωγῇ.

748.

Δεῖ

ἔπεσϑαι.

γὰρ

τὸ

μανδάτον

προηγεῖσϑαι

τοῦ

συναλλάγματος,

εἰς τὸ

οὐ

μὴν

742

LIB. XIV — TIT. I (CA)

B XIV, 1, 22 = D XVII, 1, 22. ]. .... οἷα δημευϑέντα τοῦ Τιτίου. ᾿Αλλὰ λέγομεν τὴν μανδάτι μὴ Hb δίδοσϑαι τῷ φίσκῳ᾽ οὔτε γὰρ ἐξ ἀντεκέστω τοῦτο πέπρακται, τουτέστιν 101 οὔτε γέγονεν τὸ συνάλλαγμα πρὸς τὸν ἐνταλϑέντα Πρῖμον πρὸ τῆς δημεύσεως, 5 ὥςτε λέγειν ἡμᾶς μετὰ τῶν ἄλλων πραγμάτων τὴν κατὰ Πρίμου ἀγωγὴν ἐπὶ τὸν φίσκον μετέρχεσθαι" μετὰ γὰρ τὴν δήμευσιν ταῦτα συνέβη. ,

2. Τοῦτο ἔγνως καὶ ἐν τῷ ς΄. διγ. τοῦ παρόντος τιτ., ὅτι ἐπὶ αἰσχρᾷ αἰτίᾳ μανδάτον οὐκ ἔρρωται. 3. Στεφάνου. Σημείωσαι, ὅτι ὁ λαβὼν πρᾶγμα ἐπὶ τῷ δοῦναί τινι καὶ 10 μὴ δεδωκὼς τοῦτο, ἀλλὰ δαπανήσας, κατέχεται καὶ τῇ μανδάτι καὶ τῇ φοῦρτι" δῆλον δέ, ὅτι ἐν ᾧ κλέπτοντος ψυχῇ τοῦτο πεποίηκεν, τουτέστιν εἰδὼς παρὰ γνώμην δεσπότου τοῦτο ποιεῖν ἐδαπάνησε καὶ τὸν δεσπότην ἔτυχεν δι᾽ ὧν ἐποίησε λυπήσας. Οἶδας γὰρ τὸν λέγοντα κανόνα" sine enim affectum

furtum non commititur. 15

4. Στεφάνου. Ei γὰρ μὴ ἐπὶ τούτῳ ἔλαβε παρὰ τοῦ δανειστοῦ τὰ νομίσματα Hb II ὁ οἰκέτης, ἵνα ὑπὲρ ἐμοῦ καταβάλῃ τῷ οἰκείῳ δεσπότῃ, ἀλλ᾽ ἁπλῶς οὕτως 102 ἐδανείσατο, προςεπορίσϑη καὶ πρὸ τῆς καταβολῆς 1) δεσποτεία τῶν νομισμάτων τῷ δεσπότῃ τοῦ οἰκέτου, καὶ ἐπειδὴ λοιπὸν εὑρίσκεται τὰ οἰκεῖα λαμβάνων, οὐκ ἐλευϑεροῦμαι, οὐδὲ 7| μανδάτι τίκτεται κατ᾽ ἐμοῦ. 3

»

“

5

X

t

/

H

5,25

-

20

5. Oörrumcue contra ese — τουτέστι κἀγὼ ἐλευϑεροῦμαι τῆς προτέρας ἐνοχῆς, καὶ σὺ ἄρχεις κατ᾽ ἐμοῦ ἔχειν τὴν μανδάτι ἐκ τοῦ παρ᾽ ἐμοῦ γενομένου πρὸς τὸν οἰκέτην μανδάτου. Etre δὲ ἄλλος οἰκέτης, εἴτε αὐτὸς ὁ ἐνταλϑεὶς εἰς τοὺς δεσποτικοὺς εἰςεκόμισε λόγους τὸ χρέος τὸ ἐποφληϑὲν παρ᾽ ἐμοῦ, χώρα τοῖς εἰρημένοις. Σ,ημείωσαι τὸν κανόνα, ὅτι ἐφ᾽ ὧν ϑεμάτων οἰκεῖοι τῷ δανειστῇ 25 χαταβάλλονται νοῦμμοι, ἐπὶ τούτοις οὐ τίκτεται λιβερατίων τῷ δεβίτωρι. /

-

$

x

t

3

H

m

I4

6. Θεοφίλου. "Eri μὲν τοῦ πρώτου ϑέματος, ἔνϑα ἁπλούστερον ὁ ἑνταλϑεὶς οἰκέτης δανεισάμενος εἰςήγαγε τοῖς λογισμοῖς, διὰ τοῦτο οὐ τίκτεται κατ᾽ ἐμοῦ ἡ μανδάτι, ἐπειδὴ ἅμα τῇ δόσει τῇ ἀπὸ τοῦ δανειστοῦ εἰς τὸν οἰκέτην γέγονε δεσπότης τῶν χρημάτων ὁ τοῦ δούλου δεσπότης διὰ μέσου τοῦ δούλου, 80 καὶ λοιπὸν ὡς ὑποδεχομένου χρήματα, ὧν γέγονεν ἤδη δεσπότης, οὐκ ἐλευϑεροῦμαι τοῦ χρέους. "Eni δὲ τοῦ δευτέρου ϑέματος, ἐπειδὴ δέδοται τὰ χρήματα ἐπὶ ὅρῳ τοῦ καταβληϑῆναι τῷ δεσπότῃ τοῦ δούλου ἐπ᾽ ὀνόματι ἐμοῦ τοῦ δεβίτορος, τότε μεϑίσταται ἣ δεσποτεία τῶν ἀργυρίων En’ αὐτόν, ἐπειδὰν καταβληϑῶσιν αὐτῷ, καὶ εἰκότως παύομαι ἔνοχος εἶναι τῷ δανειστῇ μου. 2

initium

schol.

I in folio desiderato;

cf. legis

12 schol.

3 ἀντεκέστω: i.e. ante gesto | 26 sch. 6: cf. p. 7451. 16 Ca ὁ δεσπότης; corr. Hb. | 34 ἔνοχος: Ca ἐνοχῆς; corr. Hb.

34

|

τὴν:

Ca τῇ

| 33 ἡ δεσποτεία:

|

LIB. XIV — TIT. I (CA)

743

7. Θεοφίλου. Τὸν ἐμὸν οἰκέτην φυγάδα γενόμενον εἰδὼς ὑπεδέξατο Πρῖμος, ὥςτε αὐτὸν κλοπὴν ἁμαρτάνειν ἐπὶ τῷ οἰκέτῃ. Εὐπορήῆσας ποϑὲν χρημάτων ὁ οἰκέτης ἠγόρασεν οἰκέτας. Τοὺς οἰκέτας τούτους Τιτίῳ παρέδωκεν ὁ πράτης. Κινήσω κατὰ Τιτίου τὴν μανδάτι, ὥς φησιν ὁ Μάρκελλος, ἐπὶ τῷ ἀποκαταστῆσαί 5 μοι τοὺς οἰκέτας. Δοκεῖ γὰρ κατὰ μανδάτον τοῦ φυγάδος εἰληφέναι τούτους ὁ Τίτιος. Εἰ δὲ παρὰ γνώμην τοῦ ἐμοῦ οἰκέτου ὁ πράτης τοὺς οἰκέτας ἐτραδίτευσε τῷ Τιτίῳ, τότε ὁ πράτης ἐναχϑήσεται τῇ προςπορισϑείσῃ μοι ἐξ ἔμπτο προφάσει τῶν οἰκετῶν" αὐτὸς δὲ κινήσει κατὰ Τιτίου τὸν κονδικτίκιον ἐπὶ ῥεπετιτίονι τῶν ἀνδραπόδων, ἅτινα δέδωκε τῷ Τιτίῳ, ὑποπτεύσας τυχὸν 10 αὐτὸν εἶναι δεσπότην. 8. Στεφάνου. Κλέπτης γάρ ἐστιν ὁ ἐν εἰδήσει οἰκέτην, κλέπτοντος δηλονότι ψυχῇ τοῦτο ποιῶν.

δεχόμενος

τὸν

φυγάδα Hb II 103

9. Mandati actionem --- Κινῶ γὰρ κατὰ Τιτίου τὴν μανδάτι ὡς τοῦ οἰκέτου ἐντειλαμένου αὐτῷ διὰ τοῦ πράτου δέξασϑαι τραδιτευομένους ἑαυτῷ 15 τοὺς

οἰκέτας.

10. Θὲς γάρ, ὅτι ὁ οἰκέτης εἶπε τῷ πράτῃ᾽ ἄπελϑε, Τιτίῳ εἰπὲ δέξαι τοὺς οἰκέτας τραδιτευομένους: xal διὰ τοῦ πεπρακότος ὥσπερ αὐτῷ ἐνετείλατο. Οἴδας γάρ, ὅτι καὶ δι’ ἀγγέλου ἐντελλόμεϑα, καὶ συνίσταται μεταξὺ ἀπόντων μανδάτον. 20

11. ᾿Ανωνύμου. Μέμνησο τῶν εἰρημένων βιβ. ιβ΄. τιτ. α΄. διγ. λα΄. den. β΄. ᾿Ανάγνωθϑι βιβ. (97. τιτ. α΄. διγ. κδ΄. ϑεμ. β΄.

12. Στεφάνου. Εἶπόν σοι προϑεωρῶν τὸ παρὸν ϑέμα, ὅτι, ἐάν τις ὑπὸ αἵρεσιν γέγραπται κληρονόμος καὶ μὴ δύναται ἠρτημένης ἔτι τῆς αἱρέσεως ἀδιτεύειν, δύναται τὸ πολὺ τῶν νερεδιταρίων δανειστῶν μέρος προςελϑεῖν 25 τῷ ἄρχοντι καὶ αἰτῆσαι κουράτωρα τῆς οὐσίας δοϑῆναι, ὡς ὁ Παῦλος καὶ ὁ Οὐλπιανὸς ἐν τῷ μζ΄. (42) βιβ. τῶν Διγ. τιτ. ζ΄. διγ. α΄. καὶ β΄. φασίν. 13.

Θεοφίλου. Εἰ δὲ οἱ παρόντες μόνους ἑαυτοὺς νομίζοντες εἶναι κρεδίτορας Hb Ii

ἐνετείλαντο τῷ κουράτωρι, ἰμφάκτουμ ἀγωγῇ κατασχεϑήσονται τοῖς μὴ παροῦσι" ἴμφακτον δὲ δεῖ νοεῖν ἐνταῦϑα τὴν οὐτιλίαν νεγοτιόρουμ, γεστόρουμ, 30 ἐπειδὴ ἐν ὑπονοίᾳ τοῦ πράττειν οἰκεῖα πράγματα ἀλλότριον ἐχείρισαν νεγότιον. N

,

2

ε

/

14. ᾿Ανωνύμου. ἐνέχεται.

-

/

'O

γὰρ

H

in nostris edd.

[4

ἀλλότρια

2 εὐπορήσας: Ca εὐπόρησαι; corr. Hb. 4 Μάρκελλος:

m

Mela

ἐν

3

ὑπονοίᾳ

,

2

οἰκείων

1

διουκῶν

ταύτῃ

| 3 τοὺς οἰκέτας: Ca τὸν οἰκέτην; corr. Hb. |

744

LIB. XIV — TIT. I (CA)

15. Τοῦ ’Evavrlov. Καίτοι ἔδει τὸν κουράτωρα ἐνταλϑέντα παρὰ τῶν παρόντων καὶ ὑπὲρ τῶν ἀπόντων ἐνέχεσϑαι τοῖς ἀποῦσι τῇ νεγοτιόρουμ γεστόρουμ. Εἴρηται γὰρ Dig. β΄. τοῦ Κωδ. vtr. τη΄. διατ. ιδ΄., ὅτι ἐὰν κατὰ μανδάτον μου διοικήσῃς τὰ πράγματά μου xal τὰ τῆς γαμετῆς μου, μεταξὺ 5 ἐμοῦ καὶ σοῦ ἁρμόζει f| μανδάτι, μεταξὺ δὲ σοῦ καὶ τῆς γαμετῆς μου ἡ νεγοτιόρουμ. ᾿

Hb 1 108 Hb II 15

16. Θεοφίλου. ᾿Βλευϑέρα δίδοται παρρησία παντὶ τὸ γινόμενον εἰς αὐτὸν μὴ ὑποδέξασϑαι μανδάτον. Ὑποδεξάμενος δέ τις πληρούτω τὸ μανδάτον ἢ ἀπαγορευέτω. ᾿Απαγορεύειν δὲ οὕτω δύναται, ὥςτε ἀκέραιον τῷ ἐντειλαμένῳ 10 σώζεσϑαι τὸ πρᾶγμα καὶ δύνασϑαι T, δι᾿ ἑαυτοῦ 7) δι᾿ ἑτέρου λυσιτελῶς τοῦτο πληροῦν. Εἰ δὲ μὴ ποιήσῃ ὁ τὸ μανδάτον ὑποδεξάμενος, ; ἣ ἐντεῦϑεν um ία xaT αὐτὸν τραπήσεται. Οἷον ἐνετειλάμην σοι ἀγοράσαι μοι οἰκέτην σὺ δὲ οὐκ ἠγόρασας, οὔτε μὴν ἀπηγόρευσας. Τοῦτο δὲ γενέσϑαι οὐχ ἕτερος ἐνεπόδισε, ἀλλ᾽ αὐτὸς ἐρρᾳϑύμησας. Κατασχεϑήσῃ τῇ μανδάτι. Τὸ πλέον 16 φησὶν ὁ Μέλας, ὅτι κατασχεϑήσεται τῇ μανδάτι, εἰ ἐν ἐκείνῳ τῷ χρόνῳ ἐπίτηδες ἀπηγόρευσεν, ἐν ᾧ λοιπὸν ὡσαύτως οὐκ ἠδύνατο ἀγοράζειν. Ti γάρ, εἰ τότε χρημάτων ὁ πιπράσκων τὸν οἰκέτην ἐδεῖτο, καὶ δυνατὸν ἦν ἥττονος αὐτὸν ἀγοράσαι᾽ ἐν δὲ τῷ μεταξὺ εὐπορήσας χρυσίου ἣ οὐ βούλεται τοῦτον πωλῆσαι, 7| πιπράσκει πλείονος τιμήματος; ,

2

2.

1

>

2

κι

x

ε

,

3

2

,

>

D

᾿

y

17*. Τοῦ ’Evavrlou. Μὴ ὑπόϑου αὐτὸν δεπορτάτον. 'O γὰρ φίσκος αὐτὸν εἰς τὰ ἐπικτώμενα διαδέχεται, ὡς βιβ. μη΄. τιτ. κβ΄. διγ. ιε΄. ἤγουν βιβ. ξ΄. τυτ. νδ΄.. ἐν ᾧ φησιν, ὅτι ζῶν ἔχει ταῦτα καὶ ἐνεχυράζει. 185, Av ὃ οὐ γενήσομαι ἔνοχος τῷ ἔσϑ᾽ ὅτε προσγενομένων αὐτῷ ζημιῶν.

25

D

ἐνταλϑέντι

τῇ

μανδάτι

ἕνεκα

τῶν

19%. Ἑκατὸν παρέσχον Σεΐῳ νομίσματα ἐντειλάμενος αὐτῷ Τιτίῳ ταῦτα Hb II παρασχεῖν. Λαβὼν ὁ Σεῖος ἐδαπάνησεν ταῦτα. "Evoyoc ἔσται μοι οὐ μόνον 101 τῇ μανδάτι, ἀλλὰ καὶ τῇ polprı. Ei δὲ καὶ οὕτω δέδωκα, ὥςτε αὐτὸν παρασχεῖν ἃ βούλεται, ὁ δὲ πάντα ἐδαπάνησεν, ὑπεύϑυνος ἔσται τῇ μανδάτι μόνον. m

a

/

Uu

»

A

x

€

X

,

L4

-

,

2

x

,

'

€

KA

J

2

14

BA

>‘

Lo

/

^v

,

20*. Κυρίλλου. Ἐὰν δώσω σοι ρ΄. νομίσματα, ἵνα αὐτὰ δῷς Τιτίῳ, καὶ 30 κατάσχῃς αὐτά, κατέχῃ μανδάτι καὶ φοῦρτι᾽ εἰ δέ, οἵα ϑέλεις, εἶπον δοῦναι, μανδάτι μόνῃ. 21". Ζήτει βιβ. ιγ΄. τιτ. β΄. κεφ. ιε΄. καὶ Bip. κ΄. cet. α΄. κεφ. πγ΄. καὶ βιβ. β΄. τιτ. γ΄. κεφ. με΄. καὶ τοῦ β΄. τιτ. τοῦ ιγ΄. βιβ. κεφ. α΄. ϑεμ. «— 1 nomen

commentatoris

Ca κατασχεϑήσεται

|

m. rec. add.

28 μόνον: Ca μόνος

| 12 Οἷον: Ca οὐκοῦν

|

14 κατασχεϑήσῃ:

LIB. XIV — TIT. I (CA) x

x

x

,

,

Li

745

,

3

,

M

3

-

,

περὶ τὸ τέλος καὶ βιβ. κε΄. τιτ. α΄. κεφ. u'., λε΄. καὶ γ΄. καὶ κεφ. αὐτοῦ χβ΄.

Sep. παρατελ. καὶ τιτ. αὐτοῦ β΄. χεφ. xy’. καὶ Bi. (9^. τιτ. α΄. χεφ. ιβ΄. καὶ λβ΄. ϑεμ. β΄. ΙΝ x

>

-

,

,

\

-

,

^5

,

*

22%. Ἑκατὸν ἐχρεώστουν σοι νομίσματα. ᾿Ἐνετειλάμην τῷ σῷ οἰκέτῃ 5 ταῦτά σοι καταβαλεῖν ὑπὲρ ἐμοῦ. Δανεισάμενος ὁ σὸς οἰκέτης παρὰ Πρίμου συνέγραψεν ἐν τοῖς σοῖς λογισμοῖς, ὡς ὑπεδέξατο παρ᾽ ἐμοῦ τὰ ἐποφειλόμενά σοι τοσάδε νομίσματα καὶ τῇ σῇ προςτέϑεικε περιουσίᾳ. Καί φησιν ὁ Nep&ttoc εἰ μὲν ἁπλούστερον ὁ οἰκέτης ἐδανείσατο παρὰ Πρίμου τὰ χρήματα, προςϑεὶς ταῦτα τοῖς δεσποτικοῖς λόγοις οὔτε ἠλευϑέρωσεν ἐμέ, οὔτε ἔνοχον ἐποίησε 10 τῇ μανδάτι σοι τόν γε μὴ ἐλευϑερωθέντα. Εἰ δὲ οὕτως ἐδανείσατο, ὥςτε τὰ χρήματα ἐμῷ ὀνόματι καταβαλεῖν, εἰπόντος Πρίμου τοῦ κρεδίτορος, δέξαι ταῦτα ὀνόματι τῶν ἐποφειλομένων τῷ σῷ δεσπότῃ καὶ ἐπὶ τὸν σὸν κατάβαλε δεσπότην, ἑκάτερα συμβήσεται. ᾿Απαλλάττομαι γὰρ ἐγὼ τοῦ κονδικτικίου καὶ κατέχομαί σοι τῇ μανδάτι. ᾿Αδιάφορον δέ ἐστιν, πότερον ὁ οἰκέτης αὐτὸς " “ 3 f é ε δέ 3 03 t n Hb ἤγουν ἕτερος ὀνόματι TodT1οἰκέτου ὑποδέχεται ἐπὶ τούτῳ τῷT 8 ὅρῳ τὰD νομίσματα καί σοι κατέβαλεν. "Emi δὲ τοῦ προτέρου ϑεματισμοῦ διὰ τοῦτο οὐ τίκτεται 102 εκατ᾽ ἐμοῦ ἣ μανδάτι, ἐπειδὴ ἅμα τῇ δόσει τῇ ἀπὸ τοῦ Πρίμου εἰς τὸν οἰκέτην γέγονας δεσπότης τῶν χρημάτων διὰ μέσου τοῦ οἰκέτου, καὶ λοιπὸν ὡς ὑποδεχομένου cou χρήματα, ὧν γέγονας ἤδη δεσπότης, οὐκ ἐλευϑεροῦμαι 20 ἐγὼ τοῦ χρέους. "Emi δὲ τοῦ δευτέρου ϑέματος, ἐπειδὴ δέδοται τὰ χρήματα ἐπὶ ὅρῳ τοῦ σοι καταβληϑῆναι, τότε μεϑίσταται ἣ δεσποτεία τῶν ἀργυρίων ἐπὶ σέ, ἐπειδὰν καταβληϑῇ σοι, καὶ εἰκότως ἔνοχος εἶναί σοι παύσομαι. -"

[A

^

A

>

-

L

3

\

,

m

,

/

^

I4

t

/

2

3

Li

^

,

,

^

-

/

2

,

1

?

€

é

>»

1,

>

II

or

x

-

e

τῷ ©

Σ

mo

,

2

Mv

A

P

-

5

x

m

H

,

*

>»,

23*. Σημείωσαι, ὅτι, ὅτε δοϑῶσί τινι νομίσματα ἐπὶ τῷ δοθῆναι πρός τινα ἐπὶ τοιῷδε ὅρῳ, τότε μετατίϑεται ἐπὶ τὸν μέλλοντα λαβεῖν ἣ δεσποτεία τῶν νομισμάτων, ὅτε πληρωϑῇ ὁ ὅρος. 24*. Κυρίλλου. ᾿Ενετειλάμην τῷ οἰκέτῃ σου καταβαλεῖν ὑπὲρ ἐμοῦ. Κἂν δανεισάμενος καταβάλῃ, οὐκ ἐλευϑερὸϊ ue, εἰ μὴ ἄρα ἐπὶ ὅρῳ τοῦ καταβαλεῖν ἐδανείσατο. 'O γὰρ διδοὺς τῷ δανειστῇ τὰ ἐποφειλόμενα ἐκ τῶν αὐτοῦ νομισμάτων οὐκ ἐλευϑεροῦται.

8

25*

Εἴτε γὰρ

ἄλλος

οἰκέτης,

εἴτε αὐτὸς

ὁ ἐνταλϑεὶς

εἰς τὸν δεσποτικὸν

εἰςεκόμισεν λόγον τὸ χρέος τὸ ἐποφληϑὲν παρ᾽ ἐμοῦ, χώρα τοῖς εἰρημένοις. 26*. Κυρίλλου. Ο φυγάς μου δοῦλος παρὰ τῷ κλέπτῃ ὧν ἠγόρασε δοῦλον. Hb.II Οὗτος παρεδόϑη τῷ κλέπτῃ εἰ μὲν μανδάτῳ τοῦ φυγάδος, κινῶ μανδάτην- 108 εἰ δὲ μή, κινῶ ἐξέμπτο κατὰ τοῦ πράτου, κἀκεῖνος κατὰ τοῦ κλέπτου ἰνδέβιτον 35 κονδικτίκιον. 10 τὸν --- ἐλευϑερωθϑέντα:

Ca ὁ — ἐλευϑερωϑείς

|

16 ᾿Επὶ κτὲ.: cf. p. 742 1. 26

746

LIB. XIV — TIT. I (CA)

27*. Ζήτει [βιβ. κγ΄. τιτ. α΄. κεφ. λα΄., ὅτι δύναται καὶ φαινόμενα τὰ νομίσματα ἐκδικῆσαι] ὁ δεσπότης [τῶν νομισμάτων] ἀπὸ τοῦ πράτου, καὶ ὅτι οὐκ ἄλλως ὁ πράτης ἐνέχεται [τῷ δεσπότῃ τῇ ἐπὶ τῇ πράσει ἀγωγῇ;,] εἰ μὴ τὸ [πᾶν] τίμημα καταβάλῃ καὶ τὰ λοιπὰ πράξῃ, ὅσα ἐλεύϑερος ἀγοράζων 5 ἔπραττε. Ζήτει καὶ βιβ. (9^. τιτ. vn. κεφ. κδ΄. deu. β΄. 28*. Κυρίλλου. 'O ὑπόκειται τῇ μανδάτι᾽ αὐτὸς οὐ χατέχεται εἰ δὲ μόνοι ἐνόμισαν 10

κουράτωρ οὐσίας πωλήσας τοῖς παροῦσι τῶν δανειστῶν τοῖς δὲ ἀποῦσιν, εἰ τῷ μανδάτῳ τῶν παρόντων προξέσχεν, νεγοτιόρουμ γεστόρουμ, ἀλλ᾽ οἱ παρόντες δανεισταί" εἶναι, ἰμφάκτουμ.

20*. Δέχα τις ἔσχε κρεδίτωρας. Κουράτωρ προεβλήϑη τοῖς τούτου πράγμασιν εἰδὼς πάντας αὐτοῦ τοὺς κρεδίτωρας. Τάχα γὰρ ἦν συγχλητικός. ᾿Οφείλων αὐτοῦ διαπωλῆσαι τὴν οὐσίαν πᾶσαν καὶ τὰ τιμήματα καταβαλεῖν τοῖς χκρεδίτορσι πέπρακε τὰ πράγματα καὶ λαβὼν τὸ χρυσίον οὐδὲν δίδωσι τοῖς δανεισταῖς.

Τρεβάτιος

καὶ

Φίλιος

διδόασι

τοῖς δανεισταῖς,

ὧν παρουσίᾳ

15 προεβλήϑη, τὴν μανδάτι ἀγωγὴν κατ᾽ αὐτοῦ, τοῖς δὲ ἀποῦσι τὴν νεγοτιόρουμ γεστόρουμ. 'AXX ὁ Παῦλος" μανδάτου γὰρ ὑποκείμενου ἀργεῖ ἡ νεγοτιόρουμ γεστόρουμ, εἰ μὴ ἄρα εἴπῃ τις τοῖς ἀπολιμπανομένοις δίδοσθαι κατ᾽ αὐτοῦ. Καίτοι εἰ μανδάτῳ τῶν παρόντων ἔπραξε ταῦτα ὁ χουράτωρ, τοῖς ἀποῦσιν οὐ δοϑήσεται ἣ νεγοτιόρουμ γεστόρουμ κατὰ τοῦ κουράτωρος᾽ μανδάτον 20 γὰρ τῶν παρόντων κρεδιτόρων τὴν νεγοτιόρουμ γεστόρουμ, «τίκτει», ὡς νεγότιον πραξάντων ὑπὲρ τῶν ἀπόντων, ὡς ἐνετέλλοντο τῷ κουράτωρι. 30*. "Eyouoi δὲ πάλιν οἱ ἐντειλάμενοι κατὰ τοῦ ἐνταλϑέντος τὴν μανδάτι, Hb Il ὥςπερ κατὰ μανδάτον μου διοικήσαντος τὰ ἐμὰ xai τὰ τῆς γαμετῆς μου, ὡς 104 Bip. ιζ΄. τιτ. β΄. κεφ. ιδ΄. Ἔκεϊ δὲ διὰ τοῦτο μεταξὺ σοῦ καὶ τῆς γαμετῆς 25 μου δίδοται ἣ νεγοτιόρουμ, ἣ ὅτι ῥητῶς ὁ διουκῶν ἔμαϑεν καὶ εἰς τὰ τῆς γαμετῆς uou ποιεῖν τὴν διοίκησιν, ἣ ὅτι ἠθέλησεν ἣ γαμετή μου κατὰ σοῦ χινῆσαι" ἴσως γὰρ δυςχερὴς ἦν ἡ κατ᾽ ἐμοῦ ἀγωγή, ἢ καὶ ἄπορος ὑπῆρχον᾽

ὥςπερ σημαίνεται καὶ ἀπὸ τοῦ δ΄. κεφ. τοῦ β΄. τιτ. τοῦ ιζ΄. βιβ. ἐπὶ ἐπιτρόπου ἐντειλαμένου ἑτέρῳ τὰ τοῦ ἐπιτροπευομένου διοικῆσαι. "Evéyovrat δὲ εἰς 80 τὸ ζημίαν δηλαδὴ ἀποθεραπεῦσαι, ὡς κεφ. κ΄. ϑεμ. δ΄. τοῦ α΄. τιτ. τοῦ ιζ΄. βιβ., ὅ φησιν" ἐὰν ἄλλος κατὰ ἐντολήν σου διουεήσῃ τὰ πράγματά μου, ἐνέχῃ μοι τῇ περὶ διουκήσεως ἀγωγῇ εἰς τὸ τὴν ζημίαν ἀποϑεραπεῦσαι. 31%. Διὰ τοῦτο ἰμφακτούμ, διότι προςτώπῳ ἰδίῳ ἐποίησαν τὴν ἐντολὴν ἑαυτοὺς μόνους νομίσαντες εἶναι δανειστάς. Αὕτη δὲ ἰμφακτοὺμ ἀπὸ νόμου 86 τὴν καταδίκην ἔχει εἰς τὸ διαφέρον" περὶ δὲ τῶν δαπανώντων εἰς τὰ ἀλλότρια 14 Φίλιος:

corr. Hb.

i.e.

Ofilius

|

16 ᾿Αλλ᾽:

leg.

᾿Αλλωςῦ

| 33 sch. 31: cf. infra p. 826 1. 29

|

21

ἀπόντων:

Ca

παρόντων;

LIB. XIV — TIT. I (CA)

747

ὡς ἴδια ζήτει βιβ. «B. τιτ. β΄. κεφ. ιδ΄. deu. α΄. καὶ τὰς ἐν αὐτῷ παραπομπάς, xal μάϑῃς, ὡς οὐκ ἔχει ἀγωγήν, ἀλλὰ παρακατάσχεσιν Ep’ οἷς ἐδαπάνησε. 32*. Κατὰ συναίνεσιν δὲ ὁ τοιοῦτος κουράτωρ μέρους τῶν δανεϊστῶν, ὡς βιβ. 9'. τιτ. ζ΄. κεφ. μη΄. ὅ

γίνεται

τοῦ

πλείονος Hb II 108

33%, Ei μήπου βούληται κατὰ τοῦ πωλήσαντος κινῆσαι τὴν οὐτιλίαν ΗΒ ἢ νεγοτιόρουμ, ὥςπερ εὑρίσκεται ἐν τῷ δ΄. κεφ. τοῦ β΄. τιτ. τοῦ ιζ΄. βιβ. κατὰ 10* τοῦ διοικήσαντος κατ᾽ ἐντολὴν τοῦ ἐπιτρόπου τὰ τοῦ ἀνήβου. Ld

u

5»

^

-

|

N

m

2

μ᾿

34*. Σημείωσαι ἀπὸ τῶν ἐνταῦϑα παραπομπῶν, ὅτι ἐν ἀπορίᾳ πάσης ἀγωγῆς ἁρμόζει οὐτιλία ἤτοι ἴμφακτος. Καὶ ζήτει τὸ δ΄. κεφ. τοῦ β΄. τιτ. 10 τοῦ ιζ΄. βιβ. 358.

Ἤτοι

368.

Τῷ ἐν εἰδήσει ὑποδεξαμένῳ αὐτόν. Εἰ γὰρ ἐν ἀγνοίᾳ, συγγνωμονεῖται,

ὡς

15

Bip.

προτροπαί.

ξ΄. τιτ.

ζ΄. κεφ.

9΄.

378.

Τουτέστιν εἰ μὴ ἐνετείλατο ὁ οἰκέτης,

μήτε ἑώρα καὶ ἠνείχετο.

388.

Ζήτει κεφ. με΄. “Ὅμοιον ἐἰνστιτ. γ΄. τιτ. κε΄. περὶ τὸ τέλος.

B XIV, 1, 23.24.25 = D XVII, 1, 23.24.25. 1. Θεοφίλου. Ei δὲ νόσος διεκώλυσεν, ἢ κεφαλικὴ ἔχϑρα παρεντεϑεῖσα Hb II μεταξὺ ἐμοῦ καὶ τοῦ δεξαμένου τὸ μανδάτον ἐνεπόδισε πληρωϑῆναι τὸ ἐνταλϑέν, 7) καὶ πολλάκις ἐνετειλάμην σοι κινῆσαι τὰς ἁρμοζούσας μοι ἀγωγάς, 20 σὺ δὲ κατανοήσας ταύτας καὶ εὑρὼν σαϑρὰς οὐκ ἐκίνησας ἣ ἄλλην εὔλογον αἰτίαν προεβάλου, διαφεύγεις τὴν μανδάτι, καὶ ταῦτα μὴ πληρώσας τὸ μανδάτον. ᾿ 2. Στεφάνου. αὐτῷ, ὅτι ἣ γυνὴ 25 αὐτοῦ; Τότε γὰρ τοῦ πράγματος, 3

Lal

€

M

3.

Τυχὸν

γὰρ

4.

Σημείωσαι

Del capitalium — Τί γάρ, ὅτι μετὰ τὸ ἐνταλϑῆναι ἠγγέλθη αὐτοῦ ἐμοιχεύϑη ὑπὸ τοῦ ἐντειλαμένου, N ἐφονεύϑη ὁ πατὴρ καλῶς παραιτεῖται τὸ ἐνταλϑέν, κἂν ἔτυχεν ἁψάμενος ἤδη ὡς ἐν τῷ δὲ προκουρατωρίβους ἔγνως τῶν πρώτων. 3

“ὋΣ

ἀγωγὴν

A

αὐτῷ

τὸ πλάτος,

e

x

-5

ἐνετείλατο

ὅτι ἐκ πάσης

,

2h

,

ὑπὸ παραγραφῆς δικαίας

αἰτίας

€

A

ἐκβαλλομένην.

δύναται

καὶ ἀλυ-

σιτελῶς τῷ ἐντειλαμένῳ παραιτεῖσϑαι τὸ ἐνταλϑὲν ὁ τὸ μανδάτον δεξάμενος. 5 sch. 33: cf. infra p. 826 1. 25

|

18 δεξαμένου:

Ca δανεισαμένου

748

LIB. XIV — TIT. I (CA)

B XIV, 1,26 = D XVII, 1, 26. 1. Στεφάνου. Morus mandátoris — Λύεται δὲ καὶ τελευτῇ τοῦ ἐνταλϑέντος, ὡς ὁ Γάϊος ἐν τῷ κζ΄. διγ. φησίν. ᾿Ανάγνωθι τὸ ιβ΄. Ow. μεμνημένος τῆς ἐκεῖσε χειμένης παραγραφῆς. 5

2. Στεφάνουι Ἔνταῦϑα τυχὸν ἀγνοῶν τὴν τοῦ ἐντειλαμένου τελευτὴν ὁ τὸ μανδάτον δεξάμενος ἐπλήρωσε τὸ ἐνταλϑὲν. Τοῦτο γάρ ἐστι, καὶ ὅπερ ὁ Παῦλος ἐν τῷ νη΄. διγ. φησίν, ὅτι τὸ μὲν μανδάτον λύεται τῇ τελευτῇ, οὐκέτι δὲ καὶ N 7) μανδάτι. €

10

x

[4

7

3

JL

x

2

X

€

/

3

x

3. ᾿Ανωνύμου. Ἔν τῷ μη΄. (41) διγ. τοῦ α΄. τιτ. τοῦ ιβ΄. Buß. φησίν, ὅτι, ἐὰν δώσω σοι νομίσματα ἐπὶ τῷ δανεῖσαί τινι, καὶ ἀγνοῶν με τελευτῆσαι παράσχῃς, οὐ μεταφέρεις τὴν δεσποτείαν. 4. Θεοφίλου. ᾿Εὰν προφάσει τῶν ἐποφειλομένων ἣ περιουσία μειωϑῇ το ῦ Hb II ἐγγυησαμένου με, ἐνάγομαι τῇ μανδάτι. Μειοῦσϑαι δὲ δοκεῖ οὐ μόνον, ἐν Q 106 κατέβαλεν τὸ χρέος, ἀλλὰ καὶ Ev ᾧ τὸν οἰκεῖον δεβίτορα ἐδελεγάτευσε τῷ ἐμῷ κρεδίτορι, εἰ καὶ τὰ μάλιστα ἄπορος ὁ ὑπ᾽ αὐτοῦ δελεγατευϑεὶς εὑρεϑῇ. Εὔπορος γὰρ εἶναι δοχεῖ ὁ δελεγατευϑείς, εἰ κατεδέξατο αὐτὸν ὁ κρεδίτωρ, ᾧ ἐδελεγατεύϑη. Διὸ ἐναχϑήσομαι ὑπὸ τοῦ ἐγγυητοῦ. kA

,

15

^

2

A

x

2

T

*

5

^

;

H

!

ΚΑ

20

25

30

5. Στεφάνου. Μιμεῖται γὰρ καταβολὴν ἣ δελεγατίων. Κἂν γὰρ ἄπορός ἐστιν ὁ δελεγατευόμενος δεβίτωρ, ὅλως δὲ δέξηται αὐτὸν ὁ δανειστῆς, δοκεῖ εὔπορον δεβίτορα δέξασϑαι. Διὰ τοῦτο γὰρ οὐ καλῶς κατὰ τοῦ δελεγατεύσαντος δύναται τὴν μανδάτι κινεῖν, εἰ μὴ κινδύνῳ ἰδίῳ τοῦτον ὁ δεβίτωρ ἐδελεγάτευσε. Δεδωκὼς γὰρ ὁ Παῦλος ἐν τῷ κβ΄. διγ. τὴν μανδάτι κατὰ τοῦ δελεγατεύσαντος τὸν οἰκεῖον δεβίτορα ϑεματίζει αὐτὸν ἰδικῶς οἰκείῳ κινδύνῳ αὐτὸν δελεγατεύσαντα. 6. ᾿Εδανεισάμην παρὰ Πρίμου δοὺς Σεκοῦνδον ἐγγυητήν. Τέρτιος κρεδίτωρ ὧν τοῦ Πρίμου δωρήσασϑαί τι βουλόμενος τῷ Σεκούνδῳ ἠλευϑέρωσε Πρῖμον τοῦ χρέους ἐπὶ τῷ αὐτὸν τῆς ἐγγύης ἐλευϑερῶσαι Σεκοῦνδον. "EEeı Σεκοῦνδος κατ᾽ ἐμοῦ τὴν μανδάτι: οὐδεμία γάρ ἐστι διαφορά, πότερον ὁ βουλόμενος εὐεργετῆσαι τὸν ἐγγυητὴν τὸν ἐμὸν ὑπὲρ αὐτοῦ κατέβαλε τὰ χρήματα, ἢ τὰ αὐτῷ ἐποφειλόμενα συγχωρήσῃ. 7. Στεφάνου. "Icuam..cuod solverit — Εἶπεν γὰρ ἐν τῷ χβ΄. διγ., ὅτι Hb II 107 οὐκ ὀφείλει κέρδος ἐκ τοῦ μανδάτου ποιεῖν ὁ ἐνταλϑείς. 2 morus:

i.e. mors

|

18 ἧ: Ca ὁ

|

31 ἴουδπι cuod:

i. e. quam

quod

LIB. XIV — TIT. I (CA)

749

8. ᾿Ανωνύμου. ᾿Ανάγνωθι διγ. ι΄. ἐν τέλει καὶ ιβ΄., ἐν ᾧ φησιν, ὅτι καὶ τόκους λαμβάνει καὶ εἴτι ἐδαπάνησεν, ὡς Ow. κζ΄. ,

/

x

2

[A

ε

,

9. Σημείωσαι, ὅτι ὁ ἐγγυητής, ἐὰν ἰνδέβιτον καταβάλῃ, αὐτὸς ἔχει τὸν χονδικτίκιον. Τοῦτο δὲ νόησον, ἔνϑα μήτε τῷ δανειστῇ, μήτε τῷ προκουράτωρι 5 τοῦ δανειστοῦ, ἀλλ᾽ ἑτέρῳ τινὶ μὴ ὄντι προκουράτωρι κατέβαλε, ὡς ἐνταῦϑα τεϑεμάτισται. Τῷ γὰρ δανειστῇ καταβαλὼν ἰνδέβιτον (τυχὸν γὰρ ἔτυχεν ὁ ῥέος ἤδη τὸ χρέος καταβαλὼν αὐτῷ) δύναται τὴν μανδάτι κατὰ τοῦ πρωτοτύπου χινεῖν, ἐν ᾧ ἀγνοῶν τοῦτο κατέβαλεν, ὡς ἐν τῷ x9'. Ow. μανϑάνεις. €

A]

>

=

,

^

/

A

-

,

10. Θεοφίλου. "E&v ἐντείλωμαί σοι καταλαβόντι τήνδε τὴν χώραν πρᾶξαί 10 τι πρᾶγμα διαφέρον ἐμοί, ποιήσῃς δὲ περὶ τὴν ἀποδημίαν ταύτην δαπανήματα, ὅσα μὲν ἤμελλον ἐγὼ δι’ ἐμαυτοῦ τὴν χρείαν ἀνύων δαπανᾶν, ταῦτα λήψῃ. Οὐ πάντα δέ, ὅσα κἂν ἐδαπάνησας, ἀπαιτηϑήσομαι. Τοῦτο σαφέστερον νοεῖς ἐκ τοῦ ἑπομένου ἀναγνώσματος Γαΐου. Οἷον λησταῖς περιπεσόντα σε κατὰ τὴν ὁδὸν συνέβη γυμνωθϑῆναι τῆς ἐσθῆτος, ἣ ναυαγίου συστάντος ἅπερ 15 ἔτυχες ἐπικομιζόμενος ἀπώλεσας, ἣ νόσου τοῖς σοῖς ἣ καὶ σοὶ αὐτῷ προςγενομένης περὶ τὴν ϑεραπείαν ἐδαπάνησας. Ταῦτα γὰρ οὐκ ἀπαιτήσεις τὰ τυχηρά᾽ τύχῃ γὰρ ἐπιγράφειν 7j τῷ μανδάτῳ καταλογίζεσϑαι ταῦτα «μᾶλλόν» σε δεῖ. .M. Σημείωσαι, πότε ἣ μανδάτι νόξης ἔκδοσιν ἀπαιτεῖ. Διὰ τοῦτο δὲ Hbi νοξαλίαν φοῦρτι κατὰ τὸ ὑποχείμενον οὐ κινεῖ ϑέμα, ἐπειδὴ ὑπὸ δεσποτείαν 20 ὧν ἔτι ὁ οἰκέτης τοῦ κατὰ μανδάτον αὐτὸν ἠγορακότος ἔκλεψέ τινα τῶν αὐτοῦ. Οἶδας δέ, ὅτι, ἐὰν ὁ οἰκέτης κλέψῃ τινὰ τοῦ δεσπότου, κἂν ἐκποιήσῃ αὐτὸν1j ἐλευϑερώσῃ μετὰ τὴν κλοπήν, οὐ δύναται φοῦρτι νοξαλίαν ἣ διρέκταν κινεῖν, ἐπειδὴ κἂν κλοπὴ ἦν τὸ γεγονός, ὅμως φοῦρτι οὐ συνέστη διὰ τὸν κανόνα τὸν λέγοντα᾽ νόξα καποὺυτ σεχουΐτ. ,

^

F4

3

25

-

€

^

H

-

,

^

€

/

^

^

,

/

7

»

»

ἃ

bd

5

,

,

3

M

,

m

€

*

FA

/

[4

m

A

>

-

^v

12. Sine culpa tue — Τί γάρ, ὅτι λιμῶξαι παρεσχκεύασας τὸν οἰκέτην, x«i διὰ τοῦτο ἠναγκάσϑη κλέψαι τινὰ ἐκ τῶν σῶν πραγμάτων, ἣ τοιοῦτον εἰδὼς

οὐκ

ἐφυλάξω:

13. Τοῦ ’Evavriou. ᾿Ανάγνωθϑι βιβ. μζ΄. τιτ. β΄. διγ. ξβ΄. ϑεμ. β΄. Ἐν δὲ τῷ ο΄. διγ. τοῦ λβ΄. (30) βιβ. φησίν, ὅτι οὐκ ἀναγκάζεται δοῦναι τὸν δοῦλον, 30 εἰ μὴ ἀποθϑεραπευϑῇ αὐτῷ ἡ κλοπή, ἣν ὑπέστη πρὸ τοῦ συναλλάγματος ἣ μετὰ ταῦτα. 14. Ei γὰρ πρὸ τῆς ἀγορασίας ἔσχεν ὁ οἰκέτης τὸ πάϑος, οὐκ ἀπαιτηϑήσεται Hb II 7 . 2 L 2 L Ü DAL 109 6ελ ἐντειλάμενος᾽ ἐγκαλέσει γὰρ\ τῷ- ἐνταλϑέντι, τί 1 δήποτε τοιοῦτον οἰκέτην 24

νόξα

καποὺυτ

Ca prius ᾿Ανωνύμου

cexoutt:

superscr.

ἤγουν

τῇ

κεφαλῇ

ἀκολουϑεῖ

|

28 ἜἘναντίου:

750

LIB. XIV — TIT. I (CA)

ἠγόρασας, ὅταν μάλιστα δύναται καὶ τὴν κουάντι μινόρις κατὰ τοῦ «πε-» πρακότος κινεῖν ὁ ἐνταλϑεὶς καὶ ὠνησάμενος. ᾿Εγκαλεῖ οὖν αὐτῷ δικαίως ὁ ἐντειλάμενος, εἰ πρὸ τῆς ἀγορασίας ἔσχε τὸ πάϑος" ὥςπερ οὖν καὶ μετὰ τὴν ἀγορασίαν εἰ συνέβη τῷ οἰκέτῃ τὸ πάϑος, ob κατὰ δόλον μέντοι τοῦ ἐντειλαμένου, ἀνεδίδου. -

A

>

F

15.

t

H

x

x

32

Contra

ad

fores

---

Τοῦτο

>

[A

H

,

x

ow

/

νόησον,

5

ὅσον

*

x

εἰς

τὸ

2

-

,

H

2

Lad

ἀναγκάζεσϑαι

τὸν

ἐντειλάμενον τὰ περὶ τὴν τέχνην δαπανήματα καὶ τὰ διάρια τοῦ οἰκέτου διδόναι τῷ τεχνίτῃ. Φυλάττεται γὰρ ἐπὶ σχήματος τὰ εἰρημένα εἴγε κατὰ γνώμην αὐτοῦ τὸν οἰκέτην ἐδίδαξε τὴν τέχνην ὁ ἐνταλϑείς. A

3

€

2

2)

A

r4

ς

16. ᾿Ανωνύμου. Περὶ τῶν δαπανῶν ἀνάγνωθι βιβ. ιγ΄. τιτ. ζ΄. διγ. κε΄. 17*. Μεταξὺ τῶν αἰτιῶν τῶν μένου τάττεται ϑάνατος. El δὲ μετὰ τελευτὴν τοῦ ἐντειλαμένου χινήσει τὴν μανδάτι κατὰ τῶν

3

Hn

τοῦ διδαχϑέντος

δούλου

τέχνην

κωλυουσῶν τὸ μανδάτον καὶ ὁ τοῦ ἐντειλα- Hb II κατὰ ἄγνοιαν ὁ τὸ μανδάτον ὑποδεξάμενος 105 τὸ μανδάτον πληρώσει, διὰ τὸ φύσει δίκαιον χληρονόμων τοῦ ἐντειλαμένου.

185. Κυρίλλου. Θανάτῳ τοῦ μανδάτωρος λύεται τὸ μανδάτον' ἣ δὲ ἐνοχὴ μένει ἔσϑ᾽ ὅτε. Τί γάρ, ὅτι ἀγνοῶν ὁ ἐνταλϑεὶς ἐπλήρωσε καταβαλὼν τυχὸν ὑπὲρ αὐτοῦ; 19*. Θανάτῳ δὲ τοῦ ἐνταλϑέντος οὐδὲ N ἐνοχὴ τῆς μανδάτι μένει, ὡς ἐν τῷ κζ΄. κεφ. τοῦ παρόντος βιβ. μάϑῃς ϑεμ. δ΄. Ζήτει καὶ τὸ νζ΄. αὐτοῦ κεφ. καὶ Dig. κγ΄. τιτ. α΄. κεφ. μα΄. 20*. Τὸ γὰρ μανδάτον, οὐ μὴν 7) περὶ αὐτοῦ ἀγωγὴ λέλυται, ὡς κεφ. νη΄. ToU παρόντος Bi. Ζήτει καὶ βιβ. η΄. τιτ. β΄. κεφ. λα΄. καὶ κεφ. ιε΄. αὐτοῦ καὶ pa’. λέγον μετὰ προκάταρξιν ἀναγκάζεσθαι τὸν ἐνταλϑέντα πληροῦν, κἂν ἀποθάνῃ ὁ ἐντειλάμενος. Καὶ ἐπὶ τῆς κοινωνίας τὸ αὐτὸ γενικώτερον εὕρῃς, ὡς βιβ. ιβ΄. cvv. α΄. κεφ. ξε΄. ϑεμ. ζ΄. =

x

,

,

A

᾿

x

x

,

,

,

>

7

,

\

M

2

Li

FA

3

^

f.

21%. ᾿Ανάγνωθϑι τοῦ ἑξῆς διγ. ϑεμ. δ΄. καὶ διγ. νη΄. Παύλου καὶ τιτ. β΄. HbrI διγ. ξε΄. deu. ζ΄. 106 22*. Τοῦ ᾿Ανωνύμου. Διὰ τὸ εἰρημένον διγ. — καὶ ἐν τῷ τέλει τοῦ ιβ΄. καὶ κζ΄. ᾿Ανάγνωθι καὶ τὸ ιε΄. διγ. τοῦ γ΄. τιτ. τοῦ γ΄. Dip. 23*. 'H τοῦ ἐνταλϑέντος, ὡς ὁ Γάϊος ἐν τῷ κζ΄. διγ. φησὶν ϑεμ. δ΄. Τί Hb TE γάρ, ὅτι δέδωκά σοι νομίσματα, ἵνα μοι ἀγοράσῃς δοῦλον, καὶ πρὶν ἣ ἀγοράσῃς, [εἰ] τελευτήσῃς; ᾿Ενέχεται ὁ κληρονόμος cou ἐπὶ τοῖς νομίσμασιν.

LIB. XIV — TIT. I (CA)

751

24*. 'O ἐγγυητὴς δελεγατεύσας τινὰ τῷ δανειστῇ δοκεῖ καταβάλλειν" Hb II ὁ γὰρ δανειστὴς κινδυνεύει, εἰ ἄπορος εὑρεϑῇ ὁ κατὰ τοῦτον τὸν τρόπον αὐτῷ 106 δελεγατευϑείς. Ταὐτόν ἐστιν, κἄν τις ὡς δωρούμενος αὐτῷ ἐλευϑερώσῃ τὸν δανειστὴν χρεώστην αὐτοῦ ὄντα. 5

25% Τοῦ ᾿Βναντιοφανοῦς. Χωρὶς δόλου. Εἴρηται γὰρ βιβ. κδ΄. τιτ. γ΄. διγ. xQ'., ὅτι, ἐὰν γυνὴ ἀπατηϑεῖσα δέξηται ὑπὲρ προικὸς κατὰ νοβατίονα ῥέον ἄπορον, σώζεται αὐτῇ T) κατὰ τοῦ πρωτοτύπου ἀγωγῇ.

26*. Μανδάτῳ σῷ πειϑόμενος ἐνηγγυησάμην σε εἰς ι΄. νομίσματα. Τῷ Hb II προκουράτωρι τοῦ χρεδίτορος ταῦτα κατέβαλον. Εἰ ἀληϑὴς ἦν ὁ προκου10 ράτωρ, εὐϑέως ἔνοχός μοι γενήσῃ τῇ μανδάτι. Εἰ δὲ ψευδής ἐστιν, ῥεπετιτεύσω τὰ δοθέντα οὐ δυνάμενος ἔχειν κατὰ σοῦ ἀγωγήν.

27%.

Τοῦ ᾿Εναντιοφανοῦς. Τοῦτο νόει κατὰ τὸ γ΄. (6) διγ. τοῦ ς΄. τιτ.

τοῦ ια΄. (12) βιβ. . 15 τινα ἀντ᾽ 28*

>

Ἐπὶ πάντων γὰρ τῶν ἐναγομένων διὰ τὸ ἔχειν ἀγωγὴν τὸ δοῦναί Hb II αὐτοῦ ἐπὶ τῷ πληρῶσαί τι ἀντὶ καταβολῆς ἐστιν, ὡς βιβ. ιη΄. τιτ. 106

’E

,

\

>

,

^

\

3

x

e

-

»

Ld

Fi

,

>

ὃ

^

δ

A

É

-

»

3,

^

e

b

ὃ

m

7

,

ε΄. κεφ. να΄. περὶ τὸ τέλος.

τοῦ

29*. Τοῦ ᾿Ανωνύμου. ᾿Ανάγνωθι βιβ. τιτ. διγ. μη΄. ϑεμ. προτελευταῖον.

ιε΄. τιτ.

α΄.

διγ. νη΄.

καὶ τούτου

30*. Κυρίλλου. Εἰ ὁ ἐνταλϑεὶς λῃσταῖς περιπέσῃ, 7| ἄλλῳ τινὶ τυχηρῷ, Hb II 20 οὐδὲν ὑπὲρ τούτου ἀπαιτεῖ. Εἰ δὲ ὁ δοῦλος, ὃν ἐνετειλάμην σοι ἀγοράσαι, 107 χλέψει τινὰ ἄνευ κούλπας, κατέχομαι μανδάτῳ, ἵνα δῶ αὐτὸν εἰς vóbav εἰ δὲ ἤδειν αὐτὸν κλέπτην, τὸ ὅλον ἀπαιτοῦμαι. 31*. Τουτέστιν οὐ δύναται ὁ τὸ μανδάτον ὑποδεξάμενος πάντα, ὅσα οὐκ ἔμελλεν, εἰ μὴ ἐνετάλϑη, δαπανᾶν, ἀπαιτεῖν τὸν ἐντειλάμενον καὶ λέγειν" 25 οὐκ ἔμελλον δαπανᾶν, εἰ μὴ ἐνετάλϑην. Διὰ τοῦτο δὲ οὐκ ἀναγκάζεται τὰ κατὰ τοῦτον συμβεβηκότα τὸν τρόπον ἐπιγινώσκειν ὁ ἐντειλάμενος, ἐπειδὴ μὴ περὶ αὐτὸ τὸ πρᾶγμα τὸ ἐνταλϑέν, ἀλλ᾽ ἔξωϑεν ἐπισυνέβη τὰ τοιαῦτα ποιῆσαι δαπανήματα τὸν ἐνταλϑέντα᾽ ἐπὶ γὰρ τοῖς κατὰ τύχην ἐπ᾽ αὐτῷ τῷ ἐνταλϑέντι πράγματι συμβαίνουσιν οὐ κινδυνεύει ὁ τὸ μανδάτον ὑποδεξά80 μενος, ὡς ἔγνως ἐν τῷ ιβ΄. διγ. 32%. 2ήτει βιβ. ιβ΄. cer. α΄. κεφ. ξα΄. [περὶ τὸ τέλος λέγον" λαμβάνει τὰ ὑπὲρ αὐτοῦ διδόμενα τοῖς ἰατροῖς ὁ κοινωνὸς τραυ]ματισϑεὶς ἐκ τοῦ ἀντι31

sch.

32:

cf. infra p.

827

1. 22

1

e

σι

792

15

LIB. XIV — TIT. I (CA)

στ[ἧναι φεύγουσι τοῖς πρα]σίμοις δούλοις" [καὶ κεφ.] αὐτοῦ νγ΄. ϑεμ. 9'., ὡς, ἐὰν ὁ κοινωνὸς ἐπὶ κοινῇ ἀποδημήσας ἐμπορίᾳ περιέπεσε λῃσταῖς καὶ ἀπώλεσεν ἴδια χρήματα ἣ πράγματα, ἅτινα [εἰ μὴ διὰ τὴν] ἐμπορίαν οὐκ ἐλάμβανε, τὸ μέρος τῆς ζημίας ἐπιγινώσκει 6 κοινωνὸς καὶ τῶν περὶ τὴν ἰατρείαν δαπανῶν. Τὸ αὐτό ἐστι, κἂν πλέων μετὰ τῆς πραγματείας [ἐναυάγησε καὶ ἐζη]μιώϑη, ὅτε χ[ωρὶς] ϑαλάσσης οὐκ εἰώϑει fj πραγματεία φέρεσϑαι. Hb Il Ἔκεϊ τοίνυν ὁ νομοϑέτης καλῶς λογίζεται τῇ κοινότητι τὰ συμβάντα διὰ τὸ 108 μηδὲ χρεωστεῖν ἐξάκταν διλιγεντίαν τὸν κοινωνόν, ἀλλ᾽ οἵαν ἐν τοῖς ἰδίοις πράγμασιν, ὡς βιβ. ιβ΄. τιτ. α΄. κεφ. οβ΄., καὶ ὅτι καὶ τρόπον τινὰ οἱ κοινωνοὶ ἀδελφοί εἰσιν, ὡς κεφ. τοῦ αὐτοῦ τιτ. καὶ βιβ. Ey’. Καὶ διὰ τοῦτο, κἂν κλοπὴ συμβῇ, οὐχ ὑπόκειται, ὡς τοῦ αὐτοῦ καὶ βιβ. καὶ ctv. κεφ. νγ΄. deu. γ΄.» el μήπου ἦν διατετιμημένον, ὡς τὸ αὐτὸ ϑέμα φησίν. "Eni δὲ τοῦ μανδάτου χρεωστεῖ σπουδαίῳ ὀφφικίῳ ὁ ἐνταλϑεὶς ποιεῖν, ἐπέκεινα τῆς περὶ τὰ οἰκεῖα σπουδῆς δηλονότι, [ὡς] κεφ. πγ΄. τοῦ βιβ. τὸ [τέλος] φησίν. 33*. Ye.

Τοῦτο δὲ καὶ ἐπὶ τοῦ νερεδ[ιταρίου], ὡς βιβ. ı$’. τιτ. γ΄. κεφ. κγ΄.

τελευτ.

1

34*. Zire Dig. ξ΄. τιτ. ιβ΄. κεφ. EB’. ϑεμ. β΄. [καὶ τὸ] ἐκεῖ σχόλιον λῦον τὴν ἐναντιοφάνειαν [οὕτως]᾽ ἐκεῖ ῥητὸν δοῦλον ἐνταλϑῆναι τὸν ἐντελλόμενον ἐξωνήσασϑαι, ἐντ[αῦϑα] δὲ ἄδηλον.

2

e

20

30

35

35%, Ψυχικὸν ϑεμάτισον τὸ πάϑος, ἵνα ϑεματίσωμεν μὴ αὐτὸν τὸν «δοῦλον» Hb Il ἀναστραφέντα τῷ πράτῃ, ἀλλὰ τὴν περὶ μειώσεως τοῦ τιμήματος ἀγωγὴν 109 ἁρμόσαι" τὸ γὰρ ψυχικὸν πάϑος εἰςάγει τὴν κουαντιμίνορις ἤτοι τὴν ἐπὶ μειώσει τοῦ τιμήματος ἀγωγήν τὸ δὲ σωματικὸν τὴν ῥεδνιβιτορίαν ἤτοι τὴν ἀναστρέφουσαν τὸ mpa9év: [εἰ] σωματικὸν δὲ πάϑος μέχρι τῆς ψυχῆς εἰςέδυ, ὡς ἐπὶ [τῶν] ἐκ πυρετοῦ παραλαλούντων, χώρα τῇ ῥεδνιβιτορίᾳ, ὡς κεφ. δ΄. τοῦ ι΄. τιτ. τοῦ ιϑ΄. βιβ. ᾿Ιστέον δὲ καὶ τοῦτο, ὡς ἐπὶ τῶν ψυχικῶν βιτίων οὐκ ἐνέχεται τῇ ῥεδνιβιτορίᾳ ὁ πράτης, εἰ μὴ ἐπηγγείλατο ἀπεῖναι αὐτά" ἐξῃρημένου τοῦ φυγάδος καὶ τοῦ ῥεμβοῦ, ὡς deu. γ΄. τοῦ δ΄. κεφ. τοῦ αὐτοῦ τιτ. καὶ βιβ. ᾿Αλλ᾽ ἐνέχεται τῇ μειούσῃ τὸ τίμημα, ὡς τὸ δ΄. ϑεμ. αὐτοῦ φησιν. Καὶ ἡ μὲν ἀναστρέφουσα εἴσω $5 μηνῶν ἀριϑμουμένων ἀπὸ τοῦ καιροῦ τῆς πράσεως κινεῖται" ἡ δὲ μειοῦσα τὸ τίμημα εἴσω ἐνιαυτοῦ, τουτέστιν ἀφ᾽ οὗ ἐπηγγέλϑη, ὡς κεφ. κ΄. deu. παρατελευταίῳ τοῦ αὐτοῦ τιτ. καὶ βιβ. ᾿Αλλὰ ταῦτα νόησον, ἐν ᾧ ἰδυκῶς ὁ πράτης ἠσφαλίσατο τὸν ἀγοραστὴν ἐπὶ τοῖς τῆς ἀεδιλικίας κεφαλαίοις" εἰ γὰρ μὴ ἠσφαλίσατο αὐτὸν ἰδωεῶς, τότε ἣ μὲν ῥεδνιβιτορία ἐντὸς δύο μηνῶν, T) δὲ κουαντιμίνορις ἐντὸς ἐξ μηνῶν καὶ μόνων κινεῖται. Τοῦτο γὰρ εὕρῃς ἐν τῷ κη΄. κεφ. τοῦ αὐτοῦ τιτ. καὶ i. 20 sch. 35: cf. infra p. 828 1. 13

| 27 βιτίων: Ca αἰτιῶν

LIB. XIV — TIT. I (CA)

753

36*. Διὰ τῆς κοντραρίας vobaMac* οὐ γὰρ ἣ διρρέκτα ἁρμόζει ἀπὸ τοῦ Hb II δεσπότου μετὰ τὴν ἐκποίησιν. ᾿Ενταῦϑα οὖν ἔτι ὧν ὑπὸ τὴν δεσποτείαν τοῦ 108 ἐνταλϑέντος ὁ οἰκέτης ἥμαρτε. Ζήτει καὶ βιβ. κδ΄. τιτ. ε΄. κεφ. τελευταῖον. Μᾶλλον δὲ ζήτει βιβ. ι΄. τιτ. γ΄. κεφ. 9'. περὶ τὸ τέλος καὶ βιβ. ιγ΄. τιτ. α΄. 5 χεφ. κα΄. deu. β΄. 37%. ᾿Ἐνετειλάμην τέκτονί τινι ἀγοράσαι μοι δοῦλον ι΄. νομισμάτων. Hb II ᾿Αγοράσας ὁ τέκτων οὐ κατὰ τὴν ἐμὴν γνώμην τὴν οἰκείαν αὐτὸν ἐδίδαξε 109 τέχνην. ᾿Ε πώλησεν αὐτὸν μετὰ ταῦτα νομισμάτων x'. ἐμῇ γνώμῃ. Διὰ τῆς μανδάτι ἠναγκάσϑη μοι καταβαλεῖν τὰ x’. νομίσματα. Μετὰ τοῦτο ὁ τέκτων 10 ἐνήχϑη τῇ ἐξέμπτο ὡς δὴ πάϑος ἔχοντος τοῦ οἰκέτου, καὶ ε΄. νομίσματα τούτου χάριν αὐτῷ κατεδικάσϑη. Οὐδεμίαν ἀγωγὴν ὁ τέκτων ἕξει xac ἐμοῦ, ὥς φησιν ὁ Μέλας: ἔχει γὰρ ὁ τέκτων ἀμάχως κατὰ τοῦ πωλήσαντος αὐτῷ τὸν οἰκέτην τὴν ἐξέμπτο, δι᾿’ ἧς δύναται αὐτῷ γενέσϑαι τὸ ἀζήμιον. Ταῦτα λέγομεν, εἰ μὴ ἄρα μετὰ τὴν ἀγορασίαν τὸ πάϑος ἐπεγένετο τῷ δούλῳ, 15 ob κατὰ δόλον τοῦ τέκτονος" τότε γὰρ ἀναγκάζομαι τὰ ε΄. νομίσματα δοῦναι τῷ τέκτονι. Εἰ δὲ κατὰ κέλευσιν ἐμὴν ὁ δοῦλος ἐδιδάχϑη τὴν τοῦ τέκτονος τέχνην, τότε τὸ ἐναντίον ἔσται" κινηϑήσεται γὰρ ἣ μανδάτι κατ᾽ ἐμοῦ ἐπὶ τοῖς τῆς διδασκαλίας μισϑοῖς καὶ τῇ τροφῇ τοῦ οἰκέτου, εἰ μὴ ἄρα προῖκα ε διδάσκειν αὐτὸν ὁ τέκτων ἐπηγγείλατο. 20

385. 'O Νομοφύλαξ. Διὰ τῆς κονδούκτι, οὐ διὰ τῆς μανδάτι. Γρατούιτον γὰρ εἶναι δεῖ τὸ μανδάτον.

395,

Ποίας δὲ λαμβάνει ὁ παραϑηκάριος, ζήτει βιβ. ιγ΄. τιτ. β΄. κεφ. κγ΄.

Ποίας «δὲ» ὁ κομοδάριος, [καὶ] βιβ. ὁμοίου ctr. α΄. κεφ. τη΄. περὶ τὸ τέλος. Τὰς

μέσας,

ὡς οἶμαι, κατὰ τὴν διάστιξιν τοῦ κε΄. κεφ. τοῦ α΄. τιτ. τοῦ κε΄.

25 βιβ. ἔλαβεν, εἰ μὴ κατὰ κέλευσιν τοῦ ἐντειλαμένου ἐδαπάνησεν. ᾿Αλλ᾽ ἐπεὶ Hb II κατὰ γνώμην φησὶν τοῦ ἐντειλαμένου, ἀδιαστίκτως περὶ τῶν δαπανῶν λέγει. 110 Ζήτει καὶ βιβ. ιε΄. τιτ. α΄. κεφ. λα΄. 408.

Τῆς κοντραρίας

μανδάτι, τυχὸν εἰ ἐδαπάνησεν

ὁ ἐνταλϑείς.

418. Θὲς γάρ, ὅτι μετὰ ϑάνατόν μου κατέβαλεν. Ζήτει καὶ βιβ. χγ΄. τιτ. 80 α΄. χεφ. μα΄. καὶ τὸν ᾿Εναντιοφανῇ. 423.

Διὰ τὴν εἴδησιν. "Ὥφελον

γὰρ προειπεῖν

σοι τοῦτο.

438. Ζήτει Bi. ιζ΄. τιτ. α΄. κεφ. λδ΄. ϑεμ. β΄. καὶ τὰς ἐν αὐτῷ παραγραφάς, ἵνα μὴ ἐναντιωθϑῇ σοι τὸ παρὸν πρὸς ἐκεῖνο. 1 sch. 36: cf. infra p. 828 1. 9 [11 αὐτῷ: Ca αὐτοῦ SCHELTEMA,

Basilica,

II.

νέας

| 22 ποίας: Ca ποῖα 20

754

LIB. XIV — TIT. I (CA)

B XIV, 1, 27 = D XVII, 1, 27. 1. Στεφάνου. Tradidero — Τραδιτεύσω καὶ Eni σὲ μεταϑήσω τὴν δεσποzeiav' εἰ γὰρ μὴ 7j δεσποτεία μετετέϑη, οὐδὲ ἐλευϑεροῦν ὁ λαβὼν ἠδύνατο τὸν οἰκέτην. Οὐ δύναται γάρ τις διὰ προκουράτωρα οἰκέτην ἴδιον, τουτέστιν ὅ οὗ ἐστιν ἔτι δεσπότης, ἐλευϑεροῦν. Οὕτως οὖν νόησον καὶ τὸ εἰρημένον τῷ ᾿Ιουλιανῷ ἐν τῷ α΄. (30) διγ. τοῦ παρόντος τιτ. si ominen [141 dedero, δώσω, τουτέστιν δεσπότην σε τούτου ποιήσω᾽ μάλιστα μέν, ὅτι τὸ δάρε δηλοῖ δεσποτείας μετάϑεσιν᾽ ἔπειτα δέ, ὅτι καὶ ἐν αὐτῷ τῷ διγ. δηλοῖ δεσποτείαν μετενεχϑεῖσαν ἐπὶ τὸν λαβόντα ἐπὶ ὅρῳ ἐλευϑερίας, δι’ ὧν ὁ 10 Ἰουλιανὸς

ἰδυκῶς

ἐχεῖσέ

φησιν.

2. Consistit bligatio — Μὴ ϑαυμάσῃς ἐπὶ τῶν τοιούτων ϑεμάτων εἰωϑέναι ἐλευϑεροῦν᾽ τότε γὰρ οὕτως ἔχει, ὅτε ἁπλῇ δόσις καὶ οὐ διάϑεσις ἐντελλομένου ὑπόκειται" εἰ γὰρ ἐντελλόμενος δέδωκέ τις τὸν οἰκέτην ἐπὶ ὅρῳ ἐλευϑερίας, τότε μανδάτι ἁρμόζει. Καὶ μὴ εἴπῃς, ὅτι εὑρίσκεταί τι κερδαίνων ὁ ἐνταλϑεὶς 15 ἔχων τὸ πατρωνικὸν δίκαιον κατὰ τοῦ ἐλευϑερουμένου. Εἶπον γάρ σοι πολλάκις, ὅτι ἀπελεύϑερος ἐν περιουσίᾳ οὐ τάσσεται. Δῆλον δέ, ὅτι ἐκ μεταμέλου τὸν causa data causa non secüta condictixiov xıyö, ὡς ἔγνως ἐν τῷ α΄. Bıß. τοῦ παρόντος συντάγματος τιτ. δ΄. διγ. ε΄. 3. 'O μὴ δυνάμενος πληρῶσαι τὸ ἐνταλϑέν --- 'O τὸ μανδάτον ὑποδεξάμενος, Hb II " = f ὲ 2 1 [9E] > n eiεἶ μὴx πληρώσει τοῦτο τὸA ὑποσχεϑὲν ὀφφίκιον ὑπ᾽ αὐτοῦ, καταλιπεῖνE οὐκ»_, 111 ὀφείλει: καταδικασϑήσεται γὰρ εἰς τὸ διαφέρον τῷ μανδάτωρι. El γὰρ εὗρε τὴν τοῦ μανδάτου πλήρωσιν τὴν αὐτοῦ δύναμιν ὑπερβαίνουσαν, ἀναγγελλέτω τοῦτο τῷ μανδάτωρι, ἡνίκα πρῶτον γνῷ αὑτὸν μὴ δυνάμενον, ὥςτε τοῦτον τὸν ἐντειλάμενον ἀνύσαι δι᾿ ἑτέρου. Ei δὲ δυνάμενος ἀναγγεῖλαι τοῦτο τῷ 25 μανδάτωρι ἐρρᾳϑύμησεν, εἰς τὸ διαφέρον κατέχεται τῷ ἐντειλαμένῳ. Εἰ δέ τις αἰτία διεκώλυσεν αὐτὸν ἀπαγγεῖλαι, ἀνενόχλητος ἔσται.

20

x

2

,

»

ow

3

t

,

,

>

Led

-

4, Στεφάνου. Ἔγνως ἐν τῷ κε΄. διγ., ὅτι δύναται ἐκ δικαίας ἤτοι εὐλόγου αἰτίας παραιτεῖσϑαι τὸ ἐνταλϑέν. 5. 80

Σημείωσαι ἐν ῥητῷ, ὅτι εἰς τὸ διαφέρον f, μανδάτι κινεῖται.

6. Κυρίλλου. Ὃ μὴ πληρῶν ὃ κατεδέξατο ἀπαγορεύων κατὰ κούλπαν κατέχεται.

μανδάτον

μήτε κατὰ

καιρὸν

7. Στεφάνου. Morte ouocue — ᾿Ιδοὺ ἐνταῦϑα᾽ σημείωσαι, ὅτι καὶ τελευτῇ τοῦ ἐνταλϑέντος ἰντέγραρε λύεται τὸ μανδάτον. Κἂν ὁ χληρονόμος αὐτοῦ 32

ouocue:

1.6.

quoque

|

33

ante

ἰντέγραρε

postea

add.

fe;

cf. p.

758

1. 6

LIB. XIV — TIT. I (CA)

755

πληρώσῃ τὸ ἐνταλϑέν, οὐ δύναται τὴν μανδάτι κινεῖν. Οὔτε γὰρ δύναται οὗτος κληρονόμος ὧν τῷ ἐνταλϑέντι ἄγνοιαν τῆς αὐτοῦ προΐσχεσϑαι τελευτῆς. Μέμνησο τῶν εἰρημένων ἐν τῷ xc'. διγ. 8. Κυρίλλου. Αὐτὸς δὲ ὁ κληρονόμος ἔστιν ὅτε σουονόμινε καταδικάζεται 5 xal ἀτιμοῦται, ὅταν κακῶς εἰς τὸ μανδάτον διαγένηται, ὡς βιβ. γ΄. τιτ. β΄. διγ. ζ΄. (6 ὃ 6). 9. Σημείωσαι, ὅτι ὁ μανδάτωρ οὐκ ἄλλως καταδικάζεται, εἰ μὴ ἐκχωρηϑῇ τὰς κατὰ τοῦ πρωτοτύπου ἀγωγάς" λέγω δὴ τὴν νυποτνεκαρίαν καὶ τὴν πιγνερατικίαν" ἴσως γὰρ καὶ ὑποϑέμενος ἔτυχεν αὐτῷ ὁ πρωτότυπος. Σημείωσαι, Hb TI 4 ς " 2 “ΩΝ " “ " 112 10 ὅτι ἣ κατὰ N τοῦ8 ῥέου προκάταρξις οὐκ^, ἐλευϑεροῖ τὸν μανδάτωρα, ὥςπερ οὔτε ὁ μανδάτωρ ἐναχϑεὶς ἐλευϑεροῖ τὸν πρωτότυπον, ὡς ὁ Οὐλπιανὸς ἐν τῷ uc. τῶν Διγ. βιβ. τιτ. α΄. διγ. ιγ΄. t

[A

2

^

2

bd

x

,

ε

€

>

x

2

Led

10. Θεοφίλου. Συμβάλλεται δέ μοι ἡ ἐκχώρησις, ἐπειδὴ ἔσϑ᾽ ὅτε Uno εἶχεν ὁ κρεδίτωρ, ἐγὼ δὲ μόνην περσοναλίαν ἀγωγήν. 15

]10*.

Ζήτει

κεφ.

x'. τούτου

τοῦ τιτ., τουτέστιν

εἰς τὸ διαφέρον.

,

fixa

Καὶ ἐπὶ

πάντων γὰρ τῶν καλῇ πίστει δικαστηρίων τὸ διαφέρον ἀπαιτεῖται, κἂν ὑπερβαίνῃ τὸ κεφάλαιον, ὥσπερ καὶ ἐπὶ τῆς πράσεως, ὡς βιβ. 19°. τιτ. η΄. κεφ. α΄., v9. xal ξε΄. | 12*. Ζήτει Big. τ΄. τιτ. γ΄. κεφ. μδ΄. καὶ βιβ. κ΄. τιτ. δ΄. κεφ. ε΄. ϑεμ. HbIl 20 [δ΄.] καὶ πρόςσχες αὐτοῖς, ἵνα μὴ ἐναντιωϑῇ σοι τὸ παρὸν πρὸς ἐκεῖνο κεφ. 109 13*. Τοῦ Νομοφύλακος. Ei δὲ μὴ προηγήσατο μανδάτον, ἀλλὰ σύμφωνον, Hb H οὐ τῇ μανδάτι χώρα ἦν, ἀλλὰ τῇ πραεσχρίπτις βέρβις. 110 14*. τελευτὴν 25 δυνατὸν οἰκέτην

Οἰκέτην ἐπὶ τούτῳ σοι τῷ ὅρῳ ἐτραδίτευσα, ἵνα μετὰ τὴν ἐμὴν αὐτὸν ἐλευϑερώσῃς. Συνέστη τὸ μανδάτον, καὶ ἐξ ἐμοῦ προςώπου χινηϑῆναι τὴν μανδάτι, εἰ τυχὸν ϑελήσω μεταμελόμενος τὸν ἐμὸν ἀναλαβεῖν.

15*. Κυρίλλου. Εἰ δώσω σοι οἰκέτην ἐφ᾽ ᾧ μετὰ ϑάνατόν μου ἐλευϑερῶσαι, εἰ μεταμεληϑῶ, xwà μανδάτι. |U ....... Poren μου καὶ δύναμαι ἐντὸς τῆς προϑεσμίας 30 μεταμέλεσϑαι, ὡς βιβ. κδ΄. «vv. α΄. κεφ. ε΄. deu. β΄. καὶ Qu. (97. me. ζ΄. 29 sch. 16: cf. infra et mox μεταμέλλεσϑαι

p. 829

l. 6,

unde

emendes

|

30

μεταμέλεσϑαι:

Ca

hic

756

LIB. XIV — TIT. I (CA)

κεφ. γ΄. καὶ η΄., ὃ μή σοι [ἐνα]ντιωϑῇ ..... 10..... ἐλευϑερώσει, οὐκ ἔχει χώραν ὁ μετάμελος τοῦ πράγματος. “Ὅπου δὲ οὐκ ἐμπροϑέσμως 6 ἀγοραστὴς ἐλευϑερώσει τὸν οἰκέτην, χώρα ἐστὶ τῷ μεταμέλῳ τοῦ πράγματος 2. Ten. φάκτῳ τοῦ ἠγορακότος ἐλευϑερωϑῆναι, δύναται πρὸ τῆς προϑεδ σμίας μεταμέλεσϑαι ὁ πράτης. 'O μέντοι ἀγοραστὴς ὡς τίμημα δεδωκὼς καὶ τὸν οἰκέτην ἐλευϑερώσας οὕτως ἐστίν, ὥσπερ ἂν εἰ δίχα παντὸς ὅρου τὸν οἰκέτην ὠνήσατο. Ταύτην τὴν παραγραφὴν εὑρήσεις ἐν τῷ η΄. κεφ. τοῦ ζ΄. «vr. τοῦ WW’. βιβ. 115. Ζ2ήτει περὶ τούτου. Qi. κδ΄. cvv. α΄. κεφ. ε΄. deu. β΄. καὶ βιβ. μη΄. 10 vtt. ς΄. κεφ. α΄. καὶ η΄. καὶ τελευτ. καὶ βιβ. μζ΄. τιτ. α΄. κεφ. κη΄. καὶ Buß. (^. τιτ. ζ΄. κεφ. γ΄. καὶ ιζ΄. Καὶ ἀνάγνωθι ἀκριβῶς ταῦτα καὶ μάϑῃς διαστίξεών τινων. λεπτότητα. Ζήτει καὶ βιβ. ι΄. τιτ. δ΄. κεφ. ια΄. Seu. β΄. καὶ εὕρῃς ἐπὶ τῶν ἀτελῶν ἄλλην διαφοράν. 185, Στεφάνου. Δῆλον δέ, ὅτι τὸν καῦσα δάτα χαῦσα νὸν σεκοῦτα ἐκ 15 μεταμελείας κινεῖ κονδικτίκιον, ὡς ἔγνως «ἐκ τῶν» ἐν τῷ α΄. Buß. τοῦ παρόντος συντάγματος τιτ. δ΄. διγ. ε΄. παραδεδομένων cot παρ᾽ ἐμοῦ. 195, ᾿Ηρωτήϑη᾽ ἄρα δέ, εἰ ἀλλότριος ἦν ὁ τραδιτευϑεὶς οἰκέτης, δύναται ὁ λαβὼν ἐπὶ τῷ εἰρημένῳ ὅρῳ τοῦτον αὐτὸν τὸν οἰκέτην οὐσουκαπιτεῦσαι ἐν τῷ μεταξύ; Καὶ πάνυ: τοῦτο γὰρ ὁ Οὐλπιανὸς ἐν τῷ Ad”. βιβ. τῶν Διγ. 30 τιτ. δὲ δονατιονίβους διγ. ιζ΄. (18) φησίν. 20%. Τοῦ ’Evavrıopavoüs. Οὐ πάντως ἐνοχὴ τίκτεται, οὔτε μεταμελόμενος ἀναλαμβάνω, ἀλλὰ κατὰ τὴν διάστιξιν τοῦ ιη΄. διγ. τοῦ ε΄. τιτ. τοῦ λϑ'. βιβ. καὶ βιβ. μ΄. cc. ν΄. (29) διγ. γ΄. ᾿Ομοίως καὶ Bıß. ιβ΄. cc. δ΄. διγ. γ΄. καὶ παρὰ μνήμης διγ. ιβ΄. τούτου τοῦ τιτ. ἐν τῷ τέλει. 25

21". Ζήτει βιβ. ια΄. τιτ. β΄. (1) κεφ. ζ΄. ϑεμ .β΄. καὶ τὴν ἐν αὐτῷ κειμένην παραγραφήν᾽ συμβάλλεται γὰρ κἀκεῖνο εἰς τὸ παρόν’ καὶ βιβ. κς΄. τιτ. α΄. κεφ. λς΄., λϑ΄. καὶ ιγ΄. καὶ πα΄. καὶ πγ΄. 225. Αὐτὸς ἀτιμοῦται.

30

μέντοι

ὁ κληρονόμος

κακῶς

διατεθεὶς

περὶ

τὸ

μανδάτον Hb II

23", ᾿Ἐνετειλάμην σοι δανεῖσαι Τιτίῳ. Κινοῦντί σοι κατ᾽ ἐμοῦ τὴν μανδάτην οὐχ ἑτέρως καταδικάζομαι, εἰ μὴ ἐκχωρήσῃς μοι ἃς ἔχεις κατὰ τοῦ Τιτίου ἀγωγάς. Συμβάλλεται δέ μοι ἣ ἐκχώρησις, ἐπειδὴ ἔσϑ᾽ ὅτε ὑποϑηκαρίας 15 «ἐκ τῶν»: supplere vult Hb.

111

LIB. XIV — TIT. I (CA)

757

εἶχεν ὁ κρεδίτωρ, ἐγὼ δὲ μόνην περσοναλίαν ἀγωγήν. Ei δὲ κινεῖς κατὰ Τιτίου, ἐγὼ μὲν οὐκ ἐλευϑεροῦμαι" εἰς τοῦτο δὲ μόνον ἔνοχός σοι γενήσομαι, εἰς ὅσον οὐκ ἠδυνήϑης ἀπὸ Τιτίου λαβεῖν.

24*.

Τοῦ

Νομοφύλακος.

Τοῦτο

κατὰ

τὸ παλαιόν:

σήμερον

γὰρ

ἀπὸ

5 διατάξεως (Nov. 4) οὐ δύναταί τις, πρὶν ἣ κατὰ τοῦ πρωτοτύπου κινήσῃ, τῷ μανδάτωρι 9 τῷ ἐγγυητῇ ἐνοχλεῖν. 25%. Ζήτει βιβ. κς΄. ctr. α΄. κεφ. πγ΄. καὶ μάϑῃς περὶ χρείας τῆς ἐκχωρῆ- Hb H σεως τῷ ἐντειλαμένῳ καταβαλόντι. Εἰ καὶ ἑρμηνεύει μὲν περὶ τούτου ὁ 112 Στέφανος, οὐκ ἐπιστηρίζει δὲ τὴν οἰκείαν ἑρμηνείαν διὰ νόμου τινὸς μαρτυρίας. 10

26*.

“Ὅσα

βόνα

φίδε δεδαπάνηκεν

ὁ ἐνταλϑεὶς

ἐκπληρῶν

τὸ μανδάτον, ΗΒ 1]

ὁ ἐντειλάμενος ταῦτα παρέχει οὐ δυνάμενος λέγειν᾽ ἥττονα δαπανᾶν ἤμελλον 111 ἐγώ, εἰ δι’ ἐμαυτοῦ τὴν χρείαν [ἐπλήρου]ν. 271". Κυρίλλουι ἔμελλε δαπανᾶν. 15

Δαπάνας

ἀπαιτεῖ

ὁ

ἐνταλϑείς, κἂν ὁ μανδάτωρ ἧττον

285. Τὸ ἐναντίον κρατεῖ, ὅτε τελευτήσει [Ὁ] ἐντειλάμενος, ὡς κεφ. [κ]ς΄. Καὶ τὴν διαφοράν φησιν ὁ ἐνταῦϑα παλαιός.

29*. Ζήτει κεφ. μγ΄. καὶ uf, σοι ἐναντιωϑῇ, ἀλλὰ διάφορον. ᾽Εκεῖ [γὰρ] Hb Hl ὑποτίϑησιν τὸ διγ. [τὸν] ἐνταλϑέντα χρυσίον δεδανεικότα τοῦ ἐντεταλκότος 112 αὐτῷ κατὰ [76] αὐτοῦ μανδάτον, καϑὼς καὶ [εἰς] τὴν τοῦ παλαιοῦ ἔκδοσιν 20 []πεμφαίνεται. Τοῦτο δὲ [οὐ] τοῦ ἐντειλαμένου, ἀλλὰ τοῦ ἐντεταλμένου. Kai αὕτη μοι δοκεῖ εἶναι 4$ διαφορά. Κἀντεῦϑεν οὖν ὁ ἐντειλάμενος δεῖται ἐκχωρηϑῆναι αὐτῷ παρὰ τοῦ ἐνταλϑέντος τὴν ἀγωγήν, ὡς καταδικαζόμενος παρὰ τούτου εἰς τὴν ἀποτίμησιν ὧν ἔδωκε τῷ δανεισαμένῳ, ἐκχωρηϑῆναι δὲ ταύτην κατ᾽ αὐτοῦ τοῦ δανεισαμένου: [καὶ] ἄλλως ὁ ἐντειλάμενος οὐ 25 χαταδικάζεται, εἰ μὴ ἐκχωρηϑῇ. ᾽Εκεῖ δὲ ἐνέχεται ὁ ἐνταλϑεὶς εἰς [τὸ] ἐκχωρῆσαι τὸν Savetxxóv κονδικτύκιον, οὐχ ὡς νομίσματα ἀπαιτούμενος, ἀλλ᾽ ἐκχώρησιν ἄλλην καὶ ἄλλην παρατήρησιν ἔχουσαν καὶ ἐνοχήν᾽ ὧδε μὲν κατὰ τοῦ ἐντειλαμένου ἀπὸ τοῦ ἐνταλϑέντος ἤτοι τὴν κοντραρίαν, ἐκεῖ δὲ ἀπὸ τοῦ ἐντειλαμένου κατὰ τοῦ ἐνταλθϑέντος τὴν διρρέκταν. 30

30*. Σημείωσαι, κληροδότης.

22 καταδικαζόμενος:

πότε

ὁ κληρονόμος

Ca καταδικαζομένου;

οὐκ ἔχει τὸ αὐτὸ

corr.

Hb.

δίκαιον,

ὅπερ

ὁ

758

10

LIB. XIV — TIT. I (CA)

318.

Τὸ χρέος δηλονότι.

328.

Οὐ μέντοι οἱ κληρονόμοι μου, ὡς βιβ. μη΄. τιτ. ς΄.. κεφ. γ΄.

338.

Δύναται

348.

Οὐ μόνον δὲ τοῦτο, ἀλλὰ καὶ ἀτιμοῦται, ὡς κεφ. πγ΄. τούτου τοῦ βιβ.

358.

“Ὅμοιον ἐν τῷ τέλει τοῦ κβ΄. διγ.

368.

ῬΕεϊντέγραρε.

378.

Τοῦ

388.

᾿Αλλὰ τὴν νεγοτιόρουμ γεστόρουμ. ᾿Ανάγνωθϑι τὴν ἀρχὴν τοῦ xc. διγ.

398.

Τὴν πιγνερατικίαν ἣ τὴν ὑποτεκναρίαν καὶ τὸν δανειακὸν κονδικτίκιον.

γὰρ

30

H

7

—

25

τὸ μανδάτον.

ὡς διγ. κς΄. ϑεμ.

α΄.

B XIV, 1, 28 = D XVII, 1, 28. l. Στεφάνου. Σημείωσαι, ὅτι ἣ παρὰ τοῦ μανδάτωρος γενομένη καταβολὴ τὸν ῥέον οὐκ ἐλευϑεροῖ κατὰ τὸ ἰψοΐουρε, καὶ διὰ τοῦτο καλῶς αὐτὸ καὶ μετὰ καταβολὴν ὁ ἄκτωρ ἐκχωρεῖ τὰς κατὰ τοῦ ῥέου ἀγωγάς, καὶ αὐτὰς κινεῖ ὁ μανδάτωρ μὴ ἐχβαλλόμενος λοιπὸν παραγραφῇ. Καταβολῆῇς γὰρ ὑπὸ τοῦ μανδάτωρος γενομένης τίκτεται τῷ ῥέῳ παραγραφὴ πρὸς τὸν δανειστήν᾽ ἐπειδὴ παραγραφῇ ἐστιν δικαιολογία ῥέου ἀντικειμένη ἀγωγῇ ἰσχυούσῃ μὲν κατὰ νόμον, ἀδικούσῃ δὲ κατὰ φύσιν. Καὶ εἰκότως πρὸς μὲν τὸ τοῦ δανειστοῦ πρόσωπον ἀδικεῖ λοιπὸν κατὰ φύσιν ἣ «yf; ἐκχωρουμένη δὲ τῷ καταβαλόντι μανδάτωρι εὑρίσκεται παρ᾽ αὐτῷ καὶ τὸ φύσει δίκαιον ἔχουσα" αὐτὸς γὰρ ὁ μανδάτωρ τὸ ὑπὲρ τοῦ ῥέου κατέβαλε χρέος" καὶ εἰκότως, ἐπειδὴ συντρέχει νῦν εἰς τὸ πρόςωπον τοῦ μανδάτωρος τά τε φυσικὰ δίκαια καὶ τὰ νόμιμα, καλῶς ὁ μανδάτωρ κινεῖ τὴν ἐκχωρηϑεῖσαν αὐτῷ ἀγωγήν. Ἔχει δὲ προδήλως καὶ τὴν ἐξ οἰκείου προςτώπου μανδάτι. Τοῦτο δὲ αὐτὸ καὶ περὶ ἐγγυητοῦ φησιν ὁ Παῦλος ἐν τῷ us’. τῶν Διγ. Bi. τιτ. α΄. διγ. λς΄. €

20

ἀνακαλεῖσϑαι

᾿Εναντιοφανοῦς. Καὶ τοῦ ἐντειλαμένου,

᾿

15

ἰντέγραρε

€

A

/

[4

3

,

bd

^

“

/

x

M

2

4

-

^

>

A

-

3

LA

W

Mi

UJ

e

x

*

e

A

2. Βλέπε, πῶς ἔχει τὸ ἐνταῦϑα ῥητόν, οὐκ ἐλευϑεροῖ κατὰ τὸ Imooloupe‘ πρόδηλον δέ, ὅτι παραγραφὴν τῷ ῥέῳ χαρίζεται καταβαλὼν ὁ μανδάτωρ᾽ x&v ὁ ἄκτωρ ἔλθῃ κινῶν μετὰ τὸ καταβληϑῆναι αὐτῷ τὸ χρέος, ἐκβληϑήσεται δόλου παραγραφῇ. Διὰ τοῦτο γὰρ κἂν ἔξω δικαστηρίου καταβάλῃ ὁ μανδάτωρ ἢ ὁ ἐγγυητής, δύναται τὴν μανδάτι κατὰ τοῦ ῥέου κινεῖν, ὡς ὁ Οὐλπιανὸς ἐν τῷ ι΄. διγ. φϑάσας ἐδίδαξε. Οὐκ ἂν δὲ ἠδύνατο τὴν μανδάτι κατὰ τοῦ ῥέου κινεῖν ὁ μανδάτωρ, εἰ κατὰ μηδὲν αὐτῷ συνεβάλλετο 1| παρ᾽ αὐτοῦ 18 καταβαλόντι:

Ca καταβαλλόντι

LIB. XIV — TIT. I (CA)

759

οι

γενομένη καταβολή. Διὰ τοῦτο δὲ οὔτε ἐγγυητὴς οὔτε μανδάτωρ καταβάλλων ἐλευϑεροῖ κατὰ τὸ ἰψοΐουρε τὸν πρωτότυπον, ἐπειδὴ ὑπὲρ οἰκείου μᾶλλον προςώπου καταβαλεῖν δοκεῖ καὶ οὐχ ὑπὲρ ἑτέρου πρωτοτύπως. Διὰ τοῦτον γὰρ τὸν λογισμόν, εἰ μὲν ἐγγυητὴς καταδικασϑῇ, καὶ μήτε ἐπιδοϑείσης μήτε ἐλπιζομένης ἐκκλήτου διαλύσηται, οὐκ ἔρρωται ἣ διάλυσις, ἐπειδὴ ὑπὲρ οἰκείου προςώπου καταβαλεῖν δοκεῖ τὸ δὲ κατ᾽ αὐτοῦ χρέος λοιπὸν μετὰ καταδίκην, ἣν dj ἔκκλητος οὐκ ἀνήρτησεν οὔτε ἐλπίζεται ἀναρτᾶν, ὡμολογημένον ἐστίν" ἐπὶ δὲ ὡμολογημένῳ χρέει οὐδεὶς «δια»λύεται. *O μέντοι ῥέος καταδικασϑέντος ἤδη τοῦ ἐγγυητοῦ καλῶς διαλύεται, ὡς ὁ Οὐλπιανὸς 10 ἐν τῷ ζ΄. διγ. τοῦ «δὲ» Tpavsaxrıovißous τῶν πρώτων φησίν. 3. ᾿Ανωνύμου. Καλῶς τὸ σουονόμινε᾽ εἰ γὰρ ὀνόματι τοῦ δεβίτορος, Hb II ἠλευϑέρου αὐτόν, ὡς βιβ. γ΄. τιτ. ε΄. διγ. λη΄. Καταβαλὼν δὲ σουονόμινε 113 οὐκ ἐλευϑεροῖ τὸν ῥέον᾽ τοῦτο γὰρ γενικῶς εἴρηται βιβ. γ΄. τιτ. ε΄. διγ. λα΄. xal Big. μς΄. τιτ. γ΄. διγ. λη΄. ^O δὲ ὀνόματι τοῦ δεβίτορος καταβαλὼν καὶ 15 ἄκοντα καὶ ἀγνοοῦντα αὐτὸν ἐλευϑεροῖ, ὡς ἰνστιτουτ. γ΄. τιτ. x9'. καὶ pip. γ΄. τιτ. ε΄. διγ. λη΄. 4*. Παράδοξόν τι τὸν Παππιανὸν ἀναφέρει λέγοντα" καταβαλόντος τοῦ μανδάτωρος τὸ χρέος οὔ φησιν ὁ Παππιανὸς ἐλευϑεροῦσϑαι τὸν δανεισάμενον ἰψοΐουρε᾽ ὁ γὰρ μανδάτωρ δι᾽ ἑαυτὸν xal τὸ οἰκεῖον δοκεῖ καταβαλεῖν. “Οϑεν 20 ὁ δανειστὴς ὡς ἔχων τὸν δανεισάμενον ἔνοχον ἰσχυρῶς ἐκχωρεῖν τὰς xac αὐτοῦ ἀγωγὰς δύναται τῷ μανδάτωρι. ,

H

^

PES

€

^

,

*

t

x

x

x

2

x

5*. Κυρίλλου. 'O μανδατάριος καταβαλὼν καὶ καταβαλὼν καλῶς ἐκχωρεῖται. 6$. Οὐχ ὡς ἐπὶ δεβίτου 25 βιβ. λ΄. τιτ. m’. κεφ. a’.

ἀλλοτρίου.

Ζήτει

-

»

»

!

Pd

οὐκ ἐλευϑεροῖ τὸν

v

LÀ

ῥέον᾽ διὸ

x

βιβ. κς΄. τιτ. 9°. κεφ. — καὶ

B XIV, 1,29 = D XVII, 1, 29. ]. Στεφάνου. Dolibnon numer — Δόλου μὲν ἀντιτίϑησιν παραγραφὴν ἐξ οἰκείου προςώπου, οὐ μὴν nón numerátae: οὔτε γὰρ δύναται λέγειν, ἀλλ᾽ εἰ μὴ οὐκ ἀπηριϑημήϑη μοι τὰ νομίσματα᾽ οὔτε γὰρ ἔδει αὐτῷ ἀπαρυϑμηϑῆναι. 30 ᾿Απὸ μέντοι τοῦ προςτώπου τοῦ ῥέου δύναται τῇ νὸν νουμεράταε χρήσασϑαι παραγραφῇ πᾶσα γὰρ παραγραφὴ ἁρμόττουσα τῷ ῥέῳ ἁρμόττει ὡς ἐπὶ τὸ πλεῖστον καὶ τοῖς ἐγγυησαμένοις αὐτόν. Σημείωσαι καὶ ἐνταῦϑα, ὅτι ἡ ἄγαν ῥᾳθυμία δόλος εἶναι δοκεῖ. 12 vel

ὡς: Ca καὶ | non numeratae

33 finis indicium

24 δεβίτου: «pecuniae

incertum | 27 Dolibnon numer: i. e. «vel» doli | 30 τῇ — παραγραφῇ: Ca τὴν — παραγραφήν |

deest post δοκεῖ

or

760

LIB. XIV — TIT. I (CA)

2. 'Ubi veco isnoravit — Εἶπόν σοι καὶ ἐν τῷ xc'. dıy., ὅτι διὰ τοῦτο τὴν μανδάτι κατὰ τοῦ πρωτοτύπου κινεῖ, καὶ ταῦτα ἰνδεβίτως καταβαλών, ἐπειδὴ x&v ἰνδέβιτον κατέβαλεν, ἀλλ᾽. οὖν τῷ δανειστῇ, πρὸς ὃν καὶ ἐνηγγυήσατο τὸν ῥέον, κατέβαλε, καὶ οὐχ ἑτέρῳ τινὶ μὴ ὄντι προκουράτωρι, ὡς ἐν τῷ xc'. διγ. τεϑεμάτισται. E 3. Pacti förte — l'ewxóv τὸ πάκτον ϑετέον εἰδώς, ὅτι τὸ περσονάλιον πάχκτον μόνῳ συμβάλλεται τῷ πακτεύσαντι᾽ δῆλον δέ, ὅτι καὶ δεφένσορι αὐτοῦ. Kai ἴσϑι, ὅτι ἐφεῖται τῷ ἐγγυητῇ, προσωπικῶς ἐγγυησαμένῳ δηλονότι παράστασιν, δεφενδεύειν τὸν πρωτότυπον.

10

4. Hac exceptionem non exercebit — Δύναται γὰρ ὁ ἐγγυητὴς τὰς ἁρμοττούσας τῷ ῥέῳ παραγραφὰς ἀντιτιϑέναι καὶ ἄκοντος τοῦ ἐξεγγυηϑέντος, ὡς 6 Οὐλπιανὸς ἐν τῷ uc. τῶν Διγ. βιβ. τιτ. α΄. διγ. λβ΄. φησίν. 5. ᾿Ἦρωτήϑη᾽ τί οὖν, ὅτι ἀντέϑηχε μὲν ὁ ἐγγυητὴς τὴν παραγραφήν, ἀδίκως δὲ ὑπὸ τοῦ δικαστοῦ κατεκρίϑη; "Apa δύναται τὴν μανδάτι κατὰ τοῦ πρωτοτύπου κινεῖν; Στεφάνου. 'O ἐγγυητής; κἂν ἁρμόττουσαν αὐτῷ παραγραφὴν ἀντιϑήσῃ, καταδικασϑῇ δὲ κατὰ ἀδικίαν τοῦ δικάζοντος, οὐ δύναται τὴν μανδάτι κατὰ τοῦ πρωτοτύπου χινεῖν, ἐν d) δηλονότι αἴτιός ἐστιν ὁ ἐγγυητὴς τοῦ ἀδίκως καταδικασϑῆναι, ὡς ὁ Παῦλος ἐν τῷ uc'. τῶν Aw. βιβ. τιτ. α΄. διγ. ξζ΄. φησίν. Μέμνησο τῶν πρὸς τῷ τέλει τοῦ ι΄. διγ. >

15

x

€

x

A

ε

2

σι

20

,

Led

2

M

-

4

A

-

νη

2

τ

t

*

^

-

x

2

€

A

H

Led

[A

-

x

,

,

-

3

,

Lol

6. ᾿Ανωνύμου. Τὴν λάταμ, κούλπαμ, δόλον εἶπε βιβ. As’. τιτ. δ΄. Ot. η΄. Hb II Yen. α΄. καὶ βιβ. μα΄. τιτ. ζ΄. διγ. α΄. dep. δ΄. καὶ βιβ. β΄. τιτ. β΄. διγ. σκς΄., 114 ὅτι ἣ μεγάλη ἀμέλεια κούλπα ἐστίν, f| δὲ μεγάλη κούλπα δόλος ἐστίν, ὡς Ot. ary’. καὶ σκς΄., ὅτι λάτα κούλπα ἐστὶν ἣ μεγάλη ῥᾳθυμία καὶ τὸ μὴ νοεῖν, ὃ πάντες νοοῦσι. Καὶ βιβ. κς΄. τιτ. ι΄. vy. ζ΄., ὅτι ἡ λάτα νεγιεγεντία ἀντὶ δόλου παραλαμβάνεται. 7. Ἐνηγγυήσατό με Τίτιος εἰς νομίσματα ρ΄. Γάχρηστος δὲ ἦν ἣ ἐγγύη. Κατέβαλε ταῦτα. Σκοπήσωμεν, εἰ ἄρα δύναται τὴν μανδάτι κατ᾽ ἐμοῦ κινεῖν. Καὶ εἰ μὲν φάκτον ἠγνόησε, συγγνώμης ἀξιωϑήσεται καὶ λήψεται τὰ νομίσματα" εἰ δὲ νόμον, οὐκέτι. Φάκτον δὲ ἀγνοεῖ, οἷον ἐπηρώτησεν αὐτὸν ὡς ἐγγυητὴν

30

ὁ ἐμὸς ε

Σ

δανειστὴς

x

^

-2

οὐ OU 3

,»

ἑαυτοῦ, €

ἀλλὰ

m

3

1 'Ubi Bas.

veco

|

numerandi

“ὙΠ

^

διά τινος αὐτεξουσίου, /

5,

isnoravit:

i.e.

14 "Apa: Ca ἄρα rationem

er

ubi vero

|

20

interpolati

Y

[4

ὃν ὑπεξούσιον ^

ignoravit

£3

t

,

εἶναι τοῦ ἐμοῦ δανειστοῦ ὁ Τίτιος ὑπώπτευε" xal ἦν ἄχρηστος f| ἐγγύη δηλονότι . t τὸ γὰρ αὐτεξούσιον πρόςωπον ἐπερωτήσας ἀγωγὴν «ἑτέρῳ προςπορίζειν οὐκ

πρωτότυπον

-

|

9 finis indicium

sch. 6: numeri sunt

|

26

sch.

D

deest

post

librorum et titulorum ad 7: cf. infra p. 829

1. 21

LIB. XIV — TIT. I (CA)

761

ἠδύνατο. Νόμου δέ ἐστιν ἄγνοια, οἷον ἡνίκα ὁ Τίτιος ὡμολόγησεν ἀπόντι τῷ ἐμῷ δανειστῇ, εἶτα ἐνόμισεν ἑαυτὸν ἔνοχον γίνεσϑαι ἐκ τῆς πρὸς ἀπόντας γινομένης ὁμολογίας. 8. Στεφάνου. Οὐ συγγινώσκεται, ὅσον ἧκεν εἰς τὸ κατὰ τοῦ ἐντειλαμένου ὅ χινεῖν᾽ κατὰ μέντοι τοῦ ἀπειληφότος τὸ ἰνδέβιτον ἄπορον εἶναι καὶ ζημιοῦσϑαι τὸν ἐγγυητὴν ἐρῶ σοι, ὅτι, κἂν ἐκ περιστάσεως ζημιῶται, οὐκ ὀφείλει πρὸς βλάβην ἑτέρου γίνεσϑαι, τουτέστιν τῷ ῥέῳ, N ἄγνοια τοῦ ἐγγνυητοῦ. Σημείωσαι αὐτό. 9. Δέδωκα Σεκοῦνδον ἐγγυητήν. Κατέβαλον Πρίμῳ τὸ χρέος. Σεκοῦνδος ὁ Hb II 10 ἐμὸς ἐγγυητὴς ἀγνοήσας τὰ παρ᾽ ἐμοῦ πραχϑέντα κατέβαλε καὶ αὐτὸς τὸ 115 χρέος. Κινεῖ κατ᾽ ἐμοῦ τὴν μανδάτι" συγγνωστέον γάρ ἐστιν, εἰ μὴ ἐμαντεύσατο ἐμὲ καταβεβληκέναι τὸ χρέος. "Eder γάρ με γνώριμον αὐτῷ τοῦτο ποιῆσαι, ἵνα μὴ τυχὸν ὁ κρεδίτωρ αὐτὸν συναρπάσῃ καὶ τὴν ἄγνοιαν αὐτῷ παραγράψῃ xal ἀδίκως λάβῃ παρ᾽ αὐτοῦ τὴν ποσότητα, ἐφ᾽ ἧ ἐνηγγυήσατο. Τὸ αὐτὸ 15 δύναται ζητεῖσϑαι καὶ ἐπὶ τοῦ ἐγγυητοῦ, εἴγε καταβαλὼν οὐκ ἐμήνυσε τοῦτο τῷ πρωτοτύπῳ, καὶ διὰ τοῦτο κατέβαλεν ὁ δεβίτωρ, ὅπερ οὐκ ἐχρῆν αὐτῷ χαταβαλεῖν. “ὥςτε οὖν, εἰ δυνάμενος δηλῶσαι τοῦτο τῷ δεβίτωρι «ὁ» ἐγγυητὴς 2 r 2 n be M ς " ἐρρᾳϑύμησεν, ἐκβληϑήσεται κινῶν τὴνN uavdarı” δόλον γὰρN ἁμαρτάνειν δοκεῖτρόπον τινά, εἰ μετὰ τὴν καταβολὴν οὐκ ἐμήνυσε τῷ δεβίτωρι. Τούτου δὲ 2 μόνου τεύξεται" ἐκχωρήσει γὰρ ὁ πρωτότυπος αὐτῷ τὸν ἰνδέβιτον κονδεικτοίxtov, ἵνα μὴ εὑρεϑῇ ἐκ διπλοῦ ταῦτα ἐποφείλων ὁ χκρεδίτωρ. *

/

[A

3

3

A

3

m

x

A

,

^

32

3

2

A

X

2

L

-

x

H

,

$

N

\

ce

/

FANG

10. Κυρίλλου. Ei κατέβαλεν ὁ ῥέος πρῶτος ἢ ἐγγυητής, ὀφείλει τῷ ἑτέρῳ δηλοῦν, ἐπειδὴ ῥέος μὲν ὧν ἐνάγεται μανδάτι, εἰ καταβάλῃ ἀγνοῶν ὁ ἐγγυητής, ἐγγυητὴς δὲ ὧν οὐ κινεῖ, ἀλλ᾽ ἐκχωρεῖται τὸν ἰνδέβιτον κονδεικτοίκιον, Εἰ δὲ 25 ἐκ τῆς ἰουδικάτι κατεβλήϑη, οὐκ ἔσται ῥεπετιτίων, ἀλλὰ στελλιονάτους. 11. Εἰσί τινες παραγραφαί, ἃς ἀποσιωπήσας καὶ ταῦτα εἰδὼς ὁ ἐγγυητὴς δόλον ἁμαρτάνειν οὐ νομισϑήσεται, οἷον εἰ προκουρατωρείαν ἀντιϑεῖναι παραγραφὴν ἠδύνατο. Τί γάρ, ὅτι κρεδίτωρ ἐνῆγε διὰ γυναικὸς ἣ στρατιώτου; Ταύτην γὰρ μὴ ἀντιϑεὶς τὴν παραγραφὴν ὁ ἐγγυητής, εἴτε ἠπίστατο, εἴτε 80 ἠγνόει, οὐ βλαβήσεται" καλῇς γὰρ πίστεως ὕπεστι λόγος. ᾿Αναρμόδιον δὲ καὶ ἀσύμφωνον τῇ καλῇ πίστει ἀκριβείας νόμου ἐξέτασιν ποιεῖσϑαι᾽ d γὰρ προκουρατωρεία παραγραφὴ ἔννομον ἀγνωμοσύνης ἐστὶν προκάλυμμα. Τὴν γὰρ καλὴν πίστιν, ἐξ ἧς ὥρμηται ἣ διδομένη τοῖς ἐγγυηταῖς ἀγωγή, τοῦτο μόνον ἐξετάζειν ὀφείλει, ὅτι ἐνηγγυήϑη ἢ οὔ. 22 πρῶτος:

leg.

πρωτότυπος

|

28 ἠδύνατο:

Ca

οὐ δύναται

|

31

τῇ:

Ca τὸ

762

12.

LIB. XIV — TIT. I (CA)

᾿Ανωνύμου. ᾿Ανάγνωθϑι Bi. κς΄. ur. α΄. τῶν Βασιλ. διγ. ξδ΄, ὡραῖον

περὶ τοῦ

ἀντιτεϑεικότος

καὶ καταδικασϑέντος

13. Τυχὸν γὰρ γυνὴ ἦν 7) στρατιώτης ἀντίκειται παραγραφὴ προκουρατωρεία. 5

ἀδίκως.

προκουρατωριονόμινε

κινῶν,

οἷς

14. Τουτέστι τῆς μανδάτι κινουμένης μόνην τὴν ἀγαϑὴν ἐξετάζομεν Hb II πίστιν" οὐ συνάδει δὲ ταύτῃ τὸ τὴν ἄγαν ἀκρίβειαν ἐξετάζειν τοῦ νόμου. Σημείω- 116 σαι νόμιμον κάλλιστον καὶ εὐσεβές, ὅτι ἐπὶ τῶν βόνα φίδε δικαστηρίων οὐκ ὀφείλει ὁ δικαστὴς ταῖς ἔξωϑεν δικαιολογίαις προςέχειν, ἀλλὰ μόνον, εἰ χρεωστεῖ 6 ἐναγόμενος 1) μή.

19

15. ᾿Ανωνύμου. Σημείωσαι, ὅτι ἐπὶ τῶν βοναφίδε οὐ δεῖ τὴν ἀκρίβειαν ἢ τὴν λεπτότητα τῶν νόμων σκοπεῖν. Ἡ δὲ προκουρατωρεία παραγραφὴ ἐρρωμένον ἐστὶν ἀγνωμοσύνης προκάλυμμα. "Ἔχεις καὶ ἄλλο ϑέμα, ἐφ᾽ à τῇ λεπτολογίᾳ εἶπε μὴ προςέχεσϑαι τὸν δικαστήν, βιβ. κ΄. τιτ. ς΄. διγ. η΄. πρὸ τριῶν ϑεμάτων τοῦ τέλους.

15

16. Τὸ πλέον ἔγνως βιβ. τ΄. τιτ. β΄. διγ. λβ΄.(9), ὅτι οὔτε τὰ ἐν ὑπονοίᾳ καταδίκης καταβαλλόμενα ῥεπετιτεύεται.

17. Σημείωσαι νόμιμον ϑαυμαστόν, ὅτι κἂν τὰ μάλιστα μὴ ῥεπετιτεύηται τὰ ἀπὸ καταδίκης καταβληϑέντα, ὅμως δύναται ὁ καταβαλὼν τὸ στελιονάτους κινεῖν ἔγκλημα κατὰ τοῦ λαβόντος. Τοῦτο δὲ αὐτὸ οὔτε τοῖς πουβλίκοις 20 δικαστηρίοις, οὔτε ταῖς χρηματικαῖς ἀγωγαῖς συναριϑμεῖται, ἀλλ᾽ ἔστι μὲν ἀτιμοποιόν, ὡς ὁ Οὐλπιανὸς ἐν τῷ κα΄. Big. τῶν Βασιλυκῶν τιτ. β΄. διγ. η΄. (13) φησὶν ἐν τέλει. Οὐκ ἔχει διωρισμένην τὴν τιμωρίαν, ἀλλ᾽ ἐξτραορδίνεμ, ὁ τῆς ἐπαρχίας ἄρχων τιμωρεῖται τὸν ἐναγόμενον, οὕτω μέντοι, ἵνα μὴ ὑπερβαίνῃ ὁ δικαστής, ἐπὶ μὲν τῶν ἰδιωτῶν τὴν ἰνορόρους μεταλλικὴν τιμωρίαν, 25 ἐπὶ δὲ τῶν ἐν τιμῇ τὴν πρόςκαιρον ἐξορίαν, 3) τὸ ἀποκινῆσαι τὸν ἐνταλϑέντα τοῦ βουλευτηρίου. Ταῦτα δὲ πάντα μανθάνεις ἐν τῷ μζ΄. βιβ. τῶν Aw. τιτ. προςφόρῳ. Διὰ τοῦτο δὲ οὐδὲ τὴν δὲ δόλο, ἀλλὰ τὸ στελλιονάτους δέδωκεν ἔγκλημα, ἐπειδὴ ὁ ἄκτωρ οὐ τὸν καταδικασϑέντα ἠπάτησε, τοσοῦτον, ὅτι καὶ ἀντέλεγεν ὁ καταδικασϑείς (πῶς γὰρ τὴν ἀρχὴν συνεκρότει τὸ δικαστήριον:), 30 ἀλλ᾽ αὐτὸν ἐδοξε τὸν δικαστὴν ἀπατᾶν. Καὶ εἰκότως τῷ στελλιονάτους ἐγκλήματι κατέχεται. Made γάρ᾽ ὥςπερ ἐπὶ τῶν χρηματικῶν ὑποϑέσεων ἐξ ἀπορίας πάσης ἀγωγῆς δίδοται ἡ δὲ δόλο, οὕτω ἐπὶ τῶν πουβλίκων ἐγκλημάτων ἐξ 12

ἐρρωμένον:

operibus?

|

Ca

ἐρωμένη;

m.

Tec.

29 ἀντέλεγεν: Ca ἀντέλλεγεν

superscr.

|

ἔννομον

30 τῷ: Ca τὸ

24

ἰνορόρους

i.e.

in

LIB.

XIV

—

TIT.

I (CA)

763

ἀπορίας ἐγκλήματος ἰδικοῦ δίδοται τὸ στελλιονάτους ἐξτραορδινάριον Hb II ἔγκλημα. Μέμνησο καὶ ἀνάγνωθι πάντως τὰ παραδεδομένά σοι rap’ ἐμοῦ 117 ἐν τῷ a’. διγ. τῆς πιγνερατικίας τούδε τοῦ συντάγματος.

e

a

18. Ἢρωτήϑη᾽ ἄρα οὐ δύναται χρηματικῶς τὸ ἔγκλημα κινεῖσϑαι; Στεφάνου. Εἶπόν σοι δέ, ὅτι τὸ στελλιονάτους ἔγκλημα ἐξ ἀπορίας ὀρδιναρίου χινεῖται πριβάτου ἣ πουβλίκου. Καὶ πριβάτου μέν, ὡς ἔνϑα ὁ δεβίτωρ ἀντεβαδίασε τὸ ἐνέχυρον, ὅπερ ἀπέδειξε μόνον, οὐ μὴν ὃ παρέδωκε τῷ δανειστῇ. Ἔμελλε γὰρ φοῦρτι κινεῖσϑαι, εἰ μὴ ὅτι οὔπω τὸ ἐπιδειχϑὲν πρᾶγμα γενόμενον ὑπὸ κατοχὴν τοῦ κρεδίτωρος ὁ τοῦτο ἐπιδείξας δεβίτωρ ἀντεβαδίασεν. ᾿Αντὶ 1 τοῦ πουβλίκου δὲ κινεῖται ἐγκλήματος τὸ στελλιονάτους ἐπὶ τοῦ ὑποκειμένου κατὰ τὸ παρὸν δίγεστον᾽ ϑεμάτισον, ἔνϑα τις ἰνδέβιτον ἔτυχεν ἀπὸ δικαστυκῆς A , , = N — » 8 x m "n ψήφου λαβών’ ἐνταῦϑα γὰρ μᾶλλον αὐτὴν τὴν τοῦ δικαστοῦ καϑοσίωσιν ὥρισεν περιγράψας τὸν δικαστὴν καὶ ἤμελλε τῷ τῆς καϑοσιώσεως ὑποπίπτειν ἐγκλήματι, εἰ μὴ ὅτι ὁ δικαστὴς μᾶλλον ἑαυτὸν ὀφείλει καταμέμφεσϑαι, τί 1 δήποτε ἠπάτησεν. Τὸ οὖν στελλιονάτους ἔγκλημα, εἰ μὲν ἀπὸ πριβάτου ἐγκλήματος κινεῖται, δύναται καὶ κατὰ τῶν πριβάτων φύσιν καὶ χρηματικῶς χκινεῖσϑαι καὶ Eymanparınas εἰ δὲ ἐξ ἀτονίας πουβλίκου ἐγκλήματος, οὐ δύναται κινεῖσϑαι χρηματικῶς, ἀλλ᾽ ἀνάγκη κατὰ τὴν τοῦ πουβλίκου φύσιν κινεῖσϑαι αὐτὸ ἐγκληματικῶς. Πᾶσα γὰρ ἀγωγὴ ἐξ ἀτονίας ἀγωγῆς κινουμένη 20 τὴν φύσιν ἀναδέχεται τῆς ἀγωγῆς, ἧς τῇ ἀτονίᾳ κινεῖται, ὡς ἔστιν ἐκ τῶν ... ἐν τῷ μζ΄. (1B. ... μαϑεῖν, μάλιστα ὅτι καὶ ὁ Παπιανὸς τιτ. α΄. (20) διγ. α΄. φησίν, ὅτι τὸ στελλιονάτους ἔγκλημα τοῦ πριβάτου ἐστὶν ἀγωγή. ᾿Ἑτέρῳ δὲ λόγῳ, ὅτι τὸ στελλιονάτους ἔγκλημα τὴν ἐπ᾽ αὐτῷ κρατοῦσαν ἐξτραορδιναρίαν ἐπάγει ποινῆν, ὅταν οὐ χρηματικῶς κινεῖται, ἀλλ᾽ ἐγχληματικῶς, 25 x«i οὐ δύναται ὁ δικαστὴς παρεξιέναι τὴν εἰς μέταλλον ποινήν, 7) τὴν πρόςκαιρον ἀπαγόρευσιν, ἣ τὴν ἐκ βουλῆς ἀποκίνησιν, διὰ τὸ ῥητῶς τοῦτο εἰρῆσϑαι τῷ νόμῳ οὗ ποινή ἐστιν ἐπὶ μὲν τῶν ἰδιωτῶν τὸ ἔργον τοῦ μετάλλου, ἐπὶ δὲ τῶν ἐντίμων ἣ πρόςκαιρος ἀποκίνησις τῆς ἀξίας. x

*

[A

3

3

x

w

a

A

bl

4

*

p

*

,

“

A

3

x

Σ

»

Ed

m

H

/

>

3

x

L

3

»

7

€

;

19. Δανεισάμενος παρὰ Πρίμου δέδωκα Τίτιον ἐγγυητήν. Παρελϑούσης 80 εἰκοσαετίας ὀχλούμενος παρὰ τοῦ δανειστοῦ, εἶτα οὐκ ἐξὸν ἀποδοῦναι, ἐξεϑέμην δευτέραν ὁμολογίαν περὶ τῶν αὐτῶν νομισμάτων τὰς ἐκ τῆς προτέρας ὁμολογίας ἀχεραίους κατ᾽ ἐμαυτοῦ φυλάξας ἀγωγάς. Παρέδραμε μετὰ τὴν β΄. ὁμολογίαν ἑτέρα εἰκοσαετία, ὡς ἐκ τούτου λοιπὸν ἐλευϑερωϑῆναι τὸν ἐγγυητήν. ᾿Απελϑὼν ὁ εἰρημένος ἐγγυητὴς τὸ χρέος κατέβαλεν. Ἕξει τὴν μανδάτι κατ᾽ ἐμοῦ. Εἰ 4 δύναται: incertum | 19 χινουμένη: Ca κινουμένης | 20 κινεῖται: Ca καλεῖται | 21... (ἐν τῷ μζ΄. βιβ) ...: lacunas indicat Ca | ὅτι: Ca ὅταν | 28 ἡ πρόσκαιρος ἀποκίνησις:

Ca τὴν πρόσκαιρον

ἀποχίνησιν;

corr.

Hb.

764

LIB. XIV — TIT. I (CA)

xal τὰ μάλιστα ἐλευϑερωθϑεὶς ἤδη κατέβαλεν, ὅμως, ἐπειδὴ καλῇ πίστει πρέπον ἐποίησεν ἔργον καὶ ἐμὲ ἐποίησε τοῦ χρέους ἀπαλλακτόν, ἔνοχον ἔχει με τῇ μανδάτι. Εἰ τότε ὁ ἐγγυητὴς ἕτοιμός ἐστιν δεφενδεύειν με ἐναγόμενον ὁτεδήποτε παρὰ τοῦ κχρεδίτορος, εὔλογόν ἐστιν ἀναλαβεῖν τὸν Τίτιον διὰ 5 τῆς μανδάτι ἅπερ ἔτυχεν ὑπὲρ ἐμοῦ καταβαλών. 20. ᾿Ανωνύμουι Ἴσως γὰρ πρὸ τοῦ συναλλάγματος συνελήφϑη καὶ γινομένου τοῦ συναλλάγματος ἄνωθεν ὁ χρόνος τῆς ἐνοχῆς αὐτῷ τρέχει" 3| ἀγράφως αὐτὸν ὑπόϑου αὐτὸν ἐγγυήσασθαι καὶ διμήνῳ ἐλευϑεροῦσϑαι, ὡς Big. η΄. τοῦ Κωδ. τιτ. α΄. (40) διατ. κζ΄. ı0

215. [Ἐξεϑέμην ἐγὼ γραμματεῖον εἰς Πρῖμον ρ΄. νομισμάτων, δοὺς καὶ Hb II ἐγγυητήν. Εἶτα] οὐκ ἀπαριϑμηϑίέντα ὁ ἐγγυητὴς] κατέβαλε τὰ ρ΄. νομίσματα. 118 Ζητεῖται, εἰ ἄρα διὰ τῆς μανδάτι ἅπερ κατέβαλεν ἀπαιτήσει. Καί φησιν ὁ Οὐλπιανός" εἰ μὲν εἰδὼς προςεῖναί μοι τὴν τοῦ νὸν νουμεράτας 7| τὴν τοῦ δόλου παραγραφὴν ἀντιϑεῖναι ταύτας ἐρραϑύμησε, δόλον ἁμαρτάνει: N γὰρ 15 ὑπερβάλλουσα καὶ διαλελυμένη ῥᾳθυμία δόλῳ πλησιάζει. “Οϑεν οὐ κινήσει xaT ἐμοῦ τὴν μανδάτι. Ei δὲ καὶ ἠγνόησεν, συγγινώσκεται καὶ κινεῖ τὴν μανδάτι. Τὸ αὐτό φαμεν, εἰ καί τις ἑτέρα προςῆν μοι παραγραφή, ἣν ἐναγόμενος καὶ ἀγνοήσας οὐχ ἀντιτέϑεικεν ὁ ἐγγυητῆς, πάκτου τυχὸν ἣ φόβου, 7| καὶ ἄλλη τις᾿ ἕξει κατ᾽ ἐμοῦ τὴν μανδάτι. Ἔχρῆν γὰρ τὸν πρωτότυπον τῷ ἐγγυητῇ 20 τοῦτο γνωρίσαι, ὅπως μὴ ἀγνοῶν ἰνδέβιτον καταβάλγ,. 22*. Πᾶσα γὰρ παραγραφὴ ἁρμόζουσα τῷ ῥέῳ ἁρμόζει ὡς ἐπὶ τὸ πλεῖστον καὶ τοῖς ἐγγυησαμένοις αὐτόν. Καὶ ζήτει βιβ. κς΄. τιτ. α΄. κεφ. λβ΄. καὶ τούτου τοῦ τιτ. κεφ. η΄. ϑεμ. η΄. καὶ «κεφ.» ι΄. ϑεμ. ιγ΄. 23*. Γενικὸν τὸ πάκτον ϑεμάτισον᾽ τὸ γὰρ περσονάλιον πάκτον μόνῳ Hb Il 25 συμβάλλεται τῷ ποιήσαντι᾽ δῆλον δέ, ὅτι καὶ δεφένσωρι αὐτοῦ. Δῆλον δέ, 114 ὅτι ἐφεῖται τῷ ἐγγυητῇ ἣ ἐγγυησαμένῳ περίστασιν δεφενδεύειν τὸν πρωτότυπον. 24". Ei γὰρ γινώσκων, οὐκ ἔχει τὴν μανδάτι, ὡς κεφ. μζ΄. τοῦ ς΄. τιτ. τοῦ x8'. Bıß. καὶ τὸ παρατελευταῖον deu. τοῦ ι΄. χεφ. τοῦ β΄. τιτ. καὶ κεφ. μη΄. τοῦ παρόντος τιτ. 80

25*. Γίνωσχκε δέ, ὅτι ὁ ἐν εἰδήσει παραγραφῆς καταβαλὼν οὐ ῥεπετιτεύει, ὡς Big. κδ΄. vtr. ς΄. κεφ. κδ΄., κς΄. ϑεμ. γ΄. καὶ τὸ α΄. αὐτοῦ κεφ." ὁ δὲ ἐν λήϑῃ παραγραφῆῇς τοιαύτης δούς, εἰ μὲν Bv εὐνοίας τοῦ ἐναγομένου ἐστὶν αὕτη, ἀναλαμβάνει" εἰ δὲ διὰ μίσος τοῦ ἐνάγοντος, οὐκ ἀναλαμβάνει, ὡς κεφ. μ΄. τοῦ ς΄. ttr. τοῦ χδ΄. βιβ. 2 ἀπαλλακτόν:

incertum.

|

8 ἐλευϑεροῦσϑαι:

Ca

ἐλευϑεροῦται

LIB. XIV — TIT. I (CA)

765

26*. Καὶ ἐκχωρῶν μὲν τῷ ἐναγομένῳ τὸν ἰνδέβιτον διὰ τὸ ἐκ τῆς καταβολῇς ἐκείνου ἐλευϑερωϑῆναι τὸν ἐγγυητὴν λαμβάνει ἀπ᾽ αὐτοῦ διὰ τῆς μανδάτι ὅσον ἡ μανδάτι ἀπαιτεῖ ὀφφιυκίῳ τοῦ δικαστοῦ. 21". Ζήτει βιβ. β΄. τιτ. δ΄. κεφ. ζ΄., 6 φησιν᾽ fj τοῦ νόμου ἄγνοια τοὺς ὅ μὲν τὰ ἴδια ἀπαιτοῦντας οὐ βλάπτει, ἐπὶ δὲ κέρδει οὐ συμβάλλεται. Καὶ κεφ. αὐτοῦ ιϑ'. [καὶ] Bi. κδ΄. τιτ. ς΄. κεφ. α΄., κδ΄., κς΄. dep. γ΄. καὶ κεφ. αὐτοῦ Eg'., x9". καὶ Bip. β΄. τιτ. γ΄. κεφ. νγ΄. 28*. Zire περὶ τῶν ἐν ἀγνοίᾳ νόμου καταβαλόντων ἀχρεώστητον βιβ. β΄. τιτ. δ΄. κεφ. (9^. καὶ Bi. κδ΄. τιτ. ς΄. κεφ. [a’.] Καὶ μὴ πρόςσχῃς τοσοῦτον 10 τῇ τοῦ Στεφάνου παραγραφῇ περὶ [τοῦ] ἰνδεβίτου, ἀλλὰ μόνον εἰς τὸ μὴ προτίϑεσϑαι κατὰ τοῦ ἐντειλαμένου τὴν μανδάτι. Ζητητέον δὲ ἐκχωρηϑῆναι αὐτῷ παρὰ κρεδίτωρος τὸν κονδικτίκιον μόνον καὶ τὴν πιγνερατικίαν καὶ μετὰ τὸ καταβαλεῖν. ᾿Ενάγει γὰρ αὐτῷ ὡς ἔχοντι ἀγωγὴν ἔτι καὶ κατὰ τοῦ Hb II πρωτοτύπου κατὰ τὸ ἀκριβὲς. "Erepw λόγῳ, ὅτι εἰ λάβῃ δὶς τὸ χρέος, ὑπόκειται 115 15 τῷ ἰνδεβίτῳ, ὡς τὸ παρατελευταῖον ϑεμ. τοῦ κεφ. τούτου φησίν, 7| καὶ τῷ στελλιονάτους, εἰ κατὰ ψῆφον λάβῃ, ὡς τὸ αὐτό φησιν κεφάλαιον. 29*. Ζήτει τὸ μ΄. χεφ. τοῦ ς΄. τιτ. τοῦ κδ΄. βιβ. λέγον: ἐὰν μὴ χρεωστῶν ὁμολογήσω καὶ καταβάλῃ ὁ ἐγγυητῆς μου, εἰ μὲν ὀνόματί μου κατέβαλεν, ἐγὼ μὲν αὐτῷ, ὁ δὲ λαβὼν ἐνέχεται ἐμοί. 20

30%. Ζήτει βιβ. xz'. τιτ. α΄. κεφ. ba’. κατὰ τὸ ἰψοΐουρε. Καταβαλὼν γὰρ ὁ μανδάτωρ ἣ ὁ ἐγγυητὴς οὐκ ἐλευϑεροῦσι κατὰ τὸ ἰψοΐουρε τὸν ἐναγόμενον, ὡς ἐν τῷ κη΄. διγ. σοι παραδέδωκα.

31*. Σημείωσαι, ὅτι ὁ νόμος ἐν ταῖς βόνα φίδε ἀγωγαῖς οὐ πολυπραγμονεῖ Hb II τὴν λεπτότητα xal τὴν ἀκρίβειαν, ἀλλὰ μόνον ζητεῖ τό, εἰ χρεωστεῖται, εἴτε 116 25 xal μὴ, τὸ ζητούμενον. Ζήτει τὸ ε΄. Seu. καὶ κεφ. λγ΄. ^

M

A

>

H

3

x

,

»"

LH

»

^

»

32%. Θεμάτισον καὶ κατὰ φάκτου ἄγνοιαν ἢ κατὰ προτροπὴν ἑτέραν Hb II τοῦ ῥέου καταβαλεῖν, ἵνα μὴ ἐναντιωϑῇ τῷ παρατελευταίῳ ϑέματι τοῦ ι΄. 117 ΝΕΎΕΙ 2. 3 “32 € H EA XEQ.* εἰ un τις ἐρεῖ ἰδυκὸν τοῦτο λέγειν ἐπὶ τοῦ χρόνου, ἣ ὅτι τὸ παρατελευταῖον ϑέμα τοῦ V. κεφ. περὶ τοῦ εἰς δικαστήριον καταβαλόντος ἐγγυητοῦ φησιν, Hb II 118

80 τοῦτο δὲ ἐπὶ τοῦ ἔξω δικαστηρίου. 33». Ἐπεὶ κατὰ τὸ ἰψοΐουρε ὁ ῥέος εἰκότως αὐτῷ ἀναγκαία 7) δεφενσίων. 14 λάβῃ:

Ca λάβῃς

οὐκ

ἐλευϑεροῦται

τῇ

καταβολῇ,

766.

LIB. XIV — TIT. I (CA)

34*. Σημείωσαι, ὅτι, ἣ μεγάλη ἀμέλεια ἤτοι ῥᾳθυμία δόλος εἶναι δοκεῖ. Καὶ ζήτει κεφ. An’. καὶ κεφ. κε΄. τοῦ β΄. τιτ. τοῦ δ΄. βιβ.

5

358.

Διὰ τὴν μανδάτι λαμβάνει τὸ καταβληϑέν.

368.

Ἔκ

378.

Ζήτει κεφ. ι΄. ϑεμ. ιγ΄. καὶ πρόσσχες, ἵνα μὴ ἐναντιωϑῇ σοι.

388.

Οὐ κατὰ τὸ ἰψοΐουρε, ἀλλὰ παρασχὼν

καταδίκης δηλονότι διὰ τὴν τῶν κεκριμένων

αὐϑεντίαν.

αὐτῷ.

B XIV, 1,30 = D XVII, 1, 30. ]. Θὲς γάρ, ὅτι εὗρεν αὐτὸν ὁ προκουράτωρ μετὰ ταῦτα πλαστὰ λογοῚϑέσια συγγράψαντα τῶν ἐν τῇ δουλείᾳ χειρισϑέντων ὑπ᾽ αὐτοῦ. Ταῦτα δὲ μετὰ 10 τὴν ἐλευϑερίαν οὐκ ἠδύνατο ἀποδεῖξαι πλαστῶς ἔχοντα διὰ τὸ συστάσεως ἀπορεῖν" οἰκέτου δὲ αὐτοῦ ὄντος χρησάμενος δεσποτικῇ ἐξουσίᾳ ἐφικέσϑαι τῆς ἀληϑείας οἷος ἦν.

2*. Εἰ μὴ γὰρ ὁ τὸν οἰκέτην En’ ἐλευϑερίᾳ δεδωκὼς δεσπότην ἐποίησε τὸν εἰληφότα, οὐκ ἠδύνατο τοῦτον ὁ λαβὼν [ἐλευ]ϑερῶσαι. Ζήτει βιβ. ιζ΄. 15 deu. β΄. καὶ κεφ. ε΄. deu. τελευταῖον καὶ κεφ. λζ΄. καὶ λδ΄. ϑεμ. β΄. καὶ κεφ. νη΄. deu. α΄. 3*. Ei γὰρ μὴ ὁ τὸν οἰκέτην ἐπ᾽ ἐλευϑερίᾳ δεδωκὼς δεσπότην ἐποίησε τὸν εἰλη[φότα,] οὐκ ἠδύνατο τοῦτον ὁ λαβὼν ἐλευϑερῶσαι. B XIV, 1, 31 = D XVII, 1, 31. 1. Ἥρπασε Τίτιος ἐμὰ πράγματα. D'éyové μοι τῇ Bi Bovöpoun ῥαπτόρουμ ἔνοχος, εἴσω μὲν ἐνιαυτοῦ εἰς τὸ τετραπλοῦν κινουμένῃ, μετὰ δὲ τὸν ἐνιαυτὸν εἰς τὸ ἁπλοῦν. ᾿Αγνοῶν ἐγὼ τὴν ὑπ᾽ αὐτοῦ μελετηϑεῖσαν ἁρπαγὴν ἐνετειλάμην πάντων μου τῶν πραγμάτων αὐτῷ τὴν διοίκησιν. Παρῆλϑε δεκαετία τυχὸν αὐτοῦ χειρίζοντος τὰ ἐμὰ πράγματα. Ὑποστρέψας ἐγὼ μετὰ τὴν δεκαετίαν 25 λόγους αὐτὸν ἀπήτουν τῆς διουκήσεως" ἀπήτουν δὲ καὶ τὰ ἀπὸ τῆς Bl βονόρουμ ῥαπτόρουμ. “ὥςπερ δὲ τοῦ ἐνιαυτοῦ παραδραμόντος τὸ ἁπλοῦν μοι προςέφερεν. ᾿Ἐπεζήτουν ἐγὼ τὸ τετραπλοῦν λέγων, ὡς οὔπω παρελϑόντος τοῦ ἐνιαυτοῦ, ἐξ οὗ γέγονεν ἣ ἁρπαγή, διοικητὴς γέγονας τῶν ἐμῶν πραγμάτων xal δεῖ σε τὸ τετραπλοῦν καταβαλεῖν. Δέχεται τοὺς ἐμοὺς λόγους ὡς ἔχοντας τὸ δίκαιον ὁ 30 ᾿Ιουλιανός. ᾿Απαιτήσω τοίνυν τὸ τετραπλάσιον διὰ τῆς μανδάτι τούτῳ χρώμενος τῷ λόγῳ ὥςπερ γάρ, εἰ ἁρπαγὴν ὑπέστην ὑφ᾽ ἑτέρου, ὁ γενικός μου προχκουράτωρ ὡς δυνάμενος πάσας τὰς προςούσας μοι ἀγωγὰς κινεῖν μὴ ἐναγαγὼν 20

31

ὥσπερ

κτέ.:

cf. infra p. 831

1. 12

|

31

ὑπέστην:

Ca ὕπεστιν

LIB. XIV — TIT. I (CA)

767

E

τῷ ἅρπαγι εἴσω ἐνιαυτοῦ, ὥςτε μὴ δυνηϑῆναι λαβεῖν τὸ τετραπλάσιον, ὑπεύϑυνος γίνεται τῇ μανδάτι, οὕτω καὶ ἑαυτὸν μὴ μεϑοδεύσας τῇ αὐτῇ χατασχεϑήσεται ἀγωγῇ. “Ὅπερ ἀπῃτεῖτο πράττειν ἐφ᾽ ἑτέροις, τοῦτο πολλῷ πλέον ἐφ᾽ ἑαυτῷ μὴ ποιῶν ἐγχληϑήσεται, ὅσῳ καὶ δικαστηρίου οὐκ ἐδεῖτο.

-

οι

10

28.

Τουτέστιν ἐντὸς ἐνιαυτοῦ μετὰ τὸ ἁμάρτημα.

BXIV, 1,32 = DXVIL 1, 32. 1. Κρεδίτωρας ἔχων Τίτιος ἐτελεύτησεν ἐπ᾽ ἐμοὶ κληρονόμῳ. ᾿Ἐδεδίειν Hb II ἐγὼ ποιήσασϑαι τὴν ἀδιτίονα. Προςελϑὼν Σέϊος ἐνετείλατό μοι ϑαρρῆσαι 119 τὴν ἀδιτίονα τὸ ἀζήμιόν uou περιποιήσειν διαβεβαιούμενος. Βλαβεὶς ἐντεῦϑεν κινήσω κατ᾽ αὐτοῦ τὴν μανδάτι. Εἰ δὲ λεγάτον ἔτυχέ μοι καταλειφϑέν, εἶτα ἐνετάλθην μὴ ῥεπουδιατεῦσαι τοῦτο, συνέβη δὲ ζημιωθῆναί με, οὐχ ἕξω κατ᾽ αὐτοῦ τὴν pavdarı' τὸ μὲν γὰρ λεγάτον εἰς τὸ ἐναχϑῆναι παρὰ χρεδιτώρων νερεδιταρίων ἀγωγαῖς περσονᾶλίαις καὶ ἀπαιτηϑῆναι ὑπὲρ ἣν ἐχέρδαινον ἐντεῦϑεν ποσότητα τῶν οὐκ ἐνδεχομένων Earl’ τὴν δὲ κληρονομίαν ἐπιζήμιον ἔσϑ᾽ ὅτε μοι γενέσϑαι συμβήσεται, καὶ [συμβῆναι] εὑρεϑῆναι πλείονα τῶν ἐκ τῆς κληρονομίας τῶν εἰς ἐμὲ περιελϑόντων τὰ τοῖς νερε«διταρίοις χρε»δίτορσιν ἐποφειλόμενα. 2. Τοῦ ᾿Ανωνύμου. Τὸ ποιοῦν τὴν ζήτησιν, μανδάτον καὶ ἄχρηστον ὑπάρχειν.

20

25

30

ὅτι μὴ gratüiton

δοκεῖ τὸ

3. Καὶ τὸ ληγάτον ἔστιν ὅτε ζημίαν ἔχει. Κἂν γὰρ κεκανόνισται, ὅτι οὐδεὶς πλέον ὧν ἐν διαϑήκῃ λαμβάνει δίδωσι, κἂν στρατιώτης f; ὁ διαϑέμενος, ὡς Dig. μδ΄. τῶν Βασιλ. «v. α΄. vy. δ΄. καὶ Bi. λς΄. τιτ. α΄. διγ. α΄., ὅμως, ἐὰν ληγατεύσω σοι Στίχον, fel καὶ πλείονός ἐστιν, ἀγοράσαι καὶ δοῦναι τῷ φιδικομισσαρίῳ, ὡς Bi. μδ΄. τιτ. α΄. διγ. γ΄. Καὶ βιβ. μ΄. τιτ. ε΄. διγ. μδ΄. ὅτι, κἂν μικρόν τις ἐπιγνῷ ληγάτον, ἀναγκάζεται ὃν ἠξιώϑη δοῦλον ἴδιον ἐλευϑερῶσαι' οὐ μὴν καὶ τὸν ἀλλότριον, ὡς διγ. χγ΄. τοῦ τιτ. ᾿Ανάγνωθι xal τὸ λδ΄, καὶ βιβ. κι΄. τιτ. δ΄. διγ. λγ΄. Φησὶν δὲ καὶ «βιβ.» λα΄. Sw. οα΄., ὅτι, ἐὰν ρ΄. νομισμάτων ληγατευϑέντων μοι ἀξιωϑῶ ἀποκαταστῆσαι τὰ ρ΄. νομίσματα, δίδωμι καὶ τοὺς τόκους αὐτῶν, ἐάν, ὡς εἰκός, μετὰ χρόνον ἠξιώϑην αὐτὰ δοῦναι, εἰ καὶ τὰ μάλιστα ἐκ τῶν ρ΄. νομισμάτων μέγα κέρδος ἔσχον" εἰ δὲ νομισμάτων ληγατευϑέντων ἐμὸν πρᾶγμα παρασχεῖν ἀξιωϑῶ καὶ λάβω τὰ νομίσματα, ἀναγκάζομαι δοῦναι τὸ πρᾶγμα καὶ τιμιώτερον ὄν, εἰ καὶ ἕτοιμός εἰμι δοῦναι τῷ φιδικομισσαρίῳ ὅσα ἔλαβον νομίσματα. Εἰ δὲ τὸ ἐναντίον πράγματος ληγατευϑέντος μοι ἀξιωϑῶ δοῦναι ἑτέρῳ νομίσματα, 17

ἐποφειλόμενα:

rec. add.

finis indicium

| 20 κἂν: Ca καὶ

schol.

1 et nomen

commentatoris

schol.

2 m.

ex

768

LIB. XIV — TIT. I (CA}

οὐκ ἀναγκάζομαι πλέον οὗ ἐκέρδανα δοῦναι, ὡς βιβ. μδ΄. διγ. ριγ΄. Φησὶν δὲ καὶ διγ. οη΄. τοῦ λη΄. Bıß., ὅτι, ἐὰν ληγατευϑῇ ἀργυροπρατικὰ ἣ τραπεζιτιγὰ συναλλάγματα, καὶ ἀσφαλίσωμαι τὸν χληρονόμον, οὐκέτι ζητεῖται, εἰ πλέον τοῦ χέρδους ἐστὶν 7) ζημία" δοκεῖ γὰρ ἀγοραστὴς εἶναι. Εἰ μέντοι χρεωστῶν σοι φιδικόμισσον κληρονόμον σε γράψω ἐπὶ τῷ ἀποκαταστῆσαι, καὶ μηδὲν ὑπὲρ τοῦ φιδεικομίσσου παρακατασχεῖν, Φαλκίδιον μόνον χρεωστεῖς. Δύνασαι δὲ καὶ ἀδελφός μου ὧν παραιτεῖσϑαι καὶ ἐξ ἀδιαϑέτου κληρονομεῖν, ὡς βιβ. An’. διγ. οη΄.

4. 10

Κανονικῶς εἰδέναι χρή, ὅτι ἐφ᾽ ὧν συναλλαγμάτων δύναταί τις ἐγγυη-

σάμενος ἐνέχεσϑαι, ἐπὶ τούτων καὶ μανδατωρεύσας ὑπεύϑυνος γίνεται τῇ μανδάτι. "Ev τούτοις δὲ μόνοις ἣ διαφορά, ὅτι 7| μὲν ἐγγύη πρὸς παρόντα γίνεται, τὸ μανδάτον δὲ καὶ πρὸς ἀπόντα. Μὴ τις οὖν νομιζέτω εἶναι παράδοξον τὸ κατέχεσϑαι τῇ μανδάτι τὸν ᾿ἐντειλάμενόν μοι προσελϑεῖν χληρονομίᾳ, ἡνίκα συνέβη ἐντεῦϑεν ζημιωθῆναι. ᾿Ορῶμεν γὰρ τοῦτο συνεχὲς καὶ παρὰ τῷp πλήϑει nÀÓ ρυλλούμενον, ϑρυλλού ὡςὡς ἐάν ἐά τις κατὰ x μανδάτον δά τῶν ὥ νερεδιταρίων διταρί κρε διτόρων ἀδιτεύσας ζημιωϑῇ, ἕξει κατὰ τῶν ἐντειλαμένων ἀναμφιβόλως τὴν μανδάτι.

1

a

A

’

f

\

/

[4

[A

e

5. Κυρίλλου. Ἔφ᾽ ὧν δίδοται ἐγγυητής, εἰ καὶ ὁ ἐγγυητὴς ὀφείλει παρεῖναι. 20

25

ἐπὶ

3

τούτων

,

x

καὶ

:

μανδατάριος,

6. Στεφάνου. Σημείωσαι κανόνα, ὅτι ἐφ’ ὧν συναλλαγμάτων δύναταί τις ἐγγυᾶσϑαί τινα, ἐπὶ τούτων καὶ ἐντέλλεσϑαι δύναται. Καὶ μὴ ἐναντιωϑῇ σοι τὸ εἰρημένον ἐν τῷ ιβ΄. διγ. Ἔκεϊ γὰρ διαφορὰν ἐποιήσατο μανδάτου καὶ ἐγγύης οὐ περὶ ποιότητος συναλλάγματος, ἀλλὰ περὶ χρόνου εἰπών, ὅτι δεῖ πρὸ τοῦ συναλλάγματος εἶναι" ἐπὶ μέντοι ἐγγύης διάφορον. Οἶδας γάρ, Hb II 120 ὅτι καὶ ἐπὶ προλαβούσῃ καὶ τῇ μελλούσῃ ἐνοχῇ καλῶς ἐγγυᾶται. 7.

Στεφάνου.

γυᾶσϑαι

πρὸς

Σημείωσαι ἀπόντας

ἐκ τοῦ ἐνταῦϑα

δανειστάς,

ἐπειδὴ

ῥητοῦ,

ὅτι οὐ δύναταί τις ἐγ-

καὶ ἐξ στιπουλάτου

τίκτεται

ἀπὸ

τῆς ἐγγύης" ἐντέλλεσϑαι μέντοι καὶ παρὼν καὶ ἀπὼν δύναται.

30

8. Τοῦ ’Evavriou. Ἐν τῷ ιγ΄. διγ. τοῦ δ΄. τιτ. τοῦ ι΄. βιβ. διαφορὰν ἐπήγαγε καὶ πλέον τοῦ ἐγγυητοῦ τὸν μανδάτωρα ἐβάρησεν. Ἔστι δὲ fj διαφορά, ὅτι καλῶς καὶ μετὰ τὸ δανεῖσαι λαμβάνω ἐγγυητήν" εἰ δὲ μετὰ τὸ δανεῖσαι ἐντείληταί μοί τις δανεῖσαι, οὐκ ἐνέχεται, ὡς διγ. ιβ΄. 10 γίνεται:

Ca

γένηται

|

29

τοῦ δ΄. «vv. τοῦ

ι΄. βιβ.: numeri

Basilicorum

sunt

LIB. XIV — TIT. I (CA}

769

. Σημείωσαι, ὅτι οὐ δύναταί τις ἐγγυᾶσϑαι πρὸς ἀπόντα δανειστήν, ἐπειδὴ ἐξ στιπουλάτου τίκτεται ἀπὸ τῆς ἐγγύης ἐντέλλεσϑαι μέντοι καὶ παρὼν καὶ ἀπὼν δύναται. 9%

Σ

I4

e"

>

δύ

/

^

5

“-

g

x

3

/

8

[4

10*. Πρὸς ἀπόντα δὲ δανειστὴν οὐδεὶς ἐγγυᾶται διὰ τὸ μὴ ἐπερωτᾶν 5 ἀπόντα, εἰ μὴ διὰ δούλων παρόντων, ὡς χεφ. δ΄. τοῦ α΄. ttr. τοῦ μγ΄. [εἰ] τάχα καὶ τὸν ἀπόντα [τις] ἐγγυᾶται, ὡς κεφ. κ΄. τούτου τοῦ βιβ. β΄., ὃ καὶ δίδωσιν τὴν νεγοτιόρουμ γεστόρουμ. Ζήτει περὶ τούτου καὶ ιζ΄. τιτ. α΄. κεφ. δ΄. καὶ κεφ. με΄. αὐτοῦ. 2

i10

,

H

A

\

,

118.

Τουτέστιν,

128.

“Ὅταν

,

€

ὅτε οὐκ ἄλλως

ἄπορο

!

xxi

μὴ

,

=

,

“

,

τὸν Bıß., ϑεμ. βιβ.

ὑπεισῆλϑον. ἐποίησεν

ἰνβεντάριον

ὁ

κληρονόμος, ἢ ’ ἵνα

πρὸς αὐτὸν τοῖς νερεδιταρίοις δανεισταῖς ἀποχρίνηται. 138.

Ἐνταῦϑα καὶ χωρὶ: τοῦ εἰπεῖν τῷ κινδύνῳ αὐτῶν ὑπόκεινται.

B XIV, 1, 33 = D XVII, 1, 33. 1. Κυρίλλου. ᾿Εὰν ἐντείλωμαι ἐγγυήσασϑαί pe εἰς ρ΄. νομίσματα, 15 μὲν εἰς ν΄. ἐγγυήσῃ, εἰς ν΄. κινήσεις, εἰ δὲ εἰς σ΄., ἐπὶ τοῖς ρ΄. 2. Ἔκ τούτου τοῦ πρωτοτύπου εἰ γὰρ μή, οὐδὲ τοῦ πρωτοτύπου 20

3.

Οὕτως

el

δηλονότι καὶ αὐτὸς ἕξει τὴν μανδάτι ὡς ἔνοχον αὑτὸν ὑπὲρ καταστήσας, ἐν ᾧ μέντοι τὸ πλέον ὀφείλεται ὁ πρωτότυπος᾽ παντελῶς κατέχεται ὁ ἐγγυητὴς ἐπὶ βαρυτέρᾳ αἰτίᾳ ὑπὲρ παρεμβαλὼν ἑαυτόν, ὡς βιβ. κς΄. (46) τιτ. α΄. διγ. η΄.

ἔγνως Bi.

ια΄. τιτ. α΄. er.

ζ΄ .(9).

4, Στεφάνου. Καλῶς κατέχεται τῷ δανειστῇ ὁ ἐγγυητὴς εἰς ἥττονα ποσότητα ἐγγυησάμενος᾽ ὥςτε ἐκ τούτου ἐδήλωσεν ὁ νομικός, ὅτι καὶ αὐτὸς ἔχει κατὰ τοῦ πρωτοτύπου τὴν μανδάτι καὶ δύναται ταύτην κινεῖν, ὑπὲρ ὧν ἔνοχον ἑαυτὸν ὑπὲρ ἐκείνου κατέστησεν. Θετέον δὲ τὸν πρωτότυπον χρεω25 στεῖν τοσαύτην ποσότητα, ἐφ᾽ ὅσην καὶ ἐνηγγυήσατο αὐτὸν ὁ ἐγγυητής, τυχὸν ρ΄. νομίσματα χρεωστοῦντος καὶ τὸν ἐγγυητὴν ἐπὶ ρ΄. νομίσμασιν ἐγγυήσασϑαι. Εἰ γὰῤ ν΄. νομίσματα χρεωστοῦντος τοῦ πρωτοτύπου ᾿ὁ ἐγγυητὴς ἐπὶ ρ΄. νομίσμασιν ἀὐτὸν ἐνηγγυήσατο, οὐδὲ κατέχεται παντελῶς ὁ ἐγγυητὴς ἐπὶ βαρυτέρᾳ αἰτίᾳ ὑπὲρ τοῦ πρωτοτύπου παρεμβαλὼν ἑαυτόν, 30 ὡς ὁ Οὐλπιανὸς ἐν τῷ xc'. βιβ. τῶν Bao. τιτ. α΄. διγ. η΄. φησίν. Θετέον οὖν τὸν μὲν πρωτότυπον πάντως ρ΄. χρεωστοῦντα νομίσματα, τὸν δὲ ἐγγυητὴν ἐνταλϑέντα παρ᾽ αὐτοῦ, ἵνα ἐπὶ ν΄. νομίσμασιν αὐτὸν ἐνγυήσηται, ἀπελϑεῖν SCHELTEMA,

Basilica,

II.

21

770

LIB. XIV — TIT. I (CA)

xxl ἐγγυήσασϑαι αὐτὸν ἐπὶ πλείονι μὲν ποσότητι τοσαύτῃ δέ, ὅσην ἐχρεώστει ὁ πρωτότυπος.

τῆς

ἐνταλϑείσης

αὐτῷ,

σι

5. Στεφάνου. Τῷ γὰρ πλείονι καὶ τὸ ἔλαττον περιέχεται, καὶ ταῦτα μόνα δύναται τὸν πρωτότυπον ἀπαιτεῖν. 6*. Ἔκ τούτου δηλονότι καὶ αὐτὸς ἕξει τὴν μανδάτι [ὡς] ἔνοχον ἑαυτὸν ὑπὲρ τοῦ πρωτοτύπου καταστήσας, ἐν ᾧ μέντοι τὸ πλέον ὥφειλεν [ὁ] πρωτότυmoG' εἰ γὰρ μή, οὐδὲ παντελῶς κατέχεται ὁ ἐγγυητής, ἐπὶ βαρυτέρᾳ αἰτίᾳ ὑπὲρ τοῦ πρωτοτύπου παρεμβαλὼν ἑαυτόν, [ὡς] Bıß. us’. τιτ. α΄. διγ. η΄.

}

e

€

\

led

,

^

€

ε

:

4,

,

,

7*. “Ὅτι δὲ τῷ πλείονι καὶ τὸ ἔλαττον περιέχεται, ζήτει Buß. ux. τιτ. α΄. χεφ. al. ϑεμ. ζ΄. καὶ βιβ. β΄. τιτ. γ΄. κεφ. ρι΄. ϑεμ. α΄. καὶ βιβ. ζ΄. τιτ. β΄. χεφ. κζ΄. ϑεμ. ε΄. καὶ τὸν Ἴνδικα καὶ (ip. β΄. τιτ. γ΄. κεφ. ριγ΄. 88.

Ἔκ

τούτου δηλονότι καὶ αὐτὸς ἕξει τὴν μανδάτι.

98.

Οὕτως ἔγνως βιβ. β΄. τιτ. ιδ΄. διγ. οζ΄. (279).

B XIV, 1, 34 = D XVII, 1, 34. 1. Πάντων uou τῶν πραγμάτων ἐνετειλάμην σοι τὴν διοίκησιν. ᾿Αποδὴη- Hb I μήσαντος ἐμοῦ ἀπήτησας δεβίτωρα. ᾿Εχρήσω πρὸς ἐμὲ ἐπιστολῇ δηλῶν ἐν 121 αὐτῇ, [oc] ὅτι α. νομίσματα ἐκ τῆς διουκήσεώς μου συναγαγὼν ἔχεις παρὰ σεαυτῷ, καὶ ταῦτα ὡς ἐκ δανείσματος κρατεῖν καὶ ἀποδώσειν μετὰ τόκων ἡμιεκατοστιαίων. ᾿Εζητήϑη, εἰ ἐκ τῆς τοιαύτης αἰτίας συνέστη δάνειον. Εἰ 20 γὰρ τοῦτο δεξόμεϑα, εἴπομεν ἂν ἐπὶ παντὸς συναλλάγματος συνίστασϑαι δάνεισμα. Καὶ μή τις λεγέτω ὡς ἀπὸ ψιλῆς συμφωνίας δάνειον εἶναι, ὡς ἐπὶ τούτου τοῦ ϑέματος. Παρεϑέμην σοι νομίσματα ͵,α." ἔγραψά σοι χρήσασϑαι τοῖς περιτυχοῦσι. Δάνειόν ἐστιν τὸ γενόμενον κατὰ πάντας τοὺς νομικούς. ᾿Αλλ᾽ οὐκ ἔστιν ὅμοιον τούτῳ τὸ εἰρημένον, ἐπειδὴ ἐπὶ τοῦ παρόντος ϑέματος 25 τῶν παρατεϑέντων δεσπότης ὑπῆρχον, ἐπὶ δὲ τοῦ προκειμένου οὐδέπω γέγονα δεσπότης. Ταῦτα γὰρ ἣ παρά τῶν δεβιτώρων ἐδεσπόζετο, 7) παρὰ αὐτῶν δοϑέντα ὑπὸ τὴν δεσποτείαν ἐγένετο τοῦ προκουράτωρος.

3

I]

15

2. Δύναταί τις δεύτερον ἐπαγαγεῖν ϑέμα πρὸς ἐναντίωσιν τῆς προτεϑείσης ζητήσεως. Εἰ γάρ τις αἰτήσει με δανεῖσαι αὐτῷ νομίσματα, ἐπιτρέψω δὲ αὐτὸς οὐκ ἔχων ἣ οὐ βουλόμενος παρέχειν χρυσίον παρά τινος τῶν ἐμῶν δεβιτώρων ταῦτα λαβεῖν, ὁμολογουμένως συνίσταται δάνεισμα, καίτοι οὐχ ὑπῆρχον δεσπότης τῶν ἀργυρίων. ᾿Ανάγνωθι voUro* τῶν παρὰ κανόνος ἐστίν. 2 τοσαύτῃ: Ca τοσαύτην | 5 sch. 6: cf. sch. 2 | 16 ἐμὲ: Ca με τοῦτο | 30 αὐτὸς: Ca αὐτὸν

| 24 τούτῳ: Ca

E

LIB. XIV — ΤΙΤ. I (CA)

2

ς

15

28

Οὐδέποτε δὲ τὰ παρὰ κανόνος πρὸς ἀνατροπὴν ἄγεσϑαι τῶν ζητουμένων ὀφείλει. ᾿Αλλ᾽ ἔστιν γ΄. 9éua ἤτησέ μέ τις αὐτῷ δανεῖσαι “νομίσματα ρ΄. Οὐκ ἔχων χρυσίον ἄργυρον αὐτῷ δέδωκα ἐπιτρέψας αὐτῷ πωλῆσαι τοῦτον xal συγχρήσασϑαι τῷ χρυσίῳ. Ἔφ᾽ ᾧ πάντες λέγουσι συνίστασϑαι δάνειον, καὶ τὴν ἀπὸ τῆς διατιμήσεως τοῦ ἀργύρου συναχϑεῖσαν ποσότητα κινδυνεύεσθαι τῷ λαβόντι τὸν ἄργυρον. Λύσις. ᾿Αλλὰ δυνατὸν λῦσαι καὶ τὴν ἐντεῦϑεν δοκοῦσαν ἐναντιότητα φύεσϑαι. Λέγομεν γάρ, ὡς ἐπὶ τούτου τοῦ ϑέμχτος ἐγὼ δοὺς ἐπὶ διαπράσει τὸν ἄργυρον ἔδοξα δι᾿ αὐτοῦ τοῦ ἀργύρου ἀπαριϑμεῖν τρόπον τινὰ τὰ νομίσματα. "Hyouv λέγω, ὅτι διαπώλησον τὸ ἀργύριον καὶ δός μοι τὴν τοῦ ἀργύρου διατίμησιν καὶ ταῦτα ἀπαριϑμήσω σοι, ὧν οὐδέν ἐστιν ἐπὶ τῷ τοῦ πάντων προχουράτωρος συναλλάγματι. Οὐ γὰρ ἐδέσποσα τοῦ χρυσίου, οὐδὲ παρέσχον αὐτῷ, οὐδὲ ἐπέτρεψα βουλόμενος αὐτῷ δανείσασϑαι λαβεῖν ἀπὸ. τῶν ἐμῶν δεβιτώρων χρυσίον καὶ τούτῳ συγχρήσασϑαι" ἀλλ᾽ αὐτὸς ἀπαιτήσας “ὡς γενυκὸς προκουράτωρ ἤτησε με ἔχειν εἰς δάνειον ἣν ἔτυχεν παρὰ τῶν ἐμῶν δεβιτώρων ὑποδεξάμενος ποσότητα. Ἐπὶ τοῦ προκειμένου τοίνυν ἐροῦμεν ἔνοχον ἔσεσϑαι τῇ μανδάτι τὸν προκουράτωρα ἐκ τυχηρᾶς τῶν νομισμάτων ἀπωλείας κινδυνεύοντα. Πλατύνεται γὰρ ἐνταῦϑα ἢ φύσις τῆς μανδάτι διὰ τὸ αὐτὸν ἀδίκως εἰπεῖν, ὅτι βούλεται τοῖς νομίσμασιν συγχρήσασϑαι, παρέχειν δὲ καὶ τόκους ἀπὸ τοῦ γενομένου συμφώνου, ἐπειδὴ τῶν βόνα φίδε τὸ συνάλλαγμα. "Eni γὰρ τῶν βόνα φίδε ἀγωγῶν ἀνεπερώτητος ἔρρωται τόκος ὀφφικίῳ τοῦ δικάζοντος ἀπαιτούμενος. 3. Κυρίλλου. Εἰ ἀπὸ μανδάτου χρεωστῶν σοι γράψω ἔχειν ταῦτα ἐν δανείῳ καὶ τελεῖν σοι τόκον, οὐ τίκτεται τὸ δάνειον" καὶ ὅτε τῷ δεποσιταρίῳ ἐπιτρέψω, τίκτεται" τότε γὰρ d; δεσποτεία μεταφέρεται᾽ καὶ ὅτε κελεύσω σε ἀπὸ χρεώστου uou λαβεῖν, καὶ ὅτε δώσω ἄργυρον πωλῆσαι καὶ χρήσασϑαι τοῖς νομίσμασιν᾽ τότε γὰρ ἐγκινδυνεύεις ἐπὶ τῷ τιμήματι. "Eni τοῦ παρόντος μένει ἣ μανδάτι, διὸ καὶ ἀπὸ συμφώνου τόκος ἀπαιτεῖται. 4. Τοῦ ᾿Ανωνύμου. x«i διγ. ια΄. καὶ ιε΄.

30

771

᾿Ανάγνωθι βιβ. xy’. (12) τιτ. α΄. διγ. 9. ἐν τῷ τέλει

5. Ei μὴ ἰδωεῶς χρῆσιν ἐπέτρεψα εἰπών, χρῆσαι, ἀλλὰ περιόδῳ ἤτοι Hb II σιωπηρῶς, οἷον εἶπον, τοσαῦτά μοι ἀποδίδως, μένει τότε δεπόσιτον τὸ συνάλ- 122 λαγμα, ὡς ἔγνως ἐν τῷ προλαβόντι T τοῦ τιτ. τελευτ. διγ. κδ΄. (D 16, 3, 24). 6. Φυσικώτερον γὰρ ἐπὶ τοῦ δανείου τὰς ἀπαριϑμήσεις σκοποῦμεν. "Ἔχει δὲ καί τινα διαφορὰν πρὸς τὸ χείμενον ϑέμα. ᾽Εκεῖ γάρ, ἔνϑα ἐνετειλάμην 6 Λύσις 30 μὴ:

m.

Ca μὲν;

rec. in marg. corr.

Hb.

adscr.

| 18 τὸ: Ca τὸν

|

21 ἔρρωται: Ca Época

|

772

LIB. XIV — TIT. I (CA)

σοι λαβεῖν ἐκ τοῦ ἡμετέρου δεβίτωρος, μετὰ τὸ συνδόξαν περὶ δανείου ἡ δεσποτεία τῶν νομισμάτων κατὰ κέλευσιν τοῦ ἐντειλαμένου. μεταφέρεται ἀπὸ δεβίτωρος᾽ ἐνταῦϑα δὲ ὁ ἐνταλϑεὶς ἔχων τὴν δεσποτείαν τῶν νομισμάτων ἔγραψεν ἔχω τόσα νομίσματα ὡς ἀπὸ δανείου, καὶ πρὸ τῶν τοιούτων γραμ5 ματείων ἔχων τὴν δεσποτείαν map! ἑαυτῷ τῶν νομισμάτων. 7.

"Evavrlov. ᾿Ανάγνωθι βιβ. ιβ΄. τιτ. ε΄. διγ. ιϑ΄. (9). Θεόφιλός φησιν καὶ ἐπὶ τούτου συνίστασϑαι δάνειον, οἱ δὲ ἄλλοι οὐδαμοῦ συμφωνοῦσιν τῷ ῥητῷ. Τὴν δὲ λύσιν τοῦ δοκοῦντος ἐναντίου τοῦ πλάτους πρὸς τὸ ια΄. κεφ. τοῦ α΄. τιτ. τοῦ κγ΄. βιβ. τῶν Βασιλυκῶν ἐκεῖ παρεγραψάμεϑα. 10

8. Στεφάνου. Τουτέστιν, ὅτι ἀπὸ ψιλοῦ συμφώνου δάνειον οὐ συνίσταται, el μὴ ἐν δεσποτείᾳ ἐγὼ τῶν νούμμων γενόμενος ἀριϑμήσω σοι ταῦτα, καὶ μετατεϑῇ πάρ᾽ ἐμοῦ ἐπὶ σὲ τούτων ἣ δεσποτεία, κἂν ὁ κίνδυνος τῶν νομισμάτων σὲ τὸν λαβόντα ὁρᾷ. Μαρτυρεῖ τὸ κείμενον βιβ. α΄. τιτ. α΄. διγ. δ΄ (?), ὅστις χρήματα δανεῖσαι βουλόμενος δέδωκεν ἄργυρον ἐπὶ τῷ πραϑῆναι μὴ 15 δύνασϑαι ὡς δάνειον ἀπαιτεῖν τὰ νομίσματα ἤτοι τὴν τοῦ δίσκου διατίμησιν, μήπω δηλονότι πραϑέντος. Καὶ ὅμως τὰ ἐκ τῆς πράσεως τοῦ ἀργύρου συναχϑέντα νομίσματα κινδυνεύεται τῷ λαβόντι τὸν ἄργυρον. Μὴ δόξῃ δέ co: ἐναντίως.....

9*. Περὶ τοῦ ιε΄. κεφ. φησὶν τοῦ α΄. τιτ. τοῦ κγ΄. βιβ. λέγοντος" ἐπὶ τοῦ 20 δανείου πολλὰ παρὰ τὴν ἀκρίβειαν ἐδέχϑησαν. '"E&v γὰρ ἐπιτρέψαντός μου παράσχῃ σοι χρεώστης μου, ἐνέχῃ μοι, εἰ καὶ τὰ μάλιστα οὐκ ἦν ἐμὰ τὰ νομίσματα. El δὲ καὶ συμφωνήσομεν ἔχειν σε ἐν δανείῳ ἃ ἀπὸ ἐντολῆς χρεωστεῖς μοι, δοκεῖς δεδωκέναι μοι καὶ λαβεῖν ἐξ ἐμοῦ. Καὶ κεφ. κ΄. τοῦ αὐτοῦ τιτ. καὶ Big." ἐὰν δωρήσωμαί σοι νομίσματα ἐπὶ τῷ δανεῖσαί μοι αὐτά, 25 καὶ δανείσῃς ἐμοί, οὐδέτερον «πρὸς ἀκρίβειαν», ἀλλὰ φιλαγάϑως ἑκάτερα ἔρρωται. Ζήτει καὶ βιβ. κδ΄. τιτ. α΄. κεφ. xy’. καὶ βιβ. μγ΄. ver. ε΄. κεφ. γ΄. 10*. Ζήτει βιβ. xy’. τιτ. α΄. κεφ. ια΄. Κἀκεῖνο γάρ, εἰ μὴ πραϑῇ τὸ δοϑὲν ἐπὶ δανείῳ σκεῦος, φησὶν μὴ συνίστασϑαι δάνειον. Πλὴν διαστίζων λέγε, ὡς εἰ μὲν βενάλιον ἣν τὸ πρᾶγμα καὶ ἀπόληται, ἐγκινδυνεύεται σοὶ τῷ δεδωκότι" 80 εἰ δ᾽ οὔ, τῷ λαβόντι. Καὶ διὰ τοῦτο, ἵνα μὴ δόξῃ σοι ἐναντίον, εἰπὲ ἐνταῦϑα διὰ ^ χοῦτο τὸν νομοϑέτην λέγειν μὴ εἶναι δάνειον, διότι οὔπω περὶ τοῦ τέλους εἰπεῖν βουλόμενος τῆς πράσεως περὶ τῆς ἀρχῆς αὐτῆς μνημονεύει ἤτοι τῆς

πρώτης ἐγχειρίσεως. 118.

Διὰ τὸ τέλος τοῦ 9'. κεφ. τοῦ α΄. τιτ. τοῦ xy’. Bip.

18 post ἐναντίως folium desideratur in Ca; cf. cap. 45 schol. 1 | 28 σκεῦος: Ca σκδ΄. | 29 ἐγκινδυνεύεται: Ca ἐγκινδυνεύει; corr. Hb. | 30 οὔ: Ca οὖν

LIB. XIV — TIT. I (CA)

773

1

ex

2

e

2

σι

σι

B XIV, 1, 45 = D XVII, 1, 45. 1. Ei ἐν δικαστηρίῳ ὡμολόγησα κατὰ τήνδε σε παριστᾶν τὴν ἡμέραν, Hb il εἶτα. οὐ ποιήσω, καὶ πρὶν καταβάλω, κινήσω κατὰ σοῦ τὴν μανδάτι, ἵνα με 124 τῆς ἐνοχῆῇς ἐλευϑερώσῃς" ὥςπερ εἰ καὶ ἐπερωτηϑεὶς ὑπὲρ σοῦ γέγονα ῥέος προμιτένδι" κἀνταῦϑα γὰρ πρὸ τῆς καταβολῆς κινήσω. Ei δὲ ἐντείλωμαί σοι, ὥςτε σε καταβαλεῖν νομίσματα ι΄. τῷ ἐμῷ κρεδίτορι, σὺ δὲ πρὸς τὸ παρὸν οὐκ ἔχων χρυσίου ταύτην αὐτῷ δώσειν ὁμολογήσῃς τὴν ποσότητα, ἐκ δὲ τῆς ὁμολογίας ἐναχϑῇς καὶ καταδικασϑῇς, κατὰ τὴν ἀκρίβειαν οὐχ ἁρμόσει σοι 5 μανδάτι" οὐ γὰρ ἐπλήρωσας τὸ ἐνταλϑὲν ἐν τῷ μὴ καταβαλεῖν. Ἤρεσε δὲ 10 φιλανδρώπως ἐν τούτῳ τῷ ϑέματι ἁρμόζειν τὴν μανδάτι. 2. Στεφάνου. Μὴ νόμιζε, ὅτι τῆς ποινῆς κατ᾽ αὐτοῦ χομμιτευϑείσης δύναται ὁ ἐπερωτήσας αὐτὸν παραχρῆμα τὰ ἐκ τῆς ποινῆς αἰτεῖν. Μάϑε váp: ἐάν τις εἴσω ῥητῆς προϑεσμίας σωματικὴν ἐγγυήσηται παράστασιν καὶ ποινὴν ἐπερωτήσηται, εἶτα τῆς προϑεσμίας ἐνστάσης μὴ ποιήσηται τὴν παράστασιν, χομμιτεύεται μὲν κατ᾽ αὐτοῦ ἣ ποινή, δύναται δέ, εἰ μὲν βούλεται, δεφενδεῦσαι τὸν ἀπολιμπανόμενον, ἐν ᾧ μὴ σύμφωνον ἰδικὸν τὴν δεφενσίωνα κωλύει, μὴ ἔχων ἄδειαν ἐν τῷ μεταξὺ τὸ πρότωπον παριστᾶν, ἀλλὰ ἀναγκαζόμενος εἰπεῖν μέχρι τέλους τὴν δίκην. Εἰ δὲ μὴ βουληϑῇ αὐτὸν δεφενδεῦσαι τότε καὶ ἐντὸς ς΄. ἣ καὶ πλειόνων μηνῶν ἐπερωτηϑεὶς ποιῆσαι τὴν παράστασιν, δίδοται αὐτῷ ἕτερος ἑξαμηνιαῖος χρόνος εἰς τὸ δυνηϑῆναι αὐτὸν διὰ τούτου τοῦ χρόνου παραστῆσαι τὸν Eyyundevra. Τούτου δὲ τοῦ χρόνου παραδραμόντος οὐδὲ βουλόμενος ἔτι δύναται δεφενδεῦσαι τὸν ἀπολιμπανόμενον, ἀλλὰ καταβαλεῖ παντὶ τρόπῳ τὴν ποινήν, πλὴν εἰ μὴ κατὰ τὴν ἐξ ἀρχῆς ὁρισϑεῖσαν προϑεσμίαν τελευτῆσαι τὸν ἐγγυηϑέντα συνέβη᾽ τότε γὰρ ἐλευϑεροῦται τῆς προςτίμου μεϑοδείας ὁ ἐγγυησάμενος, ὡς ἀνήνεκται βιβ. η΄. τοῦ Ke. τιτ. μ΄. διατ. xc.

3. Ἔφ᾽ àv ϑεμάτων πρὸ τῆς τῶν χρημάτων καταβολῆς εἰρήκαμεν κινεῖσϑαι τὴν μανδάτι, ὁ ἐναγόμενος καταδικασϑήσεται οὐκ ἐπὶ τῷ δοῦναί τι, ἀλλ Hb iH ἐπὶ τῷ ποιῆσαί τι, οἷον ἐλευϑερῶσαι τὸν ὑπὲρ αὐτοῦ γενόμενον ἔνοχον" ὥςπερ 125 γάρ, ἐὰν κατὰ ἐμὸν μανδάτον κτήσηταί τις ἀγωγήν, ἀναγκάζεται διὰ τῆς 30 μανδάτι ταύτην ἐκχωρεῖν ἐμοί, οὕτω ἐκ τῆς ἐντολῆς ἔνοχος γίνομαι τῇ μανδάτι ἐπὶ τῷ τὸν ὑπὲρ ἐμοῦ, καϑὰ εἴρηται, γενόμενον ἔνοχον ἐλευϑερῶσαι. M

/

€

3

,

A

3

>

καὶ

-

Ri

2

,

4. Στεφάνου. Ταῦτα φϑάσας εἶπον ἐν τῷ λη΄. διγ., ὅτι, ἔνϑα μήπω καταβολῆς γενομένης παρὰ τοῦ ἐγγυητοῦ ἢ τοῦ μανδάτωρος [xat] κινεῖται κατὰ τοῦ πρωτοτύπου μανδάτι, οὐκ ἐπὶ δόσει, ἀλλ᾽ ἐπὶ φάκτῳ κινεῖται, οὐχ ἐπὶ 2 cf.

legis

30 ἐντολῆς:

34

schol.

incertum

8

|

12 αἰτεῖν:

Ca αὐτόν

|

29 κτήσηταί: Ca κτήσεται

| j

774

LIB. XIV — TIT. I (CA)

τῷ τὸν ῥέον δοῦναι τῷ μανδάτωρι 7) τῷ ἐγγυητῇ τὸ χρέος, ἀλλ᾽ ἐπὶ τῷ ἐλευϑερωϑῆναι τῆς ἐνοχῆς, ἥτινι ἔνοχον κατέστησεν ἑαυτόν. "Ec9' ὅτε δὲ κινεῖ καὶ ὑπὲρ τοῦ ἀσφάλειαν αὐτῷ δεφενσίονος γενέσϑαι᾽ τυχὸν γὰρ οὐ βούλεται ὁ δανειστὴς ἕτερον ἀντὶ τοῦ ἐγγυητοῦ 7) τοῦ μανδάτωρος, ὡς ἔμαϑες ἀνωτέρω ὃ κατὰ τὸ παρὸν δίγεστον. 5. ᾿Ενηγγυήσω με ἐπί τινι συναλλάγματι. ᾿Εποίησας ἐξ εὐλόγου αἰτίας δαπανήματα, ὡς πολυπλασιασϑῆναι τήν, ἐφ᾽ ἧπερ ἐνηγγυήσω με, ποσότητα. ᾿Ανάγκη με ταῦτα παρέχειν. 6. 10

Κυρίλλου. Εἰ ὁ ἐγγυησάμενος ἐπὶ ι΄. δαπανήσῃ κ΄., εὐλόγως ἀπαιτεῖ αὐτά.

7. Στεφάνου. Τί γάρ, ὅτι εὔλογον ἔχειν νομίσας αἰτίαν ἐδικάσατο πρὸς τὸν δανειστὴν καὶ δαπανήματα περὶ τὴν δίκην ἐποίησεν, ἣ ἐπὶ σίτῳ ἣ ἑτέρῳ τινὶ τοιούτῳ ἐγγυησάμενος οὐκ ὀλίγα περὶ τὴν τούτου μετακομιδὴν ἐδαπάνησεν ἐξ ἀνάγκης; Τοῦτο γὰρ καὶ ἐν τῷ η΄. (48) Sıy. ὁ Κέλσος φησίν. Ἢ καὶ ἐν δυνάμει ὧν ὁ διάδικος αὐτοῦ πολλαῖς αὐτὸν ζημίαις περιέβαλλεν;

8. ᾿Ἐχρεώστεις μοι ι΄. νομίσματα" ὀχλούμενος ἐπὶ τούτοις ἐδελεγάτευσάς μοι δεβίτωρα. Ἔμοῦ δὲ παραιτουμένου κινδύνῳ σῷ ἐνετείλω μοι τοῦτον δέξασϑαι. "Eni δικαστήριον αὐτὸν καλέσας πᾶσαν αὐτὸν οὐκ ἠδυνήϑην ἀπαιτεῖν τὴν ποσότητα διὰ τὴν παροῦσαν ἀπορίαν αὐτοῦ. Κινήσω κατὰ σοῦ τὴν μανδάτι ἀπαιτῶν τοσαῦτα, ὅσα παρὰ τοῦ δελεγατευϑέντος οὐκ ἠδυνήϑην λαβεῖν, 20 εἰ καὶ τὰ μάλιστα τὸ μανδάτον ὑπούσης ὠφελείας γεγένηται. Καὶ εἰκότως" τότε γὰρ ὁ τὸν ἑαυτοῦ δεβίτωρα τῷ οἰκείῳ δελεγατεύων κρεδίτωρι ἐνοχῆς ἐλευϑεροῦται, ἐν d τὸν δελεγατευόμενον ἑκὼν ὁ κρεδίτωρ κατεδέξατο, οὐ μὴν ὅτε τῷ κινδύνῳ τοῦ δεβίτωρος τοῦτον... .. ἐπηρώτησεν. Παραπλήσιον ἔσται, εἰ βουληϑεὶς χωρῆσαι κατὰ τοῦ ἐγγυητοῦ τῷ γενομένῳ πεισϑεὶς ὑπ᾽ 2 αὐτοῦ μανδάτῳ PAdov κατὰ τοῦ πρωτοτύπου᾽ κἀνταῦϑα γὰρ εἴτι μεϑοδεῦσαι τὸν πρωτότυπον οὐκ ἴσχυσα, τὸν ἐγγυητὴν ἀπαιτήσω διὰ τῆς τοῦ μανδάτου. Τὸ γὰρ παρακολουϑοῦν ὑπὸ τοῦ ἐγγυητοῦ νῦν μανδάτον τὴν προτέραν ἀνεῖλεν ἐνοχῆν, καὶ εἰκότως ἐξ αὐτοῦ ἡ μανδάτι μοι προςγέγονεν. οι

15.

9. Τουτέστι τὸ [γὰρ] λεγόμενον, ὅτι ὁ δελεγατεύων τὸν ἴδιον χρεώστην 80 δοχεῖ ὑπὲρ ἑαυτοῦ καταβεβληκέναι καὶ ἐλευϑεροῦται τῆς ἐνοχῆς, τότε χώραν ἔχει, ὅταν ὁ δανειστὴς ϑαρρῶν ὡς εὐπόρῳ τὸ χρέος ἐπηρώτησεν αὐτόν: ὅπερ ἀεὶ κατὰ πρόληψιν ἕπεται, ὡς ἔγνως ἐξ ὧν ὁ Πομπώνιος ἐν τῷ xc. διγ. φησίν᾽ οὐ μὴν ὁπότε κινδύνῳ τοῦ δελεγατεύσαντος ἐποιήσατο τὴν ἐπερώτησιν. 16 ἐνετείλω: Ca ἐνετείλου | 23 post τοῦτον lacunam indicat Ca | 29 sch. 9: cf. infra p. 832 1. 9 | 31 ϑαρρῶν: Ca ϑαρρὼν | 32 πρόληψιν: Ca πρόσληψιν | Πομπώνιος:

in nostris

edd.

Paulus

LIB. XIV — TIT. I (CA)

775

10. Στεφάνου. Τοῦτο νόησον κατὰ τὸ πάλαι κρατοῦν᾽ μὴ βουλόμενος ὁ δανειστὴς ἀναγκάζεται πρῶτον κατὰ κινῆσαι καὶ «οὕτω» κατὰ τοῦ ἐγγυησαμένου αὐτόν. 11*. 5

σήμερον γὰρ καὶ Hb Il τοῦ πρωτοτύπου

Σημείωσαι χρήσιμον.

]2*. ᾿Αδιάστικτον τοῦτο νόει: ἐπὶ μὲν γὰρ τοῦ χρεώστου μεταϑέντος κατὰ δελεγατίονα ἀφ᾽ ἑαυτοῦ τὴν ἀγωγὴν κατὰ διάστιξιν λέγομεν, ὡς el μὲν εἴη N δελεγάτευσις χωρὶς αἱρέσεως, ἐλευϑεροῦται ἔκτοτε ὁ δελεγατεύσας ^

,

t

>

>

€

-

[4

A,

x

»

A

€

^

2

,

x

x

€

2

3

-

“

€

€

εἰ δὲ μετὰ αἱρέσεως ἐξ αὐτοῦ τοῦ δελεγατεύσαντος, H

,

-

πάντως

,

,

,

αὐτὸν ἕλκεσϑαι, 3,

*

διότι νέος εἰτήχϑη ἔνοχος. 'Exi δὲ τοῦ ἐγγυητοῦ, ἐπειδὴ ἐξῆν τὸ παλαιὸν 10 τοῖς δανεισταῖς x«9' οὗ ἤϑελον κινεῖν, εἴτε κατὰ τοῦ ἐγγυησαμένου εἴτε κατὰ τοῦ πρωτοτύπου, καὶ ἀμφότεροι ὑπὸ Evoyhv εἰσιν, οὐδὲν δέ τι νέον παρειξτήχϑη, εἰκότως, κἂν ἐναγάγῃ ὁ δανειστὴς κατὰ ἐντολὴν τοῦ ἐγγυητοῦ κατὰ τοῦ πρωτοτύπου, κινήσει κατ᾽ αὐτοῦ τὴν μανδάτι, οὐ τὴν ἀπὸ τῆς ἐγγύης κοντραρίαν, ἀλλὰ τὴν ἄλλην κοντραρίαν τὴν ἀπὸ ἐντολῆς διὰ τὸ νοβα15 τευϑῆναι. Τέως δὲ γίνωσκε καὶ τοῦτο, ὡς, εἰ μὴ βούλεται ὁ δανειστής, ἕτερον χρεώστην οὐ δέχεται. ^

=

m

,

Hi

135. Τοῦ ᾿Ανωνύμου. τὴν ἐξ στιπουλάτου. 148.

*

5

e

x

Ed

t

Σημείωσαι

>

,

,

A

ὡραῖον,

2

,

ὅτι

>

€

ἡ

μανδάτι

[A

ἐνοβάτευσε

Τουτέστιν ἔνϑα οὔπω καταβολὴ ἐγένετο παρὰ τοῦ ἐγγυητοῦ «ἣ τοῦ»

20 μανδάτωρος. 158.

᾿Ανάγνωθϑι διγ. ι΄. Sep. ε΄. καὶ διγ. νε΄.

168. Ζήτει κεφ. ν΄. ϑεμ. β΄. «Εἰς» ἐκεῖνο γὰρ παραπέμπει ἡμᾶς ὡς εἰς παράδειγμα ὁ σοφώτατος Στέφανος. 178. Μετέπεσε γὰρ f| περὶ δανείου 25 βοναφίδε οὖσαν καὶ δίπλευρον.

στρίκτα

οὖσα

εἰς τὴν περὶ ἐντολῆς

18$. Μὴ δόξῃ σοι ἐναντίως ἔχειν τὸ β΄. ϑεμ. τοῦ κς΄. κεφ. πρὸς τὸ παρόν, ἀλλὰ διάφορον. B XIV, 1,46 = D XVII, 1, 46. l. 'OuoAóyncxg διδόναι Τιτίῳ Στίχον τὸν οἰκέτην: εἰ δὲ μὴ δώσεις, 80 παρέξειν αὐτῷ νομίσματα ρ΄. ᾿Ηγγυησάμην σε βουλόμενος μὴ ὑποπεσεῖν σε τῇ ποινῇ τῶν ρ΄. νομισμάτων ἐκ τοῦ μὴ καταβαλεῖν τὸν Στίχον. Μικροῦ | sch.

10: cf. infra p. 832 1.

15

|

3 «οὕτω» suppl.

Hb. e P

,

»"

776

LIB. XIV — TIT. I (CA)

τινος ἀγοράσας τὸν Στίχον τίμήματος κατέβαλον ὑπὲρ σοῦ. ᾿Αρμόσει μοι N μανδάτι τὸ ὑπ᾽ ἐμοῦ προφάσει τοῦ Στίχου τίμημα καταβεβλημένον ἀποt

[4

x

σώζουσα.

€

3

>

m

Κανονικῶς

,

γὰρ

ἐπὶ

-

τῷ

,

μανδάτῳ

οὗτος

-

ὁ. τύπος

κρατείτω,

3

ὥςτε,

ἡνίκα κέρτον τι τῷ μανδάτῳ περιέχεται, μὴ δεῖν ἡμᾶς τὸν τοῦ μανδάτου τύπον 5 παρεξιέναι" οἷον ἐνετειλάμην σοι ἐν τῷδε τῷ τόπῳ κτίσαι μοι olxov' ἐν ἑτέρῳ τόπῳ χτίσας κατέχῃ τῇ μανδάτι. Εἰ δὲ μηδὲ ὡρισμένον ἔγκειται τὸ μάνδατον, τότε οὐ δυνατὸν εἰπεῖν, ὅτι παρέβης τὸν τύπον τοῦ μανδάτου καὶ ἔνοχος γίνῃ τῇ μανδάτι. Ei δὲ πολλὰς αἰτίας ἐνέγραψα εἰπὼν λόγου χάριν, ὅτι παρασκεύασόν με ἐλευϑερωϑῆναι ἀπὸ τοῦ ἐμοῦ κρεδίτωρος T, καταβαλὼν αὐτά, ἣ ἀκεπτιλατίονά 10 μοι ποιῆσαι παρασκευάζων αὐτόν, σὺ δὲ μηδὲν τούτων πράξεις, ἑτέρῳ δέ με τρόπῳ ἐνοχῆς ἀπαλλάξεις, ὥςτε τὸ γινόμενον εἰς ἐμὴν συντείνειν ὠφέλειαν (ἔπεισας γὰρ αὐτὸν Ev διαϑήκῃ), “κινήσεις τὴν μανδάτι». ἔ

^

>

UN

»

4

[ἡ

M

NI

2. Οἷον ὡς ἐπὶ τοῦ παρόντος ϑέματος, ἔνϑα τις ἐπηρωτήϑη Στίχον τὸν οἰκέτην ἣ ἐκ παραβασίας ρ΄. νομίσματα, [γέγονε ἐγγυητής ἔδοξε γὰρ ἐντέλ15 λεσϑαι αὐτῷ, ὅτι ἐγγύησαί με, ὅτι δίδωμι τὸν Στίχον ἢ τὴν ποινήν. 3. Τί γάρ, ὅτι οὕτως ἐνετείλατο᾽ ἐντέλλομαί σοι ἀπαλλάξαι με τοῦ ἡμετέρου Hb II δανειστοῦ" καὶ οὐκ εἶπεν, ὅτι ἐντέλλομαί σοι καταβαλεῖν τῷ ἐμῷ δανειστῇ 127 τὰ ι΄. νομίσματα, ἅπερ αὐτῷ χρεωστῶ; Οὕτως ϑετέον. 4*. Σημείωσαι τὸν βασιλικὸν λέγοντα, ὅτι ὁ ἐνταλϑεὶς ῥητόν τι ἐκεῖνο Hb II 20 ὀφείλει ποιεῖν καὶ μὴ παρεξιέναι τὴν ἐντολήν. ᾿Ανάγνωθι καὶ τὸ ε΄. κεφ. καὶ 126 τὸν ἐκεῖ παλαιόν. Ζήτει καὶ τὸ μα΄. κεφ. καὶ τὸν παλαιόν. “Ὅτε μέντοι ἀφανής ἐστιν ἢ πολλὰς αἰτίας ἔχει προχειμένας, τότε δύναται ὁ ἐνταλϑεὶς καὶ διὰ τρόπου μὴ ἐκφωνηϑέντος ἐν τῇ ἐντολῇ πληροῦν ταύτην ἐπὶ συμφέροντι τοῦ ἐντειλαμένου.

Τὸ αὐτὸ

xparei,

καὶ ὅτε ἀφανῆς

ἐστιν, καϑὼς

καὶ οἱ ἐνταῦϑά

25 φάσιν παλαιοί, καὶ τὸ β΄. deu. τοῦ β΄. κεφ. καὶ 7) ἐκεῖ πρώτη παραγραφὴ τοῦ Στεφάνου. 58.

Κομιτευϑῆναι

ἤτοι διαβεβαιωϑῆναι.

68.

᾿ΑνάγνωῚθι περὶ τῶν τοιούτων διγ. ε΄.

78. Τουτέστι τηνικαῦτα βελτίονα 80 αἵρεσιν, χείρονα δὲ οὐδαμοῦ.

δύναται

ποιεῖν

τοῦ ἐντειλαμένου

τὴν

2 ὑπ᾽: Ca ὑπὲρ; corr. Hb. | 8 τῇ: Ca τὴν | 10 μηδὲν: Ca μὴ δὲ | 12 «κινήσεις τὴν uavBíro 16

sch.

supplere vult Hb.

3: cf. infra p.

832

1.22

| 13 sch. 2: cf. infra p. 832 1. 19, unde emendes | |

29 sch.

7: cf. infra

p. 832

1. 25

a

LIB. XIV — TIT. I (CA)

B XIV, 1, 47 = D XVII, 1, 47. 1. ὡμολόγησε Πρῖμος Τιτίᾳ δώσειν α. νομίσματα ἐμοῦ τὸν Πρῖμον Hb 1l ἐγγυησαμένου. Μετὰ ταῦτα τὴν Τιτίαν ἐμνηστευσάμην αὕτη λόγῳ προικὸς 127 ὡμολόγησέ μοι ἐπιδοῦναι ἣν ἔτυχον ἐκ τῆς ἐγγύης ἐποφείλων αὐτῇ ποσότητα, xai ταύτην ἔχειν ἐπέτρεψέ μοι ὡς ἀπὸ προικός. Χρόνου παραδραμόντος ὁ γάμος συνέστη. Φησὶν ὁ Πομπώνιος ἀναφέρων τὸν ᾿Ιουλιανὸν ἅμα τῇ συστάσει τοῦ γάμου δύνασϑαί με κατὰ Πρίμου κινεῖν τὴν μανδάτι. Δοκῶ γὰρ τὴν εἰρημένην καταβεβληκέναι ποσότητα καὶ τὴν ἐμαυτοῦ τοσοῦτον ἐλαττοῦν οὐσίαν, καϑὸ τῶν βαρῶν ἀνέχομαι τοῦ γάμου. 2.

10

"

Τότε γὰρ κυροῦται, ὡς Buß. xY'. τιτ. γ΄. Sw. η΄.,) με΄., usc.

3, Πρῖμος ἐπηρώτησε Σεκοῦνδον γενικῶς ὁμολογεῖν διδόναι μοι οἰκέτην. ἘἘνηγγυησάμην τὸν Σεκοῦνδον. ᾿Οχλούμενος ἐγὼ προφάσει τῆς ἐγγύης Στίχον τὸν Τιτίου δοῦλον ἐμὸν εἶναι νομίσας κατέβαλον τῷ Πρίμῳ βοναφίδε τοῦτον δεχομένῳ καὶ οἰομένῳ τῆς ἐμῆς αὐτὸν εἶναι δεσποτείας. Οὐ δύναμαι κινῆσαι κατὰ Σεκούνδου τὴν μανδάτι διὰ τὸ τὴν τοιαύτην καταβολὴν μήτε Σεκοῦνδον, unte μὴν ἐμὲ τῆς ἐνοχῆῇς ἀπαλλάττειν. ᾿Αλλότριον γὰρ εἶναι καὶ οὐκ ἐμὸν τὸν οἰκέτην ὑπεϑέμην. Ei δὲ Πρῖμος ὁ ἐπερωτήσας οὐσουκαπίτευσε τοῦτον τὸν οἰκέτην, ἐπειδὴ τοῦ χρέους τότε σὺν ἐμοὶ Σεκοῦνδος ἀπαλλάττεται, κινήσω κατ᾽ αὐτοῦ τὴν μανδάτι. L4

M

3

2

οι

20

777

2

*

Hi

»

,

\

t

,

[7

3

x

*

“

A

ς

t

Σ

M

,

>

4

;

4. Τοῦ ᾿Ἐναντιοφανοῦς. Μετὰ γὰρ τὴν οὐσουκαπίονα ἔχει τὴν μανδάτι. Θεμάτισον δέ, ὅτι ἐξ ἀγορασίας αὐτὸν ἔσχε δεδωκὼς τὸ τίμημα ἣ ἀπὸ περμουτατίονος, ἐπεὶ οὐκ ἄλλως ἔχει τὴν μανδάτι, εἰ μὴ ἐζημίωται, ὥς τινες΄ οὐ καλῶς δέ, ὡς οἶμαι" ὁπωςοῦν γὰρ ἐὰν ἴδιον αὐτὸν γενόμενον παράσχῃ, ἔχει τὴν μανδάτι" λοιπὸν γὰρ αὐτῷ διαφέρει. 5*. [Λέγει] γὰρ τὸ β΄. ϑεμ. τοῦ νς΄. κεφ. τοῦ α΄. τιτ. τοῦ x9'. βιβ., ὡς, ὅπου τὰ μέρη τοῦ γάμου, καὶ ἡ προίξ ἐκεῖ ἀφείλει εἶναι. 68. Ζήτει βιβ. κϑ΄. τιτ. α΄. κεφ. μα΄. ϑεμ. β΄. καὶ κεφ. αὐτοῦ νς΄. ϑεμ. β΄. λέγον: ἣ γυνὴ καλῶς ποιεῖ ἀποχὴν τῷ ἀνδρὶ ἐπὶ συστάσει προικός" καὶ κεφ. Ag.

30

xai λζ΄.

B XIV, 1, 48 — D XVII, 1, 48. l. ᾿Εδανείσατο Τίτιος ἐπὶ ἐμῇ ἐγγύῃ ,α. νομίσματα ὁμολογήσας καὶ τὸν τόχον τελέσειν. ᾿Εναχϑεὶς ἐπὶ τὸ δικαστήριον ὁ δανεισάμενος περὶ τῶν τόκων 3 ἐγγυησαμένου: Ca ἐγγυησαμένῳ; 6 ἀναφέρων: Ca ἀναφέρειν; corr. Hb. πώ

|

οὐ

χαλῶς:

Ca

οὐκ ἄλλως

corr. Hb. | 4 ἔτυχον Ca ἔτυχεν; corr. Hb. | | 18 ἀπαλλάττεται: Ca ἀπαλάττεται | 22 dc: Ca

778

LIB. XIV — TIT. I (CA)

ἐνοχλούμενος ἔφασκε τόκον μὴ ὡμολογηκέναι᾽ ἣ γὰρ ἄγραφος τυχὸν ἦν ἣ ἐπερώτησις, ἣ ἔγγραφος μὲν ἐγεγόνει, τὸ γραμματεῖον δὲ ἦν ἀπολωλὸς ἐν τῷ μεταξύ. Τοὺς τόκους ἐγὼ κατέβαλον τῷ δανειστῇ. Οὐ δίδωσί μοι Κοΐντος Μούκιος τὴν μανδάτι κατὰ τοῦ Τιτίου ἐπὶ τῇ τῶν τόκων ἀπαιτήσει, ἐπειδὴ 5 καταβαλὼν ἀνεῖλον αὐτῷ τὴν ἐπὶ τοῖς τόκοις ἀντίρρησιν. Ei δὲ ὁ δανειστὴς ἐχώρει κατ᾽ ἐμοῦ τοῦ ἐγγυητοῦ τὸ κεφάλαιον ἀπαιτῶν με καὶ τοὺς τόκους, παρήγγειλε δέ μοι Τίτιος ἀρνήσασϑαι τὸ ἐπὶ τοῖς τόκοις γεγενῆσϑαι τὸ δάνεισμα, ἐγὼ δὲ τὸ ἀληϑὲς εἰδὼς καὶ τὴν ὑπόληψιν οὐκ ἀνεχόμενος βλάψαι τὴν ἐμαυτοῦ οὐκ ἀποκρυψάμενος τὸ ἀληϑὲς τοὺς τόχους ᾿κατέβαλον, συγ10 χωρεῖ μοι τότε 6 Kotvros Μούκιος κινεῖν τὴν μανδάτι. Καὶ ὁ λογισμός" ἐπὶ Hb UI μὲν γὰρ τοῦ προτέρου ϑέματος δοκεῖ μὴ φυλάττειν τὴν πίστιν ὁ ἐγγυητὴς 128 ἀνελὼν τῷ δεβίτωρι τὴν ἐξουσίαν τοῦ κεχρῆσϑαι ταῖς οἰκείαις δικαιολογίαις" λουπτὸν γὰρ δυςαπόδεικτον ἦν τὸ τῶν τόκων. ᾿Επὶ δὲ τοῦ β΄. ϑέματος οὐ χρὴ πρὸς βλάβην γίνεσϑαι τῷ ἐγγυητῇ, διότι τῆς οἰκείας ὑπολήψεως ἐφείσατο 15 τὸ ἀληϑὲς εἰπών᾽ ὅϑεν ἐπιτρέπεται κινεῖν τὴν μανδάτι. 2. Στεφάνου. Θές, ὅτι καὶ ἐπὶ τοῖς τόκοις ἰδυκῶς ἠγγυησάμην" ἄλλως γὰρ ἐπὶ τοῖς τόκοις οὔτε ἐγγυητῆς, οὔτε μανδάτωρ κατέχεται, ὡς κεῖται βιβ. η΄. τοῦ Κωδ. «v. μ΄. διατ. ι΄. 3. 20

᾿Ανάγνωϑι βιβ. η΄. τοῦ παρόντος συντάγματος τιτ. λοκάτι δ΄. διγ. (54).

4. Στεφάνου. Τοῦτο, ἐπειδὴ τοῦ ῥέου ἐναγομένου T παραγγελϑεὶς μήτε ὀχληϑεὶς παρὰ τοῦ δανειστοῦ᾽ εἰ γὰρ ἦν αὐτὸς ὁ ἐναγόμενος, τότε, κἂν παρηγγέλϑη ὑπὸ τοῦ πρωτοτύπου, φειδόμενος δὲ τῆς οἰκείας ὑπολήψεως κατέβαλεν, ἔχει τὴν μανδάτι' πανταχοῦ γὰρ ἔγνως, ὅτι δεῖ τὸν ἐγγυητὴν δι’ ἀγαϑὴν πίστιν παρέχειν τῷ ἐγγυηϑέντι.

25

5. ’Eav ἐντείλωμαί σοι, ἵνα δανείσῃς Τιτίῳ χρήματα ἐμοὶ πράττων τὸ ὅλον, ὥςτε τὸν κίνδυνον ἐμὲ ὁρᾶν τῆς ἀπορίας τοῦ δανεισαμένου, ἐμὸν εἶναι καὶ τὸ κέρδος, εἴ τις τόκος ἐντεῦϑεν καταβάλλεται, συνέστηκε τὸ μανδάτον. Εἰ δὲ ἐντείλωμαι, ἵνα ἑαυτῷ πράξῃς τὸ πρᾶγμα καὶ κατὰ τὴν σὴν κρίσιν καὶ γνώμην γενήσηται τὸ γραμματεῖον, τουτέστιν, ἵνα οὖν, ἐὰν βουληϑῇς, δανείσῃς 30 καὶ τόκους χερδάνῃς, ἐγὼ δὲ ὑπόκειμαι τῷ ἐντεῦϑεν κινδύνῳ, ὑπερβαίνει τοῦτο τῶν μανδάτων τὸν τύπον, καὶ οὐ κατέχομαι τῇ μανδάτι’ ὥςπερ ἐὰν ἐντείλωμαί σοι, ἵνα μοι ὃν βουληϑῇς ἀγρὸν ἀγοράσῃς, ἀγοράσας δὲ σὺ τὸν

ἀγρὸν ἐζημιώϑης. 1 16 leg. Ca

ἣ: Ca εἰ; sch. 2 et «κατέβαλς Τιτίου |

corr. Hb. | 4 μανδάτι: Ca κομμοδάτι; corr. Hb. | 11 τοῦ: Ca τῷ | 3: cf. infra p. 832 1. 28 | 19 «ır.: Ca τῆς | 20 ἱπαραγγελϑεὶς: μήτε ὑπὸ τοῦ ἐναγομένου»" | 22 ὑπὸ: Ca ὑπὲρ; corr. Hb. | 25 Τιτίῳ: 27 τόκος: superscr. κέρδος | 32 μοι: Ca μή; corr. Hb.

LIB. XIV — TIT. I (CA)

779

6. Κυρίλλου. Ei ἐντείλωμαί cot δανεϊῖσαὶ ἡμῖν ἐμῷ κινδύνῳ καὶ κέρδει, μανδάτον ἐστίν’ εἰ δὲ σῷ κινδύνῳ καὶ κέρδει, οὐκ ἔστιν μανδάτον, ὥςπερ εἰ ἐπέτρεψά σοι ὃν ϑέλῃς ἀγρὸν ἀγοράσαι μοι. 7. Στεφάνου. Μὴ ἐναντιωϑῇ σοι τὸ εἰρημένον πανταχοῦ, ὅτι γρατούϊτον 5 εἶναι δεῖ τὸ μανδάτον᾽ καὶ ἐνταῦϑα γὰρ ὁ ἐντειλάμενός ἐστιν, οὐ μὴν ὁ ἐνταλϑείς. 8. Τοῦ ᾿Ανωνύμου. Οὔτε γὰρ δάνεισον τῷδε, ἀλλ᾽ ᾧτινι ϑέλεις.

γρατούιτόν

ἐστιν᾽

λοιπὸν

γὰρ

οὐκ

εἶπε, Hb il

a

=

9. Στεφάνου. Σημείωσαι, ὅτι οὐκ ἔρρωται τὸ μανδάτον, ἐὰν εἴπω σε ἀγοράσαι μοι ἀγρὸν οἱονδήποτε. “Ἑτερόν ἐστιν, εἰ ἐνετειλάμην σοι εἰπών, 1 ὡς βούλῃ, διοίκησόν μου τὰ πράγματα" ἔρρωται γὰρ ἐνταῦϑα τὸ μανδάτον καὶ ἀγαϑὴν ἀπαιτεῖ τὸν ἐνταλϑέντα πίστιν, ὡς ἐν τῷ ξ΄. μανϑάνεις διγ. Καὶ δῆλος ὁ λογισμός. Ἔνϑα μὲν γὰρ εἶπόν σοι, ἀγόρασόν μοι ἀγρὸν οἱονδήποτε, αὐτὸ τὴν ἀρχὴν ἄδηλόν ἐστι τὸ τοῦ ἐνταλϑέντος πρᾶγμα ἣ σῶμα" ἔνϑα δὲ εἶπον, ὡς ϑέλεις, διοίκησόν μου τὰ πράγματα, τέως μὲν τὸ τῶν ἐνταλϑέντων 1 σῶμα δῆλόν ἐστιν, τῆς δὲ τοῦ ἐνταλϑέντος ἤρτηται γνώμης T, διοίκησις. Πρὸς δὲ τούτοις ἕτερόν ἐστιν, εἰ μὴ ἐπήγαγον τὸ οἱονδήποτε, ἀλλὰ μόνον εἶπον, ἐντέλλομαί σοι ἀγοράσαι ἀγρόν, οἷον ἂν ϑέλῃς" τότε γὰρ ἔδοξα αὐτῷ ἐντέλλεσϑαι bonu arotratu τὸν ἀγρὸν ἀγοράσαι. Καὶ τὴν τοιαύτην σημασίαν ἔχεις ἐν τῷ ἑξῆς B. τιτ. α΄. διγ. ζ΄. καὶ ἐν τῷ πρώτῳ βιβ. δελεγάτις διγ. οε΄. καὶ 20 βιβ. ν΄. τιτ. ιζ΄. Bey. κβ΄. Αμεινον οὖν τὸ sebemuis μὴ οὕτως εἰπεῖν, ὃν βούλῃ, ἀλλ᾽ οἱονδήποτε ἀγρόν, διὰ τὸ κείμενον ἐν τῷ C'.(?) διγ. τοῦ παρόντος Ttt. οὕτως παραδόντος τὸ νόμιμον. ΄

e

10. Τοῦ ’Evavrıopavoöc. Τὸ παρὸν ϑέμα Θεόφιλος ἐξηγούμενος τὸ ἐμοί ἀντὶ τοῦ σοί παρέλαβε καί φησιν’ ἀχρήστως σοι ἐντέλλομαι ἀγοράσαι, οἷον 2 ἂν ϑέλῃς ἀγρόν. Δωρόϑεος δὲ λέγει μὴ ὀφείλειν αὐτὸν νοεῖν πρὸς τὸ β΄. ϑέμα τὸ λέγον, ὅτι τοιοῦτον μανδάτον οὐκ ἔρρωται, ὅτε ὁ κίνδυνος ἐμός ἐστιν, ἀλλὰ πρὸς τὸ a'., ὅτι ἔρρωται, ἔνϑα ἐμὴ f) ζημία καὶ τὸ κέρδος, ὧν δανείζομαι" ὥςπερ ἔρρωται καί, ἔνϑα εἴπω᾽ ἀγόρασόν μοι ἀγρόν, ὃν ϑέλεις. Ἔστιν δὲ ἁπλούστερον τὸ ϑέμα δέξασϑαι κατὰ τὸ μανδάτον ἄκυρον ὡς τῆς ὀνομασίας 30 τοῦ ἀγροῦ μὴ ἐντεϑείσης κατὰ τὸ εἰρημένον ἐπὶ προικὸς βιβ. κγ΄. τιτ. γ΄. διγ. ο΄. καὶ βιβ. με΄. τιτ. α΄. διγ. pre’. pa’. ρι΄.(9). 11*. Ζήτει τὸ α΄. deu. τοῦ x9'. κεφ. καὶ πρόςσχες, πῶς ἐκεῖ [μὲν] τὸ Hb ii ἀγνοῶν, λέγει, καταβάλλει, ἐνταῦϑα δὲ οὐδὲν τοιοῦτον προςετέϑη, ἀλλ᾽ 128 13 αὐτὸ: Ca αὐτῷ | 18 bonu arotratu: i.e. «viri» boni arbitratu | ἔχεις: Ca ἔχειν | 19 πρώτῳ βιβ.: Ca πρωτοτύπῳ | 20 sebemuis: i.e. quemvuis | 25 ß’.: Ca α΄. | 27 ἐμὴ: Ca μὴ | 29 κατὰ: Ca καὶ

780

LIB. XIV — TIT. I (CA)

οι

ἠρχκέσϑη τῷ λέγοντος ῥήματι. Καὶ σκόπησον, μήπου κἀνταῦϑα τὴν εἴδησιν ἀπαρνῇ᾽ ὅτι σφόδρα παχὺς ἦν ὁ ἐγγυητὴς εἰς τὴν τοῦ φάκτου ἄγνοιαν, ὅτι ἐναχϑέντος τοῦ ῥέου εἰς τὸ δικαστήριον καὶ λέγοντος μὴ ἔντοκον εἶναι τὸ χρέος αὐτὸς παρὼν ἐν τῇ αὐτῇ πόλει ἠγνόησε τοῦτο. Διὰ τοῦτο ὁ νομοϑέτης περὶ τῆς ἀγνοίας οὐδέν τι προςτέϑεικεν. ᾿Εμφαίνεται δὲ καὶ ἀπὸ τῆς ἐννοίας τῶν ἑξῆς ῥημάτων: οἷον ἀπὸ τοῦ, παρήγγειλέ μοι 6 ἐναγόμενος, καὶ τοῦ, κἀγὼ μὴ ἐπειϑάρχησα, ὅτι παρόντα ἐν τῇ αὐτῇ πόλει ϑεματίζει τὸν ἐγγυητήν. "Opa δέ, πῶς ἐν τῷ ῥηϑέντι ϑέματι τοῦ κϑ'΄. κεφ. ἐπήγαγε τῷ, ἀγνοῶν καταβάλλει, τό, ἣ δὲ μεγάλη ἀμέλεια τοῦ ἐγγυητοῦ ἔοικε δόλῳ. Κἀνταῦϑα 10 γὰρ μεγάλη ἀμέλειά ἐστιν τὸ ἐν αὐτῷ τῷ τόπῳ ἣ τῇ πόλει παρόντα τὸν ἐγγυητὴν ἀγνοῆσαι δικάσασθαι τὸν ῥέον καὶ ἀντιτιϑέναι περὶ τόκων, καὶ διὰ τοῦτο ἀπὸ τῆς ἐν εἰδήσει προλήψεως ἣ νομοϑεσία ἐτέϑη. 125. Ζήτει βιβ. νϑ'. τιτ. α΄. κεφ. ϑεμ. β΄. καὶ τὸν Ἴνδικα καὶ τιτ. ε΄. 16 κεφ. υϑ'. deu. β΄. καὶ βιβ. ιβ΄. τίτ. καὶ κεφ. αὐτοῦ μγ΄. ϑεμ. παρατελευτ. β΄. «vr. γ΄. κεφ. χβ΄. den. β΄.

ζ΄. ϑεμ. α΄. καὶ β΄. καὶ κεφ. λε΄. αὐτοῦ κεφ. κα΄. καὶ χγ΄. καὶ βιβ. ζ΄. τιτ. α΄. ....9.... cur. α΄. κεφ. οε΄. ϑεμ. α΄. καὶ βιβ. x'. τιτ. α΄. κεφ. χγ΄. καὶ βιβ.

138. Ζήτει Bi. β΄. τιτ. γ΄. κεφ. x«i εὐπρεπές ἐστιν.

ρμγ΄., ὅτι οὐ πᾶν, ὅπερ

ἔξεστιν, ἤδη

2.

B XIV, 1, 49 = D XVII, 1, 49. ]. Τινὸς δεσπόσαντος Στίχου τοῦ οἰκέτου τοῦτον τὸν οἰκέτην ἐπώλησέ Hb II τις ἐμοὶ Böva φίδε ἀγοράζοντι. ᾿Ενεμόμην αὐτὸν παρὰ μηδενὸς ὀχλούμενος. Μικρὸν ὕστερον ἐνετειλάμην Τιτίῳ, ὃς ἦν Στίχου δεσπότης, πωλῆσαι τοῦτον τὸν οἰκέτην τῷ βουλομένῳ. ᾿Αγνοῶν ὁ Τίτιος, ὅτι τῆς αὐτοῦ δεσποτείας ἣν ὁ 25 Iiriyog, εἶναι δ᾽ ἐμὸν αὐτὸν ὑποπτεύων συνεφώνησε Πρίμῳ πιπράσκειν αὐτὸν νομίσμασιν ι΄. Ζητοῦμεν, εἰ μετὰ ταῦτα γνοὺς ἴδιον εἶναι τὸν οἰκέτην, δύναται ἀβλαβῶς ὑποϑέσϑαι. Καί φησιν ὁ Μάρκελλος, ὅτι, εἰ καὶ τὰ μάλιστα ἁ Τίτιος ὡς προχκουράτωρ τὸν οἰκέτην πιπράσκειν συνεφώνησε, ἔνοχος γενήσεται τῇ ἐξ ἔμπτο ἐπὶ τῷ τοῦτον παραδοῦναι. Εἰ δὲ μήπω μαϑὼν ἑαυτοῦ τὸν Στίχον 30 εἶναι παρέδωκεν, οὐ δύναται κινεῖν ἰσχυρῶς τὴν lv eu εἰ γὰρ πειραϑῇ τοῦτο πρᾶξαι, ἐκβάλλεται τῇ reutydatae παραγραφῇ. ” Apx δὲ λαβὼν τὰ τ΄. νομίσματα παρὰ τοῦ ἀγοραστοῦ ἀναγκάζεταί μοι διὰ τῆς μανδάτι αὐτὰ παρασχεῖν; Καὶ λέγομεν, οὐδαμῶς. ᾿Αλλ᾽ ἐκ τοῦ ἐναντίου κινήσει κατ᾽ ἐμοῦ τὴν κοντραρίαν μανδάτι ἀπαιτῶν με τὸ διαφέρον ἤγουν elc εἴτι διέφερεν αὐτῷ τὸ μὴ πραϑῆναι Hb II 35 τὸν οἰκέτην᾽ ἔσϑ᾽ ὅτε γάρ, εἰ ἔγνω τῆς αὐτοῦ δεσποτείας εἶναι τὸν οἰκέτην, 130 οὐκ ἂν ἐπώλησεν ἣ καὶ πλείονος [οὐκ]] ἂν ἐπίπρασκεν. H

x

x

,

H4

H

,

»

*

3

"ν

t

,

-

3

3

ς

x

,

x

μὲ

,

>

2 ἀπαρνῇ: 31

»

’

$9

“Δ

,

m

1

5

2

m

,

’

4

A^

Ca ἀπαιτεῖ

reuwydatae:

x

1

|

3

^

3

,

m

1

/

Hu

3

m

€

>

*

Pod

,

5 ἐννοίας: Ca εὐνοίας; corr. Hb.

i.e. rei venditae

5

| 25 δ᾽ ἐμὸν: Ca δὲ |

LIB. XIV — TIT. I (CA)

78]

2. Δῆλον δέ, ὅτι ἐναγόμενος ὑπὸ σοῦ τῇ μανδάτι ἐκχωρῶ σοι ἣν ἔχω κατὰ τοῦ πεπρακότος μοι τὸν οἰκέτην ἐξ ἔμπτο᾽ διὰ τοῦτο γὰρ καὶ ἐνάγομαι, ἐπειδὴ κἀγὼ ἔχω ἀγωγήν. 3. Τίτιος εἶχεν οἰκέτην Στίχον λεγόμενον. Τοῦτον ἐπώλησε Πρῖμος 5 Σεκούνδῳ. Σεκοῦνδος τελευτῶν ἐνεστήσατο κληρονόμον τὸν Τίτιον τὸν τοῦ Στίχου δεσπότην. ᾿Ηδίτευσε Τίτιος τὴν χληρονομίαν. ᾿Αγνοῶν ὁ Τίτιος ἑαυτοῦ τὸν Στίχον εἶναι οἰκέτην, ὑποπτεύων δὲ αὐτὸν νερεδιτάριον ἐνετείλατό μοι τοῦτον πωλῆσαι τὸν οἰκέτην. Δεξάμενος ἐγὼ τὸ μανδάτον ἐπώλησα αὐτὸν Μαεβίῳ. Μετὰ ταῦτα μαϑὼν 6 Τίτιος, ὅτι αὐτῷ διέφερεν ὁ Στίχος, 10 βούλεται κινῆσαι κατὰ Μαεβίου τὴν iv ῥέμ. ᾿Δρνεῖται αὐτῷ ταύτην ὁ Μάρκελλος λέγων, ὅτι κινῶν τὴν ἰν ῥὲμ ἐκβληϑήσεται τῇ τοῦ δόλου παραγραφῇ. Λέγει γὰρ ὁ Μέβιος" ἀλλ᾽ εἰ μὴ κατὰ δόλον σὸν ἣ πρᾶσις ἐγένετο. Οὐ ζημιωϑήσεται δὲ τὴν τούτου διατίμησιν ὁ Τίτιος, ἀλλὰ κινήσει ἰοῦρε νερεδιτάριο κατὰ Πρίμου τὴν ἐξέμπτο- εἰ γὰρ ἔτυχεν Σεκοῦνδος περιὼν ἐπερωτῆσαι Πρῖμον 15 περὶ ἐκδικήσεως, εἴπερ τοῦτον τὸν οἰκέτην ἐξεδίκησε Τίτιος ὡς ἴδιον, ἠδύνατο Σεκοῦνδος κινεῖν κατὰ Πρίμου ἐγκαλῶν αὐτῷ, διότι ἀλλότριον αὐτῷ πέπρακεν οἰκέτην. “Ὅσα τοίνυν ἔμελλε Σεκοῦνδος λαμβάνειν παρὰ Πρίμου διὰ τῆς ἐξέμπτο, ταῦτα ὡς κληρονόμος Τίτιος λήψεται διὰ τῆς εἰρημένης ἐξέμπτο. 4. Κυρίλλου. 20 αὐτόν, τὴν μὲν ἀλλὰ καὶ κινεῖς τὸν ἀγρόν cou οὐκ

Εἰ τὸν ἀγρόν σου νέμομαι, καὶ κατὰ μανδάτον μου πωλήσῃς πρᾶσιν ἀναγκάζῃ πληρῶσαι, τὸ δὲ τίμημα οὐκ ἀπαιτῶ ae’ κατ᾽ ἐμοῦ εἰς τὸ διαφέρον. Εἰ δὲ τὸν ἀγοράσαντα παρ᾽ ἐμοῦ κληρονομήσας ἐντείλῃ τινὶ πωλῆσαι αὐτόν, τὴν μὲν πρᾶσιν

ἀνατρέπεις,

κινεῖς

δὲ κατ᾽

ἐμοῦ

ἐξέμπτο.

5*. Ζήτει βιβ. ιε΄. τιτ. η΄. κεφ. te’. deu. [γ΄. καὶ μή σοι] ἐναντιωϑῇ᾽ 25 διαφορὰν γὰρ ἔχει πρὸς τὸ κεφ. τοῦτο. 'Excivo γὰρ περὶ τοῦ ἀγοράσαντος τὸ οἰκεῖον ἐν ἀγνοίᾳ φησὶ καὶ ἐπιτρέψαντος τῷ πράτῃ παρασχεϑῆναι ἑτέρῳ δῆλον ὃν τάχα, ὅτι ἡ δεσποτεία αὐτοῦ οὐ μεταφέρεται' ἄλλο γὰρ τὸ πιπράσκειν τινά, καὶ ἄλλο τὸ συναινεῖν τῷ πιπράσκοντι, ὡς B. β΄. v. γ΄. κεφ. ρξ΄. 80

6*.

Σημείωσαι,

ὅτι καλῶς

τις πωλεῖ τὸ ἴδιον, κἂν ὡς ἀλλότριον,

ἀγνοῶν

τοῦτο, πέπρακε, καὶ οὐ δύναται τὴν πλάνην ἐπιγνοὺς ἐκδικῆσαι αὐτὸ παρὰ τοῦ ἠγορακότος. 1 sch. 2: cf. infra p. 833 1. 9 Πρίμῳ Σεκοῦνδος

Ca ὁ οἰκέτης p. 833

1. 6

| 19 μου: Ca με |

| ἐχχωρῶ:

Ca ἐχωρῶ

| 14 ἐπερωτῆσαι: Hb. ἐπερωτήσας 31

αὐτὸ:

| 4 Πρῖμος Σεκούνδῳ:

| Πρῖμον: Ca Πρίμον

Ca

| 17 οἰκέτην:

| 23 ἀνατρέπεις: Ca ἀνατρέπει | 30 sch. 6: cf. infra

Ca αὐτόν

782

LIB. XIV — TIT. I (CA)

7*. Σημείωσαι, ὅτι, εἴ τις πρᾶγμα διαφέρον αὐτῷ πωλήσει πρός τινα κατὰ ἐν[τολὴν] τοῦ καλῇ πίστει ν[εμομένου], οὐ δύναται τὴν πρᾶσιν ἀνατρέψαι, ἀλλ᾽ [ἔχει] κατὰ τοῦ ἐντειλαμένου «τὴν μανδάτι». Καὶ σημείωσαι, πότε ὁ πλανώμενος μετατίϑησιν δεσποτείαν: ἐνταῦϑα γὰρ οὐ τὸ πρόςωπον τοῦ 5 πωλοῦντος [περι]εργαζόμεϑα, ἀλλὰ [τοῦ] ἐντειλαμένου. Καὶ ζήτει [βιβ. E .] τιτ. γ΄. κεφ. ρις΄. ϑεμ. [B’.] 8*. ᾿Απαιτῶν τέως τὸ διαφέρον, κἂν εἰ συμβαίνει τοῦτο ὑπερβαίνειν τὲ τίμημα, ὥςπερ καὶ ἐπὶ τῆς πράσεως γίνεται, ὡς τὸ α΄. Sep. τοῦ α΄. κεφ. τοῦ η΄. *vt. τοῦ 19. βιβ. Τὸ γὰρ διαφέρον ἐπὶ τῆς πράσεως ἀπαιτεῖται, ὡς 10 αὐτό τε τὸ α΄. ϑεμ. αὐτοῦ φησὶ καὶ τὸ νϑ΄. αὐτοῦ xep. καὶ EB'., καὶ ἐπὶ τῆς χομοδάτι, ὡς βιβ. ιγ΄. τιτ. α΄. κεφ. γ΄. dep. β΄. Led

,

-

,

€

,

^

,

,

ΕΝ.

,

"Ὁ

᾿

Σ

Ὁ

e

,

9*, Ἔκ προςώπου δηλαδὴ τοῦ χληροδότου σου" ὁ γὰρ κληρονόμος ὁλοκλήρου διάδοχός ἐστιν δικαίου, ὡς βιβ. β΄. τιτ. γ΄. κεφ. κδ΄. B XIV, 1,50 = D XVII, 1, 50. 15 1. ᾿Ενηγγυησάμην ἐγὼ Πρῖμον παρὰ Σεκχκούνδου δανεισάμενον. ᾿Απόντος Hb Il ἐμοῦ τὴν ἐμὴν διῴκησεν [πε]ριουσίαν Τίτιος διὰ τὴν πρὸς ἐμὲ φιλίαν. Εωρακὼς 131 Τίτιος ἀγανακτοῦντα Σεκοῦνδον διὰ τὸ μὴ ἀπολαμβάνειν τὸ χρέος βουλόμενος κἀμὲ τὸν ἐγγυητήν, καὶ Πρῖμον δὲ τὸν δανεισάμενον ἀπαλλάξαι τοῦ χρέους κατέβαλεν ἐπὶ Σεκούνδου χρησιμότητος σκοπῷ τὸ δανεισϑέν. Ἕξει με Τίτιος 20 ἔνοχον τῇ νεγοτιόρουμ γεστόρουμ οὐδεμιᾶς οὔσης διαφορᾶς, πότερον κύριον ἡγησάμην τὸ γεγονὸς ἣ οὔ. ᾿Εγὼ δὲ ῥατοναβιτεύσας τὸ γεγενημένον, καὶ πρὶν ἣ καταβάλω Τιτίῳ τῆς ἐμῆς περιουσίας τῷ διοικητῇ τὸ χρέος, κινόσω κατὰ Πρίμου τὴν μανδάτι. 2. Κυρίλλου. Εἰ ὡς νεγότιον χειρίζων τοῦ ἐγγυητοῦ καταβάλω τῷ δανειστῇ, 25 «ἔχω τὴν» νεγοτιόρουμ γεστόρουμ, κἂν μὴ ῥατοναβιτεύσῃ᾽ αὐτὸς δὲ ἅμα ῥατοναβιτεύσας κινεῖ μανδάτι, καὶ πρὶν. 7| ἐναχϑῇ ὑπ᾽ ἐμοῦ. 3. Τοῦ ᾿Ἐναντιοφανοῦς. Τὸ γὰρ χρησίμως πραχϑὲν ἀναγκάζεται δεκτὸν ἡγεῖσϑαι, ὡς βιβ. γ΄. τιτ. ε΄. διγ. η΄. Ἔγνως δὲ διγ. λη΄. τοῦ αὐτοῦ τιτ., ὅτι καὶ ὑπὲρ ἀγνοοῦντος καὶ ἄκοντος καταβαλών τις ἐλευϑεροῖ αὐτόν. 30

4. ἔχων

᾿Εγγυησάμενός τινα ἐπὶ χρέει σίτου γενικῶς ἐποφειλομένου, εἶτα οὐκ ἕτερον σῖτον καταβαλεῖν ᾿Αφρικανὸν κατέβαλον, ἢ ἐξ ἀνάγκης τοῦ

3 «τὴν μανδάτι» supplere vult Hb. | 19 με: Ca μοι; corr. Hb. | 20 τῇ: Ca τὴν; corr. Hb. | 22 ἣ: Ca δὲ; corr. Hb. | 25 x&v: Ca καὶ; corr. Hb. | 26 ῥατοναβιτεύσας: Ca

ῥατοναβιτεύσῃ

1

e

e

LIB. XIV — TIT. I (CA)

15

783

καταβαλεῖν πλέον ἐδαπάνησα ἤπερ ἐστὶν τὸ ἀληϑὲς τοῦ καταβεβλημένου τίμημα. Τυχὸν γὰρ ἐποφείλων ἐκ τῆς ἐγγύης σῖτον ᾿Αφρικανόν, εἶτα τοῦτον συνελαυνόμενος ἀποδοῦναι, οὐκ ἔχων δὲ πρὸς τὸ παρόν, ἠναγκάσϑην ἀγοράσαι τοιοῦτον σῖτον νομίσμάσιν. ι΄. καὶ περὶ τὴν μετακομιδὴν ἕτερα τοσαῦτα δαπανῆσαι, ὥςτε μιγνυμένου τοῦ τιμήματος καὶ τῆς δαπάνης συμβαίνειν ἀνηλωκέναι μοι πλείονα τῆς τοῦ καταβληϑέντος διατιμήσεως. Εἰ δὲ καὶ οἰκέτης ἦν ὁ χρεωστούμενος, καὶ ἀγοράσας τοῦτον προφάσει τῆς ἐγγύης χατέβαλον, ἐτελεύτησε δὲ οὗτος 7| καὶ ἠχρειώϑη ἀπὸ νόσου, ἣ καὶ ἐξ οἰκείου ἁμαρτήματος (τυχὸν γὰρ κλέψας [ποιεῖ] κατὰ [τοῦ δεσπότου τὴν νοξαλίαν] ἐπὶ τ΄. νομίσμασιν αὐτὸς ἄξιος ὧν x'.) ὥςτε 7j ἀχρειωϑῆναι αὐτόν, ἣ διὰ τὴν νοξαλίαν τὴν αὐτοῦ διατίμησιν ἐλαττωϑῆναι, εἰ καὶ εἰς ἐλάχιστον περιστῇ τίμημα ἣ καὶ εἰς οὐδέν, «ἐν» ᾧ ἐτελεύτησεν, δύναμαι οὐδὲν ἧττον χινεῖν τὴν μανδάτι, τὴν ἥντινα κατέβαλον προφάσει τῆς ἐγγύης ὑπ᾽ ἐμοῦ γενομένης δαπάνην ἀπαιτῶν. 5. 'E&v xaAóv σῖτον ἀντὶ κακοῦ ἐξ ἀνάγκης καταβάλῃ ὁ ἐγγυητής, ἣ δαπανήσῃ τι πλέον, ὡς «κἂν δοῦλος» καταβληϑεὶς ὑπ᾽ αὐτοῦ χείρων γένηται, χινεῖ μανδάτι.

6. Τοῦ ᾿Ανωνύμου. Ei γὰρ μὴ ἐξ ἀνάγκης τὸν "Aqpov δέδωκεν, οὐκ ἐλάμβανεν αὐτόν: ἐξῆν γὰρ αὐτῷ οἱονδήποτε δοῦναι, ὡς Sw. νβ΄. 'O δὲ 20 ἴΑφρος καλός ἐστιν. Μέμνηται δὲ αὐτοῦ βιβ. με΄. τιτ. α΄. διγ. οδ΄. οε΄. 7. Στεφάνου. Τυχὸν γὰρ μὴ εὐπορήσας ἑτέρου σίτου ἠναγκάσϑη " Agpov καταβαλεῖν. Οὕτω νόησον, ἵνα μὴ ἐναντιωϑῇ τὸ να΄. (52) διγ. 8*. Δεῖ γὰρ τῷ καιρῷ τῆς καταβολῆς προςέχειν (ζήτει κεφ. [λζ΄.] τούτου τοῦ βιβ.) ἐπὶ τῶν κοντραρίων καλῇ πίστει, ὥςπερ τῷ καιρῷ τῆς ψήφου ἐπὶ 25 τῶν διρρέκτων, ὡς BIB. ιγ΄. τιτ. α΄. κεφ. γ΄. ϑεμ. γ΄. Τοῦτο γὰρ ἐμφαίνεται ἐκεῖϑεν

ὡς

ἀπὸ

τῆς ἐννοίας.

98. Τοῦτο κατὰ τὸ παλαιόν. Σήμερον γὰρ ὁ ἐγγυητὴς οὐκ ἐνάγεται πρὸ τοῦ ῥέου. 108. ᾿Ωσαύτως 30 κατέβαλον.

ἔχει αὐτὴν καὶ κατὰ τοῦ ῥέου. Διαϑέσει γὰρ ἀμφότεροι

118.

᾿Απεῖναι γάρ μου δοκεῖ εἰς ὃ ἐνέχομαι.

128.

Ἤτοι

ἀπὸ τῆς ᾿Αφρικῆς, τουτέστιν καλὸν ἀντὶ κακοῦ.

1 ἥπερ: Ca εἴπερ | 2 τίμημα: Ca τιμήματος | 8 κατέβαλον: Ca κατέλαβον | 13 ἥντινα: Ca οὔτε | 16 αὐτοῦ: Ca αὐτῶν (corr. in αὐτὸς) | 18 δέδωκεν: Ca δέδωκα | 19 αὐτῷ: Ca αὐτὸν | 20 αὐτοῦ: Ca αὐτῷ | 21 sch. 7: cf. infra p. 833 1. 15 | 26 ἐννοίας: Ca εὐνοίας

|

27 sch.

9: cf. infra p. 833

1. 13

|

32

sch.

12:

cf. infra p. 833

1. 17

σι

784

LIB. XIV — TIT. I (CA)

B XIV, 1, 51 = D XVII, 1, 51. 1. Ὃ ἐγγυητὴς ἰδίεμ ἐγγυησάμενος, εἶτα πρὸ τῆς εἰ καὶ κατὰ πλάνην ἐποίησε τοῦτο, οὐ δυνήσεται οὐδὲ τὸν ἰνδέβιτον κινεῖν κονδικτίκιον ἐπὶ ῥεπετιτίονι τῶν μανδάτι κατὰ τοῦ ἐγγυηϑέντος, πρὶν «ἣ» ἣ προϑεσμία

ἡμέρας καταβαλών, Hb II κατὰ τοῦ δανειστοῦ 192 δεδομένων, οὐδὲ τὴν πληρωϑῇ.

2. Τοῦ ᾿Ανωνύμου. Tevixög γὰρ ὁ iv δίεμ δεβίτωρ πρὸ τῆς ἡμέρας καταβαλὼν οὐ ῥεπετιτεύει, ὡς βιβ. ιβ΄. τιτ. ς΄. Sw. 8΄. (10) ϑεμ.κ΄. 3. Ἔγνως γὰρ ἐν τῷ ἰνδεβίτῳ κονδικτικίῳ, ὅτι τὸ iv δίεμ χρέος πρὸ τῆς ἡμέρας καταβληϑὲν οὐ ῥεπετιτεύεται. 10

4*,

Τοῦ

Νομοφύλακος.

“ἕτερόν ἐστιν, ὅτε ὑπὸ αἵρεσιν ἠγγυήσατο.

5*. Γίνωσκε, ὅτι τὸ ὑπὸ ἡμέραν χρέος καταβληϑὲν οὐ ῥεπετιτεύεται, ὡς βιβ. κδ΄. c. [ς΄.] κεφ. ι΄. “Ομοίως καὶ τὸ ὑπὸ αἵρεσιν ἐξιοῦσαν π[άντως] .1.&6....7.... Τὸ δὲ ὑπὸ αἵρεσιν ἁπλῶς χρεωστούμενον πρὸ τῆς αἱρέσεως καταβληϑὲν ῥεπετιτεύεται, [ὡς] κεφ. αὐτοῦ ις΄. Τί δέ ἐστιν τὸ ὑπὸ αἵρεσιν 15 ἐξιοῦσαν πάντως; Τουτέστιν, ὅτε οὕτως εἴπῃ vig ὁμολογῶ, ἐὰν τελευτήσω᾽ αὕτη γὰρ 1j αἵρεσις ἔοικε τῷ ὑπὸ ἡμέραν ypécv ἐξ ἅπαντος μέλλει ἐξελϑεῖν. ᾿Αλλὰ κἂν εἰς δῆλον καιρὸν ἣ περὶ δήλου καιροῦ γέγονε τὸ σύμφωνον, χώραν οὐκ ἔχει fj ἀνάδοσις, ὡς κεφ. vo’. αὐτοῦ. Πλὴν ἀνάγνωῚθι καὶ τὸ κδ΄. κεφ. τοῦ β΄. τιτ. τοῦ ι΄. βιβ. Ἔν αὐτῷ γὰρ διδάσκει ὁ Ερμοπολίτης ἐν τῇ παραγραφῇ, 20 πῶς ἕξει τὴν ἀγωγὴν ὁ καταβαλών, πάντως οὐκ ἀγνοίᾳ νόμου, ἀλλὰ [φάκτου]. B XIV, 1,52 = D XVII 1, 52. l. Ἐπηρώτησέ με Πρῖμος ὁμολογῆσαι διδόναι με σίτου μοδίους ρ΄. μὴ προσϑείς, καλλίστου σίτου. Δέδωκα Τίτιον ἐγγυητήν. "lousv δέ, ὡς, ἡνίκα γένος ἐμφέρεται τῇ ἐπερωτήσει, ὁ ἐναγόμενος ἔχει τὴν ἐπιλογήν, ὁποῖον 25 βούλεται καταβαλεῖν. Δυνάμενος τοίνυν ὁ ἐγγυητὴς τὸν οἱονδήποτε σῖτον καταβαλὼν ἑαυτὸν κἀμὲ ἐλευϑεροῦν τὸν κάλλιστον δέδωκε. Κινοῦντος τοίνυν τούτου κατ᾽ ἐμοῦ τὴν μανδάτι, εἰ ἑτοίμως ἔχω τῷ ἐγγυητῇ τοιοῦτον δοῦναι σῖτον, οἷον τῷ κρεδίτωρι καταβαλὼν ἠλευϑερούμην, ὁ δὲ ἐγγυητὴς ὅμοιον τῷ ὑπ᾽ αὐτοῦ δεδομένῳ, τουτέστιν κάλλιστον ἀπαιτήσῃ διὰ τῆς μανδάτι 80 ἤτοι τοῦ κονδικίου τοῦ γενικοῦ, ὃν ἀντὶ πάσης ἀγωγῆς εἰρήκαμεν χινεῖσϑαι, ἐκβληϑήσεται τῇ τοῦ δόλου παραγραφῇ. 2. Ἕτερόν ἐστιν ἐπὶ ληγάτου" ἐνταῦϑα γὰρ τὴν ἐπιλογὴν ὁ ληγατάριος ἔχει: εἰ γὰρ ὁ τεστάτωρ εἶπεν, ληγατεύω τῷ δεῖνι ἕνα τῶν «οἰκετῶν», τὴν ἐπιλογὴν ὁ ληγατάριος ἔχει" ἔστι γὰρ ἣ πρόληψις ὑπὲρ αὐτοῦ, εἰ μὴ φανερῶς 5 πρὶν: Ca πλὴν

|

22 με: Ca μοι

|

23 Τίτιον ἐγγυητὴν: Ca Τιτίῳ ἐγγυητῇ

LIB. XIV — ΤΙΤ. I (CA)

785

ων

δειχϑῇ τὸ ἐναντίον βουληϑεὶς ὁ διαϑέμενος, διὰ τὸν κανόνα, ὅς φησιν᾽ ἐπὶ τῶν διαϑηκῶν πλατύτερον ἑρμηνευτέον τὴν τοῦ διαϑεμένου γνώμην, εἰ μὴ τὸ ἐναντίον ἠβουλήϑη ὁ διαϑέμενος. 3. Μὴ ἐναντιωϑῇ σοι τὸ εἰρημένον ἐν τῷ ν΄. διγ. Εἶπον γάρ σοι ἐκεῖ, ὅτι ὁ ἐγγυητὴς ἐξ ἀνάγκης μὴ εὐπορήσας ἑτέρου σίτου κατέβαλεν "Αφρον. Σῖτον Hb II δὲ εἰκότως,

15

σι

2

ἀπαιτεῖ.

4*. Γίνωσχε, ὅτι ὁ μὲν ληγατάριος ἔχει τὴν ἐπιλογήν, ὡς βιβ. μδ΄. τιτ. α΄. Hb II χεφ. pl’. ϑεμ. y'.' ἐπὶ δὲ τῶν ἐπερωτήσεων ὁ ἐπερωτηϑείς, ὡς τὸ παρὸν ἐμφαίνει κεφ. καὶ βιβ. μγ΄. τιτ. α΄. [κεφ. λ΄.] Διὰ τί δὲ ὁ μὲν ἐπερωτῶν οὐκ ἔχει τὴν ἐπιλογήν, ὁ δὲ ληγατάριος ἔχει; Διότι ὁ ἐπερωτῶν τάξιν ἐνάγοντος ἀναμφιλέκτως ἔχει" ϑάλπονται δὲ μᾶλλον οἱ ἐναγόμενοι, [ἥπερ οἱ ἐνά]γοντες, ὡς κεφ. pre’. τοῦ γ΄. τιτ. τοῦ β΄. Bıß. ἐπὶ δὲ τῶν διαϑηκῶν πλατύτερον ἑρμηνεύομεν τὴν τοῦ διαϑεμένου γνώμην, τουτέστιν φιλαγαϑώτερον, ὡς κεφ. ιβ΄. τοῦ αὐτοῦ τιτ. καὶ βιβ.᾿ καὶ [διὰ τοῦτο] ὁ ληγατάριος ἔχει τὴν ἐπιλογήν. Φησὶν δὲ καὶ τὸ δ΄. ϑεμ. τοῦ ιβ΄. κεφ. τοῦ η΄. vtr. τοῦ ις΄. Buß. τὰς τῶν τελευτώντων γνώμας οὐ δεῖ στενῶς ἑρμηνεύειν.

B XIV,

20

οἷον κατέβαλεν,

1,53

= D XVII,

1, 53.

1. ᾿Ἐνετειλάμην σοι ἐγγυήσασϑαι Πρῖμον μέλλοντα δανείσασϑαι ρ΄. Hbi νομίσματα. Παρὼν σὺ τῇ γενομένῃ ἀριϑμήσει ἐνηγγυήσω τὸν Πρῖμον ὁρῶντα 133 τὸ παρὰ σοῦ πραττόμενον καὶ οὐκ ἀντιλέγοντα. '"Ex&vepov ἕξεις ὑπεύϑυνον τῇ μανδάτι, κἀμὲ τὸν ἐντειλάμενον καὶ Πρῖμον τὸν ἐγγυηθέντα. Εἰ δὲ ϑατέρου πεισϑεὶς τῷ μανδάτῳ, τουτέστιν τῷ ἐμῷ, ἄκοντα 7| ἀγνοοῦντα ἐνηγγυήσω τὸν Πρῖμον, οὐ κινήσεις κατὰ Πρίμου, ἀλλὰ ταύτην ἕξεις κατ᾽ ἐμοῦ. Καὶ μή τις λεγέτω" καίτοι καταβαλὼν ὁ ἐγγυητὴς ἐλευϑεροῖ τὸν δανεισάμενον, καὶ ὀφείλει κατ᾽ αὐτοῦ κινεῖν τὴν μανδάτι ἢ καὶ ἑτέραν ἀγωγήν. ᾿Αλλ᾽ ἑτέρᾳ

3

IJ

ἴσμεν τοῦτον ἀνίσχυρον εἶναί τὸν λόγον. Οὐ γὰρ πᾶς ἐλευϑερῶν με τοῦ χρέους, 8v ὧν καταβάλλει, ἤδη κτᾶται κατ᾽ ἐμοῦ τὴν μανδάτι. ᾿Αμέλει, εἰ ἐμοῦ χρεωστοῦντος ρ΄. νομίσματα Πρίμῳ Σεκοῦνδος ἐνετείλατο Τερτίῳ ὑπὲρ ἐμοῦ καταβαλεῖν ρ΄. νομίσματα, καταβαλὼν Τέρτιος ἀπαλλάττεταί με τοῦ χρέους xal ὅμως οὐκ ἔχει κατ᾽ ἐμοῦ τὴν μανδάτι. 2. Ἔμαϑες ἐν τῷ μ΄. διγ., ὅτι, ἐάν τίς ὁρῶν τινα ἐγγυώμενον αὐτὸν μὴ ϑέλῃ κατέχεσϑαι τῇ -μανδάτι, ὀφείλει καὶ ἰδυκῶς κωλύειν αὐτὸν ἤτοι παραγγέλλειν αὐτῷ μὴ ἐγγυήσασϑαι" σιωπῶν γὰρ ἐν εἰδήσει τοῦ πραττομένου δοκεῖ συναινεῖν καὶ κατέχεται τῇ μανδάτι. 4 sch. 22

3:

ἐνηγγυήσω:

cf.

infra Ca

infra p. 833 1. 23 SCHELTEMA,

Basilica,

p. 833 l 19

ἠνεγκυήσω

| 11.

|

25

|

21

ἑτέρᾳ

ἐγγυηϑέντα: ἴσμεν:

Ca

Ca ἐγγυητήν;

ἑτέρας

piv

|

31

corr. Hb. sch.

32 ϑέλῃ: Ca ϑέλων; corr. Hb. 22

2: cf.

|

σι

786

3. Τοῦτο νόησον, ἐπειδὴ ἠδυνάμην κατὰ γεστόρουμ, χινεῖν, ὡς ἐδίδαξεν εἰπών, ὅτι xaT «αὐτοῦ» ἐχέτω.

LIB. XIV — TIT. I (CA)

ἐπειδὴ ὅλως κατὰ μανδάτον τινὸς ἐνηγγυησάμην σε, σοῦ, κἂν μὴ τὴν μανδάτι, ἀλλ᾽ οὖν τὴν νεγοτιόρουμ. ἔστι μαϑεῖν ἐξ ὧν ὁ Παῦλος ἐν τῷ x’. διγ. φϑάσας ὁ ἐγγυησάμενος τὸν ἀπόντα νεγοτιόρουμ γεστόρουμ

4*. ...3... C. βιβ. Φησὶ γὰρ καὶ τούτου τοῦ βιβ. κεφ. u'., ὃ οὐδὲ τὴν οὐτιλίαν δίδωσιν. 5*. “Ὅσον κατὰ 000° πρὸς τὸ τιόρουμ γεστόρουμ ἔχω, [ὡς] ϑεμ. 10 ιζ΄, Big. ἐπὶ τοῦ ἐντειλαμένου τινὶ ἔχει ὁ διοικήσας καὶ κατ᾽ ἐκείνης

μὴ κι[νεῖν] τὴν μανδάτι, ἐπεὶ τὴν veyoβ΄. Ζήτει καὶ κεφ. ιδ΄. τοῦ β΄. τιτ. τοῦ διουκῆσαι τὰ τῆς γυναικὸς αὐτοῦ πράγματα τὴν κοντορίαν veyoriölpoug].

e

BXIV, 1,54 = DXVI, 1, 54. 1. Ὃ ἐμὸς οἰκέτης ἐνετείλατό σοι, ὥςτε αὐτὸν ἀγοράσαι. ᾿Ανίσχυρον τὸ μανδάτον εἰς τὸ αὐτὸν τὸν οἰκέτην κτήσασϑαι ἀγωγήν τινα. Εἰ δὲ ἐνετείλατό 15 σοι, ὥςτε αὐτὸν ἀγοράσαι καὶ ἐλευϑερῶσαι, ἀγοράσας δὲ σὺ οὐκ ἠλευϑέρωσας, ἕξω μὲν ἐγὼ ὡς πράτης τὸ τίμημα, κινήσω δὲ καὶ λόγῳ τῆς εἰς τὸν οἰκέτην διαϑέσεως τὴν μανδάτι ὡς μὴ ἐλευϑερουμένου αὐτοῦ. Ὑπόϑου γὰρ αὐτὸν υἱὸν εἶναι φυσικὸν ἐμὸν 7, ἀδελφόν: ἤρεσε γὰρ τοῖς νομικοῖς ἐπὶ τῶν βόνα φίδε ἀγωγῶν καὶ διάϑεσιν εἶναι διαφέρουσαν. Εἰ ἄρα οὖν οἰκείους νούμμους 2 καταβάλῃς, ζητοῦμεν, εἰ δίδοταί σοι fj μανδάτι δὲ πεκούλιο κατ᾽ ἐμοῦ. Ὑπόϑου γὰρ τὸν οἰκέτην ἔχειν πεκούλιον καὶ πεκουλεύεσϑαι ταῦτα καὶ κινεῖν ἴντρα &voup. ἐπὶ τῷ λαβεῖν τὸ τίμημα, ἐφ᾽ ᾧ τὸν οἰκέτην ἔνοχον ἐκτήσω πεισϑεὶς αὐτοῦ τῷ μανδάτῳ. Καὶ λέγομεν, ὡς οὐ δοϑήσεταί σοι ἡ δὲ πεκούλιο μανδάτι" οὐ γὰρ ταύτῃ τῇ ἐννοίᾳ ὁ πράετωρ αὐτὴν ἐπενόησεν, οὐδὲ ἐπὶ τῶν τοιουτοτρόπων 25 συναλλαγμάτων τῶν ὑπὸ τῶν οἰκετῶν ἁρμόζειν αὐτὴν ἠβουλήϑη. Τούτου γὰρ χά- Hb II ριν οὕτως ἔχοντος ἄδεια τοῖς οἰκέταις ἐδίδοτο τὸ πεκούλιον κεκτημένοις εὔπορον,

εἶτα κακίστου λογισμοῦ γεγονόσιν ἑτέροις ἐντέλλεσϑαι καὶ λέγειν, ὅτι ἀγόρασόν . ne καὶ ἐλευϑέρωσον, καὶ ποιεῖν ἐνόχους τοὺς δεσπότας τῇ μανδάτι δὲ πεκούλιο. 2. Τοῦ Νομοφύλακος. ’Exelvou δὲ ἀποροῦντος κατὰ σοῦ τὴν νεγοτιόρουμ, 80 γεστόρουμ κατὰ τὸν κανόνα" οὐ δεῖ τινα χερδαίνειν ἐκ τῆς ἑτέρου ζημίας. 3. Τοῦ αὐτοῦ. ᾿Ανάγνωθϑι Bi. μ΄. mec. α΄. διγ. δ΄. καὶ ιϑ΄. καὶ περὶ τοῦ σούις νούμμοις ἀγορασϑέντος. 1 Ca Ca leg.

sch. 3: cf. infra p. 834 1. 1 | 5 κατ᾽ «αὐτοῦ» ἐχέτω: Ca κατέχεται | 16 πράτης: πράττων; corr. Hb. | 20 καταβάλῃς: Ca καταβαλὼν; corr. Hb. | 23 τῷ μανδάτῳ: τὸ μανδάτον; corr. Hb. | 24 τοιουτοτρόπων: Ca τοιοῦτο προσώπων | 31 αὐτοῦ: ᾿Ανωνύμου

LIB. XIV — TIT. I (CA)

787

4. Στεφάνου. Σημείωσαι, ὅτι ἐπὶ τῶν βόνα φίδε ἀγωγῶν καὶ διάϑεσις κατασκευάζεται διαφέρουσα. Μέμνησο τῶν παραδεδομένων σοι παρ᾽ ἐμοῦ ἐν τῷ α΄. βιβ. τοῦδε τοῦ συντάγματος τιτ. ς΄. 5. Τοῦ ᾿Ανωνύμου. Περὶ τοῦ γίνεσϑαι λόγον διαϑέσεως ἀνάγνωθι ἐπὶ 5 τῷ τέλει τοῦ ζ΄. διγ. τοῦ ζ΄. τιτ. τοῦ ἑξῆς Buß." ἀνάγνωθι καὶ βιβ. 9°. τιτ. β΄. διγ. λγ΄. καὶ τὰ ἐν αὐτῷ παραγεγραμμένα. 6. Εἰ γὰρ ἐκ τῶν τοῦ οἰκέτου παρέσχε, [[καὶ] ἐπειδὴ δοκεῖ τῷ δεσπότῃ διδόναι τὸ ἴδιον, ἔτι μένει τῇ ἐξ βένδιτο κατεχόμενος. Εἰ δὲ καὶ ἀλλοτρίους αὐτῷ νούμμονς παράσχῃ, οὐδὲ οὕτως ἐλευϑεροῦται τῆς ἐξ βένδιτο: πᾶσαν 10 γὰρ ἀνάγκην ὁ ὠνησάμενος ἔχει δεσπότην τῶν νούμμων ποιεῖν τὸν πεπρακότα, ὡς ὁ Οὐλπιανὸς ἐν τῷ η΄. βιβ. τοῦ παρόντος συντάγματος τιτ. α΄. Sw. ι΄. (11). φησίν. 7. Σημείωσαι κανονικῶς, ὅτι οὐ τίκτεται δὲ πεκούλιο κατὰ τοῦ δεσπότου ἀπὸ τῶν τοῦ οἰκέτου συναλλαγμάτων, OU ὧν ὁ οἰκέτης σπουδάζει ἑαυτὸν 15 ἔξω γενέσϑαι τοῦ ἰδίου δεσπότου. >

-

ΓΆΡ:

[A

3

ΚΑ

€

2

/

t

*

88. Μετὰ τὸ ἅπαξ τὸν δεσπότην καταδέξασϑαι κινῆσαι ἐξ βένδιτο, ὥστε λαβεῖν τὸ [τίμημα] οὕτω ϑεμάτισον, [ἵνα μὴ] ἐναντιωθϑῇ [cot 3j ...] διατ. 98. Σημείωσαι, [λόγος]. 2.

ὅτι ἐν ταῖς

καλῇ

πίστει

[δίκαις]

ἐστὶν

καὶ

διαϑέσεως

108. Εἰ μήπω ὁ δεσπότης εἰδὼς τὸ τίμημα τυγχάνειν ἐκ τοῦ πεκο[υλίου) χατεδέξατο τ[οῦτο]. λαβεῖν" καὶ ζήτει βιβ. ζ΄. [τιτ. ε΄.] κεφ. EI. καὶ τὴν ἐκεῖ [παραγραφήν].

11. Ἐνεμόμην ἐγὼ βόνα φίδε ἐλεύϑερόν τινα ὡςανεὶ δοῦλον καὶ αὐτὸν τὴν οἰκείαν ἀγνοοῦντα κατάστασιν. ᾿Ελευϑερίας οὗτος ἐρασϑεὶς ἐνετείλατό 35 σοι ἀγοράσαι αὐτὸν καὶ ἐλευϑερῶσαι. Οἰκεῖα νομίσματα καταβαλὼν ἠγόρασας αὐτὸν καὶ οὐκ ἠλευϑέρωσας. Δῆλον γὰρ γέγονε μετὰ τὴν ἀγορασίαν, ὅτιπερ ἐλεύϑερος ἦν. Κινήσεις κατ᾽ αὐτοῦ τὴν κοντραρίαν μανδάτι ἀπαιτῶν αὐτὸν τὰ νομίσματα, ὅσα δέδωκας ἀποπληρῶν τὸ παρ᾽ αὐτοῦ [ἐνταλϑέν. Kar’ ἐμοῦ δὲ οὐχ ἕξει ἀγωγήν,] εἰ μὴ ἐκχωρήσῃς αὐτῷ τὴν ἐξέμπτο, ἣν ἐκτήσω 80 κατ᾽ ἐμοῦ νομίσματα δοὺς ὡς ἐπὶ ἀγορασίᾳ οἰκέτου, καὶ λαβὼν ἐλεύϑερον. 7 sch. 6: cf. infra p. 834 1. 7 p. 834 1. 13 | 27 αὐτοῦ: Ca αὐτῶν

11 η΄. βιβ.: Ca νβ΄.

|

13 sch. 7: cf. infra

788

LIB. XIV — TIT. I (CA) €

4

12. Οἷον τὴν ἐξ ἔμπτο καὶ mv ..23.. Πάντως γὰρ κατέχεται ὁ πράτης τῷ ἀγοραστῇ, κἄν τε εἰδὼς ἐλεύϑερον, κἄν τε ἀγνοῶν ἐπώλησε τοῦτον, κἄν τε ἐξωτικός ἐστιν ὁ πράτης, κἄν τε πατὴρ ἀγνοῶν τὸν ἴδιον υἱόν" εἰ] μόνον μὴ ἀγνοῶν ΠΠΗραϑ. ὁ ὠνησάμενος, ὡς ὁ Οὐλπιανὸς ἐν τῷ ιϑ'΄. Ow. τοῦ 5 devictionibus καὶ «duplae stipulatione» τῶν antipapianón μονοβιβ. φησίν. [Ἐνέχεται δὲ ὁ πράτης] ἀπὸ τῆς δούπλας ἐξτιπουλάτου, ὅταν μὴ φάκτῳ οἰκείῳ τὴν ἐλευϑερίαν ὁ ἀγοραστὴς ἐπιτέϑεικεν, ὡς ὁ Παπιανὸς δι’ ὧν ἐπιφέρει δη[λ]ῶν [..6.. Δῆλον δὲ καὶ ἐξ ὧν 6] Οὐλπιανὸς ἐν τῷ κε΄. διγ. τοῦ αὐτοῦ devictionibus τῶν ἀντιπαπιανῶν μονοβιβ. φησίν, οὐ μὴν ἀλλὰ καὶ ἐξ 10 ὧν ὁ Παῦλος ἐν τῷ η΄. (9) διγ. τοῦ [αὐτοῦ τιτ.] φησίν, ἔνϑα τὴν μὲν ἐξέμπτο λέγει κινεῖσϑαι καὶ μετὰ τὸ ἐπιτεϑῆναι φάκτῳ τὴν ἐλευϑερίαν, οὐκέτι δὲ τῇ περὶ τῆς δούπλας ἐξ στιπουλάτου. "And γὰρ ..10.. eis ὁ ἀγοραστὴς οὐ δύναται περὶ ἐκνυκήσεως κινεῖν. Περὶ μέντοι τοῦ διαφέροντος, εἴτι διέφερεν αὐτῷ τὸ πατρωνικὸν ἐπὶ τῷ δοθέντι δίκαιον ἔχειν, δύναται κατὰ τοῦ πεπρακότος Hb II 15 κινεῖν, ἐν d) μέντοι ὁ πράτης ἀλλότριον εἰδὼς ἢ καὶ ἐλεύϑερον τὸν οἰκέτην 138 πέπρακεν τῷ ὠνησαμένῳ. Καὶ τοῦτο γὰρ ὁ Οὐλπιανὸς ἐν τῷ κς΄. (25) διγ. τοῦ πολλάκις εἰρημένου devictionibus τῶν ἀντιπαπιανοῦ μονοβιβ. φησίν. Σημείωσαι διὰ τὸ ἀδιαστίκτως ἐν τῷ παρόντι τιτ. κείμενον. Καὶ μὴ ἐναντιωϑῇ σοι τὸ εἰρημένον πολλάκις, ὅτι, εἰ μὴ ἐν δικαστηρίῳ γένηται τοῦ πραϑέντος πράγματος 20 [ὡς]

ἐκνίκησις,

οὐ

κινεῖται

ἡ περὶ

τῆς

δούπλας

ἐξτιπουλάτο.

Καὶ

ὁ κατὰ

φύσιν γὰρ ἐλεύϑερος δοκεῖ ἑαυτὸν ἐκδικεῖν εἰς ἐλευϑερίαν᾽ καὶ εἰ ἐν δικαστηρίῳ γένηται τοῦτο, χώρα τῇ δούπλᾳ. 138. Μὴ φάκτῳ τὴν ἐλευϑερίαν ἐπιϑεῖναι" εἰ γὰρ τοῦτο, οὔτε αὐτὸς εἶχε τὴν περὶ ἐκνικήσεως ἐξ στιπουλάτο, οὔτε αὐτῷ ἐξεχώρουν. ss

B XIV, 1,55 = D XVII, 1, 55. l. Μέλλων ἀποδημεῖν ἐνετειλάμην Τιτίῳ ἐμῶν πραγμάτων τὴν διοίκησιν δοὺς αὐτῷ καί τινα κινητὰ πράγματα, οἷον βιβλία ἣ ἐσθῆτα ἣ κόσμια, οὐκ ἐμβαλὼν ταῦτα κιβωτῷ καὶ ἀποκλείσας. Καὶ ὑποστρέψας ἐπί τε τοῖς λογισμοῖς τῆς διοικήσεως ἐπί τε τῇ τῶν παραδοϑέντων πραγμάτων ἀναλήψει ἕξω κατ᾽ 80 αὐτοῦ τὴν μανδάτι, οὐ τὴν φούρτι. Οὐδὲ γὰρ ἐγκεκλεισμένα λαβὼν ὑφείλετο ταῦτα καὶ παρακατέσχεν, ὡς τούτῳ τῷ τρόπῳ κλοπὴν ἁμαρτάνειν. B XIV, 1,56 = D XVII, 1, 56. l. Ἔχε ταῦτα ὡς ἐν προϑεωρίᾳ. ᾿Εὰν δανείσας τινὶ λάβω παρ᾽ αὐτοῦ ἐνέχυρα, ἔχω δὲ καὶ ἐγγυητὰς ἤτοι μανδάτωρας ἐπὶ τῷ δανείσματι, ὁ νόμος 4 IHea9.: nescio quomodo

nibus

|

interpretandum sit | 5 devictionibus: i. e. de evictio-

17 σημείωσαι κτέ.: cf. infra p. 834 l 16

| 33 ἔχε: Ca ἔχεται

LIB. XIV — TIT. I (CA)

789

ἄδειάν μοι δίδωσι χωρεῖν xa9" οὗ βούλομαι, N κατὰ τοῦ πρωτοτύπου, ἣ τοῦ ἐγγυητοῦ, ἤγουν τῶν ἐνεχύρων ἐπὶ διαπράσει αὐτῶν. Καὶ ἐλθὼν ἐνταῦϑα xai μὴ δυνηϑεὶς ἀποπληρωϑῆναι τὸ χρέος τὴν λειπομένην ἀκωλύτως λήψομαι ποσότητα ἀπὸ τοῦ πρωτοτύπου ἣ τοῦ ἐγγυητοῦ 7) τοῦ μανδάτωρος. "Enc 5 σοι ταῦτα προτεϑεώρηται, ὅρα λοιπὸν τὸ προχείμενον. Μανδατωρεύσαντος Τιτίου ἐδάνεισά σοι νομίσματα ρ΄. λαβὼν xai ἐνέχυρα. ᾿Ενετέϑη ταῦτα τῷ δανειακῷ γραμματείῳ, ἐξεῖναί μοι ἐᾶν τὸν πρωτότυπον, καταφρονεῖν δὲ καὶ τῆς τῶν ἐνεχύρων διαπράσεως, καὶ ἐπιλέγεσϑαι τὸν μανδάτωρα. Χρόνου παραδραμόντος μὴ ἀπολαμβάνων τὸ χρέος ἐνῆγον τῷ μανδάτωρι᾽ ὁ δὲ τοῖς 10 τῷ δανειακῷ γραμματείῳ ἐγγεγραμμένοις ῥήμασιν ἀπεκέχρητο λέγων ἀνῃρῆ,σϑαί μοι τὴν τοιαύτην παρρησίαν. "Ἔγκειται γὰρ τὸ ἐξεῖναι τῷ δανειστῇ 2 “N lah ONG i ^ ἐλϑεῖν ἐπὶ τὰN ἐνέχυρα ἣA ἐπὶ τὸν μανδάτωρα. Ὃ οὖνx γέγραπται, τοῦτο κρατείτω. Οὐ κεῖται δέ, ὥςτε μετὰ τὴν τῶν ἐνεχύρων διάπρασιν ἄδειαν εἶναι τὸ λειπόμενον ἀπαιτεῖν, καὶ ὡς ἀποχέκλεισταί μοι μετὰ τὴν τοῦ ἑνὸς ἐπιλογὴν μεταβαίνειν 15 ἐπὶ τὸν ἕτερον. Καὶ ζητοῦμεν, εἰ καλῶς ὁ μανδάτωρ τούτοις κέχρηται τοῖς -

9

Ld

m

^

λόγοις.

2

»

-À

H

!

,

»

,

Καί φησιν

2

M

ὁ Παπιανὸς

tA

>

m

,

οὐκ ὀρϑῶς

\

^35

^

2

m

F

αὐτὸν ἀντιτιϑέναι ταῦτα,

ἀλλὰ καὶ

σώζεσϑαί μοι καὶ μετὰ τὴν τῶν ἐνεχύρων διάπρασιν τὴν κατὰ τοῦ μανδάτωρος ἀκέραιον ἀγωγήν. Ταῦτα γὰρ ὁ νόμος ἐδίδου μοι, εἰ καὶ μηδὲν τοιοῦτο ἐνεφέρετο τῷ δανειακῷ γραμματείῳ" τὰ γὰρ ἀμφιβολίας ἀναιρετέας χάριν καὶ πλείονος 20 ἕνεκα σαφηνείας ἐντεϑειμένα τοῖς συμβολαίοις τὸ κοινὸν οὐκ ἀναιρεῖ νόμιμον. 2. Κυρίλλου. Κἂν γὰρ συνεφωνήϑη πραϑῆναι τὸ ἐνέχυρον, δύναται ὁ Hb Il δανειστὴς μὴ πωλῆσαι" ὑπὲρ αὐτοῦ γὰρ συνεφωνήϑη, ὡς Bu. κε΄. τιτ. α΄. 136 χεφ. ε΄. 3.

Οὐ γὰρ πάντως ἀκολουϑοῦμεν τῇ τάξει τῆς γραφῆς, ὡς βιβ. xc. τιτ. 25 ε΄. κεφ. γ΄. deu. τελευτ. Εἴρηται γὰρ καὶ βιβ. μς΄. τιτ. «γ΄.» διγ. ε΄., ὅτι, ἐὰν εἴπῃ ὁ δανειστὴς λογίζεσϑαι τὸ καταβληϑὲν εἰς κεφάλαιον καὶ τόχους, πρῶτον εἰς τόκους λογίζεται, καὶ τότε τὸ περιττὸν εἰς κεφάλαιον. Καὶ ἐπάγει διγ. ς΄., ὅτι οὔτε τῇ τάξει τῆς γραφῆς προςέχομεν. ' 4. Τοῦτο νόησον κατὰ τὸ πάλαι κρατοῦν" σήμερον γὰρ οὔτε μανδάτωρ 80 οὔτε ἐγγυητὴς οὔτε ἀντιφωνητὴς ἄλλως ἐνάγεται, εἰ μὴ πρῶτον ὁ πρωτότυπος ἐναχϑῇ, ὡς ἡ δ΄. τῶν μετὰ τὸν Κώδικα νεαρῶν διατάξεων. Fl

-

e

t

,

m

x

7,

A

/

5. Σημείωσαι κανόνα, ὅτι οὐ βλάπτεταί τις συμφωνῶν, πρὸ. τοῦ συμφώνου παρὰ. τῶν νόμων παρέχεται.

ὅπερ

αὐτῷ

καὶ

.7 ἐᾶν: Ca ἐὰν | 8 χρόνου παραδραμόντος: Ca χρέος παραδραμόντα [11 τὸ: Ca τῷ | 19 ἀμφιβολίας: Ca ἀμφίβολα | 21 KupDAou:leg. ᾿Ανωνύμουν | 31 τὸν Κώδικα νεαρῶν: Ca τῶν νεαρῶν

Κώδικα;

corr.

Hb.

790

LIB. XIV — TIT. I (CA)

6. Kat ἕτερος γὰρ ἔστι κανὼν ὁ λέγων τὰ ἐκ περιουσίας τοῖς συναλλάγμασι ἐντιϑέμενα μὴ βλάπτειν τὸν συναλλάξαντα. Σ

N

,

x

,

Ἴ. Τὰ γὰρ τῶν συμβολαιογράφων τυπικὰ οὐ προκρίνει τῇ ἀληϑείᾳ, βιβ. κδ΄. τιτ. ς΄. κεφ. ξα΄. καὶ βιβ. κε΄. τιτ. β΄. κεφ. λα΄. ϑεμ. β΄. ὅ

ὡς

B. Τοῦ ᾿Ανωνύμου. ᾿Ανάγνωθι τὸ προτελευτ. deu. τοῦ ς΄. vtr. τοῦ ιβ΄. «BiB.»(?) καὶ κ΄. Big. τιτ. δ΄. διγ. τε΄. ϑεμ. β΄.(9). 9.

"Eni τῆς ἀπο[ϑέσεως

βιβ. δ΄. τοῦ Κωδ.

... 5...

Τί δέ ἐστι δη]μόσιος τόπος,

μανϑάνεις

τιτ. λη΄. διατ. 9°.(?)

10. Τοῦτο κατὰ τὸ σήμερον κρατοῦν ἔστιν εἰπεῖν. ὁ γὰρ πούπιλλος ἣ 10 ἀφῆλιξ δανείζων οὐκ ἄλλως ἀπολαμβάνει, εἰ μὴ ὁ ἐπίτροπος], ἔτι δὲ καὶ ὁ ἄρχων δεκρέτου πραχϑέντος ἐπιτρέπει τὴν καταβολήν, ὡς ἀνήνεχται βιβ. ε΄. τοῦ

Κωδ.

cw.

λζ΄. διατ.

κε΄.

ll. ἜἘντειλάμενός σοι τῶν ἐμῶν πραγμάτων [τὴν διοίκησιν ἀπεδήμησα]᾽ Ὑποστρέψας μετὰ πενταετίαν, εἶτα διατρίψας ὀλίγον χρόνον ῥέϊ πουβλίκαε 15 καῦσα μέλλων ἀποδημεῖν μήπω δεξάμενος παρὰ σοῦ τῆς διοικήσεως λογισμὸν [δεύτερον ἐνετειλάμην σοι] τὰ ἐμὰ πράγματα χειρίζειν. Ζητοῦμεν, εἰ σώζεταί μοι N περὶ τῆς προτέρας διοικήσεως ἀγωγή, ἢ μᾶλλον ἀπώλεσα ταύτην, καϑὸ μὴ λαβὼν [τῆἧς προτέρας λογισμὸν] δευτέραν ἐπέτρεψά σοι διοίκησιν. Καί φησιν ὁ Παππιανὸς μὴ ἀνῃρῆσϑαί μοι τὴν ἐπὶ τῆς προτέρας διοικήσεως 20 ἐναγωγήν. ᾿Οφφίρκιον γάρ ἐστιν τοῦ προκουράτωρος, [ἃ ἐπώφλησε τῷ ἐντειλαμένῳ] ἐκ τῆς προτέρας διοικήσεως, ταῦτα μεϑοδεύειν ἑαυτὸν διοικοῦντα τὸ δεύτερον. Κινῶν γὰρ κατ᾽ αὐτοῦ τὴν μανδάτι ἐγκαλέσω λέγων" διὰ τί μὴ σαυτὸν [ἐμεϑόδευσας, ἃ ἐκ τῶν προτέρων] ἐχρεώστεις χρόνων; Καταφέρει τοίνυν 7) δευτέρα μανδάτι εἰς ἑαυτὸν τὸ ἐκ τῆς προτέρας ἐποφληϑέν. 35

12. Συμβάλλεται τὸ νόμιμον εἰς τοῦτο, ὅτι, ἐὰν μὴ συμβῇ τὴν ἐπὶ τῆς Hbi πρώτης μανδάτι ἀγωγὴν σβεσϑῆναι τῷ χρόνῳ, διὰ τῆς δευτέρας μανδάτι 137 καταφέρεται καὶ τὸ τῆς σβεσϑείσης χρέος μανδάτι. Τοῦτο δὲ καὶ ἐπὶ πασῶν τεμποραλίων ἀγωγῶν ἔστιν εἰπεῖν. Μέμνησο γὰρ τῶν εἰρημένων διγ. α΄.

13. ᾿Ἐνετειλάμην σοι τῶν ἐμῶν πραγμάτων τὴν διοίκησιν σαλάριον 30 ὑποσχόμενος σοι δώσειν ἀόριστον. Μὴ ἀποπληρώσας τὴν ὑπόσχεσιν ζητεῖται εἰ δύναμαι μὴ καταβαλεῖν τὸ ὑποσχεϑέν. Καί φησιν ὁ Παππιανὸς μὴ ἔξτρα ὄρδινεμ ἀπαιτεῖσϑαι μὲν τὸ σαλάριον᾽ τὸ γὰρ εἰρημένον, ὡς ἔξτρα ὄρδινεμ, εἴωϑεν ἀπαιτεῖσϑαι τὸ σαλάριον, νοεῖν ὀφείλομεν, ἡνίκα κέρτον ἐστίν" ἰγκέρτας δὲ τῆς ὑποσχέσεως οὔσης ἀργεῖ ἀπαίτησις: πᾶσα. 10 δανείζων:

Ca

χρεωστῶν

| 18 ἐπέτρεψά:

Ca ἐπέτρεψαί

| 30 ἀόριστον:

Ca ἄριστον

LIB. XIV — TIT. I (CA) 14.

Κυρίλλου.

79

Σαλάριον ἴνκερτον οὐκ Eppwrat.

15. Στεφάνου. Σημείωσαι, ὅτι τὸ ἴγκερτον σαλάριον οὔτε ἔξτρα ὄρδινεμ, ἀπαιτεῖται, ὡς ἀνήνεκται καὶ ἐν τῷ δ΄. βιβ. τοῦ Κωδ. τιτ. λε΄. dar. ιζ΄. οὔτε τῇ μανδάτι κινουμένῃ ὁρίζεται. Σημείωσαι αὐτὸ διὰ τὸ ἀδιαστίκτως 5 κείμενον ἐν τῷ ζ΄. διγ. τοῦ παρόντος Tur. 16. ᾿Ἐνετειλάμην σοι τῶν ἐμῶν πραγμάτων τὴν διοίκησιν. Οἶκον ἐμὸν πτῶσιν ἀπειλοῦντα σοῖς ἀναλώμασιν διώρϑωσας, καὶ μετὰ τὸ γενέσϑαι ὡὧὡμολογημένως νεχεσσάριον δαπάνημα συνέβη τοῦτον καταπεσεῖν ἤγουν ἐμπρησϑῆναι τὸν οἶκον. Ἕξεις κατ᾽ ἐμοῦ τὴν μανδάτι μεϑοδεύων τὰ δαπανή10 ματα, εἰ καὶ τὰ μάλιστα πέρας ἐπιϑεῖναι τοῖς καλῶς ἀρχϑεῖσιν οὐκ ἴσχυσας τύχης ἐναντίας φϑονησάσης τῷ γενομένῳ. 11. Στεφάνου. Σημείωσαι, ὅτι τὰ νεχεσσάρια δαπανήματα, χρηστὸν ἐδέξατο πέρας ἣ χρεία, δύναται ἀπαιτεῖν ὁ προκουράτωρ.

κἂν

μὴ

18. Ζήτει βιβ. κς΄. vv. α΄. κεφ. Ey'., 6 φησιν᾽ δανεισάμενός τις καὶ Hb II 15 δεδωκὼς ἐνέχυρα συνεφώνησε, ἵνα, ἐὰν μὴ εἴσω τοῦδε τοῦ χρόνου καταβάλῃ 138 τῷ δανειστῇ, πραϑῶσι τὰ ἐνέχυρα καὶ ἐπὶ τούτοις δέδωκε καὶ ἐγγυητήν. Εἰς τοσοῦτον ὁ ἐγγυητὴς ἐνέχεται, εἰς ὅσον οὐκ ἠδυνήϑη λαβεῖν ὁ δανειστὴς ἀπὸ τῆς πράσεως τῶν ἐνεχύρων. ) 19. Ζ2ήτει Qi. β΄. τιτ. γ΄. κεφ. πα΄., 48°. καὶ τὴν παραγραφὴν τοῦ γ΄. 20 κεφ. τοῦ α΄. Ttt. τοῦ xy’. βιβ. καὶ βιβ. μγ΄. τιτ. α΄. κεφ. ξε΄. καὶ βιβ. ιβ΄. τιτ. α΄. κεφ. ιγ΄. 205.

... γὰρ τελευτ. [ϑεμ.]..... 30... . βιβ. λη΄. τιτ. 97. κεφ. λη΄. καὶ μ΄.

215. Δημόσιον τόπον τὸ [ξς΄.] κεφ. τοῦ γ΄. τιτ. τοῦ xy’. βιβ. φησὶ καὶ τοὺς εὐκτηρίους οἴκους 7) ὅπου ὁ ἄρχων κελεύσει. Ζήτει περὶ τῆς ἀποϑέσεως 25 βιβ. η΄. τιτ. [β΄.] κεφ. ογ΄. περὶ τὸ τέλος καὶ βιβ. λη΄. τιτ. 9΄. κεφ. κ΄. καὶ [βιβ.] ιγ΄. τιτ. β΄. κεφ. α΄. ϑεμ. κε΄. ᾿ B XIV, 1, 57 = D XVII, 1, 57. l. Σωματέμπορός τις ἀνδράποδά μοι δέδωκεν. ᾿Εντειλάμενος ταῦτα HbII διαπωλῆσαι ἀπεδήμησεν. ᾿Ετελεύτησα πρὸ τῆς τῶν ἀδραπόδων διαπράσεως. 187 80 Δῆλον, ὅτι τῆς ῥὲ ἴντεγρα συμβάσης μοι τελευτῆς διελέλυτο τὸ μανδάτον. Ὃ ἐμὸς χληρονόμος οὐ φοράνδι ἄνιμο ἤγουν οὐ ψυχῇ κλεπτόντων, ἀλλὰ 7 διώρϑωσας:

Ca διορϑώσων;

corr. Hb.

|

10 ἀρχϑεῖσιν: Ca ἀχϑεῖσιν

792

LIB. XIV — TIT.

1 (CA)

πλανηϑεὶς καὶ νομίσας ἀναγκαῖον εἶναι ἀποπληροῦν αὐτὸν τὸ ἐνταλϑὲν τῷ τελευτήσαντι τοὺς οἰκέτας ἐπώλησεν. Οἱ ἀγορασταὶ τούτους οὐσουκαπιτεύειν δύνανται ὡς καὶ βόνα φίδε νεμόμενοι καὶ οὐκ ὄντων φουρτίβων τῶν ἀνδραπόδων. 'H γὰρ τοῦ νομίμου ἄγνοια, ἣν ὁ κληρονόμος ὑπέστη νομίσας αὑτὸν ἀνάγκην ὅ ἔχειν τὸ ἐνταλϑὲν τῷ τελευτήσαντι πληροῦν, κλέπτην αὐτὸν οὐ κατασχευάζει. ᾿Αλλὰ τὴν μὲν διρρέκταν iv ῥδὲμ ὁ σωματέμπορος κινεῖν οὐ δύναται τῶν ἀνδραπόδων οὐσουκαπιτευϑέντων᾽ ἔστιν δὲ αὐτῷ οὐκ ἄχρηστος ἡ Πουβλικιανή. Ei καὶ τὰ μάλιστα γὰρ ὁ ἐναγόμενος δύναται κεχρῆσϑαι παραγραφῇ λέγων, ἀλλ᾽ εἰ μὴ ἔννομος γέγονα δεσπότης τῷ τρόπῳ τῆς οὐσουκαπίωνος, ἀλλ᾽ 10 οὖν ἀνίσχυρος N τοιαύτη γίνεται παραγραφή᾽ οὐδὲ γάρ, ὡς ἔτυχεν, ὁ νόμος ταύτην ἀντιτίϑεσϑαι συγχωρεῖ, ἀλλὰ καῦσα κόγνιτα, τουτέστιν εὐλόγου αἰτίας ὑποκειμένης. Οὐκ ἔστιν δὲ δίκαιον τὸν ὡρισμένου ἀνδρὸς πίστιν ἐπιλεξάμενον διὰ τὴν ἀπειρίαν 7j πλάνην τῶν κληρονόμων ὑποβάλλεσϑαι ζημίᾳ. “ὥςτε οὖν ἣ τοῦ νόμου προαίρεσις ἣ τὴν παραγραφὴν ἐπαγγελλομένη 15 τῷ ἀγοραστῇ σαϑρὰν δείκνυσι ταύτην διὰ τὴν εὔλογον αἰτίαν. 2. Τοῦ ᾿Ανωνύμου. τὸ μανδάτον ἐλύϑη. x

/

3.

Fl

Διὰ

τοῦτο

χρεία

οὐσουκαπίωνος,

ἐπειδὴ

ἰντέγραρε ΒΡ 11

J

Σωματέμπορον

λέγει τὸν ἐντειλάμενον πραϑῆναι τὰ ἀνδράποδα.

4. Δωροϑέου. Πουβλικιανὴν ῥεσκισορίαν. Τοῦτο δὲ τὸ ῥητὸν non inutiliter 20 ϑέλει, εἰ καί τινα τῶν ἀντιγραφῶν οὐκ ἔχουσιν οὕτω. “Ὑπόϑου γὰρ τὸν σωματέμπορον ἀπὸ μὴ δεσπότου ἀγοράσαι καὶ διὰ τοῦτο τὴν Πουβλικιανὴν αὐτὸν ἔχειν. 5. Στεφάνου. 'H γὰρ Πουβλικιανὴ οὐ μόνον τῷ πρὸ οὐσουκαπίονος ἐκπεσόντι τῆς τοῦ πράγματος νομῆς παρέχεται, ἀλλὰ καὶ τῷ πάλαι δεσπότῃ 25 ἑτέρου τὸ πρᾶγμα οὐσουκαπιτεύσαντος δίδοται τὴν γενομένην ἀνασχίζουσα οὐσουκαπίονα. 6. ....15.... παραγραφήν.

οὐσουκαπίτευσέ

τις,

οὐκ

ἀντιτίϑησι

τὴν

τοιαύτην

T*. Ζήτει βιβ. ν΄. vv. γ΄. κεφ. κζ΄., ὅ φησιν fj νόμου πλάνη ἐμποδίζει 30 τῇ οὐσουκαπίωνι. “Ὅϑεν, εἰ τὴν ἀρχὴν πωλοῦντι τῷ ἀνήβῳ μετὰ τὴν πρᾶσιν αὐθϑεντήσῃ ὁ ἐπίτροπος, οὐ διὰ τοῦ χρᾶσϑαι δεσπόζεται τὸ πραϑέν. Ἔνταῦϑα 6 inde a verbis iv ῥὲμ hoc scholium alia manu ad marginem adscriptum est | 19 non inutiliter: Cod. Florentinus „non utiliter" exhibet | 24 τῷ ἐκπεσόντι: Ca τὰ ἐκπεσόντα | 25 γενομένην: Ca διδομένην; corr. Hb.

LIB. XIV — TIT. I (CA)

793

Iz

οὖν οὐ περὶ νόμον ὁ ἀγοραστὴς ἐπλανᾶτο᾽ ϑεμάτισον γὰρ αὐτὸν μὴ εἰδέναι τὴν ἐντολὴν καὶ τὸν τοῦ ἐντειλαμένου ϑάνατον. Μόνος δὲ ὁ πράτης περὶ τὸν νόμον ἐπλανᾶτο ἤτοι ὁ κληρονόμος" καὶ διὰ τοῦτο οὐσουκαπιτεύϑη μὲν τὸ πραϑέν, χώραν δὲ ἔλαβεν ἡ Πουβλικιανή.

10

8*. Σημείωσαι χρήσιμον καὶ πάντη ἀναγκαῖον. Εἰ δέ τις τὸ ἐν χρήσει δοϑὲν τῷ δεσπότῃ N παρακαταϑήκῃ πωλήσει ὡς ἴδιον τοῦ τεστάτωρος, ὁ ἀγοραστὴς ἰσχυρῶς οὐσουκαπιτεύσει, ὅτι μὴ νόμου ἀγνοίᾳ ὁ κληρονόμος ἐπώλησεν, ἀλλὰ φάκτου, νομίσας ἴδιον εἶναι τοῦ τεστάτωρος τὸ πωλούμενον. 9%, Σημείωσαι, ὅτι μετὰ τὸ γενέσϑαι δεσπότην τὸν καλῇ πίστει ἀγοραστὴν διὰ τῆς οὐσουκαπίωνος κινεῖται Πουβλικιανὴ ἐνδυνάμως κατ᾽ αὐτοῦ. n \ " D , € m \ n n 4 " Ziyet καὶ Big. ξ΄. cvv. ε΄. κεφ. κη΄. ὡραῖον xai διδὸν τῷ καλῇ πίστει νομεῖ τὴν Πουβλιυκιανὴν κατὰ τοῦ δεσπότου νεμομένου ἐπὶ ἑτέρῳ ϑέματι. ^

^

τῷ -

10ξ.

x

-

/

Z

3

Τῇ γὰρ δυνάμει τὸ χρέος καταβεβληκέναι

^

t

4

δοκεῖ.

BXIV, 1,58 = DXVIL 1, 58. 1. ᾿Ἐνετειλάμην σοι τὴν κατ᾽ ἐμοῦ xıvouuelvnv ἀγ]ω γὴν ὑπο]δέξ[ασϑαι.] Σὺ ποιεῖν ὑποσχόμενος ἐμὲ τελευτῶντα ἀγνοῶν τοῦτο ὡς ἔτι μου ζῶντος ὑπεδέχου τὸ δικαστήριον ὀνόματι ἐμῷ. Kılveiv δύνασαι κατὰ τοῦ ἐμοῦ κληρονόμου τὴν μανδάτι. Εἰ καὶ τὰ μάλιστα γὰρ ῥὲ ἴντεγρα [b] τελευτήσαντος διαλύεται τὸ μανδάτον, ἀλλ᾽ οὖν διὰ τὸ φύσει δίκαιον (f) μανδάτι οὔπω σβέννυ]ται. Εἰ δὲ λόγῳ τῆς πρὸς ἐμὲ διαϑέσεως τὴν ὑπὲρ ἐμοῦ δίκην ἠβουλήϑης ὑποδέξασϑαι, οὐ κατὰ μανδάτον ἐμόν, ἀλλ᾽ ἐμὸν πράττων ἐννν 20. οὖν ἐνήχϑης ὑπὲρ ἐμοῦ, κατὰ τοῦ ἐμοῦ κληρονόμου τὴν νεγοτιόρουμ γεστόρουμ ἕξεις, ἐπειδὴ προκαταρχϑεὶς ἤλευ ....20.... [ἀπ]αλλάττειν ἠδύνασο τὴν ἐναγωγὴν ὑπελϑὼν ὑπὲρ ἐμοῦ. 2. Κυρίλλου. Εἰ τὸν τελευτήσαντα ἀγνοῶν δεφενδεύσεις, εἰ μὲν μανδάτον εἶχες, [κινεῖς μανδάτι" εἰ δὲ μή, νεγοτιόϊρουμ γεστόρουμ.

30

3. Στεφάνου. Σημείωσαι ἐν ῥητῷ, ὅτι, εἰ καὶ τελευτῇ τοῦ ἐντειλαμένου λύεται τὸ μανδάτον, ὅμως ἣ μανδάτι οὐ σβέννυται. Διὰ τοῦτο ὁ ἐνταλϑεὶς οἱονδήποτε μανδάτον ἐν ἀγνοίᾳ τῆς τοῦ ἐντειλαμένου τελευτῆς πληρῶν τὸ μανδάτον κατὰ τῶν αὐτοῦ κληρονόμων «κινεῖ», κἂν ἔφϑασε ἤδη τὸ μανδάτον λυϑῆναι. Τοῦτο δὲ αὐτὸ ἔγνως καὶ ἐν τῷ κς΄. διγ. τοῦ παρόντος τιτ. Βλέπε δέ, ἐνταῦϑα δίδωσι τὴν μανδάτι᾽ φάκτου, καὶ μὴ νόμου ἄγνοιαν ϑεματίσῃς, ὡς ἐν τῷ προλαβόντι διγ. τεϑεμάτισται. 11 διδὸν:

Ca διδοῦν

| 26 χινεῖς

— νεγοτιόρουμ:

supplevi e P; cf. infra p. 835 1. 7

794

LIB. XIV — TIT. I (CA)

e

a

4. Κατὰ μανδάτον Σεΐου Τίτιος ἐδανείσατο παρὰ Πρίμου νομίσματα ρ΄. ΒΒ 1 δοὺς καὶ ἐνέχυρα. ᾿Ετελεύτησε Τίτιος ἐπὶ ἐμοὶ κληρονόμῳ πολλοῖς ἄλλοις 139 ἐποφείλων. Τοῦ πλείονος μέρους τῶν χρεδιτώρων συνελϑόντων ἐν τῷ δικαστηρίῳ τοῦ πραέτωρος ἐψηφίσατο τῷ ἡμίσει μέρει τοῦ χρέους ἕκαστον ἀρκεσϑῆναι χρεδίτωρα. Ἑνὸς δὲ τούτων ἀπολιμπανομένου, ᾧ ἦν δοϑεὶς ἐπὶ τοῦ δανείσματος μανδάτωρ καὶ ἐνέχυρα, τούτων οὕτω ψηφισϑέντων ὁ Πρῖμος τὸ χρέος ὁλόκληρον ἀπαιτεῖ τὸν μανδάτωρα. Καὶ ζητοῦμεν, εἰ ἐναγόμενος ὁ μανδάτωρ τὴν αὐτὴν ἔχει παραγραφήν, ἣν ἔχω ἐγὼ ὁ Τιτίου κληρονόμος, ὥςτε αὐτὸν μὴ περαιτέρω τοῦ ἡμίσεος καταβαλεῖν. Καὶ ἀποκρίνεται ὁ Παῦλος 10 λέγων᾽ εἰ μὲν παρῆν ἐν τῷ δικαστηρίῳ τοῦ πραίτωρος ὁ Πρῖμος καὶ συνήνεσεν, ὡς πακτεύσας ἐξεβάλλετο τῇ αὐτῇ παραγραφῇ ὑπὸ τοῦ μανδάτωρος, ἣν καὶ ὁ κληρονόμος ἠδύνατο ἀντιτιϑέναι" εἰ δὲ καὶ ἐγγυητὴς ὑπῆν, ὡςαύτως τῷ μανδάτωρι. "AAN ἐπειδὴ ἀπόντα ἐθεματίσαμεν τὸν κρεδίτωρα, ἄτοπόν ἐστιν αὐτοῦ ἀφελέσϑαι τὴν ἐπιλογήν, τὴν εἰς ὁλόκληρον κατὰ τοῦ μανδάτωρος 15 ἀγωγήν, ὥςπερ καὶ τὴν τοῦ ἐνεχύρου ἐπὶ ὁλοχλήρῳ τῷ χρέει διάπρασιν, ἢ τὸ τῆς ὑποϑύήρκης προνόμιον. δύνατο γὰρ παρὼν τοῦτο αὐτὸ φυλάξαι ἰδυκῶς τὸ τῆς ἐπιλογῆς δίκαιον, καὶ μηδὲ ἕν ὑποστῆναι πρόχριμα περὶ τῇ τοῦ μανδάτωρος ἐναγωγῇ. Εἰ καὶ τὰ μάλιστα γὰρ ὁ μανδάτωρ ἣ ὁ ἐγγυητὴς τὸ ὁλόκληρον καταβάλλει, οὐ δύναται περαιτέρω τοῦ ἡμίσεος τὸν κληρονόμον 20 μεϑοδεύειν «δέον», ἐπειδὴ καὶ αὐτοὶ κρεδίτωρές εἰσι, τὴν αὐτὴν καὶ τούτοις ἐπιϑεῖναι παραγραφήν. Εἰ δὲ ὁ Πρῖμος κατὰ τοῦ κληρονόμου χωρήσας λάβῃ τὸ ἥμισυ, ζητοῦμεν, εἰ δύναται τὸ λειπόμενον ἀπὸ τοῦ μανδάτωρος ἤτοι τοῦ ἐγγυητοῦ ἀπαιτεῖν. Καί φαμεν τοῦτο πράττειν μὴ συγχωρεῖσθαι. Τῷ γὰρ ἐλθεῖν κατὰ τοῦ κχληρονόμου ἔδοξε συναινεῖν τοῖς ὑπὸ τοῦ 2 πραίτωρος ψηφισϑεῖσι, καὶ εἰκότως ἀναγκάζεται τῷ ἡμίσει τοῦ χρέους ἀρκεσϑῆναι. 5. Κυρίλλου. Τὸ συμφωνῆσαι τοὺς πλείονας δανειστὰς ἐπὶ χρεῶν ἀποκοπῇ οὐ βλάπτει τοὺς ἐνέχοντας μανδάτωρα ἣ ἐγγυητὴν ἣ ὑποθήκης προνόμιον, ἀλλὰ τὸν μανδάτωρα ἣ ἐγγυητὴν κινοῦντα μανδάτι. Μὴ ἄρα εἰ παρῆσαν ἣ 80 μετὰ ταῦτα ἐνίκησαν κατὰ τοῦ ῥέου τὸ συμφωνηϑὲν μέρος ἀπαιτοῦντες. 6. Τοῦ Ἐναντιοφανοῦς. Καὶ μὴν ϑέλει ὁ μανδάτωρ προλαμβάνειν τὸ συνάλλαγμα τοῦ ῥέου, ὡς διγ. ιβ΄. πρὸ δύο ϑεμάτων τοῦ τέλους. ἤΑλλως. Ἔκεϊ ὑπόϑου, ὅτι κατὰ μανδάτον ἐδόϑη προϑεσμία.

5 ἑνὸς δὲ τούτων: Ca ἔντος δὲ ταῦτα, corr. Hb. | 11 πακτεύσας: Ca ἐπάκτευσας | 12 τῷ μανδάτωρι: Ca τὴν μανδάτι, corr. Hb. | 13 ἀπόντα: Ca ἀπόντος, corr. Hb. |

16 ὑποθήκης: Ca

ἐπιϑῆναι,

Ca Hb.

ὑπαρϑηρίας» ἀντιτίϑησι

| |

19 καταβάλλει:

29 τὸν μανδάτωρα:

Ca

καταβάλλων

Ca τὴν μανδάτο;

| 21 ἐπιϑεῖναι: corr.

Hb.

LIB.

XIV — TIT.

I (CA)

795

7. Τὸ μεῖζον μέρος μὴ ἐκ τοῦ ἀριϑμοῦ τῶν δανειστῶν κανονίσῃς, ἀλλ᾽ ἐκ τῆς ὀφειλομένης ποσότητος. Τοῦτο γὰρ ὁ Παπιανὸς ἐν τῷ η΄. διγ. τῶν πρώτων τοῦ δὲ πάκτις φϑάσας ἐδίδαξεν. Μέμνησο δὲ τῶν εἰρημένων πρὸς τῷ τέλει

en

τοῦ

ζ΄. διγ. τοῦ

αὐτοῦ

δὲ πάκτις

τῶν

πρώτων.

8. ᾿Ενυπόϑηκον πᾶσι τοῖς ἔχουσι σιωπηρὰς ὑποϑήκας. Οὕτως οὖν νόησον. Hb Il Ἰδικῶς ὁ Οὐλπιανὸς ἐν τῷ ι΄. Bw. τοῦ δὲ πάκτις τῶν πρώτων φησίν, ὅτι καὶ 140 ὁ φίσκος καὶ οἱ πριβιλεγιάριοι πάντες, ἐν ᾧ μὴ ἔχουσιν ὑποϑήκην, προκριματίζονται.

9. Τοῦ ’Evavrıopavoüc. Ἔν δὲ τῷ ι΄. διγ. τοῦ ιδ΄. τιτ. τοῦ β΄. βιβ. φησὶ 10 προκριματίζεσϑαι τὸν πριβιλεγιάριον. 10. Προεκριματίσϑησαν γὰρ καὶ αὐτοὶ παρὰ δεκρέτου οἷα καὶ αἰτοῦσιν ἐπιτρεπ ....8.... τοῦ..2..

τοῦ

πραίτωρος,

11*. [Kai] ἐπὶ τῆς νεγοτιόρουμ δὲ γεστόρουμ φησὶν βιβ. ιζ΄. τιτ. α΄. Hbi χεφ. γ΄. ϑεμ. α΄. Κεφ. ια΄. περιέχεται ἐνέχεσϑαι τὸν διοικήσαντα τὰ τοῦ 15 τεστάτωρος ἤτοι τοῦ τελευτήσαντος πράγματα τῇ νεγοτιόρουμ γεστόρουμ, καὶ ἔχειν αὐτὸν ταύτην τὴν ἀγωγήν. Καὶ βιβ. ζ΄. τιτ. ε΄. κεφ. οδ΄. ϑεμ. β΄. 12*. Πρόσσχες τῷ ᾿Εναντιοφανεῖ, ἵνα μὴ ἐναντιωϑῇ τῷ πρὸ τριῶν ϑεμάτων Hb II τοῦ τέλους ϑέματι τοῦ ιβ΄. κεφ. 189 13*. Παρὰ τοῦ δικαστοῦ κατὰ γνώμην δηλαδὴ τοῦ πλείονος μέρους τῶν 20 δανειστῶν, ὡς Bip. 9°. ccc. ζ΄. κεφ. μη΄., τουτέστιν κατὰ τὸ ποσὸν τοῦ χρέους, οὐ κατὰ τὸν ἀριϑμὸν τῶν προςώπων. Ζήτει καὶ βιβ. ιγ΄. vr. β΄. κεφ. ιδ΄. καὶ βιβ. ια΄. τιτ. α΄. κεφ. η΄. ϑεμ. τελευτ. καὶ βιβ. ϑ΄. cux. ε΄. κεφ. ιζ΄. >

^

148.

x

>

Τουτέστιν

x

“

!

τὸν ἐντειλάμενόν μενόν

L

y. μοι

x

δανεῖσαί

,

,

,

σε.

B XIV, 1,59 = D XVII, 1, 59. 25 1. Ei γὰρ ὡς δωρούμενός cot παρεσκεύασά σε αὐτὸν ἐπερωτῆσαι, οὐ Hb κατέχῃ uot ἣ τῷ κληρονόμῳ uou τῇ μανδάτι, πλ[ὴν εἰ μὴ ὑπερβαίνει τοὺς 140 φ΄.] χρυσοὺς ἣ τοῦ ἐνταλϑέντος ποσότης. Πᾶσα γὰρ δωρεὰ τοὺς φ΄. χρυσοὺς ὑπερβαίνουσα καὶ μὴ ἐμφανισϑεῖσα πραττομένων ὑ[πομνημάτων ἰσ]χίύει TEM 10..... eic] μόνον τὸ περισσόν. 10 πριβιλεγιάριον: Ca πριβιλελεγιάριον πραίτωρος:

Ca

παίτωρος

| 17

πρόσσχες:

|

11 ante δεκρέτου deletum:

Ca πρόσχες

κρεδίτορος |

e

796

ων

10

20

LIB. XIV — TIT. I (CA)

2. 'Ὡς ἐν προϑεωρίᾳ ἔχε ταῦτα. "E&v ὁ δανειστὴς τὸ ἐνεχυρασϑὲν αὐτῷ πρᾶγμα πωΪλήσῃ, οὐχ ὑπόκειται ὁ ἀγοραστὴς τῇ προσφορᾷ}. Τοῦτο δὲ ὑπὲρ τῶν κρεδιτώρων ἐπινενόηται, ἵνα μὴ δυσχερὴς αὐτοῖς γένηται ἀγνωμονουμένη παρὰ τοῦ χρ[εώστου καταβολή, εἴ γε οὗτος ὑπερϑέμενος] εἶτα προσπαίζων τῷ πράγματι μετρίως φέρει τὴν λύπην τὴν ἐπὶ τῆς ἀφαιρέσεως τοῦ ἀγορασϑέντος. ᾿Επεὶ οὖν ταῦτα [ἐμποδίζει τῇ τοῦ ἐνεχύρου] ἀγορασίᾳ, συμβαίνει οὐ μικρὰ βλάπτεσϑαι τὸν κρεδίτωρα. Τούτου οὖν χάριν ἤρεσε μὴ δύνασθαι τὸν δεβίτωρα προσφορᾷ [τοῦ] χρέους [τὸν ἀγοραστὴν ἀπαιτεῖν [μὴ] δύνασϑαι] τὸ ἐνέχυρον. ᾿Επειδή σοι ταῦτα προτεϑεώρηται, ὅρα λοιπὸν «τὸ προκείμενον». ᾿Εδανείσατο Πρῖμος παρ᾽ ἐμοῦ νομίσματα ρ΄. ἐγγυησαμένου Σεκούνδου, δοὺς καὶ ἐνέχυρον. ᾿Ετελεύτησεν ὁ Πρῖμος. 'O τούτου κληρονόμος προξάγειν μετὰ τόκων τὸ χρέος ἠγνωμόνει. Ἦλϑεν ἐπὶ τὴν διάπρασιν τοῦ ἐνεχύρου. Ὃ ἐγγυητὴς τούτου Σεχκοῦνδος ἠγόρασεν. Δύναται μετὰ ταῦτα ὁ Πρίμου χληρονόμος προζάγων μετὰ τόκων τὸ χρέος τῷ ἐγγυητῇ ἀναλαμβάνειν τὸ ἐνέχυρον μετὰ τῶν ἐξ αὐτοῦ ληφϑέντων καρπῶν. Καὶ μή τις λεγέτω" καίτοι εἴρηται τὸν ἀγοράσαντα παρὰ τοῦ δανειστοῦ μὴ ὑποχεῖσϑαι προςφορᾷ. ᾿Αλλὰ ταῦτα δεῖ νοεῖν, ἡνίκα ἐξωτικὸς ἀγοράζει" τοῦ γὰρ ἐγγυης- Hb II τοῦ τὸ ἐνέχυρον ἀγοράσαντος ἄδεια δίδοται τῷ δεβίτωρι προςφέρειν 141 τὸ χρέος. Δεῖ γὰρ μεταξὺ τοῦ ἐγγυητοῦ καὶ τοῦ δανεισαμένου καλὴν φυλάττεσϑαι πίστιν. 3. Σημείωσαι κάλλιστον νόμιμον, ὅτι ὁ μὲν τυχὼν ἀγοράσας τὸ οὐχ ὑπομένει προςφοράν, ὁ δὲ ἐγγυητὴς ἀγοράσας τὸ ἐνέχυρον προςφοράν᾽ ὅπερ καὶ ὁ Παπιανὸς ἐν τῷ πρώτῳ τῶν ἀντιπαπιανῶν τιτ. ε΄. διγ. γ΄. φησίν. Ταῦτα δὲ ἐνταῦϑα σημείωσαι, ὅτι, κἂν μὴ ἐξ ἐναχϑείς, ἀλλ᾽ ἐκ προαιρέσεως ἠγόρασε τὸ ἐνέχυρον, καὶ οὕτως προςφοράν. ,

ex

2

30

+

Σ

3

»

Lud

2

,

M2

-

5

H

,

x

^

3

A5

M

"

ἐνέχυρον ὑπομένει μονοβιβ. ἀνάγκης ὑπομένει 3

[4

€

4. ᾿Ιδοὺ σημείωσαι, ὅτι ὁ ἐξωτικὸς ἀγοράζων τὸ ἐνέχυρον οὐχ ὑπομένει προςφοράν. Τοῦτο δὲ νόησον, πλὴν εἰ μὴ παρὰ δεβίτωρος τοῦτο ἠγόρασεν, ἢ δεύτερός ἐστιν ὁ δανειστὴς ἠγορακώς, ὡς τοῦτο αὐτὸ ὁ Παπιανὸς ἐν τῷ α΄. τῶν ἀντιπαππιανῶν μονοβιβ. τιτ. ε΄. διγ. γ΄. φησίν. "᾿ΑνάγνωἙθι αὐτὸ τὸ διγ. ,

Fr

»

=

,

,

,

2

Ä

»

>

5. Τοῦτο νόησον, κἂν μὴ ἐκ προαιρέσεως, ἀλλ᾽ ἐξ ἀνάγκης ἐναχϑεὶς fjyópace τὸ ἐνέχυρον, «ὧς» 6 Παππιανὸς ἐν τῷ α΄. τῶν ἀντιπαπιανῶν «τιτ. ε΄.» διγ. β΄. φησίν. 4 παρὰ: Ca περὶ 11

προσάγειν:

| 5 πράγματι:

Ca προσάγων

leg. πράτῃ

| ἀγορασϑέντος: leg. ἐνεχυρασϑέντος |

LIB. XIV — TIT. I (CA)

797

6. Οὔτε γὰρ ἄλλως ἀναγκάζεται δοῦναι τὸ ἐνέχυρον, εἰ μὴ λάβῃ τὴν ποσότητα πᾶσαν, ἣν κατέβαλεν, μετὰ καὶ τῶν ἐκ καιροῦ τῆς ἀγορασίας ἐπισυναχϑέντων τόκων, ὡς ὁ Παππιανὸς ἐν τῷ α΄. τῶν ἀντιπαππιανῶν μονοβιβ. ar. ε΄. διγ. 9΄. φησίν. 5

1. Μανδατωρεύσαντος Πρίμου ἐδάνεισα Σεκούνδῳ εἰπόντος ἐν τῷ [a] μανδάτῳ τοῦ Πρίμου, ὡς εἴσω δύο μηνῶν καταβαλεῖν τὸ χρέος. Μὴ καταβάλλοντος αὐτοῦ παρέδραμεν T, προϑεσμία. Οὐδὲν κωλύει μετὰ τὸν εἰρημένον χρόνον κινεῖν κατὰ Πρίμου τὴν μανδάτι.

8. Τοῦ ’Evavrıopavoöc. ᾿Ενταῦϑα τὴν μανδάτι δέδωχε κατὰ τοῦ ἐγγυητοῦ" 10 ἐν δὲ τῇ α΄. διατ. τοῦ κ΄. τιτ. τοῦ β΄. βιβ. τοῦ Κωδ. ἐπὶ τῷ αὐτῷ ϑέματι τὴν δεδόλο εἶπεν ἁρμόζειν. ᾿Ανάγνωϑι βιβ. γ΄. τιτ. ε΄. διγ. λα΄. καὶ βιβ. κ΄. τιτ. α΄. διγ. β΄. 9. "Ec9" ὅτε γὰρ ἡ μανδάτι καὶ πρὸ τῆς ἡμέρας κινεῖται, καὶ ὁ ἐντειλάμενος γενέσϑαι τι αὐτῷ μετὰ ἡμέραν τινὰ καὶ πρὸ τῆς ἡμέρας κατέχεται" ὡς ὁ 15 ἐντειλάμενος γενέσϑαι αὐτῷ μνημεῖον μετὰ τὴν αὐτοῦ τελευτήν: ἐνάγεται γὰρ καὶ οὗτος ἔτι περιὼν [καὶ]] κατὰ τὴν ἐν τῷ ι΄. (12) διγ. κειμένην διάστιξιν. Τὸ μέντοι μετὰ τὴν ἡμέραν κινεῖσϑαι τὴν ἀγωγὴν ἐπὶ παντὸς συμβαίνει᾽ ὁ γὰρ ἐντὸς προϑεσμίας ὀφείλων καταβαλεῖν καὶ τῆς προϑεσμίας παραδραμούσης ἐνάγεται. Τοῦ δὲ παρόντος νομίμου τὸν ϑεματισμὸν ἔχεις σαφέστερον 20 μετὰ β΄. ϑέματα. 10. Πρίμου καὶ Σεκούνδου ἐντειλαμένων ἐδάνεισα Τερτίῳ. Kat’ οὗ Hb Il βούλομαι τῶν μανδατώρων ἔξεστί μοι χινεῖν εἰς ὁλόκληρον, εἰ καὶ μηδὲν 142 τοιοῦτο τῷ μανδάτῳ συμπεφώνηται. Εἰ δὲ ἐναχϑέντες ol δύο καταδικασϑῶσιν, εἰς μόνον «μέρος» ἑκάτερος τῇ ἰουδικάτι χρατεῖται. 25

-

lad

11.

Τοῦ

/

7,

’Evavrıopavoöc.

2

Δύναται

3

δὲ

€

καὶ

,

ἐναγόμενος

-

αἰτεῖν

εἰς

τοὺς

εὐπόρους ἐπιμερισϑῆναι τὴν ἀγωγὴν ἐκ τῆς ᾿Αδριανείας ἐπιστολῆς, ὡς Buß. pe^. τιτ. α΄. διγ. ι΄., κζ΄. καὶ Big. κζ΄. τις. ζ΄. διγ. ζ΄. Εἰ δὲ καὶ εἷς μόνος εἰς ὁλόκληρον καταδικασϑῇ, δύναται ἐναγόμενος τῇ ἰουδικάτι ἐπιζητεῖν ἐχχωρηϑῆναι τὰς κατὰ τῶν συμμανδατώρων ἀγωγάς, ὡς Bw. μη΄. τοῦ α΄. 30 rır. τοῦ μς΄. βιβ. καὶ Bw. νβ΄. τοῦ «αὐτοῦ» τιτ., ὅτι ἐκ πολλῶν μανδατώρων τοῦ αὐτοῦ χρέους, ἐὰν ὁ εἷς ἐναχϑῇ 7] ἐλευϑερωϑῇ, οἱ λοιποὶ οὐκ ἐλευϑεροῦνται" τῇ μέντοι καταβολῇ πάντες ἐλευϑεροῦνται. Ἔν δὲ τῇ γ΄. Bw. τοῦ wj. τιτ. 3 Παππιανὸς: in nostris edd. Paulus 20 ϑέματα: Ca ϑεμάτων | 22 μηδὲν: Ca μὴ δὲ

βιβ. νβ΄. τοῦ... c.

ἀντιπαππιανῶν: Ca ἀντιπαππιανοῦ | | 30 διγ. νβ΄. τοῦ «αὐτοῦ» τιτ.: Ca

| 32 τῇ γ΄. διατι; Ca τῷ γ΄. dw.

798

LIB. XIV — TIT. I (CA)

τοῦ δ΄. B1B. [τοῦ Κωδ. λέγει, ὅτι καὶ ἐπὶ τῶν ἀντιφωνήσεων 1 ἰουδικάτι] διαιρεῖται xaO" ὑπόδειγμα τῶν ἐγγυητῶν καὶ μανδατώρων. Λέγει γὰρ καὶ βιβ. ve’. τιτ. δ΄.(0), ὅτι ἐὰν δύο ἐντείλωνται, εἰς [ὁλόκληρον ἕκαστος ἐνάγεται)]. 12. [Εἴ εἰ]σιν οἱ ἐντειλάμενοι δύο, κἂν τὰ μάλιστα καϑ᾽ οὗ βούλεται κινεῖ 5 τὴν ἀρχὴν ὁ ἐνταλϑείς, ὅμως μετὰ καταδίκην [τῶν δύο ἅμα οὐκέτι δύναται εἰς ὁλόκληρον, ἀλλ᾽ εἰς μόνον] μέρος xa9* ἑκάστου αὐτῶν τὴν ἰουδικάτι κινεῖν. t

13*. Zire βιβ. μγ΄. τιτ. α΄. κεφ. o9. ’Exei γὰρ κατὰ τοῦ ἐπερωτηϑέντος Ab nn οὐτιλίαν ἐξ στιπουλάτου δέδωκεν, ὡς οἶμαι, προςώπῳ τοῦ δεσπότου γενομένης 140 τῆς ἐπερωτήσεως ἀπὸ τοῦ φροντιστοῦ αὐτοῦ. Ζήτει καὶ τοῦ παρόντος βιβ. 10 κεφ. μγ΄.; με΄. deu. ε΄. περὶ τὸ τέλος καὶ τὸ ζ΄. ϑεμ. τοῦ ι΄. κεφ. Ἢ εἰπέ, ὅτι παρῆν ἐκεῖ ὁ πρωτότυπος.

14*.

Σημείωσαι,

por τὴν

ὅτι ὁ κατὰ ἐντολήν

ἐξ στιπουλάτου,

^

3,

ἀλλ᾽

A

>

ἐνάγεται

ΣΌΣ,

ἡ

μου τῇ

ἐπερωτήσας οὐ προσπορίζει

περὶ

*

ἐντολῆς, 3

=

ἐφ᾽ >

3

ᾧ

ΚΑ

ἐχχωρῆσαι 3

=

μοι τὴν ἐκστιπουλάτου. [᾿᾿Ανάγνωϑι] καὶ τὰς ἐ.. 2.. κε. 0 max ... 2... 15 ἀναγκαίας π.. 2... καὶ ip. χγ΄. τιτ. [α΄.] κεφ. μτ΄. (48) καὶ τὴν ἐκεῖ τελευτ. rapaypaptv. Ἔν δὲ τῷ 09°. [κεφ.] τοῦ α΄. τιτ. τοῦ μγ΄. βιβ. ἐπεὶ παρόντος τοῦ πρωτοτύπου ὁ φροντιστὴς ἐπηρώτησε, κ[αλῶς] καὶ ὁ βασιλικὸς τὴν ἐξστιπουλάτου δέδωκε τῷ πρωτοτύπῳ᾽ δοκεῖ γὰρ αὐτός, ἐπεὶ παρῆν, ποιῆσαι τὴν ἐπερώτησιν. Ζήτει καὶ Big. .. τιτ. β΄. κεφ. τελευτ. ἀναγκαῖον, καὶ κεφ. 20 αὐτοῦ κε΄. καὶ κη΄. καὶ βιβ. κγ΄. τιτ. α΄. κεφ. κγ΄. καὶ μς΄. καὶ Buß. κε΄. τιτ. α΄. κεφ. ιγ΄. καὶ βιβ. νζ΄. τιτ. α΄. κεφ. ιδ΄. Seg. ιζ΄. ἀναγκαῖον, καὶ βιβ. ve^. τιτ. $'. κεφ. προτελευτ. xal βιβ. νγ΄. τιτ. α΄. κεφ. vy'., νδ΄. καὶ μβ΄. AN

3

,

“

3

5

\

Pel

[A

,

b]

x

-

,

H

-

,

2

x

,

15*. Περὶ ἐξωτικοῦ ἀγοράσαντος τὸ ἐνέχυρον παρὰ τοῦ δανειστοῦ, ὡς Hb II ἰσχυρῶς ἀγοράζει αὐτό, ὅταν ὁ δεβίτωρ οὐ δίδωσι τὸ χρέος, ζήτει βιβ. κε΄. 141 25 τιτ. δ΄. κεφ. ιζ΄., 5 φησι μὴ δύνασϑαι τὸν χρεώστην προσάγειν τὸ χρέος ἣ τῷ ἀγοράστῃ 7) τῷ δανειστῇ, [καὶ] ἀναλαβεῖν τὸ [π]ρᾶγμα. Καὶ τιτ. αὐτοῦ ζ΄. κεφ. κη΄. κϑ΄. καὶ τὸ β΄. ϑεμ. τοῦ κη΄. xep., ὡς el ἐκακούρ[γησ]εν ὁ δανειστής, αὐτὸς καὶ οὐχ ὁ ἀ[γο]ράστης ἐνάγεται. [Ζήτει] κεφ. αὐτοῦ λε΄. καὶ «Bip.» μγ΄. [τιτ.] .. κεφ. α΄. καὶ β΄. καὶ κεφ. αὐτοῦ .. καὶ μζ΄. καὶ νη΄. καὶ τιτ. αὐτοῦ 30 α΄. κεφ. β΄. καὶ νη΄. [καὶ] βιβ. κβ΄. τιτ. α΄. κεφ. πγ΄. καὶ κεφ. ιγ΄. τοῦ (9. τιτ. τοῦ 19. βιβ. καὶ βιβ. κε΄. τιτ. ζ΄. κεφ. γ΄. ὅλον. 165.

Πλὴν λαμβάνει καὶ αὐτὸς τοὺς τόκους ἐν μέσῳ, ὡς κεφ. β΄. τοῦ ζ΄. ctt.

τοῦ κε΄. βιβ. καὶ κεφ. ε΄. περὶ τὸ τέλος" dp’ ὧν μάϑῃς, ὅτι καὶ ὁ ἐγγυητὴς 4 εἰσιν οἱ ἐντειλάμενοι:

Ca

ἐστιν ὁ ἐντειλάμενοςἢ

|

κινεῖ: Ca κινεῖν

LIB. XIV

— TIT.

I (CA)

799

καὶ ὁ δεύτερος δανειστὴς ἀγοράζοντες τὸ ἐνέχυρον ὑπόκεινται τῇ προςφορᾷ. Χρεωστεῖ δὲ καὶ ἄκραν ἐπιμέλειαν ἐπὶ τῷ ἐνεχύρῳ ὁ ἐγγυητής, ὡς βιβ. κε΄. τιτ. β΄. κεφ. β΄. 17*. Σημείωσαι, ὅτι ὁ ὀφείλων τι ποιῆσαι ἐντός τινος προϑεσμίας 5 xxi μετὰ τὴν προϑεσμίαν ἐνεχόμενος.

μένει

18. Κατὰ μανδάτον Πρίμου Σεκοῦνδος ἐδανείσατο παρ᾽ ἐμοῦ νομίσματα Hb II ρ΄. δοὺς Eveyupov....20.... ἐξενωκήϑη τὸ ἐνέχυρον ὡς ἀλλότριον. Ζητοῦμεν, εἰ δύναται χωρεῖν κατὰ τοῦ μανδάτωρος, καὶ εἰ ἄρα τίς ἐστι διαφορὰ. ...20.... ἐκνι]κήσεως ἐπερωτηϑείς. Καί φησιν ὁ Παῦλος, εἰ ὁ κρεδίτωρ ἐκ τοῦ τιμήματος 10 τοῦ ἐνεχύρου ὅλον οὐκ ἀπέλαβεν τὸ χρέος ....20.... τῆς ἀποκρίσεως δείκνυται, ἐν ᾧ μὴ προφάσει ἐκνικήσεως ὁ μανδάτωρ κατέχεται, ἐλεύϑερον αὐτῷ προς ....20.... τὸς τὸ ἐνέχυρον διατιμήσεως. 19. Κυρίλλου. Εἰ δανείσας τὸ ἐνέχυρον ὁ δανειστὴς ἐκνυκήσῃ καὶ ἐκνυκηϑῇ, εἰ μὴ ἐπηρωτήϑη περὶ ἐχκνικήσεως, οὐ κινεῖ κατὰ μανδάτωρος. 1.5.

20. Στεφάνου. Τυχὸν γὰρ δανειστικῷ ὑπόκειται, ὡς πανταχόϑεν ἔστι μαϑεῖν.

δικαίῳ

πωλῶν

ἐκνικήσει

οὐχ

21. Ἐποιησάμην εἴς τινα ἔγγραφον μανδάτον τοιοῦτον᾽ ἐντέλλομαί σοι, ὥςτε Σεβήρῳ τῷ κατὰ ἀγχιστείαν μοι διαφέροντι π΄. δανεῖσαι νομίσματα, λαμβάνοντι δὲ xal τόδε ἐνέχυρον, καὶ ἐπὶ τοῖς προσγενησομένοις τόκοις 20 τὸ ἀζήμιον σοι ἐκ τοῦ μανδάτου περιελέσϑαι ἐπαγγέλλομαι, μέχρις οὗ περίεστι Σεβῆρος. Γενομένου τοῦ δανείσματος ὀχληϑεὶς ἐγὼ πολλάκις οὐδὲν κατέβαλον. Ζητοῦμεν, εἰ τελευτήσαντος Σεβήρου ἐλευϑεροῦμαι. Καί φησιν ὁ Παῦλος τὴν μανδάτι ἀγωγὴν εἶναι περπέτουαν, καὶ μὴ σβέννυσϑαι διὰ τοῦτο, ἐπειδὴ πρόςκειται τῷ μανδάτῳ, ὅτι τὸ ἀζήμιόν σοι περιγενήσεται ἐκ τῆς αἰτίας 25 τοῦ μανδάτου, μέχρις οὗ περίεστιν Σεβῆρος. 'O γὰρ οὕτως ἐντελλόμενος ἔδοξε λέγειν, ὅτι παρασκευάσω τὸν Σεβῆρον, ἐν ὅσῳ ζῇ, τὸ χρέος ἀποδοῦναι. Εἰρήκαμεν δὲ πρὸ β΄. ῥεσπόνσων, ὅτι ὁ προϑεσμίαν ἐνθεὶς καὶ μὴ ταύτης εἴσω εὐγνωμονήσας οὐδὲν ἧττον καὶ μετὰ τὴν προϑεσμίαν κρατεῖται. 22. Τοῦ ᾿Ανωνύμου. ᾿Ανάγνωϑι βιβ. με΄. τιτ. α΄. διγ. ρκβ΄. τοῦ Σκαεβόλου Hb II 30 καὶ βιβ. λδ΄. τιτ. γ΄. διγ. κ΄. ϑεμ. α΄. καὶ βιβ. ιγ΄. τιτ. ε΄. διγ. ε΄. Yen. γ΄. xal τὰ ἐν αὐτῷ παραγεγραμμένα. 10 τῆς: Hb. τοίνυν | 12 ...τος: Hb. ἀγοράσαντος

| 13 sch. 19: cf. infra p. 8261.9]

Εἰ — ἐκνικήσῃ: leg. cum P: El πωλήσει τὸ ἐνέχυρον ὁ δανειστὴς

| 15 ἐκνυεήσει: Ca ἐκνυκήσῃ

800

LIB. XIV — TIT. I (CA)

23. 'O γὰρ μανδάτωρ διὰ τῆς ὑποσχέσεως οὐχ οὕτως εἶπεν, ὅτι τυχὸν μετὰ ϑάνατον αὐτοῦ οὐκ ἔσομαί σοι ἔνοχος, ἀλλ᾽ ἔδοξε τοῦτο ἐπαγγέλλεσϑαι, ὅτι σπουδάζω, ὥςτε τὸν δανεισάμενον, ἐφ᾽ ὅσον ζῇ, καταβάλλειν σοι τὸ χρέος. Εὔδηλον δέ, ὡς ὁ προϑεσμίαν ὁρίσας καὶ μὴ ποιήσας τὸ ἱκανὸν 5 τούτου εἴσω τοῦ χρόνου, ἐνέχεται. Σημείωσαι δὲ ἐν ῥητῷ, ὅτι περπετοῦά ἐστιν ἡ μανδάτι. 24. ᾿Ἐνετειλάμην σοι δανεῖσαι Πρίμῳ νομίσματα ρ΄. ἀσφαλίσαντι. «Οὐκ ἀσφαλίσαντι» δὲ ὅμως αὐτῷ δανείσας σὺ οὐδὲ ἐνέχυρον ἔλαβες, οὐδὲ ἐγγυητήν. Φησὶν ὁ Παῦλος μὴ ἔχειν σε κατ᾽ ἐμοῦ τὴν μανδάτι" οὐ γὰρ ἐπλήρωσας τὸ 10 μανδάτον. 25. Σημείωσαι, ὅτι τῷ donecactíone ῥήματι οὐδὲ ψιλὴ ἀσφάλεια δηλοῦται, ἀλλ᾽ ἐγγυητὴς ἢ ἐνέχυρον. Βλέπε, πῶς εἶπον, indoneactione. Αὐτῷ γὰρ μόνῳ τῷ τῆς καυτίονος ῥήματι οὐ σημαίνεται ὁ ἐγγυητής, ὡς βιβ. ς΄. τοῦ Ko8. cv. λη΄. Star. γ΄. i5

26*. Σφόδρα τῆς ἀκριβείας καταστοχασάμενος ὁ νομοϑέτης αἰτίαν ἀπέδωκε τοῦ ἐνέχεσϑαι τὸν μανδάτωρα καὶ μετὰ τελευτὴν Πέτρου, τὸ εἶναι διηνεκῆ τὴν ἀγωγὴν τὴν περὶ ἐντολῆς, παραδραμὼν τὰς γενομένας ὀχλήσεις" x&v γὰρ ἐγένοντο, ἀντὶ μὴ γεγονότος ἐλογίσϑησαν, διότι ὁ ὑπὸ προϑεσμίαν ἐπερωτηϑεὶς οὐ δύναται ἐντὸς αὐτῆς ὀχλεῖσϑαι, οὐδὲ κἂν κατ᾽ αὐτὴν τὴν 20 τελευταίαν ἡμέραν. Καὶ ἀνάγνωϑι βιβ. μγ΄. τιτ. α΄. κεφ. ριη΄. ϑεμ. β΄. λέγον" ὁ ὁμολογῶν σήμερον διδόναι, καὶ πρὶν πληρωϑῇ 7 ἡμέρα, ἐνάγεται, εἰ καὶ τὸ ἐναντίον κρατεῖ ἐπὶ τῶν ἄλλων χρονικῶν ἐπερωτήσεων. Ὅτι δὲ αὕτη, ἣν ἀπέδοτο, ἐστὶν ἀληϑής, 7) ἔξωϑέν φησιν γ΄. παραγραφὴ, καὶ ὁ ιε΄. τιτ. τῆς γ΄. ἰνστιτουτ. λέγων περὶ τῷ 9'. ϑέματι" πρόςκαιρος γὰρ ἐπερώτησις οὐ 25 δύναται γενέσϑαι, οἷον, ἵνα εἴπω, ὁμολογεῖς διδόναι δέκα νομίσματα ἕως δέκα ἐνιαυτῶν. 27%. Ζήτει βιβ. β΄. τιτ. β΄. κεφ. ρπη΄. ϑεμ. β΄. καὶ «vv. αὐτοῦ γ΄. κεφ. κε΄. καὶ βιβ. μη΄. τις. δ΄. κεφ. δ΄, ϑεμ. ε΄. ᾿Αλλὰ ταῦτα μὲν περὶ ἀσφαλείας. Περὶ δὲ ἱκανοδοσίας ζήτει βιβ. β΄. τιτ. β΄. κεφ. ξα΄. καὶ βιβ. ζ΄. τιτ. ιδ΄, χεφ. α΄. καὶ 30 βιβ. λγ΄. τιτ. α΄. κεφ. ιζ΄. περὶ τὸ τέλος. Περὶ δὲ ἱκανοδοσίας φησὶν τὸ ιϑ'. κεφ. τοῦ α΄. ttt. τοῦ ιϑ'. Buß. 288.

“να γνῷς, διὰ τί ἀγοράζειν τὸ ἐνέχυρον ὁ ἐγγυητὴς κωλύεται.

8 δανείσας: Ca δανείσασϑαι Ca

οὐ δαψιλὴ

| 11 donecactíone: i. e. idonea cautione

| 12 αὐτῷ --- μόνῳ:

Ca αὐτοῦ --- μόνου

| εὐδέ

φιλὴ:

LIB. XIV — TIT. I (CA)

801

298. “Ὧν πίστει καλῇ δηλαδὴ ἔλαβεν, ὥς φήσιν N διατ., ἥτις ἐστὶν α΄. «τοῦ κ΄. τιτ.» τοῦ β΄. Big. τοῦ Κωδ. ἤτοι κεφ. μα΄. τοῦ γ΄. τιτ. τοῦ ι΄. Buß.

1

e

δι

308. Ἤγουν τὸ εἰπεῖν: ἕως μανδάτι ἀγωγή ἔστι διηνεκής.

2

5

3

e

1$

οὗ ζῇ, διηνεκῆ

ποιεῖ τὴν ἐντολήν.

'H γὰρ

B XIV, 1,60 = D XVII, 1, 60. l. Δανείσας Πρῖμος Σεκούνδῳ ἔλαβε μανδάτωρα. ᾿Εναχϑεὶς ὁ μανδάτωρ χαταδικασϑεὶς ἐξεκαλέσατο. 'Horquévac τῆς ἐκκλήτου ὁ Σκαέβολας δίδωσι μοι παρρησίαν κινεῖν κατὰ τοῦ δεβίτωρος. 2. Τοῦτο κατὰ τὸ παλαιὸν κρατοῦν. Σήμερον γὰρ οὐ δύναται κινῆσαι κατὰ τοῦ ἐγγυησαμένου ὁ δανειστής, εἰ μὴ πρῶτον χωρήσας κατὰ τοῦ πρωτοn D “’ 3’ ^ t ε ς 4 E ^4 τύπου μὴ δυνηϑῇ παρ᾽ αὐτοῦ τὸ ἱκανὸν παϑεῖν, ash 9. τῶν μετὰ τὸν νεαρὸν Κώδικα διατάξεων. 3. Σεμπρωνίαν τὴν ϑυγατέρα Τιτίου ἐμνηστευσάμην. Ἢ μήτηρ λόγῳ Hb II προυκὸς ὑπισχνεῖτό μοι ἐπερωτηϑήσεσϑαι φανερὰ νομίσματα. Τίτιος ταῦτα γνοὺς παρακολουϑήσαντι τοιούτῳ ἐχρήσατο πρὸς ἐμὲ γράμματι" Τίτιος τῷδε χαίρειν. Τὴν Σεμπρωνίαν γνῶϑι φιλεῖσϑαι παρ᾽ ἐμοῦ, καὶ ὅτι κατ᾽ εὐχὰς ἐμὰς μέλλει σοι γαμεῖσϑαι. Εἰδέναι δέ σε βούλομαι, ὅτι οὐ παρ᾽ ἀξίαν πράττεις τοιαύτην λαμβάνων’ καὶ εἰ τὰ μάλιστα οἶδα, ὅτι Τιτία αὐτῆς μήτηρ ἀξιοπίστως ὑπὲρ σοῦ μέλλει ἐπερωτηϑήσεσϑαι προῖκα, ὅμως κἀγὼ αὐτός, ὅπως μᾶλλον τῷ ἐμῷ οἴκῳ ἤτοι ἐμοὶ αὐτῷ τὴν σὴν συνάψω φιλίαν, τὴν ἐμαυτοῦ πίστιν ἔνοχον ποιεῖν οὐκ ἀμφιβάλλω. Διὸ εἰδέναι σε ϑέλω, ὁτιδήποτε περὶ τῆς προικὸς ἐπερωτήσεις, τοῦτο τῇ ἐμῇ πίστει ἀποσωϑήσεταί σοι. Τούτων δὲ γενομένων πρὸς ἐμὲ τῶν γραμμάτων τῆς Τιτίας μηδὲν ἐντειλαμένης Τιτίῳ, μήτε ῥατοναβιτευσάσης τὸ παρ᾽ αὐτοῦ γενόμενον, εἶτα μετά τινα χρόνον ὡμολόγησέ με Τιτία φανερὰ νομίσματα λόγῳ προικός... 20... . γενομένης. ᾿Αδιάφορον γάρ, εἰ ἐτελεύτησεν ἣ τῆς κόρης μήτηρ ἐπὶ κληρονόμῳ τινὶ καὶ ὁ Τίτιος δὲ ὁ τούτοις np ....20.... τοίνυν μεϑοδεύσω τὴν προῖκα τὸν Τιτίας κληρονόμον. Ζητοῦμεν, εἰ οὕτως κατὰ τῆς διαδοχῆς Τιτίας ἔχει τὴν .20.... ἐρωτηϑεὶς περὶ τῆς νεγοτιόρουμ γεστόρουμ. Ἵρνήσατο καὶ ταύτην. Δῆλον γὰρ τοῦτο Τίτιος ἐποίησεν, ὅτι οὐκ ὀνόματι Tırlasob....20... obuevoG Σεμπρωνίας τῆς κόρης τούτοις ἐχρήσατο τοῖς γράμμασιν, ὥστε οὖν ἑαυτὸν μᾶλλον, οὐ μὴν.....20..... τοῦ μανδάτωρος ἣ τῶν κληρονόμων αὐτοῦ οὐδεμιᾷ ἐκβάλλομαι παραγραφῇ. 15 τοιούτῳ: 20 ἐμαυτοῦ: SCHELTEMA,

Ca τοιοῦτον Ca

ἐμαυτῷ

Basilica,

11.

|

|

πρὸς ἐμὲ: Ca πρός με

23 γραμμάτων:

|

Ca γραψάντων

17 πράττεις: Ca πράττειν | |

μηδὲν:

Ca μηδενὶ 23

802

LIB.

XIV

—

TIT.

I (CA)

4. Κυρίλλου. 'O διαϑέίμενος ....20....] γενόμενος πρὸς τὸν ἄνδρα ὑπὲρ ἐμοῦ τοῦ ἐπηρωτημένου τὴν προῖκα οὐκ ἔχει κατ᾽ ἐμοῦ τὴν.... 20.... τὸν ἄνδρα παραγραφῇ. 5. Τοῦτο γὰρ ποιεῖ τὴν ζήτησιν᾽ εἰ γὰρ ἐνετείλατο Y, ῥατοναβίτευσε, δχώραν εἶχεν ἣ μανδάτι. Ἢ γὰρ ῥατοναβιτίων πιδηδάτῳ προσέοικεν, ὡς χεῖται Big. η΄. τῶν δὲ {πεκουλίις Sw. .... -

,

-

x

Hh

6. ᾿ΩὩμολόγησα δώσειν ὑπὲρ τῆς ἐμαυτοῦ ϑυγατρὸς Τιτίῳ λόγῳ προικὸς ‚a. νομίσματα. Συνεφωνήϑη δὲ τοῦ γάμου συστάντος, ὥςτε μὴ δοῦναί με τέως Hb II τὰ νομίσματα, λόγῳ δὲ τόκων nad” ἕκαστον ἔτος διδόναι νομίσματα λόγου 10 χάριν ν΄. ἐπὶ τὸ ἐντεῦϑεν τρέφεσϑαι τὴν ἐμὴν ϑυγατέρα ὑπὸ τοῦ ἀνδρός. Καὶ τοῦτο ἣ ἰδικῶς συνεφωνήϑη ἣ σιωπηρῶς διὰ τὸ δεῖν τὸν ἄνδρα τρέφειν τὴν γυναῖκα. Καταβληϑέντων τῶν νομισμάτων συνέβη περὶ τὴν τῆς κόρης ἀποτροφὴν δαπανῆσαί «με» τυχὸν λ΄. νομίσματα. Καὶ ζητοῦμεν, εἴ τίς μοι δίδοται ἀγωγὴ ἐπὶ ἀπολήψει τῶν μὴ δαπανηϑέντων x’. νομισμάτων. Πᾶσαν 15 ὁ Σκαέβολας ἀγωγὴν ἠρνήσατό μοι. Εἰ δὲ παρεῖχον τὰ νομίσματα ὡς ἐντελλόμενος τῷ ἐμῷ γαμβρῷ ταῦτα δαπανᾶν πάντα περὶ τροφὴν τῆς ἐμῆς ϑυγατρός, τὸ μὴ δαπανηϑὲν ῥεπετιτεύσω διὰ τῆς μανδάτι. ᾿ 7. Κυρίλλου. El συμφωνήσει ὁ πενϑερός, ὥστε τὸν γαμβρὸν τρέφειν τὴν ϑυγατέρα αὐτοῦ τοὺς τόκους τῆς προικὸς διδόντος, οὐκ ἔχει ἀγωγήν" εἰ 20 δὲ ἐντείληται, ἔχει. 8. ’Höövavro σιωπηρῶς τοῦτο νοεῖσϑαι ἀνδρί τρέφειν τὴν οἰκείαν γαμετήν.

διὰ τὸ πρὸς

ἀνάγκην

εἶναι τῷ

9. Τοῦ ᾿Ανωνύμου. Ποίους τόκους ἣ καρποὺς μετὰ διετίαν τοῦ γάμου δίδωσιν ὁμολογήσας προῖκα, εἴρηται βιβ. ε΄. τοῦ Ka. τιτ. ια΄. (12) διατ. λα΄. 25

10. Τίτιος ἔχων Σέϊον ἀδελφόπαιδα τῶν ἰδίων πραγμάτων κατεπίστευσεν αὐτῷ τὴν διοίκησιν τούτοις πρὸς αὐτὸν χρησάμενος τοῖς γράμμασι" Σεΐῳ τέχνῳ χαίρειν. "Ey μὲν κατὰ φύσιν εἶναι νομίζω τὸ ὑπὲρ πατρὸς τὸν τοῦ πατρὸς υἱὸν πραγματεύεσϑαι, τουτέστι πράττειν δίχα ἐπιτροπῆς καὶ μανδάτου" εἰ δὲ δεῖ τοιοῦτον, ἐπιτρέπω σοι περὶ πάντων τῶν ἐμῶν, ὡς ϑέλεις, πραγματεύε30 σϑαι, εἴτε πωλεῖν ϑέλεις, εἴτε ὑποτίϑεσϑαι, εἴτε ἀγοράζειν, εἴτ᾽ οὖν πράττειν ὡς κυρίῳ ὄντι τῶν ἐμῶν" ἐμοῦ πάντα κύρια τὰ ὑπὸ σοῦ τελούμενα ἡγουμένου xal μηδὲν ἀντιλέγοντός σοι πρὸς οὐδεμίαν πρᾶξιν. Καὶ ζητοῦμεν, εἰ συνέβη 6

alludi

συστᾶντος 32 σοι: Ca

videtur

|

ad

18 τρέφειν: σου

D

Ca

50,

17,

152,

τρέφοντα;

1 vel 43,

corr.

Hb.

16,

1,

14.

|

8

συστάντος:

| 31 ἡγουμένου: Ca ἡγούμενος

Ca

|

LIB. XIV — TIT.

I (CA)

803

τι τὸν Σέϊον ἐκποιῆσαι 7j ἐντείλασϑαι ἑτέρῳ πρᾶξαι, οὐ ψυχῇ διοικοῦντος, ἀλλὰ λογισμῷ κακίστῳ, εἰ τὸ παρ᾽ αὐτοῦ πραχϑὲν ἔρρωται. Καί φησιν ὁ Σκχαέβολας τελειότατον μὲν εἶναι τὸ μανδάτον᾽ εἴπερ γὰρ ἐπιτρέπει......

e

3

A

bd

t

2

x

3

>

m

x

»

€

11*. Διὰ τί οὐκ ἔδωκε καὶ τὴν οὐτιλίαν νεγοτιόρουμ. γεστόρουμ; Διότι οὐκ ἔσχον oxómov ἐνόχους ....30.... τοῦ προσώπου αὐτῆς δήλου ὄντος ᾿ μοι. Ζήτει καὶ βιβ. ιβ΄. τιτ. β΄. κεφ. ς΄. καὶ ιδ΄, dep. α΄. ὅλον. 12*.

Κατὰ

τὸ

σχῆμα

τῶν

δύο

ῥέων

προμιτένδων.

Γίνονται

δὲ

οὕτως" Hb Il

ἐὰν Μαέβιον καὶ Σέϊον, οἷς ἐδάνεισα νομίσματα ε΄., οὕτως ἐπερωτήσω᾽ ὁμο- 144 λογεῖς, ε΄. . διδόναι μοι; μοι; καὶ ἕκαστος ς κεχωρισμένως Yes, ὦ Μαέβιε, D νομίσματα μισμ X opto. 3 »

v

x

ἀπεκρίνατο:

τῷ e ex

138.

2

ὁμολογῶ. €

Ἔκ

[A

1

,

γὰρ τῶν τοιούτων

,

LA

ἐνοχῶν

2

u

ἕκαστος

e

J

^

A

€

τῶν ἐπερωτω,

m

3

"

Κἂν γὰρ κατὰ τοῦ ἑτέρου κινήσῃ, δύναται καὶ κατὰ τοῦ ἑτέρου κινεῖν.

B XIV, 1, 76 = C IV, 35, 14. 1l. Μάϑε [ix] κοινῆς γνώμης [ἑκατέρω]ν τούτους τραδιτευϑῆναι. Καὶ ἰσχυρόν ἐστι τὸ μανδάτον, ἐπειδὴ τοῖς ἐντειλαμένοις διαφέρει τὸ τοὺς ἵππους λαβεῖν [τὸν διοικητὴν ....8....] τὸ μανδάτον, ἔνϑα παρὰ χρεώστου uou τυχὸν τοὺς ἵππους ἔλαβον, ὅμως, ἐπειδὴ καὶ τοῖς ἐντειλαμένοις διαφέρει, συνίσταται. 2* ..12.... τοῦ κδ΄, Bip.

30

3

μένων εἰς ὁλόκληρον ἔνοχος γενήσεται, καὶ καταβαλὼν ὁ εἷς αὐτῶν ἐλευϑεροῖ τὸν συνεπερωτηϑέντα, ὡς ἁ ις΄. τιτ. τῆς γ΄. τῶν ᾿Ινστιτουτ. φησίν. Ζήτει καὶ βιβ. ιγ΄. τιτ. α΄. κεφ. ε΄. περὶ τὸ τέλος, καὶ κεφ. κα΄. αὐτοῦ ϑεμ. β΄. καὶ μή σοι ἐναντιωϑῇ" καὶ Bu. κ΄. ver. α΄. κεφ. ος΄. μζ΄. καὶ κεφ. ιγ΄. αὐτοῦ Seu. ι΄. καὶ βιβ. κς΄. τιτ. ς΄. κεφ. γ΄. βουλόμενον μὴ ἕκαστον ἐγγυητὴν εἰς ὁλόκληρον εὐθύνεσϑαι, ἀλλὰ πάντας τοὺς εὐπόρους πρὸς τὸ ἀναλογοῦν χώραν ἔχον καὶ ἐπὶ τῶν ἀντιφωνητῶν. Καὶ τιτ. α΄. τοῦ αὐτοῦ βιβ. κεφ. ι΄. καὶ κη΄. καὶ χζ΄. der. γ΄. καὶ βιβ. μγ΄. τιτ. β΄. κεφ. ϑ΄. ἀναγκαῖον ὄν, καὶ βιβ. νδ΄. τιτ. β΄. κεφ. — καὶ Bu. νη΄. τιτ. η΄. περὶ τὰ τέλη καὶ βιβ. λη΄. τιτ. ζ΄. κεφ. ζ΄. περὶ τὰ τέλη. ,

15

T

οὐδεμίαν

dratmav

..2..

ὡς κεφ.

γ΄. τοῦ

ε΄. τιτ.

3*. Ζήτει βιβ. τη΄. τιτ. η΄. κεφ. τελευτ. ἐπὶ τῆς κοδιούσο καὶ βιβ. κε΄. τιτ. γ΄. κεφ. γ΄. μέχρι τοῦ τέλους τοῦ Tur. καὶ βιβ. ιγ΄. τιτ. α΄. κεφ. ε΄. den. παρατελ. καὶ τούτου τοῦ βιβ. κεφ. É'. ϑεμ.γ΄. καὶ κεφ. κα΄. καὶ τὸ γ΄. ϑεμ. τοῦ u9'. κεφ. Ν 3 post ἐπιτρέπει folium cf. cap. 60 schol. 10

desideratur;

cf. cap.

76 5080].

1

| 23 μάϑε:

dubium;

Hb II 147 Hb II 148

804

LIB. XIV — TIT. I (CA)

B XIV, l.

1, 77

[Ἔγνως]

—

CIV,

35, 15.

ἐν τοῖς ἐσχάτοις

..5..

τῶν

δὲ ρέβους,

ὅτι ὁ ἐνταλϑεὶς

ἀγνοίᾳ τῆς τοῦ ἐντειλαμένου τελευτῆς πληρώσας τὸ μανδάτον τὸ δίκαιον ἔχειν τὴν μανδάτι κατὰ τῶν [τούτου] κληρονόμων.

δύναται

ἐν

διὰ

5

2% ᾿Αλλὰ καὶ τοῦ ἐνταλϑέντος, ὡς χεφ. . [ϑεμ.] . . δ΄. καὶ τὸ νζ΄. x£gQ.' πλὴν ἐπὶ μὲν τοῦ ϑανάτου τοῦ ἐντειλαμένου ἔσϑ᾽ ὅτε ἡ ἐνοχὴ μένει, εἰ καὶ ἡ ἐντολὴ λύεται. Ἐπὶ δὲ τοῦ 9a[várou τ]οῦ ἐνταλ[ϑέντος τὸ μαν]δάτον λύεται καὶ οὐδὲ 7| ἐνοχὴ μένει. Καὶ ἀνάγνωθι περὶ τῆς τοιαύτης διαστίξεως τὸ κε΄. κεφ. καὶ τὸ δ΄. ϑεμ. τοῦ κζ΄. κεφ. καὶ τὸ νζ΄. κεφ.

10.

B XIV, 1,78 = CIV, 35, 16. 1. Ἴσως γὰρ συνεχρήσατο τοῖς νομίσμασι καὶ οὐκ ἠγόρασεν, ἣ ἀπαγορεύει τὸ μανδάτον, ὅτε μὴ δύναται ὁ ἐντειλάμενος ....12.... ποιησάσϑαι τὴν ἀγορασίαν. ᾿Ἐὰν γὰρ ἐπὶ τῆς αὐτῆς τάξεώς ἐστι τὸ πρᾶγμα οὔτε διαφέρειν εὑρίσκεται οὐδὲ ....20....

15

2*. [Οὐ καταδικάζεται ὁ ἐντειλαμένος], εἰ μὴ ἐκχωρηϑῇ τὰς κατὰ τοῦ δανεισαμένου ἀγωγάς, ὡς βιβ. κς΄. τιτ. α΄. κεφ. ιγ΄., λς΄., πγ΄.

B XIV, 1, 79 = CIV, 35, 17. 1. ᾿Ἐπηγγείλατο γὰρ μόνον διδόναι σαλάριον μὴ εἰπών, πόσον. Οὐ δύναται δὲ ἀπαιτεῖσϑαι᾽ ἔξεστι. γάρ, αὐτὸν ....10.... Διὰ ταῦτα γὰρ καὶ ἐπὶ 20 τῶν ἐπερωτήσεων λέγομεν, ὅτι, ἔνϑα τις ἐπηρωτήϑη σῖτον ἢ οἶνον, καὶ μὴ εἴπῇ μέτρον, ἄχρηστος ἣ ἐπερώτησις, ἐπεὶ διὰ τὸ σύμμετρόν τινα παρέχειν ἐκφυγεῖν ἔχουσι τὴν ἀγωγήν. Δεῖ οὖν ὁρισϑῆναι κατ᾽ ἐνιαυτὸν τυχόν, T) κατὰ μῆνα, ἣ xa ἡμέραν τὸ σαλάριον. Εἰ δὲ ἣν ἐναγωγὴ ἐπὶ σαλαρίου, «ἐεδδυνάμεϑα παρασχεῖν τὴν πραεσκρίπτις βέρβις. ᾿Αλλ᾽ ἐπειδὴ οὐδέποτε κινεῖται ἀγωγὴ 25 ἐπὶ σαλαρίου, διὰ τοῦτο ἄχρηστον λέγομεν τὸ ἴνκερτον σαλάριον. “Ὅτι δὲ τὸ ἴνκερτον σαλάριον οὐκ ἀπαιτεῖται, εἴρηται [ὡς] βιβ. ς΄. τῶν δερέβους τιτ. α΄. Sw. λδ΄, (56), ὅπερ ἐστὶν Παπιανοῦ. BXIV, 1,80 = C IV, 35, 18. l. Ταῦτα νόησον, ὅτε μηδὲ αὐτὸς δανεισάμενος κατέβαλεν, ἐπεὶ ἀπήτησεν 30 τοὺς τόκους, oüc παρεῖχεν τῷ ἰδίῳ δανειστῇ μηδὲ Toxwv ἀπήλλαξε τὸν πρωτότυπον, ἐπεὶ ἔλαβεν τοὺς τόκους, ὧν αὐτὸς ἠλευϑέρωσε᾽ μηδὲ χρεώστην ἴδιον ἀπαιτήσας κατέβαλεν, [xai] ἐπεὶ ἔλαβε τοὺς τόκους, οὖς ἐλάμβανεν ἀπαιτῶν τὰ νομίσματα. , *

,

a

m

“-

3984

mA

2 ἐσχάτοις: dubium | 11 sch. 1: cf. infra p. 838 1. 5 22 κατὰ

μῆνα:

Ca

κατ᾽

ἐμὴν;

corr.

Hb.

ji

,

2

,

x

21 διὰ τὸ: Ca δύναται |

LIB. XIV — TIT. I (CA)

805

2%. Διαβαίνει γὰρ ἣ ἐνοχὴ καὶ κατὰ τῶν κληρονόμων ὡς ὃν καλῇ πίστει συνάλλαγμα᾽ οὐ γάρ ἐστι ποινάλιον. Οὐ μέντοιγε καὶ ἡ ἀπὸ τῆς διρρέκτας ἀτιμία διαβαίνει κατὰ τῶν κληρονόμων᾽ ἐκεῖνος γὰρ ἀτιμοῦται ὁ καταδικασϑεὶς ἰδίῳ ὀνόματι, ὡς βιβ. κα΄. τιτ. β΄. κεφ. α΄. ὅλον. 3*. ᾿Αλλὰ xal πρὸ ὑπερϑέσεως. Καὶ ζήτει dep. η΄. τοῦ ιβ΄. κεφ. τούτου τοῦ Bıß., ἔνϑα δηλαδὴ 7) ἐπὶ τόκῳ δανεισάμενος, ἣ χρέος ἴδιον ἔντοκον ἀπαιτήσας χατέβαλεν, εἰ καὶ μὴ ἠλευϑέρωσε τὸν ἐγγυηϑέντα τόκων, ἣ ἐλαφροτέρων αὐτὸν ἠλευϑέρωσεν ἐπὶ βαρυτέροις δανεισάμενος.

B XIV, 10

1, 81 = CIV, 35, 19.

15, Εἴτε συνεχρήσατο᾽ τοῦτο γὰρ γενικῶς εἴρηται ἐπὶ πασῶν τῶν καλῇ πίστει ἀγωγῶν ἐν τῇ δεπόσιτι ἤγουν βιβ. ιγ΄. τιτ. β΄. κεφ. κη΄. 2*. Σημείωσαι, ὅτι οὔτε ἐπὶ τῶν καλῇ πίστει ἀγωγῶν πλείων τοῦ νομίμου τόκος ἀπαιτεῖται, ὡς καὶ ἐν τῷ ιγ΄. κεφ. deu. ε΄. τοῦ η΄. τιτ. τοῦ υϑ'. βιβ. εἴρηται καὶ βιβ. κγ΄. τιτ. γ΄. κεφ. 9°. ϑεμ. μγ΄. καὶ ξβ΄.

15.

38.

Μὴ

ἀναδιδοὺς

δηλονότι

τούτους

ἀπὸ

τοῦ

μείζονος

χκατασχευάζει

ἤτοι τῆς ἐπερωτήσεως. B XIV, 1, 82 = C IV, 35, 20. 1. Toör ἐστιν ἐργολαβῆσαι, τὸ εἰπεῖν, ἀναδέχομαι τὴν δίκην εἰς τοσάδε Hb II νομίσματα, ὡς ἐὰν ἀποβῇ, καὶ ἀγωνίζομαι αὐτὴν ἰδίῳ κινδύνῳ. Σημείωσαι 149 οὖν τὴν διαφορὰν τοῦ ἐργολαβῆσαι δίκην πρὸς τὸ ἀγοράσαι ἀγωγήν.

25

30

2. Θεοδώρου. 'O ἐργολαβῶν δίκην κατὰ ἀγορασίαν οὐ δύναται ἀπαιτεῖν τὸν πωλήσαντα αὐτῷ, ὥςτε πληρῶσαι τὰ δόξαντα. Μέμνησο τῆς ε΄. διατ. τοῦ ς΄. τιτ. τοῦ β΄. βιβ. Ἔγνως δὲ ἐν τῇ ιε΄. διατ. τοῦ ιβ΄. τιτ. τοῦ αὐτοῦ β΄. βιβ., ὡς οὐ χρὴ παντελῶς ἀγοράσαι ἀλλοτρίαν δίκην. ᾿Ιστέον δέ, ὅτι ἀγωγὴν μὴ προκαταρχϑεῖσαν δυνατὸν ἀγοράσαι, «ὡς» ἔγνως ἐν τῇ α΄. διατ. τοῦ «ι΄. τιτ. τοῦ παρόντος δ΄. Qi. ᾿Ανάγνωθι δὲ τὰ εἰρημένα ἐν τῇ κα΄. (22) διατ. τοῦ παρόντος τιτ. περὶ ἐκχωρήσεως ἀγωγῶν. Σημείωσαι οὖν τὴν διαφορὰν τοῦ ἐργολαβῆῇσαι δίκην πρὸς τὸ ἀγοράσαι ἀγωγήν. 3*. Περὶ γυναικὸς δεδωκυίας γραμματεῖον τῷ ἰδίῳ ἀνδρὶ ἀντὶ προικός, καὶ ὅτι δύναται ὁ ἀνὴρ κατὰ μίμησιν τοῦ ἀγοραστοῦ ἔχειν οὐτιλίαν ἀγωγήν, ζήτει βιβ. κδ΄. τιτ. γ΄. κεφ. ς΄., ta. ᾿Αλλὰ καὶ περὶ τοῦ λαβόντος κατὰ δωρεὰν 1 ὃν: Ca οὐ; corr. Hb. x1é.:

cf. infra p.

838

1. 7

| 18 sch.

1: cf. infra p. 838 1. 9 j

| 19 et 27 σημείωσαι

806

LiB. XIV — TIT.

I (CA)

ἀγωγήν, ὡς ἔρρωται ἣ δωρεά, ζήτει καὶ τοῦ αὐτοῦ τιτ. καὶ Bıß. κεφ. λη΄. Ζήτει καὶ Dig. κζ΄. κεφ. β΄., ὡς οὐ δύναται ὁ ἐνάγων τὴν κατενεχϑεῖσαν ἀγωγὴν εἰς δικαστήριον ἤγουν τὰ πράγματα πωλεῖν ἢ δωρεῖσϑαι. Ζήτει καὶ βιβ. τα΄. τιτ. α΄. κεφ. ιγ΄. καὶ κεφ. νγ΄. καὶ βιβ. η΄. τιτ. α΄. κεφ. te’. καὶ τούτου 5 τοῦ βιβ. κεφ. ς΄. περὶ τὸ τέλος καὶ κεφ. ζ΄. 4*. Ei xal ὁ πρωτότυπος ἠδύνατο ἥττονα δαπανῆσαι, ὡς τὸ ε΄. ϑεμ. τοῦ χζ΄. κεφ. κἂν καὶ ἡττηϑῇ ὁ ἐντολεύς, ὡς κεφ. ἔζ΄. Δεῖ γὰρ συμβιβάζειν τὰ χεφάλαια. 5%. Καλῇ μέντοι πίστει γινόμενα, ὡς κεφ. νς΄. περὶ τὸ τέλος. ᾿Ομοίως 10 δὲ καὶ εἰ κατὰ τὸ ἀναγκαῖον ἐδαπανήϑησαν, ὡς τὸ αὐτὸ κεφ. φησίν. Ζήτει καὶ κεφ. ογ΄. καὶ κεφ. χζ΄. ϑεμ. ε΄. B XIV, 1, 83 = CIV, 35, 21. 1. Ἢ μανδάτι ἀτιμοποιός ἐστι, δηλονότι κινουμένη. 15

διρέκτως ]

καὶ

οὐ

κοντραρίως

2. Θαλελαίου. Ἧ μανδάτι ἀτιμοποιός ἐστι καὶ ἀπαιτεῖ δόλον καὶ κούλπαν ἐκ τοῦ γενικοῦ προκουράτωρος. 3.

᾿Αντὶ

τοῦ,

,

περὶ

ποσότητος

φανερῶς

κινεῖται

ἡ

μανδάτι"

φανερὸν

γάρ ἐστιν, ὅτι ὁ ἐνταλϑεὶς καὶ διὰ τὸ μὴ ποιῆσαι τὸ ἐνταλϑὲν ζημιώσας καὶ ἀπαιτεῖται τὸ διαφέρον καὶ ἀτιμοῦται. 20

4. Τουτέστιν ἕκαστος, ἕως ἂν αὐτῷ παραστῇ, διοικεῖ τὰ ἴδια πράγματα οὐ πάντως κατὰ τὴν τοῦ πράγματος φύσιν, ἀλλ᾽ ὡς ἡ ἰδία βούλησις αὐτὰ διοικεῖν. Σημείωσαι δὲ ἐκ ταύτης τῆς διατάξεως, ὅτι ἣ μανδάτι κατὰ τοῦτο τὸ ῥητὸν πλείονα ἐπιμέλειαν ἀπαιτεῖ, ἧς ἐνδεικνύμεϑα περὶ τὰ ἴδια πράγματα. Βλέπε γάρ «πῶς εἶπεν, ὅτι τὰ μὲν ἴδια ὡς βούλεταί τις διοικεῖ, τὰ δὲ ἀλλότρια Hb il 150 25 ὀφείλει σπουδαίως διοικεῖν. 5. Οὐδέν, φησί, ῥαθυμηϑὲν ἢ κλιϑέν, τουτέστι παροφϑέν, ἔσται ἀναμάρτητον. Κατὰ ταύτην οὖν τὴν διάταξιν εἶπόν [σοι καὶ] πά[σας τὰς ἀνωτέρω, ὅτι ἀπαιτεῖται διλιγεντίαν ὁ προκ]ουράτωρ.

8

BXIV, 1,84 = C IV, 35, 22. 1. Ὃ χρήματα δεδωκὼς καὶ ἐκχωρηϑεὶς ἀγωγὴν οὐ δύναται πλέον ὧν δέδωκεν ἀπαιτεῖν. Σημείωσαι οὖν ἐκ τούτου, ὅτι μὴ δοϑέντος [166 ... 16... 15 sch. 2: cf. infra p. 8381. 15 | 21 αὐτὰ διοικεῖν: Ca αὐτὸν διοικεῖ | 26 sch. 5: cf. infra p. 838 1. 17 | κλιϑέν: Ca κλεισϑέν

LIB. XIV — TIT. I (CA)

807

μη]χανὴν ποιήσηται, x&v, ὡς δηλοῖ ἡ κδ΄. διατ. τοῦ αὐτοῦ Tır., οἱοσδήποτέ ἐστιν, τυχὸν τῶν ἐν λόγῳ. “Ὅτι γὰρ καλῶς ἐκχ[ωρήσεταί τις ἀντὶ νομισμάτων ὑφ᾽ ἑαυτοῦ δεδωκότων, ἔμαϑες ἐν τῷ] ι΄. τιτ. διατ. a’., β΄. καὶ ζ΄., καὶ τιτ. τε΄. διατ. ε΄. ᾿Ανάγνωθϑι βιβ. η΄. τιτ. (97. διατ. α΄. ^

€

re

Z

m

€

,

“᾿Ξ

H

-

,

,

-

>

4,

-

,

ε

x

Li

[4

b

,

,

8

2. Θαλελαίου. Ἧ διάταξις βούλεται μηδενὶ ἐκχωρεῖσϑαι ....12.. ἀγωγὴν. ...3 .... ἄρα ἣ χληρονόμος ἐστὶν παρὰ συγκληρονόμου ταύτην ἐκχωρούμενος ἣ λεγατάριος ἀγωγῆς αὐτῷ λεγατευϑείσης, ἢ δανειστὴς .20.... τῆς τῶν ἐν ὑποϑήκῃ ἀσφαλείας ἐκχωρούμενος ἀγωγήν, ἣ ἄλλως κατὰ δωρεὰν λαμβάνων τὴν ἐκχώρησιν. Εἰ δὲ χρηματως ....18.... τῆς 10 ποσότητος τῆς παρ᾽ αὐτοῦ δοθείσης κινείτω τὴν ἐκχωρηϑεῖσαν αὐτῷ ἀγωγήν. 3. Πολλῶν γὰρ προσελϑόντων .... 15.... ἠναγκάσϑη πρὸς τὴν τοιαύτην ἐλϑεῖν νομοϑεσίαν. 4. Βουλόμενοι γάρ τινες προφάσεις δίκης εὑρεῖν πρὸς ἑτέρους ἐπετήδευον, εἴ τις εἶχεν xaT αὐτῶν ἀγωγήν, ταύτην ἐχχωρηϑῆναι, καὶ ἐκ προφάσεως 15 τῆς ἀγωγῆς ἕλκειν εἰς δικαστήριον, ὃν ἠβούλοντο. 5. Ὃ γὰρ νομίζων ἀσφαλῶς κινεῖν, καὶ μὴ ἑτέροις ἐκχωρεῖν. 6.

ἔχειν ἐναγωγὴν ὀφείλει ταύτην SU ἑαυτοῦ

᾿Ἐργολάβοι γάρ εἰσιν οἱ εἰς ἑαυτοὺς ἀναδεχόμενοι τὴν ἄδηλον ἔκβασιν

τῆς δίκης «ὧς» εἶπόν σοι καὶ ἐν τῇ πρὸ ταύτης διατάξει.

20

7.

Οὔκουν

εἰς τὸ λοιπὸν

τῷ

ἐκχωρητῇ

φυλάττεται

ἣ ἁρμόσασα

αὐτῷ Hb II

ἀγωγή.

151

8. Οὐκ εἶπον, εἰ καὶ τῇ ἀληϑείᾳ πρᾶσις γέγονεν, ἀλλ᾽ εἰ καὶ ὄνομα πράσεως ἐνετέϑη τῷ συμβολαίῳ: ἴσως γὰρ διὰ περιγραφὴν ἐκχώρησις μὲν γέγονε, ἐνετάγη δὲ ἐν αὐτῷ τὸ τῆς πράσεως ὄνομα. 25

9. Ἐπειδὴ γὰρ ἕκαστος τῶν κληρονόμων ἔχει πρὸ νερεδιτάρια πάρτε — εἰς μέρος --- τὰς ἁρμοζούσας αὐτῷ ἀγωγὰς ἐχχωρεῖν, ὡς ἔγνως καὶ ἐν τῷ φαμιλίαε νερκισκούνδας τῶν δὲ ἰουδίκιις.

10. Πρᾶγμα διακατεῖχε, καὶ ἐξεχωρήϑη αὐτῷ τὸ πρᾶγμα, καὶ ἔλαβε καὶ τὰς ἐπὶ τῷ πράγματι ἀγωγάς, ἣ διελύσατο ἐπὶ τῷ παρασχεῖν τι ὑπὲρ 30 τοῦ πράγματος καὶ λαβεῖν τὰς ἐπὶ αὐτῷ ἀγωγάς.

Ca

8 ὑποθήκῃ: ἐπιτήδευον

Ca ὑποϑηκῶν | 9 κατὰ δωρεὰν: fortasse in rasura [ 13 ἐπετήδευον: [19 διατάξει: Ca δίκῃ; corr. Hb. | 23 περιγραφὴν: Ca παραγραφὴν

808

LIB. XIV — TIT. I (CA)

11. ....20.... ἐξεϊχωρήϑησαν αὐτῷ αἱ τῶν ὠνειακῶν ἀγωγαί. Πρός. χειται εἰς τὸ κατὰ πόδας" εἰ τοίνυν κατὰ δω[ρεὰν ἐκχώρησις γένηται, ἴστωσαν πάντες τούτῳ τῷ νόμῳ] χώραν οὐκ εἶναι, ἀλλὰ τοὺς ἀρχαίους νόμους φυλάττεσϑαι᾿ ὅπως ἐκχωρήσεις, τοῦτο μὲν [αἱ περὶ τῶν ὑπεξῃρημένων καὶ ἰδικῶς 5 ἀπηριϑμημένων), τοῦτο δὲ καὶ περὶ τῶν ἄλλων αἰτιῶν γενόμεναι 7) γενησόμεναι κατὰ τὴν τῶν ἰδίων ἀγωγῶν, αἵτινες ἐξεχωρήϑησαν [ἢ ἐκχωρηϑήσονται, δύναμιν χωρίς τινος μειώσεως] κρατήσωσιν. 125, "Eri δὲ τῆς νεγοτιόρουμ γεστόρουμ οἷα ἐπιμέλεια ἀπαιτεῖται, ζήτει βιβ. ιζ΄. τιτ. β΄. κεφ. κ΄. καὶ βιβ. β΄. τιτ. γ΄. κεφ. χγ΄. καὶ βιβ. ξ΄. τιτ. ιβ΄. 10 χεφ. ιδ΄. ϑεμ. 9. 13*. Ζήτει βιβ. β΄. τιτ. β΄. κεφ. U., ὅ φησιν" δανειστῆς ἐστιν ὁ ἐξ οἱαςοῦν αἰτίας χωρὶς διηνεκοῦς παραγραφῆς χρεωστούμενος᾽ οὐ γὰρ μόνον οἱ δανείσαντες λέγονται δανεισταί, ἀλλὰ καὶ πάντες οἱ ἀπὸ συναλλάγματος T, ἁμαρτῆμᾶτος χρεωστούμενοι, ὡς τὸ γ΄. deu. τοῦ αὐτοῦ φησι ep. Ὑπέξελε μέντοι 15 φυσικὸν χρεώστην᾽ οὗτος γὰρ οὐ λέγεται δανειστῆς, ὡς τὸ β΄. αὐτοῦ Seu. Ζήτει κεφ. νδ΄., νε΄., ρη΄.,) σιγ΄. καὶ τιτ. αὐτοῦ γ΄. κεφ. Ec'. καὶ βιβ. xc. Tut. β΄. κεφ. β΄. περὶ τὸ τέλος. BXIV, 1,85 = CIV, 35, 23. Ι. Τὸ κατὰ πόδας τῆς διατάξεως ταύτης οὕτως ἔχει. ᾿Αναστασίῳ τῷ 20 τῆς ϑείας μνήμης βασιλεῖ [δικαιοτάτη διάταξις συνεγράφη καὶ φιλανθρωπίας] καὶ καλοϑελείας πλήρης, ἵνα μή τις ἀλλότριον ὑπεισέλϑῃ χρέος ἐκχωρήσεως εἰς αὐτὸν γενομένης, καὶ πλέον .... 20.... ὧν παρέσχε τῷ τῆς ἐκχωρήσεως αὐθέντῃ «ὑπεξῃρημένων τινῶν ϑεμάτων», ἅτινα ἰδικῶς ἐκείνῃ τῇ διατάξει περιέχεται. "AM ἐπειδὴ οὗτοι οἱ [περὶ τὰς δίκας διατρίβοντες τὴν αὐτὴν 25 εὐγνω]μοσύνην ἐν τῇ ἰδίᾳ φύσει μένειν οὐ συνεχώρησαν εὑρίσκοντες μηχανήν, ἵνα μέρος μὲν τοῦ χρέους ἀπὸ πράσεως μετενέγκωσιν οἱ δανεισταὶ εἰς ἕτερον, τὸ δὲ λοιπὸν μέρος δι᾽ εἰκονυκῆς παραχωρήσωσι δωρεᾶς, γενικῶς τῇ ᾿Αναστασίου βοηϑοῦντες διατάξει ϑεσπίζομεν μηδενὶ ἐξεῖναι μέρος μὲν τοῦ χρέους ἐκχωρεῖν χρημάτων ληφϑέντων καὶ πράσεως τῶν ἀγωγῶν γενομένης, μέρος δὲ ἀπὸ 30 δωρεᾶς δοκεῖν μεταφέρειν, ἀλλ᾽, εἰ βουληϑῇ, καϑαρῶς ὅλον τὸ χρέος δωρήσασϑαι Ι sch. 11: cf. infra p. 828 1. 21 | 5 γενόμεναι ἢ γενησόμεναι: Ca γενόμενον ἢ γενησόμενον | 22 γενομένης: Ca γενόμενον (legi quidem potest ἐκχωρήσει εἰς αὐτὸν γενόμενον, quod tamen non respondet verbis latinis) | ..20..: expectes λάβῃ παρὰ τοῦ χρεώστου, sed plura habuisse videtur Ca | 23 διατάξει (constitutioni) :

Cod. sanctioni | 25 εὑρίσκοντες: Ca εὑρίσκουσα | 26 μέρος: Ca μέρους | μετενέγκωσιν: Ca μετενέγκουσι | 27 γενικῶς: Ca γενικὸς | 28 βοηϑοῦντες: Ca βοηϑεῖ τῇ; corr. Hb. | διατάξει: Ca μανδάτῳ; corr. Hb. | χρέους: Ca χρεώστου | 30 δοκεῖν: Ca δοκεῖ

LIB. XIV — TIT. I (CA)

809

xal κατὰ δωρεὰν τὰς ἀγωγὰς μεταϑεῖναι, μὴ λαϑραίως μήτε διὰ τεχνῶν χεχρυμμένων τὰ χρήματα ὑποδέχεσϑαι, δημοσίᾳ δὲ τὴν πεπλασμένην δωρεὰν ποιεῖν, ἀλλὰ τὴν πανταχόϑεν χαϑαρὰν καὶ ἀπροσποίητον ποιεῖν δωρεάν" ταῖς γὰρ τοιαύταις ἐκχωρήσεσιν οὐκ ἐναντιούμεϑα. Εἴ τις δὲ λαϑραίως ἀλλὸ 5 μὲν ποιεῖν ἐπιχειρεῖ «....» δωρεῖσϑαι δὲ προσποιεῖται 7) αὐτῷ τῷ τὴν ἀγορασίαν τῆς ἀγωγῆς ὑπεισερχομένῳ N τυχὸν ἄλλῳ διὰ μέσου προσώπου (ἐπειδὴ χαὶ τοῦτο πολλάκις ἁμαρτηϑῆναι [με]μαϑήκαμεν) τὴν τοιαύτην μηχανὴν παντελῶς ἀναιροῦμεν, ἵνα μηδὲν πλέον λάβῃ ἥπερ τῷ ἀληϑεῖ συναλλάγματι ἐν αὐτῇ τῇ ἀληϑείᾳ κατέβαλεν: ἀλλὰ πᾶν, ὅσον περιττόν ἐστι καὶ κατ᾽ ἐσχη10 ματισμένην δωρεὰν μετηνέχϑη, ἄχρηστον ὑπάρξειν ἐξ ἑκατέρου μέρους ϑεσπίζομεν «..... > Καὶ δίκαιον μὲν ἣν τὴν τοιαύτην ϑεραπείαν τοῖς χρεώσταις ἐκ τῶν ᾿Αναστασίου χρόνων παρασχεϑῆναι, ἐξ ὧν καὶ ὁ νόμος εἰσηνέχϑη, ὃν οἱ ἄνθρωποι πανούργως κατατεμεῖν ὑπέλαβον. Ἵνα δὲ μὴ δόξωμεν ἐν τῇ τοσαύτῃ τῶν ἡμετέρων χρόνων καλοϑελείᾳ τίποτε σφοδρότερον δέχεσϑαι, 15 ἐν τοῖς μέλλουσι μετὰ τὸν παρόντα χρόνον ϑέμασι τοῦτο φυλάττεσϑαι ϑεσπίοἴομεν καὶ πᾶν, ὅπερ παρὰ τὸν ᾿Αναστασίου νόμον ἐννοηθὲν εἴη, τοῦτο τοῦ λοιποῦ τῆς ἡμετέρας ἀπολαύσει ϑεραπείας. 2. Τοῦτο 4 παροῦσα διάταξις ἐκαινοτόμησεν᾽ ἐν γὰρ τῇ πρὸ αὐτῆς οὐκ εἴρηται τοῦτο τὸ ἐπιτίμιον κατὰ τοῦ ἐκχωρήσαντος. Καλῶς οὖν εἶπεν ἐν 20 ἐκείνῃ, ὅτι τὸ περιττεῦον ἐν τῇ ἐκχωρηϑείσῃ ἀγωγῇ ὑπὲρ τὴν δοθεῖσαν ποσότητα, τοῦτο ὁ ἐκχωρήσας ἠδύνατο λαβεῖν, ὅσον ἐξ ἐκείνης τῆς διατάξεως. "AM ἡ παροῦσα

διάταξις

καὶ τοῦτο

ἀνεῖλεν.

3. Ζήτει βιβ. ιβ΄. τιτ. κγ΄. περὶ τοῦ xa9' ὁμάδα φιδεικομίσσου. Φησὶ τὸ πίζ΄.] κεφ. τοῦ γ΄. τιτ. τοῦ [μγ΄.] βιβ." [τῷ] ὀνόματι τοῦ ληγάτου καὶ 25 τὸ φιδεικόμισον καὶ ἣ ϑανάτου δωρεὰ περιέχονται. [’Avayvadı τοῦ] αὐτοῦ βιβ. τιτ. κβ΄. κεφ. β΄. 2 τὴν: Ca τὸ

| 5 ἐπιχειρεῖ: Ca ἐπιχειρεῖν | «....»: Cod.:

et pecunias pro parte

accepit et vendidit particulatim actiones, partem autem (donare simulat etc.) | 6 ἄλλῳ: Ca ἄλλο | μέσου: (interpositam): Cod. suppositam | 7 ἁμαρτηϑῆναι (peccatum esse): Cod. perpetratum esse | μηχανὴν: Ca μὴ; corr. Hb. | 8 μηδὲν: Ca

μὴ

δὲ

| ἤπερ: Ca εἴπερ (om. ipse)

|

10 ὑπάρξειν

(fore); Cod.:esse

|

11 «....>

Cod.: ut neque ei qui cedit actiones neque ei qui eas suscipere curavit aliquid lucri vel fieri vel remanere vel aliquam contra debitorem vel res ad eum pertinentes esse utrique eorum actionem. Sed et si quis donationem quidem omnis debiti

facere

susceperit,

adsimulaverit,

et in hoc

casu

ut

hoc

videatur

esse

tantummodo

tota

donatio,

exactionem

aliquid autem

sortiri,

quod

occulte

datum

esse comprobetur, et si hoc a debitore persolvatur, nulla contra eum vel substantiam eius ex dissimulata donatione oriatur molestia. | 15 παρόντα χρόνον (praesens tempus): Cod. praesentem legem. | 16 καὶ (et): Cod.: ut

810

LIB. XIV — TIT. I (CA)

4*. Ζήτει τὴν [εἰς τὸ] παρὸν κεφ. γ΄. παραγραφὴν καὶ τὴν δ΄. τὴν κειμένην ἐν τῷ τελευτ. ϑεμ. τοῦ ς΄. κεφ. τοῦ παρόντος βιβ. 5%

ΦΖήτει Ἢ

Di. ιϑ΄. τιτ.

α΄. κεφ.9.λη΄. xal τιτ. ε΄. κεφ.9

ια΄. , ιζ΄, xol τιτ.

αὐτοῦ α΄... 5... λζ΄. καὶ ve’. καὶ βιβ. ζ΄. τιτ. γ΄. κεφ. ις΄. [2]

B XIV, 1, 86 — CIV, 35, 24. 1. 'E&v γὰρ ὁ τελευτήσας ἐκέλευσέ τινα τήνδε λαβεῖν τὴν ἀγωγὴν λόγῳ φιδικομίσσου, εἰ παράσχῃ V. νομίσματα, τοῦτο οὐ κατά τι εἶδος συναλλάγματος γίνεται, ἀλλὰ διὰ τὴν ἀνάγκην τοῦ νόμου. Φυλάττων πανταχόϑεν τὰς τῶν τελευτησάντων βουλήσεις ..2.. εἰ ἐ ....20.... τοσάδε νομίσματα, 10 ἐκχωρηϑῆναι τὸ προσῆκον αὐτῷ μέρος, καὶ τοῦτο πάλιν οὐ κατὰ σύ[μφωνον] ....17.... ἑτέρως γὰρ ἐκχώρησις οὐκ ἠδύνατο γενέσϑαι τοῦ μέρους τῆς xAnpovouíac. Katrorye ἡ ᾿Αναστασίου [διάταξις] .... 16... . τῶν προσώπων ἑκουσίως ἢ ἐξ ἀνάγκης νόμου τὰς ἐκχωρήσεις ποιουμένων ἣ δεχομένων. ᾿Αλλ’ E....20.... ὃ λέγει ἡ διάταξις, ὅτι πάσης τῆς ποσότητος, «ἣν» 16 κατέβαλεν, λήψεται τόκους, οὐδὲ ἀντιϑεῖναι δυνάσ[ϑαι] ....20.... τοῦ Hb II τόκου τόκον λαμβάνειν: πᾶν γὰρ τὸ παρ᾽ αὐτοῦ διδόμενον κεφάλαιον εἶναι 153 νοεῖται.

Καὶ

εἰκότως

ὁ τῆς

....20....

ἡ

διάταξις

οὐκ

ἀνεῖλε

τὰ

κατὰ

ον

περιγραφὴν γινόμενα, ἀλλὰ μόνον εἶπε μὴ γίνεσϑαι περιγραφήν. Λοιπὸν δὲ ....20.... ἀνυπόστατόν ἐστι τὸ γινόμενον παρὰ τὴν διάταξιν: ἀρκεῖ 20 γὰρ τῷ νομοϑέτῃ᾽ τὸ αἰτεῖν δὲ οὐ βούλεται γενέσϑαι. Κἀκεῖνο δὲ σημείωσαι, ὅτι ἣ διάταξις αὕτη οὐκ ἀνήγαγε τὸ ἐπιτίμιον ἐπὶ τούτων τῶν προσώπων τῶν προηγορευμένων ἐν τῷ πρὸ αὐτῆς νόμῳ, ἀλλὰ μόνον ἐκέλευσε τὸν ἐκχωρηςϑέντα μὴ πλέον λαβεῖν ὧν δέδωκεν, ὡς εἶναι εὔδηλον, ὅτι ἐπὶ τῶν τοιούτων προσώπων τὸ περιττεῦον μετὰ τὰ δοϑέντα παρὰ τοῦ ἐκχωρηϑέντος δύναται 25 ὁ ἐκχωρήσας λαμβάνειν. 2*. Σημείωσαι τὴν ... 5... MT TWIN &Exyo[p... 5... ἀἸ]γωγῶν. Ζήτει [βιβ.]... τιτ. α΄. κεφ. XA...3... δύναταί τις καὶ [μέλ]λουσαν δωρεῖσϑαι ἀγωγὴν 76... 3... B XIV, 80

1.

1, 87

=

CIV,

36, 1.

Τὸ κατὰ πόδας οὕτως ἔχει. '"E&v ἐξωτικῷ τινι δοῦλος ἑαυτὸν ἐντείληται

ἀγοράσαι, x&v τὰ μάλιστα μηδὲ ὡς ἐκ προςώπου τοῦ δούλου (ἐπειδὴ τοῦτο ἐλεύϑερος ἐντείλασϑαι οὐ δύναται), μήτε ἐκ προςώπου τοῦ δεσπότου (ἐπειδὴ ὁ ἐντελλόμενος, ἵνα ἐξ αὐτοῦ πρᾶγμα ἀγορασϑῇ, ἀχρήστως ἐντέλλεται) συνίστασϑαι ἐδύνατο ἀγωγή, ὅμως καλλίστῳ λογισμῷ, ἐπειδὴ οὐ τοῦτο 34 ἐδύνατο: Cod.:

credebatur

|

ἀγωγή:

Ca ἀγωγήν

e

LIB.

10

XIV — TIT.

I (CA)

811

πράττεται, ἵνα ἐκ τῆς τοῦ μανδάτου, ἀλλ᾽ ἵνα διὰ τὸ μανδάτον ἀπὸ τοῦ ἄλλου συναλλάγματος τεχϑῇ ἀγωγή, τῷ δεσπότῃ προςπορίζεσϑαι ἤρεσεν ἀγωγήν. Εἰ τοίνυν τοῦ δεσπότου ἀγνοοῦντος ἀγορασϑῆναι σεαυτὸν ἐνετείλω, καὶ σοῦ τοὺς πεκουλιαρίους νούμμους χορηγοῦντος ἐκ τοῦ πεκουλίου κατεβλήϑησαν, τῷ ἀγοραστῇ οὐδεμία ἐλευϑερία διὰ τοῦ τοιούτου φάκτου ἠδυνήϑη ἁρμόσαι. "AM οὐδὲ εἰ ἐτραδιτεύϑης καὶ μὴ ἠλευϑερώϑης, καὶ τῇ μανδάτι περὶ τοῦ δούλου, καὶ τῇ ἐξ ἔμπτο περὶ τοῦ μεϑοδεῦσαι τὸ τίμημα οὕτως ἐναντίας ἀγωγὰς ἐχγυμνάζειν αὐτῷ συγκεχώρηται. Δηλαδὴ τῇ αὐτοῦ δοκιμασίᾳ χαταλέλειπται, πότερον 7| τὸ ἀνδράποδον ἣ τὸ τίμημα βούλεται ἀπαιτῆσαι, ἐπειδὴ ἐκ τοῦ πεκουλίου, ὅπερ ἦν αὐτῷ, T) καταβολὴ γενομένη τοῦ τῆς &voyTic δεσμοῦ τὸν ἀγοραστὴν «οὐκ» ἠλευϑέρωσεν. 2. Ἐὰν ἐξωτικῷ τινι -- Τὸ δυνάμενον τρακταϊσϑῆναι ϑεματίζουσα j| διάταξις καὶ ἐξωτικὸν εἶπε τὸν ἐνταλϑέντα. Πῦς γὰρ ἤμελλεν εἶναι ζήτησις ἐκείνου μὴ ὄντος ἐξωτικοῦ,

ἀλλ᾽

ἢ δεσπότου

ἣ συνυπεξουσίου,

ἵνα ἐξ αὐτῶν

πρᾶγμα ἀγορασϑῇ; Πῶς γὰρ ἐνδέχεταί τινα εἰπεῖν, ἀγοράσαι ἀπ᾽ ἐμοῦ τόνδε τὸν ἀγρὸν ἐντέλλομαί cov πώλησόν μοι τόδε σου τὸ πρᾶγμα; 'Oc γὰρ ἔγνως xal ἐν τῇ μανδάτι τῶν δὲ ῥέβους καὶ ἐν πολλοῖς διγέστοις, πολλὴ ζήτησίς ἐστιν, ὅτε τὸ ἐπίκοινον «σὸν» πρᾶγμα καὶ ἑτέρων τινῶν, ἐντέλλομαί σοι, ἀγόρασόν μοι, εἰ ἄρα δύναται εἰς τὸ σὸν μέρος εἶναι μανδάτον, N μή τις πρᾶσίς ἐστιν ἐπὶ τῷ σῷ μέρει, ἐπὶ δὲ τοῖς μέρεσιν τῶν xot«vov»Gv cou μανδάτον.

25

30

3*. Κἂν γάρ ἐστι τοιοῦτος ἐκεῖνα ἐντελλόμενος ὁ δοῦλος, «τὸν» τὸ μανδάτον ὑποδεχόμενον ἔνοχον τῷ δεσπότῃ ποιεῖ, ὅσα, εἰ ἐλεύϑερος ἦν, ἠδύνατο ἑαυτῷ κτήσασϑαι. Οἷον ἐὰν ἐλεύϑερός τινι ἐντείληται, ἀγόρασόν μοι τόδε τὸ πρᾶγμα, κέκτηται αὐτοπροσώπως καὶ εἰ δοῦλος εἴπῃ τινί, ἐντέλλομαί σοι, ἀγόρασόν μοι τόδε τὸ πρᾶγμα, προςπορίζει τῷ δεσπότῃ τὴν μανδάτι. Πῶς δὲ ἐλεύϑερος δύναται εἰπεῖν, ἐντέλλομαί σοι, ἀγόρασόν με; Οὐκ ὀρθῶς οὖν δοῦλος τοιοῦτό τι ἐντειλάμενος δύναται ἔχειν τὴν μανδάτι, οὐδὲ προςπορίζει αὐτὴν τῷ δεσπότῃ. 4*. Εἰ τὸ τίμημα βούλεται λαβεῖν, ἀναγκάζεται μὲν τοῦτο αὐτῷ παρασχεῖν obxo9ev. Λοιπὸν δέ, el ἐπὶ τούτῳ ἠγόρασεν, ἐπὶ τῷ ἀναγχάζεται καὶ τὴν ἐλευϑερίαν ἐπιϑεῖναι κατὰ τὸ κείμενον ἐν διγ. τοῦ α΄. τιτ. τοῦ ς΄. βιβ. τῶν δερέβους. Τὸ δὲ πλέον ἐκεῖ οὔτε δὲ πεκουλίω δύναται ἔχειν ὁ ἐνταλϑεὶς περὶ τοῦ δούλου b

1

ἐκ

τῆς

L4

^

τοῦ

μανδάτου:

$5»

Cod.:

ex

Uu

ipso

32

mandato

2

|

4

ἐκ

κω

m

τοῦ

ὁ ἀγοραστὴς ἐλευϑερῶσαι, τῷ λα΄. (30) Hb Il εἴρηται, ὅτι 154 ὡς οἴκοϑεν 3

rexouAlou:

m

non

habet Cod. | 5 φάκτου: Ca πάκτου | 6 verbis xai τῇ μανδάτι aliud scholium incipit in Ca | τοῦ δούλου: Cod.: ancilla | 23 ἠδύνατο: Ca ἣ δυνατὸν | 26 πῶς δὲ

ἐλεύϑερος:

Ca

περὶ δὲ

ἐλευϑέρου

812

LIB. XIV — TIT. I (CA)

σι

τὸ τίμημα καταβαλών’ οὐδὲ γὰρ ἀγωγὴν ἐξ αὐτοῦ τοῦ μανδάτου, ἐν ᾧ "Aronov γάρ ἐστιν τὸν δεσπότην nyopandrı αὐτόν, διδόναι δὲ καὶ ἐκ

δέχομαι κατὰ τοῦ δεσπότου τίκτεσϑαι ὁ δοῦλος ἐνετείλατο ἑαυτὸν ἀγορασϑῆναι. καὶ ἀποκτήσασϑαι τὴν δεσποτείαν τῷ τοῦ πεχουλίου τὸ τίμημα.

5*. Θεοδώρου. 'O ἀγοράσας δοῦλον κατ᾽ ἐντολὴν αὐτοῦ ἐπὶ τῷ ἐλευϑερῶσαι αὐτόν, εἰ καταβάλῃ τὸ τίμημα ἐκ τοῦ πεχουλίου αὐτοῦ, δύναται ὁ δεσπότης τοῦ οἰκέτου, εἴτε ϑέλει, τὸν δοῦλον ἀναλαβεῖν, εἴτε [ϑέλει, διὰ] τῆς μανδάτι ἀπαιτεῖν ἄλλο τίμημα. ᾿Ομοίως φησὶν 3j ζ΄. διατ. τοῦ μϑ'΄. τιτ. τοῦ παρόντος »

,

/

1

>

-

4

,

m

,

€

[p^] βιβ. 10

15

6*. Σημείωσαι κανόνα ὡραῖον καὶ χρήσιμον, ὅτι, ἐὰν ὁ ἐντελλόμενος δοῦλός ἐστι, προσπορίζει [μὲν] τῷ δεσπότῃ. ᾿Εὰν [γὰρ ἐ]ϊλεύϑερος ἦν, ἠδύνατο αὐτὸς ἑαυτῷ κτᾶσϑαι. Ζήτει καὶ βιβ. [μδ΄. τιτ. β΄.] κεφ. πγ΄. ϑεμ. [γ΄.] λέγον" ἀλλοτρίῳ [οἰκέτῃ] καλῶς τὸ πίρᾶγμα] δεσπότου [ληγατεύεται), καὶ ὅπερ τῷ δεσπότῃ χωρὶς αἱρέσεως ἐποφείλεται. "Eni [δὲ] τῶν ἐν διαϑήκῃ δούλῳ χκαταλιμπανομένων τὸ μὲν πρόσωπον τοῦ δεσπότου σκοπεῖται εἰς τὸ ἔχειν μετὰ ταῦτα τοῦ διατίϑεσϑαι ἐξουσίαν. Λοιπὸν δὲ καὶ ἐκ προσώπου τοῦ δούλου τὸ ληγάτον συνίσταται. "Exetva γὰρ αὐτῷ δυνάμεϑα ληγατεύειν, ἅπερ ἐλευϑερούμενος δύναται κτήσασϑαι. 3 τῷ: Ca ὡς

|

14 δούλῳ: Ca δούλων

LIB. XIV — TIT. I (P)

SCHOLIA

813

AD BASILICORVM E COD.

LIB. XIV TIT. I

MS. PAR. GR.

1352 (P).

Ad rubricam. 1l. Οὗτος ὁ τίτλος λε΄. ἐστὶ τοῦ δ΄. Bıß. τοῦ Κώδικος᾽ ἔχει δὲ καὶ τὸν Ac'. 5 τίτλον. 2. Kat Big. ιζ΄. τῶν Διγέστων τιτ. α΄. κεφ. α΄. καὶ βιβ. ς΄. τῶν de rebus. Σύμφωνόν ἐστι δύο ἢA καὶ πλειόνων εἰς ταὐτὸν ἀρέσκεια καὶ συναίνεσις. 38.

De mandatis.

B XIV, 1, 1 Ξ D XVII, 1, 1. ]. Ζήτει ἔμπροσϑεν. Πῶς ἐνταῦϑα οὐ μνημονεύει τοῦ κατὰ παρουσίαν, Hb II ἐν δὲ τῷ α΄. κεφ. τοῦ β΄. τιτ. τοῦ η΄. βιβ. φησίν, ὅτι γίνεται προκουράτωρ 98 ἢ κατὰ παρουσίαν, ἢ δι᾿ ἐπιστολῆς, ἢ δι᾿ ἀγγέλου; ᾿Ακριβῶς. ᾿Ἐνταῦϑα μὲν οὐκ ἦν ἀναγκαῖον μνημονευϑῆναι τὸ κατὰ παρουσίαν ῥητῶς, εἰ καὶ ἄλλως ἀναφαίνεται τῷ, οἵοις δήποτε ῥήμασι" ἀδιάφορον γὰρ ἐνταῦϑα, εἴτε παρὼν 15 εἴτε ἀπὼν δέξεταί τις τὴν ἐντολήν. Ἔν δὲ τῷ β΄. τιτ. τοῦ η΄. βιβ. «οὔκ», ἐπεὶ περὶ προχκουράτωρός ἐστιν ὁ λόγος, καὶ ἐπὶ μὲν τῶν ἀπόντων χρεία ἱκανῶν δόσεως, ἐπὶ δὲ τῶν παρόντων οὐδαμῶς. Πολλὴ γὰρ διαφορά, πότερον παρών L FG Σιν, 4 \ 1 Y A , 3 m τις δέδωχε προκουράτωρα T) ἀπών᾽ f| δὲ διαφορὰ περὶ τὴν δόσιν ἐστὶν τῶν ἱκανῶν [ δόσεως, ἐπὶ δὲ τῶν παρόντων οὐδαμῶς], ἥτις ἐν τῷ ι΄. τιτ. τῆς δ΄. 20 τῶν ᾿Ινστιτούτων γέγραπται" οὕτω γὰρ καὶ ὁ "νδιξ ἐν τῷ α΄. κεφ. τοῦ β΄. vtt. τοῦ β΄. Bıß. φησίν. Διὰ τοῦτο ἐκεῖ τό, κατὰ παρουσίαν ἐτέϑη ἐξ ἀνάγκης. 10

^

,

^

-

2

^

,

^

1

3

Σ

>

,

2. ᾿Ἠξίωσαν οἱ νόμοι τῆς οἰκείας φροντίδος καὶ τὴν μανδάτου. Ἢ δὲ ταύτης ἐνοχὴ συναινέσει τῶν συναλλαττόντων γίνεται. ᾿Εντελλόμεϑα δὲ καὶ iv δίεμ καὶ ὑπὸ αἵρεσιν’ olov, ἐντέλλομαί σοι πρᾶξαι τόδε μετὰ δύο ἐνιαυτούς. H

25

4

S

£6

x

[4

3

t

=

,

A

,

2

,

3. ᾿Ἐνταῦϑα δικαίως πρόςχειται τό, οἵοις δήποτε ῥήμασι, ὅτι τῆς xovσένσο ἐστὶν fj προτροπή, καὶ οὐ χρήζει Tj κυριωτέρων γραμμάτων ἣ ῥημάτων, ἀλλὰ καὶ ἀπὸ γυμνῆς συναινέσεως συνίσταται καὶ ἀρκεῖ πρὸς ἐνοχήν, καὶ νεύματι ᾿

μόνῳ ,

ὡς t

ἐπὶ τὸ πολὺ ΕΝ

x

Y

συνίσταται, H

ὡς Lj

Di.

νβ΄. ,

«τιτ.

α΄.» κεφ. ,

β΄. ,

xal τὸ τέλος τοῦ να΄. κεφ. Ἔν δὲ τῷ β΄. τιτ. τοῦ η΄. βιβ. κεφ. α΄. κατὰ 80 ἀκρίβειαν οὐ προςετέϑη τό, οἵοις δήποτε ῥήμασι" οὐδεὶς γὰρ δέξεται προκουρά7 ἀρέσκεια: incertum (an ἄρεσκος ἢ) | 10 50}. 1: cf. supra p. 7001.4 ῥήμασι: P (hic et mox) ῥῆμα

| 14 τῷ:

P τὸ]

814

LIB. XIV — TIT. I (P)

τωρα ἀπὸ ψιλοῦ λόγου. Πολλὴ γὰρ διαφορὰ τοῦ re βιβ. ἐκείνου καὶ τοῦ παρόντος" ἐνταῦϑα μὲν γὰρ αὐτὰ πρὸς ἄλληλα τὰ μέρη ὥςπερ χριταὶ τῆς ἐντολῆς εἰσι, καὶ μεϑὸ πράξει ἣ μὴ πράξει ὁ ἐνταλϑείς, τότε χώραν ἔχει T, τε κοντραρία καὶ ἡ διρέκτα, ἐκεῖ δὲ πρῶτον ἀναγκαῖον φανῆναι τὴν ἐντολὴν παρὰ τῷ δικαστῇ 5 καὶ αὐτῷ τῷ ἀντιτεϑειμένῳ μέρει, καὶ πολλὴ ἐκεῖ ἣ λεπτότης ζητεῖται. Κἀκεῖ μὲν κατά τινός τις ἐμφανίζει τὴν ἐντολὴν ὑπέρ τινος τὸν ἀγῶνα ποιούμενος, ἐνταῦϑα δὲ τὸ ὅλον ὑπέρ τινος. 4, Ὑπὸ ἡμέραν --- Ἐν τῷ τέλει τοῦ β΄. κεφ. τοῦ α΄. τιτ. τοῦ η΄. βιβ. φησίν" γίνεται ἐντολεὺς καὶ ὑπὸ ἡμέραν καὶ ὑπὸ αἵρεσιν καὶ ἕως χρόνου καὶ 10 διηνεκῶς" ἐνταῦϑα δὲ τὸ ὑπὸ ἡμέραν καὶ ὑπὸ αἵρεσιν τέϑειται, τὸ δὲ ἕως χρόνου καὶ διηνεκῶς παρελείφϑη, καὶ μάλα δικαίως. Εἰ γὰρ ἐντείλωμαί τινι ἀγοράσαι 7| πωλῇσαι ἣ κτίσαι οἰκίαν, οὐκ ἔστιν ἀναγκαῖον τεϑῆναι ὡς ἐπὶ τὸ πολὺ ἕως χρόνου" χρόνος γὰρ δοκεῖ ἣ τοῦ ἐνταλϑέντος ἐκπλήρωσις. ᾿Αλλ᾽ οὐδὲ τὸ διηνεκῶς ἐτέϑη πῶς γὰρ ἐνδέχεται τοιαύτην ἐπὶ τῶν τοιούτων 2 E ES L L PR 15 Expwveiv συμφωνίαν; Ἔνϑα δὲn προβάλλεταί τις προκουράτωρα, ἣ2 διηνεκῶς καὶ ἀπροσδιορίστως προβάλλεται 3| ἐπὶ ῥητῷ χρόνῳ. lo

9

3

x

'

nt

3

x

d

€

ς

-

^

A

»

o£

M

!

2

,

^

“

b]

Uu

5. Εἰ μήπου ἢ ἀντίδωρον δέδοται, ὡς τὸ ε΄. κεφ. φησίν, ἢ σαλάριον ΗΒ 1] συμπεφώνηται, ὡς τὸ ζ΄. Τότε γὰρ τὸ μανδάτον παρατετήρηται. Ζήτει κεφ. μα΄. τούτου τοῦ βιβ΄. καὶ τὸ παρατέλευτον ϑεμ. τοῦ μς΄. κεφ. 20

68.

Consesso.

18.

Ζ2ήτει τοῦ η΄. κεφ. Yen. C'., οὗ ἣ ἀρχή" τότε ἁρμόζει.

B XIV, 1,3 = D XVII, 1, 3. 1. Ζήτει Qi. η΄. τιτ. β΄. κεφ. μς΄. ϑεμ. ε΄. καὶ βιβ. ιζ΄. τιτ. β΄. κεφ. κβ΄. xai κεφ. ζ΄. ϑεμ. γ΄. καὶ βιβ. μδ΄. τιτ. κα΄. κεφ. β΄. καὶ βιβ. κς΄. τιτ. ε΄. 25 χεφ. ρχγ΄. 2.

Τὸ En’ ὠφελείᾳ ἀγοραζόμενον

ἔρρωται"

οὐ μὴν τὸ ἐπὶ ζημίᾳ.

Hb II

B XIV, 1, 5 = D XVII 1, 5. 1. Xopav ἣ παραγραφῇ — ᾿Αμέλει κινοῦντός uou τὴν lv ῥὲμ κατὰ τοῦ Hbi τὸν ἀγρὸν ἠγορακότος οὐκ ἀντιςτερϑήσεται παραγραφή, ἀλλ᾽ εἰ μὴ κατὰ 80 μανδάτον ἐμὸν ἐπράϑη. Εἰ γὰρ δοϑῇ μοι τὰ λείποντα, τότε χώραν ἔχει ἣ

παραγραφή. 1 πολλὴ: P πολλοί | 5 ἀντιτεϑειμένῳ: P ἀντιτεϑέντι μένῳ | 8 sch. 4: cf. supra pP. 701 L 1 | 11 ἐντείλωμαί: P ἐντίλομαι | 12 κτίσαι: P κτῆσαι | 17 sch. 5: cf. supra p. 702 1. 21 | 18 παρατετήρηται: leg. cum Ca πάλιν τετήρηται

LIB. XIV — TIT. I (P)

815

2. Κἂν δοῦλος ἦν — Εἰ δὲ xal τῷ ἐμῷ οἰκέτῃ κελεύσω ρ΄. νομισμάτων ἐμὸν πρᾶγμα διαπωλῆσαι, ἐλάττονος δὲ τοῦτο πωλήσῃ τιμήματος, ὁμοίως κινοῦντίέ μοι τὴν iv ῥὲμ οὐκ ἀντιτεϑήσεταί [ou] παραγραφή, ἐν à μὴ τὸ ἐλλεῖπον ἀναπληροῦται. ᾿ 5

38.

Τυχὸν παρὰ τοῦ ἀγοράσαντος, *

^

-

>

/

εἰ μὴ ποιήσῃ τὸ ἱκανὸν ὁ Kyopactns. H

A

[A

B XIV, 1,6 = DXVI, 1, 6. 1. Ei καὶ παρεντεϑῇ — Ei καὶ ἐνετειλάμην σοι τὰ ἐγὼ δὲ τὸν σὸν ἀμειβόμενος κάματον παρέσχον σοί ἐντολῆς, καὶ οὐχὶ νεγοτιόρουμ γεστόρουμ ἤτοι ἡ 10 διουκήσεως πραγμάτων᾽ οὐδὲ γὰρ διὰ τοῦτο γέγονας τὰ ἐμὰ πράγματα, ἀλλ᾽ ἐπειδὴ τὸ μανδάτον ὑπεδέξωὡς ὑποδεξάμενος κατέχῃ.

x

€

\

€

>

4

ἐμὰ διοικῆσαι πράγματα, τι, ἁρμόζει μοι ἡ «περὶ» κινουμένη ἀγωγὴ περὶ ἔνοχος, ἐπειδὴ διῴκησας εἰ γὰρ καὶ μὴ διῴκησας,

2. ᾿Αντίδωρου -- Εἰ δὲ δοϑῇ τι παρὰ τοῦ ἐντειλαμένου τῷ ἐνταλϑέντι͵ κακῶς διοικήσαντι ἐνάγει αὐτῷ ὁ ἐντειλάμενος, 9% ὁ ἐνταλϑεὶς πλείονα δαπανήσας 15 ἐνάγει κατὰ τοῦ ἐντειλαμένου. 3. τέον.

Ζήτει βιβ. 9^. τιτ. ια΄. κεφ. x. Sep. β΄." καὶ ἀπὸ τούτου κἀκεῖνο ἑρμηνευEi δὲ ἐγὼ μὲν ἑτέρῳ ἐντείλωμαι πωλῆσαι, σὺ δὲ πωλήσεις ἑτέρῳ

ἀδιαστίκτως, οὐκ ἔρρωται 7) πρᾶσις, ὡς βιβ. (9'. τιτ. α΄. κεφ. Ey’. 4. Ἐνταῦϑα οὕτως, ὅτι κυρίως τῇ μανδάτου ἐνέχεται, κἂν διοικήσῃ, Hb II 20 x&v οὐ διοικήσῃ. Πλὴν εἰ μὲν διοικήσει, ἀμφοτέραις ὑπόχειται ταῖς ἀγωγαῖς" 78 εἰ δὲ μὴ διοικήσῃ, μόνῃ τῇ μανδάτου. Τῷ γὰρ ἀναμφιβόλῳ ὁ Οὐλπιανὸς ἐχρήσατο τῇ μανδάτου. Ἢ ἐξ ἅπαντος, κἂν οὐ διουκήσῃ ὁ ἐνταλϑείς, ἁρμόζει. Οὕτως εἰπέ, ἵνα μὴ ἐναντιωϑῇ τῷ ε΄. κεφ. τοῦ β΄. τιτ. τοῦ να΄. βιβ. 5. Εἰ δὲ ἄκοντός μου ἐγγυήσεται μὴ σιωπῶντός 25 δοκεῖ δωρεῖσϑαι καὶ «ἀγωγὴν» οὐκ ἔχει κατ᾽ ἐμοῦ.

μου

μηδὲ

ἀνεχομένου, Hb II 74

6. Ὃ γὰρ ἄκων ἐγγυηϑεὶς οὐκ ἐνέχεται τῇ μανδάτου, ὥςπερ οὐδὲ τῇ νεγοστζιόρουμ γεστόρουμ ὁ παραγγείλας τινὶ μὴ διουκῆσαι τὰ αὐτοῦ, κἂν καλῶς διῳκήϑησαν, ὡς κεφ. ν΄. τοῦ β΄. τιτ. τοῦ ιζ΄. βιβ. 7 sch.

1: cf. supra

p. —

1. —

| 9 ἐντολῆς:

17 ἐντείλωμαι: P ἐντείλομαι | 20 ὑπόκειται: σιωπόντος | ἀνεχομένου: P ἀνεχόμενα

P. ἐντολή

P

| 13 κακῶς:

ὑπόκειταιται

|

P κακακῶς

24 σιωπῶντός:

|

P

816

LIB. XIV — TIT. I (P)

7. ᾿Ἐνοχλούμενόν pe παρά τινος ἣ «δαννειζόμενον παρὼν ἐνηγγυήσατο Τίτιος ἀνεχόμενον καὶ ἐπὶ τῷ γινομένῳ σιωπῶντα. Κατέχομαι τῇ μανδάτου. Εἰ δὲ ἄκοντός μου ἐνηγγυήσατο «ἢ» donandi animo, ἣ ἀπὼν τὴν ἐγγύην ὑπειςῆλθε τὴν ὑπὲρ ἐμοῦ, ἐπὶ μὲν τῶν δύο οὐδεμίαν ἀγωγὴν ἕξει κατ᾽ ἐμοῦ, 5 ἐπὶ δὲ τοῦ τελευταίου τὴν veyoorlıöpoun γεστόρουμ ἤτοι τὴν περὶ διοικήσεως πραγμάτων. 8. πὶ αἰσχρῷ — Οἷον «ἐνρετειλάμην σοι τόνδε τυπτῆσαι, ἢ κλέψαι τὰ τοῦδε πράγματα, ἢ ἱεροσυλῆσαι, 7) φονεῦσαι, ὡς κεφ. ιε΄. Seu. ς΄. τοῦ παρόντος τίτλου. 10

9. Τῷ αὐτῷ. ᾿Αλλ᾽ οὐδὲ κοινωνία, xai τούτου τοῦ Bıß. κεφ. ιζ΄. ϑεμ. ς΄. x

{A

-

,

ὡς βιβ. ιβ΄. τιτ. α΄. κεφ. ν΄. Ζήτει

,

10. Ὑποδεξάμενος τὸ μανδάτον καὶ μὴ ποιήσας ἐναχϑήσῃ καὶ πράξας τὸ ἐνταλϑὲν ἕξεις κατ᾽ ἐμοῦ τὴν κοντραρίαν.

τῇ

μανδάτι"

11. Ei μὲν οἰκείῳ κινδύνῳ συνεφώνησεν, αὐτὸς ἔχει τὴν ζημίαν" 15 τοῦτο οὐ συνεφώνησεν, ἔχει τὴν περὶ ἐντολῇ: ἀγωγήν.

εἰ δὲ Hb II 75

12. Te δανειακῷ — Τοῦτο λέγει, ὅτι κερδαίνει μὲν ὁ διοικητὴς τοὺς πλείονας τόκους. Τυχὸν γὰρ συνεφώνησας, ἵνα δανείσῃ ἐπὶ νομίσμασι τέσσαρσιν᾽ ὁ δὲ ἐπὶ &E ἐδάνεισε. Κερδαίνει μὲν δύο νομίσματα" ἐνέχεται δέ μοι, εἰ τοῦ δανείου κίνδυνος γένηται. Καὶ τῷ χρεώστῃ δέ μου εἰ τὰ χρεωστούμενα δανεῖσαι 20 προέτρεψα, ὁ δὲ δανείσας γέγονε uou προνοητὴς καὶ οὐκ ἀπήτησε ταῦτα, καλῶς ἐνάγω. 13. Δῆλον ποσὸν λαβεῖν — Ἐνετειλάμην τῷ ἐμῷ προκουράτωρι᾽ τὸν Hb II ἐμὸν χρυσὸν [[καὶ]] οἰκείῳ κινδύνῳ δάνεισον, ὥςτε τρίτον ὑπὲρ τόκου παρασχεῖν 76 ἑκατοστῆς καὶ τὸ πλέον κερδᾶναι αὐτόν. Δάνειον πρὸς τὸν προκουράτωρα 25 γενέσϑαι δοκεῖ καὶ κατέχεται τῷ κονδικτικίῳ. 14. 'E&v πάντων μου τῶν πραγμάτων τὴν διοίκησιν ἐνετάλϑης, ἐναχϑήσῃ χαὶ τῇ μανδάτου" εἰ γὰρ καὶ νομίσματα ἐδάνεισα καὶ ἔσχον κατὰ σοῦ τὸν κονδικτίκιον, εἶτα καὶ τῶν πραγμάτων μου τὴν διοίκησιν ἐπέτρεψα, κινήσω κατὰ σοῦ καὶ τὴν μανδάτου πρὸς τῷ κονδικτικίῳ ἐγκαλῶν σοι, διότι μὴ ἑαυτὸν ἀπήτησας. 1 sch. 7: cf. supra p. 709 1. 15 | us: P μὲν | P lacunam indicat ante νειζόμενον | ἐνηγγυήσατο: P ἐνεγγυήσατο | 2 σιωπῶντα: P σιωπόντα | 3 μου: P με | 4 ἐπὶ: P ἐπεὶ] 5 διοικήσεως: P ἐκδικήσεως | 7 τόνδε: P τόδε | 12 sch. 10: cf. supra p. 7101. 2 | 22 sch. 13: cf. supra supra p. 710 1. 20

p. 710

1.16

|

24 κερδᾶναι:

P κερδάναι

|

26 sch.

14:

cf.

LIB. XIV — TIT. I (P)

817

15. Ἐργολάβος τοῦτο λέγεται, ὅτι, el τις ἐργολάβος τῆς δίκης συμφωνήσῃ Hb II λαβεῖν μέρος τῶν ἀπαιτηϑησομένων, καὶ σχηματίσῃ πρὸς ἕτερον γενέσϑαι 77 τὴν ἐπερώτησιν, ἵνα συσκιάσῃ τὸ πραττόμενον, καὶ τῆς συνηγορίας εἴργεται χαὶ τοῦ ἐπερωτηϑέντος ποσοῦ ἀποστερεῖται. | 5.

]16*. Ζήτει βιβ. η΄. τιτ. α΄. κεφ. ιγ΄. καὶ t^. καὶ τιτ. β΄. κεφ. γ΄. καὶ pip. ς΄. Tu. β΄. κεφ. ι΄. ϑεμ. γ΄. καὶ Big. νδ΄. τιτ. ιδ΄. κεφ. ιβ΄. 178.

Onorario.

188. Ζήτει κεφ. ιγ΄. τοῦ παρόντος τιτ. περὶ φύσεως ἐντολῆς, καὶ τοῦ ιζ΄. κεφ. ϑεμ. ς΄. καὶ κεφ. λϑ΄. καὶ μγ΄. καὶ Dip. κς΄. τιτ. ζ΄. κεφ. χγ΄." ὁμοίως 10 xxi τούτου τοῦ βιβ. κεφ. vc'., οὗ ἣ ἀρχή" ὁ ἐγγυησάμενος.

15.

20

198.

Ζήτει τοῦ η΄. κεφ. ϑεμ. ζ΄. καὶ μή σοι ἐναντιωϑῇ.

208.

Ζήτει κεφ. ι΄. ϑεμ. 9°. καὶ μὴ σοι ἐναντιωϑῇ, ἀλλ᾽ ἀνάγνωϑι.

218.

Iudicaas

228.

Ὃ

238.

'O συνήγορος.

248.

Τὴν οὐτιλίαν.

soluit.

τὸ ἥμισυ συμφωνῶν

λαβεῖν τῶν ἀπαιτουμένων.

B XIV, 1, 7 — D XVII, 18. Λαγωτροφῆς.

1, 7.

BXIV

1,8

1.

Εἰ

1,8 μὴ

=

ἕτοιμός

DXVIL ἐστιν

ὁ ἀπολυϑεὶς

δηλαδὴ

ἐξ ἀρχῆς

ὑποδέξασϑαι

τὴν Hb πὶ

δίκην, ὡς βιβ. ι΄. τιτ. γ΄. κεφ. ζ΄. 2.

Ei ϑέλεις

χκαταδέξασϑαι

μαϑεῖν,

τὸ

μανδάτον

πότε

78

ol προκουράτωρες

δύνανται

παραιτεῖσϑαι,

τῶν

δικῶν

καὶ πῶς,

Seu. παρατελ. καὶ κεφ. ιϑ΄. τούτου τοῦ βιβ. καὶ βιβ. η΄. τιτ. 25 τελευτ. καὶ κεφ. τη΄. τοῦ παρόντος βιβ. περὶ τοῦ ϑανάτῳ λύεσϑαι τὴν ἐντολήν καὶ βιβ. η΄. τιτ. β΄. κεφ. pa’. περὶ προκατάρξαντος τοῦ δεσπότου τῆς δίκης τοῦ τελευτήσαντος

xal

μετὰ

ζήτει κεφ.

τὸ ιζ΄.

β΄. κεφ. η΄. ϑεμ. τοῦ ἐντειλαμένου τοῦ «περατοῦν» τὸν ἐντολέα.

3. ᾿Ἐνετειλάμην φροντίζειν τῶν ἐμῶν πραγμάτων. ὑποδεξάμενος σὺ τὸ μανδάτον τὴν τούτων διοίκησιν ἐνετείλω Πρίμῳ. Ἕξεις κατὰ Πρίμου τὴν μανδάτην, 30 ἐπεὶ κατέχῃ μοι τῇ μανδάτου. "Exepóv ἐστιν ἐπὶ προκουράτωρι δοϑέντι ἐν δίκῃ. 28 ob: SCHELTEMA,

P σοι

|

Basilica,

30 προκουράτωρι: ΤῈ.

P προκουράτωρα 24

818

LIB. XIV — TIT. I (P)

4. Θεμάτισον κωλυϑῆναι μὲν εὐλόγως ἐμὲ περατῶσαι τὸ ἐνταλϑέν, ἐντείλασϑαι δὲ σοί" εἰ τάχα γὰρ οὐκ ἤμην ἔνοχος ὡς κωλυϑεὶς ἐξ εὐλόγου αἰτίας, ὅμως, ἐπειδή σε ἔνοχον ἐκτησάμην, ὑπόχκειμαι. Οὕτω ϑεματίζειν ἀκριβές.

e

5. Elre γὰρ ποιήσει ὁ ἐπίτροπος, ὅπερ οὐ δεῖ ποιῆσαι, εἴτε μὴ ποιήσει, ὅπερ δεῖ, ἐνέχεται τῇ τουτέλαε, ὡς βιβ. λη΄. τιτ. γ΄. κεφ. α΄. Φησὶ δὲ καὶ ὁ pra’. κανὼν τοῦ γ΄. τιτ. τοῦ β΄. Buß." ὁ μὴ ποιῶν, ὅπερ ὀφείλει ποιεῖν, δοκεῖ παρὰ τὸν νόμον ποιεῖν: καὶ ὁ ποιῶν, ὅπερ οὐκ ὀφείλει ποιεῖν, οὐ δοκεῖ ποιεῖν, ὅπερ ἐκελεύσϑη ποιῆσαι. Ταύτην γὰρ ἐπιμέλειαν οἱ ἐπίτροποι καὶ οἱ κουράτωρες χρεωστοῦσιν, οἵαν ἐπιμελὴς οἰκοδεσπότης ἐν τοῖς ἰδίοις καλῇ πίστει ποιεῖται, 10 ὡς βιβ. λζ΄. τιτ. ζ΄. κεφ. λγ΄. καὶ κεφ. αὐτοῦ ιβ΄. Καὶ σημείωσαι ἐκ τούτου, ὡς «ὁ» ὀφείλων τι ποιῆσαι οὐκ ἐκφεύγει τὴν δίκην ἐκ τοῦ λέγειν, ὅτι ἑτέρῳ ἐνετειλάμην ποιῆσαι τὸ ὀφειλόμενον" ἰδοὺ γὰρ καὶ ὁ ἐπίτροπος τῷ ἑτέρῳ Hb II ἐντειλάμενος ἐπιτρόπῳ ἐξωνήσασϑαι τὸν ἀναγκαῖον οἰκέτην ἐνάγεται τῇ τουτέλαε, κἂν αὐτὸς ἔχῃ τὴν διρέκταν κατ᾽ ἐκείνου μανδάτην. 15

6. Θεμάτισον γάρ, ὅτι ἐληγατεύϑη αὐτῷ παρά τινος χρήματα᾽ τὰ γὰρ ἀπὸ τῶν τυχηρῶν αὐτῷ ἁρμόζουσι πάντα, ὥςπερ τὰ ἐξ ῥὲ πάτρι, τοῦ δεσπότου x«i τῶν ἐργασιῶν τοῦ καλῇ πίστει δουλεύοντος τῷ δοκοῦντι δεσπότῃ.

=

7. Ζήτει βιβ. ιζ΄. τιτ. α΄. κεφ. κ΄. περὶ τὸ τέλος, ὡς ἐὰν ἄλλος κατὰ ἐντολήν σου διοικήσῃ τὰ ἐμά, ἐνέχῃ μοι οὐκ εἰς τὸ ἐκχωρηϑῆναι τὴν ἀγωγήν, ἀλλ᾽ 20 εἰς τὸ ποιῆσαί μοι τὸ ἀζήμιον.

a

8. Τουτέστι μὴ ὄντος ἐκ τῶν προςποριζομένων τῷ δοκοῦντι δεσπότῃ αὐτῶν. Ζήτει βιβ. μγ΄. «τιτ. γ΄.» κεφ. κ΄., ὅ φησιν᾽ ὁ ἐλεύϑερος δουλεύων μοι καλῇ πίστει, ἐὰν ἐκ τῶν ἐμῶν πραγμάτων Y, ἐκ τῶν ἰδίων ἐργασιῶν ἐπερωτήσῃ δοῦλον αὐτῷ διαφέροντα, ἐμοὶ προςπορίζει τὴν ἀγωγήν. Καὶ 2 τὸ β΄. ϑεμ. τοῦ ι΄. κεφ. τοῦ α΄. τιτ. τοῦ ν΄. βιβ. φησὶ τὸν καλῇ πίστει δουλεύοντά μοι τὰ μὲν ἐκ τῶν πραγμάτων τῶν ἰδίων καὶ τῶν ἐργασιῶν προςπορίζειν μοι, οὐ μὴν τὰ ἐκ τῶν τυχηρῶν᾽ ἐκεῖνα γὰρ ἑαυτῷ προςπορίζει. Συνάδει καὶ τὸ A9'. κεφ. Καλῶς οὖν προςετέϑη τό, δῷ χρήματα ἐκ τοῦ ἁρμόζοντος αὐτῷ πεκουλίου᾽ εἰ γὰρ ἦν ἐκ τῶν προςποριζομένων τῷ δοκοῦντι δεσπότῃ, οὐδεμίαν 80 εἶχεν ἀγωγὴν κατὰ τὸ δίκαιον. 9. Ζήτει Buß. (9^. τιτ. η΄. κεφ. λη΄. καὶ τιτ. αὐτοῦ ια΄. κεφ. κε΄. καὶ κεφ. τούτου τοῦ βιβ. μγ΄. 2 κωλυϑεὶς: P κωλυϑὲν | 3 σε: P σοι | 7 τὸν νόμον: P τῶν νόμων | 8 ἐπιμέλειαν: P ἐπιμελές | 16 πάντα: P ταῦτα [πάτρι: i.e. privata? | 25 τὸ β΄. ϑεμ.: P τοῦ β΄. ϑέματος | 26 προσπορίζειν: P πρόσπορίζει | 31 inter 9 et 10 scholium deletum est.

LIB. XIV — TIT. I (P)

819

10. “Ὅτε ὁ ἐντειλάμενος ἐζημιώϑη ἣ οὐκ ἐκέρδησεν᾽ εἰ γὰρ τὸ ἐνταλϑὲν ἀγορασϑῆναι παρὰ Πέτρου δι᾽ ἐμαυτοῦ ἢ 9v ἑτέρου ἀγοράσω, οὐκ ἔχω τὴν περὶ ἐντολῆς ἀγωγὴν κατὰ Πέτρου" οὐδὲν γὰρ ἐζημίωμαι. 11. Ἢ ἐὰν οὐκ ἐχρήσατο vai; ἁρμοζούσαις τῷ ῥέῳ παραγραφαῖς, ὡς κεφ. 85 χα΄. τούτου ToU βιβ., «7» εἰ μήπου προϑεὶς ταύτας οὐκ εἰςηκούσϑη ἀδικία. Hb Il τοῦ δικαστοῦ. Τότε γὰρ πάντως οὐ προχριματισϑήσεται, εἰ μὴ καὶ τότε οἰκείᾳ ῥᾳϑυμίᾳ τὴν πρόφασιν ἔδωκε τῆς ἀδίκου καταδίκης, ὡς βιβ. xc'. vu. α΄. κεφ. ξζ΄. Τέως δὲ γίνωσκε, ὅτι ὁ ἐγγυητὴς καὶ ἄκοντος τοῦ ἐγγυηϑέντος κέχρηται ταῖς ἁρμοζούσαις αὐτῷ παραγραφαῖς, ὡς βιβ. κς΄. τιτ. α΄. κεφ. τε 10 καὶ λβ΄. καὶ βιβ. να΄. τιτ. α΄. κεφ. 19°. Ποῖαι δέ εἰσι παραγραφαὶ ἁρμόζουσαι τῷ πρωτοτύπῳ, ζήτει βιβ. να΄. τιτ. α΄. κεφ. ζ΄., τουτέστιν αἱ τῷ πράγματι ἡνωμέναι, οὐ μὴν αὐτῷ «τῷ» προςώπῳ. Ζήτει καὶ βιβ. β΄. τιτ. γ΄. κεφ. ξη΄. xal phc'. καὶ βιβ. 9°. vvv. γ΄. κεφ. xy’. καὶ κεφ. κη΄. τοῦ ε΄. τιτ. τοῦ ζ΄. βιβ. 15

12. Στεφάνου. ρώτησε’ Τί γάρ; Τὸν οἰκέτην ἀγοράσας οὐ δύναται τῆς ἐξέμπτο παρασκευάζειν τὸν πράτην ἐπερωτηϑῆναι αὐτὸν τὴν περὶ νιυκήσεως δούπλαν; Λύσις. ᾿Αλλὰ ϑεμάτισον, ὅτι παρὰ τοῦ δανειστοῦ πρᾶγμα ἠγόρασε δανειστικῷ δικαίῳ τὸ πρᾶγμα πωλοῦντος. Οὕτως δὲ ἀναγκάζεται τὴν περὶ ἐχνικήσεως δούπλαν ἐπερωτηϑῆναι᾽ τοσοῦτον, 20 ὑπόκειται οὔτε ἐκνικήσει τὸ πρᾶγμα ἐκνυκώμενον, ὡς ἔστι μὲν τοῦτο ἀλλαχόϑεν μαϑεῖν, σαφέστερον δὲ ἐν τῷ η΄. βιβ. τοῦ Κωδ. τιτ. με΄. «ἐν» ὑποκειμέναις TQ τιτ. διατάξεσιν.

26

διὰ ἐκτὸ οὐκ ὅτι καὶ ταῖς

13*.

Περὶ τῆς παρὰ τοῦ ἐντολέως προδοσίας.

14*.

ζήτει τούτου τοῦ τιτ. κεφ. ξε΄. καὶ ξβ΄. καὶ βιβ. m’. τιτ. δ΄. κεφ. ε΄.

158.

Διὰ τὸ ἐλεύϑερον ὑπάρχειν καὶ μὴ δοῦλον.

168.

Ζήτει τοῦ ς΄. κεφ. ϑεμ. ε΄. καὶ μή σοι ἐναντιωϑῇ.

178.

Καλῶς

τὸ

χωρὶς

δόλου

καὶ

ῥαθυμίας᾽

χρεωστεῖ

γὰρ

οὐ

μόνον Hb II

ῥᾳθυμίαν, ἀλλὰ καὶ ἐπιμέλειαν | ἐντολή, ὡς Big. x’. τιτ. γ΄. κεφ. β΄. καὶ 81 τοῦ παρόντος βιβ. κεφ. ξα΄." οὐ μὴν δὲ τὰ τυχηρὰ ἐπιγινώσκει, ὡς κεφ. ξγ΄. 80 τούτου τοῦ βιβ. 12 ἡνωμέναι:

P ἠνομέναι

|

15 sch.

12 P iniuria cap.

10 subiungit tamquam

pertinens ad verba: εἰ δὲ καὶ κατὰ ῥᾳθυμίαν; cf. supra p. 717 cf. supra p. 717 1. 17 | 29 ἐπιγινώσχει: P. ἐπιγινώσκειν

1. 7

| 27 sch.

17:

820

LIB. XIV — TIT. I (P)

a

B XIV, 1, 9 = D XVII, 1, 9. ]. Τὸ παραδιδούς πρὸς τὸ ἄνωθεν εἶπε. Τουτέστιν ἐὰν ἀγοράσῃς τὸν οἰκέτην καὶ παραδῷς μοι αὐτόν, ἀσφαλίζῃ μοι, ὡς οὐχ ὑπέϑου αὐτὸν ἐτέρῳ᾽ τοῦτο γάρ ἐστι τὸ περὶ τῶν σῶν ἀποτελεσμάτων.

10

15

B XIV, 1, 10 = D XVII, 1, 10. l. Ζήτει βιβ. κα΄. τιτ. γ΄. κεφ. λη΄. ϑεμ. τελευτ. ^ καὶ ἐπὶ τῶν λοιπῶν Hb IH καλῇ πίστει ἀγωγῶν ἅπαντες οἱ καρποὶ δίδονται. Καὶ ἡ ἐν αὐτῷ παραγραφή᾽ 82 ἐπὶ πάσης βόνα φίδε ἀγωγῆς οἱ ὁπωσδήποτε γενόμενοι καρποὶ ἀπαιτοῦνται πρὸ ὑπερϑέσεως᾽ τόκοι δέ, εἰ μὴ ἀπὸ μόρας, οὐκ ἀπαιτοῦνται, ὡς ἀνωτέρω μεμάϑηκας ἐν τῷ λβ΄. Sw. Σημείωσαι" μὴ συναρπαγῇς ἐκ τοῦ λδ΄. Sw. Λέγει γὰρ αὐτό οἱ τόκοι τάξιν καρπῶν ἐπέχουσιν ἐπὶ τῶν καλῇ πίστει ἀγωγῶν. Καὶ 3j μανδάτη. ἀπὸ ὑπερϑέσεως τόκον ἀπαιτεῖ, ὡς κεφ. ξη΄. τοῦ παρόντος βιβ. 2. Μέχρι τῶν περιττευόντων δίδωσι τόκους, ὡς βιβ. ιζ΄. τιτ. α΄. κεφ. λ΄. ϑεμ. δ΄., εἰ μὴ σύνηϑες ἦν τῷ δεσπότῃ ἔχειν αὐτὰ κείμενα, ὡς βιβ. κγ΄. χεφ. ιγ΄. τιτ. γ΄.

20

3. Εἰ μήπου ἐνετειλάμην αὐτῷ δανεῖσαι χωρὶς τόκου, ὁ δὲ ἐπὶ τόκῳ ἐδάνεισεν οἰκείῳ κινδύνῳ, ὡς Sep. ιγ΄. τούτου τοῦ κεφ. “Ὥςτε, «&xàv ἐνετειλάμην τῷ διοικητῇ μου δανεῖσαι χωρὶς τόκου, δανείσας δὲ ἔλαβε τόκους, κίνδυνος δὲ αὐτὸν οὐχ ἑώρα, δίδωσι τόκους.

25

δανείσασϑαι καὶ δανεισάμενος ποιεῖ κατ᾽ αὐτοῦ ὡςανεὶ κατὰ τοῦ προεστῶτος ἀγωγήν. Αὕτη ἐστὶν ἡ κυριωτάτη ἐπίλυσις, εἰ καί τισιν τὸ ὑπόκεισϑαι ἐλεύϑερον πρόσωπον τὴν ὡσανεὶ ἰνστιτοτορίαν ποιεῖν ἔδοξεν. Ζήτει καὶ βιβ. ιζ΄. τιτ. α΄. χεφ. λ΄. καὶ ἐνταῦϑα γὰρ τὸ negociorum gestorum εἰ ϑεματίσεις, ὡς ἐκεῖ

4. >

Ζήτει Dip. τη΄. τιτ. α΄. κεφ. ιε΄. (25), 6 φησιν ,

ea

ϑεματίζεται,

b]

t

οὐκ ἀπεικότως

/

,

)

ὁ παρά τινος ἐπιτραπεὶς Hb II €

2

,

ποιήσεις.

5.

30

xai Ei εἰς τὴν

Ζήτει Bi. μγ΄. τιτ. ς΄. κεφ. ς΄. καὶ μάϑε, ὡς ὁ ἐπερωτήσας αὐτῷ Hb II Πέτρῳ ἑαυτῷ μὲν προςπορίζει, οὐ μὴν καὶ Πέτρῳ, οὗ οὐκ ἦν ὑπεξούσιος. δὲ ὁ Πέτρος ἐπερωτήσει τὸ προςῆκον αὐτῷ μέρος, ἔρρωται λοιπὸν καὶ αὐτὸν ἣ ἐπερώτησις καὶ δύναται ἀπαιτεῖν. Καλῶς οὖν καὶ ἐνταῦϑα ἐζήτει δελεγαστζίονα διὰ τὸν αὐτόν, ὡς οἶμαι, λογισμόν.

2 Τουτέστιν: Ῥ τὸ τυχὸν | 3 παραδῷς: P παραδός | 8 ὁπωσδήποτε: P ὁποδήποτε | 9 μόρας: P ἡμέρας | 17 sch. 3: cf. supra p. 725 1. 30 | ἐνετειλάμην: P. ἐντειλάμην | 23 κυριωτάτη: P χυριώτης | 26 ἀπεικότως: P ἀπικότως | 29 προσῆκον: P ἀπῆκον

LIB. XIV — TIT. I (P)

821

6. Ei μήτηρ μετὰ τὴν ἐπίδοσιν παραχρῆμα ἣ μετὰ χρόνον ἐπηρώτησε τὴν τῆς προικὸς ἐπανάληψιν τῆς ϑυγατρὸς ἐντειλαμένης, κατέχεται ἣ μήτηρ τῇ ϑυγατρὶ τῇ μανδάτου προφάσει τῆς τοιαύτης ἐπερωτήσεως, εἰ καὶ αὐτὴ ἔτυχεν ἐπιδοῦσα τὴν προῖκα᾽ Τότε γὰρ καλῶς ἐπερωτᾶν ἠδύνατο, ἡνίκα j| 5 ἐν τῷ ἐπιδιδόναι ἐπηρώτησεν ἡ μήτηρ, 7j καὶ πρὸ τῆς ἐπιδόσεως ἐπάκτευσε τοῦτο. Μηδενὸς γὰρ τούτων συμβάντος ἅμα τῇ ἐπιδόσει περφέκτα ἤτοι τελεία εἰς τὴν ϑυγατέρα δωρεὰ τῶν πραγμάτων γεγενῆσϑαι δοκεῖ. Διὸ ἐπερωτήσασα μετὰ 1.

ταῦτα

τῆς

συναινέσεως

χρήζει

τῆς ϑυγατρός.

Ζήτει βιβ. κη΄. τιτ. η΄. κεφ. κϑ΄." εἰ μὲν ὁ πατήρ᾽ καὶ βιβ. κϑ'. τιτ. α΄.

10 xep. κη΄. καὶ ἠζ΄., οὗ ἣ &pyfy μετὰ τὸν γάμον ob δύναται" καὶ τὸ ἕτερον ἐὰν πατὴρ προῖκα ἐπιδούς" καὶ τοῦ αὐτοῦ xep. υϑ'., οὗ f| ἀρχή" ἐν μὲν τῷ ἐπιδοῦναι. ,

M

,

T

ς

>

LAM

x

,

>

4‘

"

x

\

οι

8. Ἔχε ταῦτα ὡς ἐν προϑεωρίᾳ. ᾿Εάν τις χρεοκοπήσῃ πρὸς τοὺς οἰκείους κρεδίτωρας ἤγουν δανειστάς, κινοῦντι αὐτῷ κατὰ τῶν ἰδίων χρεωστῶν 16 ἀντιτεϑήσεται ἣ τῆς στελλιονάτου παραγραφή, καὶ τοσοῦτον μέρος χρέους λήψεται παρὰ τοῦ δεβίτωρος, ὅσον μέρος αὐτὸς τῶν ἐποφειλομένων τῷ ἰδίῳ κρεδίτωρι δέδωκε. Δεκόκτωρ δὲ δε[δοϊβεόκτορι ἤγουν χρεοκόπος χρεοκόπῳ τὴν στελλιονάτου ἤγουν τὴν τοῦ κακούργου οὐκ ἀντιτίϑησι παραγραφήν. Ὅρα λοιπὸν τὸ ζητούμενον. Πρῖμος δανεισάμενος παρὰ Τιτίου Σεκοῦνδον 20 δέδωκεν ἐγγυητήν. ‘O ἐγγυητὴς ἐναγόμενος ἀντιϑεῖναι παραγραφὴν δυνάμενος ταύτην οὐκ ἀντέϑηκε. Ζητοῦμεν, εἰ καταδικασϑεὶς δύναται κινεῖν τὴν μανδάτην. Καὶ γενικῶς ὁ ᾿Ιουλιανός φησιν᾽ εἰ μὲν ὁ ἐγγυητὴς οὐκ ἀντέϑηχκε παραγραφήν, fiw ὁ ῥέος οὐκ ἠδύνατο κεχρῆσϑαι (τί γάρ, ὅτι ὁ Τίτιος δεκόκτωρ ἦν καὶ ἠδύνατο τὴν σταλλίονος αὐτῷ παραγραφὴν ἀντιϑεῖναι, ὁ δὲ Πρῖμος οὐκ 2 ἠδύνατο; Τυχὸν γὰρ καὶ αὐτὸς δεκόκτωρ ἦν) κινήσει τὴν μανδάτην κατὰ

Πρίμου. Οὐ γάρ τις ἐγκαλέσει αὐτῷ ταύτην οὐκ ἀντιϑέντι τὴν παραγραφήν, ἥτις ἐφύβριστος εἶναι νομίζεται. 'O γὰρ νόμος, εἰ καὶ μισεῖ τὸν δεκόκτωρα, ἀλλ᾽ οὖν οὐκ ἐπαινεῖ τὸν Ov οἰκεῖον κέρδος ἀποκεχρημένον τῷ κατὰ τοῦ ἐνάγοντος μίσει τοῦ νόμου. Ei δὲ ὀνέστα ἦν ἡ παραγραφὴ ἤγουν εὐσχήμων 80 καὶ ὠφέλιμος (τυχὸν γὰρ ἦν περσονάλιον γενόμενον πάκτον) ἀποσιωπήσει «δὲ» ταύτην, οὐ κτᾶται τὴν μανδάτι. Εἰ δὲ τοιαύτη ἦν f| παραγραφή, ἧτινι xal ὁ ῥέος ἠδύνατο κεχρῆσϑαι, «καὶ» ἦν τῶν οὐκ ἐπαινουμένων, olov fj τῆς σταλίονος (καὶ γὰρ οὐδ᾽ ἕτερος αὐτῶν, οἷον Πρῖμος καὶ Σεκοῦνδος, ἔτυχε l1 sch. 6: cf. supra p. 720 1.6 | 5 ἐπηρώτησεν: P τέλεια | 12 ἐπιδοῦναι: dubium | 13 sch. 8: cf. supra P (hic et mox) χρεωκοπήσῃ | 17 δέδωκε: P δέδωκας | προῖμος ζανεισάμενον | 23 ἠδύνατο: P ἠδύναται | 24 τὴν: SCHELTEMA,

Basilica,

11.

ἐπερώτησεν | 6 τελεία: P p. 722 1. 28 χρεοκοπήσῃ: 19 Πρῖμος δανεισάμενος: P P τῆς | 28 κέρδος: bis P 25

"

822

LIB. XIV — TIT. I (P)

δεϊδοϊκοκτορεύσας), ei μὲν ἀγνοῶν ὁ φιδεςϊοὐσσωρ παρῆκε» τὴν παράγραφῆν, βοηϑεῖται" εἰ δὲ ἠπίστατο, οὐκ ἔχει τὴν μανδάτην, μόνον εἰ παρῆκε γνώριμον τοῦτο ποιῆσαι τῷ Πρίμῳ, καίτοι ἔχων εὐχέρειαν τοῦ περιτυχεῖν αὐτῷ καὶ εἰπεῖν, ὥστε παραγενόμενον τὸν Πρῖμον αὐτὸν ὑποδέξασϑαι τὸ δικαστήριον 5 καὶ ἀντιϑεῖναι τὴν σταλλίονος παραγραφήν, T) σοῦο νόμινε ἐναγόμενον, ἐν ᾧ οὔπω 7j προκαταρχϑεῖσα. ἣ κατὰ τοῦ ἐγγυητοῦ ἀγωγή, T) προκουρατόριο νόμινε ἀρχϑείσης ἤδη τῆς κατὰ τοῦ ἐγγυητοῦ δίκης. Εἰ δὲ τοῦ Πρίμου ἀπόντος ἔσϑ᾽ ὅτε δυσχερὲς γέγονε τῷ ἐγγυητῇ πρᾶξαι τὰ εἰρημένα, δίδοται ἣ μανδάτι χατὰ τοῦ Πρίμου. Οὐδὲ γὰρ ἐγκαλέσει τῷ Σεκούνδῳ, τίνος ἕνεκα παρα10 γραφὴν ἐφύβριστον οὐκ ἀντέϑηκεν. 9*,

Σημείωσαι,

πότε ἀπαιτοῦνται τόκοι τόκων.

105,

Σημείωσαι

ὑπὲρ προικός.

118. Ζήτει κεφ. α΄. τοῦ γ΄. ^tt. τοῦ χγ΄. βιβ. γενυεῶς λέγον τοῦτο ἐπὶ πασῶν τῶν καλῇ πίστει ἀγωγῶν, ὥστε αὐτὸν μὴ ὑπερβῆναι τὸν νόμον. 15

128. Ἤγουν τὰ ἐμά.

συνερχομένου Πέτρου

πρὸς

τὴν γνώμην

138. Διὰ τὸν κανόνα τὸν λέγοντα᾽ 5| ἄδολος συμβουλὴ ἐπὶ δὲ τῆς κατὰ δόλον ἁρμόζει ἡ περὶ δόλου.

αὐτοῦ

διοικεῖσθαι

οὐκ ἐνοχοποιεῖ"

e

148. Ζήτει τοῦ ς΄. κεφ. ϑεμ. ς΄. Τὸ αὐτὸ πάντως ἐρεῖ τις ἐντειλάμενος Hb HI 20 αὐτῷ οἰκείῳ κινδύνῳ δανεῖσαι καὶ χωρὶς τόκων. »

^

;

1

A

^

3

*

,

158. Ζήτει βιβ. ιε΄. τιτ. α΄. κεφ. v9^., καὶ ἀνάγνωθι ὄν, καὶ διαστίξεις ποίησον περὶ τοιούτων.

168.

86

ἐκεῖνο ἀναγκαῖον

Ζήτει βιβ. κς΄. vr. α΄. κεφ. ς΄., 6 φησιν, ὡς, ἐὰν ὁ ἐγγυητὴς κατα-

βάλλῃ τῷ χρεώστῃ μου" καὶ λη΄. καὶ A9'. καὶ πα΄.

285

BXIV, 1.

1, 12 -ΞἮ D XVII, 1, 12.

Ei ϑέλεις μαϑεῖν, ἐκ ποίων αἰτιῶν δίδοται ἣ περὶ πεκουλίου ὑπεξουσίου Hb II

ἐγγνησαμένου ἣ μανδατωρεύσαντος ἢ ἄλλως ἑαυτὸν παρεμβαλόντος, τουτέστιν 91 ὅταν ἐν πράγματι πεκουλιαρίῳ παρενέβαλε, ζήτει βιβ. τη΄. τιτ, ε΄. κεφ. γ΄. ϑεμ. 8°. ἢ ὅταν ἐν πράγματι τοῦ ἔχοντος αὐτὸν ὑπεξούσιον ἐγγυήσηται, 80 ὡς χεφ. λζ΄. ϑεμ. α΄. 1 P post φιδὲ lacunam indicat | 5 ἀντιϑεῖναι: P ἀντιϑῆναι | 9 ἕνεκα: P ἕνεκε | 13 sch. 11: cf. supra p. 730 1. 11 | 17 sch. 13: cf. supra p. 727 1. 1 | ἄδολος: P ἄδουλος | 26 sch. 1: cf. supra p. 736 1. 30 | 28 πράγματι: P πρᾶγμα

LIB. XIV — TIT. I (P)

823

2. Πῶς οὖν 6 πατὴρ ἢ ὁ δεσπότης οὐκ ἔχει τὴν περὶ ἐντολῆς ἀγωγὴν ὀνόματι υἱοῦ ἣ δούλου; Ei γὰρ καὶ ἢ καταλειφϑεῖσα κληρονομία διαϑέσει αὐτοῦ τοῦ δούλου τῷ δεσπότῃ προςπορίζεται, ὥς φησι τὸ κβ΄. κεφ. τοῦ α΄. τιτ. τοῦ ις΄. βιβ., διὰ τί μὴ καὶ ὡδὶ ἣ περὶ ἐντολῆς ἀγωγὴ οὐ προςεπορίσϑη To 5 πατρὶ 7) τῷ δεσπότῃ, κἂν ὁ καταβαλὼν ἐν σχέσει τοῦ ὑπεξουσίου κατέβαλλε; Διότι ἐν τοῖς νόμοις ἐν τῷ αὐτῷ πράγματι δύο ἣ τρεῖς δοκήσεις οὐκ ἔρρωνται" καὶ [διὰ τοῦτο] δοκεῖ μὲν ὡς δωρούμενος τῷ ὑπεξουσίῳ καταβαλεῖν ὁ ἑξωτυχός, χἀκεῖνος προςτώπῳ τοῦ πατρός, κἀκεῖνος προςώπῳ τοῦ χρεώστου, καὶ διὰ τοῦτό εἰσι πολλαὶ δοκήσεις, καὶ οὐκ ἔχει ὁ πατὴρ 7) δεσπότης τὴν περὶ ἐντολῆς ΗΒΡ1 92 10 ἀγωγήν. 3. "Apa δὲ αὐτὸς ὁ υἱὸς ἢ ὁ δοῦλος μετὰ τὴν αὐτεξουσιότητα 1) ἐλευϑερίαν ἕξουσι τὴν περὶ ἐντολῆς ἀγωγὴν κατὰ τοῦ ἐγγυηθέντος ὡς καταβαλών; Οὐκ ἔμοιγε δοκεῖ διὰ τὸ β΄. deu. τοῦ κα΄. κεφ. λέγον᾽ ἐὰν ἀγνοήσας ὁ ἐγγυητής, ὡς οὐκ ἰσχυρῶς ἐνέχεται, καταβάλῃ, εἰ μὲν φάκτουμ, ἠγνόησε, συγγινώσκεται" 15 εἰ δὲ νόμον, οὐ συγγινώσκεται. "Ode ([6] γὰρ ὁ ὑπεξούσιος ἢ ὁ δοῦλος μὴ ἔχων πεκούλιον [καὶ] οὐκ ἰσχυρῶς ἐνέχεται εἰς τὸ καταβαλεῖν. Καὶ διὰ τὸ β΄. ϑεμ. τοῦ κδ΄. κεφ. Aéyov: ἐφ᾽ ὧν συναλλαγμάτων ὁ διδόμενος ἐγγυητὴς ἐνέχεται, ἐπὶ τῶν αὐτῶν ὁ ἐντελλόμενος ὑπόκειται. τῇ περὶ ἐντολῆς ἀγωγῇ" ὥςτε ἐκ τῆς ἀντιδιαστολῆς, Ep’ ὧν ὁ ἐγγυητὴς οὐκ ἐνέχεται, οὐδὲ ὁ ἐντελλόμενος 20 τῇ περὶ ἐντολῆς ἀγωγῇ καὶ κἂν καταςβάνλλῃ ὁ ἐγγυητής, οὐκ ἀνέλαβεν ὡς νόμον ἀγνόησας τὸν «μὴ» ἐῶντα «ἐνέχεσϑαι» τὸν ὑπεξούσιον [ὡς νόμον ἀγνοήσας]] ἢ τὸν δοῦλον μηδὲ τὸν ἔχοντα πεκούλιον.

3

-

4. ἤΑΛσωτον ἐνταῦϑα ϑεμάτισον, [£v] à ἣ τῶν οἰκείων πραγμάτων διοίκησις Hb II ἀπηγόρευται, ὥς φησι βιβ. β΄. τῶν ᾿Ινοτιτούτων τιτ. ιβ΄. καὶ τῶν Βασιλυκῶν 25 λη΄. ttt. ι΄. κεφ. V. ἔΑσωτος δὲ λέγεται ὁ μήτε μέτρον εἰδὼς μήτε καιρὸν τῆς δαπάνης, ὡς βιβ. λη΄. Tw. ι΄. κεφ. α΄. 5. Θεμάτισον ἣ ἐγγυήσασϑαί σε τὸν νέον πρὸς τὴν πόρνην, ὡς ἀντ᾽ αὐτοῦ Hb II χαταβαλεῖν, 7) τὴν πόρνην δῶρον ἐγγυήσασϑαι πρὸς ἕτερον, ἣ μὴ δῶρον μέν, ἀλλὰ μετὰ τὴν ἐγγύην καταβαλεῖν ὑπὲρ αὐτῆς διὰ τὸ οὕτω συμφωνηϑῆναι, ἢ ἐξ ἀπορίας αὐτῆς, ἵνα μὴ σχῇ χώραν ἣ ἐντολὴ κατ᾽ αὐτῆς. Τέως δὲ 6 καταβαλὼν τῇ πόρνῃ ἐπὶ μίξει οὐ ῥεπετιτεύει, ὡς βιβ. κδ΄. «vr. β΄. κεφ. δ΄. 4 προσεπορίσϑη: P προσπορίσϑη τοῦτο novum scholium incipere

| 6 ἔρρωνται: P ἔρρωται | 8 P verbis καὶ διὰ facit | 9 δεσπότης: P ὑπεξούσιος; corr. Hb. |

11 ἐλευϑερίαν: P ἐλεύϑερον | 16 ἔχων: P prius ἔχει | 20 τῇ: P τῷ | P lacunam indicat inter κατὰ et λλῃ | 21 P lacunam indicat inter τόν et ἐῶντα | 23 διοίκησις: P διοίκησιν | 30 χώραν: P χώρα | 31 post scholium5 P hoc scholium deletum exhibet: Zuußovreüllsike σοι Bv ἐπιστολῆς διοικεῖν τὰ τοῦ Πέτρου. Οὐκ ἐνέχομαι τῇ περὶ ἐντολῆς ἀγωγῇ. Ἢ κρεῖττόν σοί ἐστι τὰ προσόντα χρήματα δανεῖσαι. Ζήτει βιβ. ιη΄. τιτ. β΄.

824

LIB.

XIV

—

TIT.

I (P)

6: Γίνωσκε, ὡς τὰ παραϑετικὰ γράμματα. οὐ τίκτουσι τὴν μανδάτην, Hb Il ὡς βιβ. λε΄. τιτ. 9°. κεφ. ξδ΄, καὶ βιβ. μδ΄. τιτ. γ΄. κεφ. ιβ΄. καὶ ια΄. τοῦ ιγ΄ 97 τιτ. τοῦ λη΄. iB." καὶ μή σοι ἐναντιωϑῇ τὸ δ΄. ϑεμ. τοῦ μ΄. κεφ. τοῦ μη΄. βιβ. τοῦ δ΄. τιτ. 5

7. Εἰ δὲ ἐπὶ «αἰτίᾳ», ἐξ ἧς χώρα τῷ Μακεδονιανείῳ Av, ἐνετειλάμην δανεῖσαι, «οὐκ ἐνέχομαι.» Τότε γίνεται ἔνοχος οὖν ὁ ἐντειλάμενος, ὅτε ἐπὶ τούτῳ ἐδόϑη, ἵνα μὴ βοηϑῆται ὡς ἐγγυητής, ὡς BIB. τη΄. τιτ. δ΄. κεφ. «ϑ΄.»

8. Καλῶς τὸ ἐντείληται. Εἰ γὰρ μὴ ἠμφίβαλλεν ὁ κουράτωρ καὶ κατεδέξατο ΗΒ II τὰ γὙραμματεῖα, αὐτὸς ἐγκινδυνεύει, ὡς τὸ μγ΄. κεφ. τοῦ ζ΄. τιτ. τοῦ λζ΄. 98 10 βιβ., καὶ ἐὰν ἀποδέξηται τὰ γραμματεῖα, ὡς ιϑ΄. κεφ. τοῦ γ΄. τιτ. τοῦ λη΄. βιβ. φησίν. El μέντοι ἠμφίβαλλεν, οὐ κινδυνεύει, ὡς κεφ. λε΄. τοῦ ζ΄. τιτ. τοῦ λζ΄. βιβ. Ζήτει καὶ περὶ τῶν δανειζομένων χρημάτων τῷ νέῳ βιβ. λζ΄. τιτ. ιβ΄. κεφ. α΄. καὶ περὶ νεγοστζιόρουμ. Bip. ιζ΄. τιτ. α΄. κεφ. λε΄. 9%, 15

Σημείωσαι

περὶ τόκων.

108.

Τὴν iv φάκτουμ.

118.

Περὶ ἧς φησιν ὁ γ΄. τιτ. τοῦ ιη΄. Bıß.' ὅταν οἱ ὑπεξούσιοι καὶ ἐνάγονται.

B XIV, 1, 14 = D XVII, 1, 14. 1. Ζήτει κεφ. (B. προπαρατέλευτον, καὶ μή cot ἐναντιωϑῇ. Τότε Hb II γὰρ ὁ κληρονόμος «μετὰ τὸν» ϑάνατον τοῦ ἐνταλϑέντος πληρώσας τὴν ἐντολήν 38 80 οὐκ ἔχει τὴν περὶ ἐντολῆς ἀγωγήν, ὅταν οὐκ ἔφϑασεν ὁ ἐνταλϑεὶς προκατάρξασϑαι. Ὧδε δέ, ἐπεὶ ἡ ἐντολὴ ἐπὶ τῇ ἐγγύῃ ἐγένετο, ἡ δὲ ἐγγύη ἐπληρώϑη, καλῶς ὁ χληρονόμος αὐτοῦ καταβαλὼν κινεῖ τὴν περὶ ἐντολῆς ἀγωγὴν ἐπὶ τῷ ἀναλαβεῖν τὰ καταβληϑέντα. 2. Ὃ γὰρ ἀγοραστὴς τῆς κληρονομίας τάξιν ἐπέχει κληρονόμου, ὡς 25 βιβ. (9^. τιτ. δ΄. κεφ. β΄. 'O πράτης τῆς κληρονομίας οὐκ ἀσφαλίζεται περὶ ἐχνικήσεως, εἰ μὴ ἐπὶ τῷ ἰδίῳ ἀποτελέσματι. 3. Κἂν γὰρ ἐδέχετο τὴν ἀγωγὴν ἑκουσίως ὁ ἀγοραστής (εἶχε γὰρ τούτου ἐξουσίαν ὅσον πρὸς τοὺς ἐνάγοντας), ὅμως ὅσον πρὸς τὸν πράτην ὑπόκειται ἀγωγῇ, κἂν αὐτὸς 6 πράτης ἐστὶν ἔνοχος κατὰ τὸ ἀσώματον τῆς κληρονομίας. 30 ὡς βιβ. ı9°. τιτ. δ΄. κεφ. β΄. 5 ἦν: P ἦν

P ἀγαστὴς

| 8 κατεδέξατο: P καταδέξατο

|

| 16 ἐνάγονται: P ἐνάγεται

| 24 ἀγοραστὴς:

LIB. XIV —- TIT. 1 (P)

825

B XIV, 1,17 = D XVII, 1, 17. 1. Ζήτει κεφ. τοῦ παρόντος Buß. νδ΄. Ἢ ὡς μὴ ἀπαιτήσαντος, ἣ ὡς νομιζομένου ἀπαιτῆσαι σώζει γὰρ ὁ νόμος ἐφ᾽ ἑκατέρου ϑεματισμοῦ. Καὶ γὰρ καὶ ἐὰν ἐντείλωμαί τινι διοικῆσαι, ἐνέχεται τῇ μανδάτου καὶ μὴ χειρίσας" 5 ἴσως γὰρ ἠμέλησε δεξάμενος τὸ μανδάτον, ὡς κεφ. ς΄. deu. β΄. B XIV, 1,19 = D XVII, 1, 19. 1. Δυνάμει ἁρμόζει διὰ τὸ ἄδηλον εἶναι, ὁποία εἴτε κοντραρία, εἴτε «διρέκτα».

1

μέλλει τεχϑῆναι ἀγωγή,

B XIV, 1,20 = D XVII, 1, 20. 1. Τουτέστιν οὔτε τόκον κερδαίνειν, οὔτε κινδυνεύειν ἐπὶ τῷ γραμματείῳ. 2. Τὸν μὴ δυνάμενον δηλαδή" ὁ γὰρ μὴ ἀπαιτήσας τὸν δυνάμενον δόλον ποιεῖ, ὡς κεφ. λγ΄. (44) τούτου τοῦ βιβ. Οὕτως ἑρμήνευσον, καὶ μὴ ἀδιαστίκτως, τὸ παρὸν χεφ.

15

B XIV, 1, 21 = D XVII, 1, 21. 1. Τουτέστιν ἀγνοοῦντος καὶ κωλύοντος, ὡς χεφ. μβ΄.

Hb Il 100

(53)

2. Εἰς ὁλόκληρον δηλαδή, ὡς βιβ. τη΄. τελ. καὶ τούτου τοῦ βιβ. κεφ. ν΄. ἐπὶ τῆς νεγοστζιόρουμ. 3. Εἰ δὲ κατὰ δύο ἅμα κινήσω καὶ καταδικασϑῶσιν, πρὸσ μέρος ἐνάγονται, ὡς κεφ. μη΄. ϑεμ. β΄. (59, 3) τοῦ παρόντος βιβ. λέγει" καὶ ἕνα τῶν ἐντειλαμένων. :I

B XIV, 1, 22 l. "Apa δὲ τὸ διὰ τοῦ παρόντος χεφ. τούτου τοῦ ὁ ἐγγυητής, οὔτε 25 ἐντειλαμένου πρὸ ,

-

= D XVI, 1, 22. ὑπὸ ἡμέραν χρέος κατὰ πλάνην καταβαλών τις ἀναλαμβάνει ἰνδεβίτου κονδικτικίου; Οὐδαμῶς. Φησὶ γὰρ τὸ μὲν μ΄. (51) τιτ.᾿ EL καὶ κατὰ ἄγνοιαν πρὸ τῆς προϑεσμίας καταβάλλῃ. ἀναλαμβάνει, οὔτε τὴν περὶ ἐντολῆς ἀγωγὴν ἔχει κατὰ τοῦ τῆς ἡμέρας. Ζήτει καὶ τὸ t. κεφ. τοῦ ς΄. τιτ. τοῦ κδ΄. Bıß. »

x

x

^

L4

/

2. Καλῶς τό, κινδύνῳ αὐτοῦ" εἰ μὴ γὰρ τοῦτο ἦν, ἠλευϑεροῦτο διὰ τῆς χατὰ νοβατίονα δηλαδὴ δελεγαστζίονος ὁ χρεώστης μου, καὶ οὐδὲ ὑπέκειτο τῇ μανδάτου. Νῦν δὲ τούτου προτεϑέντος ἐδόϑη N μανδάτου᾽ φησὶ γὰρ ὁ. Θεόφιλος ἐν τῷ x9'. τιτ. τῆς γ΄. τῶν ᾿Ινστιτούτων, ὡς ἐὰν παρὰ σοῦ 7 ὁποία: P ὁποῖα δυνεύειν:

28 ἐδόϑη:

P κινδυνεύει

P ἐδεήϑη

| τεχϑῆναι: bis P |

12 ἑρμήνευσον:

| 8 P lacunam indicat post εἴτε P εὑμήνευσον

| 27 χρεώστης:

| 10 κιν-

P χρεόστης|

826

LIB. XIV — TIT. I (P)

ὀφειλόμενον ἐπερωτήσω Tiriov, παρεντεϑέντος καινοῦ προζώπου καινὴ τίχτεται ἐνοχῆ, καὶ ἀναιρεῖται ἡ προτέρα εἰς τὴν ὑστέραν μετατεϑεῖσα. Καὶ ἐπὶ τοσοῦτον οὕτω ταῦτα [οὔτω] ἔχει, ὅτι, εἰ καὶ συμβῇ τὴν ἐπερώτησιν ἄχρηστον εἶναι, ἀναιρεῖται μὲν fj προτέρα, καὶ δευτέρα ὑπεύϑυνον οὐ ποιεῖ τὸν 5 ἐπερωτηϑέντα κατὰ νόμον’ οἷον «ἐὰν ὅπερ» ἐχρεώστει μοι Τίτιος, ἐπερωτήσω πούπιλον σίνε τουτόρις ἀκτουριτάτε. Οὐκέτι τὸ αὐτό ἐστιν, ἐὰν οἰκέτην τις ἐπερωτήσῃ τὸ ἑτέρου χρέος. Καὶ γὰρ τηνικαῦτα ἣ προτέρα ἐνοχὴ μένει ἐπὶ σχήματος, ὡςἀνεὶ μηδεμιᾶς γενομένης ἐπερωτήσεως μετὰ ταῦτα. 3. Ζήῆτει βιβ. ιγ΄. τιτ. β΄. κεφ. ιϑ΄. καὶ κεφ. λα΄. καὶ Bi. κ΄. τιτ. α΄. κεφ. 10 π΄. καὶ Big. β΄. τιτ. γ΄. κεφ. μβ΄. καὶ «βιβ.» κε΄. τιτ. α΄. κεφ. λε΄. καὶ Buß. ^. vr. α΄. κεφ. ιβ΄. 4. Ζήτει βιβ. ξ΄. τιτ. νδ΄. κεφ. ιδ΄., 6 φησιν" ὁ περιοριζόμενος τὴν πολιτείαν Hb II μὲν ἀπόλλει, οὐ μὴν τὴν ἐλευϑερίαν: καὶ τῶν μὲν ἰδικῶν νόμων τῆς πολιτείας 101 στερεῖται, τοῖς δὲ ἐϑνικοῖς κέχρηται. ᾿Αγοράζει γὰρ καὶ πωλεῖ, μισϑοῖ καὶ 15 μισϑοῦται, καὶ δάνειον πράττει καὶ τὰ λοιπὰ τὰ παραπλήσια. Kol τὸ ιϑ'. ' αὐτοῦ κεφ., ὅπερ φησίν' ὁ χωρὶς βασιλέως ὑπὸ ἄρχοντος περιορισϑεὶς καὶ κληρονομεῖ καὶ δωρεὰς κατὰ διαϑήκας λαμβάνει. Καὶ τὸ β΄. αὐτοῦ ϑεμ., ὅπερ φησίν' οἱ περιωρισμένοι οὐδὲ κληρονομίαν, οὐδὲ ληγάτα λαμβάνουσι" καταλιμπάνεται δὲ αὐτοῖς τὰ πρὸς ἀποτροφὴν καὶ τὰς ἄλλας χρείας ἀρκοῦντα. 30 Ζήτει καὶ Buß. ιγ΄. τιτ. β΄. κεφ. λα΄. 5. "Os προζςώπῳ ἐμοὶ δανεισάμενος" τότε γὰρ ἔχει κατ᾽ ἐμοῦ ἐντολῆς ἀγωγήν, κἀγὼ ἐλευϑεροῦμαι τοῦ χρέους.

τὴν περὶ Hb II

6. Ζήτει βιβ. κγ΄. τιτ. α΄. κεφ. λα΄." ἐὰν καλῇ πίστει δοῦλόν σου βιβ. (9^. τιτ. η΄. κεφ. κα΄." τὸν δοῦλόν σου παρὰ κλέπτου ἠγόρασα. 25

102

καὶ Hb II 103

7. Εἰ μήπου βούλονται οἱ ἀπόντες κατὰ τοῦ πωλήσαντος χινῆσαι τὴν Hb II οὐτιλίαν veyoorliöpoun γεστόρουμ, ὥς φησι κεφ. δ΄. τοῦ β΄. τιτ. τοῦ ιζ΄. 104 Big. κατὰ τοῦ δισοκήσαντος κατ᾽ ἐντολὴν τοῦ ἐπιτρόπου τὰ τοῦ ἀνήβου, εἰς τὸ ζημίαν δηλαδὴ ἀποϑεραπεῦσαι.

8. Διὰ τοῦτο ἐνέχόνται τῇ ἰνφάκτουμ, διότι προσώπῳ ἰδίῳ ἐποίησαν τὴν 30 ἐντολὴν ἑαυτοὺς μόνους νομίσαντες εἶναι δανειστάς. Αὕτη δὲ dj iv φάκτουμ ἀπὸ νόμου τὴν καταδίκην ἔχει εἰς τὸ διαφέρον. Περὶ δὲ τῶν δαπανώντων τὰ 1 ὀφειλόμενον: Ῥ ὀφειλόμένος

Ρ "ἀπόλει supra

p.

| 24 τὸν: P τὸ 746

I. 33

| 5 ἐπερωτήσω: Ρ ἐπερώτησιν; corr. Fabr.

| 25 sch. 7: cf. supra p. 747 1.5

| 13 ἀπόλλει:

| 29 sch. 8: cf.

LIB. XIV — TIT. I (P)

827

ἀλλότρια ὡς ἴδια ζήτει βιβ. ιβ΄. τιτ. β΄. κεφ. ιγ΄. καὶ τὰς Ev αὐτῷ παραπομπάς, καὶ μάϑῃς, ὡς οὐκ ἔχει ἀγωγήν, ἀλλὰ παρακατάσχεσιν ἐφ᾽ οἷς ἐδαπάνησεν. 98. Τουτέστιν ἀντ᾽ αὐτοῦ δώσει μοι τὸν ἴδιον χρεώστην εἰς τὸ πληρῶσαί Hb II με τὸ χρέος. 100 s

108.

Ei ἤδεις, ὡς, εἰ δαπανήσεις, λυπηϑήσομαι.

118. "Ἔχουσι δὲ πάλιν οἱ ἐντειλάμενοι κατὰ τοῦ ἐνταλϑέντος τὴν μανδάτου, Hb II ὥςπερ ἐὰν κατὰ μανδάτον μου διοικήσεις τὰ ἐμὰ καὶ τῆς γαμετῆς μου. 104 B XIV, 1,26 = D XVII, 1, 26. 1. Zire Bıß. — κεφ. us’. 9eu. β΄. xal κεφ. ιϑ΄., ἐν à μάϑῃς, ὅτι ϑανάτῳ Bb

10 τοῦ ἐνταλϑέντος οὐδὲ ἡ ἐνοχὴ τῆς μανδάτης μένει’ καὶ us’. 9eu. β΄." τὸ 105 μανδάτον, οὐ μὴν ἡ ἐνοχὴ αὐτοῦ λύαται, ὡς κεφ. μζ΄. τούτου τοῦ βιβ. 2. Ζήτει Big. κγ΄. τιτ. α΄. κεφ. μα΄., ἀφ᾽ οὗ μάϑῃς, ὅτι οἱ χρεωστοῦντές Hb I1 μοι ἐν ἀγνοίᾳ τοῦ τελευτῆσαί με καταβαλόντες τῷ δούλῳ μου τῷ δανείσαντι 108 ἐν ἐπαρχίᾳ αὐτοῖς ἠλευϑέρωνται. 15

3. Ζήτει τὸ ἐναντίον χεφ. η΄. ϑεμ. x9'., κε΄. ᾽Εκεῖ γὰρ ϑεμάτισον ἐγγυητὴν ἐλευϑερῶσαι, ὡδὶ δὲ αὐτὸν τὸν πρωτότυπον. 4.

Τοῦτο λέγει, ὅτι ἐδανεισάμην παρὰ τὸν Παῦλον. *O ᾿Ιωάννης χρεωστούμενος συνεχώρησε τὸ χρέος τῷ Πέτρῳ ὑπὲρ τοῦ 20 °O Παῦλος ἕξει κατ᾽ ἐμοῦ ἀγωγὴν «εἰς ἠλευϑερώϑην ἐγὼ τοῦ δανείου.

τὸν

Πέτρου καὶ δέδωκα αὐτῷ ἐγγυητὴν Πέτρῳ καὶ χαριζόμενος τῷ Παύλῳ ἐλευϑερῶσαι τῆς ἐγγύης τὸν Παῦλον. τὸ» λαβεῖν ἀπ᾽ ἐμοῦ, ὅσον BV αὐτοῦ

5. Ζήτει βιβ. ιβ΄. τιτ. α΄. κεφ. νϑ΄. περὶ τὸ τέλος λέγον" λαμβάνει τὰ ὑπὲρ αὐτοῦ διδόμενα τοῖς ἰατροῖς ὁ κοινωνὸς τραυματισϑεὶς ἐκ τοῦ ἀντιστῆναι φεύγουσι τοῖς πρασίμοις δούλοις" καὶ κεφ. μβ΄. λέγον: ἐὰν ὁ κοινωνὸς ἐπὶ 36 κοινῇ ἐμπορίᾳ ἀποδημήσας περιέπεσε λῃσταῖς καὶ ἀπώλεσεν ἴδια χρήματα ἢ πράγματα, ἅτινα εἰ μὴ διὰ τὴν ἐμπορίαν οὐκ ἐλάμβανε, καὶ τὸ μέρος τῆς ζημίας ἐπιγινώσκει ὁ κοινωνὸς, καὶ τῶν περὶ τὴν ἰατρείαν δαπανημάτων. Τὸ αὐτό ἐστι, κἂν πλέων μετὰ τῆς πραγματείας ἐναυάγησε καὶ ἐζημιώϑη, ὅτε χωρὶς ϑαλάσσης οὐκ εἰώϑει ἡ πραγματεία φέρεσϑαι. Ἐκεῖ τοίνυν ὁε 18 (χρεωστούμενος) Πέτρῳ: P Πέτρου | 22 sch. 5: cf. supra p. 751 1. 31 | 24 φεύγουσι: Ῥ φύγουσι | 28 Τὸ αὐτό ἐστι, κἂν πλέων: Ῥ κἂν πλέον ἐστὶ τὸ αὐτὸ | ἐναυάγησε: Ῥ ἐναγάγησε | 29 εἰώϑει: Ῥ εἰώϑη

828

LIB. XIV — TIT. I (P)

νομοϑέτης καλῶς λογίζεται τῇ κοινότητι τὰ συμβάντα διὰ τὸ μὴ χρεωστεῖν ἐξάκταν διλιγεντίαν τὸν κοινωνόν, ἀλλ᾽ οἵαν ἐν τοῖς ἰδίοις πράγμασιν, ὡς Σ

,

14

>

βιβ. ιβ΄. τιτ. α΄. κεφ. ,

;

3

2

-

3

ε

o'., καὶ ὅτι καὶ τρόπον τινὰ ol κοινωνοὶ ἀδελφοί εἰσιν, ,

x

*

>

[1

ἌΣ

,

ὡς χεφ. ξα΄. τοῦ αὐτοῦ καὶ τιτ. xal BB." καὶ διὰ τοῦτο, κἂν κλοπὴ συμβῇ, 5 οὐχ ὑπόκεινται, ὡς κεφ. μα΄. τοῦ αὐτοῦ, εἰ μήπου Ay διατετειμγημένον. "Ent δὲ τῷ μανδάτῳ χρεωστεῖ σπουδαίῳ ὀφφικίῳ ὁ ἐνταλϑεὶς ποιεῖν, ἐπέκεινα τῆς περὶ τὰ οἰκεῖα σπουδῆς δηλονότι, ὡς κεφ. οα΄. τοῦ αὐτοῦ ctv. καὶ βιβ. φησίν. ε

,

-

>

m

x

4

.

x

A

m

^

x

=

6. Διὰ τῆς κοντραρίας νοξαλίας᾽ οὐ γὰρ ἡ διρέκτα ἁρμόζει ἀπὸ τοῦ 10 δεσπότου μετὰ τὴν ἐχποίησιν. Ἔνταῦϑα οὖν ἔτι ὑπὸ τὴν δεσποτείαν τοῦ ἠγορακότος ὁ δοῦλος ἥμαρτε. Ζήτει βιβ. κδ΄. τιτ. ε΄. κεφ. τελευτ." μᾶλλον [δὲ] βιβ. ι΄. τιτ. γ΄. κεφ. 9. 1. Ψυχικὸν ϑεμάτισον τὸ πάϑος, ἵνα ϑεματίσωμεν μὴ αὐτὸν τὸν δοῦλον . ἀναστραφῆναι τῷ πράτῃ, ἀλλὰ τὴν περὶ μειώσεως τοῦ τιμήματος ἀγωγὴν 15 ἁρμόζειν. Τὸ γὰρ ψυχικὸν πάϑος εἰσάγει τὴν κοαντομινόρις ἤγουν τὴν ἐπὶ τῇ μειώσει τοῦ τιμήματος ἀγωγήν, τὸ δὲ σωματικὸν τὴν ῥεδιβιτορίαν ἤτοι τὴν ἀναστρέφουσαν τὸ πρᾶγμα. Κἂν τὸ σωματικὸν πάϑος μέχρι τῆς ψυχῆς εἰσέδυ, ὡς ἐπὶ τῶν ἐκ πυρετοῦ παραλαλούντων, χώρα τῇ ῥεδιβιτορίᾳ, ὡς κεφ. --- τοῦ ι΄. τιτ. τοῦ WW’. βιβ. ᾿Ιστέον ἐστὶ καὶ τοῦτο, ὡς ἐπὶ τῶν ἐμψυχικῶν 20 βιτίων οὐκ ἐνέχεται τῇ ῥεδιβιτορίᾳ ὁ πράτης, εἰ μὴ ἐπαγγείληται ἀπεῖναι αὐτά, ἐξῃρημένου τοῦ φυγάδος καὶ τοῦ ῥεμβοῦ᾽ οὗτοι γὰρ, κἂν μὴ ἐπαγγελϑῶσιν, ἀναστρέφονται, ὡς Seu. γ΄. τοῦ δ΄. κεφ. τοῦ αὐτοῦ καὶ τιτ. καὶ Big. ᾿Αλλ᾽ ἐνέχεται τῇ μειώσει τοῦ τιμήματος, ὡς τὸ δ΄. ϑεμ. αὐτοῦ φησιν. Καὶ ἡ μὲν ἀναστρέφουσα εἴσω ἕξ μηνῶν ἀριϑμουμένων ἀπὸ τῆς πράσεως 25 χινεῖται᾽ ἡ δὲ μειοῦσα τὸ τίμημα εἴσω ἐνιαυτοῦ συναπτοῦ, τουτέστιν ἀφ᾽ οὗ ἐπηγγέλϑη, ὡς κεφ. ιδ΄, ϑεμ. τελευτ. τοῦ αὐτοῦ καὶ τιτ. καὶ βιβ. ᾿Αλλὰ ταῦτα νόησον, ἐν ᾧ ἰδικῶς ὁ πράτης ἠσφαλίσατο τὸν ἀγοραστὴν ἐπὶ τοῖς ἀεδιλικίοις κεφαλαίοις εἰ γὰρ μὴ ἠσφαλίσατο αὐτὸν ἰδυκῶς, f) ῥεδιβιτορία ἐντὸς δύο

μηνῶν

κινεῖται,

ἡ δὲ κουάντο

μίνορις

ἐντὸς ἕξ, ὡς κεφ.

ιϑ΄. τοῦ

30 αὐτοῦ καὶ ctr. καὶ Dip. 88. Πλὴν εἰ μὴ καὶ τό, κινδύνῳ αὐτοῦ προςετέϑη τότε γὰρ οὔτε δοκεῖ καταβαλεῖν, καὶ διὰ τοῦτο οὐκ ἐλευϑεροῦται. Ζῆτει κεφ. ιζ΄. deu. β΄. 1 κοινότητι: P κοινώτητι | 5 μήπου: P πήπου | 6 τῷ: P τῇ | 9 sch. 6: cf. supra p. 753 1. 1 | 13 sch. 7: cf. supra p. 7521. 20 | 17 Κἂν: P καὶ | 20 βιτίων: P αἰτιῶν | ἐπαγγελϑῶσιν: P ἐγγυηθῶσι | 22 ἀναστρέφονται: P ἀντιστρέφονται | 24 εἴσω:

P εἰς

LIB. XIV — TIT. I (P)

829

98. Τυχὸν εἰ. μὴ σὺ αὐτόν τοιοῦτον ἀπειργάσω ἑτέρους ἀποσυλῇσαι. 108.

Ὑπόϑου,

ὅτι πρὸ

τοῦ

ἀγορασϑῆναι

παρὰ

πολλάκις προτρεψάμενος Hb II 108 τοῦ

τεχνίτου

εἶχεν

τὸ Hbi

πάϑος ὁ δοῦλος, καὶ ὀφείλει. ὁ τεχνίτης κινεῖν κατὰ τοῦ πράτου.

10

109

B XIV, 1, 27 = D XVII, 1, 27. 1. Ἐνταῦϑα προϑεσμία ὡρίσϑη ὁ ϑάνατός uou, καὶ καλῶς ἐντὸς αὐτῆς HbH μεταμέλομαι, ὡς βιβ. κδ΄. τιτ. δ΄. κεφ. ε΄. deu. β΄. καὶ Bi. (9^. τιτ. ζ΄. κεφ. 114 ιζ΄., ὃ οὐκ ἔστιν ἐναντίον. “Ὅπου μὲν γὰρ «ὁ» ἀγοράσας αὐτὸς ἐλευϑερώσει, οὐκ ἔχει χώραν ὁ μετάμελος τοῦ πράτου᾽ ὅπου δὲ οὐκ ἐλευϑερώσει ἐμπροϑέσμως, χώρα τῷ μεταμέλῳ. “Ὅλως γάρ, ἐὰν μὴ φάκτῳ τοῦ ἠγορακότος ἐλευϑερωϑῇ, δύναται πρὸ τῆς προϑεσμίας μεταμέλεσϑαι ὁ πράτης. 'O δὲ ἀγοραστὴς ὡς τίμημα δεδωκὼς ἐλευϑερώσας οὕτως ἐστίν, ὡςανεὶ δίχα ὅρου τὸν οἰκέτην ὠνήσατο. Ταύτην τὴν παραγραφὴν εὑρήσεις ἐν τῷ ζ΄. κεφ. τοῦ ζ΄. τιτ. τοῦ ιϑ'. Bıß.

15

28.

Οὐ μέντοι ὁ κληρονόμος μου, ὡς βιβ. μς΄. τιτ. ς΄.

38.

᾿Αλλὰ τὴν νεγοστζιόρουμ γεστόρουμ.

2

=

B XIV, 1,29 = D XVII, 1, 29. 1. Καὶ γὰρ γινώσκων οὐκ ἔχει τὴν μανδάτῃν, ὡς κεφ. μς΄. τοῦ ς΄. Tır. τοῦ κδ΄. βιβ. καὶ τὸ τη΄. ϑεμ. τοῦ η΄. κεφ. τούτου τοῦ Dip. 2. Γίνωσχε δέ, ὅτι ὁ ἐν εἰδήσει παραγραφῆς ὡς βιβ. κδ΄. τιτ. ς΄. κεφ. κδ΄.

καταβαλὼν

οὐ ῥεπετιτεύει,

3. Ἐνηγγυήσατό [με Τίτιος εἰς νομίσματα p'.] "Axpnoroc ἦν ἣ ἐγγύη. Κατέβαλε ταῦτα. Σκοπήσωμεν, εἰ ἄρα κατ᾽ ἐμοῦ δύναται κινεῖν τὴν μανδάτι. Καὶ [εἰ μὲν φάκτον ἠγνόησε, συγγνώμης ἀξιωϑήσεται καὶ λήψεται τὰ ρ΄. νομίσματα᾽ εἰ δὲ νόμον, οὐκέτι. Φάκτον δὲ ἀγνοεῖ, οἷον ἐπηρώτησεν αὐτὸν 6 sch. 1: cf. supra p. 755 1. 29 | 9 ἐμπροϑέσμως: P ἐνπροϑέσμως | 10 ὅλως: Pas | 20 inter scholia 2 et 3 P hoc scholium exhibet ex parte in rasura: 27...τοῦ ... 3... τοῦ ἐντειλαμένου, ἀλλὰ τοῦ ἐνταλϑέντος. Kal αἱ. .4... διαφορὰ ....5.... 6 ἐντειλάμενος δεῖται ἐκχωρηϑῆναι αὐτὴν παρὰ τοῦ ἐνταλϑέντος τὴν ἀγωγήν, ὡς καταδικαζόμενος παρὰ τούτου εἰς ἀπαίτησιν ὧν δέδωκε τῷ δανεισαμένῳ ἐκχωρηϑῆναι διὰ ταύτην ἀντ᾽ αὐτοῦ τοῦ δανεισαμένου. Kal ἄλλως ὁ ἐντειλάμενος οὐ καταδικάζεται, εἰ μὴ ἐκχωρηϑῇ. 'Exsi δὲ ἐνέχεται ὁ ἐντειλάμενος εἰς τὸ ἐκχωρῆσαι τὸν δανειακὸν κονδικτίκιον, οὐχ ὡς ἀπαιτουμένου ... 3... ἐκχωρ .... 20.... κοντραρίαν. Ἐκεῖσε

δὲ

....4....

μένου... 1] .. κατ.....

| 21 sch. 3: cf. supra p. 760 1. 26

830

LIB. XIV — TIT. I (P)

ὡς ἐγγυητὴν

οὑμὸς

δανειστής,

οὐ δι᾽ ἑαυτοῦ, ἀλλὰ [διά τιν]ος αὐτεξουσίου,

ex

ὃν ὑπεξούσιον εἶναι τοῦ ἐμοῦ δανειστοῦ ὁ Τίτιος ὑπώπτευε" καὶ Av ἄχρηστος ἣ ἐγγύη δηλονότι" τὸ γὰρ αὐτεξούσιον πρόσωπον ἐξ ἐπερωτήσεως ἀγωγὴν ἑτέρῳ προσώπῳ προσπορίζειν οὐκ ἠδύνατο. Νόμου δέ ἐστιν ἄγνοια, οἷον ἡνίκα ὁ Τίτιος ὡμολόγησεν ἀπόντι τῷ ἐμῷ δανειστῇ, εἶτα ἐνόμισεν αὐτὸν ἔνοχον γίνεσϑαι ἐκ τῆς πρὸς ἀπόντας γενομένης ὁμολογίας.

4. Τὸν ἰνδέβιτον κονδικτίκιον, ὡς τὸ τελευτ. ϑεμ. τοῦ παρόντος οἷα τοῦ δανειστοῦ δεύτερον ἀπολαβόντος᾽ εὑρίσκεται γὰρ τότε ἀχρεώστητον λαβὼν ἀπὸ τοῦ δεβίτωρος᾽ καὶ λοιπὸν ὁ ἐγγυητὴς 10 ἐνδυνάμως τὸν ἰνδέβιτον κονδικτίκιον ἀπὸ τοῦ δεβίτωρος. Αὐτὸς χρέος κατέβαλεν ἐξ οἰκείου προςώπου.

κεφ. φησίν, Hb II ὁ κρεδίτωρ 115 ἐκχωρεῖται ὁ ἐγγυητὴς

5. Σημείωσαι νόμιμον κάλλιστον καὶ εὐσεβές, ὅτι ἐπὶ τῶν βόνα φίδε Hb II δικαστηρίων οὐκ ὀφείλει ὁ δικαστὴς ταῖς ἔξωϑεν δικαιολογίαις προςέχειν, 116 ἀλλὰ μόνον, εἰ χρεωστεῖ ὁ ἐναγόμενος ἣ un. Στέφανος. Τυχὸν γὰρ γυνὴ ἦν ἣ 15 στρατιώτης προχουρατωριονόμινε κινῶν, οἷς ἀντίκειται παραγραφὴ προκουρατωρεία.

EI

6. 'AXX οὐδὲ τὰ ἀπὸ διαλύσεως καταβληϑέντα ἀναλαμβάνεται, ὡς Bıß. ια΄. τιτ. β΄. κεφ. λ΄. καὶ Gi. κδ΄. τιτ. ς΄. κεφ. ξε΄. deu. α΄., εἰ μὴ προφανὴς ἐλέγχεται συκοφαντία, καὶ ἀτελής ἐστιν ἡ διάλυσις, ὡς τὸ αὐτὸ ἐπιφέρει 20 xeg. Πλὴν γίνωσκε διαφορὰν ϑαυμαστήν, ὅτι ὁ μὲν ὑπολαβὼν γενέσϑαι διάλυσιν καὶ καταβαλὼν ὡς ἐξ αὐτῇς ἀναλαμβάνει᾽ οἷον ὁ κληρονόμος 7) ὁ φροντιστῆς μου, ὡς τὸ xy'. κεφ. τοῦ ς΄. τιτ. τοῦ κδ΄, Buß.” ὥςπερ ἐάν τις ἐπὶ διαλύσει παράσχῃ, καὶ μὴ γένηται, ἣ γενομένη ἀνατραπῇ. Τὸ δὲ ἐν ὑπονοίᾳ χαταδίκης καταβληϑὲν οὐκ ἀναλαμβάνεται, ὡς τὸ λε΄. κεφ. τοῦ γ΄. τιτ. τοῦ 2 μβ΄. βιβ. φησίν. Εἰ δὲ μὴ κατέβαλέ τις, ἀλλ᾽ ἐν ὑπονοίᾳ καταδίκης ὡμολόγησεν, ἔχει παραγραφήν, ὡς βιβ. t9'. «ve. η΄. χεφ. εἰ. περὶ τὸ τέλος. 7. Ei δὲ πρὸ τοῦ καιροῦ καταβάλῃ, οὐκ ἔχει, πρὶν ἣ οὗτος φϑάσει, τὴν Hb II 114 μανδάτην, ὥς φησι τὸ ιζ΄. κεφ. τούτου τοῦ τιτ. 8.

Ποινὴ

A,

ἐπὶ μὲν ἰδιωτῶν

,

τῆς

e

80 ἀποχίνησις

μετάλλου

3

b]

*

H

Mut

ἐπὶ δὲ τῶν ἐντίμων Σ

x

ji

Ll

,

,

1 ἐγγυητὴν:

H

117

Ῥ ἐγγυητὴς

corr. Hb.

29 4| πρόσκαιρος

t

ἀξίας.

9. Σημείωσαι, πότε καὶ ἐν εἰδήσει ἢ ἀγνοίᾳ παραλιμπάνων διὰ τὴν λεπτότητα οὐ ποιεῖ δόλον.

χουράτωρα;

ἣ πρόσκαιρος Hb II

| 4 προσώπῳ:

| 23 ἀνατραπῇ:

ἀποχίνησις:

P προσώπου

| 15 προκουρατωρεία:

P ἀνατροπή; corr. Hb.

P τὴν πρόσκαιρον

παραγραφὴν

ἀποκίνησιν

Ῥ προ-

| 26 ἔχει: P ἔχειν |

LIB. XIV — TIT. I (P)

831

10. Ἐὰν τυχὸν κατὰ τὸν ᾿Ανώνυμον ἀγράφως ἠγγυήσατο παραρρευσάσης ἠλευϑερώϑη, ὡς βιβ. κς΄. τιτ. α΄. κεφ. ha’.

xal διμήνου

11. Πῶς ἐλευϑεροῦται τῷ χρόνῳ ὁ ἐγγυητής; Τυχὸν αὐτὸς μὲν ἔνδον τριακονταετίας οὐκ ὠχλήϑη, ἀλλὰ μόνος ὁ χρεώστης᾽ καὶ ταύτης ἀνεπιφωνήτου ὅ δραμούσης εἰς αὐτόν, ἠλευϑερώϑη τῷ χρόνῳ μόνος ὁ ἐγγυητής. 128.

Τὴν προκουρατωρικήν.

138.

᾿Ασφαλιζόμενος

δηλονότι ἐλευϑεροῦν,

ὡς pip. (9^. τιτ. β΄.

B XIV, 1,30 = D XVII, 1, 30. 1. Ζήτει Qi. (97. τιτ. ζ΄. κεφ. γ΄. καὶ μή σοι ἐναντιωϑῇ. 10

28.

Διοικητοῦ ἤγουν φροντιστοῦ.

B XIV, 1, 31 = D XVII, 1, 31. 1. “ὥσπερ γάρ, εἰ ἁρπαγὴν ὑπέστη ὑφ᾽ ἑτέρων ὁ γενικός μου προκουράτωρ, ὡς δυνάμενος πάσας τὰς προσούσας μοι xieiv ἀγωγὰς μὴ ἐναγαγὼν τῷ ἅρπαγι εἴσω ἐνιαυτοῦ καὶ λαβὼν τὸ τετραπλοῦν ὑπεύϑυνός μοι γίνεται τῇ 15 μανδάτι, οὕτως καὶ αὐτὸς μὴ μεϑοδεύσας ἑαυτὸν τὸ τετραπλοῦν ἐντὸς ἐνιαυτοῦ τῇ αὐτῇ κατασχεϑήσεται ἀγωγῇ. “Ὅπερ γὰρ ἀπήτητο πράττειν ἐφ᾽ ἑτέροις, τοῦτο πολλῷ πλέον ἐφ᾽ ἑαυτῷ μὴ ποιῶν ἐγκληϑήσεται, ὅσῳ καὶ δικαστηρίων οὐκ ἐδεῖτο μήπω τοῦ χρόνου πληρωϑέντος πρὸ τοῦ εἰσελθεῖν τὴν διοίκησιν τῶν πραγμάτων μου. 20

2. Τυχὸν ὅτι τις ἀφέληταί τινος πρᾶγμα χατὰ βίαν ἣ φόβον λάβῃ τὸ ἑτέρου πρᾶγμα.

ἀπὸ

ἐμπρησμοῦ

συμβάντος,

ἣ Hb Il

BXIV, 1,34 = DXVI, 1, 34. 1. Διὰ τὸ ἐπὶ τοῦ δανείου ταῦτα τὰ δύο ὀφείλειν συντρέχειν, δεσποτείας μετάϑεσιν καὶ ἀρίϑμησιν. "Ode οὖν ὁ δεσπότης μεταϑέμενος τὴν δεσποτείαν 25 πρὸς τὸν οἰκεῖον χρεώστην οὐ δοχεῖ πάλιν ἀναλαβεῖν αὐτὴν διὰ τὸ μὴ πρὸς αὐτὸν γενέσϑαι τὴν καταβολήν. "O οὖν οὗτος οὐκ ἔσχε, πῶς δώσει ἑτέρῳ; τὴν δεσποτείαν τῶν καταβληϑέντων φημί.

118

Hb II 121 Hb II 122

B XIV, 1,38 = D XVII, 1, 38. l. 'H μὲν οὖν περὶ τὸ πρόξςωπον ζήτησις αὕτη Eoriv' πότερον πρόςεστι Hb It 80 χρυσίον τῷ ἀνήβῳ καὶ δεῖ κατεπείγειν αὐτὸν ἤτοι τοὺς κηδεμόνας αὐτοῦ 123 ] τὸν: P τὸ | 12 sch. 1.: cf. supra p. 766 1. 31 | 16 ἀπήτητο: P ἀπῃτή τὸ | 23 δεσποτείας: P δεσποτεία | 29 ζήτησις: P ζήτησιν | 30 αὐτὸν: P αὐτὴν | αὐτοῦ: P prius αὐτῆς habuisse videtur

832

LIB.

XIV

—

TIT:

I (P)

πρὸς καταβολήν᾽ ἣ «μὴ» πρόςεστι χρυσίον xal οὐ χρὴ τοῦτον ἀναγκάζεσϑαι. Τὸ δὲ σύμφωνον ὁρᾷ πρὸς τοῦτο᾽ τί γάρ, ὅτι συνεφωνήϑη μέχρι πενταετίας ἐνεχυρασϑῆναι τὸ τῆς οἰκίας μέρος, οὔπω δὲ παρέδραμεν f) πενταετία; Τὸ δὲ τοῦ χρόνου, καϑ᾽ ὃν καὶ ἐγένετο T) ὑποϑήκη, οὕτω νοητέον᾽ τί γάρ, ὅτι 5 χατ᾽ ἐκεῖνον τὸν χρόνον ἦν τῶν μεγάλα δυναμένων ὁ Μαέβιος, καὶ τὴν αὐτοῦ ἰσχὺν φοβηϑεὶς ὁ Τίτιος τῇ ὑποθήκῃ συνήνεσε; Τὰς τοιαύτας τοίνυν ζητήσεις ἐπιτρέπομεν τῇ τοῦ δικαστοῦ κρίσει, δι’ οὗ ἀχϑήσεται πρὸς πέρας d) δίκη. B XIV, 1, 45 = D XVII, 1, 45. 1. Στεφάνου. Τουτέστι τὸ λεγόμενον, ὅτι ὁ δηληγατεύων τὸν ἴδιον χρεώστην Hb II 10 δοκεῖ ὑπὲρ αὐτοῦ καταβεβληκέναι καὶ ἐλευϑεροῦται τῆς ἐνοχῆς, τότε χώραν 125 ἔχει, ὅταν ὁ δανειστὴς ϑαρρῶν ὡς εὐπόρῳ τὸ χρέος ἐπηρώτησεν αὐτόν᾽ ὅπερ ἀεὶ κατὰ πρόληψιν ἕπεται, ὡς ἔγνως ἐξ ὧν ὁ Πομπώνιος ἐν τῷ τη΄. κεφ. φησίν᾽ οὐ μήν, ὁπότε κινδύνῳ τοῦ δελεγατεύσαντος ἐποίησε τὴν ἐπερώτησιν, ὡς χεφ. ιζ΄. ϑεμ. β΄. τούτου τοῦ βιβ. ι8

2. Στεφάνου. Τοῦτο νόησον κατὰ τὸ πάλαι κρατοῦν. Σήμερον γὰρ καὶ ΗΒ1Π μὴ βουλόμενος ὁ δανειστὴς ἀναγκάζεται πρῶτον κατὰ τοῦ πρωτοτύπου κινεῖν 126 x«i οὕτω κατὰ τοῦ ἐγγυησαμένου αὐτόν.

B XIV, 1,4 = D XVII, 1, 46. Ι. Στεφάνου. Οἷον ὡς ἐπὶ τοῦ παρόντος ϑέματος, ἔνϑα τις ἐπερωτηϑεὶς 20 Στίχον τὸν οἰκέτην ἢ ἐκ παραβασίας ρ΄. νομίσματα δέδωκεν ἐγγυητήν ἔδοξε γὰρ ἐντέλλεσϑαι αὐτῷ, ὅτι ἐγγύησαί με, ὅτι δίδωμι τὸν Στίχον 7j τὴν ποινήν. 2. Στεφάνου. Τί γάρ, «ὅτι» οὕτως ἐνετείλατο: ἐντέλλομαί σοι ἀπαλλάξαι τοῦ ἡμετέρου δανειστοῦ, καὶ οὐκ εἶπεν, ὅτι ἐντέλλομαί cot καταβαλεῖν τῷ ἐμῷ δανειστῇ τὰ ι΄. νομίσματα, ἅπερ αὐτῷ χρεωστῶ; mos

235

-

x

>

y

2

3. Στεφάνου. Τουτέστι τηνικαῦτα βελτίονα s > ze ἐντειλαμένου τὴν αἵρεσιν, χείρονα δὲ οὐδαμῶς.

1

μὲν

δύναται

b

ποιῆσαι

I

τοῦ ΗΒ 1

2

127

B XIV, 1,48 = D XVII, 1, 48. 1. Στεφάνου. Θές, ὅτι xai ἐπὶ τοῖς τόχοις ἰδυκῶς ἠγγυησάμην. ἄλλως Hb II γὰρ ἐπὶ τοῖς τόκοις οὔτε ἐγγυητὴς οὔτε μανδάτωρ κατέχεται, ὡς κεῖται Buß. 128 30 η΄. τοῦ Κωδ. «vr. μ΄. διατ. ι΄. ᾿Ανάγνωϑι δὲ βιβ. η΄. τοῦ παρόντος συντάγματος τῆς λοκάτης τὸ δ΄. (54) διγ. j 1 τοῦτον: P ταύτην | 4 τοῦ: P τὸ | 6 τοιαύτας: P τοιαύτα | 9 sch. 1: cf. supra p. 774 1. 29 | 15 sch. 2: cf. supra p. 775 1. 1 | 16 πρωτοτύπου: P ἀτόπου | 19 sch. 1: cf. supra

p. 776

l. 13

| 21 ἐντέλλεσϑαι:

P ἐντέλεσϑαι

| 22 sch. 2: cf. supra p. 776

l 16 | 25 sch. 3: cf. supra p. 776 1. 29 | 28 sch. I: cf. supra p. 778 1. 16 | ἠγγυησάμην: P ἐγγυησάμην | 30 συντάγματος: P συναλλάγματος | 31 τῆς: leg. «t.

LIB. XIV — TIT. I (P)

833

2. Ζήτει βιβ. ιγ΄. τιτ. β΄. κεφ. α΄. 9éu. ζ΄. καὶ τὴν ἐκεῖ παραγραφήν. Καλῶς τό, ᾧτινι ϑέλεις" εἰ γὰρ εἶπον, τῷ δεῖνι, ἐνέχομαι. 38. Οὔτε χερδαίνειν. 48. 8

γὰρ

ἡ ἀγαϑὴ

πίστις

συγχωρεῖ

τινι

ἐξ

ἀλλοτρίου

«ζημίας» Hb II 129

Ἔξ ἐμῶν χρημάτων.

B XIV, 1,49 = D XVII, 1, 49. l. Σημείωσαι, ὅτι καλῶς τις πωλεῖ τὸ ἴδιον, κἂν ὡς ἀλλότριον, ἀγνοῶν Hb II τοῦτο, πέπρακε καὶ οὐ δύναται τὴν πλάνην ἐπιγνοὺς ἐκδικῆσαι αὐτὸ παρὰ 180 τοῦ ἠγορακότος.

2. Τοῦ αὐτοῦ. Δῆλον δέ, ὅτι ἐναγόμενος ὑπὸ σοῦ τῇ μανδάτι ἐκχωρῶ 10 σοι ἣν ἔχω κατὰ τοῦ πεπρακότος μοι τὸν οἰκέτην ἐξέπτο᾽ διὰ τοῦτο γὰρ καὶ ἐνάγομαι, ἐπειδὴ κἀγὼ ἔχω ἀγωγήν.

B XIV,

1, 50 = D XVII,

1, 50.

1. Τοῦτο κατὰ τὸ πάλαι κρατοῦν᾽ σήμερον γὰρ οὐκ ἐνάγεται ὁ ἐγγυητὴς Hb ll πρὸ τοῦ ἐναγομένου. 181 15

2. Τυχὸν γὰρ μὴ εὐπορήσας ἑτέρου σίτου ἠναγκάσϑην Αφρον καταβαλεῖν. Οὕτω νόησον, ἵνα μή σοι ἐναντιωϑῇ τὸ να΄. κεφ. 38.

Τῆς ᾿Αφρικῆς, τουτέστι καλὸν ἀντὶ κακοῦ.

B XIV,

1,52

=

D XVII,

1, 52.

Hb II

1. Στεφάνου. Μὴ ἐναντιωϑῇ σοι τὸ εἰρημένον ἐν τῷ A9'. «Sy.» der. β΄. τὲ 20 Εἶπον γάρ σοι ἐχεῖ, ὅτι ὁ ἐγγυητὴς ἐξ ἀνάγκης μὴ εὐπορήσας ἑτέρου σίτου 199 κατέβαλεν ΓΑφρον σῖτον καὶ εἰκότως, οἷον κατέβαλεν, ἀπαιτεῖ. B XIV, 1,53 = D XVII, 1, 53. 1. Στεφάνου. "Ἔμαϑες γὰρ ἐν τῷ κϑ'. «διγ.», ὅτι, ἐάν τις ὁρῶν τινα ἐγγυώμενον αὐτὸν μὴ ϑέλει κατέχεσθαι τῇ μανδάτι, ὀφείλει καὶ ἰδικῶς κωλύειν 25 αὐτὸν ἤτοι παραγγέλλειν αὐτῷ μὴ ἐγγυήσασϑαι" σιωπῶν γὰρ ἐν εἰδήσει τοῦδε πραττομένου δοκεῖ συναινεῖν καὶ κατέχεται τῇ μανδάτῃ. 6 sch. 13 sch.

1: cf. supra p. 781 1: cf. supra

p. 783

1. 30 | 9 sch. 2: cf. supra p. 781 1. 1 | τῇ: P τὴν | 1. 27

| 15 sch.

2: cf. supra

p. 7831. 21

| 17 sch. 3:

cf. supra p. 783 1. 32 | 19 sch. 1: cf. supra p. 785 1. 4 | 20 Εἶπον: P εἰπών | 21 σῖτον: P oírov | 23 sch. 1: cf. supra p. 785 1. 31 | ἐγγυώμενον: P ἐγγυόμενον | 24 κατέχεσϑαι: P καταδέχεσϑαι | 26 τοῦδε: P τοῦ δέ

834

LIB. XIV — TIT. 1 (P)

..2. ΟΣτεφάνου. Τοῦτο νόησον, ἐπειδὴ ὅλως κατὰ μανδάτον τινὸς ἐνηγγυησάμην σε, ἐπειδὴ ἠδυνάμην κατὰ σοῦ, κἂν μὴ τὴν μανδάτι, ἀλλ᾽ οὖν τὴν νεγοστζιόρουμ γεστόρουμ xıveiv, ὡς ἔστι μαϑεῖν ἐξ ὧν ὁ Παῦλος ἐν τῷ ιε΄. χεφ. φϑάσας ἐδίδαξεν εἰπών, ὅτι «ὁ» ἐγγυησάμενος τὸν ἀπόντα κατ᾽ «αὐτοῦ» 5 ἐχέτω νεγοστζιόρουμ. B XIV, 1, 54 = D XVII, 1, 54. |l. Στεφάνου. Ei yàp ἐκ τῶν τοῦ οἰκέτου παρέσχε, «ἐπειδὴ» δοκεῖ τῷ Hb II δεσπότῃ διδόναι τὸ ἴδιον, ἔτι μένει τῇ ἐξεβενδίτο κατεχόμενος. Εἰ δὲ καὶ 134 ἀλλοτρίους αὐτῷ νούμμους παράσχῃ, οὐδὲ οὕτως ἐλευϑεροῦται τῆς ἐξεβενδίτο" 10 πᾶσαν γὰρ ἀνάγκην ὁ ὠνησάμενος ἔχει δεσπότην τῶν νούμμων ποιεῖν τὸν πεπραχότα, ὡς ὁ Οὐλπιανὸς ἐν τῷ ν΄. (B) βιβ. τοῦ παρόντος συντάγματος τιτ. α΄. διγ. ι΄. (11) φησίν. 2. Τοῦ αὐτοῦ. Σημείωσαι κανονικῶς, ὅτι οὐ τίκτεται δεπεκουλίο κατὰ τοῦ δεσπότου ἀπὸ τῶν τοῦ οἰκέτου συναλλαγμάτων, δι᾿ ὧν ὁ οἰκέτης σπουδάζει 15 ἑαυτὸν ἔξω γενέσϑαι τοῦ ἰδίου δεσπότου. 3. Σημείωσαι διὰ τὸ ἀδιαστίκτως ἐν τῷ παρόντι κείμενον, καὶ μὴ ἐναντιωϑῇ σοι τὸ εἰρημένον πολλάκις, ὅτι, εἰ μὴ ἐν δικαστηρίῳ γένηται τοῦ πραϑέντος πράγματος ἐκχνίκησις, οὐ κινεῖται «ἡ» περὶ τῆς δούπλας ἐξ στιπουλάτο. Καὶ ὁ κατὰ φύσιν γὰρ ἐλεύϑερος δοκεῖ ἑαυτὸν ἐκδικεῖν εἰς Eieudeplav καὶ εἰ ἐν 20 δικαστηρίῳ γένηται τοῦτο, χώρα τῇ δούπλᾳ. B XIV, 1,56 = D XVII, 1, 56. 1. Κυρίλλου. Τὸ συμφωνῆσαι τὸν δανειστήν, ὥςτε ἐν αὐτῷ εἶναι ἐᾶσαι τὸν ῥέον καὶ τὰ ἐνέχυρα, καὶ κινῆσαι κατὰ τοῦ μανδάτορος, οὐ κωλύει αὐτὸν καὶ μετὰ τὸ πωλῆσαι τὰ ἐνέχυρα κινεῖν κατ᾽ αὐτοῦ" τοῦτο γὰρ καὶ ἄνευ τοῦ 26 συμφώνου ἐξῆν αὐτῷ. 2. Κατὰ τὸ πάλαι κρατοῦν: ἐπεὶ ἀπὸ νεαρᾶς διατάξεως οὐ πρότερον δίδοται τῷ δανειστῇ κατὰ τοῦ ἐγγυητοῦ ἣ τοῦ μανδάτορος χωρῆσαι, εἰ μὴ κατὰ τοῦ πρωτοτύπου πρότερον ἐναγάγῃ. 3. Τὰ γὰρ σύμφωνα οὐ προχκρίνει τὴν ἀλήϑειαν, ὡς βιβ. κδ΄. τιτ. ς΄. κεφ. 30 ξα΄, καὶ βιβ. κε΄. τιτ. β΄. Κἂν γὰρ συνεφωνήϑη πραϑῆναι τὸ ἐνέχυρον, δίδοται 1 sch. 2: cf. supra p. 7861. 1 [ἐνηγγυησάμην: P ἐνεγγυησάμην | 7 sch. 1: cf. supra p. 787 l. 7 | 9 νούμμους: P νούμμων | 11 συντάγματος: P συναλλάγματος | 13 sch. 2: cf. supra p. 787 1.13 | 16 sch. 3: cf. supra p. 788 1. 17 | 22 ἐᾶσαι: P ἐάσαι

|

28 ἐναγάγῃ:

P ἐναγάγει

|

29 τὴν ἀλήϑειαν:

Hb.

τῇ ἀληϑείᾳ

LIB. XIV — TIT. I (P)

τῷ δανειστῇ μὴ πωλεῖν: ὑπὲρ αὐτοῦ γὰρ συνεφωνήϑη, χεφ. α΄.

835

ὡς βιβ. κε΄. τιτ. α΄.

4. Θὲς γὰρ τελευτήσαντα τὸν δανειστὴν ἐπὶ ἀφήλικι κληρονόμῳ ἀποροῦντι κηδεμόνος. δ

5.

Τῇ γὰρ δυνάμει τὸ χρέος καταβεβληκέναι δοχεῖ.

B XIV, 1, 58 = D XVII, 1, 58. 1. Κυρίλλου. Ei τὸν τελευτήσαντα ἀγνοῶν δεφενδεύσεις, εἰ μὲν μανδάτον Hb II 138 εἶχες, κινεῖς μανδάτ'" εἰ δὲ μή, νεγοστζιόρουμ gestörum. 2. Θὲς γάρ, ὅτι τὴν φουνερατικίαν εἶχον ἀγωγήν, ἥτις ἀπαιτεῖ τὴν περὶ Hb II 10 τὴν ταφὴν δαπάνην, 7j ἑτέραν περσοναλίαν προτιμωμένην τῶν ἄλλων περ- 140 σοναλίων ἀγωγῶν. 3. Ἐπειδὴ γὰρ ἄδειαν ἔσχεν, ὡς δάτορος, καὶ κατὰ τοῦ κληρονόμου κατὰ τοῦ μανδάτορος ἐπιλογήν, ὡς 15 τοῦ κληρονόμου τοῦ χρεώστου οὐχί,

ὁ δανειστής, χωρεῖν καὶ κατὰ τοῦ χρεώστου, καλῶς ἀντειπὼν μόνος κατὰ μανδάτον δανείσας᾽ ὡς τῷ τῶν πλειόνων ἀκολουϑῶν

τοῦ μανἔχει. τὴν κατὰ δὲ δόγματι.

4. Τότε γὰρ ὁ ἐγγυητὴς καὶ ὁ ἐντειλάμενος ἀναλαμβάνει ὃ κατέβαλεν, ὅταν οὐ πλεῖον τοῦ κεχρεωστημένου καταβάλλῃ. Εἰ γὰρ ἐπὶ τῆς ποιότητος τοῦ πράγματος κρείττονα τῆς συμφωνηϑείσης παρὰ τοῦ ἐνταλϑέντος ἢ τοῦ ἐγγυηϑέντος καταβαλὼν οὐκ ἀναλαμβάνει, ὡς κεφ. μ΄. deu. β΄., πολλῷ 20 μᾶλλον ἐπὶ τῆς ποσότητος οὐκ ἀναλαμβάνει ὃ μὴ ὥφελεν καταβαλεῖν ὁ χρεώστης. Τὶ δέ; Ζημιωθήσονται ἐκ τούτου; Οὐχί, ἀλλ᾽ εἰ μὲν πρὸ τῆς ψήφου κατέβαλον, ἔχουσι τὴν κοτραρίαν μανδάτι εἰς τὸ ἀναλαβεῖν ὅσον κατέβαλον" ὁ οὐδὲ γὰρ πάσχουσι πρόκριμα διὰ τὸ τὸν δανειστὴν μὴ δύνασϑαι ἅπαξ λαβόντα τὸ δάνειον ἐπικινεῖν περὶ τούτου. 'O γὰρ ὃ ἔλαβεν δὶς ἀπαιτῶν ἀναιδής 25 ἐστιν, ὡς βιβ. ϑ΄. τιτ. γ΄. κεφ. vy'* καὶ λοιπὸν οὐδὲ συνεξετασϑήσεται τοῖς λοιποῖς δανεισταῖς, καὶ τῇ τῶν πλειόνων ψήφῳ παρευδοκιμηϑήσεται, ὡς ἐντεῦϑεν εἰπεῖν τὸν χρεώστην ἐλαττωθϑῆναι τῇ ψήφῳ τὸ χρέος καὶ τοσοῦτον ὀφείλειν καταβαλεῖν, ὅσον καὶ ἐψηφίσϑη. Εἰ δὲ μετὰ τὴν ψῆφον, ἔδει τούτους τὸν δανειστὴν παραγράψασϑαι καὶ εἰπεῖν" ἀλλ᾽ εἰ μὲν ἐψηφίσϑη τόδε σε λαβεῖν, 30 καὶ σὺ τῇ ψήφῳ παρὼν ἐφησύχαζες, καὶ οὐκ ἐξεκλήτευσας, ἀλλ᾽ ἔλαβες τὸ 1 τῷ δανειστῇ: P ὁ δανειστής | 3 τελευτήσαντα: P τελευτήσαντος | 7 sch. 1: cf. supra p. 793 1. 24 | 8 μανδάτι: P μανδάτη | 20 μὴ: P μὲν | 26 τῇ: P (hic et mox)

τῷ

836

LIB. XIV — TIT. I (P)

ψηφισϑέν, ὥστε ἅπαξ λαβὼν οὐκ ἀπαιτήσεις δίς. 'O γὰρ κατὰ ψῆφον λαβὼν δὶς τῇ στελλονάτους ἐνέχεται, ὡς κεφ. κα΄. παρατελ. ϑεμ. “ὥστε, εἰ μὴ παραγραψάμενοι καταβάλωσιν, οὐκ ἀναλαμβάνουσιν.

5

B XIV, 1,59 = D XVII, 1, 59. 1. Ζήτει τούτου τοῦ iB. κεφ. η΄. ϑεμ. σοι ἐπερωτῆσαι Πέτρον.

ιδ΄., οὗ 3$ ἀρχή" ἐὰν ἐντείλωμαί

2. Σημείωσαι, ὅτι τῶν δύο ἐντειλαμένων ὁ δανειστὴς τὸν ἕνα ἐπιλέγεσϑαι Hb II 142 εἰς ὁλόκληρον δύναται. 3. Ei πωλήσῃ τὸ ἐνέχυρον ὁ δανειστὴς καὶ ἐκνικηϑῇ, εἰ μὴ ἐπηρωτήϑη 10 περὶ ἐκνυκήσεως, οὐ κινεῖ κατὰ τοῦ μανδάτορος. 4.

'O γὰρ ἐνταλϑεὶς παρεξελϑὼν τὴν ἐντολὴν οὐκ ἔχει τὴν ἀγωγὴν αὐτῆς, Hb II 148 ὡς χεφ. λ΄. B XIV, 1.

15 αὐτῷ

‘O

1, 60 =

D XVII

ἐντειλάμενός

τινι,

συγχωρεῖν

ποιεῖν,

ὡς

1, 60. ϑέλει,

τὰ

αὐτοῦ

οὔτε εἰς οἰκείας χρείας

διοικεῖν

οὔτε

δόλον

δοκεῖ Hb Il

ἀναλίσκειν A ὑποτίϑεσϑαι. 145 A

B XIV, 1,61 = D XVII, 1, 61. 1. ᾿Ἐνετειλάμην τῷ σῷ ὑπεξουσίῳ ἐμὸν χρεώστην ἀπαιτῆσαι λόγου χάριν εἴσω ἡμερῶν δέκα. Οὐκ ἀπήτησε δύο μηνῶν παραδραμόντων. "Euayxiπαᾶτος γενόμενος τὸν ἐμὸν μεϑώδευσε δεβίτωρα. 'O Neracio intra annum 80 μετὰ ἐμαγκιπαστζίονα δίδωσί μοι κατὰ σοῦ τὴν μανδάτην δὲ πεκουλίω. Ὃ δὲ Παῦλος ἀναπληρῶν φησιν, ὅτι δύναμαί σου καταφρονήσας κινεῖν κατὰ τοῦ ἐμαγκιπάτου. Πρόδηλον δέ, ὡς εἰρήκαμεν ἄνω, ὅτι κινηϑήσεται 9 οὐτιλία μανδάτου

διὰ τῆς κάπιτις δεμινουστζίονος

τοῦ ἐνταλϑέντος.

2. Κυρίλλουι Ei ἐντείλωμαι ὑπεξουσίῳ ἀπαιτῆσαι, καὶ αὐτεξούσιος 25 γενόμενος ἀπαιτήσει, κινῶ xaT αὐτοῦ καὶ τοῦ πατρὸς ἰντραάννουμ.. B XIV, 1, 62 l. Εἴς τῶν ἐξ σεως κοινοποιεῖν, μένον κληρονόμον

= D XVII, 1, 62. ἀδιαϑέτου κληρονόμων τοῖς ἄλλοις ὑπέσχετο ἄνευ ἐπερωτή- Hb II εἴτι [δ᾽] &v λάβῃ ἐκ τῆς πρὸς τὸν σκρίπτον ἤτοι τὸν γεγραμ- 146 δίκης. Κἂν ἀπὸ διαλύσεως λάβῃ, κατέχεται τῇ μανδάτου.

2 τῇ: P τὸ | μὴ: P μὲν | 9 sch. 3: cf. p. 799 1. 13 | 15 συγχωρεῖν: P συγχωρεῖ | 24 ἐντείλωμαι:

P. ἐντείλομαι

LIB. XIV — TIT. I (P)

837

2. Εἰ καὶ τὰ μάλιστα γὰρ οὐκ ἐνηγγυησάμην, ἀλλ᾽ ἐμανδατώρευσα, ὅμως αἴτιος γέγονα τοῦτο, ὑπὲρ οὗ ἡ ἐντολὴ γέγονεν, ἐντὸς γενέσϑαι τοῦ σπουδαζομένοῦ" καὶ εἰκότως, ἐπειδὴ οὐκ ἔστιν ἡ μανδάτου στρίκτα, ἀλλὰ τῶν βόνα φίδε, τῷ ἀποτελέσματι προςέχοντες διδόασι τὴν μανδάτου.

5.

ΒΧΙΝ,,

64 — CIV, 35, 2.

l. Μὴ νόμιζε, ὅτι καὶ τὰ χρήματα δύναται λαμβάνειν καὶ τὰ ἐνέχυρα" ἡ γὰρ διάταξις οὐκ ἐπέτρεψεν αὐτῷ ἑκάτερον ἀναλαβεῖν, ἀλλ᾽ ὃ δ᾽ ἄν βουληϑῇ ἐξ αὐτῶν᾽ οὕτω γὰρ καὶ ὁ Ἥρως Πατρίκιος ζητήσας ἐπέλυσεν.

B XIV,

1, 67 = CIV,

35, 5.

10

1. Σημείωσαι, ὅτι ἐπὶ τῆς μανδάτου ὁ ἐντειλάμενος βαρεῖται ταῖς ἀποδείξεσιν. Ἰδοὺ γὰρ αὐτὸν τὸν ἐντειλάμενον ἀπαιτεῖ dj διάταξις ἀποδεῖξαι, ὅτι καὶ ἐνετείλατο αὐτῷ ἀπαιτῆσαι, καὶ ὅτι ὁ ἐνταλϑεὶς ἐρρᾳϑύμησεν. 'Excivo δὲ ἐκ τῆς διατάξεως σημείωσαι, ὅτι γενικὸς προκουράτωρ διακατοχὴν αἰτεῖν οὐ δύναται. Εἰκότως" χρὴ γὰρ τὸν κύριον τῶν πραγμάτων μαϑόντα κατα15 δέξασϑαι καὶ τότε ἐντείλασϑαι αὐτῷ, ἵνα αἰτήσῃ τὴν διακατοχήν. Διὰ γὰρ τοῦτο ἡ διάταξις εἶπεν, εἰ ἐνετείλω αὐτῷ αἰτῆσαι, καὶ οὐκ εἶπεν, εἰ ἐνετείλω αὐτῷ διοικῆσαι τὰ σὰ πράγματα. Εὔδηλον δέ, ὅτι τὸ μέρος τούτου τοῦ τὸν προχουράτωρα ἔχοντος προσετέϑη τῇ ἀδελφῇ διαδραμόντος τοῦ χρόνου τῆς Ἀν n διακατοχῆς. 147

:

B XIV,

1,68

= CIV, 35, 6.

1.

Πολλάκις καὶ πρὸ καταδίκης καὶ πρὸ καταβολῆς ὡς ὅταν ὁρᾷ ἄσωτον τὸν πρωτότυπον. B XIV, 1, 70 = CIV, 35, 8. ]. Δηλονότι ἐὰν περὶ τὴν καταβολὴν 3

30.

ἀγνωμοσύνη

κινεῖται ἡ μανδάτι,

γένηται.

B XIV, 1, 72 — CIV, 35, 10. l. 'O ἐγγυητὴς συμφωνήσας ἀποροῦντος τοῦ χρεώστου εὐθϑύνεσϑαι, ἐὰν ἀποροῦντος ἀπαιτηϑῇ καὶ μὴ ἐγκαλέσηται, οὐκ ἔχει τὴν περὶ ἐντολῆς ἀγωγήν. B XIV, 1, 73 = CIV, 35,11. 1. Πλὴν εἰ μὴ παρὰ τὴν ἀγαϑὴν πίστιν ἐδαπανήϑη" οὕτω τὸ κατὰ πόδας. | ἐνηγγυησάμην: P ἐνεγγυησάμην | 2 τοῦτο: P τοῦτον | 12 καὶ ὅτι: P ὅτι καὶ | ἐῤρᾳϑύμησεν: P ἐρᾳϑύμησεν | ἐκεῖνο: P ἐκεῖνος | 26 εὐϑύνεσϑαι: P εὐϑύνεται

838

LIB. XIV — TIT. I (P)

B XIV, 1, 75 — CIV, 55, 13. l. Ζήτει κεφ. η΄. καὶ κεφ. ξα΄. καὶ οα΄. τούτου καὶ Bi. x9." εἰ μὴ ἄρα ἐπηγγείλατο καὶ ἀπὸ τῶν τυχηρῶν κινδυνεύειν, ὡς ἔγνως ἐν τῷ ς΄. βιβ. τῶν derebus. Β

δ

18.

ΧΙΝ,

l,

Ἴσως

BXIV,

178

=

γὰρ

1,82

ς

IV,

35,

συνεχρήσατο

Hb II 148

16.

τοῖς νομίσμασι

καὶ οὐκ ἠγόρασεν.

= C IV, 35, 20.

1. Σημείωσαι οὖν τὴν διαφορὰν τοῦ ἐργολαβῆσαι δίκην πρὸς τὸ ἀγοράσαι Hb II 149 ἀγωγήν. 2. Τοῦτο γάρ ἐστιν ἐργολαβῆσαι, τὸ εἰπεῖν: ἀναδέχομαι τὴν δίκην 10 τοσάδε νομίσματα, ὡς ἐὰν ἀποβῇ, καὶ ἀγωνίζομαι αὐτὴν ἰδίῳ κινδύνῳ:

εἰς

3. Ζήτει βιβ. κδ΄. «vr. γ΄. διγ. α΄. «καὶ διατ. — > τοῦ ι΄. τιτ. τοῦ δ΄. βιβ. τοῦ Ko98. Ζήτει «βιβ.» η΄. τιτ. α΄. διγ. ε΄. «καὶ τὴν --- 8x.» τοῦ ϑ΄. τιτ. τοῦ --βιβ. τοῦ Κωδ. Ζήτει βιβ. 19°. τιτ. δ΄. κεφ. xy’. καὶ τὸ ς΄. κεφ. τούτου τοῦ τιτ.

15.

B XIV, 1, 83 = CIV, 35, 21. 1. Θαλελαίου. Ἧ μανδάτι ἀτιμοποιός ἐστι, καὶ ἀπαιτεῖ δόλον καὶ κούλπαν xal ἐπιμέλειαν τοῦ γενικοῦ προκουράτορος. 2. Οὐδέν, φησίν, ῥᾳθυμηϑὲν ἢ κλιϑέν, τουτέστι παροφϑέν, ἔσται ἀναμάρτη- Hb II τον. Κατὰ ταύτην οὖν τὴν διάταξιν εἶπόν σοι καὶ πάσας τὰς ἀνωτέρω, ὅτι 150 ἀπαιτεῖται διλιγεντίαν ὁ προχκουράτωρ.

?)

B XIV,

1,84 = CIV, 35, 22.

]. ’Eav δὲ κατὰ δωρεὰν ἐκχώρησις γένηται, ἴστωσαν πάντες τούτῳ τῷ Hb II νόμῳ χώραν μὴ εἶναι, ἀλλὰ τοὺς ἀρχαίους νόμους φυλάττεσϑαι, ὅπως αἱ 151 ἐχχωρήσεις, τοῦτο μὲν αἱ περὶ τῶν ὑπεξῃρημένων καὶ ἰδικῶς ἀπηριϑμημένων, τοῦτο δὲ καὶ περὶ τῶν ἄλλων αἰτιῶν γενόμεναι 7) γενησόμεναι κατὰ «τὴν» τῶν 25 ἰδίων ἀγωγῶν, αἵτινες ἢ ἐξεχωρήϑησαν N ἐκχωρηϑήσονται, δύναμιν χωρίς

τινος μειώσεως κρατήσωσιν. B XIV, 1, 85 = CIV, 35, 23. ]. Κελεύουσα κρατεῖν τὸ νόμιμον ἐκ τῶν ἰδίων χρόνων xal μὴ ἀνακλῶσα ἑαυτὴν εἰς τὸν παρεληλυϑότα. 30

2.

"(Qv

ὑπεξαίρει

2 ἐπηγγείλατο:

προσώπων

P ἐπεγγείλατο

ἐκ τῆς

| 5 sch.

᾿Αναστασίου

διατάξεως.

1: cf. supra p. 804 1. 11 | 7 sch. 1: cf.

supra p. 805 1. 19 | 9 sch. 2: cf. supra p. 805 1. 18 | 10 τοσάδε: 15 sch. 1: cf. supra p. 806 1. 15 | 17 sch. 2: cf. supra p. 806 1. 26

cf. supra p. 808 1. 2

|

26 κρατήσωσιν:-Ῥ. prius. κρατήσωμεν

-

P τόσα δὲ | | 21 sch. 1:

CONSPECTVS TITVLORVM IN VOLVMINIBVS BI D

C

LI! ...BIL! L3 . ..ILIletIL6 L9....VLIlI L 12. ...VLA4 I, 18. . . . VL 1l II, 1. . . . VI, 3 I], 2. . . . VIL, 3 IT, 11. . . . VII, 16 I, 14 . . . XL 1 Il, 15 ...XL2 II, ! .. . VII ] IIl,3 ... VIIL2 IV, 8. . . . VIL 2 X,3....XIL2 XIII, 6. . . XII, i XVL 3... .XIIL2 XVIL ] . . XIV, 1| XVIL 2 . . XII, 1| XXIIL6 ..ILA4 L, 16. . . . I5 2 L,17. . . . IL 3 L14....IL6 L 17. . . . IL 6 1,18. . . . IL, 4 L 19. . . . I 5 L 19. . . . I, 5 L 20....1L 5 L21....1L5 L 22. . . . I 5 l,SI....VI1

LEGVM IVSTINIANARVM ET II COMMENTANTVR

Nov.

L53....VL93 II, 3 . XI, 1 II, 4 XI, 2 IL, 5... ..XL2 I1, 6.. .. VIII, 1 II, 7 VIII, 1 II, 8 VIII, I II, 9 VII, | II, ! VIII, 1 II, 12 . . . VIIL 2 II, 8 .. . VIL 3 III, 14 . . . VIL, 3 III, 37 . . . XIL 2 HI 38 . . . XIL 3 III, 40 . . . XIL 3 IV, 23 . . . XIII, ! IV, 34 . . . XIIL 2 IV, 35 . . . XIV, 1 IV, 36 . XIV, I IV, 37 . XII, 1 XIL ]!. VI, 1 XII, 10. . . VL 1 ὁ.... . VII, 1 82..... VII, 1 88 . . . .. XIII, 2 96 .. ... VII, 4 112. .... VII, 4 114. . . . . II, 6 123.2... III, 1 125. 2... VII, |

QVI

HOC

VOLVMINE

CONTINENTVR

Praefatio . . . . oo l.l. Addenda et Corrigenda in Vol. B, I Addenda

et Corrigenda in hoc Vol... . . .

Conspectus partium solent Byzantini Abbreviaturae. Uncini, Signa.

in quas

dividere

. 2... 2 2l... . . . ....... s.

Sigla codicum

manuseriptorum

Scholia ad

BXIL

, », » » », » » », , » »

Digesta

I

(€a3).

. . . . . .. . . . . . . . .

» BXIL1 (B......... » BXIL2 (6)... ...... » BXIL2 (B ......... » BXIL3 (€. ........ »BXIL3 (B......... » B XIIL 1 (C3. . . . . » BXIL1(PD..... » B XII 2 (Ca)... » BXIL2(P......... » B XIV, 1 (€. ... . » BXIV,1(P).....

SCRIPTA

UNIVERSITATIS

GRONINGANAE

BOEKDRUKKERTJ

J. B. WOLTERS’ U.M.

BASILICORUM LIBRI LX SERIES B VOLUMEN Ill SCHOLIA IN LIBR. XV-XX ediderunt

H. J. SCHELTEMA οἵ

D. HOLWERDA

J. B. WOLTERS MARTINUS

* GRONINGEN,

NIJHOFF

DJAKARTA

* '-GRAVENHAGE * 1957

UITGEGEVEN

MET

STEUN

ZUIVER

VAN

DE „NEDERLANDSCHE

WETENSCHAPPELUK

ORGANISATIE

ONDERZOEK"

VOOR

PRAEFATIO In

scholiorum,

quae

hoc

volumine

continentur,

textu

constituendo

duobus codicibus manuscriptis et una editione typis expressa usi sumus. Codices P

autem

hi sunt:

|.cod. Par. gr. 1352, saec. XIII, libros I—XVIII

continens; de quo

cf. Ser. A vol. I p. V. Huius codicis scholia, quae ad libros XV— XVIII pertinent v. d. Van der Wal contulit, cui gratias agimus quam maximas. Pa

2.cod. Par. gr. 1348, saec. XIII, libros XX—XXX

continens; quem

mox (in Ser. A vol. III) fusius descripturi sumus. 3. De editione a nobis adhibita iam egimus in Ser. A vol. II p. V— XIII. Codicis rescripti Berolinensis a Zachariaeo collati, nunc tamen deperditi descriptionibus, quas ibi imprimendas curavimus, nunc etiam addere possumus quod F. Pringsheim memorat in disputatione anno

MCMXXXVII

quae

inscribitur

„Zum

scripta,

Plan

anno

MCMLVI

einer neuen

demum

Ausgabe

foras

data,

der Basiliken"

(Berliner Byzantinistische Arbeiten, Bd. 7), p. 41: „Der heutige „Zustand der Handschrift macht eine Nachprüfung fast unmöglich”, et ib. p. 7: „Sie ist durch Anwendung von Chemikalien, die

„Zachariae

nach

dem

Rate

seines

Heidelberger

Kollegen,

des

„Chemie-Professors Gmelin, zur besseren Lesbarmachung des „Palimpsestes benutzt hatte und die nach Zachariaes Bericht ihm „das Studium der Handschrift sehr erleichtert hatten, nahezu „unlesbar geworden; unter einer Schicht von kristallartigen, blau„grünen Chemikalien ist die Schrift zuweilen gar nicht, meist „schwer zu lesen."

Post verba modo allegata Pringsheim pergit : ,,Das ist zwar bedauerlich, „aber bei der hohen Kunst des Lesens, über die Zachariae verfügte, kein

„Unglück für die Wissenschaft. Eine Revision der Zachariaeschen Lesung „würde kaum

neue Ergebnisse bringen’’. Sic etiam ib., p. 41 dicit: „Aber

„Zachariaes Angaben sind immer völlig zuverlässig.” Quod quamquam libenter credimus et lacunas, quas exhibuit eius apographum (II), passim strenue atque docte explere conatus erat Zachariae, nobis tamen de integro constituendus fuit scholiorum textus. Qui ut quam integerrimus evaderet, imprimis usi sumus annotationibus, quas in calcibus suae editionis paginarum addit Zachariae, ubi praesertim in locis dubiis maxima cum fide ac cura describit, quidnam legere sibi

VI

visus sit. Ex his indiciis is amplissimum consequi potest fructum, qui scripturam, qualem exhibuit cod. rescr. Berol, expertus est aliquot similis scripturae codicibus excussis ἢ). Ad textum genuinum restituendum paulum contulit codicis P collatio ?). Saepissime vero lacunas, quas inexpletas reliquit Zachariae, explere posse nobis visi sumus. Ut discernere possint legentes, quaenam Zachariaeo debeamus, in apparatu critico componendo hasce leges observavimus: a. Ubi textum nostra sententia corruptum e II recepit Zachariae, nos tamen corrigere eum potuimus, in apparatu post lemma falsam II lectionem tantum memoramus. E.g. Zachariae haec edidit: (Suppl. p. 162, sch. 39) ἐπειδὴ δὲ τὴν veyoriöpoun γεστόρουμ δέδωκεν ἡ διάταξις, ὑποϑέσϑαι δεῖ, ὅτι ἔφηβοι ἧσαν οἱ προγόνοι᾽ ἐπεὶ εἰς ὅσον ἐγένοντο πλουσιώτεροι, ἠδύνατο ἀπαιτεῖν αὐτοὺς ὁ πατρωός" ἄλλως εἶπον ἐφήβους χρῆναι ϑεματίσαι αὐτούς, ἵνα καὶ δι... αρμέ.. καὶ πάντα τὰ δαπανήματα περὶ αὐτοὺς ἀπαιτηϑῶσιν. -

,

e

,

bd

μὲ

Y

€

J

,

x

᾽

d

Nos huius scholii partis textum et apparatum sic constituimus: (BS p. 1056, lin. 23— 26) ᾿Επειδὴ δὲ τὴν veyoriöpoun. γεστόρουμ. δέδωκεν ἡ διάταξις, ὑποϑέσϑαι δεῖ, ὅτι ἔφηβοι ἧσαν ol προγόνοι᾽" ἐπεὶ εἰς ὅσον ἐγένοντο πλουσιώτεροι, ἠδύνατο ἀπαιτεῖν αὐτοὺς ὁ πατρωός. ᾿Αλλ᾽, ὡς εἶπον, ἐφήβους χρὴ ϑεματίσαι αὐτούς, ἵνα καὶ δι... αρμέ.. καὶ πάντα τὰ δαπανήματα περὶ αὐτοὺς ἀπαιτηϑῶσιν. ἀλλ᾽, ὡς:

ἄλλως

IT

|

χρὴ: χρῆναι

II

ὃ. Si emendationem Zachariaei reicimus, eam in apparatu post lectionem II addimus, si quidem memoria digna nobis videtur illa. E.g. apud Zachariaeum haec legimus: 1) Quamquam id etiam valet in vocabulis desperatis, quae in textum hic illic recepit Zachariae. E.g. ex iis, quae legimus Suppl. p. 170, sch. 32: οἷον ἵνα προγράφηται ἕως T ..... ex .. ἕκαστον ἦν αὐτῷ καταλλάττειν 3) ἐπὶ τῷ καταβαλεῖν τὸν δανειστὴν τὰ νομίσματα τοῖς πωλήσ[ασι]) τῷ ἰνστιτούτορι ἢ ἁπλῶς ἕτερον ὅρον, ἵνα πρ..... προγραφ. quid efficeres, vix haberes, nisi scires litteris ey simillimum esse siglum quo praepositio ὑπέρ designatur, et pro ἢ facile accipi posse siglum quod νομίσματα significat. Id quod secum reputanti conicere licet olim hoc scholium hisce verbis conceptum fuisse: (BS p. 1067, lin. 21 sqq.) Οἷον ἵνα προγράφηται ἕως πίροθϑεσμίας ἢ μὴ] ὑπὲρ ἑκατὸν νομίσματα αὐτῷ καταλλάττειν κτλ. 2) Cf. e.g. p. 1033, lin. 21—24.

VII

(Suppl. p. 84, sch. 94) ). οὔτε γὰρ οἷόν τε ἐστὶ, τὸν λεγατάριον τὴν δεσποτείαν καὶ τὸν οὐσούφρουκτον ἰδικῶς τε καὶ διῃρημένως ἔχειν κατ᾽ αὐτὸν ἔχειν 1). 1) Forte

Ecce

xa$9* αὑτόν,

autem

altero

ἔχειν deleto.

quae nos ex iis effecimus:

(BS p. 947, lin. 9—11) Οὔτε γὰρ οἷόν τε ἐστὶ τὸν λεγατάριον τὴν δεσποτείαν καὶ τὸν οὐσούφρουκτον ἰδικῶς τε καὶ διῃρημένως ἑνὸς καὶ ταὐτοῦ ἔχειν. ἑνὸς

καὶ

ταὐτοῦ:

ἔχειν

κατ᾽

αὐτὸν

II,

x«9'

αὑτὸν

Z

c. Sin vero Zachariaei emendationem recipimus, hoc in apparatu indicatur littera Z post lemma addita. E.g. in Zachariaei editione hoc legitur: (Suppl. pp. 175/6, sch. 69) ἐνταῦϑα γὰρ οὔτε τὰ α. νομίσματα τύπως αὐτῷ ἀπηριϑμήϑη τῷ προεστῶτι 1)..... ! Cod.

quem

ἀπαριϑμῆσ....

textum

πρωτο-

τοῦ προεστῶτος.

ita in nostram editionem recepimus:

(BS p. 1073, lin. 1/2) ᾿Ενταῦϑα γὰρ οὔτε τὰ ‚a. νομίσματα πρωτοτύπως αὐτῷ ἀπηριϑμήϑη τῷ προεστῶτι... ἀπηριϑμήϑη

τῷ

προεστῶτι:

Z, ἀπαριϑμῆσ....

τοῦ

προεστῶτος

II

d. At contra ubi lacunas ipsi explevimus, hoc diserte diximus; ergo si nihil annotatur ad verba inter [ ] posita, haec a Zachariaeo suppleta sunt. E.g. lib. XVII tit. II scholii 26 initium sic constituit Zachariae:

(Suppl. p. 159) ἠρώτ. ἐπειδὴ ἀ[λιμέντων]

μέμνηται

d$ διάταξις

ἄρα

μόνα τὰ πρὸς ἀποτροφὴν EÉnítpo ... χορηγοῦσα τοῖς υἱοῖς ἡ μήτηρ οὐ δύναται αὐτὰ ἀπαιτεῖν, ἢ μή τι καὶ ἐσθῆτα αὐτοῖς ἀγοράζουσα 3| ..... ἡμᾶτα ἣ καὶ ἐνοίκιον ὑπὲρ αὐτῶν καταβάλλουσα καὶ ταῦτα κωλύεται ἀπαιτεῖν ὡς τῇ τῶν ἀλιμέντων προσηγορίᾳ περιεχόμενα; In nostra vero editione haec invenies: (BS p. 1053, lin. 26—30) ᾿Ηρωτήϑη. Ἐπειδὴ ἀ[λιμέντων] μέμνηται ἣ διάταξις, ἄρα μόνα τὰ πρὸς ἀποτροφὴν ἐπιούσιον] χορηγοῦσα τοῖς υἱοῖς ἣ μήτηρ οὐ δύναται αὐτὰ ἀπαιτεῖν, ἢ uf; τι καὶ ἐσθῆτα αὐτοῖς ἀγοράζουσα ἣ [ὑποδ]ήματα ἣ καὶ ἐνοίκιον ὑπὲρ αὐτῶν καταβάλλουσα καὶ ταῦτα κωλύεται ἀπαιτεῖν ὡς τῇ τῶν ἀλιμέντων προσηγορίᾳ περιεχόμενα; ἐπιούσιον: ἐπίτρο... II | ὑποδήματα:

suppl. nos

VIII

Hoc etiam valet in iis quae addita (c.q. deleta) sunt, quippe a scriba omissa (c.q. perperam scripta). Ad nostram annotandi rationem illustrandam denuo duos textus hic imprimendos curamus: (Suppl.

p. 77,

sch. 56)

δύο τινὲς

εἶχον

οὐσούφρουκτον

οἰκέτου:

οὗτος

ὁ οἰκέτης ἐξ ῥὲ ἐνὸς τῶν οὐσουφρουκτουαρίων [ἐπηρώτησε, τούτου τοῦ οὐσουφρουχτουαρίου μὴ] ἢ) μνησϑεὶς, ἀλλ᾽ οὕτως εἰπών: ὁμολογεῖς διδόναι μοι τόδε τὸ πρᾶγμα΄ ὅτε μὲν οὕτω ἐπηρώτησε, προσπορίζει μοι ?) τὸ ἥμισυ μέρος ἤτοι κατὰ ἀναλογίαν τοῦ οὐσουφρούχτου" τί γὰρ, ὅτι δίμοιρον εἶχεν οὐσουφρούκτου μέρος εἷς τῶν οὐσουφρουχτουαρίων οὔτινος ἐξ ῥὲ τὴν ἐπερώτησιν ἐποιήσατο; δῆλον ?). >

,

M

1

M

25

3

"

2

;

.

€

Ὁ

!) Haec supplevi, licet in Cod. non sit lacuna. Nempe verborum similitudine librarius deceptus est. ?) Sic aperte Cod. Sed legendum: ἐκείνῳ vel μέν, ut subintelligatur ἐκείνῳ vel τούτῳ 3) Omnino aliquid deest. Legerim: xoi τοῦτο μὲν δῆλον.

(BS p. 938, lin. 24—31)

Δύο τινες εἶχον οὐσούφρουκτον οἰκέτου" οὗτος ὁ

οἰκέτης ἐξ ῥὲ ἑνὸς τῶν οὐσουφρουκτουαρίων «ἐπηρώτησε τούτου τοῦ οὐσουφρουντουαρίου μὴ» μνησϑείς, ἀλλ᾽ οὕτως εἰπών ὁμολογεῖς διδόναι μοι τόδε τὸ πρᾶγμα; “Ὅτε μὲν οὕτω ἐπηρώτησε, προσπορίζει μὲν τὸ ἥμισυ μέρος ἤτοι κατὰ ἀναλογίαν τοῦ οὐσουφρούκτου (τί γάρ, ὅτι δίμοιρον εἶχεν οὐσουφρούκτου μέρος εἷς τῶν οὐσουφρουχτουαρίων;) «τῷ ἑνὶ τῶν οὐσουφρουκτουαρίων», οὗτινος ἐξ ῥὲ τὴν ἐπερώτησιν ἐποιήσατο δηλονότι. ’

n

M

μὲν: Ζ, μοι IT | τῷ ἑνὶ τῶν

4

»

»

[4

οὐσουφρουκτουαρίων:

3

suppl.

7,

nos

.

€

-

δηλονότι:

!

δῆλον

TI

(Suppl. p. 89, sch. 114) εἰ γὰρ πρὸς αὐτὸν τὸν οὐσουφρουχτουάριον ἀποκαϑίστησι καὶ νομίμο.. τὸν ἀγρὸν ἔλεγ.. αὐτῷ τῷ λεγαταρίῳ ἢ μὴ διαφέρειν τὸν οὐσούφρουκτον, τότε τὸν μὲν οὐσούφρουκτον τέως [οὐχ) ἀποκαϑίστησι, ἀσφαλίζεται ?) δὲ αὐτὸν, ὅσους λάβοι καρποὺς, ἐφ᾽ ὅσον ἣ πρὸς αὐτὸν τὸν ποσσέσσορα ἐλεγεν (9) καὶ τὸν οὐσουφρουκτουάριον γυμνάζεται δίκη, μετὰ τὸ ἀπ..... «ον ον εγαταρ.. δικασε... 6 οὐσούφρουκτος ἀποκαϑίστασϑαι. 1) Forte: εἰ γὰρ πρὸς αὐτὸν τὸν οὐσουφρουχτουάριον ἀγρὸν ἔλεγεν αὑτῷ, τῷ δὲ λεγ. 2), Cod. ἀγωνίζεται.

ἀγωνίζεται, καὶ νομίμως

τὸν

(BS p. 952, lin. 19—25) εἰ γὰρ πρὸς αὐτὸν τὸν οὐσουφρουχτουάριον ἀγωνίζεται καὶ veuóus[voc] τὸν ἀγρὸν ÉAey[ev] αὐτοῦ τῷ λεγαταρίῳ μὴ διαφέρειν τὸν οὐσούφρουχκτον, τότε τὸν μὲν οὐσούφρουκτον τέως [οὐχ] ἀποκαϑίστησιν, ἀσφαλίζεται δὲ αὐτόν, ὅσους λάβοι καρπούς, ἐφ᾽ ὅσον

IX

ἢ πρὸς αὐτὸν [[τὸν ποσσέσσορα ἔλεγεν T, τὸν οὐσουφρουκτουάριον;: γυμνάζεται δίκη, μετὰ τὸ ἀπ[οφαίνεσϑαι, εἰ τῷ Aleyaraplio rrpoo]dıxaσϑ[ήσεται)] ὁ obcougpouxtoc, ἀποκαϑίστασϑαι. ς

x

[A

>

hi

x

?

,

x

x

»

£X

H

a 5

*

>

-

F

.

!

ἀγωνίζεται: Ζ, ἀποκαϑίστησι II | νεμόμενος: νομίμο II, νομίμως Ζ | αὐτοῦ: αὐτῷ II, αὑτῷ Z | τῷ: II, τῷ δὲ Z | ἀσφαλίζεται: Z, ἀγωνίζεται II | τὸν ποσσέσσορα ἔλεγεν ἢ τὸν οὐσουφρουκτουάριον: glossa esse videtur; delevimus nos | ἢ: καὶ II | ἀποφαίνεσϑαι x7A.: suppl. nos προσδικασϑήσεται: . . δικασε.... TI

Si vero textus quidam nostris scatet supplementis, Zachariae tamen vix quidquam contulit ad lacunas eius explendas, ad singula supplementa nihil adnotamus, sed in initio generaliter monemus: ,,magna ex parte „supplevimus nos" vel tale quid. E.g. lib. XVI tit. II sch. 1 initium sic editur a Zachariaeo: (Suppl. p. 93) ἐντεῦϑεν καὶ περὶ τοῦ οὐσουφρούχτου.. OA. nenn ee OUGOUQD eee ehh hn n n n n n n n n ns T] καὶ ἄλλως ἀπολλυντ.. τω O00G00QQp ... enne μέρος ὅτε κονιοὔγκτιμ xucov 7) ἡνωμένως τὸν οὐσούφρουκτον ὁ διαϑέμενος EANYATEUGE. .. 2.2.00 TOP πρίμῳ καὶ σεκούνδῳ τὸν οὐσούφρουκτον τοῦδε τοῦ ἡμετέρου mpayu .... εἰ γὰρ μὴ κονιοῦγχτιμ .. llle ernennen [ἐλη ]γατεύϑη, 000.......... τέλειος ἑκάστῳ οὐσουφρουκτος, ἀλλὰ μέρος μ[ὲν] πρίμῳ, μέρος [δὲ] e&xoóv89e .. ........ ee 85 GR Nos eum textum cum apparatu hunc in modum

constituimus:

(BS p. 967, lin. 4—12) Evreüdevxat περὶ τοῦ οὐσουφρούκτου διαλίαμβάνων δύο τισὶ ληγατευϑέντος] οὐσουφρ[ουκτουαρίοις λέγει, ὅτι τοῦ ἑνὸς παραιτουμένου] ἢ καὶ ἄλλως ἀπολλύντ[ος] τὸν οὐσούφρ[ουκτον προσαυξάνεται τῷ ἑτέρῳ τὸ τούτου] μέρος, ὅτε κονιοῦγκτιμ αὐτοῖς 7| ἡνωμένως τὸν οὐσούφρουκτον ὁ διαϑέμενος ἐληγάτευσε [γράψας ἐν τῇ διαϑύήκῃ" ληγατεύομεν] Πρίμῳ καὶ Σεχκούνδῳ τὸν οὐσούφρουκτον τοῦδε τοῦ ἡμετέρου πράγμ[ατος]. Εἰ γὰρ μὴ κονιοῦγχτιμ [αὐτοῖς, ἀλλὰ διῃρημένως οὐσούφρουκτος ἐλη]γατεύϑη, οὐ σ[υνίσταται τότε] τέλειος ἑκάστῳ οὐσούφρουκτος, ἀλλὰ μέρος μ[ὲν] Πρίμῳ, μέρος [δὲ] Σεκούνδῳ [ἁρμόζει] TOU δίκα «νον νν νον hoc sch. magna ex parte suppl. nos II | αὐτοῖς (ἢ ἡνωμένως): aurov II

|

(ἀπολλύντος)

τὸν

(οὐσούφρουκτον):

tc

X Praeterea

haec

admonere

velimus:

€. In longioribus lacunis explendis saepius ad sensum tantum, non ad verba textum genuinum restituere nos potuisse, vix est quod dicamus. Hoc e.g. valet in scholii 5 ad B XVIII, 5,50 parte ultima: (BS p. 1140, lin. 18—24) Στεφάνου. Εἴρηται] γὰρ καὶ ἐν τῷ κβ΄. τιτ. τῆς β΄. τῶν ᾽Ἴνστιτ., ὅτι τοῦ Φαλκιδίου χώραν λαβόντος f) τοῦ τεστάτορος σχοπεῖται περιουσία, ἥτις ἦν κατὰ τὸν καιρὸν τῆς αὐτοῦ τελευτῆς, [μήτε μὲν τῶν] μετὰ ταῦ[τα προ]στιϑεμένων ἐμποδιζόντων] τῷ oto ἢ ὠφελούντων τοὺς ληγαταρίους εἰς τὸ τίὸν κληρονόμον τὸ τέταρτον μόνον] κρατῆσαι τῷ Φαλκιδίῳ ἐκ τῆς [ἐν καιρῷ ἀδιτίονος ὑπαρχούσης περιουσίας᾽ μῆτε δὲ τῶν μετὰ τελευτὴν ἀπολλυμένων βλαπτόντων] τοὺς ληγαταρίους ἢ μειούντων αὐτῶν τὰ ληγάτα. μήτε μὲν τῶν μετὰ ταῦτα κτλ.: suppl. nos κρατῆσαι: χρατῆσαι II

| προστιϑεμένων:

....ν τιϑεμένων II |

Id quod sic conicientes effecimus hic illic in textum recipere non ausi sumus, sed in apparatu tantum protulimus; e.g. BS p. 1133, lin. 25—390. f. Vitia orthographica manifesta haud ita multa sive Zachariaeo sive eius typothetae imputanda plerumque taciti correximus. g. Punctorum a Zachariaeo adhibitorum ad litteras in codice rescripto evanidas indicandas religiose computavimus numerum; lineolam transversam editionis Zachariaeanae 20—30, lineolam duplicem erectam 60—70 puncta valere coniecimus. h. Aliter atque Zachariae, qui accentus Byzantinos retinuit, accentibus distribuendis leges Alexandrinorum observamus. i. In vocabulis latinis litterae unciales,

hoc volumine a. D. MCMLVII Kal. Iun. Groningae

quibus

Zacbariae

nos in

usus est, in

retinentur. H. J. SCHELTEMA D. HOLWERDA

ADDENDA ET CORRIGENDA AD VOL. II SER. B p. 477 1. 33 4.: leg. 4*. | p. 4841. 13 Γαίος: leg. Γάϊος | p. 487 nota ad 1. 7 Ca πριβιλεγίου: leg. Ca προβιλεγίου | p. 493 1. 5 adde notam: cf. p. 5431. 6 | p. 509 1. 28 Σημείωσαι: leg. Σημείωσαι ἐνταῦϑα | p. 520 1. 9 τοῦ ’Avrınanıavod: leg. τῶν Avrınamavav | p. 5331. 14 a verbis Οὐκ εἶπε novum scholium (2) incipere fac | p. 543 1. 6 adde notam: cf. p. 4931. 5 | p. 556 1. 14 adde scholium: 98. Ζήτει βιβ. νη΄. τιτ. ι΄. κεφ. μβ΄. deu. v'., ob 4$ ἀρχή" πολλῶν πεμπομένων, καὶ κατ᾽ Exeivo καὶ τοῦτο νόει | p. 569 1. 24 2. *O χληρονόμος: leg. 2. Κυρίλλου. 'O κληρονόμος | p. 588 nota ad l. 14 revera pertinet ad 1. 13 | p. 593 1. 11 πρατορίαν: leg. πραετορίαν | p. 611 1. 12 διλιγεντίαμ: leg. διλιγεντίαν | p. 623 1. 1 2. Σημείωσαι: leg. 2. Στεφάνου. Σημείωσαι | 1.21 "Ev ἐξπεδιτιονίβους: leg. Ἔν ἐξπεδίτῳ | p. 625 1. 4 adde notam: sch. 1 praecedentis capitis scholio 2 uno tenore subicit Ca | p. 631 1. 29 τοῦ «τοῦ» Κωδ. xy’. Bıß.: leg. τοῦ [[Ko3.] κγ΄. Bıß. | p. 638 1. 17 τοῦ τρόπου μου: leg. τοῦ τυπουμένου (idem in lemmate notae ad haec verba) | p. 645 1. 15 τοῦ δεπόσιτι: leg. τοῦ δεποσίτου | 1. 20 57. “O:leg. 57. Kv-

ρίλλου. *O | p. 648 1. 13 dele notam | p. 6841. 12 6.: leg. 68. | p. 6881. 14 2.:leg. 28.

| 1. 16, 3.: leg. 38.

| p. 699 1. 17 6. Μηδεὶς: leg. 6. Θεοδώρου.

Μηδεὶς et adde notam: Θεοδώρου: ϑέμα P | p. 701 1. 1 5.: leg. 5*. | p. 705 l. 6 ἣ ἀμφότερα (bis): leg. ἢ ἀμφοτέροις

| τὰ ἀμφότερα: leg. τὰ ἀμφοτέρων |

P. 7181. 31 μανδάτῳ : leg. μανδάτη | p. 7241. 24 adde notam: cf. p. 820 1. 6 | p- 736 1. 23 «οὐχ» ἁρμόζει: leg. ἁρμόζει | p. 739 1. 27 adde notam: cf. p. 824 1.1 | p. 741 1. 29 dele scholium 73 | p. 760 1. 10 Hac exceptionem non exercebit: leg. Hac excertionem non excercebit | p. 766 1. 1 34*.: leg. 348. | p. 777 1. 26 μέρη τοῦ γάμου: leg. βάρη τοῦ γάμου | p. 779 1. 31 St. pre’. pa’. pv. (9): dele signum interrogationis et adde notam: dry.

pie’. pa’. pU.: ie. διγ. pie’. Papi(anu) | p. 791 1. 14 18.: leg. 18*. 19.: leg. 19*. | p. 809 1. 23 cf. BT h.l.) | p. 810 1. 17 a fac | p. 813 1. 28 βιβ. νβ΄. nota ad 1]. 10 cf. p. 700 1.

3.: leg. 3*. (ceterum hoc sch. pertinet verbis ἡ διάταξις novum scholium (2) «τιτ. α΄.» κεφ. B’.: leg. Bıß. νβ΄. κεφ. β΄. 4: leg. cf. p. 701 1. 9 | p. 820 1.6 adde

cf. p. 724 1. 24 | p. 824 1. 1 adde notam: cf. p. 739 1. 27 2. Θὲς γάρ: leg. 2. Στεφάνου.

Θὲς γάρ

|1. 19

ad c. 84; incipere | p. 813 notam:

| p. 835 1. 9

ABBREVIATURAE Basilica nostrae editionis series B (scholia) nostrae editionis series A (textus) Codex Iustinianus Digesta Fabrotus Heimbachius Supplementum quod edidit Zachariae Zachariae von Lingenthal βίβλιον διάταξις den. ἰνστιτ. χεφ.

μονοβιβ. παρατελευτ.

διγέστον ϑέμα ἰνστιτουτίων κεφάλαιον μονοβίβλιον, μονόβιβλος

προτελευτ.

παρατελευταῖος προτελευταῖος

τελευτ.

τελευταῖος

τιτ.

τίτλος

UNCINI, SIGNA < [

> : ]

E ( 26...

] : ) :

his uncinis saepsimus quae verba a codd. mss. absunt. his uncinis saepsimus quae verba, cum nostra opinione in codd. mss. adsint vel adfuerint, legi tamen nequeunt. his uncinis saepsimus quae verba delenda esse putavimus. hi uncini sententiae recte interpretandae causa positi sunt. punctis indicantur litterae vel sigla, quae legi nequeunt ;

2^2

numerus

1 (12) (?)

Vocabula

punctorum

convenit

cum

numero

notarum

deficientium ; notis in lacunis positis litterarum (siglorum) deficientium numeri indicantur. stellula indicat scholia, quae in marginibus manu recentiore scripta sunt. hoc signum indicat scholia, quae litteris minutis inter lineas interscripta sunt. crux indicat locos, qui aptum sensum non praebent, quorumque emendationem satis obviam non invenimus. numerus inter uncinos positus allegationem praecedentem emendat. signum interrogationis inter uncinos positum indicat allegationem praecedentem non quadrare. , dubium"

aut

,incertum"'

voces, quas codex manuscriptus

in notis posita indicant

non satis clare exhibet.

vocem

vel

SIGLA CODICUM Pa II

Cod. Parisinus Graecus Cod. Parisinus Graecus apographum, in quo v. rescr. Berolinensem fol. Ser. A vol. II p. XIT.

MANUSCRIPTORUM 1352 1348 d. Zachariae von Lingenthal codicem 28, nunc deperditum, descripsit; vide

SCHOLIA

IN BASILICORUM

LIBROS

XV-XX

LIB. XV — TIT. 1 (ID

SCHOLIA

AD

839

BASILICORVM EX

LIB. XV

APOGRAPHO

TIT. I

II

Z1 BXV, 1, 1—D VI, l, 1. l. ...... καὶ οὕτως ἐπὶ Evi πράγματι κινεῖν νομίζεται τὴν (v ῥέμ. Οἶδας 5

γὰρ x

μαϑὼν

ἐκ τοῦ de λεγάτις τιτ. τῆς β΄. τῶν

x

Σ

-

,

^

,

^

Σ

᾽Ἴνστιτ., ὅτι ἀγέλη v

3

[ἐστὶν] ἕν

£

2

^

σῶμα ἀπὸ διαφόρων ἤτοι πολλῶν κεφαλαίων. Εἶπον δέ σοι καὶ ἐν τῷ Ἴνδικι, ὅτι δέκα πρόβατα ποιοῦσιν ἀγέλην (δῆλον δέ, ὅτι καὶ ὁ ὑπερκείμενος, οὐ μὴν ὁ ἐλάττων τῶν ι΄. προβάτων ἀριϑμός), καὶ τοῦτο εἰρηκέναι τὸν Καλλίστρατον ἐν τῷ μζ΄. βιβ. τιτ. ιδ΄, [καὶ] διγ. {{|0γ΄. μὲ

I

^

€

,

»

m

,

M

Li

>

LH

,

3

Led

,

4

x

πὸ

x

m

,

€

«

[4

H

x

3

,

10

2. Τοῦτο πρὸς τὸ μέλλον λέγεσϑαί φησιν, ὅτι κἂν εὑρεϑῶσιν ἀλλότρια πρόβατα συναναμιγέντα τῇ ἀγέλῃ, βόνα φίδε μέντοι, καὶ ταῦτα τῇ ἀγέλῃ συνυπάγονται, καὶ διὰ τῆς [ἐπὶ τῇ] ἀγέλῃ κινουμένης σπεκιαλίας ἰν ῥὲμ ἀπαιτοῦνται ταῦτα, ἐν ᾧ δηλονότι μὴ δεσπότης ἐστὶ τῶν ἀλλοτρίων ϑρεμμάτων ὁ ἐναγόμενος, κατὰ μ.... τοῦ Teesennn τοῦ παρόντος τιτ.

15

3. ἨἬρωτήϑη. ἾΑρα δὲ ὁ τῆς ἀγέλης κύριος δύναται οὐσουκαπιτεύειν τὰ Z2 ἀλλότρια συναναμιγέντα τῇ ἀγέλῃ αὐτ[οῦ; Στεφάνου.] .... οὐδ΄. .γὰρ .. ρεμ ἕτερον οὐσουκαπιτεύειν δύναται ὡς δὲ ϑρεμμα.... μ., ο[ὐδὲ] δύναται οὐσουκαπιτεύειν καὶ συν[εχδικεῖν] τοῦτο [, ὡς εἴρη]κείν ὁ ᾿Ἑρ]μογένης ἐν τῷ xy’. διγ. >

20

25

30

!

x

^

m

ε

Μ

€

€

,

>

4.

Ἰροϑεώρησον. ᾿Αξεσίων... μοτ.. 27... ἀγελαζόμενα ι΄. πρόβατα ποιοῦσιν ἀγέλην. Το[ῦτο εἰδὼς] ἐλϑὲ ἐπὶ τὸ προκείμενον. Εἰρήκαμεν, ὅτι [διὰ τῆς σπεκιαλίας] iv ῥὲμ δυνάμεϑα τὰ καϑ᾽ ἕκαστον [πράγματα ἐκδικεῖν]... 294... xupuo ..67.. καὶ πληρούντων... 130... ἐπὶ... εἰπεῖν... γάρ τις... 55... [ἐκ]δικεῖ. ᾿Αρκεῖ γὰρ τὸ τὴν ἀγέλην εἶναι ἡμετέραν [καὶ οὐκ ἀνάγκη ἐστὶ τοῦ εἶναι] ἕκαστον τῶν ϑρεμμάτων τὸ μετὰ τὰ ι΄. τῆς ὁμάδος ἐκδικούμενον ἡμέτερον. ' AxéX[v, γὰρ ὡς ἕν σῶμα ἐκδι]κεῖται καὶ εἰκότως τῷ [αὐτῷ] δικαίῳ καὶ τὰ ἀλλότρια [τῇ ἡμετέρᾳ] ἀγέλῃ συναναμιγέντα [ἐκδι]κῶ, μόνον βόνα φίδε [τούτων ἐ]δεξάμην «τὴν» νομήν. Τοῦτο γὰρ ὁ Οὐλπιανὸς ἐν τῷ [γ΄.] διγιφησίν, ὥστε μηδὲ ἐναντιω[ϑῇ σοι]... ϑέματος μζ΄. 5*, lues ὑπεξουσ... αὖ... XUO ..... νομίμως nennen. κατὰ Z1 ToU υἱοῦ, ἀλλὰ κατὰ Leere. τον. Πρὸς γὰρ τὸν υἱὸν μόνη διάγνωσίς ἐστιν ἀρχοντική, εἴτε ἐστὶν ὑπεξούσιος εἴτε μὴ .......Ὁὐὐ νον οὐχ ἁρμόζει -

ew

»

MJ

7 ὑπερκείμενος: “Ἑρμογένης: suppl.

nos

N

‚

x

*

ει

ὑπὲρ τὰ πλείονα (dubium) II, ὑπὲρ τὰ δέκα Z nos | 24 καὶ κτέ.: hanc et seqq. lacc. maxima

,

| ex

,

I

17 οὔδε — parte expl.

| 29 μηδὲ ἐναντιωϑῇ: μὴ Sexvtia . . TI

SCHELTEMA,

Basilica,

V.

1

840

LIB. XV — TIT. 1 (ID

e ἀλλὰ μόνος τύπος ἤτοι διάγνωσις ἀρχοντικὴ ..... τὸ τελευτικεφ. τοῦ αὐτοῦ τιτ. φησιν. Εἰ προαίρεσ[ίς] ἐστιν παρα .... ὑπεξ.... μου.... παράγγελμα .... Ei δὲ σὺ πατὴρ αὐτοῦ λέγεις εἶναι 2... eese τοῦτον παραστῆσαι ζητεῖ καλῶς ...... Καλῶς δὲ πρόσκειται τό τύπος ἐξ ἀγωγῆς ἁρμόζει᾽, διότι καὶ τὰ πραεϊουδίκια ἀγωγαὶ λέγεται ...... xai ai ἐν πράγμασι καὶ αἱ προσωπικαὶ δηλονότι καὶ διρέκται καὶ οὐτιλίαι καὶ πραεϊουδικιάλιαι.. Lee nnne >

^

,

,

L4

,

e

Σ

,

>

m

€

f

,

X

>

3

U

x

,

x

^

3

\

m

P

x

A

-

Y

/

>

x

f

6*. Πόσα μὲν πρόβατα ποιοῦσιν ἀγέλην, τουτέστι δέκα, τουτέστι ε΄., φησὶ «τὸ» ογ΄. κεφ. τοῦ κε΄. τιτ. τοῦ ζ΄. βιβ. *

f

T*.

10

B XV, l.

-

σι

$2.

€

Σ

f| ἀγέλη

,

εἰς αὐτὰ

x

/

M

>

,

=

μόνα τὰ ἀλλότρια

περιστῇ. 22

μὲν οὖν [τοῖς τῆς] δεσποτείας ἐμῆς σώζεται ἣ τῆς ἀγέλης προση-

yopia, τουτ[έστιν] ἔνϑα μὴ ἔλαττον ἔχῃ τῶν ι΄. προβάτων, on [&p] τῆς ἀγέλης χινῶ δικαίῳ τῆς ὁμάδος ἐκδικ[ὧν] καὶ τὰ μὴ ὄντα μὲν ἐμ[ά, συν]αναμιγέντα [δὲ τῇ] ἀγέλῃ. Εἰ δὲ ἐγὼ μὲν εἶχον ζ΄. πρόβατα καὶ σὺ ζ΄., [συ]Ἱνέστησε δὲ ταῦτα ἕτερος καὶ νῦν ἐστιν ιδ΄. πρόβατα παρ᾽ αὐτῷ, [ἅ]περ [ἀρκοῦντα] ἀριϑμὸν εἶχεν ἀγέλης, οὐδὲ τελείαν ἀγέλην διὰ τῆς lv ῥὲμ δύναταί τις ἡμῶν ἐκδικεῖν, οὔτε ἥμισυ μέρος ἐχδικήσει᾽ οὔτε γὰρ [κατὰ γνώμην] ἡμῶν συνήφϑη τὰ πρόβατα, ἵνα εἴπωμεν, ὅτι ἐπίκοινος ἀγέλη γεγένηται. Εἰ δὲ ϑάτερος ἡμῶν μείζονα προβάτων ἔσχεν ἀριϑμόν, ὥστε αὐτὸν καὶ ὑπεξαιρουμένου τοῦ ἀριϑμοῦ τῶν ἀλλοτρίων προβάτων ἀγέλην ποιεῖν (ϑὲς γάρ, ὅτι ι΄. μὲν αὐτός, ὁ δὲ ,

kd

Θ

^

x&v πᾶσα

χοῖροι:

,2=DVL1,2,

Ἔνϑα

[4

2

^

Τουτέστι

πόσοι

x

>

lod

»

,

5

»

x

x

y.

,

H

>

,

£

2

^

x

,

mM

,

’

^

[A

εκ

€

F

x

/

\

,

[4

t

€

,

-

x

>

,

Σ

3

^

,

€

\

ἕτερος [δ΄.] ἐκέκτητο, ὡς δύνασϑαι τὸν τῶν ι΄. προβάτων «δεσπότην» περὶ ἀγέλης κινεῖν), κινεῖ μὲν περὶ ἀγέλης, οὐ παρὰ τοῦτο δὲ καὶ τὰ τοῦ ἄλλου e

,

3

2

,

"4

€

^

,

τ

\

x

>

,

=

,

3

,

^

,

-

*

*

^

-

x

»

ἀποκαϑίστανται. Πῶς γάρ, ὁπότε οἶδας αὐτὰ ἀλλότρια; Τότε γὰρ ὁ ἀριϑμὸν ἔχων ἀγέλης διὰ τῆς ἐπὶ ἀγέλῃ κινουμένης ἰν ῥὲμ ἀπαιτεῖν δύναται καὶ τὰ ἀλλότρια, ἐν ᾧ δηλονότι μὴ δεσπότης ἐστὶν ὁ ταῦτα κατασχὼν xal ἐναγόμενος, ὅτε βόνα φίδε τῇ διαφερούσῃ αὐτῷ συνανεμίχϑη ἀγέλῃ. Τοῦτο γὰρ ἔστιν εὑρεῖν ἐν τῷ ἑπομένῳ διγ. Διὸ λέλυται τὸ δόξαν ἐναντίως ἔχειν ἐν τῷ α΄. διγ. 2

!

-Ὡ

[A

€

,

»

A

3

,

n

,

t

2

3

2. Κυρίλλου. Δυνάμεϑα διὰ τῆς lv ῥὲμ καὶ ἀγέλην ἐκδικεῖν καὶ οὐ σκοποῦμεν εἰ αἱ xa9* ἕκαστον κεφαλαὶ ἡμέτεραί εἰσιν, ἀλλ᾽ εἰ καὶ ἡ ὁμάς. Εἰ δὲ καὶ δύο τινὲς ἴσον ἀριϑμὸν ἔχουσιν Ev τῇ ἀγέλγ, οὐδεὶς δύναται ἐξ αὐτῶν ἀγέλην &xδικεῖν οὔτε εἰς μέρος οὔτε εἰς ὁλόκληρον᾽ εἰ δὲ ὁ ἕτερος μεῖζον μέρος ἔχει xai ἔχει ὑπὲρ τὰ ι΄., ἐκδικεῖ μὲν ἀγέλην, τὰ οἰκεῖα δὲ μόνον λαμβάνει. -

30

^

*

y

3

x

p4

Σ

m

M

»

A

3

12 τοῖς τῆς δεσποτείας ἐμῆς: .. δεσποτείαν ἐμὴν

x

,

3.

-

,

Far

2

,

,

(?) II, ἐπὶ τῶν ὄντων τῆς δεσποτείας

ἐμῆς Z | 15 συνέστησε: . . γεσ II, [ἔμιγε] Z | 16 ἀρκοῦντα ἀριϑμὸν εἶχεν: [ποιεῖ αὐτὸν] ἀριϑμὸν ἔχειν Z | 22 τὸν: 2, τὸ Π

H

LIB.

XV — TIT.

I (II)

841

3. Τοῦ 'Avovóuou. 'Oc ἀγέλ[ην.] "Ev[de] δέ τις αὐτῶν εἴποι" εἰ φαίνεται τὸ ἥμισυ τῆς ἀγέλης ἐμὸν εἶναι, καὶ οὕτω ἐχκβληϑήσεται. Δοκεῖ γὰρ λέγειν᾽ σ[υν]έστη τὸ ἥμισυ ἑκάστου δεκάτου ἐμοὶ διαφέρειν. 4.

Στεφάνου. Τὰ κατὰ ἀλλοτρ. .. «nep διδωντα ἀλλοτρ... Εἶπον γάρ σοι

καὶ ἀνωτέρω, ὅτι τότε ὁ ἔχων ἰδυκὸν ἀριϑμὸν ἀγέλης λαμβάνει καὶ τὰ ἀλλότρια

σι

x

3

,

μὲ

,

€

»

’

\

3

x

>

H

συναναμιγέντα τῇ ἀγέλῃ, ὅτε βόνα φίδε ταῦτα τοῦτο διὰ τοῦ ἑπομένου δηλοῦται διγέστου.

,

τῇ

ἀγέλῃ

x

x

3

συναναμίξῃ,

,

καὶ Z3

5. Τοῦ ᾿Ανωνύμου. Παρόντος τοῦ δεσπότου αὐτῶν, ἐπεὶ καὶ αὐτὰ λαμβάνει, ὡς ἐν τῇ ἀρχῇ τοῦ ἑξῆς διγ. [᾿Ανάγνωθι καὶ διγ.] κγ΄. den. δ΄. 10

6*. “Απαξ τὸ τῆς ἀγέλης ὄνομα προσελάβετο, διὰ τοῦτο ὡς ἰδίαν διὰ τῆς Z1 tv ῥὲμ ἐκδικεῖ. “Οτι δὲ τοῦτο οὕτως ἔχει, ζήτει τὸ γ΄. κεφ. ,

ει

Σ

78.

15

20

30

"

x

Pad

[4

».

ἑτέρου τινὸς νεμομένου],

P

x

,

ὡς ὁ Ἴνδιξ φησίν.

Z2

Z3 BXV, 1, 3- D VI, 1, 3. l. Ἔχων τις ἀγέλην τ΄. προβάτων ρ΄. αὐτῶν ἀπολομένων ὠνήσατο ἕτερα ρ΄. ἀλλότρια, τουτέστι μὴ ὄντα αὐτοῦ τοῦ ἀγοράσαντος, ἀλλ᾽ ἢ τοῦ πωλήσαντος ἢ ἑτέρου τινός" ἠγόρασε γὰρ αὐτὰ ἢ παρὰ τοῦ δεσπότου ἣ παρὰ τοῦ μὴ ὄντος δεσπότου, βόνα φίδε δὲ ταῦτα νεμομένου. Γράφει τοίνυν 6 Μάρχελλος, ὅτι ταῦτα τῇ ἐχδικήσει τῆς ἀγέλης περιέχονται, τουτέστι κινῶν περὶ τῆς ἀγέλης ὁ τῶν σ΄. ϑρεμμάτων κύριος ἐκδυκήσει καὶ ταῦτα, κἂν μήπω ἐγένετο δεσπότης, ἐπειδὴ ὅλως τεϑεμάτισται παρὰ τοῦ μὴ δεσπότου, νεμομένου δὲ βόνα φίδε ταῦτα λαβὼν καὶ ἔχων ἐπ᾽ αὐτοῖς τὴν Πουβλικιανήν. Καὶ αὕτη ἐστὶν ἣ διαφορὰ

τοῦ

25

᾿Απὸ

Dd

παρόντος

καὶ τοῦ

προλαβόντος

διγέστου.

Τὸ

μεῖζον

ὁ αὐτὸς Μάρκελλος

γράφει, ὅτι καὶ εἰ ἀπώλοντο τὰ σ΄. πρόβατα, ὥστε εἰς μόνα τὰ p'., ἅπερ ὠνήσατο, περιστῆναι αὐτῷ τὴν ἀγέλην, ἐκδιυκεῖ καὶ τὰ ρ΄. καὶ λαμβάνει παρὰ τοῦ κατέχοντος τὰ πρόβατα, ἐπειδὴ ὅλως καὶ βόνα φίδε ταῦτα ὠνήσατο καὶ εἶχεν ἐπ᾽ αὐτοῖς Πουβλικιανὴν καὶ τῇ τῆς ἀγέλης αὐτὰ συνῆψέ τε καὶ περιέλαβε προσηγορίᾳ. "Eni μὲν οὖν ἀγέλης δυνάμεϑα καὶ τὰ μὴ ὄντα ἡμέτερα, βόνα φίδε δὲ ὑπὸ τὴν ἡμῶν γενόμενα κατοχὴν δικαίῳ τῆς ὁμάδος διὰ τῆς ἰν ῥὲμ ἐκδικεῖν, ἐπὶ δὲ νηὸς τοῦτο οὐ δυνάμεϑα ποιεῖν. Τὰ γὰρ σχεύη τοῦ πλοίου, κῶπα τυχὸν xai ἄρμενα καὶ πηδάλιον καὶ τὰ τοιαῦτα, οὐ δικαίῳ τῆς ὁμάδος, ἀλλὰ rad” ἕκαστον ἐχδικεῖται, καὶ οὐ δύναται ὁ πλοῖον ἐκδικῶν καὶ τὰ καϑ᾽ ἕκαστον ὄργανα διὰ τῆς Lv ῥὲμ ἀπαιτεῖν. Καὶ ἡ σκάφη δὲ κεχωρισμένη ἐκδιυκεῖται ἐπ᾽ αὐτῇ κινουμένης lv ῥέμ. 3 συνέστη: ο... ἐστι TI, φαίνεται Z | 14 ἀπολομένων: ἀπολλομένων II | 20 παρὰ τοῦ μὴ δεσπότου, νεμομένου δὲ βόνα φίδε: παρὰ τοῦ μηδέποτε νεμομένου βόνα φίδε δὲ Π

842

LIB. XV — TIT. I (ID

2. Κυρίλλου. Ei ἔχων τις ἀγέλην κεφαλαίων τ΄. τῶν ρ΄. ἀπολομένων, ἄλλα ρ΄. ἀντὶ [τῶν]] αὐτῶν ἀγοράσει ἀπὸ δεσπότου ἣ ἀπὸ Böva φίδε vouécc, xal αὐτὰ ἀπαιτεῖ διὰ τῆς iv ῥέμ, εἴτε περίεισι τὰ σ΄. εἴτε καὶ un. Ἧ ἐξαρτία »

,

x

3

>

x

x

τοῦ πλοίου xa9' -"

^

3

[4

»

bd

2.

x

Lad

m

>

H

,

er

ἑαυτὴν x«i nad” ς

M

2

x

»

x

,

ἕκαστον c

,

H

a

M

εἶδος

,

3

^

,

»

ἐχδικεῖσϑαι 2

H4

x

-

u

14

Lj

ὀφείλει 2

1

2

,

κεχωρι-

σμένως. 3. Τοῦ ᾿Ανωνύμου. Τοῦ γὰρ πρ[άγματος κλαπέν]τος ὁ ἀγοραστὴς οὔτε [δεσπόζει] οὔτε οὐσουκαπιτεύει, ὡς βιβ. μα΄. τιτ. γ΄. διγ. λε΄. καὶ ἰνστιτ. β΄. Tu.

10

,

ς΄.

4. Στεφάνου. Κἂν τὰ μάλιστα εἰς μόνα τὰ ἀγορασϑέντα περιστῇ τὸ πᾶν, ὅλως ὅτι τὴν ἀρχὴν ἀγέλης [ἀριϑ]μὸν ἐξ ἰδυκῶν ἔσχε ϑρεμμάτων, σώζεται αὐτῷ ἐπὶ τοῖς ὠνηθεῖσιν ἡ τῆς ἀγέλης προσηγορία. 5. Τοῦ ᾿Ανωνύμου. Περὶ τῆς σκάφης ἀνάγνωθι Buß. ὕστερον, καὶ περὶ πλοίου βιβ. κα΄. τιτ. β΄. διγ. μδ΄.

15

20

25

30

λγ΄. τιτ.

ζ΄. διγ.

6. Πολλάκις f| ἐμὴ ὕλη τῇ ἐσῇ τῆς αὐτῆς τυγχάνουσα φύσεως ἀναμίγνυται οὕτως, ὡς ἀδιαίρετον αὐτὴν καὶ ἀχώριστον εἶναι καὶ μῆτε δύνασϑαι λοιπὸν διαχωρίζεσϑαι. Kat φησιν ὁ Πομπώνιος μὴ πάντα τὸν βῶλον ἀλλ᾽ ἐκ μέρους παρ᾽ ἑκάστου τῶν παλαιῶν δεσποτῶν αὐτοῦ ἐχδικεῖσϑαι παρτιτιαρίας εἰς μέρος κινουμένης IN REM. Οἷον εἰς ι΄. λίτρας ἀργύρου βῶλον ἣ σκεῦος εἶχον ἐγὼ καὶ ἕτερος «εἰς ε΄. » Εἰ ἀμφότεροι παρεϑέμεϑα ταῦτα καὶ ἐμπρησμοῦ γενομένου διελύϑησάν τε καὶ ἐχωνεύϑησαν καὶ ἕν τι γεγόνασιν, ἔστι μὲν ὁ Z4 πᾶς βῶλος xotwóc, εἴτε κατὰ τύχην εἴτε κατὰ γνώμην τῶν δεσποτῶν συνέβη τυχὸν χωνευϑῆναι τὰ σχεύη ἣ τοὺς βώλους, ὡς ἔγνως ἐν τῷ α΄. τιτ. τῆς β΄. τῶν Ἴνστιτ. Ἕκαστος γὰρ ἡμῶν κατὰ ἀναλογίαν τοῦ σταϑμοῦ, οὗ ἔχομεν ἐν τῷ βώλῳ, μέρος ἀδιαίρετον ἐκδικήσει τοῦ παντός, εἰ καὶ ἄδηλον εἴη, πόσον ἕκαστος σταϑμὸν ἔχει νῦν ἐπὶ τῷ βώλῳ μετὰ τὴν χώνευσιν. Οἷον ὁ τῶν ε΄. λιτρῶν δεσπότης τοῦ ἀργύρου κινῶν οὐκ ὀφείλει λέγειν" εἰ φαίνεται τὸν βῶλον ἐμὸν εἶναι πρὸ πάρτε. Καὶ ὁ εἰς τὸ δίμοιρον μέρος δεσπότης ὀφείλει τοῦ οἰκείου μέρους ἐν τῇ ἰντεντίονι μεμνῆσϑαι. Εἰ γὰρ εἰσελθόντες μὴ μνησϑῶσι τῆς ποσότητος τοῦ σταϑμοῦ λαμβάνουσιν ἕκαστος [ἥμισυ καὶ τῶν ἀλλοτρίων ἐκδικοῦντες λυϑέντος τοῦ ἀργύρου καὶ ὥσπερ ὕδατος γενομένου. Κινοῦσιν οὖν ἐπὶ μέρει τοῦ βώλου κανονιζομένου τοῦ μέρους ἐκ τῆς τῶν λιτρῶν ἀναλογίας, ὅσας ἕκαστος αὐτῶν πρὸ τῆς χωνεύσεως

εἶχεν, εἰ καὶ ἀγνοοῦται τὸ νῦν μετὰ

τὴν χώνευσιν ὁ τοῦ βώλου σταϑμὸς καὶ πόσον ἕκαστος αὐτῶν ἔχει νῦν μέρος 1 ἀπολομένων: μέρος

δεσπότης:

ἀπολλομένων II ὁ

εἴς

|

19 εἰς ε΄.: suppl.

τὸ διμοτρ.. μερ.. δεσποτ. .Π

nos |

29

| 27 ὁ εἰς τὸ δίμοιρον ἕκαστος:

ἑαυτ[οἴς] II

LIB. XV — TIT. I (ID

843

ἐπὶ τῷ βώλῳ᾽ ἴσως γὰρ σκευαστὸς Av ὁ ἄργυρος καὶ χωνευϑεὶς μετ᾽ ἀποιήτου. Καὶ οὕτω γὰρ οὐδὲν ἧττον οἰκείου μέρους μνήμην αὐτοὺς ἐν τῇ ἰντεντίονι ποιεῖσϑαι χρὴ πρὸς τὴν ποσότητα τῶν λιτρῶν, ὅσας ἕκαστος αὐτῶν ὡς εἴρηται πρὸ τῆς χωνεύσεως εἶχεν. s

7. Τυχὸν γὰρ τοῦ μὲν ἑνὸς ὁ βῶλος καϑαροῦ ἀργύρου ἦν καὶ διὰ τοῦτο τιμιώτερος, τοῦ δὲ ἄλλου ἡ βῶλος οὐκ ἣν τοιαύτη. Τὸ οὖν διαφέρον σκοπεῖται ἐν τῷ χκομμοῦνι διβιδοῦνδο, ὡς ἐν τῷ ἑξῆς διγ.

8. Στεφάνου. Τοῦτο νόησον, εἴτε τύχῃ εἴτε κατὰ γνώμην τῶν δεσποτῶν χωνευϑῆναι συνέβη τὰς ὕλας. '"Eníxotwov γὰρ τὸ γινόμενον, ὡς ἔγνως ἐν τῷ 10 α΄. τιτ. τῆς β΄. τῶν Ἴνστιτ. Τὸ αὐτό ἐστι xoi ἔνϑα ϑάτερος τῶν δεσποτῶν , Böva φίδε μέντοι, ἀλλοτρίαν ὕλην λαβὼν ἀνέμιξε τῇ ἰδίᾳ" καὶ ἐνταῦϑα κοινὸν τὸ γινόμενον. Ld

,

^

[4

5

Hi

x

*

,

€

»

,

^^

9. Στεφάνου. Διὰ παρτιτιαρίας iv ῥὲμ μέρος ἐκδικεῖται τῆς βώλου" ἀρμόττει δὲ καὶ κομμοῦνι διβιδοῦνδο δικαστήριον, ἐν ᾧ δηλονότι μήτε εἶδός τι 15 κχατεσκευάσϑη διὰ τὸ μέλλον περὶ τοῦ οἰνομέλιτος λέγεσϑαι, μήτε δύνανται λοιπὸν αἱ ὕλαι μετὰ τὴν χώνευσιν αὖϑις διακρίνεσϑαι, ὡς ἐπὶ τῶν τοῦ ἀργύρου βώλων ἢ ἐπὶ χαλκοῦ xai χρυ[σοῦ] (τοῦτο γὰρ ἔστιν ἐκ τοῦ ε΄. dry. μαϑεῖν), ἐπειδή, ὡς εἴρηται, [οὐ] «δύνανται» διὰ [π]αντὸς εἰς τὴν προτέραν ἰδιαζόντως xai χεχωρισμένως ἐπανάγεσϑαι [ὄψιν], ὥστε μετὰ τὴν ἀναχώνευσιν γνωρί20 ζεσϑαι τὸν παλαιὸν ἐμὸν καὶ τὸν παλαιὸν σόν, μήτε εἶδός ἐστι τὸ κατασχευ, vs 2 \ H L m tan FNAC A ασϑὲν μήτε εἴδους ἀφανισμὸς τελείως γέγονε τῶν ὑλῶν, ὡς« ἐπὶ τοῦmouοἰνομέλιτος, ,

;

-

>

δ

ἀλλ᾽ >

3

x

5

^

€

ἔτι »

^

,

Fed

x

ν)

φαίνεται H

M

3

ed

FA

3

2

-

,

ὁ ἄργυρος. €

-

^

x

3

᾿Αμέλει ,

,

»

*

ἐπὶ 2

x

τοῦ

Lud

᾿

;

,

Led

^

μολύβδου Hu

,

,

LJ

,

καὶ

x

;

τοῦ

-

,

ἀργύρου, >

,

ἐπειδὴ καὶ μετὰ τὴν χώνευσιν δύνανται αὖϑις αἱ ὕλαι διαχωρίζεσϑαί τε καὶ διακρίνεσϑαι καὶ μήτε εἶδος γέγονε ἐξ αὐτῶν, , οὔτε παρτιτιαρία iv ῥὲμ οὔτε P 25 χομμοῦνι διβιδοῦνδο κινεῖται, ἀλλ᾽ ἕκαστος τὴν ἰδίαν ὕλην ἐκδικεῖ, ὡς ὁ Οὐλπιανὸς ἐν τῷ ε΄. Ow. φησίν. Ἕτερον ἔστιν ἐπὶ οἰνομέλιτος εἰπεῖν" τότε γὰρ ὁ πεποιηκὼς γίνεται τοῦ γενομένου δεσπότης x«l [οὐκ] ἔστι κοινὸν τὸ γενόμενον. 108. 30

Οὐκ ἔστιν ὁ σάνδλος τοῦ πλοίου μέρος.

Z5 BXV, 1, 6 D VI, 1l, 6. ] ............. τοῦ τεχνίτου ὥσπερ ἐν τῷ πράγματι, ὡς βιβ. ν΄. cv. t6. διγ. ιγ΄., ιδ΄,

1 μετ᾽ ἀποιήτου: μετεποιήϑη II | 17 χαλχοῦ καὶ χρυσοῦ: Su... καὶ xpn.. II, χρυσοῦ καὶ χαλκοῦ Z | 18 διὰ παντὸς: δια. avrog Il, quod in δύνανται mutat Z |

26 εἰπεῖν: me II, ἐπεὶ Ζ

| 31...... τοῦ: complura desiderantur

844

LIB. XV — TIT. I (ID

2. Τοῦ ᾿Ανωνύμου. Παῖς μὲν γάρ ἐστιν ὁ ἄνηβος, ὡς βιβ. λβ΄. διγ. A9". (41) ϑεμ. c'., νεώτερος δὲ ὁ τὴν ἔφηβον ἡλικίαν ἐξελϑὼν ἕως οὗ μετὰ τῶν γερόντων ἄρξηται εἶναι, εἰ μὴ ἕτερον ὁ ληγατεύσας ἐνόησεν, ὡς βιβ. τοῦ αὑτοῦ Oy. ET’. (69), ἐν à παρέγραψα, τίς ἐστι γέρων.

10

15

BXV, 1,7=DVL1,7. 1. Τὸν ἀγρόν τις ἀλόγως κατεῖχε Τιτίου καὶ τοῦτον περιΐει Τίτιος ἐπιζητῶν. Προσῆλϑε δέ τις αὐτῷ λέγων ἑαυτὸν κατέχειν τὸν ἀγρόν. Τοῦτο δὲ ἔπραττεν ἐμποδίσαι Τιτίῳ βουλόμενος τὸν ἀληϑῇ νομέα εὑρεῖν. Νομίζων δὲ ὁ Τίτιος αὐτὸν κατέχειν τὸν ἀγρὸν ἐκίνησε κατ᾽ αὐτοῦ τὴν lv deu καὶ δὴ κατεδικάσϑη, ἀλλὰ μετὰ καταδίκην εὕρηται τὸν ἀγρὸν ἄλλος κατέχων. Αρα δύναται κινεῖν κατ᾽ αὐτοῦ; Λέγει τοίνυν ὁ Παῦλος ὀρθῶς καὶ παρὰ τοῦ ἀληϑοῦς νομέως τὸν ἀγρὸν ἐκδικεῖσϑαι, ὡς ὁ Πέδιός πού φησιν. 'O μὲν γὰρ τῇ δίκῃ προσανηνοχὼς ἑαυτὸν AD POENAM ἐνάγεται, ὁ δὲ τὸν ἀγρὸν σὺν τῇ ἀληϑείᾳ νεμόμενος AD REI PERSECUTIONEM. Μέμνησο τοῦ ιγ΄. καὶ με΄. διγ. τῆς HEREDIATIS πετιτίονος τοῦ παρόντος συντάγματος xal ἀνάγνωθι τὸ κε΄. διγ. τοῦ παρόντος τιτ. 2. ᾿Ανωνύμου. ᾿Ανάγνωϑι διγ. κε΄. καὶ βιβ. ε΄. τιτ. γ΄. διγ. υγ΄. πρὸ ὀλίγου 26 τοῦ τέλους χκαὶ με΄.

20

BXV, 1, 8- DVI, 1, 8. 1. Ἔξ ἴσου ἡμίσεος μέρους εἶχον ἀγρὸν ἐπίκοινον ἐγώ τε καὶ σύ. Τοῦτον τὸν ἀγρὸν ὁ ἐμὸς κοινωνὸς «σὺ» καὶ Τίτιος ἀλόγως ἐξ ἴσου μέρους ἐνέμεσϑε. Πῶς ἄρα δεῖ με κινεῖν καὶ κατὰ τίνος; Λέγει 6 Πομπώνιος μὴ δύνασϑαί με παρ᾽ ἑκατέρου ἀνὰ μέρος τέταρτον τοῦ ἀγροῦ διὰ τῆς ἰν ῥὲμ ἀπαιτεῖν, ἀλλὰ παρὰ Τιτίου τοῦ μὴ ὄντος κοινωνοῦ τὸ ἥμισυ μέρος. Ἕτερον ἔστιν εἰπεῖν, ὅταν αὐτὸν τὸν ἀγρὸν ἐν φανερῷ ἐνεμήϑητε κλίματι xal σὺ μὲν τὸν ἀμπελῶνα, Τίτιος δὲ τὸν ἐλαιῶνα. Τότε γὰρ καὶ παρὰ σοῦ τοῦ κοινωνοῦ καὶ παρὰ Τιτίου μέρος τοῦ ἀμπελῶνος xai μέρος τοῦ ἐλαιῶνος ἐκδικῶ. Ἡνίκα γὰρ τόποι φανεροὶ εὑρεϑῶσιν ὑπὸ τὴν ἑτέρου νομήν, ἀνάγκη ἐν τούτοις τοῖς τόποις μέρος εἶναι ἐμόν. Τουτέστιν ἔνϑα τόπον τοῦ ἀγροῦ φανερὸν καὶ διακεκριμένον νέμονταί τινες, ἐν ἑκάστῳ τῶν τόπων μέρος εὑρίσκεται διαφέρον τῶν κοινωνῶν ἑκάστῳ. Καὶ διὰ τοῦτο ἐπὶ τοῦ ὑποχειμένου ϑέματος ἀνάγκη κατὰ Τιτίου κινῆσαί «με» καὶ τὸ παρ᾽ αὐτῷ ἐναπομεῖναν ἥμισυ μέρος τοῦ ἐλαιῶνος [τέταρτον ,

25

30

t

*

,

ce.»

x

*

x

^

M

'

»

x

x.

[4

m

3

€

,

H

,

L4

ft

,

2

>,

,

-—

A

H

6 περιΐει: περιείη II | 21 σὺ: suppl. nos | 22 ὁ Πομπώνιος: ἑπομένως II | 25 σὺ μὲν «re: cf. infra p. 890 1.4 | 31 τοῦτο: Z, τούτου II | 32 με: suppl. nos; post ἀνάγκη: «ce» inser. Z | τὸ παρ᾽ αὐτῷ ἐναπομεῖναν --- παντὸς ἀγροῦ: haec verba iterantur post ἐν ῥέμ

LIB.

I (ID

845

ὃν] τοῦ παντὸς ἀγροῦ μέρος ἐκδικῆσαι διὰ τῆς iv ῥέμ. Ἢ δὲ τοιαύτη διάστιξις οὔτε [ἐπὶ] κινητῶν οὔτε ἐπὶ τῆς νερεδιτάτις πετιτίονος δύναται χώραν [ἔχειν]" οὔτε γὰρ κινητὸν πρᾶγμα οὔτε τὴν αὐτὴν κληρονομίαν οὕτως] δύο τινὰς νέμεσϑαι διῃρημένως τῷ αὐτῷ καιρῷ δυνα]τόν, ὡς ἐγὼ μὲν τὸ δε[ξιὸν] μέρος τοῦ κινητοῦ νέμομαι πράγματος T) τῆς κληρονομίας, σὺ δὲ τὸ ἀριστερόν. Εἰ γὰρ καὶ κληρονομ .. xt»... ls s ουσοὺυκ.....«-- κατέσχε δὲ.........ὕ. καὶ διείλοντο τῆς κληρονομίας τὰ πράγματα ἄτμητα παρ᾽ ἐμοὶ καὶ κινουμέν... χατὰ τ..... ερ.. TAB. XÀQpovoh.... lle ne τὴν νερεδιτάτις πετιτίονα κατὰ μὲν Tırtou εἰς γ΄. οὐγκίας, κατὰ δὲ Σεκούνδου τοῦ ἡμετέρου DUYAÄTPOVÖROD nenn a

-

x

>

Z

e

XV — TIT.

m-

,

LA

;

x

>

lod

x

H

=

»

2

x

-

m

Σ

or

Bad

,

3

€

,

Hn

x

Li

x

h

2

!

^

u

,

x

M

-

x

€

£

T

e

BXV, 1, 9 2 D VI, 1,9. Ι. Ἐπὶ τῆς σπεκιαλίας iv ῥὲμ ὀφφίκιόν ἐστι τοῦ δικάζοντος σχοπεῖν, εἰ νέμηται [ὁ ῥέος, ἀλλ᾽] οὐχ ὥσπερ ἐπὶ τῆς νερεδιτάτις πετιτίονος περιεργάζεσϑαι τὴν αἰτίαν ἤτοι τὸν τίτλον τῆς νομῆς, εἰ προνέρεδε 7j προποσέσορε νέμεται"

20

30

τοῦτο

γὰρ

ἴδιον

τῆς

νερεδιτάτις

πετιτίονος

τὸ

τὸν

τίτλον

περιεργάζεσθαι

τῆς νομῆς. Τῆς γὰρ σπεκιαλίας κινουμένης IN REM ὅλως εἰ ἀποδείξω τὸ πρᾶγμα ἐμόν, ἀνάγκην ὁ νεμόμενος ἕξει τοῦτό μοι ἀποκαταστῆσαι, πλὴν εἰ μή τινα παραγραφὴν ἀντιτίϑησιν. Τινὲς δὲ ὅμως εἰπεῖν ἐπεχείρησαν, μεϑ᾽ὧν ἐστι καὶ ὁ Πηγάσιος, ἐκεῖνον καὶ μόνον παρὰ νόμου περιπλέκεσϑαι τῆς σπεκιαλίας lv ῥέμ, τουτέστι κατ᾽ ἐχείνου καὶ μόνου τοῦ νομέως κινεῖσϑαι τὴν σπεχιαλίαν ἰν ῥέμ, ὅστις τὴν τοιαύτην νομὴν «ἔχει», ἥτις χώραν ἔχει ἐπὶ τῷ οὔτι ποσιδέτις 7) οὐτρούβι ἰντερδίκτῳ, τουτέστι vex out vex KARL νεκουε πρεχαριω, οὐχέτι καὶ κατὰ τοῦ φυσικῶς ἢ πραετωρίως ἔχοντος κατοχήν, ὥστε παν[τε]λῶς φησι μὴ δύνασϑαι τὸ πρᾶγμα διὰ τῆς ἰν ῥὲμ ἐκδικεῖσϑαι παρὰ τοῦ ἔχοντος αὐτὸ ἐν παραϑήχῃ ἣ χρήσει 7?) μισθώσει [ἢ παρὰ τοῦ] πεμφϑέντος εἰς νομὴν τὴν λεγατόρουμ σερβανδόρουμ ἣ τὴν δότις [καῦσα] ἢ τὴν βέντρις νόμινε Y, τὴν δάμνι ἰμφέκτι, ἐπειδὴ οὗτοι πάντες οὐ πολιτικῶς, ἀλλὰ φυσικῶς 7; πραετωρίως ἔχουσι τὴν νομήν, οὐδὲ δύνανται] αὐτοὶ 21 οὐσουχαπιτεύειν. Ταῦτα μὲν οὖν, ὡς εἶπον, [6 Πηγάσιος. ᾿Αλλ᾽] ἐγὼ καὶ ὁ Οὐλπιανὸς κατὰ παντὸς νεμομένου τὸ ἀλλότριον καὶ φυσικὴν ἔχοντος εὐχέρειαν τῆς τοῦ πράγματος ἀποκαταστάσεως δεόντως ὑπολαμβάνω κινεῖσϑαι τὴν IN REM. 3 οὕτως: ουτ....Π, [δυνατὸν] Z | 4 τῷ αὐτῷ: ταω... II. | τὸ δεξιὸν: τόδε II | 5 ἀριστερόν: ἀριστ' cum manus emendatricis vestigiis II, ἄλλο Z | 14 εἰ: Z, 3 II | 19 ἐκεῖνον xal μόνον παρὰ νόμου περιπλέχεσϑαι τῆς σπεκιαλίας: ἐκεῖ καὶ μόνον περὶ νομὴν περιπλέκεσϑαι τῆς σπεχιαλίας Π, ἐχείνην καὶ μόνον τὴν νομὴν περιπλέκεσϑαι τῇ σπεκιαλίᾳ Z | 23 κατὰ: Z, περὶ (vel potius παρὰ) II | 24 παντελῶς: τὸν... λει (9) II, ἐν τέλει Ζ

846

LIB. XV — TIT. I (ID

2.

Στεφάνου. Ἔκ τῶν παραγραφῶν.

'O γὰρ κινῶν τὴν σπεκιαλίαν iv ῥὲμ

οὐκ ἀπαιτεῖται νομὴν τὴν πρὸ νέρεδε ἣ πρὸ ποσέσορε᾽ τοῦτο γὰρ 1) νερεδιτάτις

πετιτίων εἴωϑε ζητεῖν. ᾿Αλλὰ νομὴν πολιτικὴν 7) καὶ φυσυκὴν ἢ καὶ «πραετωρίαν ἡ» σπεκιαλία lv ῥὲμ ἀπαιτεῖ, ὡς πρὸς τῷ τέλει τοῦ διγέστου φησίν. Kal οὕτως ὁ κινῶν δεῖξαι ὀφείλει, ὅτι δεσπότης ἐστίν, οὐ μὴν ἀπαιτεῖ τὸν νεμόμενον συστῆναι τὴν δεσποτείαν τοῦ πράγματος. Νίκη γὰρ τοῦ ποσσέσορος ἣ περὶ 14

»

^

>

x

A

A

τὰς ἀποδείξεις ἀσϑένεια τοῦ πετίτορος, x

10

>

[4

3

£

m

a

x

A

ὡς ἀνήνεκται

,

ε

3

a

x

H

βιβ. δ΄. τοῦ Ko3.

A

,

-

τιτ.

9^. ἐν τῇ β΄. τοῦ τιτ. διατ. ᾿Ανάγνωθι καὶ τὴν ις΄. τοῦ τιτ. Dur. καὶ μὴ δόξῃς ἐναντίως ἔχειν᾽ ἐκεῖ γὰρ ὑποτίϑεται τοὺς ποσσέσορας τῇ νερεδιτάτις πετιτίονι ἐναγομένους. 3. Τοῦ ᾿Ανωνύμου. 'O κινῶν ὀφείλει δεικνύειν, οὐ μὴν ὁ νεμόμενος, ὡς βιβ. δ΄. τοῦ Κωδ. τιτ. 19°. διατ. β΄. ᾿Ανάγνωθι xal τὴν ις΄. τοῦ αὐτοῦ τιτ.

1

οι

4.

20

᾿Ανάγνωϑι πάντως τὴν β΄. διατ. τοῦ (9^. τιτ. τοῦ γ΄. βιβ. τοῦ Kos.

5. Στεφάνου. "O ϑέλει εἰπεῖν τοῦτο ἔστιν, ὅτι τινὲς κατὰ μόνου τοῦ κυρίως ἔχοντος νομήν, οὐ μὴν φυσυκὴν κατάσχεσιν, εἰρήκασι κινεῖσϑαι τὴν σπεκιαλίαν iv ῥέμ. Νομὴ δέ ἐστι κυρίως ψυχῇ δεσπόζοντος κατοχή. Οἶδας δέ, ὅτι ταῦτα τὰ ἰντέρδικτα παρέχονται, ἔνϑα δύο τινὲς περὶ δεσποτείας μάχονται πράγματος καὶ ἕκαστος αὐτῶν δεσπότην τε καὶ νομέα φησὶν ἑαυτόν. ᾿Αλλὰ τὸ μὲν οὐτι ποσσιδέτις ἰντέρδικτον χώραν ἔχει ἐπὶ ἀκινήτων πραγμάτων, τὸ δὲ οὔτρουβι ἐπὶ κινητῶν. Ἡνίκα δὲ τῷ περὶ δεσποτείας ἀγῶνι καὶ νομῆς συμπλέκεται λόγος, πρότερον ἐξετάζεσϑαι δεῖ τὸ περὶ νομῆς, καὶ οὕτω παρὰ τῷ αὐτῷ δικαστῇ τὰ περὶ τῆς δεσποτείας ζητεῖσϑαι, ὡς ἀνήνεκται βιβ. γ΄. τοῦ Κωδ. ὑπὸ τὸν λβ΄. τοῦ βιβ. τιτ. ἐν τῇ ιγ΄. διατ. Συνάδει δὲ ταύτῃ τὸ εἰρημένον ἐν τῷ α΄. τιτ. τοῦ αὐτοῦ βιβ. διατ. ι΄. H

6.

25

Τοῦ ᾿Ἐναντιοφανοῦς. Καὶ τῇ &9 ἐξιβένδουμ, ὡς βιβ. ι΄. τιτ. δ΄. διγ. Y'.,

δ΄. xai ε΄.

B XV, 1, 10 = D VI, 1, 10. l. IIpo9eo roov. Πολλοὺς οἱ νόμοι τῇ iv ῥὲμ δεδώκασι γὰρ

αὕτη

^

30

>

μόνον, ;

ἔνϑα

τὸ πρᾶγμά

X.

x

=

νεμόμενος ἔχει, κἂν ἐν ἑτέρῳ ἐστὶ ἐλϑὲ ἐπὶ τὸ προκείμενον. ['Extvet] τὴν ἰν ῥέμ, οἰκέτου τυχὸν ὄντος φαινομένου, καὶ ἀπέδειξεν αὐτοῦ παρὰ τοῦ δικαστοῦ δεσπότην εἶναι τί χρὴ ποιεῖν τ[ότε] τὸν δικαστὴν ,

35

ob

KA

A

32

5

^

A

H

ἐνδημοσιεύοντός:

’

L4

ἐστι,

,

Σ

ἀλλὰ 3

xxi

x

x

ἔνϑα x.

φόρους. τὸ

x

Κινεῖται

δομικίλιον 1

ὁ

τόπῳ τὸ πρᾶγμα, ὃ νέμεται. Τοῦτο [εἰδὼς] τις ἐν Παλαιστίνῃ περὶ κινητοῦ πράγματος ἐν Φοινίκῃ καὶ ἐνδημοσιεύοντός τε καὶ τὸν οἰκέτην εἶναι. Καὶ δὴ καὶ ἐψηφίσϑη τοῦ οἰκέτου τὸν ἄκτορα. Τὸ οὖν ζητούμενον, 7| ἐν ποίῳ τόπῳ [εἰς] τὴν ἀποκατάστασιν Σ

ἐκδημοτεύοντος II, ἐνδημοῦντος

H

Z

x

Ped

/

€

LIB. XV — TIT. 1 (ID

847

χκαταδικάζειν ὀφείλει τὸν ῥέον: [fj γὰρ ἀπορία χώραν] ἔχει, ὅταν μὴ κατὰ τὸν τοῦ δικαστηρίου τόπον πάρεστιν ὁ οἰκέτης. [Τότε γὰρ] ἐκεῖ αὐτὸν ἀποχκαϑιστᾶν ὁ ἐναγόμενος ἀναγκάζεται [, ὅπου κατεδικάσϑη. Εἰ μὲν] βόνα φίδε νομεύς [ἐστιν ὁ] ἐναχϑείς, οὐκ ἄτοπόν ἐστι] χρῆναι τὸν οἰκέτην 7, ἔνϑα ,

»

Η

A

*

3

ς

^

3

er

ς

3

!

ἐστὶν ἀποκαϑίστασϑαι, Σ

ex

?

3

3

H

,

τουτέστιν

H

x

7,

Σ

Σ

"

A

[ἐν Φο]ινί[κῃ],

,

Y.

x

M

,

[4

^

N

ν᾿

7; κατὰ τὸν τοῦ δικαστηρίου

H

a

x

x

-

L4

τόπον [τῷ ἄκτορι] τοίνυν λογιζομένίων τῶν] δαπανημάτων π[λὴν τῶν περὶ τὸν πλοῦν] ἢ τὴν ὁδοιπορίαν [γενομένων καὶ] τῶν [εἰς τροφὰς παρὰ] τοῦ οἰκέτου δαπανωμένων.

19

1$

20

2. Ἐὰν πρᾶγμα χινητὸν ἐκδικεῖται, εἰ μὲν ἀπὸ βόνα φίδε νομέως, ἢ ἔνϑα Z8 ἐστὶν ὀφείλει δίδοσϑαι 7, ἔνϑα ἀπαιτεῖται ἀναλώμασι τοῦ ἄχτορος, ἃ ἐκτὸς τῆς τροφῆς ἐν τῇ ὁδῷ N τῷ πλῷ γίνονται. 3. ᾿Ανάγνωθι [ἀποκαϑίστα]ται.

(B.

4. Μὴ ἐκ τοῦ ἔχειν ἐπιλογήν.

παρόντος

x

μὲ

x

e

H

?

,

,

3

,

^

Lad

,

,

3

o

x

FA

H

3

νομίσῃς

ιβ΄. περὶ «τοῦ»

ποῦ

διγ: τοὺς ποσσέσορας

τὸ δεπόσιτον

τὴν τῶν

τόπων

B XV, 1, 11 2 D VI, 1, 1l. 1l. ᾿Απολύ[εται] ὁ ῥέος, ἐν ᾧ τὸν οἰκέτην [ἄνευ βλ]άβ[η]ς ἀποκαϑίστησιν ἔνϑα ἐστὶν, εἰ μὴ ἄρα ὁ πετίτωρ βούλεται μᾶλλον ἔνϑα [συνεκροτή]ϑη τὸ δικαστήριον ἀποκαταστῆσαι αὐτὸν τὸν οἰκέτην κιν[δύνῳ οἰκείῳ τε] καὶ δαπανήμασιν. Τότε γὰρ ἀναγκάζεται ὁ ῥέος χκαυτίονα διδόναι τῷ πετίτορι, ὅτι κατὰ τὸν τοῦ δικαστηρίου τόπον ἀποκαϑίστησι τὸν οἰκέτην. Ei μὲν [δῆλον], ὅτι βόνα φίδε νομεύς ἐστιν ὁ ἐναχϑείς, χώραν ἔχει τὰ εἰρημένα. El δὲ μάλα φίδε, τότε εἰ μὲν xa9" ἕτερον τόπον, «τυχὸν» ἐν Φοινίκῃ, καὶ μὴ ἔνϑα cuvexpoτήϑη τὸ δικαστήριον τῆς τοῦ πράγματος ἐδράξατο κατοχῆς, τὰ αὐτὰ πάλιν ὁρίζεσϑαι χρή, τουτέστι ἅπερ περὶ βόνα φίδε νομέως φϑάσαντες εἴπομεν. Ei δὲ ἀπὸ [τοῦ] τόπου, ἐν à προκατήρχϑη τὸ δικαστήριον, ὑπαχϑέντα τὸν οἰκέτην ἀλλαχόσε μετέστησεν, ἐκεῖ αὐτὸν ὀφείλει ἀποκαϑίστασϑαι, ὅϑεν καὶ [μετέϑ]ετο, δαπανήμασι μέντοι τοῦ ἐναγομένου. Οὐ μόνον δὲ τὸ πρᾶγμα χρὴ τὸν ἐναγόμενον ἀποκαταστῆσαι τῷ κινήσαντι τὴν iv ῥέμ, ἀλλὰ [ai εἰ] χεῖρον ἐγένετο, λόγον ὀφείλει καὶ τούτου ποιήσασϑαι τοῦ μέρους [ὁ] δικαστής. θὲς γάρ, ὅτι ἀκρωτηριασϑέντα 7, μαστιγωθϑέντα ἢ τραυματισϑέντα τὸν οἰκέτην ἀποχαϑίστησι, πρόδηλον ὡς ὀφείλει καὶ τῆς ἐντεῦϑεν ἀπομειώσεως διὰ τοῦ eu

2

ις΄. cor. γ΄. διγ.

x

*

=

»,

x

,

»

FA

€

,

>

H

H

*

7

,

Σ

2

3

2

ὦ

,

>

,

ν᾽

x

T

=

τ

>

-

,

I4

[4

5

»

,

I4

x

x

L

x

3

u

3

3

x

ὃ

A

>

*

m-

3

^

€

»

[4

,

,

M

x

x.

x

μὲ

e

»

MJ

*

x

,

1 $ γὰρ ἀπορία: suppl. nos | 3 ὅπου κετεδικάσϑη. Εἰ μὲν: suppl. nos. | 4 οὐκ ἄτοπόν ἐστι: οὐ κα[κόν ἐστι] Z | 5 ἐν Φοινίκῃ: Z, ... νι Il | 6 τῷ ἄκτορι: suppl. nos | λογιζομένων τῶν δαπανημάτων: Aoyılonev.... δαπανήματα TI | 7 γενομένων καὶ: .......

[χωρὶς] Z | 17 ἐν à: eva IT, ἐὰν Z | ἄνευ βλάβης: .... ao .. c II | 21 δῆλον: suppl. nos | 23 τυχὸν: inser. nos | 28 μετέϑετο:- suppl. nos | ἐναγομένου: Ζ, ἐνάγοντος II

848

LIB. XV — TIT. 1 (ID

δικάζοντος γίνεσθαι λόγον, εἰ καὶ τὰ μάλιστα καὶ τῷ ᾿Ακουιλίῳ ἐνέχεται ὁ ποσσέσωρ μεϑοδεύεσϑαι χείρονα τὸν οἰκέτην πεποιηκώς. ["Odev ζητεῖται, εἰ οὐκ ἄλλ]ως [ὁ] τῆς ἰν ῥὲμ ἀκροώμενος ὀφείλει τὴν ζημίαν ἤτοι ἀπομείωσιν διατιμᾶσϑαι καὶ καταδικάζειν ἐπὶ τούτῳ τὸν ῥέον, εἰ μὴ παραχωρηϑῇ αὐτῷ ὁ ᾿Ακουίλιος. Kat φησιν Λαβεὼν χρῆναι τὸν πετίτορα καυτίονα διδόναι, ὅτι οὐ κινήσει τὸν ᾿Ακουίλιον. Καὶ ἔστιν ἀληϑὴς τοῦ Λαβεῶνος γνώμη. Εἰ μέντοι βούλεται μᾶλλον ὁ ἄκτωρ τὸν ᾿Ακουίλιον κινῆσαι, χρὴ τὸν ῥέον ἀπολύεσϑαι τῆς IN REM, ὅσα ἧκεν ἐπὶ τῇ καταδίκῃ τῆς τοῦ πράγματος ἀπομειώσεως. ᾽Οφείλει τοιγαροῦν ἡ ἑπιλογὴ δίδοσθαι τῷ πετίτωρι, οὐχ ἵνα τὸ τριπλάσιον, τουτέστιν ἁπλὴν μὲν τὴν μείωσιν διὰ τῆς lv ῥέμ, διπλάσιον δὲ πάλιν [[9tx]] τῆς μειώσεως διὰ τοῦ ᾿Ακουιλίου, ἀλλ᾽ ἵνα τὸ διπλοῦν, εἴγε ϑελήσῃ, τὸν ᾿Ακουίλιον κινῶν τῆς ἐπὶ τοῦ οἰκέτου γενομένης ζημίας ἐξ ἀρνήσεως δηλονότι κομίσηται. Πρὸς τούτοις εἰ μαστιγωθέντα παραδῷ τὸν οἰκέτην, λέγει Λαβεὼν καὶ τὴν ἰνιουριάρουμ ἀγωγὴν ἁρμόζειν τῷ πετίτωρι.

e

H

»

^

t

m

v

,

e

1

15:

t$

t

A

ει

x

x

2. Kuwßidou. ψηφίζεται.

2

>

H

x

M

,

,

m

δί

?

x

Eiye τυχὸν ἐν ἄλλῳ

;

M

m

=

»

H

-

"

!

9H

,

2

,

μὲν τόπῳ

2

\

!

,

ἣ δίκη ἐνήχϑη,

^

“

ἐν ἄλλῳ

δὲ

3. Τοῦ ᾿Ανωνύμου. “ὥστε εἰ μὲν βούλεται δαπανήμασιν οἰκείοις ὁ ἄκτωρ ἐνεχϑῆναι τὸ πρᾶγμα ἔνϑα συγκχροτεῖται ἤτοι χρίνεται, καταδικάζεται τοῦτο ποιεῖν ὁ ῥέος, οὐ μὴν καὶ καυτίονα δίδωσιν. Εἰ μέντοι τὸν κίνδυνον τῆς ὁδοῦ 206 ἄκτωρ ἀναδέχεται, τότε καὶ 7j καυτίων δίδοται. Kai οὗτος ὁ σκοπὸς τοῦ παρόντος καὶ τοῦ προλαβόντος διγέστου. ε

A

>

2

,

M

€

F

f

x

T

€

P1

m€Ó

a

B XV, 1, 13 ΞΌΥΙ, 1, 13. ]. Στεφάνου. Τοῦτο νόησον, ei μὴ ἄρα ἀπὸ μοίρας 7j ἐξ ἄλλης αἰτίας δίχα δόλου καὶ κούλπας τοῦ ποσσέσορος ὁ οἰκέτης ἐτελεύτησεν. ᾿Επεὶ γὰρ οὕτως ἀπολύεται ὁ ἐναχϑείς, πλὴν [εἰ μὴ μετὰ προνουντατίονα) 29 2 ἐτελεύτησε, ἐτελεύτησεν. Τοῦ[το γὰρ] λέγ[ων] οὐ[κ] ἐναντιώσεις τίοῖς κ]ει[μένοις] ἐν τῷ ιε΄., ις΄., ιζ΄, καὶ xL. διγ. τούτου τοῦ ctr. [Τί οὖν] ἐστι προ[νουντατίων;] Μάϑε. Τῆς ἰν ῥὲμ κινουμένης εἰ ἀποδείξω τὸ πρᾶγμα ἐμὸν εἶναι, γίνεται ἀπὸ δικ[αστοῦ] προ[νουντατίων. Λέγ]ει γὰρ ὁ δικαστής: συν[έστη] τὸ 30 πρᾶγμα διαφέρειν τῷ πετίτωρι καὶ λοιπὸν χρὴ τὸν ῥέον ἢ ἀποκαταστῆσαι τὸ πρᾶγμα ἣ ὅρκῳ τοῦ ἄκτορος καταδικάζεσϑαι. Τοῦτο γάρ φησιν ἐν τῷ ιζ΄. διγ. ὁ ὕτρΡιάνος. >

x

-

,

^

€

u

f

x

2. Δίδωσι τὴν ζημίαν οὐ κατὰ φύσιν τῆς ἰν ῥέμ (πῶς γὰρ κατὰ φύσιν δύναται τὴν ἀπομείωσιν τὴν μηδὲ φαινομένην ἡ lv ῥὲμ ἀπαιτεῖν;), ἀλλὰ διὰ 35 τοῦ δικαστοῦ. Καὶ ἐπεὶ μὴ κατὰ φύσιν ἡ lv ῥὲμ ἀπαιτεῖ τὴν ἀπομείωσιν ἤτοι [A

^

8 τῆς

(IN

3

REM):

1

τὴν Il.

M

|

b

23 ἀπὸ

,

μοίρας:

ἀπὸ

[4

,

er

μόραν II

3

ne

3

x

x

LIB.

τὰ

ἐκ

\

τοῦ

>

-

5

᾿Ακουιλίου,

Ev

,

XV — TIT.

ἁπλῇ

2

M

A

I (II)

δηλονότι

849

ποσότητι,

P

δύναται

,

εἰς

,

’

τοῦτο

ὁ

m

t

᾿Ακουίλιος μὴ ἤδη τοῦ ἁπλοῦ ἀποδεδομένου κινεῖσϑαι. Οὔτε γὰρ ἐποίησεν αὐτῷ πρόκριμα N σπεκιαλία μὴ κατὰ φύσιν τὰ ἐξ αὐτοῦ ἀπαιτήσασα. ᾿Επεὶ »

-

7

€

f

οι

οὖν μένει σωζόμενος

-

f

15

2

,

3

20

x

,

^

>

»

Σ

,

>

,

M

>

P1

e

>

t

m

>

^

,

B XV,

5

»

,

A

»

*

MJ

f

m

2

2

^

,

L4

lad

’

«ει

ΕΣ

Fed

x

x

3

3

mM

,

Hi

A

>

L

^

m

Ὁ

^

€

3

“Ὁ

AN

H

f

^

€

m

m

1

>

»

u

,

συντάγματος. ,

’EE ἀρνήσεως ἐπὶ τοῦ ᾿Ακουιλίου.

B XV, 1, 15 — D VI, I, 15. 1. Στεφάνου. ᾿Εὰν δηλονότι ἐν εἰδήσει τοῦ εἶναι ἀλλότριον τὸν οἰκέτην.

ἐμαστίγωσε

2. Τοῦ ᾿Ανωνύμου. Διὰ γὰρ τῶν εἰς τὸν δοῦλον γινομένων δεσπότης ὑβρίζεται. Εἰ ῥαβδισϑῇ ἣ ἐξετασϑῇ, παντὶ τρόπῳ ἁρμόζει ἡ ἰνιουριάρουμ τῷ δεσπότῃ, ὥσπερ καὶ ἣ τοῦ εἰς περιφρόνησιν αὐτοῦ μαστιγωϑέντος. Εἰ 10 οὐκ ἐκ τοῦ μέσου: καὶ ἐν τῷ μέτρῳ II | τὸν ᾿Ακουίλιον καὶ ἀναγκάζεται ὁ ἄκτωρ αὐτὸν ἐκλείπειν: .. ᾿Ακουίλ... καὶ ἀναγκάζ....... ex... πεῖν IL, τὸν ᾿Ακουΐλιον καὶ ἀναγκάζει αὐτὸν παραχωρεῖν Z | 19 τούτου καὶ χωρὶς τῆς αὐτοῦ δοκιμασίας: Tour.

καὶ... τῆς αὐτῆς dox.... IL | 31 ῥαβδισϑῇ: Yap ορισϑῃ II, μαστιγωϑῇ Z | 32 περιφρόνησιν:

παραφρόνησιν

Π

,

“-

1, 14 = D VI, 1, 14.

Τοῦ ᾿Ανωνύμου.

N

ὅτι οὐ

l. Οἷον τὴν ἁπλῆν μὲν μείωσιν διὰ τῆς σπεκιαλίας ἤτοι ὀφφικίῳ τοῦ δικάζοντος, διὰ δὲ τοῦ ᾿Ακουιλίου τὴν ἐξ ἀρνήσεως δίπλωσιν ταύτης αὐτῆς τῆς γενομένης ἀπομειώσεως. 2.

30

3

ὁ ᾿Ακουίλιος, εἰκότως ἀναγκαία ἐστὶν ἡ καυτίων,

ἐν τῷ Ag’. dry. τῆς νερεδιτάτις πετιτίονος τοῦ παρόντος

25

m

κινήσει μετὰ ταῦτα τὸν ᾿Αχουΐλιον ὁ τοῦ πράγματος κύριος. Εἰ γὰρ καί, ὅτε συναναφαίνεται τῇ κομμοδάτι ὁ ᾿Ακχουίλιος, ἑκατέρα τῶν ἀγωγῶν χινουμένη ἀναιρεῖ τὴν ἑτέραν, εἰ καὶ μὴ ἐπὶ τῷ παντί, ὅμως ἐπὶ τῷ ἰσομέτρῳ, ἀλ[λὰ] ἔχει μὲν κατὰ φύσιν ἑκατέρα τῶν ἀγωγῶν τὴν αὐτὴν ἀπαιτεῖν ζημίαν. Ἐνταῦϑα δὲ οὐκ αὐτὴ κατὰ φύσιν ἡ iv ῥὲμ ἀπαιτεῖ τὴν ἀπομείωσιν, ἀλλ ὀφφικίῳ τοῦ δικαστοῦ, καὶ διὰ τοῦτο οὐκ ἐκ τοῦ μέσου ἀναιρεῖ [τὸν] ’AxoutAlıov] καὶ ἀναγκάζίεται ὁ ἄκτωρ αὐτὸν] ἐκ[λείπειν. ᾿Οφείλει γὰρ ὁ δικαστὴς πρόνοιαν τίϑεσθϑαι τοῦ μὴ πάλιν ἐνάγεσϑαι περὶ τοῦ αὐτοῦ χεφαλαίου τὸν ὑπ᾿ αὐτοῦ καταδικασϑέντα. "Evda μέντοι [οὐ] διὰ τοῦ δικαστοῦ σχοπεῖται καὶ ἀπαιτεῖται τὸ τῆς μει[ὥσεως] διαφέρον, ἀλλὰ διά τινος ἀγωγῆς, οἷον τῆς κομμοδάτι, τότε εἰκότως δύναται ὁ ᾿Ακουίλιος εἰ καὶ μὴ ἐπὶ τοῦ ἰσομέτρου, ἀλλ᾽ οὖν ἐπὶ τοῦ περιττοῦ κινεῖσϑαι, xal ὁ δικαστὴς οὔτε δύναται οὔτε ὀφείλει καυτίονα περὶ τοῦ μὴ ἐναχϑῆναι τὸν ῥέον αὖϑις ἐπὶ τῷ περιττῷ ἀπαιτεῖν, ἐπειδὴ μὴ αὐτὸς πρωτοτύπως ἀπήτησε τὸ τῆς μειώσεως διαφέρον, ἀλλ᾽ ἡ ἐπὶ τούὐύτ[ου] καὶ [χωρὶς] τῆς αὐτοῦ δοχ[ιμασίας] ἁρμόζουσα κομμοδάτι. Τὸ οὖν ἐνταῦϑα σημείωσαι, μεμνημένος καὶ τῶν εἰρημένων τῷ Παύλῳ ,

10

M

850

LIB.

γὰρ τῷ τῆς μζ΄.

a

^

o

>

Pad

x

f

^

m

»

1 (II)

^

€

καρποὺς

ὑπ᾽

Z

»

,

Uu

γὰρ

3

x

3

αὐτοῦ

-

m

A

L4

L4

>

Z

ληφϑέντας

u

κα

M

3

a

,

΄

[d

e

ἐπώλησεν

A

Σ

ἵνα μὴ

3

^

,

»

^

A

Ὁ"

4

με

φϑαρῶσιν,

,

!

»

πάλιν

98

οὐδὲν

ἕτερον 7) τὸ τοῦ πραϑέντος ἀποκαταστήσει τίμημα. Εἰ δὲ καὶ ἀγρὸς ἣν ὁ διὰ τῆς ἰν ῥὲμ ἐκδικούμενος, καὶ τοῦτον στρατιώταις τισὶν ὁ βασιλεὺς προσεκύρωσε [ὀλίγου τινὸς] τῷ νεμομένῳ τιμήματος δοϑέντος (ϑὲς γάρ, ὅτι [αἰ]δέσιμος ἦν βασιλεῖ ὁ τὸ πρᾶγμα νεμόμενος), ζητήσεως μὲν ἄξιον, εἰ ὀφείλει τὸ οὕτω ληφϑὲν ἀποκαταστῆναι. Φησὶ δὲ ὁ Οὐλπιανὸς χρῆναι αὐτὸν καὶ τοῦτο παρασχεῖν τῷ πετίτωρι. "

a

*

uw

20

TIT.

3. 'E&v τις περὶ πράγματος ἐναχϑεὶς τῇ iv peu πέπρακεν ἑτέρῳ τοῦτο, οὐ λέγω κατὰ προαίρεσιν πεισϑεὶς ὑπὸ τοῦ ἠγορακότος, ἀλλὰ κατά τινα Z 10 περίστασιν ἢ ἀνάγκην, τυχὸν τοῦ βασιλέως τοῦτο κελεύσαντος ἣ ἐπειδὴ τὸ πρᾶγμα τοῦτο εὔφϑαρτον ἦν, [st] roc [τις] ἄν, ὅτι οὗτος ὀφφικίῳ τοῦ δυκάζοντος βοηϑεῖται, τουτέστι δίκαιόν ἐστιν αὐτὸν.ἐκ περιστάσεως πεπρακότα τὸ πρᾶγμα βοηϑεῖσϑαι εἰς τὸ μηδὲν ἕτερον ἀποκαταστῆσαι ἢ ὅπερ ἔλαβεν τίμημα. Ei I

1$

—

ὀχλαγώγιον ὑποστῇ 7| κατὰ τοῦ γνάϑου πληγῇ, οὐδὲ ἁρμόζει ἀγωγὴ δεσπότῃ "εἰ δὲ ἄλλως ὑβρισϑῇ, καοῦσα χογνίτα ἁρμόζει ἐκ τῆς ποιότητος ὕβρεως καὶ τοῦ προσώπου τοῦ δούλου, ὡς ἰνστιτ. δ΄. τιτ. δ΄. καὶ Buß. τιτ. ι΄. διγ. τε΄. πρὸ γ΄. ϑεμάτων τοῦ τέλους.

-

1

XV

=

x

Z

>

Fa

A

,

?

[A

H

,

\

t

x

,

>

\

€

"

Σ

^

,

4. Στεφάνου. Τοῦτο νόησον, κἂν μάλα φίδε νομεὺς ἦν ὁ ἐκ περιστάσεως πεπρακώς. Εἰ δὲ βόνα φίδε ἦν, οὐδὲ ζήτησιν εἶχε τὸ ϑέμα. Πρόδηλον γάρ, ὅτι βόνα φίδε νομεὺς εἰ καὶ μὴ ἐξ ἀνάγκης, ἀλλ᾽ ἐκ προαιρέσεως πέπρακεν, ἐφ’ οἷς ἐγένετο πλουσιώτερος καὶ μόνοις καταδικάζεται. L4

,

I4

Y

,

x

M

32

>

/

3

,

5

,

FA

e

5. Στεφάνου. "E906 γὰρ τῷ βασιλεῖ διὰ τὸ μὴ ἐν ἐνδείᾳ τοὺς στρατιώτας ἢ τοὺς βετεράνους κατατρύχεσϑαι μετὰ τὴν τῆς στρατείας πλήρωσιν ἀγροὺς ἀδσιγνατεύειν αὐτοῖς. 6. Στεφάνου. Ἔσϑ᾽ ὅτε γὰρ ἐρ[υϑρ]ιῶν ὁ βασιλεὺς τὸν κατέχοντα τὸν ἀγρὸν τιμῆς ἕνεκα δίδωσί τι ὀλίγον. Διὰ τοῦτο γὰρ καὶ ζήτησιν ἐδέξατο τὸ ϑέμα, εἰ τὸ διδόμενον τῷ ποσσέσορι διὰ τὴν πρὸς αὐτὸν τιμὴν ἀναγκάζεται ἀποκαταστῆσαι τῷ πετίτωρι.

3

eo

>

^

m

e

H

H

24.

ἢ

x

“Ὁ

x

x

,

H

,

x

7. Ἐὰν ὁ οἰκέτης διὰ τῆς iv ῥὲμ ἐκδικούμενος ἢ καὶ ἕτερον ζῷον μετὰ προκάταρξιν ἐτελεύτησε δίχα δόλου καὶ κούλπας τοῦ ποσσέσσορος, λέγουσι μὲν οἱ πολλοὶ τῶν νομικῶν μηδὲ τὸ τίμημα τοῦ οἰκέτου χρῆναι παρέχεσϑαι. ᾿Αληϑέστερον δέ ἐστιν, ἵνα, τυχὸν εἰ βενάλιος ἦν ὁ οἰκέτης καὶ ἤμελλε τοῦτον πιπράσχειν ὁ πετίτωρ, εἰ δίχα μόρας αὐτὸν παρὰ τοῦ ποσσέσσορος ἔλαβε, παρασχεϑῇ αὐτῷ μόραν ὑπομεμενηχότι τὸ τίμημα. Εἰ γὰρ ἀποκατέστηςσεν» 7 τυχὸν are: 34 ἀποκατέστησεν:

cf. infra p. 890 1. 17 | 23 κατατρύχεσϑαι: ἀποκατέστη

II

Z, κατατρούχεσϑαι II |

LIB. XV — TIT. I (ID

851

αὐτῷ τὸν οἰκέτην ὁ ῥέος, ἤμελλε πιπράσκειν αὐτὸν καὶ ἀποκερδαίνειν τὸ τίμημα. Καὶ ἔνϑα δὲ μὴ βενάλιος Av ὁ οἰκέτης καὶ «μὴ» ἤμελλε τοῦτον πιπράσχειν ὁ πετίτωρ, ἐτελεύτησε δέ, ἀναγκαία ἐστὶν ἡ ἀπόφασις τοῦ δικάζοντος, τουτέστιν ἡ ψῆφος, xai οὕτως ὁ δικαστὴς ἀποφαίνεται, εἴτε διέφερε τῷ πετίτορι εἴτε μή, οὐ δι’ αὐτὸν τὸν οἰκέτην (πῶς γὰρ τελευτήσαντα καὶ μήπω 3

Far

\

2

βενάλιον

ὄντα:),

ex

t

1

€

ἀλλὰ

14

^

e

25

30

x

,

διὰ τοὺς καρποὺς

3

[4

^

8. Τοῦ ᾿Ανωνύμου. β΄. διγ. wa.

20

t7

,

x

b]

ἤτοι τὰς ὀπέρας

>

Η

^

καὶ τοὺς τοκετούς

(ϑὲς γάρ, ὅτι ϑεράπαινα ἣν προτετοκυῖα), καὶ διὰ τὴν περὶ ἐκνικήσεως ἐπερώτησιν. Ei γὰρ 6 ποσσέσσωρ ἐξ ἀγορασίας τὸν οἰκέτην ἐνέμετο, οὐκ ἄλλως δύναται κατὰ τοῦ πεπρακότος τὸν οἰκέτην κινεῖν περὶ ἐκνικήσεως, εἰ μὴ ἐκ δικαστικῆς ἀποφάσεως γένηται δηλονότι ἀλλότριος ὁ οἰκέτης. Διὰ τοὺς χαρποὺς τοίνυν, ὡς εἴρηται, [καὶ] τὴν περὶ ἐκνικήσεως ἐπερώτησιν ἀναγκαία ἡ καταδίκη, ob μὴν διὰ τὸν οἰκέτην. Πρόδηλον γάρ, ὡς οὐχ ὀφείλει μετὰ προκάταρξιν ὁ ποσσέσσωρ καὶ τελευτζήσαντος] τοῦ μὴ ὄντος [Bev]aA[tou] οἰκέτου παρασχεῖν τι τῷ πετίτωρι, πλ[ὴν] εἰ [μὴ] μόνον μετὰ προκάταρξιν, ἀλλὰ [καὶ μετὰ μετὰ προνουντατίονα ὁ] οἰκέτης τῆς ἐτελεύτησεν, ιζ΄. καὶ πρ τησεν, [ὡς [ὡς ἐν] τῷBi. En’. διγ. »

10

4

>

A

x

2

2

H

ji

x

H

!

FA

,

>»,

ε

>

3

2

Ν

1

x

᾿Ανάγνωϑι Bıß. (97. τιτ. α΄. διγ. ιγ΄. καὶ Bi. κα΄. τιτ.

9. .....93...... τῷ μάλα φίδε νομεῖ τὰ ὁπωσοῦν συμβαίνοντα κινδυνεύεται. ...... 98 ....... ὁ ἄκτωρ, εἰ δ᾽ ἂν ἀποκατέστη αὐτῷ τὸ πρᾶγμα, ὅτε ἐκίνησεν, ὡς ἔγνως ἐν τῷ μ΄. διγ. τῆς νερεδιτάτις πετιτίονος. Z 11 Τὸ δὲ εἰρημένον [ἐν τούτῳ τῷ διγ. οὕτω νοεῖσϑαι] δεῖ, ὅτι μετὰ προκάταρξιν τοῦ οἰκέτου τελευτῶντος τότε καταδικάζεται ὁ νεμόμενος, ὅτ[αν] ..... ἐπὶ τῆς lv ῥὲμ ...... ἐπὶ [δὲ τῶν ἀγωγῶν] περσοναλίων, οἷον ἐπὶ τοῦ τριτικαρίου κονδικτικίου μετὰ προκάταρξιν τελευτῶντος τοῦ οἰκέτου πάντως ἡ βλάβη] διακινδυνεύεται [τῷ ἐναγομένῳ], ὡς ἔγνως [ἐν τῷ β΄. βιβ. τούτου τοῦ συντάγματος] τιτ. γ΄. διγ. γ΄. ᾿Ανάγνωθι τὸ ιζ΄. διγ. τοῦ παρόντος τιτ. r

€

»

3

sa

>

H

>

με

x

10. Τοῦ ᾿Ανωνύμου. Βόνα ....... μάλα qi8e ...... νομίζεται ποιεῖν %...15... [μ΄.] διγ. τοῦ γ΄. τιτ. τοῦ ε΄. βιβ. Τὸ δὲ παρὸν νόησον ἐπὶ τῆς iv ῥέμ. ᾿Επὶ γὰρ [τριτικαρίου] κονδικτυκίου μετὰ προκάταρξιν τελευτ.. ANA een... ἀναγκάζεται, ὡς ἔγνως βιβ. ιγ΄. mer. γ΄. «διγ. γ΄.» ’Avayvadı καὶ τούτου τοῦ cv. διγ. ιζ΄. 11. Στεφάνου. “ὥστε οὐχ [ἢ] μόρα «μόνη» δύ[ναται] τῆς iv ῥὲμ [ὑπόδικον ποιεῖν τὸν νομέα], ἀλλὰ [καὶ ἀνάγκη] εἶναι βενάλιον τὸν οἰκέτην. ᾿Ανάγνωθϑι 2 μὴ: suppl. nos | 17 α΄.: β΄.II | 22 ἐν τούτῳ— δεῖ: ... 10... δὲ II | 25 πάντως ἡ βλάβη: πάντα.....Π] 26 τῷ ἐναγομένῳ: suppl nos | ἐν τῷ — συντάγματος: oos HE | 33 4$: suppl. nos | μόνη δύναται: du... Π [ὑπόδικον — νομέα: suppl. nos | 34 καὶ ἀνάγκη: suppl. nos

852

LIB.

XV

— TIT.

I (II)

περὶ τούτου τὸ α΄. xai β΄. ϑεμ. τοῦ ιζ΄. διγ. [τούτου τοῦ τιτ.]..... 20...... μετὰ προχάταρξιν ποιεῖ τις μ...... ἵν, ὡς ἔστι μαϑεῖν ἐκ τοῦ γ΄. τῶν ἀντιπαπιανοῦ

I2]

2

μονοβίβλων. Τοῦτο

-

;

x

^5

=

ua

,

[fioe] ϑέματος. ,

£

B XV, 1, 16 — D VI, 1, 16. 1. Στεφάνου. 'O ἀλλότριον οἰκέτην ἀγοράσας οὐκ ἄλλως δύναται τὸ περὶ ἐχνυικήσεως κατὰ [τοῦ πράτου] ἐξ στιπουλάτου [κινεῖν, εἰ μὴ] ἐκδίκ[ηται] TEN σϑαι ἐλ ..... ls... τὸν πράτην xal διεμαρτύρατο αὐτὸν καὶ αὐτῷ μὴ ἀνε.....ὐννν νιν εν hh] hh πρᾶγμα παρέσχεν, ὡς ἔστιν ἐν τῷ .... τιτ. μαϑεῖν. >

10

δὲ καὶ ἐκ τοῦ παρόντος

m

b

,

x

u

3

x

^

5

-

2. Στεφάνου. “Ὅσον ἂν εἴη λέγειν, ἀναγκαία ἐστὶν [ἡ ἀπό]φασις [τοῦ δικαστοῦ διὰ [τοὺς καρποὺς καὶ τὸν τοκετ]ὸν καὶ τὴν περὶ [ἐκνικήσεως ,

ἐπερώτησιν], ,

οὐ μὴν διὰ τὸ δοῦναί

4

,

M

x

\

-

τι τὸν

,

ποσσέσσορα,

x

ἔν[9α]

᾿

μὴ

».

βενάλιος

^

,

ἦν ὁ οἰκέτης. Οὔτε γὰρ [πάντως ὀ]φ[είλει ὁ κίνδυνος ὁρᾶν] αὐτ[ὸν τοῦ παρ αὐτοῦ νεμομένου] οἰκέτου, ἐν ᾧ, καϑάπερ εἶπον, μήτε βεν[άλιος ἦν] ὁ τελευς

τ[ήσας] u

[I2

1

3

,

L4

^

οἰκέ[της] »

/

....

,

μενος ἀδια[στίκτως]

2

1

€

Η

eee

t

pod

IRI

πάντα τῷ ποσσέσσωρι

,

(Qv H

x

m

γὰρ

3

ὁ νεμό-

^

,

€

κινδυνεύεται.

2

e

3. Τοῦ ᾿Ανωνύμου. Περὶ τούτου ἀνάγνωθι βιβ. .. τιτ. .. διγ. .. καὶ «οὕς Ttt. ἐν τῷ τέλει τοῦ .. διγ. 4. Ναῦν τις ἔχων ἀλλοτρίαν καὶ iv ῥὲμ ἐναχϑεὶς ... EREU ..... μετὰ προχάταρξιν παρεσχ[εύ]α[σε] ... . ταύτην ἀπολύεσϑαι. Τὸ οὖν ζητούμενον, εἰ καταδικάζεται ὡς κατὰ δόλον αὐτοῦ τῆς νηὸς [ναυαγησάσης.] Λέγει τοίνυν ὁ Παῦλος οὐ δοκεῖν x]oo[Arxv περὶ τὸν ἔκπλουν αὐτὸν] πεποιηκέναι, εἰ καὶ τὴν ναῦν, περὶ ἧς ἐστι λόγος], ἐναχϑεὶς ἐν m... παρ... [ἀγνοοῦντος τοῦ δεσπότ]ου καὶ ἄκοντος κατὰ τὸν [πλόϊμον καιρὸν ἀπελύσατο], εἰ μὴ ἄρα τισὶν ἀνεπιτηδείοις αὐτὴν κατεπίστευσεν. Σιημείωσαι διὰ τὸ ἀδιαστίκτως κείμενον ἐν τῷ Ag. καὶ EB’. κεφ. €

25

30

^

3

"Ὁ

᾿

x

x

vy.

3

x

,

H

M

B XV, 1, 17 2 D VI, 1, I7. l. Στεφάνου. Ἐπειδὴ ὅλως καὶ ἐγένετο προχάταρξις καὶ τίμημα ἔλαβον. Τιμήματος γὰρ μὴ δοϑέντος, ἀλλὰ τοῦ οἰκέτου παρ᾽ ἐμοὶ τελευτήσαντος μετὰ προχκάταρξιν τότε χώραν ἔχει ἡ ἐν τῷ ιε΄. διγ. κειμένη διάστιξις καὶ οὐκ ἄλλως τὴν τοῦ τελευτήσαντος οἰκέτου δίχα δόλου καὶ κούλπας ἐμῆς διατίμησιν 1 ιζ΄.: ιδ΄. vel ιζ΄. II

νεμομένου: 20

suppl

παρεσκεύασε:

nos 2,

δὲ Π | 23 ἐστι λόγος:

|

|

mapesı..

3 μαϑήσει: suppl. nos

16

ἀδιαστίκτως: x Il

ἕτερο. λο.. Il

|

21

|

| 6 lac. expl. nos

dBw

.... II

ναυαγησάσης

24 ἄκοντος:

κτλ.:

ἀπόντος

|

| 13 πάντως—

18 διγ.:

nos

suppl.

(?) II

|

deyou IT | |

22 καὶ:

26 κεφ.: Z

vertit „dig.” | 28 Στεφάνου: bis exhibet hoc schol. II; post enim huius capitis sch. 4 iterum legitur. Stephani nomen illic tantum occurrit

LIB. XV — TIT. I (ID

853

σι

παρέχειν ἠναγκαζόμην, εἰ μὴ καὶ βενάλιος ἦν ὁ οἰκέτης καὶ μόραν ἐποίησα. Καὶ ἁπλῶς εἰπεῖν τότε ὁ βόνα φίδε νομεὺς τελευτήσαντος τοῦ οἰκέτου μετὰ προκάταρξιν, δίχα μέντοι δόλου καὶ κούλπας αὐτοῦ, καταδικάζεται, ὅτε T) βενάλιος ἦν ὁ οἰκέτης καὶ μόρα γεγένηται τῷ πετίτορι, 7j μετὰ προχάταρξιν τὸν οἰκέτην ἔτι περιόντα πωλήσας ὁ βόνα φίδε νομεὺς τίμημα ἔλαβεν, Y; μετὰ προνουντατίονα ἐτελεύτησεν ὁ οἰκέτης. Ταῦτα γὰρ ἔστι συνάγοντα λέγειν ἐκ τοῦ ιε΄. καὶ ἐκ τοῦ α΄. καὶ β΄. ϑεμ. τοῦ παρόντος διγ. Βλέπε, πῶς εἶπον" Ζ 12 ἐπειδὴ καὶ προκάταρξις γέγονεν. Εἰ γὰρ προκατάρξεως μὴ γενομένης πέπρακα τὸν οἰκέτην, τότε κἂν ἀνῃρέϑη ἢ καὶ ἄλλως οὐ φαίνεται, οὔτε περὶ τῶν 10 νομισμάτων ἐνηγόμην τὴν lv ῥέμ (οὔτε γάρ ἐστιν νερεδιτάτις πετιτίων ἡ κινουμένη, ἐφ᾽ ἧς ὁ ἐκ διαπράσεως τῶν κληρονομιαίων πραγμάτων νεμόμενος χρήματα ὡς ἴουρε τοῦ κληρονόμου νεμόμενος ἐνάγεται), ἀλλ᾽ οὔτε περὶ τοῦ οἰκέτου, ὃν ἅπαξ ἐξεποίησα, πλὴν εἰ μὴ κατὰ δόλον ἐξεποίησα. Τότε γὰρ ὡς νεμόμενος ἐνηγόμην τῇ AD EXHIBENDUM, ἐπειδὴ ὁ δόλῳ παυσάμενος 15 νέμεσϑαι ἀντὶ νεμομένου παραλαμβάνεται. Διὰ τοῦτο εἶπον ἐνάγεσϑαι αὐτὸν τῇ AD EXHIBENDUM ὡς δόλῳ παυσάμενον νέμεσϑαι, ἐπειδὴ τεϑεμάτισται, ὅτι ἀνῃρέϑη ὁ οἰκέτης. Εἰ μὴ γὰρ ἀνῃρέϑη, ἀλλ᾽ ἐφαίνετο, τότε οὐ τῇ AD EXHIBENDUM, ἀλλὰ τῇ IN REM ἐνηγόμην. Καὶ τοῦτο ἔστι τὸ εἰρημένον, ὅτι o

ὁ πραετέριτος δόλος καὶ εἰς τὸ τῆς σπεκιαλίας 2

ὅπερ καὶ ὁ Παῦλός

ἰν ῥὲμ κατάγεται

δικαστήριον,

φησιν ἐν τῷ κζ΄. διγ. τοῦ παρόντος τιτ.

2. Σημείωσαι διὰ τὸ ἀδιαστίκτως κείμενον ἐν τῷ xL. διγ., καὶ ὅτι μετὰ προκάταρξιν τεϑεμάτισται πραϑεὶς ὁ οἰκέτης. Εἰ γὰρ πρὸ τῆς προκατάρξεως πέπραχε τὸν οἰκέτην, περὶ τῶν νομισμάτων οὐκ ἐνηγόμην τῇ ἰν ῥέμ, ἀλλ᾽ οὐδὲ περὶ τοῦ πράγματος, ὅπερ ἐξεποίησα, πλὴν εἰ μὴ κατὰ δόλον ἐξεποίησα. 25 Τότε γὰρ ὡς νεμόμενος ἐνάγομαι κατὰ τὸν κανόνα τὸν λέγοντα, ὅτι ὁ δόλῳ παυσάμενος νέμεσϑαι ἀντὶ νεμομένου παραλαμβάνεται. Σημείωσαι δέ, ὅτι καὶ ὁ πραετέριτος, τουτέστι καὶ ὁ πρὸ τῆς προκατάρξεως

3

c

νερεδιτάτις

ὧν

ἀλλὰ

xal εἰς τὸ τῆς

iv ῥὲμ κατάγεται δικαστήριον.

3. ᾿Αλλότριόν τις κατέχει οἰκέτην᾽ ἐνήχϑη περὶ αὐτοῦ τῇ iv ῥέμ, καὶ ἐξηνέχϑη προνουντατίων παρὰ τοῦ δικαστοῦ. Τί δέ ἐστι προνουντατίων; Μάϑε. Τῆς ἰν ῥὲμ κινουμένης εἰ ἀποδείξω τὸ πρᾶγμα ἐμὸν εἶναι, γίνεται ἀπὸ τοῦ δικαστοῦ προνουντατίων. Λέγει γὰρ ὁ δικαστής" συνέστη τόδε τὸ πρᾶγμα διαφέρειν τῷ πετίτωρι, καὶ λοιπὸν χρὴ τὸν ῥέον ἢ ἀποκαταστῆσαι τὸ πρᾶγμα ἡ ὅρκῳ τοῦ ἄκτορος [κατα]δικάζεσϑαι. Τινὸς νεμομένου τοίνυν τὸν ἀλλότριον οἰκέτην (ἐλϑὲ γὰρ ἐπὶ τὸ προχείμενον) ἐναχϑέντος τῇῚ ἰν ῥὲμ ἐξηνέχϑη προY

3

πετιτίονος,

δόλος οὐ μόνον εἰς τὸ τῆς

ὅ

-

ἄ

8

14

i

T

x

Z

H

*

χλλό

7 iw'.; ιε΄. κεφ. II | 8 εἰ γὰρ χτὲ.: cf. infra p. 890 1. 22 | 18 καὶ τοῦτο κτλ.: hanc sententiam seme! tantum exhibet II | 21 κζ'.: Z, ιζ΄. II | 30 δικαστοῦ: Z, äxtopog II | προνουντατίων: περνουντατίων hic et mox II | 34 τινὸς νεμομένου: Z, τὶς νεμόμενος TI

854

LIB.

XV — TIT. I (ID

νουντατίων, ὡς πρόδηλόν τε καὶ ἀναμφίβολον εἶναι λοιπὸν τὴν τοῦ ποσσέσσορος μόραν, med’ ἣν ἐτελεύτησεν ὁ οἰκέτης. Λέγει τοίνυν ὁ ᾿Ιουλιανός: εἰ μόραν ἐποίησεν ὁ ποσσέσσωρ καὶ οὐκ ἀποκατέστηςσε» τὸν οἰκέτην, χρὴ τὸν ἐναχϑέντα [4

t

,

’

,

^

σι

χαταδικάζεσϑαι

καὶ

20

ἤτοι

4

x

,

τὰς

>

y

,

H

N ταῖς

ὀπέρας

2

^

M

€

ὀπέραις

τῶν

A

t5

3 ἀποκατέστησε:

M

>

vx

x

A

“

Hh

>

,

H

ταῖς ἄχρι

τοχετῶν.

,

H

2

>

,

[4

LH

᾿Επὶ

,

ἀποκατέστηIl

x

,

|

x

,

καιροῦ

τῆς

τοσοῦτον

Σ

,

x

€

x

H

€

^

μ

,

ji

£

$

H

,

I

H

?

*

LA

[7

x

m

‚

14

,

-

,

m

3

»

LA

,

€

,

ec

,

Σ

35

,

ἐπὶ τοῖς καρποῖς

καρποὺς

»

»y

>

30

τοὺς

x

^

25

xxl

4

€

καὶ

αἱ καῦσαι, τουτέστι τὰ ὁπωσοῦν προσγενόμενα, μετὰ προκάταρξιν κατάγονται εἰς τὴν τῆς ἰν ῥὲμ καταδίκην ὀφφικίῳ δηλονότι τοῦ δικάζοντος, ὅτι ἐὰν ὁ ποσσέσσωρ προφάσει τοῦ οἰκέτου κτήσηται τὸν ᾿Ακουίλιον (ϑὲς γάρ, ὅτι μετὰ προκάταρξιν οὐσουκαπιτευϑέντα παρὰ τοῦ ποσσέσσορος τὸν οἰκέτην ἕτερος ἔπληξεν ἢ ἀνεῖλεν καὶ ἥρμοσε λοιπὸν αὐτῷ ὡς δεσπότῃ ὁ ᾿Ακουίλιος), ἐὰν οὖν προφάσει τοῦ οἰκέτου κτήσηται τὸν ᾿Ακουίλιον ὁ ποσσέσσωρ, φησὶν ουλιανὸς ἀναγκάζεσϑαι αὐτὸν ἐκχωρεῖν τὸν ᾿Ακουίλιον, ὃν ἐκτήσατο προφάσει τοῦ οἰκέτου, ὃν εἶχεν ὑπὸ τὴν αὐτοῦ κατοχὴν μετὰ προκάταρξιν οὐσουκαπιτεύων αὐτόν. El μέντοι κατὰ δόλον ἐπαύσατο τῆς τοῦ οἰκέτου νομῆς ὁ ποσσέσσωρ ἅπαξ, ὡς εἴρηται, δεσπότης τούτου αὐτοῦ τοῦ οἰκέτου διὰ τῆς οὐσουκαπίονος ἤδη γενόμενος μετὰ προκάταρξιν, καί τις ἕτερος [τὸν] οἰκέτην ἀνεῖλεν ἀ[δίκ]ως, τότε τὸ τίμημα τοῦ οἰκέτου ἣ τὰς κατὰ τοῦ ἀνελόντος ἀγωγὰς παρέχειν ἤτοι Z 13 ἐκχωρεῖν ὁ ποσσέσωρ ἀναγκάζεται, ὁπότερον αὐτῶν ὁ πετίτωρ ἕλοιτο. ᾿Αποχκαϑιστῶν δὲ ὁ νῦν ἐναγόμενος ὀφείλει τῷ πετίτορι καὶ τοὺς καρπούς, οὗς ἔτυχε παρ᾽ ἑτέρου νομέως λαβών (ϑὲς γάρ, ὅτι ἑτέρου τὸν οἰκέτην xazéyovτὸς χινήσας τὴν lv ῥὲμ καὶ συναρπάσας τὸν οἰκέτην ἔλαβε τὸν τοκετὸν καὶ τὰς ὀπέρας), ταύτας οὖν ἀποκαϑιστᾶν ὀφείλει τῷ πετίτωρι καὶ πρὸς τῆς ἀληϑείας ὄντι δεσπότῃ. Οὔτε γὰρ ὀφείλει κέρδος ἑαυτῷ περιποιεῖν ἐκ τοῦ οἰκέτου τοῦ εἰς προκάταρξιν κατενεχϑέντος. El δὲ τὸν οἰκέτην ὁ νῦν ἐναχϑεὶς [κατέχειν] ἐπαύσατο καὶ τοῦτον κατέσχεν ὁ πετίτωρ ἐπὶ μῆνας ζ΄. τυχόν, καὶ πάλιν ὑπὸ κατοχὴν εὑρεϑῇ τοῦ ποσσέσσορος ὁ οἰκέτης, οὐκ ὀφείλει καρπὸν ἢ ὀπέρας ἀποχαϑιστᾶν αὐτῷ τοῦ χρόνου, x«9' ὃν αὐτὸς ὁ νικήσας ἤτοι ὁ πετίτωρ ἔσχε τὴν τοῦ οἰκέτου νομήν. Τὸ δὲ εἰρημένον, ὅτι ὁ τῇ iv ῥὲμ ἐναχϑεὶς ἀναγκάζεται τῷ πετίτορι ᾿Ακουίλιον ἐκχωρεῖν, τότε χώραν ἔχει, ὅτε, καϑὰ τεϑεμάτισται, μετὰ προκάταρξιν οὐσουκαπίτευσε τὸν οἰκέτην. Τότε γὰρ διὰ τῆς οὐσουκαπίονος δεσπότης τοῦ οἰκέτου γενόμενος ἠδύνατο χτήσασϑαι ὡς δεσπότης τὸν ᾿Ακουίλιον. Μόνῳ γὰρ τῷ ὄντι δεσπότῃ κατὰ τὸν καιρὸν τῆς πληγῆς ὁ ᾿Ακουίλιος εἰώϑει παρέχεσϑαι. Τοῦτον οὖν ἐκχωρεῖ τῷ πετίτωρι, χἂν τὸν οἰκέτην οὐσουκαπίτευσεν, ἐπειδὴ ὅλως μετὰ προκάταρξιν ἐπληρώϑη αὐτῷ N οὐσουκαπίων. °I

οι

1

^5

Uu

καταδίκης. Οὐ μόνον δὲ καρπόν, ἀλλὰ καὶ πᾶσαν καῦσαν χρὴ παρέχεσϑαι, φησὶν ᾿Ιουλιανός, καὶ διὰ τοῦτο καὶ τὸν μετὰ προχκάταρξιν τοκετὸν εἰς ἀποκατάστασιν φέρεσϑαι, τουτέστιν ἀποκαϑίστασϑαι, καὶ οὐ μόνον αὐτόν, ἀλλὰ

10

,

Σ

᾿

,

᾽

,

-

x

-

5

,

,

[4

»y

€

ε

12 οὐσουκαπιτευϑέντα:

X

Σ

,

Ὁ

m»

ει

,

led

,

x

"Ὁ

m

5

M

,

x

*

“

Ζ, οὐσουκαπιτεύεται

x

,

? II

LIB. XV — TIT. I (ID

4. Εἰ μόραν ἐποίησεν ὁ ποσσέσσωρ ἐν ἀποκαταστατέῳ τῷ οἰκέτῃ, τουτέστιν ὅταν πάντως ἐχρῆν αὐτὸν ἀποκαϑίστασϑαι. Πρόδηλον δέ, ὅτι μετὰ προνουντατίονα χρεὼν ἦν τὸν οἰκέτην ἀποδοϑῆναι. Οὕτως οὖν ϑεματίζων εἰπέ προνουντατίονος γενομένης, ἵνα καὶ ἀναμφίβολος 7 λοιπὸν ἣ μόρα καὶ ἵνα μὴ ἐναντιωϑῇ cot τὸ προειρημένον Ev τῷ τέλει τοῦ ιε΄. διγ., ἔνϑα διαστίζει ὁ Οὐλπιανός, εἴτε βενάλιος ἦν ὁ οἰκέτης εἴτε καὶ μή. Ἴσϑι δέ, ὅτι σήμερον ἡ προνουντατίων συνάπτεται τῷ ὅρῳ ἤγουν τῇ αὐτοτελεῖ τοῦ δικάζοντος ψήφῳ. Οὕτω γάρ φησιν ὁ δικαστής" ἐκ τῶν παρ᾽ ἐμοὶ κεκινημένων εὑρίσκω τὸν οἰκέτην διαφέροντα τῷ πετίτορι. Συνορῶ τοίνυν τόδε, καὶ οὕτω τῇ προνουντατίονι τὴν καταδίκην ἐπάγει. Τί οὖν; Τὸ πάλαι περὶ προνουντατίονος εἰρημένον δεῖ δέχεσϑαι σήμερον ἐκκλήτου παρὰ τοῦ ποσσέσσορος ἐπιδοϑείσης μετὰ τὴν γενομένην κατ᾽ αὐτοῦ καταδίκην, ὅτε τυχὸν καταδικασϑεὶς καὶ ὀφείλων ἀποδοῦναι τὸν οἰκέτην τοῦτο μὲν οὐκ ἐποίησεν, ἔκκλητον δὲ ἐπιδέδωκε, x«l συνέβη ἐν τῷ μέσῳ τελευτᾶν τὸν οἰκέτην. "

[A

Σ

,

οι

,

2

x

»

3

,

,

€

jest

H

,

3

jd

[4

^

=

,

2

m

A

\

2

,

>

x

>

£

LH

x

»

^

Σ

€

H

v

x

3

,

,

H

ὃ

»

ὃ

2.

H

x.»

14

[4

διὰ [Succ Z 14

Θὲς γάρ, ὅτι ἐπὶ τῷ τὴν οὐσουκαπίονα ἀρξαμένην τῷ νομεῖ τρέχειν ἤτοι τὸν ταύτης χρόνον ἰντερρουπτεύεσϑαι προκατήρξατο, καὶ οὐκ ἐπὶ τῷ τὸν οἰκέτην τότε λαβεῖν. ᾿Επεὶ ἐναντιοῦται τοῖς νῦν τὸ εἰρημένον ἐκ διατάξεως, ὅτι μετὰ προκάταρξιν τριετίας ἐντὸς ὀφείλει περαιοῦσϑαι τὰ δικαστύρια. Τὸν δὲ μετὰ προκάταρξιν τεχϑέντα πῶς οἷόν τε ἐστὶν ἐντὸς τῆς τριετίας ἔχειν ὀπέρας, ὅτε μηδὲ τοῦ ἤδη πληρώσαντος τρίτον ἐνιαυτὸν δύνανται εἶναι ὀπέραι; Θὲς οὖν τὴν προκάταρξιν μηδὲ ἐπὶ ἀπολήψει τοῦ οἰκέτου γενομένην, ἀλλὰ [ἐπὶ τῇ] ἀρξαμένῃ [τῷ] ποσσέσσορι τρέχειν οὐσουκαπίονι, καὶ ἐν τῷ μεταξὺ εἰς ἡλυκίαν παρῆλθε τὸ βρέφος, [ὥστε] ἐξ ὀπερῶν [τὸν ποσσέσσορα χέρδος] ποιήσασϑαι. 2

.

᾽

X.

5. Τοῦ ᾿Εναντιοφανοῦς. Τὸν τεχϑέντα πρὸ τῆς προκατάρξεως lv ῥὲμ ἐκδικεῖ, ὡς βιβ. χβ΄. τιτ. α΄. διγ. ι΄. 6

2δ

»

*

m

I

b]

20

-

^

^

15

855

Θὲ

£F

,

vu

x

*

;

^

e

M

^

,

H

,

\

2

x

2

3

ξ

/

,

-

“-

»

ld

Z

[A

,

7. Θὲς γάρ, ὅτι μετὰ προκάταρξιν οὐσουκαπίτευσε τὸν οἰκέτην ὁ ποσσέσσωρ xal ἐγένετο τούτου δεσπότης. Móvo γὰρ δεσπότῃ [ὁ ᾿Ακουίλιος δίδοται δηλον[ότι δίρεκτος.] Οὐτίλιος [γὰρ δίδοται] τοῖς ὅσοι μίμησιν ἔχουσι δεσποτείας ἤτοι ἰν ῥέμ. ,

3

o

;

x

2

FA

TO

,

3

,

M6

ῶ

^

ὃ

,

[6

’A

Ir

8. Στεφάνου. "Emi γὰρ τῶν πρὸ τῆς προκατάρξεως γενομένων . ινὸ.. οἶδας, ὅτι ὁ βόνα φίδε νομεὺς οὐκ ἀπαιτεῖται, ἅπερ ἐδαπάνησεν, ἀλλὰ μόνον ἐφ᾽ olg ἐγένετο πλουσιώτερος, ὅπερ ἐπὶ τοῖς μετὰ προκάταρξιν οὐ δύναται λέγειν αλ.. 4

t

,

I4

1

3

3

^

LÀ

,

/

3

x

,

1 ἀποκαταστατέῳ: Z, ἀποκαταστά τεως II | 22 τρίτον: Ζ, τριετῇ" Π δύνανται: δύναται II | 31 ἐπὶ γὰρ κτλ.: Z ita adnotat: in hoc scholio plures literae, immo integra verba minus certa sunt. Nec satis intelligo, quo tandem hoc scholium pertineat. SCHELTEMA,

Basilica, V.

2

]

856

LIB XV — TIT.

a

B XV, 1, 18 2 D VI, 1, 18. l. Böva φίδε νομέα ϑεμάτισον,

,

)

15

20

25

ἵνα προβῇ

αὐτῷ N οὐσουκαπίων.

2. Στεφάνου. Οὐσουκαπιτεύει γὰρ ἤτοι περαιοῦται τὴν ἀρχϑεῖσαν πρὸ τῆς προχατάρξεως τρέχειν οὐσουκαπίονα, ἐπειδὴ οὐκ ἰντερρουπτεύεται ἀρξαμένη βόνα φίδε νομεῖ διὰ τῆς μετὰ ταῦτα εἰδήσεως. ᾿Αλλὰ λοιπὸν τοῦ ἄχκτορος [ἀποδε]ρκενύοντος [τὴν] ἐν καιρῷ προκατάρξεως δεσποτίείαν αὐτοῦ], ἀναγχάζει τὸν ῥέον ὁ δικαστὴς τραδιτεῦσαι αὐτῷ τὸν οἰκέτην. Τὰ γὰρ τέλη τῆς lv ῥὲμ πρὸς τὴν ἀρχὴν [κα]ν[ον]ίζεται, καὶ διὰ τοῦτο κ[ἂν] οὐσουκαπίτευσε, μετὰ προκάταρξιν δηλονότι, ἀνασχίζεται οὐσουκαπίων παρὰ τοῦ ἀνακλῶντος ἑαυτὸν εἰς τὸν καιρὸν τῆς προχατάρξεως, ἐν ᾧ μήπω οὐσουχαπιτεύϑη ὁ οἰκέτης. ᾿Ανασχίζεται δὲ 7 οὐσουκαπίων, δι’ ὧν ὁ δικαστὴς ἀναγκάζει τὸν μετὰ προκάταρξιν οὐσουκαπιτεύσαντα τραδιτεῦσαι τὸν οἰκέτην. 3

10

I (ID

,

x

>

er

f

t

x

x

[4

m

»

I4

»

,

--

T

x

3

€

,

^

A

2

^

,

Z

x

3. Σημείωσαι, ὅτι ἣ τῆς οὐσουκαπίονος ἀνάσχισις [οὐ λ]ύει τὴν ὑποϑύρην οὐδὲ ἀνατρέπει τὴν ἐλευϑερίαν. ᾿Αμ[έ]λει καὶ τοιαύτ[ην] ἐκφ[ωνεῖσϑαι χρὴ] προνουντατίονα m[xpX τοῦ] δικαστοῦ" [συνέ]στη τὸν οἰκέτην τόνδε γενέσϑαι τοῦ ἄχτορος. B XV, 1, 19 2 D VI, 1l, 19. l. Kai αὐτῷ δὲ τῷ ποσσέσσορι μετὰ προκάταρξιν οὐσουχαπιτεύσαντι xal ἀποκαϑιστῶντι τὸ πρᾶγμα ἐκ τῶν ἐναντίων καυτίων παρὰ τοῦ πετίτωρος δίδοται, ὅτι προφάσει τοῦ ἀποκαϑισταμένου πράγματος φυλαχϑύήσεται αὐτῷ τὸ ἀζήμιον, εἰ τυχὸν ὑπὲρ τοῦ ἀγροῦ, ὃν ἐνέμετο, τὴν ἰνδάμνι ἰμφέκτι τινὶ Z 15 τῶν ἀγρογειτόνων ἐπηρωτήϑη. Καὶ σημείωσαι, ὅτι καὶ ἐπὶ ἀγροῦ χώρα γίνεται τῇ ἰνδάμνι ἰμφέκτι. Τὰς δὲ αἰτίας, ἐξ ὧν καὶ ἐπὶ ἀγροῦ τῇ τοιαύτῃ ἐπερωτήσει γίνεται χώρα, μανθάνεις ἐν τῷ προσφόρῳ τιτ. 2. Τοῦ ᾿Ανωνύμου. Σημείωσαι, ὅτι καὶ ἐπὶ ἀγροῦ χώρα γίνεται τῇ ἰνδάμνι ἰμφέκτι, ὡς βιβ. {{57΄. τιτ. 8°. Bey. «ὦ» ε΄. Γίνωσκε δέ, ὅτι καὶ οἶκος πραεδίον λέγεται, ὡς βιβ. κγ΄. τιτ. ε΄. ἀνάγνωθι xol Bip. ν΄. τιτ. τις΄. διγ. κς΄. (27) καὶ ξ΄.

30

3. Τί γάρ, ὅτι πηγῆς οὔσης ἐν τῷ γείτονι ἀγρῷ ἣ [κρήνης ὀρ]υχϑείσης ὁ ἀγρογείτων [φρέαρ ποιεῖ] ἐν τῷ οἰκείῳ ἀγρῷ, καὶ δέος ἦν μὴ ὡς περ[ϊρροῆἧς] γενομέν[ης] βλάβη γένηται τῷ ἔχοντι τὴν πηγὴν μειουμένου τοῦ ὕδατος; Ἔστι δὲ πολλὰ ἕτερα ϑέματα, ἐφ᾽ ὧν χώραν ἔχει καὶ ἐπὶ ἀγρῷ ἡ δάμνι ἰμφέκιι. Ταῦτα μανϑάνεις ἐν τῷ προσφόρῳ τιτ. 29 κρήνης ὀρυχϑείσης:.... óy9v γενομένης: ὥσπερ... . . γενομέν..Π

II

| 30 φρέαρ

ποιεῖ:

suppl.

nos

| ὡς περιρροῆς

LIB. XV — TIT. I (ID

857

B XV, 1, 20 = D VI, 1, 20. l. Στεφάνου. “ὥστε xai τὰ ἐξ ὀπέρις ἀποκαϑίστησιν, ὅσα μετὰ προD € 4 n H vo " A " χάταρξιν ὁ οἰκέτης περιεποιήσατο, ἐπειδὴ ὅλως προκάταρξις γέγονεν. Εἴωϑε μέντοι ἣ νερεδιτάτις πετιτίων καὶ τὰς ὁτεδήποτε γενομένας ὀπέρας ἀπαιτεῖν 5 καὶ εἰς τὸ οἰκεῖον καταφέρειν δικαστήριον, ὡς ἔχεις ἐν τῷ x9'. αὐτῆς διγ. 2. Τοῦ ᾿Ανωνύμου. Ποῖά ἐστι τὰ ἐξ ῥέ, λέγει βιβ. ζ΄. τιτ. α΄. διγ. κα΄. Οὐ προσπορίζονται τῷ μάλα φίδε «νομεῖ», ὡς βιβ. μα΄. τιτ. α΄. διγ. νζ΄, καὶ βιβ. ad. τιτ. α΄. διγ. 19. 3. Στεφάνου. Δῆλον δέ, ὅτι κληρονομίαι καὶ τὰ ληγάτα, τουτέστι τὰ φουρτι τις XXO...... σϑαι, μετὰ οὐσουκαπίονα προσεπορίσϑη τῷ ποσσέσσορι, καὶ χρὴ ταῦτα, ἐπειδὴ ὅλως ἔτυχε γενομένη προκάταρξις, ἀποκαταστῆναι τῷ πετίτωρι μηδεμιᾶς ὅλως εἰσαγομένης [ζητήσεως], εἰ διαϑέσει τοῦ ποσσέσσορος ἔλ[αβε τοῦτο] ὁ οἰκέτης. Μανϑάνεις γάρ... φείλει τι ἔχειν ὁ ποσσέσσωρ, ὅπερ οὐ νέμεται ἔχειν ........ προκατάρξεως 15 ἀποκαταστήσει onen ἐξ ῥὲ σοῦα λαμβάνει, ἐπειδὴ ταῦτα πάντως ἤμελλεν ἔχειν, εἰ δ᾽ ἂν ἐν καιρῷ [προκατ]άρξεως ἀναδέδωκε τὸν [οἰκέτην ὁ ποσσέσσωρ.] 10.

4, Τοῦ ᾿Ανωνύμου. “ΟἸΙμοίως] ἐπὶ τ[ῆς νερεδιτάτις πετιτίονος] βιβ. ε΄. τιτ. γ΄. διγ. λβ΄. 20

5. Κἂν τὰ μάλιστα τῆς] αὐτοῦ μητρὸς μετὰ προκάταρξιν οὐσουκαπιτευϑείσης ἐτέχϑη. — Στεφάνου. Εἰ μήπω προκατάρξεως γινομένης οὐσουκαπίτευσε τὴν ϑεραπαίνην ὁ ποσσέσσωρ, πρόδηλον, ὅτι οὔτε περὶ αὐτῆς τῆς ϑεραπαίνης ἐνήγετο (πῶς γὰρ ἅπαξ αὐτὴν πρὸ προκατάρξεως οὐσουκαπιτεύσας:), οὔτε περὶ τοκετοῦ αὐτῆς. Καὶ ἐπὶ τούτου δέ φησι τοῦ ϑέματος᾽ ὃν τρόπον ἐπὶ 25 τῆς μητρός, οὕτω καὶ ἐπὶ τοκετοῦ τραδιτίων ἅμα καὶ ἣ περὶ δόλου καυτίων ἀναγκαία ἐστίν, τουτέστιν ὥσπερ ἐπὶ τῆς ϑεραπαίνης ἀποκαϑισταμένης ὁ ποσσέσσωρ καυτίονα περὶ τοῦ οἰκείου δίδωσι δόλου, ὅτι τυχὸν δεσπότης διὰ τῆς οὐσουκαπίονος γενόμενος οὐκ ἠλευϑέρωσεν αὐτὴν 7| ὑπέϑετο, οὕτω καὶ τὸν τοκετὸν ἀποκαϑιστῶν τὴν περὶ δόλου καυτίονα τῷ πετίτορι προκαϑί30 στησιν. 6.

Τοῦ ᾿Ανωνύμου. Τὸ αὐτὸ περὶ ἀσφαλείας ἔγνως διγ. ιη΄.

BXV,

Ι,

21

ΞΞ

DVI

1l,

2l.

l. Οἰκέτην τις ἐνέμετο βόνα φίδε καὶ ἐνήχϑη περὶ αὐτοῦ τῇ IN REM καὶ μετὰ προκάταρξιν ἔφυγεν ὁ οἰκέτης. Ζητήσομεν, ὁ Παῦλός φησι, ποῖός τις Z 16 3 εἴωϑε

μέντοι:

εἰ μεν τὸ II, εἴωϑε

τοῦτο: suppl. nos | 33 αὐτοῦ:

καὶ

Z

| 12 ζητήσεως:

Ζ, αὐτῆς II | τῇ: τὴν Π

suppl.

nos

| 13 ἔλαβε

858

LIB. XV — TIT. I (ID

ἦν ὁ οἰκέτης, πότερον τῶν δεομένων φυλάττεσϑαι, νήπιος τυχὸν ἣ καὶ ἄλλως φυγάς, ἣ μᾶλλον ἔφηβος καὶ ἐπιεικὴς κατὰ τὸ φαινόμενον, ὡς μηδὲ ὑποπτεύειν τὸν ποσσέσσωρα δεῖσϑαι αὐτὸν παραφυλαχκῇς. Εἰ μὲν γὰρ χρηστὸς εἶναι τοὺς τρόπους ἐδόχει, ὡς μ[ηδὲ] ὀφείλειν φυλάττεσϑαι, τὸν ποσσέσορα, βόνα φίδε δηλονότι τυγχάνοντα, ἀπολύεσϑαι, οὕτω μέντοι ἵνα, εἰ μετὰ προκάταρξιν αὐτὸν οὐσουκαπιτεύσει, ἐκχωρήσει τὰς ἀγωγὰς τῷ πετίτορι, τουτέστι τὴν iv ῥὲμ ἢ τὴν ἀδ ἐξιβένδουμ καὶ τὴν σέρβι κορρούπτι, καὶ πρὸς τὴν ἐκχώρησιν τῶν ἀγωγῶν παράσχῃ τοὺς καρποὺς ἐκείνου τοῦ χρόνου, ἐν ᾧ τὸν οἰκέτην, δηλονότι μετὰ προκάταρξιν, ἐνεμήϑη. Εἰ μήπω μέντοι τὸν οἰκέτην οὐσουκαπίτευσε 6 ποσσέσορ, προσῆκόν ἐστιν αὐτὸν καυτίονος ἐκτὸς ἀπολύεσϑαι, τουτέστι ὥστε μὴ ἀσφάλειαν διδόναι τῷ πετίτορι, ὡς ἐπιζητεῖ καὶ τὸν λαμβάνοντα «ἀπαιτεῖ» τὸν οἰκέτην καὶ ἀποκαϑίστησι τῷ πετίτορι. Πῶς γὰρ ἣ τίνα τρόπον οὐ δύναται τὸν οἰκέτην ὁ πετίτωρ συλλαμβάνεσϑαι καὶ παρὰ τοῦ κατασχόντος ἐχδικεῖν; Πρόδηλον γάρ, ὡς μήπω τοῦ ποσσέσσορος οὐσουκαπιτεύσαντος διέμενε ἔτι τῆς, εἰ καὶ τὰ μάλιστα ὁ ποσσέσωρ ἔσϑ᾽ ὅτε καὶ ἐν [φυγῇ] ὄντα τὸν οἰκέτην οὐσουκαπιτεύει, ὡς ἀναγκαίαν εἶναι τὴν ἐκχώρησιν τῶν ἀγωγῶν καὶ τὴν καυτίονα nad” ὃν εἴρηται τρόπον, ὥς πού φησι καὶ ἀμέσως ἀποδεχόμενος εἰκότως τὰ εἰρημένα. Ποῖος γὰρ βόνα φίδε νομέα δίκαιος ἀναγκάζει λόγος ἀναζητῆσαι τὸν οἰκέτην τὸν μήτε κατὰ δόλον αὐτοῦ φυγόντα μήτε κατὰ χούλπαν; Τεϑεμάτισται γὰρ ὁ οἰκέτης τοιοῦτος, ὡς μὴ δεῖσϑαι αὐτὸν τοῦ φυλάττοντος. 'Erepw δὲ λόγῳ ἀσφαλίζεται τὸν πετίτορα, ὅτι ἐὰν ὁ οἰκέτης εἰς τὰς αὐτοῦ περιέλϑῃ χεῖρας, ἀποκαϑίστησιν αὐτόν. Τοῦτο γὰρ ὁ ᾿Ιουλιανὸς πρὸς τῷ τέλει τοῦ διγέστου φησίν. 'O ποσσέσσωρ ἐν [φυγῇ] ὄντα τὸν οἰκέτην οὐσουκαπιτεύει, ὅτε καὶ βόνα φίδε [ἅπαξ] αὐτὸν ἤρξατο νέμεσϑαι καὶ πλάνη περὶ τὸν τίτλον τῆς νομῆς οὐκ ἐγένετο οὔτε φυγόντα τὸν οἰκέτην κατέσχεν ἕτερος: ἐπὶ τοσοῦτον γὰρ [νομιζόμεϑα] ψυχῇ φυλάττειν τὴν ἀρχϑεῖσαν ἡμῖν ἐπὶ πράγματος νομήν, ἐφ᾽ ὅσον μηδεὶς ἕτερος κατάσχῃ τοῦτο. Ταῦτα μὲν t

,

,

σι

,

10

15

o

᾽

€

H

,

x

2

5

’

,

L4

[A

x

,

M

x

/

,

€

-

,

,

2

AN

?

-

3

2$

x

t

x

x

x

f

;

-

Fü

δεσπό

5

2

,

,

,

x

I4

eg

5

e

3

3

͵

r4

b

>

A

1

-

»

m

,

5

x

M

x

[A

4

[4

1

»

2

[4

x

xx

f

2

[4

>

οὖν εἰ τέλειός τε καὶ ἐπιεικὴς τοὺς τρόπους 3

x

\

/

a

,

L4

FA

F

5

,

9

l4

3

Dd

[4

y

x

€

H

FA

-»

x

r4

x

᾿

ὁ οἰκέτης ἐδόκει. Εἰ δὲ τοιοῦτός

I4

€

H

,

2

H

H

x

-

΄,

ἐστιν, ὃν ἔδει φυλάττεσθαι 7| διὰ τὸν τρόπον ἢ διὰ τὴν [ἡλικίαν], ἐπειδὴ κούλπαν ὁ βόνα φίδε νομεὺς ὀφείλει μετὰ προκάταρξιν, τότε καὶ ὑπὲρ αὐτοῦ τοῦ οἰκέτου καταδικάζεται, οὕτω μέντοι, ἵνα, εἰ μήπω αὐτὸν οὐσουκαπίτευσεν,

ἐκχωρήσει αὐτῷ ὁ ἄκτωρ τὰς ἀγωγάς, ἃς ἔχει ὁ δεσπότης ἐπὶ τοῦ οἰκέτου τυγχάνων. *O μέντοι ᾿Ιουλιανὸς ἐπ᾽ ἐκείνων τῶν ϑεμάτων, ἐφ᾽ ὧν οὐ καταδικάζεται διὰ τὴν τοῦ οἰκέτου φυγὴν ὁ βόνα φίδε νομεύς (ob καταδικάζεται δέ, ἡνίκα μήτε οὐσουκαπίτευσεν, ἀλλὰ τέλειος καὶ νουνεχὴς ὁ οἰκέτης ἐδόκει), ἐπὶ τούτων οὖν, ὡς εἴρηται, ϑεμάτων φησὶν ὁ ᾿Ιουλιανός, ὅτι εἰ [xoi] μὴ ᾿

ε

3

e

x

,

x

J

[4

^

,

led

3

H

ε

x

L

»

Σ

^

55

!

€

,

,

m

[4

I4

2

,

^

€

3

>»

7

3

᾿

5

,

,

Ld

,

£

x

5 ἀπολύεσϑαι: ἀπολύεται II | 11 λαμβάνοντα ἀπαιτεῖ: λαμβάνεται IT | 13 συλλαμβάνεσϑαι: Ζ, οὐ λαμβάνεσϑαι" II | 17 που: leg. Παῦλος | 24 ὅτε: ὅτι IT | ἅπαξ: suppl nos | 26 νομιζόμεϑα: suppl. nos | 32 ὁ (δεσπότης): Il, ὡς Ζ

M

LIB. XV — TIT. 1 (ID

859

ἀναγκάζεται καυτίονα διδόναι περὶ τῆς τοῦ οἰκέτου ἐπεξελεύσεως, [ἀλλ᾽ ὅμως] ἀσφαλιζέσϑαι ὀφείλει τὸν πετίτορα, ὅτι, ἐὰν τῆς τοῦ οἰκέτου δράξηται xavoy Tic, »

»

μ

x

,

[4

»*

m

Led

3

I

,

Ld

ἀποκχαϑίστησιν αὐτόν. Εἰ μέντοι κατὰ δόλον τοῦ ποσσέσσορος φύγῃ ὁ οἰκέτης, τότε ἀδιαστίκτως αὐτὸν καταδικάζεσϑαί φησιν ὡς νεμόμενον

τὸν λέγοντα᾽

a

x

,

.

t

,

/,

,

o

2. Τοῦ ᾿Ανωνύμουι 'H ια΄. τιτ. γ΄. (4) διγ. α΄.

1

20

3

ἀσφαλὴς

^

φυλακὴ

,

,

ἐπιδεσμεῖν

ἐπιτρέπει

ὡς

βιβ.

3. Στεφάνου. Ἢ μετὰ τὴν προκάταρξιν Y, μετὰ τὴν φυγὴν καὶ ἐν φυγῇ ὄντα τὸν οἰκέτην οὐσουκαπιτεύει ὁ βόνα φίδε νομεύς, ἐν ᾧ μὴ ἕτερός τις [ἐδράξατο] τῆς τοῦ οἰκέτου κατοχῆς. [Ἐπὶ τοσοῦτον] γὰρ δυνάμεϑα καὶ Ψυχῇ νέμεσϑαι ἤτοι κατέχειν ψυχῇ τὴν [ἀρχϑεῖσαν ἡμῖν ἐπὶ πράγματος νομήν, ἐφ᾽ ὅσον μηδεὶς ἕτερος νέμ]εται. Τοῦτο γὰρ ἔστι μαϑεῖν ἐξ ὧν ὁ Οὐλπιανὸς ἐν τῷ ἑξῆς βιβ. τιτ. α΄. [διγ. ιβ΄. φησίν. ᾿Αλλὰ] μὴ ϑεμάτ{ισον] τὸν οἰκέτην φυγάδα [ὄντα, πρὶν] 7j παρεδόϑη τῷ βόνα φίδε νομεῖ. Οἶδας γὰρ μαϑὼν ἐν τῷ ς΄. τιτ. τῆς β΄. τῶν ’Ivorir., ὅτι ὁ φυγὰς οἰκέτης, οἱαδὴ αὐτὸς κλέπτων ἑαυτὸν καὶ φούρ[τιβος εἶν]αι δοκῶν, [οὐκ] οὐσουκαπιτεύεται. ᾿Αλλὰ ϑεμάτισον, [ὅτι] πρὸ τούτου μὴ ὧν φυγὰς ἤρξατο φεύγειν μετὰ τὸ παραδοϑῆναι αὐτὸν τῷ βόνα φίδε νομεῖ. 4. Στεφάνου. Κἂν τὰ μάλιστα γὰρ μετὰ προκάταρξιν καὶ ve ὁ βόνα φίδε Z 17 νομεὺς κούλπαν ἤτοι ἐξάκταν διλιγεντίαν ὀφείλει παρέχειν ἐν τῷ πράγματι, ὅμως οἶδε xal αὐτὸς ὁ 'louMavóc, ὅτι καὶ αὐτὴν τὴν ἐξάκταν ὑπερβαίνει διλιγεντίαν ἡ ἀλόγως ἡμῖν ἐπαγομένη παρ᾽ ἑτέρων ζημία. Καὶ τοῦτό φησιν L4

Y

M

ji

5»

25

κατὰ τὸν κανόνα

ὁ δόλῳ παυσάμενος νέμεσϑαι ἀντὶ νεμομένου παραλαμβάνεται.

t

3

3

x

/

€

I

t

-

,

,

v"

M

Z

>

»

€

^

^

,

7

,

I4

€

x

,

“ἃ

Ἰουλιανὸς ἐν τῷ 19^. τῆς κομμοδάτι καὶ £v τῷ μα΄. τῆς λοκάτι τῶν δὲ ῥέβους. \

H

Ped

,

-Ὁ

/

x

>

μοὶ

,

Lol

J,

mM

A

t€)

Εἰκότως οὖν ἐπὶ μόνῃ τῇ ἐκχωρήσει τῶν ἀγωγῶν καὶ οὐκ ἐπὶ τῷ διαφέροντι: τὸν ποσσέσσορά φησι καταδικάζεσϑαι ὁ αὐτὸς ᾿Ιουλιανός. x

2

u

/

e

5

x

3

H

5. Στεφάνου. Μετὰ προκάταρξιν δηλονότι. Εἶπον γάρ [σοι καὶ] ἀνωτέρω, ὅτι οἱ πρὸ τῆς προκατάρξεως καρποὶ καὶ τοχκετοὶ διὰ τῆς ἰδικῇς ἀγωγῆς ἀπαιτοῦνται καὶ οὐ καταφέρονται εἰς τὴν καταδίκην τῆς ἰδυκῶς ἐπ᾽ αὐτῷ τῷ πράγματι xıyndelong iv ῥέμ. 30

6. Στεφάνου. ἜἜνϑα γὰρ αὐτὸν οὐσουκαπίτευσεν, Avdyan αὐτόν ἐστιν N ἐκχωρῆσαι τὰς ἀγωγὰς ἣ καυτίονα δοῦναι, ὅτι ἐπιζητεῖ τὸν οἰκέτην καὶ ἀπαιτεῖ καὶ δίδωσι τῷ πετίτωρι. ,

x

5»

x

,

[4

>

,

5

,

2

^

7. Στεφάνου. 'Oc γὰρ μετὰ προκάταρξιν χούλπαν ὀφείλει ὁ βόνα φίδε νομεύς, εἰκότως καταδικάζεται, εἰ τὸν οἰκέτην ὀφείλων φυλάξαι μὴ ἐφύλαξεν. “ὥστε μὴ ἐναντιωϑῇ σοι τὸ εἰρημένον ἐν τῷ λα΄. διγ. τῆς νερεδιτάτις πετιτίονος ,

35

»

»

13 ἀλλὰ:

J

suppl.

!

nos

,

x

»

FA

>

[4

/

x

,

,

860

LIB.

XV — TIT.

I (ID)

(εἴρηται δέ, ὅτι οὐκ ἐγκαλεῖται περὶ ῥαθυμίας ὁ βόνα φίδε νομεύς, ἐπειδὴ ἐνόμισεν ἐπὶ τοῖς οἰκείοις ῥᾳϑυμεῖν)" μετὰ γὰρ προκάταρξιν καὶ ἀπὸ κούλπας εὐθύνεται ὁ βόνα φίδε ποσσέσσωρ. Ἔδει γὰρ αὐτόν, ὡς ἤδη φϑάσας σοι παραδέδωκα, slBÉ«vou» μηδὲ ἑταίραν τρωϑῆναι δι᾿ ἀοινίας, xal τὴν δημώδη ταύτην ἐνθυμηϑῆναι παροιμίαν, ἥτις φησί ἱκαὶ Ζεὺς ἐλευϑέριος᾽. “Ὅτι γὰρ μετὰ προχάταρξιν ἐγχαλεῖται καὶ περὶ κούλπας καὶ ὁ βόνα φίδε νομεύς, ἔγνως μὲν ἤδη £v τῷ ιε΄. dıy., μανϑάνεις δὲ καὶ ἐν τῷ λς΄. καὶ με΄. διγ. τοῦ παρόντος ttc. LÀ

Z

3

μὲ

Hu

3

€

,

,

2

x

”

had

H

ΣᾺ

‚

3

=

x

ὃ

1

€

»

€

>

c

eg

€

[A

δὲ

,

x

H

1

,

ες

,

2

Ὁ

>

x

τ

Σ

,

5

^

1

-

;

€

>

M

7,

ru

,

x

nm

^

,

10

8. Στεφάνου. Τότε δὲ ἀπολύεται, ὅτε μήτε οὐσουκαπίτευσεν, μήτε ἔχῃ x«pnóv, μήτε τοιοῦτος ἦν ὁ οἰκέτης, ὃν ἔδει φυλάττεσϑαι, μήτε κατὰ δόλον ἐπαύσατο νέμεσϑαι.

15

9. Στεφάνου. Θὲς γάρ, ὅτι ὁ οἰκέτης τέλειος καὶ ἐπιεικὴς ἦν καὶ τοιοῦτος εἶναι Edöxer, ἐφ᾽ οὗ κούλπα οὐκ ἔστιν ἐγκαλῆσαι τῷ βόνα φίδε νομεῖ μὴ φυλάξαντι αὐτόν, ἐπείτοιγε καὶ ἀπὸ κούλπας ἀεὶ κατέχεται μετὰ προκάταρξιν 6 βόνα φίδε νομεύς, ὡς ἔγνως ἐν τῷ ιε΄. διγ., μανϑάνεις δὲ καὶ ἐν τῷ AG. καὶ με΄. διγ.

,

Y

A

2

€

-

,

f

,

>

*

T

t

t€

H

[4

^

!

€

a

3

»

L4

L4

3

,

3

m

,

m

-

,

^

,

,

,

/

A

,

\

,

x

,

Ἧ

H

3

,

u

^-

x

x

H

^

M

,

B XV, 1, 22— D VI, 1, 22. l. Στεφάνου. 'O γὰρ δόλῳ παυσάμενος νέμεσϑαι ἀντὶ νεμομένου παραλαμβάνεται. Z 18 BXV, 1, 27 Ξ D VI, 1, 27. l. Στεφάνου. Εἶπον γάρ cot xai ἐν τῷ ιζ΄. διγ., ὅτι ἡ τῆς ἀπομειώσεως ,

20

διατίμησις

με

οὐ κατὰ

,

φύσιν

M

τῆς

,

m

ἰν ῥέμ,

,

ἀλλὰ

[4d

PER

[4

Dod

IUDICEM

»

,

ἀπαιτεῖται.

Τῆς

οὖν lv ῥὲμ ἀσϑενούσης οὐχ οἷόν τε ἐστὶ γίνεσϑαι τῆς ἀπομειώσεως καταδίκην (πῶς γάρ, ὅτε καὶ ἀσϑενεῖ ἣ iv deu, ἀλλ᾽ ὀφφικίῳ τοῦ δυκάζοντος γίνεται τῆς ἀπομειώσεως καταδίρκη;). ᾿Απολύεται οὖν ὁ ῥέος, κἂν μετὰ προκάταρξιν ^

25

,

e

^

>

--

€

5

er

>

>

,

Led

,

,

ὁ οἰκέτης ἐτελεύτησε, ἐν ᾧ δηλονότι μὴ βενάλιος ἦν ὁ οἰκέτης γεγένηται, μῆτε πωλήσας αὐτὸν μετὰ προκάταρξιν ὁ ποσσέσσωρ t

2

,

Σ

ἔλαβεν. E).

’E

,

,

"Emi ἑκατέρῳ x

e

,

ΚΑ

γὰρ Mi

,

9é

ϑέματι, εἰ

M

,

m

,

^

,

,

[A

T

€

δὴ ἐτελεύτησεν

91

ἐν τῷ : ιε΄. xol ιζ΄. διγ., «καταδικάζεται». 3

30

5

,

‘A

'

3

μήτε μόρα τὸ τίμημα

,

A

ὁ οἰκέτης, €

»

,

ὡς ἔγνως Z 19

r4

e

L4

Kal ἑνὸς δὲ τούτων μὴ ὑποχειμένου Ne

NN

x

,

M

€

,

εἴτε μετὰ προνουντατίονα ἐτελεύτησεν, πάλιν ὁ ποσσέσσορ καταδικάζεται, ὡς ἔγνως ἐν τῷ αὐτῷ ιζ΄. διγ., ὥσπερ οὖν καὶ μήπω προνουντατίονος γενομένης εἰ κατὰ δόλον ἢ κούλπαν τοῦ ἐναχϑέντος ἐτελεύτησεν, ὡς δείκνυσι καὶ τὸ χδ΄. (21) διγ. καὶ τὸ πολλάκις ἡμῖν εἰρημένον, ὅτι καὶ ὁ βόνα φίδε νομεὺς μετὰ προκάταρξιν ἀπὸ δόλου καὶ κούλπας εὐϑύνεται. H

MJ

3 ὡς:

,

καὶ Il

a

t

|

4 μηδὲ:

Ped

2

μηδὲν IE

,

| ἑταίραν:

Σ

ft

ἕτερον II

t

| δι’ ἀοινίας:

x

x

διάνοιαν II |

5 ἐλευϑέριος: τρίος II | 17 παραλαμβάνεται: post hanc vocem multa desunt δὲ II | 28 καταδικάζεται: suppl. nos

| 27 δὴ:

LIB. XV — TIT. I (ID

861

2. Στεφάνου. Οὐ δύναται λέγειν, ὅτι, ei μὴ ἐβλάβη τὴν ἀρχὴν ὁ οἰκέτης, ἤμελλον νῦν διὰ τῆς ἰν ῥὲμ νομίσματα λαμβάνειν. Τοῦ γὰρ οἰκέτου τελευτήσαντος δίχα δόλου καὶ κούλπας τοῦ ποσσέσσορος ἔσβεσται αὐτῷ N lv ῥὲμ κατὰ τὴν εἰρημένην μοι παρατήρησιν. ”

m

x

=

2

εν

Η

,

Ped

^

H

[4

,

3. Οὐ μόνον ὁ μετὰ προκάταρξιν δόλος καταφέρεται εἰς τὴν σπεκιαλίαν iv deu, ἀλλὰ γὰρ δὴ καὶ ὁ πετόριτος, τουτέστιν ὁ πρὸ τῆς προκατάρξεως. Καὶ ὁ μήπω γὰρ προκατάρξεως γενομένης κατὰ δόλον παυσάμενος νέμεσϑαι κατέχεται ἤτοι ἐνάγεται τῇ ἰν ῥὲμ ἀντὶ νεμομένου παραλαμβανόμενος. Καὶ τοῦτο ἐκ τοῦ δόγματος τῆς συγκλήτου δύναται νοεῖσϑαι. Διηγόρευται γὰρ αὐτῷ, 3

10

m

,

m

A

u

bd

,

x

>

Ld

ὅτι πρετόριτος δόλος εἰς τὴν νερεδιτάτις κατάγεται πετιτίονα. "Ἔστι δὲ οὐδὲν

ἕτερον ἣ νερεδιτάτις πετιτίων ἣ iv ῥέμ. Οὐκ ἔστιν οὖν εὔηϑες ἢ ἁμαρταχόλουϑον εἰπεῖν καὶ ἐπὶ σπεκιαλίας iv deu τὸν πραετέριτον κατάγεσθαι.

[4

j

t

/

I4

A

Σ

4, KogDAou. 'O παυσάμενος καὶ τῇ νερεδιτάτις πετιτίονι. 15

20

25

3

»

δόλῳ νέμεσϑαι

3

»

a

€

ἐνάγεται τῇ iv ῥέμ, ἐπειδὴ

5. Τοῦ ᾿Εναντιοφανοῦς. Τοῦτο νόησον, ἔνϑα ὑφίσταταί τε καὶ φαίνεται τὸ πρᾶγμα. Τοῦτο γὰρ συνάδει τοῖς ἐν τῷ χγ΄. διγ. τοῦ γ΄. τιτ. τοῦ ε΄. βιβ. Εἰ δὲ μὴ μὴ ὑφίσταται ὑφ μἣ οὐ (poφαίνεται, , τότε ὁ δόλῳ 1 παυσάμενος μενος τῆς τὴς νομῆς νομῆς τῇτῇ ἀδ H A 2», “ A ἐξνιβέμδουμ ἐνάγεται. Οὕτως οὖνzx νόησον καὶ ' τὸNOR Ac'. διγ. 6. Τοῦ ᾿Ανωνύμου. “Ὅτι γὰρ ἣ νερεδιτάτις πετιτίων iv ῥέμ, ἐστιν, ἔγνως βιβ. ε΄. τιτ. [γ΄.] διγ. νε΄. (9). 7. Oldas, ὅτι τῶν πραγμάτων ἐκείνων προσπορίζειν δυνάμεϑα τὴν δεσποτείαν, ὧν καὶ τὴν νομὴν προσπορίζειν δυνάμεϑα, καὶ ὅτι ὑπεξούσιος υἱὸς τῶν μὴ ἐξ ῥὲ πάτρις μόνον προσπορίζει οὐσούφρουκτον, τῶν δὲ ἐξ pe πάτρις καὶ τὸν οὐσούφρουκτον καὶ τὴν δεσποτείαν αὐτῷ προσπορίζει. Ταῦτα εἰδὼς ἐλϑὲ ἐπὶ τὸ προκείμενον. Ὑ πεξούσιος 7) καὶ οἰκέτης ἀλλότριον ἠγόρασε πρᾶγμα, καὶ προσέπορισε μὲν κατὰ τὸν νόμον τῷ πατρὶ ἢ τῷ δεσπότῃ τὴν τούτου νομήν, εἶχε δὲ φυσικῶς τὴν τοῦ πράγματος κατοχήν, καὶ εἰκότως ὁ πατὴρ ἢ ὁ δεσπότης [ὡς] διὰ τοῦ υἱοῦ «Tj, διὰ τοῦ οἰκέτου» τὸ πρᾶγμα νεμόμενος ἐνήχϑη τῇ ἰν ῥέμ. ᾿Αλλὰ μελλούσης γίνεσϑαι καταδίκης ἀπελείφϑη ὁ υἱὸς [ἢ ὁ οἰκέτης] οὐ κατὰ δόλον 7, κούλπαν τοῦ πατρὸς ἢ τοῦ δεσπότου τὸ πρᾶγμα κατέχων ὡς εἴρηται. Τί χρὴ ποιεῖν τὸν δικάζοντα; Λέγει Οὐλπιανός" ὑπερτιϑέσϑω τέως τὴν ἀπόφασιν προϑεσμίαν τινὰ [ῥητῶν] ἡμερῶν ταύτῃ Z20 €

e

3

ε;

t

x

A

.Ὡ

€

3

3

,

€

x

»

,

aA

!

x

,

^s

-

*

x

,

a

-

,

,

>

,

6 πετόριτος (mox πρετόριτος): i.e. praeteritus | 11 εὔηϑες ἣ ἁμαρτακόλουϑον: £019. . . ἢ ἁρμο ἀκολούϑως II, εὐήϑως ἢ ἀνακολούϑως vel εὔηϑες ἢ ἁρμόδιον, ἀκολούϑως Z |

17 ὑφίσταται: ἵσταται II | 20 ve’.: Il, ιε΄. Z, sed non quadrat Παῦλος"

cf. infra

p. 8621.

7

| 31 Οὐλπιανός: num

1

e

ex

862

LIB.

διδούς, ἵνα τούτων τὸν πατέρα ἣ τὸν ἀπίελείφϑη] ὁ υἱὸς τὸν πατέρα 7j τὸν τὴν τοῦ πράγματος

I (ID

ἐντὸς εἰ μὴ παραγένηται ὁ υἱὸς ἢ ὁ οἰκέτης, καταδικάσῃ δεσπότην, N μὴ ὑπερτιϑέσϑω μὲν τὴν ἀπόφασιν, εἰ καὶ 7, ὁ οἰκέτης, ποιείτω [δὲ] τὴν καταδίκην καὶ ἀπολυέτω δεσπότην μόνον εἰ καυτίονα παράσχῃ, ὅτι ἀποκαϑίστησι νομὴν εἴσω προϑεσμίας ῥητῆς.

8. 'O βόνα φίδε νομεὺς περὶ τὸ ἐκδικούμενον πρᾶγμα δαπανήματα ἐποίησεν μήπω γενομένης κατ᾽ αὐτοῦ προκατάρξεως. Καί φησιν ᾿Ιουλιανός, ὅτι διὰ τῆς τοῦ δόλου παραγραφῆς τῶν τοιούτων δαπανημάτων γίνεται λόγος. Καὶ εἰ ἐπιμείνῃ ὁ ἄκτωρ τὸ πρᾶγμα τὸ οἰκεῖον ἀπαιτῶν μὴ ἀποδιδομένων τῶν δαπανημάτων, τουτέστιν ἐὰν ὁ τοῦ πράγματος χύριος τὰ δαπανήματα μὴ διδοὺς ἐπιμείνῃ κινῶν τὴν ἰν deu, ἀντιτίϑεται αὐτῷ δόλου παραγραφή, 9v ἧς οὐ πρότερον αὐτῷ τὸ πρᾶγμα δοϑήσεται, εἰ μὴ παράσχῃ τὰ περὶ αὐτὸ xad” ὃν »

,

ELONTAL

,

τρόπον

A

γενόμενα

δαπανήματα.

Τὸ

*

»

αὐτὸ

,

3

ἐστιν,

εἰ

,

καὶ

x

,

[4

OLXETNG

ε

ἣν

ie

ἐκδικούμενος καὶ βόνα φίδε νομεὺς ἔτυχεν ἐναχϑεὶς περὶ αὐτοῦ τῇ νοξαλίᾳ Ü καὶ δεδωκὼς τὸ διαφέρον, ἵνα μὴ ἀναγκασϑῇ αὐτὸν εἰς νόξαν ἐκδοῦναι. Καὶ οὕτω γὰρ ἀντιτίϑησι δόλου παραγραφὴν ὁ ἐναγόμενος τῇ ἰν ῥὲμ τῶν οὕτω ,

15

XV — TIT.

,

M

x

ὑπ᾽ t

3

x

,

[4

x

Z

Uu

e

P4

^

3

2

x

Lo

,

M

x

3

3

,

led

t

H

>

lad

x

αὐτοῦ δεδομένων. Ταὐτὸν ἔστιν εἰπεῖν καὶ ἔνϑα κατὰ πλάνην εἰς ἀλλότριόν »

-

Z

,

x

L4

3

Ὁ

Αι

x

᾿

2

>

,

,

τις ὠκοδόμησεν ἔδαφος. Kal οὕτω γὰρ δεσπότην ποιεῖ τοῦ ἐποικοδομηϑέντος τὸν τοῦ ἐδάφους 20

Pd

€

L

M5

25

3 0

ce

Fi

3

δεσπότην κατὰ τὸν κανόνα τὸν λέγοντα. εἴκει τὰ ἐπικείμενα

τοῖς ὑποχειμένοις. ᾿Εναγόμενος δὲ τῇ iv ῥὲμ ἀντιτίϑησι δόλου παραγραφήν, χαὶ οὐκ ἄλλως τὸ οἰκοδομηϑὲν ἀποκαϑίστησιν, εἰ μὴ τὰ γενόμενα χομίσεται δαπανήματα, πλὴν εἰ μὴ ἄρα ἑτοίμως ἔχει ὁ πετίτωρ παραχωρῆσαι περιαιρεθϑῆναι τοῦ ἐδάφους τὸ οἰκοδόμημα. Τὸ αὐτὸ καὶ περὶ ἐδάφους εἰρήκασι δωρηϑέντος τῇ γαμετῇ παρὰ τοῦ ἀνδρὸς ἐν συνεστῶτι τῷ γάμῳ. Εἰ γὰρ λαβοῦσα τὸ ἔδαφος παρὰ τοῦ ἀνδρὸς ἣ γυνὴ ᾧκοδόμησεν ἐν αὐτῷ, δεσπότης δηλονότι τοῦ ἐποικοδομηϑέντος ἐστὶν ὁ ἀνὴρ διὰ τὸ μὴ ἐρρῶσϑαι τὰς ἐν συνεστῶτι τῷ γάμῳ δωρεάς. Εἰ τοίνυν μετὰ τὴν τοῦ γάμου διάλυσιν ἐναγόμενος τὴν περὶ τοῦ γάμου ἐξστιπουλάτου χρήσηται ἀντεναγωγῇ τὸν ἐποικοδομηϑέντα λαβεῖν , τ 2 n ε H , "ἘΝ x mo 2, ἐν M βουλόμενος οἶκον, ἐξετάζων ὡς ἐν παρακολουϑήματι καὶ τὰ τῆς lv ῥὲμ ἤτοι τὰ τῆς ἀντεναγωγῆς ὁ δικαστὴς μὴ ἄλλως αὐτῷ παρασχεθϑῆναι ψηφιζέσθω τὸν οἶκον, εἰ μὴ τὰ γενόμενα περὶ τὴν οἰκοδομὴν δαπανήματα τῇ οἰκείᾳ λογίσηται γαμετῇ Y καὶ ἀνάσχηται περιαιρεϑῆναι τὸ οἰκοδόμημα. "Erepöv ἐστιν, εἰ τὸν ἐμὸν οἰκέτην ἄνηβον καὶ ἥττονα ὄντα τῶν κε΄. ἐνιαυτῶν νεμόμενος τέχνην ἐδίδαξας ἤτοι ἐπαίδευσας. Ἐνταῦϑα γὰρ οὐχ ὅπερ περὶ τοῦ ἐδάφους εἰρήκαμεν ὁ Πρόκουλος οἴεται, ἐπειδὴ οὔτε ὀφείλω στερηϑῆναι τοῦ ἡμετέρου οἰκέτου διὰ τὰ γινόμενα περὶ αὐτοῦ δαπανήματα καὶ τὴν ἐντεῦϑεν ἀντιτιϑεμένην ἐμοὶ δόλου παραγραφήν, οὔτε ἣ αὐτὴ δύναται προσληφϑῆναι περὶ /

FERN

7 ᾿Ιουλιανός:

5

bi

»

num

37 ἐμοὶ: Ζ, αὐτῷ Π

,

5

x

,

Σ

m

x

I

Οὐλπιανός}

5»

,

cf. supra

5

x

eo‘

3

b]

x»

Id

p. 861

F

x

f

,

,

>

1. 31

ed

|

F

4,

2

x

m5

,

29 καὶ τὰ: Z, κατὰ II

|

LIB.

XV — TIT.

I (ID

863

τὸ πρᾶγμα ϑεραπεία, ἣν ἐπὶ τοῦ ἐδάφους φϑάσαντες εἴπομεν. Πῶς γὰρ οἷόν τε ἐστὶν ἀφαιρεῖσθαι τοῦ οἰκέτου τὴν τέχνην ὡς τοῦ ἐδάφους τὸ οἰκοδόμημα; Ζ 21 Οὐ δυνάμεϑα τοίνυν ὅπερ ἐπὶ τοῦ ἐδάφους εἰρήκαμεν, τοῦτο καὶ ἐπὶ τοῦ οἰκέτου Σ

[τοῦ]

,

ex

εἶχες

ce

>

I

»

τοῦτον

x

αὐτὸν

διότι

m

τυχὸν

,

"m

τὸν x

διδόναι,

,

οἰκέτην A

αὐτὸν

x

Ὁ

>

M

σὺ ὁ τούτου

,

Δ

καὶ εἰ πρὸς

,

ζωγράφον

x

7)

,

βιβλι-

A

y

,

δεσπότης

,

"m

,

b

,

τῆς

x

ς

,

καὶ πλείονος

ἀληϑείας

A

3

Σ

κύριος

H

H

εἶ τοῦ

,

τ

x

μέλλεις

M

οἰκέτου,

-

’

,

δεῖξον

FA

bd

καὶ

x

τοῦτον λάβε πρὶν ἢ δαπανήσω τὸ περὶ τὴν τέχνην, ὁ δὲ Τίτιος ὑπερέϑετο, καὶ οὕτω αὐτὸ ἀποπροσποιησάμενος τὰ περὶ τὴν τέχνην ὁ ποσσέσσωρ ἐπὠφλησέ [re] xai δέδωκε Sxravijuasa ἐπὶ γὰρ τοῦ παρόντος ϑέματος, [εἰ καὶ] un βενάλιος ἦν ὁ οἰκέτης, οὐκ ἄλλως αὐτὸν ἀποκαϑίστησιν ὁ ποσσέσσωρ, εἰ μὴ τὰ περὶ τὴν τέχνην κομίσεται δαπανήματα, δόλου πραγραφὴν ἀντιτιϑέμενος τῷ πετίτορι. m

F

7

x

,

x

a

x

,

Y

A

^

,

€

A

>

,

x

>

3

M

x

vy

£

€

x

,

Ped

x

x

H

,

3

€

,

,

Hn

»

€

M

rH

9. Στεφάνου. Θεμάτισον δὲ αὐτὸν βόνα φίδε. ᾿Επὶ γὰρ τοῦ μάλα φίδε τίνα... σασϑαι... τῇ ἐν τῷ λζ΄. διγ. τῆς νερεδιτάτις πετιτίονος. ᾿Ανάγνωθϑι xai τὸ ιζ΄. Bw. τοῦ παρόντος τιτ. καὶ κατὰ τὰς ἐκεῖ νόησον δίιαστίξεις) τὰ νῦν εἰρημένα σοι ἀπόντα τοῖς ἐκεῖ κειμένοις. [4

25

5

,

,

τούτου

20

εἰπεῖν,

2

αὐτὸν πιπράσχειν διὰ τὴν τέχνην, ἣν ὁ ποσσέσσωρ ἐδίδαξεν. Ei δὲ μὴ βενάλιος ἦν ὁ οἰκέτης, πρὸ δὲ τῆς προκατάρξεως μήπω τὴν τέχνην αὐτοῦ ἐκδιδαχϑέντος, ἀρξαμένου δὲ ταύτην διδάσκεσϑαι πρ[ονο]ηϑεὶς ποσσέσσωρ, ὅτι ἀλλότριος ἦν ὁ οἰκέτης, διεμαρτύρατο Τίτιον, ὃς ἐπεφημίζετο καὶ Av τοῦ οἰκέτου δεσπότης, λέγων τυχόν, ὅτι δαπανήματα μέλλω περὶ τὸν οἰκέτην ποιεῖν καὶ μισϑὸν περὶ 3

15

>

ογράφον ἐδίδαξας. ᾿Εκράτησε τοιγαροῦν, ὥστε un ἄλλως ὀφφικίῳ τοῦ δικάζοντος διατίμησιν [γίνεσϑαι] τῶν περὶ τὴν τέχνην δαπανημάτων, εἰ μὴ βενάλιον ,

1

ἐκδικηϑέντος

m

mM

5

m:

,

=

,

[4

»

᾿

10. [Τοῦ ᾿Ανωνύμου.] ᾿Ανάγνωθι τὸ τέλος τοῦ α΄. διγ. τοῦ α΄. τιτ. τοῦ χ΄. βιβ. καὶ τὸ ι΄. διγ. τοῦ δ΄. τιτ. τοῦ μδ΄. βιβ. 11. Τοῦ αὐτοῦ. ᾿Ανάγνωϑι βιβ. ιγ΄. τιτ. [ζ΄.] διγ. κε΄. καὶ βιβ. (9. τιτ. α΄. Ow. μγ΄., μδ΄.

30

BXV, 1, 36 = DVI, 1, 36. l. Στεφάνου. Σημείωσαι ἐπὶ ῥητοῦ, ὅτι μετὰ προχάταρξιν πᾶς ἐναγόμενος τῇ ἰν ῥέμ, τουτέστιν εἰ καὶ βόνα φίδε ἐστί, καὶ ἀπὸ κούλπας εὐϑύνεται. Ζ 22 Σημείωσαι διὰ τὸ ἐντελῶς εἰρημένον ἐν προοιμίοις τοῦ κζ΄. διγ. 2.

Στεφάνου. Μέμνησο

3.

Τοῦ ᾿Ανωνύμου. Περὶ φυγάδος ἀνάγνωθι διγ. κα΄. καὶ περὶ νηὸς διγ. ις΄.

10 προνοηϑεὶς:

zp...xndn

τῶν εἰρημένων ἐν τῷ κα΄. διγ.

II

| 22 διαστίξεις:

suppl.

nos

864

LIB. XV — TIT. I (ID

4. Στεφάνου. Οἶδας δὲ μαϑὼν ἐκ τοῦ τέλους τοῦ ις΄. διγ., ὅτι, κἂν ἐν πλοΐμῳ καιρῷ πλεῦσαι τὴν ναῦν παρεσχεύασε, ἀνεπιτηδείοις δέ τισιν αὐτὴν

a

χατεπίστευσεν,

B XV, 1, 37 = D VI, 1, 37. 1. Τοῦ ᾿Ανωνύμου. “Ὅμοιον βιβ. ιε΄. τιτ. γ΄. ny. γ΄. " Avevo τιτ. δ΄, διγ. ιδ΄, ᾿Ανάγνωθι τὸ τέλος τοῦ κζ΄. διγ. τούτου τοῦ τιτ.

?

3

,

Σ

7,

[A

tà

ε

25

,

f

ed

H

,

Σ

x

3

T

[L4

,

M

,

2

5

"

A

,

2

,

,

H

Η

^

M

Ld

3

Σ

I

,

bd

M

;

t

,

2

,

,

2

»

m

Οὐ

m

»

»

,

>

vw

»

x

=

€

1

,

x

3

x

2

[4

»

,

^

FA

^

F

e

H

Lad

A

^

f

3

,

2

3

,

^

t

^

Μ᾿

\

ὀδὲ

Y.

,

FA

-

/

,

e

H

M

/

H

,

x

>

,

F4

,

;

B XV, 1, 38 = D VI, 1, 38. l. ᾿Ωικοδόμησας ἐν τῷ ἀλλοτρίῳ ἀγρῷ, ὃν ἀγνοῶν Bóvx φίδε παρὰ [τοῦ πεπρ]ακότος ὠνήσω, T, καὶ ἔσπειρες τοῦτον αὐτὸν τὸν ἀγρόν, xol μετὰ ταῦτα κινεῖται κατὰ σοῦ ἡ iv fen. Kat φησιν ὁ Κέλσος, ὅτι χρὴ τὸν ἀγαϑὸν δικαστὴν μὴ ὡς ἔτυχεν ἀποφαίνεσθαι, διαφορὰν δὲ εἰσάγειν τῆς καταδίκης ἀπό τε τῶν προσώπων καὶ τῆς αἰτίας. Πρῶτον γὰρ τὸ τοῦ πετίτωρος ἐξετάζεται πρόσωπον᾽ ὑπόϑου γάρ, ὅτι καὶ αὐτὸς εὔπορος ὧν τὰ αὐτὰ ἤμελλε τῷ ἐναγομένῳ ποιεῖν [καὶ οἰκοδο]μεῖν ἢ γε[ωργεῖν τὸν ἀγρόν. Τούτου] γὰρ ἔχοντος οὕτως, m

30

£

3

T

5

Σ

b

,

m

Ύ

H

,

Σ

3

m"

A

y

2

'

-

20

m

x

M

A

»w/

'

2

>

3

A

15

βιβ. μδ΄.

2. Στεφάνου. Πρόδηλον δέ, ὅτι ἐν ᾧ βούλεται ὁ πετίτωρ, δύναται τὴν τοῦ ἐδάφους «ἔχειν» ὑπερδιατίμησιν κατὰ τὴν ἐπιφερομένην ἐν τῷ ἑξῆς διγ. διάστιξιν. Οὐ δύναται ἀφαιρεῖσϑαι τὰ ἐποικοδομηϑέντα ὁ ἐν εἰδήσει τὴν οἰκοδομίαν ποιησάμενος, ἐπειδὴ μὴ ὀφείλει πλέον τι ἔχειν τοῦ βόνα φίδε τὸ ἀλλότριον οἰκοδομήσαντος ἔδαφος καὶ ὑποκειμένου [ταῖς] ἐν τῷ ἑξῆς διγ. παρατηρήσεσιν. Παραγραφὴν δὲ οὐκ ἔχει, ἐπειδὴ ὁ νόμος ἐρυϑριᾷ δοῦναι παραγραφὴν τῷ ἐν εἰδήσει τὸ ἀλλότριον ἔδαφος οἰκοδομήσαντι. "AA οὔτε ἀφαίρεσιν ἐδίδου αὐτῷ τῶν προστεϑέντων, ei μὴ ὅτι ἐξ ἀρχῆς Böva φίδε νομεὺς ἦν τοῦ ἐδάφους. Τοῦτο δὲ μὴ οὕτω νοήσῃς᾽ κἂν γὰρ ἐξ ἀρχῆς μάλα φίδε νομεὺς ἦν, εἶχεν οὐδὲν ἧττον τῶν ἐπιτεϑέντων ἀφαίρεσιν. Οὐ δεῖ γὰρ ἐκ τῆς ἑτέρου ζημίας ἕτερον γενέσϑαι πλουσιώτερον. Τότε δὲ ἔχει τῶν ἐπιτεϑέντων ἀφαίρεσιν, ὅταν μὴ καταβλάπτει τὴν παλαιὰν ὄψιν τοῦ ἐδάφους. 'O μέντοι H , ^ A LEN! r . ’ 1 \ βόνα φίδε, κἂν καταβλάπτῃ, οὐδὲν ἧττον ἀφαιρεῖται. ᾿Απροσδιορίστως γὰρ χεῖται ἐν τῷ xL. διγ. περὶ τοῦ βόνα φίδε νομέως, καὶ μὴ ἐναντιωϑῇ σοι τὸ χείμενον ἐν τῇ β΄. ἰνστιτ. "Exet γὰρ περὶ δεσποτείας ζητῶν φησιν, ὅτι τὰ ἐν ἀλλοτρίῳ ἐδάφει ἐν εἰδήσει ἐπικτιζόμενα εἴκει τῷ ἐδάφει καὶ οὐκ ἔχει λοιπὸν ἐπ᾽ αὐτοῖς τὴν iv ῥὲμ ὁ κτίσας, οὐδὲ μετὰ τὸ καταπεσεῖν τὸν οἶκον οὗτός ἐστι δεσπότης. [Σημείωσαι τοίνυν], ὅτι οὐ διακόπτεται βόνα φίδε νομὴ διὰ τῆς μετὰ ταῦτα εἰδήσεως. ,

o

1

ὑπόχειται.

Ὁ

M

mot

»

t

;

8 ἔχειν ὑπερδιατίμησιν: ὑπὲρ διατίμησιν stellula imposita conspicitur, quae tamen

καὶ II | 18 τοῦ ἐδάφους:

€

[4

με

A

*

,

x

II; super syllabis ὑπερ inter lineas quo ableget non patet | 15 κἂν: Ζ,

Z, τὸ ἔδαφος II | ὁ μέντοι: Z,

ὁμως τ΄. (?) II

LIB. XV — TIT. I (II)

865

ἀποδίδωσι τὴν γενομένην δαπάνην, ἵνα τὸν ἀγρὸν ἀναλάβῃ, δαπάνην δὲ οὐ πᾶσαν, ἀλλ᾽ ἐφ᾽ ὅσον μόνον τιμιώτερος ἤτοι ὅσου πλείονος ἄξιος γέγονεν ὁ ἀγρός, πλὴν εἰ μὴ ὑπερ[βαίνει τὸ] γενόμενον δαπάνημα ἡ νῦν προστεϑεῖσα τῷ ἀγρῷ διατίμησις. Τότε γὰρ ὅσα ἐδαπάνησε xal οὐχ ὅσου πλείονος ἄξιος γέγονε Z 23 νῦν ὁ ἀγρός, λήψεται ὁ ποσσέσσωρ. Οἷον ‚x. μὲν ἄξιος Av πρότερον ὁ ἀγρός, ἐδαπάνησε δὲ περὶ τούτου ὁ ποσσέσσωρ ἕτερα ‚a. Ei μὲν τὸ νῦν ἄλ[λων φ΄. νομισμάτων] πλείονος ἄξιος ἦν ὁ ἀγρός, τουτέστι τῆς πρωτοτύπου τιμῆς καὶ τῆς γενομένης δαπάνης [συλλογισϑεισῶν] φαίνεται [φ΄. νομισμάτων πλείονος] ὧν ὁ ἀγρὸς ἄξιος, [οὐ τὰ α]φ΄. δίδωσιν ὁ τοῦ ἀγροῦ κύριος, ὅσου καὶ πλείονος 1 γέγονεν ἄξιος, ἀλλὰ ‚a. μόνα, ὅσα ἐδαπάνησεν. Ei δὲ τὸ ἐναντίον [εἰς] φ΄. νομίσματα μόνον διατιμηϑῇ, οὔτε τ[ὰ ,«. νομίσματα] δίδωσιν ὁ κύ[ριος, ὅσα] ἐδαπάνησεν ὁ ποσσέσσωρ, ἀλλὰ q'. xal μόνα, ὅσου πλείονος ἄξιος γέγονεν ὁ ἀγρός, καὶ ἁπλούστερον εἰπεῖν οὐ πλείονα τῶν γενομένων ἐμπονημάτ[ων ὁ δε]σπίότης] δοὺς τῷ ποσσέσσορι λαμβάνει μετὰ τῶν κτισϑέντων ἢ μετὰ 15 τῶν σπερϑέντων 7 φυτευϑέντων τὸν ἀγρόν. Ταῦτα μὲν οὖν εἰ [6] π[ετίτωρ ἤμελλε] καὶ αὐτὸς σπεῖραι 7, οἰκοδομῆσαι, καὶ εὔπορός ἐστιν, ὥστε [αὐτὸν δύν]ασϑαι παρασχεῖν τὰ γενόμενα δαπανήματα μὴ δέον αὐτὸν τὰ τιμιώτατά τε καὶ ἀναγκαῖα πωλῆσαι. "AM εἰ ἀναγκασϑείη τοὐτίων ἕνεκα τοσαῦτα] δαπανᾶν εἰς τὴν αὐτοῦ περίστασίιν, ὥστε ἀναγ]κασϑῆναι ἣ αὐτὸν ἤδη στερη2 ϑῆναι τῶν πατρῴων οἴκων ἢ τῶν τάφων τῶν πατρῴων] 7, τῶν προγονικῶν, τότε αὐτῷ τῷ ποσσέσσορι [παρα]χωροῦμεν, [ἐν] ᾧ καὶ ἐπιτέϑεικεν, ἀφαιρεῖσϑαι €

>

,

P,

€

L

x

y,

f

€

>

,

οι

-

»

/

ε

>

x

x

,

ἢ

€

>

,

x

,

v

,

,

L4

-

2

*

=

x

u

-

LÀ

,

v"

M

H

Θ

RI

bi

>

᾿

ς

ς

,

,

'

,

^

-

bd

,

N

L

m

,

[d

H

,

3

3

2

x

3

,

m

H

[4

,

«M

e.

x

mM

e

b]

3

πάντα, ,

ὅσα καὶ ἃ δύναται, e

b

^

[ἀ]κ[ε]ραί[αν]

Uu

3

I4

μέντοι καὶ ἀμ[είωτον] ,

b

3

τὴν παλαιὰν

H

A

x

ὄψιν αὐτοῦ [τοῦ ἀγρ]οῦ φυλαττομένῳ καὶ ὥσπερ εἰ μηδὲν ἣν χ[αταλυϑὲν] 7, συλ[ηϑ]έν [ποτε ἐν αὐτῷ], πλὴν εἰ μὴ ἄρα ὁ τοῦ ἐδάφους κύριος ἑτοίμως ἔχῃ, 25 ἐν ᾧ, καϑάπερ εἴπομεν, ἐστὶν ἄπορος, τοσαῦτα τῷ ποσσέσσορι παρέχειν, 2

2

»

Fa

M

5

A

»

t

m5

/

,

€

H

».

ὅσα μέλλει λαμβάνειν μετὰ τὸ καταλυϑῆναι τὸ οἰκοδόμημα τὰς ὕλας πιπράσκων

xai λαβεῖν ὡς ἔχει νῦν σχήματος τὸν ἀγρόν" χ[α]τ[απ]έτα[σμα δὲ] φϑίείρειν οὐκ ἔξεστι.] Καὶ γὰρ ἐν à κακοϑελές τε καὶ [φϑονερῶς] ἐπεχείρησε ποιεῖν 6 x

bd

t

».

m

[A

x

>

f

,

x

H

ποσσέσσωρ Ex oat τοίχου [κονίαμα] βουλόμενος [ἢ] τὴν γραφήν, [ἣν] ἐπιτέϑεικε, ,

m

H

80 οὐδὲν ἐν τέλει ἕτερον τοῦτο οὐ συγχωροῦμεν ἐστιν ὁ πετίτωρ, ἐκεῖνα τὸ οἰκοδόμημα καὶ τὰς

1

,

A

A

A

A

2

H

ὠφελούμενος 7| ὅτι τὸν οἰκεῖον φϑόνον ἀποπληροῖ, αὐτῷ [περιελ]εῖν. Εἰρήίκαμεν, ὅτι εἰ] μὴ εὔπορός διδούς, ὅσα δύναται λαβεῖν ὁ ποσσέσσωρ καταλύων ὕλας πιπράσκων, λαμβάνει μετὰ τοῦ οἰκοδομήματος

5 olov x1X.: cf. infra p. 892 1. 2 | 8 τῆς γενομένης δαπάνης— ὧν: τὴν γενομένην δαπάνην .......Ὄὕὄ φαίνεται (9) ....... ΝΠ | 12 ποσσέσσωρ: Ζ, πετίτωρ II | 13 ἁπλούστερον εἰπεῖν 0b: ἁπλῶς κρειττον ἡ oo Il | ἐμπονημάτων ὁ δεσπότης:

ἐμπονημάτ.... ott. .Π|

17 μὴ δέον: μηδὲIT | 18 τούτων ἕνεκα τοσαῦτα: suppl. nos |

19 δαπανᾶν: δαπάνην II | εἰς τὴν: εἰσιν II | περίστασιν ὥστε ἀναγκασϑῆναι: suppl. nos | 24 συληϑέν ποτε ἐν αὐτῷ: out. EA........ II | 25 ἄπορος: Ζ, εὔποροςII | 27 καταπέτασμα

— ἔξεστι: suppl.

nos | 28 φϑονερῶς: suppl.

nos

| 31 περιελεῖν — el: suppl.

nos

866

LIB. XV — TIT. I (ID

τὸν ἀγρὸν ἤτοι τὸ ἔδαφος. Τοῦτο νόησον, Evda μὴ βενάλιος ἣν αὐτῷ€ ὁt ἀγρός. Εἰ γὰρ βενάλιός ἐστιν αὐτῷ καὶ σκοπὸν ἔχει τοῦτον ἑτέρῳ πωλῆσαι, τότε οὐ συγχωροῦμεν αὐτῷ, κἂν ἄπορός ἐστιν, μόνην τὴν τῶν ὑλῶν παρέχειν διατίμησιν xai λαβεῖν μετὰ τοῦ οἰκοδομηϑέντος τὸν ἀγρόν. Βεναλίου γὰρ ὄντος, ὡς εἴρηται, τοῦ ἀγροῦ εἰ μὴ βούλεται παρασχεῖν ὁ κινῶν ὅσα ἐν τῷ α΄. μέρει τοῦ διγέστου χρῆναι παρέχεσϑαι φϑάσαντες εἴπομεν, τουτέστιν ὅσα προσετέϑη τῇ διατιμήσει τοῦ ἀγροῦ ἤτοι ὅσου πλείονος ἄξιος γέγονε ἣ καὶ ὅσον δεδαπάνηται κατὰ τὴν ἀνωτέρω εἰρ[ημένην] διάστιξιν, τουτέστιν Y) τοὺς α. ἣ τοὺς [φ΄. χρυσούς], ὡς ἐν προοιμίῳ τοῦ διγέστου φϑάσαντες εἴπομεν, τότε τούτων ὑπεξαιρουμένων τῶν α. ἢ τῶν φ΄. χρυσῶν εἰς τὴν τοῦ ἀγροῦ διατίμησιν ἐφεξῆς ὁ ποσσέσσωρ καταδικάζεται, τουτέστιν εἰς τὰ α. ἔχει τὸν ἀγρόν.

σι

x

m

Ld

,

e

x

1

^

-

M

led

39

>

2

᾿

mov

,

x

μὲ

3

,

,

,

,

,

H4

,

,

x

^

'

[4

y

€

v

li

,

A

\

2.

Στεφάνου. Σημείωσαι τὸ διγέστον καὶ τὰς ἐν αὐτῷ κειμένας διαστίξεις διὰ τὸ ἀδιαστίκτως κείμενον... παντὰ τουτέστι τοὺς... καρ .... ἐκ τοῦ

βόνα [φίδε] νομέως: καὶ μέμνησο τῶν εἰρημένων ἐν τῷ xs'. διγ. τῆς πιγνε15

ρατικίας.

20

3. Στεφάνου. Εὔπορον [τὸν δεσπότην καὶ τοιοῦτον [ἔχοντα νό]μι[σον] σχοπόν, «ὥστε» τὰ αὐτὰ ἤμελλε ποιεῖν καὶ οἰκοδομεῖν ἐν τῷ ἀγρῷ. Τοῦτο γὰρ «δῆλον» ποιεῖ καὶ ἡ ἐπιφορά. Λέγει yap' εἰ δὲ πένης TV ὁ τοῦ ἐδάφους δεσπότης, τὰ μὲν δαπανήματα παρασχεῖν οὐκ ἀναγκάζεται, καρτερεῖν δὲ ὀφείλει περιαἱρουμένου τοῦ οἰκοδομήματος κατὰ τὴν ἑξῆς ἐκφερομένην διάστιξιν. n

25

i65

[A

2

/

H

x

,

€

mo

[4

H

4. Στεφάνου. Σημείωσαι ἐκ τοῦ παρόντος καὶ ἐκ τοῦ μη΄. διγ., ὅτι ἔνϑα παραγραφὴν ἐπὶ τοῖς δαπανήμασιν ἔχει ὁ βόνα φίδε νομεύς, οὐ πάντα τὰ δαπανήματα δύναται ἀπαιτεῖν, ἀλλὰ τὰ ὑπὲρ διατίμησιν, τουτέστιν ὅσου πλείονος διὰ τῶν α[ὐτοῦ] δαπανημάτων τὸ ἔδαφος γέγονεν ἄξιον. Τοῦτο δὲ αὐτὸ κρατεῖ καὶ τῆς ὑποθηκαρίας κινουμένης iv ῥέμ, ὡς ὁ Παῦλος ἐν τῷ α΄. τῶν ἀντιπαπιανοῦ μονοβίβλων τιτ. α΄. διγ. κϑ΄. φησίν. Καὶ ἐκεῖ γὰρ QUA- Z24 TENUS PRAETIOSIOR RES FACTA EST ὁ Παῦλος φησὶ SCIENDINEMSUME κατὰ χαιροῦ τὸ REDDAT. 5.

30

^

Τοῦ ᾿Εναντιοφανοῦς. ᾿Ανάγνωϑι διγ. μη΄. καὶ Big. κ΄. τιτ. α΄. διγ. ad”.

6. ᾿Ανάγνωϑι καὶ Buß. ιγ΄. τιτ. ζ΄. διγ. κε΄. καὶ βιβ. ε΄. τιτ. γ΄. διγ. λζ΄. λη΄., λθ΄. καὶ βιβ. κε΄. τιτ. α΄. διγ. 9΄. 13 ... παντὰ κτὲ.: fortasse [ὅτι] πάντα, τούτεστι τὰ εἰς [χρῆσιν] καρ[πίζεται] | 16 sch. 3: lac. expl. nos | 27 SCIENDINEM — REDDAT: ita, vel SCIENDIRENSUME κατὰ xotvo0 τὸ REDDAT II; leg. fortasse: SOLUM QUOD IMPENSUM EST: ἀπὸ κοινοῦ τὸ REDDAT.

LIB. XV — TIT. I (ID

867

7. Στεφάνου. Οἷον ‚a. ἦν ἄξιος ὁ ἀγρός, καὶ ἐγένετο ασ΄. ἐκ δαπανημάτων ἢ τῶν σ΄. 3j καὶ πλειόνων 7j τὰ σ΄. δίδωσιν ὁ δεσπότης καὶ λαμβάνει τὸν ἀγρόν, ἣ εἰ μὴ βούλεται, α. μόνα λαμβάνει παρὰ τοῦ νομέως καὶ τὸν ἀγρὸν ἐᾷ παρ᾽ αὐτῷ. B XV, 1, 39 = D VI, 1, 39. l. ’EpyoAdßog ἐστὶν οἰκοδομήματος ὁ παρὰ τοῦ βουλομένου κτίσαι λαμβάνων χρυσίον καὶ ἐξ ἰδίων ὑλῶν τὴν οἰκοδομὴν ποιούμενος.

10

2. Τοῦ ᾿Εναντιοφανοῦς. Καίτοι ἐπὶ τῆς μισϑώσεως τὴν ὕλην ὁ ἐπιτάσσων, οὐ μὴν ὁ τεχνίτης δίδωσιν, ὡς βιβ. v. τιτ. α΄. διγ. κ΄., ξε΄. ᾿Αλλὰ κἀκεῖ τὸ ἔδαφος ὡς ὕλην δίδωσιν, ὡς ἐν τῷ αὐτῷ x. διγ., καὶ ὁ τεχνίτης μισϑοῦται τὰς ὀπέρας, ὡς βιβ. 19°. τιτ. β΄. διγ. κβ΄. 3. Στεφάνου. ᾿ΩὩσανεὶ ÉAeyev: οὐ τῶν ὑλῶν ὡς ἔχοντα τὸ ἔδαφος] τὸν ὁ ἐργολάβος φάκτῳ οἰκείῳ, ὥστε οὐδὲ δύναται ὡς κύριον τῶν ὕλων] ποιήσας Ll

ες»

15

οι

20

L4

με

[A

€

Y

,

^

,

1

y

x

Ψ

3

μόνον ὁ φυσικὸς κανὼν ποιεῖ [δεσπότην ἐκδεδωκότα τὸ ἔργον, ἀλλὰ καὶ αὐτὸς διάϑ|εσιν ἐναντίαν] αὐτοῦ ἐπιδεικνύειν ἑκοντὶ τὸν τοῦ ἐδάφους κύριον. 3

*

P

/

x

,

e

3

»

A

m

x

»

\

[4

B XV, 1, 41 — D VI, 1, 41]. 1. ’Eav ὑπὸ προ[ϑεσμίαν βελτίονος αἱρέσεως ὠνή]σηταί [τις παρά τινος πρᾶγμα], τουτέστι συ[μφ]ω[νήσας τὴν ἀγορασίαν ἀνάδαϊ]στον εἶναι, εἰ εὑρεϑῇ τις ὑπερϑεματίσων, ἐφ᾽ ὅσον μὲν [μὴ γένηται ὑπερϑεματισμός], δεσπότης ἐστὶ [τοῦ ἀγορασϑέντος καὶ ἔχει] in’ αὐτῷ τὴν iv ῥέμ. Εἰ δὲ καὶ ὑπὸ iv δίεμ ADDICTIOva ὠνήσηται τὸ πρᾶγμα, τότε ὡς [δεσπότης τοῦτο ἔχει, πρὶν ἢ] ἔλϑῃ [ἡ προϑεσμία. Kal πάντως] τὸ αὐτὸ πάλιν φαμέν, τουτέστι μήπω μὲν ὑπερϑεματισμοῦ γενομένου τῆς [προϑεσμίας ἔτι προβαινούσης τὸ] πρᾶγμα [ἀπαιτεῖν] δύναται [καὶ κινεῖ ἐπὶ τούτῳ τῷ πράγμ]ατι τὴν iv deu. Ὑἵπερϑεματισμοῦ δὲ κατὰ τὴν ἐμ[πτίονα γενομένου ἀποστερεῖται] δηλονότι [ὡς μηκέτι δεσπότης ὧν τῆς] ἰν ῥέμ. 2. Τοῦ ᾿Ανωνύμου. Περὶ τῆς τοιαύτης πράσεως ὁ γ΄. vvv. τοῦ ww. βιβ. τῶν Διγέστων.]

3

"

1

διαλαμβάνει

ὁ [β΄. καὶ

3. Στεφάνου. Προσάγεται δὲ βελτίων αἵρεσις, ὅτε δοχεῖ γίνεσϑαί [τις ὑ]περ[ϑεματισμός, εἴτε ἐν] προσϑήκῃ [τιμήματος εἴτε] καὶ ἐν βραχυτάτῃ καταβολῇ καὶ χουφισμῷ ἀσφαλείας κατα TED anne μανϑάνειν....«Ὁὐὐὐ νον Ζ 25 AE ὑποκειμένοις τῷ tt. διγέστοις.

nos

6 sch. 1: cf. infra p. 892 1. 6 | 12 sch. 3: huius scholii lacunas explevimus | 17 sch. 1: huius sch. lac. expl. nos | 29 sch. 3: lac. expl. nos

868

LIB.

XV —

TIT.

I (ID

4. ..... 50..... ἐστὶν ὁ μετὰ τὴν ἡμέραν γινόμενος ..... SO ...... μόνος γὰρ ὁ ἔχων Arßepav πεκουλίου [διοίκησιν] ..... 42...... ἐχποιεῖ δὲ κατὰ τὸν τῆς πράσεως 7) περμουτατίονος λόγον ....... 42 ....... [λιβέραν]

1

[^]

10

πεκουλίου

διοίκησιν

δύναται

3A... lll.

BXV, 1, 44 = DVI, !, 44. | ....—-e EL... μετὰ προκάταρξιν ληφϑέντα ὀφφικίῳ τοῦ δικαστοῦ καταφέρονται, ὡς ἔστι μαϑεῖν ἐξ ὧν ὁ Παῦλος ἐν τῷ γ΄. τῶν ἀντιπαπιανοῦ cur. α΄. διγ. ιε΄. φησίν. ᾿Ανάγν[ωϑι τούτου] τοῦ βιβ. «xai ct.» διγ. ιε΄, Κἂν τ[ὸ] ἐπίπ[αν] εἰ[ς] τὴν σπεκιαλίαν iv ῥὲμ οὐ καταφέρονται οἱ πρὸ τῆς προκατάρξεως ληφϑέντες καρποί. 'Ex γὰρ τῆς καταδίκης καταφέρεται lle eee een μέρος τῆς κληρονομίας εἰσίν, ὡς ἔγνως ἐν τῷ προτέρῳ βιβ. τιτ. προσφόρῳ. B XV, 1,45 = D VI, 1, 45. Ι. Ἐὰν οἰκέτης ἐστὶν ὁ μετὰ [ὑπόμνησιν] ἀποκαϑιστάμενος, εἰ μὲν π[αρὰ βόνα φίδε νομέως ἀπο]καϑί[σταται], χρὴ καυτίονα περὶ δόλου μόνου γίνεσϑαι. Τοὺς μέντοι [λοιπ]ούς, τουτέστι βόνα φίδε νομεῖς [μὲν] μετὰ προκάταρξιν [καὶ τοὺς μάλα φίδε] νομεῖς, ἀνάγκη καὶ περὶ κούλπας καυτίονα διδόναι τῷ πετίτωρι. 2. τεφάνουι Στεφά

Μετὰ Μετὰ τὴν τὴν

ἔξω ἔξω

ὃ δικαστηρίου t

γενομένην ἐνομένην

ὑπόμνησιν ὑπόμνησιν

7ἤτοι

20

3

e

25

B XV, 1,46 = D VI, 1, 46. l. Ἐὰν τῆς iv ῥὲμ ἐπὶ πράγματι κινηϑείσης, εἶτα τοῦ προσσέσσορος κατὰ δόλον 7j κατὰ κοντουμακίαν ἀπίολιμπανομένου, ὅρκῳ τοῦ πετίτωρος] γένηται καταδίχη, παραχρῆμα N τοῦ πράγματος δεσποτεία διαφέρει [τῷ ποσσέσσωρι. Διάλυσιν γὰρ πεποιήκεναι ὁ πετίτωρ] δόκει ἐπὶ τῷ τιμήματι, ὅπερ αὐτὸς [ἐδήλωσεν] ὡσανεὶ τὸν ἰν λίτεμ ὅρκον ὑποτελέσας. Χώρα δὲ τοῖς εἰρημένοις, εἰ πάρεστι τὸ πρᾶγμα, περὶ οὗ τὸν ἰν λίτεμ ὅρκον ὁ πετίτωρ ὑπετέλεσεν. Εἰ γὰρ ἄπεστι, τότε ὁ χκαταδικασϑεὶς γίνεται δεσπότης, ὅτε δράξεται τῆς τούτου [νομῆς]. Καὶ διὰ τοῦτο ἀκόλουϑόν ἐστι μὴ ἄλλως [γίνεσϑαι] καταδίκην [παρὰ] τοῦ δικαστοῦ, εἰ μὴ καυτίονα [παράσχῃ ὁ] ἄκτωρ, [ὅτι μὴ] γίνεται [BU] αὐτὸν τὸ μὴ παραδοϑῆναι τοῦ πράγματος νομὴν τῷ ἐναχϑέντι.

4 ἀλλ....:

8ero II

complura

legi non

potuerunt

| 6 sch.

1: suppl.

nos

| 26 ἐδήλωσεν:

LIB. XV — TIT. I (II)

2. Στεφάνου. Θεμάτισον ὥσ[τε] κατὰ δόλον οὐκ ἀποχαϑίστησι τὸ πρᾶγμα τῷ πετίτωρι. χοντουμακίας χώρα γίνεται τῷ ἰν λίτεμ ὅρκῳ, ὡς μανϑάνεις ἐν τῷ α΄. τῶν δερέβους [τιτ. γ΄.] €

,

3.

2

m

,

m

,

7) κατὰ κοντουμακίαν ὁ ῥέος ᾿Απὸ δόλου γὰρ μόνου καὶ οὐ μὴν ἀπὸ δόλου ἢ κούλπας, διγ. β΄.

,

Τοῦ ᾿Εναντιοφανοῦς. ...... ΝΞ

869

,

εἴρηται, ὅτι ὁ δικ[άστης] . .. ..«.

Ζ 26 B XV, 1, 49 = D VI, 1, 49. 1. Οὐχ ὥσπερ f, ϑάλασσα ταῖς ναυσίν, οὕτω καὶ τὸ ἔδαφος ὑπόχειται τοῖς οἰκοδομήμασιν. Μέρος γὰρ εἶναι τοῦτο τῶν οἰκοδομημάτων φαμέν, αἱ μέντοι νῆες δύνανται τὸν τόπον ἀπολιπεῖν ἐν ᾧ διάγουσιν. »

10

[A

€

,

bd

H

τ

x

x

»

e

,

2. Στεφάνου. “ὥστε ὁ εἰς ἀλλότριον «ἔδαφος» οἶκον xat«vóv» βόνα φίδε οἰκοδομήσας δύναται τὸν οἶκον νεμηϑεὶς ἔχειν καὶ ἐπὶ τῷ ἐδάφει τὴν τοῦ μακροῦ χρόνου παραγραφήν" μέρος γὰρ τῶν οἴκων τὸ ἔδαφος εἶναι δοχεῖ. 3. Στεφάνου. Ἔν ᾧ δηλονότι μὴ τὸ περιλειφϑὲν μέρος ἑτέρου πράγματος ἐγένετο προσϑήχη, ὡς ἣ χεὶρ τῷ ἀνδριάντι. Τότε γὰρ οὐ δύναται χινεῖν ἐπὶ τῷ μέρει τὴν lv ῥέμ, ἀλλ᾽ ἢ Ad ἐξνιβένδουμ ἣ ἰμφάκτουμ κατὰ τὴν εἰρημένην ἐν τῷ χγ΄. διγ. διάστιξιν. Διὰ τοῦτο γὰρ καὶ ὁ Κέλσος ἐπήγαγεν CUIUS VINDICANDI IUS HABEO. Οἶδας γὰρ ἐκ τοῦ ooYy'. dıy. μαϑών, ὅτι ἐφ᾽ ὅσον ἣ χεὶρ τῷ ἀνδρίαντι συνήνωται, κινεῖν οὐ δύναται τὴν iv ῥὲμ ἐπ᾽ αὐτῇ, ἀλλ’ οὐδὲ μετὰ τὴν ἀφαίρεσιν, ἐν ᾧ δηλονότι κατὰ ΟΟΝΕΕΕΚυμΜΙΝΑτίονα ἤτοι κατὰ λίπανσιν συνήνωται τῷ ἀνδρίαντι" [ἀλλὰ] ϑεματίζει τὴν ἰμφάκτουμ. T

15

20

2

οι

ὁ Παῦλος

30

ὁμοίως.

B XV, 1, 50 = D VI, 1, 50. l. Στεφάνου. Οὔτε γὰρ 7| πρᾶσις αὐτὴ μετατίϑησι τὴν δεσποτείαν. Τοῦτο δὲ νόησον, ἔνϑα μὴ φυσικὴ προηγήσατο κατοχή. Τότε γὰρ ἅμα τῇ πράσει δεσπότης Tj» τοῦ πεπραμένου πράγματος ὁ πρῴην ἔχων αὐτὸ Ev παρακαταϑήκῃ ἢ ἐν χρήσει 7j ἐν μισϑώσει, καὶ δευτέρας οὐ δεῖται τραδιτίονος, ὡς ἔγνως ἐν τῷ α΄. τιτ. [τῆς β΄.] τῶν ᾿Ινστιτούτων. 2. Τοῦ ᾿Ανωνύμου. Εἰ μὴ προηγήσατο φυσικὴ κατοχὴ ἀπὸ παρακαταϑύήκης τυχὸν ἢ χρήσεως. Τότε γὰρ οὐ χρεία δευτέρας τραδιτίονος, ὡς ıvarır. β΄. τιτ. α΄. ᾿ΑνάγνωἹθϑι καὶ βιβ. ε΄. τιτ. γ΄. διγ. νδ΄., «κἂν οὐκ ἔχει τὴν lv ῥὲμ ἀγωγήν.»

5 δικάστης: complura legi non potuerunt | 10 ἔδαφος οἶκον καινὸν: οἶκον xai II, ἔδαφος Z | 25 δεσπότης ἦν: δεσποτ. ἡ II, δεσπόζει Z | πρῴην: Z, προει II

870

LIB. XV — TIT. I (ID

3. «Τοῦ ᾿Ανωνύμου». Κἂν τραδιτευϑῇ αὐτῷ μὴ δεδαπανηκότι τὸ τίμημα ἢ σατίσφακτον ποιήσαντι τῷ δεσπότῃ, εἰ μὴ κατεπίστευσεν αὐτῷ ὁ πράτης, ὡς ε

ἰνστιτ. β΄. τιτ. α΄. καὶ Bip. νη΄. τιτ. α΄. διγ. υϑ'.

Σ

,

,

x

,

,

,

10

4. Ἐὰν ἀγρὸς ἐξ ἀγορασίας διαφέρει τινί, οὐκ ἄλλως δύναται χινεῖν ἐπ᾽ αὐτῷ τὴν ἰν ῥέμ, εἰ μὴ πρότερον αὐτῷ τραδιτευϑῇ καὶ οὕτω ἐκπέσῃ τῆς τούτου νομῆς. 'O μὲν οὖν ἀγοράσας τὸν ἀγρόν, τουτέστι τὸ ἐπ᾽ αὐτῷ ποιησάμενος σύμφωνον, οὐ δύναται μήπω τραδιτίονος αὐτῷ γενομένης κινεῖν κατὰ τοῦ κατέχοντος τὴν iv ῥέμ. 'O μέντοι κληρονόμος ἐπὶ τῷ κληρονομιαίῳ πράγματι κινεῖ τὴν lv ῥέμ, εἰ καὶ μήπω τῆς τούτου νομῆς ἐπελάβετο. "Agua γὰρ καὶ ἀδιτεύσει, γίνεται τῶν νερεδιταρίων πραγμάτων δεσπότης ὁ χληρονόμος.

15

5. Τοῦ ᾿Εναντιοφανοῦς. Ἔν τῷ κδ΄. (23) διγ. τοῦ φησίν, ὅτι ἡ ἀδιτίων) μεταφέρει [εἰς τὸν κληρονόμον κληρονομίας, νομὴν δέ, εἰ μὴ φυσικῶς δράξεται, οὐκ τοῦ [συντάγματος τὸν ε΄.] βιβ. τιτ. δ΄. διγ. α΄. καὶ iB. χαὶ τὰ ἐν αὐτῷ παραγεγραμμένα.

20

25

30

β΄. τιτ. [τοῦ μα΄. βιβ. πάντα] τὰ δίκαια τῆς ἔχει. ᾿Ανάγνωθι τούτου λς΄. τιτ. α΄. Sy. ξε΄. (66)

B XV, 1, 51 — D VI, 1, 5l. Ι. 'E&v τῆς lv ῥὲμ προκαταρχϑείσης τελευτήσῃ ὁ ποσσέσσωρ [xal κατὰ] κληρονόμου αὐτοῦ τὰ λοιπὰ γυμνάζ[εται] τῆς ὑποθέσεως, καταφέρεται εἰς Ζ 27 χαταδίκην οὐ μόνον ὁ τοῦ τελευτήσαντος δόλος, ἀλλὰ καὶ τῆς lv deu ἅπαξ ὡς εἴρηται προκαταρχϑείσης ἀνάγκη τὸν κληρονόμον καὶ «κατὰ» τὰ ἀπὸ δόλου x«l κούλπας αὐτοῦ τοῦ κληρονόμου, [τουτέστιν οὐ] τοῦ δόλου τοῦ τεστάτορος, [ἀλλ᾽] ὃν αὐτὸς ὁ κληρονόμος [ἥμαρτε] δόλον 7) κούλπαν, καταδικάζεσϑαι. B XV, 1, 52 — D VI, 1, 52. ]. Στεφάνου. Προκατάρξεως [γενομένης xol καταδικαζομένου τοῦ] κληρονόμ[ου] καταφέρεται εἰς [καταδίκην] τὰ ἀπὸ δόλου τοῦ τεστάτορος, x&v μηδὲν εἰς τὴν κληρονομίαν περιῆλϑεν, ὡς ἐν τῷ [μβ΄.] διγ. σοι παραδ[έδωχα. ᾿Ανάγνωϑι τὸ να΄. διγ.] τοῦ παρόντος τιτ., ὅτι τῆς lv ῥὲμ προκαταρχϑείσης ἀνάγκη τὸν κληρονόμον ὑπὲρ ὧν δόλον ὁ τελευτήσας ἐπλημμέλησε [ἢ κούλπαν ἐνέχεσϑαι ....] τῆς προκαταρχϑείσης [τῆς] iv ῥέμ. ᾿Αλλὰ ταῦτα μὲν ἔνϑα χατὰ τοῦ τελευτήσαντος προκάταρξις ἐ[γένετο] ........ [Εἰ γὰρ προχατάρξεως μήπω] κατ᾽ αὐτοῦ γενομένης κατὰ δόλον ἐπαύσατο νέμεσϑαι, 9 εἰ καὶ: Z, εἰ δὲ II

| 10 ὁ: Z, καὶ II

20 κατὰ κτὲ.: suppl. nos | 22 ὃν: ὧν II 27 ἀνάγνωθι τὸ να΄. &w.: suppl nos |

| 14 συντάγματος τὸν ε΄.: suppl. nos

|

| 24 καὶ καταδικαζομένου τοῦ: suppl. nos 28 7| κούλπαν ἐνέχεσϑαι.... .: suppl. nos

|

LIB.

XV — TIT.

I (ID

871

τότε οἱ κληρονόμοι αὐτοῦ τὴν μὲν ἰν ῥὲμ [οὐχ ὑφέξουσιν, ἀλλὰ] iv φάκτουμ ἀγωγῆς κατ᾽ αὐτῶν κινουμένης ἀναγκασϑήσονται ἀποκαταστῆσαι πᾶν ὅπερ ἐξ αὐτοῦ τού]του γεγό[νασι πλουσιώτεροι. ,

*

2.

,

Ἐπειδὴ

»

m

M

x

,

ει

3

«€

,

3

x

3

,

μὴ γέγονε κατὰ τοῦ τελευτήσαντος προκάταρξις, ὡς διγ. μβ΄.

3. Στεφάνου. Μὴ εἴπῃς, ὅτι ἐξ αὐτοῦ ἰδικῶς τοῦ πράγματος [κατέχεται] ὁ χληρονόμος. Οὐ γὰρ ἄλλως ὀ[φείλει δόλον τοῦ τεστάτορος] τῇ iv ῥέμ, ἀλλ᾽ 6y τι προφάσει ToU πράγματος ἐκέρδησεν [ἀναδίδωσιν].

10

B XV, 1,53 = D VI, 1, 53. 1. Ἔν τις ἀλλότριον [ἀγρὸν νεμόμενος γεωργήσῃ] [[r9v]] αὐτὸν xai σπείρῃ, οὐ δύναται τῆς ἰν ῥὲμ κινουμένης τὰ ἅπαξ πεπηγότα τε καὶ ῥιζώσαντα τῆς γῆς ἀφαιρεῖσϑαι. Τοῦτο δὲ νόησον χατὰ τὴν ἐν τῷ λη΄. κειμένην διάστιξιν. 2.

15

20

25

Στεφάνου. Μέμνησο τῶν ἐν τῷ λη΄. κειμένων διαστίξεων.

B XV, 1, 54 = D VI, 1, 54. l. Συνηγόρει τίς τινι κινήσαντι τὴν [lv ῥὲμ] ἐπὶ πράγματι, ölnep] αὐτῷ τῷ συνηγόρῳ διέφερεν. ᾿Αλλὰ μετὰ ταῦτα γνοὺς ὁ συνήγορος τὸ πρᾶγμα διαφέρειν αὐτῷ, βούλεται οἰκείῳ ὀνόματι κινῆσαι κατὰ τοῦ κατέχοντος τὴν IN REM. Φησὶ τοίνυν ὁ Οὐλπιανός, ὅτι μεταξὺ τοῦ ὀφφικίου τῆς συνηγορίας xai [ἐπὶ] τῆς ἐπὶ οἰκείῳ πράγματι δεφενσίονος πολλὴ ἐστιν ἡ διαφορά, καὶ οὐ διὰ τοῦτο τὴν δεσποτείαν ἀπόλλυσιν ὁ συνήγορος τοῦ πράγματος, ὅπερ ἔγνω μετὰ ταῦτα διαφέρειν αὐτῷ, ἐπειδὴ [ἑτέρῳ] τοῦτο αὐτὸ ἐκδικοῦντι τὴν οἰκείαν προσέχρησ[εν] ὁμολογίαν. 2. Στεφάνου. “Ὥστε εἰ γνοὺς τοῦτο αὐτῷ διαφέρειν τὸ πρᾶγμα συνηγόρησε, βλάπτεται ....... Ὑπέξελέ μοι τὴν δὲ ἰνοφφικιόσσο. "Ἔγνως γὰρ ἐν τῷ MB’. τοῦ ctr. διγ., ὅτι ὁ συνηγορῶν ἑτέρῳ ἀπαιτοῦντι ληγάτον [ἀποκληρονόμος ὧν οὐ δύναται] τὴν δὲ ἰνοφφικιόσο χινεῖν, ἀλλ᾽ ἀδιαστίκτως προκριματίζει Lr ER ἀπαιτεῖται. 3. Στεφάνου. El γὰρ α. σουονόμινε κινῶν καὶ μὴ ἑτέρῳ [ἔἸπρ[αξέ] τι βλάπτον τὰ ἡμέτερα δίκαια προκριματίζ. μ....

30

συνηγορῶν

4. Τοῦ ᾿Ανωνύμου. ᾿᾿Ανάγνωθϑι βιβ. ε΄. τιτ. β΄. διγ. [λβ΄.] καὶ Gig. λδ΄. ar. 9. Bop. ε΄. καὶ Bi. λη΄. [τιτ. β΄. διγ.] ιδ΄. 5 χατέχεται: suppl. nos | 6 ὀφείλει δόλον τοῦ τεστάτορος: 6... 18 ...II | 7 ἀναδίδωσιν: suppl. nos | 21 προσέχρησεν: suppl. nos | 24 ἀποκληρονόμος ὧν: suppl. nos | 27 «.: fortasse leg. προχουράτωρ (a.'xoup.) SCHELTEMA,

Basilica,

V.

3

872

LIB. XV — TIT. I (II)

B XV, 1, 55 = D VI, 1, 55. l. Ei γὰρ γέγονε προκάταρξις κατὰ τοῦ τελευτήσαντος, μένει κατὰ πάντων τῶν χληρονόμων f| δίκη. 2. Στεφάνου. Εἰ γὰρ ἐγένετο προκάταρξις, τότε κατὰ τῶν αὐτοῦ κληρονόμων 5 πρὸ νερεδιταρία πάρτε τὰ λοιπὰ τῆς iv ῥὲμ ἐγυμνάζετο, ἐπειδὴ nad’ ὧν αἱ προκατάρξεις, κατὰ τούτων αἱ ἀποφάσεις εν....... πρό..τι... αὖτ... «νος Ζ 28 ἔγνως ἐν τῷ μβ΄. διγ. [λέγοντι, ὅτι τῆς] προκατάρξεως κατὰ τοῦ ποσσέσσορος γενομένης ἀνάγκην ἔχει ὁ χληρονόμος, κἂν μὴ νέμηται, τὰ λοιπὰ γυμνάσαι x

[4

[A

x

x

Ὁ

Σ

ει

H

u

3

A

,

*

€

[775] ὑποθέσεως καὶ [ὑπ]έχειν λόγον τοῦ [δόλου] τοῦ τελευτήσαντος. _n

e

I

x

€

Hn

f

m

,

nm

[A

10.

B XV, 1,56 = D VI, !, 56. l. Οὐχ ὥσπερ διὰ μιᾶς ἀγωγῆς τῆς ἰν ῥὲμ ἐχδικεῖν δυνάμεϑα τὴν [ἀγέλην, οὕτω καὶ n[spi] πεκουλιαρ[ίων.] Πεκουλ[ιάρια γὰρ πράγματα] οὐ δύναταί [τις χατὰ] τὴν ὁμάδα ......«ὐνν νον ἐκδικεῖν.. .... , ἀλλ᾽ ὀφείλει [ἕκαστον] ἐχδικεῖν τῶν πραγμάτων, [τουτέστιν] ἰδικῶς ἐπὶ ἑκάστῳ πράγματι πεκουλιαρίῳ 15 χινεῖν τὴν ἰν ῥέμ. 2.

Τοῦ ᾿Εναντιοφανοῦς. Περὶ ληγατευομένου πεχουλίου ἀνάγνωθι y. vt. τοῦ «λ»γ΄. Bip. Ἔν δὲ τῷ η΄. διγ. 109 ....34... νος χρεῶν. 3.

Στεφάνουι

δεῖ πάντως

'H

μὲν

γὰρ

ομ.. προς... TQ

ἀγέλη

....22.....

eee eee

πραγμάτ[ων]

[τὸν] καὶ

οὐ

eee

2.

BXV, 1, 57 = D VI, |, 57. ]. [Στεφάνου.] .....2..... ἀλλότριον .... ἀγρὸν καὶ ἐπὶ τῷ αὐτῷ ἀγρῷ... . 20... τως ἔχοντα [ἔϊνθα τούτ[ῳ] τῷ πράγματι]... .. 30....... σεις. Τὸ ζητούμενον, τί δέοι ποιεῖν, ἐὰν... .. 29...... xai γὰρ οὐ δίκαιον .. τον ποσσέσσορα ...... 28....... Σεχκούνδῳ τοῦτο παρασχεῖν ἀναγκά25 ζεσϑαί φησιν ..... 26..... ἀγρὸν παρασχεϑῆναι ψηφίσοιτο τῷ πετίτωρι nn ETRL. i.e... XXL ἐκεῖνα παρασχεϑῆναι ....... ζομένου, ὅτι τοῦ ἑτέρου νικῶντος ἀποκαϑίστησιν αὐτὸν καὶ τὸ ἀζήμιον αὐτῷ περιποιεῖ πρὸς τὸν ἤδη νενικηκότα. 2. Στεφάνου. 'Ev à δηλονότι .. xat... Q6... . καταδικάζεται, εἴτε κατὰ 80 χούλπαν οἰκείαν ἡττηϑῇ πρὸς τὸν πρῴην νενικηκότα. Οἶδας γάρ, ὅτι [κούλπαν ὀ]φείλει ποσσέσσωρ μετὰ προκάταρξιν. Τεϑεμάτισται δὲ προκάταρξις διὰ τοῦτο καὶ ἐν τῷ νζ΄. διγ. τῆς νερεδιτάτις πετιτίονος. 'O Ν[εράτιος] ζη[τεῖ], m

A5

^

,

-

,

H

€

2 εἰ γὰρ: haec in II praecedentibus uno tenore iuncta sunt

suppl.

nos

suppl.

nos

| 12 περὶ πεκχουλιαρίων —

τις κατὰ:

suppl

nos

/

| 7 λέγοντι,

-

ὅτι τῆς:

| 32 Νεράτιος ζητεῖ:

LIB. XV — TIT. 1 (ID

σι

πότερον

εἰ xai

[ἀπολύεται

ὁ] καταδικασ[ϑεὶς

873

ἅπαξ].

Καὶ

εἰπὼν

ὅτι,

ἐπειδὴ

[μἦτε νέμεται] μήτε κατὰ δόλον [riva, ἀλλὰ] κατὰ ψῆφον [δικαστοῦ] διακ[ατέχειν ἐπαύσατο] τὸ πρᾶγμα, ἐπήγαγεν ὅτι, ἀλλ᾽ ἐπειδὴ δύναται [πάλιν ἡττᾶσϑαι), ὀφείλει ἐπιδοϑῆναι αὐτῷ καυτίονα. Δύναται γὰρ μόνως αὐτῷ τῷ ὃ.... δέδοται καταδικάζεσϑαι, ὅτε κατὰ κούλπαν [οἰκείαν] ἡττηϑῇ πρὸς [τὸν] πρῶτον νικήσαντ[α] δικασάμενος. “Ὅτι δὲ μετὰ προκάταρξιν καὶ ἀπὸ κούλπας ὑπόκειται, πανταχοῦ μεν ἔγνως, μάλιστα δὲ ἐκ] Toü....15...... Υ΄. διγ. τοῦ παρόντος τιτ.

3. Στεφάνου. Εἰ καυτίονα δῷ ἢ ἐγγυητάς, πρὸς τὴν τοῦ προσώπου δηλονότι ποιότητα. "Eyvoc [γάρ] ....... [ὅτι ὁ μὴ ἔϊχων οὐσίαν ἐξωμοσίᾳ καταπιστεύεται. Μὴ ἀντιπέσῃ σοι δὲ τὸ εἰρημένον τῷ Μαρκέλλῳ ἐν τῷ ..... 15....... διγ. ιε΄. Εἴρηται δέ, ὅτι ὁ παρὰ ἑτέρου Evaydeis τῇ lv ῥὲμ καὶ καταδικασϑεὶς χαὶ ἔκχλητον ἐπιδούς, κἂν... ..... rn μέλλει καταδικάζεσϑαι, ποσσέσσωρ εἶναι δοκεῖ, καὶ οὐκ ἀπαιτεῖται ἱκανοδοσίαν ἐπὶ τοῦ παρόντος ϑέματος 15.... 18...... χὴν ποσσέσσωρ, ἀλλὰ νῦν αὐτὸν ἐγὼ οἷς ποσσέσσορα δίδωσι 10

4. [Τοῦ᾽ Avovópov. ᾿Ανάγνωϑι] βιβ. β΄. τιτ. η΄., “Ὅμοιον ἔχεις βιβ. ε΄. τιτ. γ΄. διγ. νζ΄. ᾿Ανάγνωθι..... TED

20

5. «ννὐνννον ᾧ διαφέρει τὸ μὴ καταδικασϑῆναι ...... To μ. δύνανται καὶ μνιαίλλομενον .... . «. δευσαι. “Ὥστε un... ἐναντιωϑῇ σοι τὸ εἰρημένον ἐν τῇ νερεδιτάτις πετιτίονι, ἔνϑα ἐπὶ τοῦ αὐτοῦ ϑέματος καυτίονα δεφενσίονος τὸν κατὰ πρώτην τάξιν νικήσαντα εἶπε διδόναι. ’Avayvadı to ἑξῆς Oy. x

25

30

δὲ τούτου

x

LA

[A

᾿

,

3

,

ev

B XV, 1,58 = D VI, 1, 58. ]. ᾿Αλλότριόν τις κατεῖχεν οἰκέτην καὶ ὁ «κύριος» περὶ τῆς δεσποτείας zZ 29 κινήσας τὴν lv ben... exar. po. καὶ ἄλλος τὴν νοξαλίαν φούρτι «ὀνόματι» αὐτοῦ τοῦ οἰκέτου. Τί δέοι ποιεῖν, ἐὰν τῶν μὲν κινούντων ἑκάτερος μέλλει νικ[ἡσα]σαν ἀποφέρεσϑαι ψῆφον, συμ[βῇ δὲ] τὸν δικαστὴν πρότερον τῷ νικήσαντι τὴν iv ῥὲμ [τὸν ἐπίδικον ψη]φί[ζε]σϑαι οἰκέτην δοϑῆναι;] Λέγει τοίνυν ὁ Παῦλος" μή[ποτε] ὁ δικαστὴς ἀναγκαζέτω τὸν νο[ξαλίῳ ἔνοχον] ἀποκαταστῆσαι τῷ πετίτωρι τὸν οἰκέτην, εἰ μὴ [πρότερον] αὐτὸν ὁ πετίτωρ διὰ [ἐγγυητῶν] ἀσφαλίζεται 1

πότερον:

δόσεως,

ὅτι... ...

πρότερον II

|

ἀπολύεται

—

ἅπαξ

suppl

nos

| εἰπὼν:

εἶπον II

|

2 μήτε νέμεται --- ἡττᾶσϑαι: suppl. nos | 4 μόνως: μόνας II | 5 οἰκείαν: suppl. nos | 6 τὸν: . & IT | 12 παρὰ: περὶ II. | τῇ: τὴν Π | 22 πρώτην τάξιν: προκάταρξιν II | 25 αὐτοῦ τοῦ; leg. τοῦ αὐτοῦ | 26 νικήσασαν --- ἔνοχον: suppl. nos | 29 ἀναγκαζέτω: ἀναγκάζεται Π

a

874

10

LIB.

XV — TIT.

I (II)

B XV, 1,61 = D VI, 1, 61. l. Ἔξ ἀλλοτρίας ὕλ[ης τις τὴν οἰκεί]αν διωρθώσατο ναῦν, καὶ ἐρωτηϑεὶς ὁ Mivixuog, εἰ τῆς νηὸς [δεσπότης γένηται ἣ με]ΐίνῃ [ἐκ]εῖν[ος] οὐδὲν ἧττον δεσπότης, εἰ κατὰ τὸν εἰρημένον ϑεματισμὸν τὴν οἰκείαν ἐπεσκεύασε ναῦν [ἐξ ἀλλοτρίας ὕλης, ἀπεκρίνατο, εἰ] καὶ ἐξ ἀλλοτρ[ίας ὕλης] τὴν ἅπασαν ναῦν κατεσκεύασε, μὴ δύνασθαι αὐτὸν [δεσποτείας ἐκβάλλεσϑαι παρὰ τοῦ τὴν ὕλην παρασχόντος, ἢ] τὴν πᾶσαν ναῦν κατεσκεύασε, δεσπότην ὄντα τῆς τρόπεως τοῦ TAN .......- 17......... τὴν πᾶσαν ναῦν x«l αὐτὴν τὴν πρόπαν ἐξ ἀλλοτρίας ὕλης] ........ .210........ διὰ τῆς lv ῥὲμ ἐκδικεῖν. 'H γὰρ δεσποτεία τῆς .... νηὸς ess. εν 23 Pe πλοίου δεσπότ.... 2.

Τοῦ

᾿Ανωνύμου.

.... &vé[qv91]

2l llle

B XV, 1, 62 = D VI, |, 62. 1. ᾿Απορ[ία.] 'O μέντοι μὴ πλωΐσας τὴν ναῦν ἐγκαλούμενος, >

LA

3

ἐκαρπώσατο, 15

M

Z

οὐ καλῶς]

t

λέγει,

5

A

τί δή[ποτε

^

ταύτην

*

πλωΐσαι

,

τὸ

[παράπαν

διὰ τὸ ἐν]τεῦϑεν ὑποστῆναί με κίνδυνον. Οὐδὲ γὰρ τὸ ἀπὸ τ[υχηρῶν ἐμπίπτον] αἰτ[ιῶν τῷ νεμομένῳ] κινδυνεύεται. Γενυκῶς γὰρ ὀφείλεις εἰδέναι, ὅτι ἡνίκα περὶ διατιμήσεως ἤτοι καταδίκης καρπῶν γίνεται ζήτησις, σύμ[μετρόν ἐστι ζητεῖν], οὐκ εἰ ἐκαρπώσατό τι ὁ μάλα ^

3

,5

Li

Z

€

φίδε νομεύς, ἀλλ᾽

[A

H

,

3

>

εἰ ὁ πετίτωρ ἠδύνατό ve

H

3

u

,

τι χαρπώσασϑαι. [Καὶ σημείωσαι τὸν γενικὸν x«]vóva. Ἔνϑα ἐλάττονας καρποὺς ἀπίείληφ[εν] ὁ μάλα φίδε νομεύς, ὧν ἠδύνατο λαμβάνειν ὁ πετίτωρ, [ὅμως τούτους] ὁ ποσσέσσωρ πάντας ἀπαιτεῖται μὴ δυνάμενος τῷ πετίτωρι τὸν λόγον [προβάλλειν, ὅτι αὐτὸς καρποὺς οὐκ ἔλαβον.] ,

20

f

ὡς ηὐλαβήϑην

'

M

2

1

1

H

[A

x

*

H4

u

T

f

2

EA

,

,

,

t

[A

H

2. ᾿Ανάγνωϑι βιβ. ιγ΄. vor... διγ. νς΄." τὰ δὲ περὶ τόκων εἴρηται βιβ... τιτ. α΄. διγ. κ΄. 9eu. B’......... οὐχ ὕποκει... ἀρν.. 25

3. [Στεφάνου.] Εἰκότως οὖν [οὐ γίνεται ἀνάδοσις] τῶν ἐντεῦϑεν καρπῶν μήπω [ληφϑέντων], εἰ μὴ ἐν καιρῷ ἄσπίρῳ 7] χει[ϊμῶνι ἐϊπλώϊσεν ἣ ἐν καιρῷ [πλοΐμῳ] κατεπίστευσεν αὐτὴν ἀνεπιτηδείοις τισίν, ὡς ἔγνως ἐν τῷ ις΄. διγ. A

30

,

H

N

3

“-

A

^

m

2

Pe

a

3

4. Στεφάνου. Αὐτοῦ τοῦ δεποσιταρίου. Τοῦτο δὲ νόησον καὶ ἵνα σανε Z 30 πρὸς τὸν παραϑέμενον καὶ αὐτὸν τὸν δεποσιτάριον, ἐπείτοιγε πρόδηλον, ὅτι ὁ δανειζ .. σονηκ..... δανειζομ.......... ET 2.2.22... τῶν νομισμάτων ἐν νννννν τῆς γ΄. .διατ. 3 δεσπότης

u.a.

finem:

suppl.

explevimus nos | 16 αἰτιῶν: aur...II huius

sch.

lac. expl.

nos

ultima

nos

|

13

ἀπορία:

huius

scholii

lacunas

| 20 ἀπείληφεν: ἀπ... nv”. II | 25 Στεφάνου:

excepta

LIB. XV — TIT. 1 (ID

875

B XV, 1, 63 — D VI, 1, 63. 1. Στεφάνου. [[Ἐκίνησέ τις κατ]ά τινος ἐπὶ πράγματι τὴν iv ῥέμ, ἀλλὰ [μετὰ] προκάταρξιν οὐ κατὰ δόλον, ἀλλὰ κατὰ [κούλπαν αὐτοῦ] περι[έ]πε[σε] τοῦτίο ἀπολέσϑαι] ...... 30....... μετὰ προκάταρξιν, εἰ καὶ μὴ κατὰ 5 δόλον, ἀλλὰ κατὰ κούλπαν ἐξέπεσε τοῦ ...... 250........ παρατεϑήσεται ζημία, ἐπειδὴ 8..... 22...... aut. δοϑ...... τὸ πρᾶγμα ... ἐχεται. Εἰ δὲ καὶ αὐτὸς ὁ κινήσας καὶ τὴν τῆς καταδίκης [ἀποτίμησιν λαβὼν τὸ πρᾶγμα χ]ατέχει, ὀφείλει βοηϑεῖσϑαι πρὸς αὐτὸν ὁ χκαταδικασϑεὶς καὶ τὴν τοῦ πράγματος δεδωκὼς [διατίμησιν] ...... 21...... ein τὰ χρήματα, ἅτινα 10 ἐξ ἀποφάσεως τοῦ [δι]καστοῦ .. χ[ινδύνῳ] ....... 21 ....... Xt Éygw ..... ,

2

[4

bd

x

3

x

€

M

M

^

-

2. .... βόνα φίδε von... προκάταρξιν Yevouev . . ty. E9'. καὶ ο΄... ... δια βαρ... 12... οὐδὲ ὅλως .... κατὰ δεσπότου κινεῖ Πουβλικιανὴν ἤτοι χκουάσι Πουβλικιανήν. 15

3. Τοῦ ᾿Ανωνύμου. T..z0X..0...222.22200. KNUT nn ας ἔλαβεν. ᾿Ανάγνωϑι Buß. ιγ΄. τιτ. ς΄. To τέλος τοῦ ιζ΄. Sry. καὶ Big... mer. β΄. διγ. ©’.

B XV, 1, 64 = D VI, 1, 64. l. 'Exivqoé τις περὶ πράγματος τὴν lv ῥὲμ. ...... AM οὐκ... τοὺς 20 χαρποὺς ἔχειν, τυχὸν γὰρ ἵππος ....... χρῆσιν... αὐτοῦ καὶ πν... ξιν.. e nh hn Παπιανὸς καὶ τ... . Yu. . οὐδὲν ἧττον ἀπαιτεῖσϑαι........... ei xal μὴ καρπί[οὺς] ἐκ τούτίων ὁ xiww/o«c περὶ αὐτῶν ἐλάμβανεν, ,

x

^

1

2

{4

t

A

M

>

Ios

2

[A

ὅτε τούτων

[d

,

ἐτύγχανςε νομεύς.] 2. Στεφάνου. Οἷον ...... xxb.... ow... Bh... éElo . ovv. οὐ .. 25 ᾿Ανάγνωϑι καὶ βιβ. γ΄. τῶν δὲ ἰουδικίις [τὸν ἔσχατον] τοῦ 9°. τιτ. dry. B XV, 1,65 = D VI, 1, 65. 1. Τοῦ ᾿Ανωνύμου. ......... ἠγόρασε T... γ΄. τοῦ λγ΄. τιτ. τοῦ η΄. Bi.

παρὰ

τὸν τύπον τῆς διατάξεως

2. ..«.«.οἰ 74... ... εσϑαι .. νεμηϑεὶς esee [ὁ δανει30 στὴς κινῶν] τὴν Σερβιανὴν [καὶ τὸν ἀγρὸν ὡς ὑποκείμενον] αὐτῷ [ἐκδικῶν. Προσήγαγον αὐτῷ τὸ κεφάλαιον, τυχὸν α. νομίσματα, καὶ τοὺς τόκους, τυχὸν φ΄. νομίσματα,) καὶ ἔλυσα τοῦ δεσμοῦ τῆς ὑποϑήκης [τὸ ἐνέχυρον] Z31 ee nnn ae 33........ εἰν τὸ ἐνέχυρον τῆς ὑποθήκης κατέβαλε... 22.22... 3 περιέπεσε:

περί. ce .II

| 20 τυχὸν κτέ.:

cf. infra p. 8921. 24

| 25 δε ἰουδικίις:

Ἴνστιτ. TI | 29 sch. 2: cf. infra p. 8931. 4 | 33 κατέβαλε: unum vel duo folia exciderunt

876

LIB. XV — TIT. I (ID.

B XV, 1, 73 2 D VI, 1, 73. l. Τῆς σπεκιαλίας iv ῥὲμ κινουμένης οὐκ ἀνάγκη τὸν νεμόμενον λέγειν, πόσον τοῦ πράγματος μέρος διαφέρει αὐτῷ. Τοῦτο γὰρ τὸ λέγειν ἐκ πόσου μέρους ἐστὶ δεσπότης, βάρος ἐστὶ τοῦ ἐνάγοντος, καὶ οὐ τοῦ ἐναγομένου. 5 “Ὅπερ xai ἐπὶ τῆς Πουβλικιανῆς lv ῥὲμ φυλάττεσϑαι πέφυκεν. Ei γὰρ xai Πουβλικιανή ἐστι κινουμένη, οὐκ ἀνάγχη τὸν νεμόμενον λέγειν, ἐκ πόσου μέρους ἐστὶ τοῦ πράγματος κύριος. [Ὡ

'

2. ὡς ε

19.

,

^

m

“

,

ει

᾿

,

Σ

x

M

Τοῦ ᾿Ανωνύμου. "ἔστιν ὅτε ἀναγκάζεται λέγειν τὸ μέρος ἐξ οὗ νέμεται, Bip.

i.

τιτ.

,

α΄. διγ. ,

V.

x.

,

,

B XV, 1, 74 — D VI, 1, 74. l. Σουπερφικιάριός ἐστιν ὁ κτίσας ἐν ἀλλοτρίῳ ἐδάφει ἐπὶ τῷ φανερὸν μισϑόν τινα ἤτοι τὸ λεγόμενον ἐνοίκιον διδόναι καϑ᾽ ἕκαστον ἔτος. Τῷ σουπερφικιαρίῳ τοίνυν δίδωσιν ὁ πραίτωρ lv ῥὲμ σουπερφικιαρίαν, καῦσα μέντοι κογνίτα, τουτέστιν ἐφ᾽ ὅσον ἀμέμπτως ὁ σουπερφικιάριος δίδωσι τὸ τέλος. P

5,

x

,

3

!

,

»

w.

»

=

15

B XV, 1,75 1. Τουτέστιν β΄., ἐν ᾧ φησιν, (39) τιτ. α΄. διγ. μαϑήσεις ἐν τῷ

— D VI, 1,75. 2 32 ἐφ᾽ ὅσον δίδωσι τὸ τέλος, ὡς περὶ βεχτιγαλίου τιτ. γ᾽. διγ. ὅτι καὶ κατὰ τοῦ δεδωκότος ἔχει τὴν ἰν ῥέμ, καὶ βιβ. λε΄. γ΄. Ποίας δὲ ἀγωγὰς καὶ κατὰ τίνος ὁ σουπερφιάριος ἔχει, νη΄. τιτ. τοῦ guy’. βιβ.

20

2. Στεφάνου. Κατὰ γὰρ δεσπότου τὴν σουπερεφιρκιαρίαν ἰν ῥὲμ οὐ δίδωσιν, εἰ ἀγνεωμ»οςν»εῖται περὶ τὸ σουπερφικιάριον τέλος. ᾿Ανάγνωθι γὰρ τὸ εἰρημένον τῷ Παύλῳ ἐν τῷ α΄. μονοβιβ. τιτ. δ΄. Bey. ιε΄. ᾿Ανάγνωθι καὶ ἐν τῷ «μετὰ τὸν» ἑξῆς τιτ. τοῦ παρόντος βιβ. τὸ πρὸς τῷ τέλει τοῦ α΄. διγ. καὶ τὸ β΄. τοῦ αὐτοῦ τιτ. διγ.

s

B XV, 1, 76 = D VI, 1, 76. l. “Ὅσα εἴρηται τῆς lv deu ἐπὶ ὁλοκλήρῳ πράγματι κινουμένης, πάντα χρατείτω, κἂν ἐπὶ μέρει κινεῖ τις lv ῥέμ, καὶ εἴτε καρποὺς εἴτε καῦσαν ὁ ἐναγόμενος προφάσει [αὐτοῦ] ἔχει, ταῦτα ὁ δικαστὴς ἀποκατασταϑῆναι ψηφιζέσϑω τῷ πετίτωρι κατὰ ἀναλογίαν τοῦ μέρους, περὶ οὗ κινεῖ τὴν ἰν 30 ῥέμ. Ἡνίκα δέ τις ἐπὶ μέρει κινεῖ τὴν ἰν ῥέμ, οὐχ ὡς ἔτυχεν, ἀλλ᾽ ἐκ δικαίας αἰτίας δύναται ταύτην ἰγκέρτως κινεῖν. Δικαία δέ ἐστιν αἰτία, ἔνϑα χώραν τοῦ Φαλκιδίου λαβόντος βούλεται περὶ τοῦ ληγατευϑέντος αὐτῷ πράγματος χινεῖν ὁ ληγατάριος τὴν lv ῥέμ. ᾿Επειδὴ γὰρ ἄδηλόν ἐστι, πόσον μέρος ἐπὶ 17 κατὰ:

Z, & II

|

33

ἐπὶ:

Ζ, ἐστὶ} II

LIB. XV — TIT. I (II)

ἑκάστου τῶν ληγαταρίων ὥφειλε δεδουκτεύειν ὁ κληρονόμος (τυχὸν γὰρ ἔχει καὶ ἄλλα πράγματα μετὰ τὰ ληγάτα ἡ κληρονομία καὶ ἀρκεῖ τῷ κληρονόμῳ εἰς Φαλχίδιον), εἰκότως διὰ τὴν ἄδηλον ταύτην ὑπεξαίρεσίν τε καὶ παρακατάσχεσιν ἔχει δικαίαν αἰτίαν ὁ ληγατάριος τοῦ δύνασϑαι περὶ τοῦ ληγατευϑέντος αὐτῷ πράγματος ἰγκέρτως κινεῖν τὴν ἰν ῥέμ, εἴτε οἰκέτης ἐστὶν ὁ ληγατευϑεὶς εἴτε καὶ ἕτερον πρᾶγμα, καὶ ἄδηλόν ἐστιν, ὡς εἴρηται, πόσον ὀφείλει μέρος παρακατέχειν ὁ κληρονόμος ὀνόματι τοῦ Φαλκιδίου. €

,

-

σι

»

10

877

Fi

[4

,

LA

,

,

x

x

A

€

,

[A

€

,

x

,

^

x

2. Κυρίλλου. “Ὅσα εἴπομεν περὶ τελείου πράγματος ἐκδικουμένου, φαμὲν καὶ ἐπὶ μέρους. 'O δὲ δικαστὴς καὶ τῶν μετὰ τοῦ πράγματος ἀποκαϑισταμένων εἰς μέρος ποιείσϑω τὴν καταδίκην. 3. Τοῦ ᾿Ἐναντιοφανοῦς. Καίτοι «ὅτι» ἄδηλον μέρος οὐδεὶς νέμεται, μετὰ ϑεματισμοῦ εἴρηται βιβ. μα΄. τιτ. β΄. διγ. δ΄. (3) ϑεμ. β΄. καὶ διγ. κζ΄. (26) xai τιτ. γ΄. διγ. λβ΄. "Ov δὲ μέρος ἄδηλον ἐχκδικεῖται, εἴρηται μετὰ ϑεματισμοῦ βιβ. ι΄. τιτ. γ΄. διγ. η΄. ᾿Ανάγνωϑι καὶ βιβ. ζ΄. c. δ΄. διγ. κε΄.

30

BXV, 1, 77 2 DVLI 1, 77. 1. Γυνή τις ἀγρὸν ἐδωρήσατο δι᾽ ἐπιστολῆς ob τῷ οἰκείῳ ἀνδρί (ἢ γὰρ ἂν ἀσύστατος ἦν ἣ δωρεά), ἀλλ᾽ ἑτέρῳ τινί, xal τοῦτον αὐτὸν τὸν ἀγρὸν ἐμισϑώσατο παρ᾽ αὐτοῦ μήπω παραδοῦσα σωματικῶς αὐτῷ τὴν νομήν, καὶ ἔγραψε πρὸς αὐτὸν οὕτως: ἔσϑι με δωρήσασϑαί σοι τόνδε τὸν ἀγρὸν καὶ τοῦτον εἶναι παρ᾽ ἐμοὶ κατὰ μίσϑωσιν ἐπὶ χρόνουςς τόσους» πρὸς τὸ ἐμὲ διδόναι τὰς ς ἀννόνα, ς xx9' 9 ἕκαστον ἕ ἔτος. ἔ Τὸ Τὸ ζητού ζητούμενον: * ἐκεῖνος, ἐχεῖ xa9' 8’ ὃν ὃν ἐγένετο ἐγέ ἡ δωρεά, δύναται τὸν ἀγρὸν ἑτέρου κατέχοντος τὴν lv ῥὲμ κινεῖν; Τὰ γὰρ γράμματα οὐκ ἔστι τραδιτίων. Φησὶ τοίνυν ὁ Οὐλπιανὸς ἔχειν αὐτὸν τὴν iv ῥέμ, ἐπειδὴ ὁ μισϑωσάμενος τῷ δεσπότῃ νέμεται, καὶ ἐπειδὴ ἤρεσε δι ἐλευϑέρου προσώπου προσπορίζεσϑαι νομήν, μισϑωσαμένη δὲ αὐτὴ παρ᾽ αὐτοῦ τὸν ἀγρὸν δοκεῖ αὐτῷ προσπορίσαι τὴν νομήν. Εἰ δὲ καὶ μὴ ἐμισϑώϑη ὁ ἀγρός, τὸ συμβὰν ἐν τῷ φάκτῳ ἤρχει ποιῆσαι αὐτῷ ἔχειν τὴν iv ῥὲμ καὶ 2 33 μισϑώσεως μὴ γενομένης. Ἔν αὐτῷ γὰρ τῷ ἀγρῷ κατὰ τύχην διάγων ἐκεῖνος ἐδέξατο τὸ γράμμα. Καὶ σημείωσαι, ὅτι μήπω τραδιτίονος γενομένης δεσπότης γίνεται τοῦ πράγματος ἐκεῖνος, πρὸς ὃν γένονεν ἣ δωρεά.

35

2. Κυρίλλου. Γυνὴ ἐξωτικῷ 9v ἐπιστολῆς ἀγρὸν ἐδωρήσατο ἐξ αὐτοῦ ἐμισϑώσατο. Aoxei τραδιτευϑῆναι αὐτῷ τὸ πρᾶγμα. γὰρ ὡς κολώνης προσεπορίσϑη αὐτῷ 1| νομή. "Hpxeı δὲ αὐτῷ εἰς καὶ τὸ ἐν αὐτῷ τῷ ἀγρῷ διάγειν, ὅτε ἣ ἐπιστολὴ ἐπέμπετο, μισϑωσαμένη αὐτὸν ἣ γυνή.

15

,

a

3

,

^

3

,

᾽

25

3

er

>

3

-

a

2

A

t

L4

20

3

x

"

2

€

᾿

x

bd

nos

,

-

[4

^

lod

^

Fa

x

[4

,

x

>

| 21 ἐκεῖνος: Ζ, ἐκεῖνο II

2

x

A

x

^

3

3

A

x

2

x

»

x

A

I

x

>

x

᾿

N

>

3

,

€

H

=

!

,

Hn

Σ

H

[A

H

€

11 ὅτι: suppl.

>

2

X

y

^

>

*

,

>

A

*

-

3

A

,

,

3

7,

καὶ τοῦτον Av αὐτῆς τραδιτίονα κἂν μὴ ἢ

878

LIB. XV — TIT. I (ID

3. Τοῦ ᾿Ἐναντιοφανοῦς. Εἰ δὲ πωλήσω σοι, ὅπερ ἔχρησά σοι ἣ παρεϑέμην σοι ἣ ἐμίσϑωσά σοι, γίνεται σὸν καὶ χωρὶς τοῦ ἐξ ἀγορασίας τραδιτευϑῆναί σοι, ὡς βιβ. κα΄. τιτ. β΄. διγ. EB’. καὶ βιβ. μα΄. τιτ. β΄. Svr. 8΄. καὶ ἰνστιτ. β΄. τιτ. α΄. 4. Στεφάνου. ᾿Ασκοῦ τὸν "Ivdıxa τοῦ παρόντος διγ. σημειούμενος πότε καὶ δίχα τραδιτίονος μετατίϑεται δεσποτεία. Μέμνησο καὶ τῶν εἰρημένων πρὸς τῷ τέλει τοῦ α΄. τιτ. τῆς β΄. τῶν ᾿᾽Ἶνστιτ.

10

15

B XV, 1, 78 — D VI, 1, 78. 1. Ei ἀλλότριον ἀλόγως κατεῖχες ἀγρόν, τούτου [δὲ] τοὺς καρποὺς μήπω συνήγαγες, λέγει Λαβεὼν μηδὲν ὀνόματι καρπῶν χρῆναί [σε δοῦναι], τουτέστι μὴ καταδικάζεσϑαί σε εἰς τὴν τῶν καρπῶν διατίμησιν, εἰ μήπω συνήγαγες, ὡς τεϑεμάτισται, τοὺς καρπούς. Ταῦτα μὲν οὖν, ὡς εἴρηται, Λαβεών. Ὃ δὲ Παῦλος νοτατεύων ὥσπερ τὸ εἰρημένον τῷ Λαβεῶνι᾽ καίτοι, φησίν, συναγαγεῖν ἐστιν οὐ μόνον τὸ καταγαγεῖν ἐκ τῶν δένδρων, ἀλλὰ καὶ τὸ μετασχευάζειν «εἰς» οἶνον 7j ἔλαιον τοὺς καρπούς, καὶ οὐ δίκαιόν ἐστιν ἀναμένειν ἡμᾶς καὶ τότε καταδικάζειν τὸν ποσσέσσορα εἰς τὴν τῶν καρπῶν διατίμησιν, ὅτε καὶ μετασχευάσει

τοὺς

καρπούς.

διατίμησιν μόνον, κατεσκεύασεν. 20

30

Δεῖ

τῶν

γὰρ

αὐτὸν

δένδρων

εἰς τὴν

ἔλαβε

αὐτῶν

τούτους,

κἂν

καταδικάζεσϑαι

μήπω

αὐτοὺς

2. Στεφάνου. Τούτου, «τουτέστι» τοῦ ποσσέσσορος ὁ καρπός. Καίτοι ἀεὶ ζητεῖν εἰώϑαμεν, εἰ διὰ τοῦτο οἱ καρποὶ γεγόνασι τοῦ νομέως, καὶ ὀφείλει αὐτοὺς ἀποκαταστῆσαι, ἐπειδὴ οἰκείῳ ὀνόματι αὐτοὺς ἔλαβεν. Λαβεῖν δέ ἐστιν [οὐ] τὸ τελεσφορηϑῆναι ἤτοι σφορηύτηναι τοι pe μετασκευασϑῆναι σύηναι ἃ αὐτούς, ς, ἀλλὰ ἄλλα τὸ τὸ X ycpto9Tp i ναι τῆς γῆς. 3

25

[εἰ ἐκ]

U

3

^

,

^

3

,

2

f

3

Y

u

^

f

3. Τοῦ ’Evavrıopavoüc. “Ὅμοιον περὶ οὐσουφρούκτου βιβ. ζ΄. τιτ. δ΄. διγ. ιδ΄, ᾿ΑνάγνωἙθι τὸ. [deu] τοῦ ιβ΄. διγ. τοῦ α΄. Tur. τοῦ αὐτοῦ βιβ. B XV, 1, 79 = D VI, 1, 79. 1. Κατεῖχέ τις ἀλόγως οἰκέτην καὶ προκατήρχϑη ἣ lv ῥέμ, ἀλλὰ μετὰ προκάταρξιν, οὐ μὴν μετὰ προνουντατίονα ἐτελεύτησεν ὁ οἰκέτης. Ποίους ἄρα δεῖ τὸν νεμόμενον ἀπαιτηϑῆναι καρποὺς ἤτοι ὀπέρας; Λέγει Λαβεών᾽" τοὺς ἀπὸ καιροῦ προκατάρξεως μέχρι τῆς τοῦ οἰκέτου τελευτῆς. Ταῦτα μὲν οὖν ἀπροσδιορίστως Λαβεών. 'O δὲ Παῦλος διαστίζων οὕτω φησίν" ἀπαιτεῖται 13 νοτατεύων: 2, νοβατεύων II | 15 οἶνον: 22 αὐτοὺς (&mox.): Z, αὐτῷ vel αὐτῶν II

Ζ, οἷον II

| 20 τουτέστι:

suppl.

nos

|

LIB. XV — TIT. I (ID

879

τοὺς ἀπὸ καιροῦ προκατάρξεως μέχρι τῆς τοῦ οἰκέτου τελευτῆς ὁ νεμόμενος, εἰ μὴ ἄρα συνέβη τὸν οἰκέτην πρὸ τῆς τελευτῆς ἀρρωστίᾳ τινὶ περιπεσεῖν καὶ τὰ συνήϑη πράττειν μὴ δύνασϑαι. 2.

Στεφάνου.

Οὐ

μετὰ

προνουντατίονα,

ἀλλὰ

μετὰ

μόνον

προκάταρξιν.

3. Τοῦ ᾿Ανωνύμου. Καρποὶ δούλου εἰσὶ καὶ ὀπέραι, ὡς βιβ. ζ΄. «τιτ. ζ΄.» διγ. γ΄. 4.

10

Στεφάνου.

δίχα 15

20

Οὐ

μὴν

ἐκ

τῆς

προκατάρξεως

ἕως

καταδίκης,

ἀλλὰ

ἕως

τελευτῆς τοῦ οἰκέτου, ἐπειδὴ μετὰ προκάταρξιν καὶ μὴ μετὰ προνουντατίονα ἐτελεύτησεν. Ἦ γὰρ ἂν τὰς μέχρι καταδίκης ὀπέρας ἀπῃτεῖτο, ὡς ἐν τῷ ιζ΄. διγ. τοῦ παρόντος τιτ. σοι παραδέδοται. Μέμνησο καὶ τῶν ἐν τῷ κζ΄. διγ. σοι παραδεδομένων. ’Exeivo δὲ οἶδας μαϑὼν ἐκ τοῦ ιε΄. xal ις΄. καὶ ιζ΄. διγ. τοῦ παρόντος τιτ., ὅτι κἂν μετὰ προχκάταρξιν συνέβη τελευτῆσαι τὸν οἰκέτην δόλου

7| κούλπας

τοῦ

ποσσέσσορος,

οὐ καταδικάζεται

ὁ ἐναχϑεὶς

ἐπὶ

τῇ διατιμήσει αὐτοῦ, εἰ μὴ ἄρα βενάλιος ἦν ὁ οἰκέτης ἢ τίμημα ἔλαβεν ὁ ποσσέσσωρ ἣ μετὰ προνουντατίονα ἐτελεύτησεν ὁ οἰκέτης. Διὰ μέντοι τοὺς καρποὺς ἤτοι τὰς ὀπέρας τὰς μετὰ προχκάταρξιν δηλονότι xal τὸν τοκετὸν ἢ τὴν περὶ ἐκνυκήσεως ἐπερώτησιν ἀνάγκη γίνεσϑαι «καταδίκην». Τοῦτο γὰρ τὸ ις΄. διγ. «ἐπάγει.» 5. Τοῦ ᾿Ανωνύμου. ᾿Ανάγνωϑι διγ. ιε΄., io. ιζ΄, καὶ βιβ. ε΄. τιτ. γ΄. διγ. μ΄. ᾿Ανάγνωϑι βιβ. ζ΄. τιτ. γ΄. διγ. α΄. ᾿Ανάγνωθι καὶ [ἀνωτέρω] τ[οῦ] πα{ρόντος] τίιτ.] διγ. ο΄. B XV, 1, 80 = D VI, 1, 80. 1. Κυρίλλου. "Ἐξεστί μοι ἐκκλῖναι τὴν iv ῥὲμ λέγοντι μὴ νέμεσϑαι. ᾿Ἐλεγχόμενος γὰρ ἀναγχάζεται ἀποκαταστῆσαι τὸ πρᾶγμα, x&v μὴ δειχϑῇ τοῦ ἄκτορος αὐτὸ εἶναι.

30

B XV, 1, 81 = C III, 32, 1. l. Θεοδώρου. 'O δουλεύων τῷ βόνα φίδε νομεῖ προσπορίζει αὐτῷ τὰ EX RE VEL EX OPERIS. 'O δὲ μάλα [φίδε νομεὺς] ἀναδίδωσι τὸν [δουλεύοντα] αὐτῷ μετὰ καὶ τῶν ὀπερῶν αὐτοῦ, καί, ἐὰν δούλη ἐστί, καὶ τὸν roxerdv αὐτῆς ἀποχατα[στήσει] κα[ὶ γονὰς ἀλ]όγων ἀναδίδωσιν. Φησὶ δὲ καὶ x

>»

m

3

[A

b]

MJ

>

,

3

r4

A

X

x

8 καὶ: Z, x&v II | 9 post ἂν Z supplere vult εἰ μετὰ προνουντατίονα ἐτελεύτησεν | 18 ἐπάγει: II lacunam exhibet, quam explevit Z | 20 ἀνωτέρω τοῦ παρόντος τιτ.: 077... πεῖ ml | 23 sch. 1 ante sch. 5 legis praecedentis exhibet II | 30 ἀποκαταστήσει καὶ γονὰς ἀλόγων: droxarı.... κα... [τῶν ἀλόγων] Z

880

LIB. XV — TIT. I (ID)

ἡ κβ΄. ἔλαβε μόνον ἔλαβε

διατ. τοῦ παρόντος Tır., ὡς παρέχει ὁ μάλα φίδε νομεὺς πάντας οὖς καρποὺς μεϑοδευόμενος. 'O γὰρ βόνα φίδε νομεὺς τοὺς φαινομένους καρποὺς ἕως προκατάρξεως ἀποκαταστήσει, μετὰ δὲ προκάταρξιν οὗς καὶ αὐτὸς ὅλους δίδωσιν ὡς μάλα φίδε νομεὺς γνωριζόμενος.

2. Hi

,

,

10

Τὸ κατὰ πόδας οὕτως ἔχει" Καὶ δι’ ἀλλοτρίου οἰκέτου t

H

,

ww

D

x

2

>

M

m

4

e

m

M

,

,

'

,

,

»

,

,

Z 35 B XV, 1, 82 — C II, 32, 2. 1. Θεοδώρου. 'O κτίζων «ἐν» ἀλλοτρίῳ ἐδάφει ἢ κατώγεῳ δεσπότην ποιεῖ τὸν τοῦ ἐδάφους 7j κατώγεω κύριον. Πλὴν εἰ πέσῃ τὸ κτισϑέν, αὐτὸς διεκδικεῖ τὴν ὕλην, ἐὰν μάλα φίδε ἐκτίσϑη. Τὰ γὰρ δαπανήματα ὁ μάλα φίδε τι ποιῶν οὐ λαμβάνει κατὰ τὴν ς΄. διατ. τοῦ κδ΄. tur. τοῦ παρόντος γ΄. βιβ. (9) καὶ κατὰ τὴν δ΄. διατ. τοῦ ι΄. Tt. τοῦ η΄. βιβ. ᾿Ανάγνωθι δὲ καὶ τὴν ις΄. διατ. τοῦ παρόντος τιτ. λέγουσαν, ὅτι ὁ κτίζων ἐν ἐπικοίνῳ ἐδάφει κοινὸν ποιεῖ τὸ κτισϑέν, καὶ εἰ θέλῃ ὁ κοινωνὸς αὐτοῦ ἐκβαλεῖν αὐτὸν τοῦ οἰκοδομήματος, παρέχει αὐτῷ ἃ ἐδαπάνησε διὰ τῆς τοῦ δόλου παραγραφῆς, ἐντὸς δ΄. μηνῶν δηλονότι. ᾿Ανάγνωϑθϑι δὲ βιβ. η΄. rır. ι΄. διατ δ΄. καὶ μαϑήσῃ πλατύτερον τὰ περὶ τῶν κτιζόντων ἐν ἐπικοίνῳ τόπῳ. Μὴ λάϑῃ σε δὲ ἣ ια΄. dar. Ld

20

4

x

7,

15

βόνα φίδε κατε-

χομένου παρά τινος ἀπὸ τῶν ἐχείνου πραγμάτων ἢ ἀπὸ τῶν ὀπερῶν τοῦ οἰκέτου προσπορίζεσϑαι δεσποτείαν 7, ἐνοχὴν ἤρεσεν. "Odev καὶ σὺ ci Bóva φίδε ἐνεμήϑης τὸν δοῦλον, καὶ ἐκ τῶν σῶν νούμων ἀνδράποδον ἠγόρασε, δύνασαι τῷ τύπῳ τοῦ νομίμου [ἐν] ταῖς σαῖς κεχρῆσϑαι δικαιολογίαις. Τὸ δὲ ἀλλότριον ἀνδράποδον τῷ μάλα φίδε νεμομένῳ οὐδὲν δύναται προσπορίσαι, ἀλλ᾽ ὁ κατέχων αὐτὸ οὐ μόνον τὸ ἀνδράποδον, ἀλλὰ καὶ τὰς ὀπέρας αὐτοῦ καὶ τὸν τῶν δουλῶν τοχετὸν καὶ τῶν ἀλόγων τὴν γονὴν ἀποδοῦναι ἀναγκάζεται.

Li

t

M

er

-

$

,

^

x

,

5

/

’

Fa

,

»,

P

!

,

1

!

>

Li

,

r

^

X

,

,

Η

a

[A

x

,

A

,

,

,

^

ς

[4

x

H

,

,

x

u

[4

,

τοῦ προχειμένου τιτ. δηλοῦσα, ὡς ὁ σπείρων 7; φυτεύων μάλα φίδε Ev ἀλλοτρίῳ M

25

30

Z

Id

e

€

P

^

,

,

Η

3

»

,

ἐδάφει ἐκπίπτει τοῦ σπέρματος καὶ τοῦ φυτοῦ μὴ λαμβάνων ἃ ἐδαπάνησεν. Εἰ γὰρ βόνα φίδε ἔσπειρεν ἢ ἐφύτευσεν, ἀπαιτεῖ τὰ ἀναλώματα διὰ δόλου παραγραφῆς. 2. Τὸ κατὰ πόδας. Εἰ τὸ κατώγεον μέρος τοῦ οἰκήματος, ὅπερ τοῦ ἐδάφους ἅπτεται, σοὶ διαφέρειν ἀποδείξεις, ἐκεῖνο, ὅπερ ὁ γείτων ἐπέϑηκε, προστεϑῆναι τῇ σῇ δεσποτείᾳ οὐκ ἀμφιβάλλεται. ᾿Αλλὰ καὶ ὅπερ ἐν τῷ ἐδάφει τῷ σῷ ᾧχοδομήϑη, ἐφ᾽ ὅσον ἐν τῇ αὐτῇ αἰτίᾳ μένει, κατὰ νόμον εἰς σὲ ἀνήχει. Ἐὰν δὲ διαλυϑῇ τὸ οἴκημα, ἡ ὕλη αὐτοῦ πρὸς τὴν ἀρχαίαν δεσποτείαν ἐπανατρέχει, εἴτε μάλα φίδε εἴτε βόνα φίδε τὸ οἴκημα κατεσκευάσϑη, εἰ μὴ ἄρα δόνανδι ἀνίμο ἐπετέϑη τὸ οἴκημα τῷ ἀλλοτρίῳ ἐδάφει, τουτέστιν εἰ μὴ 8 τὸν δοῦλον: eundem

tempore 32 οἴκημα:

servum

comparavit Cod. Z, ὄνομα II

|

Cod.

| ἀνδράποδον:

11 τὸ ἀνδράποδον:

mancipia Cod.

om. Cod.

|

| ἠγόρασε:

28 si: Z, sig II

eo

|

LIB. XV — TIT. I (ID

881

ἄρα δείκνυσιν ἐκεῖνος, ὅτι ὁ δεσπότης ὡς βουλόμενος αὐτῷ δωρήσασϑαι ἐπέτρεψεν αὐτῷ οἰκοδομῆσαι, ἐφ᾽ ᾧ αὐτὸν εἶναι δεσπότην τῶν ἐποικοδομουμένων. Y

?

3

;

a

μὲ

ε

,

e

,

5

“

[4

3. Τούτῳ τὸ ἐναντίον κεῖται ἐν τῇ β΄. ἰνστιτ. ἐν τῷ α΄. τιτ. Οὕτως γὰρ ἔχει" εἰ δὲ μάλα φίδε τις ἔκτισεν, οὐδὲ καταλυομένου τοῦ οἴκου δύναται τὰς ὕλας Enavaraßeiv. Δοκεῖ γὰρ οἰκείᾳ βουλήσει τὴν δεσποτείαν αὐτῶν ἀποκτᾶσϑαι. Εἰ μὴ ἄρα κἀκεῖνο οὕτω νοήσομεν, ὅτι περὶ τοῦ δόνανδι ἀνίμο ἐπικτίζοντος «λέγει». Πλὴν βεβιασμένου ἐστὶν ἣ τοιαύτη παράδοσις καὶ οὐκ εὐπρόσδεκτος. Σημείωσαι δὲ ἐκ τοῦ δόνανδι ἀνίμου, ὅτι μᾶλλον, ἐὰν ὑπερβαίνῃ τὰ φ΄. νομίσματα ἣ τοῦ οἴκου διατίμησις, ὀφείλει καὶ ὑπομνήματα περὶ τούτου [4

*

/

?

>

»

-

)

“

^

Z

10

bd

>

bd

M

ἐπ

x

Σ

,

Η

"

A

A

,

2

x

μὲ

ς

=

\

x

Id

,

Y.

U

[4

»,

H

>,

,

x

x

“-

2

-

2

>

H

>

,

συνταγῆναι.

15

B XV, 1,83 = CII, 32, 3. l. Οὐδεὶς πωλῶν τὸ διαφέρον ἄλλῳ πρᾶγμα μεταφέρει τὴν δεσποτείαν αὐτοῦ ἐπὶ τὸν ἀγοραστήν, κἂν ἀνὴρ ἣ μήτηρ εἴη, χωρὶς τῆς ἐκείνου συναινέσεως. Καλῶς ἐμνήσϑη συναινέσεως. Κεῖται βιβ. ζ΄. τιτ. κς΄. διατ. δ΄., ὡς τὸ ἀλλότριον συναινέσει τοῦ δεσπότου πραϑὲν οὐκ ἐκδικεῖται, ἀλλὰ καὶ οὐσουκαπιτεύεται. Ανάγνωϑι δὲ τὴν ιδ΄, dar. τοῦ παρόντος ttr. φάσκουσαν, ὅτι ἔχει ἣ ϑυγάτηρ τὴν iv ῥὲμ ἐπὶ τοῖς οἰκείοις πράγμασι παρὰ τῆς αὐτῆς μητρὸς ἐκποιηϑεῖσιν, εἰ μὴ ἄρα ἐκληρονόμησεν αὐτὴν ἢ ὡς εἴπομεν συνήνεσε τῇ πράσει. Τοῦτο γὰρ καὶ βιβ. η΄. τιτ. κδ΄, (23) διατ. β΄. εἴρηται. Μὴ οὖν ἐναντιωϑῇ σοι ἡ δ΄. διατ. τοῦ οε΄. τιτ. τοῦ ζ΄. βιβ. Θεμάτισον γὰρ τὸν υἱὸν κληρονομήσαντα τὸν πατέρα. “Ὅτι δὲ πατὴρ οὐκ ἐκποιεῖ τὰ ἀνήκοντα τῷ υἱῷ, κεῖται βιβ. ε΄. τιτ. οα΄. διατ. γ΄. ᾿Ανάγνωθϑι δὲ καὶ βιβ. ς΄. τιτ. ξ΄. διατ. α΄. «καὶ» τιτ. ξα΄. dar. 8'., ἔνϑα φησίν, ὅτι ἐκδικεῖ αὐτὰ ὁ υἱὸς ὑπεξούσιος ὧν μὴ στενούμενος χρόνου παραγραφῇ. Οὐ μόνον δὲ οὐ πωλεῖ ὁ πατὴρ τὰ τοῦ υἱοῦ πράγματα, ἀλλ᾽ οὐδὲ δωρεῖται, ὡς δηλοῖ ἡ β΄. διατ. τοῦ εἰρημένου ξ΄. cvv. τοῦ αὐτοῦ ς΄. βιβ. 2 36 ᾿Ανάγνωϑι δὲ καὶ Bru. δ΄. τιτ. να΄. dar. νγ΄. (4) καὶ βιβ. η΄. τιτ. νγ΄. διατ. κδ΄. ᾿Ιστέον δέ, ὅτι οὐ μόνον οὐ πωλεῖ τις τὸ ἀλλότριον, ἀλλ᾽ οὐδὲ ὑποτίϑεται, ὡς βιβ. η΄. τιτ. κ΄. dar. α΄. ἀνήνεκται, x&v ἐπίκοινον εἴη, κατὰ τὴν β΄. διατ. τοῦ λζ΄. vtt. τοῦ παρόντος γ΄. βιβ.

3,

20

,

,

Y

ε

80

^

,

-

σι

2

A

,

e

Σ

2

,

m

,

,

-

x

»

£

M

€

3

,

€

>

A

es

,

e

μὲ

,

^

a

MJ

^

Σ

m

H

».

^

e

om

».

€

,

[4

,

f

>

^

A

5

3

,

2. Μὴ ϑεματίσῃς προικιμαῖον τὸν ἀγρόν, ἐπεὶ περιττὸν εὑρίσκεται τό ᾿ἀγνοούσης 7, μὴ βουλομένης᾽. "Exeivov γὰρ οὐδὲ βουλομένης αὐτῆς δύναται ἐκποιεῖν, ὡς ἐν τοῖς ᾿Ινστιτούτοις ἔγνωμεν καὶ ἐν τῷ ε΄. βιβ. τούτου τοῦ Κώδικος εὑρήσομεν ἐν τῷ xy’. τιτ. dar. α΄. 8 λέγει: suppl.

nos.

| βεβιασμένου: II, βεβιασμένη

Z

x

882

LIB. XV — TIT. I (I)

B XV, 1, 84 = C III, 32, 4. ]. Θεοδώρου. 'O ἀγοράζων βόνα φίδε παρὰ τοῦ πωλοῦντος μάλα φίδε τὸ ἀλλότριον οὐ δεσπόζει αὐτοῦ, εἰ μὴ οὐσουκαπιτεύσει αὐτὸ N σχῇ μακροῦ χρόνου παραγραφήν. ᾿Ανάγνωθι τὸ προτελευταῖον ϑέμα τῆς pu. νεαρᾶς. B XV, 1, 85 = C 1. Ei γὰρ ἐξ ὧν γενόμενα, βλάπτεται ἣ ματίσαντες), οὔτε [τὰ]

10

15

B XV, 1, 86 = C III, 32, 6. l. Δεσπότης γὰρ γενόμενος διὰ χτήματα παρέχειν τῷ παραϑεμένῳ.

25

30

τῆς

τραδιτίονος

οὐκ

ἀναγκάζεται

τὰ

2. Οὐδὲ τὰ ἐκ τῶν ἡμετέρων χρημάτων ἀγοραζόμενα τῆς ἡμετέρας ἐστὶ δεσποτείας, ἀλλ᾽ οὐδὲ ὑπόκεινται ἡμῖν σιωπηρῶς, ὡς ἔγνωμεν ἐν τῇ τριβουτορίᾳ τῶν δὲ ῥέβους καὶ ἐν τῇ ὑποϑηκαρίᾳ τῶν Διγέστων, οὐδὲ τὰ ἐκ τῶν ὑποχειμένων ἡμῖν χρημάτων ἀγορασϑέντα ὑπόκεινται ἡμῖν, ὡς ἔγνως καὶ τοῦτο ἐν τῇ ὑποθηχαρίᾳ. Χρὴ οὖν τὴν δεποσίτι κινηϑῆναι, ἵνα μετὰ τῶν τόκων τὰ χρήματα αὐτῷ ἀποδοϑῶσιν. "Os γὰρ συγχρησάμενος ἐχεῖνος καὶ βαρυτέροις ὑπόκειται

20

III, 32, 5. οὗτοι καταλύουσι τὰ ἐκ τῶν οὐτιλίων δαπανημάτων παλαιὰ ὄψις τοῦ οἴκου (τινὰ γὰρ τυχὸν ἧσαν ueraoynπροστεϑέντα δύνανται ἀφελέσϑαι.

τόκοις.

BXV, 1, 878 2 CII, 22, 7. l. Θεοδώρου. 'O ἀπὸ δούλης τεχϑεὶς αὐτῇ ἀκολουϑεῖ xal ob τῷ πατρί, ἐπειδὴ δοῦλός ἐστιν κατὰ τὴν γ΄. [διατ.] τοῦ ε΄. τιτ. τοῦ ε΄. βιβ. Μὴ ἐναντιωϑῇ δέ σοι 1] η΄. διατ. τοῦ α΄. τιτ. τοῦ ς΄. βιβ., ἀλλ᾽ ὑπέξελε τὸν πολιτικὸν δοῦλον. B XV, 1,88 = C III, 22, 8. 1l. Θεοδώρου. 'O λαβὼν χρήματα παρά τινος εἰ ἀγοράσῃ τι ἐξ αὐτῶν, ἐκδικεῖται «καὶ ὑπόχειται» τὸ ἀγορασϑὲν τῷ δεσπότῃ τῶν νομισμάτων. Σημείωσαι οὖν καὶ ϑεμάτισον, ὅτι κατὰ μανδάτον τοῦ κυρίου τῶν νομισμάτων Z 37 ἢ ὡς νεγότια ἐχείνου χειρίζων ἠγόρασε τὸ πρᾶγμα ἕτερα χρήματα ἐσχηκώς, ἢ εἰπέ, ὅτι ἰδικόν ἐστι τὸ λεχϑὲν στρατιώτου προνόμιον, ὡς λέγει xol N παροῦσα διάταξις, ἵνα μὴ ἐναντιωθϑῇ σοι τὸ κείμενον βιβ. δ΄. τιτ. ν΄. διατ. δ΄. xat ς΄.

2. Τοῦτο προνόμιόν ἐστι στρατιωτικόν, Οὐδεὶς γὰρ ἕτερος δύναται ἐχδικεῖν τὰ ἐκ τῶν χρημάτων αὐτοῦ ἀγοραζόμενα. 3

μακροῦ:

16, 68

Z,

μαμκροῦ II

|

25 καὶ

ὑπόκειται:

suppl.

ex

adnot.

ad

Epitomen

LIB. XV — TIT. I (ID

883

οι

3. Εἴτε γὰρ προκουράτωρ ὧν εἴτε νεγοτιόρουμ ἠγόρασε, κατέχεται ταῖς ἁρμοζούσαις ἀγωγαῖς.

2

e

1

e

10

γέστορ

τοῦ

στρατιώτου

B XV, 1,89 = C III, 32, 9. 1. Θεοδώρου. 'H δεσποτεία τῆς ἐπιδοϑείσης προικός, δηλονότι τῆς διατετιμημένης, τοῦ ἀνδρός ἐστι καὶ οὐ διεκδικεῖ αὐτὴν T) γυνή. ᾿Ανάγνωθι γὰρ βιβ. ε΄. τιτ. ιβ΄. Star. ιζ΄. καὶ κβ΄. καὶ κγ΄., ἔνϑα φησίν, ὅτι οὐ πωλεῖ τις, ὃ ἐπέδωκεν εἰς προῖκα. [Κεῖται δὲ βιβ. η΄. τιτ. νγ΄. διατ. κα΄., ὡς οὐδὲ δωρεῖται αὐτό. ᾿Ανάγνωθι δὲ βιβ. ς΄. τιτ. ξα΄. διατ. β΄. καὶ μὴ ἐναντιωϑῇ σοι" 9eματίζει γὰρ τὸν γάμον λυϑῆναι καὶ λοιπὸν τὴν προῖκά φησι τῷ πατρὶ τῆς γυναικὸς κατὰ δεσποτείαν ἁρμόζειν. Σημείωσαι οὖν διαφορὰν πατρὸς καὶ ἀνδρός. ᾿Ανάγνωθι δὲ τὴν ιβ΄. διατ. τοῦ λη΄. τιτ. τοῦ παρόντος γ΄. βιβ. B XV, 1, 90 = C III, 32, 10. 1. Θεοδώρου. 'H τῶν δούλων δεσποτεία ob μόνον δι’ ἀποδείξεων καὶ συμβολαίων ἀποδείκνυται, ἀλλὰ καὶ BU ἐκείνων αὐτῶν ἐρωτωμένων φανεροῦται. ᾿Ανάγνωϑι βιβ. δ΄. τιτ. W’. διατ. δ΄. καὶ ἴσϑι, ὡς κεῖται Bip. 9/. cr. μα΄. διατ. ıB’., ὅτι βασανίζονται οἱ δοῦλοι πρὸς τὸ συγγνωσθϑῆναι τὰ περὶ τῆς δεσποτείας αὐτῶν. Μὴ λάϑῃ σε δὲ ἣ ιγ΄. διατ. τοῦ παρόντος τιτ. λέγουσα, ὅτι ζητουμένης «τῆς» δεσποτείας τοῦ οἰκέτου ὀφείλει τέμνεσϑαι πρότερον τὸ περὶ τῆς νομῆς αὐτοῦ καὶ τότε παρὰ τῷ αὐτῷ δικαστῇ τὰ περὶ τῆς δεσποτείας ἐξετάζεσϑαι.

2.

Καὶ

γὰρ

καὶ

τῆς

σπεκιαλίας

κινουμένης

καὶ

νερεδιτάτις

πετιτίονος

δύνανται βασανίζεσθαι δοῦλοι καὶ περὶ τῆς δεσποτείας αὐτῶν ἐρωτᾷσϑαι παρὰ τὸν καϑόλου κανόνα τὸν λέγοντα «δοῦλον» ὑπὲρ δεσπότου μὴ ἐρωτᾶσϑαι. MJ

25

30

x

,

,

x

4

mM

€

x

H

A»

-

B XV, 1, 91 — C III, 22, 11. 1. “Ὅμοιον ἐν τῇ ε΄. dar. καὶ ἐν τῇ β΄. ivarır. 'O μὲν μάλα φίδε νομεὺς οὐ λαμβάνει δαπανήματα, ὁ δὲ βόνα φίδε λαμβάνει. Τελείως δὲ τὸ νόμιμον τῆς διατ. εἴρηται ἐν τῇ β΄. ἰνστιτ. B XV, 1, 92 = CII, 32, 12. 1. Θεοδώρου. Μετὰ τραδιτίονα οὐ δύναται ὁ πράτης ἀναλαβεῖν ὃ ἐπώλησεν, ἀλλὰ καὶ τὸ ἐξ αὐτοῦ κέρδος τῷ ἀγοραστῇ ἁρμόζει. Πλὴν ἐὰν οὔπω ἔλαβεν ὁ πράτης τὸ τίμημα, καλῶς κινεῖ περὶ αὐτοῦ. Φησὶ δὲ 5 ιζ΄. (27) διατ. τοῦ παρόντος τιτ., ὡς ἐὰν τραδιτίων οὐ γέγονεν, οὐ δεσπόζει τοῦ πράγματος ὁ ἀγοραστὴς τοῦ πραϑέντος, ἀλλὰ καὶ ἐκδικεῖται ἀπ’ αὐτοῦ. ᾿Ανάγνωθι δὲ 11 2x'.: dubium infra p. 894 1. 2

(λα΄.})

|

14 ἐρωτωμένων:

Ζ, ἐπερωτωμένων II

| 21

sch.

2: cf.

οι

884

LIB.

βιβ. δ΄. τιτ. δηλοῖ ἣ β΄. ἀνατρέπειν οὖν ἐπὶ μὲν ᾿Ανάγνωθι ᾿Ανάγνωθϑι Yv

XV —

TIT. I (II)

λη΄. διατ. η΄., 9΄., ιβ΄. καὶ τιτ. με΄. dar. 97. (1), καὶ ἰστέον, ὅτι διατ. τοῦ αὐτοῦ με΄. vtr. τοῦ εἰρημένου δ΄. βιβ., ὡς οὐ δύναται ὁ ἀγοραστὴς τὴν πρᾶσιν, ἐὰν κατέβαλε τὸ τίμημα. Σημείωσαι τοῦ πράτου τὴν τραδιτίονα, ἐπὶ δὲ τοῦ ἀγοραστοῦ τὴν καταβολήν. Ζ 38 τὴν α΄. καὶ η΄. Star. τοῦ μϑ΄. τιτ. τοῦ προλεχϑέντος δ΄. βιβ. δὲ Big. ζ΄. τιτ. ι΄. διατ. Y γ΄.

2. Τοῦ μὲν καρποῦ ἐνδέχεταί τινα κύριον εἶναι xal μὴ ὄντα δεσπότην τοῦ ἀγροῦ ὡς βόνα φίδε νομέα, τοῦ δὲ τοκετοῦ τῆς δούλης πάντως ἐκεῖνος δεσπόζει ὁ τῆς δούλης ὑπάρχων κύριος x«i δεσπότης. 1υ

B XV, 1, 93 = CHI, 32, 13. l. Kpouztouévov γὰρ αὐτῶν οὐ δυνατὸν τὴν IN REM κινηϑῆναι, πρότερον διὰ τῆς ἀδ ἐξνιβένδουμ, καὶ οὕτως ἣ (v REM γυμνάζεται. 2

2

Θ

15

25

30

.

Εἰ

Εἰ μὴ γὰρ γνῶμεν, τίς ὁ νεμόμενος, οὐ A

^

-

,

i4

,

>

ὃ

ἀλλὰ

δυνάμεϑα τὸν ἐνάγοντα κανονίσαι. ,

x

2

,

,

B XV, 1, 94 = C IIL 32, 14. 1. Εἴτε ἀγνοῶν εἴτε μὴ ἀγνοῶν δηλονότι. “Ὅσον γὰρ πρὸς τὴν δεσποτείαν τοῦ πράγματος οὐδεμία διαφορά, εἴτε εἰδώς τις εἴτε ἀγνοῶν τὸ ἀλλότριον ἀγοράσει. 2. Ἐπειδὴ γὰρ αὐτὸς ὑπεισήλυϑε εἰς τὰ δίκαια τῆς μητρός, ἄτοπόν ἐστι τὸν αὐτόν γε κινεῖν τὴν lv ῥὲμ περὶ [τῆς] δεσποτείας καὶ ἐκ τῶν ἐναντίων [ἐνά]γεσϑαι τῇ ἐξ ἔμπτο ὡς χκλη[ρονόμον] τῆς πωλησάσης. Διὰ τοῦτο οὖν ἀντίκειται αὐτῷ N τοῦ [δόλου] παραγραφή. [Δῆλον] δέ, [ὅτι] οὐχ εἰς ὁλ[όκληρον], ἀλλ᾽ εἰς ὅσον ἐκληρονόμησε μόνον, ὑπομένει τὸ πρόχριμα. B XV, 1, 95 = C IIL 32, 15. l. Θεοδώρου. 'E&v δύο τισὶν πραϑῇ τὸ αὐτὸ πρᾶγμα ἐξ ὁλοκλήρου, βελτίων ἐστὶν ὁ πρώτως [{τὸ}} αὐτὸ λαβών, κἂν τὰ συμβόλαια αὐτοῦ οὐκ ἔσχεν, εἰ τὸ τίμημα μέντοιγε δέδωκεν. Πλὴν ϑέλων ἀφίστασϑαι τῆς πράσεως λαμβάνει ὃ κατέβαλε τίμημα μετὰ καὶ τόκων, παρέχει δὲ ὅσους ἔσχε καρποὺς ἐξ αὐτοῦ τοῦ πράγματος. Τὰ γὰρ εἰρημένα κρατεῖ καὶ ἐπὶ πράγματος δωρηϑέντος δύο τισίν. 'O γὰρ πρώτως λαβὼν αὐτὸ τὸ δωρηϑὲν κρείττων νοεῖται. [᾿Ανάγνωϑι βιβ. δ΄.] τιτ. λζ΄. διατ. β΄., ἔνϑα φησίν, ὅτι ἐὰν οἱ ἀγοράζοντες ὁμοῦ τῆς νομῆς τοῦ ἀγορασϑέντος ἐπιλάβωνται, κοινῶς αὐτοῦ δεσπόζουσιν, χἂν ὁ εἷς μόνος τὰ ὑπὲρ αὐτοῦ δημόσια κατέβαλεν. 7 τινα κύριον: Z, τὸν ἄκύριον II | 12 ἀδ 29 xpeitrov: Z, κρεῖττον II | 32 κατέβαλεν: super

ἐξνιβένδουμ: hic lacuna lineam in II adscriptum

latet | δέδωκεν

LIB. XV — TIT. I (Π)

2.

καὶ

αὐτῷ

οὕτως:

a

᾿Οσάκις

δύο

ἔχει ἀκολούϑως τῷ κατὰ πόδας

τισὶν

εἰς

ὁλόκληρον

κτῆμα

νομίμως

πιπράσκεται, φανερόν τὴν δεσποτείαν βελτίονα εἶναι. Εἰ τοίνυν προλαβόντι χρόνῳ τὸ χτῆμα ἠγορακέναι καὶ τὸ τίμημα καταβεβληκέναι παρὰ τῷ ἄρχοντι τῆς ἐπαρχίας ἀποδείξεις, προσχήματι τῶν μὴ δοθέντων σοι συμβολαίων ἐχβάλλεσϑαί σε τῆς νομῆς οὐκ ἀνέχεται. Ἔν τῇ κρίσει δὲ τῇ σῇ, τὸ τίμημα, ὅπερ δέδωκας, μετὰ τόκων ἀναλαβεῖν, οὕτω δὲ ὅμως, ἵνα τῶν ληφϑέντων καρπῶν xal τῶν δαπανημάτων γίνηται λόγος, ὁπότε, κἂν ἀπὸ δωρεᾶς ἑκάτεροι Z 39 τὴν τοῦ πράγματος δεσποτείαν ἐχδικεῖτε, ἐκεῖνον, ᾧτινι πρότερον ἣ νομὴ τοῦ πράγματος ἐτραδιτεύϑη, βελτίονα εἶναι ὡμολόγηται. ,

&

x

XA

b

vg

10

, y».

Ἔν τῷ πλάτει “εἰ τὸ τίμημα κατέβαλεν᾽

ἔχοντι

885

,

^

m

,

=

L

^

>

,

2.

,

»,

*

’E

2

-

-

3

;

[4

x

H

δὲ

[4

,

=

Lo

e.

x

/

lad

,

3. Τυχὸν τὰ πρόωνα ἣ ἄλλα δικαιώματα τοῦ ἀγροῦ οὐκ ἔλαβεν. Εἰ γὰρ αὐτὸ τὸ ὠνεακὸν ToU ἀγροῦ οὐδέπω ἐδόϑη καὶ ἣν ἔγγραφος T, πρᾶσις, οὔπω ἐγίνετο δεσπότης. 3

>

x

x

2

^

,

>

-

3

,

2

,

x

».

ς

μη

»

,

»w

15

-

D

x

4. Οὐδὲ γὰρ δεσπότης μόνος.

»

εἶχεν

f

,

ἀνάγκην

-

n

ἀποκαταστῆσαι

D

τοῦ

ἀγροῦ

-

8

ἢ

δεσποτείαν

5. Τοῦτο ἐπειδὴ οὐκ ἐθεμάτισεν εὔλογον αἰτίαν εἰς τὸ ἀνακαλέσασϑαι τὴν δωρεάν, ἀλλ᾽ ὡς ἅπαξ αὐτῆς ἰσχυούσης βελτίων ἐστὶν ὁ πρῶτον ἀναλαβὼν τὴν νομήν. M

20

,

>

5

ε

L4

>

m

2

,

[4

,

N

€

-

2

x

B XV, 1,96 = C III, 32, 16. l. Τὸ x«và πόδας. 'E&v £v αἰϑρίῳ τινὶ οἶκόν τις φκοδόμησεν ἐν κοινῷ, τοῦτον ὑμῶν κοινὸν ὁ τοῦ δικαίου λογισμὸς ἐποίησεν. Οὕτινος τὸ μέρος παρ᾽ ἐκείνου, ὃς βόνα φίδε νεμηϑεὶς ᾧκοδόμησεν, ἐὰν βουληϑῇς ἐκδικῆσαι, τὰ δαπανήματα προσαγαγεῖν ὀφείλεις, ἵνα μὴ τῇ τοῦ δόλου δυνηϑῇς ἐκβληϑῆναι παραγραφῇ.

25

2. ᾿Αδιαιρέτως εἶπεν ὀφείίλων λέγειν], ὅτι [μέρος] τῶν δαπανημάτων ὀφείλει παρασχεῖν ὡς τὸ τοῦ οἴκου μέρος ἐκδικῶν. Τὸ δὲ ῥητὸν τῆς διατάξεως ἔχον ἱσούμπτους᾽ δύναταί τις οὕτως ἑρμηνεύειν, ὥστε χἂν εἰς τὸ μέρος ἐχδικεῖ, πάντα αὐτὸν διδόναι τὰ δαπανήματα. ,

30

!

Ὁ

t

x

Fed

»

2

,

^

*

*

€

x

m

,

B XV, 1, 97 — CII 32, 17. 1. Θεοδώρου. 'O παραγγελϑεὶς παρὰ τοῦ δεσπότου τοῦ πράγματος μὴ ἀγοράσαι αὐτό, ἐὰν ἀγοράσῃ, ἀναδίδωσιν αὐτὸ μετὰ καὶ τῶν καρπῶν. ᾿Ανάγνωϑι τὴν pi9'. νεαράν, ἔνϑα φησίν, ὅτι οὐδὲ ἔχει οὐσουκαπίονα. μετὰ παραγγελίαν. 3 φανερὸν: 25

ὀφείλων

hic

λέγειν:

nonnulla suppl.

nos

exciderunt

| 8 xäv: Z, καὶII | 20 τινὶ: om. Cod.

| 30 παραγγελϑεὶς:

Z, παρεγγυηϑεὶς

II

|

886

LIB. XV — TIT. I (ID

2. Ἐπειδὴ γὰρ μάλα φίδε ἐκαρπώσατο καὶ οὗς ἀποκαϑίστησιν, ὡς ἔγνωμεν καὶ ἐν τοῖς ᾿Ινστιτούτοις.

ἐδαπάνησε

καρποὺς

B XV, 1,98 = C IH, 32, 18. 1. Θεοδώρου. Οὐ καταβλάπτει f| πλάνη τὴν οὖσαν παρά τινι πράγματος 5 δεσποτείαν. ᾿Ανάγνωϑθϑι βιβ. δ΄. τιτ. κς΄. διατ. ε΄. (?) B XV, 1, 99 = C III, 32, 19. 1. Τὸ νόμιμον τεκμήριον καὶ τὰ εἰκότα ὅμοιά ἐστι τοῖς [συμβολαίοις]. Μέμνησο τῆς ι΄. διατ. τοῦ παρόντος ttt. ..... γὰρ ἀπ.... τὰ ...λανο.. μάρτυρας EX on nenn deonoter... x

ı

P

:

P

x

x

H

,

"

ὔ

Σ

bd

I4

B XV, 1, 100 = (ΤΠ, 32, 20. Z 40 l. Τῷ γὰρ [δεσπότῃ] προσεπόρισε τὴν νομήν. ΓΑλλως τε καὶ οὐ SexttxóG

ἐστι δοῦλος δικαστηρίου. B XV, 1, 101 = C III, 32, 21. l. Θεοδώρου. 'O ἡττηϑεὶς τῇ lv ῥὲμ εἰ μὴ ἀποκαταστήσει 15 δι’ ὃ ἐνήχϑη, ὅρκῳ τοῦ ἄκτορος καταδικάζεται.

τὸ πρᾶγμα,

2. Τὸ κατὰ πόδα. Τὰ ἐκ τῶν νεμομένων ἐχδικηϑέντα ἀνδράποδα, ὧν τὴν δεσποτείαν εἰς ὑμᾶς ἀνήκειν λέγετε, ἐὰν μεϑὸ τὴν ἐναγωγὴν ἐπληρώσατε, ταῦτα μὴ ἀποχαϑίστανται, τῆς τοῦ ὅρκου τομῆς παρακολουϑησάσης 7 καταδίκη προβαίνειν ὀφείλει. 20

25

3. Δόλος γάρ ἐστι τὸ μὴ ἀποχαϑιστᾶν, ὡς ἔγνωμεν ἐν τῷ α΄. Buß. τῶν δὲ ῥέβους ximousvo .... 22. .... τῶν δὲ IUDICIIS. Ἢ γὰρ iv ῥὲμ τῶν ὅρκῳ τοῦ ἄκτορος τεμνομένων ἐστὶ .. και οὐυ.. εἰς απᾶν... εν, ὡς ἔγνως ἐν τῇ β΄. ἰνστιτ. B XV, 1, 102 = C III 32, 22. 1. Μετὰ γὰρ προχκάταρξιν καὶ αὐτοὶ μάλα φίδε νομεῖς γίνονται, λοιπὸν ἡττώμενοι καὶ τοὺς [μάλα φίδε δαϊπανηϑέντας μετὰ προκάταρξιν καρποὺς ἀναγκάζονται ἀποδοῦναι.

B XV, 1, 103 = C IIL, 32, 23. 1. Ἐπειδὴ δὲ £v ταύτῃ τῇ 917. καὶ [rc] ἀνα[δόσεως] ἐμνήσθη κατ΄... avr.. 80 τιμήματος, γίνωσκε, ὅτι οὐ[δεὶς] ἐκδικ[ῶὧν] τὸ ἴδιον καταβά[λλει] τίμημα, 20 δόλος:

Ζ, δοῦλος II

|

29 ἀναδόσεως:

dva. . TI

LIB. XV — TIT. I (II) t

887

»

εἰ un πού γε ὁ αἰτήσας ἀποκατάστασιν κατὰ πράσεως καὶ σωζόμενον ἔχων τὸ τίμημα, ἣ ὁ χρεώστης κινῶν κατὰ τοῦ ἰδίου ἐγγυητοῦ ἀγοράσαντος τὸ πρᾶγμα παρὰ τοῦ δανειστοῦ αὐτοῦ 7| μετα[γε]νεστέρου δανειστοῦ ὁμοίως ἀγοράσαντος τὸ πρᾶγμα παρὰ προγενεστέρου δανειστοῦ. 5

BXV, 1, 104 l. Θεοδώρου. "Odev ὑπόχειται ζ΄, τιτ. κϑ'. καὶ

= CTIII, 32, 24. 'O μὴ δικαίως ἀνέχων νομὴν οὐδέποτε οὐσουκαπιτεύει. τῇ διρέκτᾳ καὶ οὐ τῇ ῥεσκισσορίᾳ lv ῥέμ. ᾿Ανάγνωϑι βιβ. tur. λγ΄. dar. ε΄.

2. Περὶ τῆς ῥεσκισσορίας λέγει τῆς χειμένης ἐν τῷ δ΄. βιβ. τῶν πρώτων 10 ἐν ταῖς τῶν μειζόνων ἀποκαταστάσεσι. Ταύτης οὖν, φησίν, οὐ δέονται, ἀλλ᾽ ἔχουσι τὴν διρέκταν ἰν ῥὲμ εἰς ἐκδίκησιν. 1

μή πού γε: μήπω

complura

γὰρ II

| ἔχων:

ἔχον II

| 11 ἐκδίκησιν: post hanc vocem

desiderantur

SCHELTEMA,

Basilica,

V.

4

888

LIB.

SCHOLIA

AD

XV — TIT.

I (P)

BASILICORVM

E COD.

MS.

PAR.

LIB. XV

GR.

TIT. I

1352 (P).

Ad rubricam. 1. Οὗτος ὁ τίτλος λβ΄. ἐστὶ τοῦ γ΄. βιβ. τοῦ Κωδ. Ζήτει tBıß. τοῦ a’.t 5 βιβ. β΄. τιτ. α΄. κεφ. α΄." βιβ. ς΄. τῶν Aw. τιτ. α΄. κεφ. α΄. BXV, ,1=DVL11. 1. Σημείωσαι, ὅτι τὰ μὲν ἄλλα διὰ τῆς σπελίας ἰνρὲμ ἐκδικοῦμεν καὶ Hb II ὡς δεσπόται κινοῦμεν περὶ ὧν μέλλομεν ἀπαιτεῖν. Περὶ δὲ υἱοῦ οὐ κινοῦμεν ὡς

δεσπόται,

t

,

ἀλλὰ 5

μόνην

^

[[κινοῦμεν]

,

κίνησιν

-

ποιοῦμεν

Η

καὶ

m

λέγομεν,

x

ὅτι

,

εἰ

e

H

10 υἱός μου ἐστὶν ὑπεξούσιος, γενέσθω ὑπ᾽ ἐμέ. Παραγγελία πρὸς τὸ παραστῆσαι αὐτόν, ὅταν τις αὐτὸν ἀποχκρύπτει, καὶ ἐξστραορδιναρία «διάγνωσις». Ἐπὶ μὲν ἐκδυκήσει κληρονομίας οὐχ ἁρμόζει ἡ ἰδυκὴ dywyn' ἐκδικεῖ δὲ αὐτῆς χινητά, ἀκίνητα, ἔμψυχα, ἄψυχα. x

Σ

2.

J

€

!

,

€

,

'H σπελικία ἰνρὲμ ἤγουν τὸ x«9' H

1

’

x

»

x

[4

5,

M

3

P.

2

bd

M

’

-

ἕκαστον ἀπαιτοῦσα ἀγωγὴ.

».d

5

-

>

,

Hb II 155

3. Τουτέστι χώραν ἔχει διὰ τῆς προσϑήκης 1, τοιαύτη ἀγωγή᾽ οἷον δύναται ὁ πατὴρ ἐπὶ ἐκδικήσει τοῦ παιδὸς ταύτην τὴν ἀγωγὴν κινεῖν καὶ λέγειν “εἰ φαίνεται τόνδε ἐμὸν υἱὸν elvai κατὰ τό “εἶναί μου υἱόν᾽ ἢ κατὰ τό “εἶναί μου ὑπεξούσιον᾽ - ἥτις προσέλευσις λέγεται ἐξστραορδιναρία, τουτέστιν ἐν T, οὐ φυλάττεται ὁ τῆς τῶν δικαστηρίων ἀκολουϑίας τύπος, ἀλλὰ πραίτωρ σκοπεῖ 40 περὶ αὐτῆς. Z

,

4.

,

f

,

ν᾽

x

a

x

7v

m

2

,

x

;o€

ς

?

!

er

>

DM

,

^

,

r

€

!

Ζήτει βιβ. ξ΄. τιτ. ιβ΄. κεφ. λη΄. περὶ τῆς φούρτι ἐπὶ υἱῷ κινουμένης.

5. Καλῶς ἡἣ φούρτι κινεῖται καὶ οὐχ ὁ φούρτιβος κονδικτίκιος᾽ ἡ μὲν γὰρ φούρτι παρὰ τοῦ ᾧτινι διαφέρῃ κινεῖται, ὁ δὲ φούρτιβος κονδικτίκιος παρὰ μόνου τοῦ δεσπότου. 'O οὖν πατὴρ οὐ δύναται κινεῖν κατὰ τοῦ υἱοῦ ὡς 25 δεσπότης αὐτοῦ, καὶ διὰ τοῦτο οὐκ ἔχει τὸν φούρτιβον κονδικτίκιον. 6. Εἰ μὲν κρύπτεται παρά τινος ὁ υἱὸς ὁ ὑπεξούσιος, κινεῖται παρὰ τοῦ πατρὸς τὸ δὲ λίβερις ἐξνιβενδις" ὅταν δὲ οὐ κρύπτεται, ἀλλὰ λέγηται παρὰ τοῦ κατέχοντος αὐτὸν μὴ εἶναι ὑπεξούσιος, κινεῖται τὸ δὲ λίβερις Sedoucendis. 78. 4

Δέκα πρόβατα ποιοῦσιν ἀγέλην. βιβ. τοῦ a.’: sic P; fortasse leg. τῶν de iudiciis

| 7 σπελίας:

i.e.

specialias

10 ὑπ᾽ ἐμέ: Fabr., ὑπ μέ (sic) P | 11 ἀποκρύπτει καὶ: καὶ ἀποκρύπτει P | 14 sch. 1 et 2 fortasse iungenda (sic Fabr.) | σπελικία: i.e. specialia | 18 ἥτις: Fabr., εἴ τις P | ἐν f: Fabr. ἑνὶ P | 28 τοῦ κατέχοντος: Hb., τὸν κατέχοντα P

|

ex

LIB. XV — TIT.

10

οι

20

2. Τυχὸν εἶχον ἐγὼ σκεῦος ἣ βῶλον ἀργύρου λιτρῶν δέκα, καὶ ἣν ἑκάστη λίτρα νομισμάτων δέκα ἀξία, ὡς εἶναι τὸν πάντα βῶλον νομισμάτων ρ΄. Τοῦ δὲ βώλου τοῦ σοῦ πέντε λιτρῶν τυγχάνοντος ἀξία ἣν Yj λίτρα νομισμάτων πέντε, ὡς εἶναι [καὶ] τὸν σὸν βῶλον νομισμάτων κε΄. Καὶ συνέβη καὶ τὸν ἐμὸν καὶ τὸν σὸν ἀναμιγέντα καὶ ἀδιακρίτως ἔχοντα καὶ λεγόμενον ἄξιον εἶναι νομισμάτων «ἑκατὸν» εἴκοσι πέντε. Νῦν οὖν μετὰ τὸ ἀναμιχϑῆναι καὶ ἀδιάκριτον γενέσϑαι τὸν ἄργυρον ἀξία ἐστὶν ἑκάστη λίτρα νομισμάτων ὀκτὼ τρίτου, καὶ εὑρίσκεται ὁ μὲν τῶν δέκα τοῦ ἀργύρου λιτρῶν δεσπότης ζημιούμενος δεκαὲξ δίμοιρον νομίσματα ἀντὶ γὰρ ρ΄. νομισμάτων ὀγδοήκοντα τρία εὑρίσκεται τρίτον λοιπὸν ἐξ ἀναχοινώσεως ἔχων ἐπὶ τῇ διατιμήσει παντὸς τοῦ βώλου, ὁ δὲ τῶν ε΄. λιτρῶν τοῦ ἀργύρου δεσπότης ἀντὶ τῶν κε΄. νομισμάτων ἕτερα ις΄. δίμοιρον, τουτέστι μα΄. πρὸς τῷ διμοίρῳ, νομίσματα ἔχων ἐπὶ τῇ πάσῃ διατιμήσει τοῦ βώλου. Ταῦτα οὖν τὰ ις΄. δίμοιρον λήψεται ὁ τῶν Hb II . λιτρῶν τοῦ ἀργύρου δεσπότης, οὐκ ἐν νομίσμασιν, ἀλ ᾽ ἐν πλείονι σταϑμῷ 156 τοῦ ἀργύρου. e

-

ι΄

25

889

BXV, 1, 3 — D VI, 1, 3. l. Ἐπειδὴ κατὰ γνώμην τοῦ πράτου ἔσχεν αὐτὰ εἴτε δεσπότου ὄντος εἴτε καλῇ πίστει νομέως, ἅτινα καὶ τῇ τῆς ἀγέλης συνῆψέ τε καὶ περιέλαβε προσηγορία. Ἣ δὲ διαφορὰ τούτου τοῦ κεφαλαίου πρὸς τὸ τέλος τοῦ α΄. κεφ. τοῦ παρόντος τίτλου ἐστὶν αὕτη ἐκεῖ μὲν γὰρ ϑεματίζει παρὰ γνώμην τῶν δεσποτῶν συναφϑῆναι τὰ πρόβατα, καὶ διὰ τοῦτο οὐ δύναται ϑάτερος ὡς δεσπότης τοῦ ἑτέρου διεχδικεῖν᾽ ἐνταῦϑα δὲ κατὰ γνώμην συνήφϑησαν, καὶ διὰ τοῦτο ὡς παρὰ δεσπότου διεκδικοῦνται.

Z

1

I (P)

b

,

λιτ

A

a

οὔ

3

x

Led

u

8

x

m

,ὔ

,

m

,

>

*

ἐν

^

I4

,

,

M

14

XA

[A

Σ

A

x

x

€

,

m

9

m.

B XV, 1, 5 — D VI, ], 5. 1. Ζ2ήτει τοῦ ε΄. Dip. Buß. ν΄. τιτ. α΄. κεφ. ς΄. ϑεμ. α΄. καὶ ep. xc'. ϑεμ. γ΄. 2. Σημείωσαι" ζήτει τοῦ ς΄. βιβ. βιβ. νη΄. τιτ. ι΄. χεφ. ζήτει καὶ τοῦ ε΄. βιβ. βιβ. ν΄. τιτ. α΄. κεφ. ς΄. ϑεμ. β΄.

30

,

λζ΄. deu. γ΄."

BXV, 1, 7-DVI, 17. 1. Olov Πέτρου ἀγρὸν Παύλου νεμομένου, Μάρκου δὲ ὡς νεμομένου προσαγαγόντος ἑαυτόν, μὴ νεμομένου δέ, ἐναχϑέντος παρὰ Πέτρου τοῦ deσπότου τοῦ ἀγροῦ xal καταδικασϑέντος

ὁ δεσπότης ὀρϑῶς

ἐκδικεῖ τὸν ἀγρὸν

παρὰ τοῦ ἀληϑοῦς νομέως. 4 ἢ: Fabr, ei P. | 10 ρ΄.: δέκα ρ΄. P, sed δέκα expunctum | 14 ἑκατὸν: suppl. Fabr. | 16 τρίτου: Fabr., τρίτον P. | 20 τῷ: τὸ P | 25 ν΄.: η΄. P. | ϑεμ. (γ΄.):

καὶ P

| 31 καταδικασϑέντος: καταδικασϑῇ

P

890

LIB. XV — TIT. I (P)

BXV, 1, 8- DVL 1, 8. l. Καὶ ἀπαιτεῖν αὐτὸν τὸ ἥμισυ τοῦ παντὸς ἀγροῦ, ὅπερ ἐνόμιζε Πέτρος Hb II 157 ἀνήκειν αὐτῷ. 2. Τουτέστι σὺ μὲν τυχὸν τὸν ἀμπελῶνα ἐνέμου, Πέτρος δὲ τὸν ἐλαιῶνα" 5 τότε ἀναμφιβόλως καὶ παρὰ τοῦ σοῦ κοινωνοῦ μέρος ἡμίσεως τοῦ ἀμπελῶνος x«i παρὰ Πέτρου μέρος ἡμίσεως τοῦ ἐλαιῶνος ἐχδικῶ. BXV, 1,9=DVL1,9 l. Τουτέστιν ἡνίκα λέγει γυνὴ κυοφορεῖν ἀπὸ τοῦ τελευτήσαντος, ὀνόματι τοῦ χυοφορουμένου πέμπεται εἰς νομὴν τῶν πραγμάτων αὐτοῦ. 10

2. Ἡνίκα γὰρ οἶκος πτῶσιν ἀπειλεῖ καὶ διὰ τοῦ δεσπότου μὴ | γείτων ὑποστῆναι βλάβην ἐλπίζων διὰ τοῦ ἄρχοντος εἰς νομὴν αὐτοῦ πέμπεται. ς

lod

,

Σ

,

A

moy

,

A

3

Ped

FA

B XV, 1, 10 — D VI, 1, 10. 18. “Ὅπου τὴν οἴκησιν ἔχει. B XV, 1, 12= D VI, I, 12. 18. “Οϑεν συνεκροτεῖτο τὰ δικαστήρια.

15

B XV, 1, 1. Τυχὸν ἦν, εἴπῃς ἄν, ἐστιν αὐτὸν 20 τόδε

15 — D VI, 1, 15. βασιλέως τοῦτο χελεύσαντος, ἣ ἐπειδὴ τὸ πρᾶγμα εὔφϑαρτον ὅτι οὗτος ὀφφικίῳ τοῦ δικάζοντος βοηϑεῖται᾽ τουτέστι δίκαιόν Hb II ἐκ περιστάσεως πεπρακότα τὸ πρᾶγμα βοηϑεῖσϑαι καὶ εἰς τὸ 158

ἣ ἕτερον

f

ἀποκαταστῆσαι

^

>

=

αὐτὸν »

IN

Δι

7| ὅπερ

ἔλαβε

τίμημα.

y

I

BXV, 1, 17=DVL1, 17. l. Ei γὰρ πρὸ τῆς προκατάρξεως πέπρακα τὸν οἰκέτην, οὔτε περὶ τῆς τιμῆς αὐτοῦ οὔτε περὶ τοῦ δούλου ἐνηγόμην, εἰ μὴ κατὰ δόλον αὐτὸν ἐξεποίησα.

25

B XV, 1, 21 2 D VI, 1, 21. 1. Zire βιβ. (97. τιτ. α΄. κεφ. δ΄, ϑεμ. β΄. καὶ κεφ. μβ΄. καὶ να΄. καὶ Qi. ν΄. Ttt. ς΄. κεφ. η΄. καὶ βιβ. uc'. τιτ. γ΄. 2.

Σημείωσαι ὡραῖον᾽ ζήτει τοῦ ε΄. «βιβ.» βιβ. ν΄. τιτ. γ΄. κεφ. η΄.

4 sch. 2: un

L 7

δείτων

cf. supra p. 844 1. 25

P,

μὴ

«ἀνανεοῦται»,

τοῦτο: Hb., τοῦ P

p. 8531.

8

|

27 ν΄.: m.

| P

| 8 λέγει: Fabr., λέγειν P

γείτων coni.

Fabr.

|

17 sch.

18 οὗτος: Fabr., οὕτω (sic)

| 10 μὴ { γείτων: 1: cf.

P | 22 sch.

supra

p. 850

1: cf. supra

LIB. XV — TIT. I (P)

891

B XV, 1, 23 = D VI, 1, 23. 1. Τουτέστιν 9 6 ἀπὸ τοῦ φυσικοῦ δικαίου ἢ ἀπὸ τοῦ πολιτικοῦ κτησάμενος Hb II πρᾶγμα" φυσικῶς, ὡς τὰ ἀπὸ ϑήρας ἣ ἀλουβίωνος: πολιτικῶς, ὡς fj ἀπὸ 159 χρήσεως κυριότης. 2. Ἐἴκει γὰρ τῇ σανίδι ἣ γραφή. Εἰ δὲ ἐν σινδόνι ἐστὶν ἣ γραφή, τότε εἴκει τῇ γραφῇ N σανίς, μάλιστα ὅτε ἐν σινδόνι γραφὴ τιμία ἐστίν. Οὕτω νοήσας φεύγεις τὴν ἐκ τῶν ᾿Ϊνστιτούτων ἐναντιότητα. 3. Τουτέστι δεκαετίας ἤτοι εἰκοσαετίας. Θὲς γάρ, ὅτι καὶ τὸ ἔδαφος ἀλλότριον ὃν τὴν ἀρχὴν ἠγόρασε καλῇ πίστει καὶ ὅτι οὐδεὶς ἕτερος νεμόμενος ἕτερον δύναται διὰ χρήσεως δεσπόζειν. Kol ἕλκε τὸ νόμιμον καὶ ἐπὶ τοῦ ϑέματος τῆς ἀγέλης, ἥτινι συνανεμίχϑη κριὸς διαφέρων ἑτέρῳ. 3

,

-^

L4

A

>

u

48.

»

A

3

x

,

Lol

,

x

,

"Hyouv τὴν τετραετίαν M

1

,

à

x

Q4

»

er

M

x

L4

FA

,

x

HM

x

=

διὰ τὸ εἶναι τὰ χαλικώματα κινητά. ^

x

τ

MJ

,

,

B XV, 1, 24 = D VI, 1, 24. 1. Τουτέστι λυσιτελέστερόν ἐστι τῷ δυναμένῳ διὰ νομικῆς παραγγελίας τὴν νομὴν ἀναλαβεῖν καὶ μὴ βαρεῖσϑαι ταῖς ἀποδείξεσι" τότε γὰρ τὸν διάδικον αὐτοῦ

παρασκευάζει

ὑπελϑεῖν

ταῖς

ἀποδείξεσιν.

B XV, 1, 27 = D VI, 1, 27. l. Ἤγουν ὅπερ ἠγόρασεν ὁ υἱὸς ἢ ὁ δοῦλος ἀλλότριον πρᾶγμα, I κατὰ νόμους καὶ N νομὴ προσεπορίσϑη τῷ πατρὶ 7| τῷ δεσπότῃ.

οὗτινος Hb II 160

B XV, 1, 28 ΞΞ D VI, 1, 27 ὃ 5. 28. 1. Οὐδὲ γὰρ οἷόν τε ἐστὶν ἀφαιρεῖσϑαι τοῦ οἰκέτου τὴν τέχνην, ὡς ἀφαιρεῖται τοῦ ἐδάφους τὸ οἴκημα.

e

B XV,

1, 30 = D VI,

1, 30.

l. Τουτέστιν ἡνίκα προδιεμαρτύρατο ὁ νεμόμενος τὸν ἐνάγοντα δεσπότην λέγων τυχόν, ὅτι δαπανήματα μέλλω περὶ τὸν οἰκέτην ποιεῖν καὶ μισϑοὺς eo‘ ' A . X 5 1 D ὑπὲρ τούτου διδόναι: καὶ 3 εἴπερ τῇ- ἀληϑείᾳ χύριος elT καὶ τοῦτον λάβε, πρὶν 7, δαπανήσω τι περὶ τὴν τέχνην οὕτω αὐτοῦ ἀποπροσποιησαμένου τὰ περὶ τὴν τέχνην ὁ τε καὶ δέδωκεν τὰ δαπανήματα᾽ τότε γὰρ λαμβάνει τὰ x

^

EA

Α

a

Uu

M

M

r4

LL b τοῦ- οἰκέτου, δεῖξον, “ὁ δὲ ὑπερέϑετο, καὶ νεμόμενος ἐπώφλησέν δαπανήματα. .

x

e

,

5 εἴκει: ἥκει (mox ἤχει) P | 6 μάλιστα: μάλλιστα P | 9 ἕτερος νεμόμενος: P; leg. ἑτέρου νεμομένου | 12 τετραετίαν: P, τριετίαν coni. Fabr. | 15 διάδικον: ἄδικον P,

ἀντίδικον Fabr.

| 27 καὶ τοῦτον:

αὐτὸ ἀποπροσποιησάμενος

P

Fabr.,

τὸν τοῦτο P

| αὐτοῦ ἀποπροσποιησαμένου:

Hb II 161 x

892

LIB. XV — TIT. I (P)

B XV, 1, 38 = D VI, 1, 38. l. Tuyóv ρ΄. νομισμάτων Tj» ἄξιος ὁ ἀγρός" ἐγὼδὲ Ev αὐτῷ ἐδαπάνησα νομίσματα ρ΄." γέγονε δὲ ἄξιος ὁ ἀγρὸς νομισμάτων av’. Möva τὰ ρ΄. λαμβάνω, ἅπερ ἐδαπάνησα. 7

s

10.

,

,

€

Δ

x

,

,

,

^

,

Hb I 162

,

BXV, 1, 39 = D VI, 1, 39. 1. "EpyoAXfoc ἐστὶν οἰκοδομήματος ὁ παρὰ τοῦ βουλομένου χτίσαι οἶκον λαμβάνων χρυσίον καὶ ἐξ ἰδίων ὑλῶν τὴν οἰκοδομίαν ποιούμενος ἤτοι κατὰ σύνοψιν ἐργαζόμενος. B XV, 1, 45 — D VI, 1, 45. 1. 'O καλῇ πίστει δηλονότι μετὰ προκάταρξιν ἀσφαλίζεται ἀμελείας" πρὸ δὲ τῆς προκατάρξεως «περὶ» δόλου ἀσφαλίζεται.

καὶ

περὶ

B XV, 1, 48 = D VI, 1, 48. l. Ζήτει βιβ. ιβ΄. τιτ. β΄. κεφ. ιγ΄. καὶ Buß. ιγ΄. τιτ. α΄. κεφ. ιγ΄. Den. τελευταῖον καὶ βιβ. ιζ΄. τιτ. α΄. κεφ. νη΄. ϑεμ. α΄. καὶ βιβ. κδ΄. τιτ. γ΄. κεφ. λγ΄.

ι΄

B XV, 18.

1, 53 = D VI, 1, 53.

Περὶ σπόρου ζήτει κεφ. o'.

B XV, 1, 54 = D VI, 1, 54. 18. Σημείωσαι περὶ ἀγνοίας" ζήτει Bip. (97. «τιτ. α΄.» κεφ. ιε΄.

20

BXV, 1, 60 = DVI, 18% Ἑπταετίας.

1, 60.

B XV,

1, 62 — D VI,

1, 62.

18.

ναῦλα.

Τὰ

Hb II 163

Hb IF 164

B XV, 1, 64 = D VI, 1, 64. l. Τυχὸν ἵππου 7; οἰκέτου 7, ἐσθῆτος 7) δίσκου, εἰ καὶ μὴ καρποὺς ἐκ τούτων T

\

e

A

;

r4

N,»

-

A

H

3

x

^

JU

,

,

25 ὁ χινήσας περὶ αὐτῶν ἐλάμβανεν, ὅτε τούτων ἐτύγχανε νομεύς. 2 sch. 1: cf. supra p. 865 1. 5 4 ἐδαπάνησα: Fabr., ἐδαπάνησεν P

ματος:

φχκοδομήματος

P

|

Fabr. ἑπταετής (glossa ad 25 νομεύς: Fabr., νομὴ P

| |

11 περὶ: v.

νήπιος)

ἄξιος: ὁ ἄξιος P | 3 λαμβάνω: λαμβάν. P | 6 sch. 1: cf. supra p. 867 1. 6 | οἰκοδομή-

suppl |

Fabr. 24

sch.

| 20 ἑπταετίας: 1:

cf.

supra

p.

P,

leg.

8751.

cum 20

|

LIB. XV — TIT. I (P)

B XV, 1, 1. Τυχὸν αὐτῷ ἀγρὸν φυλάττοντος »

-

5 κινῶν

3

x

xai

893

65 = D VI, 1, 65. Πέτρος δανεισάμενος παρὰ Παύλου χρυσοὺς χιλίους ὑπέϑετο καὶ ἀπεδήμησεν: Μάρκος δὲ εὑρὼν τὸν ἀγρὸν ἐπ᾽ ἐρημίας τοῦ xal νεμηϑεὶς ἐπώλησεν αὐτὸν ἐμοί. Ἦλϑε Παῦλος ὁ δανειστὴς M

τὸν

»

,

ἀγρὸν

.

ὡς

7

x

ὑποχείμενον

€

αὐτῷ

N

x

3

ἐκδικῶν:

,

3

,

προσήγαγον

H4

-

αὐτῷ

τὸ

κεφάλαιον, τυχὸν χίλια νομίσματα, ἐγὼ καὶ τοὺς τόχους, τυχὸν πεντακόσια νομίσματα, x«i ἔλυσα τοῦ δεσμοῦ τῆς ὑποθήκης τὸ ἐνέχυρον. Οὐ καλῶς λαμβάνει χρέος, ὅπερ ὅπερ κατέβαλον τῷ᾿ μβά τὸν ἀγρὸν Ye ὁ Πέτρος,poc, εἰεἰ μὴμὴ πρότερον πρότερον τὸτὸ χρέος, δανειστῇ, καὶ τοὺς τόκους παράσχῃ τοὺς καινοὺς τῶν χιλίων νομισμάτων. 10 Καὶ εἰ μὲν τοσοῦτοι γεγόνασιν οἱ καρποί, ὅσοι ἐπωφείλοντο τόκοι, ἡσυχάζω συμψηφιζομένων μοι τῶν καρπῶν εἰς τοὺς TÓxouc' εἰ δὲ ἐλάττους ἐγένοντο τῶν τόκων καρποί, τότε ἀπαιτῶ τὸ ὑπέρπλεον ἐν τοῖς τόκοις. 1

x

M

m

Led

Eod

€

u

x

»

A

,

ou

B XV, 1, 69 — D VI, 1, 69. 1l. Τοῦτο λέγει, ὅτι ὁ δόλῳ ἀποστὰς τῆς νομῆς καὶ παρασχὼν ἕνεκεν τούτου Hb II 15 τὸ τίμημα οὐκ ἐκχωρεῖται τὰς ἀγωγὰς περὶ τὸ πρᾶγμα διὰ τὸν δόλον. 165 B XV,

1$.

1, 71 — D VI,

1, 71.

Τὸν ἔνδικον ὅρχον.

B XV, 1, 77 Ξ D VI, 1, 77. 1. Bip. γ΄. τοῦ Kos. τίτλος λβ΄. κεφ. α΄. 2

BXV, 1, 79 = 1. Τοῦτο νόησον, ccv: εἰ γὰρ μετὰ ἀποκατάστασιν, τότε ζεται

2.

διδόναι

B XV, l.

D VI, 1, 79. ἔνϑα δίχα ὑπερϑέσεως τοῦ νεμομένου ὁ οἰκέτης ἐτελεύτη- Hb H προκάταρξιν ὑπέρϑεσιν ἐποίησε περὶ τὴν τοῦ οἰκέτου καὶ αὐτὸν τὸν οἰκέτην καὶ τοὺς μέχρι καταδίκης ἀναγκά-

καρπούς.

1, 8] — CI,

Big. γ΄. τοῦ Κωδ.

32,1. τιτ. λβ΄.

B XV, 1, 833 = C III, 32, 3. 18. Διὰ τῆς xpovias νομῆς.

30

B XV, 1, 89 -- C III, 32, 9. 1. Ζήτει τοῦ γ΄. «βιβ.» iB. x9/. ctr. α΄. κεφ. pv. 4 νεμηϑεὶς xr&.: cf. supra p. 875 1. 29

|

6 ἐγὼ: P, post προσήγαγον

coll.

Fabr.

|

10 ἐπωφείλοντο;: τὸ superscr. xax P | 11 ἐλάττους: Fabr., ἐλαλλττοι (AA expuncta) P | 12 ὑπέρπλεον: ὑπὲρ πλέον P | 19 sch. 1 errore hoc loco adscriptum est; ad c. 81 collocandum

|

26 sch.

I adscripsit

miniator

894

LIB. XV — TIT. I (P)

B XV, 1, 90 — C III, 22, 10. l. Καὶ γὰρ καὶ τῆς ἀγωγῆς κινουμένης περὶ ἀπαιτήσεως κληρονομίας Hb II δύνανται βας«σαννίζεσϑαι δοῦλοι καὶ περὶ δεσπότου αὐτῶν ἐρωτᾶσϑαι παρὰ 167 τὸν καϑόλου χανόνα τὸν λεγόντα δοῦλον ὑπὲρ δεσπότου [[vstac]] μὴ ἐρωτᾶσϑαι. 5

BXV, 1,91 = CIU, 32, 11. 18. Ζήτει τοῦ ς΄. «βιβ.» βιβ. ξ΄. mem. η΄. χεφ. λγ΄. BXV, 1, 94 = C III, 32, 14. 18. Ζήτει τοῦ α΄. «βιβ.» Big. 9/. cvv. η΄. κεφ. xt.

10

B XV, 1, 97 = C III, 22, 17. 1. Περὶ παραγγελίας δεσπότου xai περὶ πλάνης ζήτει τοῦ μβ΄. κεφ.

Hb II 168

B XV, 1, 98 = C III, 22, 18. l. “Ὁμοίως περὶ ληγάτων ἔγνως Ev τῇ δευτέρα ἰνστειτ»ουτιῶνι, ὅτι οὐ βλάπτει τὸ ληγάτον τὸ εἰπεῖν τὸν διαθϑέμενον περὶ οἰκογενοῦς δούλου τόνδε ἱτὸν ἀγοραστόν᾽ Tj τοὐναντίον. 15.

B XV, 1, 104 = C IIL 32, 24. 18. “Ρεστζισσοριανὴ iv. deu. B XV, 1, 105 = C III, 32, 25. l. Ζήτει τοῦ ε΄. βιβ. «βιβ.» ν΄. τιτ. ε΄. χεφ. ξ΄. Yen. ς΄." ζήτει Big. (97. τιτ. η΄. κεφ. ζ΄.

20

BXV, 1.

Ze

1, 106 = C III, 32, 26. τοῦ ε΄. Big. «iB.» ν΄. τιτ. ιδ΄. κεφ.

ι΄.

B XV, 1, 107 = C III, 32, 27. l. ὁ ἀγοράσας δοῦλον — ᾿Ομοίως πανταχοῦ, ὅτι οὐκ ἀπὸ τοῦ cop Qovou τῆς πράσεως, ἀλλ᾽ ἀπὸ τῆς παραδόσεως γίνεται δεσπότης ὁ ἀγοραστής. 5.

BXV, 1, 108 — C III 32, 28. 1. Ζήτει τοῦ γ΄. βιβ. βιβ. κβ΄. τιτ. α΄. κεφ. λδ΄. 2 sch. 1: cf. supra p. 8831. 21 | 3 δεσπότου: postea superscr. ας | 4 καϑόλου κανόνα: κανόνα χαϑόλου P δεσπότου: prius δεσποτείας P, ex quo addito supra lineam 7’ efficere voluit δεσπότου; sed litteras τείας non delevit | 12 sch. 1:

eadem

in ipso textu habent II Syn.

13 τόνδε τὸν dubium

ἀγοραστόν:

Fabr.,

τῶν

| τῇ δευτέρᾳ: τῷ δευτέρῳ P, corr. e II Syn. δὲ τῶν

ἀγοραστῶν

P

|

16

ῥεστζισσοριανὴ:

| vi,

LIB. XV — TIT.

SCHOLIA

AD

II (ID

BASILICORVM

LIB. XV

EX APOGRAPHO

5

x

n

15

20

m

,

,

ς

τὸ οι

TIT. II

II

BXV,2,9 — D VI, 2, 9. l. Ἐὰν ὁ μὴ δεσπότης τὸ αὐτὸ πρᾶγμα δύο τισὶ διῃρημένως Bóv« φίδε Z 42 ἀγοράζουσι πωλήσῃ, σχοπήσομεν, τίς μᾶλλον δύναται χινεῖν Πουβλικιανήν, πότερον ἐκεῖνος, ᾧ πρῶτον ἐτραδιτεύϑη τὸ πρᾶγμα, 7) ὁ πρώτως ἠγορακώς. Καί φησιν ᾿Ιουλιανός, εἰ μὲν παρὰ τοῦ αὐτοῦ, καϑὰ τεϑεμάτισται, μὴ ὄντος δεσπότου τὸ πεπραμένον ἠγόρασαν, δυνατώτερός ἐστιν ἐχεῖνος, ᾧ πρῶτον παρεδόϑη τὸ np&Yua εἰ δὲ παρὰ διαφόρων μὴ ὄντων δεσποτῶν, βελτίων ἔσται 7) αἰτία τοῦ νεμομένου ἤπερ N τοῦ κινοῦντος. Καὶ ὅτι ἀληϑὲς τὸ εἰρημένον ᾿Ιουλιανῷ, σημαίνεται ἄ[λλ]όϑεν. Ἔν γὰρ τῷ η΄. τῶν δὲ ῥέβους βιβ. τιτ. α΄. διγ. λα΄. φησὶν ὁ Νεράτιος μηδεμίαν εἶναι διαφοράν, «εἴτε ὁ αὐτὸς» εἴτε ἕτερος xai ἕτερος τοῖς διῃρημένως ὠνησαμένοις ἐπώλησεν, ἀλλὰ ἀδιαστίκτως βελτίονά φησιν εἶναι ἐκεῖνον, ᾧ πρωτοτύπως ἐδόϑη τὸ πρᾶγμα. Βελτίονα δὲ αὐτὸν εἶναί φησιν ἐν τῷ νέμεσϑαι, καὶ ἵνα τὸ συναγόμενον εἴπω, ἐν ᾧ μέν τις τῶν ὠνησαμένων νέμεται, τότε εἴτε παρὰ τοῦ αὐτοῦ εἴτε παρ᾽ ἑτέρου xai ἑτέρου τὸ πρᾶγμα πραϑὲν ἔτυχε διῃρημένως ἑκάστῳ αὐτῶν, τότε ὁ νεμόμενος βελτίων ἐστίν, ἐν ᾧ δηλονότι πρότερον αὐτῷ παρεδόϑη τὸ πρᾶγμα. Εἰ μέντοι τοὐναντίον ἑτέρου τινὸς νεμομένου τὸ πρᾶγμα κινῆσαΐί τις αὐτῶν βούλεται Πουβλικιανήν (τοῦτο γὰρ καὶ ὁ παρὼν τιτ. καὶ τὸ διγ. ἐν προοιμίῳ φησίν), τότε τῇ ἐνταῦϑα χεχρήμεϑα διαστίξει, καὶ εἰ μὲν παρ᾽ ἑνὸς καὶ τοῦ αὐτοῦ πράτου τὸ πρᾶγμα διῃρημένως ἔτυχεν ἑκατέρῳ πραϑέν, τουτέστιν τούτῳ ἰδία καὶ ἐκείνῳ ἰδίᾳ, βελτίων, ὡς εἴρηται, ἐστὶ περὶ τὸ κινεῖν xa ἑτέρου Πουβλικιανὴν ἐκεῖνος, ᾧ πρώτως παρεδόϑη τὸ πρᾶγμα, xoi οὕτω δύναται μόνος ταύτην κινεῖν, δῆλον [δέ, ὅτι] νεμόμενός ἐστι βελτίων. Εἰ δὲ f

10

895

»

T.

VN

x

>

2

Hn

,

x

M

^

c

HEN

M

,

,

,

[4

^.

M

3

ε

T

».

m

,

νΝ

x

3

[A

H

/

—-

M

x

Mj

-

H

x

nd

3

x

[4

ἀπὸ [δια]φόίρων] τὸ πρᾶγμα [ἐπράϑη, ὁ] νεμόμενος ἔσται βελτίων, [του]τ[ἐστι] &vég[ov] μὲν τὸ πρᾶγμα κατέχοντος ἐφίεῖται] καὶ [το]ύτῳ καὶ Exeivo ,

x

,

,

t

H

=

x

>

=

,

Li

,

,

>

y

F

^

x

,

x

3

^

χινεῖν Πουβλικιανήν᾽ [ὁ δὲ νικήσας καὶ ἀπολαβὼν τὸ πρᾶγμα τότε ὡς] νεμόμενος ἔσται τοῦ ἄλλου βελτίων, ἐν ᾧ δηλονότι αὐτῷ πρώτῳ ἐτραδιτεύϑη. Καὶ ἁπλῶς εἰπεῖν ἑνὸς μὲν ὄντος τ[οῦ] πρ[άτου] μόνος ἐκεῖνος [δύναται κινεῖν, ᾧ πρῶτον παρεδόϑη)] τὸ πρᾶγμα παρὰ τοῦ πεπρακότος, [ἑτέρου δὲ] καὶ ἑτέρ[ου] τὸ πρᾶγμα πωλήσαντ[ος], κατὰ μὲν ἐξωτικοῦ τ[οῦτο] τίὸ πρᾶγμα] κατέχοντος ἑκάτερος αὐτῶν δύναται κινεῖν Πουβλικιανήν. Λαβὼν δὲ Y, καὶ ἄλλως τὸ πρᾶγμα νεμόμενος τότε τοῦ ἄλλου ἔσται βελτίων, ὅτε τοῦ ἄλλου Ὁ

30

x

x

u

11 σημαίνεται

expl. nos

.

ἀλλόϑεν:

ς

,

σημείωσαι

| 27 ἐφεῖται: ἔξεστι Ζ

^

αἰὐτ]ό

>

N

Z

|

x

=

26 διαφόρων:

,

lacunas

e

:-

hic et mox

896

LIB. XV — TIT. II (ID)

πρώτῳ αὐτῷ παρεδόϑη τὸ πρᾶγμα. εἶναι τῶν ϑεμάτων ἐναντιότητα.

Οὕτως

εἰπὲ καὶ

φεῦγε

τὴν

δοκοῦσαν

σι

2. ᾿Ανάγνωϑι βιβ. τη΄. τιτ. 8°. διγ. κα΄. xot βιβ. ιϑ΄. τιτ. α΄. διγ. λα΄. καὶ 2 43 βιβ. μδ΄. τιτ. γ΄. διγ. ζ΄. καὶ βιβ. γ΄. τοῦ Κωδ. τιτ. α΄. (32) διατ. ιε΄. 3. Κωβίδου. Κατὰ ἐξωτικοῦ ὁ προλαμβάνων κινεῖ καὶ ἐπὶ ὑποϑέσει βιβ. χ΄. Ttc. α΄. διγ. κι΄. ᾿Ανάγνωθι τοῦ αὐτοῦ βιβ. τιτ. δ΄. διγ. ιδ΄. [Εἰ] δὲ ὁ πρώτως λαβὼν ἐκπέσῃ xai ὁ δεύτερος ἐπιλάβηται, κινεῖ ὁ πρῶτος, ὃς καὶ ἀρξάμενος οὐσουχαπιτεύει, κατὰ τοῦ δευτέρου τὴν Πουβλικιανήν, ἢ ἐπεὶ δ᾽ oi δύο οὐσουκαπιτεύουσι, χρείττων 6 νεμόμενος. x

>

[A

x

»

4.

10

€

8

‚

ἀλλὰ 2

Στεφάνου. διὰ

^

τὸ

x

!

x

^

3

*

-

,

Τότε χώρα

ἐμπεπηγὸς

x

3

lud

κανόνι,

πράγματι

El

m

^

A

τῷ τοιούτῳ

τῷ

€

^

Σ

2

x

,

»

€

,

ὅτε μὴ δι’ ἑτέραν αἰτίαν,

βίτιον,

/

x

a

ὅτι

1

e

τυχὸν

φούρτιβόν

x

t

ἐστι

,

,

(σημείωσαι, ölrı] ποσσέσσω[ρ] καὶ ὁ νομεὺς φ[ούρτιβος]), κωλύεται 7, οὐσουκαπίων. "Ec9' ὅτε γὰρ καὶ οὐσουκαπίονος μὴ προβαινούσης κινεῖται Πουβλικιανή, ὡς ἔστιν ἐκ τοῦ ιβ΄. διγ. μαϑεῖν. 1δ

2

ὧν

20

5. Θὲς γάρ, ὅτι ὁ χληρονομιαῖος οἰκέτης καὶ τὴν τραδιτευϑεῖσαν αὐτῷ νομὴν ἀπώλεσεν.

ἠγόρασε

πρᾶγμα

ἀλλότριον

6. Στεφάνου. Οὐχοῦν καὶ οὐσουκαπιτεύει τῷ κληρονόμῳ. Οὐκ εἶπον τῷ τῆς κληρονομίας ἀσωμάτῳ. Made γάρ, ὅτι ἣ οὐσουκαπίων δίχα νομῆς οὐ συνίσταται, ἣ δὲ νομὴ τὸ πολὺ μέρος ἔχει ἐν φάχτῳ, ὡς ὁ Παῦλος ἐν τῷ δ΄, βιβ. τῶν πρώτων τιτ. ζ΄. διγ. x’. (19) φησί, τὰ δὲ φάκτα ἤτοι τὴν αἰτίαν τὴν ἐν φάκτῳ γνωριζομένην οὐ ποιεῖ τὸ ἀσώματον. Οἷον οὐσούφρουκτος τότε συνίσταται, ὅτε ὕπεστι πρόσωπον τὸ δυνάμενον χεχρῆσϑαί τε xal καρποῦσϑαι, καὶ διὰ τοῦτο ἐὰν οἰκέτῃ κληρονομίας ἀναδιτεύτου καταλειφϑῇ οὐσούφρουκτος, οὐ προσπορίζεται τῷ ἀσωμάτῳ, οὔτε γίνεται καταφορὰ χαὶ προχώρησις τοῦ τοιούτου ληγάτου μήπω προσελευσϑείσης τῆς κληρονομίας, ἧς ἐστιν ὁ οἰκέτης, ἀλλὰ περιμένει τὴν ἀδιτίονα τοῦ κληρονόμου τοῦ μέλλοντος

zZ

3

€

,

3

x

2

^

3

!

-

,

-

τοῦ οἰκέτου δεσπόζειν καὶ ὕπεστι πρόσωπον τὸ δυνάμενον κεχρῆσϑαι τῷ νομίμως. Ὁ γὰρ οἰκέτης οὐ πρόσωπόν τι ἐστίν. Οὕτω φησὶν ὁ Παῦλος ἐν τῷ ἑξῆς βιβ. τιτ. γ΄. διγ. β΄. (1). Εἰκότως οὖν οὐδὲ οὐσουκαπιτεύειν δύναται. Τὴν μέντοι ἀρχϑεῖσαν τῷ τελευτήσαντι τρέχειν οὐσουκαπίονα πληροῖ τῷ ἀσωμάτῳ, ὡς καὶ τοῦτο πάλιν ὁ Παῦλος ἐν τῷ δ΄. Buß. τῶν πρώτων ttt. ς΄. ty. τε΄. (30) φησίν. !

30

H

2

€

,

MJ

€

H

x

H

>

,

/

Led

ὔ

€

ως

8 ἐπεὶ δ᾽ οἱ: Ζ, ἐπειδὴ II ὅτι— φούρτιβος:

|

Ulpianus

>

H

[4

-

,

M

€

10 μὴ δι᾽ ἑτέραν: Ζ, μηδετέραν II | 19 Παῦλος: immo

Led

^

ση. ὁ πόσσεσ. à xxl ὄνομ... φησὶ II, fj Bi ποσσέσσον

17 τῷ κληρονόμῳ: ὁ κληρονόμος» II immo

,

Papinianus

2

^A

4.

|

Li

12 σημείωσαι, à —

φησὶ

Z

| 28 Παῦλος:

|

LiB. XV — TIT. II (ID)

897

B XV, 2, 11 D VI, 2, 11. Ι. Στεφάνου. Οὐχ ὡς προκουράτωρί μου (A γὰρ ἂν ἐμοὶ προσεπορίζετο ἣ νομὴ καὶ διὰ τῆς οὐσουκαπίονος καὶ ἣ ἐντεῦϑεν Πουβλικιανή), ἀλλ᾽ ἵνα τὸ πρᾶγμα ἢ παρ᾽ αὐτῷ. Τυχὸν γὰρ ἠβουλόμην αὐτὸν ἔχειν τὸ πρᾶγμα, καὶ 5 εἰκότως αὐτῷ δίδοται f; Πουβλικιανή. 2. Ἔδν τις obcoógpouxtov πραγμάτων τινὸς κατὰ τραδιτίονα [λάβῃ], Z 44 ὡσαύτως «καὶ ἐπὶ δουλειῶν τῶν οἰκημάτων κατὰ τραδιτίονα»T) κατὰ ἀνεξικακίαν σύστασιν δεξαμένων, ἔνϑα τυχὸν ἠνέσχετό τις ὑδραγώγιον εἶναι διὰ τῶν οἰκημάτων αὐτοῦ, ὡσαύτως δὲ x«i ἐπὶ τῶν δουλειῶν τῶν ἀγρῶν, ὁ κατὰ 10 τραδιτίονα 7, ἀναξικακίαν τὴν δουλείαν παραχωρηϑεὶς καὶ κωλυόμενος χρήσασϑαι τῇ δουλείᾳ δύναται κινεῖν τὴν ἐπὶ τῇ δουλείᾳ iv ῥὲμ Πουβλικιανήν. m

f

u

^

^

,

3. Τοῦ ᾿Ανωνύμου. Περὶ τοῦ δουλείας x«t ἐκπεσόντος ἀνάγνωθι

x

m

14

H

ει

[A

ἀρξαμένου οὐσουκαπιτεύειν Bi. «η΄.» τιτ. β΄. Sw. λβ΄.

BIRATIONA

4. Στεφάνου. Τοῦτο γὰρ δίδωσι χώραν τῇ Πουβλυκιανῇ, τὸ κατὰ τραδιτίονα 15 παρακεχωρῆσϑαι τὸν οὐσούφρουκτον. Κυρίως μὲν γὰρ οὐσούφρουκτος διὰ ληγάτων καὶ πάκτων στιπουλατιόνων συνίσταται, καταχρηστικῶς δὲ διὰ τραδιτίονος, ἐπεὶ μήτε οἷόν τε ἐστὶ τραδιτεύεσϑαι τὸ ἀσώματον. Καὶ τὸν τοιοῦτον οὐσούφρουκτον μὴ χυρίως συνιστάμενον φυλάττει ὁ πραίτωρ, καὶ φυλάττων δίδωσι τὴν περὶ οὐσουφρούκτου κομφεσσορίαν ἰν ῥέμ, Πουβλικιανὴν 20 μέντοι. Θεόφιλος μέντοι ὁ μακαρίτης ἐθϑεμάτισε μὴ ὄντα δεσπότην τὸν παραχωρήσαντα. Καίτοι ὁ πραίτωρ τὸν παρὰ δεσπότου τραδιτευϑέντα οὐσούφρουκτον φυλάττειν ἐπαγγέλλεται. Τὸ δὲ τῆς τραδιτίονος ἐπὶ οὐσουφρούκτου καὶ δουλειῶν κατὰ τὸν προβαίνοντα νόησον τρόπον, οἷον ἔνϑα ἐπέτρεψεν αὐτῷ καρπώσασϑαι, βαδίσαι T; ὑδραγώγιον ποιῆσαι. "Exi ἀσωμάτων γὰρ 25 οὐ προβαίνει τραδιτίων [κυρίως] κατὰ τὸ εἰρημένον ἐν τῷ [μγ΄. διγ. τοῦ α΄. Tvr. τοῦ μα΄. βιβ.] 5. Τὸ μὴ δυνάμενον οὐσουχαπιτεύεσθϑαι οὐ διεχκδικεῖται διὰ τῆς Πουβλικιανῆς. σα γὰρ διὰ τὸ mpoc[óv] τούτίοις Biriov οὐκ ἐπιδέχ]ετ[αι] οὐσουχκαπίονα, οὐ λέγω παρὰ τοῦ νῦν ἔχοντος, ἀλλ᾽ οὐδὲ παρ᾽ ἑτέρου τινός, ὁποῖά ἐστι τὰ 30 φούρτιβα καὶ τὰ Bi πόσσεσσα καὶ ὁ φυγὰς οἰκέτης, [οὐ]δὲ Πουβλικιανὴν ἐπιδέχεται. Οὐ μὴν ἔνϑα διὰ κώλυσιν ἰδικὴν ἤτοι διὰ τὸ τοῦ κατέχοντος πρόσωπον [εἰ]] μὴ δύναται οὐσουκαπιτεύεσϑαι, μήτε μετατίϑεται αὐτῶν ἣ δεσποτεία, ὥστε «τὰ» ἀννάλια καὶ τὸ βεκτι[γά]λ[ιον], κἂν μὴ οὐσουκαπιτεύεται, καλῶς διὰ [τῆς] Πουβλικιαν[ῆς] ἐκδικεῖται, ὡς ὁ Παῦλος ἐν τῷ ἑξῆς διγ. φησίν. "O

3

x

,

ὃ

^

x

2 προκουράτωρί

25 μγ΄. — Bıß.: 33 κἄν:

2, καὶ II

x

P

m

-

μου:

Η

2

Z, προκουράτωρ

suppl. |

,

X.

nos

34 διὰ

|

>

x

ἐμου II

32 αὐτῶν

Ζ, ἐνα II

>

5»

2

»

|

t

,

,

12 BIRATIONA:

4 δεσποτεία:

,

,

€

,

^

p

,

i.e. liberationa

^

|

Ζ, αὐτὸν ὁ δεσπότης II? |

e

898

LIB. XV — TIT. II (ID

6. Τοῦ ᾿Εναντιοφανοῦς. ...... [ué]uv[nco] βιβ. [x'.] vr. ε΄. διγ. xc'οὐχ ἐναντιοῦται. Τί γάρ, ὅτι ἐγκύου κλαπείσης καὶ ὁ Toxerög φούρτιβός ἐστιν, ὡς δοκῶν μέρος εἶναι τῆς μητρὸς κατὰ τὸ εἰρημένον βιβ. κε΄. τιτ. δ΄. Sw. α΄.; Ὁμοίως τῷ ἐνταῦϑα xal βιβ. ζ΄. τοῦ ΚΚωδ. τιτ. κς΄. διατ. γ΄. καὶ Iris ἐν τῷ. βιβ. “Ὅμοιον βιβ. ς΄. τιτ. β΄. διατ. ιβ΄. 7.

Τό ᾿ἔσϑ᾽ ὅτε᾽ [καλῶς λέγ]ει, [ἐπειδὴ] τότε δύναμαι κινεῖν ἐπ’ αὐτῷ τὴν Πουβλικιανήν, ὅτε κατὰ τὸν χρόνον, ἐν & xà τὴν Πουβλικιανήν, ἠγνόουν χλοπιμαίαν εἶναι τὴν τ[ούτου] μητέρα, κἂν ἀλλοτρίαν οὖσαν ἐπίσταμαι. ,

A

A

Γενικῶς

L4

^

*

δὲ ὁ ᾿Ιουλιανὸς οὕτω

,

H

φησίν"

ΚΑ

^

^

,

ἐξ ἧς αἰτίας ἠδυνάμην

3

D

,

οὐσουκαπιτεύειν

τὴν τούτου μητέρα, εἰ δ᾽ ἂν μὴ χλοπιμαία Av (οὐσουκαπιτεύω δέ, εἰ ἔλαβον ἐξ ἀγορασίας 7, δωρεᾶς ἢ ἀπὸ ἑτέρας αἰτίας δεσποτείαν περιποιούσης, οὐ μὴν ἀπὸ κομμοδάτου T, δεποσίτου), ἐκ ταύτης τῆς αἰτίας δύνασϑαί με τὸν ταύτης τοχετὸν οὐσουκαπιτεύειν, εἰ φουρτίβαν οὖσαν ἠγνόουν τὴν τούτου μητέρα. Τοιγαροῦν ἐκ πάσης τοιαύτης αἰτίας δύναμαι κινεῖν En’ αὐτῷ 15 Πουβλικιανήν, ὅτε ἐξ ἀγορασίας ἣ καϑ᾽ ἕτερόν τινα νομῆς τρόπον 7| τίτλον νομῆς δεσποτείαν περιποιούσης νέμομαι τὸν τοκετὸν 7| τὴν τούτου μητέρα ἢ τὸν τοῦ τοκετοῦ roxeröv ἐκπεσών. Εἰ καὶ μὴ διὰ τῶν κατὰ φύσιν ὠδίνων Z 45 M

10

r

᾿

\

προέλϑῃ 20

2

A

τὸ

9

D

βρέφος,

ἀλλὰ

^

^

M

=

τῆς

r4

3

ῃ

FH

ϑεραπαίνης

-

ἐν τῷ

,

PR

P

rw

"

Toxer@

τελευτησάσης

ἀνατμηϑείσης αὐτῆς τῆς γαστρὸς ἑλκυσϑῇ τὸ βρέφος, καὶ οὕτως οὐδὲν ἧττον ἐπ᾿ αὐτῷ χώρα γίνεται τῇ Πουβλυκιανῇ. 8. Στεφάνου. Αὕτη γὰρ διαφορὰ τοῦ ἀγοραστοῦ xal τοῦ κατὰ δωρεὰν εἰληφότος. 'Eni μὲν γὰρ τοῦ κατὰ δωρεὰν λαβόντος τρία Inroünev' ἵνα καὶ συλλάβῃ παρ᾽ αὐτῷ καὶ τέχῃ, καὶ ἵνα κατὰ τὸν καιρὸν τῆς ἐναγωγῆς ἀγνοεῖ ,

Σ

,

x

T

x

x

εἶναι τὴν

H

A

x

^

m

lud

x

ϑεράπαιναν.

Πῶς

,

3

^

Io

δὲ

Led

^

,

Led

H

δὲ συμβαίνει

τοῦτο,

[4

M

Ped

m

x

.

λέγω.

τ΄

Κινεῖ

r4

^

'

μὲν x

διρέκταν ἰν ῥέμ. Εἰ γὰρ ἠγνόει φουρτίβαν εἶναι τὴν ϑεράπαιναν, εἰκότως ἑαυτὸν ἐνόμιζεν δεσπότην. εἰ δὲ δεσπότην ἑαυτὸν νομίζει, διρέκταν κινεῖ πάντως lv ῥέμ. Κινεῖ οὖν τὴν διρέκταν. ᾿Αντιτιϑεμένης δὲ αὐτῷ ἐν τῇ προχκατάρξει «παραγραφῆς», ὅτι καίτοι κλοπιμαία ἐστὶν 7j τοῦ τεχϑέντος μήτηρ, ἀμείβει τὴν ἀγωγὴν καὶ [ἀντὶ ταύτης προτίϑ]εται Πουβλικιανήν. Οἶδας γάρ, ὅτι καὶ μετὰ προκάταρξιν ἐφεῖταί μοι ἀμείβειν τὸν ὅρον τῆς ἀγωγῆς. Ἢ μᾶλλον, ὅπερ ἄμεινον, οὕτως εἰπέ, ὅτι οἶδε μὲν ἀλλοτρίαν μετὰ τὴν τραδιτίονα τοῦτο μαϑών, ἔτι δὲ καὶ νῦν ἀγνοεῖ, ὅτι κλοπιμαία ἐστίν. ᾿

2

30

4

»

gouprißav 25

n

καὶ

2

I4

er

^

bod

>

*

M

*

M

>

,

M

’

,

,

x

,

’

Lad

͵

>

m

7

J/

9. Θὲς γάρ, ὅτι παρὰ τῷ κλέπτῃ τέτοκεν ἣ κλαπεῖσα ϑεράπαινα ϑυγατέρα xai ταύτην ἔφηβον ἤδη γενομένην ἐπώλησεν μετὰ τῆς μητρὸς ἢ καὶ ταύτης 1 μέμνησο: suppl. nos | 6 καλῶς — ἐπειδὴ: suppl. nos | 10 εἰ (ἔλαβον): Ζ, ἢ II | 17 εἰ καὶ κτέ.: cf. infra p. 9051. 18 18 προέλϑῃ: Ζ, περιέλϑῃ II | 29 ἀντὶ ταύτης προτίϑεται:

suppl.

nos

|

33 ϑυγατέρα

καὶ:

Ζ, καὶ ϑυγατέρα

(?) II

LIB. XV — TIT. II (ID

899

χωρὶς ἑτέρῳ τινὶ βόνα φίδε λαμβάνοντι. ᾿Ενιαυτοῦ μετὰ τὴν πρᾶσιν παραδραμόντος ἢ ἁπλῶς μήπω τριετίας παραδραμούσης, τῆς κλοπιμαίας ϑεραπαίνης ἢ ϑυγάτηρ μήπω οὐσουκαπιτευϑεῖσα τέτοχε παρὰ τῷ ἀγοραστῇ. Δῆλον γάρ, ὅτι τοῦ ϑεματισμοῦ ὄντος οὕτως καὶ ἐπ᾽ αὐτῇ τῇ ϑυγατρὶ καὶ ἐπὶ τῷ 5 τεχϑέντι ἐξ αὐτῆς ἁρμόττει μοι Πουβλιυκιανήῆ. Εἰ γὰρ ἔφϑασα τὴν ϑυγατέρα τῆς χλοπιμαίας ϑεραπαίνης οὐσουκαπιτεῦσαι καὶ οὕτω συνέλαβε καὶ τέτοχε, ὑπὸ τὴν ἐμὴν δεσποτείαν ἦν τὸ τεχϑὲν καὶ διρέκταν εἰκότως ἐκίνουν iv ῥὲμ xal οὐ Πουβλικιανήν. Οὕτω οὖν ϑεμάτισον. x

-

x

€

M

,

x

,

,

!

M

,

:

,

*

x

-

x

^

,

M

H

-

,

Σ

H

3

ει

10. 'O βόνα φίδε τὸν ἀλλότριον ὠνησάμενος οἶκον τοῦ οἴκου καταλυϑέντος 10 δύναται τὰς ὕλας, ὅσαι πρῴην ἐπέκειντο τῷ οἰκοδομήματι, διὰ τῆς τοιαύτης «ἀγωγῆς» ἤγουν διὰ τῆς Πουβλικιανῆς iv ῥὲμ ἐχδικεῖν. Εἰ γὰρ καὶ τοῦ olχοδομήματος ἔτι συνισταμένου τὰς ὕλας οὐσουκαπιτεύεσϑαι οὐ δύναται (οὐδεὶς γὰρ ἕτερον νεμόμενος ἕτερον οὐσουκαπιτεύει), ὅμως τοῦ οἴκου καταλυϑέντος ἐὰν τῆς τῶν ὑλῶν ἐκπέσῃ νομῆς, δύναται αὐτὰς διὰ τῆς Πουβλικιανῆῇς 15 ἐχδικεῖν᾽ κἂν γὰρ ἐν ἀκαριαίᾳ ῥοπῇ νεμηϑῇ τις ἀλλότριον καὶ οὕτως ἐκπέσῃ, δύναται κινεῖν Πουβλικιανήν. Τὸ μέντοι διὰ τῆς ἀλλουβίονος....... ren >

m

,

RA

»

^

Lo

11. ........ δὲ νόησον, ἔνϑα FERRUMIN«TÍova 40 τῷ χγ΄. διγ. τοῦ

-

mM

€

Ὁ

-

,

f

5

-

€

,

-

[4

»

^

,

A

x

x

Led

m

2

=

τὰ τμηϑέντα τοῦ ἀνδριάντος μέρη δύναμαι ἀπαιτεῖν. Τοῦτο μὴ τὸ ἀποτμηϑὲν [μέρ]ος ἑτέρου γέγονε] προσϑήκη κατὰ Ζ 46 μέντοι ἤτοι διὰ λι[πάν]σεως. Μέμνησο τῶν εἰρημένων ἐν προλαβόντος τιτ.

12. 'E&v ἀλλότριον ἔδαφος ἀγοράσω καὶ οἰκοδομήσω, καλῶς xw τὴν Πουβλικιανήν. Τοὐναντίον εἰ οἶκον ἀλλότριον ἀγοράσω καὶ εἰς ψιλὸν ἐδάφος περιέστη τέως καταπεσόντος τοῦ οἴκου, δύναμαι En’ αὐτῷ μόνῳ τῷ ἐδάφει χινεῖν Πουβλικιανήν. 25

13. Στεφάνου. Οἶδας μαϑὼν ἐκ τοῦ ἔδαφος μέρος εἶναι τοῦ οἴκου δοχεῖ.

μϑ΄.

Ow.

τῆς

σπεκιαλίας,

ὅτι τὸ

14. Τοῦ ᾿Εναντιοφανοῦς. ᾿Ιδοὺ καὶ ἐνταῦϑα, ὡς τιτ. α΄. Ow. μϑ΄., τὸ ἔδαφος μέρος ἐστὶ τοῦ οἴκου. Καὶ Di. β΄. τιτ. β΄. Bw. β΄. (9) καὶ βιβ. ιγ΄. τιτ. ζ΄. Bw. κβ΄. (21) καὶ βιβ. νη΄. τιτ. δ΄. διγ. κα΄. 8.

BXV, 2, 12= D VI, 2, 12. 1. 'O μνηστευσάμενος ἀλλότριον οἰκέτην ἐδωρήσατο τῇ ἰδ[ίχ] xal τοῦτον πρὸ οὐσουκαπίονος εἰς προῖκα τὴν αὐτῆς ὑπεδέξατο.

μνηστῇ Γέγονε

6 τέτοκε: Z, τὸ τετοκός II | 11 ἀγωγῆς ἤγουν: Ζ, ὁ (?) II | 12 οὐσουκαπιτεύεσϑαι: Z, οὐσουφρουκτεύεσϑαι II | 13 οὐσουκαπιτεύει: Z, οὐσοφρουκτεύει II | 16 ἀλλουβίονος: pars dimidia paginae deest | 20 προλαβόντος: Z, παρόντος II | 23 περιέστη τέως: περιέστησε καὶ II

σι

900

LIB. XV — TIT.

II (ID

διάταξις τοῦ ϑειοτάτου llíou παρακελευομένου τοῦ διαζυγίου γενομένου χρῆναι τὸν ἄνδρα τῇ γυναικὶ τὸν οἰκέτην ἀποκαταστῆσαι. Καὶ γὰρ τὴν μεταξὺ τοῦ μνηστευσαμένου xxi τῆς μνηστῆς δωρεὰν οὐδεὶς ἂν εἴποι μὴ ἐρρῶσϑαι. *O IItog τοίνυν διαλυομένου τοῦ γάμου τὸν οἰκέτην ἀποκαταστῆναι χελεύει, x&v μήπω οὐσουχαπιτευϑέντος τοῦ οἰκέτου τὸ μεταξὺ αὐτῶν διαλυϑῇ συνοικέσιον. Εἴτε αὐτὸν ἡ γυνὴ νέμεται τὸν οἰκέτην, ἔχει παραγραφήν, ἐναγομένη παρὰ τοῦ ἀνδρος δηλονότι, εἴτε μὴ νέμεται, δύναται χινεῖν Πουβλικιανήν, κἄντε «ἄλλος κἄντε» αὐτὸς ὁ δωρησάμενος τὸν οἰκέτην κατέχει.

2. Τοῦ ᾿Εναντιοφανοῦς. Περὶ τῶν τοιούτων δωρεῶν ἔχεις βιβ. κδ΄. τιτ. α΄. 10 καὶ Bip. ε΄. τοῦ Κωδ. cv. [y’.])..... 3. 2.22.2200.. βεχτιγάλ.. ἐστι... μὴ κυρίως τὸ παρά τινος διηνεκῶς μισϑωϑέν. Μιμεῖται δὲ τὰ βεχτιγάλια καὶ τὰ παρὰ συστήματος ὡσαύτως διηνεκῶς μισϑωϑθέντα, ὥσπερ οὖν xal τὸ κατ᾽ ἐμφύτευσιν ἐκδιδόμενον. Τούτων δὲ οὐδὲν δύναται παρὰ τῶν οὕτως αὐτὰ ἐξειληφότων οὐσουκαπιτεύεσϑαι. 15 Καὶ οὕτως ἐλϑὲ ἐπὶ τὸ προχείμενον. "Ev τις λάβῃ παρ᾽ αὐτῶν βόνα φίδε, τουτέστι νομίσας αὐτοὺς εἶναι δεσπότας, καὶ ἐκπέσῃ μετὰ ταῦτα τῆς τούτων νομῆς, δύναται κινεῖν τὴν Πουβλικιανὴν [ἢ] βεκτιγαλίαν iv ῥέμ. Καίτοι εἰ παρὰ τοῦ πρωτοτύπου ἤτοι παρὰ τοῦ δεσπότου πρᾶγμα ἔλαβε τοῦτο κατὰ βεχτιγάλιον τέλος ἢ κατὰ ἐμφύτευσιν, βεχτιγαλίαν ἢ ἐμφυτευτικαρίαν ἰν 2 peu, καὶ οὐ Πουβλικιανὴν «κινεῖ» βεχτιγαλίαν, οὐδὲ [γὰρ]] Πουβλικιανὴν ἐμφυτευτικαρίαν, ὡς ἔστιν ἐν τῷ ἑξῆς τιτ. μαϑεῖν. Τὸ αὐτό ἐστι, κἂν σουπερφιxıaplav οἰκίαν ἕτερός τις ἐπώλησεν ἐμοὶ βόνα φίδε. Καὶ μὴ ἐναντιωϑῇ cot τὸ εἰρημένον περὶ τῶν οὐσουκαπιτεύεσϑαι μὴ δυναμένων: εἴρηται δέ, ὅτι τὰ μὴ δυνάμενα οὐσουκαπιτεύεσϑαι οὐ δύναται διὰ τῆς Πουβλικιανῆς ἐκχκδικεῖ25 σθαι τότε γὰρ τῷ τοιούτῳ κανόνι γίνεται χώρα, ὅτε μὴ δι᾽ ἑτέραν αἰτίαν, ἀλλὰ διὰ τὸ ἐμπεπηγὸς τῷ πράγματι βίτιον, ὅτι τυχὸν φουρτιβόν ἐστιν ἢ ^

A

MJ

A

x

M

x

4

t

,

e

,

,

’

^

3

jJ

φυγὰς

!

[4

M

/,

,

οἰκέτης,

»,

x

οὐ

[4

“-

δύναται

ΕΣ

x

Hu

H

P

[4

x

[4

οὐσουκχαπιτεύεσϑαι.

M

ΕΣ

m

X

Ἐδὰν

,

ἐκποιεῖσϑαι

,

^

πρᾶγμα

χωλύῃ νόμος ἣ διάταξις (καὶ νόμος μὲν ὡς τὰ σάκρα xal τὰ ῥελιγιόσα, διάταξις Ζ 41 3

e

,

,

"^

,

^

!

A

e

x

,

x

^

€

H

,

δὲ ὡς τὰ ἀκίνητα τῶν ἐκκλησιῶν πράγματα) ἐὰν οὖν, ὡς εἴρηται, νόμος ἣ διάταξις ἐχκποιεῖσϑαι πρᾶγμα κωλύῃ, οὐ δύναται ὁ ὠνησάμενος ἐχπεσὼν τῆς τούτου νομῆς ἔχειν En’ αὐτῷ Πουβλικιανήν, ἐπειδὴ ἐπὶ τοῦ τοιούτου ϑέματος, τουτέστι ἐφ’ ὧν χεκώλυται Y, ἐχποίησις, οὐδένα, τουτέστιν οὔτε τὸν βόνα φίδε νομέα ἣ ἀγοραστήν, ἀσφαλίζεται οὔτε δίδωσιν αὐτῷ Πουβλικιανήν, ἵνα μὴ εὑρεϑῇ κόντρα λέγεμ ποιῶν. 4 ὁ Πῖος: Z, ὅτε II | 10 «vr. γ΄.: deest pars dimidia paginae | 13 τούτων δὲ οὐδὲν: τούτων δὲ οὐδὲ II, ταῦτα δὲ οὐδὲ Z | 15 παρ᾽: παρὰ τῶν II. | 33 ἀγοραστήν: Z, πράτην II

LIB. XV — TIT. II (ID

901

a

4. Ἐπὶ τῶν ἣ παρὰ ὁμάδος τινὸς [N] διηνεκῶς μισϑωσαμένων (καὶ ταῦτα γὰρ μιμεῖται τὰ βεχτιγάλια), 7, T ἐπὶ τοῦ τυχόντος κατ᾽ ἐμφύτευσιν παρεχομένου. 5. Τοῦ ’Evavrıopavoüc. Καὶ βεκτιγάλια γὰρ «οὐκ» οὐσουκαπιτεύονται, ὡς βιβ. ... τιτ. .. διγ. ιδ΄, ὃ καὶ ἀνάγνωθι μετὰ τῶν ἐν αὐτῷ παραγεγραμμένων. Καὶ ὅμως δέδωκεν En’ αὐτῶν τὴν Πουβλικιανήν διγ. ια΄. (12) τούτου τοῦ τιτ. Τὸ αὐτὸ καὶ [ἐπὶ] τοῦ σουπερφικιαρίου: οὔτε γὰρ δύναται χωρὶς τοῦ ἐδάφους οὐσουκαπιτευϑῆναι. Καίτοι βεχτιγάλιον οὐκ οὐσουκαπιτεύεται" » N , , H t» , t , m te " οὔτε γὰρ δεσπότης ἐστὶν [ὁ ἐμφυτευτικάριος], ὡς ἐν τῷ ἑξῆς «τιτ.» διγ. ζ΄. (1). Ev δὲ τῷ 9΄. διγ. τούτου τοῦ τιτ. εἶπε τὴν Πουβλικιανὴν μὴ ἔχειν χώραν ἐπὶ τῶν οὐσουκαπιτ[εύεσθϑαι μὴ δυναμένων] ..... φησι λέ... στ. ἐν τῷ παρόντι dry. μὴ οὐσουκαπιτεύεσϑαι τὸ πρᾶγμα, ἀλλὰ τὸ δίκαιον τοῦ βεκτιγαλίου x«i τοῦ σουπερφικιαρίου, Er’ αὐτ[ῷ οὖν] κινεῖσθαι τὴν Πουβλικιανήν. " AXXot δέ φασιν, ὅτι «ἐπὶ τῶν» ἐν τούτῳ τῷ διγ. ἀκινήτων ὄντων οὐ χώρα τῇ οὐσουκαπίονι, ἀλλὰ τῇ τοῦ μακροῦ χρόνου παραγραφῇ. ᾽

10

Y

hd

,

,

15

,

A

»

,

,

»

x

,

,

ἐκποιεῖσϑαι,

7

,

bd

M

-Ὡ

>

x

x

M

,

»

f

m

1

ἀλλὰ >

L4

^

Y

»

χωρὶς

*

x

Σ

x

με

Σ

-

δεκρέτου.

M

,

1. Στεφάνου. Τοῦτο κατὰ διαίρεσιν, ὅτι παράνομος [πρᾶσις] μάλα φίδε νομέα ποιεῖ τὸν ὠνησάμενον, ὡς ἀνήνεχται Di. ια΄. τοῦ Κωδ, τιτ. λη΄. (48), ὅς ἐστι DE AGRICOLIS

[ET] CENSITIS,

διατ,

ζ΄.

8. ᾿Αλλότριόν τις οἰκέτην [[μφ]αντα ὄντα ἠγόρασε βόνα φίδε καὶ ἐξέπεσε τῆς τούτου νομῆς ἄρα δύναται κινεῖν En’ αὐτῷ τὴν Πουβλικιανήν; Τοῦτο δὲ oT, H δὴ ε \ L . κ 3 » H & ζητεῖται, ἐπειδὴ ὁ κινῶν Πουβλικιανὴν λέγει: ὡσανεὶ οὐσουκαπίτευσεν. Πῇ δὲ τὸν ἀνάλιον ἠδύνατό τις ἐνιαυτοῦ μόνου παραδραμόντος νομίζεσϑαι οὐσουκαπιτεύειν; Ἢ γὰρ πλάσις ἐν ὀλίγῳ παρέοικε τῆς ἀληϑείας. Πλὴν ἀλλὰ καὶ τούτων οὕτως ἐχόντων φησὶν ὁ Παῦλος τὴν Πουβλικιανὴν iv ῥὲμ χινεῖσϑαι καὶ ἐπὶ τοῦ ἴμφαντος οἰκέτου, εἰ καὶ μήπω τὸν ἐνιαυσιαῖον ἐπλήρωσε >

,

χρόνον. ,

30

^

Τοῦ ᾿Ανωνύμου. 'Qc ἐπὶ τοῦ δοταλίου ἀγροῦ" οὔτε γὰρ οὐσουκαπιτεύεται, ὡς Bi. xy’. τιτ. ε΄. διγ. ιζ΄. Νόει δὲ αὐτὸ καὶ ἐπὶ τῶν ἐκκλησιαστικῶν ἀκινήτων καὶ τῶν προσηκόντων τοῖς νέοις. Τὰ τῶν νέων καὶ τὰ τῶν ἐκκλησιῶν οὐ κεκώλυται

25

*Y

6.

€

20

m

Καὶ

x

.

ὁ

€

x

μέρος

ς

FA

;

ἐχδικῆσαι Σ

m

Σ

2,

ἢ

2

βουλόμενος ,

n

πράγματος, ,

3

ὅπερ e

H

A

ἀλλότριον 2

,

ἠγόρασε βόνα φίδε, δύναται κεχρῆσϑαι τῇ Πουβλικιανῇ. Καλῶς δὲ [καὶ οὐδὲν] ἧττον ταύτην χινεῖ καὶ ὁ κατά τινα χρόνον ἣ ῥοπὴν πρᾶγμα βόνα φίδε ἀλλότριον νεμηϑείς. 2 ἐπὶ τοῦ: incerta; videbatur Z sibi primum legere: παρα. οὐ | 3 οὐκ: suppl. nos | 5 ὅμως: οὕτως Il | 16 ἐκκλησιαστικῶν: ἐκκλησιῶν II, «τῶν» ἐκκλησιῶν Z | 17 ἐκκλησιῶν: Z, ἐκκλησιαστικῶν II | 22 ἀλλότριόν: haec II uno tenore praece-

dentibus ἴμφαντος

subiecit οἰκέτου:

| Z

25 πῇ: Il, πῶς (qui tamen

Z

| νομίζεσϑαι:

omittit τοῦ),

τὴν

Ζ, νομίζεται II

ἰμφάκτουμ

οἰκέτην II

|

28 τοῦ

902

LIB. XV — TIT. II (ID

B XV, 2, 13 = D VI, 2, 13. 1l. “Οσαιδήποτέ εἰσι [δίκαιαι κτ]ήσεων αἰτίαι, ἐξ ὧν αἰτιῶν παρὰ δεσπότου Z 48 πράγματος παραλαμβάνοντες νεμόμεν.. παραχρῆμα, τουτέστι δεσπότ..., xai κινοῦμ[εν] Πο[υβλικιανὴν] διρέκταν iv ῥέμ, ἐκ τούτων αὐτῶν τῶν αἰτιῶν, 5 οἷον ἀπὸ πράσεως ἣ δωρεᾶς, οὐ μὴν ἀπὸ παραϑήκης T, χρήσεως ἣ μισϑώσεως, εἰ πρᾶγμα λαμβάνοντες ἐχπέσομεν τῆς τούτου νομῆς, δίδοται] ἡμῖν ἐπὶ ἐκδικήσει τούτων αὐτῶν τῶν πραγμάτων iv ῥὲμ lloufAouavA. Οὐκ ἐκ πίάσης) γὰρ δικαίας αἰτίας ἔσϑ᾽ ὅτε δίδοται Πουβλικιανή. 'O δικαίῳ γὰρ ἐνεχύρου καὶ ὁ κατὰ παράκλησιν πρᾶγμα νεμόμενος δικαίαν μὲν ἔχει νομήν, 10 οὐ δύναται δὲ κινεῖν ἐπ᾽ αὐτοῦ Πουβλικιανήν, ἐκείνῳ δηλαδὴ τῷ λογισμῷ, ἐπειδὴ οὔτε ὁ δανειστὴς οὔτε ὁ κατὰ παράκλησιν νεμηϑεὶς τοιαύτῃ διαϑέσει τῆς τοῦ πράγματος ἐδράξατο νομῆς, ἵνα νομίσῃ δεσπότην αὐτὸν εἶναι τοῦ πράγματος. 3

>

,

x

A

»

^.

3

€

^

>

3

»

led

u

€

x

Σ

H

/

^

-

b

^

᾿

f

2. Στεφάνου. Τινὰ γὰρ τῶν πουπιλλαρίων πραγμάτων, ὅλως τὰ ἀκίνητα, 15 οὐδὲ CUM TUTORIS AUCTORITATE δύναται πιπράσχειν πούπιλλος, εἰ μὴ δεκρέτον ἐπὶ τῇ τούτων ἐχποιήσει πραχϑῇ. B XV, 2, 14 — D VI, 2, 14. ]. ᾿Ἐντειλάμενός τις τῷ οἰκείῳ προκουράτωρι πρᾶγμα πωλῆσαι μετὰ τὴν πρᾶσιν ἐκώλυσε τὸν προχκουράτορα παραδοῦναι τὸ πρᾶγμα τῷ ὠνησαμένῳ. 20 Ο δὲ καὶ κωλυϑεὶς παρέδωκε, «εἰ» καὶ «μὴ» μετέστησεν ἐπὶ τὸν λαβόντα τὴν δεσποτείαν. Φησὶ τοίνυν ὁ Οὐλπιανός, ὅτι ὁ πραίτωρ πανταχόϑεν ἀσφαλίζεται τὸν ἀγοραστήν. Εἴτε γὰρ νέμεται καὶ ὁ τοῦ πράγματος χύριος ἐκδικῆσαι παρ᾽ αὐτοῦ πειρᾶται, δίδωσιν αὐτῷ παραγραφὴν λέγουσαν" ἀλλ᾽ [εἰ μὴ] γνώμῃ [σου] ἐπώλησεν ὁ προκουράτωρ τὸ πρᾶγμα. Εἴτε τῆς τοῦ πράγματος 25 ἐξέπεσε κατοχῆς, δύναται κατὰ τοῦ ἔχοντος κινεῖν Πουβλικιανήν. Εἰ δὲ καὶ ἐν[αγόμενος)] κατὰ πλάνην οὐκ ἐχρήσατο τῇ παραγραφῇ, καλῶς τὴν ἐξέμπτο κατὰ τοῦ προκουράτωρος κινεῖ εἰς τὸ διαφέρον μετὰ τὴν ἐχκνίκησιν᾽ καὶ ὅπερ ἀπαιτεῖται ὁ προχκουράτωρ διὰ τῆς ἐξέμπτο, τοῦτο καὶ αὐτὸς ἀπαιτεῖ διὰ τῆς κοντραρίας μανδάτι τὸν ἐντειλάμενον αὐτῷ πωλῆσαι τὸ πρᾶγμα. 80

2. Τουτέστι δίδοται αὐτῷ καὶ νεμομένῳ παραγραφὴ καὶ ἐχπεσόντι τῆς νομῆς Πουβλικιανή. Ei γὰρ καὶ ἡ πρᾶσις κατὰ γνώμην δεσπότου τὴν ἀρχὴν γενομένη ἔρρωται, ὅμως, ὅτι ἡ τραδιτίων παρὰ γνώμην αὐτοῦ ἐγένετο, εἰκότως οὐ μετηνέχϑη δεσποτεία. Οἶδας γὰρ μαϑὼν ἐν τῷ α΄. τιτ. τῆς β΄. τῶν ᾿᾽Ἶνστιτ., ὅτι τότε ἡ τραδιτίων ἐπὶ τὸν λαμβάνοντα μεταφέρει τὴν τοῦ τραδιτευομένου 35 πράγματος δεσποτείαν, ὅτε κατὰ γνώμην γίνεται τοῦ δεσπότου. 9

,

,

x

x

,

m

,

m

,

»

3

3 νεμόμεν— κινοῦμεν: ἔχομεν παραχρῆμα, τουτέστι δεσπόται γινόμενοι Ζ coni. | 8 πάσης: suppl. nos | δικαίας αἰτίας: ὁ δικαίαν αἰτίαν II, sed litterarum ductus incerti erant | 32 ὅμως: ὅλως II

LIB. XV — TIT. II (ID

903

B XV, 2, 15 — D VI, 2, 15. l. Φυσικῶς δηλονότι, [ἐπειδὴ] ὁ φυγὰς οἰκέτης ὑπὸ τὴν ἐμήν ἐστι νομήν, προσπορίζεταί μοι δι’ αὐτοῦ καὶ ἣ τοῦ ἀλλοτρίου πράγματος νομὴ καὶ ἣ δι αὐτῆς οὐσουκαπίων. 5

ε

2. Τοῦ ᾿Ανωνύμου. “Ὅτι ὁ ἐν φυγῇ δοῦλος, εἰ μὴ ἕτερος αὐτοῦ ἐπελάβετο ἢ ἐλεύϑερον ἑαυτὸν εἶναι νομίζει, προσπορίζει τῷ δεσπότῃ νομήν.

B XV, 2, 16 = D VI, 2, 16. l. Τῇ γὰρ ΠΙΟουβλικιανῇ ἐναγόμενος ὁ δεσπότης ἀντιτίϑησι παραγραφὴν Z49 λέγουσαν᾽ ἀλλ᾽ εἰ μὴ δεσπότης εἰμὶ τοῦ πράγματος. Αὕτη δὲ καῦσα κογνίτα 10 δέδοται ἣ παραγραφή, ὡς ὁ Παπιανὸς ἐν τῷ ς΄. τῶν δερέβους τιτ. α΄. Ow. v9. (57). Εἶπον δέ σοι καὶ ἐν τῷ Ϊνδικι. Ὑπέξελε δέ μοι τὸ εἰρημένον τῷ αὐτῷ Παπιανῷ ἐν τῷ ξγ΄. διγ. τοῦ προλαβόντος τιτ. 2. Kai γὰρ τῇ ἀληϑείᾳ δεσπότης ἐναγόμενος τῇ Πουβλικιανῇ δύναται ἀντιτιϑέναι παραγραφὴν τὴν λέγουσαν ᾿ἀλλ᾽ εἰ μὴ δεσπότης εἰμί᾽. Κατὰ γὰρ 15 δεσπότου Πουβλικιανὴ tv ῥὲμ οὐ δικαίως χ]ινή[σεται]. Ὑπέξελε δέ μοι τὸ εἰρημένον ϑέμα τῷ Παπιανῷ ἐν τῷ Ey’. διγ. τοῦ προλαβόντος tw. B XV, 2, 17=DVL2, 17. ]. Οὐ γὰρ διὰ τοῦτο ἡ Πουβλικιανὴ iv ῥὲμ ἐπινενόηται, ἵνα ὁ δεσπότης στερηϑῇ τοῦ οἰκείου πράγματος, ἀλλ᾽ ἵνα ὁ βόνα φίδε πρᾶγμα ὠνησάμενος 20 xal τὴν τούτου νομὴν ἐκ τῆς αὐτῆς αἰτίας κατεσχηκὼς βελτίων ἐστὶ παντὸς ἑτέρου, πλὴν τοῦ δεσπότου τὸ πρᾶγμα κατέχοντος. 2. Τοῦ διγ. κη΄.

᾿Ανωνύμου.

11 εἶπον: Z, τι. II

lacuna hic latere

SCHELTEMA,

Basilica,

V.

᾿Ανάγνωθϑι

videtur

τιτ.

|

α΄.

13 sch.

διγ.

ξγ΄. καὶ

βιβ. 9'.

2: cf. infra p. 9061.5

mc.

|

δ΄.

16 διγ.:

5

904

LIB. XV — TIT. II (P)

SCHOLIA

AD

BASILICORVM

E COD.

MS.

PAR.

LIB. XV

GR.

TIT.

II

1352 (P).

Ad rubricam. 1. 5

10

Οὗτος 6 τίτλος οὐκ ἔστιν ἐν τῷ Κώδιρκι" βιβ. ζ΄. (6) τῶν Διγ. τιτ. β΄. κεφ. α΄.

BXV 2, 1=DVL21 1. Δύναται γὰρ ὁ ληγατάριος ἀλλοτρίου πράγματος αὐτῷ ληγατευϑέντος Hb II τε xal παραδοϑέντος μήπω διὰ χρήσεως δεσπόσας, εἰ ἐκπέσῃ, κινεῖν τὴν 199 πολιτικήν. B XV, 2, 7=DVL2,7. 1. Οἷον ἐξ ἀγορασίας ἢ ἀπὸ ληγάτου ἣ ἀπὸ ϑανάτου αἰτία δωρεᾶς, ἀπὸ προικός, ἀπὸ κρίσεως, ἀπὸ καταβολῇς ἔξω δικαστηρίου γινομένης νοξαλίας αἰτίας καὶ ἐκ τῆς τοῦ ἄρχοντος παραδόσεως

καὶ ἀπὸ καταδίκης καὶ ἀπὸ τοῦ

προσαγαγεῖν τὴν τῆς δίκης διατίμησιν. Καὶ ἁπλῶς εἰπεῖν ἐξ ὧν ἡ δεσποτεία τοῦ πράγματος ἐπὶ τὸν λαμβάνοντα παραχρῆμα μετετίϑετο, εἰ δ᾽ ἂν δεσπότης 15 ἦν ὁ διδούς, ἐκ τούτων αὐτῶν τῶν αἰτιῶν μὴ ὄντος δεσπότου τοῦ παραδώσαντος ἐκπεσόντες χκινοῦμεν IloußAıxıavnv‘ ὥστε ὁ λαβὼν ἐν χρήσει ἢ παραϑήχῃ 7 μισϑώσει ἐπειδὴ κἂν παρὰ δεσπότου ἔλαβεν, οὐκ ἐγίνετο δεσπότης, εἰκότως οὐδὲ μὴ παρὰ δεσπότου λαβὼν καὶ ἐκπεσὼν χινεῖ τὴν Πουβλικιανήν. ^

,

x

“Ὁ

f

x

,

lod

f

3

,

Σ

u

M

^

x

^

x

x

,

e

ε

^^

€

'4

x

Y

x

3

u}

,

^

^

2

HEN

,

kA

A

€

a

J,

I

-

1

,

M

5

a

,

,

2. Θὲς γάρ, ὅτι μετὰ τὸν ὅρκον τὸ πρᾶγμα λαβὼν ἐξέπεσα τῆς τούτου Hb II 20 νομῆς καὶ περιῆλϑεν εἰς σέ. Κινῶ κατὰ σοῦ τὴν Πουβλυκιανήν- σὲ γὰρ μόνον 170 τὸν ἐπενηνοχότα τὸν ὅρκον καὶ οὐκ ἄλλον τινὰ βλάπτειν 9) τοῦ Ópxou δόσις ὀφείλει. x

,

,

x

μὲ

^

>

»

^

,

t

mM

ow

,

3. Οἷον Πέτρῳ τινὶ δόλον ἐποίησα καὶ ἔπεισα αὐτὸν πωλῆσαι τὸ πρᾶγμα x«i παραδοῦναι ἀγνοοῦντι τῷ Παύλῳ, ὅτι ἀφῆλιξ ἦν, καὶ μετὰ ταῦτα Παῦλος 25 ἐτελεύτησεν ἐπ᾽ ἐμοὶ κληρονόμῳ. Οὐκ ἐμποδίζομαι κινεῖν τὴν Πουβλιυκιανήν, εἰ καὶ διάδοχός εἰμι τοῦ κατὰ δόλον ἐμὸν ὠνησαμένου τὸ πρᾶγμα, μόνον εἰ Παῦλος, ὃν ἐγὼ διεδεξάμην, καλῇ πίστει τοῦτο ἠγόρασεν. Εἰ δὲ Παῦλος τὸν δόλον ἐποίησεν, ἐγὼ δὲ πάντως ἐστέρημαι δόλου, οὐ δύναμαι χινεῖν τὴν Πουβλικιανήν. Σ

u

48.

Σ

»

᾿Ελάττων

»

x

,

»

2

I4

^

M

τῶν χε΄. ἐτῶν.

6 αὐτῷ: Fabr., αὐτοῦ P | 8 πολιτυκήν: P; leg. Πουβλυκιανήν (Hb.) Fabr.,

δεσπότης

P

,

| 15 δεσπότου:

LIB. XV — TIT. II (P)

905

BXV, 2,9 = DVI, 2, 9. 1l. Δηλονότι χἂν τὸ τίμημα μὴ καταβληϑῇ. 2.

Τουτέστιν ἐν ᾧ μετὰ «τὸ» τῆς ἀγορασίας σύμφωνον ἔμεινεν παρ᾽ αὐτῷ.

Hb II 171

3. Tovreorı

»

€

3

LJ

2.

“Ὅμοιον περὶ σουπερφικιαρίου τιτ. α΄. τούτου τοῦ βιβ. διγ. οδ΄. καὶ οε΄.

16

οὔτε

(παρ᾽):

inter lineas

adscriptum

|

18 dvrınamavav:

ἀντιπαπιανοῦ

II

908

LIB.

SCHOLIA

AD

XV — TIT.

III (P)

BASILICORVM

LIB.

XV

TIT.

E COD. MS. PAR. GR. 1352 (P). Ad rubricam. 5

l.

Big. ς΄. τῶν

2.

Ζήτει τοῦ ς΄. βιβ. «βιβ.» νε΄. τιτ. ιγ΄. κεφ. δ΄. den.

5 sch.

Aw.

τιτ. γ΄. κεφ. α΄.

1 et 2 coniungit P

β΄.

III

LIB. XV — TIT. IV (ID

SCHOLIA

AD

909

BASILICORVM

LIB. XV

EX

II

APOGRAPHO

TIT. IV

Ad rubricam. 1$. s

BXV,4,1=DX,4 |. l. Ἡ 48 ἐξνιβενδοὺμ αὕτη ἀγωγὴ καὶ πάνυ χρειώδης ἐστὶ καὶ καϑ᾽ ἡμέραν ἡ δύναμις αὐτῆς πολιτεύεται καὶ μάλιστα διὰ τὴν τῶν πραγμάτων ἐκδίκησιν εἰσενήνεκται. 2.

10

Z 50

[Οὗτος ὁ τίτλος ἐστὶ] μβ΄. τιτ. τοῦ γ΄. βιβ. τοῦ Κώδικος.

Κυρίλλου.

"AS ἐξνιβενδοὺμ μάλιστα διὰ τὴν iv ῥὲμ εἰσηνέχϑη.

3.

Τοῦ ᾿Ανωνύμου. 'O ἀπαιτῶν δικαίωμα καὶ τὴν ἰν ῥὲμ ἔχει καὶ τὴν AD EXHIBENDUM, ὡς f. μγ΄. τιτ. ε΄. Bw. Y'., καὶ ὁ δοθεὶς ἐπὶ τῇ ἰν ῥὲμ προκουράτωρ καλῶς χινεῖ τὴν ἀδ EXHIBENDUM, ὡς βιβ. γ΄. τιτ. γ΄. διγ. νς΄.

B XV, 4, 2 — D X, 4, 2. 135 1. Παραστῆσαί ἐστι δημοσίᾳ παραγαγεῖν τῷ βουλομένῳ κινεῖν περὶ αὐτοῦ. 2.

Κυρίλλου. Παραστῆσαί

τὸ πρᾶγμα,

ἐστι τὸ φανερῶσαι

ὡς ἐξουσίαν εἶναι

τὸ πρᾶγμα.

ΒΧΥ, 4,3 - ὈΧ, 4, 3. l. 'O κινῶν τὴν ἀδ ἐξνιβενδοὺμ γινώσκειν ὀφείλει πάντα τὰ τοῦ πράγματος 20 γνωρίσματα περὶ οὗ ἐνάγει καὶ λέγειν αὐτά. Οὐ πάντως δὲ ὁ κινῶν τὴν ἀδ ἐξνιβενδοὺμ δεσπότην ἑαυτὸν εἶναι λέγει τοῦ πράγματος, ἀλλ᾽ οὐδὲ τοῦτο ἀπαιτεῖται δεικνύειν. Πολλαὶ γάρ εἰσιν αἰτίαι τοῦ κινῆσαι τὴν ἀδ EEVLBENDUM. Κινουμένης δὲ αὐτῆς ὡς ἀναίσχυντος ὁ ἐναγόμενος ὅρκῳ τοῦ ἄκτορος χαταδικάζεται ὁρίζοντος τοῦ δικαστοῦ [τὴν πο]σότητα τῷ ἐνάγοντι, ἣν 25 ὑπερβαίνειν [ἐν τῷ] ὀμνύειν οὐ δύναται. 2. Κυρίλλου. Πάντα τὰ σημεῖα τοῦ πράγματος ὀφείλει λέγειν ὁ κινῶν. Κινεῖ δὲ οὐ μόνον δεσπότης, ἀλλὰ καὶ ἕτερος. 'O δὲ κοντούμαξ τῷ ἰνλίτεμ ὅρκῳ ὑπόκειται μετὰ ταξατίωνος. 4 sch. 1: cf. infra p. 921 1. 4 | 17 sch. 2: cf. infra p. 921 κινεῖν Il | 27 κινεῖ κτέ.: cf. infra p. 921 1. 9

1.7

|

19 κινῶν:

910

LIB. XV — TIT. IV (ID

3.

"Ac λέγει μετὰ τὸ ἑξῆς 9éua.

4. Τοῦ ᾿Ανωνύμου. “Ὅμοιον fi. ιβ΄. τιτ. γ΄. διγ. β΄., καὶ οὐ μέμνηται ταξατίωνος. ᾿Ανάγνωθι Big. ς΄. τιτ. α΄. διγ. ξη΄. 5. Ἡ 48 ἐξνιβενδοὺμ περσοναλία ἐστὶ καὶ ἁρμόζει τῷ βουλομένῳ κινῆσαι οἱανδήποτε iv fen, εἴτε ὡς δεσπότης κινεῖ εἴτε ὡς δανειστὴς τὴν Σερβ[ιανὴν ἤτοι ὑποθηκαρίαν. Kai] ὁ οὐσόύφρουκτον ἔχων καὶ ὁ μέλλων δὲ κινεῖν τὸ , L H D m D , 1 \ ἰντέρδικτον καλῶς ἐπιζητεῖ διὰ τῆς a8 ἐξνιβενδοὺμ παραχϑῆναι τὸ πρᾶγμα, περὶ οὗ κινεῖ. Ei δὲ καὶ ὀπτίων ἐπὶ [τοῦ] οἰκέτου ἢ ἑτέρου πράγματος ληγατευϑῇ τινι, καλῶς χινεῖ τὴν ἀδ ἐξνιβενδούμ, ἵνα πάντων τῶν πραγμάτων ὃ βούλεται Z 51 δυνηϑῇ ἐπιλέξασϑαι ἤτοι ἐκδι]κῆσαι. Καὶ ὁ βουλόμενος δὲ νοξαλίαν κινῆσαι χρήζει πολλάκις τῆς AD EXHIBENDUM. Τί γάρ, ὅτι ὁ μὲν δεσπότης τοῦ ἁμαρτήσαντος οἰκέτου ἑτοίμως ὑποδέχεται τὴν νοξαλίαν, ὁ δὲ μέλλων ἐνάγειν λέγει "ob δύναμαι μνησϑῆναι, ποῖος οἰκέτης ἐτύπτησέ με ἣ ἔκλεψε παρ᾽ ἐμοῦ "fj ἄλλο τι ἥμαρτε, εἰ μὴ πάντας παραγάγῃς καὶ ἐκ τῆς ὄψεως γνωρίσω τὸν “ἡμαρτηκότα εἰς ἐμὲ οἰκέτην᾽ ; ᾿Εσϑότε γὰρ τέως οὔτε τοῦ ὀνόματος μέμνηται οὔτε τὸ πρόσωπον ἀχριβῶς οἶδεν, ἐὰν μὴ παραγάγῃς πάντας xal ἀχριβῶς ϑεασάμενος αὐτοὺς ἐπιγνῷ τὸν ἁμαρτήσαντα. Καὶ χρὴ κατὰ διάγνωσιν παραγενέσϑαι πᾶσαν τὴν φαμιλίαν εἰς τὸ ἐνσημήνασϑαι τὸν ἐνάγοντα, ὑπὲρ ποίου βούλεται κινῆσαι νοξαλίαν ἀπογραφῆς αὐτῷ τῶν οἰκέτων γενομένης. ε

u

»

e

20

LÀ

L4

!

κα

bd

,

x

,

^

€

ΝΣ

nM

,

^T

LÀ

-

Σ

Li

A

"

x

-

,

^

,

a

€

ε

M

M

,

,

x

m

x

!

£A

6. Κυρίλλου. Ἣ ἀδ ἐξνιβενδοὺμ περσοναλία ἐστίν. Κινεῖ δὲ αὐτὴν ὁ μέλλων χινεῖν iv ῥὲμ ἢ Σερβιανὴν Y, περὶ οὐσουφρούκτου T, ἰντέρδικτον καὶ ὁ ϑέλων ἐπιλέξασϑαι οἰκέτην καὶ ὁ νοξαλίαν κινῶν. Τί γάρ, ὅτι οὐ δύναται ἀποδεῖξαι, εἰ μὴ παραστῇ ὁ οἰκέτης; ^

25

€?

€

x

1

»

»

ἐν

^

M

M

x

3

[4

a

H

,

b

I4

Fi

7. Πᾶς ληγατάριος 7, φιδικομισσάριος Y, ἐλευϑερίας τυχών, καὶ ἁπλῶς εἰπεῖν πᾶς ὁστισδήποτε χωρὶς κληρονόμου βουλόμενος τὴν διαϑήκην ἣ τοὺς χωδικέλλους ἢ ἄλλο τίποτε τῶν εἰς τελευταίαν βούλησιν ἀνηκόντων προσενεχϑῆ,

Mov

f

mM

5

L4

,

ναι οὐ δύναται κινῆσαι τὴν dd ἐξνιβενδούμ. »

r

νη

δ

3

τὰ περὶ τούτων 'προκείμενα, x

x

μόνον P

30

,

τούτοις

ἁρμόζειν ε

,

ἢ τῶν κωδικέλλων M

Fa

[4

τὴν ^

καὶ πάσης

,

x

,

,

5

ε

bd

,

I

«8 ἐξνιβενδοὺμ 2

2

iN

τελευταίας ,

1

,

=

᾿Αρκεῖ γὰρ αὐτῷ τὰ ἰντέρδικτα

ὡς ὁ Πομπώνιος λέγει.

;

,

,

5

^

»

3

᾿Αλλὰ

-

M

μᾶλλον

^

M

ἐπὶ παραστάσει Σ

^

τῆς

,

βουλήσεως,

M

H

,

ἤρεσεν οὐ M

3,

διαϑύήρκης 4

ἀλλὰ καὶ παντὶ

,

>

^

x

N

ἑτέρῳ, €

,

ᾧ διενήνοχε, [ἵνα τὸ πρᾶγμα] προσενεχϑῇ. 'O δικαστὴς οὖν τῆς ἀδ ἐξνιβενδοὺμ ὡς ἐν χεφαλαίῳ σκχοπείτω, εἰ διαφέρει τινὶ προσενεχϑῆναι τὸ πρᾶγμα τὸ ζητούμενον, οὐ μὴν εἰ δεσπόζει αὐτοῦ, καὶ οὕτως ἢ χκελευέτω αὐτῷ προσφέρεσϑαι, 7j ἀπαγορευέτω τῷ ἐνάγοντι, ἐὰν μηδὲν διαφέρει. Τὸ μεῖζον 15 τέως: 25 εἰπεῖν:

λέ..

εἰπὲ II

II |

| 31

18 ἐνάγοντα: ἵνα τὸ πρᾶγμα:

Ζ, ἐναγόμενον II suppl

nos

|

|

19 αὐτῷ:

προσενεχϑῇ:

αὐτῶν IT

προσενηνέχϑη

| II

e

LIB.

XV — TIT. IV (ID

911

γὰρ ἔλεγε ᾿Ιουλιανός, ὅτι καὶ μηδεμίας ἐκδικήσεως ἐπὶ τῷ πράγματι ἁρμοζούσης μοι δίδοταί μοι 7j AD EXHIBENDUM. Πολλάκις οἰκέτης ἐληγατεύϑη μοι, οἷον ἂν Τίτιος ἐπιλέξηται, καὶ οὔπω δεσπότης εἰμὶ τοῦ οἰκέτου, ἐπειδὴ οὐδὲ ἐπελέξατο Τίτιος, οὐδὲ ἁρμόζει μοι τέως ἰν ῥέμ, καὶ ὅμως, ἐπειδὴ διαφέρει μοι, καλῶς κινῶ τὴν ἀδ ἐξνιβενδοὺμ ἀπαιτῶν παραχϑῆναι τοὺς οἰκέτας, ἵνα ἐπιλέξηται Τίτιος ἐξ αὐτῶν ὃν βούλεται, καὶ τότε αὐτὸν ἐκδικήσω"

καίτοι

οὐ μέλλω ἐγὼ ἐπιλέγεσθαι τὸν οἰκέτην. 8. Τοῦ ᾿Ανωνύμου. “Δρμόζει ἡ iv ῥὲμ τῷ κληρονόμῳ, ὡς βιβ. κϑ'΄. τιτ. γ΄. διγ. γ΄. 10

9. Τοῦ δὲ ταβούλις ἀργεῖ ἣ ἀδ ἐξνιβενδούμ.

ἘΧΗΙΒΕΝΌΙΒ᾽

ἐξνιβιτορίου

γὰρ

ὄντος

ἰντερδίκτου

10. Οὐδεὶς αὐτὸς ἐναγόμενος τῇ ἀδ ἐξνιβενδοὺμ δι’ αὐτὸ τοῦτο, ὅτι κατέχεται εἰς τὴν τοῦ πράγματος παράστασιν, «ἄλλον ἐνάγειν δύναται εἰς παράστασιν». 11.

Τοῦ

,

15 χκαϑότι

ΕΣ

᾿Ἐναντιοφανοῦς. ^

αὐτὸς

περι

x

Ped

TOU

3

Σημείωσαι, m

αὐτοὺυ

re

πὰρ

,

ETEROL

ὅτι 2

«οὐ»

/

χαλῶς

ἐνάγει

HUI

EVAYETAL.

x

Εἰώϑασι

yap

οἱ

t

μοί

τοῦ ἐναγομένου ποιεῖν ἑτέρους μέρος δίκης ὡς ἔχοντας τὸ πρᾶγμα, ἐνάγεται.

^

x

e

,

€

U

m

25

3

13.

,

Hu

Z

3

x

U

Πολλάκις

e

nd

,

€

Ei

LA

x

H

δι’ ἕνα καὶ

τὸν

οὐσούφρουχκτον

ἔχει En’ αὐτῷ,

e

,

4

αὐτὸν

τὴν ἀδ ἐξνιβενδούμ. Τί γάρ, ὅτι Πρῖμος

30

Z 52

περὶ οὗ

12. «Οὐ γὰρ ἀρκεῖ τὸ αὐτῷ διαφέρεσϑαι τὴν τοῦ πράγματος παράστασιν», ἐπειδὴ καὶ ὁ δόλῳ παυσάμενος ὡς ἐναγόμενος ὑπὲρ τοῦ πράγματος τῇ ἀδ ἐξνιβενδοὺμ μέλλει κινεῖν, καὶ ὁ κλέπτης καὶ ὁ ἅρπαξ, ὅπερ κατ᾽ οὐδένα τρόπον ἐστὶν ἀληϑές. Σαφῶς οὖν ὡρίσατο «ὁ» Νεράτιος χρῆναι τὸν δικάστην τῆς Ad ἐξνιβενδοὺμ, διαγινώσκειν, εἰ δικαίαν καὶ δεδοκιμασμένην αἰτίαν ὁ ἐνάγων ἔχει δι’ ἣν ἐπιζητεῖ παραστῆναι αὐτῷ τὸ πρᾶγμα, καὶ τότε δέχεσϑαι τὴν ἀγωγὴν αὐτοῦ. Σ

2

τις, A

συνήγοροι

οἰκέτην

x

I4

m

Lá

,

Lol

"

M

3

»

,

πολλοί

>,

τινες καλῶς

αὐτόν,

i4

κινοῦσι

μὲν δεσπόζει αὐτοῦ, Σεκοῦνδος

xal Τέρτιος νέμεται

»

H

καὶ Κουάρτος

δὲ εἰς

ἐνέχυρον ἔχειν αὐτὸν διαβεβαιοῦται; ᾿Επειδὴ πᾶσι διαφέρει τὸ παραχϑῆναι τὸν οἰκέτην, πᾶσιν ἁρμόζει ἣ ἀδ ἐξνιβενδούμ. «'O δικαστὴς τῆς ἀδ ἐξνιβενδοὺμ» καὶ τὰς παραγραφὰς τοῦ νεμομένου τὸ πρᾶγμα προσδέχεται, καὶ εἰ τοιαύτας ἔχει παραγραφάς, ὥστε εὐχερῶς ἀπωϑεῖσϑαι τὸν ἐνάγοντα, ἀπολύειν τὸν ἐναγόμενον, ἐὰν δὲ ἀσαφής ἐστιν ἣ παραγραφὴ T, μείζονος καὶ ὑψηλῆς δεομένη ζητήσεως, ὀφειλούσης [Ev] τῷ πρωτοτύπῳ δικαστηρίῳ φυλαχϑῆναι, 13 ἄλλον κτλ.: nos;

videntur

suppl.

esse sch.

nos 12

| et

16 ἑτέρους: 10

partes

Z, Erepov II.

eiusdem

|

Stephani

18 οὐ γὰρ

κτλ.:

indicis

26

|

suppl.

ὅτι:

ὁ II

912

LIB. XV — TIT. IV (ID

ὀφείλει κελεύειν τὸ πρᾶγμα παράγεσϑαι xal φυλάττεσϑαι τὴν τῶν παραγραφῶν ἐξέτασιν τῷ δικαστηρίῳ τῆς ἰν ῥέμ. Τινὰς δὲ παραγραφὰς καὶ αὐτὸς ὁ τῆς ἀδ ἐξνιβενδοὺμ δικαστὴς ἐξετάζειν ὀφείλει, ὡς τὴν τοῦ πάκτου, τὴν τοῦ δόλου, τὴν τοῦ ὅρκου, τὴν REI IUDICATAE. οι

3

Σ

Y

M

>

,

3

pP

e

^

Led

,

^

14. Κυρίλλου. Τὰς παραγραφὰς τοῦ νεμομένου εἰ μὲν προφανεῖς ὡς τὴν πάκτου 7, δόλου ἢ ὅρκου ἣ ῥεϊουδικάταε, δεχέσϑω ὁ δικαστής" ἀμαυραὶ ἣ μέσαι, ὑπερτιϑέσϑω εἰς τὸ διρέκτον δικαστήριον. e

^

[4

a

,

a

L4

a

LORD

/,

,

€

[A

-

εἰσιν, εἰ δὲ

.

2

x

15. Τοῦ ᾿Ανωνύμου. Εἰς τὴν πρωτότυπον, οἷον τὴν lv ῥὲμ 7; τὴν Σερβιανὴν ἢ τὴν περὶ τοῦ οὐσουφρούκτου, ὡς ἐν τῷ πρὸ τούτου ϑέματι. 10

16. Τοῦ ᾿Εναντιοφανοῦς. ᾿Ανάγνωθι γὰρ βιβ. ς΄. τιτ. α΄. διγ. xy’. καὶ ἰνστιτ. β΄. τιτ. α΄., ὅτι τὸ γραφόμενον τῷ χάρτῃ ἣ σανίδι μου ἐμὸν γίνεται.

17. “Ὅταν συμβαίνει ἐπιζητεῖσϑαι τοῦ πράγματος παράστασιν, εἰ καὶ ἀργεῖ ἡ ἀδ ἐξνιβενδούμ, ὅμως ἰμφακτοὺμ ἀγωγὴ δίδοται. Οἷον δοῦλος τῆς γαμετῆς μου τοὺς ἐμοὺς λόγους διέφϑειρε, σὺ δὲ κατέχεις αὐτοὺς διαφϑαρέντας, 16 χαὶ ἐπιζητῶ, ἵνα παραστῇς αὐτούς. Καὶ ἤρεσεν, εἰ μὲν δεσπότης εἰμὶ τῶν χαρτῶν, ἐν οἷς ἐγράφησαν οἱ λόγοι, καλῶς κινῶ τὴν AD EXHIBENDUM κατὰ σοῦ, ἐπειδὴ καὶ αὐτὴν τὴν iv ῥὲμ δύναται κινεῖν ὁ δεσπότης τοῦ χάρτου, δεσπότης γὰρ ὧν τοῦ χάρτου καὶ τῶν ἐν αὐτῷ γεγραμμένων᾽ εἰ δὲ μὴ ἐμὸς τυγχάνει ὃ χάρτης, ἀλλὰ Τιτίου τυχὸν ἢ Πρίμ[ου 7| xai] ἄλλου τινός, τὴν Z 53 20 μὲν ἀδ ἐξνιβενδοὺμ κινεῖν κατὰ ἀκρίβειαν οὐ δύναμαι, 7) DAMNI INFECTI δέ μοι ἀγωγὴ δίδοται κατὰ σοῦ. Οὐ μόνον δὲ κατὰ τοῦ πολιτικῶς καὶ ἀσφαλῶς νεμομένου δίδοται ἣ ἀδ ἐξνιβενδούμ, ἀλλὰ καὶ κατὰ τοῦ φυσικῶς νεμομένου τὸ πρᾶγμα. ,

€

,

Ὡ

τῷ

οι o

i4

x

3

3

H

*

,

M

>

᾽

^

a

^

x

x

,

Ped

A

-

,

18. Τοῦ ᾿ΒΕναντιοφανοῦς. Καίτοι ἐν τῷ α΄. καὶ 9°. ϑεμ. τούτου τοῦ διγ. φησὶν ἁρμόζειν τὴν ἀδ ἐξνιβενδοὺμ καὶ τῷ μὴ δεσπόζοντι καὶ τῷ μὴ ἔχοντι τὴν ἰν ῥέμ. x

3

"i

>

M

ÓC,

M

ἀὸ

ἐξ

9

'

x

-

A

8

6L

x

-

A

y.

19. Τοῦ ᾿Ανωνύμου. Τῶν νομῶν αἱ μέν εἰσιν ἔννομοι καὶ πολιτικαί, ὥσπερ ἡ ἐπὶ οὐσουκαπίονι (κυρίως γὰρ νομή ἐστι ψυχῇ δεσπόζοντος κατοχή), αἱ δὲ μόνον ἔννομοι, ὡς ἐπὶ τῶν ἰντερδίκτων, αἱ δὲ φυσικαί, ὡς ἐπὶ τοῦ κομμοδάτου καὶ πιγνερατικίας" ἕτεροι γὰρ νέμονται. Kat ποτε μὲν ψυχῇ νεμόμεϑα, ποτὲ δὲ μόνῳ σώματι, ἄλλοτε δὲ κατὰ ταὐτὸν καὶ ψυχῇ καὶ σώματι. Καὶ ἀνάγνωϑι περὶ τούτου βιβ. μα΄. τιτ. β΄. «καὶ» Bi. ζ΄. τοῦ Κωδ. «tr. Ay’. (32) διατ. ι΄. x

N

,

19 Πρίμου suppl.

nos

[A

ἢ xai: suppl

»

x

nos

|

^

20

damni

5

*

infecti:

x

m

leg.

x

in factum

,

| 32 καὶ:

x

LIB. XV. — TIT.

ἵν (II)

913

BXV, 4, 4—DX, 4,4. 1. Τοῦ ᾿Ανωνύμου. [Οὗτοι γὰρ] Evayovrau τῇ iv ῥέμ, α΄. διγ. 9.

΄

l4

2

15

25

€

,

>

r

»

2.

*

y.

3

H

>

[4

t

x

30

A

A

x

20

βιβ. «ς΄. 0v

B XV, 4, 5 — D X, 4, 5. 1. ᾿Εμισϑώσατό τις φορτία ἐπὶ τῷ μεταγαγεῖν αὐτὰ εἴς τινα τόπον, καὶ ἀπέϑετο αὐτὰ ἐν ὡρείῳ. Δύναται ἔχειν κατὰ τοῦ μισϑώσαντος αὐτῷ τὰ φορτία τὴν &9 ἐξνιβενδούμ, ἵνα αὐτὸς ὁ δεσπότης ἐκβάλῃ αὐτὰ τοῦ ὡρείου, ἐπειδὴ διαφέρει αὐτῷ μετακομίσαι αὐτὰ καὶ λαβεῖν τὸν μισϑόν. Εἰ δὲ καὶ ἐτελεύτησεν ὁ μισϑώσας αὐτῷ τὰ φορτία ἐπὶ κληρονόμῳ τινί, κατὰ τοῦ κληρονόμου τοῦ μισϑώσαντος καλῶς κινεῖ τὴν ἀδ ἐξνιβενδούμ. Εἰ δὲ μηδείς ἐστι τοῦ μισϑώσαντος [καλῶς κινεῖ τὴν ἀδ ἐξνιβεμδούμ. Εἰ δὲ μηδείς ἐστι τοῦ μισϑώσαντος] κληρονόμος, τότε κατὰ τοῦ ὡρειαρίου κινείτω᾽ εἰ γὰρ μηδεὶς ἄλλος νέμεται ταῦτα τὰ φορτία, ἀνάγκη πάντως τὸν ὡρειάριον νέμεσϑαι αὐτά, ὡς δύνασϑαι παραστῆσαι αὐτά, καὶ διὰ τοῦτο καλῶς κατέχεται τῇ ἀδ ἐξνιβενδοὺμ παρὰ τοῦ μισϑωσαμένου αὐτά. Διότι δοκεῖ φυσικῶς νέμεσϑαι τὰ φορτία ὁ τὴν μετακομιδὴν αὐτῶν μισϑωσάμενος, 7| μᾶλλον ἐπειδὴ δοκεῖ μὲν ὡς ἐνέχυρον ἔχειν αὐτὰ ὑπὲρ τοῦ ἐπαγγελϑέντος αὐτῷ μισϑοῦ. ᾿Επέδειξε τοίνυν τοῦτο τὸ ϑέμα, φησὶν ὁ Οὐλπιανός, ὅτι καὶ ὁ δυνάμενος παραστῆσαι πρᾶγμα κατέχεται περὶ αὐτοῦ τῇ ἀδ ἐξνιβενδούμ. 'O ᾿Ιουλιανὸς δὲ ἔλεγεν, ὅτι καὶ ὁ πεμφϑεὶς εἰς νομὴν τὴν REI SERVANDAE χκαῦσα ἣ τὴν λεγατόρουμ σερβανδόρουμ καὶ ὁ οὐσούφρουκτον ἔχων ἐν πράγματι καλῶς κατέχεται τῇ 48 ἐξνιβενδούμ, εἰ καὶ τὰ μάλιστα μηδεὶς τούτων κυρίως νέμεται. "Odev ἐζήτησεν ᾿Ιουλιανός, πῶς ὀφείλουσιν οὗτοι παραστῆσαι τὸ πρᾶγμα. Koi εἶπε τὸν μὲν πρῶτον, τουτέστι τὸν εἰς νομὴν πεμφϑέντα, οὕτω παριστᾶν τὸν οἰκέτην, ἵνα ὁ μὲν ἐνάγων τὴν νομὴν αὐτῷ κατ[έχῃ], αὐτὸς δὲ ῥεῖ σερβάνδαξς καῦσα πεμφϑὲις εἰς νομὴν αὐτοῦ μείνῃ τὸ πραετώριον ἐνέχυρον ἔχων ἐπ᾽ αὐτῷ, xal ὁ τὸν οὐσούφρουκτον [ἔχων τῷ] Evayovrı δῷ τὴν νομὴν τοῦ πράγματος, αὐτὸς δὲ μείνῃ ἔχων ἐξουσίαν τοῦ κεχρῆσϑαι καὶ καρποῦσϑαι. 3

10

ὡς

A

Σ

e*t.

x

,

m

Fa

x

ς

Η

,

x

€

»

^

f

3

x

m

-

x

^

2

x

5

>

>

,

^

3

^

,

»,

x

,

,

»ν

^

x

-

/

-Ὡ

m

I4

,

-

^

€

>

x

*

x

,

,

2. Κυρίλλου. Φορτία ἐμισϑώσω μετακομίσαι" ἀπέϑου αὐτὰ ἐν Optio: Z 54 σὺ ἐνάγῃ, εἴτε ὡς ἐνέχυρον κρατεῖς αὐτὰ εἴτε ἁπλῶς, καὶ οἱ κληρονόμοι aov: εἰ δὲ μὴ ἔχεις κληρονόμους, ὁ ὡρειάριος. Ἕκαστος ἔχων εὐχέρειαν παραστῆσαι A ἐνάγεται, καὶ ὁ ῥέρουμ ἣ λεγατόρουμ χαῦσα πεμφϑεὶς εἰς νομήν, καὶ 2 οὗτοι γὰρ: suppl. nos | 6 δύναται ἔχειν: fortasse leg. (ἐν ὡρείῳ) «ὁ» δεσπότης. Ἔχει κτλ. [μισϑώσαντος: Z ita adnotat: Mallem μισϑωσαμένου αὐτὰ, nisi ex sequentibus concludendum esset, Stephanum aut textu corrupto usum fuisse, aut verbum conductore, quod in textu occurrit, perperam intellexisse. Ut nunc

audit index Siephani, aptum sensum non habet suppl. nos | 32 πεμφϑεὶς: Z, πεμφϑεῖσαν II

|

16 à: Z, ὅτι II.

| 25 κατέχῃ:

914

LIB. XV — TIT. IV (ID

οὐσουφρουχτουάριος, καὶ ἀποκαϑίστησι τὴν ἔννομον ἔχων τὴν φυσικὴν T; τὴν οὐσουφρουχτουαρίαν. 3. ᾿Ανάγνωϑι διγ. λγ΄. 4.

Τοῦ

βιβ.

(97. τιτ. β΄. διγ. ια΄. ϑεμ.

᾿Ἐναντιοφανοῦς.

Ἔχεῖ

γὰρ

τῷ

νομήν,

μένει

δὲ αὐτὸς

γ΄. καὶ Big. ις΄. τιτ. γ΄.

μισϑώματι

ὑπόκειται:

ὡς

ἐπὶ

ὡρείων εἴρηται Bıß. κ΄. τιτ. δ΄. διγ. ς΄. καὶ ἐν τῷ τέλει τοῦ Tirion. ς

10

Η

»

4,

,

L

^

5

€

,

Led

,

5.

Περὶ ληγατόρουμ ἀνάγνωθι Bip. λδ΄. (36) τιτ. δ΄. διγ. εἰ

6.

Ei μὴ ῥητῶς ἐπράϑη, ὡς βιβ. (8°. τιτ. α΄. διγ. ιζ΄. ϑεμ. δ΄.

7. Ῥοῦτά εἰσι τὰ ἀποσπώμενα, οἷον ψάμμος, κρητάριον καὶ τὰ ὅμοια, χαέσα δὲ τὰ τμηϑέντα δένδρα: καὶ καρβὼν δὲ καὶ τὰ παράλληλα, ὡς i. ιϑ'΄. τιτ. α΄. διγ. ιζ΄. ϑεμ. 8°. Ἔν δὲ τῷ op’. (241) διγ. τοῦ tc'. τιτ. τοῦ ν΄. φησι βιβ., ὅτι ῥοῦτα καὶ καέσα εἰσὶ τὰ μὴ τῇ γῇ καὶ τῇ οἰκοδομῇ συνεχόμενα. 8. Τοῦ ᾿Ανωνύμου. Οὐδὲ γάρ εἰσι τοῦ. οἴκου ἣ τοῦ ἀγροῦ, τιτ. α΄. Ot. Es’. ᾿Ανάγνωϑι καὶ βιβ. (97. τιτ. α΄. διγ. ιζ΄.

15

20

9. Ἐὰν ὁ ἀγοραστὴς [τὰ] μὲν [ῥοῦ]τα (τάδε ἐστὶ τὰ ἐξορυττόμενα, olov χκοπίρία]) καὶ τὰ καέ[σα] (τάδε [ἐστὶ] τὰ τεμνόμενα, οἷον ξύλα, Aldor) μὴ ἀποκατα[στήσει τῷ] π[ρά]τ[ῃ], κατέχεται αὐτῷ τῇ ἀδ ἐξνιβενδούμ, εἰς ὅσον κομίσαι διαφέρει αὐτῷ, ἐὰν ὅλως νέμεται [τὰ ῥοῦτα] καὶ καέσα ὁ ἁγοραστύής, ἢ δόλον ἐποίησεν ὥστε μὴ νεμηϑῆναι αὐτά. 10. Κυρίλλου. ᾿Αγοραστὴς περὶ τῶν ῥούτων xal χαέσων ἐνάγεται τῇ &8 ἐξνιβενδοὺμ καὶ ὑπόκειται τῷ ἰνλίτεμ ὅρκῳ, εἰ νέμεται Tj δόλῳ ἐπαύσατο νέμεσϑαι. xo

25

[ὡς] βιβ. ιη΄.

,

Y

x

e

,

ne

’

P

μὲ

Σ

,

^M

,

2

,

11. 'E&v κόπρον συνήγαγες ἐν τῷ ὑπερῴῳ uou τόπῳ, δύναμαι διὰ τῆς ad ἐξνιβενδοὺμ u ἀναγκάζειν αὐτήν, ἵνα ἵνα μ μέντοι πᾶσαν περιέλ ἀναγκάζει σε περιελεῖν ριελεῖν αὐτήν, ριέλῃς. Εἰ δὲ καὶ σχεδία ἐκ τῆς τοῦ ποταμοῦ βίας εἰς τὸν ἐμὸν ἀγρὸν ἐξενεχϑῇ, δύναται ὁ τῆς σχεδίας δεσπότης κινεῖν τὴν dd ἐξνιβενδοὺμ κατ᾽ ἐμοῦ, ἵνα λάβῃ τὴν σχεδίαν αὐτοῦ, διδοὺς μέντοι ἐμοὶ τὴν δάμνι ἰμφέκτι καυτίονα, οὐ μόνον ὑπὲρ τῆς ἤδη συμβάσης μοι ζημίας διὰ τὸ ἐκριφῆναι τὴν σχεδίαν εἰς τὴν 5

ἐκεῖ:

exvoüg

ἐπεὶ

|

II

|

15 ῥοῦτα:

13

cod.

τοῦ

᾿Ανωνύμου:

hic et mox

litterarum

ῥοῦπτα

ductus

exhibuisse

dubii;

forte

videtur

|

'Evavrto-

16 κοπρία:

suppl nos | 18 ἀγοραστής: Z, πράτηςIl | 21 ei: Z, ἢΠ | 24 σε: Z adnotat Stephanum vapulare; pro , posse te consequi", quod est in l. 5 ὃ 3, videtur legisse ,,posse me consequi". Nos tamen suspicamur Stephanum pro ,,consequi'"' legisse ,,cogi" (cf. ἀναγκάζειν).

σι

LIB. XV — TIT. IV (ID

ἐμὴν γῆν, ἀλλὰ xal ὑπὲρ τῆς μελλούσης. "Ec9' ὅτε yàp ἐν τῷ καϑέλκειν τὰ ξύλα τῆς σχεδίας βλάπτονται οἱ καρποὶ τοῦ ἀγροῦ μου. Εἰ δὲ καὶ καταπεσόντος οἴκου κατὰ τοῦ μεσαύλου μου 7; κατὰ τῶν οἰκημάτων μου ἠνέχϑησαν αἱ ὕλαι, εἰ καὶ τὰ μάλιστα μὴ νέμομαι αὐτάς, ὅμως κατέχομαι τῇ ἀδ ἐξνιβενδούμ, Z 55 ἐπειδὴ εὐχέρειαν ἔχω τοῦ παραστῆσαι αὐτάς. Καὶ τὸ ἐναντίον δέ, εἰ καὶ νέμομαι πρᾶγμα, μή ἐστι δέ μοι εὐχερὲς παραστῆσαι αὐτό, οὐ κατέχομαι ὑπὲρ αὐτοῦ τῇ ἀδ ἐξνιβενδούμ. Τί γάρ, ὅτι ἔφυγεν ὁ οἰκέτης, περὶ οὗ βούλεταί τις κινῆσαι κατ᾽ ἐμοῦ τὴν ἀδ ἐξνιβενδούμ; Εἰ καὶ ἐν φυγῇ γὰρ ὄντα [οὐ] νέμομαι αὐτόν, ὅμως οὐκ ἔχω εὐχέρειαν τοῦ παραστῆσαι αὐτόν, καὶ οὐ κατέχομαι ἐπὶ τῇ παραστάσει αὐτοῦ: καυτίονα μέντοι ἀπαιτοῦμαι, ὅτι, ἐὰν ὑποστρέψῃ, παραστήσομαι αὐτόν. Ei δὲ καὶ μὴ ἔφυγε παρὰ γνώμην uou ὁ οἰκέτης, ἐπέτρεψα δὲ ἣ ἐν τοῖς ἀγροῖς μου διάγειν «Tj ἀποδημεῖν ἐπὶ ἐμπορίᾳ ἢ τι τοιοῦτον», εἰς τοῦτο μόνον κατέχομαι ἐπὶ τούτων πάντων, ἵνα παράσχω χκχαυτίονα, ὅτι γενόμενον αὐτὸν ὑπὸ τὴν ἐμὴν χεῖρα παράγω. t

M

»

led

t

,

Ὁ

10

2

e

15

915

2

3

12. 'Opotec διγ. η΄.]

>

,

m

^

;

>

,

"

,

y

,

€

"n

,

Σ

M

,

x

2

M

T

M

u

»

Big. A9/. τιτ. β΄. διγ. 9°. ϑεμ. ε΄. καὶ βιβ. μζ΄.

,

3

[τιτ. 9".

BXV,4,7=DX, 47. 1. ...... . ἢ πύρρισκον ἢ πλοίῳ σανίδα ἢ σκ[ύφῳ ὠτίον ἣ ἐμβλήματα φιάλῃ] ἢ πορφύραν [ἐσθῆτι] 7j3 [χεῖρα ἀνδριάντι. ἜἘνάγεται] δὲ καὶ πόλις [καὶ] πᾶν σύστημα, [ἐπεὶ] καὶ νέμεται καὶ οὐσουκαπιτεύει. 2. Τοῦ ᾿Εναντιοφανοῦς. “Ὅμοιον ἰνστιτ. β΄. τιτ. [«΄. Τοῦτο δὲ νόει] κατὰ τὸ εἰρημένον βιβ. ς΄. τιτ. α΄. διγ. κγ΄. ᾿Ανάγνωθι καὶ βιβ. κδ΄. mor. α΄. διγ. Ey". 3. Τοῦ ᾿Ανωνύμου. Εἰ γὰρ βιβ. ε΄. τιτ. α΄. διγ. λα΄. (9)

25

30

dd

ἐξνιβενδοὺμ

........ Hz PEE

ὡς

4. Τοῦ αὐτοῦ. Τουτέστιν ὥσ[τε] οὐσουκαπιτεῦσαι [μὴ δύνασϑαι διὰ] τὸ εἶναι [αὐ]τὸν μάλα φίδε φυσικῶς [νεμόμενον. Ὑ πέ]ξελε τὸ περὶ φερουμινατίονος εἰρημένον βιβ. ς΄. τιτ. α΄. διγ. [χγ΄.] 5. ἜΠάν τις] ἐν καιρῷ μὲν τῆς προκατάρξεως τῆς Ad ἐξνιβενδοὺμ μὴ ἐνέμετο τὸ πρᾶγμα, πρὸ δὲ τῆς ἀποφάσεως ἄρξηται νέμεσϑαι, εἰς τὸ [διαφέρον] Z 56 χαταδικάζεται μὴ ἀποκαϑιστῶν τὸ πρᾶγμα. Τὸ δὲ ἐναντίον, εἰ, ὅτε μὲν ἐπράχϑη προκάταρξις, ἐνέμετο, μετὰ δὲ ταῦτα ἐπαύσατο δίχα δόλου νέμεσϑαι, >

f

,

>»,

12 9 ἀποδημεῖν— τοιοῦτον: suppl.

φιάλῃ: suppl

nos

|

x

nos

^

-

3

,

H

,

| 15 μζ΄.: complura desunt

19 χεῖρα --- ἐνάγεται: suppl.

αὐτοῦ: hoc sch. partim suppl. nos, partim Z

nos

f

|

| δὲ καὶ: 8exx IT

| 30 καταδικάζεται:

18 ὠτίον --

| 25 τοῦ

Z, καταδικάζεσϑαιΠ

916

LIB. XV — TIT. IV (Π)

χρὴ αὐτὸν ἀπολύεσϑαι, εἰ καὶ [ἐνδίκεως] αὐτῷ δυνάμεϑα ἐγκαλεῖν, ὅτι οὐ] παραχρῆμα ἀποχατέστησεν, ἀλλ᾽ ἠνέσχετο προκάταρίξιν γενέσϑαι.] Εἰ δὲ καί τις ἐν τῇ προχατάρξει μὲν ἐνέμετο, μετὰ δὲ τὴν προκάταρξιν ἐπαύσατο νέμεσϑαι, πάλιν δὲ ἤρξατο νέμεσϑαι ἢ Ex τῆς αὐτῆς αἰτίας 7 ἐξ ἑτέρας, [χρὴ] χαὶ τοῦτον μὴ ἀποκαϑιστῶντα τὸ πρᾶγμα καταδικάζεσϑαι. Χρὴ δὲ τὸν [κινοῦντ]α τὴν &8 ἐξνιβενδοὺμ δεικν[ύ]ειν, ὅτι xa9” ἑκάτερον καιρὸν διαφέρει αὐτῷ παραστῆναι τὸ πρᾶγμα, καὶ ὅτε ἣ προκάταρξις γέγονε, καὶ ὅτε N καταδίκη γίνεται. -

,

,

/

-

6. 10

,

2

x»

^

>

Κυρίλλουι

5

3

,

f

3

^

Ai

'O

μετὰ

,

5

lod

,

>»

ὦ

»

μὲ

προκάταρξιν

,

5€

νεμόμενος

P

T^»

5

H

t

x

A

f

AN

x

Fü

καταδικάζεται,

ὁ

μετὰ

προκάταρξιν παυσάμενος νέμεσϑαι ἄνευ δόλου ἀπολύεται, εἰ μὴ πάλιν ἐνεμήϑη ,P

,

4

A

f

3

u

H

A

/

»

RA

ἐκ τῆς αὐτῆς αἰτίας ἢ καὶ ἑτέρας. Δεῖ δὲ ἐν καιρῷ προκατάρξεως καὶ ἐν καιρῷ καταδίκης διαφέρειν τῷ ἄχτορι.......Ὁὐνον

2

e

15

ΒΧνΝ, 4,9 -- ὈΧ, 4,9. Ι. ’Edv τις νεμόμενος οἰκέτην ἀνέλῃ αὐτὸν 7, εἰς ἕτερον μετενέγχῃ τὴν νομὴν αὐτοῦ, 7) ἄλλο πρᾶγμα νεμόμενος οὕτως αὐτὸ διαφϑείρει, ὥστε μηδὲ ὑφεστάναι, κατέχεται τῇ ἀδ ἐξνιβενδούμ, ἐπειδὴ δόλον ἐποίησεν εἰς τὸ μὴ νεμηϑῆναι τὸ πρᾶγμα. "OS6v εἰ καὶ οἶνον 7j ἔλαιον ἢ ἄλλο τι τούτων ὅμοιον ἐκχέῃ ἢ τὰ δυνάμενα κλασϑῆναι συγκλάσῃ, τῇ ἀδ ἐξνιβενδούμ. κατέχεται. 2. Κυρίλλου. νέμεσϑαι.

'O

ἀνελὼν

7| ἐχκποιῆσας

ἢ φϑείρας

δόλῳ

δοκεῖ παύεσϑαι

3. Τί δηλοῖ τὸ ἐφθαρμένον, εἴρηται Dip. 9°. τιτ. β΄. διγ΄. κζ΄. καὶ βιβ. ε΄. τιτ. γ΄. διγ. κα΄. καὶ βιβ. ιζ΄. τιτ. β΄. διγ. Ey’. καὶ βιβ. in’. τιτ. ις΄. (6) Sw. υγ΄. (15).

25

4. Ὃ χαρπὸς τῆς σῆς βαλάνου 7) καὶ ἑτέρου δένδρου ἔπεσε κατὰ τοῦ ἐμοῦ ἀγροῦ: ἐγὼ [ἐμ]βαλὼν τὰ ϑρέμματα κατεβόσκησα τὸν πεσόντα καρπόν. Καὶ ἐζητήϑη, ποίᾳ κατέχομαι ἀγωγῇ. Καὶ ἤρεσε τῷ Πομπωνίῳ, εἰ μὲν κατὰ δόλον ἐπαφῆκα τὰ ϑρέμματα τῇ πεσούσῃ βαλάνῳ ἤτοι οἱῳδήποτε καρπῷ Ζ 51 ἐπὶ τῷ δαπανῆσαι [τὰ] πεσόντα, τῇ ἀδ ἐξνιβενδοὺμ, κατέχομαι. Εἰ γὰρ καὶ ἐσώζετο N βάλανος 7) τὰ [καταπεσόντα, μὴ &vxoy]ov λαβεῖν αὐτὰ τῇ ἀδ ἐξνιβενδοὺμ κατέχομαι, ὥσπερ εἰ καὶ ξύλον 7) καὶ ἄλλην ὕλην τινὰ ἐνεχϑεῖσαν κατὰ τοῦ ἐμοῦ ἀγροῦ μὴ συγχωρῶ τῷ δεσπότῃ λαβεῖν αὐτήν. Καὶ ἤρεσεν ἐν ἑκατέρῳ ἡ Πομπωνίου γνώμη, ἵνα εἴτε σώζεται ἣ βάλανος εἴτε καταβοσκηϑῇ, ,

30

^

m"

>

,

>

t

=

€

2

/

ς

x

M

I4

δυνάμενος ἐγκαλεῖίσϑαι Z

,

A

x

>

3

,

7.

e.

Y

Uu

A

LA

,

2

᾽

^

€

,

bj

L4

5»

^

x

x

Ld

3

^

| 6 κινοῦντα τὴν:..... ἀπὸ II | δεικνύειν: δεῖ ἐν... εὐ IT |

12 ἄκτορι: deest dimidia pagina | 26 χκατέχομαι: Ζ, κατέχεται II | 29 μὴ: ὁ μὴ Z | 30 κατέχομαι: κατέχεταιII | 31 συγχωρῶ τῷ δεσπότῃ: συγχωροῦντος τοῦ δεσπότου II

LIB. XV — ΤΙΤ. IV (Π)

917

χκαλ[ῶς κατὰ σοῦ τοῦ δεσπότου τοῦ ἀγροῦ τὴν] &8 ἐξνιβενδοὺμ ἣ ἰντέρδικτον de γλανδε λεγενδα [κινήσω], ἵνα ἕως τριῶν ἡμερῶν μετὰ τὸ πεσεῖν τὴν βάλανόν μου εἰς τὴν γῆν συγχωρῇς μοι εἰσελϑεῖν καὶ ἐκλέξαι αὐτὴν παρέχοντί σοι τὴν δάμνι ἰμφέκτι, ὡς οὐδεμίαν ἐπάξω σοι ζημίαν ἐκλέγων τὴν βάλανον. 5, Κυρίλλου. Εἰ ἣ βάλανός μου εἰς τὸν ἀγρόν αὐτὴν ἐπίτηδες N οὐ συγχωρεῖς μοι [λα]βεῖν ἐξνιβενδούμ, ὥσπερ μὲν καὶ ἐπὶ ὕλης. Κιν[ὥ ἰντερδίκτου, ἵνα εἴσω τριῶν ἡμερῶν ἐπάρω τὴν δάμνι ἰμφέχτι.

1

σι

10

20

25

σου πέσῃ καὶ o5 καταβοσκήσῃς αὐτήν, κινῶ κατὰ σοῦ τὴν ἀδ δὲ] ἐπὶ τοῦ δὲ YAavde λεγενδα τὴν βάλανον διδοὺς πρότερον

6. 'O κατὰ δόλον παρασκευάζων εἰς ἄλλον μετενεχϑῆναι τὸ πρᾶγμα δοχεῖ δόλῳ νέμεσϑαι, εἰ πονηρῶς τοῦτο ἐποίησεν. Εἰ δὲ καί τις παραστήσει τὸ ἐπιζητούμενον πρᾶγμα, χεῖρον δὲ αὐτὸ γενόμενον παραστήσῃ, κατέχεται τῇ ἀδ ἐξνιβενδούμ, [ὃ καὶ συνέβ]η, ἔνϑα κατὰ δόλον μετεποίησε τὸ σχῆμα τοῦ πράγματος. Τί γάρ, ὅτι ἄργυρον σκῦφον λαβὼν ἐχώνευσε καὶ βῶλον ἐποίησεν. [Ei] καὶ [παραστήσει] τὸν βῶλον, κατέχεται τῇ ἀδ ἐξνιβενδούμ, ἐπειδὴ ἐναλλάξας τὸ σχῆμα καὶ τὴν μορφὴν τοῦ σκύφου ἀνεῖλε τὴν τοῦ πράγματος παράστασιν. 7. Τοῦ ᾿Εναντιοφανοῦς. Εἴρηται Bu. ιγ΄. τιτ. ς΄. διγ. γ΄., ὅτι εἰ καὶ ἀποδοϑῇ τὸ χρησϑὲν χεῖρον γενόμενον, [ὅμ]ως [οὐκ] ἀποδοθῆναι λέγ[εται], εἰ μὴ καὶ τὸ διαφέρον ἀποδοϑῇ. “Ὅμοιον ἐπὶ δεποσίτου βιβ. ις΄. τιτ. γ΄. διγ. α΄. ϑεμ. 9΄. Λέγει δὲ καὶ βιβ. λδ΄. τιτ. β΄. διγ. ιβ΄., ὅτι ἐὰν εἰκόνος ληγατευϑείσης ἀποξέσῃ τὴν γραφὴν ὁ κληρονόμος καὶ παράσχῃ τὴν σανίδα, μενεῖ ἐνεχόμενος τῇ EX TESTAMENTO. Φησὶ yàp βιβ. ν΄. τιτ. ις΄. διγ. ιδ΄., ὅτι, εἴτε σχισϑὲν ἱμάτιον ἀποδοϑῇ 7j πρᾶγμα χλασϑὲν 7, ἀποκολλισϑὲν 7, εἰκὼν ἀποξεσϑεῖσα, δοκεῖ ἀπεῖναι" τὸ γὰρ τ[ίμημα δῆλον ὅτι ἐν τῇ] τέχνῃ μᾶλλόν [ἐστι], τουτέστιν ὅτι ὡς ἐπὶ τὸ πολὺ πλέον 7| «ἐν τῇ ὕλῃ» ἐν τῇ χειρὶ τὸ τίμημα ἀπόϊΪκειται. 'H δὲ] ζ΄. Star. τοῦ μβ΄. τιτ. τοῦ γ΄. βιβ. τοῦ Κωδ. φησίν, ὅτι ὁ τὸ πρᾶγμα χεῖρον γενόμενον παριστῶν οὐ τῇ ἀδ ἐξνιβενδούμ, ἀλλὰ τῇ ἰμφακτοὺμ, ἐνέχεται. 8.

30

᾿Ανάγνωϑι διγ. ιβ΄. καὶ ιζ΄. καὶ [βιβ.] ς΄. τιτ. α΄. διγ. ιγ΄. καὶ Bi. is. τιτ. γ΄. Ow. α΄. ϑεμ. 9°. 9. 'Eàv ὑπὸ αἵρεσιν ἐληγατεύϑη σοὶ ι΄. νομίσματα, ἐμοὶ δὲ πούρως τῶν ι΄. νομισμάτων οὐσούφρουκτος, καὶ ἠρτημένης τῆς αἱρέσεως τοῦ σοῦ ληγάτου | καλῶς — τὴν: καὶ... 18... Π | 2 verba incerti vestigii sunt | 5 καὶ: Ζ, ἢ Z, ἄλλο II | 13 ὃ καὶ συνέβη:...... ἢ Π, στασιν Ζ; leg. περίστασιν | 25 δῆλον ὅτι 29 Bw. ιβ΄. καὶ ιζ΄.: Buß. τη (vel iB) x: II

κινήσω: suppl II | 7 κινῶ δὲ: ὥσπερ καὶ Z | ἐν τῇ: hinc inde | 31 σοὶ: μοι IT,

nos | 3 τὴν γῆν: haec suppl. nos | 10 ἄλλον: 17 παράστασιν: II, ὑπόscholium suppl. nos | σοι Z | ἐμοὶ: Z, ἐμοῦ II

918

LIB. XV — TIT. IV (ID

δέδωκέ μοι τὰ ι΄. νομίσματα ὁ xXnpovóuog μὴ ἀπαιτήῆσας ue τὴν συνήϑη χκαυτίονα, ἔχεις κατ᾽ αὐτοῦ τὴν XO ἐξνιβενδούμ, ἐπειδὴ δόλον ἐποίησεν εἰς τὸ μὴ νεμηϑῆναι τὰ νομίσματα παρασχών μοι αὐτὰ δίχα καυτίονος. ᾿Εν τούτῳ γὰρ μάλιστα δείκνυται ὁ δόλος αὐτοῦ, ἐν τῷ μὴ λαβεῖν παρ᾽ ἐμοῦ Z 58 τὴν καυτίονα. Σχεδὸν γὰρ ἐφθάρη τὸ τῶν δέκα νομισμάτων ληγάτον, ἐπειδὴ οὐδὲ δύνασαι λοιπὸν ἐκδικεῖν τὰ ἀργύρια ὡς τῆς ἐμῆς δεσποτείας γενόμενα. Τότε δὲ ἔχεις σὺ [τὴν &8 ἐξνιβενδοὺμ κατὰ] τοῦ κληρονόμου, ὅτε ἐξέλθῃ τοῦ ληγάτου ἡ αἵρεσις. ᾿Ηδύνασο δὲ καὶ σὺ καὶ ἠρτημένης τῆς αἱρέσεως τὴν ἁρμοζοῦσάν [σοι] κ[αυτίονα ἀπαιτεῖν] τὸν κληρονόμον, καὶ εἰ ταύτην εἶχες, οὐχ ἤμελλες δεῖσϑαι τῆς ἀδ ἐξνιβενδούμ. Ταῦτα μέν, εἰ κατὰ δόλον ὁ κληρονόμος [τὰ νομίσματα δέδωκέ] μοι τῷ οὐσουφρουχτουαρίῳ. [Εἰ δὲ ἀγνοῶν], ὅτι ἐληγατεύϑη τίὰ νομίσματα, ἄνευ δόλου παρ᾽ ἐμοῦ τοῦ] οὐσουφρουχτουαρίου τὴν συνήϑη καυτίονα οὐκ ἔζλαβεν, οὐκ ἔχεις] τὴν ἀδ ἐξνιβενδοὺμ [διὰ τὸ μη] τινα δόλον [αὐτὸν ποιῆσαι, ἀλλὰ] τότε δί[δοταί σοι ἰμφάκτουμ) κατ᾽ ἐμοῦ T mEQU. c.c... εἰ ἀπαιτ... τὴν ἀδ ἐξνιβενδοὺμ.. .......ος δὲ TOPIOT llle se αὐτῇ συχ...-..- χκαταϑι..... TOL...een . ΤῊΝ eee τῆς προκατάρξεως τῆς ἀδ ἐξνιβενδούμ. ........ ᾧ... en ἦσαι κατὰ l.l eese sss γενομένην, εἰ xal τὰ μάλιστα οὐ περὶ ἀποκαταστάσεως, ἀλλὰ περὶ παραστάσεως μόνης τοῦ πράγματος xıvel. “Ὅϑεν ἐὰν μετὰ προκάταρξιν τῆς ad ἐξνιβενδοὺμ οὐσουκαπιτευϑὲν τὸ πρᾶγμα [παραστήσει] ....... l65 ......... σϑαι τὴν ἀγωγήν, [ἵνα μέντοι οἱ καρποὶ κατὰ τὸν] καιρὸν τῆς προκατάρξεως τῆς Ad ἐξνιβενδοὺμ σκοπηϑῶσιν. [Ἐπειδὴ δὲ] ἐν τῇ ἀδ ἐξνιβενδοὺμ πᾶσα καῦσα [τοῦ πράγματος] ἀποκαϑίσταται τῷ πετίτωρι, καλῶς ἔλεγε Σαβῖνος καὶ τὸν τοκετὸν τῆς ϑεραπαίνης χρῆναι ἀποχαϑίστασϑαι διὰ τῆς ἀδ ἐξνιβενδούμ, εἴτε ἐγκυμονούσης αὐτῆς πρότερον μετὰ προχάταρξιν τέτοκεν εἴτε μετὰ ταῦτα ἐνεκυμόνησεν. Καὶ εἰς πᾶν κέρδος ἀπολλύμενον τῷ πετίτωρι διὰ τὸ βραδυτέρως παραχϑῆναι τὸ πρᾶγμα χρὴ χκαταδικάζεσϑαι τὸν ποσσέσσορα. “Ὅϑεν καλῶς ἔλεγεν ὁ Nepariog..........

e

[4

2

eo

15

,

25

30

35

>

P4

^

*

3

2

m

f

3

»

m

x

Σ

^

Uu

m

>

2

>

3

,

=

,

m

,

m

»

>

A

H

,

Σ

3

,

/

3

H

,

“Ὁ

/

10. Κυρίλλου. ᾿Εληγατεύϑησαν [σοὶ] ι΄. νομίσματα ὑπὸ αἵρεσιν χαὶ οὐσούφρουκτος αὐτῶν πούρως Τιτίῳ. Δέδωκε τὰ ι΄. νομίσματα ὁ κληρονόμος Τιτίῳ μὴ ἀπαιτήσας αὐτὸν καυτίονα. Πρὶν [ἢ ἐτελέσϑη] 7) αἵρεσίις], δύν[ασαι] ἐπερωτᾶν τὸν κληρονόμον τὴν ληγατόρουμ καὶ οὐ χρείαν ἔχεις τῆς AD EXHIBENDUM. Τοῦτο δὲ μὴ ποιήσας μετὰ τὸ τελ[εσϑῆναι)] τὴν αἵρεσιν χινεῖς κατὰ τοῦ χληρονόμου ἀδ ἐξνιβενδούμ. Εἰ δὲ ἠγνόει καταλειφϑῆναί σοι ληγάτον ὁ κληρονόμος, [δίδοταί σ]οι κατὰ Τιτίου ἰμφάκτουμ. Παραστῆσαί ἐστι τὸ ἐν αὐτῇ τῇ αἰτία παραστῆσαι... ....... 9 εἶχες: Ζ, av? II | 11 τὰ νομίσματα δέδωκέ: hinc inde lacunas maiore ex parte expl. nos | 25 πρότερον μετὰ npoxdrapkı reroxev: Z, πραγμ... εξ... tor. σεν II | 28 Νεράτιος: in cod. est lacuna unius lineae | 31 πρὶν: περὶ v...II |

5:t 511

| 33 τοῦτο:

Z, τούτου II

| 36 παραστῆσαι: complura

desiderantur

οι

LIB. XV — TIT.

10

IV (Π)

919

B XV, 4, 12 — DX, 4, 12. Z 59 1. Κυρίλλου. 'O ἐξ ἀλλοτρίων ὑλῶν εἶδος ποιήσας εἰδὼς αὐτὰς ἀλλοτρίας «οὔσας» καὶ ὑπὲρ τῆς ὕλης καὶ ὑπὲρ τοῦ εἴδους κατέχεται. Εἰ καὶ συμβῇ τελευτᾶν μετὰ προκάταρξιν τῆς ἀδ ἐξνιβενδοὺμ τὸν οἰκέτην, ὅμως ἔσϑ᾽ ὅτε, εἰ καὶ δίχα δόλου καὶ ῥᾳθυμίας τοῦ ποσσέσσορος τετελεύτηκε, καταδικάζεται εἰς τὸ διαφέρον τῷ ἐνάγοντι, εἴπερ διέφερε τῷ ἄκτορι τὸ ἐν καιρῷ προκατάρξεως παρασχεϑῆναι τὸν οἰκέτην, εἴγε οὐ συνέβαινεν, εἰ δ᾽ ἂν παρήγαγεν αὐτόν, ὅτε προκατήρχϑη. Πολλάκις γὰρ σεισμοῦ συμβαίνοντος ἐν ἐκείνῳ τῷ τόπῳ, ἐν ᾧ διῆγεν ὁ οἰκέτης, συνέβη αὐτὸν ἀπολέσασϑαι, εἰ δ᾽ ἂν δὲ παρήγαγεν αὐτὸν ἐν καιρῷ προκατάρξεως, ἀπαλλάττεται τοῦ τόπου, ἐν ᾧ γέγονεν ὁ σεισμός, καὶ οὐκ ἐτελεύτησεν. 2.

Τοῦ

᾿Ανωνύμου.

Οὔτε γὰρ πάντως,

ὡς διγ. ζ΄.

3.

Τοῦ αὐτοῦ. Εἴτε βενάλιος ἦν, ὡς βιβ. ς΄. τιτ. α΄. διγ. ιε΄.

4. "E&v τὸ ἐπιζητούμενον πρᾶγμα διά τινα εὔλογον αἰτίαν μὴ δύναται παραχρῆμα παρασχεϑῆναι, χρὴ τὸν δικάζοντα προϑεσμίαν ὁρίζειν τῷ ἐναγομένῳ καὶ καυτίονα τοῦτον ἀπαιτεῖν, ὅτι ἐμπροϑέσμως παράγει τὸ πρᾶγμα, καὶ ἀπολύειν αὐτόν.

20

5. Ταύτῃ τῇ ἀδ ἐξνιβενδοὺμ καὶ οἱ τῶν ἐναγόντων κληρονόμοι οὐχ ὡς κληρονόμοι κινοῦσιν, ἀλλὰ σουονόμινε, ἐπειδὴ διαφέρει αὐτοῖς παρασχεϑῆναι τὸ πρᾶγμα, καὶ οἱ τῶν ἐναγομένων αὐτῇ κληρονόμοι οὐχ ὡς κληρονόμοι Z 60 ὑποδέχονται, ἀλλὰ σουονόμινε, Tj ὡς κρύπτοντες ἣ ὡς νεμόμενοι τὸ πρᾶγμα N ὡς δόλῳ παυσάμενοι νέμεσϑαι. Οὐ προβαίνει οὖν ἐπὶ ταύτῃ ζητῆσαι, εἰ παραπέμπεται χληρονόμοις ἢ κατὰ κληρονόμων διαβαίνει. “Ὅτε μέντοι ἔτι περιών τις ὅλως ἁμαρτήσει, τότε ὡς κατὰ χληρονόμων παραπέμπεται. ^

25

30

t

,

,

14

,

I4

3

,

b]

u

-

,

B XV, 4, 13 — D X, 4, 13. 1. “Ὅταν τις τὸν ὁμολογούμενον ἐλεύϑερον κρύπτῃ, ἰντέρδικτον μᾶλλον δίδοται κατ᾽ αὐτοῦ τὸ δὲ HOMINE LIBERIS EXHIBENDIS, οὐ μὴν ἀδ ἐξνιβενδούμ, ἐπειδὴ αὕτη ἐκείνοις δίδοται, οἷς διαφέρει πρὸς χρηματικὸν κέρδος τὸ παραχϑῆναι τὸ πρᾶγμα. Καὶ μὴ νόμιζε τοῦτο τὸ ϑέμα ἐναντίον εἶναι τῷ προοιμίῳ τοῦ πρὸ αὐτοῦ ἀναγνώσματος τοῦ ἀπὸ τοῦ χς΄. ἐδίκτου τοῦ Παύλου. ’Exel γὰρ ἀμφίβολον ἦν, ὁ κατεχόμενος εἴτε δοῦλός ἐστιν εἴτε ἐλεύϑερος, xai. διὰ τοῦτο δέδωκεν ὁ Παῦλος τὴν ἀδ ἐξνιβενδούμ. ᾿Ενταῦϑα δὲ τὸν ὁμολογου3

οὔσας:

suppl

nos

|

8

πολλάκις:

10 ἀπαλλάττεται: malimus ἀπηλλάττετο

haec

quae

sequuntur

Z, ἐναγομένων αὐτῇ II (cf. infra 1. 20) | 22 el: Z, ATI | 24 hanc vocem nonnulla desunt | 30 Παύλου: Z, παρόντος TI SCHELTEMA,

Basilica, V.

non

sunt

Cyrilli

| 17 ἀπολύειν: Z, ἀπολλύειν II | 18 ἐναγόντων: παραπέμπεται: 6

post

|

920

LIB. XV — TIT. IV (II)

μένως

ἐλεύϑερον

ἐξνιβενδοὺμ κατ᾽ 3

'

>

Led

τις, >

*

καὶ ,

διὰ

τοῦτο

x

3

οὐ

δέδωκεν

ὁ Γάϊος

τὴν

ἀδ

,

Τοῦ ᾿Ανωνύμου. ἔγνως, ὅτι περὶ τῶν ὑπεξουσίων xal tv ῥὲμ κινεῖται, βιβ. ς΄. τιτ. α΄. διγ. α΄. Τὸ δὲ ἰντέρδωκετον κϑ'΄. «τιτ.» ἐστὶ τοῦ μγ΄. βιβ. 2

.

Expunte

αὐτοῦ, ἀλλὰ μόνον τὸ ἰντέρδικτον.

»

T

m

"A

,

yI^

"

M

“

€

f

Ne)

ει

^

3. Τοῦ ᾿Βναντιοφανοῦς. Τὸ εἰρημένον διγ. ιβ΄. οὐκ ἐναντιοῦται. ᾿Εχεῖ γὰρ ἡ κατάστασις ἀμφιβάλλεται, ἐνταῦϑα δὲ ὁμολογεῖται. ᾿Ανάγνωθϑι βιβ. μγ΄. τιτ. κϑ΄. "Ynó9ou ἐν τῷ ιβ΄. περὶ ἐλευϑέρου κινεῖσϑαι, ἵνα σχῇ χώραν τὸ καὶ χρηματικῶς διαφέρειν.

10

B XV, 4, 14 — D X, 4, 14. 1l. Τοῦ ᾿Ανωνύμου. “Ὅρα τοίνυν, πῶς εἶπεν ᾿ἐὰν Ytvooxr), ἵνα τὸν δόλον ἀπὸ γνώμης εἰσαγάγῃ καὶ φαύλης διαϑέσεως. 2.

15

20

25

30

Τοῦ αὐτοῦ. ᾿Ανάγνωϑι βιβ. κδ΄. τιτ. α΄. διγ. ε΄. τὸ τέλος καὶ διγ. λζ΄.

B XV, 4, 15 l. Θησαυρὸς αὐτόν, ἀλλ᾽ οὐδὲ χεχρῆσϑαι κατὰ ἵνα μὴ νεμηϑῇς.

— D X, 4, 15. ἐμὸς ἐν τοῖς σοῖς γηδίοις κεῖται, καὶ οὐ συγχωρεῖς με ἀνοῖξαι ἀποκινεῖς αὐτόν, καὶ διὰ τοῦτο τῇ φούρτι 7j τῇ ἀδ ἐξνιβενδοὺμ σοῦ οὐ δύναμαι, ἐπειδὴ οὐδὲ νέμῃ αὐτὸν οὔτε δόλον ἐποίησας, Ἔσϑ᾽ ὅτε γὰρ καὶ ἀγνοεῖς Anoxl[ponreotau]l..........

B XV, 4, 19 — D X, 4, 19. | ............. παραχϑῆναι TOU lee eene KULT Z 61 xai τὴν συκοφαντ.. νομοῦ... N... . συχοφαντῆσαι οὐδὲ τῶν ῥημάτων «ἐπὶ. ον βανεσϑαι τινας ...... εξ aur... τὴν κατὰ τοῦ νεμομένου 2... UT. ἀλλὰ χρίνειν μετα. .... ἕκαστον nennen τοῦτον τὸν λογισμὸν .. περι. less δυνατὸν λέγειν πολυ μει.... Qe τὸ πλατωνικὸν N..NE.ÖN..... τιν... παρα... ϑῆναι Me... ἐὰν ταῦτα ἀναγῶ.... ἀλο TODA γινόμενα........ τὰ ἀλλότρ... δικαιώματα... εἰ xol urn. 1150........ [us]uvquévoc . ..... mXp.... μα΄. τιτ. ToU παρόντος γ΄. βιβ. λε΄...... 300....... ἐπεὶ τὸ mex.... ὁ δεσπότης &v....... καὶ ER ὡς εἴρηται ἐν τῷ .. τιτ. τοῦ.... τοῦ Κωδ. B XV, 4, 22 — CIH, 42, 2. l. Θεοδώρου. ....455...... B XV, 4, 23 — C III, 42, 3. 1. Θεοδώρου. 'O ἡττ[ηϑεὶς] τῇ 48 ἐξνιβενδοὺμ......... 1 ἔκρυπτέ hanc vocem

τις: Ζ, ἐκρύπτετο II | 10 τοίνυν: τὸ II | 17 ἀποχρύπτεσϑαι: permulta desunt | 32 i£wfev8oby....: cetera desunt

post

LIB. XV — TIT.

SCHOLIA

AD

IV (P)

BASILICORVM

E COD.

MS.

PAR.

921

LIB. XV

GR.

TIT. IV

1352 (P).

Ad rubricam. 1. Οὗτος ὁ τίτλος διτιτ. δ΄. χεφ. α΄.

μβ΄. ἐστι τοῦ γ΄. Big. τοῦ Κωδ."

Big. τ΄. τῶν

Ay.

BXV4,2=DX, 42 l. Παραστῆσαί ἐστι τὸ φανερῶσαι τὸ πρᾶγμα.

Hb II 173

BXV,4,3=DX,4 3. l. Οὐ κινεῖ γὰρ μόνος ὁ δεσπότης,

ἀλλὰ καὶ ἕτεροι.

2.

Τουτέστι χληϑεὶς Ev δικαστηρίῳ

καὶ μὴ πειϑαρχήσας.

3.

Σημείωσαι,

Hb Il 174

10

τίς ἔχει τὴν παραστατικὴν

BXV,45—DX, 1. Τουτέστι ψάμμος, 2. ι

4, 5. χριτάριον ἤτοι λεπτόγαιον καὶ τὰ ὅμοια.

Hb II 175

Οἷον δενδροκάρβωνες καὶ τὰ ὅμοια.

BXV,4,7=DX, 4, 7. 1. [óc] τῇ τοῦ ξύλου προσηγορία --- Ζήτει τοῦ α΄. Bi. «βιβ.» β΄. τιτ. β΄. χεφ.

ξβ΄.

2.

22

ἀγωγήν.

Τυχὸν κατὰ

ἀνταλλαγὴν

Tj προτροπὴν

μου.

ΒΧΥ, 4,9 -- ὈΧ, 4, 9. 1. ᾿Ορϑῶς εἶπε τὸ χρήσιμον ἧττον, ὅτι τὸ μὲν πρᾶγμά ἐστιν αὐτὸ τὸ Hb II κύριον, τὸ δὲ χρήσιμον ἣ δουλεία 7) τοκετὸς ἢ ἕτερον κέρδος ἢ καὶ αὐτὸ τὸ 176 μὴ τὸν ἐνάγοντα χρονοτριβῆσαι τῷ δικαστηρίῳ.

B XV, 4, 10 — D X, 4, 10. l. Καλῶς καταδικάζεται, ἐπειδὴ 25 χρόνου σβέννυται τὸ ληγάτον. 4 scholion

1 cum

duobus

supra p. 909 1. 4 | 7 sch. 1. 27

|

16 sch.

1 post

sch.

μετὰ

praecedentibus

τὴν

(ad

rubr.

1: cf. supra p. 909 1. 17 2 scriptum

et cum

παραδρομὴν

τοῦ

ῥηϑέντος

tituli 3) coniungit

| 9 sch.

eo coniunctum

P;

cf.

1: cf. supra p. 909 est

922

LIB. XV — TIT. IV (P)

B XV, 4, 11 — D X, 4, 1l. 1. Σημείωσαι, τίς ὀφείλει τρέφειν τὸν παρατιϑέμενον τῇ τάξει. B XV, 4, 12 — D X, 4, 12. 1. Tuyóv κατεκρίϑην xal πάλιν κινῶ τὴν αὐτὴν δμε ὁ ἀντίδικος. 2.

Σημείωσαι

περὶ σταφυλῇς

αἰτίαν καὶ παραγράφεταί

Hb I 177

καὶ ἐλαιῶν καὶ Epkac.

3. Τυχὸν ἐν τῷ τόπῳ, ἐν ᾧ ἐπήγαγεν αὐτὸν ὁ νομεύς, σεισμὸς γέγονε xai συνεχώσϑη, ἢ ἄλλος κίνδυνος" οὐκ ἂν δὲ ἐκινδύνευσεν, εἴ γε ὑπέρϑεσις οὐ προέβη. 10.

B XV, 4, 19 — D X, 4, 19 1. Σημείωσαι, πότε δεῖ προσέχειν τὴν ἔννοιαν τοῖς ῥήμασιν. B XV, 4, 20 — D X, 4, 20. l. Σημείωσαι ὡραῖον, πότε δοῦλοι πιστεύονται.

15.

B XV, 4, 21 2 CII, 22, 1. . 1. Big. γ΄. τοῦ Kos. τιτ. μβ΄. κεφ. α΄. 2.

Βιβ. τρίτον τοῦ Κώδικος τίτλος μβ΄. κεφ. α΄.

3.

«Μὴ»

ϑεματίσγς

αὐτὴν ἐκποιεῖν ὁ ἀνήρ.

προικιμαίαν

εἶναι

τὴν

ϑεράπαιναν,

ἐπειδὴ

δύναται Hb Π

Ἑ τέρῳ δὲ λόγῳ, ὅτι ἐὰν ἄπορος εὑρεϑῇ, δύναται 7 178

γυνὴ χεχρημένη τὴν περὶ δεσποτείας ἀγωγὴν 40 δικῆσαι τὴν ϑεράπαιναν.

κατὰ τὴν νεαρὰν διάταξιν ἐκ-

B XV, 4, 28 — C III, 42, 8. 18. Πολιτικῶς λέγεταί τις κληρονομεῖν τινος, ὅταν ἀπὸ διαϑήκης ὑπεισέλϑῃ τὴν κληρονομίαν, πραιτωρίως δὲ, ὅταν ἐξ ἀδιαϑέτου ταύτην ὑπεισέλθῃ ἀπὸ τῆς τοῦ

45

πραίτωρος

διατάξεως.

28. Διὰ τὸν κανόνα τὸν λέγοντα᾽ δι’ ἀλλοτρίου προσώπου προσπορίζεται.

ἀγωγή τινι οὐ Hb HH 119

6 ἐρέας: P prius, ἐρίας (( man. rec.) P | 8 συνεχώσϑη: Fabr., συνεχώϑη P ἄλλος: Fabr., ἄλλως P | 15 sch. 1 adscripsit miniator | 17 μὴ: suppl. Fabr. 18 ἑτέρῳ

δὲ λόγῳ:

ἑτέρου

δὲ λόγου

P

| 23

ὅταν:

Fabr.,

ὅτι P

| |

LIB. XVI — TIT. I (II)

SCHOLIA

AD

923

BASILICORVM

LIB. XVI

EX APOGRAPHO

II

TIT. I

Ad rubricam. 1. 'Avevóuou. 5 οὐσουφρουχτίεύει.

Z 62

Σύναπτε τῇ ἐπιγραφῇ τούτου Ζήτει] βιβ. λγ΄. τιτ. β΄.

[τοῦ

Ttt."

xai

ὅπως

τις]

B XVI, 1, 2 — D VII, 1, 2. 1. Μετὰ τὰς] ἐπὶ σωματικῶν πραγμάτων iv ῥὲμ εἰκότως καὶ περὶ τῶν ἐπὶ ἀσωμάτων κινουμένων lv ῥὲμ ὁ νομοϑέτης διαλαμβάνειν ἐπαγγέλλεται, otov ἐπί TE οὐσουφρούκτῳ καὶ ταῖς ἄλλαις δουλείαις. Kal τέως τὸν περὶ οὐσουφρούδίκαιόν τι τοῦ κεχρῆσϑαι 1 0 κτου παρατίϑεται λόγον. "Ἔστι δὲ οὐσούφρουκτος τοῖς ἀλλοτρίοις πράγμασι καὶ τούτων ἀπολαύειν τῆς τῶν πραγμάτων οὐσίας τε xal ὑποστάσεως φυλαττομένης" ἔστι γὰρ οὐσούφρουκτος δίκαιόν τι ἐν σωματικῷ γνωριζόμενον πράγματι. Τοῦ δὲ σωματικοῦ πράγματος, ἐφ᾽ à σύστασιν ἔχει ὁ οὐσούφρουκτος, ἀναιρουμένου ἀνάγκη καὶ αὐτὸν ἀπόλλυσϑαι 1 5 τὸν οὐσούφρουχτον. 2

M]

>

[4

5,

f

5

2.

,

2

!

x

€t

€

/

^

/

;

M

FA

3

x

,

M

»

,

Τοῦ αὐτοῦ. ᾿ΩὩραῖον πάνυ διὰ τὰ πόνδερε νούμερε μένσουρα ...........

e

e

Z 63 B XVI, 1, 5 — D VII, 1, 3. l. Ἴδωμεν Evreüdev, ἐπὶ τίνος πράγματος καὶ τίνι τρόπῳ [ἡμῖν Suva-] τόν ἐστιν οὐσούφρουκτον συνίστασϑαι. Συνίσταται τοίνυν [καὶ μετὰ ϑάνατον 2 χαὶ μεταξὺ ζώντων. Καὶ ὁ τῶν ἀκινήτων] οὐσούφρουκτος κυρίως διὰ ληγάτου συνίσταται, ἔνϑα τις χελεύσει τὸν χληρονόμον αὐτοῦ διδόναι τινὶ τοῦδε τοῦ ἀγροῦ ἣ τοῦδε τοῦ οἰκήματος τὸν οὐσούφρουκτον. Διδόναι δὲ τὸν οὐσούφρουκτον ὁ κληρονόμος «δοχεῖ», ἐὰν εἰς τὸν ἀγρὸν εἰσαγάγῃ τὸν λεγατάριον «ἢ» ἀνάσχηται αὐτὸν καρποῦσϑαί τε [καὶ κεχρ]ῆσϑαι τὸν ἀγρόν, οὗ τὸν οὐσούφρουκτον 2 αὐτῷ κατέλιπεν ὁ διαϑέμενος. Καὶ διαϑύήκης δὲ χωρὶς εἰ βουληϑῇ τις κυρίως οὐσούφρουκτον συνίστασϑαι, δύναται τοῦτο ποιεῖν διὰ [πάκτου] τε καὶ ἐπερωτήσεως. Συμφώνων γὰρ γινομένων, [ὥσ]τε μὲ κεχρῆσϑαι τῷ οὐσουφρούκτῳ χκαὶ ἀπολαβεῖν τοὺς ἐντεῦϑεν καρπούς, ......... τὸν οὐσούφρουκτον ......- 70...... δίκαιον συνίσταται οὐσουφρούκτου οὐ 3 0 μόνον ἐπὶ ἀγρῶν xal οἰκημάτων, ἀλλὰ καὶ δὴ καὶ ἐπὶ οἰκετῶν καὶ ἐπὶ ζῴων xai ἀλόγων καὶ τῶν λοιπῶν πραγμάτων ὡς ...... 70 2.2.2... [Ἐπειδὴ]

4 ἐπιγραφῇ: dubium 13

γνωριζόμενον:

ἀκινήτων: suppl. nos hanc et sequentes

| τοῦ — τις: suppl.

Z, γνωριζόμενος Π

|

nos

| 7 sch. 1: cf. infra p. 9581. 9 |

16 τοῦ αὐτοῦ: i. e. Anonymi

| 25 el βουληϑῇ: Z, ἠβουλήϑηII | 27

lacunas

expl.

nos

| 19 καὶ μετὰ --

με: Z, μὴII | 31 ἐπειδὴ:

924

LIB.

σι

&ypmor[ot

re

xai]

ἀνόνητοι

XVI

τοίνυν

— TIT.

[τοῖς

I (ID

χ]εκτ[η μένοις

[ἤτοι

τοῖς]

mpomp:-

εταρ[ίοις εἰσὶν οἱ] διὰ ἱπα]ντὸς μὴ χωρί[ζεσϑαι τῶν χρησαμένων δυνάμενοι ἀγροί], ἤρεσε κατὰ φανε[ροὺς τρόπους ἀπόλλυ]σϑαι τὸν οὐσούφρουκτον καὶ πρὸς τὴν προπριεταρίαν ἐπαναστρέφειν. Τοὺς δὲ τρόπους, 9v ὧν σβέννυσϑαι πέφυκεν ὁ οὐσούφρουκτος, προϊὼν ὁ λόγος δηλώσει σοι. Νῦν γὰρ πρόκειται ἡμῖν περὶ τῶν τρόπων εἰπεῖν, Ov ὧν συνίσταται ὁ οὐσούφρουκτος. Kal ἐχεῖνο μέντοι τῶν ὁμολογουμένων «ἐστίν», ὅτι οἴστισι τρόποις καὶ συνίσταται xai

σβέννυται

ὁ οὐσούφρουκτος,

τοῖς

αὐτοῖς

καὶ

οὖσος

συνίσταταί

τε

xai

σβέννυται. 10

2.

᾿Ἐναντιοφανοῦς. ". Bp.

B XVI,

᾿Ομοίως περὶ δουλειῶν ἐν τῷ [τέλει] τοῦ α΄. τιτ. τοῦ

1, 4 — D VII, 1, 4.

l.

15

20

25

30

'Ezi πολλῶν «ϑεμάτων» ὁ οὐσούφρουκτος μέρος δεσποτείας γνωρίζεται" xal τοῦτο ἐντεῦϑεν δείκνυταί τε καὶ δηλοῦται, ὅτι ὥσπερ ἣ δεσποτεία καὶ πούρως καὶ ὑπὸ ἡμέραν δύναται δίδοσθαι, τὸν αὐτὸν τρόπον καὶ ὁ οὐσούφρουκτος δύναται καὶ πούρως καὶ ἀπὸ φανερᾶς ἡμέρας συνίστασϑαι. Εἴρηται δέ μοι ἐπὶ πολλῶν, καὶ οὐκ ἐπὶ πάντων ϑεμάτων δεσποτείαν μιμεῖσϑαι οὐσούφρουκτον, ἐπειδὴ πρόσκαιρος μὲν οὐκ ἔρρωται δεσποτεία, οὐσούφρουχκτος δὲ καὶ «οὖσος» ἐπὶ φανεροῦ συνίσταται χρόνου, ὡς ὁ ᾿Αφρικανὸς ἐν τῷ λζ΄. διγ. τοῦ παρόντος Tir. φησίν. Καὶ ὁ μὲν οὐσούφρουκτος τελευτῶντος τοῦ οὐσουφρουχτουαρίου σβέννυσϑαι πέφυκεν, οὐκέτι δὲ f| προπριεταρία. Δηλοῖ δὲ τοῦτο καὶ τὸ τῆς προσαυξήσεως δίκαιον, ὡς ἔστι μαϑεῖν ἐν τῷ λγ΄. Bw. τοῦ παρόντος τιτ. Εἰκότως οὖν ὁ Παῦλος οὐκ ἐπὶ πάντων θεμάτων, ἀλλ᾽ ἐπὶ πολλῶν μέρος εἶναι δεσποτείας εἶπε τὸν οὐσούφρουκτον ἤτοι μιμεῖσϑαι δεσποτείαν. 2. ᾿Ἐναντιοφανοῦς. 'Opotoc βιβ. λα΄. Sw. οα΄. (76). Ἔν δὲ τῷ 9΄. καὶ λγ΄. διγ. τούτου τοῦ ctt. οὐκ ἐδέξατο τὸν οὐσούφρουχτον μέρος τῆς δεσποτείας, οὔτε ἐν τῷ [χε΄.] διγ. τοῦ «oc'. τιτ. τοῦ [ν΄. βιβ. οὔτε ἐν τῷ ιγ΄. διγ. τοῦ δ΄. τιτ. τοῦ μς΄. Big. Ἔν δὲ τῷ vn’. Sw. τοῦ α΄. τιτ. τοῦ με΄. βιβ. μέρος αὐτὸν ἐδέξατο. "Ev δὲ τῷ τέλει τοῦ μγ΄. διγ. τοῦ β΄. τιτ. τοῦ μζ΄. βιβ. λέγει τὸν ἔχοντα οὐσούφρουκτον [μὴ] εἶναι δεσπότην. Τὸ αὐτὸ καὶ ἐν ἑτέροις πλείστοις [τόποις. Καὶ] Bi. μδ΄. (2) τιτ. ιδ΄, διγ. xD. [ἐν τέλει τὸ] αὐτό φησιν, ὅτι ἐὰν παϊκτεύσω μὴ ἀπαιτῆσαι πρᾶγμα, οὐ] δύν[αμαι ἐκδικεῖν τὸν οὐ]σού[φρουκτον] .... avrog ....... 5 σοι: σέ Il. | 8 οὖσος: Z, οὗτος II | 10 sch. 2: cf. infra p. 958 1. 19 | τέλει: κ΄. διγ. Z, sed cf. infra p. 958 1. 19 | 13 sch. 1: cf. infra p. 958 1. 29 | ϑεμάτων: supplevimus e P | 18 οὖσος: suppl. e P | 25 sch. 2: cf. infra p. 958

1. 22 τὸ:

| 27 v. βιβ. — τῷ v: suppl. hanc

et

sequentes

lacunas

expl

e P nos

| 31 τόποις. |

Καὶ:

32 πακτεύσω:

suppl.

e P

mp....Il

| ἐν τέλει

LIB. XVI — TIT.

οι

€

»

H

Hi

15

925

Ζ 64 B XVI, 1, 5 — D VII, 1, 5. 1. ...—-. apa τὸν οὐσούφρουκτον καὶ ἐξ &o[y5ic] -.... eese δια... συνίστασϑαι καὶ ὡσαύτως .....«Ὁ«Ὁὐν νον διῃρημένον ..... ἀδιαιρε... καὶ E eese eee enn ὡς ἔνϑα δυσί τισιν ἢ καὶ πλείοσι ........ χαταλελοιπὼς ἐκ. .... Ἢ gougué . .. μερὼν OÜGOUP . 2 ile VI... τὸν οὐσούφρουκτον τοῦ ἀμπελῶνος τοῦ KopveMavoO l.l clle QU... n nn [cu]vtova vou. Σβέννυται δὲ κατὰ τὸν τρ[όπον] τοῦ νονουτένδω καὶ κατ᾽. Quiptop ... X... μενου MED «ces eene τοῦ αὐτοῦ πράγματος. ....... τοῦ οὐσουφρούκτου ἣ ἐξ ἀδιαι........ B... ὃ >

10

I (ID

μὴ κεχρημένος τίϑεται μέρος, ^

[4

^

£

M

M

,

x

x

f

m

τὸ οἰκεῖον ἀπόλλυσι μέρος. Τίνι δὲ τὸ ἀπο[λόμενον] προσμανϑάνεις ἐν τῷ ἑξῆς τιτ. ἐν τοῖς ὑποκειμένοις τῷ τιτ. ji

’

€

2

,

,

H

x

x

,

f

ἀδ...««ὐνον Ka ῳφ.. «εἰς τον νον 35...... TUT. τελ.. αὐτοῦ ..... 40....... πράγματ... BEONOT ..... ls. 670 ....... 8004 ....70.... Wer... 70..... δύναται λέγειν με ....... 65 222220. λειως .... οὐ μέντοι. .... 65... «οὖς συστα..... {ων 70...... eive £v... LL. 90 2. [Τοῦ ᾿Εναντιοφανοῦς. 'Eni δὲ τῶν δουλεΐων N] ψῆφος ὑπὲρ [τοῦ ἀγροῦ λέγεται, καὶ ὁ δαπανήσας ἀναγκαίως καὶ δεδοκιμασμένως ἔχει τὴν νεγοτιογεστόρουμ, ὡς iB. γ΄. rer. ε΄. διγ. λ΄. ἐν τῷ τέλει. ᾿Ανάγνωϑι] βιβ. η΄. τιτ. ε΄. διγ. δ΄.

20

25

B XVI, 1, 6= D VII, 1, 6. 1. Κατὰ πολλοὺς [καὶ διαφόρους ὁ οὐσούφρουκτος συνίσταται οἷον εἰ] πρωτοτύπως οὐσούφρουχτόν τις ἐληγάτευσεν᾽....

B XVI, 1, 9 — D VII, 1, 9. Ζ 65 | ..2........ τὸ ἰνστρούμεντον, ἔχει τοι ὡς εἴρηται τοῦ ἰνστρουμέντου τὴν χρῆσιν. Ἐπειδὴ xal ἔνϑα οὐσούφρουκτος ἀγροῦ ληγατεύεται, καὶ ἕτερός ἐστιν ἀγρός, ἐξ οὗ σύνηθες TV τῷ προπριεταρίῳ πάλους τινὰς Trot κοντοὺς καὶ ὑπορϑώματα 7; ἰτέας ἣ κάλαμον λαμβάνειν xal εἰς τὸν ἀγρόν, οὗ τὸν οὐσούφρουxtoy ἐληγάτευσε, μεταφέρειν, εἰς χρῆσιν τούτου αὐτοῦ τοῦ ἀγροῦ δύναται ὁ οὐσουφρουκτουάριος τῷ πάλῳ καὶ τῇ ἰτέᾳ καὶ τῷ καλάμῳ χεχρῆσϑαι, οὐ μὴν καὶ πιπράσχειν τι ἐξ αὐτῶν, εἰ μὴ ἄρα τοῦ ἰτεῶνος αὐτοῦ 7, τῆς παλαρίας ὕλης, τουτέστι τῆς ἐχούσης τοὺς πάλους, ἣ τοῦ χαλαμῶνος ἰδικῶς οὐσούφρουχτος αὐτῷ ἐληγατεύϑη. Τότε γὰρ καὶ πιπράσκειν δύναται τὰ ἐκ τοῦ ἰτεῶνος xai τῆς ὕλης καὶ τοῦ καλαμῶνος λαμβανόμενα. Γράφει γὰρ καὶ Τρεβάτιος €

30

τοόπους,

7,

3

“Ὁ

Ν᾿

Γ

r4

M

a

,

“Ὁ

,

m

M

,

’

x

,

I4

f

ΚΑ

x

x

3

^

,

"

16 sch. 2: cf. infra p. 959 1. 21 | lacunas II expl Zach. e P | 21 sch. I: cf. infra p. 959 1. 29 | lacunasII suppl. Zach. e P | 22 πρωτοτύπως: πρωτότυπος II, corr.

e P

|

27 obcoógpouxrov:

Z, ἀγρὸν Π |

32 minpáaxew:

Z, rn... σκάπτειν Π

926

LIB.

XVI — TIT.

I (ID

δύνασϑαι τὸν οὐσουφρουκτουάριον τὴν τμητυκὴν ὕλην, ἧς ὁ οὐσούφρουκτος αὐτῷ ἐληγατεύϑη, καὶ τὸν καλαμῶνα τέμνειν, ὡς ἔτεμνε μέντοι ὁ προπριετάριος, «καὶ πιπράσχειν», εἰ καὶ μὴ πιπράσκειν αὐτὰ Elder" τουτέστιν ἐκεῖνα τέμνειν τῷ οὐσουφρουχτουαρίῳ συγχωροῦμεν, ἅπερ ὁ προπριετάριος τέμνειν εἰώϑει, 5 οὐ μὴν αὐτὸν ἀναγκάζομεν κεχρῆσϑαι τοῖς τεμνομένοις xa9" ὃν καὶ ὁ δεσπότης ἐκέχρητο «τρόπον». Τμητικὴ δὲ ὕλη ἐστίν, ἥτις μετὰ τὸ τμηϑῆναι πάλιν ἐκ τῶν ῥιζῶν ἢ ἐκ τῶν κλάδων φύει καὶ αὖϑις ἀναδίδωσιν. Οὕτω φησὶ Καλλίστρατος ἐν τῷ η΄. (50) τῶν Aw. βιβ. τιτ. ις΄. διγ. λ΄. 2. ᾿Ανωνύμου. Σπερμοθήρκην νόει τὸν σῖτον Y) ἕτερον γένημα ἀποκείμενον 10 εἰς χρείαν. Περὶ γὰρ τοιούτου σκεύους διδασκόμεϑα Di. 19°. τιτ. α΄. διγ. κη΄. [6 φ]ησίι], πότε μέρος ἐστὶ τοῦ ἀγροῦ [σπερμοϑήκη. Καὶ ὅτι] ἰνστρούμεντον οὐκ ἔστι μέρος τοῦ ἀγροῦ, [φησὶ βιβ. λγ΄. τιτ. γ΄. ἐν τῷ ιβ΄. διγ.] τοῦ τιτ. ϑεμ. λ΄. καὶ Bıß. [ς΄.] τιτ. α΄. διγ. μδ΄. 22.2.0... Καὶ ἀνάγνωθι καὶ διγ. ιζ΄. ἐν τῷ τέλει. [Περὶ δὲ] ἐνθυρκκῶν ἀνάγνωθι τοῦ «αὐτοῦ» cc. διγ. ιβ΄. 1.

3. ««οὖννονν Κέχρηται γὰρ τῷ ἰνστρουμέντῳ, εἰ μὴ ῥητῶς κωλυϑῇ, ὡς Sıy. ιε΄. Τί δέ ἐστιν ἰνστρούμεντον τοῦ ἀγροῦ, μανϑάνεις βιβ. λγ΄. τιτ. ζ΄. 4. Τοῦ [ις΄.]..

20.

αὐτοῦ. Εἴρηται π...ν..

καὶ ἐπὶ

οὔ[σου].... του

ctt. η΄.

διγ.

Z 06 B XVI, 1, 10 = D VII, 1, 10. 1. 2.222.220... pav xai καρπίζεσϑαι de...... [ὁ οὐσου]φρουχτουάριος δύναται λαμβάνειν φαμὲν οὔτε εἰς χρῆσιν τοῦ ἀγροῦ. οὔτε εἰς ....... , ὡς

ἐν τῷ προλαβόντι dıy. ἔγνως. ' And δὲ τῆς μὴ τμητικῆς ὕλης, εἰ καὶ ταύτης ἔχει τὸν οὐσούφρουχκτον, ἐκεῖνα μόνα λαμβάνειν δύναται τὰ ὑπορϑώματα, [ἅπερ] ἐστὶν αὐτῷ χρειώδη τε καὶ ἀναγκαῖα πρὸς τὴν τῶν ἀμπέλων 25 [διόρϑωσιν], εἰ μὴ ἄρα καὶ ἐν τούτῳ χείρονα ποιεῖ τὸν ἀγρόν. Εἰ δὲ μεγάλα εἴη δένδρα ἐν τῷ ἀγρῷ, οὐ δύναται πάντως τέμνειν [τὰ τοιαῦτα], οὐδὲ [εἰ] τούτων ἐ[ληγα]τεύϑη αὐτῷ κατὰ τὸν ὅμοιον τρόπον ὁ οὐσούφρουκτος. Δένδρα μέντοι ἀποσπασϑέντα ἤτοι κατα[πεσόντα φησὶ Λαβεὼν] πρὸς οἰκείαν μ[όνον χρῆσιν 3j πρὸς] ἐπανόρϑωσιν τῶν οἰκημάτων τοῦ κτήματος δύνασϑαι τὸν 30 οὐσουφρουκτουάριον ἐκ τοῦ [ἀγροῦ λαμβάνειν, τῇ ὕ]λῃ [δὲ] τῇ πεσούσῃ, τουτέστι τοῖς ἐξ αὐτῆς τῆς γῆς ξύλοις, μὴ δύνασϑαι αὐτὸν ἀντὶ καυσίμων χεχρῆσϑαι, μόνον εἰ [ἔχῃ ἄλλ]α ἑτέρωθεν καύσιμα. Καὶ ἀποδέχομαι τοῦ Λαβεῶνος τὴν γνώμην. Εἰ γὰρ ἐπιτρέψομεν αὐτῷ ἀπαρατηρήτως ἀντὶ καυσίμων »

,

Ν᾽

H

,

Σ

Fr

x

A

“-

»

>

,

^5

με

3

»

r

,

᾿

^

,

,

Z

πεσούσῃ:

Z, . ληπ.. ἐκπεσούσῃ

|

28

πρὸς οἰκείαν μόνον:

,

᾽

5 χαϑ᾽ 6v: καϑὸν II | 6 τρόπον: suppl. nos Gaius | 15 κέχρηται: ante hanc vocem nomen

II, ταῦτα

»"Ἢ

/

Ζ, πρὸς

-

x

2

,

x

5

x

,

x

m

A

4

/

>

3

X

x

2

,

| 7 Καλλίστρατος: in nostris edd. auctoris deest | 26 πάντως: πάντα

ἐκείνην τ... (7) II

(?) II | 33 εἰ γὰρ κτέ.:

cf. infra p.

30 ὕλῃ δὲ τῇ 962

1.

8

οι

LIB. XVI — TIT. I (ID

10

15

20

25

30

927

χεχρῆἧσϑαι τοῖς καταπεσοῦσι δένδροις, κἂν ἐργάσιμα ein, συμβῇ δὲ πάντα τὰ τοῦ ἀγροῦ δένδρα καταπεσεῖν, ἀλλά γε ταύτῃ εὑρίσκεται πάντα τὰ δένδρα κερ[δαίνειν ὁ] οὐσουφρουκτουάριος. Τὴν μέντοι ὕλην καὶ μὴ] καταπεσοῦσαν δύναται τεμεῖν οὐκ [εἰς] χρῆσιν οἰκείαν ἤτοι τῶν ἰδυκῶς αὐτῷ διαφερ[όντων], ἀλλ᾽ ὅτε ταύτης] δεῖ πρ[ὸς ἀναν]έω[σιν] τῆς βίλλας ἤτοι τοῦ κτήματος, ὥσπερ καὶ γύψον ἕψειν καὶ ἄμμιον ὀρύττειν 7) καί τι ἕτερον χρειῶδες τῷ οἰκοδομήματι δύναται λαμβάνειν ἐκ τοῦ ἀγροῦ. ᾿Ανάγνωθι τὸ ιδ΄, διγ. τοῦ παρόντος τιτ. καὶ τὸ τελευταῖον ϑεμ. τοῦ ιϑ'. διγ. 2. ᾿Ανωνύμου. Περὶ διαφόρων ὀνομάτων ξύλων, καὶ ποῖα μὲν καύσιμα, ποῖα δὲ ἐργάσιμα λέγεται, ἀνάγνωθι βιβ. λβ΄. διγ. νγ΄. (55), νδ΄, (56), νε΄. (57) xal iB. ν΄. cur. tc. διγ. λ΄. Gaiu, ρξζ΄. ULPIANU, ρξη΄. Παύλου. B XVI, 1, 12 — D VII, 1, 12. l. Τοῦ αὐτοῦ. 'Macépia! τὸ ῥητὸν ἔχει, ὅπερ δηλοῖ τὰ ἐργάσιμα. Τὰ δὲ [καύσιμα “λίγνου᾽ σημαίνεται] ὀνόματ[ι]. ᾿Ανάγνωθι τὰ παραγεγραμμένα ἐν τῷ ι΄. διγ. 2. Ὃ οὐσουφρουκτουάριος δύναται τοῦτο μὲν αὐτὸς ἀπολαύειν δι’ αὑτοῦ τοῦ πράγματος, οὗ τὸν οὐσούφρουκτον ἔχει, δύναται δὲ xol ἑτέρῳ παραχωρεῖν οὐκ αὐτὸ τὸ δίκαιον τοῦ οὐσουφρούκτου, ἀλλὰ τὸ λαμβάνειν τοὺς καρπούς. [Δύναται οὖν παραχωρεῖν] καὶ [μισϑοῦν] τὸν οὐσούφρουκτον καὶ πιπράσχειν αὐτὸν ἤτοι τὴν ἐπικαρπίαν αὐτοῦ, καὶ [ὅμως χρῆσϑαι δοκεῖ] διὰ τῆς [δοχιμασίας, ὅτι καὶ ὁ πιπράσϊκων δοκεῖ διὰ τοῦ τιμήματος κεχρῆσϑαι τῷ οὐσουφρούκτῳ, κἂν αὐτὸς ἁ ετν βῶνεμηται nn nn αὐτὸν πρωτοτύπως νέμεσϑαι τὸν οὐσούφρουκτον δοχεῖ, ὡς ὁ Μαρκιανὸς ἐν τῷ λη΄. διγ. φησί. Καὶ τὸν τούτου λογισμὸν ..... αὐτὸ διδάσκει ὁ Γάϊος ἐν Z 67 τῷ] λϑ'΄. διγ. ᾿Ανάγνωθι xal τὸ μ΄. διγ. Εἰ δὲ καὶ πραικαρίως ἤτοι κατὰ παράκλησιν παραχω[ρῇ] τινι λαβεῖν τοὺς καρποὺς 7j x«i δωρήσηται τὸν οὐσούφρουκτον ἤτοι τὴν ἐπικαρπίαν τοῦ οὐσουφρούκτου, καὶ οὕτω οὐδὲν ἧττον κεχρῆσϑαι τῷ οὐσουφρούκτῳ δοκεῖ, καὶ διὰ τοῦτο [παρακατέχ]ει [τὸ] δίκαιον τοῦ οὐσουφρούκτου. Οὐ μόνον δὲ εἰ ἐγὼ ὁ οὐσουφρουχτουάριος μισϑώσω τὸν οὐσούφρουκτον, ἀλλ᾽ εἰ καὶ ἄ[λλος] τις νε[γότιον] πράττων ἐμὸν τοῦτον μισϑώσῃ, γράφει ποὺ ᾿Ιουλιανὸς καὶ οὕτως οὐδὲν ἧττον παρακατέχειν με τὸν οὐσούφρουκτον ἤ[τοι μ]ένειν με οὐσουφρουκτουάριον, xal μὴ ἀπόλλυσϑαί μοι τῷ νονουτένδω τὸν οὐσούφρουκτον. Τί δέ, ἐὰν ....... 380............. αὐτὴ, ὡσανεὶ κεχρημένος τῷ οὐσουφρούκτῳ παρακατέ2 ἀλλά γε: ἀλλ᾽ εἴγε II 5 ἀνανέωσιν: Ζ,...εφ.. (?) II | 6 ὥσπερ κτέ.: cf. infra p. 9621. 11 [7 ιδ΄.: forte τα΄.} II | 13 sch. 1 lacunas expl. nos | 19 δύναται κτέ.: magna

ex parte

lacunas

explevimus

nos

-

σι

1

e

οι

928

20

3

e

25

35

LIB.

XVI

— TIT.

I (II)

χειν αὐτὸν τὸν οὐσούφρουκτον .... δοκῶ. Καὶ μᾶλλον δέχεται Πομπώνιος X 2.21 sss... οὐσούφρουκτον. Πολλ[άκις] γὰρ καὶ εἰ παροῦσι τοῖς οἰκέταις μὴ χρ[ώμεϑα), φαμὲν καὶ οὕτω αὐτὸν τὸν οὐσούφρουκτον [παρακατέχεσϑαι" ὡς ἐπὶ ἀσϑε]νοῦντι οἰκέτῃ ἡ ἴνφαντι, οὗτινος εἰς οὐδὲν vo . G6EXXTOÀ 2 2.2...... [οἰϊκέτῃ .....19.....ev. δυναμένῳ .... μὴν, φυλάττεται ἡμῖν ὁ κατ᾽ αὐτῶν [οὐσούφρουκτος, καὶ ἀγρὸν &potQt ........ ernennen ὥστε μηδένα τεχϑῆναι χαρπόν, καὶ οὕτω οὐδὲν ἧττον παρακατέχ[ομεν τὸν οὐσούφρουκτον], ὥστε οὐχ T) φυσικὴ χρῆσις χαραχτηρίζει καὶ φυλάττει τὸν οὐσούφρουκτον τοῦ ἐν φυγῇ τυγχάνοντος οἰκέτου, [ἀλλὰ παρακατέχειν)] τὸν οὐσούφρουκτον τοῦ ἐν φυγῇ τυγχάνοντος οἰκέτου δοκῶ, ὅταν ἐπερωτήσῃ τι ἐξ ῥὲ μέα ἢ κε[λεύσει ἐμῇ τι] λάβῃ κατὰ τραδιτίονα. Τὸ πλέον φησὶν ὁ Οὐλπιανός, ὅτι κἂν μηδὲν ὁ ἐν φυγῇ τυγχάνων οἰκέτης ἐπερωτήσῃ; καὶ οὕτως οὐδὲν ἧττον ἔχειν [δοκῶ] τὸν οὐσούφρουκτον, καὶ οὐκ ἀπόλλυταί μοι τῷ νονουτένδω κατὰ τὸν τῆς φυγῆς ὡς εἴρηται χρόνον, κἂν μὴ κέχρ[ημαι αὐτῷ. Koa9? ὃν γὰρ τρόπον] μένει ἐ[πὶ] τῆς νομῆς τοῦ προπριεταρίου, κἂν τύχῃ φυγὼν ὁ οἰκέτης. τὸν αὐτὸν τρόπον xal ὁ οὐσουφρουχτουάριος [τοῦ οἰκέτου ἔχειν τοῦ πεφευγότος οἰκέτου τὸν οὐσούφρουκτον δοχεῖ. Τοῦτο δέ φαμεν ἐφ᾽ ὅσον μ[η]δ[εὶς ἐϊφ[άπτεται αὐτοῦ: τότε γὰρ ὁ οὐσου]φρουχκτ[ουάριος] ἀπόλλυσι τὸν οὐσούφρουκτον, [ὅτ]ε τὸν φυγάδα τις οἰκέτην κατάσχῃ χαὶ τοῦ ........ 26... ...... τοῦτο αὐτὸ ἐπιλογισάμενος .. ὅτι εἰ καὶ τὰ μάλιστα τὸν φυγάδα οἰκέτην χκατί[έχει] ....... ees τοῦτο. ., ὅμως ἐὰν ἐντὸς τοῦ ἐκ τῶν διατάξεων ὡρισμένου χρόνου, xa9' ὃν ἀπόλλυται 6 οὐσούφρουχτος, . .. ...... [ἐπερωτήσῃ] τι ἐξ ῥὲ τοῦ οὐσουφρουχτουxplou, προσπορίζει αὐτῷ τὴν ἀγωγήν. “Ὅτε τοίνυν RL. een ον [προσπο]ρίζεται τῷ οὐσουφρουκτουαρίῳ τὴν ἐξ ῥὲ μέα γενομένην ἐπερώmo, εἰκότως ἄν τις συναγαγὼν εἴποι δύνασϑαι μὲν τὸν οὐσουφρουκτου- Z 68 ἄριον χατέχειν ἔτι τοῦ οἰκέτου τὸν οὐσούφρουκτον, κἂν ἕτερος νέμηται τοῦτον, μόνον εἰ [τὸν] ἐξ ῥὲ μέα κατὰ τὸν τοῦ νονουτένδο χαιρὸν ἐπηρώτησέ τι ὁ οἰκέτης. Ταῦτα δέ φαμεν, εἴτε ὁ κληρονόμος, παρ᾽ οὗ καὶ ἐλεγατεύϑη μοι τοῦ οἰκέτου ὁ οὐσούφρουκτος, εἴτε καὶ ἕτερός τις τὴν κληρονομίαν ἠγορακώς, ἣ ἐκεῖνος, €) τὴν προπριεταρίαν λεγατεύσας ἔτυχε ὁ τεστάτορ, πεφευγότα παρ᾽ ἐμοῦ τὸν οἰκέτην κατέσχεν. Εἰ δὲ καὶ πραέδων ἤτοι μάλα φίδε νομεὺς τοῦτον ἐκράτησεν, οὐδεμίαν ποιοῦμαι διαφοράν. Ἔνϑα γὰρ ὅλως ὀνόματί μου ἐπηρώτησεν ὁ οἰκέτης ἐντὸς τοῦ νονουτένδο καιροῦ, δοκῶ τὸν οὐσούφρουκτον ἐπιγινώσκειν, καὶ ὡς δοκῶν κεχρῆσϑαι οὐκ ἀπολλύω τοῦτον

11 κελεύσει ἐμῇ τι: suppl nos | 12 Οὐλπιανός: hic et mox lege ᾿Ιουλιανός | 18/9 lac. expl. nos | 24 προσπορίζει: Z, προσπορίζειν II | 28 τοῦτον: Z, τούτουΠ | verba 29 φαμεν usque ad 31 τὴν προπριεταρίαν, quae suo loco omiserat, librarius

in margine adscripsit

| 30 μοι: uoo II

LIB. XVI

οι

[4

’

χτουάριος

Θ σι

,

1

e

f

25

o

30

929

,

ev

[ὁ}] δεσπότης €

x

εἶναι

,

5

δοχεῖ.

7.

x

Τοῦτο

bd

€

γνοὺς

led

U

3

ὅρα, I4

x

>

τί φησιν ,

,

3

᾿Ιουλιανός. ,

"E&v κλέπτης ἀφέληται ἣ ἐκτέμῃ τοὺς καρποὺς τοῦ ἀγροῦ, x«9' οὗ τὸν οὐσούφρουκτον ἔχω, πεπείρους ἤδη καὶ ἠρτημένους, τίνι κατέχεται τῷ φουρτίβῳ χονδικτικίῳ, πότερον τῷ δεσπότῃ τοῦ ἀγροῦ ἣ ἐμοὶ τῷ οὐσουφρουχτουαρίῳ; Ποιεῖ δὲ τὴν ζήτησιν τὸ μόνῳ δεσπότῃ τὸν φουρτίβον δίδοσϑαι κονδικτίκιον. Καὶ τοῦτο ζητήσας φησίν, ὅτι ἐπειδὴ οἱ καρποὶ οὐκ ἄλλως γίνονται τοῦ οὐσουφρουχτουαρίου, εἰ μὴ αὐτὸς τούτους ἀφέλῃ, εἰ καὶ παρ᾽ ἑτέρου χωρισϑῶσι τίοῦ ἀγ]ροῦ, τῷ προπριεταρίῳ μᾶλλον τὸν φούρτιβον ἁρμόζειν κονδικτίκιον, τῷ δὲ οὐσουφρουχτουαρίῳ τὴν φούρτι. Τὴν γὰρ φούρτι κινεῖ πᾶς à διαφέρει" διαφέρει δὲ τῷ οὐσουφρουκτουαρίῳ τὸ μὴ ἀφαιρεῖσϑαι τοὺς καρπούς. Ταῦτα μὲν ὁ Οὐλπιανός. 'O δὲ Μάρκελλος, ταράττει μέν, φησί, τὸ τέως Ev ἠρτημένῳ τῶν καρπῶν εἶναι τὴν δεσποτείαν καὶ τὸ ἐλ[πίζε]σϑαι τὸν οὐσουφρουκτουάριον γίνεσϑαι τούτων δεσπότην. [Ἐὰν γὰρ] ὑφ᾽ ἑτέρου τινὸς ἐκ τῶν δένδρων ἀφῃρέϑησαν, εἰ μετὰ ταῦτα γένηται τούτων ἐπὶ νομῇ ὁ οὐσουφρουχτουάριος, τίνι λόγῳ τοῦτο προβαίνει, τουτέστι τὸ λέγειν δίδοσϑαι τῷ προπριεταρίῳ τὸν φούρτιβον κονδικτίκιον; Εἰ μὴ ἄρα τις εἴποι, ἵνα ἐν τῷ μεταξὺ γένωνται τοῦ προπριεταρίου, μετὰ δὲ τοῦτο τοῦ οὐσουφρουχκτουαρίου γένωνται δραξαμένου τῆς τούτων νομῆς. "Ἔστιν οὖν ἀληϑὲς τὸ ἅμα μὲν τῇ ἀφαιρέσει τῶν χαρπῶν ἁρμόζειν τῷ προπριεταρίῳ τὸν φούρτιβον κονδικτίκιον" εἰ δὲ μήπω τούτου κινήσαντος ὁ οὐσουφρουκτουάριος τὴν τῶν καρπῶν ἐδράξατο κατοχῆν, οὐ δύναται λοιπὸν ὁ προπριετάριος τὸν φούρτιβον ἔχειν χκονδικτίκιον. "

2

I (ID

τῷ νονουτένδω. "Apxei γὰρ τῷ κατέχειν τὸν οὐσούφρουκτον xal ψιλῇ τὸν οὐσουφρουχτουάριον διαϑέσει κατέχειν βούλεσθαι τὸν οὐσούφρουκτον. Εἰ ἄρα ποιήσει τι ὁ οἰκέτης ὀνόματί μου τοῦ οὐσουφρουχτουαρίου, χκατέχομαι ἐν[δ] [κως]. Ἔν τούτοις ἅπασι τὸν ᾿Ιουλιανὸν ὁ Οὐλπιανὸς ἀποδέχεται. Τρακταΐζει [δὲ κ]αὶ [ἄλλα] ὁ αὐτὸς Οὐλπιανός. Μικρὰ δέ σοι προϑεωρήσω τοῦ ϑέματος. Τῶν ἠρτημένων ἔτι καρπῶν xai μήπω παρ᾽ αὐτοῦ τοῦ οὐσουφρουχτουαρίου ληφϑέντων ὁ προπριετάριος ἀλλ᾽ οὐχ «ὁ» οὐσουφρουΣ

1

— TIT.

€

»

,

,

€

x

/

,

!

»

x

x

4

€

»

€

n

FA

^

,

x

Σ

3

5,

M

[4

14

3. Κυρίλλου. 'O οὐσουφρουκτ... οὐ καλῶς v. . otxtxv δὲ μιὰν παραχωρεῖ TQ... ss. [δοκεῖ] γὰρ αὐτὸς καρποῦσϑαι, ἐν οἷς ἄλλῳ πραεκαρίως μισϑοῖ ἢ δωρεῖται. Κἂν νεγοτιογέστορ αὐτὸ νέμηται ἢ ἑτέρῳ μισϑώσῃ, αὐτὸς δοκεῖ χεχρῆσϑαι ἔχει γὰρ τὴν νεγοτιόρουμ γεστόρουμ [ἀγωγήν]. Ei δὲ καὶ οἰκέτης, οὗ τὸν οὐσούφρουκτον ἔχω, ἐν φυγῇ 7, εἰ μὲν μηδεὶς αὐτοῦ δράξεται, σώζεται ἢ προπριεταρία καὶ ὁ οὐσούφρουχτος, εἴτε ἐπερωτήσει τι ἐξ ῥὲ μέα εἴτε καὶ un, ὥσπερ xoi εἰ παρὴν καὶ οὐκ ἐκεχρήμην αὐτῷ (ἀσϑενὴς γὰρ ἦν 7; ἴμφας 1 (γὰρ) τῷ: τὸ II, εἰς τὸ Z | 2 βούλεσϑαι: βουλόμενον II | 3 κατέχομαι: κατεχομένου TI | 4 ἐνδίκως: suppl. nos | 5 Οὐλπιανός: leg. ᾿Ιουλιανός (Z) | 6 ἔτι: Ζ, ἐστί II | 15 τοῦ ἀγροῦ: τ... You IL, τῆς γῆς Z | 18 Οὐλπιανός: leg. ᾿Ιουλιανός (Z) | 19 ἐλπίζεσϑαι wre: cf. infra p. 962 L 13 | 30 μισϑοῖ: II, διδοῖῦ Z | 32 οἰκέτης οὗ τὸν: τὸν

αὐτὸν primo se legisse sibi visus est Z | 35 αὐτῷ:

Z, αὐτοῦ

II

930

10

15

LIB. XVI — TIT. 1 (ID

ἢ γέρων) κατὰ μίμησιν τοῦ ἀκάρπου ἀγροῦ. Ei δὲ δράξεταί τις αὐτοῦ, οὐκέτι δοκῶ νέμεσϑαι αὐτόν, ὥσπερ [οὐδὲ ὁ] προπριετάριος᾽ [δι]ὸ εἰ. μὴ ἐν τῷ Z 69 μεταξὺ ἐπερωτήσει ὀνόματί μου καὶ ἔχω ψυχὴν νεμομένου αὐτόν, ἀπόλλυται τῷ νονουτένδω ὁ οὐσούφρουχκτος. Τὰ αὐτὰ κἂν ὁ προπριετάριος αὐτὸν νέμηται. Κατὰ τοῦ χλέψαντος τοὺς ἑστῶτας καρποὺς φούρτι ἔχω οὐσουφρουχτουάριος ὦν, τὸν φούρτιβον κονδικτίκιον ὁ προπριετάριος. Οὔτε γὰρ γίνομαι δεσπότης τῶν καρπῶν, ἐπειδὴ ἄλλος αὐτοὺς ἐχώρισε τῆς γῆς, εἰ μὴ μετὰ ταῦτα γένωμαι ἐν νομῇ αὐτῶν τέως δὲ τοῦ προπριεταρίου ἐστίν. Οὕτω καὶ τὸ ὑπὸ αἵρεσιν ληγατευϑὲν ἠρτημένης τῆς αἱρέσεως τοῦ κληρονόμου ἐστίν, ἐκβάσης δὲ τοῦ ληγαταρίου, καὶ τὰ ἐπὶ οὐσουφρουκτουαρίας ἀγέλης ϑρέμματα ἀντὶ τῶν τελευτώντων ὑποβαλλόμενα, πρὶν ἣ ὑποβληϑῶσιν, ἄδηλον εἴτε τοῦ οὐσουφρουχτουαρίου εἴτε τοῦ προπριεταρίου ἐστί, καὶ τὸ τραδιτευϑὲν τῷ οὐσουφρουxTouxple οἰκέτῃ πρᾶγμα σατισφάκτου γενομένου, ἕως οὗ γνωσθῇ, πόϑεν τὸ τίμημα καταβάλλεται. 4. ᾿Ανωνύμου. Περὶ τοῦ δωρουμένου ἀνάγνωθι διγ. λη΄., λϑ΄. καὶ μ΄. ’Avayvadı καὶ τὸ ξζ΄. «διγ.» καὶ τιτ. 8°. διγ. x9'. καὶ Bip. m’. τιτ. ς΄. διγ. 0. καὶ βιβ. κγ΄. τιτ. γ΄. διγ. Ec. 5. Τοῦ αὐτοῦ. ᾿Ανάγνωθϑι διγ. ιζ΄. καὶ νε΄. καὶ τιτ. ιζ΄. (7) διγ. ς΄. καὶ βιβ. ς΄. τιτ. α΄. διγ. λβ΄. καὶ Bi. μ΄. τιτ. ζ΄, διγ. δ΄. deu. ς΄.

20

6. Κἂν obx οὐσουκαπιτεύεται ὡς φούρτιβος, ὅμως ἄρχεται τρέχειν N τῆς τριακονταετηρίδος παραγραφῇ. 7. ᾿Ανάγνωϑι περὶ μισϑώσεως βιβ. 19^. τιτ. β΄. διγ. ξα΄. deu. ς΄. ᾿Ανάγνωθϑι τιτ. δ΄. διγ. ιγ΄. καὶ βιβ. ς΄. τιτ. α΄. διγ. οη΄.

25

8. Τοῦ αὐτοῦ. Περὶ τῆς ὑποβαλλομένης γονῆς ἀνάγνωθι διγ. κβ΄. (62), ξη΄., E9'., ο΄. καὶ περὶ τοῦ ἀγορασϑέντος τραδιτευομένου δούλῳ ἀνάγνωθϑι διγ. κε΄.

30

B XVI, 1, 13 — D VII, 1, 13. l. 'E&v πράγματός τινος οὐσούφρουκτος ληγατευϑῇ, δύναται ὁ κληρονόμος ἱκανοδοσίαν ἀπαιτεῖν τὸν ληγατάριον, ὅτι ἀνδρὸς ἀγαϑοῦ δοκιμασίᾳ κέχρηταί τε xal καρποῦται. ᾿Απαιτεῖται δὲ τὴν τοιαύτην ἱκανοδοσίαν ὁ ληγατάριος ὀφφικίῳ τοῦ δικάζοντος. “Ὥσπερ γὰρ ὁ οὐσουφρουκτουάριος ὀφείλει κεχρῆσϑαί τε X0i καρποῦσϑαι, οὕτω καὶ ὁ προπριετάριος ἀμέριμνος εἶναι ὀφείλει περὶ τῆς προπριεταρίας. Ταῦτα δὲ χώραν ἔχειν καὶ ἀπαιτεῖσϑαι τὴν τοιαύτην 3 νεμομένου:

2, νεμομένη II

| 4

κἂν:

Z, καὶ Π

| 9

ἐστίν:

ὄν II

οι

LIB. XVI — TIT. I (ID

10

2

οι

3

e

2

oO

15

931

ἱκανοδοσίαν φησὶ ᾿Ιουλιανὸς ob μόνον ἐπὶ τοῦ ληγατευϑέντος, ἀλλὰ καὶ ἐπὶ τοῦ xa)" οἱονδήποτε τρόπον συνεστῶτος οὐσουφρούκτου. Τοσοῦτον δὲ δηλοῦσϑαι κολπ΄... ἀπαιτεῖ. τὴν τοιαύτην ἱκανοδοσίαν, [ὥστε οὐ]σουφρούκτου ληγατευϑέντος οὐ πρότερον [ἀγωγὴν] δύναται [ἔχειν ὁ λεγατάριος] καὶ ἀπαιτεῖν τὸν οὐσούφρουχτον, εἰ μὴ τὴν εἰρημένην ἱκανοδοσίαν παράσχῃ τῷ χληρονόμῳ. Εἰ δὲ πολλοὶ εἶεν, παρ᾽ [ὧν] ἀπαιτεῖται ὁ ληγατευϑεὶς οὐσούφρουχτος, ἑκάστῳ χρὴ τὴν εἰρημένην ἱκανοδοσίαν διδόναι τὸν οὐσουφρουκτουάριον. Ἡνίκα δὲ ὁ προπριετάριος κατὰ τοῦ οὐσουφρουκτουαρίου τὴν ἐκ ταύτης τῆς ἱκανοδοσίας κινεῖ ἀγωγήν, πρέπον τόΪτε ἐστὶν [τὸν ἐπὶ] τοιαύτης ὑποθέσεως 210 διαγνώμονα μὴ μόνον περὶ τῶν ἀνωτέρω [ποι]εῖσϑαι τὴν ζήτησιν, ἀλλὰ γὰρ δὴ καὶ περὶ τῶν μελλόντων διαγινώσχειν, πῶς δεῖ κεχρῆσϑαί τε καὶ ἀπολαύειν. Περὶ τῶν παρεληλυϑότων καὶ τῶν μελλόντων τῆς ἐξτιπουλάτου κινουμένης καλῶς ἂν ἐξετάσειεν ὁ διαγνώμων. Δύναται δὲ ὁ προπριετάριος ἐπὶ τοῖς ἤδη γεγενημένοις καὶ ἑτέραις χεχρῆσϑαι [ἀγωγαῖς καὶ] κινεῖν τοῦτο μὲν [᾿Ακουΐλιον, τοῦτο δὲ QUOD VI AUT CLAM] ἰντέρδικτον: καὶ τὸν οὐσουφρουχτουάριον γὰρ κατέχεσϑαι ταύταις ταῖς ἀγωγαῖς οὐ μὴν [καὶ τῇ φούρτι ὁ ᾿Ιουλιανός φησιν], ὥσπερ καὶ πάντα ἕτερον, ὅστις ἐν τῷ πράγματι τοιοῦ[τό τι] ἐπλ[ημμέλησε] .... χως ἣ κλα.. ητος. ᾿Ἐρωτηϑεὶς ὁ ᾿Ιουλιανός, εἰς τί δὲ ὁ πρα[έτωρ ἐπαγγέλλεται τῷ προπριεταρίῳ τὴν ἀγωγὴν] τὴν ἰμφάκτουμ, [ἐ]π[εἰ] γε ἁρμόττει αὐτῷ ᾿Ακουΐλιος, ἀπεκρίνατο λέγων, ἐπειδὴ εἰσι ϑέματα, ἔνϑα ἀργεῖ ὁ ᾿Ακουΐλιος, διὰ τοῦτο δίδοσθαι παρὰ τοῦ πραέτωρος [τὴν ἰμφάκτουμ], ἵνα κατὰ δοκιμασίαν αὐτοῦ χέχρηται καὶ καρποῦται ὁ οὐσουφρουκτουάριος. 'O γὰρ τὸν ἀ[γρὸν] μὴ νεάζων ἤτοι ἀροτριῶν, καὶ ὁ τὰς ἀμπέλους μὴ τρ[έφων] ἤτοι κοπρίζ[ων] τε καὶ καταμ,.. . σχεσϑαι, ὡσαύτως δὲ καὶ ὁ ἀνεχόμενος τὸν τοῦ ὕδατος ἑλκυσμὸν ἤτοι τὸ ὑδραγώγιον διαφϑείρεσϑαί τε καὶ μὴ ἀνακαϑαίρων οὐ[δαμ)]ῇ κατέχεται τῷ ᾿Ακουϊλίῳ, καὶ εἰκότως ὁ πραίτωρ τὴν ἀρβιτραρίαν δέδωχε. Ταῦτα δέ φαμεν καὶ ἐπὶ τοῦ μόνον ἔχοντος τὸν οὖσον. Εἰ δὲ μεταξὺ δύο οὐσουφρουχτουαρίων φιλονεικία τις εἴη, γράφει που ᾿Ιουλιανὸς δικαιότατον εἶναι ὡσανεὶ χομμοῦνι διβιδοῦνδο δικαστήριον δίδοσθαι μεταξὺ αὐτῶν. Εἴρηται δὲ οὐτίλιον, ἐπειδὴ τὸ δίρεκτον κομμοῦνι διβιδοῦνδο δικαστήριον ἐπὶ σωματικῶν εἰώϑει χινεῖσϑαι πραγμάτων, ἐφ᾽ ὧν δεσπόται εἰσὶν οἱ διελέσϑαι βουλόμενοι. Δίδοται οὖν μεταξὺ τῶν οὐσουφρου3 χολπ... ἀπαιτεῖ. .: forte κόλπ[ον τὸ] ἀπαιτεῖ[σϑαι)]} | 9 πρέπον II | 10 διαγνώμονα: 6. ρουν. μενον II; ad has notas Z addit hanc legerim κροώμενος | ἀνωτέρω: αἰνωτινα II; Z adnotat: literarum sunt; forte παρεληλυϑότων vel ἤδη γεγενημένων | 11 ἀπολαύειν: Z, 19 ἐπαγγέλλεται — ἀγωγὴν: suppl. nos | 20 ἐπεί ye: .. e. sell |

verba minus certa YO es II | Ζ, διδόναι TI

26

| 22 τὴν ἰμφάκτουμ: suppl. nos οὐδαμῆ:

ovr... ἡ Π

|

| ἵνα: εἶναι IT

27 ἀρβιτραρίαν:

ἐνβιπρ-ο΄

TI

τότε: περ... τε adnotationem: ductus incerti ἀπολαβεῖν II | 21 ἔνϑα ἀργεῖ:

| 24 τρέφων: | 32 δίδοται:

932

LIB.

XVI — TIT. I (ID

χτουαρίων περὶ τὴν χρῆσιν φιλονεικούντων οὐτίλιον κομμοῦνι διβιδοῦνδο δικαστήριον, καὶ Tj διαιρεῖται μεταξὺ αὐτῶν εἰς κλίματα ὁ ἀγρὸς Y, 9U ἐπερωτή, , , H *» ἃ D J , 1 Y σεως ἀλλήλους ἀσφαλίζονται, xx9 ὃν χρὴ τρόπον αὐτοὺς καρποῦσϑαι τὸν οι

οὐσούφρουκτον, ἵνα τυχὸν ἐνιαυτὸν «παρ᾽ ἐνιαυτὸν» καρπῶνται, χινητοῦ δηλονότι τοῦ πράγματος ὄντος, ὡς ὁ Οὐλπιανὸς ἐν τῷ ζ΄. διγ. τοῦ κομμοῦνι διβιδοῦνδο τιτ. φησίν. 2. Κυρίλλου. 'O προπριετάριος ἀπαιτεῖ τὴν περὶ καλῆς χρήσεως ἱκανοδοσίαν τὸν οὐσουφρουχτουάριον, ἣν εἰ μὴ δῷ, οὔτε κινεῖν δύναται [οὔτε] ἀπαιτεῖν ὁ οὐσουφρουχτουάριος. Ei δὲ πολλοὶ εἶεν οἱ προπριετάριοι, πάντες λ[αμβ]άνουσιν ἱκανά. Καὶ σκοπεῖται καὶ περὶ τοῦ παρελϑόντος καὶ περὶ τοῦ μέλλοντος χ[ρόνου]. Περὶ δὲ τῶν παρελθόντων καὶ ᾿Ακουϊλίῳ κατέχονται καὶ [Bi αὖτ κλὰμ ἰντερδίϊκτῳ καὶ φ[ούρτι], ὡς καὶ [πᾶς ἕτερος] εἰς ἀλλότριον ἁμ[αρτάνων]. Aqu .. καὶ ἰμφάκτ[ουμ] ὧν ...... ε

10

;

UJ

οι

-

5»

Hi

y

M

x

M

,

€

τ

x

ε

^

/

e

5,

[A

2

!

,

€

,

x

>

x

H

[A

^

,

-

,

μὲ

B XVI, 1, 15 = D VII, 1, 15. l. .. οἰκοδομεῖν μὲν οὐ δύναται ὁ οὐσουφρουχτουάριος οὐδέ τι ἕτερον ἀπαϊ[λλάττ]ειν. Ei δέ τι ἐν τούτοις τοῖς οἴκοις, ὧν ἔχει τὸν οὐσούφρουκτον, ἐποικοδομήσῃ, οὐ δύναται μετὰ ταῦτα οὔτε ἀφαιρεῖσϑαι τὸ προστεϑὲν οὔτε ἀπο[σπᾶν]: ἀποσπασϑίέντα μέντοι αὐτομάτως ἢ καταπεσόντα τὰ πρῴην ὑπ᾽ αὐτοῦ προστεϑέντα] δύναται διὰ τῆς [ἱνρὲμ ἐκδιυκεῖν]. .......2..22.20220. ἐνννγννιν, ἀποχεχρῆσϑαι τῆς ἀγο............ ὑπο... ον .47 2.2... βαστάζειν Σ

e

’

3. .««οὐνννν εν ν εν eese. φυσικὸς καὶ κατὰ ἀνανέωσιν το]ύτ[ου] ποιεῖν], z 71 ὃν ἔσχε μὲν ἀπὸ πε......... όνω. Μανϑάνεις γὰρ ἐν τῷ μδ΄. διγ., ὅτι καινὸν οὐ δύναται κονίαμα ἐπιϑεῖναι τοῖς τοίχοις παρὰ γνώμην τοῦ προπριεταn L \ 4 m H H \ H my, piov. Μέμνησο δὲ καὶ τῶν εἰρημένων πρὸς τῷ τέλει τοῦ ζ΄. διγ.

«^

2

,

,

H

,

2

[i

€

ν

T

᾽»,

x

3

[

25

2. [Ἐσϑημάτων οὐσουφρούκτου ληγατευϑέντος οὐχ οὕτως εἶναι δοκεῖ, [ὥσπερ ἂν εἰ νομισμάτων οὐσού]φρουκτος ληγατευϑῇ, ἵνα ἀποχέχρηται τῇ ἐσθῆτι, ὃν τρόπον ἀποχεχρῆσϑαι δύναται τοῖς νομίσμασιν. ᾿Αλλ᾽ οὔτε μισϑοῦν δύναται τὴν ἐσθῆτα, ἐπειδὴ ἀνὴρ ἀγαθὸς οὐχ οὕτω ταύτῃ ἐχρήσατο. Εἰ δὲ καὶ σκηνυκῆς ἐσθῆτος οὐσούφρουκτος ληγατευϑῇ 7) τῶν ἐν ϑεάτρῳ παραπετασμάτων ἣ ἑτέρας παρασκευῆς ἡνιόχῳ τυχὸν N τραγῳδῷ πεποιημένης, ἐν σχηνῇ μόνῃ καὶ οὐχ ἑτέρωϑι ἠδύνατο ταύτῃ κεχρῆσϑαι. Σχοπήσωμεν, εἰ δύναται ταύτην μισϑοῦν. Καὶ νομίζω, φησὶν ὁ Οὐλπιανός, δύνασϑαι αὐτὸν ,

30

t

^

7 καλῆς:

l. 18

[A

>

Z, καλοῦ II

m

|

,

-

20 ἀπαλλάττειν:

| 22 ἀποσπασϑέντα xre.: suppl

e P

suppl. nos

Hn

»

| εἰ δέ κτέ.:

| 26 οὐχ: οὐ λέγει II

Σ

»

cf. infra

Ὁ

p. 963

LIB. XVI — TIT.

I (II)

933

μισϑοῦν. El xai τὰ μάλιστα ὁ τεστάτωρ xıyp&v], οὐ μὴν δι[δ]όναι εἰς μίσϑωσιν εἰώϑει τὴν τοιαύτην ἐσθῆτα, ὅμως δύναται ὁ οὐσουφρουχτουάριος μισϑοῦν τὴν ἐσθῆτα, τοῦτο μὲν τὴν σκηνυκήν, τοῦτο δὲ καὶ τὴν πενθικήν. 3.

10

Τοῦ

᾿Ανωνύμου.

Εἰ δὲ ἐσ[ϑῆτα

τοι]αύτην

κατατρίβει,

κατέχεται,

ὡς

4. [Ὁ] δεσπότης [τῆς προπριεταρίας τὸν οὐσουφρουχτουάριον] οὐκ Z2 ὀφείλει [κωλύειν οὕτω] κεχρημένον, ὥστε μὴ χείρονα ποιεῖν τοῦ προπριεταρίου τὴν αἵρεσιν. Περί τινων μέντοι ζητεῖται καὶ ἀμφιβάλλεται πραγμάτων, εἰ χατὰ νόμους χ[ωλ]ύει τὸν οὐσουφρουκτουάριον ὁ προπριετάριος τούτων χεχρῆσϑαι, olov τοῖς πίθοις οὖσι κατὰ [τὸν] ἀγρόν, ἐν ᾧ [1o ]y [6v] οὐσούφρουχτος ἐληγατεύϑη ἀγροῦ 2.2.2... 525.......ss. 9/. deu. γ΄. -

c

H

T

^

*

3

,

,

T

]

x

3

u

5. Δύναται ὁ δεσπότης διὰ τοῦ προσήκοντος αὐτῷ καὶ ἄκοντος τοῦ οὐσουφρουχτουαρίου τὸν οἶκον καὶ τὸν ἀγρὸν φυλάττειν, ἵνα μὴ καινοτομηϑῇ, ὡς τιτ. η΄. διγ. tc. ϑεμ. β΄. 6.

15

᾿Εχείνῳ

γὰρ

N συναίνεσις

συμβάλλεται

τῷ

δυναμένῳ

καὶ

τὸ πρῶτον

ποιῆσαι, ὡς βιβ. ν΄. τιτ. ιζ΄. [διγ. γ΄. ϑεμ. δ΄.7 διγ. ρξδ΄, (165) Οὐλπιανοῦ. Τὸ δὲ πρῶτον, τουτέστι δουλείαν ἐπιϑεῖναι, ὁ οὐσουφρουχτουάριος οὐ δύναται. ᾿Ανάγνωϑι βιβ. ια΄. τιτ. ζ΄. διγ. γ΄. (2) ϑεμ. δ΄. ἐναντιούμενον [ἐν] τῷ προ-

χειμένῳ κανόνι καὶ [ἐν] τῇ ἀρχῇ τοῦ ιζ΄. διγ. τούτου τοῦ τιτ. καὶ ἴσως [διὰ] τὸν εἰρημένον λογισμὸν Buß. va’. cer. ζ΄. διγ. μγ΄., ὅτι διὰ τὸ κοινῇ χρήσιμον κατὰ τὸ ϑάπτεσϑαι τοὺς νεκροὺς παρορᾶται τὸ ἀχριβές. P

20

M

,

»

M

,

ex

30

m

>

x

m

t

,

,

t

f

,

,

B XVI, 1, 17 — D VII, 1, 17. l. Κυρίλλου. Ρελιγιόσον τόπον προπριετάριος. Τὸν μέντοι τεστάτορα ἔχει ἐπιτηδειότερον αὐτοῦ τὸν τόπον. 4

2

,

-

,

[4

vw

x

x

m

\

,

συναινοῦντός μου δύναται ποιεῖν ὁ καὶ ἄκοντός μου ϑάπτει, εἰ [μὲν] μὴ

f

m

,

!

^

t

2. Εἰρήκαμεν, ὅτι οὐ δύναται ὁ προπριετάριος χείρονα ποιεῖν τοῦ οὐσουφρουχτουαρίου τὴν αἵρεσιν. Εἰκότως οὖν ἐντεῦϑεν ἐχεῖνο ζητεῖται, εἰ δύναται ὁ προπριετάριος τιμωρεῖσϑαι τὸν οἰκέτην, οὗ τὸν οὐσούφρουκτον ἕτερος ἔχει. Καί φησιν ὁ ᾿Αρίστων πληρέστατον αὐτὸν ἔχειν σωφρονισμόν, τουτέστι τὸν ἁμαρτάνοντα τελείως [δύνασϑαι κολάζειν], καὶ δύνασϑαι αὐτὸν σωφρονίζειν τὸν οἰκέτην, ἐν ᾧ μέντοι δίχα δόλου τοῦτο ποιεῖ, κἂν τὰ μάλιστα ὁ οὐσουφρουχτουάριος οὔτε [ἐν ταῖς] ἐναντίαις ὑπηρεσίαις (τί γάρ, εἰ βενάλιον ὄντα τὸν €

^

1 ὁ:

,

2, δὲ II

|

,

εἰς μίσϑωσιν:

κόντας II, τῶν προσηκόντων Z δύνασϑαι

κολάζειν:

/

suppl.

nos

Z, τς. μυιγ. II

| 21 κατὰ: καὶ II

x

|

,

3

Α

12 τοῦ προσήκοντος:

1

τοῦ προση-

| 30 ἁμαρτάνοντα: ἁρμόττοντα TI |

οι

934

10

15

2Ὁ

LIB.

XVI

—

TIT.

I (ID

οἰκέτην ἄσβεστον μετακομίζειν ἣ τοῦ μεσαύλου φύλακα εἶναι παρασκευάζει:) οὔτε ἀκαταχρήστοις καὶ ἀήϑεσιν ἐργασίαις τὴν τοῦ οἰκέτου τέχνην δύναται διαφϑείρειν (τί γάρ, ὅτι κλητῆρα N βεστιάριον ὄντα μαγειρεύειν ἣ σκάπτειν ἐποίει;) καὶ ἐντεῦϑεν τὴν προσοῦσαν αὐτῷ καταβλάπτειν τέχνην. ᾿Αλλ᾽ οὔτε δύναται ὁ οὐσουφρουχτουάριος τύπτειν οὕτω τὸν οἰκέτην, ὥστε τι ἐκ τῶν πληγῶν uéve[.] τραῦμα] ἄμορφ[ον] ὠτ[ειλὴν] αὐτῷ ἐργαζόμενον, οὔτε γὰρ Ζ 73 καπανίζειν οὔτε φραγγελίοις τύπτειν τὸν οἰκέτην, εἰ καὶ σύμμετρον ἔχει σωφρονισμὸν ὁ οὐσουφρουχτουάριος, ὡς ὁ Οὐλπιανὸς ἐν τῷ xy’. διγ. φησίν. Εἰ γὰρ βασανίζων χείρονα αὐτὸν ποιήσῃ, κατέχεται τῷ ᾿Ακουϊλίῳ καὶ ἰνιουριάpoop, ὡς ὁ Παῦλος ἐν τῷ «ξ»ς΄. διγ. φησίν. 'O δὲ προπριετάριος δύναται τὸν οἰκέτην πταίσαντα κατά τινος εἰς νόξαν ἐκδιδόναι, καὶ οὐκ ἐγκαλεῖται παρὰ τοῦ οὐσουφρουκτουαρίου, πλὴν εἰ μὴ κατὰ δόλον τοῦτο ποιήσῃ" ἐπειδὴ ἣ τῆς νόξας ἔκδοσις οὐκ ἀπόλλυσι κατὰ νόμους τὸν οὐσούφρουκτον, ὥσπερ οὐδὲ ἐπὶ τῇ προπριεταρίᾳ προβαίνουσα οὐσουκαπίων μετὰ τὸ ἅπαξ συστῆναι τὸν οὐσούφρουκτον. Ἣ γὰρ οὐσουκαπίων δεσποτείαν μὲν ἐφ᾽ ἕτερον μετατίϑησι, οὐ μὴν ἀναιρεῖ μοι τὸ δίκαιον τοῦ οὐσουφρούχκτου. Θεμάτισον δὲ τὸν οἰκέτην ἐπερωτήσαντά τι ἐξ ῥὲ τοῦ οὐσουφρουχτουαρίου, ἐπεὶ τῷ νονουτένδο ἀπόλλυται καὶ αὐτὸς ὁ οὐσούφρουχτος, ὡς ἔγνως ἐν τῷ η΄. (12) διγ. 3. Τοῦ ᾿Ανωνύμου. Οὐ μὴν καὶ φονεύει, ἐπεὶ ἐνέχεται ᾿Ακουϊλίῳ [καὶ] &8 ἐξνιβενδούμ, ὡς Bi. δ΄. τιτ. γ΄. διγ. ζ΄. καὶ Big. ϑ΄. τιτ. β΄. διγ. ια΄. ἐν τῷ τέλει. 4. Τοῦ αὐτοῦ. ᾿Ανάγνωϑθϑι βιβ. 9/. τιτ. 8°. διγ. κζ΄. οαΐου, ιζ΄. ϑεμ. χαὶ βιβ. μβ΄. τιτ. α΄. διγ. δ΄.

25

5. Τοῦ αὐτοῦ. Εἰ δὲ τῷ οὐσουφρουχτουαρίῳ εἰς νόξαν ἐκδοϑῇ, φϑείρεται ὁ οὐσούφρουκτος, ὡς Tur. δ΄. διγ. χζ΄. ᾿Ανάγνωθϑι βιβ. β΄. «τιτ. 9/5» διγ. γ΄. x«i Big. δ΄. τιτ. γ΄. διγ. ζ΄. (?) 6. Τοῦ αὐτοῦ. ᾿Επεὶ χώρα κατ᾽ αὐτοῦ ᾿Ακουϊλίῳ, δὲ σωφρονίζει, ὡς διγ. κγ΄.

e

ὡς διγ. Eu’. Μετρίως

7. 'E&v τις ἀν[έλῃ] τὸν οἰκέτην, οὗ τὸν οὐσούφρουκτον ἕτερος ἔχει, οὐ χρὴ ἀμφιβάλ[λειν] δίδοσϑαι αὐτῷ τῷ οὐσουφρουκτουαρίῳ κατὰ μίμησιν τοῦ ᾿Ακουϊλίου, τουτέστι τὸν οὐτίλιον ' AxoutAtov: [ἐπει]δὴ μόνῳ δεσπότῃ δίδοται »

3

β’

,

ὁ δίρεκτος

3

[4

x

3

2

T

x

>

L4

[4

».

’

M

᾿Ακουΐλιος.

2 ἀκαταχρήστοις: leg. ἀποκαταχρήστοις"

(Z)

| δύναται: bis exhibet II

|

6 μένει --

ὠτειλὴν: pevr. τ΄.

ἀμιρυοτ. p.. II | αὐτῷ: αὐτῶν II | ἐργαζόμενον: ἀγοράζεσϑαι II |

25 οὐσούφρουκτος:

Z, obcougpouxtoudpioc II

e

1

LIB. XVI — TIT. I (ID

935

8. ..««νὐὐνννννν ἐν τῷ τέλει τοῦ ια΄. Bw. ἐν ᾧ φησιν, ὅτι καὶ κατὰ τοῦ προπριεταρίου.

τοῦ β΄. τιτ. τοῦ 9". βιβ.,

B XVI, 1, 18 — D VII, 1, 18. 1. [Ὁ £yo]v οὐσούφρουκτον ἀγροῦ ὀφείλει δένδρα καταφυτεύειν κατὰ τόπον τῶν γεγηρακότων δένδρων. Τὰ μέντοι γεγηρακότα δένδρα, ὑπὲρ ὧν ἕτερα κατεφυτεύϑη, τῷ οὐσουφρουχτουαρίῳ διαφέρει. Σημείωσαι δὲ αὐτὸ διὰ τὸ εἰρημένον ἐν τῷ ξ΄. (59) διγ. τοῦ παρόντος τιτ. Καὶ ἔχει ταῦτα διαφορὰν τῶν ἀπὸ τύχης ἣ βίας ἀνέμων ἀνατραπέντων δένδρων καὶ οὐ γεγηρακότων. »,

ε

τί φησι Πομπώνιος.

»

3

25

x

€

=

2

᾿Αποδέχομαι

Far

,

I4

τοῦ IIpóxAou

τὴν γνώμην"

λέγει γὰρ οἴκου δύνασϑαι οὐσούφρουκτον οὕτω ληγατεύεσϑαι, ἵνα δουλεία τις ὥσπερ ἀγρῷ ἐπιτεϑῇ, καὶ ἣ τοιαύτη δουλεία ἐποφληϑῇ ἄλλῳ T) καὶ κληρονο4 ἢ y. . A ; m ἢ μιαίῳ, εἰ44οὕτως ὁ€ διατιϑέμενος εἴπῃ" ἐὰνΔ Μαέβιος ἐπερωτηϑῇ τῷol.- κληρονόμῳ μὴ κωλύειν αὐτὸν ὑψοῦν τόνδε τὸν οἶκον, δίδωμι αὐτῷ τῶνδε τῶν οἴκων τὸν οὐσούφρουκτον, ἢ οὕτως τῶνδε τῶν οἰκημάτων, ἕως μὴ ὑψοῦται παρὰ τὸ πίερι]σωζόμενον σχῆμα, δίδωμι Μαεβίῳ τὸν οὐσούφρουκτον. ᾿Αλλ᾽ ἐρεῖς, ὅτι περιττὸν πεποίηκεν ὁ τεστάτωρ᾽ ἐπειδὴ οὔτε ὁ προπριετάριος οὔτε ὁ οὐσουφρουχτουάριος ὑψοῦν δύναται τὰ οἰκήματα. ᾿Αλλὰ σχόπησον, ὅτι ἐν Zn τῷ ιγ΄. διγ. τού[του τοῦ rır.] εἶπεν ὁ Οὐλπιανὸς μὴ δύνασϑαι τὸν οὐσουφρουκτουάριον τὸν οἶκον ὑψοῦν, οὐ μὴν παρὰ τοῦτο σβέννυσϑαι τὸν οὐσούφρουχτον, ἀλλὰ κωλύεσϑαι αὐτὸν τοῦτο ποιεῖν. νταῦϑα μέντοι κατὰ τὸν ὑποχείμενον ϑεματισμὸν εἰ ὑψώσει, σβέννυται αὐτῷ ὁ οὐσούφρουκτος᾽ οὕτω γὰρ εἶπεν ὁ SwOéusvog δίδωμι Μαεβίῳ τὸν οὐσούφρουκτον τῶνδε τῶν οἰκημάτων, ἐφ᾽ ὅσον μὴ ὑψοῦται ταῦτα παρὰ τὸ νῦν σωζόμενον σχῆμα. A

2

€

,

-

€

,

^

9

.

hi

t

I4

!

^

-

,

᾿

,

*

r4

H

€

m

^

I

x

,

4

>

-

>

,

mM

3

x

3

-

M

Led

x

»

,

4

,

x

,

^

m

*

x

-

2

,

€

;

5

^

B XVI, 1, 19 = D VII, 1, 19. 1. Κυρίλλου. Δύναται T ὁ κληρονόμος ὑψοῦν τὸ ἕτερον μικρὸν φῶς παραχωρῶν σοι, ὅσον ἀρκεῖ πρὸς οἴκησιν δύναταί T τις ἐν τῷ ληγατεύειν οὐσούφρουκτον οἴκου ἐπιτεϑῆναι αὐτῷ δουλείαν. 6 τῷ οὐσουφρουκτουαρίῳ: Ζ, τοῦ οὐσουφρουχτουαρίου II | 7 ταῦτα: ταύτην Il | 8 τῶν: τὸν II | ἀνατραπέντων: ἀνατραφέντων II | 9 Ἐκεῖνα γὰρ ὡς πάντως: κεΐῖναταν ὡς παντ. II | 16 τόνδε: Ζ, οὐδὲ II. | 28 ὁ κληρονόμος — δύναταί: ex cap. 30 irrepsisse videntur. Z ita emendat: δύναταί τις ἐν τῷ ληγατεύειν οὐσούφρουκτον οἴκου ἐπιτεϑῆναι αὐτῷ δουλείαν, ὡς δύναται ὁ κληρονόμος ὑψοῦν τὸν ἕτερον (sc. οἶκον) μικρὸν φῶς παραχωρῶν σοι, ὅσον ἀρκεῖ πρὸς οἴκησιν. Quae tamen quamquam fortius emendata non concinunt cum Digestis SCHELTEMA,

Basilica,

V.

7

936

LIB.

XVI — TIT.

I (ID

2. Τοῦ ᾿Ανωνύμου. Ei δὲ χρὴ αὐτῶν ὁ οὐσουφρουκτουάριος τοῦ ἀγροῦ, λήψεται αὐτά, ὡς διγ. ιε΄. (12).

εἰς χρῆσιν

3. Ἴσως γὰρ ἐμποδίζεται ὁ οὐσουφρουκτουάριος ἣ χκαρποῦσϑαι τῶν δένδρων ἐπικειμένων τῷ [τῶν ἀ]γρῶν παρόδῳ ἢ] κεχρῆσϑαι κατὰ τὸ σύνηϑες. 5

BXVI 1,20=DVI, 1, 20. 1. ’Edv τις οὕτω ληγατεύσῃ δίδωμι καὶ ληγατεύω τοὺς ἐνιαυσιαίους χαρποὺς τοῦ Κορνελίου, ταῦτα τὰ ῥήματα ὀφείλει νοεῖσϑαι, ὥσπερ ἂν οὐσούφρουκτος ἐληγατεύϑη τοῦ ἀγροῦ τοῦ Κορνελιανοῦ. Βλέπε, πῶς ἔχει τὸ ῥητόν ὅμοιον εἶναι δοκεῖ, ὥσπερ ἂν εἰ οὐσούφρουκτος ἐληγατεύϑη. Οὐκ 10 εἶπεν, ὅτι οὐσούφρουκτός ἐστιν ὁ ληγατευϑείς, ἀλλ᾽ ἔοικεν οὐσουφρούκτῳ. Ἔοικε δὲ κατὰ τοῦτο, x«96 τὸ τῶν προσόδων λεγάτον τῇ τελευτῇ τοῦ λεγαταρίου σβέννυσϑαι πέφυχεν, ὡς ὁ Παῦλος ἐν τῷ παρόντι βιβ. τιτ. τελευτ. διγ. ς΄. φησίν. ᾿Ανάγνωθϑι καὶ τὸ εἰρημένον τῷ Σκαεβόλᾳ ἐν τῷ νη΄. διγ. τοῦ παρόντος τιτ. 15

2. ᾿Ανωνύμου. Περὶ μέρους ληγατευομένου. τῆς συναγομένης τιμῆς τῶν καρπῶν ἀνάγνωθι τὸ τέλος τοῦ νη΄. Sw. ᾿Ομοίως δὲ καὶ τοῖς ἐνταῦϑα βιβ. λγ΄. τιτ. β΄. διγ. μα΄.

B XVI, 1, 21 — D VII, 1, 21. 1. 'E&v οὐσούφρουκτος οἰκέτου ληγατευϑῇ μοι, πᾶν ὅπερ ἐκ τῶν οἰκείων 20 ὀπερῶν περι[ποι]ήσεται ἢ ἐξ ῥὲ τοῦ οὐσουφρουχτουαρίου, τοῦτο πρὸς αὐτὸν ἀνήκει τὸν οὐσουφρουκτουάριον, εἴτε ἐπηρώτησεν ὁ οἰκέτης εἴτε [νομὴ] πράγματος αὐτῷ τραϊ[διτευϑῇ]. Εἰ μέντοι κληρονόμος γραφῇ ὁ οἰκέτης 7) ληγάτον [αὐτῷ καταλειφϑῇ, ὁ] Λαβεὼν δια[σ]τ[ίζει]. πολεγατ. . xov. Bir... ., τουτέστι τὸν προπριετάριον ἣ κληρονόμον καὶ τὸ ληγάτον ........ [τὴν 25 χλη]ρονομίαν N τὸ Anylarov ὁ δια]ϑέμενος] καταλέλοιπεν. Εἰ δὲ καί τι δωρηϑῇ τῷ οἰκέτῃ, οὗ τὸν οὐσούφρουκτον ἕτερος ἔχει, κἀνταῦϑα τί γίνεσϑαι χρή; Ὑπουσῶν δὲ τῶν τοιούτων ζητήσεων, εἰ μὲν διαϑέσει τοῦ οὐσουφρουκτουαρίου κατελείφϑη 7] ἐδωρήϑη τι τῷ οἰκέτῃ, αὐτῷ τῷ οὐσουφρουχκτουαρίῳ προσπορίζεται" εἰ δὲ διαϑέσει τοῦ προπριεταρίου, τὸ οὕτω καταλειφθὲν ἣ 30 δωρηϑὲν [τῷ προπριεταρίῳ] ἁρμόττει" εἰ μέντοι διαϑέσει τοῦ οἰκέτου καταλέλειπταί τι αὐτῷ ἣ δεδώρηται, τοῦτο τῷ δεσπότῃ προσπορίζεται. Καὶ οὔτε διαστίζομεν .. llleeee [ἐκ] προφάσεώς τινος ὁ οἰκέτης ἐγνωσμένος ἦν τῷ δωρησαμένῳ 7, ληγατεύσαντι. Εἰ δὲ καὶ κονδιτιόνις ἰνπλένδαε [γρατία 12 Παῦλος ἐν τῷ παρόντι βιβ.: Z, πλα. τος ἐν τῷ παύλῳ ἐν: Ζ, ἐν τῷ Σκαεβόλᾳ II | 23 διαστίζει: διὰ τι. II | Ζ, τοῦ οὐσουφρουχτουαρίου Π

β΄. II | 13 τῷ Σκαεβόλᾳ 28 τῷ οὐσουφρουκτουαρίῳ:

LIB.

€

x

15

— TIT.

1 (ID

937

δοϑῇ τι τῷ οἰκέτῃ, οὗ] τὸν οὐσούφρουκτον ἕτερος ἔχει (τυχὸν γάρ τις οὕτω elnev‘ ὁ δεῖνα ἔστω μοι κληρονόμος ἣ δίδωμι καὶ ληγατεύω τῷ δεῖνι [τόδε 275 ὑπὸ αἱρέσεως τῇῆσδε]), εἰ τοίνυν ἰνπλένδαε κονδιτιόνις γρατία δοϑῇ τι τῷ οἰκέτῃ, γένηται [μέντοι] δῆλον διαϑέσει τοῦ οὐσουφρουκτ[ουαρίου τὴν αἵρεσιν] γεγράφϑαι, ἁρμόττειν τὸ οὕτω δεδομένον τῷ οὐσουφρουκτουαρίῳ φαμέν. Τοῦτο γὰρ αὐτὸ καὶ ἐπὶ τῆς μόρτις καῦσα [δωρεᾶς] ........ τυχὸν....... δωρήσαντός τι τῷ οἰκέτῃ κατὰ μόρτις καῦσα δωρεὰν διαϑέσει καὶ npoosy [sia] τοῦ οὐσουφρουχτουαρίου, τοῦτο προσπορισϑῆ[ίναι τούτῳ] ............ ε

10

XVI

x

^

€

y

,

m

H

H

a

H

H

*

,

[4

,

-

n

b

,

m

Ll

2. ᾿Εναντιοφανοῦς. ᾿Ανάγνωϑι βιβ. μα΄. τιτ. α΄. διγ. μζ΄., ἐν ᾧ φησιν ἀδιαστίκτως, ὅτι διὰ τοῦ τοῦ οὐσουφρουχτουαρίου «οἰκέτου» μηδαμῶς προσπορίζεται κληρονομία. [Καὶ μὴ ἐναντιωϑῇ σοι τὸ] εἰρημένον βιβ. κϑ'΄. τιτ. α΄. (2) διγ. κε΄. xat με΄. B XVI, 1, 22= DVI, 1, 21. 22. l. ’Avovöpov. 'O μέντοι πράτης ἀποκαϑίστησι τὰς πρὸ τραδιτίονος προσπορισϑείσας διὰ τοῦ πραϑέντος χληρονομίας, καὶ οὐ ζητοῦμεν, τίνος διαϑέσει ἐγράφη, ὡς Bip. ιϑ΄. τιτ. [α΄.] διγ. ιγ΄. B XVI, 1, 23 ΞΌΨΙΗ, 1, 23. l. Σημείωσαι διὰ τὸ εἰρημένον ἐν τῷ β΄. Yen. τοῦ ιζ΄. διγ.

20

25

2. 'Ogotec βιβ. β΄. τιτ. ιδ΄. Sw. [νε΄.] Οὐλπιανοῦ περὶ τῆς πάκτου «παραγραφῆς». Περὶ τῆς ἀκκεπτιλατίονος εἴρηται βιβ. uc. τιτ. δ΄. διγ. τα΄., ἐν ᾧ τὸ αὐτὸ xal περὶ οὐσουαρίῳ δουλεύοντός φησιν. B XVI, 1, 24 = D VII, 1, 24. 1l. Βουλόμενός [τις δωρήσασϑαι τῷ οὐσουφρουχτουαρίῳ] ἐπηρωτ[ἡϑὴ] τῷ οἰκέτῃ; οὗ τὸν οὐσούφρουχτον ἔχει. Καί φησιν ὁ Παῦλος, ὅτι [ἡ τοιαύτη] ἐπερώτησις [κατέχει τῷ δεσπότῃ τὸν] ἐπερωτηϑίέντα.] Καὶ ὁ olxéc[nc] γάρ, οὗ τὸν οὐσοὐύφρουχτόν τις ἔχει, καλῶς [τού]του [καϑίσταται] φροντ[ι]στ[ὴς } xal προσπορίζει αὐτῷ τὴν [ἀγωγὴ]ν ἐξτιπουλάτου. Τοῦτο γὰρ σύνηϑές τέ. ἐστι καὶ τῇ xp[sía] συχνάζον ... εἰ καὶ. ....ννν νον λ΄. μενος Τιτίῳ τινί, ἔχω δ[ὲ Στίχου] τοῦ οἰκέτου τὸν οὐσούφρουκτον. ᾿Επηρώτ[ησέ] τινι οὗτος, [ὁ E«tyog]...... lees royı.... Οὐλπιανός, οὔτε ἐὰν ἐκ τῆς τοιαύτης ἐπερωτήσεως καταβληϑῇ τῷ οἰκέτῃ [αὐ]τοῦ .. προσπορίζεται. 2

ΦΘ

3

».

M

x

“

L4

H4

f

“

HUN

5

x

x

3

!

,

5

7,

4

H4

z

11 μηδαμῶς: Z, μηδὰν οὐ IE | 12 κληρονομία: Z, τῷ κληρονόμῳ II | 20 Οὐλπιανοῦ: nempe luliani | 22 οὐσουαρίῳ: Ζ, οὐσουαρίου II | 26 ὃ: εἰ II | 27 τούτου: ... τοῦ Il | φροντιστὴς: φροντ. p..II

938

LIB.

XVI

— TIT.

I (ID

ee hh mm nn [κατα]βληϑῇ. Κἂν γὰρ ἐλεύϑερος Tv ὁ Στί[χος, οὐ]κ ἠδύνατο ἐκ τῆς τοιαύτης ἐπερωτήσεως ἔχειν τινὰ ἀγωγήν. ... γαρ..... TOREM δεκτικὸς μέν ἐστι καὶ ἐπιτήδειος εἰς καταβολὴν Τίτιος, ἔχει δὲ ἀγωγὴν ἐκ τῆς τοιαύτης ἐπερωτήσεως. ['Ec9' ὅτε] δὲ v... τοῦ οἰκέτου Ζ 76 5... [ἐπερωτῶντος ἐν ἠρτημένῳ ἐστὶν ἣ τραδιτίων καὶ N ἐκ τῆς ἐπερωτήσεως [ἐξτιπου]λάτου

καὶ

ἄδηλον,

τίνι

προσπορίζει

ὁ

οἰκέτης,

οὗτινος

ἔχω

τὸν

οὐσούφρουκτον. ᾿Ηγόρασέ [τινα] τεύ[χη] καὶ ἐτραδιτεύ[ϑη] αὐτῷ [μήπω τοῦ τιμήματος καταβληϑέντος, σατισφάκτου δὲ γενομένου, ἵνα καὶ f) δεσποτεία μετενεχϑῇ [ὅμω]ς, ἐπειδὴ μήπω τὸ {τί]μημα κατέβαλεν] ὁ οἰκέτης τελεί[ως]. 10 'O προπριετάριος μετὰ ταῦτα ....... LP B XVI, 1, 25 — D VII, 1, 25. 1. ’Evavrıogavoöc. El ....... ἐξ αἱρέσεως ...... Φησὶ γὰρ βιβ. ιγ΄. τιτ. ε΄. διγ. κβ΄., ὅτι ἐὰν κληρονομίας [ὀνόματι ἀντιφωνηθῶ καὶ ἀποκαταστήσω τὴν κληρονομίαν 7| ἐχκνικηϑῇ παρ᾽ ἐμοῦ, τὴν] πεκουν[ίαε κο]νστιτούτ[αε] οὐκ 15 ἐγώ, ἀλλ᾽ ὁ φειδικομισσάριος ἢ ὁ κληρονόμος ἔχει. Kat Big. Ad’. ...... . eI ἀξιωϑῶ δοῦναι αὐτὸ Τιτίῳ xol... ccc ἐγὼ παρα... κλ. «ὦν ον οὐ ϑέλω

Τίτιον

ἀσφαλίζ.....

x«i

ἐξέλϑῃ

[5

atpeow].......

esse

.

xoi Buß. με΄. τιτ. γ΄. διγ. m. 2. ᾿Εὰν οὐσουφρουχτουάριος δούλῳ τὰς ὀπέρας αὐτοῦ μισϑώσας ἐπερωτ[ήσῃ)] 30 τι πᾶρ euere ΝΕ τίκτεται eese οὐσουφρουκτουαρ. 2... δὲ μετὰ ταῦτα pk... ἀπαιτ.... εχει ὁμοίως eee he he n e) em ΕΕΕ τὸν φειδικομισσάριον...... Ζ 77 TITLE τὴν «νον νον ταβούλλ..... ὡς βιβ. μς΄. τιτ. α΄. διγ. κα΄. xal τὸ TPM Q ..- MET Reese Δύο τινὲς εἶχον 25 οὐσούφρουκτον οἰκέτου" οὗτος ὁ οἰκέτης ἐξ ῥὲ ἑνὸς τῶν οὐσουφρουχκτουαρίων «ἐπηρώτησε τούτου τοῦ οὐσουφρουκτουαρίου μὴ» μνησϑείς, ἀλλ᾽ οὕτως εἰπών ὁμολογεῖς διδόναι μοι τόδε τὸ πράγμα; “Ὅτε μὲν οὕτω ἐπηρώτησε, προσπορίζει μὲν τὸ ἥμισυ μέρος ἤτοι κατὰ ἀναλογίαν τοῦ οὐσουφρούκτου (τί γάρ, ὅτι δίμοιρον εἶχεν οὐσουφρούκτου μέρος εἷς τῶν obcougpouxrouaplav;) 30 «τῷ ἑνὶ τῶν οὐσουφρουχτουαρίων», οὗτινος ἐξ ῥὲ τὴν ἐπερώτησιν ἐποιήσατο δηλονότι. Τὸ δὲ ἄλλο μέρος τίνι παρέχεται, πότερον τῷ ἄλλῳ οὐσουφρουfo X , 54 LI χτουαρίῳ; 7Mom τῷ προπριεταρίῳ; Καὶ t.γὰρ ἔνϑα δύο, τινὲς1.2ἀλλότριον οἰκέτην νέμονται βόνα φίδε, γέγονε μὲν τοιαύτη ζήτησις, ἔν τινι δὲ τῶν αὐτοῦ συνταγμάτων φησὶν ὁ Σκαεβόλας, ὅτι καὶ ἣ παρὰ τῷ πλήϑει κρατήσασα δόξα xai τὸ εὔλογον x

€

4

e"

3

€

x

-

u

A

,

x

x

»

| Στίχος οὐκ: αςι..᾽κII | 9 τελείως: τελ΄. IT | 13 ἐὰν κληρονομίας: ὁ xXnpovóuo; II | 24 post μετ᾽ a multa desunt | 28 μὲν: Z, μοι II. | 30 τῷ — οὐσουφρουχτουαρίων:

suppl

nos.

|

31

δηλονότι:

δῆλον II

LIB. XVI — TIT. I

(II)

939

ἀπαιτεῖ, ἵνα ἔνϑα ἐξ ῥὲ ἑνὸς τῶν βόνα φίδε νεμομένων ἐπηρώτησεν ὁ οἰκέτης, μέρος αὐτῷ προσπορίσϑῃ, οὗτινος EX RE ἐπηρώτησε, μέρος δὲ οὐ τῷ ἄλλῳ 2

Ld

y.

Σ

ee

N

βόνα φίδε νόμει, ἀλλὰ τῷ ,

I4

,

>

M

-

,

1

,

ἀληϑεῖ δεσπότῃ,

-

»

bod

4,

€

3

πλὴν εἰ μὴ κατὰ τὴν ἐπερώτησιν A

3

A

A

x

2

,

ἐμνημόνευσεν αὐτοῦ τοῦ βόνα φίδε νομέως, οὗ καὶ ἐξ ῥὲ τὴν ἐπερώτησιν 5 ἐποιήσατο, 7) κατὰ χέλευσιν αὐτοῦ ἐπηρώτησεν, ἐπειδὴ ταὐτὸν ἡ κέλευσις τῇ προσηγορίᾳ ποιεῖται᾽ τότε γὰρ ἀναμφιβόλως εἰς ὁλόκληρον προσπορίζει τὴν ἐπερώτησιν τῷ βόνα φίδε νομεῖ, οὗ καὶ ἐξ ῥὲ ἐπηρώτησεν. “Ὅτε τοίνυν ἐπὶ τῶν δύο βόνα φίδε νομέων ταῦτα Σκαεβόλας ἐτρακτάϊσεν, ἀκόλουθόν ἐστιν εἰπεῖν, ὅτι καὶ ἐπὶ τῶν δύο οὐσουφρουκτουαρίων τὰ μὴ δυνάμενα τῷ 10 ἑνὶ προσπορίζεσϑαι, ταῦτα οὐ τῷ ἄλλῳ οὐσουφρουκτουαρίῳ, ἀλλὰ τῷ προπριεταρίῳ προσπορίζεται. Καὶ ἀ[ν]ωτέρίω] γὰρ παραδίδοται δυνατὸν εἶναι προσπορίζειν τινὰ τῷ προπριεταρίῳ ἐκ τῶν ἐξ ῥὲ τοῦ οὐσουφρουκτουαρίου, εἴτε ὀνόματι τοῦ προπριεταρίου εἴτε κατὰ κέλευσιν αὐτοῦ ἐπηρώτησέν τι ἐξ ῥὲ τοῦ οὐσουφρουκτουαρίου. ᾿Επειδὴ εἰρήκαμεν προσπορίζεσϑαι τῷ 15 οὐσουφρουχτουαρίῳ τὰ ἐξ ῥὲ αὐτοῦ BEA ἐξ ὀπέρις, οὐσουφρουχτουάριον τίν[α vo]nooluev], πότερον [ἐν] & x[xr& δια]ϑήκην ἢ [ληγάτον ὁ] οὐσούφρουκτος συνέστη, N καὶ τὸν κατὰ [τρα]διτίονα 9 ἐπερώτησιν Y) κατὰ ἄλλον τρόπον τινὰ διὰ τοῦ φαμιλίαε νερκισκούνδας 7) τοῦ κομμοῦνι διβιδοῦνδο οὐσούφρουκτον λαβόντα; [Φησὶ τοίνυν ὁ Πήγασος (ἀποδέχεται δὲ αὐτὸν ᾿Ιουλιανός) προσπορί20 ζεσϑαι ταῦτα τῷ ὁπωσδήποτε γενομένῳ οὐσουφρουχτουαρίῳ. >

^

m

[4

,

?

I4

-

I4

^

x

,

>

,

3

»

I

x

7

M

,

>

4

a

᾿

,

,

x

€

,

T

,

3. Τοῦ ᾿Εναντιοφανοῦς. Ἔν τῷ υϑ'΄. διγ. τοῦ γ΄. τιτ. τοῦ με΄. βιβ. φησίν, ὅτι ἐὰν ἀλλότριος δοῦλος ἐμοὶ καὶ σοὶ βόνα φίδε δουλεύει, ὅπερ ἐξ ῥὲ μέα χτήσηται, ἐμοὶ μόνῳ προσπορίζεται τὸ γὰρ μὴ ὃν ἐξ ῥὲ σοῦα σοὶ προσπορισϑῆναι οὐ δύναται. Πρὸς λύσιν δὲ τοῦ Evavrıopavoüg ὑποτίϑεσαι τὸν δοῦλον ..... 25 ἐξ ῥὲ μέα κελεύσει ἢ ὀνόματί μου ἐπερωτήσαντα ἀκολούϑως τῷ ἐνταῦϑα ῥητῷ. ε

Σ

ει

Uu

4

*

J

,

N»

4. “Ὡσαύτως B. ἐξ δὲ ἐπηρώτησεν.

\

,

I4

m

5

2

με΄. τιτ. γ΄. διγ.

-

A

€

>

,

A

t

m

-

5

m

ιϑ΄., ὅτι τὸ πᾶν λαμβάνει,

e

P

οὗτινος

B XVI, 1, 26 = D VII, 1, 26. 1. Οἰχέτης, οὗτινος εἶχον τὸν οὐσούφρουκτον, ἐμισϑώσατο ἐπὶ πενταετίαν 30 τὰς οἰκείας ὀπέρας ῥητόν τι xa" ἕκαστον ἔτος δίδοσϑαι συμφωνήσας. ᾿Αλλὰ 2 78 μήπω τοῦ τῆς μισϑώσεως χρόνου περαιωϑέντος ἐσβέσϑη ὁ οὐσούφρουκτος τοῖς συνήϑεσι τρόποις, οἷς σβέννυσθϑαι πέφυχεν. Kat φησιν ὁ Παῦλος τὸν μισϑὸν τοῦ μετὰ ταῦτα χρόνου δίδοσϑαι τῷ προπριεταρίῳ. Καὶ τοῦτο φϑάσας 4 οὗ καὶ: οὗ οὐκ II, οὗτινος Z | 18 τινὰ: IL, τυχὸν Ζ | (διὰ) τοῦ: τῆς II | 23 coda: II, leg. τοῦα (Z) [24..... ἐξ: Z annotat: Cod. x (vel B) wv (vel o) superscripto ὃ et apposito accentu. Sic plerumque κινδύνῳ scribitur, quod tamen hic non quadrat | 26 sch. 4 in II cum praecedenti cohaeret | λαμβάνει: Z, λαβεῖν (?) II

940

LIB.

XVI

— TIT.

I (ID

ὁ Οὐλπιανὸς ἐν τῷ κε΄. διγ. παραδέδωκεν. 'O μέντοι Παῦλος πλέον ἐνταῦϑά φησιν" λέγει γὰρ τοῦτο αὐτὸ κρατεῖν, κἂν ἐφ᾽ ὁμάδι ὑπὲρ τοῦ χρόνου παντὸς μίαν ἔτυχεν ἐπερωτήσας ποσότητα, οἷον ὑπὲρ τῆς πενταετίας φ΄. νομίσματα. Κἀνταῦϑα σι

»

10

20

25

30

γὰρ x

πάλιν

κατὰ

,

ἀναλογίαν

x

2

χρόνου λαμβάνει μέρος τῶν εἰρημένων ἐν τῷ κε΄. διγ.

,

τοῦ

led

νομισμάτων

παρελθόντος ,

καὶ

6 προπριετάριος.

b]

τοῦ

m

μέλλοντος H

Μέμνησο

τῶν

B XVI, 1, 27 = D VII, 1, 27. l. Ἦρωτήϑη. 'Ap« δὲ λαμβάνων τοὺς ἱσταμένους καρποὺς ὁ οὐσουφρουχτουάριος ἀνάγκην ἔχει λογίσασϑαι τὰ περὶ τὴν γεωργίαν αὐτῶν γενόμενα δαπανήματα; Στεφάνου. Οὐδαμῶς. Καὶ τοῦτο μανϑάνεις ἐν τῷ Ad. διγ. τοῦ παρόντος Ttt. Φησὶ δὲ πάλιν ὁ αὐτὸς ᾿Ιουλιανὸς ἐν τῷ λε΄. διγ., ὅτι ἐὰν ὁ χληρονόμος ἐπίτηδες ὑπέρϑηται τὴν ἀδιτίονα, κατέχεται καὶ δίδωσι τοὺς χαρποὺς τῷ οὐσουφρουχτουαρίῳ, οὗς ἤμελλεν ἔχειν, εἰ δ᾽ ἂν μὴ ὑπερέϑετο τὴν τῆς κληρονομίας προσέλευσιν ὁ κληρονόμος. 2. Τοῦ δεσπότου εἰωθότος τοῖς ἐργαστηρίοις εἰς ἴδια κεχρῆσϑαι φορτία x«i πραγματεύεσϑαι ἐν αὐτοῖς (τυχὸν γὰρ ἣ ἀπετίϑετο φορτία T) ἐκεῖσε τὰ συναλλάγματα ἐποιεῖτο) — ταῦτα τοῦ δεσπότου πράττειν εἰωθότος φησὶν ὁ Οὐλπιανὸς δύνασϑαι τὸν οὐσουφρουκτουάριον, εἰ βουληϑείη, ταῦτα μισϑοῦν, οὐ μόνον ὥστε τοιαῦτα φορτία ἐν αὐτοῖς ἀποτίϑεσϑαι, ὁποῖα καὶ ὁ δεσπότης ἀπετίϑετο, ἀλλὰ καὶ ἕτερα, οἷα δ᾽ ἂν ὁ μισϑούμενος βουληϑείη. ' Exeivo μέντοι παραφυλάττεσϑαι χρή, ὥστε μὴ ἀποκεχρῆσϑαι τούτοις τὸν οὐσουφρουχτουάριον, τουτέστι σταῦλον ποιεῖν τὰ ἐργαστήρια, μήτε μὴν περιφρονητικῶς ἤτοι ὑβριστικῶς ἐκείνοις χεχρῆσϑαι" δοκεῖ δὲ περιφρονητικῶς καὶ ὑβριστικῶς τοῖς ἐργαστηρίοις χεχρῆσϑαι, ὅταν πορνεῖα ταῦτα ποιήσῃ. Μισϑούτω τοίνυν τὰ ἐργαστήρια κατὰ τὸν εἰρημένον τρόπον ὁ οὐσουφρουχτουάριος, κἂν ὁ δεσπότης αὐτῶν εἰς οἰκείαν καὶ μόνην ἐκέχρητο χρῆσιν. Ei δὲ καὶ ἔχει τις οὐσούφρουκτον οἰκέτου ψιλὴν καὶ μόνον ὑπηρεσίαν εἰωθότος τῷ δεσπότῃ ποιεῖν, δύναται τοῦτον ἐπιστήμην ἢ τέχνην διδάξας χεχρῆσϑαι τῇ τέχνῃ ἤτοι ἐμπειρίᾳ αὐτοῦ. 3. Τοῦ ᾿Ανωνύμου. Δύνασαι λέγειν ᾿ἐπιζημίως᾽ * τὸ γὰρ ὄνομα τῆς ἰνιουριαροὺμ καὶ ζημίαν καὶ ἀδικίαν δηλοῖ, ὡς ἐν τῇ ἀρχῇ τοῦ ι΄. τιτ. τοῦ μζ΄. Di. 4. ᾿Ἐντεῦϑεν ὁ Οὐλπιανός φησι, τίνα χρὴ ἐπιγινώσκειν τὸν οὐσουφρουχτουάριον. ᾿Επιγινώσχειν δὲ αὐτὸν χρὴ καὶ οἴκοθεν διδόναι ἅπερ ὀφείλει ἤτοι εἰώϑει δίδοσθαι περὶ τὴν ἀνακάϑαρσιν τῶν ὀχετῶν N τὴν τῶν δημοσίων ὁλκῶν. 'O γὰρ κεκτημένος πλησίον τῶν δημοσίων ὀχετῶν οἴκους ἀναγκάζεται »

35

m

ἢ

ra

2 ὁμάδι: ὁμαδὸν II

N

|

M

3

,

19 φορτία: Z, φούρτ II

m

3

lad

A

| 30 δύνασαι:

A

^

Zi, δύναται II

n

ex

LIB.

10

15

e

e [^]

3

941

᾿Ανάγνωθι τὸ δ΄. ϑεμ. τοῦ ζ΄. διγ. καὶ τὰ ἐν αὐτῷ παραγεγραμμένα.

6. ᾿Ανωνύμου. διγ. ὕστερον.

2

I (ID

ὡς ἐπὶ τὸ πλεῖστον τούτους ἀνακαϑαίρειν, ὃν τρόπον καὶ oi πλησίον ἀγωγοῦ χεχτημένοι χωρία πρὸς ἀνάγκης ἔχουσι διαγράφεσϑαι περὶ τὴν αὐτοῦ ἀνακάϑαρσιν καὶ ἐπιμέλειαν, ὥσπερ οὖν καὶ οἱ πλησίον τῆς δημοσίας ὁδοῦ χεχτημένοι τὸ τῆς ὁδοστρωσίας ἐπιγινώσκουσι βάρος [καὶ τῆς] ἐντεῦϑεν διαγραφῇς. Χρὴ [οὖν τὸν] οὐσουφρουχτουάριον ἅπαντα ταῦτα διδόναι περὶ τὴν ἀνακάϑαρσιν τῶν ὀχετῶν καὶ ἀγωγῶν καὶ τὰς τῆς ὁδοστρωσίας διαγραφάς. Τοιγαροῦν καὶ ὅπερ ἂν συνεισενεχϑῇ προφάσει παρόδου στρατιωτῶν, τοῦτο Ζ 19 ἐκ τῶν καρπῶν, τουτέστιν ἐκ τοῦ οὐσουφρούκτου καταβάλλεται καὶ ἐπιγινώσκεται. Φροντιζέτω δὲ πρὸς τοῖς εἰρημένοις ὁ οὐσουφρουχτουάριος μετὰ τῶν ἄλλων κτητόρων ἐν εὐετηρίᾳ φυλάττειν τὴν πόλιν, καὶ εἰ τυχὸν εἰώϑασιν οἱ χτήτορες μέρος τι τῶν οἰκείων καρπῶν εὐωνοτέρως τῇ πόλει πιπράσχειν, x«i τοῦτο ποιείτω ὁ οὐσουφρουχτουάριος. «Εἰ» εἰώϑασι δὲ καί τινας πράσεις εὐώνους πρὸς τὸν φίσκον ποιεῖσϑαι, καὶ χρὴ καὶ τὸ ἐντεῦϑεν βάρος ἐπιγινώσκειν τὸν οὐσουφρουχτουάριον. Δίδωσι δὲ καὶ τὰ δημόσια τελέσματα, ὡς μανϑάνεις ἐν τῷ ζ΄. διγ. τοῦ παρόντος ct. 5.

2

XVI — TIT.

Καὶ τοῦτο γὰρ εἶδός ἐστι λειτουργίας, ὡς βιβ. ν΄. τιτ. δ΄.

7. Τοῦ αὐτοῦ. Καὶ ἄλλα, ὡς διγ. ζ΄., καὶ ἡ συστᾶσα πρὸ τοῦ οὐσουφρούxtou «δουλεία» διὰ τὸ εἰρημένον διγ. WW’. 8. Τὰς κατὰ τοῦ ἀγροῦ δουλείας ἀνάγκην ἔχει ὁ οὐσουφρουχτουάριος ὑποφέρειν, κἂν εἰς ἐπερώτησιν ἔπεσε. Θὲς γάρ, ὅτι ὁ ἀγρογείτων ἔτυχεν [ding ἐπερωτήσας δουλείαν τὸν προπριετάριον πρὸ τῆς ἐπὶ τῷ οὐσουφρούκτῳ παραχωρήσεως᾽ ἀνάγκην οὖν ἔχει ὁ οὐσουφρουχτουάριος καὶ ταύτην ὑποφέρειν. Θεμάτισον δὲ τὴν δουλείαν πρὸ τοῦ οὐσουφρούκτου συστᾶσαν διὰ τὸ εἰρημένον ἐν τῷ ζ΄. (9) διγ. τοῦ παρόντος τιτ. Εἰ δὲ καὶ ἠγόρασέ τις οἰκέτην ἐπὶ συμφώνῳ τινί, olov ἐπὶ τῷ μὴ ἐπιβῆναι αὐτὸν τῷ τόπῳ, εἰ δὲ ἐπιβῇ παρέχειν αὐτὸν φανερὰν χρυσίου ποσότητα, εἶτα παρεχώρησε τούτου τὸν οὐσούφρουκτον ἑτέρῳ, προσῆκόν ἐστιν αὐτὸν τὸν οὐσουφρουκτουάριον φυλάττειν ταῦτα τὰ σύμφωνα᾽ μὴ φυλάττων γὰρ δοκεῖ [μὴ] δεόντως κεχρῆσϑαι τῷ οὐσουφρούχτῳ.

B XVI, 1. οἷς

1, 28 — D VII, 1, 28.

Δυνατόν ἐστιν τῶν πάλαι σχευασϑέντων νομισμάτων χρυσίων ἢ ἀργυρέων, ἀντὶ τιμίων λίϑων κεχρημένους ὁρῶμέν τινας, τυχὸν τῶν λεγομένων

10 ἐν εὐετηρίᾳ: év9erfpux II, εὐθηνίαν (τῇ πόλει) 19 ἄλλα: Z, ἄλλω II. | jj συστᾶσα: τὴ συστᾶσὰ II 27 ἐπιβῆναι:

Ζ, ἐπιμεῖναι IT

Z |

| 12 el: suppl 20 δουλεία: suppl.

nos nos

| |

942

LIB. XVI — TIT.

ἐνναφούνδων ἢ Τοῦτο δὲ πρὸς H

,

νούμμων ᾿Αλεξανδρέων, λεγατεύειν οὐσούφρουκτον ἑτέρῳ. ἀντιδιαστολὴν τῶν κατὰ τῆς χρήσεως εἴρηται, ἐφ᾽ ὧν οὐ

a

συνίσταται

I (II)

,

κυρίως

»

!

οὐσούφρουκτος,

ἀλλὰ

COUASI

3

t

t

,

USUFRUCTOG.

οι

2. Τοῦ ᾿Ανωνύμου. Τῶν γὰρ χρηματιζόντων νομισμάτων οὐκ ἔστι κυρίως οὐσούφρουκτος, ἀλλὰ κουάσι οὐσούφρουκτος, ὡς Tut. ε΄. διγ. β΄. καὶ ἰνστιτ. β΄. τιτ. δ΄. 3. Τοῦ αὐτοῦ. Νοῦμμοι γὰρ λέγονται καὶ τὰ νομίσματα, ὡς βιβ. ν΄. τιτ. ις΄. διγ. ρνϑ'΄., καὶ οἱ ἄργυροι, ὡς βιβ. μη΄. τιτ. ι΄. διγ. ϑ΄. ᾿Απηγορευμένοι δέ εἰσιν οἱ μολίβδινοι καὶ κασσιτέρινοι, ὡς ἐν τῷ αὐτῷ 9΄. διγ.

10

15

20

B XVI, 1, 29 — D VII, 1, 29. l. Δύναταί τις xal πάσης αὐτοῦ τῆς οὐσίας τὸν οὐσούφρουκτον ληγατεύειν, εἰ μὴ ἄρα 6 οὐσούφρουκτος τὴν τοῦ ἐνναουγκίου παρατρέχει διατίμησιν, καϑά που Κέλσος φησὶ καὶ ᾿Ιουλιανός. ᾿Αλλ᾽ ἐρεῖς, ὅτι καὶ πῶς οἷόν τε ἐστὶ τὸν οὐσούφρουκτον πάσης τῆς οὐσίας ὑπερβαίνειν τὸ ἐνναούγχιον; Θές, ὅτι ἐν ἀνδραπόδοις καὶ ἐν ἑτέροις ἀλόγοις πᾶσαν τὴν οἰκείαν εἶχε περιουσίαν ὁ Ζ 80 τελευτήσας: οὕτω γὰρ τῶν οἰκετῶν καὶ τῶν ἀλόγων τελευτησάντων ζῴων «ὄντων» καὶ τῷ χρόνῳ δαπανωμένων καὶ ἀχρησίμων γινομένων συμβαίνει τὴν προπριεταρίαν μηδενὸς ἀξίαν εἶναι, [ἐπ]έκεινα καὶ τὸν κληρονόμον ὡς μὴ ἔχοντα Φαλκίδιον παρακατέχειν μέρος τοῦ οὐσουφρούκτου καὶ μὴ πάσης τῆς

οὐσίας

διδόναι

τὸν

οὐσούφρουχκτον.

2. Τοῦ ᾿Ανωνύμου. Εἰκότως οὐσουφρούκτου φϑείρονται.

25

[

e

τοῦ

B XVI, 1, 30 = D VII, 1, 30. 1. Δύο τις ἔχων οἰκίας τῆς μιᾶς τὸν οὐσούφρουκτον ἐληγάτευσεν. Kal φησι Μαρκέλλος δύνασθαι τὸν χληρονόμον τὴν ἑτέραν ὑψοῦντα ἐμποδίζειν τοῖς φωσὶ τῆς οἰκίας, ἧς τὸν οὐσούφρουκτον ὁ τεστάτωρ ἐληγάτευσεν, ἐπειδὴ δύναται οἰκεῖσϑαι τὰ οἰκήματα σκοτισϑέντα αὐτῷ. Τοῦτο δὲ οὕτω χρὴ συγκεράσαι xal λέγειν, ὥστε μὴ εἰς τὸ παντελὲς σχοτισϑῆναι τοὺς οἴκους, ἀλλ᾽ ἔχειν αὐτοὺς σύμμετρον φῶς, ὅπερ τοῖς ἐνοικοῦσιν ἀρκεῖ. Τοῦτο γὰρ ἔνδικόν ἐστι, πλὴν ὅτι] ἰδικῶς ἐπὶ τούτῳ ληγατεύειν [δύνατ]αι τὸν οὐσούφρουχτον, ἐφ᾽ ᾧ x

3

γὰρ ἐν οἰκέταις ἣν xai ἐπεκτεινομένου

AY

e"

4

]

LÀ

i8

μοὶ

1 ἐνναφούνδων:

τελευτησάντων

A

Z

,

vox

|

x

2

*

(A

ignota

λ

|

18 ἐπέκεινα:

J

:

[δύ

=

]

JU

x

’

»y.

2

,

»

y.

2

3

ΚΑ

16 τελευτησάντων ζῴων ὄντων: τελευτησ.. ζωων IT,

.. weiv II,

οὐκοῦν

vel

λοιπὸν

Z

|

27 αὐτῷ:

ade”. II | 29 ἔνδικόν: ἂν δίκαιόν II | 30 πλὴν — οὐσούφρουκτον: τ΄... ἰδυεῶς ἐπὶ τούτῳ ληγατεύειν...... καὶ τὸν οὐσούφρουκτον II, [εἰ μὴ] ἰδικῶς ἐπὶ τούτῳ ληγατεύε[ται οἰκίας] οὐσούφρουκτος Z

LIB. XVI — TIT. 1 (ID

943

σι

τὸν οὐσουφρουχτουάριον μὴ κωλύειν τὸν κληρονόμον ὑψοῦν ἑτέραν νερεδιταρίαν οἰκίαν, ὡς ἔγνως ἐν τῷ 19^. διγ. Τότε γὰρ οὔτε τὸ σύμμετρον ἀπαιτεῖν αὐτὸν δυνήσεται φῶς. Καὶ μὴ [ἐν]αντι[ὠ]ϑῇ σοι τὸ εἰρημένον ἐν τῷ ιζ΄. (15) dty., ὅτι οὐ δυνήσεται ὁ προπριετάριος καινὴν [ἐπιτι]ϑέναι δουλείαν. 2. Τοῦ ᾿Ανωνύμου. [Παντὶ] γὰρ ἐφεῖται τὸν ἴδιον οἶκον... .«...ὐνν ον ὑψοῦν ......... ᾿Ανάγνωϑι δὲ περὶ τῶν τοιούτων βιβ. η΄. τοῦ Ko3. v.

ιβ΄. (10).

B XVI, 1, 31 = D VII, 1, 31. 10

1. Εἰρήκαμεν, ὅτι ὁ οἰκέτης, οὗ τὸν οὐσούφρουχτόν τις ἔχει, προσπορίζει τὰ ἐξ ῥὲ τοῦ οὐσουφρουκτουαρίου.

f

3

3

,

,

r

3

3

»

14

I4

4. Κωβίδου. ᾿Επειδὴ μὲν οὐσούφρουκτος προσώπῳ προσαύξεται ὅλον μοι τὸ δίκαιον ἐξ ἀρχῆς ἔχοντι, τῇ δὲ συνδρομῇ μείωσιν παϑόντι τῆς λήψεως τῶν καρπῶν. Ἣ μέντοι δεσποτεία, ὥσπερ f) ἀλουβίων, τῷ μέρει τοῦ ἀγροῦ προστίϑεται. Πλὴν ἴἔσϑι, ὅτι xal ἐπὶ τῆς δεσποτείας χώρα τῇ ἰμφάκτουμ 25 ῥεπλικατίονι. Πρὸς ἀρχαιότητα μόνον ὁρᾷ. ὦ τῶδε χκειμενον. ὡς Buß. μδ΄. I4

€

b

,

5.

x

»y

με

3

Τοῦ ᾿Ανωνύμου.

,

x

3

^

Led

,

em

/

x

,

M

“

5

,

L4

,

Οἴκου........

6. ᾿Αγρὸς T, οὐσούφρουκτος ἐληγατεύϑη μοι καὶ Τιτίῳ CONIUNCTIM: χατεδεξάμην τὸ μέρος μου καὶ διασχ[επτ]ομένου Τιτίου ἐνήχϑην παρὰ Πρίμου περὶ τοῦ ἀγροῦ 7) τοῦ οὐσουφρούκτου καὶ ἐνίκησα, καὶ οὕτως ἐρεπουδιά30 τευσε Τίτιος τὸ μέρος αὐτοῦ, καὶ ἦλϑε περὶ αὐτοῦ ἐνάγων μοι Πρῖμος. ' Eri μὲν τοῦ ϑέματος τοῦ ἀγροῦ ἔχω τὴν ῥέϊ ἰουδικάταε παραγραφήῆν᾽ τῷ γὰρ πράγματι γέγονεν dj προσαύξησις᾽ ἐπὶ δὲ τοῦ ϑέματος τοῦ οὐσουφρούκτου οὐκ ἔχω τὴν παραγραφήν: τῷ γὰρ προσώπῳ uou γέγονεν 7| προσαύξησις, ὡς βιβ. μδ΄. τιτ. β΄. διγ. ιδ΄, | δικαίῳ:

Ζ, δικαία II

|

8 προς... ὑφριπτον:

οὐσούφρουκτος: Ζ, οὐσουφρουκτουάριος II et fortasse integram lineam excidisse

|

26

II, πρὸ

vov σχρίπτο

Z

|

19

(6)

Z adnotat in οἴκου lineam desinere,

946

LIB. XVI — TIT. I (ID

7. Τὸ Sw. ιδ΄,

παρὸν

τοῦ

οὐσουφρούχτου

ϑέμα

εὑρίσκεις

βιβ.

μ΄.

(44)

τιτ.

β΄.

B XVI, 1, 34 = D VII, 1, 34. l. ’Evreödev ἡμῖν ᾿Ιουλιανὸς περὶ τοῦ ALTERNIS ANNIS δύο τισὶ 5 ληγατευϑέντος οὐσουφρούκτου φησίν. Δύο τισὶν ἐληγάτευσέ τις οὐσούφρουκτον ALTERNIS ANNIS, τουτέστιν ὥστε τούτων ÉXXOTOV .... leues B XVI, 1, 36 — D VII, 1, 36. Z 83 l. .......- περὶ τούτου πρὸς ἀκρίβειαν καὶ πρὸς τομὴν εἰρημένον ἀνάγνωθι τιτ. 9΄. διγ. γ΄. καὶ βιβ. λγ΄. τιτ. β΄. διγ. κς΄. PAULU καὶ Pu. λε΄. 10 τιτ. α΄. διγ. [λ΄. Σημείωσαι} τούτου τοῦ βιβ. τιτ. δ΄. διγ. α΄. καὶ τὰ ἐν αὐτῷ παραγεγραμμένα. B XVI, 1, 39 = DVI, 1, 39. l. Τοῦ ᾿Ανωνύμου. Σημείωσαι ὡραῖον καὶ ἀνάγνωθι διγ. ιβ΄. καὶ [βιβ.] λε΄. τιτ. δ΄. διγ. κϑ΄.(0) καὶ [βιβ.].... ver. η΄. διγ. λγ΄. 15.

B XVI, 1, 41 — D VII, 1, 41. l. Τοῦ ᾿Ανωνύμου. Τυχὸν γὰρ ἐπιτερπεῖς σχοποῦ ἀποπλήρωσις.

εἰσι καὶ κέρδος

ἐστὶν j| τοῦ

B XVI, 1, 42 = DVI, 1, 42. l. Προθϑεώρησον. .Ὃ ἔχων οὖσον ἐκεῖνα λαμβάνει, ὧν εἰς οἰκείαν δεῖται 20 δαπάνην, ὁ δὲ οὐσούφρουκτον ἔχων πάντων ἀπολαύει τῶν καρπῶν, τοῦτο μὲν αὐτὸς κε[χρημένος, τοῦτο] δὲ καὶ ἑτέροις πωλήσας 7) δωρούμενος τοὺς χαρπούς. Τοῦτο εἰδὼς ὅρα τὸ προκείμενον. Πρῖμός τις τελευτῶν τοῦ ἀγροῦ τοῦ [Κορνελιανοῦ Τιτίῳ μὲν] τὸν οὖσον, Μαεβίῳ δὲ τὸν οὐσούφρουκτον Z84 ἐληγάτευσεν. "Ἔρρωται τὸ ληγάτον καὶ ἀφορίζεται τὰ πρὸς χρῆσιν. .... m

m

,

x

x

κι

7

*

*

>

,

2. 'E&v τοῦ αὐτοῦ πράγματος ἐμοὶ οὖσος, σοὶ δὲ οὐσούφρουκτος ληγατευϑῇ, ἐγὼ ἔχω χρῆσιν, σὺ δὲ καὶ καρπὸν καὶ χρῆσιν. 3.

Τοῦτο νόει κατὰ τὸ ιδ΄. διγ. τοῦ η΄. τιτ

4. Προϑεώρησον. Ἔνϑα τις τὸ αὐτὸ πρᾶγμα τῷ αὐτῷ πολλάκις λεγατεύῃ 30 προσώπῳ, ἅπαξ καὶ μόνον λαμβάνει τὸ ληγάτον ὁ ληγατάριος" εἰ μέντοι 6 ἕκαστον: hic plura desunt vocem complura desunt

|

8 τομὴν:

τό

μοι II

|

24

χρῆσιν:

post

hanc

σι

LIB. XVI — TIT. I (II)

10

λεγατεύσας τὸν ἀγρὸν πάλιν τῷ αὐτῷ προσώπῳ τὴν τοῦ ἀγροῦ λεγατεύσει διατίμησιν, τότε λαμβάνει καὶ τὸν ἀγρὸν καὶ τὴν τοῦ ἀγροῦ διατίμησιν ὁ λεγατάριος. Τοῦτο εἰδὼς ἐλϑὲ ἐπὶ τὸ προχείμενον. Διαφορά ἐστι τοῦ λεγατεύσαντος οὐσούφρουκτον πράγματος καὶ τοῦ λεγατεύσαντος οὐσούφρουκτον οὐ τῶν πραγμάτων, ἀλλὰ τῆς αὐτῶν διατιμήσεως. "Evda μὲν γὰρ οὐσούφρουκτος ἐληγατεύϑη πράγματος, ἐὰν ὁ διαϑέμενος ἔτι τούτων αὐτῶν τῶν πραγμάτων [τὴν] δεσποτείαν τῷ αὐτῷ καταλείψῃ προσώπῳ, τὸ τῆς δεσποτείας ληγάτον [φϑείρει] τὸν ληγατευϑέντα οὐσούφρουκτον ἐκείνου τοῦ πράγματος, οὗ καὶ τὴν δεσποτείαν ὁ τεστάτωρ ἐληγάτευσεν. Οὔτε γὰρ οἷόν τε ἐστὶ τὸν λεγατάριον τὴν δεσποτείαν καὶ τὸν οὐσούφρουκτον ἰδικῶς τε καὶ διῃρημένως ἑνὸς καὶ ταὐτοῦ ἔχειν. >

18

moy

Ἔνϑα δὲ μὴ x

^

πράγματος,

ἀλλὰ

/

νϑία γάρ] τις [τὸ αὐτὸ πρᾶγμα οὐ πολυπλασιάζεται τὸ λεγάτον᾽ 9

>

o

X

2

x

διατιμήσεως

πράγματος

u

ὔ

οὐσού>

,

φρουκτος ἐληγατεύϑη, καὶ μετὰ ταῦτα ἰδικῶς ἕν τῶν αὐτῶν πραγμάτων κατὰ τὸν τῆς δεσποτείας λόγον τῷ αὐτῷ ἐλεγατεύϑη προσώπῳ, λαμβάνει μὲν ὁ λεγατάριος τὸν οὐσούφρουκτον, οὐ τῶν πραγμάτων, ἀλλὰ τῆς αὐτῶν διατιμήσεως, διατιμηϑέντων δέ, τουτέστιν εἰς καταδυκὴν ἐναχϑέντων, καὶ τὸ πρᾶγμα τὸ ar’ ἐξαίρετον αὐτῷ ληγατευϑέν, καὶ ἁπλῶς εἰπεῖν λαμβάνων ὁ ληγατάριος τὸ πρᾶγμα κατὰ δεσποτείαν αὐτῷ ληγατευϑὲν παρὰ τοῦ κληρονόμου δύναται οὐδὲν ἧττον καὶ τῆς διατιμήσεως τὸν οὐσούφρουχτον ἀπαιτεῖν. Ἤ

2

947

,

x

,

3

*

x

=

/

τῷ αὐτῷ] πολλάκις ἔνϑα δὲ πράγματος με

>

X.

=

x

λλά

,

λι

λεγατεύσει προσώπῳ, ἅπαξ λεγατευϑέντος ,

7,

[A

FA

τὴν τοῦ αὐτοῦ πράγματος διατίμησιν τῷ αὐτῷ προσώπῳ πάλιν ἐληγάτευσεν ὁ διαϑέ μενος, [ἐκκ]ρί[τως] [ἐκκ]ρί[τως] κατὰ X τοῦτο τοῦ τῷῷ X ληγαταρίῳίῳ φιλοτιμεῖσθαι φιλ ἴσϑαι δοκεῖ δοκεῖ, x«i λαμβάνει τοῦτο μὲν τὸ πρᾶγμα, τοῦτο δὲ καὶ τὴν τοῦ πράγματος διατίμησιν ὁ ληγατάριος. 25

5.

Τοῦ ᾿Ανωνύμου. Περὶ τοῦ τοιούτου ληγάτου ἀνάγνωθι βιβ. λ΄. διγ. λδ΄.

BXVI 1, 43 = DVIL 1, 43. l. Τοῦ αὐτοῦ. Περὶ τοῦ τοιούτου ληγάτου βιβ. λγ΄. τιτ. β΄. διγ. λβ΄. ϑεμ. ζ΄. (88).

30

ἀνάγνωθι

διάστιξιν

ὡραίαν

2. Τοῦ ᾿Ἐναντιοφανοῦς. Σημείωσαι σίτω ἀπροσ........ὐν νων νων eere ee e e n e e n n n nn AS Wenn. διγ. VS καὶ Bip. ν΄. τιτ. ις΄. Ot. o8 . ᾿Ανάγνωθϑι καὶ διγ. νβ΄. ϑεμ. α΄. καὶ 100 2... een Ka ἰνστιτ......{ὐὐ νιν νιν hh he n n n n n nns. χληρονό- Ζ 85 ,

,

x

,

6 ἔτι — πραγμάτων: ex (vel &v) — πραγμάτων IL, ἐν τούτοις αὐτοῖς τοῖς πράγμασι Z | 10 ἑνὸς καὶ ταὐτοῦ: ἔχειν κατ᾽ αὐτὸν II, xa9' αὑτὸν Z | 18 τῆς διατιμήσεως τὸν οὐσούφρουκτον; Z, τὴν διατίμησιν τοῦ οὐσουφρούκτου II | 22 ἐκκρίτως κατὰ τοῦτο: .pl...xar’ αὐτῶν II

948

LIB. XVI — TIT. I (II)

μον καὶ ÜTOXOTÉOT. eee hn pov... sees. εἶτα ὁ δοῦλος eem m DEUM λαμβάνει Τίτιος μέρος τῆς χληρονομίας xai τὸ μέρος αὐτοῦ nee καὶ ἰνστιτ. γ΄. τιτ. Mme fI ΞΕ ὁ μὲν δυωδεκάδελτος μόνον τὸν σοῦον ἐκάλει, , ὁ δὲ πραί ἐ χ μέ ἐκάλ, ραίτωρ καὶ ὶ τὸντὸν ἐμαγκιπάτον εἰςἰς μέρος éxóAet...... eee ees. ἴσως ἀμφιβάλλεται τοῦτο ὡς τὸ εἰρημένον περὶ τοῦ ἐμφυτευτοῦ, ὅτι ἣ μερικὴ φϑορὰ τὸν ἐμφυτευτὴν ὁρᾷ, 7| [δὲ] παντελὴς τὸν δεσπότην" δύνασαι γὰρ τὴν μερικὴν λέγειν [τὴν] τοῦ ἡμίσεως, τὴν [δὲ] παντελῇ περὶ τῆς een ee TEE βιβ. νη΄. τιτ. α΄. διγ. νζ΄. 7

οι

€

10

B XVI, 1. "Ov ὀφείλει τῷ ἀρρωστείᾳ

1, 45 = D VII, τρόπον τὰ x«9' οἰκέτῃ, οὔτινος περιπέσῃ τινί, τὰ

ὀφείλει. Τοῦτο 3

15

2

t

-

x

ὃ

ὃ

,

2:

eT

,

^

1, 45. ἡμέραν διάρια παρέχειν ὁ οὐσουφρουχτουάριος ἔχει τὸν οὐσούφρουχτον, τὸν αὐτὸν τρόπον, κἂν δαπανώμενα περὶ τὴν αὐτοῦ νόσον ἐπιγινώσχειν

γὰρ καὶ τὸν φυσικὸν A

x

1

x

x

βούλεσϑαι ,

λογισμὸν x

ὡμολόγηται. ε

,

2. Τοῦ ᾿Ανωνύμου. "O τι περιέχεται τῷ ὀνόματι τῆς τροφῆς, μανϑάνεις βιβ. ν΄. τιτ. ις΄. διγ. μγ΄., μδ΄. ᾿᾿Ανάγνωθι διγ. ιε΄. τούτου τοῦ τιτ. B XVI, 1, 46 = D VII, 1, 46. 1. Τουτέστιν ἵνα ἐπανορϑώσηται ἐκεῖνα, ἅπερ αὐτὸς ὁ οὐσουφρουχτουάριος ἐπανορθϑοῦσϑαι παρὰ τῶν νόμων ἠναγκάζετο, τυχὸν τὰ SARTA TECTA, ἢ ἅτινα [unre] ὁ οὐσουφρουκτουάριος μήτε ὁ προπριετάριος ποιεῖν ἠναγκάζετο, οἷον τυχὸν ἀπειλουμένην πτῶσιν T) τι τοιοῦτον. B XVI, 1, 47 — D VII, 1, 47. 1. ᾿Ανωνύμου. ᾿Ομοίως διγ. As’. πρὸς τῷ τέλει xal λο.. B XVI,

25

30

1.

1, 48 — D VI,

Oixtas

τις

1, 48 pr.

οὐσούφρουκτόν

τινι

χαταλέλοιπε᾽

τοῦτον

τὸν

οἶκον

ὁ

κληρονόμος ἀπολιπμανομένου τοῦ οὐσουφρουχτουαρίου διωρϑώσατο δαπανήματα περὶ τοῦτον ποιήσας, ἅπερ ὁ οὐσουφρουχτουάριος, εἰ δ᾽ ἂν ἔτυχε τὸν οἶκον λαβών, ποιεῖν ἠναγκάζετο. Οἶδας δὲ μαϑὼν ἐκ τοῦ ζ΄. διγ., ὅτι MOBILAM REFECTIONEM ὁ οὐσουφρουχτουάριος ποιεῖν ἀναγκάζεται. Ταῦτα δὲ. ἐποίησε τὰ δαπανήματα ὁ κληρονόμος οὐ τῷ οὐσουφρουκτουαρίῳ χαρίσασϑαι. ϑέλων, ἀλλὰ νεγότια ἐκείνου χειρίζων" ἔχει τὴν νεγοτιόρουμ γεστόρουμ ὁ χληρονόμος κατὰ τοῦ οὐσουφρουχτουαρίου, κἂν τὰ μάλιστα δοχεῖ πως μᾶλλον ἑαυτῷ ποιήσασϑαι πρόνοιαν, δι’ ὧν τὸν οἶκον ἐπηνορϑώσατο. "ἔχει οὖν, ὡς. 8 τοῦ:

τῆς I1.

|

21 ἀπειλουμένην: ἀπειλομένην

II

| 29 moBıLam:

II, leg. MODICAM

LIB. XVI — TIT. I (ID

949

εἴρηται, τὴν νεγοτιόρουμ γεστόρουμ᾽ ei μέντοι μὴ βούλεται τὸν οὐσούφρουκτον ἔχειν ὁ λεγατάριος, ἐλευϑεροῦται τῆς τοιαύτης ἀγωγῆς καὶ οὐδὲν τῶν περὶ τὸν οἶκον γεγενημένων ἀπαιτηϑήσεται δαπανημάτων, ἐπειδὴ μήτε τὰ SARTA TECTA ποιεῖν ἀναγχάζεται, εἰ ἑτοίμως ἔχει ἀναχωρῆσαι τοῦ οὐσουφρούχτου, 5 κἂν προχατήρχϑη περὶ τούτων κατ᾽ αὐτοῦ δικαστήριον, ὡς ὁ Οὐλπιανὸς ἐν τῷ ξδ΄. διγ. φησίν. 2.

᾿Ανωνύμου. Εἰ καὶ γέγονε περὶ αὐτοῦ προκάταρξις, ὡς διγ. ξδ΄. και ξε΄.

B XVI, 1, 49 = D VII, 1, 48 8 1. 49. l. Δύναται ὁ οὐσουφρουκτουάριος τὴν τμητυκὴν ὕλην, ἧς ἔχει τὸν οὐσού10 φρουχτον, xal παρὰ καιρὸν ἐκτέμνειν, τουτέστι κἂν ἔτι πρὸς ἐπίδοσιν ἐλπίς ἐστιν αὐτὴν ἀναδίδοσθϑαι. Καὶ γὰρ καὶ τὸν τῶν ἐλαιῶν καρπόν, εἰ καὶ &veg9 [oc] ἔτι τυγχάνει, καὶ τὸν χόρτον ἄν[εφϑον] ἐκτέμνων εἰς οἰκεῖον ἀναφέρεται χέρδος ὁ οὐσουφρουχτουάριος. 2

3?

^

>

14

x

M

x

x

jos

2

m

,

H

^5

o»

2. Πρῖμόν τις καὶ Σεκοῦνδον ἐνστησάμενος κληρονόμους τὸν οὐσούφρουκτον Ζ 86 15 τοῦ οἰκείου ἀγροῦ ἐλεγάτευσε Τερτίῳ καὶ Κουάρτῳ τινί. Τί δέοι ποιεῖν τοὺς λεγαταρίους 7j παρὰ τίνος τὸν οὐσούφρουκτον λαμβάνειν; Λέγει Πομπώνιος" χινείτω μὲν Τέρτιος κατὰ Πρίμου καὶ Σεχκούνδου τῶν κληρονόμων καὶ λαμβανέτω ἥμισυ μέρος ἐξ ἀδιαιρέτου δηλονότι τοῦ οὐσουφρούκτου, ἀπὸ μὲν τοῦ Πρίμου δ΄., ἀπὸ δὲ τοῦ Σεκοῦνδου τὸ ἴσον. Κινείτω δὲ καὶ Κουάρτος κατὰ 20 τὸν ὅμοιον τρόπον καὶ ἀναλαμβανέτω παρ᾽ ἑκατέρου τῶν χληρονόμων ἀνὰ δ΄, μέρος τοῦ οὐσουφρούκτου. e

,

H

!

ΕΣ

x

m5

Ä

Z

^

3. Εἰ δύο τισὶν ἀπὸ κατὰ δύο χινοῦσιν.

25

,

/

x

x

/

!

δύο χληρονόμων

H

,

με

οὐσούφρουχτος

Z

bd

,

x

ληγατευϑῇ,

1

οἱ δύο

B XVI, 1,51 = D VII, 1, 51. 1. 'E&v τις οὐσούφρουκτον οὕτως ληγατεύσῃ δίδωμι καὶ ληγατεύω τὸν οὐσούφρουκτον τοῦδε τοῦ πράγματος CUM MORIETUR, τουτέστι ὅτε μέλλει τελευτᾶν, ἄχρηστον τὸ Anyarov' τότε γὰρ ἄρχεται ὁ οὐσούφρουχτος, ὅτε καὶ ὁ ἤδη συστὰς φϑείρεσϑαι πέφυκεν.

2. Kal γυνὴ ἀνισχύρως ἐπερωτᾶται προῖκα, κοὺυμ μοριέτουρ᾽ ἣ γὰρ 30 ἐπερώτησις εὑρίσκεται εἰς καιρὸν φερομένη, καϑ᾽ ὃν ὁ γάμος οὐκ ἔστιν, ὡς βιβ. xy'. τιτ. γ΄. διγ. κα΄. 5 κἂν:

Z, καὶ II

|

7 περὶ αὐτοῦ:

παρ᾽

αὐτοῦ II, κατ᾽

αὐτοῦ

Z

|

12 ἀναφέρεται:

αψέροτ...Π | 19 ἴσον: ἴ (quod siglum ἥμισυ significat) δ΄. II, ἕτερον δ΄. Z | 28 φϑείρεσϑαι: Z, ἄρχεσϑαιII 29 $: Z, eLII. | 30 καιρὸν φερομένη: Ζ, καινὸν φαινομένη Π

950

LIB. XVI — TIT. I (ID

B XVI, 1, 52 — D VII, 1, 52. 1. Τί συντελεῖ ὁ οὐσουφρουκτουάριος, ἔγνως διγ. ζ΄. Συντελεῖ δὲ οὐ μόνον τὸ παλαιὸν τέλος, ἀλλὰ καὶ τὸ ἐκ καινῆς ἐπικτώμενον, ὡς βιβ. μ΄. (39) τιτ. β΄. διγ. κη΄. δ

BXVI, 1,53 = D VII, 1, 53. l. ᾿Εὰν οὐσουφρούκτου λεγατευϑέντος οἰκίας τὸ πολὺ μέρος αὐτῆς ἐκπέσῃ, μείνῃ δέ τι ταύτης, κἂν ἐλάχιστον, μένει τοῦ παντὸς ἐδάφους ὁ οὐσούφρουκτος σωζόμενος οὐδὲν ἧττον. Σημείωσαι αὐτὸ διὰ τὸ ἀδιαστίκτως κείμενον ἐν τῷ λδ΄, “Ἑτερόν ἐστιν, εἰ ψιλοῦ τις ἐδάφους καταλέλοιπεν οὐσούφρουκτον, καὶ 10 μέρει τινὶ ὁ οὐσουφρουχτουάριος οὐκ ἐχρήσατο τότε γὰρ ἐπὶ τῷ μέρει ἐκείνῳ ἀπόλλυται αὐτῷ ὁ οὐσούφρουκτος, ὡς ἔστι μαϑεῖν ἐξ ὧν 6 Πομπώνιος ἐν τῷ δ΄. «vv. τοῦ παρόντος (iB. Suy. ιδ΄. φησίν. »

^

>

,

,

»

x

Y

,

»

ὦ

>

,

t

16

20

25

80

B XVI, 1, 54 = D VII, 1, 54. l. ᾿Ενεστήσατό τίς τινὰ κληρονόμον ἀγροῦ τινος τὸν οὐσούφρουκτον ὑπὸ αἵρεσιν λεγατεύσας Τιτίῳ. Μετὰ τὴν τοῦ τεστάτορος τελευτὴν ἔτι τῆς αἱρέσεως ἠρτημένης πέπρακε ὁ κληρονόμος τὸν ἀγρὸν Σεμπρωνίῳ τινὶ καὶ ἐτραδίτευσε δεδοῦκτο οὐσουφρούκτω, τουτέστι παραχκατεσχηκὼς τὸν οὐσούφρουκτον. Τὸ ζητούμενον: ἀσϑενούσης τῆς αἱρέσεως ἣ ἐξερχομένης μέν, τρόπου δὲ Ζ 81 συμβαίνοντός τινος, δι’ οὗ σβέννυσϑαι πέφυχε μὲν 6 οὐσούφρουκτος, τίνος αὐτὸν εἶναι τὸν οὐσούφρουκτόν φαμεν, πότερον τοῦ κληρονόμου ἣ τοῦ τὸν ἀγρὸν ἤτοι τὴν προπριεταρίαν ἠγορακότος; Λέγει Σκαεβόλας, εἰ μὲν ἐξῆλϑεν ἡ αἵρεσις καὶ ἥρμοσε τῷ λεγαταρίῳ τοῦ οὐσουφρούκτου T εἰ δὲ ἀσϑενήσει, τότε ὁ οὐσούφρουκτος μένει παρὰ τῷ κληρονόμῳ, καὶ μιμεῖται λοιπὸν οὐσουφρουκτουάριον ὁ κληρονόμος περὶ τὴν τοῦ οὐσουφρούκτου φϑορὰν (τῇ γὰρ τελευτῇ αὐτοῦ καὶ καπίτις δεμινουτίονι φϑείρεται) καὶ περὶ τὸ φυλάττειν αὐτὸν ἅπερ εἰώϑασι φυλάττειν οἱ οὐσουφρουκτουάριοι. Μέμνησο τοῦ χς΄. (27) διγ. Πρὸς ἅπασι δὲ τούτοις χρὴ καὶ τὴν αὐτοῦ τοῦ κληρονόμου χαὶ τοῦ παρ᾽ αὐτοῦ τὴν προπριεταρίαν ὠνησαμένου σχοπεῖν τε καὶ ἐξετάζειν διάϑεσιν, καὶ ποίᾳ διαϑέσει τὸν οὐσούφρουκτον ὑπεξεῖλεν ὁ χληρονόμος, ὅτε τῆς αἱρέσεως ἠρτημένης πέπραχε τὸν ἀγρόν. Εἰ γὰρ διὰ τὸ ἑτέρῳ αὐτόν, ὡς τεϑεμάτισται, καταλειφϑῆναι λόγῳ λεγάτου καὶ «οὐ» δι᾿ ἕτερόν τι ὑπεξεῖλε [αὐτόν], κἂν συνέβη τὴν αἵρεσιν ἀτονῆσαι, καὶ οὕτως οὐδὲν ἧττον πρὸς τὸν ἠγορακότα τὴν προπριεταρίαν μετέρχεται ὁ οὐσούφρουχτος. Εἰ γὰρ παρακατέχειν οὐκ ἂν ἠνέσχετο τὸν οὐσούφρουκτον ὁ κληρονόμος, εἰ μὴ ἑτέρῳ ἐληγατεύϑη, 22 post οὐσουφρούκτου haec fere supplenda: «ὁ οὐσούφρουκτος, εἶτα δὲ ἐσβέσθη, n τότε πρὸς τὸν τὴν προπριεταρίαν ἠγορακότα μετέρχεται ὁ οὐσούφρουκτος» | 28 αὐτοῦ: Z, αὐτοῦ τοῦ II | 29 ὑπεξεῖλεν: Ζ, ὑπεξῆλθεν II | 31 οὐ: suppl. nos

LIB. XVI — TIT. I (ID

951

ἀλλὰ μετὰ τῆς προπριεταρίας ἐτραδίτευσεν Xv αὐτὸν τῷ ἠγορακότι, δίκαιόν ἐστιν ἀσϑενήσαντος τοῦ λεγάτου μετέρχεσϑαι τὸν οὐσούφρουκτον ἐπὶ τὸν ἀγοραστήν. 3

^

2.

10

x

Τοῦ

H

᾿Ανωνύμου.

>

7

^

3

x

^

»

/

f

H

Tobóv0 ..... llle lees. τοῦ Ac'. διγ.

B XVI, 1, 55 = D VII, 1, 55. l. ?Exv τις [ληγατεύῃ ἴμφαντος χρῇσίν] τινι, ἔρρωτανι τὸ Anydrov. τὰ μάλιστα γὰρ ἐν τῇ τοῦ ἴμφ[αντος ἡλικίᾳ τέως] μηδέν ἐστιν, ὃ δύναταί καρποῦσϑαι, ἀλλ᾽ οὖν] μετὰ τὴν τοῦ ἴμφαντος ἡλικίαν δύναται τῶν ὀπερῶν Denen ὧ καὶ ἀπολαύειν EL onen hh TE X&l οὐκ OUGOUPPOUHT .. eenn nnn

Κἂν τις Z 88 ... en

B XVI, 1, 57 = D VII, 1, 57. l. ......... ταῦτα ἐπὶ τῆς xovvpapíaGg cce ΝΕ rn οὐσουφρ. ... -. ἀγροῦ κατὰ φιδικόμισσον... .365...

15

20

25

30

B XVI, 1, 58 = D VII, 1, 58. 1. ........ ὁ καταλειφϑεὶς τότε τὸ ἀσϑενῆσαν guépog ...60. ὁλοχληρ .. καταλειφϑέντος ....60.... [τε]λευτ΄.. καιροῦ tivos......... καταλέλοιπ΄.. ὦ... προπριεταρ. .. πόλει τινὶ T Ls οὐσουφρ.... ΝΥ ΕΕΕΕΕ Σεμπρωνίῳ συμφωνήσας ...... τὰ πρὸς αὐτὸν

B XVI, 1, 59 = D VII, 1, 59. l. ........ γομένου μέλιτα ἐκ τῶν ἐχεῖσε μελισσῶν. Λαμβάνει δὲ πρὸς τούτοις καὶ τὸ μίσϑωμα τῶν ὡς εἰκὸς ἐκ τοῦ τεστάτωρος μισϑωϑέντων, εἰ τοῦτο ἰδικῶς εἶπεν ὁ τεστάτωρ. Τί οὖν, εἰ μὴ τοῦτο εἶπεν; " Aga ζημιοῦται ὁ οὐσουφρουχτουάριος; Οὐδαμῶς. ᾿"Ἔξεστι γὰρ αὐτῷ κατὰ μίμησιν τοῦ ἀγοραστοῦ τὸν μισϑωσάμενον ἐκβάλλειν τῆς μισϑώσεως, εἰ μὴ ἰδικῶς ὁ τεστάτωρ ὑπεξεῖλεν ἑαυτῷ ἤτοι τῷ κληρονόμῳ αὐτοῦ. ᾿Εὰν γάρ τις πρᾶγμα μισϑωϑὲν ἤδη παρά τινος ἀγοράσῃ, δύναται τὸν μισϑωσάμενον ἐχβάλλειν τῆς μισϑώσεως, πλὴν εἰ μὴ Occ 6 πράτης συνεφώνησε μεῖναι τὴν μίσϑωσιν ἐπὶ σχήματος, ὥστε xal .. ἐντελ.. Εἰ μὲν οὕτως εἶπεν ὁ τεστάτωρ᾽ δίδωμι xal λεγατεύω τὸν οὐσούφρουκτον τοῦδε τοῦ ἀγροῦ Πομπωνίῳ, ἐφ᾽ à μέντοι λαμβάνειν τὸν λεγατάριον ἢ τὸν κληρονόμον αὐτοῦ τοῦ τεστάτωρος τὸν κανόνα τῶν παρ᾽ ἐμοῦ μισϑωθέντων χωρίων παρὰ τῶν μισϑωσαμένων, λαμβάνει 6 sch.

permulta

I lac.

desunt

SCHELTEMA,

expl.

|

Basilica,

nos

| 9 καὶ ἀπολαύειν:

18 post αὐτὸν multa V.

καπαλαίνειν II

desunt

|

10 post οὐσουφρουκτ

| 23 ei (τοῦτο): Z, εἰς II 8

952

LIB. XVI — TIT. I (ID

μὲν τὸν κανόνα ὁ οὐσουφρουχτουάριος ἣ ὁ κληρονόμος παρ᾽ αὐτῶν, ἐπ᾽ ἀνάγκης δὲ ἔχει τὴν μίσϑωσιν ἐπὶ σχήματος ἐᾶν παρὰ τοῖς μισϑωσαμένοις. Εἰ δὲ μηδὲν εἶπεν ὁ τεστάτωρ, ἔξεστιν αὐτῷ «μὴ» ἐμμένειν τῇ παρὰ τοῦ τεστάτωρος γενομένῃ μισϑώσει. 8

2. ’Evavrıogavoöc. μγ΄. τιτ. te. διγ. cy. τῷ μγ΄. βιβ. ἐναντίως. τιτ. ιδ΄, διγ. κε΄. (9)

᾿Ανάγνωϑι βιβ. Ἔν μὲν γὰρ τῷ ᾿Ανάγνωθι καὶ καὶ ζ΄. ϑεμ. β΄.

(97. τιτ. β΄. Boy. κε΄., λβ΄., «καὶ Big.» (9. i. ὁμοίως τοῖς ἐνταῦϑα, ἐν δὲ βιβ. λ΄. διγ. ριϑ΄. (120) καὶ βιβ. κδ΄. (9).

B XVI, 1, 60 = D VII, 1, 60. 1. [Πρῖμό]ς τις ἐλεγάτευσεν οὐσούφρουχτον Μαεβίῳ τινὶ τοῦ [οἰκείου] ἀγροῦ]. Σεκοῦνδός τις «τὴν νομὴν» μὴ ὧν δεσπότ[ης εἶχε]. Kat φησιν ὁ Παῦλος, ὅτι δε[όμενος λαβεῖν] ὁ λεγατάριος τὸν οὐσούφρουκτον οὐδὲν ἧττον Z 89 [κι]νεῖν [δύναται] . ..... νόησον δηλονότι τινες κινεῖν καὶ εἰς τ.... Κἂν δύο τινὲς περὶ δεσποτείας φιλονεικῶσι καὶ ἑκάτερος ἑαυτὸν δεσπότην εἶναί 15 φησιν τοῦ ἀγροῦ, χρὴ καὶ οὕτως παρὰ τοῦ κατέχοντος καὶ λέγοντος ἑαυτὸν εἶναι δεσπότην δοϑῆναί τε τὸν οὐσούφρουκτον τῷ λεγαταρίῳ καὶ ἀσφάλειαν αὐτῷ γενέσϑαι, ὅτι ἐφ᾽ ὅσον περὶ δεσποτείας γυμνάζεται ζήτησις, οὐκ ἐνοχλήσει αὐτῷ οὔτε κωλύσῃ αὐτὸν χρήσασϑαι τῷ οὐσουφρούκτῳ. Ταῦτα μὲν οὖν, εἰ ὁ ποσσέσσωρ πρὸς ἕτερον περὶ δεσποτείας ἠγωνίζετο" εἰ γὰρ πρὸς αὐτὸν τὸν 20 οὐσουφρουκτουάριον ἀγωνίζεται καὶ νεμόμε[νος] τὸν ἀγρὸν ἔλεγ[εν)] αὐτοῦ τῷ λεγαταρίῳ μὴ διαφέρειν τὸν οὐσούφρουχκτον, τότε τὸν μὲν οὐσούφρουκτον τέως [οὐκ] ἀποκαϑίστησιν, ἀσφαλίζεται δὲ αὐτόν, ὅσους λάβοι καρπούς, ἐφ᾽ ὅσον ἣ πρὸς αὐτὸν [τὸν ποσσέσσορα ἔλεγεν Tj τὸν οὐσουφρουχτουάριον;} γυμνάζεται δίκη, μετὰ τὸ ἀπ[οφαίνεσϑαι, εἰ τῷ λ]εγαταρ[ίῳ προσ]δικασϑ[ήησε25 ταὶ] ὁ οὐσούφρουχτος, ἀποκαϑίστασϑαι᾽ εἰ δὲ μὴ βούλεται τὴν τοιαύτην ἀσφάλειαν δοῦναι, τότε αὐτῷ μᾶλλον τῷ ληγαταρίῳ ἐπιτρέπει [νέμε]σϑαι τὸν ἀγρόν. 10

»

m

-

,

»

,

\

3

>

,

,

x

Hn

A

3

M

x

»

A

^

1

T

,

M

,

>

-

,

*.

[4

,

€

,

[4

!

,

H

B XVI, 1, 61 = D VII, 1, 61. 1. 'O ἔχων obaobppouxtov οἰκίας οὐ δύναται καινὸν ῥύακα ἤτοι κατώγεον 30 τοῖς τοίχοις ἐπιτιϑέναι. Τὸ ἀρχϑὲν οἰκοδόμημα παρὰ τοῦ τεστάτωρος οἰκοδο1 κανόνα: Z, κληρονόμον II | 10 οἰκείου ἀγροῦ: suppl. nos. | 11 Σεκοῦνδός — εἶχε: Σεχκούνδῳ τινι μὴ ὧν Seanor...II | 12 δεόμενος λαβεῖν: suppl. nos | 13 κινεῖν δύναται: suppl. nos | 20 ἀγωνίζεται: Ζ, ἀποκαϑίστησι II | νεμόμενος: νομίμο

II, νομίμως Z

| αὐτοῦ: αὐτῷ II, aiv

Z | 21: «à: II, τῷ δὲ Z

| 22 ἀσφαλίζεται:

2, ἀγωνίζεταιII | 23 τὸν --- οὐσουφρουκτουάριον: glossa esse videtur; delevimus nos | 3: καὶ Il | 24 ἀποφαίνεσϑαι κτλ.: suppl. nos | προσδικασϑήσεται: .. δικασε.... II | 30 οἰκοδομεῖσϑαι: οἴκοδομεῖν καὶ II

LIB.

XVI — TIT.

I (ID

953

μεῖσϑαι πληροῦν οὐ δύναται ὁ οὐσουφρουχκτουάριος, κἂν μὴ δύνηται αὐτῷ τῷ τόπῳ, ἐν ᾧ τὴν οἰκοδομὴν ὁ διαϑέμενος ἤρξατο, χρήσασϑαι. ᾿Αλλ᾽ οὔτε αὐτοῦ δὴ τοῦ τόπου τὸν οὐσούφρουχτον ἔχει περαιῶν τὸ οἰκοδόμημα. ᾿Ανάγνωθϑι τὸ α΄. διγ. τοῦ παρόντος τιτ. >

m

^

Led

,

x

3

,

Y.

^

x

3

J

3

[A

2. Τοῦ ᾿Ανωνύμου. Τουτέστιν ὥστε καὶ πληρῶσαι τὸ ἔργον καὶ ἔχειν τὸν οὐσούφρουκτον αὐτοῦ. ᾿Ανάγνωϑι βιβ. ιϑ΄. τιτ. α΄. (2) διγ. ιε΄. (55). B XVI, 1, 62 — DVI, 1, 62. 1. Δύναται ὁ οὐσουφρουχτουάριος ϑηρᾶν τε καὶ κυνηγετεῖν Ev τε τοῖς σάλτοις καὶ ἐν τοῖς ὑλητοῖς ὄρεσι τῆς κτήσεως, ἧς ἔχει τὸν οὐσούφρουκτον. Καὶ

1

σι

1

2

σι

20

a

30

καλῶς

ἄν τις εἴποι

δύνασϑαι

αὐτὸν

τοῦτο

ποιεῖν.

Οὔτε

δὲ τὸν κάπρον

οὔτε τὸν ἔλαφον, «ὃν» ἂν ἐκ τῆς ἄγρας τύχοι λαβών, ἰδίους τοῦ προπριεταρίου λαμβάνει’ τουτέστιν οὐ διαφέρει τὸ οὕτως ληφϑὲν τῷ προπριεταρίῳ, ἀλλ᾽ αὐτοῦ γίνεται τοῦ οὐσουφρουκτουαρίου, τοῦτο μὲν τῷ δικαίῳ τοῦ οὐσουφρούχτου, τοῦτο δὲ καὶ τῷ φυσικῷ τῶν κτήσεων λόγῳ. Τὰ γὰρ ἀπὸ ϑήρας λαμβανόμενα τοῦ λαμβάνοντος γίνονται κατὰ τὸν φυσικὸν τῶν κτήσεων νόμον. Βιβάριόν ἐστι τόπος, ἐν ᾧ [ἐγκλείε]ται καὶ φυλάττεταί τινα τῶν ζῴων τῶν τε χερσῶν καὶ τῶν ἀερίων. Τοῦτο εἰδὼς ἐλϑὲ ἐπὶ τὸ προκείμενον. ᾿Αγροῦ τις ἐληγάτευσεν οὐσούφρουκτον. Ἔν τούτῳ τῷ ἀγρῷ βιβάριον ἤτοι μάνδρα τις ἦν ἐγκεκλεισμένους ἔχουσα τοὺς ϑῆρας. Μάνδρα ἐστὶ κυρίως τόπος πανταχό- Ζ 90 dev ἔγκοιλός τε καὶ κατωφερὴς ὑπὸ τὴν ὑπουρίαν ἔχων τι βάϑος, εἰς ὃν κατιόντες οἱ ϑῆρες αὖϑις εὐχερῶς ἀναβαίνειν οὐ δύνανται. 'O τοίνυν οὐσουφρουχτουάριος δύναται μὲν γυμνάσαι τοὺς ϑῆρας, ὅσοι κατὰ τὴν μάνδραν ἐτύγχανον, ἡνίκα συνίσταται αὐτῷ ὁ οὐσούφρουκτος, οὐκέτι δὲ καὶ ἀποσφάττειν. Οὗτοι γὰρ τοῦ προπριεταρίου εἰσίν. Τοὺς μέντοι ἄλλους ϑῆρας, οὗς αὐτοὺς ὁ οὐσουφρουκτουάριος μετὰ τὸ συστῆναι τὸν οὐσούφρουκτον ἐνέκλεισεν ἣ αὐτὸς κατεσχηκὼς 3j αὐτῶν τῶν ϑηρῶν [ἐνειϊκάντων ἣ καὶ ἁλι[σκομένων ὑπ᾽ αὐτοῦ]. ..... [ἐν τῇ] μάνδρ[ᾳ, τούτους] καὶ ἀϊποσ]φάτίτειν ἐπιτέτραπται] αὐτῷ καὶ διαφέρ ..... ernennen τίθεμεν oo nennen VAL τὸν οὐσούφρουκτον καὶ... ...... TINO ern μεν «νον 90... οὐχ εἰσ. een ne e. χἂν TEO..d..eunmolll....0..... DEVG.. ἀποσφάττειν τοὺς αὐτῷ διαφέροντας ϑῆρας διὰ τὸ μὴ εἰδέναι, ποῖα μὲν αὐτῷ, ποῖα δὲ τῷ προπριεταρίῳ διαφέρει, δίκαιόν ἐστι μὴ τοιαύτῃ περικλείεσϑαι τὸν οὐσουφρουκτουάριον ἀδηλίᾳ, πάντως δὲ λέγειν αὐτῷ διαφέρειν τοὺς ϑῆρας συνισταμένου τοῦ A οὐσουφρούχτου, xal En’ ἀνάγκης ἔχειν αὐτὸν ἢ αὐτοὺς τοὺς ϑῆρας τούς, ὅτε 3

Ld

m

lod

Σ

/

A

^

18 μάνδρα:

ε

,

€

3 περαιῶν: περαὶι II ἄλλτοις II

x

|

|

8 sch.

ἐν τοῖς: αὐτοῖς II

Z, μάνδριαῦ II

Z, ἐνχοῦλος Π

|

1 magna |

e

5

3

19 ἐγκεκλεισμένους:

|

Lad

Σ

,

ex parte suppl.

ὑλητοῖς: ". δὴ τοῖς IT

»

nos 11

ui

»

| 9 σάλτοις:

ἰδίους: Ζ,

ἐγχκεχλεισμένα II

m

| 20

m

Z,

ἰδίαν II

ἔγκοιλός:

|

954

LIB. XVI — TIT. I (II)

συνίσταται αὐτῷ ὁ οὐσούφρουκτος, ἐγχεχλεισμένους 7| ἑτέρους ἀντ᾽ αὐτῶν ölpoloug ἀποδιδόναι, ὥσ]τε νέμε[ται]ὶ μὲν καὶ μετὰ τὸ σβεσϑῆναι τὸν οὐσούφρουκτον [τὸ περιττόν, ἀποδίδωσι δὲ τῷ προπριεταρίῳ τὸν] πληρ[ἢ] τῶν ϑηρῶν ἀριϑμόν, ὅσος ἣν καὶ ὅτε ὁ οὐσούφρουχτος συνίσταται. Καὶ τὸ [μὴ] ὃν [ἡμέτερον] δυνάμεϑα μεταφέρειν εἰς ἕτερον. Ei γὰρ εἶχον ἀγρόν, οὗ τὸν οὐσούφρουκτον ἑτέρῳ [δέδωκα, ὅμ]ως δύναμαι τοῦτον τὸν [οὐσούφρουχτον ληγατε]ύειν ἑτέρῳ καὶ δωρεῖσϑαι, καὶ λαμβάνει τοῦτον ὁ λεγατάριος ἐκεῖνος, ᾧ τοῦτον ἐδωρησάμην, οὐ νῦν, ἀλλ᾽ ὅτε σβεσϑεὶς ἀϊπο]χωρήσει τοῦ προτέρου οὐσουφρουχτουαρίου. Τοῦτο γὰρ ὁ Οὐλπιανὸς ἐν τῷ οβ΄. διγ. φησίν. ᾿Επιδέχεται δὲ καὶ [τὸν] ϑεματισμὸν τὸ εἰρημένον, ὅτι [ὁ ἔχων ἀ]γρὸν πλένο ἰοῦρε, κἂν τὰ μάλιστα τῷ πλάτει τῆς δεσποτείας κρύπτηται ὁ οὐσούφρουκτος, καὶ ὅμως δύναται τὸν οὐσούφρουκτον αὐτοῦ τοῦ ἀγροῦ παραχωρεῖν 7| λεγατεύειν ἑτέρῳ. €

I

>

m

-

^

σι

,

t

2

,

,

x

e

e

3

x

€

,

,

-

x

,

3

3

x

-

>

3

x

-

I4

L4

3

-

A

,

H

Li

x

b]

M

“

>

,

b

x

,

7

-

\

^

κα

,

*

,

A

,

€

,

v9 ., ὅτι οὐδὲν

2. Τοῦ αὐτοῦ. Εἴρηται ἐν τῷ μ]ς΄. διγ. τοῦ ιη΄. (2) τιτ. τοῦ κα΄. βιβ., ὅτι ἐὰν ἀγρὸν πωλήσῃς μοι μὴ εἰπὼν τὸν οὐσούφρουκτον αὐτοῦ Τιτίῳ διαφέρειν, x«i τοῦτον ἐγὼ πίάλιν] δεδοῦκτο οὐσουφρούκτω τινὶ [ἑτέρῳ πωλήσω, σβεσϑεὶς ὁ οὐσούφρουχτος Τιτίου πρὸς] τὴν προπριεταρ[ίαν ἐπανέρχεται διὰ τὸ μὴ] οὐσούφρουκτον συνίστασϑαι, x«9' ὃν καιρὸν ἀλλότριος ἦν. ἜἜστιν οὖν εἰπεῖν διαφορὰν τῆς δοκούσης ἐναντιώσεως. 'Ev γὰρ τούτῳ τῷ Ow. τοῦ ζ΄. βιβ. ὁ παραχωρήσας τὸν παρ᾽ ἑτέρῳ ὄντα οὐ[σούφρουκτον] ἔμεινεν ἔχων τὴν αὐτοῦ προπριεταρίαν ἕως τῆς αὐτοῦ λύσεως, καὶ τοῦ οὐσουφρούκτου λοιπὸν λυϑέντος καὶ τῇ προπριεταρίᾳα ἑνωθέντος καλῶς ἀπὸ [τούτου ἀ]φ[ορ]ίζει τῷ παρ᾽ αὐτοῦ παραχωρηϑέντι" £v δὲ τῷ κα΄. Bıß. πρὶν 7j λυϑῇ ὁ οὐσούφρουκτος, ἐξεποιήϑη 4; προπριεταρία, καὶ λυόμενος ὁ οὐσούφρουκτος ἑνοῦται [τῇ]} αὐτῇ μὴ οὔσῃ παρὰ τῷ χωρήσαντι, ἀλλὰ παρ᾽ ἑτέρῳ. m

3

2$

3

x

B XVI, 1, 63 = D VII, 1, 63. 1. ᾿Εναντιοφανοῦς. Καίτοι εἴρηται βιβ. ν΄. τιτ. ιζ΄. διγ. πλέον οὗ ἔχω δικαίου δύναμαι μετάγειν εἰς ἕτερον.

x

2

[4

1:

f

15

,

/

3

10

KA

2

x

,

[4

-

3

4

Led

3

3

»

-

FA

B XVI,

1, 64 — D VII,

Ι.

μὲν

e

“Ὅτι

*

ἀναγχάζεται »

J

.

ἃ

μὲν

καὶ:

μέντοι II

|

7

x

X

-

x

»

x

H

A

,

^

»

,

M

A

m

3

€

2

Z, λυϑῆναι TI

^

J

[ἀνανεώσεις >

λαμβάνει:

;

ποιεῖσϑαι],

olov

u

τὰ

x

σάρτα ,

τέκτα ,

δῆλον ἡμῖν ἐκ τοῦ ζ΄. διγ. γεγένηται. τούτων δικαστήριον, μήπω δὲ καταδίκης τοῦ οὐσουφρούκτου, καὶ οὕτως ἀπολύεται εἰρημένων. Σημείωσαι οὖν αὐτὸ διὰ τὸ Ζ,

λαμβάνειν

II

|

18 τινὶ:

τιτίο II; cetera

suppl. nos | 20 o5eoógpouxrov: οὐσούφρουκτος II | 24 τούτου ἀφορίζει: suppl. 25 λυϑῇ:

Σ

1, 64.

καὶ τὰς συμμέτρους ἐπανορϑώσεις, Εἰ δὲ προκατήρχϑη κατ᾽ αὐτοῦ περὶ γενομένης ἕτοιμός ἐστιν ἀναχωρῆσαι μὴ ἀναγκαζόμενος ποιεῖν τι τῶν 2

t

| 29 ἀνανεώσεις ποιεῖσϑαι: suppl. nos

| 32 οὕτως:

nos |

Z, οὗτοςIT

LIB. XVI — TIT. I (ID

ἀδιαστίκτως κείμενον £v τῷ ζ΄. διγ. μεμνημένος καὶ τοῦ μη΄. διγ. Καὶ ἀνάγνωθι xal τὸ ἑξῆς διγ. “ἕτερόν ἐστιν, εἰ αὐτὸς ὁ οὐσουφρουκτουάριος ἢ οἱ τούτῳ 2 91 διαφέροντες χεῖρον τὸ πρᾶγμα δι’ οἰκείου πεποιήκασι φάκτου" ἐνταῦϑα γὰρ x&v ἀποτάξασϑαι βούληται τῷ οὐσουφρούκτῳ, καταδικάζεται παρασχεῖν τὴν ποσότητα, ἐφ᾽ ὅσον τὸ πρᾶγμα χεῖρον γεγένηται. Χρὴ γὰρ τὸν οὐσουφρουχτουάριον πᾶν, ὅπερ ἀγαϑὸς οἰκοδεσπότης ἐπὶ τοῖς οἰκείοις ἐποίησε πράγμασιν ἄν, τοῦτο καὶ αὐτὸν ποιεῖν ἐπὶ τῷ πράγματι, καϑ᾽ οὗ ἔχει τὸν οὐσούφρουχτον. Τοῦτο δὲ λέγω xal διλιγεντίαν αὐτὸν ἀπαιτεῖσϑαι, ὅσον ἧκε πρὸς τὸν [οὐσουφρουχκτουάριον] καὶ τοὺς αὐτῷ διαφέροντας" περὶ αὐτοῦ γὰρ x«i τὸ παρὸν δίγεστόν φησιν εὐθὺς ἐν ἀρχῇ κατ᾽ αὐτὸ τὸ προοίμιον, ἐπεὶ κούλπαν κούαμ [iv σούις] ὁ οὐσ[ουφρουκτουάριος] πα[ρέ]χ[ει], τουτέστι σπουδὴν, «ἣν» αὐτὸς ἐπὶ τοῖς [οἰκείοις] τίϑεται πράγμασιν, ὡς ὁ Οὐλπιανὸς ἐν τῷ 9'. vtr. τοῦ παρόντος Bip. διγ. [«'.] φησὶ [σα]φῶς τε καὶ ........ τὸ ἴνδως.. κατὰ τὴν παραγρα[φὴν] ....... τὸ we τοῦ αὐτοῦ $6......... TUXE.. xal ἐνταῦϑα κείμενον &E ..... LLL.

en

3

!

,

e

-

1

>

,

H

b]

“-

m

M

3

,

,

,

1

»

H

LN

>

,

ε

x

e

2

M

>

,

,

Ped

,

e

€

x,

zT

3

e

2. ᾿Ανωνύμου. Σημείωσαι [τοῦτο ζ΄. Sw. καὶ avlayvodı αὐτό.] ͵

x

bd

᾿

,

15

955

x

ji

,

-

^

x

διὰ τὸ ἀδια]στίκτως

*

/

3

4

-

»

x

εἰρημένον

ἐν τῷ

,

B XVI, 1, 65 = D VII, 1, 65. 1. ᾿Ἐναντιοφανοῦς. ' Av&vvo9 [τιτ.] 9°. Sıy. α΄. καὶ β΄. "Ev γὰρ τῷ α΄. [φησί, ὅτι ἀ]σφαλίζεται ὡς ἐν ἰ[δίοις διουκῶν] διαγίνεσϑαι. 2.

[ὥσπερ τοῦ] οὐσουφρούκτου λεγατευϑέντος

[οὐκ ἀναγχ]άζεται

ὁ κλη-

ρονόμος «τὰ» τῷ χρόνῳ σαϑρωϑέντα διορθοῦσϑαι, οὕτως οὐδὲ ἐὰν προπριεταρία ,

* 25

-

,

f

-

[4

3

ΣΝ

,

ληγατευϑῇ, μείνῃ δὲ ὁ οὐσούφρουκτος παρὰ τῷ κληρονόμῳ, ποιεῖν τι τούτων ὁ κληρονόμος ἀναγχάζεται. Καὶ ἁπλῶς εἰπεῖν, εἴτε προπριεταρία μόνον εἴτε οὐσούφρουκτος [μείνῃ παρ]ὰ τίῷ] κληρονόμῳ, ποιεῖν τι xai διορϑοῦσϑαι τὰ σαϑρωϑέντα οὐκ ἀνάγκη τὸν κληρονόμον. Ὑπέξελέ μοι τὰ σάρτ[α τέκτα καὶ] τὰς συμμέτρους ἐπανορϑώσεις᾽ τοῦτο γάρ, ἔνϑα τὸν οὐσούφρουκτον ἔχει, ποιεῖν ἀναγκάζεται, ὡς ὁ καθαρῶς ὧν οὐσου]φρουκτουάριος. x

30

^

[4

»

>

,

x

,

ε

/

14

MJ

,

,

B XVI, 1, 66 = D VII, 1, 66. 1. Τοῦ ᾿Ανωνύμου. ᾿Ανάγνωθι τὸ τέλος τοῦ ιε΄. διγ. xol τὸ xy’. καὶ Bi. ς΄. "wt. α΄. διγ. ıy'., ιε΄.

7 ἄν: IE, del. σούις: xo9A...I1I suppl. nos

Z |

| αὐτὸν: αὐτὸς Π 11 ἣν: suppl. nos

| |

8 ἀπαιτεῖσϑαι: ἀπαιτῶ IE | 10 κούαμ dv 20 διοικῶν: suppl. nos | 28 καϑαρῶς ὧν:

956

LIB.

XVI

— TIT.

I (ID

1

o

en

B XVI, 1, 67 = D VII, 1, 67. 1. Τοῦ αὐτοῦ. Καὶ μισϑοῖ καὶ [δωρεῖται],

15

25

*

ec

ὔ

Σ

FA

[4

t

τε

καὶ

A

M

Ν

P

-

3

»

/

x

[4

x

ἀριϑμόν. Ei δὲ καὶ «μὴ» ἐτελεύτησάν

-

3

,

,

x

x

A

3

,

f

-

2

H

»

ὑπ[ο]βάλ[λει] €

αὐτὰ

,

3

^

>

jA

3

3

,

ὁ οὐσουφρουχτουάριος,

^

€

3

/

-

x&v

,

[μήπω

-^

,

-

ἰδικῶς ,

m

τραδιτευϑῇ τῷ προπριεταρίῳ, τὸν αὐτὸν τρόπον καὶ τὰ ὑπὲρ ὧν ὑπεβλήϑη γίνεται τοῦ οὐσουφρουχτουαρίου κατὰ τὴν τοῦ οὐσουφρούκτου T| κατὰ τὴν τῶν καρπῶν [φύσιν], τουτ[έστιν ὃν τρό]πον οἱ καρποὶ γίνονται τοῦ οὐσουφρουχτουαρίου, κἂν ὁ δεσπότης αὐτοὺς μὴ τραδιτεύσῃ, οὕτω καὶ τὰ ὑπὲρ ὧν ἀντεκατέστησεν ἕτερα ὁ οὐσουφρουχτουάριος αὐτοῦ γίνεται τοῦ οὐσουφρουχτουαρίου, κἂν ὁ προπριετάριος αὐτὰ μὴ τραδιτεύσῃ. wm

e

x

καὶ ἀναπληροῦν

,

τινα τῶν τῆς ἀγέλης ϑρεμμάτων, ἀλλ᾽ ἄχρεια γεγόνασι, καὶ οὕτω εἰς τὸν τόπον αὐτῶν ὑποβαλεῖν ἕτερα χρὴ τὸν οὐσουφρουκτουάριον ἀπὸ τῶν τεχϑέντων ϑρεμμάτων. Οὕτω μετὰ τ[ὴν ἀντ᾽] ἀχρεί[ων] ὑποβολζὴν] αὐτὰ τὰ ἄχρεια τῆς τοῦ οὐσουφρουχτουαρίου γίνεται δεσποτείας" καὶ γὰρ οὐ δίκαιόν ἐστι τὸν προπριετάριον καὶ τὰ ἀντὶ τῶν ἀχρείων ὑποβαλλόμενα ἔχειν] καὶ [πα]ρακατέχειν ὑπὲρ [ὧν ἀχρείων] αὐτὰ ἀντεκατέστη. AM” εἰκότως) ταῦτα τοῦ οὐσουφρουκτουαρίου x«i [εὐθὺς] γίνεται μὴ δεόμενα τῆς τοῦ προπριεταρίου τραδιτίονος᾽ καὶ γὰρ ὃν τρόπον τὰ ὑποβαλλόμενα. γίνεται τοῦ προπριεταρίου, ἅμα

35

2

τῆς ἀγέλης περισώζειν -

Z

3

.....ὖὦος καὶ λβ΄.

B XVI, 1, 68 — D VII, 1, 68. l. Ἐζητήϑη μὲν τὸ παλαιόν, εἰ τῆς ϑεραπαίνης ὁ τοχετὸς διαφέρει τῷ οὐσουφρουχτουαρίῳ, καὶ πολλὴ περὶ τούτου γέγονεν ἀμφισβήτησις" ἐκράτει δὲ ἡ τοῦ Βρότου γνώμη μᾶλλον 7) τὸ λέγειν τὸν τοκετὸν τῆς ϑεραπαίνης διαφέρειν τῷ οὐσουφρουχτουαρίῳ διὰ τὸ μὴ εἶναι καρπὸν τὸν toxeröv. Τίς γὰρ ἄνθρωπον ἀνθρώπου εἴποι εἶναι καρπόν; Διά τοι τοῦτο οὔτε τὸν οὐσούφρουκτον τοῦ παρὰ τῆς ϑεραπαίνης τεχϑέντος δύναται ὁ οὐσουφρουχτουάριος ἔχειν, πλὴν εἰ μὴ ἰδικῶς καὶ αὐτοῦ τοῦ παρὰ τῆς ϑεραπαίνης τεχϑέντος ἤτοι μέλλοντος τίκτεσϑαι τὸν οὐσούφρουκτον ἔτυχεν αὐτῷ λεγατεύσας ὁ διαϑέμενος. Εἰ γὰρ zZ 92 δυνάμεϑα καὶ τὰ μὴ ὄντα τέως ἐν φύσει, ἐλπιζόμενα δὲ γίνεσϑαι, δεσποτείας λόγῳ λεγατεύειν, τί δήποτε μὴ καὶ τὸν οὐσούφρουκτον αὐτῶν λεγατεύομεν; Ταῦτα μὲν περὶ τοῦ τῆς ϑεραπαίνης τοκετοῦ, καϑ᾽ ἧς ἔχει τις οὐσούφρουκτον. Τὰς μέντοι γονὰς τῶν ϑρεμμάτων φησὶ Σαβῖνος καὶ Κάσσιος τῷ οὐσουφρουκτουαρίῳ διαφέρειν. Καὶ ὅτι μὲν ἡ τῶν ϑρεμμάτων γονὴ διαφέρει τῷ οὐσουφρουκτουαρίῳ δῆλον. Εἰ μέντοι ἀγέλη ἐστίν, ἧς ἔχει τὸν οὐσούφρουκτον, ἀνάγκη ἐστὶν πάλιν αὐτὸν ἐκ τῶν ἐπιτεχϑέντων ϑρεμμάτων ἀντικαϑιστᾶν ἕτερα καὶ ὑποβάλλειν εἰς τὸν τόπον τῶν ἤδη τελευτησάντων καὶ οὕτω τὸν v

20

ὡς βιβ.

-

6 3: καὶ II οὕτω

μετὰ

24 γίνεται: 33

τὴν

H4

x

>

x

| διαφέρειν: II, «μὴ» διαφέρειν ἀντ᾽

ἀχρείων:

γένηται II

ἀντεκατέστησεν:

|

26

our.

μετα

ἀχρείων:

Z, ἀντεκατέστη II

|

,

Ζ

x

|

τ.. ἀχρει.

suppl.

nos

^

€

x

23 ϑρεμμάτων: II,

ὥστε

|

ἀλλ᾽

34 οὐσουφρουχτουάριος:

μετὰ

T

€

Ζ, χρημάτων II | τὴν

αὐτῶν

εἰκότως: suppl. Z,

u

Z

|

nos |

οὐσούφρουκτος TI

LIB. XVI — TIT. I (ID

957

B XVI, 1, 70 — D VII, 1, 70. 1. Ἐπειδὴ τοίνυν δεσπότης ἐστὶ τῆς [τ]ούτ[ων γονῆς, καὶ εἰ συμβ]ῇ τινα τῶν τεχϑέντων τελευτῆσαι ϑρεμμάτων, ταῦτα αὐτῷ κινδυνεύεται τῷ οὐσουφρουχτουαρίῳ, ὅτι ἀνάγκη πᾶσά ἐστιν αὐ]τὸν ἐκ τοῦ τοκετοῦ τοῦ μετὰ ταῦτα 5 γενομένου τὸν τῆς ἀγέλης ἀναπληρῶσαι ἀριϑμόν — ὅτι τοίνυν αὐτῷ κινδυνεύεται τῷ οὐσουφρουχτουαρίῳ [ὅτι ἀνάγκη πᾶσά ἐστιν αὐτὸν ἐκ τοῦ τοκετοῦ ToU], καὶ ἀναγκάζεται ἐκ τῆς μετὰ ταῦτα γε[ζνομένης γονῆς] ἀντικαϑιστᾶν ἕτερα, εἰκότως τὸ κρέας αὐτῆς τῆς τελευτησάσης γονῆς αὐτῷ τῷ οὐσουφρουχτουαρίῳ διαφέρει. 10

2. [Τὸ εἸἰρημένον, ὅτι ἀνάγκην ἔχει ὁ οὐσουφρουχτουάριος ὑποβάλλειν ἕτερα ἀντὶ τῶν τελευτησάντων ϑρεμμάτων, [ἀληϑές ἐστιν, ἔνϑα)] ἀγέλης ἣ βουκολίου ἣ ἱπποφορβίου, τουτέστιν ὁμάδος τινός, ἔχει τις οὐσούφρουκτον. Εἰ γὰρ μὴ ὁμάδος, ἀλλ᾽ ἰδυκῶν [κεφαλῶν, ὁ κίν]δυν[ος] ὁρᾷ τὸν προπριετάριον. Καὶ δῆλος ὁ λογισμός. "Evda μὲν γὰρ ἀγέλης ἔχει τὸν οὐσούφρουκτον, x&v 15 συμβῇ τινα [τελευτῆσαι τῶν] ϑρεμμάτων, 3 τῆς ἀγέλης ἔτι σώζεται προσηγορία, καὶ ὁ ταύτης οὐσούφρουκτος φυλάττεται τοσοῦτον, ἐφ᾽ ὅσον] τὰ περιλειφϑέντα τῶν ϑρεμμάτων ἀριϑμὸν ἀναπληροῦσιν ἀγέλης, τουτέστι μὴ ἐλάττονα εἴη τῶν δέκα ϑρεμμάτων, «καὶ» οὐ σβέννυται ὁ οὐσούφρουχτος ... 95... καὶ Ζ 98 ἑνὸς .. l.l. νται ὁ οὐσουφρουχτουάριος ...... 1530..... εἴτε ἐμοὶ 20....40..... τοῦ Κωδ. cw. Ay’. διατ. ιε΄. καὶ ιζ΄ 7 καὶ ἀγαγκάζεται:

119:

Ζ, ἐστί Π |

Z, περιληφϑέντα II

Ζ, κἂν ἀναγκάζηται

[12 τις: Ζ, τέωςII. |

II

|

10 sch.

159:

2,5

2: cf.

(ἢ IT

infra p.

|

966

1. 2

16 περιλειφϑέντα:

|

958

LIB. XVI — TIT. I (Pj

SCHOLIA

AD

BASILICORVM

E COD. Ad rubricam. 1. Βιβ. ς΄. (7) τῶν Aw. ὅ

MS.

PAR.

GR.

LIB. XVI

TIT. I

1352 (P).

τιτ. α΄.

2. Οὗτος ὁ τίτλος λγ΄. ἐστὶ τοῦ γ΄. βιβ. τοῦ Κωδ. Περὶ δὲ χρήσεως χαρπῶν xai προσόδων χαὶ δουλειῶν ληγατευομένων ἀνάγνωθι βιβ. λγ΄. τιτ. β΄. Bip. ζ΄. τῶν Διγ. τιτ. α΄. κεφ. α΄.

BXVL1,1= D VII, 1,1. l. Μετὰ τὰς ἐπὶ τῶν σωματικῶν πραγμάτων ἰνρὲμ εἰκότως καὶ περὶ Hb II 10 τῶν ἐπὶ ἀσωμάτοις πράγμασι κινουμένων ἰν ῥὲμ ὁ νομοϑέτης διαλαμβάνειν 179 ἐπαγγέλλεται,

οἷον ἐπί τε οὐσουφρούκτῳ

καὶ ταῖς ἄλλαις δουλείαις" καὶ τέως

τὸν περὶ οὐσουφρούκτου παρατίϑεται λόγον. "Ἔστι δὲ οὐσούφρουκτος δίκαιόν τι τοῦ χκεχρῆσϑαι τοῖς ἀλλοτρίοις πράγμασι καὶ τούτων ἀπολαύειν τῆς τῶν πραγμάτων οὐσίας τε καὶ ὑποστάσεως φυλαττομένης᾽ ἔστι γὰρ οὐσούφρουχτος 15 δίκαιόν τι ἐν σωματικῷ γνωριζομένου πράγματος. Τοῦ δὲ σωματικοῦ πράγματος, ἐφ᾽ ᾧ σύστασιν ἔχει ὁ οὐσούφρουκτος, ἀναιρουμένου ἀνάγκη καὶ αὐτὸν ἀπόλλυσϑαι τὸν οὐσούφρουκτον. B XVI, 1,3= D VII, 1, 3. 1. Τοῦ ’Evavrıopavouc. ᾿Ομοίως περὶ δουλειῶν ἐν τῷ τέλει τοῦ α΄. τιτ. 20 τοῦ ν΄. (8) βιβ. B XVI, 1, 4 — D VII, 1, 4. 1. Τοῦ ’Evavrıopavouc. Βιβ. λα΄. διγ. οζ΄. (76). Ἔν δὲ τῷ 9°. καὶ λγ΄. διγ. τούτου τοῦ τιτ. οὐκ ἐδέξατο τὸν οὐσούφρουχκτον μέρος τῆς δεσποτείας, οὔτε ἐν τῷ κε΄. διγ. τοῦ ις΄. rır. τοῦ ν΄. βιβ. οὔτε ἐν τῷ ιγ΄. διγ. τοῦ δ΄. τιτ. 25 τοῦ μς΄. βιβ. Ἔν δὲ τῷ νη΄. διγ. τοῦ α΄. τιτ. τοῦ μς΄. (45) βιβ. μέρος αὐτὸν ἐδέξατο. "Ev δὲ τῷ «τελ.» deu. τοῦ μγ΄. διγ. τοῦ β΄. τιτ. τοῦ μζ΄. βιβ. λέγει τὸν ἔχοντα οὐσούφρουχκτον δούλου μὴ εἶναι δεσπότην. Τὸ αὐτὸ καὶ ἐν ἑτέροις πλείοσι τόποις καὶ βιβ. δ΄. (2) τιτ. ιδ΄. Be. κζ΄. 2. 'Exi πολλῶν ϑεμάτων ὁ οὐσούφρουχτος μέρος δεσποτείας νομίζεται" 30 καὶ τοῦτο ἐντεῦϑεν δείκνυταί τε καὶ δηλοῦται, ὅτι ὥσπερ ἣ δεσποτεία καὶ 9 sch. 1: cf. supra p. 923 1. 7 | 13 ἀπολαύειν: Fabr., ἀπολάβειν (sic) P | 16 αὐτὸν: Fabr., αὐτὸ P | 19 sch. 1: cf. supra p. 924 1. 10 | 22 sch. 1: cf. supra p. 924 1. 25 | 26 τῷ: τὸ P | λέγει: λέγοντος P, corr. e II | 29 sch. 2: cf. supra

p. 924

].

13

LIB. XVI — TIT. I (P)

πούρως xai ὑπὸ ἡμέραν δύναται δίδοσϑαι, τὸν αὐτον τρόπον καὶ ὁ οὐσούφρουκτος δύναται καὶ πούρως καὶ ἀπὸ φανερᾶς ἡμέρας συνίστασϑαι. Εἴρηται δέ μοι ἐπὶ Hb U πολλῶν, καὶ οὐκ ἐπὶ πάντων τῶν ϑεμάτων δεσποτείαν μιμεῖσϑαι τὸν οὐσούφρου- 180 χτον, ἐπειδὴ πρόσκαιρος μὲν οὐκ ἔρρωται δεσποτεία, οὐσούφρουκτος δὲ καὶ οὖσος «ἐπὶ» φανεροῦ συνίσταται χρόνου, ὡς «ὁ» ᾿Αφρικανὸς ἐν τῷ λζ΄. διγ. τοῦ παρόντος «Tur.» φησίν. Καὶ ὁ μὲν οὐσούφρουκτος τελευτῶντος τοῦ οὐσουφρουχτουαρίου σβέννυσϑαι πέφυκεν, οὐκέτι δὲ j| προπριεταρία. Δηλοῖ τοῦτο xal τὸ τῆς προσαυξήσεως δίκαιον, ὡς ἔστι μαϑεῖν ἐν τῷ λγ΄. διγ. τοῦ , HUN Ξ € ^ 3 ΣΝ , m , 3 » παρόντος τιτ. Εἰκότως οὖν ὁ Παῦλος οὐκ ἐπὶ πάντων τῶν ϑεμάτων, ἀλλ ἐπὶ πολλῶν μέρος εἶναι δεσποτείας ἤτοι μιμεῖσϑαι δεσποτείαν εἶπε τὸν οὐσούφρουχκτον.

e

,

10

959

2

^

^

€

A

^

€

,

r

,

,

M

,

3

HM

,

^

bd

€

,

,

[i

A

3

,

3. Τοῦτο λέγει, ὅτι οἱ καρποὶ τῇ δεσποτείᾳ. ἕπονται" οἷον ὅτε μετὰ τρία ἔτη τῆς τελευτῆς τοῦ διαϑεμένου ὡρίσϑη ὁ τὴν χρῆσιν ληγατευϑεὶς λαβεῖν αὐτήν᾽ ὥστε οἱ τῶν τριῶν χρόνων καρποὶ τῇ δεσποτεία ἕπονται.

2

=

15

B XVI, 1, 5 = D VII, 1, 5. 1. Τοῦ ᾿Εναντιοφάνου. Παρακρατουμένου τοῦ τετάρτου τοῦ οὐσουφρούχτου᾽" οὐ γάρ ἐστιν ὡς ἐπὶ τῶν δουλειῶν ἀδιαίρετος. καὶ βιβ. λγ΄. τιτ. β΄. διγ. α΄. (32) ϑεμ. ς΄. 2. Τοῦ ᾿Ανωνύμου. Μεταξὺ μὲν παρόντων δεκαετία, μεταξὺ εἰκοσαετίᾳ, ὡς BB. γ΄. τοῦ Κωδ, τιτ. λδ΄, Star. ιδ΄, (13).

δὲ ἀπόντων

3. Τοῦ ’Evavrıogavoüc. ᾿Επὶ δὲ τῶν δουλειῶν ἣ ψῆφος ὑπὲρ τοῦ ἀγροῦ λέγεται, καὶ ὁ δαπανήσας ἀναγκαίως καὶ δεδοκιμασμένως ἔχει τὴν νεγοστζιόρουμ. γεστόρουμ, ὡς βιβ. γ΄. τιτ. ε΄. Suy. λ΄. ἐν τῷ τέλει. ᾿Ανάγνωθϑι βιβ. η΄. τιτ. ε΄. διγ. δ΄. 25

4, “ὥσπερ ἡ «δε»δαπανημένη πᾶσα οὐσία ληγάτοις μειοῦται τῷ Φαλκιδίῳ, οὕτως καὶ ὁ ληγατευϑεὶς μειοῦται [Ὁ] οὐσούφρουκτος, καὶ λαμβάνει ὁ χληρονόμος ἐκ τούτου τὸ τρίτον. KA

30

x

€

x

m

t

>

,

M

,

ε

B XVI, 1, 6 — D VII, 1, 6. l. Kara πολλοὺς καὶ διαφόρους ὁ οὐσούφρουκτος συνίσταται τρόπους, οἷον εἰ πρωτοτύπως οὐσούφρουκτόν τις ἐληγάτευσεν᾽ εὑρίσκεται γὰρ ὁ μὲν 4 οὐσούφρουκτος Fabr. | δὶ suppl.

Fabr,

δὲ καὶ οὖσος: οὐσούφρουκτον 6 ΠῚ | 6 rır.: suppl. e II |

12

ὅτε:

21

sch.

ὅτι

29

sch. 1: cf. supra p. 925 l. 21

3: cf. supra

P

|

p. 925

14

post

1. 16

ἕπονται |

25 τῷ

δὲ καὶ οὖσον οὐσούφρουκτος:

man.

rec.

Φαλχιδίῳ:

P | 5 ἐπὶ: suppl. οὐσούφρουκτον P |

adser.: Fabr.,

ἤγουν τῶν

ἥρμοσαν

Φαλκιδίων

P

| |

960

LIB.

XVI

— TIT.

I (P)

ληγατάριος ἔχων τὸν οὐσούφρουκτον, ὁ δὲ κληρονόμος τὴν προπριεταρίαν. Ei δὲ καὶ τὸ ἐναντίον δεσπότης τις ἐληγατευσε τὸν ἀγρὸν δεδούκτο οὐσουφρούκτο, τουτέστιν ὑπεξαιρουμένου καὶ παρακατεχομένου τοῦ οὐσουφρούκτου, πάλιν οὐσούφρουχτος συνίσταται, καὶ εὑρίσκεται ὁ μὲν κληρονόμος οὐσουφρουκτουά5 ptoc, ὁ δὲ ληγατάριος προπριετάριος. Συνίσταται δὲ πρὸς τούτοις οὐσούφρουκτος καὶ διὰ τοῦ φαμιλίαε ἐρστζισκούνδδε καὶ τοῦ κουμούνη δικαστηρίου δύναται γὰρ ὁ δικαστὴς τῶν ἐπικοίνων πραγμάτων τῷ μέν τὴν προπριεταρίαν, τῷ δὲ τὸν οὐσούφρουκτον προσχκυρῶσαι. 2. ᾿Ιουλιανὸς ἠρώτησεν᾽ ἄρα δὲ ὁ διὰ τοῦ οἰκέτου Y, ὑπεξουσίου προσπο10 ρισϑεὶς οὐσούφρουκτος τῇ τελευτῇ τοῦ προσπορίσαντος οἰκέτου ἣ ὑπεξουσίου φϑείρεται 7; μένει καὶ οὕτω σωζόμενος παρὰ τῷ δεσπότῃ ἣ τῷ πατρί; Στεφανός. Hb II Ὃ διὰ τοῦ οἰκέτου ἢ τοῦ ὑπεξουσίου μου προσπορισϑεὶς οὐσούφρουκτος 181 οὔτε τῇ τελευτῇ αὐτοῦ οὔτε τῇ κάπιτις δεμινουστζίονι τοῦ ὑπεξουσίου φϑείρεται" ἀλλ᾽ οὔτε τῇ τελευτῇ J| τῇ κάπιτις δεμινουστζίονι τοῦ πατρὸς φϑείρεται ὁ 15 διὰ τοῦ ὑπεξουσίου προσπορισϑεὶς οὐσούφρουχτος, ἀλλὰ μεταβαίνει ἐπ᾽ αὐτὸν τὸν ὑπεξούσιον, εἰ καὶ μὴ κληρονομήσῃ τῶν δικαίων τοῦ οἰκείου πατρὸς ὁ τὸν οὐσούφρουκτον αὐτῷ προσπορίσας ὑπεξούσιος. Οὕτως ἀνήνεκται βιβ. γ΄. τοῦ Κωδ. τιτ. λγ΄. διατάξει τελευταίᾳ, ἣν καὶ ἀνάγνωθι πάντως ἔχουσαν ἐντελῶς τὴν περὶ τούτων σημείωσιν διὰ τὴν ἐγειρομένην ἀντιδιαστολὴν 20 ἐν τῷ παρόντι βιβ. τιτ. δ΄. Καὶ ἀνάγνωθι καὶ τὸ C'.(?) καὶ δ΄. (?) διγ. τοῦ παρόντος τιτ. 3. Ze βιβ. ιβ΄. τιτ. β΄. κεφ. Sw. ιε΄., ις΄.

ς΄. ϑεμ.

παρατελ."

καὶ βιβ. ι΄. τιτ. β΄.

4. Τοῦ ᾿Εναντιοφανοῦς. Περὶ τοῦ προσποριζομένου διὰ τῶν ὑπεξουσίων 25 οὐσουφρούκτου ἀνάγνωθι διγ. οδ΄. καὶ βιβ. γ΄. τοῦ Κωδ, τιτ. λγ΄. Star. ιε΄. 58.

Ἔνϑα

τις οὐδὲν καρπίζεται.

B XVI, 1, 7 — D VII, 1,7. l. Χρῆσις καρπῶν ἀγροῦ ἐστι τὸ γεωργεῖν τὸν ἀγρὸν καὶ καρπίζεσϑαι πᾶν ὁτιοῦν ἐκφέρεται καὶ καρποφορεῖται καὶ γεωργεῖται ἐν αὐτῷ. Χρῆσις δὲ 30 μόνη ἐστὶ τὸ κεχρῆσϑαι τοῖς ἐκεῖσε λαχάνοις, ὀπώραις, ἄνϑεσι, χόρτῳ, τοῖς 3 τουτέστιν: Fabr., τέλος P | 6 κουμούνη: i.e. communi (dividundo) P idem

habet

siglum,

quod

Fabr., προσπορισϑέντος P αὐτῷ: αὐτοῦ

P

|

vulgo

ἠρωτήϑη

interpretamur

13 δεμινουστζίονι: δεμινουστζίοσι P

| 24 ’Evavrıopavoüg: ἐναντιοφανὲς

in scholio a ad rubr. X, ıv

|

|

ἀγρὸν: Fabr.

P

| 28 sch.

καρπὸν P

| 9 ἠρώτησεν:

10 προσπορίσαντος:

| 17 τὸν: τῶν P

1: eadem

habet

Syn.

| 29 ὁτιοῦν: ὁτοιοῦν P

|

LIB.

-- TIT.

I (P)

961

φύλλοις, ξύλοις τοῖς πρὸς τὴν xa9' ἡμέραν χρῆσιν ἐξαρκοῦσιν᾽ ἥντινα ψιλὴν χρῆσιν οὐκ ἔξεστι τῷ ἔχοντι αὐτὴν πιπράσχειν T, μισϑοῦν ἢ προῖκα παραχωρεῖν ἑτέρῳ, ὁπότε τῷ ἔχοντι χρῆσιν τῶν καρπῶν ταῦτα πάντα ποιεῖν ἐπιτέτραπται, ὡς κεφ. EU. Χρῇσις δὲ καρπῶν προβάτων ἐστὶ τὸ χεχρῆσϑαι τῷ γάλακτι, τοῖς ἀρνίοις, τῷ ἐξ αὐτῶν ἐρίῳ, χρῆσις δὲ μόνη τούτων τὸ χοπρίζειν δι᾿ αὐτῶν τὸν ἴδιον ἀγρόν. t

ex

XVI

,

x

2

m

2

x

-

,

,

^

x

-

-

,

,

2. Τοῦ ’Evavrıopavou. Ἔν τῷ ε΄. διγ. τοῦ β΄. τιτ. τοῦ λϑ΄. βιβ. φησίν, ὅτι ἐὰν καὶ ὁ προπριετάριος καὶ ὁ οὐσουφρουκτουάριος τὴν ἀσφάλειαν ϑέλωσι λαβεῖν, ἑκατέρῳ δίδοται οὐδὲν γὰρ πλέον τοῦ διαφέροντος ἑκάστῳ δίδωσιν 10 αὐτῷ. 3. Τοῦ ᾿Εναντιοφάνουι Οὔτε ὁ οὐσουφρουκτουάριος ἄκοντος τοῦ προπριεταρίου, ὡς διγ. ιγ΄. ᾿Ανάγνωθι xal «βιβ.» η΄. τιτ. B. Bw. ι΄. καὶ νόει, ὅτι συναινοῦντος τοῦ οὐσουφρουκτουαρίου ὑψοῖ ὁ προπριετάριος᾽ πλὴν ἐκεῖ ἕτερον οἶκον ὕψωσε xai ἐσχότισε τὸν τοῦ οὐσουφρουχτουαρίου, ἐνταῦϑα 15 δὲ περὶ τοῦ αὐτοῦ διαλέγεται. ᾿Ανάγνωϑι διγ. λ΄. τούτου τοῦ τιτ. 4. Τοῦ ᾿Εναντιοφάνου. "Ev τῷ κ΄. διγ. τοῦ β΄. τιτ. τοῦ A9. βιβ. φησίν, ὅτι «ὁ» οὐσουφρουχτουάριος χρεωστεῖ φιλοκαλεῖν τὸν καταπίπτοντα οἶχον᾽' καὶ δύναται ὁ προπριετάριος ἐπὶ τούτου χεχρῆσϑαι «τῇ ἀσφαλείᾳ». M

4

€

[A

2

x

r

m

Ὁ

3

H

5. Τοῦ ’Evavrıopavou. Ἔν τῷ λ΄. (39) Bip. τιτ. β΄. Sw. 9°. deu. ζ΄. (85) 20 φησὶ τὸν οὐσουφρουχτουάριον μὴ φιλοκαλοῦντα κωλύεσϑαι ὑπὸ τοῦ προπριεταρίου καρπίζεσϑαι.

B XVI, 1, 9 = D VII, 1,9. l. Πρόσχωσίς ἐστιν ἡ διὰ τοῦ μεσολαβοῦντος δύο ἀγροῖς ποταμοῦ xarà Hb II μικρὸν καὶ ἀνεπαισθήτως παρὰ θατέρου ἀγροῦ ἀφαιρουμένη γῆ καὶ τῷ 182 25 ϑατέρῳ ἀγρῷ προστιϑεμένη. 2.

Ei γὰρ καὶ προστίϑεται τῇ δεσποτείᾳ παντὸς τοῦ ἀγροῦ ἡ νῆσος, ἀλλ᾽

«οὖν ὡμολόγηται» εἶναι αὐτὴν ὡσανεὶ ἰδιόκτητόν τινα καὶ κεχωρισμένον ΚΑ

38.

t

,

>

x

ε

Kus

}

f

,

x

Z

ἀγρόν. 3

7

᾿Ινστρούμεντο.

| φύλλοις: πάντα: bis P

φυλλᾶσι P, corr. e Syn. (sed fortasse leg. ταῖς φυλλάσι) | 3 ταῦτα ποιεῖν: ἐκπίπτειν P, corr. e Syn. | 5 τούτων: τουτέστι P (cf. Syn.) |

12 ὡς: ἐπὶ P.

|

18 τῇ ἀσφαλείᾳ: suppl.

nos; lac. non indicat

P

962

LIB. XVI — TIT. I (P)

B XVI, 1, 10 — D VII, 1, 10. l. "Ocov ἐστὶ χρειῶδες καὶ ἀναγκαῖον πρὸς τὴν τῶν ἀμπέλων διόρϑωσιν, εἰ μὴ ἄρα ἐν τούτοις χείρονα ποιεῖ τὸν ἀγρόν.

8

28.

᾿Απὸ τῆς τμητικῆς.

38.

Χάρακας.

48.

Os xai πιπράσκειν δύναται καὶ εἰς χρῆσιν τοῦ ἀγροῦ ἔχειν. ^

Y

,

!

b

,

m

€

2

mox

B XVI, 1, 12 — D VII, 1, 12. 1. Ei γὰρ ἐπιτρέψομεν αὐτῷ ἀπαρατηρήτως ἀντὶ χαυσίμων χεχρῆσϑαι Hb II τοῖς καταπίπτουσι δένδροις, κἂν ἐργάσιμα ἧ, συμβῇ δὲ πάντα τὰ δένδρα 188 10 πεσεῖν, εὑρίσκεται πάντα τὰ δένδρα τοῦ ἀγροῦ κερδαίνων ὁ οὐσουφρουχτουάριος. 2. “ὥσπερ καὶ ἄλλο τι χρειῶδες τῷ οἰκοδομήματι ἐκ τοῦ ἀγροῦ, οἷον λίϑον, γύψον καὶ ἄμ[μιον].

δύναται

λαμβάνειν

3. Ἵνα ὥστε εἰ ἐλπίζεται γίνεσϑαι τούτων «δεσπότης» ὁ οὐσουφρουκτουάριος T τίνι λόγῳ τοῦτο προβαίνει, τουτέστι τὸ λέγειν δίδοσϑαι τῷ προπριεταρίῳ 15 τὸν φούρτιβον χονδικτίκιον ἤγουν τὴν τοῦ χλοπιμαίου πράγματος ἀπαίτησιν; Εἰ μὴ ἄρα τις εἴποι, ἵνα ἐν τῷ μεταξὺ γένωνται τοῦ προπριεταρίου, μετὰ δὲ τοῦτο τοῦ οὐσουφρουκτουαρίου δραξαμένου τῆς τούτων νομῆς. "Ἔστιν οὖν ἀληϑὲς τὸ ἅμα μὲν τῇ ἀφαιρέσει τῶν καρπῶν ἁρμόττειν τῷ προπριεταρίῳ τὸν φούρτιβον κονδικτίκιον" εἰ δὲ τούτου μήπω κινήσαντος ὁ οὐσουφρουχτουά20 ριος τῆς τῶν καρπῶν ἐδράξατο διακατοχῆς, οὐ δύναται λοιπὸν ὁ προπριετάριος περὶ κλοπῆς ἔχειν, εἰ xol περσοναλία ἀγωγὴ ἁρμόσασα προσώπου] δίχα φάκτου τινὸς οὐκ ἀπόλλυται οὐ γὰρ βεβαίως ἁρμόττει τῷ προπριεταρίῳ προφάσει τῶν καρπῶν ὁ φούρτιβος κονδικτίκιος, ἀλλὰ συναρτᾶται καὶ τῶν χλαπέντων καρπῶν T, δεσποτεία. 25

4.

Τοῦτο λέγει, ὅτι ὑπὸ αἵρεσιν ἐχρεωστεῖτο ἣ χρῆσις καὶ πρὸ τῆς ἐκβάσεως τῆς αἱρέσεως ἐκλάπησαν οἱ καρποί.

2 ὅσον:

κερδαίνειν

-

,

μὲ

Fabr.,

P

|

ὅσα

€

P

*

|

[4

8 sch.

11 sch. 2antesch.

cf. supra p. 929 1. 18 exciderunt suppleantur ἁρμόσασα προσώπῳ coni. ad vocem περσοναλία

Σ

1: cf. supra

-

€

p. 926

£z

x

1. 33

|

x

Ld

,

10 κερδαίνων:

1 coll. P; cf. supra p. 927 1.6

|

,

prius

13 sch. 3:

| δεσπότης: suppl. Fabr. | quae post οὐσουφρουχτουάριος e II (p. 929 lin. 19/20) | 21 ἁρμόσασα προσώπου: P, Fabr.; sed delenda esse videntur haec verba ut glossema

LIB.

XVI

— TIT. I (P)

963

5. “Ὑποβάλλεται γονή, ὅταν ἐκ τῶν πρωτοτύπων ζῴων τινὰ ἀποθάνωσι: τότε γὰρ ἐκ τῶν ἐπιγεννημάτων ἀναπληροῦνται᾽ ἀλλὰ ἐγκύων ὄντων τῶν θρεμμάτων ἐν ἠρτημένῳ εἰσί. 6.

Καὶ

x

ὁ εἰς χρῆσιν €

3

οἰκέτης

t

2

,

ὧν

εἰ ἀγοράσει

^

,

>

τι, x&v

,

παραδοθῇ

^

L4

αὐτῷ >

τὸ

Lol

A

5 πρᾶγμα, πρὸ τῆς ἀποδόσεως τοῦ τιμήματος οὐ doxel τὸ ἠγορασμένον ἔχειν, καὶ ὁ τὴν χρῆσιν τοῦ οἰκέτου ἔχων οὐ δύναται ἐξ αὐτοῦ καρποὺς λαμβάνειν, x&v εἰς πρόσωπον αὐτοῦ... ^

10

€

s

-

m

4

X.

3

73.

Τῷ

88.

'O τὴν χρῆσιν τῶν καρπῶν

98.

Λαμβάνειν τοὺς καρπούς.

108.

3

>

-

JU

,

οἰκοδομήματι. ἔχων.

Ex re mea.

B XVI, ].

,

1, 13 = DVII,

Μέταλλον

λέγεται

1, 13.

πᾶν

τὸ

ἀπὸ

ὀρύγματος

τῆς

γῆς

ἐξερχόμενον,

οἷον

Hb II

Aldor, γύψοι, Fraport καὶ ἄλλα τινὰ τὰ τοιαῦτα. 1ὅ

28.

Ze

38.

Cotbicotclam.

184

τοῦ γ΄. Bıß. «βιβ.» κη΄. τιτ. ιδ΄. κεφ. λϑ΄. Yen. γ΄.

B XVI, 1, 15 = D VII, 1, 15. l. Ei δέ τι ἐν τούτοις τοῖς οἴκοις, ὧν ἔχει τὴν χρῆσιν, ἐπουικοδομήσει, οὐ δύναται μετὰ ταῦτα οὔτε ἀφαιρεῖν τὸ προστεϑὲν οὔτε ἀποσπᾶν᾽ ἀποσπαςσ»ϑέντα 20 μέντοι αὐτομάτως 7; καταπεσόντα [διὰ ic] τὰ πρῴην ὑπ᾽ αὐτοῦ προςσ»τεϑέντα δύναται διὰ τῆς ἰνρὲμ ἐχδικεῖν. 4

3

2.

25

,

N

,

Τυχὸν τὴν κεχρεωστημένην

38.

Τὴν χρῆσιν ἔχων.

48.

Καταλύσαι.

58.

Εἰ δὲ καταλυϑῇ.

68.

Utendo.

A

^

x

,

€

ie.

quod

vi aut

>

bud

2

τῷ οἴκῳ δουλείαν.

2 ἐπιγεννημάτων: ἐπιγενομένων P prius (corr. ead. man.) 16 cotbicotclam:

^

clam

|

18 sch.

| 14 τώροι: τ dubium

1: cf. supra

p. 932

1. 20

|

964

LIB.

XVI

— TIT.

I (P)

B XVI, 1, 22 — D VII, 1, 22. 18. Condiyone plena gracia. B XVI, 1, 25 — D VII, 1, 25. l. Τυχὸν διά τι ἁμάρτημα ἐξορισϑῇ ἣ εἰς ἔργον μετάλλου 3093.

Hb II 187

5

2. Zire ἐν τῷ ε΄. τιτ. τοῦ xc'. βιβ. ἐν τῷ τέλει «τοῦ» 18’. κεφ. ϑεματισμὸν ᾿Ἐναντιοφανοῦς τοῦ παρόντος χεφαλαίου. "Ἔχει γὰρ οὕτως" ὁ εἰς χρῆσιν δοθεὶς δοῦλος ἀχρήστως ἐπερωτᾷ ἐκ τῶν πραγμάτων τοῦ τὴν χρῆσιν ἔχοντος τῷ δεσπότῃ ἢ τῷ τὴν χρῆσιν ἔχοντι" εἰ δὲ ἐκ πραγμάτων τοῦ δεσπότου ἐπερωτήσει τῷ τὴν χρῆσιν ἔχοντι 7| τῷ δεσπότῃ, ἔρρωται" καὶ εὑρίσκεται 10 ὁ τὴν χρῆσιν ἔχων καταβολῆς, οὐ μὴν ἀγωγῆς Sextixóc. 3. Τοῦτο λέγει, ὅτι ὁ «οἰρκέτης, xa9' οὗ ἔχω τὴν χρῆσιν, 7; ὁ καλῇ πίστει δουλεύων μοι, τουτέστιν ἐπὶ μισϑῷ, ἐμοὶ προσπορίζει ἐξ ἐπερωτήσεως, οὐ μὴν ἐμὲ ἐπερωτῶν τῷ ἑτέρῳ προσπορίζει, εἰ μὴ τῷ τὴν δεσποτείαν ἔχοντι ἐπερωτήσει [προσπορίσαι]. 15

20

4. Κατὰ τὸν χανόνα τὸν λέγοντα" τὰ μὴ δυνάμενα ἑνὶ τῶν τὴν χρῆσιν ἐχόντων προσπορισϑῆναι τῷ τὴν δεσποτείαν ἔχοντι προσπορίζεται. ^

*

,

*

,

58.

᾿Αχρεώστητα

68.

Σὺ ὁ τὴν χρῆσιν ἔχων.

78.

Καὶ συμπαϑηϑῆῇς.

88.

Τοῦ δεσπότου.

98.

Τὸν τὴν χρῆσιν ἔχοντα.

108.

Τοῦ

.

x

A

,

€

N

“

M

-

γὰρ κατεβλήϑησαν.

ἔχοντος τὸ πρᾶγμα.

B XVI, 1, 33 — D VII, 1, 33. 1. 'Exv δύο τισὶ ληγατευϑῇ ἀγρὸς 7| κατὰ δεσποτείαν ἣ κατὰ χρῆσιν, Hb m 25 εἶτα ὁ μὲν εἷς ἀποδέξηται τὸ ληγάτον, ὁ δὲ ἕτερος διασκέπτηται, καὶ ἐν τῷ 188 μεταξὺ κινήσει τις ἐκδυκῶν τὸν ἀγρὸν καὶ ἡττηϑῇ, συμβῇ δὲ ἐκ παραιτήσεως τοῦ συλλεγαταρίου προσαυξηϑῆςναι» τὸ μέρος αὐτοῦ τῷ ἐξ ἀρχῆς ἀποδεξαμένῳ, καὶ ὁ δικασάμενος καὶ ἡττηϑεὶς ἀνακινήσῃ πάλιν τὴν δίκην, εἰ μὲν κατὰ 5 τῷ

ras) P | vult Hb.

τέλει

τοῦ;

τῷ

τέ. P;

leg.

τῷ τεῦ

19 συμπαϑηϑῇς: συμπαϑηϑὴς

P

|

|

13

ἐπερωτῶν

τῷ:

ἐπερωτῶνω

(ὧν

in

28 ἀνακινήσῃ: P, ἀνακαινίσῃ corrigere

LIB. XVI — TIT. I (P)

965

δεσποτείαν χατελείφϑη τὸ Anyarov, ἐκβάλλεται τῇ τῆς κρίσεως παραγραφῇ᾽ εἰ δὲ κατὰ χρῆσιν, δύναται αὖϑις κινεῖν μὴ βλαπτόμενος ἐκ τῆς προσαυξήσεως διὰ τὸν κανόνα τὸν λέγοντα ἐν πολλοῖς ϑέμασι μὴ εἶναι τὴν χρῆσιν μέρος τῆς δεσποτείας. s

B XVI, 1, 34 = D VII, 1, 34. l. Olov τελευτῶν τις κατέλιπε τὴν δεσποτείαν τοῦ πράγματος αὐτοῦ τῷ ᾿Ιωάννῃ, τὴν δὲ χρῆσιν τῷ Πέτρῳ καὶ τῷ εἰρημένῳ ᾿Ιωάννῃ καὶ τῷ Παύλῳ τοῦ ἔχειν αὐτοὺς τὴν τοιαύτην χρῆσιν ἐνιαυτὸν παρ᾽ ἐνιαυτόν. Πρῶτος οὖν ὁ Πέτρος τὴν χρῆσιν λαβὼν καὶ τὴν δεσποτείαν παρὰ τοῦ ᾿Ιωάννου μετὰ 10 καὶ τῆς χρήσεως αὐτοῦ κατὰ τὸν καιρὸν τῆς ἰδίας χρήσεως ἐξωνησάμενος οὐ δοκεῖ ἤδη τῆς αὐτοῦ χρήσεως παυσαμένης καὶ τῆς τοῦ ᾿Ιωάννου ἀρχϑείσης τὴν τοῦ Παύλου χρῆσιν κατασχεῖν οἷα μετὰ τὴν τοῦ ᾿Ιωάννου χρῆσιν τοῦ Παύλου «τὴν» αὐτῷ καταλειφϑεῖσαν χρῆσιν νεμηϑῆναι βοηϑουμένου.

1

B XVI, 1, 63 = D VII, 1, 63. 1. Zyre βιβ. ı9°. τιτ. ια΄. κεφ. λη΄. 2.

Σβεσϑείσης δηλονότι τῆς παρούσης χρήσεως.

B XVI, 1, 64 = D VII, 1, 1. Ὃ τὴν χρῆσιν ἔχων ἐὰν δεσποτείαν ἔχοντος εὑπὲρ τοῦ» 20 ἀναγκάζεται τοῦτο ποιῆσαι, εἰ 28.

Παραιτούμενος.

B XVI, 1, 66 = D VII, 18. De serbicorrupti. 28. 25

1, 66.

De iuriarum.

B XVI, 1.

64. εἰς δικαστήριον ἑλκυσϑῇ παρὰ τοῦ «τὴν» Hb II ἐπανορϑῶσαι τὸν χαταπίπτοντα οἶκον, οὐκ 139 ἀποτάξεται τῇ χρήσει.

1, 68 — D VII,

1, 68.

Διὰ τὸν κανόνα τὸν λέγοντα" ὁ τοχετὸς οὐκ ἔστι καρπὸς ὡς τῆς φύσεως

διὰ τὸν ἄνθρωπον 28. Zara ϑρέμματος.

πάντα καρπὸν εὐτρεπισάσης.

βιβ. ξ΄. τιτ. ιβ΄. κεφ.

μδ΄. ϑεμ. ς΄. περὶ τοκετοῦ

Hb II

190 δούλης xol

8 παρ᾽ ἐνιαυτόν: Fabr., παρ᾽ ἐνιαυτοῦ P. | 13 τὴν: suppl. Fabr. | 16 σβεσϑείσης: σβεσϑεῖσα P | 18 τὴν δεσποτείαν: δεσπότου P | 28 sch. 2: N.B.: hoc scholium BT 813 tamquam 3 laudatur

966

LIB. XVI — TIT. I (P)

B XVI, 1, 70 — DVI, 1, 70. l. Τὸ ὑποβαλεῖν ἕτερα ἀντὶ τῶν τελεευτ»ησάντων νόει ἐπὶ τῆς ὁμάδος" εἰ γὰρ εἰδυκῶν χεφαλῶν γίνεται πτῶσις, τὴν ζημίαν ὑφίσταται ὁ τὴν δεσποτείαν ἔχων. Καὶ δῆλος ὁ λογισμός" ἔνϑα γὰρ ἀγέλης ἔχει τὴν χρῆσιν, κἂν συμβῇ 5 τινα τελευτῆσαι, ἡ τῆς ἀγέλης σώζεται προσηγορία, καὶ ταῦτα ὁ οὐσουφρουχτουάριος φυλάττει, ἐφ᾽ ὅσον τὰ παραλειφϑέντα ἀριϑμὸν ἀναπληροῦσιν ἀγέλης, τουτέστιν μὴ ἐλάττω εἰσὶ τῶν ι΄. ϑρεμμάτων, καὶ οὐ σβέννυται ἣ χρῆσις" ἔνϑα δὲ εἰδρκῶν κεφαλῶν, οἷον τοῦδε τοῦ προβάτου ἣ τοῦδε τοῦ κριοῦ, τελευτῶντος «αὐτοῦ» σβέννυται fj χρῆσις. Σημείωσαι οὖν, ὅτι κἂν ἑνὸς προβάτου ἡ χρῆσίς 10 ἐστιν, ἐπὶ τῶν εἰδικῶν ϑρεμμάτων >

LENA]

=

’

fad

J,

e

ὁ κίνδυνος τὸν δεσπότην H

x

,

ὁρᾷ. {m

B XVI, 1, 71 — D VII, 1, 71. 1. "Eni μὲν τῶν παρόντων δεχαετίας, ἐπὶ δὲ τῶν ἀπόντων τῆς εἰκοσαετίας, ὡς βιβ. γ΄. τοῦ Κώδικος τιτ. λγ΄. (34) διατ. ιβ΄. (13).

cf.

2 sch. supra

1: N.B.: hoc scholium BT 814 tamquam cap. 68 sch. 2 laudatur; p. 957 1. 10 | 7 ἐλάττω: ἐλάττων P | σβέννυται: σβένυται P

sed

LIB.

SCHOLIA

AD

XVI — TIT.

I

(I1)

967

BASILICORVM

LIB. XVI

EX

II

APOGRAPHO

TIT. II

B XVI, 2, 1 — D VILI 2, 1. 1. ’Evreödev καὶ περὶ τοῦ οὐσουφρούκτου διαλίαμβάνων δύο τισὶ Z 93 5 ληγατευϑέντος] οὐσουφρ[ουκτουαρίοις λέγει, ὅτι τοῦ ἑνὸς παραιτουμένου] ἣ xal ἄλλως ἀπολλύντ[ος] τὸν οὐσούφρ[ίουκτον προσαυξάνεται τῷ ἑτέρῳ τὸ τούτου] μέρος, ὅτε κονιοῦγκτιμ αὐτοῖς ἢ ἡνωμένως τὸν οὐσούφρουκτον ὁ διαϑέμενος ἐληγάτευσε [γράψας ἐν τῇ διαϑήκῃ" ληγατεύομεν] Πρίμῳ καὶ Σεκούνδῳ τὸν οὐσούφρουκτον τοῦδε τοῦ ἡμετέρου πράγμ[ατος]. Ei γὰρ μὴ 10 χονιοῦὔνγχτιμ [αὐτοῖς, ἀλλὰ διῃρημένως οὐσούφρουκτος ἐλη]γατεύϑη, οὐ σ[υνίσταται τότε] τέλειος ἑκάστῳ οὐσούφρουχτος, ἀλλὰ μέρος μ[ὲν] Πρίμῳ, μέρος [δὲ] Σεκούνδῳ [Kpuöleı]...........- δίκα ...νν νον [Μόνον] γὰρ ἡνίκα κονιοῦνγχκτιμ ἐληγατεύϑη, προσ[πορίζεται τὸ τοῦ πα]ραιτου[μένου μέρος τῷ ἑτέρῳ οὐσουφρουκτουαρίῳ, ὡς ὁ] Οὐλπιανὸς [ἐνταῦϑα] τρακταΐζων 1 παραδί[δωσιν]. Διαϑέσ. κατεχει τι NOV. llle ΝΕ I le obcougpouxt .. ἄρα 100 ....670. .... παραιτουμένου ἢ ἀπολλύντος [τοῦ Σεχούνδου προσαυ]ξάνεται οὐ Turo, ἀλλὰ [τῷ ἑτέρῳ μόνῳ] δεσπότ[ῃ] ὡς μόνῳ ὄντι xx... ... Ls. [᾿Αρέσκει δὲ] ἡ τοῦ ᾿Ιουλιανοῦ γνώμη, [ἐπειδὴ] οὐ δυνάμεϑα λέγειν, ὅτι παρὰ ϑατέρου τὴν εἰς β΄. μέρη δ[ιαιρ]εῖίσϑαι], καὶ ἕν μὲν 2 δεσποτ[είαν] ἀπολλυμ[ένην πάντως] αὐτῶν τῷ ἄλλῳ δεσπότῃ προσαυξάνεσϑαι, τὸ δὲ ἄλλο μέρος, ἐπειδὴ μὴ δύναται Τιτίῳ δισιουγκταρίῳ προσαυξάνεσϑαι, τῷ προπριεταρίῳ προστίϑίεσϑαι διὰ] τὸ εἰρημένον ἐν τῷ κ΄. (10) διγ. τοῦ παρόντος τιτ. Κἂν τὰ μάλιστα γὰρ ἐπὶ τῶν κατα... «νοννον γινομέν.. τὸ μὴ δυνάμενον τῷ οὐσουφρουκτουαρίῳ 2 94 τῷ προπριεταρίῳ προσπορ[ίζεται] .... llle 2 προσπορίζεσϑαι TED EV... s... λεῖον ὁ οὐσούφρ[ουκτος] σχῆμα φυλάττει) καὶ οὔτε πρὸς τὴν προπριεταρίαν οὔτε πρὸς τὸν Τίτιον ἀνέρχεται. [Εἰ δὲ καὶ δύο τισὶ] κονιοῦγκτιμ καὶ ἑτέρῳ τινὶ σεπάρτιμ οὐσούφρουκτος καταλέλειπται, τὸ τοῦ κονιούγκτου μέρος ἐπὶ [τὸν ἕτερον κοινωνὸν] ἔρχεται, ᾧ σεπάρτιμ οὐσούφρουχκτον καταλέλοιπεν ὁ διαϑέμενος. 3 0 xal οὐκ ἐπ᾽ ἐχεῖνον, [2]

x

m

-

7,

2

A

2

/

,

[4

^

,

A

e

ς

,

2

H

μιν

4,

-

H

a

A

,

MJ

3

M

οι

x

2. Κυρίλλου. Ei κονιοῦγκτιμ ληγατευθϑῇ τισιν οὐσούφρουκτος, τὸ μέρος τὸ παραιτηϑὲν 7j ἀσϑενῆσαν τοῖς λοιποῖς προσαύ[ξ]εται. Τὸ αὐτὸ κἂν ἐπικοίνῳ x

^

4 sch.

3

1: magna

13 παραιτουμένου: aveoyero II SCHELTEMA,

m

-

ex parte suppl

.. vatvou .. II

Basilica,

»"

V.

|

nos 15

,

|

x

6 τὸν: zw I[

παραδίδωσιν:

|

>

x

^

2

H

7 αὐτοῖς: αὐτὸν II

napadeı .. II

|

27 ἀνέρχεται: 9

|

968

LIB.

XVI

— TIT.

II (II)

οἰκέτῃ ληγατευϑῇ xai εἷς δεσπότ[ης αὐτοῦ] παραιτήσηται. Ei δὲ Τιτίῳ καὶ τῷ ἐπικοίνῳ ἐμοῦ καὶ σοῦ οἰκέτῃ, 7, Τιτίῳ f. καὶ ἐμοὶ καὶ σοὶ κεχωρισμένως, ἐληγατεύϑη, μεταξὺ ἐμοῦ καὶ σοῦ μόνον χώρα τῇ προσαυξήσει.

e

3. Εἰ δὲ δεσποτεία ληγατευϑῇ κοινῷ δούλῳ καὶ παραιτήσηται εἷς Tüv δεσποτῶν, οὐ προσαύξεται [τῷ] ἄλλῳ οὔτε τὸ ληγάτον εἰς ὁλόκληρον ἕκαστος ἀπαιτεῖ, ἀλλὰ πρὸς ἀναλογίαν τῆς ἐπὶ τῷ δούλῳ δεσποτείας, ὡς βιβ. λα΄. διγ. x'. Περὶ δὲ τῶν καταλιμπανομένων κοινῷ δούλῳ ληγάτων καὶ κληρονομιῶν. ἀνάγνωθι βιβ. κη΄. τιτ. ς΄. διγ. μη΄. καὶ βιβ. κϑ'΄. τιτ. β΄. διγ΄. Ey’. (64), ξδ΄. (65), Ec'., ξζ΄. καὶ Big. λ΄. Bey. ν΄. καὶ πα΄.

και βιβ. λε΄. τιτ.

α΄. διγ.

μγ΄. ϑεμ. ε΄.

10

4. Ἔστιν ὅτε κἂν μὴ κονιοῦγκτιμ ὁ οὐσούφρουκτος ἐληγατεύϑη, τὸ τοῦ. παραιτουμένου μέρος προσαυξάνεται τῷ συλληγαταρίῳ. Συμβαίνει δὲ τοῦτο, ὅταν σεπάρτιμ, ἐξ ὁλοκλήρου μέντοι, δύο τισὶν ὁ οὐσούφρουκτος ἐληγατεύϑη. Εἰ γάρ τις οὕτω καταλείψει δύο τισὶν οὐσούφρουκτον οὕτως εἰπών’ δίδωμι I4

\

[2]

1

/,

!

»

25

e

1

x

^

7

οἱ νομικοὶ 3

€

A

,

2

,

!

x

n

€

3

[i

n

,

-—

5

m

Uu

\

"

καὶ λεγατεύω τὸν οὐσούφρουκτον Πρίμῳ τοῦ Κορνελιανοῦ ἀγροῦ καὶ Σεκούνδῳ δίδωμι καὶ λεγατεύω τὸν οὐσούφρουκτον τοῦ αὐτοῦ ἀγροῦ, φησί που Κέλσος xai ᾿Ιουλιανὸς ἑκάτερον ἡμῶν τῶν ληγαταρίων συντρέχειν ἀλλήλοις. 'Enció) γὰρ ἑκάτερος ἡμῶν τῇ τοῦ ἑτέρου συνδρομῇ πρὸς ἥμισυ λαμβάνει, καὶ ἠϑέλησεν ὥσπερ ὁ διαϑέμενος ἡμᾶς, εἰ καὶ μὴ τοῖς ῥήμασιν. ἀλλ᾽ οὖν τῇ ἐννοίᾳ συντρέχειν ἀλλήλοις, ἐοίκαμεν ἐν τούτῳ κονιουγχταρίοις, καὶ εἰκότως τὸ τοῦ παραιτουμένου. μέρος τῷ ἀλλοτρίῳ προσαυξάνεται κατὰ μίμησιν τῆς ληγατευϑείσης δεσποτείας. Ἐὰν γάρ τις δύο τισὶν ἐξ ὁλοκλήρου τὸν αὐτὸν ἀγρὸν ληγατεύσῃ σεπάρτιμ, τὸ τοῦ παραιτουμένου μέρος ἐπὶ τὸν συλλεγατάριον ἔρχεται, καὶ τοῦ παντὸς. ἀγροῦ ϑάτερος τῶν λεγαταρίων γίνεται κύριος. "Emi δὲ τοῦ οὐσουφρούκτου οὕτως τὸ παρά τινος αὐτῶν ἀπολλύμενον μέρος προσαυξάνεται τῷ ἄλλῳ οὐσουφρουχτουαρίῳ. “Ὥστε ἐπὶ μὲν τῆς δεσποτείας ἐκ παραιτήσεως γίνεται N προσαύξησις, ἐπὶ δὲ τοῦ οὐσουφρούκτου οὐ μόνον ἐκ παραιτήσεως, ἀλλὰ x«i ἐπὶ τῆς ἀπωλείας τοῦ ἑνὸς χώρα τῇ προσαυξήσει. Περὶ γὰρ τούτου πάντες τ»

20

,

€

,

r

συνήνεσαν,

€

SN

,

M

€

-

H

,

καὶ ὥς φασιν

x

Z

3

x

ὅ τε Κέλσος

>

\

3

u

͵

xat ὁ ᾿Ιουλιανὸς

3

^

,

σοφώτατα.

τοῦτο παραδιδόντες, ὁ οὐσούφρουκτος δοχεῖ καϑ᾽ ἑκάστην ἡμέραν συνίστασϑαι. Διὰ γὰρ τῆς x«9' ἡμέραν χρήσεως γνωρίζεται ὁ οὐσούφρουκτος φάχκτου. τινὸς ἑκάστοτε, τουτέστι τοῦ χεχρημένου, δεόμενος, ὡς ὁ Οὐλπιανὸς ἐν προοιμίῳ τοῦ ἑξῆς τιτ. φησίν, καὶ οὐχ ὡς J| δεσποτεία προσάπαξ ἁρμόττει xai μόνον, μένουσα βεβαίως T παρὰ τοῦ ἐκποιησαμένου. Τοιγαροῦν ἐπειδὴ 2 κεχωρισμένως: Z adnotat: an xoveoöyarıu? num leg.: 7; Τιτίῳ κεχωρισμένως, καὶ ἐμοὶ καὶ σοὶ xovioöyaru? | 9 ν΄. καὶ πα΄.: Z adnotat notas v'. et π΄. non Satis certas esse; potius enim sibi visum esse legere π΄. χαὶ πγ΄. | 11 κἂν: Ζ, xxiIl | 21 ἀλλοτρίῳ: ἀλλοτρ.. II, ἄλλῳ Z | 28 πάντες: Ζ, παντὸς Π

en

LIB.

10

15

οι

3

i

σι

20

XVI

-- TIT.

II (ID

969

ἑκάστῃ ἡμέρᾳ ὁ οὐσούφρουκτος δοκεῖ πὼς Guvistacdha καὶ ἐκ καινῆς &pμόττειν, εἰκότως καὶ μετὰ τὴν αὐτοῦ κτῆσιν χώρα γίνεται τῇ προσαυξήσει, xai ὁτεδήποτε ϑάτερος τῶν συνουσουφρουκτουαρίων μὴ εὕροι τὸν σὺν αὐτῷ δυνάμενον μέρος ἔχειν τοῦ οὐσουφρούχτου, εἰς ὁλόκληρον κέχρηται τούτῳ Z 95 δικαίῳ τῆς προσαυξήσεως. 'O γὰρ οὐσούφρουκτος ἀμβουλουτόριός τις ἐστίν, ὅπερ οὐκ ἔστιν εἰπεῖν ἐπὶ δεσποτείας" πρόσκαιρος γὰρ οὐκ ἔρρωται δεσποτεία. Κέχρηται τοίνυν εἰς ὁλόκληρον ὁ οὐσουφρουχτουάριος τῷ οὐσουφρούκτῳ μὴ ὄντος τοῦ συντρέχοντος καὶ δυναμένου μέρος ἔχειν τοῦ οὐσουφρούχκτου, καὶ οὐ διαφέρομαι, πότερον κονιοῦγκτιμ τὸν οὐσούφρουκτον ὁ διαϑέμενος ἐληγάτευσεν ἢ δισιοῦνχτιμ, ἑκάστῳ μέντοι αὐτὸν εἰς ὁλόκληρον καταλελοιπὼς παρ᾽ ἑνὸς καὶ τοῦ αὐτοῦ χληρονόμου τὸν οὐσούφρουκτον, ὡς δεδήλωται ἀνωτέρω. 5. Εἰ δὲ δύο τισὶ κεχωρισμένως ἑκάστῳ εἰς τέλειον ὁ οὐσούφρουκτος ἣ προπριεταρία ληγατευϑῇ, χώρα τῇ προσαυξήσει, ἀλλ᾽ ἐπὶ τοῦ οὐσουφρούκτου καὶ μετὰ τὸ συστῆναι. BXVI 2, 2= DVII 2, 184. 2. 3pr. l. °O ᾿Ἰουλιανὸς καὶ τοῦτό φησιν᾽ ἐνστησάμενός τις δύο τινὰς κληρονόμους ἐληγάτευσε Τιτίῳ τὸν ἀγρὸν τὸν KopveAuxvóv δεδοῦκτο οὐσουφρούχτω, καὶ ἦν ὁ λεγατάριος προπριετάριος, οἱ δὲ κληρονόμοι οὐσουφρουχτουάριοι, Λέγει τοίνυν ὁ 'louAuxvóg: ἐὰν εἷς τῶν κληρονόμων ἀπολέσει τὸ οἰκεῖον μέρος, οὐ τῷ συγχληρονόμῳ προσαυξάνεται, ἀλλὰ πρὸς τὴν προπριεταρίαν ἐπανατρέχει, ἐπειδὴ μὴ τῇ συνδρομῇ τῶν χληρονόμων διαιρεῖσϑαι δοχεῖ μεταξὺ αὐτῶν ὁ οὐσούφρουχτος, ὥσπερ ὅταν Πρίμῳ τέλειον οὐσούφρουκτόν τις καταλελοιπὼς τοῦ αὐτοῦ πράγματος τέλειον πάλιν τὸν οὐσούφρουχτον Σεχούνδῳ καταλιμπάνει. Τῇ γὰρ ἐπιφορᾷ καὶ συνδρομῇ Σεκούνδου τὸ τοῦ Πρίμου λεγάτον μειοῦται. "Eni δὲ τοῦ ὑποκειμένου ϑέματος, ἐπειδὴ μὴ δείκνυται ὁ τεστάτωρ εἰπών 'τῷδε τῷ χληρονόμῳ τὸν οὐσούφρουκτον χαταλιμπάνω καὶ τῷδε τῷ ἱχληρονόμῳ «τὸν» αὐτὸν οὐσούφρουχκτον᾽, ἀλλὰ τὴν προπριεταρίαν ἐλεγάτευσε δεδοῦκτο οὐσουφρούχτω, τοῦτον δὲ τὸν οὐσούφρουκτον προνερεδιταρία πάρτε προσεκύρωσε ἐξ ἀρχῆς ἑκατέρῳ τούτων τῇ ὑπεξαιρέσει τῆς δεσποτείας, εἰκότως οὔτε τῇ συνδρομῇ ϑατέρου τῶν κληρονόμων τὸ τοῦ ἑτέρου μέρος μειοῦσϑαι δοκεῖ οὔτε κονιοῦγχτιμ αὐτοῖς ὁ οὐσούφρουκτος καταλελεῖφϑαι νομίζεται" οὔτε γὰρ οὐσούφρουκτον αὐτοῖς ὁ διαϑέμενος ἰδικῶς φαίνεται καταλελοιπώς. Made τοῦτο ὡς ἐν κανόνι" ἔνϑα κληρονόμου ὑπόκειται πρόσωπον, ἀργεῖ τὸ τῆς προσαυξήσεως δίκαιον, πλὴν εἰ μὴ ὁ κληρονόμος ὡς λεγατάριος 5 ἀμβουλουτόριός: haec

verba,

prius

Z, ἂν BouAovt. p... II omissa,

in

margine

|

exhibet

35 ἀργεῖ —

p. 970 1.1

πρόσωπον;

II

970

10

15

20

25

30

LIB. XVI — TIT. II (ID

ἔχει τὸν οὐσούφρουκτον ἢ μητρὸς ἣ παιδὸς ὑπόκειται πρόσωπον᾽ τοῦτο γὰρ ἐκ τῶν μετὰ τὸ ζ΄. Bw. ἔστιν εὑρεῖν. ᾿᾽Επειδὴ τοίνυν ἐπὶ τοῦ προλαβόντος ϑέματος ἀργεῖ τὸ τῆς προσαυξήσεως δίκαιον, εἰκότως τὸ παρὰ ϑατέρου τῶν κληρονόμων ἀπολλύμενον οὐσουφρούκτου μέρος πρὸς τὸν λεγατάριον ἤτοι πρὸς τὴν προπριεταρίαν μετέρχεται καὶ οὐ προστίϑεται τῷ συγκληρονόμῳ. Συνῳδεῖ τῷ ᾿Αφρικανῷ γράφων που καὶ Νεράτιος ἀργεῖν οἰόμενος τὸ τῆς προσαυξήσεως δίκαιον δύο γραφέντων χληρονόμων καὶ προπριεταρίας παρ᾽ αὐτῶν ληγατευϑείσης, καὶ τῇ τοιαύτῃ τοῦ Νερατίου συνάδει γνώμῃ τὸ ὡς ἐν λογισμῷ καὶ κανόνι εἰρημένον τῷ Κέλσῳ᾽ τότε γὰρ χώραν ἔχειν φησὶ τὸ τῆς αὐξήσεως δίκαιον, ὅτε τῇ τῶν δύο συνδρομῇ μερίζεται ὁ οὐσούφρουκτος ἐξ ἀρχῆς αὐτοῖς ἁρμόττων ἐξ ὁλοκλήρου. Τοῦτο δὲ αὐτὸ καὶ ἐπὶ τραδιτίονος ἕλκει πάλιν ὁ Κέλσος" οἷον δύο τινὲς κοινὸν ἔχοντες ἀγρὸν ἐτραδίτευσάν τινι τὴν προπριεταρίαν. Καὶ ἐνταῦϑα γὰρ τὸ παρ᾽ ἑνὸς τούτων μέρος ἀπολλύμενον τοῦ οὐσουφρούχτου μετέρχεσϑαί φησιν ἐπὶ τὴν προπριεταρίαν ὁ Κέλσος, μετερχόμενον δὲ μὴ Ζ 96 πρὸς πᾶσαν [ἐϊ]φαπλοῦσϑαι τὴν προπριεταρίαν, ἀλλὰ πρὸς τὸ μέρος ἐκεῖνο τῆς προπριεταρίας, ὅπερ ἐτραδίτευσεν ὁ νῦν ἀπολέσας τὸν οὐσούφρουχτον. Καὶ γὰρ ὁ οὐσούφρουχτος ἐκεῖνο τὸ μέρος ἐζήτει, ἐξ οὗ τὴν ἀρχὴν διῃρέϑη. BXVL 2, 3 ΞΞ- DVI, 2, 3. l. Οὐ μόνον δύο τισὶν οὐσουφρούκτου ληγατευϑέντος χώρα τῇ προσαυξήσει, ἀλλὰ καὶ εἰ ἑτέρῳ μὲν ἀγρὸν μὴ προσϑεὶς μήτε εἰπών ᾿δεδοῦκτο οὐσουφρούκτω᾽, ἑτέρῳ δὲ οὐσούφρουκτον «ὁ» διαϑέμενος ἐληγάτευσεν. Σαφηνιζέσϑω δὲ τὸ εἰρημένον ὀλίγα προϑεωρούντων ἡμῶν. “τερόν ἐστιν προσαύξησις οὐσουφρούκτου xal ἕτερον ἐπαναδρομή᾽ ἡἣ μὲν γὰρ προσαύξησις συνιστάμενον ἔτι δηλοῖ τὸν οὐσούφρουκτον, ἣ δὲ ἐπαναδρομὴ σβεσϑέντα. Τοῦτο σημείωσαι. "Evda μὲν γὰρ οὐσούφρουκτος πρὸς προπριεταρίαν μετέρχεται, τότε ἐπαναδρομή ἐστι τὸ γινόμενον, τουτέστι παύεται ὁ οὐσούφρουχκτος. Ἔνϑα δὲ οὐσούφρουκτος προστίϑεται, τοῦτο ἔστι προσαύξησις, ὃ δηλοῖ συνιστάμενον x. x , ἢ , Η Mns M x > , , ἔτι τὸν οὐσούφρουκτον. Μάϑε καὶ τοῦτο᾽ ἔνϑα μὲν οὐσούφρουκτος βαδίζει πρὸς τὴν προπριεταρίαν, τοῦτο ἔστι ἐπαναδρομή᾽ ἔνϑα δὲ τοὐναντίον ἣ προπριεταρία πρὸς τὸν οὐσούφρουκτον μετέρχεται, τοῦτο λέγεται κονσολιδατίων. Made καὶ τοῦτο ἐάν τις οὕτως εἴπῃ ᾿δίδωμι καὶ λεγατεύω ἀγρόν᾽, εἶτα τούτου αὐτοῦ τοῦ ἀγροῦ ἑτέρῳ λεγατεύει τὸν οὐσούφρουκτον, λαμβάνει μὲν ὁ εἷς τῶν ληγαταρίων, ᾧ τὸν ἀγρὸν καταλέλοιπεν ὁ διαϑέμενος, τὴν προπριεταρίαν καὶ ἥμισυ μέρος τοῦ οὐσουφρούκτου, ἐπειδὴ λεγατεύων τὸν ἀγρὸν >

x

H

x

re

,

2

x

x

-

3

\

M

x

«A4

2 τὸ ζ΄.: τὸ E'.? II, τοῦτο

[4

Ζ

|

7

Ν᾽

Σ

ἐφ

,

€

f

x

3

LA

4 ἀπολλύμενον: Ζ, ἀπολλυμένου II

,

3

ΕΣ

3

|

13 ἀπολ-

λύμενον: Ζ, ἀπολλυμένου II | 31 τοῦτο: post τοῦ- in II contextus Indicis Stephaniani paululum interrumpitur, et ad latus habetur hoc scholium: ’Avwvóp.ou. Τουτέστι ἑτέρῳ ἐτραδίτευσε ψιλὴν προπριεταρίαν, ὡς Bw. ..; quod scholium

quo pertineat non satis liquet

| 34 τὸν: Ζ, τίς Π

LIB.

XVI — TIT.

II (ID

971

οὐκ ἐπήγαγεν ἰδικῶς ὁ διαϑέμενος, ὅτι δεδοῦκτο οὐσουφρούχτω αὐτὸν λεγατεύει. Εἰ δὲ καὶ οὕτως εἴπῃ δίδωμι καὶ ληγατεύω «Μαεβίῳ» τὴν προπριεταρίαν᾽ Τιτίῳ ληγατεύσας τὸν οὐσούφρουχκτον, καὶ οὕτως οὐδὲν ἧττον καὶ τὴν προπριεταρίαν χαὶ ἥμισυ μέρος τοῦ οὐσουφρούκτου λαμβάνει Μαέβιος, τὸ δὲ ἕτερον μέρος τοῦ οὐσουφρούκτου κομίζεται Τίτιος" καὶ τοῦτο σαφέστερον εὑρήσεις ἐν τῷ ε΄. (4) διγ. τοῦ παρόντος tır. Ταῦτα εἰδὼς ὅρα τὸ προκείμενον. Τελευτῶν τις Πρίμῳ μὲν καταλέλοιπε τὸν ἀγρὸν τὸν Κορνελιανὸν μὴ προσϑεὶς μῆτε εἰπὼν ᾿δεδοῦκτο οὐσουφρούκτω᾽, Σεχκούνδῳ δὲ τοῦ αὐτοῦ ἀγροῦ τὸν οὐσούφρουκτον. "O«t μὲν Πρῖμος λαμβάνει τὴν προπριεταρίαν τοῦ ἀγροῦ καὶ ἥμισυ 1 0 μέρος τοῦ οὐσουφρούκτου, ὁ δὲ Σεχκοῦνδος τὸ ἕτερον ἥμισυ μέρος τοῦ οὐσουφρούκτου, δῆλον᾽ εἰ δὲ ἔτι συνέβη τὸν Σεκοῦνδον ἀπολέσαι τὸ μέρος τοῦ οὐσουφρούκτου, ὅτι μὲν πρὸς τὸν Πρῖμον τὸν ἔχοντα τὴν προπριεταρίαν x«i ἥμισυ μέρος τοῦ οὐσουφρούκτου τὸ ἀπολλύμενον ἐπανέρχεται, [τῶν ἀναμφισβη]τήτων ἐστίν. ᾿Εγὼ [μέντοι τοῦτο ἐρω]τῶ᾽ πῶς ἐπανέρχεται, 1 5 πότερον τῆς ἐπαναδρομῆς ὡς «εἰς» τὴν προπριεταρίαν μᾶλλον δικαίῳ, 7, τῆς] προσαυξήσεως ὡς ἐπὶ οὐσουφρ[ούκτου] ἐπανερχόμενον; “να, εἰ μὲν πρὸς τὴν προπριεταρίαν ἐπαναδράμῃ, μηκέτι [συνίστασϑαι φανῇ ὁ τοῦ ἑτέρου μέρους] οὐσούφρ[ουκτος}, μᾶλλον τῷ προσώπῳ τοῦ Πρίμου προστεθῆναι ὡς συνουσουφρουκτουαρίῳ δοκεῖ. Τὰ 9o0........... ees μάλιστα ὅ[τι]} 2 προπριεταρί[α] ἐστὶ παρ᾽ αὐτοῖς. Kal ἤρεσεν, ὥστε τῷ δικαίῳ τῆς προσαυξήσεως [ἐπανέρχεσϑαι τὸ ἥμισυ] μέρος χαὶ μὴ εἰς τὴν προπριεταρίαν ἐπανατρέχειν. Καὶ μὴ ϑαυμάσῃς, εἰ τῆς προπρι[εταρίας)] ................ αὐτῆς μᾶλλον ἐπανέρχεται, ἀλλὰ τῷ προσώπῳ τοῦ Πρίμου προστίϑεται καὶ ..... Sen n n n n n ss s συμβῇ δέ τινα... OUT... προπριεταρ... ἐπικτήσασϑαι 2 καὶ χκονσολιδ[ατί)ονα γενέσϑαι καὶ οὕτω χώρα γίνεται τῇ προσαυξήσει. Εἰ 3

,

»

m

€

,

[4

m

3

u

3

x

σι

τ

-

,

Ped

,

Led

,

x

μὲ

x

I4

m

σι

e

5

3

-

"un...

τοῦ οὐσουφρούχτου μέρος &....

1700... .., κἂν τὸ οἰκεῖον ἀπολέσῃ

τοῦ οὐσουφρούκτου μέρος ἐπὶ τὸν λεγατάριον l.l un... προσαυξήσει, ἀλλ᾽ εἴτε ὁ λεγατάριος εἴτε ὁ χληρονόμος τὸ οἰκεῖον Ζ 91 ἀπολέσῃ μέρος, τοῦτ[ο τὸ] μέρος [πάλιν εἰς τὴν] προπρ[ιεταρίαν] ἐπανατρέχει, καὶ μᾶλλον ἤρεσε τὸ παρὰ ϑατέρου ἀπολλόμενον μέρος ἐπὶ τὸν ..... «πο... Met... Ls. μήτε κονιοῦ[γκτιμ] - . . .... ., ὅτε λεγατάριος καὶ ὁ “ληρονόμος ἰδικῶς «τον νιν, TQ λεγαταρίῳ xxv. τον νν νον e m εννοων ell σύμφὼ .. τὸ τοῦ χληρονόμου μέρος οὔτε ....77...., ὅτι ἔνϑα χληρονόμος mpÓx....77...., ἀλλ᾽ ὁ λεγατάριος Eye. eee.

3

2 Μαεβίῳ:

nos multa

|

suppl.

nos

15 εἰς: suppl desunt

|

nos

11 ἔτι: ὅτι II

|

|

13 τῶν ἀναμφισβητήτων: abhinc suppl.

18 προστεϑῆναι:

προστεϑείη II

|

35 post εὡς per-

972

LIB.

SCHOLIA

AD

XVI

— TIT.

II (D)

BASILICORVM

E COD.

PAR.

GR.

LIB. XVI

TIT.

II

1352 (P).

Ad rubricam. l. Big. ζ΄. τῶν 5 Κοόδικι.

Διγ. τιτ. β΄. κεφ. α΄. Οὗτος ὁ τίτλος οὐκ ἔστιν ἐν τῷ

BXVL2,1-D VIL 2, 1. ]. 'Exv γὰρ ἐμοὶ καὶ σοὶ 5 τῶν καρπῶν χρῆσις ἡνωμένως ληγατευϑῇ, Hb It ἐὰν ἀπὸ σοῦ φϑαρῇ, ἐμοὶ ἀνήκει, καὶ ἐὰν ἀπ᾽ ἐμοῦ, σοί, καὶ οὐχ ὑποστρέφει 191 πρὸς τὴν δεσποτείαν. Εἰ δὲ ἐμοὶ καὶ σοὶ χρῆσις ληγατευϑῇ καρπῶν xat 10 ἐπικτήσομαι καὶ τὴν δεσποτείαν, οὐδετέρῳ ἡμῶν ἀπόλλυται τὸ τῆς προσαυξήσεὡς δίκαιον, ἀλλ᾽ ἐμοῦ μὲν τελευτῶντος ἢ ἐναλλαγὴν καταστάσεως ὑφισταμένου τὸ τῆς ἐμῆς χρήσεως μέρος πλὴν τῆς δεσποτείας σοὶ προσαύξεται᾽ σοῦ δὲ τελευτῶντος ἐμοΐ, εἰ καὶ τὴν δεσποτείαν ἐκποιήσομαι, διὰ τὸ ἡνωμένως καὶ οὐ διῃρημένως τὴν τῶν καρπῶν χρῆσιν καταλειφϑῆναι ἡμῖν. 15

B XVI, 2, 3 — D VIL 2, 3. 1. 'E&v εἴπῃ ὁ διαϑέμενος, ὅτι ληγατεύω τῷ δεῖνι τὸν ἀγρόν μου κατὰ Hb II δεσποτείαν καὶ τῷ δεῖνι τοῦ ἀγροῦ τὴν χρῆσιν, ὁ δεσπότης τοῦ ἀγροῦ ληγατευ- 132 ϑέντος ὁ τὴν δεσποτείαν ἔχων πρὸς τῇ δεσποτεία τοῦ ὅλου ἀγροῦ καὶ τὸ ἥμισυ τῆς χρήσεως ἔχει τῶν καρπῶν" εἰ γὰρ ἤϑελεν ὁ διαθέμενος μὴ ἔχειν 20 αὐτὸν καὶ χρῆσιν, ὥφελεν εἰπεῖν ληγατεύω τῷ δεῖνι τὸν ἀγρόν μου χατὰ δεσποτείαν ἄνευ χρήσεως. B XVI, 2, 6 — D VII 2, 6. l. "Ev9a γὰρ κληρονόμου ὑπόχειται

πρόσωπον,

ἀργεῖ

τὰ

τῆς

προσαυ-

23

προσαυξήσεως:

ξήσεως.

17 ληγατευϑέντος: ἀποδείξεως

Hb., ληγατευϑεὶς P

προσαυξήσεως

P,

sed

|

ἀποδείξεως

19 ἥμισυ:

ἥμυσι

expunctum

P

|

LIB.

SCHOLIA

AD

XVI

— TIT.

IH

(ID

BASILICORVM EX

973

LIB. XVI

APOGRAPHO

TIT. III

II

B XVI, 3, 1 Ξ D VII, 3,1. 1. ...........sse. τῆς κληρονομίας προσπορίζεσϑαι. 8

Ζ 98

2. Τοῦ ᾿Ανωνύμου. ᾿Ανάγνωθϑι βιβ. As’. τιτ. β΄. διγ. ις΄. καὶ βιβ. μα΄. τιτ. α΄. διγ. ξα΄. καὶ βιβ. με΄. τιτ. γ΄. ey. κς΄.

3. ᾿Εναντιοφανοῦς. Καὶ μὴν οὐσούφρουκτος δουλεία ἐστίν, ὡς f. η΄. τιτ. α΄. dry. α΄., καὶ εἴρηται Ow. δ΄. τοῦ αὐτοῦ τιτ., ὅτι Ivo ἰοῦρε δουλεία οὐ συνίσταται EX DIE 7, ἰν δίεμ, ἀλλὰ παραγραφὴ ἀντιτίϑεται τῷ παρὰ τὰ 10 συνδεδογμένα τὴν δουλείαν ἐχδικοῦντι. ,

,

x

L4

,

-

3

lad

eg

»

2

m

4

4. Οὐ μόνον δὲ ὁ οὐσούφρουκτος οὐ προχωρεῖ πρὸ τῆς τοῦ κληρονόμου ἀδιτίονος, ἀλλ᾽ οὐδὲ ἣ ἐπὶ τῷ οὐσουφρούκτῳ ἁρμόττειν δύναται ἀγωγὴ μήπω ἀδιτεύσαντος τοῦ κληρονόμου. Τὸ αὐτό ἐστι, x&v ἐξ [Sie ὁ] οὐσούφρουκτος [ληγατευϑη.} “Ὥσπερ γὰρ οὐσούφρουκτος πρὸ τῆς ἡμέρας οὐ προχωρεῖ, 15 οὕτως οὐδὲ f| ἐπὶ τῷ οὐσουφρούκτῳ ἁρμόττειν δύναται ἀγωγή. Το[ῦτο xal μάϑε, ὅτι] πρὸ τῆς ἡμέρας κινῶν ὁ ληγατάριος οὐ πλουσπετιτεύει, ἀλλ᾽ ALIUD χινεῖ, ἐπειδὴ αὐτῷ τὴν ἀρχ[ὴν] - - =: 0-2: ληγατευϑέντ.. πρὸ τῆς ἡμέρας κινῶν ὁ λεγατάριος πλουσπετιτεύει. >

,

A

>

>

9

r

ἀντιτίϑεται:

3

59

€

3

x

m

Z, ἐντίϑεταιIT

bd

,

>

!

x

|

13 ἐξ:

»

Z,

N

‚9

lv II

,

^

|

;

͵

,

16 drıun:

ε

>

»

cf.

5

^

!

p.

180 1. 25

974

LIB.

SCHOLIVM

AD

TIT. ΠῚ

(P)

BASILICORVM

E COD. Ad

XVI —

PAR.

GR.

LIB.

XVI

TIT.

III

1352 (P).

rubricam.

l. Bip. ζ΄. τῶν 5 Κώδικι.

Διγ. τιτ. γ΄. neo. α΄.

Οὗτος

ὁ τίτλος οὐκ ἔστιν ἐν τῷ

LIB. XVI — TIT. IV (ID

SCHOLIA

AD

975

BASILICORVM

LIB. XVI

EX

I

APOGRAPHO

TIT. IV

B XVI, 4, 1 — D VII, 4, 1l. 1. Εἰπὼν 6 νομοϑέτης, ὅπως ὁ οὐσούφρουκτος συνίσταται, zal περὶ τῆς Z 99 6 αὐτοῦ διδάξας προσαυξήσεως, εἶτα καὶ τὴν τῆς αὐτοῦ προχωρήσεως ἡμέραν προσϑείς,

νῦν

xai

τοὺς

τρόπους

ἀπαριϑμεῖται,

OU

ὧν

φϑείρεσϑαι

πέφυκεν

οι

ὁ συστὰς οὐσούφρουκτος. Φϑείρεται δὲ τῇ καπίτις δεμινουτίονι, μεγάλῃ δηλονότι T, μέσῃ, οὐ μόνον οὐσούφρουκτος, ἀλλὰ καὶ f| ἐπὶ τῷ οὐσουφρούκτῳ ἀγωγὴ, καὶ οὐ διαφερόμεϑα, εἴτε ἀπὸ ληγάτου T; xou T) καϑ᾽ ἕτερον νόμιμον 10 τρόπον συνέστη ὁ οὐσούφρουκτος. Τὸ αὐτὸ λέγω, κἂν ἀγροῦ βεχτιγαλίου ὁ οὐσούφρουκτος ἢ καὶ σουπερφικιαρίας ἐποφείλεται οἰκίας. Kàv τὰ μάλιστα γὰρ οὐ συνίσταται κυρίως ἐπὶ τούτων οὐσούφρουχτος, ἐπειδὴ μὴ δεσπόται τούτων εἰσὶν οἱ παραχωροῦντες τὸν οὐσούφρουκτον τοῦ βεχτιγαλίου ἀγροῦ ἢ τῆς σουπερφικιαρίας οἰκίας, ὅμως τῇ καπίτις δεμινουτίονι τῶν παραχωρη15 ϑέντων ἀπόλλυται τούτων ὁ οὐσούφρουκτος καὶ N En αὐτῷ ἀγωγή. [Τῇ] δὲ χαπίτις δεμινουτίονι φϑείρεται ὁ οὐσούφρουκτος, ὅταν ἔτυχε ἤδη συστάς, τουτέστι προχωρήσας ἤτοι ἁρμόσας, καὶ μὴ x«i τῇ καπίτις δεμινουτίονι φϑείρεται ὁ οὐσούφρουκτος ὁ μήπω συστὰς πρὸ τῆς ἀδιτίονος τοῦ κληρονόμου ἢ καὶ πρὸ τῆς προχωρήσεως τοῦ λεγάτου (τί γάρ, ὅτι ἐξ δίε λεγατευϑεὶς 20 ἦν ὁ οὐσούφρουκτος:)" εἰ δὲ καὶ συνέβη τῷ ληγαταρίῳ καπίτις δεμινουτίων, οὐ φϑείρει τὸν οὐσούφρουκτον ἤτοι τὴν En αὐτῷ ἀγωγήν. 2. ’Evavrıopgavoöc. Ἔν τῷ γ΄. διγ. τοῦ 9΄. τιτ. [φησίν], ὅτι παύεται οὐσούφρουκτος ἀνήχειν [μήπω ἀρξάμενος. Καὶ βιβ. λε΄. τιτ. α΄. διγ. [ὃς΄.] φησίν, ὅτι ἐὰν ληγατεύσω σοι οὐσούφρουκτον «οἰκέτου», καὶ εἴπω αὐτὸν ἐλευϑερωϑῆναι, ὅτε παύσεται πρὸς σὲ ὁ οὐσούφρουχκτος ἀνήκειν, καὶ ἐν ζωῇ μου ἀποϑάνῇς ἣ [εὑρεϑῇς μὴ ὧν] δεκτικός, οὐκ ἐλευϑεροῦται ὁ δοῦλος οὐ γὰρ λέγομεν παύσασϑαι τὸν οὐσούφρουχτον τὸν [μή͵τε ἀρξάμενον ἀνήκειν. 3. Ἔν τῷ γ΄. διγ. τοῦ 9'. vtr. τούτου τοῦ βιβ. φησίν, ὅτι καὶ ὁ μὴ ἀρξάμενος παύεται.

80

4.

᾿ἘἘλεγ[ατεύϑη σοι] ἀγρὸς [ἐξ] δίε ἤτοι ἀπὸ φανερᾶς ἡμέρας καὶ ἠξιώϑης

τούτου δοῦναί μοι τὸν οὐσούφρουκτον᾽ πρὸ δὲ τῆς ἡμέρας ὑπέστην χκαπίτις δεμινουτίονα. ἤϊδωμεν, μήτι ἔρρωταί μοι ὁ οὐσούφρουκτος ὡσανεὶ τῆς ἡμέρας 10 συνέστη:

Ζ, μέση Il

|

11 σουπερφικιαρίας ἐποφείλεται:

τις II | 26 εὑρεϑῇς μὴ àv: suppl nos | 28 sch. 30 öle: Z, δίεμ II | 31 τούτου: Z, τοῦτο II

3 cum

Z, obcougp ... . πεφειλει

sch.

2 coniungit II

|

976

LIB.

XVI

— TIT. IV (ID

αὐτῷ μήπω προχωρησάσης. “Ὅπερ μᾶλλον φιλαγάϑως δεχόμεϑα. [Aux] τοῦτο [δὲ] φιλαγάϑως δεχόμεϑα, ἐπειδὴ μὴ ἰδυκῶς τῷ φιδεικομίσσῳ τοῦ οὐσουφρούxrov προσέϑηκεν ἡμέραν, ἀλλὰ τὸν ἀ[γρὸν] ἐξ [Ste] ληγατεύσας ἑτέρῳ ἠξίωσεν αὐτὸν δοῦναί μοι τὸν τούτου οὐσούφρουκτον. Διὰ τοῦτο οὖν τὸν [iles ὡς

Ó

οὐσούφρουχτος

ÉV.. HUT eesen nn

TOV

bern.

ὁ δια-

ϑέμενος καταλέλοιπε᾽ μήπω γὰρ τὸ ληγάτον λαβὼν οὐ δύναται τὸν οὐσούφρουxTÓV μοι παρασχεῖν. 5. Τοῦ ᾿Ανωνύμου. ........ αὐτὸν καὶ ἡμέρα προχωρεῖ, ὡς τιτ. ς΄. 10

2

=

15

25

30

X&b.. lesen nee len.

B XVI, 4, 2 — D VII, 4, 2. l. Δύο τισὶ διῃρημένως ἀλτέρνις «ἄννις», τουτέστιν ἐνιαυτὸν παρ᾽ ἐνιαυτόν, οὐσούφρουκτος τοῦ αὐτοῦ πράγματος ἐλεγατεύϑη. Ἔρρωται τὸ λεγάτον, καὶ ϑατέρου τῶν λεγαταρίων ἐν τῷ α΄. ἐνιαυτῷ ἀρχομένου ἔχειν τὸν οὐσούφρουχκτον κατὰ τὸν ἑξῆς ἐνιαυτὸν λαμβάνει τοῦτον ὁ ἕτερος καὶ ἔχει τὸν οὐσούφρουκτον, καὶ τῇ τῶν ἐνιαυτῶν κοντινουατίονι μένει τέως τῆς προπριεταρίας ἐκτὸς ὁ οὐσούφρουκτος ἐφ᾽ ἕνα ἕκαστον τῶν ληγαταρίων ἀμοιβαδὸν μετερχόμενος. “ἕτερόν ἐστιν εἰ Τιτίῳ ἑνὶ ὄντι κατέλειψέ τις οὐσούφρουκτον ALTERNIS ANNIS. Ἐνταῦϑα γὰρ τῷ μὲν α΄. ἔτει τὸν οὐσούφρουκτον ὁ Τίτιος ἔχει, καὶ τῷ ἑξῆς ὁ κληρονόμος, καὶ τῷ γ΄. πάλιν ὁ Τίτιος, εἶτα ner’ αὐτὸν ὁ κληρονόμος, καὶ οὕτως ἐφεξῆς" καὶ τοῦτον συμβαίνει τὸν τρόπον μὴ ἀδιακόπως τοῦ οὐσουφρούκτου χωρίζεσϑαι τὴν προπριεταρίαν, ἀλλ᾽ εἶναι ταύτην ἐν τέλει κατὰ τοὺς χρόνους ἐκείνους, xaO obc Τίτιος κεχρῆσϑαι τῷ οὐσουφρούκτῳ μὴ δύναται. Τὸ «αὐτὸ» ἔνϑα δύο τισὶ διῃρημένως [οὐσούφρουκτος ἐληγατεύϑη] ἀλτέρνις ἄννις [καὶ ὁ ἕτερος αὐτῶν ἐτελεύτησεν. Kat ἐνταῦϑα συμβαίνει μὴ] χωρίζεσϑαι [τοῦ οὐσουφρούκτου τὴν προπριεταρίαν τ]ῷ ἑτέρῳ [ἐνιαυτῷ. ᾿Απὸ τοῦ ληγ]αταρίου γὰρ αὖ[ϑις μεταφ]έρεται πρὸς τὴν προπριεταρίαν ὁ οὐσούφρουκτος καὶ ἀμοιβαδόν: καὶ μένει μὲν ἐνιαυτὸν παρ᾽ αὐτῇ, μετέρχεται δὲ αὖϑις ἐπὶ τὸν περιόντα ληγατάριον, εἶτα ἐπὶ τὴν προπριεταρίαν, xal οὕτω πάλιν ἐπὶ τὸν περιόντα ληγατάριον, καὶ ἁπλῶς εἰπεῖν ϑάτέρου [αὐ]τῶν τελευτήσαντος οὐ μένει λοιπὸν τῷ μόνῳ περιόντι ληγαταρίῳ διηνεκῶς ὁ οὐσοὐ]φίρουκτος}, ἀλλ᾽ ἐ[νι]αυτὸν μὲν παρ᾽ [ἐνι]αυ[τὸν ἐ]πα[νατρέχει] npöls τὸν xAvpovóuov.] Τὰ γὰρ τῆς m.... 73.... ἐνταῦϑα... οὐκ ἔχε! ee θυ νιν κα OR συνε nee κατὰ, Bee

f

s]

s

n

n n S

OUT...

eee.

XXL

eaae

13 καὶ ϑατέρου: x«9" ἑτέρου II | 17 ἑνὶ ὄντι κατέλειψέ: Z, ἐνὶ ἀντικατέλειψε TT | 23 οὐσούφρουκτος ἐληγατεύϑη: abhinc suppl. nos maxima ex parte | 25 τῷ:. II | ἑτέρῳ: ἑτέρωςI1 | 30 λοιπὸν τῷ μόνῳ: λεῖπον τις & TI | 31 παρ᾽ ἐνιαυτὸν; παρα. au. TI

LIB. XVI — TIT. IV (ID

977

Deren. ἔχει τὸν οὐσούφρουκτον .. συντρέχοντ.. αὐτῷ .... 99... χαπίτις BEWIVOUT ....... ἐ πολλὰ δοκοῦσιν elvaı.....40..... πεπονθότα τὴν καπίτις δεμινουτίονα μετέρχεται ἐπὶ τὴν προπριεταρίαν ὁ οὐσούφρουκτος. Τότε δὲ μετέρχεται, ὅτε ...... nenovd... καπίτ[ις] Sewivout......... Dess XX? ὃν ἕτερος εἶχε τὸν οὐσούφρουκτον συνέβη... .. ἕτερ... .60..... π΄... EXEIVO ἦν... μένῃ καπίτις δεμινουτίων καὶ διὰ τοῦτο ..... 55... ἀλλὰ πρὸς τ.. καπίτις δεμινουτ.. .. καὶ τῷ πεπονθότι καπίτις δεμινουτίονα. ren.

τις

ἑνὶ

καὶ

......50.....

κατὰ

τὸν

αὐτὸν

BXVL43= DVI, 4, 3. Ζ 101 1. ............. else. παϑὼν λάβῃ πάλιν τὸν οὐσούφρουχκτον δικαίῳ τῆς ῥεπετιτίονος, συμβῇ δὲ τὸν Μαέ[βιον] ἀπολέσαι μέρος τοῦ οὐσουφρούκτου, ToU [co τὸ] μέρος τὸ παρὰ Μαεβίου τοῦ κληρονόμου ἀπολλόμενον προσαυξάνεται Τιτίῳ....νὐν νιν νννννννννκ εν ενννννον πρώτοτυπ.. νν νον τον eese τοῦ οὐσουφρούκτου, ἀλλὰ δικαίῳ τῆς ῥεπετιτίονος. Λέγει Παπιανὸς καὶ eóv[q6] .. cese. προσαύξησ.. . . μι... διδόναι τῆς προσαυξήσεως, εἰ καὶ μὴ πρωτοτύπως, ἀλλ᾽ ἐκ τῆς ῥεπετιτίονος........«ὐ νων €

f

m

€

20

ἔνϑα

ἐνιαυτὸν nenn 90....... πρὸς τὸν ληγατάριον ...... On λεγατεύω τὸν οὐσούφρουκτον .......... 90 2.2.2000. καταλελοιῖπ.. Ἢ BouXq8 .......... 50 ....... οὖν ὥσπερ xoà ....... 50 ..... καὶ δὲ «νον νν νον

m

e

1

e

1

110......

*

m

£

x

3

x

x

,

^

r

3

,

3

L

“-

x

,

L

,

lod

€

-

»

5

,

,

,

,

,

x

x

ὁ Τίτιος.

. Τοῦ ᾿Ανωνύμου. .... δὲ xovtouvzt 5... Ls. ἢ ῥήματι xol πράγματι γίνεται ἣ μόνῳ τῷ πράγματι ........ 99 ....... τῶν ὑποδειγμάτων καὶ βιβ. ν΄. τιτ. ie. διγ. ρμβ΄. 2

T

-

’A

^

8

"

a

er

M

,

3. ...... Παπιανὸς ....... $55....... [ἐληγάτευσέ τις] Tırio καὶ Μαεβίῳ τὸν οὐσούφρουκτον ......70...... ἥμισυ μέρος τοῦ παντὸς οὐσουφρούκτου ἐχέτω. Καὶ συμβὰν οὕτω πέπονθε καπίτις δεμινουτίονα Τίτιος. Τὸ μέρος τὸ καταλειφϑὲν αὐτῷ ἤτοι Em ........ ee 8G mpÓ LL. τουτέστι [τὸ ἥμισυ] μέρος τοῦ παντὸς οὐσουφρούκτου ἐκτὸς ῥεπετιτίονος. x

f

30

Ὃ

1

*

\

,

δὲ Μαέβιος

2

,

4

x

*

ιδ΄., ἵνα μὲν ἀπὸ

m

»

λεγάτου

m

,

δύ

M

,

.......

τις προσαυξή....

τὸ

Dine .. ἧς, τὸ δὲ ἀπολλόμενον παρὰ τοῦ Tıriou τῷ Μαεβίῳ προσηυξήϑη eese. [Aga] οὖν καὶ οὗτοι κονιοῦγχτοι εἶναι δοκοῦσι; Λέγει Παπιανὸς ΝΕ χαὶ πάνυ... π΄.... ἐν τούτῳ διαφορὰ ......... . . . ἐξ QUT een. τοὺ παντὸς... [οὐ]σούφρουκτ[Ἕον] ἀπολέσϑαι τῷ νονουτένδω ἢ τῇ καπίτις Bepvourlov 2.202.200... τοῦ παντὸς οὐσουφρούκτου . .... 4€ .... μέρος ...ὐὐννννννννννννν, τουτέστο .... 150 ..... οὐσουφρ ees s ἐξ ἀρχῆς εἶχεν 6 Μαέβιος Τιτίου προσ... .. τίϑεται..... «ον νος *

35

9

f

>

,

>

2

^

͵

id

978

LIB.

XVI — TIT.

Iv (ID

"un... ἀπολλύμενον, TpooXxu5.... δὲ Μαεβίῳ πρὸς τὴν προπριεταρίαν ee ee n sess. ἀπολέσας κανονικῶς τὸ παρ᾽ αὐτί[οῦ] ἀπολλύμενον] ....90 ..... o$8£ ..... 105.... καὶ ἕτερον μέρος ἐχ 2e 90..... [προσαυ]ξάνεται. Οὔτε yop.....90..... μέρος .. τε... οὐσουφρ[οὐχτ] .. προσαυξ .....80..... τίϑεσθαι πέφυχεν ὁ οὐσούφρουχτος. 4. Κυρίλλου. ....70.... ἐὰν ἐγὼ ἀπολέσω 75 ..... οὐδέν μοι προσαύξεται. ....70......-

10

^

ἀλλὰ ,

20

.....

B XVI, 4, 4 — D VII, 4, 4. Z 102 1. Τελευτῶν τις Μαεβίῳ μὲν οὐσούφρουκτον ἐληγάτευσεν, ἠξίωσε δὲ αὐτὸν ἀποκαταστῆσαι Σείῳ τινὲ 2.2.2... αὐτὸν anne... Evav. ᾿Αλλὰ μήπω τὸν οὐσούφρουκτον ἀποκαταστήσας ἐτελεύτησε Μαέβιος ὁ λεγατάριος N γχαπίτις ὑπέστη δεμινουτίονα καὶ ἁπλῶς ἀπώλεσε τὸν οὐσούφρουχτον. "Apa τοῦτο Σέιον τὸν φιδικομισσάριον βλάπτει; Οὐδαμῶς. Χρὴ γὰρ τὸν πραέτωρα ὅσον ἧχεν εἰς τὸ τοῦ Σείου τοῦ φιδικομισσαρίου πρόσωπον τὴν τοῦ φιδικομίσσου φϑορὰν οὐχ ἐκ τοῦ προσώπου τοῦ ληγαταρίου χαρακτηρίζειν, ,

15

τὸν οὐσούφρουκτον

x

»

μᾶλλον m

,

>

ἐξ αὐτοῦ 3

>

-

A

τοῦ

Σείου

m

H

,

τοῦ

-

,

,

φιδικομισσαρίου, f

ὥστε er

£

/

x&v ^

ἀπώλεσε >

7,

τὸν οὐσούφρουκτον ὁ Μαέβιος, τοῦτο πρόχριμα ποιεῖν οὐκ οἷδε Σείῳ. Φυλάττει δὲ οὕτω τὸν οὐσούφρουκτον ὁ πραίτωρ καὶ δίδωσιν αὐτῷ οὐτιλίαν κομφεσσορίαν ἀγωγήν, ὡς ὁ Οὐλπιανὸς ἐν τῷ x9'. Bw. ,

>

P

t

€

3

'

3

m

,

2. Τοῦ ᾿Ανωνύμου. ᾿Ανάγνωθι τὸ τέλος τοῦ κϑ'. διγ. καὶ Bug. β΄. διγ. τις΄. “Ομοίως δὲ τῷ παρόντι Buß. λγ΄. τιτ. δ΄. (2) διγ. 9.

ι΄. τιτ.

2

σι

3.

30

Τοῦ ’Evavrıopavoüc. "Ev τῷ [x9 . διγ. τοῦ β΄. ctr. τοῦ λγ΄. βιβ. φησίν, ὅτι τ[ρέχει] τῷ φειδικομισσαρίῳ, [καὶ λέγει οὐδαμῶς φ]ϑαρῆναι τὸν οὐσούφρουκτον, εἰ καὶ τὰ μάλιστα ἡ ἀκρίβεια τὸ τοῦ ἀποκαταστήσαντος αὐτῷ λεγαταρίου «πρόσωπον» περιεργάζεται ὡς ἅπαξ ἐχείνου γενομένου οὐσουφρουχτουαρίου. Ἔν τῷ ις΄. διγ. τοῦ β΄. τιτ. τοῦ ι΄. βιβ. μετὰ ϑεματισμοῦ φησιν, ὅτι 6 οὐσούφρουκτος ἄνευ φϑορᾶς οὐ μεταβαίνει εἰς πρόσωπον ἐκ προσώπου. Καὶ βιβ. xy’. τιτ. γ΄. διγ. ἔζ΄. (66) μετὰ ϑεματισμοῦ, ὅτι ἐὰν οὐσούφρουκτος ἐξωτικῷ παραχωρηϑῇ, οὐ πρὸς αὐτόν, ἀλλὰ πρὸς τὸν προπριετάριον μετέρχεται.

11 τινὶ: τινὰ II | 20 ἀγωγήν: Ζ, ᾽πὶ π᾿ IL; leg. τύπον 24 τρέχει: hic et mox suppl. nos | φϑαρῆναι: «ϑαδῆναι II ἀποστατήσαντος II, ἀποκαταστατήσαντος Z

| 23 βιβ.: Ζ, cw. IE | | 25 ἀποκαταστήσαντος:

LIB.

ὧν

M

e

,

,

Fi

>

,

A

m

,

y

᾿

3

M

3

m

L

x

»

“

σι

t

H

,

€

m

x

Ὁ

x

e

,

^

a

-

f

4. "E&v ἐδάφους τις οὐσούφρουκτον ἐληγάτευσεν, εἶτα ἐπιζήσας τὸ ἔδαφος ἐπῳχοδόμησεν, ἔσβεσε τὸ Anyarov. [Ἐὰν δὲ μὴ αὐτὸς ὁ] λεγατεύσας τὸ Z 108 ἔδαφος [ἐποικοδομήσῃ)], ὁ δὲ τούτου κληρονόμος, τότε δύναται κινεῖν ὁ λεγατάριος οὐ τὴν περὶ οὐσουφρούχτου, ἀλλ᾽ ἐφ᾽ ὅσον ἵστα]ται τὸ οἰκοδόμημα (τοῦτο γὰρ ἔστιν ἐν τῷ ζ΄. Sw. μαϑεῖν) τὴν ἐξ τεσταμέντο᾽ ἀλλὰ καὶ τὴν δὲ δόλο. Καὶ μὴ εἰπέ, ὅτι καὶ πῶς [δυνατόν] ἐστι κατὰ ταὐτὸν ἔχειν τὴν ἐξ τεσταμέντο xal τὴν de δόλο σουβσιδιαρίαν οὖσαν καὶ τότε διδομένην, ὅταν μὴ ἑτέρα τις [ἔστιν ἀγωγή;] Οὔτε γὰρ κατὰ ταὐτὸν ἁρμόττει τῆς διαφ[ορᾶς] ὡ[μολογημένης], ἀλλ᾽ εἰ μὲν πρὶν ἢ τὸν οὐσούφρουκτον ὁ κληρονόμος παραδῷ τῷ λεγαταρίῳ, τὸ ἔδαφος οἰκοδομήσει] «ἁρμόζει ἡ ἐξ τεσταμέντο᾽ εἰ δὲ μετὰ ταῦτα οἰκοδομήσει», ἐπειδὴ ἔσβεσται ἣ ἐξ τεσταμέντο, ἀνάγκην ἔχει λοιπὸν ὁ ληγατάριος χινεῖν κατ᾽ αὐτοῦ τὴν δὲ δόλο᾽ δοϑέντος γὰρ ἅπαξ καὶ σβεσϑέντος τοῦ οὐσου[φρούχκτου περὶ αὐτοῦ] οὐ δύναται τύπον κινεῖν ὅ ποτε οὐσουφρουχτουάριος. Οὐ μόνον δὲ τὴν ἐξ τεσταμέντο δύναται κινεῖν ὁ λεγατάριος κατὰ τοῦ χληρον[όμου] τὸ ἔδαφος κατὰ ....... llle ἀλλὰ x«i τὸ κοῦοδ Bi «ut κλὰμ ἰντέρδικτον. Δῆλον δέ, ὅτι ἐν ᾧ τὸ κουοδ βι Kur Mau ἰντέρδικτον [ὕπ]εστιν, οὐ [χώρα ἐστὶν τῇ 9& δόλο.] Ὕπεστι [τοίνυν] τὸ ἰντέρδικτον ἐντὸς ἐνιαυτοῦ μετὰ τὴν γενομένην οἰκοδομήν᾽ ἀνάλιον γὰρ τοῦτο τὸ ἰντέρδικτον καὶ εἰ μὴ ἐξ κογνικαῦσα μετὰ ἐνιαυτὸν «οὐ» δοϑήσεται, 2

-

35

979

Τοῦ αὐτοῦ. ᾿Ανάγνωϑι τιτ. α΄. διγ. A8 ., λς΄. καὶ νγ΄. καὶ... η΄. Tito...

»

2

Iv (ID

2. Τοῦ ᾿Ανωνύμου. Τὸ αὐτὸ κἂν ὁλόκληρον αὐτὸν ἐκποιήσω, ὡς [βιβ. γ΄.] τοῦ Ko8. «v. [λγ΄.] Star. ιγ΄. (15). ᾿Ανάγνωθϑι καὶ τὴν ιζ΄. διατ. καὶ τούτου τοῦ τιτ. διγ. ιη΄. 3.

20

TIT.

B XVI, 4, 5 — D VII, 4, 5. 1. 'E&v τις μόνον τὸν οὐσούφρουκτον ἐκποιήσῃ τοῦ οἰκέτου τοῦ προσπορίσαντος αὐτῷ πράγματος οὐσούφρουκτον, οὐ σβέννυται αὐτῷ ὁ διὰ τοῦ HA , r n οἰκέτου προσπορισϑεὶς\ οὐσούφρουχκτος. Τοῦτο δὲ1 μὴA δέξῃ κατὰ 52ἀντιδιαστολὴνLue σήμερον γὰρ ἀπὸ νεαρᾶς τοῦ δεσπότου διατάξεως, ἥτις ἀνήνεκται βιβ. γ΄. τοῦ Kwd. «vr. Ay’. τελευταία τοῦ Tt. τυγχάνουσα, ὁ διὰ ὑπεξουσίου ἣ οἰκέτου προσπορισϑεὶς οὐσούφρουκτος οὐ σβέννυται τοῦ [ὑπεξουσίου] ἣ τοῦ οἰκέτου x«9' οἱονδήποτε τρόπον ἐξελθόντος τῆς τοῦ πατρὸς ἣ τοῦ δεσπότου ὑπεξουσιότητος, ἀλλ᾽ οὐδὲ εἰ ὁ πατὴρ τὴν μεγάλην ἣ μέσην ὑποστῇ καπίτις δεμινουτίονα, σβέννυται ὁ διὰ τοῦ παιδὸς προσπορισϑεὶς αὐτῷ οὐσούφρουχτος, ἀλλὰ μένει παρὰ τῷ παιδί, κἂν κληρονόμος οὐκ ἐγένετο τοῦ πατρός, ὡς καὶ τοῦτό φησιν ἣ αὐτὴ διάταξις. €

1

XVI. —

p

2

x

1

10 τοῦ: Ζ, τῆς II φορᾶς

ὡμολογημένης:

m

\

*

Á

ε

x

ΕΣ

|

x

,

^

δ΄

u

A

]

>

x

4

€

^v

£

T

ε

>

x

ot,

u

u

,

f

,

A

,

f

ἔδ

MJ

,

t

x

x

,

|

33 ὕπεστιν —

τοίνυν:

ἐξ

suppl.

x

f

J

18 ἐὰν δὲ κτὲ.: hanc et sequentes lac. expl. nos

διωφ.. ὦ. .Π

x

€

nos

"

.

H

δὲ

| 24 δια-

980

LIB.

[4

€

,

>

>

n

οι

,

>

,

ks

e

3

Ld

€

»

M

x

t

^

€

!

e

€

€

m

f

,

!

x

^

,

>

x

>

,

,

3

N

»

,

ε

;

»

x

B XVI, 4, 7 — DVI, 4, 7. l. Τοῦ ᾿Ανωνύμου. Ei γὰρ μὴ παρῆλθε, ἐμποδιζόμενος νέμεσϑαι, ὡς τιτ. ς΄. διγ. β΄.

τὴν

,

B l. διγ. τιτ. ἐστὶ

l.

Ύ

&

x

M

,

€

FA

κομφεσσορίαν

xtwei

ὡς

ὁρίζει ἣ ις΄.

4, 9 — D VII, 4, lO pr.

Ἔγνως,

ὅτι

τῆς

βίλλας

καταπεσούσης

διὰ

τοῦτο

οὐ

σβέννυται

ὁ ἐπὶ

τῷ ἀγρῷ οὐσούφρουκτος, ἐπειδὴ 7j βίλλα προσϑήχκη τις εἶναι νομίζεται τοῦ Z 104 ἀγροῦ. Ti οὖν, φησίν, «ci» τοὐναντίον ἀκκεσίων ἦν τῆς βίλλας, τουτέστι πολὺ τιμιωτέρα ἦν ἣ βίλλα τῆς τοῦ παντὸς ἀγροῦ διατιμήσεως, ἄρα τῆς τοιαύτης βίλλας καταπεσούσης σβέννυται ὁ ἐπὶ τῷ ἀγρῷ οὐσούφρουκτος; Φησὶ τοίνυν ^

3

5

30

Fi

x

XVI, 4, 8 — D VII, 4, 8. Τοῦ αὐτοῦ. ᾿Ανάγνωϑι βιβ. ν΄. τιτ. ıc’. διγ. ξ΄. καὶ plm’. καὶ βιβ. λ΄. μδ΄, ϑεμ. γ΄. καὶ τούτου τοῦ βιβ. τιτ. η΄. Oy. ιβ΄. καὶ Buß. κα΄. (20) α΄. διγ. ιζ΄, (16), ἐν οἷς εὑρίσχεις, πότε τὸ ἐποίκιον μέρος 7) προσϑήχκη τοῦ ἀγροῦ xal πότε τὸ ἐναντίον ὁ ἀγρὸς τοῦ ἐποικίου.

B XVI,

25

x,

,

2. Τοῦ αὐτοῦ. Τὸν χρόνον τῆς φϑορᾶς τοῦ οὐσουφρούκτου (13) διατ. τοῦ λγ΄. (34) τιτ. τοῦ γ΄. βιβ. τοῦ Ko.

20

M

*

=

M

>

MJ

H

,

N

f

^

>

͵

x

L4

x

,

,

ΕΣ

>

14

»

x

,

>

N

M

,

;

»

P

LH

΄

>

^

>

x

/

,

,

5

t

£

€

HE

A

,

x,

,

LA

,

N

,

m

7

,

᾿

x

x

t

M

Hi

t

-

»

15

IV (ID

ὡς ἐν τῷ προσφόρῳ Tır. μαϑήσεις᾽ ὥστε μετὰ ἐνιαυτὸν ὡς μήτε τοῦ ἰντερδίκτου ὑπόντος ἀναγκαίως κινηϑήσεται ἣ δὲ δόλο. Καὶ x«9' ἕτερον δὲ τρόπον συμβαίνει χρειῶδες καὶ ἀναγκαῖον εἶναι τοῦτο τὸ ἰντέρδικτον τῷ οὐσουφρουκτουαρίῳ. 'H μὲν γὰρ δὲ δόλο πάντως ἀπὸ πανουργίας καὶ δόλου κομμιτεύεται᾽ τοῦτο δὲ τὸ ἰντέρδυκτον κινεῖται οὐ μόνον ἀπὸ δό[λου, ἀλλὰ xai] ἔνϑα τις xa9' ὑπερβάλλουσαν ῥαϑυμίαν καὶ ἄγνοιαν ἐνόμιζε παρὰ μηδενὸς χωλύεσϑαι καὶ ταῦτα εἰδέναι ὀφείλων, ὅ[τι ὁ νόμος κωλύει] αὐτὸν οἰκοδομ[ῆσαι.] Τοῦτο γὰρ τὸ ἰντέρδικτον οὐ τῇ ὑπονοίᾳ τοῦ κτίσαντος ἴσως ἀνοήτῳ οὔσῃ προσέχει, ἀλλὰ μὴ δυνηϑὴ ....«τνννννννγ εν ννν νννννν, βελτίονος εἶναι αἱρέσεως ἤπερ εἰσὶν οἱ συνετοί τε καὶ λελογισμένοι. "Ἔχει δὲ τὸ ἰντέρδικτον οὐτίλιον, [ἐπειδὴ οὐ] κυρίως νέμεται ὁ οὐσουφρουχτουάριος. [Καὶ γὰρ] οἶδας, ὅτι ἑτέρας μὴ ὑπούσης ἀγωγῆς, εἰ μὲν κατὰ δόλον ἐγένετο, δίδοται δὲ δόλο, [ei] δὲ [μὴ] κατὰ δόλον, πάλιν ὡς εἶπον [ἄλλης ἀγωγῆς μὴ] ὑποκειμένης ἰμφάκτουμ. κινηθήσεται. ’

10

XVI — TIT.

mM

m

>

H

κὰ

ὁ Οὐλπιανός, ε

3

ἀγρῷ

LA

,

,

H

3

M

;

t

H4

n

ὅτι τὸ αὐτὸ εἶναί φαμεν, e

^

>

ΑΝ

[4

,

3

!

“Ὁ

τουτέστι [4

οὐσούφρουχκτος.

3 τῷ: οὐσουφρουχτουαρίῳ:n

7

Z, , τοῦ οὐσουφρ....Π

οὐκ 3

,

/

ἀποσβέννυται 3

=

,

£

t

ὁ ἐπὶ τῷ €

2

M

LIB. XVI — TIT. IV (ID

981

B XVI, 4, 10a — D VII, 4, 10 $8 1—8. ]. Τοῦ αὐτοῦ. Τοῦτο νόει κατὰ τὴν κειμένην διαίρεσιν βιβ. με΄. τιτ. α΄. περὶ τὰ μέσα τοῦ πγ΄. διγ. ᾿Ανάγνωθι τούτου τοῦ βιβ. «ccr. α΄.» διγ. AG.

s

2.

Τοῦ

αὐτοῦ.

3.

Τοῦ αὐτοῦ.

4. Τοῦ uS .(?).

᾿Ανάγνωθϑι διγ.

χγ΄.,

κδ΄. χαὶ

βιβ.

η΄. τιτ. ς΄. διγ. ιδ΄,

“Ὁμοίως περὶ δουλείας βιβ. η΄. τιτ. γ΄. Soy. ιε΄.(35).

αὐτοῦ.

᾿Ομοίως

ctr. α΄. διγ.

Ay’.(?).

᾿Ανάγνωθϑι

Bip.

λα΄.

διγ.

5. Ταῦτα μὲν εἰ αὐτὸς ὁ λεγατεύσας τὸ λεγατευϑὲν ἐπιζήσας μετεσχεύασεν᾽ εἰ μέντοι αὐτὸς ὁ obcouppouxroudotoc τὴν βῶλον λαβὼν σκεῦος ἐποίησε κατὰ 10 γνώμην αὐτοῦ, οὐκ ἀπόλλυται ὁ οὐσούφρουκτος, ἐπειδὴ τῷ οὐσουφρουκτουαρίῳ ἐπιτέτραπται καὶ μετασκευάζειν καὶ ἐχποιεῖν, καὶ ἐπὶ τῶν ἐν ἀποχρήσει πραγμάτων διὰ μόνης τελευτῆς καὶ καπίτις δεμινουτίονος φϑείρεται αὐτῶν ὁ δοκῶν οὐσούφρουχτος. 6. ᾿Ανωνύμου. ᾿Επὶ τῶν τοιούτων τὸ ἐνεχυράζειν αὐτὰ φρούχτους ἐστίν, 15 ὡς βιβ. xQ'. τιτ. α΄. διγ. με΄.(49). Πότε δὲ τὸ τῆς προπριετάτις ληγάτον τοῦ χοσμίου σβέννυται 7j ἀλλοιωμένου Y, μεταποιουμένου τοῦ κοσμίου, ἀνάγνωθι βιβ. λδ΄. τιτ. β΄. διγ. λς΄. καὶ λη΄.(39). 7. ᾿Ἐναντιοφανοῦς. [Μὴ λάϑῃ σε, ὅτι ἢ] κειμένη διαίρεσις βιβ. με΄. τιτ. α΄. διγ. πγ΄. περὶ τὰ μέσα φησίν: ἐὰν ὁμολογήσας σοι πλοῖον λύσω αὐτὸ καὶ 20 διὰ τῶν αὐτῶν σανίδων ἀνανεώσω αὐτό, εἰ μὲν γνώμην ἐσχηκὼς τοῦ ἀνανεῶσαι ἔλυσα,

τὸ

αὐτὸ

βουλόμενος πλοῖον bd

πλοῖον

εἰς ἑτ]έραν

ἀνενέωσα, 3

ἕτερον

2

L4

δοκεῖ

εἶναι

χρείαν τὰς δοκεῖ

bd

καὶ

κεχρεώστηταί

σανίδας

εἶναι

καὶ

*

δαπανῆσαι οὐ

x

»

σοι,

εἰ δὲ

πρ[ότερον

μετεμελήϑην

κεχρεώστηταί ,

,

[σοι.

καὶ τὸ

Καὶ] ᾿

BB.

λ΄. Ow. κδ΄. ἐν τῷ τέλει φησίν" ἐὰν ἰδικῶς ναῦν ληγατεύσω xol κατὰ μέρος 25 ἀνανεώσω πᾶσαν, τῆς αὐτῆς τρόπιδίος μενού]σης χεχρεώστηται αὐτὴ τῷ ληγαταρίῳ. ,

,

,

-

/

PB.

ÀA

,

m

m

‚

x

x

A

B XVI, 4, 12 — D VII, 4, 12. Z 105 l. Τοῦ ᾿Ανωνύμου. Περὶ τῶν τοιούτων ἀνάγνωθι Bıß. λβ΄. Suy. v9". (61), ἔγ΄.(65) ἐπὶ ληγάτου δεσποτείας, καὶ βιβ. λ΄. Sw. μδ΄. ϑεμ. ς΄... 8.

B XVI, 4, 13 — DVI, 4, 13. l. .... ᾿᾿Ανάγνωϑι βιβ. λγ΄. τιτ. β΄. Boy. μβ΄. καὶ τούτου τοῦ Buß. τιτ. α΄. διγ. μα΄. (48). 25

αὐτὴ

τῷ:

Ζ, αὐτῷ Π

982

LIB.

XVI — TIT.

IV (ID

2. Τοῦ αὐτοῦ. Περὶ τούτων ἀνάγνωθι βιβ. ς΄. τιτ. α΄. διγ. ιζ΄. καὶ οη΄. καὶ M onen. τὸ τέλος τοῦ ιβ΄. xac (B. χβ΄. c. α΄. Sv. κγ΄. (25) xal βιβ. μα΄. τιτ. α΄. διγ. μη΄. 3. Καὶ ὁ μὲν οὐσουφρουχτουάριος μόνων τῶν ὑπ’ αὐτοῦ ληφϑέντων χαρπῶν γίνεται κύριος, ὁ μέντοι βόνα φίδε νομεὺς καὶ τῶν ὁπωσδήποτε χωρισϑέντων τῆς γῆς ὥστε ὁ μὲν οὐσουφρουκτουάριος, εἰ μὴ δι’ ἑαυτοῦ [ἢ] διὰ τῶν αὐτῷ προσηκόντων χωρίσει τῆς γῆς τοὺς καρπούς, οὐ γίνεται τούτων κύριος, ὁ δὲ βόνα φίδε νομεὺς γίνεται τούτων κύριος, κἂν ἔτυχον ἀφ᾽ ἑαυτῶν ἤδη καταπεσόντες, ἑτέρῳ δὲ λόγῳ, ὅτι obc μὲν ἐδαπάνησε καὶ διὰ τῆς δαπάνης οὐκ ἐγένετο πλουσιώτερος, οὐκ ἀπαιτεῖται" οὗς δὲ μήπω ἐδαπάνησεν, ἀναδίδωσιν ὁ βόνα φίδε νομεὺς ὑποκείμενος τῷ κανόνι τῷ λέγοντι ὁ βόνα φίδε νομεὺς ἐφ᾽’ οἷς ἐγένετο πλουσιώτερος ἐνέχεται. Μέμνησο δὲ τῆς διαστίξεως τῆς εἰρημένης περὶ τοῦ βόνα φίδε νομέως ἐν τῷ κε΄. διγ. τῆς νερεδιτάτις πετι-

e

M

€

2

10

Σ

x

3

,

,

H

ς

,

,

\

f

,

,

Ld

7,

Σ

^

2

c^

^

,

€

2

3

/

b

,

t

-

M

,

Ὁ

-

,

,

=

τίονος, ἔνϑα φησὶν ὁ Οὐλπιανός, ὅτι ἀνάγκη τὸν Böva φίδε νομέα ἅπερ ἐξ ἔϑους ;

15

2

ex

20

30

»

ἐποίει

λογίζεσϑαι

€

5

,

e

2

[A

x

,

I

4,

[4

,

Y

δαπανήματα.

B XVI, 4, 14 = D VII, 4, 14. 1. Τῇ μὲν καπίτις δεμινουτίονι μέσῃ τε καὶ uevkAy καὶ τῇ τελευτῇ τοῦ οὐσουφρουχτουαρίου σβέννυται εἰς ὁλόκληρον ὁ οὐσούφρουκτος" N γὰρ τελευτὴ x«i χαπίτις δεμινουτίων καὶ αὕτη νόμιμος οὖσα κατὰ πρόσωπον συμβαίνει καὶ αὐτὸ τὸ πρόσωπον φϑείρει τοῦ οὐσουφρουχτουαρίου. Τοῖς δὲ ἄλλοις τρόποις, οἷον τῷ νονουτένδω καὶ τῇ ἐπικλύσει, συμβαίνει μὴ πάντα φϑείρεσϑαι τὸν οὐσούφρουχτον: ταῦτα γὰρ κατὰ πράγματος μᾶλλον, καὶ οὐ κατὰ προσώπου συμβαίνει τε καὶ ϑεωρεῖται, καὶ εἰκότως ἐκείνου τοῦ μέρους ἀπόλλυται οὐσούφρουκτος, à μὴ ἐχρήσατο ὁ οὐσουφρουκτουάριος T) ὅπερ ἐπεκλύσϑη. Ὅτι γὰρ συμβαίνει πολλάκις εἰς μέρος τῷ νονουτένδω φϑείρεσϑαι τὸν οὐσούppouxrov, σαφέστερόν φησιν ὁ Πομπώνιος ἐν τῷ χε΄. διγ. τοῦ παρόντος τιτ. Εἰ δὲ καὶ ψιλοῦ τις ἐδάφους καταλέλοιπεν οὐσούφρουκτον καὶ μέρος αὐτοῦ φκοδόμησεν, πάλιν τῇ μερικῇ τοῦ πράγματος κατασχευῇ φϑείρεται μερικῶς ὁ οὐσούφρουκτος. Καὶ μὴ ἐναντιωϑῇ σοι τὸ εἰρημένον ἐν τῷ ν΄. Ot. τοῦ α΄. τιτ. τοῦ παρόντος βιβ., [ὅτι τοῦ ἡμισέως τοῦ πράγματος τῷ λεγα]ταρ[ίῳ] τὸν οὐσούφρουχκτον ἐλεγάτευσεν. 2.

35

M

Τοῦ ᾿Ανωνύμου. ᾿Ανάγνωϑθι διγ. κε΄. καὶ τιτ. α΄. Ow. λδ΄., νγ΄.

B XVI, 4, 15 — D VII, 4, 15. l. Ἠρωτήϑη. Τί οὖν, ὅτε τοῦ τεστάτορος μὴ εἰπόντος, ὅτι 'ληγατεύω τὸν “οὐσούφρουκτον τοῦδε τοῦ οἰκέτου, ἕως οὗ [ἐλευϑερωϑῇ ὁ] οἰκέτης᾽, ὁ προπριετά8 κύριος: Z, νομεύςII | 9 ἤδη: Z, ἤτοι II

27 ψιλοῦ: Ζ, ψιλόν IT | 34 ὅτε: Ζ, ὅτι II

LIB.

-

>

,

συνα[ναπληρῶσαι]

σι

20

25

30

IV (ID

983

Quoc ἠλευϑέρωσε τὸν οἰκέτην παρὰ γνώμην τοῦ οὐσουφρουχτουαρίου, ἄρα xal οὕτως ἐλεύϑερος γίνεται καὶ σβέννυται ὁ οὐσούφρουκτος; Στεφάνου. Γίνεται μὲν ἐλεύϑερος, μένει δὲ παρὰ τῷ οὐσουφρουκτουαρίῳ, ἕως ὅτε περίεστιν ὁ οὐσουφρουχτουάριος ἣ συμβῇ [τρόπος], δι’ οὗ σβέννυσθαι πέφυκεν ὁ οὐσούφρουχτος, ὡς ἀνήνεχται Bıß. ζ΄. τοῦ Ke. ὑπὸ τὸν ιε΄. τοῦ (iB. τιτ. ἐν τῇ α΄. Z 106 τοῦ ctt. Star, ἥτις xel πάντα] τὰ [πατρωνικὰ δίκαιά] φησιν αὐτὸν €

10

XVI — TIT.

,

τ[ῷ ποτε]

“-

ε

x

x

,

=

Σ

m

,

δεσπότῃ].

B XVI, 4, 16 = D VII, 4, 16. l. [Πρῖμός τις ὑπὸ αἵρεσιν οὐ]σούφρουκτόν μοι καταλέλοιπε. Kat φησιν ὁ Οὐλ[πιανὸς] μετὰ τελευτὴν τοῦ τεστάτορος, ἐφ᾽ ὅσον τὰ τῆς αἱρέσεως κατα[μένει], μένειν τὸν οὐσούφρουκτον παρὰ τ[ῷ κληρονόμῳ κ]αὶ διὰ τοῦτο δύνασϑαι αὐτὸν τελευτῶντα λεγατεύειν ἑτέρῳ τὸν οὐσούφρουχτον. Εἰ τοίνυν τοῦ Πρίμου [τελ]ευτ[ῶντος ὁ χληρονόμος ἐλ]εγάτίευσε πούρως] τὸν οὐσούφρουκτον Μαεβίῳ τινί, τέως μὲν ἔρρωται τὸ ληγάτον᾽ εἰ δὲ συμβῇ τὴν αἵρεσιν ἐξελϑεῖν [πρὶν 7; ὁ χληρονόμος ἐτελεύτησεν, ἀπόλλυται] μὲν τῷ Μαεβίῳ ὁ οὐσούφρουκτος, βαδίζει δὲ πρὸς ἐμέ. Εἰ μέντοι μετὰ τὸ ἁρμόσαι μοι τὸν οὐσούφρουxTov ἀπολέσω αὐτὸν κατά τινα τῶν συνειϑισμένων τρόπων, οὐχ ὑποστρέφει πρὸς Μαέβιον τὸν λεγατάριον: οὐδὲ γὰρ «εἰ» ἔστιν εἰπεῖν κονιοῦγκτόν μοι εἶναι τὸν Μαέβιον (ὅπερ οὐκ ἔστιν), οὐδὲ οὕτως ὁ παρὰ τοῦ Μαεβίου ἐλθὼν εἰς ἐμὲ οὐσούφρουκτος ἀπολλύμενος παρ᾽ ἐμοῦ πάλιν πρὸς τὸν Μαέβιον ἐπανέρχεται. Παραδέδοται γάρ σοι ἐν τῷ γ΄. διγ. τοῦ παρόντος τιτ., ὅτι ὁ παρά τινος ἀπολλύμενος οὐσούφρουκτος αὖϑις πρὸς αὐτὸν ἐπανελϑεῖν οὐ δύναται. B XVI, 4, 17 = D VII, 4, 17. 1. ᾽Εὰν τοῦ αὐτοῦ ἀγροῦ coi μὲν οὐσούφρουκτος πούρως, Τιτίῳ δὲ προπριεταρία ὑπὸ αἵρεσιν δεδοῦκτο οὐσουφρούκτω ληγατευϑῇ, καὶ τῆς αἱρέσεως ἠρτημένης κτήσγ' σὺ ὁ ἐπὶ τῷ οὐσουφρούκτῳ λεγατάριος τὴν προπριεταρίαν, [τότε ὡς] κονσολιδατίονος γινομένης ἀπόΪλλεις τὸν οὐ]σούφρουκτον, καὶ εἰ μετὰ ταῦτα συμβῇ τὴν αἵρεσιν ἐξελϑεῖν, ἕξει [Τίτιος τὸν] ἀγρὸν PLENO IURE, τουτέστι μετὰ τοῦ οὐσουφρούκτου. ᾿Αρμόττει γὰρ 7 προπριεταρία Τιτίῳ ἤτοι τὸ ἐπὶ ταύτῃ ληγάτον μὴ προχριματιζόμενον δι’ ὧν ἠρτημένης τῆς αἱρέσεως ὁ ἐπὶ τῷ οὐσουφρούκτῳ ληγατάριος ἐκτήσατο τὴν προπριεταρίαν, xai εἰκότως λαμβάνει Τίτιος πλένο ἰούρε τὸν ἀγρόν, κἂν μόνον αὐτῷ προπριεταρία τὴν ἀρχὴν ἐληγατεύϑη᾽ κτησάμενος [γὰρ] σὺ [6] ἐπὶ τῷ οὐσουφρούχτῳ 2 οὕτως: Z, οὗτος II | 6 πάντα — 7 δεσπότῃ: suppl. nos | 10 ὁ Οὐλπιανὸς: Z, ὅτι X....II | 15 πρὶν ἢ ὁ κληρονόμος ἐτελεύτησεν: suppl. nos | 18 el: suppl. nos |

19 εἶναι: εἴπω II SCHELTEMA,

|

Basilica,

28 τότε ὡς: suppl. nos V.

10

984

LIB.

XVI

—

TIT.

IV

(ID

λεγατάριος τὴν προπριεταρίαν ἀπώλεσας τὸ δίκαιον τοῦ ληγατευϑέντος οὐσουφρούκτου διὰ τῆς γενομένης ὡς εἴρηται κονσουλιδατίονος, καὶ εἰκότως. ἀπολλύμενος ὁ οὐσούφρουχτος μετῆλϑεν ἐπὶ T προπριεταρίαν ληγατευϑέντ te m rr hr λαμβάνει Τίτιος. el. D ee n , ἐπειδὴ τὰ ὑπὸ αἵρεσιν χηγατευόμενα. τῆς αἱρέσεως ἠρτημένης κομ. οὔσχα..

ἐκχποιεῖται.......ὖνὐν νειν n en M

10

,

15

30

H

m

M

m

Uu

2

,

,

m

͵

,

,

M

,

,

€

L4

’E

^

bd

2

3

M

M

M

A

m

x

A

/

2. Τοῦ ᾿Ἐναντιοφανοῦς. Κονσουλιδατίονος γενομένης ἐσβέσϑη ὁ οὐσούφρουκτος᾽ xai οὐκ ἐναντιοῦται τὸ εἰρημένον τιτ. α΄. διγ. νζ΄. ᾽Εκεῖ γὰρ διαϑύήρης διὰ τῆς de ἰνοφυκιόσο ἀνατραπείσης ὡσανεὶ μεμηνότος οὔτε ἣ προπριεταρία δοχεῖ ληγατευϑῆναι, οὔτε [μὴν] σβε[σϑῆναι ὁ οὐ]σ[ούφρουκτος], £y[st δὲ] εἰς Z 107 ἀπαίτησιν τοῦ οὐσουφρούκτου οὐτιλ[ίαν] καὶ T περὶ πρὸς ἐναγόμενον. ᾿Ανάγνωθϑι διγ. λδ΄. τοῦ α΄. τιτ. καὶ τιτ. β΄. διγ. γ΄. .

25

-

c^

m

20

φαρπ΄.. «0.

. παρὰ τῷ ἐν τῷ μεταξὺ χτησαμένῳ. "Enc? σήμερον ἐπὶ τῶν ληγατευϑεισῶν xxl ....55.... ἐκτήσω τὴν προπριεταρίαν Τιτίῳ ληγατευϑεῖσαν ὑπὸ αἵρεσιν, λήψεται ταύτην. .....0Ὁὐὐν νιν εν νι νννον τῆς αἱρέσεως ΝΕ ha hr obcougppoUxT . . Σὺ γὰρ δι᾿ ὧν τὴν προπριεταρίαν ἐκτήσω τὸ λεγάτον ἀπώλεσας τῇ συναφείᾳ τῆς προπριεταρίας σβεσϑέντος xal μὴ φαινομένου ἔτι [τοῦ οὐσουφρούχτου]. Μὴ ἐναντιωϑῇ δέ σοι τὸ εἰρημένον τῷ Παπιανῷ ἐν τῷ νζ΄. Sw. τιτ. α΄. "Exet yàp διὰ τοῦτο μηδὲ τὴν προπριεταρίαν ἀπώλεσεν] ὁ οὐσουφρουχτουάριος δι... .« «οὐ νον χἀκεῖσε γένομεν..., ἐπειδὴ τῆς δὲ ἰνοφφικιόσσο κινουμένης καὶ τοῦ τεστάτορος μερισϑέντ.. δοκουντ.. XUTOLQ. .. λεῖφ eee n δοκεῖ τῇ δὲ ἰνοφφικιόσσο μόνον ἣ ἔνστασις ἀνατρέπεται .. Quot... ss. ΝΞ Μέμνησο xal ....... τοῦ αὐτοῦ καὶ τοῦ γ΄. διγ.

x

>

3

=

x

;

r4

,

LE

^

x

u

B XVI, 4, 18 — D VII, 4, 18. 1. Τελευτῶν τις οἰκέτῃ κληρονομιαίῳ [πρὸ τῆς ὑπει]σελεύσίεως τῆς χληρονομίας] καταλέλοιπεν οὐσούφρουχτον᾽ μετὰ ταῦτα προῆλθεν ὁ χληρονόμος. Τὸ οὖν ζητούμενον, εἰ φυλάττεται ὁ οὐσούφρουκτος [δηλονότι διὰ] τὸ ἐν πολλοῖς ϑέμασι τὸ τῆς κληρονομίας ἀσώματον «προσώπου» τάξιν ἐπέχειν x«i δοκεῖν ὥσπερ τὸν οὐσούφρουκτον .. τὸ πρόσωπον ..... ....-. . [κλη-] ρονομι... [ἀσω]ματ.. μεταφέρεσθϑαι πρὸς ἕτερον πρόσωπον, τουτέστι πρὸς τὸν κληρονόμον ἀδιτεύ[σαντα]. Φησὶ τοίνυν ὁ ᾿Ιουλιανὸς τῆς κληρονομίας 7 κτησαμένῳ: Ζ, χτισαμένῳ II | 14 ἀπώλεσεν: οπω... Tl | 18 ante μέμνησο Zach. adnotat: hoc loco codex ipse lacunam aliquot literarum habet | 23 μὴν σβεσϑῆναι ὁ οὐσούφρουκτος: .. 016 ...... 8..IL | ἔχει δὲ: suppl. nos. | 24 οὐτιλίαν: suppl nos | 27 πρὸ τῆς ὑπεισελεύσεως τῆς κληρονομίας: Z,..... TEÀEUT on... .II | 30 ἀσώματον: II, προσώπου Z | προσώπου: suppl. nos

LIB. XVI — TIT. IV (Π)

985

ἀδιτευϑείσης ..........Ὁὐν νον [φυλάττεσϑαι] τῷ κληρονόμῳ τὸν οὐσούφρουχτον καὶ μὴ ἀπόλλυσϑαι ὡ[σαν]εὶ δεσποτ.... 50... . εἰς ἕτερον μετατίϑεσϑαι πρόσωπον ....... τὴν ἀρχὴν ..... 55..... ἀναδιτεύτου κληρονομίας EE μήπω τοῦ xAnpovóuou .....680.....

1

o

5

B XVI, 4, 20 — D VII, 4, 20. ]. ...20... ἔχει ...11... ἀλλ᾽

ἐξ

ὧν

ἔχειν

νομίζεται

μόνον. ...

B XVI, 4, 21=DVI, 4, 21. l. ’Evavriogavoöc. Καὶ ἀρότρῳ περιχαράσσεται μέλλων πολίζεσϑαι τόπος, ὅϑεν οὔρβς ἣ πόλις λέ[γετ]αι, ὡς τῷ ν΄. Bi. τιτ. ις΄. διγ. σλϑ΄. Καλῶς [δὲ καὶ κατὰ] τοῦτο κανὼν ἁρμόζει ὁ λέγων ᾿ à τρόπῳ [συνίσταταί τι], τούτῳ xai διανίίσταται, ὡς τιτ. ιζ΄. τοῦ αὐτοῦ] Bıß. διγ. λε΄. καὶ ρ΄. [καὶ ρνε΄. ᾿Ανάγνωϑι] καὶ βιβ. us’. [τιτ. γ΄. διγ. π΄. καὶ] τιτ. δ΄. διγ. η΄. καὶ «o8.

B XVI, 4, 23 — DVI, 4, 23. 1. Περὶ ἰνουνδατίονος avayvası ἰνστιτ. β΄. τιτ. α΄. καὶ B. 15 α΄. By. ζ΄. καὶ τιτ. β΄. διγ. «γ΄. ϑεμ.» ιδ΄, 2.

Ww

"Ἔγνως γὰρ ἐν τῷ a’. τιτ. τῆς β΄. τῶν MJ

3

Led

,

Lo

,

-

’

Ἴνστιτ., ὅτι τοῦ ὕδατος ὑπαναχωμὲ

-—

ρήσαντος ὁ ἐπικλυσϑεὶς τόπος ἀποδίδοται τῷ παλαιῷ & ὁ οὐσούφρουκτος ἀπόλλυται διὰ τῆς ἐπικλύσεως, LA

δὲ

€

€

>

>

b

,

,

3

»

NA

1

ὃ

\

m

Led

μβ΄. (41) τιτ.

>

"

€

δεσπότῃ. ὅτι οὐδὲ

^

,

,

L4

ὑδὲ

Τοσοῦτον ἁλιεύ[ειν] Ὁ

€

,

.25.... οὔτ. «ον Les. αὐτομάτ.. ἃ..... τοῦ προπριεταρίου τοῦτον Z 108 20 αὖϑις παραχωροῦντος . 2... 70..... σασϑαι τὴν ἐπίκλυσιν, τότε αὐτομάτως ἀνανεοῦται: εἰ δὲ μετὰ τὸν τοῦ νονουτένδω ....55.... δεσποτ.. εξι. ἀπ᾿ ἀρχῆς συστήσασϑαι τὸν οὐσούφρουκτον κατὰ τὸ περὶ δουλειῶν εἰρημένον ἐν τῷ ...«ὐὐ νιν νον τιτ. TEREUT. διγ. nennen en ἀποκαϑίσταται, μανϑάνεις τιτ. ὑστέρῳ BB. η΄. Suy. ιὃ , 3

>

m

Lud

2

^

x

x

x

-

,

,

H

3

᾿

,

25

B XVI, 4, 24 = D VII, 4, 24. 1. Ely .....eseeeeseeeBIR περιλαμβ....60 .... δοκεῖ Seen eee hh nnn XXV ETL TO... lese. χρ.... TEE" οὐδὲ τῆς ἐπι....... ΝΕ ΕΞ δεσποτ.. μετὰ τὴν τοῦ ..... 1720 30...... φϑείρειν, ὡς ἐπὶ τῶν δουλειῶν εἴρηται βιβ. η΄. τιτ. ς΄. w. ζ΄. 10 δὲ xol κατὰ: suppl nos notas complura desiderantur

|

15 y’. ϑεμ.:

suppl

nos

|

30 διγ. ζ΄.: post

has

986

LIB. XVI — TIT. IV (P)

SCHOLIA

AD

BASILICORVM

E COD.

PAR.

GR.

LIB. XVI

TIT. IV

1352 (P).

Ad rubricam. 1. Οὗτος ὁ τίτλος οὐκ ἔστιν ἐν τῷ Κώδικι. Περὶ δὲ φϑορᾶς 5 καρπῶν διαλαμβάνει βιβ. γ΄. τιτ. λγ΄. διατ. γ΄., ux ιβ΄., ιδ΄. ις΄. 2.

Big. ζ΄. τῶν

B XVI, 18.

10.

χρήσεως

Διγ. τιτ. β΄. (4) κεφ. α΄.

4, 2 — D VII, 4, 2.

᾿Ανανεοῦν.

B XVI, 4, 4 — D VII, 4, 4. 1. Tob μὲν Anyarapiou ὁρισϑέντος ἀποκαταστῆσαι τὴν χρῆσιν [τοῦ] Hb II τελευτήσαντος οὐ φϑείρεται ἣ χρῆσις, τοῦ δὲ πρὸς ὃν ἀποκαταστῆσαι «ὁρισϑῇ» 194 τελευτήσαντος φϑείρεται.

B XVI, 4, 7 — DVI, 4, 7. l. ’Eni μὲν τῶν παρόντων δεκαετής, ἐπὶ δὲ τῶν ἀπόντων 15 ὡς «Big.» γ΄. τοῦ Κωδ. τιτ. λγ΄. (34) Star. ις΄. (13).

εἰκοσαετῆς,

B XVI, 4, 10a = D VII, 4, 10 88 1—8. 18. Ζήτει τοῦ ε΄. Buß. iB. ve’. τιτ. δ΄. xeq. δ΄. B XVI, 4, 1. Τὸ αὐτὸ 20 ἐγὼ μὲν εἶχον σὺ ὁ τὴν χρῆσιν λάβῃς ἀπὸ τῆς x

συμβῇ

=

»

x

13 — D VII, 4, 13. εἴρηται καὶ ἰνστιτ. β΄. «τιτ. α΄.» τὸ τέλος τοῦ αὐτοῦ ἀγροῦ Hb II τὴν δεσποτείαν, σὺ δὲ τὴν χρῆσιν τῶν καρπῶν. Οὐχ ἑτέρως 195 τῶν καρπῶν ἔχων γενήσῃ δεσπότης τῶν καρπῶν, εἰ μὴ τούτους γῆς. Διὸ εἰ πεπείρων ὄντων τῶν καρπῶν καὶ τῇ γῇ συνημμένων »

x

σε τελευτῆσαι, "Ὁ

5

οὐ λήψεται 3

,

,

,

τούτους ,

a

f

.

ὁ σὸς χληρονόμος, €

x

,

-

3

ἀλλ᾽ 3

“-

5

>

ἐμοὶ 2

-

M

τῷ

m

τὴν δεσποτείαν ἔχοντι διοίσουσιν. Τὸ αὐτὸ καὶ ἐπὶ τοῦ μισϑωσαμένου ἐὰν 25 Y&p μισϑώσω σοι ἀγρόν, οὐ πρότερον γενήσῃ δεσπότης τῶν ἐντεῦϑεν λαμβανομένων καρπῶν, εἰ μὴ τούτους ἐξέλῃς τῆς γῆς. 10 ἀποκαταστῆσαι: ἀποκαταστῆναι P (hic et mox) | 11 ὁρισϑῇ: suppl. Fabr. | 14 Sexaerng: superscr. -τί P | 17 fkB. βιβ.: βιβ. κεφ. P | 19 τοῦ αὐτοῦ x3&.: cf. Theoph. II, 1 8 36 | 20 ἑτέρως: ἕτερος P, corr. Fabr. e. Theoph. | 23 συμβῇ oe: συμβῆσαι P τούτους: τούτου P, corr. Fabr. e Theoph.

LIB. XVI — TIT. IV (P)

987

B XVI, 4, 14 — D VII, 4, 14. 1l. Τοῦτο λέγει, ὅτι ὁ ϑάνατος καὶ ἣ μεγάλη ἐναλλαγὴ φϑείρουσι τὴν HbII χρῆσιν, τὰ δὲ λοιπὰ οὐ κατὰ τὸ ὁλόκληρον, ἀλλὰ τυχὸν μερικῶς, οἷον ἐπίκλυσις 196 μερικὴ 5

^

καὶ τὰ x

x

ἑξῆς. ἐξῇ

B XVI, 4, 17 = DVI, 4, 17. 1l. Ἔκ τοῦ ἐπικτήσασϑαί pe τὴν δεσποτείαν σύγχυσις γέγονε, αἱρέσεως ἐξιούσης ἀπόλλω μετὰ τῆς χρήσεως καὶ τὴν δεσποτείαν. B XVI, 4, 19 = DVI, 1$ Iter.

10

28.

καὶ τῆς

4, 19.

Actus.

B XVI, 4, 23 — D VII, 4, 23. 1. Περὶ ἀποκαταστάσεων ζήτει τούτου τοῦ Bıß. «Big.» 19^. τιτ. α΄. κεφ. νζ΄. 2.

15

Πῶς

δὲ ἀποχκαϑίσταται,

μανϑάνεις τιτ. ὑστέρῳ

τοῦ η΄. Dig. διγ. ιδ΄.

Β ΧΥῚ, 4, 26 = Ὁ VII, 4, 26. 18. Ζήτει τοῦ γ΄. βιβ. «Bip.» λδ΄. τιτ. α΄. κεφ. 9. BXVI 4, 30 = DVI, 4, 30. l. Ζήτει τοῦ ε΄. Bıß. Buß. μδ΄. τιτ. β΄. κεφ. μη΄. 3 ἐπίκλυσις: ἐπίκλυσι P | 4 μερικὴ: Fabr., μερικα (prius μεχρικα)] P | 7 μετὰ: bis P | χρήσεως: Fabr., δεσποτείας P | 12 ἀποκαταστάσεων: ἐπικαταστάσεων P | i3 sch. 2 alia manu (miniatoris?) adscriptum est | 17 e'.: prius x'. P

988

LIB.

SCHOLIA

δ

10

15

. 20

25

AD

XVI

— TIT. V ID

BASILICORVM

LIB.

EX

II

APOGRAPHO

XVI

TIT. V

B XVI, 5, 5 — D VIL 5, 5. l. [Ei μὲν χρημάτων ἣ καὶ ἄλλων Ev ἀποχρήσει πραγμάτων ὁ οὐσούφρουκτος ληγ]ατευϑῇ καὶ οὐ παρ[εν]ετέϑη [καυ]τίων, ἴδωμεν, εἰ σβεννυμένου τοῦ Z 109 οὐσουφρούκτου τὰ δεδομένα τὴν ἀρχὴν τῷ λεγαταρίῳ νομίσματα καὶ [τὰ] ἐν ἀπ[οχρήσει πράγ]ματα διὰ τοῦ κονδικτικίου μεϑοδεύεσϑαι καὶ ἀπαιτεῖσϑαι «δύναται». Λέγει Οὐλπιανός᾽" εἰ μὲν ἔτι συνισταμένου τοῦ οὐσουφρούκτου καὶ μήπω [ἐπαναδραμόντος εἰς] προπριεταρ[ίαν] ἀπαιτεῖ τὴν καυτίονα, δύναται τοῦτο ποιεῖν, INDEßLTOV ἴγκερτον δηλονότι κινῶν κονδικτίκιον, καὶ δι’ αὐτοῦ τὴν παραλει[φϑεῖσαν καυτίονα ἀπ]αιτεῖν [τὸν] λεγατάριον᾽ εἰ δὲ σβεσϑέντος τοῦ οὐσουφρούκτου, τὸν σίνε καῦσα δηλονότι κινοῦντα κονδικτίκιον, αὐτὴν μᾶλλον τὴν ποσότητα δύνασϑαι αὐτὸν [ἀπαιτεῖν Σαβῖνος καὶ Κέλσος πού φησιν. ἽΛπερ περὶ οὐσουφρούκτου νομισμάτων] ἢ καὶ ἑτέρων τῶν ἐν ἀποχρήσει πραγμάτων εἰρήκαμεν, ταῦτα καὶ περὶ οὔσου τῶν αὐτῶν πραγμάτων φαμὲν. een. ΝΕ hah x«i μηδεμίαν οὔσου τε καὶ οὐσουφρούκτου διαφορὰν ἐπὶ τῶν τοιούτων εἶναι πραγμάτων γράφει που ᾿Ιουλιανὸς χαὶ Πομπώνιος 2.2.2222 en IIR φησὶ Πομπώνιος ἐν τῷ η΄. τιτ. τοῦ παρόντος βιβ. διγ. κβ΄. Μὴ ἐναντιωϑῇ δέ σοι τὸ εἰρημένον τῷ ᾿Ιαβολένῳ ἐν τῷ η΄. τῶν δὲ ῥέβους βιβ. τιτ. τελευτ. διγ. ι΄., ἔνϑα ἐπὶ ἀναλήψει τῶν νομισμάτων τῶν ἐπὶ οὐσουφρούκτῳ δοθέντων τὴν ἰμφάκτουμ δίδωσιν καὶ οὐδὲ χονδικτίκιον᾽ ποιεῖ δὲ τὴν διαφορὰν «τὸ» ἐχεῖ μὲν μὴ πρωτοτύπως νομισμάτων [[oboougpobxro δοϑέντων τὴν ἰμφάκτουμ, δίδωσι [καὶ] ο[ὐδὲ] κονδιυκτίκιον: [ποιεῖ]] οὐσούφρουκτον καταλειφϑῆναι, ἀλλὰ μέρους οὐσίας, τοὺς δὲ δανειστὰς [τοῦ] κληρονόμου ἀντὶ τοῦ οὐσουφρούxTou τοῦ μέρους τῆς οὐσίας νομίσματα δεδωκέναι κατὰ τὸν τοῦ οὐσουφρούκτου λόγον τῷ ληγαταρίῳ. 2. [᾿Ανάγνωϑι τιτ.] 9'. διγ. ζ΄., ἐν ᾧ τὸ τοῦ ἰγκέρτου ὑπόκειται. ᾿Ανάγνωϑι xai βιβ. (97. τιτ. ε΄. διγ. ι΄.

»

B XVI, 5, 6 — D VII, 5, 6. l. “Ὁμοίως Sw. .. καὶ περὶ τ[ούτου] ἀνάγνωθι 6 τι] εἴρηται τιτ. β΄. διγ. γ΄. καὶ διγ. 9°. καὶ βιβ. λγ΄. τιτ. β΄. [διγ. ιϑ΄.] καὶ ἐν τῷ τέλει τοῦ x6. 4 εἰ -- οὐσούφρουκτος:

suppl.

nos;

in

medio

verbo

ληγατευϑῇ

nova

pagina

in-

cipiebat in cod. rescr. | 9 ἀπαιτεῖ: ἀπαιτεῖσϑαι II | 22 τὸ: suppl nos | 23 μὲν: γὰρ II | δοϑέντων: δοϑέντος II | 24 καὶ — ποιεῖ: suppl. nos | 31 τούτου ἀνάγνωθι ó 7:

T...

atvx ... . TI

LIB.

XVI — TIT. V (ID

989

VE [ἀλ]λήλοις μὲν διὰ τῆς προσαυξήσεως, καὶ ὅτι ἐὰν Ζ 110 ϑάτερος ἡμῶν τὸ οἰκεῖον [ἀπολέσῃ] μέρος τοῦ [οὐσουφρούκτου] καὶ συμβῇ [γενέ]σϑαι προσαύξησιν, τότε τὰς ε΄. τελ[είας] ἀποκαϑίστησι" τῷ δὲ κληρονόμῳ, ὅτι ἐὰν [σβεσ]ϑέντ[ος] τοῦ οὐσουφρούχτου μὴ χώρα γένηται [προσαυξήσει, 5 τότε ἐχεῖνος ἢ τὰς αὐτὰς ἢ] ἑτέρας «τῆς» αὐτῆς λαμβάνει ποιότητος. Τοῦτο γὰρ καὶ ἐν τῷ ἑξῆς διγ. εὑρήσεις. B XVI, 5, 7 — D VII, 5, 7. ]. Τοῦ ᾿Ανωνύμου. "AXAoG γὰρ τῶν IN ABUSU οὐσούφρουχκτος, ὡς Ow. 9°. [καὶ] vvv. 9'. διγ. ζ΄. 10

2. Kai ὅσης ἂν ὀφθείη ποσότητος ταύτης δίδοσθαι τῆς ποσότητος.

ἄξια,

χκαυτίονα

«οὐ» τῷ

φϑείρεται

χληρονόμῳ

ὁ

περὶ

σι

B XVI, 5, 8 — D VIL 5, 8. l. Προϑεώρησον. Oldas, ὅτι τὸ δόγμα παρεκελεύσατο χαυτίονα διδόναι τὸν λεγατάριον περὶ τῶν [ἐν ἀποχρήσει npayuarwov) 2.2.2222. 1 ἢ τό γε ἀληϑέστερον τῆς γενομένης ἐν αὐτοῖς ἀποτιμήσεως, καὶ ὅτι οὐ πρότερον δίδοται τὰ ἐν ἀπο[χρῆσει] τῷ ληγαταρίῳ, εἰ μὴ δοϑῇ ἡ σατισδατίων ἤτοι ἱκανοδο[σία]. 'O δὲ καυτίονα παρέχειν ὀφείλων οἱαδὴ φάκτου ὑποχειμένου ἰγκέρτως ἐνάγεται. Ταῦτα γνοὺς εἰς τὸ προχ[είμενον ἐλϑέ. Πρῖμόν τις καὶ] Σεκοῦνδον καὶ Τέρτιον ἐνεστήσατο κληρονόμους οὐσούφρουκτον πεντεκαίδεκα 20 νομισμάτων ληγατεύσας παρ᾽ αὐτῶν Τιτίῳ [καὶ κελεύσας τὸν Πρῖμον καὶ τὸν Σεκοῦνδον] ὑπὲρ Τιτίου τοῦ λεγαταρίου δοῦναι τὴν ἐπὶ τῷ οὐσουφρούκτῳ συνειϑισμένην ἱκανοδοσίαν .........« «νον [ἐρρῶ]σϑαι [καὶ τὸ τῆς καυτίονος reyarov)......... γράφεσϑαι δια ..... relyarl......... δόγμα τὸ λέγον ἐπὶ τοῦ οὐσουφρούκτου τῶν ἀργυρίων . 2 nennen nennen H \ D 35... ἐπειδὴ κἂν^ ὁH ληγατάριος ........ls. Πρῖμός τε καὶ \ Σεκοῦνδος οἱ κληρονόμοι ταύτην παρέχ[ουσι] 2.2.2.2. llle „u. λεγάτον χέρτον ....... χρυσῶν, ἕτερον δὲ ἴγκερτον τὸ τῆς καυτίονος ἀναγκάζειν Πρῖμόν τε καὶ Σεκοῦνδον τοὺς κληρονόμους τὴν ὑπὲρ αὐτοῦ παρασχεῖν ἱκανοδοσίαν. Χρὴ τοίνυν τὸν λεγατάριον περὶ τοῦ μέρους τῶν 3 ἀργυρίων, τουτέστι περὶ τῶν ε΄. νομισμάτων κατὰ Τερτίου καὶ Σεκοῦνδου ἣ ἁπλῶς κατ᾽ ἐκείνου τοῦ κληρονόμου κέρτως χινεῖν, ὃς ἔτυχεν ἤδη καυτίονα [ἀπο]λαβών. Οὐ μόνον γὰρ Τερτίῳ, ἀλλὰ καὶ ἀλλήλοις παρέχουσι Πρῖμός €

,

,

Ζ

€

,

[4

,

f

Lad

,

U

»

H

3

Led

,

H

x

*

!

P

M

,

,

x

€

,

,

^

x

,

,

x

-

x

e

[A

x

τε

[καὶ] Σεκοῦνδος καυ[τίονα.] "H f αὐτῶν εἴπερ ἔλαβε ἱκανοδο[σίαν] καυτιον

ΝΕ &pyop... τῷ .. pr. . τὰ .. κέρ[τως] ἐνάγεται παρὰ τοῦ [Aeyarzplou] 35 περὶ τοῦ οὐσουφρούχτου τῶν ε΄. χρυσῶν. Ἴδου [τοίνυν͵ ὅτι] κατὰ Πρίμου τε καὶ 1 ἀλλήλοις: 5 τῆς: suppl

.. ou II | 3 τότε: τουτε. II | 4 προσαυξήσει — A: suppl. nos nos | 20 χαὶ — Σεκοῦνδον: suppl. nos | 33 xauriova: xal.. II

|

990

LIB.

XVI — TIT. V (ID

Σεκχούνδου χρὴ τὸν λε[γατάριον] ἰγκέρτ[ως] κινεῖν περὶ τοῦ παρασχεῖν τοῖς ἄλλοις αὐτῶν συγκληρονόμοις καυτίονα, ἐν ᾧ ....170.... τοῦ ..«Ὁνν νιν νον λαβον.......Ὁ τὰ ἱκανὰ RE obGoUppoUXT ... ese T τέως... «Ὁ νον διὰ τὸ δόγμα τὸ λέγον ἐπὶ τῶν [ἐν ἀποχρήσει 5 πραγμ]άτων χρῆναι καυτίονα παρέχεσθαι... ἰγκέρτως ἐξτιπουλάτου ...... ΝΕ oda τῷ λεγαταρίῳ, ἐπειδὴ .............. αὐτὸς τὴν χκαυτίονα, εἰ καὶ τὰ μάλιστα........ TOUTOV .. . τὸν τρόπον καὶ ὁ ληγατάριος Z 111 ΝΕ οὐκ ἀναγκαζ...... βουλο ................ mEQUU.. χαυτιον.. τοῖς κληρονόμοις ....600..... 1020.

B XVI, 5, 10 — D VII, 5, 10. l. Καὶ χαπίτις δεμινουτ[ίονι σβέννυται obcoó]ppouxT[oc] ἀργυρίων [xoi ἀσφάλειαν] παρέχετίαι ὁ ληγατάριος] ταῦτ[α] Aaußavlav]............. ee e hh n mn τῶν £v ἀποχ[ρῆσει] πραγμάτων [μόνον] τελευτῇ καὶ καπίτις δεμινουτίονι φϑείρεσϑαι πέφυκεν, οὐκέτι δὲ καὶ τῷ νονουτένδω, 16 ἐπειδὴ [ὁ λεγατάριος τοῖς ἐν ἀποχρήσει δεδομένοις] αὐτῷ] καϑ᾽ ὃν βούλεται τρόπον χρήσασϑαι [ἐξ]ουσ[ίαν ἔχει]. 2. Ἐὰν ...-μόν.. Σεκουνδ.. «Ὁ νν νων τοῦ reorarlopos]........ TODA οὐσουφρούχτ... καυτίονα παρέχειν......... 741102 ee RI xai οὖσον μόνον ὁ τεστάτωρ λεγατεύει

1. ....... 70....... εἴ τις περὶ καυτίονος τῶν τοιούτων πραγμάτων φησί, τουτέστι εἰ καὶ een ἀποδοτ ........ τῶν τοιούτων πραγμάτων ὁ οὐσούφρουκτος ... φυλαττόμενος τῆς [καυτίονος] κατὰ τὰ 25 συνειϑισμένα παρεχομένης. B XVI, 5, 12 — D VII, 5, 12. l. Οὕτω τις εἰπών: δίδωμι καὶ ληγατεύω [Τιτίῳ νομίσματα], ἐφ᾽ ᾧ ἀποκαταστῆσαι ταῦτα Μαεβίῳ] τελευτ[ήσαντα] (βουλόμενος γὰρ Τίτιον ἔχειν τῶν νομισμάτων τὸν οὖσον τὸν μέχρι τῆς ζωῆς ἤτοι ἐφ᾽ ὅσον περίεστι 30 χρόνον), τοῦ διακειμένου [ἀμφισβητουμένου ἀντε]γράψαντο Σεβῆρός τε καὶ ᾿Αντωνῖνος [τὴν μὲν] προπριεταρίαν λεγατεύεσϑαι δοκεῖν, μν[ήμην δὲ οὔσου] γενέσϑαι παρὰ τοῦ τεστάτορος, ἐπειδὴ vun ernennen nenn προπριεταρία λεγατεύεσϑαι δοχεῖ, οὐκ ἀπόλλυται...........ος 2.

Τοῦ ᾿Ανωνύμου.

11

καὶ καπίτις —

27 sch.

1 magna

᾿Ομοίως

λαμβάνων:

βιβ. λγ΄. llle.

suppl

ex parte suppl

nos

nos

|

15

6 λεγατάριος

xri.:

suppl.

| 30 ἀντεγράψαντο:..... γράφηII

nos

LIB.

SCHOLIA

AD

XVI

— TIT. V (P)

BASILICORVM

E COD.

PAR.

GR.

99]

LIB. XVI

TIT. V

1352 (P).

Ad rubricam. l. Big. ζ΄. τῶν Aey. τιτ. ε΄. κεφ. α΄. Οὗτος 5 Κώδικι᾽ ἀνάγνωθι βιβ. γ΄. m. λγ΄. uL.

ὁ τίτλος οὐκ ἔστιν ἐν τῷ

B XVI, 5, 5 = D VIL 5, 5. 1. ᾿Αναγκάζεται γὰρ ἀπὸ τοῦ νόμου ἐπικτήσασϑαι τὴν κτῆσιν ὁ κληρονόμος Hb II 197 xai δοῦναι ταύτην τῷ ὁρισϑέντι ἔχειν αὐτήν. 2. Ἔγνως ἐν τῷ δ΄. τιτ. ἐν τῷ τέλει τοῦ γ΄. κεφ. τούτου τοῦ βιβ., τί ἐστι \ H 12 s M 10 χρῆσις γυμνὴ x«i τί ἐστι χρῆσις καρπῶν. B XVI, 5, 6 — D VII, 5, 6. ]l. Ei κατελείφϑη ληγάτον ἐξ ὁλοκλήρου τινί, εἴπῃ δὲ ὁ διαϑέμενος τὴν Hb Il ἱχρῆσιν ἔχειν βούλομαι τὸν δεῖνα᾽, δίδοται τῷ ληγαταρίῳ μετὰ τῆς δεσποτείας 198 xxi τὸ ἥμισυ τῆς χρήσεως. "Eder τὸν διαϑέμενον εἰπεῖν ᾿καταλιμπάνω τὴν 16 δεσποτείαν μόνην τῷ δεῖνι ἄνευ τῆς χρήσεως, τὴν δὲ χρῆσιν τῷ δεῖνι᾽. B XVI, 5, 8 — D VII, 5, 8. l. Τουτέστιν ὡς ἀποδοϑῇ μετὰ θάνατον ὃ εἴληφας [Éyvec ἐν τῷ α΄. τιτ. ἐν τῷ τέλει τοῦ γ΄. κεφ. τούτου τοῦ βιβ.].

20

B XVI, 5, 10 — D VII, 5, 10. 1. Tuyóv ἐξορίας γενομένης ἢ sig μέταλλον πεμφϑέντος T) ϑανάτου ἐπελθόντος αὐτῷ, ἵνα τὸ ληγάτον ἀναδοϑῇ. Ταῦτα δὲ ἐπὶ τῶν ἀργυρίων᾽ οὐ γὰρ καὶ τῇ ἀχρησίᾳ φϑείρεται.

B XVI, 5, 12 — D VII, 5, 12. 1]. Τοῦτο λέγει, ὅτι δεσπότης ὁ ληγατάριος γίνεται τῶν νομισμάτων, 25 xal οὐ τὰ αὐτὰ χρεωστεῖ μετὰ ϑάνατον, ἀλλὰ τοῦ αὐτοῦ γένους καὶ τῆς καλλονῆς.

7 κτῆσιν: prius χρῆσιν P (an ordo inversus?) | 17 ἔγνως χκτέ.: perperam e sch. 2 ad c. 5 | 25 καὶ τῆς καλλονῆς: Fatr., $ τῆς καλληνῆς P

repetita.

992

LIB. XVI

SCHOLIA

AD

— TIT. VI (ID

BASILICORVM EX

LIB. XVI

APOGRAPHO

TIT. VI

II

B XVI, 6, 1 — D VII, 6, 1. 1. [Μετὰ τὸ περὶ τῶν Ev ἀπο]χρήσει πραγμάτων ἡμῖν εἰρημένον εἴπομεν, Z 111 δ «ὅτι» ὁ οὐ[σουφρουκτουάριος κινεῖν μὲν τὸν] χκομφεσσόριον δύναται τύπον χαλούμενον.. χρὴ .....70....ος ἤτοι προδωρη.... τὴν περὶ δουλείας iv ῥὲμ ὁ δεσπότης κινεῖν" μόνον δὲ ὁ δεσπότης παραχω[ρεῖν] δύναται δουλείαν. Τοῦτο εἰδὼς ὅρα τὸ προκείμενον ....90..... τὸν οὐσουφρουκτουάριον δύνασθαι μὲν κινεῖν [περὶ] δουλείας iv $àp lille... δοὺλ ^

H

κι

€

x

M

M

,

>

,

3

7

10....45..... κομφεσσορίαν

p

A

,

€

H

χινεῖν

κατὰ

e

-

2

bd

τοῦ

,

v

u

γείτονος

[ὡς

4

κω]λυόμενος

χρήσασϑαι τῷ οὐσουφρούκτῳ μὴ κατὰ τοῦ ....... sss τὸν γείτονα eee Ten. KOT. . τῇ κομφεσσορίαᾳ Lv ῥέμ, εἰ μὴ ἀνέχεται παρε. τ΄. . αὐτὸν x«i λαβ.. M

κεχρῆσϑαι 18 κεχρῆσθαι

κατὰ

..

x

ὀφειλ.....

ὡσανεὶ

,

L4

καὶ ἀπολαβεῖν τοῦ .....1300....

^

τὸν x

γείτονα H

οὐσουφρούκτου

μὴ

liliis

y

sss.

nennen.

αὐτῷ

B XVI, 6, 3 = D VII, 6, 3. 1. "Einyarevoe τις οὐσούφρουχτόν τινι καὶ ἠξίωσεν αὐτὸν κατὰ φιδικόμισσον τοῦτον αὐτὸν τὸν οὐσούφρουκτον ἀποκαταστῆσαι Μαεβίῳ τινί, καὶ δὴ τῷ φιδικομίσσῳ πειϑόμενος ἐτραδίτευσε τὸν οὐσούφρουκτον᾽ καὶ κατὰ νόμους 20 μὲν αὐτὸν οὐ συνέστησεν, ἐπειδὴ μὴ καὶ τὴν δεσποτείαν ἔχων ἐτραδίτευσε τὸν οὐσούφρουκτον τῷ φιδικομισσαρίῳ, ὅτε μάλιστα εἰ καὶ τὴν δεσποτείαν ἔχων ἐτραδίτευσεν ἤτοι κατὰ τραδιτίονα τὸν οὐσούφρουκτον παραχωρήσῃ; μὴ ἀπὸ λεγάτου δὲ Y, ἀπὸ πάχτου καὶ στιπουλατίονος τοῦτο ἐποίησεν, οὐ κυρίως οὐσούφρουκτος συνίσταται" νομίμως μὲν [οὖν], ὡς εἶπον, αὐτὸν οὐ 25 συνέστησεν, μετέϑηκε δὲ αὐτὸν φυσικῶς ἐπὶ τὸν φιδικομισσάριον. Τούτων δὲ οὕτω γεγενημένων ὁ κατὰ φιδικόμισσον οὐσουφρουχτουάριος ἐπὶ δεκαετίαν τυχὸν οὐκ ἐχρήσατο τῷ οὐσουφρούκτῳ, μεϑ᾽ ἣν καὶ εἰ κατὰ νόμους συνέστη 6 οὐσούφρουκτος, ἤμελλεν αὐτὸν [ἀπο]λλύειν τῷ νονουτένδω. Τοῦ ϑέματος ἔχοντος οὕτως φησὶ ᾿Ιουλιανὸς μὴ δύνασϑαι τὸν φιδικομισσάριον ἔχειν τὸν 80 κομφεσσόριον τύπον εἰς ἀνάληψιν τοῦ οὐσουφρούκτου. 2. Κυρίλλου. νονουτένδω. 4 ἡμῖν: νῦν II.

Ζ,

ὁ Π

|

'O

|

25 αὐτὸν:

κατὰ

τραδιτίονα

14 ἀπολαβεῖν:

Z, αὐτὸ II

Il,

συστὰς

ἀπολαύειν

οὐσούφρουκτος

Z

|

23 τοῦτο

ἀπόλλυται

Ζ, τοῦτον II

τῷ

|

οὐ:

Z 112

LIB. XVI — TIT. VI (ID 3.

993

᾿Ανωνύμου. ᾿Ανάγνωϑθϑι τιτ. δ΄. διγ. δ΄. καὶ τὸ τέλος τοῦ x9. διγ.

4. Τοῦ αὐτοῦ. ᾿Εχείνῳ γὰρ εὐϑὺς δίδοται, πρὸς ὃν μέλλει καὶ ὑποστρέφειν [φϑειρ]όμενος. B XVI, 6,5 = D VII, 6, 5. 1. 'O πραέτωρ xoi τοῖς ἀσώματα ἐχδικοῦσι δίδωσι τύπους τινάς, Eva μὲν τὸν κομφεσσόριον ἔχοντα οὕτω “εἰ φαίνεταί με δίκαιον ἔχειν᾽, ἔτερον Z 113 δὲ νεγατόριον ἔχοντα οὕτως “εἰ φαίνεταί σε μὴ ἔχειν δίκαιον τοῦ οὐτι φρουι “νβίτο με’. Προτέϑεικε καὶ ἄλλον τύπον προνιβιτόριον οὕτως συγκείμενον ‘el φαίνεταί με δίκαιον ἔχειν τοῦ κωλύειν σε τοῦ UTI FRUI. ᾿Αλλὰ τῷ μὲν τύπῳ, τουτέστι τῷ χομφεσσορίῳ, κέχρηται «ὁ» οὐσουφρουχτουάριος 1 0 πρώτῳ ἐκ τῶν προσόντων αὐτῷ δικαίων ἑαυτῷ κατασχευάζων τὴν νίκην" τοῦτον δὲ τὸν τύπον οὐ δύναται ὁ δεσπότης χινεῖν καὶ λέγειν ‘el φαίνεταί με δίκαιον “ἔχειν τοῦ οὐτι φρουι᾽. Μόνος γὰρ τοῦτο δύναται λέγειν ὁ οὐσουφρουχτουάριος, οὐκέτι δὲ καὶ ὁ δεσπότης, ἐπειδὴ τῆς προπριεταρίας παρ᾽ αὐτῷ τυγχανούσης 1 $ οὐ δύναται κεχωρισμένον καὶ ἰδικῶς γνωριζόμενον ἔχειν τὸν οὐσούφρουκτον, μάλιστα μὲν ὅτι σκέπεται τῷ πλάτει τῆς δεσποτείας, ἔπειτα δέ, ὅτι ὁ οὐσούφρουκτος δουλεία ἐστίν, οὐ δύναται δέ τις δουλείαν [κατὰ τοῦ] πράγματος ἔχειν τοῦ κατὰ δεσποτείαν αὐτῷ διαφέροντος. Δεικνύτω δέ, ὅτι διαφέρει αὐτῷ ὁ οὐσούφρουκτος᾽ χρὴ γὰρ ἕκαστον περὶ τοῦ οἰκείου δικαίου καὶ μὴ 2 0 περὶ ἀλλοτρίου κινεῖν. Εἰ καὶ τὰ μάλιστα [γὰρ] ὁ νεγατόριος τύπος ἁρμόττει τῷ προπριεταρίῳ κατὰ τοῦ λέγοντος ἑαυτὸν οὐσουφρουχτουάριον εἶναι, καὶ χινῶν ὁ προπριετάριος νεγατορίως κινεῖ λέγων “εἰ φαίνεταί σε μὴ ἔχειν “δίκαιον τοῦ οὐτι φρουι᾿ καὶ τρόπον τινὰ οὐκ ἐκ τῶν οἰκείων δικαίων, ἀλλ᾽ ἐκ τῶν ἐπισάϑρων τοῦ ἀντιδίκου κατεσχεύασε τὴν νίκην ἑαυτῷ, ὅμως ἐκ τῶν ἑπομένων τοῦ τύπου ῥημάτων δείκνυται, ὅτι δεόντως κινεῖ. Λέγων γάρ, ὅτι εἰ φαίνεταί σε δίκαιον «μὴ» ἔχειν τοῦ UTI FRUI INVITO ME’ Y, οὕτως “εἰ φαίνεταί με δίκαιον ἔχειν τοῦ κωλύειν σὲ χρῆσϑαι τῷ obti φρουι᾽ δηλοῖ, ὅτι δεσπότης ἐστί, καὶ ἀ[ποκινεῖ] τὸν [ἀν]τί[διυκον ταῖς τῆς] δεσποτίείας] ἀποδείξεσι, καὶ δοκεῖ διὰ τῶν τοιζούτων ῥημάτων χκομφεσσόριον] μᾶλλον, ἀλλὰ μὴ νεγατόρ[ιον] κινεῖν, [6]v[t] λέγων] τοῦ[το δε]σπότην φησὶν ἑαυτὸν καὶ δύνασϑαι κατὰ νόμον κωλύειν τ[οῦ] κεχρῆσϑαι [τὸν ἀντίδικον. Εἰ δὲ] ὁ μὴ δεσπότης τὸν ΝΕΟΘΑΤόριον ἣ ΡΕΟΗΙΒΙτόριον τύπον [κινήσει, κἂν μὴ] ἔχί[ει] δίκαιον ὁ [ἐναγόμενος] τοῦ οὐτι φρουι, ὅμως [νεμόμενος νικᾷ] διὰ τὸν κανόνα τὸν λέγοντα᾽ ἐν ἴσῃ αἰτίᾳ χρείττων ἐστὶ τῷ νεμομένῳ N αἵρεσις xol μὴ 86 δικαίως) τῷ πράγματι [κεχρημένῳ]. Τὸ αὐτὸ [περὶ δου]λει[ὧν] βιβ. η΄. τιτ. ε΄. διγ. β΄. =

Gr

5

19

ἕκαστον:

Z,

ἔκαστος

II

|

22

χινεῖ:

Ζ,

κινεῖν II

994

LIB.

XVI

— TIT. VI (ID

2. Τοῦ αὐτοῦ. Κατὰ τὸν κανόνα τὸν λέγοντα IN PARI CAUSA EST CONDICIO POSSIDENTIS. [Ὃ δὲ κανὼν εἴ]ρηται ἰνστιτ. δ΄. INTERDICTIS καὶ βιβ. γ΄. τιτ. ς΄. διγ. ε΄. καὶ βιβ. ιβ΄. τιτ. ε΄. καὶ [ἐν τέλει]. ᾿Ανάγνωθϑι xai βιβ. γ΄. [τοῦ Κωδ.] τιτ. λβ΄. διατ. κη΄. καὶ δ τιτ. ιθ΄. διατ. β΄. | sch. διατ.

2:

β΄. multa

cf. infra p. 995 1l. 17 desiderantur

|

τοῦ

αὐτοῦ:

leg.

τοῦ ᾿Ανωνύμου

MELIOR ctv. DE Z 114 ζ΄. διγ. Bi. δ΄.

|

5 post

LIB.

SCHOLIA

AD

XVI

— TIT. VI (P)

BASILICORVM

E COD.

PAR. GR.

995

LIB. XVI

TIT. VI

1352 (P).

Ad rubricam. 1.

Big. ζ΄. τῶν

Διγ. τιτ. ς΄. κεφ.

a’.

οὗτος ὁ τίτλος οὐκ ἔστιν ἐν τῷ

5 Κώδικι.

B XVI, 6, 1 — D VII, 6, 1. 1l. Τουτέστι x&v δυσχερής ἐστιν ἣ δίοδος ἢ τὰ λοιπά, ὅμως ὁ κληρονόμος Hb II οὐκ ἀναγκάζεται ταῦτα ποιεῖν κρείττονα. 99 28.

Confessorion

npen.

B XVI, 6, 2= D VII, 6, 2. 1$. Toyóv ἃς εἶχε κατὰ τῶν [[δυκῶν γειτόνων δουλείας.

10

B XVI, 1.

6,

3 — DVI,

Tuyóv

ἐπὶ δεκαετίαν

6, 3. Y, i εἰκοσαετίαν.

B XVI, 6, 4 — D VII, 6, 4. l. Φιλεῖ γὰρ ἀεὶ f; χρῆσις ἀνατρέχειν πρὸς τὴν δεσποτείαν. B XVI, 6, 5 = D VII, 6, 5. 1. Διὰ τὸν κανόνα τὸν λέγοντα᾽ ἐν ἴσῃ αἰτίᾳ τοῦ ἐνάγοντος xai τοῦ ἐναγο- Hb II μένου κρείττων ἐστὶν ὁ νεμόμενος. 200

2.

25

2. Μόνος γὰρ ὁ δεσπότης ἔχει δίκαιον τοῦ χινεῖν περὶ δουλειῶν. 'O δὲ χρῆσιν ἔχων ὡς ἐμποδιζόμενος τοῦ χρήσασϑαι κινεῖ κατὰ τοῦ γείτονος, οὐ μὴν δουλείαν ἐκδικῶν. 3. ...7...é&&v ἑτέρου τὴν νομὴν ἔχοντος τοῦ κτήματος κινήσῃ ὁ τὴν χρῆσιν ἔχων καὶ ἕτερος ὑποδέξηται τὸ δικαστήριον, οὐχ ὁ νεμόμενος, καὶ τῷ χρόνῳ φϑαρῇ ἣ χρῆσις, ἤτοι τῇ dexueria, ὁ κατὰ δόλον ὑποδεξάμενος τὸ δικαστήριον ἀναγκάζεται ἀνανεῶσαι αὐτῷ τὴν χρῆσιν. Καὶ ὁ τὴν δεσποτείαν ἔχων ἐὰν ὑπόϑηται τὸν ἀγρόν, καϑ᾽ ob ἕτερος τὴν χρῆσιν ἔχει, ἀσφαλίζεται πρὸς τὸν τὴν χρῆσιν ἔχοντα, καὶ οὐκ ἐμποδίζει αὐτὸν ὁ δανειστὴς χρῆσϑαι ».

x

[4

H

x

3

,

»

To

^

=

γ᾽

,

I4

τῷ ἀγρῷ. 9 npen: χρεῖττον

P

i. e. in rem

|

|

Fabr.,

19 μόνος:

17 sch.

I: cf. supra p. 994 1. 1

μόνως

P

|

22 ante

ἐὰν

|

18 κρείττων: Fabr..

nonnulla

erasa

996

LIB. XVI — TIT. VI (P)

4.

Τυχὸν

μὴ χρησάμενος.

5.

"Eri μὲν τῶν παρόντων δεκαετίαν, ἐπὶ δὲ τῶν ἀπόντων εἰκοσαετίαν.

6. 'O τὴν χρῆσιν ἔχων ἐὰν χρεωστῆται καρπούς, καὶ ὁ τὴν δεσποτείαν ὡσαύτως ἐὰν χρεωστῆται, κινοῦντες κατὰ τοῦ νομέως ἐκδικοῦσι τοὺς καρπούς" 5 τοῦτο γάρ ἐστι τό ᾿ἔνϑα μέντοι μὴ αὐτοὶ οἱ νεμόμενοι ἐκίνησαν᾽, ἵνα ἕτερος νέμηται" εἰ γὰρ αὐτοὶ νέμονται, καρποὺς οὐκ ἀπαιτοῦσιν, ἀλλ᾽ ὡς τῆς νομῆς στασιαζομένης κινοῦσιν, ὅπως ψηφισϑῇ ἔχειν αὐτοὺς τὸ ἀστασίαστον πρὸς τὸ μέλλον.

10

73.

Τὸν confessorionnpon.

88.

Pronibitoria.

9$.

Negatoria.

2 sch. 5 cum sorion in rem

praecedenti

coniungit

P

|

9

confessorionnpon:

i. e.

confes-

LIB.

SCHOLIA

AD

XVI

— TIT. VII

(ID

BASILICORVM EX

997

LIB. XVI

APOGRAPHO

B XVI, 7, 6 — D VII, 7, 6. | ........... παρὰ τῷ xexTr[uévo

TIT. VII

II

διὰ]

τοῦ

γήρως

ἐργάζεσϑαι

7) Z 114

ὁ ὑπηρετεῖν μὴ δυναμένου, τότε οὐ γενήσεται ὀπερῶν διατίμησις ἢ καταδίκη. "AM οὔτε τέρψ[εως] ἢ διαϑέσεως τῆς περὶ τὸν οἰκέτην γενήσεται διατίμησις, ἐπειδὰν μὴ δύναται λέγειν, ὅτι ἠγάπων αὐτὸν διὰ τὸ χάριεν αὐτοῦ καὶ εὐτράπελον, ἢ στοργὴν καὶ διάϑεσιν εἶχον περὶ αὐτὸν καὶ πολλοῦ ἂν [ἄξιον ἐποίησα] τοῦτον αὐτὸν τὸν οἰκέτην᾽ ταῦτα λέγειν οὐ δύναται" [οὔ]τε γὰρ [τέρψεως] 10 7; διαϑέσεως ἐπὶ τοῦ ὑποχειμένου ϑέματος [λόγον δύναται ποιήσασϑαι. Τῶν -^

^

M

,

5

M

*

lod

H

M

e

,

,

»

\

\

,

m

,

«τ

»y

,

»

,

c0

μέν]τοι ὀπερῶν ὑποκειμένων γίνεται διατίμησις ὑπεξ[αιρουμένων τῶν] πρὸς τροφὴν] τούτων νεκεσσ[αρίως] γενομένων δαπανημάτων, ὡς ὁ Gatog ἐν τῷ δ΄. διγ. τοῦ παρόντος τιτ. φθάσας ἐδίδαξεν. 2. ᾿Ανωνύμου. Σημείωσαι, ὅτι τοῦ ἥττίονος τῶν ε΄. ἐτῶν οὐκ ἀπαιτεῖται 15 ὑπηρεσία. ᾿Ανάγνωϑι] βιβ. xc. τιτ. .. δαπανημ... τιτ. β΄. τὸ τέλος καὶ τὸ παραγεγραμμένον ἐν τῷ λα΄. διγ. «τοῦ α΄. τιτ.» τοῦ ς΄. βιβ. 3. [καὶ]

Τοῦ βιβ.

αὐτοῦ. .... τιτ. δ΄. διγ. λ΄. [καὶ τὸ ἐν] αὐτῷ va’. τιτ. γ΄. Sw. 9". den. β΄.

10 λόγον —

12 τροφὴν:

suppl

nos

|

18 9°.: dubium

II

παραγεγραμμένον

998

LIB.

SCHOLIA

AD

XVI

— TIT.

VII (P)

BASILICORVM E COD.

PAR.

GR.

LIB. XVI

TIT. VII

1352 (P).

Ad rubricam. 1. Big. ζ΄. τῶν Διγ. τιτ. ζ΄. κεφ. α΄. Οὗτος ὁ τίτλος οὐκ ἔστιν ἐν τῷ Κώδικι" 5 ἀνάγνωθι περὶ τούτου βιβ. γ΄. τιτ. Ay’. διατ. 9. >

᾿

x

!

,

,

,

B XVI, 7, 1 — D VII, 1,1. 1. Ἤγουν ὁ δοῦλος εἰς ὑπηρεσίαν: εἰ μὴ γὰρ προχωρήσῃ 7j ἡμέρα τοῦ HbIl χηγάτου, δικαστήριον οὐ κινεῖται ὥσπερ οὔτε ἐὰν ἐπερωτήσωμεν τὸ μέλλον 200 τίκτεσϑαι

10.

ἀπὸ

τῆς δεῖνος,

ἕως

οὗ τεχϑῇ.

2. Ἤνγουν ὅτε ἐπερωτῶμεν τὸ μέλλον ἐκ Μαρίας τίκτεσϑαι τῆς ϑεραπαίνης, οὐ δυνάμεϑα χινεῖν, εἰ μὴ τέκῃ πρότερον αὕτη. B XVI, 7, 3 — DVI, 7, 3. l. Σημείωσαι διαφορὰν ὀπερῶν ἢ χρήσεως, ὅτι εἰ μὲν ὄπεραι ἁπλῶς ληγατευϑῶσιν, οὐ δύναται ὁ ληγατάριος μισϑοῦν τὸν οἰκέτην, εἰ δὲ χρῆσις

15 δούλου ,

ἐληγατεύϑη, ,

L

δύναται ,

τὸν x

οἰκέτην H

I4

μισϑοῦν -

xal

x

λαμβάνειν /

ἀντὶ »

^

τῆς Ld

δουλείας τὸ μίσϑωμα᾽ καὶ ὅτι ὁ μὲν χρῆσιν ἔχων τοῦ δούλου ἀπόλλυσι ταύτην τῇ ἐναλλαγῇ τῆς καταστάσεως, ὁ δὲ ὀπέρας οὐκέτι. B XVI, 7, 6 — DVI 7, 6. 1. τι οὐ δύναται λέγειν, ὅτι ἐγὼ εἰς τέρψιν εἶχον τὸν οἰκέτην ἢ διάϑεσιν Hb II 20 εἶχον πρὸς αὐτόν, καὶ στερηϑεὶς αὐτοῦ ὀφείλω λαβεῖν τῆς τέρψεως 7, διαϑέσεως 301 τὴν ἀποτίμησιν. 10 ὅτε: Fabr.,

ὅπερ P

|

17 ὀπέρας: ὀπέρων

(sic) P

LIB.

SCHOLIA

AD

XVI — TIT. VIII

(ID

BASILICORVM EX

999

LIB. XVI

APOGRAPHO

TIT. VIII

II

B XVI, 8, 1 — D VII, 8, 1. l. [Ἐπειδὴ] καὶ τῶν ὀπερῶν παρεϑέμεϑα λόγον, ein|wpev] ἐντεῦϑεν καὶ Ζ 115 5 περὶ οὔσου καὶ ἀβιτατίονος πρότερον περὶ τοῦ οὔσου διδάσκοντες. Δυνατόν ἐστι καὶ νοῦδον οὖσον ἤτοι ψιλὴν χρῆσιν συνίστασϑαι, τουτέστι δίχα τοῦ φρούκτου. Συνίσταται δὲ ὁ οὖσος τοῖς αὐτοῖς τρόποις, οἷς καὶ

ὁ οὐσούφρουκτος

συνίστασϑαι πέφυκεν. B XVI, 8, 2= D VII, 8, 2. 10 1. 'O ἔχων χρῆσιν κεχρῆσθαι μὲν δύναται, καρποῦσϑαι δὲ οὐ δύναται. Καὶ τοῦτο μὲν δῆλον ὡς ἐν κανόνι᾽ χρὴ δὲ π[ερὶ] τοῦ καϑέκαστον τῶν πίραγμάτων] εἰπεῖν. Οὖσος οἴκου κατελεί[φϑη] ἀνδρὶ τυχὸν 7j γυναικί. Kat φησιν 6 Οὐλπιανός" εἰ μὲν [τῷ ἀνδρὶ] ἐαντις οἴκου δέδοται οὖσος, δύναται οὐ μόνον αὐτός, ἀλλὰ καὶ μετὰ τῆς φαμιλίας αὐτοῦ οἰκεῖν ἐν αὐτῷ. "Apa xal μετὰ τῶν 15 ἀπελευϑέρων αὐτοῦ; Τοῦτο μὲν ἐζητήϑη τὸ κατ᾽ ἀρχήν. Ἔφη [δὲ] Κέλ[σος" xai μετὰ] τῶν ἀπελευϑέρων αὐτοῦ δύναται [οἰκεῖν κ]αὶ ξένον ἐκεῖσε ὑποδέχεσϑαι. #

’

€

»

M

^

Καὶ

^

3.

H4

2

m

»

x

>

[τοῦτο]

H

9

23

Z

γράφει

>

N

»

που

M

v

Led

,

»

Κέλσος,

ὡς

\

δ

2

-

I4

x

x

,

f

U

,

bd

᾽

€

,

,

εἴρηται....... pz. een

δύναται....260.... ἐν ᾧ xav& een ἀπελευϑερ.... erm has αὐτοῦ τότε WR... een is. καὶ ἰνκουλίν... 3

PT

-

,

,

kA

x

2

,

«τον ον νιν νννννινν τινὰ παροικοῦντα ....70.... ὡς εἰκὸς τὸν οἶκον οὐ..... 70..... outlerun...70 .... at κατὰ πλάτος ...... 70 ..... ἐκείνων οἰκεῖν. Lo. eese hh hh hh nn ἀλλότρ... 2

Hi

,

^

εἶναι. Ταῦτα eee

25......s. 2.

[Ὅτι

3

,

μὲν οὖν εἰ ἀνδρὶ [ἐληγατεύϑη] οὖσος οἴκου" εἰ δὲ γυνὴ ...... hh

hh

ΕΕΕΕ

ἀνδρὸς

οἰκεῖν

........

πρὸς AUT... στερουμεν .. GUVOUXÉGLOV nenn: δὲ καὶ] ποιεῖ τὰ σάρτα τέκτα,

μανϑάνεις dry. vn.

3. “Οϑεν κἂν ὡμολόγησεν μὴ κωλύειν UE eee nnn μοι κωλύεις, κομμιτεύεται ἡ ἐπερώτησις. Τὸ αὐτὸ καὶ ὅτε 7, γυνὴ ἐπερώτησε te e m] I IR ζεσϑαι, ὡς Bıß. μϑ΄. τιτ. δ΄. διγ. κα΄. (9). 3

4.

Ἔν οὖν τῷ ...... [ἐϊχώρισε τῆς φαμιλίας, ἐν τῷ ε΄. δὲ «ον νι νων

5. ᾿Ανωνύμου. φαμιλίαν εἶπεν. SCHELTEMA,

Basilica,

[᾿᾿Ανάγνωϑι βιβ.] 9. cur. β΄. διγ. λβ΄., ἐν ᾧ τοὺς δούλους V.

11

1000

LIB.

XVI — TIT. VIII (ID

B XVI, 8, 4 — D VII, 8, 4. 1. ’Evavrıopavoöc. Εἴρηται ἰνστιτ. [β΄. vvv. ε΄., ὅτι σὺν ἀνδρὶ συνοικεῖν] δύναται, καὶ βιβ. ...... rer. ... διγ. V. “Ὅμοιον δὲ τοῖς ἐνταῦϑα διγ. ζ΄. τούτου

5

τοῦ

2.

Τοῦ

τιτ.

᾿Ανωνύμου. Περὶ τοῦ πενθεροῦ

ἀνάγνωθι τὸ ἑξῆς διγ.

B XVI, 8, 5? = D VII 8, 5? 1. ..... μόνον᾽ τίς γὰρ δύναται λαμβάνειν B XVI, 8, 8 — D VII, 8, 8. ]. Τοῦ αὐτοῦ. ᾿Ομοίως περὶ δεσποτείας 10 ζ΄. τοῦ Κωδ.

......

ληγάτου

ὃν ὡς .....Ὁ

καὶ κληρονομίας

ip. Z 116

τιτ. κε΄. διατ. ε΄. καὶ τιτ. μς΄. διατ. β΄.

B XVI, 8, 10 - D VII, 8, 10. 1. ’Evreödev xai περὶ ναβιτατίονος διδάσκει ὁ Οὐλπιανός. “Ὅρα, τί T Γ᾿ ı \ T " er φησιν. "Apa ἐὰν ναβιτατίων τινὶ ληγατευϑῇ, ὅμοιον εἶναι δοκεῖ, ὥσπερ ἂν el οὖσος ἐληγατεύϑη; Ταῦτα ζητήσας φησί, ὅτι [ὅσον] ἧκεν εἰς ἀποτέ1όλεσμα, τὸ αὐτὸ σχεδόν ἐστι ληγάτον τοῦ οὔσου καὶ τῆς ναβιτατίονος. Εἴρηται δὲ σχεδόν, ἐπειδὴ ἀδιαστίκτως ὁ ἔχων ναβιτατίονα μισϑοῦν δύναται xara τὴν Μαρκέλλου γνώμην, ὡς [ἔγνως] ἐν τῷ [ε΄.] rır. τῆς β΄. τῶν ᾽Ἴνστιτ. x«i ὡς ἀνήνεκται βιβ. γ΄. τοῦ Κωδ. τιτ. λγ΄. διατ. ιγ΄., οὔτε δὲ καπίτις δεμινουτίονι οὔτε τῷ νονουτένδο φϑείρεται 7| ναβιτατίων, ὡς ἐν τῷ παρόντι 20 διγ. φησίν. Ταῦτα μὲν οὖν ὁ Οὐλπιανός. Συναινεῖ δὲ τούτῳ xol Παπιανός, 2 A LIN τ , z rou' . ὅσον γὰρMz ἧκεν εἰς1. ἀποτέλεσμα, τὸ5 αὐτὸ σχεδὸν1 εἶναι νομίζεται οὖσον καὶ ; ναβιτατίονα, ὅτι οὔτε ὁ ἔχων ναβιτατίονα δύναται δωρεῖσϑαι τὴν οἴκησιν, ἀλλ᾽ ἐκεῖνα μόνα τὰ πρόσωπα δύναται ὑποδέχεσϑαι κατὰ τὸν οἶκον, ἅτινα πρόσωπα καὶ ὁ οὐσουάριος ὑποδέχεται, οὔτε δὲ 7, ναβιτατίων ἐπὶ κληρονόμους. 25 παραπέμπεται, ὥσπερ οὖν οὐδὲ ὁ οὖσος τῇ τελευτῇ τοῦ οὐσουαρίου φϑειρόμενος. Διαφορὰ δέ, ὅτι ὁ μὲν οὖσος ἀπόλλυται τῷ vov οὐτένδο, ἡ δὲ ναβιτατίων οὔτε τῷ νον οὐτένδο οὔτε καπίτις δεμινουτίονι φϑείρεσϑαι méquxev: εἰ γὰρ καὶ καπίτι δεμινοῦτος γένηται ὁ ἔχων τὴν ναβιτατίονα, καὶ οὕτως τὸ τῆς ναβιτατίονος δίκαιον οὐ πρὸς τὸν προπριετάριον χωρεῖ, ἀλλὰ φυλάττεται 30 τῷ φίσκῳ N τῷ δεσπότῃ τοῦ παϑόντος τὴν καπίτις δεμινουτίονα μέχρι τῆς. 5 m m n \ " τ \ ᾽ or αὐτοῦ τελευτῆς. Ταῦτα μὲν περὶ ναβιτατίονος. ”Apa δὲ εἰ ληγατευϑῇ χρῆσίς τινι, τυχὸν τοῦ τεστάτορος εἰπόντος, ὅτι δίδωμι καὶ ληγατεύω αὐτῷ τὴν χρῆσιν τοῦδε τοῦ οἴκου" τοιγαροῦν εἰ ληγατευϑῇ [τινι χρῆσις οἰκίας, ἄρα} ^

;

*

^

,

AN

"

,

€

2

led

7,

,

L4

A

,

F

H4

Σ

-

m

μὲ

μὲ

Σ

,

H

m

,

,

,

-

y

3

£

3

M

,

e

x

,

>

’

,

b

,

^

x

1 β΄. τοσοῦτον

,

,

4

vr. ε΄. --- συνοικεῖν: (9) II, xov: ὅταν Ζ

u

€

M

suppl.

€

T

nos

I

>

|

M

H

14

x

M

ὅσον:

ὅταν

>

Ζ

|

21

μ᾿

τ᾿

,

€

mov:

ὅσον:

x

LIB. XVI — TIT. VIII (ID

οι

οἰκίας

10

ληγατεύεσθϑαι

δοκεῖ;

φησι

PAPIANÖG

οὖσον

μόνον

καὶ

2. ᾿Ἑναντιοφανοῦς. Τό ᾿σχεδόν᾽, ὅτι ὁ μὲν [οὖσος] ...60... οὐ μισϑοῦται, ἢ δὲ ναβιτατίων WEBOUTL 5... ciere s [ἀνάγνωϑι τὸν ε΄. τιτ. τῆς β΄.] ἰνστιτ. x

n

-

3

3. Τοῦ ᾿Ανωνύμου. Σημείωσαι, «οὐκ» οὐσούφρουκτος δηλοῦται.

20

Καί

μὴ οὐσούφρουκτον διὰ τῶν τοιούτων ῥημάτων καταλελεῖφϑαι δοκεῖν. Εἰ δὲ οὐσούφρουκτος οἰκίας κατελείφϑη τινὶ οὐχ ἁπλῶς, ἀλλὰ [HABITANDI] χαῦσα, τοῦ τεστάτορος εἰπόντος, ὅτι δίδωμι καὶ ληγατεύω Τιτίῳ τὸν οὐσούφρουκτον τοῦδε τοῦ οἴκου οἰκήσεως [χάριν, ἄρα] ναβιτατίονα μόνην T) καὶ οὐσούφρουκτον ὁ Τίτιος ἔχει; Καί φασι Πρόκουλός τε ἅμα καὶ Νεράτιος μόνην ναβιτατίονα λεληγατεῦσϑαι δοκεῖν, ὅπερ καὶ ἀληϑές. Εἰ μέντοι οὕτως εἶπεν ὁ διαϑέμενος᾽ δίδωμι καὶ ληγατεύω τὸν οὖσον τῆσδε τῆς οἰκίας HABITANDI CAUSA, οὐκ ἀμφιβάλλεται μέν, ὅτι ἔρρωται τὸ ληγάτον xol ναβιτατίων καταλελεῖφϑαι δοκεῖ" τὸ δὲ ζητούμενον τοῦτό ἐστι, πότερον τοῦ ἑνὸς ἐνιαυτοῦ Z 117 ἢ μέχρι τῆς «ζωῆς. Καί φησιν ὁ “Ρουτίλιος μέχρι τῆς ζωῆς» τοῦ ληγαταρίου ἁρμόζειν τὴν ναβιτατίονα" xal τὴν τοιαύτην γνώμην ἀποδέχεταί που Κέλσος.

(4

15

οὖσος

1001

!

x

ὅτι τῷ ληγάτῳ

Li

Ὁ

τῆς χρήσεως

,

οὖσος καὶ

4. 'E&v οὖσος ἀγροῦ τινι καταλειφϑῇ, συνωμολόγηται μὲν σφόδρα μηδένα ἀμφιβάλλειν ἔλαττον εἶναι τοῦτο τοῦ οὐσουφρούκτου᾽ ἴδωμεν δέ, τί ἐστιν ἐν τῇ τοιαύτῃ αἰτίᾳ, τουτέστι τί δύναται ἀπαιτεῖν ὁ ἐπὶ τῷ οὔσῳ τοῦ ἀγροῦ Anyarapıoc. Kat φησι Λαβεὼν δύνασϑαι αὐτὸν οἰκεῖν ἐν τῷ ἀγρῷ καὶ κωλύειν τὸν δεσπότην εἰς τὸν ἀγρὸν παραγίνεσϑαι, οὐκ ἐν τῷ καιρῷ μέντοι τῆς [συλλογῆς τῶν] καρπῶν ἤτοι τῆς γεωργίας, ὡς μανϑάνεις ἐν τοῖς >

m

,

Hi

x

,

»

4

3

b

᾿

Pod

9

m

ἐφεξῆς. Τὸςν» μὲν [κόλωνον οὐ] κωλύσίει] παραγίνεσϑαι εἰς τὸν ἀγρὸν κατὰ ,

25

30

e

x

*

,

3

'

,

Σ

x

»,

A

τὸ εἰρημένον μοί[ι]. Π[ρόσσχες] μέντοι, [ὅτι] μὴ δύνασϑαι [κόλωνον] κωλύειν φησὶ Λαβεὼν uve τὴν τοῦ δεσπότου φαμιλίαν, ἥτις [ἐστὶ] κατὰ τὸν ἀγρὸν διὰ τὸ γεωργεῖσϑαι. Εἰ γὰρ τὴν πολιτικὴν φαμιλίαν, τουτέστιν ἣν ὁ δεσπότης ἔχει κατὰ τὴν πόλιν, πέμψῃ ἐκεῖσε, τουτέστιν εἰς τὸν ἀγρόν, τούτῳ αὐτῷ τῷ λόγῳ κωλύεσϑαι xal τὴν φαμιλίαν αὐτοῦ φησι Λαβεών. Λέγει δέ, ὅτι καὶ τῇ οἰνοαποϑήκῃ δύναται μόνος κεχρῆσϑαι ὁ οὐσουάριος, οὐ μὴν ὁ δεσπότης ἄκοντος καὶ μὴ βουλομένου τοῦ οὐσουαρίου. Τοῦτο δὲ νόησον, ἔνϑα πληρέστατον ἔχει τὸν obcov: πληρέστατον δὲ obcov ἔχειν δοκεῖ, ἔνϑα xal τῆς βίλλας καὶ »y

b

Ka

τῶν αὐϑεντικῶν ιβ΄. διγ. φησίν.

nos

,

A

*

».

οἰκημάτων αὐτῷ κατελείφϑη

11 ζωῆς — - ζωῆς: suppl nos | 24 τὶν χτέ.: suppl nos

bd

»

M

“Ὁ

H

οὖσος, ὡς ὁ Οὐλπιανὸς ἐν τῷ

| 14 ἀνάγνωϑι --- β΄.: suppl. nos | 29 καὶ: Ζ, κατὰ II

|

17 οὐκ: suppl.

^

*

1002

LIB.

XVI

—

TIT. VIII

(ID

5. ᾿Ανωνύμου. "Ev & μὴ ἐπὶ συλλογῇ τῶν καρπῶν ὁ δεσπότης παραγίνεται, ὡς διγ. ιβ΄., 7j ἐπὶ τῷ γεωργῆσαι, ὡς Ow. ιε΄. B XVI, 8, 11 = D VII, 8 Il. 1. Ἔγνως, ὅτι δύναται ὁ οὐσουάριος oix[stv] 7, διατρίβειν κατὰ τὸν ἀγρόν. 3 Ἐπὶ τοσοῦτον δὲ δύναται ποιεῖν τοῦτο καὶ οἰκεῖν ἤτοι ἐν αὐτῷ διατρίβειν, ἐφ᾽ ὅσον μήποτε τῷ δεσπότῃ τοῦ ἀγροῦ βαρὺ[ς ἣ ἐπαχϑὴς εἶναι νομίζεται οὔτε ἐμπόϊδιός] ἐστιν ἐκείνοις, δι᾿ ὧν τὰ É[pya] γίνεται τὰ ἀγροικικά" xot οὐδενὶ ἄλίλῳ] τὸ δίκαιον, ὅπερ ἔχει, πιπράσκειν N μισϑοῦν ἢ κατὰ δωρεὰν παραχωρεῖν [πάντως] δύναται ὁ οὐσουάριος. 3

Σ

ἐξ

,

M

>

»

ı0

,

'

“-

,

ji

Σ

»

>

x

"m

3

H

,

,

"

Led

ΚΑ

A}

^

a

>

514

X.

A

τ

f

,

^

^M

H

3

Ped

᾿

I

x

M

^

2. [Ἐπαχϑὴς] εἶναι δεσπότῃ νομίζ[εται], ὅτε δηλονότι ἐφεῖται τῷ δεσπότῃ διατρίβειν κατὰ τὸν ἀγρόν, τουτέστι κατὰ τὸν καιρὸν τῆς τῶν καρπῶν συλλογῆς, ὡς ἐν τῷ ἑξῆς κεῖται Sw. Μανϑίάνεις δέ], ὅτι ἡνίκ[α ἐστὶ] καιρὸς γεwpylas, καλῶς δύναται ὁ δεσπότης εἶναι κατὰ τὸν ἀγρόν. Καὶ τοῦτό φησι xai Παῦλος ἐν τῷ ιε΄. διγ. τοῦ παρόντος cT. “Ὁ

€

3

Lad

trum

bd

,

,

"

€

ul

,

M

^

i5.

B XVI, 8, 12 — D VII, 8, 12. ]l. 'O ἔχων obcov ἀγροῦ τέλειον ἔχειν ὀφείλει τὸν obcov, εἴγε καὶ τῆς Z 118 βίλλας καὶ τῶν κατὰ τὸν ἀγρὸν αὐϑεντικῶν οἰκημάτων οὖσος αὐτῷ κατελείφϑη. Τότε γὰρ καὶ οἰκεῖν, ὡς εἴρηται, δύναται κατὰ τὸν ἀγρόν, καὶ τὸν δεσπότην κωλύειν ἐκεῖσε παραγίνεσθαι καὶ ἐνδιατρίβειν, ὡς ἔγνως ἐν τῷ V. διγ. Δύναται 20 μέντοι ὁ δεσπότης ἐπὶ τῷ λαβεῖν τοὺς καρποὺς ἐλθεῖν κατὰ τὸν ἀγρὸν καὶ χ[ατὰ] τοὺς κ[αι]ροὺς τῆς τῶν καρπῶν συλλογῆς. "Erı καὶ οἰκεῖν ἐκεῖσε αὐτῷ ἐπιτέτραπται, δίχα μέντοι τῆς οἰκήσεως, ἧς ἔχει ὁ οὐσουάριος. Οὐ μόνον δὲ οἰκεῖν δύναται κατὰ τὸν ἀγρὸν ὁ ἔχων τούτου τὸν οὖσον, ἀλλὰ καὶ δίκαιον ἔχει τοῦ ἀναπατεῖν xal ἱππάζεσϑαι ἤτοι μετεωρίζεσϑαι. Λέγει δὲ Σαβῖνός 25 τε ἅμα xai Κάσσιος δύνασϑαι αὐτὸν καὶ τοῖς καυσίμοις ξύλοις πρὸς τὴν xat ἡμέραν χρῆσιν καὶ τῷ κήπῳ καὶ ταῖς ὀπώραις καὶ τοῖς λαχάνοις καὶ τοῖς ἄνϑεσι, ῥόδοις τυχόν, καὶ τῷ ὕδατι χεχρῆσϑαι, οὐκ ἐπὶ κέρδους μέντοι, ὥστε τυχὸν καὶ πιπράσκειν, ἀλλὰ πρὸς τὴν οἰκείαν χρῆσιν καὶ τὴν nad” ἡμέραν δαπάνην, καὶ οὐ πρὸς ἀπόχρησιν. Ταῦτα δὲ καὶ ὁ Νέρβας φησὶ καὶ προστίϑεται 80 δύίνασϑαι] αὐτ[ὸν] καὶ τοῖς ὑποστρώμασι x«l τοῖς φρυγάνοις κεχρῆσϑαι, u

H

ev

ν

b

?

M

9.

€

,

^5

[A

58

H

ΕΣ

,

M

-

^

Y

^

u

M

ὅδ

-

»

^

tm

μήτε δὲ τοῖς φύλλοις (ταῦτα γὰρ n I , ϑρεμμάτων ποιεῖ) μήτε τῷ ἐλαίῳ A

€

,

!

9

3

e

,

,

,

Σ

^

,

\

8

M

,

,

ΓΑ

εἰς ἀποτροφὴν βοῶν τε καὶ τῶν ἄλλων 1 " D , D [μήτε σίτῳ μῆτε Toig X|XAow δύνασϑαι

x

3

3

N

m

M

“

αὐτὸν χεχρῆσϑαι καρποῖς. Τινὲς μέντοι, μεϑ’ ὧν καὶ ὁ Σαβῖνος, τὸ πλέον φασί, 3

x

=

9 πάντως: 21

τῶν

bd

suppl

καρπῶν:

legere non potuit (τοῖς φρυγάνοις):

nos

τοῦ

x

,

| 12 μανθάνεις x1A4.: suppl

ἀγροῦ II, superscr.

|

T

ἔτι: ὅτι II, del. Z

Z, κατὰ II

τῶν

καρπῶν;

^

€

nos

-

,

H

ὅτι ἡνίκα: 8uvtx .. IT |

quaedam

| 27 ἐπὶ κέρδους:

Α

verba

adscripta

Z, ἐπικέρδ. II

Z

| 30 καὶ

LIB.

XVI

— TIT.

VIII (ID

1003

ὅτι καὶ τοῖς τικτομένοις κατὰ τὸν ἀγρὸν δύναται [κεχρῆσϑαι], eis ἀποτροφὴν μέντοι ἰδίαν καὶ τῶν ἰδίων αὐτοῦ, καὶ μὴ μόνον τοῖς τικτομένοις, ἀλλὰ καὶ ἐχείνοις, ἅπερ ἠρνήσατο xai εἶπεν ὁ Νέρβας «μὴ» δύνασϑαι αὐτὸν τούτοις >

I4

LA

χεχρῆσϑαι, e

=

olov

A

x

[ὑποστρώμασι t

[4

ki

HH

14

xci] φύλλοις b

,

^

καὶ

J

3

ἐλαίῳ

x

>

καὶ

Hi

x

x

σίτῳ !

^

καὶ

b]

τοῖς ^

ἄλλοις καρποῖς. Δύναται γὰρ καὶ τούτοις χεχρῆσϑαι, πρὸς χρῆσιν μέντοι αὐτοῦ καὶ τῶν συνόντων αὐτῷ. 'O μὲν ...... 75...... αὐτῷ καὶ μετὰ τῶν παρ᾽ αὐτῷ ξενιζομένων κεχρῆσϑαι τ....... 100....... “

10

2

3

»

m

,

Ὡ

2. ᾿Ανωνύμου. Τῷ ὀνόματι τῆς [ὀϊπώρας δηλοῦνται χκάρβ[α, σῦκα, ὁίοδάκινα καὶ τὰ ὅμοια, σταφυλὴ τρωκτῆ, οὐ μὴν ἣν ἐπὶ τῷ ποιεῖν οἶνον ἔχομεν, ὡς φησὶν Big. ν΄. τιτ. ις΄. διγ. σε΄.] ΕΞ .60..

ΞΕ

ἔχει τὸ ῥητόν, ὅπερ δηλοῖ μηπ

ΕΞ ἄστο X... καὶ Z 119 τὰ ὃ...μ...120... ἤτοι προ σή..φα..... 130..... τῷ γάλαχτι χρήσεται οὐ....... ἐπειδὴ... 110..... viv τῇ κόπρῳ, ἀλλὰ καὶ [μ]ετ[ρίῳ] γάλακτι αὐτὸν κεχρῆσϑαι [παραλαμ]βάνω᾽ οὔτε γὰρ δίκαιόν [ἐστι οὕτω]

2

e

ἀκριβῶς

25

καὶ συν[ω]φ[ρυωμένως

τὰς] τῶν τελευτώντων

ἐξετάζειν

[βουλήσεις].

Εἰ δὲ ἀγέλης [βοῶν] οὖσος xaredeip9n........ πᾶσαν ἔχειν δύναται τὴν NERV oe τὸ ἀροτριᾶν . eee eee hh he πάντα τὰ σπέρμ[ατα] -.:.. 22.200. [ἐπι]τηδείως RE ee Anyaltevd «.ν ον ν νυν νιν νιν νν νειν RI ἐλαύνειν, τουτέστι TEM τὸ βαστάζειν ......νὐν νιν ν νιν νι γννν e αὐτοῖς. Εἰ δὲ τυχὸν .......Ὁνὐν νυν εν βνννννν, Ó κατελείφϑη ΟΝ hh hn utto φησὶν ULPIANÖG ... llle μίοις αὐτοῖς κέχρητ nennenn ὧν ἔπαϑλα τ........Ὁ 780.......

30

5. lees παίδ.. οὐ μὴν... .«νὖὐὐνον [ὑ]πεξουσ .... τουτέστι.....85.....τῷ οἰκέτῃ κεχρῆσϑαι, οὐ μὴν [6] oix[stog παῖς] ὑπεξού[σιος] εἰ βουληϑῇ δίχα τοῦ πατρὸς... .. 55...... ἢ 6 δεσπότης ἐστὶν οὐσουάριος, δύναται χκεχρῆσϑαι μετὰ τῶν οἰκείων παίδων καὶ οἰκετῶν. ᾿Ανάγνωϑι καὶ τὸ ιζ΄. διγ. τοῦ παρόντος τιτ. 6. Σημείωσαι, ὅτι ὁ ὑπεξούσιος τῷ μὲν δι᾿ αὐτοῦ προσπορισϑέντι οὔσῳ οὐ χέχρηται, τῷ «δὲ» καταλειφϑέντι τῷ πατρὶ αὐτοῦ δύναται κεχρῆσϑαι. ᾿Ανάγνωϑι διγ. ιζ ,

3 ἠρνήσατο: ἀρνήσατο II ὠμένως:

nos

suppl.

nos

| 33 8&: suppl.

|

| 8 κάρβα: καρπ. II; cetera suppl.

18 δύναται

nos

τὴν:

δυνα κατα II

|

28 ὁ

nos —

|

17 συνωφρυ-

ὑπεξούσιος:

suppl.

1004

LIB.

XVI

— TIT. VIII (ID

7. Ὃ ἔχων οὖσον οἰκέτου κωλυϑήσεται τὰς ὀπέρας τούτου αὐτοῦ τοῦ δούλου εἰς ἕτερον μισϑοῦν, ἀλλ᾽ οὔτε ἐπὶ τῷ κεχρῆσϑαι δύναται συγχωρεῖν ἑτέρῳ τὸν οἰκέτην ἤτοι τὰς ὀπέρας αὐτοῦ" xal οὕτω φησὶ [A«feov. Πῶς γὰρ δυνήσεται) τὰς τοῦ οἰκέτου ὀπέ[ρας] παραχωρεῖν ἑτέρῳ τινί, ὅτε αὐτῆς PPM αὐτὸς ὀφείλει κεχρῆσϑαι 2.2.2.0... μὲν ....65...««ος τινι ὅμως Meere δύναται αὐτὸν παρα.... 90....... προφάσει enn 45..... xxv .....1350...... €

[4

M

,

2

iA

^

2

2

’

m.

N

L4

b

f

Led

B XVI, 8, 14 = D VII, 8, 14. ] ....... 95... .... ὥστε ἀμέλει ἐὰν ....... 9.2.2... τὸ πᾶν Z 120 10 ἀδεμπτευϑ... εν... 95...... τὴν τοῦ τεστάτορος ἔννοιαν ...... 95 ..... ἐνεθυμήϑη, τουτέστι ....... 95... ... οὖσον αὐτῷ XWXTX ..... MEER KAP” ἑαυτὸν λογοτελ. OH... een. ἐν ννννον ἀδεμπτευϑ., φησὶν ὁ ᾿Αρίστων μὴ Eppwoldar].....75..... τῷ φρούκτῳ προκείμενος οὖσος ...... δύναται ποιεῖν, ἅπερ ἐποίει ὁ τοῖς ῥήμασι 15 τῆς ἀδεμςπ»τίονος.. [τῷ] φρ[οὐκτῳ] προκείμενος οὖσος. Καὶ ἣ τοιαύτη τοῦ ’

3

M

^

,

»

Αρίστωνος γνώμη φιλάγαϑ[ος μᾶλλον] εἶναι δοκεῖ. Ei δὲ εἴπῃς, ὅτι εἰ ταὐτὸν ,

[4

A

^

οὐσούφρουχτος καὶ φροῦκτος

*

b

........ [ἐπει]δὴ

3

b

L4

Ψ

3

»

x

ἐκεῖ μὲν φρούκτου δεδοῦκτο

oco λεγατευϑ)]έντος] ἄχρη[στόν ἐστι τὸ Anyarov,] ἐνταῦϑα δὲ οὐσουφρούκτου ληγατευϑέντος ἰσχύει τὸ ANYATOV..... δεν τοῦ οὔσου ἐρῶ.. x, ὅτι ὁ φροῦχτ[ος] 2 ἐνδυνάμ[ζως] ..2. 2222-22 εν ννννν εν een nn τὸν οὖσον ἐν ἑαυτῷ᾽ ὁ δὲ ..... QpoU.... EXEL. es. T...00 μόνον ἐκ τῶν ῥημάτων αὐτοῦ, ἀλλὰ xxi ἐκ τοῦ νόμου τοῦ AÉYovVtoQ.. eee n nnn 8v ..... 65 ..... ἀδεμπτευ... ἄχρηστον τὸ ληγάτον ........ 90........ xai ren. ἕτερ..... 490 ..... λεγατευϑέντ... ppouxT ..RQ ern 35... ἀδεμπτεῦ.. elle [ἀ]δεμπτευομέν .. πρόδηλον ὅτι... enn Uoc προχειμενος 00005 Gg. .....19..... 2

»

,ὕ

>

b

A

5

Ὁ

\

»

,

e

3

2. ...... μετὰ τοῦ οὔσου φησὶν 6 Πομπώνιος x«i [οὕτως] εἶναι δοκεῖ, er A ᾽ , , 2 n "EE ὥσπερ ἂν εἰB οὐσούφρουχτόν τις Einydrsuoev’ εἰ δὲx συμ ..... 125..... φησὶ Πομπώνιος ἐπὶ τῷ οὔσῳ, τουτέστι... ... μέρος..... 110..... εἰ δ᾽ ἂν μόνος ἣν οὐσουάριος τουτ΄......- αὐτὸς λαμβάνει ἥμισυ μέρος... .. 90..... ἀποφέρομαι xépóog ..... 45 ..... τοῦ α΄. τιτ. τοῦ παρόντος (iB. ..... 450.....

3

e

x

,

Σ

x

-

»

,

,

>

ya

B XVI, 8, 35 = C III, 33, 12. 1. [Τὸ κατὰ πόδας. Τὴν ἀμφιβολίαν τοῦ παλαιοῦ νομίμου κατατέμ]νοντες Z 122 35 ϑεσπίζομεν, εἴ τις τῇ ἰδίᾳ γυναικὶ ἢ ἄλλῳ ᾧτινι δήποτε [οὐσούφρουκτον κατα15 τῷ

—

μᾶλλον:

suppl.

nos

|

34 sch.

1: maxima

ex parte

suppl.

nos

LIB.

XVI — TIT. VIII

(ID

1005

λέλοιπεν ὑπὸ δῆλον χρόνον, εἰς ὃν ἣ ὁ υἱὸς] αὐτοῦ ἢ τις ἕτερος παραγένηται, μένειν

Ὶ

σι

10

2 0

3

co

2 5

τὸν

οὐσούφρουκτον

εἰς τοὺς

ἐνιαυτούς,

εἰς οὗς

ὁ διαϑέμενος

ὥρισεν,

[εἴτε τὸ πρόσωπον, οὗ περὶ ἡλυκίας συντ]έτακται, πρὸς ταύτην τὴν ἡλ[ικίαν] ἔλϑῃ εἴτε un. Οὐδὲ γὰρ elc... .. 1050... τσῆης. eee n ἐν δεσποτ.. τοῦ 00 .....80 ..... ὁπότε $ ..... 110..... ἀλλὰ ἴδιον ÖEHMLOV nennen ANP@T zer ME leen ταῦτα δὲ up. nennen nenn TOR rennen rennen ταύτην ui09 ..... 55 .....εἰ μὲν γαμε ..... 350..... ἀγροπροσθήκη τοῦ οὐσουφρούκτου ..... 70..... δίδωσιν, εἰ μήπω καὶ τὴν τοῦ μισϑώσαντος ..... 60..... ρασίαν. Τοῦτο γὰρ ἐξ αὐτοῦ EP..... 490..... B XVI, 8, 38 = C III, 33, 15. 1. Θεοδώρου. Κἂν μέρος ἐκποιήσῃ τις τοῦ ἰδίου δούλου, ᾧτινι] ἐαϑῇ οὐσούφρουκτος, ἀλλ᾽ οὖν μένει ἔχων τὸν προσπορισϑέντα αὐτῷ δι᾿ ἐχείνου οὐσούφρουκτον. Ομοίως φησὶν ἡ ιζ΄. Sur. ἐπὶ [ἐκποι]ήσαντος τελείως τὸν ἴδιον οἰκέτην, δι’ οὗ αὐτῷ οὐσούφρουκτος προσεπορίσϑη. B XVI, 8, 39 = C HII, 33, 16. I. Τοῦ αὐτοῦ. [0] οὐσούφρουκτος καὶ ἡ περὶ αὐτοῦ ἀγωγὴ οὐκ ἀπόλλυται τῷ νον οὐτένδω, ἀλλὰ τῇ τελευτῇ καὶ τῇ μεγάλῃ καὶ τῇ μέσῃ καπίτις δεμινου- Z 124 τίονι τοῦ οὐσουφρουχτουαρίου καὶ τῇ ἀπωλείᾳ τοῦ πράγματος φϑείρεται. ᾿Ανάγνωϑι τὴν ιδ΄. Star. τοῦ [λ]δ΄. τιτ. τοῦ παρόντος γ΄. βιβ. 2. Θαλελαίου. Τῶν [π]|αλαι.. ληγάτων [φ]ϑεί[ρ]εσϑαι τῷ νον οὐτενδὼω [εἰθισμένων δι᾿] ἐνιαυτοῦ 9 διετίας παρα. ε.... σις q9clp...... LLL. περσοναλ.. ἀγωγ.. ἐὰν ἐντὸς τούτου τοῦ χρόνου μὴ .. τις. ἀπαιτήσῃ....., εἰ μὴ αὐτὸν τὸν οὐσούφρουκτον ........ 9e. ι΄. ἣ x'. ἐνιαυτῶν... χρο... καὶ χαπίτις BEBIVOUTE . een Ὡς TEREU. een . χονὴς oU .... ἣν ἀνελεῖν τὸν οὐσούφρουκτον. Ἔχει δὲ τὸ κατὰ πόδας τῆς διατάξεως οὕτως" [τὴν τοῦ οὐ]σουφρού[κτου] φϑορὰν [πολλαπλασίαν] εἶναι τοῖς παλαιοῖς ἤρεσεν ἣ τῷ] ϑανάτῳ τοῦ οὐσουφρουκτουαρίου ἢ .. 0 χαπίτις δεμινουτίονι ἢ ὁπε... [ν]ον οὐτένδω ἤ τισ[ιν] ἄλλοις [οὐκ ἀγνο]ουμέϊνοις τρόποις. ᾿Αλλὰ]... ............ &pipob .... sues. 1 νυν ννενεν z[spi] δὲ τῆς περσοναλίας ἀγωγῆς, [ἥτις περὶ] τοῦ οὐσουφρούχκτου τίκτεται, [εἴτε] εἰς ἐπερώτησιν ὁ οὐ[σούφρουκτος κατην]έχ[ϑη] εἴτε ἐν διαϑ[ἠχκῃ κατελείφϑη, ἠ]μφιβάλίλετο, ϑανάτῳ μὲν] τοῦ οὐσουφρουκτουαρίου [καὶ καπίτις 23

nos

εἰϑισμένων

|

δι᾿; suppl.

30 οὐκ ἀγνοουμένοις:

nos

|

27 πόδας:

nenn...

πόδα

Yué . . II

IT

|

29 ἤρεσεν

ἣ τῷ:

suppl.

ex

1006

LIB.

XVI — TIT. VIII

δεμινουτίονι] αὐτὴν ἀναιρεθῆναι... .....νν νον μείωσ..... 220..... [ἥτις περὶ τοῦ οὐσουφρούκτου τίκτ]εται, μηδὲ αὐτὸν τὸν οὐσούφρ[ίουκτον τῷ vov οὐτενδω φϑείρεσϑαι], εἰ μὴ μόνον τῷ ϑανάτῳ [τοῦ οὐσουφρουκτουαρίου καὶ] αὐτοῦ τοῦ πράγματος ἀπωλίείᾳ, ἀλλὰ τὸν οὐσούφρουκτον, ὃν] κτήσηταί τις ἑαυτῷ, [τοῦτον ἕως] ζῇ ἀϑῶον [ἐχέτω], ἐπειδὴ πολλαὶ x[xi]..... 700..... B XVI, 8, 40 = C IIL 33, 17. l. Καὶ τὴν ἐλευϑερίαν τοῦ δούλου, περὶ ἧς εἰρήσομεν ἐν τῷ ζ΄. βιβ.

10

15

(ID

xx9'

ὃν τὸν οὐσούφρουκτον

ἔχομεν,

2. Εἰ γὰρ ἔλεγον οἱ παλαιοί, ἵνα διὰ τοῦ ἑνὸς προσώπου φϑείρηται [ὁ] οὐσούφρουκτος, ἐκ τῶν ἐναντίων ἣ διάταξις νομοϑετεῖ, ἵνα διὰ τοῦ ἑνὸς προσώπου σώζηται [6] οὐσούφρουχτος. [Ξένο]ν γάρ ἐστιν «ὃ» ἣ διάταξις ἐκ[αινο]τόμησε, π[αρὰ] τ[ῷ δεσπ]ότ[ῃ] ἢ παρὰ τῷ πατρὶ τὸν οὐσούφρουκτον χατ[αμένειν]. 3. Ἐπειδὴ γὰρ δι’ αὐτοῦ ἤβηλϑ.. εἰς τὸν πατέρα, διὰ τοῦτο κἂν ὁ πατὴρ τελευ[τήσῃ]! μὴ γράψας αὐτὸν κληρονόμον, ἡ διάταξις ἠβουλήϑη μέν[ειν] Z 125 παρὰ τῷ υἱῷ τὸν οὐσούφρουκτον, ὡς καὶ... llle

11 ξένον κτλ.: suppl. nos | διάταξις ἐκαινοτόμησε: διαϑήκ..... τομησε II n ..IÍ

|

ἣ παρὰ τῷ

πατρὶ:

ἥπερ

τοῦ πατρὸς

II

|

16 υἱῷ:

Ζ,

πατρὶ II

| 12 τῷ:

LIB.

SCHOLIA

AD

XVI

— TIT.

VIII (P)

BASILICORVM E COD.

PAR. GR.

1007

LIB. XVI

TIT. VIII

1352 (P).

Ad rubricam. 1. "Opoc: χρῆσις καρπῶν ἐστιν ἐπὶ ἀγροῦ καρπίζεσϑαι" ἡ δὲ χρῆσις μόνη Hb H 5 μερυκὴ ἐστιν, olov τὸ λαμβάνειν λάχανα 7| ὀπώρας ἣ φύλλα ἣ ξηρὸν ξύλον 201 N τι τοιοῦτον. 2.

De

usu

et auiticion.

3. Big. ζ΄. τῶν Aey. τιτ. η΄. κεφ. α΄. Οὗτος ὁ τίτλος οὐκ ἔστιν ἐν τῷ Ko8txv: ἀνάγνωθι Bi. γ΄. τιτ. λγ΄. διατ. ια΄. καὶ ιγ΄. καὶ. βιβ. Ay’. τιτ. β΄. 10

BXVL 18. Ἢ

8, 4 — D VII, 8, 4. νύμφη.

B XVI, 8, 8 — D VII, 8, 8. Ι. Τὸ ληγατευόμενον ἐπὶ αἱρέσει αἰσχρᾷ [αἰτία] δίδοται τῆς αἱρέσεως. 15.

B XVI, 8, 10= D VII, 8, 10. l. Διὰ τὸν κανόνα τὸν λέγοντα᾽ χληρονόμους οὐ διαβαίνει.

τὰ

προσώποις

συγχωρουμένης Hb It 202

προσόντα

προνόμια

εἰς

2. Τουτέστιν οἰκήσεως" T) γὰρ χρῆσις τοῦ οἴκου ἐξ ἀνάγκης χρῆσις καρπῶν ἐστι. Ζήτει τοῦ ιβ΄. χεφ. τὸ μέσασμα. 22.

B XVI, 8, 11 — DVI, 8, 11. l. Σημείωσαι" τὸ ἴδιον δίκαιον κατ᾽ οὐδένα τρόπον Exrorel.

B XVI, 8, 14 — D VII, 8, 14. 1. Τοῦτο λέγει" ὅταν ληγατευϑῇ χρῆσις καρπῶν ἢ καρπὸς ἁπλῶς, ἔχουσι Hb II ταῦτα καὶ τὴν ψιλὴν χρῆσιν. Οὐ δύναται τὴν ληγατευϑεῖσαν χρῆσιν καρπῶν 308 257) καρπὸν μειοῦν, τυχὸν ἵνα εἴπῃ ὁ διαϑέμενος᾽" ληγατεύω τῷ δεῖνι τοὺς 4 4: Fabr, εἰ P. | 5 ὀπώρας: Fabr. dubium (ὀπόρας vel ὀπέρας) P | 9 fp. λγ΄. mw. β΄.: scil. Digestorum | 13 αἰσχρᾷ: αἰσχρὰ P | 16 προσώποις: Fabr., ἀπρόσωπα P | 23 καρπὸς: Fabr., καρπῶν P | 25 καρπὸν: Fabr., καρπῶν P | μειοῦν: Fabr.,

μή.

P

1008

LIB.

XVI

— TIT. VIII

(D)

χαρποὺς τοῦδε τοῦ ἀγροῦ, μέχρι περίεστι χρῆσϑαι ψιλῶς καὶ μὴ πᾶσαν τὴν πρόσοδον ἀναλαμβάνειν. 'Ev γὰρ τῇ ἐξουσία αὐτοῦ κεῖται καὶ ὅτε βούλεται πάλιν ὁλόκληρον ἔχειν πᾶσαν τὴν χρῆσιν μὴ ἀπόλλων αὐτὴν ἐκ τῆς ψιλῆς

χρήσεως. δ

2. Ὅταν δὲ ψιλῶς χρῆσις ληγατευϑῇ, οὐκ «ἔχει» ἐν ἑαυτῇ καὶ τὴν πᾶσαν πρόσοδον τῶν καρπῶν, ἀλλ᾽ ἐκεῖνα μόνον, ὅσα ψιλῶς χρώμενος δύναται ἔχειν. Καὶ δυνατὸν ληγατεύεσϑαι ψιλὴν τὴν χρῆσιν ἄνευ τῆς φρούκτου συγκομιδῆς [τῶν καρπῶν} καρποὺς δὲ ληγατεῦσαι καὶ προσϑεῖναι ἔχειν τούτους χωρὶς χρήσεως ἀδύνατον, ὅτι N τῶν καρπῶν συγκομιδὴ αὐτὴ ἣ χρῆσίς ἐστι, καὶ 10 διὰ τοῦτο καρποὶ χωρὶς χρήσεως ἀχρήστως ληγατεύονται. B XVI, 1.

,

8, 15 = D VII, 8, 15.

᾿Οπωρῶν LA

καὶ ἑτέρων τροφίμων EE

Sur}

H

τῶν ἐν τοῖς κελλαρίοις ἀποτεϑειμένων. M

’

H

3

2

B XVI, 8, 19 = D VII, 8, 19. l. Τουτέστι ψιλῆς χρήσεως μέρος οὐ ληγατεύεται᾽ οὐ γὰρ δύναταί τις Hb Il 15 μερικῶς ἱππάζεσϑαι 7) περιπατεῖν. Χρήσεως δὲ καρπῶν μέρος ληγατεύεται᾽ κἂν γὰρ δύο τισὶ ψιλὴ ληγατεύεται χρῆσις, ἀλλ᾽ ὅμως εἷς ἕκαστος κατὰ τὸ ὁλόκληρον δοκεῖ ἔχειν τὴν ψιλὴν χρῆσιν οὐ γὰρ μερικῶς, ὡς εἴρηται, ἱππάζεται T) μερικῶς ἀναπατεῖ.

20

B XVI, 8, 22 — D VII, 8, 22. 1. Σημείωσαι «περὶ» προσαυξήσεως᾽ σημείωσαι ὡραῖον, δι᾿ ὧν φησι (iB. γ΄. τῶν περὶ δικαστηρίων ἐν τελευταίῳ τιτ. B XVI, 8, 23 — DVI, 8, 23. 1*. Τοῦ πράγματος δηλαδή, οὗπέρ τις τὴν χρῆσιν ἔχει.

26

B XVI, 8, 24 -- C III, 33, 1. 1. Big. γ΄. τοῦ Ko. τιτ. λγ΄. κεφ. α΄. B XVI, 8, 26 = C III, 33, 3. 1. Ἔν à εἷς ἣν ὁ τὴν χρῆσιν ἔχων᾽ εἰ γὰρ δύο ἦσαν, τοῦ ἑνὸς τελευτήσαντος Hb II τῷ ἑτέρῳ προσηύξανε τὸ τοῦ τελευτήσαντος μέρος. 205 3 ἔχειν: ἔχει P | 5 ἔχει: suppl. Fabr. | 6 ὅσα: ὅσον P. | 10 ληγατεύονται: prius Anyarebouev P | 15 χρήσεως: Fabr., χρῆσις P | 20 sch. 1 fortasse ad cap. 26 sch. 1 spectat | ὧν: ὥς P | 23 sch. 1 adscr. man. recentissima

LIB.

XVI

— TIT. VIII (P)

1009

B XVI, 8, 29 = C IIL 33, 6. 1. Ζήτει τοῦ γ΄. Rig. «Big.» x9/. τιτ. α΄. κεφ. ρις΄. ϑεμ. γ΄. B XVI, 8, 326 = C IIL 33, 13. l. ᾿Ἰστέον, ὅτι χρῆσις μόνη οἰκήσεως διαφέρει χρήσεως καρπῶν. 'O γὰρ Hb II 5 χρῆσιν μόνην ἔχων οἰκήσεως δύναται μόνος οἰκεῖν μετὰ τῆς γαμετῆς αὐτοῦ καὶ τῶν οἰκείων παίδων καὶ ἀπελευϑέρων καὶ ἄλλων ἀπελευϑέρων, οἷς οὐχ ἧττον ὡς οἰκέταις κέχρηται" οὐ μὴν δύναται τὴν οἴκησιν μισϑοῦν. 'O δὲ χρῆσιν καρπῶν οἰκήσεως ἔχων δύναται τὴν οἴκησιν μισϑοῦν ἑτέρῳ τοῦ κατοικεῖν, ὡς ἰνστειτρουτιὼν β΄. x

10.

-

»

P

B XVI, 8, l. Ἢ τῆς xal ἐλαχίστη. ϑανάτῳ᾽ μέση

,

x

2

,

x

FA

3

,

»

39 = C IIL 33, 16. πρώτης καταστάσεως ἐλάττωσις τριττή ἐστι᾿ μεγίστη, μέση, Καὶ μεγίστη μέν ἐστιν, οἷον ἡνίκα τις ἁμαρτήσας καταδικασϑῇ δέ ἐστιν, ὅταν τις διά τι ἁμάρτημα εἰς νῆσον περιορισϑῇ ἐλαχίστη

δέ ἐστιν, ὅταν τις αὐτεξούσιος ἢ ὑπεξούσιος, ὁ μὲν αὐτεξούσιος δέδωκεν ἑαυτὸν

15 εἰς ἀρρογαστζίονα, ὁ δὲ ὑπεξούσιος γέγονεν αὐτεξούσιος. ἐνταῦϑα τῆς πρώτης καταστάσεως ἐναλλαγὴ γέγονεν. 2.

᾿Ιδοὺ

τοίνυν

καὶ

Ζήτει κείμενον τὸ τέλος τοῦ «β΄.» «vr. «τοῦ» μς΄. βιβ. 4 sch.

Fabr.,

I ad initium c. 37 trahit P; eadem in textu habentII

οἰκέται

II et Syn.

|

P;

leg.

οἰκείοις ἡ

13 ϑανάτῳ: 9av&v.

|

11

verba

P 9av&rou

scholii

Fabr.

1 partem

|

17 v:

Syn. textus

| 7 οἰκέταις: efficiunt

in

supra lineam add. P

1010

LIB.

SCHOLIA

AD

XVI — TIT.

IX (ID

BASILICORVM

LIB. XVI

EX APOGRAPHO

TIT. IX

II

B XVI, 9, 1 — D VII, 9, 1. l. Ἤδη μὲν ὡς. περ... περι... διδομένης παρὰ vT.............. Z 125 5...... εὐϑανα. α΄... τε. εἴπομεν .. [ἐν] τῷ παρόντι τιτ. Πρωτοτύπως τε χαὶ

ΔῸΣ

ἐν τελευτῇ] =

τὰ

^

m[sp]

x

τούτων ,

π.΄......

οϑεισθαι... Terre

ee ees καὶ ἱκανοῦ παρεχ[ομένου οὐ] μόνον ἐπὶ τῶν ἐν ἀποχρήσει πραγμάτων, ἀλλὰ καὶ ἐπὶ ἑτέρου παντός. [Οὕ]τω φησί" δικ[αυι]ότατον ἔδοξεν εἶν[αι)}] τῷ πραίτωρι χρῆναι τὸν οὐσουφρουχτουάριον 10 παντὸς πράγματος] οὐσουφρούχτου ληγατευϑέντος περὶ [ἑκ]α[τέρου] τὸν προπριετ[άριον] ἀσφαλίζεσθαι, ὅτι ἀνδρὸς ἀγαϑοῦ δοκιμασίᾳ [χρ]ήσε[ται] .....1100..... 2. [Τοσαύτην ὁ οὐσ[ουφρουκτουάριος] ἀπαιτεῖται σπουδήν, ὅσην αὐτὸς ἐπὶ τοῖς οἰκείοις τίϑεται πράγμασιν. Σημείωσαι διὰ τὸ κείμενον πρὸς τῷ 18 τέλει τοῦ παρόντος διγ. καὶ ἐν τῷ β΄. διγ. Σημείωσαι, ὡς εἶπον, ὅτι κούλπαν καὶ μόνην ὁ οὐσουφρουχτουάριος ἀπαιτεῖται, τουτέστι μὴ ῥαθυμεῖν. Καὶ μὴ συναρπαγῇς ἐκ τῶν εἰρημένων τῷ Πομπωνίῳ ἐν τῷ ξε΄. διγ. τοῦ α΄. τιτ., καὶ νομίσῃς διλιγεντίαν ἤτοι ἐπιμέλειαν καϑόλου τὸν οὐσουφρουχκτουάριον ἀπαιτεῖσϑαι δι’ ὧν ἐκεῖσέ φησιν. ᾿Ἐχκεῖνα γάρ φησιν, ὅσον ἧκε πρὸς αὐτὸν καὶ 20 τοὺς αὐτῷ διαφέροντας᾽ οὕτω γὰρ ἄρχεται τὸ αὐτὸ Duy. διλιγεντίαν οὐ χρεωστεῖ παρασχεῖν ὁ οὐσουφρουκτουάριος, εἰ μὴ πρὸς τὰ οἰκεῖα καὶ τοὺς αὐτῷ διαφέροντας ὅπερ εἰς κούλπαν ἀναλύεται. "Ἔστι γὰρ τῆς ἄγαν ῥαϑυμίας τὸ μήτε τῶν οἰκείων κρατεῖν. Οὕτως εἰπέ, καὶ οὐ διαμάχῃ τῷ ἐνταῦϑα ῥητῷ σαφῶς ἔχοντι, ὅτι ὁ οὐσουφρουχτουάριος τὴν κυρίως χούλπαν ἀπαιτεῖται, 25 τουτέστι σπουδήν, ἣν αὐτὸς ἐπὶ τοῖς οἰκείοις τίϑεται πράγμασιν. 3. Τοῦ ᾿Ανωνύμου. ᾿Επὶ οὔσου καὶ ἀβιτατίονος καὶ ὀπερῶν, ὡς διγ. [t]. ᾿Ανάγνωθι καὶ τὸ ς΄. 4. Τοῦ αὐτοῦ. ᾿Ανάγνωϑι καὶ τὸ τέλος τοῦ διγ. xal . . βιβ. Καὶ ὁ οὐσουάριος γὰρ τὴν τοιαύτην δίδωσι ἀσφάλειαν, ὡς Ot. £'., ta'., καὶ ἐγγυητὰς δίδωσιν, 80 ὡς ἔστι μαϑεῖν ἐκ τῶν εἰρημένων περὶ τῶν ἐν ἀποχρήσει τιτ. ε΄. διγ. η΄. καὶ περὶ παντὸς οὐσουφρουχτουαρίου cur. α΄. διγ. ιγ΄. SATISDartova γάρ φησιν, ὅπερ ἐγγύας δηλοῖ, ὡς βιβ. ς΄. τοῦ Κωδ. τιτ. λη΄. διατ. γ΄. ^

M

17 διγ. τοῦ

[4

,

α΄. ttr:

,

,

Z, τιτ. τοῦ

€

α΄. βιβ. TI

,

,

x

3

x

,

LIB.

5.

XVI

— TIT.

IX

(ID)

1011

Τοῦ ᾿Ανωνύμου. Μέμνησο τοῦ ξε΄. διγ. τοῦ α΄. Tcr. £v αὐτῷ γάρ φησιν,

ὅτι ὀφείλει πάντα ποιεῖν, ὅσα περὶ τὰ ἴδια ποιεῖ ἐπιμελὴς οἰκοδεσπότης.

I4

2

f

,

m

Q4

x

M»

€»

M

;

,

6. ᾿Ορϑῶς καὶ συμφερόντως ποιήσουσιν ἑαυτοῖς τοῦτο μὲν ὁ κληρονόμος, τοῦτο δὲ καὶ ὁ λεγατάριος, τουτέστιν ὁ προπριετάριος καὶ ὁ οὐσουφρουχκτουάριος, xal ἀπαλλάξουσιν αὑτοὺς τῆς ὡς εἰκὸς ἐγειρομένης μετὰ ταῦτα φιλονεικίας Z 126 καὶ τοῦ λέγειν᾽ χεῖρον ἐγένετο ἢ οὐκ ἐγένετο χεῖρον τὸ πρᾶγμα, εἰ ἐν αὐτῷ τῷ ἄρχεσϑαι τὸν ληγατάριον ἤτοι τὸν οὐσουφρουχτουάριον κεχρῆσϑαι τῷ πράγματι, 10

2

o

15

τουτέστι

εὐθὺς

οὐσουφρουκτουάριος, 25

30

ὅτε δίδοται

αὐτῷ

οὐσούφρουχτος,

εἰς ἐκμαρτύριον

ἐνέγχοιεν, τουτέστιν ἐν ἐκμαρτυρίῳ ποιήσουσι δῆλον τὸ πρᾶγμα καὶ τὴν τοῦ πράγματος ὄψιν ἤτοι διατίμησιν, ἵνα σβεννυμένου τοῦ οὐσουφρούχτου δεῖξαι δυνηϑεῖεν, εἰ τὸ πρᾶγμα χεῖρον ἐποίησεν ὁ λεγατάριος καὶ ὅπως, τουτέστι ἐπὶ ποίᾳ ποσότητι, ἐποίησε. Χρησιμώτερον δὲ xal λυσιτελέστερον εἶναι ἔδοξε τῷ δικ[αιολόγῳ] ἐντίϑεσϑαι τῇ ἐπερωτήσει ἰδίζκως] παραχρῆμα ταύτην χομιτεύεσϑαι καὶ ἁρμόττειν, εἰ μὴ ΒΟΝῚ VIRI ARBITRATU χρήσεται τῷ οὐσουφρούκτῳ, ἵνα ἐὰν μὴ οὕτω χρήσηται ὁ οὐσουφρουχτουάριος, ἄδεια τῷ προπριεταρίῳ δοϑῇ κινῆσαι παραχρῆμα τὴν ἐξτιπουλάτου καὶ μὴ πρὸς ἀνάγκης αὐτὸν ἐχδέχεσϑαι καὶ περιμένειν, ἵνα σβεσϑῇ ὁ οὐσούφρουκτος. Ἣ δὲ περὶ τοῦ οὐσουφρούκτου ἐπερώτησις δύο ἔχει αἰτίας ἤτοι δύο κεφάλαια᾽ ἕν τὸ λέγον, ὅτι ἐάν τις ἄλλως τῷ πράγματι χρήσηται, ἤπερ ἀνὴρ ἀγαϑὸς δοκιμάσῃ, χατέχεσϑαι δηλονότι ἐν τῷ διαφέροντι τὸν μὴ οὕτω χρησάμενον" ἕτερον δὲ χεφάλαιον περὶ ἀποκαταστατέου τοῦ οὐσουφρούχτου, τουτέστι ὅτι σβεννυμένου τοῦ οὐσουφρούκτου τὸ πρᾶγμα ἀποκαϑίστησιν. Τούτων δὲ τῶν κεφαλαίων τὸ μὲν πρῶτον εὐθὺς κομιτεύεται, τουτέστι ἅμα τε καὶ ἄλλως χρήσηται ὁ καὶ

πολλάκις

κομιτεύεται

πρὸς

τὴν

ἐξ

αἰτίας

τοῦ

οὐσουφρούκτου γενομένην ἐπὶ τῷ πράγματι βλάβην: τὸ δὲ δεύτερον τῆς καυτίονος κεφάλαιον ἤτοι περὶ τῆς τοῦ πράγματος ἀποκαταστάσεως οὐκ εὐθύς, ἀλλὰ σβεννυμένου κομιτεύεται τοῦ οὐσουφρούκτου. ᾿Αλλ᾽ ἐπειδὴ φϑάσαντες εἴπομεν ἐν τῷ α΄. κεφ. περὶ τῆς καυτίονος, ὅτι σβεννυμένου τοῦ οὐσουqpoóxTou τὸ ἐντεῦϑεν φαινόμενον ἀποχαϑίστησιν ὁ οὐσουφρουχτουάριος, μηδεὶς ἄχρηστον νομιζέτω τὴν τοιαύτην ἐπερώτησιν᾽ οὔτε γὰρ δίδοσθαι αὐτὸ τὸ πρᾶγμα ἐπερωτᾷ ὁ προπριετάριος (N γὰρ ἄχρηστος ἦν ἡ ἐπερώτησις, ἐπειδὴ ἀχρήστως τις ἐπερωτᾷ δίδοσϑαι αὐτῷ τὰ κατὰ δεσποτείαν αὐτῷ διαφέροντα), ἀλλ᾽ οὐτι[λίως] ἐπερωτᾷ, ὅτι ἀποκαϑίστησιν αὐτῷ τὸ ἐντεῦϑεν φαινόμενον, τουτέστι τὸ ypo ..... ἤτοι τὴν φυσικὴν τοῦ πράγματος κατοχήν. 3 συμφερόντως:

2, συμφρενοντοςIT. | 6

εἰ: Z,

$5 II |

7 τῷ (ἄρχεσϑαι): Z, τὸII |

13 δικαιολόγῳ: haec et seq. suppl nos ἰδίκως: ἰραι.. ΠΟ ταύτην: τουτέστι II | 17 ἢ: Z, εἰ II | 33 οὐτιλίως: οὔτε II, quod delendum existimat Z | 34 xpo..... : Z adnotat: sic, vel Apo8 $ supra lineam scriptis

vel rpuó

Codex

habere

videbatur,

literis o et «8» vel u et

1012

LIB.

XVI --- TIT. ΙΧ (ID

σι

Ἔσϑ᾽ ὅτε δὲ τῇ τοιαύτῃ ἐπερωτήσει καὶ ἡ τοῦ πράγματος σιωπηρῶς ἐγκεῖται διατίμησις, τουτέστι ἔσϑ᾽ ὅτε διὰ τῆς τοιαύτης ἐπερωτήσεως ὁ οὐσουφρουχκτουάριος τὴν τοῦ πράγματος ἀπαιτεῖται διατίμησιν, ὅτε πράγματος μέλλοντος οὐσουχκαπιτεύεσϑαι περιεφρόνησεν ἰντερρουπτεῦσαι τὴν οὐσουκαπίονα᾽ τότε γὰρ οὐσουκαπιτευϑέντος τοῦ πράγματος ἀνάγκη ἐστὶν αὐτὸν τὴν τούτου χαταϑεῖναι διατίμησιν. 'O γὰρ οὐσουφρουχτουάριος πᾶσαν τοῦ πράγματος ἀναδέχεται τὴν φροντίδα. Καὶ κουστωδίαν γὰρ ἐπὶ τῷ πράγματι παρέχειν ὀφείλει. Δῆλον δέ, ὅτι διὰ τῆς κουστωδίας τὴν κυρίως κούλπαν δηλοῖ, τουτέστι σπουδὴν ἣν αὐτὸς ὁ οὐσουφρουχτουάριος ἐπὶ τοῖς οἰκείοις τίϑεται πράγμασι. 10 Τοῦτο γὰρ ἔγνως καὶ ἐν τῷ προλαβόντι διγέστῳ. T.

᾿Ανάγνωθϑι τὸ τέλος τοῦ τιτ. καὶ βιβ. με΄. τιτ. α΄. διγ. κϑ', deu. γ΄.

8.

Τοῦ

αὐτοῦ.

Τὸ

εἰπεῖν

QUANTI

EA

RES

ERIT

7) QUANTI

EAM

REM

20

3

-

25

B XVI, 9, 3= D VII, 9, 3. Ι. Πᾶς x&ococ, 9v οὗ σβέννυσθαι πέφυκεν ὁ οὐσούφρουκτος, ἐγκεῖσϑαι τῇ περὶ αὐτοῦ καυτίονι δοχεῖ, τουτέστιν οἱῳδήποτε τρόπῳ σβεννυμένου τοῦ οὐσουφρούκτου ἣ τῆς ἱκανοδοσίας κομιτεύεται καυτίων. Οὕτω γὰρ ἔχει τὰ τῆς ἐπερωτήσεως ῥήματα, ὅτι ἀπο[κα]ϑίστησι τὸ ἐντεῦϑεν φαινόμενον, ἐὰν παύσηται διαφέρειν αὐτῷ. Κἂν ἐληγατεύϑη «γάρ, μήπω δὲ κατηνέχϑη» αὐτῷ, xal «οὕτως; ὡς παυσαμένου τοῦ οὐσουφρούκτου κομμιτεύεται οὐδὲν ἧττον ἡ ἐπερώτησις, ὡς ἂν εἰ ἐπαύσατο νέμεσϑαι τὸ μήτε τὴν ἀρχὴν ἤδη δεξάμενον. Θὲς γάρ, ὅτι ὑπὸ αἵρεσιν τοῦ οὐσουφρούκτου ληγατευϑέντος ὁ χληρονόμος ἠρτημένης τῆς αἱρέσεως ἔτι ἑκοντὶ δέδωκε τῷ ληγαταρίῳ τὸ πρᾶγμα xol ἐπηρώτησεν αὐτὸν καὶ ἠσϑένησεν ἡ αἵρεσις καὶ ἠρτημένης αὐτῆς ἐτελεύτησεν ὁ ληγατάριος (οὕτω ϑεμάτισον εἰδὼς ἐκ τοῦ α΄. διγ. τοῦ δ΄. τιτ. τοῦ παρόντος βιβ., ὅτι ὁ μήπω συστὰς οὐσούφρουκτος, τουτέστι ὁ μήπω κατενεχϑείς, οὐκ ἀπόλλυται καπίτις δεμινουτίονι, τελευτῇ μέντοι ἀπόλλυται καὶ ὁ μήπω συστάς" οὔτε γὰρ πέφυκε ἐπὶ κληρονόμοις [6] οὐσούφρουκτος, οὐδὲ εἰ συνέστη, παραπέμπεσϑαι) --- ϑὲς δέ, ὅτι καὶ ἠσϑένησεν μετὰ τὴν δόσιν τῆς καυτίονος καὶ τὸ παραλαβεῖν αὐτὸν τὸ πρᾶγμα παρὰ τοῦ κληρονόμου βουλομένου. Προβαίνει δὲ λέγειν, ὅτι δέδωκε τὴν καυ[τίονα] πρὸ τῆς τοῦ οὐσουφρούκτου συστάσεως ὁ ὑπὸ αἵρεσιν ληγατάριος καὶ τὸ πρᾶγμα παραλαβὼν ἕτερός τις ἢ καὶ αὐτὸς ληγατάριος ἠρτημένης ἔτι τῆς αἱρέσεως τὸ πρᾶγμα μετετύπωσεν᾽ οἶδας

or

e

ESSE PARET οὐ διάφορον. Ἔν ἑκατέρῳ γὰρ τοῦ ἀληϑοῦς πράγματος oxo- Ζ 127 πεῖται ἣ διατίμησις, οὐ μὴν τὸ διαφέρον, ὡς βιβ. ν΄. τιτ. t. διγ. ροϑ'., phy.

18 4: Z, 511 | 20 γὰρ --- οὕτως: suppl. nos | 21 παυσαμένου τοῦ οὐσουφρούκτου: παυσάμενος τῷ οὐσουφρούκτῳ II | 33 παραλαβὼν: Z, παρέλαβεν II

LIB. XVI — TIT. IX (ID

1013

γάρ, ὅτι τῇ μεταποιήσει τοῦ πράγματος καὶ ὁ μήπω συστὰς οὐσούφρουκτος σβέννυται ἤτοι ἀρχὴν λαμβάνειν οὐ δύναται. Μέμνησο τοῦ παραδεδομένου ἐν τῷ γ΄. καὶ ε΄. Ow. τοῦ [δ΄.] τιτ. τοῦ παρόντος βιβ. L

X

>

A

,

2. ᾿Ανωνύμου. ᾿Ανάγνωϑι 5 ϑεμάτισον, ὅτι ἐδόϑη ἀσφάλεια εἶτα τὴν αἵρεσιν ἐν τῷ μεταξὺ μήπω συστὰς οὐσούφρουκτος διγ. α΄. τοῦ δ΄. τιτ. /

"

Ύ

^

3

FA

[4

2

H

5

,

M

-

,

βιβ. β΄. τιτ. η΄. διγ. ιβ΄. καὶ πρὸς τὸ ἐκεῖσε καὶ τὸ πρᾶγμα, πρὶν ἁρμόζει ὁ οὐσούφρουχτος, ἀτονῆσαι, ὑφ᾽ ἣν κατελείφϑη. Οἶδας γάρ, ὅτι οὐκ ἀπόλλυται τῇ καπίτις δεμινουτίονι, [ὡς] x

U

,

>

x

-

=

N

€

»

t

,

ἃ

ε

»

L

H

᾿

4

3. Ἐὰν οὐσούφρουκτόν τις ληγατεύσας ῥεπετιτεύσῃ αὐτὸν οὕτως εἰπών 10 δίδωμιμ καὶ ληγατεύω Τιτίῳ i τὸν οὐσούφρουκτον, "Y 9p ; ὁσάκις ς ἂν αὐτὸν ἀπολέσγ σῃ καὶ ἐπερωτηϑῇ ὁ λεγατάριος τὴν συνειϑισμένην ἐπερώτησιν, ὅτι καὶ δεόντως χέχρηται τῷ οὐσουφρούκτῳ nal σβεσϑέντος αὐτοῦ τὸ πρᾶγμα ἀποκαταστήσει, κομμιτεύεται μὲν ἀπὸ τῶν β΄. κεφαλαίων ἣ ἐπερώτησις, ὁσάκις ἂν ὁ οὐσούφρουκτὸος ἀπόλλυται, ἀντιτίϑησι δὲ τὴν ἐκ τῆς ῥεπετιτίονος παραγραφὴν 15 καὶ οὐκ ἀναγχάζεται ποιεῖσθαι τὴν τοῦ πράγματος ἀποκατάστασιν. Διά τοι τοῦτο χρὴ οὐχ ὡς ἔτυχεν, ἀλλὰ μετά τινος παρατηρήσεως ἐπερωτᾶσϑαι τὸν ληγατάριον, ἵνα μὴ πυχνοτέρως τὸ αὐτὸ κατ᾽ αὐτοῦ συγχροτῆται δικαστή, τις “ 5 » 2 = £f FR \ ριον. Ti οὖν; Οὕτω χρὴ αὐτὸν Enepwrächa ὁμολογῶ ποιεῖσϑαι τὴν τοῦ πράγματος ἀποκατάστασιν, ὅτε μέλλω τελευτᾶν ἣ ὅταν τελείως σβεσθῇ 20 ὁ οὐσούφρουκτος. »

x

>

r

,

[4

€

,

»

x

[4

,

7,

4. ᾿Ανωνύμου. Τουτέστιν ἐὰν μὴ περὶ τῆς ἀπὸ ϑανάτου μόνου φϑορᾶς, ἀλλὰ γενικῶς ἐπερωτήσω, εἶτα συμβῇ μοι καπίτις δεμινουτίων, κομμιτεύεται 7, ἐπερώτησις, ἁρμόζει δὲ N τῆς ῥεπετιτίονος παραγραφή. 5. Εἰ δὲ καί τις οὐσούφρουχκτόν σοι πράγματός τινος ἐλεγάτευσε πούρως, τὴν Ζ 128 25 δὲ προπριεταρίαν ὑπὸ αἵρεσιν τήν ᾿ἐὰν σχοίης παῖδας᾽, πάλιν ἀπολομένου τοῦ οὐσουφρούκτου κομμιτεύεται μὲν ἡ τῆς ἀναδόσεως ἐπερώτησις, ἀντιτεϑήσεται δὲ ἡ ἐκ τοῦ ληγάτου τῆς προπριεταρίας παραγραφή ᾿ἀλλ᾽ εἰ μὴ παιδοποιήσας ἱδεσπότης ἐγενόμην τοῦ πράγματος". 6. ᾿Ανωνύμου. Ἐὰν γὰρ σχῇ παῖδας, λαμβάνει καὶ τὴν δεσποτείαν καὶ 30 τῇ κονσολιδατίονι φϑείρεται ὁ οὐσούφρουκτος, καὶ ὡς φϑαρέντος «αὐτοῦ» αὐτὸν ,

x

γνώμῃ

ἐκ τῆς ὁμολογίας Σ

lod

€

Hi

ἀπαιτεῖ ὁ κληρονόμος, »

-

γὰρ αὐτὸν ἔχει τοῦ

€

,

ἀλλ᾽ »

,

ἐκβάλλεται ,

,

παραγραφῇ᾽ e

τεστάτωρος.

7. Ὃ κληρονόμος ἤτοι ὁ προπριετάριος διδοὺς τὸν οὐ[σούφρουκτον ἐπη]ρώτησε τὸν οὐσουφρουκτουάριον, [Órt] BONI VIRI ARBITRATU κέχρηται τῷ 19 μέλλω:

Z, μέλλων II

|

30 αὐτοῦ

αὐτὸν:

αὐτὸν II, αὐτοῦ

Z

1014

10

15

LIB.

25

35

IX (ID

....45.....

δέδωκεν,

N

δὴ

τὴν

καυτίονα

κτήσηται

B XVI, 9, 4= D VII, 9, 4. d. .2.2......seessses... αὐτὸν ἐναγόμενον nn een εν ἀντιτιϑέναι παραγραφὴν oo... [ἀ]χρήστως κινεῖ τὴν ἀπὸ τῆς καυτίονος ἐξτιπουλάτου φαμὲν ἔνϑα φαχτ.......... προπρίεταρ. .. ὁ οὐσουφρ. ... ἐκτήσατο... 40... φάκτ., ὅτι ἐξαιρεῖν τοῦ κληρονόμου τῆς προπριεταρ. .. oucouQp .. ἐπερωτήσατο .....90.....0mó αἵρεσιν 9 ὑπὸ ἡμέραν καὶ 280... mm. ὅτε φάκτ.. τοῦ κληρονόμου nennen παραγραφῇ, ὅτι..... 99 ..... ταῦτ... τῆς ὁμολογίας SoAo . ποι ...... ἐννννννων,

30

— TIT.

οὐσουφρούχτῳ καὶ ὅτι σβεσϑέντος αὐτοῦ τὸ ἐντεῦϑεν φαινόμενον ἀποκαϑίστησι. [Εἰ τοίνυν τὴν μὲν συνει]7ϑι[σ]μένην ἔλαβε καυτίονα, μήπω δὲ τοῦ οὐσουφρούκτου σβεσϑέντος ἐξεποίησε τὴν προπριεταρίαν καὶ ταύτην αὐτ[οῦ ἐκποιήσαντος] ἐσβέσϑη ὁ οὐσούφρουκτος, ἄρα δύναται τὴν ἀπὸ τῆς καυτίονος ἐξτιπουλάτου κινεῖν ὁ κληρονόμος ἤτοι ὁ πρῴην προπριετάριος; Λέγει Οὐλπιαvóg' ἰσχυρότερόν ἐστι τὸ λέγειν μὴ κομμιτεύεσϑαι κατὰ τὸ ἴψο ἰοῦρε τὴν γενομένην πρὸς αὐτὸν ἐπερώτησιν. Διὰ τοῦτο δὲ κατὰ τὸ ἴψο ἰοῦρε οὐ κομμιτεύται νῦν ἡ ἐπερώτησις, οὐχ ὥσπερ κατὰ τὸ προλαβὸν 9é[uxa].......... ernennen παραγρ -. ἐπειδὴ x . P. . ol... προπριεταρ ..... ern nn xoppireU .... 90... ... διὰ τοῦτο... κατὰ τὸ εἰ.....Ὁννννεννν, κομμιτεύεται νῦ[ν] ἣ ἐπερώτησις ........ προλαβ.... 96... KIVEL...... ees ἐχβάλλεται δὲ διὰ παραγραφῆς ἐ.........Ὁὐννννινν προπρίεταρ . . X...8T..... s ρόνομ .. κομμιτεύεται....... 150 ....unre δὲ ἐκεῖνος, ᾧ δυνα[τὸν ἀϊποκαϑίστασϑαι τοῦτο .............. ἀναλαβ.. τῇ γενομένη .....170..... δύναται οὐδὲν ἧττον... onen... τὴν πρ.... eee e] he e a es esse sess. οὐσουφρού..... καὶ μὴ eese een nns. τοῦ παρόντος Tut. .....69..... 8. 'Avavóuou. .....280.....

20

XVI

ἐπειδὴ

IN REM

.....

50.....

026

0X

nennen

Selen nenne οὔτε γὰρ ἔχει ἣ ἐπερώτησις. ..... 80..... γίνεσϑαι δόλ.. εἰκότως δοκεῖ μὴ μόνον αὖτ..... 80.....ρέ.... xol οὗτος eere. Χομμιτεύεται τὸ περὶ τοῦ δόλου κεφάλαιον. Εἰ δὲ καὶ Ζ 129 οὖσός τινι λη[γατευϑῇ] . lees... τῆς τοῦ φρούκτου περαιουμένης αἰτίας τὴν καυτίονα παρέχεσϑαι, ἵνα περὶ μόνου οὔσου, μηκέτι δὲ καὶ περὶ τοῦ φρούκτου παρασχεϑῇ καυτίων, τουτέστιν ἵνα οὕτω ἐπερωτῆται ὁ οὐσουάριος, ὅτι ΒΟΝῚ VIRI ARBITRATU χέχρηται τῷ οὔσῳ καὶ ὅτι τούτου σβεσϑέντος τὸ πράγμα ἀποχαϑίστησι. Τοιγαροῦν εἰ καὶ φροῦκτος δίχα τοῦ 2 εἰ —

μὲν: suppl. nos

| 35 xoi ὅτι: ὅτι καὶ IT

LiB.

XVI — TIT.

IX (ID

1015

obcou προσγένηται ἤτοι καταλειφϑῇ xai &puóon τινί,.... «Ὁ... μ.τ.. Nenn χαυτίων. Ταὐτὸν δ᾽ ἂν εἴη, κἂν ναβιτατίων καὶ ὀπέραι οἰκέτου 3j ἑτέρου τινὸς ζώου τινὶ κατελείφϑησαν... 17... met... τασις... 1900... B XVI, 9, 12 — D VII, 9, 12. Z 130 l. ..... 80..... τοῦ α΄. ttt. τοῦ ιγ΄. Buß. καὶ χωρὶς δὲ τοῦ... κινεῖται παρὰ τοῦ δεσπότου ...... «Ὁ. ιβ΄. τιτ. α΄. Bat... διγ. ς΄. καὶ βιβ. τις΄. τιτ. γ΄. διγ. ιδ΄, καὶ iB. κε΄. τιτ. β΄. Bw. ς΄. Ἔστιν 00v ...75 ... ὡς βιβ. xB'. τιτ. α΄. διγ. λς΄. ϑεμ...... B XVI, 9, 13 Ξ CIV, 27, 1. ]. ...56.. 610... xai... npoonoptlerauud...66... κατὰ τὴν Y διατ. τοῦ παρόντος τιτ. "Ou olo ... 135... προσπορίζεται.. 30... μου...... ει τον ..16...χ.ε.αν.. ἀλλ᾽ ἐκείνῳ ...23... ovg .. 10... ανανεωϑεντ .82...cı δὲ μετὰ τω ...74 ... προσπορίζεται... xxt .. 9... προς «ov ..]1l.. ovo .. Y0.... x.. 23... 61. οὐδὲν ἡ ..19.. εγνως τοι 15. .26..«f πιγνερατικίᾳ ..16.. τελ. τοῦ τιτ. 10

20

25

30

B XVI, 9, 14 — CIV, 27, 2. | ............2... δοῦλος uo ..... 110..... X99-n nen ἵνα ἐξείη αὐτοῖς τῆς τοῦ δεσπότου χελεύσεως κατα[φρονήσαντας] κα[τὰ] τὴν οἰκείαν. τί... ἣν ποιεῖν [τὴν ἐπερώτησιν] καὶ εἰς τὸν ἄλλον [δεσπότην], ὅστις αὐτὸν πολλάκις ὑπέίφϑειρε), ἀλλό[τριον] κέρδος μετενεγκεῖν ...... are , tl ὁ δοῦλος ὁ ἀσεβὴς [τῷ] μὲν χελεύσαντι δεσπότῃ μηδαμῶς ... πειϑαρχῆσαι νομίσει, τῷ [δὲ ἄλλῳ], ὅστις ἴσως καὶ ἀγνοεῖ εἰ καὶ... εν, αἰφνιδίαν προσφέρειν παρα[μυϑ]ΐαν. B XVI, 9, 15 — CIV, 27, 3. Ι. Τὸ κατὰ πόδας. Ἐπειδὴ δι’ ἐλευϑέρου προσώπου, ἐὰν χρήματα ὀνόματι ἑτέρου ἀριϑίμηϑῇ)}, προσπορίζεται ἐκείνῳ, οὔτινος ὀνόματι τὰ χρήματα ἐδανείσϑησαν, διὰ τῆς τοιαύτης ἀριϑμήσεως ὁ κονδικτίκιος, [οὐ u]hv 9 ὑποθϑήκη 7; τὸ ἐνέχυρον, ἅπερ τῷ προχουράτορι δοϑέντα ἣ ὑποτεϑέντα εἰσί, τῷ δεσπότῃ τοῦ συναλλάγματος προσπορί[ζονται], τοιαύτην διαφορὰν ἐκβάλλοντες ϑεσπίζομεν τὸν κονδικτίκιον καὶ τὴν ὑποθηκαρίαν ἀγωγὴν ἣ τὸ ἐνέχυρον ἰδίῳ δικαίῳ [καὶ χωρί]ς τινος κελεύσεως εἰς τὸν δεσπότην τοῦ συναλλάγματος ἐρρῶσϑαι. 'E&v γὰρ [τῷ προκουράτωρι ἀνάγκη ὑπὸ τῶν 18 καταφρονήσαντας κατὰ: suppl. nos | 19 τὴν ἐπερώτησιν : suppl. nos | 20 κέρδος: Z, μέρος II | 29 τῷ δεσπότῃ: dominis Cod. | 30 τὸν κονδικτίκιον: et condictionem

Cod. | 31 κελεύσεως: (i. e. iussione) II, cessione Cod. | 32 ἐρρῶσϑαι: leg. ἔρχεσϑαι (pervenire Cod.) ἀνάγκη — p. 1016 1. 1 ἐπετέϑη: suppl. nos SCHELTEMA,

Basilica,

V.

12

1016

LIB. XVI — TIT. IX (ID)

νόμων ἐπετέϑη τῷ δ]εσπότῃ τοῦ συναλλάγματος ἐκχωρῆσαι τῆς ἀγωγῆς, διὰ τί μὴ ἐξ ἀρχῆς, ὥσπερ ἐπὶ τῆς περσοναλίας ἀγωγῆς N ἐκχώρησις περιττὴ δοκεῖ, μὴ ἐν ταῖς ὑποϑήκαις καὶ ἐν τοῖς ἐνεχύροις τὸν ὅμοιον τρόπον ὁ δεσπότης τοῦ συναλλάγματος ἔχει τὴν ὑποθϑηκαρίαν ἀγωγὴν ἣ τὸν τοῦ ἐνεχύρου δεσμὸν 57) τὴν παρακατάσχεσιν ἑαυτῷ κτηϑεῖσαν; 2. εἰ γὰρ ἀνάγκη ἐστὶ τῷ δεσπότῃ τοῦ συναλλάγματος καὶ τὰ ἑξῆς — Εἰ γὰρ X lee 2C ἐναγόμενος τῇ eese e nnn ἐκχωρηϑ. τὴν ἀγ[ωγὴν] .. ἃ τί....Ὁνν νον ἀνάγκης... .««ὐὐνον τοῦ deonötlou]......... ἁρμόζειν.

3 δοκεῖ: videbatur Cod.

| μὴ: non etiam Cod.

LIB XVI — TIT. IX (P)

SCHOLIA

AD

BASILICORVM

E COD.

PAR.

GR.

1017

LIB. XVI

TIT. IX

1352 (P).

Ad rubricam. 1. Οὗτος ὁ τίτλος οὐκ ἔστιν ἐν τῷ Κώδιυκει. ᾿Ανάγνωθϑι Bi. γ΄. τιτ. λγ΄. 5 διατ. α΄. καὶ βιβ. ς΄. τιτ. νδ΄, διατ. ζ΄., ἐν ἢ φησιν, ὅτι οὐ δύναται ὁ διαϑέμενος τὴν τοιαύτην ἀσφάλειαν συγχωρεῖν. 2.

Βιβ. ζ΄. τῶν

Διγ. τιτ. 9°. κεφ. α΄.

B ΧΥῚ, 9, 3 — D VII, 9, 3. l. Τοῦτο παρίστησιν, ὅτι ἀναλαμβανομένης τῆς χρήσεως, τουτέστι τοῦ Hb II 10 διαϑεμένου γράψαντος, εἰ ἐκπέσῃ τῆς χρήσεως ὁ οὐσουφρουχτουάριος, πάλιν 207 δύνασϑαι αὐτὸν ταύτην ἀναλαμβάνειν, καὶ εἰ ἀσφάλεια τῷ κληρονόμῳ 9097, Hb II παρὰ τοῦ ληγαταρίου ἁπλῶς, ὡς κατά τινα τρόπον τῆς χρήσεως παυομένης ἔχειν τὸν κληρονόμον τὴν ἀνάληψιν αὐτῆς, βεβαιοῦται μὲν ἡ ἐπερώτησις, διὰ δὲ παραγραφῆς πάλιν ἀτονεῖ. 16

2. Παίδων φυσικῶν τυχὸν ὑπαρχόντων αὐτῷ ἣ γνησίων μὲν γενομένων αὐτῷ, τελευτησάντων δέ, ὥς φησι Bu. λε΄. τῶν Βασιλικῶν rır. α΄. κεφ. vy'., οἱ φυσικοὶ παῖδες ἀποκλείουσι τὴν τῆς ἀπαιδίας αἵρεσιν. ' Exi τούτων δὲ σκοπεῖται 3

m

2

Φ-

ἡ τοῦ

,

,

τελευτήσαντος

LÀ

,

διάϑεσις

ἐκ τῆς

Led

mM

αἱρέσεως

καὶ

,

τῆς

ἀξίας

,

αὐτοῦ.

t

᾿Εὰν

δέ τις ἀποβάλῃ περιὼν τοὺς παῖδας, ἄτεκνος δοκεῖ τελευτᾶν. Εἰ μέντοι σὺν αὐτοῖς ἀποϑάνῃ Tj ἐν ναυαγίῳ 9 καταπτώσει 7| ἐμπρησμῷ, ἣ ἄλλως μὴ δείκνυται,

τίς τίνος προετελεύτησεν,

ἄπαις

δοχεῖ τελευτᾶν.

Καὶ

ἐὰν

ἀξιώσω

τὸν κληρονόμον μου ἀποκαταστῆσαι τὴν κληρονομίαν μου, εἰ δὴ ἐπὶ ἐξωτικοῦ κληρονόμου τελευτήσῃ, περὶ παίδων δοκῶ λέγειν καὶ εἰ ἄτεκνος ἀποθάνῃ, «χώρα» τῷ φιδικομίσσῳ. Τὸ δὲ παρὸν νόμιμον bd Z 3 x x u [4 25 δοκεῖ λέγειν, ἀλλὰ περὶ γεννήσαντος ὅλους f

M

;

x

x

x

!

οὐ περὶ τελευτῶντος ἀτέκνου bd a uU x. παῖδας ἢ φυσικοὺς ἔχοντος. 3

*

€

»

1

B XVI, 9, 9 — D VII, 9, 9. 1. Εἴτε διὰ ληγάτου εἴτε διὰ παράδοσιν δικαστοῦ. 11

ταύτην:

raürenv

(Sic;

nv postea

ins.

ead.

man.)

P

Hb II |

H

xai ei:

ei ead.

man.

supra lineam P (leg. εἰ xoi?) | 13 ἀνάληψιν: Hb., ἀντίληψιν P | 16 ὥς: αυτός (sic) P | 22 δὴ: δὲ P | 25 ὅλους: P, νομίμους coni. Hb.; fortasse leg. μὴ γεννήσαντος ὅλως | 27 παράδοσιν: P, παραδόσεως coni. Hb.; sed Graeci serioris aevi inter significationes praepositionis διὰ cum accussativo et cum genitivo vix distinguunt

1018

LIB.

SCHOLIA

AD

XVH

— TIT.

I (ID

BASILICORVM

LIB. XVII

EX

II

APOGRAPHO

TIT. I

B XVIL 1, 3 — DIN, 5, 3. 1. 'E&v ἐχβιβαστὴς ἤτοι ταξεώτης κελεύσει τοῦ ἄρχοντος δολ[ερῶς] Z 131 5 πράγματα πωλήσῃ τινὸς T; διοικήσῃ, κατέχεται μὲν τῇ νεγοτιόρουμ. γεστόρουμκαὶ ὁ ἐξ ἀνάγκης γὰρ ἀληϑοῦς ἢ ὑπονοουμένης διοικῆσας κατέχεται ταύτῃ τῇ ἀγωγῇ, ὡς μανθάνεις ὑποκατιών. Κατέχεται οὖν ὡς εἴρηται καὶ ὁ ἐκβιβαστὴς τῇ νεγοτιόρουμ γεστόρουμ, δόλον δὲ ἀπαιτεῖται παρὰ τοῦ κυρίου τῶν πραγμάτων ταύτῃ τῇ ἀγωγῇ ἐναγόμενος. "Ἔσϑ᾽ ὅτε δὲ καὶ ὁ νεγοτιογέστορ αὐτὸς 10 ἀπὸ δόλου μόνου κατέχεται, καϑά φησι Λαβεών. 'E&v γὰρ ἀπόντος τινὸς ἤμελλον οἱ δανεισταὶ πέμπεσϑαι εἰς νομὴν τῶν ἐκείνου πραγμάτων καὶ ταῦτα πιπράσκειν, ἔρ[γον δέ τις] φίλου ποιῶν ἐνέβαλεν ἑαυτὸν τῇ διοικήσει, καὶ ἔστησε τὴν ἀπειλουμένην νομὴν ἢ διάπρασιν, ἐπανερχόμενος ὁ δεσπότης ἔχει τὴν νεγοτιόρουμ, γεστόρουμ. κατὰ τοῦ διοικήσαντος δόλον μόνον ἀπαιτῶν 15 αὐτόν᾽ οὔτε γὰρ ἔδει τὸν τοσαῦτα εὐεργετήσαντα καὶ ἀπὸ ῥᾳθυμίας κατέχεσθαι. 2. Τὴν δὲ δόλο δέδωκε βιβ. [ιβ.7 κα΄. τιτ. β΄. διγ. ν΄. ᾿Ανάγνωθϑι τοῦ τιτ. Ζ 182 Sw. οδ΄, καὶ βιβ. ι΄. τιτ. β΄. διγ. μϑ΄. 3. Οὐ μόνον ὁ ἑκοντὶ καὶ ὁ ἐκ προαιρέσεως διοικήσας πράγματά τινος κατέχεται τῇ veyoriöpoun γεστόρουμ, ἀλλὰ x&v τις ἐξ ἀνάγκης διῴκησεν, 20 ὡς ἐχβιβαστής, ἢ εξ ὑπονοουμένης ἀνάγκης (τυχὸν ὁ ἐκβιβαστὴς ἐπιτραπεὶς διοικῆσαι τὰ πράγματα Τιτίου π.... τὰ μεν..... Wire. ) κατέχεται οὖν τῇ veyoriöpoun. Ei δὲ καὶ νομίσας τις ἑαυτῷ ἐντετάλθαι παρὰ Τιτίου διουκῆσαι αὐτοῦ τὰ πράγματα ἐξ ἀνάγκης τοῦ ὑπονοουμένου μανδάτου διῷκησεν, ἔχει κατ᾽ αὐτοῦ τὴν νεγοτιόρουμ γεστόρουμ,, ὡς τὸ ε΄. διγ. φησὶν ἀναγκαῖον. 25 ᾿Ανάγνωϑι καὶ τὸ xe'.* εὑρίσκεις γὰρ ἐκεῖσε καὶ ἄλλον ϑεματισμόν. Kd

3

m

,

,

x

H

Α

5.

x

x

[4

€f

^

€

>

bd

m

x

3

,

x

EA

[4

,

4. Τοῦ αὐτοῦ. "Os ἐπὶ τῶν κηδεμόνων, ἔνϑα οὐτιλία νεγοτιόρουμ γεστόρουμ ἁρμόζει, 9 τοῦ κληρονόμου τὸ πᾶν καταβάλλοντος εἰς τὸ λαβεῖν τὸ ἐνέχυρον" ἄλλως γὰρ οὐκ ἠδύνατο, ὡς βιβ. ι΄. τιτ. β΄. Bey. εη΄. καὶ βιβ. ιγ΄. τιτ. ζ΄. διγ. η΄. xxi βιβ. β΄. τοῦ Ko3. τιτ. m’. dar. γ΄. 30

5. Ἑτοίμως ἔχοντί μοι διοικῆσαι τὰ Τιτίου πράγματα ἐνετείλω σὺ διουκῆσαι. Ζήτησις τοίνυν παρὰ τῷ Μαρκέλλῳ γεγένηται, εἰ δύναμαι καὶ t

Hi

,

n

x

4 δολερῶς: διομ. Π, δημοσίᾳ vel δοϑεὶς Z | 21 suppl. π[ράγμα]τα μέν[τοι το]ῦ Μ[αεβίου διῴκησε)

[4

,

π.... τὰ —

2

H

...): II, fortasse

1

LIB.

XVII — TIT.

I (ID

1019

τῇ veyottópouu. γεστόρουμ. καὶ τῇ μανδάτι χρήσασϑαι ἀγωγῇ. Τῆς ζητήσεως οὔσης ἐν τούτοις ὁ Οὐλπιανὸς χώραν ἔχειν φησὶ ἑκατέραν τῶν ἀγωγῶν, τουτέστι δύνασθαί με χινεῖν κατὰ Τιτίου τὴν νεγοτιόρουμ γεστόρουμ, κατὰ σοῦ δὲ τοῦ ἐντειλαμένου τὴν μανδάτι, καϑὰ καὶ αὐτὸς γ[ράφ]ει [6 Μά]ρκελλος, “

x

a

,

’

15

,

x

,

^

x

5

x

,

€

f

ὃν τρόπον εἰ ἐγγυητὴν ἔλαβον μέλλων δὴ καὶ ἑτοίμως ἔχων τὰ Τιτίου διοικῆσαι i . 32 1 i 1€ L τ , πράγματα: καὶ ἐνταῦϑα γάρ φησι Μάρκελλος κα[9᾽] ἑςκα»τέρου εἶναι διαςφόραν ἀ»γωγήν, τουτέστι δύνασθαί με κατὰ Τιτίου τὴν νεγοτιόρουμ γεστόρουμ καὶ κατὰ τοῦ ἐγγυητοῦ τὴν ἀπὸ τῆς ἐγγύης ἐξτιπουλάτου κινεῖν ἀγωγήν. ᾿Εκεῖνο δὲ ἄξιόν ἐστι ζητήσεως, εἰ δύναται ὁ ἐγγυητὴς ἔχειν τινὰ ἀγωγὴν κατὰ Τιτίου. Καί φησιν ὁ Οὐλπιανὸς δύνασθαι αὐτὸν τὴν νεγοτιόρουμ, γεστόρουμ. κινεῖν, εἰ μὴ ἄρα δόνανδι, ἀνίμο αὐτὸν ἐνεγγυήσατο. Ei δὲ νομίσας ἐντετάλϑαι μοι παρὰ σοῦ διῷχησα καὶ ταῦτα σοῦ μηδὲν ἐντειλαμένου, τίκτεταί μοι κἀνταῦϑα ἡ νεγοτιόρουμ γεστόρουμ ἀργούσης τῆς μανδάτι, ἐπειδὴ οὐκ ἐνετείλω. Τὸ αὐτό ἐστι, εἰ καὶ ἐνηγγυησάμην σε νομίζων, ὅτι τοῦτο αὐτὸ ἐνετείλω μοι. Εἰ δὲ καὶ νομίσας Τιτίου εἶναι τὰ πράγματα καὶ ταῦτα Σεμπρωνίου καὶ μὴ Τιτίου τυγχάνοντα διῴκησα, μόνος ὁ Σεμπρώνιος χατέχεταί μοι τῇ νεγοτιόρουμ, γεστόρουμ. a

10

-Ἂ

.»

^

»

M

,

P4

»

,

7

5

x

M

5

^

t€

,

,

».

,

x

M

[4

,

=

;

,

B XVII 1, 5 = DIN 5, 5. l. Εἴρηται Bip. ι΄. τιτ. α΄. διγ. ς΄. «νον νιν νον 20

2. Ὁμοίως διγ. λ΄. ᾿Ανάγνωθι καὶ Big. βιβ. δ΄. τοῦ Ko. τιτ. κς΄. διατ. ζ΄.

ιδ΄. τιτ. γ΄. διγ.

ιϑ΄. (10) καὶ Z 138

3. Τοῦ ᾿Βναντίου. Καὶ μὴν ὁ ἰνστιτούτωρ δανεισάμενος οὐ μόνον τὸν προστήσαντα ἔνοχον ποιεῖ, ἀλλὰ καὶ αὐτὸς ἐνέχεται, καὶ τὸ μεῖζον ὅτι κἂν γυνὴ

,

ἐστι,

4.

25

t

Bi.

ιδ΄, τιτ. γ΄.

B

δ'

-

,

ow.

8

ζ΄.

e

᾿Ανάγνωϑι «βιβ. γ΄.» τιτ. γ΄. Boy. α΄. καὶ βιβ. ς΄. τοῦ Κωδ. τιτ. β΄. διατ. ζ΄.

5. Ἔν τις πράγματα ἐμὰ διοικήσῃ οὐ διαϑέσει τῇ περὶ ἐμέ, χάριν δὲ κέρδους οἰκείου, φησὶ Λαβεὼν τὸν οὕτω διοικήσαντα οἰκεῖον μᾶλλον, καὶ οὐκ ἐμὸν χεχειρικέναι νεγότιον. 'O γὰρ ἐπὶ τῷ πραιδεῦσαι ἤτοι σφετερίσασϑαι προσιὼν οὗτος τῷ οἰκείῳ κέρδει, καὶ οὐ τῷ ἡμετέρῳ χρησίμῳ σπουδάζει" πλὴν ἀλ ᾽ εἰ καὶ μὴ διαϑέσει τῇ περὶ ἐμὲ τοῦτο πεποίηκεν, ὅμως οὐδὲν ἧττον, μᾶλλον μὲν οὖν πολλῷ πλέον καὶ οὗτος τῇ νεγοτιόρουμ. γεστόρουμ. κατέχεται. Αὐτὸς μέντοι, εἴ τι δαπανήσει περὶ τὰ ἡμέτερα πράγματα, «οὐχ» ἅπασαν >

,

,

30

ὡς

H

3

II

/

H

ἀλλ᾽

,

LH

»

M

x

A

8

^

J,

^

δέ

>

b

--

,

[4

^

5

Ὁ

,

x

M

x

H

[4

bd

4

>

}

,

ne

082

*

5 δὴ: Z, δὲ Π᾿ | 6 ἑκατέρου — ἀγωγήν: suppl. nos | 9 ὁ ἐγγυητὴς: Ζ, ὡς εγγυητὴν | 19 διγ. ς΄. ...; cetera deesse videntur; dubitanter sch. I huic capiti attri-

buimus

| 26 ἐμὰ: Z,

μὴ II | 29 κέρδει: Z, κερδαίνει II

jM

x

1020

LIB.

XVII — TIT.

I (ID

τὴν ὑπ᾽ αὐτοῦ δαπανηϑεῖσαν ποσότητα λήψεται, ἀλλ᾽ Ep’ οἷς ἐκ τῆς αὐτοῦ διουκήσεως ἐγενόμην πλουσιώτερος, ἔχει τὴν νεγοτιόρουμ γεστόρουμ, xac ἐμοῦ κοντραρίαν.

E

A

10

1$

20

«€

»

[Τοῦ]

,

A

3

»

HH

;

,

m

3

lol

᾿Ανωνύμου. .... καὶ τῷ

&eudep

.....170.....

9, ....... 990..... ἔχω ἀλλὰ .....65...... μειουμέν.. χρέεσι 69... διαϑέσει τοῦ .....65..... δὲ πεκουλ.....65...... δύναται π..... Ἢ ῥατοναβιτίων .....60..... ἔχει χκατ...... τὴν νεγοτιόρουμ γεστόρουμ .....59..... ἐπειδὴ ὅλως μὴ διαϑέσει αὐτοῦ, ἀλλὰ διαϑέσει τοῦ ὑπεξουσίου τὸν ὁν.......... Προστίϑησι δὲ xal τοῦτο [τοῖς εἰρημ]ένοις Πομπώνιος: λέγει γάρ, ὅτι εἰ μηδέν ἐστιν ἐν πεχουλίῳ -

(ϑὲς

’

,

γάρ, ,

7,

ὅτι ἐφαίνετο u

2

.

μὲν

4

x

/

f

πεκούλιον, ,

πατρικοῖς

7| δεσπίοτικοῖς]), καὶ οὕτω

πατρὸς

τοῦ

-

e

Ind

7. 'E&v τις οὕτως ἁπλῶς διεγένετο, ὥστε ἐν τοῖς αὐτοῦ πράγμασι χειρίσαι πρᾶγμα ἴδιον ὡς ἐμόν, τουτέστιν ἐὰν μὲν διαϑέσει μου τὰ ἑαυτοῦ πράγματα διοικήσῃ, οὐδεμία ἐξ ἑκατέρου πλεύρους τίκτεται ἀγωγή, τουτέστιν οὔτε ἔχει κατ᾽ ἐμοῦ οὔτε κατέχεται μοι τῇ νεγοτιόρουμ γεστόρουμ, ἐπειδὴ τοῦτο μῆτε ἡ ἀγαϑὴ πίστις ἀνέχεται. “Ἑτερόν ἐστιν, εἰ τὸ ἐπίκοινον ἐμοῦ τε καὶ αὐτοῦ πρᾶγμα διῴκησεν ἐμὸν εἶναι νομίζων. ἐνταῦϑα γὰρ κατέχεταί μοι τῇ νεγοτιόρουμ, γεστόρουμ. εἰς τὸ διαφέρον μοι μέρος ἐκ τοῦ πράγματος. Εἰ γὰρ καὶ ἐντείλωμαι Πρίμῳ τινὶ διουρκῆσαι πρᾶγμα ὡς ἐμόν, ὅπερ ἦν οὐ μόνον ἐμόν, ἀλλὰ καὶ σόν, λέγει Λαβεών, εἰ Πρῖμος ἐνταλϑεὶς εἰδώς, ὅτι τὸ πρᾶγμα ἐμόν ἐστι καὶ σόν, τοῦτο διῴκησε, κατέχεταί σοι τῇ νεγοτιόρουμ γεστόρουμ eese n n nn ss Εἰ γὰρ ἀγνοῶν, ὅτι σοὶ διαφέρει τὸ πρᾶγμα, διῴκησεν ὁ παρ᾽ ἐμοῦ ἐνταλϑείς, τότε ὁ σὺν ἐμοὶ σὺ τοῦ πράγματος κύριος κατ᾽ ἐμοῦ Z 134 μόνον τὴν νεγοτιόρουμ γεστόρουμ. εἶχες, καὶ οὐ κατὰ Πρίμου τοῦ ἐνταλϑέντος. Καὶ μὴ ἐναντιωϑῇ σοι τὸ εἰρημένον ..........0Ὁὐννννννννννγνέννν τοῦτος ἀτ.. ACT. μεταξὺ... .νν ον lll. τῶν προ nennen nenn. γεστόρουμ else UNO sss 470... οὖς

x

3

Led

6. Τοῦ ᾿Ανωνύμου. ᾿Ομοίως περὶ ἑνὸς κληρονόμου λαβόντος οἰκείῳ ὀνόματι καὶ οὐ τῆς κοιν[ωνίας, ὡς] βιβ. ι΄. rer. β΄. διγ. [ι9΄. καὶ μ9΄.] ϑεμ. β΄.

8.

2$

>

N

-^

^

δεσπότου

x

εἰς

ὅσον

eu

[4

,

ἀνήλωται 3

δίδωμι ,

ἐκ τ[ῆς

x

τὴν

αὐτοῦ

͵

δὲ

u

A

Se

,

[ὅλον [4

2

ἐπὶ 5

»

[πεκουλίο]

διοι]κήσεως

H

τοῖς]

x

͵

χρέεσι

κατὰ

,

x

τοῦ

"m

πλουσιώτερος

ἐγένετο nn nennen

1 αὐτοῦ: Z, αὐτῆςII | 5 κοινωνίας, ὡς: haec et sequentia suppl. nos Z, ὥσπερ II | 7 ἑαυτοῦ; Z, ἐμαυτοῦ IT | 29 ὅλον ἐπὶ τοῖς: suppl. nos

| 6 ὥστε:

LIB.

10.

I (ID

1021

σοῦ

Ei πίρᾶγ]μα τοῦ υἱοῦ ἢ τοῦ [δούλου cou] διοικήσω, εἰ μὲν διαϑέσει δι[ῴκησα], κατέχῃ μοι τῇ νεγοτιόρουμ γεστόρουμ᾽ εἰ δὲ διαϑέσει τοῦ

υἱοῦ

N τοῦ

tm

^

m

δούλου,

[τῇ

[4

de

Lo

mexouMo, I4

εἰ xai 3

αὐτεξ]ούσιον

x

3

αὐτὸν

t

3

[ἐνόμισα].

Α

2

,

Κἂν γὰρ [οἰκέτην ἀγοράσω [μὴ] ἐπιτή[δειον τῷ υἱ]ῷ [σ]ου καὶ ῥατοναβιτεύ[σῃς] er εἰ δὲ καὶ «Ὁ nennen nenn OT EE 2... χινῷῶ χατὰ δουλ. . . εἰς ὅσον πλουσιώτερος ἐγένου. Εἰ δὲ τὰ πράγματα τοῦ [βόνα φίδε δουλεύοντός σοι] διουκήσω, εἰ μὲν νομίζων [αὐτὸν δοῦλον] σὸν [εἶναι, κινῶ κατὰ σοῦ] ἐπὶ τοῖς προσποριζομένοις σοι, καὶ [κατ᾽ αὐτοῦ] ἐπὶ τοῖς μὴ προσπορι[ζομένοις]᾽ εἰ δὲ ἤδειν ἐλεύϑερον, πρότερον [κατ᾽ αὐτοῦ], καὶ τότε κατὰ σοῦ. -

>

10

XVII — TIT.

^

-

^

2

A

μὲ

"4

,

"

H

t

3

>

,

,

t

\

^

,

,ὔ

3

3

-

ll. ....... ὁ μὲν Κωβίδας φησὶ μηδὲν γίνεσϑαι δῖα τὴν ῥατοναβιτίονα εἰς τὸ ἐνέχεσϑαι τὸν υἱόν, ἐπεὶ ὁ πατὴρ ἐνέχεται᾽ Θεόφιλος δὲ λέγει inte τὸν H

MES

πατέρα L

e

2

σι

1

25

35

RN

ἐνέχεσϑαι. >»,

x

eo,

Τὸ

x

2

γὰρ x

H1

M

2.

ὁ

.

,

FA

A

M

[ε]ἰρημ[ένον] διγ. 9’., ὅτι ἡ ῥατοναβιτίων xol v. . 3

H

,

"

[4

€

H

x

KO onen nenn. γὰρ βεβαιοῖ τότε PN... onen nennen ἐκεῖνος ῥατοναβιτεύσει, οὗ καὶ διαϑέσει ἐπράχϑη εν lecce. ees Os ἐπράχϑη ὁ δὲ πατὴρ ..... [Barovaßlireucev. ᾿Ανάγνωθι ..... eee OO εν γεν νιν ννννκν κε νννεν ss sss. κατέχετο xul δὲ τ. T.. 6 χκατέχ....... ματ. «ον ννννον 12. Ζητεῖται παρ[ὰ Παεδίου, εἰ Τίτιον νομί]σας εἶναι δεβίτωρα σὸν μη[δὲν] Z 135 πρὸς τῆς ἀληϑείας ἐποφείλοντα εὑρὼν ἔξ[ω δικαστηρίου] .....70..... [ῥατο]ναβιτεύ[σῃς] ἐπ᾿ ἐμὲ ..................eeeeses.. τοῦ ϑέMATOS. lee n nn n nns. XXT ἐμοῦ ......... χαί φησι Haledtos]..........2222222....τὸ ÉT.....50..... Tiroc .... 50..... ἀλλ᾽ dj parovaßıriav........ φησὶν ὁ αὐτὸς Πα[έδιος] ......... εἶναι νεγοτιογέστορ ἐξ ἀρχῆς ....... διαφέρ... καὶ ὥσπερ Tıriv...... τῷ δεδωκότι τὸν ἰνδέβιτον ..........Ὁὐν νιν, ῥατοναβιτεῦ nennen. rn οὕτω καὶ Leere eese nnn n nes. δίδοται N νεγοτιόρουμ γεστόρουμ ... .. toV Tj ῥατοναβιτίων .........ὖὖὦ κἂν en Sene nee n n n n n nn 9X uS ne τῇ σῇ XE e nnn eene nn nn ἐπὶ τὸ Less nn nn nnns [νε]γοτιόρουμ γεστόρουμ ἔχω, οὔτε σὺ κατ᾽ ἐμοῦ" οὔτε γὰρ σὸν Av τὸ νεγότιον. ᾿Αλλὰ κατέχεται Τιτίῳ καταβάλλοντι ἰνδεβίτῳ κονδικτυκίῳ καὶ ἔχει κατ᾽ ἐμοῦ τὴν νεγοτιόρουμ γεστόρουμ λέγων’ δός μοι ἅπερ ἀπήτησας ὀνόματι ἐμοῦ ἐξ ὧν γὰρ ἐγὼ ἐρατοναβίτευσα, σὲ μὲν ἠλευϑέρωσα τοῦ κονδικτικίου, ἐμαυτὸν δὲ κατέστησα ἔνοχον τῷ κονδικτικίῳ. Καὶ σημείωσαι, ὅτι ἡ ῥατοναβιτίων ἐπὶ τοῖς ὀνόματί τινος ἀπαιτηϑεῖσι μεταφέρει En’ αὐτὸν τὸν ἰνδέβιτον κονδικτίκιον. Οὕτως ἔχεις καὶ ἐν τῷ α΄. τῶν δερέβους βιβ. τιτ. προσφόρῳ. 3 τῇ δε πεκουλίο --- ἐνόμισα : suppl. nos | 6 κατὰ δουλ... .: κατὰ σοῦ coni. Z Z, A 1I | 13 εἰρημένον: . . ıpeiv.. . II | 19 Παεδίου, εἰ Τίτιον: suppl. nos

| 9 μὴ:

1022

LIB.

XVII — TIT.

I (ID

13. Τοῦ ᾿Ανωνύμου. Καλῶς τὸ ἔξω δικαστηρίου. Τὰ γὰρ ἀπὸ ψήφου καταβαλλόμενα οὐ ῥεπετιτεύεται ὡς ἰνδέβιτα, ὡς βιβ. ε΄. τιτ. α΄. διγ. οδ΄., οὐδὲ τὰ ἐν ὑπονοίᾳ ψήφου, [ὡς] βιβ. ι΄. τιτ. β΄. διγ. λς΄. Κατὰ δὲ τῶν τοιούτων ἁρμόζει τ[ὸ] στελλιονάτους, οι

14.

ὡς

βιβ.

ιζ΄. τιτ. α΄. διγ. κϑ'.

Τοῦ αὐτοῦ. Πλατύτερον δὲ περὶ τούτου λέγει βιβ. ιβ΄. τιτ. ς΄. διγ. ς΄.

15

15. [Ἡνίκα ἄλλου ὄντος κλη[ρονόμου] νομίζων σὲ χληρονόμον εἶναι χρεώστας νερεδιταρίους ὁμοίως τῷ προλεχϑέντι ϑέματι, τουτέστι ἔξω δικαστηρίου, ἀπήτησα καὶ σὺ ῥατοναβιτεύσεις, ἐγὼ μὲν ἐλευϑεροῦμαι τοῦ κονδικτικίου, τίκτεται δὲ 7| veyoriöpoun. γεστόρουμ, καὶ ἔχεις ταύτην xaT ἐμοῦ κατὰ τοὺς β΄. τούτους τρόπους, πρῶτον ὅτι ἔνοχος ἐγένου τῷ κονδικτ[υκίῳ], ἔπει[τα] ὅ[τι] κατέχῃ τῇ νερεδιτάτις πετιτίονι. [Εἰ] γὰρ μὴ ὧν κληρονόμος ἀπαιτήσῃ νε[ρεδι]ταρίους δεβίτορας, χατέχεται τῷ χλ[ηρονόμῳ] τῇ νερεδιτάτις πετιτίονι ....... xinp..... τεσκομε.. ἐπεὶ OoUvé80E ..... nun. ρατοναβιτευσεν celles xxi τῷ μιδια..... τῇ ᾿νερεδιτάτις πετιτίονι... 45... ποιεῖ τινος, εἰ καὶ ....... τ. ... 22...

20

16. Κυρίλλου. ᾿Ε[ γὼ] πρᾶγμα κληρονομιαῖον ἐξε[δεξάμην] νομίσας σὲ xAnpovóuov. Ἦν δέ τις ἄλλος.] 'E&v ῥατοναβιτεύσεις, ἔχεις κατ᾽ ἐμοῦ νεγοτιόρουμ γεστόρουμ, καὶ [κα]τέ[χῃ τῇ] νερεδιτάτις πετιτίονι. Εἰ μέντοι οἶκον χληρονομιαῖον ἐπανορθώσω δεσπότ.. τῶν χλη[ρονομιαίων] .... σε σέ... ον, οὐδ᾽ ἐὰν ῥατοναβιτεύσεις, ἔχεις κατ᾽ ἐμοῦ.

10

,

17. Τοῦ ᾿Ανωνύμου. Εἴκει γὰρ τὰ ἐπικείμενα [πε]ρ[ι]φυ[όμενα] τοῖς ὑποχειμένοις, ὡς ἰνστιτ. β΄. τιτ. α΄. καὶ βιβ. μα΄. τιτ. α΄. διγ. ζ΄., η΄., 97., x9.

25

18. ᾿Επὶ δὲ [προσώπου τοῦ] νεγοτιογέστορ[ος] ἴδωμεν, εἴ τινα μὴ διῴκησε, καὶ ταῦτα μέλλοντος ἑτέρου τῇ διοικήσει τούτων προσελϑεῖν, [εἰ ἐνέχεται]. Z 136 τε ὁ μέλλων αὐτὰ διοικεῖν ἀνὴρ ἦν ἐπιτήδειος πρὸς τὴν πάντων διοίκησιν καὶ ἐπιμελής, [εἰκότ]ως ἀπαιτοῦμεν τὸν διουκήσαντα ἐπιμελῇ περὶ τὴν τῶν πραγμάτων εἶναι διοίκησιν, οἷον εἰ πέντε τυχὸν εἶχον ἀγρούς, καὶ ἤμελλεν ἀνὴρ ἐπιμελὴς παρεμβάλλειν ἑαυτὸν τῇ διοικήσει [καὶ] τῶν ε΄. φροντίζειν ἀγρῶν, εἰ μὴ παρενέβαλες σεαυτόν, σὺ δὲ παρεμβαλὼν σεαυτὸν δ΄. μόνους διῴκησας, μόνον εἰ καϑὰ εἴρηται τοιοῦτος ἦν ἐκεῖνος ὁ διοικῆσαι βουληϑείς,

Ὅ

3

30

[4

€

^

4

3

ὥστε

>

x

bd

^

,

πάντας

/

,

δύνασθαί

τῶν ὡμολογημένων 12 δεβίτορας:

3

H

M

3

€

x

b

4

τε καὶ ϑέλειν

u

m

*

A

3.

QN

αὐτὸν

'

|

x

3

«τινὰ δὲ μὴ»

|

16 ἐξεδεξάμην:

32 ὡμολογημένων:

,

n

Fa

,

Z |

f

^

2

διοικεῖν.

εἰ ἐπώφλησέ

Z, μὲν τὸν II | 19 ἐπανορϑώσω: παραϑω... II, ἀνορθώσω περιφυόμενα: suppl. nos | 23 ἐπὶ δὲ: ἐπειδὴ II, ἐπὶ Z εἴ τινα μὲν διῴκησε,

'

τοὺς ἀγροὺς

ἐστίν, ὅτι ὁ νεγοτιογέστωρ,

κρεδίτορας II, χρεώστας Ζ

^

suppl.

:

bJ

*

"Exetvo δὲ

τι τῷ κυρίῳ nos

| 18 μέντοι:

| 21 εἴκει: Ζ, ἐκεῖ II | μὴ: μὲν IT; Z ita legit:

ὡμολογουμένων

II

LIB.

σι

iod e

1

20

25

39

ε

x

σι

2

?

3

kA

Y

,

^

3

I (ID

1023

τῶν πραγμάτων, xal τοῦτο τὸ χρέος ὀφείλων αὐτὸς ἑαυτῷ καταβάλλειν μὴ κατέβαλεν, ἐγκαλεῖται περὶ τούτου. Ei καὶ τὰ μάλιστα γὰρ ἐγκαλεῖν οὐ δυνάμεϑα τῷ νεγοτιογέστορι, τί δήποτε τοὺς ἄλλους τοῦ πρ[ω]τοτύπου δεβίτωρας ἐν δικαστηρίῳ μὴ ἐμεϑόδευσεν (οὔτε γὰρ ἐγκαλεῖται, καϑὸ δίχα μανδάτου μὴ δύναται τὰς περὶ [μεταπομ]πῆς κινεῖν ἀγωγὰς μήτε τοὺς ἐκείνου μεϑοδεύειν δεβίτωρας), εἰκότως ἐγκαλεῖται, τί δήποτε αὐτὸς ἑαυτὸν μὴ ἀπήτησεν. 'O γὰρ νεγοτιογέστωρ οὐδεμίαν καϑ’ ἑτέρων δύναται [κινεῖν ἀγωγήν], καὶ οὐκ . " M2 " . , € = P » H H x 2 m. M ἐγκαλεῖται μὴ ἀπαιτήσας" [καϑ᾽ ἑαυτοῦ] δὲ οὐ χρεία ἐστὶν ἀγωγῆς Y; δυκα[στηρίου], ἀλλὰ μόνης ε[ὑγν]ωμοσύνης. “Ὥστε εἰ καὶ μὴ ἦν Evroxov τὸ χρέος, ὅπερ αὐτὸς ὁ νεγοτιογέστωρ ἐπώφλησε πρὸ τῆς διοικήσεως, ἄρχεται λοιπὸν ἔντοχον εἶναι, τουτέστιν σὺν τόκῳ [5] αὐτοῦ ἀπαιτεῖται, καϑά φησι [τοῦτο τὸ] διγ.. εἰ μὴ ἄρα παραχωρή[σει] τούτῳ τοὺς τόκους ὁ τῶν πραγμάτων δεσπότης. Διὰ τοῦτο δὲ τόκους ἀπαιτεῖται καὶ ταῦτα μὴ ἐπερωτ[ήσας] ὁ νεγοτιογέστωρ ὑπὲρ ὧν πρὸ τῆς τῶν πραγμάτων ἐπώφλησε διοικήσεως, ἐπειδὴ ἐπὶ τῶν βόνα φίδε ἀγωγῶν (βόνα φίδε καὶ ἣ νεγοτιόρουμ) τοσοῦτον δύναται τὸ ὀφφίκιον τοῦ ταῦτα δικάζοντος, ὅσον ἐπὶ τῆς ἐπερωτήσεως f| ἰδυκῶς περὶ τόχων γενομένη ἐπερώτησις, τουτέστιν ὅπερ ἐπὶ τῶν στρίκχτων ἀγωγῶν δύναται ποιεῖν 7| τῶν τόκων ἐπερώτησις, τοῦτο ἐπὶ τῶν [βόνα φίδε ἀγω]γῶν τὸ ὀφφίχιον ποιεῖ τοῦ δικάζοντος. Οὐκ ἐγκαλεῖται τοίνυν ὁ νεγοτιογέστωρ ὑπὲρ ὧν τοὺς «τοῦ» πρωτοτύπου δεβίτωρας [un ἀπήτησε]. Τοῦτο δὲ [νόησον], ἔνϑα τοιοῦτος Tv ὁ νεγοτιογέστωρ, ὃς οὐκ ἠδύνατο δίχα μανδάτου κινεῖν. Εἰ μέντοι τοιοῦτος ἦν, ἐξ οὗ μανδάτον οὐκ ἀπῃτεῖτο, ἀλλὰ δύναται δίχα μανδάτου κινεῖν, τότε καὶ περὶ τούτου ἐγκαλεῖται, [τί δ]ήποτε μὴ δεδωκὼς τὴν ῥάτα ῥὲμ τῷ δεβίτωρι τοῦ πρωτοτύπου τὸ χρέος αὐτοῦ ἐμ[εϑόδ]ευσε, μόνον εἰ εὐχερὲς ἦν αὐτῷ τὴν τοιαύτην ἱκανοδοσίαν διδόναι. Τίνες δὲ δύνανται καὶ δίχα μανδάτου κινεῖν, ἔγνως ἐν τῷ γ΄. τιτ. τοῦ παρόντος βιβ. διγ. λε΄. Βλέπε, πῶς εἶπον, ὅτι ἐν ᾧ τοιοῦτος ἦν, [ὥστε] καὶ δίχα μανδάτου δύνασϑαι αὐτὸν τὰς τοῦ πρωτοτύπου κινεῖν ἀγωγάς, ἐγκαλεῖται, τί δήποτε αὐτοὺς μὴ ἀπῇήτησε τὴν ῥάτα ῥὲμ δεδωκὼς ἱκανοδοσίαν, ἐν ᾧ εὐχερὲς ἦν αὐτῷ ταύτην διδόναι. Τοῦτο γὰρ εἴρηται οὐ μόνον πρὸς τὸ εὐπορῆσαι αὐτὸν ἐγγυητῶν, ἀλλὰ xxl πρὸς τὸ [τὸν χκα]τ[αβαλεῖν] μέλλοντία ἀνα]δέξασϑαι παρ᾽ αὐτοῦ Z 137 τὴν ῥάτα ῥὲμ ἱκανοδοσίαν. Οἶδας yàp μαϑὼν ἐκ τοῦ τέλους τοῦ μ΄. διγ. τοῦ δὲ προκουρατορίβους ctr. τοῦ παρόντος βιβ., ὅτι οἷς ἐπιτέτραπται καὶ δίχα μανδάτου κινεῖν, ἐὰν τῆς ἐναντί[ίας] ὁ πρω[τότυπος] δείκ[νύται γνωμῆς, οὐδαμῶς, κἂν προσφέρωσι τὴν ῥ]άτα [ῥὲμ ν]αβιτόρουμ, δύνανται χινεῖν. f

1

XVII — TIT.

Σ

er

lod

x

M

p

,

3

x

ει

ε

5 μεταπομπῆς:

z

La

A

,

tà

nos

3

|

x

H

[4

,

suppl

x

[3

,

»

M

,

m

3

>

x

x

M

€

3

>

M

u

,

x

Σ

56

m

9 £vroxov: Z, Evopxov II

/

|

lod

»

».

[A

x

m

x

/

δὲ

=

,

11 σὺν: ἐν II.

,

H

δύ

ὃ

FH

[τοῦτο

τὸ &ty.: ὁ ϑεῖος Πῖος Z | 12 παραχωρήσει: Z, προχωρ. II | 16 ἐπὶ: Z, περὶ II | ἡ ἰδυκῶς: Z, τῆς ἰδυκῆς II | 20 πρωτοτύπου: Z, πρωτοτύπους II | 31 τὸν — ἀναδέξασϑαι: suppl. nos | 34 γνωμῆς — τὴν: suppl. nos

e

1024

10

15

20

Ταῦτ[α μὲν] οὖν περὶ ὧν ἐπώφλησε τοῦ mpot0..... περι... «-εντο.. ὧν αὐτὸς ὁ νεγοτιογέστωρ .. lee ἐπώφλησε T...... TÜR .. ἀναμφιβόλως év..... $00..... oTt... EREUDER . 2.222... T... συγγνώμη ..«.«.«ζν λιν T0 πάτω... τῇ ÄUPÜRT nennen ἀνάγκην ἔχει κατατίϑεναι ypnuxt l.i eee ENETM M TORUM οὔτε onen. κατὰ xXnpovóuou .....60..... κατέβαλεν ἑαυτῷ τῇ διοικήσει ..... 50..... κατέχεται ..... 60..... διὰ τῆς ἰμφάχκτουμ ..... B XVII, 1, 12 — DIII, 5, 12. l. ..... τόκῳ 809) καὶ f| ἐπερωτηϑεῖσα ποινὴ χομμιτευομένη μετὰ Z 138 ἐμπρόϑεσμον, ἣ δεδιὼς ὁ νεγοτιογέστωρ, μὴ χομπρομίσσου ποινὴ κομμιτευϑῇ (ϑὲς γάρ, ὅτι κομπρομισσάριον εἵλετο δικαστὴν ὁ τελευτήσας καὶ ἐπηρωτήϑη ποινήν, εἰ μὴ ποιήσῃ τὰ παρ᾽ αὐτοῦ ἐπικριϑησόμενα, καὶ ἀποφηναμένου τοῦ χομπρομισσαρίου δοῦναι αὐτὸν ρ΄. νομίσματα τῆσδε «τῆς» προϑεσμίας ἐντὸς ἐτελεύτησε μήπω ταῦτα παρασχόμενος) --- καὶ δεδιὼς ὁ νεγοτιογέστωρ, μὴ τῶν χρημάτων ἐμπροϑέσμως μὴ καταβαλλομένων κομμιτευϑῇ ἡ τῶν κομπρομίσσων ποινή, ἀπέϑετο τὰ ρ΄. νομίσματα, τότε καὶ τὰ ν΄. νομίσματα xol τὰ ι΄. τὸν κληρονόμον ἀπαιτεῖ, μηδὲν ὅλως περὶ τῶν ρ΄. νομισμάτων χινδυνεύων. Τραεχτίκιον δέ ἐστι τὸ δάνειον τὸ διαπόντιον ἐπὶ ἐμπορίᾳ παρεχόμενον. 2. Κυρίλλου. Τίτιος χρεωστεῖ p[ot] ν΄. νομίσματα. Πωλῆσας πράγματα νερεδιτάρια ἔλαβον ρ΄. νομίσματα, καὶ ἀπεϑέμην ἐν οἰκίᾳ ! καὶ ἀπώλοντο ἄνευ κούλπας μου. Ei μὲν ἀλόγως ἀπεϑέμην, χινδυνεύω ἐπὶ τοῖς ρ΄. νομίσμασιν" ἔδει γάρ με καταβαλεῖν ἐμαυτῷ καὶ τοῖς ἄλλοις δανεισταῖς. Τὰ δὲ ι΄., «ἃ» ἀνήλωσα, παρακρατῶ. Εἰ δὲ εὐλόγως (τυχὸν γὰρ ἐδεδίειν, μὴ τὸ δημόσιον χωρήσῃ κατὰ τῶν ἀγρῶν ἣ χκομμιτευϑῇ Tj ποινὴ Tj τοῦ τραεχτικίου ἢ τοῦ χομπρομίσσου), τὰ ξ΄. ἀπαιτῶ τὸν κληρονόμον. 3

25

LIB. XVII — TIT. I (ID

f

Far

3

x

3

,

*

x

B XVII, 1, 13 — Ώ1Π, 5, 13. 1. 'Eret τῆς δούλης πῶς ἁρμόζει f| δὲ πεκουλίο, Ko8. 30

2

1t

M

γινώσχεις

*

,

βιβ. δ΄. τοῦ

τιτ. κς΄. διατ. «ι»α΄.

B XVII,

1, 14 — Ὁ ΠῚ, 5, 14.

l.

τῆς

Ἐπὶ

νεγοτιόρουμ

γεστόρουμ

δεῖ

σκοπῆσαι

ἕκαστον

καιρὸν

ἐξ

ἀρχῆς xai οἵας [εἰσὶ] καταστάσεως ἢ αἱρέσεως τῶν πραγμάτων δεσπόται. Τί γάρ, ὅτι ἐν ἀρχῇ πούπιλλος ἦν 7, δοῦλος ἢ ὑπεξούσιος καὶ τῆς διοικήσεως 8 ἰμφάκτουμ......: multa desunt | 14 αὐτὸν: Ζ, αὐτῷ II | τῆσδε: Z, τῆς δὲ Π | 16 χαταβαλλομένων: καταβαλομένων Π | 20 Τίτιος χρεωστεῖ μοι: Τίτιος χρεωστῶν t... IL, τινὸς χρεωστοῦντός μοι Z | 25 τραεχτικίου: 7, τριεκτίκου II | 32 ἣ αἱρέσεως: t Z, fj αἴρεσις (?) II

LIB. XVII — TIT. I (ID

ἐχτεινομένης ἥβησε ἢ ἐλεύϑερος Y, αὐτεξούσιος ἐγένετο; Δεῖ οὖν ὡς εἴρηται πρὸς τὴν τῶν προσώπων ποιότητα καὶ τὴν ἀγωγὴν τυποῦσϑαι xal τὴν κατα- Ζ 189 δίκην, εἰ μὴ ἄρα ὁ νεγοτιογέστωρ ἐξ ἀρχῆς πουπίλλου ἣ δούλου ἣ ὑπεξουσίου προϑέμενος πράγματα διοικῆσαι μετὰ ταῦτα ἡβήσαντος τοῦ πουπίλλου ἣ ἐλευϑέρου Y, αὐτεξουσίου γενομένου τοῦ κυρίου τῶν πραγμάτων ἤμειψε τὴν οἰκείαν διάϑεσιν, καὶ ὡς ἐφήβου λοιπὸν ἣ ἐλευϑέρου ἢ αὐτεξουσίου ἤρξατο ἕτερά τινα πράγματα διαφέροντα τοῖς εἰρημένοις προσώποις διοικεῖν. Τότε γὰρ πολλὰ εἶναι νομίζεται νεγότια, xal πρὸς τὴν τῶν προσώπων ποιότητα καὶ 7) ἀγωγὴ τυποῦται καὶ ἣ καταδίκη μετρεῖται. Οἷον ὑπὲρ μὲν τῶν πραγμάτων τῶν ἐν ἀνηβότητι διουκηϑέντων ἤτοι τῆς αὐτῶν διοικήσεως ἔχει τὴν νεγοτιόρουμ. γεστόρουμ, δι’ ἧς ἀπαιτεῖ αὐτὸν οὐ τὸ πᾶν ὧν ἐδαπάνησεν, ἀλλ᾽ εἰς εἴτι μόνον ἐποίησεν αὐτὸν πλουσιώτερον᾽ ὑπὲρ δὲ τῶν πραγμάτων τῶν διοικηϑέντων ἐν καιρῷ ὑπεξουσιότητος 7| ἐν καιρῷ δουλείας ἤτοι τῆς αὐτῶν διοικήσεως, εἰς ὅσον εἶχεν αὐτῶν τὸ πεκούλιον ἤτοι εἰς ὅσον εὐπορεῖ ὁ μετὰ ταῦτα γενόμενος

δι

,

,

o

3

[4

,

A

L4

2.

abre&obanog‘ ΕΣ

ex

1

1025

t

καὶ

[4

»

Li

M

e

>

3

ὑπὲρ

.

-^

bd

x

^

x

x

1

μετὰ

μο

5

4

»

δὲ τῶν

X

a

x

3

^

3

Ὁ

,

FA

T

3

A

,

a

€

^

ΝΜ

,

’

7) τὴν

,

*3

»

7

[τὴν] ἐφηβότητα

^

-

’

”

2

»

,

ἐλευϑερίαν

M

3

7| τὴν

H

"^

x

αὐτεξουσιότητα διοικηϑέντων πραγμάτων ἔχει τὴν νεγοτιόρουμ γεστόρουμ, εἰς ὁλόκληρον. Δεῖ γὰρ τῇ ἀρχῇ προσέχειν ἑκάστης διοικήσεως καὶ σκοπεῖν τὴν ἐν ἐκείνῳ τῷ καιρῷ τῶν προσώπων κατάστασιν χαὶ οὕτω ποιεῖσϑαι τὴν καταδίκην. “Ὅτι δὲ ὁ πούπιλλος εἰς εἴτι γέγονε πλουσιώτερος μόνον κατέχεται ri

20

eu

X

e

,

>’

»

r4

,

,

FA

τῇ veyoriöpoun γεστόρουμ, μαρτυρεῖ πανταχοῦ 7, τοῦ Πίου γενομένη διάταξις βουλομένη τὸν πούπιλλον καὶ ἐκ τῶν πρὸς αὐτὸν συναλλαγμάτων δίχα τοῦ ἐπιτρόπου γεγενημένων, ἐν οἷς μόνον ἐγένετο πλουσιώτερος, κατέχεσθϑαι᾽ μαρτυρεῖ δὲ καὶ τὸ Ac'. (37) διγ., ὅπερ ἀνάγνωθι διὰ τὴν ἐκεῖ κειμένην ἀναπλήρωσιν. m

25

c

M

b

,

LÀ

3

:

J

M

»

lod

fi

>

u

. Κυρίλλου. "Eni τῆς διοικήσεως τὴν ἀρχὴν σκοποῦμεν xal f; αὐτὴ νοεῖται διοίκησις, ἐὰν ἀνήβου ἢ δούλου πράγματα διῴχησα ἣ ὑπεξεουσίου, καὶ γέγονεν ἔφηβος Y, αὐτεξούσιος ἣ ἐλεύϑερος, εἰ μὴ ἄρα προσῆλθον ὡς ἕν πρᾶγμα διουεήσων καὶ μετὰ ταῦτα ἕτερον διῴκησα᾽ τότε γὰρ πολλαὶ διοικήσεις εἰσί. Μία ἐστὶν ἣ διοίκησις, κἂν πολλὰ πράγματά ἐστιν, εἰ μὴ προσῆλθον ὡς ἕν διοικήσων, εἶτα καὶ ἕτερον διῴκησα. 2

»

3

X

K

DXX

Ri

E

3

x

,

L4

ὃ

a

,

2

,

^

3

3

^

^

m

EA

m

HA

,

t

^

M

x

Ὁ

-“

3. Τοῦ ᾿Ανωνύμουι Ἑκάστου γὰρ συναλλάγματος ἣ ἀρχὴ καὶ αἰτία σχοπεῖται, ὡς Bi. ιδ΄. τιτ. ς΄. διγ. ιβ΄. καὶ βιβ. ις΄. rer. γ΄. διγ. α΄. καὶ βιβ. ιζ΄. τιτ. α΄. διγ. [η΄.] ᾿Ανάγνωθι τούτου τοῦ τιτ. «Ou.» ξα΄. καὶ vir. β΄. τοῦ «αὐτοῦ» βιβ. διγ. νη΄. ϑεμ. γ΄. | δεῖ: Z, δοκεῖ II | 2 προσώπων: Z, πραγμάτων superscr. προσώπων II | 7 ἕτερά τινα: Z, ἕπερα τι τὰ II | 9 olov ὑπὲρ μὲν κτλ.: cf. infra p. 1042 1. 9 | 10 τῶν: τῶν τῶ I | 14 αὐτῶν: Z, αὐτὸν II | 15 τῶν: Z, τὴν II | ἐφηβότητα: Z, ἀνηβότητα II | 18 προσώπων: Ζ, πραγμάτων II

1026

LIB. XVII — TIT. I (ID

4.

Τοῦ

τῶν

αὐτοῦ.

χωρὶς

Led

3

τοῦ

,

ἐπιτρόπου

-“

,

συναλλαγμάτων,

,

ὡς

ὔ

Ow.

€

λς΄.,

ἐπὶ

,

2

δὲ

x

x

τοῦ δούλου καὶ τοῦ ὑπεξουσίου υἱοῦ 7) δὲ πεκουλίο καὶ τὸ βέρσον «ἁρμόζει», ὡς διγ. tcy»'. Αὐτὸς δὲ ὁ ὑπεξούσιος καὶ μετὰ ἐμαγκιπατίονα καὶ μετὰ ϑάνατον τοῦ πατρὸς μέχρις εὐπορίας καταδικάζεται κατὰ τὴν διάστιξιν τοῦ ε΄. τιτ. -

,

M

ε

σι

'O μὲν γὰρ πούπιλλος εἰς ὃ ἐγένετο εὔπορος ἐνέχεται ἐκ

αὐϑεντείας

x

m

,

τοῦ

18.”

n

»

βιβ.,

,

€

F

^

S

MI

x

6

,

ὁ δὲ τέλειος €

eom

καὶ

,

1

M

N

5

*

2

αὐτεξούσιος

M

M

t

,

εἰς

J

Z

ὅσον

3

M

x

χρησίμως

μὲ

f

,

ἐδαπανήϑη.

[4

2

RA

᾿Ανάγνωϑι τὸ ἑξῆς [καὶ 8.7] διγ. καὶ τὸ μδ΄, καὶ βιβ. δ΄. τοῦ Κωδ. τιτ. ιδ΄.

,

I

1

B XVII, 1, 16 -- D III, 5, 16. 1. Ἐὰν δοῦλος τὰ ἐμὰ πράγματα διοικήσας ἐπιμείνῃ xal μετὰ τὴν ἐλ[ευϑερίαν διοικῶν] τὰ ἡμέτερα πράγματα, λέγει ὁ [Οὐλ]πιανὸς οὐκ ἀναγχά- Z 140 ζεσϑαι αὐτὸν λόγους τῆς ἐν καιρῷ [δουλείας] παρασχεῖν διοικήσεως" ταύτην ,

-

x

€

[4

[4

,

€

»

x

>

>

,

φαμὲν τὴν διοίκησιν, ἣν ἐπεραίωσε ἔτι ἐν δουλεία: οὐκ ἀναγκάζεται μετὰ τὴν ἐλευϑερίαν ἀποδίδοσϑαι [ἔτι] εὐθύνας" οὐ δίδωσι λόγους μετὰ τὴν ἐλευϑερίαν τῆς γενομένης ἐν καιρῷ δουλείας διοικζήσεως] ὁ ἐλευϑερωϑείς, ἐν à μὴ κονέξα Ὁ

,ὔ

οι

€

,

o

,

2

Σ

κι

/

Σ

,

2

x

x

€

γεστόρουμ᾽ x

>

x

a

F

5

€

x

£

»5

1

x

L

Ὁ

xai

3

H

€

’

Σ

M

H

ΚΑ

u

[4

,

μανδάτι

^

^

M

2

H

x

,

μέν,

ὅτε

A

αὐτῷ

,

m

»

x

m

,

ἐνετείλατο

^

^

διοικῆσαι,

veyortöpoun δὲ γεστόρουμ, ὅτε κἂν μὴ κατὰ μανδάτον, ἀλλὰ διαϑέσει τοῦ δεσπότου διῴκησε. Καὶ σημείωσαι, ὅτι ἐξ ἀρχῆς ἄχρηστον μανδάτον διὰ τῆς κονέξας ἰσχυροποιεῖται διουρκήσεως, καὶ ὅτι ἡ μὴ ἁρμόσασα ἐπὶ τοῖς ἐν καιρῷ δουλείας διοικηϑεῖσι νεγοτιόρουμ γεστόρουμ διὰ τῆς κονέξας διοικήσεως δίδοται. Ταῦτα μὲν οὖν, εἰ κονέξα ἦν ἡ διοίκησις. Εἰ γὰρ μὴ κονέξα ἦν ἣ διοίκησις, οὐκ ἀναγκάζεται τῆς ἐν καιρῷ δουλείας λόγους παρασχεῖν διοιχήσεως, οὐδὲ χαταφέρεται εἰς τὸ τῆς νεγοτιόρουμ γεστόρουμ οὐδὲ εἰς τὸ τῆς μανδάτι δικαστήριον ἣ ἐν καιρῷ δουλείας γενομένη δαπάνη 7, διοίκησις. ὥστε ἀμέλει φησίν, ἐάν τις ἐν καιρῷ δουλείας ψιλὸν ἔδαφος ὠνησάμενος φκοδόμησεν οἶκον, τούτου δὲ καταπεσόντος μετὰ ταῦτα ἠλευϑερώϑη «καὶ τὸ ἔδαφος ἐξεμίσϑωσε», μήτε νοεῖσϑαι μήτε προβαίνειν λοιπὸν ἐπὶ αὐτοῦ γίνεσϑαι χονέξαν διοίκησιν εἰς τὰ μετὰ τὴν ἐλευϑερίαν γεγενημένα, καὶ μηδὲν Éy[ov εἰς] τὸ] προύπαργμα χκαταφέρεσϑαι εἰς τὸ τῆς νεγοτιόρουμ. u

3

Hn

4

[4

3

,

30

ec

2

veyortöpoun

2$

m

καὶ ἡνωμένη ἦν ἣ διοίκησις. Εἰ γὰρ κονέξα ἦν, ὡς μὴ δύνασϑαι τὸν λόγον τῆς ἐν χαιρῷ ἐλευϑερίας χωρίζεσθαι διοικήσεως, καὶ ἰδικῶς μὲν τοῦτο, ἰδικῶς δὲ ἐκεῖνο ἀποδίδοσϑαι, ἀλλὰ κονέξα ἦν, ὡς εἶπον, ἣ διοίκησις (τυχὸν γὰρ ᾧκοδόμησεν οἰκίαν, ἧς ἐν χαιρῷ δουλείας ἀρξάμενος ταύτην μετὰ τὴν ἐλευϑερίαν ἐπεραίωσεν), εἰ τοίνυν κονέξα ἐστὶν ἣ διοίκησις καὶ ἤρχϑη μὲν ἐν καιρῷ δουλείας, ἐπεραιώϑη δὲ ἐν καιρῷ ἐλευϑερίας, λέγει Οὐλπιανὸς ἐνάγεσϑαι αὐτὸν καὶ ὑπὲρ τῆς ἐν δουλείᾳ διοικήσεως N τῇ μανδάτι T) τῇ 4

,

FA

M

;

,

L4

Σ᾽

t

^

A

>

^

^

;,

,

3

Ä

^

u

x

^

FA

»

,

m

2

x

,

5

^

’

m

7 (iB. 8'.:: numerus dubius est inII | 12 φαμὲν: num φησὶν | 13 ἔτι εὐθύνας: ..euoev II, ὥστε οὖν Z | 17 τυχὸν κτὲ.: cf. infra p. 10421.24 | 23 x&v: καὶ IT |

25 4: Z, εἰ II. .T..

ΠΟ

|

|

τοῖς: Z, τοὺς II

καταφέρεσϑαι:

|

33 αὐτοῦ:

Z, καταφέρεται

II

Z, αὐτὸ II

|

35 ἔχον εἰς τὸ: ἔχ

LIB.

XVII

— TIT.

I (ID

1027

γεστόρουμ., δικαστήριον, ἐπειδὴ τῆς Ev τῷ προλαβόντι χρόνῳ, τουτέστι τῆς ἐν χαιρῷ δουλείας διοικήσεως, οὐδὲν ἕτερον εἰς τὸ νεγοτιόρουμ γεστόρουμ. καταφέρεται, εἰ μὴ ἐκεῖνο καὶ μόνον, οὗ ἐκτὸς οὐ δύναται σκοπεῖσϑαΐί τε xol διευλυτοῦσϑαι τῶν μετὰ τὴν ἐλευϑερίαν διοικηϑέντων λόγος, τουτέστιν εἰ [μὴ] 5 κονέξα ἣν 1| διοίκησις. Ταῦτα μὲν οὖν ὁ Οὐλπιανός. 'O δὲ Πρόκουλος καὶ Πήγασός φασιν, ὅτι ἐὰν ὅλως ὁ οἰκέτης ἐπιμείνῃ καὶ μετὰ τὴν ἐλευϑερίαν τῇ διοικήσει, ἀγαϑὴν ἐπὶ τῇ διοικήσει πίστιν ὀφείλει παρέχειν. Διὰ τοῦτο ὅσον ἤμελλε ἀπαιτεῖν, εἰ δ᾽ ἂν ἕτερός τις ἔτυχε διοικήσας τὰ πράγματα, τοσοῦτον παρέξει διὰ τῆς νεγοτιόρουμ γεστόρουμ, ὅστις ἑαυτὸν μετὰ τὴν ἐλευϑερίαν 10 ἐπιμείνας τῇ διοικήσει μὴ ἀπήτησε. Τοῦτο δέ φησι Πρόκουλός τε xoi Πήγασος, ἐν ᾧ εἶχέ τι ἐν πεκουλίῳ ὁ οἰκέτης ὁ γενόμενος ἐλεύϑερος, οὕτινος πεκουλίου τῇ παρακατασχέσει φυλάττεσϑαι ἠδύνατο τὸ ἐποφληϑὲν παρ᾽ αὐτοῦ τῷ δεσπότῃ χάριν τῆς ἐν καιρῷ δουλείας διοικήσεως, τουτέστιν ὅπερ κατέχων ἠδύνατο περιποιεῖν τῷ κυρίῳ τῶν πραγμάτων τὸ ἀζήμιον. Σ

15.

f

m

A

^

»

,

-“

,

,

[A

x

/

B XVIL 1], 17 — DIL 5, 17. 1. Τοῦ ᾿Ανωνύμου. .. τ΄... διὰ τὸ εἰρημένον Bi. ı

,

x

[4

φρονίμως !

H

οὐδὲ »

x

x

t

ji

u

Hn

x

συνετῶς El

A

αὐτὸν 3

*

u

m

,

ἐπελέξω, 2

'

Lh

€

ἀλλ᾽ 3

5

x

H

ἐνετείλω Σ

f

τῷ

τυχόντι καὶ ᾧ μὴ ἐχρῆν ἐντείλασϑαι;

25

30

B XVII 1, 21 — D IIL 5, 21. 1. Εἴτε χληρονομίας ἀναδιτεύτου πράγματα [διοικῶν] εἴτε τινὸς ἑτέρου περιόντος ἀγοράσῃ τι ὁ νεγοτιογέστορ, «τυχὸν» σῖτον 7, οἶνον τῇ φαμιλίᾳ τοῦ τελευτήσαντος 7) τοῦ ἀπολιμπανομένου, κατὰ τυχηρὰν δέ τινα περίστασιν ἀπόληται τὸ ἀγορασϑέν, τυχὸν ὑπὸ ἐμπρησμοῦ T, πτώσεως, ἔχει τὴν νεγοτιόρουμ γεστόρουμ. Τότε δὲ τοῦτό φαμεν, εἰ δίχα βιτίου ἣ κούλπας αὐτοῦ συνέβη Z 14 γενέσϑαι τὸν ἐμπρησμόν' ἔνϑα γὰρ διὰ τὴν πτῶσιν ἣ τὸν ἐμπρησμὸν ὀφείλει χκαταδικάζεσϑαι, ἀναρμόδιόν [ἐστιν] αὐτὸν ὑπὲρ τοῦ σίτου καὶ τοῦ οἴνου τῶν δαπανηϑέντων τὴν [ἀντά Ἰξ[τον] τι[μὴν] λαμβάνειν.

33

4 οὕτως: ἀντάξιον

Z, οὗτος II τιμὴν: ...E

|

15 κληρονόμος: mL II

Ζ, κοινωνὸ II

|

20 σε:

Z,

cot? II.

|

LIB. XVII — TIT. I (ID

σι

B XVII, 1, 22 — D III 5, 22. 1. "E£o δικαστηρίου ...... ν ἐ....αἁ ᾿Ανάγνωθι xal pig. ιβ΄. τιτ. ς΄. [διγ. ς΄.]

t

15

20

συν..π... τον νννοςν διγ.

ζ΄.

2. [[Ὁ] νεγοτιογέστορ [ἐὰν μ]ὲν ἰνδέβ[ιτον ἀπήτησεν, ὀνόματι] δηλονότι τοῦ [δεσ]π[ό]τ[ου], πρὸς ἀνάγκης ἔχει αὐτῷ τούτου ῥατοναβιτίον[α] παράσχίειν. 'AXX ὁ] δεδωκὼς ἰνδέβιτον ὀνόματι τοῦ τῶν πραγμάτων δεσπότου αὐτὸς κινδυνεύει ἐπὶ τῇ τούτου ἀπαιτήσει, καὶ οὐ δύναται τὴν νεγοτιόρουμ, γεστόρουμ κατὰ τοῦ δεσπότου κινεῖν, κἂν ὀνόματι αὐτοῦ κατέβαλε τὸ ἰνδέβιτον, ἑαυτῷ ὀφείλων μέμφεσϑαι, τί δήποτε τὴν ἰνδέβιτον ταύτην καταβολὴν ἐποιήσατο. ’

10

1031

M

3

>

*

P

jJ

H

,

,

2

,

,

,

m

M

’

m

,

,

,

4

A

B XVII, 1, 23 — D III, 5, 23. 1. Ἐὰν τοιαύτῃ διαϑέσει παράσχω χρήματα τῷ προκουράτωρι τοῦ ἡμετέρου κρεδίτωρος, ἐφ᾽ ᾧ αὐτὰ γενέσϑαι ὑπὸ τὴν δεσποτείαν αὐτοῦ, τοῦ ἡμετέρου λέγω χρεδίτορος, εἰπὼν τυχόν, ὅτι ταῦτα τὰ νομίσματα κατέβαλον ὑπὲρ ἐμοῦ τῷ ἐμῷ δανειστῇ, ἡ μὲν δεσποτεία τῶν νομισμάτων αὐτομάτως διὰ τοῦ προκουράτορος οὐ προσπορίζεται τῷ ἡμετέρῳ κρεδίτορι, δύναται μέντοι ὁ δανειστὴς καὶ μὴ βουλομένου μου λοιπὸν ῥατοναβιτεύων γίνεσϑαι τῶν νομισμάτων «δεσπότης», ἐπειδὴ ὁ προκουράτωρ ἐν τῷ δέχεσϑαι τὰ νομίσματα μόνον τοῦ δανειστοῦ νεγότια ἔπραττεν, καὶ διὰ τοῦτο διὰ τῆς ῥατοναβιτίονος τοῦ δανειστοῦ ἐλευϑεροῦμαι τῆς ἐνοχῆς, εἰ καὶ μήπω αὐτῷ καταβληϑῇ τὰ νομίσματα. 2. Τοῦ ᾿Ανωνύμου. ᾿Ανάγνωθϑι Bi. ιζ΄. τιτ. α΄. διγ. κβ΄. καὶ βιβ. μς΄. am. γ΄. Soy. ιζ΄. καὶ βιβ. μζ΄. m. β΄. διγ. νβ΄.

25

30

B XVII, 1, 25 = D III, 5, 25. 1. Κατελείφϑη πόλει τινὶ κατὰ φιδικόμμισσον ἐν διαϑήχῃ κληρονομία. Ταύτης τῆς κληρονομίας ἀποκατασταϑείσης οἱ τῆς πόλεως στρατηγοὶ τρεῖς ἄκτορας ἤτοι διουκητὰς προεβάλλοντο, οὗς ἐνόμιζον ἐπιτηδείως ἔχειν περὶ τὴν τῆς κληρονομίας διοίκησιν. «Οἱ ἄκτορες κατεμερίσαντο τὴν τῆς κληρονομίας διοίκησιν» δίχα τῆς τῶν στρατηγῶν αὐθεντίας τε καὶ συναινέσεως. ᾿Αλλὰ τούτων οὕτω γεγενημένων ὥφϑη παρόντος ἄρχοντος μετὰ ταῦτα ἄκυρος ἣ διαϑήκη, ἐν ἢ κατελείφϑη τῇ πόλει κατὰ φιδικόμμισσον ἡ χληρονομία, καὶ ἐξεδίκησε ταύτην Σεμπρώνιός τις ἐξ ἀδιαϑέτου πρὸς τὸν τοῦ τελευτήσαντος καλούμενος κλῆρον. ᾿Αλλ᾽ ἐκ τῶν προβληϑέντων τριῶν ἀκτόρων εἷς ἐτελεύτησεν 4 sch. 2 lac. expl. nos

|

20 δανειστοῦ:

26 ταύτης τῆς κληρονομίας ἀποκατασταϑείσης: σταϑεῖσαν II | 28 οἱ — διοίκησιν: suppl. nos SCHELTEMA,

Basilica,

V.

Ζ, δικαστοῦ II Z,

ταύτην

|

αὐτῷ: Z, αὐτοῦΠ

τὴν κληρονομίαν

ἀποκατα13

|

1032

LIB.

ἄπορος ὧν x«l οὐδεὶς ἐφάνη αὐτοῦ κληρονόμος. Τὸ οὖν ζητούμενον, εἰ xıv[et] χατὰ τῶν περιόντων διοικητῶν ταύτης αὐτῆς τῆς κληρονομίας ὁ Σεμπρώνιος [καὶ τούτοις] κινδυνεύεται N ἀπορία τοῦ τελευτήσαντος ἄκτορος. 'O τοίνυν Ζ 145 Μοδεστῖνος ἀπεκρίνατο οὕτως" ὅπερ ἐξ ἑνὸς τῶν ἀχτόρων, [ἐφ᾽ οἷς μόνος διῴκησε, οὐ] δύναται διὰ τῆς νεγοτιόρουμ γεστόρουμ ἀποσώζεσϑαι τῷ Σεμπρωνίῳ διὰ τὸ ἄπορον αὐτὸν καὶ διαδόχων ἐκτὸς τελευτῆσαι, τοῦτο πρὸς y

σι

XVII — TIT. I (II)

^

x

>

x

>

,

>

m

ζημίαν [ἐκείνου ἀνήκει], ᾧτινι ἡ ἐξ [4

2

!

>

f

T

ey»

,

i8

\

3

,

H

ἀδιαϑέτου περιεποιήϑη κληρονομία" A

f

4

.

lod

τουτέστι f

ἐπὶ τῇ ἀπορίᾳ τοῦ τελευτήσαντος ἄκτορος μόνος κινδυνεύει ὁ Σεμπρώνιος τῷ μὴ ἐνάγεσϑαι τὸν ἐπιμε[λητὴν] ὑπὲρ τοῦ ἀπόρου αὐτοῦ συνεπιμελητοῦ. 10 Καὶ κατὰ διαίρεσιν προβαίνει λέγειν" ὁ μὲν γὰρ ἐπίτροπος ἀπόρου ὄντος τοῦ συνεπιτρόπου ἐνάγεται, ὁ δὲ προβληϑεὶς ὑπὸ στρατηγοῦ ἐπιμελητὴς οὐκ » 7 εν m D " m ᾽ T e " ἐνάγεται ὑπὲρ τοῦ συνεπιμελητοῦ. Τοῦτο γὰρ ἔστι μαϑεῖν ἐξ ὧν ὁ Παῦλος ἐν τῷ δὲ τουτέλις μονοβιβ. τιτ. α΄. (7) διγ. μζ΄. (46) φησί. Καὶ μὴ ἐναντιωϑῇ σοι τὸ εἰρημένον ἐν τῷ αὐτῷ διγ., ἔνϑα τοὺς στρατηγοὺς εἶπε κινδυνεύειν ἐπὶ 15 τῇ ἀπορίᾳ τινὸς τῶν ἐπιμελητῶν [τ]ῶν αν... npop . avovr. ᾽Εκεῖ γὰρ χρέος ding ἐπωφείλετο τῇ πόλει καὶ κατὰ νόμον ἔσχε τὴν νομὴν τῶν πραγμάτων τοῦ οἰκείου δεβίτωρος. ᾿Ενταῦϑα δὲ πλάνη εἰς ὅλ[ον] ἧν᾽ ἄκυρος γὰρ ἦν ἡ διαϑήκη, καὶ ἀπὸ ἀκύρου διαϑήκης τὴν κληρονομίαν πλάνῃ ἔσχεν ἣ πόλις, χαὶ εἰκότως ὡς τῆς προβολῆς μὴ ἐρρωμένης οὐ δέδωκεν ὁ Μοδεστῖνος ἐνταῦϑά 20 τινὰ κατὰ τῶν στρατηγῶν ἀγωγήν. x

3

,

€

m

=

x

3

,

5

l4

Li

^

Σ

Id

f

2. Τοῦ ᾿Εναντιοφανοῦς. ᾿Ανά[γνωϑι}. ouer.. τιτ. ζ΄. Ow. με΄. (26, 7, 46) καὶ ν΄. (51) καὶ βιβ. ις΄. τιτ. γ΄. διγ. α΄, Ἔν με΄. διγ. τοῦ κς΄. βιβ. οὐχ ὑπέϑετο ὡς ἐνταῦϑα ἐπιτήδειον προβάλλεσϑαι τοὺς στρατηγούς.

35

B XVII, 1, 26 — D III, 5, 26. 1. Κυρίλλουι 'E&v τις εἰς ἐπίκοινον

πρᾶγμα

Seren

2. Τοῦ ᾿Ανωνύμου. Τὸ τοῦ ἀδελφοῦ τοῦ φάκτου ἐστίν. Γενικῶς γάρ ἐστιν ulo.. Sw. λγ΄. καὶ βιβ. β΄. τοῦ Κωδ. τιτ. m’. διατ. α΄., τα΄., ιε΄. καὶ βιβ. ιβ΄. τιτ. ς΄. διγ. λβ΄. 8.

B XVII, 1, 27 — D III, 5, 27. 1. ..... εἰ γὰρ xal μήπω ἐνήχϑην, ἀλλ᾽ οὖν ..... 80..... δοκῶ ἐφ᾽ ὅσοις ἐνέχεται πειω ..... 80..... ὁ ἐπίτροπος κατὰ τοῦ συνεπιτρόπου xxi ὁ στρατηγὸς re. 40..... DVOT nn τροπ.. 4 οὕτως:

Z, οὗτος II

10 ὁ μὲν γὰρ: cf. infra p.

προφανέντων coll. II

|

|

6 Σεμπρωνίῳ: 1043 1. 14

17 δὲ; γὰρ II.

|

|

σεμπρονίῳ II

|

9 αὐτοῦ:

Z, τοῦ II

15 av... pop. avovr.: fortasse ἀνεπιτηδείων

εἰς ὅλον: εἰσολ.. II | 27 sch. 2 post cap. 27 sch. 1

|

LIB.

σι

2.

1ὅ

20

25

30

— TIT.

I (ID

1033

τῷ συνεπιτρόπῳ ἢ ὁ στρατηγὸς «een νον τῷ βλάπτοντι.... τὰ τοῦ πουπίλλου 7j τὰ τῆς πόλεως .. eene χουρατωρ.. κιν.. κατὰ τοῦ ὑποχκουράτωρος ..... 55..... x«i σημείωσαι 22 T... προβληϑέντ.. παρ᾽ αὐτοῖς ἐπιτροπ........ὐὐνννν νειν nnn τοῦ προσζευχϑέντος YEVOHEV. een eee nen πρ[οβλη]͵ϑέντι ὑποχουράτωρι, ἀλλ᾽ αὐτῷ ἐπικ... lle X... Tu. ,

10

XVII

Τοῦ

,

αὐτοῦ.

3

-

3

Ὁμοίως

διγ. B'., ὅτι... «007... καὶ ὅτι μέλλω

διδόναι.

B XVII, 1, 30 = Ὁ III, 5, 30. 1. Τελευτ[ῶν τις] ἐνεστήσατο κληρονόμον, κατέλειψε δὲ παρ᾽ αὐτοῦ τοῖς Z 146 ἀπελευϑέροις αὐτοῦ ρ΄. νομίσματα, ὅπως ἂν αὐτῷ μνημεῖον ταῦτα λαβόντες [ποιήσ]ωσιν. Οἱ δὲ τὰ ρ΄. νομίσματα λαβόντες ἐποίησαν μὲν μνημεῖον αὐτῷ, ἀνάλω[σαν δὲ] περὶ τὴν τούτου κατασκευὴν ρν΄. νομίσματα βουλόμενοι ἀπαιτῆσαι τὸν χληρονόμον τὰ ὑπερδαπανηϑέντα ν΄. νομίσματα. Τὸ οὖν ζητούμενον, εἰ δύνανται ἀπαιτῆσαι περὶ τούτων xal χκινῆσαί τινα ἀγωγήν. Καί φησιν ὁ Παπιανός" οὐδαμῶς" οὔτε τὴν νεγοτιόρουμ γεστόρουμ (οὔτε γὰρ δια[ϑέσει] τίοῦ χλη]ρο[νόμου] τὸ νεγότιον ἔπραττ[ον) ο]ὔ[τε ἀπὸ] FIDEICOMMIS[SU] (τὸ γὰρ φιδεικόμμισσον αὐτοῖς ἐπεδόϑη [ὡρισμένον)). Καὶ μὴ ἐναντιωθϑῇ σοι τὸ εἰρημένον ἐν τῷ α΄. δὲ ἰουδικίις τιτ. γ΄. διγ. ν΄., ἐν à φησιν ὁ αὐτὸς Παππιανός, [ὅτι ἐάν τις μνῆμα κτίσῃ τῷ διαϑεμένῳ, κινεῖ] τὴν νεγοτιόρουμ γεστόρουμ κατὰ τοῦ κληρονόμου εἰς ὅσον πρέπον ἦν αὐτὸ πονῆσας, [ἢ καὶ παρακατέχει τὸ] δαπάνημα [τὸ] eils τὴν τοῦ μνημείου χατασχευὴν γενόμενον]. Τοῦτο [γὰρ οὐ χώραν ἔχει] ἐνταῦϑα, ἐπειδὴ [παρὰ τοῦ διαϑεμένου] καταλέλειπται «τῷ» φιδικομίσσῳ μέτρον ὡρισμένον, τυχὸν θ΄. νομίσματα], πρὸς ὃ καὶ ἠβουλήϑη [γενέσϑαι τὸ μνημεῖον] αὐτῷ ...... enn ναι EL en δαπανήσω eseeesse τοῖς χλη[ρονόμοις] . . 2. [Nönoov] ὁμοίως Big. λα΄. Sep. 8. llle xal Z 147 δύνανται esee en ἄχκτορ .. eee ne e ἑαυτῷ ..lleee eee [κατα]λιμπανόμενα llle σϑαί τινος > GE TQRYUXT.. een 1105......... 3. llle xai Bi. xc'. τιτ. α΄. διγ. ε΄. ..... 34..... βιβ. β΄. τοῦ Kos. τιτ. ιβ΄. Star. ix ...69..... 7 διδόναι: post hoc sch. complura desiderantur | 16 διαϑέσει τοῦ κληρονόμου: Z, δια...... TE 2. es eo. ..II | ἔπραττον: Z, ima .. . II. | 17 FIDEICOMMIS-

SU: Z, FIDEIRERSE ....... II 24 νομίσματα:

suppl.

nos

|

|

27 κ΄.:

18 καὶ μὴ: cf. infra p. 10441. dubium

II

5

|

21 ἣ καὶ --

1034

LIB. XVII — TIT. I (ID

4.

Δύο

τινὲς κοινὸν

Éx..... 70.....

τῆς δουλείας

ὁ παρὼν

ἐδικάσατο

κοινωνὸς] ....58..... τὴν ἐπίά]νοδον χρήσασϑαι τῇ δουλείᾳ. Φασὶ μέν, ὅτι καὶ 2er αἱ ἀπαι..... 50..... παρόντι δαπάνησ.. καὶ μὴν eipyrab Lee eee npadevt...... ee e hh hn ἐν Bolle m rn νῦν ὁ ἀγρὸς ὥσπερ αὐτὸς ἔδωκε ..m...... δικάζεσϑαι συνιστα ..... 40..... ἀποφαίνεται δικαστὴς οὕτω λέγων᾽ συνέστη τοῦ ἀγροῦ εἶναι ..... 40..... ὁ παρὼν κοινωνός, ἅπερ ἐποίησε, λέγει Παππιανὸς τὰ δόκιμα α΄......«τνννννων Een nenn 10

5. .... [Nönsov, ὅτι ὅπερ ἐδαπάνη]σεν εἰς τὴν δίκην, οὐχ ὅπερ ἐδαπάνησεν εἰς τροφήν, ἀπαιτεῖ αὐτὸν διὰ τῆς νεγοτιόρουμ, γεστόρουμ. 6. Τοῦ αὐτοῦ. ’Eri δὲ τοῦ οὐσουφρούκτου ἀποκατάστασις πρὸς τὸ μέρος τοῦ δεφενδεύσαντος γίνεται, ὡς βιβ. ζ΄. τιτ. α΄. διγ. [T]. ^ ἀνάγνωθι βιβ. η΄. τιτ. ε΄. διγ. δ΄.

B XVII, 1, 31 — D III, 5, 31. 1. Νενόμισται τὸν ἐγγυητὴν ἐναγόμενον παρὰ τοῦ χκρεδίτωρος καταβάλAovra τὸ χρέος ἐλ[ευϑεροῦν] τὸ ἐνέχυρον τὸ ὑποχείμενον τῷ συναλλάττοντι [χρεωστῇ ἐπὶ τῷ αὐτ]ῷ χρέίει], ἐφ᾽ ᾧ καὶ [ἠγγυήσατο. Tour .. &x . . καὶ ἐπὶ ΝΞ ΕΞ Τοῦτο εἰδὼς ὅρα τὸ προκείμενον. ᾿Εδανείσατό τις παρά τιίνος 40 νομίσματα .. καὶ ἔδωκεν αὐτῷ] ἐνέχυρον] .. νομισμάτων δεδωκὼς αὐτῷ xal ἐγγυητήν᾽ εἶτα παρὰ τοῦ αὐτοῦ δανεισάμενος . . [νομίσματα ἕτερον ἔδωκεν ἐνέχυρον .. νομισμάτων ἄξιον καὶ] ἐπὶ τούτῳ] τῷ χίρέει] ἐγγ[υητὴν οὐκ ἔδωκεν]. 'O ἐγγυητὴς μετὰ ταῦτα ἐνοχλούμενος παρὰ τοῦ κρεδίτωρος κατέβαλε [τὰ δύο ὀϊφλήματα καὶ ἔλαβε τὰ β΄. ἐνέχυρα οἰόμενος διὰ τοῦ ἀξιοπιστοτέρου 25 ἐνεχύρου τὴν ἀσφάλειαν ἔχειν. [Φησὶ] Παππιανὸς μὴ δύνασϑαι αὐτὸν προφάσει τοῦ β΄. τούτου χρέους μανδάτι κατὰ τοῦ δανεισαμένου κινεῖν 3j ὑποκεῖσϑαι αὐτῷ τῇ μανδάτι... δοκουντ. . ὦ τῶν β΄. χρεῶν....... ἡ καὶ τὸ αὐτὸ .... Ἣν TED. 2222202. οὔτε γὰρ 16... sls. 60 ER ὥνει Ζ 148 E

15.

EEE

AY... Xp

nn

e nnn

eMe

440

.....

2. Τοῦ ᾿Εναντιοφανοῦς. Ἔν τῷ κε΄. «διγ.» τοῦ γ΄. vt. τοῦ tc. Bi. καὶ Bip. A9'. cw. ε΄. διγ.΄. λβ΄. (31) 9éux ἐναντιοφανὲς κεῖται. Διαφορὰ δέ ἐστιν, ὅτι ἐνταῦϑα μὲν ἣ ϑυγάτηρ ἠγνόει τὴν δόσιν, ἐκεῖ δὲ λέγει αὐτὴν καὶ εἰδέναι xal παρεῖναι: τότε αὐτὴ δοκεῖ λαμβάνειν xai δίδωσι τῷ ἀνδρί, ὡς ἐν τῷ Ld

H

^

Led

bd

x

.

e

,

,

5

3

^

10 νόησον — ὅπερ: suppl. nos

23 ἔδωκεν: suppl. nos

|

,

^

|

^A

,

/,

16 κρεδίτωρος:

19 τινος: m.. II

2

x

-

?

x

J

>

^

Ζ, δεφένσορος II

| 34 αὐτὴ: αὕτη II

M

3

*

n

|

€

Ὁ

3

2)

^

18 χρεωστῇ —

LIB. XVII — TIT. I (ID

αὐτῷ Ot. olarıoı μὴ δεδωκέναι, α΄. Gy. γ΄.

1035

τοῦ A9'. Big. Εἰσὶ δὲ πολλὰ ϑέματα ὑπὸ τὴν ῥὲ ἀναγόμενα, ἐν λαβὼν 7) δεδωκὼς doxet διὰ σύστασιν τοῦ συναλλάγματος λαβεῖν καὶ ἐξ ὧν εὑρίσκεις βιβ. τη΄. τιτ. α΄. διγ. ιε΄. (16) και βιβ. κδ΄. τιτ. καὶ βιβ. in’. cor. α΄. διγ. 06°. καὶ βιβ. μα΄. τιτ. β΄. διγ. β΄., νβ΄. (51).

5

BXVI, 1, 32 = DI, 5, 32. 1. Προϑεώρησον. '"EXv τις πρὸ τῆς ἀδιτίονος τοῦ κληρονόμου πράγματά τινα ἀπὸ τῆς κληρονομίας ἀφέληται, κατέχεται τῇ ἐξπιλάταε νερεδιτάτις. Τοῦτο εἰδὼς ὅρα, τί φησι τὸ ῥέσπονσον. [Ἐὰν γυνή] τις ἔτι περιόντος τοῦ ἀνδρός τινα τῶν αὐτοῦ μετὰ χεῖρας εἶχε πραγμάτων, ταῦτα δὲ αὐτὰ τὰ 10 πράγματα καὶ μετὰ τὴν τοῦ ἀνδρὸς τελευτὴν ἔμεινεν ἔχουσα, ποίαν ὁ τοῦ ἀνδρὸς κληρονόμος δύναται κινεῖν κατ᾿ αὐτῆς ἀγωγήν; Λέγει Παπινιανός" τὴν μὲν ἐκσπιλάταε νερεδιτάτις μὴ φα[ντ]α[ζ]έσϑω κινεῖν" οὐ γὰρ πρὸ ἀδιτίονος αὐτοῦ κατέσχε τὰ πράγματα, ἀλλ᾽ ἔτι τοῦ ἀνδρὸς περιόντος. Κινεΐτω οὖν τὴν ἀδ EEvıßevdoön' κινείτω καὶ τὴν νεγοτιόρουμ γεστόρουμ, εἰ [xoi] διαϑέσει 15 τοῦ ἀνδρὸς αὐτῆς διοικήσασα [τα]ῦτα κατέσχε τὰ πράγματα. Li

M

x

M

18

2

»

,

x

[A

2

,

ὃ

u

.

=

3

H

^

Hi

x

-

Z

^

,

^

,

ue

»

f

A

H

35

,

N

,

ὃ

,

B XVII, 1,33 = D III, 5, 33. 1. N[s]eév[woc ᾿ΑἸπολινάριος ἐ[πύ͵]ϑετο [παρὰ 'I]ouA[tou Παύλου οὕ]τως εἰπών]: μάμμη τὰ [τοῦ] ἐκγόνου διῴ[κησε πράγματα] 1007 ...... Les. eene Kai τούτων ἀμφοτέρων τελευτησάντων] οἱ κληρονόμοι τῆς μάμμης 20 ἐνάγονται παρὰ τῶν χληρονόμων τοῦ ἐγγόνου τῇ νεγοτιόρουμ γεστόρουμ, ἐπὶ τῷ παραϑέσϑαι τοὺς τῆς διοικήσεως λογισμούς. Οἱ δὲ κληρονόμοι τῆς μάμμης ἀντελλογίζονται τοῖς κληρονόμοις τοῦ ἐγγόνου τὰς πρὸς ἀποτροφὴν αὐτοῦ γενομένας [παρὰ] τῆς μάμμης δαπάνας. ᾿Αντιτ[ιϑεῖσι] οἱ τοῦ ἐχγόνου χληρονόμοι [τ]ῷ δικαίῳ τῆς εὐσεβείας τὴν μάμ[μην οἴκοθεν δεδωκέναι τὰς 25 [πρὸς ἀποτροφὴν γενομένας δαπάνας: μήπω γὰρ προσελθεῖν αὐτὴν τῷ &e]y[ov]vIt] καὶ αἰτ[εῖν, ἵνα προσδικασϑῶσιν

αὐτῇ τὰ] πρὸς ἀποτροφὴν......

720 ..... τὴ μάμμη nenn EYYO nennen γὰρ τῇ διατάξει, ὥστε τὴν μητέρα ϑεμα ..... δὲ ..... 46..... ἀπαιτ... οὐ νομίμως] ..... E o GR... Per... εσϑαι xal under.... τὴν μητέρα δύνασϑαι 30..... 45..... καὶ ἰδικῶς διεμαρτύρατο διὰ τοῦτο αὐτὴν τρέφειν τὸν υἱόν, ἵνα. ἢ αὐτὸν ἣ τοὺς ἐπιτρόπους αὐτοῦ μεϑοδεύουσα περὶ τούτων [τῶν] δαπανῶν. Θὲς δέ, ὅτι καὶ En’ ἀλλοδαπῆς ὁ πατὴρ ἐτελεύτησε, xal ἣ μήτηρ ἐν τῷ ὑποστρέφειν μετὰ τοῦ υἱοῦ καὶ τῆς αὐτοῦ φαμιλίας εἰς τὴν οἰκείαν7) τὴν τοῦ ἀνδρὸς πατρίδα δαπανήματα ἐποίησε περὶ αὐτὸν καὶ τὴν φαμιλίαν αὐτοῦ. [4

>

\

,

x

a

vg

1

x

>

>

,

5

2

3

=

Pad

€

,

A

M

Σ

᾿

f

^

*

t

.-

A

3

mM

4 τιτ. α΄. διγ. o8'.: Bw. οδ΄. cr. α΄. II. | 7 ἐξπιλάταε: Ζ, ἐξστιπουλάταε II (hic δὲ mox) | 19 τούτων ἀμφοτέρων τελευτησάντων: suppl. nos | 25 πρὸς ἀποτροφὴν γενομένας δαπάνας: suppl. nos [προσελϑεῖν --- αὐτῇ τὰ: suppl. nos

,

1036

LIB. XVII — TIT. I (ID

ex

"Eni τούτου γὰρ τοῦ ϑέματος xal "Avravivos διετάξατο δίδοσθαι τῷ Z 149 πουπίλλῳ τὴν νεγοτιόρουμ γεστόρουμ. Τοιγαροῦν ἐπὶ τῆς ὑποκειμένης ζητήσεως, ἐν 7) τεϑεμάτισται ἣ μάμμη τὰ τοῦ ἐχγόνου διοικήσασα πράγματα, ἐπειδὴ ταῦτα διοικοῦσα δοχεῖ κατὰ πρόληψιν ἐξ αὐτῶν τῶν τοῦ ἐγγόνου πραγμάτων χορηγῆσαι αὐτῷ τὰς τροφάς, προσήκει μᾶλλον εἰπεῖν τοὺς τῆς μάμμης χληρονόμους ἀδ[ιτεύ]εσϑαι [παρὰ τοῦ] δικάζοντος, εἰ βουληϑεῖεν ἀντιλογίσασϑαι τὴν περὶ τὰ ἀλίμεντα δαπάνην, μάλιστα εἰ δειχϑεί[η, ὅτι] κατέταξε τοῦτο ἐν τῷ λόγῳ τῶν δαπανηϑέντων ἣ μάμμη. ᾿Εκεῖνο μέντοι καϑάπαξ λέγειν οὐ χρή, ὥστε ἐφ᾽ ἑχατέρας οὐσίας δεδαπανῆσθϑαι δοκεῖν τὰ γενόμενα περὶ τὸν 10 Exyovov ἀλίμεντα. 2. Τοῦ ᾿Ανωνύμου. Ti περιέχεται τῷ ὀνόματι τῆς τροφῆς, γινώσχεις pip. λδ΄, τιτ. α΄. Ow. ς΄. καὶ βιβ. ν΄. τιτ. ις΄. διγ. μγ΄., μδ΄. 3. Τοῦ ᾿Ἑναντιοφανοῦς. Εἰ δὲ τοῦ πατρὸς ζῶντος ἐδαπάνησεν, ἀπαιτεῖ τὸν πατέρα ὅσα μὴ διαϑέσει μητρυκῇ ἐδαπάνησεν, ὡς βιβ. κε΄. τιτ. γ΄. Suy. 15 «be'. (14), ἐν ᾧ πρόσκειται, ὅτι κἂν παρὰ τῷ πατρὶ ἀπετρέφετο «ὁ παῖς, μόνον ἀπαιτεῖν δύναται» ἣ μήτηρ «ἃ» ἀναγκαίως καὶ συμμέτρως ἐδαπάνησεν. x

,

μὲ

M

2

mo»

B XVII, 1, 34 — D III, 5, 34. l. Προϑεώρησον. ᾿Ανὴρ ἐναγόμενος ἀναδόσει

τῆς

προικὸς

ἐξτιπουλάτου

[A

μετὰ

IN

€

τὴν

QUANTUM

,

τοῦ

γάμου

FACERE

,

διάλυσιν POTEST

ἐπὶ

χατα-

σι

20 δικάζεται, ἕτερᾳ δὲ ἀγωγῇ ἐναγόμενος εἰς τὸ πᾶν καταδικάζεται. Τοῦτο εἰδὼς ὅρα τὸ προχείμενον. Γυνὴ τις ἐπέδωκε προῖκα᾽ εἶχε δὲ [ὁ ἀνὴρ ὡς] δεσπότης τὴν προῖκα. ᾿Αλλὰ τοῦ γάμου ῥεπουδίῳ διαζλυομένου] ἔμεινε ὁ ἀνὴρ τὰ τῆς [γυναικὸς] πράγματα διοικῶν. [Δύναται ἡ προὶξ οὐ μόνον] διὰ τῆς ἐξστιπουλάτου, ἀλλὰ καὶ [διὰ τῆς] veyoriöpoun Yeoröpoun ἀπαιτί[εῖσϑαι], 2 ὅτε καὶ φίάκερε ὁ ἀνὴρ ἠδύνατο, τουτέστι δύναται] κατ᾽ αὐτοῦ κινεῖν ἀγωγὴν ἢ τὴν ἐξστιπουλάτου ἣ τὴν νεγοτιόρουμ, γεστόρουμ καὶ δι’ αὐτῆς αὐτὸν ἀπαιτ[εῖν λόγον, διὰ τί] δήποτε αὐτὸς ἑαυτῷ μὴ κατέβαλε, μόν[ον εἰ] ἐν τῷ καιρῷ τῆς διοικήσεως εὔπορος [ἦν] καὶ ἠδύνατο [ἀνάδοσιν ποιεῖν] τῆς ἐποφειλομένης προικός" ἄλλως γὰρ ἐγκαλεῖσϑαι οὐ δύναται ........ ἥτησε uov..... 30zQ.....eleeeeee νυν νννν κατὰ τὸν καιρὸν τῆς διοικήσεως εὔπορος ἦν, εἰ xal μετὰ ταῦτα “γέγονεν ἄπορος, κιν[εῖται κατ᾽ αὐτοῦ 7| νεγοτιόρουμ. γεστόρουμ, εἰ καὶ τὰ] μάλιστα με[τὰ] ταῦτα γενόμενος ἄπορος τῇ περι προικὸς ἐξτιπουλάτου ἤμελλε ἀπίολύεσϑαι. ᾿Εναγόμενος] γὰρ τῇ περὶ προικὸς ἐξτιπουλάτου 6 ἀδιτεύεσϑαι:

iv

κουάντουμ suppl

nos

φάκερε |

15

πότεστ

ὁ reis —

xaradınalerat, ἃ: suppl

nos

|

[τουτέστιν 21

ὁ ἀνὴρ

εἰς

ὡς δε-

σπότης: ee καὶ £cou; II | 28 ἀνάδοσιν ποιεῖν: suppl nos | 29 ........ Armee: II, ὅτι οὐκ ἀπήτησε Z | 31 κχινεῖται --- yeotópouu: suppl. nos | 34 τουτέστιν — p-

1037

1.

1 δύναται:

suppl.

nos

LIB. XVII — TIT. I (ID

τοσοῦτον ὅσον καταβάλλειν δύναται. Τῆς δὲ] νεγοτιόρουμ γεστόρουμ κατ αὐτοῦ κινουμένης εἰς ὁλόκληρον καταδικάζεται, μόνον εἰ εὔπορος ἦν κατὰ [τὸν τῆς] διοικήσεως χρόνον καὶ ἠδύνατο καταβαλεῖν [ἑαυτῷ, κἂν] μετὰ ταῦτα γέγονεν ἄπορος. Πλὴν ἀλλὰ καὶ ἐνταῦϑα τῷ χρ[όνῳ] τῆς veyoriöpoun γεστόρουμ τρόπος xal συμμετρία [τις] ὀφείλει φυλάττεσθαι, ἵνα τότε τῇ κατ᾽ αὐτοῦ μέμψει γένηται χώρα μὴ ἀπαιτήσαντος αὐτοῦ ἐν καιρῷ διοικήσεως εἰς ὅσον εὐπορεῖ, κἂν τὰ μάλιστα μετὰ ταῦτα γέγονε ἄπορος, ὅτε ἐν ἐκείνῳ τῷ καιρῷ νομίσματα ἦν αὐτῷ μετὰ [χ]εῖίρας] καὶ ἠδύνατο αὑτῷ ταῦτα καταβαλεῖν... T N χατὰ τῆς διοικήσεως . liess ἐς εἰ μὴ παραχρῆμα τὰ ..... δεν νι νειν, πράγματα ἐπὶ τῷ BET καταβάλλειν ἑαυτῷ xypr..... xat αὐτὸν ..... ληκεναι καὶ εἴτε ἐν τούτῳ ........ TENE πρὸς δι... «ον ον En «ὦν τῶν ἐνταῦϑα χρημάτων, πρινὴ τοῦτο πληρω. .. τὸ ὀφφίκιον ........ τουτέστι πρὶν... «τον ον τῶν αὐτῶν πραγμάτων διάπρα .... T.. τὸ πρᾶγμα τὸ διαφέρον αὐτῷ καὶ ὀφεῖλον πραϑῆναι οὗτος χατέχεται...... «νος TOP TOREM . [ἐπ]ώλησεν ἢ ἔσχε τὸ πρᾶγμα. Εἰ μέντοι ηὐπόρει ὁ ἀνὴρ ἔχων τυχὸν YENUATL nennen [x]oA»o .. καὶ τὰ ἐκ τῆς αὐτοῦ διαπράσεως καταβαλεῖν ... χώρα γίνεται τῇ νεγοτιόρουμ, [γεστόρουμ] ....... TM μήπω ὡς εἰκὸς ἀπορήσει, TET... eee TOPPED TOR ρὸς >) BE ἐξτιπουλάτου ..... ΝΕ rn veyoriöpouu γεστόρουμ χκατὰ τὴν εἰρημένην διάστιξιν. Εἰ δέ τις δανείσας τινὶ καὶ ἔχων παρ᾽ ἑαυτῷ τὸ ἐνέχυρον [διῴκησεν, οὐκ ἐνέχεται τῇ νεγοτιόρουμ γε]στόρουμ ἐπὶ τοῦ ὑποτεϑέντος αὐτῷ ἐνεχύρου, ἐν ᾧ καὶ ἐ...... εται καὶ οὔτε [ηὗρεν] τὰ χρήματα, ὅϑεν ἂν αὑ[τῷ] καταβαλεῖν [δυνηϑείη) τὸ χρέος καὶ ἐλευϑεροῦν τὸ ἐνέχυρον. m

,

σι

;

10

15

20

25

1037

M

>

,

x

m

ΝΣ

"m

x

-

,

,

,

lod

,

,

2. Τοῦ ’Evavrıopavoöc. Ἔνταῦϑα N διοίκησις μετὰ [διάλυσιν] τοῦ γάμου γέγονε καὶ εἰκότως En’ αὐτῇ εἰς ὁλόκληρον καταδικάζεται. 3.

30

35

Τοῦ αὐτοῦ. Καίτοι ἀπὸ πάσης αἰτίας μέχρι εὐπορίας καταδικάζεται, ὡς βιβ. μβ΄. τιτ. α΄. διγ. κ΄. ᾿Αλλ᾽ ἐνταῦϑα ὑπόϑου, ὅτι δυνάμενος ἑαυτῷ καταβαλεῖν οὐ κατέβαλε, καὶ ὡς δόλον ποιήσας ἐνέχεται, ὡς βιβ. ιζ΄. τιτ. β΄. διγ. Ey’. ἐπὶ κοινωνοῦ. Περὶ τῶν μέχρις εὐπορίας καταδικαζομένων καὶ ποῖον δεῖ καιρὸν σκοπεῖν, ἀνάγνωθι τοῦ προκειμένου γ΄. βιβ. τιτ. γ΄. Bey. να΄. καὶ τιτ. ε΄. Bw. Ac'. (37) καὶ βιβ. ιζ΄. τιτ. β΄. διγ. Ey’. καὶ ξε΄. (67) καὶ βιβ. κγ΄. τιτ. γ΄. By. π΄. (84) καὶ βιβ. κδ΄. τιτ. α΄. διγ. ζ΄. καὶ τιτ. γ΄. διγ. ιβ΄... υγ΄., τδ΄ςς €. τς΄., ιζ΄, re, χβ.΄, κγ΄., κδ΄, καὶ λ΄. καὶ μα΄., καὶ iu. μς΄. ar. γ΄. διγ. μζ΄. καὶ Buß. ν΄. τιτ. ιζ΄. διγ. ροβ΄. (173). | τῆς κτλ.: cf. infra p. 1044 1. 26 suppl

nos

|

23 ηὗρεν:

suppl

nos

| |

10 μετα:

24 δυνηϑείη:

dubium suppl.

| nos

22 διῴκησεν — τῇ:

>

1038

LIB. XVII — TIT. I (ID

4.

Ilpodewpnoov.

'O

ἀγοράσας

οἰκέτην

χρυπτὸν

ἔχοντα

πάϑος

δύναται

διὰ τῆς ῥεδιβιτορίας ἐντὸς ἐξ [μη]νῶν κινεῖν καὶ ἀναδιδόναι τὸν ἐμπαϑῆ᾽ »

10

\

2

[2]

20

35

3

*

τόκων

x

!

Σ

x

,

t

led

4

^

[A

Σ

M

x

εἰσάγεσϑαι »

n

\

M

[4

^

ἀπὸ 3

,

€

,

30

H

-

1

=

25

(A

tA

-

1

οὐκ

ἄλλως δὲ δύναται τοῦτο ποιεῖν, εἰ μὴ ἅπαν, ὅπερ ἔτυχε λαβὼν μετ᾽ αὐτοῦ, TEXOUALOV τυχόν, ἀποκαταστήσει τῷ πράτῃ, προσέτι δὲ καὶ τὰ περιελϑόντα εἰς αὐτόν, οὐκ ἐξ ῥὲ μέντοι αὐτοῦ τοῦ ἀγοραστοῦ, καὶ εἰς εἴτι χείρων ἑαυτοῦ γέγονεν ὁ οἰκέτης παρ᾽ αὐτῷ τῷ ἀγοραστῇ. Τοῦτο εἰδὼς ὅρα τὸ προχείμενον. ᾿Ἐπώλησέ τις οἰκέτην κρυπτὸν ἔχοντα πάϑος, μήπω δὲ τοῦ ἑξαμηνιαίου χρόνου παραδραμόντος ὁ πράτης τοῦ ἀγοραστοῦ διῴκησε πράγματα, καὶ τῆς ἑξαμηνιαίου παραδραμούσης ἧκεν ὁ τῶν πραγμάτων κύριος κινῶν κατ᾽ αὐτοῦ τὴν νεγοτιόρουμ γεστόρουμ: καὶ ἀπῇτει μὲν λόγους ἧς ἐχείρισε διουκήσεως, ἐγκαλεῖ δὲ αὐτῷ, τί δήποτε τῶν ς΄. ἐνδαψιλευομένων μηνῶν τὸν ἐμπαϑῇ οἰκέτην αὐτὸς ἑαυτῷ μὴ ἀναδέδωκεν, ἀλλ᾽ ἀφῆκε παραδραμεῖν τὴν ἑξαμηνιαίαν. *O δὲ διὰ τοῦτό φησι μὴ ἀναδεδωχέναι τὸν οἰκέτην, ἐπειδὴ τοῦτον οὐχ εὗρεν ἐν τῇ οὐσίᾳ τοῦ ἠγορακότος, ἢ εὗρε μὲν αὐτόν, οὐχ cope δὲ οὔτε ἠδυνήϑη λαβεῖν ἅπερ εἰώϑει «σὺν» τῷ ἐμπαϑεῖ οἰκέτῃ ἀναδίδοσϑαι τῷ πεπραχότι, τυχὸν τὸ πεκούλιον καὶ τὴν ἀπομείωσιν xal τὰ μὴ ἐξ ῥὲ τοῦ ἀγοραστοῦ προσπορισϑέντα. Λέγει τοίνυν μὴ καταφέρεσϑαι εἰς τὸ νεγοτιόρουμ γεστόρουμ δικαστήριον τῆς ῥεδνιβιτορίας τὴν αἰτίαν, καὶ διὰ τοῦτο τῶν ς΄. παραδραμόντων μηνῶν ταύτην ἀπολύεσθαι, τουτέστι μὴ ἐγκαλεῖσϑαι τὸν πράτην τε καὶ νεγοτιογέστορα, τί [δή]ποτε τῶν ς΄. ἐνδαψιλευομένων μηνῶν αὐτὸς ἑαυτῷ τὸν ἐμπαϑῇ οἰκέτην μὴ ἀναδέδωχε. Ταῦτα μὲν ἐπὶ τοῦ ϑέματος Z 161 τῆς ῥεδνιβιτορίας ἐζήτησέ πως καὶ εἶπεν, ἐπειδὴ ὅλως τεμποραλία ἐστὶν ἡ ῥεδνιβιτορία καὶ σβέννυται τῶν ς΄. παραδραμόντων μηνῶν. Εἰ γὰρ ἀπὸ περπετούας ἀγωγῆς ἐχρεώστει τῷ χυρίῳ τῶν πραγμάτων νεγοτιογέστορ εὔπορος ὦν, καὶ τόκους ἀρκοῦντας ἠδύνατο αὐτὸν ἀπαιτεῖν, οὐ χρὴ αὐτῷ ἐγκαλεῖν, διὰ τί μὴ κατέβαλεν αὐτὸς ἑαυτῷ, μάλιστα εἰ καϑὰ εἴρηται μήτε ὁ λόγος τῶν τόκων μέμψιν τινὰ ἐπιφέρει αὐτῷ. Εἰ γὰρ ἀτοκὶ τὸ ἰδικὸν ἐπώφλησε χρέος ἣ ἐπὶ τόκοις ἐλάττοσιν, ἐγκαλεῖται, τί δήποτε αὐτὸς ἑαυτῷ μὴ κατέβαλε, καὶ εἰκότως διὰ τῆς νεγοτιόρουμ γεστόρουμ. καὶ τὸ ἰδικὸν ἀπαιτηϑήσεται χρέος. Ἔνϑα μέντοι διαφορά τις ἀπὸ τόκων οὐκ εἰσάγεται καὶ περπετοῦά ἐστιν f) ἀγωγή, οὐκ ἐγκαλεῖται μὴ καταβαλὼν ἑαυτῷ. "Erepöv ἐστιν ἐπὶ ἐπιτρόπων. ὁ γὰρ ἐπίτροπος, κἂν ἀπὸ περπετούας ἐνοχῆς χρεωστῇ τῷ πουπίλλῳ, καὶ οὕτως ὀφείλει τὸ χρέος καταβαλεῖν ἑαυτῷ, κἂν μηδεμία δύναται A

A

[4

>

3

^

b

f

3

διαφορά.

x

,

x

3

M

^

,

H

,

H

,

,

καὶ

x

-

\

^

3

e

ἐστι

’

^

x

/

γάρ

5

m

ji

,

t

3

5

*

Κάλλιον

[7

L4

,

r4

,

[4

3

\

^

€

»

᾿

λυσιτελέστερον

τῷ

,

“

ὀρφανῷ τὴν τουτέλαε μᾶλλον ἔχειν κατ᾽ αὐτοῦ ἣ τὴν ἀπὸ τοῦ συναλλάγματος ἀγωγήν, ἐπειδὴ σιωπηρὰν ὑποθήκην ἔχει αὕτη ἡ τουτέλαε, καὶ εἰκότως δύναται ὁ πούπιλλος καὶ τὸ ἰδικὸν χρέος διὰ τῆς t

,

5 χείρων

x

ἑαυτοῦ:

HJ

χεῖρον

L4

ἑαυτῷ

M

II

n

|

21

τουτέλαε l4

ταῦτα

μεϑοδεύειν τὸν ἐπίτροπον.

κτὲ.:

4

cf.

27 αὐτῷ: ἑαυτῷ II | 28 τόκοις: Ζ, χρόνοις II | 30 καὶ: Z, x&vII

infra p.

x

2

1045

f

1.

1

|

| 36 αὕτη: Z, αὐτὴ II

LIB. XVII — TIT. I (ID

1039

5. Κυρίλλου. 'O ἀνὴρ μετὰ διαζύγιον διοικήσας τὰ τῆς γαμετῆς πράγματα, ἐὰν ἐν τῷ διοικεῖν εὔπορος ἦν, ἐνάγεται τῇ νεγοτιόρουμ περὶ προικός, εἴτε ἄπορός ἐστι νῦν εἴτε εὔπορος, ἐπειδὴ μὴ κατέβαλεν ἑαυτῷ. ᾿Οφείλει μέντοι μικρὰ προϑεσμία ὁρίζεσϑαι, ἐν ἢ ὀφείλει καταβαλεῖν ἑαυτῷ, ἧς ἐντὸς ἄφνω δ «εἰς ἠπόρησεν, οὐκ ἐγκαλεῖται. 'O τοῦ δεβίτορος πρᾶγμα διοικῶν οὐκ ἐγκαλεῖται μὴ ἀναδοὺς τὸ ἐνέχυρον, ἔνϑα οὐκ ἦν πόϑεν καταβαλεῖν ἑαυτῷ οὔτε δὲ μὴ ῥεδνιβιτεύων ἑαυτῷ ὃν πέπρακεν οἰκέτην. Σ

Ld

^

>

᾿

^

>

Y.

’

,

^v

€

m.

6. "Evavriopavoöc. ᾿Ανάγνωθϑι βιβ. κζ΄. τιτ. γ΄. διγ. ιγ΄.. ἐν à φησι τὴν τουτέλαε καταφέρεσϑαι εἰς τὴν νεγοτιόρουμ., τοῦ ἐπιτρόπου μετὰ τὴν ἐπιτροπὴν 10 γενομένου κουράτορος. Τὸ δὲ παρὸν νόει περὶ τῆς διρέκτας νεγοτιόρουμ τῆς μὴ ἐχούσης προνόμιον, τὸ δὲ τοῦ χζ΄. βιβ. περὶ τῆς οὐτιλίας τῆς ἁρμοζούσης κατὰ τῶν κουρατόρων. Φησὶ γὰρ βιβ. κζ΄. «τιτ. γ΄.» διγ. κε΄. καὶ τιτ. ι΄. τοῦ «αὐτοῦ» βιβ. διγ. ιε΄., ὅτι οὐ μόνον κατὰ τοῦ ἐπιτρόπου καὶ τῶν αὐτοῦ πραγμάτων, ἀλλὰ καὶ «κατὰ» πάντων τῶν κουρατόρων ἁρμόζει τὸ πριβιλέγιον. 15 Τὸ δὲ μεῖζόν φησι βιβ. μβ΄. τιτ. ε΄. διγ. κγ΄., ὅτι ἔχει αὐτὸ ὁ πούπιλλος καὶ κατὰ τοῦ διὰ φιλίαν διουκήσαντος τὰ αὐτοῦ πράγματα. ᾿Αλλὰ τὸ πριβιλέγιον [περ]σονάλ[ιον οὐκ] ἰσχύει [ἐπὶ τοῖς κληρονόμοις, ὡς] διγ. τη΄. (42, 5, 19) xai Big. η΄. τοῦ [Ko8.] ......... εἰδ. περὶ τῶν ἐξ ἀ[διαϑέτου] ........ ernennen Eöwxe τοῖς ἐπιτροπευϑεῖσι .. βιβ. ε΄. τιτ. Ay’. dar. α΄. καὶ

B XVII, 1, 36 = D III, 5, 36. |l. Τοῦ ᾿Ανωνύμου. ..........us. προκαταρξ...... 40..... de τῆς νερεδ[ιτάτις πετιτίονος] τῷ [καιρῷ] τῆς [ψήφου] προσέχομεν, ὡς Bıß. ιγ΄. (5) Ttt. γ΄. διγ. Ac'. ἐπὶ δὲ τῆς de πεκούλιο ἐν τῷ καιρῷ [τῆς προκατάρξεως] 28 ..... €0..... B4B. ε΄. τιτ. δ΄. διγ. λζ΄. χαὶ ..οο. 50..... BWG AE een κρείττων ἐστὶν On nennen en τῆς προκατάρξεως.. nenn. £p. lle τὰ περὶ τοῦ καιροῦ τῆς προκατάρξεως καὶ τῆς ψήφου" ἀνάγνωϑι βιβ. ιγ΄. τιτ. [ς΄.] διγ. γ΄. dep. γ΄. Z 152 2. Οὐχ ἐν πᾶσι δὲ ὑποϑέσεσιν ἡ προκάταρξις σχοπεῖται, ἀλλὰ ποτὲ μὲν 30 ἡ προχάταρξις, ποτὲ δὲ j| ἀπόφασις ἤτοι ἡ ψῆφος, ἐπειδὴ διαφόρων ϑεμάτων ὄντων εἰκότως καὶ διάφοροι χρόνοι [δί]δοντίαι]. "Ex τῶν πολλῶν δέ τινα δῆλα καταστήσω. ’Eri μὲν γὰρ τῆς ἀγωγῆς τῆς ἀπαιτούσης χληρονομίαν τὸν καιρὸν τῆς ψήφου προσέχομεν, ὡς βιβ. ε΄. τιτ. [γ΄.] διγ. ic". [[Ωσ]αύτως καὶ ἐπὶ τοῦ πεκουλίου, πόσον ἦν τὸ πεκούλιον, ὡς βιβ. ιε΄. τιτ. α΄. διγ. λ΄. καὶ 4 ἄφνω εἰ: εἰ εὔπορος àv coni. Z

| 6 μὴ: Z, καὶ II

| 12 βιβ. κζ΄. τιτ. γ΄.: βιβ.

τοῦ χζ΄. II | 17 περσονάλιον: haec et sequentia suppl. nos | 29 οὐκ: in II scholia 1, 2 et cap. 38 sch. 1 uno tenore iunguntur | 31 διάφοροι χρόνοι: διάφορον χρόνονII

1040

LIB. XVII — TIT. I (ID

βιβ. λδ΄. τιτ. γ΄. διγ. ε΄. ϑεμ. β΄. Τὸ αὐτὸ τῷ καιρῷ τῆς ψήφου σκοπεῖται, ὡς Bu. τιτ. γ΄. Boy. ιε΄, (3, 3, 15). “Ὅτε δὲ χώρις ἢ ἀγοράσῃ ὁ ὀρφανός, οὐκ ἐνέχεται, εἰ μὴ δ Ἀς΄. τιτ. η΄. διγ. γ΄. (5) der. β΄. ᾿Επὶ ἀποφάσεως σκοποῦμεν, ὡς βιβ. κδ΄. τιτ.

καὶ ἐπὶ τῶν κ[οινω]νῶν ἣ εὐπορία ιζ΄. τιτ. β΄. διγ. [ξγ΄.] ᾿Ανάγνωθϑι αὐϑεντείας τοῦ ἐπιτρόπου πωλήσῃ εἰς ὃ γέγονε πλουσιώτερος, ὡς βιβ. τ[ῆ]ς ῥ[εϊουξωρίαε] τῷ καιρῷ τῆς γ΄. διγ. ιβ΄. (15) καὶ λβ΄. (53).

B XVII, 1, 38 = D ΠῚ, 5, 38. ]. Kai ὑπὲρ ἄκοντος καὶ [ἀγνοοῦντος καταβαλών τις ἐλευϑεροῖ αὐτόν, τὸ δέ τινι χεχρεωστημένον ἕτερος ἀπαιτεῖν οὐ δύναται παρὰ γνώμην αὐτοῦ" 10 ἔξεστι γὰρ [ἡμῖν] κρείττονα τὴν αἵρεσιν ποιεῖν τοῦ Xx[ovroc] καὶ ἀγνοοῦ[ντος], οὐ μὴν χείρονα. ᾿Ανάγνωϑι iB. ιζ΄. τιτ. γ΄. διγ. B’.(?). Κἂν δίδωσιν ἀσφάλειαν περὶ ἐκδικήσεως, ὡς περὶ πατρὸς εἴρηται χρέος ἀπαιτοῦντος αὐτεξουσίου παιδός [[GcT] Bi. As’. τιτ. γ΄. διγ. β΄." οὔτε ὁ ἀνὴρ τὸ τῇ γαμετῇ χρεωστούμενον, [ὡς βιβ] ιβ΄. (8) τοῦ Kos. rır. μβ΄. διατ. ια΄., καὶ τοῦτο δίχα μανδάτου 15 κινούντων εἰσὶν οὗτοι, ὡς Buß. γ΄. τιτ. γ΄. διγ. λε΄. καὶ βιβ. us’. τιτ. ζ΄. διγ. γ΄. xai Dig. β΄. τοῦ Ko3. τιτ. ιβ΄. διατ. κα΄. 5 τῆς ῥεϊουξωρίαε: suppl. nos | 8 καὶ ὑπὲρ — 11 χείρονα: huius capitis | 14 καὶ τοῦτο: fortasse leg. xaírot τῶν

est quidem

textus

LIB.

SCHOLIA

AD

— TIT. I (P)

BASILICORVM

E COD.

5

XVII

PAR.

GR.

1041

LIB. XVII

TIT. I

1352 (P).

B XVIL 1, 5 — D IIL 5, 5. 1. Διὰ τὸν κανόνα τὸν λέγοντα τό ἔδαφος μέρος ἐστὶ τοῦ οἴκου, ὡς Buß. HbII ιε΄. τιτ. α΄. χεφ. λη΄." ζήτει καὶ βιβ. ις΄. τιτ. α΄. κεφ. λδ΄., ἐν à μάϑῃς, 210 ὡς

μέρος

ἐστὶν

ὁ οἶκος τοῦ

ἐδάφους.

2. Zi βιβ. ιδ΄. τιτ. α΄. ϑεμ. παρατελ., ἐν ᾧ φησιν, ὅτι ὁ γενικὸς προκουράτωρ κατέχεται τῇ μανδάτῃ, ἐὰν ἐπιτραπῇ παρὰ τοῦ δεσπότου δανεῖσαι ἐπὶ τόκοις. 10

B XVIL 1, 7 2 DIIL 5, 7. 1. Τίνες δὲ καὶ δίχα ἐντολῆς δύνανται κινεῖν, ἔγνως ἐν τῷ η΄. βιβ. τιτ. β΄. χεφ. λε΄." οἱ παῖδες, κἂν ὦσιν ὑπεξούσιοι, καὶ γονεῖς καὶ ἀδελφοὶ καὶ ἀγχιστεῖς καὶ ἀπελεύϑεροι. . Ἐγχκαλεῖται γάρ, τί μένου τοῦ χρόνου. 2

15

"E

-

,

-

,

,

%

δήποτε αὐτὸς ἑαυτὸν μὴ ἀπῇτησεν ἔτι ἐνδαψιλευο>

x

€

x

^

2

A

»

3

ὃ

,

B XVIL 1, 8— DIIL 5, 8. 1. Τὸ μὲν γὰρ [ra] παρ᾽ ἐμοῦ δεχϑὲν ἀνατρέψαι οὐ δύναμαι, ἔχω δὲ κατὰ τοῦ διοικήσαντος τὴν ἀγωγὴν τῆς λογοϑεσίας.

20

25

B XVIL 1,9 — D III, 5, 9. l. Ζήτει ip. ιγ΄. τιτ. α΄. κεφ. τη΄. καὶ Bip. ιδ΄. xe. uc'. deu. β΄. Οὐκ Hb II ἔστι δὲ χρηστοῦ σκοποῦ χτίζειν οἶκον μὴ ἀναγκαῖον 7| ὃν ὁ δεσπότης ὡς μὴ 211 ἀρκῶν τῇ δαπάνῃ καταλέλοιπεν, ὁπότε ἐξῆν αὐτῷ τὴν περὶ μελλούσης ζημίας ἀγωγὴν ἀπαιτουμένῳ τὸν οἶκον καταλιπεῖν. B XVII, 1, 12 — DIIL 5, 12. 1. Οἷον δέος ἦν, μὴ διὰ δημόσια ὀφλήματα βεβαιωϑῇ εἰς τὸ δημόσιον τὰ κτήματα τοῦ πρωτοτύπου J| ποινὴ ἀπὸ δανείου διαποντίου αὐξηϑῇ᾽ Dec γάρ, [I4

οτι

,

δανεισάμενος

5 à:

Fabr,

δεσπότῃ P (prius

|

κατα

οἷς

P

|

fi

τινὰ

7 «v.

11 τίνες: τινὲς P

ὑπαίτη....,

23 ἀπαιτουμένῳ:

corr.

Fabr.,

man.

H

€

τόπον

α΄.:

| rec.)

A

ὁ

τελευτήσας

fortasse

η΄.: κ΄. P P

ἀπαιτουμένου P

leg.

|

κεφ.

β΄.

|

14 ἀπήτησεν:

| ἐνδαφιλευομένου:

|

,

διαπόντιον

Fabr.,

26 ἢ: Fabr., ἡ P

)

δάνειον,

8 τοῦ

Fabr.,

3

£p

3

T

@

δεσπότου:

τῷ

ἀπαίτη(σεν)

ἐνδαψιλευόμενος

P

|

σι

1042

LIB. XVII — TIT. I (P)

καὶ ἑκατοστὴν ἔξεστιν ἐπερωτᾶν, ἄχρις ἂν ἡ ναῦς ἐπανέλϑῃ, ποινὴν ἐπηρωτήϑη, εἰ μὴ μετὰ τὴν ἐπάνοδον τῆς νηὸς ἐντὸς τῆς συνειϑισμένης προϑεσμίας, τουτέστιν ἐντὸς κ΄. ἡμερῶν μετὰ τὴν ἐπάνοδον, καταβληϑῇ τὸ διαπόντιον δάνειον. "Emi γὰρ τούτου καὶ ποινὴν ἔξεστιν ἐπερωτᾶν, ὡς ἔστι μαϑεῖν ἐν PR ’ 5 " " \ , τῷ γ΄. Bıß. τοῦ ἀντιπαπιανοῦ τιτ. β΄. διγ. η΄. καὶ 9". B XVII 1, 13 — DIIL 15. Dereuerso.

10

15

20

25

5, 13.

B XVII, 1, 14 — D III, 5, 14. l. Οἷον ὑπὲρ μὲν τῶν πραγμάτων τῶν ἐν ἀνηβότητι διουκηϑέντων ἤτοι Hb II τῆς αὐτῶν διοικήσεως ἔχει τὴν ἀγωγήν, δι᾿ ἧς ἀπαιτεῖ αὐτὸν οὐ τὸ πᾶν ὧν 212 ἐδαπάνησεν, ἀλλ᾽ εἴτι μόνον ἐποίησεν αὐτὸν πλουσιώτερον: ὑπὲρ δὲ τῶν πραγμάτων τῶν διουκηϑέντων ἐν καιρῷ ὑπεξουσιότητος καὶ ἐν καιρῷ δουλείας ἤτοι τῆς αὐτῶν διοικήσεως εἰς ὅσον εἶχεν αὐτοῦ τὸ πεκούλιον ἤτοι εἰς ὅσον εὐπορεῖ ὁ μετὰ ταῦτα γενόμενος αὐτεξούσιος᾽ ὑπὲρ δὲ «τῶν» μετὰ τὴν ἐφηβότητα ἢ τὴν ἐλευϑερίαν «7» τὴν αὐτεξουσιότητα διοικηϑέντων πραγμάτων ἔχει τὴν ἀγωγὴν εἰς ὁλόκληρον. Δεῖ γὰρ τῇ ἀρχῇ προσέχειν ἑκάστης διοικήσεως χαὶ σκοπεῖν τὴν «ἐν» ἐκείνῳ τῷ καιρῷ τοῦ προσώπου κατάστασιν, καὶ οὕτως ποιεῖσϑαι τὴν καταδίκην. B XVII, 1, 16 = D III, 5, 16. 1. ᾿Ἐνταῦϑα ϑεμάτισον τῷ δεσπότῃ μὴ ἐνέχεσϑαι᾽ οὕτω γάρ φησιν καὶ € ο δ΄. τιτ. τοῦ κδ΄. βιβ. καὶ τὸ τις΄. deu. τοῦ α΄. κεφ. τοῦ β΄. τιτ. τοῦ ιγ΄. βιβ." ^ [e δέ φησιν τὸ κα΄. κεφ. τοῦ β΄. vut. τούτου τοῦ βιβ., ξένον ἐστὶ πάντως καὶ ἰδικόν, καὶ ἐπὶ μόνου τοῦ [[vellnegociogestoros κρατεῖ. 2. Τυχὸν γὰρ οἶκον φκοδόμησεν καὶ «ἐν» καιρῷ δουλείας ἀρξάμενος τοῦτον μετὰ ἐλευϑερίαν ἐπεραίωσεν᾽ τότε ἐνάγεται καὶ ὑπὲρ τῆς £v δουλεία διοικήσεως. M5

P

H

;

.

,

,

,

ME

B XVII, 1, 18 = D III, 5, 18. 1. Ἔν à δηλονότι ἔϑος εἶχε δανείζειν

30

x

m

Σ

I

u

ὁ τῶν πραγμάτων κύριος.

Hb II 213

B XVII, 1, 20 — D III, 5, 20. l. Σημείωσαι οὖν ἐνταῦϑα, ὅτι ὁ πουπίλου πράγματα διοικῶν ἐπὶ τοσοῦτον αὐτὸν καϑίστησιν ἔνοχον, οὐκ εἰς ὅσον αὐτὸν ποιήσει πλουσιώτερον, ἀλλ᾽ εἰς 3

x

H

ν᾿

»

| ἐπηρωτήϑη: ἐπερωτηϑεὶς P p. 10251.9 | lO αὐτῶν: αὐτῆς P 15 ἢ: suppl. Fabr. | 24 sch. 2: Fabr. | 27 sch. 1: cf. supra p.

3

|

|

5 13 cf. 1029

L4

>

x

,

7,

2

3

H

καὶ: Fabr., κεφ. P | 9 οἷον ὑπὲρ: cf. supra αὐτοῦ: Fabr. αὐτῷ P. 14 τῶν: suppl. Fabr. | supra p. 1026 1. 17 | χαὶ: ὡς P | ἐν: suppl. 1. 2 | 29 sch. 1: cf. supra p. 1029 1. 24

LIB. XVII — TIT. I (Ρ)

1043

ὅσον καλῶς διῴκησεν ὁ νεγοστζιοσέστωρ᾽ πλὴν [o9] κινεῖ κατ᾽ αὐτοῦ τὴν νεγοστζιόρουμ. γεστόρουμ εἰς ὅσον γέγονε πλουσιώτερος, ὡς κεφ. ε΄. ϑεμ. β΄. τούτου τοῦ τιτ. "

s

-

7

€

,

^

3

od

3

>

-

M

2.

Ζήτει Bi. ιβ΄. τιτ. α΄. κεφ. λ΄. καὶ (i. ιγ΄. m. α΄. κεφ. ιζ΄. ϑεμ. β΄.

3.

Ζήτει βιβ. ιδ΄. κεφ. η΄. deu. 8'., ἐν ᾧ φησιν, ὡς ἐνέχεται ὁ κατὰ ἐν-

^

-

-

!

,

H

>

Hu

>

ἃ

e

^

τολὴν τοῦ καλῇ πίστει δουλεύοντός τινι ἀγοράσας αὐτὸν τῷ λαβεῖν παρ᾽

3

3

αὐτοῦ

-

τὰ νομίσματα εἰς τὸ ἐκχωρῆσαι αὐτῷ τὰς ἀγωγάς. B XVII, 1, 23 — DI, 5, 23. 1$. Τὰ πράγματα τοῦ δανειστοῦ. 10.

B XVII, 1,24 = D III, 5, 24. 1. Τουτέστιν ὅπερ δέον Av δαπανᾶν" σημείωσαι διὰ τὸ ἀδιαστίκτως κείμενον ἐν τῷ μ΄. χεφ.

B XVII 1, 25 — DIN, 5, 25. l. 'O μὲν γὰρ ἐπίτροπος ἀπόρου ὄντος τοῦ συνεπιτρόπου ἐνάγεται᾽ ὁ δὲ HbII 15 προβληϑεὶς ὑπὸ στρατηγοῦ ἐπιμελητὴς οὐκ ἐνάγεται ὑπὲρ τοῦ συνεπιμελητοῦ. 214 28.

Τὴν δεινοφικίοσο.

B XVII, 1. Πλὴν v. καὶ βιβ. 20 τοῦ β΄. τιτ.

1, 26 — D III, 5, 26. ἄδειαν ἔχει περιελεῖν αὐτὰ χωρὶς τοῦ ἀζημίου, ὡς βιβ. ιδ΄. κεφ. ve’. τιτ. α΄. κεφ. κϑ'. Περὶ δὲ τῶν 8v εὐσέβειαν δαπανώντων ζήτει κεφ. α΄., ix"., ιγ΄.

B XVII, 1, 27 — D III, 5, 27. 1. Δοϑεὶς ὑπὸ τοῦ πατρὸς ἐπίτροπος τῷ ποστούμῳ διῴκησε" μὴ τικτομένου μὲν τοῦ ποστούμου οὐκ ἐνάγεται τῇ τουτέλαε, ἀλλὰ τῇ vex«gotiorum gestorump, τικτομένου δὲ χώρα τῇ τουτέλαε xal ἐπὶ τῇ διοικήσει τῇ πρὸ τοῦ 25 τοχετοῦ. B XVII, 1, 30 = D III, 5, 30. l. Μὴ ἐναντιωϑῇ cot «τὸ» τέλος τοῦ ε΄. deu. τοῦ ε΄. κεφ. A

5

m

*

,

Led

,

m

4 τιτ. α΄. κεφ. ιζ΄. den. β΄.: κεφ. ιζ΄, ϑεμ. β΄. se. α΄.

cf. supra p. 1032 1. 10 ὑπὲρ

P

ind.) P

|

rixroutvou:

| 22 sch.

Fabr.,

I temere

τικτόμενος

P

,

P

in textum

| 23 vegotiorum

| 24 τικτομένου: Fabr., τικτομένη P

| πρὸ: Fabr,

ὁ τῷ: τὸ P

ins. Fabr. gestorum:

πρὸς P

|

14 sch.

I:

ὑπὸ: Hb., ve...

(lac.

1044

LIB. XVII — TIT. I (P)

2. Καὶ ὁ δεποσιτάριος, ἐὰν ὑπέσχετο δοῦναι τὸ δεπόσιτον ἐπὶ τόκοις καὶ Hb II ἔδωκεν αὐτοὺς ἢ συνεχρήσατο, ὡς βιβ. ιγ΄. τιτ. β΄. κεφ. κη΄." ζήτει καὶ βιβ. ιδ΄. 215 κεφ. η΄. ϑεμ τ΄. Εἰ μὴ σύνηϑες ἦν τῷ δεσπότῃ ἔχειν αὐτὰ κείμενα, ὡς Bi. κγ΄. cur. γ΄. κεφ. ιγ΄. ϑεμ. β΄. 5

3. Μὴ ἐναντιωϑῇ σοι τὸ εἰρημένον ἐν τῷ μβ΄. Bi. τιτ. α΄. κεφ. ν΄., ὅτι ἐάν τις μνῆμα χτίσῃ τῷ διαϑεμένῳ, κατὰ τοῦ κληρονόμου «κινεῖ τὴν περὶ διουκήσεως, ἐὰν» εἰς ὅσον πρέπον ἦν ποιήσῃ αὐτό, 7| τὸ δαπάνημα «παρακατέχει, ὃ ἐποίησεν» εἰς τὴν τοῦ μνημείου κατασχευήν: ἐνταῦϑα γὰρ τοῦτο χώραν οὐκ ἔχει, ἐπειδὴ ὁ διαϑέμενος καταλέλοιπεν μέτρον ὡρισμένον, τυχὸν 10 ρ΄. νομίσματα, πρὸς ὃ καὶ ἠβουλήϑη γενέσϑαι τὸ μνημεῖον αὐτοῦ.

15

20

48.

Τοῦ

πρωτοτύπου.

58.

'O πρωτότυπος.

68.

Ζήτει βιβ. ιδ΄. τιτ. α΄. κεφ. η΄. καὶ μή σοι ἐναντιωϑῇ.

B XVII, 1, 31 = DIN 5, 31. 1. Ζήτει βιβ. ιγ΄. τιτ. β΄. κεφ. κε΄. καὶ μή σοι ἐναντιωϑῇ᾽ ἐνταῦϑα γάρ φησιν ἐν ἀγνοίᾳ εἶναι τὴν ϑυγατέρα, ἐκεῖσε δὲ λέγει, ὅτι αὐτῇ προσηνέχϑησαν τὰ παρὰ τοῦ μνηστῆρος δωρηϑέντα, καὶ διὰ τοῦτο δοκεῖ ὡς παραϑήκην αὐτὰ ὁ πατὴρ λαβεῖν καὶ ἔχει κατὰ τοῦ [ ἐπιτρόπου τὴν περὶ παραϑήκης ἀγωγήν. B XVII, 1, 32= D III 5, 32. 1. Διότι οὐδὲ «ὁ» ἀνὴρ αὐτῆς ἠδύνατο κινεῖν τὴν περὶ κλοπῆς ἀγωγήν" Hb II καὶ ζήτει βιβ. ξ΄. τιτ. ς΄. κεφ. τελευτ. καὶ τὸν ἐκεῖσε κανόνα, ὅτι ἀτιμοποιὸν 216 δ ἀγωγὴν οὐ δύναται κινεῖν .ςὁ ἀνὴρ κατὰ τῆς γυναικός. 28.

De crime expilate ereditatis.

B XVII 1, 34 = D III 5, 34. 25 1. Φησὶ yàp τὴν περὶ προυκὸς exstipulati τὴν μέχρις εὐπορίας καταδίγεην εἰσάγειν" τῆς δὲ περὶ διουκήσεως ἀγωγῆς κατ᾽ αὐτοῦ κινουμένης εἰς ὁλόκληρον χαταδικάζεται, μόνον εἰ εὔπορος ἦν κατὰ τόν τῆς διοικήσεως χρόνον xal ἠδύνατο καταβαλεῖν ἑαυτῷ, κἂν μετὰ ταῦτα γέγονε χεῖρον εὔπορος. 1 τὸ δεπόσιτον:

5 sch.

τὴν δεποσίτι

3: cf. supra

p.

1033

P

|

1.

18

2 αὐτοὺς:

|

αὐτὴν

v': Fabr,

P

η΄.

| 3 ἔχειν:

Fabr.,

P

ἐπιτρόπου:

|

18

ἔχεις P

quid

velit nescio; κληρονόμου τοῦ πατρὸς tacite corr. Fabr., qui verbum ἔχει vertit 'filia...habet'; temere! | 20 6: suppl. Fabr. | 26 τῆς κτλ.: cf. supra p. 1037 l. 1 | 27 διοικήσεως: Buxfesec (sic) P

|

LIB.

x

15

€

,

m

^

,

1

‚

€

38.

Ζητοῦντος

48.

Rediuitoria.

,

3

‚

x

£

x

x

1045

28.

2

>

Ä

^

/

FA

^

,

Ὁ

£

δηλονότι.

B XVIL 1, 37 = D III, 5, 3682. 37. l. Ἐπειδὴ οὐ κατ᾽ οἰκείαν αὐϑεντίαν, πραγμάτων ἔλαβε τὰ νομίσματα.

20

I (P)

2. Ταῦτα ἐπὶ τῆς ἀντιστρεφούσης, ἣ xpó«o»xatpoc οὖσα τῇ τῶν ἕξ μηνῶν παραδρομῇ σβέννυται. Ei γὰρ ἀπὸ διηνεκοῦς ἀγωγῆς ἐχρεώστει τῷ κχυρίῳ τῶν πραγμάτων ὁ διοικητὴς αὐτοῦ εὔπορος ὦν, οὐ χρὴ ἐγκαλεῖσϑαι, διὰ τί μὴ κατέβαλεν αὐτὸς ἑαυτῷ τόκους ἀρκοῦντας δυνάμενος ἀπαιτεῖσϑαι. Εἰ γὰρ ἄτοχκον τὸ ἰδικὸν χρέος ἐπώφλησεν ἣ ἐπὶ τόκοις ἐλάττοσιν, ἀπαιτῶν τὸν δεσπότην διὰ τῆς negociorumgestorum ἐγκαλεῖται, τί δήποτε αὐτὸς ἑαυτῷ μὴ κατέβαλεν. “ἕτερόν ἐστιν ἐπὶ ἐπιτρόπων᾽ ὁ γὰρ ἐπίτροπος, κἂν ἀπὸ περπετούας ἐνοχῆῇς χρεωστῇ τῷ πουπίλλῳ, καὶ οὕτως ὀφείλει τὸ χρέος κατα- Hb II βαλεῖν ἑαυτῷ, x&v μηδεμία δύναται ἀπὸ τόκων εἰσάγεσϑαι διαφορά. Κάλλιον 217 γάρ ἐστι τῷ ὀρφανῷ τὴν περὶ ἐπιτροπῆς μᾶλλον ἔχειν κατ᾽ αὐτοῦ ἣ τὴν ἀπὸ τοῦ συναλλάγματος ἀγωγήν, ἐπειδὴ σιωπηρὰν ὑποθήκην T) τουτέλας ἔχει, x«i εἰκότως δύναται ὁ πούπιλλος καὶ τὸ ἰδυκὸν χρέος διὰ τῆς «τουν»τέλαε μεϑοδεύειν τὸν ἐπίτροπον. ^

10

XVII — TIT.

ἀλλ᾽

ἀπὸ

δεσπότου

χυρίου

τῶν

Deuitor.

B XVII, 1, 39 = Ὁ III, 5, 39. 18. De damni infacti. 28.

De

communi

B. XVII 1.

diuidundo.

1, 40 = D

Θεμάτισον

III, 5, 40.

τὸ καταβληϑὲν

un

ὑπερβαίνειν

τὴν τοῦ οἰκέτου

διατίμησιν"

τυχὸν τοῦ οἰκέτου ἀξίου ὄντος ι΄. νομισμάτων κατέβαλεν x'. T ἀλλ᾽ ἐπὶ τοῖς v. νομίσμασι μόνοις. Ἔγνως γὰρ ἐν τῷ 9°. χκεφ., ὅτι ἐάν τις ὡς τῷ δεσπότῃ μὴ συνέφερε δαπανήσῃ, οὐκ ἔχει ἀγωγὴν ἐπὶ τοῖς περιττοῖς" ἔγνως καὶ ἐν τῷ Ὁ κδ΄. χδ΄, κεφ., xeQ., ὅτι ὁ πλέον τοῦ δέοντος ς εἰς εἰς ἀλλότρια ἀλλό δ δαπανήσας / μόνα óva. λαμβά λαμβάνει ἅπερ δέον ἣν δαπανᾶν. ᾿Ανάγνωθϑι τὸ μβ΄. κεφ. καὶ βιβ. ιβ΄. τιτ. β΄. κεφ. η΄. x

Ped

)

A

2r!

P4

;

/

,

Li

3

,»5

x

^

,

1 sch. 2: cf. supra p. 1038 1, 21 | ἣ: Fabr., el P | 2 διηνεκοῦς: διοινεκοῦς P | 8 περπετούας: περπουτούας P | 10 τῷ ὀρφανῷ: Fabr. τοῦ ὀρφανοῦ P | 11% τουτέλαε: 3j τοῦ τέλαε P | 12 ἰδικὸν: μὲν P, corr. e II. | 25 κ΄. t ἀλλ᾽: fortasse supplendum «ἔχει γὰρ τὴν περὶ διοικήσεως οὐκ ἐπὶ τοῖς κ΄.», ἀλλ᾽ (talia fere iam

suppl.

Fabr.)

| 28 πλέον: πλέων P

1046

LIB. XVII — TIT. I (P)

B XVII,

a

18$.

15

1, 41 — Ὁ III, 5, 4l. reuersa.

B XVII, 1, 42 -- D III, 5, 42. 1. Τί γάρ, ὅτι ἀντεπωφείλετο παρὰ τοῦ δανειστοῦ, καὶ εἰ δ᾽ ἂν ἐνήχϑη, Hb Π ἀντέλλογον τοῦ χρέους αὐτῷ ἀντέϑηκεν; ᾿Απέσωζεν ἑαυτῷ τὸ οἰκεῖον. Νυνὶ δὲ 218 τῶν χρημάτων καταβληϑέντων ἄπορος γέγονεν ὁ ταῦτα λαβών, καὶ οὐ δύναται 6 χρεώστης, ὑπὲρ οὗ κατεβλήϑη τὰ νομίσματα, τὸ ἀντεποφειλόμενον αὐτῷ χρέος λαβεῖν διὰ τὴν ἀπορίαν τοῦ ἀντεποφείλοντος αὐτῷ δανειστοῦ. m

10

De

A

,

Hh

e

-

#

x

»

,

B XVII, 1, 43 = D III, 5, 43. 18. Suspecturu. B XVII, 1, 44 — D III, 5, 44. 1. Μὴ ἐναντιωϑῇ σοι τὸ xeiuevov (iB. «ι΄.» τιτ. «β΄.» διγ. «νβ΄.» ἐκεῖ γὰρ διὰ τοῦτο λόγους ἀπαιτεῖται τῆς ἐν καιρῷ δουλείας διοικήσεως, ἐπειδὴ ὅλως προφάσει τῆς κληρονομίας ἥρμοσέ τις κατ᾽ αὐτοῦ ἀγωγή" λέγω δὲ τὸ περὶ διαιρέσεως κληρονομιαίων πραγμάτων δικαστήριον. Τεϑεμάτισται γὰρ ἐκεῖ μερικὸς ὧν κληρονόμος. Μέμνησο δὲ καὶ τῶν εἰρημένων ἐν τῷ ις΄. ιζ΄. κη΄. κεφ. τοῦ παρόντος τιτ. περὶ ἡνωμένων καὶ διῃρημένων διοικήσεων. B XVII, 1, 45 = D III, 5, 45. 1$. Contraria.

20

28.

Directa.

B XVII, 1, 46 — D III, 5. 46. l. Ἤτοι οὐ κυρίως. Λέγεται δὲ μὴ κυρίως ἔχειν κατά τινος ἀγωγήν, ὅταν ἄλλου διοικοῦντος καὶ ῥαθυμήσαντος ἐγὼ ὑπεισέλϑω καὶ διοικήσω τὰ πράγματα. Τότε ἔχω μὲν ἀγωγὴν κατ᾽ αὐτοῦ, οὐ κυρίως δὲ διὰ τὸ ἄλλον ταῦτα ἐνταλϑῆναι" ὅμως κτῶμαι ἀγωγήν, xal λέγεται οὐτιλίως T ἤτοι ἣ μὴ χυρίως ἤτοι ἡ μὴ ὀρθῶς, ἀλλά τινα αἰτίαν ἐπεισιοῦσα. [A

;

».

x

3

A

28.

Ἤγουν

38.

Εἴτε ἀορίστως εἴτε ὡρισμένως.

5 ἀντέλλογον:

3

3

m

3

H4

x

MJ

x

»y

τῷ κυρίῳ.

prius

ἀντελλόγου P

τὸ: man.

rec.

supra

lineam P

| 12 ff.

ι΄. rır. β΄. διγ. vB'.: numeros suppl. Fabr. | 15 κληρονομιαίων: Fabr., κληρονομιaio» P | 17 διῃρημένων διοικήσεων: διῃρημένως διοικήσεως P | 25 οὐτιλίως κτέ.: finis huius scholii corrupta coniecturis sanari non potest, quia et initium meras

nugas continet

| 28 εἴτε (ὡρισμένως): fjRi re (sic) P

LIB. XVII — TIT. I (P)

B XVII, 1, 47 — D III, 5, 47. l. Ei δὲ κατὰ ἐντολήν, ἔχει κατ᾽ αὐτοῦ τὴν μανδάτι ταύτην τὴν ἐπερώτησιν, ὡς βιβ. ιδ΄. κεφ. η΄. deu. ζ΄.

5

B XVII, 1. Ze

1047

εἰς τὸ ἐκχωρῆσαι Hb Il 219

1, 48 = D III, 5, 48. τὸ τελευτ. ϑεμ. τοῦ α΄. τιτ. τοῦ α΄. κεφ. καὶ μή σοι δόξῃ ἐναντίον.

2. Ziye βιβ. ιβ΄. τιτ. β΄. κεφ. ιγ΄. καὶ βιβ. ιε΄. τιτ. α΄. κεφ. λη΄. καὶ βιβ. κδ΄. «τιτ. ς΄.» κεφ. λγ΄. καὶ μή σοι ἐναντιωϑῇ. 7 «mt.

SCHELTEMA,

c»:

lac.

Basilica,

ind.

V.

P

14

1048

LIB.

SCHOLIA

AD

XVII — TIT.

II (ID

BASILICORVM EX

APOGRAPHO

LIB. XVII

TIT. II

II

B XVIL 2, 1— C IL 18, 1. ]. Θεοδώρου. “Ὅσα δαπανᾷ μήτηρ εἰς τὰ τῶν παίδων αὐτῆς πράγματα, Z 154 5 àv εὐσέβειαν δοχεῖ δαπανᾶν ὅϑεν ἀγωγὴν οὐκ ἔχει ἐπ᾽ αὐτοῖς, δηλονότι εἰ μὴ ἄρα ἀπαιτ[ητικῷ] λογισμῷ καὶ [μὴ] διαϑέσει χαριστικῇ αὐτὰ ἀνάλωσε, ὡς διαστίζει ἣ ια΄. διατ. τοῦ παρόντος τίτλου. ᾿Ιστέον δέ, ὅτι ὅσα εἰς ἀποτροφὴν τῶν παίδων αὐτῆς δαπανᾷ, οὐκ ἀπαιτεῖ ἀδιαστίκτως, ὥς φησιν fj αὐτὴ ια΄. διατ. “Ομοίως λέγει ἡ ιε΄. [προκειμένη] διατ. τοῦ προκειμένου τίτλου περὶ 10 τῶν δαπανωμένων παρὰ τοῦ πατρωοῦ εἰς τὰ τῶν προγονῶν αὐτοῦ πράγματα. ᾿Ανάγνωϑι δὲ καὶ τὴν ιγ΄. διατ. τοῦ παρόντος τιτ. 2. τῶν

Θαλελαίου. Σημείωσαι, ὅτι καὶ μήτηρ καλῶς ἀποχκινεῖ τοὺς ἐπιτρόπους παίδων

3. 15 παίδων

αὐτῆς

ὡς

ὑπόπτους.

ἮἬρωτήϑη. ἾΑρα οὖν καὶ ἄκουσα ἣ μήτηρ ἀναγχάζεται τοὺς τῶν ἰδίων ἐπιτρόπους

ἀποκινεῖν

ὡς

σουσπέκτους,

καὶ

μὴ

ἀποκινοῦσα

αὐτοὺς

ὑπόχειταί τινι ἐπιτιμίῳ, ὥσπερ ἐκ τοῦ μὴ αἰτῆσαι ἐπιτρόπους ἔχει τιμωρίαν τὸ μὴ χληρονομεῖν αὐτούς; Μάϑε. Εἰ καὶ πρωτοτύπως ἀναγκάζεται μήτηρ τοῖς ἰδίοις σούσπεχτον

τέκνοις ἐπίτροπον «αἰτεῖν», ὅμως τὸν ὄντα αὐτοῖς ἐπίτροπον, δὲ ὄντα, οὐκ ἀναγκάζεται ἀποκινεῖν ὡς ὕποπτον, ὥς φησιν ἐν

40 τῷ de τουτέλις. “Ὥστε οὖν βουλομένῃ μὲν τῇ μητρὶ ἔξεστιν ἀποχινεῖν τοὺς ὑπόπτους ἐπιτρόπους τῶν τέκνων αὐτῆς, καὶ εὐσεβὲς πρᾶγμα ποιεῖ τούτου φροντίζουσα: ἀνάγκην δὲ οὐκ ἔχει τοῦτο ποιεῖν. 4.

Τῆς παλαιᾶς διατάξεως κουράτορα μεμνημένης πρὸς τὸ σαφέστερον καὶ ἄμαχον μετεφράσϑη νῦν ἡ διάταξις ἐπίτροπον ϑεματίσασα παρὰ τῆς μητρὸς 25 αἰτηϑῆναι. “ΟὍσην γὰρ εἶχε φιλονεικίαν dj τῶν χουρατόρων μνήμη, δύνασαι μαϑεῖν ἐντυγχάνων τοῖς ποιήμασι τῶν περιφανεστάτων διδασκάλων. 5.

Εὐσέβεια

διὰ τῆς κακίστης

γάρ τῶν

ἐστι

τὸ

μὴ

ἐπιτρόπων

συγχωρῆσαι διοκήσεως᾽

πουπίλλους πολλῷ

δὲ

καταβλάπτεσϑαι

μᾶλλον

νῦν,

μήτηρ ἐστὶν ἡ ἀποκινήσασα τοὺς ὑπόπτους ἐπιτρόπους, εἰ[κ]ότως] 80 εὐσεβείᾳ ἀπο[κίνησιν] ἐδέξατο γίν[εσϑαι] ἣ διάταξις. 6. ΚΙ|ἂν γάρ], φησί, εὐσεβὲς πρᾶγμα οὐκέτι [προσδέ]χ[εται] τὴν νεγοτιόρουμ

εἰ

ἐποίησεν, f) τῆς γεστόρουμ, πρὸς

5 εἰ μὴ κτὲ.: cf. infra p. 1059 1. 8 | 9 προκειμένη: del. nos Π | 29 εἰκότως xTA: εἰ. á. μ΄... εὐσεβεια dano..... II

ἐπειδὴ

μ[ητρὸς]

εὐσεβείας αἰτία ἀπαίτησιν τῶν |

17 εἰ καὶ: Z, καὶ

LIB.

II (ID

1049

ἀναλωμάτων: xal ἐκ τῆς διατάξεως οὖν συνάγεται, ὅτι διδόμενα ἤτοι ἀναλισκόμενα ἀπαίτησιν οὐκ ἔχει. Ἔν δισπυσατ.. λέγει, ἐὰν διὰ τὴν τοῦ πατρὸς τῶν παίδων εἰπεδεντ... ἀποκινήσῃ τοὺς ὑπόπτους ἐπιτρόπους, μὴ λωμάτων ἀπαίτησιν. >

[A

x

,

e

XVII — TIT.

»y

>

lo

2

,

,

T

>

,

[4

5

μὲ

».

Σ

τὰ ἐπὶ εὐσεβεῖ αἰτίᾳ τῇ πρώτῃ καὶ μόνῃ φιλίαν 7, δι᾽ εὐσέβειαν ἔχειν αὐτὸν τῶν ἀναx

Σ

M

=

3

^

7,

'

,

ἢ

£

7. ἬἪρωτήϑη. Οὐκοῦν κατὰ τοῦτο τὸ τέλος τῆς διατάξεως οὐδεὶς δύναται δαπανῶν ἔχειν τὴν νεγοτιογεστόρουμ; Πᾶς γὰρ ἄνθρωπος φιλίᾳ καὶ διαϑέσει κρατούμενος ἀνέχεται διοικῆσαι ἀλλότρια πράγματα: πῶς οὖν νοήσω τὸν χανόνα 10

15

τῆς

διατάξεως

ταύτης,

ὅτι

ὁ

ὑπὲρ

διαϑέσεως

οἰκειακῆς

δαπανῶν

Ζ 155

οὐ δύναται ἀπαιτεῖν ἅπερ ἀνάλωσε; Μάϑε μὴ πρὸς τοσοῦτον πλάτος ἐκτείνειν τὸν κανόνα τῆς διατάξεως. ᾿Επειδὴ καὶ τοῦτο τὸ ῥητὸν ἐξ ἄλλης διατάξεως παρήγαγον καὶ συνέμιξαν οἱ περιφανέστατοι κωδικευταί, καὶ σὺ τοίνυν νόησον, ὅτι ἐάν τις μὴ ἑτέρου «πράγματα» πράττων ἀνάλωσε περὶ πράγματος, ἀλλὰ νομίζων οἰκειακὸν αὐτοῦ εἶναι τὸ πρᾶγμα, ὡς περὶ ἴδια δαπανῶν οὐ δύναται ἔχειν

ἀπαίτησιν.

Οὕτως

οὖν

νόησον

τὸ

τέλος

τῆς

διατάξεως,

ὅτι

ὡς

περὶ

ἴδια δαπανήσας τις οὐκ ἔχει τούτων ἀπαίτησιν. B XVIL 2, 2Ξ- C II, 18, 2. 1. Θεοδώρου. Τῇ xovrpapta νεγοτιογεστόρουμ ἔχονται καὶ οἱ πούπιλλοι εἰς ὃ γεγόνασι πλουσιώτεροι. ᾿Ανάγνωϑι τὴν α΄. διατ. τοῦ λζ΄. τιτ. τοῦ παρόντος 20

βιβ.

2. Πρὸς τοὺς τελείους εἴρηται, ὅτι ὥσπερ ἐχεῖνοι κατέχονται εἰς ὁλόκληρον οὕτω καὶ οὗτοι εἰς ὅσον γένωνται πλουσιώτεροι. >

3. 25

χρὴ

ἀποδείκνυσθαι

παρὰ

τοῦ

διουκήσαντος

τὰ

πουπίλλου"

ὅτι

καὶ ἀνάγκη ἦν πάντως γενέσϑαι τὰ ἀναλώματα καὶ ὅτι χρησίμως γεγόνασιν. ᾿Ἐὰν οὖν τις [μηδε]μιᾶς ἀνάγκης παραχειμένης ἀναλώσῃ περὶ τὰ τῶν ἀνήβων, μᾶλλον, οὐδὲ εἰ γένωνται πλουσιώτεροι, δύναται αὐτοὺς ἀπαιτεῖν. "Oc γὰρ ὁρᾷς. ἣ διάταξις καὶ ἀνάγκην συνϑλίβουσαν ἐϑεμάτισεν καὶ χρησίμως διουκηϑῆναι τὰ πράγματα ἀπήτησεν, ἵνα τότε δοϑῇ κατὰ τῶν ἀνήβων ἀγωγὴ τῷ διοικήσαντι τὰ πράγματα αὐτῶν. Καὶ δύνασαι μὲν τοῖς δικανικοῖς τούτοις χρήσασϑαι τοῖς ῥητοῖς καὶ ὡς εἶπον αὐτὰ νοῆσαι, ὅμως ὑπολαμβάνω πρὸς τὸ προκείμενον φάκτον εἰρηκέναι τοῦτο τὴν διάταξιν: ἐπειδὴ ἀνάγκη ἦν αἰτηϑῆναι τὸν ἐπίτρόπον τῷ ἀνήβῳ, ἐπὶ τὸ καϑόλου, κἂν μηδεμιᾶς αἰτίας ἐπικειμένης διοικήσει τὰ πουπιλλάρια πράγματα καὶ γένηται ὁ πούπιλλος πλουσιώτερος, δικαιότατόν Ὁ

30

Δύο

’

2

x

3

Ζ

LA

2 πρώτῃ καὶ μόνῃ: II, fortasse προχειμένῃ 26 δύναται: 2, δύνανται II Ζ, αἰτίαν Π

,

|

3

Uu

>

^»

€

x

23 sch. 3: cf. infra p. 1059 1. 12 |

| 28 τῷ διουκήσαντι: Z, τοῦ διουκήσαντος Π (?)

| 31 φάκτον:

,

1050

LIB. XVII — TIT. II (II)

ἐστι τὸν διοικήσαντα ἀπαιτεῖν εἰς εἴτι πλουσιώτερον ἐποίησε τὸν ἄνηβον. Apxei γὰρ αὐτῷ, ὅτι οὐχ ὅσα ἐδαπάνησεν ἀπαιτεῖ, ἀλλ᾽ ὅσα ἐκέρδησεν 6 νήπιος μόνα" καὶ οὐ δεχόμ[εϑα] στενοχωρεῖσϑαι τὸ νόμιμον ἐκ τῶν ῥημάτων >

-

x

ταύτης

>

^

v

>

L4

>

,

>

-

>

»

u

Σ

Ζ

€

τῆς διατάξεως.

4. Αὐτοῖς γὰρ τοῖς νηπίοις συμφέρει τὸ γίνεσϑαι αὐτοὺς ἐνόχους εἰς εἴτι γένωνται πλουσιώτεροι, ἐπεὶ οὐδεὶς ἀναλίσκει περὶ τὰ πράγματα αὐτῶν ὡς Ζ 156 μὴ προσδοκῶν ἔχειν ἀπαίτησιν καὶ ἀδικοῦνται.

10

5. ᾿ρωτήϑη. ᾿Ηδύνατο γὰρ ὅλως ἣ μήτηρ αἰτοῦσα ἐπίτροπον τοῖς ἰδίοις παισὶ μὴ ταῦτα οἰκείοις ἀναλώμασιν ποιῆσαι; "Or ἣ πρὸ ταύτης διάταξις τὴν αἰτήσασαν μητέρα ἐπίτροπον τῷ παιδὶ εἶπεν εὐσεβὲς πρᾶγμα πεποιηκέναι καὶ διὰ τοῦτο μὴ ἔχειν ἀπαίτησιν. Διὰ τί οὖν αὕτη προ[στίϑησι] τὴν μητέρα [αἰτεῖν] H

τοῖς

bd

-

οἰκείοις

ἀναλώμασιν;

,

3

!

"

Made.

Οὐδεμία

,

»

ταῖς

H

διατάξεσι

-

ταύταις

,

r

ἐναντίωσις. Μὴ γένοιτο. ᾿Αλλὰ πολλάκις πενομένη N μήτηρ τοῦ παιδὸς οὐδὲ ϑελήσασα δύναται οἰκείοις ἀναλώμασιν αἰτῆσαι ἐπίτροπον, καὶ ἠδύνατο λέγειν 15

ἡ

δαπανήσασα᾽

-

25

30

εἶχες

ἣ

μήτηρ

[ἀναλώματα

ποιῆσαι]

καὶ

[αἰτῆσαι]

ἐπίτροπον γυνὴ πενιχρὰ ὑπάρχουσα; "AXXa τε καὶ ἔμαϑ[ες] ἐκ τῶν πόνων τοῦ ἥρωος Πατρικίου (εἴρηται δὲ συνῳδὰ Ev τῷ δὲ νεγοτίις γέστις [s .]] τιτ. τοῦ γ΄. Bıß. τῶν Πρώτων), ὅτι πολλάκις 7j μήτηρ δαπανῶσα καὶ μάμμη εἰς χρείαν τοῦ υἱοῦ ἣ τοῦ ἐγγόνου δύναται ἀπαιτεῖν τὰ δαπανώμενα. “Ὅταν «γὰρ» τὴν τῆς εὐσεβείας πρόληψιν προανέλῃ ἀναλίσκουσά τε βρέβιον ποιήσῃ καὶ χαταγράφῃ τὰ δαπανήματα περὶ τὰ τοῦ υἱοῦ αὐτῆς πράγματα ἢ περὶ τὰ τοῦ ἐγγόνου, Tj ὅτε οὐ κατέγραψε μὲν εἰς βρέβιον ἃ ἐδαπάνησε, προεμαρτύρατο δέ, ὅτι μέλλει ἀπαιτεῖν τὰ παρ᾽ αὐτῆς δαπανώμενα T, αὐτὸν τὸν υἱὸν αὐτῆς 3| τὸν ἔγγονον ἣ τοὺς ἐπιτρόπους αὐτῶν, σώζεται αὕτη ἡ ἀπαίτησις. Καλῶς οὖν xal ἀσφαλῶς ἡ διάταξις εἶπεν, ἐὰν ἀποὸδ[είξῃ] ἣ μήτηρ, ὅτι obxo9ev ἤμελλε δαπανᾶν εἰς τὸν υἱὸν αὐτῆς ταῦτα τὰ δαπανήματα. -

20

πόϑεν

*

«

,

,

»

“--

x

5

-

x

7,

t

x

Ld

,

Ὑ

,

ΣἊΝ

2

€

t

3

!

F

,

,

m

,

€

,

M

4“

»

,

»

»

B XVIL 2, 3 Ξ CH, 18, 3. l. Θεοδώρου. 'O ὡς γεγότιον χειρίζων ἔχει τὴν veyorioyeotäpoun el δὲ ὡς συγχκληρονόμος τι ποιεῖ, διὰ τοῦ φαμιλίαε νερκισχούνδαε ἀπαιτεῖ ὅσα ἐδαπάνησεν. ᾿Ανάγνωϑι βιβ. γ΄. τιτ. As’. διατ. ιη΄. 2. Καὶ [τῷ ὑπὲρ ἑαυτοῦ καὶ τοῦ ἀδελφ]οῦ καταβάλλοντι τὸ ὅλον χρέος δέδωκε τὴν νεγοτιογεστόρουμ Y, διάταξις. Ἑκουσίως γὰρ καταβάλλων τὸ ὅλον χρέος . 2.2.2... μόνον τὸ ἥμισυ τὸ ἀνῆκον αὐτῷ ... νερεδιταρία καὶ 2 (ἀλλ᾽)

ὅσα: Ζ, ὅσον II

|

10 εἶπεν: Z, εἰπεῖν II

|

11 προστίϑησι— αἰτεῖν: suppl.

nos | 13 ἀλλὰ κτέ.: cf. infra p. 10591. 16 | 16 καὶ ἔμαϑες: ὡς ἐλλάμ...Π| σὶνῶ

vel σὶνῦν II; an

leg. ὅ ἐστι viv?

|

ἐν τῷ

de νεγοτίις

x1X.:

5, 33 | 18 ὅτι κτὲ.: cf. infra p. 1059 1. 18 | 24 αὕτη: leg. αὐτῇ 31

τῷ —

ἀδελφοῦ:

suppl.

nos

17 συνῳδὰ:

alludit ad

D 3,

| 29 τοῦ: τῆς II

|

οι

LIB. XVII — TIT. II (Π)

10

15

20

χαταβαλλ.. xal ἀπαλλά.. αὐτῆς T........ μὴ δεδομένων ἐνεχύρων en xp&.. ἐνεχύρου δὲ ἐκτὸς οὔτε καταβαλ.. τὸ ........ ῥύσασθαι τὸ ἐνέχυρον, ὡς ἔγνωμεν ἐν τῷ β΄. βιβ. τῶν δὲ ῥέβους ἐν τῷ τιτ. τῆς πιγνερατιχίας xal ἐν τῷ φαμιλίαε νερκισκούνδας τῶν DE IUDICIIS. ᾿Αχολούϑως οὖν τοῖς παλαιοῖς τὰ β΄. μέρη ταῦτα ἔφρασεν 7| διάταξις. Καὶ τοῦτο σήμερον ἐκ περίττου πρόσκειται" τὸ γὰρ εἰρημένον 'φαμιλίαε νερκισκούνδας κινούμενον 'ἅπαξ οὐκέτι κινεῖται ἐκ δευτέρου᾽ ἐπὶ τῶν λεγιτίμων κρατεῖ δικαστηρίων, ἅτινα σήμερον οὐκ ἔστιν ἐν πολιτεία. "Eve; γάρ, «ὅτι» τοῖς ἐξτραορδιναρίοις ὅμοια σήμερόν ἐστι πάντα τὰ δικαστήρια, καὶ ἐκ δευτέρου κινεῖται καλῶς τοῦτο τὸ δικαστήριον, ἀντίκειται δὲ αὐτῷ f| REI IN ἰουδυκίουμ DEDUCTAE ἣ REI IUDICATAE παραγραφῇ. B XVII 2, 4 — C II, 18, 4. 1. Σημείωσαι ἐκ τῆς διατάξεως, ὅτι ἐτμήϑη τὸ ἀμφιβαλλόμενον τοῖς Ζ 157 νομικοῖς, εἰ ἄρα ὁ κατὰ μανδάτον ἑτέρου διοικῶν πράγματα ἄλλῳ προσήκοντα κατέχεται τῷ δεσπότῃ. Εἴρηται δὲ τὸ ϑέμα καὶ ἐν τῷ δὲ νεγοτίις γέστις τῶν Πρώτων᾽ μέμνησο οὖν τοῦ ϑέματος καὶ ἐξ ἐκείνου τοῦ τίτλου, ἀλλὰ καὶ «τῆς» ve’. (14) διατ. τούτου τοῦ τίτλου. 2. ᾿Αμοιβαδὸν ἑκατέροις δίδωσι τὴν οὐτιλίαν, καὶ τῷ δεσπότῃ τῶν πραγμάτῶν χατὰ τοῦ μανδάτῳ ἄλλου διοκήσαντος καὶ αὐτῷ τῷ διοικήσαντι κατὰ τοῦ δεσπότου. B XVII, 2, 5 2 C II, 18, 5. 1. Τὴν πρέπουσαν πάτρωνι παρὰ ἀπελευϑέρου ἀπελεύϑερος καὶ ταῖς ϑυγατράσι τοῦ πάτρωνος.

25

ὑπηρεσίαν

χρεωστεῖ

ὁ

2. Τὸ ϑεματισϑῆναι «νη»πίας τὰς τοῦ πάτρωνος ϑυγατέρας δηλοῖ, ὅτι μάλιστα ἐπίτροπον αὐταῖς ἤτησεν ὁ ἀπελεύϑερος, καὶ διὰ τοῦτο οὕτως αὐτὴν ἐϑεμάτισα. Δύνασαι δὲ τὸ προοίμιον τῆς διατάξεως γενικῶς δέχεσϑαι καὶ περὶ ἄλλων ἀναλωμάτων νοῆσαι τῶν γινομένων παρὰ ἀπελευϑέρου τοῦ χρεωὡστοῦντος ποιεῖν τὰ τοιαῦτα δαπανήματα. Καὶ πενόμενον γὰρ πάτρωνα καὶ τοὺς τοῦ πάτρωνος παῖδας ἀναγκάζεται ὁ ἀπελεύϑερος ἐν εὐπορίᾳ ὧν ἀποτρέφειν T παρὰ τοῦ ἀπελευϑέρου τῆς μητρὸς αὐτοῦ καὶ ἀποτρέφεσϑαι. ,

30

1051

,

u

*

^

/

m

,

m

,

x

B XVIL 2, 7 2 CIL, 18, 7. 1. Θεοδώρου. Ei καὶ γραφῇ τις εἰς μέρος κληρονόμος παρὰ τοῦ νεγοτιογέστορος αὐτοῦ, καλῶς κινεῖ τὴν νεγοτιογεστόρουμ εἰς τὸ λοιπὸν κατὰ τῶν συγ- Z 158 4 φαμιλίαε --- 6 εἰρημένον: in margine adscripta habuit codex | 8 ὅτι τοῖς ἐξτραορδιναρίοις: τῶν ἐξτραορδιναρίων II | 18 sch. 2 scholio praecedenti uno tenore iungit II; cf. infra p. 1060 1. 5

1052

LIB.

γραφέντων

αὐτῷ

XVII — TIT.

χληρονόμων

II (ID

καταλογιζόμενος

ἑαυτῷ

τὰ

ὑπὲρ

τῆς

ἰδίας

ἐνστάσεως. ᾿Ανάγνωϑι καὶ τὴν (9. διατ. τοῦ παρόντος vtt. καὶ βιβ. δ΄. τιτ. β΄. διατ. α΄. τιτ. tg. διατ. α΄. >

/

2.

3

/

x

x

,

led

;

M

,

Εἰς γὰρ τὰς β΄. οὐγκίας ἅπαξ ἀδιτεύσας ὑπέμεινε κομφουσίονα.

,

‘O γὰρ

5 Ὑενόμενος τῷ χρεώστῃ ἐκ μέρους ἕκτου κληρονόμος κατὰ τοσοῦτον μέρος ὑπομένει κομφουσίονα, x«9' ὅσον ἐχληρονόμησεν᾽ τὸ δὲ λοιπὸν μέρος ἀπαιτεῖν δύναται τὸν ἴδιον συγκληρονόμον. B XVII, 2, 8— C II, 18, 8. l. Θεοδώρου. 'H νεγοτιόρουμ γεστόρουμ οὐκ ἀποχκλείεται τῇ τοῦ μακροῦ 10 χρόνου παραγραφῇ; τουτέστι τῇ δεκαετία καὶ εἰκοσαετία. Περσοναλία γάρ ἐστι κατὰ τὴν xY'. διατ. τοῦ παρόντος tr «καί», ὡς εἴρηται Big. [ζ΄.] τιτ. A[9.] διατ. [Y'.], περσοναλίαι ἀγωγαὶ οὐκ ἀποκλείονται εἰ μὴ τριακονταετία. 2. ᾿Ἐπειδὴ τὸ παλαιὸν ῥητὸν ταύτης τῆς διατάξεως κουράτορος ἐμνημόνευσε, xai ηὑρίσκετο N διατ. κατὰ κουράτορος διρέκταν νεγοτιογεστόρουμ παρέχουσα, 15 καλῶς x«i τελείως μετεποιήϑη νῦν τὸ ῥητόν, ἵνα μηδὲν ἢ τὸ ἀντικείμενον. Uto τοῦ φάκτου ἐστίν. ᾿Επεὶ κἂν μὴ ἠσχολακὼς περὶ τὴν στρατείαν, ἀλλὰ δι’ οἱανδήποτε αἰτίαν ὑπερέϑετο τὸ ἐναγαγεῖν, οὐκ ἀντέχειτο αὐτῷ παραγραφὴ χρόνου μαχροῦ. Νόει δὲ περὶ τῶν ι΄. Tj x’. ἐνιαυτῶν λέγειν τὴν διάταξιν. γὰρ τῶν λ΄. ἐνιαυτῶν παραγραφὴ καὶ ταῖς περσοναλίαις ἀντίχειται, 3

3

.

x

Tod

,

Ὁ

€

!

,

2

H

HEN

’E

€

Y

a

M

FA

ΕΣ

*

‚N

x

,

M

by

>

A

3

4

,

3

-

20 ὡς ἔχομεν σὺν ϑεῷ προϊόντες εὑρεῖν ἐν τῷ ζ΄. BIB. £v τῷ λθ΄. τιτ. ε

»

'

-

u

€

^s

2

E

,

2

-

,

B VII, 2 9 2 C II, 18, 9. l. 'Hgocf9*. Πῶς ϑεματίζει ἣ διάταξις αὕτη τὸν ᾿Ιουλιανὸν ἀπαιτοῦντα τὸ ἀλλότριον χρέος διαϑέσει τοῦ χειρίσαι νεγότια τοῦ δεσπότου τῶν ἀργυρίων χαὶ διὰ τοῦτο δέδωκε xaT αὐτοῦ τὴν νεγοτιόρουμ γεστόρουμ, N κἂν μὴ 25 διαϑέσει τοιαύτῃ ἐμεϑόδευσεν ᾿Ιουλιανός, χαλῶς ἐδίδοτο κατ᾿ αὐτοῦ ἣ νεγοτιόρουμ γεστόρουμ; Μάϑε. Ἣ μὲν παροῦσα διάταξις ἄλλον εἶχε ϑεματισμὸν [τὸ παλαιόν.) Καὶ εὐχερῶς [εἶχεν ἂν] πρὸς ἐκεῖνον αὐτὴν] ἀπολογίσασϑαι:᾽ ἐπεὶ δὲ τοῖς μὴ κειμένοις αὐτοῖς ῥητοῖς οὐ δύναται χρή[σασϑαι], πρὸς νόμους [ὁμοτρόπους ἑρημην]ευ[ϑεῖ]σα ἣ διάταξις οὐκ ἐπιζητεῖ τὸν σκοπὸν τοῦ με30 ϑοδεύσαντος τὸν χρεώστην, ἀλλ᾽ εἰ τέως ἀγνοοῦντος ἐμοῦ τοῦ δανειστοῦ Ζ 159 ἀπύήτησε τὸν ἐμὸν δεβίτορα, εἴγε xai ἑτέραν ἔννοιαν ἔχων τὴν μεϑοδείαν 5 ἕκτου: αὐτοῦ II, del. Z

|

11 ζ΄. xr&.: numeros

suppl

Z

|

16 κἂν μὴ xtX:

cf. infra p. 1060 1. 8 | 17 οἱανδήποτε αἰτίαν: Z, οἱασδήποτε αἰτίας II | 27 τὸ παλαιόν: haec et seq. suppl nos | 28 αὐτοῖς: οὐ τοῖς II, παλαιοῖς Z | δύναται: II, δύναμαι malit Z | 30 εἰ: Ζ, II | ἀγνοοῦντος ἐμοῦ τοῦ δανειστοῦ: Z, &yvo ^. . . eot τῶ δανειστῇ II

LIB. XVII — TIT. II (ID

1053

ἐποιήσατο, ὁμολογουμένως ἐγὼ ῥατοναβιτεύων τὴν ἐπ᾽’ αὐτὸν γενομένην γχαταβολὴν ἔχω τὴν νεγοτιογεστόρουμ xaT' αὐτοῦ. Τὸ γὰρ πλέον ἔγνωμεν ἐν τῷ δὲ νεγοτιογέστις τῶν Πρώτων, ὅτι καὶ τὸν μὴ ὄντα μου χρεώστην ἐάν τις ἀπαιτήσει, ἐγὼ δὲ ῥατοναβιτεύσω, τίκτεταί μοι κατ᾽ αὐτοῦ ἣ νεγοτιόρουμ γεστόρουμ. Ἔνϑα δὲ ϑαυμάζων τὴν τοῦ ϑέματος δύναμιν Οὐλπιανὸς ἐπιφέρει, ὅτι τὸ μὴ ὃν ἐξ ἀρχῆς νεγότιον ἐμὸν ὅμως ἣ ῥατιναβιτίων ποιεῖ ἐμὸν [ἑπο]μ[ένη]. Σημείωσαι τὸ ἐν τῇ διατάξει ταύτῃ [εἰρημένον διὰ τὸ γενέσϑαι τὴν ἀπαίτησιν) δικαστηρίου χωρίς. Μηδὲ γὰρ κύριος ὧν τῆς ἀγωγῆς μηδὲ μανδάτον ἔχων παρ᾽ ἐμοῦ γενόμενον ἐν δικαστηρίῳ κινῆσαι κατὰ τοῦ χρεώστου πῶς ἠδύνατο; 10

15

B XVII, 2, 10 — C II, 18, 10. 1]. Θεοδώρου. Τὰ χρησίμως δαπανηϑέντα ἀπαιτεῖ ὁ νεγοτιογέστορ καὶ μετὰ τῶν τόκων αὐτῶν, ὥς φησιν T vr . καὶ κ΄. διατ. τοῦ παρόντος τιτ., ἐπειδὴ καὶ αὐτὸς κατέχεται [τῇ περσοναλίᾳ] ἀγωγῇ καὶ οὐ τῇ [IN] REM χατὰ τὴν xY'. διατ. τοῦ πα[ρόντος τιτ. Παραγγελϑεὶς δὲ οὐκ] ἀπαιτεῖ], ὡς εἴρηται [τοῦ παρόντος τιτ.] διατ. κδ΄. 2. Θαλελαίου. [᾿Ασαφῶν τὸ πρῶτον ὄντων] τῶν ἐκ[φορῶν τῆς] διατάξεως πρὸς τὸ [ἐναργέστατόν] τε καὶ τελειότατον μετέφρασαν [αὐτὴν] οἱ περιφανέστατοι κωδικευταὶ [προσ] τεϑεικότες αὐτ[ῇ] τό, εἰ μὴ ἄξχρηστος] ἦν ὁ οἰκέτης τῷ

δεσπότῃ,

[περι]ελόντες

ἐξ

αὐτῆς

τό

6.......... νοσον..

αὐτ΄..

20

ἐλλεῖπον .. | ἐτεϑηχατ ern a Bu BEE οἱ περιφ[ανέστατοι χωδικευταί. Ei] γὰρ ἄχρηστος τῷ δεσπότῃ [ἦν ὁ] οἰκέτης, μωρὸν ἣν [τὸ] δαπανῇσαι περὶ αὐτόν. ᾿Α[ἰπαιτεῖ δὲ] fj νεγοτιογεστόρουμ χρηστὸν καὶ [ὠφέλιμον] ἀνάλωμα, εἰ καὶ μὴ ἐπιζητίεῖ, τί ἐστι τὸ] ἀποτέλεσμα, [ὡς] ἔγνω[μεν ἐν τῷ δὲ] νεγοτιογέστις τῶν Πρώτων.

25

B XVII, 2, 11=CI, 18, 11. 1. Ἠρωτήϑη. Ἐπειδὴ ἀ[λιμέντων] μέμνηται ἣ διατ., ἄρα μόνα τὰ πρὸς ἀποτροφὴν ἐπιούσ[ιον] χορηγοῦσα τοῖς υἱοῖς 1) μήτηρ οὐ δύναται αὐτὰ ἀπαιτεῖν, 7) μὴ τι καὶ ἐσθῆτα αὐτοῖς ἀγοράζουσα 7) [ὑποδ]ήματα ἣ καὶ ἐνοίκιον ὑπὲρ αὐτῶν καταβάλλουσα καὶ ταῦτα κωλύεται ἀπαιτεῖν ὡς τῇ τῶν ἀλιμέντων προσηγορίᾳ περιεχόμενα; Μάϑε, ὅτι ἐζητεῖτο περὶ τῆς προσηγορίας τῶν ἀλιμέντων ἐν τῷ β΄. Big. τῶν Πρώτων ὑπ᾽ Οὐκςλπιανοῦ», κἀκεῖ ἔλεγε, ὅτι «οὐ» περιέχονται τῇ τῶν ἀλιμέντων προσηγορία.

30

6 ἑπομένη:

suppl.

nos

|

13 τῇ περσοναλίχ:

suppl.

nos

|

14 παραγγελϑεὶς

κτὲ.:

suppl. nos | 15 x8°.: x8'. vel μδ΄, II | 16 sch. 2 lacunas maiore ex parte expl. nos | 17 τὸ: τὸν IT | τελειότατον: 27 ἐπιούσιον: ἐπίτρο... Il ad

D

2,

15,

8,

12

|

ὑπ᾽’

τελειότατα II | 18 αὐτῇ: ἀντ.. II | 19 αὐτῆς: αὐτοῦ II | | 28 ὑποδήματα: suppl nos | 31 «àv Πρώτων: alludit Οὐλπιανοῦ:

αὐτοῦII

1054

LIB. XVII — TIT. II (Π)

2. Toör ......22.220.. ren eese ἀποκινῆσαι τοὺς τῶν [παίδων] ἐἐπιτρόπους σουσπέκτους᾽ τὰ γὰρ ἐν ταύταις ταῖς β΄. διατ.......... nn eec μὴ ἀπαιτεῖν τὴν μητέρα. Τὸ o0V....... μενον ἐν ταύτῃ͵ .... εἴτι ἂν ἀνάλωσε ἣ μήτηρ τὰ πράγματα rennen ern e rh ... καὶ εἰς ἐκείνας τὰς δύο αἰτίας ...... ccelis. μήτηρ κινουμένη δαπανὴ ..... ἀναγκάζεται ..... ἐπίτροπ.. T. Σημείωσαι, ὅτι [ἀπαιτεῖ], ἐὰν συνετῶς καὶ χρησίμως «ἐδαπάνησεν». Εἰ γὰρ Z 160 ἄκαιρά τινα ἀναλώματα ἐποίησε περὶ τὰ πράγματα τῶν παίδων αὐτῆς, οὐδὲν δύναται ἀπαιτεῖν, ἐπεὶ ἡ νεγοτιόρουμ γεστόρουμ ἐπιζητεῖ χρησίμως πάντως 10 γενέσϑαι τὰ ἀναλώματα. ,

>

had

,

^

H

2

b

t

,

Σ

-

,

πατρὸς

οὐκ

,

f

B XVII, 2, 12=CI, ].

,

Θεοδώρου.

18, 12.

Ὑπεξούσιος

καταβαλὼν

ὑπὲρ

ἰδίου

ἔχει

κατ᾽

αὐτοῦ ἀγωγήν’ εἰ δὲ αὐτεξούσιος καταβάλῃ, ἔχει τὴν νεγοτιογεστόρουμ,, εἰ μὴ ἄρα ὡς δωρησάμενος τοῦτο ἐποίησεν. ᾿Ανάγνωθϑι βιβ. δ΄. τιτ. ιδ΄. (13). 15

2. Θαλελαίου. Μ[η]δὲν [ξένον], ὅτι ὧν ὑπὲρ Tod πατρὸς καταβάλλῃ, ὅταν αὐτά, T, αὐτεξούσιος ὧν δόνανδι ἀνείμο ἔχειν κατὰ τοῦ πατρὸς ἀγωγήν, κἂν ἔχειν ἀγωγὴν διὰ τὴν δωρεάν. κα

,

20

€

x

,

E

-

3

x

J

7

^

,

"

3

πατρὸς x

καταβεβληκώς,

I4

[5] διατ. ἀρνήσατο τῷ v[i ἢ ὑπεξούσιος ὑπάρχων [ἔτι] καταβάλλῃ. "Ἔστι γὰρ ὑπὲρ δόνανδι ἀνείμο καταβαλὼν ^-

καὶ πολλὴ

LA

x

δωρήσασϑαι τῷ πατρί, καλῶς Εἰ γὰρ τὸ ἐναντίον ἣ πρόληψις ANIMO SOLVERIT. Καὶ λοιπὸν ἀδελφοί, ὥστε δεῖξαι, ὅτι ὡς ὁ ἀδελφὸς αὐτῶν. >

30

*

4

,

€

/

,

»

w

x

e

*

ἀ]παίτησιν καταβάλλῃ ὧν δύνανται οὐ δύναται [A

ΚΑ

,

3. Αὐτοῦ οὖν ἐστι τοῦ κινοῦντος ἀποδεῖξαι, ὅτι ὡς νεγότια χειρίζων χατέβαλεν ὁ πατὴρ αὐτοῦ ὑπὲρ τοῦ πάππου. ᾿Επειδὴ γὰρ υἱὸς τεϑεμάτισται ὑπὲρ

25

€

H

ΓΑ

^

"

e

x

πρόληψις ,

ἦν κατ᾽

5

αὐτοῦ >

-

βουλόμενον ?

εἶπεν dj διάταξις" εἰ νεγότια χειρίζων κατέβαλεν. εἶχεν, ἔμελλεν ἣ διάταξις λέγειν" SIUE DONANDI ἐβαροῦντο τῇ ἀποδείξει οἱ τοῦ καταβάλλοντος δωρούμενος κατέβαλεν ὑπὲρ τοῦ ἰδίου πατρὸς ,

2

€

\

Ὁ

x

4. Τοῦτο προσήγαγεν 3| διάταξις ὡς μέλλουσα διδόναι τὴν νεγοτιογεστόρουμ. Εἰ γὰρ προηγήσατο μανδάτον, N μανδάτι ἥρμοζεν ὁμολογουμένως καὶ οὐκ ἐδίδοτο j| νεγοτιόρουμ, γεστόρουμ. B XVII, 2, 13 2 C HII, 18, 13. 1. Θεοδώρου. Et «t δαπανᾷ sic τὴν ἀσϑένειαν τῆς ἰδίας γυναικός, οὐκ ἀπαιτεῖ" ἃ ἐδαπάνησεν εἰς τὴν ταφὴν αὐτῆς, ἀπαιτεῖ ὁ ἀνὴρ μεϑοδευόμενος τὴν αὐτῆς 7 ἐὰν συνετῶς κτλ.: cf. infra p. 1060 1. 14 ἑαυτ.. Π

| 18 x&v: καὶ II | 33

(τὴν) αὐτῆς: Z,

LIB. XVII — TIT. I1 (ID

1055

1

e

σι

προῖκα, ἐὰν ἀπαιτητικῷ λογισμῷ τοῦτο ἐποίησεν. ᾿ΑνάγνωἹθι Buß. γ΄. τιτ. Z 161 λε΄. (31) διατ. δ΄. καὶ vtr. μα΄. (44) Star. γ΄. καὶ Bip. ε΄. τιτ. β΄. dar. 9". (9). 2. Θαλελαίου. Σημείωσαι τέως, ὅτι ὅσα περὶ νόσον γαμετῆς ὁ ἀνὴρ δαπανήσει, προείληπται διαϑέσει ἀνδρὸς δαπανᾶν, καὶ οὐ δύναται τούτων ἔχειν ἀπαίτησιν. Εἰ μέντοι εἰς ἄλλα πράγματα αὐτῆς ἀναλώσει, τυχὸν εἰς δίκας ἀνηκούσας αὐτῇ, εἰς ἐπιμέλειαν πραγμάτων αὐτῆς ἐξωπροίκων, ἀργεῖ ὁ τῆς γαμικῇς διαϑέσεως λογισμός. ᾿Ιδοὺ γὰρ ἣ διάταξις νοσήματος τῆς γυναικὸς ἐμνημόνευσε, καὶ οὐκ εἶπεν οὕτως ὅσα περὶ τὴν σὴν γαμετὴν ἀνάλωσας᾽, ἀλλὰ τῆς νόσου μνήμην ἐποίησεν. 3. ἨἮρωτήϑη. "Apa εἰ καὶ περὶ τὴν νόσον αὐτῆς δαπίανήσει ὁ ἀνήρ, ἀλλ᾽ ὅμως] ἠβούλετο ταῦτα ἀναλαβεῖν, T, καὶ ἐν [βρε]βείοις ἀνεγράψατο τὰ δαπανήματα, δύναται αὐτὰ ἀπαιτῆσαι; Εἰ γὰρ ἐπὶ μάμμης καὶ μητρὸς τὰ πάντα ἠδύνατο ἀπαιτεῖσϑαι τὰ παρ᾽ αὐτῶν δαπανώμενα μαρτυρίας προϊούσης, μήτι L4

»

πολλῷ

-

15

20

30

μᾶλλον m

-“

3

ἐπὶ ἀνδρός; 3

x

>

,

^

bi

Καὶ γὰρ x

x

^5

!

δικαιοτέρως ,

3

,

χρατήσει

x

τοῦτο

[A

4

τὸ νόμιμον,

-

x

,

ἐπειδὴ οὐ τοσαύτην ἣ φύσις ἀπαιτεῖ διάϑεσιν ἀνδρὸς περὶ τὴν γαμετήν, ὅσην N μήτηρ χρεωστεῖ τοῖς τέκνοις καὶ N μάμμη τοῖς ἐγγόνοις. Εὐφυῶς μὲν ἐπεχείρισας νομίζων τὸν ἄνδρα, μηδὲ εἰ προσμαρτύρηται περὶ τῶν ἀναλωμάτων τούτων, δύνασϑαι αὐτὰ ἀπαιτεῖν, ἐπειδὴ χρεωστῇ καὶ ἄκων τρέφειν τὴν ἑαυτοῦ γαμετὴν ὁ ἀνήρ᾽ μήτηρ δὲ τὰ τέκνα 7, μάμμη τοὺς ἐγγόνους αὐτῆς οὐ χρεωστεῖ ἄκουσα ἀποτρέφειν. 4. Οὐ μόνα τὰ εἰς αὐτὴν τὴν προχομιδὴν δαπανώμενα δοκεῖ FUNERIS CAUSA δαπανᾶσϑαι, ἀλλὰ γίνωσχε, ὅτι καὶ ὅσα εἰς ἀγορασίαν τοῦ τόπου, ἐν ᾧ ϑάπτεται τὸ σῶμα, δεδαπάνηται, 7j ἐπὶ ξένης τελευτήσαντός τινος ὅσα δίδοται εἰς τὸ μετακομισϑῆναι τὸ λείψανον, καὶ ταῦτα φούνερις καῦσα δοκεῖ δαπανᾶσϑαι. Εἰ μέντοι τινὰ ἐδόϑη ὑπὲρ τῆς παρακομιδῇς τοῦ λειψάνου, καὶ ταῦτα φούνερις καῦσα δοχεῖ δαπανᾶσϑαι. ,

25

r

T

A

\

Ld

/

a

>

x

FA

[A

f

μὲ

5. Εἰ γὰρ μηδεμίαν εἶχε τοῦ ἀναλαβεῖν προαίρεσιν, οὐ δύναται ἀπαιτεῖν ὅπερ ἐξ ἀρχῆς ὡς χαριζόμενος τῇ μνήμῃ τῆς γυναικὸς ἐδαπάνησε. Kat ἐπειδὴ ἄπροικον ὑπέϑετο τὴν ἐνταφιασϑεῖσαν γυναῖκα, eine‘ RECEPTURUS SUMPTUS AB HEREDIBUS. Ἢ γὰρ ἐκ τῆς προικὸς προσδοκᾷ παρακατασχεῖν [ἢ ἀναλαβεῖν} ὁ ἀνὴρ ὅσα δαπανᾷ περὶ τὴν ταφὴν τῆς πεπροικισμένης αὐτοῦ γαμετῆς, 5| ἀπὸ τῶν κληρονόμων προσδοκᾷ ἀναλαμβάνειν, ἐὰν ἢ ἄπροικος T γυνή. 11 ἢ: Ζ, et II | 12 τὰ πάντα ἠδύνατο: τῶ παύλ... 4$ διάτ. II, ad quae Z ita annotat: Sic codex:

omnino

corrupte:

legerim

μητρὸς

δαπανησάσης

ἀπαιτεῖται.

Namque

et

verbum Star. ambiguae lectionis est | 15 οὐ τοσαύτην: Ζ, οὕτως αὐτὴν II | ὅσην: Z, ὡς ἣν II | 21 sch. 4 cum sch. praec. iungitII | οὐ: Z, ὅτι II | 22 καὶ ὅσα: cf. infra p. 1060 1. 18 | 30 παρακατασχεῖν: παρακατάσχεσιν II, παρακατασχέσει Z | 31 ἀναλαβεῖν: del. nos | ταφὴν: Z, γαμετὴν II

1

Φ

σι

1056

15

20

LIB. XVII — TIT. II (ID

6. Ei γὰρ κατέχει τὴν προῖκα ὁ ἀνήρ, ἔξεστιν αὐτῷ ἐναγομένῳ περὶ αὐτῆς ὑπὸ τοῦ πενθεροῦ παρακατασχεῖν τὰ ἀναλώματα τῆς ταφῆς" ἢ ἐὰν ἔφϑασε καταβαλεῖν τὴν προῖκα τῷ πενθερῷ, δύναται καὶ ἀγωγὴν περὶ τοῦ δαπανήματος τῆς ταφῆς ἔχειν κατὰ τοῦ πενθεροῦ αὐτοῦ κονδικτίκιον. Καὶ [οὐδὲ] ἁρμόζοντος τοῦ κχκονδικτικίου οὐδὲ φουνερατικία λοιπὸν τρακταΐζεται ἀγωγή. Καλῶς οὖν καὶ ἀσφαλῶς ὁ τὴν διάταξιν ὑπαγορεύσας καὶ περὶ ταφῆς διαλεγόμενος οὐκ ἔδωχε τὴν φουνερατικίαν ἀγωγήν εἰδώς, ὅτι ἢ παρακατάσχεσιν ἔχει ὁ ἀνήρ, εἰ νέμεται τὴν προῖκα, ἢ κονδικτίκιος ἀρμόζει αὐτῷ. Τελειοτέρως δὲ Z 162 τὰ περὶ τῶν τοιούτων δαπανημάτων ἀνάμεινον σὺν ϑεῷ μαϑεῖν ἐν τῷ τελευταίῳ τιτ. τοῦ γ΄. βιβ. τοῦ Κώδικος. B XVII, 2, 14 — C II, 18, 14. 1. Τῆς ἐπιδί[εομένης] τῆς οἰκείας διαβεβαιώσεως. 'O γὰρ ἀνὴρ ἐνετείλατο αὐτῷ διοικῆσαι καὶ τὰ ἐμὰ καὶ τῆς γαμετῆς ἐμοῦ πράγματα, καὶ τούτῳ τῷ μανδάτῳ παρακολουθϑήσας εἰ τὰ ἑκατέρων διῴκησεν, ἠδύνατο [κινεῖν] κατὰ τοῦ ἀνδρὸς ἡ τούτου [γαμετὴ] τὴν νεγοτιογεστόρουμ, ἐπειδὴ ἐντειλάμενος ἐκεῖνος ἑτέρῳ τὴν διοίκησιν αὐτὸς ἐδόκει πρωτοτύπως διοικεῖν καὶ ἔνοχος ἦν τῇ διρέκτᾳ νεγοτιόρουμ. B XVIL 2, 15 — CH, 18, 15. 1. Σημείωσαι ἐκ τῆς διατάξεως, ὅτι καὶ ὁ πατρωὸς προείληπται εὐνοίᾳ τῇ περὶ τοὺς προγόνους αὐτοῦ δαπανᾶν καὶ τὰ εἰς ἀποτροφὰς αὐτῶν δαπανώμενα xai τὰ τοῖς διδασκάλοις αὐτῶν παρεχόμενα. ᾿Αμέλει αὐτὸν ἐβάρησεν 7, διάταξις ἀποδεῖξαι, ὅτι διάϑεσιν εἶχε καὶ ἔννοιαν τοῦ ἀναλαβεῖν ἅπερ ἐδαπάνησε περὶ τοὺς ἰδίους προγόνους. ᾿Επειδὴ δὲ τὴν veyoriöpoun γεστόρουμ. δέδωχεν 7 x

>

^

—-

[A

τ

U

L4

30

ad

FA

3N/

*

,

διάταξις, ὑποϑέσϑαι 25

3

,

,

3

X

FA

-

A

x

M

3

2

bd

x

2

᾿

[4

€

,

,

F

,

,

,

x

€

δεῖ, ὅτι ἔφηβοι ἧσαν οἱ προγόνοι᾽ ἐπεὶ εἰς ὅσον ἐγένοντο

πλουσιώτεροι, ἠδύνατο ἀπαιτεῖν αὐτοὺς ὁ πατρωός. "AM, ὡς εἶπον, ἐφήβους χρὴ ϑεματίσαι αὐτούς, ἵνα καὶ δι... αρμέ.. καὶ πάντα τὰ δαπανήματα περὶ αὐτοὺς ἀπαιτηϑῶσιν. u

>

,

3

bd

3

᾿

€

f

»

Σ

ε

T

Σ

u

B XVII, 2, 16= C II, 18, 16. 1. Kai ἀδελφοὶ κατὰ ἀδελφῶν κινοῦσι τὴν veyoriöpoun γεστόρουμ. ᾿Ομοίως φησὶν N γ΄. διατ. τοῦ παρόντος τιτ. 2. Θαλελαίου. Σημείωσαι, ὅτι καὶ τὸ εἰπεῖν 'παρακαλῷῶ σε τόδε ποιῆσαι᾽ Z 163 τίκτει τὴν μανδάτι κατὰ τοῦ παρακαλέσαντος. Καὶ γὰρ ἐν τῷ ς΄. τῶν δὲ ῥέβους ἀντὶ τοῦ ᾿ἐνετείλω μοι᾿ τέϑεικε τὸ, ROGASTI ME UT TIBI HOS NUMOS MUTUOS 4 χατὰ:

DAREM

καὶ τὰ ἑξῆς.

Z, παρὰ II

14 εἰ: καὶ II

|

|

7 3: Z2,

ἡ I1

|

8 εἰ: Ζ, ἣ Π

| 12 ἐπιδεομένης: suppl. nos

15 ἡ τούτου γαμετὴ: ἢ τῆς [γαμετῆς]II | 24 ὑποϑέσϑαι δεῖ κτλ.: cf.

infra p. 1060 1. 23 | infra p. 1060 1. 26

25 ἀλλ᾽, ὡς:

ἄλλως

II

|

26 χρὴ:

χρῆναι II

|

31 sch. 2: cf.

|

LIB. XVII — TIT. iI (ID

1057

B XVII, 2, 17 — C II, 18, 17. 1. Καλῶς ἡἣ διάταξις κληρονόμων μεμνημένη δόλον μόνον καὶ λάταν κούλπαν εἶπεν αὐτοὺς ἀπαιτεῖσϑαι. Ei γὰρ καὶ ζῶντες οἱ κουράτωρες καὶ ἐπίτροποι ἐγκαλοῦνται ἀπὸ διλιγεντίας, ὅμως οἱ τούτων κληρονόμοι τὴν περὶ διλιγεντίας 5 τοῦ τελευτήσαντος ἐναγωγὴν οὐχ ὑπομένουσιν, ὡς εὑρήσεις ἐν τῷ ε΄. Buß.

τοῦ Κωδ. vvv. DE HEREDIBUS TUTORUM. 2.

Οὐδὲ γὰρ ὁ τοῦ ἐπιτρόπου μου κληρονόμος ἐπίτροπός pou ἐστίν, ἣ τοῦ κουράτωρός μου κληρονόμος κουράτωρ μοῦ ἐστιν᾽ πᾶσα γὰρ ἐπιτροπὴ καὶ πᾶσα κουρατωρεία σβέννυται τῇ τελευτῇ τῶν ἐπιτρόπων καὶ κουρατώρων. i0

3. Ἠρωτήϑη. Εἰ γὰρ παρεπέμφϑη 9 κουρατωρεία τοῖς χληρονόμοις, DENN; -— Z , . , .2 , ἠδύναντο πωλεῖν- τὰ\ τῶν νέων πράγματα; Μάνϑανε“ ἐν τοῖς- χρόνοις Διοχκλητι«vob, οὗτινός ἐστιν ἣ διάταξις, χωρὶς κτημάτων καὶ προαστείων καὶ τῶν ἐν τοῖς χτήμασι γεωργῶν οἰκέτων καὶ τὰ ἄλλα πράγματα τῶν νέων καλῶς ἐπώλων οἱ κουράτωρες. Σήμερον γὰρ ἀπὸ νεαρᾶς διατάξεως χειμένης ἐν τῷ 15 ε΄. Bıß. τούτου τοῦ Κωδ. τιτ. οβ΄. οὐδὲ ἕν πρᾶγμα τοῦ νεωτέρου δύναται πωλεῖν χκουράτωρ δεκρέτου χωρίς. ,

f

=

,

3

x

a

=

m

,

,

B XVII, 2, 18 Ξ C II, 18, 18. l. Θεοδώρου. Kei τόκους ἀπαιτεῖ νεγοτιογεστόρουμ. ᾿Ομοίως κεῖται Ev τῇ κ΄. διατ. τοῦ παρόντος τιτ. καὶ ἐν τῷ δ΄. βιβ. τιτ. λβ΄. Star. κβ΄. (24). 20

2. Θαλελαίου. Σημείωσαι ἐκ τῆς διατάξεως, ὅτι ὥσπερ ὁ ἑκουσίως διουρκῆσας καὶ κινῶν τὴν κοντραρίαν νεγοτιόρουμ γεστόρουμ ἀπαιτεῖ τόκους ὧν ἀνάλωσεν, οὕτω καὶ ὁ ἀνάγχῃ διουρκήσας xol κινῶν δύναται τόχους ἀπαιτεῖν. Ποίους δὲ τόκους ἀπαιτεῖ, πότερον τοὺς ἐν τῷ κλίματι συχνάζοντας T; ὅσους αὐτὸς καταβάλλει Y, ὅσον ἠλευϑέρωσε τὸν δεσπότην τῶν πραγμάτων, ἔμαϑες Z 164 >

x

,

a

L4

5

25 ἐν τῷ δε νεγοτίις γέστις τῶν

,

x

,

m

!

»

Πρώτων.

oO

B XVII, 2, 21= CI, 18, 21. 1. Οὐδὲν ξένον εἶπεν ἣ διάταξις, ἀλλὰ καὶ τὸ κείμενον ἐν τῷ DE NEGOTIIS GESTIS τῶν Πρώτων. Σημείωσαι δὲ ἐκ τῆς διατάξεως ταύτης Z 165 ἐκεῖνο τὸ ξένον, ὅτι καὶ ἔνϑα τὰ τοῦ μὴ δεσπότου διοκεῖ δοῦλος καὶ ἐν καιρῷ 3 δουλείας καὶ μετὰ τὴν ἐλευϑερίαν, χώρα τῇ τῶν κονέξων διαιρέσει. Οἱ γὰρ νομικοὶ ἐπὶ τοῦ δεσποτικὰ διουκήσαντος ἐτρακτάϊσαν πανταχοῦ τοῦτο τὸ ϑέμα᾽ 4 δὲ διάταξις καὶ ἀλλότριον ὑποϑεμένη τὸν οἰκέτην τὰ αὐτὰ ἐτρακτάϊσε. Πάνυ ξένον ἐστίν. Σημείωσαι αὐτό. 22 οὕτω: Z, ὅτε I1 | 25 inter hoc 27 sch. 1: cf. infra p. 1061 1. 14

et

insequens

scholium

multa

exciderunt

|

1058

LIB. XVII — TIT. I1 (TD

B XVII, 2, 23 — C II, 18, 23. 1. Θεοδώρου. Ἣ νεγοτιογεστόρουμ

περσοναλία

ἐστίν.

B XVII, 2, 24= C II, 18, 24. 1. Τοῦ αὐτοῦ. 'O διοικῶν τὰ τοῦ μὴ ϑέλοντος, ἀλλὰ κωλύοντος αὐτὸν 5 πράγματα οὐχ ἔχει τὴν νεγοτιογεστόρουμ, ἀφ᾽ οὗ μάϑῃ δηλονότι, ὡς ὁ πρωτότυπος ἀπαρέσκεται τῇ διοικήσει αὐτοῦ. 2. Τί γάρ, «ὅτι» ὁ δεσπότης κατενόησεν ἐκ τοῦ διουκήσαντος πολλὰ δαπαγήματα χρησίμως γενόμενα, εἶτα δολερᾶς προσποιήσεως γενομένης ἐκώλυσεν αὐτόν, ἵνα μηδὲ τὰ πρότερα δαπανήματα παράσχῃ;

LIB. XVII — TIT. II (P)

SCHOLIA

AD

BASILICORVM

1059

LIB. XVII TIT. II

E COD. MS. PAR. GR. 1352 (P). Ad rubricam. l. 5

Big. β΄. τοῦ Κώδικος

BXVIL,23,1=CI, 18, 1. l. Οὐδὲ ἐξωτικὸς ὑπὸ εὐσεβείας κινούμενος ἢ τῇ περὶ τῶν ὀρφανῶν διαϑέσει Hb II xal φιλίᾳ κρατούμενος, εἰ ποιήσει τὰ ἀναλώματα, δύναται ἀπαιτεῖν ἅπερ 219 ἀνάλωσεν, εἰ μὴ ἄρα ἀπαιτητικῷ λογισμῷ καὶ μὴ διαϑέσει χαριστικῇ αὐτὰ ἀνάλωσεν,

10

15

20

25

τιτ. τη΄. κεφ. α΄.

28.

ὡς

διαστίζει

τὸ

ια΄. κεφ.

Ζήτει τὸ τελευτ. κεφ. τοῦ α΄. τιτ. διὰ τὸ δοκεῖςν;» ἐναντίον.

B XVIL 2, 2 2 C IH, 18, 2. 1. Δύο χρὴ ἀποδείκνυσθαι παρὰ τοῦ διουκήσαντος τὰ τοῦ ἀνήβου ὅτι Hb II x«i ἀνάγκη «ἦν» πάντως γενέσϑαι τὰ ἀναλώματα καὶ ὅτι χρησίμως γεγόνασιν. 'E&v δέ τις μηδεμιᾶς ἀνάγκης ἐπικειμένης ἀναλώσῃ περὶ τὰ τῶν ἀνήβων καὶ γένωνται πλουσιώτεροι, δικαιότατόν ἐστι τὸν διοικήσαντα ἀπαιτεῖν εἰς εἴτι πλουσιωτέρους ἐποίησε τοὺς ἀνήβους. Ταῦτα νόει, ἡνίκα ἣ μήτηρ πένεται καὶ οὐ δύναται οἰκείοις ἀναλώμασιν αἰτῆσαι τὸν ἐπίτροπον. Εἴρηται δὲ βιβ. γ΄. τοῦ Κωδ. τιτ. ε΄. dar. Ay’., ὅτι πολλάκις καὶ μήτηρ καὶ μάμμη δαπανῶσα εἰς χρείας τοῦ υἱοῦ ἢ τοῦ ἐγγόνου δύναται ἀπαιτεῖν τὰ δαπανώμενα ὅταν τὴν τῆς εὐσεβείας πρόληψιν προανέλῃ ἀναλίσκουσά τε καταγραφὴν ποιήσῃ τῶν δαπανηϑέντων περὶ τὰ τοῦ υἱοῦ αὐτῆς πράγματα N περὶ τὰ τοῦ ἐγγόνου, ἢ ὅτε οὐ κατέγραψε μέν, προεμαρτύρατο δέ, ὅτι μέλλει ἀπαιτῆσαι τὰ παρ᾽ αὑτῆς δαπανώμενα ἣ αὐτὸν τὸν υἱὸν αὐτῆς 7j τὸν ἔγγονον ἣ τοὺς ἐπιτρόπους αὐτῶν, σώζεται αὕτη I ἀπαίτησις. B XVIL 2 3 — C II, 18, 3. 1$. De negociorumgestorum. 8 εἰ μὴ x:&: cf.

supra

p.

1048 L 5

|

12 sch.

1: cf. supra

p.

1049

1. 23 |

13 Av: suppl eII | 16 πλουσιωτέρους: Fabr., πλουσιωτέρω P ταῦτα x1&.: cf. supra p. 1050 1. 13; haec ex alia adnotatione Thalelaei sumpta sunt | 17 αἰτῆσαι:

P

|

18 Star. Ay’.: intelligi videtur D 3, 5, 33 (cf. ΠῚ

cf. supra p. 1050 ὅτι P, corr. e II

Hb., ἀπαιτῆσαι

1. |

18 | 20 ἀναλίσκουσά te: ἀναλίσκουσαν P, corr. e II | 22 ὅτε: οὐ κατέγραψε: Fabr. οὐκαντέγραψε (sic pro οὐκ ἀντέγραψε) P

[ὅτι κτέ.:

1060

s

LIB. XVII — TIT. II (P)

28.

Οὐτιλίαν.

3$.

Familiaerciscundae.

48.

Τὸ δικαστήριον.

B XVII, 2 4— CI, 18, 4. 1. ’Ioreov, ὅτι ἀμοιβαδὸν δίδωσι τὴν οὐτιλίαν, καὶ τῷ δεσπότῃ τῶν πραγμάτων κατὰ τοῦ δι᾽ ἐντολῆς ἄλλου διοικήσαντος καὶ κατὰ τοῦ δεσπότου.

B XVIL 1. Κἂν ὑπερέϑετο 10 Περὶ τῶν παραγραφὴ

2, 8— C II, 18, 8. μηδὲ ἐνησχόλητο περὶ τὴν στρατείαν, ἀλλὰ διὰ οἱανδήποτε αἰτίαν Hb II τὸ ἐναγαγεῖν, οὐκ ἀντέχειτο αὐτῷ μακροῦ χρόνου παραγραφή. 221 ι΄. καὶ κ΄. ἐνιαυτῶν λέγει ἣ διάταξις: NH γὰρ τῶν ἐνιαυτῶν λ΄. καὶ ταῖς προσωπικαῖς ἀντίκειται, ὡς βιβ. ζ΄. τοῦ Κωδ. τιτ. λη΄. (39).

B XVII, l. Zt

2, 11=CI, 18, 11. κεφ. α΄. καὶ tit. α΄. neo. λβ΄. ϑεμ. α΄. xal παρατέλευτον.

2. 'E&v ἄρα συνετῶς καὶ χρησίμως ἐδαπάνησεν᾽ εἰ γὰρ ἄκαιρά τινα ἀναλώ- Hb II 15 ματα ἐποίησε περὶ τὰ πράγματα τῶν παίδων αὐτῆς, οὐ δύναται ἀπαιτεῖν, 222 ἐπειδὴ ἡ εἰρημένη ἀγωγὴ ἐπιζητεῖ χρησίμως πάντως γενέσθαι τὰ ἀναλώματα. B 1. ἢ ἐπὶ 20 ἣ καὶ αἰτίᾳ

XVII 2, 13= C II, 18, 13. Kai ὅσα εἰς ἀγορασίαν τοῦ τόπου, ἐν ᾧ ϑάπτεται τὸ σῶμα, δεδαπάνηται, ξένης τελευτήσαντός τινος ὅσα δίδοται εἰς τὸ μετακομισϑῆναι τὸ λείψανον, τέλη τινὰ ἐδόϑη ὑπὲρ τῆς παρακομιδῇς τοῦ λειψάνου, καὶ ταῦτα ταφῆς δοκεῖ δαπανᾶσϑαι.

B XVII 2, 15 — C II, 18, 15. l. 'Yxo9éco9a. δεῖ, ὅτι ἔφηβοι ἦσαν αἱ προγοναί᾽ ἐπεὶ εἰς ὅσον ἐγένοντο Hb IE πλουσιώτεραι, ἠδύνατο ἀπαιτεῖν αὐτὰς ὁ πατρωός. 8.

B XVII, 2, 16 -- CIL 18, 16. l. Σημείωσαι, ὅτι καὶ τὸ εἰπεῖν "mapaxaAG σε τόδε ποιῆσαι᾽ τίκτει τὴν περὶ ἐντολῆς ἀγωγὴν κατὰ τοῦ παρακαλοῦντος᾽ καὶ γὰρ ἐν τῷ βιβ. -- τιτ. — διγ. — ἀντὶ τοῦ ᾿ἐντέλλομαί cov τέϑεικε τό 'παρακαλῶ os. ^

5 sch.:

,

"

M

x

1: cf. supra p. 10511.

,

bd

18

€

-

| 6 xai: man.

,

rec.

supra

m

lineam

3

H

P

A

| 8 sch.

1: cf. supra p. 10521. 16 | ἐνησχόλητο: ἐνησχολ΄. τὸ P | ἀλλὰ: ἅμα P, corr. e II | 9 αὐτῷ: Fabr. αὐτοῦ P | 14 sch. 2: cf. supra p. 1054 1. 7 | συνετῶς: Fabr. συνεστῶς P | 16 χρησίμως πάντως: Hb., χρήσιμον πάντων P | 18 sch. 1: cf. supra p. 1055 1. 22 | 21 αἰτίᾳ: ἄιτια (sic) P | 23 sch. 1: cf. supra p. 1056 1. 24 | 24 πατρωός: Fabr., πατριός (sic) P | 26 sch. 1: cf. supra p. 1056 1. 31 | παρακαλῶ σε: παρακαλῶσαι (sic) P (hic et mox) | ποιῆσαι: ποίησον P, corr. e II | 27 AB. — Tit. — διγ. —: P, ς΄. τῶν δὲ ῥέβους II (intelligitur D 17, 1, 1)

LIB. XVII — TIT. II (P)

1061

B XVII, 2, 19 = C II, 18, 19. l. Ἡ διάταξις ὑπέϑετο, ὅτι καὶ πωλῶν ὁλόκληρον τὸ πρᾶγμα ὁμολογεῖ Hb H αὐτὸ ἐπίκοινον εἶναι. δόκει οὖν λέγειν καὶ σιωπῶν, ὅτι τὴν φροντίδα τῶν 328 πραγμάτων χειρίζει τοῦ ἰδίου συγκληρονόμου" καὶ διὰ τοῦτο δέδωκεν ἣ 5 διάταξις κατ᾽ αὐτοῦ τὴν εἰρημένην ἀγωγήν. ᾿Ιστέον 86, ὅτι τὸ τίμημα ἀπαιτεῖ ὁ συγχληρονόμος τὸν πεπρακότα, ὅτε δεκτὴν ἡγήσεται τὴν γενομένην πρᾶσιν" εἰ γὰρ τῇ ἀληϑεία ἀπαρέσκεται τῇ πράσει καὶ ἀπειλεῖ τὸ πεπραμένον διεκδιυκῆσαι, πῶς δύναται τὸ τίμημα ζητεῖν τοῦ πράγματος, οὗτινος τὴν πρᾶσιν οὐκ ἀποδέχεται;

10

BXVI 2, 20 — CH, 18, 20. 1. Ζήτει τιτ. α΄. κεφ. λη΄., ἐν & μάϑῃς; ὅτι τό τινι κεχρεωστημένον ἕτερος Hb II ἀπαιτεῖν οὐ δύναται παρὰ γνώμην αὐτοῦ. 225

B XVII, 2, 21 — C II, 18, 21. 1. Οὐδὲν ξένον εἶπεν ἣ διάταξις, ἀλλὰ τὸ κείμενον Ev τῷ νεγοστζιοροὺμ. 15 xxi στόρουμ τῶν Πρώτων. Σημείωσαι «δὲ» ἐκ τῆς διατάξεως ταύτης ἐκεῖνο τὸ ξένον, ὅτι καὶ ἔνϑα τὰ τοῦ μὴ δεσπότου διοικεῖ δοῦλος καὶ £v καιρῷ δουλείας xai μετὰ τὴν ἐλευϑερίαν, χώρα τῇ τῶν «CONNEXON» διαιρέσει. Οἱ γὰρ vouuxot ἐπὶ τοῦ δεσποτικὰ διουρκήσαντος ἐτρακτάϊσαν τοῦτο τὸ ϑέμα πανταχοῦ, 7j δὲ διάταξις καὶ ἀλλότριον ὑ«πορϑεμένη τὸν οἰκέτην ταῦτα ἐτρακτάϊσε καὶ πάνυ x

14

μὲ

20 ξένον

ἐστὶν

vw

^

m

M

,

^

Led

A5

M

14

αὐτό.

2. Μέμνησο τῶν εἰρημένων ἐν τῷ tc. καὶ ιζ΄., κη΄. καὶ μβ΄. κεφ. τοῦ α΄. τιτ. τοῦ παρόντος βιβ. 3.

δικόν ἐστι τοῦτο καὶ ἐναντίον τῷ τέλει δ΄. τιτ. τοῦ κδ΄. βιβ. ις΄. ϑεμ. τοῦ β΄. τιτ. τοῦ α΄. κεφ. τοῦ ιγ΄. βιβ., μᾶλλον δὲ καὶ ἄλλοις πολλοῖς νομικοῖς 25 ἐναντιούμενον παραγγέλμασι καὶ τῷ ις΄. κεφ. τοῦ α΄. ttr. τούτου τοῦ βιβ. Πλὴν σημείωσαι, ὡς ἐπὶ μόνης τῆς νεγοστζιόρουμ γεστόρουμ, τοῦτο κρατεῖ x&i ὡδὶ ὡς ξένον τι xai ἰδικὸν παρέδωκεν 7 διάταξις. x

€

^

t

2

τ»

hi

FA

€

^

6 ὅτε: ὅτι P | 7 πεπραμένον: Hb., πεπραγμένον P | 14 sch. 1: cf. supra p. 1057 1. 27 | νεγοστζιοροὺμ: supra lineam P ead. man. adscr.: de negotiis gestis | 15 δὲ:

suppl

eII

| 17 coNNExoN:

quamvis corrupta Thalelaeo allegatis

lac. ind. P, xove&av II

| 23 τέλει —

ιγ΄. Bıß.: haec,

sint, non correximus: sunt enim pro locis Corporis negligentius substituta | 26 μόνης: μόνοις P

Iuris

a

1062

LIB. XVII — TIT. II (P)

B XVII, 2, 23 — C II, 18, 23. 18. De in rem. 28.

De

mandati.

3$.

De tutelae.

4$.

De negotiorum

58.

De protutelae.

gestorum.

LIB. XVIII — TIT. I (ID

SCHOLIA

AD

BASILICORVM

1063

LIB. XVIII TIT. I

EX APOGRAPHO

II

B XVIII, 1, 1 — D XIV, 3, 1. 1l. Κυρίλλουι 'O ἔχων ἰνστιτούτορα ἐνάγεται ὑπὸ τῶν συναλλαξάντων Z 166 5 αὐτῷ. Αὐτὸς δέ, εἰ μέν ἐστι δεσπότης αὐτοῦ, [ὀρϑῶς xıvei] el δὲ μή, κατὰ τοῦ ἰνστιτούτορος 7| τοῦ δεσπότου αὐτοῦ xıvei εἰς ἐκχώρησιν. "Ἔχει δὲ καὶ τὴν οὐτιλίαν ἐναγωγὴν μὴ δυνάμενος ἐκχωρηϑῆναι. >

M

3

2.

Α

,

3

FA

3

,

3

"m

,

-

71,

,

x

[A

^

᾿Ανάγνωϑι τιτ. α΄. διγ. [«΄.} ε΄. καὶ [βιβ.] μς΄. τιτ. ε΄. διγ. ε΄.

3. Στεφάνου. Ἔνϑα ὁ τοῦ οἰκέτου δεσπότης ἣ ὁ νεγότιον χειρίζων ἐμὸν 10 προβάλλεται αὐτὸν τοῦ ἡμετέρου ἐργαστηρίου καὶ μαϑὼν ἐγὼ ῥατοναβιτεύσω. Τοῦτο γὰρ μανϑάνεις ἐν τῷ χζ΄. (7) διγ. τοῦ παρόντος τιτ. Ἣ ῥατοναβιτίων ἀναγκαία ἐστίν, οὐκ εἰς τὸ τεχϑῆναι αὐτῷ κατὰ τοῦ προβαλλομένου καὶ κατ᾽ αὐτοῦ τῷ προβαλλομένῳ τὴν νεγοτιόρουμ γεστόρουμ" τίκτεται γὰρ αὕτη -

M

,

3

m

καὶ paravaßıriovog ἐκτός᾽ x

€

f

Σ

P.

,

-

,

ἀλλὰ πρὸς τὸ κατέχεσϑαι 3

M

*

x

14

€

€

,

αὐτὸν τοῖς συναλλάγμασι >

^

-

,

15 τοῦ προβληϑέντος. 4.

[Στε]φάνου. Τὴν ἀπὸ τῶν συναλλαγμάτων

B XVIII, 1, 3 — D XIV, 3, 3. l. Σημείωσαι, ὅτι οὐχ 3$ τραπέζα, τὴν ἰνστιτουτορίαν εἰσάγει. 20

..........

ἀλλ᾽ ὁ προβαλλόμενος

2. ᾿Αδιάφορον, εἴτε ἔχει ἐργαστήριον συνάλλαγμα σκοποῦμεν, οὐ τὸν τόπον.

ὁ ἰνστιτούτωρ

εἴτε

τῆς ἐμπορίας

μή.

Τὸ

γὰρ Z 161

B XVIII, 1, 4 — D XIV, 3, 4. ]. Στεφάνου. Kat ὅτε Ev ἐργαστηρίῳ xai ὅτε ἐν οἴκῳ τῶν ἀγοραζόντων ποιεῖται τὰ συναλλάγματα, ἰνστιτούτωρ εἶναι δοκεῖ" τέως τίκτει τὴν ἰνστι25 τουτορίαν χατὰ τοῦ προστησαμένου αὐτόν. B XVIII, 1, 5 — D XIV, 3, 5. 1. Κυρίλλου. Πραγματείας διαφορὰ ἀπαριϑμεῖταί ἀποδύσας φοῦρτι xal ἰνιουριάρουμ κατέχεται.

σοι, xai ὅτι ὁ vexpóv

11 $: Z, εἰ II | 13 αὐτοῦ τῷ προβαλλομένῳ: Ζ, αὐτῷ καὶ κατ᾽ αὐτοῦ καταβαλλομένῳ II | 16 post συναλλαγμάτων multa desunt | 24 ἰνστιτούτωρ: ἰνστιτουτόρια TT SCHELTEMA,

Basilica,

V.

15

σι

ce

1

10€4

LIB. XVIII — TIT. I (ID

2.

OixoSouqu... l.l

TQ...

3. ἮἪρωτήϑη. Kai πῶς [τὸν προσταϑέντα ἐν]δέχίεται ἔνοχον ἐκ τῶν ἐναντίων] γενέσϑαι, καὶ ἵνα ἁρμόσῃ κατὰ τοῦ προστησαμένου αὐτὸν [ἐπὶ τῷ δανείζειν] ἣ ἰνστιτουτορία; Στεφάνου. Θεμάτισον, ὥς τις προεστήσατό τινὰ ἐπὶ τῷ δανείζειν καὶ ἦλϑε Πρῖμός τις βουλόμενος δανείσασϑαι παρ᾽ αὐτοῦ, xai ἐποίησεν αὐτῷ γραμματεῖον" καὶ τὰ μὲν νομίσματα οὐκ ἔλαβε τῆς ἰνστιτουτορίας, ἐδελεγάτευσε δὲ αὐτὸν Σεκούνδῳ τινί. 'O δὲ Σεκοῦνδος μὴ βουλόμενος πρὸς τὸ παρὸν λαμβάνειν [τὰ νομίσματα] πρὸς ἀσφάλειαν οἰχείαν ἐζήτησεν ἐπερωτηϑῆναι αὐτῷ [τὴν καταβολήν], καὶ [οὕτως] εὑρίσκεται ἐνοχ[οἸπ[οιηϑεὶς 6 προσταϑεὶς ἐπὶ] τῷ δανείζειν καὶ ποιεῖ [τὴν ἰνστιτουτορίαν] χατὰ τοῦ προ[στησαμένου] ..... ιε΄. διγ. ESL. καὶ ε΄. 4. lle TQ0..... 23..... REDEMPT....«VX ....... T..UQEV αἀγοράσ. ποιεῖ... «νον νννννν nennen ὁ νόμος, ὅτι καὶ τὰ UERR.......... ἐργαστηρίου μὴ bmoxewusv....... εται ἡ ἰνστιτουτορία κατα...... «ον ἔνϑα ὁ πρ....««τὐὐν νος χατὰ τοῦ προστησ...... τῶν φορτ.. καὶ. ὅ. ὁ περὶ Qopt..... lesse τίκτει τὴν ἰνστιτουτορίαν TEN «OT. τὴν ἐσθῆτα... par.

2

[1

M

,

1

^

€

t

»

5. ..U.LE...... παραγραφόμενος ὁ Στέφανος οὕτως" ἡ. ντιτ΄.... «ὦν ἐστι συνάλλαγμα nenn τὸ περιστέλλειν... TEN...» 50..... ἁρμόσ e n χετ.. ὡς βιβ. μ΄. τιτ. ... διγ. ε΄. «νος €

,

,

6. Καὶ πῶς [δύνανται οἱ κληρονόμοι] μὴ νεμη[ϑέντες] ἔχειν τὴν φούρτι; 'O γὰρ μήπω πρᾶγμά τίι νεμηϑεὶς οὐ δύναται ὑπὲρ τοῦ κλαϊπέντος τὴν φούρτι χινεῖν, ὡς ἔστι μαϑεῖν ἐξ ὧν ὁ Οὐλπιανὸς ἐν τῷ [μζ΄. βιβ. τιτ. ιϑ'. διγ. β΄. φησίν.] Στεφάνου. Δυνατὸν μέν ἐστιν εἰπεῖν, ὡς τῷ ἅψασϑαι αὐτοὺς τῆς ἐσθῆτος καὶ ἐπιδεῖξαι τῷ οἰκέτῃ πρὸς τὸ περιστεῖλαι τὸ λείψανον Event ϑησαν. Δυνατόν δὲ καὶ αὐτῶν οὖσαν ϑεματίσαι τὴν ἐσθῆτα. m

»

97

x

,

30

Σ

8

δὲ

112

x

^

3

3

l4

*

m

x

H

τλ

M

,

x

λ

(ψ

»

A

=

7. ᾿Ἢρωτήϑη. "Apa δὲ διὰ τοῦ χηδεῦσαι τὸν τεστάτορα προνερεδατεύειν δοκοῦσι; [Λύσις. Οὐδαμῶς. Οὐ γ]ὰρ ὡς κληρον[όμοι] αὐτ[ὸ] πεποιήκασιν, ὡς ἔστι μαϑεῖν ἐξ ὧν ὁ Οὐλπιανὸς ἐν τῷ ad. διγ. φησίν, ἐπειδὴ ὑβρίσϑη ὁ τελευτήσας. ᾿Εὰν γὰρ [ὑβρίσωσι] περὶ τὸ λείψανον τοῦ τεστάτορος οἱ οἰκέται τῶν κηδεμ[όνων], καίτοιγε 00... llle οὐ παρα2 sch. 3: cf. infra p. cf. infra p. 10751.

αὐτὸ: suppl. nos

18

1075 1. 9 |

| 23 πρᾶγμά

5 βουλόμενος: βουλευόμενος

τι: πράγματ.

| 31 ὑβρίσωσι: suppl.

nos

II

II | 25 τῷ: Z, τὸ II

| 22 sch. 6: | 29 λύσις --

[οἱ οἰκέται: καὶ &necat IT

LIB. XVIII — TIT. I (II πέμπεται

εἰς τοὺς

᾿

>

Y

κληρονόμους, ,

ὧς]

ἔ[στι

€

1065

px9eiv] ... llle

P4

-

te I 9 hn ὅσα γὰρ γίνεται περὶ τὸ σῶμα τοῦ τεστάτορος αὐτῶν τῶν χληρονόμων κ...-...- χαὶ BE ὕβριν, ἐν ᾧ μετὰ τὴν αὐτῶν ἀδιτίονα τὸ λείψανον ὑβρίσϑη τοῦ τεστάτορος. Εἰ γὰρ μήπω 5 τῶν χληρονόμων ἀδιτευσάντων καὶ οὕτω μὲν ἣ ἰνιουριάρουμ ἁρμόττει, οὐκοῦν δὲ τοῖς κληρονόμοις (πῶς γὰρ μήπω ἀδιτεύσασιν;), ἀλλὰ τῷ μὲν ἀσωμάτῳ τῆς κληρονομίας ἁρμόττει. Δύνανται δὲ αὐτὴν κινεῖν ἀδιτεύσαντες οἱ κληρονόμοι, ὡς ὁ Οὐλπιανὸς ἐν τῷ μζ΄. βιβ. δεκάτῳ τιτ. διγ. α΄. φησίν. ^

€

M

t

,

-

>

3

x

2

14

x

m^

Η

€

Li

,

-

4

,

,

,

x

,

Hn

8. Κυρίλλου. Ei ὁ apz[o]r[otóc] ἔχει τινὰ πωλοῦντα ἄρτον, xai οὗτος 10 λαβὼν παρ᾽ ἐμοῦ πρὸς χρείαν .. ὅπερ ........ [ἀγο]ράζειν .... εχετ ΝΕ $ πρόληψ[ις] Too ....... ἐστὶ... εἰ yap..MA.....

τευϑῇ

..... 90..... TUN

ὡς

mp...

MONTE een τραχταΐζει..... 60..... ὅτι. ..ὐνν νιν ννννν στ. nn 36..... πωλεῖν μό......οὐ δύναται ἀγοράζειν lille αὐτὸν TE nennen οὐ κατέχεται. 40ι

10. Κυρίλλου. ..... leeren δανείσασϑαι δύναται, εἰ μὴ τοῦτο ῥητῶς ἐκωλύϑη. Εἰ δὲ 1006... .... llle. λαβὼν ἢ ἐνέχυρον κατέχεται, εἰ μὴ .ε-...... καταβαλεῖν. cese eee nne ena τὸ κατὰ T... ακολουϑ΄.. τῇ ἀγορασίᾳ. Πῶς γὰρ ἀγοράζειν ἠδύνατο ὁ ὦ reuno.. τῇ προστασίᾳ. x

^

-

n

2

4

^

x

>

F

5

u

25

11.

᾿Ανωνύμου. ᾿Ανάγνωθι Big. τοῦ Kod....... 222er χωρὶς ἀρραβῶνος οὐ συνίσταται πρᾶσις. 'O δὲ ἀρραβὼν ἀπόδειξίς ἐστι τοῦ συμφώνου . llle απαιτ.... ῬαῦΌ.. δ... εξ. «νς Z 169 e n ὡς Big. (97. τιτ. α΄. διγ. wa. 22.2... ἀρραβὼν ὁ πράτ[ης] παρα[ζχωρεῖ], ὡς Tur. γ΄. τοῦ ιη΄. βιβ. τιτ. ε΄. (9).

30

12. Στεφάνου. Τοῦτ[ο νόησον, εἰ un &lpa . τὸ κατὰ προ ..... ἔνϑα Bes hh e n] hh αὐτὸν ἐνεχ....40..... qe... ens τὸ χαὶ ἀν..... EVO eee eee een λαμβάνειν. ^

13.

b]

3

Σημείωσαι,

στασία. 6 πῶς:

anep Il

3

ὅτι

τὸ

/

Eyyun......... TUTOUT . . . περωτήσεται. προ-

1066

LIB. XVIH — TIT. I (ID

14. Κυρίλλου. Ei μετὰ [τὴν] τελευτ[ὴν τοῦ] προστησαμένου συναλλάξει ὁ ἰνστιτ[ούτωρ] . ...... ἔχῃ ἰνστιτουτορ. .. προκουρᾶτορ .. μου 7)... . κἀγὼ ΝΕ Kal... ὁ προκουράτωρ ....... τὰ... ἐπὶ νεγοτιόρουμ, γεστόρουμ. εἰ

το.

15.

Tolles

Τοῦτ. ομα. τα.α

τος TIT., ὅτι κἂν enhn nn Xt

16.

10

οι e

2

δεξ..... D] S

een

᾿Ανάγνωϑι

τελευτήσαντος

.....

0.6

ἤτοι

τοῦ

none.

lees

κατὰ

deu. δ΄.

ὑπεξούσι.... λλ..... T0 eee

προβαν... καὶ ἰνστιτου....... γενόμενος δανεισ.. χρ..... ὁ ἰνστιτουτορ.. iy .... xp... po... χ[ατὰ] το[ῦ] προεστῶτί[ος] τὸν ὑπεξούσιον. 'O δὲ δανει[στὴς] κατὰ [δὲ]] τοῦ ὑπεξουσίου κινῶν ἐκβάλ[λεται τῇ] τοῦ [MaxeSoviavetou] παραγραφῇ, ὥς φησιν [ὁ Οὐλπιανὸς ἐν τῷ] παρόντι βιβ. τιτ. τελευτ. διγ. D. lll. ᾿Ανάγνωθι...... διγ. χγ΄. καὶ ....ος ϑεμ. λ΄. B XVIII, 1, 1. Οὐ μόνον [ὁ ἄνηβος] εἰς ὁ βιβ. δ΄. τιτ. δ΄.

Ζ 170 10 — D XIV, 3, 10. Il pr. 81. ἐπὶ τῆς ἰνστιτουτορίας, ἀλλὰ xal ἐπὶ πάσης ἀγωγῆς ἐνέχεται γέγονε πλουσιώτερος, ὡς βιβ. γ΄. τιτ. ε΄. διγ. λς΄. (37) καὶ διγ. λδ΄.

2. Ἔν τῷ διγ. TO... 2er. πανταχοῦ «μαϑεῖν».

25

ζ΄, διγ. τοῦ παρόνOGUVRÀA

17. ..... 90..... avrog εἰκότως τῇ ἰνστιτουτορίᾳ κατέχεται. 'O γὰρ ΝΞ ΕΞ τῇ μανδάτι ὁμολογουμένως] πρ.. .... εσϑαι.. δεσποτ. .... 400..... τοῦ..... α΄. διγ. 7 N eee παραγραφῇ εἰδὼς ὁ .....ε-. Tele

1

᾿Ανωνύμου.

ς΄

συνήλλαξέ

τι ἢ ἐπίοίησεν,

ὡς

ἔστι

3. ᾿Ανωνύμου. Ἔν τῷ καιρῷ τῆς προκατάρξεως σκοπεῖται, εἰ γέγονε πλουσιώτερος, ὡς Bi. γ΄. τιτ. ε΄.. διγ. As’. (37) καὶ βιβ. 8°. τιτ. δ΄. διγ. λδ΄. 4. “ὥστε xal ἐγκαλοῦνται οἱ ἐπίτροποι. Εἰ δὲ οἱ ἐπίτροποι ........ τὸν ἰνστιτούτορα μὴ ἀπεκίνησαν, εἰ καὶ ὁ τεστάτωρ αὐτὸν προ[ε]βάλλετο.

30

5. Τοῦτο γὰρ λέγει, ὅτι κἂν ἕληται υἱὸν ὁ τὸν ἰνστιτούτορα προστησάμενος, χατέχεται τῇ ἰνστιτουτορίᾳ ἑτέρῳ] δὲ λόγῳ] δύναται βοηϑεῖσ[ϑαι] διὰ τῆς ἀποκαταστάσεως, καῦσα μέντοι κογνίτα. 6. σϑι γάρ, «ὅτι; ἀποκαταστάσεις καῦσα κογνίτα γίνονται, ὡς Bi. δ΄. τιτ. δ΄. διγ. ιβ΄., ιγ΄. καὶ [τς΄. καὶ] Gu. β΄. τοῦ Κωδ., τιτ. x’. (21) διατ. γ΄.

LIB. XVIII — TIT. 1 (ID

1067

B XVIII 1, 11 Ξ D XIV, 3, 11 $8 2—8. l. Ei προέγραψα τῷ ἰνστιτούτορι μηδένα συναλλάξαι, οὐ κατέχομαι, x&v 6 συναλλάξας αὐτῷ ἀγράμματος] ἧ. Εἰ δὲ [ἀ]πα[λει]φϑῇ [5 γραφή], χατέχομαι, κἂν [6] ἰνστιτούτωρ ἀπήλειψε, εἰ μὴ συν[ἡ]δει ὁ συναλλάξας. 5 Δύναται ὁ προϊστῶν ὅρους ἐκτιϑέναι, [ὥστε ἐ]πὶ ἐνεχύρων ἣ ἐγγυητῶν συναλλάξ[αι ἢ] τῷδε συναλλάξαι. Εἰ δὲ ἄλλο τι πρὸς ἄλλον κωλύσει συναλλάττειν, οὐδεμίαν] ποιεῖ κώλυσιν. Εἰ δὲ πρὸς πάντας κωλύσει, oóxézt ........ eA ὁ npotorQv..xatX npeoAlmbıv])........... . auvaaddır... 2.

..... 50..... rpoypap...ivorrourlolp......... [οὐ] συγγινώσκεπάντως 6] λέγων, ὅτι]... μι... οὐκ ἠδύνατο τὴν προγραφὴν

109 ται

ἀναγνῶναι, >

τουτέστ[ι

M

φαίνεται]

,

ματαίως

H

H

λέγειν,

ὅτι

Z

οὐκ

[4

ἤδει"

3

[ἐὰν

γὰρ]

x

x

προέκειτο ἣ γραφὴ [δηλῶς £v] qxve[pà τόπῳ], οὐ δύναται τοῦτο προβάλλεσϑαι. Καὶ σημείωσαι, ὅτι ὁ ἀγνοῶν τὰ πᾶσιν ἐγνωσμένα οὐ συγγινώσκεται. Σημείωσαι γὰρ τοῦτο᾽ ποτέ τις καὶ φάκτον ἀγνοῶν καὶ περὶ ζημίας ἀγωνιζόμενος οὐ 15 συγγινώχεται. ,

[4

3.

€

4.

M

M

,

M

,

3

(4

=

,

Ὑπὸ καπνοῦ τυχὸν ἢ κονιορτοῦ. x

-

*

bi

-

Ei μὴ ἄρα συγκακουργήσει

αὐτῷ ὁ δανειστής. Τί γάρ, «εἰ» εἶπεν αὐτῷ

εἰ ϑέλ[εις] δανείσασϑαι, ἰδοὺ ὁ παρεχόμενος T ἀναχωρῶ xal αὐτὸς ἐπῆρε τὰ προ[γράμματα] καὶ ws... αὐτῆς dinvlerläös........ οὐκ [ἔχει κατ᾽ αὐτοῦ] 20 τὴν ἰνστιτουτορίαν. H

,

H

,

Uu

€

/

3

-

x

3

\

Σ

m

x

5. Οἷον ἵνα προγράφηται ἕως πίροϑεσμίας] ex... ἕκαστον T ἦν αὐτῷ καταλλάττειν ἢ ἐπὶ τῷ καταβαλεῖν τὸν δανειστὴν τὰ νομίσματα τοῖς πωλήσ[ασι] τῷ ἰνστιτούτορι ἢ ἁπλῶς ἕτερον ὅρον, ἵνα mp . .... προγρᾶφ. "5

,

A

M

-

L4

L4

v.

6. Τυχὸν γὰρ σήμερον προέγραψεν εἰς οἶνον αὐτῷ συναλλάσσειν, αὔριον Z 171 25 εἰς ἔλαιον, καὶ οὕτω διαφόρως ἤμειψε τὴν παροῦσαν προγραφήν. 7. Χωρὶς τῇ δεπεκουλίο, ὡς βιβ. ιε΄. τιτ. α΄. Boy. μζ΄. ᾿Ανάγνωθϑι τούτου τοῦ τιτ. διγ. ιζ΄. τὸ τέλος. 8.

Κυρίλλου. Ἐπὶ τῶν δεσποτυκῶν ἐπὶ δὲ τῶν πεκουλίων ἡ τριβουτορία. 4 ἀπήλειψε:

Z, ἀπέλειψε II

nos | 17 el: suppl.

nos.

|

|

9 οὐ συγγινώσκεται:

18 el ϑέλεις: 794... II

ἀναχωρῶ ϑεσμίας:

καὶ: leg. ᾿ΑπαμαυρῶσαιὐΡ suppl. nos; fortasse leg.:

κτλ.

25 διαφόρως:

|

παραγραφὴν II

leg.

φορτίων 7| ἰνστιτουτορία χώραν ἔχει,

huius

scholii lac. explevimus

| δανείσασϑαι: δανείση

τι II |

| 19 προγράμματα: παρὰ ..... II | 21 προπίροϑεσμίας ἢ un] ὑπὲρ ἑκατὸν νομίσματα αὐτῷ

ἀδιακόπωςῦἢ

|

παροῦσαν:

IL,

del. Z

|

προγραφήν:

Ζ,

οι

1068

LIB. XVIII — TIT. I (ID

9. Στεφάνου. CODIDUS: ἀλλὰ τυχὸν Ev τοῖς πεχουλιαρίοις φορτίοις πραγματεύεται SCIENTIA τοῦ δεσπότου [ἢ] VOLUNTaTE, ὡς εἶπον ἐν τῷ α΄. διγ. τῆς ἐξερκιτορίας τοῦ παρόντος βιβλίου ἐν τῷ περὶ τῶν ὑπεξουσίων ἐξερκιτόρων ἐδίκτῳ᾽ τότε γὰρ τῇ τριβουτορίᾳ γίνεται χώρα, καὶ οὐ τῇ ἰνστιτουτορίᾳ. 10. Κυρίλλου. 'O δοῦλος σοῦ τὸν βικάριον αὐτοῦ ἐμίσϑωσέ μοι εἰς ἰνστιτούτορα. ᾿Ηγόρασας παρ᾽ αὐτοῦ" ἔρρωται N πρᾶσις, καὶ προβαίνει οὐσουκαπίων, καὶ ἔχεις κατ᾽ ἐμοῦ ἰνστιτουτορίαν, κἀγὼ κατὰ σοῦ κιν[ῶ] de πεχουλίο τοῦ ὀρδειναρίου 7) μόνον de πεκουλίο τοῦ βικαρίου. Ἔχω δὲ καὶ

10 IN

REM

11. Στεφάνου. “Ὅτι καὶ ἡνίκα ὁ δεσπότης ἀπὸ τοῦ ἰδίου οἰκέτου ἀγοράσῃ πρᾶγμα, συνίσταται ἀγορασία, κἂν μὴ ἔνοχος γίνηται ὁ δεσπότης. Οὐκοῦν δύναταί τις ἐπιχειρῆσαι εἰπεῖν, ὅτι ἐν ᾧ ἀλλότριον πρᾶγμα παρὰ τοῦ ἰδίου οἰκέτου ἀγοράζει ὁ δεσπότης, δύνασϑαι αὐτ[ὸν] προέμπτορςε νέμεσϑαι πρᾶ[γμα], εἰ δὴ συνίσταται πρᾶσις [καλῶς αὐτὸ νέμεσϑαι προέμπτορε]} καὶ οὐ πλανᾶται περὶ τὸν τίτλον τῆς νομῆς; Οὐχὶ μέντοι. ᾿Επειδὴ γὰρ δεσπότης ἐστὶν ὁ παρὰ τοῦ οἰκέτου ἠγορακώς, εἰκότως οὐ τὴν κα. ουδιε .΄. δίδοται ἰνστιτουτορ[(α] κατὰ τοῦ προστησαμένου τὸν οἰκέτην. >

15

,

>

x

20

25

VERS@.

^

,

€

,

r4

=

Uu

=

„>

3

x

,

,

3

L

M

^

bud

,

3,

x

€

x

B XVIII, 1, 12 — D XIV, 3, 12. l. Τοῦ ὀρδιναρίου τοῦ βικαρίου [δηλονότι]. Ταὐτὸν γάρ ἐστιν, κἂν μὴ ἦν DISPENSATap. 2. Σημείωσαι, ὅτι τὸ φύσει χρέος, ὅπερ ὁ δεσπότης χρεωστεῖ τῷ οἰκέτῃ, βέρσον εἶναι νοεῖται. Οὐκ εἶπον, ὅτι βέρσον ἐστίν, ἀλλ᾽ ὅτι βέρσον εἶναι νο- Z 172 μίζεται. ᾿Αμέλει οὐ τὴν DE IN REM VERS@, ἀλλὰ δὲ πεχουλίο βικαρίου δέδωκεν ὁ ΙΑΒΟΙΕΝΟς ἀπὸ γὰρ παραϑέσεως τοῦ mpoxoupkropog καὶ τοῦ veyoriöpoun γέστορις ἀεὶ κρίνεσϑαι τὸ βέρσον εἰώϑει, ὡς ὁ Οὐλπιανὸς ἐν τῷ ıy. (3) διγ. τιτ. δὲ iv deu βερσο φησίν. Ld

[A

,

»

Δ

/

x

B XVIII, 1, 13 — D XIV, 3, 13. 1. Κυρίλλου. Προεστησάμην δοῦλον 30

\

καὶ

δανείζεσθαι.

Δανείσας

αὐτῷ

ἐκίνεις

Z

adnotat

‚„fortassis

HA

πραγματείας κατ᾽

ὅτι εἰς ἔλαιον ἐδανείσατο, ἡττήϑης. Ἔγνως αὐτῷ ἐπέτρεψα᾽ καλῶς κινεῖς. 1 coDIDUS:

H

ἐμοῦ

Lj

€

»

x

ἐλαίου ἐπιτρέψας καὶ

μὴ

δυνηϑεὶς

αὐτῷ δεῖξαι,

μετὰ ταῦτα, ὅτι καὶ δανείζεσϑαι

intelligenda

est

vox

,,quodsi'",

quae

occurrit

in 1l. 11 8 7 D.h.t."; sed potius orta sunt e verbis C MODICUM «QUID» (8 6 i. £.). | 4 τότε: Z, τι II | 14 αὐτὸν: lac. expl. nos | 15 καλῶς — προέμπτορε: del. nos | 25 'IABoLENog: in nostris edd. Iulianus | 29 ἐλαίου: Z, ἔλαιον IT

LIB. XVIII — TIT. I (ID

2. Στεφάνου. πάλιν κινεῖσϑαι.

Σημείωσαι

1069

ξένον" m[o]ré& xal στρίκταν

ἀγωγὴν

κινηϑεῖσαν

3. Ὑπόϑου γάρ, ὅτι ἐπὶ τῷ πιπράσκειν καὶ μόνον προεστήσατο αὐτόν, οὐ μὴν ἐπὶ τῷ ἀγοράζειν. Ein γὰρ ἂν κατὰ πρόληψιν ἤτοι σιωπηρῶς ἐπιτρέπειν 5 αὐτῷ nal δανείζεσθαι, καὶ κατέχεται, πλὴν εἰ μὴ ἰδυκῶς ἀπηγόρευσεν αὐτῷ τὸ δάνειον, ὡς εἶπον ἐν τῷ ε΄. διγ. τοῦ παρόντος τιτ. »

[A

3

x

Lad

>

,

».

M

^

^

,

M

-

Σ

L4

4. ᾿᾿Ανωνύμου. ᾿Ανάγνωϑι βιβ. λβ΄. Bw. ba’. dep. β΄. Σημείωσαι ξένον, ὅτι στρίκτα ἀγωγὴ κινηϑεῖσα καὶ δαπανηϑεῖσα πάλιν οὐτιλίως κινεῖται. 5. Οὐτιλίως ἣ ὡς περὶ 10 ἐνάγει, ἣ διὰ τὴν ἀρχὴν τοῦ ἰνστιτουτορίαν, Θαλέλαιος βιβ. 9°. «τιτ. γ΄.» διγ. δ΄. 6.

Ei νοβατευϑῇ

ἢ ἀγωγή,

Σ

7. Ὃ 15 αὐτοῦ.

ἄλλου ἐναγαγὼν καὶ μὴ δείξας νῦν περὶ ἑτέρου (9. (9) διγ. τοῦ ἑξῆς τιτ. Κωβίδας δὲ λέγει οὐτιλίαν δὲ οὐτίλιον δανειακὸν δὲ πεχουλίο. ᾿Ανάγνωθϑι καὶ τὰ ἐν αὐτῷ παραγεγεγραμμένα.

t

δοῦλος

2

οὐ κινεῖται ἰνστιτουτορία.

A

προεστὼς

5

bd

τυχὸν

,

οὐκ

H

ἔδωκεν

ἕτερον

χρεωστῇσαι

ἀντ᾽

8. Εἰ τὸν κοινὸν οἰκέτην ἰνστιτούτορα προβαλλόμεϑα, ἕκαστος ἡμῶν εἰς τέλειον ἐνάγεται, ὡς ἐπὶ τῆς ἐξερκιτορίας καὶ τῆς δὲ πεκουλίο, καὶ ἐναχϑεὶς ἔχει προσοκίο 7, κομμοῦνι διβιδοῦνδο. “Ὅπερ κρατεῖ, x&v ἐκποιηϑῇ ὁ οἰκέτης. νϑα δὲ μὴ ἔχει ὁ ἐναχϑεὶς κατὰ τοῦ ἑτέρου ἀγωγήν, εἰς μέρος ἐνάγεται, 20 ὡς ὁ μερικὸς κληρονόμος, ὅτε ὁ τεστάτωρ τῷ ἰνστιτούτορι ἐλευϑερίαν καταλέλοιπεν. »

!

"E

x

MA

-

N

€

-

>

x

[4

^

^

mot

,

^

3

,

,

mot

,

,

7

2

[A

9. Στεφάνου. Εἶπον ἐν τῷ α΄. διγ. τῆς ἐξερκιτορίας, ὅτι πολλῶν ὄντων τῶν ἐξερκιτόρων ἕκαστος αὐτῶν ἐνάγεται εἰς ὁλόκληρον, ἀλλ᾽ ὅταν μέντοι δύνανται κατ᾽ ἀλλήλων ἔχειν τινὰ ἀγωγήν, προσοκίο ἣ τὴν κομμούνι διβιδοῦνδο, Z 173 25 ὡς ὁ Παῦλος ἐν τῷ ἑξῆς ἐπιφέρει διγέστῳ. m

3

,

4f.

5

Id

,

,

,

€

/

3

5

4

,

10. “Ομί[οίως] μετὰ λογισμοῦ tır. β΄. (1) διγ. [a’., β΄.] καὶ βιβ. ε΄. τιτ. α΄. διγ. wa’. καὶ κζ΄. 11. xaT

3

Εἰ μὲν γὰρ κοινωνοί εἰσιν ἐπὶ τῷ οἰκέτῃ, τότε τὴν προσοχίο δύνανται ἀλλήλων >

[A

κινεῖν.

Εἰ

^

H

δὲ

\

οὔκ »

εἰσι »

μὲν x

κοινωνοί, 1

κοινῶς -

δὲ τὸν \

x

οἰκέτην 3

4

30 ἔχουσι, δύνανται διὰ τοῦ κομμοῦνι διβιδοῦνδο κτήσασϑαι τὸ ἀζήμιον. Συμβαί| ξένον:

Ζ, ξένος II

|

2 κινεῖσϑαι:

Z, κινῆσαι II

|

4 ἤτοι: $8. HI

| 9 ἣ ὡς:Z,

ἴσως II | 10 mr: Z, &y. II | 12 t. γ΄.: suppl. nos | 13 ἣ: ἡ ἣ IL, 14 sch. 7: cf. infra p. 1076 1. 20 | 24 τὴν: τὸ I1. | 30 τοῦ: cfcII

γὰρ ἡZ |

1070

LIB. XVIII — TIT. I (ID

ver γὰρ πολλάκις κοινὸν μὲν ὑπεῖναι πρᾶγμα, μὴ εἶναι δὲ κοινωνοὺς τοὺς ἐξ ἀδιαιρέτου 2

αὐτοῦ

,

3

δεσπόζοντας,

m

ὡς

,

ὁ Γάϊος

ε

€

ἐν τῷ

Lm

,

ς΄. τοῦ

Ll

,

-

de ἰουδικίις H

Buß.

!

τιτ. ε΄. (3) διγ. β΄. φϑάσας ἐδίδαξεν εἰπὼν καὶ τὸν τρόπον, δι᾿ οὗ συμβαίνει χοινὸν μὲν εἶναι τὸ πρᾶγμα, μὴ εἶναι δὲ κοινωνοὺς τοὺς τούτου δεσπότας. 12. ᾿Ηρωτήϑη. Καὶ τί; Ἔν τῷ ι΄. (4) vy. τῆς ἐξερκιτορίας, ἔνϑα πολλοὶ δεσπόται δι’ ἑαυτῶν περὶ τὴν ναῦν [f ἐξεγύμνωσαν, [οὐ] κατέχονται εἰς ὁλόκληρον, καὶ ταῦτα δυνάμενοι τὴν προσοκίο κατ᾽ ε

,

M

10

1$

-

,

A

H

>

ἀλλήλων κινεῖν. Στεφάνου. 3

7

^v

,

Ev τούτῳ ἐστὶν 9 διαφορά, ὅτι Ev ᾧ μὲν αὐτοὶ δι᾿ ἑαυτῶν διῴκησαν T) συνήλλαξαν, οὐ κατέχεται εἰς ὁλόκληρον ἕκαστος αὐτῶν᾽ οὔτε γὰρ δοκοῦσιν ἀλλήλων εἶναι μαγίστορες" ἐνταῦϑα δὲ ἰδυκῶς προεβάλλοντο καὶ δεῖ ἕκαστον ἀναδέχεσϑαι τὰ parte τοῦ προβληϑέντος, καὶ ἕκαστος αὐτῶν κατέχεται εἰς ὁλόκληρον, δυνάμενος δηλονότι κατὰ τοῦ ἑτέρου τὴν προσοκίο ἣ τὸ κομμοῦνι διβιδοῦνδο χινεῖν δικαστήριον. ,

u

3

x

€

,

!

2

-

e

5

HJ

T

x

3

c^

x

»

f

t

hart

x

m

4

a

€

3

u

14

B XVIII 1, 16 — D XIV, 3, 16. l. Ei ὁ οἰκονόμος τοῦ ἀγροῦ πωλήσει καρποὺς καὶ μὴ τοῦτο ἐπετέτραπτο, οὐ κατέχεται ὁ δεσπότης.

2

e

2.

25

Στεφάνου. Μὴ ἐναντιωϑῇ σοι [τὸx ε΄. dıy.], ἔνϑα φησὶν ὁ Οὐλπιανός, ὅτι χαὶ [ὁ ἰνστιτούτωρ προβληϑεὶς ἐπὶ τὸ] χκαλλιεργῆσαι τοὺς ἀγροὺς ποιεῖ ἰνστιτουτορίαν κατὰ τοῦ προβαλλομένου. [Οὕτω] γὰρ [προβεβ]λημέν[ος εἰ] διὰ τὴν] ἀνάγκην τῆς γεωργίας ἀγοράζει φυτὰ 7, σπόρους ἣ ἐργάσιμα καὶ μισϑοῦταί τινα εἰς τὸ γεωργῆσαι τοὺς ἀγρούς, εἰκότως ποιεῖ τὸν προβαλλόμενον ἐνέχεσϑαι τῇ ἰνστιτουτορίᾳ. 'O δὲ οἰκονόμος εἰς [τὸ τ]έμνε[ιν] προβάλλεται ἢ εἰς τὸ ὑποδέχεσϑαι τοὺς καρπούς, ὥς φησιν ὁ νομιχός. Τὸ δὲ ὑποδέχεσθαι τοὺς [καρποὺς οὐκ ἔστι πραγματεία. Καὶ] μὴ ἐναντιωθϑῇ σοι τὸ εἰρημένον St. ε΄. "Exei γὰρ ἰδικῶς ἐπὶ τὸ καλλιεργῆσαι προβαλλ[όμενος ἔχει] ἀγωγὴν τὴν οὐτιλίαν ἰνστιτουτορίαν. Οὐτιλίαν δὲ διὰ τοῦτο, ἐπειδὴ μὴ προ ..... 21 EN χατὰ τῶν αὐτὸν προβαλλ.....

3

e

^

3

,

,

[4

3

,

x

^

Ὁ

3

^

^

5

B XVIII, 1, 17 — D XIV, 3, 17. ]. Στεφάνου. “Ὅτι ὁ προβαλλόμενός τινα ἐπὶ τῷ ἀγοράζειν καὶ πιπράσχκειν ἀνδράποδα 7| ὑποζύγια ἢ ϑρέμματα οὐ μόνον τῇ ἰνστιτουτορία [κατέχεται], Z 174 ἀλλὰ xal τῇ ῥεδιβιτορίᾳ ἣ τῇ εἰς τὸ διπλοῦν ἢ τὸ ἁπλοῦν [ἀγωγῇ] ..... ὃ γὰρ τι ..... 200..... βιβ. τοῦ παρόντος συντάγματος τιτ.. διγ. ιδ΄. εἰ. .ποννννον καὶ τοῦ tg. .... διγιε τῶν... 00... 130..... 5 τί:

Z, τὴν II

|

6 ἐξεγύμνωσαν:

fortasse

leg. ἐξεουσίαν» ἐγύμνασαν

τραπτο: ἐνετέτραπτο II

| 20 ἐργάσιμα: Z, ἐργασεια II

25 προβαλλόμενος

lac. expl.

ἔχει:

nos

|

15 ἐπετέ-

| 22 τὸ τέμνειν: . . eve . . IT |

LIB. XVIII — TIT. I (ID

2.

Κυρίλλου.

...... oU.lvotb.. eee

1071

ἰνστιτουτ.....

150.....

3. ..... 70..... VT llle παραδεδομένα... τοῦ ἐμοῦ... τὴν παραγραφὴν τοῦ β΄. διγ. τοῦ φουρτίβου κονδικτικίου τοῦ παρόντος συντάγματος een συναλλάττ......«τὐνον τὴν ἰνστιτουτορίαν. 4. ’Idov ἐνταῦϑα...... 25..... vo xxl... ss. GUYXXnpovot. . . σημ. τόδ. εξει τὴν ἀντιπαραγραφὴν Senne συναλλάξαι τῷ δούλῳ τῷ ἰνστιτούτωρι ἔχω rapaypaplnv]......-.. πεχουλ. .΄. .«αγματ. μου. EXEIG τ. ε. σὴ .... δόλον γὰρ ποιεῖ ὁ ἐκ δου. ὡς ἐμὸν κερδᾶναι ϑέλων ἐκ [τῆς ἀλλοτρίας ζημίας. 10

5. Σημείωσαι ἐντεῦϑεν, ὅτι... τ. Wotit... μετὰ πρ.... xol μετὰ ρ.. ἀπαγορευϑὴ OÖ... T... τὴν ἀπαγόρευσιν ...... ἰνστ.... DE... ματφ.. ὥς φησιν . cleeen τῷ τὴν dp... ou. ἀγωγὴν Éy.. κατὰ τοῦ .. ἰνστιτ..... σϑαι emt . . ἰνστιτουτ.. μ.....6. 'O παρὰ τὸν ὅρον τῆς προστασίας δανείζων ἐκβάλλεται παραγραφῇ τοῦ een [ὡς] ἐν τῷ τελευταίῳ τῆς ἐξερκιτορίας διγ. προανεφώνησα. Εἶπον, ὅτι τὰ αὐτὰ σχεδόν ἐστιν ἐπὶ τοῦ ἰνστιτούτορος. Σημείωσαι δὲ ἐντεῦϑεν καὶ τοῦτο, ὅτι ὁ προβαλλόμενος τὸν ἰνστιτούτορα βαρεῖται ταῖς ἀποδείξεσιν εἰς το δεῖξαι, ὅτι προέγραψεν ἀπ[αγόρευσιν τοῦ μὴ] συναλλάττειν τῷ προβληϑέντι᾽ παραγραφὴν [6] ἐναγόμενος ἔχει. "Ev δὲ ταῖς παραγραφαῖς ἄκτορίος τ]άξιν ὁ ῥέος ἐπίέχει] καὶ ......0ὐὐνν νον BAY... τῷ ιδ΄, Big. (Ὁ 12,6, 14) φησίν, ὅτι οὐκ ἔστι δίκαιόν τινα κερδᾶναι ἐκ τῆς ἑτέρου ζημίας. [Τὰ αὐϊτὰ κα[ὶ weiter .... ἐν τῷ -. καὶ βιβ. ε΄. τιτ. ιζ΄. xx «

15

,

x

P

e

Ψ

2

-

2

x

“

bd

,

1

d

.

A

M

€

H

2

2

2

!

,

,

x.

Led

,

x

=

A

᾿

lod

“-

(Ὁ 50, 16, 206).

B XVIII, 1, 18 = D XIV, 3, 18. 1. Κυρίλλου. ᾿Ινστιτούτωρ ἐστὶ καὶ ὁ μὴ ἔχων ἐργαστήριον.

25

B XVIII, 1, 19 = D XIV, 3, 19. ]. . τοῦυτ.. ὁὅὁπουλ.. πο. καὶ οὐκ Eypn...... προβαλλόμενος δανείσασθαι, κἂν ἐπερωτ.... τὴν ἀναλο... καὶ εἐπηροι... εἰ μη.

30

μὴ

2. Στεφάνου. Θεμάτισον, ὅτι ὁ [ἔχων] τὸν κουράτορα εἰς τὸ δανείσασϑαι χρήματα ἐξάκτωρ ἦν δημοσίίων], καὶ διὰ τοῦτο προεβάλλετο αὐτόν, ἵνα δανει- Ζ 175 ζόμενος εὐχερῶς ἐχπέμπῃ τὰ δημόσια" ἐνέχεται ἰνστιτουτορίᾳ. Ob [vUa] ,

$

-

,

,

x

£

>,

,

I

3

1

9 τῆς --- ζημίας: suppl. nos | 15 προανεφώνησα: προανεφώνη . . II, προαναφωνήσαςζ

18 ἀπαγόρευσιν τοῦ μὴ: suppl. nos | 20 ἄκτορος τάξιν: ἄκτορ... suppl.

nos

ἐστιν II

| ἐπέχει:

|

1072

LIB. XVIII — TIT. I (ID

μέντοι δίδοται), ἐπειδὴ μὴ κυρίως ἐ[στὶν E]uroplia] τὸ δανείσασϑαι. . . ὡς. γὰρ πλανηϑη.. καὶ ὡς... δο.. ct. . ὅτι οὐτίδι. τ. τ΄... ἐπειδὴ... LLL. . εν πριν ννννκννν

ἐν

τῷ... τοῦ

παρόντος. nennen

προστησαντ

....%.6 προσταϑείς, ἀλλ᾽ οὐ..... ταῦτ... ἐπειδὴ μή ἐστι xuplwas...... FEN MENO ellen T 71. 27: WE ἀλλὰ μόνον ern 490.....

1

e

3.

᾿Ανωνύμου...... eee

n

n n s

OUTIÀ L.C WOTIT....S10...

B XVIII 1, 20 — D XIV, 3, 20. ]. Στεφάνου. 'O ἰνστιτούτωρ χειρόγραφα οὕτω ποιήσας" ἔχει[ς] ἐν τῇ τραπέζῃ τοῦ προστησαμένου με ρ΄. νομίσματα, οὐ κατέχεται. Τοῦτο γὰρ διὰ ἀπόδειξιν μόνην ἐποίησεν. 2. Κυρίλλου. Πρᾶγμα χειρίζων ÖSTABELIUBISIOS λέγει ὑπὲρ αὐτοῦ τὴν ἀντιφώνησιν ποιούμενος. Θεμάτισον γὰρ ÖSTABIONFILION χρεωστούμενον ἐκ τῆς τραπέζης τοῦ πάτρωνος τοῦ ᾿Οσταβίου TExIBLANÍU τὰ ‚a. δινάρια.

15

20

25

3. Θεμάτισον γάρ, ὅτι Γαΐῳ Σεΐῳ καὶ Δομετίῳ Φέλικι ὀφείλων ποιῆσαι τὸ ἀσφαλὲς ᾿Οστάβιος Τερμινάλιος ὑπὲρ ᾿Οσταβίου Φέλικος εἰς μόνον Δομέτιον Φέλικα καὶ αὐτὸν ἀπόντα τὴν ἀσφάλεαν ἔϑετο. Καὶ μὴ ϑορυβήσῃ σε τὸ εἰπεῖν ἀνωτέρω τὸν νόμον: Γαΐω Σεΐω CANCT. ᾿Εκϑέμενος γὰρ τὴν ὁμολογίαν ὁ Τερμινάλιος εἰς Δομέτιον Φέλικα ἐπήγαγεν ἰδυκῶς, ὅτι ταῦτα τὰ κα. δινάρια ὀφείλω ἀποδοῦναι ὑμῖν, λέγω σοι τῷ Δομετίῳ Φέλικι καὶ Γαΐῳ Σεΐῳ καὶ δοκεῖ διὰ τῶν τοιούτων ῥημάτων καὶ εἰς τὸν Γάϊον Σέϊον ἐκϑέσϑαι τὴν ἀσφάλειαν. Εἴρηται καὶ Big. μδ΄. τιτ. ζ΄. Bey. ξα΄., ὅτι ὁ προκουράτωρ uou λογοποιῶν μετά τινος συναλλάξαντός μοι καὶ ὑπογράφων χρεωστεῖν με οὐ ποιεῖ με ἔνοχον, εἰ μὴ πρὸ τούτου ἤμην ἔνοχος. 4. Οὐχ εἶπον “ἔμεινεν παρ᾽ ἐμοί᾽, ἵνα μὴ δόξῃ ἀντιφωνεῖν κατὰ τὸ εἰρημένον ιγ΄. γ΄. βιβ. Big. τιτ. τι . ε΄. ε΄. ὃ διγ. x.5 5. maeı A

30

Οὔτε γὰρ τῇ ἐξ στιπουλάτου ὁ προεστὼς [ἐνέχεται]" »

A

mo

᾿

[4

[δι᾽] ἐκ{είνων τῶν] ῥημάτων »

Σ

;

“-

ε

/

x

2

[ἦν] 7] ἀσφάλεια €

3

,

,

.

"

οὔτε γὰρ ἐν ἐπερω»

x

2

5

οὔτε τῇ πεκουνία xovazt»

A

H

τούτα τῇ διὰ τὸ φύσει δίκαιον εἰσενεχϑείσῃ. Καὶ μὴ ἐναντιωϑῇ σοι τὸ εἰρημένον ἡμῖν ἐν τῷ ἀνωτέρω διγ., ὅτι ὁ ἰνστιτούτωρ κατέχεται ἐκ τῶν πρὸς αὐτὸν 9

Στεφάνου:

leg.

Κυρίλλου

Στεφάνου

| ósrABELIUBÍSIOS:

Octavion

Felica

|

|

ἰνστιτούτωρ:

i. e. Octaviu

14 ᾿Οσταβίου

TeriBLANÍU:

ἰνστιτουτόρια

Felicos

|

IT

|

12 Κυρίλλου:

13 ósTÁBIONFILION:

i.e. Octaviu Terminaliu

Zeig: γάϊοσεΐῳII | 16 ᾽Οστάβιος Τερμινάλιος: Z, ὀσταβίῳ τερμιναλίῳ Π ὑπὸ II | 18 caNCT: i e.cavit | 24 ἤμην: IL, ἦν Ζ

|

leg.

i.e.

15 Γαΐῳ

| ὑπὲρ: Z,

LIB. XVIII — TIT. I (ID [A

γενομένων

>

,

>

ἀναλωμάτων.

-

x

᾿Ενταῦϑα

L4

γὰρ

οὔτε

Ta

^

1073 H

‚a.

,

νομίσματα

πρωτοτύπως

Z 176

αὐτῷ ἀπηριϑμήϑη τῷ προεστῶτι, οὔτε ὡς ἔνοχον αὑτὸν ποιῆσαι βουλόμενος τὴν lv ῥὲμ ἀσφάλειαν ἐποίησεν, ἀλλὰ πρὸς ἀπόδειξιν τοῦ ἐκ τῆς τραπέζης τοῦ πάτρωνος αὐτοῦ κεχρεωστημένου [ἔγραψεν ἐπιστολήν]. ^

3

5

6.

«νι

3

,

2

?

5

x

^

3

,

e

Οὐχ ἐναντιοῦται τὸ ζ΄. Buy. ᾿Ενταῦϑα οὐχ ὑπετέϑη

τὸν

συναλλάξαντα,

x

οὔτε

[A

n

xy.

πρὸς

»

A

τὸ

x

,

ἐνοχοποιηϑῆναι,

x

D

Σ

ἀλλὰ

m

>

D

N

3

^

Σ

=

,

ἰνστιτούτορα εἶναι πρὸς

ἀπόδειξιν

*

,

e

,

τοῦ

,

’

t€

-

"n

χρέους ἔγραψε τὴν ἀσφάλειαν. ᾿Ανάγνωθι τὸ γ΄. deu. τοῦ ε΄. διγ. τοῦ ε΄. τιτ. τοῦ γ΄. βιβ. Φησὶ δὲ καὶ (B. ις΄. cor. γ΄. διγ. xc. ϑεμ. γ΄." ὅτε ἐγράψατό σοι ἔχειν μέ cou χρήματα καὶ σὲ ἔχειν μου, ἀπὸ τῆς ἐπιστολῆς οὐδεμία 10 τίκτεται ἐνοχή. >

,

᾿Αρχεῖ δὲ πρὸς ἀπόδειξιν τοῦ ἔχειν «μέ» σοι τὴν παρακαταϑήχην.

>

ad

eo

,

x

b

>

,

moy

,

A

[4

B XVIII, 1, 21 — CIV, 25, 1. l. Θεοδώρου. 'O προστησάμενος ἴδιον δοῦλον πραγματείας τινὸς κατέχεται τῇ ἰνστιτουτορίᾳ 3j τῇ ἐξερκιτορίᾳ δανεισαμένου αὐτοῦ ὡς ἐπέτρεψεν. Εἰ γὰρ ἐχεῖνος παρὰ γνώμην τοῦ δεσπότου δανείσεται, καὶ ἣ δὲ πεκουλίο 15 τότε ἁρμόσει καὶ T, δε iv ῥὲμ βέρσο. Πλήν, ὥς φησιν ἡ β΄. (12) διατ. τοῦ κς΄. τιτ. τοῦ παρόντος δ΄. βιβ., ὑπεξαιρεῖ ὁ δεσπότης ἃ χρεωστεῖται ἀπὸ τοῦ δούλου. ᾿Ανάγνωθι τὴν β΄. διατ. τοῦ παρόντος τιτ. Καὶ ἰστέον, ὅτι δηλοῖ $ γ΄. διατ. τοῦ κς΄. τιτ. τοῦ προκειμένου δ΄. Bıß., ὅτι ἔσϑ᾽ ὅτε ἁρμόζει d; de iv ῥὲμ βέρσω καὶ χωρὶς κελεύσεως τοῦ δεσπότου. 20

2. Ἵνα μὴ εὑρεϑῇ τούτῳ ἐναντίον τὸ ἐν τοῖς δὲ ῥέβους κείμενον. “Ὅτι ἐχεῖ μὲν εἴρηται, ὅτι σιωπηρῶς δοχεῖ ὁ δεσπότης ἐπιτρέπειν αὐτῷ καὶ δανείζεσϑαι, ἐνταῦϑα δέ, ὅτι χρὴ δειχϑῆναι ὁ δεσπότης τοῦτο ἐπιτρέψας ἐξ ὧν οὐκ ἐκώλυσεν αὐτὸν διὰ πρόγραμμα δανείσασϑαι. Εἰ δὲ προέγραψεν ἐργαστηρίῳ μὴ δανείσασϑαι αὐτόν, τότε ὁμολογουμένως οὐ κατέχεται. Ἵνα τὴν 25 ἐπιτροπὴν ἐκ τοῦ μὴ κωλύσαι δεξώμεϑα. 3

5

>

Lud

G

,

’

*

Ed

A

x

L4

,

€

^

I4

m

2

\

2

,

Z

»

κα

2

B XVIII, 1, 22 — CIV, 25, 2. 1. Ἡ δὲ iv REM βέρσο καὶ ἰνστιτουτορία τὸ πᾶν μεϑοδεύουσιν. “Ομοίως φησὶν ἣ ς΄. διατ. τοῦ παρόντος τιτ. ἐπὶ τῇ ABODIUIS. ᾿Ανάγνωθι τὴν ιγ΄. διατ. τοῦ λς΄. (26) τιτ. τοῦ παρόντος βιβ. 80

2. Θαλελαίου. δεόμενον.

2 ἀπηριϑμήϑη

Φανερὸν τὸ νόμιμον ὅλον τῆς διατάξεως καὶ ἑρμηνείας μὴ

τῷ

προεστῶτι:

Ζ,

ἐναντιοῦται: οἵ. infra p. 1078 1. 12 cf. infra

p.

1077

1. 13

ἀπαριϑμῆσ....

|

| 28 «sopivis:

τοῦ

προεστῶτος

10 μέ: suppl. e p. 1078 1. 17 unde

orta sint nescio

II

|

5

οὐκ

| 20 sch. 2:

1074

LIB. XVIII — TIT. I (ID

σι

B XVIII 1, 23 — C IV, 25, 3. 1. Θεοδώρου. Ὁ παραϑέμενος ἰνστιτούτορι δούλῳ ἔχει κατὰ τοῦ δεσπότου αὐτοῦ τὴν ἰνστιτουτορίαν δηλονότι δεποσίτι. 2. Θαλελαίου. Εἰ γὰρ τραπεζίτης μὲν ἦν, ἀπετέϑη δὲ παρ᾽ αὐτῷ χρήματα, ἵνα μεταξὺ δύο τινῶν δικαζομένων διακρίνει καὶ τῷ νικῶντι ταῦτα ἀποδώσει, οὐκ ἔστι τοῦτο ἀκόλουθον τῇ τραπεζικῇ οὐδὲ ποιεῖ τὴν ἰνστιτουτορίαν. B XVIII, 1, 24 — CIV, 25, 4. 1. Θεοδώρου. Γυνὴ μάγιστρον πλοίου προβαλλομένη ἐνάγεται τῇ ἐξερκιτορία. Z 177

10

15

20

2. Θαλελαίου. Εἰ καὶ παρὰ γυναικὸς προβληϑείη μάγιστρος, ἐκ τῶν πρὸς αὐτὸν συναλλαγμάτων κατέχεται ἣ γυνὴ τῇ ἐξερκιτορίᾳ. Κἂν γὰρ ἰνστιτούτορα προβάλλεται ἣ γυνή, τῇ ἰνστιτουτορία κατέχεται. 3. Τί ἐστι τὸ αἴτιον τῆς ζητήσεως τῆς περὶ τῆς γυναικός, εἰ ἄρα κατέχεται προβαλλομένη μάγιστρον ἣ ἰνστιτούτορα, οὐχὶ ἐν τῷ ιγ΄. (3) de ῥέβους εἴρηταί σοι οὐδὲ ἀλλαχοῦ. Mate οὖν παρ᾽ ἐμοῦ. ᾿Ἐπειδὴ ἰντερκεδευκυῖα γυνὴ οὐ χατέχεται (οὔτε γὰρ δεῖ τὰς γυναῖκας ὑπὲρ ἀλλοτρίων συναλλαγμάτων κατέχεσϑαι), ἐζητεῖτό ποτε, μήτι γυνὴ οὐκ ὥφειλε κατέχεσϑαι ταύταις ταῖς ἀγωγαῖς ὡς ἀπὸ ἀλλοτρίων συναλλαγμάτων τικτομέναις. Πλὴν ἐκρατήσεν ἐνάγεσθϑαι αὐτήν. Οὐδὲ γὰρ ἀλλότριά ἐστι ταῦτα τὰ συναλλάγματα, ἀλλ᾽ αὐτῆς τῆς γυναικός. "Ἔγνως δὲ τὸ νόμιμον τῆς διατάξεως ταύτης καὶ ἐν τῷ γ΄. βιβ. τῶν de ῥέβους. B XVIII, 1, 25 — CIV, 25, 5. . To "aoavei κατὰ τοῦ προεστῶτος ὕτω γὰρ ἔχει τὸ IIAxcoc. I

OS

25

30

Tó

€

x

€

X

M

x

x

=

-

ἀντὶ τοῦ

3

5

^

-

e

᾿ὡσανεὶ e

x

ἰνστιτουτορίαν᾽. H

L4

>

Πλά

2. Διὰ τοῦτο δὲ οὐτιλίαν παρασχεῖν ἠϑέλησαν, ὅτι ἐλεύϑερόν ἐστι πρόσωπον, ἢ μᾶλλον, ὅπερ xol ἀληϑέστερον, ὅτι οὐκ ἔστι νεγότιον τὸ δανείσασϑαι. Οὕτω γὰρ καὶ ἐν τοῖς de ῥέβους τὸ περὶ τούτου ῥητὸν ἐπιλύεται. ^

^

L4

Ν

2

2

μὲ

3

y

,

x

7

[4

B XVIII, 1, 26 — C IV, 25, 6. l. "Exi? οὐκ ἐθεμάτισε προστ[ασίαν κυρίως], ἀλλὰ μόνον ὅτι κατὰ βούλησιν τοῦ δεσπότου τὸ συνάλλαγμα γέγονε. Μᾶλλον οὖν καὶ ἐπὶ τῆς πρὸ ταύτης διατ. διὰ τοῦτο ἔδωκε τὴν οὐτιλίαν, ἐπειδὴ οὐκ ἦν προστασία κυρίως, ἀλλὰ μανδάτον. Πρόσεχε καὶ τοῖς ἄλλοις λογισμοῖς, οὖς εἶπον ἐν αὐτῇ τῇ διατάξει. 11 κατέχεται: τοῦτο

κτὲ.:

sch.

Ζ, προβάλλεται 1 et 2 uno

II

tenore

|

12 sch. exhibet II

3: cf. infra p. 1077 1. 17

| 24 διὰ

LIB. XVIII — TIT. I (P)

SCHOLIA

AD

BASILICORVM

E COD. Ad

δ

MS. PAR.

1075

LIB. XVIII TIT. I

GR.

1352 (P).

rubricam.

l.

Οὗτος

2.

Bi.

ὁ τίτλος

ιδ΄. τῶν

B XVIII 1$.

κε΄.

ἐστὶ τοῦ

Ae.

δ΄. βιβ.

τοῦ

Κώδικος.

τιτ. γ΄. κεφ. α΄.

1, 1 — D XIV, 3,1.

De negociorum.

B XVIII, 1, 5 — D XIV, 3, 5. 1. "Aga δὲ ἐνδέχεται καὶ τὸν προσταϑέντα ἐπὶ τῷ δανείζειν ἔνοχον ἐκ τῶν Hb II 10 ἐναντίων γενέσϑαι, ἵνα καὶ κατὰ τοῦ προστησαμένου ἁρμόσῃ ἣ ἰνστιτουτορία; 226 Ναί, εἰ ϑεματίσεις, ὡς προεστήσατό τινα ἐπὶ τῷ δανείζειν, καὶ ἦλϑε Πρῖμός τις ἐπὶ τῷ δανείσασϑαι παρ᾽ αὐτοῦ ποιήσας καὶ γραμματεῖον αὐτῷ καὶ ἐπερωτηϑεὶς καὶ ἐπιδεδωκὼς τοῦτο τῷ προβληϑέντι, μὴ λαβὼν δὲ τὰ νομίσματα map x

3

^

=

-

L

M

^

x

^

/

3

αὐτοῦ, ἀλλὰ Σεκούνδῳ τινὶ δελεγατεύσας αὐτόν: ὁ δὲ Σεκοῦνδος πρὸς τὸ 15 παρὸν un βουλόμενος λαβεῖν αὐτὰ παρὰ τοῦ προβληϑέντος ἐπηρώτησεν αὐτὸν Hb II ^

M

AH

^

,

^

^

m

Z

2

LA

3

x

τὴν καταβολὴν τῶν νομισμάτων πρὸς ἀσφάλειαν οἰκείαν κἀν τούτῳ καὶ τοὺς 227 δύο ἐνόχους τῇ ἐπερωτήσει ἐχτήσατο. 2. Τίνι δὲ ἐνάγεται τῷ χληρονόμῳ, καὶ πῶς μὴ νεμηϑεὶς αὐτὸς ταύτην ἔχει τὴν φούρτι; Οὐ δύναται γὰρ ὁ μὴ νεμηϑεὶς ὑπὲρ τοῦ κλαπέντος κινεῖν 20 τὴν φούρτι. "Ἔστι μὲν εἰπεῖν, ὡς τὸ ἅψασϑαι αὐτὸν τὴν ἐσθῆτα καὶ ἐπιδοῦναι τῷ δούλῳ «πρὸς τὸ» ἐπιστεῖλαι νομή ἐστιν" ἢ [[ὅτι} αὐτοῦ εἶναι τὴν ἐσθῆτα ϑεμάτισον καὶ «ὅτι» ἐπιτέϑεικε ταύτην πρὸς τιμὴν τῶν νεχρῶν. Hn

-

ὃ

x

2

IA

x

,

-

x

!

3

Ta

M

[A

3

-

PE!

^

[4

x

»

m

3

*.

x

M

,

,

97

3. Πῶς δὲ καὶ τῇ περὶ ὕβρεως ἀγωγῇ ἐναχϑήσεται, ὅπου γε τῇ τελευτῇ τοῦ ὑβρισϑέντος σβέννυται; Διὰ τὸν «κανόνα τὸν» λέγοντα ἐν βιβ. ἔ΄. τιτ. κα΄. 25 χεφ. α΄. deu. δ΄., ὡς καὶ λειψάνου ὑβριζομένου ὁ κληρονόμος ὑβρίζεται. " Apa δὲ καὶ εἰ ἀπροσέλευστος ἦν τότε 7j κληρονομία, πάλιν ἐναχϑήσεται τοῖς χληρονόμοις εἰς τὸ μετέπειτα; Nat, καὶ ἀνάγνωθι τὸ αὐτὸ κεφ. ϑεμ. ε΄. τοῦ αὐτοῦ tit. καὶ βιβ. λέγον: ἐὰν τῇ ταφῇ ἢ τῷ λειψάνῳ ὕβρις γένηται, εἰ μὲν >

m

M

£

.

9 sch. 1: cf. supra p. 1064 14 αὐτόν: Fabr. αὐτῷ P |

suppl

e II

ΣᾺ

t

mom

-

1. 2 | 13 ante προβληϑέντι 18 sch. 2: cf. supra p.

| 24 κανόνα τὸν: suppl.

Fabr.

Ä

eu

expunctum 1064 1. 22

,

5

x

προεστῶτι P. | | 21 πρὸς τὸ:

1076

LIB. XVIII — TIT. I (P)

μετὰ τὴν ὑπεισέλευσιν τῆς κληρονομίας, τῷ κληρονόμῳ γίνεται ἣ ὕβρις, εἰ δὲ πρὸ τῆς ὑπεισελεύσεως, τῇ χληρονομίᾳ, καὶ δι’ αὐτῆς τῷ κληρονόμῳ προσπορίζεται. 4, Οἷον προεστησάμην τινὰ ἐπὶ τῷ πωλεῖν καὶ ἀγοράζειν 5 δὲ οἶνον πωλήσας ἢ ἀγοράσας ἐζημίωσέ viva οὐκ ἐνέχομαι. 58. Πλὴν εἰς ὅσον γέγονε πλουσιώτερος, xoi βιβ. ιζ΄. τιτ. α΄. κεφ. ι΄.

ὡς χεφ.

ε΄.

σῖτον,

οὗτος

τούτου «τοῦ» τιτ.

B XVIII, 1, 6 — D XIV, 3, 6. 1. Εἰ δὲ μὴ γενικὸς «ἦν» ὁ φροντιστήῆς gov: τότε οὐχ ἁρμόζει κατ᾽ ἐμοῦ ΗΒ1 228 10 ἡ ἰνστιτουτορία. B XVIII, 1, 11 — D XIV, 3, 11 88 2—8. 1. ᾿Ανάγνωθϑι κεφ. ιδ΄. καὶ uf, σοι ἐναντιωϑῇ. 2.

ı5

Οἷον ἐπὶ ἐνεχύρων «f» ἐγγυητῇ συνάλλαξον.

38.

Τριβουτορία.

48.

Pro emptore.

58.

Usucapione.

Hb II 229

B XVIII, 1, 12 — D XIV, 3, 12. 1$. Φυσικῶς, οὐ μὴν κατὰ νόμους.

20

B XVIII, 1, 13 — D XIV, 3, 13. 1. ὯὋ δοῦλος προεστὼς τυχὸν οὐκ ἔδωκεν ἕτερόν τινα χρεωστῆσαι €

d

x

P1

5

L4

L4

,

m

ἀντ 3

3

αὐτοῦ.

B XVIII, 1, 15 — D XIV, 3, 15. l. Διότι οὔκ εἰσιν ποινάλιαι dyayal' αἱ γὰρ ποινάλιαι κατὰ κληρονόμων Hb IE οὐχ ἁρμόζουσιν, αἱ δὲ μὴ ποινάλιαι διηνεκεῖς εἰσι" καὶ ζήτει Bip. ξ΄. τιτ. ιϑ'. 230 25 x£Q. ε΄. B XVIII, 1, 16 = D XIV, 3, 16. 18. Ζήτει κεφ. δ΄. καὶ uf, σοι ἐναντιωϑῇ. 1 γίνεται:

Fabr.,

γένηται

(prius γίνηται)

P

|

4 προεστησάμην: ἐπροεστησάμην P

τῷ: Fabr., τὸ P

| 6 sch. 5 hic interscriptum revera pertinet ad c. 9.

$ (sic:

ut videtur)

o erasum,

P

|

20 sch.

1: cf. supra

p. 10691.

14

| 9 ἦν ὁ:

|

LIB.

XVIII — TIT. I (P)

1077

B XVIII, 1, 17 — D XIV, 3, 17. l. Τυχὸν εἰς πραγματείαν πρᾶγμά μου ἐδαπανήϑη.

s

28.

De ridiuitoria.

3$.

De exstipulato.

B XVIII 1, 19 — D XIV, 18. De pecuniaconsti.

3, 19,

B XVIII, 1, 20 — D XIV, 18. "Hyouv ἀπὸ συμφώνου.

3, 20. HbIl 231

28.

10.

Ἔξ

ἀσφαλείας.

B XVIII, 1, 21 — CIV, l. [Z*re Qi. en. κεφ.

25, 1. η΄. ϑεμ.

ιβ΄. σημείωσαι]

Bip.

δ΄. τοῦ

Κωδ.

τιτ. χε΄.

. € ἑρμήνευσον, τουτέστιν εἰ μὴ ῥητῶς κωλύσει" ἵνα μὴ ἐναντιωϑῇ σοι τοῦ ε΄. χεφ. τὸ α΄. ϑεμ. ᾽Εκεῖ μὲν εἴρηται, ὅτι σιωπηρῶς δοκεῖ ὁ δεσπότης 15 ἐπιτρέπειν αὐτῷ καὶ δανείζεσθαι" ἐνταῦϑα δέ, ὅτι [οὐ]] χρὴ δειχϑῆναι. 2

Οὕτω

2

,

ἑ

3

u

m"

,

x

2

l4

.

^

ἃ

m

€

“

fi

4

Aj

«Ὁ

2

^

^

3

97

-

B XVIII, 1, 24 — C IV, 25, 4. 1. Ei καὶ γυνὴ ὑπὲρ ἀλλοτρίων συναλλαγμάτων παρεμβάλλουσα ἑαυτὴν οὐκ ἐνέχεται. ᾿Ενταῦϑα δὲ οὔκ εἰσιν ἀλλότρια, ἀλλὰ τῆς γυναικός, εἰ καὶ ἀπὸ ἀλλοτρίων συναλλαγμάτων ἣ ἀγωγὴ τίκτεται" καὶ διὰ τοῦτο ἐνάγεται. Ζήτει 20 τὸ γ΄. ϑεμ. τοῦ δ΄. κεφ. 2

Σ

3

»,

3

“-

H

x

f

»᾿

€

5»

3

>

x

,

H

>

x

x

m

x

,

Lud

Σ

H

x

,

>

x

[A

2 aut πραγματείαν aut πρᾶγμα del. | 13 scholia I et 2 coniungit P | sch. 2: cf. supra p. 1073 1. 20 et Syn. Y, IV, sch. e | 15 ἐνταῦϑα: Fabr. ἐνταῦτα P | οὐ: del.

Fabr.

|

17 sch.

1: cf. supra

p. 10741.

12 et

Syn.

Y,

IV,

sch.

f

1078

LIB. XVIII — TIT. II (ID

SCHOLIA

AD

BASILICORVM

LIB. XVIII TIT. II

EX APOGRAPHO

II

B XVIII, 2, 1 — D XIV, 4, 1. 1. Κυρίλλου. Ei δοῦλος ἐπὶ τῷ πεχκουλίῳ ἐπραγματεύσατο εἰδότος μου, Z 177 5 οὐχ ὑπεξαιρῶ εἴτι χκεχρεώστημαι [ἀλλ᾽ ἐπειδὴ οὐκ ἦν προστασία κυρίως ἀλλὰ μανδάτον!], ἀλλ᾽ ἴσην τάξιν ἔχω τοῖς ἄλλοις δανεισταῖς πραγμάτων διαφόρων. ᾿Απαριϑμεῖται τὸ πεκουλιάριον φορτίον μετὰ τὴν ὑπεξαίρεσιν τῶν δεσποτικῶν χρεῶν. Εἰδότας δεσπότας νόησον τοὺς μὴ κωλύοντας. Ἣ Z 178 τριβουτορία χώραν ἔχει καὶ ἐπὶ δούλου καὶ ὑπεξουσίων καὶ τῶν καλῇ πίστει 10 δουλευόντων καὶ οὐσεουφρουχτουαρίων», εἰ ἐκ τῶν «αὐτῷ» ἀνηκόντων πεχουλ[ιαρίων] ἢ τὸ φορτίον. 2.

[᾿Ανωνύμου. Οὐκ ἐναντιοῦται τὸ ζ΄. διγ. τῷ παρόντι. Ἔνταῦϑα γὰρ οὐχ ὑπετέϑη ἰνστιτούτορα εἶναι τὸν συναλλάξαντα οὔτε πρὸς τὸ ἐνοχοποιηϑῆναι, ἀλλὰ πρὸς ἀπόδειξιν τοῦ χρέους ἔγραψε τὴν ἀσφάλειαν. ᾿Ανάγνωθι τὸ γ΄. 15 ϑεμ. τοῦ ε΄. διγ. τοῦ ε΄. τιτ. τοῦ γ΄. βιβ. Φησὶ δὲ Buß. ις΄. τιτ. ς΄. διγ. χς΄., ὅτε ἐγράψατό σοι ἔχειν μέ σου χρήματα καὶ σὲ ἔχειν μοι, ἀπὸ μὲν τῆς ἐπιστολῆς οὐδεμία τίκτεται ἐνοχή. ᾿Αρχεῖ δὲ πρὸς ἀπόδειξιν τοῦ ἔχειν μέ σοι τὴν παρακαταϑήκην. T] 3

ε

,

2

3

=

3

u

͵

*

[4

Σ

,

,

,

L4

bd

x

x

\

3

92

,

M

mM

y

FA

3. Διπλῆς γὰρ οὔσης ἐπὶ τῇ de πεκουλίο καταδίκης, λέγω δὲ πεκουλίο 20 καὶ de iv ῥὲμ βέρσω καταδίκης, εἰ μὴ περὶ μόνου τοῦ πεκουλίου, ἀλλὰ καὶ περὶ τοῦ βέρσου ἐνήγετο, πρόδηλον ὅτι οὐκ ἔχει τὴν εἰς ὁλόκληρον ὑπεξαίρεσιν. "Eni γὰρ τοῦ βέρσου καὶ ἐκ τῆς οἰκείας δίδωσιν ὑποστάσεως ὁ τούτῳ ὑποχείμενος. ^

2

x

Led

ει

Z

,

H

?

,

3

,

A

L4

'

3

,

».

m

A

H

e

H

,

3

€

4. Πεκούλιόν ἐστι τὸ περιλαμβανόμενον μετὰ τὴν ὑπεξαίρεσιν 25 τῶν δεσποτικῶν χρεῶν, ἀλλὰ καὶ ἐκείνων, ὅσα τοῖς συνυπεξουσίοις ὡς ὁ Νεράτιος ἐν τῷ ἑξῆς Buß. cv. α΄. διγ. ι΄. (9) φησί. Καὶ μὴ τις ἐλλιπῶς ἔχειν ἐνταῦϑα τὸν ὅρον τοῦ mexouMou' καὶ αὐτὸ γὰρ συνυπεξουσίοις ὀφειλόμενον αὐτῷ δοκεῖ πρωτοτύπως ὀφείλεσϑαι τῷ ὡς ὁ Οὐλπιανὸς ἐν τῷ ἐξῆς βιβ. rer. η΄. (1) διγ. 8΄. φησίν.

4 ἐπραγματεύσατο:

πραγματεύσατο II

| 6 ἴσην:

Ζ, ἴσως" II

|

ἔχω:

^

b]

4

οὐ μόνον ὀφείλεται, νομιζέτω [τὸ] τοῖς δεσπότῃ,

Ζ, ἔχει

|

10 οὐσουφρουχτουαρίων: Z, οὖσι. .... I | εἰ: Ζ, $ HH. | 11 ἧ τὸ φορτίον: Z, ἣ τοῦ φορτίου II | 12 sch. 2: perperam repetitum ex praecedentibus; v. p. 1073 1. 5 |

16 ὅτε: ὅτι

Π

| μέ: μέν II

|

17 μέ σοι: μέντοι II

| 24 μόνον:

Z, μήνII

LIB.

5.

XVIII — TIT.

I

(ID

᾿Ανωνύμου. Ἔν à, ὡς ἐν τῷ ἑξῆς ϑέματι

τοῖς λοιποῖς

6.

λέγει, κοινὴν ἔχει τὴν τύχην

δανεισταῖς.

Εἰς τὴν τριβουτορίαν,

ὅ ἐστι

1079

διελεῖν

(κινεῖται

ἥτις ἀπὸ

δὲ ἡνίκα

τοῦ διςσ»τριβουεζρε» προσαγορεύεται,

ὁ ἐμὸς

οἰκέτης

εἰς τὰ

πεκουλιάρια

αὐτοῦ

5 πράγματα ἤτοι φορτία ἐμπορεύεται, γένηται δέ τι πρὸς αὐτὸν συνάλλαγμα xal συμβῇ ἐποφλῆσαι αὐτὸν διαφόροις προσώποις, ἔτι κἀμοὶ τῷ δεσπότῃ" ἀναγκάζομαι γὰρ ἀναγαγεῖν τότε εἰς μέσον τὸ φορτίον, καὶ εἴτι συναχϑῇ ἐκ τῶν οὕτω διαπραϑέντων φορτίων, ἀναλόγως διαιρεῖται ἐπ’ ἐμοῦ καὶ τῶν λοιπῶν δανειστῶν) οὐ προτιμηϑήσομαι. i10

7. Τουτέστι κἂν ὅσα ἔχῃ τὸ πεχούλιον χρεωστεῖ τῷ δεσπότῃ, ὥστε νοεῖσϑαι μηδὲ ἐν πεκουλίῳ εἶναι. "Eni γὰρ τῆς τριβουτορίας οὐ γίνεται τῶν δεσποτυκῶν χρεῶν ἐξαίρεσις οὔτε μείωσις τοῦ πεκουλίου. ,

^

[4

»

x

,

-

m

,

e

8. Στεφάνου. Μὴ ἐναντιούσϑω. Τῷ γὰρ εἰδέναι καὶ σιωπᾶν συναινεῖν ᾿ X25 2T 1 = \ , " x ὁ δεσπότης ἐπὶ τῆς τριβουτορίας δοκεῖ καὶ κατέχεται τῇ τριβουτορία. Οἶδας δὲ 15 μαϑὼν ἐν τῷ α΄. διγ. τῆς ἐξερκιτορίας, ὅτι εἰς τὸ χώραν γενέσϑαι τῇ τριβουτορίᾳ ταὐτόν ἐστιν, εἴτε SCIENTIA εἴτε VOLUNTATE τοῦ δεσπότου οἰκέτης ἐνεπο[ρεύ]ετο. Καὶ οὕτω γὰρ τῇ τριβουτορίᾳ γίνεται χώρα, ἐπὶ τῆς ἐμπορίας μέντοι τῆς κατὰ γῆν. Διὰ τοῦτο γὰρ ἀσφάλίειαν)] ἐνταῦϑα ποιῶν ὁ νόμος τὴν σχιεντίαν εἶπε τίκτειν τὴν τριβουτορίαν, ἐπειδὴ κοινῶς περὶ πάσης ἐμ20 πορίας ἐν τῷ παρόντι Tut. διαλέγει, τουτέστι xal περὶ τῆς «κατὰ» ϑάλατταν καὶ περὶ τῆς κατὰ γῆν. ᾿Επὶ ἑκατέρας γὰρ τούτων ἡ σκιεντία τὴν τριβουτορίαν €

καὶ

οὐ

τὴν

εἰς

ὁλόκληρον

καταδίκην

εἰσάγει"

εἰ

μέντοι

κοινὸν

ὡς

εἴρηται Z 179

τρακτάτον ἑκατέρας ἐμπορίας ποιούμενος BOULUNTATEM εἶπεν, ἀνάγκη ἦν αὐτὸν διαστίξαι xoi εἰπεῖν, ὅτι βουλουντάτε ἐπὶ μὲν τῆς κατὰ ϑάλατταν 25 ἐμπορίας εἰς ὁλόκληρον τίκτει καταδίκην, ἐπὶ δὲ τῆς κατὰ γῆν πρὸς τὸ τριβοῦτον, ὡς ἔγνως ἐν τῷ [Πι|χ΄. τῆς ἐξερκιτορίας διγέστῳ. "Eg! ὧν δὲ ϑεμάτων ἁρμόζει ἣ τριβουτορία, φαμὲν εἰς τοῦτο ἁρμόττειν, εἰς τὸ δύνασϑαι τοὺς δανειστὰς προσιέναι τῷ ἄρχοντι καὶ αἰτεῖν γίνεσϑαι τὴν τῶν φορτίων διανέμησιν. Οὔτε γὰρ εὐθὺς τὴν ἀρχὴν ἣ τριβουτορία κατὰ τοῦ δεσπότου παρέχεται, 30 εἰ μὴ ἄρα καὶ αὐτὸς διαμάχεται τὴν ἀρχὴν μὴ ὀφείλεσϑαι [πρὸς] τοὺς ἐπιφοιτ[ὥντας κρ]εδίτ[ο]ρ[ας], ὡς ὁ Οὐλπιανὸς ἐν τῷ τέλει τοῦ ζ΄. διγ. φησί, ἀλλὰ τοῦ ἄρχοντος ἐκ προσελεύσεως τῶν πεκουλιαρίων δανειστῶν κελεύσαντος γενέσϑαι τὴν τῶν φορτίων διανέμησιν καὶ τοῦ δεσπότου κακούργως ἐναγαγόντος περὶ αὐτὴν καὶ ἀποκαλύψαντός τινα τῶν πεχουλιαρίων φορτίων" τότε γὰρ ἐνάγεται >

\

m

F

€

x

M

5

3

17 οὕτω: Z, sigla 19 περὶ: Z, ἐπὶ II |

e

boul

v

,

[A

=

3

o conspiciebatur in II 20 τῆς «κατὰ» ϑάλατταν:

IH

,

b

\

FA

m

Σ

x

3

c

,

*

[A

| 18 ἀσφάλειαν: lac. expl. nos | Z, τῆς ϑαλάττας II | 23 τρακτάτον:

Z, rpaxt. τ... Π | 30 ἐπιφοιτῶντας: ἐπὶ φύτ΄. II | 31 κρεδίτορας: Z, .. e&t... τορι. ΠῚ] 32 προσελεύσεως: Z, πορεύσεως Il | 33 ἐναγαγόντος: ἐναχϑέντος II SCHELTEMA,

Basilica,

V.

16

1080

LIB.

XVIII — TIT.

II (ID

τῇ τριβουτορίᾳ ὁ τοῦ οἰκέτου δεσπότης ὡς μὴ διανείμας Y, ἧττον διανείμας τῶν πεκουλιαρίων φορτίων. Καὶ τοῦτο μανϑάνεις ἐν [τῷ γ΄.] τιτ., σαφέστερον δὲ δι᾽ ὧν ὁ Οὐλπιανὸς ἐν τῷ τελευταίῳ διγ. τοῦ παρόντος τιτ. [[β΄.} φησίν. m

,

€

M

»

,

,

e

A

I4

-

xz

ὃ

I

9. Σημείωσαι, ὅτι οὐ μόνον ἐπὶ δούλου, ἀλλὰ καὶ ἐπὶ ἐλευϑέρου ὑπεξουσίου 5 τῇ τριβουτορίᾳ γίνεται χώρα. Τοῦτο δὲ αὐτὸ δυνατόν ἐστι μαϑεῖν ἐξ ὧν ὁ Γάιος ἐν τῷ β΄. (1) διγ. τοῦ παρόντος τιτ. φησί, σαφέστερον δὲ αὐτὸ παραδίδωσιν Ev τῷ ἑξῆς iB. τιτ. α΄. διγ. κζ΄. lod

?

,

Σ

?

Lad

t

,

m

=

x

3

,

x

,

3

Ὁ

Σ

κα

ε

Li

B XVIII, 2, 2 — D XIV, 4, 2. l. 'Ev&Yecat γὰρ καὶ ὁ βόνα φίδε νομεὺς ἐπὶ μόνοις τοῖς προσποριζομένοις 1 0 αὐτῷ, ἔνϑα [ὡς εἸἰ[κὸς] ἐξ ῥὲ Ber ἐξ ὀπέρις ὁ οἰκέτης ἐνεπορεύετο. 2.

Koi πῶς δυνατὸν ἐπὶ τῷ βόνα φίδε δουλεύοντι τὸν βόνα φίδε νεμόμενον ἐπὶ μόνοις τοῖς ἐξ ῥὲ βὲλ ἐξ ὀπέρις ποιεῖσϑαι τὴν διανέμησιν; Εἰ γὰρ εἴποι, ὅτι ἐπὶ τούτοις μόνον ὀφείλω ποιεῖσϑαι τὴν διανέμησιν, οὐ μὴν ἐπὶ τοῖς »

M

FA

»

2

ex

&EsUEUIUCASIO,

Σ

δῆλον

3

ὡς

4

m

οἶδεν

τοῦ

^

[4

δουλεύοντος

,

τὴν

MJ

v

κατάστασιν

xal

εὑρίσκεται μάλα φίδε νεμόμενος. Στεφάνου. Τὸ εἰρημένον ᾿ἐπὶ τοῖς προσποριζομένοις αὐτῷ τῇ τριβουτορίᾳ κατέχεται᾽ ὅσον ἧκε πρὸς τὸν νόμον εἴρηται τῷ νομικῷ᾽ οἶδεν, ὡς ἐπὶ τούτοις μόνοις ὀφείλει ποιεῖσϑαι τὴν διανέμησιν. Θεμάτισον οὖν, ὅτι «lv»oxtouc ὁ νομιζόμενος [οἰκέτης τῷ] δεσπότῃ τὴν ἀρχὴν ἐπραγματεύετο, πρὶν ἢ δὲ γένηται διανέμησις ἐγνώσϑη ἀλλότριος ὧν ὁ οἰκέτης 0 ἣ καὶ ἐλεύϑερος" δύναται ἐπὶ τούτου τοῦ ϑέματος ὁ βόνα φίδε νομεὺς ἐπὶ

σι

1

x

Σ

,

A^

^

3

x

,

.

a

x

,

f

;

,

x

f

H

Fed

LA

,

2

,

€

^

,

€

H

1

FA

Y

»

x

μόνοις «τοῖς» ἐξ ῥὲ βὲλ ἐξ ὀπέρις ποιεῖσϑαι τὴν διανέμησιν, ἅπαξ τῶν ἐξ ῥὲ βὲλ

ἐξ ὀπέρις προσπορισϑέντων αὐτῷ. Εἶπον δέ σοι πολλάκις, ὅτι ἀρξάμενος βόνα φίδε νομεὺς οὐκ ἰντερουπτεύεται διὰ τῆς μετὰ ταῦτα εἰδήσεως. ,

2

2

[4

£

3

Far

,

,

L4

2

[A

ὁ

€

3. Τοῦτο «οὐ» μόνον πρὸς τὸν βόνα φίδε νομέα καὶ πρὸς τὸν οὐσουφρου5 χτουάριον, ἀλλὰ καὶ πρὸς τὸν πατέρα νόησον. ᾿Επειδὴ γὰρ σήμερον τ[ὰ πάντα οὐ] προσπορίζεται τῷ πατρί, καὶ αὐτὸς εἰκότως ἐπὶ μὲν τοῖς προσποριζομένοις αὐτῷ τριβουτορίᾳ κατέχεται τοῦ υἱοῦ αὐτοῦ σκιεντίᾳ αὐτοῦ Eun Jopsuouévou: Z 180 ἐπὶ δὲ τοῖς μὴ προσποριζομένοις αὐτῷ οὐ κατέχεται, εἰ μὴ κατὰ τὸν [τοῦ] οὐσουφρούκτου λόγον. | τῇ:

Z,

$5; II

|

3 Οὐλπιανὸς: immo tasse quae

nobis

2

τῶν

Iulianus

πεκουλιαρίων

|

φορτίων:

5 αὐτὸ: αὐτὸν II fuisse

τὰ

πεκουλιάρια

φορτία

TI

|

Gaii

|

11 (τὸν) Bóva: Z, μάλα II | 14 &&eUeurUcasro: unde haec depravata sint nescimus

|

16 ὅσον — οἶδεν: Z | οἰκέτης τῷ: 21 τοῖς: suppl. Z cj. | 24 τὸν πάντα οὐ: suppl.

est l. 1 ὃ 5 Stephano

μὲν

| 6 τῷ β΄. διγ.: Z annotat forlegem

2 cum

inscriptione

hic sensus minus perspicuus est | 18 lvaxtouc ὁ: σκιυτο Il, οἰκέτης τοῦ Z | δεσπότῃ: δεσπότου II. | 19 διανέμησις: Z, διατίμησις II | nos | 22 ἀρξάμενος ὁ βόνα φίδε νομεὺς: II, ἀρξαμένη βόνα φίδε νομὴ (βόνα): Z, τὸ II | οὐσουφρουκτουάριον: Z, οὐσουκαπίονα II | 25 τὰ nos | 29 οὐσουφρούκτου: Z, obsouxani....II

LIB.

XVIII — TIT.

II (ID

1081

B XVIIL 2 3 D XIV, 4, 3. l. Ei ἐπίκοινος δοῦλος ἢ ἐμοῦ καὶ σοῦ, [καὶ oi] δύο ἤδειμεν, ἑκάτερος εἰς τέλειον ἐνάγεται. Ei δὲ καὶ σὺ ἤδεις xai ἐγὼ ἠγνόουν, εἰ μὲν κατὰ σοῦ χινηϑῇ, τὸ ἐμοὶ κεχρεωστημένον ὑπεξαιρεῖται" εἰ δὲ κατ᾽ ἐμοῦ, τὰ ἑκατέρῳ, 5 ὥσπερ εἰ καὶ κατὰ σοῦ κινηϑῇ δὲ πεκουλίο. ᾽

H

>

/

3

x

x

1

v

x

2

N

5

,

2

x

^

-

2. Δύναται γὰρ ὁ τὴν τριβουτορίαν ἔχων εἰ βούλεται κινεῖν δεπεκουλίο, ϑατέραν δὲ τούτων ἐπιλεξάμενος ἐπὶ τὴν ϑατέραν μεταβαίνειν οὐ δυνήσεται, ὡς ὁ Οὐλπιανὸς ἐν τῷ 9°. διγ. τοῦ παρόντος τιτ. φησίν.

1

3. Ἡ εἴδησις τοῦ ἐπιτρόπου ἣ κουράτωρος τίκτει τριβουτορίαν κατὰ τοῦ 0 ἀνήβου 7, μαινομένου εἰ δὲ κακῶς μερίσει ὁ κηδεμών, εἰς τὸ περιελϑὸν εἰς αὐτοὺς ἐνάγονται. Ei δὲ εὔπορος ἧ ἐπίτροπος, eig τέλειον ἐνάγεται ὁ ἄνηβος, ἵνα ἐκχωρήσῃ τὴν τουτέλαε. Ἢ εἴδησις τοῦ ἀνήβου οὐ τίκτει τριβουτορίαν, ἀλλ᾽ ὁ δόλος, εἰ ἔστι πρώξιμος πουβερτάτι. Εἰ καὶ ἡβήσας δόλον ποιήσει, κατέχεται, ὥσπερ xal ὁ μαινόμενος ἀνανήψας. 'H εἴδησις καὶ ὁ δόλος τοῦ προκουράτωρος βλάπτει τὸν πρωτότυπον. >

u

a

,

1

v.

fi

2

Σ

Σ

u

x

x

-

,

,

^

ε

€

€

7,

H

3,

»

m

,

>

,

f

3

,

,

x

Σ

»

t

^

F

€

,

»

H

,

w

M

€

,

m

σι

ef

H

»

M

fi

1

»

[A

4. “Ὡς γάρ τινος xal περιελϑόντος εἰς αὐτὸν ἐκχωρεῖ τὴν κατὰ τοῦ ἐπιτρόπου τουτέλαε, ὡς δηλοῖ ἣ ἑπομένη «διάστιξις». ’Erettorye.... rınag αὔκτορος ἐπιτρόπου oxıevria ὁ τοῦ πουπίλλ[ου] οἰκέτης ἐν]επ[ορεύετο, διὰ τοῦτο] ἐὰν δόλον περὶ τὴν τῶν φορτίων ἐποίησε διανέμησιν, αὐτὸς ὡς ei[xov] ὁ Ertrpo2 πος τριβουτορίᾳ οὐκ ἐνάγεται, μήτε δεσπότης ὧν τοῦ οἰκέτου, μήτε οὐσούφρουχτον [ἔχων ἐν] αὐτῷ [καὶ] ἁπλῶς μὴ ὑποκείμενον μήτε συμπαραλαμβανόμενον τῇ σημασίᾳ τοῦ 'ποτεστάτε᾽. [Οὐδὲ προ]κουράτωρ ἐνάγεται, κἂν εἰ σ[κιεντία] αὐτοῦ ὁ οἰκέτης ἐνεπορεύετο τοῦ πρωτοτύπου, ἀλλ᾽ ἐνάγεται ὁ πρωτότυπος. Ἔν à δὲ μὴ ὁ [πρωτότυπος] δόλον ἐποίησε μήτε nepıfjAdev 25 εἰς αὐτόν τι ἀπὸ δόλου τοῦ προκουράτωρος, ἐκχωρεῖ τὴν κατ᾽ αὐτοῦ μανδάτι. Μανϑάνεις γὰρ ἐν τῷ ς΄.Li τοῦδε τοῦ συντάγματος Bi. πολλάκις συμβαίνειν τινὰ ἔχειν ἀγωγήν, ἐπειδὴ ἐνάγεται, καὶ ἐνάγεσϑαι αὐτόν, ἐπειδὴ ἔχει ἀγωγήν, τουτέστιν εἰς ἐκχώρησιν αὐτῆς. €

,

,

ε

-

,

'

€

x

,

€

2

A

n

I4

3

»

x

3

/

2

H

,

Ὁ

^

^

m3

,

H

Y

>

x

€

Ύ

e

3

,

e

HJ

x

€

,

»

kA

x

A

€

14

,

Σ

[4

,

m

5. Σημείωσαι, ὅτι εἰ μὲν ὁ ἐπίτροπός ἐστιν ὁ τὸν δόλον πεποιηκώς, τότε 30 fj τριβουτορία δίδοται κατὰ τοῦ πουπίλλου, οὐκ εἰς ὁλόκληρον τὸ ὑποκλαπὲν φορτίον, ἀλλ᾽ εἰς τὸ περιελθὸν εἰς τὸν ἄνηβον xai εἰς ἐκχώρησιν ἀγωγῶν. ͵

H

Εἰ

i

δὲ

>

μὲ

3

δὲ αὐτὸς >

Η

Η

M

€

x

ΕΣ

x

!

f

,

2

b

€

πλουσιώτερος,

,

ἀλλ᾽

*

εἰς τὸ

,

H

ὑποκλαπὲν

x

»

ὁ πούπιλλος τὸν δόλον εἰργάσατο,

x

€

᾿

φορτίον

x

,

,

4,

2

7,

,

3

“

τότε οὐ μόνον sic εἴτι γέγονε ,

3

,

ἣ τριβουτορία

,

y

δίδοται

,

κατ᾽

αὐτοῦ. 13

wog?

δόλος:

Z

20 unre

|

Z, δοῦλος II

14 δόλος:

18 ὁ τοῦ: xut". II

οὐσούφρουκτον:

Z, nova

Z, δοῦλος IL.

|

17 ἡ ἑπομένη: II, ὁ Πομπώ-

| πουπίλλου: plerasque huius scholii lac. expl. nos οὐσουκαπιον TI

|

1082

LIB. XVIII — TIT. II (ID

6. “ὥστε πρώξιμός ἐστι πουβερτάτις. 'O γὰρ τοιαύτης ὧν ἡλικίας [ic] τοῦ δόλου δεχτικός ἐστι, καὶ κλοπὴν καὶ ὕβριν πλημμελεῖ καὶ κατέχεται Ζ 181 φούρτι καὶ ἰνιουριάρουμ, ὥς φησι Γάιος ἐν τῷ η΄. (50) βιβ. τιτ. τελευταίῳ Sw. ρια΄. 5

10

7. ᾿Ανωνύμου. “Ὅτε πλησιάζει τῇ ἥβῃ. 'O γὰρ τοιοῦτος καὶ κλοπῆς καὶ ὕβρεώς ἐστι δεκτικός, ὡς βιβ. ν΄. τιτ. ιζ΄. διγ. ov. (111) Γαΐου. ᾿Ανάγνωθϑι τιτ. τ[οῦ αὐτοῦ] διγ. phc'. (198) καὶ βιβ. χε΄. (15) τιτ. [α΄.] διγ. κα΄. καὶ βιβ. κ΄. (26) τιτ. 3. διγ. α΄. B XVIII, 2, 4 — D XIV, 4, 4. 1. Τοῦτο μὴ δέξῃ πρὸς ἀντιδιαστολήν. "Ἔγνως γὰρ ἐν τῷ προλαβόντι διγ., ὅτι κἂν ἄνηβος ἔτι τυγχάνων ὁ πούπιλλος δόλον τινὰ περὶ τὰ φορτία ποιήσῃ, δέδοται κατ᾽ αὐτοῦ 7) τριβουτορία, ἐν ᾧ δόλου τυγχάνουσι δεκχτικοί.

2. Τί οὖν; ᾿ῶς ἔτυχεν εἴρηται τῷ νομικῷ τόδε “ὁ μὲν ἡβήσας᾽; Οὐδαμῶς. Ἐπειδὴ γὰρ ἐφήβου γενομένου τοῦ πουπίλλου καὶ παυσαμένου τελεῖν ὑπὸ 15 τὸν ἐπίτροπον, οὗτινος σχκιεντίᾳ ὁ οἰκέτης ἐνεπορεύετο, εἰκὸς ἦν τινας διαμάχεσϑαι καὶ λέγειν μηκέτι χώραν ἔχειν τὴν τριβουτορίαν κατὰ τοῦ πουπίλλου, , τὴτὴν τοιαύτην ἔφηβ τὴν ἀμφιβολίαν ἀμφ φ φϑάνων ὁ Παῦλό ς φησι,t, κἂνx&v ἔφηβος γενόμενος ὁ πουπίλλος καὶ παυσάμενος τελεῖν ὑπὸ τὸν ἐπίτροπον δόλον τινὰ περιποιήσῃ, τῇ τριβουτορίᾳ κατέχεται. »

^

x

3

A

Z

€

H

M

£

Ὁ

ε

20

B XVIII, 2, 5 — D XIV, 4, 5. l. Σημείωσαι, ὅτι ἀπὸ τοῦ δόλου τοῦ προκουράτορος δίδοται κατὰ τοῦ πρωτοτύπου τριβουτορία. Γενικὸν δὲ ϑεμάτισον τὸν προχουράτορα εἰδὼς xal τοῦτο, ὡς ἐν à μηδὲν εἰς αὐτὸν τὸν πρωτότυπον περιῆλϑεν, εἰς ἐκχώρησιν ἐνέχεται ἀγωγῶν, ὡς ἐν τῷ γ΄. διγ. σοὶ παραδέδωκα.

25

2. Εἰ ἤδει, ἣ Éxactoc «ὀνόματι

x

βικάριον «εἶχεν» ὁ οἰκέτης καὶ ὁ μὲν δεσπότης ἠγνόει, ὁ δὲ ὀρδινάριος τὸ ἐναντίον, τὸ χεχρεωστημένον τῷ εἰδότι οὐχ ὑπεξαιρεῖται. Ei δὲ ἤδει, ἣ τριβουτορία κινεῖται ὀνόματι τοῦ βικαρίου, Y, δεπεκουλίο τοῦ ὀρδιναρίου.»

3. Θεόφιλος μὲν ὁ μακαρίτης ὀνόματι τοῦ βικαρίου φησὶ τὴν δεπεκουλίο 30 δίδοσϑαι. Κάλλιον δὲ εἰπεῖν ὀνόματι τοῦ ὀρδιναρίου τὴν δεπεκουλίο τριβουτορίαν παρέχεσϑαι, ἵνα ταύτῃ τῇ τριβουτορίᾳ δὲ πεκουλίο παρεχομένῃ ὀνόματι 12 δεκτικοί:

Ζ, δεχκτικὴ II

βικάριο. II, εἶχε βικάριον κινεῖται Π

Z

|

|

23 μηδὲν:

26 τῷ εἰδότι:

Z, μηδὲ II Z, τὸ el δόλ.

|

25 εἰ βικάριον εἶχεν: εἰ Π

|

27

κινεῖται:

Ζ, οὐ

LIB. XVIII — TIT. II (Π)

τοῦ ὀρδιναρίου φέρηται εἰς μέσον τὰ φορτία, ἐφ᾽ οἷς ὁ βικάριος ἐπραγματεύετο, T $5 M , H 2 καὶ ve ὑπεξαιρεϑῇ- εἰς, [ὁλόκληρον] τὸ* αὐτῷ τῷm δεσπότῃ φυσικῶς- ὀφειλόμενον ὑπὸ τοῦ Bixapiou: ὥσπερ γὰρ εἰ ἐλεύϑερος ἦν ὁ τοῦ βικαρίου δεσπότης, τὴν οἰκείαν εἴδησιν πρὸς τὸ χρ[ηματίζειν] τῇ γενομένῃ παρ᾽ αὐτοῦ ἐμπορίᾳ «διαφέρειν ποιεῖ». Κινεῖται οὖν ἣ τριβουτορία δεπεκουλίο ὀρδιναρίι νόμινε. Καὶ αὐτὸς γὰρ φανερῶς τε καὶ ἰδικῶς ὁ Οὐλπιανὸς ὑποκατιὼν ἐν τῷ παρόντι διγ. φησίν, ὅτι, ἔνϑα σκιεντίᾳα τοῦ δεσπότου καὶ axıevria τοῦ ὀρδιναρίου ὁ Z 182 βικάριος ἐνεπορεύετο, ὀνόματι τοῦ βικαρίου τριβουτορία κατὰ τοῦ δεσπότου παρέχεται, ὀνόματι δὲ τοῦ ὀρδιναρίου δὲ πεκουλίο ὀρδιναρίου. “Ὥστε ἐν ᾧ σχιεντίᾳ τοῦ ὀρδιναρίου ὁ βικάριος ἐνεπορεύετο, δὲ πεχουλίο δίδοται ὀνόματι τοῦ ὀρδιναρίου, καὶ ὥσπερ Xv, εἰ ἐλεύϑερος ἦν, ἐνήγετο τῇ τριβουτορίᾳ oxıevria αὐτοῦ πραγματευομένου τοῦ βικαρίου, οὕτω καὶ νῦν, ἐπειδὴ οἰκέτης ὧν οὐκ ἐνάγεται, ποιεῖ τὴν δε πεκουλίο δίδοσθαι κατὰ τοῦ δεσπότου, δῆλον

en

€

x

-

I

,

10

1083

>

“-

3

4

3

x

»

,

x

x

’

I4

μὴ

ΓᾺ

“-

,

,

3

#

,

bd

m

,

2

H

I4

f

H

,

m

^

1

1

H

Z

,

€

I4

v

-

5

e

,

[4

3

ΚΑ

=

x

Hi

A

-

x

I

2

^

=

H

,

f

e

δὲ οὐκ εἰς ὁλόκληρον αὐτοῦ τὸ πεκούλιον, ἀλλ᾽ εἰς ὅπερ ὁ βικάριος ἐνεπορεύετο᾽ 15

xai τοῦτο γὰρ πεχούλιον τοῦ ὀρδιναρίου εἶναι νομίζεται. Καὶ πᾶς γὰρ δεσπότης ἐναγόμενος τῇ τριβουτορίᾳ ἐπὶ μόνοις τοῖς φορτίοις ἐνάγεται, ἐφ᾽ οἷς σχιεντίᾳ αὐτοῦ ὁ οἰκέτης ἐνεπορεύετο᾽ μιμεῖται δὲ ὁ ὀρδινάριος δεσπότην. 4. Ὑπεξαιρεῖται γὰρ εἰς ὁλόκληρον τὸ τῷ δεσπότῃ παρὰ τοῦ βικαρίου φυσικῶς ὀφειλόμενον, ἐν ᾧ μὴ σκιεντίᾳ [κατὰ] τοῦ ὀρδιναρίου ὁ βικάριος ἐπραγματεύετο. | 5. Τοῦτο νόησον πρὸς τὸ μὴ ὑπεξαιρεῖσϑαι εἰς ὁλόκληρον τὸ τῷmw ὀρδιναρίῳ παρὰ τοῦ βικαρίου χρεωστούμενον. Ὑπεξαιρεῖται γάρ, οὐκ εἰς ὁλόκληρον μέντοι, καϑάπερ εἶπον, ἀλλὰ κατὰ ἀναλογίαν τῶν ὀφειλομένων αὐτῷ πρὸς

τοὺς λοιποὺς

δανειστάς,

ὡς ἐν τῷ

παρόντι

διγ.

μανθάνεις

ὑποκατιών.

6. ᾿Ιδοὺ ἐνταῦϑα᾽ σημείωσαι, ὅτι ὀνόματι τοῦ ὀρδιναρίου τριβουτορία δὲ πεχουλίο δίδοται κατὰ τοῦ δεσπότου, ἐν ᾧ σκιεντίᾳ τοῦ ὀρδιναρίου ὁ οἰκέτης ἐπραγματεύετο. 7. 30

᾿Ιδοὺ πάλιν ἐνταῦϑα᾽

σημείωσαι,

ὅτε σκιεντίᾳ τοῦ ὀρδιναρίου ὁ οἰκέτης

ἐνεπορεύετο, καὶ ἐνάγεται ὁ δεσπότης τριβουτορίᾳ de mexouAto χάριν τοῦ ὀρδιναρίου, καϑὰ φϑάσαντες εἴπομεν, δύναται καὶ [τὸ] τῷ ὀρδιναρίῳ χρεωστούμενον ὁ δεσπότης ὑπεξαιρεῖν, πλὴν οὐκ εἰς ὁλόκληρον, ἀλλὰ πρὸς τὸ τρίβουτον, €

J

e

Ὁ

^

»

5

€

[4

>

x

*

x

1

ἐν à καϑὰ εἴρηταί σοι σκιεντίᾳ τοῦ ὀρδιναρίου ὁ βικάριος ἐνεπορεύετο. Εἰ γὰρ ἀγνοοῦντος αὐτοῦ, τότε οὐ πρὸς τὸ τρίβουτον, ἀλλ᾽ εἰς ὁλόκληρον ἠδύνατο παρακατέχειν ὁ δεσπότης τὸ τῷ ὀρδιναρίῳ παρὰ τοῦ βικαρίου χρεωστούμενον. 2 δεσπότῃ:

Ζ, ὀρδιναρίῳ II | 4 χρηματίζειν: hic et mox suppl

97 IL, σαφῶς Z i.e. παρ᾽ αὐτοῦ

|

17 οἰκέτης:

Ζ, δεσπότης II

|

19 κατὰ:

nos | 6 φανερῶς:

II, αὐτοῦ

Ζ

| 23

αὐτῷ:

1084

LIB. XVIII — TIT. II (ID

8. Κυρίλλου. Καὶ ὑπὲρ δούλης κινεῖται τριβουτορία, καὶ ὑπὲρ ἰνστιτούτορος τοῦ δούλου. Κινεῖται δὲ ἐπὶ φορτίοις, οὐκ ἐπὶ πάσης πραγματείας. Κἂν μὴ ἀπὸ τῶν φορτίων ἐχρεωστήϑη ὁ δεσπότης, κἂν πρὸ τῆς πραγματείας κἂν ὕστερον, καλεῖται εἰς τὸ τρίβουτον. Εἰ ὁ συναλλάξας τὰ φορτία εἰς ἐνέχυρον «λάβῃ», καὶ τοῦ δεσπότου προτιμᾶται. Καὶ τὸ τοῖς ὑπεξουσίοις τοῦ δεσπότου χεχρεωστημένον φέρεται εἰς τὸ τρίβουτον. Εἰ ἑνὸς πολλοί εἰσι δεσπόται, Led

,

^

a

4“

lod

καλοῦνται

,

πάντες.

€T

10

x

x

x

Οὐ

,

,

5

Hn

πᾶν

3

,

3

x

^

u

€

,

,

τὸ πεκούλιον

bd

2

x

φέρεται

,

a

H

2

2.

εἰς τὸ Tplßourov,

£

,

x

^

ἀλλὰ

,

3

x

τὰ

^

φορτία, 7, εἰ ἐπράϑη, τὸ τίμημα αὐτῶν, καὶ τὰ χρέα τῶν συναλλαξάντων xal τὰ ἰνστρούμεντα τοῦ ἐργαστηρίου, οὐ μὴν τὰ ἔξωϑεν, εἰ μὴ ἐκ τῶν φορτίων ἠγοράσϑη. Ei εἰς ἰδυεὴν πραγματείαν δανείσω δούλῳ καὶ σὺ εἰς ἰδικὴν ἣ εἰς ἄλλο ἐργαστήριον, ἕκαστος ἐπὶ τοῖς φορτίοις, ὑπὲρ ὧν ἐδαπάνησε, κινεῖ. Εἰ δὲ ἕν ἐργαστήριον ἦν, κἂν φαίνηται τὰ ἐκ τῶν νομισμάτων cou ἀγορασϑέντα ἅμα καλούμεϑα, εἰ μὴ ὑπετέϑη τὰ φορτία. Ei δὲ «ὃ» ἐπώλησας πρᾶγμα τῷ δούλῳ σώζεται, εἰ μὲν σατισφάκτον ἔπαϑες, ἅμα καλούμεϑα᾽ εἰ δὲ μή, ἐκδυκεῖς αὐτό. Τὸ τρίβουτον κατὰ ἀναλογίαν γίνεται. Διὸ ὁ πρῶτος κινήσας καυτίονα παρέχει, ὡς εἰ φανῶσιν ἄλλοι δανεισταί, ἀναδίδωσι τὸ περιττόν. Παρέχει δὲ καυτίονα, ὅτι, κἂν δεσποτικὰ χρέα ἀναφανῇ (τί γάρ, ὅτι ὑπὸ αἵρεσίν ἐστιν;), Ζ 183 ἀναδίδωσιν. Δύναται ὁ δεσπότης παραχωρῶν τῶν φορτίων μὴ μερίζειν" διὸ εἴωϑε ὁ πραίτωρ ἄρβιτρον εἰς τοῦτο διδόναι. 9

,

Σ

,

H

x

,

;

u

M

4

,

2

^

A

,

1

er

15

,

Z

20

t

,

»

’

^

€

-

2

10.

»

!

Σημείωσαι,

ὅτι

οὐ

πᾶν

εἰσάγει τὴν τριβουτορίαν, ἀλλ᾽ [A

M

,

>

*

H

»

^

H

,

L4

-

x

συνάλλαγμα

τιτ.,

πρὸς

Fa

,

,

,

ὅτι καὶ ὑπὲρ

τὸν

οἰκέτην

ϑηλειῶν

γενόμενον

ὅπερ ἐπὶ τοῖς πεκουλιαρίοις φορτίοις συνήλλαξεν.

ve

2

^

-

H

,

A

Οἷον ἐὰν οἰκοδομικὸς τυχὸν ὁ οἰκέτης τυγχάνων ἐνεπορεύετο εἰς λίϑους καὶ εἰς γύψον, καί τις ἐπὶ τούτῳ συνήλλαξε πωλῶν T, δανείζων, ἔχει τὴν τριβουτορίαν᾽ εἰ μέντοι μισϑωσάμενός τις τὰς ὀπέρας αὐτοῦ πρὸ χρόνου αὐτῷ παρέσχεν, τὴν δὲ πεκουλίο μᾶλλον xal οὐ τριβουτορίαν δύναται χατὰ τοῦ ;

,

δεσπότου

30

,

9. "Eyvos καὶ ἐν τῷ D (t]x'. διγ. τοῦ παρόντος 4 τριβουτορία παρέχεται.

,

25

x

H

,

x

u

A

d

a

?

γῇ͵

M

κινεῖν.

11. Τυχὸν γὰρ τῶν φορτίων πραϑέντων τὸ τίμημα ἔλαβεν ὁ δεσπότης, ἢ περμουτατίονα πρός τινα ποιησάμενος ἀντὶ τῶν φορτίων ἔλαβέ τινα. 12. Σημείωσαι, ὅτι ἡ τριβουτορία οὐ μόνον προφάσει τῶν φορτίων ἤτοι τῆς αὐτῶν ἀγορασίας, ἀλλὰ καὶ .....30..... [καὶ μή σοι] ἐναντιω [95]

3 ἀπὸ: Z, ὑπὸ II | πρὸ: Z, ὑπὸ II | 10 σὺ: Z, coinII. | 13 ὃ ἐπώλησας πρᾶγμα τῷ δούλῳ σώζεται: ἐπώλησας πρᾶγμα τῷ δούλῳ «καὶ» σώζεται Z | 30 3: Ζ,

o (?)II | ἀντὶ: Ζ, ἀλλ..Π

*

LIB. XVIH — TIT. H (ID

1085

τὸ χείμενον Ev τῷ TEREUT. ... Ow ....... εἰρημένον yop Éygt...l.eslu. V... προνόμιον Sessel nne ELOVAD L4

.... ls. eO.

[4

13.

᾿

I

e

,

εἰς ὁλόχληρον. ,

€

,

ὅτι .......ὐνννννκνένννν, δανειστ᾽,. καὶ αὖτ...

14. ...... e... νησαι τοῦ δεσπότου. Σημείωσαι αὐτὸ εἰδὼς ἐκ τοῦ (c. (18) καὶ ιϑ΄. τῆς πιγνερατικίας διγέστου, ὅτι οὔτε οἰκέτης οὔτε ὑπεξούσιος ἐνεχυριάζειν δύναται μὴ ἔχων ἐλευϑέραν πεκουλίου διοίκησιν. Μὴ ἐναντιωϑῇ δέ σοι τὸ κείμενον ἐν τῷ ιβ΄. (52) διγ. τῆς δεπεκουλίο, [ὅτι οὐ]δὲ ἕν προνόμιον προτιμᾶται τῷ πατρὶ ἢ τῷ δεσπότῃ. Προνόμιον γὰρ νόησον τὸ ἐν ταῖς περσοναλίαις, [οὐ] μὴν [τοῖς] ἐνυπο[ί[ϑήκοις διὰ] τὸ ἐνταῦϑα σαφῶς εἰρημένον. 2

1

Σημείωσαι,

...... ues. τῷ συνυπ-

!

9

15.

M

^

x.

^

,

,

2

᾿Εναντιοφανοῦς.

,

F

Οἶδας,

x

ὅτι τότε

x

δύνανται

[4

>

x

m

-"

ἐνεχυριάζειν

,

ΓΝ

}

Z

οἱ ὑπεξούσιοι,

ὅτε ἰ[λι]β[έραν] ἔχουσι ...... χει ev αυτ. [ἀδμινισ]τρατίονα, ὡς διγ. wm. τοῦ 19. (13) βιβ. τιτ. ζ΄. Καὶ μὴ ἐναντιωϑῇ τὸ εἰρημένον διγ. νβ΄. τοῦ α΄. τιτ. [τοῦ ιε΄. βιβ.] ..... γ΄. διγ. οε΄. καὶ βιβ. [η΄. τοῦ Κωδ.] v. ιζ΄. διατ. 9΄. 15

20

16. Olov [λε΄.] ἄξιά ἐστι τὰ φορτία, λ΄. νομίσματα χεχρεώστηταί σοι, «τοῖς» δὲ λοιπ[οῖς] δανειστ[αϊς] μ΄. Δεῖ τοὺς [μὲν ἄλλους δανειστὰς x' . ἀναλαβεῖν], τὰ δὲ λοιπὰ ιε΄. [σοὶ παρέχεσϑαι]. 17. Τί γάρ, ὅτι πωλήσῃ τινὰ τῶν φορτίων ὁ οἰκέτης καὶ τὸ τίμημα λάβῃ ἀποϑ.. τ. αὐτ.. προσελϑ.. τῷ λοιπ. πεχουλ... σκοπὸν EXO UY)... πραγματεύεσϑαι ἐν αὐτῷ. 18. Τοῦτο νόησον, ἔνϑα μὴ ἰδικῶς «ἔδωκεν ἐπὶ» τοῖς φορτίοις ὅ ποτε Z 184 τῶν δανεισϑέντων δεσπότης sic ὑποϑήκην ταῦτα λαβών᾽ τότε γὰρ καὶ αὐτοῦ τοῦ δεσπότου προετίματο, ὡς ἔγνως ἐν τῷ παρόντι διγ. Fa

[4

,

2

M

᾿

m

4l

.

f

M

^

,

led

19.

25

30

Σημείωσαι, ὅτι τὰ ἐκ τῶν ἡμετέρων χρημάτων ἀγορασϑέντα φορτία οὐχ ὑπόχκειταί μοι σιωπηρῶς᾽ οὔτε γὰρ ἄλλως ἔχω ὑποθήκην ἐπ᾽ αὐτοῖς, κἂν ἐκ τῶν ἐμῶν ἠγοράσϑη χρημάτων, εἰ μὴ ἄρα ἐξ ἀρχῆς ἐπὶ τούτῳ ἐδάνεισα, ἐφ᾽ ᾧ ὑποκεῖσϑαι τὰ ἀγορασϑέντα ἐκ τῶν ἡμετέρων νούμμων, ὡς ἀνήνεκται σαφῶς ἐν τῷ η΄. βιβ. τοῦ Κωδ, ccr. ιζ΄. δίατ. ζ΄. “Ὑπέξελέ μοι τὸ περὶ πουπίλλου εἰρημένον τῷ ΠΙαϊπιανῷ ἐν τῷ α΄. τῶν ᾿Αντιπαπιανοῦ μονοβιβλίων τιτ. δ΄. διγ.

ζ΄.

20. ᾿Ανωνύμου. Τὰ γὰρ ἀπὸ τῶν «ἐμῶν» χρημάτων ἀγορασϑέντα οὐχ ὑπόκεινταί μοι χωρὶς συμφώνου, ὡς βιβ. η΄. τιτ. ιγ΄. Star. ιζ΄. ᾿Ανάγνωθϑι 14 διατ.: Z, διγ. II 24 ἡμετέρων:

| 15 λε΄.: lacunas expl. nos

Z, ἑτέρων II

| 21 ἔδωκεν ἐπὶ: suppl. nos

|

1086

LIB.

XVIII — TIT.

II (ID

ex

καὶ BB. γ΄. τιτ. λβ΄. διατ. ς΄. ἔξελε τὸν πούπιλλον, ὡς βιβ. κ΄. τιτ. δ΄. 3w. ζ΄, Τὰ δὲ ἀπὸ δοταλίων χρημάτων ἀγοραζόμενα δοτάλιά ἐστιν, ὡς βιβ. xy’. τιτ. γ΄. διγ. νγ΄. (54). 21. Σημείωσαι, ὅτι οὐ καλῶς N δεσποτεία τοῦ πραϑέντος μετέρχεται ἐπὶ τὸν ἀγοραστήν, εἰ μὴ τὸ τίμημα καταβάλῃ τῷ πράτῃ 7| καϑ᾽ ἕτερον τρόπον ποιήσῃ αὐτῷ ἱκανόν. Τοῦτο δὲ ἔγνως καὶ ἐν τῷ α΄. «τιτ. τῆς β΄.» τῶν ᾽Ἶνστιτούτων.

10

15

20

22. ᾿Ανωνύμου. “Ὅμοιον μετὰ προσϑήκης Ow. νγ΄. καὶ ἰνστιτ. β΄. τιτ. α΄.

βιβ. νη΄. τιτ. α΄. διγ. υϑ΄. καὶ

23. Κωβίδου. ᾿Εὰν εὑρεθῇ εἶναι φορτία ι΄., σοὶ δὲ x’.>, ἐγὼ μὲν λαμβάνω β΄., σὺ δὲ ἵνα ἐὰν εὑρεϑῇ καὶ ἄλλος χρεωστούμενος, τουτέστιν ἵνα xal αὐτὸς εἰ κεχρεώστηται V. α΄. νόμισμα, ἐγὼ δὲ ἥμισυ.

ς΄. «καὶ ἐμοὶ μὲν χεχρεώστηται δ΄. καὶ ἀσφαλιζόμεϑα ἀλλήλους, πρὸς ἀναλογίαν αὐτῷ δώσωμεν, νομίσματα, σὺ μὲν δώσῃς αὐτῷ

B XVIII, 2, 1. Ent yàp δανειστάς, [οὐ] ὁ Γάιος ἐν τῷ

D XIV, 4, 6. δὲ πεκουλίο βελτίων ἔστιν ὁ τοὺς ἄλλους προλαμβάνων τὴν προχάταρξιν μέντοι, ἀλλὰ περὶ τὴν καταδίκην, ὡς Z 185 βιβ. τιτ. α΄. διγ. ι΄. φησίν.

B XVIIL 2, 7 — D XIV, 4, 7. 8 1. Τουτέστι πρὸς [ὃ] ὑπεξεῖλε χάριν ὧν ἐνόμι[σεν ὀφ]είλεσϑαι ἑαυτῷ κατὰ τὸν τῆς διανεμήσεως καιρόν, ἐὰν φανῇ τι ἕτερον χρεωστούμενος, ἀναδίδοται αὐτῷ πρὸς ἀναλογίαν τοῦ ἀνακύπτοντος [χρέους]. 2.

᾿Ὡσανεὶ ἔλεγε᾽ κἂν τὰ μάλιστα εἰς τὸ τριβοῦτον χ[αλεῖται 6] δεσπότης,

οὐκ ὀφεί[λει] περὶ αὐτοῦ τούτου τοῦ τριβούτου ἀδικεῖσθαι καὶ βλάπτεσθαι. , lod x H » m ^ M H € , € ᾿ ^ à 5 , t “ Αρχεῖ γὰρ ἐν αὐτῷ τὸ μὴ εἰς ὁλόκληρον ὑπεξαιρεῖν τὸ ἐποφειλόμενον ἑαυτῷ, >

25

6 -τῆς περὶ ἑξῆς

Σ

͵

x

»

m

[4

-

‚

3

m

x

,

ἀλλὰ πρὸς τὸ τριβοῦτον. 3. Σημείωσαι, ὅτι [οὐ δὴ] ἀ[λ]λω[ς] δύναται ὁ δεσπότης παραιτεῖσϑαι τὴν τῶν φορτίων ETSEDATíova, τουτέστι [διατίϊμησιν, εἰ μὴ ἀποτάττει τοῖς ὀφειλομένοις αὐτῷ παρὰ τοῦ οἰκέτου. Kal tot, ὅτι Δωρόϑεος μὲν ὁ μακαρίτης 2 δοταλίων: δοταλίου II | 10 ἐὰν εὑρεϑῇ φορτ.... ς΄. Il. | 13 τουτέστιν: τέως II |

εἶναι φορτία ς΄.: Z, καὶ εὐρεϑη. εἰ... 24 τούτου τοῦ τριβούτου: Ζ, τοῦτο τὸ

τριβοῦτον II | 27 οὐ δὴ ἄλλως:..... α΄. δὲ. . IE | 28 ErsEDATÍÜova: i. e. exaequationa | τουτέστι διατίμησιν: EXT..... μὴ II | μὴ: uiv IH

LIB. XVIII — TIT. II (II)

τὴν τοιαύτην σημασίαν σωφρόνως ἰνδέκευσε ἀκολουϑήσας τῷ ῥητῷ, ὥσπερ xai ᾿Ιωάννης 6 σοφώτατος ἀντικήνσωρ. Θαλέλαιος μέντοι ὁ τῆς εὐ[κλεοῦς] ὑνήμης οὐχ οὕτως ἐνόησεν, ἀλλ᾽ ὅτε, φησί, [παραιτεῖ], ἑτοίμως ἔχει ὁ δεσπότης οὐκ αὐτὰ τὰ φορτία τοῖς δανεισταῖς παραχωρῆσαι, ἀλλὰ τὴν αὐτῶν διανέμησιν, ἵνα ὥσ[περ ἂν] αὐτοῖς δόξεται αὐτὰ διέλωσιν.

a

ex

1087

KA

μὴ

4.

Ἰζαλῶς

»

m

,

3

^

FA

τό, ὡς ἐπὶ τὸ πλεῖστον.

Εἰ γὰρ συναινέσουσι πρὸς ἀλλήλους

ol

e

δανεισταὶ περὶ τὴν τῶν φορτίων διανέμησιν, περιττόν ἐστι τὸ δοϑῆναι παρὰ τοῦ πραϊἰτωρός τινα τὸν ὀφείλοντα διανεῖμαι αὐτοῖς τὰ φορτία. 5. Δόλον ποιεῖ ὁ δεσπότης ἧττον παρέχων τινὶ ἐπίτηδες Tj μὴ μερίζων ἣ ὑπεξαιρῶν πᾶν τὸ ἴδιον χρέος ἢ συγχωρῶν τὰ φορτία ἀπολέσϑαι ἣ ὀλίγου πωλῶν αὐτὰ ἢ τὸν ἀγοραστὴν μὴ ἀπαιτῶν T, ἀρνούμενος τὸν δανειστὴν κεχρεω-

c

στῆσϑαι.

6. Εἰ γὰρ μὴ δόλον ὁ δεσπότης περὶ «τὴν» τῶν φορτίων ποιήσει διανέμησιν, οὐ χινεῖται τριβουτορία᾽ ἑτέρῳ δὲ λόγῳ, ὅτι διὰ τῆς τριβουτορίας δύνανται οἱ πεκουλιάριοι δανεισταὶ μήπω δόλου τινὸς 7) διανεμήσεως γενομένης προσιέναι τῷ ἄρχοντι καὶ αἰτεῖν «τὴν» τῶν φορτίων διανέμησιν. Τὸ δὲ περὶ τοῦ δεσπότου εἰρημένον νόησον καὶ περὶ πατρὸς ἔχοντος ὑπεξούσιον παῖδα" καὶ ἐπὶ ἐλευϑέρου γὰρ ὑπεξουσίου τριβουτορία κινεῖται. 7. Σημείωσαι, ὅτι οὐ μόνον εἰ μέρος ἀποκρύψῃ τῶν φορτίων ὁ δεσπότης, ἀλλὰ καὶ εἰ τὸ πᾶν φορτίον ἀποχρύψῃ, χώρα γίνεται τῇ τριβουτορίᾳ κατ᾽ αὐτοῦ. 8

T

.

,

οὐτέστιν

EL

Σ

f

μέντοι

>

m

QG'YVOOV

BA

H

NTOL

νομίζων

x

».

NTTOV

ἐχείν

3

x

εἰς

τὸ

4,

φορτιον

Uu o

τὸν οἰκέτην ἧττον διένειμεν. 9. Τί γάρ, ὅτι εἰδώς, ὅτι μέλλει κατ᾽ αὐτοῦ τριβουτορία κινεῖσϑαι, παρεσκεύασε τὸν οἰκέτην ἐκ τῶν φορτίων αὐτοῦ καταβαλεῖν, ὅπερ χρεῶστει φυσικῶς αὐτῷ ὁ οἰκέτης;

c

10. Ἴσϑι, ὅτι συστροφή ἐστι κυρίως τὸ καταβαλεῖν ἑτέρῳ τὸ ἐποφειλόμενον Ζ 186 ἄλλῳ τινί. 11.

Κυρίλλου.

χινεῖται

εἰς τὸ

'H τριβουτορία περπετοῦά ἐστι, καὶ κατὰ τοῦ κληρονόμου περιελϑὸν

εἰς αὐτόν.

Κἂν τελευτήσῃ

ὁ οἰκέτης,

περπετούως

κινεῖται κατὰ τοῦ δεσπότου xxi κληρονόμου αὐτοῦ. Τὸ αὐτὸ καὶ ἐπὶ πάντων τῶν διαδόχων. τὴν τριβουτορίαν κινείτω ὁ ἄκτωρ ἣ δὲ πεχουλίο: ἑκατέραν γὰρ οὐ κινήσει εἰ μὴ ἐκ διαφόρων συναλλαγμάτων. Εἰ δὲ ὁ οἰκέτης ἐλευϑερωϑῇ m

ὃ

86,

"H

M

1 σημασίαν: σημείωσιν II 9 3$ (μὴ): Z, ὁ 32 ἐλευϑερωϑῇ:

|

H

H

| σωφρόνως:

16 τοῦ δεσπότου: Ζ, ἐλεύϑερος Π

€

»

συμφώνως IE

Z, τῆς δεσποτείας II

a

|

ὃ

3 παραιτεῖ: |

4

.&

suppl.

,

nos

31 ἄκτωρ: Ζ, &py . .II?

| |

1088

LIB. XVIII — TIT. II (ID

META TOU MJ

TEXOUALOU,

m

ὀφείλει

f

>

ὃ κληρονόμος

,

€

H

μὴ παρέχειν M

TO πεχκούλιον,

,

*

,

εἰ μὴ 3

A

λάβῃ καυτίονα᾽ ἐπεὶ ἐνάγεται τριβουτορίᾳ εἰς τὸ πᾶν. Τότε γὰρ ἐνάγεται εἰς τὸ περιελθὸν εἰς αὐτόν, ὅτε ὁ τεστάτωρ ποιήσει τὸν δόλον. Ἣ de πεκουλίο xai κατὰ τοῦ ἀγοραστοῦ κινεῖται, ἣ τριβουτορία δὲ οὐχ οὕτως. Ἣ de πεκουλίο εἰς πᾶν τὸ πεχούλιον κινεῖται, οὐκ εἰς τὰ φορτία μόνα, ἣ δὲ τριβουτορία οὔ. [4

[4

,

.

2

ΝῸΣ

,

H

A

IIpör[epov

x.

κινησάντων]

3

>,

oixé[rou

m

ὀνόματι]

10

,

e

12. Στεφάνου. περπετοῦά ἐστιν.

,

€

Hh

2

Σημείωσαι,

-

,

᾿

t

bd

μερίσῃ

εἴτι

μέλλει

LÀ

ὅτι καὶ ἣ τριβουτορία πραιτωρία

,

-

εἰ κακῶς

ὑπεξαιρεῖ

1

Σ

H

δανειστῶν,

δὲ mexouMo,

,

x

-

τῶν

ὁ δεσπότης, εἶτα ὑφ᾽ ἑτέρων ἐνάγεται ἀπαιτεῖσϑαι διὰ τὴν τριβουτορίαν. €

x

"n

Ζ

ὑπάρχουσα

13. Τοῦ ᾿Εναντιοφανοῦς. ᾿Απὸ δόλου τοῦ τεστάτωρος εἰς μόνον τὸ περιελϑὸν οἱ κληρονόμοι ἐνάγονται, ἀπὸ δὲ τοῦ οἰκείου δόλου εἰς ὁλόκληρον, ὡς διγ. 9. ἜἘνταῦϑα ... ἐπὶ τῆς de mexouMo [ἀνάγνωθι βιβ. ιε΄.] τιτ. α΄. ἐν τῷ τέλει τοῦ λ΄. ty. καὶ λα΄. ε

f

lod

15

x

5

\

*

-

»

H

,

»

€

!

t

,

L

14. Τουτέστιν οὐκ, ἐπειδὴ ἀπὸ δόλου κομμιττεύεται ἣ τριβουτορία, [διὰ τοῦτο] δεδόλο ἐστι καὶ [οὔτε] κἂν τὰ τῆς δεδόλο σχοίη ἀποτελέσματα, καὶ τοῖς τῆς δεδόλο στενοχωρηϑῆναι χρή, τουτέστι τῇ διετίᾳ. 'H γὰρ δεδόλο, ἥτις ἐξ ἀπονοίας πάσης ἀγωγῆς εἴωϑε παρέχεσϑαι, διετίᾳ συστέλλεται, ὡς ἀνήνεκται βιβ. β΄. τοῦ Κωδ. τιτ. κ΄., ὅς ἐστι δεδόλο, διατ. τελευταία. Δόλος μὲν γὰρ αὐτὴν κομμιτεύει, καϑάπερ ἀνωτέρω μεμάϑηκας, παρὰ τοῦτο δέ, x«9& XR... ἅπα... TOUT. . ἔχει καὶ ῥέϊ περσεκουτίονα. KA

25

,

,

m

20

>

4

2

B l. ἐστιν ὡς ὁ

»

Σ

H

x

᾿

»

>

^

m

^

ει

Lo

,

;

H

8

3

͵

,

,

e

XVIII, 2, 9 — D XIV, 4, 9. Ὑπέξελε τὸν ἀγοραστῆν. Κἂν τὰ μάλιστα ὁ ἀγορα[στὴς διάδοχός] ἐπὶ τῷ [ἀγορασϑέν]τ[.] οἰκέτῃ, ὅμως οὐκ ἐνάγεται τῇ τριβουτορίᾳ, Παῦλος ἐν τῷ ἑξῆς διγ. φησίν.

2.

᾿Ἑναντιοφανοῦς. ... lile ss... χαὶ τῶν σοῦο νόμινε κατὰ τοῦ δεσπότου κινουμένων δύναται ὁ τὴν μίαν κινῆσας καταλιμπάνειν αὐτὴν καὶ τὴν ἑτέραν χινεῖν. Πρὸ ψήφου μέντοι" μετὰ γὰρ ψῆφον τῷ πάντι πράγματι «ἀντίκειται παραγραφὴ» ἡ ἰουδικάτι, ὡς βιβ. 9. τιτ. 8°. διγ. 8°. ἐν τῷ τέλει. 30

3. ’Evavrıopavodc. ᾿Ανάγνωθι τὸ γ΄. deu. τοῦ ιδ΄, (13) Sw. τοῦ [γ΄.] τιτ. καὶ τὸ τέλος τοῦ δ΄. διγ. τοῦ ἑξῆς τιτ. καὶ βιβ. 9°. cur. δ΄. καὶ τὰ ἐν αὐτῷ παραγεγραμμένα. 3 δόλον: Ζ, δοῦλον II | 6 πρότερον κτλ.: suppl nos | 13 ἐνταῦϑα: leg. ἐν τῷ τέλει | 18 ἀπονοίας: Ζ, vel sic vel ἀπρονοίας II | 24 ἀγορασϑέντι: ... v. . 7.II

x

LIB. XVIII — TIT. II (ID

1089

4. [Ei γὰρ μὴ τῷ ἐλευϑερωϑέντι οἰκέτῃ] καὶ τὸ πεκούλιον ληγατευϑῇ, οὐ Z 187 συνελευϑεροῦται αὐτῷ τὸ πεκούλιον. ᾿Επὶ [γὰρ] τῆς διαϑήκῃ διδομέν[ης] ἐλευϑερί[ας οὐ] δοκεῖ κατὰ πρό[ληψιν] συνελ[ευϑερ]οῦσ[ϑαι) τῷ οἰκέτῃ τὸ πεχούλιον, ὡς ἔγνως ἐν τῷ δὲ λεγάτις τοῦ β΄. τῶν ᾿Ινστιτούτων. 5

5.

᾿Ανωνύμου. ᾿Ανάγνωϑι Bi. λγ΄. τιτ. δ΄. (B) διγ. η΄. ϑεμ. γ΄. καὶ τ... η΄... γ΄. βιβ. Δ. καὶ τὰ ἐν αὐτῷ παραγεγραμμένα.

6. “ὥστε εἰ μὴ ἐπίτηδες, ἀλλὰ κατὰ λήϑην οὐ παρακατέχει τὰ φορτία ἣ καυτίονα μὴ ἔλαβε κληρονόμος, οὐ κατέχεται τῇ τριβουτορίᾳ. "Ev9a γὰρ ἐκ τοῦ οἰκείου δόλου μεϑοδεύεται τῇ τριβουτορίᾳ ὁ χληρονόμος, οὐκ εἰς 10 ἐκεῖνο μόνον, εἰς τὸ περιελϑὸν εἰς αὐτόν, ἐνάγεται, ἀλλὰ εἰς τὸ πᾶν φορτίον τὸ κατὰ δόλον αὐτοῦ τοῖς δανεισταῖς μὴ διαιρεϑέν. ;

M

y

,

3

,

“-

7. ᾿Ανωνύμου. ἡ ἐπι......- mExoUA.. βιβ. τ΄. XMQ lessen vy. ... su.

2

e

15.

[4

»

x

ιε΄. τιτ. α΄. ἐν τῷ τέλει]

B XVIII, 2, 10 — D XIV, 4, 10. 1. Σημείωσαι, [ὅτι ὁ ἀγοράστης], x&v δχευώ t.v ... [τῇ δὲ πεκουλίο] ἐπὶ τῷ οἰκέτῃ τῷ πραϑέντι [ἐνάγε]τ[αι), ὅμως] οὐκ ἐνάγεται τῇ τριβουτορίᾳ. Σημείωσαι [διὰ τὸ] ἀδιαστίκτως εἰρημένον ἐν τῷ προλαβόντι διγέστῳ. B. XVIII, 2, 11 — D XIV, 4, 11. 1. Τουτέστιν οὐ μόνον τῷ δεσπότῃ [δύ]ναται [συμφέρειν τὸ ἐνάγεσϑαι de] πεκχουλίο, [ἀλλὰ καὶ τῷ] ἐνάγοντι συμφέρει τὴν [δ]ε πε[κουλίο] μᾶλλον ἔσϑ᾽ ὅτε, xai μὴ τὴν τριβουτορίαν κινεῖν" καὶ τῷ δεσπότῃ γὰρ ἔσϑ᾽ ὅτε συμφέρει τὸ 3

«

Z

ἐνάγεσϑαι de πεκουλίο, δι᾿ ἧς δύναται δεδουκτεύειν τέλειον [τὸ] ὀφειλ[ό]μενον

αὐτῷ [παρὰ τοῦ d]redlouciou]...T......... εντ. . παρ. nn... 88 ..... Τῆς τριβουτορίας [μὲν γάρ] κινουμένης μόνα τὰ φορτία [εἰς δι]ανέμη[σιν ἥκει], 25 τῆς «δὲ» δὲ πεκουλίο κινουμένης οὐ μόνον τὸ πεκούλιον, ἀλλὰ καὶ τὸ φορτίον, εἰς ὃ ἐπραγματεύετο ὁ οἰκέτης, αὐτῷ [τῷ] κινοῦντι παρέχεται. c^

H

2

[IJ

"Ἰδοὺ

᾿

,

,

^

?

,

£

e

9 ἐνταῦϑα σημείωσαι, ὅτι ἐπὶ τῷ υἱῷ χώρα τῇ τριβουτορίᾳ. H

09

i

L4

>

^

m

um

J,

m

H

B XVIII, 2, 12 — D XIV, 4, 12. . Y&p σοι xal ἀνωτέρω, ὅτι μήπω διανεμήσεως ἣ δόλου τινὸς γενομένου δύνανται οἱ πεκουλιάριοι δανεισταὶ προσιέναι τῷ πραίτωρι xal αἰτεῖν γενέσθαι τὴν τῶν φορτίων διανέμησιν᾽ δόλου δὲ περὶ τὰ φορτία γενομένου δύνανται τηνικαῦτα τὴν τριβουτορίαν κινεῖν εἰς τὸ παραστῆναι τὰ φορτία καὶ διανεμηϑῆναι αὐτά. 1

3

.

x

Εἶπον

15 ὅτι —

&

mexouMo:

x

suppl.

3

nos

,

μὲ

A

| 24 μὲν γὰρ:

ὃ

haec

u

et reliqua

a

86).

suppl.

x

nos

1090

LIB. XVIII — TIT. II (ID

2. 'Qoavel ἔλεγεν᾽ οὐ δοκεῖ λαβεῖν μὲν τὸ οἰκεῖον χρέος ὁ δεσπότης τελείως, [ἐὰν μέρος μόνον] τοῦ χρέους τῶν ιε΄. νομισμάτων παρὰ τοῦ οἰκέτου ὀφειλο- Z 188 μένων ἀναλαβῇ τὴν ἀρχήν, οὔτε δοκεῖ τὸ οἰκεῖον ἀποπληρωϑῆναι χρέος, κἂν τὰ [δέκα] ἔλαβε. Σημείωσαι δέ, ὅτι τότε ὁ δεσπότης ἐναγόμενος τῇ δὲ πεκουλίο 5 δύναται ὑπεξαιρεῖν καὶ τὸ προφάσει τῆς τριβουτορίας τισὶν ὀφειλόμενον, ὅταν ἔτυχε κομμιτευομένη κατ᾽ αὐτοῦ ἣ τριβουτορία, τουτέστιν ὅταν διελὼν ἤδη τὸ φορτίον καὶ δόλ.. ταύτην ..... enoL.. ἐν αὐτῷ περὶ τὴν τῶν φορτίων διανέμησιν ἤδη γέγονε 90A... B XVIII, 2, 13 -- CIV, 26, 1. 10 1. Θεοδώρου. Ὑπεξουσίου ἐπιτροπεύοντος κατέχεται ὁ πατὴρ αὐτοῦ τῇ de iv ῥὲμ βέρσο [καὶ de πεκουλίο. 'E&v δὲ ὁ ὑπεξ]ούσι[ος] υἱὸς κατὰ γνώμην τοῦ πατρὸς αὐτοῦ βουλευτὴς ἐγένετο καὶ τότε προβ[άληται] ἐπίτροπ[ος παρὰ τῶν στρατηγῶν], ἐνάγεται ὁ πατὴρ αὐτοῦ εἰς τὸ πᾶν. Μέμνησο τῆς γ΄. διατ. τοῦ παρόντος τιτ. " ἀνάγνωθι βιβ. ι΄. τιτ. λβ΄. Star. β΄. 15.

2. ER πατρὸς . 2... [de πε]κουλίο 5; IN REM BERSO [κατέχεται. Γνώμῃ) δὲ [τοῦ] πατρὸς γενόμενος βουλευτής, [εἰ] παρὰ [τῶν στρατηγῶν] ἐπίτροπος δοϑῇ, ἰσολόγως κατέχεται] ὁ πατήρ. Aoxsi γὰρ καὶ ἡ ἐπιτροπὴ λειτουργία εἶναι.

3. Δίδοται, παρὰ τῶν στρατηγῶν δηλονότι. [Καὶ γὰρ ἐν τοῖς] ᾿Ινστιτούτοις 20 ἔγνως ἐν τῷ λόγῳ τῶν ἐξκουσατιόνων, ὅτι καὶ ἡ ἐπιτροπὴ δημόσιόν ἐστι λειτούργημα. 4.

Ὃ

γὰρ χουράτωρ

ταύτῃ τῇ ἀγωγῇ

κατέχεται.

B XVIII, 2, 14 -- C IV, 26, 2. l. Θεοδώρου. Ὑπὲρ ὧν τις Ev ὑπεξιουσιότητι συναλλάσσει, εἰς ὅσον μόνον 25 εὐπορεῖ κατί[έχεται] μετὰ αὐτεξουσιότητα, εἰ μὴ ἄρα ἐγγυησάμενος τὸν ἴδιον πατέρα γέγονεν αὐτοῦ κληρονόμος. Τότε γὰρ καὶ μετὰ αὐτεξουσιότητα εἰς τὸ πᾶν ἐνάγ[εται], ὡς διαστίζει ἡ η΄. διατ. τοῦ παρόντος τιτ. Καὶ πάνυ ἀδιαιPETWGE ..... 30...... Xgo.. τῇ κατὰ τοῦ χρεωστοῦντος ἀγωγῇ καὶ μὴ τῇ τῆς ἐγγύης ἐνέχεσϑαι. Μέμνησο τῆς β΄. dar. τοῦ κβ΄. Tu. τοῦ β΄. Big. 30 καὶ ἀνάγνωθι βιβ. η΄. τιτ. μ΄. διατ. α΄. Κἂν μὴ ἐκέλευ[σε τῷ οἰκέτῃ δανείσασθαι... REQ celle eene ἢ τὰ χρήμ[ατα] «ov[o9] . . . 1 τελείως: καὶ ὡς II; lacunas expl. nos | 2 τῶν ιε΄. νομισμάτων --- ὀφειλομένων: τὰ ιε΄, νομίσματα — ὀφειλόμενα II | 3 ἀναλαβῇ: ἀλλ᾽ αὐτὸς II | 17 ἰσολόγως: II, leg. lv σολιδοὺμ | 19 παρὰ: Z, κατὰ (9) II

LIB. XVHI

— TIT. II (ID

1091

B XVIII, 2, 15 — C IV, 26, 3. 1. Τὸ κατὰ πόδας. Ei καὶ μὴ ἐντελλομένης μή[τε κελ]ευ[οὐσης] μήτε ὑπο[γραφούσης] τῆς δεσποίνης τὰ χρήματα ἐπὶ δανείῳ τῷ δούλῳ Πρίσκας δέδωκας, ὅμως ἐκείνη ἣ ποσότης ἐὰν εἰς τὰ [ἐπὶ δανείῳ τῷ δούλῳ Πρίσκας 5 δέδωκας, ὅμως ἐκείνη ἡ ποσότης ἐὰν εἰς τὰ] πράγματα τῆς δεσποίνης αὐτοῦ δικαίοις δαπανή[μασιν ἀνήλωται), τῇ de iv ῥὲμ βέρσο [παρὰ τῷ δικάστῃ τῷ οἰκείῳ αὐτὴν ἔναγε] ἀπαιτῶν κατὰ τὸν τοῦ νομίμου τύπον εἴτι δειχϑῇ σοι κεχρεωστημένον. Καὶ τὸ μὲν κατὰ πόδας οὕτως. [Καί φησιν ὁ Θαλέλαιος" ὀφείλει τρακταϊσϑῆναι, ὅτι δικαίαν εἶναι χρὴ τὴν δαπάνην. Καίτοιγε ἐν 10 τοῖς δὲ ῥέβους εἶπεν, ὅτι... ἀποκαταστασ... δα... ολ.... καὶ βουλο .. .. δὲ ὅμως τοῦ δεσπότου κινεῖται lv ῥεμ βερσο. Καίτοιγε οὐδεὶς ἂν εἴποι δικαίως GATRVOVT een Youev.... 2. ees οὕτως mapayox .. Σημείωσαι, ὅτι καὶ ἣ ὑπογραφὴ τοῦ δεσπότου εἰς κέλευσιν λαμβάνεται καὶ ποιεῖ τὴν κουὸδ ἰουσου. Εἴρηται.......... 15 αὑτὸ εν... τὴν XP... ER. νον νον oda εἰ γὰρ τὸ αὐτὸ ἦν χέλευσις καὶ ὑπογραφῆ, ἣἥνχκειτο ἀν εἰπ.. ἀλλ...ν τ΄. 4R lll eee αυτ.. χέλευσις xai ὑπογρα[φὴ] ....... xai μὴ ἐν τῷ δ΄. τῶν de ῥέβους περὶ τοῦ ὑπογράψαντος δεσπότου τότε δεῖ νοεῖν, ὅτε τυχον HKATE .. eee Ζ 189 FA

ve

enn

20

τῶν

M

συμβολ..

x

Δ

2

-

,

“

L9

x

οτι.... «0

B XVIII, 2, 16=CIV, 26, 4. l. Οὕτως εἶπον: ἀπὸ συναλλαγμάτων τοῦ πατρὸς κατὰ κέλευσιν αὐτοῦ, ἵνα εὑρεϑῇ ..... τρόποις ....... v0 ... μενος ὁ παῖς τῶν συναλλαγμάτων, ἐ[πεί, εἰ μὲν] αὐτὸς ὁ παῖς συνήλλαξεν

χατὰ κέλευσιν τοῦ πατρός,

κατέχεται

μετὰ αὐτεξουσιότητα εἰς ὅσον εὐπορεῖ]. 9.

B XVIII, 2, 17 — CIV, 26, 5. 1. Τὸ κατὰ πόδας. Οὐδὲν [πρᾶγμα] κωλ[ύει] τοὺς ὑπεξουσίους, ἐὰν ὑπὲρ ἄλλων

μείζονες

[τῶν

χε΄.

ἐτῶν]. ....

6 παρὰ τῷ: abhinc lac. expl. nos | 23 ἐπεί, 27 post μείζονες multa desiderantur

εἰ μὲν: expl. nos

| 26 πρᾶγμα:..:Π|

lud

1092

LIB.

SCHOLIA

AD

XVIII

— TIT.

BASILICORVM

E COD.

MS.

PAR.

B XVIII, 2, 1 — D XIV, 4, 1. 1. Τουτέστι x&v τοσαῦτα χρεωστῆται 56 ἐν τῷ πεκουλίῳ, χώρα τῇ τριβουτορία. 2.

Σημείωσαι"

II (P)

GR.

LIB. XVIII

TIT. II

1352 (P).

ὁ δεσπότης ὥστε μὴ ἀπομεῖναί τι Hb II 232

καὶ τὸ ἀνέχεσϑαι εἴδησις λέγεται.

B XVIII, 2, 2 — D XIV, 4, 2. 1. Τουτέστι ἐὰν ἁρμόζῃ τῷ δεσπότῃ ἢ τῷ πατρί᾽ πολλάκις γάρ εἰσί τινα ἐν τῷ ὑπεξουσίῳ υἱῷ, ἅτινα οὐ προσπορίζονται τῷ πατρί, οἷον τὰ καστρέσια 10 πεκούλια᾽ πολλάκις δὲ καὶ ἐν τῷ βοναφίδε δουλεύοντι, ἅτινα μή εἰσι ἐξρὲμ τοῦ

δεσπότου

ἣ ἐξοπέρις

σούοις.

B XVIII, 2, 3 — D XIV, 4, 3. l. Τουτέστι πρώξιμος noußeprare: ζήτει (kB. ιγ΄. τιτ. α΄. χεφ. un σοι ἐναντιωϑῇ, καὶ βιβ. τ΄. τιτ. γ΄. κεφ. ι΄. 15.

28.

De

β΄. καὶ

tributori«a».

B. XVIII, 2, 5 — D XIV, 4, 5. l. Ζήτει τιτ. α΄. κεφ. γ΄. 98g 0 ., ἐν ᾧ μάϑῃης, ὡς ἀπὸ μόνων τῶν προσφόρων ἀγωγῶν τῇ προστασίᾳ ζημιοῦται ὁ προβαλλόμενος. 2.

Τουτέστιν ὁ πατὴρ ἣ ὁ δεσπότης ὁϑενδήποτε χρεωστεῖται.

Hb II 233

22

B XVIII, 2, 6 — D XIV, 4, 6. l. Τό 'προλαμβάνων᾽ νόησον ‘Ev τῇ τούτου τοῦ βιβ.

ψήφῳ

προλαμβάνων᾽,

ὡς

τιτ.

ε΄. HbII 284

B XVIII, 2, 7 — D XIV, 4, 7. l. 25

238.

[Ζήτει το]ῦ α΄. Bıß. &k8. B. «τιτ. γ΄.» κεφ. «ρ»λα΄. Ὑπεξαιρῶν

uou τὸ ἴδιον χρέος.

6 sch. 2 adser. man. rec. | ἀνέχεσϑαι: ἐνέχεσϑαι P | 10 δουλεύοντι: δούλῳ P (o in ras. in spatio + 6 litterarum erasarum) | 17 tır.: τίτλος (sic) P | 21 προλαμβάνων (ὡς): προλαμβάνειν P | 24 initium huius sch. legi non potest in pagina ultima codicis madore corrupta

LIB. XVIII — TIT. II (P) B XVIII,

18$.

2, 8 —

D XIV,

Οὐ μὴν ὁ ἀγοραστῆς,

4, 8.

ὡς κεφ. δ΄.

B XVIII, 2, 13 — CIV, 26, 1. 1. Bip. δ΄. τοῦ Κώδικος τίτλος xc'.

κεφ.

α΄.

1093

1094

LIB. XVIII — TIT. III (Il)

SCHOLIA

AD

BASILICORVM EX

APOGRAPHO

LIB. XVIII TIT. III II

B XVIII, 3, 1 — D XIV, 5, 1l. l. ..... [προ νερεδιτα]ρία πάρτε καταδικάζεσϑαι. Διὰ τοῦτο ἀναγκαίως Z 190 5 ἐμνήσϑη τῆς χουὸδ ἰοῦσο καὶ τῆς δὲ πεκουλίο δεῖξαι βουλόμενος ἐπὶ πασῶν τούτων χώραν ἔχουσαν τὴν εὐεργεσίαν αὐτοῦ, τουτέστι καταδικαζόμενον εἰς ὅσον εὐπορεῖ μετὰ τὴν αὐτεξουσιότητα τὸν ὑπεξούσιον. Οὗτος γὰρ καὶ μόνος ἐστὶν αὐτῷ σκοπὸς καὶ ἐν τῷ παρόντι τιτ. δεῖξαι τοὺς ὑπεξουσίους,

εἰς ὅσον εὐποροῦσιν 10 αὐτεξουσιότητα.

7) προ

νερεδιταρία

πάρτε

καταδικαζομένους

ὡς εἶπον,

μετὰ

τὴν

2. Εἰ καὶ ἐπιλείψουσιν αἱ ἀνωτέρω ἀγωγαί, τουτέστιν ἡ ἐξερκιτορία καὶ ἡ τριβουτορία- τυχὸν γὰρ οὔτε μάγιστρος ἦν, ἵνα χώραν λάβῃ ἡ ἐξερκιτορία, οὔτε ἰνστιτούτωρ, ἵνα ἁρμόσῃ ἡ ἰνστιτουτορία, οὔτε ἐπραγματεύετο εἰς τὸ πεκούλιον εἰδήσει πατρός, ἵνα κινηϑῇ τριβουτορία. ss

B XVIII 3, 2 — D XIV, 5, 2. 1. 'O [ev] ὑπεξουσιότητι συναλλάξας εἰ ἐμαγκιπάτος ἣ ἐξνερεδάτος γένηται, εἴτε κελεύσει τοῦ πατρὸς συνήλλαξεν εἴτε μή, ὁπουδήποτε ἐγράφη τὰ τοῦ συναλλάγματος, καῦσα κογνίτα εἰς ὅσον εὐπορεῖ καταδικάζεται. Ταῦτα μέν, κἂν χωρὶς ἐμαγκιπατίονος αὐτεξούσιος γένηται, ἢ εἰς ϑέσιν δοϑῇ, εἰ καὶ 20 τελευτήσῃ ὁ [φυσικὸς] πατήρ, κἂν μὴ EXHEREDATOS, ἀλλ᾽ εἰς ἐλάχιστον μέρος 7) κληρονόμος. ᾿Εναχϑεὶς ὑφ᾽ ἑνὸς οὐχ ὑπεξαιρεῖ τὰ τοῖς ἄλλοις κεχρεω- Ζ 191 στημένα, εἰ μὴ Y; πριβιλεγιάτοι ὦσιν ἣ μετὰ αὐτεξουσιότητα αὐτῷ συνήλλαξαν. Ei δὲ εἰς ἐλάχιστον μέρος γραφῇ κληρονόμος, ἐν τῷ δανειστῇ ἐστι, εἴτε προ νερεδιταρία πάρτε ϑέλει κινεῖν εἴτε εἰς τὸ müv' καὶ τότε δὲ ἐσϑ᾽ ὅτε εἰς ὅσον 25 εὐπορεῖ καταδικάζεται. Ταὐτόν ἐστι, κἂν ἀπὸ δελίκτων ἐνάγει εἰς ὁλόκληρον αὐτῷ ἔχει γὰρ τοῦτο τὸ προνόμιον. 2. Στεφάνου. Τὸ ‘Epır’ ἐνεργητυκὸν ἔσϑ᾽ ὅτε μέλλοντα [ἢ] ἐνεστῶτα χρόνον δηλοῖ, ὡς 6 Πομπώνιος ἐν τῷ ν΄. βιβ. «τιτ. t6.» διγ. «ρχγ΄.» φησίν.

16 εἰ: Z, 311 | 17 ὁπουδήποτε — συναλλάγματος: Zach. Verba ‚ea res redacta fuerit" perperam intellexisse scripturam redigendo, nisi forte aliam lectionem ob AI | 23 εἰ δὲ el; xvX.: Zach. adnotat: Haec ultima,

cum

1.4 ὃ 2 conveniunt

adnotat: Cyrillus vapulat. videtur de contractu in oculos habuit | 19 εἰ: Z, si lectio sana est, parum

| 27 ἐνεργητικὸν: ev... ἔργον II

LIB. XVIII — TIT. III (ID

1095

ὧι

3. ᾿Ανωνύμου. Ἔν τούτῳ τῷ διγ. τὸ “Epır’ παρῳχημένον χρόνον δηλοῖ. Μὴ ϑαυμάσῃς᾽" τῶν γὰρ γ΄. χρόνων ἐστὶ σημαντικὸν τὸ "pur, ὡς βιβ. νβ΄. (50) τιτ. ς΄. (16) διγ. ρχς΄. (123). 4. Στεφάνου. Τί γάρ, ὅτι πατρίκιος ἣ ἐπίσκοπος γέγονεν; “Ὅτι μὲν γὰρ ἡ πατρικιότης αὐτεξουσίους ἀποτελεῖ, ἅμα τε καὶ τὰ βασιλικὰ δέξηται συμβόλαια ἤτοι κωδικίλλους, ἐν τῷ ιβ΄. ἔγνως τιτ. τοῦ α΄. τῶν ᾿Ινστιτούτων. τι δὲ καὶ ἡ ἐπισκοπὴ ὁμοίως αὐτεξούσιον ποιεῖ, μανϑάνεις Ev τῇ μετὰ τὸν Κώδικα νεαρᾷ διατάξει [πα΄.]. ,

»

1

e

Ὅ

P

δὲ

x

ς

H

Σ

x

ς

-

,

,

»

5

-

,

,

^

m

9a

,

,

,

t

^

x

5. Στεφάνου. Τοῦτο νόησον, ἔνϑα μὴ ἐξωτικῷ ἐδόϑη εἰς ϑέσιν, ἀλλ᾽ ἐχείνῳ, εἰς ὃν μετεφέρετο τὸ iv ποτεστάτε᾽ ἐπεὶ οὐδεμίαν ἡ Years εἰσάγει διαφοράν, μὴ ἐναλλα[γείσης] αὐτοῦ τῆς καταστάσεως, ἀλλ᾽ ἔτι μείναντος ὑπὸ [τὴν] τοῦ φυσικοῦ πατρὸς ὑπεξουσιότητα.

1

e

2

e

6.

3

oO

25

Στεφάνου. Ei γὰρ μὴ τελευτήσῃ, ἀλλ᾽ ἔτι περίεστιν ὁ φυσικὸς πατὴρ τοῦ δοϑέντος εἰς θέσιν παιδός, οὐ μιμεῖται τὸν ἐξνερεδάτον υἱόν, ἐπειδὴ ἀ[δηλόν] ἐστιν, εἰ μέλλει τι ἔχειν τῶν τοῦ φυσικοῦ πατρὸς ἐμαγκιπάτος ὡς εἰκὸς γενόμενος ἐκ τοῦ πατρὸς τοῦ ϑετοῦ. Má[9]e Y&p: ὁ ἐξωτικῷ δοϑεὶς εἰς ϑέσιν, [εἰ μ]όνον ἣ ϑέσις συνίσταται, οὐδὲν δίκαιον ὡς παῖς ἐπὶ τοῦ φυσικοῦ ἔχει διαδοχῆς (βλέπε, πῶς εἶπον οὐδὲν δίκαιον ἔχει ὡς παῖς: ὡς κογνάτος γὰρ διὰ τῆς UNDE COGNATI καλεῖται διακατοχῆῇς, ἐὰν [ἐν] τῇ ϑετῇ φαμιλίᾳ μείνῃ μέχρι τῆς τελευτῆς τοῦ φυσικοῦ πατρὸς καὶ ἐὰν μετὰ τὴν τοῦ φυσικοῦ πατρὸς τελευτὴν γένηται τῇ τοῦ ϑετοῦ πατρὸς τελευτῇ ἐμαγκιπάτος, ὡς ἔγνως ἐν τῷ α΄. τιτ. τῆς γ΄. τῶν ᾽Ἴνστιτ.), λυϑείσης δὲ δι’ ἐμαγκιπατίονος τῆς ϑέσεως ἐν τῇ ζωῇ τοῦ φυσικοῦ πατρὸς τὸ lv ποτεστάτε πρὸς τὸν φυσυκὸν ἀνατρέχει πατέρα, ὡς ἀνήνεκται βιβ. η΄. τοῦ Κωδ. τιτ. μζ΄. διατ. ι΄. 7.

᾿Ανωνύμου.

Φυσικῷ

γονεῖ, ὥστε καὶ μετελϑεῖν τὸ ἰν ποτεστάτε.

8. Τυχὸν εἰς ἔλαττον τοῦ ἡμίσεως μέρους ἐγράφη παρὰ τοῦ πατρὸς κληρονόμος. Ei γὰρ ἔνϑα μέρους πρόχειται μνήμη, οὐ προσδιώρισται δὲ τὸ πόσον, ἥμισυ φαίνεται μέρος, ὡς [ἐν τῷ γ΄.] τῶν 9e [ἰουδικίις βιβ. τιτ. α΄.] διγ. μγ΄. ὁ Οὐλπιανὸς [καὶ] ἐν τῷ ν΄. τῶν Διγ. βιβ. τιτ. [τς΄.] διγ. ρξδ΄, φησίν, εἰκότως ἐλάχιστον ἂν εἴη μέρος τὸ ἔλαττον τοῦ ἥμισυ. 9. Εἰ μὲν γὰρ μετὰ [SE] τὴν αὐτεξουσιότητα [εὐθὺς ἐνάγεται ὑπὸ τῶν] πεχουλιαρίων χκρεδιτόρων, [εἰς ὅσον εὐπο]ρεῖ καταδικάζ[εται)" εἰ [δὲ μετὰ ,

πολλοὺς] U

,

,

Ld

3

€

,

ἐνιαυτούς, τότε οὐχ εἰς ὅσον εὐπορεῖ, ἀλλ᾽ 3

,

,

5»

,

[d

»

^

>

3

2

εἰς ὁλόκληρον 3

ε

,

t

καταδικά,

ζεται, [ὡς διγ. 8°. εἴρηται]. 17 9: Z, εἰ II | 19 διακατοχῆς: Ζ, δὲ διακατοχὴ ID | 27 προσδιώρισται: διόρισται II | 32 δὲ μετὰ πολλοὺς: suppl. nos. | 33 ἐνιαυτούς: ἐν αὐτῷ II SCHELTEMA,

Basilica,

V.

17

προσ-

\

1096

LIB.

XVIII — TIT.

ΠῚ

(ID

σι

10. [’Evevrıo]pavoüc. ᾿Ανάγνωθι διγ. δ΄. ϑεμ. ε΄. Δηλονότι [δὲ] καῦσα χογνίτα. Ἔν τῇ β΄. διατ. τοῦ χς΄. τιτ. τοῦ δ΄. βιβ. τοῦ Κωδ. ἀδιαστίκτως [εἴρηται τὸν υἱὸν οὐκ] εἰς ὁλόκληρον ἐνάγεσϑαι. B XVIII, 3, 3 — D XIV, 5, 3. l. Σημείωσαι, ὅτι οὐ μόνον ὅτε κινοῦμεν τὴν δε πεκουλίο κατὰ τοῦ πατρός, Z 192 ἀλλὰ καὶ ὅτε αὐτὴν τὴν ἐκ τοῦ συναλλάγματος ἀγωγὴν κατὰ τοῦ ὑπεξουσίου, βελτίων ἐστὶν ὁ προλαμβάνων. γάρ σοι καὶ ἐν τῇτῇ τριβουτορίᾳ, μ . Εἶπον γὰρ τρ eu, ὅτι ὁ προλαμβάνων [τὸ] πεκούλιον βελτίων ἐστὶ τῶν λοιπῶν πεκουλιαρίων δανειστῶν, 1

e

/

^

,

Hd

,

x

m

-

L

M

ἔνϑα μὴ περὶ τὴν προκάταρξιν, ἀλλὰ περὶ τὴν καταδίκην τοὺς ἄλλους προέλαβε δανειστάς᾽ τοῦτο γὰρ [εὑρήσεις] ἐν τῷ ἑξῆς βιβ. τιτ. α΄. διγ. ι΄. 2. ᾿Ανωνύμου. Τοὺς πριβιλεγιάτους μανϑάνεις εἰς Bi. κγ΄. τιτ. γ΄. διγ. ξγ΄. (62), οε΄. (74) xat βιβ. μβ΄. τιτ. ε΄. διγ. ιζ΄. καὶ ἕως τοῦ xe'. διγ. καὶ βιβ. ιε΄. τιτ. α΄. διγ. νβ΄.

15

20

3. Γυνὴ γὰρ τυχὸν ἣν 7; καὶ μνηστὴ 7; προῖκα ὀφειλομένη καὶ ἡ μνηστὴ γὰρ ἐπιδεδωκυῖα πρᾶγμα λόγῳ προικὸς καὶ τῶν γάμων μὴ παρακολουϑησάντων πριβιλεγιάτα ἐστὶ καὶ ἔχει προνόμιον ἐν ταῖς περσοναλίαις, ὡς ὁ Οὐλπιανὸς. ἐν τῷ ν΄. Bi. τῶν Διγ. sv. ιζ΄. (D 42, 5, 17) φησίν. Εἰ δὲ ϑέλεις τὰ πρεβιλέγια. κρεδιτόρων μαϑεῖν, ἀνάγνωθι τὰ ὑποκείμενα διγ. τῷ εἰρημένῳ βιβ. xoi vr. (42, 5). Οἴδας δὲ μαϑὼν ἐν τῷ ε΄. διγ. τοῦ προλαβόντος «τιτ.», ὅτι ὁ λαβὼν εἰς ἐνέχυρον αὐτὸ τὸ φορτίον, εἰς ὃ ἐπραγματεύετο ὁ οἰκέτης, καὶ αὐτοῦ τοῦ πατρὸς προτιμᾶται: καὶ ὁ δανείσας εἰς ἀνανέωσιν οἰκίας πριβιλεγιάτος ἐστὶ δανειστής, ἔχει δὲ καὶ σιωπηρὰν ὑποθήκην ἐπὶ τῷ ἀνανεωθϑέντι οἴκῳ, ὡς. ὁ Παππιανὸς ἐν τῷ α΄. τῶν ᾿Αντιπαππιανοῦ μονοβιβλίων τιτ. β΄. dry. α΄. φησίν. €

x

4. 25

τῶν

>

-

,

^

,

m

;

,

,

f

Σημείωσαι, ὅτι ol μετὰ τὴν αὐτεξουσιότητα συναλλάξαντες προτιμῶνται. ἐν ὑπεξουσιότητι

συναλλαξάντων.

5. Τοῦ ᾿Εναντιοφανοῦς. 'Ev τῷ «ι»9΄. διγ. τοῦ α΄. «τιτ.» τοῦ μβ΄. βιβ. ἀπὸ πάντων τῶν μέχρις εὐπορίας καταδικαζομένων μόνον τὸν ἀπὸ δωρεᾶς, ἐνεχόμενόν 30

φησι

τὰ

τοῖς

ἄλλοις

ὀφειλόμενα

ὑπεξαιρεῖν.

ὑποδεξάμενος προῖκα μέχρις εὐπορίας καταδικάζεται ἑτέρου χρέους, ὡς βιβ. κδ΄. τιτ. γ΄. διγ. νγ΄.

Καὶ

μὴ

6 ὑπεξούσιος

ὑπεξαιρουμένου.

6.

Τῇ INTRA ANNUM DE PECULIO τῇ ἁρμοσάσῃ κατὰ τοῦ πατρός: καὶ μὴ ϑαυμάσῃς ἐνάγεσϑαι αὐτὸν παρὰ ἑαυτοῦ τῇ δὲ πεχουλίο. Τοῦτο γὰρ ἐπὶ. οἰκέτου κεῖται σαφῶς ἐν τῷ ἑξῆς βιβ. τιτ. α΄. διγ. γ΄. 9 περὶ τὴν καταδίκην: Z, μετὰ τὴν δίκην II | 11 ᾿Ανωνύμου: cf. infra p. 1142 1. 10 | 31 τῇ (INTRA): Z, τὸ II | INTRA ANNUM DE PECULIO: quo pertineat hoc scholium non liquet

LIB. XVIII — TIT. 1Π| (ID

1097

B XVIII, 3, 4 — D XIV, 5, 4. 1. Τί γάρ, ὅτι οὐκ εἰς ἐλάχιστον μέρος ἐγράφη κληρονόμος, ἀλλ᾽ εἰς τὸ ἥμισυ τυχόν, οὐκ ἀρκεῖ δὲ τοῦτο αὐτὸ τὸ μέρος ἀποπληρῶσαι τοὺς ἐν ὑπεξουσιότητι αὐτῷ συναλλάξαντας; Οὕτω Δωρόϑεος ὁ μακαρίτης. 2. Τυχὸν γὰρ [oo] μετὰ πολὺν χρόνον τοῦ γενέσϑαι αὐτὸν αὐτεξούσιον κινοῦσιν οἱ πεκουλιάριοι δανεισταί. Τότε γὰρ iv κουάντουμ φάκερε ποτέστατ ὀφείλει καταδικάζεσϑαι, ὅταν «οὐ» μετὰ πολὺν τῆς αὐτεξουσιότητος χρόνον ἐνάγεται, ὡς μανϑάνεις ὑποκατιὼν ἐν τῷ παρόντι διγ.

10

3. Σημείωσαι, ὅτι ἀδιαστίκτως, τουτέστιν ἐπὶ στρίκτας καὶ βόνα φίδε ἀγωγῆς, λέγει τὸν ψευσάμενον κατέχεσϑαι, ἰδικῶς καὶ εἰπόντα ἑαυτὸν αὐτεξού- Z 193 otov ὅτε συνήλλαξε. Μὴ ἐναντιωϑῇ δέ σοι τὸ κείμενον ἐν τῷ ς΄. τούτου τοῦ τιτ., ἀλλ᾽ ἀνάγνωθι τὴν ἐκεῖσε κειμένην παραγραφήν. 4. Σημείωσαι δέ, ὅτι ἐπὶ ἁμαρτημάτων οὐκ (v κουάντουμ φάκερε ποτέστατ, ἀλλ᾽ εἰς ὁλόκληρον ὁ ὑπεξούσιος μεϑοδεύεται. 5. IN

Σημείωσαι: QUANTUM

τὸ προνόμιον

FACERE

POTEST

τοῦ ἐν ὑπεξουσιότητι αὐτὸν

συναλλάξαντος,

χαταδικάζεσϑαι,

οὐ

δίδοται

ὥστε τοῖς

κληρονόμοις αὐτοῦ.

20

6. Στεφάνου. Ἑρμηνεύων, τί ἐστι [τὸ] χ[αῦσα κ]όγ[νιτα), ἐπιφέρει] λέγων᾽ εἰ γὰρ μετὰ πολλοὺς ἐνιαυτούς" πολλοὺς δὲ λέγει [τοσούτους, ὧν] ἐντὸς ἠδύνατο περιποιήσασϑαι. Οὕτω καὶ Δωρόϑεός φησιν ὁ μακαρίτης. 1. "Ἔστι δεκέρτους ἀπατηϑείς, ὅταν τυχὸν ὁ] πατὴρ προσεποιεῖτο πολύ τε καὶ εὔπορον εἶναι τὸ τοῦ ὑπεξουσίου πεκούλιον. ARESTUS γὰρ ἑαυτὸν ἠπάτησε περὶ τὴν ποσότητα. Τῷ μὲν [ἀ]ρέστυ ἔχει [ὁμοίως τὸ CI]RCUMSCRIPTUS.

25

8. [Πολλά, [τουτέστι] Δωρόϑεος ὁ μακαρίτης.

ὧν

ἐντὸς

ἠδύνατο

περιποιήσασϑαι.

Οὕτω

καὶ

9. Κυρίλλου. 'O ἀντὶ QUOD IU κινήσας δεπεκουλίο οὐκέτι κινεῖ QUOD IU«SSU» δι’ αὐτό, εἰ μὴ ἀπατηϑεὶς ἐκίνησεν. 10. ᾿Ανάγνωθϑι τὸ β΄. ϑεμ. τοῦ δ΄. Guy. τοῦ δ΄. τιτ. τοῦ 9'. βιβ. καὶ τὰ ἐν αὐτῷ παραγεγραμμένα.

18 ἑρμηνεύων: ἑρμηνεύει II 22 29

|

19 λέγων: λέγει II

ARESTUS: unde depravatum sit nescimus | post παραγεγραμμένα complura desiderantur

| 21 δεκέρτους: i. e. deceptus 24

sch.

8:

cf.

supra

sch.

6

| |

1098

LIB. XVIII — TIT. IV (ID

SCHOLIA

AD

BASILICORVM EX

LIB. XVIII

APOGRAPHO

TIT. IV

II

B XVIII, 4, 1 — D XIV, 6, I. ]. ..... [ἐπὶ ἐλ]πίδι τοῦ μετὰ τελευτὴν τοῦ πατρὸς τοῦ δανεισαμένου Z 194 5 ἀναλαβεῖν ἐπὶ ἀδήλῳ ἐδάνεισεν, ὅτι προτελευτᾷ τοῦ παιδὸς ὁ πατὴρ T) καὶ προτελευτῶν οὐ ποιεῖ αὐτὸν ἐξνερεδάτον. Μὴ νόμιζε, ὅτι ἐπὶ ἐλπίδι καὶ μόνον τοιαύτῃ δανείζων ὑπεξουσίῳ ὑποπίπτει τῷ δόγματι: πᾶς γὰρ ὑπεξουσίῳ δανείζων εἰς χρείας, εἰς ἃς οὐκ ἐχορήγησεν ἂν ὁ πατήρ, ἐκβάλλεται τῇ τοῦ Μακεδονιανείου παραγραφῇ τινων ὑπεξῃρημένων αἰτιῶν, ἃς προϊὼν ὁ λόγος 10 διδάξει σε. Αλλως τε καὶ ὁ δανείσας ἐπὶ τῷ καὶ περιόντος ἔτι λαβεῖν τοῦ πατρὸς ἐν ἀδήλῳ πάλιν ἐδάνεισε᾽ κἂν γὰρ ἔχει πεκούλιον ἐπὶ TO φαινόμενον ὁ ὑπεξούσιος, ἄδηλον μὴ δεδαπάνηται τοῦτο χρέεσι πατρικοῖς. >

bd

3

M

3

m

x

2

[4

Σ

>

>

bd

,

,

,

>

e

x

2

bel

>

,

,

.

^

a

^

M

,

*

μὲ

γῇ,

Σ

€

^5

᾿

2

x

a

,

x

x

*

x

,

,

2. Τῆς τοῦ πατρὸς ἐλπιζομένης τελευτῆς" εἰς τὴν τοῦ χρέους ἀπόδοσιν. Τοῦτο δὲ πάλιν πρὸς τὴν πρόληψιν νόησον καὶ τὸ νομίζεσθαι κατὰ πρόληψιν 18 τὸν τῷ ὑποκειμένῳ ὑπεξουσίῳ δανείζοντα μετὰ τὴν τοῦ πατρὸς τοῦ ὑπεξουσίου τελευτὴν ἐλπίζειν τὴν τοῦ χρέους &móX(Qpiw: ἐπείτοιγε el ἐγνωσμένον ἦν τῷ δανειστῇ, HD ὅτι πρὸς ἐπιβουλὴν καὶ ἀναίρεσιν τοῦ πατρὸςp ἐλάμβανε τὰ δανειζόμενα χρήματα ὁ ὑπεξούσιος, τότε οὐ μόνον αὐτὸς ὁ ὑπεξούσιος, ἀ 'Ξλὼν δηλονότι x

3

τὸν πατέρα,

,

ἀλλὰ

4

Ead

,

καὶ ὁ κατὰ

5

τοῦτον

Hi

»"n

3

δανείσας

Hi

,

τὸν τρόπον

,

ZI

x

xai οὕτως

20 ἐγγυησάμενος τῇ κατὰ τῶν πατροκτόνων τιμωρίᾳ καϑυποβάλλεται, Οὐλπιανὸς ἐν τῷ μη΄. Bi. τῶν Διγ. τιτ. 9. διγ. ζ΄. φησίν.

^

αὐτὸν

ὡς

ὁ

3. Δούλου γενομένου τοῦ πατρὸς ἐρρωμένως δανείζεται εἰς ἀνάρρυσιν αὐτοῦ, ὡς ἡ μετὰ τὸν Κωδ, περὶ ἐξνερεδάτων pe’. (115) νεαρὰ Yen. κα΄. 4. Τοῦ γὰρ πατρὸς παρὰ τοῖς πολεμίοις τελευτήσαντος δοκεῖ ὁ υἱὸς SUI 25 IURIS. τῇ τοῦ πατρὸς αἰχμαλωσίᾳ γεγενῆ[σϑαι], καὶ ὡς πρὸς αὐτεξούσιον τοῦ δανείου γενομένου ἀργεῖ ἣ παραγραφή. Γενόμενος γὰρ αἰχμάλωτος 6 πατήρ, εἰ μὲν émavéA9y, παρὰ τῶν πολεμίων, ἀναλαμβάνει δικαίῳ τοῦ ποστλιμινίου τὸ τοῦ παιδὸς lv ποτεστάτε, ὡς urs δοχεῖν αἰχμάλωτον ἐν τῷ μεταξὺ γεγενῆσϑαι: εἰ δὲ διάγων παρὰ τοῖς πολεμίοις [τε]λευτ[ἡσῃ)], 80 δοκοῦσιν

οἱ τούτου

παῖδες

καιροῦ τοῦ αἰχμάλωτον Big. α΄. τῶν ᾿᾽Ἶνστιτ.

οὐκ ἐκ τοῦ

γεγενῆσϑαι,

καιροῦ

τῆς τούτου

αὐτεξούσιοι,

τελευτῆς,

ὡς ἔγνως ἐν τῷ

ἀλλ᾽

ἐκ

ιβ΄. v.

8 χρείας, εἰς ἃς: Z, χρόνους, εἰς οὖς II | 16 χρέους: Ζ, χρεώστου (?) II | 18 τότε: Z, τοῦτο II | 22 δούλου γενομένου τοῦ πατρὸς: τοῦτο γὰρ τοῦ mp^... 1l | 23 pe'.: vel sic, vel pc’. vel ρι΄.II | κα΄.: vel sic vel x9'. II | 24 sur ıurıs: dubium

e

LIB.

XVIII

— TIT.

IV (ID

1099

5. [Αὐτεξούσμψιος κατὰ ἀδρογατίονα διδοὺς [ders πατρὶ] ἑαυτόν, δύναται κατὰ τῆς ϑέσεως [ἀποκα]ταστῆναι καὶ γίνεσθαι αὐτεξούσιος [παρὰ τοῦ] ϑετοῦ πατρὸς ἐμαγκιπάτος γενόμενος. Τοῦτο νόησον, ἔνϑα ἐλάττων ὧν τῶν [κε΄. ἐνιαυτῶν κατὰ ἀδρογατίονα] δέδωκεν αὑτὸν καὶ [ἠπατήϑη καιρῷ] τῆς ϑέσεως. [Τοῦτο] γὰρ ἔγνως ἐξ ὧν ὁ Οὐλπιανὸς ἐν τῷ δ΄. τῶν Πρώτων βιβ. τιτ. δ΄. διγ. γ΄. φησί. Καὶ μὴ συναρπαγῇς ἐξ ὧν ὁ Παπιανὸς ἐν τῷ α΄. Buß. τιτ. [ζ΄.] διγ. As’. (32) φησίν, καὶ μὴ ἐπὶ πουπίλλου μόνου δέξῃ τὸ [slpm]uévov: Ζ 195 ,

,

!

M

A

Ld

>

kA

€

x

3

fad

,

οὔτε γὰρ μόνον ἐπὶ πουπίλλου, ἀλλὰ [xai ἐπὶ] παντὸς ἐλάττονος, περιγραφέντος »

A

P

2

x

[4

>

^

τ

5

*

x

Σ

,

/

[μέντοι] περὶ τὴν ϑέσιν, χώραν ἔχει τὸ νόμιμον. 10

6. [Υἱοϑετηϑεὶς] ἀποκαϑίσταται περιγρα[φείς], ὡς [βιβ.] 8°. τιτ. δ΄. διγ. [Y- ᾿Ανάγνωθϑι Big. α΄.] τιτ. ζ΄. Sw. DB'.]d. sees τιν ννννν lop... τὸν ἔμπρακτον ὕπαρχον καὶ στρατηγὸν καὶ ὑπατεία, πατρικιότης ἣ ἐπισκοπὴ ὑπεξουσιότητος ἐλευϑεροῖ. Περὶ δὲ τοῦ ἔχοντος κανστρέσιον πεχούλιον ὑπεξουσίου ἀνάγνωϑι βιβ. δ΄. ccr.

15

m’. ,

(28)

dar.

ὑστέραν ε

,

καὶ

x

χιλ....

RATTE

een

8. Σημείωσαι, ὅτι οἱ ὑπεξούσιοι [εἰς] τὸ κανστρέσιον πεκούλιον αὐτεξούσιοι εἶναι νομίζονται. Οἶδας γάρ, ὅτι καὶ διατίϑεσϑαι δύνανται [εἰς] αὐτό, [καὶ]

δύνανται περιόντες ἐχποιεῖν τὰ τοῦ χανστρεσίου βιβ. ιβ΄. τοῦ Κωδ. τιτ. λς΄. διατ. β΄. 20

25

πεχκουλίου,

ὡς

B XVIII, 4, 3 — D XIV, 6, 3. 1l. Κυρίλλου. Ei νομίσας αὐτεξούσιον οὐ κατὰ ἁπλότητα ἄγνοιαν νόμου δανείσω, οὐ χώρα τῷ δόγματι, ὥσπερ ἐπὶ τελώνου [Ei] μέν[τοι] ἄνηβος τοῦ ἐπιτρόπου ἄνευ δανείσῃ ὑπεξουσίῳ, ἣ x&v ἔχῃ λιβέραν πεκουλίου διοίκησιν, οὐ μεταφέρει δεσποτείαν᾽ εἰ δὲ ἀποκαϑίσταται.

ἀνήνεκται

οὔτε κατὰ ὑπεξουσίου. ὑπεξούσιος, «2 ὁ ἐλάττων],

2. Στεφάνου. Τί γάρ, ὅτι ἑώρα αὐτὸν πεμπίζοντα xa9' ἑκάστην καὶ ἐκ τούτου ὑπενόησεν αὐτὸν αὐτεξούσιον εἶναι; Αὕτη γὰρ VANA SIMPLICITAS [οὐ] συγγινώσχεται.

30

3. Τί γάρ, ὅτι ἑώρα αὐτὸν συναινοῦντα τοῖς νουπτίοις τοῦ ἰδίου υἱοῦ καὶ ἐκ τούτου ὑπενόει αὐτὸν αὐτεξούσιον ἀγνοήσας τὸν νόμον, ὅτι ἐγγόνου [γαμοῦν]τος βούλεται νόμος xai τὸν πατέρα συναινεῖν, [ὡς] ὁ Οὐλπιανὸς 1 αὐτεξούσιος: ...'. vov II | 3 àv: Z, ἂν II. | 4 κε΄. ἐνιαυτῶν: haec et reliqua suppl. nos | 23 εἰ μέντοι: Ζ, nA μεν. HIT | ὑπεξούσιος: Ζ, ὑπεξουσίῳ II | 24 δὲ ὁ ἐλάττων: Ζ, 8 0A... (?) II | 29 συναινοῦντα τοῖς νουπτίοις: λαυαίνοντα τῶν νουμμῶν II | 31 Οὐλπιανὸς: immo Paulus

1100

LIB.

E

M

3

-

XVIII

— TIT.

H

IV (ID

?

,

1,

\

x

x

ἐν τῷ de σπονσαλίβους μονοβιβ. τιτ. β΄. Su. ı5’. φησί; Δυνατὸν δὲ καὶ ἄλλως ϑεματίσαι τὴν τοῦ νόμου ἄγνοιαν οἷον ὑπόϑου, ὅτι ἔγγονος ἦν ὁ δανεισάμενος, [ἐν ᾧ]Ὁ] χώραν χώραν ἔχει ἔχει τὸτὸ δόδόγμα καὶ ὶ aussen ἃ qxnow ὁ Οὐλπιανὸ ὥς Οὐλπιανὸς ἐν τῷ ιδ΄. Bw. τοῦ παρόντος vtr. “Ὑπόϑου οὖν, ὡς εἶπον, ὅτι ἐγγόνου ὄντος 5 τοῦ δανεισαμένου ἐτελεύτησεν ὁ τούτου πατήρ, καὶ τὸν δανειστὴν λέγοντα, ὅτι

,

mM

ἐνόμιζε,

ὅτι

,

€

τελευτήσαντος

1

e

ὁ πάππος. Καὶ σημείωσαι, δὲ τῷ ....«Ὁὐνννννννν

3

€

XA

€

8

€

€

5. τοῦ

m

ὃ

,

Led

20

T

πατρὸς

t

L4

αὐτεξούσιος

,

γέγονεν,

,

W

εἰ καὶ

περιῆν

πότε ἣ τοῦ νόμου ἄγνοια [οὐ] συμβάλλεται

...

4. Μὴ εἴπῃς, ὅτι ἀγωγὰς κινεῖ. Ὑπεξούσιος γὰρ οὐ δύναται σοῦο νόμινε κινεῖν χρηματικὴν ἀγωγήν, πλὴν εἰ μὴ τὸ [δοϑ]ὲν UIATICULUM πεκούλιον Z 196 En ἀλλοδαπῆς διάγων ἐδαπάνησε᾽ τότε γὰρ οὐτιλίαν δύναται κινεῖν ἀγωγήν, ὡς ὁ Οὐλπιανὸς ἐν τῷ α΄. τῶν δε ἰουδικίις βιβ. τιτ. α΄. διγ. ιη΄. καὶ ἐν τῷ α΄. βιβ. τοῦ παρόντος συντάγματος τιτ. α΄. Oy. ιζ΄. φησί. ᾿Ανάγνωθι τὴν £v τῷ Sw. παραγραφὴν καὶ τὸ εἰρημένον ἐν τῷ ın. διγ. τοῦ πρώτου tiv. τοῦ α΄. τῶν de ἰουδικίις βιβ. Συνίσταται δὲ δικαστήριον καὶ μεταξὺ τοῦ ὑπεξουσίου καὶ [τοῦ αὐτὸν ἔχο]ντος ἐν ὑπεξουσιότητι, ἐπὶ δὲ κανστρεσίου πεχκουλίου, [ὡς εὑρήσεις vtr. α΄. τοῦ α΄. βιβ. τῶν] de ἰουδυκίις διγ. δ΄. Σ

15

,

x

,

Σ

ἐδ

,

Li

Lud

-

,

.

,

,

m

,

ἁπλῶς,

m

ἀλλὰ

A

δύ

bd

,

Li

'O γὰρ ἐλάττων ὑπεξουσίῳ οὐχ

^

I

/

Uu

πραίτωρος,

,

3

,

3

,

,

H

3

,

χογνίτα,

A

-

A

,

2

al

,

δανείζων οὐκ αὐτόϑι βοηϑεῖται, καῦσα

3

HE

δυνάμενος

ἀλλ᾽ ὑπὸ

ἀποκαταστῆναι

«κατὰ» τοῦ πρὸς τὸν ὑπεξούσιον γενομένου δανείου καὶ κινεῖν ὡς αὐτεξουσίῳ

2

σι

δανείσας.

6. Πρὸς τῇ ἀποκαταστάσει καὶ nad” ἕτερον λόγον ἐπὶ πουπίλλου δανείσαντος ἐνίοτε [οὐ] χώρα τῇ παραγραφῇ. Πούπιλλος γὰρ [χωρὶς] αὐθεντίας τοῦ ἐπιτρόπου δανείζων οὐ συνίστησι δάνειον, ἀλλὰ μένει τῶν νομισμάτων δεσπότης" δανείου γὰρ μὴ συνισταμένου [οὐ δύναται] χώραν ἔχειν [ἢ] τοῦ Μακεδονιανείου παραγραφῇ. 1.

80

᾿Ὡσανεὶ ἔλεγε" οὐ μόνον διὰ τὴν ἡλικίαν βοηϑεῖται διὰ τῆς ἀποκαταστά-

σεως εἰς τὸ δύνασϑαι τὸν πούπιλλον κινεῖν, ἀλλ᾽ ἐπεὶ οὔτε συνίστησι δάνειον πούπιλλος

ὡσανεὶ ἐδάνεισεν αὐτεξουσίῳ, δανείζων δίχα τῆς αὐϑεντίας

τοῦ ἐπιτρόπου, [δύνανται τὰ] ὑπὸ πουπίλλου βιβ. ιβ΄. τιτ. α΄. διγ. 197. ϑεμ. β΄.

δανεισίϑέντα ἐχδικεῖσϑαι,

ὡς]

8. Ὑπεξούσιος δανείζων οὐ συνίστησι δάνειον, ἐν ᾧ δηλονότι μὴ ἔχῃ ἐλευϑέραν πεκχουλίου διοίκησιν. “Ἢ γὰρ ἔχων δύναται ἐκποιεῖν [τὸ olix[etlov 3 Οὐλπιανὸς: immo Iulianus | 11 ἐδαπάνησε: παρόντος IT | 15 καὶ μεταξὺ: Z, μεταξὺ καὶ II γενομένου: Z, γενόμενον II | κινεῖν: Z, κινεῖ IT. |

II, ἐδάνεισε Z | 14 πρώτου: Z, | 20 πρὸς: Z, πατρὸς πρὸς II | αὐτεξουσίῳ: Z, αὐτεξουσίων II

LID.

XVIII

— TIT.

IV (ID

1101

πεχούλιον᾽ εἰ δὲ ἐκποιεῖ καὶ μετατίϑησιν εἴς τινα λαμβάνοντα τὴν δεσποτείαν, συνίστησι δάνειον. “Ὅρος γὰρ δανείου τὸν τοῦτο λαμβάνοντα γενέσϑαι δεσπότην. Orı δὲ ὑπεξούσιος, ἐν ᾧ ἐλευϑέραν ἔχει mexouMou διοίκησιν, δύναται ἐχποιεῖν, ἔγνως ἐν τῷ β΄. Bıß. τοῦ παρόντος συντάγματος τιτ. ζ΄. Suy. en. καὶ 5 [ι9΄.] Kai ἔδει μὲν κατὰ τοῦτον τὸν λόγον [συνί]στασϑαι τὸ δάνειον καὶ χώραν ἔχειν τὴν [τοῦ] Μακεδονιανείου παραγραφήν, ἀλλὰ xa9' ἕτερον [λόγον] οὔ. [Τὸν δὲ] λόγον ὁ νομικὸς ἐπιφέρει λέγων, ὅτι [καὶ ὁ ἔχων] ἐλευϑέραν πεκουλίου διοίκησιν 90x ... ὅτι ὡς . ρη... καὶ GW........ re OR een DEKA... less pur ER τῆς τοῦ..... 90..... 10 ἀν... .Ὁνὐν νιν een ug. (Ὁ 46, 3, 47) καὶ Buß. λϑ΄. cr. € ,

2

H4

e

x

,

διγ.

x

,

lod

/,

x

u

€

u

H4

,

^

3

x

T.

A

Ν

,

x

,

,

m

x

,

-

M

,

M.

H

,

,

,

H

,

,

\

t

/

x

7

ζ΄

9. Τοῦτο κατὰ τὸ .... llle διάστιξον. Εἰ μὲν γὰρ........ος ΝΕ δανεισϑεντ.. δύνανται τὴν διοίχκ[ησιν].. ...«.«.«0...Ὁ ὡς TI. BUVELGTT none κινεῖν. Εἰ δὲ τῶν μὴ ἐξ... πατρὶ τὰ δανεισϑέντα 15 δύναντ|αι) ...... διρέκτως ..... 120..... B XVIII,

20

4,

4

—D XIV,

6

3 8 4.

1l.

......... δανει..

2.

Στεφάνου. Τί γάρ, ὅτι ..... 200.....

3. XXb

καλῶς

συναλλ........

Στεφάνου. “Ὥστε σημείωσαι, ER

ὅτι δύναται

ren

οὐ μόνον

ὑπεξούσι..

τὸν

xoi

..... , ἀλλὰ Ζ 197

4. ᾿Ανωνύμου. Τὸ αὐτὸ xai περὶ mob... .... llus. δίκην. ᾿Ανάγνωθϑι διγ. ιβ΄. ..... δὲ ὑπεξούσιον...... αὐτεξούα..... 50........ διὰ πατρικιότητος Tj ἐπισχοπῆς..... 25..... xai N ἐπισκοπὴ αὐτεξούσιον 25 ποιεῖ.

> FE [χρήματα τῷ πατρί] ᾿

VEND

m

ἐπερωτήϑη μὲν ὑπεξουσιότητ., ἀπηριϑμήϑη δὲ τὰ ἐπειδὴ γὰρ αὐτεξουσίῳ ..... 25..... ἀπαριϑμη

I4

2

ἐπὶ αὐτεξουσίου

^

^

»

,

λοιπὸν τρακταΐζεται

3

οὐ μ΄... εἰς. πρόσ.........

rennen xai εἰς τὸ πρόσωπον αὐτοῦ ......... Ll... ἀπαριϑμη. . . 30.... ὑπεξουσιοτητ... γενομένης, τὸ δὲ συστῆσαι τὴν ἐνοχὴν πρὸς τὸ ἰποIUR(E] ............. στῆναι νόησον ..... 35..... εται ὅλως ὧμολογης-

27 χρήματα

τῷ

πατρί:

suppl.

nos

|

31

ὡμολογημένοις:

ὡμολογουμένοις

TI

σι

1102

10

LIB.

e

2

2. Ἔχουσι δὲ τὴν παραγραφὴν οὐ κατὰ τὸ ἐναλλαγὲν σχῆμα, ἀλλ᾽ ὥσπερ τῇ ἀληϑείᾳ γεγένηται. Οἷον καϑὸ ὁ ὑπεξούσιος ὀφείλων δανείσασϑαι ἐν προσχήματι ἐνηγγυήσατο, ἔχει τὴν παραγραφὴν οὐχ ὡς ἐγγυητής, ἀλλ᾽ ὥσπερ πρωτότυπος δανεισάμενος. Τί δέ, ὅτι ἦλϑεν ὁ αὐτεξούσιος ὀφείλων ἐγγυήσασϑαι καὶ προσχήματι ἐδανείσατο; "Ἔχει τὴν παραγραφήν, οὐχ ὡς δανεισάμενος (αὐτεξουσίῳ γὰρ ὄντι xal δανεισαμένῳ πῶς ἐδίδοτο παραγραφή;), ἀλλ᾽ ὡς ἐγγυησάμενος τὸν ὑπεξούσιον δανεισάμενον. ᾿Αλλὰ καὶ τῷ ἐγγυητῇ αὐτοῦ δίδωσι τὸ δόγμα τὴν βοήϑειχν, ὡς ὁ νομικὸς ἐπιφέρει. Σημείωσαι δέ, ὅτι καὶ ὁ τὸν ὑπεξούσιον δανειζόμενον ἐγγυώμενος ἔχει παραγραφήν. Καὶ οἶδας μέν, ὅτι ὁ ὑπεξούσιος δανεισάμενος φυσικῶς χρεωστεῖ, ἀμέλει καταβολὴ ἐν αὐτεξουσιότητι [οὐ] ῥεπετιτεύεται, ὡς ὁ Παῦλος ἐν τῷ ι΄. διγ. φησι, καὶ ὅτι χατὰ τοῦτον τὸν λόγον [οὐκ] ἐχρῆν τὸν ἐγγυητὴν αὐτοῦ βοηϑεῖσϑαι κατὰ τὸν κανόνα τὸν λέγοντα, ὅτι ὧν οἱ πρωτότυποι φύσει, τούτων οἱ ἐγγυηταὶ x«i φύσει καὶ νόμῳ κατέχονται. ᾿Αλλ᾽ ἐπειδὴ ὁ ἐγγυητὴς «οὐκ» ἤμελλεν ἐνδυνάμως τὴν μανδάτι κατὰ τοῦ ὑπεξουσίου κινεῖν καὶ ἀπαιτεῖν αὐτὸν εἴτι κατέβαλε (καὶ ἐνταῦϑα ἐγένετ[ο παραγρα]φή), κατὰ τὴν ἔννοιαν τοῦ δόγματος εἰκότως καὶ ὁ ἐγγυητὴς βοηϑεῖται. Εἰ δέ τις δόνανδι ἀνίμο τὸν ὑπεξούσιον Σ

P

,

^

x

ἐγγυήσηται, Σ

25

IV (ID

B XVIII, 4, 7 — D XIV, 6, 7. 1l. Κυρίλλου. Ei ὑπεξούσιος ἐγγυήσεται, οὐ χώρα τῷ δόγματι. Εἰ δὲ αὐτὸς ἦν ὃ τὴν ἀλήϑειαν δανεισάμενος, σχήματι δὲ ἐγγυώμενος, βοηϑεῖται καὶ αὐτὸς [καὶ] ὁ ῥέος. Καὶ ὁ ἐγγυητὴς γὰρ τοῦ ὑπεξουσίου βοηϑεῖται καὶ ὁ συνρέος προμιτένδο, εἰ διὰ τὸ μὴ βοηϑηϑῆναι ὡς ἐγγυητὴς προσελήφϑη.

3

15

XVIII — TIT.

,

€

»

x

οὐ

3

3

,

A

^

βοηϑεῖται,

-"

H

HEN

A

f

ὡς ὁ Οὐλπιανὸς

bd

€

ε

>

ἐς

»

ἐν τῷ

x

3

—T

9.

διγ.

,

x

3

t

φησί. ,

3

ε

,

€

'O μέντοι ,

ἐγγυησάμενος τὴν ἰντερκεδεύσασαν γυναῖκα ἀδιαστίκτως βοηϑεῖται, τουτέστιν εἰ καὶ δόνανδι ἀνίμο αὐτὴν ἐγγυήσεται, ὡς ἐν τῷ προσφόρῳ τιτ. μανϑάνεις. 3. Τί γάρ, ὅτι ἐλϑόντος τοῦ ὑπεξουσίου δανείσασϑαι καὶ ἑτέρου τινὸς αὐτεξουσίου ὀφείλοντος αὐτὸν ἐγγυήσασθαι εἰδὼς ὁ δανειστής, ὅτι xal ὁ Z 198 ὑπεξούσιος δανειζόμενος καὶ ὁ ἐγγυητὴς αὐτοῦ βοηϑεῖται, οὐκ ἐδέξατο μὲν 3

[4

30

F

>

r4

!

3

,

\

x

2

€

,

3

3

^

»

m

x

€

,

—

3

μὲ

2

14

M

€

x

4. "Ἔγνως γὰρ βιβ. ιγ΄. τιτ. ζ΄. vy. μα΄., ὅτι ἐάν τις ἀλλότριον ἐνεχυράσῃ, καὶ γίνεται τοῦ δεσπότου κληρονόμος, οὐ δύναται αὐτὸ ἀπαιτεῖν. 5. ᾿Ἐπὶ νομισμάτων μόνων χώρα τῷ δόγματι, οὐ μὴν ἐπὶ ἑκάστου εἴδους δανειζομένου, εἰ μὴ περιγραφή τις εἴη. 8 οὐχ: Ζ, ἀλλ᾽I1

|

19 οὐκ: suppl. nos

| 21 ἐνταῦϑα ἐγένετο παραγραφή: ἐντεῦϑεν

ἐγένετ... τῇ Π | 26 xai ἑτέρου τινὸς αὐτεξουσίου αὐτεξούσι... ὀφείλει II | 29 ἐγγύην: hic multa desunt

ὀφείλοντος: Z, καὶ . TÉ . . τινὸς | 33 περιγραφή: Ζ, παραγραφή II

LIB. XVIII

— TIT.

IV (ID

1103

6. Καὶ ταῦτα γὰρ δανείζονται ὡς ὄντα τῶν πόνδερε ὡς Big. ιβ΄. τιτ. [α΄.] διγ. α΄. (2).

νούμερο

μένσουρα,

1. Kv μετέλϑῃ 6 ὑπεξούσιος εἰς ἑτέραν ὑπεξουσιότητα, κἂν ὁπωσδήποτε αὐτεξούσιος γένηται, ἔχει τὴν παραγραφήν. 5

i0

8. Τί γάρ, ὅτι εἰς ϑέσιν ἐδόϑη παρὰ τοῦ φυσικοῦ πατρός, 7| ἔγγονος ἦν καὶ τοῦ πάππου τελευτήσαντος μετέπεσεν εἰς τὴν τοῦ πατρὸς ὑπεξουσιότητα; Καὶ ἐπὶ ἐγγόνου γὰρ ὑπεξουσίου δανειζομένου χώραν ἔχει τὸ δόγμα, ὡς ὁ Οὐλπιανὸς ἐν τῷ ιδ΄. διγ. τοῦ παρόντος ttt. φησίν. 9. ᾿Ανωνύμου. Τυχὸν DEPORTATOS γενόμενος. Εἰ δὲ μετὰ ταῦτα ὑποστρέφει, χώρα τοῖς εἰρημένοις τῇ ὑστέρᾳ διατ. τοῦ ὑστέρου τιτ. τοῦ 9'. βιβ. τοῦ Κωδ. 10. Τυχὸν γὰρ DEPORTATOS ἐγένετο. Ηρωτήϑη᾽" Τί οὖν, ὅτι οὐ πρὸ τῆς δεπορτατίονος τοῦ πατρός, ἀλλὰ μετὰ τὴν δεπορτατίονα πρὶν ἢ ἀνακληϑῆναι ἐδανείσατο παρά τινος οὗτος ὁ τοῦ δεπορτάτου παῖς, ἄρα καὶ οὗτος μιμεῖται τὸν τοῦ αἰχμαλώτου παῖδα, ἐπειδὴ καὶ ὁ δεπορτάτος γενόμενος καὶ διὰ βασιλικῆς χάριτος εἰς τὴν δεσποτείαν ὑποστρέφων καὶ τὸ τῶν παίδων ἰνποτεστάτε πάλιν ἀναλαμβάνει; μάλιστα ἀναχληϑῇ ἀνακληϑῇ τούτῳ τούτῳ τῷτῷ τρόπῳ, τρόπῳ, καὶ καὶ μ ; Στέφανος. φανος. ἂνΚὰ τὰ μάλι τὸ ἰμποτεστάτε τῶν παίδων ἀναλαμβάνει, ἀλλ᾽ οὖν τὰ ἐν τῷ μεταξὺ παρὰ τοῦ

1

e

x

€

παιδὸς

,

,

^

βέβαια

εἴ

᾿

,

μόνον

el ἐντελοῦς

=

καὶ

,

H

3

2

m

ἡλικίας

^

11. Κυρίλλου. Καὶ ὁ κληρονόμος τοῦ δανειστοῦ χινῶν ἐκβάλλεται, ὃν προσελάβετο ἵνα ἐπερωτήσῃ, καὶ ὁ συνρέος στιπουλάνδο.

;

ἦν

Ν

ὡς

,

μένει,

ve

^v

\

πραχϑέντα

,

t

,

ὁ παῖς, €

e

ἀνήνεκται βιβ. β΄. (9) τοῦ Κωδ. τιτ. τελευτ. διατ. τελευτ. 20

25

12. Στεφάνου. Σημείωσαι, ὅτι δανεισάμενος ὁ ὑπεξούσιος καὶ [δε]ληγατευϑεὶς ἑτέρῳ, κἂν μὴ ἐμνήσϑη τῆς παραγραφῆς ἐν τῇ δελεγατίονι ἤτοι τῇ Z 199 ἐπερωτήσει, δύναται οὐδὲν ἧττον ἰμφάκτουμ παραγραφὴν ἀντιτιϑέναι τῇ ἐξστιπουλάτου παρὰ τὴ επε..... 13.

.....

ον, χώρα τῷ δόγματι, καὶ δάνειον δὲ οὐχ ἁπλῶς,

ἀλλὰ τὸ ἐν

ἀργύροις δάνειον, ὡς ὁ Οὐλπιανὸς ἐν τῷ παρόντι διγ. φησίν. 3

J

3

[2]

14.

F

ε

€

3

x

Κυρίλλου. Ἔχει παραγραφὴν

2

Far

,

/

καὶ κληρονόμος τοῦ παιδὸς καὶ πατήρ.

15. Στεφάνου. Σημείωσαι, ὅτι κἂν ἰνστιτούτωρ, παρὰ ἐξωτικοῦ μέντοι, προβληϑῇ ὑπεξούσιος καὶ δανείσηται, χώρα γίνεται τῇ τοῦ Μακεδονείου 3 ὑπεξουσιότητα: Ζ, αὐτεξουσιότητα 5% Z, 6 II | 8 Οὐλπιανὸς: immo 25 ene..... : multa desiderantur

II | 4 αὐτεξούσιος: Ζ, αὐτεξουσιότητ.. II | Iulianus | 15 τὸ τῶν: Z, τόπων xoi II |

1104

LIB.

XVII

— TIT.

IV (ID

παραγραφῇ, καὶ οὐ ποιεῖ τι πλέον ἡ προβολὴ αὐτοῦ, εἰ μὴ ἄρα ὁ πατὴρ αὐτοῦ προεστήσατο J| σκιεντίᾳ τοῦ πατρὸς πεχουλιαρίως ἐνεπορεύετο. Δοκεῖ γὰρ τηνικαῦτα κατὰ γνώμην δανείζεσϑαι τοῦ πατρός, καὶ οὔπω χώρα τῷ δόγματι. 16.

’Evavrıopavodc.

σι

τιτ. κε΄.

διατ.

᾿Ανάγνωθι τιτ. γ΄. διγ. ιϑ΄. καὶ βιβ. δ΄. τοῦ Ko.

α΄.

17. Τοῦτο ἔγνως καὶ ἐν τῇ τριβουτορίᾳ εὐθὺς ἐν τῷ α΄. διγ., ὅτι δοκεῖ κατὰ πρόληψιν ἐπιτρέπειν ἕκαστον [παρὰ] τοῦ ὑπεξουσίου γίνεσϑαι συνάλλαγμα, ἐν ᾧ γινώσκων αὐτὸν ἐμπορευόμενον εἰς τὸ πεκούλιον σιωπᾷ καὶ οὐκ ἀντιλέγει καὶ διαμαρτύρεται. x

10

,

20

,

Υ͂͵

x

ot

,

4,

J/

18. Σημείωσαι, ὅτι ὁ [νόμος] δαπάνημα οὐκ ἐκ τῆς ἀ[ρχῆς], ἀλλ᾽ ἐκ τοῦ ἀποτελέσματος [εἴ]ωϑε σκοπεῖν. Διὰ τοῦτο x&v ὅτε [ὁ υἱὸς ἐ]δανείσατο, μὴ εἶχε σκοπὸν τὰ δανειζόμενα περὶ τὴν οὐσίαν δαπανῆσαι τοῦ πατρός, ἐδαπάνησε δὲ ὅμως, χώρα τῇ δὲ ἰν ῥὲμ βέρσω καὶ ἀργεῖ τὸ δόγμα ὡς δοκοῦντος αὐτοῦ καὶ ἐξ ἀρχῆς τοιοῦτον ἐσχηκέναι σκοπόν. Εἰ δὲ [τῷ] ὄντι σκοπὸν εἶχε περὶ τὰ πράγματα τοῦ πατρὸς δαπανῇσαι, καὶ τοῦτο αὐτὸ εἴ[πε]ν τῷ δανειστῇ, ἀργεῖ τὸ δόγμα, ἐν à δηλονότι „nennen ον δια. «ον ν νων WM. τὰ πράγματα [τοῦ] πατρὸς δαπανῆσαι καὶ unse TER... . ἀνασάμενος ὁ δανειOThG..... ss. τὸ εἰρημένον περὶ τῆς ἰνστιτουτορίας 2 nennen: ἰνστιτουτορ...... 2

1ὅ

3

[4

L4

^o

x

-

^

[4

€

ει

3

,

^

19. ᾿Ανωνύμου. [Μὴ στρεψάντος τοῦ ὑπεξουσίου] εἰς τὴν οὐσίαν τοῦ πατρός, ἀλλὰ αὐτοῦ φί[αι]νομένου ἐν τῷ πεκουλίῳ ἔχειν, χώρα τῷ δόγματι, ὡς διγ. ιϑ΄. (9) ϑεμ. γ΄. 20. ᾿Ανωνύμου. Εἰ δὲ ἤδει ὁ πατήρ, [Xp« χώρα ἐστὶ τῷ δόγματι; φησιν ὁ] Δωρόϑεος" καὶ π[άνυ], κἂν μετὰ ταῦτα ἔλαβεν αὐτὰ εἰς χρέος.

25

Καί

21. Εἰ ἐν ἀγνοίᾳ τοῦ πατρὸς ἐδανείσατο [καὶ] κατέβαλεν αὐτῷ, [μόνον] χώρα τῷ δόγματι. Εἰ γὰρ εἰδότος τοῦ πατρὸς ἐδανείσατο, ἐκ τῆς εἰδήσεως ἐνεπόδ[ισε) τῷ δόγματι" οὕτω φησὶ καὶ Δωρόϑεος ὁ μακαρίτης. “Ὥστε ὅλως οὐ ee πορτον NV χαὺ nenn. τοῦτο EV..1W....NUM ἐδέξ... TO... eese ss. ποιεῖ, [Μαϑύήσῃ γὰρ] ἐν τῷ 9°. διγ. τοῦ παρόντος Tır., ὅτι x&v μήπω δαπανηϑῇ τὰ δανεισϑέντα τῷ ὑπεξουσίῳ, ἀλλὰ xai φαίνονται Z 200 κειμένα [ἔτι] Ev [πε]κουλίῳ, καὶ οὕτω οὐδὲν ἧττον χώρα τῷ δόγματι. “ἕτερον γάρ ἐστι τὸ εἶναι αἰὐ]τα ἐν πεκουλίῳ καὶ ἕτερον τὸ οἰκειώσασϑαι αὐτὰ τὸν πατέρα xxl εἰς τὸ οἰκεῖον χρέος ἀπολαβεῖν. Σημείωσαι, ὅτι φυσικὸν χρέος Ὁ

"

^

,

[A

y

Lo

,

MJ

H4

᾿

x

sU

M

»

*

3

t

Κα

f

u

3

x

^

FA

x

!

H

[4

3 οὔπω: Z, οὕτω II | 20 μὴ — ὑπεξουσίου: suppl. nos | 23 ἄρα χώρα: lacunas expl. nos | 30 φαίνονται: Z, φαίνοντα II | 31 κειμένα: και τινα II, αὐτὰ vel ἔτι 2

LIB.

XVIII

— TIT.

IV (ID

1105

ἀπολαβὼν ὁ πατὴρ οὐχ ὑπόχειται ....lllee eee nnn ἐν τῷ : ἑξῆς βιβ. τιτ. α΄. διγ. γ΄. Μέμνησο καὶ τῶν παραδεδομένων σοι παρ᾽ ἐμοῦ >

^

Li

M

>

e

,

ἐν τῷ τα΄. διγ. τῆς ἰνστιτουτορίας τοῦ [παρόντος Bıß.] 22. ᾿Ανωνύμου. ᾿Ανάγνωϑθι Bi. ιϑ΄. (15) τιτ. α΄. διγ. γ΄. tr’. δὲ διγ. τοῦ γ΄. δ τιτ. τοῦ αὐτοῦ βιβ. ποϑ.. το...... χανονίζεται. 23.

Σπουδασμάτων

εἴωθε χορηγεῖν αὐτῷ

χάριν

ἀπόντι

ὑπεξουσίῳ

καλῶς

δανείζει

τις,

ὅσα

ὁ πατήρ.

24. Σημείωσαι, ὅτι συνήῆϑ.. x«t ἣ τῇ τηνάδει... τοῦ πατρὸς προσέχειν τὸν δανειστήν. 10

25. ᾿Ανωνύμου. Σημείωσαι ὁμοίως Bi. δ΄. τοῦ Ko93. τιτ. κη΄. διατ. β΄. καὶ c'., ἐν fj καὶ περὶ περπετούας εἴρηται. 26. 'O δανείσας ἐπὶ τῷ καταβληϑῆναι τῷ μὴ παρὰ τὸ δόγμα κινήσαντι ἐνδυνάμως κινεῖ. Εἰ ἄρξεται ὁ πατὴρ καταβάλλειν τὸ χρέος, ἀργεῖ τὸ δόγμα.

27. Τυχὸν ἀπὸ πράσεως ἣ μισϑώσεως ἢ ἐξ ἑτέρου τινὸς ἐκεχρεώστητο 15 συναλλάγματος πλὴν τοῦ δανείου, «Tj ἐκ δανείου» μὲν ἐκεχρεώστητο, μὴ παρὰ τὸ Μαχκεδονιάνειον δόγμα δὲ γενομένου. Τυχὸν γὰρ εἰς χρείας ἐδάνεισεν, εἰς ἃς ἐχορηγεῖτο ὁ πατήρ, ἢ καὶ ἐρατοναβίτευσε τὸ δάνειον καὶ οὐ χώραν εἶχεν 1| παραγραφῇ, ὡς ὁ Γάϊος ἐν τῷ δ΄. (9) διγ. φησίν. 28. ᾿Ανωνύμου. Δοκεῖ γὰρ τὸν τόπον τοῦ προτέρου ὁ δεύτερος ἐπεισιέναι, 20 ὡς ἐπὶ τῆς ἐξερκιτορίας βιβ. ιδ΄. τιτ. α΄. διγ. α΄. ϑεμ. ιβ΄., καὶ ἐπὶ τῶν πριβιλεviov βιβ. μβ΄. τιτ. ε΄. διγ. x8. ᾿ΑνάγνωῚθι τοῦ μβ΄. Big. τιτ. γ΄. S. β΄. 29. Σημείωσαι, ὅτι [5 μερυκὴ] καταβολὴ βεβαιοῖ τὸ πᾶν συνάλλαγμα, σημειούμενος ἐν τούτῳ, πότε ἣ ἄλλου ῥατοναβιτίων βλάπτει ἤτοι ἀδικεῖ τὸν δανεισάμενον [ὑ]πεξούσιον [ἀν]αιρουμένη αὐτῷ τὴν παραγραφήν. 25

30. fa

᾿Ανωνύμου. Ὁπότε f) ἄλλου ῥατοναβιτίων βλάπτει ἄλλον xol ....... . ὦ «οὖς ἕτερ... τοῦ [ἐ]νεχύρου ἐν τῇ ἀρχῇ τοῦ 9". διγ.

31. ᾿Αδιάφορον εἰ [ἐν] λήϑῃ τῆς παραγραφῆς κατέβαλεν αὐτεξούσιος ἤδ[η γενόμενος], ὡς ἔστι πρὸς τῷ τέλει τοῦ 9°. διγ. μαϑεῖν. ᾿Ανάγνωθϑι τὸ 9΄. διγ. τοῦ παρόντος τιτ. “Ὥσπερ κατὰ εἴδησιν τοῦ κουράτωρος κ. .... 1000..... 11 περπετούας: περ... εὐτούας II χτεμισον αὐτεξούσιος ἤδ.,. .. II

| 27 ἐν λήϑῃ —

γενόμενος:.. ληϑη

7.” παραγραφὴ

1106

LIB.

XVIII

—

TIT.

IV (ID

B XVIII, 4, 9 — D XIV, 6, 9. l. Στεφάνου. Σημείωσαι, ὅτι ὁ ὑπεξούσιος τὰ ἀπροσπόριστα δύναται ἐκποιεῖν" [ἢ] γὰρ τὸ κανστρέσιον πεχκούλιον συγκεχώρηται αὐτῷ ἐκποιεῖν, Ζ 201 ὡς ἀνήνεκται Bip. ιβ΄. τοῦ Κωδ. τιτ. As’. διατ.β΄. [Μεμάϑηκας δὲ καὶ] ἐκ τοῦ 5 τέλους τοῦ tn. καὶ τοῦ ιϑ'. Ow. τῆς πιγνερατικίας, [ὅτι] καὶ ὁ οἰκέτης καὶ [6]

ὑπεξούσιος

4

€

,

ἔχοντες x.

ἐλευϑέραν H

πεκουλίου

14

διοίκησιν

f

καλῶς

!

ὑποτίϑενται

-

€

H

καὶ ἐκποι[οῦσι] τὰ πεχουλιάρια πράγματα. "Ἔχει δὲ κονδικτίκιον ὁ [πατὴρ] δαπανηϑέντων δηλονότι τῶν νούμων καὶ οὐ τὸν ἰνδεβ..... x

10

,

m

^

,

,

L4

x

€

A

B XVIII, 4, 12 — D XIV, 6, 12. 1. Σημείωσαι, ὅτι μόνον τὴν εἴδησιν τοῦ πατρός, οὐ μὴν καὶ ἰδωοκὴν συναίνεσιν ζητοῦμεν εἰς τὸ un ἀντιτιϑέναι τὴν τοῦ Μακεδονιανείου παραγραφήν. Μὴ δόξῃ δὲ ἐναντίως ἔχειν τὸ ἐν τῷ δ΄. διγ. τοῦ παρόντος τιτ. [εἰρημένον, ὅτι] οὐ τῇ ἀρχῇ τοῦ συναλλάγματος, ἀλλὰ τῇ ἀπαριϑμήσει προσέχομεν" αρ.... emu . Otvx ... συνάλλαγμα... ....... ἀπαριϑμη....

15

2.

Δεῖ γὰρ ταῖς ἀρχαῖς τῶν συναλλαγμάτων

B XVIII, 4, 19 — D XIV, 6, 19. 1. ᾿Ανωνύμου. Ἴσως μὲν αὐτὸς ἐνόμιζε δὲ δανειστὴς τὸ ἀληϑὲς ἤδει.

20

F

[προσέχειν] ..... Ζ 202

τὸν

πατέρα

τετελευτηκέναι,

ὁ

B XVIII, 4, 20 — D XIV, 6, 20. 1. ᾿Ανωνύμου. ’Avydyvası Oy. ζ΄. dep. ε΄. καὶ (1B. us’. τιτ. β΄. Ow. ιβ΄." τὴν γὰρ τοῦ Maxedovinvelou ἐκεῖ ἀρνήσατο καὶ πάσην ἑτέραν.

B XVIIL 4, 21 — C IV, 28, 1. 1. Θεοδώρου. 'O εὐλόγως νομίσας αὐτεξούσιον εἶναι τὸν λέγοντα ἑαυτὸν εἶναι τοιοῦτον καὶ δανείσας αὐτῷ οὐκ ἐκβάλλεται τῇ τοῦ Μακεδονίου παραγραφῇ. 25 Φησὶ δὲ xoi ἡ β΄. διατ. τοῦ παρόντος τιτ., ὅτι ἐὰν παρ᾽ ὅλων νομισϑῇ αὐτεξούσιος εἶναι ὁ δανεισάμενος, χώραν οὐχ ἔχει τὸ παρὸν δόγμα. 2.

Τὸ κατὰ πόδας.

'E&v Πρῖμος

ὑπεξούσιος

ὧν ἐδανείσατο

παρὰ

σοῦ, ὅτε

ἑαυτὸν αὐτεξούσιον εἶπεν καὶ τῇ διαβ[εβαιώσει αὐτοῦ εὐλόγως πι]στεῦσαι σαυτὸν δύνασαι διδάξαι, ‚ [ἢ[ἢ πα παραγραφὴ]ἢ] αὐτῷ αὐτῷ ἀρνηϑήσεται. ἀ f ΚαὶΚαὶ τὸτὸ μὲνμὲ κατὰ ὰ 30 πόδας οὕτως. Σμείωσαι δέ, ὅτι ὁ δανειστὴς τὰς εὐλόγους αἰτίας ἀρνού[μενος] ἀποδεικνύει. ,

[4

3.

Οὕτως

4 μεμάϑηκας 15 προσέχειν:

H

,

u

€

M

M

3

,

»

>

4

ἔγνως xal ἐν τῷ .....30..... δὲ καὶ:

suppl

nos

complura

desunt

| 27 Πρῖμος:

|

8 iv8eB...:

multa

legi

πρίμος II; Cod.:

non filius

potuerunt

|

LIB. XVIII

— TIT.

IV (ID

1107

B XVIII, 4, 22 — C IV, 28, 2. 1. Θεοδώρου. Ὑπεξουσίου δανεισαμένου κατὰ γνώμην Tod ἰδίου [πατρὸς] ἀργεῖ τὸ Μακεδονιάνειον δόγμα, [ὡς] βιβ. β΄. τιτ. κβ΄. διατ. β΄. «Τὸ» αὐτ[ό6] φησιν 4 .. Qut. «νον νει νον ᾿Ανάγνωθι δὲ τὴν προχ[ειμένην] Out. τῶν 5 αἰὐγούστων Σεβ]ή[ρου] καὶ ᾿Αντωνίνου λέγουσαν, ὅτι ἐὰν ὁ πατὴρ ῥατοναβιτεύσῃ τὸ γενόμενον παρὰ τοῦ ὑπεξουσίου υἱοῦ, [ἀργεῖ] τὸ δόγμα. ‘O ὑπεξούσιος δανεισάμενος onen πραγματ.....Ὁἰ δάνει nennen Μακεδονιάνειον καὶ c.l α΄. διατ. τοῦ ιγ΄. τιτ. τοῦ παρόντος βιβ. Ὃ ἐν ὑπεξουσιότητι

δανείσαμενος,

εἰ αὐτεξούσιος

γενόμενος

.........ὐὐ νον

10 [χ]ρέος, οὐκ ἔχει τὴν τοῦ δόγματος παραγραφήν, ὥς φησιν ἣ ζ΄. star. τοῦ παρόντος τιτ. Καὶ [μέμνησο τῆς] η΄. διατ. τοῦ χς΄. τιτ. τοῦ παρόντος βιβ. nn 260..... ὥς φησιν ἡ δ΄. Star. [τοῦ παρόντος τιτ.] B XVIII, 4, 23 — C IV, 28, 3. Z 203 1. [Τὸ κατὰ πόδας.] 'E&v ὑπεξούσιος [ἀγοράσας τι τὸ τίμημα μετὰ τῶν 15 τόκων [τῷ πράτῃ ἐπερωτῶντι ὑπισχνῆται], μὴ εἶναι χώραν τῷ δόγματι, ᾧ

δανείζειν

τοῖς

ὑπεξουσίοις

κεκώλυται,

[μη ]δενὶ

ἀμ[φιβ]άλ[ζλεται].......

"VO.OVIO. 2... ἐν [τοῖς] δὲ ῥεβοὺς ............. γὰρ. ER TED T..0 καὶ ἀπὸ DR ......... uevo . χώρα τῇ παραγραφῇ μᾶλλον

22.

B XVIII, 4, 24 — C IV, 28, 4. 1. Τὸ χατὰ πόδας. ᾿Εὰν ἐπιτρέποντος τοῦ πατρὸς [υἱῷ ὑπε]ξουσίῳ χρήματα δαν[είσῃ, ἣ τοῦ δόγματος] δύναμις [οὐκ ἐνίσταται] καὶ διὰ τοῦτο ἡ ἀπαίτησις [τοῦ ἐνεχύρου, ὃ] ἐν τῇ οὐσία τοῦ πατρὸς [Av, οὐκ ἀρνηϑήσεται, μάλιστα εἰ] κληρονόμος αὐτῷ [Yéyovsv: μόνον εἰ] μηδεὶς ἄλλος δικαίῳ συμφώνου ἣ τοῖς 25 τοῦ χρόνου xal τῆς τάξεως λογισμοῖς βελτίων ἀναφα[νήσεται.] Σημείωσαι en 40..... ἐπείτοιγε ὅσον on leeren ΝΕ τὸ δόγμα. 2.

Τυχὸν

προγενέστερος

δανειστὴς

τοῦ

πατρὸς

ἐξεδίκησε

τὸ

ἐνέχυρον.

B XVIII, 4, 25 — C IV, 28, 5. 3» 1. Τὸ χατὰ πόδας. Ἢ τοῦ Μακεδονιανείου δόγματος παραγραφὴ τὴν ἀπαίτησιν ἐκείνης τῆς ποσότητος οὐκ ἐμποδίζει, ἥτις τῷ ὑπεξουσίῳ ἀναγνωσμάτῶν Evexev ἢ πρεσβείας ἀπολιμπανομένῳ εἰς ἀναγκαῖα δαπανήματα, ἅπερ N τοῦ πατρὸς εὐσέβεια οὐκ ἂν παρῃτήσατο, ἐδανείσϑη. ᾿Αλλ᾽ ἀπὸ τοῦ τοιούτου €

m

4

τῶν

Z, ιζ΄. II τοιούτου

x

3

αὐγούστων

FA

>

Σεβήρου

^

A

καὶ

᾿Αντωνίνου:

| 22 οὐκ ἐνίσταται: suppl. συναλλάγματος:;

Cod.

3

nos

ex contractu

τοῦ

,

&..n

,

καὶ

»5

αὐτὴν

| 23 ἦν --- εἰ: suppl. nos

*

II

-

|

,

10 ἡ ζ΄.:

| 33 ἀπὸ τοῦ

1108

LIB.

συναλλάγματος

πρὸς

XVIII — TIT.

τὸν παῖδα

μετὰ ϑάνατον

τότε κατὰ τοῦ πατρὸς ἁρμόζειν δύναται, τῇ ἀπαιτήσει οὐκ ἐμποδίζει. Εἰ δὲ κατὰ δίδοσϑαι ἀποδείκνυται, οὔτε [εἰς τίνα 5 ἐστίν, καὶ διην[εκὴς καὶ] μετὰ ϑάνατον ἀγωγῇ. =

>

,

>

>

IV (Π)

14

,

x

MJ

αὐτοῦ

7| [de πεϊκουλίο

dye

ὅτε οὐτιλίου ἐνιαυτοῦ τὸ διάστημα κέλευσιν τοῦ πατρὸς [τὸ δάνειον] ἐδαπανήϑη] ζητεῖσϑαι ἐπ᾽ ἀνάγκης τοῦ παιδός ἐστι κατὰ τοῦ πατρὸς ,

m

\

*

/

2. Τοῦτο προσετέϑη [διὰ τὸ] ἐν τοῖς δὲ ῥέβους κείμενον. ’Exei γὰρ περὶ τῶν ἀναγνωσμάτων ......... AÀ...mTRVU.I llle eese

10

B XVIII, 4, 26 — C IV, 28, 6. ]. Θεοδώρου. [Τοῦ ὑπεξουσίου παρὰ τὸ δόγμα δάνειον λαμβάνοντος οὐ τῇ δὲ πεκουλίο [ἐνάγεται] ὁ πατήρ. Ὑπέξελε [τὸ εἰρημένον ἐν τῇ] ζ΄. διατ. τοῦ παρόντος τιτ. καὶ μέμνησο τῶν εἰρημένων σοι [ἐν τῇ β΄.] διατ. τοῦ παρόντος τιτ., ὅτι οὐ μόνον ἐπὶ υἱοῦ, ἀλλὰ [καὶ ἐπὶ ἐ]γγόνου ἔχει τὸ δίόγμα χώραν.]

ιό

B XVIII, 4, 27 — CIV, 28, 7. l. [Θεοδώρου.] Δανεισαμένου τίοῦ ὑπεξουσίου] εἰ ῥατοναβιτεύσει ὁ πατήρ, ἔρρ[ωται] τὸ πραττόμενον. Μέμνησο τῆς β΄. καὶ ε΄. διατ. τοῦ Z 204 [παρόντος rır.] Ὑπεξούσιος στρατιώτης [ἐὰν δανείσηται, ἀργεῖ] τὸ Maxeδονιάνειον.

0.

2. Θαλελαίου. .. -... ἐναγόμ. ... παρὰ eee nn χἂν parovaßırev........ X. nnn EVOY .. po. ποιεῖ τὸν nennen. πλὴν εἰ «ον νος ναι... «ἀντι νον hh hh αυτ.ε ΝΕ 8ep£ 222200... ὅτι πρὸς τὴν ποσότητα τοῦ [xav]στρε[σίου] πεκουλίου καὶ ὅτι ὁ στρατιώτης... 140... ,

!

M

e

e

[A

In: Z, καὶ Il | 2 τότε: Cod. ita demum | ὅτε: Ζ, εἴτε II. Cod. versa sit pecunia | 23 χανστρεσίου: suppl. nos

| 4 [ἐδαπανήϑη]:

LIB.

SCHOLIA

AD

XVIII — TIT. V (ID

BASILICORVM

1109

LIB. XVIII TIT. V

EX APOGRAPHO

II

B XVIL 5,1 Ξ DXV, , 1. l. Κυρίλλου. Τὸ παρὸν ἔδιυκτον καὶ ἐπὶ ὑπεξουσίας χώραν ἔχει. Εἰ ἄνηβος Ζ 204 5 δοῦλος ἢ ὑπεξούσιος συναλλάξει, εἰς ὅσον πλουσιώτερον γέγονε τὸ πεκούλιον, χινείτω δεπεκουλίο. 2.

Στεφάνου.

δεσπότου

Ἣ

ἐκ τῶν

[ἐν] τῷ πεκουλίῳ 1

0

3.

Τοῦ

περὶ

τοῦ

πεκουλίου

συναλλασσόντων

τοῖς

ἀγωγὴ

κινεῖται κατὰ

δούλοις

καὶ

τοῖς

πατρὸς

ὑπεξουσίοις

καὶ

παισὶν

αὐτῶν.

αὐτοῦ. Εἶπόν

σοι καὶ ἐν τῷ Ἴνδικι,

ὅτι τὰς ἀγωγὰς

ἐκείνας,

ὅσαι

τὴν καταδίκην ἀναμφίβολον ἔχουσιν, τὴν ἐξερκιτορίαν φημὶ καὶ τὴν ἰνστιτουτορίαν, οἷς παρακολούϑημά ἐστιν ἣ τριβουτορία, προέτα[ξεν] ὁ πραίτωρ τῆς δὲ πεκουλίο, ἥ[τι]ς ἀναμφίβολον [ἔχουσιν τὴν ἐξερκιτορίαν φημὶ καὶ τὴν ἰνστιτουτορίαν] οὐκ ἔχει τὴν καταδίκην, ἀλλὰ πολλάκις μὲν εἰς τὸ πᾶν ἔχει τὴν καταδίκην, ὅταν ἀρ[κεῖ] τὸ πεκούλιον, 7, ὁπότε ἐπὶ χρέεσιν [δεσ]π[ο]τικοῖς δεδαπάνηται. Kod μὴ λεγέτω Tig τί δήποτε μὴ καὶ τὴν κουοδιοῦσο καὶ τὴν δὲ iv ῥὲμ βέρσο προέταξε τῆς δὲ πεκουλίο, εἴπερ ἀναμφίβολον ἔχουσι τὴν καταδίκην; Καὶ δὴ κατὰ ταὐτ[ό6] τίε] τὴν κο[διοῦσο] καὶ τὴν [βέρσο] προέταξε, πλὴν εἰ καὶ ἀναμφίβολον ἔχουσι τὴν καταδίκην ἣ κουοδιοῦσο ἀγωγὴ 7, de ἰν 2 ῥὲμ βέρσο, ἡ μὲν εἰς τὸ πᾶν, fj δὲ πρὸς τὸ βέρσον, ἀλλ᾽ οὖν ἡ ἐξερκιτορία Qux ἐστιν ἀγωγὴ ἀπὸ μόνης τῆς κατὰ ϑάλατταν ἐμπορίας δυναμένη κινεῖσϑαι, ὥσπερ οὖν καὶ ἡ ἰνστιτουτορία löuch ἐστιν ἀγωγὴ μόνης τῆς πραγματείας τῆς κατὰ γῆν, καὶ 7) τριβουτορία μὲν ὡσαύτως luci) ἐστιν ἀγωγὴ κινουμένη ἐπὶ τῆς πραγματείας, ἣν ὁ ὑπεξούσιος ἔϑετο γνώμῃ ἣ καὶ εἰδήσει πατρὸς 2 δ ἢ δεσπότου καὶ ἀπὸ [δόϊλου διανεμήσεως χώραν ἔχει. Ἣ δὲ χοδιοῦσο καὶ ἡ δὲ lv ῥὲμ βέρσο γενυκή ἐστιν ἀπὸ παντὸς κινουμένη συναλλάγματος, ὥσπερ xal 9 δὲ πεκουλίο- καὶ εἰκότως ὁ πραΐίτωρ ἐχώρισε τὰς γενικὰς ἀγωγὰς καὶ ταύτας τέϑεικε μετὰ τῆς δὲ πεκουλίο. Καὶ αὐτὸς γὰρ τυγχαν........ ϑεν xxi..... 40..... λέγεται... .....Ὁ [Ἔν] γὰρ τῷ [ἐ]δίξκτῳ] τῆς ἐξερκιτορίας 3 0 διαλέγεται περὶ μόνης τῆς ἐξερκιτορίας, καὶ ἐν [τῷ] ἐδίκτῳ τῆς ἰνστιτουτορίας «περὶ μόνης τῆς ἰνστιτουτορίας» διαλέγεται καὶ ἐν τῷ ἐδίκτῳ τῆς τριβουτορίας [4

T]

3

X.

^

at

χλλὰ

λλά

x

Σ

M

-

»

=

H

A

14

x

>

€

H

*

3

Y.

^

x

€

x

,

x

x

,

€

bed

3

3

*

t

>

A

>

μὴ

,

»

Σ

᾿

e

εν

Σ

12 τῆς: ἔχουσιν --δεσποτικοῖς:.

τοῦτον

τὴν II; Z ita corr.: Ἡ δὲ δὲ mexouMo ἀναμφίβολον οὐκ ἰνστιτουρίαν: in codice rescripto expuncta | 15 ὁπότε: π..

τὸν λόγον

τικοῖς

II

(vel κανόνα)

|

ταὐτό

—

καὶ ταύτας

18

Z

poo:

ταῦτ.

τ.

τὸν

xÓ..

ἔχει κτλ. ὕπεστι IT xol

vo. .II,

| |

1110

LIB.

XVIII — TIT. V (ID

περὶ μόνης τῆς τριβουτορίας εἶπεν: ὧδε δὲ ὁμοῦ καὶ περὶ τῆς δὲ πεκουλίο Z 205 καὶ τῆς κουὸδ ἰοῦσο καὶ τῆς DE IN REM VERSO φησί, καὶ διδοὺς τῷ κινοῦντι de πεκουλίο μνήμ[ην] καὶ ἄλλων π[άντων])] ποιεῖτ[αι] τῶν γ[ενυκῶν ἀγωγῶν]. 4. 'Avovóuou. ’Eri τῆς δούλης οὐχ ἁπλῶς τὴν δὲ πεκουλίο δέδωκεν, ἀλλ᾽ εἰς ὅσον ἐκ τούτου τοῦ TexouALou αὐτὸς γέγονεν εὐπορώτερος, «ὡς» rp. >

>

3

"

ΕΣ

δ΄, τοῦ Ko8.

,

m

τιτ. χς΄.

?

διατ.

3

*

L4

3

!

€

ια΄.

5. Τὴν δὲ πεκουλίο καὶ τὴν de tv ῥὲμ βέρσο καὶ τὴν κουὸδ ἰοῦσο . . Frl. ὑπο ἐννοῶν 40.....ὡς Big. ....$.... M. een πεκοὺλ. . . ἐν-

10

6. [Ανάγνωθϑι καὶ τὸν] ζ΄. τιτ. τῆς δ΄. τῶν ’Ivorer., ὅτι ἡ δὲ πεκουλίο xal ἣ Se lv deu βέρσο μία ἐστὶν ἀγωγὴ. 1. lusus. 60..... αὐθεντοῦντος 40.....

σι

8. 1

..... 32.....

ὑπεξούσιος

αὐτῷ

ἄνηβος

80

οὔτε

πατρὸς αὐϑεντίᾳ

96... . . UM..... τοῦ

αὐτοῦ

πατρὸς

ἐνέ[χε]ται ..... $50..... 9. .....25.....€T... ὡς ὁ δοῦλος ..... 40..... TOXOV περ.

20

Tod

καλῇ πίστει veuönevos EXXTEDQ ... .. .. s.

ἣ

ἀλλότριος

B XVIII, 5, 2 — D XV, 1, 2. | .......... cuvavap ... 0A. ἐπώλησεν ....... EX RE VEL EX OPERIS xal .. TÜR. nennen μονεῖ περὶ τὴν παραγραφὴν τοῦ 4 Ἐπειδὴ γὰρ ἐκ τῶν προσποριζομένων ἐμοὶ συναλ[λάττει], δύναται ὁ ἀγοραστὴς κατ᾽ ἐμοῦ τοῦ οὐσουφρουκτουαρίου κινεῖν τὴν ἐξ ἔμπτο δὲ πεχουλίο. Τὸ [δὲ] πλατύτερον ὁ Οὐλπιανὸς ἐν τῷ (9. διγ. φησίν. ᾿Ανάγνωθι πάντως τὰς] αὐτοῦ τοῦ διγ. παραγραφάς. Τὸ αὐτὸ νόησον καὶ περὶ τοῦ βόνα φίδε νομέως ἢ τοῦ πρὸς τῆς ἀληϑείας δεσπότου, καὶ μὴ δόξῃ σοι ἐναντίως ἔχειν τὸ εἰρημένον τῷ Παππιανῷ ἐν τῷ ν΄. διγ. τοῦ παρόντος τιτ. Τὸ γὰρ εἰρημένον ἐκεῖσε οὔτε περὶ τοῦ βόνα φίδε νομέως καὶ τοῦ πρὸς τῆς ἀληϑείας δεσπότου φησίν, ἀλλὰ περὶ τῶν ἄλλων, ὧν ἐναγόϊμενος 6 πεχουλιάριος χρεδίτωρ ἔχει ἐπιλογήν,οἷον περὶ τῶν κοινωνῶν καὶ περὶ πράτου xxi ἀγοραστοῦ xai τῶν τοιούτων. Προσπορίζει δὲ ὁ μὲν οἰκέτης, ἐφ᾽ ᾧ οὐσούφρουκτόν τις ἔχει, τὰ ἐξ ῥὲ καὶ ἐξ ὀπέρις

τῆς

τῶν

β΄.

τῶν

σούις τῷ

᾿᾽ἵνστιτ.,

τὰ

δὲ

οὐσουφρουχτουαρίῳ,

EX

[FJORTUMG

ὡς ἔγνως

δίδωσι]

τῷ

ἐν τῷ

9°. τιτ.

προπριεταρίῳ,

2 διδοὺς — ἀγωγῶν: δίδωσι τῷ κινοῦντι δὲ πεκουλίο vn... καὶ αὐτῶν π΄... ποιεῖσ... Y... II | 28 ἄλλων, ὧν ἐναγόμενος: suppl. nos | 32 κοκτῦιτις: an

potius: reliquis?

| δίδωσι: suppl.

nos

LIB.

XVIII — TIT. V (IE

1111

e

πλὴν εἰ μὴ τῇ διαϑέσει τῇ περὶ τὸν οὐσουφρουκτουάριον γράφει [τις] τὸν οἰκέτην κληρονόμον [ἢ δωρεῖ]ταί τι αὐτῷ, ὡς ὁ Οὐλπιανὸς ἐν τῷ γ΄. τῶν DE IUDICIIS fig. «tr. α΄. διγ. κα΄., κβ΄. φησίν.

10

2. [Οὐ] τὸν οὖσόν τις ἔχει, καὶ αὐτὸς τὰ EX RE VEL EX OPERIS προσπορίζει τῷ οὐσουαρίῳ καὶ τοῦτο ἔγνως βιβ. γ΄. τιτ. κη΄. τῶν "Tori. Καὶ μὴ δόξῃ σοι ἐναντίως ἔχειν τὸ εἰρημένον ἐν τῷ γ΄. τῶν DE IUDICIIS Bi. τιτ. η΄. διγ. ιδ΄., ἔνϑα φησὶν ὁ Οὐλπιανὸς μόνα τὰ ἐξ ῥὲ προσπορίζεσϑαι τῷ οὐσουαρίῳ. ᾿Ανάγνωθι πάντως τὴν ἐκεῖσε κειμένην παραγραφήν. Σημείωσαι δὲ ϑαυμαστόν, ὅτι κἂν κέλευσις ἡγήσηται τοῦ οὐσουφρουκτουαρίου, ΟΟΝΈΚζα δὲ γένηται τὰ ἐκ τοῦ συναλλάγματος εἰς τὴν οὐσίαν αὐτοῦ, οὐκ ἄλλως ἐνάγεται τῇ κουοδιοῦσο ἢ τῇ de lv ῥὲμ Bepoo, εἰ μὴ ἐκ τῶν ἐξ ῥὲ βέλ ἐξ ὀπέρις τὸ πρὸς τὸν οἰκέτην συνάλλαγμα γέγονε. Δύναται μέντοι [ὁ] τῷ: οἰκέτῃ συναλλάξας κατὰ τοῦ δεσπότου χινεῖν καὶ ἀναγκάζειν αὐτὸν ἐκχωρεῖν αὐτῷ τὴν νεγοτιόρουμ γεστόρουμ, δηλονότι ὡς ὁ οἰκέτης δαπανήσας τὰ ἐκ τοῦ συναλλάγμχτος εἰς τὴν οὐσίαν τοῦ οὐσουφρουχτουαρίου νεγότια ἔδοξε τούτου χειρίζειν καὶ προσπορίζειν τῷ οἰκείῳ δεσπότῃ τὴν νεγοτιόρουμ γεστόρουμ. Πρόσεχε οὖν Z 208 ἀκριβῶς τῇ διαιρέσει, καὶ μὴ ὡς ἔτυχεν οὖν εἰπὲ ζημιοῦσϑαι τὸν τῷ οἰκέτῃ ὃ

15

-

^

m

8

,

εν

,

,

M

,

t

ἐξ

εκ

βέλ

ἐξ

,

,

x

\

2

=

συναλλάξαντα.

3*. Ἔνϑα γὰρ μὴ ἐκ τῶν προπροριζομένων τῷ οὐσουφρουχτουαρίῳ γέγονε τὸ συνάλλαγμα, δύναται ὁ [τ]ῷ [δούλῳ] συναλλάξας κατὰ τοῦ δεσπότου χινεῖν. B XVIIL 1.

5, 3=DXV,

'O νερεδιτάριος

ὑποκατάστατος πρῶτος, 25

30

1, 3.

δοῦλος εἰ συναλλάξει,

χληρονόμος

κληρονόμος

αὐτὸς

γρα[φεὶς] ἀναφανεὶς

τίκτεται

συναλλάξῃ, ἐνάγεται

de πεχουλίο.

εἶτα

Εἰ δὲ xoi

παραιτήσεται

ὁ

δὲ πεκουλίο.

2. Στεφάνου. Σημείωσαι, πότε κατ᾽ οὐδένα καιρὸν ἔχοντος τοῦ δούλου δεσπότην κινεῖται δὲ πεκουλίο, καὶ πότε αὐτὸς ὁ οἰκέτης ἐνάγεται περὶ αὑτοῦ de πεχουλίο χαὶ δὲ iv ῥὲμ βέρσο. Δῆλον δὲ ὅτι γενόμενος ἐλεύϑερος ἴντρα » N \ , 1 7 , D D “ , ἄννουμ, μετὰ τὴν ἐλευϑερίαν ἐνάγεται de πεκουλίο. Μανϑάνεις γάρ, ὅτι ἐλευϑερωϑέντος τοῦ οἰκέτου ἴντρα ἄνουμ κινεῖται. σϑι δέ, ὅτι οὐτίλιος ὁ ἐνιαυτὸς

τῆς de πεχουλίο ψηφίζεται, ὡς χεῖται βιβ. κς΄. τιτ. ζ΄. διγ. λδ΄. (37). 3.

Σημείωσαι,

ὅτι κατὰ δεσπότου κινεῖται δὲ πεκουλίο.

4. Σημείωσαι, ὅτι καὶ κατὰ ἀνήβου δεσπότου κινεῖται δε πεκουλίο΄ τὸν δὲ λογισμὸν ἔχεις ἐν ῥητῷ. 9 coNERLa: γυναικὸς

i. e. conversa

|

14 δηλονότι:

Z, δηλοῖ II

|

91 δεσπότου: II, leg.

(2)

SCHELTEMA,

Basilica,

V.

18

1

σι

i

1112

2

οι

20

LIB.

XVIII —

TIT. V (ID

5. Σημείωσαι, ὅτι οὐδὲ μετὰ τῆς αὐϑεντίας τοῦ ἐπιτρόπου δύναται συνιστᾶν τῷ οἰκέτῃ πεκούλιον ὁ πούπιλλος. Τοῦτο δὲ πλατύτερον ὁ Οὐλπιανὸς ἐν τῷ ζ΄. διγ. τοῦ παρόντος τιτ. φησίν, ὅπερ καὶ ἀνάγνωθι πάντως. Μὴ ἀντιπέ[σῃ)] δέ σοι [τὸ εἰρημένον] μηδὲ μετὰ τῆς αὐθεντίας τοῦ ἐπιτρόπου δύνασθαι τὸν πούπιλλον συνιστᾶν τῷ ἰδίῳ οἰκέτῃ πεκούλιον. Made γάρ᾽ 7) σύστα[σις] τοῦ πεχουλίου «γνώμην καὶ βούλησιν ἀπαιτεῖ᾽ αὐθεντοῦντος δὲ τοῦ ἐπιτρόπου» οὔτε αὐτὸς ὁ πούπιλλος δοκεῖ γνώμῃ καὶ βουλήσει αὐτοῦ ἀρεσϑῆναι᾽ τοῦτο γὰρ φύσει [π]ώς ἐστι μᾶλλον ἣ χρηματικῶς. “Ὅσα μὲν γάρ κατὰ νόμον ἐλλείπει τῷ πουπίλλῳ, ταῦτα δὴ διὰ τὴν αὐϑεντίαν ἀναπληροῖ ὁ ἐπίτροπος" [τ]ὰ δὲ κατὰ φύσιν ἐλλείπ[οντα], οἷον ἐπὶ τοῦ γάμου καὶ τῆς ἐπ᾽ αὐτὸν συναφείας, πῶς οἷόν τε ἐστὶ τὸν ἐπίτροπον ἀναπληρῶσαι; Καὶ διὰ τοῦτο οὐδὲ μετὰ τῆς τοῦ ἐπιτρόπου αὐϑεντίας δύναται πεχούλιον οἰκέτῃ συνιστᾶν ὁ πούπιλλος. Αὕτη δὲ τοῦ πεχκουλίου J| ἀρχὴ καὶ ῥίζα καὶ fj σύστασις οὐδὲ γνωρίζεται ὡς προηγησαμένη [ri vv[o]u[n] [A] κατὰ εἴδησιν δεσπότου, ὡς διγ. δ΄., ε΄. καὶ ις΄. (6) καὶ ιζ΄. (7) δηλοῦται. "Eni μέντοι τῶν συναλλαγμάτων παιδῶν καὶ δίχα τοῦ ἐπιτρόπου εἰ καὶ μὴ τελείως συνίσταται, ἀλλ᾽ οὖν γνωρίζεται τὸ πραττόμενον᾽ ἀμέλει ἐπὶ πράσει καὶ ἀγορασίᾳ, κἂν σίνε τουτόρις αὐκτοριτάτε συναλλάξῃ ὁ πούπιλλος, ἐκ μονοπλεύρου συνίσταται τὸ συνάλλαγμα καὶ κατὰ τὸ πολὺ ἐπὶ τοῦ πουπίλλου γνωρίζεται ὥσπερ ἐπὶ ληγάτων κἂν μήπω μετὰ Z 207 τῆς αὐϑεντείας τοῦ ἐπιτρόπου κἀταδέξηται τὴν κληρονομίαν ὁ ἄνηβος, ἀμέλει πρὸ ἀδιτίονος οἶδεν ὁ νόμος τῆς κληρονομίας... varaı καὶ τὴν τοῦ ληγάτου καταφορὰν ἀμορτεστάτορος γινόμενο., ὥστε ὅσα δὴ κατὰ νόμον ἐλλείπει, ταῦτα διὰ τῆς ἐπιτρόπων αὐϑεντείας ἀναπληροῦται. 6. Κυρίλλου. Κουράτωρ τοῦ ἰδικῶς κωλυϑῇ ..... 35.....

[μαινομένου

ἐνάγεται

de πεκουλίο],

ἐὰν μὴ

7". ἸΚυρίλλου. Εἰ [ὑπεξούσιος ἐγγυήσηται H]levreanrar........soxel... € Y tof * A 3 1 E € Seren ness. ὑπὲρ ἑτέρου [δὲ] μὴ ἰντερκεδεύ[σαντος] τοῦ [ὑπεξ-] ουσίου, τίκτεται δὲ πεκουλίο. 8*.

Ἴσως γὰρ οὐκ ἐνηγγυήσατο, ἀλλ᾽ ἀντιφώνησεν ἢ ἐπερωτήϑη.

6 γνώμην --- ἐπιτρόπου: Z, lac. in cod. rescr. | 7 αὐτοῦ: αὐτῷ II, αὐτὸ Z | ἀρεσϑῆναι: ἀεϑεῖναι II, ἐκϑεῖναι Z | τοῦτο γὰρ — χρηματικῶς: τοῦ To γὰρ quoe. ὡς ἔστι μαλλον 7) χρη... II, τοῦτο γὰρ φυσικῶς γίνεται μᾶλλον 7| χρηματικῶς Z |

14 τῇ γνώμῃ τῇ: [τ]ῷ γν..μ. το IE. |. 15 δηλοῦται: δηλοῦνται IT | παιδῶν: καὶ αἰτιῶν Il | 19 ὥσπερ: inde ab hac voce scholium valde corruptum est | ἐπὶ ληγάτων: Z, ξ΄ ληγάτ.. ID | 21 τῆς κληρονομίας: fortasse ita leg. τῆς κληρονομίας «αὐτὸν κληρονόμον. Οὕτως οὖν τέως καταδέξασϑαι καὶ κληρονομίαν» [δύ]ναται καὶ τὴν τοῦ ληγάτου καταφορὰν ἀμορτεστάτορος γινομένην ... κτλ. | 22 ἀμορτεστάτορος: i. e. a morte testatoris

LIB

5

XVIII — TIT.

V (ID

1113

9. ..... το. ὃ φούρτιβος κονδικτίκιος...... 72..... Kon... 40..... EQÀ . κινει ev δεσποτ... 31... vag. Οἶδας γάρ, ὅτι ou διακατεχεται...... 70..... χερδαίνειν ἐκ τῆς γενομένης κλοπῆς ...... EE...Er..... [μ]έμ[νηco] δὲ τῶν παραδεδομένων [σοι ἐν τῷ} δ΄. διγ. τοῦ α΄. [τιτ. τοῦ β΄. βιβ. τοῦδε τοῦ συντ]άγματος, ἔνϑα καὶ τοῦτό φησιν ὁ Οὐϊλπιανὸς] ..... $3 ..... Z 208 [π]λουσιώτερος, sig δὲ τὸ λοιπὸν δύναται een τὴν κλοπὴν en 35..... goupri . . κονδικτῶς. .... 10. .............s. παρὰ nennen

STPAMY

... ἐπιτροπ .....

45 .....

ἐνάγεται

lH. ..... προβληϑεντ..... 50..... ἐὰν παρὼν ἐν τῇ ὀνομασίᾳ αὐτοῦ οὐκ ἀντείπῃ, δοκεῖ συναινεῖν, ὡς ὁ Οὐλπιανὸς ἐν τῷ ν΄. τῶν Διγ. βιβ. (50,1, 2) φησίν, ἔνϑα καὶ τοῦτο προστίϑησι λέγ[ων], ὅτι οὐδὲ αὐτ΄.. τοῦ προβληϑέντος I4

».

x

-

,

f

[4

5

x

3

m

.TpXUTY... VT. . κατέχεται χάριν τῶν αἰτιῶν... nen:

15

20

B XVIII, 5, 4 — D XV, 1, 4. 1l. Κυρίλλου. Ei ἀγνοοῦντος τοῦ δεσπότου [τοῦτο] πεκούλιον, εἰ μὴ ἰδικῶς ὁ δεσπότης Καὶ ψιλῇ γνώμῃ συνίσταται πεχούλιον. Ei [ἢ μή, οὐδὲν διαφέρει. Πράγματι] γάρ, οὐ παρὰ τοῦ δεσπότου ἄπορος ὦν.

£

προς....

κατέχει τι ὁ δοῦλος, οὐκ ἔστι [χωρίσας] αὐτῷ παραχωρήσει. δὲ γραμματεῖον αὐτῷ ἐποίησε ῥήμασι [συνίσταται]... κλέπτ..

2. ..... 35..... δεόμεϑα γὰρ..... 29..... [βου]λήσει τοῦ δεσπότου μὴ ἀφαιρουμένου τοῦ ..... 25..... xt. Ow. τοῦ παρόντος Ttt. φησί. ᾿Ανάγνωθϑι xal..... διγ. τοῦ παρόντος τιτ. 25

3. Ei γὰρ βουϊλήσει] ........ ἴδιον Ey... 25..... xai τραδιτίονος, ὥσπερ ὁ Παῦλος ἐν τῷ ın’. (8) διγ. φησίν.

ἰδικῆῇς

4. Σημείωσαι, ὅτι ψιλῇ γνώμῃ δύναται ὁ δεσπότης τοῦ [χρέους ἐ]λευϑεροῦν τὸν οἰκέτην αι. υχρ. ΄΄. καταβολ. ^. ἢ ἀν..ε..«Ὁὐννν νων ὅτι τούτῳ τῷ llle [ἀπὸ] ψιλῆς γνώμης συ[ντέμνεται xol] αὐξάνεται τῷ οἰκέτῃ

30

B XVIII, 5» 7 2 D XV, 1,7. lo... πεχούλιον, ἐπειδὴ πούπιλλος καὶ μαινόμενός ἐστιν ὁ τοῦ οἰκέτου Z 209 δεσπότης" ἑτέρῳ δὲ λόγῳ, ὅτι δύναται τοῦτο ἀδεμπτεύειν ὁ ἐπίτροπος καὶ ὁ κουράτωρ, ὡς ἔστι μαϑεῖν ἐξ ὧν ὁ Οὐλπιανὸς ἐν τῷ κα΄. διγ. φησίν. Τοῦτο δὲ αὐτὸ ἔγνως xal ἐν τῷ γ΄. διγ. τοῦ παρόντος τιτ. | initio multa desunt | 19 ἣ — διαφέρει et συνίσταται: suppl. nos πεχούλιον: suppl. nos | 29 post πεκούλιον multa desunt

| 28 ἀπὸ—

1114

LIB.

XVIII

— TIT. V (ID

2. ᾿Ανωνύμου. Τουτέστιν ἐκ τοῦ τὸν μὲν μανῆναι], τὸν δὲ ἔτι πούπιλλον εἶναι δύναται καὶ ὁ ἐπίτροπος καὶ ὁ κουράτωρ ἀδεμπτεύειν, ὡς διγ. κδ΄. 3. Τοῦ ᾿Εναντιοφανοῦς. ᾿Ανάγνωθι τὸ δ΄. ϑεμ. τοῦ γ΄. διγ. καὶ διγ. μϑ΄., ὅτι καὶ ἀγνοοῦντος τοῦ δεσπότου κτᾶται πεκούλιον. 4. Ἰυρίλλου. Ανηβος δοῦλος ἢ υἱὸς δύναται ἔχειν πεκούλιον. Ἧ μανία οὐκ ἀφαιρεῖ τὸ πεκούλιον. Δύναται εἶναι ἐν πεκουλίῳ xiv καὶ ἀκίνητα, βικάριοι καὶ πεκούλιον αὐτῶν, ἀγωγή, κληρονομία, λεγάτον, χρέα δεσποτικά, εἰ βούλεται ὁ δεσπότης χρεώστης εἶναι, χρέα συνυπεξουσίου, εἰ ἔχει πεκούλιον.

10

5. Τοῦ ᾿Ανωνύμου. πραγμάτων ἐλαττοῖ, ὡς ε΄. τιτ. α΄. διγ. ιβ΄., λς΄., ις΄. καὶ ἰνστιτ. β΄. τιτ.

Καὶ ἐλευϑέρῳ μανία ἐπιγινομένη οὐδὲν τῶν αὐτοῦ βιβ. α΄. τιτ. ε΄. διγ. κ΄. καὶ cer. ς΄. διγ. η΄. καὶ (B. λϑ'., μς΄. καὶ Buß. κγ΄. τιτ. α΄. διγ. η΄. καὶ τιτ. β΄. διγ. ιβ΄.

6. Σημείωσαι ἐντεῦϑεν τὰ δυνάμενα εἶναι ἐν πεκουλίῳ, καὶ ὅτι ὁ βικάριος πεκούλιον εἶναι τοῦ ὀρδιναρίου δοχεῖ. 15

7. Χρεωστῶν γὰρ ὁ δεσπότης τῷ οἰκέτῃ δοκεῖ αὐτὸς ἑαυτῷ χρεωστεῖν, καὶ ἀναγκάζεται λογίσασϑαι τῷ πεχουλίῳ τοῦ οἰκέτου, ἐν à* ἠβουλήϑη χρεωστεῖν τῷ οἰκέτῃ, 2

,

[4

--

H

-

3

΄

Σ

*.

3

,

»

8. ᾿Ανωνύμου. Εἴγε σύνηϑες ἦν δίδοσθαι αὐτῷ τὰ ὑπερδαπανώμενα, βιβ. λγ΄. τιτ. η΄. διγ. κγ΄. ϑεμ. β΄.

τὸἫ σι

20

B XVIII, 5,8=DXV, 1. Κυρίλλουι Οὐχ ὥσπερ συνίσταται ἄνευ τραδιτίονος.

1, 8. ψιλῇ γνώμῃ,

ἀφαιρεῖται

πεκούλιον,

ὡς

οὕτω

καὶ

2.

᾿Ανωνύμου. Ἔν à μὴ εἰσι δανεισταὶ πεκουλιάριοι, ὡς Ow. 9'. ϑεμ. β΄.

3.

Στεφάνου.

Σημείωσαι,

$

δεόμεϑα τραδιτίονος. Τοῦτο

ὅτι

ἐφ᾽

ὧν

φυσικὴ

προηγήσατο

κατοχή,

,

οὐ

δὲ αὐτὸ ἔγνως xol ἐν τῷ α΄. vvv. τῆς β΄. τῶν Z 210

Ἴνστιτ.

4. Σημείωσαι, ὅτι [εἰ καὶ μὴ εὐϑὺς] ἐν ᾧ «βούλεται ὁ δεσπότης, συνίσταται, ἀλλ᾽ οὖν εὐθὺς ἐν à» μή, ἀδεμπτεύεται τὸ τοῦ οἰκέτου πεκχκούλιον, καὶ οὐκ ἀνάγκη τὸν δεσπότην καὶ αὐτὸν ἰδυκῶς ἀφαιρεῖσϑαι᾽ παύεται γὰρ εἶναι πεκού>

Z,

5

*.

3

'

Σ

T.

᾿

3

J

x

m

,

,

1 τοῦ τὸν μὲν μανῆναι: τούτων μὲν uva... II, τοῦ τὸν μὲν οἶμαι II | 6 ἀφαιρεῖ τὸ: ἀφαιρεῖται II | 8 δεσπότης

δεσπότου

II

|

15 αὐτὸς: αὐτὴν II, αὐτὸν

Ζ

,

x

,

μαινόμενον Z | 2 εἶναι: χρεώστης: Z, χρεώστης

| 27 σημείωσαι: sch. 4 restituimus nos

LIB.

XVIII

— TIT. V (ID

1115

λιον, ἅμα τε καὶ βουληϑῇ ὁ δεσπότης τὸν οἰκέτην μὴ ἔχειν πεκούλιον, πλὴν εἰ μὴ κατὰ δόλον ἐπὶ βλάβῃ τυχὸν τῶν πεκουλιαρίων δανειστῶν ἀδε[μπτεύ]σει [ὁ δ]εσπ[ότης τὸ πεκούλιον]. Τότε γὰρ κατέχεται, ὡς ὁ Οὐλπιανὸς ἐν τῷ ἑξῆς διγ. φησίν. B XVIII, 5, 9 — D XV, 1, 9. ]. Ei ὁ δεσπότης ζημιώσει τὸν δοῦλον, τοῦτο οὐ λογίζεται ἐν πεκουλίῳ" εἰ δὲ συνυπεξούσιος αὐτοῦ, λογίζεται [ἐ]ν πεκουλίῳ. [Τὸ] αὐτὸ καὶ ἐπὶ ἐξωτικοῦ χλ[έπτο]ντος᾽ ἔχει γὰρ ὁ δεσπότης τὴν φούρτι. 2. Οὔτε γάρ ἐστι πιϑανὸν τὸν δεσπότην ἐθέλειν καὶ ἀπὸ δελίκτων ἔνοχον γίνεσϑαι τῷ οἰκέτῃ. 3. ᾿Ανωνύμου. Ἔν à ἠϑέλησεν ὁ δεσπότης εἶναι αὐτὰ τοῦ πεκουλίου, ὡς πρὸς τῷ τέλει τοῦ ζ΄. διγ. 4. Κυρίλλου. Μειοῖ τὸ πεκούλιον χρέα τοῦ δεσπότου καὶ ὑπεξουσίου αὐτοῦ xxi ὧν κηδεμὼν ἦν ἢ [6]] νεγοτιογέστωρ, ἐπειδὴ ἐγχκαλεῖται μὴ ἀπαιτήσας x

κα

^

ἑαυτόν, €

A

€

,

μόνον εἰ δόλου ἀπήλλακται.

,

FA

,

H

>

>

^

>

^

Καὶ ὅτε γὰρ δόλῳ

δ

ve

x

^

3

u

ἀδεμπτεύει 7) μειοῖ τὸ

,

3

u

A

^

x

πεχούλιον, κατέχεται. 5. Στεφάνου. Ὑπεξαιρεῖται δὲ μόνον τὸ ἁπλοῦν... Wr... μετὰ τῶν ἀπὸ τοῦ νόμου een I... VI τὰ τοῦ δεσπότου πράγματα xal εἰς αὐτὸν πρωτοτύπως πλημμελεῖ, εἰ μὴ τὸ ἁπλοῦν οὐχ ..... 20

6. ᾿Ανωνύμου. ᾿Ανάγνωθι περὶ τοῦ τοιούτου δόλου τὴν ἀρχὴν τοῦ κα΄. διγ. Περὶ δὲ τοῦ χωρὶς δόλου ἀδεμπτεύσαντος ἀνάγνωθι τιτ. γ΄. Bep. α΄. 1.

25

Τοῦτο πλατύτερον ὁ Οὐλπιανὸς ἐν τῷ κα΄. διγ. τοῦ παρόντος τιτ. φησίν. Ἔξ οὗ μὴ συναρπαγῇς καὶ εἴπῃς, ὅτι κἂν μὴ ἐπίτηδες πεκουλιαρίους εἰδὼς ὑπεῖναι δανειστὰς ἠδέμπτευσεν, ὑπόκειται τῇ de πεκουλίο. Μανϑάνεις γὰρ Box ἐν τῷ α΄. Bt. τῆς δὲ tv ῥὲμ βέρσο, καὶ ἔνϑα μὴ κατὰ δόλον ἠδέμπτευσε τὸ πεκούλιον, «οὐ» χκινεῖσϑαι δὲ πεκουλίο, ἀλλὰ δὲ iv ῥὲμ βέρσο, εἴπερ ἄρα περὶ χρείας πατρικὰς ἢ δεσποτικὰς ὁ υἱὸς 7, ὁ δοῦλος ἐδαπάνησεν. M

30

͵

x

A

^

€

ει

Aot

Ld

>

8. 'O δανείστης τοῦ δούλου uou χληρονομήσας εἴτε γένηται [6] δεσπότης αὐτοῦ, ὅπερ συμβαίνει καὶ εἰ αὐτόν, εἴτε καὶ μή. Τυχὸν γὰρ πούρως ἐληγατεύϑη ἐστι, x&v μετὰ ϑάνατον τοῦ οἰκέτου κληρονομήσῃ με >

Σ

DE

,

Ν᾿

^

M

x

u

,

^

MJ

m

,

,

,

,

^

u

,

με ὑπεξαιρεῖ τὸ χρέος, ὑπὸ αἵρεσιν ἠλευϑέρωσα ἣ ἠλευϑερώϑη. Ταὐτόν καὶ ἐνάγεται ANNAL(a AM

b

LA

^5

,

u

,

I4

PECULIO.

2 ἀδεμπτεύσει: εἰ δὲ... oer Il Ζ, δεσπότης II

|

19 post οὐχ nonnulla exciderunt

| 27 δοῦλος:

a

1116

LIB.

XVIII

— TIT. V (ID

9. Τοῦ ᾿Ανωνύμου. Εἴρηται γὰρ βιβ. λα΄. διγ. πα΄. (80), ὅτι τὰ ὄντα τῆς z 211 χληρονομίας ἐὰν πούρως ληγατευϑῇ καὶ καταδεχϑῶσιν, ἐξ ὀρθοῦ καταβαίνουσι πρὸς τὸν ληγατάριον, μηδέποτε γενέσϑαι τοῦ κληρονόμου νοούμενα. ᾿Ομοίως βιβ. μζ΄. τιτ. β΄. διγ. ξε΄., καὶ περὶ τῶν πούρως ἐλευϑερουμένων, ὅτι οὐ δοκεῖ ποτε ὁ χληρονόμος δεσπόσαι αὐτῶν, βιβ. λγ΄. τιτ΄. λη΄. (8) διγ. η΄. . Καὶ σημείωσαι, ὅτι τελευτήσαντος τοῦ υἱοῦ Tj τοῦ οἰκέτου ὁ πατὴρ ἣ ὁ δεσπότης ἴντρα ἄννουμ ἐνάγεται DE PECULIO: τοῦτο δὲ πλατύτερον [ὁ] ἑξῆς τιτ. διδάσχει. 10

10

K

b]

I4

μὲ

9

,

n

e

mom

-

5

f

€

^

Aot

11. Κυρίλλου. Τὸ ἀπὸ συναλλάγματος καὶ τὸ ἀπὸ [λοιπάδος λο]γισμῶν ὑπεξαιρεῖ ὁ δεσπότης. ᾿Επὶ δὲ τῶν πλη[μμελημάτων]..... 30..... 12. [Τουτέστι] τῷ δεσπότῃ. Οὐκέτι δὲ xoi τὸ [ἐν]αν[τίον] ὁ δεσπότης τι ἀπὸ δελίκτων [χρεωστεῖ] τῷ οἰκέτῃ, ὡς ἐν ἀρχῇ τοῦ διγ. μεμάϑηκας. 13.

15

Μέμνησο

τοῦ ζ΄. διγ. τοῦ α΄. τιτ. τοῦ ιγ΄. βιβ.

14. Σημείωσαι, ὅτι ἐπὶ τῶν ποιναλίων ἀγωγῶν τὸ ἁπλοῦν μόνον ὑπεξαιρεῖ ὁ δεσπότης, οὐκέτι δὲ καὶ τὴν ποινήν. Ἢ γὰρ ποινὴ οὐ φυσικῶς χρεωστεῖται, ἀλλ᾽ ἀπὸ νόμων ἐπινενόηται. 15. Κυρίλλου. Εἰ δὲ ἑαυτὸν πλήξει ἣ ἀνέλει ὁ δοῦλος, τοῦτο οὐχ ὑπεξαιρεῖται, ἀλλ᾽ ἡ περὶ τὴν πληγὴν δαπάνη. Ἣ περὶ τὴν νόσον τοῦ δούλου δαπάνη οὐχ ὑπεξαιρεῖται. 16.

20 ὃ

᾿Ανωνύμου. ᾿Ανάγνωϑι BIB. λγ΄. τιτ. η΄. διγ. 9°. καὶ iB. κα΄. τιτ. α΄.

VY. XY . ,

TUT.

9

VER. α΄. περὶ ,

M

8

δούλου ἐπιχειρησαντος ἑαυτὸν ἀνελεῖν, καὶ IA

>

,

t

x

>

ελ

bd

\

8

OtY. μγ΄. τοῦ ,

-

....

17. Τοῦτό ποτε ἀνεγνώσϑη ἐν Βηρυτῷ ὑπὸ Κυρίλλου τοῦ ἥρωος. Οἰκέτου γάρ τινος ῥίψαντος ἑαυτὸν καὶ μὴ ἀποθανόντος ὁ ἄρχων ἠβούλετο αὐτὸν 5 τιμωρήσασϑαι, ἐπειδὴ σκιεντίᾳ ἑαυτὸν ἀνεῖλε, τοσοῦτον, ἐπειδὴ ὡς ἀνδροφόνος κρίνεται ὁ ἀνελὼν ἑαυτόν, ἐν d δηλονότι οὐ VITAE «TAEDIO VEL IMPATIENTIA ALICUIUS DOLORIS COACTUS EST. Σημείωσαι», ὅτι xai ἀκυροῦται ἡ τούτου διαϑήκη, ὡς ἔγνως ἐν τῷ δὲ τεσταμέντις μονοβιβλίῳ τιτ. γ΄. Sw. ς΄., καὶ δημεύεται ἡ οὐσία αὐτοῦ, ὡς ἀνήνεκται βιβ. ϑ΄. τοῦ Κωδ. τιτ. ν΄. ἐν 30 ταῖς ὑποκειμέναις τῷ τιτ. διατάξεσιν. Τοῦ ἄρχοντος τοίνυν, ὡς εἶπον, βουλομένου τὸν οἰκέτην τιμωρήσασϑαι ῥίψαντα ἑαυτὸν xal μὴ ἀποθανόντα, περιέσωσεν αὐτὸν ὁ ἥρως Κύριλλος κατὰ συναρπαγὴν τὸ ἀνάγνωσμα δεξάμενος. ,

M

,

€

»

Led

x

M

b

€

,

^

Lj

>

,

τῷ [2]

,

,

x

10 τῶν

u

ες

>

πλημμελημάτων:

3, 6 suppl;

lac. in II

,

Ζ,

€

τῆς χλη...

3

μ᾿

II

,

|

Eod

26 vEL — σημείωσαι: e D. 48,

| 31 ῥίψαντα: Ζ, ἑίψασϑαι II

Li

3

21,

LIB. XVIII — TIT. V (ID

1117

1

e

ex

Πάντα γὰρ ἐν τῇ de πεκουλίο φυσικῶς ἐξετάζεται, καὶ τὸ ῥητὸν δὲ ἄδειαν δέδωκεν εἰς τὸ ἴδιον πλημμελεῖν σῶμα οὐ κατὰ νόμους, ἀλλὰ κατὰ φύσιν. “Ὅσον οὖν ἧκεν εἰς νόμους, τιμωρεῖται ὁ ἀποχρησάμενος ἑαυτόν, κἂν οἰκέτης ἐστίν. 18. ᾿Ανωνύμου. Καλῶς εἶπεν" εἰς τὸ ἴδιον σῶμα. “Οϑεν ἡ μὲν ἐν δουλείᾳ πόρον ἐκ τοῦ σώματος ποιησαμένη οὐκ ἀτιμοῦται, ὡς βιβ. γ΄. τιτ. β΄. διγ. κδ΄, 'O δὲ πορνοβοσκὸς δοῦλος ἐλευϑερούμενος ἀτιμοῦται, ὡς διγ. λ΄. (4) τούτου τοῦ τιτ. 19. Εἰ κελεύσει τοῦ δεσπότου ἢ δι᾿ ἄγνοιαν αὐτοῦ δανείσηται καὶ τὸ Z 212 δανεισϑὲν βέρσον οὐ γέγονεν, εἰ μὲν ἤδη κατέβαλεν ὑπὲρ αὐτοῦ, ὑπεξαιρεῖ'

εἰ δὲ μή, καυτίονα λαμβάνει παρὰ τοῦ κινοῦντος τὴν δὲ πεκουλίο. Ei δὲ καὶ ἑνὶ τῶν δανειστῶν κατεδικάσϑη ἢ καὶ ἄλλῳ κατέβαλεν, ὑπεξαιρεῖ παρὰ ἄλλου ἐναγόμενος. ,

15

x

A

ποιήσασϑαι)

x

m

Led

M

,

’

M

ὑπεξαιρεῖ,

ὡς

ὁ ᾿Ιαβολένος

εὐθὺς

ἐπιφέρει.

21. Τουτέστιν ἐὰν μετὰ τὴν καταδίκην ἐναχϑῇ παρ᾽ ἑτέρου τῇ δὲ πεκουλίο, δύναται ὑπεξαιρεῖν τὸ τῆς ἁρμοσάσης κατ᾽ αὐτοῦ ἰουδικάτι χρέος, καὶ οὔχ, ὅπερ ἐπὶ τῶν ϑεμάτων [τῆἧς] κελεύσεως λέγει καὶ τῆς ἐγγύης, δίδωσι μὲν τὸ εὑρισκόμενον πεκούλιον, καυτίονα δὲ λαμβάνει. Τὸ μὲν γὰρ ἐκ τῆς κελεύσεως xai τῆς ἐγγύης χρέος οὐ μόνον χατ᾽ οἰκείαν ἐξ ἀρχὴς ὑπῆλϑε προαίρεσιν, ἀλλὰ καὶ πεκούλιον ἔλαβε. Καὶ παρακολουϑήματά ἐστι τοῦ πρωτοτύπου χρέους ἡ ἐγγύη καὶ ἡ κέλευσις᾽ τὸ δὲ ἐκ τῆς ἰουδικάτι χρέος [δῆλον οὐ] μόνον, ὅτι οὐκ ἐκ προαιρέσεώς ἐστιν, ἀλλὰ xai πρωτότυπον ὄφλημα λοιπὸν χατ᾽ αὐτοῦ. μέλει So[xet] αὐτὸν énepo zn 9 [voc] ὑπὲρ τοῦ οἰκέτου, καὶ πάλιν δεδουχτεύει, ἐπειδὴ ἐπερω[τηϑεὶς] πρωτότυπον ὥσπερ χρέος ὑπεισιέναι ἔδοξε. Καὶ deδουχτεύει, κἂν ἐκ προαιρέσεως καὶ τοῦτο τὸ χρέος ὑπεισῆλϑε, ὅπερ ὡμολόγησεν ες»

25

,

20. [Τοῦτο οὐκ] ἔστιν, eli] μόνη προκάταρξις [γέγονεν. "Eri] γὰρ [τῆς] δὲ πεκουλίο τοῦ προλαμβάνοντος τὴν καταδίκην [κρείττων] f; αἵρεσις, [καὶ διὰ τοῦτο πάλιν ἐνα]γόμενο[ς] τὰ δαπανηϑέντα (περὶ τὸ βέρσον οὐκ ἠδύνατο τοῦτο

20

,

’A

,

Ne

,

>

à

^

,

"

^

3

Σ

x

^

δὲ

Σ

A

,

H

m

b]

FA

,ὕ

€

x

£

m

e

>

,

87,

»

,

x

e

H

F

μὲ

8

,

L4

3

ὃ

u

x

ἑτέρῳ τινὶ καταβάλλειν, ὡς 6 Οὐλπιανὸς ἐν τῷ ια΄. διγ. τοῦ παρόντος tit. φησίν. ς

30

FA

b]

^

€

€

3

x

,

lod

,

-

,

H4

B XVIII, 5, 10 — D XV, 1, 10. 1. Τοῦ ’Evavrıopavoüc. ᾿Ανάγνωθϑι βιβ. μβ΄. τιτ. α΄. διγ. ιϑ'., ξα΄. Ἐν γὰρ τῷ ιθ΄. φησίν, ὅτι πολλῶν ἐκ τῆς αὐτῆς αἰτίας χρεωστουμένων κρείττων ἐστὶν f| αἵρεσις τοῦ προλαμβάνοντος, ὥσπερ καὶ ἐπὶ τῆς δὲ mexouALo γίνεται. $$: Z, εἰ Π | 15 καὶ διὰ κτλ.: suppl. nos | 17 ᾿Ιαβολένος: in nostris Gaius | 23 Kat: ATI | 24 δὲ: γὰρ II | δῆλον οὐ: suppl. nos | 26 ἐπερωτηϑῆναι: ἐπηρωτήϑη II | 27 ἐπερωτηϑεὶς: ἐπερω[τήσας] Z | 28 x&v: Z, καὶ II

x

1118

LIB.

ex

δὲ

ΣΝ

-

,

[4

2.

x

H

^

€

^

\

m

,

x

,

3

L4

-

,

,

,

L4

᾿

-

H4

,

x

3

ς

»

δ,

^

x

x

Ll

,

Σημείωσαι τὸν κανόνα ἐνταῦϑα ἔχοντα ἐντελῶς, ὅτι ἐπὶ τῆς de πεκουλίο

βελτίων ἐστὶν

χην. xai τοῦ τιτ.

[4

>

[4

15

— TIT. V (ID

v δὲ τῷ ξα΄. διγ., ὅτι ὁ πρῶτος νικήσας οὐ προτιμᾶται τοῦ μετ᾽ αὐτὸν νυκήσαντος. Λέγει δὲ καὶ διγ. λβ΄. τοῦ ε΄. τιτ. τοῦ μβ΄. Bıß., ὅτι οἱ πριβιλεγιάρἷιοι] οὐκ ἀπὸ τοῦ χρόνου, ἀλλ᾽ ἀπὸ τῆς αἰτίας σκοποῦνται καὶ οἱ ἐκ τῆς αὐτῆς ὄντες συντρέχουσιν, εἰ καὶ κατὰ τὸν χρόνον εἰσὶ διάφοροι. Λέγει δὲ καὶ BB. ν΄. vvv. ιζ΄. διγ. ρδ΄., ἐὰν δύο ἀγωγαὶ πρόχεινται, fj μὲν ποσότητα μείζονα ἔχουσα, ἣ δὲ ἀτιμοποιός, «προτιμᾶται 7j ἀτιμοποιός», εἰ δὲ αἱ δύο εἰσὶν ἀτιμοποιοί, x&v διάφορον ἔχουσι ποσόν, ἴσαι νομίζονται. Ἣ δὲ περὶ ἀπαιτήσεως πρώτης καὶ δευτέρας προικὸς πς΄. (91) νεαρὰ προτίμησιν δίδωσι τῇ τῷ χρόνῳ πρωτευούσῃ, τὸ αὐτὸ διορίζουσα καὶ ἐπὶ δύο δημοσίων ὀφλημάτων. 'H νεαρὰ περὶ χρεῶν διαλαμβάνει ἐχόντων σιωπηρὰς ὑποϑήχκας καὶ προγενε[σίαν], τὰ δὲ λοιπὰ νόμιμα περσονάλ[ιά] εἰσι" καὶ ἔστιν αὕτη διαφορά. "E

10

XVIII

2

M]

€

ὁ προλαμβάνων, οὐ περὶ τὴν προκάταρξιν, ἀλλὰ περὶ τὴν καταδίf

3

x

M

,

3

^

x

M

,

Σημείωσαι δὲ διὰ τὸ ἀδιαστίκτως κείμενον πανταχοῦ. Σημείωσαι, ὅτι ἐπὶ τῆς δὲ πεκουλίο προτιμῶνται πάντων οἱ πριβιλεγιάτοι, πλὴν αὐτοῦ Z 218 δεσπότου, ὡς ἔστι μαϑεῖν ἐξ ὧν ὁ Παῦλος ἐν τῷ νβ΄. διγ. τοῦ παρόντος φησίν. f

€

»y

^

2

T

€

m

2

-

,

m

,

3. ᾿Ανωνύμου. ᾿Ομοίως βιβ. ιδ΄. τιτ. δ΄. διγ. ς΄. καὶ τούτου τοῦ ctt. «τὸ» νβ΄. διγ. ᾿Ανάγνωϑι καὶ «τὸ» γ΄. διγ. τοῦ ἑξῆς τιτ. καὶ βιβ. 9^. τιτ. δ΄. [διγ. ιδ΄.] 20

B XVIII, 5, 11 — D XV, 1, 11. l. Κυρίλλου. Ὑπεξαιρεῖ καὶ εἴτι [νοξαλίως] ἐναχϑεὶς δέδωκεν, ob μὴν εἰ τὸν οἰκέτην εἰς νόξαν ἔδωκε. Kai [ἐὰ]ν ἐπηρώτησε ὑπὲρ τοῦ οἰκέτου, [ἢ οἰκέτης ὦ Ἰμ[ο]λίόγησεν] ὑπὲρ δεβίτωρος ἣ ὑπὲρ ἐλευϑερίας [ἐὰν ἐϊλευϑερωϑῇ, καὶ εἴτι δεβίτωρα τοῦ δεσπότου ἀπήίτησε, εἰ ῥατονα]βιτεύσει. Τὸ αὐτὸ καὶ

25

[ἐπὶ υἱοῦ

ὑπεξουσίου.]

2. Σημείωσαι περὶ τοῦ ἐγγυησαμένου καὶ τοῦ χκε]λεύσαντος δεσπότου, ὅτι ἣ κέλευσις καὶ ἡ ἐγγύη [παρα]κουλούϑημά ἐστι τοῦ πρωτοτύπου χρέους, [ἐπεὶ] οὐδέποτε πρωτότυπός ἐστιν αἰτία τὸ ὁμολογῆσαι καταβαλεῖν T ὡς πρωτότυπον ὄφλημα περιίσταται, ὥσπερ καὶ ἀπὸ τῆς ἰ.υ διουσ.. χρέος. 30

3. Κυρίλλου. Εἰ ὁ οἰκέτης μου ἔλαβε βικάριον νομισμάτων ε΄. καὶ χρεωστεῖ μοι ε΄. νομίσματα, εἰ μὲν [αὐτῷ] ἀφειλάμην τὸν βικάριον, ἐμοὶ κινδυνεύεται" 2 οἱ πριβιλεγιάριοι: αἱ πουπιλλαρ.. II, τὰ πριβιλέγια Ζ | 3 χρόνου: χρέους II | σκοποῦνται: σκοπεῖται II | 4 συντρέχουσιν: Z, συντρέχεινIE | 6 ἔχουσα: Ζ, ἔχουσιν II | 19 y’.: numerus incertae lectionis est; forte δ΄., ut scribendum sit τοῦ «μετὰ τὸν»

ἑξῆς cv. (Z) suppl.

nos

| 22 ἣ οἰκέτης ὡμολόγησεν:. ...μιν.. II |

29

i.v διουσ. .: IT, κουὸδ

ἰούσσου

Z

| 26 περὶ: καὶ II |

30 χρεωστεῖ:

| 28 ἐπεὶ:

Ζ, χωρηγεῖ

II

LIB. XVIII — TIT. V (ID )

84

n

m

4L

.

TA

,

1

€

1119 -

\

,

1

$4

εἰ δὲ uf, τῷ οἰκέτῃ" x&v ἐπικτήσεταί τι, ὑπεξαιρῶ τὰ ε΄. νομίσματα. Ταὐτόν ἐστι, κἂν ε΄. νομίσματα ἐχρεώστει μοι, ὁ δὲ βικάριος ἦν ι΄. νομισμάτων, καὶ ἐναχϑεὶς ,

4. σι

de πεχκουλίο

M

[4

,

Τουτέστιν εἰ ἔργῳ ὑπεξεῖλεν, οὐ δύναται ποιῆσαι δευτέραν ὑπεξαίρεσιν.

5. ᾿Επ[ώλησα] οἰκέτην μετὰ τοῦ πεχουλίου χρεωστοῦντά nor: ἐνάγομαι 9e πεκουλίο. Εἶχε γὰρ αἱρετικὰ χρέα τὸ πεχούλιον, ἃ οὐκ ἐπώλησα, καὶ ἀπέβη νῦν ἡ αἵρεσις. Οὐδὲν ὑπεξαιρῶ- ἔχω γὰρ κατὰ τοῦ ἀγοραστοῦ ἰνδέβιτον xai ἐξ βενδίτο, εἰ ἤρκει τὸ πραϑὲν πεκούλιον πρὸς τὸ χρέος. Εἰ μέντοι ἀγοράσω τὸν οἰκέτην, ᾧ ἐδάνεισα, δύναμαι νῦν ἐναγόμενος ὑπεξελεῖν μᾶλλον ἣ κινεῖν Z 214 χατὰ τοῦ πράτου, ὁπότε καὶ ἐξωτικὸς ἐπιλογὴν ἔχει, εἴτε κατ᾽ ἐμοῦ εἴτε κατὰ τοῦ πράτου ἐϑέλει κινῆσαι. Σ

,

m

t

55

^

1

κατέβαλον.

[4

,

>

»

»»

,

ΚΑ

2

x

ε

A.

*

M

\

!

^

t

^

-

x

x

3

x

m

2

mo»

FA

,

H

€

,

Ὁ

JA

3

-

!

a

DJ

6. Στεφάνου. Θεμάτισον τὸ φαινόμενον μόνον πεχκούλιον πεπρακότα μετὰ τοῦ οἰκέτου τὸν τούτου δεσπότην κατέχειν παρ᾽ αὐτῷ τὸ αἱρετ[υκὸν] χ[ρέος.] Εἰ μὴ γὰρ ϑεματίσῃς [αὐτὸν κατέχειν τι ἐκ τοῦ πεχου]λίου, οὔτε ἐνάγεται de πεχουλίο, ὡς μανθάνεις ὑποκατιὼν ἐν τῷ παρόντι διγ. 7. ᾿Ανωνύμου. Προλήψει γὰρ οὐχ ἕπεται τὸ πεκούλιον τῷ πιπρασκομένῳ δούλῳ, ὡς βιβ. m. ctr. α΄. διγ. κϑ'. 8. Τεϑεμάτισται γὰρ xol αὐτὸς ὀφειλόμενος ............ 6... μειοῖ τὸ τοῦ οἰκέτου πεκούλιον, ἐπειδὴ ὁ δεσπότης δοκεῖ προλαμβάνειν καὶ xw . κα. KATABN een . γὰρ οὔτε ἠδύνατο λέγίειν πρὸς . τὸν] ἀγοραστήν ὅτι ἐκ τοῦ πεχουλίου .....À .. εν RIPETOLG EVO lol nn. σϑαι τῶν ὀφειλομένων oov παρακατασχὼν γὰρ δοκεῖ προλαμβάνειν πεκ αλλ... πεκουλιαρ .. νερεδιταρ. .. δεσπότ..... καταβάλῃ ἑαυτῷ ἄπειλον Ov... LL. φαϊινομεν.. τὴν ... πεχουλ.. δοχεῖς ποιουμεν.. τὴν καταβολὴν ἑαυτῷ. x

m

H

L

,

>

A

τῷ ς

f

25

x

,

»

^

3

,

,

2

M

x

x

3

u

9. Ac mexouMo μέντοι κινεῖν κατὰ τοῦ ἠγορακότος οὐ δύναται" οὐδεὶς γὰρ ἐσχηκὼς παρακατάσχεσιν δύναται κινεῖν δε πεκουλίο κατὰ τοῦ μετ᾽ αὐτὸν κτησαμένου τὸν οἰκέτην, ὡς ἔστι μαϑεῖν ἐξ ὧν ὁ Γάϊος £v τῷ κζ΄. Ow. φησί. Λέγει [γὰρ] τὸν πράτην μὴ δύνασϑαι κατὰ τοῦ ἀγοραστοῦ xıveiv δὲ πεκουλίο ὑπὲρ ὧν ἐπώλησ .....99..... μετὰ τοῦ πεκουλίου πεπρακὼς τὸν δοῦλον. Εἰ γὰρ ἰδίᾳ μὲν τὸν δοῦλον, ἰδίᾳ δὲ τὸ πεκούλιον συνεφώνησεν, ἠδύνατο κινεῖν καὶ ἰνδέβιτον. [Οὕ]τω εἰπέ, ἵνα μὴ ἐναντιωϑῇ σοι τὸ λβ΄., λγ΄., [λδ΄., λε΄.] Sry. [4

ε

30

€

*

T

*

;

9 ἐδάνεισα:

,

L

ε

y

-"

4,

^

Ζ, ἐδαπάνησα II

|

,

ΚΑ

m

14 αὐτὸν — τοῦ:

€

Uu

,

Id

1

suppl. nos

,

^

|

1

t

-

22 προλαμβάνειν

χτλ.: omnia haec incertissimae lectionis sunt; fortasse ita leg. προλαμβάνειν παρὰ τοὺς ἄλλ[ους] πεκουλιαρ[ίους] κρεδίτορίας ὁ] δεσπότίης. Ἐὰν δὲ] καταβάλῃ ἑαυτῷ, πρόδηλον ὅτι [πωλῆσαι τὸ] φαινόμεν[ον] την[υὑκάδε] πεκούλ[ιον] δοκεῖ ποιούμεν[ος] τὴν καταβολὴν ἑαυτῷ.

1120

L]B.

XVIII

— TIT. V (ID

10. Ταύτας γὰρ ἔχουσι τὰς ἀγωγὰς ol πράται ἐφ᾽ olg ....... men[ox]μέν... δεδώκασι τοῖς ἀγορασταῖς, ὡς Bi. ιβ΄. τιτ. ... διγ. .. καὶ τιτ. ζ΄. διγ. B'., ὅτι τὰ ἰνδεβίτως καταβαλλόμενα καὶ ux... ees. δὲ αὐτοῦ ἀπαιτοῦνται καὶ .. το... ἰνδέβιτ.... καὶ μὴ ὑπεξεῖλε ἐν τῷ καιρῷ 5 τῆς πράσεως ....... τοῦ πεκουλίου. ,

,

ll.

bd

>

bd

K.....75.....09

€

,

δύναται

x

ὑπεξελεῖν

αὖ

7..........

L4

πεχουλ..

700.....25..... τῷ χαιρῷ τῆς προκατάρξεως προσέχομεν, ὡς βιβ. γ΄. τιτ. ε΄. διγ. λβ΄. καὶ Big. δ΄. τιτ. γ΄. διγ. λδ΄, φησὶ ἐ...Ὁὐν νον ἕπεται... .. Dese s τοῦ βόνα φίδε νομέως τῷ καιρῷ τῆς ψήφου, ὡς βιβ. [ε΄.] 10 τιτ. γ΄. ty. Ag. 2.2.2.2... REX00A ..... 50... ον καὶ Bip. χγ΄. τιτ. γ΄. διγ. με΄. ϑεμ. ε΄. εἴτε τὰς ὀπέρας τούτου ἐμίσϑωσεν αὐτῷ ὁ οὐσουφρουχτουάριος ee ee n f REI esee. χατὰ τοῦ δεσπότου μετὰ ὑπεξαίρεσιν τοῦ ὄντος παρ᾽ αὐτῷ πεκουλίου. "Ev τῷ κα΄. (25) 9w. τοῦ α΄. τιτ. τοῦ ζ΄. βιβ. ϑέμ. [ς΄. λέγει τὸν οὐσουφρουκτουάριον] οὐκ ἰσχυρῶς τῷ 15 δούλῳ τὰς ἰδίας ὀπέρας μισϑοῦν οὔτε τῷ BONA FIDE δουλεύοντι. 12. ᾿Ανωνύμου. διγ. κζ΄.

'O δὲ πράτης

οὐ χινεῖ αὐτὴν κατὰ τοῦ ἀγοραστοῦ,

ὡς

13. Ei xai τὰ μάλιστά φησιν: ὁ ἀγοραστὴς δύναται κατὰ τοῦ πράτου xıveiv de πεκουλίο (ἴντρα ἄννουμ μέντοι λογίζεται), ὅμως ὑπεξαιρεῖ 70 ἐπυκτηϑὲν Ζ 215 20 παρ᾽ αὐτοῦ πεχούλιον, ὡς αὐτὸς ἑαυτῷ καταβαλών. Τοῦτο γὰρ ὁ Γάϊος ἐν τῷ xL. Bw. φησίν. 14. Σημείωσαι, ὅ[τι] τοῦ οἰκέτου πραϑέντος ἐπιλογὴν ὁ πεκουλίιάριος ἔχει δανειστῆς, εἴτε κατὰ τοῦ πράτου βούλεται ἴντρα ἄννουμ δηλονότι τὴν de πεχουλίο κινεῖν, εἴτε κατὰ τοῦ ἀγοραστοῦ περπετούως᾽ κινήσας δὲ a0” 25 ἑτέρου καὶ μὴ ἀποπληρωϑεὶς δύναται κατὰ τοῦ ἄλλου ῥεσκισσορίαν xively, ὡς ὁ Οὐλπιανὸς ἐν τῷ λβ΄. Guy. φησὶ τοῦ παρόντος τιτ., ὅπερ καὶ ἀνάγνωϑι. t

€

3

x

,

-

,

x

m

P

[4

Καὶ τοῦτο δὲ ἴσϑι, ὅτι οὐτίλιός ἐστιν ὁ κατὰ τοῦ πράτου ἑξῆς τιτ. μανϑάνεις.

x

3

/

ἐνιαυτός, ὡς ἐν τῷ

15. Σημείωσαι, ὅτι τότε ὁ πράτης ἐνάγεται δὲ πεκουλίο ἴντρα ἄννουμ 80 δηλαδή, ὅταν ἐστὶ πεκούλιον. Εἰ γὰρ δέδωκε τοῦτο τῷ ἀγοραστῇ, οὐκ ἐνάγεται, οὐδὲ [ei] δοκεῖ τὸ τίμημα λαβεῖν τοῦ πεκουλίου, ὡς ὁ Οὐλπιανὸς ἐν τῷ τέλει τοῦ λβ΄. διγ. φησίν. “ἕτερόν ἐστιν, ἔνϑα ἰδικῶς καὶ αὐτοῦ τοῦ πεκουλίου τὸ -

n

τίμημα n

ἔλαβεν, y

ὡς t

er

ὁ

€

,

5

»

᾿Ιαβολένος H

Y.

,

ἐν τῷ +

M

-

Ay’. ,

διγ.

x

,

m

m

;

φησίν. f

13 ἐν τῷ κτὲ.: cf. infra p. 1130 1. 2et p. 11321. 13 | 14 ζ΄. βιβ.: ἔβ΄, II | 15 τῷ δούλῳ:

τοῦ

δούλου II

|

19 λογίζεται: II, del.

Z

x

e

LIB.

XVIII

— TIT. V (ID

1121

16. Κυρίλλου. “Ὑπὲρ ToU κοινοῦ οἰκέτου ἐναγόμενος καὶ ὃ χρεωστεῖ τῷ κοινωνῷ ὑπεξαιρῶ. Εἰς τέλειον γὰρ ἐνάγομαι, κἂν μὴ ἔχῃ παρ᾽ ἐμοὶ πεκούλιον. Ἐπὶ πράτου καὶ ἀγοραστοῦ, 7 οὐσουφρουκτουαρίου καὶ προπριεταρίου, 7, δεσπότου xal βόνα φίδε ἀγοραστοῦ, Tj ἐπὶ συγκληρονόμων, ὅτε οἰκέτης πούρως ἠλευϑερώϑη 7j ζῶντος τοῦ τεστάτορος ἀπέϑανεν ..... 17. Σημείωσαι, ὅτι ἕκαστος τῶν χοινωνῶν ἐνάγεται εἰς ὁλόκληρον καὶ ὑπὲρ τοῦ ὄντος παρὰ τῷ κοινωνῷ [πεκουλίου, καὶ καταβαλὼν ἐλευϑεροῖ τὸν ἕτερον] ταύτης τῆς ἀγωγῆς, ὡς ὁ Σκχαεβόλας ἐν τῷ α΄. (51) διγ. τοῦ παρόντος τιτ. φησίν. x

10

1 5

L4

2

A

t

e

n

.

,

e

€

,

2

M

,

-

5

/

M

x

,

Y&p μὴ ἦν nexoUAtov παρ᾽ αὐτῷ, ἐνάγεται εἰς τὸ ἐκχωρῆσαι κατὰ τοῦ κοινωνοῦ τὰς ἀγωγάς, ὡς ὁ Κέλσος ἐν τῷ νβ΄. διγ. τοῦ παρόντος τιτ. φησί. Καὶ μὴ ϑαυμάσῃς. "Eni πολλῶν γὰρ ϑεμάτων συμβαίνει τινὰ διὰ τοῦτο μόνον κατέχεσϑαί τινι ἢ καὶ ἐνάγεσϑαι, ἐπειδὴ ἔχει καϑ᾽ ἑτέρου τινὸς ἀγωγήν, xai τὸ ἐναντίον διὰ τοῦτο μόνον ἔχειν ἀγωγήν, ἐπειδὴ κατέχεται. Σημείωσαι οὖν αὐτό. Πολλὰ γὰρ συμβάλλεταί σοι καὶ πολλὰ διευλυτοῖ καὶ μάλιστα τὰ εἰρημένα περὶ πουπίλλων ἐναγομένων ἀπὸ δόλου τοῦ ἐπιτρόπου περὶ τὰ μέσα τοῦ κα΄. διγ. Μὴ ἐναντιωϑῇ δέ σοι τὸ xelnevov ἐν τῷ ιε΄. διγ. τοῦ παρόντος rır., ἔνϑα φησὶν ὁ Οὐλπιανὸς μὴ ἐνάγεσϑαι τὸν κοινωνὸν ὑπὲρ τοῦ ὄντος παρὰ τῷ κοινωνῷ πεκουλίου. Εἰ μὲν γὰρ διῃρέϑη τὸ πεκούλιον, τότε χώραν ἔχει τὸ εἰρημένον ἐκεῖσε τῷ Οὐλπιανῷ, καὶ οὐκ ἐνάγεται ϑάτερος τῶν κοινωνῶν ὑπὲρ τοῦ ὄντος παρὰ τῷ κοινωνῷ πεχουλίου. Εἰ δὲ μὴ διῃρέϑη τὸ πεκούλιον, ἢ διὰ τὸ μὴ τοῦτο βουληϑῆναι τοὺς κοινωνοὺς T, διὰ τὸ μὴ εἶναι πεκούλιον παρὰ ϑατέρῳ τῶν χοινωνῶν, καὶ τότε [ὁ] μὴ ἔχων πεκούλιον ἐνάγεται χαὶ ὑπὲρ τοῦ [un] ὄντος παρὰ τῷ χοινωνῷ πεχουλίου κατὰ τὸ εἰρημένον ἐνταῦϑα. Πῶς δὲ συμβαίνει παρ᾽ ἑνὶ μὲν τῶν κοινωνῶν εἶναι πεκούλιον, παρὰ δὲ τῷ Ζ 216 Κἂν

ὰ

P4

3

3

2. Τοῦ ᾿Εναντιοφανοῦς. Ὑπόϑου ἐνταῦϑα, ὅτι κοινὸν μὲν ἣν τὸ πεκούλιον, παρὰ δὲ ἑνὶ τῶν κοινωνῶν σωματικῶς ἀπέχειτο. El γὰρ παρὰ τῷ ἑνὶ μόνῳ εἶχε τὸ πεκούλιον T, παρὰ τοῖς δύο κεχωρισμένον, ὁ ἕτερος ὑπὲρ τοῦ ἑτέρου οὐκ ἐνήγετο, ὡς Bw. ε΄. (15). ᾿Ανάγνωθι xol τὸ να΄. 32

28

L4

B XVIII, 5, 12 — D XV, 1, 12. 1. Τότε δὲ ἐνάγεται, ὅταν ὄντος πεχουλίου κοινωνοὶ ὦσιν En’ αὐτῷ [τῷ] ὄντι πεκουλίῳ. Τοῦτο γὰρ ὁ Οὐλπιανὸς ἐν τῷ ε΄. (15) διγ. φησίν. ᾿Ανάγνωθι πάντως τὰς ἐν τῷ ἑξῆς διγ. παραγραφάς.

2

20

,

ε

x

a

ὃ

M

M

€

mo»

x

x

Kx

3

x

^

y\

\

M

lad

-

λ

Hi

|

»

-

,

-

97

ἐν

[A

2

x

(?) II; in cod.

x

M

?

ἢ

5 ἀπέϑανεν. .... : Z, ἀπέδραμεν

7 καὶ — ἕτερον: suppl. nos 29 διῃρέϑη: Z, ἠρέϑη Π

,

»

y

x

δ

€

M

ὃ

x

3

€

x

moy

,

x

x

x

^

*

^

,

)À

vestigium lacunae non apparuit |

15 μόνῳ: Z, μόνων II

|

19 Κέλσος: immo Scaevola |

1122

LIB.

σι

— TIT. V

(II

ἄλλῳ μὴ εἶναι, διὰ πολλῶν ϑεματίζει τῶν τρόπων ὁ αὐτὸς ᾿Ιουλιανὸς ἐν τῷ ις΄. διγ. οὐ πρὸς τὸ εἰρημένον τῷ Οὐλπιανῷ Ev τῷ ιε΄. διγ., ἀλλὰ πρὸς τὸ εἰρημένον αὐτῷ κατὰ τὸ παρὸν διγ. Εἰπὼν γὰρ ἐνάγεσϑαι ϑάτερον τῶν κοινωνῶν, χἂν μὴ ἐστι πεκούλιον παρ᾽ αὐτῷ, εἰκότως ἀπαριϑμεῖται ϑέματα, δι’ ὧν παρίστησι, πότε συμβαίνει παρὰ μὲν τῷ ἑνὶ τῶν χοινωνῶν εἶναι πεκούλιον, Y Y “ἦν V Ὁ ' D , H m " n παρὰ δὲ τῷ ἄλλῳ μὴ εἶναι. Καὶ μὴ δόξῃ τοῦτο ἐναντιοῦσϑαι τῷ κειμένῳ πρὸς τῷ τέλει τοῦ κζ΄. dry. Λέγει γὰρ ὁ Γάϊος ἐκεῖσε τὸν κοινωνὸν ὑπὲρ τὸ μέτρον τοῦ ὄντος παρ᾽ αὐτῷ πεχκουλίου «καταβάλλοντα δύνασϑαι κινεῖν κατὰ τοῦ χοινωνοῦ, παρ᾽ ᾧ ἐστι πεκούλιον»" εἰ δὲ μή ἐστι παρ᾽ ἐκείνῳ πεκούλιον, μὴ δύνασϑαι τὸν καταβαλόντα κινεῖν, ἐπειδὴ μὴτε νομίζεται αὐτὸν ἐλευϑερῶσαι χρέους τινός. Οὔτε γὰρ διὰ τοῦτο δηλοῖ, ὅτι οὐκ ἐνάγεται ὁ κοινωνὸς μὴ ὄντος παρ᾽ αὐτῷ πεκουλίου (ἐνάγεται γάρ, «ὡς» ἐνταῦϑά φησιν ὁ Οὐλπιανός), ,

>

m

10

XVIII

Z

x

led

»

x

,

FA

,

>

,

cT

Z

^

x

?

Σ

»

€

μι

I

,

M

3

P

,

,

3

x

e

x

,

m

x

€

,

x

t

x

€

x

FA

3

,F

ἀλλ᾽ ὅτι ἐναγόμενος οὐκ ἠναγκάζετό τινα καταβαλεῖν τῷ πεκουλιαρίῳ κρεδίτωρι, >

»

[4

,

M

3

3

5

Σ

5,

*

^

€

,

LE

M

Ὁ

3

ἤτοι εἰς μόνον τὸ ὃν παρ᾽ L4

IJ

2

Σ

,

Ὁ

“

;

f

ἀλλ᾽ ἢ ἄρα ἐκχωρῆσαι αὐτῷ ἣν ἔχει κατὰ τοῦ χοινωνοῦ ἀγωγήν. “Ὥστε ἀμέλει καὶ αὐτὸς ὁ Γάϊος οὐκ εἶπε διὰ τοῦτο μὴ δύνασϑαι τὸν κοινωνὸν καταβαλόντα ὑπὲρ τὸ μέτρον τοῦ ὄντος παρ᾽ αὐτῷ πεκχκουλίου κινεῖν κατὰ τοῦ χοινωνοῦ παρ᾽ € μή ἐστι πεκούλιον, ἐπειδὴ μὴ ἠλευϑέρωσεν αὐτὸν τῆς ἀγωγῆς, ἀλλ᾽ ἐπειδὴ μὴ δοχεῖ αὐτὸν ἐλευϑερῶσαι «χρέους τινός.» Καὶ ταῦτα μὲν περὶ τῶν κοινωνῶν. ᾿Επὶ μέντοι τῶν συγχληρονόμων ἕκαστος πρὸ πάρτε >

m

1

r#

,

,

x

a

3

3

με

x

,

^

^

ld

αὐτῷ »

-

x

,

πεκούλιον

μοὶ

,

J

x

,

b]

καταδικάζεται,

ὡς

,

m

ὁ

€

x

Οὐλπιανὸς

€

»

x

ἐν τῷ λζ΄. (32) διγ. φησί. Μὴ οὖν συναρπαγῇς ἐκ τῆς ἐγειρομένης ἀντιδιαστολῆς ἐν τῷ ιδ΄, à.

2

ex

H

30

m

,

,

“Ὅ σι

*

m

;

-

Σ

,

2

Ὁ

B XVIII, 5, 13=DXV, 1, 13. l. Σημείωσαι, ὅτι οὔτε ὁ ἀγοραστὴς ἐναγόμενος τῇ de πεκουλίο δύναται δεδουχτεύειν τὸ τῷ πράτῃ κεχρεωστημένον, οὔτε ὁ πράτης ἐναγόμενος δύναται δεδουχτεύειν τὸ τῷ ἀγοραστῇ ὀφειλόμενον. Τὸ αὐτὸ δὲ καὶ ἐπὶ οὐσουφρουκτουαρίου «καὶ προπριεταρίου», καὶ παντῶν ἁπλῶς τῶν ἐναγομένων ὡς κοινωνῶν ὑπὲρ ἑτέρων τινῶν μὴ ὄντων αὐτῶν κοινωνῶν. ᾿Ενάγεται μὲν καὶ οὐσουφρουκτουάριος παρ᾽ αὐτῷ [ὄντος] πεχκουλίου, κἂν μὴ ἐκ τῶν προσποριζομένων αὐτῷ τὸ πρὸς τὸν οἰ[κέτην] συνάλλαγμα [γέγονε, εἰ δὴ πρότερον ἔτυχεν] ὁ προ[πριετάριος] ἐναγόμεν[ος] καὶ μὴ δυνηϑ[εὶς] ποιῆσαι τὸ ἱκανόν. Ἡνίκα γὰρ ὁ οἰκέτης ἐπὶ τοῖς μὴ προσποριζομένοις τῷ οὐσουφρουχτουαρίῳ συναλλάξει, δεῖ τὸν πεκουλιάριον δανειστὴν πρῶτον κατὰ τοῦ προπριεταρίου κινεῖν, καὶ εἰ μὴ δυνηϑῇ λαβεῖν τὸ ἱκανόν, τότε κατὰ τοῦ οὐσουφρουχτουαρίου κινεῖν. περ καὶ ἐπὶ Böva φίδε νομέων φαμέν, ὡς ὁ Οὐλπιανὸς ἐν τῷ 19^. διγ. τοῦ παρόντος τιτ. φησίν. ,

3

N

^5

3

x

,

,

x

(δ

14

M

M

,

e

€

=

Οὐλ

*

\

>

t

m

,

9

€

1

ὃ

12 Οὐλπιανός: immo Iulianus | 13 ὅτι: Z, ὅτε II | 14 ἣ ἄρα: II, ἤρκει Z 15 τοῦτο: Z, τὸ II | 30 εἰ δὴ — δυνηϑεὶς: suppl. nos | 34 λαβεῖν: Z, κινεῖν II 35 νομέων: Z, νομὴν κινεῖν II

-

| |

LIB.

XVII

— TIT.

V (ID

1123

B XVIII, 5, 14 — D XV, 1, 14. ]. 'Avevóuov. Σημείωσαι, ὅτι οἱ συγκληρονόμον ᾿Ανάγνωϑι βιβ. κδ΄. τιτ. β΄. διγ. λβ΄. (9)

οὔκ

εἰσι

κοινωνοί.

2. Στεφάνου. ᾿Ανάγνωθι πάντως τὸ β΄. τοῦ λ΄. διγ. ϑέμα: μανϑάνεις 5 γὰρ ἐξ αὐτοῦ, ὅτι ὁ μερικὸς κληρονόμος ἀδιαστίκτως [περὶ τοῦ ὄντος] παρ᾽ αὐτῷ rexovAlov ἐνάγεται. Τὸ οὖν εἰρημένον ἐνταῦϑα μὴ δέξῃ κατὰ διάστιξιν εἰδώς, ὅτι ὁ μερικὸς κληρονόμος ἀεὶ περὶ μόνου τοῦ ὄντος παρ᾽ αὐτῷ * TExOUALoU ἐνάγεται᾽ τοῦτο γάρ, ὡς εἶπον, ἐν τῷ β΄. ϑεμ. τοῦ λ΄. Ow. φησὶν ὁH »

Led

f

,

L4

>

7

μὲ

»

,

\

£

*7

»

x

,

,

,

-

,

€

3

LI

€t

led

M

»

^

,

Dod

,

x

Coy

,

-

,

5

,

,

^

Οὐλπιανός.

10.

B XVIII, 5, 15 — D XV, 1l, 15. 1. Κυρίλλου. .... ἐρας ἐστιν καὶ ol.... φρουχτουάριοι"

οὗτοι

γὰρ

οὔκ

εἰσι κοινωνοί.

Z 217

ὡς

βόνα

᾿Επὶ

φίδε νομεῖς

τούτοις

£yo

ἢ i οὐσουτοισαντ...

ἀν τῶν πεκουλίων, ἵνα μηδεὶς ὑπὲρ τοῦ ἑτέρου ἐνάγεται. Συμβαίνει δὲ «τὸ» τοῦ ἐπικοίνου οἰκέτου πεκούλιον ἑνὶ τῶν δεσποτῶν ἀνήκειν, ὅτε ὁ ἕτερος τὸ 15 μέρος τοῦ οἰκέτου ἐπώλησε, T, διοίκησιν μόνον αὐτῷ ἐπέτρεψε, οὐ μὴν καὶ δεσπότην τῶν πραγμάτων ἐποίησεν, ἢ ἀφείλετο [τὸ] πεκούλιον, 7j ἐν ἀγωγαῖς ἦν τὸ πεκούλιον. x

Led

2.

P

eu.

M

€

x

Ὁ

€

Ζ

,

,

f

x

x

θΘὲς γάρ, ὅτι οὐ ψυχῇ κοινωνοῦντος ἐπέτρεψεν ἔχειν τῷ οἰκέτῃ πεκούλιον,

ἢ xai κοινὸν ὃν ἐξ ἀρχῆς τὸ πεκούλιον μετὰ ταῦτα διῃρέϑη. Σημείωσαι, ὅτι 40 ἐσθότε μὲν «ἐπίκοινον» εἶναι συμβαίνει τὸν οἰκέτην, μὴ εἶναι δὲ ἐπίκοινον τὸ πεχούλιον (τοὺς δὲ ϑεματισμοὺς ὁ Οὐλπιανὸς ἐν τῷ ἑξῆς διγ. φησί), xoi ὅτι τοῦ πεχουλίου διῃρημένου ὁ κοινωνὸς οὐκ ἐνάγεται καὶ ὑπὲρ τοῦ ὄντος ^

x

x

b

r

^

5,

’

1

D

x

V

,

uU

^

€

3

lad

M

,

3

e

€

H

m

eU

,

M

παρὰ τῷ κοινωνῷ πεκουλίου. 3. ᾿Ανάγνωϑι τὸ τέλος τοῦ τα΄. διγ. καὶ τὸ ιβ΄. καὶ τὸ τέλος τοῦ κζ΄. καὶ 25 τὸ un. χαὶ τὸ να΄. B XVIII, 5, 16 — D XV, 1, 16. 1. Ei γὰρ ὁ δεσπότης ἐχαρίσατο τὸ γραμματεῖον τῷ οἰκέτῃ ἔχειν ἐν πεκουλίῳ, μήπω τῶν γραμμάτων ἀπαιτηϑέντων οὐ δύναται πεχούλιον ἔχειν ὁ οἰκέτης, καϑ᾽ ὃ μὴ δύναται ταῦτα οἰκέτης ὧν ἀπαιτεῖν. "Erepöv ἐστιν, εἰ αὐτὸς 30 ὁ οἰκέτης δανείσας τισὶν ἔλαβε παρ᾽ αὐτῶν γραμματεῖα: ταῦτα γὰρ ἔχει ἐν πεκουλίῳ, ὡς ἔγνως ἐν τῷ ζ΄. διγ. τοῦ παρόντος τιτ. e

II

12 ἔχω τοισαντ... ἂν: II, δὲ χωρισϑέντων Z | | 16 3: Z, ὁ II | 20 εἶναι: Ζ, ei xai II | 21

14 ἐπικοίνου οἰκέτου: Ζ, ἐπικέτου Οὐλπιανὸς: immo Iulianus

1124

LIB.

XVIII

— TIT. V (ID

a

2. ᾿Ανωνύμου. Οὔτε γὰρ δύναται τούτοις κεχρῆσϑαι ὡς μὴ δυνάμενος ἀπαιτεῖν, ὡς διγ. μζ΄. (41) ᾿Αμέλει ἐὰν σὺν τῷ πεκουλίῳ ἐλευϑερωϑῇ, οὐ κινεῖ τὰς πεκουλιαρίας ἀγωγάς, εἰ μὴ ἐκχωρηϑῇ αὐτάς, ὡς Ow. νγ΄. [καὶ βιβ. Ay’.] air. η΄. διγ. ε΄. καὶ ιϑ΄. ϑεμ. β΄. B XVIII, 5, 17 — D XV, 1, 17. ρδινάριος οἰκέτης μου χρεωστῇ5 μοι, εἴτε l. . Ἐὰν ὁ ὀρδινά ixé ἴτε ὑπὲρ ὑπὲρ αὐτοῦ αὐτοῦ ἐναχϑῶ ἐναχϑῶ de πεχουλίο εἴτε ὑπὲρ τοῦ βικαρίου, ὑπεξαιρῶ τὸ χρέος. Εἰ δὲ ὁ βικάριος χρεωστεῖ μοι ἢ τῷ ὀρδιναρίῳ, ὅτε ὑπὲρ τοῦ βικαρίου ἐνάγομαι, καὶ μόνον τοῦτο ὑπεξαιρῶ. Εἰ δέ τι ὁ ὀρδινάριος χρεωστεῖ τῷ βικαρίῳ, τοῦτο, εἰ» ὑπὲρ τοῦ ὀρδιναρίου ἐνάγομαι, οὐχ ὑπεξαιρῶ- εἰ δὲ ὑπὲρ τοῦ βικαρίου, καὶ τοῦτο ἀπαιτῶ. Εἰ δὲ τῷ ὀρδιναρίῳ ληγατεύσω τὸ πεκούλιον αὐτοῦ, οὐχ ὑπεξαιρεῖται ὃ χρεωστεῖ μοι ὁ βικάριος, εἰ μὴ καὶ αὐτὸς εἶχε πεκούλιον. ?

10

»

a e

2

-

led

H4

€

cs

,

»

5

H

!

Ld

em

?

^

[ἑαυτῷ]

m

5

*7.

m

£

x

͵

/

περιποιεῖν.

H

t

€

/

3

x

F4

^5

Bad

,

4

v

Τοῦτο

M

ἡμῖν

f

,

οὐκ

x

,

M

[A

ἐναντιοῦται,

x

καϑὰ

€

5

FA

x

εἴρηται.

3

Τὸ

,

γὰρ

τοῦ

βικαρίου καὶ τοῦ ὀρδιναρίου πεκούλιον Ev καὶ τὸ αὐτὸ εἶναι δοκεῖ, καϑὸ δὴ πεχούλιον εἶναι τοῦ ὀρδιναρίου πιστεύεται τὸ τοῦ βικαρίου πεκούλιον. Ἑνὸς ,

b

m

οὖν καὶ τοῦ

3

αὐτοῦ

;

u

πεκουλίου

"^

εἶναι

M

>

P

2

u

b

b

x

δοκοῦντος

ἀλλαχόϑεν ἠδύνατο [περιποιεῖν] τὸ ἱκανὸν FR , “ὋΣ I, τοῦ πεχκουλίου τοῦ ὀρδιναρίου;

30

x

3. Τουτέστιν ἐναγόμενος ὀνόματι τοῦ βικαρίου ὑπεξαιρεῖ καὶ τὸ κεχρεωστημένον αὐτῷ παρὰ τοῦ ὀρδιναρίου" δοκεῖ γὰρ ὥσπερ κινῆσαι κατὰ τοῦ ὀρδιναρίου xai καταβαλεῖν ἑαυτῷ ἐκ τοῦ πεχκουλίου τοῦ βικαρίου, εἴπερ καὶ τὸ πεκούλιον τοῦ βικαρίου πεκούλιον εἶναι τοῦ ὀρδιναρίου νομίζεται. Διὰ τοῦτο γὰρ τὸ [δοκοῦν] οὔτε ἐναντιοῦται ἡμῖν τὸ εἰρημένον ἐν τῷ ια΄. διγ., ὅτι τότε τις ἐναγόμενος τῇ de πεκουλίο [νομίζεται] δεδουχτεύειν τὸ [φυσικ]ῶς ὀφ[ειλόμενον] αὐτῷ παρὰ τοῦ οἰκέτου, ὅτε μὴ δύναται μήτε ἠδυνήϑη τὸ ἱκανὸν ἀλλαχόϑεν ΕΣ

25

*

2. Στεφάνου. Σημείωσαι, ὅτι καὶ ὁ βικάριος καὶ τὸ τούτου πεκούλιον Z 218 νομίζεται τοῦ ὀρδιναρίου πεκούλιον elvat. Τοῦτο δὲ αὐτὸ ἔγνως καὶ ἐν τῷ ζ΄. διγ., ἐπειδὴ καὶ φυσικὴν αὐτῶν ἐκτήσατο κατοχήν. I4

1

t

€

x

3

πῶς

FT

οἷόν

ἑαυτῷ ς

ki

bd

τε ἐστὶ λέγειν,

ὁ δεσπότης,

e

t

x

r4

A

ὅτι

τουτέστιν ἐκ ,

2

4. Οὔτε γὰρ ὥσπερ τὸ τοῦ βικαρίου πεκούλιον τοῦ ὀρδιναρίου εἶναι νομίζεται, [οὕτω] καὶ [τὸ] τοῦ ὀρδιναρίου πεκούλιον τοῦ βικαρίου πεκούλιον εἶναι νομίζεται, ἵνα ὡς ἑνὸς ὄντος τοῦ πεκουλίου δυνηϑῇ ἐναγόμενος [βικαριονόμινε] δεδουκτεύειν ἐκ τοῦ πεχουλίου τοῦ ὀρδιναρίου. ᾿Ανάγνωθϑι τὴν ἐν τῷ λη΄. διγ. χειμένην [διάστιξιν]. "Apa γὰρ καὶ χρεωστηϑῇ ὁ δεσπότης Ex τοῦ πεκουλίου 1

e

᾿

9 ὑπὲρ:

ε

EN

L4

,

Z, ὑπὸ II

e

|

nos | 22 τὸ: Z, ἀπὸ 33 διάστιξιν:

suppl.

m

x

11

τῷ

H4

x

ὀρδιναρίῳ:

mM

M

5

,

€

H

,

Ζ, τὸν ὀρδινάριον II

,

|

Led

20 δοκοῦν:

1

suppl.

Π| 24 δὴ: δὲ Π, del. Z | 29 οὔτε γὰρ: cf. infra p. 11251. 11 | nos

καὶ χρεωστηϑῇ:

κεχρεωστηϑῇ

II

LIB.

XVIII

—

TIT. V (ID

1125

τοῦ βικαρίου, μειοῦται αὐτὸ τὸ Tod βικαρίου πεκούλιον, καὶ δοκεῖ λοιπὸν ὁ ὀρδινάριος οἰκέτης ἐν τῷ πεκουλίῳ οὐ πάντα [ἔχειν τὰ] φαινόμενα [εἰς] -

τὸ

τοῦ

[IJ

σι

x

1

4

m

led

βικαρίου

»

PT

πεκούλιον,

H

x

m

ἀλλὰ

,

,

τὰ

^

,

A

!

λειπόμενα

M

μετὰ

,

τὴν

A

N

m

x

ὑπεξαίρεσιν t

τοῦ

!

m

δεσποτικοῦ χρέους" καὶ ἁπλῶς εἰπεῖν ὁ δεσπότης ὀφείλόμενός τι ἐκ τοῦ βικαρίου μιμεῖται τὸν ἐξωτικόν, καὶ ὥσπερ ἐξωτικὸς συναλλάξας τῷ βικαρίῳ περὶ μόνου τοῦ mexouALou [αὐτοῦ] κινεῖ, οὕτω καὶ ὁ δεσπότης ὀφειλόμενός τι ἐκ τοῦ βικαρίου ἀπὸ μόνου τοῦ πεκουλίου τοῦ βικαρίου ποιεῖ τὴν ὑπεξαίρεσιν, ὥσπερ x&v αὐτὸς ὁ δεσπότης χρεωστῇ τῷ ἰδίῳ οἰκέτῃ καὶ ἐνάγηται παρά τινος δὲ πεκουλίο, καὶ τότε, ὥσπερ εἰ αὐτὸς ἐχρεώστει, [φέρειν] εἰς μέσον ἀναγκάζεται. 5. Στεφάνου. Οὔτε γὰρ ὥσπερ τὸ τοῦ βικαρίου πεκούλιον «τοῦ ὀρδιναρίου», οὕτω καὶ τὸ τοῦ ὀρδιναρίου πεκούλιον τοῦ βικαρίου εἶναι νομίζεται, ἵνα ὡς ἑνὸς ὄντος τοῦ πεκουλίου «δυνηϑῇ ἐναγόμενος» βικαριονόμινε δεδουκχτεύειν ἐκ τοῦ πεκουλίου τοῦ ὀρδιναρίου. 2

15

20

25

-

6.

Ä

m5

᾿ΑνάγνωῚθι

I

,

᾿Ανάγνωϑθϑι τὸ Ev τῷ λη΄. διγ. κείμεν[ον ϑέμα.] ,

.....Ὁὐν νιν νιν,

^5

-

,

?

[A

τοῦ λα΄, xol βιβ. ιδ΄. τιτ. δ΄. διγ. ε΄.

7. Σημείωσαι, ὅτι [τὸ] τοῖς βικαρίοις ὑπὸ τοῦ ὀρδιναρίου ὀφειλόμενον οὐ δύναται ὁ δεσπότης ἐναγόμενος ὀρδιναριονόμινε δεδουκτεύειν ἐκ τοῦ πεκουλίου τῶν βικαρίων, κἂν συνυπεξούσιοι τοῦ ὀρδιναρίου ὦσιν οἱ βικάριοι" ὧν γὰρ τὰ σώματα, καϑὰ φϑάσας σοι παραδέδωκα, λέγω τὰ πεκουλιάρια, τὸ τοῦ ὀρδιναρίου πεκούλιον αὐξάνει, τούτων τὰ χρέα οὐ μειοῖ τούτου τὸ πεκούλιον. Εἰ μέντοι ἐναχϑῇ ὀνόματι τῶν βικαρίων ὁ δεσπότης, ἀνάγκην ἔχει φέρειν εἰς μέσον καὶ τὸ χεχρεωστημένον τοῖς βικαρίοις παρὰ τοῦ ὀρδιναρίου" ὅπερ γὰρ ὁ ὀρδινάριος χρεωστεῖ τοῖς βικαρίοις, τοῦτο μὲν τὸ τοῦ ὀρδιναρίου πεκούλιον οὐ μειοῖ, αὔξει δὲ τὸ τῶν βικαρίων. ᾿Εναγόμενος δὲ ἀνάγκην ἔχει λογίσασϑαι τὸ χεχρεωστημένον αὐτῷ ὑπὸ τοῦ ὀρδιναρίου. 8.

Διὰ τοῦ χρέους τοῦ ὀρδιναρίου αὐξάνεται τὸ τῶν βικαρίων πεκούλιον xai «οὐ» μειοῦται τὸ τῶν ὀρδιναρίων, εἰ δηλονότι αὐξανόμενον τὸ τῶν βικαρίων πεχούλιον αὐξάνεσϑαι ποιεῖ τὸ τῶν ὀρδιναρίων πεκούλιον. Τὰ γὰρ τῶν βικαρίων πεχούλια δοκεῖ τῶν ὀρδιναρίων εἶναι πεπούλια. Αὐξάνεται οὖν καὶ τὸ τῶν ὀρδιναρίων πεχούλιον, καὶ εἰ ἐνάγεται de πεκουλίο βικαριονόμινε, ἀνάγκη Ζ 219 δοθῆναι τῷ κινοῦντι καὶ ὅπερ ὁ ὀρδινάριος ὀφείλει τῷ βικαρίῳ, ὥσπερ ἐπὶ πάσης de πεκουλίο δίδοται τὸ χεχρεωστημένον παρὰ τοῦ δεσπότου φυσικῶς τῷ οἰκέτῃ, οὗτινος χάριν κινεῖται δὲ πεκχουλίο. ,

3

t

30

,

^

^

m

9 τότε: τοῦτο II adnotat:

huius

>

| 11

M

[4

-

>

H

,

,

N

3

οὔτε γὰρ: cf. supra p. 11241. 29

/

^

^

x

1

x

x

m

| 16 σημείωσαι: Z haec

scholii sensum me non plane perspexisse ingenue confiteor; nempe

corruptelae insunt.

| 30 ἐνάγεται:

Z, ἐκεῖνος II

1126

LIB.

XVIII — TIT. V (ID

B XVIII, 5, 18 — D XV, 1, 18. l. 'Avevóuov. Εἴρηται διγ. An’. ϑεμ. γ΄. καὶ βιβ. Ay’. τιτ. η΄. διγ. 9. 2. Ἔν à δηλονότι κοὺμ λιβερτάτε τὸ πεχκούλιον ὁ τεστάτωρ αὐτῷ ἐληγάτευσεν. B XVIII, 5, 9=DXV, 1, 19. 1. ὋὋ περὶ τοῦ πεκουλίου τοῦ βικαρίου κινήσας κινεῖ καὶ περὶ τοῦ ὀρδιναρίου" οὐ μὴν..... 75..... v... ὅτε δύο τισι... nn... τοῦ οἰκέτου πεκούMOV onen. [dınpnlusvos, ὡς ἐπὶ τοῦ οὐσουφρουχτουαρίου [καὶ τοῦ] προικιμαίου, ὃς τὰ μὲν ἐξ ῥὲ BER ἐξ ὀπέρις προσπορίζει τῷ οὐσουφρουκτουαρίῳ I4

10

^

x

\

Σ

ει

x

3

3

ji

t

eil

,

H

ἢ τῷ ἀνδρί, ἔτι δὲ ὅτε κληρονομία καὶ ληγάτον ἐκ διαϑέσεως αὐτῶν καταλειφϑῇ. ^

lad

>

"Eni

IH

μὲν 2

HE

τοῦ

[o] ἀνήκει kA

P4

A

4

Hn

x

οὐσουφρουκτουαρίου

τὸ συνάλλαγμα, x

Eid”

,

τω

,

>

ἐκεῖνος

οὕτως

,

πρῶτος

ὁ ἕτερος.

τ,

€

Τὸ

[4

3

m

m

ἐνάγεται αὐτὸ

\

5

δὲ

πεκουλίο,

καὶ ἐπὶ δύο

Mj

Y

>

^

Li

βόνα ,

φίδε νομέων. 'O δὲ [ἀνὴρ] πάντως ἐνάγεται" κἂν γὰρ τὸ πεχκούλιον τῆς γυναιχὸς .. eee 11 eee eene αὐτῷ παραχκατάσχεσιν. ,

,

e

x

3

^

,

2

,

.

a

M

x

^

m

2. Στεφάνου. τι ὁ δοτάλιος οἰκέτης τῷ μὲν ἀνδρὶ τὸ ἐξ ῥὲ Ber ἐξ ὀπέρις προσπορίζει ... 2er [γυναι]κὶ vv... lues. ι΄. τις κάχιμω, πλὴν εἰ μὴ διαϑέσει τῇ περὶ τὸν ἄνδρα κληρονόμον τις T, ληγατάριον χαταλέλοιπε onen 3. 20

.. [ϑεμ]ατιστέ[ον] ἀδιατίμητον δοῦλον, ὡς βιβ. ε΄. τοῦ Κωδ. τιτ. ιγ΄.

4. 'Avovouou. ᾿Ανάγνωϑι βιβ. κϑ΄. τιτ. α΄. διγ. μϑ΄. (?) καὶ βιβ. μζ΄. m. ς΄. διγ. ρς΄. (9)

en

5. Λέγει τὸ ἐποφληϑέν μοι 21..... προσποριζομένοις ἐμοί.

,

,

.... [ngo]xetevap ...

o

συναλλάγματος

γενομένου

mp.....

6. Σημείωσαι, ὅτι ἔνϑα μὴ ἐκ τῶν προσποριζομένων τῷ οὐσουφρουχτουαρίῳ nenn συνάλλαγμα [ἐγένετο] .... llle. ὁ οὐσουφρουχτουάριος, πλὴν οὐ πρωτοτύπως, ἀλλ᾽ ἡνίκα μὴ OOVXTRL LL... €

3

ἀπὸ

M

»

πεκούλ...... !

,

>

18.....

5

ς

[4

^

[δα]νειστῇ

^

τὸ

M

u

[inavov]..... e

,

4. ...ο- [δε]δουκτεύει, ἢ διαχωρίζομεν τὰς αἰτίας, ὡς ἐν δύο πεχκουλίοις, ἵνα τυχὸν ἔνϑα μὲν προφάσει [τοῦ] πεκουλίου τοῦ προσποριζομένου τῇ γυναικὶ μεϑοδεύεται, δεδουκτεύει τὸ χρεωστούμενον αὐτῷ ἀπὸ συναλλαγμάτων 2 διγ. (9'.): Z, ϑεμ. II

|

8 οὐσουφρουχτουαρίου:

locis, abbreviatione utitur parum usitata τιστέον: ... ἁλιον τὲ II. | 20 ς΄.: vel y'.? nonnulla desunt

| |

librarius

hoc

loco,

ut et aliis

11 πρῶτος: Z, μόνος II | 19 ϑεμα21 ρς΄.: vel Eg'.? | 27 post ἱκανόν

LIB.

XVIII — TIT. V (ID

1127

γενομένων αὐτῷ .. 24 .. τότε καὶ αὐτὸς τὸ ἐκ τῶν προσποριζομένων αὐτῷ Z 220 χεχρεωστημένον ὑπεξαιρεῖ᾽ ἑτέρῳ λόγῳ, ὅτι εἰ μὴ ἀρκεῖ τὸ προσποριζόμενον αὐτῷ ἀποπληρῶσαι αὐτόν, τότε καὶ ἐκ TOv προσποριζομένων τῇ γυναικὶ δεδουχτεύει, κατὰ μίμησιν τοῦ κινοῦντος κατὰ τοῦ οὐσουφρουκτουαρίου καὶ 5 οὕτω κατὰ τοῦ προπριεταρίου. Διὰ τοῦτο γὰρ καὶ παρήγαγε τὸ περὶ οὐσουφρουχτουαρίου ϑέμα καὶ εἶπεν, ὅτι ἐπὶ τοῦ οὐσουφρουχκτουαρίου σαφέστερον ἡ τοιαύτη τρακταΐζεται ζήτησις. B XVIII, 5, 20 — D XV, 1, 20. 1. Στεφάνου. Σημείωσαι, ὅτι οἱ κοινωνοὶ οὐ δύνανται κινεῖν κατ᾽ ἀλλήλων 10 de πεχουλίο προφάσει τοῦ ἐπικοίνου οἰκέτου. Κανονικῶς γὰρ ὁ εἰς τὸ πᾶν ἐναγόμενος τῇ δὲ πεκουλίο ταύτην οὐ δύναται κινεῖν κατ᾽ ἐκείνου, ὑπὲρ οὗ x«l ἐνάγεται. Τοῦτον γὰρ βεβαιοῖ τὸν κανόνα καὶ ὅπερ φησὶν ὁ Γάϊος ἐν τῷ x9/. διγ.

ι5

B XVIII, 5, 21 — D XV, 1, 21. 1. Ei δόλῳ ἀδεμπτεύσει τὸ πεκχούλιον ὁ δεσπότης Y) ἀνασχῇ ὁρᾶν τὸν οἰκέτην δαπανᾶν αὐτό, κατέχεται, οὐ μὴν εἰ ἑνὶ τῶν δανειστῶν προκαταβάλῃ,. 2.

᾿Ανωνύμου. ᾿Ανάγνωϑι τὸ λ΄. διγ. καὶ τὸ η΄. deu. καὶ τιτ. γ΄. διγ. ιϑ'.

3.

Στεφάνου.

κατέχεται, ,

ὅταν [d

Τοῦτο

κατὰ

^

νόησον,

δόλον ᾿

ἔνϑα

κατὰ

ἠδέμπτευσεν ΕΣ

,

δόλον

ἠδέμπτευσε

7j ἐμείωσεν, x

»,

ὡς

H

€

τὸ πεκούλιον᾽

ὁ Οὐλπιανὸς ε

2

x

ἐν 2

20 τῷ 9΄. Bw. T δίξας καὶ ἐν τῷ ια΄. διγ. τοῦ γ΄. τιτ. φησίν. “Ὥστε καὶ ἐν τῷ παρόντι διγ. τὸ IN NECEM CREDITORUM ἀπὸ κοινοῦ δεῖ λαμβάνειν,οἱονεὶ ISL

*

,

,

A

m

M

,

“

,

-

,

ἠδέμπτευσε τὸ πεκχούλιον εἰς βλάβην τῶν δανειστῶν. Μέμνησο τῆς ἐν τῷ 9΄. διγ. παραγραφῆς καὶ ἀνάγνωθι τὸ α΄. τῆς δε iv ῥὲμ βέρσω διγ. ᾿Ανάγνωϑι χαὶ τὸ πρὸς τῷ τέλει τοῦ λ΄. διγ. κείμενον ϑέμα. 25

4. ..... ἢ δόλῳ τοῦ κουράτωρος τοῦ μαινομένου ἀπώλετό τι. "Ev δὲ τῷ ιγ΄. διγ. [τοῦ α΄. τιτ. τοῦ (9. βιβ.] φησίν, ὅτι [6] ἐπίτροπος ἐν πουπιλλαρ[(ᾳ] πράσει] τὰ τῶν τελῶν τοῦ ἀγροῦ χρύψας, εἰ μὲν αὐτὸς ἐπώλησεν, ἐνέχεται. Εἰ δὲ τῷ πουπίλλῳ πωλοῦντι συνήνεσεν, ὁ μὲν πούπιλλος εἰς ὃ γέγονεν εὐπορώτερος ἐν[έχεται, εἰς δὲ τὸ λοιπὸν] ὁ ἐπίτροπος περπετούως. Τὸ γὰρ 80 κατὰ δόλον αὐτοῦ γεγονὸς οὐ [μεταφέρεται] μετὰ τὴν ἥβην εἰς τὸν πούπιλλον. ᾿Ανάγνωϑι καὶ Bip. μδ΄. τιτ. δ΄. διγ. [ι1α΄. 1 αὐτῷ: post hanc vocem in codice spatium in albo relictum est | αὐτὸς: Z, αὐτοὺς II | 20 δίξας: IL, δείξας Z | 25 ἢ: ante hanc vocem complura desideran-

tur

| 29 eis — λοιπὸν: haec et seq. suppl.

SCHELTEMA,

Basilica,

V.

nos 19

1128

LIB.

XVIII — TIT. ν (Π) u

s

5. Τοῦτο νόησον μετὰ τὴν μανίαν. Ἔφ᾽ ὅσον γὰρ αὐτ[ὸν] κ[ουρατορεύει} μαινόμεν[ον] οὐκ ἐνάγεται, εἰ μὴ ἀνάγκη “onen προχουρατ...... ὑπὲρ αὐτοῦ δίκην ὑπεισιέναι καὶ δεφενδεύειν αὐτόν, ὡς φϑάσας εἶπον ἐν τῷ γ΄. διγ. τοῦ παρόντος τιτ. ᾿Επὶ δὲ τῆς τριβουτορίας ἐκχωρεῖ τὰς ἀγωγάς. ς

b

»

-

H

e

,

x

,

»

,

Lj

,

,

-

8

6. Στεφάνου. «Σημείωσαι», ὅτι οὐ δύναται ὁ πατὴρ 7j ὁ δεσπότης παραιτεῖ- Ζ 221 σϑαι καὶ μὴ ὑποδέχεσϑαι τὴν de πεκουλίο, x&v τὰ μάλιστα ἐπὶ τῆς τριβουτορίας δύναται παραιτ[εῖσϑαι) τὴν διανέμησιν, ὡς ἐν τῷ προσφόρῳ τιτ. μεμαϑύήκαμεν. Εἰ μέντοι λανθάνει καὶ ἀποκρύπτει αὑτὸν ὁ πατὴρ N ὁ δεσπότης ἐν καιρῷ, [Ev ᾧ] οὐδέν ἐστιν ἐν πεκουλίῳ, οὐ παρὰ τὸ λανϑάνειν αὐτὸν πέμπονται ol 10 δανεισταὶ εἰς νομὴν τῶν πραγμάτων αὐτοῦ REI SERVANDAE CAUSA μηδενὸς ὡς εἶπον Ev πεκουλίῳ [ὄντος], ὡς ὁ Παπιανὸς ἐν τῷ κε΄. (50) διγ. φησίν. M

2

ΚΑ

t

A

>

t

[4

Z

Y.

A

,

Η

,

>

I

,

a

>

»

Lj

x

x

,

x

€

2

M]

,

x

2

3

-

m

,

\

,

e

,

I4

7. ᾿Ανωνύμου. Τοῦτο ἐπειδὴ SUO NOMINE τῇ DE PECULIO ἐνάγεται ἐκ τῶν συναλλαγμάτων τοῦ υἱοῦ, ἐπεὶ ἄκων οὐ δεφενδεύει τὸν ὑπεξούσιον υἱόν, ὡς βιβ. β΄. τιτ. ιδ΄. Boy. κ΄. καὶ ἰνστιτ. ς΄. to. ι΄. (9) ᾿Ανάγνωθϑι καὶ Bi. 15 9°. [τιτ. δ΄.] διγ. λδ΄., λε΄. (33, 34) 8. ᾿Ανωνύμου. Τὴν γὰρ ἰν ῥὲμ οὐδεὶς ὅλως ἐξ ἀνάγκης ὑποδέχεται, ὡς βιβ. β΄. τιτ. ... (Ὁ) καὶ βιβ. η΄. τιτ. ζ΄. διγ. ς΄. (9) καὶ Buß. [ν΄.] ver. ιζ΄. διγ. ρνς΄., ὅτι ἄκων οὐδεὶς δεφενδεύει πρᾶγμα. 9.

Τὴν γὰρ lv ῥὲμ δύναταί τις μὴ ὑποδέχεσϑαι, ἐπειδὴ ὡς ἔγνως ἐν τῷ T

20 β΄. τῶν ,

“-

Π

Πρώτων ctc. u

à

διγ. α΄. (9) ,

?

K

Καὶ un μοι εἴπῃς, ὅτι καίτοι τὴν τριβουτορίαν b

u

L4

L4

[4

M

r4

δύναται παραιτεῖσϑαι ὁ τοῦ οἰκέτου δεσπότης. Τὴν μὲν γὰρ τῶν πραγμάτων. διανομὴν δύναται παραιτεῖσϑαι κατὰ τὸ εἰρημένον ἐν τῷ προλαβόντι βιβ. τιτ. δ΄. διγ. C'., ἐπειδὴ οὐ διά τινος ἀγωγῆς ἀναγχάζεταί τις τὰ πεχουλιάρια διανεῖμαι φορτία, ἀλλὰ δι᾿ ἐξτραορδιναρίας τῶν δανειστῶν «προσελεύσεως», 25 ὡς ἐν «ἐκείνῳ» τῷ τιτ. σοι παραδέδοται. ,

,

,

M

3

P

3

lod

>

[A

H

x

/

10. ᾿Ανωνύμου. Πλὴν τῆς τριβουτορίας, ὡς Big. ιδ΄. τιτ. δ΄. διγ. ζ΄. ϑεμ. β΄. ᾿Ανάγνωϑθϑι καὶ τούτου τοῦ τιτ. Oty. . . Ἔξεστι δὲ αὐτῷ ἀδόλως καὶ ἀνυπερϑέτῶς παραχωρεῖν τοῦ πεχ[ουλίου] .....

88.

B XVIII, 5, 27 — D XV, 1, 27. 1 ..... 55..... χαταδίκ . "Eyvas γὰρ ἐν τῷ ιγ΄. ..... 55..... ὥσπερ οὐδὲ τὸ EVAVTIOV ..... 59... ἐπιμερίζειν καὶ τοῖς 800 . ... . 70..... 1 αὐτὸν — μαινόμενον: suppl. nos | 4 3w.: Z, Yen. II | 9 παρὰ: II, διὰ 2 [| 22 παραιτεῖσϑαι: Z, περατοῦσϑαι II | 25 ἐκείνῳ: suppl. nos | 28 πεκουλίου: post hanc vocem complura desunt

LIB.

XVIII

— TIT.

V (ID

1129

2. ᾿Ανωνύμου. Διὰ τὸν κανόνα τὸν Mov: ..... 90... .. χτήτωρ κατὰ ToU μετ᾽’ αὐτὸν .....50..... διγ. ιη΄. Seu. ε΄. ἀπὸ ype.....60..... δουλ.. ἐκποιηϑεντ..., ὥσπερ ἐκ τοῦ συστᾶσα ἔννομος δε πεκουλίο οὐκ ἀναιρεῖται διὰ τῆς ἐπικτήσεως τῆς 4

>

x

m

5,

$5

MN

,

x

3

,

[A

2

-

ὅτι ὁ mpoλοιπὸν τὸν ἐναντίου ἣ δεσποτείας. *

Σ

*

,

€

3. Τοῦ αὐτοῦ. Θεμάτισον, ὅτι μὴ ἔχοντα πεκούλιον αὐτὸν ἐπώλησε, τὸ τέλος τοῦ m. διγ. Kai ἀνάγνωθι τὸ V. ϑεμ. τοῦ ια΄. διγ.

διὰ

4. Ei γὰρ ἰδυκῶς τὸ πεκούλιον ἀγοράσῃ ὁ ἀγοραστήῆς, οὐ δοκεῖ πεκούλιον ἔχειν παρ᾽ αὐτῷ ὁ οἰκέτης, κἂν παρ᾽ αὐτῷ ἐστι τὰ πεκουλιάρια πράγματα, ὡς ὁ ᾿Ιαβολένος ἐν τῷ Ay’. Sw. φησίν. €

10

e

3

,

2

“

,

H

5. Κυρίλλου. Ἕκαστος τῶν δεσποτῶν καὶ ὑπὲρ τοῦ παρὰ τῷ κοινωνῷ Ζ 222 πεκουλίου ἐνάγεται, καὶ ἐναχϑεὶς ἔχει προσοκίο ἢ κομμοῦνι διβιδοῦνδο. Ei δὲ μὴ ἐστι παρὰ κοινωνῷ πεκούλιον, οὐκ ἐνάγεται παρ᾽ αὐτοῦ ὑπὲρ τούτου. Ei δὲ xai ἄνευ κληρονόμου ἀπέϑανεν, οὐκ ἐνάγεται ὑπὲρ αὐτοῦ, el μὴ ἐφ᾽ ὅσον δύναται λαβεῖν ἐκ τῆς οὐσίας. Ä

,

M

6.

15

Σ

MES

᾿

x

4

3

,

x

3

X.

H

,

>

3

A

/

-

€

x

»

Στεφάνου. Τοῦτο νόησον ἐν ᾧ μὴ ὁ οἰκέτης ....

m

,

3.

30

M

H

re

[συ]Ἱναλλάττειν

2. ..... ὅπερ κινοῦσιν οὐ περὶ τῶν χρεῶν ..... 55. .«οὖ οὔτε μιμοῦνται τοὺς κοινωνοὺς ..... 09... . οἰκέτης ὑπὸ τὴν αὐτὴν δεσποτείαν EY..... 55..... αὐτοῖς ὁ οἰκέτης κἂν ἐπύν..... 55..... ἔχειν ἠδύνατο τὸ κομμοῦνι διβιδοῦνδο..... 55 ..... ἤτοι κομονιδιβιδοῦνδο κατά τινος καλῶς ἐνάγεται καὶ ὑπὲρ τοῦ ὄντος παρ᾽ αὐτῷ πεκουλίου, δηλονότι εἰς ἐκχώρησιν ἀγωγῆς, ὡς ἐν τῷ να΄. διγ. κεῖται. Τῇ δὲ τοιαύτῃ παραδόσει συνάδει καὶ τὸ χείμενον ἐν τῷ λζ΄. διγ. τοῦ παρόντος τιτ. Σ

25

,

,

luu.

B XVIII, 5, 29 — D XV, 1, 29. l. Κυρίλλου. Οἱ κληρονόμοι κατ᾽ ἀλλήλων .....60..... τινὰς τῷ δούλῳ .....25.....

20

=

x

€

x

m

o»

>

»

Part

,

AH

,

,

4,

᾿Ανωνύμου. ᾿Ανάγνωϑι τὸ τέλος τοῦ χζ΄. Suy. καὶ τὸ β΄. deu. τοῦ λ΄. διγ.

4. Τουτέστιν οὐχ εἰς ὁλόκληρον, ἤγουν οὐκ ἐνάγεταί τις αὐτῶν καὶ ὑπὲρ τοῦ ὄντος παρὰ τῷ συγκληρονόμῳ πεκουλίου, ἐπειδὴ μηδέποτε ὑπὸ τὴν αὐτὴν δεσποτείαν ὁ οἰκέτης ἐγένετο. Τοῦτο δὲ αὐτὸ λέγει καὶ ἀδιαστίκτως ὁ Οὐλπιανὸς ἐν τῷ ἑξῆς διγ. ϑεμ. β΄. [[Ἐν]α[χϑΊέντ[ων] οὖν ἕκαστος αὐτῶν ὡς μὴ ὁλο[κλήρως] ἐναγόμενος δύναται χατὰ τοῦ συγχκληρονόμου [κινεῖν εἰς μέρος.] Εἶπον γάρ σοι ἐν τῷ κ΄. διγ., ὅτι οὐδεὶς ἐναγόμενος καὶ καταδικαζόμενος εἰς ὁλόκληρον ..... 15 post οἰκέτης nonnulla desunt suppl. nos

|

33 ὁλόχληρον:

post

| 30 ἐναχϑέντων: suppl. nos | 31 κινεῖν εἰς μέρος: hanc

vocem

nonnulla desunt

1130

LIB.

XVIII

— TIT. V (ID

[2]

B XVIII 5, 32 = D XV, 1, 32. l. ..... [£v τῷ] κε΄. 9ty. τοῦ α΄. τιτ. τοῦ ζ΄. Bip. ϑεμ. προτελευτ. φησίν, ὅτι ὁ οὐσουφρουκτουάριος οὐκ ἰσχυρῶς τῷ δούλῳ τὰς ἰδίας ὀπέρας μισϑοῦται οὔτε [τῷ] BONA FIDE δουλεύοντι. 2. Κυρίλλου. 'O μετὰ τοῦ mexouALou πωλήσας δοῦλον οὐκ ἐνάγεται᾽" εἰ δὲX τὸ τίμημα ὑπὲρ τοῦ πεκουλίου λάβῃ, αὐτὸς ἐνάγεται. 3.

10

Κωβίδου.

B XVIII, 5, 33 = D XV, 1, 33. z 223 l. Αὕτη ἐστὶν v διαφορὰ τοῦ παρόντος καὶ τοῦ προλαβόντος ϑέματος᾽ ἄνω μὲν γὰρ μετὰ τοῦ πεχουλίου πέπρακε τὸν οἰκέτην, ἐνταῦϑα δὲ ἰδικῶς συνεφώνησε καὶ ὑπὲρ τοῦ nexovAlov τίμημα λαβεῖν, καὶ ἔδοξεν ἰδικῶς τὸν οἰκέτην καὶ ἰδυκῶς τὸ πεκούλιον πωλεῖν. "Iodı δέ, ὅτι οἰκέτου ὑποτεϑέντος οὐ δοκεῖ κατὰ πρόληψιν συνυποτίϑεσϑαι xxl τὸ τοῦ οἰκέτου πεκούλιον, ὡς 6 Παπιανὸς ἐν τῷ αὐτοῦ μονοβιβλίῳ rır. α΄. διγ. α΄. φησίν, ἀλλ᾽ οὐδὲ πιπρασκομένου οἰκέτου [δοκ]εῖ συμπιπράσκεσϑαι τὸ τούτου πεκούλιον, ὡς 6 Οὐλπιανὸς ἐν τῷ ζ΄. Bip. (7, 1, 29) τοῦδε τοῦ συντάγματος. >

/

x

’

H

m

t

15

Ei μὴ δόλον ἐποίησε, ὡς διγ. ιβ΄. (21?)

^

14

3

Fat

^

Σ

x

t

^

,

με

»

,

5

,

-

^N

H

M

Hi

,

f

μὲ

x

H

^

x

,

m

t

!

A

€

£L

,

,

3

>

u

3

e

*

e

ε

,

x

2. Τοῦ ᾿Ανωνύμου. "Oct διὰ τὴν τιμὴν δοκεῖ τις νέμεσϑαι τὸ πραϑέν, ἔγνως καὶ ἐπὶ οὐσουφρουχτουαρίου βιβ. ζ΄. τιτ. α΄. διγ. X. A9. μ΄. ᾿Ανάγνωθϑι χαὶ τὰ ἐν αὐτῷ παραγεγραμμένα. 20

25

B XVIII, 5, 34 = D XV, 1, 34. 1. Κωβίδου. “Ὅσον πρὸς τὸν πράτην ἔχει E[pyov, οὐ] πρὸς τοὺς δανειστάς, χαὶ αὐτὸς ἔχειν δοκεῖ. 2. Ἔν à δηλονότι ἰδικῶς ὠνήσατο τὸ πεχούλιον. [Τότε γὰρ] οὐκ ἐνάγεται, εἰ μὴ [rXy]x συνεχώρησε τῷ οἰκέτῃ, πάλιν ἔχειν τὰ πράγματα ἐν πεκουλίῳ. Τοῦτο γὰρ ἔγνως ἐν τῷ κζ΄. διγ. B XVIII, 5, 35 = D XV, 1, 35. 1. Κυρίλλου. Ἴσϑι, ὅτε κελευσϑῇ ὁ χληρονόμος λαβὼν ῥητὸν ποσόν, τ[ότε] οὐκ ἐνάγεται δεπεκουλίο. 2.

δοῦναι

τὸ

πεχούλιον

Στεφάνου. "Odev οὔτε ἐνάγεται ὡς μὴ δοκῶν ἔχειν πεκούλιον.

2 ἐν τῷ κε΄. διγ. x1X.: cf. supra p. 11201.

13 et infra p. 11321.

13.

den... IL

προτελευτ.: πρὸς τὸ τέλος IL | 4 BONA FIDE: BF II

7

14

Z,

ἔργον,

αὐτοῦ:

αὐτῷ

24 [r&x]a: suppl.

Il;

nos

alludit

ad

D

20,

| 29 ὅϑεν: Z, ὅτε Π

1,

1, $

1

|

21

|

ζ΄. βιβ.: Ep’

δόλον: Z, δοῦλονΠ | ob: suppl.

nos

|

LIB.

XVII

— TIT.

V (ID

1131

B XVIII, 5, 36 = D XV, 1, 36. 1. Ἐπὶ τῶν Böva φίδε ἀγωγῶν, οἵα ἐστὶν 7) περὶ προικὸς ἐξστιπουλάτου xal 7j πιγνερατικία, οὐ μόνον δε πεκουλίο xai de iv ῥὲμ βέρσο ὁ πατὴρ ἢ ὁ δεσπότης κατέχεται, ἀλλὰ καὶ ἐξ οἰκείου δόλου. Δόλον δὲ ποιεῖ καὶ ὁ δυνάμενος

5 πρᾶγμα

ἀποκαταστῆσαι

καὶ μὴ ἀποχκαϑιστῶν.

2. Τοῦ ᾿Ανωνύμου. "Eni γὰρ τῶν στρίκτων ὡμολόγηται, ὅτι de πεκουλίο xal οὐκ εἰς ὁλόκληρον ἐνάγεται ὁ πατὴρ 7j ὁ δεσπότης. ^

ΕΣ

»

€

,

>

,

e

A

a

[4

P

3. ᾿Ανωνύμου. Περὶ τῆς προικὸς ἀνάγνωθι βιβ. κδ΄. τιτ. γ΄. v. χε΄., νγ΄. καὶ βιβ. χς΄. τιτ. γ΄. διγ. ογ΄. (23, 3, 70?) 10

4. Τοῦ ᾿Ανωνύμου. Τὸ αὐτό φησιν ἐπὶ δεποσίτι περὶ πατρὸς καὶ δεσπότου βιβ. ie. τιτ. γ΄. διγ. α΄. ϑεμ. μ΄. ᾿Ανάγνωϑι καὶ βιβ. μβ΄. τιτ. η΄. διγ. ς΄. deu.

προτελευτ.

5. xai

15

κβ΄.,

x

Κινῶν γὰρ οὕτω λέγει" καταδίκασον εἰς τὸ πεκούλιον xal εἰς τὸ βέρσον Σ

v

2

/

εἰς εἴτι ἐβλάβην

κατὰ

x

,

δόλον

δὰ

M

ἢ περιγραφὴν

-

τοῦ

H

δεσπότου.

6. ᾿Ανωνύμου. Τούτοις τοῖς ῥήμασιν ἡ ἀληϑὴς τοῦ πράγματος διατίμησις, ὡς βιβ. ν΄. τιτ. ις΄. διγ. po9.

δηλοῦται

7. Τοῦ αὐτοῦ. Ἔγνως καὶ Big. ιγ΄. τιτ. ζ΄. διγ. κη΄., ὅτι δούλου λαμβάνοντος ἐνέχυρον ὑπὲρ πεκουλιαρίου χρέους [ὁ δεσπότης] ἐνάγεται τῇ πιγνερατικία.

20

B XVIII, 5, 37 — D XV, 1, 31. 1. Κυρίλλου. 'O δανειστὴς τοῦ υἱοῦ cou εἰ κληρονομήσει σε καὶ πωλήσει uot τὴν κληρονομίαν, ἀπαιτεῖ με τὸ χρέος. 2. Στεφάνου. ᾿Εναγόμενος γὰρ παρ᾽ ἐμοῦ τοῦ ἀγοραστοῦ τῆς κληρονομίας Ζ 294 τῇ ἐξτιπουλάτου ἀνάγκην ἔχεις τοσοῦτον ἀ[πο]καϑ[ιστᾶν], ὅσον ἠδύνατο λαβεῖν ὁ τεστάτωρ κινῶν κατὰ σοῦ τὴν de πεχουλίο.

25

3. Κυρίλλου. Εἰ ἐπιτρέψεις τῷ δούλῳ σου βικάριον ἀγοράσαι η΄. νομισμάτων, & τ΄, νομισμάτων ἀγοράσῃ, καὶ καταβάλῃ τὰ V. νομίσματα ἐκ τῶν σῶν, ἐπὶ τῶν β΄. νομισμάτων χινεῖς τὴν ἰν ῥὲμ καὶ ἐνάγῃ δὲ πεκουλίο.

4. Κυρίλλου. Εἰ εἷς τῶν κοινωνῶν τὸ μέρος τοῦ οἰκέτου ἐκποιήσῃ, ὁ μὲν ἀγοραστὴς οὐκ ἐνάγεται ὑπὲρ τοῦ { παρ᾽ αὐτῷ de πεχουλίο, ὁ δὲ κοινωνὸς 80 ἐνάγεται ἰντρα ἄνουμ. 29 ὑπὲρ:

Ζ, ὑπὸ II

|

παρ᾽

αὐτῷ: II, leg.

παρὰ

τῷ «ἑτέρῳ»

1132

LIB.

XVIII

— TIT. V (ID

5. ’Evavrıopavoüc. Οὐκ ἐναντιοῦται τὸ χζ΄. διγ., ἐν ᾧ φησι τὸν ἀγοραστὴν κινεῖν τὴν δὲ πεκουλίο. Ἔκεϊ γὰρ δανειστὴν αὐτὸν πρὸ τῆς ἀγορασίας ὑπέϑετο. 6. ᾿Ανωνύμου. Καὶ τῆς κοινωνίας γὰρ λυομένης ἢ φϑειρομένου τοῦ κοινοῦ πράγματος ἁρμόζει ἣ προσοκίο καὶ οὐτιλίως τὸ κομμοῦνι διβιδοῦνδο, ὡς 5 βιβ. τ΄. τιτ. γ΄. διγ. α΄. καὶ τα΄. καὶ Bu. ιζ΄. τιτ. β΄. διγ. μγ΄. καὶ [ξ]γ΄. 7. Κυρίλλου. 'O χινήσας κατὰ τοῦ οὐσουφρουκτουαρίου xal μὴ λαβὼν τὸ ἱκανὸν χινεῖ καὶ κατὰ τοῦ προπριεταρίου. Εἴτε τὰς ὀπέρας αὐτοῦ μισϑώσεται παρ᾽ ἐμοῦ ὁ οἰκέτης ἐφ᾽ ᾧ οὐσούφρουκτον ἔχω, εἴτε δανείσω αὐτῷ, κινῷῶ καὶ κατὰ τοῦ προπριεταρίου, εἰ μὴ ἀρκεῖ τῷ χρέει τὸ παρ᾽ ἐμοὶ πεκούλιον. 10

8.

Στεφάνου. ᾿Ενάγεται δὲ πρῶτον οὐσουφρουχτουάριος, ὅτε τὴν ἀρχὴν ἐπὶ τοῖς προσποριζομένοις αὐτῷ πρὸς τὸν οἰκέτην συνάλλαγμα γέγονε, κατὰ τὸ εἰρημένον τῷ Οὐλπιανῷ ἐν τῷ ιϑ'. διγ. τοῦ παρόντος τιτ. ,

5

,

x

m

>

,

[4

^

3

^

9. ᾿Ανωνύμου. "Ev τῷ κε΄. διγ. τοῦ α΄. ctr. τοῦ ζ΄. βιβ. ϑεμ. προτελευτ. [φησίν], ὅτι ὁ οὐσουφρουχτουάριος οὐκ ἰσχυρῶς [τῷ δούλῳ τὰς] ἰδίας ὀπέρας 16 μισϑοῦται οὔτε τῷ βόνα φίδε δουλεύοντι. B XVIII, 5, 38 = D XV, 1, 38. l. Κυρίλλου. Ei X παρεϑέμην τῷ υἱῷ oou σώζεται, xal μηδὲν ἔχει ἐκτὸς αὐτῶν,

οὐ xtv

δεπεκουλίο,

ἀλλ᾽

AD

ENHIBENDUM

xai

IN

REM.

2. Στεφάνου. Σημείωσαι, ὅτι τὸ ὑπεξουσίῳ παρατεϑὲν οὐκ ἔστιν αὐτῷ 20 ἐν πεχουλίῳ, ἐπειδὴ μήτε φυσικῶς ἣ δεσποτεία μεταφέρίεται)] ἐπ᾽ αὐτόν. Οὐχοῦν »

m

καὶ

x

ἐπὶ 3

^

κομμοδάτου /

καὶ

M

ἐπὶ H

τῶν

x

=

ἄλλων Y

συναλλαγμάτων

τὸ

!

αὐτὸ

\

>

*

νόησον, ἐφ᾽ ὧν ἣ δεσποτεία μὴ μεταφέρεται. Καὶ μὴ ἐναντιωϑῇ σοι τὸ εἰρημένον τῷ Γαΐῳ ἐν τῷ ιζ΄. (27) διγ. Καὶ ἐνταῦϑα γάρ, ἐὰν ἔχῃ πεκούλιον ὁ ὑπεξούσιος, κινεῖται δεποσίτι de πεκουλίο. Ei γὰρ ἔχει πεκούλιον ὁ οἰκέτης, [οὐ] δύναται 25 ὁ παραϑέμενος αὐτῷ ἐάσαι μὲν τὴν AD EXHIBENDUM xal τὴν iv ῥέμ, Ζ 225 κινῆσαι δὲ τὴν ἀπὸ συναλλάγματος ἀγωγήν, τουτέστι δεποσίτι de πεκουλίο. bd

,

,

’

^

Y

,

€

,

,

»

,

3. Κυρίλλου. Εἰ ἡ νύμφη κινεῖ κατὰ τοῦ πενθεροῦ αὐτῆς διαλ[υομένου τοῦ] γάμου ἐφ᾽ ᾧ ἐλευϑερωϑῆναι (ἐπερωτήϑη γὰρ τὴν προῖκα τῷ υἱῷ), [οὐχ] ἔχει ὑπεξαίρεσιν χρέους ὁ πατήρ. Ἣ δὲ νύμφη καὶ παραγραφὴν ἔχει. 30

4. ᾿Ανωνύμου. 'O γὰρ ἔχων ἀγωγὴν πολλῷ μᾶλλον ἔχει παραγραφήν, ὡς Bi. xy’. (43) «vr. m. διγ. [α«΄.] καὶ βιβ. ν΄. τιτ. ιζ΄. διγ. ρνς΄.

25

7 κινεῖ xal: Z, κινεῖται II αὐτῷ: Z, αὐτὸ II

|

9 χρέει:

Ζ,

χρεώστῃ II

|

13 ζ΄. βιβ.:

Z,

ξβ΄. II |

LIB. XVIII — TIT. V (ID

1133

5. ΚΚυρίλλου. 'O δεσπότης ἐναγόμενος ὑπὲρ τοῦ ὀρδιναρίου καὶ τὸν βικάριον ἀπαιτεῖται μὴ ὑπεξαιρῶν, εἴ τι ἐκ τοῦ βικαρίου χρεωστεῖται. Τοῦτο γὰρ οὐχ ὑπεξαιρεῖται, οὔτε εἰ τὸ πεχούλιον τοῦ ὀρδιναρίου ληγατευϑῇ αὐτῷ, εἰ μὴ ἔχει πεκούλιον ὁ βικάριος. 6. Τοῦτο νόησον, ἔνϑα μὴ ἔχει πεκούλιον ὁ βικάριος. Εἰ γὰρ εἶχε πεκούλιον, ἠδύνατο δεδουχτεύειν ἐξ αὐτοῦ, ὡς ὁ Οὐλπιανὸς ἐν τῷ ιζ΄. διγ. φϑάσας ἐδίδαξεν.

10

7. Τοῦτο λέγει, ὅτι τὸ ἐκ τῶν βικαρίων κεχρεωστημένον οὐ δεδουχτεύει ὁ δεσπότης ἐξ αὐτῆς τῆς τῶν βικαρίων τιμῆς, καϑὸ μηδεὶς αὐτὸς ἑαυτοῦ πεκούλιον εἶναι νομίζεται. 8.

᾿Ανωνύμου.

Ὁμοίως ἐν τῷ τέλει τοῦ ις΄. διγ. τοῦ η΄. τιτ. τοῦ λγ΄. βιβ.

9. Δηλονότι ἐκ τῆς τιμῆς τοῦ βικαρίου. Εἰ γὰρ εἶχε πεκούλιον, δυνατὸν ἐκείνου τὸ χρεωστούμενον ὑπεξαιρεῖν. ᾿Απὸ δὲ τῆς τιμῆς αὐτοῦ [οὐ] δυνατὸν τοῦτο ὑπεξελεῖν, ἐπειδὴ οὐδὲ αὐτὸς ἑαυτοῦ ἐστι πεκούλιον. “-

15

e

25

,

^

,

\

5

x

t

ὩΣ

,

m

La

3

:

€

Ld

x

»

t€

-

,

T

^

3

11. Κυρίλλου. Οἱ γὰρ μετὰ τὴν πρᾶσιν τοῦ οἰκέτου συναλλάξαντες οὐ δύνανται κατὰ τοῦ πράτου ἴντρα [ἄννουμ] κινεῖν᾽ μόνον γὰρ ὑπὲρ τῶν [πρὸ] Z 226 τῆς πράσεως συναλλαγμάτων 6 πράτης ἐνάγεται ἴντρα vou. [κινεῖν μόνον γὰρ ὑπὲρ τῶν πρὸ τῆς πράσεως συναλλαγμάτων ὁ πράτης ἐνάγεται ἴντρα ἄνουμ]. Καὶ «σημείωσαι», ὅτι οὐ δύναται δεδουκτεύειν ὁ πράτης ἐκ τοῦ μείναντος παρ᾽ αὐτῷ πεκουλίου [τὸ μετὰ τὴν] πρᾶ[σιν αὐτῷ χρεωσίτούμενον], ἐπειδὴ μετὰ τὴν πρᾶσιν οὐκ [Evayeraı]d..... 27 ..... νόησον, Tt . . . s. 3l..... τίων. Ei yapun...... [τὸν] οἰκέτην τραδιτεύσει...... «το νων συνήλλαξεν αὐτῷ ὁ δεσπότης, ἧττον τὸ ἐντεῦϑεν νομίζ[εται] χρέος, ἐπειδὴ πρὸ τῆς «τρ»αδιτίονος ........ πότ... ἐπὶ τοῦ οἰκέτου “.... δε.... πὰ τῆς πράσεως . llle OUXE ..... 23..... ταῦτα xai ἐπὶ πάσης ἄλλης ἐχκποιήσεως ...... «Ὁ , ὡς ὁ Παῦλος πρὸς τῷ τέλει τοῦ μβ΄. (47) διγ. φησίν. x

,

30

b

10. Κυρίλλου. 'O πράτης μετὰ τὸ πωλῆσαι τὸν οἰκέτην δανεισάμενος αὐτῷ κινῶν οὐ λογίζεται ἑαυτῷ τὸ παρ᾽ ἑαυτῷ πεκούλιον. Οὗτος γὰρ [οὐκ] ἐνάγεται ὑπὸ τῶν μετὰ τὴν πρᾶσιν αὐτῷ συναλλαξάντων. ᾿Εναγόμενος δὲ ὑπὲρ τῶν πρὸ τῆς πράσεως οὐχ ὑπεξαιρεῖ τοῦτο τὸ χρέος. 3

2

€

^

-

,

x

3

,

A

16 αὐτῷ: 2, αὐτὸII |

LA

,

x

3...

,

19 Κυρίλλου: leg. Στεφάνου

zZ

A

| 25 ἐνάγεται: quae sequuntur

ita fere restituas: S[e πεκουλίο. ᾿Ημέραν δὲ πράσεως ταύτην] νόησον, fiw [ἡ τοῦ πεπραμένου οἰκέτου ἐγένετο τραδιϊτίων. Ei γὰρ μὴ [παραχρῆμα τὸν] οἰκέτην τραδιτεύσει [καὶ πρὸ τῆς τραδιτίονος] συνήλλαξεν αὐτῷ ὁ δεσπότης, ἧττον τὸ ἐντεῦϑεν νομίζ[εται) χρέος, ἐπειδὴ πρὸ τῆς «τρραδιτίονος [οὐ μεταφέρεται ἡ δεσ]ποτίεία] ἐπὶ τοῦ οἰκέτου. [Atta] δὲ [εἶπον ἐ]πὶ τῆς πράσεως [καὶ τῆς ἀγορασίας τῶν] οἰκε[τῶν χώραν ἔχειν... ΝΕ 1, ταῦτα καὶ ἐπὶ πάσης ἄλλης ἐχποιήσεως [αὐτῶν κρατεῖ], ὡς ὁ Παῦλος κτλ.

1134

LIB.

B XVIII, 1.

XVIII — TIT. V IE

5, 39 — D XV,

Κυρίλλου.

Πεκούλιόν

1, 39.

ἐστι, ὅπερ ἣ φειδοῖ

[κ]τᾶ[ται ὁ] δοῦλος

[ἢ] κατὰ

[δωρεὰν] καὶ τοῦτο ϑέλει αὐτὸν ἔχειν ὁ δεσπότης. 2.

..... 25..... UG τι. lle

εὐυσαι αὐτῷ .. δωρεας......... ἐξ

B XVIII, 5, 40 — D XV, 1, 40. 1l. Κυρίλλου. Τὸ πεκούλιον τίκτεται, [ὅτε] ὑπὲρ τὰ ἀναγκαῖα χαρίζεταί τις τῷ δούλῳ αὐτοῦ, οὐ μὴν ὅτε τὰ πρὸς τὴν ἀναγκαίαν χρείαν. Kat αὔξει, καὶ μειοῦται" καὶ τελευτᾷ, ὅτε ἀδεμπτευϑῇ. 10

2. Στεφάνου. Σημείωσαι, ὅτι παρὰ τοῦ δεσπότου κατὰ διδόμενα τῷ οἰκέτῃ οὐ νομίζεται [εἶναι] πεκούλιον, κἂν διηνεκοῦς [δοϑῇ.] Σημείωσαι διὰ τὸ ἀδιαστίκτως κείμενον ἐν τῷ [9'.] διγ. τιτ., ἵνα μὴ ἐν[αν] τίον νομίσῃς, μὴ πάντα, ὅσα [ἐν] εἰδήσει ἢ γνώμῃ κέκτηται ὁ οἰ[κέτης], πεκούλιον αὐτοῦ εἶναι.

16

3. “Ὥστε ὅτε μὴ ἀδεμπτεύεται τὸ πεκούλιον, ἀλλὰ κατ᾽ ἄλλον τρόπον ἀπομειοῦται ἤτοι φϑείρεται τὰ πεκουλιάρια πράγματα [καὶ κατὰ ταῦτ]α μειωϑῇ τὸ πεχούλιον, μένει οὐδὲν [ἧττον] ὁ οἰκέτης δίκαιον ἔχων πεκουλίου Led

*

u

,

2

\

T

I4

5

,

H

καὶ οὐ δεῖται δευτέρας τοῦ δεσπότου γνώμης συνιστῶντος Τοῦτο γὰρ ἔγνως καὶ ἐν τῷ δ΄. διγ. τοῦ παρόντος τιτ. 20

τὸ ἀναγκαῖον χάριν χρήσεως τοῦ παρόντος τοῦ δεσπότου

»

αὐτῷ

B XVIII, 5, 41 — D XV, 1, 41. 1. ᾿Ονόματι τῶν οἰκέτων οὐ κατὰ πολιτικόν, ἀλλὰ πραιτωρίως xai ἐναγόμεϑα.

,

πεκούλιον.

ἐνάγομεν

2. Στεφάνου. 'O γὰρ οἰκέτης ἀπὸ μὲν δελίκτων ἐνέχεται, ἀπὸ δὲ συναλλαγμάτων οὔτε ἐνέχεται κατὰ νόμους οὔτε ἕτερον ἑαυτῷ καϑίστησιν ἔνοχον, 25 ἀλλὰ φυσικῶς καὶ ἐνέχεται καὶ ἕτερον ἑαυτῷ καϑίστησιν ἔνοχον, ὡς ὁ ULPIAvóG ἐν τῷ μδ΄. τῶν Διγέστων βιβ. τιτ. τελευτ. διγ. ιδ΄. φησί. Βλέπε, πῶς εἶπον, ὅτι οἰκέτης ἑαυτῷ φυσικῶς καὶ οὐ κατὰ νόμους ἕτερον καϑίστησιν ἔνοχον, [ἐπειδὴ τῷ] δεσπότῃ προσπορίζει τὴν [ἀπὸ τοῦ] συναλλάγματος ἀγωγήν. 3. ...... σϑ... κατὰ τοῦ συναλλάττοντος el. " ΝΕ ὡς βιβ. β΄. 30 zt. ζ΄. διγ. γ΄. καὶ δ΄. (2et3)....ım. διγ. 9'., ww“ ) καὶ pu. δ΄. τιτ. η΄. Sw. [7.]... B καὶ βιβ. μδ΄. m. v . διγ. ιδ΄, μγ΄. καὶVe ν΄. τιτ. ιζ΄. διγ. κα΄, (22), es’. (107) καὶ βιβ. γ΄. τοῦ Κώδικος τιτ. α΄. διατ. ς΄. 16 καὶ κατὰ ταῦτα: suppl. nos

| 26 πῶς:

Z, ὡς II

LIB.

XVIII — TIT. v (Π)

1135

4. ᾿Ανωνύμου. ...... μετατιϑεμένης τῆς κατὰ τοῦ δούλου ..... ἐνοχῆς ἐκ π..... τὰ κατὰ 100 .....16..... διγ. ν΄. den. ε΄. "Aver... 22... «τ΄. τοῦ... 000. nen

e

B XVIII, 5, 42 — D XV, 1, 42. 1l. Κυρίλλου. 'O ἀδρογάτωρ ἐνάγεται τῇ δὲ πεκουλίο. 2. Ἔκ τῶν μετὰ τὴν ϑέσιν συναλλαγμάτων εἰ[κότως ἐνάγεται ὁ] ἀδρ[ογάτωρ᾽ ἐκ δὲ] τῶν ἐποφληϑέντων παρ᾽ αὐτοῦ πρὸ τῆς ϑέσεως εἰ μὴ βουληϑῇ δεφενδεῦσαι αὐτὸν ὁ ἀδρογάτωρ, ETL.TER....10V..... [T]E γάρ, ὅ[τι διὰ] τῶν ἁρμοδίων ἀρχόντων τὰ πράγματα, ὅσα μετὰ τοῦ οὐσουφρούκτου ἤμελλεν ἔχειν, εἰ μὴ np[oz]A[9ev ἢ] ϑέσις, [κατασχεῖν δύνανται κα]ὶ x«9" ὃν αὐτοὶ συνίδωσι νόμιμον διατιϑέναι τρόπον, ὡς ἔγνως πρὸς τὸ τέλος τοῦ ι΄. τιτ. τῆς γ΄. τῶν ᾽ἵνστιτ.; Τὴν μέντοι] δε πεκουλίο διὰ τοῦτο ἔλεγον οἱ περὶ Σαβῖνον μὴ δίδοσθαι κατὰ τοῦ ἀδρογάτωρος ἐκ τῶν πρὸ τῆς ϑέσεως συναλλαγμάτων, ἐπει[δὴ] οὔτε αὐτὸς ὁ δεδωκὼς εἰς ϑέσιν ἑαυτὸν μένει κατὰ ἀχρίβειαν κατεχόμενος ἅπαξ καπίτις δεμινουτίονα παθὼν καὶ τετε[λευ]τηκέναι διὰ τὴν καπίτις δεμινουτίονα δοκῶν, ὡς ἔγνως ἐν τῷ ε΄. τιτ. τοῦ α΄. βιβ. τῶν Πρώτων, ἔνϑα τὸν ῥεσχισσόριον ὁ πραίτωρ κατ᾽ αὐτοῦ δίδωσι τύπον.

o

A

1

M

>

20

25

Ὁ

3

x

^

»

>

,

m

x

3

3

!

€

x

3

3

3

m

x

hd

,

m

,

x

€

x

3

^

L4

14

2

RA

x

3

?

,

3. Λεόντιος ἠρώτησεν. Ei γὰρ φυσικὸς πατὴρ ὑπεξούσιον ἔχων τὸν συναλλάξαντα βούλεται τὰ πεχκουλιάρια πράγματα δοῦναι τοῖς δανεισταῖς xal ὥσπερ εὐγνωμονῆσαι πρὸς αὐτούς, ἐνάγεται; Στεφάνου. Δῆλον μὲν ὅτι οὔτε λεγ.. το. π....τ.. πρὸς αὐτῶν T, παράσχῃ αὐτοῖς τὰ πεκουλιάρια πράγματα. Διαφορὰ δέ, ὅτι ὁ μὲν φυσικὸς πατὴρ διδοὺς τὰ πεκουλιάρια πράγματα [δύναται παρα]κατέχειν τὸ ἐποφειλόμενον αὐτῷ φυσικῶς ὑπὸ τοῦ υἱοῦ. 'O δὲ ϑετὸς πατήρ, εἰ μὴ βούλεται τὸν ϑετὸν υἱὸν δεφενδεῦσαι πρὸς τοὺς συναλλάξαντας αὐτῷ πρὸ τῆς ϑέσεως, «ἀναγκάζεται τοῖς» συναλλάξασι δοῦναι πάντα, ὅσα ἤμελλεν ἔχειν ὁ ϑετὸς υἱός, εἰ μὴ προῆλϑεν 7 ϑέσις, ὡς ἔγνως πρὸς τῷ τέλει τοῦ ι΄. τιτ. τῆς γ΄. τῶν ᾽νστιτ. L4

80

x

f

»

15

Z 227

»᾿

».

€

^

or

2

M

lod

€

14

Lj

y.

x

=

4. ᾿Ανωνύμου. Λοιπὸν δὲ εἰ μὴ δεφενδεύει τὸν υἱοϑετηϑέντα ὁ ἀδρογάτωρ, διάπρασις γίνεται τῶν πραγμάτων, ἅπερ ἤμελλεν αὐτὸς ἔχειν, εἰ μὴ γέγονεν ἢ ϑέσις, ὡς ἰνστιτ. γ΄. τιτ. ζ΄. (10). ᾿Ανάγνωϑι καὶ βιβ. [δ΄.] τιτ. ε΄., διγ. ζ΄. B XVIII 5, 43 — D XV, 1, 43. 1. Κυρίλλου. 'O μετὰ προκάταρξιν πωλήσας τὸν οἰκέτην xai εἰς τὸ ἐπικτηϑὲν πεκούλιον

καταδικάζεται.

10 κατασχεῖν δύνανται: suppl. nos | 20 οὔτε: ita fere restituas: οὔτε λοι[πὸν 9e]có[c] πίατὴρ ἐνάγε]τ[αι] πρὸς αὐτῶν, εἰ παράσχῃ κτλ.

1136

LIB. XVIII — TIT. V (ID

2.

Τουτέστιν

εἰς τὸ δύνασϑαι

αὐτὸν

ἀπαιτεῖν

τὸν

ἀγοραστήν,

ὅπερ

ὑπὲρ

τοῦ ἐπικτηϑέντος παρ᾽ αὐτῷ πεκουλίου κατέβαλεν. B XVIII, 5, 44 -- D XV, 1, 44. l. Κυρίλλου. 'O ὑπεξουσίῳ συναλλάττων 5 ὁλόκληρον, καὶ κατὰ τοῦ πατρὸς δὲ πεκουλίο.

κατ᾽

αὐτοῦ

ἔχει

€ 2. Σημείωσαι, ὅτι ὁ ὑπεξούσιος ἐκ τῶν πρὸς αὐτὸν ἐνάγεται eis ὁλόκληρον, ὁ δὲ πατὴρ τῇ δὲ πεκουλίο. I4

L4

€

,

x

2

FACERE

POTEST

x

2

x

εἰς

συναλλαγμάτων [A

A

B XVIII, 5, 45 — D XV, 1, 45. l. Σημείωσαι, ὅτι δύναται καὶ τὸ 10 ὁ πατήρ, ἐν ᾧ δηλονότι ἐξ ῥὲ αὐτοῦ δύναται ὁ πατὴρ ἀδεμπτεύειν, ὥσπερ ια΄. (9) τιτ. τῆς [β΄.] τῶν ᾽Ἴνστιτ. Καὶ εἰς ὁλόκληρον ὁ ὑπεξούσιος᾽ ἑτέρῳ δὲ QUANTUM

El

ἀγωγὴν

τοῦ ὑπεξουσίου πεχούλιον ἀδεμπτεύειν ἐστι τὸ πεκούλιον. Τὸ γὰρ μὴ ἐξ ῥὲ οὐ οὐδὲ τὸ κανστρέσιον, ὡς ἔγνως ἐν τῷ ὅτι ἀδεμπτεύοντος τοῦ πατρὸς ἐνάγεται λόγῳ, ὅτι οὐ καταδικάζεται εἰ μὴ [IN]

EMANCIPATOS

7j EXHEREDATOG

γενόμενος

15 ABSTINATEUSAS τῆς τοῦ πατρὸς χληρονομίας, ὡς ἔγνως τὰ πλατύτερον ἐν τῷ προτελευταίῳ ctr. τοῦ προλαβόντος βιβ. B XVIII, 5, 46 — D XV, 1, 46. l. Κυρίλλου. 'O διδοὺς ἐλευϑέραν ἅπερ καὶ ἰδικῶς ἂν ἐπέτρεψεν.

περὶ

[ἢ]

τούτου

Z 228

πεκουλίου

διοίκησιν ἐκεῖνα ἐπιτρέπει,

20

2. Στεφάνου. Σημείωσαι, ὅτι δοὺς λιβέραν πεκουλίου ἀδμινιστρατίονα ἐκεῖνα δοκεῖ γενικῶς συγχωρεῖν, ἅπερ ἰδικῶς συνεχώρησεν ἄν. Καὶ οὐδεὶς ἂν ἰδικῶς ἐπέτρεψε τῷ ὑπεξουσίῳ διασπαϑίζειν καὶ ἀπολύειν τὸ αὐτοῦ πεκούλιον. Οὐκοῦν οὐδὲ διὰ τῆς λιβέρας πεκουλίου ἀδμινιστρατίονος δοκεῖ αὐτὸ τοῦτο ἐπιτρέπειν. 'O γὰρ δοὺς λιβέραν πεκουλίου ἀδμινιστρατίονα δοχεῖ λέγειν" 25 ὡς φρόνιμος καὶ συνετὸς ἄνϑρωπος διοίκησόν cou τὸ πεκούλιον, ὡς ὁ Οὐλπιανὸς ἐν τῷ προλαβόντι βιβ. τιτ. τελευτ. διγ. γ΄. καὶ ἐν τῷ A9'. τῶν Διγ. βιβ. τιτ. ε΄. διγ. ξ΄. (7) φησίν. ' Av&yvo9t καὶ τὸ μη΄. διγ. τοῦ παρόντος βιβ. H

mM

»

€

>

m

FA

n

5$

f

S

x

ς

1

m

x

Hn

,

x

»

A5

!

,

,

>

f

x

3

m

H

x

Ὁ

u

€

€

>

ε

x

3

m

b

3. ᾿Ανωνύμου. Οἷον τὸ καλῶς διοικεῖν. ᾿Ανάγνωθϑι διγ. ζ΄. καὶ βιβ. ιγ΄. τιτ. ζ΄. διγ. νη΄. καὶ βιβ. ιδ΄. τιτ. ς΄. διγ. γ΄. 30.

B XVIII, 5, 47 — D XV, 1, 47. l. Κυρίλλου. 'O προγράψας μηδένα συναλλάττειν τῷ ἰνστιτούτορι αὐτοῦ δούλῳ τῆς ἰνστιτουτορίας ἀπήλλακται, οὐ μὴν τῆς δὲ πεκουλίο. 2 αὐτῷ:

Z, αὐτοῦ II

|

12 πατρὸς:

Z, πεκουλίου II

|

32 δούλῳ:

Z, δόλῳ II

LIB. XVIII — TIT. V (ID

2. μὴ

Στεφάνου. Τὸ πλέον ἔγνως ἐν τῷ x9. διγ., ὅτι κἂν ἰδυκῶς σοι παραγγείλω συναλλάττειν τῷ οἰκέτῃ καὶ συναλλάξεις, ἔχεις κατ᾽ ἐμοῦ δὲ πεκουλίο.

M

AA

3.

P

m

»

M

A

14

v.

3

Σ

ld

ài

AL

᾿Ανωνύμου. “Ὁμοίως Sw. x9'. καὶ διγ. ια΄. καὶ ἐν τῷ τέλει τοῦ ιζ΄. τοῦ

"ar. τοῦ ιδ΄. δι

1137

Bıß.,

,

ἐν ᾧ*

φησιν, , ὅτι εἰς

ὅσον ἔσχεν ἐκ τοῦ πεκουλίου T)

βέρσον

ἐγένετο. 4. Κυρίλλου. ᾿Απὸ ἐγγύης δούλου μου, εἰ μὴ βέρσον γέγονε ἣ τῷ πεκουλίῳ &vfjxet, οὐκ ἐνάγομαι. 5. Ὁμοίως wy. τὸ τέλος.

10

15

20

εὑρεϑῇ

καὶ τὸ νς΄. καὶ βιβ.

ἐν τῷ πεχουλίῳ,

ιγ΄. τιτ. ζ΄. διγ.

οὐ χρεία καυτίονος,

ὡς

7. Στεφάνου. Ἢ μὲν γὰρ δε πεκουλίο, κἂν τὰ μάλιστα διὰ τῆς ἰντεντίονος πᾶσαν τὴν ἀγωγὴν ἤτοι ὅλον τὸ χρέος εἰς τὸ δικαστήριον καταφέρει, ὡς ἐν τῷ᾿ λβ΄. . σοι παραδέδωκα, p , ὅμως ὅμως διὰ τῆς τῆς κονδεμνατίονος κονδεμνατί οὐὖὐ δαπανᾷ δαπανᾷ τὸτὸ ὅλον χρέος. 'O γὰρ ὀφειλόμενος ρ΄. νομίσματα καὶ κινῶν de πεκουλίο οὕτω λέγει" καταδίκασον ἐπὶ μόνοις τοῖς οὖσι νῦν ἐν πεκουλίῳ. Οὐ πάντως δὲ τὸ ὃν παρ᾽ ἑκατέρου T πεκούλιον ἀρκεῖ πρὸς ἀπε[ζυλ]ύτωσιν τοῦ πεκουλιαρίου χρέους. 'H δὲ προσοκίο καὶ διὰ τῆς ἰντεντίονος χαὶ διὰ τῆς κονδεμνατίονος πᾶσαν εἰς δικαστήριον καταφέρει καὶ δαπανᾷ τὴν ἀγωγήν. “O γὰρ ὀφειλόμενος τυχὸν ρ΄. νομίσματα

καὶ

κινῶν

τὴν

προσοκίο

οὕτω

φησίν:

καταδίκασον,

καὶ

οὐδὲν

ἕτερον προστίϑησιν᾽ ἑτέρῳ δὲ λόγῳ, ὅτι οὐ δίκαιον T [μέχρις εὐπορίας] iv χουάντουμ. φάκερε πότεστ χκαταδικάζει τὸν κοινωνόν. Σιημείωσαι δέ, ὅτι κινήσας τὴν προσοχίο καὶ διὰ τῆς ἰντεντίονος τὴν πᾶσαν ἀγωγὴν εἰς τὸ δικαστήριον καταφέρει καὶ δαπανᾷ, καὶ οὐχ ὥσπερ ἣ δὲ πεκουλίο μόνα τὰ εὑρισκόμενα νῦν ἐν τῷ πεκουλίῳ. Διὰ τοῦτο γὰρ καὶ περιττή ἐστιν Y, καυτίων, xa96ó δύναται αὖϑις ἡ δὲ πεκουλίο κατὰ τοῦ ἐπικτηϑέντος κινεῖσϑαι, ὡς ὁ Ζ 229 Οὐλπιανὸς ἐν τῷ λ΄. διγ. τοῦ παρόντος τιτ. φϑάσας ἐδίδαξεν, καὶ οὔτε κατὰ ἀνανέωσιν κινεῖται on nennen... ἐναχϑέντ.... Ἔνϑα μὲν [γὰρ κατὰ τοῦ] πράϊτου)] τὴν ἀρχὴν ἐκινήϑη ............. χαταδικάζηται ὁ πράτης ὑπὲρ τοῦ ὄντος παρὰ τῷ ἀγοραστῇ πεκουλίου, ἀλλὰ τὸ ὃν παρὰ τῷ ἀγοραστῇ, ὅσον ἧκεν ἐκ τοῦ σκοποῦ καὶ τῆς ἐννοίας τοῦ κινοῦντος. 'O γὰρ τῷ [δούλῳ] F

x

>

30

[γ΄.] ᾿Ανάγνωθι

6. Κυρίλλου. Εἰ ἧττον ἐπὶ τῆς προσοχίο.

[4

25

Sw.

€

4

*

£

,

x

[4

,

u

,

’

^

^

>

Hn

m

,

,

,

>

2

,

»

bd

ΕΣ

\

e

x

€

x

Ped

συναλλάξας πρὸς ὅλον ἀφεωρακὼς αὐτοῦ τὸ πεκούλιον συνήλλαξεν, ὁπουδήποτε

χαὶ παρ᾽ οἱῳδήποτε ἦν, ὡς ἔγνως ἐν τῷ λβ΄. διγ., καὶ εἰκότως ἐκ τῆς ἐννοίας, ὡς εἴρηται, τοῦ κινοῦντος τὸ ὅλον TIEKOUÄLOV καταφέρεται, τουτέστι καὶ τὸ M

»

e

᾿

t

L4

Σ

-

17 ἑκατέρου: II, ἑτέρῳ Ζ | $: Ζ, εἰ II 22 σημείωσαι: τι II | 28 γὰρ κατὰ τοῦ mp&rov:

,

M

2

,

HH

| 18 εἰς δικαστήριον: suppl. nos

Ld

Ζ,

2

γὰρ

f

II

|

1138

LIB. XVIII — TIT. V (ID

παρὰ

τῷ πράτῃ

TANPWI

€

καὶ τὸ παρὰ τῷ ^

τοῦ

πράτου

m

ἀγοραστῇ

κινῶν,

[A

c

τυγχάνον,

οὐ διρέκτως, 3

,

ἀλλὰ 3

καὶ εἰκότως κἂν μὴ x

οὐτιλίως >

H

ἤτοι κατὰ »

^

ἀνανέωσιν κινεῖ κατὰ τοῦ ἀγοραστοῦ, ὡς ἔγνως ἐν τῷ λβ΄. Ow. Κινεῖ δὲ κατὰ ἀνανέωσιν περὶ τοῦ πεκουλίου τοῦ ὄντος παρ᾽ αὐτῷ κατὰ τὸν καιρόν, xaO ὃν ἐχκινήϑη κατὰ τοῦ πράτου de πεκουλίο, σκοπουμένης δηλονότι καὶ τῆς μειώσεως καὶ τῆς αὐξήσεως τῆς γενομένης ἐν τῷ πεχουλίῳ. ᾽Εξ αὐτῶν μέντοι τ... πεκουλ.. EX... OUT . t. . τοῦ πεκουλίου, οὐ χρὴ κατὰ ἀνανέωσιν ἐπὶ τοῖς οὕτω κτηϑεῖσι χινεῖν τὴν de πεκουλίο. Οὔτε γὰρ ταῦτα κατήγαγεν ἡ κατὰ τοῦ πράτου γενομένη τὴν ἀρ[χὴν ἀϊγωγή, ἀλλὰ μόνα τὰ ὄντα πεκούλια κατ᾽ ἐχεῖνο καιροῦ εἴτε παρ᾽ αὐτῷ εἴτε παρὰ τῷ ἀγοραστῇ. 3

10

ὁ κατὰ

m

^

>

[4

^

m

I

H

Fi

,

M

8. Ὃ κινήσας κατὰ τοῦ ἀγοραστοῦ καὶ [αὖϑις] δύναται κινεῖν κατὰ τοῦ πράτου" ἐξ ἀρχῆς δὲ ἅμα κινῆσαι κατὰ τῶν δύο οὐ δύναται. ε

,

x

m

>

=

M

*

,

=

^

-

9. ᾿Ανωνύμου. ᾿Ομοίως Big. ιζ΄. «τιτ. β΄.» διγ. Ey’. ϑεμ. γ΄. (84). ᾿Ανάγνωϑι καὶ Bıß. .. τιτ. ς΄. Oc... καὶ τὰ ἐν αὐτῷ παραγεγραμμένα. 15

20

10. Κατὰ ἀνανέωσιν κινεῖ κατὰ τοῦ πράτου κινήσας ἀγοραστοῦ, ὡς ἔγνως ἐν τῷ λ΄. τοῦ παρόντος τιτ.

T[9n]

κατὰ

τοῦ

11. Τοῦτο νόησον εἰς τὸ μὴ δύνασϑαι αὐτὸν ἅμα τε καὶ κατὰ ταὐτὸν κινεῖν κατὰ τοῦ πράτου x«i τοῦ ἀγοραστοῦ. Κεχωρισμένως δύναται κατατέμνειν τὴν ἀγωγὴν καὶ ἐν διαφόρῳ μέντοι καιρῷ χινεῖν κατὰ τοῦ πράτου εἰς μέρος καὶ κατὰ τοῦ ἀγοραστοῦ πάλιν εἰς μέρος. Οὕτω νόησον, ἵνα μὴ ἐναντιωϑῇ σοι τὸ εἰρημένον τῷ Γαΐῳ ἐν τῷ χζ΄. διγ. τοῦ παρόντος τιτ. Τοῦτό σοι καὶ ἐν τῷ λβ΄. ty. τοῦ παρόντος τιτ. παραδέδωκα. 3

-

,

m

,

,

12. ’Evavrıopavosc. Ἔν τῷ κχζ΄. διγ. λέγει γὰρ δύνασϑαι τὸν δανειστὴν ἐνάγειν τῷ πράτῃ Y, τῷ ἀγοραστῇ εἰς ὁλόκληρον ἢ ἀνὰ μέρος .....33..... 25

13.

Κυρίλλου.

..... 33.....

xai ὁ ἀγοραστὴς κινεῖ.

14. 2.222220. ἔχει mo .....60...... πράτης τὰ mp..... eer I xpeog.....54..... περὶ προικός φαμεν ὅσα μοι πρωτ.τ ee 672... .. ἐπίδοσ... προικός, ὡς ὁ νομικὸς ἐπιφέρει xai σαφέστερον 2.2.9722... ᾿Ανάγνωθι αὐτὸ τὸ διγ. 30

15.

Οἷον ἐὰν εἰς τὴν mpoi[xx]

.....56.....

10 ἐκεῖνο καιροῦ: II, ἐκείνου τοῦ καιροῦ

Z

Z 230

LIB.

XVIII

— TIT. V (ID

B XVIIL 5, 48 — D XV, 1, 48. 1. Κυρίλλου. ...... φυγάδι Y) κλέπτῃ

1139

δούλῳ

ἣ ὃν Ayvoloöuev]

.....

PP αἵτινες ἀφα...... λιβέραν πεκουλίου ἀδμινι5 στρατίονα. Μέμνησο δὲ τῶν ἐν λογισμῷ παραδεδομένων σοι παρ᾽ ἐμοῦ i. α΄. τοῦδε τοῦ συντάγματος τιτ. α΄. διγ. ια΄. Ἔτι σημείωσαι, ὅτι ὁ λιβέραν ἔχων πεκουλίου ἀδμινιστρατίονα δύναται τὸν οἰκεῖον δελεγατεύειν δεβίτωρα. Τοῦτο νόησον, ἔνϑα μὴ κατὰ δωρεὰν γέγονεν dj δελεγατίων. Δοῦλος γὰρ 7) ὑπεξούσιος οὐ δύναται δωρεῖσθαι, x&v ἔχωσι λιβέραν πεκουλίου ἀδμινιστρατίονα, I4

€

,

u

>

x

bl

,

>

M

^

^

£

».

>

2

7

2

Pad

>

,

10 πλὴν εἰ μὴ ETUV. elle eene οὐκ ἐλάτ..... 235..... οἰκείῳ δεβίτωρι καὶ. ««τὐν νον μὴ δύνασθαι τὸν ....... , X&v ἔχῃ λιβέραν πεκουλίου ^

»

45

2

^

3

,

͵

,

ὡς BB.

/

j

H

^

ἀδμινιστρατίονοι,, νοβατεύειν, εἰ μὴ τῶν Aw. ...... Sw. κα΄. φησίν.

1654.....

>

*

........ rt.

E

-

5

β΄. Sy.

ιβ΄.

ἰδυκῶς αὐτῷ

,

Y.

oi

H

;

,

Η

2

ἐπιτρέψει ..... 100.....

B XVIII, 5, 49 — D XV, 1, 49. 1. Κυρίλλου. Πεκούλιόν ἐστι ..... 75..... 2. nn 20

3.

..... 57 ..... τηϑεν.., ὡς πρόδηλον εἶναι, ὅτι εἰ δ᾽ ἂν 67..... πεκούλιον ἐπὶ τῷ o079 .....73..... διγ. ζ΄. Κυρίλλου.

'O πράγματα

δεσπότου

ἔγνω

ὁ

..... 23.....

4. Κυρίλλου. 'O καταγράίφων Ev λογισμοῖς χρεωστ]εῖν τῷ δούλῳ ποιεῖ] τοῦτο πεκούλιον: τὰ γὰρ τοιαῦτα χρέα [πολιτικῶς] κανονίζονται.

[οὐ

5. 2.2... 50 ..... ϑεματίζει, ὅτι ὁ ἐλεύϑερος ... llle. χρεωστεῖ χεχρεωστ...... 45 ..... ἠβουλήϑη χρεώστης .... lesse 25 οἰκέτου,

γράψῃ, Παῦλος δύναται ἀλλ᾽ οὖν 30 ὀφείλει τῷ ἑξῆς

ὡς

ὁ

Οὐλπιανὸς..... 52.2... ἐάν

τις

ἐν

τοῖς

ἰδίοις

χαρτίοις

ὅτι χρεωστ..... 45..... τίκτει κατ᾽ αὐτοῦ ἐνοχήν, ὥς φησιν ὁ ἐν τῷ ..... 40..... [Kat εἰ μέν τίς τινα xa9' ἑαυτοῦ ἔγραψε, ταῦτα προσφέρεσϑαι εἰ [καὶ μὴ παντάπασιν] εἰς ἀπόδ[ειξιν) ἐντελῇ, εἰς πρόληψιν χρησίμην. Εἰ] δὲ ὑπὲρ ἑαυτοῦ, τότε ὁ δικαστὴς ἐξετάζειν καὶ μὴ δέχεσϑαι τὰ γεγραμμένα, ὡς καὶ τοῦτο πάλιν ὁ Παῦλος ἐν βιβ. τιτ. δεποσίτι διγ. κς΄. φησίν.

12 νοβατεύειν:

Ζ, ὁβατεύειν II

|

27 xal εἰ μέν --- 29 χρησίμην.

Ei:

suppl.

nos

1140

LIB.

XVIII — TIT. V (Π)

6. 'Avovóuou. ᾿Ομοίως ἐπὶ παντὸς καταγράψαντος ἑαυτὸν χρεωστεῖν, ὅτι οὐ χρεωστεῖ, βιβ. λϑ΄. τιτ. ε΄. Bey. κς΄. «καὶ (iB. λγ΄.» τιτ. η΄. διγ. ς΄. ϑεμ. δ΄. ὁμοίως τοῖς ἐνταῦϑα. ᾿Ανάγνωθϑι καὶ τὸ τέλος τοῦ ε΄. τιτ. τοῦ ιγ΄. βιβ. B XVIII, 5, 50 — D XV, 1, 50. 1. Κυρίλλου. Ei λανθάνει ὁ δεσπότης, οὐ πέμπεται ὁ δανειστὴς εἰς νομὴν τῶν

οὗ ὁ δοῦλος [οὐκ] ἔχει πεκούλιον, [πραγμάτων], ὥσπερ οὔτε .....

100.....

2.

10

..... 110.....

καὶ

μὴ

περὶ

3. Στεφάνου. Τότε γὰρ οὐ μόνον πραγμάτων [πέμπεται, ὅτε] τοὺς ἘΞ ἘΣ διδάσχει τὸ αὐτὸ 400p. e Ἔγνως Y&p xai i4 19..... κατὰ τὸν χκαιρὸν 300.....

TE

een

nen τὸν

ὁ δεβίτωρ ἐπὶ νομὴν τῶν τοῦ χρ[εώστου] δανειστὰς ..... 100..... δ΄. διγ. ζ΄. .......Ὁὐννν νος λανϑάνων τῶν χρεδιἐν τῷ ..... τοῦ παρόντος τιτ., ὅτι καὶ TQ... less s. εὑρεϑῇ δὲ .....

4. Ἰζυρίλλου. Εἰ τὸν δανειστὴν τοῦ υἱοῦ μου κληρον[ομήσω] . . ... 25..... τῆς αὐτοῦ Aoi... .. Qo... οὕτω Xv εὑρεϑείη πεκούλιον.

20

5. Στεφάνου. Εἴρηται] γὰρ καὶ ἐν τῷ κβ΄. τιτ. τῆς β΄. τῶν Ἴνστιτ., ὅτι τοῦ Φαλκιδίου χώραν λαβόντος ἣ τοῦ τεστάτορος σκοπεῖται περιουσία, ἥτις ἦν κατὰ τὸν καιρὸν τῆς αὐτοῦ τελευτῆς, [μήτε μὲν τῶν] μετὰ ταῦ[τα προ]στιϑεμένων ,

Zunodılövr[wov] 3

,

τῷ

Φαλκιδίῳ

-

H

ἢ A

ὠφελούντων 3

,

τοὺς 1

ληγαταρίους ,

εἰς τὸ τ[ὸν κληρονόμον τὸ τέταρτον μόνον] κρατῆσαι τῷ Φαλκιδίῳ ἐκ τῆς [ἐν καιρῷ ἀδιτίονος ὑπαρχούσης περιουσίας᾽ μήτε δὲ τῶν μετὰ τελευτὴν ἀπολλυμένων βλαπτόντων] τοὺς ληγαταρίους ἢ μειούντων αὐτῶν τὰ ληγάτα. 25

30

6.

᾿Εναντιοφανοῦς.

......

T. vss. φάχτῳ δηλονότι τὴν ἐλευϑερίαν ἐπέϑηκεν. Οὐδεὶς γὰρ μὴ àv δεσπότης ποιεῖ τὸν οἰκέτην ἐλεύϑερον. ᾿Αλλὰ λοιπὸν εἰ μὲν ὁ δεσπότης ἐπιλέξεται διὰ τοῦ ἐξ λέγε δηλονότι κονδικτικίου τὸ διαφέρον λαβεῖν, γίνεται ὁ οἰκέτης ἐλεύϑερος. Εἰ μὴ ἕληται τὸ διαφέρον λαβεῖν μήτε ῥατοναβιτεύσῃ τὴν ἐλευϑερίαν, τότε οὐχ ὑφίσταται πρόκριμα περὶ τὴν τοῦ οἰκέτου δεσποτείαν, ὡς ἔστι μαϑεῖν ἐν τῷ ζ΄. βιβ. τοῦ Ko. «vr. V. ἐκ τῆς α΄. διατ. Τοῦτο δὲ 10 δεβίτωρ: II, leg. κρεδίτωρ

(Z)

| 11 πέμπεται,

ὕτε: suppl

nos

x1A.: Suppl. nos | προστιϑεμένων: ....v τιϑεμένων II | 22 κρατῆσαι: 25 ’Evavrıopxvoös: complura desiderantur

| 20 μήτε μὲν χρα τῆσαι IT

|

LIB.

σι

— TIT. V (ID

1141

νόησον, πλὴν εἰ μὴ τὸν οἰκέτην ἐλευϑερούμενον ὁ ἀληϑὴς δεσπότης ὁρῶν ἐσιώπησε’ τότε γὰρ καὶ ὁ οἰκέτης ἐλεύϑερος γίνεται καὶ ὁ δεσπότης ἵ καὶ οὕτως πωλῆσ... ὥσπερ τῆ.... τὴν ἐλευϑερίαν. Τοῦτο γάρ φησιν ἡ ζ΄. dar. τοῦ εἰρημένου βιβ. καὶ τιτ. καὶ none ὡς μὴ δεσπότου [ἐπι]τεϑεικότος αὐτῷ τὴν ἐλευϑερίαν ἐλεύϑερος [ὅμως] Sox[st εἶναι] καὶ Ζ 282 ὁ δεσπότης ἀπαιτεῖ τὸ διαφέρον... ... ὥσπερ... lee eee τὸν ἐλευ. ..... οὔ. ,

10

XVIII

M

3

^

x

H

,

2

Uu

€

3

M

,

€

m

B XVIII, 5, 51 — D XV, 1, 51. ]. ....0 . xal γὰρ ὧν ἐξ... χρεωστεῖ...... 3)....p τοῦ παρὰ τοῦ e n e TEXOUÀ .... 10... Ir... ἐπειδὴ &yer.....19.....e δεσπότης ἦν ὁ χρ... 2.2222 len ἐν τῇ καταδίκῃ τῆς δὲ πεκουλίο. 2. ᾿Ανωνύμου. "Eni τοῦ Φαλκιδίου οὐκ &.... λογίζονται τῇ oölala]..... [χρεω]στηϑέντα τῷ τελευτήσαντι... .....«.Ὁ δύναται... 9095... νον . dY. ... den...

15

3. Τοῦ [αὐτοῦ.] ..... 150..... χασϑεντ. xal πραϑεντ.. TO... καταδίχη τὸν οἰκέτην, πλὴν el μὴ ἐνοβάτευσεν αὐτὴν ὁ νικήσας... ... 100..... 4.

᾿Ανωνύμου.

..... 70.....

5. llle 380..... τος εἰρημένον ..... 25.....

20

25

30

εἰς

ἐκχώρησιν

ἐνάγεται

ἀγωγῆ .... διὰ

τὸ

6. PEvavrıo]pavoüc. [Kat] μὴν εἴρηται βιβ. [v/. τιτ. C". ] 8w. ροα΄., ὅτι οὐδεὶς [διὰ τοῦτο] μόνον γίνεται [Évoyoc, διὰ τὸ] δύνασϑαι παρ᾽ ἑτέρου λαβεῖν, ὅπερ ἀπαιτεῖται παρασχεῖν. Εἰσὶ δὲ πολλὰ «ϑέματα», ἐν οἷς ... οὐκεῖσ E 27 .....Éyetv παρ᾽ αὐτοῦ xa9' ἑτέρου ἀγωγὴν εν .. εἴρηται Bıß. ε΄. τιτ. γ΄. διγ. ις΄., ὅτι [ἐὰν ὁ προ νέρεδε] νεμόμενος ἐχβληϑῇ, [ὅμως] ἐνάγεται τῇ νερεδιτάτις πετιτίονν ὡς [IURIS] PossESScop, [ἐπειδὴ] ἔχει καὶ τὸ ἰντέρδικτον, ὅπερ ἐκχωρεῖ τῷ πετίτωρι καταδικαζόμενος. “Ομοίως καὶ περὶ ἰνδεβίτου παρ᾽ αὐτοῦ καταβληϑέντος ἐν τῷ τέλει τοῦ ιγ΄. (16) διγ. καὶ διγ. μ΄. τοῦ ctr. Ἔχεις καὶ ἄλλο ϑέμα Bi. μγ΄. τιτ. κδ΄. διγ. i6. T. Σημείωσαι, ὅτι ἣ δελεγατίων «συγχωροῦντος τοῦ χρεώστου συνίσταται.» Αλλως γὰρ οὔτε δοχεῖ γίνεσϑαι δελεγατίων, ὡς ἀνήκεκται βιβ. η΄. τοῦ Ko. τιτ. μα΄. διατ. α΄. ᾿Ἑτέρῳ δὲ λόγῳ μὴ ἀνεχομένου δελεγατευϑῆναί σοι τοῦ δεβίτωρος τότε ὁ ἄκτωρ ἐκχω[ρήσει] τὴν κατ᾽ αὐτοῦ ἀγωγὴν καὶ ποιήσει iv ῥὲμ σούαμ προκουράτωρα. 5 ὅμως

δοκεῖ

εἶναι:

suppl.

nos

1142

LIB. XVIII — TIT. V (ID

B XVIII, 5, 52 — D XV. 1, 52. 1. Ei δοῦλος ἐπιτροπεύσει ὡς ἐλεύϑερος xai χινεῖ ὁ ἄνηβος κατὰ τοῦ deσπότου, οὐ προτιμᾶται τῶν δεσποτικῶν χρεῶν, ὥσπερ οὔτε ἕτερον προνόμιον, el τυχὸν ὁ υἱὸς προῖκα ὑποδέξεται ἢ ἐπιτροπεύσει᾽ τῶν δὲ ἄλλων δανειστῶν προτιμᾶται. Εἰ δὲ σώζονται τὰ νομίσματα, ἔχει ἰν ῥέμ, ὥσπερ καὶ εἰ ἐδανείαϑησαν. Ei δὲ ἐδαπάνησαν αὐτὰ oi δανεισάμενοι, ἔχει κονδικτίκιον᾽ ὅπερ φαμὲν καὶ ἐπὶ ἑκάστου ἐπιτρόπου. ᾿Αδιάφορον δὲ ἐν ποίῳ καιρῷ ἐχρεώστησε τῷ : δεσπότῃ: τῇ nal ἀλλοτρίῳ ρίῳ γὰρ γὰρ εἰ εἰ συναλλάξει AXE, καὶ ἃ τότε τό ε δεσπό δεσπόσει, ἔχει ἔ ὑπεξαίρεσιν. »

x

€

κι

[4

10

15

,

\

>

€

f

,

a

3

Σ

^

,

€

Led

,

M

x

M

Hi

[4

v

2. ᾿Ανωνύμου. Τίνες εἰσὶ πρεβιλεγιάτοι, μανθάνεις βιβ. κγ΄. «τιτ. γ΄.» διγ. ξα΄. (92), οε΄. (74) καὶ βιβ. μβ΄. τιτ. ε΄. ἀπὸ τοῦ ιζ΄. διγ. ἕως τοῦ κε΄. Περὶ δὲ τοῦ ἁρμόζοντος τοῖς κηδεμονευομένοις προνομίου ἔγνως βιβ. κζ΄. Z 233 τιτ. γ΄. διγ. κε΄. καὶ τιτ. ι΄. διγ. ιε΄. 3. Στεφάνου. Σημείωσαι, ὅτι κἂν μὴ νόμιμος ἦν ἐπίτροπος ὁ διοικήσας τὰ «τοῦ» πουπίλλου πράγματα, καὶ τότε δίδοται τῷ πουπίλλῳ τὸ προνόμιον. Τοῦτο δὲ αὐτὸ καὶ ὁ Οὐλπιανὸς καὶ ὁ Παῦλος ἐν τῷ μβ΄. τῶν Διγ. βιβ. τιτ. ε΄. Gu. ιϑ΄. καὶ κγ΄. φησίν. Καὶ εἰ ϑέλεις πάντας τοὺς πριβιλεγιάτους μαϑεῖν δανειστάς, «ἀνάγνωϑι» τὸν αὐτὸν ε΄. τιτ. τοῦ μβ΄. τῶν Διγ. βιβ. 4. Τοῦτο νόησον κατὰ τὴν διάστιξιν, ἣν πρὸς τῷ τέλει τοῦ κουαεστίωνός φησιν, ὅτι T, ὑπερτίϑεται T, ἀγωγὴ τῶν λοιπῶν 7; κινοῦσι καυτίονα παρέχοντες. ^

20

bod

,

x

^

[A

τ

b

et

,

m

Η

!

2

σι

5. ᾿Ἐναντιοφανοῦς. Ἔν τῷ ἑξῆς ϑέματι τὴν δὲ πεκουλίο δέδωκε. 'O δὲ λαβὼν εἰς ὑποϑήκην τὰ φορτία προτιμᾶται, ὡς Big. ιδ΄. τιτ. 8°. διγ. ε΄.

80

6. Σημείωσαι, ὅτι οὐδὲ ἕν πεκουλίο. "Ἔγνως μέντοι xai πεχουλιάριον φορτίον λαβὼν δεσπότου προτιμᾶται. Τὸ οὖν ναλίαις νόησον.

πριβιλέγιον προτιμᾶται τοῦ ἐναγομένου τῇ δὲ ἐν τῷ ε΄. διγ. τῆς τριβουτορίας, ὅτι ὁ τὸ εἰς ὑποϑύρκην καὶ αὐτοῦ τοῦ πατρὸς xal τοῦ εἰρημένον ἐνταῦϑα προνόμιον τὸ ἐν ταῖς περσο-

7. Στεφάνου. Φαινομένων μὲν τῶν νούμμων ἔχει ὁ πούπιλλος τὴν lv bet, δαπανηϑέντων δὲ τὴν οὐτιλίαν. Καϑόλου γὰρ ἐπιτρόπου ἢ κουράτωρος ὀνόματι οἰκείῳ δανείζοντος τὰ ὀρφανικὰ χρήματα [un] δαπανηϑέντων τῶν νούμμων ,

τὰς x

ἀπὸ 3

x

συναλλάγματος /

οὐτιλίας 3

8 τότε: Z, τούτου II | 10 ᾿Ανωνύμου: πεχουλίου I | 15 τότε: Z, τοῦτον II | πράγματα II

4

ἔχει ».

ὁ πούπιλλος t

t

cf. supra p. 1096 1. 11 25 αὐτοῦ: Z, αὐτὸ II

|

καὶ

M

ὁ ἀφῆλιξ ε

5

L4

| 12 προνομίου: 30 χρήματα:

Ζ, Z,

LIB.

XVIII — TIT. V (ID

1143

e

ἢ ἄλλος κουρατορευόμενος, ὡς ὁ Οὐλπιανὸς ἐν τῷ α΄. βιβ. τοῦ παρόντος συντάγματος τιτ. α΄. Ot. xc. φησίν. “Ομοίως ἔχεις καὶ ἐν τῷ δὲ τουτέλις μονοβιβ. τιτ. 9°. Suy. β΄. καὶ ἐν τῷ ε΄. βιβ. τοῦ Ka. τιτ. AI”. Star. β΄. 8. ᾿Ανωνύμου. ᾿Ανάγνωθϑι βιβ. ιβ΄. cuc. α΄. διγ. κε΄. καὶ τὸ τέλος τοῦ xB'. διγ. τοῦ γ΄. τιτ. τοῦ κδ΄. βιβ. καὶ to γ΄. διγ. τοῦ γ΄. vtr. τοῦ κδ΄. Bi. 9. Τοῦ ᾿Ανωνύμου. Τουτέστιν ἔχει T τὸν πούπιλλον τὴν ἀγωγήν, ἐπειδὴ ὁ δανειστὴς παραχρῆμα μετατίϑησι τὴν δεσποτείαν, ὡς ἔγνως βιβ. ιβ΄. τιτ. α΄. διγ. χϑ'. 10. Οὔτε ἐπὶ τοῖς ἀγορασϑεῖσιν ἐκ χρημάτων τοῦ νέου ἔχει ὑπεξαίρεσιν, 10 ὡς Bıß. χς΄. τιτ. ζ΄. διγ. ια΄. t

4,

,

,

11. Κυρίλλου. Εἰ προῖκα ὑποδέξεται ὁ υἱὸς N ἐπιτροπεύσει, προτιμᾶται ἡ γυνὴ καὶ ὁ ἄνηβος παντὸς δανειστοῦ. Καὶ εἰ κινήσει τις πρὸ αὐτῶν, καυτίονα παρέχει. μὴ

ἁρμόζειν

τὴν Z 234

σι

12. ᾿Εναντιοφανοῦς. Ἔν τῷ προλαβόντι ϑέματι εἶπε 15 de mexouALo' ἐκεῖ γὰρ ὁ δοῦλος οὐκ ἠδύνατο ἐπιτροπεῦσαι. B XVIII, 5, 53 — D XV, 1, 53. 1. Κυρίλλουι Κἂν μὴ ἀδεμπτευϑῇ οἰκέτου, οὐ κινεῖ τὰς ἐξ αὐτοῦ ἀγωγὰς

τὸ πεκούλιον τοῦ ἄνευ ἐκχωρήσεως.

ἐλευϑερουμένου

2. ᾿Ανωνύμου. ᾿Ανάγνωϑι βιβ. λγ΄. τιτ. η΄. διγ. (97. Sep. γ΄. καὶ wv. ε΄. 20 καὶ βιβ. A9". τιτ. ε΄. διγ. λς΄. (35) 3. Στεφάνου. Ἔγνως γὰρ καὶ ἐν τῷ de λεγάτις τῶν ᾿Ἴνστιτ., ὅτι ὁ ἰντερ βίβος ἐλευϑερῶν δοκεῖ κατὰ πρόληψιν καὶ τὸ πεκούλιον συνελευϑεροῦν τῷ οἰκέτῃ. 4. Τοῦ "Evavrıopavoüc. Τῷ ἰντερ βίβος, οὐ μὴν τῷ ἐν διαϑύήκῃ, ὡς βιβ. 25 ζ΄. τοῦ Κωδ. τιτ. xy’. καὶ ἰνστιτ. β΄. τιτ. κ΄. ᾿Εξήρηται τὸ τοῦ κοινοῦ δούλου ἐλευϑερουμένου παρὰ τοῦ ἑνὸς τῶν δεσποτῶν, ὡς (B. τὸ αὐτὸ τιτ. ζ΄. διατ. α΄., x«i τοῦ πουπίλλου ἐν χονσιλίῳ ἐλευϑεροῦντος, ὡς Dip. μ΄. τιτ. β΄. διγ. xy’. (24): τούτοις γὰρ κατὰ πρόληψιν οὐχ ἕπεται τὸ πεκούλιον. >

Hn

,

^

r

mot

A

-

A

ad

,

3

t

*

L4

x

3

x

,

u

-

5. Τοῦ αὐτοῦ. Εἴρηται βιβ. λγ΄. τιτ. η΄. διγ. (97., ὅτι ἐὰν ἐν διαϑύήκῃ 80 δοῦλον ἐλευϑερώσω ληγατεύσας αὐτῷ τὸ πεκούλιον, εἶτα ζῶν αὐτὸν ἐλευϑερώσω, ἀναγχάζεται ὁ κληρονόμος διὰ τῆς ἐξ τεσταμέντο ἐκχωρῆσαι αὐτῷ τὰς 3 μονοβιβ.:

α΄. Bıß. II

|

Ἔχει τοίνυν «ὁ» πούπιλλος κτλ. 25 τὸ τοῦ κοινοῦ: SCHELTEMA,

6 τουτέστιν

Z, τω τοῦ χοινωνοῦ II

Basilica,

V.

x1X.:

fortasse

ita leg. Τουτέστιν «οὐτιλίαν».

| 8 κϑ'.: fortasse ιϑ΄. | 22 ἐλευϑερῶν: Z, ἐλεύϑερος II | |

26 τοῦ ἑνὸς:

Z, οὐδενὸς II 20

1144

LIB. XVIII — TIT. ν (ID

κατὰ τῶν πεχουλιαρίων δεβιτόρων ἀγωγάς" ἀλλ᾽ ἐπὶ τούτου τοῦ ϑέματος δεῖ ὑποϑέσϑαι, ὅτι ἰντερ βιβος ἐλευϑερώσας ἀδέμπτευσα τὸ πε[κούλιον. Εἰ δὲ] καὶ μέλλων ἰντερ βιβος ἐλευϑεροῦν ἐπιτρέψω τῷ δούλῳ ἀπογραφὴν δοῦναι τοῦ πεχουλίου, ὁ δέ τινα μὴ προσγράψῃ, οὐχ ἕξει συνακολουϑοῦντα [τὰ] ἀποκρυβέντα, ὡς διγ. ιθ΄. τοῦ η΄. τιτ. τοῦ λγ΄. Big. Εἰ δὲ καὶ ἐν διαϑήκῃ ἐλευϑερώσω ὑπὸ αἵρεσιν τήν ἐὰν ἀποδῷ τοὺς λόγους, Ty εἰ δώσω τόσα νομίσματα, πληρώσας τὰς αἱρέσεις ἕξει τὸ πεκούλιον, ὡς διγ. η΄. τοῦ τιτ. καὶ ἰνστιτ. β΄. τιτ. κη΄. (20) x

΄“

,

=

[4

,

1

σι

10

LA

x

M

[4

2

[A

u

»4

3

2

5

3

^

,

m

,

[4

e

^-

lad

1

,

Σ᾿

H

7,

x

͵

Evi

2. Στεφάνου. Τοῦτο τοῦ φάκτου ἐστί. Kav γὰρ μὴ ἰδικῶς ἐπήγαγε, μετὰ τῶν ὄντων οἰκετῶν δοχεῖ λεγατεύειν. 'O γὰρ εἰπών δίδωμι καὶ ληγατεύω τόνδε τὸν ἀγρὸν ὥς ἐστιν ἐξηρτισμένος, δοκεῖ πάντας τοὺς ὄντας ἐν αὐτῷ γεωργίας χάριν ληγατεύειν, οὐ μὴν ἀλλὰ καὶ τὸν οἰ[κο]νόμον ἤτοι φροντιστὴν τοῦ ἀγροῦ, καὶ πάντα ὅσα ἐν τῷ ἀγρῷ ἐτύγχανεν ἐπὶ τῷ «τὸν» τεστάτορα χεχρῆσϑαι αὐτοῖς, διηνεκῶς μέντοι καὶ οὐ πρὸς καιρόν, 7) τὸν ἀγρὸν ἐξηρτισμένον δείκνυσϑαι δι᾽ αὐτῶν, καὶ ἁπλῶς εἰπεῖν πάντα τὰ..... 40... uev. 8oxci ........ ὡς ἀνήνεκται Di. ς΄. τοῦ Κωδ. τιτ. λη΄. διατ. β΄. Εἰ ϑέλεις δὲ πλατύτερον εἰδέναι τὰ περὶ τούτων, ἀνάγνωθι Big. λγ΄. τῶν Aw. τιτ. ζ΄. »

,

x

mM

H4

bd

ΕΣ

ς

£

τὰ ὑποβεβλημένα

30

,

B XVIII, 5, 54 = D XV, 1, 54. l. Ei ἀγρὸς μετὰ οἰκετῶν, oi ἐχρεώστουν τῷ δεσπότῃ, καταλειφϑῇ τῶν κληρονόμων, οὐ κινοῦσιν οἱ συγκληρονόμοι δὲ πεκουλίο.

,

25

t

,

2

6. ᾿Αγωγὴ γὰρ ἅπαξ ἁρμόσασα προσώπῳ χωρὶς ἐκχωρήσεως οὐ δύναται πρὸς ἕτερον μετατίϑεσϑαι πρόσωπον. Διὰ τοῦτο γὰρ ὁ ᾿Ιουλιανὸς ἐν τῷ ις΄. διγ. ϑεματίσαι προϑέμενος, πῶς συμβαίνει τὸν οἰκέτην παρὰ μὲν τῷ ἑνὶ τῶν δεσποτῶν ἔχειν πεκούλιον, παρὰ δὲ τῷ ἑτέρῳ μὴ ἔχειν, ἐπήγαγε 10" SED IN OMNIBUS ERAT CONCESSIO. Συνάδει δὲ τούτοις καὶ τὸ εἰρημένον τῷ Οὐλπιανῷ ἐν τῷ δὲ σπονσαλίβους μονοβιβλίῳ τιτ. γ΄. διγ. μ΄. (39)

“

20

€

,

,

Pd

τῷ

f

m

e

ve

m

x

’

Ὁ

,

?

"A

.

14

M

᾿

^

?

ctr.

δίγεστα.

3. Πῶς γὰρ οἱ κληρονόμοι δύνανται κινεῖν τὴν δὲ πεκουλίο τὴν μήτε ἁρμόσασαν τῷ δεσπότῃ; Παρακατάσχεσιν μέντοι ἔχουσιν ἐκ τοῦ εὑρισκομένου παρ’ αὐτοῖς TexoUuALoU, ὥσπερ καὶ ὁ ....... ὑπὲρ TOV ....... . αϑεν Dese. τῆς πράσεως, ἀγωγὴν μὲν οὐκ ἔχει, παρακατάσχεσιν δὲ ἔχει ee 9b eee »

3

^

H

4. Τοῦ ᾿Ανωνύμου. κατάσχεσιν ....... 11 τὲν οἰκέτην: Ζ, τεστάτορι Π

KA

^

€

€

x

^

Οὔτε γὰρ E.. vev αὐτὴν ὁ ceotátop ... 18... παρα- Z 235

Ζ, τῷ οἰκέτῃ II

|

13 ΟΜΝΙΒΌΒ

i. e. nominibus

| 22 τεστάτορα:

LIB.

B XVIII, 5, 55 — D XV, l. ...... [Ev]eyousv.. εἴτι κ....- 14..... npei τὸν μόνην ἐκείνην σκοποῦμεν τὴν 5

XVIII — TIT. V (ID

1145

1, 55. δὲ mexouMo μι.... REA Lees eig καταδικασϑ'...... 333..... τὴν δὲ πεκουλίο ποσότητα, ἥτις ἦν ..... 20.....

2. ..... 25..... ποσότ[ης] oxoneita καὶ κανονίζεται ἡ κατὰ δεσπότου ἢ τοῦ πατρὸς καταδίκη ἐκ τοῦ εὑρισκομένου πεκουλίου.

τοῦ

B XVIII, 5, 56 — D XV, 1, 56. 1. ..... 60..... Οἰκέτης γὰρ οὐδὲ εἰ δονάνδι ἀνείμο ἐπερωτήϑη, δύναται νοβατεύειν, ὥς ἔγνως [ἐν τῷ x9'. τιτ.] τῆς γ΄. τῶν ᾽Ἶνστιτ. 12.

B XVIII, 5,57=DXV, 1, 57. l. Ei μετὰ προκάταρξιν τῆς δὲ πεκουλίο TED 60..... 2.

..... 40..... ὑπεξούσιος

χούλιον ὅπερ 18 ἑξῆς τιτ.

ἦν

αὐτοῦ

ἐν

ἢ

πεχουλίῳ

€

ὁ

ἀποθάνῃ

H

οἰκέτης

ὁ υἱὸς ἢ ὁ δοῦλος

Seen

τὸ

πε-

διγ.

τοῦ

τούτου

τοῦ

..... 48..... τελευταίῳ

3. ᾿Ανωνύμου. ..... 64..... α΄. καὶ Ow. γ΄. τιτ. διγ. η΄. ϑεμ. γ΄. καὶ τὸ τέλος τοῦ λβ΄. Sw.

᾿Ανάγνωθι

4. ᾿Ανωνύμου. AB ADITA γὰρ HEREDITATE προχωρεῖ, ὅτε αὐτῷ ληγατευϑῇ, ὅτε δὲ ἄλλῳ, A MORTE TESTATORIS, ὡς ἐν τῷ DE LEGATIS τιτ. τῶν ’Ivorer. 20 xai βιβ. λς΄. τιτ. β΄. διγ. η΄. 5. τοῖς

llus. 100..... ταις ὁ δεσπότης ἐδάνεισεν N ἑτέροις τισὶ καὶ κατεβλήϑη ..... 30.......

6. Στεφάνου. Μὴ ἐκ τούτου νομίσῃς, ὅτι ὁ ληγατεύσας οἰκέτην τινὶ Soxet κατὰ πρόληψιν συλληγατεύειν αὐτῷ καὶ [τὸ τοῦ] οἰκέτου πεκούλιον. Οὔτε 25 Y&p συνυπάγεται, [εἰ δοῦλον ἐληγ]άτευσέν τιίς, τούτου] τὸ πεκούλιον, εἰ μὴ xal αὐτὸ ἰδικῶς ἐληγάτευσεν, ὡς ἔστι μαϑεῖν ἐξ ὧν ὁ Οὐλπιανὸς ἐν τῷ α΄. διγ. τοῦ ἑξῆς τιτ. φησίν. "Emi δὲ τοῦ m....... μένου... ««ὐὐν ων δίδοται τοῖς χληρονόμοις f τὸν οἰκέτην χκατεξαίρετον ἐληγάτευσεν ὁ διαϑέμενος TOM 30..... διαφέρει τῷ κληρονόμῳ, ᾧτινι τὸν ἀγρὸν ὁ διαϑέμενος 30 κατεξαίρετον ἐληγάτευσεν. x

3

\

»

m

>

/

9 ἐν — τιτι; suppl. nos

€

L4

b

2

T.

| 25 εἰ δοῦλον x14.: suppl. nos

€

>

x

2

e

Li

1146

LIB. XVIII — TIT. VI (ID

SCHOLIA

AD

BASILICORVM EX

B XVIII,

6,

1

2

LIB. XVII

APOGRAPHO

DXV,

2,

TIT. VI

II

1.

Ζ 236

1. Κυρίλλου. [Μετὰ] τε[λευτὴν τοῦ υἱοῦ] 7; δούλου ὃ ἢ ἄλλην αὐτεξουσιότητα] τοῦ υἱοῦ 7) ἐχποίησιν τοῦ χινεῖται δὲ mExouALo. 'O δὲ ἐνιαυτὸς οὐτίλιός [ἐστι [ἢ ἐχκβ]ἢ ἣ αἵρεσις. ᾿Ενάγεται δὲ καὶ ὁ κληρονόμος τοῦ

[ἢ μετὰ δούλου καὶ οὐ π[ατρὸς

ἐμαγκιπατίονα] ἣ ἰντρα ἄνουμ λογίζεται] πρὶν ἢ ὁ δημόσιος.]

2.

Στεφάνου. “Ὥστε τὸ εἰρημένον ἐν τῷ λ΄. διγ. τοῦ προλαβόντος τιτ., ὅτι ἐὰν κατὰ δόλον τοῦ δεσπότου ἣ τοῦ πατρὸς ἐμειώϑη αὐτοῦ τὸ πεχούλιον, 10 εἰ μὴ ἄρα καὶ τοῦ οἰκέτου πεκουλ... ., ἐντὸς τῶν τῆς ὃε δόλο χρόνων, τουτέστιν ἐντὸς διετίας κινεῖται ἢ δὲ πεχκουλίο, τότε δέχεσϑαι χρή, ὅταν περίεστιν ὁ ὑπεξούσιος. Τελευτήσαντος γὰρ αὐτοῦ ἐντὸς ἐνιαυτοῦ, ὡς ἔγνως ἐν τῷ χς΄. διγ. τοῦ προλαβόντος τιτ., κινεῖται ἡ δὲ πεκουλίο καὶ ὑπὲρ ὧν κατὰ δόλον τοῦ ἔχοντος αὐτὸν ὑπεξούσιον ἀπεμειώϑη αὐτοῦ τὸ TTEXOUALOV. [4d

1565

»

s

x

,

Ὁ

,

A

Led

M

2

J,

>

m

x

!

3. Ei μὴ ἄρα περιόντος αὐτοῦ τοῦ ὑπεξουσίου ἐμειώϑη καὶ ὁ χρόνος τῆς διετίας παρέδραμεν, ὡς ἔστιν ἐκ τῶν τοῦ πραίτωρος ἐνταῦϑα ῥημάτων μαϑεῖν. Τοῦτο δὲ αὐτὸ ἔγνως καὶ ἐν τῷ xc. Ow. τοῦ προλαβόντος τιτ. ᾿Ανάγνωθϑι τὸ β΄. τοῦ παρόντος τιτ. διγ. m

x

>

x

»

x

2

m

,

m

,

5

,

4. Σημείωσαι ἐφ᾽ ὅσον ὁ υἱὸς ἢ ὁ οἰκέτης περίεστι καὶ [ἐν] ὑπεξουσιότητι 20 τοῦ πατρὸς ἣ τοῦ δεσπότου τελεῖ, περπετοῦά [ἐστιν] ἣ δὲ πεκουλίο καὶ οὐ περικλείεται χρόνῳ τινί, εἰ μὴ ἄρα N πρωτότυπος dorf, ἐξ ἧς καὶ κινεῖται de πεχουλίο,

τεμποράλιός

ἐστιν, ὡς ἔστι μαϑεῖν ἐξ ὧν ὁ Παῦλος

ἐν τῷ ἑξῆς

διγ. φησίν. 5.

Οὐτίλιος γάρ ἐστιν ὁ κοντινοῦος ἐνιαυτός, οὗ ἐντὸς μετὰ τὴν ὑπεξουσίου

25 τελευτὴν ἢ ἐμαγκιπατίονα πεκουλίο. ..... ^

bi

H

Hd

ἢ τὴν ^

^

ἐλευϑερίαν 5

Ä

ἢ τὴν R1

M

ἐκποίησιν »

H

κινεῖται ^

7| δὲ €

6. ..... Τὸ γὰρ lv ποτεστάτε τοὺς παῖδας ἰουρὶς CIVILIS ἐστὶν νόμιμον xai παρὰ Ῥωμαίοις μόνοις κρατοῦν, ὡς ἔγνως ἐν τῷ 9΄. τιτ. τῆς α΄. τῶν Ἴνστιτ. 4 ἣ μετὰ ἐμαγκιπατίονα: suppl. nos | 6 ἐστὶ καὶ οὐ λογίζεται: suppl. nos | 24 ὁ κοντινοῦος: II; vapulat Stephanus; non est enim continuus annus utilis. Quam ob rem Z dubitavit, num οὐ xovrıvodog legendum esset. Post rexouAfo nonnulla desunt.

ex

LIB.

VI

(ID

1147

7. Δημεύεται γὰρ ὁ δεπορτάτος γενόμενος, ὡς ὁ Οὐλπιανὸς ἐν τῷ μη΄. τῶν Διγ. «βιβ.» τιτ. κ΄. διγ. τς΄. (7 ὃ 59) φησίν, καὶ τὰ μένοντα αὐτῷ πράγματα χατὰ τὸν καιρὸν τῆς ἀποφάσεως παραχρῆμα διαφέρει τῷ φίσκῳ, τὰ δὲ ἐπικτηϑέντα αὐτῷ μετὰ ταῦτα λαμβάνει μετὰ τὴν αὐτοῦ τελευτὴν ὁ φίσκος, ὡς ὃ Μαρκιανὸς ἐν τῷ ιε΄. διγ. τοῦ εἰρημένου βιβ. καὶ τιτ. φησί. Δημευομένου τοίνυν αὐτοῦ καλῶς κατὰ τοῦ φίσκου τὴν ἰντρα ἀννουμ μετὰ τὴν τελευτὴν τοῦ

-

συναλλάξαντος

ὑπεξουσίου

,

ε

8.

Κυρίλλου. ,

τοῦ

,

ἐστιν

Ei μέντοι μετὰ H

οἱ

Lad

/

ἐπὶ τοῦ

M

Ped

πεχουλιάριοι

L4

δημευομένου

᾿Εκποίησίς

προικός, Anyarou.

κινοῦσιν

,

σημείωσαι, ὅτι καὶ τὰ τὸν φίσχον ἐπέρχονται. 10

XVIII — TIT.

πράγματα

πράσεως, πεχουλίου ,

2

οι

20

x

ONERE

ἐπὶ

περμουτατίονος, Y, ἐλευϑερωϑῇ,

-

bi

H

m

ἐπεὶ ἐνάγεται.

9. Στεφάνου. Βλέπε, ὅτι ζητήσας, εἰ ἐνάγεται τῇ δὲ πεχουλίο ἐκεῖνος, à ληγατευϑῇ μετὰ πεκουλίου ὁ οἰκέτης, ἐπήγαγε μὴ ἐνάγεσϑαι τὸν ληγατάριον, ᾧτινι N τὸ πεκούλιον ἐλ ηγατεύϑη. ὅϑη. Δῆλον Δῆλον γάρ. γάρ. ὅτι ὅτι εἰεἰ καὶ καὶ ὁὁ οἰκέτης οἰκέ αὐτῷ ὑτῷ ἐληγατεύ ἐλ Óὕη, ἐνήγετο οὐ τῇ ἀναλίᾳ, ἀλλὰ τῇ περπετούᾳ [δὲ] πεκουλίο, κἂν ληγατάριος ἦν ὁ δεσπότης τοῦ οἰκέτου. Τοῦτο γὰρ δείκνυσι σαφέστερον xal τὸ εἰρημένον τῷ Παύλῳ πρὸς τῷ τέλει τοῦ μζ΄. διγ. τοῦ προ[λαβόντος tır.]..... 10. ..... KANP...... μέρος ποιεῖ τὸ πρᾶγμα 7; fj ποσότης, ἣν παρακάτεσχεν ὁ κληρονόμος, ὡς ἐν τῷ xy’. τιτ. τῆς β΄. τῶν ᾽Ἴνστιτ. μεμάϑηκας. Τῶν οὐτιλίων τοίνυν ἐκ τοῦ κληρονόμου μεταφερομένων εἰς τὸν φιδικομισσάριον, εἰ ἐπανέλϑοιεν οἱ νερεδιτάριοι δανεισταὶ κατὰ τοῦ κληρονόμου κινοῦντες (δύνανται γάρ, ἐπειδὴ οὐ κατὰ τὸ ἴψο loupe, ἀλλ᾽ οὐτιλίως αἱ ἀγωγαὶ μετενέχϑησαν), κέχρηται τῇ τοῦ δόγματος παραγραφῇ λέγων: ἀλλ᾽ εἰ μὴ πάλιν ἀποκατέστησα τὴν κληρονομίαν. Τοῦτο δὲ αὐτὸ μανϑάνεις xal ἐν τῷ λ΄. διγ. τοῦ Ag. «τῶν» Διγ. βιβ. τιτ. α΄. 11. Κυρίλλουι Μετὰ τὸ σβεσθῆναι ἐνάγεται ὁ οὐσουφρουχτουάριος. 12.

30

SUO

δωρεᾶς, ληγατευϑῇ

Καὶ Z 237

;

CUM

ὀφείλει ὁ κληρονόμος διδοὺς πεκούλιον «ἀσφαλίζεσϑαι»,

15

δανεισταί.

,

τὸν

οὐσούφρουκτον

ἰντρα

ἀννουμ

Στεφάνου. Τοῦτο νόησον, ἔνϑα ἐκ τῶν προσποριζομένων τῷ οὐσουφρου-

χτουαρίῳ τὸ πρὸς τὸν οἰκέτην συνάλλαγμα γέγονεν. "Eyvas γὰρ ἐν τῷ (9. διγ. M , μὲ ε , ; r4 3 ΚΑ X. x 3 , τοῦ προλαβόντος τιτ., ὅτι ὁ συναλλάξας οἰκέτῃ, xaO οὗ τις ἔχει τὸν οὐσού?

\

x

x

,

I

/

-

,

LÀ

M

,

bel

,

,

φρουκτον, δύναται χατὰ τοῦ οὐσουφρουχτουαρίου κινεῖν, οὕτω μέντοι, ἵνα πρῶτον κινήσῃ κατ᾽ ἐκείνου, à προσπορίζεται τὰ ἐφ᾽ ὧν ὁ οἰκέτης συνήλλαξε, xai εἰ μὴ πάϑῃ παρ᾽ αὐτοῦ τὸ ἱκανόν, τότε κατὰ τοῦ ἑτέρου χωρήσῃ. .

ww

»»

!

kA

€

8 xal τὰ: Z, κατὰ II τοῦ: Z, λβ΄. καὶ II

|

(ζ

M

7

€

;

4

IA

ἕξ

,

18 τοῦ προλαβόντος

rır.: nonnulla

desunt

|

25 λ΄. διγ.

1148

LIB. XVIII — TIT. VI (ID

13. Κυρίλλου. Ei νομίσας τὸν υἱὸν τελευτῆσαι κινήσω δὲ πεκουλίο καὶ ἐκβληϑῶ τῇ ἀναλίᾳ παραγραφῇ, κινῶ ἄνωθεν δὲ πεκουλίο, οὐ μὴν de lv ῥεμ βέρσο᾽ αὕτη γὰρ οὐ περικλείεται ἐνιαυτῷ. ,

-

L4

3

?

Ld

“

»

/

3

^

2

€

14. Στεφάνου. Κινηϑεῖσα γὰρ ἡ de (v ῥὲμ βέρσο οὐ δύναται αὖϑις κινεῖσϑαι. Σημείωσαι, «ὅτι» ὁ κινήσας τὴν δὲ πεχουλίο καὶ τὴν de lv ῥὲμ βέρσο δύναται καταφέρειν. Οὕτω γάρ φησι᾽ καταδίκασον «εἰς τὸ πεκούλιον καὶ εἰς τὸ βέρσον». γὰρ de πεκουλίο καὶ f) de iv ῥὲμ βέρσο μία μέν ἐστιν ἀγωγή, δύο δὲ καταδίκας Ἥ

x

x.

ὃ

I4

€

».

MEGA

2

με

8

»

ει

,

,

m

P

,

m

ἔχει, ὡς ἔγνως ἐν τῷ ζ΄. τιτ. τῆς δ΄. τῶν ὃ

f

,

3

8

ἰδυκῶς

᾿

δύ

x

x

4

3

63

’Ivorır. Διὰ τοῦτο δὲ αὖϑις κινεῖται

^

,

A

1

,

€

,

H

ει

βέ

y

bg

$9

3

δύ

3

M

^

;

,

[à

*]

ἐξετασϑέντα.

15. Συημείωσαι, ὅτι καὶ μετὰ τὴν τοῦ ὑπεξουσίου τελευτὴν T, ἐμαγκιπατίονα ἢ ἐλευϑερίαν [ἢ] ἐκποίησιν περπετοῦά ἐστιν ἡ de Lv ῥὲμ βέρσο καὶ οὐ περικλείεται τῷ ἐνιαυτῷ τῆς δὲ πεκουλίο. Τοῦτο αὐτὸ καὶ ὁ Οὐλπιανὸς ἐν τῷ α΄. διγ. τοῦ ἑξῆς τιτ. φησίν. ἊΣ

,

-

^

-

16. 20

b

x

,

T?

15

2

ἡ δὲ mexouALo, ἐπειδὴ τεϑεμάτισται τὴν de πεκουλίο κινήσας ὁ κρεδίτωρ. Αλλως τε x«l ἔγνως ἤδη, ὅτι πολλάκις δύναται κινεῖσθαι ἡ δὲ πεκουλίο. ἣν μέντοι de iv deu Bépoo κινεῖν αὖϑις οὐ δύναται, εἰ καὶ μὴ ἐγένετο [ἐπ αὐτῇ καταδίκη. Τὰ γὰρ δυνάμενα ἐξετασϑῆναι κινουμένου δικαστηρίου καὶ παρ᾽ αἰτίαν τοῦ ἄκτορος σιωπηϑίέντα] οὕτω δαπανῆσαι «δύναται», ὡς τὰ Z 238 t

10

᾿

5

,

“-

1

lod

Y

I

€

m

3

H

x

^

€x

€

,

»

x

x

5»

3

,

u

,

m

᾿Ανωνύμου. 'H γὰρ δε iv ῥὲμ βέρσο περπετοῦά ἐστιν, ὡς τιτ. γ΄. διγ. α΄.

17. ᾿Ἑναντιοφανοῦς. Τοῦτο λέγει, [ὅτι] ἠδύνατο κινῆσαι τὴν de iv ῥὲμ βέρσο τὴν ἀρχήν. Koi μὴν εἴρηται vtr. γ΄. διγ. ι΄. ϑεμ. β΄. (3), ὅτι καὶ μετὰ τὸ πληρωϑῆναι τὴν δὲ πεκουλίο κινεῖται ἡ de lv Heu βέρσο. "Qurep δυνατὸν [ἀν]τε[ρ]εῖν, ὅτι δαπανηϑέντος τοῦ πεκουλίου κινεῖται τὸ βέρσον, οὐ μὴν ὁ κινήσας τὴν δὲ πεκουλίο ὕστερον ὑπὲρ τοῦ βέρσου χινεῖ. ,

^

3

x

[A

m

x

M

y

,

M

,

Ὁ

B XVIIL 6,2=DXV, 2, 2. 1. Κυρίλλουι 'H ῥεδνιβιτορία καὶ

25

,

ε

»

αἱ ἄλλαι

,

ει

e"

L

M

^

*

τεμποραλίαι

*

ἀγωγαὶ

τ΄. xp

. 14...

30

2. 'E&v τις οἰκέτην πωλήσῃ κρυπτὸν ἔχοντα πάϑος, ἁρμόττει τῷ ἠγορακότι 7| AEDILICIA ΚΕΡΙΒΙΤΟΚία «ἢ» QUANTI MINORIS, εἰς ὅσον ἥττονος ἂν τὸν οἰκέτην ἠγόρασεν, εἰ δ᾽ ἂν ἔγνω τὸ πάϑος ὁ ἀγοραστῆς. ' AXX ἣ μὲν ῥεδνιβιτορία ἐντὸς ς΄. καὶ μόνων κινεῖται μηνῶν, 7) δὲ κουάντι μινόρις ἐντὸς ἐνιαυτοῦ οὐτιλίου, ἔνϑα δηλονότι ἐπὶ τοῖς τῆς αἐδιλικίας κεφαλαίοις ὁ πράτης 5

Σ

14

3

-

,

>

3

,

Y.

LEE

M.

x

J

>

6 εἰς τὸ — βέρσον: cf. supra p. 11311. 22 τὴν de πεκουλίο: Z, τὸ πεκούλιον II τερεῖν: suppl. nos

,

M

t

bd

t

,

[A

H

,

»

3

€

I4

*

€

€

,

13 | 13 δαπανῆσαι «δύναται»: δαπανῶνται Z | ᾧπερ δυνατὸν: ὅπερ δυνατῶς II | 23 ἀν-

LIB. XVIII — TIT. VI (ID

1149

τὸν ἀγοραστὴν ἠσφαλίσατο. Εἰ γὰρ μὴ ἠσφαλίσατο αὐτόν, τότε dj μὲν ῥεδνιβιτορία ἐντὸς δύο καὶ μόνων κινεῖται μηνῶν, ἡ δὲ κουάντι μινόρις ἐντὸς ς΄. μηνῶν, ὡς ὁ Γάϊος ἐν τῷ κη΄. διγ. τοῦ εἰρημένου Bip. καὶ τιτ. τῶν ᾿Αντιπαπιανοῦ μονοβιβ. τοῦτό φησι. Τοῦτο δὲ αὐτὸ νόησον, ἔνϑα μὴ ἁπλῶς καὶ ἀναποδότῳ πράσει τὸν οἰκέτην ὁ πράτης ἐπώλησε. "Eni γὰρ τῷ ἁπλῶς καὶ ἀναποδότῳ πράτῃ οὐ χώρα τῇ αἐδιλικίᾳα, ὡς ὁ Παπιανὸς ἐν τῷ μη΄. διγ. τοῦ αὐτοῦ βιβ. καὶ τιτ. φησίν. \

5

Led

A

3

4

-

3. Κυρίλλου. Ὑπὲρ ἐλπίζεται ὑποστρέφειν. 10

Σ

P

^

-

^

M

οἰκέτου αἰχμαλώτου

5

3

Hn

x

2

».

,

,

M

t

€

x

€

x

οὐ κινεῖται, ἀλλὰ μόνον ἐν ὅσῳ

B XVIIL 6,3=DXV, 2, 3. 1. Κυρίλλου. Μετὰ τελευτὴν τοῦ δούλου αὔξει καὶ μειοῦται τὸ πεκούλιον. 2. Στεφάνου. Ei γὰρ μετὰ τὸ προκαταρχϑῆναι τὴν δὲ nexouAlo τελευτήσῃ ὁ υἱὸς 7| ὁ οἰκέτης, τότε μόνον ἐκεῖνο σκοπεῖται τὸ πεκούλιον, ὅπερ ἦν κατὰ τὸν καιρὸν τῆς αὐτῶν τελευτῆς, ὡς ἔγνως ἐν τῷ νζ΄. διγ. τοῦ πρώτου τιτ.

16

20

3. Στεφάνου. Σημείωσαι, ὅτι εἰ καὶ τελευτήσαντος τοῦ οἰκέτου παύεται εἶναι πεχούλιον, καὶ οὕτως ἰντρα ἄννουμ. οἱ ὅροι τῶν πεκουλίων φυλάττονται, xai σκοποῦμεν καὶ μετὰ τοῦ οἰκέτου καὶ τοῦ ὑπεξουσίου τελευτὴν ἐντὸς ἐνιαυτοῦ τὴν τε μείωσιν καὶ τὴν αὔξησιν τοῦ πεκουλίου. Τοῦτο δὲ νόησον, ἔνϑα μήπω τῆς de πεκουλίο προκαταρχϑείσης, ὡς εἶπον, ὁ οἰκέτης 7, ὁ ὑπεξούσιος ἐτελεύmoev. "Ἔγνως γὰρ ἐξ ὧν ὁ Τρυφωνῖνος ἐν τῷ νζ΄. διγ. τοῦ προλαβόντος τιτ. Z 239 φησίν, ὅτι «ὅτε» προκάταρξις γέγονε, καὶ δὴ τότε τὸ ἐν τῷ ϑανάτῳ πεκχούλιον σχοπεῖται.

5 τῷ — πράτῃ: IL, τῇ πράσει xai διὰ τοῦτο II, ὅτε προκάταρξις

Ζ | γέγονε

21 ὅτι «ὅτε» — - τότε: ὅτι προκάταρξις γέγονε ἤδη, τότε Ζ

1150

LIB. XVIII — TIT. VII (ID

SCHOLIA

AD

BASILICORVM EX

LIB. XVIII

APOGRAPHO

TIT. VII

II.

Ζ 239 B XVIIL 7, 1 — D XV, 3, 1. 1. Κυρίλλου. Ἢ ὃς iv ῥὲμ βέρσο πλέον ἔχει, καϑὸ καὶ ἄνευ δόλου ἀδεμπτευ5 ϑέντος πεκουλίου κινεῖται, κἂν τελευτήσῃ ὁ οἰκέτης καὶ μετὰ ἐνιαυτόν. "E&v ὁ δεσπότης ἐναχϑεὶς δὲ πεκουλίο δῷ τὸ εἰς τὰ πράγματα αὐτοῦ στραφὲν ἢ καὶ τῷ οἰκέτῃ τοῦτο ἀποδῷ, οὐκ ἐνάγεται Se ἰν ῥὲμ βέρσο.

2. Τυχὸν γὰρ τὸ μὲν χρέος ἦν ρ΄. νομισμάτων, οὐκ εἶχε δὲ ὁ ὑπεξούσιος ἐν τῷ πεκουλίῳ εἰ μὴ ν΄. νομίσματα. 1.

3.

᾿Ανωνύμου. Πῶς δοκεῖ κατὰ δόλον 9/. deu. β΄. (4) καὶ διγ. κα΄. ϑεμ. α΄. 4. ᾿Ανωνύμου. τοῦ β΄. τιτ. 5.

ἀδεμπτεύειν,

2

κατὰ

4

cvv.

α΄. διγ.

Οὐτίλιος γάρ ἐστιν ὁ χρόνος τῆς ἀναλίας, ὡς ἐν τῇ ἀρχῇ

“ὥστε καὶ πεκουλιαρίους χρεδίτωρας

15 ἀδεμπτεύειν

ἔγνως

x

δόλον

ὁ δεσπότης.

,

e

[ὑπεῖναι] εἰδὼς δοκεῖ τὸ πεκούλιον

Σημείωσαι

,

διὰ τὸ χείμενον ἐν τῷ 9΄.

H

\

M

,

3

m

,

διγ. τοῦ [α΄.] τιτ. τοῦ .... εἰ καὶ ἐν αὐτῷ τῷ διγ. παραγραφόμενος εἶπον" ἀπὸ χοινοῦ λάβε τὸ κείμενον ἐκεῖσε ῥητὸν [IN NE]CEM CREDITORUM. Τί οὖν; Δόλον μᾶλλόν φησι, ὅτι ἐπίτηδες εἰδὼς πεχουλιαρίους χρεδίτωρας

ὑπεῖναι e

ἢ

m.

^-^

ὀφείλων ,

εἰδέναι

7

,

,

(xal

M

τοῦτο

δόλος

Ὁ

εἶναι

[4

doxei)

kd

^

ἠδέμπτευσε 3

L4

τὸ

M

40 πεκούλιον.

6. Σημείωσαι δέ, ὅτι ἀδεμπτευϑέντος τοῦ πεκουλίου κινεῖται de iv ῥὲμ βέρσο. φησιν, ἐπειδὴ [εἰ] κατὰ δόλον ὁ πατὴρ N ὁ ὡς ἔτι πεχουλίου εἶναι νομιζομένου καλῶς 25 γὰρ xal ἐν τῷ κα΄. διγ. τοῦ πρώτου ttt. εἶναι νομίζεται xal τὸ ..... 32..... »

t

"ἢ

^

»

H

x

kj

,

€

M

A

Ne

-"

SINE DOLO μᾶλλον καὶ σβεσϑέντος Τὸ δὲ cive δόλο πάλιν [διὰ] τοῦτό δεσπότης ἠδέμπτευσε τὸ πεχκούλιον, κινεῖται καὶ ἡ δὲ mexouAMo. "Exyvoc τοῦ παρόντος βιβ., ὅτι ἐν πεκουλίῳ ,

^

5

,

H4

^

,

1

»

7. [Σημείωσαι, ὅτι τῷ κινήσαντι] τὴν de nexouMo προτιμᾶται ὁ χ[ινῶν]) τὴν 9e iv ῥὲμ βέρσο, ἐν ᾧ! μὴ ἔ[φϑ]χσε [κατ]αβαλεῖν τοῖς τὴν δὲ πεκουλίου χινοῦσιν ὁ ἐναγόμενος. 16 παραγραφόμενος: cf. supra p. 1127 1.21 | 18 μᾶλλόν: i.e. malum | 19 ὑπεῖναι: Z, ἀπεῖναι I1 | 21 μᾶλλον: i.e. malo | 25 τοῦ πρώτου: τούτου τοῦ II

LIB.

XVIII — TIT.

8. Τοῦτο νόησον, ἐν ᾧ κατέβαλεν πεκχουλίο χρέος τοῖς ταύτην κινοῦσιν. I

,

-"

,

led

”

VII

(ID

1151

ὁ πατὴρ 7j ὁ δεσπότης τὸ ἐκ τῆς de "AXAGG γὰρ οὐ δύναται ἣ δὲ πεκουλίο Z 240 x

3

,

€

!

τὴν δε iv ῥὲμ βέρσο σβέσαι, πλὴν εἰ μὴ διὰ καταβολῆς, ὡς ὁ νομικὸς ἐπιφέρει. ^

H

FA

,

x

»

^

x

m

€

€

x

’

,

Σημείωσαι δέ, 6 έννυται ἡ δὲ ἰν ῥὲμ βέρσο, καὶ ἔνϑα ὁ δεσπότης τῷ οἰκέ κατέβαλε τὸ ἐκ τοῦ βέρσου χρέος. Käv τὰ μάλιστα γὰρ ἐν ἀρχῇ τοῦ τιτ. φησίν, ὅτι κινεῖται δε iv ῥὲμ βέρσο κατὰ τοῦ δεσπότου 7) τοῦ πατρὸς ὡς τοῦ συναλλάγματος πρωτοτύπως πρὸς αὐτοὺς γεγενῆσϑαι δοκοῦντος, ὅμως Tj δόκησις οὐκ ἀφανίζει οὐδὲ ἀναιρεῖ τὸ ἀληϑές. ü

a

ea

ΕΣ

Ci

€,

>

ὅτι

7

5

c

x

,

€

>

-

ἰ

b

ει

>

r4

;

^

X

€

,

ῷ

ἰ

,

,

9. ᾿Εναντιοφανοῦς. ᾿Ανάγνωθϑι διγ. V. ϑεμ. γ΄., ἐν à προστίϑησιν, ὅτι 10 ἐὰν πρὸς βλάβην τῶν δανειστῶν κατεβλήϑη τῷ μέλλοντι ἀπόλλειν υἱῷ ἣ δούλῳ, παύεται μὲν εἶναι βέρσον, δίδοται δὲ f$; δὲ πεκουλίο κατὰ τοῦ πατρὸς ἢ τοῦ δεσπότου. XVIII, 7, 2 — D XV, 3, 2. Κυρίλλου. Τὸ λαβεῖν παρὰ οἰκέτου πρὸς τὸ ἐλευϑερῶσαι αὐτὸν οὐκ βέρσον. Εἰ δὲ παρὰ ἄλλου δανεισάμενος ἔδωκε, βέρσον ἐστὶ τὸ ὑπὲρ τὴν αὐτοῦ.

ex

B 1. 15 ἔστι τιμὴν

2. Στεφάνου. ᾿Απελεύϑερος γὰρ ἐν περιουσίᾳ οὐ [λογίζεται], ὡς κεῖται βιβ. [ν΄.] τιτ. ιζ΄. διγ. [ρκς΄.], καὶ εἰκότως ὁ λαβὼν τὰ νομίσματα καὶ ἐλευϑερώσας δεσπότης οὐχ ὑπόκειται τῷ βέρσῳ, κἂν ἔχῃ ἀπελεύϑερον τὸν ἐλευϑερω20 ϑέντα. Τοῦτο δὲ νόησον ἐν à τὸ δοϑὲν ἀργύριον μὴ πλέον ἐστὶ τῆς τοῦ οἰκέτου διατιμήσεως, ἐπεὶ ἐνάγεται εἰς τὸ περιττὸν ὁ δεσπότης τῇ de iv ῥὲμ βέρσο, ὡς ὁ Οὐλπιανὸς ἐν τῷ ἑξῆς ἐπιφέρει διγ. 7,

J

,

3

mM

ε

€

x

,

€

/

x

,

lad

,

>

-

kA

,

}

tpe

x

5

a

>

y.

>

u

u

A

x

,

2

^

3

mJ

-

Η

H

Fi

B XVIIL 7, 3 — D XV, 3, 3. 1. Κυρίλλου. Ei δὲ παρὰ ἄλλου 25 ὑπὲρ τὴν τιμὴν τοῦ οἰκέτου.

δανεισάμενος

δέδωκε,

βέρσον

ἐστὶ

τὸ

2. Στεφάνου. Οὐχ ὅτι ἐν τῷ προτέρῳ διγ. ἕτερόν τι παρὰ τὸ κείμενον ἐνταῦϑά φησιν, ἀλλὰ τοῦτο λέγει᾽ ὅτε ὑπερβαίνει τὴν τοῦ οἰκέτου διατίμησιν τὰ καταβληϑέντα, χώρα τῇ Se lv ῥὲμ βέρσο εἰς τὸ περιττόν’ ὡσανεὶ ἔλεγεν, Σ

m

,

>

x

x

,

m

/

u

"EA

t$

H

€

τι

,

2

N

HH

m

,

x

,

H

,

t

x

M

ὡς εἴγε τὰ δανεισϑέντα τῷ οἰκέτῃ καταβληϑέντα τῷ δεσπότῃ τὴν τοῦ οἰκέτου ε

».

x

[4

c^

H

Z

,

m

,

M

m

H

FA

30 διατίμησιν ὑπερβαίνει, τότε εἰς τὸ περιττὸν κινεῖται δὲ iv ῥὲμ βέρσο. Ei γὰρ δόνανδι ἀνείμο καταβάλῃ τῷ δεσπότῃ ὁ οἰκέτης, καταβάλλει πρωτοτύπως καὶ ἐξ εὐθείας τὰ δανεισϑέντα αὐτῷ, [καὶ] μήπω στραφέντων ἐν πεχουλίῳ οὐ τίκτεται δὲ iv ῥὲμ βέρσο, [ὡς] ἐν τῷ ζ΄. διγ. φησὶν ULPIavóc, ἔνϑα καὶ πλατύτερον ἐξεϑέμην κανονίσας ὡς ἐν συναγωγῇ τὰ περὶ τούτων. H

^

e

5

9 sch.

>

Hi

H

M

9 infra post

,

,

£

c. 2 sch.

x

*

>

»

m

1 coll. II

x

|

A

24

sch.

»

ει

,

1: cf. supra

4

2

2

1. 15

^

H

οι

1152

LIB.

1ὅ

(II)

Σημείωσαι

ἐντεῦϑεν τοῦ βέρσου τὸν ὅρον.

5. Σημείωσαι, ὅτι τοῦ οἰκέτου καταβάλλοντος ἰνδέβιτον ὑπὲρ τοῦ δεσπότου Ζ 941 δίδοται ὅσον ὁ τοῦ οἰκέτου δεσπότης δύναται λαμβάνειν τὸν ἰνδέβιτον κινῶν χονδικτίκιον. Τυχὸν γὰρ ρ΄. μὲν ἰνδεβίτως κατεβλήϑη, ὁ δὲ λαβὼν ἄπορος ἦν, [καὶ] οὐ δύναται ὁ δεσπότης περαιτέρω ν΄. νομισμάτων ἐξ αὐτοῦ λαβεῖν. Δίδοται δὲ κατ᾽ αὐτοῦ 7 δὲ lv ῥὲμ βέρσο κατὰ τὸν κανόνα τὸν ἐν τῷ γ΄. ϑεμ. τὸν ἐκ παραϑέσεως τοῦ προκουράτωρος χαὶ τοῦ νεγοτιογέστορος. Τὴν δὲ iv ῥὲμ βέρσο κανονίζεται, ἐπειδὴ προσεπορίσϑη αὐτῷ ὁ ἰνδέβιτος κονδικτίκιος. Οὔκουν ἐκχωρήσας τοῦ ἰνδεβίτου ὑπόκειται τῇ de iv ῥὲμ βέρσο κατὰ τὸ εἰρημένον ἐν τῷ α΄. διγ. τοῦ παρόντος τιτ. καὶ βιβ. ς΄. τοῦδε τοῦ συντάγματος τιτ. α΄. διγ. η΄. καὶ i. H

20

— TIT. VII

3. Κυρίλλου. Bépoov ἐστίν, εἴτε τὸ δανεισϑὲν ἐστράφη εἰς τὰ τοῦ δεσπότου (τυχὸν γὰρ σῖτον δανεισάμενος ἔϑρεψε τὴν φαμιλίαν Y, κατέβαλεν ὑπὲρ αὐτοῦ δέβιτα 7) ἰνδέβιτον) εἴτε τι ἀγορασϑῇ ἐκ τοῦ δανεισϑέντος. Βέρσον ἐστί, κἂν πρῶτον εἰς τὸ πεκχούλιον στραφῇ καὶ οὕτω εἰς τὰ πράγματα τοῦ δεσπότου. Ἐξ ὧν αἰτιῶν προκουράτωρ τὴν νεγοτιόρουμ γεστόρουμ. ἔχει κατ᾽ ἐμοῦ ἀγωγήν, Ex τοὐτῶν τίκτεται δε lv ῥὲμ βέρσο, οἷον εἰ νεκεσσάρια ἣ οὐτίλια δαπανήματα ποιήσῃ 7| ἑαυτὸν ϑρέψῃ. [Εἰ δὲ βολου]πτάριον ποιήσῃ δαπάνημα, ἀνέχεται] ὁ δεσπότης ἀφαιρουμένων αὐτῶν, εἰ μὴ βλάπτεται ἡ παλαιὰ ὄψις. 4,

10

XVIII

er

f

H

6. ᾿Ανωνύμου. ἑπομένῳ Sep. €

,

^

I

Δύναται τῷ δανειστῇ

3

€

€

FA

F

ἐκχωρῆσαι τὸν ἰνδέβιτον, ὡς ἐν τῷ

,

7.

᾿Ἐναντιοφανοῦς. ᾿Ενταῦϑα ὀνόματι τοῦ δεσπότου δέδωκε τὸ ἰνδέβιτον, \ ’ » 4 "n / καὶ διὰ τοῦτο οὐκ ἐναντιοῦται τὸ β΄. ϑεμ. τοῦ ζ΄. Ow. \

25

8. Τυχὸν γὰρ δανεισάμενος ὁ οἰκέτης ἢ αὐτὰ τὰ νομίσματα κατέσχε βουλόμενος αὐτὰ ἔχειν ἐν πεκουλίῳ, ἢ ἠγόρασέ τι ἐξ αὐτῶν, ὅπερ ἔσχεν ἐν πεκουλίῳ, xai μετὰ ταῦτα ἄλλα βουλευσάμενος ἐδαπάνησε τὰ νομίσματα T, τὸ πρᾶγμα εἰς τὴν οὐσίαν τοῦ δεσπότου. Βέρσον γὰρ καὶ οὕτω γεγενῆσϑαι δοκεῖ. Εἰ μέντοι ὡς εἰς τὰ πράγματα τοῦ δεσπότου δαπανῆσαι τὴν ἀρχὴν ἐδανείσατο, οὐκ ἐδαπάνησε δὲ τὰ δανεισϑέντα, ob κατέχεται ὁ δεσπότης τῇ ὃς lv ῥὲμ βέρσο, ὥς φησιν ὑποκατιών. »

30

3

4

^

,

>

H

€

H

m

2

es

9. ᾿Ανωνύμου. Τὸ αὐτὸ καὶ περὶ ὑπεξουσίου δανεισαμένου καὶ τὰ χρήματα στρέψαντος εἰς τὴν οὐσίαν τοῦ πατρός, ὅτι ἀργεῖ ἣ τοῦ Μακεδονείου παραγραφή, ὡς Bip. ιδ΄. τιτ. ς΄. διγ. ζ΄. ϑεμ. προτελευτ. 3 ἀγορασϑῇ: Z, ἀγορασϑέν II | κἂν: Z, καὶ Π | 6 εἰ: Z, Sw. II | 17 οὔκουν: οὐκοῦν II | 26 ἄλλα: Z, μάλα II

ἡ Π

|

14 ϑεμ.:

Z,

LIB.

XVIII — TIT. VII

(ID

1153

10. Συημείωσαι τὸν κανόνα, ὅτι ἐξ ὧν αἰτιῶν ὁ προκουράτωρ καὶ ὁ veyortoγέστωρ ἐλεύϑερος ὧν ἔχει κατὰ τοῦ πρωτοτύπου ἀγωγήν, ἐπὶ τούτων ὁ οἰκέτης ἣ ὁ ὑπεξούσιος εἰς τὰ τοῦ δεσπότου ἣ τοῦ πατρὸς δαπανήσας πράγματα

ποιεῖ xar’ αὐτοῦ τίκτεσϑαι τὴν de iv ῥὲμ Bepoo. Ὑπέξελέ μοι τὴν ἰνδέβιτ[ον] γενομένην καταβολήν. Εἶπον γάρ σοι καὶ ἀνωτέρω διὰ τοῦτο καὶ μόνον κατέχε-

σι

bd

,

σϑαι τὸν 9

M

ὃ

>

m

^

δεσπότην τῇ ,

κονδικτίκιος,

e

à

3

εν

FA

€

Fi

FA

^

3

FA

de ἰν ῥὲμ βέρσο, ἐπειδὴ ὁ ἰνδέβιτος αὐτῷ προσεπορίσϑη 2

εν

,

καὶ εἰς ἐκχώρησιν

2

91

La]

δέ

,

-

,

9.

αὐτοῦ κατέχεται.

11. ᾿Ὡσανεὶ ἔλεγεν. οὐκοῦν ταῦτα xal ἐπὶ ὑπεξουσίου προσήκει λέγειν, εἴπερ ἄρα καὶ τὸν υἱὸν ὀφείλει τρέφειν ὁ πατήρ. ᾿Αναγκάζεται γὰρ τρέφειν τὸν παῖδα, οὐ μόνον εἰ ὑπεξούσιός ἐστιν αὐτοῦ, ἀλλὰ κἂν αὐτεξούσιος καϑ' olovönrıva γένηται τρόπον, ὡς ὁ Οὐλπιανὸς ἐν τῷ κε΄. τῶν Av. iB. τιτ. γ΄. φησίν, ὅτι ἐκ προσελεύσεως ὁ πατὴρ ἀναγκάζεται τρέφειν τὸν παῖδα. »

10

?

A

x

*

bd

x

3

ει

,

2

3

t

€

Z

,

€

/

A

3

>

»

m

/,

3

x

^

μ᾿

5

,

!

3

€

12.

15

Στεφάνου. Ἵνα, , εἰ τυχὸν ἄξιος ἣν τὸ κατ᾽ ἀρχὰς ἡ οἰκία 4 α., , «νῦν δὲ o'. δαπανηϑέντων 4 ατ΄.», , μὴ q'. δῷ,De ἀλλὰ τὰ τ΄. νομίσματα. Τοῦτο δὲ Z 242 οὐκ ἐπιτρέπει ὁ Οὐλπιανός, ἵνα μὴ &vocyxa93 ὁ δεσπότης μὴ ἔχων καταβαλεῖν 5

3

fi

e

»,

,

e.

4

>

mot

Fi

M

».

.

^

τὰ τ΄. νομίσματα ἐχκποιῆσαι τὴν οἰκίαν. 13. Στεφάνου. Πανταχοῦ γὰρ βέρσον κρίνεται καὶ κανονίζεται.

ἐκ

παραϑέσεως

τοῦ

προκουράτωρος

τὸ

20

14. Στεφάνου. Τυχὸν γὰρ τὴν ἀρχὴν ἣ μετὰ ταῦτα μαθὼν ῥατοναβίτευσεν ὁ πρωτότυπος. Καὶ σημείωσαι, ὅτι οὐκ ἀνάγκη τὰ βουλουμπτάρια δαπανήματα λογίζεσϑαι τῷ προχουράτωρι τὸν πρωτότυπον.

25

15. Κυρίλλου. Εἰ δανεισάμενος παρ᾽ ἐμοῦ ὁ οἰκέτης ἑτέρῳ δανείσει μὴ πεκουλιαρίως, ἀλλ᾽ ὀνόματι τοῦ δεσπότου, κινῷῶ τὴν δὲ Lv ῥὲμ βέρσο εἰς ἐκχώρησιν ἀγωγῶν. Ei δὲ βουλουμπτάριά τινα ἀγοράσει βουλομένου τοῦ δεσπότου, βέρσον ποιεῖ. Et δὲ [σῖτον ἀγοράσει διὰ τὴν] φαμιλίαν «καὶ φϑαρῇ», T, οἰκέτην x«i ἀποθάνῃ ἀναγκαῖος av, ἣ οἶκον χτίσει καὶ οὗτος πέσῃ, βέρσον ποιεῖ. Εἰ δὲ μὴ δαπανήσῃ τὸ ἐπὶ τούτῳ δανεισϑὲν αὐτῷ εἰς τὰ τοῦ δεσπότου, κἄντε εἰώϑει εἰς τὰ τοῦ δεσπότου δαπανῆσαι, οὐ χώρα τῇ δὲ iv ῥὲμ βέρσο.

,

[4

3

30

3

Lad

H

,

HI

x

5

,

x

^

Ὁ

16. ᾿Ανωνύμου. διγ. τοῦ α΄. τιτ.

>

,

3

M

a

,

,

3,

^

M

m

x

^

5,

»Σ

x

x

--

,

>

,

x

M

H

,

x

ει

μ“

1

5

«

,

τὸν κείμενον

5

H

u

-

x

m

H

H

f

M

t

Διὰ τὸν κανόνα

-

[4

m

εν

a

3

Z

f

ἐν τῷ τέλει τοῦ ν΄. (51)

17. Σημείωσαι, ὅτι ἐπὶ τοῦ βέρσου τοῦτο μόνον σκοποῦμεν, εἰ τὰ δαγεισϑέντα τῷ οἰκέτῃ ἐδαπανήϑη εἰς τὰς τοῦ δεσπότου χρείας, οὐ μὴν εἰ καὶ 5 γενομένην καταβολήν: 24 βουλομένου

Ζ, γενομένης καταβολῆς II

τοῦ δεσπότου:

Ζ, βουλόμενος

τῷ

|

δεσπότῃ Π

18 κρίνεται: Ζ, γίνεται TI |

1154

LIB. XVIII — TIT. VII

(II)

en’ ὠφελείᾳ τοῦ δεσπότου ἐδαπανήϑη. Τοῦτο γὰρ καὶ oi ἑξῆς δηλοῦσι ϑεματισμοί. Χρὴ μέντοι χρηστῷ καὶ συνετῷ σκοπῷ γίνεσθαι τὴν δαπάνην" ἔγνως γάρ, ὅτι ἐκ παραϑέσεως τοῦ προχκουράτωρος καὶ νεγοτιογέστωρος N de iv deu βέρσο τυποῦται. 18. Τοῦ ᾿Ανωνύμου. ᾿Ανάγνωϑι ἐγγυησαμένου ἢ πάσχοντος πόρνυ.

10

19. Στεφάνου. Εἰ μὴ γὰρ ἀναγκαῖον ὄντα τὸν οἰκέτην τῷ δεσπότῃ ἠγόρασε, χαὶ οὕτω μὲν χώρα τῇ δε ἰν ῥὲμ βέρσο, πλὴν οὐκ εἰς ὅσον ὑπὲρ τοῦ οἰκέτου κατέβαλε τίμημα, ἀλλ᾽ ὅσου ἄξιος ἣν ὁ ἠγορασμένος δεσπότῃ, ὡς 6 Οὐλπιανὸς ἐν τῷ ς΄. διγ. φησίν. 20.

15

Σημείωσαι,

2

ὅτι ἐπὶ τοῦ

βέρσου τὰ τυχηρὰ

τῷD δεσπότῃ

κινδυνεύεται.

t

21. Σημείωσαι, ὅτι ἐὰν μὴ δαπανήσῃ ὁ οἰκέτης εἰς τὴν οὐσίαν τοῦ δεσπότου Z 248 τὰ δανεισϑέντα αὐτῷ παρά τινος, οὐ χώρα τῇ de iv ῥὲμ βέρσο, κἂν ὁ οἰκέτης εἰώϑει περὶ τὰ τοῦ δεσπότου πράγματα δαπανᾶν. "Erepöv ἐστιν, εἰ ἑτοίμως ἔχων δαπανῆσαι ἀπώλεσεν οὐ κατὰ ῥᾳθυμίαν τὰ δανεισϑέντα αὐτῷ TörE χώρα τῇ de lv ῥὲμ βέρσο, ὡς ᾿Αφρικανὸς ἐν τῷ ιγ΄. (17) διγ. φησίν. 22

.

βιβ.

20

βιβ. κε΄. τιτ. α΄. διγ. ιη΄. (Ὁ) περὶ τοῦ

M.

"

"E

νῶνυμον.

ιδ΄. τιτ.

α΄.

διγ.

/

τερον

H

3

ἐστιν

ἐπὶ

x

m

ἐξε

τὴς

H

ἐςερκιτοριαᾶς

καὶ

b]

τω

,

τὴς

4

IVOTLTOLTODLAC,

ζ΄.

23. Τουτέστι σπουδάζειν ὀφείλει ὁ δανειστὴς καὶ φροντίδα ποιεῖσϑαι τοῦ τὸν οἰκέτην εἰς τὴν οὐσίαν τοῦ δεσπότου δαπανῆσαι τὰ δανεισϑέντα αὐτῷ. 24. Κυρίλλου. Εἰ δανείσεται ἐφ᾽ ᾧD ἀγοράσαι ἐσϑῆτα, εἰ μὲν δῷ1 τὸ τίμημα , I ὁ δανειστὴς κινεῖ, κἂν ἀπόληται ἣ ἐσθής. Εἰ δὲ τὰ νομίσματα ἀπόληται, εἴτε €

Α

DJ

σι

τὸ

δοϑῇ τῇ papa

ΕΣ

,

€

3

Dl

’

M

^

,

3

Fi

»y

ἣ ἐσθὴς εἴτε ἀπόληται, καὶ ὁ δανειστὴς [καὶ] ὁ πράτης κινεῖ.

25. . Δίχα κούλπας τοῦ οἰκέτου ϑεμάτισον ἀπολόμενα τὰ νομίσματα. "Eq ὧν γὰρ ϑεμάτων ὁ προχουράτωρ ἔχειν δύναται τὴν μανδάτι, ἐπὶ τούτων καὶ ὁ οἰκέτης τίκτει κατὰ τοῦ δεσπότου τὴν de lv ῥὲμ βέρσο, ὡς ἔγνως ἀνωτέρω, καὶ ὥς φησιν ᾿Αφρικανὸς ἐν τῷ ις΄. (17) διγ. Προκουράτωρ δέ, ὑπὲρ ὧν κατὰ xoüAmaw οἰκείαν ἀπώλεσέ [t], xıveiv οὐ δύναται τὴν μανδάτι. ᾿Ανάγνωθϑι καὶ αὐτὸ τὸ ιζ΄. διγ. x

Ὁ

,

80

^

26.

5

H

H

᾿Ανωνύμου.

x

3

4

2

FA

m

,

[A

^

>

,

M

,

€

,

x

7

,

,

"Aveo κούλπας ἀπώλεσε, ὡς Ow. ιζ΄.

5 τοῦ ᾿Ανωνύμου: huius scholii sensus obscurus est, itemque quae Digestorum verba eo explicentur | 22 ἀπόληται: Z, ἀπόλληται hic et mox II | 27 ὑπὲρ ὧν: II, εἴπερ ἄρα (mox servans τι) Z

x

LIB. XVIII

— TIT. VII

(ID

1155

B XVIII, 7, 4 — D XV, 3, 4. ]. Στεφάνου. Σημείωσαι καὶ ἐπὶ τῆς δὲ lv peu Bépoo τὸν κανόνα κρατοῦντα τὸν λέγοντα βελτίονα τοῦ προλαμβάνοντος εἶναι τὴν αἵρεσιν. 2.

᾿Ανωνύμου. Τίς προτιμᾶται ἐπὶ τῆς δὲ πεχουλίο, ἔγνως τιτ. α΄. διγ. ι΄.

B XVIII, 7, 5 — D XV, 3, 5. 1. Κυρίλλου. Οἰκέτης ἀγοράσας εἰ μὲν ἀναγκαῖον, ὅλον τὸ τίμημα βέρσον ἐστίν" εἰ δὲ μή, ὅσου ἐστὶν ἄξιος, χωρὶς ῥαςτονα»βιτίονος δεσπότου. 2. Εἰ γὰρ εἰδὼς ὁ οἰκέτης μὴ ἀναγκαῖα εἶναι τῷ δεσπότῃ τὰ πράγματα ἠγόρασεν, οὐ χώρα τῷ βέρσῳ. ᾿Επειδὴ ἐξ ὧν αἰτιῶν ὁ προκουράτωρ xoi ὁ νεγοτιογέστωρ ἐλεύϑερος ὧν καὶ δαπανήσας ἔχει τὴν μανδάτι 7, τὴν νεγοτιόρουμ γεστόρουμ, κατὰ τοῦ πρωτοτύπου, ἐκ τῶν αὐτῶν καὶ ὁ οἰκέτης δαπανῶν ποιεῖ τὴν de ἰν ῥὲμ βέρσο κατὰ τοῦ δεσπότου κινεῖσϑαι, ὡς ἐν τῷ γ΄. διγ. τὸν κανόνα μεμάϑηκας. 3. Ei γὰρ μὴ οἰκέτην, ἀλλ᾽ ἀγρὸν ἠγόρασε ὁ οἰκέτης, κατὰ πρόληψιν ἐνομίζετο ὡς ἀναγκαῖον αὐτὸν ἠγορακέναι, ὡς ἔστι μαϑεῖν ἐν τῷ ιβ΄. διγ. τοῦ παρόντος τιτ. ’Avayvadı δὲ αὐτὸ τὸ διγ.

e

,

3

,

x

3

\

x

4. Τοῦ ᾿Ανωνύμου. Ἔγνως γὰρ βιβ. γ΄. τιτ. ε΄. διγ. α΄. (0), ὅτι ἐπὶ τῆς νεγοτιόρουμ γεστόρουμ. τὸ χρησίμως γέστουμ ἀναγκάζεται ῥᾶτον ὁ δεσπότης ἀβιτεύειν. 4... .» ἐκ τῶν αὐτῶν ϑεμάτων τῆς νεγοτιόρουμ x«vovicac τὴν δὲ iv ῥὲμ βέρσο, ὡς διγ. γ΄. deu. β΄. 5. Ἔνϑα γὰρ μὴ ἀληϑῶς ἀναγκαῖα πράγματα ἤτοι ἀναγκαῖα εἶναι νομίσας ἠγόρασε τῷ δεσπότῃ, τότε τῆς de iv ῥὲμ βέρσο κινουμένης οὐ σχοπεῖται τὸ τίμημα, ὅπερ ὁ οἰκέτης ὑπὲρ τῶν μὴ ἀναγκαίων πραγμάτων κατέβαλεν, ἀλλὰ πόσου ἐστὶ ταῦτα ἄξια, καὶ ἐπὶ τοσούτου κατέχεται ὁ δεσπότης, κατὰ τὸν ἐν τῷ γ΄. διγ. κανόνα πάλιν διὰ τὸν προσπορισμόν. 6. Στεφάνου. Σημείωσαι, ὅτι ἰοῦσο συνίστησι. Τοῦτο δὲ νόησον, τῷ πεχουλιαρίῳ χρεδίτωρι. Κἂν χειρογράφῳ τῷ γινομένῳ παρὰ αὐτοῦ δείκνυται τῷ πεκουλιαρίῳ κατέχεται, οὐ μὴν εἰ ἠγγυήσατο,

[2]

»

28

m

H

m

x

,

καὶ βολοῦντας τοῦ δεσπότου τὴν κουοῦ ὅτε τὴν οἰκείαν βούλησιν ἔδειξεν ὁ δεσπότης γὰρ ὑπογράψῃ μόνον ὁ δεσπότης ἐν τῷ τοῦ οἰκέτου, ἐπειδὴ κἀνταῦϑα ἡ βούλησις κρεδίτωρι, κἂν ῥατοναβιτεύσει, κουοδ ἰοῦσο ὡς ἐν τῷ α΄. διγ. τοῦ ἑξῆς τιτ. δηλοῦται. L4

M

H

7 χωρὶς: Ζ, χρεία II | 19 ἀβιτεύειν: i.e. babere χἂν: Z, καὶ II | 31 εἰ: Z, ἢ Π

l4

(A

|

21

y

ἀληϑῶς:

€

,

Z, ἀναγκαίως IT !

1156

LIB. XVIII — TIT. VII (ID

7. Τοῦτο νόησον, Evda μὴ ὡς ἀναγκαῖα ἠγόρασεν ὁ οἰκέτης τὰ πράγματα. Τότε γὰρ x&v μὴ ἐρατοναβίτευσεν ὁ δεσπότης, καὶ οὕτω τῇ Se iv ῥὲμ βέρσο κατέχεται. Οὐκ ἀναγκασϑύήσεται δὲ περαιτέρω τῆς ἀληϑοῦς τῶν πραγμάτων διατιμήσεως παρασχεῖν, ὡς εἴπομεν ἐν ἀρχῇ τοῦ Oty. -

,F

x.

A

8.

e

>

M

LÀ

H

3

3

P,

e

€

»

,

^

/

m

Kei ἐπὶ τῆς ῥατοναβιτίονος χώρα τῇ κουοδιοῦσο,

A

a

Σ

eo

>

€

ὡς τιτ. δ΄. διγ. α΄.

9. Κυρίλλου. Βέρσον ἐστί, κἂν πρῶτον εἰς τὸ πεκούλιον ἐστράφη. Ei μέντοι ἀδεμπτεύσει τὸ πεκούλιον ὁ δεσπότης 7| πωλήσει αὐτὸ μετὰ τοῦ οἰκέτου ἢ πρᾶγμα ἐξ αὐτοῦ, τοῦτο οὐκ ἔστι βέρσον. Οὔτε γὰρ τὸ ὃν ἔτι ἐν τῷᾧ πεκουλίῳ πεκουλίῳ βέρσον βέρσον ἐστίν, ἐστίν, οὔτε οὔτε ὃ δωρεῖται δωρεῖται δεσπό δεσπότῃ, εἰἰ μὴμὴ ἄρα ἄρα ἃἃ ἐξἐξ ἄλλου ἄλλ ἐδανείσατο δωρήσεται. Εἰ δέ τις δῷ τῷ δούλῳ ἀργύριον, ἵνα ποιήσῃ ποτήριον ἐξ οἱουδήποτε ἀργύρου, καὶ ποιήσῃ, οὐ κινεῖται δὲ iv deu βέρσο. »

1

A

-

2

I4

5

P,

B

nt

nr

m

A

3

m

»y

,

-

u

»

5»

MJ

[A

x

[4

^

L4

u

5

u

10. Στεφάνου. Τοῦτο τὸ β΄. ϑέμα, τουτέστι τὸ καὶ τὰ ἤδη στραφέντα ἐν πεχουλίῳ, μετὰ ταῦτα δὲ εἰς δεσποτικὰς δαπανηϑέντα χρείας, τὴν δὲ iv ῥὲμ βέρσο ποιεῖν. 15

11. Στεφάνου. Πρᾶγμα τοῦ δεσπότου χειρίζων καὶ βουλόμενος ὥσπε ρ ρ φυσικῶς αὐτὸν ἔνοχον ἔχειν. Οὕτω vóncov: οὔτε γὰρ ἄλλως βέρσον γενέσϑαι δοχεῖ τὸ ἅπαξ στραφὲν [ἐν] πεκουλίῳ, εἰ μὴ καὶ ἀπὸ γνώμης τοῦ οἰκέτου πλουσιώτερος γέγονεν ὁ δεσπότης, καὶ ὁ οἰκέτης οὐχ ὡς δωρούμενος, ἀλλ᾽ ὡς βουλόμενος τὸν δεσπότην φυσικῶς ἔχειν χρεώστην, ἐδαπάνησεν. c^

20

»

5

2

».

,

[4

εε

30

».

[4

,

.

»᾿

^

»

Hh

FA

B XVIIL 7,7=DXV, 3, 7. l. Τοῦ αὐτοῦ. Ei γὰρ δανεισάμενος ὁ οἰκέτης μὴ ἔστρεψεν Ev mexovMo, ἀλλ᾽ ἐδαπάνησεν εἰς τὰ πράγματα τοῦ δεσπότου 7 κατέβαλε δανειστῇ τοῦ δεσπότου ἢ καὶ αὐτῷ τῷ δεσπότῃ παρέσχεν, εἰ καὶ δωρουμένου ψυχῇ τοῦτο πεποίηκεν, οὐδὲν ἧττον τῇ δὲ lv ῥὲμ βέρσο γίνεται χώρα. Made γὰρ ὡς ἐν συναγωγῇ τε καὶ ϑεωρίᾳ᾽ τῶν ὅσα γίνεται καὶ συναλλάττεται παρὰ τῶν οἰκετῶν ἢ τῶν ὑπεξουσίων, τὰ μὲν ἐξ αἰτίας γίνεται κοινῆς τόν τε πατέρα καὶ τὸν ὑπεξούσιον ὁρώσης, τὰ δὲ ἐξ ἰδικῆς, τουτέστιν ὁρώσης τὸν πατέρα μόνον ἢ τὸν ὑπεξούσιον μόνον. Δαπανῶσι μέντοι περὶ τὰ πράγματα τῶν πατέρων οἱ ὑπεξούσιοι ἢ τὰ ἤδη στραφέντα ἐν πεχουλίῳ, [ἢ] αὐτόϑεν τὰ δανεισϑέντα Z 245 αὐτοῖς καὶ μήπω στραφέντα εἰς τὸ πεκούλιον. T Δαπανήσει περὶ τὰ πράγματα >

25

x

τοῦ

3

3

,

πατρὸς

x

A

x

zT

^

f

m

t

L4

οἱ ὑπεξούσιοι,

H

ει

L

τότε

,

2

ἐκ

,

2

,

,

τῆς

a

“

4

A

διαϑέσεως

5

P

,

x

NJ

αὐτῶν

τῶν

m

€

,

Δ

ὑπεξουσίων

κρίνεται τὸ βέρσον, εἴτε δόνανδι ἀνείμο, εἴτε κοντράνδι ἀνείμο, τουτέστιν εἰ βουλόμενοι φυσικῶς ἔνοχον ἔχειν τὸν πατέρα τὴν δαπάνην ἐποιήσαντο. 5 c. δ΄. Bw. α΄.: Ζ, Bw. δ΄. ϑεμ. α΄. II ἔνϑα μὲν τὰ ἤδη στραφέντα εἰς τὸ πεκούλιον»

| 9 ἃ: Z, καὶ II δαπανήσουσι περὶ

|

30 δαπανήσει: «Καὶ τὰ πράγματα κτλ. Z

LIB. XVIII — TIT. VII (ID

1157

Καὶ εἰ μὲν δόνανδι ἀνείμο ἐδαπάνησαν τὰ ἤδη στραφέντα εἰς πεκούλιον, οὐ τίκτεται DE IN REM VERSO, κἂν ἡ χρεία δέ, περὶ ἣν ἐδαπάνησαν, μόνον ἑώρα

τὸν

πατέρα"

σι

H

"E

!

€

δίδομεν

15

20

x

x

€

10

κατέβαλον

γὰρ

τυχὸν

οἱ ὑπεξούσιοι

δανειστῇ

πατρὸς. Εἰ δὲ κοντράνδι ἀνείμο τὴν δαπάνην ἐποιήσαντο, x&v στραφέντων εἰς τὸ πεκούλιον ἐδαπάνησαν, τίκτουσι DE IN νϑα δὲ τὰ δανεισϑέντα αὐτοῖς καὶ μήπω στραφέντα εἰς τὸ πρᾶγμα τοῦ πατρὸς ἐδαπάνησαν οἱ ὑπεξούσιοι, τότε εἰ μὲν τὸν ἡ χρεία ἑώρα, οὐ περιεργάζομεν τὴν τῶν ὑπεξουσίων διάϑεσιν᾽ *

,

^

>

,

7

>

»

τὴν DE

;

M

^

M

,

IN REM

F

A

P

A

VERSO'

Hi

^

;

^

€

n

τοσοῦτον,

H

x

/

.

αὐτοῦ

τοῦ

ἐκ τῶν ἤδη REM VERSO. πεχούλιον εἰς πατέρα μόνον πλὴν αὐτόϑεν 3

M

B4

,

H

M

,

,

ὅτι κἂν δόνανδι ἀνείμο καταβάλῃ

δανειστῇ τοῦ πατρὸς τὰ δανεισϑέντα αὐτῷ xal μήπω στραφέντα εἰς πεκούλιον ὁ ὑπεξούσιος, [Job] τίκτεται DE IN REM VERSO. Ἔνϑα δὲ περὶ κοινὴν δεδαπάνηται χρείαν, N ἐξ ἀρχῆς ἢ EX EMTO ἤτοι ἐξ ἀποφάσεως καὶ ἀποτελέσματος γενομένην κοινήν (τί γάρ, ὅτι τὴν οἰκείαν ἐπροίκισαν οἱ ὑπεξούσιοι ϑυγατέρα, ἢ καὶ τῷ ἐπερωτήσαντι αὐτοὺς καὶ τὸν πατέρα χρέος κατέβαλον, καὶ τὰ ἐκ τῆς ἐπερωτήσεως περιέλῃ εἰς τὸν πατέρα;), ἐπὶ τούτων τῶν ϑεμάτων, τουτέστιν ἔνϑα περὶ κοινὴν ἐδαπάνησε χρείαν ὁ ὑπεξούσιος τὰ δανεισϑέντα καὶ μήπω στραφέντα εἰς τὸ πεχκούλιον, τότε πολλάκις ἐκ τῆς διαϑέσεως τοῦ ὑπεξουσίου κρίνεται τὸ βέρσον, καὶ f) περὶ τούτων διαίρεσις ἐξ αὐτῶν δείκνυται τῶν ὑποχειμένων τῷ τιτ. ϑεμάτων, εἴ τις ἀκριβέστερον αὐτῶν ἀνερευνήσει τὸ καϑ’ ἕκαστον. [od

“-

x

x

2

»

-^-

M]

u

FA

»

,

2. Τοῦ ᾿Ανωνύμου. Εἰ γὰρ ἐπὶ τῷ ἐξ αὐτοῦ γενέσϑαι, μίσϑωσις ἦν [καὶ ἢ] δεσποτί[εία ἔμεινεν παρὰ τῷ μισϑωσαμένῳ, ὡς] Bip. [ι8΄.] τιτ. β΄. διγ. β΄. 3.

Εἰϊπὼν ,

25

30

,

35

6] τὸ

ἀργύριον

[δούς]:

λάβε

ταύτην

τὴν

βῶλον. [καὶ]

ποίησόν

μοι ποτήρια ἐξ οἱουδήποτε ἀργύρου ἐϑέλεις, ἐδόκει τὴν βῶλον τιμήματος χάριν καταβαλεῖν τῷ οἰκέτῃ καὶ δεσπότην αὐτὸν ταύτης [ἐποίησε] καὶ εἰκότως τῷ δεσπότῃ προ[σε]πορίσϑη ταύτης 7j δεσποτεία. "O[ve γὰρ] χρυσοχόῳ τυχὸν ἐπιτάξω πίοιεῖν] μοι δακτύλιον φανεροῦ τ[ρυτανεύματος], εἰ μὲν παράσχω αὐτῷ τὸν χρυσὸν καὶ εἴπω’ ποίησόν μοι τὸν δακτύλιον ἐκ τούτου τοῦ χρυσοῦ, ἢ ὁρίσω αὐτῷ μισϑόν, τότε λοκατίων καὶ κονδουκτίων συνίσταται μεταξὺ ἐμοῦ x«i αὐτοῦ. Ei δὲ εἴπω αὐτῷ᾽ ποίησόν μοι τὸν δαχτύλιον ἐκ τοῦ σοῦ χρυσοῦ, τότε πρᾶσις καὶ ἀγορασία ἐστὶ τὸ συνάλλαγμα, καὶ ὅπερ ἂν ὁ ἐπιτάξας παράσχῃ, τοῦτο λόγῳ τιμήματος παρεσχηκέναι δοκεῖ, ὡς ἐν τῷ κδ΄. [διγ.7 τιτ. τῆς γ΄. τῶν Ἴνστιτ. καὶ ὡς ὁ Γάϊος ἐν τῷ η΄. βιβ. τοῦ παρόντος συντάγματος τιτ. β΄. Bey. β΄. φησί. Διὰ τοῦτο δὲ οὐ κατέχεται ὁ δεσπότης ἐπὶ τοῦ προχειμένου ϑέματος τῇ de lv ῥὲμ βέρσο.

II

,

,

€

P

,

>

x

8 πλὴν: πολλοῖς II, ἀλλὰ Z | | 21 καὶ ἡ --- μισϑωσαμένῳ:

Lud

Uu

,

*

3

Z

2

FA

FA

€

^

m

J

,

Σ

x

m

12 EX EMTO: i.e. ex eventu | 19 εἴ τις: Ζ, ἧτις suppl. nos | 27 τρυτανεύματος: suppl. nos

1158

LIB.

en

,

-

?

>

[ἑώρα],

15

^

f

4

x

,

FA

οἷον ὡς ἐπὶ τοῦ

(ID

>

€

T

προικίζειν

L4

\

P

?

ϑυγατέρα᾽

τὸ γὰρ

ΔῸΣ

ΕΣ

,

᾿

^

L4

€

προικισϑῆναι

H

τὴν τοῦ

ὑπεξουσίου ϑυγατέρα καὶ αὐτῷ συναλλάττεται τῷ ὑπεξουσίῳ [καὶ τῷ] πατρὶ καὶ τῷ πάππῳ. Καὶ narıvenit[öv]............. velipnuev[ov] ϑεμάτ[ων], ἔνϑα τὴν κληρονομίαν ὁ οἰκέτης τὴν εἰς αὐτὸν κατενεχϑεῖσαν ἐπώλησεν, οὐ μόνον τὸν δεσπότην, [ἀλλὰ xai τὸν οἰκέτην ὁ]ρᾷ τὸ γενόμενον ἐπὶ τῇ πράσει συνάλλαγμα, τοῦτο μὲν τῶν νερεδιταρίων χρεῶν ὑπὸ τοῦ τῆς κληρονομίας ἀγορ[αστοῦ κατα]βληϑέντων, τοῦτο δὲ καὶ τοῦ πεκουλιαρίου χρέους κομπεσσατευϑέντος εἰς τὸ τίμη[μα τῆς ἀγο]ρα[σϑείσης] κληρονομίας. Τότε οὖν, ὡς εἶπον, ἐκ τῆς τοῦ οἰκέτου διαϑέσεως κρίνω τὸ βέρσον, ὅτε μὴ μόνον τὸν πατέρα 7| τὸν δεσπότην, ἀλλὰ καὶ αὐτὸν τὸν ὑπεξούσιον ὁρᾷ τὸ πραττόμενον, εἰ καὶ μήπω στραφέντα εἰς τὸ πεκούλιον ὁ ὑπεξούσιος περὶ τὴν κοινὴν ἐδαπάνησε χρείαν. Ei γὰρ μόνῳ τῷ δεσπότῃ ἁρμόζει τὸ πραττόμενον, ὡς ἔνϑα δανειστῇ '

“-

/

£

20

— TIT. ὙΠ

4. «Κατέχεται ὁ δεσπότης τῇ de iv ῥὲμ βέρσο,» ἐπειδὴ σκοπὸν [ἐπεὶ σκοπὸν] εἶχεν ὁ οἰκέτης βέρσον ποιῆσαι, τὸ δὲ βέρσον ἐκ τοῦ σκοποῦ [καὶ] Ζ 246 τῆς διαϑέσεως τοῦ ὑπεξουσίου κανονίζεται, ὡς ἔστι μὲν καὶ ἀλλαχόϑεν μαϑεῖν, μάλιστα δὲ ἐκ τοῦ τέλους τοῦ παρόντος Ow. Τοῦτο δὲ λέγω: καλῶς τότε τὸ βέρσον ἐκ τῆς τοῦ ὑπεξουσίου κρίνω διαϑέσεως, εἰ καὶ μὴ τὰ στραφέντα ἐν πεκχουλίῳ, ἀλλὰ τὰ δανεισϑέντα αὐτῷ περί τινα χρείαν ἐδαπάνησε, ὅτε ἡ χρεία, πρὶν ἣ ἡ δαπάνη γέγονεν, οὐ τὸν πατέρα μόνον, ἀλλὰ καὶ αὐτὸν τὸν ὑπεξούσιον τω

10

XVIII

x

a

M

,

>

,

x

3

m

’

x

x

32

*

*

€

FA

,

ε

,

=

3

,

τοῦ δεσπότου κατέβαλεν ὁ οἰκέτης, τό[τε] διάστιξον, καὶ el μὲν τὰ ἤδη στραφέντα Ev πεχκουλίῳ, πάλιν ἐκ τῆς διαϑέσεως τοῦ καταβάλλοντος κρίνω m

,

,

,ὔ

>

ε

1

Σ

,

,

,

ΕΣ

/

=

x

,

,

m

x

x

”

,

t

τὸ βέρσον, καὶ τότε τὴν de iv ῥὲμ βέρσο χώραν ἔχειν εἰπέ, ὅτε ὡς νεγότια χειρίζων τοῦ δεσπότου ἤτοι ὡς βουλόμενος αὐτὸν [φυσικῶς] ἔνοχον ἔχειν κατέβαλεν 2

ον

,

o

€

3

Εἰ

,

,

δὲ τὰ M

μήπω

^

στραφέντα

A

ἐν πεκουλίῳ,

/

H

H

ἀλλὰ 3

τυχὸν

^

x

δανεισάμενος καὶ [μήπω λαβών,] ὡς εἶπον, ἐν πεκουλίῳ ταῦτα κατέβαλε δανειστῇ τοῦ δεσπότου 7) xal αὐτῷ παρέδωκε τῷ δεσπότῃ, τότε κἂν δόνανδι ἀνείμω τὴν τοιαύτην καταβολὴν ἐποιήσατο, χώρα τῇ βέρσο. Τοῦτο γὰρ ἔγνως ἐν τῷ ε΄. καὶ C'.(?) διγ. Καὶ μὴ ἐναντιωϑῇ σοι τὸ εἰρημένον ἐν τῷ ι΄. διγ., ἔνϑα τοῦ ὑπεξουσίου τὸ πατρικὸν ἐπερωτηϑέντος χρέος καὶ ἐναχϑέντος ἐκ ,

>

3

ὁ οἰκέτης.

-

,

x

,

?

ὃ

Κ

M

^

,

5

1

97

x

-

,

2

A

Li

ὃ

τῆς διαϑέσεως αὐτοῦ τοῦ ὑπεξουσίου παιδὸς ὁ Παππιανὸς ἐξετάζει τὸ βέρσον. Καὶ ἐκεῖσε γὰρ οὐ δανεισάμενος ὁ ὑπεξούσιος ἐδαπάνησεν ἀπὸ τοῦ πεχουλίου,

ἀλλὰ ἔνοχον κατέστησεν αὑτὸν καὶ ἐμείωσεν αὐτοῦ τὸ πεκούλιον, καὶ δοχεῖ πὼς ἐκ τοῦ οἰκείου προ[σώπ]ου τινὰ δαπανῆσαι περὶ τὸν πατέρα εἶπον δέ σοι, ὅτι ἔνϑα ἐκ τοῦ πεχουλίου δαπανᾷ περὶ τὸν πατέρα ὁ ὑπεξούσιος, ἐκ

4

χαλῶς

τότε

τὸ:

καὶ

ὅτι

II,

καὶ

τὸ

Z

|

6 τινα:

Z,

τὴν

II

|

8 προικίζειν

ϑυγα-

τέρα: προκειμένου ϑέματος II, ἕκτου ϑέματος Ζ [10 πάλιν: πάντες II | τῶν— ϑεμάτων: suppl. nos | 19 τὸ πραττόμενον: Ζ, τότε τὰ II | 22 ὅτε ὡς: Z, ὅτι 6 II | 26 δεσπότῃ: Ζ, δανειστῇ II | 31 ἀπὸ τοῦ πεκουλίου: αὐτοῦ τὸ πεχκούλιον IT, ἐκ τοῦ πεχουλίου Z

LIB. XVHI — TIT. VII (ID

1159

τῆς διαϑέσεως αὐτοῦ τὸ βέρσον κανονίζεται. Πρὸς δὲ τούτοις ἐπὶ τοῦ εἰρημένου ϑέματος ἐπερωτηϑεὶς ὑπὲρ τοῦ πατρὸς καὶ ἐναχϑείς, , οὐχ ὡς δεφένσωρ αὐτοῦ , ρ ἀλλ᾽ ἀπὸ τῆς ἐξτιπουλάτου 0000 νόμινε, οὐκ ἠλευϑέρωσεν αὐτόν. ΄-

L

1

e

oo

>

>

>

^

>

n

Led

>

x

f

[4

7

x

J

3

x

3

J

»

Z

^

3

m

,

᾿

,

5. ᾿Ανωνύμου. ᾿Ανάγνωθι τὰ περὶ τῶν ἰνδεβίτως δοϑέντων διγ. γ΄. ϑεμ. β΄., καὶ περὶ δανείου ϑεμ. ς΄. τοῦ αὐτοῦ διγ. 6. Εἰ γὰρ καὶ ὁ οἰ[κέτης] ... . vpw... καὶ ἅπερ ἐξ αὐτοῦ κα... τεσ... Venen x... μα δοχεῖ.....22..... καὶ οὕτως em llle. πει περιελθεῖν, ἀλλ᾽ οὖν. .... 14....ρισμ.. περιελθόντα nennen nn ἢ προαιρέσει. ον αν ον νυν Εἰ γὰρ sono. ee θϑνννννον [ἀ]πὸ τοῦ πεκουλίου καὶ οὐκ εὐθείας παρεῖχε ὁ οἰκέτης τῷ δεσπότῃ, διαστίζοντες λέγομεν, ὅτι εἰ μὲν δόνανδι ἀνείμο, DE IN REM VERSO χατέχεται ὁ τοῦ οἰκέτου δεσπότης τῷ δεδωκότι τὸν ἄργυρον 7. Κυρίλλου. Τὸ τὰ εἰς κηδείαν ἀνήκουσαν τῷ δεσπότῃ δαπανῆσαι βέρσον ἐστίν.

15

8. Κυρίλλου. τοῖς δανεισταῖς, τιμήματος χρέος νεγότια χειρίζων Ld

20

25

^

"Exv χληρονομίαν πωλήσῃ μοι δοῦλός cou καὶ καταβάλω εἶτα ταύτην ἀφέλῃς, κινῶ δὲ lv ῥὲμ Bepoo. Εἰ δὲ καὶ ἀντὶ Z 241 παραχωρήσω τῷ δούλῳ, ἔχω δὲ IN REM VERSO, [εἰ κ]αὶ τοῦ δεσπότου ἐπώλησεν. kd

[4

3

A

m

5

εκ

Z

H

x

x

>

x

9. Στεφάνου. Τοῦτο ἐκ προαιρέσεως καὶ μὴ ἐξ ἀνάγκης νοήσεις. Εἰ γὰρ x«i ἐλεύϑερος ἦν ὁ τὴν κληρονομίαν αὐτῷ πωλήσας, οὐδὲ οὕτω ἀνάγκην εἶχε τοῖς νερεδιταρίοις δανεισταῖς ἀποχρίνεσϑαι. Κληρονομίας γὰρ πιπρασκομένης ὁ πράτης ἐνάγεται xal ἔχει κατὰ τοῦ ἀγοραστοῦ τὴν ἐξ βενδίτο, ἢ τὴν ἐξτιπουλάτου, εἰ ἔτυχεν αὐτὸν ἐπερωτήσας περὶ ὧν ὡς εἰκὸς προφάσει τῆς κληρονομίας ἐναγόμενος καταβάλῃ, ὡς ἀνήνεκται βιβ. δ΄. τοῦ Ko8. cr. A9. Star. β΄. Πλὴν εἰ μὴ ὁ φίσκος ἐστὶν ὁ τὴν κληρονομίαν πωλήσας. Τότε γὰρ [ὁ] ἀγο[ρα]στὴς ὀφείλει τοῖς νερεδιταρίοις ἀποκρίνεσϑαι δανεισταῖς, ὡς ἣ α΄. τοῦ εἰρημένου βιβ. καὶ τιτ. dar. φησίν. 10. Στεφάνου. Κἂν τὰ μάλιστα μηδὲν τοῖς νερεδιταρίοις κατέβαλον δανεισταῖς ἐγὼ ὁ τῆς κληρονομίας ἀγοραστής.

30

11.

Τοῦ ᾿Ανωνύμου. Μέχρι τοῦ ποσοῦ τοῦ πεκουλίου, ὡς διγ. ι΄. deu. 9.

12. Περιῆλϑε γὰρ εἰς σέ, ὅπερ ἀνάγκην εἶχες διδόναι μοι κινοῦντι κατὰ «σοῦ» τὴν δὲ πεχκουλίο προφάσει τῶν χρεωστηϑέντων μοι πρότερον ὑπὸ τοῦ οἰκέτου. 26 νερεδιταρίοις: Z, ναβιτρσι II ὑπὸ: Z, ὑπὲρ II SCHELTEMA,

Basilica, V.

|

29 ἀγοραστής:

Ζ, δανειστήῆς II

|

32 τὴν: τῆςII 21

|

1160

LIB.

XVIII

— TIT. VII

(ID

13. Σημείωσαι, ὅτι πανταχοῦ πρὸς τὸ χώραν γενέσϑαι τῇ de Lv ῥὲμ Bépao δεῖ τὸν δεσπότην ἀπὸ σπουδῆς καὶ γνώμης τοῦ οἰκέτου πλουσιώτερον εἶναι. 14. Τοῦ ᾿Ανωνύμου. Ei δὲ καὶ πεκουλιαρίως ἐξ ἀρχῆς δανείσηται καὶ ὕστερον αὐτὰ εἰς τὰ τοῦ δεσπότου στρέψει, Bépoov ἐστίν, ὡς διγ. γ΄. ϑεμ. β΄. [4

»

x

2

x

-

,

2

[4

H

H

€

,

,

15. Κυρίλλου. Εἰ υἱὸς δανεισάμενος δῷ προῖκα ὑπὲρ τῆς ἑαυτοῦ ϑυγατρὸς νεγότιον χειρίζων τοῦ πατρός, βέρσον ποιεῖ. Τὸ αὐτὸ κἂν ὑπὲρ ἀδελφῆς αὐτοῦ ἔδωκεν, T, ὑπὲρ ἐγγόνης τοῦ πατρὸς ἐξ ἄλλου υἱοῦ, κἂν δοῦλος [ὑπὲρ ϑυγατρὸς τοῦ δεσπότου] εἰ μὴ ἄρα οὐκ ἤμελλε προικίζειν αὐτὴν ὁ πατήρ. L4

^

t

Led

x

Σ

ce

M

x

»

M

^

»

δὲ σπονσαλίβους

-

3

3

Y

em

»

ΒΗ

;

>

A

Pd

€

€

᾿

x

x

Η

J,

Y.

^

μονοβιβ.

τιτ.

€

"

β΄. ,

,

διγ.

197. ,

M

φησίν,

A

,

εἰκότως

H

H

p,

ὁ υἱὸς

,

€

ει

ὁ €

δανεισάμενος καὶ τὴν ἑαυτοῦ ϑυγατέρα προικίσας εἰσάγει τὴν δὲ iv ῥὲμ βέρσο κατὰ τοῦ πατρός, ἐν ᾧ δηλονότι καὶ ὑπεξουσία ἣν 7| ἐγγόνη καὶ καιρὸν ἦγε γάμου, πρὸς τούτοις δὲ καὶ ἡνίκα ὁ υἱὸς ὡς νεγότιον χειρίζων τοῦ οἰκείου πατρός, πάππου δὲ τῆς κόρης, τὴν προῖκα ἐπιδέδωχεν, ὡς ὁ νομικός φησιν᾽ ἐπειδὴ γὰρ κοινή ἐστιν ἡ αἰτία, εἰκότως κἀνταῦϑα πάλιν ἐκ τῆς διαϑέσεως τοῦ ὑπεξουσίου τὸ βέρσον σχοπεῖται. Σ

2

m

3

16. Ἐπειδὴ γὰρ avayınv ἔχει καὶ ὁ πάππος προικίζειν [καὶ] τὴν ἐγγόνην, ὑπεξουσίαν δηλονότι τυγχάνουσαν καὶ καιρὸν ἄγουσαν γάμου, ὡς Μαρκιανὸς ἐν τῷ

15

,

.

3

10

>

,

^

x

2.93

€

»,

H

,

»

m

u

Σ

m

2

B XVIIL 7,8=DXV, 3, 8. 1. Εἶπον γάρ σοι ἐν τῷ προλαβόντι διγ., ὅτι ἀνάγκην ἔχει καὶ τὴν ἐγγόνην nal τὰς ἐφεξῆς «προικίζειν ὁ πάππος», ὑπεξουσίας μέντοι τυγχανούσας αὐτῷ. BXVI, 7,9=DXV, 3, 9. 1. Ti γάρ, ὅτι ἄπορος ἦν ὁ πατὴρ καὶ παρεκαλεῖτο πολλάκις δίχα προικὸς Z 248 ἐκδοῦναι τὴν ϑυγατέρα αὐτοῦ 7) τὴν ἐγγόνην. 2.

25

ὡς ε

Τοῦ Bıß.

᾿Ανωνύμου. xy’. Li

ἐξνερεδάτων

30

τιτ.

β΄. ,

Τουτέστιν διγ.

ı9°., ,

εἰ ἀπορεῖ, καὶ

M

πρὸς x

ἐπεὶ

τὴν M

ἰδίαν Σ᾿

προικίζειν ὑπόστασιν, ε

P

ἀναγκάζεται, ὡς e

ἣ περὶ €

N

ρβ΄. (115) νεαρά.

B XVIII, 7, 10 — D XV, 3, 10. l. ..... 40..... εἰ καὶ δεφενδεύων αὐτόν, ἣ ἐπερωτηϑεὶς ὑπὲρ αὐτοῦ μὴ δονάνδι ἀνίμο, ἐναχϑῇ. Εἰ δὲ καὶ τῇ δὲ πεκουλίο μέλλοντα ἐνάγεσϑαι αὐτὸν ἐδεφένδευσεν, εὐθὺς μετὰ προκάταρξιν τίκτεται δὲ iv ῥὲμ Dépoo: ὠφέλεια, ὅτι κἂν παρέλϑῃ ὁ χρόνος τῆς δὲ πεκουλίο, κινεῖται. 3 καὶ (ὕστερον): Z, 3; II 22 ἄπορος:

Ζ, εὔπορος Π

| 8 ἤμελλε: Ζ, ἤλπιζε II

| 15 ἐπιδέδωκεν: ἐπιδεδωκώς II |

LiB.

(ID

1161

2. “ὥσπερ καὶ πρὸ καταδίκης καλῶς χινεῖται κατὰ τοῦ πατρὸς 7| de iv ῥὲμ Bépco: τοῦτο γὰρ καὶ ὁ Οὐλπιανός φησιν ὑποκατιών. Σημείωσαι δέ, ὅτι N κατὰ τοῦ δεφένσορος προκάταρξις ἐλευϑεροῖ τὸν πρωτότυπον, οἱαδὴ τῆς ἀγωγῆς εἰς τὸ δικαστήριον καταφερομένης. Διὰ τοῦτο γὰρ καὶ τὴν ἰουδικάτουμ σόλουι δίδωσιν ὁ δεφένσωρ. ει

σι

XVIII — TIT. VII

A

.

Pod

N

M

€

>

P

€

᾿

!

Z

"

3. Τοῦ ᾿Ανωνύμου. Σημείωσαι, αὐτὸν ἀπὸ a NH , ὅτι ὁ δεφενδεύων τινὰ ἐλευϑεροῖ e τῆς προκατάρξεως. Τοῦτο δὲ πρὸς παλαιότητα. Εἴρηται δὲ καὶ βιβ. us’. τιτ. β΄. Guy. x9/., ὅτι διὰ προκατάρξεώς ἐστι νοβατίων. ,

,

eu

x

,

,

3

n

3

I]

τῷ σι

οι

e

4. Ἐπειδὴ γὰρ καὶ ἐνταῦϑα δοκεῖ ἀπὸ τοῦ πεκουλίου αὐτοῦ δαπανᾶν περὶ τὸν πατέρα, δι᾽ ὧν ἔνοχον καϑίστησιν ἑαυτὸν καὶ βαρύνει ἑαυτοῦ τὸ πεκούλιον, εἰκότως τὴν διάϑεσιν αὐτοῦ σκοποῦμεν καὶ ἐξ αὐτῆς τὸ βέρσον κανονίζομεν. Ἵνα γὰρ συνελὼν εἴπω, εἰ μὲν ἐκ τοῦ πεκουλίου δαπανᾷ περὶ τὸν πατέρα ἣ τὸν δεσπότην ἢ ὁ υἱὸς ἢ ὁ οἰκέτης, ἐκ τῆς διαϑέσεως αὐτοῦ δίδοται ἡ δὲ ἰν ῥὲμ βέρσο, εἴτε τὸν πατέρα μόνον εἴτε αὐτὸν καὶ τὸν πατέρα ἑώρα ἣ χρεία, 1 περὶ ἣν ἡ δαπάνη γεγένηται. Εἰ [δὲ] μὴ τὰ ἤδη στραφέντα ἐν πεκουλίῳ, ἀλλὰ τὰ δανεισϑέντα αὐτῷ περὶ τὸν πατέρα 7| τὸν δεσπότην ἐδαπάνησε, τότε εἰ μὲν ἑκάτερον, τουτέστι τὸν ὑπεξούσιον καὶ τὸν πατέρα, [N χρεία ἑώρα], τότε πάλιν ἐκ τῆς διαϑέσεως τοῦ ὑπεξουσίου, τουτέστιν εἰ μὴ δόνανδι ἀνίμο ὡς αὐτὸν μόνον ἀπαλλάξαι βουλόμενος ἐδαπάνησε, δίδοται δὲ ἰν ῥὲμ βέρσο. Εἰ 20 δὲ μόνον ἑώρα τὸν δεσπότην T τὸν πατέρα ἣ χρεία, περὶ ἣν ἡ δαπάνη γεγένηται, τότε xal δίχα τῆς τοῦ ὑπεξουσίου διαϑέσεως, τουτέστι κἂν δόνανδι ἀνίμο τὴν δαπάνην ἐποιήσατο, δίδοται 1) δὲ iv ῥὲμ βέρσο. 1

5. Σημείωσαι, ὅτι καὶ τῆς δὲ πεκουλίο προκαταρχϑείσης κατὰ δεφένσορος ἐλευϑεροῦται ὁ πατήρ, κἂν ὁ υἱός ἐστιν ὁ δεφένσωρ ὑποδεξάμενος ὀνόματι τοῦ πατρὸς τὴν de πεχουλίο, καὶ κατέχεται ὁ πατὴρ τῇ de lv ῥὲμ βέρσο. Ἔνάγεται δὲ καταδικασϑέντος τοῦ ὑπεξουσίου δεφένσωρος ἰουδικάτι. 'O δὲ ἐπὶ βέρσου τόκος ἀνεπερωτήτως οὐχ ἀπαιτεῖται. 6. Κυρίλλου. Καὶ εἰς μέρος κινεῖται de lv ῥὲμ βέρσο. Πρὸς τὴν δαπάνην τόκους οὐκ ἀπαιτεῖται ὁ δεσπότης, εἰ μὴ ἐπερωτήϑησαν. Εἰ μέντοι ὡς νεγότιον αὐτοῦ χειρίζων ὁ δανειστὴς ἐδάνειζε τῷ δούλῳ, ἀπαιτεῖ τόκους διὰ τῆς νεγοτιόρουμ. γεστόρουμ. 7. Τοῦ ᾿Ανωνύμου. Περὶ τόκων τῆς de lv ῥὲμ βέρσο ἀνάγνωθι τιτ. α΄. διγ. ζ΄. (6) καὶ διγ. λ΄. (32) Yen. β΄.

pip. χβ΄. Z 249

8. Σημείωσαι, ὅτι ἐπὶ τῆς νεγοτιόρουμ. γεστόρουμ xal ἀνεπερωτήτως 35 ἔρρωται τόκος. Τοῦτο δὲ ἀνήνεκται καὶ ἐν và β΄. Bi. τοῦ Ke. «tr. ιη΄. διατ. m. -

26

ὁ δὲ: II,

«Σημείωσαι»

-

δέ.

ὅτι

Z

-“

+

,

1162

LIB. XVIII — TIT. VII

(ID

9. Τοῦ ᾿Ανωνύμου. Ἢ γὰρ νεγοτιόρουμ γεστόρουμ καὶ αἱ λοιπαὶ ἀγωγαὶ ἀνεπερώτητον ἀπαιτοῦσι τόκον ὀφφικίῳ τοῦ δικαστοῦ, ὡς βιβ. γ΄. τιτ. ε΄. Sv. ς΄. καὶ βιβ. ις΄. τιτ. γ΄. διγ. κδ΄. 10. Κυρίλλου. Εἰ ἀποδῷ τι τῷ υἱῷ 7; τῷ δούλῳ ὁ πατὴρ ἣ ὁ δεσπότης, εἰς Σ 4 , 5 τὸ Bepoov οὐ κατέχεται. Ei δὲ δόλον ἐποίησε, χώρα τῇ δὲ δόλο" καὶ ὁ χρεώστης M

[4

γάρ,

>

εἰ κατὰ

,

3

,

,

δόλον

x

x

f

καταβάλῃ

,

n

τῷ

/

υἱῷ

mt

N τῷ

um

a

£

δούλῳ,

Far

.

οὐκ

u

^

€

^,

ἐλευϑεροῦται.

»

,

[od

11. Σημείωσαι, ὅτι κἂν κατὰ δόλον ὁ πατὴρ 7) ὁ δεσπότης κατέβαλε τῷ ὑπεξουσίῳ τὸ ἐκ τοῦ βέρσου χρέος, λύεται μὲν καὶ οὕτως ἡ δὲ lv ῥὲμ βέρσο, κατέχεται δὲ τῇ Oe δόλο. Σημείωσαι δὲ καί, ὅτι ἐάν τις οἰκέτῃ χρεωστῶν 10 καταβάλῃ αὐτῷ ἀσωτευομένῳ, οὐκ ἐλευϑεροῦται. €

,

Àj

,

3

x

-

£t

f

,

^

!

x

4

x

M

I4

ed

"

t

,

»

H

er

f

;

Eel

12. Κυρίλλου. Τὸ βέρσον, εἰ χρεωστεῖ ὁ δοῦλος τῷ δεσπότῃ, οὐ γίνεται" εἰ δὲ μετὰ ταῦτα χρεωστήσει, λύεται. Εἰ δὲ δωρήσεται αὐτῷ ὁ δεσπότης, εἰ μὲν ὡς ἀντιδωρούμενος, λύεται, εἰ δὲ μή, μένει. 3

δὲ

13. 15 χρέος, 8

MJ

m

A

a

Ei

δὲ

ὃ

,

3

M

€

ὃ

FA

2

Στεφάνου. Σημείωσαι, ὅτι λύει τὴν de iv ῥὲμ βέρσο τὸ δεσποτικὸν εἴτε PRURON εἴτε μετὰ ταῦτα γενόμενον. Ἔτι σημείωσαι, ὅτι τὸ

εσποτικὸν χρέος λύει τὸ βέρσον, κἂν ἔχῃ ἄλλα τινὰ ἐν πεκουλίῳ, ἐξ ὧν δύναται *

;

[4

x

£

^

Y.

BA

M5

f

2

κα

,

γενέσϑαι τῷ δεσπότῃ τὸ ἱκανόν. 14. Στεφάνου. Τοῦτο ὡς ἀπὸ τοῦ Πομπωνίου πρὸς τὸ προχείμενον νόησον ϑέμα. Τοσοῦτον γὰρ οὐ πρὸς τὸ κέρδος τοῦ δεσπότου κανονίζεται ἣ δὲ ἰν ῥὲμ 20 βέρσο, ὅτι κἂν δανεισάμενος ὁ οἰκέτης ἀπολέσῃ τὰ ἀργύρια, μὴ κατὰ κούλπαν μέντοι, χώρα τῇ Se lv ῥὲμ βέρσο, ἐν ᾧ μέντοι σκοπὸν εἶχε ταῦτα εἰς τὴν οὐσίαν τοῦ οἰκείου δαπανῆσαι δεσπότου, ὡς ὁ ᾿Αφρικανὸς ἐν τῷ ις΄. (17) διγ. φησί. Μέμνησο δὲ καὶ τῶν εἰρημένων ἐν τῷ γ΄. διγ. τοῦ παρόντος τιτ. 15. Στεφάνου. Σημείωσαι, ὅτι τὴν de iv ῥὲμ βέρσο 25 χρέος, εἴτε ποῦρον εἴτε μετὰ ταῦτα γενόμενον.

λύει τὸ δεσποτικὸν

16. Κυρίλλου. Εἰ ἀποδῷ τὸ βέρσον τῷ δούλῳ ὁ δεσπότης, κἂν Éyy ἱκανὸν Z 250 πεκχούλιον, οὐκ ἐνάγεται τῇ de iv ῥὲμ βέρσο, οὔτε εἰ πάλιν χρεωστήσει τῷ οἰκέτῃ τὴν αὐτὴν ποσότητα. 17. Στεφάνου. Τοῦτο 80 τὴν ὃε ἰν ῥὲμ βέρσο.

14 σημείωσαι: cf. cf. supra sch. 13

πρὸς τὸ μὴ ἔχ[ειν τὸν δανειστὴν] κατὰ ἀνανέωσιν

infra sch.

15

|

15

PRURON:

ie.

purum

|

24 σημείωσαι:

LIB.

XVIII

—

TIT.

VII

(ID

1163

18. Κυρίλλου. Ei 6 πατὴρ καὶ ὁ€ υἱὸς [δύο] ῥέοι προμιτένδοι ὦσιν [ἢ] χελεύσει πατρὸς ὁ υἱὸς δανείσηται καὶ καταβάλῃ δανεισάμενος, εἰ μὲν [τὰ νομίσματα] εἰς τὸν πατέρα περιῆλθε, βέρσον motel εἰ δὲ εἰς τὸν υἱόν, καὶ οὐχ ὡς ὑπὲρ τοῦ πατρὸς κατέβαλε, τὸ ἐναντίον. ,

\

H

5

ς

f

H

>

x

,

t$

2

L

».

/

A

m.

3

95

H

x

x

H

€

FA

»

€

^

x

,

»

A

e

n

H

€x

A

[A4

5

€

*

»

«

14

£

3

m

^

ΔῸΣ

2

,

3

3

=

M

H

€

fépoo, Z

3

A

x

ει

Y.

FA

^

x

ποιεῖ κατ᾽ αὐτοῦ τὴν δὲ iv deu 3 H4 H Ev πεχκουλίῳ χατέβαλεν. ^

».

5

£

«κι

Uu

^

,

>

Σ

Uu

f

x

,

L4

X.

x

”

I

H

x

3

v"

5

,

x

-

,

,

2

H

bd

τοῦ πατρός, καὶ οὕτω ^ ^ M , un τὰ ἤδη στραφέντα

>

m

f

b]

-À

Fü

,

M

>

»

>

᾿

2

n

t

\

€

x

A

3

x

-

--

25

A

L

ει

20

1

Z

FA

Σ

15

κει

x

διαϑέσει τῇἢ περὶ περὶ τὸντὸ πατέρα γένηταί 19. . Τουτέστιν εἰ, ; κἂν μὴμὴ διαϑέ έ € ί τι παρὰ x τῶν τῷ ὑπεξουσίων. [Ei μέν]τοι ἐξ &[pyTic] ... 98 ........ τῷ πατρὶ τὸ γινόμενον; ἐξ ἀποτελέσματος δὲ πατὴρ μόνος .ρε.... ὠφελοῦτο, ἄ[ρα] τῇ de iv ῥὲμ βέρσο κατέχεται; Φησίν, ὅτι ἐπὶ τῶν ὑποκειμένων ϑεμάτων, τουτέστιν ἔνϑα δύο ῥέοι προμιτένδοι εἰσὶν ὁ πατὴρ καὶ ὁ υἱός, [ἢ] ἔνϑα κατὰ κέλευσιν τοῦ πατρὸς ὑπεξούσιος ἐδανείσατο, εἰ περιῆλϑε εἰς τὸν πατέρα τὰ ἐκ τ[οῦ δανείου Anp9évra], κατέχεται τῇ de lv ῥὲμ βέρσο ὡς αὐτὸν καὶ μόνον ὁρῶντος ἐξ ἀποτελέσματος τοῦ ἐξ ἀρχῆς γεγονότος. Εἶπόν σοι, ὅτι ἔν[ϑα τοὺς δύο, καὶ τὸν πατέρα καὶ τὸν ὑπεξούσιον,] ὁρᾷ τὸ πραττόμενον, ἐκ τῆς διαϑέσεως τοῦ ὑπεξουσίου κρίνω p τὸ βέρσον, poov, εἰ εἰ [καὶ] [καὶ] μὴμὴ τὰτὰ ἤδη ἤδ στραφέντα : ἐνἐ πεκουλίῳ, λί ἀλλὰ τὰ δανεισϑέντα αὐτῷ ἐδαπάνησε. Ἔνϑα δὲ μὴ τοὺς δύο, ἀλλὰ τὸν πατέρα μόνον ὁρᾷ τὸ πραττόμενον, τότε εἰ μὲν τὰ ἤδη στραφέντα ἐν πεκουλίῳ κατέβαλε, ἐκ τῆς τοῦ ὑπεξουσίου διαϑέσεως ἐξετάζω τὸ βέρσον, καὶ δίδωμι τὴν δὲ ἰν peu βέρσο, ἔνϑα ὑπεξούσιος οὐ δόνανδι ἀνίμο, ἀλλὰ βουλόμενος ἔνοχον ἔχειν φυσικῶς τὸν πατέρα, κατέβαλέ τι ὑπὲρ αὐτοῦ. Ἔνϑα δὲ τὰ δανεισϑέντα αὐτῷ μήπω στραφέντα ἐν πεκουλίῳ κατέβαλεν, ἀδιαστίκτως ἁρμόττει de iv ῥὲμ βέρσο, τουτέστι καὶ δίχα τῆς τοῦ ὑπεξουσίου διαϑέσεως. ᾿Ἐπειδὴ γὰρ τὸν πατέρα μόνον, εἰς ὃν περιῆλθε τὰ χρήματα, ὁρᾷ τὸ πραττόμενον, εἰκότως τίκτεται κατ᾽ αὐτοῦ de iv ῥὲμ Bepoo, εἰ xal ἐξ ἀρχῆς κοινὴ ἣν ἡ αἰτία καὶ ὁ ὑπεξούσιος ἑαυτὸν μᾶλλον ὀχλήσεως ἀπαλλάξαι βουλόμενος ἐδανείσατο παρ᾽ ἑτέρου καὶ μήπω στρέψῃ ἐν πεκουλίῳ. Kat ϑαυμαστὸν οὐδέν. "Ἔγνως γὰρ καὶ ἀνωτέρω, ὅτι κἂν δόνανδι ἀνίμο κατέβαλεν ὁ ὑπεξούσιος τῷ δανειστῇ Σ

10

€

3

x

»

5

£

^

ὕ

x

b

e

»

ἐν ᾧ δηλονότι 2

c

,

20. Τῇ γὰρ ἐκβάσει προσέχων, ἐπειδὴ εἰς τὸν πατέρα περιῆλϑε τὰ χρήματα, 30 δίδωσιν ἀδιαστίκτως κατ᾽ αὐτοῦ τὴν δὲ iv ῥὲμ βέρσο, ὡς τῆς χρείας ἐξ ἀποτελέσματος μὴ οὔσης κοινῆς, ἀλλὰ τὸν πατέρα μόνον ὁρώσης. 21. τουτέστι

βέρσον

᾿Ιδοὺ καὶ ἐνταῦϑα σημείωσαι. [Ἔν]ϑα [τοὺς δύο] ὁρᾷ τὸ πραττόμενον, καὶ τὸν πατέρα

κανονίζεται,

κἂν

xal τὸν υἱόν, ἐκ τῆς τοῦ ὑπεξουσίου

ἐξ

εὐθείας

τὰ

δανεισϑέντα

αὐτῷ

διαϑέσεως

τὸ

κατέβαλεν

ὁ

35 ὑπεξούσιος. 4 κατέβαλε: 2, κατέβαλλε II; etiam 10 τοῦ davelou ληφϑέντα: suppl nos |

infra librarius saepius AA pro ἃ ponit 12 τοὺς — ὑπεξούσιον: suppl. nos

|

x

1164

LIB.

XVIII — TIT.

B XVIII, 7, 11 — D XV, 3, 11. 1l. Κυρίλλουι 'O δανεισάμενος ἐφ’ ποιεῖ βέρσον.

ᾧ

VII

(ID

δανειστῇ

οἰκείῳ

καταβαλεῖν,

οὐ

2. Στεφάνου. Τοῦτο νόησον, ἔνϑα ὡς ἑαυτὸν ὁ οἰκέτης ἐλευϑερῶσαι βουλό- Z 251 βενος τῷ πεχουλιαρίῳ κατέβαλε δανειστῇ. El δ᾽ ὡς εἰκὸς αὐτὸν τὸν δεσπότην ἐλευϑερῶσαι βουλόμενος κατέβαλεν αὐτῷ, τότε χώρα τῇ δὲ iv ῥὲμ βέρσο. : Ἔγνως γὰρ ἐν τῷ «ι΄. [διγ.] τοῦ παρόντος τιτ., ὅτι κἂν προκαταρχϑῇ μόνον ὑπεξούσιος Ev τῇ δὲ mexouAMo δεφενδεύων τὸν πατέρα, [καὶ] οὕτω τῇ de iv I

L

m^

Σ

»

L3

$1.

3

x

x

,

e

D

»

T

[4

,

,

,

,

m

,

deu. βέρσο γίνεται χώρα, ει

10

15

20

r4

,

H

LA

“-

f

u

4

\

n

3

Li

Y

δῆλον δὲ ὅτι πρὸς τὸ μέτρον τοῦ =

x

μὲ

*

x

FA

-

ει

ft

[4

A

[πεκουλίου], !

ὅπερ L4

ἤμελλεν ὁ πατὴρ ἣ 6... .... ἐναγόμενος καταβαλεῖν 808 ........ νῆσϑαι τὸ ποσὸν καὶ τὴν .. eee es δὲ κληρονομίαν ὁ οἰκέτης .......«- ἐπὶ τῷ τὸν ἐποφειλόμενον ὑπ’ αὐτοῦ πεκουλιάριον χρεώστην .. lle τευϑῆναι nn... τοῦ ren δὲ iv ῥὲμ βέρσο ovt δια... ....ὐὐνον δεσπότου τοῦ .... esses [ὡς ὁ Οὐλ]πιανὸς ἐν τῷ ζ΄. διγ. φησίν. B XVIII, 7,12=DXV, 3, 12. l. Κυρίλλου. ..... 26 ..... ε΄. νομισμάτων ποιεῖν εἰ ..... 21.....

ἦν dE sese

2. Στεφάνου. Τοῦτο νόησον, [ὅτι υἱὸς οὐκ ἀναγκαῖον] ὄντα τῷ δεσπότῃ τὸν ἀγρὸν ὡς ἀναγκαῖον ἠγόρασε᾽ εἰ δὲ ἀναγκαῖος [ἣν ὁ ἀγρός], τότε εἰς ὁλόκληρον τῇ δὲ iv ῥὲμ βέρσο [ἐνέχεται ὁ πατήρ] ..... €

,

ft

3

ει

,

HAN

€

,

B XVIII, 7, 20 — D XV, 3, 20. l. ..... ἐπερωτήϑη ὑπερ .... mQotX..... 34..... ἐδανείσατο τοῦ ἀνδρὸς καὶ ἔτρεφεν... κατεχ.... ὁ ἀνὴρ de iv ῥὲμ βέρσο.

25

H

παρὰ

2. ..... 32..... οἷἱαδὴ xal τὰ τοῦ γάμου φέρων βάρη, ὡς ὁ Παῦλος ἐν τῷ δὲ σπονσαλίβους τιτ. γ΄. διγ. νς΄. φησίν ..... 34..... ὥστε τὴν τοῦ γαμουμένου τρέφεσϑαι ὑπὸ τοῦ πατρός. 3. Οὐτιλίαν μέντοι. Διὰ τοῦτο δὲ οὐτιλίως ..... 22..... ἡ δαπάνη Eotiv...... χεῖ. 'H γὰρ ϑυγάτηρ γαμηϑεῖσα τὴν τοῦ ἀνδρὸς μᾶλλον μεταδιώχει φαμιλίαν. 4.

30

Τοῦ ᾿Ανωνύμου.

...... ὅτι οὐτιλίαν ἔχει ..... 22..... ἐν τῷ τέλει

τοῦ τιτ.

23

18 ὅτι— ἀναγκαῖον: haec et seq. ἀνὴρ: leg. πατὴρ Z

suppl. nos

|

20 πατήρ...

: complura desunt

|

LIB.

XVIII

— TIT. VII

(ID

1165

5. Κυρίλλου. Οἰκέτης uou ἐδάνεισε δούλῳ [τοῦ] πουπίλλου, ἐφ᾽ ᾧ ..... 34...... cope . τῶι τὸ πρόσωπον τῶν δούλων ... λλ.... δε iv ῥὲμ βέρσο. 6.

Τοῦτο τοῦ φάκτου ἐστίν.

7. Καὶ τοῦτο πάλιν τοῦ φάκτου ἐστίν. "Ἔγνως γὰρ ἐν τῷ γ΄. διγ. τοῦ 5 παρόντος Tır., ὅτι χἂν πεχουλιαρίως ὁ οἰκέτης ἐδανείσατο, τουτέστι μὴ σχοπῷ τοῦ δαπανῆσαι αὐτὰ εἰς τὴν χρείαν τοῦ δεσπότου, βέρσον δὲ ὅμως ποιήσῃ, χώρα τῇ δε lv ῥὲμ βέρσο γίνεται. Μέμνησο πάντως τῆς παραδεδομένης σοι διαστίξεως ἐν τῷ ζ΄. διγ. τοῦ παρόντος τιτ. 8. Εἰ γὰρ μὴ διὰ τοῦτο, ἀλλὰ πρωτοτύπως ὁ ἐπίτροπος δανεισάμενος 10 ὑπέγραψέ τε καὶ ἐπηρωτήϑη, τότε οὐκέτι κινεῖται de lv ῥὲμ βέρσο. 9, Τουτέστιν [εἰ καὶ ἔχει] κα[τὰ] τοῦ ἐπιτρόπου τὴν δύναται καὶ de lv ῥὲμ βέρσο κατὰ τοῦ πουπίλλου [κινεῖν.]

ἐκ

στιπουλάτου,

10. Τοῦ ᾿Ανωνύμου. Μέμνησο τῶν εἰρημένων Bi. [γ΄.] τιτ. ε΄. διγ. .. xal ἀνάγνωϑι βιβ. δ΄. τοῦ Ko. τιτ. β΄. διατ. ιγ΄. καὶ τιτ. κς΄. dar. ζ΄. i5.

B XVIII 7, 21 Ξ D XV, 3, 21. 1. Κυρίλλου. 0..... ἀποννννννννννννν

προλάβοντ..

2. Στεφάνου. nennen. ρβημένον ποιεῖν συμφωνῶν ὁ πατήρ, ὥστε αὐτὸν [τρέφειν τὴν] ϑυγατέρα, καὶ ἰδυκῶς φανερὸν σαλάριον ὥρισς διδόναι, ἢ xxl ὅτι αὐτὸς ὁ ἀνὴρ ἔχων ϑυγατέρα τοσαύτην ποσότητα ὥρισεν ἐχείνῃ 30 διδόναι. Ψ

3

3

Tt

.

*

/

ι γᾶρ,

Z

A

Ott

ἐπέτρεψεν

Ld

2

H4

᾿

.

mot

αὐτῇ

x»

-

[A

ὁ πατὴρ

τινὰ

x

M

τῶν

,

LA

,

»

πραγμάτων

,

bd

αὐτοῦ

ὃ

PAM

OLOUXELV;

4. Πρόσεχε, ὅτι πρὸς τὴν μίαν καὶ μόνον ζήτησιν ὁ Σκαεβόλας ἀπεκρίνατο, οὐ μὴν εἶπε, τί δέοι γενέσϑαι περὶ ὧν ἐδαπάνησεν f, κόρη περὶ τὴν διοίκησιν τῶν τοῦ πατρὸς πραγμάτων. Δῆλον δὲ ὅτι δαπανησάσης αὐτῆς εἰς τὰ τοῦ 25 πατρὸς χώρα γίνεται τῇ de ἰν ῥὲμ βέρσο, καὶ ὡς ὡμολογούμενον τοῦτο παρῆκεν ὁ νομικός. 5.

Διὰ τοῦτο οὐτιλία, ἐπειδὴ οὐκ εὐχερῶς ἐδίδοτο ἀγωγὴ κατὰ τοῦ πατρὸς

£x τῶν 3

m

πρὸς x

τὴν ^

ἐπὶ τῇ 2222200. 30 Kos.

civ.

xg.

4 xoi: Z, κἂν προλαβόντι dry.

ὑπεξουσίαν e

I4

,

,

᾿Αμέλει ji

καὶ τὴν x

A

δὲ πεκουλίο 4

οὐχ ἁπλῶς δίδοται, ἀλλὰ ..... 34...ὡς βιβ. δ΄. τοῦ

διατ. II

συναλλαγμάτων.

ια΄. |

16 Κυρίλλου:

Z lac.

ita explet:

“Ὅμοια

ἀπόκρισις τῇ ἐν τῷ

1166

LIB.

SCHOLIA

AD

XVIII — TIT.

VIII

BASILICORVM EX

(ID

LIB. XVIII TIT. VIII

APOGRAPHO

II.

Z 253 B XVIII, 8, 1 2 D XV, 4, I. 1. Κυρίλλου. Κελεύει ὁ... ὅτε διὰ μαρτύρων 7) δι᾽ ἐπιστολῆς ...... ον Bere ἐπὶ πάντων συναλλαγμάτων, ὅσα μὴ νόμος κωλύει. Δύναται ἀνακαλεῖσϑαι τὴν κέλευσιν een een [τὸ] ἐντείλασϑαι 7) ὑπογράψαι χέλευσ[ζίς ἐστι] .....οὐννν εν νννννν

2. Τοῦ ᾿Ανωνύμου. Τεστατίων ἐστὶν ἡ διὰ μαρτύρων ......... een καὶ ἐπεὶ .... διὰ τοῦτο χκελ.. σεν ὁ πατὴρ 3j ὁ δεσπότης ........{ὐὐὐν 10. «νὐνὐννν εν ὡς ἐν τῷ ζ΄. ee... . uep.. xo ἐπειδὴ ...... ὥσπερ γίνεσθαι np... l.l. συνάλλαγμα. x

2

^

x

m

€

^

M

€

f

3. Ei un [τις καν]ὼν ἰδυκῶς ἐκώλυσε τόδε τὸ συνάλλαγμα γενέσϑαι πρὸς τὸν οἰκέτην 1) πρὸς τὸν υἱόν. [Τί σημαίνει τό] ᾿ἰδυκῶς ἐκώλυσε τὸ συνάλλαγμα᾽:; Εἰπέ, ὅτι ὁ νόμος ἐπὶ τῶν οἰκετῶν κωλύει γάμον, ἐπὶ [δὲ ὑπεξουσίων τὸ δάνειον. 16 Φησὶ καὶ ἐν τῷ δ΄. βιβ. τοῦ Κωδ. τιτ. κς΄. ἡ τελευτ. τοῦ τιτ. διατ., ὅτι ὁ δεσπότης κελεύσας τινὶ δανεῖσαι χρυσίον τῷ ἰδίῳ διουκητῇ ἢ τῷ οἰκέτῃ οὐ καλῶς τῇ κυοδιούσο κατέχεται, εἰ μὴ καὶ τὴν ποσότητα ἐξεφώνησεν. x

2

Z

bi

x

x

εὕὔ

Τί

H4

f

is

μὴ

,

DA

x

ἀλλ.

>,

4. ᾿Ανωνύμου. Εἰπών ‘el μὴ νόμος ἰδικῶς τι κωλύει δοκεῖ λέγειν περὶ τῶν εἰρημένων Ev τῇ ιγ΄. dar. τοῦ xc. τιτ. τοῦ δ΄. iB. τοῦ Kos. bod

»

20

5. λεῖται, v

:

2

t

/

m

,

-

,

9

Σημβείωσαι ἐντεῦϑεν, ὅτι οὐχ N μεταμέλεια μόνη τὸ μανδάτον !

κἂν a

,

$e

-

ıvreypa

€

vu

,

μεταμεληϑῇ

c

=

/

,

ὁ ἐντειλάμενος, €

2

,

x

ἀλλὰ 3

/

χρὴ

x

ἀναχκα3

ἰδικῶς

δ

,

τοῦτο

bl

-

αὐτὸ φανερὸν τῷ ἐνταλϑέντι γενέσϑαι. 6. Σημείωσαι, ὅτι καὶ ὁ ἐντειλάμενος δεσπότης κελεύειν δοχεῖ καὶ τῇ χουοδιούσο κατέχεται. Μὴ νόμιζε ταὐτὸν εἶναι περὶ ἀποτέλεσμα κέλευσιν 25 καὶ μανδάτον. Ἔνϑα μὲν γὰρ ἐκέλευσεν ὁ δεσπότης, δύναται ὁ χκελευσϑεὶς μὴ πληρῶσαι τὸ κελευσϑέν. "Evde ψυχῇ ἐντελλομένου ἐπέτρεψε, οὐ δύναται παραιτεῖσϑαι τὸ φάκτον ὁ τὸ μανδάτον ἅπαξ δεξάμενος, εἰ μὴ κατὰ τὴν καϑόλου τοῦ μανδάτου [φύσιν.] u

»

ji

x

M

,

€

,

^

5

FL

x

FT

LA

x

/

3

,

FA

x

,

^

x

,

7. [Τοῦ ᾿Ανωνύμου.] Ἴντεγρα γὰρ ῥὲ ἀνακαλεῖται τὸ μανδάτον, ὡς fi. 30 ιζ΄. τιτ. α΄. διγ. ιβ΄., ιε΄, κς΄. (22) καὶ βιβ. δ΄. τοῦ Κωδ. τιτ. λε΄. διατ. γ΄. xai ἰνστιτ. γ΄. τιτ. χς΄. 4 κελεύει 6...:

fortasse

κέλευσις

δέχεται

|

12 τις κανὼν: haec et seq. suppl. nos

LIB. XVIII — TIT. VIII (ID

1167

8. Τοῦτο νόησον ἐπὶ μόνης τῆς κουοδιοῦσο. 'O γὰρ ὑπογράφων ὡς μάρτυς ἢ ἐπισφραγίζων συμβόλαιον οὐ κατέχεται, ὡς κεῖται μὲν πανταχοῦ, μάλιστα δὲ ἐν τῷ η΄. βιβ. τοῦ Κωδ. cv. μ΄. διατ. η΄. 9. Ti γάρ, ὅτι τοῦ οἰκέτου δανεισαμένου ι΄. νομίσματα ὁ δεσπότης EvἩγγυήσατο αὐτῷ ρ΄. μοδίους σίτου διδόναι; " Ayonotóc ἐστιν ἣ ἐγγύη, ἐπειδὴ ἐπὶ ἑτέρου πράγματος καὶ οὐκ ἐπὶ τοῦ δανεισϑέντος ἐνηγγυήσατο αὐτήν, καὶ ἄχρηστός ἐστιν ἡ τοιαύτη ἐγγύη, ὡς ὁ ᾿Ιαβολένος ἐν τῷ us’. τῶν Διγ. βιβ. τιτ. α΄. διγ. μς΄. (42) φησί. Τοῦτο ἐνταῦϑα σημείωσαι, ὅτι ἀποτυχία ἐγγύης οὐκ εἰσάγει τὴν χουοδιοῦσο. [4

,

"

σι

A

>

Y

10

15

,

m

H

5

,

,

,

€

,

,

[4

Σ

,

,

ε

ς

,

!

Y

€

,

T

,

H

>

€

=

,F

,

,

,

[4

-

3

A

Δ

10. Τοῦ ᾿Ανωνύμου. Εἰ δὲ τὸν ὑπεξούσιόν μου υἱὸν ἰνστίτορά μου ὄντα Z 254 δανειζόμενον ἐγγυήσομαι, ὑπόκειμαι καὶ τῇ ἰνστιτουτορία, ὡς Buß. ιδ΄. τιτ. γ΄. διγ. ιϑ', 11. Τὸ μὲν γὰρ κελεύειν δεσπότου ἐστὶν Y, πατρός, τὸ δ᾽ ἐγγυήσασϑαι ἐξωτικοῦ. Καὶ διὰ τοῦτο ἣ τοῦ οἰκέτου δέσποινα χελεύουσα μὲν ἑτέρῳ συναλλάξαι τῷ οἰκέτῃ κατέχεται τῇ κουοδιούσο xai o[0] κέχρηται τῇ [τοῦ] Βελλιανείου παραγραφῇ" ἐγγυωμένη δὲ τὸν οἰκέτην ἰντερκεδεύ[ειν Box. ]et xai ἀντιτίϑησι τὴν τοῦ δόγματος παραγραφήν, πλὴν εἰ μὴ ὁ οἰκέτης εἰς χρείας 2 5 ; e , m ty D " "n αὐτῆς ἐδανείσατο], ὡς ἐν τῷ ἑξῆς Buß. τιτ. α΄. διγ. κε΄. φησίν. f

12. 20

-

e

»

A

Κυρίλλου.

I

......

m

f

x

3

P

-

m

éxvovaQur llle

13. Σημείωσαι, ὅτι καὶ ἣ ῥατοναβιτίων χώραν τῇ κουοδιούσο ποιεῖ μα... RAT en: 14. Κυρίλλου. "AvrBoc ἄνευ ἐπιτρόπου ob καλῶς κελεύει. Οὐσουφρουχκτουἄριος xai βόνα φίδε νομεὺς κατέχονται κυοδιούσου.

25

15. Τοῦ αὐτοῦ. [Ei] κουράτωρ ἣ προκουράτωρ κελεύσει, κατέχεται ὁ πρωτότυπος᾽ εἰ δὲ πλαστὸς ἧ ὁ προκουράτωρ, αὐτὸς κατέχεται. Εἰ δὲ ἐπίTponog χελεύσει εἰς ὠφέλειαν Tod ἀνήβου, Evayeraı ὁ ἄνηβος. u

H

>

P

m

»

[A

2

,

€

»

Kal ἐπὶ δούλης x»

x

u

x«i ὑπεξουσίας χώρα τῇ κυοδιούσου.

30

B XVIII, 8, 2 — D XV, 4, 1. Στεφάνου. ᾿Ιδοὺ ἐνταῦϑα τότε ὁ πούπιλλος τῇ κυοδιούσου δὲ modwv..To..x.....rir. EXXOTR «isses. δύναται 25 }:

Z, & II

2. σημείωσαι, ὅτι τοῦ ἐπιτρόπου κελεύσαντος κατέχεται .....30..... γέγονε... .. δὲν τῆς α΄. τῶν ᾿᾽Ἴνστιτ. ........7.0007.. xelp. l.l... nenn. ἑαυτοῦ ποιεῖν αὐτὰ

a

1168

LIB.

XVIII

—

TIT.

3.

«(οὖς 260.....

4.

En

σασϑαι

εἐνχελουα..

τὸν δοῦλον x

Id

σοι

συναλλάξαι,

σϑ. ὃ..... 40.....

ἐκέλευσεν,] 3

χελεύσω

οὐ

Y

ἂν^

ἐν τῷ τέλει τοῦ παρόντος Ot.

B XVIII, 8, 3 — D XV, 4, 3. 1l. ᾿Ηρωτήϑη. [Δεσπότης εἰ ἐπὶ]

10

πῶς

,

μείζοσι

τῶν

οὐ ποιεῖ.

ἡμιεκατοστιαίων

οἷόν τε ἦν κατέχεσϑαι,

“-

,

ὅτε

,

[δανεί-

ὁ ὑπὲρ

L4

€

€

τὴν

x

^

ἡμιεκαστοστὴν κεκώλυται τόκος; Στεφάνου. [Μεμάϑηκας, ὅτι οὐχ ἁπλῶς] κεκώλυται ὁ ὑπὲρ τὴν ἡμιεκατοστὴν τόκος. Οἱ μὲν γὰρ ἰλλούστριοι καὶ οἱ τούτων [ἀνωτέρω ἄχρι τρίτου καὶ μόνον ἑκατοστῆς δύνανται ἐπερωτᾶν, οἱ δὲ ἐργαστηρίων 9 ἄλλης ἐμπορίας προεστῶτες [ἄχρι διμοιρίας ἑκατοστῆς], Z 255 οἱ δὲ λοιποὶ πάντες ἄνθρωποι τὴν ἡμιεκατοστὴν κελεύονται ἐπερωτᾶν ..... 28..... ἐργαστηρίου ἣ ἄλλης ἐμπορίας προεστῶτα xxl .. τ..... 132 αὐτῷ ἀπο....... βιβ. δ΄. τιτ. ς΄. διγ. ζ΄, ϑεμ. β΄. ς

20

(ID

ee I n e Διὰ τοῦτο γὰρ Ev τῷ προλαβόντι διγ. ἀδιαστίκτως εἶπον τὸν πούπιλλον τῇ κουοδιούσου κατέχεσϑαι CUM TUTORIS AUCTORITATE κελεύσαντα. ᾿Ἑτέρῳ λόγῳ, ὅτι ἐν ᾧ μετὰ τῆς αὐϑεντίας τοῦ ἐπιτρόπου BAXB . . . δύναται ἀποκαϑίστασϑαι...........οὉ διὰ τῆς του ...... παϑεῖν τὸ ἱκανόν. Σημείωσαι, OT... een xal ..... 122..... τοῦ δ΄. Buß. τοῦ Κωδ. 2. Κυρίλλουι Ei ἀλλοτρίῳ δούλῳ ἐπυκτήσωμαι αὐτόν, κατέχομαι.

15

vn

^

B XVIII, l.

7,

,

8, 4 -- D XV,

Κυρίλλου.

Ei σύνδικος

.

,

[4

L4

3

ε

m

4, 4. πόλεως

κελεύσει,

αὐτὸς

κατέχεται.

2. Τυχὸν ὁ τῆς πόλεως. ..... αλλ... πραγ..... l6..... TO... eee χατέχεται χουοδιούσου ....... τὸ ἀπο. .ετ΄. σϑαι MTV een

25

3. Στεφάνου. ..... 100..... TIXPEHEL...... 16..... χατέστησε ..... 15..... ἔνϑα δὲ μὴ ἀνάγκῃ τοῦ ὀφφικίου γέγονεν ἔνοχος (τυχὸν γὰρ ἐνοβάτευσεν εἰς ἑαυτὸν πολιτικὴν ἐνοχήν), τότε καὶ μεω... ἀπελϑει... . «νονως . es κατέχεται κα΄... .-. [Gc] ἔστι μαϑεῖν ἐξ ὧν ὁ Παππιανὸς ev τῷ ν΄. τῶν Aw. βιβ. ter. [η΄.] διγ. γ΄. φησίν. ;

30

t

»

B XVIII, 8, 5 — D XV, 4, 5. 1. Κυρίλλου. 'O αὐτὸς δανεισάμενος ἀπαριϑμηϑῆναι πρωτοτύπως κατέχεται.

bd

>

ΚΑ

καὶ χελεύσας

ε

x

υἱῷ

H

ἢ δούλῳ

e

,

αὐτοῦ

11 δεσπότης: haec et sqq. expl. nos | «àv ἡμιεκατοστιαίων: τοῖς ἡμιεκατοστιαίοις TI | 15 τούτων:

τούτοις II

|

τρίτου καὶ:

... ro twxa« II

LIB. XVIII

— TIT. VIII

(ID

1169

VE οὔτε γὰρ ει. πι δανειστὴν οἶκε... DENE. γα 2... eu. T0 ....- συνάλλαγμα, τῷ δανειακῷ κονδικτικίῳ καὶ οὐ τῇ κουοδιούσου [ἐνάγεται] ὁ πατὴρ ἢ 6 δεσπότης [, καὶ οὐκ ἐνάγεται] παντελῶς ᾧ τὸ χρυσίον ἀπηριϑμήϑη, ei [καὶ] μὴ κληρονόμος αὐτοῦ γένηται τοῦ χελεύσαντος, ὡς 5 ἔγνως Dip. δ΄. [τοῦ Κωδ.] τιτ. κς΄. διατ. δ΄. 3

,

,

M

M

14

5

m

ji

-

,

e

3. Κυρίλλου. Ei [εἷς τῶν] δεσποτῶν κελεύσει, μόνος ἐνάγεται" εἰ δὲ οἱ δύο, [ἑκάτερος εἰς τέλειον. ᾿Εοίκασι γὰρ [τοῖς] δύο ἐντ[ειλαμένοις]. 4.

...«Ὁνννννον

δύο

τινῶν

ἐνταλϑεὶς

δύναται

xa9

€

6... οὐλ.....

32..... ἀλλὰ καὶ ἐπὶ τῶν ἄλλων πάντων συναλλαγμάτων ..... 30..... ὡς 10 ὁ Οὐλπιανὸς ἐν τῷ μς΄. τῶν Διγ. βιβ. τιτ. .. διγ. .. φησίν. 5. Τοῦ ᾿Ανωνύμου. ..... else. ἐνάγεται ..... 21..... npo . δικά... 1 δανειστὴν:

δαν εἰς τὴ Π

|

36:2,

ὁ πατὴρ ἢ ὁ δεσπότης εἰς ὁλόκληρον

ὁΠ

|

4 ἀπηριϑμήϑη:

Z,

ἀπαριϑμῆσας II

1170

LIB. XX — TIT. I (Pa)

SCHOLIA

AD

BASILICORVM

E COD.

MS.

PAR.

GR.

LIB. XX

TIT. I

1348 (Pa).

BXX, 1, 1=DXR, 2,1. 1. [Wo συναινέσει συνίστα]ται μίσθωσις. Δεῖ δὲ Ev ἀργυρίοις ὁρισθῆναι Hb IE 5 τὸν μισϑόν. Εἰ γὰρ μ[ὴ] ἐν ἀργυρίοις [ἐγένετο], οὐκ ἦν μίσ[ϑωσ]ις..... 18..... [ὡς] ἔστι μὲν καὶ ἀλλαχόϑεν μαϑεῖν, μάλιστα δὲ ἐξ ὧν ὁ Οὐλπιανὸς ἐν τῷ %. βιβ. τοῦ παρόντος συντάγματος τιτ. γ΄. διγ. ε΄. φησίν, ἤτοι [βιβ. — τιτ. -χεφ. —. Ὅταν ὁ μισϑὸς] ὁρισϑῇ, τότε συνίσταται μίσϑωσις καὶ ἐχμίσϑωσις, ἔνϑα συνέδοξεν ἀγράφως γενέσϑαι τὴν μίσϑωσιν: [εἰ δὲ τὸ] συνάλλαγμα 10 [ἐγγράφως γενέσϑαι συνέδοξεν, οὐχ ἑτέρως τὸ τέλειον προσγίνε]ται, [εἰ] μὴ γένηται τὸ ἰν]στρουμέντον καὶ εἰς καϑαρὸν ἀνενεχϑῇ καὶ τῇ τῶν μερῶν ὑπογραφῇ βεβαιωϑῇ καὶ κομπλατευθϑῇ παρὰ τοῦ [ταβελλίονος καὶ ἀπολυϑῇ τὰ συμβόλαια τοῖς μέρεσιν.] Τοῦτο αὐτὸ εἴρηται οὐ μόνον ἐπὶ τῶν ἄλλων συναλλαγμάτων, ἀλλὰ χαὶ ἐπὶ δωρέων καὶ διαλυσέων, ὡς ἀνήνεχται βιβ. δ΄. τοῦ 15 Ko. ὑπὸ τὸν κα΄. τιτ. [διατ. ιζ΄... ..10. ᾿ς ἤτοι βιβ. --- τιτ. --- κεφ. —. Οἶδας δὲ ἐξ ὧν ὁ Οὐλπιανὸς ἐν τῷ ζ΄. βιβ. τοῦ παρόντος συντάγματος τιτ. α΄. διγ. νη΄. (20) φησιν, ἤτοι Big. — τιτ. —, ὅτι ἔνϑα τις ἐπιτάξ[ει τινὶ σκεῦος ἢ ἄλλο τι ποιῆσαι, οὐ] καϑίσταται »

μίσθωσις,

I

ji

εἰ μὴ τὴν ὑλὴν τοῦ μέλλοντος πράγματος ,

^

M

€

^

-

A

γίνεσθαι

,

Hi

ὁ ἐπιτάξας τῷ τεχνίτῃ παρασχῇ. Ὑπεξήρηται τοῦ ϑέματος ὅπερ ὁ αὐτὸς 20 Πομπίώνιός φησιν ἐν τῷ αὐτῷ Ovy.], ἔνϑα τις τεχνίτῃ δέδωκεν ἔδαφος ἐπὶ τῷ τὸν τεχνίτην ἐξ ἰδίων ὑλῶν τὸν οἶκον οἰκοδομῆσαι. Πάνυ δὲ τοῦτο [ὁ Παῦ]λος καὶ ὁ ᾿Ιαβολένος Exavövıalav ἐν τῷ λδ΄. xal ἐν τῷ ξε΄. Sw. τοῦ αὐτοῦ τιτ.], ὅτι τότε [πρᾶσίς ἐστιν], ἡνίκα 1) [δεσποτεία] τοῦ πράγματος ἐξ ἑτέρου εἰς ἕτερον f

M

€

,

>»

,

f

μεταφέρεται.] [4

3

€

bd

»

,

Ὑπέξελέ l4

bd

».

5

L

Pad

4

,

b

μοι τὰ ἐν σταϑμ[ῷ M

>

τ

>

;

-

,

τὴν ποσότητα M

FIG

,

m

ἔχοντα.] Y.

3

3

^

^

Lol

5

᾿Εὰν γάρ ^

Hu

25 τις πρωτείου ἀρ[γύρου T, χρυσοῦ] βῶλον παράσχῃ τῷ τεχνίτῃ ἐ[πὶ τῷ γενέσϑαι] ἐξ αὐτοῦ τοῦ ἀργύρου 7j τοῦ χρυ[σοῦ πρωτείου] σκεῦος ἢ δακτυλίους, [καὶ ἀποδοϑῆναι τὸ αὐτὸ ποσὸν ἀπὸ τοῦ πρωτείου] ἀργύρου ἢ ἀπὸ πρωτείου χρυσοῦ, τ[ότε κἂν] ἣ δεσποτεία τοῦ πράγματος εἰς ἕτερον ἐξ ἑτέρου μεταφέρεται], καὶ οὕτως μίσϑωσίς ἐστι καὶ ἐκμίσϑωσις τὸ 30 ἐν μέτρῳ ἔχοντα τ[ὴν] πο[σότητα πράγματα]. >

}

Y.

A

H4

,

>

[συνάλλαγμα.] Ὑπέξελε καὶ τὰ HbII ᾿Εὰν [γὰρ] πολλοί τινες μιγάδην M

^

H

Hu

xal οὐ κεχω[ρισμένως] ἐμβάλ[ωσι] τὸν οἰκεῖον σῖτον ἐν πλοίῳ, με[ταφέρεται] ἡ δεσποτεία τοῦ σίτου ἐπὶ τὸν ναύκ[ληρον] καὶ ὅμως μίσϑ[ωσίς) ἐστι τὸ συνάϊλλαγμα], ὡς ὁ ᾿Αλφί[ένος] ἐν τῷ λα΄. διγ. τοῦ πίαρόντος τιτ.] φησίν. Μέμνησο xoi [τῶν] εἰρημένων ἐν τῷ κδ΄. τιτ. τῆς γ΄. [{|ν[στιτ.]

6 ὧν: ἧς Pa

|

16 Οὐλπιανὸς: leg. Σαβῖνος; cf. 1. 20

LIB.

XX

— TIT.

I (Pa)

1171

2. Κυρίλλου. "Aux συμφωνηϑῇ ὁ [μι]σϑὸς [καὶ] συνίσταται] 9) λοκάτη. "E[o:xe] γὰρ [τῇ πράσει.] Εἰ δὲ ἐπιτάξω χρυσοχόῳ δακτυλίους ποιῆσαί μοι, εἰ μὲν ἐκ τοῦ αὐτοῦ χρυσοῦ, πρᾶσις ἐστιν, [εἰ] δὲ ἐκ τοῦ ἐμοῦ, μίσϑωσις.

5

B XX, 1, 3 — D XIX, 2, 3. 1. Ἐὰν [u]o96o[co σοι τὸν] ἐμὸν ἀγρόν, τὰ δὲ ἰνστροζυμέντα αἸὐτοῦ αἐστ[ι]Ἱμίάτα σ]οι παράσχω, φησὶν ὁ Πρόκουλος [πρᾶ]σιν doxeiv ἐπὶ τῷ ἰνστρουμέντῳ συνίστασϑαι, ὥσπερ [ἐὰν ἀποτετιμημένη] προὶξ ἐπιδοθῇ. 2.

FA

e

1

“ὥστε τὰ τυχηρὰ κινδυνεύεσϑαι αὐτῷ λοιπὸν ὡς ἀγοραστῇ. ᾿Ανάγνωϑι x«i τοῦ... 12... τοῦ ϑέματος . ., ὡς ὅτε ἐπὶ κομμοδάτου κατὰ διατίμησιν δοϑέντος ἐφ᾽ ᾧ ἀπολόμενον αὐτὸν τὴν διατίμησιν ἐκδικεῖσϑαι τοῦ πράγματος, κατέχεται. "Emi τοῖς τυχηροῖς ... 10... τοῦδε τοῦ συντάγματός φησιν. Σ

»

3

c

,

5

^

A

,

3

bd

m

,

15

3. Στεφάνου. ᾿Επὶ γὰρ τῶν διατετιμημένων πραγμάτων [ὡς ἀγορ]άστ[ης σχοπ]εῖ[ται] ὁ ἀνὴρ καὶ ἔχει τὴν ἐξ ἔμπτο, ὡς κεῖται [βιβ. ε΄. τοῦ Κωδ. c. ιβ΄. Star. ı’.] Δεικνύει δὲ [τοῦτο] καὶ 6 Σκαέβολας ἐν τῷ νβ΄. διγ. τοῦ προλαβόντος τιτ.

20

B XX, 1, 4 — D XIX, 2, 4. 1. Κυρίλλου. ᾿Εὰν μισϑώσω σοι πρᾶγμα ἤγουν πραεκαρίως cot παράσχω εἰπών’ ἔστω σοι τόδε μεμισϑωμένον 7, πραεκαρίως δεδομένον μέχρις οὗ βούλομᾶι, συμβῇ δέ με τελευτῆσαι [μισϑώ]σαντα ταῦτα, τῇ ἐμῇ τελευτῇ καὶ T) μίσϑῶωσις xal τὸ πραεκάριον ἀποσβέννυται. 2. Σημείωσαι οὖν, ὅτι τὸ ἕως οὗ βούλομαι᾽ ἐν συναλλάγμασι τελευτῇ uou περ ... 16... μηδὲν περίων σαφηνίσω.

25

B XX, 1, 5 — D XIX, 2, 5. 1. ᾿Ἐμίσϑωσά σοι δίαιταν ἤτοι ἀβιτατιῶνα νομίσμασιν ι΄. ἐπὶ πενταετίαν, εἶτα ἐν τῷ δευτέρῳ τυχὸν ἣ τρίτῳ ἐνιαυτῷ ἐπέτρεψά σοι [προῖκα] οἰκεῖν συγχωρήσας τὸ μίσϑωμα. Μετὰ τὴν πενταετίαν τυχὸν ἐξωϑεῖν σε βούλομαι ,

*

τῆς ὀβιτατιῶνος.

30

35

κειμένον

,

^

Τοῦτο

πράξω

M

1:

a

2

^

[4

διὰ τῆς λοχάτι. Ταῖς γὰρ ἀρχαῖς τῶν

συναλ-

λαγμάτων δεῖ πρ[οσέχειν ἡμᾶς ἐν τῷ] ὁρίζεσϑαι τὰς ἀγωγάς. Ἤρξατο δὲ ἀπὸ μισϑώσεως τὸ παρὸν ϑέμα, καὶ εἰ τὰ μάλιστα τῇ συγχωρήσει τοῦ μισϑώματος ἐπαύσατο εἶναι μίσϑωσις, ἀλλ᾽ οὖν διὰ τὸ π[αρεῖναι ἀρχὴν μισ]ϑώσεως ὁριζόμεϑα τὸ λοκάτον. ,

4

*

?

2

3

3

^

\

Ὁ

3

x

!

2. Τοῦτο λέγει, ὅτι ἐὰν τυχὸν ἐπὶ δέκα [χρόνους] μισϑώσω σοι τὴν οἰκίαν μου, καὶ [ἐπὶ δύο ἣ τρεῖς] ἐνιαυτοὺς κατὰ δωρέαν μὴ ἀπ[αιτήσω σε τὸ μίσϑωμα, εἰ καὶ τοὺς λοιποὺς χρόνους ἔχει fj μίσϑωσις, [καὶ] οὐκ ἀντίκ[ειταί μοι τὸ ἐπί τινας] χρόνους συγχωρηϑῆναί σοι τὸ μίσζϑωμα.]

1172

LIB. XX — TIT. I (Pa)

B XX, 1, 6 — D XIX, 2, 6. I. Τοῦτο λέγει, ὅτι δέδωκα κναφεῖ ἐσθῆτα. [KAonZc] γενομένης ταύτην ἀπώλεσε. Κινήσας ἔλαβε τὸ διπλοῦν. Μετὰ ταῦτα [ἐναγόμενος] τῇ λοχάτι Hb II ἤτοι τῇ περὶ μισϑώσεως παρ᾽ ἐμοῦ ἀγωγῇ οὐκ ὀφείλει ὁ] κναφεὺς ἀποκαταστῇ- 336 ὅ σαί μοι τὸ διπλοῦν, ὅπερ ἔλαβεν ἀπὸ τοῦ κλέπτου, ἀλλὰ μόνον τὸ ἁπλοῦν. B XX, 1, 7 τ D XIX, 2, 7. 1. Κυρίλλου. Ei μισϑώσω σοι

ἀλλότριον

οἶκον

νομίσμασιν

ν΄.

καὶ

σὺ

μεταμισϑώσεις αὐτὸν ξ΄. καὶ κωλυϑεὶς οἰκῆσαι ξ΄. ἀπαιτίεῖ σε, σὺ δ᾽ ἐμέ, λήψει

ξ΄. ἐπειδὴ καὶ αὐτὸς ἐνέχει ἐπὶ τῷ] διαφέροντι τῷ παρὰ σοῦ μισϑωσαμένῳ 10 ὑπολογιζομένων τῶν ν΄. νομισμάτων. 2. ᾿Αλλοτρίαν οἰκίαν ἐμίσϑωσά [σοι] εἰς ν΄. [νομίσματα. "Ἔπειτα δὲ] σὺ1 μετεμίσϑωσας ταύτην ἑτέρῳ, Τιτίῳ, εἰς νομίσματα ξ΄. καὶ ὁ Τίτιος ἐξεδιώχϑη ἀπὸ τῆς οἰκίας. Κινῶν σὺ κατ᾽ ἐμοῦ τὴν κονδούκτη, οἷον τὴν ἀπαιτη[τυκὴν ἀγωγήν,}] οὐ λήψῃ μόνα τὰ ν΄. νομίσματα, ἀλλὰ τὰ ξ΄., εἰς ἃ σὺ ἐμισϑώσω 15 Τιτίῳ, ἐπειδὴ καὶ ὁ Τίτιος ξ΄. σε νομίσματα ἀπαιτήσει. Ταῦτα φησὶν ὁ Παῦλος.

*

e

2

B XX, 1, 9 — D XIX, 2, 9. l. Καλῇἢ πίστει ἀγορά ἰκίας ἀγνοίᾳ, ἀγρὸν παρὰ πίστει ἀγοράσας οἰκίας ἐνἐν ἀγνοία, ἢ ἀγρ ρ τοῦ μὴμὴ ὄντος ς δεσπότου, ἐμίσϑωσά σοι τοῦτον τὸν ἀγρὸν 7| τὴν οἰκίαν. ᾿Εξενυκήϑη ταῦτα Hb II παρὰ τ[οῦ] ἀληϑ[οῦς δεσπ]ότου. [Μὴ δόλου τινὸς ἢ ῥαθυμίας ἁμ]αρτηϑείσης 337 παρ᾽ é[uo9] ἐπὶ τῇ ἐχνυκήσει (οὔτε προδέδωκα τὴν δίκην ἐπίτηδες, ὥστε καὶ ἡττηϑῆναι, οὔτε ῥαθυμίαν [ἐποιησάμην), βούλεται ὁ Πομπ]ώνιος οὐδὲν ἧττον κατέχεσϑαί με [ἐν] σοὶ τῷ μισϑωσαμένῳ εἰς τὸ γενέσϑαι σοι ἄδειαν ἀπολαύειν 5

ς

m

,

mM

Z

τῶν m

x

m

Y

2

,

€

?

3

"

M

μισϑωϑέντων. 2

2

H

μοὶ

FA

2

x

14

,

Καὶ εἰ μὲν δυνηϑῶ x

A

,

Fr

,

»

,

€

*

KA

4,

Z

3

»

[ἀναπεῖσαι τὸν δεσπότην 3

^

*

P

Y

x

Κα

2

J

συγχω]ρῆσαί £t

«σοι» ἐν κατοχῇ εἶναι τῶν μεμισϑωμένων, ἕξω τὸ ἀνενόχλητον. Εἰ δὲ τοῦτο 25 οὐκ ἰσχύσω ποιῆσαι, ἀναγκάζομαι ἀγρὸν Tj οἰκίαν οὐχ [ἥττονα παρέχοντα χρησ]ήιμότητα παρασχεῖν σοι. 2. Κυρίλλου. Κἂν ἄνευ κούλπας καὶ δόλου τοῦ μισϑώσαντος Exvocr9 T ὁ οἶκος, ἐνάγεται, ἵνα δῷ 7) αὐτὴν «τὴν» οἴκησιν [ἢ ἑτέραν. Εἰ δὲ ὁ οὐσουφρουκ]τουάριος μισϑώσει ἐπὶ ε΄. ἔτη ἀγρὸν ἢ οἶκον T, δοῦλον καὶ ἀποθάνῃ; οὐ κινεῖ ὁ κληρονόμος 30 αὐτοῦ, εἰ μὴ εἰς ἀνάληψιν τοῦ μισϑοῦ τοῦ [χρεωστουμένου πρὸ τελευτῆς τοῦ τεσ]τάτωρος᾽ ὥσπερ φαμὲν καὶ ὅτε ἔκαιεν ὁ οἶκος. Κἂν δαπάνην δὲ ποιήσῃ, οὐκ ἀπαιτεῖ ταύτην, εἰ μὴ ὡς δεσπότης ἐμίσϑου αὐτῷ. >

,

ef.

m9

Xm

2

δ

^

y.

Mot

f

,

A

€

3

,

3. [Ζήτησις. Διὰ τί ἐντα]ῦϑα μὲν «οὐ» κατέχεται ὁ τοῦ [μισϑώσαντος οὐσο]υφρουχτουαρίου κληρονόμος, [ἐν δὲ τῷ προλαβόντι] ϑέματι ὁ τὸν ἀλλότριον 13 οἰκίας: fortasse

scr.

οἰκείας &xan?

Pa

|

31 ἔκαιεν:

incertum

(non

tamen

ἐκαύϑη,

ut Fabr.);

,

LIB. XX — TIT. I (Pa)

μισϑώσας olxóv, [εἰ καὶ ἀγνοήσας] ἀλλότριον ἐμίσϑωσε, κατέχεται; [[Ἐπειδή, ἔνϑα μὲν] ἀλλότριόν τις ἐμίσϑωσεν [otxov, εἰκὸς] ἦν τὸν μισϑωσάμενον τοῦτο αὐτὸ [&yvosiv. "Ev9]a δέ τις ἀπὸ οὐσουφρουκτουαρίου [ἐμισϑώσα]το ἀκηκοὼς ἢ καὶ εἰδώς, ὅτι [οὐσουφ]ρουκτουάριος ἐμίσϑωσεν ὡς δεσπότης, [κατέχον]ται οἱ κληρονόμοι αὐτοῦ. x.

x

3

σι

1173

^

>

»

P

^

,

>

7

H

kJ

,

3

x

,

x

z

3

x

Η

/

3

Pd

,

>

^

4. [lEXv] ἀγρόν σοι μισϑώσω ἢ οἰκίαν συμφωνήσας [πρὸ]ς σέ, ἵνα ἐὰν τυχηρᾷ τινι περιστάσει [ἀ]π[όλη]ται ταῦτα (χάσματι ἢ ἐμπρησμῷ [ἢ] σεισμῷ), ὥ[στ]ε σὲ κινδυνεύειν τὸν μισθωσάμενον, ἔρρωται τὸ πάκτον, ὥς φησιν >

10

A

,

louxxvóc. ἔξεστιν.

H

\

᾿Αμείβειν

N

γὰρ

,

τὰς

-

φύσεις

A

τῶν

συναλλαγμάτων

5. [Καλῶς] συμφωνεῖ, κἄν τε εὐφορία γένηται, κἄν τε ποταμοκλυσμός.

15

e

N

M

διὰ συμφώνων

κἄν τε ϑεομηνία,

6. [Etyov αἰγῶν ἀγέλην.] ᾿Εμίσϑωσά σοι ταύτην [ἐπὶ πενταετίαν] ἐπὶ τῷ! χ Y λαμβάνειν παρὰ σοῦ [ἀνὰ πᾶν ἔτος] V. νομίσματα. "Ἔλαβον ἐντεῦϑεν [τούτων] τῶν ἐνιαυτῶν μίσϑωμα. Ἔν ἀρχῇ τυχὸν [τοῦ δευτ]έρου ἐνιαυτοῦ ἐπελϑόντες ἀπελάται [τὰς] αἶγας ἀπήλασαν οὐ κατὰ δόλον, οὐδὲ [κατὰ ῥᾳθυμίαν] τοῦ μισϑωσαμένου. Τούτου γεγονότος [ἐπειδὴ τα]ῦτα εἰς τυχηρὸν ἀναφέρεται κίνδυνον, [οὐκ ἐναχ]ϑήσεται ὁ μισϑωσάμενος τῇ λοκάτῃ, ὥστε [παρασχεῖν] τῆς ἀγέλης τὴν διατίμησιν, ἀλλ᾽ ἐκ τοῦ [ἐναντίου] καὶ ἀναληφϑήσεται διὰ τοῦ ἰνδεβίτου [κονδικτυκίου τὸ] μίσϑωμα τοῦ ἑξῆς χρόνου, ὅπερ ἔτυχε προκαταβαλών, ὥς φησιν ἣ ᾿Αντωνίνου διάταξις, ἥτις κεῖται βιβ. — τιτ. —. “

»

t

2

.....

δ

>

LA

7.

m9

Z

[4

5

M

e

,

c

Σημείωσαι,

5

>

=

>

3

I4

€

ὅτι dj ὑπὸ

*

H

Ὁ

-

,

LN

hd

τῶν

3

[4

;

F

2

*

€

>

,

,

^

bd

λῃστῶν γενομένη

ἀπελασία

ἐναριϑμεῖται

τοῖς τυχηροῖς.

25

30

8. ᾿Εμίσϑωσά σοι κτῆμα συμφωνήσας ἐν τῇ μισϑώσει, ὥστε ἀβλαβὲς ἐν αὐτῷ ἔχειν πῦρ. Συνέβη ἐμπρησμὸν γενέσϑαι [τυχηρόν καὶ το]ὺς καρποὺς καὶ τὰ δένδρα καὶ τὰ οἰκήματα καυϑῆναι. Ζητοῦμεν, τίς ἐντεῦϑεν κινδυνεύει. Καί φησιν’ εἰ μὲν ἐκ τύχης τινὸς γέγονεν ὁ ἐμπρησμός ([τυχὸν γὰρ] λύχνον ἐπιφερομένου τοῦ μισϑωσαμένου N οἰκέτου αὐτοῦ ἄνεμος αἰφνίδιον ἐμπεσὼν ἐπὶ τὴν θύραν κατά τινος ἐπήγαγε τόπου, καὶ τὸν ἐμπρησμὸν εἰργάσατο), [ὁ δεσπότης] ζημιωϑήσεται..Εἰ δὲ κατὰ ῥαθυμίαν τοῦ μισϑωσαμένου (οἶδας δέ, ὅτι διλιγέντιαν ὁ μισϑωσάμενος ἐποφείλει) τοῦτο γέγονεν, αὐτὸς ὁ μισϑωσάμενος ἐπιγνώσεται τὴν ζημίαν. 9. [Κυρίλλου. Κἂν] συμφωνηϑῇ, ἵνα ἀβλαβὲς ἀγρῷ, ἣ τυχηρὰ πυρκαιὰ οὐχ ὁρᾷ αὐτόν. 21

διάταξις:

alludit

ad

D

19, 2, 9, 5

| 28

οἰκέτου:

πῦρ ἔχῃ ὁ κολωνὸς ἐν τῷ

οἰκέτων

Pa

1174

LIB. XX — TIT. I (Pa}

10. 'O Κέλσος τὴν ἀπειρίαν εἰς κούλπαν ἀναφέρεσϑαί φησιν. ᾿Αμέλει, ἐάν τις μόσχους ἐπὶ τῷ κατανέμειν μισϑώσηται 7| ῥαπτὴς ἐπὶ τῷ ῥάψαι ἐσθῆτα ἢ κναφεὺς ἐπὶ τῷ χκνάψαι [αὐτήν], ἐπειδὴ κατέχονται ἀπὸ ῥαϑυμίας, εἰ συμβῇ τούτους ἐξ ἀμελείας βλάψαι τὰ μεμισϑωμένα (ὁ μὲν γὰρ ἐξ ἀπειρίας κατὰ κρημνῶν τοὺς μόσχους ἀπήγαγεν, οἱ δὲ ἐν [τῷ] ῥάπτειν ἢ κνά[ψαι]) κατασχεϑή- Hb II σονται τῇ λοκάτῃ ὡς ῥαθυμήσαντες. Οὐχ ἔδει γὰρ αὐτοὺς κατόπιν τῆς οἰκείας ὑποσχέσεως φανῆναι. Οἱ γὰρ τεχνῖται συναλλάξαντες, ἐξ ὧν ἔβλαψαν, ἐδεί[χϑησαν)] ἀμαϑεῖς.

10

11. Στεφάνου. Σημείωσαι, ὅτι καὶ ἐνταῦϑα ἣ ἀπειρία τῇ κούλπῃ ἤτοι τῷ δόλῳ προσέοικεν. Τοῦτο ἔγνως καὶ ev τῷ β΄. Bıß. τῶν Πρώτων τιτ. β΄. διγ. β΄. ,

,

-

».

^5

Pad

12. Τοῦ ᾿Ανωνύμου. Οὐκοῦν εἰ ἐσχίσϑη, οὐ κινδυνεύει ὁ χναφεύς, ἐκλάσϑη διὰ τὸ προσὸν αὐτῷ βίτιον᾽ ἀνεδέξατο, ὡς Οὐλπιανὸς ἐν τῷ ιγ΄. >

/

M

x

x

mM

H

“

LA

,

,

σαϑρὸν ἦν τὸ ἱμάτιον καὶ ὡς σαϑρὸν ὥσπερ οὐδὲ ὁ λιϑογλύπτης, εἰ ὁ λίϑος πλὴν εἰ μὴ τὸν πάντα κίνδυνον ὁ τεχνίτης διγ. τοῦ παρόντος τιτ. φησίν.

.

^

5

A

x

,

?

€

,

13. Otxov ἐμίσϑωσάς μοι διαφέροντα Tuto εἰς ἔτη ε΄. Ἔν τῷ τρίτῳ τυχὸν ἐνιαυτῷ Τίτιος ὁ δεσπότης τὴν οἰκίαν ταύτην ἐδωρήσατό μοι ἣ ἐληγάτευσεν. Οὐ κατασχεϑύήσομαι τῇ λοκάτῃ ἐπὶ τῇ δόσει τοῦ μισϑώματος τοῦ τρίτου ἢ τῶν ἑξῆς ἐνιαυτῶν. Tod δὲ προλαβόντος χρόνου, εἴτι ἐπώφλησα πρὸ τῆς τοῦ ληγάτου ἡμέρας, ἀναγκασϑήσομαι ἀποδοῦναι. ᾿Εὐναγόμενος δὲ ἕξω κατὰ τοῦ μισϑώσαντος τὴν κονδούχκτη εἰς τὸ ἐλευϑερωθϑῆναι. ,

I4

20

5

;

a

[4

mM

x

,

,

tv

,

H

Led

m

m

7,

^

,

x

5

d

f

J

H

,

3

,

x

3

“Ὁ

»

,

H

!

m

14. Κυρίλλου. Εἰ ἀλλότριον οἶκον μισϑώσεις μοι καὶ τοῦτον ἐπικτήσωμαι, τοῦ προλαβόντος χρόνου ἀπαιτεῖς με τὸν μισϑόν, [ἐγὼ δὲ] κινῶ κονδούκτη, ἵνα ἐλευϑερώσῃς με.

25

30

15. Στεφάνου. Σημείωσαι, ὅτι καὶ τὰ ἀλλότρια [μισϑ]οῦντες δυνάμεϑα τὸν μισϑὸν ἀπαιτεῖν, κἂν ὁ μισϑωσάμενος μετὰ ταῦτα γένηται τοῦ μισϑωϑέντος δεσπότης, ἕως μέντοι ἐκείνου τοῦ χρόνου, [ἐφ᾽] οὗ δεσπότης ὁ μισϑωσάμενος γέγονεν. 168.

Οὐ γὰρ προδοὺς ἢ ῥαθύμως

178.

Κυρίλλου.

Δυνατὸν

ἀγωνισάμενος

^

M.

,

led

x

3

συνεφωνήϑη

,

198.

* 'O Xoxátop'

208.

Τυχὸν γὰρ λύχνον τέϑεικεν ἔνϑα χόρτος Éx[suro.]

5 κρημνῶν:

Pa,

κρημνὸν

τὴν δίκην.

συμφωνεῖν, ἵνα τὰ τυχηρὰ τὸν κολωνὸν

188. Οὐκ ἔστιν ἐναντίον τῷ ιβ΄. κεφ.᾽ ἐκεῖ γὰρ πῦρ μὴ ἔχειν, ἐνταῦϑα δὲ ἀβλαβές. m

ἡττήϑη

ὁ ᾿Ανώνυμος.

Fabr.

ὁρᾷ.

τὸ οἱονοῦν

οι

LIB. XX — TIT. I (Pa)

1175

B XX, 1, 11 — D XIX, 2, 11. 1. Κυρίλλου. Καὶ περὶ ὧν εἰσήγαγες εἰς τὸν ἀγρὸν ἰδίων ἢ ξένων κατασχεϑήσῃ. Ἐπειδὴ οὐ γέγονας ἐπιμελὴς περὶ τὴν ζήτησιν τῶν τρόπων τῶν σῶν οἰκέτων ἣ τῶν ἐνοίκων, εἰκότως κατέχῃ τῇ λοκάτῃ. Τοῦτο γὰρ λέγει Πομπώνιος.

2. Αὕτη ἐστὶν ἣ διαφορὰ τοῦ παρόντος ϑέματος καὶ τοῦ εἰρημένου ἐν τῷ 9/. διγ. ϑεμ. δ΄. τοῦ παρόντος τιτ. "Exei μὲν γὰρ [ἄδεια] ἦν ἔχειν τὸν μισϑωσάμενον πῦρ ἀβλαβές: ἐπὶ δὲ τοῦ παρόντος ϑέματος μηδὲ ὅλως ἔχειν αὐτὸν πῦρ συνεφώνησε. Kal διὰ τοῦτο ἐνταῦϑα ἐπὶ τῷ κατὰ τύχην συμβεβηκότι 10 ἐμπρησμῷ κατέχεται.

15

20

25

3

σι

30

3. Χρὴ τὸν μισϑωσάμενον πρόνοιαν ποιεῖσϑαι, ἵνα μὴ κατά τινα τρόπον T) τὸ σῶμα τοῦ μισϑωϑέντος πράγματος γένηται χεῖρον, ἣ καὶ τὰ προσόντα αὐτῷ δίκαια ὑποστῇ τινα βλάβην καὶ ἐντεῦϑεν ἀναφυῇ παραγραφὴ ἡσυχάζουσα πάλαι κατὰ τοῦ μισϑώσαντος. Τί δέ ἐστι τὸ τῆς παραγραφῆς ἀναγκαῖον εἰπεῖν. "ἔγνωμεν ἐν τῷ ιβ΄. βιβ. τῶν Διγ. τιτ. β΄. Soy. [τα΄.], ὅτι ἐάν τις νέμηται Hb II τὸν ἐμοὶ διαφέροντα ἀγρόν, εἶτα κινοῦντός μου κατ᾽ αὐτοῦ τὴν iv ῥὲμ ἀρνήσηται 339 ἐκεῖνος τῆς ἐμῆς εἶναι δεσποτείας τὸ πρᾶγμα, ἐπαγάγω δὲ αὐτῷ ὅρκον, ὡς οὐκ ἐμοῦ τοῦ ἄκτορός ἐστιν ὁ ἀγρός, ὁ δὲ οὕτως ὀμόσῃ, ἐφ᾽ ὅσον μὲν νέμεται τὸν ἀγρόν, ἐναγόμενος ὑπ᾽ ἐμοῦ Tj παρὰ τῶν ἐμῶν διαδόχων δύναται ἀντιϑεῖναι τὴν τοῦ ὅρκου παραγραφήν. ᾿Επεὶ δὲ ἐκπέσῃ, οὐδεμία αὐτῷ ἀγωγὴ δοθήσεται περὶ τοῦ πράγματος, οὐδὲ εἰ συνέβη τὸν ἀγρὸν ὑπὸ τὴν ἐμὴν γενέσϑαι κατοχήν. ’Enei οὐκ ὦμοσεν αὐτοῦ εἶναι τὸ πρᾶγμα, ἀλλὰ μὴ εἶναι τοῦ ἄκτορος, ὥστε οὖν 6 δεδομένος ὑπ᾽ αὐτοῦ ὅρκος οὐκ ἀγωγὴν αὐτῷ ἐπὶ τῷ πράγματι παρέσχεν, ἀλλὰ ἀσφαλῆ κατοχήν. Τοίνυν συνέβη, [ἵνα] ἔλϑωμεν ἐπὶ τὸ προχείμενον, Τίτιον κατέχειν ἀγρὸν διαφέροντά μοι. ᾿Απήτουν ἐγὼ τὸν ἀγρόν. ᾿Ηρνήσατο τοῦτον εἶναι Τίτιος τῆς ἐμῆς δεσποτείας. "Opxov ἐπήγαγον περὶ τούτου xal ὥὦμοσεν. 'O ὅρκος ἀσφαλῇ δέδωκεν αὐτῷ κατοχήν. Μετὰ χρόνον τινὰ ὁ Τίτιος ἐξέπεσε τοῦ εἰρημένου ἀγροῦ. ᾿Εγκρατὴς ἐγὼ γενόμενος ἐμίσϑωσα τοῦτον τὸν ἀγρὸν Πρίμῳ. 'O Πρῖμος τὴν σωματυκεὴν τούτου κατοχὴν προδέδωκε Τιτίῳ τῷ πάλαι ὀμωμοχότι μὴ τῆς ἐμῆς εἶναι δεσποτείας τὸν ἀγρόν. ᾿Ἐπειδὴ ἐκ τοῦ τοιούτου σχήματος παραγραφὴν ἡσυχάζουσαν πάλαι κατ᾽ ἐμοῦ νῦν ἀνηρέϑισεν Τιτίου ἐν χκατοχῇ γενομένου τοῦ ἀγροῦ, κινήσω τὴν λοκάτην κατὰ Πρίμου. 4. Οἶνον ἀπὸ Καμπανίας ἐφ᾽ ἑτέραν μεταγαγεῖν ἐπαρχίαν ἠβουλήϑην. Διηλέχϑην περὶ τούτου ναυκλήρῳ καὶ ἔδωχκα τὸν μισϑόν. Λαβὼν ὁ ναύκληρος τὸν οἶνον [εἰσέφερε] προσορμίσας πόλει τινί. ᾿Αναφυείσης αὐτῷ φιλονεικίας 25 διαφέροντά: SCHELTEMA,

διαφέρων

Basilica, V.

Pa 22

1176

ἐπὶ τῇ δεσποτείᾳ τοῦ οἴνου παρά τινος, σφραγίσας τοὺς κεράμους τοῦ οἴνου ἅμα τῷ ἐπιφυέντι [ἐμεσεγγύη]σε παρά τινι. Κινήσω κατ᾽ αὐτοῦ [τὸν οἶνον] ἀπο[δοῦναι] καὶ δεσποτείαν τοῦ οἴνου ἀστασίαστόν μοι παρασχεῖν. Ταῦτα δὲ λέγω ἐν ᾧ ἐλέγχεταί τις αὐτοῦ ῥαθυμία περὶ τὸ πρᾶγμα. Δυνάμενος γὰρ τυχὸν ἀπώσασϑαι τὴν ἐκείνου ἐναγωγὴν ὠλιγώρησε τούτου. [Εἰ γὰρ] ἐκ τάξεως ἄρχοντος, ᾧ ἀντειπεῖν οὐκ ἠδύνατο, ὁ οἶνος ἐμεσεγγυήϑη, οὐδεμίαν ἀγωγὴν ἕξω κατὰ τοῦ ναυκλήρου διὰ τὸ ἀπηλλάχϑαι αὐτὸν παντὸς ἁμαρτής ματος. Σημείωσαι οὖν ἐντεῦϑεν, ὅτι ὁ σφραγῖδας ἐπιϑήσας δοκεῖ νέμεσϑαι. ᾿Ιδοὺ γὰρ ἐν τούτῳ τῷ ϑέματι ἐγκαλεῖται ὁ ναύκληρος ὡς συγχωρήσας τῷ ἐπαγαγόντι αὐτῷ περὶ δεσποτείας σφραγῖδας ἐπιϑεῖναι καὶ ἐκ τούτου τὴν νομὴν αὐτοῦ προσδεί[κνυσϑαι.] x

οι

LIB. XX — TIT. I (Pa)

[4

,

᾿

T.

2

[A

H

y

>

M

kA

wu

,

2

x

*

-

^e

-

F

10

-

€

Σ

3

,

>

,

u

^

-

b

I3

x

u

x

=

*.

3

,

>

f

,

€

x

»

Σ

,

\

x

,

Pd

H

ε

,

FA

5. Κυρίλλου. Ei συμφωνήσει ὁ μισϑωτὸς χόρτον μὴ εἰσφέρειν εἰς τὴν οἰκίαν καὶ εἰσενέγκῃ, ὅπως δήποτε καιῇ, κατέχεται, κἂν ὑπὸ ἐξωτικοῦ τὸ πῦρ ἐρρίφη τῷ χόρτῳ, διὰ τὸ ἔχειν [ἐν τῷ] οἴκῳ τὸν χόρτον παρὰ τὸ σύμφωνον. 68.

15

B XX, 1, 13 — D XIX, 2, 13. 1. Τυχὸν ἁμαξάριος ἐρίζων ἕτερον ἁμαξάριον προλ[αβεῖν] ἔκλασε τὴν Hb II ἐκείνου ἅμαξαν ἢ ἀνέτρεψεν, ἐν ἢ δοῦλος. “Λμα ἔχλασε τὸν δοῦλον T, ἐφόνευσε. Κατασχεϑήσεται ὁ ἁμαξάριος τῇ λοκάτῃ, διότι ἐξῆν αὐτῷ τῶν ἐπικινδύνων ἀπέχεσϑαι. Σημείωσαι τὸ ἐνέχεσϑαι τῇ περὶ μισϑώσεως ἀγωγῇ οὐτιλίως καὶ τῷ ᾿Ακουιλίῳ᾽ olov ὁ κλάσας τὸν δοῦλον ἐνέχεται τῇ ἀποτιμήσει τούτου τῇ πλαγιαστικῇ ποινῇ τῇ οὐκ ἀπὸ σώματος εἰς σῶμα γινομ[ένῃ.] Οὐτίλιον γὰρ χαλεῖται τὸ πλαγιαστικὸν καὶ ᾿Ακουίλιον τὸ ποινάλιον.

e

Σ

2

Τυχὸν ἐὰν διὰ τῆς ἀμελείας αὐτοῦ γέγονέ τις βλάβη.

H

u

x

9

F

5

5

.

€

ΚΑ

,

30

e

x

Led

y.

3»

x

»

m

m

A525

3

,

,

t

Ld

2. Τοῦτο λέγει, ὅτι ἐὰν συμβῇ τὸν ἐπὶ ξένης ἀπαχϑέντα οἰκέτην τε[λευτ]ῆσαι ὑπὸ τῆς βα[ρύτ]ητος τοῦ ἀέρος καὶ τῆς τοῦ τόπου ἀνωμαλίας, ἐνέχεται τῇ λοκάτῃ ὁ παραλαβών, εἰ μὴ ῥήτως συνεφώνησεν, ὥστε xal ἐπὶ ξένης αὐτὸν ἀγαγεῖν. ,

25

=

1

3. Δέδωκά σοι τὸν ἐμὸν οἰκέτην τινά. Λαβὼν τοῦτον ἀπήγαγες ἐπὶ ἀτόποις ἀνδράσι ἀπώλετο T, καὶ ἔσϑ᾽ σεται κατὰ σοῦ ἣ λοχάτη, εἰ μὴ ἄρα ,

^

Ld

xxi ἐπὶ

ξένης

τὸν

4.

5

u

οἰκέτην

2

x

ἐπὶ μισϑῷ, ὥστε αὐτὸν ἐκδιδάξαι τέχνην ξένης xai